မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ အပိုင်း ( ၃ )
ရေးသားသူ - အချစ်အိမ်ကလေး
ညီမက အလုပ်သွားသလို၊ အမေက ကလေးထိန်းဆိုပြီး အခြားခြံဝိုင်းဘက်ကို အလည်သွားနေခဲ့ပါတယ်။ အမကို မြင်တော့ ကျမရင်ထဲ စို့နင့်လာပြီး ဒေါသလည်းထွက်လာပါတယ်။ ထို့ကြောင့် အိမ်ထဲ ဝင်လာတဲ့အမကို စီးပြီး .....
" အမ၊ နင် ဘာလာလုပ်တာလဲ ... မလာနဲ့ ...ငါ ... နင့်ကိုလည်း မတွေ့ချင်ဘူး"
" ဟဲ့ .. ယဥ်အေး ... တိုးတိုး ပြောစမ်းပါဟယ် ...ငါလည်း မနက်ကတည်းက လာမလို့ ...အမေတို့ ရှိနေမှာစိုးလို့ အခုမှ ထလာတာ"
" ဘာလာလုပ်တာလဲ ... ကျမဘဝကို ထပ်ဖျက်စီးဦးမလို့လား"
" ဟယ် ... ယဥ်အေးရယ် ... ဘယ်လိုတွေ ပြောနေတာလဲ..ငါက နင့်အမအရင်းကြီးပါဟ ... နင့်ဘဝကို ပျက်စီးရအောင် ငါက လုပ်ပါ့မလား"
" အမ မလုပ်လည်း အမလင်ငယ်ရဲ့ဆရာက ကျမကို ဘာလုပ်ခဲ့လဲဆိုတာ သိရဲ့လား။အမရဲ့ အရှုပ်ထုတ်တွေထဲ ကျမ ဝင်ပါမိလို့ ကျမပါ နစ်မွန်းရပြီ။ အစကတည်းက အမ ဘာဖြစ်နေနေ ... ကျမ ကင်းကင်းနေရမှာ ...ဪ ... ကိုယ့်အမပဲလေဆိုပြီး မနေနိုင်လို့ ဝင်ပါမိတာကနေ အခုတော့ .... အခုတော့ ...."
ကျမမှာ ပြောရင်း ဝမ်းနည်းလာလွန်းလို့ ဆက်မပြောနိုင်ဘဲ ငိုချပစ်လိုက်မိပါတယ်။ ဘယ်သူမှ အသိမခံရဲဘဲ ရင်ထဲကြိတ်ကာ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်နေရတဲ့ အဖြစ်ကို ဖွင့်ထုတ်ပေါက်ကွဲလိုက်မိတာပါ။ တကယ်ဆိုရင်လည်း ဒီလိုကိစ္စမျိုးကို ဖွင့်ပြောနိုင်မယ့်သူဟာ အမတစ်ယောက်ပဲရှိပါတယ် ။အမကလည်း ရှိုက်ငိုနေတဲ့ကျမအနားကို အမြန်ကပ်ထိုင်လာပြီး ပွေ့ဖက်နှစ်သိမ့်ပေးလာခဲ့ပါတယ်။
" ငါ့ညီမရယ် ... တိတ်ပါနော် ... ညည်း အပြစ်တင်ချင်ရင် ငါ့ကိုပဲ တင်လိုက်ပါ။ညည်းမှာ ဘာအပြစ်မရှိပါဘူး"
" အမ ... ဟိုလူယုတ်မာကြီးက ကျမကို ဘာလုပ်ခဲ့လဲဆိုတာ သိပြီးပြီမဟုတ်လား"
" အေး ... အမလည်း မနက်ကမှ သိရတာ ...ငါလည်း သိသိချင်း စိတ်ဆင်းရဲရတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဖြစ်ပြီးမှတော့ ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ။ညည်းကိုသာ စိတ်မချလို့ မနက်ကတည်းက လာကြည့်ချင်နေတာ"
" ဒါဆို အမကို ဘယ်သူပြောတာလဲ"
" အင်း ... မနက်က ငါ့ဆီ ဦးနိုင်လာပြီး အကုန်ပြောပြသွားတာ။လာပြောပြတယ်ဆိုတာထက် လာတောင်းပန်တာပါ။ ညည်းကိုလည်း သူ့အမှားအတွက် တောင်းပန်ပါတယ်တဲ့"
" ဪ ... တော်တော်တရားကျဖို့ကောင်းပါလား ...ဒါက တောင်းပန်ရုံနဲ့ အကောင်းအတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားစရာလား။ သူက ကြာကူလီရိုက်ပြီး သူများသားမယားကို စော်ကားသွားတာလေ။ ကျမမှာတော့ မိသားစုပြိုကွဲပြီး ဘဝပျက်ရမှာကို တွေးပြီး ကြောက်လန့်နေရတာ။ အဲဒီလူယုတ်မာကို နာမည်တောင် မကြားချင်ဘူး။ ကိုယ့်ဦးလေး ဘကြီးလို ယုံကြည်ခဲ့မိတာကို အခွင့်အရေးယူတဲ့လူ ...မကြံအပ်မစည်ရာကို အတင်းလိုချင်တဲ့ တဏှာရူးကြီး"
ကျမမှာ နာနာကျည်းကျည်း ပြောရင်း ဝမ်းနည်းလာကာ အမကိုဖက်လို့ ငိုချလိုက်ပါတယ်။ အမကလည်း ကျမကို ထွေးပွေ့နှစ်သိမ့်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ ဖွင့်ချငိုကျွေးလိုက်ရတော့လည်း စိတ်ထဲ ခံစားနေရတာတွေ အနည်းငယ်သက်သာသွားရပါတယ်။
" တိတ်ပါကွယ်၊ ငိုမနေပါနဲ့။ တော်ကြာ ညည်းပါ ကျန်းမာရေးထိခိုက်နေမယ်။ဖြစ်ပြီးသွားတာကိုပဲ စိတ်ဆင်းရဲနေလို့မရဘူးလေ။ ဖြစ်ခဲ့တာက ငါ့ညီမအမှားမှ မဟုတ်တာ။ ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ။ ဒီလိုပဲ စိတ်ဖြေရမှာပေါ့ ...ညည်း နေမကောင်းဖြစ်ရင် ကလေးတွေပါ ဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ် ... တိတ်တော့နော်"
" အမရယ်၊ ဒီကိစ္စကြီးက ကျမ မစဥ်းစားလည်း ခေါင်းထဲရောက်ရောက်လာတာ။ ကျမတော့ သေသာသေပစ်လိုက်ချင်တယ်။ ကလေးတွေအဖေသိရင် ကျမတော့ အသတ်ခံရမှာ။ သူက အစကတည်းက ဒီလူယုတ်မာတွေနဲ့ အပေါင်းအသင်းမလုပ်ဖို့ သတိပေးထားတာ။ အခုလိုဖြစ်မှန်းသိရင် ဘယ်လိုမှခွင့်လွှတ်မှာမဟုတ်ဘူး။ ကျမ အနိုင်ကျင့်ခံရတယ်ဆိုတာကိုလည်း ဘယ်လိုလုပ် ယုံမှာလဲ။ ကျမကိုယ်တိုင်က လော်လီဖောက်ပြားတာလို့ပဲ သတ်မှတ်မှာပဲ။ ကျမကို သတ်လို့သေတာက အကြောင်းမဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ့်မိုက်ပြစ်နဲ့ကိုယ်ပါပဲ။ ကလေးတွေမှာ မိမဲ့ဖမဲ့ဖြစ်ရပြီး ကျမကြောင့် တစ်သက်လုံး မျက်နှာငယ်ရမှာကို တွေး တွေးပြီး မခံစားနိုင်လွန်းလို့ပါ"
" အေး .. အဲဒါတော့ ဟုတ်တယ်။ ငါ အခုလာတာလည်း အဲဒါတွေ တွေးပူလို့ ရောက်လာတာ။ ဒီကိစ္စကို ညည်းယောက်ျားသိလို့ လုံးဝမဖြစ်ဘူး။ သူသာသိရင် ညည်းသာမဟုတ်ဘူး။ ငါရော အားလုံးသေမှာဟ"
" အဲဒါတွေကြောင့် ပြောတာပေါ့။ သူ့ခမျာ အဝေးထွက်ပြီး ကျမတို့အတွက် အလုပ်ကြိုးစားနေခဲ့တာလေ။ ကျမနဲ့ စညားကတည်းက ရှိအတူ မရှိအတူနဲ့ ကျမတို့ကို ငဲ့ညှာပြီး အိမ်ထောင့်တာဝန်ကျေခဲ့တဲ့ ကျေးဇူးရှင်ပါ။ ကျမကတော့ သူ့ကွယ်ရာမှာ အပျော်အပါးကြောင့် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေတာကို သိရင် သူအရမ်းနာကျည်းသွားလိမ့်မယ်...."
" အေးပေါ့။ ဒါကြောင့် ညည်းအနေအထိုင် မပျက်ဖို့လိုတယ်။ ညည်းဘက်ကသာ ပုံမှန်အတိုင်းနေရင် သူဘယ်လိုသိနိုင်မှာလဲ။ ညကကိစ္စကို ဘယ်သူမှမသိဘူး။ ဦးနိုင်ကလည်း ဘယ်သူမှ မသိစေရပါဘူးလို့ ကတိပေးတယ်။ သိရင် သူလည်း ပြဿနာတက်မှာပဲလေ။ ငါကလည်း ညည်းအမပါဟာ။ ကိုယ့်ညီမဒုက္ခရောက်အောင် လုပ်ပါ့မလား။ အဲတော့ ဒီကိစ္စကို ဒီအတိုင်းပဲ ထားလိုက်။ အဲဒါမှ နောက်ပိုင်းကိစ္စတွေ အေးမှာဟ။ မဟုတ်ရင် အကုန် မီးခိုးကြွက်လျောက်နဲ့ လောင်ကုန်လိမ့်မယ်"
" အဲဒါကို ကြောက်နေရတာပေါ့။ စိတ်ထဲမထားလည်း သူ့အလိုလို ကြောက်နေမိတာပဲ။ ပြီးတော့ အပြစ်ရှိနေတဲ့ ခံစားချက်ကြီးနဲ့ ကိုစိုးကိုလည်း ရင်မဆိုင်ဝံ့ဘူး။ လိပ်ပြာမလုံဘူး။ ဖွင့်ပြောဖို့ကျတော့လည်း ကြောက်ရပြန်တယ်။ သိမှာလည်း ကြောက်၊ ရင်လည်းမဆိုင်ရဲနဲ့ ကျမတော့ သေသာသေချင်တယ်"
" လောလောဆယ်ဆယ်တော့ ဟန်မပျက်နေပါဦး။ နောက်မှ တစ်မျိုးစဥ်းစားကြတာပေါ့။အခုချိန်မျိုးမှာတော့ အသိခံလို့မရဘူး။ ညည်းမှတ်ထားရမှာက ဒီကိစ္စက ကိုယ့်အမှားမဟုတ်ဘူး။ကိုယ့်ဘက်က ဖောက်ပြန်တာလုံးဝမဟုတ်ဘူး။
ပြီးတော့ ညည်းယောက်ျားလည်း သိလို့လုံးဝမရဘူး။အဲတော့ ပုံမှန်ပဲနေပြီး သူပြန်လာရင် အေးဆေးပဲနေ။ ဘာမှ စိတ်ဆင်းရဲမနေနဲ့။ မူမပျက်နဲ့။ တို့လည်း အပျိုမှ မဟုတ်တာအေ။ အိမ်ထောင်သည်တွေပဲ။ အခုလိုဖြစ်လို့ သိပ်မထူးသွားပါဘူး။ ကိုယ့်ဘက်က မူပျက်နေမှသာ ယောက်ျားက ရိပ်မိတာပါအေ့။ အဲတော့ ကိုယ်မှားချင်လို့မှ မဟုတ်တာ။ ဖြစ်ပြီးမှတော့ ဘယ်သူမှ မသိမယ့်အတူတူ ပုံမှန်အတိုင်းပဲ ယောက်ျားကို ဆက်ဆံပေါ့။ သူ မသိနိုင်ပါဘူး။ ငါက အမအရင်းဖြစ်ရဲ့နဲ့ မိန်းမသားချင်းမစာနာဘဲ ဒီလိုပြောတယ်မထင်နဲ့နော်။
ညည်းဘယ်လောက်ခံစားရမလဲဆိုတာ ငါလည်း ထပ်တူကိုယ်ချင်းစာမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒါကိုချည်းပဲ စိတ်ထဲထားနေရင် ကောင်းဖို့က ရှိလာမှာမှ မဟုတ်တာအေ။ အဲတော့ အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင်ပဲ ကြိုးစားနေထိုင်ရမှာပေါ့"
"အမကပြောတော့ လွယ်တယ်။ ကျမဘက်က မူမပျက်အောင်နေပါပြီတဲ့။ ကိုစိုးက တစ်နေရာရာကနေ သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ အမ လူတွေကလည်း ယုံရတာမဟုတ်ဘူးလေ"
" အဲဒီဘက်တော့ စိတ်ချပါ။ ညည်းနစ်နာသွားရတာတွေအတွက်လည်း ဦးနိုင်က ဘာမဆို ပြန်ဖြည့်ဆည်းပေးပါ့မယ်တဲ့။ ညည်းဖြစ်ချင်တာကို သူ လုပ်ပေးမယ်လို့ ပြောထားပြီးသားပါ ...ရှင်းရှင်းပြောရရင်အေ ... ငွေဆိုရင်ငွေ၊ ဒါမှမဟုတ် ညည်းလင်နဲ့ ဆက်မပေါင်းချင်ရင်တောင် သူက ညည်းနဲ့ ...."
" အို .... တော်စမ်းပါ။ အဲလိုလူရဲ့စကားကို မကြားချင်ဘူး။ သူများမိန်းမကို ဖျက်ဆီးတဲ့ သူဆီကနေ ဘာငွေမှလည်း မလိုချင်ဘူး။ ကျမက မိန်းမပျက်မဟုတ်ဘူး။ ဟင်း ဟင်း ... တော်တော်တရားကျဖို့ကောင်းတဲ့လူ။ ကိုယ့်အပေါ်ကောင်းပြီး တာဝန်ကျေတဲ့ကျေးဇူးရှင်ယောက်ျားကို လမ်းခွဲပြီး သူ့လို သူများမိန်းမတွေကို လိုက်ဖျက်စီးနေတဲ့ ကြာကူလီ လူယုတ်မာနဲ့ လက်တွဲရမလား ...ဟား ဟား ... ပြောရဲတာကို အံ့ဩပါ့တော် ....ကျမအပြစ်ကြောင့် ယောက်ျားနဲ့ ပေါင်းဖို့ လိပ်ပြာမလုံရင်တောင် သူ့လိုလူယုတ်မာတော့ ဒီတစ်သက် မစဥ်းစားဘူး ..."
" အေးပါဟယ် ... သူကလည်း ညည်းနစ်နာသွားတာကို ဘာပြန်လုပ်ပေးရမလဲဆိုပြီး ပြောတဲ့သဘောပါ"
" ဘာမှ မလိုဘူး။ တစ်ခုပဲရှိတယ်။ ဒီကရှေ့လျောက် သူ့ကို ကျမနဲ့ ဝေးဝေးနေခိုင်းပါ။ သူ့မျက်နှာကို ကျမ မကြည့်ချင်ဘူး"
အမကတော့ ကျမကို ကြိုးစားနှစ်သိမ့်ပြီး အမေလည်း ပြန်လာချိန်နီးပြီမို့ နှုတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားပါတယ်။ ကျမရင်ထဲက မျိုသိပ်နာကျင်နေရတာတွေကို ပြောဆိုငိုချလိုက်ရလို့ စိတ်နည်းနည်းသက်သာကာ တည်ငြိမ်လာပါတယ်။
ဖြစ်ခဲ့ပြီးတာတွေကို နောင်တနဲ့ ပူဆွေးနေရုံနဲ့ ကျမပြဿနာက အဆင်ပြေသွားမှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ အခုချိန်မှာ ကျမ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲဆိုတာကို သေချာဆုံးဖြတ်ဖို့ အချိန်တန်ပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာ ကျမအစိုးရိမ်ရဆုံးကတော့ ကျမဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ကိုစိုးသိသွားမှာကိုပါ။ တကယ်ဆိုရင် လင်ယောက်ျားကို လိပ်ပြာသန့်သန့်နဲ့ကာ ဆက်ဆံချင်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကိုစိုးသိသွားရင် ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်မယ့် အကျိုးဆက်တွေကို တွေးမိရုံနဲ့ပင် ကျမမှာ သွေးပျက်တုန်လှုပ်နေရပါတယ်။ ပြီးတော့ မိသားစုအတွက် ကြိုးစားရှာဖွေပြီး အိမ်ခဏပြန်လာရတဲ့ ခင်ပွန်းကိုလည်း အပူမီးတွေ ဆီးလို့မပေးချင်ပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ လိမ်ညာဖုံးကွယ်ချင်စိတ်ကြောင့်မဟုတ်ဘဲ အချိန်တစ်ခုအထိ ကိုစိုးကို ဖွင့်မပြောသေးဖို့ တွေးမိပါတယ်။ ကျမရဲ့ စိတ်ကို အကောင်းဆုံးပြင်ဆင်ပြီးချိန်မှာတော့ ကိုစိုးကို ဖွင့်ဟဝန်ခံပြီး ပေးသမျှအပြစ်ကို ကျေကျေနပ်နပ်ခံယူရပါမယ်။
သတ်ရင်လည်းသေမယ်။ မပေါင်းနိုင်လို့ နှင်ထုတ်ရင်လည်း လက်ခံပေးရပါမယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျမရဲ့ အမှားကြောင့် ရရှိလာတဲ့ နောင်တအပူနဲ့အတူ လင်ယောက်ျားအပေါ် အရိုးသားဆုံး ဆက်ဆံနိုင်အောင် ကျမစိတ်ကိုကျမ ပြင်ဆင်ဖို့ လိုအပ်နေပါသေးတယ်။
အခုချိန်မှာတော့ ယူကျုံးမရစိတ်နဲ့အတူ သွေးပျက်ခြောက်ခြားနေပြီး ဘာကိုမှ ရင်မဆိုင်ရဲလောက်အောင် လှောင်ပိတ်မိနေခဲ့ပါတယ်။ လောလောဆယ် ကိုစိုးသိမှာ ကြောက်နေမိသလို၊ မသိနိုင်အောင် ကြိုးစားဖုံးကွယ်ရပါဦးမယ်။
..................
နောက်နှစ်ရက်လောက်အထိ ကျမကိုယ်ကျမ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်အောင် မနည်းကြိုးစားခဲ့ရပါတယ်။ ကံကောင်းတာက ကိုစိုးက ဒီရက်ထဲ ပြန်ရောက်မလာခဲ့လို့ပါ။ သူသာ ပြန်ရောက်လာခဲ့ရင် ကျမရဲ့ သွေးပျက်တုန်လှုပ်နေမှုတွေကို ရိပ်မိသိရှိသွားနိုင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အကြံသမား လူယုတ်မာကိုလည်း ထပ်မတွေ့ရပါ။
ဒါဆိုရင် အမကို ပြောထားသလို ဒီလူယုတ်မာက ကျမဆီ မလာတော့တာ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ သူလည်း သူများမယားကို စိတ်ကြိုက် စော်ကားပြီးပြီမို့ ကျေနပ်သွားခဲ့ပြီနဲ့တူပါတယ်။ ဒါတွေကြောင့်ပဲ ကျမစိတ်အခြေအနေဟာ တည်ငြိမ်နေခဲ့ရပါတယ်။ စိတ်နည်းနည်းတည်ငြိမ်လာတော့ ကျမခန္ဓာကိုယ်ပေါ်က ဝေဒနာတွေကို သတိရလာခဲ့တယ်။
အစကတော့ စိတ်ခံစားမှုမျိုးစုံနဲ့ တုန်လှုပ်နေခဲ့တာမို့ နာတာကျင်တာတွေကိုလည်း ဂရုမထားမိပါဘူး။ ကျမမှာ ထရထိုင်ရတာ မသက်သာတာရပါ။ တစ်ကိုယ်လုံး ကိုက်ခဲနေသလို ပေါင်ခွဆုံနဲ့ အဖုတ်ပြင်ကလည်း စပ်ဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ အခံရခက်နေခဲ့ပါတယ်။ လင်မယားအိပ်ရာထက်ကိစ္စတွေမှာ အကြိမ်ရေများခဲ့တဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်အမေဖြစ်ပေမယ့် သူ့လိုးခဲ့တဲ့ဒဏ်ကို မရှုမလှခံနေရတာ အံ့ဩစရာပါ။
ဒါကလည်း သူ့အားကြီးနဲ့ အတင်းဖိချုပ်ကာ မညှာမတာ လိုးခဲ့လို့ပဲဖြစ်မှာပါ။ ကျမကိုယ်တိုင်ကလည်း သမီးမွေးပြီးကတည်းက လင်မယားချင်း သိပ်မနေဖြစ်ခဲ့ဘူးလေ။ အဲဒီတော့ အဓမ္မကျင့်သူရဲ့ အတင်းအကျပ် ဆောင့်လိုးမှုတွေကို ကျမခန္ဓာကိုယ်က အလူးအလဲခံပေးလိုက်ရတာပါ။ နှစ်ချီဆက်တိုက် တဖြောင်းဖြောင်းမြည်အောင် နင်းကန်ဆောင့်လိုးခံခဲ့ရမှတော့ အဖုတ်ပြင်လေးဟာ ယောင်ပြီး အထိမခံနိုင်လောက်အောင် စပ်ဖျဥ်းဖျဥ်းနာနေရပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ နောက်ရက်တွေမှာ ကိုစိုးပြန်ရောက်မလာတာ တော်ပါသေးတယ်။ ကျမစိတ် အတော်တည်ငြိမ်ပြီး ကိုယ်လက်နာကျင်တာတွေ သက်သာလာတော့မှ စိတ်အေးရပါတယ်။ ဒါတောင် ကိုစိုးပြန်ရောက်လာတဲ့နေ့မှာ ကျမမှာ ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်နေမိပါတယ်။ ယောက်ျားပြန်ရောက်လာရင် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ဆက်ဆံနိုင်မယ်ထင်ခဲ့ပေမယ့် ဖြစ်မလာခဲ့ပါ။ အမှားလုပ်ထားမိသူရဲ့ စိတ်တွင်းမလုံခြုံမှုက ကျမကို ပြန်လည်ခြောက်လှန့်ကာ နှိပ်စက်နေခဲ့ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ကိုစိုးက အိမ်ပြန်ဖို့ လာခေါ်တဲ့အခါမှာ ကျမ ငြင်းဆန်နေမိပါတယ်။ အကြောင်းအရာ မယ်မယ်ရရမရှိဘဲ ငြင်းနေမိတဲ့ ကျမကို အမေကပါ ပြန်လိုက်သွားဖို့ အတင်းတိုက်တွန်းရပါတယ်။ ရိုးသားတဲ့ ယောက်ျားကတော့ သားနဲ့သမီးကိုတွေ့ပြီး ဝမ်းသားကြည်နူးနေရှာပါတယ်။ အလုပ်ကလည်း အဆင်ပြေလာသလို နောက် သုံးရက်လောက်နေရင် နယ်ထပ်ထွက်ပြီး လုပ်ရမယ့် အလုပ်ကြီးကြောင့်လည်း သူ့စိတ်က ပိုပျော်နေခဲ့တာပါ။
ဒီလို အပျော်တွေနဲ့မို့ပဲ ကျမရဲ့ မူပျက်နေတာကို သတိမထားမိဘူးနဲ့တူပါတယ်။ သူ့မှာက ကလေးတွေနဲ့ မိသားစုအရေးပဲ ခေါင်းထဲရှိတာလေ။ ဒီတော့ အိမ်ပြန်လာချိန်မှာ ကျန်တာကို သတိမထားမိနိုင်အောင် ပျော်ရွှင်ကြည်နူးနေမှာပေါ့။ ကျမမှာသာ သားနဲ့သမီးကို ပစ်ထားပြီး အပျော်အပါးမက်မိလို့ အစော်ကားခံခဲ့ရတာမဟုတ်လား။
ဒီလိုတွေးမိတော့ ယောက်ျားကို အရမ်းသနားမိတယ်။ ရင်ထဲမချိအောင်လည်း ဖြစ်ရတယ်။ ကလေးတွေနဲ့ ပျော်နေရှာတဲ့ ယောက်ျားကိုကြည့်ပြီး သူ့ရဲ့ ပျော်ရွှင်ကြည်နူးနေမှုကို မဖျက်စီးရက်ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ သူနဲ့အတူ အိမ်ပြန်လိုက်လာခဲ့ပါတယ်။ ယောက်ျားကတော့ အပြန်လမ်းတစ်လျောက်ကနေ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီးတဲ့အထိ အလုပ်အကြောင်းပြောလိုက်၊ သူမရှိချိန် အိမ်အခြေအနေနဲ့ ကလေးတွေအကြောင်းပြောလိုက်နဲ့ စိတ်ရွှင်နေခဲ့ပါတယ်။
ကျမလည်း အလိုက်အထိုက်ပြန်ပြောရင်း ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာတယ်။ မိမိကိုယ်တိုင်က လိပ်ပြာမလုံစိတ်ကြောင့် စိုးရွံ့တုန်လှုပ်နေမိပေမယ့် တဖက်သားရဲ့ ရိုးသားကြင်နာတဲ့ အပြုအမူတွေဟာ ကျမကို စိတ်သက်သာရာရအောင် ကူညီပေးနိုင်ခဲ့ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကိုစိုးက မိသားစုရှေ့ရေးရည်မှန်းချက်အကြောင်း ပြောလာချိန်မှာတော့ ကျမမှာ ငိုမချမိအောင် မနည်းစိတ်တင်းပြီး မျက်နှာလွှဲနေခဲ့ရပါတယ်။ ဒီတစ်ခေါက် သူထပ်ထွက်ရင် နှစ်လကနေ သုံးလအထိ ကြာနိုင်တယ်လို့ဆိုလာပါတယ်။
လုပ်အားခလည်း မြိုးမြိုးမြက်မြက်ရမယ်တဲ့။ ပြန်လာရင် ဝယ်ထားတဲ့ ခြံဝိုင်းထဲမှာ အိမ်ဆောက်ဖို့ သစ်၊ ဝါးတွေ ဝယ်နိုင်ပြီတဲ့။ ပြီးရင်တော့ အိမ်ခွဲနေမယ်လို့ ဆိုလာပါတယ်။ မိသားစုရှေးရေး မျှော်လင့်ချက်တွေကို တက်တက်ကြွကြွ ပြောနေတဲ့ ယောက်ျားကို ကြည့်ပြီး ကျမမှာ အရှက်ရ၊ နာကျင်နေရပါတယ်။ ကျမမှာတော့ လင်ယောက်ျားရဲ့ ယုံကြည်မှုကို အလွဲသုံးစားလုပ်ပြီး အမှားတွေ ဝင်လာဖို့ ဖိတ်ခေါ်နေခဲ့မိတယ် မဟုတ်လား။
ဒါကြောင့် ကျမမှာ သူ့မျက်နှာကို စေ့စေ့မကြည့်ရဲပါဘူး။ အတတ်နိုင်ဆုံးမျက်နှာ လွှဲကာ ရှောင်နေမိပါတယ်။ဒီလိုနဲ့ အိပ်ရာဝင်ချိန်ရောက်တော့ အခက်တွေ့ရတယ်။ ကိုစိုးကတော့ မိန်းမနဲ့ ခွဲနေရတာ ကြာပြီမို့ အတူနေချင်ရှာပါလိမ့်မယ်။
အလုပ်မှာ ပင်ပန်းခဲ့သမျှကို မယားနဲ့ ရင်ချင်းအပ်၊ ကိုယ်ချင်းထပ်လို့ ချစ်တင်းနှောကာ ဖြေဖျောက်ချင်မှာ မလွဲပါဘူး။ ကျမကလည်း မိသားစုအတွက် ကြိုးစားရုန်းကန်လို့ ပင်ပန်းလာရှာတဲ့ ခင်ပွန်းသည်ကို ကျမကိုယ်ခန္ဓာနှင်းအပ်ပြီး ဖြေသိမ့်ချော့မြူပေးရမှာပါပဲ။
ဒါပေမယ့် ကျမ ထိတ်လန့်နေမိတယ်။ အတူနေမိရင် ကိုစိုးသိသွားမလား၊ ရိပ်မိသွားမလား ဆိုတဲ့ အတွေးက ခြေလက်တွေ အေးအောင် ကြောက်ရွံ့လာစေရပါတယ်။ ပြီးတော့ ကိုစိုးနဲ့အတူအိပ်ပြီး ကာမဆက်ဆံလိုက်မိရင် ရွံမုန်းစရာအပြစ်ကြီးတစ်ခုကျူးလွန်မိရသလို ခံစားနေရပါတယ်။ ကြာကူလီ အကြံသမားရဲ့ ညွှတ်ကွင်းထဲ ကျရောက်အသုံးတော်ခံခဲ့ပြီးတဲ့ ကျမ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ညစ်စွန်းနိမ့်ကျနေခဲ့ရပါပြီ။
ဒီခန္ဓာကိုယ်နဲ့ မြင့်မြတ်သန့်ရှင်းတဲ့ လင်ယောက်ျားကို မထိတွေ့စေချင်တော့ပါ။ ကိုစိုးက မသိနိုင်ဘူးဆိုရင်တောင် လိပ်ပြာမလုံတဲ့ ကျမအဖို့ အမူအရာ၊ အပြုအမူနဲ့ ဆက်ဆံပုံတွေ ပျက်ယွင်းအားနည်းနေနိုင်ပါတယ်။
တကယ်လည်း ကျမစိတ်ကို ဘယ်လိုပင် ဟန်ဆောင်တင်းထားပါစေ ယောက်ျားနဲ့ အတူအိပ်ရာဝင်ဖို့ကို ကြောက်လန့်နေမိတယ်။ ကျမဘက်က တစ်ချက်လေး မှားယွင်းသွားတာနဲ့ အကင်းပါးတဲ့ ကိုစိုးက ရိပ်မိသွားပါလိမ့်မယ်။
ဒါတွေကြောင့်ပဲ ယောက်ျားမရှိကတည်းက အိမ်ပြန်မလာတာ ကြာပြီဆိုတာကို အကြောင်းပြကာ အလုပ်ကို ရှာကြံလုပ်နေမိတယ်။ ကိုစိုးက ညနက်ပြီ၊ အိပ်တော့လို့ ပြောပေမယ့် ကလေးတွေကို အကြောင်းပြလိုက်၊ တစ်ခုခု ရှာကြံလုပ်လိုက်နဲ့ ရှောင်ဖယ်နေမိပါတယ်။
ရိုးသားတဲ့ ယောက်ျားကတော့ ကျမ ဖြစ်နေတာကို မရိပ်မိဘူးနဲ့တူပါတယ်။ သူလည်း အလုပ်ပင်ပန်း၊ ခရီးကပန်းလာတော့ သူ့ဟာသူပဲ အိပ်ပျော်သွားရှာပါတယ်။ ကိုစိုးအိပ်ပျော်သွားမှ ကျမလည်း ငူငူငေါင်ငေါင်နဲ့ ထိုင်နေမိတယ်။ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ယောက်ျားနဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်ကို မရဲတရဲခိုးကြည့်ကာ အသံတိတ်မျက်ရည်ကျလို့ ကြေကွဲနေမိပါတယ်။
အိမ်ထောင်ရေးစည်းကို ဖောက်ဖျက်မိထားတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ဟာ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ယောက်ျားမျက်နှာကိုပင် ရဲရဲမကြည့်ရဲအောင် သိမ်ငယ်ရှက်ရွံ့ရပါတယ်။ အေးချမ်းစွာအိပ်ပျော်နေတဲ့ သားအဖတွေဟာ အပြစ်ရှိတဲ့မိခင်တစ်ယောက်ကြောင့် အေးချမ်းမှုတွေ ဆိတ်သုဥ်းပြီး တကွဲတပြားဖြစ်ကြရမှာကို ကျမ မခံစားနိုင်ပါ။
တစ်ယောက်တည်း ကြိတ်ကာ ပူဆွေးရင်း ကျမမှာ အိပ်မပျော်ခဲ့ရပါဘူး။ အရင်လို မိသားစုတွေ ကျဥ်းကျဥ်းကျပ်ကျပ်နဲ့ ယောက်ျားနား တိုးဝှေ့ဝင်အိပ်ဖို့ကို ကျမ မဝံ့ရဲတော့ပါဘူး။ သမီးငယ် လူးလွန့်လာလို့ ကျောခင်းပြီးမှေးသိပ်ဖို့ကိုပင် ယောက်ျားကို မထိမိအောင် ရှောင်ဖယ်လို့ ဝင်လှဲမိပါတယ်။ သမီးကို ချော့သိပ်ရင်း မှေးခနဲ ဖြစ်သွားလိုက်၊ ကိုစိုးရဲ့ မိန်းမပျက်လို့ ခေါ်သံကြီးကို ကြားယောင်ပြီး လန့်ဖြန့်သွားလိုက်နဲ့ တစ်ညလုံး သွေးပျက်ချောက်ချားနေခဲ့ရပါတယ်။
နောက်ဆုံး ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့တာနဲ့ မအိပ်ဘဲ ထကာ လုပ်စရာရှိတာတွေ လုပ်နေမိပါတယ်။ ဒီလိုပုံနဲ့တော့ ကိုစိုးနဲ့အတူ နောက်ညတွေ အတူအိပ်ဖို့ ကျမ လန့်နေခဲ့ပါတယ်။ သွေးပျက်နေတဲ့ ကျမစိတ်တစ္ဆေကပဲ ကျမကို ခြောက်လှန့်နေခဲ့တာပါ။ ကိုစိုးကိုနှိုးပြီး အကြောင်းစုံဖွင့်ပြောကာ အပြစ်ခံယူဖို့ တွေးခဲ့မိတာ အခါခါပါ။
ဒီလိုသာ ဖွင့်ပြောလိုက်ရင် အေးအေးချမ်းချမ်း အိပ်နေကြတဲ့ သူတို့သားအဖတွေရဲ့အိပ်စက်ခြင်းဟာ နောက်ဆုံးညလေးဖြစ်သွားပါလိမ့်မယ်။ အဖေ၊ အမေပျောက်လို့ ရှာဖွေငိုကျွေးနေမယ့် သားနဲ့သမီးရဲ့ပုံရိပ်တွေကို မြင်ယောင်ပြီး ဖွင့်ပြောဖို့ စိတ်ကူးဟာ ပျက်စီးသွားစေရပါတယ်။
ဒီလို ချောက်ချားမှုတွေကပဲ ကျမကို တွေဝေကြောက်ရွံ့ခြင်းတွေ ဖြစ်ပေါ်စေရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ နောက်နေ့မနက် ကိုစိုး အိပ်ရာကနိုးတဲ့အချိန်မှာလည်း ကျမဟာ စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့ မကပ်ပါဘူး။ ရိပ်မိမှာစိုးလို့ အတတ်နိုင်ဆုံး မျက်နှာလွှဲကာ ရှောင်နေခဲ့ရပါတယ်။ ပြီးတော့ မနက်စျေးထွက်ဖို့ အကြောင်းပြကာ ရှောင်နေဖို့ လုပ်မိတယ်။
ကိုစိုးကလည်း ဒီနေ့ သူ့သူငယ်ချင်း ဝေဝေကို ဘုန်းကြီးကျောင်းလိုက်ပို့ရမှာမို့ တော်ပါသေးတယ်။ အဲလိုဆိုရင် ဒီနေ့အဖို့ လင်မယားချင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖို့ သိပ်မရှိတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ညအိပ်ဖို့ကို တွေးပြီး တုန်လှုပ်နေမိတုန်းပါပဲ။ လိပ်ပြာမလုံဘဲ သွေးပျက်ချောက်ချားနေရတဲ့ ခံစားချက်ဆိုးကြီးကို ကျမ အလွန်ကြောက်လန့်သွားခဲ့ရပါပြီ။
ဒီလိုနဲ့ သမီးကို အမေ့အိမ်မှာ ထားပြီး စျေးဘက်ထွက်ခဲ့ပေမယ့်လည်း ကျမ စိတ်တွေ ရှုပ်ထွေးနောက်ကျိနေခဲ့တယ်။ ကိုစိုးလည်း အိမ်ပြန်လာတာက သိပ်ရက်ကြာမှာမဟုတ်လို့ တော်ပါသေးတယ်။ ဒီရက်ထဲ ထပ်ထွက်ရမှာပါ။
သူ နယ်ထွက်နေတဲ့အချိန်မှာ ကျမ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲဆိုတာ စိတ်ပိုင်းဖြတ်နိုင်ဖို့လိုပါတယ်။ မဟုတ်ရင် ဒီစိတ်ဆင်းရဲမှုကြောင့်ပဲ ကျမ သေရပါလိမ့်မယ်။ စိတ်မရွှင်တဲ့အပြင် ညကလည်း အိပ်မရတာမို့ လူက နုံးချိနေတယ်။ စျေးရောင်းရတာလည်း စိတ်မပါတာမို့ သိမ်းလိုက်ပါတယ်။ အမေ့အိမ်ပြန်ပြီး သမီးနဲ့အတူနေကာ တစ်ရေးတမော အိပ်လိုက်ဦးမယ်လို့ တွေးကာ ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။
" ယဥ်အေး"
" ဟင် !!!!!!!!!!!!"
