Thursday, April 28, 2011

အမွှာ (စ/ဆုံး)

အမွှာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

သော်တာ အိမ်ထဲကနေထွက်လာပြီး သူမချစ်သူ မိုးဟိန်းရှိရာ ကားလေးဆီသို့ ခပ်သွက်သွက်လေး လှမ်းလာနေသည်။ သော်တာ့အရပ်က သာမန်မိန်းကလေးတွေ ထက်မြင့်သည်။ နက်မှောင်နေသည့် ဆံနွယ်တွေကလည်း ခါးလယ်လောက်ထိ ရှည်ကျနေသည်။ ယခုလည်း သူမဆံပင်လေးတွေကို စုပြီ းခပ်မြင့်မြင့်စည်းနှောင်ထားသည်။

မိုးဟိန်း သူ့ချစ်သူ သော်တာရဲ့ တင်းရင်းဆူဖြိုးပြီး အချိုးတကျဖြစ်နေတဲ့ သော်တာရဲ့ ရင်တွေတင်တွေကိုအရမ်း သဘောကျသည်။ သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံးမှာ သော်တာ့လောက် လှတဲ့ မိန်းကလေး မတွေ့ခဲ့ဖူး ဟုပင် ထင်နေသည်။ သော်တာ ကားတံခါးလေး ဖွင့်ပြီးဝင်ထိုင်လိုက်တော့ သင်းပျံ့နေတဲ့ ရေမွှေးနံ့လေးက ဂန္ဓာရုံ ကိုဝင်ရောက်ကျီစယ်သွားသည်။

“ ဟား ကို့အချစ်လေး ကြည့်ရတာ ဒီနေ့ ထူးဆန်းနေသလိုပဲ၊ စိတ်လှုပ်ရှားစရာတွေ ဘာတွေများရှိနေလို့ပါလိမ့်”

“ ဟုတ်တယ် ကိုရေ ဒီနေ့ သော်တာ အရမ်းပျော်နေတာ၊ သော်တာ့ မောင်လေးကို ပြန်တွေ့ပြီ ကိုရဲ့၊ ယုံတောင် မယုံနိုင်ဘူး ကိုရယ်”

“ ဒါဆိုလဲ ဝမ်းသာစရာပေါ့ အချစ်လေးရဲ့”

စကား အပြန်အလှန်ပြောရင်းနဲ့ မိုးဟိန်း သူ့ကို သော်တာပြောပြဖူးတဲ့ နောက်ကြောင်းလေးကို ပြန်စဉ်းစားမိလိုက်သည်။ သော်တာနဲ့ သူ့အမွှာမောင်လေးကို မိသားစုနှစ်ခုက မွေးစားခဲ့ကြလို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ကွဲကွာခဲ့ရတာ ဖြစ်သည်။ သော်တာ သိတတ်စအရွယ်ကတည်းက သူ့မောင်လေး ရှိနိုင်မယ့်နေရာကို စုံစမ်းခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ သော်တာ့ မွေးစားမိဘတွေက သော်တာ့ မောင်လေးကို မွေးစားသွားတဲ့လင်မယားရဲ့ နာမည်တွေကို မသိတော့ သော်တာကိုယ်တိုင်ပဲ အစအဆုံး စုံစမ်းခဲ့ရတာဖြစ်သည်။

“ အင်းပေါ့ ကိုရဲ့၊ မောင်လေးနာမည်က သူရိန်တဲ့ အခု ရန်ကုန်မှာနေတာ၊ အဲဒါလေ သော်တာ မနက်ဖြန်ပဲမောင်လေးကို တွေ့ဖို့ ရန်ကုန် ဆင်းမယ် ကို”

သော်တာ့ စကားကြားတော့ မိုးဟိန်းမျက်နှာအနည်းငယ်ညှိုးသွားခဲ့သည်။

“ အဲဒါဆိုရင် သော်တာက ဟိုမှာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာမှာလဲ ”

“ ဒါတော့ ဘယ်ပြောလို့ရမလဲ ကိုရဲ့ တစ်လလောက်ဖြစ်ဖြစ် ကြာချင်ကြာမှာပေါ့၊ မောင်နှမနှစ်ယောက် အခုမှပြန်တွေ့ရတာ ဆိုတော့ ပြောစရာတွေကလည်း များတယ်မဟုတ်လား ကိုရဲ့”

မိုးဟိန်း မျက်မှောင်ကြီးကျုတ်ပြီး ကားစက်ကိုသာ နှိုးပြီးမောင်းထွက်လိုက်သည်။ သူသော်တာနဲ့ မခွဲနိုင်ဘူးဖြစ်နေသည် ။ တစ်ဖက်ကလည်း ချစ်သူ မိန်းကလေးရဲ့ နှစ်ပေါင်းများစွာ ခွဲခွါခဲ့ရတဲ့ မောင်လေးနဲ့ သွားတွေ့မှာဖြစ်တော့ သူ့ဘက်ကြီးကပဲ စဉ်းစားပြီးတော့ တစ်ကိုယ်ကောင်း မဆန်သင့်ဘူးဆိုတာ သူသိသည်။ သော်တာ့ အကြောင်းတွေးတိုင်း မိုးဟိန်းပေါင်ကြားထဲက လီးက မာတောင်လာစမြဲ။ 

ထို့ကြောင့် သူ့ရဲ့ဆန္ဒတွေကို အကောင်အထည်ဖော်ရန်အတွက် ဒီည သော်တာ့ကို ချိန်းလိုက်တာဖြစ်သည်။ ချစ်သူ သက်တမ်းတစ်နှစ်အတွင်းမှာ သော်တာ မိုးဟိန်းကို လက်ကိုင်တာ နမ်းတာလောက်သာ ခွင့်ပြုခဲ့သည်။ ထိုထက်ပိုပြီး အဆင့် ပေးမတက်ခဲ့။ မိုးဟိန်းကားကို ရေကန်ကြီး ဘေးနားက အမှောင်နည်းနည်းဖုံးတဲ့ သစ်ပင်နားမှ ာရပ်လိုက်သည်။

ထိုနေရာလေးက သူတို့မြို့မှာရှိတဲ့ လူငယ်စုံတွဲတွေ ချိန်းနေကျ နေရာလေးဖြစ်သည်။ ကားရပ်ပြီးပြီးချင်း မိုးဟိန်းလက်တွေက သော်တာ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်သည် ။ ဖက်နေကျမို့ သော်တာကလည်း ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပင် မိုးဟိန်းကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ မိုးဟိန်းတစ်ဆင့် တက်လာသည်။ သော်တာ့နှုတ်ခမ်းတွေကို မိုးဟိန်းအငမ်းမရ စုပ်နမ်းနေသည်။ သူ့လျှာကြီးကလည် းအငြိမ်မနေပဲ သော်တာ့ ပါးစပ်ထဲမှာ ထိုးမွှေနေလေသည်။

ဒီအဆင့်ထိ သော်သာ မိုးဟိန်းကို လုပ်ခွင့်ပြုထားသည် ။ မိမိအပျိုစင်ဘဝကိုတော့ လက်ထပ်တဲ့ အခါမှသာပေးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ သို့သော် မိုးဟိန်းရဲ့ အစုပ်အနမ်းတွေ လက်တွေကို အနားမပေးပဲ သော်တာ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်နယ်ဆုပ်ကိုင်နေတော့ သော်တာ့ ကိုယ်အတွင်းပိုင်းမှာ အပူလှိုင်းကလေး တစ်ခုက အထက်အောက် စုန်ချီဆန်ချီ ပြေးလွှားနေသလိုလို ခံစားရသည် ။

သော်တာ့ စိတ်တွေလည်း မရိုးမရွဖြစ်လာရသည်။ သော်တာလည်း မိုးဟိန်း ရဲ့အနမ်းတွေ နောက်ကို မျောပါသွားပြီး မိုးဟိန်းလက်မောင်းပေါ်မှာ မှီရင်း အနမ်းတွေနဲ့ ပြန်တုန့်ပြန်ပေးနေမိသည်။ မိုးဟိန်းလျှာကြီးပါးစပ်ထဲ ဝင်လာရင် သော်တာလည်း လျှာလေးနဲ့ပြန်ပြန်ကစားပေးလိုက်သည် ။ အောက်က သော်တာ့ အဖုတ်ထဲမှာလည်း နည်းနည်းချင်းရွှဲစိုစ ပြုလာနေပြီ ဖြစ်သည်။ မိုးဟိန်း သော်တာ့ကို နမ်းနေရာကနေ နှုတ်ခမ်းချင်းခွါလိုက်ပြီး

“ သော်တာ၊ ကို့ချစ်လေး ကိုတို့လက်ထပ်ကြစို့ကွ ာနော်”

“ ကိုရယ် သော်တာလည်း တူတူပဲ ကိုနဲ့လက်ထပ်ချင်နေပြီ”

“ ကိုက အခုချက်ချင်းပြောတာ ကို့ချစ်လေးရဲ့”

“ အခုတော့ မဖြစ်သေးဘူးလေ ကိုရဲ့၊ သော်တာမောင်လေးနဲ့ သွားတွေ့ရဦးမယ်လေ”

“ ဒါဆို ချစ်လေးပြန်ပြန်လာချင်းလက်ထပ်မယ်ကွာ”

“ သော်တာ စဉ်းစားပါ့မယ်နော် ကို”

ချစ်သူ မိုးဟိန်းကို သော်တာ ချွေးသိပ်လိုက်ရသော်လည်း မိုးဟိန်းရဲ့ စကားတွေက သူ့အတွက် အလျင်စလို နိုင်လွန်းလှသည်ဟု သော်တာထင်သည်။ သော်တာ စဉ်းစားလို့ပင် မဆုံးသေး ။ မိုးဟိန်းရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက သော်တာ့နှုတ်ခမ်းတွေပေါ်ကို ကျလာပြန်ပြီ ဖြစ်သည်။ မိုးဟိန်းအနမ်းတွေက ခုနက နမ်းခဲ့တဲ့ အနမ်းတွေထက် ပိုပြီးမှကိုပြင်းပြဆာလောင်နေသည်။

လက်တွေကလည်း သော်တာ့နို့တွေကို ဘလောက်စ်လေးပေါ်ကနေ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်လာသည်။  ဘလောက်စ်နဲ့ ဘရာနှစ်ထပ်ခံနေသော်လည်း သော်တာ မိုးဟိန်းရဲ့ လက်တွေက သူ့နို့တွေကို တိုက်ရိုက်လာကိုင်နေသလိုပင် ခံစားမိသည်။ သော်တာနမ်းနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ခွါလိုက်ပြီး မိုးဟိန်း လက်ထဲကနေရုန်းထွက်လိုက်သည်။

“ စိတ်လေးဘာလေး ထိန်းပါဦး ကိုရယ် ဘယ်လိုတွေဖြစ်နေတာလည်း မသိဘူး”

“ ဘယ်လို ဖြစ်နေရမှာလဲ ချစ်လေးရဲ့ ကိုတို့ ချစ်သူဖြစ်လာတာတစ်နှစ်လောက်ရှိနေပြီ ကို သော်တာ့ဆီကနေ နမ်းတာကလွဲပြီး ဘာမှမရခဲ့ဘူး ကို့လိုယောကျာ်းရင့်မာကြီးတစ်ယောက်က ဘာဖြစ်ရမလည်းဆိုတော့ ဒီမှ ာစမ်းကြည့်” 

ဆိုပြီး မိုးဟိန်း သော်တာ့လက်ကို ဆွဲကာ သူ့ပေါင်ကြားက ဖုဖုဖောင်းဖောင်းကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ မိုးဟိန်းပေါင်ကြားထဲကို စမ်းမိတော့ သော်တာမျက်နှာလေး ရဲသွားပြီး

“ ကို တော်တော့ကွာ”

ဆိုပြီးလက်ကလေးကို ပြန်ရုတ်သွားသည်။

“ ဒီတစ်ခါတော့ မရတော့ဘူး ချစ်လေး ကိုစောင့်ခဲ့ရတာ ကြာနေပြီ” 

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ မိုးဟိန်း သော်တာ့ ဘလောက်စ်လေးအောက်ထဲ လက်လျှိုဝင်ပြီး ဒုတိယ အတားအဆီးဖြစ်နေတဲ့ ဘရာကို ပင့်တင်ကာ သော်တာ့ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက်မို့ သော်တာလည်းဘာမှ ပြောမထွက်လိုက်မိ။ 

ပုံမှန်ဆိုရင် မိုးဟိန်းက အေးအေးဆေးဆေးသမား ။ အခုတော့ ခါတိုင်းနဲ့မတူ အရိုင်းဆန်လွန်းနေသည်။ သူ့ပေါင်ကြားထဲက ဖုဖုဖောင်းဖောင်းကြီးကလည်း သူသော်တာ့ကို အချိန်အကြာကြီး စောင့်ခဲ့ရသည် ဆိုတာကို သက်သေထူနေသည်။ သော်တာ့စိတ်တွေ ခြောက်ခြားစပြုလာသည်။

“ ကို တော်ပြီနော် သော်တာ့ကို အိမ်ပြန်ပို့ပေးတော့၊ ဒီတိုင်းဆက်နေရင် ကိုကိုယ့်စိတ်ကိုယ် ထိန်းနိုင်မှာမဟုတ် ဘူးဆိုတာ သော်တာ သိတယ်”

“ ဟုတ်တယ် သော်တာ ကိုမထိန်းနိုင်တော့ဘူး.. ထိန်းလည်းမထိန်းချင်တော့ဘူး၊ အနည်းဆုံးတော့ သော်တာ့နို့တွေကို မြင်ဖူးချင်တယ်ကွာ၊ ကိုစောင့်နေရတာ တစ်နှစ်လောက်ရှိနေပြီ”

ဒီလို အခြေအနေဖြစ်လာတော့ သော်တာလည်း တွေးရတော့သည်။ မိုးဟိန်းက သူ့အပျိုစင်ဘဝကို တောင်းနေတာလည်း မဟုတ်တော့ သူတောင်းဆိုတဲ့ အတိုင်း နို့တွေကိုပြလိုက်မယ် ပြီးရင် အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်မယ် ဆိုပြီး ခပ်သွက်သွက်တွေးလိုက်သည်။

“ ကတိတည်နော်ကို ကြည့်ယုံပဲ ကြည့်ရမှာ တခြားဘာမှ မလုပ်ရဘူး”

မိုးဟိန်း သော်တာ့စကားကို ပင်ပြန်မဖြေတော့ပဲ သော်တာ့ ဘလောက်စ်ပေါ်က ကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်းစဖြုတ်နေသည်။ သော်တာလည်း ထိုင်ခုံနောက်မှီပေါ် မှီချလိုက်ရင် ရင်တထိတ်ထိတ် ခုန်နေမိသည်။ သူမ နို့တွေကို ဘယ်ယောကျာ်းမှ မမြင်ဖူးခဲ့။ ရည်းစားထားခဲ့ဖူးသော်လည်း နမ်းတာထက်ပိုပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှခွင့်မပြုခဲ့ပေ။

မိန်းမကောင်းတွေက လက်မထပ်ခင်အထိ ဒီလိုအပြုအမူတွေ လုပ်မှာမဟုတ်ဟု သူမခံယူခဲ့သည်။ သော်တာ့ ခံယူချက်ဘယ်လိုပင် ရှိစေကာမူ သူမခန္ဓာကိုယ်ကတော့ မိုးဟိန်းရဲ့ အကိုင်အတွယ်တွေ အောက်မှာထကြွနေပြီ ဖြစ်သည်။ ကြယ်သီးတွေ အကုန်ပြုတ်သွားတော့ မိုးဟိန်းသော်တာ့ ဘလောက်စ်ကို ဖွင့်ဟလိုက်ပြီး ဘရာချိတ်ဖြုတ်ဖို့ ရှေ့ဆက်တိုးလိုက်သည်။ 

သော်တာ အလိုက်သင့်လေး နေပေးလိုက်တော့ ဘရာလေး မိုးဟိန်းလက်ထဲ ပါသွားခဲ့သည်။ ညအခါလသာသာ အောက်မှာ သော်တာရဲ့ လုံးဝန်းနေတဲ့ နို့နှစ်လုံးပေါ် ထွက်လာလေသည်။ မိုးဟိန်းသုတေသနလုပ်သလိုပင် သော်တာ့ နို့တွေကို အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုချင်း သေချာကြည့်သည်။ 

သော်တာ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ပန်းရောင်သမ်းနေသည်။  မိုးဟိန်းမျက်နှာကြီး အရှေ့တိုးလိုက်ပြီး သော်တာ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို သေချာအနီးကပ်ကြည့်တော့ မိုးဟိန်းရဲ့ အသက်ရှူထုတ် လိုက်တဲ့ လေတွေက သော်တာ့ နို့အုံတွေကို ပွတ်တိုက်နေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ရုတ်တရက်ထောင်ထလာတော့ သော်တာတောင် သူ့ကိုယ်သူအံ့သြမိသည်။

“ လှလိုက်တာ သော်တာရယ်” 

ဆိုပြီး မိုးဟိန်းသော်တာ့နို့တွေကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

“ ကို ကြည့်ပဲကြည့်မှာလို့ပဲ ပြောထားတာနော်” 

သော်တာ မိုးဟိန်းကို လှမ်းဟန့်လိုက်သည်။

“ အသာလေးကိုင်တာပဲ ချစ်လေးရယ် ပွန်းပဲ့သွားတာမှ မဟုတ်တာ” 

မိုးဟိန်း သော်တာ့ကို အတွန့်လှမ်းတက်လိုက်သည်။ သော်တာလည်း ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ မိုးဟိန်းရဲ့ပူနွေးတဲ့ လက်တွေ သူ့နို့တွေပေါ်မှာ ပွတ်သပ်နေတာကို သူကိုယ်တိုင်ကကို လိုချင်နေတာလားလို့ပင်သော်တာ မဝေခွဲတတ်တော့။ အောက်ဘက်က သော်တာ့ အဖုတ်ကလည်း အရည်တွေပိုပိုပြီး ထွက်လာနေသည်။ မိုးဟိန်းနဲ့ တွေ့တိုင်း ဒီလိုခံစားချက်မျိုးဖြစ်တာ သော်တာ သတိထားမိသည် ။ ဒီတစ်ခေါက်ကတော့ အဆိုးဆုံးပင်။ အောက်ခံဘောင်းဘီထဲမှာ အတော်လေးစိုရွှဲနေပြီဖြစ်လေသည်။

၂၁ ရာစု သမီးပျိုမို့ လိင်ဆက်ဆံတယ် ဆိုတာကို သိပေမယ့် သော်တာ့မှာ လက်တွေ့ဆိုတာ မရှိသေးပေ။ လီးအစစ်ဆိုတာလည်း မမြင်ဖူးသေး ။ စိတ်ထဲမှာတော့ မိုးဟိန်းပေါင်ကြားထဲက ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီးကိုမြင်ချင်စိတ်တွေ သော်တာ့စိတ်ထဲမှ ာတဖွားဖွားပေါ်လာနေမိသည်။ ထိုအရာကြီးနဲ့ သူမရဲ့ အပျိုအဖုတ်လေးထဲ အထိုးထည့်ခံလိုက်ရရင် ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတဲ့ အတွေးက မီးပုံပေါ်ဆီလောင်းသလိုပဲ ရာဂစိတ်တွေ ပိုထလာစေခဲ့သည်။

မိုးဟိန်း သော်တာရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို စပြီးငုံစုပ်လိုက်သည်။  ပူနွေးစိုစွတ်တဲ့ လျှာကြီးကလည်း နို့သီးခေါင်းလေးကို မညှာမတာ လှိမ့်ကစားနေသည်။ ထို့နောက်တော့ မိုးဟိန်း သော်တာ့ နို့တွေကို တစ်ဖက်ပြီးတစ်ဖက်စိတ်တိုင်းကျ ပြောင်းစို့တော့သည်။ သော်တာ့စိတ်ထဲမှာလည်း အတော်လေးထန်လာနေပြီဖြစ်သည်။ 

အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကလည်း ရွှဲရွှဲစိုနေပြီ ဖြစ်သည်။ ခံချင်စိတ်ကလည်း ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဖြစ်လာသည်။ သို့သော် သူမခံယူချက်ကို ထိန်းတဲ့ အနေနဲ့ မိုးဟိန်းကို နို့စို့နေတာရပ်ဖို့ မောဟိုက်သံလေးနဲ့ ပြောလိုက်သည်။

“ ကို တော်ပြီနော် ဒီလောက်ဆို”

မိုးဟိန်းရဲ့ အဖြေကတော့ ကော့ထောင်နေတဲ့ သော်တာ့ ဘယ်ဘက် နို့သီးခေါင်းလေးကို ဆွဲစို့လိုက်တာပါပဲ။ မိုးဟိန်းရဲ့ လျှာတွေကလည်း သော်တာ့ နို့သီးခေါင်းတစ်ဝိုက်ကို ထိုးကော်လိုက်စို့လိုက်လုပ်နေတော့ သော်တာ့ နို့သီးခေါင်းလေး ပိုပိုပြီးထောင်လာရသည်။ သော်တာလည်း မိုးဟိန်းရဲ့ နို့အစို့ကြမ်းချက်ကြောင့် ခါးလေးပင် ကော့သွားခဲ့လေသည်။

“ ကို တော်ပါပြီဆိုနေမှပဲ” 

သော်တာ့ အသံတွေထဲမှ ာအားမပါတော့။ မိုးဟိန်းကတော့ သော်တာ့ အသံကြားလေနို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်မြန်မြန် စို့လေ ဖြစ်နေသည်။ သော်တာ့စိတ်တွေ ဆူဝေနေပြီဆိုတာကိုလည်း သူသိထားပြီးသားဖြစ်သည်။ ပေါင်ကြားထဲက ဖွားဖက်တော်ကလည်း သူ့အတွင်းခံကို တွန်းထိုးပြီး မျက်ရည်ခံ ထိုးနေပြီဖြစ်သည်။ 

သော်တာ့ အပျိုစင်အဖုတ်လေးထဲ သူ့လီးကြီး ထိုးထည့်ဖို့အရေး စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့ရတာ လချီနေပြီ ဒီညတော့သေချာပေါက် သူ့စိတ်ကူးတွေကို အကောင်အထည်ဖော်ခွင့် ရဖို့ တွေးတောနေမိသည်။ သော်တာ့ စိတ်ထဲမှာလည်း ခံချင်စိတ်တွေ တဖြည်းဖြည်းပေါ်လာနေပြီ ဖြစ်သည် ။ သို့သော် ထိုစိတ်ကို မိုးဟိန်းသိလို့ မဖြစ်ဘူး ဆိုတာ သိလို့ သော်တာ သူမစိတ်ကို သူမမနည်းထိန်းချုပ်နေရသည်။ 

ထိုအချင်းအရာကို မိုးဟိန်းကလည်း သတိထားမိသည် ။ သူသော်တာ့ နို့တွေကို ဆွဲစို့လိုက်ရင် တုန်တက်လာတဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ညည်းသံတွေနဲ့ မြန်ဆန်တဲ့ အသက်ရှူသံတွေက သော်တာထန်နေပြီ ဆိုတာကိုအချက်ပြနေသလို ဖြစ်နေသည်။ မိုးဟိန် းသော်တာရဲ့ နောက်ထပ်နို့တစ်ဖက်ကို ပြောင်းစို့ဖို့ပြင်လိုက်တော့ သော်တာ့ဆီမှ စကားသံလေး သဲ့သဲ့ထွက်လာသည်။

“ ကို ကျေးဇူး ပြုပြီ..း” 

သော်တာ့ စကားမဆုံးလိုက်ပါ။

မိုးဟိန်း သော်တာ ဘာပြောမယ်ဆိုတာကို သိထားသည့် အတိုင်းပဲ သော်တာ့စကားကို အဆက်မခံပဲ သော်တာ့ ညာဖက်နို့သီးခေါင်းလေးကို ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစို့ပေးလိုက်သည်။ ချစ်သူချောချောလေးကို လိုးရဖို့ စောင့်လာခဲ့ရတာ မိုးဟိန်းအတွက် အတော်ကြာနေပြီ ဖြစ်သည်။ သော်တာ့ကို အတင်းအကြပ် မလုပ်ချင်သော်လည်း သူမမိမိဘက် ပါလာသည်အထိ အစွမ်းကုန်လုပ်မည်ဟု မိုးဟိန်းစိတ်ကို ပိုင်းဖြတ်ထားလိုက်သည်။ သော်တာ့ နို့တွေကိုလည်း မိုးဟိန်းတပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အသံတွေမြည်အောင် စို့သည်။

“ ကို တော်တော့ အရမ်းကို လွန်နေပြီကွာ ရပ်တော့”

“ ဘာလို့လဲ သော်တာရဲ့ ဒီထက်ပိုကောင်းလာမှာစိုးလို့လား ဒီလောက်ထိတောင် နူးနပ်လာပြီးပြီပဲ သော်တာ့အောက်မှာလည်း အရည်တွေ ရွှဲနေလောက်ပါပြီ”

မိုးဟိန်းရဲ့ ဒေါသသံပါတဲ့ စကားကြောင့် သော်တာ စကားမဆက်နိုင်တော့။ မိုးဟိန်း ဒါကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး သော်တာ သတိမထားမိခင် စကတ်လေးအောက်ကနေ သော်တာ့ ပေါင်ကြားထဲကို စမ်းလိုက်တော့ အတွင်းခံတခုလုံး စိုရွှဲနေတာကို စမ်းမိလိုက်သည်။ မိုးဟိန်း သော်တာ့အဖုတ်ကို အတွင်းခံပေါ်ကနေ ရသလောက် လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထိုးဆွပေးနေလိုက်သည် ။ သော်တာ့ဆီမှလည်း ညည်းသံတွေက ပိုပြီးထွက်လာသည်။ 

မိုးဟိန်း သော်တာ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အသာလေးဆွဲကားတော့ သော်တာက အလိုက်သတိလေး ကားပေးသည်။ ထိုတော့မှ မိုးဟိန်း သော်တော့ အတွင်းခံ အနားစကို ဘေးဖက်ကို တွန်းပြီး သော်တာ့အဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းကြီး စပွတ်ပေးတော့သည်။ ပွတ်ပေးရင်းနဲ့ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ သော်တာ့အဖုတ်ထဲကိုလက်ခလယ်အသာလေ းထိုးသွင်းပေးလိုက်သည်။ 

သော်တာ့ စိတ်ထဲမှာ လေထဲမြှောက်သွားသလို ခံစားလိုက်မိသည်။ သူမ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ ဆက်မတွေးတတ်တော့။ အခုအချိန် မိုးဟိန်းကို ရပ်ခိုင်းလိုက်ရင်လည်း မိုးဟိန်းနဲ့ သူမ ပြတ်သွားနိုင်သည်။ အမှန်တော့ ဒီခံစားချက်ကို သော်တာအတော်လေး နှစ်သက်နေမိပြီ ဖြစ်သည်။ မိုးဟိန်းရဲ့ လက်ခလယ်က သော်တာ့အဖုတ်ထဲမှာ အဝင်အထွက်ပိုပြီး မြန်လာသည် ။ သော်တာလည်း အဖုတ်ထဲကနေ တချက်တချက်ညစ်ပေးမိတာမျိုးတောင် ဖြစ်လာသည်။

“ ကောင်းတယ် မဟုတ်လားချစ်လေး၊ ချစ်လေး ကောင်းနေတယ်ဆိုတာကို သိတယ်”

“ သော်တာလည်း သွေးနဲ့သားနဲ့လူပဲ ကိုရယ် ကောင်းတာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် လက်မထပ်ခင်အထိတော့ သော်တာ အဆုံးထိ မသွားချင်ဘူး”

“ ဘယ်သူက အဆုံးထိသွားမယ်လို့ ပြောနေလို့လဲ ချစ်လေးရဲ့ စိတ်အေးအေးထားပြီး ကို လုပ်ပေးတာကိုသာဇိမ်ခံနေ”

သူမရဲ့ အပျိုစင်ပန်းကို မထိသေးဘူးဆိုတာ သိလိုက်ရလို့ သော်တာ့စိတ်တွေ တော်တော်လေး ပေါ့သွားခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာလည်း မိုးဟိန်းရဲ့ အပြုအစုတွေကို ကောင်းကောင်းကြီး ဇိမ်ယူရဦးမည်မဟုတ်လား။ မိုးဟိန်း သော်တာ့ရဲ့ အတွင်းခံမျှော့ကြိုးလေးကို အောက်ဘက်ကို ဆွဲချွတ်တော့ သော်တာသူမဖင်လေးကို အသာလေးပင် ကြွပေးလိုက်သေးသည်။

“ လိမ္မာတယ် ချစ်လေးငြိမ်ငြိမ်နေ ကိုချစ်လေးကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား”

မိုးဟိန်း သူ့လက်ထဲပါလာတဲ့ သော်တာရဲ့ အတွင်းခံကို ကားထိုင်ခုံအောက်ပစ်ချလိုက်ပြီး သော်တာ့ စကတ်လေးကို သူမခါးပေါ်ထိလှန်တင်လိုက်သည်။ လရောင်အောက်မှာ အမွေးတွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်သေချာညှပ်ထားတဲ့ သော်တာ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး အရည်တရွှဲရွှဲ ပြူထွက်လာခဲ့သည်။ 

မိုးဟိန်းက သော်တာ့ အမွေးတွေကို ခဏလောက်ထိုးဖွ ကစားပြီးတော့ သော်တာ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကိုအသာလေး ဆွဲဖြဲလိုက်သည်။ သော်တာ့အစိလေးက အထဲကနေ ခေါင်းပြူထွက်ပြီး ကြည့်နေတော့ မိုးဟိန်းသူ့ရဲ့ လက်ညိုးနဲ့ သော်တာ့ အစိပေါ်မှာလက်ဗွေတစ်ချက် အရင်နှိပ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ မိုးဟိန်း သူ့ရဲ့ လက်ချောင်းတွေနဲ့ သော်တာ့အဖုတ်တစ်ခုလုံး နေရာမလပ် စတင်ပွတ်သပ်တော့သည်။

“ အာ့” 

သော်တာ့ ညည်းသံထွက်လာသည်။

“ ကိုပြောသားပဲ ချစ်လေးကို ကောင်းတယ် မဟုတ်လား”

“ ဟုတ်ကို အရမ်းကောင်းတယ် မရပ်နဲ့တော့ သော်တာ အရမ်းကောင်းနေပြီ”

သော်တာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် မာစတာဘိတ် လုပ်ဖူးပေမယ့် မိုးဟိန်းလုပ်ပေးသလို မကောင်းဖူးသောကြောင့် အငမ်းမရပင် တောင်းဆိုနေမိသည်။ မိုးဟိန်းလည်း သော်တာပြောသည့် အတိုင်း မရပ်ပဲသော်တာ့ အဖုတ်ထဲကို လက်တစ်ဖက်က ထိုးဆွပေးနေပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က လက်ညိုးနဲ့လက်မကိုသုံးပြီး သော်တာ့အစိလေးကို ပွတ်ချေပေးတော့ သော်တာ့ ဖင်တွေထိုင်ခုံပေါ်ကနေ တဖြည်းဖြည်းကြွတက်လာသည်။ 

မိုးဟိန်းလည်း သော်တာပြီးတော့မည်ဆိုတာကို သိလို့ ဆက်တိုက်အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးလိုက် အစိကိုချေပေးလိုက်လုပ်ပေးလိုက်ရာ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သော်တာ့ အဖုတ်ထဲကနေ ရေပန်းအသေးစားလေးက အရည်နွေးနွေးလေးတွေ ပန်းထုတ်ပေးလာပါတော့သည်။ 

သော်တာ ပြီးသွားတော့ ထိုင်ခုံနောက်မှီပေါ်မျာမှီရင်းနဲ့ အသက်ကို မှန်မှန်ရှူနေသည်။ မိုးဟိန်းအရှေ့မှာ သော်တာ တစ်ယောက် ရင်အစုံနှိမ့်ချီမြင့်ချီနဲ့ အသက်ရှူနေလေသည်။ ညရဲ့ အလင်းရောင်အောက်မှာ သော်တာ့ရဲ့ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုက မိုးဟိန်းရဲ့ တံတွေးတွေနဲ့ရွှဲနေသလို အောက်က အဖုတ်မှာလည်း သူမရဲ့အရည်တွေနဲ့ရွှဲနှစ်နေလေသည်။

“ ကဲ ဘယ်လိုလဲ ချစ်လေး အရမ်းကောင်းတယ် မဟုတ်လား”

“ အင်း ကောင်းတယ်”

“ နောက်ထပ်လိုချင်သေးလား”

“ အင်း လိုချင်သေးတယ်”

မိုးဟိန်းအမေးကို ပြန်ဖြေပြီးမှ သော်တာ အနည်းငယ်ပြန်ရှက်သွားခဲ့သည်။

မိုးဟိန်းကတော့ သတိမထားမိ။ အကြောင်းကတော့ သော်တာရဲ့ လိုချင်သေးတယ်ဆိုတဲ့ အသံကြားကတည်းကရင်း သူ့မျက်နှာကြီးကို သော်တာ့အဖုတ်ဝမှ ာကပ်လိုက်လို့ပဲ ဖြစ်သည်။ မိုးဟိန်းလျှာကြီး သော်တာ့အဖုတ်နဲ့ ကပ်မိတော့ သော်တာ အာ့ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး မျက်နှာလေး မော့သွားသည် ။ လက်တွေကလည်း မိုးဟိန်းရဲ့ခေါင်းကို ဆွဲကိုင်ပြီးသား ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ 

မိုးဟိန်း သော်တာ့ အစိလေးကို စုပ်လိုက်တော့ အစိလေးကပိုပိုပြီး မာလာသည် ။ မိုးဟိန်း လက်ချောင်းတွေကိုလည်း အနားမပေး။ သော်တာ့အဖုတ်လေးထဲ ထိုးဆွပေးသည်။ သော်တာအရှိန်တွေ တဖြည်းဖြည်းပြန်တက်လာသည်။ ညည်းသံတွေကလည်း စီညံလာသည်။

“ အင်း..ကို သွက်သွက်လေး ထိုးစမ်းပါ ..သော်တာ့အဖုတ်ထဲကို ကို့..လက်ခလယ်နဲ့..ကောင်းကောင်းထိုးပေးစမ်းပါ.. သော်တာ့..အစိလေးကိုလည်း ကောင်းကောင်းစုပ်ပေး”

“ အရမ်းထိုးလို့ မရဘူး ချစ်လေးရဲ့ အပျိုမှေးကိုထိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”

ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေပြီဖြစ်တဲ့ သော်တာ အဲဒါတွေ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ မိုးဟိန်းရဲ့ လက်ချောင်းတွေသူမအဖုတ်ထဲ ပိုဝင်လာဖို့ကိုသာ ဆန္ဒဖြစ်နေမိသည်။

“ ထိုးကွာကို ကိစ္စမရှိဘူး ဒီမှ ာသော်တာ ထပ်ပြီးတော့မယ် ကောင်းကောင်းလေး ထိုးပေး”

ခွင့်ပြုချက်ရတော့ မိုးဟိန်းလည်း သော်တာ့အဖုတ်ထဲကို လက်ခလယ်နဲ့ အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်ထိုးပေးပါတော့သည်။ သို့သော် အပျိုမှေးနဲ့ လက်ခလယ်ထိမိတိုင်း သူ့လက်ကို သူထိန်းပြီး သော်တာ့ကိုကောင်းကောင်း ထိုးပေးသည်။ မိုးဟိန်းလည်း သော်တာ့အပျိုမှေးကို သူ့လက်နဲ့မဖောက်မိစေချင်။ ဖောက်ချင်းဖောက် သူ့လီးနဲ့ ထိုးဖောက်ချင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

“ အား ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး သော်တာပြီးပြီ သော်တာပြီးပြီ” 

