Monday, August 3, 2020

အရီးလှ (စ/ဆုံး)

အရီးလှ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ကိုပေါက်ကြီး

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

တကယ်တော့ အရီးလှလို့ ကျနော် မခေါ်သင့်ဘူး။ ဘွားလေးလို့ ခေါ်ရမှာ အရီးလှဟာ အဖေတို့အဖေနဲ့မောင်နှမအရင်း ။ အဖေနဲ့ကြတော့ ဘွားလေး အဖေတို့အဘိုးနဲ့အဘွားဟာ သားသမီးချည်းပဲဆယ့်နှစ်ယောက် ။ဒါတောင် ခလေးပျက်ကျတာ သေသွားတာ ၂ ယောက်လောက်ရှိသေးတယ်လို့ဆိုတယ်။

အဘိုးရဲ့ အကြီးဆုံးသားက အဖေ့ကို မွေးတော့ အရီးလှကို မမွေးသေးဘူး ။ အရီးလှက နို့ညှာ သူ့အောင်မှာ တင်တင်ထွေးဆိုတာရှိသေးတယ်။ အဲ့တော့အဖေနဲ့အရီးလှဟာအဒေါ်တော်ပြီး ကျနော်နဲ့ကအဘွားတောင်တော်သေး။ အရီးလှက လေးဆယ်ကျော်ငါးဆယ်နားပေါ့။

အဖေကတော့ ၆၀ လောက်ရှိပြီ ။ ကျနော်ကလည်းမွေးခြင်း ၅ ယောက်မှာနို့ညှာ။ အရီးလှမှာ ကျနော်နဲ့ရွယ်တူ သမီးတစ်ယောက်နဲ့ သူ့ထက်၂ နှစ်ငယ် တဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရယ် အငယ်ဆုံးကအခုမှ သူငယ်တန်း။

အဲ့ခလေးအသက်ဟာ အရီးလှယောက်ကျား ဘ ဘဦးမြင့်ဆွေဆုံးတဲ့နှစ်ပဲ။ကျနော်က အရီးလှတို့အိမ်မှာနေတာ အိပ်တာများတယ်။

ငယ်ငယ်ကတည်း ယောကျ်ားလေး လိုခြင်တဲ့ အရီးလှတို့လင်မယားက ကျနော့ကို အရမ်းချစ်ကြတာ ။သူတို့လင်မယားကြား ကျနော်ကဝင်အိပ်တာ။ကျနော်က ခလေးပင်မဲ့လူလည် အရီးလှနဲ့ အဘဦးမြင့်ဆွေနဲ့ လုပ်တဲ့ညဆို ကျနော်ကစောစောစီးစီးအိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်တယ်။

ဘုရားစင်ရှေ့ကို အဘကကျနော့်ကို ပွေ့ပြီးသိပ်တယ် ။သူတို့ပြီးမှ ကျနော့်ကို ပြန်ပွေ့ပြီး သူတို့အိပ်ယာထဲထည့်တာ ။သူ့သမီးသင်းသင်းနဲ့နှင်းနှင်းက အဘရဲ့အမေ ၈၀ ကျော်အဘွား နဲ့အိပ်ရတာ။ အဲ့လောက်ကျနော်က ထမင်းစားဝိုင်းမှာ လူစုံရင်ဘာမှမသိတဲ့ ခလေးပုံစံဖမ်းပြီး သားညညကျရင် ဘုရားစင်အောက် ဘယ်လိုရောက်သွားမှန်းမသိဘူးလို့ ပြောရင် သူတို့လင်မယားကရီကြပါရော။

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်လည်း ဆယ်တန်းအောင်ပြီး အဝေးသင်ဒုတိယနှစ်တောင်ရောက်ခဲ့ပြီ ။သင်းသင်းက ဆယ်တန်းကျကျန်ခဲ့ ပြီးနှင်းနှင်းနဲ့အတူ ရပ်ပီတာအဖြစ်ပြန်ဖြေနေတယ်သင်းသင်းနဲ့နှင်းနှင်းကို စာမေးပွဲနီးတာကြောင့် guide လုပ်ပေးဖို့ရယ် အရီးလှတို့အိမ်မှာ ယောကျ်ားသားမရှိတာကြောင့် ကျနော်သွားအိပ်ပေးနေရတယ်။ကျနော်က လူကောင်အရင်ကသေးတယ်။

အဝေးသင်ရောက်မှ ဂျင်မ်ဆော့တာရယ် ဆေးတွေသောက်တာရယ်ကြောင့် လူကောင်ထွားလာတာ ။ ဒါတောင်ခလေးရုပ်လို့ အားလုံးကပြောတယ်ကျနော့်သူငယ်ချင်းတွေကျေးဇူးနဲ့ ဆော်လည်းချဖူးလာတယ်။ သူတို့က လီးကြီးရှည်ကြာဆေး ဝယ်ရင် ဆိုင်ကိုမှတ်ထားပြီးကျနော်က သူငယ်ချင်းတွေမသိအောင်သွားဝယ် သောက်တာ။ သူတို့လိုက်ပို့တဲ့ ဖာဘိကို တခါပဲသွားပြီး နောက်ကိုယ့်ဘာသာသွားတာ သူငယ်ချင်းတွေဆွယ်လည်းမလိုက်တော့ဘူး။

ကျနော့်ကို သူငယ်ချင်းတွေကရော ဒီကောင်ခလေးစိတ်မကုန်သေးတာလို့ ယူဆသွားတော့တယ် ။ဒါပေမဲ့ ဖာသည်မအသက်ကြီးကြီးတွေက ကျနော့်ကို ချစ်ကြခင်ကြတယ် ။မိန်းမတွေနဲ့လုပ်တဲ့အခါ မိန်းမတွေဘယ်လိုဖီးလာအောင်လုပ်တာ ပီးတာ စွဲအောင်လုပ်တာတွေ သင်ပေးကြတယ်။ ဒါ့ကြောင့်ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့သူငယ်ချင်းတွေက ကျနော့်မိန်းမကျမ်းကြေမှုကိုမသိကြဘူး။အပြင်မှာလည်း ကျနော်က ကောင်မလေးတွေကို ပိုးတာပန်းတာမှမရှိတာ။ဘောင်းဘီတိုနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲကခလေးတွေနဲ့လည်း ကစားတာပဲအရီးလှက ကျနော်ဆယ်တန်းအောင်ပြီးကတည်းက အတူမအိပ်ရလို့တဲ့ သားလေးအရီးလှနဲ့လာအိပ် ။ဟိုကောင်မတွေအပေါ်ထပ်မှာ အိပ်လေ့မယ်ဆိုပြီး အောက်ထပ်အခန်းထဲမှာအိပ်ရတယ်။

အရီးလှတို့အိမ်ရှေ့မှာ ကုန်စုံဆိုင်ရှိတယ် ။ဒါကလည်း အဘဆုံးပြီးမှ ဖွင့်တာ အတော်ရောင်းရပါတယ် အရီးလှသမီးတွေကို လာပိုးတဲ့ သူတွေကြောင့်လည်းရောင်းရတာပါတယ် ။ကျနော့်ကို ယောက်ဖလေးယောက်ဖလေး နဲ့ကာလသားတွေကစကြတယ်သင်းသင်းနဲ့နှင်းနှင်းကတော့ အဘကိုတူတာ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်သွယ်သွယ် အသားညိုညို နှာတံပေါ်ပေါ်ချောကြတယ်။

အရီးလှက တင်ဆုံကြီးကြီး မျက်နှာပြားပြားအသားဖြူတယ် ။မနက်ဆို ဆိုင်ကူဖွင့် ညဆို ဆိုင်ကူပိတ်ပေးရတယ် အရီးလှလည်း ကျနော်လာနေလို့အတော်သက်သာရာရတယ်။အရီးလှက အိပ်တဲ့အခါ မီးတွေအကုန်ပိတ်အိပ်တာ ကျနော်ပူဆာလို့ အခန်းပြင်က မီးပွင့်သေးသေးလေးတစ်လုံးဖွင့်ပေးတာ ။ကျနော်သရဲကြောက်တတ်မှန်းသိတာလည်းပါတယ်။

အိမ်သာသွားရင် ညဆိုအရီးလှ လိုက်ပို့ရတုန်း အရီးလှ ဖင်ဆုံကြီးတွေကို ငယ်ငယ်ကလိုပဲ ခွအိပ်တုန်း အရီးလှအပေါ်ကျနော် နှာစိတ်လည်းမရှိသေး။ဟိုညီအမကို ကျက်စာတွေချပေးပြီး ကျနော်ကဆင်းအိပ်တယ် အရီးလှကတော့ အကြောတွေတက်လို့အိပ်မရ ဘူးလို့ပြောနေတယ်။

ကျနော်လည်း အိပ်ခြင်စိတ်များနေတော့ နှိပ်ပေးရမလားမပြောမိ။ အရီးလှဖင်ကို ခွပြီးအိပ်လိုက်တော့တယ်။ တရေးနိုးတော့ ကျနော့လီးက သေးပေါက်ခြင်တာကြောင့် မာတောင်နေတယ် ။အရီးလှဖင်းကြားကို ထောက်မိတော့အားနာသွား တယ် ။အရီးလှက လက်ကိုနောက်ပြန်ကျနော့်ဟာကို ကိုင်ပြီး ကောင်လေး ခလေးခလေးဆိုပြီးနည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး။ နင့်အဘတောင် နင့်ကိုမမှီဘူးတဲ့။အရီးလှ သားသေးပေါက်ခြင်လို့ဆိုတော့ သေးလိုက်တယ်ပေးတယ်။

ကျနော်အခုမှသတိရတယ်။ ကျနော်ဖာမချဂွင်းမထုတာကို ၃ လလောက်ရှိပြီ။ အတောင်ကမကျသေး ။ခြင်ထောင်ထဲရောက်တဲ့အရီးလှ သက်ပြင်းတချချနဲ့အိပ်မပျော် အရီးလှ အကြောတက်နေလား သားနှိပ်ပေးမယ် ဆိုတော့ ကောင်းတယ်သားရယ် တဲ့။အရီးလှက ကျနော့်ကို ကျောခိုင်းခြေဆင်းထိုင်တယ် ကျနော်ကပုခုံးကို နှိပ်ပေးတယ် ။

အကျီက ထူနေတော့ လက်မပေါက်ဘူးဖြစ်နေတယ် ဒါနဲ့ သား အရီးလှ အကျီချွတ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ချွတ်တယ် အခန်းအပြင်က မီးရောင်အောက်မှာ အပေါ်ပိုင်းဘလာစီရာပဲရှိတဲ့ အရီးလှဟာရေဆင်းငါးကြီးပမာ ဖြူဖွေးတုတ်ခိုင်လို့နေတယ်။အရီးလှကို ခွအိပ်ခဲ့ပေမဲ့ ဒီလိုမနှိပ်ပေးဘူး ခါးကိုနှိပ်တော့ ခါးမှ ဘလာဆီရာ သိုင်းထားတာက ပိတ်စအကျီးကြီးဆိုတော့ ခံနေပြန်ရော အရီးလှက သားလေးချိပ်ဖြုတ်လိုက်ဆိုတော့ ကျနော်ဖြုတ်လိုက်တယ်။

ခါးဆိုင်အသားတွေ တနေကုန်အငြိမ်မနေ အလုပ်လုပ်တဲ့အတွက်လားမသိ တင်းရင်းပြီး အမြှောင်းလိုက် မာကျောနေတယ် ။ကျနော်ထင်တာ အရီးလှဟာ ပျော့တွဲတွဲအသားနဲ့ လို့ထင်တာအရီးလှရေ ဒီလိုတင်းနေလို့ အကြောတက်တာဖြစ်လိမ့်မယ်ဆိုတော့ ဟုတ်မယ် ငါ့သားကအနှိပ်တကယ်တော်တယ် တဲ့ ။အရီးလှကို မျက်နှာခြင်းဆိုထိုင်ခိုင်းပြီးနှိပ်တော့ အရီးလှက ဘလာစီယာပါချွတ်ချလိုက်တယ်။ ပျော့ဗဘက်ကြီးလို့ထင်ထားတာဗျာ။

ကြီးပြီး တွဲမကျဘူး ။အတွင်းအင်ဂျင်ရှယ်ကောင်းတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုူးပါပဲ ကျနော့်စိတ်လည်း ဖောက်ပြန်စပြုနေပြီ ခြေသလုံးကနေ ပေါင်ထိနှိပ်တော့ ထမိန်ကိုဆွဲတင်ပေးတယ် ။ပက်လက်မျက်စိမှိတ်မှိန်း နေတဲ့အတွက်နို့ကိုကြည့်လိုက် လီးကတောင်လိုက် ပေါင်ကြားက တဝက်ပဲဖင်ကိုမြင်ရပေမဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ခြင်စိတ်ကလည်း ပြင်းပြနေတယ်။အရီးလှ အပူထုတ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ပေါင်ရင်းကအဖုလေးကို စမ်းရင်း ထမိန်ကိုတွန်းတင်လိုက်မိတယ် အမွှေးတွေတအားပါပဲလား အဖုတ်ကိုဖုံးအုပ်လို့နေတယ်။

တညလုံးသာ နှိပ်ပလိုက်ခြင်တော့တယ် ။အချိန်ဆွဲနှိပ်ခြင်ပေမဲ့ အရီးလှကတော်ပြီသားလေးတဲ့ ကျနော့်ပါးကိုနမ်းတယ် သူလည်းအပေါ်အကျီတောင်မဝတ်တော့သူ့ခါးပေါ် ကျနော့ခြေထောက်ကိုမယူပြီး ခွအိပ်ခိုင်းတယ် ။ကျနော်ကတော့ လီးနဲ့မထိအောင်လုပ်ထားမိတယ် ထိရင် မီးပွင့်တော့မှာမနက်လေးနာရီလောက်ရှိမယ်ထင်တယ် ကျနော်နိုးလာတယ်။

ငါလို့နိုးလာပါလိမ့်လို့ အံ့သြမိတော့ ကျနော်အရီးလှကို မခွထားဘူး ။ဒါပေမဲ့ ကျနော့်ကိုယ်က အရီးလှအောက်ကိုလျှောနေပြီး အရီးလှ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားထဲကို ကျနော့်လီးကဝင်နေတယ်။အဲဒါထားအုံး အရီးလှက ထောက်နေတဲ့ ကျနော့လီးကို ဖင်လုံးကြီးနဲ့ နောက်ကိုကော့တွန်းပြီး တအင်းအင်းနဲ့ကျနော်အသာလေး လှမ်းကဲကြည့်တော့ အရီးလှ မျက်လုံးမှိတ်ထားတယ်။

