Tuesday, March 10, 2009

ပူစူးမ (စ/ဆုံး)

ပူစူးမ (စ/ဆုံး)

မောင်ဇော်ဦး ရေးသည်။

ကျွန်မနာမည် ပူစူးမ ၊ နာမည်ရင်းကိုတော့မပြောတော့ပါဘူး၊ ရှိတော့ရှိတယ်၊ နာမည်က အရေးမကြီးပါဘူး။ ကျွန်တော်တို့က သူ့ကိုပူစူးမ လို့ဘဲ ငယ်ငယ်လေးထဲကခေါ်တယ်၊ အိမ်နားကကောင်မလေး၊ အပျိုဖေါ်ဝင်စ၊ ဘာရှိအုံးမလဲ အသက်က အခုမှ ၁၅ နှစ် အလွန်ဆုံး၊ စိတ်ကစားခါစ၊ ဘာမဆိုသူသိချင်သည်။

ကျွန်တော်တိုအိမ်လည်း သူ့စားအိမ်သောက်အိမ်၊ ဝင်ချင်တဲ့အချိန်ဝင်၊ ထွက်ချင်တဲ့အ ချိန်ထွက်၊ တံခါးမရှိ ဓားမရှိ၊ အားလုံးကသူ့ကို လျစ်လျုရှု့ထားသည်၊ ကျွန်တော့်ကိုလည်း အကိုလေး အကိုလေး နှင့် သူ့သူငယ်ချင်းတယောက်ပမာ၊ ပြောချင်ရာပြော ဆိုချင်ရာဆို။

တခါတခါ ကျွန်တော့်အခန်းထဲထိ ဝင်ချင်သ လိုဝင်၊ ဘာကိုမှ အလေးမထား၊ သူလုပ်ချင်ရာသူလုပ်သည်။ ကျွန်တော်က ကျောင်းပြီးခါစ၊ အလုပ်အကိုင်ကမရှိသေး၊ စားလိုက် အိပ်လိုက်နဲ့ ယောင်ချာချာ အလုပ်လက်မဲ့၊ အလုပ်လက်မဲ့တို့ ထုံးစံအတိုင်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဟေးလားဝါးလား၊ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်၊ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းပြော၊ အပြာကားတွေကြည့်၊ ကြာတော့မိန်းမလိုးချင်လာသည်။

ဒီတော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အတူ ဖာချသည်၊ ချပါများတော့ အတွေ့အကြုံကရလာသည်၊ ကောင်းမှန်းလဲသိလာသည်။ ဒီတော့ မိန်းမမြင်ရင် တဏှာစိတ်နဲ့ကြည့်မိသည်၊ အဲဒီမှာပူစူးမကို သတိထားမိလာသည်။ကောင်မလေးက သူ့ကိုသူ အပျိုဖြစ်လို့ ဖြစ်မှန်းပင် သိရဲ့လားမသိ၊ နေချင်သလိုနေသည်၊ တခါတခါ အတွင်းခံ ရင်စည်း မပါဘဲ အိမ်လာသည်။

ကျွန်တော်က ဒါတွေချောင်းနေတဲ့ သူဆိုတော့ မြင်သည်၊ စိတ်ကပိုရွလာသည်၊ ကောင်မလေးနဲ့ ချစ်ကြည့်ချင်လာသည်။ ကျွန်တော့်မျက်စေ့ရှေ့မှာတင် ပူစူးမက တနေ့ထက် တနေ့ လှလှလာ သည်။ ရင်တွေ တင်တွေ ပြည့်ဖြိုးလာသည်၊ တခါတခါ စသလို နောက်သလိုနဲ့ သွေးတိုးစမ်းပြီး သူ့ပုခုံးလေးကို တင်းတင်းဖက် ကြည့်သည်၊ ကောင်မလေး ကဘာမှမပြောတဲ့အပြင် ကျွန်တော့်ခါးကလေးကိုပင် ပြန်ဖက်လိုက် သေး၊ အကိုတယောက်လိုသဘောထားတာလဲ ဖြစ်နိုင်သည်။

ဘယ်လိုဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ကောင်မလေးနဲ့ ချစ်ချင်စိတ် ကတနေ့တခြားပြင်းထန်လာသည်၊ ဒီအတိုင်းနေလို့တော့မဖြစ် တခုခုတော့လုပ်မှဖြစ်မယ်၊ ဘာလုပ်ရမလဲ၊ ကြံစမ်း၊ ကြံစမ်း၊ အကြံထုတ်ရသည်။ဒီအတိုင်း ဘလိုင်းချည်း သွားကိုင်လို့ကမဖြစ်၊ မကြည်ရင် ပြသနာက မိုး မီးလောင်သွားနိုင်သည်၊ ပြီးတော့ ခလေးကို ကြံရကောင်းလားဆိုပြီး ကျွန်တော့် ဘဝတလျှောက်လုံး အမဲစက် ထင်သွားနိုင်သည်၊ ဒီလိုတော့အဖြစ်မခံနိုင်၊ ဒီကိစ္စမျိုးဆိုတာ နှစ်ဦး သဘောတူမှကောင်းသည်။

နှစ်ဦး သဘော တူမှလည်း နှစ်ဦးစလုံးဆန္ဒပြည့်ဝမည်။ ပြဿနာလည်းရှင်းသည်၊ ဒီတော့ အကြံထုတ်ရသည်၊ အခွင့်ကောင်းကို စောင့်ရသည်၊ ကြည့်ခဲ့ဘူး၊ ဖတ်ခဲ့ဘူးသောဇတ်လမ်းများထဲမှ ဖြစ်နိုင်တဲ့ အကြာင်းအချက်လေးများရှာရသည်။ဖြစ်ချင်တော့ တနေ့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ ကျွန်တော်ကလဲ ကျွန်တော့အခန်းထဲမှာ  နေသည်၊ ဒီအချိန်မှာ ပူစူးမရောက်လာ သည်။

ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်းအကြံရတာနဲ့ စာအုပ်ကို အသာချ၊ မျက်နှာပေါ် ခေါင်းအုံးတင်ပြီး အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်၊ ခေါင်းအုံးအောက်ကနေ အသာလေး ခိုးကြည့်လို့ရအောင် ဟထား၊ ဝတ်ထားတဲ့ လုံချည်ကို ဖြေ၊ အောက်ကို အသာလျှော ပြီး ကျွန်တော့် လီးကို မပေါ့်တပေါ်လေးထားပြီး အသာငြိမ်နေလိုက်တယ်။ပူစူးမလဲ အိမ်ထဲ မှာဘယ်သူမှမတွေ့တာနဲ့ အပေါ်ထပ်ကိုတက်လာတယ်၊ ပါးစပ်မှလည်း ကြီးမေ .. အကိုလေး .. စသည်ဖြင့် နာမည်တွေခေါ်လို့ပေါ့၊ ကျွန်တော့် အခန်းက တံခါးဟထားတော့ တွန်းဖွင့်ပြီးဝင်လာတယ်။

ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကိုတွေ့သွားတော့ 

“  အဲတော့ .. အကိုလေးက အိပ်နေတာကိုး ..  ”

 တယောက်ထဲပြောရင်း အနားကပ်လာတယ်၊ အနားရောက်လာ တော့

“  အို့ ..  ”

ဟုအာမေဋိတ် သံပြုရင်း ပါးစပ်ကို လက်ဝါးနဲ့ အသာအုပ်ရင်း ရပ်သွားတယ်။

မပေါ့်တပေါ် ဖေါ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကိုတွေ့သွားတာကိုး၊ ကျွန်တော်လဲ သူဘာဆက်လုပ်မလဲ အသာစောင့်ကြည့်နေလိုက် တယ်၊ အသက်မှန်မှန်ရှုရင်း အိပ်မောကျနေတဲ့ ပုံမျိုး ဟန်ဆောင်နေလိုက်တယ်။ကျွန်တော့်ကို တချက်ကြည့်ပြီး အိပ်မောကျနေတာလို့ ယုံကြည်သွားတဲ့ဟန်နဲ့ မပေါ့်တပေါ် ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို သေသေချာချာကြည့်နေ တယ်။

လီးကို အမွေးမဲမဲတွေဖုံးနေတဲ့ ဆီးခုံစပ်အရင်းပိုင်းလောက်ဘဲ ဖေါ်ထားတော့ စိတ်ထဲကမရိုးမရွဖြစ်လာ ဟန်တူပါရဲ့၊ အိပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို တချက်ကြည့်ပြီး ပြေလျှော့နေတဲ့ လုံချည်ကို အသာကိုင်ပြီး အောက်ကိုဆွဲ ချလိုက်တယ်။

လီးတချောင်းလုံး လွတ်လွတ်ကြွတ်ကြွတ်ပေါ်သွားတဲ့ အခါမှာတော့ သေသေချာချာ ကြည့်ရှု့နေ လေရဲ့၊ ကျွန်တော့်လီးကလဲ ကြည့်ပါအုံး၊ ရိုးရိုးသာမန်အချိန်မှာတောင် ဒစ်ကလန်နေပြီး အရှည်က ၄ လက္မ လောက်ရှိပြီး လုံးပတ်က လက်တဆုတ်စာလောက်ရှိတယ်။ကျွန်တော်လဲ သူသေသေချာချာကြည့်နေတာ ကိုခေါင်းအုံးအောက် ကနေခိုးကြည့်ရင်း စိတ်ထလာသလို ကျွန်တော့လီးကလဲ တဖြေးဖြေး ထောင်လာတယ်။ 

လူကတော့ အိပ်ပျော်နေ ဟန်ဆောင်ပေမဲ့ တကယ်မှအိပ်မပျော်တော့ လီးကထောင်လာတာပေါ့၊ တဖြေးဖြေးထောင်လာတဲ့ လီးကို ကြည့်ပြီး အံ့သြဟန်နဲ့ အဲတော့ .. ဟုရည်ရွတ်ရင်း ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့ပိတ်ကာ မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတယ်၊ စက္ကန့်ပိုင်းလောက် အတွင်းမှာဘဲ ကျွန်တော့်လီးဟာ ၂ဆကျော် ၃ဆနီးပါးလောက်ကြီးလာတယ်။

ဒစ်ဟာလဲ ပိုပြဲပြီး ပိုလန်လာ တယ်။ ပြီးတော့ ထုံးစံအတိုင်း တဆတ်ဆတ်တုန်လို့ပေါ့၊ ပူစူးမလဲ အံ့သြဟန်နဲ့ ကြည့်နေပြီး ကိုင်ကြည့်ဘို့ထင် ပါရဲ့ လက်ကတဖြေးဖြေးရှေ့ကိုတိုးလာပြီးမှ ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ မကိုင်တော့ဘဲ ကျွန်တော့်အခန်းထဲက ပြန်ပြေးထွက်သွားတော့သည်။

ဒီတော့မှ ကျွန်တော်လည်း အင်း ဒီကောင်မလေး အခြေအနေက မဆိုးဟု စိတ်ထဲ မှ ထင်မြင်ချက်ပေးရင်း နောက်တဆင့်တိုးဘို့ အကြံထုတ်ရပြန်သည်။ 

အင်း ဒီနေ့လဲ မနေ့ကလိုဘဲ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိ၊ မေမေတို့ကဒီလိုဘဲ တခါတခါ ဆွေကိစ္စမျိုးကိစ္စ အလုပ်ကို ရှုတ်သည်၊ ဘာတွေရှုတ်မှန်းမသိ၊ ဒီလို အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိတုန်း ပူစူးမလာရင်ကောင်မယ် ဟုစိတ်ထဲမှတမ်းတ မိသည်၊ ရာသီဥတုကနဲနဲပူတော့ အင်္ကျီချွတ်ပြီး အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ မနေ့ကအဆက် တရုပ်သိုင်း ဆက်ဖတ် နေလိုက်သည်။

ဟော လာပါပြီ၊ မနေ့ကလို အသံတကြော်ကြော်ပေးရင်း ဝင်လာချင်းမျိုးတော့မဟုတ်၊ တံခါးတွန်းဖွင့်ပြီး တိုးတိုး တိတ်တိတ်ဘဲဝင်လာသည်၊ ကျွန်တော်က နားစွင့်နေသူဆိုတော့ ကြားနေရသည်၊ အောက်ထပ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ ဘူး ဆိုတာသိတော့ ကျွန်တော့်အခန်းရှိရာ တန်းတက်လာသည်။

အင်း ကောင်မလေး မနေ့ကလို ဘဲ ကြည့်ချင် ဟန်တူရဲ့၊ ဒီနေ့တော့ ကျွန်တော်က ဘာမှဟန်မဆောင်၊ ပုံမှန်အတိုင်း စာအုပ်ကိုဆက်ဖတ်နေလိုက်သည်။ ကျွန်တော့် အခန်းတံခါးကို သူတွန်းဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ သူထင်သလို ကျွန်တော် အိပ်နေတာမဟုတ်ဘဲ စာဖတ်နေ တာမြင်ရတော့ ခဏကြောင်သွားသည်။

“  ဟော .. ပူစူးမ ပါလား .. လာလေ ..  ”

ကျွန်တော်က ချက်ချင်းဘဲ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ပူစူးမက အထဲဝင်လာရင်း 

“  ဒီနေ့တော့ အကိုလေး ကအိပ်မနေပါလား ..  ”

“  လာ ထိုင် ...  ”

ကျွန်တော်က ကျွန်တော့် ဘေးက နေရာလွတ်ကို လက်ဖြင့်ပုတ်ပြရင်းပြောလိုက်သည်။ 

“  မနေ့က ပူစူးမလာတော့ အကိုလေးက အိပ်နေတယ် သိလား ..  ”

ဟု ဝင်ထိုင်ရင်း ပြောသည်။

“  ဟုတ်လား .. မနေ့က ပူစူးမ လာသေးတယ်လား .. အကိုလေးတောင်မသိဘူး ..  ”

“  ဘယ်သိမလဲ .. အိပ်ပျော်နေတာကိုး .. ဟင်း .. မပြောချင်ပါဘူး ..  ”

“  ဘာမပြောချင်တာလဲ ... ဘာဖြစ်လို့လဲ ...  ”

ကျွန်တော်က မသိချင်ဟန်ဆောင်၍မေးလိုက်သည်။ 

“   မပြောချင်ပါဘူးဆို ..  ”

ပူစူးမ က မျက်စောင်းထိုးရင်း မူနွဲ့နွဲ့ ဟန်လေးနဲ့ဖြေသည်။

“  အာ .. မပြောချင်ပါဘူးဆိုမှ ပိုသိချင်လာတယ် ...  ”

ဟုဆိုရင်း ပိုသိချင်လာဟန်ဖြင့် ပူစူးကဘက်တစောင်းလှည့် တိုးကာ လက်မောင်း ၂ ဖက်ကို ကိုင်ပြီးမေးလိုက် သည်၊ အခုလိုတိုးလိုက်တော့မှ အခြေအနေကပိုဆိုးကာ ကျွန်တော့်လီးနဲ့ ထိုင်နေတဲ့ ပူစူးမတင်ပါးထိမိသွားသည်။

ထိမိသွားတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ပြန်မခွာတော့ဘဲ ပို၍တိုးကပ်လိုက်ပြီး

“  ပြော .. ပူစူးမ .. ပြောကွာ .. ပြော ပြော ..  ”

ဟု စိတ်ဝင်စားဟန်ဖြင့် ပူစူးမ ကိုယ်လေးအား လှုတ်ခါ အတင်းအကြပ် ဟန်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။ ပူစူးမ က 

“  ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ... ဟင်း အိပ်နေတာများ ... လုံချည်ကြီးတောင်လန်လို့ .. ”

“  ဟာ .. ဒုက္ခပါဘဲ ..  ”

ကျွန်တော်က ရှက်ဟန်ဖြင့် ကိုင်ထားသော ပူစူးမ လက်ကို လွှတ်လိုက်ရင်း 

“  ပူစူးမ တွေ့သွားသေးလား ..  ”

ဟု မသိချင်ဟန်ဆောင်၍မေးလိုက်သည်။

“  ဘာ တွေ့သွားသေးလားလဲ ..  ”

“  အခုမှ ရှက်မနေနဲ့ ... တွေ့တာမှ အားလုံးကို တွေ့ပါသတဲ့ရှင် ...  ”

“  ဟာ .. ဒုက္ခပါဘဲ .. ပြောပါအုံး ..  ”

“  ဘာတွေတွေ့သွားတာလဲ  ”

“   ဘာတွေရမှာလဲ .. အကိုလေး ဒီဟာကြီးပေါ့ ..  ”

ကျွန်တော့်လီးနေရာကို မျက်စောင်းဖြင့်ပြရင်း 

“  ဟင်း ဒီကကြည့်နေမှ .. အကိုလေး ဟာကြီးက ပိုကြီးလာတယ် ...ဒုတ်ချောင်းကြီးကြနေတာဘဲ ..  ”

“  ဟာ ... ရှက်စရာကြီး ပူစူးမရာ ... ဘယ်သူမှလျှောက်မပြောနဲ့နော်  ”

“  အင်း မပြောပါဘူး အကိုလေးကလဲ .. အခုတောင် အကိုလေး အိပ်ပျော်နေရင် မြင်ရအုံးမလား ဆိုပြီး တိတ်တိတ် လေးဝင်လာတာ .. အကိုလေးက မအိပ်ဘဲ စာဖတ်နေလို့ ..  ”

ရှင်းရှင်းပြောတတ်သော ပူစူးမကို ကျွန်တော် တော်တော်သဘောကျသွားမိပါသည်၊ ဒီပုံအတိုင်းဆို အခြေအနေက အတော်ကောင်းတာဘဲ ဟု စိတ်ထဲက ကျိတ်ဝမ်းသာရင်း

“  ပူစူးမ ကထပ်ကြည့်ချင်သေးတာလား ..ဒါဆိုအကိုလေးပြမှာပေါ့  ”

“  ဟင်အင်း .. အခုမကြည့်ချင်ပါဘူး .. အကိုလေးမှ အိပ်မနေတဲ့ဟာကို .. ရှက်စရာကြီး ..  ”

“  အခုမှတော့ ရှက်မနေနဲ့တော့ ပူစူးမရာ .. မထူးတော့ပါဘူး .. တွေ့လဲတွေ့ပြီးပြီဘဲ ..  ”

ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော်က လုံချည်ကို အသာဖြေလျှော့ပြီး ချွတ်လိုက်ပါသည်။

“  ကဲ ကြည့် .. ပူစူးမ ..  ”

ဟုဆိုကာ ပူစူးမ ကိုယ်လေးကို ကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ဘက်အသာဆွဲလှည့်လိုက်ပါသည်၊ ပူစူးမလဲ အဝတ်အစားမဲ့နေသော ကျွန်တော့် တစ်ကိုယ်လုံး ကို စိတ်ဝင်စားစွာ သေသေချာချာကြည့်နေပါသည်။ ကျွန်တော်လဲ စိတ်ဝင်စားစွာကြည့်နေသော ပူစူးမကို ကြည့်ရင်း တဏှာစိတ်များကြွကာ လီးမှာ မနေ့ကအတိုင်း ထောင်မတ်လာပါသည်၊ ပူစူးမလဲ ထောင်မတ်လာသော ကျွန်တော့်လီးကို အံ့သြဟန်နဲ့ ကြည့်ရင်း

“  အကိုလေး .. အကိုလေး ဟာက အကြီးကြီးဘဲနော် .. ကြောက်စရာကြီး ”

“  ဟာ .. ဘာကြောက်စရာရှိလို့လဲ .. ကိုင်ကြည့်ဘာလား  ”

“  ဟာ .. မကိုင်ချင်ပါဘူး .. အသဲယားစရာကြီး .. ကြည့်ရတာတောင် စိတ်ထဲယားကျိကျိနဲ့  ”

“  ဒါဆို ... မျက်စိမှိတ် .. ပေး လက်  ”

ပူစူးမ လက်ကိုဆွဲယူပြီး ကျွန်တော့်လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပူစူးမ က မဝံ့မရဲနှင့် အသာဆုတ်ကိုင်ထားပါ သည်။ 

“  အကိုလေး .. အကိုလေး ပာာက နွေးနွေးလေးနော်  ”

“  ကိုင်လို့ကောင်းလား  ”

“  အင်း .. တမျိုးဘဲ ..  ”

ပူစူးမ က ပိုစိတ်ဝင်စားသွားပြီး အားစိုက်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို ညှစ်ကြည့်ပါသည်။

“  နာလား အကိုလေး  ”

“  ဟင်အင်း .. ဒီလိုကစားရတယ်  ”

ပြောပြောဆိုဆို ပူစူးမ လက်ကို ကိုင်ကာ အထက်အောက် စုန်ဆန် ပွတ်ကာ ဂွင်းတိုက်နည်းသင်ပေးလိုက်ပါ တယ်။ ပူစူးမက ကျွန်တော်ပြပေးတဲ့အတိုင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖီလင်တက်ကာ စည်းစိမ်ရစ်အရသာတွေ့နေပါတယ်။ 

“  အကိုလေး .. ကောင်းလားဟင်  ”

“  အင်း .. ကောင်းတယ် .. ကောင်းတယ် .. ဆက်လုပ် .. နောက်လက်တဖက်က ဂွေးဥ ကို ကိုင်ထားပါလား  ”

“  အင်း ..  ”

ဟုပြောပြောဆိုဆို လက်တဖက်က ကျွန်တော့်ဂွေးဥလေးကိုဖွဖွလေးကိုင်ကာ ကစားနေပါသည်။ 

“  မနေ့ကတဲက အကိုလေး ဟာကို ကိုင်ကြည့်ချင်နေတာ၊ အကိုလေးနိုးသွားမှာစိုးလို့  ”

“  ဒါဆို . ဒီနေ့ကစပြီး ပူစူးမ ကိုင်ချင်တဲ့အချိန်လာကိုင် ”

“  တကယ်လား အကိုလေး  ”

“  အင်း .. ဟုတ်ပြီ .. ဟုတ်ပြီ . ဒီအတိုင်းသွက်သွက်လေးလုပ် .. တော်ကြာ အရည်တွေထွက်လာတော့မယ် ”

ခဏနေတော့ ကျွန်တော်လဲ တက်လာတဲ့ဖီလင်ကို မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သုတ်ရည်များကိုပန်းလွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။

“  ဘာတွေလဲ အကိုလေး ”

“  သုတ်ရည်တွေလေ၊ ပူစူးမလုပ်ပေးတာကောင်းလို့ အကိုလေးသုတ်ရည်တွေထွက်ကုန်တာပေါ့ ”

“  ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်တွေနော် တခါမှမတွေ့ဘူးဘူး၊ စေးကပ်ကပ်နဲ့ ”

“  ကဲကဲ အဝတ်နဲ့သုတ်ပြစ်လိုက် ”

ပူစူးမက ကျွန်တော့်ပုဆိုးနဲ့ ပေနေသောသုတ်ရည်များကို သုတ်နေပါသည်။ပြီးတော့ 

“  ဟင် .. အကိုလေး ခုတော့ အကိုလေးဟာက ပျော့သွားပြီနော် ပြီးတော့ သေးလဲသေးသွားတယ် ”

“  ဟုတ်တယ် ပူစူးမရဲ့ သုတ်ရည်တွေထွက်ပြီးသွားရင် ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားတယ် ”

“  လာ ပူစူးမ ဒီမှာလာအိပ် .. အကိုလေးပူစူးမကို တလှည့်လုပ်ပေးမယ် ”

“  ဘာလုပ်ပေးမလို့လဲ အကိုလေးရဲ့  ”

“  အကိုလေး လိုဘဲ အမြင့်ဆုံး စည်းစိမ်ရအောင်လို့ပေါ့ ”

“  ဘယ်လို အမြင့်ဆုံးစည်းစိမ်လဲဟင် ”

“  လာပါ ဒီမှာလာအိပ်ပါ ပူစူးမသိရမှာပေါ့ ”

ပြောပြောဆိုဆို ပူစူးမလက်ကိုဆွဲကာ ကျွန်တော့်အိပ်ယာပေါ်တွင်လှဲချလိုက်ပါသည်။

“  အကိုလေးက ပူစူးကိုလင်မယားတွေ လုပ်သလိုလုပ်မလို့လား ”

“  လင်မယားတွေက ဘာလုပ်လို့လဲ ”

“  ဟိုဟာလေ .. အကိုလေးကလဲ ပူစူးပြောမထွက်ဘူး ”

“  ဘာလဲ .. လိုးတာကိုပြောတာလား ”

“  အင်း အင်း ..  ”

“  အကိုလေးကပူစူးကို အဲဒီလိုလုပ်မလို့လားဟင် ”

“  အင်း အဲဒါလဲလုပ်မယ်၊မလိုးခင် ပူစူးတကိုယ်လုံးကို နမ်းပေးအုန်းမယ် ”

“  အကိုလေး ပူစူးကြောက်တယ် ”

“  ဘာကြောက်တာလဲ စောစောက အကိုလေး လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးတုန်းကမကြောက်ဘူးလား ”

“  ဒါလဲကြောက်တာဘဲ အရဲစွန့်ပြီးလုပ်ပေးရတာ ”

“  အခုလဲ အရဲစွန့်ပြီး စမ်းကြည့်ပေါ့ ”

“  စမ်းလဲစမ်းကြည့်ချင်တယ် ကြောက်လဲကြောက်တယ်၊ ပြီးတော့ ပူစူးစိတ်ထဲမှာလဲတမျိုးဘဲ  ”

စောစောက ကျွန်တော့်လီးကိုဂွင်းတိုက်ပေးခဲ့တဲ့ အရှိန်ကြောင့် ပူစူးမရင်ထဲတွင် လည်းကာမဆန္ဒကိုခံစားကြည့်ချင်စိတ်ကတပိုင်း ကြောက်သည့်စိတ်ကတပိုင်းနှင့်ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေရှာသည်။

“  မကြောက်ပါနဲ့ ပူစူးမရာ အကိုလေး အတင်းမလုပ်ပါဘူး ဖြေးဖြေးလေးလုပ်မှာပါ ”

“  တကယ်နော် အကိုလေး ”

“  အင်းပါ ပူစူးမကလဲ အကိုလေး ပူစူးမကို နာအောင်လုပ်ပါ့မလား ”

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမကိုပြောရင်း ပူစူးမအင်္ကျီကြယ်သီးများကိုဖြုတ်နေပါသည်။ ကြယ်သီးများပြုတ်သွားသောအခါမှာတော့ ပူစူးမကို အသာဆွဲယူကာ အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပါသည်၊တပြိုင်တည်းမှာဘဲ ဘော်လီအင်္ကျီချိတ်ကိုဖြုတ်ကာ ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။

အင်္ကျီကျွတ်သွားသော အခါမှာတော့ လုံးကျစ်နေသော လက်သီးဆုတ်သာသာနို့အုံလေးပေါ်လာပါသည်။ နို့အုံပေါ်လက်တင်၍ဖွဖွလေးပွတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမတော့ဟင်း ဟင်း အကိုလေး ယားတယ်ပူစူးမတကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်၍ ကြက်သီးမွှေးလေးများပင်ထလာပါသည်။

ကျွန်တော်လဲ အသာရပ်လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းအစုံကို စုတ်ယူလိုက်ပါသည်၊ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်လျှာကို ပူစူးမပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ကာ လျှာ လျှာခြင်းပွတ်ကစားလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပူစူးမလဲ မျက်လုံးများမှေးစင်းကာ ကျွန်တော့်လည်တိုင်ကိုပြန်လည်သိုင်းဖက်လာပါသည်။ 

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ လျှာကိုစုတ်ယူလိုက်၊ ပွတ်ကစားလိုက်နဲ့ ပူစူးမစိတ် ထသထက်ထအောင်ဆွပေးနေပါသည်၊ လက်တဖက်ကလဲ နို့အုံလေးကိုဆုတ်နယ်၍ နို့သီးထိပ်လေးကို လက်ညိုးနဲ့လက်မကြားချေကစားပေးနေမိပါသည်။ ပူစူးမလဲ စိတ်က ရွသထက်ရွလာကာ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးပြန်ဖက်ကာပါးစပ်ကလဲ တဟင်းဟင်း နှင့်ညီးငြူနေပါတော့သည်။

“  ပူစူးမ ကောင်းလား...ဟင် ”

“  အင်း .. ကောင်းတယ် အကိုလေးရာ စိတ်ထဲမှာ ယားကျိကျိနဲ့ တမျိုးဘဲ ”