သော်တာ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်ကော့ပျံပြီးတော့ ပြီးသွားခဲ့သည်။ အခွင့်ကောင်းကို စောင့်နေတဲ့ မိုးဟိန်းလည်း သူ့ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ပြီးတော့ အတွင်းခံထဲကနေ မိုးတိုးမတ်တပ်ထွက်လာတဲ့ လီးနဲ့ သော်တာ့အဖုတ်မှာတေ့ဖို့ ပြင်လိုက်သည်။

“ ကို လက်မထပ်ခင်တော့ မလုပ်နဲ့ဦးကွာ” 

ဆိုပြီး သော်တာ မိုးဟိန်းကို တွန်းထုန်လိုက်သည်။ မိုးဟိန်းလည်းစိတ်တိုသွားပြီးတော့ သော်တာ့ လက်နှစ်ဖက်ကိုချုပ်ပြီးတော့ သူ့လီးကို သော်တာ့ပါးစပ်ဝမှာတေ့ကာ

“ ကောင်မ ပေးမလိုးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား၊ အဲလိုဆိုရင် စုပ်စမ်း”

မိုးဟိန်း လီးကြီးသော်တာ့ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတော့ သော်တာ မျက်လုံးပြူးသွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် သော်တာစဉ်းစားမိတာ မိုးဟိန်းကြမ်းပုံမျိုးနဲ့ဆိုရင် သူမအတင်း မုဒိမ်းအကျင့်ခံရနိုင်သောကြောင့် မိုးဟိန်းပြီးအောင်သာ စုပ်ပေးလိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ 

မိုးဟိန်း လီးကြီး သော်တာ့ ပါးစပ်ထဲ အဝင်အထွက်လုပ်လာတော့ သော်တာ့ ပါးစပ်နဲ့အပြည့်အသိပ်ပင် ။ သော်တာလည်း မိုးဟိန်းကျေနပ်အောင် သေချာစုပ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုတော့မှ မိုးဟိန်းစိတ်တွေပြောင်းသွားပြီး ချုပ်ထားတဲ့ သော်တာ့လက်နှစ်ဖက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။

“ ကောင်းတယ် ချစ်လေး သေချာလေး စုပ်ပေး” 

ဆိုပြီ းအံကျိတ်သံနဲ့ သော်တာ့ကို လှမ်းပြောသည်။

သော်တာမှာ လီးစုပ်ဖို့နေနေသာသာ လီးအစစ်တောင် ခုဏကမှ မြင်ဖူးတာဖြစ်ပေမယ့်လည်း မိုးဟိန်းလီးကြီးကို စုပ်နေရင်းနဲ့ လီးစုပ်ရတာကို တဖြည်းဖြည်း သဘောကျလာသည်။ မိုးဟိန်းလီးက ပေးတဲ့ ငံတံတံအရသာကို ကြိုက်စပြုလာသည်။ 

မိုးဟိန်းလီးကြီး သူမပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတိုင်း လီးတံကြီးကို ရွှဲရွှဲစိုသွားအောင်ပင် အားရပါးရ စုပ်ပေးလာသည်။ သော်တာ့ အဖို့ လီးစုပ်ပေးရတာက စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ပိုပိုကောင်းလာနေသည်။ လီးစုပ်ရင်းနဲ့ ညည်းသံလေးများပါ ထွက်လာသည်။

“ လီးစုပ်ရတဲ့ အရသာကို ကြိုက်သွားပြီမဟုတ်လား ကောင်မ၊ စုပ်စမ်း ကောင်းကောင်းစုပ်၊ ခဏနေကျရင် နင့်ပါးစပ်အပြည့် အရည်တွေ ဖြည့်ပေးမယ်”

မိုးဟိန်းရဲ့ ခက်ထန်ထန်စကားတွေက သူမကို စိတ်မဆိုးစေသည့် အပြင် သူမစိတ်ကိုပိုပြီ းနှိုးဆွသလိုဖြစ်သွားသည်ကို သော်တာ သတိထားမိလိုက်သည် ။ မိုးဟိန်းရဲ့ လီးကြီးကိုလည်း အားထည့်ပြီး အားရပါးရပင်စုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ 

လက်တစ်ဖက်က မိုးဟိန်း လီးအောက်ခြေဖက်ကို ကိုင်လိုက်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဂွေးဥတွေကို ဖမ်းကိုင်ပြီး ကစားပေးလိုက်သည်။ မိုးဟိန်းလီးကြီးက သော်တာ့ပါးစပ်ထဲမှာ ပိုပိုကြီးလာနေသည် ။သော်တာလည်း မိုးဟိန်းရဲ့ လီးထိပ်ကအပေါက်ကလေးကို လျှာနဲ့ထိုးပေးလိုက်၊ လီးထစ်ကြီးကိုရစ်ပြီးကစားပေးလိုက် မေးသိုင်းကြိုးကို ထိုးပေးလိုက်နဲ့ သူမတတ်သလောက် စုပ်ပေးသည်။

လီးစုပ်ပေးရင်းနဲ့ သူမရဲ့ အဖုတ်ထဲမှ ာအရည်တွေ စိုရွှဲနေတာကို သော်တာ သတိထားမိလိုက်သည်။ လီးစုပ်ပေးရင်းနဲ့ ဒီမျှလောက် အရည်ထွက်လိမ့်မည်ဟု သူမ တစ်ခါမှထင်မထားမိ၊ သော်တာ့စိတ်တွေ ကြွသထက်ကြွလာပြီး မိုးဟိန်းလီးကြီးကို အားရပါးရပင် စုပ်လေသည်။ 

သော်တာ လည်ချောင်းအားကို သုံးပြီး မိုးဟိန်းလီးကြီး သူမလည်ချောင်းထဲအထိ ဝင်ဝင်လာအောင်ကို စုပ်နေသည်။ မိုးဟိန်းလည်း ပြီးချင်လာသောကြောင့် သော်တာ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး သော်တာ့ပါးစပ်ကို ဆောင့်လိုးလေသည်။ တခါတခါဆောင့်လိုက်တိုင်း မိုးဟိန်းရဲ့ ဂွေးဥတွေက သော်တာ့မေးစေ့ကိုပင်ပွတ်ပွတ် တိုက်သွားခဲ့သည်။ သော်တာလည်း သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို တင်းတင်းစေ့ထားပေးပြီး မိုးဟိန်းလီးကြီးဝင်လာတိုင်း အားနဲ့ စုပ်ပေးတော့ မိုးဟိန်းပြီးသွားရသည်။

“ ချစ်လေး ကိုပြီးပြီ ကို့လရည်တွေကို မျိုချ မျိုချ” 

ဆိုပြီး မိုးဟိန်းသူ့လရည်တွေကို သော်တာ့ပါးစပ်ထဲ တဖျောဖျောပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။

သော်တာ့ ပါးစပ်ထဲမှာ မိုးဟိန်းရဲ့ လီးကြီးကောလရည်တွေကောပြည့်နေတော့ သူမပါးလေး ဖောင်းတက်သွားခဲ့ရသည်။ သော်တာလည် းမိုးဟိန်းရဲ့လရည်တွေကို မွတ်သိပ်စွာနဲ့ မျိုချပေးနေတဲ့ကြားက မိုးဟိန်းရဲ့ လရည်တွေက များလွန်းလို့ သူမနှုတ်ခမ်းထောင့်ကနေ တချို့စီးကျသွားခဲ့သည်။ သော်တာ သူ့ရဲ့လရည်တွေအကုန်လုံးကိုမျိုချပြီးသွားတော့ မိုးဟိန်းသူ့လီးကြီးကို သော်တာ့ပါးစပ်ထဲကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ချစ်လေး မေးစေ့ပေါ်မှာ အရည် နည်းနည်းကျန်သေးတယ်”

မိုးဟိန်းစကားကြောင့် သော်တာ သူမမေးစေ့ပေါ်ကလရည်တွေကို လက်ညိုးနဲ့သပ်လိုက်ပြီး ညုတုတုပုံစံလေးနဲ့ပါးစပ်ထဲ ပြန်သွင်းပြလိုက်သည်။

အပြန်လမ်းကျတော့ သူတို့နှစ်ယောက် စကားသိပ်မပြောဖြစ်ကြ။ မိုးဟိန်းကလည်း သူသော်တာ့ကို လီးအတင်းစုပ်ခိုင်းမိလို့ သော်တာ သူ့ကိုစိတ်ခုသွားမလား စိုးရိမ်နေသည်။ သော်တာကလည်း မိုးဟိန်းတို့ရဲ့ဆက်ဆံရေးကို တွေးတောနေလေသည်။ ထို့နောက်တော့ သော်တာဒီကိစ္စကို သူ့မောင်လေး သူရိန်နဲ့ တွေ့ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းမှပဲ ပြန်စဉ်းစားတော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။ မနက်ဖြန်ဆိုရင် သူမမောင်လေးရှိရာဆီသို့ သွားပြီး ပြန်ဆုံကြရမည်မှာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာ မဟုတ်ပါလား။

ကားပေါ်ကဆင်းတာနဲ့ သော်တာ သူရိန့်ကို ချက်ချင်းမှတ်မိလိုက်သည်။ အရပ်မြင့်မြင့် ရယ်အုပ်ကျယ်ကျယ် နဲ့ သူရိန့်မျက်လုံးတွေက သူမမျက်လုံးတွေနဲ့ အတော့်ကိုတူသည်ဟု သော်တာ မြင်မိသည်။ နှစ်ယောက်သား တွေ့လိုက်တော့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တင်းတင်းပွေ့ဖက်လိုက်ကြသည်။

“ သူရိန် မောင်လေး သူရိန်မဟုတ်လားဟင်” 

မေးရင်းနဲ့ သော်တာ့မျက်ဝန်းထဲမှ မျက်ရည်စများစီးကျလာသည်။

“ ဟုတ်တယ် မမ သော်တာ ကျွန်တော်သူရိန်ပါ၊ ကြည့်ဦး မမကိုမြင်နေရတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မှန်ထဲမှာမြင်နေရတာကျနေတာပဲ” 

သူရိန် သူ့အစ်မကို ဝမ်းပမ်းတသာနဲ့ ပြန်ပြောသည်။ ရုပ်ချင်းဆင်ပေမယ့် ယောကျာ်းလေးနဲ့ မိန်းကလေးဖြစ်နေတော့ သူရိန့်အရပ်က သော်တာထက်ပိုမြင့်သည်။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းတင်းဖက်ထားကြလို့ သော်တာ့ကိုယ်လုံးလေး သူရိန့်ရဲ့ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးထဲမှ ာနှစ်မြုပ်နေလေသည်။ 

သော်တာ့ စိတ်ထဲမှာလည်း သူမရဲ့မိသားစု သွေးရင်းသားရင်းကို ပြန်တွေ့ရသဖြင့် ကြည်နူးနေမိသည် ။ သူမမောင်လေးကို ဖက်ထားတာပင် မလွှတ်ပေးချင်တော့။ နောက်မှ သူမလာ့ဂ်ဂေ့ချ်ကိုရွေးုယူပြီး သူရိန့်ကားရပ်ထားတဲ့ နေရာဆီသို့ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။

လမ်းမှာ ကားမောင်းရင်းနဲ့ သူရိန်က သော်တာ့ကို သူ့အကြောင်းပြောပြသည်။ သူ့မွေးစားမိဘတွေကချမ်းသာသူများဖြစ်ကြောင်း လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်လောက်က ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြင့် ဆုံးပါးသွားကြောင်း သားထောက်သမီးခံဆိုလို့ သူတစ်ယောက်တည်းရှိသဖြင့် အမွေအားလုံးကို သူရလိုက်ကြောင်း သူ့အစ်မကိုပြောပြလေသည်။

သော်တာလည်း သူ့မောင်လေး ကောင်းစားသည်ကို ကြားရသဖြင့် ဝမ်းသာမိသည်။ ထို့နောက် သူရိန်ကသူမကို အံ့သြစေမယ့်အကြောင်းတစ် ခုထပ်ပြောပြသည် ။ သူတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် အိမ်မှာပျင်းစရာမလိုကြောင်း သူ့အိမ်မှ ာသူ့ချစ်သူဆည်းဆာနှင့်အတူ နေကြောင်းပြောပြသည်။ သူရိန့်အသံကြားတော့ သော်တာ မောင်လေးကို သဝန်တိုမိသည်။ သူမမောင်လေးချောချောလေးကို တခြားဘယ်မိန်းကလေးလက်ထဲမှာ ပါမသွားစေချင်သည့်စိတ်ကလေး ပေါ်လာခဲ့သည်။

သူရိန့် အိမ်ကို ရောက်တော့ သော်တာအံ့သြမိသည် ။ ခြံဝင်းကျယ်ကြီးနဲ့ နှစ်ထပ်တိုက်အိမ်ကြီးက ဟီးနေသည်။ အိမ်ဘေးနားမှာကလည်း ကြည်လဲ့နေတဲ့ ရေကူးကန်တစ်ကန် ဆင်ဝင်အောက်မှာ ရပ်ထားတဲ့နောက်ထပ်ကားတစ်စီး။ ထိုအရာတွေကိုတွေ့မိတော့ သူရိန့်ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကို သော်တာမှင်တက်နေမိသည်။ သော်တာ သူရိန့်အိမ်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်နေတုန်း အိမ်ပေါက်ဝကနေ အတော်လေးလှတဲ့မိန်းကလေး တစ်ယောက်ထွက်လာခဲ့သည်။

သော်တာကလည်း မိန်းမချောတစ်ယောက်ပင် ဖြစ်လင့်ကစား ထိုမိန်းကလေးက သော်တာငေးကြည့်ရလောက်အောင်ကို လှလွန်းနေသည်။ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ်အသွယ်သွယ်နဲ့ မျက်နှာကလည်းပြုံးချိုနေသည် ။ သူမဆံပင်တွေကိုလည်း ရွှေအိုရောင် ဆိုးဆေးကို ခပ်ရေးရေးချယ်မုန်းထားသေးသည်။  သူရိန်ပြောပြထားတဲ့ဆည်းဆာဆိုသည်မှာ သူမပင်ဖြစ်ရမည်ဆိုတာ သော်တာ သိလိုက်သည်။

“ wow ယူတို့နှစ်ယောက်က တစ်ကယ့်ချွတ်စွပ်ပဲ တစ်ပုံစံထဲပဲ၊ အမွှာမှ အမွှာစစ်စစ်တွေ” 

ဆည်းဆာ လောကွတ်စကားစ ပြောလိုက်သည်။

“ ဆည်းဆာ အရင်ကဘယ်လို ထင်မိလို့တုန်း” 

လို့သူရိန်ကပြန်မေးတော့

“ တကယ် မထင်မိဘူး သူရိန်ရဲ့၊ သူရိန့်ဆီမှာ ဒီလောက်ထိ ရုပ်ချင်းဆင်တူတဲ့ အမွှာအစ်မရှိတယ် ဆိုတာကို”

“ ကဲ အခုထင်ယုံတင် မဟုတ်ဘူး မြင်ပါမြင်နေရပြီ မဟုတ်လား” 

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သူရိန်မိန်းကလေးနှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ပုခုံးတွေကို ဖက်လိုက်ရင်း 

“ မမ သော်တာက သူရိန်တို့နဲ့ ဒီမှာကြာကြာနေနော်၊ နေမှာမလား” 

သော်တာ့ကိုလှမ်းမေးလိုက်သည်။

“ နေဖြစ်မယ်ထင်တာပဲ မောင်လေး၊ မမတို့ မောင်နှမတစ်ယောက် ကွွဲနေတာကြာပြီဆိုတော့ နွေးနွေးထွေးထွေးလေး ပြန်ဖြစ်သွားအောင် လုပ်ဖို့လိုတယ်လေ” 

သော်တာ ငြင်ငြင်သာသာလေး ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

ညနေ ရောက်တော့ ဆည်းဆာနဲ့ အတူ သော်တာဟင်းအတူ ချက်ကြသည်၊ စကားပြောရင်း အလုပ်လုပ်ရင်းနဲ့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ခင်သွားခဲ့ကြသည်။ ညနေစာစားပြီးတော့ သုံးယောက်သား စကားတွေဖောင်ဖွဲ့ကြရင်း ညအိပ်ချိန်ရောက်တော့ စကားဝိုင်းကို သိမ်းလိုက်ကြသည်။ 

သူရိန်က ဆည်းဆာ ခါးလေးကို ဖက်ပြီး သူ့အခန်းဖက်ကို ဦးတည်သွားတော့ သော်တာ့ စိတ်ထဲမှာဆည်းဆာ ကို မနာလိုစိတ်လေး အနည်းငယ် ဝင်လာမိသည်။ သော်တာ့ အတွက် သူရိန်က သီးသန့်အခန်းပြင်ထားပေးသည် ။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ သော်တာလည်း ညအိပ်ဂါဝန်လေး လဲဝတ်လိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်တက်ဖို့လုပ်မှ သူမသွားမတိုက်ရသေးတာကို သတိရပြီးသွားတိုက်ဖို့ အပြင်ကို ပြန်ထွက်လာလိုက်သည်။

သော်တာ ရေချိုးခန်းကို သွားရင်း သူရိန့် အခန်းရှေ့ရောက်တော့ အခန်း တံခါးကြားထဲကနေ အလင်းရောင်တန်းလေးအခန်းပြင်ကို ဖြာကျနေလို့ သော်တာအခန်းထဲကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

သော်တာ ရေချိုးခန်းကို သွားရင်း သူရိန့်အခန်းရှေ့ရောက်တော့ အခန်းတံခါးကြားထဲကနေ အလင်းရောင်တန်းလေး အခန်းပြင်ကို ဖြာကျနေလို့ သော်တာ အခန်းထဲကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ အခန်းထဲမှာ သူရိန်က သူ့အဝတ်တွေကို ချွတ်နေတာဖြစ်သည် ။ သူရိန် ရှပ်အင်္ကျီ ကို ချွတ်လိုက်တော့ ခပ်ကျယ်ကျယ်ရင်အုပ်နဲ့ လိုက်ဖက်တဲ့ ကြွက်သား အမြောင်းတွေပါ သော်တာ့မျက်စိထဲမှာ ပေါ်လာလေသည်။ 

ဆက်မကြည့်သင့်ဘူးဆိုတာ သော်တာသိပေမယ့် တံခါးကြားထဲကနေ မျက်လုံးကို မခွါနိုင်ပဲ ဖြစ်နေမိသည်။ သူရိန် အင်္ကျီ ချွတ်ပြီးတော့ ဂျင်းဘောင်းဘီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ကာ ခြေထောက်အောက်ကို လျှောချလိုက်သည်။ တပြိုင်တည်းမှာပဲ သော်တာ သူရိန့် အတွင်းခံထဲက ဖုဖုဖောင်းဖောင်းကြီးကို လှမ်းမြင်လိုက်ရလို့ မျက်လုံးလေးများ ဝိုင်းစက်သွားခဲ့ရသည်။

“ ကဲ လုပ်ငန်း စကြစို့လား” 

လို့ သူရိန်က ပြောလိုက်တော့ သော်တာ့ မြင်ကွင်းထဲမှာ ပျောက်နေတဲ့ ဆည်းဆာပေါ်လာသည်။ ဆည်းဆာကလည်း သူမအဝတ်တွေကို အဆင်သင့် ချွတ်ထားပြီး ပန်းရောင်ဝမ်းဆက် ဘရာနဲ့ ပင်တီလေးသာ သူမကိုယ်ပေါ်မှာ ကျန်တော့သည်။ 

သော်တာ ဆည်းဆာရဲ့ ဘော်ဒီကို မနာလိုမိသည်။ ဆည်းဆာ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း သူမရဲ့ နို့တွေဖင်တွေက တုန်တုန်တက်သွားသည်။ ဆည်းဆာ သူရိန့်ဆီကိုပြုံးပြီး တစ်လမ်းချင်းလျှောက်လာနေရင်း သူရိန့်ဆီ ရောက်တော့ သူရိန့်နှုတ်ခမ်းကို အသာလေးနမ်းလိုက်သည်။ နောက်တော့ သူရိန်ရဲ့ အတွင်းခံမျှော့ကြိုးကိုကိုင်ပြီး အောက်မှာဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ မောင့် အစ်မက လန်းတယ်နော် ဆည်းဆာ” 

ရုတ်တရက် သူရိန်ကပြောတော့

“ အင်း ဟုတ်တယ် မသော်တာ အရမ်းလှတယ်၊ ဒါပေမယ့် အခုသူ့အကြောင်း မပြောနဲ့ဦး ဘယ်သူ့အကြောင်းမှလည်း မပြောနဲ့ဦး မောင်.. ဆည်းဆာတို့ လုပ်စရာရှိတာလေးပဲ ဆက်လုပ်ရအောင်” 

ဆည်းဆာ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သူရိန်ရဲ့ အတွင်းခံထဲမှာရှိတဲ့ မတောင်တတောင် ဖြစ်နေတဲ့ လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူရိန့်အတွင်းခံကို အောက်ကို ဆွဲချပေးလိုက်သည်။ အခန်းပြင်ကနေ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ သော်တာလည်း သူရိန်ရဲ့ ခုနစ်လက်မကျော်ရှည်တဲ့ လီးတံကြီးကို မြင်ပြီး တံတွေးကို ဂလုကနဲမျိုချမိလိုက်သည်။ ဆည်းဆာ သူရိန်ရဲ့အတွင်းခံကို အကုန်ချွတ်ပေးပြီးတော့ သူမရဲ့လျှာလေးနဲ့ သူရိန့်လီးထစ်ကြီးကို စယက်ပေးလိုက်တော့ သူရိန့်ဆီကနေ ‘အင်း’ ဆိုပြီး ငြီးသံတစ်ခု ထွက်လာလေသည်။

ချောင်းကြည့်နေတဲ့ သော်တာ့ မျက်နှာလေး နီမြန်းသွားပြီး သူမ တစ်ကိုယ်လုံး ပူနွေးလာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ မြင်ရတာ ရှက်လို့ဆိုတာထက် သူမသွေးသားတွေ ဆူဝေလာလို့ ပူလာတာက ပိုအလေးသာနေသည်။ အခန်းထဲမှာ ဆည်းဆာကတော့ သူရိန့် လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးကို လှည့်ပတ်ပြီးတော့ ယက်ပေးနေသည်။ 

သော်တာလည်း ဆည်းဆာ သူရိန့်လီးစုပ်ပေးနေတာကို ကြည့်ရင်း အဖုတ်ထဲမှာ စိုစိစိဖြစ်လာပြီး သူမရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလည်း ညအိပ်ဂါဝန်ပါးလေးကို ထောက်မိနေသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်။ သူမမောင်လေးသည် အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ အရမ်းဆက်ဆီကျလွန်းသည်ဟု သော်တာ တွေးမိနေမိသည်။

ဆည်းဆာ သူရိန်ရဲ့ လီးထိပ်ဖူးကြီးနေစပြီး လီးတံအောက်ခြေနားထိ ယက်လိုက် အောက်ဖက်ကနေ အပေါ်ကိုပြန်ပင့်ယက်ပေးလိုက်နဲ့ သူရိန့်ကို အပြတ်ပြုစုနေသည် ။ သူရိန့်လီးတံကြီးကလည်း ဆည်းဆာ လက်နဲ့တင်းတင်းဆုပ်ခံထားရတော့ လီးထစ်အောက်ဘက်မှာ သွေးကြောတွေ ဖုဖောင်းထနေလေသည်။ 

ဆည်းဆာ သူရိန့် လီးကို ယက်ရင်းနဲ့ လီးထစ်နားရောက်တော့ ကွမ်းသီးလုံးကြီးကို လျှာနဲ့လှည့်ပတ်ယက်ပေးလိုက်သည်။ ဆည်းဆာရဲ့ အပြုအစုတွေကြောင့်မို့ သူရိန့်လီးထစ်ကြီးကလည်း မှိုပွင့်ကြီးပမာ ကားတက်လာသည်။ လီးတံကြီးကလည်း ဆည်းဆာလက်ထဲမှာ တဖြည်းဖြည်းပြည့်သိပ်လာလေသည်။ 

ဆည်းဆာ သူ့ရဲ့ လီးထစ်ကြီးကိုပဲ အားရပါးရယက်နေတော့ သူရိန်က သူ့လီးတံကြီးကို ဆည်းဆာပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ပေးလိုက်သည်။ ဆည်းဆာကလည်း အလိုက်သတိပင် သူရိန့်လီးကြီးကို စုပ်ယူပေးလိုက်သည်။ အခန်းထဲက နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ရင်း သော်တာ့ အဖုတ်ထဲကနေ အရည်တွေ တရစပ်ထွက်နေတော့ သော်တာ့ ပေါင်ရင်းများပင် စေးကပ်ကပ်ဖြစ်လာလေသည်။

အခန်းထဲမှာ ဆည်းဆာရဲ့ ညည်းသံတွေ ကြားနေရသည်။ သူရိန်ကလည်း ဆည်းဆာ လီးစုပ် ပေးနေတာကိုဇိမ်ခံနေသည်။ ဆည်းဆာ လီးစုပ်တာ တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသည် ။ သူရိန့်လီးကြီးကိုသူမပါးစပ်ထဲဝင်သထက်ဝင်လာအောင် အားရပါးရပင်စုပ်ရာ တခါတခါ သူမရဲ့မေးစေ့က သူရိန့် လီးအောက်ခြေကို ကိုင်ထားတဲ့လက်ကလေးကိုပင် သွားသွားတိုက်မိတဲ့အထိပင် ဖြစ်သည်။ ဆည်းဆာရာ တပြွတ်ပြွတ်လီးစုပ်သံတွေက သော်တာရှိနေတဲ့ အခန်းပြင်ထိကို ကြားနေရသည်။

သော်တာ့ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေက တဖြည်းဖြည်းပိုပိုပြီးတော့ စိမ့်ထွက်လာနေရာ စမ်းချောင်းအသေးစားလေးတစ်ခု သူမပေါင်ကြားထဲ ရောက်နေသည်ဟုပင် သူမကိုယ် သူမထင်မိသည်။ သူမစိတ်တွေ ဘာလို့ ဒီလောက် ထနေသည်ဆိုတာလည်း သူမကိုယ်သူမ စဉ်းစားလို့မရ၊ တခြား အတွဲတစ်တွဲက သူမရှေ့မှာ ဒီလို လာလုပ်ပြနေလို့ဖြစ်တာများလား ဒါမှမဟုတ် ဒီထက်ပိုတဲ့ ခံစားချက်များ ရှိနေပြီလားဆိုတာ သူမကိုယ်သူမ မဝေခွဲတတ်တော့ပေ။ 

ကြည့်နေရင်းနဲ့ တခါတလေ သူမရဲ့ အမွှာမောင်လေး သူရိန်ရဲ့ လီးကြီးကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အသံတွေထွက်အောင် အားရပါးရစုပ်နေတာ ဆည်းဆာ မဟုတ်ပဲ သူမသာ ဖြစ်နေရင် ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုပြီး ဆည်းဆာနေရာမှာ ဝင်ပြီးခံစားနေမိလေသည်။

“ အား ကောင်းတယ် ဆည်းဆာ မောင့်လီးကို သွက်သွက်လေးစုပ်၊ မောင့်လီးစုပ်ရတဲ့ အရသာကို ကြိုက်တယ် မဟုတ်လား”

အခန်းထဲမှ သူရိန့် အသံထွက်လာသည်။ သူရိန်ပြောသည့် အတိုင်း ဆည်းဆာလည်း သူရိန်ရဲ့ လီးကြီးကို ပိုလို့ပိုလို့ စုပ်စုပ်ပေးနေသည်။ ဆည်းဆာ လီးစုပ်နေတာကို ကြည့်ရင်း သော်တာ သူမချစ်သူ မိုးဟိန်း သူမကို လီးအတင်းစုပ်ပေးခိုင်းတာကို မျက်စိထဲ မြင်ယောက်လာသည်။ မိုးဟိန်းလီးကြီး သူမပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်လိုက်တော့ သူမစိတ်ဆိုးမိသလို လန့်လည်း လန့်သွားမိသည်။ 

စုပ်ရင်းနဲ့ ကြာလာတော့လည်း အခုအခန်းထဲမှာ ဆည်းဆာ သူမရဲ့ မောင်သူရိန့်လီးကြီးကို စုပ်နေသလို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အသံတွေထွက်တဲ့အထိ သူမမိုးဟိန်းလီးကို အားရပါးရပင် စုပ်ပေးခဲ့သည်။ အခုလည်း သူမအဲဒီလို အဖြစ်မျိုးပြန်ကြုံချင်နေမိသည် သူရိန့်လီးကြီးကို အားရပါးရစုပ်နေသည့် ဆည်းဆာကိုလည်း ပိုပြီး မနာလိုလာလေသည်။

ဆည်းဆာ တံတွေးတွေ စိုရွှဲနေတဲ့သူရိန်ရဲ့လီးကြီးကို မြန်မြန်ကြမ်းကြမ်း စုပ်ပေးနေသည်။ တခါတလေ သူမပါးစပ်ထဲမှာ ရှိတဲ့ တံတွေးတွေနဲ့ သူရိန့်လီးက ထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည်တွေကို မျိုချနေရလို့ လည်ချောင်းလေးကလည်း တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေသည်။ သူရိန်လည်း ဆည်းဆာရဲ့ စုပ်ချက်တွေကြောင့် ဖီးလ်တွေ အရမ်းတက်လာသည် ။ နောက်ထပ်ကြာကြာ သူမတောင့်ခံနိုင်တော့မှန်း သူ့ကိုယ်သူ သိတော့ သူရိန် ဆည်းဆာရဲ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီးတော့ ဆည်းဆာပါးစပ်ကို လည်ချောင်းထဲ လီးဝင်သည်အထိ အားရပါးရဆောင့်လိုးတော့သည်။

ဆည်းဆာကလည်း သူရိန့်အလိုကျဆိုသလို လည်ချောင်းနဲ့ ပါးစပ် တစ်တန်းတည်းဖြစ်အောင် သူမခေါင်းကို မော့ထားပေးလိုက်သည်။ သူမရဲ့ အမွှာမောင် သူရိန်လီးကြီးကို ထိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း ဆည်းဆာရဲ့လည်ချောင်းမှာ ဖုဖောင်းလာတာကို သော်တာ မြင်နေရသည်။ ထိုမျှလောက်ကြီးသော သူရိန့်လီးကြီးကို မပျို့အောင် မသီးအောင် ဆည်းဆာဘယ်လိုများ စုပ်ပါလိမ့်ဆိုပြီးလည်း သော်တာ စဉ်းစားနေမိသည်။ 

သူရိန့်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ အညီ ဆည်းဆာလည်း ထန်နေမှာပဲ ဆိုတာကို သူမရဲ့ ဘရာအောက်ကနေ ထိုးထောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက သက်သေခံနေသည်။ သူရိန့်ရဲ့လီးကြီး သူမပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတိုင်း ဆည်းဆာ တဟင်းဟင်းနဲ့ညည်းရင်း စုပ်ပေးနေသည်။

“ ဆည်းဆာ မောင်ပြီးတော့မယ် ဆည်းဆာ ပါးစပ်ထဲ အပြည့် ကို့ လရည်တွေထုတ်ပေးမယ်၊ မျိုချပေး ဆည်းဆာ ကြိုက်တယ် မဟုတ်လား”

သူရိန် ဆည်းဆာကိုပြောတဲ့ အသံကြားတော့ သော်တာ စိတ်အရှိန်တွေပိုပြီး မြင့်တက်လာရသည် ။ အခန်းထဲက စုံတွဲကို နီးသထက်နီးနီး မြင်နိုင်အောင်လည်း တံခါးကြားမှာ အသေအချာကိုကပ်ပြီး ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ သူမချစ်သူ မိုးဟိန်းရဲ့ လရည်တွေကို သူမကို မျိုချခိုင်းတုန်းက သူမစိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားပြီး အဖုတ်ထဲကနေ စိကနဲ အရည်တွေ ညစ်ထုတ်မိတာကို သော်တာသတိရမိသည်။

အခုတော့ အဲဒီမျိုချခဲ့တာထက် အထဲမှာ သူမရဲ့ အမွှာမောင်လီးစုပ်ခံနေတာကို ကြည့်ရတာလောက် စိတ်လှုပ်ရှားစရာ မကောင်းတော့ဆိုတာ သော်တာ သိလိုက်သည် ။ သူမရဲ့ ညအိပ်ဝတ်ဂါဝန်ပါးလေးကလည်း အဖုတ်ထဲက စိမ့်ထွက်တဲ့ အရည်တွေနဲ့ ရွှဲရွှဲစိုနေပြီဖြစ်သည်။

သူရိန့်လီးကြီးက ဆည်းဆာရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ တဇတ်ဇတ်ဝင်ထွက်နေသည် ။ ဆည်းဆာကလည်း သူရိန်စိတ်တိုင်းကျလ လိုးသွင်းနိုင်အောင် ရမ္မက်ခိုးတွေ ဝေနေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ သူရိန့်မျက်နှာကိုပဲ တစိုက်မတ်မတ်သေချာကြည့်ရင်း သူမခေါင်းကို ပုံစံမျက် မော့ထားပေးသည်။ 

သူရိန်ရဲ့ မျက်နှာအမူအရာကို ကြည့်ရင်း ဆည်းဆာရဲ့ လက်က သူမရဲ့ ပင်တီထဲကို ဝင်သွားပြီး သူမ အဖုတ်ကို သူမပြန်ပွတ်ပေးနေလေသည်။ သော်တာ့စိတ်ထဲမှာ အခု ဆည်းဆာ လုပ်နေသလိုမျိုး လည်ချောင်းထဲအထိ လီးဝင်အောင် အလိုးခံနေရင်းနဲ့ ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ်ပြန်ပွတ်ဖို့ စိတ်ပင်မကူးခဲ့မိဖူးပေ။ 

အရင်က ဆိုရင်တော့ ဒါမျိုးမြင်ရင် သော်တာ လန့်သွားလောက်ပေမယ့် အခုတော့ သူမ၏ အမွှာမောင်လေးပါဝင်နေတဲ့ လိုက်ဖ်ရှိုးပွဲလေးက သူမရဲ့ ရမ္မက်မီးတွေထဲကို ဆီလောင်းပေးနေသယောင်ပင် ဖြစ်နေသည်။

“ ဆည်းဆာ ရယ်ဒီလုပ်ထားနော် ကို့လရည်တွေ ထွက်လာပြီ” 

ဆိုပြီး သူရိန် သူ့ရဲ့သုတ်ရည်တွေကို ဆည်းဆာပါးစပ်ထဲကို အားရပါးရပင် ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။ သူရိန်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ ဆည်းဆာပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတော့ ဆည်းဆာပါးစပ်လေးနဲ့တောင် မဆံ့ချင်။ သူမရဲ့ ပါးမို့မို့လေးပင် ဖောင်းတက်သွားရလောက်အောင်ပင် သူရိန့်သုတ်ရည်တွေကျများပြားလွန်းနေသည်။ ဆည်းဆာလည်း သူရိန့်လရည်တွေကို တဟင်းဟင်းနဲ့ မျိုချရင်း သူမရဲ့ အဖုတ်ကို ခပ်မြန်မြန်ကြမ်းကြမ်းဆက်တိုက်ပွတ်ပြီးတော့ သူမခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တောင့်သွားပြီး ပြီးဆုံးချင်းသို့ ရောက်သွားလေသည်။

ဆည်းဆာ သူရိန်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေကို မျိုချရင်း ခဏလေးတင်ကမှ အဖုတ်ပွတ်ရင်း ပြီးသွားတဲ့ အရသာလေးကို မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း ခံစားနေပုံက သော်တာ့အတွက် မနာလိုစရာ အတော်လေးပင် ကောင်းနေပေသည်။ သူရိန် သူ့ရဲ့သုတ်ရည်တွေ အကုန်လုံး ဆည်းဆာပါးစပ်ထဲကို တစ်စက်မကျန် ညစ်ထုတ်နေတာကို ကြည့်ရင်း သော်တာ့စိတ်တွေ ပေါက်ကွဲလုမတတ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။ 