.........................
စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့ အိမ်ကို လမ်းလျောက်ပြန်လာချိန်မှာပဲ ယဥ်အေးဆိုပြီး အနားကပ်အခေါ်ခံလိုက်ရတာကြောင့် ကျမ လန့်ဖျပ်သွားရပါတယ်။ နာမည်ခေါ်ရုံနဲ့ ဒီလောက်လန့်စရာမရှိပါ။ အခုဟာက ကျမ အကြောက်လန့်ရဆုံး အသံကြောင့်ပါ။ ကျမမှာ ကိုယ်လေးဆတ်ခနဲတုန်ကာ မျက်လုံးပြူး၊ ခြေလက်တွေ တုံ့ဆိုင်းသွားရအောင်အထိ လန့်ဖျပ်သွားရပါတယ်။
ဟုတ်ပါတယ်။ ကျမကို အနောက်ကနေ ကပ်ကာ ခေါ်လိုက်တာက ဒီအချိန်မှာ မတွေ့ချင်ဆုံးဖြစ်တဲ့ ဦးနိုင်ရဲ့အသံမို့ပါ။ လန့်ပြီး ခြေလှမ်းတုံ့ကာ ကြောင်ရပ်နေတဲ့ ကျမ လက်မောင်းကို ဦးနိုင်က လှမ်းကိုင်ပြီး ယဥ်အေးလို့ ထပ်ခေါ်လိုက်မှ သတိပြန်ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။
" ယဥ်အေး"
" ဟင် ... ခင်ဗျား .. ခင်ဗျား ... ဘာလာလုပ်တာလဲ။ ခင်ဗျားကို မတွေ့ချင်ဘူးလို့ ပြောထားတယ်လေ။ အခုလို လာတွေ့တော့ ဘေးလူတွေ တွေ့ကုန်မယ် ... သွားပါ ..."
ကျမမှာ သတိဝင်ဝင်ချင်း ဘေးဘီကို အလန့်တကြားကြည့်ကာ သူ့လက်ကို ပုတ်ချလိုက်ပါတယ်။ နေ့လည်ခင်းမို့ လူအသွားအလာရှင်းလို့ တော်ပါသေးတယ်။ ဒါတောင် ခပ်ဝေးဝေးမှာ လမ်းသွားလမ်းလာ တစ်ဦးစ၊ နှစ်ဦးစကတော့ တွေ့ရပါတယ်။
" သွားမှာပါ ... ဒါပေမယ့် ယဥ်အေးနဲ့ အေးဆေးဆွေးနွေးစရာရှိသေးတယ်လေ။ယဥ်အေးက အိမ်ကိုလည်း အလာမခံတော့ လမ်းက စောင့်ရတာပေါ့"
" ခင်ဗျားလို လူယုတ်မာနဲ့ ဘာမှဆွေးနွေးစရာ မရှိဘူး။ ကျမဘဝနဲ့ ကျမ အေးအေးဆေးဆေးနေပါရစေ။ ကျမဘဝကို မဖျက်စီးပါနဲ့"
" အေးလေ။ အဲလိုမဖျက်စီးချင်လို့ ဆွေးနွေးရအောင်လို့ ပြောတာပေါ့ ....."
" တော်ပါတော့ရှင် ... ကျမနဲ့ ဝေးဝေးနေပါ။ ဖြစ်ပြီးတာတွေလည်း ထားလိုက်ပါတော့။ ကျမ အနေအထိုင်မတတ်လို့ ဖြစ်ရတယ်ပဲ ထားလိုက်ပါ။ ကျမမှာ အခု ... ယောက်ျားသိမှာ သေမလောက်ကြောက်နေရတယ်။ သူသာသိရင် ကျမတို့ အိမ်ထောင်ရေးပြိုကွဲတာထက် မိသားစုဘဝလေး ပျက်စီးရမှာ စိုးရိမ်နေမိတာပါ ....သားသမီးချင်း ကိုယ်ချင်းစာပေးပါ။ ကိုယ့်လမ်းကိုယ် သွားရအောင်နော်"
" စိတ်ထဲ သိပ်ကြောက်မနေပါနဲ့ကွာ။ ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ဘယ်သူမှ မသိနိုင်ပါဘူး။ ဦးလည်း ယဥ်အေးကို စွဲလမ်းခဲ့တာမို့ ချက်ချင်းမေ့ဖျောက်လို့ မရဘူးလေ"
" အို !!! ဘာစွဲလမ်းတာလဲ။ ခင်ဗျားလည်း ကျမကို စော်ကားချင်တိုင်း စော်ကားခဲ့ပြီးပြီပဲ။ ဒီလောက်နဲ့ ကျေနပ်ပါတော့နော် ..."
" ယဥ်အေးရယ်။ အဲနေ့ညက အကြောင်းကို ဦးက မေ့မရဘူးလေ။ဦးကျေနပ်အောင် ဖြည့်ဆည်းပေးရင်တော့ နောက်ပိုင်း ယဥ်အေးကို မနှောင့်ယှက်တော့ပါဘူး ...ဒီနေ့တော့ ဦးကို နောက်ဆုံးအနေနဲ့ တစ်ခါလောက် ထပ်လိုက်လျောပေးပါနော်။ အဲဒါဆို ဦးလည်း အေးဆေးပြန်ပါ့မယ်"
" ခင်ဗျား ... တဏှာရူးကြီး"
" ရှူး !!! တိုးတိုးပြောလေ၊ လမ်းသွားလမ်းလာတွေ ကြားကုန်ရင် ယဥ်အေးပဲ ပြဿနာတက်မှာ ...ဦးကတော့ ယဥ်အေးကို စွဲလမ်းမိပြီမို့ ဘာဖြစ်ဖြစ် ဂရုမစိုက်ဘူး"
" ဟင် !!! .... ခင်ဗျား ... ခင်ဗျား "
ကျမလည်း ဒေါသကြောင့် အော်ဟစ်မိပြီးမှ သူ သတိပေးလို့ အသံပြန်ထိိန်းလိုက်ရပါတယ်။ သူ့စကားကြောင့် ရှက်လည်းရှက်သလို ရွံမုန်းပြီး ဒေါသလည်း ဖြစ်ရပါတယ်။
သူ့စကားအသွားအလာနဲ့ အပြုအမူကို ကြည့်ရတာတော့ အစွမ်းကုန် ဆက်ယုတ်မာဖို့ အသင့်ရှိနေပုံပါ။ ဒါကြောင့် ကျမမှာ ကြောက်လည်းကြောက်၊ ဒေါသလည်းထွက်ပြီး အသားများပင် တဆတ်ဆတ်တုန်နေရပါတယ်။
" ခင်ဗျားဟာခင်ဗျား ... ဘာဖြစ်ဖြစ် ကျမ ဂရုမစိုက်ဘူး။ ကျမကတော့ ကိုယ့်အိမ်ထောင်ရေးကို ထပ်ပြီးတော့ အထိအခိုက် မခံနိုင်ဘူး။ ဖယ် ... ကျမ အိမ်ပြန်မယ်"
ပြောပြီး သူ့ရှေ့က လှမ်းထွက်မလို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက ကျမလက်ကို ဆွဲကာ တားလိုက်ပါတယ်။
" ယဥ်အေး၊ ဦးက ဒီကိစ္စကို အသေအချာ ဆွေးနွေးမယ်လို့ ပြောပြီးသားလေ ...အခုလို ထွက်သွားရင် ယဥ်အေးအိမ်အထိ ဦးလိုက်လာမှာနော် ...အဲဒီကျမှ ယဥ်အေးယောက်ျားသိသွားပြီး ပြဿနာတက်ရင်တော့ ဦးလည်း မတတ်နိုင်ဘူး"
" ခင်ဗျား ... ခင်ဗျား ..."
" ဟုတ်တယ် ... ဦးကတော့ ဘာမှ ဂရုမစိုက်ဘူးလို့ ပြောပြီးပြီလေ ...ယဥ်အေးသာ ဦးနဲ့ခဏလိုက်ခဲ့ပြီး ဆွေးနွေးနိုင်ရင် ဦးတို့ဖြစ်ခဲ့တဲ့ကိစ္စကို ဘယ်သူမှ သိနိုင်မှာ မဟုတ်တော့ဘူး။ အဲဒါဆို ယဥ်အေးလည်း အရှက်မကွဲသလို အိမ်ထောင်ရေးလည်း ထိခိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး ... ဦးပြောတာကို သေချာနားလည်ရဲ့လား။ မဟုတ်ရင်တော့ ဦးက ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို အကုန်ဖွင့်ပြောသင့် ပြောရမှာပဲ ....ဖြစ်လာနိုင်တာတွေကိုလည်း မကြောက်ဘူး"
" ခင်ဗျား ... ယုတ်မာလှချည်လား ...တောက် !!! လူမဆန်တဲ့လူ"
ကျမလည်း ရုတ်တရတ်ဒေါသထွက်ပြီး သူ့ပါးကို ရိုက်မလို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ သူက ကျမလက်တွေကို ဖမ်းချုပ်ကိုင်ပြီး တခြားသူတွေ မြင်ကုန်မယ်ဆိုပြီး သတိပေးပါတယ်။ကျမမှာ လူသိမှာလည်း ကြောက်သလို လူယုတ်မာရဲ့ မပြီးနိုင်တဲ့ တဏှာထမှုကိုလည်း ရွံရှာမုန်းတီးနေရပါတယ်။ သူက အစွမ်းကုန်ယုတ်မာဖို့ စစ်ကြေညာခဲ့ပါပြီ။
ကျမမှာသာ ယောက်ျားသိသွားရင် ဖြစ်လာနိုင်မယ့် အကျိုးဆက်တွေကို တွေးမြင်မိပြီး ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့နေမိပါတယ်။ ဆုပ်လည်းစူး၊ စားလည်းရူးအခြေအနေမှာ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိအောင် ထူပူနေရပါတယ်။
" ယဥ်အေး ... ဒီနေရာမှာ အကြာကြီးရပ်နေလို့ မကောင်းဘူး။ ဦးနဲ့ ခဏလိုက်ခဲ့ပါ။ ဦးက ယဥ်အေးဘဝကို ထိခိုက်အောင် မလုပ်ချင်ပါဘူး"
" အပိုတွေ ပြောမနေပါနဲ့။ ခင်ဗျားအပြုအမူတွေက ယုံစရာ တစ်စက်မှမရှိဘူး။ ခင်ဗျားရှင်းရှင်းပြောပါ။ ဘာဖြစ်ချင်တာလဲ။ ခင်ဗျား ဒီလိုပဲ ဆက်နှောင့်ယှက်နေမယ်ဆိုရင်တော့ ကျမဘက်ကလည်း ယောက်ျားကို ဖွင့်ပြောပြီး ဘာဖြစ်ဖြစ် ရင်ဆိုင်ရမှာပဲ။ ကျန်တာတော့ ကျမထိုက်နဲ့ ကျမကံပဲ"
" အဲလိုဆိုရင် ယဥ်အေးရဲ့အိမ်ထောင်ရေးပဲ ထိခိုက်မှာပေါ့ ...ဦးနဲ့ ခဏပဲ လိုက်ခဲ့။ ဦးကျေနပ်အောင် နေပြီးရင် ယဥ်အေးကို နောက်ထပ် မနှောင့်ယှက်တော့ပါဘူး"
" ခင်ဗျား ... အရင်တစ်ခါကလည်း ဒီလိုပဲပြောတာပဲ"
" ဦးနဲ့လိုက်ပြီး ဦးကျေနပ်အောင် နှစ်ချီပဲ နေပေးပါ။ ကျန်တာ ယဥ်အေးစိတ်တိုင်းကျ ဦးနေပါ့မယ်"
" ဘာ !!! နှစ်ချီ"
" လုပ်ပါကွာ ... ဦးက ယဥ်အေးကို အားရအောင် ချစ်ချင်လို့ပါ ...နှစ်ချီပဲကွာ ... ဆက်တိုက်ပါပဲ။ မကြာစေရပါဘူး။ဟိုညကလည်း နှစ်ချီပဲလေ။ ဘာကြာလို့လဲ။ ဦး အားရရင် နောက်ကို မလာတော့ဘူးလေ"
ကျမမှာ သူ့စကားများကြောင့် အတွေးရကျပ်သွားခဲ့ပါတယ်။ သူ့အပေါ် ရွံရှာစက်ဆုပ်ကာ မနှစ်မြို့ပေမယ့် မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ့ပတ်မယ့် သူ့ယုတ်မာမှုကိုလည်း ကြောက်ရွံ့နေမိတယ်။
အများသိပြီး ကျမ အိမ်ထောင်ကွဲ အရှက်ရမှာထက် သားနဲ့သမီးအတွက် အရိပ်ဆိုးကြီးဖြစ်မှာကို မလိုလားပါဘူး။ အားလုံးက အဖြစ်မှန်ကို မသိဘဲ ဦးနိုင်ရဲ့ သွားပုပ်လေလွင့်ပြောစကားများကို ယုံကြည်ပြီး အနေအထိုင်မတတ်တဲ့ ကျမကိုပဲ ကဲ့ရဲ့ရှုံ့ချကြမှာပါ။
တစ်ခါလည်း ဖြစ်ခဲ့ဖူးပြီမို့ သူပြောတဲ့အတိုင်း လိုက်လျောပေးရင် ဒီတစ်ခါနောက်ဆုံးဖြစ်လာမလား။ သူနဲ့ ထက်မပတ်သတ်ချင်တော့ပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ်နဲ့ ကိစ္စပြတ်ရင်တော့ လူမသိ၊ သူမသိ လိုက်လျောပေးရတာ ကိစ္စမရှိပါ။
သူ့စကားကို ယုံကြည်ဖို့ခက်ပေမယ့် ငြင်းလိုက်ရင် သူ ဘာတွေဆက်ယုတ်မာမယ်ဆိုတာ မတွေးရဲအောင်ပါ။ လက်ခံဖို့လည်း ခက်၊ ငြင်းဆန်ဖို့လည်း မရဲတဲ့အခြေအနေမှာ ဘာဆုံးဖြတ်ရမှန်းမသိအောင် မွန်းကျပ်တွေဝေနေမိပါတယ်။
ဦးနိုင်ကတော့ သူ့စကားတွေကြားမှာ ဆုံးဖြတ်ရခက်ကာ တွေဝေသွားတဲ့ ကျမကို အတင်းလက်ဆွဲပြီး လမ်းဘေးမှာ အသင့်ရပ်ထားတဲ့ သူ့စက်ဘီးနောက်ကို တက်ခိုင်းနေပါတယ်။ ကျမလည်း ဆုံးဖြတ်ချက် ရေရေရာရာမရှိသေးဘဲ အိမ်မက်ထဲ လမ်းလျောက်သူပမာ သူခေါ်ရာနောက်ကို ပါလာရပါတယ်။
ဦးနိုင်က ဘယ်ကိုခေါ်လာမှန်းလည်း မသိတော့ပါဘူး။ အသိမကပ်ဘဲ သူခေါ်ရာနောက်ကို လိုက်ပါလာမိတာပါ။ နောက်ဆုံး ခြံတစ်ခြံထဲဝင်ပြီး သူ့စက်ဘီး ရပ်လိုက်မှ ကျမလည်း သတိပြန်ဝင်လာရပါတယ်။
" ခင်ဗျား ... ဘယ်ကိုခေါ်လာတာလဲ။ တခြားသူတွေ တွေ့သွားဦးမယ်"
" ဘယ်သူမှ သတိမထားမိပါဘူး။ ဒါက ကွက်သစ်ဘက်လေ။ ဒီနေရာက လူအသွားအလာနည်းသလို နေတဲ့သူလည်း မရှိကြသေးပါဘူး။ ဒီတိုက်က ဦးကိုအလုပ်အပ်ထားတဲ့ တိုက်။ ဆောက်လက်စတန်းလန်းနဲ့ ရပ်ထားတာကြာပြီ။ လူမနေသေးဘူး။ အိမ်ရှင်တွေက ဦးကိုပဲ အလုံးစုံအပ်ထားတာလေ။ ဒီနေရာက အလုံခြုံဆုံးပဲ။ ငထွန်းတို့လည်း ဒီကို လာဖူးတယ်"
ဦးနိုင်ပြောမှ ကျမလည်း ပတ်ဝန်းကျင်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်မိပါတယ်။ ကျမတို့ရပ်ရွာက တောမရောက်မြို့မရောက်ရွာကြီးသဘောပါ။ အခြားရွာတွေနဲ့လည်း ဆက်စပ်နေတယ်။ကျမတို့ရွာနဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ကွက်သစ်တစ်ခုဖော်ဆောင်နေတာ ကြာပါပြီ။ လူနေထိုင်တာ သိပ်မရှိသေးပေမယ့် ပိုက်ဆံရှိသူတွေကတော့ ခြံတွေဝယ်ပြီး အိမ်တွေဆောက်ထားတတ်ကြပါတယ်။
အခုတိုက်ဟာလည်း အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် ရပ်ဆိုင်းနေတဲ့ ဆောက်လက်စတိုက်ဖြစ်ပါလိမ့်တယ်။ အမိုးအကာတွေပြီးပေမယ့် အချောမသတ်ရသေးသလို တံခါးတွေလည်း မရှိသေးပါဘူး။ ဒီနေရာဟာ လူပြတ်တာမှန်ပေမယ့် လင်းလင်းရှင်းရှင်းကြီးမှာ ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ နှစ်ဦးတည်း ရှိနေရတာမို့ ကျမစိတ်မလုံဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။
" ဦးနိုင် ... လူပြတ်တာ မှန်ပေမယ့် ... ဖြစ်ပါ့မလား။ တစ်ယောက်ယောက်တွေ့သွားရင် အကုန်အရှက်ကွဲပြီး ကျမ ဒုက္ခရောက်ရမှာ ....ကျမ ပြန်ပါရစေနော် ... မနေရဲဘူး"
" စိတ်မပူပါနဲ့ ယဥ်အေးရယ်။ ဦးက စိတ်မချရဘဲ ခေါ်လာပါ့မလား။ ကပ်ရပ်ခြံတွေကလည်း လူမနေကြပါဘူး။ အကုန်လုံး အိမ်လွတ်တွေချည်းပဲ။ ဘယ်သူမှ တွေ့စရာအကြောင်းမရှိဘူး။ ဒါမှ စိတ်မချသေးရင် တိုက်ထဲကို မြန်မြန်ဝင်ရအောင်လေ ... လာပါ ... မြန်မြန်"
ပြန်ဖို့တောင်းဆိုနေတဲ့ ကျမကို ဦးနိုင်က အိမ်ထဲအတင်းဆွဲခေါ်လို့ ပါသွားရပါတယ်။ အိမ်အပြင်ခန်းကတော့ ပြတင်းပေါက်တွေ မရှိသေးတာမို့ လင်းလင်းရှင်းရှင်းကြီး ဖြစ်လို့နေပါတယ်။ ဦးနိုင်က ကျမကို အိမ်ခန်းသဘောမျိုး ကန့်ထားတဲ့ အခန်းထဲရောက်တဲ့အထိ ခေါ်သွားတာပါ။ ဒီအခန်းကတော့ တံခါးတပ်ထားပြီးပါပြီ။ အခန်းထဲက ထောင့်တစ်ဖက်မှာတော့ ကတ်ထူစက္ကူအဟောင်းများကို ဖျာသဘောမျိုး ခင်းထားပါတယ်။
အညာစောင်ကြမ်း အဟောင်းတစ်ထည်ကို အိပ်ရာခင်းသဘောမျိုး ခင်းထားပါတယ်။ ဦးနိုင်က ကျမနဲ့အတူနေဖို့ ကြိုပြင်ထားတာလား။ ဒါမှမဟုတ် ညစောင့်အိပ်သူပဲ ရှိသလား။ အမတို့လည်း ဒီကိုလာဖူးတယ်ဆိုတော့ သူတို့ခဏတာ အိပ်ရအောင် အရင်ကတည်းက စီစဥ်ထားတာနဲ့တူပါတယ်။ အခုတော့ ဒီနေရာမှာ ကျမပါ ဦးနိုင်နဲ့ အတူနေရတော့မှာပါလား။
ကျမရဲ့ ကာမပိုင်လင်မဟုတ်တဲ့ တခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ အလိုးကို ဒီနေရာမှာ ခံပေးရတော့မှာလား။ အတွေးများစွာက ကျမကို ချီတုံချတုံဖြစ်စေရကာ ကြောင်ပြီး ရပ်နေမိပါတယ်။ ဦးနိုင် တောင်းဆိုတာကို လက်ခံလား၊ လက်မခံသလားဆိုတာတောင် သေချာမဆုံးဖြတ်နိုင်သေးဘဲ ဒီနေရာကို ရောက်လာခဲ့တာပါ။ လက်ခံပေးရအောင်လည်း သူနဲ့ဆက်ဆံပေးရမှာကို နှစ်သက်လိုလားခြင်းမရှိပါဘူး။
ငြင်းဆန်လိုက်ရင်လည်း သူ့ဘက်က ဖွင့်ချလိုက်တာနဲ့ ဆိုးကျိုးတွေကို လက်ငင်းခံစားရမှာပါ။ အကြောက်တရားနဲ့ လှောင်ပိတ်မွန်းကျပ်လွန်းတဲ့ဒဏ်ကိုလည်း ကျမ မခံစားနိုင်တော့ပါဘူး။
" ယဥ်အေး ... ထိုင်လေ ... ရောက်လာမှပဲ ဒီတစ်ခါတော့ အေးဆေးပေါ့"
ကျမလည်း ဦးနိုင်ညွှန်ပြရာ အခင်းပေါ်မှာ ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျမစိတ်တွေကတော့ ရှုပ်ထွေးနေတုန်းပါပဲ။ ဦးနိုင်ကလည်း ကျမအနားကို အသားချင်းထိအောင် ကပ်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်း ဆတ်ခနဲ တုန်သွားကာ သူနဲ့ ခွာထိုင်ဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်က အခွာမခံပါဘူး။ ကျမကို ဆွဲဖက်ကာ သူ့ရင်ခွင်အတွင်း ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။ သူ့အားကြီးကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့ ကျမကိုယ်လုံးလေးဟာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ လဲပြိုကျသွားရပါတယ်။
ကျမက ဒီနေရာအထိ ရောက်လာပြီးမှတော့ သူတောင်းဆိုတာကို လက်ခံတယ်လို့ပဲ ဦးနိုင်ကသတ်မှတ်မှာပါ။ ဒါပေမယ့် ကျမစိတ်ထဲ ကြောက်ရွံ့ကာ မပြတ်သားနိုင်သေးတာမို့ ကိုယ်ကို ဆတ်ခနဲ ရုန်းထလို့ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ...
" ဦးနိုင် ... ကျမတို့ ဆက်မှားဖို့ မသင့်ဘူးလေ။ ကျမတောင်းပန်ပါတယ်နော် ..."
" ယဥ်အေးရယ် ... ဖြစ်ခဲ့တာတွေက ဦးအမှားတွေချည်းပါပဲ ...ယဥ်အေးအမှားရယ်လို့ မပါပါဘူး"
" ခင်ဗျား အမှားက ကျမဘဝပျက်လိမ့်မယ်။ ကျမကတော့ ထပ်ပြီး ခွင့်မပြုနိုင်တော့ဘူး"
" ဦးကြောင့် ယဥ်အေးဘဝကို မထိခိုက်စေရဘူးလို့ ပြောပြီးပြီပဲ။ ဦးသာ ယုတ်မာချင်ရင် ယဥ်အေးယောက္ခထီးနဲ့ မရင်းနှီးပေမယ့် အလုပ်ချင်း ဆက်စပ်နေတော့ သိနေတာပဲ။ ပြီးတော့ သူ့အလုပ်ထဲမှာလည်း ဦးတပည့်ဟောင်းတွေ ရှိနေတာပဲလေ။ ဦးက တိုက်ရိုက်သွားပြောစရာတောင် မလိုပါဘူး။ ယဥ်အေးယောက္ခမရဲ့ တပည့်တွေဆီ သတင်းလွှင့်လိုက်ရုံပါပဲ"
" ဟင် !!! အဲ ... အဲလို ... မလုပ် ..."
