ဦး အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသားသူ - ငါ့လင် သာဂိ
" မေရီ "
" ပြောလေ နှင်း"
" နင် ဦး ကို ရင်ခုံနေပြီလား"
" အာ ဘာတွေ လာမေးနေတာလည်း"
" နင့်မျက်နှာလေးက ဦးနဲ့တွေ့ရင် ပြုံးလို့လေ"
" အင်း ဟုတ်တယ်ဟ၊ ဦး နဲ့ တွေ့ရင် စိတ်ထဲမှာ နွေးထွေးသလို ခံစားမိတယ်"
" နေစိုးတော့ သနားပါတယ်ဟာ"
" အာ အဲ့ကောင်အကြောင်း မပြောနဲ့တော့၊ ငါ စိတ်ကုန်သွားပြီ၊ သူက ငါ့ကို အသားယူဖို့ဘဲ ကြံစည်နေတာလေ။ ငါ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို သူ အပိုင်သိမ်းချင်နေတာ ငါသိတယ်၊ အဲ့ဒါကြောင့် ငါ သူနဲ့ မတွေ့တော့တာ၊ ဦး ကျတော့ ငါ့ကို ဂရုစိုက်တယ်၊ အလိုလိုက်တယ်၊ ရိသဲ့သဲ့ စကားတောင် မပြောဘူး၊ ငါလည်း မေးပါဦးမယ်၊ နင်ရော ကိုဝင်းကို ကို အတည်တွဲပြီလား"
" အင်း ဟုတ်တယ်လေ"
" ဘယ် အချက်ကြောင့် ပြောင်းလဲ သွားတာလည်း"
" နင့် စကားထဲမှာ ငါ့ အဖြေလည်း ပါတယ် မေရီ၊ ဟုတ်တယ်၊ အရင် ရီးစားတွေတုန်းက သူတို့ လိုခြင်တာ ရပီးရင် ဂရု မစိုက်တက်ကြတော့ဘူး၊ ကိုကို ကြတော့ အဲ့လို မဟုတ်ဘူးဟ၊ တကိုယ်ကောင်း မဆန်ဘူး၊ အလိုက်သိတယ်၊ ဂရုစိုက်တယ်။ နားလည်း ခွင့်လွှတ်ပေးတယ်လေ"
" အေးပါ ငါ ဝမ်းသာပါတယ် နှင်းနှင်းရယ်"
" နေစိုးရေ ဒီနေ့ ငါ့ဦးလေးနဲ့ တွေ့မယ်၊ အဲ့ဒါ မင်း လိုက်ခဲ့"
" ဘယ်မှာ တွေ့မှာလည်း သူငယ်ချင်း"
" သူ့ keeping နဲ့ နှပ်တဲ့ တိုက်ခန်းမှာ ငါ့ကို ချိန်းလိုက်တာကွ၊ တစ်ခုတော့ မင်းကို ကြိုပြောထားမယ်၊ ဦးလေးနဲ့ တွေ့ရင် မင်းကောင်မလေးက လက်မခံလို့ ကြံရတဲ့ပုံ မပြောနဲ့၊ သူ ကူညီမှာ မဟုတ်ဘူး"
" ဟေ ဘာလို့လည်း"
" သူက လူမိုက် သူတော်ကောင်းကွ၊ သူများ သားသမီးကို အလိုမတူဘဲ ဖျက်ဆီးတာ မကြိုက်ဘူး၊ အေး မင်း ကို လှည့်စားထားခဲ့ပေမယ့် မင်းဘက်က မပြတ်နိုင်လို့ ကားတင်ပြေးမယ် ဆိုရင်တော့ ကူညီလိမ့်မယ်"
" အဲ့ဒါဆို ငါက ဘယ်လို ပြောရမှာလည်း"
" ဒီလို ပြောကွာ........................"
" Ok ok သဘောပေါက်ပြီ၊ ကျေးဇူးဘဲ သယ်ရင်း"
................................................................................................................................
" သူသူ ဒီနေ့ စောစောစီးစီး အလှပြင်လို့ ပါလား။ ဘယ်သွားမလို့"
" အဟီး ဒီနေ့ သူသူ့ sponsor ဦးဦးနဲ့ date ထားတယ်လေ"
" ဟုတ်ပါပြီ၊ ဟုတ်ပါပြီ၊ ည ပြန်လာမှာလား"
" မနက်မှ ပြန်လာတော့မယ် နှင်းရေ၊ ဒီနေ့ ဦးဦးကို ရှယ် ပြုစုပေးရမှာ"
" နင့် ဘဝကလည်းဟယ်၊ သူ့ မိန်းမကြီး သိသွားရင် မလွယ်ဘူး"
" ဘဝပေးပေါ့ နှင်းရယ်၊ ဒါပေမယ့် ဦးက သဘောကောင်းတယ်ဟ၊ ငါ့ကို အမြဲတမ်း ခေါ်မတွေ့တာသာ ကြည့်တော့၊ အခုလည်း ငါ့ အတွက် ခြံကွက် တခု ဝယ်ပေးထားပြီ၊ အိမ် ဆောက်က်လို့ ပြီးတာနဲ့ ငါ စင်တင်မှာ သီချင်း မဆိုတော့ဘူး၊ အိမ်ဆိုင်လေး တခု ဖွင့်ပြီး ဦးကိုဘဲ သီးသန့် ပြုစုတော့မှာ"
" အေးပါ ငါ ဝမ်းသာပါတယ် သူသူရယ်"
...........................................................................................................................