ကျွန်တော်လဲ တဆင့်တိုး၍ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းနေရာမှ တဖြေးဖြေး လည်တိုင် ပြီးတော့ လုံးဝန်းတဲ့ နို့အုံပေါ်ကနို့သီးလေးကို အသာအယာစုတ်ယူလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပူစူးမလဲ ကော့တက်လာကာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုကိုင်ရင်း ကိုယ်ကိုတွန့်လိမ်ကာ အရသာတွေ့နေပါသည်။

ကျွန်တော်လည်း နို့သီးခေါင်းကိုတဖက်ကစို့ နို့အုံကိုတဖက်ကကိုင်ကစားလိုက်၊ ရင်ညွန့်လည်တိုင်တလျှောက်လျှာနဲ့ရက်လိုက် နို့အုံ ၂ဖက်လုံးကို လက်နဲ့ဖွဖွလေးပွတ်နယ်ချေပေးလိုက်နဲ့ ပူစူးမ အပေါ်ပိုင်းတခုလုံးကိုစိတ်ထင် တိုင်းသောင်းကျန်းနေပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော် လုပ်သမျှ တဟင်းဟင်း နဲ့ ငြီးညူရင်း ကိုယ်ကိုတွန့်လိမ်ကာ အရသာတွေ့ အကြေနပ်ကြီးကြေနပ်နေပါတော့သည်။ အတော်လေးကြာတော့

“  ပူစူးမ ခံလို့ကောင်လားဟင် ”

“  အင်း .. ကောင်းတယ် အကိုလေးရာ ဘယ်လိုကောင်းမှန်းကိုမသိဘူး၊ ဒီလိုအရသာမျိုးတခါမှမခံဘူးဘူး .. ”

“  ဒါတောင်အကိုလေးက ပူစူးမ စောက်ဖုတ်ကို မကိုင်ရသေးဘူး၊ စောက်ဖုတ်ကိုသာ ပွတ်ကစားပေးလိုက်ရင် ပူစူးမမိုးပေါ်ကိုရောက်သွားမယ် ... သိလား ”

“  ဟုတ်ရဲ့လား အကိုလေးရာ .. အခုတောင် ဒီလောက် ခံလို့ကောင်းနေတာ .. ဒီထက်ပိုကောင်းနိုင်ပါ့အုံးမလား ... ”

“  ကဲ ဒီလိုဆို လက်တွေ့သိရအောင် ... ”

ပြောရင်း ပူစူးမရဲ့ ထမီကို အသာဖြေလျှော့ကာ ထမီအောက်လက်ထိုးထည့်လိုက်ပါသည်။ထမီအောက်တွင်အတွင်းခံဘောင်းဘီတထပ် ခံထားတာ စမ်းမိပြီး လက်ကို ဘောင်းဘီအောက်ထိုးထဲ့လိုက်သော အခါမတော့ဆီးခုံစပ်တွင် ခပ်ရေးရေးလေး စပေါက်နေသော အမွေးနုနုလေးများကိုစမ်းမိပါသည်။

အမွေးနုနုလေးများပေါက်နေတဲ့ ဆီးခုံစပ်ကို အသာပွတ်ကစားပေးရင်း ပူစူးမကို ကြည့်လိုက်တဲ့ အခါမတော့ မျက်တောင်များမှေးစင်းကာအရသာ အတွေ့ထူးကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ ဇိမ်ခံကြေနပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါသည်။ကျွန်တော့်လက်တဖက်က ပူစူးမ ပေါင်ကို ဆွဲယူကာ ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်ပါသည်။ ပူစူးမ၏လက်တဖက်ကိုလဲ ဆွဲယူကာ ကျွန်တော့်လီးကို ပေးကိုင်ထားလိုက်ပါသည်။

အခုဆိုရင် ပူစူးမက ပက်လက်ကလေးအိပ်ပြီး ခြေထောက်တဖက်က ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်မှာ တဖက်ကဆန့်လျှက်၊ ကျွန်တော်က ပူစူးမဘက် တစောင်းလှဲလျှက် လက်တဖက်က ပူစူးမလည်တိုင်အောက်မှာ လက်တဖက်က ပူစူးမ ဆီးစပ်ကို ပွတ်သတ်ကစားလျှက်ရှိနေပါသည်။

ပူစူးမကလဲ ဒုတိယအကြိမ် ပြန်လည်ထောင်မတ်လာသော ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ကစားလျှက်ရှိပါတော့သည်။ကျွန်တော်လည်း ဆီးခုံလေးကို ပွတ်သတ်ကစားနေရင်း တဖြေးဖြေးနဲ့ ပူစူးမစောက်ဖုတ်ပေါ်လက်တင်ကာစောက်ဖုတ်တပြင်လုံးကို ပွတ်သတ်ကစားပေးလိုက်တဲ့အခါမတော့ တည့်တည့်ဆန့်ထားတဲ့ ခြေထောက် ဟာဘေးကိုကားသွားပြီး ပေါင်ဖြဲပေးသလိုဖြစ်သွားကာ လွတ်လွတ်ကြွတ်ကြွတ်ပွတ်သတ်ကစားနိုင်အောင်ကျယ်ဝန်းလာပါသည်။

ပူစူးမစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်မှ တစိမ့်စိမ့် စီးကျနေသော အရည်ကြည်များနဲ့ဘောင်းဘီတခုလုံး ရွှဲစိုနေပါတော့သည်။ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ စောက်ဖုတ်တခုလုံးကို ပွတ်သတ်ကစားရုံမျှမက နို့သီးလေးများကိုပါ ငုံ့စို့လိုက်၊ နှုတ်ခမ်း နဲ့ လျှာများကိုစုတ်ယူနမ်းလိုက်နဲ့ စိတ်ထင်သလို သောင်းကျန်းနေပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော်လုပ်ရင်လုပ်သလို အရသာ အတက်အကျပေါ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကို တင်းတင်းလေးဖြစ် စ်လိုက်၊ သွက်သွက်လေးဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်နဲ့ တုန့်ပြန်နေရှာပါသည်။ကျွန်တော်လဲ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သတ်နေရင်း အကွဲကြောင်းထဲ လက်ခလည်ကိုနှစ်ကာ အတွင်းသားစောက်စေ့လေးကို ပွတ်သတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမတော့

“  အိုး ..ဟင်း ဟင်း ဟင်း ... ”

မပွင့်တပွင့် ငြီးတွားသံနဲ့အတူ ကားနေတဲ့ ပေါင်တချောင်းဟာ စေ့လာပြီး ကျွန်တော့်လီးကို တင်းတင်းလေး ဖြစ် စ်ကာ

“  အကိုလေး .. ကျင်တယ် .. ပူစူး မခံနိုင်ဘူး ”

မောဟိုက်သံနဲ့ပြောလာပါသည်။

“  အဲတာ ကျင်တာ မဟုတ်ဘူး ပူစူးမ .. အရသာ အရသာ .. သေသေချာချာ ခံကြည့် ”

ပြောရင်း စောက်စေ့လေးကို မထိတထိလေး ကလိလိုက်ပြန်ပါတယ်။

“  အိုး . ”

“  ကောင်းလားဟင်  ”

“  အကိုလေး ဖြေးဖြေးလေးဘဲ ကိုင်နော် .. တအားဆို ပူစူး မခံနိုင်ဘူး .. အရမ်းကျင်တာ .. ဖြေးဖြေးလေးဆိုပူစူးခံနိုင်တယ် .. ”

“  အင်း  ”

“  ပူစူး သဘော ”

ဟု ဆိုရင်း စောက်စေ့ကလေးကို အသာရွရွလေး ပွတ်သတ်ပေးနေပါသည်။ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်လီးကို တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ကာ မျက်စေ့မှေးစင်းကာ အရသာတွေ့နေပါတော့သည်။ကျွန်တော်လည်း ရွရွကလေးပွတ်သတ်ကစားရင်းက တခါတခါ ကြမ်းကြမ်းလေးပွတ်လိုက်နဲ့ ပူစူးမ ကာမအရသာကို အမြင့်ဆုံးသို့ရောက်အောင်ဆွပေးနေပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲ ဖီလင်တက်လာလျှင် တက်လာသလောက်ကျွန်တော့်လီးကို သွက်သွက်လေးတဖုံ မှန်မှန်လေးတမျိုးဖြင့် ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါသည်။ဒီလိုနဲ့ ခဏလေးကြာတော့ ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့် လီးကိုတအားဖြစ် စ်ရင်း အကြောအချင်များတင်းကာကော့တက်လာပြီး

“  ဟင်း .... ”

ဟု အသံရှည်နှင့်ငြီးညူရင်း ငြိမ်ကျသွားပါတော့သည်။ ကျွန်တော်လဲ သူ့ကိုပွတ်ပေးနေတာခဏရပ်လိုက်ပြီး

“  ပူစူး အကိုလေးကို သွက်သွက်လေးလုပ်ပေးစမ်းပါ ..အကိုလေးလဲ ပြီးခါနီးပြီ .. ”

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော်ပြောတဲ့အတိုင်း ကျွန်တော့်လီးကို သွက်သွက်လေး တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော်လဲ အကြောအချင်များတင်းလာကာ ဒုတိယအကြိမ် သုတ်ရည်များကို ထုတ်လွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။

တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်တင်းတင်းဖက်ကာ ခဏမျှငြိမ်နေပြီနောက်

“  ပူစူးမ .. အကိုလေးပြောတာယုံပြီမဟုတ်လား  ”

“  အင်း .. အခုဟာက ပိုကောင်းတယ်နော် .. ပူစူးဖြင့်ပီးတောင်ပီးသွားတယ် ..တခါမှ ဒီလိုမပီးဘူးပါဘူး ..လုပ်လို့တောင် မဝသေးဘူး အကိုလေးရာ .. ထပ်ပြီးပြီးချင်သေးတယ် ”

ပူစူးမ က ကျွန်တော့်ကိုဖက်ပြီးပြောသည်။ အင်း ဒီကောင်မလေးတော့ အကြိုက်တွေ့သွားပြီ ။

“  ဒါတောင် ပူစူးမကို အကိုလေးက မလိုးရသေးဘူး .. လိုးရင် ဒါထက်ကောင်းမှာ .. သိရဲ့လား  ”

“  ဒါထက်ကောင်းမှာလား .. ဒါဆိုလဲ လိုးစမ်းပါ အကိုလေးရာ ”

“  ဒီနေ့တော့ အချိန်မရှိတော့ဘူး ပူစူးမ .. တော်ကြာမေမေတို့ ပြန်လာလို့ တွေ့သွားမှ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေအုံးမယ် ..နောက်တခါကျတော့ လိုးကြတာပေါ့ .. ဟုတ်ပြီလား ”

“  ဟာ ဟုတ်သားဘဲ .. ကြီးမေ ပြန်မရောက်ခင်ပြန်မှ .. တော်ကြာ တွေ့သွားအုံးမယ် .. ”

“  ပူစူးမ မပြန်ခင် စာအုပ်တအုပ်ပေးလိုက်အုံးမယ် .. အိမ်ပြန်ရောက်ရင်ကြည့်ဘို့  ”

“  ဘာ စာအုပ်လဲဟင်  ”

“  အပြာစာအုပ်ပေါ့ ... အထဲမှာ ဓါတ်ပုံတွေပါတယ် .. အိမ်ပြန်ရောက်ရင်ကြည့်ပေါ့ .. ဘယ်သူမှမတွေ့စေနဲ့အုံး  ”

“  အင်း .. ပူစူးမ ဖွက်ထားမှာပေါ့ .. ”

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမကို လီးစုတ်နေတဲ့ ပုံတွေ၊ စောက်ဖုတ်ကို ရက်နေတဲ့ပုံတွေ၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေတဲ့ပုံတွေ၊ ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ လိုးနေတဲ့ပုံတွေပါသောစာအုပ်ကို ပူစူးမအား ကြည့်ဖို့ပေးလိုက်ပါသည်။ဒီလိုနဲ့ တစ်ပတ်ကျော်မျှကြာသွားသည်။

ပူစူးမနှင့် ထပ်တွေ့ဘို့က အခွင့်အရေးကမရ၊ အိမ်မှာ ကလူမပြတ်၊ပူစူးမလဲ အိမ်ရောက်လာလိုက်၊ အခွင့်အရေးကိုချောင်းလိုက်နဲ့ အခွင့်အရေးကမရ၊ တနေ့ထက်တနေ့ ပူစူးမ နှင့်လိုးကြည့်ချင်စိတ်တွေက ပြင်းပြလာသည်။ ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်လိုဘဲဟုထင်ပါသည်၊ တခါတရံ လစ်ရင်လစ်သလိုကျွန်တော့်အနားကပ်လာပြီး

ကျွန်တော့်လီးကို မထိတထိလေးပွတ်ကာ ချစ်မျက်စောင်းလေးထိုးသွားသေးသည်၊ အင်း ဒီကောင်မလေးတော့ ကျွန်တော့်လီးကို ကစားစရာများမှတ်နေသလားမသိ၊ တွေ့မှသိမယ်၊ စိတ်ထဲမှကျိမ်းဝါးရုံမှတပါး ကျွန်တော်ဘာမှမတတ်နိုင်ချေ။

ဖြစ်ချင်တော့ မေမေတို့နှင့်အရမ်းခင်တဲ့ သူတဦး ရုတ်တရက်ဆုံးသည်၊ မေမေတို့ အလုပ်ပေါ်လာသည်၊ မေမေတို့ကတမျိုး ဒီလိုကိစ္စမျိုးဆို ကိုယ်ဖိရင်ဖိကူညီတတ်သည်၊ ဒီတော့ကျွန်တော့်အတွက် အခွင့်အရေးကရလာပြန်သည်။ 

ပူစူးမ ကလဲ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ချောင်းနေသည်မသိ၊ မေမေတို့ ထွက်သွားတာနဲ့ ပေါက်ချလာသည်။

“  လာ .. ပူစူးမ .. အကိုလေးတောင် ပူစူးမကို လှမ်းခေါ်တော့မလို့ .. ဒီနေ့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး  ”

“  ပူစူးသိပါတယ်။ဒါကြောင့် ချက်ခြင်းလာခဲ့တာ  ”

“  ပူစူးက အကိုလေးကို လွမ်းလှပြီ ..အကိုလေးလဲ ပူစူးကို လွမ်းတာပါဘဲကွာ .. ဒါပေမဲ့ အိမ်မှာ ကလူမပြတ်ဘူးလေ ... ”

ကျွန်တော့်ဘေးတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သော ပူစူးမကို အသာလှမ်းဖက်ရင်းက ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“  ပူစူးမတော့ အကိုလေးကို လွမ်းတာနဲ့ အကိုလေး လုပ်ပေးသလိုမျိုး ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ခဏခဏ လုပ်မိတယ်သိလား ”

“  ဒီတော့ ”

“  အကိုလေး လုပ်ပေးသလောက်မကောင်းပါဘူး .. ပြီးတော့ အကိုလေး ဟာကြီးကိုလဲ ကိုင်မထားရတော့ဟာတာတာနဲ့ .. ”

ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောချလိုက်တဲ့ ပူစူးမစကားကို ကျွန်တော်တော်တော်သဘောကျသွားမိပါသည်။

“  ဒါနဲ့ .. အကိုလေး ပေးတဲ့ စာအုပ် ကြည့်ပြီးပြီလား ”

“  အင်း ပြီးပြီ .. ဓါတ်ပုံတွေကလဲ မရွံမရှာ စုတ်နေ ရက်နေလိုက်ကြတာ .. အဲဒါတွေဟာ တကယ်လား အကိုလေး

“  တကယ်မို့လို့ တကယ်ရိုက်ထားတာပေါ့  ”

“  ဟင်း .. သူတို့မို့ မရွံမရှာ .. ”

“  ဘာ ရွံစရာရှိလို့လဲ ပူစူးမရ .. သေသေချာချာရေစင်အောင်ဆေးထားရင် သန့်နေတာဘဲဥစ္စာ .. ဒီနေ့တောင်အကိုလေး က ပူစူးမကို အဲဒီလိုမျိုးနမ်းပေးမလို့ .. ”

ပူစူမ နို့အစုံကို အင်္ကျီပေါ်မှ ဆုတ်နယ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

“  ကောင်းပါ့မလား အကိုလေးရာ.. ”

“  တော်ကြာ ပူစူးမ ငရဲကြီးနေအုံးမယ် ..ဘာမှငရဲကြီးစရာမရှိဘူး ပူစူးမ .. ဘယ်ဘုရားမှ သူများတွေဘယ်လိုချစ်နေတယ်ဆိုတာ လာမကြည့်ဘူး .. ”

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ အကြောက်ပြေအောင် ခပ်နောက်နောက်လေးပြောလိုက်သည်။

“  ဒါနဲ့ ပူစူးမ က ရေသေသေချာချာ ဆေးထားရဲ့လား  ”

“  အာ အကိုလေးကလဲ .. လူကိုသေသေချာချာ ကြည့်ပါအုံး .. အခုမှ ရေသေသေချာချာ ချိုးလာတဲ့ဟာ .. ”

ဟုတ်သည်၊ ပူစူးမ ဆံပင်တွေတောင် ရေကောင်းစွာမခြောက်သေး၊ ပြီးတော့ ရေချိုးပြီးမဆွတ်စဖူး ရေမွှေးဆွတ်လာပုံရသည်။ ရေမွှေးနံသင်းသင်းလေးနှင့်၊ နှုတ်ခမ်းနီပါးပါးလေးနှင့် ဒီကောင်မလေးတော့အပျိုလုပ်တတ်ပြီ။

“  ဟား ဟုတ်သားဘဲ .. အခုမှသတိထားမိတယ်  ”

“  ပူစူးမ ကဒီနေ့ တယ်မွှေးပြီး တယ်လှနေပါလား ”

“  ဘာ အခုမှသတိထားမိတာလဲ .. ဒီက အကိုလေးအတွက် ပြင်လာခဲ့တာ .. သူကအခုမှသိတယ် ”

“  ဆောရီးဘဲ ပူစူးမရာ..အကိုလေးက ပူစူးမကို ဘယ်လိုချစ်ရမလဲဆိုတာ စဉ်းစားနေလို့ ရုတ်တရက်သတိမထားလိုက်မိဘူး ..ကဲ စဉ်းစားမနေနဲ့ .. ဒီနေရာကြီးမှာ မကောင်းပါဘူး .. လာ အကိုလေး အခန်းထဲသွားမယ် ... ”

နို့ကို ဆုတ်နယ်နေသော ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲကာ ထရပ်လိုက်ပါသည်။ ဘာလိုလိုနဲ့ ခုတော့ သူက ဦးဆောင်သူဖြစ်နေပါပေါ့လား၊ ကျွန်တော်လဲ သူ့နောက်ကထရပ်ရင်း ကျွန်တော့်အခန်းရှိရာသို ဦးတည်လိုက်ပါသည်။

“  ဒါနဲ့ .. မေးရအုံးမယ် .. ပူစူးမ ရာသီက ဘယ်တုန်းကလာသွားတာလဲ .. ”

ကျွန်တော့်အခန်းဆီသို့ ခြေလှမ်းစရွှေ့ရင်းမေးလိုက်သည်။

“  လာပြီးတာဖြင့် ၂ ရက်လောက်တောင်ရှိပြီ .. ဘာဖြစ်လို့လဲ အကိုလေး  ”

“  ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး .. ရာသီလာပြီး တစ်ပတ်အတွင်းမှာ လုပ်ရင် ခလေးမရနိုင်ဘူးလို့ အကိုလေး အသိဆရာဝန်က ပြောဘူးလို့ပါ .. ပြီးတော့ ၃ ပတ်ကျော်မှလုပ်ရင်လဲ ခလေးမရနိုင်ဘူးတဲ့  ”

“  ဒါဆို ဒီနေ့ ပူစူးတို့လုပ်ရင် ခလေးမရနိုင်ဘူးပေါ့ ..  ”

“  ပူစူးကစိတ်ပူနေတာ .. အကိုလေးနဲ့ လုပ်တာကအရေးမကြီးဘူး .. တော်ကြာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာရင် ဒုက္ခလို့  ”

“  အင်း ဟုတ်တယ် .. အကိုလေးလဲ ဒါကိုဘဲ စိုး ရိမ်တာ .. အခုတော့ အဆင်ပြေပါတယ် .. ”

ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော့်အခန်းဝသို့ရောက်လာပါတယ်။

အခန်းထဲသို့လှမ်းဝင်ကာ တံခါးကိုပိတ်ထားလိုက်ပါသည်၊ ကုတင်နားသို့ရောက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ၊ ပူစူးမကိုဆွဲဖက်ကာ အင်္ကျီနောက်ကျောကကြယ်သီများကို အလျှင်စလိုဘဲ ဖြုတ်လိုက်ပါသည်၊ တဆက်တည်းမှာဘဲ ဘော်လီအင်္ကျီချိတ်ကိုလဲဖြုတ်လိုက်ပါသည်၊ ပြီးတော့ အင်္ကျီရောဘော်လီပါ တပြိုင်တည်းဆွဲချွတ်လိုက်ပါသည်။

“  ဖြေးဖြေးချွတ်ပါ အကိုလေးရာ .. ပူစူးထွက်မပြေးပါဘူး .. ”

ဟုပြောရင်း ပူစူးမလဲ အားကျမခံ ကျွန်တော့်စွပ်ကျယ်ကို ပင့်တင်ချွတ်နေပါသည်၊ ကျွန်တော်ကအလိုက်သင့်လက်မြှောက်ပေးရင်း

“  အကိုလေး မအောင့်နိုင်တော့ဘူး ..ပူစူးမကိုချစ်ချင်ပြီ .စောင့်နေရတာ ကြာလှပြီ  ”

“  ဟင်း အခုမှ လာလောမနေနဲ့ စောစောကဖြင့် အောက်မှာ အေးအေးဆေးဆေးထိုင်နေပြီး .. ”

ကျွန်တော့် စွပ်ကျယ်ကျွတ်သွားတော့ စွပ်ကျယ်ကိုပူစူးမကကုတင်ပေါ်ပြစ်တင်လိုက်ပါသည်၊ ပြီး ကျွန်တော်ကပူစူးမထမီလေးကို ဖြေချလိုက်ပါသည်၊ ထမီက ကွင်းလိုက် ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပုံကျသွားပါသည်။

ပြီးတော့ပူစူးမကို ကုတင်ပေါ်တွင် အသာဆွဲထိုင်စေပြီး ကျွန်တော်က ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဒူးထောက်ထိုင်ကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို အသာဆွဲယူချွတ်လိုက်ပါသည်၊ ပူစူးမက အလိုက်သင့် တင်ပါးလေး ကြွပေးပါသည်။ဘောင်းဘီကျွတ်သွားသော အခါမှာတော့ ဆီးစပ်တဝိုက် ပေါက်ခါစ အမွေးနုနု လေးများ အောက်မှ ဖြူဖွေးဝင်းနုဖေါင်းကြွနေသော ပူစူးမ၏အပျိုစင်စောက်ဖုတ်နုနုထွဋ်ထွဋ်လေးကို ကျွန်တော့်မျက်စေ့ရှေ့ မှာအနီးကပ်မြင်လိုက်ရပါသည်။

ကျွန်တော်လဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်ထိုက်ရင်း ပူစူးမ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း ပေါင်းနှစ်လုံးကိုအသာဖြဲလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးဟာ ဟသွားပြီး အတွင်းက ပန်းနုရောင်စောက်စေ့လေးဟာ အနည်းငယ်ပြူထွက်လာပါသည်။

ကျွန်တော်လဲစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ပူစူးမကိုယ်လေးကို အိပ်ယာပေါ်အသာတွန်းချလိုက်ပါသည်၊ ပူစူးမ ဟာ ကိုယ်တပိုင်းက ကုတင်ပေါ်မှာ တင်ပါးက ကုတင်စောင်းပေါ်မှာ နဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ကုတင်အောက်ကို တွဲလောင်းကျလျှက် စောက်ဖုတ်ဟာ ပိုပြီးကြွလာပါသည်။ကျွန်တော်လဲ ဖြဲထားတဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကြား ဒူးထောက်အသာတိုးပြီး လက်က နို့နှစ်လုံးကိုဖမ်းကိုင်ကာ ပူစူးမဝမ်းဗိုက်သား ဖြူဖြူလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်ပါသည်။

ကျွန်တော့်ရဲ့ ဖွဖွလေးနမ်းတဲ့ အနမ်းကြောင့် ပူစူးမလဲကိုယ်ကလေးတချက်တွန့်ကာ ကျွန်တော့် ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပါ သည်။ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ဗိုက်တလျှောက် နေရာ အနှံ့ နှုတ်ခမ်းနှင့် ပွတ်သတ်ပေးရင်း တဖြေးဖြေးနဲ့ အောက်သို့ဆင်းလာပါသည်။

လက်ကလဲ နို့အုံတင်မက ခန္တာကိုယ်အနှံ့ ပွတ်သတ်ပေးနေပါသည်။ တဖြေးဖြေး အောက်ဖက်ဆင်းလာတဲ့ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းဟာ ဆီးခုံစပ်အရောက်မှာတော့ ဆီးခုံစပ်ပေါ်က အမွေးနုနုများကို နှာခေါင်းဖြင့်ပွတ်သတ်ကစားနေပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းရွှေ့ရာနောက်ကိုလိုက်ရင်းသူ့တင်ပါးကို ကော့၍ ကော့၍ ပေးနေပါသည်။ခဏကြာတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကိုင်ကာ ဟနေသောအကွဲကြောင်းကြားက စောက်စေ့လေးကို လျှာဖြင့်အုပ်လိုက်ပါသည်။

ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကိုလဲ မိမိရရ ပူစူးမစောက်ဖုတ်ဖြင့်ကပ်ထားလိုက်ပါသည်၊အိုး .. အင်း အင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်းငြီးညူသံနဲ့အတူ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းဟာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုခွလာပါသည်။

ကျွန်တော်လဲ ကျွန်တော့်ပါးစပ်နဲ့ဖိကပ်နေသော စောက်ဖုတ်ကို လက်လွှတ်မခံဘဲ စောက်စေ့လေးကို လျှာဖြင့်ရက်လိုက် စုတ်ယူလိုက် အကွဲကြောင်းတလျှောက် ကျွန်တော့်လျှာကို စုန်ဆန် ရက်လိုက်နဲ့ မနားတမ်းလုပ်ပေးနေပါသည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကိုင်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ညှပ်ကာ ကျွန်တော်ရက်သမျှ ကော့၍ကော့၍တမျိုး ဘယ်ညာ လူးလှိမ့်၍တဖုံ ကာမစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားနေပါသည်။

ပါးစပ်မှလည်း တ ဟင်း ဟင်း တ ဟင်း ဟင်း နဲ့ အော်မြည်ငြီးတွားနေပါတော့သည်၊ ကျွန်တော်လဲ သူဖီလင်တက်သမျှစိတ်တက်ကြွလာကာ သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်၍မနားတမ်းရက်ပေးနေရင်း လက်တဖက်က ကျွန်တော့်မေးစိနှင့်ကပ်နေသော သူ့စောက်ခေါင်းအတွင်း ကျွန်တော့်လက်ခလည်ကို အသာထိုးထဲ့ဘို့ကြိုးစားနေပါသည်။

စောက်စေ့ကို ရက်၍တမျိုး စုတ်၍တဖုံ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်တလျှောက် စုန်ဆန်ရက်၍ အရည်ရွှဲနေသောစောက်ခေါင်းတလျှောက် တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျွန်တော့်လက်ခလည်ကို ထိုးသွင်းနေပါသည်။တဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဝင်သွားတဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို သူ့စောက်ဖုတ်မှ အသာခွာ၍ ကျွန်တော့်လက်ကိုစောက်ခေါင်းအတွင်း မွှေကစားနေပါသည်။

ကစားနေရင်းမှ ကျွန်တော့်လက်ကို နဲနဲချင်း အဆုံးထိထိုးသွင်းလိုက်ပါသည်၊ လက်မကလဲ စောက်စေ့ကိုဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေပါသည်။ကျွန်တော်လဲ လက်က ပူစူးမစောက်ဖုတ်ထဲထည့်ထားပြီး လုံချည်ကိုဂွင်းလုံး ချွတ်ချရင်း အသာထကာ ခုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်ပါသည်၊ ပြီး ပူစူးမကိုယ်ကိုအသာခွကာ ကျွန်တော်လီး ကို ပူစူးမ ကိုယ်ပေါ်မှ အသာပွတ်ဆွဲရင်း မျက်နှာနားသို့ကပ်ပေးလိုက်ပါသည်။