အခု သော်တာ အတွက် အလိုချင်ဆုံးဆု တစ်ခုတောင်းပါ ဆိုရင် သူမတောင်းမယ့်ဆိုဟာ သူမကို လိုးပေးဖို့ယောကျာ်းတစ်ယောက်ပေးပါဆိုတဲ့ ဆုကလွဲပြီး တခြားဆုဖြစ်နိုင်စရာ ရှိတော့မည် မထင်ပေ။ သူရိန့်အခန်းထဲကို ချောင်းကြည့်ခဲ့သည့် အကျိုးဆက်ကြောင့် ဒီည သူမမာစတာဘိတ်မလုပ်ရင် တစ်ညလုံး အိပ်လို့ရမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သော်တာသိလို့ သူမရဲ့ ညအိပ်ဝတ်ဂါဝန်လေးကို လှန်တင်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ အဖုတ်ပေါ်မှာ လက်ချောင်းလေးတွေကို ပြေးလွှားကစားခိုင်းလိုက်ပါတော့သည်။

ထိုအချိန် သူရိန့် အခန်းထဲမှာတော့ ဆည်းဆာက သူရိန့်ရဲ့လီးမှာ ကပ်နေတဲ့ သုတ်ရည် အကျန်လေးတွေကိုလျှာနဲ့ ယက်ပြီးသန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးနေလေသည်။ သူရိန့်လီးပေါ်က သုတ်ရည်တွေ အကုန်ပြောင်သွားတော့ ဆည်းဆာသူရိန့်ရဲ့ လီးထစ်ကြီးကို အဆစ်အနေနဲ့ နှစ်ခမ်းနှစ်ခုနဲ့ အသာငုံပြီးတော့ ဖောက်ကနဲ (အသံက ဖောက်လို့မြည်တာလား ပလောက်လို့မြည်တာလား ကျွန်တော်မသည်းကွဲလို့ စာဖတ်သူကိုယ်တိုင်သာ အတွေ့အကြုံအရကော စိတ်ကူးယဉ်အရကော ကြိုက်တဲ့ အသံလေး ထွက်ပေးလိုက်ပါဗျာ။ ဒီလိုအသံတွေက အတိအကျရေးပြရတော့အခက်သားမလား) 

အသံမြည်အောင် တစ်ချက်ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်တော့ သူရိန်တစ်ယောက် ခါးပင် ကော့တက်သွားခဲ့လေသည်။ ဆည်းဆာ သူမပါးစပ်ထဲကနေ သူရိန့်လီးကြီးကို ထုတ်ပေးလိုက်ပြီးတော့ သူရိန့်ကို ဘယ်လိုလဲ ဆိုတဲ့ အမူပိုပို အကြည့်လေးနဲ့ကြည့်လိုက်လေသည်။

“ အရမ်းကောင်းတယ် ရှယ်ပဲ၊ ဒါပေမယ့် ဆည်းဆာ သက်သက် အလိုးရတာ လွတ်အောင်လို့ မောင့်ကိုပြီးအောင်စုပ်ပေးလိုက်တာ မလား” 

ဆိုပြီး သူရိန် ဆည်းဆာကို ပြီတီတီနဲ့ ကြည့်ပြီးမေးတော့

“ အမလေး မောင်ရယ် မောင့်လီးကြီးလား မလိုးပဲနေမှာ၊ မသိတဲ့ အတိုင်းပဲ ခဏနေဆိုရင် မောင့်လီးကြီး ပြန်တောင်လာမှာပဲဟာကို၊ လာမောင် ကုတင်ပေါ်သွားမယ် အဲဒီမှာ ပိုကောင်းတယ်” 

ဆည်းဆာ သူရိန့်အပြောကို ချစ်စရာအမူအရာလေးနဲ့ ပြန်ချေပလိုက်သည်။

သူရိန်လည်း ဆည်းဆာပြောတဲ့ အတိုင်း ကုတင်ပေါ်တက်ပြီးတော့ လှဲနေလိုက်သည်။ ဆည်းဆာလည်း ကုတင်ဘေးမှာရပ်ပြီး သူမကိုယ်ပေါ်မှာရှိနေတဲ့ ဘရာနဲ့ပင်တီကို ချွတ်နေသည်။ ဆည်းဆာ သူမရင်ကို ကော့ပြီး အနောက်ကဘရာချိတ်ကို ဖြုတ်နေတဲ့ပုံက သူရိန့်ကို သူမနို့တွေကို ကိုင်လှည့်ပါ စို့လှည့်ပါလို့ ပြောနေသလိုပင်ဖြစ်နေသည်။ 

ဆည်းဆာ ကိုယ်ပေါ်က ဘရာပန်းရောင်လေး ကျွတ်သွားတော့ ရှောက်ပန်းသီးလောက်ရှိတဲ့ သူမရဲ့ နို့အုံကြီးတွေက အကာအကွယ်မရှိ လွတ်လပ်စွာထွက်ပေါ်လာလေသည်။ ဆည်းဆာ သူမရဲ့ဘရာကို ကုတင်ဘေးက ခုံပေါ်ကိုပစ်တင်လိုက်ပြီးတော့ သူမပင်တီလေးကိုပါ တစ်ဆက်တည်းချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။ 

အခန်းအပြင်ဖက်အမှောင်ထဲက နေချောင်းကြည့်နေသည့် သော်တာကတော့ သူမရဲ့ အဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကို စုန်ချည်ဆန်ချည်ပွတ်သပ်နေမိသည်။ နောက်တော့ ပွတ်နေရင်းနဲ့ ပဲကြီးစေ့ခန့်ရှိတဲ့ သူမရဲ့ အစိကိုထိမိလိုက်တိုင်း သော်တာ့ တုန်တုန်တက်သွားပြီး သူမ အဖုတ်တစ်ခုလုံးအနှံ့ အရသာတွေ့နေတော့ ဆည်းဆာ သူမရဲ့ အစိကိုသာ စည်းချက်မှန်မှန်နဲ့ သေချာပွတ်ပေးနေလေသည်။ 

ပွတ်ရင်းနဲ့ တခါတလေ သတိလက်လွတ်ဖြစ်သွားပြီးမှ အသံမထွက်မိအောင်လည်း သတိထားပြီး ပွတ်ရသေးသည်။ သူမရဲ့ အမွှာမောင် သူ့ကောင်မလေးနဲ့ လိုးနေတာကို ချောင်းကြည့်ပါတယ်ဆိုတာ မိသွားရင် သူမပဲ အရှက်တကွဲဖြစ်ရမည် ဖြစ်သည်။

ဆည်းဆာ ပင်တီကျွတ်သွားတော့ ဆည်းဆာရဲ့ အဖုတ်ကြီးက ကြွကြွရွရွနဲ့ ပေါ်ထွက်လာလေသည်။ သူရိန်လည်း အမွေးပြောင်နေအောင် ရိတ်ထားတဲ့ ဆည်းဆာရဲ့ အဖုတ်ကိုကြည့်ပြီး တံတွေးပင် ဂလုကနဲ မျိုချလိုက်သည် ။ အချိန်ဆွဲမနေတော့ပဲ သူရိန်ဆည်းဆာကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်တည့်တည့်မှာ ဆည်းဆာရဲ့ အဖုတ်တန်းကနဲ ဖြစ်သွားအောင် နေရာပြင်ပေးလိုက်သည်။ 

သူရိန် နေရာပြင်ပေးပြီးတော့ ဆည်းဆာက အချိန်ဆွဲမနေပဲ တောင်ဖို့ အားပြန်ယူနေတဲ့ သူရိန့်လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဂွင်းစထုပေးလေသည်။ သူရိန်လည်း သူ့ရဲ့ခါးကို ကော့ပင့်ပေးပြီး ဆည်းဆာကို လီးစုပ်ပေးဖို့အချက်ပြလိုက်တော့ ဆည်းဆာ သူမရဲ့လျှာလေးနဲ့ ရစ်ပတ်ပြီး သူရိန့်လီးကြီးကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူရိန်လည်း သူ့လီးကြီး ဆည်းဆာ ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားတာနဲ့ ဆည်းဆာ အဖုတ်ဝမှာမျက်နှာအပ်ပြီးတော့ စဂျာလေတော့သည်။

တပြွတ်ပြွတ် တပြတ်ပြတ်နဲ့ အဖုတ်ယက် လီးစုပ်နေတဲ့ အသံတွေနဲ့ အတူ ကုတင်ပေါ်မှာ လှုပ်ရှားနေတဲ့ နှစ်ယောက်က သော်တာ့စိတ်တွေကို ပိုပြီးနှိုးထလာစေသည်။ သူရိန်တို့ အခုလုပ်နေတဲ့ စစ်စတီနိုင်း ပုံစံဆိုတာ သော်ာတာမကြုံဖူးပေမယ့် ကြားတော့ကြားဖူးသည်။ 

သူမ လီးစုပ်နေတုန်း သူမရဲ့ အဖုတ်ကို တစ်စုံတစ်ယောက်က လာယက်ပေးနေတဲ့ ဖီလင်မျိုးကိုလည်း သော်တာ ခံစားချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာလေသည်။ ထိုသို့စဉ်းစားရုံလေးဖြင့်ပင် သော်တာ့ အဖုတ်ထဲမှာပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာပြီး သူမအစိလေးကိုသာ ဖိဖိပြီးပွတ်ပေးနေမိတော့သည်။

ဆည်းဆာ သူရိန့် ကိုယ်ပေါ်မှာကုန်းပြီး လီးစုပ်ပေးနေတော့ သူမခေါင်းကို အောက်စိုက်လိုက်တိုင်း သူမရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေက သူရိန့်ဗိုက်သားတွေကို ပွတ်တိုက်မိလေသည် သူရိန်သူမရဲ့ အစိလေးကို ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်တဲ့ အခါမျိုးမှာဆိုရင် ဆည်းဆာ သူရိန့်လီးကို အားရပါးပင်ပြန်စုပ်ပေးလေသည် ။

ထိုအခါမျိုးတွင်တော့ ဆည်းဆာ၏ နို့သီးခေါင်းလေးတွေပါမက နို့အုံကြီးတွေကပါ သူရိန့် ဝမ်းဗိုက်ကို ပွတ်မိလေသည်။ သော်တာ သူရိန်ဆည်းဆာကို ဘယ်လိုဂျာပေးနေသည်ဆိုတာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပိုမြင်ချင်လာတော့ သူမအဖုတ်ကို ပွတ်နေရင်းနဲ့ အခန်းတံခါးကို အသံမထွက်အောင် အသာလေးဟကြည့်လိုက်မိသည်။

သော်တာ သူရိန်တို့လုပ်နေတာကို ပိုပြီးရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရလာသည်။ ပထမဆုံး သူမဆည်းဆာရဲ့အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကို အရင်မြင်ရသည် ။ အမွှေးတွေပြောင်စင်အောင် ရိတ်ထားပြီး အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက သူရိန့် တံတွေးတွေနှင့်စိုရွှဲနေသည်။ 

သူရိန်က သူ့လျှာကို တတ်နိုင်သလောက် ဆန့်ထုတ်ပြီး ဆည်းဆာရဲ့ အဖုတ်ကို အထက်အောက် စုတ်ချည်ဆန်ချည် ယက်ပေးနေသည်။ ယက်နေရင်း အောက်ဖက်ရောက်လာရင် ဆည်းဆာ အစိလေးကိုအသာလေးစုပ်ပေးလိုက် အပေါ်ပြန်တက်လို့ အပေါက်ဝနားရောက်ရင် လျှာနဲ့ အပေါက်ထဲကို ထိုးပေးလိုက်နဲ့ ယက်ပေးနေတော့ ဆည်းဆာ တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖင်ကြီးတွေကလည်း တယမ်းယမ်းဖြစ်နေလေသည်။

“ အာ့း မောင်ကောင်းတယ် ဆည်းဆာ အဖုတ်ကို မောင့်လျှာနဲ့လိုးပေးကွာ အရမ်းကောင်းနေပြီ” 

ဆည်းဆာ သူမပါးစပ်ထဲက လီးကြီးကို ထုတ်ပြီး သူရိန့်ကို လှမ်းပြောလိုက်ပြီး လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ပြန်သွင်းကာ အငမ်းမရတပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ပြန်စုပ်ပေးနေပြန်သည်။

သူရိန်လည်း ဆည်းဆာပြောတဲ့ အတိုင်း ဆည်းဆာရဲ့ အဖုတ်ဝထဲကို သူ့လျှာနဲ့တတ်နိုင်သမျှ ခပ်မြန်မြန်လေး ထိုးပြီးလိုးပေးလိုက်တော့ ဆည်းဆာလည်း သူရိန်နဲ့အပြိုင် သူ့လီးကြီးကို အားရပါးရပင် ပြန်စုပ်ပေးနေလေသည်။ ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်နေရသည့် သော်တာမှာတော့ ရမ္မက်အရှိန်တွေကော ဆည်းဆာအပေါ်မနာလိုမှုတွေပါ တရိတ်ရိတ်တိုးလာနေလေသည်။ 

အခု ကုတင်ပေါ်မှာ သူရိန့်ကို တက်ခွပြီး လီးစုပ်ပေးနေရင်း သူမရဲ့ အမွှာမောင်ရဲ့ အဖုတ် ယက်ပေးတာကို ခံနေရတာက ဆည်းဆာအစား သူမလို့ပင်ဖြစ်လိုက်ချင်နေသည်။ သို့သော် ချောင်းကြည့်နေတဲ့ သူမအဖို့ ရှိနေတဲ့ အရာကတော့ သူမလက်ချောင်းလေးတွေသာ ဖြစ်သည်။ 

အခန်းထဲမှာ သူရိန်နဲ့ ဆည်းဆာတို့ ယက်နေစုပ်နေကြတာတွေကို ကြည့်ပြီး သူမ စိတ်တွေ အရမ်းထန်လာခဲ့သည်။ သူမ ချစ်သူမိုးဟိန်းနဲ့ချိန်းတွေ့တဲ့ ညတုန်းကတောင် ဒီလောက်မ ဖြစ်ခဲ့၊ သူမ အပျိုစစ်စစ်ဖြစ်ရတာကို တဖြည်းဖြည်းငြီးငွေ့လာပြီဆိုတာကို သူမကိုယ်သူမ ရိပ်မိလိုက်သည်။

ထိုညက သူမ မိုးဟိန်းကိုပေးမလိုးခဲ့မိတာကို နောင်တရနေမိသည်။ မိုးဟိန်း သူမအဖုတ်ဝမှာ လီးလာတေ့တော့ သူမလည်း အရမ်းပဲ အလိုးခံချင်နေမိခဲ့သည်။ သူမရဲ့ ခံယူချက်ကြောင့်သာ မိုးဟိန်းကို တွန်းဖယ်လိုက်မိခြင်းဖြစ်သည်။ အခုတော့ သူမမိုးဟိန်းရဲ့လီးကြီးနဲ့ သူမရဲ့အဖုတ်ထဲကို လာထိုးထည့်ဖို့ အတွက်တောင့်တနေမိသည်။ သူမကာမအရသာကို အဆုံးထိ ခံစားလိုစိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်နေမိသည်။

သော်တာ စိတ်အလိုမကျဖြစ်ပြီး ‘ကျွတ်’ ကနဲ စုတ်သပ်လိုက်သည်။ သူမအသံကို သူရိန်တို့ ကြားမှာလည်း သူမ တွေးပူနေစရာမလိုတော့ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အခန်းထဲက စုပ်သံယက်သံတွေက တစ်ခန်းလုံးစီညံနေပြီဖြစ်သည် ။ သူရိန်ရဲ့ အဖုတ်ယက်သံ တပြတ်ပြတ်အခန်းထဲမှာ ပဲ့တင်ထပ်သလိုပင် ထွက်နေသလို ဆည်းဆာကလည်း သူမအဖုတ်ထဲ သူရိန့်လျှာကြီးဝင်ထွက်လိုက်တိုင်း တဟင်းဟင်းနဲ့ တဏှာတွန်သံတွေပြန်ပေးနေသည်။

“ အား မောင် ဆည်းဆာ မခံနိုင်တော့ဘူး ဆည်းဆာကိုပြီးအောင် ယက်ပေးတော့”

မောဟိုက်သံလေးနဲ့ ပြောလာတဲ့ ဆည်းဆာကို သူရိန်က သူမရဲ့ အစိကိုနှုတ်ခမ်းနဲ့တေ့ပြီး အားနဲ့ပြွတ်ကနဲအသံမြည်အောင် စုပ်ပေးပြီးတုန့်ပြန်ပေးလိုက်တော့ သူမနို့ကြီးတွေ ဂျယ်လီတုံးကြီးတွေလို တုန်ခါသွားအောင်ကို ဆည်းဆာ ကိုယ်လုံးလေး ကော့တက်သွားခဲ့သလို သူမဖင်ကြီးလည်း မြှောက်တက်သွားခဲ့သည်။ ဆည်းဆာ ဖင်မြှောက်တက် သွားပေမယ့် အစိစုပ်ပေးတာမပျက်ရအောင် သူရိန့်နှုတ်ခမ်းတွေကဆည်းဆာအစိတွေနဲ့ ထပ်ကြပ်မကွာလိုက်ပြီးစုပ်ပေးနေသည်။ 

မနာလိုအားကျမှုတွေနဲ့အတူ သော်တာလည်း ဆည်းဆာအဖုတ်ယက်ခံရတာကိုကြည့်ပြီး မနေနိုင်တော့ ။သူမအဖုတ်ကိုလက်ညိုးနဲ့လက်ခလယ်ကြားထဲညှပ်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းအထက်အောက်ပွတ်ပစ်လိုက်တော့ သူမလည်း ဆည်းဆာနည်းတူပင် အဖုတ်ထဲကအရည်တွေနဲ့ သူမလက်ကိုစိုရွှဲနေအောင်ပန်းထုတ်ပြီးတော့မှ တဟင်းဟင်းညည်းညူရင်း ကာမအထွဋ်အထပ်ကိုခံစားလိုက်ရလေသည်။ သော်တာသူမအဖုတ်ထဲကအရည်တွေ အကုန်ပန်းထုတ်ပြီး ခဏလောက်နားပြီးတော့ သော်တာ့မျက်လုံးတွေက အခန်းထဲကိုပြန်ရောက်သွားမိသည်။

ဆည်းဆာ သူမအဖုတ်ထဲက အရည်တွေထုတ်လို့ ပြီးသွားတော့ သူရိန့်လီးကြီးကို အငမ်းမရ ပြန်ကုန်းစုပ်လေသည်။ သူရိန်ကလည်း သူ့လီးကြီးကိုဆည်းဆာပါးစပ်ထဲ ကော့ကော့ ထိုးပေးပြီး ခုလေးတင်မှ အရည်ထွက်ထားတဲ့ ဆည်းဆာ အဖုတ်ဝထဲကို သူ့လျှာကြီးပြန်ထိုးထည့်ပြီ းပြန်ယက်ပေးလေသည်။ အခန်းထဲမှာလည်း ဆည်းဆာရဲ့ညည်းသံတွေနဲ့ ပြန်ပြီးဆူညံလာပြန်သည်။ 

ခဏတုန်းကမှ တစ်ခါပြီးထားပေမယ့် သော်တာနောက်ထပ် တစ်ခေါက် စိတ်တွေ ထလာပြန်သည်။ သူရိန့်လီးကြီး ဆည်းဆာပါးစပ်ထဲက ပြန်ထွက်လာတိုင်း တံတွေးတရွှဲရွှဲနဲ့ သော်တာမြင်နေရသည်။ ဆည်းဆာသူရိန့်လီးကြီးကို ခေါင်းနှိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်စုပ်ပေးနေသလို သူရိန်ကလည်း ဆည်းဆာနဲ့ အပြိုင် ဆည်းဆာအဖုတ်ထဲ သူ့လျှာကိုသွင်းလိုက်တိုင်း ခေါင်းကနှိမ့်ချင်မြင့်ချည်နှင့် နှစ်ယောက်သား စည်းချက်ဝါးချက်ညီညီ စုပ်နေယက်နေကြတော့ သော်တာဆည်းဆာနေရာမှာ ဖြစ်နေပြီး သူမရဲ့ အမွှာမောင်လေးရဲ့ လီးကြီးကိုစုပ်ချင်တဲ့စိတ်တွေ သော်တာ့ စိတ်ထဲမှာ တိုးပွားလာနေသည်။

ကာမ စိတ်တွေကပြန်ထလာတော့ ထိုညက မိုးဟိန်းကို သူမပေးမလိုးခဲ့တာကို သော်တာ နောက်ထပ်တစ်ခါနောင်တ ရနေပြန်သည်။ မိုးဟိန်း သူမအဖုတ်ကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကောင်းကောင်း နှိုက်လိုးခဲ့ပေးတာတွေ သူ့ရဲ့ ပူနွေးစိုစွတ်နေတဲ့သူ့လျှာကြီးနဲ့ သူမအဖုတ်ကို ယက်ပေးခဲ့တာတွေကို သော်တာ ပြန်လိုချင်လာပြန်သည်။ 

သူမ လက်ချောင်းတွေထက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်တဲ့ လီးတံကြီးနဲ့ သူမအဖုတ်ထဲကို လိုးသွင်းတာကို သော်တာခံချင်နေမိသည်။ လောလောဆယ်တော့ သော်တာ့လက်တွေ သူမ၏ ညဝတ်ဂါဝန်အပါးလေး အောက်ပြန်ရောက်သွားပြီး အဖုတ်ထဲကိုသာ သူမလက်ချောင်းတွေနဲ့ အားရပါးရ ဆောင့်ထိုးပေးရုံကလွဲလို့ တခြားဘာမှမရှိတာမို့ သော်တာ့လက်ချောင်းတွေ သူမအဖုတ်ထဲမှာ နေရာပြန်ချထားပေးလိုက်သည်။

“ မောင် ဆည်းဆာကို လိုးပေးတော့ကွာ၊ ဆည်းဆာမနေနိုင်တော့ဘူး” 

ဆည်းဆာ သူရိန့်လီးကို စုပ်နေရာကနေပြောလိုက်တော့ သူရိန်လည်း ဆည်းဆာအနောက်မှာ နေရာယူပြီး ဆည်းဆာအဖုတ်ဝမှာ သူမရဲ့ တံတွေးတွေနဲ့စိုရွှဲနေတဲ့ လီးတံကြီးကို တေ့ပြီးထိုးသွင်းပေးလိုက်သည်။

သော်တာ့ မျက်စိရှေ့မှာတင် သူမ အမွှာမောင်ရဲ့ လီးကြီးက ဆည်းဆာအဖုတ်ထဲ ဝင်သွားသည်ကို အစအဆုံး သေချာမြင်လိုက်ရသည်။ သူရိန်သူ့လီးကြီး ဆည်းဆာအဖုတ်ထဲ ဝင်သွားပြီးတော့ ဆည်းဆာရဲ့တင်ပါးတွေကို ဆွဲကိုင်ကာ အားရပါးရစဆောင့်ပြီးလိုးလေသည်။ 

သူရိန်ဆည်းဆာကို ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူ့ရဲ့လမွေးတွေက ဆည်းဆာရဲ့ တင်ပါးဖြူဖြူတွေမှာ ကပ်သွားလောက်အောင်အထိကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးလေသည်။ ချောင်းကြည့်နေသည့် သော်တာ့အဖို့နည်းနည်းပင်ဖြုံသွားခဲ့ရသည် အလိုးခံနေရသည့် ဆည်းဆာကတော့ သူရိန်ရဲ့ အလိုးအဆောင့်တွေကို သူမဖင်ကြီးတွေ နောက်ပြန်ပစ်ပစ်ပေးပြီးခံနေသည်။

“ အာ့ မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ မောင့်လီးကြီးနဲ့ ဆည်းဆာကို အားရပါးရ ဆောင့်လိုးစမ်းပါ”

“ စိတ်ချ ဆည်းဆာ မောင့်လီးကြီးဆည်းဆာအဖုတ်ထဲကို အကုန်ဝင်အောင်ကို လိုးမှာ အပြင်မှာ နည်းနည်းလေးမမကျန်နေစေရဘူး မောင် အာမခံတယ်”

“ အင်း မောင် လိုးလိုး မောင့်စိတ်ကြိုက် အားရပါးရလိုး”

သူရိန့်ဆောင့်ချက်တွေက တချက်ထက်တစ်ချက်ပိုပြီး ပြင်းထန်လာသည်။ နွားသိုးကြိုးပြတ် ခေါ်လေမလား မသိ ။ သူရိန်ဆည်းဆာကို မညှာတော့ပဲ အားကုန်ပင်ဆောင့်သည် ။ ဆည်းဆာကလည်း သူရိန့်အလိုးကိုဖင်တောင့်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ အလိုးခံသည်။ 

သူရိန့် ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးချက်တွေကြောင့် သူရိန်ကော ဆည်းဆာပါ ပြီးချင်လာကြသည်။ သူရိန်ဆည်းဆာရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ဆွဲပြီး အားရပါးရ အချက်သုံးဆယ်လောက်ပစ်ဆောင့်လိုက်ပြီးတော့ ဆည်းဆာအဖုတ်ထဲကို သူ့ရဲ့လရည်တွေပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။ 

ဆည်းဆာလည်း သူရိန့်ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အတူ အပြီးကြီးပြီးသွားခဲ့လေသည်။ ပြီးသွားတော့ သူရိန်သူ့လီးကိုဆည်းဆာအဖုတ်ထဲက မထုတ်သေးပဲ ကုတင်ပေါ်မှောက်ချလိုက်ပြီးတော့ ဆည်းဆာ အဖုတ်ထဲက ညစ်ပေးတာကို ခံရင်းမှိန်းနေလေသည်။

“ ဆည်းဆာ မောင့်လီးကြီးကို အရမ်းကြိုက်တာပဲ မောင်ရယ်”

“ မောင့်လီးကြီးကိုကြိုက်ရင် မောင်က အမြဲလိုးပေးမှာပေါ့”

သော်တာ အခန်းထဲက ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွဲကို ကြည့်ရင်း သူမအဖုတ်ထဲကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုးမွှေနေမိသည် ။ သို့သော် သူမလိုချင်တာက လက်ချောင်းမဟုတ်ပဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ဆည်းဆာကို လိုးပေးနေတဲ့ သူမအမွှာမောင်သူရိန်ရဲ့ လီးတံကြီးနဲ့ ထိုးမွှေပေးတာကို ခံချင်နေတာဖြစ်သည်။ 

သူရိန်နဲ့ ဆည်းဆာ ပြီးသွားကြတော့ သော်တာ သူမရဲ့ အခန်းကိုသာ ပြန်သွားလိုက်သည်။ သွားတိုက်ဖို့ သူမထွက်လာသည်ဆိုတာကိုပင် သတိမရတော့။ အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ သူမရဲ့ မပြီးသေးတဲ့ အဖုတ်ထဲကို လက်ချောင်းတွေထိုးထည့်လိုက်ရင်း သူမရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကို အခွင့်အရေးရတာနဲ့ တစ်ယောက်ယောက်ကို ပေးလိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ 

မိုးဟိန်းကို သူမရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကို သိမ်းပိုက်စေချင်မိပေမယ့် မိုင်ရာချီဝေးနေသောကြောင့် သော်တာ ထပ်မစောင့်နိုင်တော့ ။ သူရိန်ရဲ့ ယောကျာ်းလေး သူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ သူသဘောကျတဲ့ တစ်ယောက်ကို ရွေးပြီး အလိုးခံဖို့စဉ်းစားလိုက်သည်။ 

သူမရဲ့ အခန်းတံခါးပိတ်ထားသော်လည်း သူရိန့်အခန်းထဲက လိုးသံညည်းသံတွေကို သူမ ထပ်ကြားနေရပြန်ပြီဖြစ်သည်။ သိပ်မကြာခင်မှာတော့ သူမလည်း မနာလိုစိတ်ပျက်မှုတွေကို သူမတစ်ယောက်တည်း ခံစားရမှာမဟုတ်တော့ဘူးဆိုတာကို သော်တာ့စိတ်ထဲက ကြိုသိနေမိလေသည်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Thursday, April 21, 2011

မောင်ဇော်ချစ်သော ဆရာမ (စ/ဆုံး)

မောင်ဇော်ချစ်သော ဆရာမ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျွန်တော့် မျက်နှာ တစ်ခုလုံး ရေနွေးပူနဲ့ အပက်ခံလိုက်ရသလို ထူပူသွားပါသည်။ သွားပြီ… သွားပြီ၊ ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရမှန်း မသိတော့တာနဲ့ ခေါင်းကြီးကိုသာ ငုံ့ထားလိုက်ရပါတော့တယ်။ ဘေးနားက ကုလားမြင့်အောင် ကလွဲပြီး အတန်းထဲက လူတွေ ဘယ်သူမှတော့ သိလိုက်ပုံ မပေါ်ဘူး။ အားလုံးက ထမင်းစားချိန်ဆိုတော့ သူ့ဟာသူ ရှုပ်နေကြတာလေ။

ကျွန်တော်နဲ့ မြင့်အောင် ညနေ ကျောင်းဆင်းချိန် အမှီပြန်ပေးရမှာမို့ ဒီစာအုပ်ကို သဲကြီးမဲကြီး ကုန်းဖတ်နေကြတာ။ ဘာ စာအုပ်ရမှာလဲဗျ… ကျွန်တော်တို့လို သွေးကြွခါစ ကောင်တွေရဲ့ အသည်းစွဲ မြန်မာအော (xxx blue) စာအုပ်ပေါ့။ အခုမှ စဖတ်လို့ သုံးလေးမျက်နှာပဲ ရှိသေးတယ်။ ဖျတ်ခနဲ လက်ထဲက ဆွဲလုခံလိုက်ရလို့ ဘယ်ကောင်လဲဟဆိုပြီး ကောမလို့ မော့ကြည့်လိုက်တော့မှ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ၉ တန်း (D) အတန်းပိုင်ဆိုလဲဟုတ် ၊ကျူရှင်ဆရာမဆိုလဲဟုတ်တဲ့ ဆရာမ ဒေါ်မမလေး ဖြစ်နေတယ်။

သေပြီပေါ့ဗျာ… ကျွန်တော်တို့နှစ်ကောင် ဘာပြောလို့ ပြောရမှန်းကို မသိတော့ဘူး။ လက်ထဲက ခိုးဖတ်နေတဲ့ အောစာအုပ်ကို ဆရာမ မိသွားပြီဆိုတဲ့ အသိက တက်ခါစ ဖီလင်လေးတွေတောင် ပျောက်ကုန်တယ်။ တော်သေးတယ်ဗျာ… ဆရာမက စာအုပ်ကို သိမ်းပြီး ဘာမှမပြောပဲ ထွက်သွားလို့။

ဒါပေမယ့် တချိန်လုံး စိတ်ထဲမှာ ဒီစာအုပ်ကိစ္စကို ဆရာမ ဘယ်လို အရေးယူ အပြစ်ပေးမလဲ ဆိုတာကိုပဲ တွေးပူနေမိတော့ တာပါပဲ။ ကံဆိုးစွာနဲ့ပဲ ညနေပိုင်း နံပါတ်-၆ စာသင်ချိန်ဟာ ဒေါ်မမလေးရဲ့ အင်္ဂလိပ်စာအချိန် ဖြစ်နေပါတယ်။ အရင်တုန်းကဆိုရင်တော့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ အချိန်တွေကို အားရဝမ်းသာ စောင့်နေလေ့ ရှိပါတယ်။ စာအသင်ကောင်းလို့ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ..။ အခုမှ နှာသွေးကြွစ ကျွန်တော်တို့အတွက် ဆရာမရဲ့ အပြကောင်းလွန်းလို့ပါ။

ကျောက်သင်ပုန်းပေါ်မှာ အတန်းထဲဘက်ကို ကျောပေးပြီး စာရေးနေပြီဆိုရင် တဆတ်ဆတ် တုန်နေတဲ့ ဆရာမရဲ့ တင်သားကြီး နှစ်ဘက်ကို အားရပါးရ ကြည့်ရလို့လေ။ အတန်းထဲက အပျိူဖြစ်ခါစ ကောင်မတွေရဲ့ ဖင်တွေနဲ့ တခြားစီပေါ့ဗျာ။ ဒီကောင်မတွေက ဒါတောင် ပဲက ပေးချင်သေးတယ်။ သူတို့ဖင် နံပြားတွေနဲ့များ…. ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ပြရင်တောင် လီးတောင်ပါ့မလား မသိဘူး။

ဆရာမရဲ့ ဂျောကြီးကတော့ ရှယ်ပေါ့ဗျာ။ ပြည့်ကားတင်းထွား အသည်းယားစရာကြီးပေါ့။ အခုတော့အဲဒီတင်ကားကားကြီးကို ခိုးတောင် မကြည့်ရဲ လောက်အောင် စိတ်တွေ မလုံမလဲ ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒီကြားထဲ ကုလားမြင့်အောင်က လေသံတိုးတိုးနဲ့၊

“ ဟေ့ကောင် မောင်ဇော်၊ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ … ဆရာမက ဘာမှလဲ မပြောသေးဘူးကွ ”

“ အေး ငါလည်း အဲဒါပဲ တွေးနေတာကွ… စောက်ပြဿနာပဲ ”

“ ငါက အရေးမကြီးသေးဘူး မောင်ဇော်…. မင်းက ညနေ ကျူရှင်ရှိတယ် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ”

“ သိဘူးကွာ ညစ်တယ် ”

“ ဟိုနှစ်ကောင် ဘာမရှင်းလို့လဲ…. ဆရာမကို မေးလေ ”

“ အာ ဟို ရှင်းပါတယ် ရှင်းပါတယ် ဆရာမ ”

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ကောင် ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ ကျောက်သင်ပုန်းပေါ်က စာတွေကိုသာ အသိလက်လွတ် ကူးရေးနေလိုက်ပါတော့တယ်။ ဆရာမက စာသင်ချိန် ပြီးတော့ အခန်းထဲက မထွက်ခင်ကျွန်တော့်ကို လှမ်းခေါ်ပါတယ်။ ရင်တထိတ်ထိတ် နဲ့ ဆရာမ အနားရောက်သွားတော့မှ ဆရာမက ခပ်တိုးတိုးနဲ့၊

“ မောင်ဇော်…. ညနေကျရင် ဆရာမကိုစောင့်ပါ။အမှတ်ခြစ်စရာတွေ အိမ်ကိုပြန်သယ်ရမှာ နဲနဲလေးနေလို့ ”

“ သြော်… ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ”

“ အေးအေး စိတ်တွေနော် စိတ်တွေ…. ဟင်းဟင်း ”

ဟူး …. လေပူတွေ မှုတ်ပြီး သက်ပြင်းချ လိုက်ရပါသည်။ ဆရာကြီး ရုံးခန်းလိုက်ခဲ့လို့များ ပြောပြီလား ဆိုပြီး လန့်သွားတာပဲ။ တော်သေးတာပေါ့ …. ကျောင်းဆင်းရင် ဆရာမအိမ်ကို ကျူရှင်လိုက်သင်ရတာလေ။ ခါတိုင်းလို သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အရင်မပြန်နှင့်ပဲ ဆရာမကို စောင့်ပြီး စာအုပ်တွေ ကူသယ်ပေးဖို့ပဲပြောတာ။ အင်း အခြေအနေကတော့ ထင်သလောက် မဆိုးနိုင်ဘူး ထင်ရတာပဲ။