တိုက်ခန်းထဲတွင် ဦးမင်းကို တစ်ယောက် သူသူဆိုသော မိန်းမချောလေးအား ပွေ့ဖက် နမ်းရှိုက်ရင်း ဘီယာ သောက်နေသည်။
" သူလေး"
" ရှင် ဦး"
" ခဏနေရင် ဦး တူဝမ်းကွဲ လာလိမ့်မယ်။ ဦးကို အကူအညီ တောင်းထားလို့"
" သူသူ ရှောင်ပေးရမလား ဟင်"
" မလိုဘူး သူသူ၊ ဦး ပြောချင်တာက သူသူ့အတွက် ဝယ်ထားတဲ့ ခြံကို သူတို့ ခဏ သုံးလိမ့်မယ်၊ အဲ့ဒါ"
" အော် ဦးရယ်၊ ဦး ဝယ်ထားတဲ့ ခြံက ဦးသဘောပေါ့"
" အဲ့ဒါကြောင့် သူလေးကို ချစ်နေရတာ ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်"
" ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်"
" ဝင်ခဲ့ဟေ့"
နေစိုးတို့ အဖွဲ့ ဝင်လာသည်။ သူသူ နေစိုးအား မြင်ဖူးသလိုလို ရှိသဖြင့် စဉ်းစားကြည့်သည်။ ရုတ်တရက် စဉ်းစားလို့ မရပေ။
" မင်း ဟိုနေ့ကပြောတာ သိပ်မရှင်းဘူး၊ ငါ့ကို သေခြာ ရှင်းပြစမ်း"
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးလေး၊ ဒီလိုပါ၊ ဒါက ကျွန်တော့ သူငယ်ချင်း နေစိုး၊ အခု သူနဲ့ တွဲနေတဲ့ ကောင်မလေးက သူ့ကို ချူစားသွားပြီး တစ်ခြား တစ်ယောက်နဲ့ တွဲနေတာ၊သူက ကောင်မလေးကိုလည်း မပြတ်နိုင်ဘူး"
" မင်းက ကိုယ့်ကို မချစ်တဲ့ သူကိုများ ဖတ်တွယ်နေသေးတယ်ကွာ"
" ကျွန်တော်က တကယ် ချစ်တာကိုး ဦးလေးရယ်"
" အေး ဟုတ်ပြီ ငါ ဘာကူညီရမလဲ"
" ဦးလေးကို ဟိုတနေ့က ပြောထားသလို ဦးလေးရဲ့ ကားရယ်၊ ခြံ အသစ်ရယ် ခဏ သုံးမလို့"
" ရတယ်လေ ရော့ ဒီမှာ အိမ်သော့နဲ့ ကားသော့၊ ခြံဝန်းကတော့ တံခါး မရှိသေးဘူး၊ ဒါပေမယ့် ခြံက ကျယ်တော့ မင်းအတွက် အေးဆေးပါ အဟဲ။ အေး ပြဿနာတော့ မဖြစ်စေနဲ့ကွာ နော"
" ဟုတ်ကဲ့ စိတ်ချပါ ဦးလေး"
နေစိုးတို့ အဖွဲ့ ပြန်သွားကြသည်။
" ဦးကလည်း သူများ သားသမီးကို ဖျက်စီးမယ့်ကိစ္စ အားပေးနေတယ်"
" အော် သူလေးရယ်၊ ဒါ ဖျက်စီးတာ မဟုတ်ဘူးလေကွာ၊ သူ့ကို လှည့်စားသွားတဲ့ လူကို အပိုင်သိမ်းတာမို့ ကူညီလိုက်တာပါ"
" တကယ်လို့များ သူသူ့ကို အဲ့လို ကြံမယ့်လူ ရှိလာရင် ဘယ်လို လုပ်မလည်း"
" အဲ့ကောင် တွေ့ရာသင်္ချိုင်း ဓါး မဆိုင်း သတ်ပစ်မှာပေါ့ကွ"
" အိုးးးး ချစ်လိုက်တာ ဦးရယ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်"
ဦးမင်းကို သူသူ့ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးများကို ပြန်လည် စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ 5 mins ခန့် လျှာခြင်း ခလုပ်တိုက်အပြီး သူသူ ထိုင်ရာမှ ထကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်၍ ဦးမင်းကို ပေါင်ကြား ထိုင်လိုက်သည်။ ဦးမင်းကို၏ ဘောင်းဘီ ဇစ်အား ဖွင့်ကာ အထဲမှ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
" အိုးးးဦးဟာကြီးက မာ တောင်နေဘီ"
" သူလေးကို ဖက်ထားကတည်းက ဒီကောင် မာန်ဖီနေတာလေ အဟဲ။ ဟိုကောင်တွေ လာမှာမို့ သည်းခံနေရတာ"
" ဟင်းဟင်းဟင်း ဦးက ပြောတော့မယ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်"
" အားးးးးရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာ သူလေးရယ်"
သူသူ ဦးမင်းကို၏ လီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုပ်ကိုင်ကာ အထက်အောက် ပွတ်သပ် ကွင်းတိုက်ပေးရင်း လီးဒစ်ကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်လိုက်သည်။ ဦးမင်းကို ခေါင်း မော့သွားကာ တဟင်းဟင်း ညည်းညူနေသည်။
" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အားးးးးရှီးးးးးးးး"
သူသူ စိတ်တိုင်းကျ စုပ်ပေးပြီးသော်
" ကဲ သူလေး လုပ်ကြစို့ကွာ၊ လာ ခုံပေါ်မှာ လေးဘက် ကုန်းပေး"
သူသူ ဦးမင်းကို ပြောသည့် အတိုင်း ထိုင်ခုံ လက်ကိုင်အား လက်ထောက်၍ ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဦးမင်းကို သူသူ့ မီနီစကပ်လေးကို ခါးပေါ် ပင့်တင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အောက်ခံ ဘောင်းဘီလေးကို ခြေကျင်းဝတ်ထိ ဆွဲချလိုက်ရာ အမွှေးများ ပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းလေး ပေါ်လာသည်။ ဦးမင်းကို လီးဒစ်ဖြင့် စောက်ပတ် အကွဲလေးအား အထပ်အောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။