အခုဆိုရင် ကျွန်တော်က ပူစူးမကိုယ်ပေါ်မှာ ဆန့်ကျင်ဘက် အနေအထားမှောက်ရက်ရှိနေပါသည်၊ ကျွန်တော့်ခေါင်းကပူစူးမ ပေါင်ရင်းလောက်မှာရောက်နေပြီး ကျွန်တော့်လက်က ပူစူးမ စောက်ဖုတ်နှင့်အလုပ်များနေပါသည်။

ကျွန်တော့် လီးက ပူစူးမ မျက်နှာပေါ်ရောက်နေပြီး ပူစူးမ က သူ့မျက်နှာရှေ့ရောက်လာသော ကျွန်တော့်လီးကို လှမ်းကိုင်ပြီး ဒစ်ဖျားလေးကို အသာ သူ့ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပါသည်။  ပါးစပ်ထဲဝင်လာသောဒစ်ဖျားကို အသာစုတ်ယူနေပါသည်၊ လီးအရင်းပိုင်းကို ကိုင်ထားသော လက်ကိုလွှတ်ကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကျွန်တော့် ဥနှစ်လုံးကို ပွတ်ကစားနေပါသည်။

ပါးစပ်တွင်းမှလီးထိပ်ဖျားလေးကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ပွတ်၍လည်းကောင်း၊ ဒစ်ပတ်ပတ်လည်တလျှောက် လျှာဖြင့် ပွတ်၍လည်းကောင်း၊ လိင်တံကိုတင်းတင်းဆုတ်ကာ စုတ်အားခပ်ပြင်းပြင်းဖြင့်စုတ်၍လည်းကောင်း၊ လိင်တံကိုပါးစပ်မှထုတ်ပြီး လိင်တံတလျှောက် လျှာဖြင့် အထက်အောက်စုန်ဆန်ပွတ်ဆွဲ၍ တမျိုး၊ လက်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဂွင်းတိုက်၍တဖုံ၊ ကျွန်တော်ပေးသော စာအုပ်ထဲမှ နည်းပေါင်းစုံသာမက သူလုပ်ချင်သလိုလုပ်ကာ ကျွန်တော့်လိင်တံသာမက ဥကိုပါမကျန် ကစားနေပါသည်။

ကျွန်တော်လဲ အရသာ အထွဋ်အထိပ်သို့ရောက်လာကာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖြင့်သာမက လျှာနဲ့ပါ ရက်စုပ်ရင်း တုန့်ပြန်နေပါတော့သည်။ဒီလို တယောက်ကိုတယောက် အပြန်အလှန် ရက်စုတ်ကစားရင်း အတော်လေးကြာတော့လုပ် လုပ် ပူစူး ခပ်သွက်သွက်လေးလုပ် ... အကိုလေးပြီးတော့မယ်။

ပူစူးလဲ ကျွန်တော့်လီးကို ပါးစပ်တွင်းမှ ဆွဲထုတ်ပြီး လက်ဖြင့် ခပ်သွက်သွက်လေး အထက်အောက် စုန်ဆန်ပွတ်ဆွဲ ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါသည်၊ သူလဲ အကြောအချင်များတင်းကာ တင်ပါးမှာလဲ ကော့သထက်ကော့လာပါသည်၊အဲဒီအချိန်မှာဘဲ ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမကိုယ်ပေါ်ကို သုတ်ရည်များပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲအကြေအချင်များလျှော့ကာ ငြိမ်ကျသွားပါတောသည်။ခဏကြာမျှပူစူးမ ကိုယ်ပေါ်ထက်ရက်မှိန်းနေပြီးမှ ဘေးသို လှိမ့်ချကာ ပူစူးမဘေး လှည့်ကာယှဉ်တွဲအိပ်လိုက်ပါသည်။

“  ဟား .. ပူစူးမစုတ်ပေးတာ တော်တော်ကောင်းတာဘဲ  ”

“  ဟုတ်လား ပူစူးလဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဘာလုပ်လို့ ဘာလုပ်မှန်းလဲ မသိပါဘူး .. အကိုလေးပေးတဲ့ စာအုပ်ထဲကအတိုင်းလို့ထင်တာဘဲ ”

“   ပူစူးလဲ အကိုလေးရက်ပေးတာ အတော်ခံလို့ကောင်းတာဘဲ .. ပထမ တစ်ခါကထက်တောင်ကောင်းသေးတယ် ..ပထမတစ်ရက်က လက်နဲ့ဘဲလုပ်တဲ့ဟာ ကိုးနော့ .. ”

ပူစူးမက သူ့ကိုယ်မှာပေနေသော သုတ်ရည်တွေကို ကျွန်တော့်စွပ်ကျယ်နဲ့သုတ်ရင်း ပြောသည်။

“  ဒါတောင်ပူစူးမကို အကိုလေးက မလိုးရသေးဘူး ... ပူစူးမ ခံနိုင်သေးရဲ့လား  ”

“  ခံနိုင်တာပေါ့ အကိုလေးရာ .. ပူစူးမက အကိုလေးနဲ့ အဲဒီလိုမျိုး တနေ့လုံးနေချင်တာ ... အကိုလေးကရောလုပ်နိုင်သေးရဲ့လား  ”

“  လုပ်နိုင်တာပေါ့ .. ဟောဒီအကိုလေး လီးတောင်နေသ၍ လုပ်နိုင်တာပေါ့ .. ”

“  ဟင် .. အခု ထောင်မှမထောင်နေတာ .. ”

ပျော့နေသော ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ကြည့်ရင်းပူစူးမကပြန်ပြောသည်။

“  အခုက ပထမ တချီပြီးထားလို့ အနားယူနေတာပါ .. ခဏနေရင်ပြန်ထောင်လာလိမ့်မယ် .မယုံရင်ကြည့်နေ ..ဆက်ကိုင်ထား ... ”

ကျွန်တော်က အပျိုနုနုထွဋ်ထွဋ် အသားအရည် နူးညံ့အိနွေးနေသော ပူစူးမတစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သတ်ရင်းပြန်ပြောလိုက်သည်၊ ပွတ်သတ်ရင်းလက်က ပေါင်ကြားရောက်သွားကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်လက်ခလည်နှစ်ကာ တဖြေးဖြေးပွတ်ဆွဲနေမိသည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်လိင်တံကို ကိုင်ထားရင်း ဆော့ကစားနေတော့ ခဏအတွင်းမှာဘဲ ပြန်ထောင်လာပါသည်။ ဒီလို တယောက်ကိုတယောက် ပွတ်ကစားလိုက်တော့ ပူစူးမလဲသူ့စောက်ခေါင်းအတွင်း အရည်တွေရွှဲလာကာ ကျွန်တော့်လိင်တံလည်း အသားကုန်ပြန်လည်တင်းမာလာပါတော့သည်။

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ခြေထောက်နှစ်ချောင်ကို ဆွဲယူမြှောက်လိုက်ပြီး ခြေထောက်ကြားဝင် ဒူးထောက်ကာ ပူစူးမခြေထောက်၂ ချောင်းကို ဖြဲလိုက်ပါသည်။

ခြေထောက်၂ ချောင်းပြဲသွားတော့ စောက်ခေါင်းဟာလဲ မပွင့်တပွင့်လေးဟလာပါသည်၊ ဟလာသော စောက်ခေါင်းအ၀ ဒစ်ကိုအသာတေ့၍ အကွဲကြောင်းတလျှောက် အထက်အောက်ပွတ်ပေးနေပါသည်၊ပူစူးမလဲ ကျွန်တော်လုပ်သမျှအသာကြည့်နေပါသည်၊ ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ လက်ကိုလှမ်းဆွဲ၍ သူ့ပေါင်နှစ်ဘက်အား တစ်ဖက်စီ တင်းတင်းဆွဲကားထားခိုင်းလိုက်ပါသည်။

ဒီတော့ ပေါင်က ပိုပြဲလာပြီးစောက်ခေါင်းလဲ ပိုဟလာပါသည်၊ ကျွန်တော်လဲ ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ကာ အကွဲကြောင်းတလျှောက်ပွတ်ဆွဲနေရင်းမှ တချက်မှာတော့ စောက်ခေါင်းထဲ ခပ်ဖိဖိလေး နှစ်ထဲ့လိုက်ပါသည်။အရည်ရွှဲနေသော စောက်ခေါင်းတွင်းကျွန်တော့် ဒစ်အဖျားပိုင်းလေးဝင်သွားပါသည်။ ပူစူးမလဲ

“  အို့ ..  ”

ဟုအသံတချက်ထွက်ရင်း သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို သွားဖြင့် ဖွဖွလေးကိုက်ထားပါသည်။

ဒစ်ဖျားကို စောက်ခေါင်းတွင်းမှ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်ဖြင့် ၁၄ ကြိမ် ၁၅ ကြိမ်လောက်ကစားလိုက်တော့စောက်ခေါင်းထဲ အရည် ရွှဲသထက်ရွှဲလာပါသည်၊ ဒီလိုကစားရင်း တချက်မှာတော့ အနည်းငယ်ပိုပြီး အားစိုက်ကာ ဖိထည့်လိုက်ပါသည်။

“  အိုး ..  ”

အော်သံနဲ့အတူ ကျွန်တော့်လီးဟာလဲ တလက်မနီးပါးမျှ ပိုဝင်သွားပါသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဆက်မသွင်းတော့ဘဲ စောစောကအတိုင်း ဝင်သလောက်ကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ဖြင့် ကစားပေးနေပါသည်၊ ပူစူးမ လဲ သူ့ပေါင်ကို ပြဲနိုင်သမျှပြဲအောင်ဆွဲဖြဲပေးရင်း နာကျင်မှု့ကို ကျိတ်မှိတ်ခံနေဟန်တူပါသည်။

“  နာလား ပူစူးမ  ”

“  အင်း .. အောင့်လိုလို နာသလိုလိုနဲ့ .. ပူစူးခံနိုင်ပါတယ်  ”

“  တအားနာရင်ပြောနော် .. ပူစူးမ ”

ကို သတိပေးရင်း နောက်တစ်ကြိမ် ဖိသွင်းလိုက်ပြန်ပါသည်။

“  အား .. နာတယ် .. ”

တစ်ဝက်နီးပါးမျှဝင်သွားတော့ 

“  နာတယ် ”

ဟု အသံထွက်လာပါသည်၊ ကျွန်တော်လဲ ဆက်မသွင်းတော့ဘဲ ရပ်ထားကာ ဝင်သလောက်ကိုဘဲ စကောဝိုင်းလှည့်သလို ကျွန်တော့်လီးကို ပူစူးမစောက်ဖုတ်အတွင်း မွှေကစားနေပါသည်။

ကျွန်တော့်လီးလဲ ပူစူးမစောက်ခေါင်းအတွင်း ကြပ်ကြပ်ညှပ်ညှပ်ကြီးဖြစ်နေပါသည်၊ ခဏတာမျှမွှေကစားလိုက်တော့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ အနည်းငယ်ချောင်ချိသွားသလို ခံစားလိုက်ရပါသည်။ဒီတော့ အသာပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ဖြေးဖြေးလေးဖိပြီး ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်ပါသည်။

“  အား .. နာတယ် နာတယ် အကိုလေး .. ”

နဂိုနေရာအရောက်မှာတော့ ပူစူးမဆီမ အသံထွက်လာပြန်သည်။

ဒီလိုနဲ့ ၄ ကြိမ် ၅ ကြိမ်လောက် အထုတ်အသွင်းလုပ်လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ ပူစူးမဆီက နာတယ်လို့ အော်သံပျောက်သွားပါသည်၊ ကျွန်တော်လဲ ရပ်မနေဘဲအထုတ်အသွင်းကို ဆက်တိုက်လုပ်နေပါသည်၊ လုပ်ရင်း လုပ်ရင်း နဲ့ လုပ်ရတာ တဖြေးဖြေးချောမွတ်လာပါသည်၊ အဲဒီတော့ တကြိမ် ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဖိထည့်လိုက်ပြန်ပါသည်။

“  အား .. အမလေး နာတယ် နာတယ် အကိုလေး .. အမလေး နာလိုက်တာ ... ”

ဒီတကြိမ်တတော့ တော်တော်နာသွားပုံရသည်၊ ကျွန်တော့်လီးလဲ ၃ ပုံ ၂ ပုံ လောက်ဝင်သွားသည်ဟုထင်ရသည်၊ကျွန်တော်လဲ ပြန်ဆွဲမထုတ်ဘဲ ဝင်လက်စနဲ့ အသာလေးရပ်ကာ ပူစူးမ အာရုံပြောင်းအောင် စောက်စေ့လေးကိုပွတ်ကစားပေးနေတော့သည်။

အတော်လေး ကြာတော့ သူလဲ ခံနိုင်ရည်ရှိလာဟန်တူသည်၊ မျက်နှာလေး ရှုံမဲ့နေတာပျောက်သွားပြီး

“  အဆုံးထိဝင်သွားပြီလား အကိုလေး ..  ”

 ဟုလှမ်းမေးသည်။

“  မဝင်သေးဘူး ပူစူး .. နဲနဲကျန်သေးတယ် .. ဒီမှာကိုင်ကြည့် ..  ”

 ဟုဆိုကာ ပူစူးမ လက်ကိုဆွဲပြီး ကိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပူစူးမလဲ အသာစမ်းကြည့်ပြီး လက်ထောက်ခေါင်းထောင်ကြည့်ကာ

“  အား အများကြီး ကျန်သေးတာဘဲ .. တော်ပြီ တော်ပြီ ပူစူးမ မခံနိုင်တော့ဘူး .. နာလိုက်တာ .. တော်ပြီနော်အကိုလေး  ”

“  ပူစူးမရယ် .. ပထမအကြိမ်ဆိုတော့ ဒီလိုဘဲ နဲနဲတော့ နာတာပေါ့ .. ခဏနေမနာတော့ပါဘူး .. အောင့်ခံလိုက်နော် .. အကိုလေး ပွတ်ပေးမယ် ဟုတ်လား .. ”

ပြောပြောဆိုဆို ပူစူမ စောက်စေ့လေးကို ကြမ်းကြမ်းလေးပွတ်ပေးနေပါသည်။

ပူစူးမလဲ နာနေရာက စောက်စေ့ကိုအပွတ်ခံနေရ၍စိတ်ပြောင်းကာ ဖီလင်တက်လာပြန်သည်၊ ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ဖီလင်တက်လာတာ တွေ့ရတော့ဝင်နေသောလီးကို အသာ ဆွဲနှုတ်ယူလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ လီးတွင် သွေးစ အနည်းငယ် ကပ်ပါလာတာကိုတွေ့ရလိုက်ပါသည်။

ဧကန္တ ပူစူးမ အပျိုအမှေးပါး ပေါက်သွားတာဖြစ်မယ်၊ ဒါကြောင့် သူဒီလောက်နာတာကိုး၊ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမကို သွေးထွက်သွားကြောင်းပြောမနေတော့ဘဲ ထုံးစံအတိုင်း အထုတ်အသွင်းကို တဖြေးဖြေးပြန်လုပ်နေပါသည်။ဒီတခါတော့ ပူစူးမလဲ တော်တော်ခံနိုင်ရည်ရှိလာပုံရသည်၊ နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ကာ ကျိတ်ခံနေသည်၊ ကျနော်လဲ လုပ်ရင်းနဲ့ အတော် ချောမွေ့လာပြီဟု ထင်ရတဲ့အခါမှာတော့ နောက်ဆုံးအကြိမ် ဖိထည့်လိုက်ပါသည်။

ဒီတခါတော့ အဆုံးထိ ရွှတ်ကနဲဝင်သွားပါသည်၊ ပူစူးမလဲ မှေးစင်းနေသော မျက်လုံး ဖျတ်ကနဲပွင့်လာပြီး ပါးစပ်မှလည်း 

“  အို့ ..  ”

ဟုအော်ရင်း

“  အကိုလေး .. ဗိုက်ထဲက အောင့်တယ် အကိုလေး  ”

“  တော်တော်အောင့်လား .. ပူစူးမ ”

“  အင်း .. နဲနဲအောင့်သလိုလို .. နာသလိုလိုနဲ့  ”

“  ကိစ္စမရှိဘူး ပူစူးမ .. သားအိမ်ကို သွားထောက်မိလို့နဲ့တူတယ် .. ခဏနေပျောက်သွားလိမ့်မယ်.. ”

ကျွန်တော့ လိင်တံက ရှည်လဲရှည် တုတ်လဲတုတ်တာမို့ သားအိမ်ကိုသွားထောက်မိတာဘဲဖြစ်နိုင်သည်၊ လိင်တံတချောင်းလုံးလဲ ပူစူးမ စောက်ခေါင်းအတွင်း ကြပ်ညှပ်လို့နေသည်။ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ကိုယ်ပေါ်လှဲချကာပူစူးမ ခြေထောက် ၂ ချောင်းကို ကျွန်တော့်ခါးတွင် ချိတ်ထားစေလိုက်သည်။ ကျွန်တော့်လက် ၂ ဖက်ကလဲ ပူစူးမကိုယ်ကို သိုင်းဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုတ်ယူလိုက်ပါသည်။ 

ကျွန်တော့်တင်ပါးကလဲ စကောဝိုင်းပုံလှည့်ကာကျွန်တော့်လိင်တံကို ပူစူးမ စောက်ဖုတ်အတွင်း ကလိနေတော့သည်၊ ခဏနေတော့ ပူစူးမလဲ အရသာတွေ့လာပုံရသည်၊ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ပြန်လည်ဖက်တွယ်ရင်း ကော့ကော့ပေးနေတော့သည်။

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ အရသာတွေ့နေတော့ ကျွန်တော့်လီးကို အသာ တဝက်လောက်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ဖိထည့်လိုက်၊ စကောဝိုင်း မွှေပေးလိုက် နဲ့ ဖြေးဖြေးညင်သာစွာ သွေးတိုးစမ်း နေပါသည်။

ခဏကြာတော့

“  ပူစူးမ နာသေးလား  ”

“  ဟင်အင်း သိပ်မနာတော့ဘူး .. ကောင်းသလိုလို အောင့်သလိုလိုနဲ့  ”

“  ဒါဆို အကိုလေး နဲနဲ စမ်းဆောင့်ကြည့်မယ်နော်  ”

“  အင်း .. ဖြေးဖြေးနော် အကိုလေး ”

“  အင်းပါ ..  ”

 ပြန်ဖြေရင်း လီးကိုတဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဆွဲထုတ်ကာ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဖိထည့်လိုက်ကြည့်ပါသည်။

“  အင့် .. နာတယ် .. အကိုလေး ..ဒါဆို အကိုလေး မဆောင့်တော့ဘူး .. ဒီလိုဘဲ ဖြေးဖြေးလေးလုပ်တော့မယ် ..  ”

ဟုဆိုကာ လီးကို အသာလေးဆွဲထုတ်လိုက် အညင်သာဆုံးပြန်ထည့်လိုက်၊ စကောဝိုင်း လှည့်ပေးလိုက် နဲ့ တလှည့်စီ လုပ်ပေးနေပါသည်။ ပူစူးမလဲ ဖီလင်အထွဋ်အထိပ်သို့ရောက်လာကာ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို အတင်းသိုင်းဖက်ပြီး အောက်မှ ကော့၍ကော့၍ပေးနေတော့သည်၊

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ကော့ပေးနေတာကတကြောင်း ပူစူးမ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှညှစ်အားတို့ကြောင့်တကြောင်း တို့ကြောင့် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှာဘဲ သုတ်ရည်များပန်းထုတ်ကာ ပူစူမကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျသွားပါတော့သည်။

အတော်လေးကြာအောင် ပူစူးမကိုယ်ပေါ်မှိန်းနေပြီးနောက် ဘေးသို့ အသာလှဲချကာ

“  ဘယ်လိုလဲ ပူစူးမ .. ကောင်းလားဟင် ”

“  ကောင်းတော့ကောင်းပါတယ် .. ဒါပေမဲ့ နာတယ် .. နာတော့ ကောင်းတာတွေပျောက်ကုန်တယ် .. ”

“  ဒါက အကျင့်မရှိသေးလို့ပါ .. တစ်ရက် နှစ်ရက်ဆက်လုပ်လိုက်ရင် မနာတော့ပါဘူး  ”

“  ပူစူးမလဲ ဒီလိုဘဲထင်ပါတယ် .. ဒီရက်အတွင်း ကြီးမေတို့က အသုဘအိမ်သွားကြမှာဆိုတော့ ပူစူးမတို့ဆက်လုပ်နိုင်တာပေါ့  ”

“  ဒါပေါ့ .. ပူစူးမရ ..ပူစူးမကတော့ အကိုလေး ရက်ပေးတာကို ပိုကြိုက်တယ် .. သိလား ..အမလေး ပူစူးမရယ် . ”

“  အခုက ပူစူးက နာနေလို့ပါ .. နောက်ကျင့်သားရသွားရင် အရသာပိုကြိုက်သွားမယ် ..အခုက အကိုလေးက ပူစူးမကို ညှာနေလို့ စိတ်ရှိတိုင်း မဆောင့်နိုင်လို့ပါ .. နောက် မနာတော့ရင် .. အကိုလေးဆောင့်တိုင်း တချက်ဆို တချက် ပူစူးမ သိသိသာသာ အရသာ တွေ့သွားမယ် .. သိလား .. ”

“  ဟုတ်လား အကိုလေး .. ဒါဆို မနက်ဖြန်မှထပ်လုပ်ကြတာပေါ့ .. အခုတော့ ပူစူးမ စောက်ဖုတ်တခုလုံးလဲကျိန်းနေပြီ .. အတွင်းက နဲနဲလဲ နာနေသေးတယ် .. စိတ်ထဲကတော့ ထပ်လုပ်ချင်သေးတယ် အကိုလေးရာ  ”

“  အင်း .. အချိန်တွေရှိပါသေးတယ် .. မေမေတို့လဲ ညနေစောင်းလောက်မှပြန်လာမယ်ထင်တယ် .. နာတာကတော့ ခဏ အနားယူလိုက်ရင်ပျောက်သွားမယ်ထင်တယ်  ”

“  အကိုလေးလဲ ဗိုက်ဆာပြီ .. အောက်ဆင်းပြီးတခုခုသွားစားရင်ကောင်းမယ် .. အားရှိမှ လုပ်နိုင်မယ် ”

“  ဟာ .. အကိုလေးကတော့လေ ... တကယ်ဘဲ . ”

“  .ဘာလဲ .. အကိုလေးပြောတာ မဟုတ်လို့လား ”

“  ဟုတ်ပါတယ် .. ဟုတ်ပါတယ် .. အကိုလေး သဘောပါဘဲတဲ့ရှင်  ”

“  ဒါဆို .. လာ ထ .. သွားမယ် .. ”

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် လဲ အဝတ်အစားများပြန်ကောက်ဝတ်ကာ အောက်ထပ်သို့ဆင်းခဲ့ကြပါတော့သည်။အဲဒီနေ့က ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ထပ်မလိုးဖြစ်ပေမဲ့ တယောက်နဲ့တယောက်စုတ်တာ နမ်းတာ တော့ဆက်ဖြစ်ခဲ့ကြပါသေးတယ်၊ အဲထူးခြားတာတခုကတော့ ..

ကျွန်တော်က ကုတင်ဘောင်တွင်မှီထိုင်ရင်း ပူစူးမ ကကျွန်တော့်ပေါင်ကြားတွင်ဝမ်းလျှားမှောက်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် စုတ်ရက်ကစားနေသည်ကို အရသာခံကြည့်ရင်း

“  ပူစူးမ ..  ”

ကျွန်တော်ကခေါ်လိုက်သည်။

“  ဟင် ...  ”

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုဆွဲမထုတ်ဘဲ ပြန်ထူးလိုက်သည်၊

“  ဒီတခါ အကိုလေးပီးရင် .. ပူစူးပါးစပ်ထဲမှာဘဲ ပီးချင်တယ် .. ”

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ရင်

“  ဟာ .. အကိုလေး သုတ်ရည်တွေ ပူစူးပါးစပ်ထဲ ဝင်ကုန်မှာပေါ့  ”

“  ဝင်တော့ ဘာဖြစ်လဲ ပူစူးမရ .. သုတ်ရည်တွေဘဲ .. မြိုချလိုက်ပေါ့ .. ”

“  အကိုလေးကလဲ .. ရွံ့စရာကြီး ..ဘာရွံ့စရာရှိလို့လဲ .. ပူစူးမ ကိုအကိုလေး ယက်ပေးတုန်းက ပူစူးမဆီက တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေတဲ့ အရည်တွေအကိုလေး မြိုချရတာဘဲဟာ .. အကိုလေးက ပူစူးမ ပါးစပ်ထဲမှာ ပီးသွားတဲ့ အရသာ ခံချင်လို့ပါ .. ”

“  ပူစူးမလဲ အကိုလေးပီးတာ ကြည့်ရတာ စိတ်ထဲ အသဲယားစရာကြီး .. အကြောကြီးတွေထောင် တဆတ်ဆတ် တုန်ပြီး အရည်တွေပန်းထွက်တာ မြင်ရတာ ပူစူးမလဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပီးသွားသလို ခံစားရတယ် .. သိလား .. ”

“  ဒါဆို .. ဒီတခါပါးစပ်ထဲမှာ ပီးလိုက်မယ်နော်  ”

“  သဘော သဘော .. ဘာမဆို အကိုလေး သဘောပါဘဲရှင် .. ”

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်လီးကို ပါးစပ်ထဲ ပြန်ထဲ့ကာ ဆက်စုတ်နေတော့သည်၊ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမဆီက သဘောတူညီချက်ရသွားပြီမို့ ပူစူးမခေါင်းလေးကိုကိုင်ကာ .. ကျွန်တော့်အလိုကျထိန်းမတ်ပေးရင်း ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားနေတော့သည်။တော်တော်လေးကြာတော့

“  စုတ်စုတ် ပူစူးမ .. ပြင်းပြင်းလေးစုတ် .. အကိုလေး ပီးခါနီးပြီ .. ”

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့လိင်တံကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဒစ်ထိပ်ကို ငုံ၍ အားရပါးရစုတ်နေတော့သည်။ လက်ကလဲသွက်သွက်လေး ဂွင်းတိုက်ပေးလေတော့ ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အကြောကြီးတွေထောင်တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်း သုတ်ရည်များ ပူစူးမပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်၊ သုတ်ရည်များကို ပူစူးမမျိုချရင်း ခဏတာမျှကျွန်တော့်လီးကိုဆက်ငုံထားလေသည်။ 

တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျွန်တော့်လီးပျော့ကျသွားတဲ့အခါကြမှ ပါးစပ်တွင်းမှထုတ်ပြီး

“  ကဲ ကြေနပ်ပြီလား အကိုလေး ..ကောင်းလိုက်တာ ပူစူးမရာ... ”

“  ပူစူးမကိုတော့ အကိုလေး စွဲသွားပြီ ..အောင်မလေး  ”

“  ပူစူးမက အကိုလေးကို ပိုစွဲတာပါ .. ဒါကြောင့် အကိုလေး အလိုကျ အကုန်လုပ်ပေးတာပေါ့  ”

“  အကိုလေး လဲ ပူစူးမ အလိုကျအကုန်လုပ်ပေးတာဘာပါဘဲ .. ကဲကဲ ခဏအနားယူလိုက်ရအောင် .. ”

ပူစူးမနဲ့ကျွန်တော်လဲ အိပ်ယာပေါ်တွင် ခဏမှိန်းနေပြီး ညနေစောင်းတော့ ပူစူးမလဲ သူ့အိမ်သူပြန်သွားပါတော့သည်။

ဒီလိုနဲ့  ၃ရက်လောက်ဆက်ပြီး ပူစူမနဲ့ နှစ်ပါးသွားလိုက်တာ ပူစူးမလဲ ကျွန်တော်ဆောင့်လိုးတဲ့ ဒဏ်ကို ခံနိုင်လာပြီး အပေးအယူမျှကာ တက်ညီလက်ညီ ကာမစည်းစိမ်ကို ပြည့်ပြည့်၀၀ ခံစားနိုင်လာပါတော့သည်။ နောက်ပိုင်းမှာတော့ လစ်ရင်လစ်သလို ပူစူးမနဲ့ ကျွန်တော်စခန်းလိုက်ကြသည်မှာ အချိန်ကာလ တော်တော်လေးပင်ကြာမြင့်ခဲ့ပါသည်၊

ပူစူးမလဲ ကာမစပ်ယှက် ရာတွင်ကျွန်တော့်နီးပါးကျွမ်းကျင်လာပါတော့သည်။

..........................................................................