ညနေ ကျောင်းဆင်းတော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အတူမလိုက်သွားတော့ပဲ ကျောင်းရှေ့ အုတ်ခုံမှာ ထိုင်ပြီး ဆရာမကို စောင့်နေလိုက်ပါတယ်။ ခဏနေတော့ လက်ဆွဲခြင်းတဖက် အမှတ်ခြစ်စရာ စာအုပ်တွေ ထည့်ထားတဲ့ ကြွပ်ကြွပ်အိတ်တဖက်နဲ့ ဆရာမ ထွက်လာပါတယ်။ ကမန်းကတန်း အဲဒီကြွပ်ကြွပ်အိတ်ကြီးကို ပြေးဆွဲလိုက်တာပေါ့….။ ကိုယ်က အပြစ်ရှိသူ မဟုတ်လား။

“ ပေး ပေး ဆရာမ….. ကျွန်တော် ဒါကြီး သယ်ခဲ့မယ် ”

“ အေးအေး… မောင်ဇော် နဲနဲတော့ လေးတယ်နော်။ လာလာ နောက်ကျနေမယ်… သွားရအောင်”

ပြောရင်းနဲ့ ရှေကအရင်ထွက်သွားတဲ့ ဆရာမနောက်ကို စာအုပ်ထုပ်ကြီးဆွဲပြီး အပြေးလိုက်ရပါတယ်။ ရှေ့နောက် ၂ ပေလောက်ပဲကွာပြီး လျှောက်နေတာမို့ ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်နေတဲ့ ဆရာမရဲ့ ခြေလှမ်းတိုင်းမှာ စည်းချက်ညီညီ လိုက်ပြီး ခါရမ်းနေတဲ့ တင်ပါးကြီးနှစ်လုံးကို မစားရဝခမန်း ကြည့်နေရပါတယ်။ ကျောင်းစိမ်းထမီအောက်က ကော့ပြန်တက်နေတဲ့ ဖင်ကြီးနှစ်လုံး နိမ်းတုံမြင့်တုံ တုန်ခါနေတာကိုကြည့်ရင်း စိတ်ကူးနဲ့ အကိုင်ခံရတိုင်းသာ ပဲ့ပဲ့သွားမယ်ဆိုရင် အခုလောက်ဆို ဆရာမမှာ ထိုင်ဖို့တောင် တင်ပါးရှိမှာ မဟုတ်တော့ဘူးလို့ တွေးမိပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့လို နှာထစ ကောင်တွေ ဂွင်းလေးများ စိမ်ပြေနပြေ တိုက်တတ်လာပြီဆိုရင်… အတွေးထဲမှာ ကိုယ်ဘာသာ ဇာတ်လမ်းလေးတွေ တွေးယူပြီး ဂွင်းထုကြတာ မဟုတ်လား။ ဖာလည်းသွားမချရဲ.. အောကားကလည်း ဆန္ဒရှိတိုင်း ကြည့်ဖို့ကမလွယ်ဆိုတော့ ကိုယ့်မျက်စိထဲ စွဲနေတဲ့ ဆော်ကို အာရုံထဲမှာ ခေါ်ပြီး စိတ်ကူးနဲ့ လိုးတတ်ကြတာလေ။

ကျွန်တော်တို့အရွယ် အများစုကတော့ ကိုယ်နဲ့ နီးစပ်ရာ နေ့စဉ်ထိတွေ့ ဆက်ဆံနေရတဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်တွေထဲကမှ ကိုယ်သဘောကျရာ မိန်းမတစ်ယောက်ယောက်ကို မှန်းပြီး ဂွင်းထု အာသာဖြေလေ့ရှိတဲ့ အတိုင်း ကျွန်တော်လည်း ညတိုင်း ဆရာမကို စိတ်ကူးနဲ့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး ဂွင်းထုနေကြမို့ပါ။ ဆရာမက ကျွန်တော့်ရဲ့ ဂွင်းမော်ဒယ် ပေါ့ဗျာ။

“ ဟိုကောင်လေး… ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ။ ဟိုမှာ ကားလာပြီ… မြန်မြန် ”

“ အာ ဟုတ် ဟုတ် ”

တွေးရင်းနဲ့ လျှောက်လာလိုက်တာ ကားမှတ်တိုင်ကို ဘယ်လိုရောက်နေမှန်းတောင် မသိဘူး။ ဘာတွေ တွေးနေတာလဲတဲ့… ဆရာမက။

ဝေါကနဲ ထိုးရပ်လိုက်တဲ့ ဟိုင်းလပ်ကား နောက်ခန်းကို ဆရာမနဲ့ ကျွန်တော် အပြေးကလေး တက်လိုက်ပါတယ်။ လူတောင် နေရာမရသေးခင် ကားက အုန်းကနဲ ဆောင့်ထွက်လိုက်တော့မှ စောက်ကျိုးနဲ အနေအထားနဲ့ ဆရာမနဲ့ ကျွန်တော် ဒီကားပေါ် ပါလာတာ သိလိုက်ရပါတယ်။ ထိုင်ခုံနေရာလွတ် မရှိတော့တဲ့ ဟိုင်းလပ်ကားရဲ့ ခြေနင်းခုံပေါ်မှာ ဆရာမက ခြေတဘက်ထောက်ပြီး အမိုးကိုင်းက လက်တန်းကို ကိုင်ကာ ကုန်းကုန်းကွကွ ကြီး ဖြစ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ အဲဒီကုန်းကုန်းကြီး ဖြစ်နေတဲ့ ဆရာမရဲ့ အနောက်တည့်တည့်မှာ လက်တဘက်က အမိုးကိုင်းကိုဆွဲပြီး ကျန်တဲ့တဘက်က စာအုပ်ထုပ်ကြီးကို ဆွဲထားလျက် ပါလာပါတယ်။

ငြိမ်ငြိမ်လေး ရပ်နေရတာဆို အကြောင်း မဟုတ်ဘူးလေ။ ခုဟာက သူ့ထက်ငါ အလုအယက် မောင်းနေတဲ့ လိုင်းကားပေါ်မှာ မဟုတ်လား။ ကားစထွက်လိုက်ပြီ ဆိုရင်ပဲ အကြောင်းက ပေါ်လာပြီလေ။ အရှိန်လေးနဲ့ ဝေါကနဲ အထွက်မှာ ကျွန်တော့်ကိုယ်လုံးက နောက်ကို တစ်ချက်ယိုင်သွားပြီး ရှေ့ကို အုန်းကနဲ ပြေးဆောင့်တော့တာပဲ။ ရှေ့မှာ ရှိနေတာက အုတ်နံရံကြီးဆိုလဲ အကြောင်းမရှိသေးဘူး။ မသကာ နဲနဲပါးပါး နာယုံပဲ။ ခုဟာက ရှေ့မှာရှိနေတာက ဆရာမရဲ့ ဖင်ကြီးလေ…။ အဲဒီဖင်ကားကားကြီးကို ပြေးဆောင့်မိမှတော့ အကြောင်းရှိပြီပေါ့။

ဘာမှလုပ်လို့ မရတဲ့ အခြေအနေမှာ ကျွန်တော်လည်း ဘာမှမလုပ်ပဲ နေနေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့် ပုဆိုးထဲက အကောင်ကတော့ ငြိမ်ငြိမ်မနေဘူး။ အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှာ ချက်ချင်းပဲ ရုန်းကန်ကြီးထွား လာပါတယ်။ အဲဒီထက်ပိုပြီး အခြေအနေ မဆိုးလာအောင် သတိထားပြီး နေပေမယ့် မောင်းချင်သလို မောင်းနေတဲ့ လိုင်းကားပေါ်မှာ ကျွန်တော်လီးက ရှေ့က ကုန်းနေတဲ့ ဆရာမဖင်ကားကားကြီးကို ပြေးဆောင့်လိုက်၊ ဆရာမဖင်ကြီးက ကျွန်တော့်လီးဆီ ပြေးဝင်လာလိုက်နဲ့ လီးနဲ့ဖင် စိန်ပြေးတမ်း ကစားနေရပါတယ်။

ကားပေါ်က လူတွေကလည်း ဂိတ်ဆုံးထိများစီးဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားကြလား မသိဘူး တစ်ယောက်မှ တုတ်တုတ်မလှုပ်ဘူး။ တစ်ယောက်ယောက် ဆင်းသွားလို့ ဆရာမထိုင်ဖို့နေရာ ရသွားရင် ဒီအနေအထားက လွတ်လမ်းမြင်သေးတယ်။ ခုတော့ အဲဒီဖင်ကြီးကို မတော်တဆ ဆောင့်မိနေရာကနေ အရသာတွေ့ပြီး တမင်တကာကို ပြေးပြေးဆောင့်ချင်နေမိပါပြီ။

လူပျိုဖြစ်ပြီး နှာသာထလာခဲ့တာ… မိန်းမတွေနဲ့ ပွတ်သီးပွတ်သပ် နေခဲ့ဘူးတာမှ မဟုတ်တာ။ ခုလို အရှင်လတ်လတ်ကြီး တောင်နေတဲ့လီးနဲ့ ဆရာမဖင်ကြီးကို မထိတထိ ဆောင့်နေရတဲ့ အရသာဟာ ကျွန်တော့် အတွက်တော့ မဟာစည်းစိမ်ပါပဲ။ ဖင်သားကြီးတွေကလဲ အိနေတာပဲ။ တခါတခါ ပြေးကပ်နေရာကနေ ချက်ချင်းပြန်မကွာသေးပဲ အသားချင်းပွတ်ပြီး ဖိဆွဲသလို ဖြစ်ပြီးမှ ပြန်ကွာသွားချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ထဲ ဗုံးအလုံးတစ်ရာလောက် စုပြုံပေါက်ကွဲသွားသလား ထင်ရအောင်ကို တုန်ခါကျန်နေခဲ့ရပါတယ်။

ဒီလောက်တင်းမာနေတဲ့ လီးတံမှာတောင် ဆရာမဖင်ကြီးတွေရဲ့ နူးညံ့မှုကို ခံစားနေရရင် ဆရာမကရော သူ့ဖင်ကို လာလာဆောင့်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးရဲ့ မာကျောတောင့်တင်းနေမှုကို သိများနေမလား။ ဒါပေမယ့် ဆရာမက ပုံစံမပျက် ဖင်ကုန်းထားလျက်ပဲ ငြိမ်နေတာမို့ ကျွန်တော်လည်း တချက်တချက် မသိမသာ ဆောင့်လိုက် တခါတခါ သိသိသာသာဆောင့်လိုက် လုပ်နေခဲ့ပါတယ်။

ကားစပယ်ယာ ခင်မျာလဲ တစ်စီးလုံး ဖင်သေတွေချည်းပဲ ပါလာလို့ စိတ်ညစ်နေပုံရပါတယ်။ မြေနီကုန်းမှာ မီးပွိုင့်မိနေတုန်း ရှေ့မှတ်တိုင်တွေ အကုန်မေးနေပါတယ်။ ဆွဲထားရတဲ့ စာအုပ်ထုပ်ကြီးကြောင့် လက်အံသေနေတာကိုတောင် အခုမှသိတယ်… တကယ်တကယ် အာရုံက အဲဒီဖင်ကြီးပေါ်မှာပဲ ရှိနေတာ။ စာအုပ်ကို လက်ပြောင်းပြီး ဆွဲလိုက်တုန်း စပယ်ယာက မှတ်တိုင် အမေးမှာ

“ သုခ ပါလား …….. သုခ  ”

“ ပါတယ် သုခ ”

ဆိုပြီး ဒေါ်မမလေး ဖြေလိုက်သံ ကြားရပါတယ်။ ကောင်းရောဗျာ ကျွန်တော်တို့ရှေ့မှာ ဆင်းမယ့်လူကို မရှိဘူး။ မီးပွိုင့်စိမ်းသွားတော့ ကားကဒေါနဲ့မောနဲ့ ဆောင့်အထွက်မှာ ပြည့်ကားတင်းထွားလှတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ဖင်ကြီးကို အားပါးတရ ဖိဆောင့်ချလိုက်မိပါတယ်။ ခါးကိုကော့ပြီး ပိုပိုသာသာလေး ဆောင့်ထည့်လိုက်တာမို့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးတောင် ဆတ်ခနဲ ကားထဲကို ပြေးဝင်သွားပါတယ်။ လုပ်ချင်တဲ့စိတ်နဲ့ လုပ်လိုက်ပြီးကာမှ ဒီလောက်သိသိသာသာကြီး ဖင်ကိုအဆောင့်ခံလိုက်ရတာကို ရိပ်မိလောက်တယ်လို့လဲ ပြန်တွေးမိကာ ထူပူလာပြန်ပါတယ်။

ပြီးတော့ ကိုယ့်ဟာကိုယ်လည်း သိတယ်.. ပုဆိုးထဲက လီးက တော်ရုံတန်ရုံ တင်းနေတာ မဟုတ်တော့ဘူးလေ။ အရသာထူးတွေ တွေ့နေတာမို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲကနေ ထိုးထွက်တော့မလောက် ဖြစ်နေပြီ။ အဲဒီလောက် တောင့်တင်းနေတဲ့ လီးနဲ့ ဖင်ကို အထိုးခံနေရတာတောင် တစ်ချက်မှ ပုံစံမပျက်ပဲ နေနေတဲ့ ဒေါ်မမလေးကိုလဲ အံ့သြလာပါတယ်။

“ ဖင်ကြီးက အတုကြီးများလား မသိဘူး ”

အဲဒီလို တွေးမိတာနဲ့အတူ မျက်စိကပါ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြည့်လိုက်မိပါတယ်။ ဟောဗျာ… ကျောင်းစိမ်းထမီ ဖင်အောက်ဘက်လောက်မှာ ကျပ်စေ့လောက်ရှိတဲ့ ရေစိုကွက်လေးပါလား။ သိလိုက်ပါပြီ.. မောင်ဇော်လည်း အဲဒီလောက် မညံ့ပါဘူးလေ။ ဒီအခြေဒီအနေမှာ ဒီအကွက်က ဘယ်ကအရည်စိုတာလဲဆိုတာ တန်းသိလိုက်ပါပြီ။

ဘယ့်နှယ် နောက်ကနေ တရစပ် လီးနဲ့ထိုးနေတာကို ငြိမ်လှချည်လားလို့ ထင်နေတာ လတ်စသတ်တော့ ဒေါ်မမလေးတစ်ယောက် စောက်ပတ်ထဲက အရည်ကျလောက်အောင် ဖီလင်ယူနေတာကိုး။ နို့မို့ဆိုလည်း ဒီထမီပေါ်မှာ စောက်ရည်တွေစိုမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူ့ဟာသူ ဖင်ကြားထဲကနေ စီးသွားမှာပါ။ အခုဟာက ကျွန်တော်က လီးနဲ့ ပြေးပြေးဆောင့်နေတော့ ထမီစကပါ ဖင်ကြားထဲ ရောက်ရောက်သွားပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေက ထမီပေါ်မှာပါ လာစိုနေတော့တာပေါ့။

မှတ်တိုင်မှာ ကားရပ်လိုက်တာနဲ့ အရင်ဆုံး လွယ်အိတ်ကို ရှေ့ကို ပြောင်းလွယ်လိုက်ရတာပဲ။ နို့မို့ဆို လမ်းလျှောက်ရင် ပေါင်ကြားက ကောင်က ငေါထွက်နေမှာလေ။ ကားလမ်းကို ခပ်သွက်သွက် ကူးလိုက်ပြီး ဒေါ်မမလေးနဲ့ မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရအောင် ရှေ့ကနေ လမ်းထဲကို အရင်ဝင်လာခဲ့လိုက်ပါတယ်။

ရန်ကုန်ထုံးစံအတိုင်း ရုံးဆင်း ကျောင်းဆင်းချိန်မို့ ဒေါ်မမလေးတို့ လမ်းထဲမှာ စည်ကားနေပါပြီ။ ရှေ့ကနေ ဟိုငေးဒီငေးနဲ့ လျှောက်လာပြီးမှ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ထမီပေါ်က အစိုကွက်ကို သတိရလိုက်ပါတယ်။ သူ့ဟာသူတောင် ဖင်မှာကွက်နေတာ သိပါ့မလားလို့။ ဒီအတိုင်း ဖင်မှာအကွက်ကြီးနဲ့ တလမ်းလုံး လျှောက်လာရင် မြင်တဲ့လူတွေ အကုန် ဟားကြမှာ။

ဟာ… ငါပြောလိုက်ရင်လည်း ကားပေါ်မှာ ဖြစ်ကြတာတွေအတွက် ရှက်နေရမှာ။ မပြောပဲ နေလိုက်တာ ကောင်းမလား။ ဘာလုပ်ရကောင်းမလဲ တွေးပြီးမှ နောက်ဆုံးပြောလိုက်လို့ ရှက်ရတာက ငါ့ကိုပဲရှက်ရမှာ၊ မပြောပဲထားလိုက်ရင် လမ်းထဲက လူတွေ အကုန်ကို ရှက်ရမှာဆိုပြီး ရှေ့ကနေ ခဏရပ်စောင့်နေလိုက်ပါတယ်။ ခေါင်းကြီးငုံ့ပြီး လျှောက်လာနေတဲ့ ဒေါ်မမလေးကို သေသေချာချာပဲ ရပ်ပြီး ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။

အသားအရည်ကတော့ ပုံမှန်ခပ်လတ်လတ် အသားအရည်ပါပဲ၊ ချောသလားဆိုတော့လဲ အဲလိုချောတာမျိုး မဟုတ်ပြန်ပါဘူး။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်းဖွံ့ထွားတာလေးပဲ ထူးခြားတာပါ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်အတွက် လောလောဆယ်မှာ ဒေါ်မမလေးကလွဲပြီး ဘယ်မိန်းမကမှ မျက်စိထဲမှာ ကြည့်လို့ကောင်းတာ မရှိပါဘူး။

“ ဆ ဆရာမ ။ ဟို ဟိုလေ ”

ဘေးနားက လိုက်လျှောက်ပြီး ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောမလို့ ပြင်ကာမှ ဒေါ်မမလေးက မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြန်အကြည့်မှာ ရင်တွေတုန်ပြီး ဘာပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်ကာ ရုတ်တရက် ဆွံ့အသွားရပြန်ပါတယ်။

“ ဟဲ့… ကောင်လေး ပြောလေ ဘာတုန်း ”

“ အဲ.. ဟိုလေ.. ဆရာမ… ဆရာမ ဖင်… အာ.. ဟိုဟို နောက်မှာ ကွက်နေတယ်။ အဲဒါ…. ”

ပြောပြီးတာနဲ့ ကျွန်တော် နောက်လှည့်မကြည့်တော့ပဲ သုတ်ခြေတင်တော့တာပဲ။ ဒေါ်မမလေးတို့ တိုက်ခန်းအောက်ကို ရောက်တော့ တခြား ကျူရှင်တူတူတက်တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေက လှေကားအုတ်ခုံမှာထိုင်ပြီး အာလူးဖုတ်တဲ့လူဖုတ်၊ မုန့်စားတဲ့လူက စားနေကြပြီ။ ကျွန်တော်က စာအုပ်ထုပ်ကြီးဆွဲပြီး ရောက်လာတာမြင်တော့ ဝိုင်းအာကြတယ်။

“ ဟေ့ကောင်… မောင်ဇော် သိပ်မဖားနဲ့ကွာ အဆင့်တစ်လဲ မင်းရမှာ မဟုတ်ပါဘူးကွာ။ ”

“ အေးလေ… မောင်ဇော်တို့က သိပ်သိသာနေပြီ။ ဆရာမဆီက ဘာစားချင်လို့လဲဟေ့။ ”

“ ငဖားကြီးဟေ့ ဟားဟား ။ ”

ဝိုင်းဟားနေကြတဲ့ အကောင်တွေ ကောင်မတွေကို မျက်လုံးပြူး လျှာထုတ်ပြပြီး ပြန်နောက်လိုက်ပါတယ်။ လက်ထဲက စာအုပ်ထုပ်ကြီးကို အုတ်ခုံပေါ် ဘုန်းကနဲ ပစ်ချလိုက်ပြီး

“ ဟေ့ကောင်တွေ… တံခါးဖွင့်ထားပြီးပြီလား ”

“ အေးအေး .. ဖွင့်ထားပြီးပြီ ”

“ ပြီးရော ငါ ဒီအထုပ်ကြီး သွားထားလိုက်ဦးမယ်”

ကျူရှင်ရှိတဲ့နေ့ဆို ကျွန်တော်တို့ထဲက တစ်ယောက်ယောက်ကို ဒေါ်မမလေးက အိမ်သော့ ပေးလိုက်လေ့ ရှိပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့က ကျောင်းဆင်းခေါင်းလောင်း ထိုးတာနဲ့ တခါတည်း ထွက်လာလို့ ရကြတာလေ။ ဆရာမ ကတော့ ကျောင်းကိစ္စတွေ ဘာတွေ ရှိတတ်တာမို့ နောက်ကျပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က အရင်သွားနှင့်ပြီး လွယ်အိတ်တွေ ဘာတွေထား အဆာပြေ မုန့်တွေ ဘာတွေ စားထားရတာပေါ့။ ဆရာမက ကိုယ်ခွဲ မရှိဘူးလေ။

ဆရာမယောကျ်ားဆိုတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးကိုလည်း ချိတ်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံထဲမှာပဲ မြင်ဘူးပါတယ်။ ရှမ်းပြည်ဘက်မှာ တာဝန်ကျနေတယ်လို့တော့ ပြောတာပဲ။ ယူနီဖောင်းပေါ်က အပွင့်တွေ အခက်တွေတော့ ပါတယ်။ ဗိုလ်ကြီးလား ဗိုလ်မှူးလားတော့ မခွဲတတ်ဘူး။ ရုပ်ကတော့ အညာသားရုပ်ပဲ။

ကျွန်တော် စာအုပ်ထုပ်ကြီးကို ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထားလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းဘက်ကို လျှောက်လာခဲ့ပတယ်။ တိုက်ခန်းဆိုတော့ အိမ်သာရေချိုးခန်းက တွဲလျက်လေ။ ခုတော့ ဒေါသတွေပြေပြီး ခပ်ပျော့ပျော့လေး ဖြစ်နေတဲ့ ကောင်က ဆီးသွားလိုက်တော့ ပိုပြီးတောင် ပျော့ကျသွားသလိုပါပဲ။ ကိစ္စပြီးလို့ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ဖွင့်မယ်အလုပ်မှာ အဝတ်လှမ်းတဲ့ ကြိုးတန်းဆီကို မျက်စိက ဘာရယ်မဟုတ် ကြည့်မိလိုက်ပါတယ်။ အတွင်းပစ္စည်းတွေ လှမ်းထားတာပါလား။ စကဒ်လိုဟာမျိုး တစ်ထည်နဲ့ ပင်တီအပြာလေး တစ်ထည်ပါ။ လျှော်ပြီး လှမ်းထားတာနဲ့ တူပါတယ်။

ကျွန်တော့်လက်က အပြာရောင် ပင်တီလေးကို အလိုလို လှမ်းယူလိုက်မိပါတယ်။ လက်ထဲမှာ ရောက်လာတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအပြာရောင်လေးကို တယုတယ ကိုင်တွယ်နေရင်းက ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို့မရတော့ပါဘူး။ စောစောက ညှိုးငယ်နေတဲ့ သကောင့်သားကလည်း အားမာန်အပြည့်နဲ့ ချက်ချင်းရုန်းကြွလာပြန်ပါတယ်။

ကျွန်တော် ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ပြီး ကြိုးတန်းမှာ တင်လိုက်ပါတယ်။ လက်ကို တံတွေးနဲနဲဆွတ်ပြီး တောင့်တင်းနေတဲ့ လီးကို ရှေ့နောက်ဆွဲပြီး ဂွင်းထုဖို့ အစပျိုးလိုက်ပါတယ်။ တလမ်းလုံး ဆောင့်လာရတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ဖင်ကြီးကို ပြန်မြင်ယောင်ရင်း အဲဒီဖင်ကြီးမှာ ဝတ်တဲ့ဘောင်းဘီကို သေသေချာချာ ဖြန့်လိုက်ကာ ခွကြားနေရာကို ခပ်ဖွဖွ နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။

“ ဒီနေရာလေးက စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ အမြဲကပ်နေမယ့် နေရာပဲ ”

ဆပ်ပြာရနံ့သင်းနေတဲ့ ပန်တီခွကြားနေရာကို လျှာနဲ့မထိတထိ လျက်လိုက်တယ်။ စိတ်အာရုံထဲမှာတော့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျက်ပေးလိုက်ရသလိုပဲ ခံစားရပါတယ်။ အောက်မှာလည်း လက်က အဆက်မပြတ် ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဂွင်းတိုက်ပေးနေတာမို့ လီးတံထိပ်က ဒစ်ကြီးကလဲ ဖူးကားရောင်ရမ်းလို့နေပါပြီ။ တသက်လုံး ဂွင်းထုခဲ့သမျှ ဒီတစ်ခါထုရတာ အရသာ အရှိဆုံးပါပဲ။

ရေချိုးခန်းနံရံကို မှီကာ ဒေါ်မမလေးရဲ့ အတွင်းခံပင်တီကို မျက်နှာကမခွာပဲ စိတ်ကူးယဉ်ချင်တိုင်းယဉ်ကာ စိတ်ရှိလက်ရှိ ထုနေရတာလေ။

“ အ…အ…ရှီး ”

“ ဟင်း….အ…အား ”

“ ကျွိ…..ကျွီ…..ကျွီ ”

အသံတစ်ခုနဲ့အတူ ညာဘက်က ရေချိုးခန်းတံခါးက ပွင့်သွားကာ တစ်ယောက်ယောက် ဝင်လာလိုက်တာကို မျက်စိထောင့်မှာ ရိပ်ကနဲ တွေ့လိုက်ရချိန်မှာ အရာအားလုံး နောက်ကျသွားပါပြီ။ တံခါးကို သေသေချာချာ ပိတ်ခဲ့မိရဲ့လား ၊ စေ့ရုံသာ စေ့ထားခဲ့မိသလားဆိုတာ ဘယ်လိုမှ မတွေးတတ်တော့ပါဘူး။ အင်းလေ ဒီလိုလုပ်မိလိမ့်မယ်လို့လဲ ကိုယ်တိုင်တွေးမိခဲ့တာမှ မဟုတ်တာ။ အခြေအနေက ပံ့ပိုးလို့ အခုလို ဖြစ်သွားရတာပါ။ ဒေါ်မမလေး အိမ်ထဲရောက်လာတဲ့ အသံကို လုံးဝကို မကြားခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ့်ဟာကိုယ် တိုက်ပွဲက ပြင်းထန်နေတာကိုး။

အခုတော့ အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းလျက် သူ့ရဲ့ အတွင်းခံ ပင်တီလေးကို မျက်နှာမှာအပ်ကာ ဂွင်းထုနေတဲ့ မောင်ဇော်ရဲ့ အဖြစ်ကို ဒေါ်မမလေးတစ်ယောက် မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ ကြုံလိုက်ရပါပြီ။

“ မောင်ဇော်… မင်း ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ။ အဲဒါ… ဆရာမ ဘောင်းဘီ မဟုတ်လား။ အခု ပုဆိုးမြန်မြန်ပြန်ဝတ်စမ်း… အောက်ကဟာကိုလဲ ကြည့်ဦး ”

ဒေါ်မမလေးကသာ ဇယ်ဆက်သလို ပြောနေပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ တစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောတော့ပါ။ ဒီလိုထိတောင် ဖြစ်လာမှ ရွေးစရာလမ်း မရှိတော့ဘူးလို့ပဲ ခံယူလိုက်ပြီလေ။ ရှေ့ဆက်တိုးရုံပဲ ရှိတော့တာပေါ့။ ကျွန်တော့်ပေါင်ခွကြားက ထုလက်စမို့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကိုကြည့်ကာ ပုဆိုးပြန်ဝတ်ခိုင်းနေတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ လက်ဖဝါးနှစ်ဘက်လုံးကို ဖျက်ခနဲဆွဲကာ ကျွန်တော့်လီးတံပေါ်မှာ ဖိကပ်ထားလိုက်ပါတယ်။

ရုတ်တရက်မို့ ဒေါ်မမလေးတစ်ယောက် ဘာမှမတုန့်ပြန်နိုင်ခင်မှာ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုကို ပိုပြီးနီးကပ်သွား
အောင် တိုးလိုက်တော့ ဒေါ်မမလေးကို ရေချိုးခန်းထောင့်မှာ ပိတ်ထားလိုက်သလိုပါ ဖြစ်သွားပါတယ်။ လောလောလတ်လတ် စိတ်တွေထကြွထားကြတဲ့သူ နှစ်ယောက်ရဲ့ အသက်ရှူသံတွေက ရေချိုးခန်းထဲမှာ ပြင်းထန် ဆူညံလာပါတယ်။

“ ဆရာမ ကျွန်တော်.. ကျွန်တော် မရတော့ဘူးဗျာ။ ကြည့်ပါဦး ဆရာမရယ်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး အရမ်းတောင်နေပြီ။ ဆရာမ ဖင်ကို တလမ်းလုံး ဆောင့်လာခဲ့တာလေ အခု မနေနိုင်တော့ဘူး..အရမ်း လုပ်ချင်နေပြီ ”

“ မောင်ဇော်… မင်း… မင်း… ပုဆိုးပြန်ဝတ်ပါဆိုနေတာကို… ဒီကလေးနဲ့တော့ ခက်ကုန်ပါပြီ ”

ဒေါ်မမလေး တုန်ယင်စွာနဲ့ မောင်ဇော့်ကို ပုဆိုးပြန်ဝတ်ဖို့ပဲ ပြောနေပေမယ့် လက်နှစ်ဘက်ကတော့ မောင်ဇော်ရဲ့ လီးတံကို တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ညစ်ထားပါတယ်။ ဒေါ်မမလေးက ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ထားချိန်မှာ မောင်ဇော်ရဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းက အလိုလို ကော့လိုက် ကုန်းလိုက် လုပ်ပေးနေမိတာမို့ ဂွင်းထုပေးတာခံနေရသလိုပါပဲ။ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဖြစ်ညှစ်ထားတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ လက်ထဲကို လီးတံတစ်ချောင်းလုံး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်နေရင်း စိတ်တွေတအားပါလာကာ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်ကြီးကို ဆွဲဖက်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။

ဒေါ်မမလေးရဲ့ လက်နှစ်ဘက်က လီးတံကို ဆုပ်ကိုင်ထားချိန်မှာ ကျွန်တော်က သိုင်းဖက်လိုက်တာမို့ လက်တွေကို ရုန်းမရအောင် ချုပ်ပြီးသား ပုံစံ ဖြစ်သွားပါတယ်။ နူးညံ့တဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ရဲ့ အတွေ့အထိနဲ့ ကိုယ်ရနံ့ကို တစ်ခါမှ ဒီလောက်ရင်းရင်းနှီးနှီး မကြုံခဲ့ဖူးတာကလဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ရမ္မက်ရှိန်ကို တရိပ်ရိပ် တိုးစေပါတယ်။ ကျွန်တော့် အထင်တော့ ကျွန်တော်ရော ဒေါ်မမလေးပါ နှစ်ယောက်လုံး နတ်ပူးသလို တုန်ခါနေကြတယ်လို့ ခံစားနေရပါတယ်။

“ မလုပ်ပါနဲ့ကွာ… မဖြစ်ပါဘူး။ မောင်ဇော်… လွှတ်ပါ ဆရာမကို။ ဟိုမှာ… တခြားကလေးတွေ တက်လာတော့မယ်လေ ”

ပါးစပ်ကသာ လွှတ်ပါတကဲကဲ လုပ်နေပြီး လက်တွေက လီးတံကို မလွှတ်တမ်း ကိုင်ထားတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ လည်ပင်းတဝိုက်ကို ခပ်ဖွဖွ လိုက်နမ်းနေတုန်းမှာ ဒေါ်မမလေးက စိုးရိမ်စွာ ပြောလာပါတယ်။ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ကျောပြင်ကို ချုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လက်တွေက အောက်ကို ဖြေးဖြေးချင်း လျှောချလာပါတယ်။ ခါးအထက်ပိုင်းလောက်ဆီကို အရောက်မှာ ဒေါ်မမလေးရဲ့ မျက်နှာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ခါးအောက်ကနေ မို့မောက်ကားထွက်နေတဲ့ ဖင်သားတွေကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲကိုင်ကာ ဆီးခုံချင်း ပူးကပ်သွားအောင် ဆွဲယူလိုက်မိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ဒေါ်မမလေးက လီးတံကို ဆုပ်ကိုင်ထားဆဲမို့ ဆီးခုံချင်း မပူးကပ်တော့ပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဒစ်ဖျားကသာ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ဆီးစပ်ကို ထိုးမိသွားပါတယ်။ အရေပြားချင်း ပွတ်တာဆို ဘာမှမဖြစ်ပေမယ့် အခုဟာက ဒေါ်မမလေးရဲ့ ထမီစကို ဖိပွတ်မိသွားတာလေ။ ကားပေါ်မှာတုန်းကတော့ ကိုယ်ကလည်း ပုဆိုးနဲ့ အောက်ကလည်း ဘောင်းဘီ ပါသေးတာဆိုတော့ ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ အခုက ကိုယ်က အလွတ်ကြီးဆိုတော့ ပူကနဲဖြစ်ပြီး ဒစ်ဖျားတစ်ခုလုံး ကျိန်းစပ်သွားတာပဲ။

“ အ..အ… ”

“ ဟင်…ဘာ… ဘာဖြစ်လို့လဲ … ”

“ အား… ကျွတ်.. ကျွတ်… ထမီကို ပွတ်ဆွဲသလို ဖြစ်သွားတာ.. ကျင်သွားလို့ ”

နေရင်းထိုင်ရင်း ကျွန်တော် ထအော်လိုက်တာမို့ ဒေါ်မမလေးတောင် လန့်သွားတယ်ထင်တယ်။ တချိန်လုံး လီးကို ကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေကို အလန့်တကြား လွှတ်လိုက်ပါတယ်။ အကြောတွေ ထောင်နေအောင် တင်းမာနေတဲ့ လီးထိပ်က ကျိန်းစပ်နေတဲ့ ဒစ်ဖျားကို ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ပြန်ကိုင်ကြည့်ပြိး ဆုပ်လိုက်ဖြေလိုက် လုပ်ပေးနေတုန်း ဒေါ်မမလေးရဲ့ မထင်မှတ်တဲ့ အပြုအမူကို ကြုံတွေ့လိုက်ရပါတယ်။

“ ဟင်း ဘာအခုမှ တော်တော်နာနေတာလဲ… ဒီလောက် သောင်းကျန်းနေတာကို နည်းတောင်နည်းသေးတယ် ”

“ ပျစ်  ”

ပြောရင်းနဲ့ သူ့လက်ဝါးကို ပါးစပ်နားတေ့ကာ လက်ထဲကို တံတွေးနဲနဲ ထွေးလိုက်ပြီး၊ အဲဒီတံတွေးတွေကို ကျွန်တော့်လီးတံမှာ သုတ်ကာ ဖြေးဖြေးချင်း လီးကို ဆွဲကစားပေးပါတယ်။ နာနေတာတောင် ပြန်မေ့သွားပြီး လီးကို အလိုက်သင့် ကော့ပေးထားမိပါတယ်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး နီရဲ လာအောင် အရသာတွေ့နေချိန်မှာ အခုလို ဂွင်းထုပေးနေတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာလည်း အရည်တွေ ဘယ်လောက်ရွှဲနေမလဲဆိုတာ ကြည့်လိုက်ချင်ပါတယ်။

“ နာသေးလား…အခု  ”

“ အ.. အ.. အား မနာတော့ဘူး… အရမ်းကောင်းတာပဲ ဆရာမရယ် ”

“ ပြစ်..ပြစ် ..ဗျစ် ”