" ဦးက အဲလိုမလုပ်ပါဘူး။ စိတ်ချပါ။ ဦးကြောင့်လည်း ယဥ်အေးကို မထိခိုက်စေချင်ပါဘူး။ အဲဒါကလည်း ယဥ်အေးကို စတွေ့ကတည်းက စွဲလမ်းခဲ့ရ၊ ချစ်ခဲ့ရလို့ပါ။ ပြီးတော့ ဦးကလည်း ချက်ချင်းမေ့ဖျောက်ပစ်ဖို့ ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ။ ယဥ်အေးရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို မထိခိုက်စေချင်သလို ဦးကလည်း ယဥ်အေးကို မမေ့ဖျောက်နိုင်သေးလို့ အခုလိုတွေ့ပြီး ညှိုနှိုင်းဖို့ ကြိုးစားရတာပေါ့။ ဦးဆန္ဒကိုသာ နောက်တစ်ခါ လိုက်လျောပေးပါ။ ယဥ်အေးဘဝ မထိခိုက်ရအောင် နောက်ပိုင်း တိတ်တိတ်လေး နေပေးပါ့မယ် ... နော်"
ဦးနိုင်ကတော့ သူလိုချင်တာကို ဝေ့ဝိုက်ပြီး ရအောင်ပြောနေခဲ့ပါတယ်။ ဦးနိုင်တပည့်ဟောင်းတွေက ယောက်ျားအဖေရဲ့ အဖွဲ့ထဲမှာ ရှိတာကို ကိုစိုးပြောပြဖူးလို့ ကျမလည်း သိနေခဲ့ပါတယ်။
ဦးနိုင်က ကျမအပေါ် စွဲလမ်းတာတွေ ပြောနေခဲ့ပေမယ့် တဖက်မှာလည်း ခြိန်းခြောက်နေခဲ့တာပါ။ ကျမလည်း သူ့ထောင်ချောက်ထဲက ရုန်းမထွက်နိုင်တော့တာကို သဘောပေါက်လာပါတယ်။ အခုအချိန်မှာ ကိုစိုးအပေါ် လိပ်ပြာမလုံတာမှန်ပေမယ့် ဦးနိုင်နဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာကို ကျမယောက်ျား သိသွားမှာကို ပိုကြောက်နေမိပါတယ်။ လတ်တလောမှာ ကျမအနေနဲ့ ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ပါဘူး။
သူ့အလို မလိုက်လျောခဲ့ရင် သူ့ဘက်က တုံ့ပြန်လာမှာတွေကို ကျမ ရင်မဆိုင်ရဲသေးပါ။ ဒီတော့လည်း သူ့အလိုးကို ထပ်ခံပေးပြီး နောက်မှ ကျမဘာဆက်လုပ်ရမယ်ဆိုတာကို ဆုံးဖြတ်ရပါတော့မယ်။ ကျမဘက်က ငြိမ်သက်သွားတော့ ဦးနိုင်က သူ့စကားအောင်နိုင်သွားပြီဆိုတာကို သဘောပေါက်သွားတယ်နဲ့တူပါတယ်။ သူက ခပ်တင်းတင်းပြန်ဆွဲဖက်လိုက်တာကို ကျမလည်း မရုန်းတော့ပါဘူး။
အလိုက်သင့်လေးပါလာတဲ့ ကျမကိုယ်လုံးလေးကို ဦးနိုင်က ပွေ့ဖက်ရင်း လက်တွေက အငြိမ်မနေပါဘူး။ သူ့လက်တွေက ကျမ ပခုံး၊ ကျောပြင်နဲ့ ခါးတစ်ဝိုက်ကို ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ တရွရွလှုပ်ရှားနေတဲ့ သူ့လက်တွေနဲ့အတူ ကျမစိတ်ထဲလည်း အမျိုးမျိုးဖြစ်ပေါ်နေရပါတယ်။ ဒီအခြေအနေကို လိုလားမှုမရှိသော်လည်း ငြင်းဆန်လို့မရ၊ ခွင့်ပြုနေရပြီမို့ ကျမစိတ်ထဲ ရှုပ်ထွေးနေရတာပါ။
အထိအတွေ့အပေါ် သာယာခြင်းမဟုတ်သော်လည်း ကြုံတွေ့နေရတဲ့ အဖြစ်အပျက်အပေါ်မှာ စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတာတော့ အမှန်ပါ။ အလိုမတူပေမယ့်လည်း ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို ထိတွေ့ကိုင်တွယ်ဖို့ အတားအဆီးမရှိ ခွင့်ပြုပေးနေခဲ့ရပြီလေ။
အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမို့ အထိအတွေ့နဲ့ လိင်အင်္ဂါချင်း စပ်ယှက်ရတာဟာ မထူးဆန်းဘူးဆိုရင်တောင် စိတ်ခံစားချက်ကတော့ ကွဲပြားနေခဲ့ပါတယ်။ မနှစ်မြို့တဲ့ စိတ်အခံပေါ်မှာပဲ ရှက်ရွံ့စိတ်နဲ့အတူ ကျမ အနေရခက်နေခဲ့ပါတယ်။
ကျမကသာ အနေရခက်နေရပေမယ့် ဦးနိုင်ကတော့ သူ့ဇနီးမယားတစ်ယောက်လို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ပဲ ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမမျက်နှာကို သူ့ပခုံးပေါ် ဆွဲမှီစေပြီး ပါးတွေကို နမ်းနေပါသေးတယ်။ ကျမက ခေါင်းကို ယိမ်းလို့ရှောင်ပေမယ့်လည်း မရပါဘူး။ သူကတော့ နမ်းရင်း ပွတ်သပ်ရင်းပင် သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမရင်သားမို့မို့တွေကို အင်္ကျီပေါ်မှပင် ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်လာပါတယ်။
ရင်သားတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ခံလိုက်ရချိန်မှာ ကျမရင်ထဲ ရှိန်းခနဲဖြစ်သွားရပါတယ်။ ကိုယ်လေးကို လူးလွန့်လို့ ရုန်းပေမယ့်လည်း သူက ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြီး ပွေ့ဖက်ထားတာမို့ အရာမထင်ခဲ့ပါဘူး။ ကျမမှာ သူ့လက်တွေရဲ့ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်မှုအောက်မှာ ကိုယ်လေးတလှုပ်လှုပ်၊ ရင်လေးတကြွကြွနဲ့ ဖြစ်နေရပါပြီ။ တပြိုင်တည်းဖြစ်ပေါ်နေသော သူ့ရဲ့ တပ်မက်တဲ့အနမ်းတွေကြောင့်လည်း ကျမမှာ အနေရခက်သထက် ခက်လာစေရပါတယ်။
နို့ချိုတိုက်ကျွေးနေရတဲ့ မိခင်တစ်ယောက်ရဲ့ ရင်သားတွေမို့ သူ့လက်ဝါးကြီးနဲ့ ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်လိုက်တိုင်း တဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ ဖြစ်နေရတယ်။ အားပါပါလေး ဖျစ်ညှစ်လိုက်ရင်လည်း ရင်လေးကြွတက်ပြီး ကျဥ်တက်နေရပါတယ်။
သမီးလေးစို့ရမယ့် ကျမရင်သားတွေဟာ တခြားသူရဲ့ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်မှုကို အလိုက်သင့်လေး ခံပေးနေခဲ့ရပါပြီ။ ကျမယောက်ျားကတောင် သမီးမွေးပြီးကတည်းက ကျမနို့တွေကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်တာမျိုး မလုပ်ပါဘူး။ နို့တိုက်နေရတဲ့အချိန်မို့ မလိုလားအပ်တာတွေ မဖြစ်ပေါ်ရအောင် ယောက်ျားက ထိန်းသိမ်းခဲ့တာပါ။ အခုတော့ တခြားတစ်ပါးသူက သူ့စိတ်အဆာပြေစေဖို့ ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်နေခဲ့ပါပြီ။
ကျမစိတ်ထဲမှာ အပြစ်ရှိသလို ခံစားရပြီး စိတ်တွေလည်း လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ ကျမရဲ့ ချည်သားအင်္ကျီပါးလေးနဲ့ ဘယာစီယာ လျော့ရဲရဲကလည်း သူ့ဆုပ်နယ်မှုကို ကောင်းစွာမခုခံနိုင်ပါဘူး။ ကျမနို့အုံတွေဟာ တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်နေရပြီး နို့ရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေရပါပြီ။ ကျမရင်ထဲလည်း တလှပ်လှပ်နဲ့ မောဟိုက်နေရပါတယ်။
ဒီအချိန်မှာပဲ သူက သိုင်းဖက်ထားတာကို နည်းနည်းလျော့ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှပဲ ကျမ ကိုယ်လေးဟာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ခွေမှီကျနေတာကနေ ခါးနည်းနည်းမတ်လာနိုင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ပေါင်တွေပေါ် ထောက်ထားမိတဲ့ ကျမလက်တစ်ဖက်ကို ကိုင်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲကို ဆွဲယူလိုက်ပါတယ်။ ပုဆိုးခံနေပေမယ့် မာမာနွေးနွေး လီးချောင်းကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ကို ကျမလက်ဖဝါးက ရရှိလိုက်ပါတယ်။
ကျမ လန့်ကာ လက်ကို ရုန်းလိုက်ပေမယ့် သူက မလွှတ်ပေးပါဘူး။ လီးကိုကိုင်ပေးလေလို့ ကျမ နားအနားကပ်ကာ ပြောလာပါတယ်။ အိမ်ထောင်သက် ၄ နှစ်အတွင်းမှာ ကျမအတွက် လီးကိုင်ရတဲ့ အဖြစ်အပျက်ဟာ မထူးဆန်းပါဘူး။ ကျမကိုယ်တိုင်က ချစ်ခင်တပ်မက်ခြင်းများစွာနဲ့ ယောက်ျားရဲ့ လီးကို အကြိမ်ကြိမ်ကိုင်ဖူး အာသာဖြေပေး၊ နှိုးဆွပေးဖူးခဲ့ပါတယ်။
အိမ်ထောင်ကျခါစ အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ်မှာ ကျမယောက်ျားရဲ့ လီးကို ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုများစွာနဲ့ ကြည့်ခဲ့၊ ပွတ်သပ်ခဲ့ဖူးပါတယ်။ နောက်ပိုင်း အိမ်ထောင်သက်ကြာလို့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ရိုးအီခဲ့ရပေမယ့် ကိုယ့်လင်လီးကို နှစ်သက်လိုလားစွာပဲ ကိုင်တွယ်စပ်ယှက်အလိုးခံရင်း သာယာကြည်နူးခဲ့တာပါ။
ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ် ဦးနိုင်ရဲ့လီးတံအမြောင်းပေါ်ကို ပုဆိုးပေါ်မှ ထိတွေ့လိုက်ရချိန်မှာ တစ်မူထူးတဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့ရပါတယ်။ ဒါဟာ ကျမထိတွေ့သာယာပေးခဲ့ရတဲ့ လင်ယောက်ျားရဲ့ လိင်အင်္ဂါမဟုတ်ဘူးလေ။
တခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ လိင်အင်္ဂါဆိုတဲ့ အသိက ကျမရင်ထဲ ရှက်ရွံ့ မဝံ့မရဲဖြစ်စေရတာပါ။ တပ်မက်သာယာမှုရယ်လို့ မဟုတ်ပေမယ့် လတ်တလောအခြေအနေအပေါ် စိတ်လှုပ်ရှားနေရတာတော့ အမှန်ပါ။
ဒီလီးကြီးက ကျမခန္ဓာကိုယ်ထဲကို ဒုက်ဒုက်ထိ ဝင်ရောက်ဖူးပြီးသားပါ။ ထိုအခါက မြင်လည်း မမြင်ခဲ့ရသလို ကိုင်တွယ်ပြီး ထူးထူးခြားခြား ခံစားမှုလည်း မရှိခဲ့ရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုလို နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး သူ့လီးကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးရမှာမို့ တစ်မျိုးဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ သူ့လီးကြီးကလည်း ပုဆိုးပေါ်မှ ထိတွေ့ရတာတောင် တင်းမာပူနွေးနေတာက အသည်းယားစရာကောင်းလွန်းနေပါတယ်။
" ယဥ်အေး ... ဦးလီးကို ပွတ်ပေးလေ။ ဒီနေ့တော့ ဦးအလိုပြည့်ကျေနပ်အောင် လိုက်လျောပေးနော် ...ဒါဆိုရင် ယဥ်အေးစိုးရိမ်နေတာတွေ မဖြစ်စေရဘူးလို့ ဦးကတိပေးတယ် ...ဦးလီးကို ပွတ်ပေးစမ်းပါကွာ ... အဲဒီကောင်ကြီးက ယဥ်အေး ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးတာ ခံချင်နေတာ ...ပြီးတော့ ယဥ်အေးစောက်ပတ်လေးကိုလည်း အားရအောင် လိုးချင်သေးတာ ..."
" အို !!!"
အထိအတွေ့ကြောင့် စိတ်ထွေပြားနေရတဲ့ကြားထဲ ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်စကားတွေကြောင့် ကျမ စိတ်ပိုလှုပ်ရှားရပါတယ်။ သူ့ပြောစကားအရ ဒီနေ့တော့ သူ့အလိုပြည့်အောင် ဖြည့်ဆည်းပေးရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိနဲ့အတူ ကျမလက်တွေက သူ့လီးတံအမြောင်းကြီးကို ဖိပြီး ဆုပ်ကိုင်မိလိုက်ပါတယ်။
သူပြောခဲ့တာ မှန်ပါတယ်။ ကျမကိုလိုးချင်နေရှာတဲ့ လီးကြီးက ပူနွေးပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတာကို ထိတွေ့မိတဲ့ လက်ဖဝါးက အတိုင်းသားခံစားနေရပါတယ်။ ကျမလည်း တစ်မူထူးတဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုနဲ့အတူ ခပ်ဖိဖိလေး ဆုပ်ကိုင်ရင်း လီးတံအမြောင်းကြီးတလျောက်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။
ကျမက ပုဆိုးပေါ်ကနေ သူ့လီးကြီးကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးလာတော့ သူကလည်း ကျမအင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ခွာလာပါတယ်။ ကျမလည်း လန့်ကာ အင်္ကျီမချွတ်ပါနဲ့လို့ တားရပါတယ်။သူက မချွတ်ပါဘူး၊ နို့တွေကို ကိုင်ချင်လို့ ရှေ့ပိုင်းလေး ဟရုံပါဆိုလာပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျမ အင်္ကျီရင်ဘတ်လေးဟသွားရပြီး သူက ဘယာကို နို့ပေါ်ရုံဆွဲလှန်လိုက်ပါတယ်။
ပြီးတော့ ဘယာလေးလှစ်ဟာသွားလို့ တင်းရင်းမို့ထွက်လာတဲ့ ကျမနို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်နေပါတော့တယ်။ သူ့အနမ်းတွေကလည်း ကျမ ပါးနဲ့ လည်တိုင်လေးအပေါ် တရှူးရှူးနဲ့ ကျရောက်နေပါသေးတယ်။
ကျမလည်း မလိုလားပါဘူး၊ သူ့ဆန္ဒပြည့်အောင် ဖြည့်ဆည်းပေးရုံပါဆိုပေမယ့်လည်း အထိအတွေ့တွေကြောင့် ရင်ထဲတလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ စိတ်ရောကိုယ်ရော ဂဏာမငြိမ်တော့ပါဘူး။ အထူးသဖြင့် သူက ရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်လိုက်တိုင်း နို့ရည်တွေ စိမ့်ထွက်လို့ တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်နေရပါတယ်။
ထိရှလှုပ်ခါလွန်းတဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့်ပဲ ကျမလက်ကလည်း ခုံးထနေတဲ့ သူ့လီးတံကြီးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ မပြတ်ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ကျမခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ ကျမလက်ဖဝါးကနေ ရရှိနေတဲ့ သူ့လီးကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ဟာ ကျမကို ကာမခံစားမှုနယ်ပယ်ထဲ ကျဆင်းသွားစေရပါတယ်။
ဒီလို တရှိန်ရှိန်နဲ့ လွင့်မျောနေမိချိန်မှာပဲ သူက ကျမကို ဆွဲလှဲချလိုက်ပါတယ်။ ကျမမှာ အရှိန်တွေတက်ရင်းနဲ့ပဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပက်လက်လေး ကျဆင်းသွားရပါတယ်။ သူ့လီးကို ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့လက်လည်း လွတ်သွားပါတယ်။
တဆက်တည်း ဦးနိုင်က ကျမအပေါ်ကို မိုးခွလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမနှုတ်ခမ်းကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးနဲ့ ငုံကာ စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ ရုတ်တရတ် နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းခံလိုက်ရပေမယ့် ကျမက ဆက်အနမ်းမခံဘဲ ခေါင်းကို စောင်းပြီး ရှောင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အနမ်းတွေကို ပါးပြင်နဲ့ပဲ ခံယူပေးလိုက်ပါတယ်။
ကျမက နိုင်ငံခြားဇာတ်လမ်းတွေထဲမှာလို နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာ မကြိုက်ပါဘူး။ ရွံစရာရယ်လို့ မဟုတ်ပေမယ့် ကျမစိတ်ထဲ ဒီလိုနမ်းတာကို မကြိုက်မိပါ။ ကိုစိုးကလည်း တစ်ခါတရံ နှုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းကျရောက်တတ်ပေမယ့် အများအားဖြင့် ကျမပါးပြင်ကိုသာ ချစ်မြတ်နိုးစွာနဲ့ နမ်းရှိုက်ကြင်နာတတ်ပါတယ်။ ကျမကလည်း ပါးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးနမ်းတာကို သဘောကျပါတယ်။
ဒါကြောင့် ဦးနိုင်က နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတော့ ကျမ ခေါင်းရှောင်ကာ ပါးကိုပဲ အနမ်းခံလိုက်တာပါ။ သူ ထပ်ကြိုးစားမှာစိုးလို့ သူ့ခေါင်းကို ကျမလက်တစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။
.......................................
ဦးနိုင်ကလည်း ထပ်မနမ်းပါဘူး။ ကျမပါးကိုပဲ အနမ်းရှည်ရှည်ပေးရင်း သူ့အနမ်းတွေက ကျမ မေးစေ့နဲ့ လည်တိုင်လေးအပေါ် ကျရောက်လာပါတယ်။
သူ့လက်တွေကလည်း ကျမ ရင်သားနှစ်ဖက်နဲ့ ဝမ်းဗိုက်သားအပေါ်ကို ရွရွလေးပွတ်သပ်လိုက်၊ အားပါပါလေး ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်လိုက်နဲ့ အငြိမ်မနေပါဘူး။ ကျမမှာ သူပခုံးကို ကိုင်ပြီး လည်ပင်းလေး တမော့မော့နဲ့ လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာရပါတယ်။
တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ရွစိတက်ကာ အသဲတွေယားနေခဲ့ရပါတယ်။ ဒီကြားထဲ ဦးနိုင်က နမ်းရုံတင်မကဘဲ လျှာနဲ့ တို့ထိလျက်ပေးလာတော့ ပိုအနေရခက်လာရပါတယ်။ ကျမကိုယ်လုံးလေးဟာ သူ့ရင်ခွင်အောက်မှာ နစ်မြုပ်ရင်း ဂဏာမငြိမ်နိုင်ဖြစ်နေရပါတယ်။ တမျှဥ်းမျှဥ်းနဲ့ အရှိန်တိုးလာတဲ့ ယားယံအနေခက်မှုများဟာ ရင်ခုန်နှုန်းတွေကို မြန်လာစေရပါတယ်။
ဦးနိုင်ကတော့ ကျမခန္ဓာကိုယ်ပေါ်က အစိတ်အပိုင်းတွေကို သူ့အပိုင်သဘောမျိုးသဘောထားပြီး ကလေးတစ်ယောက်လို စိတ်ကြိုက်ဆော့ကစားနေခဲ့ပါပြီ။ ကျမမှာတော့ အံကြိတ်လို့တင်းခံနေတဲ့ကြားက ခေါင်းလေးမော့၊ မျက်လုံးလေးများမှေးစင်းပြီး တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းသံဖွဖွလေးတွေထွက်ပေါ်နေရပါတယ်။
သူ့ရဲ့ တရွရွ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်မှုများနဲ့ အနမ်း၊ အလျက်များကို မခံစားနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ လိုးတာ၊ ဆောင့်တာမျိုးက အိမ်ထောင်သည်ကျမအတွက် မထူးဆန်းပေမယ့် အခုလို တဖြည်းဖြည်းချင်း အနေရခက်အောင် ဆော့မြှူနိုးဆွနေတာမျိုးကတော့ ရင်လှိုက်ဖိုမောအောင် ဖြစ်စေရပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပင် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို လိမ်ကျစ်လို့ ကိုယ်လေးတောင့်တင်း၊ တွန့်လူးနေရပါတယ်။ လှစ်ဟာနေတဲ့ ရင်သားများအပေါ် သူ့ရဲ့ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်မှုများကြောင့်လည်း နို့ရည်တွေကလည်း စိမ့်ထွက်နေခဲ့ရပါပြီ။
သူ့လျှာကြီးကလည်း ကျမလည်တိုင်နဲ့ ရင်ညွန့်ကို အသဲယားအောင် လျက်နမ်းပေးရင်း ရင်သားများအပေါ် ရောက်ရှိလာပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျမနို့တွေကို ပင့်ကိုင်ရင်း ရင်သားအောက်ခြေကနေ နို့သီးခေါင်းဆီကို လျှာနဲ့သိမ်းကာ လျက်လာခဲ့ပါပြီ။
နို့စို့ခံ၊ အကိုင်အညှစ်ခံရတာက ကျမအတွက် မထူးဆန်းပါဘူး။ သူက နို့ရည်တွေ စိမ့်ထွက်စိုစွတ်နေတဲ့ ကျမရင်သားတွေကို မရွံမရှာ လျက်ချင်နေတာကိုတော့ အံ့ဩမိတယ်။ ပြီးတော့ အခုချိန်မှာ သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကျမနို့တွေကို စို့ယူလျက်နမ်းလာမှာကိုလည်း လက်မခံလိုပါ။ သမီးလေးကို နို့ချိုတိုက်ကျွေးရမယ့် နို့အုံမို့လို့လည်း တခြားသူကို မတို့ထိစေချင်ပါ။
" အင့် ... အာ့ ... ဦးနိုင် ... မလျက်နဲ့ ... ကျမနို့တွေ ... ထွက် ... ဟင့် ...အို ... အ ... ဟင့် ... ဟင့် ... မစို့ပါနဲ့ ... အာ ... မလုပ်ပါနဲ့ဆို ... ဟင့်"
ကျမ တားလည်း မရပါဘူး။ သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ကာ တားနေစဥ်မှာပဲ နို့သီးခေါင်းကို နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားထည့်သွင်းပြီး အားပါပါလေး စုပ်ယူပစ်လိုက်ပါတယ်။
သူ့စုပ်အားကြောင့် နို့အုံထဲက ဖျဥ်းခနဲဖြစ်ကာ နို့ရည်တွေစိမ့်ထွက်သွားရပါတယ်။ သူကတော့ ကျမနို့ကို အလွတ်မပေးဘဲ ပါးစပ်နဲ့ငုံကာ စို့လိုက်၊ လျှာနဲ့ ဝိုက်လျက်ကာ ကစားလိုက်နဲ့အပြင် နောက်နို့တစ်ဖက်ကိုလည်း လက်နဲ့ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်နေပါသေးတယ်။
ကျမမှာတော့ အသဲအူတွေ ဆွဲနှုတ်ပါသွားသလို လှိုက်ကာကျဥ်တက်ပြီး ရင်လေးတကြွကြွ၊ တွန့်လူးညည်းညူနေရပါတယ်။ ဦးနိုင်ရဲ့ခေါင်းကိုကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေကလည်း ဆွဲမဖယ်နိုင်တော့ပါဘူး။ အခုတော့ သူ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆွဲပြီး ရင်လေးကိုကြွကာ အတင်းဖိကပ်လို့ နို့စို့ခံပေးနေသလို ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။ သူကလည်း ကျမနို့နှစ်လုံးကို အပြန်အလှန် စို့ယူလျက်ပေးရင်း ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေပါတယ်။
သမီးလေးကို တိုက်ရ၊ အစို့ခံရမယ့် ကျမနို့တွေဟာ ကိုယ့်အဖေအရွယ် တစိမ်းသူက အားရပါးရစို့ယူခံနေရပါပြီ။ ဒါက ကျမကို ရှက်ရွံ့၊ မလိုလားမှုနဲ့အတူ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပါ်စေရပါတယ်။ ဒီရင်သားတွေဟာ သမီးမွေးပြီးကတည်းက ဂရုတစိုက်ထားခဲ့ရတာပါ။ ကျမယောက်ျားကလည်း လင်မယားဆက်ဆံချိန်မှာတောင် ရင်သားတွေအပေါ် မကြမ်းတမ်းဘဲ ညှင်ညှင်သာသာပဲ ကိုင်တွယ်ခဲ့ဖူးပါတယ်။
အခုတော့ ကျမရဲ့ကာမကို အတင်းမောင်ပိုင်းစီးနေတဲ့ သူက စိတ်ကြိုက်ကို ရယူသုံးစွဲနေခဲ့ပါပြီ။ မတူညီတဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ ကွဲပြားတဲ့ ခံစားချက်တွေကြားမှာ ကျမအသိတွေ လွင့်မျောနေရပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ ကျမခန္ဓာကိုယ်လေးကလည်း စိုးမိုးချုပ်ကိုင်မှု အားကြီးလွန်းတဲ့ အထိအတွေ့တွေကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့ပါဘူး။ သူဆွဲခေါ်သွားတဲ့ကာမခရီးလမ်းအတိုင်း အလိုလို လိုက်ပါတုံ့ပြန်နေရပါတော့တယ်။
ဒီအချိန်မှာပဲ သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမပေါင်ကြားထဲကို ပွတ်သပ်ရင်း ထဘီကြားထဲကို ထိုးနှိုက်လာပါတယ်။ ရင်လှိုက်ဖိုကာ အသဲတွေယားလွန်းလို့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို လိမ်ကျစ်ပွတ်နေမိတာကနေ သူ့လက် ရောက်လာချိန်မှာပဲ ပေါင်ကို နည်းနည်းဟပေးလိုက်မိပါတယ်။
ထိုနောက်မှာတော့ သူက ထဘီပေါ်ကပင် ကျမပေါင်ခွကြားနဲ့ အဖုတ်ပြင်ကို လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်လာပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ လက်ဝါးစောင်းနဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းနေရာကို ဆွဲပွတ်သလို လက်ချောင်းတွေနဲ့လည်း အားပါပါလေး နှိုက်ကလိနေပါသေးတယ်။
ထဘီနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီခံနေသေးပေမယ့် သူ့ပွတ်နှိုက်မှုတွေက ထိမိလွန်းတော့ ကျမခြေထောက်လေးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါရင်း လူးလွန့်နေရပါတယ်။ အပေါ်က နို့စို့ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်နေတာကိုလည်း မရပ်ဘဲ တပြိုင်တည်း လုပ်နေခဲ့တာပါ။
အပေါ်၊ အောက် ပွတ်သပ်နှိုးဆွမှုတွေအောက်မှာ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး တွန့်တွန့်လူးကာ ကော့လန်နေရပါတယ်။ သူ့ဆံပင်တွေကို ဆွဲလို့ ဦးနိုင်၊ ဦးနိုင်လို့ တစာစာ ခေါ်ကာ ညည်းသံတိုးတိုးလေးများ လှိုင်လှိုင်ထွက်ပေါ်ရင်း အသိမဲ့မတတ်ဖြစ်လာရပါတယ်။
အခုတော့ အိမ်ထောင်သည်ကလေးနှစ်ယောက်မိခင်ဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ ကိုယ့်အဖေအရွယ် လူကြီးရဲ့လက်ထဲမှာ မငြင်းဆန်နိုင်ဘဲ ကျရောက်နေခဲ့ရပါပြီ။ စိုးမိုးချုပ်ကိုင်မှု အားကြီးလွန်းတဲ့ သူ့ရမ္မက်တွေအောက်ကို ကျမအသိနဲ့ခန္ဓာဟာ တစ်စတစ်စနဲ့ နစ်မြှုပ်ကျဆင်းနေခဲ့ရပါပြီ။
သူ့ နှိုးဆွမှုနောက်ကို လိုက်ပါလွင့်မျောနေချိန်မှာပဲ ကျမထဘီဟာ ပေါင်လယ်လောက်ကို ဆွဲချခံထားရပါပြီ။ သူက ကျမအတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်ချိန်မှာပဲ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေ စိမ့်ထွက်စိုစွတ်နေတာကို ကျမ သတိထားမိလာပါတယ်။
အစက တစ်ကိုယ်လုံး တဆစ်ဆစ်၊ တဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ အရှိန်တက်ယားယံနေခဲ့တာကြောင့် အဖုတ်လေးထဲက ယားယံစိုစွတ်နေခဲ့တာကို သတိမထားလိုက်မိပါဘူး။ ကျမအတွင်းခံခွကြားမှာ စောက်ရည်တွေ စိုစွတ်နေခဲ့ပါပြီ။ ကျမရဲ့ ကာမစိတ်တွေ ဘယ်လောက်တောင် ထကြွသွားမှန်း မသိပါဘူး။ စောက်ရည်တွေ ပေပွနေတာက သက်သေပါပဲ။ အခုတော့ ဦးနိုင်က ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်တွယ်လာပြီမို့ ကျမရှက်သွားမိတယ်။
ဒါကြောင့်ပေါင်လေးကို လိမ်ကျစ်ပြီး ဦးနိုင်၊ ဆက်မလုပ်ပါတော့နဲ့လို့ ညည်းသံသဲ့သဲ့လေးနဲ့ တားမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မရပါဘူး။ ပေါင်ကြားထဲရောက်နေပြီးသား သူ့လက်ဝါးကြီးက ကျမအဖုတ်ကို ဘောင်းဘီလေးပေါ်မှပင် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆက်ဖိပွတ်နေပါတော့တယ်။
" အာ့ ... အင့် ... အင့် ... ဦးနိုင် ... အာ့ ... ညစ်ပတ်နေတာကိုကွာ ... အာ့ ..."
သူ့လက်ကြီးနဲ့ အားပါပါလေး ဖိပွတ်ပေးသလို အကွဲကြောင်းကို ရွရွလေး လိုင်းဆွဲပေးနေခဲ့တော့ ကျမရဲ့ ငြင်းဆန်နိုင်တဲ့အားတွေ ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့ရပြန်ပါတယ်။ ခေါင်းလေးထောင်၊ ကိုယ်လေးကြွလို့ တားနေတာကနေ ခေါင်းလေးပြန်လန်ကျကာ တဆတ်ဆတ်တုန်ရင်း တဟင့်ဟင့် ညည်းရုံပဲ တတ်နိုင်ပါတော့တယ်။
သူက ဘောင်ဘီလေးပေါ်ကနေ ပွတ်နှိုက်ရင်း ပေါင်လယ်လောက်ရောက်နေတဲ့ ထဘီကို ကွင်းလုံးကျွတ်အောင် ဆွဲချနေခဲ့ပါတယ်။ ဖျတ်ခနဲ ဝင်လာတဲ့ အသိနဲ့ ရှက်စိတ်ကြောင့် ထဘီစလေးကို လှမ်းဆွဲရင်း သူ့ကို တားရပြန်ပါတယ်။
လိုးကြခံကြရာမှာ ထဘီကျွတ်တာက မထူးခြားပါဘူး။ ဒါပေမယ့် နေ့ခင်းကြောင်တောင်၊ ကိုယ်နဲ့စိမ်းတဲ့နေရာမျိုးမှာ ထဘီကျွတ်၊ အဖုတ်ဟောင်းလောင်းနဲ့ အလိုးခံပေးဖို့ကတော့ ကျမ စိတ်မရဲပါ။
ကျမတို့ လင်မယား လိုးကြရင်တောင် ညပိုင်းမှောင်မှောင်မဲမဲမှာ ထဘီလှန်ပြီး လိုးဖြစ်ကြတာများပါတယ်။ အိမ်ထောင်သက်လေး ရလာခဲ့သလို မိဘအိမ်မှာ ကလေးတွေအိပ်တုန်း တိုးတိုးတိတ်တိတ် အလုပ်ဖြစ်ကြရတာ မဟုတ်လား။
ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ကာမဆန္ဒတွေကို ညအိပ်ခါနီးမှာ အချိန်သိပ်မပေးနိုင်ဘဲ ဖြေဖျောက်ပျော်ပါးရတာလေ။ ညားခါစလင်မယားတွေလို ရင်ခုန်လှိုက်မောမှုတွေအတွက် အချိန်မပေးနိုင်သလို မလွတ်လပ်တဲ့အခြေအနေမှာ ရသမျှနဲ့ ကျေနပ်အားရရင်း တကယ်ပျော်ခဲ့ကြပါတယ်။
အခုတော့ ကိုယ်လင်မဟုတ်တဲ့သူနဲ့ လင်းလင်းရှင်းရှင်းကြီးမှာ ထဘီကွင်းလုံးကျွတ်ပြီး အလိုးခံပေးရမှာကတော့ ရှက်ဖို့ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။ ပြီးတော့ တစ်ယောက်ယောက်ဝင်လာခဲ့ရင်လည်း အရှက်မဲ့သထက် မဲ့နေရတဲ့ အဖြစ်မျိုးမို့ ကြောက်နေမိပါတယ်။
" ဟင့် ... တော်ပြီလို့ ... အာ့ ... ပြောလည်းမရဘူး ....ဦးနိုင် .... ထဘီကို မချွတ်ပါနဲ့ ... ကျမ မနေတတ်ဘူး ...လင်းလင်းရှင်းရှင်းကြီးမှာ ... တစ်ယောက်ယောက်ဝင်လာရင် အကုန်အရှက်ကွဲကုန်မယ် "
" ဘယ်သူမှ မလာပါဘူး။ ဦးက ယဥ်အေးတစ်ကိုယ်လုံးအလှကို ကြည့်ပြီး အားရပါးရ ချစ်ချင်လို့ပါ ...အရင်တစ်ခါကလည်း မှောင်မဲနေတာလေ။ ယဥ်အေးအလှကို မမြင်ခဲ့ရဘူး ...အခု ထဘီချွတ်လိုက်မယ်နော် ..."