ကျွန်မဘယ်သူလဲဆိုတာ ကိုတော့သိပြီးကြပြီလို့ထင်ပါတယ်၊ ပူစူးမလေ၊ ကျွန်မအပျိုရည်ပျက်ခဲ့တာက ၁၅နှစ်သမီးကတဲက၊ ဟုတ်တယ်၊ အကိုလေးနဲ့ပေါ့။

ကျွန်မကလဲ ကျွန်မ ဒီကိစ္စမျိုးတွေစိတ်ဝင်စား ခဲ့တာ အပျိုဖေါ်ဝင်စကတဲက၊ အဲဒီမှာ အကိုလေးနဲ့စတွေ့တာဘဲ၊ အကိုလေးဆိုတာက ကျွန်မတို့အိမ်နားက။အဲဒီအချိန်က ကျွန်မ၁၀တန်းစာမေးပွဲ ပြီးကာစ၊ အားနေတယ်လေ၊ သိတဲ့အတိုင်း အပျိုဖေါ်ဝင်စဆိုတော့ ဒီလိင်ဆက်ဆံမှု့ကို စစိတ်ဝင်စားတဲ့အချိန်ပေါ့။

ကျွန်မကလဲတမျိုး ရှည်ရှည်ဝေးဝေးတွေးမနေဘူး၊ သူများကိုသွားမေးလို့ကလဲ မဖြစ်၊အားလုံးက ကျွန်မကို ခလေးလို့ဘဲထင်နေတာ၊ အဲဒီမှာ အကိုလေးကို ကျွန်မသတိထားမိသွားတယ်၊သူကကျွန်မ ကိုစိတ်ဝင်စားနေတယ်ဆိုတာ ရိပ်မိသွားတယ်၊ တခါတခါ ကျွန်မရဲ့ တင်တို့ ရင်တို့ ကို လှမ်းလှမ်းကြည့်တဲ့ မျက်လုံးတွေထဲက ဆန္ဒကိုလဲ သဘောပေါက်သွားတယ်။

ကျွန်မကလဲ စမ်းချင်တယ်၊ သူလဲ လိုချင်တယ်၊ဟန်ကြပြီ၊ တခုဘဲလိုတယ် အကွက်မိဘို့၊ ကျွန်မက ခလေးလိုနေပေမဲ့ ဒီလောက်တော့ နားလည်ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ သူဆင်တဲ့အကွက်ထဲ ကျွန်မလှမ်းဝင်လိုက်တယ်၊ အဲဒီနေ့က သူမဆင်လဲ ကျွန်မကတနည်းမဟုတ်တနည်းနဲ့တော့ ဆင်မှာပါဘဲ၊ သူကဆင်လိုက်တော့ ပိုအဆင်ပြေသွားတယ်။

မှတ်မိသေးတယ်၊ ဒါတောင်ပထမနေ့က သူဆင်တဲ့ အကွက်ထဲတိုးဝင်ဘို့ဟာ စိတ်ထဲကကြောက်လာတာနဲ့ပြန်ပြေးသွားတာ၊ သိသားဘဲ သူတကယ်အိပ်မပျော်ဘူးဆိုတာ၊ အိမ်ရောက်မှ ပြန်ပြေးလာတာ အမှားလို့နောင်တရ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသေးတယ်။

တော်သေးတယ် ဒုတိယနေ့မှာ အဆင်ပြေသွားလို့၊ဒါတွေထားပါတော့လေ၊ ကြုံလို့ပြောပြတာပါ၊ အခုကျွန်မအသက် ၁၆ နှစ်ကျော်ပြီ၊ ၁၀ တန်းကိုလဲ ၂ ခါကျပြီးပြီ၊အကိုလေးနဲ့လဲ တော်တော်ကြာ ချစ်ခဲ့ပြီးလို့ အတွေ့ အကြုံလဲတော်တော်ရပြီ။

ဒါမျိုးဆိုတာကလဲ အခက်သားဆားငန်ရည်သောက်မိသလို သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေ ဆိုတာမျိုး၊အကိုလေးနဲ့လဲ အခုမတွေ့တာ အတော်ကြာပြီ၊ ၆လလောက်တောင်ရှိတော့မယ်၊ သူလဲ အလုပ်ရသွားတော့ အရင်ကလောက် အချိန်ပိုမရှိတော့ဘူးလေ။

သူရုံးအားတဲ့ရက်ဆို လူမလစ်တော့ ဘာမှမလုပ်ဖြစ်ဘူး၊ အပြင်မှာသွားလုပ်ဖို့ကလဲ လူတွေသိကုန်မှာစိုးတာနဲ့ မလုပ်ဖြစ်ဘူး၊ ကျွန်မကလဲ ကျွန်မ လုပ်ချင်တာဆို လုပ်ရမှ၊ဒါနဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့ ၂လလောက်က စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ရီးစားကောက်ထားလိုက်တယ်။

အဆင်အပြေပါဘူး၊အပြင်မှာ ချိန်းတွေ့ပါရဲ့၊ လွတ်လွတ်လပ်လပ်မဟုတ်တော့ လုပ်ချင်တာ လုပ်လို့ဘယ်ရမလဲ၊ ပြီးတော့ ရီးစားကရွယ်တူလေးဆိုတော့ သူ့ဆီမှာ ဘာအတွေ့အကြုံမှလဲမရှိ၊ ကောင်းကောင်းလဲ မကိုင်တတ်၊ သူ့ကိုသင်ပေးလို့ကလဲမဖြစ်၊ သူလုပ်မှ မထိတထိနဲ့ ပိုဆိုးလာတယ်။

အဲဒီဆိုးလာတဲ့ စိတ်ကို သူကလဲ ငြိမ်းအောင်မလုပ်တတ်၊ဒါကြောင့် မထူးဘူးဆိုပြီး ဖြတ်ပြစ်လိုက်တယ်။အဲဒီအချိန်မှာ ဆရာ့ကို သတိထားမိသွားတယ်၊ ဆရာဆိုတာက ကျွန်မကျူရှင်ဆရာကိုပြောတာပါ။ကျွန်မက၁၀တန်း ၂ခါကျထားတာဆိုတော့ ကျောင်းမတက်တော့ဘူးလေ၊ အပြင်မှာကျူရှင်သင်တယ်၊ သင်တာကလဲကျောင်းချိန်မဟုတ်ဘူး၊ ကြားချိန်၊ အပြင်သမားတွေအတွက် သီးသန့်ဖွင့်ထားတာ။

မနက် ၉နာရီကနေ ၁၁နာရီထိ၊ ပြီးရင်ဆရာက တနေ့လုံး နားပြီး ညနေ ၄နာရီမှ အတန်းပြန်စတယ်၊ ဖွင့်ထားတာကလဲ မြို့လည်ကတိုက်ခန်းမှာ၊ ပထမထပ်ဆိုပါစို့၊ အရှေ့ပိုင်း တပိုင်းလုံးကို စာသင်ခန်းလုပ်ပြီး နောက်ပိုင်းမှာက သူနားဖို့ အိပ်ခန်းသေးသေးလေးတခုရှိတယ်။

နေတာကတော့ သူ့အိမ်မှာသူနေတယ်၊ ပြီးတော့ လူပျိုကြီးလို့ပြောတာဘဲ၊ ရရင့်နဲ့ပြိုတာပါ၊ မိန်းမရှုတ်တယ်လို့ သတင်းက နဲနဲထွက်တယ်၊ အဲ စာသင်တာကတော့ကောင်းတယ်၊ အပြောလဲကောင်းတယ်။ သူစာသင်ရင် မပျင်းရဘူး၊ လွယ်လွယ်နဲ့မှတ်မိတတ်အောင်လဲ သင်တတ်တယ်၊ကဲ ဒီနေ့တော့ ဒီလောက်ဘဲ .. ပေးလိုက်တဲ့ အိမ်စာတွေ မနက်ဖြန်ကျ စစ်မယ် ..ဆရာလဲ သူ့သင်တာကို နိဂုံးချုတ်လိုက်ပြီး အတွင်းခန်းထဲဝင်သွားတော့တယ်။

ကျောင်းသားကျောင်းသူတွေလဲစာအုပ်သိမ်းပြီး ထပြန်ကြတယ်၊ ကျွန်မလဲ အများနည်းတူ စာအုပ်သိမ်းသလိုလိုနဲ့ အချိန်ဆွဲနေလိုက်တယ်၊အားလုံးကတော့ စာသင်ချိန်ပြီးတာနဲ့ သွက်သွက်လက်လက် သူ့အဖွဲ့နဲ့သူ ထပြန်ကြတာပေါ့။

ကျွန်မကတယောက်ထဲလာတာဆိုတော့ သူငယ်ချင်းမရှိဘူးလေ၊ ရှိတဲ့သူငယ်ချင်းတွေကလဲ စာမေးပွဲ အောင်ကုန်ကြတော့ကွဲကုန်ကြပြီလေ၊ခဏကြာတော့ ဆရာလဲ ကျောင်းသားတွေကုန်လောက်ပြီအထင်နဲ့ တံခါးပိတ်ဖို့ အရှေ့ကိုပြန်ထွက်လာတယ်၊ကျွန်မကိုမြင်သွားတော့ပူစူးမ မပြန်သေးဘူးလား .. ဟုလှမ်းမေးသည်။

စိတ်ညစ်တယ် ဆရာရယ် .. မပြန်ချင်သေးပါဘူး ..ဘာများစိတ်ညစ်စရာရှိလို့လဲ ပြောစမ်းပါအုံး .. ဟုဆိုကာ ကျွန်မရှေ့ စားပွဲပေါ်တွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်၊မပြောချင်ပါဘူး ဆရာရယ် .. အိမ်ကလဲ စာမေးပွဲမအောင်တာဘဲ အပြစ်ပြောပြောနေတယ် ..ဟုစကားစလိုက်သည်။

ဒါများဘာခက်တာမှတ်လို့လဲ ပူစူးမရယ် .. အောင် အောင်ဖြေပြလိုက်ပေါ့ ..ဟုပြန်ပြောရင်း မျက်လုံးက ကျွန်မရင်ညွန့်ဆီဝေ့သွားသည်ကိုသတိထားမိလိုက်သည်၊ ကျွန်မကလဲ ဒီနေ့လည်ဟိုက်အင်္ကျီဝတ်လာခဲ့သည်၊ အောက်မှာလည်း ဘရာစီယာ အပြတ်လေးနှင့် ဆိုတော့ နို့အုံကို သုံးပုံတစ်ပုံလောက်ဘဲ လုံအောင်ထိမ်းထားနိုင်သည်။

ကျွန်မလည်း စကားပြောရင်းက ဆရာပိုစိတ်ဝင်စားသွားအောင် စားပွဲကို လက်ထောက်ပြီး ကိုယ်ကို နဲနဲကုန်းလိုက်သောအခါမှာတော့ ဟိုက်နေတဲ့လည်ဟာ ပိုဟိုက်သွားပြီး ရှင်းရှင်းလင်းလင်းဖေါ်ပြနေသလိုဖြစ်နေတော့တယ်။

ဆရာက စကားပြောကောင်းတော့ ရီစရာလေးပါလာတဲ့အခါ အမှတ်တမဲ့ပုံစံနဲ့ ဆရာ့ပေါင်ကိုလက်နဲ့ပုတ်လိုက်သေးတယ်၊ ဆရာကလဲ မခေပါဘူး၊ မိန်းမကျမ်းကျေတယ်လို့ပြောရမယ်၊ အမှတ်တမဲ့ပုံစံနဲ့ ခုံပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ခြေထောက်ကို ကျွန်မတင်ပါးနဲ့ သွေးတိုးစမ်းသလို အသာထိလိုက်တယ်၊ကျွန်မကလဲ ထိလာတဲ့ခြေထောက်ကိုနေရာပြင်မထိုင်ဘဲ သတိမထားမိတဲ့ပုံမျိုး ဘဲနေလိုက်ပြီး ဆရာနဲ့စကားဆက်ပြောနေလိုက်တယ်။

ခဏလေးကြာစကားကောင်းနေကြပြီး ဆရာက

“  .ပူစူးမ မပြန်သေးဘူးမဟုတ်လား .. ဆရာတံခါးပိတ်ထားလိုက်မယ်  ”

“  ပိတ်ထားလိုက်လေ .. ပူစူးမ ရေအိမ်ခဏဝင်အုံးမယ် .. ”

ဆရာလဲ အကင်းပါးတဲ့ သူတဦးဘဲ ဆိုတော့ ပူစူးမ ဘာလိုချင်တယ် ဆိုတာ သဘောပေါက်သွားပုံရတယ်။ကျွန်မလဲ အသာထပြီး ရေအိမ်ဆီကို အသာလျှောက်သွားလိုက်တယ်၊ ဆရာကျွန်မနောက်ကျောကိုကြည့်နေမယ်ဆိုတာ လှည့်မကြည့်လဲ သိနေပါတယ်၊တိုက်ခန်းတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာက တွဲထားတော့၊ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကျွန်မထမီကိုချွတ်အတွင်းခံဘောင်းဘီပါချွတ်ပြီး ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ကို ဆပ်ပြာမွှေးနဲ့ ကျကျနနဆေးကြောလိုက်ပါတယ်၊တော်ကြာ ဆရာနဲ့ ဆက်ဆံတဲ့အခါ အနံ့အသက်က နံနေရင်မကောင်းဘူးလေ၊ မနက်က ရေချိုးလာပေမဲ့စာသင်ခန်းထဲထိုင်နေတာက ၂နာရီကျော်တောင်ကြာပြီဆိုတော့ ဘယ်ပြောနိုင်မလဲ။

ရေဆေးပြီး အသင့်တန်းပေါ်မှာတွေ့တဲ့ ဆရာ့ပုဆိုးစုတ်နဲ့သေသေချာချာသုတ်လိုက်ပါတယ်၊ ပြီး ဘောင်းဘီကိုပြန်မဝတ်တော့ဘဲ တန်းပေါ်မှာအသာလွှားပြီး ထမီကို ကောက်စွတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။

အပြင်ရောက်တော့ အရှေ့ခန်းမှာ ဆရာကို မတွေ့တာနဲ့ ဆရာ့အခန်းထဲလှမ်းဝင်လိုက်ပါတယ်၊ အခန်းထဲမှာဆရာက အပြင်ခံအင်္ကျီကို ချွတ်ပြီးတန်းမှာ ချိတ်နေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

“  ဆရာ့အခန်းထဲမှာ သောက်ရေများရှိမလားလို့ .. ”

ကျွန်မက မေးလဲမေးရင်းလှမ်းဝင်လိုက်ပါတယ်၊ အပြင်မှာကျောင်းသားတွေသောက်တဲ့သောက်ရေအိုးရှိတာကိုသိရဲ့သားနဲ့ အခန်းထဲဝင်လာပြီး မေးတဲ့ ကျွန်မမေးခွန်းကိုဆရာ သဘောပေါက်သွားပုံရပါတယ်။

“  ရှိတယ် .. ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ်မှာ ..  ”

စားပွဲကို မေးထိုးပြရင်း ဆရာကပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ကျွန်မလဲ ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်း စားပွဲပေါ်ရှိ ရေတကောင်းထဲကရေကို ဖန်ခွက်ထဲ ငှဲ့ထဲ့လိုက်တယ်၊ ဆရာလဲကျွန်မ နားဝင်ထိုင်ပြီး ကျွန်မပုခုံးကိုလှမ်းဖက်လိုက်တယ်။

“  အိုး ...  ”

 ကျွန်မရဲ့ ရုတ်တရက်အော်သံကြောင့် ဆရာလဲ လန့်ဖြတ်ပြီး ဖက်ထားတဲ့ လက်ကိုလွှတ်လိုက်ပါတယ်။

“  ဆရာကလဲ အင်္ကျီတွေ ကျေကုန်ရင် အိမ်ပြန်ရခက်နေအုံးမယ် .. ”

ကျွန်မပြောသံကြားမှ သက်ပြင်းအသာချပြီး

“  ဟုတ်သားဘဲ .. ”

ဟုဆိုကာ ကျွန်မအင်္ကျီကြယ်သီးများကိုဖြုတ်နေပါသည်၊ ကျွန်မလဲ ဆရာ့အင်္ကျီကြယ်သီးများကိုပြန်ဖြုတ်ပေးရင်း

“  ဆရာ .. ပူစူးမကို အထင်သေးသွားပြီလား  ”

“  ဆရာ နားလည်ပါတယ် ပူစူးမရယ် ..  ”

ဟုပြန်ပြောရင်း ကျွန်မအင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်ပါသည်။

“  ပူစူးမ က ဆရာ့အရင် တယောက်နဲ့ဘဲ အခုလိုနေဘူးတာ .. အခုသူက မအားတော့လို့ ပူစူးမလဲ ဆန္ဒကိုမထိန်းနိုင်ဘဲ ဆရာ့ကို အခုလို   ”

“  ကဲကဲ .. ဒါတွေပြောမနေပါနဲ့ .. အားလုံးဆရာသဘောပေါက်ပါတယ် .. ပူစူးမ ဆန္ဒအားလုံးပြည့်အောင် ဆရာဖြည့်ပေးမယ် .. ဟုတ်ပြီလား ..  ”

ပြောပြောဆိုဆို ဆရာက သူ့နှုတ်ခမ်းထူကြီးနဲ့ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို စုတ်ယူလိုက်ပါတော့သည်၊ကျွန်မလဲ ငတ်နေတာ အတော်ကြာပြီဆိုတော့ အငန်းမရ ပြန်လည်စုတ်ယူနေမိပါတော့သည်။ဒီလို တယောက်နဲ့တယောက် နှုတ်ခမ်းချင်းစုတ်ယူလိုက်၊ လျှာ လျှာချင်းစုတ်ယူလိုက်၊ အပြန်အလှန် အငန်းမရ နမ်းကြရင်း ဆရာ့အင်္ကျီကို ချွတ်ချလိုက်ပါသည်၊ ဆရာကလည်း ကျွန်မ ဘရာစီယာကို ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။

အတော်ကြာတယောက်နဲ့တယောက်ဖက်ကာ အပြန်အလှန်နမ်းနေကြရင်း အတော်ကြာတော့ ကျွန်မက ဆရာ့ကို ကျွန်မရှေ့သို ဆွဲထူလိုက်ပါသည်၊ ဒီတော့ ကျွန်မက ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်လျှက် ဆရာ က ကျွန်မရှေ့တွင် မတ်တတ်ရပ်လျှက် အနေအထားမျိုးသို့ရောက်သွားပါသည်။

ဆရာ့ခါးပိုင်းမှာလည်း ကျွန်မမျက်နှာနဲ့ တပြေးညီလေးဖြစ်နေပါတော့သည်၊ ကျွန်မလဲ ဆရာ့လုံချည်ကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်မှရုန်းကန်နေသော ဆရာ့လီးကြီးမှာ ဘောင်းဘီစုတ်တော့မတတ် ဖေါင်းကားနေပါတော့သည်။

ကျွန်မလဲဘောင်းဘီပေါ်မှ ဆရာ့လီးကြီးကို အသာပွတ်ပေးရင်း ဘောင်းဘီကို အသာ လှန်ချလိုက်တဲ့အခါမှာတော့လီးကြီးမှ ငေါက်ကနဲ ရုန်းကန်ကာ ဘွားကနဲ ပေါ်လာပါတော့သည်။

ဒါဟာ ဒုတိယမြောက် ကျွန်မတွေ့ဘူးတဲ့လီးကြီးပါဘဲ၊ လီးကို အသာဆုတ်ကိုင်လိုက်ရင်း သေသေချာချာကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အရှည်ကတော့အကိုလေးလောက်ရှိပေမဲ့ လုံးပတ်က နဲနဲသွယ်တယ်လို့ထင်ရပါတယ်၊ဒါပေမဲ့ အကိုလေး ကို ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးမနေဘဲ အထက်ဖက်ကို ကော့ကာ ဒစ်က ပိုကားသယောင်ရှိပါတယ်၊ လီးကို ပွတ်ကစားရင်း ဆရာ့ခါးကိုလှမ်းဖက်ကာ ကျွန်မအရှေ့ကိုတိုးယူလိုက်ပါတယ်။

ပြီး အချောင်းတလျှောက်နှုတ်ခမ်းနဲ့အထက်အောက် အသာပွတ်ဆွဲလိုက်ရင်း ဒစ်ကို ပါးစပ်ထဲထိုးထဲ့လိုက်ပါတယ်၊ ဒစ်တလျှောက် လျှာနဲ့လှိမ့်ကစားရင်း ဆရာ့ကို အသာမော့ကြည့်လိုက်တော့ တဟင်းဟင်း နဲ့ ခေါင်းကြီးမော့ကာ ခါးထောက်ပြီး ဖီလင်တက်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။

လက်ကလဲ ဥကိုကိုင်ကစားရင်း တဖက်က ပေါင်အောက်လျှိုကာ ဆရာ့တင်ပါးကို ပွတ်ပေးနေပါတယ်၊အကိုလေးရဲ့ ကျေးဇူးကြောင့် ကျွန်မဟာ ယောက်ကျားတွေရဲ့အထာကိုကောင်းကောင်းသိနေပါပြီ။ဆရာ ဖီလင်ကောင်းကောင်းတက်နေတဲ့ အခိုက် ရုတ်တရက်ရပ်လိုက်ရင်း ဆရာ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူ့အလှည့်ဆိုတာဆရာ သဘောပေါက်သွားပုံရပါတယ်။

ကျွန်မကို ကုတင်ပေါ် အသာတွန်းချရင်း ထမီကို ဆွဲချွတ်ယူလိုက်ပါတယ်၊ ကျွန်မလဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ လဲနေပါတယ်၊ ဆရာလဲ အပေါ်စီးကနေကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံးကို သေသေချာချာကြည့်နေပါတယ်။

အကိုလေးရဲ့ပွတ်ကစားတဲ့အရှိန်ကြောင့် နို့အုံက သာမန် ၁၆ နှစ်မိန်းခလေးတွေထက်အနည်းငယ်ပိုကြီးသယောင်ထင်ရပေမဲ့ လုံးဝန်းနေပါတယ်၊ ပြီးတော့ အနည်းငယ် သိမ်သွားသောခါး၊ မသိမသာလေး မို့တက်နေတဲ့ ဝမ်းဗိုက်ဖွေးဖွေးလေး အောက်က အမွေးနုလေးများဖုံးနေတဲ့ ဆီးခုံ၊ ပြီးတော့ ဖေါင်းဖေါင်းလေးနဲ့ အမွေးအ`မှင်ရှင်းနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများ၊ ကို ဆရာမျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေပါတော့တယ်။

ကျွန်မလဲ ကျွန်မကို ငေးကြည့်နေသော ဆရာ့လက်ကိုအသာဆွဲယူလိုက်ပါတယ်၊ ဆရာလည်းအလိုက်သင့် ကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှောက်ကျလာပြီး ကျွန်မခေါင်းကိုကိုင်ကာ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို စုတ်နမ်းနေပြန်ပါတော့တယ်။ပြီးတော့တဖြေးဖြေးအောက်သို လျောဆင်းလာပြီး ကျွန်မလည်တိုင်တလျှောက် လျှာနဲ့ပွတ်ဆွဲနေပြန်ပါတယ်၊ ကျွန်မလဲအသဲယားလာကာ ဆရာ့ကျောပြင်ကြီးကိုပြန်လည်ဖက်တွယ်ထားပါတော့တယ်။

တဖြေးဖြေးနဲ့ လျှောဆင်းလာပြီကျွန်မရင် န့် ပြီးတော့ လုံးဝန်းတဲ့ ကျွန်မရင်အုံတဝိုက်ကို နှုတ်ခမ်းနဲ့နမ်းရင်း လျှာနဲ့ပွတ်ဆွဲနေပါတယ်၊လက်ကလဲ နို့အုံတခုလုံးကို ကိုင်ပြီး ချေကစားနေပါတယ်၊ ပြီတော့နို့အုံကို ဆုတ်ကိုင်ရင်း ဖေါင်းကြွလာတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို စုတ်ယူလိုက်ရင်းလျှာနဲ့ မွှေကစားလိုက်ပါတယ်။

ကျွန်မလဲ အရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့ကာဆရာ့ခေါင်းကို ကိုင်ရင်း တဟင်းဟင်းငြီးတွားကာ ကော့လန်နေပါတော့သည်၊ နို့အုံကို တဖက်စီ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆုတ်ကိုင်ရင်း ကြွတက်နေသော နို့သီးခေါင်းကိုတလှည့်စီစို့နေရင်း ခေါင်းက ဝမ်းဗိုက်သားပေါ်ရွှေ့လိုက်ပါသည်။

ဝမ်းဗိုက်သားတပြင်လုံး နှာခေါင်းနဲ့ရော ပါးစပ်နဲ့ပါ နမ်းရှုတ်ရင်း ကျွန်မချက်လေးထဲလျှာထိုးကာ ကလိနေပါတော့သည်၊ လက်ကတော့ နို့အုံကို ဆုတ်နယ်နေတုန်းပါဘဲ၊ ပြီးတော့ နို့ကိုင်ထားတဲ့လက်တဖက်ကိုလွှတ်ကာ ကျွန်မပေါင်အတွင်းသားတလျှောက်ပွတ်သတ်ပေးနေပါတော့သည်။ပါးစပ်ကတော့ဝမ်းဗိုက်တလျှောက်နမ်းလိုက် နို့အုံဆီပြန်တက်နမ်းလိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုတ်နေပါသည်၊ ကျွန်မလဲ ဖီလင် မြင့်သထက်မြင့်လာကာ လူးလှိမ့်နေပါတော့သည်။

ပေါင်တလျှောက်ပွတ်သတ်နေရင်း တချက်မှာတော့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ပေါ်ရောက်လာပါသည်၊ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံးကို ဖွဖွပွတ်ရင်း အကွဲကြောင်းထဲလက်ထိုးထည့်ကာကျွန်မစောက်စေ့လေးကို ပွတ်ချေလိုက်ပါတော့သည်။

ဒီလို အရသာမျိုးမခံစားရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကျွန်မဟာတစ်ကိုယ်လုံးတုန်ပြီး ကြက်သီးမွှေးလေးများတောင်ထမိပါသည်၊ ဆရာဟာ အစေ့ကို ပွတ်ကစားနေရင်းကကိုယ်ကို တဖြေးဖြေး အောက်သို့လျှောလာကာ ကျွန်မပေါင်ကြားသို့တိုးဝင်လာပါတော့သည်။ကျွန်မလည်း ဆရာဘာလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်သွားပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆရာကိုယ်လုံးဝင်ဆံ့အောင် ဟပေးလိုက်ပါသည်။

တစ်ကိုယ်လုံးပေါင်ကြားထဲကျသွားပြီဆိုတော့ ဆရာ့မျက်နှာဟာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်နဲ့ တည့်နေပါပြီ၊ကျွန်မလဲ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုထောင်အသာဖြဲပေးလိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဟာ ဟသွားပြီး စောက်စေ့လေးဟာ ပြူထွက်လာပါတယ်။

ပြူထွက်လာတဲ့စောက်စေ့လေးကို ဆရာဟာ သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ပြင်းပြင်းလေးစုတ်လိုက်ပါတယ်၊အိုး .. ပါးစပ်က အသံထွက် အော်ကာကျွန်မလဲ အသဲတွေအူတွေပြုတ်ထွက်မတတ် ခံစားလိုက်ရပြီး ဆရာ့ခေါင်းကို ပေါင်နှစ်ချောင်းနဲ့ တအား ပ်ထားလိုက်မိပါတော့တယ်။

ဆရာလဲ ကျွန်မမခံနိုင်တာသိလို့ထင်ပါရဲ့ စုတ်နေတာ အသာရပ်လိုက်ပြီး အတွင်းသားတလျှောက် အထက် အောက်လျှာနဲ့ရက်နေပါတော့သည်၊ တခါတခါစောက်ခေါင်းအတွင်းလျှာကို အဆုံးထိထိုးသွင်းရက်နေပါတောတယ်။ 