“ နှာဗူးလေး… မြန်မြန်ပြီးတော့ …. အောက်ကနေ တက်လာကျတော့မယ် ”

“ အ.. အား ရှီး… ကောင်းလိုက်တာ… သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးပါ ဆရာမရယ် ”

“ အင်း..လာ ဒီလိုနေ ”

မျက်နှာချင်းဆိုင် ထုပေးနေတာမို့ ပုံစံမကျတဲ့ အနေအထားကို ဒေါ်မမလေးက ပြောင်းပေးပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ဆွဲလှည့်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ထဲထည့်ကာ နောက်ကနေ လှမ်းပြီး ထုပေးတဲ့ အခါမှာတော့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ လက်တွေက ခုနကထက်ပိုပြီး သွက်သွက်လက်လက် လှုပ်ရှားလို့ ရသွားတယ်။ အားနေတဲ့ ကျွန်တော့်လက်နှစ်ဘက်ကိုလည်း ဒေါ်မမလေးရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို နောက်ပြန်ကိုင်ကာ စိတ်ရှိလက်ရှိ ကိုင်တွယ်နေလိုက်ပါတယ်။

တရစပ် ဂွင်းထုပေးရင်းက ကျွန်တော့် နားရွက်နား ကပ်ကာ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တဲ့ စကားသံကို အကြားမှာ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေတောင် ထသွားတယ်။

“ မင်း… ဆရာမကို သိပ်လိုးချင်နေလားဟင် ”

“ အ..အ..ဗျာ ”

“ ကျူရှင်ပြီးရင် မပြန်နဲ့နော်။ ဆရာမနဲ့ မင်းနဲ့ လိုးကြရအောင်ကွာ ”

“ အား…. အီး… အ…. ပြီးတော့မယ်… ဆရာမ…. အ အ ထုပေး ထုပေးပါ ”

“ အင်း…အ.. ”

“ ပျစ် ပျစ် ။”

ဒေါ်မမလေးက ဂွင်းထုပေးရင်း ပြောလိုက်တဲ့ စကားလုံးတွေကြောင့် စိတ်ခံစားမှုတွေက ပိုပြီး မြန်ဆန်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်ခါးကို ကော့နိုင်သလောက် ကော့ပေးထားသလို ဒေါ်မမလေးကလည်း လီးတံကြီးကို အားထည့်ပြီးညစ်ကာ ဆက်တိုက် ထုပေးနေတယ်။

အသက်ကို အောင့်ထားကာ လီးတံထိပ် ဒစ်ဖျားကနေ တကိုယ်လုံး ကျင်နေအောင် တလိပ်လိပ်တက်လာတဲ့ ကာမအရသာကို အားပါးတရ ခံစားရင်း သုတ်ရည်တွေကို ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပန်းချလိုက်ပါတော့တယ်။ တကိုယ်လုံး နုံးချည့်ကာ ယိုင်နဲ့နဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ထူမတ်ပေးရင်း ဒေါ်မမလေးက ပြုံးစိစိကြီးလုပ်ကာ

“ ဟင်း… မြန်လိုက်တဲ့ ကိုယ်တော်လေး။ ကိုယ့်ဟာတွေကို ရေလောင်းပြီး ဆေးခဲ့ဦးနော်… ဟင်းဟင်း ”

ပြောပြီးတော့ သူ့လက်တွေကို ရေဆေးကာ ထွက်သွားတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ကြည့်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်မိပါတယ်။ ဒီအချိန်လေး ၁၀ မိနစ်လောက်အတွင်းမှာ ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်သွားမှန်းတောင် မသိလိုက်ပါဘူးလေ။ တန်းပေါ်က ပုဆိုးကို ပြန်ယူကာ ဝတ်လိုက်ပြီး စောစောက ပန်းထုတ်ထားတဲ့ ဒေါသတွေကို ရေဆေးချပြီးမှ ထွက်လာခဲ့လိုက်ပါတယ်။

အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ဟိုကောင်တွေ အသင့်ပြင်ထားပြီးကြတဲ့ စားပွဲဝိုင်းမှာ ဝင်ထိုင်ပြီး အရှိန်မသေသေးတဲ့ အရသာကို မျက်လုံးမှိတ်ကာ ဇိမ်ယူနေလိုက်တယ်။ ဒေါ်မမလေးကတော့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး အဝတ်အစားလဲနေတယ် ထင်ပါတယ်။ ကျူရှင်ပြီးရင်ဆိုတဲ့ အတွေးက ဝင်လာပြန်တော့ ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်လာပါတယ်။ ဘယ်လိုစပြီး ဘာတွေလုပ်ရမလဲဆိုတာ တွေးကြည့်နေတုန်း အောက်ကကောင်တွေ ဆူဆူညံညံနဲ့ ဝင်လာကြပါတယ်။

“ အေး.. ငါ့အိမ်က ပိုက်ဆံမပေးသေးဘူးကွ။ ရရင်တော့ ငါလည်းဝယ်မှာ ”

“ မဟုတ်ဘူးလေဟယ်.. ဟိုကြေငြာမှာ ဝတ်သွားတဲ့ ဒီဇိုင်းကိုပြောတာ ငါက”

“ အေး ဟေ့ကောင်.. မင်းအဲဒီ သီချင်း ကော့ဒ်ရှိရင် ငါ့ကိုပေးဦး”

တစ်ယောက်တစ်ပေါက်နဲ့ ဘာတွေပြောနေကြမှန်း မသိအောင် ဆူညံစွာ ရောက်လာကြပြီး အလျိုလျို ထမင်းစားပွဲဝိုင်း ၂ ဝိုင်းမှာ နေရာယူနေကြချိန်မှာ ဒေါ်မမလေးလည်း အခန်းထဲက ထွက်လာပါတယ်။ တီရှပ်ပွပွနဲ့ ကရင်ထမီလိုလို ရှမ်းထမီလိုလို တိုင်းရင်းသားအဆင် ထမီတစ်ထည်ကို တွဲပြီး သာမန်သာ ဝတ်ထားပေမယ့် ကျွန်တော့် အမြင်မှာ တော်တော်ကြီးကို လှနေပါတယ်။

“ ကဲကဲ အားလုံး အဆင်သင့်ဖြစ်ရင် စရအောင် ”

“ သင်္ချာ (၁) သင်မယ် ဒီနေ့ ”

စာအုပ်ထုတ်ဆိုလို့သာ ထုတ်ထားရတယ် စာထဲမှာ ကျွန်တော့် အာရုံတွေ လုံးဝရှိမနေပါဘူး။ ရှင်းပြနေတဲ့ အသံတွေ ပြန်မေးနေတဲ့ အသံတွေကလည်း ကြားတစ်ချက် မကြားတစ်ချက်ပါပဲ။ ချထားတဲ့ စာအုပ်ကို ငုံ့ကြည့်နေရင်း ဒေါ်မမလေးကို ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ လုပ်ရမလဲ ဆိုတာတွေကိုပဲ စိတ်ကူးယဉ်နေမိပါတော့တယ်။ ငါ လူပျိုရည် ပျက်တော့မှာပါလား ဆိုတဲ့ အသိကလဲ ရှက်သလိုလို ပီတိဖြစ်နေသလိုလို ခံစားရစေပါတယ်။

အင်းလေ… ကြေးစားမိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ ကာမဆက်ဆံပြီး လူပျိုရည် ပျက်ရတာထက်စာရင် အခုလို ကိုယ်တကယ် တပ်မက်စွဲလမ်းရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ဆီမှာ လူပျိုရည် အပျက်ခံလိုက်ရတာကို ကျေနပ်မိတာ အမှန်ပါပဲ။ ပြီးတော့ အဲဒီအချိန်ကျရင် စိတ်ကူးထဲမှာ အခါအခါမြင်ယောင် မှန်းဆခဲ့ရဖူးတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း မြင်ခွင့်ရပြီလေ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ လူပျိုရည်ကို သောက်သုံးမယ့် ဒေါ်မမလေးရဲ့ ပေါင်ကြားက အချစ်ပန်းပွင့်ကြီးကရော ဘယ်လိုပုံများ ရှိနေမလဲ။ မဆုံးနိုင်တဲ့ အတွေးတွေ အမျိုးမျိုးတွေးနေတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာသွားလဲ မသိဘူး။ ဘေးကကောင်တွေ စာအုပ်တွေ သိမ်းဆည်းနေမှ စာသင်လို့ ပြီးသွားတာ သိပါတယ်။

အားလုံးကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ကျူရှင်ပြီးတာနဲ့ လစ်ဖို့ ပြင်နေကြပြီ။ ကျွန်တော့်မှာသာ နောက်ဆက်တွဲ သင်ခန်းစာအတွက် ထပဲထရမလို ထိုင်ပဲထိုင်နေရမလို ဖြစ်နေတယ်။ အရေးထဲမှ ဘာမှမသိတဲ့ ဟိုအကောင်တွေက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ဖို့ ခေါ်နေသေးတယ်။ ခါတိုင်းလဲ ကျူရှင်ပြီးရင် ထိုင်နေကြပါ။ ဒီနေ့တော့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ဖို့ ခေါ်တဲ့အကောင်တွေကို တော်တော် သောက်မြင်ကပ်သွားတယ်။

“ ဟေ့ကောင် လဒ… ထိုင်မှာလားလို့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ”

“ ဟေ.. အေးအေး ငါဒီနေ့ မထိုင်တော့ဘူးကွာ အိမ်က စောစောပြန်လာဖို့ မှာထားတယ်ကွ ”

“ အံမယ်.. မောင်ဇော်… ဒီနေ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တောင် မထိုင်တော့ဘူးပေါ့ ဟုတ်လား ”

“ ဗျာ… ဟုတ် ဟုတ်တယ် ဆရာမ.. ဟို.. အိမ်မှာ ကိစ္စလေးရှိလို့ပါ ”

“ အေးအေး လိမ္မာတယ် အိမ်ကို တန်းတန်းမတ်မတ် ပြန်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့.. ပြန်မှာပါ ”

ဟိုကောင်တွေ ခေါ်နေတာကို အတင်းငြင်းနေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ဒေါ်မမလေးကလည်း ဝင်ပြီး စနေပြန်ပါတယ်။ အိမ်ကို တန်းတန်းမတ်မတ် ပြန်နော်တဲ့.. ဟားဟား။ အားလုံး လွယ်အိတ်ကိုယ်စီဆွဲကာ ထွက်နေကြပါပြီ။ ကျွန်တော်ပဲ ယောင်လည်လည်လုပ်ပြီး ဟိုဟာပျောက်သလိုလို.. ဒီဟာပျောက်သလိုလိုနဲ့ ထိုင်ရာက မထသေးတာ။ အဲဒီအချိန်မှာ ဒေါ်မမလေးကလည်း ပြုံးစိစိနဲ့ တစ်ချက်ကြည့်ပြီး မီးဖိုခန်းဘက်ကို ထသွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ချက်ချင်း အကြံရပြီး နောက်က ထလိုက်သွားတယ်။

“ အေးအေး ဟေ့ကောင်တွေ သွားနှင့်ကြကွာ… ငါ ရေသောက်ပြီးမှ လိုက်လာခဲ့မယ် ”

ဘယ်သူဘယ်ဝါရယ်လို့တော့ မဟုတ်ဘူး။ တမင်အားလုံးကြားအောင်အော်ပြီး မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အထဲရောက်တော့ ဒေါ်မမလေးကလည်း သောက်ရေအိုးနားမှာ ရပ်စောင့်နေပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုမှန်းမသိတဲ့ အပြုံးနဲ့ ပြုံးပြီး ကြည့်နေပြန်ပါတယ်။

“ ကိုယ်တော်လေး.. အိမ်ရောက်အောင် ပြန်နော်.. ဟုတ်ပြီလား။ ခစ်..ခစ်  ”

“ အာ… မဟုတ်ပါဘူး.. ဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းမသိလို့ ပြောလိုက်တာပါ”

“ ဟွန်း…သိပါ့ သိပါ့။ ပြာယာကိုခတ်နေတာပဲ.. တခါထဲ ”

“ အခုပြန်မဆင်းလို့မှ မရတာ.. ဆရာမရဲ့ ။ သူတို့ သိကုန်မှာပေါ့ ”

“ အေးပါ… သွား… လိုက်ဆင်းသွားလိုက်။ ပြီးရင်.. ဟိုဘက်လမ်းဘက်ကနေ ပြန်ပတ်ပြီး တက်လာခဲ့… ဟုတ်ပလား ”

“ အာ..အင်းအင်း ”

“ ဟေ့ သိပ်လဲ အမြန်ကြီး တက်မလာနဲ့နော်… ကျွန်မ ရေလေးဘာလေး ချိုးပါရစေဦး။ သွားသွား..”

အင်း ဟုတ်သားပဲ။ အခုခပ်တည်တည်နဲ့ လိုက်ဆင်းသွားပြီးမှ ဟိုဘက်လမ်းကနေ ပြန်ပတ်လာခဲ့လို့ ရတာပဲ။ မိန်းမဉာဏ်ဆိုတာ ဒါမျိုးကို ပြောတာနေမှာ။ ကျွန်တော်ကတော့ မွှန်နေတာနဲ့ ဘာမှမတွေးတတ်တော့ဘူး ထင်ပါတယ်။ ဒေါ်မမလေးက ရေတောင် ချိုးထားဦးမယ် ဆိုပါလား။ ဒီလိုနဲ့ပဲ နောက်ဆုံးကျန်နေတဲ့ နှစ်ယောက်သုံးယောက်နဲ့ ရောပြီး အောက်ကို ဆင်းလာခဲ့လိုက်ပါတယ်။

“ လောကကြီးမှာ လင်ယောင်္ကျားနဲ့ ခဏတဖြုတ်လောက်လေး ဝေးနေတဲ့အချိန်မှာ ဒါမျိုးအစားကောင်းလေးတွေနဲ့လည်း စားရကံ ကြုံဆုံကြတတ်ပါတယ်။ ဖြစ်တတ်တဲ့ လောကသဘာဝပါပဲလေ။ ခိုးစားရတဲ့ အရသာက ဘာနဲ့မှမတူတာ အမှန်ပါပဲ”

လို့ ဒေါ်မမလေးက ရေချိုးနေရင်း ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ဖြေတွေးလေးတွေးရင်း ပြုံးလိုက်မိတယ်။

လမ်းထိပ်ကို ရောက်တော့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထဲမှာ စနစ်တကျ နေရာယူပြီး ထိုင်နေကြတဲ့ ကောင်တွေက လှမ်းခေါ်ကြပြန်ပါတယ်။ စနစ်တကျ နေရာယူတယ်ဆိုတာက ဆိုင်ရှေ့က ဖြတ်သွားသမျှ စော်တွေကို မျက်စိတဆုံးလဲ ကြည့်နိုင်ရမယ်၊ အချင်းချင်းလဲ မြင်ကွင်းကို ပိတ်တာကွယ်တာမျိုးလဲ မရှိရအောင် ထိုင်ကြတာကို ပြောတာပါ။ အင်း အချိန်နဲနဲ ဖြုန်းရမယ်ဆိုတော့လဲ ခဏလောက် ဝင်ထိုင်လိုက်မယ်ဆိုပြီး ဆိုင်ထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။

“ အေးလာလာ မောင်ဇော်… မင်းထိုင်ဦးမလို့လား ပြန်မယ်ဆို ”

“ ဆေးလိပ်လေး သောက်လိုက်ဦးမယ်ကွာ.. အိမ်ရောက်ရင် သောက်လို့ မရတော့ဘူးကွ ”

ပြောရင်းနဲ့ ခွေးခြေပုတစ်လုံးယူကာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး စားပွဲပေါ်က LONDON တစ်လိပ်ကို မီးညှိကာ ဖွာနေလိုက်ပါတယ်။ မီးခိုးငွေ့များကို အရှိုက်ထဲရောက်အောင် ရှူသွင်းပြီးမှ ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်မှုတ်ထုတ်ကာ စီးကရက်ကို အရသာခံ သောက်နေတုန်းမှာ..

“ မောင်ဇော်… နေ့ခင်းက မင်းတို့ဆီက အောစာအုပ် မိလို့ဆို.. ”

“ ဟာ.. မင်းကို ဘယ်သူပြောလဲ ”

“ ဟိုကောင် ကုလားပြောတာလေ… မလေးရှားကိုယ်တိုင် မိတာဆို  ”

“ မဟုတ်ပါဘူးကွာ… အဲဒီကောင် ကုလား လျှောက်ဖွနေတာ.. မလေးရှားမိတာဆို ငါဘယ်လို ကျူရှင် လာရဲမလဲကွ။ ”

“ အေးပေါ့ ဟေ့ကောင် အသစ်လေး ဘာလေး ရရင်လည်း ပေးဖတ်ဦးကွာ ”

“ ရရင် ပေးပါမယ်ကွာ မပူပါနဲ့ ”

သောက်ကုလား.. ပါးစပ်ပေါက်က ငြိမ်ငြိမ်မနေဘူး မင်သေသေနဲ့ ပိတ်ငြင်းထားလိုက်ရတယ်။ ဒေါ်မမလေးကို နောက်ကွယ်မှာ ကျောင်းသားတွေက မလေးရှားလို့ ခေါ်ကြတယ်လေ။ မမလေးဆိုတဲ့ နာမည်ကို ဖျက်ခေါ်ကြတာပါ။ အခုတော့ အဲဒီမလေးရှား အောစာအုပ်မိတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းက တော်တော် ပြန့်နေပြီလား မသိဘူး။ ကုလားကို ဒေါသထွက်ထွက်နဲ့ စွတ်ဖွာနေတဲ့ စီးကရက်က ဖင်စီခံနားထိ ကုန်နေပြီမို့ လွှင့်ပစ်လိုက်ကာ…

“ ကဲ.. ငါလိမ့်တော့မယ်ကွာ… အားလုံးပဲ ”

“ အိုကေ အိုကေ ”

“ အေးအေး… မနက်ဖြန်ကျ ရှစ်တန်းက ကောင်တွေနဲ့ ကန်ဖို့ ချိန်းပြီးပြီနော်  ”

“ အေးပါ ငါသိပါတယ်။ ဒိုးပြီကွာ ”

ကားမှတ်တိုင်ရှိရာဘက်ကို ထွက်ခဲ့ပြီး မှတ်တိုင်မှာ အရိပ်အခြေ ခဏကြည့်လိုက်တယ်။ အားလုံး ရှင်းနေတော့မှ မှတ်တိုင်ကိုကျော်ပြီး ဟိုဘက်လမ်းထဲကို ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ လမ်းအဆုံးကနေ ဒေါ်မမလေးတို့ လမ်းထဲကို ပြန်လျှောက်ဝင်လာခဲ့ချိန်မှာတော့ လမ်းမီးတိုင်တွေတောင် ထိန်ညီးနေပါပြီ။ အာ… ညခုနစ်နာရီခွဲလောက်တောင် ရှိနေပြီပဲ။ အချိန်ကို သတိထားမိတော့မှ အိမ်ကို ဖုန်းဆက်ဖို့ရာ သတိရတယ်။ ကိုယ့်ဇာတ်လမ်းက ဘယ်အချိန်မှ ပြီးမယ်ဆိုတာ မသိတော့ ဖုန်းဆက်ထားမှပဲဆိုပြီး တွေ့တဲ့ စတိုးဆိုင်လေး တစ်ခုကနေ ဖုန်းဆက်လိုက်ပါတယ်။ ဆရာမမွေးနေ့ အလှူရှိလို့ ဝိုင်းလုပ်ပေးနေပါတယ်ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ သေသေချာချာ ကူညီဖို့တောင် ပြန်မှာနေသေးတယ်။

အားလုံးအဆင်ပြေနေပြီမို့ ကျွန်တော့် ခြေလှမ်းတွေက ပေါ့ပါးလျင်မြန်စွာနဲ့ ဒေါ်မမလေး ရှိရာကို အပြေးတပိုင်း ရောက်လာခဲ့ပါပြီ။ လှေကားထစ်တွေကို ကျော်ခွပြီး ပြေးတက်လာခဲ့တဲ့ ကျွန်တော် အခန်းရှေ့ရောက်တော့ ပိတ်ထားတဲ့ တံခါးကိုခေါက်ဖို့ ရင်တွေ တုန်နေပါတယ်။ မသိမသာ သက်ပြင်းလေးချပြီးမှ သစ်သားတံခါးကို ခပ်အုပ်အုပ်လေး ခေါက်လိုက်ပါတယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်းက သတိထားမိသွားမှာ စိုးလို့ပါ။

“ ဒေါက် ဒေါက်  ”

“ ဂျောက်…ကျွီ  ”

ဖြေးဖြေးချင်း ပွင့်လာတဲ့ တံခါးကြားကနေ မြင်လိုက်ရတဲ့ ဒေါ်မမလေးကို ကျွန်တော် တစ်ခါမှ မမြင်ဘူးတဲ့သူလို ငေးမိသွားပါတယ်။ ရေမခြောက်တခြောက် ဆံပင်ရှည်တွေကို ဖြန့်ချထားပြီး သနပ်ခါးကျဲကျဲလေး လိမ်းထားကာ ကပိုကရို လှနေတဲ့ ဒီလိုပုံမျိုးကို မြင်မှ မမြင်ဘူးခဲ့တာလေ။ ပြီးတော့ စပန့်သားလို့ ခေါ်မလား မသိဘူး အဲဒီလို ပျော့ပျော့ပါးပါး ဂါဝန်ရှည်လေးနဲ့ ရှိသမျှ ခန္ဓာကိုယ် အလှတွေကိုလည်း တမင်ပေါ်အောင် ဖော်ပြီး ဝတ်ထားသေးတယ်။ သာမန်လောက်ပဲရှိတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ နို့အုံနှစ်လုံးတောင်မှ ဒီညမှာ တော်တော်ထွားနေတယ်လို့ ထင်ရတယ်။

အိမ်ထဲ မရောက်သေးတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ဒေါ်မမလေးက ဆွဲခေါ်သွင်းလိုက်ပြီးတော့ အိမ်တံခါးကို ဂျက်ပါထိုးပြီး ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဘာစလုပ်လို့ လုပ်ရမှန်း မသိလို့ ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ဘေးနားမှာ စွေ့ကနဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ တကယ့် တကယ်တမ်း နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ကြတော့ အတွေ့အကြုံက စကားပြောပါပြီ။ ပြေးပဲဖက်ရမလား တက်ပဲခွရတော့မလား ဘာဆိုဘာမှ မလုပ်တတ်တော့တဲ့ ကျွန်တော့်ကို ဒေါ်မမလေးက အလိုက်သိစွာ လမ်းကြောင်းပြပေးနိုင်လို့သာ တော်ပါတော့တယ်။

“ ရှင် အရင်စမှ ဆိုရင်တော့ ဒီည ဒီလိုပဲ ခုံပေါ်မှာ ထိုင်နေရတော့မှာ အသေအချာပဲ။ အိမ်ပြန်နောက်ကျလို့ ရရဲ့လား … မောင်ဇော် ”

“ ဟုတ်.. ဟုတ် ရတယ် ဖုန်းဆက်ထားပြီးပြီ ”

“ ဟုတ်လား… ဒါဆို အေးအေးဆေးဆေးပေါ့နော်”

ခေါင်းညိတ်ပြီး ဖြေလိုက်တဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ပေါင်သားအချင်းချင်း ထိကပ်သွားအောင် ဒေါ်မမလေးက တိုးထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ လက်တဘက်က ကျွန်တော့်ပခုံးကို ကျော်ပြီး ဖက်ကာ ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ် အထက်ပိုင်း တစ်ခုလုံးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ဆွဲချလိုက်တယ်။ အလိုက်သင့်ကျသွားတဲ့ ကျွန်တော့် မျက်နှာကတော့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ နို့အုံသားကို ပါးနဲ့ကပ်ပြီးသား ဖြစ်နေပါပြီ။ နူးညံ့လွန်းတဲ့ အတွေ့အထိကြောင့် အောက်မှာ ဘော်လီတောင် ဝတ်မထားတာကို သိလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ပါးနဲ့ အဲဒီရင်သားအိအိကို လိုက်ပွတ်တော့တာပါပဲ။

ဒေါ်မမလေးကလည်း ပါးနဲ့ကပ်ပြီး နို့အုံကို ပွတ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထိုးဖွကစားကာ ငြိမ်နေပါတယ်။ ပါးပြင်ကို တချက်တချက် လာလာထောက်တဲ့ မာတောင်တောင် နို့သီးခေါင်းလေးကို သွားနဲ့သာသာလေး ဖိကိုက်လိုက်တော့ ဒေါ်မမလေး ဆတ်ခနဲ တွန့်သွားကာ

“ ဟေ့… မကိုက်နဲ့လေကွာ.. ပြတ်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ”

“ အသည်းယားလို့… ကိုက်လိုက်တာ ”

“ ဟွန်း အသည်းပဲယားတာလား… ”

“ ဟင်း ဟင်း ”

“ လာ..ဒီလိုလေးနေကွာ… ”

ဘေးတစောင်းကြီး မှီထားတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ခဏထခိုင်းတယ်။ ပြီးတော့ ဒေါ်မမလေးက အရင်ဆက်တီပေါ်မှာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်း ခုံပေါ်တင်ကာ ဒူးနှစ်ဘက်ကို ကားကားလေးထောင်ပြီး ထိုင်တယ်။ ဂါဝန်အောက်နားစက လွတ်သွားတာမို့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ဒူးအထက်နားလောက်ကနေ တင်ပါးရင်းထိ ဆင်းသွားတဲ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေကို မြင်ရတဲ့ အခါမှာတော့ ကျွန်တော် ကတုန်ကရင်ကြီးဖြစ်ကာ ပုဆိုးထဲက ပစ္စည်းကလည်း ချက်ချင်း သိသိသာသာ သွေးတွေ တိုးလာပါတော့တယ်။

ကျွန်တော့် လက်ကိုဆွဲပြီး အဲဒီဒူးနှစ်လုံးကြားမှာ နောက်ပြန်ဝင်ထိုင်ခိုင်းကာ အနောက်ကနေ ဖက်ထားပြီး သူ့ရင်ဘတ်ထဲကို ဆွဲသွင်းလိုက်ပြန်တယ်။ အဲဒီတော့ ဘေးကထောင်နေတဲ့ ဒူးနှစ်ဘက်က ဂါဝန်စတွေက အလိုလိုလျှောဆင်းသွားပြီး ပေါင်ရင်းမှာ သွားစုနေပါတယ်။ အသားသိပ်မဖြူပေမယ့် ပေါင်သားကြီး နှစ်လုံးကတော့ မီးရောင်အောက်မှာ ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးကို ပေါ်လာပါတယ်။ ကျွန်တော့် လက်နှစ်ဘက်ကို ဒူးထိပ်မှာ အသာတင်ပြီးမှ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ပေါင်သားတုတ်တုတ်တွေကို မရဲတရဲ ကိုင်တွယ်ကြည့်ပါတယ်။

“ ဟွန်း.. ကျောင်းက ပြန်လာတုန်းက သူများကို တလမ်းလုံး အနောက်က လုပ်လာတာ..။ ခုမင်းကို ပြန်လုပ်မယ်… ဟားဟား..”

“ ဟင်း..ဟင်း ”

“ ပြစမ်းပါဦး… ဆရာမဖင်ကိုတောင် ထိုးချင်နေတဲ့ ဟာလေးကို… ”

ဒီအဆင့်ထိ ရောက်နေတာတောင် ကျွန်တော် ပြောမထွက်တဲ့ စကားမျိုးတွေကို ဒေါ်မမလေးက ပြောရဲနေတာ အိမ်ထောင်သည်မို့လားတော့ မသိဘူး။ သူတစ်တစ်ခွခွကြီးတွေ ပြောလိုက်တိုင်း ကြားရတဲ့ ကျွန်တော့်ရင်တွေ ပိုခုန်တာတော့ အမှန်ပဲ။ ပြောရင်းက ခပ်လျော့လျော့ ကျွန်တော့်ခါးပုံစကို ဖြေချလိုက်ကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲက ရုန်းကြွနေတဲ့ လီးကို အသာလေး ဆွဲထုတ်ပါတယ်။ ဘောင်းဘီထဲက ထွက်လာရလို့ အားရဝမ်းသာ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတံကို ဖြေးဖြေးချင်း အပေါ်အောက် ကစားပေးပါတော့တယ်။

ကျွန်တော့်ဖင်တွေ ခုံပေါ်ကနေ ကြွကြွတက်သွားတဲ့အထိ အရသာတွေ့အောင် စပြီး ထုပေးနေတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ပေါင်တွေကို ပွတ်နေတဲ့ လက်တွေကလည်း တဖြည်းဖြည်း ပေါင်ခွကြားဆီရောက်အောင် တိုးနေပါပြီ။ ပေါင်ရင်းနား ရောက်လာလေလေ အတွေ့အထိက ပိုပြီး နူးညံ့လာလေလေပါပဲ။

“ ဟင်း…အင်းး….အ  ”

“ ပြစ် ပြစ်…ဗျစ်  ”

“ ကောင်းလားဟင်…. ဆရာမ ထုပေးတာ ”

“ အား….ဟ…ကောင်းတာပေါ့… ”

“ မမ…အဖုတ်ကြီးလည်း ယားနေပါပြီ ကလေးရယ်… ”

“ ဟင်…မမ..အား…”

“ အင်းလေကွာ…. လိုးပဲလိုးတော့မယ်… ဆရာမလို့ ခေါ်တုန်းလား ”

“ အင်း…အင်း မမ  ”

သူ့ကိုယ်သူ မမလို့ပြောလာတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ လက်ထဲမှာ ကျွန်တော့်လီးတင်မကဘူး အောက်ကဥတွေပါ အရသာတွေ့နေပါပြီ။ ဥတွေကို ခပ်ဖွဖွနယ်ရင်း လီးကို တံတွေးတွေ ရွှဲနေအောင် ဆွတ်ကာ အထုခံနေရတာရော ဒေါ်မမလေးရဲ့ ပေါင်သားတွေကို ပွတ်နေရတာရော တစ်တစ်ခွခွကြီးတွေ ကြားနေရတာရောကြောင့် ကျွန်တော့်စိတ်တွေ အရမ်းကို ပြင်းထန်လာပါတယ်။

တဝက်တပျက်ပဲ ချွတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို ကန်ထုတ်လိုက်ပြီး ဒေါ်မမလေးကို မှီထားရာကနေ ထကာ အပေါ်က အင်္ကျီကိုပါ ချွတ်ချလိုက်တော့ပါတယ်။ လီးတန်းလန်းကြီးနဲ့ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြိး တခစ်ခစ်ရယ်နေတဲ့ ဒေါ်မမလေးကို လက်မောင်းရင်းနှစ်ဘက်ကနေ ဆွဲမပြီး ထခိုင်းလိုက်ပါတယ်။

“ ဟဲ့ ဟဲ့… ဘယ်လိုဖြစ်တာတုန်းကွ… အင့်  ”

“ ဟင်း ဟင်း ”

“ ပြွတ်…ပြွတ်..”