" ဟာ ... မလုပ်ပါနဲ့ ... နေ့ခင်းကြီး ကျမ မနေတတ်ဘူး ....ခင်ဗျား လုပ်ချင်ရင် ထဘီလှန်လုပ်ပါ။ အကုန်တော့မချွတ်ပါနဲ့ ..."
ကျမ အသည်းအသန်တားမှ သူလည်း စိတ်လျော့လိုက်ပါတယ်။ ထဘီကို ကျမခါးရောက်အောင် အကုန်လှန်တင်လိုက်တယ်။ ကျမက ပေါ်ရုံလေးလှန်ဖို့ပြောပြီး ပြန်ဆွဲချတာလည်း မရပါဘူး။ ဒီတစ်ခါတော့ သူက အပေါ်ပိုင်းကို လွှတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
ပြီးတော့ ကျမပေါင်ကြားထဲ နေရာအကျအနဝင်ယူပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်ပင့်တင်လိုက်ပါတယ်။ ကျမမှာ သူလုပ်သမျှကို မတားဆီးတော့ဘဲ ခေါင်းထောင်ကြည့်နေမိတာကနေ ပေါင်တွေကို အတွန်းခံလိုက်ရတော့ ခေါင်းပြန်ကျကာ ပက်လက်လေးပြန်ဖြစ်သွားရပါတယ်။
ဦးနိုင်က ကျမကို လိုးတော့မယ်လို့ ထင်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက ကျမ မထင်မှတ်တာကို လုပ်လိုက်ပါတယ်။ ပေါင်လေး အပေါ်ပင့်တင်ခံထားရလို့ မြောက်ကြွတက်နေတဲ့ ပေါင်ခွကြားထဲကို သူ့မျက်နှာနဲ့ ထိုးအပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ရည်တွေ စိုစွတ်နေတဲ့ ဘောင်းဘီလေးပေါ်ကို ရှူးခနဲမြည်အောင် နမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်ပါတယ်။
ကျမလည်း မထင်မှတ်ထားတာမို့ ရုတ်တရတ် အံ့အားသင့်ကာ ကြောင်သွားရပါတယ်။ အနိမ့်ကျဆုံးနဲ့ အညစ်ပတ်ဆုံးနေရာကို ကိုယ့်အဖေအရွယ် ယောက်ျားသားကြီးတစ်ယောက်က မရွံမရှာ နမ်းရှိုက်ပေးနေခဲ့တာလေ။
ကျမမှာ ရှက်ရွံ့အားနာခြင်း၊ ကြောက်ခြင်းများနဲ့ မလုပ်ပါနဲ့လို့ တားဆီးရင်း ကိုယ်ကိုကုန်းထဖို့ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်က ကျမကို ထမရအောင် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖိချုပ်ပင့်တင်ပြီး အဖုတ်ပြင်လေးရှိရာဆီ နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် ဖိကပ်နမ်းရှိုက်နေခဲ့ပါတယ်။
သူ့နှာခေါင်းက ကျမအဖုတ်ဝကို ထိုးစိုက်ပြီး နမ်းရှိုက်ခံလိုက်ရတာမို့ ကျမမှာ ဓာတ်လိုက်သလို ကျဥ်တက်တုန်ခါသွားရပါတယ်။ ရုန်းထနေတာလည်း မလုပ်နိုင်တော့ပါဘူး။ ကျမကိုယ်လုံးလေးက အိပ်ရာခင်းပေါ်ပြန်ကျပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်တက်ကာ တအီးအီးနဲ့ ညည်းနေရပါတော့တယ်။
ဒီလိုဖြစ်အောင်လည်း သူက နှာခေါင်းနဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို ဘောင်းဘီလေးပေါ်မှ ပွတ်ဆွဲရင်း တရှူးရှူးမြည်အောင်နမ်းသလို ပါးစပ်နဲ့ပါ ကပ်ဖိပွတ်ရင်း နမ်းစုပ်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမမှာ ရှက်ရွံ့စိတ်တွေ ဖြစ်နေရင်းပင် တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တရှိိန်ရှိန်နဲ့ အဖျားတက်သလို တုန်တက်နေရပါတယ်။
စောက်ရည်တွေ စိုစွတ်ပြီး ပါးလွှာလွန်းတဲ့ ဘောင်းဘီလေးကလည်း သူ့အနမ်းအစုပ်များကို အတိုင်းသား ထိတွေ့ခံစားနေရပါတယ်။ စောက်ရည်တွေ ပေပွနေတာကို မရွံမရှာ နမ်းရှိုက်နေသလို ပါးစပ်နဲ့ဖိကပ်စုပ်နမ်းနေလို့လည်း အနေရပိုခက်ရတာပါ။
ဒါပေမယ့် အနေရခက်ရတာတွေဟာ ထူးကဲတဲ့ခံစားမှုက အနိုင်ယူနေခဲ့ပါတယ်။ အဖုတ်လေးထဲက ဖျဥ်းခနဲ ဖျန်းခနဲနဲ့ လှိုက်ကာယားတက်ပြီး တဆစ်ဆစ်နဲ့ စောက်ရည်တွေ ပိုစိမ့်ထွက်နေရပါတယ်။
သူက နှာခေါင်း၊ ပါးစပ်တို့နဲ့ စုပ်နမ်းရုံတင်မကဘဲ လျှာနဲ့ပါ သိမ်းပြီး လျက်ပေးလာပါတယ်။ ကျမပေါင်ခွကြားထဲ သူ့မျက်နှာကို ထိုးအပ်ပြီး ဆီးခုံ၊ အဖုတ်ခွကြားနဲ့ ပေါင်တွင်းသားလေးများကိုပါ တစိုက်မက်မက် နမ်းစုပ်လျက်လို့ နေပါတော့တယ်။
ကျမမှာ သူ့ကိုတားဖို့ထက် သူပေးစွမ်းတဲ့ ခံစားမှုပြင်းပြင်းများကို အလူးအလဲခံပေးနေရပါတယ်။ ရှက်ရွံ့မနှစ်မြှို့စိတ်ကြောင့် တားဆီးလိုတဲ့ အသိစိတ်လေးကလည်း ဆင့်ကဲတက်လာတဲ့ ကာမအရှိန်များအောက်မှာ နစ်မြှုပ်ပျောက်ကွယ်သွားရပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ခေါင်းလေးဘယ်ညာရမ်းခါကာ မေးကြောများထောင်လို့ အံကြိတ်ညည်းနေရတယ်။ ပေါင်လေးများ ပိုပင့်ထောင်ကားထားမိပြီး ခြေထောက်တွေက တဆတ်ဆတ်တုန်ခါ ဆန့်တန်းလို့ နေရပါတယ်။ သူက ကျမ ဒီလိုဖြစ်ပျက်နေရတော့ ပေါင်တွေကို အရင်ကလောက် အားစိုက်မတွန်းထားတော့ပါဘူး။ ပြီးတော့ လက်တစ်ဖက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီခွကြားလေးကို အဖုတ်ပေါ်အောင် တစ်ဖက်ကို ဆွဲကပ်လိုက်ပါတယ်။
ဒီနောက်မှာတော့ အရှင်းသားပေါ်လာတဲ့ ကျမအဖုတ်ဝ ဟပြဲလေးထဲကို သူ့လျှာကို ထိုးသွင်းလို့ လျက်ပေးလာပြန်ပါတော့တယ်။ ကျမ အဖုတ်လေးထဲမှာ ကျဥ်တက်သွားရပြီး အီးခနဲ အော်ညည်းလိုက်ရပါတယ်။
" အီးးးးး မလုပ်နဲ့ ... အား .. ဟင့် ...ကျမကို ငရဲမပေးပါနဲ့ ... အာ့ ... ညစ်ပတ်နေတာကို ... အိ ...ဟင့် ... ဦးနိုင် ... မရဘူး ... တော်ပါတော့ ... အီးးးး ... ကျမ မခံနိုင် .... ဟင်း ဟင်း .... အမလေး"
ကျမရဲ့ လက်ကျန်အရှက်အကြောက်လေးကြောင့် တားဆီးမှုကလည်း အရာမထင်တော့ပါဘူး။ သူက အဖုတ်ဝကို ပါးစပ်တေ့ပြီး စုပ်သလို စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးထည့်လို့ မွှေကာ လျက်ပေးနေပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လျှာအပြားလိုက်ကြီးနဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျောက်ကို အစုန်အဆန် လျက်နေပါသေးတယ်။ အသဲယားတယ်ဆိုတာထက် ပိုတဲ့ ယားယံကျဥ်တက်မှုမျိုးစုံကို အဖုတ်အတွင်းထဲကနေ လှိုက်လှိုက်ပြီး ခံစားနေရပါတယ်။
တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်ကာ ကော့လန်တုန်တက်နေရပါတယ်။ သူ့ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ဆုပ်ဆွဲရင်း အဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းညူနေရပါတော့တယ်။
" အာ့ ... ဦးနိုင် ... ဟင့် ... ဟင့် ... မနေတတ်ဘူး ...မလုပ်ပါတော့နဲ့ ...အရည်တွေ ထွက်ကုန်လိမ့်မယ် .... အာ့ ... မရတော့ဘူး ... အာ့ ... ဦးနိုင် .... ဟင်း .. ဟင်းးးး ... .... .....အာ့ ... ဟာ့ ... ဟာ့ ... အမလေးးး ... အီးးးး ဟင်း ဟင်းးး ..........."
ကျမမှာ နှုတ်က တားဆီးနေပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ သူ့အဖုတ်လျက်ပေးနေတာကို မတွန်းလှန်နိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ မခံနိုင်အောင် ယားယံကျဥ်တက်နေရင်းပင် ပေါင်လေးကား ဖင်ကိုကြွလို့ အထိအတွေ့တွေကို ပိုမိုတောင့်တေနေမိပါတယ်။
အထိအတွေ့ကြောင့် ခံစားရခက်မှုနဲ့ ဆာလောင်တောင့်တမှုတို့ဟာ လွန်ကဲလာပြီး အသိလွတ်တုံ့ပြန်မှုများသာ ဖြစ်လာရပါတယ်။ နောက်ဆုံး ကျမအဖုတ်ထဲက မခံနိုင်အောင် ယားတက်လာပြီး ဖျဥ်းခနဲဖြစ်ကာ တဆတ်ဆတ်တုန့်ဆွဲသွားရပါတယ်။
ဦးနိုင် ဆံပင်တွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ဆွဲရင်း ဖင်ကိုကြွလို့ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေမိပါတယ်။ အဖုတ်လေးထဲကလည်း ဆက်တိုက်ကို တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်ပြီး တုန့်ဆွဲကော့ပျံလို့ စောက်ရည်တွေကလည်း တပျစ်ပျစ်နဲ့ ယိုစီးလျှံထွက်ကုန်ရပါတယ်။
ထိုအခိုက်အတန့်လေးမှာ ခံစားရသမျှကို ကျေနပ်အားရနေမိပြီး ကျန်တဲ့အတွေးများ ကင်းမဲ့နေခဲ့ရပါတယ်။ ဦးနိုင်ကလည်း အဖုတ်လျက်စုပ်နေတာကို အနားမပေးဘဲ မက်မက်စက်စက်ကို ဆက်လုပ်နေခဲ့ပါတယ်။
ဒီတော့ ကျမရဲ့ ကာမ ကောင်းခြင်းဟာ အမြင့်ဆုံးကို လွင့်မျောရောက်ရှိနေတဲ့အတိုင်းပါပဲ။ အကြောများဆွဲကာ ကော့လန်တုန်တက်ရင်း မျက်လုံးမှိတ်၊ လည်ပင်းကြောများထောင်အောင် ညည်းသံရှည်ရှည်ပေးရင်း အရသာရှိနေခဲ့ပါတယ်။
ထိုသို့ အတန်ကြာအောင် ဖင်ကော့လို့တုန်ခါနေမိရင်း ကာမအရှိန်ကျလာတော့မှ မြောက်ထားတဲ့ဖင်ဟာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပြန်ကျလာပါတယ်။ လူမှာလည်း အားကုန်ပြေးခဲ့ရသူလို မောဟိုက်နေရပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလျက်လေးအတိုင်းပဲ ငြိမ်သက်လို့ အသက်ကို မျှဥ်းရှူနေရပါတယ်။ အားတွေကုန်ခမ်းကာ နွမ်းနယ်နေရပေမယ့် ညည်းသံသဲ့သဲ့လေးထွက်ပေါ်ရင်း ကျေနပ်အားရနေမိပါတယ်။
တရိပ်ရိပ်ပြေးလွှားနေတဲ့ လက်ကျန်ကာမအရှိန်လေးများအပေါ် သာယာနေမိပြီး အသိလည်းကောင်းကောင်း မကပ်နိုင်သေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်က အဖုတ်ကို မျှဥ်းပြီး လျက်ပေးနေသေးတာမို့ အဖုတ်လေးက ကျဥ်တက်လာရပါတယ်။
ဦးနိုင်က ကျမရဲ့ ကာမအရှိန်တွေကို ပြန်မီးမွှေးနေတဲ့အတိုင်းပါပဲ။ ကျမမှာ ငြိမ်သက်နေတာကနေ မရိုးမရွဖြစ်လာရပြန်ပါတယ်။ တစ်ခါပြီးထားရတဲ့ အဖုတ်နဲ့ အစေ့လေးကလည်း လျှာဖျားလေးနဲ့ မနားတမ်း တို့ထိလျက်ပေးတော့ မခံနိုင်အောင် ကျဥ်တက်လာရတယ်။
ဒါကြောင့် သူ့ခေါင်းကို တွန်းကာ တော်ပါတော့လို့ တားပေမယ့် သူကတော့ ကျမပေါင်ကြားထဲကနေ မျက်နှာကို မထုတ်သွားပါဘူး။ ကျမမှာလည်း မရိုးမရွ ထုံကျဥ်ရင်းပင် သူအဖုတ်လျက်ပေးတာကို ဆက်ခံနေရပါတယ်။
ဦးနိုင်က အဖုတ်လျက်နေရုံတင်မကဘဲ အဖုတ်ဝကို ပါးစပ်နဲ့တေ့လို့ တပျွတ်ပျွတ်နဲ့ စုပ်ယူနေပါသေးတယ်။ အဲလို တေ့ပြီးအစုပ်ခံလိုက်ရရင် ကျမမှာ အူလှိုက်အသဲလှိုက် ခံစားရပြီး ဖင်လေးပါ ကြွတက်ပါသွားရပါတယ်။
လျှာအပြားကြီးနဲ့ ကျမအဖုတ်အကွဲကြောင်းကို ပင့်လျက်ခံလိုက်ရရင်လည်း အသဲတွေယားလွန်းလို့ တအီးအီးနဲ့ ညည်းသံထွက်နေရပါတယ်။ ဘာကြောင့် သူက အဖုတ်ကို ဒီလောက် မက်မက်မောမော လျက်ချင်နေမှန်း မသိပါဘူး။
ဦးနိုင်က ဒီလို လျက်နေ၊ စုပ်နေတော့ ယိုစိမ့်ကျနေတဲ့ စောက်ရည်တွေဟာ သူ့ပါးစပ်ထဲ ဝင်ကုန်တော့မှာပါ။ ထွေးထုတ်တာလည်း မတွေ့ပါဘူး။ သူကိုယ်တိုင်က အရသာခံပြီး စုပ်ယူမျိုချနေသလား မသိပါဘူး။ ကျမမှာ သူဒီလို ဆက်လျက်ပေးနေတော့ စိတ်တွေပြန်လှုပ်ရှားပြီး လူမှာလည်း အငြိမ်မနေနိုင်အောင် ပြန်ဖြစ်လာရပါတယ်။ ဒီလို လျက်စုပ်ခံနေရတာကို တားဆီးငြင်းဆန်ဖို့ အခွင့်မရအောင်ပင် အထိအတွေ့တွေအောက်မှာ အလူးအလဲဖြစ်လာရပါတယ်။
...............................................................
ပျွတ် ... ရွှတ် ... ပလပ် ... ပလပ် ... ပျွတ် ...
" ဟင့် ... ဦးနိုင် ... တော်ပြီကွာ ... ညစ်ပတ်တာကို တော်တော်ကြိုက်နေလား ... အာ့ ...ကျမတော့ ငရဲကြီးတော့မှာပဲ ... အိ ... အမလေး ... ကျဥ်တယ် ... ဟင့် ... အရည်တွေနဲ့ကွာ ... ဟင့် ..."
" ယဥ်အေးကို ချစ်လို့ကွာ ... အွန့် ....ဦးက ယဥ်အေး စောက်ပတ်လေးကို လျက်ချင်နေတာ ကြာပြီ ... မတားနဲ့ကွာ ... လျက်မှာပဲ ..."
" အာကွာ ... လူညစ်ပတ်ကြီး ... တော်တော် ကြိုက်နေလား ... အီး ..."
ကျမအသိထဲမှာလည်း ဒါက မသင့်တော်ဘူးလို့ သိနေခဲ့တယ်။ ဒီနေရာကိုမှ အငမ်းမရ လျက်စုပ်ချက်နေတဲ့ သူ့ကို ဘုန်းကံနိမ့်မှာ မစိုးရိမ်ပေးတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျမ ငရဲရမှာကိုတော့ စိုးကြောက်နေမိတယ်။ကျမလည်း အဖုတ်လျက်၊ လီးစုပ်ကြတာကို ကြားဖူးပါတယ်။ စျေးသည်မို့ စျေးသည်မအချင်းချင်း တစ်ခါတရံ ညစ်ညမ်းတာတွေ စုပြောတတ်ကြပါတယ်။
ဘယ်သူကတော့ စောက်ပတ်လျက်ခံဖူးတယ်၊ ဘယ်လိုအရသာရှိတယ်ဆိုပြီး အပြောင်အပြက် ပြောဖူးကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါတွေဟာ ကျမနဲ့တော့ မဆိုင်ဘူးထင်ခဲ့တယ်လေ။
သူများတွေ ကြုံတွေ့ဖူးကြတယ်ဆိုပေမယ့် ကျမကတော့ ကိုယ့်ထက်ကြီးတဲ့သူကို ယူထားခဲ့တာလေ။ ကိုစိုးက လင်ယောက်ျားလို ချစ်ခင်တွယ်တာရသလို အကိုတစ်ယောက်လို ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပေးတတ်တဲ့ ယောက်ျားကောင်းပါ။
ဒီလို အားကိုးချစ်ခင်ရတဲ့ လင်ယောက်ျားဆီကနေ ဒါမျိုးကို မမျှော်လင့်ရဲပါ။ သူ့ဘုန်းကံနိမ့်ရမယ့်အဖြစ်မျိုး ယောင်လို့တောင် မတွေးဖူးပါ။ ကျမလည်း ငရဲမယူရဲပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ ဒါမျိုးအပြုအမူတွေက တခြားသူတွေမှာ ဖြစ်ရင်တောင် ကျမအတွက်ကတော့ ဖြစ်ဖို့မရှိသလို၊ အဖြစ်လည်း ခံဝံ့စရာလုံးဝမရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျမထက် အသက်ကြီးတဲ့ ကိုစိုးရဲ့ လီးကိုတော့ စုပ်ပေးဖူး၊ အာသာဖြေပေးဖူးပါတယ်။
ဒါကလည်း ညားကာစ နှစ်ပိုင်းတွေက လုပ်ပေးဖူးတာပါ။ အခုတော့ လီးစုပ်ပေးတာမျိုး မလုပ်ပေးဖြစ်တာတောင် ကြာပါပြီ။ ကိုစိုးကိုယ်တိုင်က မခိုင်းသလို အခြေအနေ၊ အချိန်အခါကြောင့် မလုပ်ပေးဖြစ်တာ ကြာခဲ့ပါပြီ။
အခု အဖုတ်လျက်ခံနေရတော့ ကျမ အံ့ဩပြီး ကြောက်မိတယ်။ လုပ်နေသူက ကျမ အဖေအရွယ်လေ။ သူ့ဟာသူ တဏှာကြီးပြီး ဘုန်းနိမ့်မှာ မကြောက်ပေမယ့် ကျမကတော့ ကံထိုက်မှာ ကြောက်မိပါတယ်။ တစ်ဖက်မှာလည်း ဒီလို အလျက်အစုပ်ခံရရုံနဲ့ အသဲတလှိုက်လှိုက် ရင်တဖိုဖိုဖြစ်ကာ ကျမကိုယ်ကျမ မထိန်းနိုင်အောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကျဥ်တက်အီစိမ့်ပြီး စိတ်တွေလည်း လှုပ်ရှားနေမိတယ်။
ထိုခံစားမှုများကို ကိုယ့်ယောက်ျားဆီကတော့ မယူရက်၊ လက်မခံဝံ့တာ အမှန်ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုအထိအတွေ့အရသာကို တခြားတစ်ယောက်ဆီက ရတာကိုတော့ အသိစိတ်က လက်မခံချင်ရင်တောင် မသိစိတ်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ ပျော်ဝင်ကျေနပ်နေမိပါတယ်။
သူကလည်း ကျမတင်ပါးတွေကို အောက်ကနေ ပင့်မပြီး အဖုတ်ကို ပါးစပ်ကပ်လို့ မက်မက်မောမောကို လျက်စုပ်နေခဲ့တာပါ။ ဒီတော့လည်း ကျမမှာ ငြင်းဆန်နိုင်တဲ့အားမရှိတော့ဘဲ ခေါင်း ဘယ်ညာရမ်းရင်း ကိုယ်လေး လှုပ်ခါတွန့်လူးကာ ခံပေးနေရပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ ကျမ လိင်စိတ်တွေ ပြန်ကြွပြီး အနေရခက်လာစဥ်မှာပဲ ဦးနိုင်က ကျမ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို အောက်ဆွဲချနေပါတယ်။ ကျမလည်း အငြိမ်မနေနိုင်ဖြစ်ပြီး တွန့်လူးနေတော့ ဘောင်းဘီကို သူဘယ်လို ချွတ်လိုက်မှန်းပင် သတိမထားလိုက်မိပါဘူး။
ကျမ ဆီးခုံပေါ်က ကြမ်းရှရှ စောက်မွှေးများကို ဖိကပ်နမ်းရင်း သူ့လက်နဲ့ ဆွဲဖွပွတ်သပ်ပေးလာမှ ဘောင်းဘီချွတ်ပစ်လိုက်တာကို သတိထားမိသွားပါတယ်။ ကလေးမွေးတိုင်း စောက်ဖုတ်မွှေးရိတ်ရတာမို့ ကျမအမွှေးတွေက ကြမ်းရှရှနဲ့ မဲနက်နေပါတယ်။
သမီးမွေးပြီးတာ တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီမို့ ကျမအမွှေးတွေကလည်း ပြန်ထနေပါပြီ။ ဒါကိုပင် သူက မက်မက်မောမော နမ်းရင်း လျှာနဲ့ပါ လျက်နေပါသေးတယ်။သူ့အတွက် ဘယ်လောက်တောင် မွှေးနေလို့လည်း မသိပါဘူး။ ဒါက မွှေးစရာမှ မရှိတာ။ တကယ်ဆိုရင် ဒီနေ့ စျေးရောင်းပြီးအပြန်မှာ သူနဲ့တွေ့ရတာပါ။ ရေချိုးသန့်စင်ပြီး လှလှပပလည်း ပြင်ဆင်ခဲ့တာ မရှိပါ။
တစ်မနက်လုံး စျေးထိုင်ရောင်းခဲ့ရလို့ ချွေးတွေထွက်ကာ နံစော်နေခဲ့မှာပါ။ ချွေးစော်တင်မက သေးစော်ပါ နံနေနိုင်တဲ့နေရာကို ဦးနိုင်က နမ်းလိုက်၊ လျက်လိုက်အပြင် စောက်ရည်တွေပါ စုပ်ယူမျိုချနေခဲ့တာပါ။သူက မရှက်မရွံ့လုပ်ပေမယ့် ကျမကတော့ မိန်းမသားမို့ ကာမအရှိန်လေး နည်းနည်းငြိမ်သက်ချိန်မှာ ရှက်ရွံ့အားနာပြီး မဝံ့မရဲ ပြန်ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။ ကျမခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ကာမကို အကျပ်ကိုင်ကာ မောင်ပိုင်စီး အရယူနေတဲ့သူအပေါ်မှာ အားနာမဝံ့မရဲစိတ်လေး ဖြစ်ပေါ်မိလို့လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် နားမလည်နိုင်ပါဘူး။
တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အတွင်းခံလေး လုံးဝကင်းလွတ်သွားတဲ့ ကျမရဲ့ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းနဲ့ အဖုတ်ပြင်လေးကို သူလုပ်နေတာတွေကြည့်ပြီး မရိုးမရွပြန်ဖြစ်လာရပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ သူက စောက်ဖုတ်အစေ့လေးကို လျှာနဲ့ထိုးကော် လျက်စုပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းနဲ့ ညှပ်ဆွဲကာ စုပ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။
ပြီးတော့ ကျမအဖုတ်ထဲကို လက်နှစ်ချောင်းပူးနဲ့ ထိုးထည့်ကာ နှိုက်ဆွဲကလိပေးနေပါသေးတယ်။ စောက်စေ့လေးကို ဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရတိုင်း အဖုတ်လေးက ကျဥ်တက်ကာ ဖင်က ကော့တက်သွားရပါတယ်။
ဖင်ကော့ပေးမိတာနဲ့ သူက အဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ထိုးကာ နှိုက်ဆွဲပေးတော့ ကျမမှာ အီစိမ့်ကျဥ်တက်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်။ သူ့ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ဆွဲလိုက်၊ ဖင်လေးကော့ပေးလိုက်၊ တဆတ်ဆတ်တုန်တက်သွားလိုက်နဲ့ ဂဏာမငြိမ်နိုင်တော့ပါဘူး။
သူနှိုက်ဆွကလိတာများလေ ကျမကိုယ်ကျမ ထိန်းသိမ်းနိုင်မှု အားနည်းလေပါပဲ။ ကာမအဆိပ်တွေ သင့်နေခဲ့ပြီမို့ အသိလွတ်တုန့်ပြန်မှုတွေ လှိုင်လှိုင်ဖြစ်ပေါ်ကာ ပိုမိုတောင့်တစိတ်တွေလည်း ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။
" အာ့ ... ဟင့် ... ဟင့် ... ဦးနိုင်ရယ် ... တော်ပါတော့နော် ...ကျိန်းပြီး မခံနိုင်တော့လို့ပါ ... လုပ်မှာဖြင့် လုပ်ပါတော့ ... ကျမကို မနှိပ်စက်ပါတော့နဲ့ ..."