ကျနော်ပထမဆုံးအံ့သြမိတာပဲ သြော်အရီးလှ အိပ်မက်မက်ပြီး ဒီလိုဖြစ်နေတာကိုး ။ကျနော့်စိတ်ကလည်း ဖင်လုံးကြီးကို ကြည့်ရင်းအတော်ကြွနေပြီ ရေလိုက်ငါးလိုက်ပြန်တောင့်ပြီး နေပေးရင်း ဖင်ကြားကနေ စောက်ဖုတ်နားလောက်ချိန်ပြီး ထောက်ပေးထားတော့ ပျော့ပျော့လေး လီးလည်းအနာသက်သာတာပေါ့။

ကျနော့်စိတ်ဟာ ထမိန်ကိုဖယ်ပြီး အသားခြင်းထိုခြင်လာတယ်။ရင်ခုန်သံတွေလည်းမြန်မြန်လာပြီး ထမိန်ကို အသာလေးခြေသလုံးကနေ လှန်တင်လိုက်တာထမိန် ခါးလည်ရောက်တဲ့အထိပဲ ။ဘရာစီယာတောင် ချိပ်ပြန်မချိပ်ထားတော့ နို့တွေကို မြင်နေရတယ်။အဖုတ်ဆီလီးကို ထိအောင်ခါးကို ကော့ပြီးထည့်ထားလိုက်တယ်။

အရီးလှကတော့ တအင်းအင်းနောက်ပြန်ဆောင့်ရင်း အိပ်မက် ကမ္ဘာထဲက မထွက်ကျနော်လည်း အိပ်နေရင်း ကိုယ်ကိုရွေ့တဲ့ပုံစံနဲ့အရီးလှ ကိုနောက်ကနေခွရင်း ဘေးတိုက် အပေါ်ပေါင်ကို အသာလေးရှေ့တွန်းလိုက်အရီးလှဖင်ကြီးကို ဆွဲယူလိုက်နဲ့အလိုက်သင့်ကြိုးစားလိုက်တာအရီးလှ စောက်ဖုတ်အဝနဲ့ ကျနော့်လီးထိသွားတဲ့အထိပဲ။သေသေချာချာချိန်ပြီး အရီးလှနောက်ကိုပြန်အတွန်းမှာ အသာလေးထောက်တွန်းတွန်းလိုက်တော့ ထိပ်ဖျားက ဇွပ်ခနဲဝင်သွားတယ်။

အရည်ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကပြူထွက်နေပေမဲ့ကျနော့်လီးကို အဖုတ်အသားဆိုင်တွေက ဖိဆွဲထားတယ်။တဖြည်းဖြည်းအရီးလှမနိုးမှန်းသိတော့ ရဲတင်းလာပြီး ခါးလေးကိုကိုင်လိုက် နို့လေးကို ဗလာစီယာအသာမခပ်ဖွဖွအုပ်ကိုင်ပြီး အလိုက်သံလုပ်ပေးနေမိတယ်ကျနော့်လီးလည်းတစ်ဝက်လောက်ဝင်နေတယ် ။ဖင်လုံးကြီးတွေခံနေတော့ မဝင်တာလည်းပါတယ်အဆုံးထိဝင်ခြင်ရင်တော့ ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီးစောင့်မှရမယ်။

ဒီလိုလဲမဖြစ်သေးမလုပ်တာကြာတော့ ပြီးခြင်လာတယ် ။ဒါနဲ့အရီးလှခါးကို ဖက်ပြီးအလိုက်သင့်လိုးပေးရင်း ပြီးလိုက်တော့သုတ်ရည်တွေဟာ အရီးလှစောက်ဖုတ်ကြီးဆီကနေ လျုံပြီးပြန်ထွက်လာနေတာ တကယ့်အများကြီးပါပဲ။ထမိန်ကိုအသာပြန်အုပ်ပေးပြီး ခပ်ခွာခွာလေးနေပေးရင်းကျနော်အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်စောင့်ကြည့် နေတယ်။

မကြာဘူးအရီးလှ ငြိမ်သွားတယ် မနိူးမှန်းသိတော့မှ ကျနော်လည်းလိုးထားတဲ့ သံယောဇဉ်နဲ့ခွအိပ်ဖြစ်တယ်။မနက်လင်းအားစပြူတာနဲ့အရီးလှ အိပ်ယာကနိုးနေကြကျနော့်ခြေထောက်ကို အသာမပြီးသူထတယ်။ဗလာစီယာချိပ်ပြန်ချိပ်သံ အပေါ်အကျီကြယ်သီးပြန်တပ်သံထမိန်ပြင်ဝတ်ပြီး ခါတဲ့အသံ ကျနော်နားစွင့်နေတယ်။

အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်သွားတယ်အိမ်သာတံခါးဖွင့်သံပိတ်သံကြားတယ် ။ခါတိုင်းက အရီးလှသေး ပေါက်ရင်အခန်းထဲကတောင်ကြားရတယ်။အခုသေးပေါက်တာလည်းမကြားဘဲနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဗွမ်းကနဲ မြည်အောင် ဆေးလိုက် လက်နဲ့ပွတ်လိုက် ပြန်ဆေးလိုက်နဲ့ ငြိမ်သွားလိုက်။ ဆေးလိုက်ပွတ်လိုက်နဲ့ သူ့အဖုတ်ထဲက လရည်တွေကို အရီးလှရိပ်မိသွားပြီး စဉ်းစားနေတာအံ့သြနေတာဖြစ်မယ်။

ပြီးတော့ အခန်းထဲဝင်လာမီးဖွင့်ပြီး အိပ်ယာပေါ်လက်နဲ့လိုက်စမ်းနေပြန်တယ် ။သူစဉ်းစားနေတာဖြစ်မယ်။ကျနော်လည်း မျက်နှာပူတာလိပ်ပြာမလုံတာနဲ့ မိုးအတော်လင်းမှအိပ်ယာကထတယ်။အရီးလှဆိုင်ခင်းပြီးတော့မှ အရီးလှကို သားအတော်အိပ်ပျော်သွားကြောင်းပြောရတယ်။

အရီးလှက ကျနော့်ကို ဆိုင်စောင့်ခိုင်းပြီး ထမင်းဟင်းချက်ဖို့ပြင်ဟိုညီအမတွေနေ့ကျူရှင်အတွက် ထမင်းထုပ်ဖို့ပြင်ရတာကိုးအငယ်ဆုံးမလေးကတော့ ကျနော်ဆိုင်ကယ်နဲ့ပို့ပေးရတယ်။ကျနော်လည်း ခလေးကျောင်းပို့ပြီးအိမ်ကိုပြန် အဝတ်အစားယူညနေခလေးကိုကြိုပြီးမှ အရီးလှတို့အိမ်ပြန်လာာခဲ့တယ်။

မျက်နှာခြင်းဆိုင်မိရင်အမူအရာ ပျက်မှာကြောက်တာကိုး ။အရီးလှအတော်နုတ်ဆိတ်နေတာ ကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ညက ကိစ္စဆိုတာပဲ ဆိုတာသိနေတယ်။ပြီးတော့ကျနော့်လက်ချက်မှန်းသိခဲ့ရင် ဘယ်လိုဖြစ်မလဲကျနော်လည်းအတော်ကြောက်နေစိုးရိမ်နေတယ်။

ဆိုင်ကူသိမ်းတော့လည်းအရီးလှက ကျနော်ကစကားစရှာပြောပေမဲ့ အရင်လို ရွှင်ရွှင်ပြပြမဟုတ် ။ဟိုညီအမကို သချာ်တွက်စာပြပေးပြီး မေးခွန်းပေးခဲ့တယ် ။အောက်ထပ်ဆင်းပြီး အရီးလှကိုအကဲခတ်ရင်း အိမ်သာဖက်သွားတော့ အခန်းတံခါးဖွင့်လျက် လှဲနေတာကိုတွေ့ရတယ် ။အရီးလှမအိပ်သေးဘူးကျနော်အိမ်သာက ထွက်ပြီးအခန်းရှေ့ကထွက်တော့ အရီးလှကလှမ်းပြောတယ်။

သားဟိုကောင်မနှစ်ယောက် ညဉ့်နက်မှာလားတဲ့။မနက်ဘူးအရီးလှ ဒီညစောစော သိမ်းမှာ လို့အေးဟိုကောင်မတွေ စာလုပ်ပြီးသွားရင် စကားတွတ်ထိုး မနေနဲ့။စောစောအိပ်ကြလို့ ပြောလိုက်တဲ့ ။စာတွေစစ်ပြီးတော့ သင်းသင်း နဲ့နှင်းနှင်းကို ပြောလိုက်တယ် ။နင်တို့အမေဘာဖြစ်နေလဲမသိဘူး မျက်နှာကြီးက မနက်ကတည်းကတည်နေတယ်။

စကားလည်းမပြောဘူး ။နင်တို့ညီအမကို စောစောအိပ်စကားပြောသံမကြားခြင်ဘူးတဲ့ ။ကျနော်လည်း မေးငေါ့ပြီးတော့ သူတို့ကို ဘာဖြစ်နေတာလဲပုံစံနဲ့ မေးတော့ သင်းသင်းက အသံကိုနှိမ့်ပြီး လင်လိုခြင်နေတာဟဲ့။နင်မသိသေးဘူး နင်ကျောင်းသွားနေတုန်းအမေနဲ့စည်ပင်က ဦးလေးကြီးတစ်ယောက်ကြိုက်ကြသေးတယ်။

အဲ့ဒိဦးလေးကြီးကစားဖားကြီးဟ အမေ့ကိုအပျော်ကြံတာ ။အမေကလည်းဘယ်လောက်ထိအချစ်ဆိပ်တက်နေလဲဆိုတော့ ဆိုင်ပိတ်ပြီးအခန်းတံခါးပိတ်တွေ့တာ ။သူတို့ခြင်းဘယ်လိုအနေအထားဖြစ်နေလဲမသိပေမဲ့ ငါတို့တွေ အဲ့လူကြီးကို ကြမ်းလွှတ်လိုက်လို့မလာတော့တာ။ ငါတို့ကို အမေက မကြည်ဘူး။ကျနော်လည်းအိမ်အောက်ထပ်စဉ်းပြီး စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုအိမ်အောက်စားပွဲမှာ ထိုင်ဖတ်နေမိတယ်။

စာဖတ်တယ်ဆိုတာထက် အရီးလှအိပ်မက်ထဲကလူဆိုတာ သင်းသင်းပြောတဲ့လူဆိုတာ ဖြစ်မယ်ဆိုတာဖြစ်မယ်။ ဒါဆိုအဲ့လူနဲ့ လိုးတဲ့အဆင့်တော့ရောက်မှာပဲ။အရီးလှလည်း ပြတ်လတ်နေ တာကြာတော့ စွဲနေမှာပေါ့။ စားကောင်းဖို့ပြင်တုန်းသမီးနှစ်ယောက်ဖျက်လို့ငတ်ရတာ ။အရီးလှအိမ်သာကပြန်ထွက်လာပြီး ကျနော့်ကို သားအိပ်မယ်လေတဲ့ ကျနော်လည်းစာအုပ်ပိတ်ပြီးစားပွဲပေါ်တင်ပြီး အခန်းထဲဝင်ခဲ့တော့တယ်။

အရီးလှအခန်းပြင်ပြန်ထွက်ပြီးအပြင်မီးကို ပိတ်လိုက်တယ် ။ကျနော့်ကို လျှပ်စစ်ဝါယောရှော့ဖြစ်ပြီးဟိုဘက်လမ်းမှာလောင်လို့တဲ့ သားကြောက်ရင် သားကိုဖက်အိပ်ပေးမယ်တဲ့ ။အရီးလှက ကျနော့်ကို ကျောမပေးတော့ဘဲ ကျနော့်ကိုကြည့်နေတယ်။အမှောင်ထဲမှာ ဝါးဝါးတော့မြင်ရတယ်။

ကြောက်လားတဲ့ မေးတယ် အရင်လိုတော့မကြောက်တော့ပါဘူး ။ခလေးတုန်းကတော့ကြောက်တာပေါ့ ဆိုတော့အခုလူကြီးဖြစ်ပြီပေါ့ တဲ့ ။ညကတည်းက အရီးလှသိတယ်။ သားကလူကြီးအဖြစ်လွန်နေတာတဲ့။ ကျနော်လည်း လန့်သွားတယ်အရီးလှကဆက်ပြောတယ် ။ငါ့ဖင်ကို ဒူးနဲ့လာထောက်နေလားပေါ့။

ဘယ်ဟုတ်မလဲ နည်းတဲ့ဒူးကြီးမဟုတ်ဘူး ဒ။ါတောင်သေးပေါက်ခြင်လို့တဲ့ ကျနော့်ကို လာဖက်အိပ်ဆိုပြီးဟိုဘက်လှည့်ပေးတယ် ။ကျနော်လည်း စိတ်ပေါ့သွားပြီး ဖက်အိပ်တယ်။ ကျနော်ငပဲကလည်း စိတ်ပေါ့သွားမှ တောင်လာလိုက်တာအရီးလှတင်ပါးကို ထောက်နေတယ်။အရီးလှက လက်နဲ့ကျနော့်ကို အသာပုတ်တယ်ကျနော်အိပ်ပျော်နေဟန်နဲ့ ယောင်သလိုညဉ်းသလိုနဲ့ ဟိုဘက်လှည့်ပြီးပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။

ဖြစ်ခြင်တော့ ပုဆိုးကျွတ်ပြီး လီးကအပြင်မှာထောင်နေတယ်။အရီးလှက ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုစမ်းပြီး အိပ်မအိပ်စမ်းတယ်အရီးလှလက်က ကျနော့်ငပဲကို လာထိရော အရီးလှကျနော့ဟာကိုကိုင်လိမ့်မယ်မထင်ဘူး ။ကိုင်ပြီးဆွပေးနေတယ်ဗျာ ဂွင်းထုသလိုလဲမဟုတ်ဘူး ။အသာလေးပွတ်နေတာ ကျနော်လည်းအစွမ်းကုန်ကိုကောင်းနေတာသောက်ထားတဲ့ဆေးအရှိန်ကြောင့် အစွမ်းကုန်ကို ကြီးလာတာအရီးလှလက်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။