" အ..အ အဟာ ဦးရယ်"
လီးဒစ်က တစ်ချက်တစ်ချက် စောက်စိလေးကို ထိမိရာ သူသူ့ ကိုလေး တွန့်သွားသည်။
" ဟင်းးး ကျွတ်စ် ဦး ထည့်တော့ကွာ"
သူသူ့ဖင်လေး နောက် ကော့ကော့ ပေးရင်း ခပ်ညုညုလေး ပြောလိုက်သည်။ ဦးမင်းကို လီးဒစ်အား စောက်ပတ် အပေါက်တွင် တေ့ကာ ဆောင့်ထဲ့လိုက်သည်။
" ဗျိဗျစ်ဗွတ် အားးးဟားးးးဟားးဟားးးး"
လီး တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသော် ဦးမင်းကို ဆက်မသွင်းဘဲ စိမ်ထားကာ သူသူ့ကိုယ်ပေါ် ကိုင်းထားပြီး၊ အနောက်ကနေ အင်္ကျီထဲ လက်လျှိုကာ သူသူ့နို့သီးများ ပွတ်ချေနေသည်။
" အင်းးးဟင်းးးဟင်းးး ဦးရယ် လုပ်တော့ကွာ လူကို နှိပ်စက်နေတယ်"
သူသူ့ စကားသံကြောင့် ဦးမင်းကို သဘောကျစွာ ပြုံးလိုက်သည်။ သူသူ့ ဂုတ်ပိုးလေးအား နမ်းလိုက်ပြီးနောက် သူသူ့ ခြေထောက် တစ်ဖက်ကို ထိုင်ခုံပေါ် တင်လိုက်ပြီး ခါးကို ဖိလိုက်သည်။ ဦးမင်းကို လိုချင်သော အနေအထား သို့ ရောက်သော် သူသူ့ ခါးကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ အားရပါးရ ကြုံးတော့သည်။
" အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျိဗျိဗျွတ်ဗျွတ် အ...အ...အ...အ ဇွိဇွိဗွတ်ဗွတ် အအအဟာ"
သူသူ့ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ အံကြိတ်၍ ခံနေရသည်။ ဆောင့်ချက်တွေက ထိမိ ပြင်းထန်လွန်း သဖြင့် ခေါင်းများ ခါရမ်းနေသည်။ လီး အဝင် အထွက်မှာလည်း သွက်လွန်းလှသည်။
" ဗျိဗျိ ဗျွတ်ဗျွတ် အ..အ..အ..အ ဗျစ်ဗျစ် ဗွတ်ဗွတ် အင့်အင့်အင့်အင့် ဇွိဇွိ ဗျစ်ဗျစ် အ..အ..အအ အားးးးးးဟားးးးရှီးးးးးး"
ဦးမင်းကို လီးအား သူသူ့ စောက်ပတ်ထဲ ထည့်၍ ကပ်ထားကာ ဆန့်ငင် ဆန့်ငင် ဖြစ်သွားသည်။ စောက်ပတ်ထဲ သုတ်ရည်များ ပန်း ဝင်လာသည်နှင့် သူသူလည်း တချီ ကောင်းကောင်း ပြီးသွားသည်။
...............................................................
ဦးမင်းကို ခရီးထွက်ရမည် ဖြစ်၍ မနက် စောစော သူသူ Taxi ငှားကာ အဆောင်သို့ ပြန်ခဲ့သည်။ အဆောင် နှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင် ရပ်ထားသော ကားတစီးကို ဂရု ပြုမိသည်။ လူ လေးယာက် ကားအနီးတွင် မတ်တပ် ရပ်နေသည်။ ကားမှာ ဦးမင်းကို၏ ကားနှင့် တူလှသည်။ ထိုစဉ် အဆောင်ထဲမှ မေရီ ထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။ နှုတ်ဆတ်မည် အလုပ် မေရီက သူမကို မတွေ့ဘဲ လမ်းကြားလေးထဲ လျှောက်သွားသည်။
" နေစိုး နင် ငါ့ကို ဘာကိစ္စ တွေ့ချင်တာလည်း"
" နင်က ငါ့ ရီးစားလေ၊ ငါ လွမ်းလို့ လာတွေ့တာ"
" နင်နဲ့ ငါ တွေ့စရာ မလိုတော့ဘူး"
" အော နင်က ဟိုဘဲကြီးကို ကြွေနေပီပေါ့"
" ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ဘာဖြစ်လည်း၊ နင် တခြား ပြောစရာ မရှိရင် ငါ သွားတော့မယ်"
မေရီ ပြောပြောဆိုဆို ချာကနဲ လှည့် အထွက်။
" မေရီ နေဦး"
" ဘာလည်း အုအုအု အူးးးးးးးး"
နေစိုး မေရီ့ လက်မောင်းအား ဆွဲ၍ ပါးစပ်အား မေ့ဆေး ခပ်ထားသော လက်ကိုင် ပုဝါဖြင့် အုပ်လိုက်သည်။ 5 sec အကြာတွင် မေရီ့ ကိုယ်လေး ပျော့ခွေသွားသဖြင့် နေစိုး ပွေ့ချီကာ ကားထံသို့ ခပ်သွတ်သွတ်လေး လျှောက်သွားသည်။ အခြေအနေကို ကြည့်နေသော နေစိုး သူငယ်ချင်းများက ကားစက်ကို အစဉ်သင့် နှိုးထားလိုက်သည်။ မေရီ့အား ကားနောက်ခန်းထဲ ထည့်လိုက်ပြီး မြို့ပြင်သို့ တရှိန်ထိုး မောင်းထွက်လိုက်သည်။
သူသူ အဆောင် ရောက်သော် နှင်းနှင်းအား
" မေရီ ဘယ်သွားလိုက်တာလည်း နှင်း"
" သူ့ ကောင်လေး နေစိုး လာလို့ သွားတွေ့တာလေ"
" အော် အင်းအင်း"
သူသူ ပြောပြီးမှ
" ဘာ နှင်းနှင်း မေရီ့ သူငယ်ချင်းက ဘယ်သူ"
" နေစိုးလေ သူသူရဲ့ "
" အို ဘုရား ဘုရား ဒုက္ခတော့ ရောက်တော့မှာဘဲ နှင်းနှင်း မေရီ့နောက် အမြန်လိုက် အမြန်လိုက်"
" ဘာ ဘာဖြစ်လို့လည်း သူသူရဲ့"
" ဒီလို နှင်းရဲ့..........................."