ကျွန်တော့်ရဲ့ အပြုအမူကို ဒေါ်မမလေး အံ့သြလို့ မဆုံးသေးခင်မှာ သူ့ရဲ့ ပါးနှစ်ဘက်ကိုဆွဲပြီး ထူအမ်းနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတွေကို စုပ်နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့် လည်ပင်းကို ပြန်လည်သိုင်းဖက်ကာ အလိုက်သင့် နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပေးလာတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ဂါဝန်ကြီးက ကျွန်တော်တို့ကြားမှာ အတားအဆီး ဖြစ်နေတာကို စိတ်မရှည်တော့ပါဘူး။ ကျွန်တော် လိုးရတော့မယ့် ဒေါ်မမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလည်း အခုထိ မမြင်ရသေးတာ မကျေနပ်ဘူး။

ဒေါ်မမလေးကတော့ ကျွန်တော့်လီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်နေခဲ့သလောက် ကျွန်တော်ကျတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကို မြင်တောင် မမြင်ရသေးဘူးလေ။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရင်းက ကျွန်တော့် လက်တွေကို ဒေါ်မမလေးရဲ့ တင်ပါးကားကားကြီး နှစ်လုံးကို ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ရင်း

“ ဆရာမ..ဟာ..မမ  ”

“ ဟင်း…အင်း …ဘာ လဲ ”

“ ဂါဝန်ကြီး မချွတ်သေးဘူးလား….ဟင် ”

“ သြော်…ချွတ်လေ..ကလေးချွတ်ပေး  ”

“ အင်း”

နှစ်ယောက်သား ပူးကပ်နေတာကို ခွာလိုက်ပြီးတော့ ဒေါ်မမလေး လက်နှစ်ဘက်ကို မြှောက်ထားပေးပါတယ်။ ဂါဝန်အောက်နားစတွေကို လိပ်ယူပြီး ဆွဲတင်လာကာ ခေါင်းပေါ်ကနေ မပြီး ချွတ်ပြီးတဲ့ အခါမှာတော့ ကျွန်တော်ရော ဒေါ်မမလေးပါ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးတွေ ဖြစ်သွားပါပြီ။ ကျွန်တော် သိပ်မြင်နေချင်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သေသေချာချာ မတွေ့ရသေးပေမယ့် ဆီးစပ်မှာ အုံခဲနေတဲ့ စောက်မွှေးမဲမဲတွေကို မြင်တာနဲ့တင် လီးတံက တင်းသထက် တင်းလာပါတယ်။

ဒေါ်မမလေးက သူ့တကိုယ်လုံးကို အငမ်းမရ ကြည့်နေတဲ့ ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲကို ပြန်ပြီးဝင်လာကာ အနမ်းတွေ ပေးပြန်ပါတယ်။ ဘာအတားအဆီးမှ မရှိတော့ပဲ အရေပြားချင်း ထိကပ် ပွတ်သပ်ရတဲ့ အခါမှာတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ အသက်ရှူသံတွေက ပြင်းထန်သွားပါပြီ။

“ ဟင်း ဟင်း အား ”

“ ဟ ဟား အင်း  ”

အဝတ်အစားကင်းမဲ့နေပြီဖြစ်တဲ့ ဒေါ်မမလေးကို ဖက်ထားရင်းက ကျွန်တော့်လက်ကို သူ့ပေါင်ခွကြားထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ အသာလေး ပေါင်တွေကို ဟပေးပါတယ်။ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းနဲ့ နူးညံ့လွန်းလှတဲ့ အသားစိုင်တစ်ခုကို လက်ထဲမှာ အပြည့်စမ်းမိပါတယ်။

“ ဟင်း ဟင်း ဒါ မမဟာကြီးလားဟင် ”

“ အင်း…အ.. ကလေး…သိပ်လိုးချင်နေတဲ့ မမစောက်ပတ်ကြီးလေ ”

“ အ…အ..အား”

“ အရည်တွေ ဟ.. အ ရွှဲနေတာ တွေ့လား”

“ အင်း အရမ်းကိုင်လို့ကောင်းတာပဲ မမရယ် ”

“ လီးကြီးနဲ့လိုးရင် ပိုတောင်ကောင်းဦးမှာ… ဟ ဟင် ဒီ ဒီလိုလေ…”

“ အ အ…အား မမ ”

ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ကာ ပေါင်ကိုကားလိုက်ပြီး ဒစ်နဲ့ ပေါင်ခွကြားကို တရကြမ်း ဆွဲတိုက်လိုက်တော့ ကျွန်တော် အသည်းခိုက်လောက်အောင် ကောင်းသွားပါတယ်။ စနက်တံကို မီးရှို့လိုက်သလို ဖြစ်သွားတာမို့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်ဆွဲ လှဲချလိုက်ကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်း ကြားထဲကို ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။

အခုမှပဲ အမွှေးအုံ ကြားထဲက မို့ဖောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အသက်ရှူမေ့လောက်အောင် မြင်ရပါတော့တယ်။ တကယ်ကို ကြည့်လို့မဝပါဘူး။ အရည်ကြည်လေးတွေ စီးယိုပေကျံနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို လက်ညှိုးနဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်လိုက် လက်ဝါးကြီးနဲ့ အတင်းဆုပ်လိုက် လုပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ဒေါ်မမလေး ပြုံးပြီး ကြည့်နေပါတယ်။

“ မမ အဖုတ်ကြီး..အရမ်းလှတာပဲ မမရယ် ”

“ လှတော့ ဘာလုပ်ချင်လဲ…ပြော”

“ လ..လိုးချင်တယ် မမ ရယ်  ”

“ အင်း အ လိုးလေကွာ လိုးတော့ မမစောက်ပတ်ကလည်း အရမ်းအလိုးခံချင်နေပြီ ”

“ ဘတ်..ဖတ် ”

ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို မိုးပေါ်ထောင် ကားလိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို လက်ဝါးနဲ့ ပွတ်ရိုက်ပြပြီး အလိုးခံချင်နေပါတယ်ဆိုတဲ့ ပုံစံ လုပ်ပြပါတယ်။ ကျွန်တော် ရှေ့ကို နဲနဲတိုးလိုက်ကာ လီးတံကို အချောင်းလိုက် စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် တင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အကွဲကြောင်း အလယ်လောက်မှာ လီးကိုတေ့ပြီး ဖိထိုးချလိုက်တယ်။ တောင့်တင်းနေတဲ့ လီးတံက ဒစ်မြုပ်ရုံလောက်ပဲ ဝင်တယ်။

အပေါက်နဲ့ လွဲနေတဲ့ လီးကို ဒေါ်မမလေးက ကိုင်ပြီး အပေါက်တည့်ပေးတော့မှ ကျွန်တော် ဖိထိုးလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ပူနွေးစိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို အိကနဲ တိုးဝင်သွားပါတော့တယ်။ ဒစ်ဖျားကနေ အရင်းထိအောင် ပူနွေးတဲ့ တွင်းလေးထဲ စိမ်လိုက်ရ သလိုလို ဖြစ်သွားချိန်မှာ ရင်ဘတ်ထဲမှာလည်း ဟာကနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။

“ အား…ဟ… ကလေး.. ကလေး.. လီးကြီး မမ အဖုတ်ထဲ ဝင်သွားပြီ ”

“ ဗြွတ်…ဗြွတ်….စွတ် ”

“ အ.. အ.. မမကို ကျွန်တော် လိုးနေတာလေ…”

“ အီး အင်း လိုး လိုး… ဆောင့်ပေး… ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ပေးပါ…. မမ.. ယားလွန်းလို့…။ ”

“ ပြွတ်… ဒုတ်… ဒုတ်… ဖွတ် ။ ”

လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်နေတာတောင် အောက်ကနေ ကော့ပြီး ပြန်ပြန်ဆောင့်နေတဲ့ ဒေါ်မမလေးရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို လှမ်းကိုင်ပြီး ဒူးတွေ ပွန်းလာတဲ့အထိ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို လီးတံ ဝင်တာ ထွက်တာကိုပါ အရသာခံ ကြည့်မိပါတယ်။ ဂွင်းထုတဲ့ အရသာနဲ့ အခုလို လိုးရတာနဲ့ ဘာမှကို မဆိုင်တာပါ။ ဒေါ်မမလေးကလည်း ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားထားကာ ကျွန်တော် ဆောင့်သမျှကို အောက်ကနေ အော်ပြီး ခံနေပါတယ်။

တရိပ်ရိပ် တက်လာတဲ့ ကာမအရှိန်နဲ့အတူ ကျွန်တော့်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုကလည်း ပိုပြီးတော့ မြန်လာပါတယ်။ လီးကို ဆွဲမထုတ်ပဲ ဆောင့်ကြောင့်ပြောင်းထိုင်ကာ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ခါးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ကိုင်ပြီး အားရပါးရ အရှိန်ပါပါ ဆောင့်တော့ လီးက အထဲကို ပိုဝင်သွားတယ်ထင်တယ်။ ဒေါ်မမလေး မျက်နှာပါ ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်ကာ အော်နေပါတယ်။

“ ဒုတ် ဒုတ်.. ဗြစ် ”

“ အမလေး… အား … ကောင်းလိုက်တာ…. ဆောင့် ဆောင့် ”

“ ဟင်း…ဟား….အင့်  ”

“ အ… လီးကြီးဆုံးအောင် ဆောင့်ပေးနော်…. အား… ကောင်းလိုက်တာ… ”

“ ဒုတ် ဒုတ် ဖွတ်”

“ အား အား ကျွတ်..အား ”

“ ဆောင့် အ..လိုးပါ….လိုးပေးပါ ကလေးရယ်  ”

“ အား အား အမလေး …အိုး…. ”

အော်တာ သိပ်အကျယ်ကြီး မဟုတ်ပေမယ့် တဘက်အခန်းတွေ ကြားမှာကို ကျွန်တော်က စိုးရိမ်နေမိပါသေးတယ်။ ဒေါ်မမလေးကတော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ကျွန်တော် ဆောင့်ပေးသမျှကို အပြည့်အဝ ဖီလင်ယူနေပါတယ်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း သူ့ဘာသာ ပွတ်ကာ ကစားနေတာကလည်း ကျွန်တော့်ကို ပိုပြီး သွေးကြွအောင် လုပ်ပြနေသလိုပါပဲ။

ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း ကော့လိုက် ပြန်ချလိုက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ လီးတံကို ရမ်းခါနေအောင် အောက်ကနေ ကစားပေးပါတယ်။ အဲဒီပုံစံနဲ့ပဲ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးရင်း လီးထိပ်မှာ ကျင်ကနဲဖြစ်ကာ တကိုယ်လုံး အကြောတွေ ပြတ်ကျသွားသလို ခံစားလိုက်ရတော့မှ ကျွန်တော် ပြီးသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှာ မသိလောက်အောင် ကျွန်တော်လည်း ကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။

သုတ်ရည်တွေကို ဒေါ်မမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ် ကြီးထဲမှာပဲ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဘယ်လိုမှ တောင့်မထားနိုင်တော့ပဲ ဒေါ်မမလေးရဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ်ကို မှောက်ချပြီး မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


ကိလေသာ ဓါတ်တိုင် (စ/ဆုံး)

ကိလေသာ ဓါတ်တိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မိထွေးနဲ့လင်ပါသား ဇာတ်ကြမ်း

အန်တီ ဒေါ်မြမေနှင့် ပတ်သတ်ပြီး ထက်နောင် မကြေနပ်ဖြစ်စရာ အကြာင်းမှရှိပါ။ သို့သော် ထက်နောင် ဖခင်က အန်တီ ဒေါ်မြမေကို လက်ထက်ပြီးနောက်ပိုင်းတွင် ထက်နောက် အနေရ ခက်နေပါသည်။

ထက်နောက် ဆယ်တန်းအောင်သော နှစ်တွင် သူငယ်ချင်းများနှင့်အတူ အန်တီဒေါ်မြမေ ပိုင်သော ယမုံနာ ဟိုတယ်တွင် သွားရောက်စားသောက်ခဲ့ကြပြီး အန်တီမေနဲ့ ထက်နောင် ရင်နီးခဲ့ကျသည် ။ အန်တီ ဒေါ်မြမေ ကို ထက်နောက်တို့က အန်တီဒေါ်မြမေ ဟု ခေါ်ကြသော်လည်း အသက် (၄၅) ပြည့်ရုံသာ ရှိသေးသော ရွေဘိုမင်းကြီးကြိုက် ချောမော တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် မုဆိုးမလေးဖြစ်သည်။

အဖုအထစ်၊ အမို့မောက်စသည့် ကောက်ကြောင်းတွေက သူ့နေရာနှင့်သူ အဆင်ပြေစွာ ကြည့်ကောင်းအောင် ပြည့်စုံလျှက်ရှိလေသည်။ ထက်နောင်မှာ မိခင်မရှိတော့။ အိမ်မှာ ဖခင်နဲ့ အဆင်မပြေတိုင်းလည်း အန်တီမေ ဟိုတယ် တွင် စခန်းချလေ့ရှိသည် ။

" အန်တီ ဒေါ်မြမေ....နောင့် အတွက် အိပ်ခန်းရမလား"

" ဘာလဲနောင်....နောင့်ဖေဖေနဲ့ စိတ်ဆိုးလာပြန်ပြီလား"

အန်တီမေသည် ထက်နောင်ကို သားတစ်ယောက်လိုပင် ချစ်ပါသည်။ ထက်နောင် ဖခင်နင့် အန်တီမေတို့ လည်း ထက်နောင် နဲ့ပတ်သတ်ပြီး ရင်းနီးခဲ့ကြသည်။

" နောင် မူးနေရင် ယမုံနာမှာဘဲ အိပ်လိုက်တော့လေ အန်တီမေ နောင် ဖေဖေဆီကို ဖုန်းဆက်ပေးမယ် "

ထိုသို့ အန်တီမေက နောင် ကို အစစအရာရာ ကူညီသည်ကိုလည်း ဖေဖေ သိသည်။ ယမုံနာဟိုတယ် မှာ ထက်နောင် ရှိနေသည်ဟု သိလျင် ဖေဖေ စိတ်မပူတော့။ ထက်နောင်နင့် ပတ်သတ်ပြီး အန်တီမေနင့်ဖေဖေတို့ ရင်းနှီးမူ့ပိုတိုးလာကာ နစ်ယောက်သား လက်ထပ်တဲ့ အဆင့်ထိ ရောက်သွားသည် ။

ထက်နောင် ဖေဖေ ဝယ်ပေးထားသော ဆိုင်ကယ်လေးနဲ့ပြင် ဦးလွင်နဲ့ မန္တလေးမှာ လည်ပတ်နေသည်။ပြိုင်းလာလျင်တော့ ယမုံနာမှာ အနားယူတော့သည်။ မည်သို့ ပင်ဖြစ်စေ ဖေဖေက ယမုံနာမှာ ဆိုလျင်တော့ထက်နောင်ကို စိတ်ချသည်။ ထက်နောင် အဖေ ရှယ်ယာဝင်ထားသော သွင်းကုန်ပို့ကုန် လုပ်ငန်းသည်ရန်ကုန်တွင် အခြေစိုက်သောကြောင့် မကြာခဏ ဆိုသလို ခရီးထွက်နေရသည်။ ထိုသို့ခရီးထွက်တိုင်းလည်း ထက်နောင်ကို အန်တီမေ ဆီမှာ အပ်ထားခဲ့လေ့ရှိသည်။ ခုတော့ အန်တီမေနဲ့ ဖေဖေတို့ လက်ထက်လိုက်ကြပြီ ဖြစ်သည်။

ဖေဖေ ပိုင်ဆိုင်သော လုပ်ငန်းအားလုံးကိုလည်း ထက်နောင် နာမည်နဲ့ပင် စာချုပ်ချုပ်ထားပေးသည်။ အန်တီမေလုပ်ရပ်က သန့်သည်။ ဖေဖေကို ဘဝအဖော် အဖြစ်မှ လွဲပြီး ဘာကိုမှမလိုချင်ဘူး ဆိုတာ ထင်ရှားသည်။ ထက်နောင်ကတော့ ကျောင်းပိတ်တုန်း နေဝင်နေထွက် လျောက်သွားနေသည်။

" သားရယ် တနေကုန် ဘယ်တွေသွားနေတာလဲ..သားဖေဖေက အကြောင်းကြီးငယ်မှရှိဘဲ အပြင်ထွက်တာမကြိုက်ဘူးဆိုတာ သားသိတယ်နော် "

ဖေဖေ ခရီးထွက်လျင် ထက်နောင်ကို ဖြောင့်ဖျသည် ။ ထက်နောင်ကလည်း အန်တီမေစကားကို နားထောင်သည်။ တော်ကြာ မိဒွေးမို့ မလေးစားဘူး ထင်နေမည်။

" ဟုတ်ကဲ့ အန်တီမေ"

" မေမေ့ သားက လိမ္မာပါတယ် ဟင်း......ဟင်း"

အန်တီမေက ကြည်နူးစွာဖြင့် ထက်နောင်ကို သူမရင်ခွင်ထဲသို့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဖက်လိုက်သော အခါ နွေးအိနူးညံ့သော အန်တီမေ နို့ကြီးများက ဖိုမှချကာစ ပေါင်မုန့်ကြီးများအလား ထက်နောင် ပါးကိုထိကပ်မိသည်။ ဒုက္ခရောက်နေရသူက ထက်နောင်။ အန်တီမေနဲ့ ယခုလို ပူးပူးကပ်ကပ်မနေဘူးသဖြင့်အနေခက်ရသည်။ အန်တီမေ၏ ဖေါင်းကားနေပြီးအိထွားလှသည့် နို့ကြီးများက ရင်ဘတ်ကို ဖိကပ်ထားသဖြင့်လည်း ပို၍ဆိုးလှ၏၊

ထက်နောင် မှာ အန်တီမေ၏ ရင်နှစ်မွှာဖြင့် ပွတ်သပ်ပါများလာသမို့ သွေးများဆူဝေလာသည်။ မိမိပေါင်ကြားက လီးကြီးကလည်း တဖြေးဖြေး မာထန်လာသည်။ အသက်ရှူမြန်ဆန်လာသည်။ မထင်မှတ် မရည်ရွယ်ဘဲ နဲ့မိမိလက်များက အန်တီမေ၏ ကြောပြင်ကို ပွတ်သပ်နေမိသည်ကိုလည်း ဝိုးတဝါးအသိအမှတ်ပြုလို့ရသည်၊

" မေမေ က သားအတွက် ပြောတာပါကွယ်"

ထက်နောင် ဘာမှမသိတော့ ။ သူသိနေသည်က အန်တီမေဆီမှ ထွက်လာသော ကိုယ်သင်းနံ့နှင့်နူးညံ့သော အန်တီမေ့ ခန္ဓာကိုယ်။

" လိမ္မာပါသားရယ် သားဖေဖေက သားကို သိပ်ချစ်တာ အန်တီမေ အသိဆုံးပါ"

အန်တီမေ ကို မိဒွေးဟုပင် ထက်နောင် မမြင်တော့ ။ အဘက်ဘက်က ပြည့်ဝသော အန်တီမေသည် မိခင်ကောင်းတစ်ဦးပင် ဖြစ်သည်။ ဖေဖေ ခရီးထွက်သွားသည်။  ဒီတစ်ခေါက် နည်းနည်း ကြာမယ် ဟု ပြောသည်။ ခရီးမထွက်ခင် ။ သူ့အား မှာစရာရှိတာ မှာသည် ။ အန်တီမေလည်း အနားမှရှိသည်။

" သား.....ကျောင်းဖွင့်ရင် ကျောင်းမှန်အောင် တက်နော်"

" ဟုတ်ကဲ့ အဖေ"

" မေ သားကို အလိုမလိုက်နဲ့နော် ဂလန်ကဆန်လုပ်ရင် ကိုကိုပြန်လာရင်ပြော ဒီကောင်ကို သမမယ်"

" အို......သားက အလိမ္မာလေးပါ ကိုကိုကလဲ...ဟင်းဟင်း ------နော်သား မေမေ့ချစ်သားကလေးက လိမ္မာပြီးသား"

အဖေက နှုတ်ခမ်းကို ရွဲ့လိုက်သည် ။

" မေ သားအလိမ္မာလေးက အရက်ကို စွဲစွဲမြဲမြဲသောက်တတ်နေပြီ မေရဲ့ သိရဲ့လား"

" အကြောင်းရှိလို့ နေမှာပေါ့ ကိုရယ်"

" သိပ်ရှိတာပေါ့..ဒီကောင် ဖုတ် ကြောင်နေတာလေ"

ထက်နောင်ကို ဖုတ်ကြောင်သည်ဟု တ်ပြောလျင် အန်တီမေ က ဖေဖေကို စိတ်ဆိုးတတ်သည်။

" အင်းလေ နောက်တော့ မေသိမှာပါ"

" အို..... သားက University တောင်ရောက်နေပြီ ရည်းစားတော့ ရှိမှာပေါ့"

အန်တီမေ ရဲ့ မျက်စောင်းနဲ့ ခက်တင်းတင်းအပြောတွေ အောက်မှာ ဖေဖေအရုံးပေးရမြဲပင်။ တကယ်တော့ ဖေဖေ့ စကားများက အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။

သူချစ်ရသော သူရှိတယ် ။ ကောင်မလေး နာမည်က နုငယ် ။နုငယ်ရဲ့ အရယ် အပြုံးတွေသာမက သူမကျကျန်ရစ်သော လက်ကိုင်ပဝါက အစ ထင်နောင်က မြတ်နိူးသည်။ စဉ်စားမယ်ဆိုသော အပြောတွေအောက်မှာ ထက်နောင်မှာ ကြိုးရှည်ရှည်နဲ့ အလှန့်ခံထားရသလို ဖြစ်နေသည်။

ဒီနှစ်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး စာမေးပွဲအောင်ကြသည်။ ဒီလိုနဲ့ သူနဲ့နုငယ်ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားကြပြီးတော့ ချစ်သူတို့ ဘာသာဘာ၀ အေးချမ်းတိတ်ဆိတ်သော နေရာများတွင်မကြာခဏ တွေ့ဖြစ်ကြသည်။ ဒီနေ့တော့ ကန်တော်ကြီး ဥယာဉ် မှာ တွေ့ဖြစ်သည်။ ထက်နောင်မှာတော့ အိမ်မက်ထဲမှာသာ စိတ်ကူးယဉ်ပြီးအကြိမ်ကြိမ် စပ်ယှက် ခဲ့ရသော ကောင်မလေးနဲ့ အပြင်မှာ လက်ပွန်းတတီး နေနေရတော့ စိတ်တွေ သိပ်မခိုင်တော့။ နုငယ်ကို သူအပြင်မှာ လက်တွေ့ တကယ်လုပ်ချင်နေပြီ။

" နောင်........နောင် အကြည့်တွေ မရိုးသားဘူးနော်"

နုငယ်က သက်ပြင်းလေးချပြီး ပြောသည်။

" ချစ်သူကို ကြည့်တဲ့ အကြည့်က မယ်သီလရှင်တပါးကို ကြည့်သလို ရိုးကျိုးစရာလို လို့လားနုငယ်....ဟင် "

" သန့်စင်တဲ့ အချစ်မျိုးဘဲ နုငယ် မြတ်နိုးတာ "

" ဘာလဲနုငယ် ဟိုကဗျာဆရာ တစ်ယောက်လို (အလှကြည့်မယ် မနှမ်းဘူး) ဆိုတာမျိုးလား အဲဒီကောင်က မိန်းမနှစ်ယောက်နဲ့ နုငယ် သိလား အလကား လူလိမ်"

" ဒါဆို နောင် ကရော နုငယ်ကို လိမ်မှာလား"

" ဟင့်အင်......တစ်သက်လုံးမလိမ်ဘူး"

" ဒါဖြင့် မောင်မှန်မှန်ပြော နုငယ်ကို ဘာလို့ ချစ်တာလဲ ကဲ ဘာကိုချစ်တာလဲ"

ထက်နောင် လေကို တဝကြီး ရူသွင်းပစ်လိုက်သည်။

" ပြော မယ်နော် စိတ်မဆိုးနဲ့"

" အင်း ... ဟင် ..... ပြော"

နုငယ် က အလှပဆုံးလေးပြုံးရင်း ထက်နောင်ကို ငေးငေးလေးကြည့်ကာ လက်ကလေးပိုက်ထားရင်း " ပြော " ဟု ဆိုသည်

" နုငယ်ကို ဖြုတ်ချင်လို့"

" အို..........."

မှားသွားသည်။ နုငယ်က ထက်နောင်ထင်ထားသလောက် မရင့်ကျက် ။ ငယ်ရွယ်သော နုငယ်သာဖြစ်သည်။ နက်မှောင်သော မျက်ခုံးတန်းလေးနစ်ခု ပူးကပ်ဆက်စက်သွားတော့မတတ် မျက်မှောင်ကုတ်ထားသည်။

အိမ်မက်ထဲတွင် အခါခါစုတ်ယူခဲ့ဘူးသော နှင်းဆီငုံ နစ်ခမ်းလေးတစ်စုံက တင်းတင်းကြီး စေ့ကပ်သွားသည်။ ထာဝစဉ် ကြည်လဲ့ဖြူစင်သော မျက်ဝန်းလေးတစ်စုံက ခုတော့ ဒေါသကြောင့် စိမ်းစိမ်းကြီး ဖြစ်သွားသည်။ နုငယ်....ထိန်းချုပ်မရအောင် မျက်နာပျက်ကာ

" နင်........နင် သိပ်ယုတ်မာတယ် " 

ဟူသော စကားလေးတခွန်းသာ ပြောကာ သူ့ကို လမ်းခွဲခဲ့သည်။ ထက်နောင်က သူအလွန် သူအမှားဟု မမြင် ယောက်ကျားနဲ့မိန်းမ လိုးဖို့ယူကြသည် မဟုတ်ပါလား။ သန့်စင်တဲ့ အချစ်ဆိုတာ ဘာကိုခေါ်သနည်း။

သန့်စင်တဲ့ အချစ် နဲ့ လက်ထက်တော့ကော မလိုးကျတော့ဘူးလား။ အလကားလူတွေ လူဆိုတဲ့ ကောင်က ပတ်ဝန်းကျင်ကို လိမ်လို့အားမရလို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်ပြီးလိမ်တယ် ။ သူတို့ထက်စာရင် တိရိစ္ဆာန်တွေကမှ သဘာဝအတိုင်းလူပ်ရှားမူ့ ထိတွေ့မူ့တွေပြပြီး ပေါင်းသင်းဆက်ဆံကျတာ ပွင့်လင်းတယ်။

စိတ်နာနာနဲ့ နုငယ် ကို ပက်ပက်စက်စက် စိတ်ထဲမှ ဝေဖန်နေသော်လည်း အသဲထဲမှ မုန်းလို့မရ မေ့လို့မရ။ အဲဒီ အတွက်ကြောင့် အရက်သည်သာ ထက်နောင်ဘဝအတွက် အဖေါ်။ နုငယ်ကို မေ့ဖို အရက်ကိုသာ အဖေါ် ပြုကာ မိုးလင်းမိုးချုပ် သောက်နေမိတော့သည်။ ဘာဘဲပြောပြော အရက်မူးနေတော့ အရာအားလုံးဟာ သူအတွက်တော့ ဝိုးတိုးဝါးတား ။ အန်တီမေ သူနဲ့နုငယ် အကြောင်းစုံကို သိတော့ ထက်နောင်ကို သနားသည် ။

ကလေးအတွေးနဲ့ လူတွေကို သူ့ပန်ဝန်းကျင်ကို ဂရုမစိုက် (ဟာလာဟင်းလင်း)အတွေးနဲ့ ငါမှန်သည် ဆိုသော အတွေးက စိုးမိုးထားသည်။ မိခင်အုပ်ထိန်းမူ့နဲ့ ကင်းကွာခဲ့သော အကျိုးဆက်ပင် ဖြစ်သည်။ နိမ့်ကျသော အတွေးဟု အန်တီမေ မြင်သည်။ သူ့အဖေနဲ့လက်ထပ်တာကိုပင် ဒီမိန်းမကြီး အလိုးခံချင်လို့ လင်ယူတာပဲဟာ ဟု ထင်ချင်ထင်နေမည်။

မေ မှာ စားဝတ်နေရေး ပြည့်စုံပါသော်လည်း မုဆိုးမ ဖြစ်သောကြောင့် ပတ်ဝင်းကျင်က မလေးစားပေ။ ဒါတွေကို ဒီခလေး သိချင်မှသိမည်။ ထက်နောက်ဖခင်ကို လက်ထပ်တာကလည်း အချစ်ဆိုသော အရာကို အဓိက အခြေခံ လက်ထပ်တာ မဟုတ်။ သူ့ရဲ့အရိပ်ကို ခိုချင်လို့ လက်ထပ်လိုက်တာ လက်ထပ်တဲ့ ညက ကိုကိုက မေးသည်။

" ကိုကို မေကို ချစ်သလို မေကရေ ာချစ်ရဲ့လား?"

ဒီမေးခွန်းကို ဖြေဖို့ သူမမှာ အဖြေမရှိပေ။ ဒါ့ကြောင့် ခလေးကို မှားတယ် လို့ ဆိုချင်ဆိုနိုင်ပေမယ့် မေ့အနေနဲ့ကတော့ ကလေးက အလေးအတွေးနဲ့မို့ မှန်တယ်ဘဲ ထင်တယ် ။ လင်မယား ဆိုတာ ယူတာ လိုးဖို့လေ ဟုတ်တယ် မလား။ ကိုကို နဲ့သူမ မင်္ဂလာဦး ညလို ပေါ့။

" ကိုကို မေ့ရဲ့ ဘာကို ချစ်တာလဲလို့ " မေးလိုက်တော့

" လူကို လို့ ကတုန်ကရီကြီး ဖြေတယ်မလား"

" လူကို ဘာလုပ်ဖို့လJ ကိုကို လို့ " ထပ်မေးလိုက်တော့

" ဟာကွာ မေကလဲ...ဟဲဟဲ " ဆိုပြီးတော့ ထမိန်လှန်ပြီး တန်းလိုးတော့တာဘဲ မဟုတ်လား။

ဒါကြောင့် ခလေးပြောတာ မှန်တယ်လို့ ထောက်ခံတာ။

" ဖေဖေ ခရီးထွက်သွားပြီနော် အန်တီမေ"

" ဟုတ်တယ်လေ သားရဲ့ ဘာလဲ ဖေဖေကို လွမ်းနေပြီလား"

" ဟင့်အင် အန်တီမေးလွမ်းဖို့ သားချန်ထားပေးတာ"

" ကြည့်စမ်း ....... ဒီကောင်လေး ခစ်ခစ်"

" ဖေဖေ ကို အန်တီမေ ..... လွမ်းလာဟင်"

" ခုတော့ သိပ်မလွမ်းသေးပါဘူး ကြာရင်တော့ လွမ်းမှာပေါ့ ဘာလို့လဲ"

" မေးကြည့်တာပါ........"

သက်ပျင်းလေးချပြီး ပြောနေတဲ့ သားရဲ့မျက်နာလေးက သနားစရာကောင်းနေပါတယ် ။ သူ့အမေ အရင်းသာဆို ရင်ခွင်ထဲမှာ ခေါင်းတိုးပြီးတော့ ချွဲချင်ချွဲနေမှာ ။ မေ ကသားပခုံးလေကို ဖက်ပြီး ပေါင်ပေါ်မှာ လှဲသိပ်ကာ ဆံပင်လေးကို ဖွပေးနေမိတယ်။

" ကဲ ဒီညတော့ စောစော အိပ်နော်သား ကြားလား "

" ဟုတ်"

ဆိုသော စကားလေး တစ်လုံးသာပြောကာ သားက သူ့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်လေ။ အင်း ဒီကလေး အသည်းကွဲနေတာကို ဘာလုပ်ပေးရင်ကောင်းမလဲ။

မေ့ဖာသာ တစ်ယောက်တည်း သက်ပျင်တွေချကာ အိမ်တံခါးတွေ လိုက်ပိတ် နေမိသည် ။ အလုပ်သမားတန်းလျားမှာတော့ မှောင်မဲနေသည်။ အင်း ညကလည်း နက်နေပြီ ၊ အလုပ်သမားတွေကတော့ ဒီအချိန်ဆို အိပ်ကုန်ကျရော့မယ်။ ကိုကိုကော အလုပ်တွေ အဆင်ပြေရဲ့လား မသိဘူး လို့ တွေးနေမိခိုက်..

" ချလွမ် " 

ခနဲ့ ဖန်ခွက်လား ပုလင်းလား ကျကွဲသံကြားလို့ သား အိပ်ခန်းဘက် အပြေးလေး လာခဲ့မိတယ်။

" ဟယ် ... သား .... အရက်တွေ သောက်နေပါ့လား"

" မူးချင်လို့ပါ အန်တီ မေရယ် သား ... မူးချင်လို့ပါ"

ထက်နောင် တစ်ယောက် ကုတင်စောင်းတွင် ခါးဖြတ်တင်ထားရင်း ညီးညူနေသည်။ ပုဆိုးကလည်း လူတွင်မကပ်တော့

" ကြည့်စမ်း ပုဆိုးမနိုင် ပုဝါမနိုင်နဲ့ မင်တော့ ငါလုပ်ရင် သေတော့မယ်နော်"

မေက မိခင်စိတ်ဖြင့် ဂရုဏာဒေါသော ပြောလိုက်သည်။

" အိပ်တော့ ခလေးရယ်နော် .....ဟော့ ...... ပုဆိုးကျွတ်နေပြန်ပြီ ကွယ် "

ထက်နောင်ခါးမှ ပုဆိုးသည် လုံးဝ ကျွတ်ကျသွားသည် ။ တရမ်းရမ်းနှင့် ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း မေ တစ်ယောက် ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် မင်သက် အံ့သြသွားရ၏။

" ဟဲ့ ကောင်လေး ....... ငါတယ် ပုဆိုးကို သေချာ ပြန်ဝတ်စမ်း"

အန်တီမေက ထက်နောင် ပုဆိုးကို ကောက်ယူပြီး လက်ထဲ ထိုးထည့်ပေးလိုက်သည် ။ ထက်နောင်ကပုဆိုးကို မယူဘဲ အန်တီမေ ရဲ့ လက်အစုံကို ကိုင်လိုက်သည်။

" အန်တီမေ .... ကျွန်တော်ကိုကယ်ပါဦး အန်တီမေရယ်"

" ဘာဖြစ်နေလို့လဲ..... သားရယ်"

" နုငယ်............နုငယ်လေ ကျွန်တော်ကို ဒုတ်ခ ပေးသွားပြီ ဗျာ"

ပြောပြောဆိုဆို မေ့ကို သိုင်းဖက်ပြီး သူ့ရဲ့ရင်ခွင်ထဲကို တင်းတင်းကြီး ဆွဲသွင်းထားလိုက်သည် ။နားရွက် .. နဖူး ... ပါး ... လည်တိုင် ... ပါးစပ် မှီရာတွေ့ကရာကို အကုန် လျောက်နမ်းလို့နေသည်။

" ဟဲ့ ...သား ......သတိထားလေ အန်တီမေ လေ လွှတ်နော် လွှတ်"

မေ တုန်ုတုန်ရီရီနဲ့ ထက်နောင်ကို တွန်းထုတ်သော်လည်း မရ ။ ထက်နောင်က ပိုပြီးတော့ပင် တင်တင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားသည်။

" ထက်နောင် နင့်ကို ငါပြောနေတယ်လေ လွှတ်လေ ......လွှတ် "

ထက်နောင်ရဲ့ လီးကြီးကလည်း ဇောင်းကလွှတ်လိုက်တဲ့ မြင်းတစ်ကောင်လို အရှိန်နဲ့ တိုးဝင်လာပီး အင်နဲ့အားနဲ့ကို မေရဲ့စောက်ဖုတ်နေရာကို ထိုးမိနေပါတယ်။

ကြားထဲမှာ ထမိန် တထပ်ခံထားသော်လည်း ပူနွေးတင်းမာနေသော လီးကြီးရဲ့ အထိတွေ့ကြောင့် မေမှာ အာခေါင်တွေ ခြောက်ခါ ရင်တွေ လိုက်မောလာသည်။ ထက်နောင်လီးကြီးမှာ သူ့အဖေထက် နှစ်ဆလောက်ကြီးသည်။ လူငယ်ဆိုတော့ ထိုးဆေး စားဆေး သုံးတယ်ထင်တယ် ။ အမွေးရူတ်ရူတ်တွေကြား ကဒုတ်ကြီးကို မေ ကြည့်နေမိသည်..။ 

နဲနဲနောနော ဟာကြီးမှ မဟုတ်တာ။ လုံးပတ်တင် အကြောစိမ်းကြီးများ အပြိုင်းပြိုင်းထကာ အသဲယားစဖွယ်မြင်လိုက်ရတော့ မေမှာ အမှတ်တမဲ့ (ဂလု)ဟု တံတွေးမျိုချမိသည်အထိ ခံစားလိုက်ရသည်။

" ဒီတညတော့ ကျွန်တော်ကို ခွင့်ပြုပါ အန်တီ မေရယ်"

" အို..........မတော်တာ"

" တော်မှာပါ အန်တီမေရယ် ..... ဝေါ့.... အေ့...... အေ့"

ကောင်လေးမူးနေတာတော့ အမှန်ဟု မေ တွေးလိုက်သည် ။ နှစ်ယောက်သား အော်ဟစ် ရုန်းကန်နေလည်း တခုခု ဖြစ်တယ်ထင်ပြီး အလုပ်သမားတန်းလျာက အလုပ်သမားတွေ ရောက်လာလျှင် ပိုပြီး အရှက် ကွဲနိုင်သည်။

" မင်း အဲဒါလုပ်ပြီးရင် အိပ်မှာလား နော်"

" ဟုတ် အဲဒါလုပ်ပြီးရင် အိပ်မယ် စိတ်ချ"

" တစ်ခါပဲနော် နောင် ရလား?"