" ဟင် ... ဦးက ယဥ်အေးကို ချစ်လွန်းလို့ လုပ်ပေးနေတာ ...အခု ဦးက ဘာဆက်လုပ်ပေးရမှာလဲ"
" ခင်ဗျားဟာ ခင်ဗျား .. လုပ်ချင်တာ မြန်မြန်လုပ် ...မဟုတ်ရင်လည်း တော်ပါတော့ .. ဒီလိုချည်းတော့ ဆက်မလုပ်ပါတော့နဲ့"
ကျမ အဖုတ်လေးက အရည်တွေစိုရွှဲပြီး ကျိန်းစက်နေတာ မခံမရပ်နိုင်အောင်ပါပဲ။ အတွင်းထဲကလည်း လှိုက်ကာယားတက်နေခဲ့ပါပြီ။ဒါကြောင့်ပဲ ခေါင်းလေးကို ထောင်ပြီး သူ့ကို တောင်းပန်မိတာပါ။ ဒီအချိန်မှာ အဖုတ်လျက်စုပ်ခံရတာထက် အလိုးခံပေးရတာက ကျမအတွက် အခံရပိုသက်သာမယ်လို့ ထင်မိပါတယ်။
ကျမဘက်က တောင်းဆိုလာမှ ဦးနိုင်လည်း ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ထားတာကနေ ထလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမ လက်ကိုဆွဲပြီး ထူပါတယ်။ကျမလည်း သူဆွဲထူတဲ့အတိုင်း နွမ်းလျလျလေး ပါလာခဲ့တယ်။ ကျမ တင်ပါးလွှဲလေး ထိုင်မိစဥ်မှာပဲ ဦးနိုင်က သူ့လီးကို ကိုင်ပေးဖို့တောင်းဆိုလာပါတယ်။
ဒီတော့မှ ကျမလည်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ လှမ်းကြည့်လိုက်မိပြီး ရင်ထဲကတုန်ကယင်ကြီးဖြစ်သွားရပါတယ်။ တစ်ထွာနီးပါးလောက်ရှိမယ့် လီးကြီးက သူ့ပေါင်ကြားထဲကနေ အရှေ့ကို ငေါထွက်နေပါတယ်။ကြည့်ရုံနဲ့ပင် မာတင်းနေတာကို အတိုင်းသားမြင်နေရပါတယ်။ ဒီကြားထဲ လီးတံကြီးက အကြောများပြိုင်းပြိုင်းထနေပြီး လီးထိပ်လုံးကြီးကလည်း အသဲယားစရာကောင်းလောက်အောင် ပြောင်တင်းနေပါသေးတယ်။
ပေါက်ကွဲမထွက် ဖူးရောင်တင်းကားနေတဲ့ လီးထိပ်လုံးကြီးက အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်ကာ ပြောင်လက်နေပါတယ်။ လီးရည်ကြည်တရွှဲရွှဲနဲ့ လီးထိပ်ပြူးပြူးကြီးကိုကြည့်ပြီး ကျမရင်ထဲ တုန်တုန်ယင်ယင်ကြီးဖြစ်သွားရပါတယ်။
ကလေးအမေ၊ အိမ်ထောင်သည်မို့ လီးနဲ့မစိမ်းတာတော့ မှန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလီးကြီးက ကျမရဲ့ကာမပိုင်လင်ယောက်ျားရဲ့ လီးကြီးမဟုတ်ဘူးလေ။ အခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ လီးဆိုတဲ့အသိက ကျမစိတ်ထဲ ရှက်ရွံ့တုန်လှုပ်စေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလီးကြီးက ကျမခန္ဓာကိုယ်ထဲကို စိတ်ကြိုက်ခိုဝင်ဖူးပါတယ်။
ထိုအချိန်ကတော့ မြင်လည်း မမြင်ခဲ့ရသလို၊ အလိုမတူဘဲ အနိုင်ကျင့်ခံခဲ့ရတာမို့ ခံပြင်းဝမ်းနည်းစိတ်တွေကသာ ကြီးစိုးနေခဲ့တာပါ။ အခုမှ မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်ရတာပါ။ ပြီးတော့ မကြာခင်မှာ ကျမကို စိတ်ကြိုက်လိုးလာဦးမှာပါ။ ဒီအသိကြောင့်ပင် ရှက်ရွံ့စိတ်နဲ့အတူ စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းလည်း ဖြစ်နေရတာနဲ့တူပါတယ်။ လီးအရွယ်အစားကတော့ ကိုစိုးနဲ့ သိပ်မကွာဘူး ထင်မိတယ်။
ဒါပေမယ့် သူများမယားကို လိုးချင်ရှာလွန်းလို့ ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် တင်းမာပြောင်ထနေတာကိုတွေ့ပြီး ရင်တွေတုန်နေရပါတယ်။ ပြီးတော့ ထိပ်ဖူးကြီးကလည်း တင်းပြောင်ပြူးထွက်နေတာကို ကြည့်မိရင်း ကျမအဖုတ်ထဲကတောင် တဆစ်ဆစ်နဲ့ အနေရခက်လာရပါတယ်။
ကျမဘက်က လီးကြီးကို ကြည့်မိပြီး ငြိမ်သက်နေမိတော့ ဦးနိုင်က စိတ်မရှည်တော့ပုံပါ။ ကျမလက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး သူ့လီးကြီးဆီပို့ပေးပါတယ်။လီးတံကြီးကို ထိမိတာနဲ့ ကျမလက်ဖဝါးလေး ပူတက်သွားရပါတယ်။ အစက သူ့လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ကိုင်တုန်းက ပူနွေးနေတာကို သတိထားမိပါတယ်။
အခုလို အသားချင်းထိရတော့ နွေးရုံတင်မဟုတ်ဘဲ ပူပြီးတင်းကားနေတာပါ။ မရဲတရဲနဲ့ ထိနေမိတဲ့ လီးကြီးက ပူတဲ့အပြင် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတာမို့ ကျမလည်း အံ့ဩပြီး ဦးနိုင်မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်မိတယ်။ဦးနိုင်က ကျမကို ပြုံးကြည့်ပြီး ဆက်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးလေလို့ ပြောလာပါတယ်။ ကျမကို သူ့အပိုင်မယားတစ်ယောက်လို ဒါမျိုး လုပ်ခိုင်းတာကို မကြိုက်ပါဘူး။
ဒါပေမယ့် သူကတော့ ပြောပြီးတာနဲ့ မျက်လုံးကိုမှေးမှိတ်ပြီး အရသာခံဖို့ ပြင်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမမှာတော့ သူ့လီးကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေး၊ နှိုးဆွပေး၊ ပြုစုပေးရမှာကို စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။အဲလို ပြုစုယုယပေးရအောင် သူက ကျမ လင်ယောက်ျားမှ မဟုတ်တာလေ။ အမှားတစ်ခုအတွက် သူ့အလိုပြည့်အောင် ဖြည့်ဆည်းပေးရုံပဲ ပတ်သတ်မိတာပါ။
အခုတော့ သူက ကျမကို သူ့အပိုင် မယားငယ်တစ်ယောက်လို သဘောထားနေပြီလား။ သူ အရသာအရှိဆုံးဖြစ်အောင် ပြုစုခိုင်းနေပြီလား။ကျမကရော ကိုယ်လင်မဟုတ်တဲ့သူကို ဒါမျိုးလုပ်ပေးရတော့မှာလား။ ကျမအမှားကို ယောက်ျားသိမှာ ကြောက်တဲ့အတွက်သာ သူ့အလိုပြည့်အောင် လုပ်ပေးရမှာလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဖြေသိမ့်လိုက်ရပါတော့တယ်။
ကျမအတွေးများနေချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်က လုပ်ပေးလေလို့ လောဆော်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျမလည်း မထိတထိကိုင်ထားမိတဲ့ လီးကြီးကို လက်ဖဝါးထဲထည့်ကာ အားပါပါလေး ဆုပ်ညှစ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ကျမ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ညှစ်လိုက်တာနဲ့ လီးထိပ်ကနေ လီးရည်ကြည်တွေဟာ ထပ်ပြီး စိမ့်ထွက်လာပါတယ်။ ကျမ ဆုပ်ညှစ်ပွတ်သပ်လေ လီးရည်ကြည်တွေက လီးထိပ်ပေါက်ကနေ စိမ့်ထွက်ပြီး စီးကျလေပါပဲ။
လီးရည်ကြည်တွေက လီးထိပ်ခေါင်းကြီးပေါ်ကို စိုစွတ်ပြောင်လက်နေစေပါတယ်။ ပြီးတော့ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေတဲ့ ကျမလက်ကိုပါ ပေကျံကာ စေးကပ်ကပ်ဖြစ်လာစေခဲ့ပါတယ်။ဒီတော့ ကျမလည်း ဂွင်းထုပေးရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိလာပါတယ်။ ကျမလက်ထဲမှာ ဆုပ်ကိုင်ဝင်ထွက်နေတဲ့ လီးကြီးရဲ့ အထိအတွေ့က ကျမစိတ်ကို ပိုလှုပ်ရှားလာစေရပါတယ်။
လီးတံလုံးပတ်ပေါ်က ထောင်ထနေတဲ့ အကြောတွေဟာ ကျမလက်ဖဝါးထဲ ထိထိမိမိကို ပွတ်တိုက်နေခဲ့ပါတယ်။ လီးချောင်းကြီးက ပူနေသလို တဒိတ်ဒိတ်သွေးခုန်နေတော့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေရတဲ့ ကျမလည်း ရင်ခုန်မြန်ကာ ရေဆာ ရေငတ်သလို အာခေါင်တွေ ခြောက်လာရပါတယ်။
တုတ်ချောင်းကြီးလို မာတင်းနေတဲ့ လီးကြီးနဲ့ တစ်ခါ အလိုးခံဖူးတာကိုတောင် မယုံရဲအောင်ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဟိုညက အလိုးခံပြီးတော့ အဖုတ်လေးကျိိန်းစက်ပြီး အထိမခံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရတာနေပါမယ်။
အခုလည်း ဒီလီးထိပ်ပြူးပြူးကြီးက ကျမအဖုတ်ထဲကို ပွတ်ဆွဲထိုးတိုက်သမျှ ခံပေးရမှာကို အသဲယားနေမိတယ်။ အရင်တစ်ခါက ကြောက်ရွံ့ထူပူနေတာမို့ ကာမစိတ်တွေ မလှုပ်ရှားခဲ့ရပေမယ့် အခုလို အနီးကပ်တွေ့ရ၊ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရတဲ့အခါမှာတော့ ရင်လှိုက်ဖိုမှုတွေက အလိုလို ဖြစ်လာခဲ့ရပါတယ်။
ပြီးတော့ ဂွင်းထုပေးနေရင်း ကျမအဖုတ်လေးထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားတက်နေရပါတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း ရိုးတိုးရွတနဲ့ အနေရခက်လာခဲ့တယ်။အခုလို ကျမစိတ်တွေ လှုပ်ရှားပြီး ခန္ဓာကိုယ်က တုံ့ပြန်ဖြစ်ပေါ်လာရတာတွေကိုလည်း မကြိုက်ပါဘူး။ ရှက်ရွံ့ရွံရှာဖွယ်ကောင်းပြီး အပြစ်ရှိသလို ခံစားရတယ်။ လိုက်လျောရတော့မှာမို့ ခံစရာရှိရင် မြန်မြန်သာ ခံပေးလိုက်ချင်ပါတော့တယ်။
မဟုတ်ရင် ကျမစိတ်တွေ ဒီထက် ဖောက်ပြန်သောင်ကြမ်းလာမှာမျိုးကို လက်မခံချင်ပါ။ မှားယွင်းတဲ့ အခြေအနေကို လက်ခံနေရပေမယ့် ဖောက်ပြန်တဲ့ခံစားမှုမျိုးကိုတော့ မဖြစ်ပေါ်စေချင်ပါ။
" ဦးနိုင် ... လုပ်ရင်လုပ်တော့ရှင် ... အချိန်မရှိဘူး။ကျမ အိမ်ပြန်နောက်ကျလို့မဖြစ်ဘူး။ယောက်ျားက စောရောက်လာရင် ပြဿနာတက်လိမ့်မယ်"
" အေး ... ဒါဆို ဦး လိုးတော့မယ်နော် ...ယဥ်အေး ပက်လက်လှန်လိုက်။ ယဥ်အေးမျက်နှာလေး ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့"
ဦးနိုင်က တစ်တစ်ခွခွပြောလိုက်တာမို့ ကျမ ရှက်သွားမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ပြန်ပြောနေရင် ပိုရှည်ကုန်မှာစိုးလို့ မပြောတော့ဘဲ ပက်လက်လှန်ပြီး အိပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
ပက်လက်ဆန့်ဆန့်ကြီး အိပ်ချလိုက်တဲ့ ကျမကို ဦးနိုင်က လိုသလို နေရာချပြင်ပေးပါတယ်။ ဒီတော့ ကျမလည်း သူပြင်ပေးသလို အလိုက်သင့်လေးပဲ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလို့ နေပေးရပါတော့တယ်။ကျမ ဖြစ်နေပုံကို ပြန်တွေးမိကာ ရှက်စိတ်ဝင်ရပြန်ပါတယ်။ အခုတော့ ကျမဟာ ကိုယ်လင်မဟုတ်တဲ့သူကို အလိုးခံဖို့ ပက်လက်လှဲ ပေါင်ဖြဲလို့ စောင့်ကြိုနေပေးခဲ့ရပါပြီ။
ဒါမျိုး ကြုံရမယ်လို့ အိမ်မက်ပင်မမက်ဖူးခဲ့ပါ။ အခုတော့ ကိုယ့်အဖေအရွယ် လူကြီးတစ်ယောက်ကို လင်မယားလို စပ်ယှက်ပျော်ပါးဖို့ ခွင့်ပြုထားရပါပြီ။အရင်တစ်ခါကတော့ အလိုမတူဘဲ အဓမ္မပြုကျင့်ခံခဲ့ရတာမို့ ကျမမှာ ကြောက်ရွံ့ဝမ်းနည်းစိတ်ကလွဲပြီး ကျန်တဲ့ခံစားမှုတွေ မဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရပါ။ သာယာမှုလည်း မခံစားခဲ့ရပါဘူး။
အခုတစ်ခါတော့ သူ့အကျပ်ကိုင်ခြိမ်းခြောက်မှုအောက်မှာ အပေးအယူသဘောထားပြီး ကျမကိုယ်တိုင်က လိုက်လျောခွင့်ပြုနေရတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒီတစ်ခါအလိုးခံဖို့ ပြင်ဆင်ပေးရတဲ့အခါမှာ အမျိုးမျိုးသော စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။
ပြီးတော့ သိမ်ငယ်မိတယ်။ ပေါင်လေးကားပြီး နေပေးရတာကိုက ရှက်ဖို့ကောင်းနေခဲ့ပါပြီ။ အမှားတစ်ခုကို အဆက်ဖြတ်ဖို့ထက် အမှားကို လူသိခံရမှာ အလွန်ကြောက်နေမိတော့လည်း ဒီအခြေအနေကို လက်ခံပေးရုံပဲ ရှိပါတော့တယ်။
ကျမ ရှက်ရွံ့ကာ အနေခက်နေချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်က သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး အဖုတ်အကွဲကြောင်းပေါ် ပွတ်ဆွဲပေးလာခဲ့ပါတယ်။ သူ့လီးထိပ်ပြူးပြူးကြီးနဲ့ အဖုတ်လေးကို အထက်အောက် ထိုးဖိပွတ်ဆွဲပေးနေတော့ ကျမရင်ထဲ ဖျိုးခနဲဖျဥ်းခနဲ ဖြစ်လာရပါတယ်။
အနေရခက်လာရပြီး စိတ်ထဲတွေဝေနေတာတွေကို မေ့ပျောက်သွားရပါတယ်။ ရင်တထိတ်ထိတ်၊ အသဲတလှိုက်လှိုက်နဲ့ ဖြစ်လာရပါတယ်။ လူမှာလည်း မရိုးမရွဖြစ်လာရပြီး အဖုတ်လေးထဲကို သူ့လီးကြီးတိုးဝင်လာမှာကို စိတ်လှုပ်ရှားနေမိပါတယ်။
အချိန်အတန်ကြာအောင် နှိုးဆွ လျက်စုပ်ခံထားရတဲ့ ကျမအဖုတ်လေးဟာလည်း စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်ကာ ကာမလမ်းကြောင်းဖွင့်လို့ အသင့်ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။ သူကတော့ ကျမကို ရိုးတိုးရွတဖြစ်အောင် လီးနဲ့ထိုးပွတ်ပြီးမှ အဖုတ်ဝလေးမှာ လီးထိပ်ကို တေ့လိုက်ပါတယ်။
ပြီးတာနဲ့ လီးထိပ်ပြူးပြူးကြီးဟာ ကျမအဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ထိုးခွဲပွတ်ဆွဲပြီး တစ်ရစ်ချင်းတိုးဝင်လာပါတော့တယ်။
ဖလွပ် ... ပျွတ် ... အာ့ ... ပွတ် ... အာ့ ... အာ့ ... အင်း ... ဟင့် .. ဟင့် ...
အဖုတ်လေးက စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်စိုစွတ်နေသလို သူ့လီးထိပ်ကြီးကလည်း လီးရည်ကြည်တွေ စိုစွတ်ပြောင်လက်နေတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ အဖုတ်ထဲကို စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ တစ်ရစ်ချင်းတိုးဝင်သွားခဲ့ပါတယ်။
အရင်တစ်ခါ အစော်ကားခံရတုန်းကတော့ ကျမက ရွံ့မုန်းကာ ကြောက်လန့်နေခဲ့တာလေ။ ကာမစိတ်လည်း မဖြစ်ပေါ်ခဲ့တော့ သူ့လီးကြီး အတင်းထိုးသွင်းတဲ့အခါမှာ အရမ်းကို နာကျင်ထူပူခဲ့ရပါတယ်။
အခုကတော့ ဘာပဲပြောပြော ကျမကိုယ်တိုင်က ခွင့်ပြုခဲ့ရတာဖြစ်ပြီး အဖုတ်လေးကလည်း နူးအိပျော်ဝင်နေအောင် အနှိုးအဆွခံထားရတာပါ။ ထို့အပြင် ကျမမှာလည်း ဆန္ဒတစ်ပိုင်းတစ်စဖြစ်ပေါ်နေခဲ့တာမို့ လီးကြီးတိုးဝင်လာတာကို နာကျင်စူးအောင့်တာမျိုး မဖြစ်တော့ပါဘူး။
လီးကြီး အဖုတ်ထဲတိုးဝင်လာတာကို စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ ခံလို့ကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူက လီးကို အဖုတ်ထဲ တည့်တည့် ထိုးစိုက်သွင်းနေတာ မဟုတ်ပါ။ကျမ အဖုတ်လေးရဲ့ အပေါ်နံရံကို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ ထိုးကော်ပြီး တစ်ရစ်ချင်းပွတ်ဆွဲထိုးသွင်းနေခဲ့တာပါ။ ဒီတော့ မိန်းမကိုယ်ရဲ့ အရသာခံစားမှုကောင်းတဲ့နေရာတွေကို ထိခတ်ပွတ်ဆွဲနေပါတော့တယ်။
ဒီတော့ လီးထိပ်ကြီးက ပွတ်ဆွဲတိုးဝင်သွားတိုင်း ကျမမှာ ကြက်သီးလေးများထအောင် တဖျဥ်းဖျဥ်း၊ တဖျန်းဖျန်းနဲ့ အရသာရှိနေခဲ့ရပါတယ်။ အူတွေလိပ်တက်ကုန်သလားထင်ရအောင် အသဲတွေ ယားတက်လွန်းနေပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ မျက်လုံးကို တင်းတင်းမှိတ်ကာ သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို အတင်းဆုပ်ကိုင်လို့ လည်ပင်းသံအစ်အစ်နဲ့ ညည်းသံလေးထွက်နေရပါတယ်။ သူ့လီးကြီး အဆုံးထိုးသွင်းပြီး ကျမဆီးခုံလေးပိကပ်နေအောင် ဖိကြိတ်ထားတဲ့အထိ ကျမမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလို့ ကျဥ်တက်နေရပါတယ်။
" ယဥ်အေး ... ဘယ်လိုလဲ၊ ခံနိုင်ရဲ့လား"
" ဟင့် ... မသိဘူး ... ရင်ထဲ တစ်မျိုးကြီးပဲ ... အာ့ .. ဟင့် ... မပြောတတ်ဘူး ...အတင်းဖိကြိတ်နေတာပဲ ... အာ့ ..."
" ဒါဆို ဦးနိုင် လိုးတော့မယ်နော် ...ယဥ်အေး စောက်ပတ်လေးက နူးအိနေတာပဲ ... အရမ်းမိုက်တယ် ... ဦးနိုင်လိုးပစ်ချင်ပြီ"
" လုပ်ချင်လည်း လုပ်တော့ ... ဘယ်လိုတွေပြောနေမှန်းမသိဘူး ... "
ပလွတ် ... ဖွတ် ... အား ...ပလွပ် ... ဖွပ် ... အာ့ ... ဖွပ် ... အား ... ပျွတ် ... အိ ...
" အင့် ... ကောင်းလိုက်တာကွာ ... အင့် ... အင့် ... စီးနေတာပဲ ... အင့် ... ဦး လီးကြီးကို ခံထား .. အင့် .. အင့် ..."
ဦးနိုင်က လီးကြီးထည့်စိမ်ကာ ဖိကြိတ်နေပြီးတော့မှ ကျမကို စတင်ပြီး ခပ်သာသာလေး စလိုးလာပါတယ်။ လီးကို တစ်ဝက်လောက်ဆွဲထုတ်ကာ ဖိဖိပြီး ကြိတ်လိုးလေး လိုးနေတာမို့ ကျမအဖုတ်လေးထဲမှာ စီးပိုင်အိထွေးလို့နေပါတယ်။
လီးထိပ်ကြီးက အဖုတ်နံရံလေးကို ခပ်သာသာလေး ဆောင့်ကာ ဖိကြိတ်လိုက်ရင် ရင်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ပြည့်သိပ်သွားသလားထင်ရအောင် ခံစားရပါတယ်။ ဒါကပဲ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ ဖြစ်စေရကာ ခံရတာ ကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။
အင့် ... ဖွပ် ... ဖွပ် ... အာ့ ... ဖပ် .. ဖပ် .. ဖွပ် ... အား
" ကောင်းရဲ့လားဟင် ... ဦး လီးကြီးကို အရသာတွေ့ရဲ့လား"
" အာ့ ... ဘာတွေပြောနေလဲ ... အား ... အဲလိုမပြောနဲ့ ... အာ့ .... ဟင့် ... အား ..."
" ဦးကတော့ လိုးရတာ အရမ်းကောင်းတယ်။ယဥ်အေးက လူတင်လှတာမဟုတ်ဘူး။ စောက်ပတ်လေးကလည်း စီးပြီးအိနေတာပဲ ...အင့် ... ဦးကတော့ ယဥ်အေးကို စွဲနေပြီ ... အင့် ... အင့် ... ယဥ်အေး စောက်ပတ်လေးက ဦးလီးကြီးကို ညှစ်ထား ... အင့် ... ချစ်လိုက်တာကွာ ... အင့် ..."
ဦးနိုင်ကတော့ တဏှာထန်ထန်စကားများကို ပြောရင်း ကျမကို ကျုံးဖက်လို့ ဖိကာဖိကာ လိုးနေခဲ့ပါပြီ။ သူ့အနေနဲ့ကတော့ သမီးအရွယ်၊ သူများမယားကို စိတ်ကြိုက်လိုးနေနိုင်တာလေ။သူများအပိုင်ကို မောင်ပိုင်စီးကာ စိတ်ကြိုက်ရယူ ဖျက်စီးနေနိုင်တာကိုး။ အဲတော့ ရမ္မက်ထန်ထန်နဲ့ အရသာရှိရှိ လိုးနေခဲ့တာ မဆန်းပါဘူး။
ကျမကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ့်လင်သားမဟုတ်တဲ့သူနဲ့ အရှက်ကုန် လင်မယားလို ဆက်ဆံနေခဲ့ရတာကို စိတ်လှုပ်ရှားကာ ရင်ဖိုနေမိပါတယ်။ အလိုတူတာ မတူတာထက် ကြုံတွေ့နေရတဲ့အဖြစ်အပျက်အပေါ် တစ်မူထူးတဲ့ စိတ်ခံစားမှုတွေ ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့ရပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ညည်းသံစီစီထွက်ပေါ်လို့ အလိုးခံပေးနေမိပါတယ်။ သူ့လီးကြီးကလည်း ကျမအဖုတ်ထဲကို ပြည့်သိပ်စီးပိုင်နေအောင် ဝင်ထွက်နေတာမို့ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ ကာမအဆိပ်များ တက်နေခဲ့ရပါပြီ။
ဒီလို ကာမအဆိပ်များတက်နေခဲ့လို့လည်း ကျန်တဲ့အတွေးများ မဝင်နိုင်တော့အောင်ပင် ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ အဖုတ်ထဲက အထိအတွေ့နဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးမှာဖြစ်နေတဲ့ ဖျိုးဖျိုးဖျဥ်းဖျဥ်းခံစားမှုများကြားမှာ ယစ်မူးနေမိပါတယ်။
ဦးနိုင်ကလည်း ကျမကို ရင်ချင်းဖိအပ်ပြီး ဖင်ကို ကြွကာကြွကာနဲ့ မပြတ်လိုးနေခဲ့ပါတယ်။ ကျမ ပါးနဲ့ မျက်နှာအနှံ့ကိုလည်း တပ်မက်ပြင်းပြစွာနမ်းရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ လည်ပင်းကိုလျှိုကာ ချုပ်ဖက်ထားပါသေးတယ်။
ဒီလို ထိရှစိုးမိုးနိုင်လွန်းတဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့်ပဲ ကျမမှာ ကာမအရှိိန်များ တက်သထက် တက်နေခဲ့ရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်က ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ပြီး ကျမပေါင်တွေကို အပေါ်ကိုပင့်တင်လို့ သူ့တံတောင်ကွေးနဲ့ ထိိန်းထားလိုက်ပါတယ်။
ဒီတော့ ကျမဖင်လေးက မြောက်ကြွတက်လာရတာပေါ့။ ဒီတော့မှ သူက အချိန်မဆွဲဘဲ အပေါ်ကနေ မိုးကာ ကျမအဖုတ်ထဲကို တဖေါင်းဖေါင်းနဲ့ လိုးစိုက်သွင်းပါတော့တယ်။ဒီပုံစံက ထိချက်ပြင်းပြီး အူလှိုက်သဲလှိုက်အောင် ထိမိခံစားရပါတယ်။ မြောက်ပင့်ထားရတဲ့ ကျမအဖုတ်လေးထဲကို သူ့လီးကြီးက အဆီးအတားမရှိ အရှိန်နဲ့ ပစ်ဆောင့်လိုးသွင်းနေခဲ့တာပါ။
ကျမမှာ ပထမဆုံး အဆောင့်ခံလိုက်ရချိန်မှာပဲ အားခနဲ အော်ပြီး တုန်ခါရမ်းသွားရပါတော့တယ်။ သူကတော့ အပေါ်ကနေ ဒူးကွေး ခြေဖျားထောက်ကာ ဖင်ကို မြောက်မြောက်ပြီး အားကုန် စိုက်သွင်းကာ ဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်။
ရမ္မက်ဆိပ်မွှန်ကာ နာကျင်ခံခက်နေတဲ့ ကျမမျက်နှာလေးကို ဦးနိုင်က စေ့စေ့စိုက်ကြည့်ပြီး အံကြိတ်လို့ ပစ်ဆောင့်လိုးနေခဲ့တာပါ။ ကျမမှာတော့ သူ့ရဲ့ချုပ်ထိန်းမှုအောက်မှာ ခေါင်းကိုဘယ်ညာရမ်းပြီး အလူးအလဲခံပေးနေရပါတော့တယ်။
ဖေါင်း ... အား .. ဖေါင်း ... ဖေါင်း ... ဘွတ် ... အီးးးဖေါင်း ... ဖေါင်း .. အား ... ဖေါင်း ... ဖေါင်း ... အာ့ ...
" အင့် ... ခံထား ... အင့် ... လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ ယဥ်အေးရယ် ... အင့် ...လိုးဖူးသမျှထဲမှာ အကောင်းဆုံးပဲ .. အင့် .. ကောင်းလိုက်တာ ... ကြိုက်လား ... ဟင် ...လှိမ့်ပိတ်ခံနေပုံလေးက ချစ်စရာလေး ... အင့် ... ယဥ်အေး .. ချစ်တယ် ... လိုးကောင်းလိုက်တဲ့ ... စောက်ပတ်လေး ... အင့် ..."
" ဟင့် ... အား ... ဖြည်း ..ဖြည်း ... အား ... သေပါပြီ ... ဟင့် ...သူ့မယား မဟုတ်တိုင်း ... ဟင့် ... အား ... အမလေး ... သေပြီ ... ဟင့် ..."
" ဦး လိုးမှတော့ ဦးမယားပဲပေါ့ ... အင့် ...ယဥ်အေးက ငါလိုးမ မယားလေးလေ ... ခံထား ... ကြိုက်လား ... အင့် .. ကောင်းလိုက်တဲ့ မယားလေး ... အင့် ... လိုးပေးမယ်နော် ... ကြိုက်ရဲ့လား .. အင့်"
ဖေါင်း .. ဖေါင်း ... အီးးး .. အင့် ... ဖေါင်း ... ဖေါင်း ... အင့် ... ဘွတ် ... အွတ် ...ဖေါင်း ... ဖေါင်း .. အား ... အင့် ... ဖေါင်း ... ဖေါင်း ... အု့ ...
" အား ... ဘယ်လိုတွေပြော ... အား ... အမလေး ... ဟင့် .. ဟင့် ... အဲလို ... အာ့ ... မပြောပါနဲ့ ... ဟင့် ... ဟင့် ...လုပ် ... လုပ် ... အမလေး ... ပြောမရလည်း ... ခင်ဗျား အကြိုက် ... မြန်မြန်လုပ် ... အား ... အမ .. လေး ...အာ့ ... အာ့ ... ကောင်း ... ကောင်း ... အာ့ .. အား ... အမလေးးး .... အီးးး .... အာ့ ..."
အားပါပြီး ထိမိပြင်းထန်လွန်းတဲ့ လိုးဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ ကျမ စိတ်နဲ့ကိုယ်ဟာ လွတ်ထွက်သွားရပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူအီစိမ့်သွားအောင် အရှိန်နဲ့ ပစ်ဆောင့်လိုးခံရတိုင်း အကြောတွေ တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်ပြီး ရင်တွေ တလှပ်လှပ်ခုန်နေရပါတယ်။
တုန်ခါရမ်းနေရအောင် ဆောင့်လိုးခံနေရရင်းပင် ကျေနပ်အားရနေမိပါတယ်။ အပေါ်က အားကုန်ပစ်ဆောင့်လိုးခံနေရတာကိုပင် နာရမှန်းမသိတော့ပါဘူး။ ကျမရဲ့ အသွေးအသားတွေဟာ ကာမအဆိပ်တွေသင့်နေခဲ့ရပါပြီ။
သူ့ပြောစကားတွေကို အသိစိတ်က မကြိုက်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကာမအမြင့်ဆုံးအချိန်ရောက်နေပြီမို့ ပက်စက်တဲ့ပြောစကားတွေနဲ့ ထိရှပြင်းထန်တဲ့ အလိုးတွေကပဲ ကျမကို စိတ်လှုပ်ရှားစေရကာ ကာမမီးတွေ ပိုမိုကြီးမားတောက်လောင်လာရစေပါတယ်။
ကျမစိတ်နဲ့ခန္ဓာဟာ ကာမမီးတွေ သင့်နေခဲ့ရပြီမို့ သူ့ပခုံးကို လက်နဲ့လှမ်းဆွဲ ကုတ်ခြစ်ရင်း တအီးအီးညည်းလို့ အထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားရပါတော့တယ်။ အပေါ်က မပြတ်ဆောင့်ချလိုးနေတာကို ခံနေရရင်းပင် တစ်ကိုယ်လုံး အကြောများ တောင့်တင်းတုန်ခါလို့ ပြီးသွားခဲ့ရတာပါ။
မျက်လုံးထဲ ဘာမှမမြင်တော့အောင် ဖျိုးဖျိုးဖျတ်ဖျတ်ဖြစ်သွားရကာ တစ်ကိုယ်လုံး ပွင့်ထွက်လွင့်စင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ သူ့အောက်မှာ ပေါင်ကွေး၊ ဖင်မြောက်လို့ အလိုးခံပေးနေရင်း တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်လို့ ကာမပြီးဆုံးခြင်း အရသာများကို တနင့်တပိုး ခံစားနေရပါတယ်။
ဖေါင်း ... ဖေါင်း .. အု့ ... ဖေါင်း ... ဖေါင်း .. ဖေါင်း .. အိ ...
" ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ် .. အင့် ... ညှစ်ဆွဲနေတာ ... အား ... ကောင်းလိုက်တာ ...အား ... ဦး ပြီးတော့မယ် ... အရမ်းကောင်းနေပြီ ..အား ... ယဥ်အေးစောက်ပတ်လေးက ... လိုးကောင်း ... အား ... အာ့ ... ဦး လီးရည်တွေ ထွက်ပြီ ... အာ့ ... အာ့ ... ကောင်းတယ် ... အာ့"
ကျမမှာ အကြောများဆွဲကာ တုန်တက်ရင်း အလိုးဆက်ခံပေးနေရတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ တဖြောင်းဖြောင်းမြည်အောင် ဆောင့်လိုးခံနေရတာကိုပင် အသိမကပ်နိုင်တော့ဘဲ ကာမအဆီအဆိမ့်များ ယစ်မူးမိန်းမောလို့ မျော့လွင့်နေခဲ့ရပါတယ်။
မပီမသ ညည်းသံတိုးတိုးလေးသာ ထွက်ပေါ်နိုင်ပါတော့တယ်။ အကြောများ တုန့်ဆွဲတုန်ခါနေခဲ့တော့လည်း အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေဟာ တုံ့ပြန်ပြီး သူ့လီးကို ညှစ်ဆွဲပေးနေခဲ့တယ်နဲ့ တူပါတယ်။
ဒါကြောင့် ဦးနိုင်လည်း လိုးရတာ အရသာပိုရှိသွားပုံပါ။ ကျမ ပြီးလို့ မကြာပါဘူး၊ အချက် ၂၀ လောက် ပစ်ဆောင့်လိုးရင်း အဖုတ်ထဲ လီးကြီး စိုက်သွင်းထိုးနှစ်လို့ လီးရည်တွေ ထုတ်ပန်းလာပါတယ်။
ကျမသားအိမ်တစ်ခုလုံး ပူနွေးနေအောင် လီးရည်တွေ ပန်းထည့်ခံလိုက်ရချိန်မှာ ပြီးထားရတဲ့ ကျမအဖုတ်လေးဟာ ကျဥ်တက်အီစိမ့်သွားရပါတယ်။ သူကလည်း ကျမကိုယ်ပေါ် ဖိမှောက်အိပ်ပြီး လီးရည်တွေကို တပျစ်ပျစ် ပန်းထည့်နေခဲ့ပါတယ်။
ကျမလည်း ရင်ဘတ်ပေါ်ဖိမှောက်အိပ်လာတဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကို သိုင်းဖက်ရင်း လီးရည်တွေ ပန်းထည့်ခံရတာကို အရသာခံနေမိပါတယ်။ နှစ်ဦးသားမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါရင်း တစ်ဦးကိုတစ်ဦး တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်လို့ ကာမအရသာခံကာ သာယာကျေနပ်နေမိကြပါတော့တယ်။
........................................