အမှန်တော့ ကျနော်ကောင်းလွန်းလို့ လှည့်လိုက်တာ ။အရီးလှအသာလေးလွှတ်ပြီး ဟိုဘက်လှည့်သွားရောကျနော်လည်း အိပ်ပျော်ယောင်ဆောင်ရင်းအရီးလှဘက်လှိမ့်ပြီးဖင်ကို လှမ်းထောက်လိုက်တော့တယ်။အရီးလှလည်း သက်ပြင်းတွေချလို့ပေါ့နောက်တော့ပေါင်ယားလို့ကုတ်နေတယ်ပေါ့ ။ဘယ်ဟုတ်မလဲ ထမိန်ကို ကုတ်နေရင်းလှန်တင်တာ ကျနော့်လီးထမိန်နဲ့ညိပါလာမှသိတာ ။အရီးလှလည်း အိပ်နေရင်းကိုယ်ကိုယ်ပြင်နေတဲ့ပုံနဲ့ အထက်ကိုတိုးသွားတယ်။

အမှောင်ထဲမှာ ဖင်ဆုံကြီး ကို မြင်နေရတယ် ။ကျနော်လည်း လက်ကို ခါးပေါ်လှမ်းတင်တော့ ဖင်ကို ကျနော့်ဘက်တိုးပေးတယ်။ ကျနော့်လီးနဲ့ အရီးလှအဖုတ်နဲ့. ထိနေပြီ ကျနော်လည်းအကဲခတ်နေမိတယ်။ လီးကတော့ မာနေတာပဲ။အရီးလှအသာလေး နောက်ကိုတွန်းပေးတယ်။ ကျနော်လည်းအသာလေး လီးကိုကော့လိုက်တော့ဒစ်ဖျားအထိဝင်သွားတယ်။

ထူးခြားတာက ညကအရီးလှက အိပ်နေပြီးကျနော်ကလုပ်တာ အခုက ကျနော်က အိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်ပြီးအရီးလှကလုပ်ပေးရတာ နောက်ပြန်ဆောင့်ရင်းအရီးလှ ကြမ်းလာတော့ ကျနော်အသာလေးပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ လီးနဲ့အဖုတ်ကျွတ်သွားတာ ပလွတ်လို့တောင်မြည်တယ်အရီးလှ တဟင်းဟင်းနဲ့ဖြစ်နေပြီကျနော့်လီးကို လာကိုင်တယ်ပြီးတော့ မထင်မှတ်တာ ကိုင်ထားရင်း ကျနော့်အပေါ်အသာလေးခွတယ်။ လီးကိုသူ့အဖုတ်ကြီးထဲထိုးသွင်းရင်းစောင့်တယ် ။ကျနော့်အပေါ်မဖိမိအောင်သတိထားတယ်။

ခိုးလုပ်တယ်ပေါ့ ဖီးအရမ်းးတက်လာတော့ဘယ်ရမလဲ ။ကျနော်လည်းနိုးလာတဲ့ပုံစံနဲ့ သူ့လက်ကိုကိုင်ပြီး အသာဆွဲထတော့ အရီးလှငုတ်တုတ်ကြီးငြိမ်နေတယ်။

ကျနော်အသာဆွဲထပြီးအရီးလှကို ဖက်လိုက်တယ်ပြီးတော့နမ်းလိုက်တယ် ။အရမ်းကောင်းတာပဲ သားအိပ်မက်မက်တာ မှတ်လို့အရီးလှရယ်ကောင်းလိုက်တာဆိုတော့ကျနော့်ကိုပြန်နမ်းတယ် ။နုတ်ခမ်းခြင်းပါနမ်းပြီးအရီးလှဆောင့်ပေးတယ်။

ကျနော်လည်းအရီးလှနို့ကြီးတွေကိုစို့ပေါ့ သိပ်ဆရာကျတဲ့ပုံတော့စို့လို့မရဘူး ။ခလေးတွေစို့သလိုအရီးလှလည်းကုတင်ကအသံအရမ်းမြည်လာတဲ့အထိ စောင့်လိုက်ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းလိုက်နဲ့အရီးလှ သားလီးထိပ်က သေးပေါက်ခြင်သလို တင်းနေပြီလို့ခလေးအထာနဲ့ပြောတော့အရီးလှ ပွတ်ဆွဲရင်းအင်း အင်း အင်း ဆိုပြီးကျနော့်ကိုအသေဖက်ထားတယ် တဆတ်ဆတ်တွန့်ရင်းဖြစ်နေတယ်။

ကျနော်သိတာပေါ့ အဲ့မှကျနော့်သုတ်ကို ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။အရီးလှ ကျနော့်ကို အနမ်းတွေခြွေရင်းချစ်လိုက်တာခလေးရယ်တဲ့။နောက်နေ့လုပ်ခြင်သေးလားတဲ့။ ဟုတ်ကဲ့ပေါ့။အရီးလှက ပြန်ချုပ်တယ် ။လုပ်ခြင်ရင်ဘယ်သူမှ ရိပ်မိလို့မရဘူးခလေးရယ်တဲ့ ။ဟုတ်ကဲ့ ဒီလောက်ကောင်းတာ သားအပျတ်မခံဘူးလို့ လိမ်မာလိုက်တာ မေ့သားလေးတဲ့ ။

အရီးလှစိတ်ထဲမတော့ကျနော့်ကို အခုမှစလုပ်ဖူးတယ်လို့ထင်နေရှာတယ် ။မနက်လင်းဆိုင်ခင်းကျတော့အရီးလှ မျက်နှာကြည်သာနေတယ်။သင်းသင်းတို့ကျူရှင်သွားဆိုင်မှာနေ့လည်ဘက်လူရှင်းတော့ဆိုင်ရှေ့ကခင်းထားတာတွေကို ပြန်သိမ်းနေတယ်။ကျနော်လည်း အားဆေးသွားပြန်သောက်တာ ဆိုင်ဈေးလာဝယ်တဲ့ အရီးလှအရွယ်အဒေါ်ကြီးက ဟဲ့အလှဘယ်လိုဖြစ်လို့လဲ တဲ့ ကျမနေလဲမကောင်းခြင်တာနဲ့တဲ့နင့်တူကို ရောင်းခိုင်းပေါ့ဆိုတော့ ခလေးတွေကို မခိုင်းခြင်ဘူးအမရယ်တဲ့။

ကျနော်လည်းအိမ်သာထဲဝင်ပြီးကြာဆေးလိမ်းထားပြီးငပဲကိုဆွကြည့်နေတယ်။အရီးလှဆိုင်ပိတ်ပြီးခြံတခါးသော့ခတ်တယ် အိမ်အောက်တံခါးကိုတော့ မပိတ်ဘဲအသာစေ့ထားတယ်အရီးလှက ညဘက်မှလုပ်မှာ တကယ်နေမကောင်းတာများလားပေါ့။

အခန်းထဲမှာ လှဲနေတဲ့အရီးလှကို အရီးလှ နေမကောင်းဘူးလားဆိုတော့ ကောင်းပါတယ်တဲ့။ ကျနော်လည်းခုတင်ပေါ်ပဲတက်ရမလို အောက်ဆင်းရမလိုနဲ့ အရင်က ဖင်ဆုံထွားကြီးတွေဆို မှန်းထုတဲ့အထဲတောင် မပါတဲ့ကျနော် အရီးလှဖင်ကြီးကိုတော့စွဲမက်နေပြီ ။အရီးလှ နှိပ်ပေးရမလားလို့ စကားစတော့ သဘောတဲ့ ကျနော်လည်းခုတင်ပေါ်တက်ပြီးဖင်ကြီးကိုပွတ်ပေးနေမိတယ်။

နောက်တော့ စိတ်ကမထိန်းနိုင်တော့ဘူး ။ အရီးလှ ဘေးဝင်လှဲပြီး နို့တွေနိုက်မိတော့တယ် ။ အရီးလှက ပက်လက်လှန်ပေး တော့တက်ခွပြီး နုတ်ခမ်းတွေစုပ် ဖာသည်မတွေနဲ့ လုပ်သလို လုပ်မိတော့တယ်။ အရီးလှကို ကျနော်ငယ်ငယ်ကတည်းက အဘနဲ့ အိပ်တာတောင် အဘက မစပဲ အရီးလှကစတာ အတော်နှာထန်တာကို ပြန်အမှတ်ရသွားတာလည်းပါသပေါ့။

ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖြဲပြီး ကျနော် ယက်ပလိုက်တာ အော်လိုက်တာ အာ့ အာ့ အား ဆိုပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို ဖိကပ်ထားတယ် လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့ စဆော်တယ် ။ကျနော့် လီးတုတ်တာတော့ မှန်တယ် ။ အသာလေးပဲ ဒါပေသည့်ရှည်တာက အတော်အထောက်အကူရတယ်ပြောရမယ်။

အရီးလှအတော်ကောင်းနေတယ် ။ လေးဘက်ထောက်ပေး အရီးလှဆိုတော့ ဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ပြီး ကျကျနနကုန်းပေးတာ။ အိုးကြီးကိုက အယ်နေတာပဲ လီးအဝင်အထွက်ကိုကြည့်ပြီးကျနော်တော့ ခံစားမှုအထွတ်အထိပ် ရောက်နေတယ် ။အရီးလှကတော့ ကောင်းလိုက်တာကွယ် စောင့်တဲ့ အရီးလှကို တခါတည်းနှစ်ချီပြီးအောင် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

သင်းသင်းတို့ပြန်မလာခင် အိမ်ပေါ်တက်ရင်း တွယ်ကြတာပဲ။ ညဦးပိုင်းသင်းသင်းတို့ မအိပ်သေးရင် အရီးလှက ပလွေမှုတ်ပေးတယ်အိပ်ပြီဆိုတာသေချာရင် ခုတင်အောင်မှာကို အားရပါးရလိုးကြတာ။

အရီးလှနဲ့ကျနော်လိုးကြတဲ့သက်တမ်းဟာ အရီးလှ ကာမဆက်ဆံလို့မရတဲ့ အရွယ်အထိပဲ နာကျင်မှုတွေဖြစ်လာလို့လေ။ ဒါတောင် ကျနော့်ကို မှုတ်ပေးရှာတယ် ။ ကျနော့်ကို ဘယ်လောက်ချစ်သလဲဆို နှင်းနှင်းနဲ့လိုးရဖို့အထိ ဂွင်ဆင်ပေးတဲ့ အထိပါပဲ ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အရသာမျိုးစုံ (စ/ဆုံး)

အရသာမျိုးစုံ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

Threesome ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

သူ့နံမည်က ဖြိုးကိုကို။ ဒါပေမယ့် အသိမိတ်ဆွေတွေရော၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေကရော ဖြိုးလေးလို့ ခေါ်ကြတယ်။ အရပ်ရှည်ပေမယ့် ပိန်ပြီးသွယ်တယ်။ အသားဖြူတော့။ ပိုးဟပ်ဖြူလို့ ကျောင်းမှာတုန်းက နံမည်ပြောင်ခေါ်ကြတယ်။ 

အလုပ်လုပ်တာက ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းသုံး ပစ္စည်းတွေ ရောင်းတဲ့ ကုမ္ပဏီ တစ်ခုမှာ ဂိုဒေါင်စာရင်းကိုင်တဲ့ အလုပ်လုပ်တယ်။ ဂိုဒေါင်မှာ အလုပ်လုပ်ရင်း ကိုရာဇာနဲ့ ခင်ခဲ့တယ်။ ကိုရာဇာက အရပ်မြင့်ပြီး အသားညိုတယ်။ အလေးတွေဘာတွေ မတော့ ကိုယ်လုံးက ခပ်တောင့်တောင့်ပဲ။ သူက ကုမ္ပဏီရဲ့ ရှယ်ယာဝင် တစ်ယောက်။

ဖြိုးလေးနဲ့ ကိုရာဇာ စတွေ့ကတည်းက ခင်ခင်မင်မင် မိတ်ဆွေတွေ ဖြစ်သွားတယ်။ ကိုရာဇာမှာ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ရှိတယ်။ နဒီတဲ့။ နံမည်နဲ့ လိုက်အောင် လူကလည်း လှတယ်။ ချောတယ် သွက်တယ်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ ကိုရာဇာနဲ့ လိုက်တယ်။ တောင့်တောင့်တင်းတင်းပဲ။ 

ကိုရာဇာနဲ့ အတူရုံးက တစ်ခါတလေ လိုက်လာတယ်။ ဖြိုးလေးကတော့ ကိုရာဇာနဲ့ တွဲသွားတဲ့ နဒီ့ရဲ့ နောက်ပိုင်းတောင့်တောင့်ကို ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းခနခန ချနေရတယ်။ ဒီအိုးကြီးသာ ဖြိုလိုက်ရလို့ကတော့ အိနေမှာပဲ ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ပေါ့။

စိတ်ကူးထဲမှာ နဒီ့ကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး အိုးကြီးကို ဖြိုနေတဲ့ပုံ ခဏခဏ စိတ်ကူးနေမိတယ်။ တစ်ရက်တော့ ကိုရာဇာက ဖြိုးလေးကို ညနေကြရင် ဘီယာသောက်ရအောင် ဆိုပြီး ချိန်းတယ်။ ဘီယာဆိုင်မှာ သောက်ကြရင်း အရှိန်နည်းနည်းတက်လာတော့ ကိုရာဇာက ဖြိုးလေးကို မေးတယ်။ သူ့ရည်းစား နဒီကို ဘယ်လိုမြင်လဲ။ စွဲဆောင်မှုရှိသလား၊ ရုပ်ဆိုးသလားတဲ့။ ဖြိုးလေး ဖြေရခက်သွားတယ်။ စွဲဆောင်မှုရှိတယ်လို့ ဖြေရင်လဲ၊ နဒီ့ကို သူကြိုက်နေတာ ကိုရာဇာ သိသွားဦးမယ်။ ရုပ်ဆိုးတယ်လို့ ပြောရအောင်လဲ နဒီ လို မိန်းမကို ဘယ်သူကမှ ရုပ်ဆိုးတယ် ပြောမှာ မဟုတ်ဘူး။

ဒါနဲ့ပဲ 

“နဒီက လှပါတယ်။ သူ့ကို ရတာ ကိုရာဇာ ကံကောင်းတာပေါ့” 

လို့ မယုတ်မလွန်ဖြေလိုက်တယ်။ ကိုရာဇာက ခေါင်းကို တစ်ချက်ညိတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဒီနေ့ နဒီ့မွေးနေ့ဖြစ်တဲ့အကြောင်း ပြောတယ်။ နောက်ပြီး နဒီ့မွေးနေ့အတွက် အမှတ်တရ တစ်ခုလောက် လုပ်ပေးချင်တယ်တဲ့။ သူများနဲ့ မတူ ထူးထူး ခြားခြား လုပ်ပေးချင်တာတဲ့။ 