ဒီလိုဘဲ အစေ့လေးကိုစုတ်ယူလိုက် လျှာနဲ့ကလိလိုက် အတွင်းသားတလျှောက်အထက်အောက် အပြန်အလှန်ရက်လိုက် စောက်ခေါင်းအတွင်းလျှာကိုထိုးထည့်စုတ် ယူလိုက်နဲ့ တလှည့်ပြီးတလှည့် လှည့်ပတ်ကစားနေပါနေပါတော့တယ်။ကျွန်မလဲ ဖီလင်တက်သထက်တက်ကာ တက်ကာနဲ့ဘယ်နှစ်ချီပြီးလို့ပြီမှန်းပင်မသိလောက်အောင်ဖြစ်နေမိပါတော့သည်၊ဆရာလဲတော်တော်ကြာစုတ်ရက်နေပြီး ကျွန်မမောလောက်ပြီဆိုတော့မှ အသာရပ်ကာ လိုးရန်ပြင်တော့သည်။

ကျွန်မလဲ ဒူးထောက်ကာ ကျွန်မခြေထောက်ကို မြောက်ကိုင်ကာ လိုးဟန်ပြင်နေသောဆရာ့ကို ကြည့်ပြီးဆရာ 

“   ခဏ ..   ”

ဟုပြောကာ ကုတင်ဘေးတွင်မတ်တပ်ရပ်စေလိုက်ပါသည်။

ကျွန်မလဲ ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်ဖြဲဒူးထောက်ကာ မျက်နှာကို အောက်စိုက်ပြီး ခါးလေးကို ကော့ကာ ကုန်းပေးလိုက်ပါသည်၊ ပေါင်ကားရပ်နေသောဆရာလီးနဲ့ အနောက်ဖက်သို့ပြူထွက်လာသော ကျွန်မစောက်ဖုတ်တို့က တတန်းထဲဖြစ်သွားပါသည်။

ဒီနည်းကတော့ ကျွန်မ အကြိုက်ဆုံးနည်းဘဲဖြစ်ပါသည်၊ ဆောင့်ချက်တိုင်းကောင်းကောင်းထိပြီး ဆောင့်တဲ့သူအဖို့မှာလဲ မပင်ပန်းဘဲ ကြာကြာဆောင့်နိုင်ပါသည်။

ဆရာလည်း ကုန်းပေးလာသော ကျွန်မတင်ပါးကို အသာကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ ကော့နေသောလီးကို အသာထိန်းပြီးကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်လိုက်ပါသည်၊ အရည်တွေရွှဲနေသောကျွန်မစောက်ဖုတ်အတွင်း ဆရာ့လီးမှာခပ်ကြပ်ကြပ်လေးတိုးဝင်လာပါသည်။

အကိုလေးနဲ့ အကြိမ်ပေါင်း များစွာလိုးခဲ့တဲ့အတွက်နာကျင်မှုဒဏ်ကိုတော့မခံရတော့ပါ၊ ဆရာလဲ မိန်းမကြမ်းကျေသူပီပီ သတိနဲ့ တဖြေးဖြေးထိုးထည့်လိုက် ဆွဲထုတ်လိုက်နဲ့ သွေးတိုးစမ်းကာ တထစ်ပြီးတထစ်ထည့်နေပါသည်။

အဆုံးထိဝင်သွားတော့ ၄ချက် ၅ ချက်မျှ ဖြေးဖြေးဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ ချောမွေ့အောင်လုပ်နေပါသည်၊ အရည်ရွှဲကာ ချောမွေ့သွားတော့ ကျွန်မတင်ပါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်စုံကိုင်ကာ ဆောင့်ပါတော့သည်၊ လီးကို အဆုံးထိဆွဲထုတ်လိုက် ပြီးအဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ စည်းချက်မှန်မှန်ဆောင့်နေပါတော့သည်။

ကျွန်မလဲ ဆရာ့ဆောင့်ချက်တိုင်း အိပ်ရာကိုတင်းတင်းဆုတ်ပြီး တအင့်အင့်နဲ့ကာမသုခကို အပြည့်အဝခံစားနေတော့သည်။ ဆရာလဲစိတ်ထလာပြီး ဆောင့်ချက်သွက်သထက်သွက်လာသလိုကျွန်မလဲ ကာမစည်းစိမ် တက်သထက်တက်လာပါတော့သည်။

ခဏကြာတော့ ဆရာလည်း နောက်ဆုံးတချက်အတင်းဆောင့်ကာ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်များပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်၊ကျွန်မလဲ ဆရာ့နောက်ဆုံး တချက်ကို စောက်ဖုတ်နဲ့ဆွး အကြောများတင်းကာ ပြီးသွားပါတော့သည်။

ပီးသွားတော့ ကျွန်မလဲမောပန်းကာ ကုတင်ပေါ်သို ဝမ်းလျားမှောက်ကျသွားပါတော့သည်၊ ဆရာလည်းကျွန်မကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ကျလာပါတော့သည်။ ခဏမျှအနားယူပြီး

“  ပူစူးမ .. ဘယ်လိုလဲ ဆန္ဒပြည့်ရဲ့လား .  ”

“  အား ဆရာကလဲ .. ဘာတွေမေးမှန်းလဲမသိဘူး .. မသိဘူး သွား ...  ”

မျက်စောင်းထိုးရင်းပြန်ပြောလိုက်ပါသည်။

“  ပူစူးမနဲ့ လိုးရတာ ကောင်းလိုက်တာကွာ .. ဆရာဒီလိုတခါမှကောင်းကောင်းမလိုးဘူးဘူး ..  ”

“  ဟုတ်ရဲ့လား ဆရာရယ် .. ဟုတ်မှလဲ ပြောပါနော် ..   ”

မူနွဲ့နွဲ့လေးနဲ့ ပြန်ပြေရင်း ထမီကို ကောက်ယူကာ ရေချိုးခန်းဆီသို့လှမ်းခဲ့ပါတော့သည်၊ ဆေးကြောသုတ်သင်ပြီး ဘောင်းဘီနဲ့ထမီကို ပြန်ဝတ်ကာ အခန်းဆီသို့ပြန်လာခဲ့ပါသည်။

“  ပူစူးမ နောက်လဲ ဆရာ့ဆီကိုမကြာခဏလာနော် .. ပူစူးမအတွက်ဆို ဆရာ့အခန်းတံခါးအမြဲဖွင့်ထားပြီးသားဘဲ   ”

“  အခြေအနေအရပေါ့ဆရာရယ် .. ဟုမယုတ်မလွန်ပြန်ပြောရင်းပူစူးမလဲ ဆရာနဲ့ ဆက်ဆံရတာ ကြိုက်ပါတယ်   ”

“  တကယ်လား ပူစူးမ ..  ”

“  အင်း ..   ”

ဟု အသံခတ်ဆွဲဆွဲဖြင့်ပြောရင်း အင်္ကျီကိုဝတ်နေလေသည်၊ဆရာလဲ အိပ်ရာပေါ်မှထလာကာ ကြယ်သီးကူတတ်ပေးရင်း 

“  ဆရာတော့ ပူစူးမကို နေ့တိုင်းမျှော်နေမိမှာဘဲ ..   ”

ဟုပြောပါသည်။

“  ပူစူးမ သွားတော့မယ်နော် ဆရာ .. တော်ကြာကျောင်းသားတွေရောက်လာရင် တွေ့သွားအုံးမယ် ဆရာလဲရေချိုးတော့လေ ..  ”

ပြောပြောဆိုဆို ဆရာ့ကို နှုတ်ဆက်အနမ်းလေးပေးကာ ထွက်လာခဲ့ပါတော့သည်။ဒီလိုနဲ့ကျွန်မမှာ လစ်ရင်လစ်သလို အကိုလေးနဲ့ စခန်းသွားလိုက်၊ စိတ်ထလာရင် ဆရာ့အခန်းသွားလိုက်နဲ့ အဆင်ပြေနေပါတော့သည်။

အဲ...တနှစ်လောက်အကြာမှာတော့ ဆွေမျိုးများ၏ခေါ်ယူမှုကြောင့် ကျွန်မတို့မိသားတစ်စုလုံး အမေရိကန်နိုင်ငံကိုထွက်ခွာလာခဲ့ကြပါတော့သည်။




........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။





ကာမမုဆိုး အပိုင်း ( ၂ )

ကာမမုဆိုး အပိုင်း ( ၂ ) 

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ခေတ်ဟောင်း အပြာစာအုပ်လေးအား ပြန်လည်စာစီပေးထားပါသည်။

အချိန်သည် တရွေ့ရွေ့ကြာညောင်း၍ လာပါချေပြီ။ 

ဝန်းကျင်၌ ရှိသော အရာခပ်သိမ်း အားလုံးတို့သည် တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်လျှက် ရှိပါတော့သည်။  သို့သော် နာဂသားလေး ဂျဘား (ခေါ်) ဝင်းမြင့်သည် အိပ်မပျော်ပါသေးချေ။ လူးလူးလှိမ့်လှိမ့်ဖြင့် မျက်လုံးများ ကျယ်၍ တောင်တောင်မြောက်မြောက် စဉ်းစားနေမိပါသည်။

ညနေတုန်းက မိမိနှင့် အန်တီမမတို့၏ အဖြစ်ဇာတ်လမ်းများကို တရေးရေး တမြေ့မြေ့ ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်နေချိန်ဝယ် .. ညကျရင် လာခဲ့ဦးနော်...ဟု တိတ်တခိုး မှာကြားခဲ့သော အန်တီမမ၏ ဆွဲလဲသံများက သူ၏နားဝယ် ပဲ့တင်သံများပင် ထွက်ပေါ်နေပါတော့သည်။

သို့သော် ကံကြမ္မာသည် အလှည့်အပြောင်း ရှိကြောင်းကို မည်သူမျှ ခန့်မှန်း၍ မရနိုင်ပါချေ။ အဝေးသို့ ခရီးထွက်သွားခဲ့သည့် သူဌေးရှင် ဘဘကြီးသည် ယနေ့ညမှပင် မထင်မှတ်သော အချိန်၌ ပြန်လည်ရောက်ရှိ၍ လာပါတော့သည်။

ခေတ်မှီကြသူများ ပီပီ သူဌေးရှင် ဘဘကြီးနှင့် အန်တီမမတို့သည် နိုင်ငံခြား အသွင်သဏ္ဍန်ဖြင့် တယောက်တခန်းစီတွင် သီးသန့်အိပ်ကြသော်လည်း ချိန်းဆိုထားသော အန်တီမမဆီသို့ ဝင်းမြင့် မသွားရဲပါချေ။

မတော်တဆ မိမိရောက်ရှိသွားချိန်တွင် သူဌေးရှင် ဘဘကြီးနှင့် ထိပ်တိုက်တွေ့ဆုံနေခဲ့သော် ... 

ရိုးလွန်း အလွန်းသော လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်အား ကြောက်ရွံ့စိတ်များကသာ လွှမ်းမိုးနေပါတော့သည်။

သို့သော် အန်တီမမ၏ ဆွဲဆောင်မှု အပြည့်ရှိသော အန်တီမမ၏ အတွေ့ရမ္မက်ကွန်တွင် နစ်မြုပ်လျှက် ရှိသောကြောင့် မလူးမလွန့်သာသည့် အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိနေပါတော့သည်။ ထို့အပြင် အန်တီမမ၏ စကားကို နားထောင်ခဲ့လျှင် မပြန်ချင်သည့် ဒေသသို့ ပြန်ပို့ခဲ့ပါလျှင်....ဝင်းမြင့်သည် ဇောချွေးများပင် ပြန်လာပါတော့သည်။

သူ၏ နဘေးတွင်ရှိ မမစန်း ခမြာမှာတော့ အားရတင်းတိမ် ကျေနပ်မှု ရရှိသွားသည်ပဲလား၊ ဒါမှမဟုတ် အမောဟောင်း တခုကို ဖြေဖျောက်နေသည်ပဲလားတော့ မသိ။ တရူးရူးဖြင့် အိပ်မောကျလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်သည် သွေးသစ်လောင်းသည့် တက်သစ်စ အရွယ်ပေမို့ အားအင် ခွန်အားသည် တောင့်တင်း၍ ကြံ့ခိုင်လွန်းလှပါသည်။ ကျန်းမာရေး ကောင်းမွန်သောကြောင့် ကုန်ခမ်းသွားသော အမောဟောင်း တခုသည် တခဏချင်းပင် ပြေပျောက်လျှက် ရှိနေပါသည်။

ထို့ကြောင့် သူသည် တမျိုးတဘာသာဖြင့် ထူးခြားစွာ အတွေ့ထူး၍ မေ့မေ့မူးမူး ဖြစ်ခဲ့ရသော အန်တီမမအား တသသဖြင့် သတိရနေလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ထို့နောက် သူသည် သွေးသား၏ တဖန်ပြန်လည်တောင်းဆိုခဲ့သော ရာဂသွေးများ၏ ဆန္ဒရမ္မက်များကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့သည့် အလား ကုတင်ပေါ်မှ ဖြေးညှင်းစွာ ဆင်းသက်လာခဲ့ပြီးလျှင် အန်တီမမရှိရာ အခန်းဆီသို့ တိတ်ဆိတ်စွာ လျှောက်လှမ်းလာပါတော့သည်။

ထင်သည့်အတိုင်းပင် ဖြစ်နေပါတော့သည်။

အန်တီမမ၏ အခန်းထဲမှ ခိုးခိုးခစ်ခစ် ရယ်မောသံများက မကြားတကြား ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။ ဝင်းမြင့်၏ ရင်ဝယ် တဒိန်းဒိန်း ဖြင့် အသက်ရှုသံများက ပြင်းထန်စွာ လှုပ်ရှားနေပါတော့သည်။ ထို့နောက် သူသည် တုန်ရင်သော ခြေလှမ်းများဖြင့် အခန်းတံခါးဝများဆီသို့ ချဉ်းကပ်သွားပါတော့သည်။

အခန်းတွင်း၌ကား...

ငါးဝပ်မီးသီး အရောင်သည် မမှိန့်တမှိန်ဖြင့် အခန်း၏ ဝန်းကျင်ကို စိုးမိုးထားသည့်အတွက် ကုတင်ပေါ်တွင် လှုပ်ရှားမြူးတူးပျော်ပါးနေကြသော မနုဿလူသား နှစ်ဦးတို့အား မဝိုးတဝါးဖြင့် မြင်တွေ့နေရပါတော့သည်။ 

မြင်တွေ့နေရသော မြင်းကွင်းတရပ်သည် သူဌေးရှင်ဘဘကြီးနှင့် အန်တီမမတို့ နှစ်ဦးပင် ဖြစ်ကြပါသည်။ နှစ်ဦးစလုံးသည် အသက်အရွယ်များနှင့်ပင် မလိုက်။ ဖဲမွေ့ယာပေါ်ဝယ် အဝတ်အစားများ ကင်းမဲ့စွာဖြင့် အချစ်ဗျူဟာ ခင်းကျင်းနေကြချိန် ဖြစ်ပါသည်။ 

အန်တီမမသည် ကုတင်ပေါ်ဝယ် ပေါင်နှစ်လုံးကို ထောင်၍ ဘေးနှစ်ဖက်သို့ ကားနိုင်သမျှ ကားထားပေးနေပါသည်။ ဘဘကြီးသည် သူမ၏ အောက်နားမှ နေ၍ ဝမ်းလျားမှောက်ကာ နီရဲတွက်နေသော စောက်ဖုတ်ပြင် နှုတ်ခမ်းသားများအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖြဲကားပြီး လျှာများဖြင့် ကလိ၍ လျှက်နေပါသည်။

ထိုအခါ အန်တီမမသည် ဂနာမငြိမ်နိုင်တော့ပါ။ ဘဘကြီးလျှာက အထိုးကောင်း အလျှက်ကောင်းမှုကြောင့် သူမ၏ ဖင်များသည် ဖဲမွေ့ယာနှင့် မထိတော့ပါ။ ဖင်ကြီးတစုံကို ကော့၍ ကော့၍ မြှောက်ပေးနေပါတော့သည်။

ထို့ပြင် ပါးစပ်မှလည်း .. တဟင်းဟင်း..တအင်း..အင်း...တကျွတ်ကျွတ်ဖြင့် ညည်းတွားနေရင်း ဖီလင်အပြည့်အ၀ ရရှိနေသည့်အလား မျက်ဝန်းနှစ်စုံကို စုံမှိတ်ထားလျှက် လူးလွန့်လှုပ်ရှားနေပါတော့သည်။

“ လိုးပါတော့ အကိုကြီးရယ် ...  ” 

ဟု ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားနိုင်သမျှ ကားပေးလျှက် ရှိပါတော့သည်။ 

ဤသည်ကို ရိပ်စားမိသော ဘဘကြီးသည် စောက်ဖုတ်ကြီးနားမှ မျက်နှာကို ခွါပြီးသော် သူသည် အန်တီမမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးအား ပုခုံးပေါ်သို့ မတင်စေပြီးလျှင်  အန်တီမမ၏ ကိုယ်လုံးပေါ်မှ လက်နှစ်ဖက်ထောက်ကာ အရည်တရွဲရွဲဖြင့် စိုစွတ်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ၏ လီးတန်ကြီးဖြင့် လက်ကို အကူအညီမယူစေဘဲနှင့် တေ့ထားလိုက်ပါတော့သည်။

ထို့နောက် ဘဘကြီးသည် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လီးကြီးကို ဒလကြမ်း ဆောင့်ချလိုက်ပါတော့သည်။  လီးကြီးသည် အရည်များ၏ ရွဲနစ်နေမှုကြောင့် လီးအဆုံးထိ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ရောက်သွားသော်လည်း သူမသည် နာကြင်မှု ဝေဒနာ တရပ်ကို မခံစားရပါချေ။ သို့သော်..

ကြီးလျှင့်မှီ ငယ်လျှင်ချီ .. ဆိုသည့်အတိုင်း အန်တီမမသည် အသက်ထက်ဝက်ခန့်မျှကြီးသော လင်တော်မောင်အား ချွဲနေပါတော့သည်။ တီတာနေပါတော့သည်။ 

“ အို...အို..အကိုကြီးရယ်...ကျွတ်...ကျွတ်...အရမ်းကြီးကို ဆောင့်ရက်သလားကွယ်...အား..အား ဖြေး..ဖြေးလေးပဲ သွင်းပါကွယ်...နွဲ့...နွဲ့.. စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကွဲသွားပြီ ထင်ပါရဲ့... ” 

အန်တီမမသည် ပညာပြနေပြီ ဟု ထင်ပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဒစ်ကား၍ ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော လီးကြီးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ ဝင်းမြင့်၏ လီးဆောင့်ဒဏ်ကိုတောင်မှ ခံနိုင်သူက ယခုသော် အန်တီမမသည် လင်တော်မောင်၏ လီးကို မချီမဆန့် ခံစားနေရပုံကို မြင်ရသော် ချောင်းမြောင်းကြည့်နေသည့် ဝင်းမြင့်အတွက် အံ့သြစွာ ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ရိုးလွန်း အလွန်းသော ဝင်းမြင့် ခမြာ အန်တီမမ၏ အကြံအစည် အဓိပ္ပါယ်ကို မရိပ်စားမိပါလေ။

ယခု အခါ ကိုယ့်ကိုကိုယ့် အဟုတ်ကြီးထင်နေသော ဘဘကြီးသည် ကျေနပ်သော အမူအရာဖြင့်..

“ နွဲ့လေးရေ... ဆောရီးပဲကွယ်...နော်...နော်လို့....အကိုကြီးက လောကြီးသွားလို့ပါကွယ်...သိပ်နာသွားသလားဟင်... ဥုံဖွ... ဥုံဖွ... နော်..နော်လို့...အကိုကြီးက နွဲ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သိပ်လိုးလို့ ကောင်းတော့..စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါကွယ်...ကဲ..ကဲ.. ဖြေးဖြေးလေး.. လိုးပေးမယ်နော်... ” 

အရူးဘုံမြှောက်သလိုနှင့် တူပါတော့သည်။ တကယ်တော့ အန်တီမမသည် လင်တော်မောင်၏ လိုးဆောင့်မှုမှာ အားရတင်းတိမ်မှု မရှိပါလေ။ ညနေတုန်းက နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်၏ ကြီးမား ကျယ်ပြန့်သော ဒစ်ကြီး၏ အရသာကို မြိန်မြိန်မြိုက်မြိုက်ကြီး ခံစားဖူးပြီးချိန်မှစ၍ ယခု လင်တော်မောင်၏ လီးဖြင့် လိုးဆောင့်မှုကို အသာမပြေပါတော့ချေ။ သို့သော် သူမသည် သစ်မရခင်စပ်ကြား ဝါးနှင့်ပေါင်းကွပ်နေရမည့် အတွက်ကြောင့် ရေလိုက် ငါးလိုက်သဖွယ် နေရရှာပါတော့သည်။

မယားကို ငုံမတက်ချစ်ရှာသော ဘဘကြီးသည် မယား အလိုတော်ကျ ဖြစ်စေမည့် အတိုင်း အဆုံးထိ ဝင်ရောက်နေသော လီးကြီးကို တဖြေးဖြေးပြန်နှုတ်လိုက်ပြီး ခဏမျှ ရပ်ထားနေပါသည်။ ထို့ပြင် သူသည် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို ငုံစုပ်လိုက် နို့သီးခေါင်းများကို လက်များဖြင့် ချေမွပေးလိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးနေပါတော့သည်။

ဤသည်သို့ အဖြစ်ကို သူမသည် မခံမရပ်နိုင်အောင် ယင်းထလျှက် ရာဂပိုးများ၏ ထကြွသောင်းကြမ်းမှု ဒဏ်ကို မခံစားနိုင်ရှာပါလေတော့။ လင်တော်မောင်၏ နှိုးဆွမှုနှင့် နွေးထွေးမှု၏ ဒဏ်ကို မချိမဆန့်ဖြင့် ဖော်မပြနိုင်သော ဝေဒနာတရပ်ကို ခံစားနေရရှာပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် စောက်ဖုတ်ဝတွင် ဒစ်အနည်းငယ်မျှ သွင်းထားသော လီးကြီးအား စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်ရောက်စေရေး အတွက် ဖင်ကြီးတစုံကို မြှောက်ကော့ပေးရင်းနှင့်ပင် လင်တော်မောင်၏ ဖင်ကြီးကို အောက်ဖက်သို့ ဖိကပ်ထားလိုက်ပါသည်။

တကယ်တော့ ခင်ခင်နွဲ့သည် လင်တော်မောင် အပေါ်တွင် အမူလွန်နေခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးဆောင့်လာစေရန်အတွက် တမင်သက်သက် မာယာများလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ မိမိအလိုကျ စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်လာစေရန် ဖြစ်သည်။ လင်တော်မောင်က တကယ်ထင်မှတ်၍ သက်သက်ညှာညှာ လိုးဆောင့်နေခြင်းပင် ဖြစ်ပါသည်။ 

သို့သော် သူမသည် ရာဂပိုးများ၏ တောင်းဆိုမှုအား လွန်ဆန်နိုင်ခြင်း မရှိပါလေတော့။ တလူးလူး တလှိမ့်လှိမ့်ဖြင့် ရသာရုံ ရမ္မက်အား တမ်းတမ်းတတ မျှော်ကိုး နေရှာပါတော့သည်။

လင်တော်မောင်၏ လီးကြီးသည် နာဂသားလေးဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးလောက် မကြီးမားသော်လည်း အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် စံချိန်မှီသည့် လီးကြီး ဟုတော့ ဆိုနိုင်ပါသည်။

ကာမ၏ အဓိက ခလုတ်များကို ကျွမ်းကျင်လိမ္မာစွာဖြင့် နှိုးဆွမှုပြုလေလေ သူမ၏ သွေးသားဆန္ဒများက ဆူပွက်လာလေလေပင် ဖြစ်လာသည်မို့ ..

“ အို..အကိုကြီးရယ်...နွဲ့... ခံနိုင်သွားပါပြီ..အကိုကြီးရဲ့ စိတ်တိုင်းကျ လုပ်တော့နော်...နော်လို့... ” 

“ ဟဲ..ဟဲ ..စိတ်ချစမ်းပါ ... နွဲ့လေးရယ် ... နွဲ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မလုပ်ရတာ တလလောက်ရှိနေပြီလေ...ဟင်း..ဟင်း..အကိုကြီးက စောက်ဖုတ်ကြီးကို တညလုံးလိုးမှာနော်.. ” 

မယားဖြစ်သူ၏ ခွင့်ပြုချက်ကို ရသည်ရှိသော် ဘဘကြီးသည် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လီးကြီးကို ပြင်းထန်စွာ အချက်မှန်မှန် လိုးဆောင့်နေပါတော့သည်။ 

ထို့နည်းအတူ မယားဖြစ်သူကလည်း လင်တော်မောင်၏ လိုးဆောင့်ချက်နှင့်အတူ အးကျမခံ ဖင်ကြီးတစုံကို စီးချက်ညီစွာဖြင့် ပင့်၍တမျိုး ဝိုက်၍တဖုံ အပေးအယူ မျှတရလေအောင် လုပ်ဆောင်ပေးနေပါတော့သည်။

ဤသို့သော အဖြစ်မျိုးကို မျက်တောင်မခတ် အသက်ရှုရန်ပင် မေ့မတက် အစအဆုံး မြင်တွေ့နေရသူက နာဂသားလေး ဂျဘား (ခေါ်) လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်ပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။ သူဌေးရှင် ဘဘကြီးနှင့် အန်တီမမတို့၏ အချစ်တလင်း ခင်းကျင်းနေပုံမှာ အားကျစရာ အလွန်ကောင်းပါသည်။ မြင့်တွေ့ရသည့် မြင်ကွင်းကလဲ ရင်ဖို မက်မောစရာပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် လူငယ်ပီပီ သွေးသားဆူပွက်မှုက ပိုမို၍ လျှင်မြန်လာသည့်အတွက် အခန်းတံခါးဝမှ ချောင်းကြည့်မိသည်နှင့် တပြိုင်နက် အန်တီမမ၏ စွဲမက်စရာ အလွန်ကောင်းသော ကိုယ်လုံးချွတ်ပုံကို မြင်ပြီးကတည်းက မိမိ၏ လီးကြီးသည် တငေါက်ငေါက် တဆတ်တဆတ်ဖြင့် ထောင်မတ်နေပါသည်။ ယခုသော် ပိုမို၍ပင် သောင်းကျန်းနေပြီး လီးရည်များပင် စိမ့်ထွက်လျှက် ရှိနေပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်သည် တုန်ဟီးနေသော လီးကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး အခန်းထဲသို့ စိတ်ဝင်တစား ပြန်၍ ချောင်းကြည့်လိုက်ပါသည်။

ဤသည်က မိမိအတွက် ပညာတရပ်တိုးမြင့်ခြင်းနှင့် ကာမစပ်ယှက်ခြင်း၏ နည်းတမျိုးမျိုးကို လေ့လာသုံးသပ်နေခြင်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည် ထင်ပါသည်။

ဘဘကြီးသည် စိတ်တိုင်းကျ ပုံစံကို အံဝင်ဂွင်ကျဖြစ်အောင် နေရာတကျယူလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကြီးကို အင်တိုက် အားတိုက် လိုးဆောင့်၍ အချက်ပေါင်း လေးဆယ်ခန့်မျှ ဆောင့်ပြီးသော်...

သူ၏ လီးကြီးကို အဆုံးထိရောက်အောင် ဖိကပ်ထားပြီးလျှင် သုတ်ရည်များကို ထုတ်လွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ထို့နောက် ဘဘကြီးသည် အသေကောင်ကြီးသဖွယ် မောဟိုက်ပင်ပန်း နွမ်းနယ်စွာဖြင့် ခင်သန်းနွဲ့ ဗိုက်ပေါ်သို့ ပစ်ကျသွားပါတော့သည်။

“ အို...အကိုကြီး...ဘယ်လိုလဲလို့...ဟင့်...ဟင့်... မရဘူး...မရဘူး....ထပ်လုပ်ပေးဦးလေ...ကြည့်ပါလားလို့...အကိုကြီးရဲ့...ကိုယ်ကြီးက လေးလိုက်တာ...ဟင်း..ဒါနဲ့များ တညလုံး လိုးမယ်တဲ့...မကောင်းတဲ့အပြင်...သူ့ကိုယ်ကြီးက လေးလိုက်တာ...နွဲ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက..အယားတောင် မပြေဘူး.. ” 

ခင်သန်းနွဲ့သည့် ရာဂ၏ သွေးသားတောင်းတမှု မပြည့်ဝသေးသည့်အတွက် ဒေါသူပုန်ထလျှက် ရှိပါတော့သည်။ မိမိအပေါ်တွင် ဝက်မှိန်းမှိန်းနေသော လင်တော်မောင်အား ကုတင်တဖက်သို့ တွန်းပစ်လိုက်ရင်း သူမသည် အိပ်နေရာမှ ထလိုက်ပါသည်။

ထိုအခါ ခပ်ဟဟရှိသော အခန်းတံခါးဝနားမှ ချောင်းကြည့်နေသော အရိပ်တခုကို တွေ့မိလိုက်၍ လန့်အော်မိမတက် ဖြစ်ခဲ့ရသော်လည်း ထိုသူသည် ဝင်းမြင့်သာလျှင် ဖြစ်နိုင်ကြောင်း .. ညကျရင် လာခဲ့ဦး..ဟု မှာထား၍သာ လာကြောင်း သတိရမိသည့်အတွက် မည်သို့မည်ပုံကြံရမည်နည်းဟု အမြန်ဆုံးစဉ်းစားလိုက်ပါသည်။

ထို့နောက် ဘေးနားတွင်ရှိ လင်တော်မောင်ကို ကြည့်မိသောအခါ ဖီလင်အပြည့်အ၀ ခံစားရရှိသွားသည့်အတွက် အမောဟောင်းကို ဖြေဖျောက်နေရင်းက အိပ်ပျော်မတက်ပင် ရှိသောကြောင့် ရိပ်စားမိသည့် အတွက်...