" အိုး ဒါဒါဆို မရေီ"
နှင်းနှင်းနှင့် သူသူ အပြေးတပိုင်း အဆောင်မှ အထွက် မေရီ့အား တင်သွားသော ကားလေးက အရှိန်ပြင်းစွာ မောင်းထွက်သွားသည်။
" လုပ်ပါဦး နှင်းနှင်းရယ်။ မေရီ ဒုက္ခ ရောက်တော့မှာ"
နှင်းနှင်း ရုတ်တရက် ထူပူသွားသည်။ ပြီးမှ သတိဝင်ကာ ဥက္ကာနှင့် ဝင်းကို ထံ ph ဆတ်လိုက်သည်။ သူသူလည်း ဦးမင်းကိုထံ ph ဆတ်သည်။ မရ။ ဥက္ကာ 5 mins အတွင်း ရောက်လာသည်။ ဝင်းကို ရောက်မလာသေး။
" နှင်းနှင်း မေရီ ဘာဖြစ်တာလည်း"
" ဒီလို ဒီလို ဦးရေ............. အဲ့ဒါ မေရီ့ကို ကယ်ပါဦး အီးဟီးဟီးဟီး"
ဥက္ကာ ရင်ထဲ ထူပူသွားသည်။
" သူတို့ ဘယ်ဘက် ထွက်သွားတာလည်း"
" သူတို့ သွားတဲ့နေရာ ကျွန်မ သိတယ် ဦး $%&*#@$&&% "
" Ok ကဲ နှင်းနှင်း ဝင်းကို လာတာနဲ့ နောက်က လိုက်ခဲ့၊ ဦး သွားနှင့်မယ်"
" ဝူးးးးဝူးးးးး ဝူးးးး ဝူးးးးးးးးးးးးးးးး"
ဥက္ကာ၏ DT ဆိုင်ကယ်သည် လေးညှို့မှ လွှတ်လိုက်သော မျှားတစ်ဆင်းပမာ အရှိန်ဖြင့် ပြေးထွက်သွားသည်။
...................................................................................................................
မြို့ပြင် ခြံဝန်း ကျယ်ကြီးထဲရှိ အဆောက်အဦး အဟောင်းထဲတွင် မေ့ဆေးအရှိန်ဖြင့် သတိလစ်နေသော မေရီ့အား အခန်းထဲရှိ ကုတင်ထက်တွင် လက်ကို ကြိုးတုတ်ထားကြသည်။ နေစိုးတို့ အဖွဲ့ ဧည့်ခန်းထဲရှိ ထိုင်ခုံတွင် Beer ပုလင်းများဖြင့် အောင်ပွဲ ခံနေသည်။
" Cheers နေစိုးရေ"
" Cheers!!!!!!!!"
" ကဲ နေစိုး ဝင် တွယ်တော့ကွာ အချိန်ရှိတုန်းလေး၊ ငါတို့ ချောင်းကြည့်ရအောင် အဟေးးး"
" သတိလစ်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ငါ မလုပ်ချင်ဘူးကွ၊ နောက် ငါးမိနစ်လောက်ဆို သူ သတိရတော့မှာ အဲ့ဒီတော့မှ သူ့ရဲ့ နာကျင်စွာ အော်ဟစ် သံလေးကို feel ယူရင်း စုတ်ပြတ်သွားအောင် တွယ်ပစ်မှာ"
" အေး ချ ကွာ၊ ရေဆေးငါးလေးက အရသာ တော်တော်ရှိမှာကွ"
" ဘာလည်း မင်းတို့က တွယ်ချင်လို့လား"
" အဟဲ တွယ်ချင်တယ်ဆို မင်းက ခွင့်ပြုမှာမို့လား"
" အေး ပထမတော့ ဒီလောက် ခက်ခဲတဲ့ မိန်းမ ဆိုပြီး မခံချင်စိတ်နဲ့ လုပ်တာကွ၊ အခုတော့ စိတ်ကူးပြောင်းသွားပြီ၊ သူက ဟို ဘဲကြီးကို သွား ကြွေနေတော့ နာကျည်းသွားပြီ၊ ငါပြီးရင် မင်းတို့ပါ ဝိုင်း တွယ်ကြကွာ"
" ကြိုက်ပြီလေ Cheers"
" ကဲ ဒီလောက်ဆို ငါ အခန်းထဲ သွားတော့မယ်၊ သူ သတိရလောက် ရောပေါ့"
နေစိုး အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ မေရီ မျက်လုံးများ ဝေဝါးနေသည်။ အခန်းထဲ နေစိုး ဝင်လာသည်ကို တွေ့သဖြင့် လူးလဲ ထလိုက်သည်။ မရ။ လက်များအား တုတ်နှောင်ခြင်း ခံထားရသည်။
" နေစိုး လူယုတ်မာ လွှတ်စမ်း ငါ့ကို အ"
နေစိုး မေရီ့ ဆံပင်အား ဆွဲဆောင့်လိုက်သည်။
" ဟား..ဟား..ဟား..ဟား မေရီ မေရီ အခု မင်းက ငါ့ လက်ခုပ်ထဲက ရေ ဖြစ်နေပြီကွ၊ မင်းကို ငါတို့ တဖွဲ့လုံး အားရပါးရ ပြုစု ပေးမှာပါကွ ဟားဟားဟားဟား"
" လူယုတ်မာ ငါ့ကို လွှတ်စမ်း ဖြန်း အားး"
နေစိုး၏ လက်ပြန် ရိုက်ချက်ကြောင့် မေရီ့ခေါင်း ချာကနဲ လည်ထွက်သွားသည်။ နေစိုး သူ၏ အဝတ်များကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကုတင်ပေါ် တက်လာကာ မေရီ့ အဝတ်များကို ဆွဲဖြဲနေသည်။
" ဗျိ ဗျိ ဗျိ အားး လူယုတ်မာ ငါ့ကို မထိနဲ့ လွှတ်စမ်း လွှတ်စမ်းးးးးးး"
နေစိုး ဆွဲဖြဲလိုက်သဖြင့် အဝတ်အစားများ စုတ်ပြတ်ကုန်သည်။ အဝတ်စ အပြဲများ ကြားမှ ပေါ်လာသော မေရီ၏ ဝင်းမွတ်နေသည့် အသားနုနု လေးများကို ကြည့်ရင်း နေစိုး တံတွေး မျိုချလိုက်သည်။
" နေစိုးရယ် ငါ တောင်းပန်ပါတယ် မလုပ်ပါနဲ့ အဟင့်ဟင့်ဟင့်"
နေစိုး မေရီ့ စကားကို လုံးဝ ဂရုမစိုက်တော့။ ထဘီအား ဆွဲချွတ်နေသည်။
" အ မလုပ်နဲ့ မလုပ်နဲ့ လူယုတ်မာကြီး အီးဟီးဟီးဟီး"
...........................................................................................................................................