“ကိုဖြိုးလေးကို ကျနော် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောမယ်ဗျာ။ ခင်ဗျား နဒီ့ကို စိတ်ဝင်စားနေတာ သိတယ်။သူ့ကို ခင်ဗျား ချချင်နေတာ ခင်ဗျား မျက်လုံးထဲမှာ ပေါ်နေတယ်။ နဒီကလဲ ကျနော် မဟုတ်တဲ့ သူတစ်ယောက်ယောက်နဲ့ အိပ်ချင်တဲ့ ဆန္ဒရှိတယ်။ ကျနော်ကလည်း ခွင့်ပြုချင်ပါတယ်။ ခင်ဗျား အနေနဲ့ ကျနော့်ကို ထူးဆန်း တယ်ထင်နေမှာပဲ။ ဒါမထူးဆန်းပါဘူး။ လူတော်တော်များများမှာ ဒီဆန္ဒရှိပါတယ်။ ယဉ်ကျေးမှု ဓလေ့ ထုံးစံတွေ ကြောင့်သာ ထုတ်မပြောရဲကြတာ။ နဒီကလည်း ပြောတယ် သူ ဖြိုးလေးကို စိတ်ဝင်စားတယ်။
တစ်ညလောက် အတူနေဖူးချင်တယ်တဲ့”

ကျနော် အရမ်းအံ့သြသွားလို့ ဘာပြောရမှန်း မသိတော့ဘူး။ ကျနော် စိတ်ကူးထဲမှာ ချနေတဲ့ မိန်းမက ကျနော်နဲ့ အိပ်ချင်တဲ့ အကြောင်းကို သူ့ဘဲဖြစ်သူက ပြောပြနေတာလေ။ အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့နဲ့ပဲ

 “နဒီ့မှာ အဲ့လို ဆန္ဒ ရှိတယ်ဆို ကျနော် ကူညီ…” 

ဖြိုးလေး စကားမဆုံးခင်မှာပဲ ကိုရာဇာက ဖျက်ပြောလိုက်တယ်။ “ကျနော် စကားဆုံးအောင် ပြောဦးမယ်။ ခင်ဗျားနဲ့ သူနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ လုပ်ချင်တာ လုပ်ဆိုပြီး ကျနော်က လွတ်ပေးထားမှာတော့ မဟုတ်ဘူး။ ကျနော်လဲ လုပ်ချင်တာ ရှိတယ်။ နဒီကလဲ ကျနော် တစ်ခြားယောက်ျားလေး တစ်ယောက်ကို လုပ်နေတာမျိုးကို မြင်ဖူးချင်တယ်တဲ့။

အဲ့တော့ နဒီ့ကို ဘာမှ မလုပ်ခင် ခင်ဗျား ကျုပ်ကို အရင် ပြုစုပေးရမယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်က ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို လုပ်ပေးသလိုမျိုး ခင်ဗျား ကျုပ်ကို အရင်လုပ်ပေးရမယ်။ ခင်ဗျားကိုတော့ ကျနော်က ဘာမှ လုပ်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး။ ကျနော့်ကို ပြုစုပြီးတော့မှ နဒီ့ကို ခင်ဗျားကြိုက်သလိုလုပ်။ ကဲ ဘယ်လိုလဲ စိတ်ဝင်စားသေးလား” ကိုရာဇာ ပြောတာကို ဖြိုးလေး ရှည်ရှည်ဝေးဝေး စဉ်းစားစရာမလိုဘူး။ ဘီယာသောက်ထားတဲ့အရှိန်ကလဲ တက်နေပြီ။ နဒီ့ကို ဖြုတ်ရမယ်ဆိုရင် တခြားဘာလုပ်ရလုပ်မယ်။ ဖြိုးလေး လက်ခံလိုက်တယ်။ ကိုရာဇာက သူ့ကို တိုက်ခန်းတစ်ခုရဲ့လိပ်စာ ပေးတယ်။

နောက် နာရီဝက်နေရင် လာခဲ့ဖို့မှာပြီး သူအရင် ပြန်သွားတယ်။ ချိန်းထားတဲ့အချိန်ထက် ၁၅ မိနစ်လောက် စောပြီး ဖြိုးလေး ရောက်သွားတယ်။ အခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ ကုတင်အကြီးကြီး တစ်လုံးတွေ့တယ်။ တခြားဘယ်သူမှ မရှိဘူး။ အဝတ်အစားတွေ အားလုံးချွတ်ထားလို့ ကိုရာဇာက တခြားအခန်းကနေ လှမ်းပြောလိုက်တဲ့အသံကြားလိုက်ရတယ်။ လူကိုတော့ မတွေ့သေးဘူး။ ဖြိုးလေး အဝတ်အစားတွေ အားလုံးကို ချွတ်ပြီး ကြမ်းပေါ်မှာ ပုံထားလိုက်တယ်။ ကိုယ်တစ်ခါမှ မရောက်ဘူးတဲ့ တစိမ်းနေရာမှာ အဝတ်အစားမပါပဲ ရပ်နေရတာ စိတ်မသက်သာဘူး။

ဒီကိုလာတော့ နဒီ့ကို ဖြုတ်ရမယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ပေါင်ကြားက ခေါင်းထောင်နေပေမယ့် အခုကြတော့ ခပ်ပျော့ပျော့်အနေအထားနဲ့ တွဲလောင်းဖြစ်နေပြီ။ တံခါးပွင့်ပြီး ကိုရာဇာဝင်လာတယ်။ ကိုယ်တုံးလုံးပဲ အဝတ်အစား တစ်ခုမှ မပါဘူး။ ဖြိုးလေး ကိုရာ့ဇာ ကိုယ်လုံးကို ကြည့်မိတယ်။ ရင်အုပ်ကားကား၊ ပခုံးကျယ်ကျယ်နဲ့။ လက်မောင်းတွေကလဲ ကြွက်သားတွေနဲ့ ဖုထစ်နေတယ်။ ကိုရာဇာ့ပေါင်ကြားက ဒုတ်ကလဲ မတ်ထန်နေတာပဲ။ ကိုရာဇာက ဖြိုးလေးကို သူ့နားလာပြီး ဒူးထောက်ဖို့ ပြောတယ်။ ဖြိုးလေး လျှောက်သွားပြီး ကိုရာဇာ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်နေလိုက်တယ်။ကိုရာဇာ့ဒုတ်က ဖြိုးလေး မျက်နှာနဲ့ တတန်းထဲ ဖြစ်သွားတယ်။

ရှေ့တစ်လက်မလောက်သာ တိုးရင် မျက်နှာကို ဒုတ်နဲ့ ထောက်မိပြီ။ ဖြိုးလေး ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဖြစ်နေတယ်။ ဒါမျိုး တစ်ခါမှလဲ မကြုံဖူးဘူး။ ကိုရာဇာ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဘာမှ မပြောပေမယ့် စိတ်မရှည်တဲ့ပုံ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ဖြိုးလေး ကိုရာဇာ့ဒုတ်ကို ကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုပေးတယ်။ လက်ထဲမှာ ပူးနွေးနွေး ဒုတ်ကြီး ကိုင်လိုက်ရတော့ ပြန်မလွှတ်ချင်တော့ဘူး။ ယောက်ျားချင်း တခြားလူ ဒုတ်ကို အခုမှ ပထမဆုံး ကိုင်ဘူးတာ။

မလွှတ်ချင်လောက်အောင် ကိုင်လို့ကောင်းတယ်။

 “ပါးစပ်ထဲ ထည့်စုပ်”  

ကိုရာဇာက ပြောလိုက်တယ်။ ဖြိုးလေး ပါးစပ်ထဲ ကိုရာဇာ့လီးက ဘယ်လိုဝင်သွားမှန်းမသိလိုက်ဘူး။ စိတ်ထဲကလဲ ဇဝေဇဝါနဲ့ ဘာလုပ်လို့ လုပ်နေမိမှန်း မသိဘူး။ ခေါင်းက ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေမိပြီ။ လီးကို အဖျားထိ ဆွဲထုတ်ပြီး လီးထိပ်ကို လျှာနဲ့ ထိုးကြည့်လိုက်တယ်။ အရသာက အရမ်းမဆိုးပါဘူး။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြား ဒစ်ဖျားကို ငုံးထားရင်းနဲ့ လျှာက ဒစ်ပတ်ပတ်လည်ကို ယက်ပေးလိုက်တယ်။ ကိုရာဇာ့ ဒုတ်ကြီးက မာသည်ထက် မာလာပြီ။ ပါးစပ်ထဲမှာ လီးတစ်ချောင်းဝင်နေတာက စိတ်တော့ မသက်သာဘူး။ ဖြိုးလေး မလုပ်ချင်လဲ၊ ကိုရာဇာက တောင်းဆိုထားတာဆိုတော့ ငြင်းမရဘူး။သူကိုယ်တိုင်လဲ လက်ခံခဲ့တာလေ။

အဲ့ဒီ့အချိန်မှာပဲ နဒီ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတာကို မြင်လိုက်တယ်။ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်မဆိုလို့ တစ်ခုမှ မကပ်ဘူး။ ဖြိုးလေးပါးစပ်ထဲ ကိုရာဇာ့ဒုတ်ကြီး ဝင်နေရင်း နဒီ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ နဒီက သူတို့ နှစ်ယောက် ရှိတဲ့နားကို တစ်လှမ်းခြင်းလျှောက်လာတယ်။ 

နို့အုံကြီးက လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်တုန်သွားတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက မာတောင်နေတာပဲ။ ကိုရာဇာနဲ့ ဘေးချင်းယှဉ်ရပ်ပြီး လိုက်တယ်။ ဖြိုးလေးက ကြမ်းပေါ်ဒူးထောက်ထိုင်နေရင်း ကိုရာဇာဒုတ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံထားပေးရင်း နဒီ့ အဖုတ်ကို ကြည့်နေမိတယ်။ ဖြိုးလေး စိတ်တွေ နဒီ့အဖုတ်ကိုမြင်ရတော့ ထကြွလာပြီး ပါးစပ်ထဲဒုတ်ကြီး ငုံထားရင်းမှ တံတွေး မျိုချမိတယ်။ အဖုတ်က အမွှေးအမျှင် တစ်ပင်မှ မရှိဘူး။

ပန်းနုရောင်ရဲနေပြီး၊ ဖောင်းကားနေတာပဲ။ ဖြိုးလေး ခေါင်းက ကိုရာဇာ့ ဒုတ်ကို အထက်အောင် စုန်ဆန်ရင်း လှုပ်ရှားနေတယ်။ ကိုရာဇာ့ဒုတ်ကလဲ အစွမ်းကို မာထန်နေပြီ။ ကိုရာဇာက ဖြိုးလေး ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ဒုတ်ကို ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် လိုးသွင်းနေတယ်။ 

ဖြိုးလေးက ပါးစပ်ကို ဟနိုင်သမျှဟပေးပြီး ဝင်နိုင်အောင် ကြိုးစားပေးတယ်။ ပါးစပ်ပေါက်နဲ့ ဒုတ်လုံးပတ်က အပြည့်ဖြစ်နေပြီး ဖြိုးလေး တစ်ချက်တစ်ချက် ပျို့တက်လာတယ်။ ဒါပေမယ့် မအန်အောင် ကြိုးစားထိန်းနေတယ်။ ကိုရာဇာ့ကို မှုတ်ပေးနေရင်း ဖြိုးလေး မျက်စိက နဒီ့ကို တစ်ချိန်လုံးကြည့်နေတယ်။ဖြိုးလေး ဒုတ်ကလဲ အတွေ့အကြုံ အသစ်ကြောင့် အရမ်းကို ထန်မတ်နေပြီ။ 

နဒီက မတ်တပ်ရပ်နေရာကနေ ကြမ်းပေါ်မှာ ဒူးထောက်နေတဲ့ ဖြိုးလေး နောက်ကို လျှောက်သွားတယ်။ နဒီ့လက်ထဲမှာ အရာဝတ္ထု သေးသေးလေး တစ်ခု ကိုင်ထားတာ တွေ့လိုက်တယ်။ ဘာလဲတော့ သေသေချာချာ မမြင်ရဘူး။ ဖြိုးလေး နောက်ကျောကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ အဝတ်မပါတဲ့ နဒီ့ကိုယ်ခန္ဓာက ချောမွေ့အိစက်ပြီး နွေးထွေးနေတယ်။ နို့နှစ်လုံးက ဖြိုးလေး ကျောပေါ်မှာ ဖိကပ်သွားတယ်။

နဒီက ဖြိုးလေးနောက်က သိုင်းပြီး ဖြိုးလေး ဒုတ်ကို ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ လက်နဲ့ တစ်ချက် နှစ်ချက်လောက် ထုပေးတယ်။ နီဒီ့ညာဘက်လက်က ဖြိုးလေးရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝကို လာထိပြီး ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေတယ်။ ပြီးတော့ လက်သန်းရဲ့ လက်တစ်ဆစ်လောက်ကို ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ 

လက်သန်းက သေးတာကြောင့် ဖြိုးလေး အရမ်းမနာဘူး။ နဒီက ဖြိုးလေး ဒုတ်ကို ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးရင်း ဘောတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ ဖြိုးလေး ပါးစပ်ထဲမှာ ကိုရာဇာ့ဒုတ်ကဝင်ထွက်ပြီး၊ နဒီ့လက် တစ်ဖက်က ဖြိုးလေး ဒုတ်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရင်း၊ ကျန်လက်တစ်ဖက်က ဖြိုးလေး ဖင်ပေါက်ကို ကလိပေးနေတော့ ဖြိုးလေး ပြီးချင်လာတယ်။ စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း ဖြိုးလေး ပန်းထုတ်မိတော့မယ်။

အဲ့ဒီ့အချိန်မှာပဲ နဒီက ရပ်လိုက်တယ်။ကိုရာဇာက ဖြိုးလေးကို ကုတင်စောင်းမှာ လေးဘက်ထောက်နေဖို့ ပြောတယ်။ ကုတင်က သုံးပေလောက်ပဲ မြင့်တယ်။ ဖြိုးလေး လေးဘက်ထောက်ပေးရတဲ့ အနေအထားက ကြမ်းပေါ်မှာ ဒူးထောက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို ရင်ဘတ်ကနေ ကိုယ်ခန္ဓာ အထက်ပိုင်းတင်ထားရတဲ့ပုံစံ၊ ဖင်က ကုတင်စောင်းမှာ ထောင်နေတယ်။ နဒီကတော့ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ဖြိုးလေး မျက်နှာ နားမှာ ခြေထောက်ကားထိုင်နေတယ်။ ဖြိုးလေးမျက်နှာက နဒီပေါင်ကြားမှာ ရောက်နေပြီး အဖုတ်နဲ့ လက်မ နည်းနည်းလောက်ပဲ ကွာတော့တယ်။