ချောင်းကြည့်နေသော ဝင်းမြင့်ဖက်သို့ ပြန်ကြည့်ကာ လက်ညှိုးဖြင့် ပါးစပ်တည့်တည့် ကန့်လန့် ပိတ်ပုံပြကာ  .. တိတ်တိတ်နေဦး...ဟူသော အဓိပ္ပါယ်မျိုးဖြင့် အချက်ပြပေးလိုက်မိပါတော့သည်။

တခဏမျှ ကြာသော်...

အန်တီမမသည် မက်မပြေ၍ လိုအက်ဆန္ဒ ပြီးမြောက်အောင် ဆောင်ရွက်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့သည့် လင်တော်မောင် အပေါ်တွင် ဒေါသပွါး စိတ်ဆိုးမှုများကို မပြုလုပ် မပြောဆိုခဲ့ပါလေတော့။ မိမိအတွက် ဖြည့်ဆည်းပေးမည့်သူ ရောက်ရှိနေကြောင်း သိရှိရသည့် တပြိုင်နက် လင်တော်မောင်အား အမြန်ဆုံး သူ၏ အခန်းထဲသို့ ပြန်သွားရေးကို စဉ်းစားနေပါတော့သည်။

သို့သော်...

ခါတိုင်း ခါတိုင်း ယခုလို နှစ်ဦးသဘောတူ ကာမစပ်ယှက်ပြီးစီးလေတိုင်း သူ၏ သီးသန့်အခန်းဆီသို့ ပြန်သွားသော်လည်း ယခုသော် လင်တော်မောင်သည် မိမိအခန်းတွင်းရှိ ကုတင်ပေါ်ဝယ် အားအင်များ ကုန်ခမ်းသွားသည်ကြောင့်လားတော့ မသိ။ ဒါမှမဟုတ် ခရီးပန်းသည့် ဒဏ်ကြောင့်လားတော့ မသိ။ နှစ်ခြိုက်စွာပင် အိပ်မောကျနေသည်မို့ ခင်သန်းနွဲ့သည် အဘယ်သို့ ကြံရမှန်းတောင် မသိပါတော့ချေ။ 

မိမိရှေ့တွင် အသင့်ရှိသည့် လင်တော်မောင်ကလည်း လိုချင်တက်မက်ခဲ့သော ရာဂဆန္ဒများကို ပြီးမြောက်အောင် ဖြည့်စွမ်းပေးခဲ့ခြင်း မရှိသည့်အပြင် နောက်ဆုံးလိုအပ်နေသော ကာမဖီလင် တရပ်ကို မြိန်မြိန်ကြီး ခံစားနိုင်ရေး အတွက် လက်တကမ်းအလိုတွင် ရောက်ရှိနေသော သူအားလည်း ထင်ထင်ပေါ်ပေါ် အသုံးချနိုင်သေးသည့် အတွက် သူမသည် ဗျာများလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် စွန့်စွန့်စားစား ပြုလုပ်မိပါတော့သည်။

အိပ်မောကျစွာဖြင့် ဟောက်နေသော လင်တော်မောင်၏ ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ကိုင်လှုပ်ကြည့်လိုက်ပါသည်။ လင်တော်မောင်သည် လှုပ်ရှားခြင်း မပြုလာပါ။ ထို့ပြင် သူမသည် ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးအား မိမိပါးစပ်ဖြင့် တေ့၍ ကလိပေးနေပြန်ပါသည်။

ဘဘကြီး၏ လီးကြီးသည် တောင်မတ်လာခြင်း မရှိပါ။ ဒါဆိုရင် သူမ၏ လင်တော်မောင်သည် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေပြီ ဟု စိတ်ချယုံကြည်သွားပါတော့သည်။ 

ဤသို့ စမ်းသပ်နည်းများက ဘဘကြီးနှင့် သူမတို့နှစ်ဦးတည်းသာ သိကြသော နည်းများဖြစ်ကြသည့် အတွက်...

အိပ်မိလျှင် တရေးမှ မနိုးတက်သော လင်တော်မောင်၏ အထာကို နောကျေအောင် သိထားခဲ့သည့် ခင်သန်းနွဲ့ အတွက် အရေးကြုံလာသော အခါတွင် ဤနည်းမျိုးများက တန်ဖိုးရှိလှကြောင်း လက်တွေ့တကျ ခံစားသိရှိသွားပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် ဤအခန်းထဲတွင် ကာမစပ်ယှက်ကြရန် မသင့်တော်သည့်အတွက် ကုတင်ပေါ်မှ ဖြေးညှင်းစွာ ဆင်းသက်လာပြီး ကိုယ်လုံးတီးကြီးနှင့်ပင် အခန်းတံခါးဝနားမှ ယခုထက်တိုင် မမှိတ်မသုန် စိုက်ကြည့်နေသော ဝင်းမြင့်ရှိရာဆီသို့ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး လှုပ်ရမ်းစွာဖြင့် လျှောက်လာပါတော့သည်။ 

ယခုအချိန်ထိ မျက်တောင်မခက် ကြည့်ရှုနေသော ဝင်းမြင့်သည် အနားသို့ နီးကပ်စွာ ရောက်ရှိလာသော အန်တီမမ၏ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ပုံကို မျက်ဝါးထင်ထင် ထပ်မံ၍ တွေ့ရှိနေရသော် အာခေါင်များပင် ခြောက်မတက် ခံစားရသည့်အပြင် တံတွေးနင်သွားသည့်အလား .. ဂလု..ဂလု..ဖြင့် မနဲမျိုချနေရပါတော့သည်။

၎င်းနောက် အိပ်မက်မှ လန့်နိုးခဲ့သူပမာ ဝင်းမြင့်သည် အန်တီမမ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား တအားကြီး ပွေ့ပိုက်ဖက်ထားလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို ပြတ်ထွက်လုမတက် ငုံစုပ်လိုက်ပါတော့သည်။ 

ဥပမာ ဆိုရသော် မုဆိုးဟု ခေါ်ရပေမယ့် တောမကျွမ်းကျင်သောကြောင့် ဂမူးရှုးထိုး လုပ်တက်မိသောအခါ သားကောင်မှာ ခြောက်လှန့်ခံလိုက်ရသည့်သဖွယ် ဖြစ်နေရသလို  လူပျိုရိုင်းလေး ဝင်းမြင့် ခမြာမှာတော့ ကာမသားကောင်သည် လည်စင်းပေးနေချိန်ဝယ် အသာတကြည် ဖမ်းယူခြင်းမရှိ၊ အစာရေစာ ငတ်ပြတ်နေသူပမာ ကြမ်းတမ်းစွာ ပြုမူဆောင်ရွက်နေလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ဤသည်ကိုက အန်တီမမ၏ ကြိုက်ကွက်များပင် ဖြစ်နေသည်မို့ .. မျက်ဖြူဆိုက်လေ..ဆရာကြိုက်လေ...ဟူသော စကားပုံဖြင့် တင်စားရမလို ဖြစ်နေရပါတော့သည်။

ထို့ပြင် ဤကဲ့သို့သော ဂမူးရှုးထိုး ပြုလုပ်လိမ့်မည် ဟု ကြိုတင်၍ ထင်ထားခဲ့သော အန်တီမမသည် ကြိုတင်၍ ရင်ဖွင့်ပြီး ကြိုဆိုလျှက် မိမိကလည်း ဝင်းမြင့်၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား ဖက်ထားလိုက်ပါတော့သည်။

ပူနွေး၍ ထူထဲသော နှုတ်ခမ်းတစုံက ဖိကပ်ထားခြင်းကိုလည်း တန်ပြန်၍ မိမိလျှာများဖြင့် ကလိပေးနေခြင်းက နှစ်ဦးစလုံး၏ ကာမသွေးများကို ပိုမို၍ ဆူပွက်လာစေရန် နှိုးဆမှု တရပ်ဟု ခေါ်ဆိုနိုင်ပါလိမ့်မည်။

၎င်းနောက် နှစ်ဦးစလုံးသည် အသက်ရှုကြရန်ပင် မေ့သွားကြသည်ဟု ထင်ထားရပါသည်။ အချိန် အနည်းငယ် ကြာလောက်မှပင် မိမိ၏ မျက်နှာဆီသို့ ပူနွေးသော လီးကြီးက လုံခြည်ကြားထဲမှ လာ၍ ထောက်ထားသည်ကို သတိပြုမိသော အခါ အန်တီမမသည် ယခုလို အချိန်မျိုးတွင် စက္ကန့်နှင့်အမျှ တန်ဖိုးရှိကြောင်း နားလည်ထားသည်မို့  ကြမ်းတမ်းစွာ ဆက်ဆံနေသော ဝင်းမြင့်၏ ကျောပြင်အား အသာအယာ ပွတ်ပေးပြီးနောက် ..

“ လာ...လာ...နောက်ဖေးခန်းဘက်ကို သွားရအောင်... ” 

ဟု နားနားသို့ ကပ်၍ ပြောလိုက်ပါတော့သည်။

အစာမြင်လျှင် ငန်းငန်းတက်လှသည် ရှိသော ဝင်းမြင့်သည် ကိုယ်လုံးတီးချွတ် ဖြစ်နေသော အန်တီမမ၏ ခေါ်ရာနောက်သို့ တကောက်ကောက်လိုက်သွားနေသော်လည်း သူ၏ လက်များကတော့ အငြိမ်မနေအားပါ။ ဖြူဖွေးသော နို့အုံ့ကြီး နှစ်ခုကို အုပ်ကိုင်ထားပြီး ချေမွပေးနေပါသည်။ 

ထမင်းစားပွဲ ခန်းမထဲသို့ ရောက်သော် အန်တီမမသည် လေသံတိုးတိုးကလေးဖြင့် 

“ ဒို့အတွက် ဖင်ချစရာ တနေရာရှိနေရင် အလုပ်ဖြစ်နေတာပဲ...ဒီနေမှာပဲ ..အသုံးပြုရအောင်ကွယ်... ” 

သူမသည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်ပင် ထမင်းစားပွဲ အရှည်ပေါ်သို့ တဖက်စောင်းမှ ထိုင်ပြီး လှဲအိပ်ချလိုက်ပါတော့သည်။ စားပွဲသည် လူတရပ်စာထက် တိုနေသည့်အတွက် တကိုယ်လုံး မဆန့်ပါ။

သူမ၏ ပေါင်တန်မှ တဆင့် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို စားပွဲအောက်သို့ တွဲလဲချထားရပါသည်။ ထို့ပြင် ပေါင်နှစ်လုံးအား ဘေးနှစ်ဖက်သို့ ကားနိုင်သမျှ ကားပေးနေသော အခါ ဝင်းမြင့်သည် ပဌမဦးဆုံး အခန်းတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်စဉ် အခါတုန်းက သူဌေးရှင် ဘဘကြီး၏ ပြုမူပုံကို ပြန်လည်မြင်ယောင်နေမိသည့်အတွက် အန်တီမမ၏ စေခိုင်းချက်များကိုပင် မစောင့်ပါလေတော့။ ထမင်းစားပွဲ၏ အလယ်ဗဟိုတွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ ဖြူဖွေးသော ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ကိုင်ထားပြီးလျှင် အန်တီမမ၏ ရွဲစိုနေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီး တခုလုံးကို လျှာဖြင့် ယက်လျှက် ရှိပါသည်။

ထို့ပြင် သူသည် နီရဲတွက်နေသော စောက်စိကလေးများနှင့်စောက်ခေါင်းဝကို ထူထဲသည့် နှုတ်ခမ်းများက ဒလကြမ်း စုပ်ယူ၍ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ပွတ်သပ် ဆွဲယူနေသော အခါ 

“ အို ...မောင်လေးရယ်...တခဏ မြင်ရုံလေးနဲ့... တက်လွန်းလှချည့်လားကွယ်...အို...ကျွတ်...ကျွတ်...ဟင့်...အင်..အ ..အ.. အား..အရသာ ရှိလိုက်တာ မောင်လေးရယ်.... ” 

သူမသည် ကာမအရသာ အမြိုက်ကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေရသူဖြစ်သည်မို့ ကောင်းလှသည့် အရာများက ပါးစပ်မှပင် ထုတ်ဖော်၍ ကျူးရင့်လျက် ရှိနေချိန်ဝယ် သူမသည် ဖင်ကြီးတစုံကိုလဲ  ထမင်းစားပွဲပြင်နှင့် မထိပါလေတော့ ။ လေတွင် မြောက်တက်နေပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်၏ ထူထဲသော နှုတ်ခမ်းများက ကာမအရည်များပင် ပေပွနေသည်ကိုလည်း မသိတော့ပါ။  မိမိပြုလုပ်ချက်သည် အန်တီမမ၏ စိတ်ကြိုက်ဖြစ်ရေး အတွက်သာ ဦးစားပေးထားသည်မို့ .. ကောင်းလိုက်တာကွယ်..ဟု တခွန်း ဟ လေ သူ၏ပြုလုပ်သော အရာအားလုံးသည် အင်တိုက်အားတိုက်ဖြင့် စိတ်ပါဝင်စားစွာ လုပ်ဆောင်လေ ဖြစ်နေပါတော့သည်။

....................................

တခဏမျှကြောသော် ..

အန်တီမမဒ ကျေနပ်နှစ်သက်သော အသံများက အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။

“ တော်...တော်ပါတော့ မောင်လေးရယ် အန်တီမမဖြင့် အသက်ကို ဘယ်ကနေ ရှုရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး..ကောင်းလွန်းအားကြီးလွန်းလို့....သေမတက်အောင် ခံစားလိုက်ရတာ ...တော်တော့နော်... ” 

စက်သံပတ်ရုပ်သည် သံပတ်ရှိသမျှ လှုပ်ရှားသွားလာသည် ဟု ထင်ထားသလို ကာမဆရာမကြီး၏ စကားကို မြေဝယ်မကျ နားထောင်ခဲ့သော ဝင်းမြင့်သည် စကားတခွန်းမျှပင် မပြောလိုက်ရပါ။ တရွှဲရွှဲဆိုနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးနားမှ ခွါလိုက်ပြီးနောက် အဆင်သင့် မတ်တပ်ရပ်လျှက် တာဝန်ပေးမည့် အမိန့်ကို စောင့်နေသော သူပမာ မတ်တပ်ကြီး ရပ်လျှက် ရှိပါတော့သည်။

သို့သော် သူ၏ သွေးသား ဆန္ဒထဲမှ ဖြစ်ပေါ်နေသော ရာဂပိုးများကို မည်သူကမှ တားဆီး၍ မရနိုင်ပါ။ ထောင်မတ်၍ တငေါက်ငေါက် တဆတ်တဆတ်ဖြင့် လှုပ်ရမ်းနေသည့် လီးကြီးကတော့ ဂနာမငြိမ်အားရှာပါတော့။

အနီးက်ဆုံး ရောက်နေသည့် သားကောင်ကို အလစ်သုတ်ရန် ပျံဝဲနေသည့် စွန်တကောင်အလား လီးကြီးသည်လည်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို အသင့်လိုးဆောင့်ရန် တာဆူထားပါတော့သည်။

သို့ပေမယ့် ဖီလင်တရပ်ကို မက်မောတမ်းတစွာဖြင့် စည်းစိမ်ရစ်နေသည့် အန်တီမမကတော့ ဘာမှအကြောင်းမကြောင်းသေးပါ။ ထို့ကြောင့် သူမသည် စောက်ဖုတ်ကြီးကိုသာ အသာငမ်းစွာဖြင့် မျက်လုံးကျွတ်မတက် စိုက်ကြည့်နေပါတော့သည်။

“ ဟဲ့ကောင်လေးရ ...အမယ်မယ်...အန်တီမမမှာ ဒါလေးပဲရှိတာ...ချမ်းသာပေးပါနော်...ဟင်း...ဟင်း...မလုပ်ပါနဲ့ကွယ်...လိုးချင်ရင် အားရပါးရကြီး လိုးလိုက်စမ်းပါ...ကိုက်စားတော့မယ့် အတိုင်းပဲ...စိုက်ကြည့်နေလိုက်တာ...မှတ်ထားနော် မောင်လေး...ဒို့မှာ .. အမေမွေးကတည်းက အမွေပေးလိုက်တဲ့ လယ်ကွက်ဆိုတာ ဒါလေးပဲ ရှိတာကွဲ့...ဟဲ..ဟဲ... ” 

အချိန်မည်မျှ ကြာသွားသည်ကိုပင် မသိလိုက်။ အမှတ်တမဲ့ ပြောဆိုလိုက်သော အန်တီမမ၏ စကားသံကို ကြားလိုက်ရတော့မှ ဝင်းမြင့်သည် လန့်ဖြန့်၍ပင် သွားပါတော့သည်။ ထို့နောက် သူသည် အန်တီမမ၏ အသင့်ကားပေးထားသော စောက်ဖုတ်ကြီးဆီသို့ လီးကြီးကို လက်ဖြင့် မကိုင်လိုက်ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။

သို့သော် ကာမအရည်ကြည်များ ရွှဲစိုနေမှုကြောင့်၎င်း အလိုးမကျွမ်းကျင်သေးသည်က တကြောင်းမို့ သူဌေးရှင် ဘဘကြီး၏ မှန်းဆောင့်ချက်များလို လက်ဖြင့် မကိုင်ဘဲ လီးထည့်၍ ရနိုင်မလား ဟု လက်တဲ့စမ်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

အပေါက်တည့်တည့်သို့ တိုက်ရိုက် မဝင်သွားဘဲ လီးကြီးက  ဘေးတချက်သို့ ချော်ထွက်၍ သွားပါတော့သည်။

ဤ အဖြစ်ကို သိလိုက်သော အန်တီမမသည် အူလှိုင် သဲလှိုက် ရယ်မောမိပါသေးသည်။

“ ခစ်..ခစ်...ခစ် ..ဟင်း..ဟင်း..မင်းလေးက အားလုံးကို မြင်တဲ့အတိုင်း လိုက်တုတာကိုးကွဲ့...ဟား..ဟား..ရယ်ရတယ်ကွယ်...ကဲ...အနားတိုးစမ်း...ငါ့လက်နဲ့ပဲ ကိုင်ပြီး ထည့်ပေးမယ်... ” 

အန်တီမမသည် တဆတ်ဆတ်လှုပ်နေသော လီးကြီး၏ထိပ်ကို ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ဝသို့ အသင့်တေ့ထားပေးလိုက်သော် ဝင်းမြင့်သည် တုန့်ဆိုင်း၍ပင် မနေပါတော့။ ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပါတော့သည်။ ဖင်ကြီးအောက်မှ ခေါင်းအုံးများခုခံထားသလိုပင် စောက်ဖုတ်ပြင်သည် မို့မောက်နေပါသည်။

လိုးဆောင့်နေသည့် နေရာကလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရှိသည်မို့ ဝင်းမြင့်၏ စိတ်တိုင်းကျဖြစ်နေသော ပုံသဏ္ဍန်ဖြစ်သည့် အတွက် အားရပါးရကြီး လိုးဆောင့်လျှက်ရှိပါတော့သည်။

အန်တီမမသည်လည်း ဝင်းမြင့် ၏ အလိုးကြမ်းတမ်းမှုကို အားရတင်းတိမ်မှု အပြည့်အ၀ ရရှိနေသည့်အလား မျက်လုံးများ မှေးစင်းလျှက် ဖီလင်ယူနေသည့်အပြင် လိုးဆောင့်ချက်နှင့်အတူ မိမိဖင်ကြီးများကို ထက်အောက်လှုပ်ရှားပေးနေပါတော့သည်။

ထို့နောက် ဝင်းမြင့်နှင့်အန်တီမမတို့၏ ကာမစပ်ယှက်မှုသည် မိနစ်ပိုင်းမျှ ကူးသွားသောအခါ ...

“ ခဏလေး နေပါဦးဟေ့...ပုံစံတမျိုးပြောင်းပြီး လိုးရအောင်ကွယ်နော်... ” 

အန်တီမမကို ကာမဆရာကြီးဟု တင်စားထားပါသည်။ ကာမစပ်ယှက်မှုများအတွက် နည်းအမျိုးမျိုး ပုံစံအမျိုးမျိုးများကို ၀၀လင်လင်ဖြင့် မြိန်မြိန်မြိုက်မြိုက် စားသုံးနေချင်သူတဦး ဖြစ်သည်မို့ ရမ္မက်ကျေးကျွန်ဘဝသို့ ရောက်ရှိလာသော လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်အား နည်းမျိုးစုံလင်စွာနှင့် ကာမစပ်ယှက်မှု ပြုလုပ်ခိုင်းနေပါသည်။ 

အန်တီမမသည် ထမင်းစားပွဲပေါ်မှ ထပြီး စားပွဲပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်လျှက် လက်နှစ်ဖက်က စာပွဲစောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထား၍ ဖြူဖွေးသော ဖင်ကြီးတစုံကို ဝင်းမြင့်၏ ရှေ့သို့ ပစ်ပေးထားပါတော့သည်။

“ ကဲ...မောင်လေးရေ..နောက်ပြူးပြီးထွက်နေတဲ့...စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို မင်းရဲ့ လီးကြီးနဲ့ စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်ပစ်လိုက်စမ်း...ဒီနည်းက မင်းအတွက် အားရပါးရကြီးကို လိုးဆောင့်လို့ အကောင်းဆုံးပဲကွဲ့... ” 

သူမ၏ပါးစပ်မှ ညွန်ကြားချက် စကားမဆုံးခင်မှာပင် ဝင်းမြင့်သည် အရည်ရွဲစိုလျှက် ပြူပြီးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲသို့ လီးကြီးကို သွင်းလိုက်ပါတော့သည်။

လိုးဆောင့်ချက်က ပြင်းပြင်းထန်ထန်ရှိလှသည်မို့ အန်တီမမ၏ ကိုယ်လုံးသည် ရှေ့သို့ရောက်ရှိသွားလေတိုင်းတွင် ...အင့်ကနဲ..အင့်ကနဲ ...ဟု ကြိတ်မှိတ်၍ အလိုးခံနေရသည်ကို ကြားရလေလေ မြင်တွေ့ရလေလေ ဝင်းမြင့်ကလည်း အန်တီမမ၏ သေးကျဉ်သော ခါးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လီးကြီးကို အထုတ်အသွင်း ပြုလုပ်ပေးလေလေ ဖြစ်နေပါသည်။

ထိုသို့ ဝင်ချီထွက်ချီ ပြုလုပ်လေတိုင်းတွင် စောက်ဖုတ်ပေါက်၀ အတွင်းမှ .. ဗွက်..ဗွက်...ဘူ...ဗွက်..ဗွက်...ဟူသော လေအံထွက်သံများက အခန်းထဲတွင် လွှမ်းမိုးထားပါတော့သည်။

ဤသည်က ဝင်းမြင့်အတွက် လက်ခုပ်များတီး၍ အားပေးသံများ ဆူညံထွက်ပေါ်လာသည်ဟု ထင်မှတ်နေသလားပင် မသိတော့။ လေအံသံများသည်နှင့်အတူ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လီးကြီး၏ လိုးဆောင့်မှု အရှိန်သည်လည်း ပိုမို၍ပင် ပြင်းထန်လာပါတော့သည်။

ဤသို့ဖြင့် အချက်ပေါင်း လေးဆယ်ခန့်မျှ ကြာညောင်းလာသော် နှစ်ဦးစလုံး ရာဂပိုးများသည် တင်းတိမ်ကျေနပ်မှု ရရှိသွားပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် ပြင်းထန်သည်ထက် ပိုမိုပြင်းထန်စွာ ဆောင့်နေချိန်မှာပင်...

“ အို...အန်တီမမရယ်...နောက်ကို ဆုတ်ပေးစမ်းပါဦးဗျ...ကောင်းလိုက်တာ...ရင်ထဲမှာ တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်းနဲ့ ကျနော်...ပြီး..ပြီးတော့မယ် ထင်တယ်...အန်တီမမကောဟင်...ပြီးခါနီးပြီလား...ဟော..ဟော ...ကျနော် မထိန်းနိုင်တော့ဘူးဗျ...အား...အား...အရသာ ရှိလိုက်တာ...ဗျာ.. ” 

အန်တီမမသည် ထင်ထားသည့် အတိုင်းပင် ဖြစ်လာသည်မို့ အရှိန်ဖြင့် ပြင်းထန်စွာ နောက်မှနေ၍ ဒစ်ကားပြီး ကြီးမားသော လီးနှင့် လိုးဆောင့်နေကတည်းက အလိုလားဆုံးသော ကာမ၏ နောက်ဆုံးနိဗ္ဗာန်ဘုံကို ရောက်ရှိနေပြီး ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ပြင် ဝင်းမြင့် အတွက်လည်း ကောင်းစေရန်နှင့် အပေးအယူ မျှတပြီး နှစ်ဦးစလုံး ပြိုင်တူ ပြီးမြောက်စေရေး အတွက် သူ၏ လိုးဆောင့်မှုနှင့် အတူ ဖင်ကြီးအစုံကို ဘယ်ညာရမ်း၍ စောက်ဖုတ်ထဲမှ စုပ်ညှစ်ယူပေးနေလိုက်သည့်အတွက် ယခုလို ဝင်းမြင့်အတွက် အကောင်းဆုံးအချိန် ဖီလင် အပြည့်ရရှိနေသော အဆင့်ထိ ရောက်ရှိသွားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

ပဌမဦးဆုံး အချိန်တွေ့တုန်းက ပြီးစီးသောအခါ သုတ်ရည်များထွက်နေချိန်ပိုင်းမှာပင် ဆက်လက်လိုးဆောင့်ခြင်း မရှိပါ။ လီးအဆုံးထိကို ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ခေါင်းတွင်းသို့ ဖိကပ်ထားလိုက်၍ သုတ်ရည်များကို တစိမ့်စိမ့်ထုတ်လွှတ်နေပြီး အရသာရှိရှိ စားသုံးလိုက်ရ၍  ဖီလင်ရှိစွာဖြင့် မျက်လုံးများပင် မှေးစင်း၍ ထားပါတော့သည်။

...................................................