" စိတ်ချပါ အန်တီမေရယ် တကယ် တစ်ခါတည်း တစ်ခါတည်း"

" ကဲ ဒါဆို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး အိပ်လိုက်"

မေက ထက်နောက်ကို ကုတင်ပေါ်တင်ကာ ဆန့်ဆန့် အိပ်လိုက်စေသည် မေ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေသည် ။ တစ်ခါမှ ဒီလောက်ရင်မခုန်ဘူးပေ။ ရင်အုံ ကြီးတစ်ခုလုံး လိုင်းထကာ မောဟိုက်နေမိသည်။ ထက်နောင်က အိပ်ယာထပ်တင် ပက်လက် ကြီးအိပ်နေရင် မေ ကို မှေးမှေးလေးကြည့်နေသည်။

" မင်း နူတ်လုံဖို့တော့လိုမယ်နော် "

" အာ ..... ဟုတ်ကဲ ပါ့ အန်တီမေ"

မေ ကကုတင်ပေါ်သို့ အသာအယာ တက်ထိုင်လိုက်ပြီး ထက်နောက်ရဲ့ လီးကြီးကို လက်ဖြင့် အသာယာ ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည် ။ လီးနှင့် လက်ဖဝါးထိလိုက်သည် နှင့် မေ မှာ တကိုယ်လုံး ရှိန်းခနဲ့ ဖိန်းခနဲ့ ဖြစ်သွားသည် ။မေက ထက်နောင်လီးကြီးကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးလိုက်တော့

" အင်း.........အင်း အား...........အား ကျွတ်.............ကျွတ် နာတယ် မမမေရဲ့"

ထက်နောင် ကလေးတစ်ယောက်လို ညီးညူလိုက်သည်။ မေ ကနာသည်ဆိုသော ထက်နောင် လီးကို အသာယာလေးကုန်းပြီး နခမ်းနှစ်လွာနဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တော့ လက်ဆုတ် အတွင်းက လီးကြီးမှာ တင်းခနဲ..တင်းခနဲ့ ။ ထိုသို့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွာရဲ့ မထိတထိ အပွတ်ခံလိုက်ရသောကြောင့် ထက်နောင် လီးထိပ်မှာ အရည်ကြည်လေးတစ်ပွင့် စို့ထွက်လာသည်ကို မေ တွေ့လိုက်ရသည်။

မေက အရည်ကြည်လေးကို လျှာဖြင့် အသာဆွဲယူ စုပ်ပေးလိုက်ရာ ပျော့အိနေသော ဂွေးစေ့နစ်လုံးက တဖြည်းဖြည်း ပြည့်တင်းလာသည်။ ဆီးခုံတွင်ပေါက်နေသော လမွေးများက မေရဲ့မျက်နှာကို မထိတထိလေး ပွတ်တိုက်နေသည်။ ထက်နောင်က အန်တီမေရဲ့ ခေါင်းကို ဆွဲယူကာ သူရဲ့ ခါးကိုကော့ကာ ပါးစပ်အတွင်းသို့ သူလီးကြီးကို ထိုးထည့် လိုက်တော့ 

" အွတ်.........အွန်....အွန် " 

မေက အလိုက်သင့်လေးပင် ပါးစပ်ထဲသို့ ဝင်လာသော လီးတန်းကြီးကို လျှာလေးဖြင့်ရစ်ပတ် ထွေးပွေ့လိုက်သည် ။

" ပြွတ်.......ပလပ်ပလပ်............ရှလူး.............ဖလူးဖလူး"

ခေါင်းကို မော့လိုက် ငုံလိုက်နဲ့ လီးတန်းကြီးကို စုတ်ယူလိုက်တိုင်း မေ့ဖင်ကြီးမှာ မသိမသာ ကြွတက်လာလေသည် ။ 

ထက်နောင်ကလည်း  ဘေးမှာထိုင်နေသော မေရဲ့ လှပတင်ရင်းသော တင်သားကြီးတွေကို လက်ဝါးတစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်လိုက်ရာ မေ ကလည်း ထက်နောက်မျက်နှာနားသို့ သူမရဲ့ ဖင်ကြီးကို တိုးပေးလိုက်သည် ။ ထိုအခါကျမှ ထက်နောက်က ထမီစလေးကို ဆွဲချကာ လက်ကို မမြမေရဲ့ ပေါင်ကြားအတွင်းသို့ ထိုးနိူက်လိုက်လေသည်။ ဦးစွာပထမ ရုတ်ထွေးမာကြောသော စောက်မွေးများကို စမ်းမိလိုက်သည်။

ထို့နောက် နုနု မွတ်မွတ် လေးနဲ့ အမွေးမျှင်ကင်းသော စာက်ပတ်ကြီးကို လက်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေ ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ မေကတော့ သူမရဲ့ အရည်ရွဲ စပြုနေသော စောက်ပတ်ကြီးအား ထိထိမိမိ ကြီး အကိုင်ခံရလိုက်တော့ ဖင်ကြီးကို မြောက်ပြီး အိန္ဒြေမရဖြစ်ကာ ဖင်ကြီးကို ဘယ်ညာ ခါရမ်းနေ သည်။

နစ်ယောက်သား ရဲ့ အသံရူသံတွေက ပြင်းသည်ထက် ပြင်းလာသည်။

" မမမေ ထမိန်ကို ချွတ်လိုက်ပါတော့လား"

ထက်နောင် အသံတွေက အတက်ကျမညီ တုန်ရီနေသည် ။ မေလည်း ငြင်းဆန် မနေတော့ပါ ။ ထမိန်ကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်ကာ ကုတင်အောက်သို့ ပစ်လိုက်သည်။

မီးရောင်အောက်တွင် ဝင်းဝင်းပပ လှချင်တိုင်းလှနေသော မေရဲ့ ဖင်ကြီးမှာ ထက်နောင် မျက်နှာနား သို့ရောက် ရှိလာပေသည် ။ ထက်နောင်မှာ အရွယ် ရောက်ပြီးသူ ဖြစ်သော်လည်း စောက်ဖုတ်မွှေးတွေ အများ ကြီးနဲ စောက် ဖုတ်ကြီးကို သွားတွေ့တော့ ထိုမျှ ကြီးမားသော စောက်ပတ် ကြီးကို မမြင်ဘူးလေရကား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖြဲပြီး အတွင်းကို သေခြာကြည့်လိုက်လေသည် ။

" ဟဲ့ ........ အရမ်း မဖြဲနဲ့လေ နာတယ် "

မေက ပါးစပ်အတွင်းက လီးတန်းကြီးကို ခန ချွတ်ကာ ပြောပြီ လီးကြီးကို ဆက်ပြီး အားပါးတရ စုတ်လိုက်လေသည် ။

ထက်နောင်ကလည်း လက်နှစ်လုံးစီမျှမက ဖောင်းတင်းနေသော စောက်ပတ်နှစ်ခမ်းသား ထူထူကြီးများကို လက်ညိုး လက်မ နှင့်ကိုင်ကာ အသာအယာ ဆွဲညှစ် ကိုင်တွယ် ကြည့်နေမိသည်။ စောက်ဖုတ်နှစ်ခမ်းသားများကဘာနှင့်မှမတူအောင် နူးညံ့လွန်းလှပါသည်။ မွတ်ညှက် ပြည့်တင် းဖောင်းကားနေခြင်းကို က ကိုက်စားခြင်စရာလေး ဖြစ်နေပါသည်။

မေအတွက်လည်း ထိုမျှ ကြီးမားနုထွားသော လီးမျိုးကို တစ်ကြိမ်တခါမှ မတွေ့ဘူးပေ ။ ထက်နောက်ကလည်း စောက်ပတ်ကို အိမ်မက်ထဲမှာသာ လိုးဖူးသူဖြစ်ရာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် သဲကြီးမဲကြီး စုတ်ကြ ယက်ကြနဲ့ အပိုစကားတခွန်းမှ မပြောနိုင် ကျတော့ပါချေ။

" ပြွတ် ပလပ်ပလပ် ရှလူး ရှလူး စွပ်စွပ်"

ဖြဲထားသော စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လျှာဖြင့် ထိုးကြည့်သော အခါ စောက်ခေါင်းအတွင်းအရည်များမှာ နွေးနေသည် ။ မေ စောက်ပတ်ဝလေး ကို သူ၏ လက်ညှိုးကို လက်တစ်ဆစ်လောက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်ဝကို ပတ်လည်လှည့်ကာ မွှေပေးနေလိုက်တော့ မေ့မျက်နာလေးက တွန့်ခနဲ့ တွန့်ခနဲ့ ရုံ့မဲ့သွားသည်။

ဒီကောင်လေး တွေကျသေးတာပေါ့ ဟု စိတ်ထဲမှာ ကျိန်းဝါးပြီး ဒစ်တစ်ခုလုံး ပါးစပ်ထဲတွင် ထည့်ပြီး လျှာလေးနဲ့ လှည့်ပတ်ကစားသည် ။ ဒစ်အနားသားလေးတွေကို လျက်သည်။ နောက် ခေါင်းကိုကြွပြီး လီးတစ်ဝက်လောက်ထိ ရောက်အောင် ငုံပြီး ကြွကာကြွကာနဲ့ မှုတ်ပေးလိုက်သည်။ လီးပတ်လည်ကို လျှာလေးနဲ့ ရေခဲချောင်းလျက်သလို လျက်သည်။ ထက်နောင် တအားကောင်းနေပြီ မရတော့။

" အား.........မမမေ ထွက်ကုန်ပြီ"

ဟု ပြောရင်း ထက်နောင်း လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်ပူပူတွေ ပြွတ်ခနဲ့ ပြွန်ခနဲ့ ပန်းထုတ်နေချိန် လက်ကတော့ မမြမေရဲ့ မကြီးစေ့ခန့်ရှိသော စောက်စေ့ကြီးကို ကလိပေးလိုက်ရာ မမြမေရဲ့ မတ်စေ့ခန့်ရှိသော စောက်ပတ် အဝလေးမှ စောက်ရည်များ ဖြော ခနဲ့ ဖြောကနဲ့ ကျကာ ရုံ့တွပိတ်ဆို့သွားလေသည်။

" မမ မေ"

" အင့် ဟင်း ဘာလဲ............ နောင်"

" ဘရာစီယာကြီး အဲဒါကြီး ချွတ်လိုက်ပါလား ဟင် "

" ထမိန် ချွတ်ထားပြီဘဲ နောင်ရယ် "

" အာ.... ဟင့်အင် နို့စို့ချင်သေးတယ် အဟင့်"

" ကဲတယ်ကွာ နောင် တစ်ယောက်တော့ မဟုတ်တော့ဘူး""

မေ က ထက်နောင် ကို လင်ပါသားဟု မမြင်တော့သလို ထက်နောင် ကလည်း မေ ကို မိဒွေး ဟု မမြင်တော့။

" မမမေ ရဲ့ နိ ုကြီးတွေကို ကိုင်ပြီး လိုးချင်တာ သိလား "

" စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ရင် ပြီးရောပေါ့ နောင်ရယ် "

" အရသာ ချင်းမတူပါဘူးနော် "

" အမယ် သွားးးးးး သူကပိုတတ်နေပြန်ပါပြီ "

အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဝင်းဝင်းအိအိ တင်းတင်းရင်းရင်း နုနုထွတ်ထွတ် နို့အုံကြီးနှစ်လုံးက ဘွားခနဲ ပေါ်လို့လာသည်..။ ထက်နောင် ကကြီးမား ဝိုင်းစက်သော မေရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဟိုညှစ်ဒီညှစ် လျှောက် ညှစ်နေတော့

" နို့တွေကို အဲဒီလို ညှစ်နေလို့ဘာမှ အဓိပါယ် မှရှိဘူး နောင်"

" ဒါဖြင့် ဘယ်လိုညှစ် ရမှာလည်းဟင် မမမေ "

" အသာလေး ဆုတ်နယ်ပေးရတယ် နောင်ရဲ့ တအားမလုပ်ရဘူး နာတာပေါ့"

" သိမှမသိဘဲ မမမေရယ် သင်ပေးပေါ့"

" ဟုတ်တယ် သူ့ကိုဘဲ သတ်သတ် ကျူရှင် ပေးရဦးမယ် လူကို ဘာမှတ်နေလဲမသိဘူး"

" ဒါကြီးနဲ့ ဘယ်နှစ်ယောက်လိုးပြီးပြီလဲ မှန်မှန်ပြောစမ်း"

မေက ကျောင်းသားတစ်ယောက်ကို မေးသော ဆရာမလေသံဖြင့် မေးတော့

" ဟင့်အင် ....... တစ်ယောက်မှ မလိုးဘူးသေးဘူး "

" သွားစမ်းပါ ချာတိတ်ရယ် အာပလာတွေ လုပ်မနေနဲ့"

" တကယ်ပါ မမမေ သိသားနဲ့ ကျွန်တော်က လိုင်းမပူးဘူးလေ ယမကာလိုင်း သန့်သန့်လေး"

" ဖာကော မချဘူးဘူး လား"

" ဝေးပါသေးတယ် ရောဂါတွေ ဘာတွေ ရမှာ ကြောက်တယ်လေ"

" ဒါတွေတော့ သိသား ဟင်း..ဟင်း"

" ငါက အိမ်ထောင် နှစ်ဆက်နဲ့လေ ပထမအိမ်ထောင်ရယ် ပြီးတော့ မင်းအဖေရယ်"

" သူတို့လိုးတာ ခံလို့ကောင်းလာ ဟင်...... မမမေ "

" အဲ ..... ဒီကောင်လေး ဘာတွေလျှောက်မေးနေတာလဲ"

" သိချင်လို့ပါ .... မမမေရဲ့"

" ကွယ် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားရင်တော့ ကောင်းတာချည်းပါဘဲ ဒါပေမယ် လူချင်းတော့ မတူဘူး ပေါ့"

" ဘယ်လိုမတူတာလဲ .. .. ဟင်"

" မမမေရဲ့ ပထမ အိမ်ထောင်ဆို လီးသေးတယ် ၊ ဒါပေမယ် ကြာတယ် ၊ မင်းဖေဖေ ကတော့နည်းနည်းကြီးတယ်၊ သူကျ မြန်တယ် "

မေက စကားပြောရင်း ထက်နောင်လီးကြီးကို ဆွပေးနေရာ ကြည့်ရင်း ကြည့် ရင်းတဖြည်းဖြည်းနဲ့ တင်းမာလာပါသည်။

ထက်နောင် က မေ ရဲ့နို့သီးခေါင်းတွေကို လက်ညိုးလက်မလေး ဖြင့် ဖိပြီး ညှစ်ပေးရာ မေ ခမျာ တွန့်တွန့် လူးနေပါတော့သည်။

" အား....... ကျွတ်....ကျွတ်...........အင်း"

" အားလားလား မင်းကလက်ဆိပ်တယ်ပြင်းပါလား ကွယ် ဟင်း ချက်ချင်းစိတ်တွေထလာတော့တာပါဘဲ"

" မမမေ ခံချင်နေပြီပေါ့ ဟုတ်လား "

" အင်းပေါ့ မင်းက တအားဆွတာကို အိုကွယ်.............. အို "

မေ မျက်နာလေး ရုံ့တွနေသည် ။ သူမနို့နှစ်လုံးကို အုပ်ကိုင် ဆုပ်နယ်နေသော ထက်နောင်ကို မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာ ကြည့်ပြီး(တအင်းအင်း)နဲ့ ညီးတွားနေရှာသည်။ ထိုအခါမှ ထက်နောင်က မမြမေကို ခေါင်းအုံးလေးနှင့် အသာယာ လှဲသိပ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ မေ ရဲ့ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီးသဖွယ် သန့်စင်တောင့်တင်းသော စောက်ပတ်ကြီးမှာ အလိုးခံရန် အသင့် ဆိုက်ရောက်သွားတော့သည်။

ထက်နောင်က မေရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ကွေးယူကာ မတင်လိုက်သည် ။ ခြေနစ်ချောင်း ကို ဆွဲမြောက်လိုက်သည်နှင့် မေရဲ့ ကြီးမားဖြူဖွေးအိစက်သော ဖင်ကြီးက မိုးကိုမျှော်ကာ ပက်လက်ကြီး လန်သွားသည်။ စောက်ပတ်ကြီးကတော့ လွတ်လွတ် လပ်လပ် ကြီး ဖောင်းကားနေပေသည်။

ထက်နောင် အကြီးကျယ် စိတ်လူပ်ရှားနေသည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားက ငေါက်တောက် ထွက်နေသော လီးကြီးက ဟိုရမ်းဒီရမ်း နဲ့

" ဟိတ် လူကိုဘာလို့အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေတာလဲ"

မေက လှပသော အပြုံးနွဲနွဲလေးဖြင့် မကြားတကြားပြောလိုက်သည်။ ထက်နောင်ကတော့ မေမျက်နှာကို တောင်းပန်သလို တချက်ကြည့်လိုက်ပြီ း စောက်ပတ်ကြီးကို အောက်မှ အထက် သို့လျှာ နွေးနွေး ကြီးနဲ (ပြွတ်)ခနဲ့ မည်အောင် ယက်ပေးလိုက်ရာ မေ ဖင်ကြီးမှာ ဆတ်ကနဲ့ ကေ့ာတက်သွားလေ ၏။

နောင် ကတော့ တတ်သလောက် မှတ်သလောက်နဲ့ မေ ကို ပညာ ပြနေပြီ။ အဖုတ် အကွဲကြောင်းထဲ လျာထိုး ထဲ့လိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းအထဲကိုလျာနဲ့ကောင်းကောင်း မွှေ့ပေးလိုက်တော့ မေ့ဆီက 

“ တအင်းအင်း တအအ” နဲ့ အသံမျိုးစုံထွက်လာပြီးနောင်ဆံပင်ကို လည်း အသားကုန်ဆွဲထားပါတော့တယ်။ အန်တီမေ စောက်ဖုတ်က အနံ့ဆိုးမရှိဘဲ စောက်ရည်အရသာကလည်းချိုချို လေး မို့ ထက်နောင် ယက်ကောင်းကောင်းနဲ့ အဆက်မပြတ် ယက်နေ မိသည် ။

စောက်ရည်ကလည်း ထွက်လိုက်တာ နောင့်မျက်နှာ တခုလုံးလည်း မေ့စောက်ရည်နဲ့ စိုရွှဲနေပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ မေစောက်စေ့ကို လျာနဲ့ဖိဖိပြီး ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အဲ့လိုလဲ ယက်ပေးလိုက်ရော မေ့တကိုယ်လုံးထွန့်ထွန့် လူးသွားပြီးတော့

" လိမ္မာလိုက်တာ သားလေးရယ် အမလေးလေး အား ကျွတ် ဟင်းဟင်းးး"

မေက မျက်လုံးအစုံကို မှိတ်ခါ ခေါင်းက ဟိုရမ်းဒီရမ်းနဲ့ ဆံပင်များက ဖွာလန်ကျဲနေပြီး သူမ၏ ဝင်းအိ မှည့်ရွဲ့နေ သော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်တင်တင်း ဆုပ်ညစ်ထားရင်း ကာမအရသာကို တုန်နေအောင် ခံစားနေရရှာသည်။

" မင်း ဟာကြီးကို မေမေ စောက်ပတ်ထဲ ထည့်လိုက်တော့လေ သားရယ်...ဟင်း..........ဟင်း................ဟင်း"

ထက်နောင် ကတော့ သူရဲ့ စွမ်းဆောင်မူ့ကြောင့် မမြမေ တစ်ယောက် တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးနေသည်ကိုသဘောခွေ့သွားကာ ရုတ်တရက် မလိုးသေးဘဲ လက်နှစ်လုံးခန့်ရှိသော မမြမေ၏ စောက်ပတ်နှစ်ခမ်းသား ထူထူ ကြီးကိုလက်တစ်ဖက်စီကိုင်ကာ ညှင်ညှင်သာသာ ဆွဲဖြဲလိုက်လေသည် ။

အန်တီမေက (အန်တီမေ)ဆိုသော အသုံးနူန်းထက် မေမေ ဟူသော အသုံးနူန်းကို ပိုမိုသုံးစွဲလာသဖြင့် ထက်နောင်ကလည်း (အန်တီမေ)ကို မေမေ ဟုပင် ခေါ်ဝေါ် သုံးစွဲလိုက်လေသည် ။

" သား လုပ်တော့မယ်နော် မေမေ ရပြီလား ......ဟင်"

" လုပ်လုပ် ......... မေမေ ကိုမြန်မြန် လိုးပေးပါတော့ သားလေးရယ် "

" မေမေကိုယ်တိုင် ........ ကိုင်ထည့်ပေးလေ"

" အင်း...........အင်း.............ဟဲ့.............အမလေး ထောင်နေလိုက်တာများ ကြောက်စရာတောင်ကောင်းနေပါ့လား သားရယ် ဟင်း.....သားရဲ့ လီးကြီးနဲ့သာ မေမေ့ ကို လိုးလိုက်လို့ကတော့ မျော့များ သွားမလား မသိဘူးကွယ် အင့် အင်.......အင်း"

အန်တီမေက ထက်နောင်ရဲ့ နုထွားစိုပြည်လှသော လီးကြီးကို မျက်လုံးလေး မှေးစင်းစွာဖြင့် ကိုင်ပြီး စောက်ပတ် အဝသို့ဆွဲယူကာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တရစ်ချင်း ဆွဲသွင်းလိုက်လေသည် ။  ဗြွတ် ဆိုသော အသံကြီးနှင့် အတူ လီးထိပ်ပူပူ လုံးချောကြီးက စောက်ပတ်နဲ့ တေ့ဆက် ဂဟေ ဆက်နေ ပြီ

" အား "

ဟု အန်တီမေက လန့်အော်လေး အော်ရင်း လည်ပင်ကို ဆတ်ခနဲ့ မော့ပစ်လိုက်လေသည် စောက်ပတ်ဝတွင်တစ်ဆို့ဆို့ ကြီးဖြစ်နေသော ထက်နောင် လီးကြီး မကြာခင်ဝင်လာတော့ မည်။

ဟူသော အသိကြောင့် မေ အသက်ကလေး အောင့်ထားလိုက်မိသည် ။ သို့သော် မေ မျှော်လင့်ထားသလို လီးကြီးမှာ စောက်ပတ်နှစ်ချမ်းကိုထိုးခွဲကာ ဝင်မလာသေးပါ။ စောက်ဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း အသားနု မြောင်းကြီးအတိုင်းပင် လီးထိပ်ဆံကြီးဖြင့် ပွတ်၍ အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်ပြီးမှ အကွဲကြောင်းအတိုင်း အထက်သို့ ငေါ့တက်သွားပြီး စောက်စိထိပ်ဖျားလေးကို ဒုတ် ခနဲ့နေ အောင်ထိုးလိုက်တော့

" အမလေးလေး....................သေပါပြီ သားလေးရယ် "

ထွန့်ထွန့် လူးအောင် ခံစားလိုက်ရသဖြင့် အသံလေး ထွက် ငြီး ရုံ မက တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ခုတင်ပေါ်တွင် သွက်သွက်ခါ သွားပါသည်။

" မ....မဝင်သေးဘူး သားရဲ့ အင်း............အင်း.........နေဦး"

ဒေါ်မြမေက ဒုတိယ အကြိမ် လီးကြီးကို ကိုင်စမ်းကာ စောက်ပတ်တစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲပြီး လီးတန်းကြီးအား ဆွဲသွင်းလိုက်လေ၏ ။ စောက်ပတ်၏ အပေါ်ယံ အလွာဖြစ်သော စောက်စိအောက်နားရှိ အသားညိုညို လေးများနဲ့ ဒစ်သားနုနုကြီးမှာ နွေးထွေး အိဆိမ့်စွာ ပွတ်သတ်မိကြလေသည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့မူ လီးက မဝင်သေးချေ ။ စောက်ပတ်နှစ်ခမ်းသား ထူထူကြီးနှစ်ခြမ်းကမူ ကြီးမားလုံးချောသော ဒစ်ကြီးကို ငုံခဲမိလျှက်သား ဖြစ်နေလေသည်။

" မြန်မြန်လိုးစမ်းပါ....သားရယ် ...... မေမေ့အဖုတ်ကြီးက သားလီးနဲ့ထိုးဆွထားတော့ အရမ်းကို..ခံချင်လို့ပါကွယ်"

" ရှီး...........အင်း......ဟုတ်ကဲ့ မေမေ အ..........အ"

ထက်နောင်ကလည်း အိမ်မက်ထဲမှာသာ မိန်းမကို လိုးဖူးသူဖြစ်ရာ လက်တွေ့တ်င် မိဒွေး ဖြစ်သူနဲ့လိုးရသော အခါ အိမ်မက်ထဲမှာလို အဆင်မချော ။ လီးကလည်း လိုးချင်လွန်းလှသဖြင့် စည်းချက် မမှန်နိုင်အောင် သွက်သွက်ခါလျက် အလွန်မင်းစိတ်လူပ်ရှားနေသည် ။

ဒေါ်မြမေ ဖြဲကားထားသော ပေါင်တန်ကြီးများကဘေးတစ်ဖက်ဆီသို့ စွန်တောင်ကဲ့သို့ ဖြန်ကားပေးထားပါ၏။ ထို့ကြောင့် ဒေါ်မြမေ စောက်ဖုတ်ကြီးက လက်ခုတ်ကို ခပ်ကွေးကွေးပြုကာ ပက်လက်လှန်ထားသလို အလိုးခံရန် အသင့် အနေထားဖြင့် ပြဲပြဲကြီး ပြူဖောင်းကြွနေသည်ကို ကြည့်ကာ ထက်နောင် လီးကြီးမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေသည် ။ ဖြူဝင်းအိစက်သော ဒေါ်မြမေ၏ ပေါင်းတွင်းသား ကြီးများမှာလည်း အိအိစိုစို ကြီး နူးညံ့နေပေရာ လက်ဖြင့် ကိုင်တွယ်ပွတ်သတ်နေမိ၏။ ထက်နောင် လီးကြီးမှာ လိုးချင်လွန်းသဖြင့် ကျင်ချောင်းတစ်လျောက် ကျင်တက်လာလေသည်။

ထို့ကြောင့် ဒေါ်မြမေ စောက်မွေးထူထူ အရည်တွေ ရွဲနေသော စောက်ပတ်ဝကို နီရဲသော လီးထိပ်ကြီးဖြင့် စောက်ခေါင်းဝကို ချိန်၍ တေ့ထောက်ပြီး

" ဒုတ်.. "

ခနဲ့ ဆောင့်လိုးလိုက်တော့

" အီး.............အား....ကျွတ်"

ဒေါ်မြမေ တစ်ယောက် မေးကြော လေးများ ထောင်တက်သွားအောင်ပင် အံကိုတင်းတင်းလေး ကြိတ်ခါ (တ အင့်အင့် ) ဝင်လာသေ ာလီးတန်းကြီး အရှိန်ကို ဗိုက်သားလေးများ နာကျင်လာတဲ့အထိပင် တောင့်ခံထားမိလေသည်။

(ဇိ) ကနဲ့ ဆောင့်ဝင်လာသော လီးတန်းကြီးက ဒေါ်မြမေ၏ ထူအမ်းအမ်း စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားလေရာ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းနဲ့ ဆက်စပ်နေသော ပေါင်တွင်းကြောကြီးမှာ ကြိုးတစ်ချောင်းလိုပင် ထောင်ထသွားရှာ၏

" အား...အင့် သားလေးရယ် ဘယ်လိုများလုပ်လိုက်တာလဲကွယ် မေမေ စောက်ပတ်တော့ပြဲပြီ..ထင်ပါ့ရဲ့"

မျက်ရေ လေးစမ်းစမ်းနှင့် ဒေါ်မြမေ က ထက်နောင်ကို မျက်ရည်ဝဲသော မျက်လုံးလေးများဖြင့် ကြည့်ကာ ပြောလိုက်လေသည်။

" အရမ်းနာသွားလို့လား မေမေရယ်"

" အမလေး..........ဘယ်လိုများမေးလိုက်တာလဲကွယ် စောက်ခေါင်းထဲမှာ ကျင်ခနဲ့နေအောင်ကို အောင့်သွားတာ အဟင့်.......အဟင့် "

ဒေါ်မြမေ အပိုပြောတာ မဟုတ်မှန်း ထက်နောင်သိသည် ။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ နွေးခနဲ့ဝင်သွားသော လီးကြီးမှာ သရေကွင်းတစ်ကွင်းနှင့် ရစ်ပတ်ချင်းခံထားရသလို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးဖြစ်ကာ လီးထိပ်မှ အရေပြားတွေ လန်ကုန်သည် အထိ စောက်ပတ်က ကျဉ်းမြောင်းနေသေးသည်။

" မေမေစောက်ပတ်က ကျဉ်းကျဉ်းလေးနော်"

" အမယ် အခုနမင်းလီးကြီးနဲ့ ထို ထည့် ခံလိုက်ရတာ ပြဲတောင် သွားပြီထင်ပါ့ရဲ့ သားရယ် "

" သားစိတ်တွေ သိပ်ထန်သွားလို့ပါ မေမေ ရယ်"

" အေးလေ ခုတော့ အကုန် ဝင်သွားပြီမဟုတ် လား ဟင်"

" တဝက်လောက် ကျန်သေးတယ် မေမေ "

" ဆက်လိုးပါသားရယ် မေမေ သိပ်မနာတော့ပါဘူး"

ဒေါ်မြမေ က မရှက်နုင် မကြောက်နိုင် ပြောရင်း ခါးလေးကို နွဲ့နွဲ့ပေးလိုက်လေ ရာ လီးတန်းကြီးမှာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လှ့ည့်မွေပေးနေသလို့ အရသာ ထူးကဲလှပေသည်။

" ဖွတ်.. ဖတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. ပျစ်.. ဖွတ်.. ဖတ်.. "

" အို့အို ကောင်းလိုက်တာ ခလေးရယ် မေမေ့ အသည်းတွေ ကြွေကုန်ပါပြီ...သားလေးရယ်"

ဒေါ်မြမေ က စကားလေးတွေ တတွတ်တွတ် ပြောရင်း ဖင်ကြီးကို ဝိုက်ကာဝိုက်ကာ စကောဝိုင်းပေးနေ၏။ စောက်ဖုတ်တွင်းက ကြွက်သားများကလည်း လီးတန်းကြီးအား အတင်းညှစ်နေရာ ထက်နောင်တစ်ယောက် အိစိမ့် နွေးထွေးသော ကာမအရသာကို ပြည့်ပြည့်၀၀ကြီး ခံစားရလေသည်။

" သား...မောင်ထက်နောင်"

" ဗျာ ...... အမေ"

" မေမေ ကိုဒီလိုဘဲ အမြဲလိုးပေးမှာလားဟင်"

" အင်းပေါ့ မေမေ ရဲ့ လိုးပေးမှာပေါ့"

" ဝမ်းသာလိုက်တာ သားလေးရယ် ...မေမေ ကတော့ မင်းဖေဖေ လီးထက်စာရင်..သားရဲ့လီးကြီးကိုပဲ ပိုပြီးချစ်မိနေပြီကွယ် သားလေ..း မေမေ ကို အမြဲလိုးပေးပါနော်"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေရယ်"

ထက်နောင်ကတော့ " ဟုတ်ကဲ့" ခြင်း ထပ်အောင် ခေါင်းညိမ့်ရင်း လီးကြီးကို တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် ဝင်ရန်သာ ကြိုးစားနေ၏။

" အမေ့….အား..အင့်..အင်း…….အိုး….အမေ့…..အား……..အင်း……..”

" အားးးးးးးလားးးလားးးးးးးးးအောင်မလေးးးးးးးး"

" ဘာဖြစ်လို့လဲ..... မေမေ"

" စောက်ပတ်ထဲမှာ ပြင်းပြင်းပျပျကြီး ကောင်းနေလို့ပါ..သားရယ်"

ထက်နောင် စပယ်ရှယ်ဒစ်ကြီးက စောင်ခေါင်းနံရံမှ အသားနုလေးများကို ထိထိမိမိ ထိုးပွတ်နေမိသည် ။ စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းကြီးများမှာ လီးကို ငုံထားရသောကြောင့် ဘေးသို့ စူထွက်ကာနေလေသည် ။ ထက်နောင် လီးတန်းကြီးမှာလည်း ကွေးခနဲ့ ကောက်ခနဲ့ ထစ်ထစ် သွားပြီးမှ ဒေါ်မြမေ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့တင်းတင်း ကြပ်ကြပ်ကြီး ဝင်သွားလေတော့သည်။

" ဗြစ်…ဖြစ်……."

ဒေါ်မြမေ ၏ မှေးစင်းထားသော မျက်ဝန်းလေးမှာ ရုတ်တရက် ချက်ခြင်း ပြူးထွက်လာသည်။ နူတ်ခမ်းနှစ်ချပ်ကို တင်းတင်းစေ့ကာ တဟင်း..ဟင်း ညီးညူနေသော ပါးစပ်ကလေးမှာ ဝလုံးလေးသဖွယ် ဝိုင်းစက်သွားလေသည် ဗိုက်သားပြင် ချပ်ချပ်လေးမှာ ရှပ်ကနဲ့......ရှပ်ကနဲ့ လူပ်ရှားနေသည် ။

ဒေါ်မြမေ ထံမှ ထူးထူးခြားခြား ဘာစကားသံမှ ထွက်မလာ

" မေမေ .............မေမေ"

ထက်နောင် စိုးရိမ်ကြီးစွားဖြင့် ဒေါ်မြမေ၏ မေးစေ့လေးကို လူပ်ပြီးခေါ်လိုက်ပြန်လေသည် ။ ထက်နောင်ကလည်း (မထူးတော့ပါဘူးကွာဟု စိတ်ထဲမှာတွေးလျှက်)လီးတန်းကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ အဆုံးထိထည့် လိုက်တော့ သာအိမ်ခေါင်းကို ဒုတ်ခနဲ့ ခပ်မိမိ လေး ထိုးဆောင့်လိုက်သည်နင့် တစ်ပြိုင်နက် ဒေါ်မြမေတစ်ယောက်တွန့်လိမ် ကောက်ကွေးလျက် တဆတ်ဆတ် တုန်နေရှာလေသည်။

" မေမေ............မေမေ ကလည်းဗျာ ဘာဖြစ်တာလဲဟင်"

" မေမေကို ခုန သားခေါ်နေတာလေ"

" ကောင်း...........ကောင်းလွန်းလို့ပါ...သားရယ်"

" ဟာ.....ဗျာ သားကတော့ တစ်ခုခုဖြစ်သွားပြီလားလို့"

ချစ်စဖွယ် အပြုံးနုလေးက ဒေါ်မြမေ၏ နီထွေးပြည့်တင်းနေသော နှုတ်ခမ်းလေးပေါ်ဝယ် ပွင့်လန်းလာလေသည်။ ထက်နောင်ကို မှေးစင်းကြည့်နေသော မျက်ဝန်းလဲ့လဲ့ကြီးများက ညုဟန် နွဲ့ဟန်တို့ ရောထွေးလျက် ဆွဲငင်အားတွေက လျှံတက်နေသည်။

" သားကိုချစ်လို့ နောက်လိုက်တာပါကွယ် ........စိတ်အနောက်ယှက် ဖြစ်သွားလို့လား ခလေးရယ် .....ဟင်"

" ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး စိုးရိမ်သွားလို့ပါ"

" အမေလေးလေးးးးးးးး ဒီလောက်တောင် မေမေကို ချစ်သတဲ့လား"

မိဒွေးကို ချစ်ပါတယ် လို့တော့ နောင် ပြောမထွက် ။ ပန်ဝင်းကျင်ကို ကြောက်သည် ။ ဒါပေမယ် ဒေါ်မြမေစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးနေချိန်တော့ အရာရာကို မေ့နေသည်။

" အင်းအင်းးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးလုပ်လေ ကြည့် ဟိတ်ကောင်လေး"

ထက်နောင် အတွေးထဲမှ ရုန်းထွက်လိုက်သည်။ လီးတန်းအရင်းကို စုကိုင်ညှစ်စုတ်ထားသကဲ့သို့ တင်းနေသော ဒေါ်မြမေစောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ အဆုံးဝင်နေသော သူလီးကြီးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်မိ၏ ။

ဒေါ်မြမေစောက်မွေးကြီးများနှင့် ထက်နောင်လမွေးတို့ ပွတ်တိုက်ကာ တဗြိဗြိ အသံတွေ ထွက်လျှက်ရှိသည်။စေညက်ဖုတ်ကြီးမှာ တုတ်ခိုင်လွန်းသော လီးကြီးရဲ့ လုံးပတ်အနေထားကြောင့် မဆံ့မပြဲဖြစ်ကာ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတို့က လထစ်ကို ငုံထားသောနေရာတွင် ဖုထစ်ဖောင်းကားနေသည်။ ထက်နောင်က ဖင်ကြီးကို အသာယာကြွလျှက် လီးတန်းကြီးကို ဆွဲနူတ်လိုက်ရာ ပြောင်လက်နေသော စောက်ရေများဖြင့် တဖြည်းဖြည်းချင်းထွက်လာသည်။

" အင့်.............အင် ရင်ထဲမှာ ဟာပြီးကျန်ခဲ့တာပဲကွယ်"

စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ အရည်တွေ ဗွက်ကနဲ့ ထွက်လာပြီး စောက်ပတ်ကြီးမှာ ပြန်လည် စေ့ကပ်သွားလေသည်။

“ မေမေ ”

“ အင်း…..ရတယ်သား ဆက်သာလုပ် မေမေ ခံနိုင်ပါသေးတယ်” ဆိုတော့

မေစကားသံတွေ မဆုံးခင်ပဲ ထက်နောင် လီးထိပ်လေးကို စောင်ဖုတ်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်တော့ တင်းတင်းလေးနဲ့ နွေးအိစိုစွတ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အသားစိုင်လေးတွေက လီးလေးကို အိအိစက်စက်လေးကြိုဆိုလို့ ဖော်မပြနိုင်တဲ့ သာယာကျေနပ်မှုတွေကို ခံစားလိုက်ရတယ်။

ယောက်ျားနှစ်ယောက်၏ ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် အလိုးခံထားဖူးသော စောက်ဖုတ် ဖြစ်စေကာမူ ထက်နောင် လီးကြီးက ကြီးမားတုတ်ရှည်လှသဖြင့် ဒေါ်မြမေ တစ်ယောက် ကောင်းလွန်းလှသော ကာမအရသာကို အံကြိတ်၍ ခံနေရှာသည်။ လီးကြီးကို အဆုံးထိမြုပ်အောင် ဖိသွင်းပြီးနောက် တစ်ဝက်ကျော်ကျော်ခန့် ဆွဲနှုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်သွင်းသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်ညှောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်မြန်ဆန်လာသည်။

" အ….အ…..အ….သားရယ်…………"

ထက်နောင် လိုးပုံလို့းနည်းကို ဒေါ်မြမေ မတွေ့ဖူးပါ။ ခင်ပွန်းဟောင်းနဲ့တုန်းကရော ယခု ထက်နောက် အဖေနဲ့ လင်မယားအဖြစ်ပေါင်းသင်း ဆက်ဆံရာတွင် သာမာန် လီးနှင့် စောက်ပတ် ထိတွေ့ရသဖြင့် သွေးသားအရ ဖစ်ပေါ်လာသော စိတ်ခံစားမူ့မှ အပ အခြား ဘာအရသာမှ ထူးခြားဆန်းပြားစွာ မခံစားခဲ့ရပေ။

ထတ်နောက်ကမူ မိန်းမ မလိုးဖူးဘူး ဆိုပေမယ် လီးကြီးလည်း စံချိန်မှီ လူကလည်း လူငယ်ဆို တော့ ပြင်းပြင်းထန်ထန်နဲ့ ကြမ်းတမ်းစွာ ဆက်ဆံနိုင်တဲ့ အတွက် ဒေါ်မြမေ တစ်ယောက် ထက်နောင်ကို လင်မယားအဖြစ်ပင် ရာသက်ပန် ပေါင်းသင်း ချင် သော မဖြစ်နိုင်သည့် မသိစိတ်များ ဝင်လာသည်။

" ဖွတ်…ပြွတ်…ပလွတ်…ဖွတ်…ပလွတ်…စွပ်….ဖွတ်……."