နှစ်ဦးသားဖက်ပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝခံစားနေမိရင်းမှ တဖြည်းဖြည်းအရှိန်ကျလာချိန်မှာ ရှက်စိတ်ဝင်လာရပါတယ်။ ဒီနေ့မှာ ဖြစ်ခဲ့တာတွေဟာ ဦးနိုင်ရဲ့ အကျပ်ကိုင်မှုကြောင့် ကျမဘက်က မဖောက်ပြန်ချင်ဘဲ ဖြည့်ဆည်းအလိုးခံပေးခဲ့ရတာပါ။
ဒါပေမယ့် ကျမရဲ့ ရမ္မက်ထန်ခဲ့ပုံတွေ၊ စိတ်လိုလက်ရအလိုးခံပေးခဲ့ပုံနဲ့ သူပေးတဲ့ ကာမအရသာများကို အားရကျေနပ်သွားမိခဲ့တာတွေက ရှက်ဖို့ကောင်းလွန်းပါတယ်။ ကိုယ့်မှာ လင်ယောက်ျားရှိလျက်နဲ့ အဖေအရွယ် လူကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ ရမ္မက်အားမာန်တွေအပေါ် ကျမမှာ စိတ်ရောကိုယ်ပါ လိုက်ပါသွားခဲ့မိတာပါ။
စောင့်ထိန်းရမယ့် စည်းတွေကို ချိုးဖောက်ပြီး ကျမစိတ်တွေ ဘယ်လောက်ဖောက်ပြန်သောင်းကြမ်းခဲ့သလဲဆိုတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် အသိဆုံးပါပဲ။ ဘယ်သူမှ မသိရင်တောင် ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကျမစိတ်ကို ကျမပဲ အသိဆုံးလေ။
ဒါကြောင့် ရှက်မိရပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမလို အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မထိန်းနိုင်အောင် တဏှာနောက်လိုက်ပါမိတဲ့ ခံစားချက်ကိုလည်း အံ့ဩကာ ရွံမုန်းမိတယ်။ နောက်ဆုံး ကျမဟာ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်လာမိပါတယ်။ စိတ်ကစားတတ်တဲ့ ရူးရူးမိုက်မိုက် အရွယ်မဟုတ်တော့ဘဲ ရမ္မက်နောက်ကို အသိလွတ်ပြီး လိုက်ပါမိတာမို့ ကျမကိုယ်ကျမ လန့်သွားမိပါတယ်။
ဒီအဖြစ်အပျက်တွေ မတိုင်ခင်အထိ ကျမဟာ အပျော်အပါးမက်တတ်ပေမယ့် အိမ်ထောင်ရေးကို သစ္စာစောင့်ထိန်းခဲ့သူပါ။ အပျော်အပြက် ပြောဆိုနောက်ပြောင်တာကလွဲပြီး ကျမခင်ပွန်းသည်အပေါ် ဖောက်ပြန်ဖို့ စိတ်တောင်မကူးခဲ့ဖူးပါဘူး။
အခုလို အဖေအရွယ် လူကြီးနဲ့မဆိုထားနှင့် သက်တူရွယ်တူရော၊ ကျမထက် ငယ်တဲ့သူနဲ့ရော မှောက်မှားချင်တဲ့ ဆန္ဒမျိုး မရှိခဲ့ပါ။ ဒီလို စိတ်ကူးနဲ့ မှားမိရင်တောင် ကျမလို အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးအတွက် ရွံ့ရှာစက်ဆုပ်ဖွယ်လို့ ယူဆ လက်ခံထားခဲ့ပါတယ်။
ခင်ပွန်းသည်က မိသားစုအတွက် ကြိုးစားလုံးပန်းနေရချိန်မှာ ဇနီးက စိတ်နဲ့ဖောက်ပြန်မိရုံနဲ့ အပြစ်ကြီးတစ်ခုလို ခံစားရတတ်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် အိမ်ကမိန်းမ ဖောက်ပြန်ရင် ခရီးသွားနေတဲ့ လင်ယောက်ျားမှာ ကံဆိုးမှုတွေ ဖြစ်တတ်တယ်လို့ အယူအဆလည်း ရှိကြတယ်လေ။
ဒါကြောင့်ပဲ ကျမဟာ အပျော်အပါးမက်ပြီး သွားလာတတ်ပေမယ့် လင်သားအပေါ် သစ္စာမပျက်ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ လင်ကွယ်ရာမှာ အခြားယောက်ျားရဲ့အလိုးခံရင်း ကျမစိတ်ထဲ သာယာသွားမိခဲ့ပါတယ်။ဒီအသိက ကျမကို သွေးပျက်ရစေပါတယ်။ မရည်ရွယ်ပါဘဲ အထိအတွေ့အပေါ် သာယာကျေနပ်နေမိတာတွေလည်း ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ဖြစ်သွားရပါတယ်။
ဒီနေရာမှာ ဆက်နေချင်စိတ်မရှိတော့ပါဘူး။ အသိလွတ်ကာ ကျမရဲ့ ထက်သန်ပြင်းပြတဲ့ ရမ္မက်စိတ်ကို ပြသခဲ့မိလို့လည်း ဦးနိုင်ကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲတော့ပါ။ဒါကြောင့်ပဲ ကျမရင်ဘတ်ပေါ်မှာ မှေးအိပ်ပြီး ဇိမ်ရစ်နေတဲ့ သူ့ကို တွန်းပြီး ထဖို့ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။ ကျမအတင်းတွန်းမှ သူလည်း ထထိုင်ကာ ကျမကို အံ့ဩသလို ကြည့်နေပါတယ်။
ကျမလည်း ဆတ်ခနဲထကာ လည်ပင်းနားအထိ လိပ်တက်နေတဲ့ ဘယာစီယာကို ပြန်ဆွဲချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ခါးထိ လန်တက်နေတဲ့ ထဘီလေးကို ကပျာကယာ အမြန်ဆွဲဖုံးလိုက်ပါတယ်။
အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကတော့ ခြေရင်းဘက်မှာ ကွင်းလုံးကျွတ်ကာ ရှိနေပါတယ်။ ကျမလည်း အလျင်လိုနေလို့ ပြန်မဝတ်တော့ဘဲ သူ့ကိုကျောခိုင်းပြီး ဟနေတဲ့အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို ပြန်ဆွဲစိကာ ကြယ်သီးအမြန်တပ်လိုက်ပါတယ်။
ကျမလည်း အဝတ်အစားကို သေချာနေရာချကာ ပြင်မနေတော့ဘဲ ကပိုကရိုအတိုင်းလေးပဲ ထကာ အခန်းအပြင်ကို လှမ်းထွက်ဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှ ကျမလုပ်သမျှကို ငေးကြည့်နေတဲ့ ဦးနိုင်က အသိဝင်လာပြီး ဘယ်ကိုလဲ၊ နေဦးလေဟုဆိုကာ ကျမလက်ကို မမှီမကမ်း လှမ်းဆွဲလာပါတယ်။
ကျမလည်း သူ့လက်ကို အတင်းရုန်းပြီး တံခါးဖွင့်ကာ အပြင်ဘက်ထွက်လာလိုက်တယ်။ သူလည်း ကမန်းကတန်းထလိုက်လာပြီး ကျမကို အတင်းလိုက်ဆွဲပါတယ်။
" လွှတ်ပါ .. ကျမ ပြန်ပါရစေ"
" နေဦးလေ ယဥ်အေးရဲ့။ ဦး ပြန်လိုက်ပို့ပေးမှာပေါ့ ..အခုမှ ပြီးတဲ့ဟာကို ချက်ချင်းကြီး ပြန်စရာလား"
" ဟင့်အင်း ... ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူး။ခင်ဗျားလည်း လိုချင်တာ ရပြီးပြီပဲ တော်ပါတော့"
" ဟမ် ... ဦးမှ အလိုမပြည့်သေးတာ ... အချိန်ရှိပါသေးတယ်။နောက်တစ်ခါလောက် ထပ်လိုးရမယ်လေ"
" ဘာ !!! ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ဘူး ...တော်ပြီ ... တော်ပြီ ... ကျမ ပြန်တော့မယ်"
" ရှူးးးး တိုးတိုးပြောပါ .. မအော်ဘဲနဲ့ အေးဆေးဆွေးနွေးရအောင်"
ကျမမှာ သူ့စကားကြောင့် ထိတ်လန့်သွားသလို ဒေါသလည်း ထွက်ရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမ အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ အော်ပြောမိတာပါ။ သူ သတိပေးမှ အသံကိုပြန်ထိိန်းပြီး သူ့လက်ထဲကနေ ရုန်းကာ အိမ်ပြင်ထွက်လာခဲ့တယ်။ သူကလည်း အတင်းဆွဲနေတော့ ကျမတို့နှစ်ယောက်ဟာ တွန်းလားရုန်းလားဖြစ်ရင်း အိမ်အပြင်ကနေ အိမ်ရှေ့ခန်းထဲ ပြန်ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။
ကျမကို လွှတ်ဖို့ တောင်းဆိုပေမယ့် သူက မလွှတ်ပေးပါဘူး။ သူက ကျမ မရုန်းနိုင်အောင် နောက်ကနေ အတင်းသိုင်းဖက်ကာ လက်နှစ်ဖက်လုံးကို ဖမ်းချုပ်ထိန်းထားလိုက်ပါတယ်။ ကျမမှာတော့ သူ့ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲမှာ မရုန်းနိုင်အောင် ဖြစ်ရပြန်ပါတယ်။
" တော်ပါတော့ရှင် ... ခင်ဗျားကို ဒီလောက်လိုက်လျောမိတာတောင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို မသတီတော့ဘူး။ပြန်ပါရစေတော့ရှင် ..."
" ပြန်ရမှာပါ။ အချိန်ရှိတုန်းလေး နောက်တစ်ခါ လိုးပါရစေဦး"
" ခင်ဗျား တဏှာကြီးလှချည်လား။ ယောက်ျားဖြစ်ပြီး ကတိမတည်ဘူး။ ခင်ဗျားဆန္ဒရှိသလို ဖြစ်ပြီးရပြီပဲ။ ကတိတည်ပါတော့။ကျမကိုလည်း စိတ်ကြိုက်ဖျက်စီးပြီးပြီပဲ။ ကျေနပ်ပါတော့ ...ကျမဘဝပျက်အောင်တော့ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်။ ကျမ ယောက်ျားသိသွားရင် နှစ်ယောက်လုံး သေမှာ။ အရှင်ထားမှာ မဟုတ်ဘူး"
" အိုကွာ ... ဒီကိစ္စက သူ သိစရာမှ မရှိတာ"
" အဲလို မပြောပါနဲ့။ အရင်တစ်ခါဖြစ်ပြီးကတည်းက သူ့ရှေ့မှာ လိပ်ပြာမလုံဘဲ ကြောက်နေခဲ့ရတာ။အပြစ်ရှိတဲ့စိတ်နဲ့ ကြောက်လွန်းလို့လည်း သူ့ကို မျက်နှာချင်းတောင် ကောင်းကောင်းမဆိုင်ရဲခဲ့ဘူး။ရှေ့ဆက်လည်း ဘယ်လိုဆက်သွားရမှန်း မသိတော့ဘူး။ကျမကို ဒီလောက်ဒုက္ခပေးရရင် ကျေနပ်ပါတော့ .....အခုလည်း ခင်ဗျား အကျပ်ကိုင်ပြီး သဘောရှိလုပ်ပြီးပြီပဲ ...ကျမကို ပြန်ခွင့်ပြုပါ ... ဖယ်ပေးပါတော့"
" ယဥ်အေးရယ်၊ ငါပြောပြီးပြီပဲ ။ ငါအလိုပြည့်ရင် မင်းကို ပြန်ခိုင်းမှာပါ။အခု ငါ့အလိုမှ မပြည့်သေးတဲ့ဟာကို"
" ခင်ဗျား တော်တော် နှာကြီးပြီး သောင်းကြမ်းလွန်းပါလား။အခုလည်း ခင်ဗျားအကြိုက်လုပ်သမျှကို ကျမ ဘာပြောခဲ့လို့လဲ။ ဒါတောင်မကျေနပ်သေးဘူးလား။ခင်ဗျားအလိုပြည့်အောင် လိုက်လျောပေးရင် ကျမ အိမ်ထောင်ရေးမထိခိုက်စေရပါဘူး၊ ဘယ်သူမှ မပြောပါဘူးလို့ ကတိပေးခဲ့တာကို ဘယ်လိုယုံရမှာလဲ"
" ဪ ... ယဥ်အေးရယ်။ မင်းနဲ့ ဦးနဲ့က ဒီအထိတောင် ဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီပဲ။အခုမှ ဘာထူးတော့မှာလဲ။ ကျန်တာတွေ ထည့်မတွက်တော့နဲ့ကွာ"
" မတွက်လို့ရမလား။ အဲလို မတွက်ဘဲ ပေါ့ပျက်ပျက်နေခဲ့မိလို့ ခင်ဗျားယုတ်မာတာကို ခံခဲ့ရတာလေ။ကိုယ့်အဖေအရွယ်မို့ ဘာမှမတွေးဘဲ ယုံကြည်ပြီး ပွဲအပြန်လိုက်ပို့ခိုင်းမိတာကိုက ကျမ အမှားပဲ။ခင်ဗျားယုတ်မာပြီး မတရားကျင့်ခဲ့တာကို အိမ်ထောင်ရေးပျက်စီးမှာ လည်းကြောက်တယ်။ကျမ ကလေးတွေအပေါ်မှာလည်း ဖောက်ပြန်တဲ့မိခင်ရဲ့ ကလေးတွေဆိုပြီး အရိပ်မည်းကြီးကျမှာစိုးလို့ ကြိတ်မှိတ်မျိုသိပ်ထားခဲ့ရတာ ...အခု တစ်ဆင့်တက်၊ ခြိမ်းခြောက်ပြီး ထပ်ယုတ်မာတယ်။ ဒါတောင် ခင်ဗျားက မကျေနပ်နိုင်သေးပါလား ...ဒီကိစ္စကို ကျမယောက်ျားသိရင် ရှင်ရော၊ ကျမရော ... နှစ်ယောက်လုံး အသတ်ခံရမှာ"
" ဦးက ယဥ်အေးကို စမြင်ကတည်းက စွဲလမ်းခဲ့ရတာလေ။ချက်ချင်းတော့ ဘယ်မေ့ဖျောက်နိုင်ပါ့မလဲ ... အချိန်တော့ ယူရမှာပေါ့"
" ကျမလည်း စိတ်ပျက်လှပါပြီ။ ဒီလိုဆိုရင် အကုန်ဒုက္ခရောက်ကုန်လိမ့်မယ်။ခင်ဗျားမှာလည်း အိမ်ထောင်နဲ့၊ သားကြီးသမီးကြီးနဲ့။ ခင်ဗျားသားသမီးတွေက ကျမထက်တောင် ကြီးတဲ့သူတွေရှိပါသေးတယ်။သားသမီးချင်း ကိုယ်ချင်းစာပါ။ ဒီကိစ္စကို ဒီမှာတင်ရပ်ပြီး ကျမကို လွှတ်ပေးပါတော့ ....ကျမ မှားခဲ့တယ် .. အိမ်ထောင်စကျကတည်းက လူကြီးမိဘတွေ စကားနားထောင်ခဲ့ရင် ဒီနေ့လို စိတ်ဒုက္ခရောက်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။အိမ်ထောင်သည်က အပျော်အပါးမမက်ဘဲ ရှိတာနဲ့ရောင့်ရဲတင်းတိမ်ရမယ်။ကျမကတော့ အပျော်အပါးမက်ပြီး ဝတ်ချင်၊ စားချင်၊ သုံးချင် ဖြုန်းချင်တော့ အမှားတွေ ဖိတ်ခေါ်ခဲ့မိတာပေါ့ ...ကျမ အမှားကို ကျမ ရှောင်လွှဲနေလို့ မရနိုင်မှန်း နားလည်သွားပြီ။ ဒီကပြန်ရင် ယောက်ျားကို အကုန်ဖွင့်ပြောပြီး ဝန်ခံလိုက်တော့မယ်"
" ဟာ !!! အဲလို လုပ်လို့မရဘူးလေ။ အဲတာဆို မင်းအမကိစ္စပါ ပေါ်ကုန်မှာနော်"
" သူ့ကို ထည့်မတွက်နိုင်တော့ဘူး။ သူ့ကြောင့်လည်း ဒီလိုတွေ ဖြစ်ခဲ့ရတာ။ကျမလည်း အပျော်မက်မိတာကိုး"
" ယဥ်အေးရယ်။ အဲလောက်လည်း စိတ်ထဲမထားပါနဲ့။ဒီကိစ္စက ယဥ်အေးမပြောရင် ဘယ်သူမှ မသိပါဘူး။မင်းက ထုတ်ပြောလိုက်မှပဲ အားလုံး အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်းကုန်ရမှာ။ ဦး တောင်းပန်ပါတယ်နော်"
" ကျမဘက်ကတော့ အရှက်ကွဲလည်း မတတ်နိုင်ဘူး။ခင်ဗျားဘက်က အရှက်ကွဲမခံချင်ရင် ဘာလို့ ကိုယ့်သမီးအရွယ်ကို ကြံလဲ။သူများမယားကို ကြာကူလီရိုက်ခဲ့တုန်းက ခင်ဗျား ဒါတွေ မစဥ်းစားခဲ့ဘူးလား"
" ပြောပါ။ ယဥ်အေးစိတ်ရှိသလို ပြောပါ။အားလုံးက ဦး အပြစ်တွေချည်းပါပဲ။ ယဥ်အေးအပြစ်မရှိပါဘူး"
" ကျမလည်း အပြစ်ရှိတာပေါ့။ ကျမ ယောက်ျားက အစကတည်းက ခင်ဗျားရဲ့အကျင့်ကိုသိတယ်။ဒါကြောင့် သူက မဖြစ်သင့်တာ မဖြစ်ရအောင် ကြိုသတိပေးထားခဲ့ပြီးသား။သူသတိပေးထားရဲ့နဲ့ အလေးမမူမိပဲ မှားခဲ့မိတာမို့ ကျမကိုယ်ကျမ ခွင့်မလွှတ်နိုင်တာ။အဲလို သူ့စကားကို နားမထောင်မိလို့လည်း သူသိမှာ ကျမ ပိုကြောက်နေရတာ။သူသာသိရင် ကျမကို ဘယ်လိုမှ ခွင့်လွှတ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ကြိုမြင်လို့တားခဲ့တာကို နားမထောင်မိတဲ့ ကျမကိုပဲ အပြစ်တင်ပြီး သတ်မှာပဲ။သားသမီးမျက်နှာကြောင့် သူ ခွင့်လွှတ်ရင်တောင် တစ်သက်လုံး သူ့မျက်နှာကို ကျမ ဘယ်လိုကြည့်ရဲတော့မှာလဲ။တစ်ဘဝလုံး အပြစ်ရှိတဲ့စိတ်နဲ့ ကုန်ဆုံးရတော့မှာ ..."
" ဟင် ... သူက ဦးအကြောင်းကို သိလို့လား"
" သိတယ်။ ခင်ဗျားတို့ကို စတွေ့ကတည်းက .... ...."
ကျမလည်း ကိုစိုးက ဦးနိုင်နဲ့ပတ်သတ်ပြီး ကြိုသတိပေး၊ တားမြစ်ခဲ့တာကို ပြောပြလိုက်တယ်။ ပြောရင်း ဝမ်းနည်းလာပြီး ငိုချလိုက်မိတယ်။ ဦးနိုင်က ကျမကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ သွင်းကာ သိုင်းဖက်ထားရင်း နှစ်သိမ့်နေပါတယ်။
" ဝမ်းမနည်းပါတော့နဲ့။ ဒီလိုဆိုရင် ဒီအကြောင်းတွေကို ယဥ်အေးယောက်ျားသိလို့ မရဘူးလေ။ယဥ်အေးဖွင့်ပြောလည်း သူက မင်းကိုပဲ အပြစ်တင်တော့မှာ။ဒီကိစ္စကို ဦးတို့ ခေါင်းအေးအေးထားပြီး ဆွေးနွေးရအောင်နော်"
ကျမလည်း ရင်ထဲကြိတ်ခံစားခဲ့ရတာတွေ ပြောပြီး ငိုချလိုက်ရလို့ နည်းနည်းတည်ငြိမ်သွားတယ်။ သူက အေးဆေးဆွေးနွေးချင်တယ်ပြောပြီး ကျမကိုလည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲက လွှတ်မပေးပါဘူး။
ကျမကို ကျောဘက်ကနေ သိုင်းဖက်ကာ နှစ်သိမ့်ရင်း ချော့မြူပွတ်သပ်နေပါသေးတယ်။ ကျမတင်ပါးမို့မို့အပေါ် နောက်ကနေ ဖိကပ်ထားတဲ့ သူ့လီးပူပူကြီးကလည်း အငြိမ်မနေဘဲ ဖင်သားတွေအပေါ် တဖြည်းဖြည်း ဖိပွတ်လာပါတယ်။
" တော်ပါပြီ။ ခင်ဗျားက ဆွေးနွေးမယ်ဆိုပြီး လိုချင်တာကိုပဲ ရအောင်ယူနေတာပဲ။ ခင်ဗျားနဲ့ ဆွေးနွေးလည်း အလကားပဲ"
" ဦးပြောပြီးပြီလေ။ ဦးကြောင့် ယဥ်အေးဘဝ မထိခိုက်စေရဘူးလို့။ဦး ပြောသလိုသာ လုပ်ပါ။ ဦးလည်းကျေနပ်၊ ယဥ်အေးရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးလည်း မထိခိုက်ဘူးပေါ့။ ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ"
" ဘာကောင်းတာလဲ။ ကတိပေးပြီးတော့ ခင်ဗျား တဏှာထသမျှ လိုက်လျောပေးရတာပဲ မဟုတ်လား။တော်ပြီ၊ စိတ်ပျက်ပြီ။ အခုလည်း ဘာထူးလဲ။ ခင်ဗျားက ကတိမတည်ဘူး"
" မဟုတ်ဘူးလေ။ ဦးပြောထားတာက ကျေနပ်အောင် နှစ်ချီလိုးမယ်လို့လေ။ယဥ်အေးဘက်က ကြည်ကြည်ဖြူဖြူနဲ့ လိုက်လျောရင် ဦး ကတိတည်မှာပေါ့။အခုက တစ်ခါပဲ လိုးရသေးတယ်လေ။ ဦးက လိုးမဝသေးဘူးကွာ။ မြန်မြန်နောက်တစ်ချီ ဆွဲရအောင်နော်"
" ဟာ ... မရဘူး။ အချိန်လည်း မရှိဘူး။ မှောင်တော့မယ်။ ကျမပြန်မှရမယ်"
" အချိန်ရပါသေးတယ်ကွာ။ ယဥ်အေး ယောက်ျားက ဘယ်အချိန်ထွက်သွားတာမို့လဲ"
" မနက်ကတည်းက ကျမနဲ့အတူတူ သူလည်း ထွက်သွားတာ။ သူ့သူငယ်ချင်းကို ---- ရွာက ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ ဆေးသွားပြမလို့ ...အခုချိန်လောက်ဆိုရင် ပြန်ရောက်လောက်ပြီ။ သူ ပြန်ရောက်လို့ ကျမ မရှိရင် သေပြီ"
" ဒါဆို မရောက်လောက်သေးပါဘူး။ အဲရွာက ဘုန်းကြီးဆီကို ဦးလည်း လူနာလိုက်ပြပေးဖူးပါတယ်။ဝေးလည်းဝေး၊ လမ်းကလည်း မကောင်းဘူး။ ပြတဲ့လူနာကလည်း နေ့တိုင်းများတယ်"
" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ အိမ်မှာ သမီးတစ်ယောက်တည်း ... ပြန်မှ ဖြစ် ... ဟင် ..."
ရုတ်တရတ် မိုးရွာချလိုက်တာမို့ ကျမလည်း စိတ်ညစ်သွားပါတယ်။ အစကတည်းက မိုးမှောင်နေတာကို ညနေမှောင်စပျိုးတာနဲ့ရောပြီး ကျမ သတိမထားခဲ့မိတာပါ။
ကိုယ့်အပူနဲ့ကိုယ်ဆိုတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့။ ဒီလပိုင်းတွေမှာ မိုးကရုတ်တရတ်ရွာချတတ်ကာ လေကြီးမိုးကြီးတတ်ပါတယ်။ တော်တော်နဲ့လည်း မစဲတတ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမစိတ်ညစ်သွားရတာပါ။
" ဟော .. မိုးစရွာပြီ။ အဲဒါကြောင့် ခဏနေပါဦးလို့ ပြောတာပေါ့။ဆောင်းစရာလည်း မပါကြဘူး။ ဒီအတိုင်းပြန်ရင် ယဥ်အေး ဖျားလိမ့်မယ်။ ကလေးလည်းရှိသေးတော့ ဖျားလို့မဖြစ်ဘူး။မိုးနည်းနည်းစဲအောင် ခဏလောက် စောင့်ရအောင်နော်"
ဦးနိုင်ကတော့ သူ့အကြိုက်ဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျမလည်း ဆက်မနေချင်ပါ။ သူက ပြန်ဖို့လည်း ခွင့်ပြုမှာ မဟုတ်ပါဘူး။အခုတောင် ကျမကို တိုးဖက်ပြီး ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်နေသေးတာလေ။ နောက်ကနေ ကျမ ပါးနဲ့ လည်ပင်းကို နမ်းရင်း ကျမဖင်ကို သူ့လီးကြီးနဲ့ ဖိပွတ်နေပါသေးတယ်။
လိုချင်တာကို မရရအောင်ယူတတ်တဲ့ အကျင့်ကို သိနေပြီမို့ စိတ်ရှုပ်ထွေးနေရပါတယ်။ ကျမလည်း ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိဘဲ ဟိုသည်လျောက်ကြည့်နေရင်း ...
" ဟင် ! ဦးနိုင် လွှတ် .. လွှတ်"
" ဘာလို့လဲ"
" ပြတင်းပေါက်ဘက်မှာ လူရိပ်လားမသိဘူး။ တွေ့လိုက်လို့ ... လွှတ်ပါ ...ကျမတို့ကို တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားဦးမယ်"
တံခါးမတပ်ရသေးတဲ့ ပြတင်းပေါက်ဘက်မှာ ချွတ်ခနဲ အသံကြားပြီး ရိပ်ခနဲ လှုပ်ရှားမှုတွေ့လိုက်ရလို့ လန့်သွားမိတာပါ။ ကျမ လန့်ပြီး လက်ဖယ်ခိုင်းပေမယ့် ဦးနိုင်က မဖယ်ပေးဘဲ သူလည်း ထိုဘက်ကို လှမ်းကြည့်ပြီးမှ .....
" ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူးဟာ ... ဒီနားက အိမ်တွေက လူမနေတဲ့ အလွတ်တွေချည်းပဲ။လူအသွားအလာကလည်း မရှိကြပါဘူးဟ"
" မဟုတ်ဘူးနော် ... ကျမတော့ ဖျတ်ခနဲ လှုပ်သွားတာ တွေ့လိုက်တယ်"
" ဪ ... ယဥ်အေးရယ်၊ မိုးရွာပြီး လေတိုက်တော့ သစ်ပင်တွေ လှုပ်တာနေမှာပေါ့။ခြံစည်းရိုးဘေးမှာလည်း မန်ကျည်းပင်ရှိတယ်လေဟာ။ ဒါမှမဟုတ် လျောက်သွားနေတဲ့ ခွေးတို့ဘာတို့ ဖြစ်မှာပေါ့။လူမဟုတ်တာတော့ သေချာတယ်။ ဦး အာမခံတယ်"
ဦးနိုင်ဘက်က ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ပြောလာတော့ ကျမလည်း မြင်လိုက်တာကို ဇဝေဇဝါဖြစ်သွားပါတယ်။ သူပြောသလို မိုးသက်လေကျရောက်ပြီး အမြင်တွေ မရှင်းတာလည်းမှန်ပါတယ်။ပြီးတော့ ကျမရောက်ကတည်းက လမ်းပေါ်မှာလည်း ဖြတ်သွားဖြတ်လာတောင် မတွေ့ရပါဘူး။ ဒါကြောင့် စိုးရိမ်ရတာ တစ်မျိုးလျော့ပေမယ့် အိမ်ရှေ့ခန်းက တံခါးတွေမရှိတော့ အပြင်က လှမ်းကြည့်ရင် ကျမတို့ကို မြင်နိုင်ပါတယ်။
ထို့ကြောင့်ပဲ ကျမစိတ်ထဲ နေရတာ မသိုးမသန့်ဖြစ်လာပါတယ်။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတဲ့ ကျမကို ဦးနိုင်က နောက်ကနေသိုင်းဖက်ကာ ပွတ်သပ်နေရင်း အိမ်ခန်းထဲကို ပြန်ခေါ်နေခဲ့ပါတယ်။
" မိုးက သည်းလာပြီ။ ဒီမှာက တံခါးတွေမရှိတော့ မိုးပတ်လိမ့်မယ်။ လာပါ ... ယဥ်အေးရယ်"
" မိုးက ဘယ်တော့ တိတ်မလဲမှ မသိတဲ့ဟာကို။ စောင့်နေလို့ရမလား။ မိုးချုပ်နေပြီ။ ကျမ အချိန်မှီအိမ်ပြန်ရဦးမယ်"
" အင်းပါ။ မိုးမတိတ်လည်း နည်းနည်းစဲတော့မှ ဦးလိုက်ပို့ပါ့မယ်။ စိတ်ချပါ"
" ဒါဆိုလည်း ဒီကပဲ စောင့်မယ်။ ခင်ဗျားဟာခင်ဗျား အခန်းထဲသွား"
" ယဥ်အေးပဲ လူမြင်မှာ ကြောက်တယ်ဆို။လာပါ။ ဦးလည်း နေရတာ မဝသေးဘူး။မကြာဘူး။ ခဏပဲ ... လာပါ ယဥ်အေးရယ် ..."
" ဟာ ... တော်ပြီဆို ... ခင်ဗျားက အသက်အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်ကို တော်တော် တဏှာကြီးတာပဲ .. အာ့ .. အရမ်းမဆွဲနဲ့ ..."