နွေရာသီသို့ ရောက်ရှိပြီဖြစ်သည့်အတွက် ကျောင်းသူကျောင်းသားများသည် ကျောင်းပိတ်ထားသောကြောင့် အင်္ဂလိပ်မယ်သီလရှင်ကျောင်း၌ ကျောင်းအိပ်ကျောင်းစား နေထိုင်၍ စာသင်ကြားလျှက်ရှိသော မေရီခင်သည် (.......) ရိပ်သာသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသောအခါ ခြောက်သွေ့နေသော မိသားစု အသိုက်အဝန်းသည် ဆူညံစွာဖြင့် ပျော်ရွှင်မှု အပြည့်နှင့် ပြည့်စုံမှုတခု ဖန်တည်းထားကြောင်း သိရှိနိုင်ပါသည်။

ကျောင်းမှပြန်လာသော်လည်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင်များ၌ ရှိသော သူငယ်ချင်းမများထံတွင် လည်ပတ်နေသည်က အချိန်ကုန်လွန်နေပါသည်။ တကယ်တော့ မေရီခင်သည် သူဌေးရှင်ဘဘကြီး၏ ပဌမမယားကြီးမှ မွေးဖွားထားသော သ္မီးဖြစ်ပါသည်။ နောက်ယူထားသည့် ဒုတိယမြောက် ဇနီးဖြစ်သူ ခင်သန်းနွဲ့နှင့် မသင့်မြတ်လှသောကြောင့် မိထွေးရှိနေချိန်တွင် အပြင်သို့ထွက်လည်နေပြီး မိထွေးအပြင်သို့ ထွက်ချိန်များ၌သာ တိုက်ထဲတွင်နေပြီး မမစန်းနှင့် မိန်းမသားတို့၏ သဘာဝတရားများကို ခေတ်ရှေ့ပြေးနေသော လူငယ်ပီပီ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံပြောဆိုနေကြသူများ ဖြစ်ပါသည်။

တနေ့သော နံနက်ခင်းဝယ် မိထွေးဖြစ်သူသည် ခြင်းထောင်းများကို ဝင်းမြင့်အား သယ်စေပြီး အပြင်သို့ ကားဖြင့် ထွက်သွားပါတော့သည်။

ဤသည်ကို အကွက်ချောင်းနေသော သူဌေးရှင်ဘဘကြီးသည် တိုက်တွင်းရှိ လူရိပ်လူခြေ ကင်းမဲ့နေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် အခွင့်အရေး မပေး၍ ခြေတော်မတင်ခဲ့ရသေးသော အခန်းဆီသို့ ဆောင်တောင်ကူးရန် လေ့လာသုံးသပ်နေလျှက်ရှိပါသည်။

ယခုသော်...

မိမိအတွက် ဆောင်တော်ကူးရန် အချိန်ရောက်ရှိနေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် အစန်းရှိရာ အခန်းအတွင်းသို့ တိတ်ဆိတ်စွာ ဝင်ရောက်လာပါသည်။

အစန်းသည် အခန်းအတွင်း၌ အိပ်ယာများကို ပြန်လည်ခင်းကျင်းနေပါသည်။ ၎င်းနောက် ရေချိုးရန် အဝတ်အစားအားလုံးကို ချွတ်ထားစေလျှက် ထမီရင်လျားနှင့် ဖြစ်နေသောကြောင့် လုံခြည်စသည် တို၍ ကုန်ပြီးအလုပ်လုပ်နေသောအခါ အထက်ဖက်သို့ လန်တက်နေသည်ကို နောက်မှ တိတ်တဆိတ်ရောက်လာသည့် ဘဘကြီးသည် နောက်မှ အသာအယာကပ်လာကာ အစန်း၏ ကိုယ်လုံးအား နောက်မှ ဖက်တွယ်လိုက်ပါသည်။

“ ဟင်..ဘယ်သူလဲ...အို...အို...အကိုကြီးပါလား...ဖယ်ပါဦးလို့...ဒိပြင်လူတွေ မြင်သွားမှဖြင့် မမနွဲ့သာသိရင် အစန်း ခေါင်းနဲ့ ဆင်းရလိမ့်မယ်.. ” 

“ ဟဲ...ဟဲ...မကြောက်ပါနဲ့ အစန်းရာ...သူတို့အပြင်ထွက်သွားပါတယ်...အခုမှပဲ..အကွက်ကောင်းကို ရတော့တာပဲ... ” 

“ အို...အစ်ကိုကြီးကလဲ ... မနက်စောစောပဲ ရှိသေးတယ်...မကောင်းပါဘူးနော်...လွှတ်ပါလို့...လွှတ်စမ်းပါဦးလို့...ဟင်း...သွားစမ်းပါ...မမနွဲနားကပ်နေတာနဲ့ ဒီက မိစန်းကိုတော့...သတိမေ့နေတာပေါ့လေ... ” 

ဟုတ်ပါသည်။ အခြေအနေ မပေးသေး၍ ဆောင်တော်မကူးခဲ့ရသော အစ်ကိုကြီးကို စိတ်ဆိုးလျှက် ရှိပါသည်။ အကယ်၍ အစ်ကိုကြီးလာလျှင် ကာမဘုံသို့ လက်ပစ်ကူးပစ်လိုက်မည်။ လိုခြင်တာတွေကို ပူဆာလိုက်မည် ဟု အားခဲထားသည်မှာ အမှန်ပင် ဖြစ်ပါသည်။

ခုတော့ သူမအတွက် အလိုအပ်ဆုံးအရာကို ဖြည့်ဆီးပေးနိုင်သူက အစဉ်အမြဲ ရှိနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် အစ်ကိုကြီးကို အသုံးမလိုတော့သည်မို့ ငြင်းပယ်မှုပြုနေပါသေည်လည်း ငွေရေးကြေးရေးကအစ ပြည့်စုံမှုရှိအောင် ဆင်ယင်ပေးနေသော အစ်ကိုကြီးအား မယုတ်မလွန်စကားများဖြင့်သာ ပြောလိုက်ပါသည်။

သို့သော် ဘဘကြီးကတော့ မျက်ပေါက်မရှိတော့လောက်အောင် ..တဟဲဟဲ...တဟဲဟဲ..ဖြင့် ရယ်သွမ်းသွေးနေပါသေည်လည်း သူ၏လက်များကမူ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် သွက်လက်လျှင်မြန်လွန်းပါသည်။ ကုန်း၍ အိပ်ယာခင်းနေသည့် အစန်း၏ နောက်မှ ဖက်တွယ်ထားသည့်အပြင် ရင်လျားထားသော ထမီစကို ဖြုတ်ချလိုက်ပြီး တင်းတင်းရင်းရင်း လှုပ်ရမ်းနေသော နို့အုံ့ကြီးနှစ်ခုကို လက်များဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ချေမွပေးနေပါတော့သည်။

အစန်းသည် ငြင်းဆန်နေသည့် စကားများသာ ပြောဆိုနေပေမယ့် ရုန်းကန်မှုတော့ မရှိပါချေ။ ထို့ပြင် ဘဘကြီးသည် ဝင်းမြင့်၏ လီးလောက် မက်မောနှစ်သက်စရာ မရှိပေမယ့် ကာမစပ်ယှက်သည့်နေရာတွင် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ရှိလှသောကြောင့် ရင်ဖိုလှိုက်မောစွာဖြင့် တသိမ့်သိမ့် ခံစားရပါသည်။

ထို့ကြောင့် လှေနံနှစ်ဖက် နင်း၍ ရမည်ဖြစ်သော နေရာကိုချိန်၍ အပိုင်ကိုင်ထားရန် စိတ်ကူးရှိသည်မို့ လိုးတာခြင်းတော့ အတူတူ ခံရတာခြင်းတော့ အတူတူ ကျွမ်းကျင်သည်နှင့် မကျွမ်းကျင်သည်က ကွဲပြားခြားနားလှသည်မို့ .. ကြီးသောသူအား မှီ .. ဟု ဆိုရိုးစကားအတိုင်း အစန်းသည် ဘဘကြီးအား ချွဲနေပါတော့သည်။ ကဲနေပါတော့သည်။ သဲနေပါတော့သည်။

အချိန်နှင့် ဒီရေသည် လူကိုမစောင့် ဟူသော စကားကို လက်ကိုင်ပြုထားသည့် ဘဘကြီးသည် အတွေ့အကြုံရင့်ကျတ်သူပီပီ အစန်းကို ဆွဲလှဲ့စေပြီး ကုတင်စောင်း၌ပင် လှဲအိပ်ခိုင်းလိုက်ပါတော့သည်။

လှဲအိပ်လိုက်သည့်အတွက် ပြန့်ကားသွားသော နို့အုံပြင်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ချေမွပေးနေပြီး တခါတရံ၌ နို့သီးခေါင်း ညိုညိုမဲမဲလေးအား ကလိပေးနေသောအခါ တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့်ဖြင့် နေရှာပါတော့သည်။

ထိုအခါ ဘဘကြီးသည် သူမ၏ ဒူးအောက်တွင်ရှိ လုံခြည်စကို အပေါ်သို့လှန်တင်လိုက်စေပြီး ထူထပ်စွာပေါက်နေသည့် အမွှေးအမျှင်ကြားမှ ပုန်းကွယ်နေသည့် စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီး တခုလုံးအား လက်များဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးသည့်အပြင် နီရဲနေသည့် စောက်စိအတွင်းသားလေးကို ချေပေးလိုက်နှင့် ကာမ၏ အဓိကခလုတ်များကို ဖွင့်ဟပေးနေပါသည်။

ထို့နောက်သူသည် ဝတ်ထားသော လုံခြည်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးဖြင့် စောက်ဖုတ်ဝအတွင်းသို့ အသင့်ချိန်လိုက်ပါတော့သည်။ သို့သော် အစန်းသည် ပေါင်ခြံများကို ဖြဲကားမထားစေဘဲ ပေါင်နှစ်ခုကို လိမ်ထားလိုက်သောအခါ စောက်ဖုတ်ကြီး၏ စောက်ခေါင်းဝပေါက်ကို မမြင်ရပါတော့ချေ။

ထိုအခါ ဘဘကြီးသည် အသင့်ချိန်ရွယ်ထားသော လီးသည်လဲ ဆီးခုံ၏ အပေါ်သို့သာ ထောက်ထားရပါသည်။

“ အစန်းကလဲကွယ်...အစ်ကိုကြီးကို ဒီလိုမကြည်စားပါနဲ့ကွာနော်...နော်ကွဲ့...အချိန်မလစ်လို့ အစန်းဆီ မလာဖြစ်တာပါ...ဟဲ...ဟဲ... လိမ္မာပါတယ်ကွာ...ပေါင်ကို ဖြဲပေးပါဦးနော်....အစန်းလိုချင်တာတွေကို အကိုကြီး ဝယ်ပေးပါ့မယ်...နဲနဲလေးလောက် ဖြဲစမ်းပါကွာ... ” 

ဟုတ်နိုင်လောက်ပါသည်။ 

လင်မယားများသော်၎င်း အကြံအဖန်များသော်၎င်း ကိုယ့်ရဲ့မိန်းမပဲ ငါလုပ်ချင်ရင် လုပ်ရတာပဲ ဟု ထင်ထားကြသူများ ထိုသို့မိန်းမများ အကြိုက်ဆုံးဖြစ်စေသည့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပေါင်ခြံနှစ်ခုကို လိမ်ထားလိုက်သော် လိုအပ်သော အရာကို မရနိုင်တော့ပါ။

ထို့ကြောင့် လင်မယားသည် ကာမဆက်ဆံကြရာဝယ် နှစ်ဦးသဘောတူ အလိုတူအလိုပါ ဖြစ်မြောက်စေရေးအတွက် လင်ဖြစ်သူက မယားဖြစ်သူ၏ စိတ်ကြိုက်ကိုလိုက်၍ ချော့မြူကလူကြည်စယ်၍ လိုအပ်သော အဆင့်သို့ အလွယ်တကူ လှမ်းနိုင်ကြမည် ဖြစ်ပါသည်။

ယခုလည်း မြင်တွေ့ကြည့်ရှုနိုင်ပါသည်။ ခြေပုန်းခုတ်၍ ခြေတော်တင်ထားသော အစန်းသည် စိတ်ကောက်လျှက် ရှိသောကြောင့် ဘဘကြီးသည် လိုချင်သောအရာအား ရွှေသော့ပိတ်၍ ထားသောအခါ ကလေးဆိုးကြီးသဖွယ် ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကားပေးစေရေး အတွက် ချော့မြူ၍ တောင်းဆိုနေရှာပါတော့သည်။

“ ခစ်...ခစ်...ခစ်...ဟား...ဟား...ဟား...အစ်ကိုကြီးတယောက်တော့ ရှက်ပါတယ်ဟေ့...အားကြီးရယ်ရတယ်နော်...သူလိုတာမရလို့ ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ ... ဟား..ဟား...ကျွတ်...ကျွတ်...ကျွတ်..ယောင်္ကျားများ သနားစရာကောင်းလိုက်တာ...သူတို့လိုချင်တာပဲ သိတယ်... ” 

“ အေးပါ အစန်းရာ... အစ်ကိုကြီးကို စိတ်ဆိုးရင်လဲ နောက်မှ စိတ်ဆုံးပါ...အခုအချိန်မှာ အချိန်က အရေးကြီးနေတယ်ကွယ်...နော်...နော်လို့...ကဲပါ..အစန်းရယ်...ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားပေးပါနော်... ” 

ဘဘကြီးသည် အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်မှုရှိသူပီပီ မိန်းမကျမ်းလဲ ကျေနေသူမို့ ချော့လျှင်ကျေနပ်လွယ်တက်သည့် အထာကို လက်ကိုင်ထား၍ ကျင့်သုံးလျှက်ရှိသည့်ပြင် ညိုမောင်းလျှက်ရှိသော ပေါင်နှစ်လုံးအား လက်များဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေသောအခါ သူမ၏ စိ၍ လိမ်ထားသော ပေါင်နှစ်ခုကို ဖြေးဖြေးချင်း ဖြေပေးနေပါတော့သည်။

အစန်းသည် အစကထဲက ဘဘကြီးအပေါ်တွင် စိတ်ဆိုးမှု မရှိပါချေ။ သူမ၏ အလိုအပ်ဆုံးအရာကို ဝင်းမြင့် ရှိနေပြီ ဖြစ်ပါသည်။

သို့သော် အကိုကြီးအား စခြင်သောကြောင့် ယခုလို ပေါင်လိမ်၍ထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ကလေးဆိုးကြီးသဖွယ် လိုချင်သော အရာကို ခယတောင်းပန်နေသည့်အပြင် အပြင်မှပြန်ရောက်လာမည့် မမနွဲ့တို့နှင့် ထိပ်တိုက်တိုးမည် စိုးသောကြောင့် ကာမရွှေသော့ကို ဖွင့်ဟပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

ဤသည်ကို ဘဘကြီးက တုန့်ဆိုင်းမနေရှာပါ။ အသင့်ပွင့်လျှက်ရှိသော စောက်ဖုတ်ဝကြီးအား တဆတ်ဆတ် တငေါက်ငေါက်တုန်ဟီးနေသော လီးကြီးဖြင့် မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကြီး ဝင်ရောက်သွားလေအောင် လိုးဆောင့်လိုက်ပါတော့သည်။

ဤသို့ဖြင့် ဘဘကြီးသည် အစန်း၏ နို့နှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးများဖြင့် အုပ်စီး၍ ချေမွပေးနေပြီး စီးထန်းသော အစန်း၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို စိတ်ပါလက်ပါဖြင့် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်လျှက် ရှိပါတော့သည်။

ကုတင်စောင်း၌ ဖင်ကြီးကို တင်ထားပေးရသောကြောင့် စောက်ဖုတ်ခုံးပြင်ကြီးသည် အပေါ်သို့ မို့မောက်နေသယောင် ရှိနေသောကြောင့် ဘဘကြီး၏ လိုးဆောင့်မှုသည် အားပါးတရ ရှိလှပါတော့သည်။ 

ထို့နောက် လိုးဆောင့်သည့် အခါတိုင်းတွင် အမွှေးအမျှင်ကြား၌ မင်းမူနေသော စောက်စေ့ကလေးကို ထိသွားရလေအောင် အစန်း၏ ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ အနည်းငယ်တိုး၍ ဖိချပြီး လိုးဆောင့်နေသည့်အတွက်ကြောင့် အစန်းအတွက် ထူးခြားသော အရသာမွန်များကို တစိမ့်စိမ့် တသိမ့်သိမ့်ဖြင့် ဖီလင်အပြည့်အ၀ ခံစားနေရ ရှာပါတော့သည်။

သူမသည် မျက်လုံးများကို မှေးစင်း၍ ဘဘကြီး၏ ကျောပြင်ကြီးကိုလည်း လက်လှမ်းမှီသမျှလောက် ဖက်တွယ်ထားပြီး ဖင်ကြီးတစုံကိုလည်း ဘဘကြီး၏ လိုးဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ စည်းချက်ညီညီဖြင့် မြှောက်၍ မြှောက်၍ ကော့ပေးနေပါသည်။

ဤသို့အားဖြင့် မနုဿလူသားနှစ်ဦးတို့သည် လောကကြီးတခုလုံး လူသူကင်းမဲ့နေသည့်အလား အရာအားလုံးကို မေ့ပျောက်ထားလျှက် နောက်ဆုံး၏ နောက်ဆုံးအဆင့်ဖြစ်သော ကာမနိဗ္ဗာန်ဘုံသို့ တူပြိုင်လေ ကူးခတ်နိုင်စေရေးအတွက် တက်ညီလက်ညီ ကြိုးစားနေကြချိန်ဝယ်...

တက်သစ်စ အပျိုယဉ်မလေး မေရီခင်သည် ခေတ်ရှေ့ပြေးနေသူ တဦးပင်ဖြစ်သူမို့ အသက်ပင်ငယ်ငြားသော်လည်း အဖိုနှင့်အမ ဆက်ဆံရေးကို တက်သိနားလည်ထားသူ ဖြစ်သည့်အပြင် လိင်တူဆက်ဆံမှုများကို ဘော်ဒါကျောင်းဆောင်များ၌ အများဆုံးကျင့်သုံးထားသူ တဦးဖြစ်ပါသည်။

ထို့ပြင် ကျောင်းပိတ်ရက်များ၌ အိမ်သို့ရောက်သော အခါ မမစန်းနှင့်အတူ ကျောင်းတွင်တက်သိနားလည်ထားသော အရာအားလုံးကို ဖောက်သည်ချရင်း လက်တွေ့တရပ်ဆက်ဆံထားပါသည်။ ထို့နောက် သူမသည် တယောက်ထဲ တကိုယ်တော် ဖြေဖျောက်နည်း အမျိုးမျိုးကိုလည်း တခါတရံ စမ်းသပ်ကြည့်ထားသူ တဦး ဖြစ်ပါသေးသည်။

ယခုသော် နံနက်စောစောကထဲက အခြားခြံရှိ သူငယ်ချင်းမများထံ သွားရောက်ချိန်တွင် မိမိခြံထဲမှ မိထွေးဖြစ်သူ အပြင်သို့ထွက်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသော် ဖအေဖြစ်သူထံသို့ သွားရောက်၍ ပိုက်ဆံတောင်းရန် ပြန်လာပါတော့သည်။

အဖေရှိသည့် အခန်းများသို့ လျှောက်ရှာပါသော်လည်း တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျှက် ရှိသောကြောင့် ခုနက မိထွေးနှင့်အတူ အပြင်သို့ ပါသွားလိမ့်မည်ဟု ထင်ထားခဲ့မိပါသည်။

ထို့ကြောင့် သူငယ်ချင်းမများထံမှ ငှားယူလာသည့် နိုင်ငံခြားမှလာသော ရုပ်စုံရောင်စုံ ဓါတ်ပုံများကို မမစန်းအား ပြသရန် မမစန်း၏ အခန်းသို့ ရောက်ရှိလာပါတော့သည်။

ဤသို့ ရောက်ရှိလာချိန်တွင် ဖော်ပြပြီးသော မနုဿလူသားနှစ်ဦးတို့သည် ကာမနွံထဲတွင် နစ်မြုပ်လျှက်ရှိသော အချိန်နှင့် တိုက်ဆိုင်မှု ဖြစ်ပေါ်နေချိန်ပင် ဖြစ်သည်မို့....

သိတော့သိသည်။ နားတော့လည်ထားသည်။ အမြင်မရိုင်းခဲ့သော မေရီခင် (သို့မဟုတ်) ခေတ်ရှေ့ပြေးနေသော ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံနေထိုင်တက်သူ အပျိုယဉ်မလေး မေရီခင်သည် ယခုလို အဖိုနှင့်အမ လွတ်လပ်စွာ ကာမဆက်ဆံနေကြပုံကို မျက်ဝါးထင်ထင် ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ထင်ထင်ရှားရှား မြင်တွေ့နေရသောအခါ အံ့အားသင့်နေလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ကြည့်လေ ကြည့်လေ မျက်နှာမလွှဲချင်နိုင်လောက်အောင် ဆွဲဆောင်နိုင်သည့် အရာမို့ မျက်တောင်မခတ် ငေးစိုက်ကြည့်ရှု့နေသည့်အပြင် အသက်ရှုးနှုန်းက သာမန်ထက် အဆပေါင်းများစွာ နှလုံးခုန်မှုကြောင့် ချွေးစေးများပင် ပြန်လာပါတော့သည်။

ထိုနည်းအတူ ကာမစပ်ယှက်မှုကို အင်တိုက်အားတိုက် ကြိုးစားနေရှာကြရသော ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နှစ်ဦးသည်လည်း ကာမ၏ဇောများကြောင့် ချွေးများသည် ရေချိုးထားသည့် သဖွယ် မြင်တွေ့နေရပါတော့သည်။

မေရီခင်သည် အံ့သြလျှက် ရှိနေပါတော့သည်။ မိမိခင် ဖခင်ဖြစ်သူသည် ဇရာပိုင်းသို့ ရောက်ရှိနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ယခုအချိန်တွင်မှာတော့ လူရွယ်ပိုင်းနှင့်မခြား သွက်သွက်လပ်လပ် ဖြတ်ဖြတ်လတ်လတ်နှင့် အားပါးတရရှိစွာ ကာမစပ်ယှက်နေကြပုံကို အဖေနှင့်သမီး အမေနှင့်သား ဟူသော မကြည့်သင့် မကြည့်အပ်သော အရာဟု နားမလည်ရှာပါတော့ချေ။

ပေါင်ခြံတွင်းရှိ အလယ်နေရာကြားမှ စိုတိုတိုအရည်ကြည်များပင် စိမ့်ထွက်လာကြောင်း သိရှိလာလေလေ သူမ၏ ဆီးစပ်မှ ကိုက်ခဲလာလေလေ ဒါမှမဟုတ် ဆီးသွားချင်သလိုလို ဖြစ်လာလေလေ ရှိသည်မို့ ပေါင်ခြံနှစ်ခုအား လိမ်လျှက်ရှိနေပါတော့သည်။

တခဏမျှကြာသော် မနုဿလူသားနှစ်ဦးသည် ကာမအရသာအမြိုက်ကို ပြိုင်တူခံစားနိုင်ကြပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် 

“ အို...ကောင်းလိုက်တာ အစန်းရယ်...အီး..အီး..ဟီး...ဟီး..ကောင်းလှချည့်လား...အစ်ကိုကြီးရယ်... ” 

ဟူသော ကာမအမြိုက်၏ အရသာမွန်တရပ်ကို ပြိုင်တူဖွင့်ဟ၍ ဖီလင်ခံစားနေကြပါတော့သည်။

ထိုစဉ် တိုက်ရှေ့ပေါ်တီအောက်မှ ကားရပ်သံကြားရသော် ဘဘကြီးနှင့်အစန်းတို့သည့်ပြာယာခတ်လျှက် ဘဘကြီးသည်လည်း ချွတ်ထားသော လုံခြည်ကို ပြန်ဝတ်၍ အခန်းအပြင်ဖက်သို့ လျှင်မြန်စွာ ထွက်သွားပါတော့သည်။ မေရီခင်သည် တံခါးနှင့်နံရံကြားမှာ ဝင်ရောက်၍ ကပ်နေလိုက်ပါတော့သည်။

ထို့နောက် သူမသည် မမစန်းရှိရာ အခန်းတွင်းသို့ ဝင်ရောက်သွားသောအခါတွင် မမစန်းသည် ထမီကို လျော့တိလျောရဲဖြင့် ကာမစပ်ယှက်မှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အမောဟောင်းတခုကို စိမ်ပြေနပြေ အနားယူလျှက် ရှိပါတော့သည်။

မေရီခင်သည် ငယ်ရွယ်သူဖြစ်သူမို့ ရှေ့နောက်မစဉ်းစားပါလေတော့။ ဟောဟောဒိုင်းဒိုင်းဖြင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံတက်သူမို့....

“ ဟင်း...ဟင်း...သိပ်ကောင်းနေတယ်ပေါ့လေ....တယ်ပြီး အရသာရှိနေတယ်ပေါ့...ဟုတ်လား...ပြောစမ်းပါဦး ..မမစန်းရဲ့... သူကဒါမျိုးကို စားနေရတော့ ... မေရီတို့လိင်တူဆက်ဆံဖို့  ြင်းနေတာကိုး.. ” 

ဟုတ်ပါသည်။ မေရီခင် ပြောသလို မှန်ကန်နေပါသည်။ ခါတိုင်းခါတိုင်းတွင် သူမကျောင်းမှ ပြန်လာသည်ရှိသော် သူတို့နှစ်ဦးသည် မကြာခဏဆိုသလို လိင်တူဆက်ဆံမှုပြု၍ အာသာရမ္မက် ဖြေသိမ့်နေရှာကြသူများ ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် မမစန်းသည် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်များ၏ ထိတွေ့မှု ရှိထားပြီး အချိန်မှစ၍ လိင်တူဆက်ဆံမှုကို လုံး၀ ဦးစားမပေးပါတော့ချေ။

ထို့ကြောင့် မေရီခင်သည် မမစန်းအပေါ် ဒေါသဖြစ်နေရခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ယခုလည်း သူငယ်ချင်းများထံမှ ငှားလာသော ကာမစပ်ယှက်ပုံ အမျိုးမျိုးကို ကြည့်ကာ ဖီလင် အပြည့်ယူမည်ဟု အားခဲ၍ လာခဲ့ရာ ယခုတော့ ကာမအမြိုက်ကို မောပန်းကြီးစွာဖြင့် ခံစားနေရသည်ကို တွေ့ရပါသည်။

မမစန်းသည်လည်း မေရီခင်၏ အသံကိုကြားရသော် အလန့်တကြားဖြင့် မျက်လုံးများကို ဖွင့်ကာ မိမိနှင့်သူမအဖေတို့ ကာမစပ်ယှက်ကြပုံကို မြင်တွေ့ဟန်ရှိသည်မို့ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား သွားပါတော့သည်။ စကားကိုတောင် ပြန်မပြောနိုင်ဘဲ မေရီခင်အား ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် ကြည့်နေမိပါတော့သည်။

“ ကဲ..ပြောလေ..ပြောစမ်းပါဦး...မမစန်းရဲ့...ဒါမျိုးတွေ ကောင်းကြတာတော့ အသိမပေးဘူး...ဒါပဲနော်..ဘယ်သူမှ မသိစေချင်ရင် ... တမျိုးမျိုး တဖုံဖုံနဲ့ မေရီ့အတွက် ကြံပေးရမယ်...ကြံမပေးရင်တော့ မေရီ့အကြောင်း သိသွားစေမယ်... ” 

မေရီခင်သည် တက်သစ်စ အရွယ်ပင် ရှိသေးသည်မို့ စကားပြောဆိုသည့် နေရာတွင် ချင့်ချိန်မှုမရှိပါလေ။ သွေးသား၏ တောင်းဆိုမှုကို မလွန်ဆန်နိုင်ရှာသူမို့ လိုချင်သည့်အရာများကိုသာ တောင်းဆိုနေပါတော့သည်။

“ မမစန်းကြံထားနော်....သြော်..မေ့နေလိုက်တာ...မမစန်းနဲ့ အတူအိပ်တဲ့ ဝင်းမြင့်နဲ့ကော လွတ်ရဲ့လား မမစန်းရဲ့... ဖေဖေ့လို အဖိုးကြီးတောင်မှ မမစန်းက ချမ်းသာမပေးဘူးဆိုရင် ငယ်ရွယ်ပြီး အတူအိပ်တဲ့ ကောင်လေးနဲ့ ဆိုရင် လွတ်မှာ မဟုတ်ပါဘူးနော်...ကဲပါလေ...မေရီ အတွက်လဲ ကောင်းအောင် ကြံဖန်ပေးထားရင် ဘယ်သူ့မှ မတိုင်ဘူး...ဒါပဲ.. ” 

မမစန်းသည် ယခုတိုင် ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းကြီးနှင့် ခြေဆောင့်၍ ထွက်သွားသော မေရီခင်၏ ကျောပြင်ကို ကြည့်ရှုနေပါသည်။ ပါးစပ်မှလည်း အာစေးကပ်ထားသလို သူမပြောဆိုနေချိန်တွင် စကားတလုံးမျှပင် မဟလိုက်မိပါ။

နှစ်ဦးနှစ်ဖက်စလုံး အဆင်ပြေရေးအတွက် မည်သို့မည်ပုံ ပြုလုပ်ဆောင်ရွက်ရမည်ကို စဉ်းစား၍ မရနိုင်ပါချေ။ သို့သော် သူမသည် ဂျဘား (ခေါ်) ဝင်းမြင့်ကို သတိရမိသောအခါ ..အင်း... ဒီတကွက်ပဲ ရှိတော့တယ်...ဒီနည်းဟာ အကောင်းဆုံးနည်းပဲ ..ဟု တွေးမိ၍ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး ရေချိုးရန် ရေချိုးခန်းဆီသို့ ပေါ့ပါးစွာဖြင့် ထွက်လာပါတော့သည်။

အချိန်သည် ည (၆) နာရီသို့ တိုင်ချေပြီ။ 

အစ်ကိုကြီးနှင့် မသန်းနွဲ့ တို့သည် ဘုရားကိုးဆူသို့ သွားရန် ကားဖြင့်ထွက်သွားကြသည်ကို မမစန်းသည် မြင့်တွေ့လိုက်ရသည်နှင့်တပြိုင်နက် ကြံရည်ထားသော အစီရင်ကို စတင်လုပ်ဆောင်ပါတော့သည်။

အမှန်တကယ်တော့ မမစန်းသည် မုန့်ကိုသာ ဝေစားချင်ပါသည်။ ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကိုတော့ သူမမှတပါး အခြားသူ၏ စောက်ဖုတ်ကို လိုးစေရန် မဝေပေးချင်ပါ။ သို့သော် အခြေအနေ အရမို့သာ လွှတ်ပေးရမည်  ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ပြင် ဤသို့သော အဖြစ်ကို မေရီခင်၏ အဖေများ ကြားသိသွားလျှင် မလွယ်ပါလ ား ..ဟု စိတ်အိုက်လျှက် ရှိပါတော့သည်။

သို့ပေမယ့် တနေကုန်တနေခမ်း မေရီခင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တိုင်း...ညကျရင် စီစဉ်ထားပေးဦးနော်...ဟူသော အဓိပ္ပါယ်မျိုးဖြင့် ခဏခဏ မျက်ရိပ်ပြနေသည့် အတွက် ..ဆုပ်စူး..စားရူးသဖွယ်.. ဖြစ်နေရှာပါတော့သည်။

သို့သော် မေရီခင်၏ မှာကြားချက်များကို မမစန်းတယောက် မလွန်ဆန်နိုင်ရှာပါ။ ထို့ကြောင့် သူမသည် ပဌမဦးဆုံး ခြေလှမ်းကို လှမ်းလျှောက်ရပါတော့သည်။ သူမသည် နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်ကို အရက် ခိုးတိုက်မည့်အကြောင်း မေရီခင်အား သတင်းကောင်းပါးလိုက်ပါသည်။

မမစန်းသည် ဝင်းမြင့်နှင့် လက်ပွန်းတတီး နေလာမှုကြောင့် သူ၏ စိတ်ကို နောကျေအောင် သိထားပါသည်။ မွေးဖွားရာ ဒေသရှိခေါင်ရည်မျှလောက်သာ သောက်ရသူသည် နိုင်ငံခြားမှလာသော အရက်ကောင်းမျိုးကို မြင်သာမြင်ရ မသောက်ရသောကြောင့် အလိုမကျ ဖြစ်နေပါသည်။ ယခုသော် မမစန်းအထံမှ သောက်ချင်သည့် အရက်မျိုးကို တိုက်မည်ဆိုသော် လျှာတသိမ်းသိမ်း ဖြစ်နေပါတော့သည်။

ဤသို့မြင့် မမစန်းသည် ရေခဲသေတ္တာထဲမှ အရက်တပုလင်းကို ထုတ်၍ ဝင်းမြင့်အား သောက်ခိုင်းစေပါသည်။ ပုလင်း တဝက်ခန့်မျှကျိုးသော် ဝင်းမြင့်သည် ထမင်းစားပွဲ၌ မှောက်လုမတက် ရှိသေးပေမယ့် ထိန်းသိမ်းနိုင်ခြင်း ရှိခဲ့ပါသည်။ သို့သော် သူသည် ထိုင်ရာမှ ထလိုက်သော် ဒယီးဒရိုင် ဖြစ်နေသောကြောင့် အခြေအနေ အရပ်ရပ်ကို လေ့လာသုံးသပ်နေသော မမစန်းသည် ဝင်ရောက် ထိန်းပေးထားသော်လည်း မနိုင်မနင်း ဖြစ်နေသည်မို့ ...