ဥက္ကာ သူသူ ပြောလိုက်သော လိပ်စာ အတိုင်း စိတ်လောစွာ မောင်းနှင်ခဲ့သည်။ ခြံဝင်း ကျယ်ကြီး အတွင်း ကားတစ်စီး ရပ်ထားသည်ကို တွေ့သည်။ သူသူပြောသည့် ကားနှင့် တပုံစံတည်းပင်။ သေခြာပြီ၊ ဒီခြံ။ခြံတံခါး မရှိ၍ ဥက္ကာ ဆိုင်ကယ်အား ခြံထဲ မောင်းဝင်ခဲ့သည်။
" ဝူးးးးးးးးးးးး"
နေစိုးတို့အား ချောင်းကြည့်နေသူ လေးယောက် ဆိုင်ကယ်သံ ကြား၍ ခေါင်းထောင်သွားသည်။
" ဆိုင်ကယ်သံကွ ကျော်ကြီးရေ သွားကြည့်လိုက်စမ်း"
ကျော်ကြီးနှင့် ဇော်ကြီး အိမ်အပြင် ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဥက္ကာ ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှ ဆင်းဆင်းခြင်း အိမ်ထဲမှ နှစ်ကောင် ပြေးထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် တစ်ယောက်အား ဆိုင်ကယ် ဦးထုတ်ဖြင့် လွှဲ ရိုက်ကာ ကျန် တစ်ယောက်ကို ခြေထောက်ဖြင့် ပင့် ကန်လိုက်သည်။
" ယားးးးးး ခွက် အ ရော့ကွာ အွတ်စ်"
နှစ်ယောက် လည်းသွားချိန်တွင် တိုက်ခိုက်သံ ကြား၍ အတွင်းမှ နှစ်ယောက် ပြေးထွက်လာသည်။
" ဟာ ဒါ မေရီ့ ဘဲကြီး ချကွာ"
တစ်ယောက်က တုတ်ဖြင့် လွှဲရိုက်သည်ကို ရှောင်လိုက်စဉ် နောက် တစ်ယောက်က ဖြတ်ကန်၍ ဥက္ကာ လည်းကျသွားသည်။ ဥက္ကာ လဲသွားသဖြင့် နှစ်ကောင် အရဲကိုးကာ ရှေ့သို့ အတိုး တစ်ယောက် ခြေထောက်အား ဖြတ်ခုတ်၍ ကျန် တစ်ယောက်ကို ပင့် ကန်လိုက်သည်။
" ဖြောင်း အားးး ခွက် အူးးးးးး"
ဥက္ကာ လက်ထဲ တုတ် ရသွားသည်။ လေးယောက် တစ်ယောက် ဖြစ်သော်လည်း ဥက္ကာ၏ သေသပ်သော တိုက်ခိုပ်မှု အောက်တွင် ကျော်ကြီးတို့ အရေးမသာပေ။ တစ်ချက်တွင် ဇော်ကြီး လွှဲရိုက်လိုက်သော တုတ်က ဥက္ကာ ခေါင်းကို ထိကာ မူးလဲသွားသည်။
" ခွက် အ"
" ဟာ ကိုဥက္ကာ ယားးးးးး ခွက် ခွက် ခွက် ကဲကွာ ကဲကွာ ခွက်ခွက်ခွက်"
ရုတ်တရက် ဝင်လာသော ဝင်းကို၏ တိုက်ခိုက်မှု ကြောင့် ကျော်ကြီးတို့ အငိုက်မိသွားသည်။ နေစိုးမှာ မွှန်ထူနေ၍ အပြင်၌ ဘာဖြစ်နေသည်ကို မသိ။ မေရီလည်း ရုန်းရင်း ကန်ရင်း အဝတ်အစားများ မရှိတော့ပေ။ နေစိုး အောင်နိုင်သူ ပမာ ပြုံးရင် မေရီ့ ခြေထောက် နှစ်ဖက်အား ပုခုံးပေါ် ထမ်းကာ လီး ဒစ်ကို စောက်ပတ် ပေါက်တွင် တေ့လိုက်သည်။
........................................................................................................................................
" ကိုဥက္ကာ ဒီကောင်တွေကို ကျွန်တော် နွှာမယ်၊ မေရီ့ကို သွားကယ်တော့ "
ဥက္ကာ အိမ်ထဲ ပြေးဝင်လိုက်သည်။ တွေ့ပြီ တံခါး ပိတ်ထားသော အခန်း တခု။ တံခါးပေါက်အား ကိုယ်ဖြင့် ပစ်တိုက်ချိုးလိုက်သည်။
" ကဲကွာ ဝုန်းးးးးးး!!!!!!!!!"