တကယ်ပဲ ဦးနိုင်ရဲ့ တဏှာစိတ်ကို ကျမ လန့်မိပါတယ်။ အခုတင် တစ်ချီအားရအောင် ဆော်ပြီးတာကို နောက်တစ်ချီ လိုးဖို့ စိတ်အားသန်နေပါသေးတယ်။စိတ်တင်မက၊ ကျမ ဖင်သားတွေကို ပွတ်သပ်ထိုးဆွနေတဲ့ သူ့ပစ္စည်းကြီးကလည်း ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ ထကြွနေခဲ့ပါပြီ။ ကျမကို စတင်အဓမ္မကျင့်တဲ့ညကလည်း နှစ်ချီဆက်တိုက်ဆွဲခဲ့တာပါပဲ။
အခုလည်း ကျမကို သိုင်းဖက်ပြီး အခန်းထဲကို မရအရ ဆွဲခေါ်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမလည်း အားမတန်တော့ သူ့နောက်ကို လန့်လန့်နဲ့ပဲ ပြန်ပါသွားရပါတယ်။
သူကတော့ အခန်းထဲရောက်လို့ တံခါးပိတ်ပြီးတာနဲ့ ကျမကို အနားမပေးဘဲ ဆက်တိုက်တိုက်စစ်ဆင်နေခဲ့ပါတယ်။ နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ရင်း ကျမပါး၊ လည်ပင်း၊ ပခုံးနဲ့ ကျောပြင်တစ်လျောက်ကို နမ်းရှိုက်လို့ ရင်သားတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေခဲ့ပါတယ်။
ကျမမှာတော့ သူ့လက်တွေကြားမှာ ရုန်းဖယ်တွန်းရင်းနဲ့ပဲ အငြိမ်မနေနိုင်အောင် ဖြစ်လာရပါတယ်။ ဒီကြားထဲ သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမ ဝမ်းပြင်သားအပေါ် အသဲယားအောင် ပွတ်သပ်ရင်း ထဘီကြားထဲကို လက်ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။
ခုနက အလျင်လိုနေလို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီပြန်မဝတ်ဘဲ အပြင်ကို ထထွက်သွားခဲ့ရတာပါ။ ဒီတော့ ထဘီကြားထဲ သူ့လက်တိုးဝင်လာတဲ့အခါမှာ ကျမ ဆီးခုံနဲ့ ပေါင်ခွကြားက အဖုတ်ပေါ်ကို ထိထိမိမိပဲ အုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နိုင်ပါတော့တယ်။
ကျမမှာ ဖျဥ်းခနဲဖြစ်ပြီး ဖင်လေးနောက်ဆုတ်လို့ ရှောင်မိတယ်။ ဒီတော့ အနောက်က လီးကြီးပေါ်ကို ပိုဖိပွတ်သလို ဖြစ်ရပြန်ပါတယ်။ အဖုတ်နဲ့ ဖင်ကို ရှေ့နောက်ညှပ်ပြီး ပွတ်သပ်ထိုးဖိနေတော့ ရင်ထဲတလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ ဂဏာမငြိမ်ဖြစ်လာရပါတယ်။
အစကတည်းက ကပိုကရိုဝတ်ထားရတဲ့ ထဘီလေးကလည်း ခြေရင်းမှာ ကွင်းလုံးပုံကျသွားခဲ့ပါပြီ။ ကျမ လက်နဲ့လိုက်ဆွဲပေမယ့် မမှီတော့ပါဘူး။ထဘီကို လှမ်းဆွဲဖို့ ကြိုးစားမိတဲ့ ကျမကို ဦးနိုင်က ဒီနေရာဟာ လူသွားလူလာ မရှိသလို အပြင်မှာ မိုးတွေရွာနေတာမို့ ဘယ်သူမှ မလာပါဘူးလို့ ပြောပါတယ်။ အပြင်မှာ မှောင်ရိပ်သန်းနေပြီး အခန်းထဲမှာ ပိုမှောင်နေခဲ့တာ မှန်ပါတယ်။
ဒါကြောင့် ကျမလည်း ထဘီကွင်းလုံးကျွတ်ကျသွားတာကို ဒီအတိုင်းပဲ ထားလိုက်ပါတော့တယ်။ ဦးနိုင်ကလည်း ဘယ်လိုမှတားမရတော့ပါဘူး။ ကျမကို အားရအောင် ထပ်လိုးဦးမှာ သိနေပါပြီ။ကျမလည်း တစ်နေကုန် အပြင်ထွက်သလို ဖြစ်နေတာမို့ အိမ်ပြန်ချင်နေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ အရှက်မရှိ ထဘီကျွတ်နေရတာနဲ့ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်မှုတွေကို မတားတော့ဘဲ အလိုက်သင့်သာ နေပေးလိုက်ပါတော့တယ်။
ဒီတော့ သူ့စိတ်ကြိုက်ဖြစ်နေတာပေါ့။ သိုင်းဖက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က ရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်သလို နောက်လက်တစ်ဖက်ကလည်း အဖုတ်ကို ပွတ်နှိုက်နေပါတယ်။
အနောက်ကနေလည်း ကျမ ဖင်နှစ်လုံးကြားကို သူ့လီး ပူပူမာမာကြီးနဲ့ ထိုးပွတ်နေပါသေးတယ်။ ခံစားလွယ်၊ ကာမစိတ် ထကြွလွယ်တဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေကို တပြိုင်တည်း ထိခတ်နှိုးဆွခံရတော့ ကျမမှာ ခြေပင်မခိုင်တော့ပါဘူး။
အသည်းယားမှု၊ ရင်လှိုက်ဖိုမှုများနဲ့အတူ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ခံစားရခက်လာခဲ့ပါပြီ။ သူ့လက်တွေနဲ့ လီးကြီးရဲ့ကြားမှာ လူမှာလည်း မတ်မတ်မရပ်နိုင်တော့ဘဲ ပေါင်လေးကွ၊ ဒူးလေးယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့ တဆတ်ဆတ်တုန်ညည်းနေရပါတယ်။
ကျမ ဖြစ်နေပုံက ဘေးကကြည့်နေရင် အလွန်ရှက်စရာ ကောင်းနေမှာပါ။ ကြယ်သီးတစ်ချို့ ပြုတ်ကွာနေတဲ့ အင်္ကျီဖရိုဖရဲ၊ ထဘီကွင်းလုံးကျွတ်ကာ အောက်ပိုင်းဟောင်းလောင်းနဲ့ ဒူးကွေးပေါင်ကွလို့ မတ်တတ်ရပ်ကာ အဖုတ်နှိုက် ခံပေးနေရတာပါ။
ဘယာကို ပင့်တင်ပြီး နို့ကို ဆုပ်နယ်လွန်းလို့ နာကာ စပ်ဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နာနေတဲ့ကြားကပင် နို့တွေက ဆူကြွတင်းမာကာ နို့ရည်တွေစိမ့်ထွက်ပြီး တဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ အသဲလှိုက်အောင် ခံစားနေရပါတယ်။
အဖုတ်လေးကလည်း လက်နှစ်ချောင်းပူးထိုးထည့်ပြီး အတင်းနှိုက်ဆွဲ ဖိချေနေတာမို့ စူးအောင့်နေရတာပါ။ အဖုတ် အထဲက လှိုက်ကာယားတက်ပြီး စောက်ရည်တွေ တဆစ်ဆစ်နဲ့ စိမ့်ထွက်နေခဲ့ပါတယ်။ဦးနိုင်က ဒီလိုတွေ ဆက်လုပ်နေရင် ကျမမှာ မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ပိုဖြစ်ရပြီး အရှက်ပိုရဖို့ပဲ ရှိပါတော့တယ်။ မပြီးနိုင်တဲ့ သူ့ကာမဆန္ဒတွေအောက်မှာ အရှက်မဲ့အောင် ဖြစ်ပျက်နေရပြီး အချိန်တွေပိုကြာမှာကိုလည်း စိုးရိမ်မိပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ အဖုတ်နှိုက်နေတဲ့ သူ့လက်ကို မရှိမယ့်ရှိမယ့်အင်အားလေးနဲ့ အတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး တော်ပါတော့၊ အချိန်မရှိတော့လို့ လုပ်မှာဖြင့် လုပ်ပါတော့လို့ ပြောရပါတယ်။ ဒီတော့မှ ဦးနိုင်က ကျမကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။
ပြီးတော့ ကျမ မျက်နှာကို စေ့စေ့စိုက်ကြည့်ပြီး လိုးရတော့မှာလားလို့ မေးပါတယ်။ ကျမလည်း ဘာမှ မပြောတော့ဘဲ ခေါင်းအမြန်ငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။
ဦးနိုင်က ပြုံးပြီး ဒါဆို မြန်မြန်ပြီးအောင် လိုးပေးမယ်၊ အိပ်ရာပေါ်သွားပြီး ဖင်ကုန်းပေးလို့ ဆိုလာပါတယ်။ ကျမလည်း ရှက်သွားပေမယ့် သူပြောတဲ့အတိုင်း အိပ်ရာသဘောမျိုး ခင်းထားတဲ့နေရာကိုသွားကာ ဒူးထောက်ထိုင်လို့ စောင့်နေလိုက်ပါတော့တယ်။
ကျမအဖြစ်က ကိုယ့်ကိုလိုးမယ့်သူကို ဖင်ဟောင်းလောင်းနဲ့ အသင့်စောင့်ကြိုနေပေးရသူ ဖြစ်လို့နေပါပြီ။ ဒီလူကလည်း ကိုယ့်လင်ယောက်ျားမဟုတ်ပါဘူး။ကိုယ်ချစ်လိုယူထားရတဲ့ လင်နဲ့တောင် ဒါမျိုး အသင့်ပြင်ပြီး အလိုးခံဖို့ မစောင့်ပေးဖူးပါ။ အခုတော့ တစ်ပါးသူရဲ့ လိုအင်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့အတွက် လိုက်လျောနေမိတဲ့ ကျမကိုယ်ကျမ ရှက်ရွံ့ မနှစ်မြို့စိတ်တွေ ခံစားနေရပါတယ်။
သေချာတာကတော့ အခုလို လိုက်လျောပေးရတာဟာ ချစ်ခင်ကြင်နာစိတ် တစိုးတစိမှ မပါပါဘူး။ အကျပ်အတည်းတစ်ခုက အမြန်လွတ်မြောက်ချင်စိတ်ကပဲ အရှက်မဲ့ရတဲ့အခြေအနေကို တွန်းပို့သွားခဲ့တာပါ။
ကျမရဲ့ ကာမပိုင်လင်ယောက်ျားနဲ့တောင် ဒီလိုအရှက်မရှိ မပြုမူဖူးပါဘူး။ ကိုစိုးကတောင်းဆိုရင် ဖင်ကုန်းပေးပြီး အလိုးခံပေးဖူးပါတယ်။ ညားကာစနှစ်တွေမှာ လင်မယားနှစ်ယောက်ဟာ မှောင်မှောင်မဲမဲထဲ နှစ်ကိုယ်တူဆက်ဆံနည်းတွေကို တိုးတိုးတိတ်တိတ်နဲ့ မြိုင်ဆိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။
နောက်ပိုင်း ကလေးတွေရလာမှ အချိိန်ယူနှူးနှက်တာမျိုး၊ ဖင်ကုန်းအလိုးခံတာမျိုးတွေ နည်းပါးခဲ့ရတာပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခုတော့ ကိုယ့်လင်သားမဟုတ်တဲ့သူရှေ့မှာ အောက်ပိုင်းအဝတ်မကပ်နိုင်ဘဲ အလိုးခံဖို့ အသင့်ရှိနေရပါပြီ။
ကျမ ရှက်ရွံ့သိမ်ငယ်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားရပေမယ့် ဦးနိုင်ကတော့ အနားကို လျောက်မလာသေးပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကျောပေးထိုင်နေတာကနေ သူ့ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူက ဆက်လုပ်လေဆိုတဲ့သဘောနဲ့ မေးငေါ့ပြပြီးမှ လှမ်းလာပါတယ်။
ကျမကို သူပြောသလို ဖင်ကုန်းပြီး အသင့်နေခိုင်းတဲ့သဘောဆိုတာ နားလည်ပါတယ်။ ဒေါသစိတ်လေးဖြစ်သွားပေမယ့် သူ့အလိုမြန်မြန်ပြည့်ရင် ပြီးရောဆိုတဲ့စိတ်ပဲထားကာ ဒူးထောက် ဖင်ကုန်းလို့ နေပေးလိုက်ပါတော့တယ်။
..............................................................
ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ရှေ့မှာ ဖင်ကိုစွင့်ကားပြီး လေးဘက်ကျကျ ကုန်းပေးထားရတဲ့ ကျမစိတ်ထဲမှာ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှု အမျိုးမျိုးဖြစ်ပေါ်နေရပါတယ်။ သာယာတဲ့စိတ်ရယ်လို့ မဟုတ်ပေမယ့် ရှက်ရွံ့သိမ်ငယ်စိတ်နဲ့အတူ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေက ထိိန်းမရအောင် ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။
ရှေ့မှာ ဖင်ကုန်းပြီး လာလိုးလှည့်ပါလို့ ဖိတ်ခေါ်နေတဲ့ ကျမကို ဦးနိုင်က အရသာခံကြည့်ကာ ရမ္မက်တွေ တိုးပွားနေတော့မှာပါ။ ကျမ အနေရခက်နေစဥ်မှာပဲ သူက ဖင်နောက်ရောက်လာပြီး နေရာယူလိုက်ပါတယ်။
ရောက်တာနဲ့ ဝိုင်းစက်စွင့်ကားနေတဲ့ ကျမ တင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်ရင်း ဆုပ်ကိုင်နေပါတယ်။ တစ်ဆက်တည်း သူနှိုက်ဆွထားလို့ အရည်တွေစိုနေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို ထိုးနှိုက်ပွတ်ဆွဲနေပါတယ်။
နဂိုကတည်းက ဖင်အပြောင်သားနဲ့ ကုန်းပေးထားရလို့ ရှက်နေရတဲ့ ကျမမှာ ပိုအနေရခက်ရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ လုပ်မှာဖြင့် မြန်မြန်လုပ်ပါတော့လို့ စိတ်မရှည်သံနဲ့ ပြောလိုက်ရတယ်။ ဒီတော့မှ ဦးနိုင်ဟာ ကျမခါးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ မြဲမြဲဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးကို အဖုတ်ဝမှာ တေ့လို့ ဖိထောက်ထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ခါးကိုစုံကိုင်ဆွဲလို့ အဖုတ်ထဲကို လီးတဆုံး ဆောင့်သွင်းချလိုက်ပါတော့တယ်။
ကျမမှာ အားခနဲအော်ပြီး ခါဆင်းသွားရတယ်။ သူ့လီးကြီးက ကျမအဖုတ်ထဲ အရှိန်နဲ့ ဆောင့်တိုက်ခံလိုက်ရတာလေ။ ဒီတော့ အသားလေးများ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ခေါင်းလေးမော့ ဖင်လေးတုန်လို့ မချိမဆံ့ညည်းသံလေး ထွက်ပေါ်နေရပါတယ်။
သူကတော့ ဒီတစ်ခါ ကျမကို အနားမပေးတော့ဘဲ ဆက်တိုက်ကို လိုးလာပါတော့တယ်။ သူ့ဆောင့်လိုးတိုင်း ကျမမှာ ဖင်ကုန်းထားတာကနေ အရှေ့ကို ငိုက်ကျသွားရပါတယ်။ သူက ခါးကိုဆွဲပြီး ပုံစံမပျက်အောင်ထိန်းလို့ လိုးနေခဲ့ပါတယ်။
သူက မညှာတော့ဘဲ တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ ဆူညံနေအောင်ကို အားမာန်အပြည့်နဲ့ ဆက်တိုက်ကို ဆောင့်လိုးနေခဲ့တာပါ။ ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကတော့ ပရမ်းပတာကို ခါရမ်းတုန်တက်နေရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သူက ခါးအရင်းကို မြဲမြဲဆုပ်ကိုင်ထားလို့ ကျမ ဖင်လုံးတွေဟာ သူ့လက်ထဲမှာ ပုံစံမပျက် ရှိနေရပါတယ်။ ဒီတော့ တင်းပြောင်စွင့်ကားနေတဲ့ ဖင်လုံးတွေဟာ သူဆောင့်လိုးတဲ့ဒဏ်ကို လှိမ့်ပိတ်ခံပေးနေရပါတော့တယ်။
ကျမမှာတော့ ထိမိပြင်းထန်လွန်းတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူကျိန်းစက်လို့ အလူးအလဲဖြစ်နေရပါတယ်။ နားထင်ကြောများ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်အောင် ထိရှလွန်းရပြီး လူမှာလည်း တဖြန်းဖြန်း၊ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။
ပြင်းရှတဲ့ နာကျင်ခံခက်မှုတွေကပဲ တောင့်တမှုတွေ ပိုဖြစ်စေရပါတယ်။ အရှိန်ပြင်းပြင်း ရိုက်ခတ်မှုတွေက တပ်မက်မှုတွေကို တိုးပွားလာစေရပါတယ်။
မချိမဆံ့ ညည်းညူနေရတဲ့ ဝေဒနာတွေကနေ မလွန်ဆန်နိုင်တဲ့ ယစ်မူးမှုတွေဆီ ကူးပြောင်းလာစေရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေကို ဖင်လေးကော့၊ ရင်လေးဝပ်ပြီး ခေါင်းလေးမော့ကာ အံ့ကြိတ်တင်းခံနေပေးမိပါတယ်။
အခန်းလေးထဲမှာတော့ မာန်သွင်းဆောင့်လိုးသံတွေရယ်၊ အသားချင်းရိုက်ခတ်သံ တဖြောင်းဖြောင်းရယ်၊ ကျမရဲ့ မချိမဆံ့ညည်းသံ အစ်အစ်တွေရယ်နဲ့ ဆူညံနေခဲ့ပါတယ်။ ကျမမှာလည်း သူ့အလိုးတွေကြောင့် တုန်ခါရမ်းရင်း၊ အကြောများတုန့်ဆွဲကာ တဆတ်ဆတ် တုန်တက်လို့ အခါခါ ကောင်းနေမိပါတယ်။
ကာမ ပြီးခြင်း၊ မပြီးခြင်းကိုပင် မဝေခွဲနိုင်အောင်ကို အရသာနဲ့ ဝေဒနာကြားမှာ လူးလှိမ့် ခံစားနေရတာပါ။ နောက်ဆုံး အဖုတ်ထဲက စီးပိုင်ကျဥ်တက်မှုနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်ပေါ်နေရတာကိုပဲ သိပါတော့တယ်။
ခံစားမှုတွေနောက်ကိုလိုက်ပါပြီး လေထဲလွင့်မျောနေသလို ခံစားနေရပါတယ်။ ကျမကို စိတ်ကြိုက်လိုးရလို့ အားရကျေနပ်ပြီး ကျုံးဝါးရေရွတ်နေတဲ့ ဦးနိုင်စကားသံတွေကိုလည်း မနာကျည်းနိုင်လောက်အောင်ပင် ကာမအဆိပ်တွေ သင့်ပြီး ယစ်မူးနေခဲ့ရပါတော့တယ်။
ဖေါင်း .. ဖေါင်း ... ဖွပ် ... အင့် .. ဖေါင်း ...အာ့ ... အား ... အား ... အ ... အွတ် ... အား ...
" အား ... လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ ယဥ်အေးရယ် ...မင်း ဖင်လုံးလေးတွေက တင်းပြီး တုန်နေတာပဲ ... အရမ်းလှတယ် ...ဒီစပ်ပတ်ကို လိုးရတာ အရသာ ရှိလိုက်တာ .. အင့် ... ကောင်းလား ... ဟင် ...ဒီယောက်ျား လိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လား .. ဟင် ... ငါ့မယားလေး ... အင့် ... လှလိုက်တာ ... အင့် ... အင့် ..."
ဦးနိုင်ကတော့ ကျမကို သူ့မယားလို သဘောထားပြောဆိုပြီး မညှာမတာ လိုးနေခဲ့ပါတယ်။ သူနဲ့ကျမက ချစ်လို့ကြိုက်လို့ အခုလို ဖြစ်နေကြတာမဟုတ်ဘူးလေ။
သူ့ရဲ့ မသင့်တော်တဲ့ ရမ္မက်တွေကြောင့်သာ လိုးနေခံနေကြရတာ မဟုတ်လား။ ဒီတော့လည်း အချောင်ကြာကူလီရိုက်ပြီး ရယူထားရတဲ့ ကျမလို မိန်းမမျိုးကို လိုးခွင့်ရတုန်း အကြိုက်ဖြုတ်နေခဲ့တာ မဆန်းပါဘူး။
ကျမအပေါ် အရင်ကတည်းကရှိနေခဲ့တဲ့ တပ်မက်စိတ်တွေကို ရမ္မက်ကြမ်းတွေနဲ့အတူ ဖွင့်ထုတ်ချခံနေရတာပါ။ ကျမမှာတော့ သူကိုင်တွယ်ဆောင့်လိုးသမျှကို တစ်ကိုယ်လုံး ခါရမ်းရင်း ညည်းသံပင် ပီသအောင် မထွက်နိုင်တော့ပါ။
အရှိန်နဲ့ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း အရင်တစ်ချီ ပန်းထည့်ထားတဲ့ လီးရည်လက်ကျန်နဲ့ စောက်ရည်တွေက အပြင်ကိုပင် စင်ထွက်စီးကျနေရပါတယ်။ ကျမ ပေါင်ခွဆုံနဲ့ ပေါင်တံလေးတွေပင် ပေပွစေးကပ်နေခဲ့ပါပြီ။
ဦးနိုင်ကလည်း လိုးချက်တွေ ပိုမြန်ကာ ဆောင့်အားတွေက မီးပွင့်မတတ်ပါပဲ။ သူ့လီးကြီးကလည်း ပိုကြီးလာသလားထင်ရအောင်ပင် ကျမအဖုတ်လေးဟာ ဖူးယောင်တင်းကားနေရပါတယ်။ ကျမတင်ပါးဆုံကို သူ့အားကြီးနဲ့ မြဲမြဲဆုပ်ကိုင်ကာ လိုးနေရင်းကနေ ပခုံးကို လှန်းဆွဲလိုက်ပါတယ်။ နောက်လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ဆောင့်အားကြောင့် တုန်ခါရမ်းနေတဲ့ ကျမ နို့ကို လှမ်းဆွဲလာပါတယ်။
ထိုနောက်မှာတော့ ပခုံးနဲ့ နို့ကို အတင်းဖမ်းချုပ် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးနေခဲ့ပါတယ်။ ကျမကိုယ်ပေါ်မှာလည်း အဝတ်အစား မကပ်သလောက် ဖြစ်နေခဲ့ရပါပြီ။ အင်္ကျီနဲ့ ဘယာစီယာလေးမှာလည်း ကြယ်သီးတွေပြုတ်ပြီး လည်ပင်းနားအထိ ပင့်တင်ခံထားရတာပါ။ ဒီတော့ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မဲ့နေသလိုဖြစ်ကာ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့အလိုးကို ဖင်ကုန်းခံပေးနေရပါပြီ။
ဒါပေမယ့် ရှက်စိတ်မဝင်နိုင်တော့အောင်ပါပဲ။ ကျမနို့တွေကို သူ့အားကြီးနဲ့ ဖျစ်ညှစ်ပြီး ဆောင့်ဆွဲလိုးသမျှကို မချိမဆံ့ ခံရင်း အသိတွေ လွတ်နေရပါတယ်။ အဖုတ်ထဲက ထူပူစူးအောင့်မှုဟာ မျက်လုံးထဲ မိုက်ခနဲ ပြာခနဲဖြစ်အောင် ပြင်းလွန်းလှပါတယ်။ ရင်သားနဲ့ အဖုတ်ထဲက နာကျင်ခံခက်မှုတွေဟာ ကြီးမားလွန်းလို့ ခွဲခြား မခံစားနိုင်တော့အောင်ပါ။
ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်ကော့ပျံလို့ မျက်ဖြူလန်တက်အောင် ခံနေရရင်း ကာမယင်းများထနေရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူဟာ အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးနေရင်း လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ အားခနဲ အော်ညည်းရင်း ကျမ တင်ပါးပေါ်ကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။
ကျမ ပခုံးနဲ့ နို့ကို ဆွဲထားတာကနေ လွှတ်ပေးလိုက်ချိန်မှာပဲ ကျမကိုယ်လေးဟာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပစ်ကျသွားရပါတယ်။ သူ့သုတ်ရည်ပူနွေးနွေးတွေက ကျမ တင်ပါးပေါ်တင်မကဘဲ ကျောပြင်ပေါ်ကိုပါ ဖြန်းပက်ခံလိုက်ရပါတယ်။
သူကတော့ အကောင်းကြီးကောင်းကာ ညည်းညူလို့ ကျမကိုယ်ပေါ်ကို လီးရည်တွေ ထုတ်ပန်းစွန့်ထုတ်ရင်း အရသာရှိနေတော့မှာပါ။ ကျမမှာတော့ သူလွှတ်ချထားတဲ့အတိုင်း ဝမ်းလျားလေးမှောက်ကာ တဆတ်ဆတ် တုန်ယင်လို့ ကာမဒဏ်များကို ခံစားမိန်းမောနေရပါတယ်။
မနားတမ်း အားမာန်ပြင်းပြင်းနဲ့ အရှိန်တင်လိုးဆောင့်လိုးသမျှကို လှိမ့်ပိတ်ခံပေးခဲ့ရတာမို့ တစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်နိုင်လောက်အောင် အားအင်တွေ ကုန်ခမ်းနွမ်းချိသွားရပါတယ်။ အဖုတ်ဟပြဲ၊ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲ၊ ဖင်အပြောင်သားနဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပေပွလို့ မောပန်းနွမ်းနယ်သမျှကို အသက်ကိုမျှင်းရှူကာ ငြိမ်သက်နေမိပါတယ်။
အစက သူမြန်မြန်ပြီးရင် မြန်မြန်ထပြန်မယ်လို့ တွေးထားပေမယ့်လည်း အခုအခါမှာတော့ လှုပ်တောင်မလှုပ်နိုင်တော့အောင်ပါ။ နာကျင်ခံခက်ပြီး ရင်လှိုက်ဖို မောပန်းခဲ့ရတာတွေကလည်း များခဲ့ရတာမို့ အသိလည်း ကောင်းကောင်းမကပ်နိုင်သေးအောင်ဖြစ်နေရပါတယ်။
ဝေဒနာနဲ့ အရသာကြားမှာ အလူးအလဲခံပေးခဲ့ရတာမို့ အားပြတ်နွမ်းနယ်သွားကာ ဆက်မှေးနေမိပါတယ်။ ဦးနိုင်လည်း ကျမကိုဖက်ကာ ခဏမှေးနေပြီးမှ သူ့ပုဆိုးကိုယူပြီး ကျမကိုယ်ပေါ်မှာပေကျံနေတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို သုတ်ပေးနေပါတယ်။
ကျမလည်း သူ့ကို ဘာမှ မတားဆီးမိပါဘူး။ နွမ်းလျလျလေးနဲ့ ငြိမ်သက်နေမိပြီးမှ အိမ်ပြန်ဖို့ကို အသိဝင်ရပါတယ်။ ဒါကြောင့် အားတင်းကာ ထရင်း ကျမ အဝတ်အစားတွေကို ပြန်ကောက်ယူ ဝတ်နေမိပါတယ်။
သူ့ကိုလည်း စကားမပြောမိပါဘူး။ အိမ်မက်မက်နေသူပမာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် အဝတ်များ ပြန်ဝတ်နေမိပါတယ်။ ဒီလို ဝတ်နေရင်း အိမ်ပြန်ရောက်ရင် ရင်ဆိုင်ရမှာတွေကို တွေးမိကာ ကြောက်စိတ်က ဝင်လာရပါတယ်။
ဒီအချိန်မှာ ရှက်ရွံ့စိတ်ထက် ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်စိတ်က ကြီးစိုးနေခဲ့ပါတယ်။ ကျမ ယောက်ျားကိုလည်း ဘယ်လိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှန်းပင် မသိတော့ပါ။ အချိန်ကလည်း မိုးချုပ်နေပြီမို့ ကိုစိုးက ပြန်ရောက်နေတော့မှာပါ။ ကိုစိုးက ဘာမှမသိရင်တောင် ကျမကတော့ သူ့မျက်နှာကို ရဲရဲကြည့်ရဲဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ပါ။
ကျန်တာကို ထားဦး၊ သမီးကို ပစ်ထားပြီး ညမိုးချုပ်တဲ့အထိ အပြင်မှာနေတာကိုက ကျမမှာ အပြစ်ရှိနေခဲ့ပါပြီ။ တခြားယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ လိုးနေလို့ဆိုတာသာ သိရင်တော့ ကျမ အသက်နဲ့ကိုယ် အိုးစားကွဲရပါလိမ့်မယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ကိုစိုးကို မတွေ့ရဲသလို အိမ်မပြန်လို့လည်း မဖြစ်ပြန်ပါ။ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း မသိ၊ ဒီနေ့ညကို ဘယ်လိုဖြတ်သန်းရမှန်းလည်း မစဥ်းစားတတ်တာမို့ သေသာသေလိုက်ချင်ပါတော့တယ်။
ဒါကြောင့် ဦးနိုင်ကိုလည်း ဘာမှ စကားမပြောတော့ဘဲ သူ့စက်ဘီးနောက်မှာ ထိုင်ပြီး အသိမဲ့သူလို လိုက်လာမိတယ်။ သူကတော့ ဘာတွေပြောနေမှန်း မသိပါဘူး။ ကျမ ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်နေတာကို သူလည်း ရိပ်မိနေတာမို့ အားပေးနေတာပဲ ဖြစ်မှာပါ။
ကျမလည်း ကိုစိုးစောင့်နေမယ့် အမေ့အိမ်ကို မပြန်ရဲပါ။ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းလည်း မသိ။ လိပ်ပြာမလုံဘဲ ကြောက်လန့်နေမိတာမို့ ဖြစ်နိုင်ရင် ဘယ်သူနဲ့မှ ရင်မဆိုင်ဘဲ တစ်နေရာရာကိုသာ ထွက်ပြေးသွားချင်ပါတယ်။ လူမမယ် သားနဲ့သမီးမျက်နှာကို မြင်ယောင်ပြီး ပိုဝမ်းနည်းရတယ်။ ထွက်မပြေးရက်ပါ။ ပြီးတော့ မိသားစုကို ချစ်ကာ ဦးစားပေးတတ်တဲ့ ကျေးဇူးရှင် လင်ယောက်ျားက ဘာမှ မသိဘဲ စောင့်မျှော်နေရှာတာကိုလည်း သနားမိတယ်။
ကျမမှာ အိမ်လည်း မပြန်ရဲ၊ ကြံရာလည်း မရတဲ့အဆုံး ဦးနိုင်ကို အမအိမ်ဘက်ပဲ လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ အမတို့ လမ်းထိပ်အရောက်မှာပဲ အမက မှောင်ရိပ်က ထွက်လာပြီး ကျမကို လှမ်းခေါ်ပါတယ်။ ကျမလည်း အားကိုးမဲ့နေချိန်မှာ အမကို တွေ့တော့ ဘာမှမပြောနိုင်ဘဲ ဖက်ကာ ငိုချလိုက်မိပါတယ်။
" ဟဲ့ ... ယဥ်အေး ... မငိုနဲ့လေ ... လမ်းလယ်ကြီးမှာ ... ဟဲ့"
" အမ ... အမ ... ကျမလေ ..."