သင်းပျံတဲ့ ရနံလေးကို ရလိုက်တော့ ပါးစပ်ထဲက သွားရေတွေတောင် ယိုလာတယ်။ ဒါကိုသာ ယက်ပေးလိုက်ရရင်တော့ အိနေမှာပဲ ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့။ ကိုရာဇာက ချောစီဘူး ယူပြီး ဖြိုးလေး ဖင်ပေါက်ဝကို လောင်းပေးလိုက်တယ်။ အောက်ကို စီးကျလာတော့ သူ့လီးကြီး ထိုးခံပြီး၊ လီးပေါ်ကိုပါ ဆီတွေ ပေစေတယ်။ 

လီးထိပ်က ဖင်ဝကို တစ်ချက်တစ်ချက် ထောက်မိသွားတော့ ဖြိုးလေး တစ်ယောက်၊ အသည်းတွေယားပြီး အံကြိတ်နေရတယ်။ ခဏကြာတော့ လီးချောင်းကြီးက ဖြိုးလေးဖင်ဝကိုတေ့ပြီး အထဲကို ဖိဝင်လာတယ်။ ဘာမှ မဝင်ဘူးတဲ့ဖင်ဆိုတော့ ကျပ်နေတာပေါ့။ ခံစားချက်ကတော့ ပူထူနေတာပဲ။ ဖြိုးလေး နာလို့ ရှေ့ကိုတိုးပြီး ရှောင်တယ်။

ကုတင်စောင်းက ရင်ဘတ်ကို ထောက်နေတော့ ရှေ့ဆက်တိုးလို့မရတော့ဘဲ အနောက်က ဝင်လာတဲ့လီးဒဏ်ကို အံကြိတ်ရင်းသာ ခံနေရတယ်။ လီးချောင်းကြီး တစ်ဖြည်းဖြည်းဝယ်လာတော့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးပူထူသွားတာပဲ။ ဒူးတွေလဲ ညွတ်ကျချင်နေပြီ။ နဒီက ဖြိုးလေး ပခုံးကို ကိုင်ပြီးတော့ ခဏနေ နာတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ကောင်းသွားမှာပါလို့ အားပေးတယ်။ ဖြိုးလေးလဲ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ကိုရာဇာက နောက်တစ်ချက် ဖိသွင်းတော့။ ဖြိုးလေး ပါးစပ်ဟပြီး အခနဲ၊ အသံအစ်အစ်နဲ့ အော်မိလိုက်တယ်။ ဖြိုးလေး ပါးစပ်ဟတာနဲ့ တပြိုင်နက် နဒီက ဖြိုးလေး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို သူူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ဖိကပ်လိုက်တယ်။

ပြီးတော့ သူမရဲ့ ပူနွေးနေတဲ့လျှာကို ဖြိုးလေး ပါးစပ်ထဲ ဝင်နိုင်သလောက် ဝင်အောင် သွင်းပြီး ၃၆၀ လှည့်ပတ်မွှေလိုက်ပြီး ကလော်ထုတ်လိုက်တယ်။ ဖြိုးလေး ဝမ်းဗိုက်ထဲက အတွင်းကလီစာတွေ ပါသွားပြီလား ထင်ရလောက်အောင် ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဒီလို ပြင်းပြမွတ်သိပ်တဲ့ အနမ်းမျိုး တစ်ခါမှာ မနမ်းဖူးဘူး။ ပြောရမယ်ဆိုရင် နဒီနဲ့ ဖြိုးလေး နမ်းတာ မဟုတ်ဘူး။ 

နဒီက နမ်းပြီး ဖြိုးလေးက အနမ်းခံရတာ။ ဖြိုးလေးကတော့ အခံဘက်ကချည်းပဲ။ ဖင်ခံရင်းနဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ရမက်ပြင်းပြင်းနမ်းတာကို ခံနေရတယ်။ နဒီနမ်းနေတဲ့အချိန် ကိုရာဇာ့ နောက်ကသွင်းတာကလဲ ပိုမြန်ပြီး ကြမ်းလာတယ်။ သူ့စော် တခြားယောက်ျားနဲ့ နမ်းနေတာ တွေ့တော့ မနာလိုလို့လား၊ ဒါမှမဟုတ် စိတ်တွေ ပိုထန်လာလို့လား မသိဘူး။

နဒီက နမ်းတာကိုရပ်လိုက်ပြီး၊ လေးဘက်ထောက်နေတဲ့ ဖြိုးလေး ရှေ့မှာ ပေါင်ဖြဲထိုင်လိုက်တယ်။ ဖြိုးလေး ဆံပင်တွေကို ဆွဲပြီး သူမ ပေါင်ကြောင်းထဲ ဖြိုးလေး မျက်နှာကို သွင်းလိုက်တယ်။ ဖြိုးလေးလဲ အလိုက်တသိပဲ ပါးစပ်ရှေ့ရောက်လာတဲ့ ပူစီဖောင်းဖောင်းလေးကို လျှာနဲ့ သပ်တင်လိုက်တယ်။ အိနေတာပဲ။ အရသာက ပြင်းတယ်။ ငံကျိကျိပဲ။ တစ်ချက်ယက်ပြီးတော့ နောက်ထပ် ဆက်ယက်ချင်လာတယ်။ ဖြိုးလေး အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ထိနိုင်သလောက် ထိအောင် ထိုးသွင်းကလော်လိုက်တယ်။ နဒီတစ်ယောက် အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းထန်လာတယ်။

ဖြိုးလေး ဆံပင်တွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ပြီး သူမ အဖုတ်နဲ့ ဖြိုးလေး မျက်နှာ နေရာ အနှံ့ကို တက်ပွတ်နေတယ်။ ဖြိုးလေးရဲ့ပါး၊ နဖူး၊ မေးစေ့၊ နှာခေါင်း ဘာမှ မကျန် အောင် အဖုတ်ရည်တွေ စိုရွဲပြောင်လက်သွားတယ်။ နောက်က ကိုရာဇာက တဆုံးကို ဆောင့်နေတယ်။ 

ဥနှလုံးက ဖြိုးလေး ဖင်ကြားကို တစ်ဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ ရိုက်မိနေတယ်။ ဖြိုးလေး ဒုတ်က အရမ်းမာထန်နေပြီ။ တခါမှ ဒီလောက် ထန်တာမျိုးမကြုံဖူးသေးဘူး။ နဒီ့ကို ချချင်နေပြီ။ သူမအဖုတ်ကို ကျွံဝင်သွားအောင် ချချင်စိတ် ပေါက်နေပြီ။ အဲ့ဒီ့အချိန်မှာပဲ ကိုရာဇက ဖြိုးလေး ဖင်ထဲကို သုတ်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဒုတ်ကြီးကို ဖြိုးလေးဖင်ထဲကနေ တဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

ကိုရာဇာ ပါးစပ်ကနေ တရှီးရှီး အော်ရင်းနဲ့ ဖြိုးလေး ခါးကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့ ဖြိုးလေး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ နဒီက ဖြိုးလေးကို ကြည့်ပြီး ပြုံးနေတယ်။ ဖြိုးလေး ဘာကို လိုချင်နေလဲ ဆိုတာ သိနေတဲ့ ပုံလေးနဲ့။ ဖြိုးလေး နဒီ့ပခုံးကို တွန်းပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ကျောခင်း အိပ်စေတယ်။ 

ပက်လက်လှန်နေတဲ့ နဒီ့ပေါင်ကြားမှာ နေရာဝင်ယူလိုက်တာနဲ့ တပြိုင်နက် နဒီက သူမ ဒူးကောက်ဝတ် နှစ်ခုကို လက်နဲ့သိုင်းယှက်ပြီး ဖင်ကို မိုးမျှော်အောင် ပင့်တင်ပေးလိုက်တယ်။ ရဲပြီး ဖောင်းနေတဲ့ အဖုတ်နှစ်လွှာကြားကို ဖြိုးလေးက သူ့ဒုတ်ကို တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ နဒီတစ်ယောက် အသံထွက်မလာပဲ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ ဟသွားတယ်။ ဖြိုးလေးက ချချင်စောနဲ့ တစ်ချောင်းလုံး ထိုးသွင်းလိုက်တာကိုး။

ဖြိုးလေးကလဲ ညှာတာဖို့ အစီအစဉ်မရှိဘူး။ ဖြိုးလေး ဖင်ကြားက ဟစိစိနဲ့ ကိုရာဇာ့ သုတ်တွေ ပူနွေးစိုစွတ်နေပြီး ပူထူနေတယ်။ ဒီခံစားချက်က နဒီ့ကို အားကုန်ကြုံးဆောင့်ဖို့ စေ့ဆော်နေတယ်။ သူ့ဖင်ခံပြီးမှ ချခွင့်ရတဲ့ စော် ဆိုတော့ အဖုတ်ကျွံအောင် ကို ချမယ်ဆိုတဲ့အတွေးပဲ ရှိတယ်။ 

ဖြိုးလေးက လေပေါ်ဝဲနေတဲ့ နဒီ့ခြေနှစ်ချောင်းကို သူ့လက်မောင်းတွေနဲ့ ဖိပြီးမှ လက်နှစ်ဖက်ကို နဒီ့ ပခုံးဘေးမှာ တစ်ဖက်စီ ထောက်လိုက်တယ်။ နဒီ့ဖင်က မိုးမျှော်ပြီး ဝင်လာတဲ့ လီးဒဏ် ခံပေတော့ ဆိုတဲ့ အခြေအနေ ဖြစ်သွးတယ်။ ဖြိုးလေးလီးကို တစ်ဆုံးထုတ် တဆုံးသွင်းနဲ့ နဒီ့ပေါင်နဲ့ သူ့ပေါင်တွေ ဖြောင်းခနဲ ဖြောင်းခနဲ ရိုက်မိတဲ့ အထိကို ဆောင့် ပစ်တယ်။ နဒီကလဲ ဖြိုးလေး ပက်ပက်စက်စက်ဆောင့်လေ သူ့အတွက်ကြိုက်လေပဲ။

ခေါင်းက ကုတင် ခေါင်းရင်းရှိနေလို့သာ ထွက်မသွားတယ်။ အဲ့ဒါသာ မရှိရင် နဒီ လွင့်ထွက်သွားလောက်တယ်။ ကိုရာဇာက သူ့စော်ကို ဖြိုးလေး ချနေတာ ကြည့်ရင်း သူ့ဒုတ်ကို သူလက်နဲ့ဆွနေတယ်။ နည်းနည်းမာလာတဲ့ အနေအထား ရောက်တော့၊ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး၊ နဒီ့ မျက်နှာဘေးနား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်တယ်။ 

ပြီးတော့ လီးကို အရင်းကနေကိုင်ပြီး၊ မျက်လွှာမှိတ်ရင်း အရသာတွေ တက်နေတဲ့ နဒီ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာပေါ်ကို ထိပ်ဖူးတင်ပေးလိုက်တယ်။ နဒီက သူ့နှုတ်ခမ်းကို လာထိတဲ့ ပူနွေးနွေး အရာကြီးကြောင့် မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုရာဇာ့ ကိုတွေ့တယ်။ ဘာမှ ပြောမနေတော့ပဲ၊ ဒစ်ကို ဆွဲငုံထားလိုက်တယ်။

ကိုရာဇက နဒီ့ရဲ့ ပါးစပ်ထဲ သူ့ရဲ့ လီးကို တဖြည်းဖြည်းထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ အာသီးခေါင်းကို တစ်ချက်ထိသွားတော့ နဒီမျက်လုံးပြူးပြီး အစ်ခနဲ အသံ မြည်ပျို့တက်သွားတယ်။

ကိုရာဇက နည်းနည်းလေး ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ ပါးစပ်ကို လိုးတယ်။ ဖြိုးလေးကလဲ နဒီ လီးစုပ်နေတာကို ကြည့်ရင်း ဖီးတက်လာပြီး၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စောင့်သွင်းလိုက်တယ်။ နဒီကတော့ အဖုတ်ကလဲ အရသာရှိ၊ ပါးစပ်ကလဲ အရသာအပြည့်ရနေလေရဲ့။ ဖြိုးလေးရဲ့ စောင့်ချက်တွေ တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာပြီး၊ ပြီးခါနီးတော့ ကိုရာဇာက နဒီ့ပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကို ထုတ်လိုက်တယ်။

နဒီက ဖြိုးလေး ဂုတ်ကို ဆွဲပြီးတော့ သူနဲ့ နှုတ်ခမ်းခြင်းတေ့နမ်းလိုက်တယ်။ နဒီ့ပါစပ်က အရည်တွေအားလုံးကို ဖြိုးလေး စုပ်ယူပြီး၊ သူ့လရည်တွေကို နဒီ့အဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဖြိုးလေး အားကုန်စောင့်ပြီး နဒီ့ ကိုယ်ပေါ် ပစ်ကြရင်း အမောဖြေနေတယ်။ ကိုရာဇာကတော့ သူရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို ဆွရင်း ဖြိုးလေး နဲ့ နဒီ့ကို ကြည့်နေလေရဲ့။ 

ခန အမောဖြေပြီးလောက်ချိန်ပြီးတော့၊ ကိုရာဇာက နှစ်ယောက်စလုံးကို ခေါ်လိုက်တယ်။ သူ့ရှေ့ကြမ်းပြင်မှာ ဖြိုးလေးနဲ့ နဒီကို ဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးကြီးကို ကော့ပေးပြီး စုပ် ဆိုပြီးတော့ ပြောလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား တုတ်ကြီးကို လျှောက်နဲ့ ပြိုင်တူ ယက်ပေးလိုက်တယ်။ ဖြိုးလေးက ညာဘက်အခြမ်းကို လျှာနဲ့ယက်ပြီး၊ နဒီက ဘယ်ဘက်အခြမ်းကို ယက်ပေးလိုက်တယ်။