" ပြွတ်…ဖွတ်…..စွပ်….ဖလွတ်….ဘွပ်……"

" အင့်...........အင့်..........အင့် အရမ်းသွက်တာပဲကွာ အဟင့်"

" မေမေ က နှေးနှေးကြိုက်လား သွက်သွက်ကြိုက်လား"

" အမလေးးးးးးးးးကိုတော် လုပ်ချင်သလိုသာလုပ် သူ့ဟာကြီးက ဘယ်လိုလုပ်လုပ် ကြပ်နေတာဟာကို"

ဒေါ်မြမေ၏ စောက်ပတ်ဝတဝိုက်ရှိ ကြွက်သားများက အလွန်ပင်သန်စွမ်းလှသည်။ အဝင်ဖြစ်စေ အထွက်ဖြစ်စေ လီးတန်းကြီးကို တင်းတင်းရင်းရင်းကြီးလက်နှင့် ဆုတ်ကိုင်ထားသလို တင်းနေအောင် ညှစ်ထားသည် ။

လီးတန်းကြီးအဆုံးထိဝင်သွားချိန် အစိလေးအောက်တွင် လက်သည်းခွံလောက်ဟနေသောအပေါက်ကလေးထဲမှ အရည်အမြုတ်ကလေးများက ဗျစ်ကနဲ့ပြစ်ကနဲ့ ကန်ထွက်လာကြသည်။ထိုစောက်ရည်များကြောင့်ပင် ထက်နောင် ဆီးခုံတစ်ခုလုံး စိုရွဲနေပေသည်။

“ ဖွတ်…ပြွတ်….ဖွတ်…ဘွပ်….စွပ်….”

“ ဖွတ်…ဖွတ်…စွပ်…အီး…အင့်..အမေ့…အမလေး အား…အား..အင့်…အမေ့…အီး…အင့်…အား…ကျွတ်..ရှီး….”

ထက်နောင် ဘယ်လိုပင်လုပ်လုပ် ဒေါ်မြမေစောက်ခေါင်းထဲတွင် အရသာထူး တွေ့လျှက် ကောင်းပြီးရင်း ကောင်းနေမိပေရာ  စောက်ပတ်ကြီးကို ရူံ့တွ.ရူံ့တွ နှင့် လီးတန်းကြီးကို ညှစ်ပေးခြင်း ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းလှည့်ကာ ကော့ကော့ ပေးခြင်း ဘယ်စောင်း ညာစောင်း အမျိုးမျိုးလူပ်ရှား ပြီးထက်နောင် လိုးအားကို ပိုပြီး ပြင်းထန်လာစေရန် ဆွဲဆောင် အားပေးလျှက်ရှိသည်။

" မေမေ သားတို့ တမျိုးပြောင်းလုပ်ရအောင်"

" အရမ်းချစ်တယ်...ကလေးရယ်..............မာမီကို ကြိုက်သလိုသာ လိုးစမ်းပါကွယ်"

ထက်နောင် တယောက် ဒေါ်မြမေကို လေးဖက်ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ ဒေါ်မြမေအလိုက်သင့် လှပစွာဖြင့် ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ကော့ကာကုန်းပေးလိုက်သည်။ မီးရောင်အောက်တွင် ဖင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ ဝင်းပြောင်နေသည်။

ဖင်တုံးကြီးနစ်ခုကို လက်နစ်ဖက်နဲ့ အသာ ဖြဲကြည့်လိုက်တော့ ညိုတိုတိုစအိုဝလေးနဲ့ ကပ်လျှက်က အနောက်ဖက်ကို ပြူစစဖြစ်နေတဲ့ အမွေးမျှင်တွေ ရူတ်ထွေးလျှက်ရှိသော နီညိုရောင် အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ချွဲပျစ်ပျစ်အရည်တွေ စီးကျစပြုနေပီ။

ထက်နောင်တယောက် ဒေါ်မြမေကုန်းထားသော ဖင်ကြီးကို ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကို သွင်းလိုက်သည်။

" အား ..... အိုး ......... ဖြည်းဖြည်းသွင်းပါ....သား လေးရယ်၊ ဖင်ကုန်းလိုက်တော့ သားအိမ်ကို...ပိုထိတယ်လေ"

ထက်နောင် တယောက် လီးကို အဆုံးထိသွင်းလိုက်ပြီး ခဏမျှ စောက်ဖုတ်ထဲတွင် စိမ်ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် အသွင်းအထုတ်ကို အကြိမ် ၃၀ ခန့်မျှပြုလုပ်လိုက်သည်။ 

ဒေါ်မြမေ ကတော့ ကာမဆိပ်များ အထွဋ်အထိပ်သို့ တက်နေပြီဖြစ်သည်။ ဒေါ်မြမေ၏ လှပသော ဖင်ကြီး နှစ် လုံးကြားမှ စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ အဝင်အထွက်ဖြစ်နေသော လီးကြီးကိုကြည့်ရသည်နှင့် ထက်နောင်တယောက် စိတ်ထိမ်းနိုင်မှုများ တဖြည်းဖြည်းလျှော့ကျသွားပါသည်။ လီးထိပ်တွင် ပြောမပြနိုင်သော အရသာထူးကို စတင်ခံစားနေရပါသည်။

“ မေမေ…..ကောင်းလားဟင်….”

" အား ကောင်းလိုက်တာ သားလေးရယ် ..... ကောင်းလိုက်တာ ..... မြန်မြန်လေး...လုပ်ပေးပါတော့ ..... မေမေ ပြီးတော့မယ်... ဒီလောက်ကောင်းတာမျိုး မေမေတခါမှ မရဖူးဘူး သားလေးရယ်...မြန်မြန်လုပ်ပေးပါတော့"

တောင်းလည်းတောင်းဆို၊ စောက်ဖုတ်တွင်းမှ ကြွက်သားများလည်း ညှစ်နေရာထက်နောင် တယောက် ဒေါ်မြမေ ပြီးအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း စတင်ဆောင့်ပါတော့သည်။

" အား ..... ပြီးပြီသားလေး .... ပြီးပြီ..........အား ...... ကောင်းလိုက်တာ ..............အား ............... အိုး"

ဒေါ်မြမေကတော့ အိပ်ယာခင်းများကို လက်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြီးသွားပါတော့သည်။ သို့သော် စောက်ဖုတ်အတွင်းက ကြွက်သားများကတော့ လီးကြီးအား ညှစ်နေပါသေးသည်။ ထက်နောင် သည်လည်း ထိုအရသာအား ဆက်လက်ခံနိုင်စွမ်း မရှိတော့ပါ။

" မေမေ သားလည်း ပြီးတော့မယ်............. ပြီးတော့ မယ် ...... အား ................. ရှီး ...........အိုး ............."

" ပန်းထည့်လိုက်လေ သားသုတ် အရေတွေ မေမေစောက်ခေါင်းထဲပန်းထည့်လိုက် ..မိန်းမ စောက်ဖုတ်ထဲကို အရေပန်းထည့်ရတဲ့အရသာ ဘယ်လိုလဲဆိုတာ သိအောင်..ပန်းထည့်...ပန်း..အင့်ဟင့်...."

လို့ ဒေါ်မြမေကပြောတော့ ထက်နောက်လည်း ဒေါ်မြမေ စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ သုတ်ရည်နွေးနွေးများကို အသားကုန်ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။

မေ အတွက် ပထမဆုံးအကြိမ် လီးအလွန်ကြီးသော လူပျိုလေးတဦးနှင့် ကာမစပ်ယှက်ရသည့် အရသာကို မိုးမမြင်လေမမြင် ခံစားလိုက်ပါတော့သည်။ ထက်နောင်မှာလည်း မကြုံဖူးသော ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားရလျက် အပီအပြင် အရသာတွေ့ကာ နေလေတော့သည်။ အန်တီမေလည်း ထက်နောင် ကိုရင်ခွင်ထဲမှာ ဖက်ထားရင်း 

" ကောင်းလိုက်တာ သားလေးရယ် မေမေတော့ သားလီးကြီးကို စွဲသွားပြီ"

ထက်နောင် က 

" မိန်းမလိုးတယ်ဆိုတာ ဒီလောက်ကိုကောင်းလိမ့်မယ်လို့မထင်ခဲ့ဘူး မေမေရယ် "တဲ့။

" သား လိုးပေးတာ ခံလို့ကောင်းရဲ့လားဟင် အဆင်ကောပြေရဲ့လား မေမေ "

" ပြေပါတယ် သားးလေး က ပထမဆုံးတစ်ခေါက်ဆိုပေမယ့် လိုးတတ်သားပဲ "

" ကဲ သားကမနက်ကျောင်းသွားရဦးမယ်မလားးးးးအိပ်တော့နော် နောက်နေ့ကျမှ စိတ်တိုင်းကျလိုး ဟုတ်ပြီလား"

" အာ မေမေ ကလည်း မရဘူးဗျာ သားနက်ဖြန်ကျောင်းမသွားတော့ဘူး နောက်ထပ်လုပ်လို့ ရသလောက်လုပ်ချင်သေးတယ်"

" အမလေး...သားးရယ် နောက်ထပ်လုပ်လို့ ရသလောက်တော့...မလုပ်ပါနဲ့ ခုတောင် လေးချီပြီးထားလို့ မာမီ ဖလက်ပြနေပြီ"

ဒေါ်မြမေ ကပြောပြော ဆိုဆိုပဲ အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်ဖို့ပြင်လိုက်ပါတယ်။

" ဒါဆို လည်း တစ်ချီတော့ လိုးဦးမယ် မေမေ ရယ် သားလိုးလို့မှ...မဝသေးတာ"

" ဟယ်တော့.....သားတကယ် အတည်ပြောနေတာလား ကဲကဲ လိုးလိုး သားစိတ်ကျေနပ်အောင်သားလိုး ဟုတ်ပြီလား "

မီးရောင်အောက်မှာ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်နေရတဲ့ ထက်နောင်လီးချောင်းကြီးကို ကြည့်ပြီး ဒေါ်မြမေမျက်လုံးအရောင်တလက်လက်တောက်လာတယ်..။

လီးကို လက်ချောင်းကလေးတွေနဲ့ ခပ်ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်..။ ထက်နောင်ရဲ့ လက်ကတော့ ဒေါ်မြမေ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင် ပွတ်ပေးနေတုန်းပဲ..။ ကိုယ်ကို ကိုင်းချပြီး ဖြူဖြူဝင်းဝင်း အိစက်တုန်ယင်နေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို မှ နို့သီးခေါင်းကိုတောင် ကုန်းစို့ပေးလိုက်သေးတယ်..။

နို့အုံသားကို လက်ချောင်းလေးချောင်းနဲ့ ဖျစ်ညှစ် ပြီး နို့သီးကိုတော့ လက်ညှိုးလေးနဲ့ ဖိပွတ်ပေးတာမျိုး လုပ်တယ်..။ အဖုတ်ကို နှိုက်ပွတ်နေတဲ့လက်ကို လွှတ်ပြီး နို့အုံနှစ်ခုကို စုံကိုင်ဆွဲတယ်..။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို တစ်လှည့်စီ လျှာနဲ့ ရက်ပေးလိုက် ၊ ပါးစပ်နဲ့ ငုံစို့ပေးလိုက် ၊ သွားနဲ့ မနာမကျင် ကိုက်ဆွဲလိုက် လုပ်တယ်..။

ပြီးတော့မှ ဒေါ်မြမေ၏ ခြေသလုံးသားနှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုန်းပေါ်သို့ ချိတ်တင်လိုက်သည်..။ ခါးက အပေါ်သို့ မြောက်ကြွသွား၏ ။မွေ့ယာနှင့် လွတ်သွားသော ခါးအောက်ကို ခေါင်အုံးတစ်လုံး ထိုးခုသွင်းလိုက်သည်..။ခြေသလုံး နှစ်ဖက်ကို ပြန်ချပြီး ဒေါ်မြမေ ပေါင်တန်တွေကြားတွင် ဒူးထောက်လိုက်သည်..။ ဒေါ်မြမေ ၏ ဒူးနှစ်ဖက်မှာ ထောင်နေပြီးပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးတွေက ဘေးသို့ ကားထွက်နေသည်..။

ပေါင်နှစ်ချောင်း ကားသွားတာနဲ့စောက်မွေး အုံကြီးကြားမှ အက်ကြောင်းထင်းထင်းကြီးထကာ ဖင်နှင့် တဆက်တည်းမျှ ရှည်လျားသေ ာစောက်ဖုတ်ကြီးက ဘွားခနဲ့ ပေါ်လာသည် ။ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားလေးတွေက စောက်ရည်တွေနဲ့ စိုစွတ်ပြီး နီရဲနေတာပဲ။

နေသားတကျ ဖြစ်သွားသောအခါ ထက်နောင်က အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသော သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် အသာဆကိုင်ကာ ပြဲဟနေသေ ာစောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးအတွင်းသို့ တစ်ရစ်ချင် တစ်ထစ်ချင်း ဖိသွင်းလိုက်သည်..။ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်ဖို့ လက်နှစ်ဆစ်ခန့်အလိုတွင်တော့ ဒေါ်မြမေ၏ နို့အုံ နှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲပြီး တရှိန်ထိုး အားနဲ့ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်..။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွပ်......."

" အင့်...အမေ့...အား ဟာ...ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်....အား...."

စ၍လိုးပြီဆိုကတည်းက ထက်နောင်သည် ခပ်သွက်သွက်ပင် ဆောင့်၍လိုးနေ၏။ ဒေါ်မြမေကလဲ သူမ၏ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးကာ မြိန်ရေယှက်ရေပင် အလိုးခံနေ၏။ ထက်နောင်၏ ဆောင့်ချက်များမှာ ပြင်းထန်လာသည် နှင့်အမျှ ဒေါ်မြမေ၏ ကိုယ်လုံးမှာလည်း တသိမ့်သိမ့်ခုန်ကာ တုန်၍နေသဖြင့် သူမ၏ ဖြူဖွေး ဖွံ့ထွားလှသော နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာလည်း တုန်ခါ၍နေတော့၏။

ထက်နောင်၏ လီးက သူမယောကျ်ားလီးထက် အရှည်ရော လုံးပတ်ရော ပိုကြီးပြီး မာကျောမှုကလည်း သူမလင်လီးနဲ့ ဘာမျှ မဆိုင်...။ သံချောင်းကြီးအလား..မာကျောလှသည်ကို ဒေါ်မြမေတစ်ယောက် စောက်ခေါင်းထဲ လီးဝင်လာသည်နှင့် ခံစားနှိုင်းယှဉ်မိသည်..။

လီးကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဆောင့်ဝင်လာရာ ဒေါ်မြမေတစ်ကိုယ်လုံး မြောက်တက်သွားမတတ် ခံစားလိုက်ရပြီး တကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်းကျင်တက်သွားသည်။ ဒေါ်မြမေက ထက်နောင်ကိုတင်းကြပ်နေအောင် တွယ်ဖက်ထားရင်း မျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ကာ တင်းခံသည်..။ ထို့နောက် ထက်နောင်က အရပ်အနားမရှိ ဒလစပ်ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်..။

" သားလေး............အင့်.အင့်"

" ပြောလေ...မေမေ"

" မေမေ တယောက်တည်းကိုဘဲ လိုးရမယ်နော်၊ ဘယ်သူ့ကိုမှ မလိုးရဘူးနော်၊ သားလေးရဲ့လီးကြီးဟာ မေမေ့...အတွက်ပဲဖြစ်ရမယ် သိလား"

" ဟုတ်ကဲ့"

" အဲဒါ မေမေကိုပဲ ဂရုစိုက်ရမယ်သိလား၊ နောက်ပြီး မေမေကဘဲ..သားကို စိတ်ကြိုက်ပြုစုပေးတတ်မှာ ကျန်တဲ့ဟာကို မင်းဂရုမစိုက်နဲ့ ဖွဲဇကွဲလို့ သဘောထားသိလား"

" အားးးးဟုတ်ကဲ့"

" ဖွတ်…ဖွတ်..ပလွတ်…..ဗျစ်…ပလွတ်…."

" အီး….အင့်..အင့်..အင့်…………..အီး…….."

အထက်အောက်  တုန်ခါနေသော မမရဲ့နို့ကြီးနစ်လုံးကိုလည်း အလွတ်မပေးဘဲ မမှီတမှီနဲ့ခါးလေးကနေ သိမ်းဖက်လို့ နို့အုံကြီးတွေကိုခပ်ကြမ်းကြမ်း စို့ပေးးလိုက်တော့ ဒေါ်မြမေ မျက်နှာက ဒီကောင်လေး လုပ်တတ်လိုက်တာ ဟူသော မျက်နှာပေးလေနဲ့

" အားပါး ပါး…စွိ.စွိ…..ဖတ်….ပြွတ်"

မေ နတ်ပြည်ကို အရှင်လတ်လတ် ချက်ချင်းရောက်သွားသလို ခံစားရပြီး တဟင်းဟင်း ငြီးတွားသံလေးများ ထွက်လာတယ်…။ 

ထက်နောင်ခါးသေးသေးလေးကို တအားဖက်တွယ်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကလဲ ဘေးကို အကားကြီး ကားထားတယ်..။ထက်နောင်ကသူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဒေါ်မြမေ၏နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်ကာအားပါးတရဆောင့်ကာလိုးလေတော့သည်။

ဒေါ်မြမေကလည် သူမ၏ ဖင်ကြီးတွေကို အိပ်ယာပေါ်မှ ကြွတက်လာသည်အထိ ကော့ကော့ပြီး အားပါးတရအလိုးခံလေသည်။ ခဏကြာသောအခါ တစ်ကိုယ်လုံးအီဆိမ့်ကာ တက်လာပြီး ထက်နောင် သည် သူ၏ လီးချောင်းကို ဒေါ်မြမေ၏စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ တစ်ဆုံးနီးပါး ဆွဲကာဆွဲကာထုတ်ပြီး ဆောင့်ပါလေတော့သည်။

" ပြွတ်.....ဘွပ်...... ပလွတ်..... ဘွပ်...."

" အမလေး သားလေး.... မေမေ ဘယ်လိုဖြစ်....."

" မေ........မေ...... အိုး...... အား"

ဒေါ်မြမေ တစ်ကိုယ်လုံး မြောက်ကြွကာ ကော့တက်သွားချိန်မှာပင် ထက်နောင် သည်လည်း ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြစ်လျက် ဒေါ်မြမေ ၏ ကိုယ်လုံးဆီသို.သူ၏ ကိုယ်လုံးကြီးမှာ မှောက်ရက်ကျသွားလျက် နှစ်ယောက်သားစလုံး ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ပြိုင်တူရောက်သွားလေတော့သည်။

ခန ငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်သွားပြီမှ သက်ပြင်းများပြိုင်တူချလိုက်မိကြသည်။ ဒေါ်မြမေ ကချွေးလေးစို့နေသည့်ထက်နောင်နဖူးကို ပွတ်သပ်ရင်းခေါင်းမှဆံပင်များကို လက်များဖြင့်ခတ်ဖွဖွပွတ်သပ်လိုက်သည်၊

" မောသွားသလား သား"

" အင်း နဲနဲမောတယ် မေမေ "

တဏှာရဲ့ စေရာသွားနေကြတဲ့ လူတွေအဖို့ အသက်အရွယ် သွေးသားတော်စပ်မှု လူမှုဓမ္မသတ်တွေဘေးချိတ်ပစ် လိုက်ကြသည်။ ထက်နောင် အသက်ကိုတွက်ကြည့်ပါက ၁၈ နှစ်မပြည့်တတ်သေး ။ စိတ်ကူးယဉ်နယ်ပယ်ကနေလက်တွေ့ဘဝကို စမ်းသပ်မိရပြန်သည်။

ဒေါ်မြမေက အသက် ၄၅ နှစ်ဆိုပေမဲ့ ပြည့်ပြည်ဖြိုးဖြိုး ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း သွေးသားဆူဖြိုးတုန်း။ ထို့ကြောင့် ကြောင်ခံတွင်းပျက်နှင့်ဇရက်တောင်ပံကျိုးတွေ့ကြရပြီ၊ သူမကလည်း တဏှာရမ္မက်ကြီးလွန်းသူဆို ပြန်တော့ ဟင်း။ထက်နောင် သူမ၏ဘေးမှာ လဲလျှောင်းအနားယူရင်း သူမ၏ပြည့်ဖြိုးဖေါင်းကားနေတဲ့နို့အုံကြီးကိုအားရပါးရ နယ်ဖက်ဆုပ်ချေနေပြန်သည်။ ဒူးတဖက်ကလည်းအငြိမ်မနေပါ။

ဒေါ်မြမေ ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ် ခွတင်ရင်း ဒူးဖျားဖြင့် မေ၏ဆီးခုံပေါ်ထိ ချေပွတ်သပ်နေပြန်သည်။ ထက်နောင် ၏ အပွတ်အသပ်များကြောင့် ဒေါ်မြမေ နှာမှုတ်သံပြင်းလာသလို နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာလည်း လှုပ်ရှားနေပြန်သည်။ ထက်နောင်၏ ပညာသားပါပါနှိုးဆွပေးမှုများကြောင့် ငြိမ်သက်နေတဲ့ ခံချင်စိတ်တွေ တဖြည်းတဖြည်းကြွတက်လာပြန်၏၊

" အိုး အဟင့် အင့် ယားတယ် သား ........ရဲ့"

အသက်အရွယ်နှင့်မလိုက်။ ညုတုတေးသံက သူမ၏ နှုတ်ဖျားမှပေါ်ထွက်လာသည်။ မမှီမကန်းနှင့် ထက်နောင် ၏ပြော့ခွေနေတဲ့ လီးကြီးကို လှမ်းဆွဲဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။

အရည်များဖြင့် စွတ်စိုနေသဖြင့် လက်ထဲမှ ချော်ထွက်နေသည်။ ပက်လက်စင်းစင်းကြီး အိပ်နေရာမှလူလဲထထိုင်ပြီး ထမိန်ယူကာ ထက်နောင် ၏ လီးမှာပေကျံနေသော အရည်ချွဲချွဲတွေကို တယုတယသုတ်ပေးပြန်သည်။ ကျေနပ်အောင် သုတ်သင်ပြီး ထမီကိုခြေရင်းကို လှမ်းပစ်လိုက်သည်။ လက်ကြီးများက ထက်နောင် ၏ ပူနွေးပျော့ခွေနေတဲ့ လီးကိုဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်သည်။

ဒေါ်မြမေ၏ ပူနွေးသော အထိအတွေ့အပွတ်အသက်များကြောင့် ပျော့ခွေနေသော ထက်နောင်ရဲ့ လီးကြီးမှာသူမ၏ လက်ထဲမှာ တစတစနှင့်မာန်ထလာသည်။ အကြောများအပြိုင်းအပြိုင်း ဖုထစ်မာကျစ်နေသည့်လီးကြီးကို ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ထားသော လက်နှစ်ဖက်စာထက်ပို၍ ဒစ်ဖျားကြီးမှာပိုလျှံနေပြန်ရာ

“ အိုး ကြည့်စမ်းလူသာငယ်တယ် လီးကဖြင့် လူကြီးတွေ အတိုင်းဘဲမာထန်ကြီးထွားလှချည်လား”

“ ကြီးတော့မကြိုက်ဘူးလား မေမေ က”

“ မေမေ တို့ကကြီးလေကြိုက်လေပေါ့ဟဲ့ အဲ ဒီတခါသား ကအောက်ကနေ မာမီ ကအပေါ်ကတက်လုပ်မယ်”

“ မေမေ ...... သဘောလေ”

ဒေါ်မြမေ တဏှာ၏ စေရာနောက်သို့ တကောက်ကောက် လိုက်ရပြန်သည်။ ကြည့်မိမိ၏ တူသားပါလား ဆိုတဲ့အသိမရှိတော့ ။ မွတ်သိပ်တဲ့ ဆန္ဒများကြောင့် မတ်ထောင်နေတဲ့လီးကြီးပေါ်ကျော်ခွ၍ စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ထောက်၍ ဖြေးဖြေးလေးဖိချလိုက်သည်၊

“ ပြွတ် ပတစ် စွိ စွတ် အာ့ အင့် အာ သား ...ဟာကစောစောကထက်တောင် ပိုထွားလာတယ်ထင်တယ်..မေမေ အဖုတ်ထဲပြည်နေတာဘဲ ဟင့် အင်း စွိ စွိ ဒုတ် အိ”

တကြိမ်နဲ့တကြိမ်မာထန်ကြီးတုတ်လာတဲ့ လီးကြီးကြောင့် ဒေါ်မြမေအကြိုက်တွေ့လာရပြန်လေ၏။ ဖင်ကို ကြွလိုက်သည့်အခါမှာ ပြဲလန်နေသည့် သူမ၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများက လုံးပတ်ထွားထွားလီးကြီး၏ အတန်ကြီးကို ညှင်းဆွဲ၍ ယူသွားစေရန်အတွက် ပညာကုန်သုံးရင်းမှ အထိုင်အထကို ခတ်သွက်သွက်ကလေးလိုးလိုက်ပြန်သည်။

“ စွိ စွတ် အင့် အင့် အီး ရှီး အင့် အင်း”

ဒေါ်မြမေ၏ ဖင်ကြီးကို အောက်မှလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မနိုင်မနင်းပင့်တင်ရင်းမ ထက်နောင် ဖင်ကိုကော့ မြှောက် ညှောင့်လိုးလိုက်ရာ လီးထိပ်က သူမ၏သားအိမ်ထဲသို့ နစ်ဝင်သွားရာ ဒေါ်မြမေခမျာအသဲအူများ ပြုတ်ထွက်သွားပလား ထင်မှတ်ရလောက်အောင် ကောင်းလွန်ရကား..

“ အ အင့် အင့် အမလး ရှီး ကျွတ် ကျွတ် ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ သားးးးးးးပင့် ပင့် နာနာပင့် မေမေ အပေါ်ကစိတ်ရှိလက်ရှိဖိချမယ် အား အား အီး ဟုတ် ဟုတ်ပြီ အား”

နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်ခုစုချွန်၍တရှီးရှီးနဲ့ငြုတ်သီးစပ်သလိုအသံများထွက်အောင်ငြီးငြူရင်းမျက်လုံးကိုပိတ်၍ခေါင်းလေးမော့ခါဖင်ကြီးကို နာက်သို့စပ်၍ကြွလိုက်ဗြိကနဲနေအောင်ဖိချလိုက်နဲ့စည်းချက်ညီညီဖိဆောင့်နေ၏၊ဒေါ်မြမေဗိုက်သား ကိုရှုံ့ဖင်ကိုကြုံ့ကာ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကိုစုလိုက်ဖြဲလိုက်ဖြစ် အောင်လုပ်၍ ထက်နောင် ၏လီးကြီးကိုညှစ်ဆွဲစုပ်ယူသွားအောင်လုပ်ရင်းမှ

“ တအား ကောင်း ကောင်းလာပြန်ပြီ ကောင်း ကောင်း အင့် အင့် စွီစွီ စွတ် ဖတ် ဖတ်”

ဒေါ်မြမေ စောက်ခေါင်းတလျှောက် ကျင်ကနဲဖြစ်သွားသာ စောက်ဖုတ်မှစောက်ရေများ ဒလဟော ပန်းထွက်မိလိုက်ရသည်အထိ ကောင်းအီဆိမ့်သွားရသည်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ အရည်များလျှံကျပြီး ထက်နောင် ၏ဆီးခုံပေါ်ရွှဲ နစ်သွားရပြန်၏၊

“ ကောင်းလိုက်တာ သားလေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ”

ပါးစပ်မှ အဆက်မပြတ်ပြောဆိုရင်းမှ လေးငါးချက်ဖိထိုင်ချလိုက်ပီး ထက်နောင်၏ ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ တအိအိလဲ ပြိုကျသွားရတော့၏။ ထက်နောင် ဆန့်တငန့်ငန့်ဖြင့် လေးလံလှသော ဒေါ်မြမေး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကိုဖက်တွယ်လိုက်ရင်းမှ အပေါ်မှကျန်တဖက်ကို ဆွဲလှဲချလိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်၊

ပုံ့ပုံ့ကြီးငြိမ်သက်နေတဲ့ ဒေါ်မြမေရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကို ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်ဖြစ်အောင် ခြေနှစ်ချောင်းမှကိုင်ဆွဲ၍ ပြုလုပ်လိုက်သည်။ ဒေါ်မြမေ၏ ခြေနှစ်ချောင်းကုတင်အောက်သို့ တွဲလဲကျသွား၏။ သူမ၏လုံးကျစ်ပြည့်တင်းလှတဲ့ ခြေ သလုံးသား နှစ်ဖက်မှနေ၍ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပင့်မြှောက်လိုက်ပြန်သည်။

ဒေါ်မြမေ ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်အနေအထားဖြင့် ခြေနှစ်ချောင်းကိုကား၍ ကုတင်စွန်းတွင် ပြန်ထောက်ထားလျှက်ရှိနေပြန်ရာ အစွမ်းကုန်ဖြဲကားထားတဲ့ ပေါင်ခြံကြားမှာတော့ သုတ်ရည်များဖြင့်ပြောက်လက်နေသည့်အမွေးမဲမဲတွေကြားမှာ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာပြဲလန်နေ၏။

ကုတင်အောက်မှ ထက်နောင်သည် သူမ၏ ခြေနှစ်ချောင်းကြားမှနေ၍ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဖေါင်းအိကြီးမားလွန်းလှတဲ့ သူမ၏နို့ကြီးများကို ခတ်နာနာလေး ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လိုက်သလို လက်မလက်သဲခွန် နည်းနည်းလောက် ရှိနို့သီးခေါင်းညိုညိုကြီးတွေကိုလည်း လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ဖိချေပွတ်သပ်ပစ်လိုက်၏၊

“ အဟင်း ဟင် အီး သား ရယ် လုပ်မှာဖြင့်လုပ်စမ်းပါ ဒီလိုလုပ်နေတာ အနေခက်လွန်းလို့်”

ကုတင်စွန်းမှ အိထွားအိစက်နေတဲ့ တင်ပါးကြီး နှစ်ဖက်ယမ်းခါနေရင်းမှ မနေနိုင်မထိုင်နိုင်အောင် ဖြစ် နေရရှာပြန်သည်။ ထက်နောင် လီးကိုအရင်းမှကိုင်၍ မေ၏ စောက်ခေါင်းဝတွင် မွှေနောက်လိုက်ပြန်ရာပို၍အနေခက်ရပြန်သည်မို့ ခေါင်းကြီးကို ရမ်းခါလိုက်ရပြန်သည်။ မေ၏ခါးကိုစုံကိုင်ဆွဲကာ ခါးကိုနွဲ့၍ ဖိသိပ် လိုက်သည်။

“ စွိ ဒုတ် စွတ် ဒုတ်”

“ ဟင်း အိုး ဟင်းဟင်း”

လီးကြီးတချောင်းလုံး မေ၏ စောက်ဖုတ်ထဲ နစ်ဝင်သွားရပြန်သည်။ ဒေါ်မြမေ သူမ၏ ဖင်ကြီးကို အတတ်နိုင်ဆုံး ရမ်းခါပြီးအလိုက်သင့် ခါးလေးကို မသိမသာလေး ကော့ကော့ပေးလိုက်ပြန်တော့ ထက်နောင် အကြိုက် တွေ့သွားကြပြန်သည်။

ခါးကိုကိုင်ဆွဲထားသည့် လက်နှစ်ဖက်စလုံးနို့ကြီးနှစ်လုံးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီးလှမ်းဆွဲပြီး ထက်နောင် ဖိဆောင့်လိုးနေပြန်သည်။

“ ဒုတ် စွတ် ဒုတ် ကျွိ ကျွိ စွိ”

“ ဟင့်ဟင့် အိုး အင်း သား........သား ဆောင့်”

ကုတင်တခုလုံး ယမ်းခါနေ၏။ ခါးလေးကို မသိမသာလေးကော့ပြီး ဖင်ကိုကြွလိုက်ပြီး ထက်နောင်၏ လီးကြီးကို ညှစ်ဆွဲလိုက်ပြန်သည်။ ကုတင်စွန်းတွင် ထောက်ထားသာ ခြေနှစ်ချောင်းမှာလည်း ထက်နောင် ခါးကိုဆွဲဖိချ လိုက်သလို မေကလည်း ကော့၍ကော့၍ အလိုးခံလိုက်မိ၏၊

“ ပြွတ် ပြွတ် စွတ် စွတ် ဖတ် ဖတ်”

ထက်နောင် ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ တအားဆုတ်ကာအားနှင့် စပ်ဆောင့်နေပြန်ရာ ဒေါ်မြမေ၏ဖင်တုံကြီးများကုတင်စွန်မှာပိပြားချပ်သွားရလေသည်။

“ ဗြွတ် စွိ စွိ ဒုတ် ကျွိ စွတ် ဖတ်”

“ အား အင့် ကောင်းလာပြီ သားလေးးးးးး ဆောင့်ဆောင့်”

နှစ်ယောက်စလုံးကာမ၏ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လာကြပြီဖြစ်သဖြင့် အသက်ရှူသံများ ပြင်းထန်ကာ ဒေါ်မြမေမှာ မျက်တောင်လေးများမှေးစင်းသွားသည်။ ခြေနှစ်ချောင်းမှာလည်း ကုတင်အောက်သို့ တွဲလဲကြီးကျသွားရပြန်လေသည်။

ထက်နောင် မှာလည်း အရွယ်နှင့်မမျှကြီးထွားလှတဲ့ လီးကြီးအဆုံးမြုတ်အောင် အသားကုန် ပစ်ကြုံးလိုက်ရင်း ဒေါ်မြမေ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သုတ်ရည်များ ပန်းထုတ်မိရပြန်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး မောဟိုက်ကာ တဦးနဲ့တဦး တင်းကျပ်စွာ ဖက်တွယ်ရင်း ငြိမ်သက်သွားကြလေတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။