မေရီ့ စောက်ပတ်ထဲ လီး သွင်းခါနီး တံခါး ပွင့်ကာ ဝင်လာသော ဥက္ကာ အား နေစိုး ကြက်သေ သေကာ ကြောင် ကြည့်နေသည်။ ဥက္ကာ နေစိုး မျက်ခွက်အား ဆောင့်ကန်လိုက်သည်။
" ခွက် အားးးးး"
နေစိုး ကုတင်ပေါ်မှ ပြုတ်အကျတွင် ဗိုက်ကို ခြေထောက်နှင့် လှိမ့် ကန်သည်။
" ကဲကွာ ကဲကွာ အွတ်..အွတ်..အွတ်..အွတ်"
" ဦး ဦး အဟီးးဟီးးးဟီးးးးးး"
မေရီ့ အသံကြားမှ ဥက္ကာ နေစိုးအား အကန် ရပ်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့ ပြေးတက်ခဲ့သည်။ မေရီ့အား ချည်ထားသော ကြိုးကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။ မေရီ ဥက္ကာအား ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ငိုတော့သည်။
" အီးဟီးဟီး ဦးရယ်၊ ဦးသာ နည်းနည်းလေး နောက်ကျရင် မေရီ့ဘဝ ရေတိမ်နစ်ပြီ အီးဟီးဟီးဟီး"
" တိတ်တော့ ငယ်လေး ဦး ရောက်ပြီနော် တိတ်တော့"
နေစိုးတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး အခြေအနေ မဟန်၍ ထွက်ပြေးသွားကြသည်။
........................................................................................................................
" တောက်စ် ခွေးမသား ကျော်ကြီး ငါ့ကို ပြောတော့ တမျိုး၊ ဒီလိုမှန်း သိရင် ငါ မကူညီပါဘူးကွာ၊ သူသူရော ဒီက သမီးကိုပါ ဦး တောင်းပန်ပါတယ်၊ ဒီကောင်တွေကို ဦး ကိုယ်တိုင် အချုပ်ထဲ ပို့မယ်၊ ဒီက မေရီ့ အဖေကိုလည်း ကျွန်တော် အနူးအညွတ် တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ"
" ရပါတယ် ဦးမင်းကို၊ ခင်များ အရေးယူ ပေးမယ်ဆိုရင် ကျေနပ်ပါပြီ"
ဦးမင်းကိုနှင့် သူသူ ပြန်သွားသော်
" တော်သေးတာပေါ့ သမီးလေးရယ်၊ ဖေဖေ ရင်ကျိုးရတော့မလို့"
" ဦး အချိန်မှီ ကယ်လို့ပေါ့ ဖေဖေရယ်"
" အေး ဟုတ်သား၊ ငါ့ သမီးလေးရဲ့ ကျေးဇူးရှင်ကို ဖေဖေ မတွေ့ရသေးဘူး"
" အပြင်မှာ ရှိတယ် ဖေဖေ၊ ပြီးတော့ ဦးက ဖေဖေကို တခါတည်း နားဖေါက်မလို့တဲ့"
" ဟေ ဟုတ်လားးး၊ သမီးကရော"
" သမီးသဘောတူလို့ ဖေဖေ့ကို အခု ပြောတာလေ"
" ဟေ အေး အဟေးးး အေးပါ ငါ့သမီးလေး အတွက် ဘဝလုံခြုံမှု ပေးနိုင်တဲ့သူ ဆိုတော့ ဖေဖေ သဘောတူရမှာပေါ့ ခေါ်လိုက်လေ"
" ဟုတ် ဖေဖေ"
မေရီ ဥက္ကာအား အခန်းထဲသို့ ခေါ်လာသည်။ သမီးနှင့် အတူ ပါလာသူအား ကြည့်ရင်း ဦးအောင်ပိုင် မျက်လုံး ပြူးသွားသည်။
" ဟင် မင်းးးးးမင်းးးးးး ဥက္ကာ"
" ဟာ ဦး မေ မေရီ၊ မေရီ့ အဖေက ဦးအောင်ပိုင်"
" ဟုတ်တယ်လေ ဦး ရဲ့၊ ဖေဖေနဲ့က သိပြီးသားလား"
" သိရုံ ဘယ်ကမလည်း သမီးရယ်၊ ဥက္ကာ ဆိုတာ တခြားလူ မဟုတ်ဘူး၊ သမီးလေး အဒေါ် ဖေဖေ့ ညီမ ဝေဝေ့ကို သတ်တဲ့ တရားခံက ဒီကောင်ဘဲကွ၊ သမီးလေး မုန်းလှချည်ရဲ့ ဆိုတဲ့ ဝေဝေ့ ရီးစား ဥက္ကာလေ"
" ရှင်!!!!!!!!!!!!!!!!!"
မေရီ မိုးကြိုး ပစ်ခံရသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
" အို ဦးးး ရှင် ရှင် ကျွန်မရှေ့က ထွက်သွား ရှင့်မျက်နှာ မကြည့်ခြင်ဘူး သွားးးး သွားးးး အဟင့်ဟင့် ဟီးးးးး"
" မေရီ မေရီ"
" ကဲ ဥက္ကာ မင်း သွားတော့ကွာ"
ဥက္ကာ ခေါင်း ငိုက်စိုက်ကာ ထွက်လာခဲ့သည်။
(ရင်ထဲမှာ မုန်တိုင်း ထန်ပြီလေ)
........................................................................................................................
အချိန်တွေ တရွေ့ရွေ့ စီးဆင်းနေသည်။ ဥက္ကာ နှစ်လ ဆိုသည့် အချိန်ကာလ အား အလုပ်ထဲ ဇွတ် စိတ်နှစ်ထားလိုက်၊ အလုပ်ချိန် အပြီးတွင် အခန်းလေးထဲ အရက်နှင့် အဖေါ်ပြုလိုက်ဖြင့် ကုန်ဆုံးခဲ့သည်။ ဒီကနေ့လည်း ဥပုသ်နေ့ ဖြစ်သဖြင့် ဆိုင်ပိတ်ကာ တနေကုန် အရက် ထိုင်သောက်နေသည်။ တပိုင်း ကျော် ကုန်ပြီးနောက် လူလည်း အတော် မူးနေပြီ။ လူ တစ်ယောက် ဝင်လာသည်ကိုပင် မသိလိုက်။
ကိုယ်သင်းနံ့ မွှေးမွှေးလေး ရှူရှိက်မိသည်။ ပုလင်းကို ကိုင်ကာ ခွက်ထဲ အရက် ငှဲ့လိုက်စဉ် ခွက်ထဲ မရောက်ဘဲ ဖိတ်ကုန်သည်။ နောက်တကြိမ် ထပ်ငှဲ့သည်။ ထပ်ဖိတ်ကုန်သည်။ လက်က မမှန်တာလား၊ ခွက်က ရွှေ့နေတာလည်း မသိ။ ထပ် ငှဲ့ရန် ပြင်လိုက်စဉ်
" အရက်တွေကြီး သောက်နေတော့မှာလား ဦး"
..ဟင် ဒါ ဒါ မေရီ့ အသံလေး ငါ တော်တော် မူးနေပြီလား...