ကိုရာဇ ကျောကော့သွားတယ်။ ဖြိုးလေးက ဥနှစ်လုံးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံတဲ့အချိန် နဒီက တုတ်ကို ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး ပါးစပ်နဲ့ လိုးပေးလိုက်တယ်။ အာခေါင်အတွင်းသားတွေနဲ့ လီးထိပ်သွားတိုက်တော့ ကိုရာဇာတုန်တက်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ဖြိုးလေးနဲ့ နဒီ ပုံစံပြောင်းတယ်။ 

နဒီက ဥနှစ်လုံးကို စုပ်ပြီး ဖြိုးလေးက လီးချောင်းကို စုပ်ပေးတယ်။ လီးပေါ်မှာ နဒီ့ရဲ့ လည်ချောင်းထဲက အရည်တွေ၊ တံတွေးစိုနေတာကို စုပ်ရတာ တမူထူးခြားတဲ့ အရသာ ရတယ်။ ကိုရာဇာဒီထက်ပို မထိန်းနိုင်တော့ နှစ်ယောက်စလုံးကို ပါးစပ်ဟထားဖို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကိုရာဇာက သူ့လီးကို သူ့ဖာသူ ခပ်သွက်သွက် ဂွင်းထုနေတယ်။

ခဏနေတော့ ကိုရာဇာက လရည်တွေကို နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ပါးစပ်ကို တလှည့်စီ ပျစ်ခနဲ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ လရည်တွေ မျက်နှာနဲ့ ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာတော့ ဖြိုးလေး ဘာလုပ်ရမယ်မှန်း မသိဘူး။ မျိုချရမှာလား၊ ဒီအတိုင်းပဲ ထားရမလား ဝေခွဲမရဖြစ်နေတယ်။ 

အဲ့ဒီ့အချိန်မှာပဲ နဒီက သူ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ဖြိုးလေး မျက်နှာနား တိုးလာပြီး နမ်းစုပ်လိုက်တယ်။ နဒီ့ဆီက လရည်တွေနဲ့ ဖြိုးလေးစီက လရည်တွေ ရောသွားပြီး သူ့တို့ လည်ချောင်းထဲစီ အသီးသီး ဝင်သွားကုန်ပြီး၊ မျိုချလိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ ၃ ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ကြတယ်။ 

အဲ့ဒီ့နောက်ပိုင်း သူတို့ ၃ ယောက် မကြာခဏ ဆုံပြီး အချစ်ပွဲတွေ ဆင်နွှဲရင်း အရသာ မျိုးစုံ စမ်းသပ်ကြပါတယ်။



 
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၂ )

အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကျမဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်က ဖားဖားလျားလျား ရှိပေမယ့် အသားက သိပ်မထူဘူး..။ ပြီးတော့ ပျော့အိတယ်..။ ကျမရဲ့ ရင်သားဆိုင်တွေကို ထင်သာမြင်သာစေတယ်..။ ပထွေးကတော့ အပြတ်ကို စူးစိုက်ပြီး လိုက်ကြည့်နေတာ..ရှင့်..။

ကျမမှာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး နည်းနည်းလုံလုံခြုံခြုံ ဖြစ်အောင် အဝတ်လဲဖို့ကလဲ အခက်..။ မတော်..ပထွေးပါ ဝင်လိုက်လာပြီး ဇွတ်ကြံရင် မခက်ပါလား..။ ဒီလို ဘရာစီယာမပါ ၊ တီရှပ်တစ်ထပ်တည်းနဲ့ အိမ်ပြင် ထွက်သွားဖို့ကလည်း မသင့်..။ အိမ်ထဲမှာပဲ ဧည့်ခန်းမှာ ဝင်ထိုင်လိုက် ထမင်းစားခန်းထဲ ဝင်ပြီး ဟိုလိုလို သည်လိုလို လုပ်လိုက် ၊ နောက်ဖေး မီးဖိုချောင်ထဲ လှည့်ဝင်သွားလိုက်နဲ့ လုပ်နေရတယ်..။

ပြီးတော့ ပထွေးရဲ့ စူးစူးရဲရဲ ခေါ်တောကြည့် ကြည့်နေတာတွေက ကျမကို တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်..။ ကျမဟာ ပထန် ၊ ရှမ်းတရုတ် သွေးတွေ နှောနေတာမို့ သွေးဆူပြီး ရာဂကြွယ်ပါတယ်..။သွေးသားဆူဖြိုး စအရွယ်မှာ ကာမစပ်ယှက်မှု ကောင်းကောင်းပြုလုပ်နေသူမို့လည်း မထိလိုက်နဲ့ ၊ ထိလိုက်ရင် မီးပွင့်သွားမယ် ဆိုရလောက်အောင် ရမက်ဇော အထမြန်တတ်ပါတယ်..။

ပထွေးရဲ့ စူးရဲတဲ့ ခေါ်တောကြည့်တွေကို သိပ်မကြည်လှပေမယ့် ဒီလို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြီး အကြည့်ခံရတာကြောင့် ကျမစိတ်တွေလှုပ်ရှားလာတာကတော့ အမှန်ပဲ..ရှင့်..။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေတောင် စူကြွ ထောင်တက်နေကြပြီ..။ ကိုဘမောင်ကလည်း အဲဒါကို သတိပြုမိမှာပါပဲ..။ ဒီလိုတွေးမိတဲ့အခါ ကျမရဲ့ စိတ်တွေ ပိုပြီး လှုပ်ရှားလာပါတယ်..။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကော့ထောင်နေရုံတင် မကတော့ပါဘူး..။ အဖုတ်ဟာလည်း ဖောင်းကြွပြီး အရည်တွေ စိုစပြုနေပါပြီ..။ 

တကယ်လို့ စိုင်းဟာ အိမ်မှာ ရှိနေရင် ကျမ အကွက်ဖန်ပြီး စိုင်းနဲ့ လိုးပစ်လိုက်မိမှာ အမှန်ပဲ..။ ဟော…အခုတော့ စိုင်းက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ နန်းရှေ့ကို ထွက်သွားကြတယ်..။ မိုးချုပ်လောက်မှ ပြန်ရောက်ကြမှာ..။ စိတ်ကလည်း ပိုလို့လှုပ်ရှားလာနေတာကြောင့် ကျမဟာ ဂဏာမငြိမ်နိုင်လောက်အောင်ကို ဖြစ်နေပါပြီ..။ အမူအရာ မပျက်ရအောင် ကို မနည်းကြီး ကြိုးစားပြီး ထိန်းနေရတယ်..။

ပထွေးကလည်း ကျမအနားကို ကပ်ကပ်လာတယ်..။ အဲ….တစ်ခါမှာတော့ ကျမ ထမင်းစားခန်းထဲ ဝင်ပြီး စီထားပြီးသား ပန်းကန်တွေကို ပြန်ယူ စီနေတုန်း ပထွေးက ကျမနောက်ဘက် ရောက်လာပြီး ဘာမပြော ညာမပြော နဲ့ ဆတ်ဆို ချိုင်းအောက်က လက်လျှိုပြီး ကျမနို့အုံတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်..။ကိုင်တာမှ လက်နှစ်ဖက်လုံးကို ဘယ်ညာချိုင်းအောက်က လျှိုပြီး နို့အုံတစ်စုံလုံးကို စုံကိုင်လိုက်တာ..။ နောက်ကနေကပ်ပြီး ဆွဲကိုင်လိုက်တာဆိုတော့… သူ့ရဲ့ ဆီးစပ်ကလည်း ကျမ တင်ပါးကို ကပ်မိတာပေါ့..။ 

သူ့လီးကြီးကလည်း ကျမဖင်ကြားမှာ ထောက်တေ့မိသွားပြီ…။ ပထွေးရော ကျမပါ ထမီတွေ ပုဆိုးတွေ အခုအခံတွေ ရှိပေမယ့် လီးရဲ့ အထိအတွေ့ကိုတော့ အပီ ခံစားရတယ်.။ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ ဖြိုးခနဲ ဖြင်းခနဲ ထသွားတာပဲ..။ မီးပွင့်ကုန်ကြပြီလေ…။ ဒူးတွေတောင် မခိုင်ချင်တော့သလိုလို ခွေညွှတ်လို့..။ ရုန်းထွက်ဖို့ ဆိုတာကို သတိတောင် မရတော့ဘူး..။

ပထွေးက နို့အုံတွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်းက နို့သီးခေါင်းတွေကို ပွတ်ဆွဲပေးပြန်တယ်..။ တီရှပ်တစ်ထပ်တည်း ဝတ်ထားတဲ့ အပေါ်က ဆုပ်ကိုင်နေတာမို့ ပကတိ နို့အုံအသားကို ထိကိုင်နေတာနဲ့ မခြားပါဘူး.။ကျမရဲ့ စိတ်တွေကို ကျမ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ..ရမက်တာရိုး ကျိုးတော့မဲ့ ဆဲဆဲ အချိန်မှာ အိမ်ရှေ့ကို ဝူးခနဲ မောင်းဝင်လာတဲ့ ကားသံနဲ့အတူ စီစီညံညံ အော်ခေါ်သံတွေ ရုတ်တရက် ပေါ်လာတယ်…။

“ ဟေး….ဟေ့လူကြီး ကိုဘမောင် ….၊ ပွပေါက်ဗျို့…ပွပေါက်…   ”

ကိုဘမောင်ရဲ့ ဧည့်သည်တွေ ရောက်လာကြတာကိုး..။ကျမပထွေးဟာ ဘယ်လိုမှ မတတ်သာတော့ဘူး..။ သူပိုင်ဆိုင်ရလုလု ဖြစ်နေလေတဲ့ ကျမကို ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ထားခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဘက်ကို ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်လှမ်းထွက်သွားရပါလေရော..။

ကျမ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ကျန်နေခဲ့မယ်ဆိုတာကို စဉ်းစားသာ ကြည့်ကြပါတော့..ရှင်..။ စိတ်တွေ အရမ်းကို ထနေပြီ…ရှင်..။ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး..။ ကျမကို လိုးပေးမယ့် စိုင်းကလည်း မရှိဘူးဆိုတော့ ကျမမှာ ကိုယ့်လက်ကိုပဲ အားကိုးပြီး တစ်ကိုယ်တည်း စိတ်ဖြေဖျောက်ရတော့မှာပေါ့…ရှင်..။ 

ဒါကြောင့် ကျမဟာ အိပ်ခန်းလေးထဲကို အပြေးတပိုင်းပဲ ဝင်လာခဲ့မိတယ်..။ ကာမဆန္ဒတွေ အရမ်းထကြွပြီး စိတ်သိပ်လှုပ်ရှားနေတာမို့ ၊ အိပ်ခန်းတံခါးကိုတောင် သေသေချာချာ ချက်ချပြီး မစိမိဘူး..။ ဆွဲစေ့ရုံသာ စေ့လိုက်မိတယ်…။ တက်ကြွနေတဲ့ ကာမရမက်မီးကို အတတ်နိုင်ဆုံး ငြိမ်းအောင် ဖြေသိမ့်နိုင်ဖို့ကိုပဲ စိတ်စောနေမိတာကိုး…။

အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ တီရှပ် ထမီ ၊ အတွင်းခံပင်တီ ၊ တစ်ခုမကျန် အမြန်ဆုံး ချွတ်ခွာပစ်လိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ခုတင်ပေါ် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ပက်လက်လှန်လှဲအိပ် ၊ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ် ၊ ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို ကိုယ့်လက်နဲ့ပွတ် ၊ စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးထိုးထည့် မွှေနဲ့ အရမ်းကို ဖြစ်နေတော့တာပါပဲ..။

စိတ်ထထနဲ့ အပြတ် ထိုးကလိ ပွတ်ပေးလိုက်တာ ၊ ခဏအတွင်းမှာပဲ တစ်ချီ ပြီးသွားရတယ်..။ ပြီးတယ် ဆိုပေမယ့် လီးနဲ့ အလိုးခံရလို့ ပြီးတာမဟုတ်ပဲ ကိုယ့်လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးကလိလို့ ပြီးသွားတာဆိုတော့ အာသာက ဘယ်ပြေနိုင်မှာလည်း..။ တစ်ချီပြီးရုံနဲ့ မတင်းတိမ်နိုင်သေးဘူး…။

အဲဒီအချိန်မှာ ကျမဟာ ညာဘက်လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးကလိရင်း ဘယ်လက်နဲ့ နို့အုံကြီးတစ်ခုကို ဆုပ်နယ်နေတဲ့ အချိန်လည်း ဖြစ်နေတယ်..။ ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်ပြီး အရမ်းဟော့နေတဲ့ အချိန်လို့ဆိုရလေမလားပဲ…ရှင့်..။

“ နောင်နောင့်ကို ပိုပြီး ငြိမ့်သွားအောင် ဦးမောင် လုပ်ပေးမှာပေါ့..ကွ…   ”

ပထွေး ကိုဘမောင်က အဝတ်မပါ ဗလာကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မတော်တရော် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတဲ့ ကျမတစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံး ကြည့်ပြီး ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်တယ်..။ 

ကျမ ဘာမှ မပြောနိုင်ခင်မှာပဲ ပထွေးဟာ ကျမခုတင်ပေါ် ဖြတ်ခနဲ တက်လာတယ်..။ ကျမကို ဆွဲပွေ့ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ထိကပ်စုတ်ယူလိုက်တယ်။ ကျမလေ မျက်လုံးတွေကို ပြာဝေသွားရတာပဲ..။ ရုန်းကန်ဖယ်ရှားဖို့ ဆိုတာကိုတော့ လုံးလုံးတောင် စိတ်မကူးမိတော့ဘူး..။ ကျမရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ဟာလည်း ကိုဘမောင်ရဲ့ ကျောကုန်းကို အလိုလို သိုင်းဖက်လိုက်မိတယ်..။

အင်း….ကာမရမက် စိတ်ဆန္ဒဇောဟာ တယ်ကြောက်စရာ ကောင်းတာပါလားနော်။ သူဖမ်းစားထားရင် ဘာကိုမှ မဆင်ခြင်နိုင်တော့ဘူး..။ အရှက်အကြောက်ဆိုတာလည်း မရှိတော့ဘူး..။ ဇောထန်ရင် ဇောထန်တဲ့ အလျောက် အတွေ့နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားကြရတော့တာချည်းပဲ..။

ကျမဟာ မေမေ့ယောက်ျား ၊ ကျမပထွေးနဲ့ ဖြစ်ကြရဖို့ လုံးဝ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး..။ ဟော…. အခု ကျမ ကာမရမက်ဇောတွေ ထန်ပြင်းနေတဲ့ အချိန်ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ပထွေးက အပိုင်ကိုင်လိုက်တော့ ကျမ ဘာတတ်နိုင်အုံးမှာလည်း …ရှင်..။ 

ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ လုံးလုံးလျားလျားကြီးကို ရောက်လို့နေရပြီ….ရှင့်…။ သူစုပ်နမ်း ကိုင်တွယ်တာတွေကို လည်း တလူးလူးတလွန့်လွန့်နဲ့ ခံနေရပြီလေ…။ သူလိုးမယ်ဆိုရင်လည်း လိုချင်တပ်မက်စွာနဲ့ပဲ…ကုန်းရအုံးမယ်…။

ပထွေး ကိုဘမောင်ဟာ ကျမကို ပါးစပ်ချင်းတေ့စုပ်နမ်းရင်း ပေါင်ကြားကို လက်ထိုးနှိုက်လိုက်တယ်..။ အဖုတ်ကို ကလိနေတဲ့ ကျမလက်ကို အသာဆွဲဖယ်ပစ်ပြီး သူ့လက်နဲ့ အဖုတ်ကို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးတယ်..။ သူ့လျှာကတော့ ကျမရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက် အစွမ်းပြနေပြီး ၊ ကျမကလည်း ဘယ်အညံ့ ခံမှာလဲ…နော်..။ လျှာချင်း ပြန်ထိုးကလိပေးလိုက်တာပေါ့…။

ကျမဟာ အပျိုရည် ပျက်ပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ်လည်း အလိုးခံခဲ့ရပြီးပြီ ဆိုပေမယ့် ကျမရဲ့ မောင်လေး စိုင်းလုံးကျောက်နဲ့ပဲ လိုးခဲ့ဖူးကြတာပါ..။ စိုင်းက ငယ်သေးတာရယ် ၊ အတွေ့အကြုံလည်း နုနယ်သေးတာမို့ လုပ်ရင်းကိုင်ရင် တတ်သိနားလည်လာတယ်ဆိုပေမဲ့ ဘယ် သိပ်ကျွမ်းကျင်အုံးပါ့မလဲ..။

ကျမရဲ့ ပထွေး ကိုဘမောင်က တကယ့် ယောက်ျားကြီး..။ အသက် ၃၀ ကျော် အားကောင်းမောင်းသန် ၊ နောက်ပြီး ကျောက်ကောင်းတွေကို အဓိက ကိုင်တဲ့ ပွဲစား ၊ မိန်းမမှုရေးရာတွေမှာလည်း ကျောက်ကိုင်ကျွမ်းသလို ကောင်းကောင်း ကျွမ်းကျင်တယ်..။ ဒီတော့ စိုင်းနဲ့ယှဉ်မယ်ဆိုရင် အပြတ်အသတ်ပေါ့…။

ပါးစပ်ချင်း စုတ်နမ်းတာ ၊ လျှာချင်းပွတ်ကလိတာတွေကအစ စိုင်းထက် ကျွမ်းတယ်..။ ကျမရဲ့ စိတ်တွေ အရမ်းကို ဘလောင်ဆူကုန်အောင် ပြုစားတတ်နိုင်လွန်းတယ်..။အဖုတ်ကို ကိုင်ပြီးပွတ်ပေးနေတာကလည်း သိပ်မိုက်တယ်..။ ခပ်ရွရွ ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးတာဖြစ်ပေမယ့် ကျမမှာတော့ တွန့်လိမ်ကော့ပျံလို့ လူတစ်ကိုယ်လုံး တိမ်တွေထဲ ရောက်နေသလားတောင် ထင်ရတယ်..။

အဖုတ်ကို အပေါ်ကနေ လက်ဝါးနဲ့ အသာအုပ်ပြီး ဖြည်းဖြည်း ပွတ်ပေးရာက ၊ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို လက်ညှိုးထိုးသွင်းတယ်..။ ထိုးသွင်းတာမှာ လက်ညှိုးကို ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီး ထိုးသွင်းတာ မဟုတ်ဘူးရှင့်..။ ကျမဖာသာ အဖုတ်ကို ကလိတဲ့ အခါ ဒါမှ မဟုတ် စိုင်းက ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ချောင်းထိုးထိုး နှိုးဆွပေးတဲ့ အခါတွေမှာ ကျမတို့ လက်ချောင်းတွေကို ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်း လုပ်ပြီး ထိုးကလိခဲ့ကြတာပါ..။

ကျမရဲ့ ပထွေး ကိုဘမောင်လုပ်ပုံကတော့ အဲ့လိုမျိုး မဟုတ်ဘူး ရှင့်..။ လက်ချောင်းကို ကွေးပြီး ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ကလိတာ..။ ဒီလို လက်ချောင်းကိုကွေးထားတာကြောင့် အသွင်းမှာရော ၊ အထုတ်မှာပါ စောက်စေ့ကို လက်ချောင်းအသားက အစအဆုံးနဲ့ ကျကျနနထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိပါတယ်..။စောက်စေ့ဆိုတာက အထိရောက်ဆုံး ကာမခလုတ် မဟုတ်လား.။ ကျမမှာ ကြက်သီးတွေကို တဖျန်းဖျန်းထလို့….။

ဆီးစပ်ကိုလည်း လက်ဖနောင့်နဲ့ အသာဖိဖိပေးသေးတယ်…။ ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်လဲတော့ မသိပါဘူး..။ ဒီလို ဆီးစပ်ကို လက်ဖနောင့်နဲ့ ထိမိလိုက်တဲ့အခါမှာ ကျမစောက်ဖုတ်အတွင်းဘက်ပိုင်းက သိမ့်ခနဲ သိမ့်ခနဲ လှုပ်ရှားလို့သွားရပါတယ်..။ ကောင်းလိုက်တာကတော့ ပြောမနေပါနဲ့တော့…။

ကျမရဲ့ လက်ခလယ်နဲ့ လက်ညှိုးနှစ်ချောင်းပူးပြိး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထိုးကလိခဲ့တုန်းက ခံစားခဲ့ရတဲ့ အရသာထက် အခု ကိုဘမောင်က လက်ညှိုးတစ်ချောင်းထဲ ကို ကွေးပြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်း ကလိပေးလို့ ပေါ်လာတဲ့ အရသာက အပြတ်သာတယ်..။ အရမ်းကောင်းတယ်..။ သိပ်သိပ်ပြီး မိုက်တယ်…ရှင်တို့ရယ်…။

အဖုတ်ကို ထိထိမိမိ ကိုင်တွယ် ကလိပေးရင်း..၊ နှုတ်ခမ်းတွေကို ကျမပါးစပ်ပေါ်က ခွာသွားပြီး နို့သီးတွေပေါ် နေရာပြောင်းတယ်..။ နို့သီးကို စို့တာ တစ်ခုချင်းတောင် မဟုတ်ဘူး ရှင့်..။ကျမရဲ့ နို့အုံကြီး နှစ်ခုကို ဘေးတစ်ဘက်တစ်ချက်ဆီကနေ လက်နဲ့ ဖိတွန်း ၊ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခု နီးနိုင်သမျှ နီးကပ်မိအောင်လုပ်ယူပြီးမှ နို့သီးနှစ်ခုကို တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ပါးစပ်နဲ့ ငုံစို့ပေးတာ..။

“ အား…ဟင့်ဟင့်….ဦးမောင်ရယ်….အိုအို…   ”

ကျမလေ ဘယ်လိုမှ ငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘူး ရှင့်…။ ဒီလို နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို ပါးစပ်တစ်ပေါက်ထဲ ကျကျနန မိမိရရ ငုံစို့ပေးတာကိုလည်း ဒီတစ်ခါ ပထမဆုံး ခံရတာဆိုတော့ အပြတ်ကိုခိုက်ပြီး ပါးစပ်က ရေရွှတ်မြည်တမ်းလိုက်မိတယ်…။

အခြားဘာကိုမှလည်း မဆင်ခြင် မစဉ်းစားနိုင်တော့ပါဘူး..။ ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး မသင့်လျော်တာတို့ ဘာတို့ အားလုံး ခေါက်ထားလိုက် ။ အခုချိန်မှာ ကျမရဲ့ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို ပူးကပ်ပြီး ပြိုင်တူစို့ပေးနေတာကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ရင်သိမ့်တုန်အောင် အရသာထိတွေ့မှုကိုပဲ အပြတ်အာရုံစူးစိုက်ရောက်ရှိနေပါတော့တယ်…။

ကျမဘက်ကလည်း ဣန္ဒြေတာရိုး အားလုံး ကျိုးပေါက်လို့သွားခဲ့ရပါပြီ..။ ရမ္မက်မီးလျှံတွေလည်း တညီးညီး တောက်လောင်လို့နေပါပြီ…ရှင်..။ကျမလေ ဘယ်လောက်များ ရမ္မက်ဇောထန်ပြီး စိတ်တွေ နိုးကြွနေသလိုဆိုရင် ပထွေးရဲ့ ပေါင်ကြားက မတ်ထောင်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို လက်နဲ့ လှမ်းဆုတ်ကိုင်ပြီး အသာပွတ်သပ်ပေးလိုက်မိတယ်.။ ကိုင်ရတာလည်း တစ်ဆုပ်တစ်ခဲနဲ့ အားရစရာကြီးပါပဲ….ရှင်…။

“ အေး….ဟုတ်ပြီ….ဒီလိုမှပေါ့…နောင်နောင်ရ..။ ဦးမောင်ရဲ့ လီးကြီးကို ကောင်းကောင်းလေး ပွတ်ပေးစမ်းပါ..။ ဒါကြီးက နောင်နောင့်ကိုလည်း အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့အောင် လုပ်ပေးမယ့်ဟာပါ..ကွယ့်…   ”

ပထွေး ကိုဘမောင်က ကျမရဲ့ နို့သီးနှစ်ခုပူးကို စို့ပေးနေရာက ပါးစပ်ခွာပြီး ပြောလိုက်တယ်..။ ပထွေးရဲ့ ဒီတိုက်တွန်းချက် စကားတွေက ကျမရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒ မီးပုံထဲကို ဓါတ်ဆီထပ်လောင်းဖြည့်ထည့်ပေးလိုက်သလိုပါပဲ…။ ကျမ စိတ်တွေ ပိုထလာတယ်..။ သူ့လီးကို ပိုပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်မိတယ်..။ ပြီးတော့ ထက်အောက် လှုပ်ရှားပေးနေတာ ဂွင်းတိုက်ပေးသလိုမျိုးတောင် ဖြစ်နေပြီ…။

ကိုဘမောင်က သူ့မျက်နှာကို ကျမရင်ဘတ်ပေါ် ပြန်အပ်တယ်..။ နို့သီးနှစ်ခုပူးပြီး စောစောကလို စို့ပေးအုန်းမလို့လား ထင်မိတာ…။ သူက အဲ့လိုမျိုး မလုပ်တော့ဘူး ရှင့်..။နို့အုံနှစ်ခုကြားက အညှာကို ကုန်းနမ်းတယ်..။ ပြီးတော့ ရင်ညွန့်ကနေ အောက်ဘက်ကို တဖြည်းဖြည်း ရွှေ့သွားတယ်..။ ဘယ်ညာနို့အုံကြီးနှစ်ခု ရဲ့ အောက်ခြေတစ်ဝိုက် ကို လျှာလေးနဲ့ လှည့်ပတ်ယက်ပေးတယ်..။ 

ပါးစပ်နဲ့လည်း စုပ်ပေးတယ်..။ လုံးလုံးအိအိ နို့အုံသားတွေကို နှာခေါင်းနဲ့ လှမ်းထိုး ကလော် ထိုးထိလိုက်သေးတယ်..။ဟော….ကိုဘမောင်က အောက်ဘက်ကို ရွှေ့သည်ထက် ရွှေ့သွားပြီး မေမေ့ကို သူဘယ်လိုမျိုး လုပ်ပေးခဲ့တယ်ဆိုတာ ကျမ မျက်စေ့ထဲ ပြန်မြင်ယောင်လာတယ်..။ ဗေဒင် မေးနေစရာ မလိုပါဘူး..။ 

ပထွေးက ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဦးတည်ပစ်မှတ်ထားတာက အသေအချာပါပဲ…။ သူလေ…..သူ….။ ကျမပထွေး ကိုဘမောင် ရယ်လေ…။ ကျမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးတော့မယ်..။ သိရဲ့လား….။ အိုး…..သူက ဒီကိစ္စတွေမှာ သိပ်ကို အထာကျွမ်းလွန်းနေတာဆိုတော့ သူအခု ယက်ပေးတာ ဘယ်လိုအရသာ ရှိမယ်ဆိုတာကို တွေးပြီး ကျမမှာ ပြီးချင်ချင် တောင် ဖြစ်လာရပါတယ်..။

“ အိုး…ဟင့်.ဟင့်…ဦးမောင်ရယ်….။ အို…..အမေ့….ယားတယ် ရှင့်…..အို အို…   ”

ကျမရဲ့ ပါးစပ်ကလည်း သံစုံမြည်တမ်းနေမိပါတယ်..။ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါ် သူ့ပါးစပ်ထိကပ်ရောက်လာမဲ့ အချိန် သူ့လျှာစိုစိစိရှည်လျားလျားကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ကို အားရပါးရ ယက်ပေးတော့မယ့် အချိန်ကို ကျမအသည်းတအေးအေးနဲ့ စောင့်လင့်လို့ နေမိတယ်ဆိုရင် ကျမကို နှာကြီးလွန်းတယ် ၊ ရမ္မက်ထန်လွန်းတယ်လို့ အပြစ်ဆိုကြမှာလား….။

အပြစ်တင် မစောကြပါနဲ့ ရှင်တို့ရယ်…။ ကျမမှ သာမဟုတ်ပါဘူး..။ ကျမလို အသက်ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် သွေးသားဆူဖြိုးတဲ့ အခြားဘယ်မိန်းကလေးမဆို ကျမလို အခြေအနေမျိုးကြုံရရင် ကျမလိုပဲ ဖြစ်ကြမှာ အသေအချာပါပဲ..။ ကျမထက်တောင် ပိုကဲချင် ကဲကြအုံးမှာ …ရှင့်..။

အောက်ဘက်ကို တရွေ့ရွေ့ ဆင်းသွားတဲ့ ကိုဘမောင်ရဲ့ ပါးစပ်ဟာ ကျမရဲ့ ချက်နေရာကို ရောက်နေပါပြီ..။ ချက်နက်နက်လေးထဲကို လျှာထိုးပြီး ယက်ပေးနေပါတယ်..။ သူ့လက်တွေကတော့ ကျမရဲ့ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုးကြီးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက် ၊ ဖင်ဆုံကြီးကို ကိုင်ညှစ်လိုက် ၊ နို့အုံတွေကို လှမ်းဆွဲလိုက်နဲ့ အပြတ်ကို အလုပ်ရှုပ်နေတယ်…။