" အေး .. အေး .. အမသိတယ်။ ညည်းခံစားနေရမှာကို အမသိတယ်။ အဲဒါကြောင့်ပဲ မိုးချုပ်လာတော့ စိတ်မချလို့ ထွက်စောင့်နေတာ .. ညည်းတို့ကလည်း မိုးတော်တော်ချုပ်တဲ့အထိ နေရလား"
" အဲဒါက ..."
" အေးပါ .. အမက အပြစ်ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဦးနိုင်ကလည်းလေ ... ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ။ သူ့ယောက်ျားပြန်ရောက်နေပါတယ်လို့ ကျမကြိုမှာလိုက်ရဲ့နဲ့ ... ဦးနိုင်တွေ့ချင်လွန်းနေလို့သာ ကျမ မတားခဲ့တာ ...ကဲ .. ကဲ .. ယဥ်အေးကို ကျမနဲ့ထားခဲ့။ ရတယ် ... ကျမ ကြည့်လုပ်လိုက်မယ်"
" ရပါ့မလား မဝေ။ ဦး ဘာလုပ်ပေးရမလဲ"
" ရတယ်ဦးနိုင်။ အခုတော့ ဦးနိုင် အမြန်ပြန်သွားတာ အကောင်းဆုံးပဲ။ကျန်တာကို ကျမ တာဝန်ယူတယ်။ ဘာမှ မဖြစ်စေရဘူး။ဦးနိုင် စိတ်ချလက်ချနဲ့ ပြန်သွားပါ"
" အင်းပါ။ ဒါဆိုရင် ဦး ပြန်လိုက်ပါ့မယ်။ဒါပေမယ့် တစ်ခုခု ပြဿနာတက်ရင် ဦးကို အမြန်အကြောင်းကြားပါနော်။ ဦး တာဝန်ယူပါတယ်။သူက သိပ်ကြောက်နေတာ။ အဲလိုကြောက်နေမှ ပိုရှုပ်ကုန်မယ်။ မဝေ သေချာထိန်းပေးလိုက်ပါဦး။ဒါဆို ဦးပြန်ပြီ။ ယဥ်အေး ... ဦးပြန်ပြီနော် ..."
ဦးနိုင်က အမနဲ့ အပြန်အလှန်ပြောရင်း နှုတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားပါတယ်။ ကျမလည်း ဘာမှ ဝင်မပြောဘဲ အမကိုဖက်ကာ ငိုနေမိပါတယ်။ ကျမရင်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းတာနဲ့ ကြောက်လန့်တာပဲ ရှိပါတယ်။
" ယဥ်အေး ... ဘာဖြစ်နေလဲ။ ညည်းစိတ်ထဲရှိတာ အမကို ပြောအေ"
" အမ .. ကျမ အိမ်မပြန်ရဲဘူး။ ကိုစိုးကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲတော့ဘူး"
" ဟင် !!! ဒါဖြင့် ဘာဖြစ်ချင်လဲ။ ဦးနိုင်နဲ့ လိုက်သွားချင်လား"
" အို ! ဘာလို့ သူနဲ့ လိုက်ရမှာလဲ။ အခုလို ကျမ ဖြစ်နေရတာ အဲလူယုတ်မာကြောင့်။သူ့နောက်ကို လိုက်စရာ အကြောင်းကို မရှိဘူး။ ကျမမှာ အပြစ်ရှိလို့ ကိုစိုးကို ရင်မဆိုင်ရဲတာက သတ်သတ်။ကိုစိုးကို ပစ်ပြီး သူနဲ့လိုက်ရအောင်တော့ ကျမ မရူးသေးပါဘူး"
" အေးပါ။ အမက သဘောပြောတာပါ။ဒါဆို ညည်းအိမ်မပြန်လို့ ရပါ့မလား။ ညည်းယောက်ျားကို ဘယ်လောက်ရှောင်နိုင်မှာလဲ"
" ကျမလည်း မစဥ်းစားတတ်တော့ဘူး။ သားနဲ့သမီးကိုလည်း ပစ်မထားရက်။ ကြောက်တာကလည်း ကြောက်နဲ့ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း မသိတော့ဘူး"
" အဲဒါပြောတာပေါ့။ ကြောက်တာက ကြောက်ပေါ့။ဒါပေမယ့် ကလေးတွေ ရှိသေးတယ်လေ။ ညည်းကြောက်ပြီး ရှောင်ပုန်းနေလို့ရမလား ...ပြီးတော့ ညည်းနဲ့ ဦးနိုင်ဖြစ်တာကို ဘယ်သူမှ မသိဘူးလေ။ ဟန်မပျက်နေနိုင်ရင် ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး"
" အဲလို မနေနိုင်လို့ ခက်နေတာပေါ့။ မနက်ကမှ သမီးကို ပစ်ထားပြီး လျောက်မသွားဖို့ ထပ်သတိပေးသေးတယ်။ အခု မိုးချုပ်နေပြီ။ ဦးနိုင်နဲ့ အကြောင်းသာ ထပ်သိသွားရင်တော့ နှစ်ယောက်လုံးကို သတ်မှာ ..ကျမအပြစ်နဲ့ကျမ သေရတာ မကြောက်ဘူး။ သေသင့်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုစိုးက ကျမတို့ကို သတ်ပြီး ထောင်ကျရမှာလေ။ ကလေးတွေ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ နောက်ဆုံး ... ကျမတို့အကြောင်းကို မသိရင်တောင် ကျမ လိပ်ပြာမလုံဘူး။ စိုးတထိတ်ထိတ်နဲ့ နေရတာကိုလည်း ပိုကြောက်နေမိတယ်။ မနေ့ကညကလည်း တစ်ညလုံး ထိိတ်လန့်နေရတာ။ အခုထပ်ဖြစ်တယ်ဆိုတော့ ဘယ်လိုမှ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ဘူး"
" အေး .. ဟန်မဆောင်နိုင်လည်း ဒီရက်ပိုင်းတော့ ရအောင်ဆောင်ရမှာပဲ။ညည်းယောက်ျားက ဒီရက်ပိုင်းထဲ ပြန်ထွက်မှာဆို။ သူ နယ်မထွက်ခင်အထိတော့ ဟန်မပျက်နေပါဦး။နောက်မှ ခေါင်းအေးအေးနဲ့ တစ်ခုခု စဥ်းစားဆုံးဖြတ်ကြတာပေါ့နော်။ ငါ့ညီမရယ်။ ဒီတစ်ရက်နှစ်ရက်တော့ စိတ်အားလေး တင်းထားပါ။ အနည်းဆုံးတော့ ညည်း သားနဲ့ သမီးအတွက်ပေါ့။ သူ ခရီးထွက်မှ ကလေးတွေအတွက်ပါ အကောင်းဆုံး ဖြစ်နိုင်မယ့် တစ်ခုခုကို စဥ်းစားကြမယ်နော် ... နော်"
" အမရယ် ... ကျမ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်လို့ပါ"
" ယဥ်အေးရယ် ... ညည်း ကြောက်နေတာက ပိုခက်နေတာ ...အခု မိုးချုပ်တဲ့ ကိစ္စက ငါတာဝန်ယူတယ်။ ငါလည်း အမေ့အိမ်လိုက်ခဲ့မယ်။ဘာမှ မဖြစ်စေရဘူး။ ဦးနိုင်ကိစ္စကလည်း သူ ဘယ်လိုမှ မသိနိုင်ပါဘူးအေ။အိမ်မပြန်ဘဲ ရှောင်နေမှ အကုန်သိကုန်မှာ။ အဲတော့မှ တုတ်တပြက်၊ ဓါးတပြက်တွေ ဖြစ်ကုန်မယ်။ညည်း လိပ်ပြာမလုံလဲ ဒီတစ်ရက်၊ နှစ်ရက်လောက် သည်းခံပြီး နေလိုက်ပါ ...ကလေးတွေက ညည်းမရှိလို့ ဖြစ်မလား ...လာပါ ... အိမ်ပြန်ရအောင်နော် ..."
အမကတော့ ကျမကို နှစ်သိမ့်ပြီး အမေ့အိမ်ဘက် ဆွဲခေါ်လာပါတယ်။ လမ်းတစ်လျောက်လည်း ဘယ်သူမှမသိနိုင်တာမို့ ဟန်မပျက်နေဖို့နဲ့ ဘာမှ ဖြစ်မလာနိုင်ပါဘူးဆိုတာကို တတွတ်တွတ်ပြောကာ အားပေးလာခဲ့ပါတယ်။
အမေ့အိမ်ရှေ့အရောက်မှာပဲ အိမ်ဝိုင်းအဝင်နားက ထိုင်ခုံတန်းပေါ်မှာ ကိုစိုးကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အမရဲ့ အားပေးမှုကြောင့် စိတ်အားတင်းထားခဲ့ပေမယ့် ကိုစိုးကို တွေ့လိုက်ရချိန်မှာတော့ ကျမဟာ ဟန်မဆောင်နိုင်အောင် သွေးပျက်နေမိပါတယ်။
ဒါကြောင့် ကိုစိုးမျက်နှာကိုလည်း မကြည့်ရဲပါဘူး။ အိမ်ပေါ်ကိုပဲ လှမ်းတက်ရင်း သမီးလေးအနားကို သွားကာ ရင်ခွင်ထဲထည့်လို့ တင်းတင်းဖက်ထားမိပါတယ်။
သွေးပျက်ချောက်ချားပြီး တုန်လှုပ်မှုက ကြီးနေခဲ့တော့လည်း ကျမခေါင်းထဲ ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်ကာ အသိမဲ့သူတစ်ဦးလို ကြောင်ငေးကာ ထိုင်နေမိပါတယ်။ ဘယ်သူတွေဘာတွေပြောလို့၊ ဘာလုပ်နေမှန်းမသိအောင်ကို မျက်လုံးအကြောင်သားနဲ့ ဖြစ်နေခဲ့ရတာပါ။
အမှားကျူးလွန်ထားသူရဲ့ စိတ်တစ္ဆေက ကျမကို ခြောက်လှန့်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို ငိုင်တွေပြီး ထိုင်နေမိတာကနေ အမေက လက်မောင်းကို ကိုင်လှုပ်ပြီးခေါ်မှ လက်ရှိအခြေအနေကို သတိပြန်ရပါတယ်။ကျမအနားမှာ မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ ကိုစိုးကိုတွေ့ရတော့ ကြောက်နေမိတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူက အိမ်ပြန်ဖို့ ခေါ်တာကို ပြန်မလိုက်ဘူး ငြင်းမိတာပါ။
အမေက ဘုမသိ ဘမသိနဲ့ ပြန်ဖို့ အတင်းပြောနေတာကို ဆူအောင့်ကာ သမီးကို ချီပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြေးရပါတယ်။ ကိုစိုးကတော့ ကျမကို ခေါ်မရတော့ အတင်းထပ်မခေါ်ဘဲ ပြန်သွားတယ်နဲ့ တူပါတယ်။ အိမ်မှာလည်း သားက ကျန်နေခဲ့သေးတာလေ။
ကျမမှာသာ အိပ်ခန်းထဲရောက်ကတည်းက သမီးကို ဖက်ပြီး ကြိတ်ကာ ရှိုက်ငိုနေမိပါတယ်။ အမေ့ရဲ့တဖျစ်တောက်တောက် ဆူပူနေတာကိုလည်း ကြားပေမယ့် နားထဲမဝင်နိုင်တော့ပါဘူး။မှားခဲ့တဲ့အပြစ်ကြောင့် ဖြစ်ရတဲ့ နောင်တနဲ့ အပူမီးက ကျမကို ခြောက်လှန့်နှိပ်စက်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမ အမူအရာပျက်နေတာကို ကိုစိုး ရိပ်မိသွားနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်တတ်နိုင်မှာလဲ။
အမပြောသလို ဟန်မပျက်နေဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ရမှမရတာလေ။ တခြားယောက်ျားတစ်ဦးနဲ့ လောလောလတ်လတ် အလိုးခံထားရတဲ့ ကျမက သူနဲ့ ဘယ်လိုလိုက်အိပ်ရဲပါ့မလဲ။ ကြာကူလီ ဦးနိုင်က ကျမကို တစ်ကြိမ်နဲ့တောင် အားမရဘဲ သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးထားခဲ့တာလေ။ သူ့အပိုင်မဟုတ်တဲ့ သူများမယားဆိုတော့လည်း တန်ဖိုးထားမှု မရှိဘဲ မညှာမတာ လိုးသွားခဲ့တာ မထူးဆန်းပါဘူး။
ကျမ ခန္ဓာကိုယ်လေးဟာ သူ့ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းတွေကြောင့် နွမ်းနယ်အားအင်မဲ့နေခဲ့ရပါတယ်။ ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ရှိသလို ကိုင်တွယ်လိုးဆောင့်ခဲ့တဲ့ ဒဏ်တွေက ကျမကိုယ်ပေါ်မှာ ထင်ကျန်နေတုန်းပါပဲ။
ကုန်ကုန်ပြောရရင် သူ့လီးရည်၊ သုတ်ရည်တွေကို ကျမ အဖုတ်နဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာအပေါ်မှာ စွန့်ထုတ်ပက်ဖျန်းသွားခဲ့တာလေ။ ကျမအဖုတ်ထဲမှာဆိုရင် သူပန်းထည့်သွားတဲ့ သုတ်ရည်တွေ ကပ်ငြိစွဲကျန်နေဦးမှာပါ။
ဒီလို အခြေအနေနဲ့ ကျမက လင်ယောက်ျားနဲ့ အတူလိုက်အိပ်ရဲပါ့မလား။ တစ်ပါးသူရဲ့ ကိုယ်နံ့ပြင်းပြင်းတွေ စွဲထင်နေမယ့် ကျမခန္ဓာကိုယ်နဲ့ လင်ယောက်ျားနဲ့အတူ အိပ်ရဲလောက်အောင် လိပ်ပြာမသန့်ပါဘူး။ လိုက်အိပ်ရဲတယ်ဆိုရင်တောင် အကင်းပါးတဲ့ ကိုစိုးက ရိပ်မိမှာပါ။ မနေ့ညက ဒါမျိုး လောလောလတ်လတ် အလိုးခံထားရတာ မဟုတ်ဘဲနဲ့တောင် တစ်ညလုံး ကျမ သွေးပျက်ချောက်ချားနေခဲ့ရတာလေ။
ဘာမှမသိရှာဘဲ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ယောက်ျားကိုတောင် စေ့စေ့မကြည့်ရဲ၊ အသားချင်းမထိရဲလောက်အောင် သိမ်ငယ်ကြောက်ရွံ့ခဲ့ရပါတယ်။ အခုလို အလိုးခံထားရတဲ့အခြေအနေနဲ့တော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ လိုက်မအိပ်ရဲတော့ပါဘူး။
ဒါကြောင့် ကိုစိုးမသင်္ကာဖြစ်နိုင်တာ သိသိနဲ့ ကျမ အကြောက်အကန်ငြင်းပြီး ရှောင်ခဲ့ရတာပါ။ ကိုစိုးကို ရှောင်နိုင်ပေမယ့်လည်း ရှေ့ဆက်ဖြစ်လာနိုင်မှာတွေကို တွေးတောပြီး ကျမရင်ထဲက ထိတ်လန့်မှုကတော့ မလျော့သွားသေးပါဘူး။
ထိတ်လန့်ချောက်ချားနေတဲ့ ကျမအတွက် အိပ်မရတဲ့ ညတစ်ည ထပ်တိုးခဲ့ရပါပြီ။ ဒီလို သွေးပျက်ကြောက်လန့်နေရတာကို ကျမ မခံစားနိုင်တော့ပါဘူး။ အပြစ်ရှိတယ်ဆိုတဲ့ ခံစားချက်ကြီးကို ကြိတ်မှိတ်မျိုသိပ်ရင်း ဖွဲမီးလို တမြည့်မြည့်လောင်ကျွမ်းပူပင်နေရတဲ့ ဒဏ်ကိုလည်း မခံစားနိုင်တော့ပါ။
ဒါကြောင့် ကျမဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ကိုစိုးကို ပြောပြဝန်ခံပြီး ပေးသမျှအပြစ်ကို ခံဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ အဓိကကတော့ ကိုစိုးက နာကျည်းဒေါသနဲ့ လူသတ်တဲ့အထိ မလုပ်ဖို့ အနူးအညွတ်တောင်းပန်ရပါလိမ့်မယ်။
ဒါကလည်း ကျမ သေရမှာ ကြောက်လို့မဟုတ်သလို ဦးနိုင်သေမှာကို စိုးရိမ်လို့မဟုတ်ပါဘူး။ ကျမလို အမိုက်မအတွက် ပေးသမျှအပြစ်ဒဏ်က ထိုက်တန်ပါတယ်။
သူများမယားကို ကြာခိုပြီး ကာမကို မရရအောင် ယူဆောင်ပျော်ပါးတတ်တဲ့ ဦးနိုင်လို လူယုတ်မာအတွက်လည်း သနားညှာတာစရာ အကြောင်းမရှိပါ။ အပျော်အပါးကြောင့် ဘဝပျက်ရတတ်တာကို လျစ်လျူရှုခဲ့မိတဲ့ ကျမကြောင့် ကိုစိုးနဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝတွေ ထိခိုက်ပျက်စီးရမှာကို လုံးဝအဖြစ်မခံနိုင်ပါ။
ဒါကြောင့် ကိုစိုးကို ကျမ အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်ခဲ့ဖူးကြောင်း ဝန်ခံပြီး လင်မယားကွာရှင်းပေးဖို့ တောင်းဆိုချင်ပါတယ်။ သူ့ဒေါသနဲ့ ကျမကို ရိုက်နှက် အရှက်ခွဲလည်း ခံသင့်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်သူ ဘယ်ဝါနဲ့ ဘာကြောင့်ဖြစ်ရတယ်ဆိုတာကို မပြောဘဲ အပြစ်မှန်သမျှကို ကျမတစ်ယောက်တည်း ခံယူလိုက်ပါ့မယ်။ အဖြစ်မှန်ကို တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖုံးကွယ်ထားပြီး ကျမ အပြစ်လို့ပဲ ဝန်ခံလိုက်ခြင်းဟာ ကျမ မိသားစုအတွက် အကောင်းဆုံး ပေးဆပ်ခြင်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
ဒီလို ဆုံးဖြတ်မိတော့ ကျမ စိတ်ထဲ အနည်းငယ် ပေါ့ပါးသွားတယ်။ ခက်တာက ယောက်ျားကို ဝန်ခံဖို့က အပြောလွယ်သလောက် တကယ်လုပ်ဖို့ ခက်နေခဲ့တယ်။
သူ့ဘက်က လူတိုင်းအပေါ် ရိုးသားပြီး သစ္စာရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အပေါ် စော်ကားသူဆိုရင်လည်း အညှိုးတကြီးနဲ့ နာနာကျည်းကျည်း လက်တုံ့ပြန်တတ်တဲ့ ကိုစိုးအကြောင်းကို သိနေတော့ ပိုကြောက်မိတာပေါ့။ ပြီးတော့ မိသားစုအတွက် ရည်မှန်းချက်တွေနဲ့ နယ်ထွက်အလုပ်လုပ်ဖို့ တက်ကြွနေတဲ့ ယောက်ျားကို စိတ်ဆင်းရဲစရာတွေပြောပြဖို့ မဝံ့ရဲရပါ။
သူ မျှော်မှန်းတဲ့ မိသားစုဘဝလေး တစ်စစီပြိုကွဲရမှာကို သူ ခံစားနိုင်ပါ့မလား။ ဒီတစ်ခါ ခရီးထွက်ပြီးရင် အိမ်ဆောက်ဖို့ ငွေကြေးရတော့မယ်ဆိုပြီး သူပျော်ရွှင်နေခဲ့တာလေ။ ကျမ ဘယ်လို ပြောပြရက်ပါ့မလဲ။ အမပြောသလို ခရီးမထွက်ခင်အထိ ကြိတ်မှိတ်နေပြီး ခရီးကပြန်ရောက်လာမှ အကြောင်းစုံဖွင့်ပြောရင် ကောင်းမလား။ ဒီလိုဆိုရင် ကြောက်လန့်တွေဝေနေသေးတဲ့ ကျမစိတ်ကို အကောင်းဆုံးပြင်ဆင်ဖို့ အချိန်ကောင်းကောင်းရနိုင်မယ်လေ။
ကိုစိုးကလည်း ဒီရက်ထဲပဲ ပြန်ထွက်တော့မှာပါ။ လတ်တလော ရင်ဆိုင်ဖို့ ကြောက်လန့်နေတဲ့စိတ်ကြောင့် ပြန်လာမှ ဖွင့်ပြောဖို့ကိုပဲ ရွေးချယ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုစိုးက ခွင့်လွှတ်နားလည်ပါတယ်ဆိုရင်တောင် ဆက်ပေါင်းဖို့တော့ ကျမ လိပ်ပြာမသန့်တော့ပါ။
ဒီလို ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီးနောက်မှာ ကျမအနေနဲ့ ကိုစိုးကို ပုံမှန်ပြန်ဆက်ဆံနိုင်အောင် ကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။ ကျမ မူမမှန်တာကို ရိပ်မိတဲ့ကိုစိုးက နောက်တစ်နေ့မှာ ရောက်လာပြီး မေးတော့လည်း ဆင်ဝှေ့ရန်ရှောင် နေခဲ့မိတယ်။
ဒါကို ရိပ်မိတဲ့ ကိုစိုးက အထပ်ထပ်မေးလာတဲ့အခါမှာ ခရီးကပြန်လာမှ ပြောပြပါ့မယ်။ ခရီးသွားခါနီး စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်နေပါ့မယ်။ စိတ်အေးအေးနဲ့သာ သွားဖို့ပြောရင်း နှစ်သိမ့်လိုက်ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ယောက်ျားကို ဟန်မပျက် ပြောနေခဲ့ပေမယ့် ကျမစိတ်ထဲမှာ ယူကျုံးမရဖြစ်နေမိတယ်။ နောက်ဆုံး ကိုစိုးက ဘာမှ ဆက်မမေးဘဲ အိမ်ကို ပြန်သွားခဲ့ပါတယ်။
ကျမကို ကျောခိုင်းထွက်သွားတဲ့ ကိုစိုးကို ကြည့်ပြီး မျက်ရည်ကျလာမိတယ်။ ကျမနဲ့ ကိုစိုးဟာ အပြီးတိုင်ဝေးရပြီဆိုတဲ့ အတွေးက ကျမကို ဝမ်းနည်းကြေကွဲစေရပါတယ်။တကယ်ဆိုရင် ယောက်ျားက လနဲ့ချီပြီး အလုပ်သွားတာမို့ ကျမက လိုအပ်တာတွေ ကူညီပြီး နှုတ်ဆက်ရမှာပါ။ ဒါကို သိပေမယ့် ကျမ မလုပ်နိုင်ခဲ့ပါ။
ကျမက ကိုစိုးအတွက် ဇနီးမယားကောင်း မဟုတ်တော့ဘူးလေ။ ဘယ်လိုပဲ အလိုမတူပါဘူးဆိုဆို၊ တခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ ကာမဆက်ဆံခံနေရချိိန်မှာ ကျမအသိစိတ်လွတ်ပြီး သာယာခဲ့မိတဲ့ အပြစ်ကြောင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ခွင့်မလွှတ်နိုင်လောက်အောင် ဖြစ်ရပါတယ်။
ဒါကြောင့် ကိုစိုးခရီးထွက်ရတဲ့ မနက်မှာ ကျမ ပိုပြီး ထိခိုက်ခံစားရပါတယ်။ မနက်စောစောထပြီး လိုအပ်တာတွေလုပ်ပေး၊ မနက်စာပြင်ဆင်ကျွေးမွေးပြီး လိုက်ပို့ပေးရမှာကို ကျမ မလုပ်နိုင်ခဲ့ဘူးလေ။
ဒါကြောင့်ပဲ တစ်မနက်လုံး စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့ မကပ်နိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့ရတာပါ။ ကျမဘက်က အားနည်းချို့ယွင်းချက်ကြောင့် တန်ဖိုးထားရမယ့် အရာတွေကို ပြန်လည်မရနိုင်တော့အောင် ဆုံးရှုံးသွားခဲ့ရပါပြီ။
တစ်ဖက်မှာလည်း ကိုစိုးက ဘာမှမသိဘဲ ထွက်သွားခဲ့ပြီမို့ တစ်မျိုးစိတ်အေးရပါတယ်။ မဟုတ်ရင် သူ့ဘဝနစ်နာပြီး ကျမ သား၊ သမီးတွေဘဝ နစ်မွန်းရမှာလေ။ ဒါပေမယ့် တစ်ဖက်မှာလည်း ကျမ ရင်ဆိုင်ရမယ့် အရာတွေ ကျန်နေပါသေးတယ်။ ဦးနိုင်ကို တွေးမိတော့ ကျမ စိတ်တွေ ရှုပ်ထွေးမွန်းကျပ်လာရပါတယ်။
အခုပဲကြည့်ပါ။ သူက ကျမနဲ့ ထပ်တွေ့ချင်လို့ အမနဲ့ပြောခိုင်းလိုက်ပြန်ပါပြီ။ ဦးနိုင်နဲ့ မတွေ့ချင်တော့သလို သူ့ရဲ့ကတိစကားတွေကိုလည်း မယုံတော့ပါ။ဒါပေမယ့် သူကတော့ မရရအောင် ရှေ့ဆက်တိုးနေဦးမှာပါပဲ။ အခုတောင် လမ်းကစောင့်မယ်၊ အိမ်ကိုလာမယ်ဆိုပြီး ကျမကို အကျပ်ရိုက်အောင် ထပ်လုပ်နေပြန်ပါပြီ။
လိုချင်လွန်းလို့ အတင်းရယူထားတဲ့ အရာကို လွယ်လွယ်နဲ့ ဘယ်လက်လွှတ်တော့မှာလဲ။ သူ့အလိုမပြည့်မချင်း ကျမကို ဒုက္ခပေးနေမှာပါ။ ခက်တာက ကျမ ဖောက်ပြန်မိတယ်ဆိုပြီး ကိုစိုးနဲ့ လမ်းခွဲရင်တောင် သူနဲ့ဖြစ်ခဲ့တာကို လူသိမခံရဲပါ။ ဒီကြာကူလီကို အရင်ကတည်းက မကြိုက်တဲ့ ကိုစိုးက ကျိန်းသေ လက်တုံ့ပြန်မှာပါ။
ဒါမျိုး အဖြစ်မခံနိုင်ပါ။ ပြီးတော့ သားကြီးမယားကြီးရှိတဲ့ ဖအေအရွယ် လူကြီးနဲ့ အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်တယ်ဆိုပြီး သတင်းထွက်သွားရင် ပိုအရှက်ကွဲရပါလိမ့်မယ်။ဒီလို အရှက်၊ အကြောက်ကပဲ ကျမကို ချောင်ပိတ်မိစေရပါတယ်။ ဒါကို သိတဲ့အကြံသမားကလည်း ကျမကို တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး စိတ်ဒုက္ခပေးနေခဲ့ပါတယ်။
ကိုစိုး နယ်ထွက်တဲ့ အချိန်အတောအတွင်းမှာ ဦးနိုင်နဲ့ ကိစ္စကို အဆက်ဖြတ်နိုင်ဖို့ လိုပါတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်က မသိစေဖို့နဲ့ လိုတာမရလို့ ယုတ်မာလာနိုင်တဲ့ ဦးနိုင်ကို တားဆီးရပါမယ်။စိတ်ရှုပ်ထွေးနေတဲ့ကျမဟာ စျေးလည်း ဆက်မရောင်းချင်တော့တာနဲ့ သိမ်းပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။ အပြန်လမ်းမှာ ကျမ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း မသိအောင် ဝေခွဲမရဖြစ်နေခဲ့တယ်။
လမ်းမှာတော့ ဦးနိုင်စောင့်နေတာ မတွေ့ရပါဘူး။ ဒါဆို ဟိုအိမ်မှာပဲ ကြိုစောင့်နေသလား။ ကျမ မသွားရင် အမေ့အိမ်ကို သူလိုက်လာမလား။အမေကလည်း ဦးနိုင်နဲ့ ကိုထွန်းလာတာကို မကြိုက်ပါ။ အမ မူပျက်နေတာကို အမေက ရိပ်မိနေတာမို့ ဦးနိုင်တို့လာရင် အရင်ကတည်းက သိပ်သဘောမတွေ့ပါ။
ကျမကိုလည်း အမ မူပျက်နေတာကို မေးဖူးသလို ကျမတို့ကိုလည်း ဆူဖူးပါတယ်။ အခု ကျမကပါ ဖောက်ပြန်နေတာကို သိသွားရင် အမေက ပိုဆိုးလာမှာပါ။ဦးနိုင်ကလည်း ဘာကိုမှ ထည့်မတွက်ဘဲ မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီး ယုတ်မာမယ့်သူပါ။ ကျမမှာ အမေနဲ့ ညီမအပျိုရှိသလို ယောက္ခမမိသားစုလည်း ရှိသေးတယ်လေ။
အားလုံး အရှက်တကွဲဖြစ်ရမှာတော့ မခံနိုင်ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ကို လန့်မိတယ်။ သူ့ဆီလူမသိ၊ သူမသိ သွားတွေ့ရင် ကောင်းမလား။သူနဲ့ သွားတွေ့ဖို့ စဥ်းစားမိရုံနဲ့ ကျမရင်ထဲ ထိတ်ခနဲ ဖြစ်သွားရတယ်။ သူ့ကို တောင်းပန်ညှိနှိုင်းဖို့ သွားပေမယ့် သူ့အလိုးကတော့ ခံရဦးမှာ သေချာပါတယ်။
ဦးနိုင်က တကယ်လည်း လန့်ဖို့ကောင်းအောင် တဏှာကြီးလွန်းပါတယ်။ တစ်ပတ်မပြည့်ခင်မှာ သုံးခါတွေ့ဖို့ ရောက်လာခဲ့တယ်။အရင်နှစ်ခါမှာတော့ ခြေကုန်လက်ပန်းကျအောင် အလိုးခံလိုက်ရပါတယ်။ အသက်အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် လိုးနိုင်တဲ့ လူကြီးပါ။ တစ်ခါတွေ့တိုင်း နှစ်ချီတော့ ရအောင်လိုးတယ်။
သူ့အကြောင်းကို စဥ်းစားရုံနဲ့ ကျောချမ်းရပါတယ်။ ပြီးတော့ စိတ်ထဲလည်း တစ်မျိုးဖြစ်သွားရတယ်။ အခုလည်း ကျမကို သူစောင့်နေပြန်ပါပြီ။ကျမအနေနဲ့ ထပ်အလိုးခံရလည်း မထူးတော့ပါဘူး။ မပျောက်ပျက်နိုင်တော့တဲ့ အစွန်းအထင်းကတော့ ကျမတို့နှစ်ဦးကြားမှာ ရှိထားခဲ့ပြီလေ။
ကျမ လိုချင်တာက ယောက်ျားပြန်မလာခင်မှာ ဦးနိုင်နဲ့ ကိစ္စကို အပြီးဖြတ်ထားနိုင်ဖို့ပါ။ ပြီးတော့ ကျမတို့ဖြစ်ခဲ့တာကို ဘယ်သူမှ မသိဖို့ လိုပါတယ်။ ကျမမှာ ငဲ့ညှာစရာ မိသားစုနဲ့ သားသမီးမ်ား ရှိသေးတယ်။
အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>
No comments:
Post a Comment