ဥက္ကာ ခေါင်းမော့ ကြည့်လိုက်သည်။ မျက်လုံးထဲတွင် နေ့စဉ် မြင်တွေ့နေလိုသော ပုံရိပ်လေး။
" ဟင် မေ မေရီ"
ဥက္ကာ မတ်တပ် ထရပ်လိုက်သည်။
" ဦးးး ဦးးးး ရယ် အဟင့်ဟင့်ဟင့်"
မေရီ ဥက္ကာ၏ ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖတ်ထားသည်။ နှစ်ဦးသား စကား မဆိုဖြစ်။ 15 mins ခန့်ကြာမှ
" ဦး ဖယ်ဦးကွာ မေရီ အသက်ရှူ ကျပ်တယ်"
" မေရီ ဦး ဆီကို ပြန်လာတယ်နော်"
" ပြန်လာလို့ တွေ့ရတာပေါ့ ဦးရယ်"
" ဒါနဲ့ မေရီ့ ဖေဖေရော"
" ဖေဖေ ကိုယ်တိုင် လိုက်ပို့တာလေ"
" ဘယ်လို မေရီ"
" ဟုတ်တယ် ဦး ရဲ့။ ဒီလို လေ၊
" မေရီ မိုးကုတ် ပြန်လိုက်ကတည်းက အခန်းထဲက အပြင် မထွက်ဖြစ်ဘူး၊ ကြာတော့ ဖေဖေက သနားလာပြီး မေရီ့ကို မေးတယ်၊ ဥက္ကာကို တစ်ကယ် မုန်းတာလားတဲ့၊ မေရီ မဖြေနိုင်ဘဲ ငိုမိတယ်၊ သမီး အန်တီလေးကြောင့်သာ ဥက္ကာကို မုန်းဖို့ ကြိုးစားတာ ဖေဖေ သိပါတယ် တဲ့၊ ဒီရက်ပိုင်း သမီးလေးကို မကြည့်ရက်လို့ ဖေဖေက ဥက္ကာ အကြောင်း စုံစမ်းနေတာ၊ သူလည်း တော်တော် ခံစားနေရတယ်တဲ့၊ သမီးလေး သူဆီ သွားချင်ရင် ဖေဖေ ကိုယ်တိုင် လိုက်ပို့ပေးမယ်တဲ့၊ ဥက္ကာက သမီး ဘဝကို လုံခြုံမှု ပေးနိုင်တဲ့ သူ တစ်ယောက်ဆိုတာ ဖေဖေ လက်ခံတယ်တဲ့၊ အန်တီလေးရဲ့ အဖြစ်ကိုတော့ ကံ ကြောင့်လို့ မှတ်ယူပြီး ဖေဖေ ဥက္ကာကို ခွင့်လွှတ်လိုက်ပြီတဲ့"
" တစ်ကယ်"
" တစ်ကယ်ပေါ့ ဦးရဲ့၊ ဖေဖေက ပြောသေးတယ်၊ မေရီ့ စာမေးပွဲ ပြီးတာနဲ့ မင်္ဂလာဆောင်ကို သူကိုယ်တိုင် လုပ်ပေးမယ် တဲ့"
" ဟားးးး ဝမ်းသာလိုက်တာကွာ။ ချစ်ဖို့ ကောင်းလိုက်တဲ့ ယောက္ခမကြီး"
" ဘာ ယောက္ခမကြီးလည်း ဦး နော်"
" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်"
" အို ဦး နော် သူများ သားသမီးကို"
" မကြာခင် ဦး မယားလေး ဖြစ်တော့မှာဘဲဟာ"
" ဘာ မယားလည်း သွား အုအုအု ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်"
ရန်လုပ်နေသော နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေး အား ဥက္ကာ နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းလေးအား နမ်းရှိုက်ရင်း ပါးစပ်ထဲ လျှာဖြင့် ကလိလိုက်ရာ အပျိုရိုင်းလေး ခြေဖျားများ ထောက်သွားသည်။ မေရီ့ လျှာလေးအား ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်လိုက်သည်။
" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အင်းဟင်းဟင်း"
မေရီ အဖျားတက်သလို ညည်းရင်း ပေါင်တွင်းသားများ လိမ်ကာ ပွတ်နေမိသည်။ မိန်းမ အင်္ဂါလေးမှ ယားကျိကျိဖြင့် အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ ဥက္ကာ မေရီ့ ကိုယ်လေးအား ဆွေ့ကနဲ ပွေ့ချီကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်။ မေရီ ဥက္ကာ လည်ပင်းအား အလိုက်သင့် သိုင်းဖက်ရင်း လိုက်ခဲ့သည်။ မေရီ့ ကိုယ်လေးအား ကုတင်ပေါ်သို့ ဖြေးညှင်းစွာ ချလိုက်သည်။ မိမိအား မော့ကြည့်နေသော မေရီ့ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းရှိုက်ရင်း ဥက္ကာ လက်များက နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ပွတ် နယ်နေသည်။
" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အင်းဟင်းဟင်း"
မေရီ့ T-Shirt လေး ရင်ညွန့်အထိ လိပ် တက်သွားသည်။ ဘော်လီချိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်ရာ ဖြူစင် ဝင်းမွတ်သော နို့အုံလေး အဖွေးသား ပေါ်လာသည်။
" လှလိုက်တဲ့ နို့လေးတွေကွာ"
" ဦး နော် မေရီ ရှက်တယ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အ ဟာ"
ဥက္ကာ မေရီ့ နို့လေးများကို ကုန်း စုပ်တော့သည်။ နို့ စုပ်နေရင်း လက်တစ်ဖက်က မေရီ ထဘီကို လျှောချွတ်ကာ ပေါင်ကြားအား ပွတ်သပ်နေသည်။ အောက်ခံ ဘောင်းဘီ အပေါ်မှ နေ၍ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းလေးအား ပွတ်သပ်ပေးနေရာ ဘောင်းဘီလေး အရည်တွေ ရွှဲစိုလာသည်။ ဥက္ကာ မေရီ့ ဝမ်းဗိုက်အား နမ်းရှိုက်ရင်း ဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ မေရီကလည်း အလိုက်သင့် ခြေထောက် မြှောက်ပေးသည်။ အမွှေးများ ပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ပတ် မို့မို့ ဖေါင်းဖေါင်းလေး လှပစွာ ပေါ်လာသည်။