“ မေရီရေ...ခဏလောက် လာပေးစမ်းပါဦးကွယ်...မမစန်း တယောက်ထဲ .. မနိုင်လို့ပါ.. ” 

မေရီခင်သည် ခေတ်လူငယ်ပီပီ အထာပေါက်နေပါသည်။ မမစန်း၏ ထွင်ပေးသော လမ်းကြောင်းသည် သမာရိုးကျ လမ်းအတိုင်းပင် ဖြစ်သော်လည်း မိမိနှင့် အခြားသူတယောက်အတွက် အကောင်းဆုံးသော နည်းပင် ဖြစ်သည်မို့ ဝင်းမြင့်၏ ဘေးတဖက်မှ နေ၍ ဝင်ရောက်ထိန်းပေးပါတော့သည်။

သူ၏ ရင်ထဲဝယ် ဤကဲ့သို့ ကြိုတင်စီမံချက်ဖြင့် ပြုလုပ်ဆောင်ရွက်နေမှန်း သိထားသော်လည်း ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်တဦး၏ နီးကပ်စွာ ထိတွေ့နေရသောအခါ တခါတရံ ဝင်းမြင့်၏ ကိုယ်လုံးသည် သူမဖက်သို့ ယိုင်ကျလာသည့်အခါတွင် မိမိ၏ ကိုယ်လုံးထဲသို့ ဝင်ရောက်လာသောကြောင့် ဆူပွက်နေသော သွေးသားများသည် အရှိန်အဟုန် ပြင်းထန်စွာ ကျော်လွန်သွားသော ဒီဂရီ အမှတ်ထိ ရောက်ရှိနေပါတော့သည်။

အရက်မူးနေသည့် ဝင်းမြင့်သည်လည်း ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်နှစ်ဦး၏ သွေးသားထိတွေ့မှုကြောင့် ရမ္မက်ရိုင်းများ ဖြစ်ပေါ်နေချိန်ဝယ် ယခုကဲ့သို့သော အဖြစ်မျိုးများကို လက်တွေ့ခံစားနေရသောကြောင့် မည်သူမည်ဝါဟူ၍ပင် မသိ။ ခွဲခြား၍လည်း မရတော့။ ပုခုံးပေါ်မှ တင်ထားသော လက်များက နို့အုံကြီးများကို ဆုပ်ကိုင်မိလျှက် ရှိပါသည်။

ထို့ကြောင့် မေရီခင်အတွက် .. အဆင်း ဘီးတပ်ပေးသလို ...ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ထိန်းပေးထားသော မေရီခင်ဖက်မှ အနည်းငယ် အားနည်းသည့်အတွက် သူမဖက်သို့ ခဏခဏ ယိုင်ဆင်းလျှက်ရှိသောအခါ သူမ၏ ကိုယ်လုံးနှင့် ပိုမိုနီးကပ်စွာ ပူးကပ်နေသည့်အပြင် လူသာပိန်ပေမယ့် ကြီးမားလှသော နို့အုံကြီးပေါ်သို့ ဝင်းမြင့်၏လက်က ဆုပ်ကိုင်ပေးနေသောအခါ စာတွေ့သာရှိပြီး လက်တွေ့ကို နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ တွေ့ရှိချိန်ဝယ် တကိုယ်လုံးရှိ သွေးကြောများသည် တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်း ဖြစ်ပေါ်နေပါတော့သည်။

ထို့နောက် ခက်ခဲစွာဖြင့် မမစန်း၏ အခန်းတွင်းရှိ ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲသိပ်နိုင်သော်လည်း ဝင်းမြင့်သည် ထိတွေ့နေသော သွေးသားများ၏ ရမ္မက်ဆန္ဒကြောင့် လက်မလွှတ်သေးပါ။ နှစ်ယောက်စလုံး၏ ပုခုံးပေါ်မှ နေပြီး ဖက်တွယ်ထားတုန်းရှိပါသေးသည်။

မမစန်းနှင့်မေရီခင်သည် ဝင်းမြင့်နှင့်အတူ ကုတင်ကြီးအပေါ်သို့ ပြိုင်တူရောက်ရှိနေပြီး မည်သူမျှ ထလိုက်ခြင်းမရှိ။ ဝင်းမြင့်ပြုသမျှ ငြိမ်၍နေကြပါသည်။ သို့သော် အတွေ့အကြုံရင့်ကျတ်သော မမစန်းကပင် ဦးဆောင်ပြုပေးလိုက်ပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်၏ လုံခြည်ကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်သောအခါ ထောင်မတ်ခြင်းမရှိသေးသော ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် ဒစ်ကားပြီး ပျော့ခွေနေပေမယ့် ရှည်လျှားပြီး ကြီးမားနေသည်ကို အနီးကပ် မြင်တွေ့နေရသော မေရီခင်သည် တံတွေးများကို .. ဂလု.. ဂလု ..ဟူ၍ပင် မျိုချလိုက်ပါတော့သည်။

ထို့နောက် မေရီခင်သည် ... ဒါဟာ ငါ့အတွက်ဟေ့..ဟူသော အကြည့်မျိုးနှင့် မမစန်းကို ကြည့်လိုက်ပြီး ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကို ကစားစရာသဖွယ် ကိုင်လှုပ်ပေးနေသာအခါ မျက်လှည့်ပြလိုက်သလို ခွေ၍ပျော့နေသော လီးကြီးသည် ရမ္မက်၏ အရှိန်ကြောင့် ချက်ခြင်းထောင်မတ်၍ လာပါတော့သည်။ ထောင်မတ်လာလေလေ လီးဒစ်ကြီးကလည်း ပို၍ ကြီးမားလာလေလေပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ထို့ပြင် မေရီခင်သည် ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကို လျှာဖြင့်ကလိပေးလိုက် ပါးစပ်ဖြင့် ငုံ၍စုပ်လိုက်နှင့် ချွန်ချွန်ဖြူဖြူ သွားကလေးဖြင့် မနာမကျင် ကိုက်ခဲပေးလိုက်နှင့် တယောက်တည်း အလုပ်ရှုပ်လျှက် ရှိပါတော့သည်။ ဤနေရာတွင် မြင်သာမြင်ရ မကြင်ရရှာသော မမစန်းအတွက်မူ ပွဲကြည့်ပရိသတ်တယောက်အနေနဲ့သာ ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကို စိုက်ကြည့်ရင်း နှမြောတသသ ဖြစ်နေရပါသည်။

ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် အာငွေ့ကြောင့်ဟု ထင်ပါသည်။ တဆတ်ဆတ် တငေါက်ငေါက်ဖြင့် တုန်ဟီးနေသော လီးကြီးက မေရီ၏ ပါးစပ်တခုလုံး ပြည့်လုမတက် ပို၍ ကြီးထွားလာပါတော့သည်။

သားကောင်သည် မုဆိုး၏ရှေ့၌ လည်စင်းပေးနေချိန်ဝယ် ပစ်ခတ်ဖမ်းဆီးခြင်း မရှိသည့်အတွက် သားကောင်က မုဆိုး၏ ပါးစပ်အတွင်းသို့ ထည့်ပေးမှ ဖြစ်နိုင်မည်ကို ရိပ်စားမိသော မေရီခင်သည် သူမ၏ အဝတ်အားလုံးကို ချွတ်လိုက်ပြီး ဝင်းမြင့်၏ ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ တက်ခွလိုက်ပါတော့သည်။

ထိုစဉ် သူမသည် ဒစ်ကားပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးပေါ်ကို ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ခွ၍ မွှေးညှင်းနုများပေါက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးဖြင့် အထက်အောက်ပွတ်သပ်လိုက်သော် ကြက်သည်းမွှေးညှင်းများထမတက် တုန်လှုပ်သွားပါတော့သည်။ သို့သော် ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်နှစ်ခု၏ ထိတွေ့မှုသည် ဓါတ်လိုက်သလို ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ဖြစ်သွားကြောင်း ခံစားမိပါတော့သည်။

ဤသည်က အဖိုနှင့်အမတို့၏ ပေါင်းစပ်မှုကြောင့် ဖော်မပြနိုင်သော အရသာတမျိုးကို အသည်းတလှိုက်လှိုက်ဖြင့် ရင်တုန်လှိုက်ဖိုစွာ ခံစားရရှိကြောင်း သိရှိသွားပါတော့သည်။ 

ထို့ပြင် ယခုအချိန်တွင် မနုဿလူသားများ၏ သွေးသားထဲမှ စီးဆင်းလျှက်ရှိသော သွေးများကို ဖောက်၍ စစ်ဆေးကြည့်မည်ဆိုသော် ရာဂသုတ်သွေးပေါင်း သိန်းပေါင်းမျောက်များစွာ ရှိမည်ဖြစ်ကြောင်းကို လေ့လာတွေ့ရှိနိုင်ပါလိမ့်မည်။

ထို့နောက် မေရီခင်သည် လူငယ်ပီပီ စိတ်ထိန်းနိုင်မှု မရှိပါလေတော့။ အဖိုနှင့် အမတို့၏ ကာမစပ်ယှက်မှု ရသအမြိုက်ကို ဒင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားလိုသည့်အတွက် စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝဆီသို့ လီးကြီးကို အသင့်တေ့ထားလိုက်ပြီး ဖင်ကြီးကိုဆောင့်ချလိုက်ပါသည်။

“ အား...လား..လား...ကျွတ်...ကျွတ်...သေပါပြီ  မမစန်းရယ်...အ..အား..အား...အင့်...ဟင်...ကောင်းလှချည့်လား ...အို...ကျွတ်...ကျွတ်...နာလိုက်တာ မမစန်းရယ်... ” 

ဖြစ်နိုင်လောက်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။ တက်သစ်စ အရွယ်ဖြစ်သူ မေရီခင်၏ စောက်ဖုတ်သည် အပျိုမှေးပင် မပေါက်သေးပါ။ ထို့ပြင် စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝသည် တကြိမ်တခါမျှ ယခုလို လီးကြီးဝင်ဖူးသေးခြင်း မကြုံရသေးသဖြင့် ဟပြဲနေခြင်း မရှိသည့်အတွက် စောက်ခေါင်းဝသည် ကျဉ်းနေပါတော့သည်။

သို့ပေမယ့် အများသိပြီးဖြစ်သည့် နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် ဒစ်ကြီး၍ ပြန့်ကားသည့်အတွက် ယခုလို မဆင်မခြင် ဆောင့်ချမှုကြောင့် မခံမရပ်နိုင်အောင် နာကျင်လျှက်ရှိပါသည်။

ဤသို့သော အဖြစ်မျိုးကို မြင်တွေ့နေရသော မမစန်းသည် ရှေ့လောမကြီးရန်နှင့် ဤကိစ္စမျိုးတွင် ဖြေးညှင်းစွာ ဆက်ဆံရကြောင်း သင်ပြပေးရင်း နာကျင်နေသော ဝေဒနာတရပ်ကို သက်သာစေလို၍ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများနှင့် မေရီခင်၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်ယူလိုက်ပြီးလျှင် ချွန်မြမြရှိသော နို့သီးခေါင်းလေးများအား ချေမွပေးနေပါသည်။

ဤသို့သော အချိန်ထိ လှုပ်ရှားခြင်း မရှိသေးသူက နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်ပင် ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ကာမစပ်ယှက်ခြင်း ပြုလုပ်နေကြသည်မှာ စိတ်ထဲ၌ မရိုးမရွ ဖြစ်နေစေကာ အောင့်အီးထားနိုင်ခြင်း မရှိသောကြောင့် သူ၏ဖင်ကို အပေါ်သို့ မြှောက်၍ မြှောက်၍ ပင့်ပေးနေပါတော့သည်။ ဒစ်မျှလောက်သာ ဝင်နေသော လီးကြီးသည် စောက်ခေါင်းဝထဲသို့ ကျဉ်းကြပ်စွာ နဲနဲချင်းဝင်နေပါသည်။

တကယ်တော့ ဝင်းမြင့်သည် မူးခြင်ဟန်ဆောင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ဒေသခေါင်ရည်သည် မီးတောက်အရက်ဖြစ်သည်ကိုတောင် သောက်လာသူ ဖြစ်ပါသည်။ မျက်စေ့ မျက်နှာပျက်နေသူ မမစန်းနှင့် ဘဘကြီး၏သ္မီးဖြစ်သူ မမခင်တို့၏ မျက်နှာရိပ်မျက်နှာကဲ ကြည့်ပြီး ဘာများကြံစည်နေသည်ကို သိခြင်၍ အသာငြိမ်ခံပြီး မူချင်ဟန်ဆောင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

ယခုသော် ဝင်းမြင့်၏နေရာ (သို့မဟုတ်) ဝင်းမြင့်၏ အလှည့်သို့ ရောက်ရှိလာပါပြီ။ ဤနေရာတွင် မိမိဝင်ရောက်ချိန်တန်ပြီဟု ထင်ထားသည့်အတွက် ...

“ ဟဲ..ဟဲ..မမခင်ကလဲ ခံလဲခံချင်သေးတယ်...လုပ်လဲမလုပ်တက်ဖူး...ကဲပါ...ဖယ်စမ်းပါ...အလိုးခံရတဲ့ အရသာကို ကျွန်တော်က ကောင်းအောင် လုပ်ပေးပါ့မယ့်... ” 

ဤကဲ့သို့ ဝင်းမြင့်၏ အသံကိုကြားသော် မမစန်းနှင့်မေရီခင်တို့သည် အလန့်တကြား ဖြစ်သွား၍ တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်ကာ  ကြက်သေသေလျှက် ရှိပါတော့သည်။ သို့ရာတွင် သေမထူး နေမထူး ဟူသော အသိကို နားလည်မိသူ မမစန်းက ..

“ ဒါဆိုရင် ပိုကောင်းတာပေါ့ဟယ်..နှစ်ဦးသဘောတူ အပေးအယူမျှသွားတာပေါ့...ကဲ...ကဲ..မင်းရဲ့ မမခင်ကို ဦးဆောင်ပြီး အချစ်နိဗ္ဗာန်ဘုံကို ခေါ်သွားပေးပါကွယ်.. ” 

ထိုသို့ပြောနေချိန်ကပင် ကြာသွားပါလိမ့်ဦးမယ်။ ဖျံသဖွယ် တင်စားရသော ဝင်းမြင့်သည် ကပျာကယာထ၍ မမခင်ကို ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲသိပ်ပြီး ဖြူဖွေးသော ပေါင်နှစ်လုံးအား ခက်ကြဲကြဲကားထားစေပြီး သူ၏ လီးဒစ်ကြီးကိုလည်း တံတွေးဖြင့် တို့ဆွတ်ထားလိုက်ပါသည်။

ထို့နောက် ဝင်းမြင့်သည် ပေါင်နှစ်လုံးကြားအလယ်မှ နေရာယူပြီးသော် လက်တဖက်ဖြင့် လီးကြီးကိုကိုင်၍ စောက်စေ့ကို ပွတ်တိုက်ဆွဲယူစေပြီး စောက်ခေါင်းဝပေါက်သို့ အသင့်တေ့၍ ခပ်မှန်မှန် လိုးဆောင့်ချလိုက်ပါတော့သည်။

“ အို..အမေ့...ကျွတ်...ကျွတ်.. ” 

သူမသည် ဆီးခုံစပ်နားမှ အောင့်သွားသလိုလို၊ စောက်ခေါင်းဝသို့ သပ်ရိုက်ထားသလိုလို ခံစားနေရသောကြောင့် ရမ္မက်သွေးကြွနေသော မျက်နှာပြင်သည် ရှုံ့မဲ့လျှက် ဝေဒနာတရပ်ကို ခံစားနေရပါသည်။ သို့သော် တွန်းဖယ်ရုန်းကန်မှုတော့ မရှိပါ။ အနာခံမှ အသာစံရမည်..ဟူသော အသိစိတ်ဓါတ်ဖြင့် တဖြေးဖြေးဆောင့်သွင်းနေသော လီးကြီး၏ ဒဏ်ကို အံကြိတ်၍ ခံနေပါသည်။

ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် ဆက်တိုက်လိုးဆောင့်မှုကြောင့် နှစ်ဦးစလုံး၏ လိင်အင်္ဂါများမှ အရည်ကြည်များ စိုရွှဲ၍ လာကာ ကြပ်နေရာမှ နဲနဲခြင်း ချောင်လာပါသည်။ ထို့အပြင် နာနေရာမှ တဖြေးဖြေးသက်သာလာသလိုလို အီစိမ့်သော အရသာတခုကို စား၍ အရသာရှိလာသလိုလို ထူးကဲသော အဖြစ်ကို ခံစားနေရရှာပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် အကောင်းဆုံးသော စည်းစိမ်တရပ်ကို မြိန်မြိန်ကြီး ခံစားနိုင်ရန်အတွက် ငြိမ်သက်နေသော ကိုယ်လုံးအတွင်းရှိ သွေးကြောများထဲမှ ကာမပိုးများ၏ တောင်းဆိုချက်အတိုင်း လိုက်လျောသောအနေဖြင့် ဖင်ကြီးကို မြှောက်၍တမျိုး ကော့၍တဖုံ လှုပ်ရှားပေးနေမိပါတော့သည်။ ၎င်းနောက် သူမ၏ လက်များကလည်း ဝင်းမြင့်၏ လည်ပင်းကို ဖက်တွယ်ထားပါတော့သည်။

ဤသို့ဖြင့် ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်ရောက်ပြီး ဖြစ်ပါသည်။ ထို့နောက် ဒစ်များထိ ပြန်နှုတ်၍ ချက်ချင်းပင် ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်မြန်မြန် ပြန်၍ လိုးဆောင့်လိုက်ပါသည်။

လိုးဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ သူမသည်လည်း အသင့်ချိန်ပြီး မြှောက်၍ အပေးအယူမျှအောင် ကြိုးစားကော့ပေးနေပါတော့သည်။ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးနေသည့်အတွက် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများသည် နာကျင်လျှက်ရှိသော်လည်း ခံ၍အလွန်ကောင်းသော အချိန်ပိုင်းသို့ ရောက်ရှိလာပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်...

“ အ..အား..အား...မရပ်ထားနဲ့နော်...ခပ်မြန်မြန်လေး ဆောင့်ပါတော့...ကောင်းလာတော့မယ် ထင်တယ်...ဆောင့်..ဆောင့်စမ်းပါ ဟဲ့...အို...အား..အ.အ....ကောင်းပြီနဲ့တူတယ်...လေဟာနယ်ထဲကို ရောက်သွားသလိုပဲကွယ်....ရင်ဖိုမောပါဘိနဲ့... ” 

ဟုတ်ပါသည်။ ကာမ ရမ္မက်စည်းစိမ်သည် ဆန့်ကျင်ဖက်နှစ်ဦး၏ ကာမစပ်ယှက်မှုသည် သူမအတွက် ပဌမဦးဆုံး အကြိမ်ဖြစ်သည်မို့ ဘယ်အရာနှင့်မျှ မယှဉ်နိုင်ကြောင်း စိတ်ထဲ၌ ကောင်းခြင်းမင်္ဂလာပြုနေမိပါသည်။

သို့သော် ရေစိမ်ခံ နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်ခမြာမှာတော့ ကာမစပ်ယှက်မှု မပြီးပါသေးချေ။ ငြိမ်သက်သွားသော သူမအား သုံးလေးဆယ်ချက်ခန့် ဆက်လိုးနေပါသေးသည်။ လိုးနေရင်း မိမိတို့ဘေးမှ စိတ်ပါစွာ အငမ်းမရကြည့်ရှုနေသော မမစန်းကို တွေ့ရသော် ဝင်းမြင့်သည် လီးကြီးကို မေရီခင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ပြီး..

“ လာစမ်းပါဦး..မမစန်းရ ...ကျွန်တော် မပြီးသေးဘူး....မမစန်းလည်း ကျွန်တော်တို့ကို ကြည့်ပြီး ခံချင်နေရောပေါ့... ” 

ဝင်းမြင့်သည် မမစန်း၏ တုန့်ပြန်ချက်မရခင်မှာ မမစန်းကို ဆွဲခေါ်ပြီး ကုတင်စောင်း၌ပင် လက်ထောက်၍ ကုန်းခိုင်းလိုက်ပါသည်။

“ ဟာဗျာ...မြန်မြန်လုပ်ပါဗျ...အို...အင်္ကျီချွတ်မနေပါနဲ့...ကဲ...လုံခြည်လှန်ဗျာ....ကျွန်တော့်လီးကြီးက အရမ်းလိုးချင်နေပြီ...တော်ကြာ စောက်ဖုတ်ကို မလိုးရရင် ပေါက်ကွဲထွက်သွားလိမ့်မယ်... ” 

အရင်ဦးဆုံးတုန်းကတော့ မမစန်းသည် ကာမဆရာမကြီး တဦးဖြစ်ခဲ့သော်လည်း ယခုလက်ရှိတွေ့ရချိန်မှာတော့ ဝင်းမြင့်သည် ရှေ့မှဦးဆောင်နေပြီး လိုအပ်သော ပုံစံကို ညွှန်ကြားရင်း နောက်သို ပြူထွက်နေသော မမစန်း၏ စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးကို စိတ်မထိန်းနိုင်တော့သည့် အလား ပြင်းထန်စွာ လိုးဆောင့်လိုက်ပါတော့သည်။

မမစန်းသည်လည်း အခုမှ အာသာပြေသွားသည့် အသွင်သဏ္ဌာန်ရှိသော မျက်နှာဖြင့် ဝင်းမြင့်၏ လိုးဆောင့်ချက်အတိုင်း ချိန်ကိုက်၍ သူမ၏ ဖင်ကြီးကို စည်းချက်ညီညီ နောက်ဆုတ်တွန်းပေးနေပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်သည် သူမ၏ တင်ပဆုံသားများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တအားဆုပ်ကိုင်ထားပြီး မညှာမတာ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကြီး ဆောင့်လိုးနေပါတော့သည်။ ထိုအခါ လီးကြီးသည် စောက်ခေါင်းဝထဲသို့ ဝင်သွားချိန်၌ ..ဗွက်..ဗွက်..ဟူ၍၎င်း၊ လီးကြီး ပြန်ထွက်လာချိန်၌ ..ပွတ်..ပွက်..ရူး..ရူး..ဟူသော ကာမတေးသံများက မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။

ထို့နောက် ဝင်းမြင့်နှင့်မမစန်းတို့သည် ကာမစပ်ယှက်မှု ပြိုင်တူပြီးစီးနိုင်ရေးအတွက် စိတ်တူကိုယ်တူ အပြိုင်ကြဲလေရာ အချက်ပေါင်း လေးငါးဆယ်ခန့်မျှ ဆောင့်ပြီးသော် အချိန်နိဗ္ဗာန်ဘုံ   အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားကြသည့်အတွက် ခြေပစ်လက်ပစ်များ ဖြစ်သွားလျှက် ရှိပါတော့သည်။ 

ထို့အတူ ပဌမဆုံးအကြိမ် ကာမ၏ရသာမွန်ကို ပြည့်ပြည့်၀၀ ခံစားနေရသော မေရီခင်အဖို့လည်း ထူးကဲသော ရသာမွန်ကို တစိမ့်စိမ့်ဖီလင်ယူလျှက် ကုတင်ပေါ်၌ လဲလျောင်းနေပါတော့သည်။

.......................................................................................................................

ဤသို့ဖြင့် ကာမမုဆိုးသည် ကာမသားကောင်များကို လိုက်လံရှာဖွေ၍ အဆီကိုစား အသားကိုမြိုခဲ့သည့် နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်နှင့်ကာမမုဆိုး၏ ရှေ့ဝယ် လည်စင်းပေးရှာခဲ့သော ကာမသားကောင် မေရီခင်၊ ကာမဆရာမကြီးဖြစ်သော မမစန်းတို့၏ သွေးသားထဲမှ တနေရာရာကို သွေးတစက်ခန့်မျှ ဖောက်၍ ဆေးစစ်ကြည့်မည်ဆိုသော် ရာဂပေါင်းစုံဖွဲ့စည်းထားသော သုတ်သွေးကောင်ငယ်ကလေးများသည် သိန်းသန်းမက ပါရှိနေပေလိမ့်မည်။ ထိုသုတ်ပိုးကောင်လေးများကို ဘယ်အရာမျှ တားဆီးနိုင်ခြင်းမရှိပါ။ တားဆီး၍လည်း မရနိုင်ပါ။ အမြဲထာဝရ ပုထုဇဉ်လူသားများ၏ သွေးသားထဲတွင် ထာဝရကိန်းဝပ်နေမည်သာတည်း။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။