ဥက္ကာ မေရီ့ ပေါင်လေးအား ကားလိုက်ပြီး ခေါင်းကို ပေါင်ကြားထဲ ငုံ့လိုက်သည်။ စောက်ပတ်လေးအား လက်ဖြင့် ဖြဲကာ အတွင်းသားထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်သည်။
" အ..အ..အ..အ ဦးရယ် ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလည်း အဟင့်ဟင့်ဟင့်"
စောက်ပတ်လေးအား လျှာဖြင့် မွှေရင်း စောက်စိကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်ပေးလိုက်ရာ
" အားးးး ဦးးးး ဟားးးး ရှီးးးးးး"
မေရီ့ တကိုယ်လုံး ကော့ လန် သွားသည်။ ဥက္ကာ မေရီ့ စောက်ပတ်အား စိတ်ကြိုက် လျှက်ပြီးနောက် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်ကာ မေရီ့ ခြေထောက် နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်သည်။ လီးဒစ်ကို လက်ဖြင့် ကိုင်ပြီး စောက်ပတ် အပေါက်တွင် တေ့ကာ ခါးကို ခပ်စပ်စပ်လေး ဖိ သွင်းလိုက်သည်။
" ဗျိဗျိဗျစ် ဇွိ အားးးး ဦးးး နာတယ် နာတယ်"
လီးဒစ်သာ ဝင်သေးသည်။ မေရီ လန့် အော်သဖြင့် ထပ်မသွင်းသေးဘဲ နို့သီးများကို လက်ဖြင့် ပွတ်ချေပေးလိုက်သည်။ အချိန် အနည်းငယ် ကြာသော် မေရီ့ထံမှ ညည်းညူသံများ ကြားရသဖြင့် လီးကို တစ်ထစ်ခြင်း သွင်းလိုက်သည်။
" ဗျိဗျိ ပလစ်..တစ်တစ် အ..အ.အ..အားးး"
လီး တစ်ဝက်ခန့် စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားသည်။ လီးဒစ်သည် ရှေ့ ဆတ် မတိုးဘဲ အပျိုမှေး၏ တားဆီးခြင်း ခံထားရသည်။ ဥက္ကာ တစ်ချက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။
" အင့် ဗျိဗျိဗျိဗျစ် အား.. အမေရေ နာတယ် နာတယ် ဦး မရဘူးးး အီးဟီးဟီးဟီး"
လီးမှာ အပျိုမှေးကို ထိုးခွဲကာ အဆုံးထိ ဝင်သွားသည်။ မေရီ နာကျင်မှုကြောင့် မျက်ရည် ဖြိုင်ဖြိုင် ကျကာ အော်ဟစ် ရုံးကန်နေသည်။ ဥက္ကာ ဆီးစပ် နှစ်ခုကို ဖိကပ်ထားလျှက် မေရီ့ ခြေထောက် နှစ်ဖက်အား ပုခုံးပေါ်မှ ချလိုက်သည်။ ပြီးနောက် နို့သီးလေးများကို စုပ်ပေးနေသည်။
" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အင်းးဟင်းဟင်းဟင်းးးးး"
လီးအား 10 mins ခန့် စိမ်ထားပြီး နို့စို့ပေးလိုက်ရာ မေရီ့ ဖင်လေး ကော့ကော့လာသည်။
" ငယ်လေး"
" ရှင်"
" နာသေးလား"
" ဟင့်အင်း"
" ဦး လုပ်တော့မယ်နော်"
" အွန်း"
ဥက္ကာ လီးကို ဖြေးညှင်းစွာ ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်နေသည်။ လီး တချောင်းလုံး သွေးများ ရဲတွတ်နေ၏။
" ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဇွိ အ အ.. အ ..အ ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်...ဗွတ် အ အ.. အ အ "
အချိန် အနည်းငယ် ကြာသော် မေရီ ဥက္ကာ၏ ခါးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ဖင်ကြီး ကော့ကော့လာသည်။ဥက္ကာ အရှိန်မြှင့်၍ လိုးလိုက်သည်။
" ဗျိဗျိဗွိဗွိ အအအအ ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အင့်အင့်အင့်အင့် ဆောင့်ဆောင့် ဦး ဆောင့် ဇွိဇွိ ဗျိဗျိ အအအအ အားးးးး ရှီးးးးး ထွက်ကုန်ပီ အားးးး ဦး ရေ ထွက်ကုန်ပီ ထွက်ကုန်ပြီ ဟားးးးးးရှီးးးးးးအားးးးးးး"
မေရီ့ တကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို တွန့်လိမ်သွားသည်။ မေရီ ပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက် ဥက္ကာ လီး မှလည်း သုတ်ရည်များ မေရီ့ သားအိမ်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်သည်။
" အင်းးးဟင်းးးးဟင်းးးဟင်းးး ပြွတ်"
မေရီ့ နှဖူးအား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။မေရီ ဥက္ကာအား တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားပြီး
" ချစ်လိုက်တာ ဦးးးး ရယ်"
...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ ။