ချက်ကို ယက်ပေးနေရာကနေ အဆင့်ကျော်ပြီး ရုတ်တရက် ပေါင်ခွကြားဆီကို တစ်ခါတည်း နေရာပြောင်းတယ်..။ စောက်ဖုတ်ကို အပြတ်ယက်ပေးတယ်..။ စောက်ဖုတ်တင် မဟုတ်ပါဘူး..။ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ရင်းက အောက်ဖက်ကိုပါ လျှာလှည့်ကစားပြီး စအိုဝ ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ လှမ်းယက်ပေးလိုက်သေးတယ်…။

ကျမဟာ ဖင်လိုးခံဖူးပြီး ဖင်ဇိမ်ခံတတ်နေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဆိုတော့ ကျမရဲ့ စအိုဝဟာလည်း မထိလိုက်နဲ့ ၊ ထိလိုက်ရင် မီးပွင့်သွားမယ်ဆိုတဲ့ နေရာမျိုး ဖြစ်နေတယ်..။ အဲဒီစ အိုဝလေးကိုမှ ကိုမောင်က လျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်တာဆိုတော့ အို…..ပြောကို မပြောချင်တော့ပါဘူး ..ရှင်…။

“  အမလေးလေး…..ဦးမောင်ရဲ့….ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ..ရှင့်…. ယားတယ်….ယားတယ်…သိပ်ယားတာပဲ….အား ရှီး…   ”

တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တုန်ခိုက်ခိုက် ဖြစ်သွားရအောင်ပဲ ကာမဇောရမ္မက် ထန်ပြင်းလာတာကြောင့် ကျမ ပါးစပ်ကလည်း အော်ဟစ်မြည်တမ်းသံတွေ အတောမသတ်အောင် ထွက်ပေါ်သွားခဲ့ရတယ်…။ 

အိမ်ထဲမှာ ပထွေးနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်တည်းသာ ရှိနေလို့ တော်တော့တာပေါ့ရှင်…..။ တကယ်လို့ မေမေသာရှိနေပြီး ပထွေးနဲ့ ကျမကလည်း ခိုးစားနေမိကြတာဆိုရင် ဒီလိုအော်ပုံမျိုးနဲ့ဆို ကျမအသံတွေကို မေမေကောင်ကောင်းကြားရပြီး ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး အနေနီးပြီး ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြတာကို ကွိခနဲ နေအောင် ဖမ်းမိသွားမှာ အမှန်ပဲ…။

ပထွေးဟာ ကျမရဲ့ စအိုဝကို မရွံမရှာ ယက်ပေးနေရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူး ထိုးထည့်ပြီး ကလိပေးသေးတယ်..။ သူကလိပေးတယ်ဆိုတာက လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူးကို ခပ်ကွေးကွေးလုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးတာလေ..။ အဖုတ်ကို လက်ချောင်းနဲ့ လိုးပေးနေတဲ့သဘောမျိုးပေါ့..။

လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကို ကွေးပြီး ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်နေတာမို့ ထိုးသွင်းတဲ့အခါမှာရော ပြန်ထုတ်တဲ့အခါမှာရော စောက်စေ့ကို ကျကျနန ထိုးမိ ပွတ်မိကလိမိနေလေရဲ့…။ကျမတော့ တကယ်ပဲ ပြီးလု ပြီးခင် ဖြစ်လာပြီ….ရှင့်..။

“ အားပါးပါး….အိုအို…..အား အီး….ဦးမောင်…ထိုးစမ်းပါ….လက်ချောင်းတွေ အပြတ်ထိုး ….အမလေး….နော်…ယက်…ယက်ပေး….အား ဟုတ်ပြီ……ကောင်းလိုက်တာ…နော်…..အား…..အား…   ”

ပထွေးက စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးကလိနေတဲ့ လက်ချောင်းတွေကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်တယ်..။ ပြီးတော့ လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်ကို ခပ်ကားကားလုပ်ပြီး လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးကလိတယ်..။ လက်ခလယ်ကိုတော့ ဖင်ပေါက်ထဲကို ဆတ်ခနဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်…ရှင်..။

“ အား……အား…….အိ…အီး…..ဦးမောင်…ရာ….အို..အို့….အိုး……``

ကျမဆိုတာ ကော့ပျံမြောက်ကြွတက်သွားတာပဲ…။ ဒီလို အဖုတ်ကို လက်ညှိုး ၊ ဖင်ပေါက်ကို လက်ခလယ် လက်ချောင်းနှစ်ချောင်း နှစ်နေရာခွဲပြီး ထိုးကလိပေးရင်းက စောက်စေ့နဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လျှာနဲ့ ကုန်းယက်ပေးနေပြန်ပါတယ်…။ သူ့လက်ညှိုးနဲ့ ထိုးကလိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်က တရွရွ လှုပ်ရှားလို့လာနေပြီ..။

“ အိုအို…..ဦးမောင်….ခပ်မြန်မြန်လေး…..အို..အို….ဟုတ်ပြီ….ခပ်မြန်မြန်လေး…..အားပါး….ရှီး….ယက်စမ်းပါ……အမေ့….အိုး….အမလေးနော်……ထိုး …ထိုး….ထိုးပေးပါ…အား…လာပြီ……လာပြီ…..အား အီး…အီး..ထွက်ကုန်ပြီ….ထွက်ကုန်ပြီ….ရှင့်….အ…အား……ကောင်းလိုက်တာ….ဦး…မောင်…ရယ်…   ”

ကျမ ပြီးသွားခဲ့ပါပြီ…..။ အကြမ်းပတမ်းကို ပြီးသွားခဲ့ရတာ..။ စိုင်းနဲ့ လိုးရလို့ ပြီးတာမျိုးနဲ့လည်း မတူဘူး…။ ပိုလေးပင်ပြီး…ပိုအရသာရှိတယ်…ရှင့်…။ ကျမ အလိုးခံခဲ့ရတဲ့ သက်တမ်းတလျောက်မှာ ပြီးခဲ့ရသမျှ ထဲမှာ အကောင်းဆုံးပါပဲ…ရှင်…။စောက်ရည်ကြည်တွေ ယိုစီးထွက်ကျကုန်တာကတော့ များမှများပဲ..။ ကိုမောင်ကလည်း တကယ်ကို နှာထန်တဲ့လူပါလား..။

ကျမပြီးသွားပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရတော့အောင် ဒလဟော ယိုစီးထွက်ကျလာတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမရဲ့ ဖင်နဲ့ အဖုတ် အပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးကို ထိုးကလိပေးနေတဲ့ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်ယူဖယ်ပစ်လိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ သူဘာလုပ်တယ်ထင်သလဲ ရှင့်..။ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက ဗူးဆို့ပွင့်သွားလို့ ပုလင်းထဲက ရေတွေထွက်ကျသလို ဒလဟော စီးထွက်ကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကုန်းစုပ်ယူပြီး အားပါးတရကို သောက်မျိုချတယ်….ရှင်..။

ဒီလိုနဲ့တင် အားမရသေးဘူး..။ စောက်ဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဖြဲပြီး လျှာကြီးနဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေကို တပျပ်ပျပ် ယက်ယူနေသေးတာ…။ ဆာလောင်နေတဲ့ ခွေးက ခွေးစားခွက်ကို ပြောင်စင်သွားအောင် ယက်ပစ်လိုက်တာနဲ့ ဘာမှမခြားဘူး.။

ကိုဘမောင်တို့ နှာထန်ချက်ကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပါပဲလို့တောင် ပြောရလိမ့်မယ် ထင်ပါရဲ့..။ ကျမစောက်ရည်တွေကို အားရပါးရ သောက်မျိုယက်ယူပေးပြီးတဲ့နောက် ကိုဘမောင်ဟာ ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး အိပ်ချပစ်လိုက်တယ်..။ သူ့လီးကြီးကတော့ မတ်မတ်ကြီး တောင်လို့ပေါ့…ရှင်ရယ်..။

ကျမဘာလုပ်ပေးရမယ်ဆိုတာ ကိုဘမောင်က ပြောဆိုလမ်းညွှန်ပေးနေစရာတောင် မလိုတော့ပါဘူး..။ ကျမအလှည့်ရောက်လာပြီဆိုတာ ကျမ သိပါတယ်..။ ပြီးတော့ ရှေ့မျက်နှာနောက်ထားပြီး မရှက်တမ်းဝန်ခံရရင် ကျမဟာ အဲဒီအချိန်တုန်းက တစ်ချီ ထိထိမိမိ ကြီး ပြီးခဲ့ရတာကို မတင်းတိမ်နိုင်သေးဘူး..။

ကာမစိတ်ကလည်း နည်းနည်းလေးသာ ဒီဂရီလျော့ကျသွားတာ..။ ထန်နေတုန်းပဲကိုး…။ သူများကိုသာ ပြောရတာပါ..။ ကျမကကော ဘာထူးလို့လဲ..။ အဲဒီတုန်းကလေ…။ နှာထန်ချက်ကတော့ ကမ်းကုန်နေခဲ့တာပဲလေ….။ ကျမဟာ ပက်လက်လှန်လျက်သားရှိနေရာက အသာနေရာပြောင်းလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ရင်းဘက် မျက်နှာမူလို့ ဝမ်းလျားထိုးအိပ်ချလိုက်တယ်..။

မတ်တောင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်တယ်..။ အထက်အောက် အသာ သုံးလေးချက်လောက် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးတာနဲ့ လျှာလေးကိုထုတ်ပြီး အဖျားပိုင်းကနေ အရင်းပိုင်းဘက် ၊ အရင်းပိုင်းကနေ အဖျားဘက် ထက်အောက် အပြန်အလှန် အသာလေးယက်ပေးတယ်..။ ပထွေးဟာ တော်တော် အရသာတွေ့သွားပုံရတယ်..။ အသက်ရှူပြင်းလာတယ်…။ 

သူကိုယ်ဟာလည်း ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ လှုပ်လှုပ်သွားတယ်..။ မကြာပါဘူး ..။ ပထွေးရဲ့ လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံးမှာ ကျမရဲ့ တံတွေးတွေစိုပြီး ပြောင်လက်လာပါတယ်..။ပထွေးက အညာသား..။ အသားကလည်း မည်းလိုက်တာ ကုလားကတောင် အရှုံးပေးရမလောက်ပဲ..။ သူ့လီးကြီးကလည်း မည်းမည်းနက်နက်ကြီး..။ တံတွေးတွေ စိုရွှဲနေတော့ ပိုပြီး အသက်ဝင်လာသလိုပဲ..။ 

လီးတန်ကြီးရဲ့ လုံးပတ်ဘေးနားက အကြောကြီးတွေ တစ်ရစ်လုံးထနေတာကိုတော့ အပီအပြင် မြင်ရတယ်..။ အလို…အဲဒီအကြောဖုဖုကြီးတွေကလည်း တလှုပ်လှုပ်နဲ့ပါလား..။ ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေလို့လီးဘေးက အကြောတွေမှာ သွေးတိုးမြန်နေတယ်နဲ့ တူပါရဲ့..။ ကျမ အထင်ပြောတာပါ..ရှင်..။ တကယ်ဟုတ်မဟုတ်ဆိုတာတော့ သေချာ ဘယ်သိနိုင်ပါ့မလဲ..။

ဒီတော့မှ ကျမဟာ ပါးစပ်ကို ဟနိုင်သမျှ ဟဖွင့်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်..။ သူ့လီးက အလုံးလဲတုတ် ၊ ရှည်ကလည်း ရှည်နဲ့ ။ နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်တာ…။ ဒါကြောင့် ဒီလီးကြီးကို စုပ်နိုင်ဖို့ ပါးစပ်ကို ကျယ်နိုင်သမျှ အကျယ်ဆုံး ဟရတယ်…ရှင့်..။

သူ့လီးကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်တယ်ဆို့ရင်ပဲ…။ ပထွေးတော့ ဘယ်လိုနေမယ် မသိဘူး..။ ကျမမှာဖြင့် ရင်တွေဒိန်းဒိန်းခုန်ပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာရပါတော့တယ်..။ စောစောက သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထိုးကလိ ၊ ပါးစပ်နဲ့ ယက်ပေးတာကြောင့် တစ်ချီပြီးခဲ့လို့ နည်းနည်းလေး ငြိမ်သလိုဖြစ်သွားတဲ့ စိတ်ကလည်း အခုတော့ စက်ရှိန်ပြန်မြှင့်လိုက်တဲ့ မီးရထားခေါင်းတွဲကြီးလို ပြန်ပြီး အဟုန်ပြင်းလာပါပြီ..။

ဒါကြောင့် ပါးစပ်ထဲရောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးချောင်းကြီးကို အရမ်းအရမ်းကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ ကျမ စုပ်ပေးနေကျဖြစ်တဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးထက်ပိုလည်းကြီး ၊ ပိုလည်း တုတ်ပြီး အရောင်အသွေးကလည်း မည်းနက်နေတာမို့ တစ်မျိုးဆန်းတာကြောင့် စုတ်လို့ကလည်း အားရလိုက်တာ ရှင်..။ 

ဒါကြီးနဲ့ လိုးတာကို မခံရသေးပေမယ့် ကျမဟာ ဒီလီးချောင်းကြီးကိုတော့ အပြတ်ကို စွဲမက်သွားရပါပြီ…။ စုပ်ပေးရတာတောင် ဒီလောက်အားရပြီး အရသာကောင်းနေရင် ဒါကြီးနဲ့ အလိုးခံရရင်တော့ ဘယ်လောက်ကောင်းမယ်ဆိုတာ တွေးကြည့်နေမိတယ်..။

“ ဘယ်နှယ်လဲ…နောင်နောင်…၊ လီးစုပ်ရတာ ကောင်းတယ် မို့လား…”

ကိုဘမောင်က ကျမလီးစုပ်ပေးတာကို မှိန်းခံနေရာကနေ မေးလိုက်တယ်…။

“ အိ….အိ……”

ကျမက အင်းအင်းလို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်…။ ဒါပေမယ့် ပါးစပ်ထဲမှာ လီးချောင်းကြီး ကပြည့်သိပ်နေတာဆိုတော့ စကားသံက မပီမသပဲ ဖြစ်နေတယ်..။

“ အေး….ဟုတ်ပြီ…၊ ဒါဆိုရင် ကောင်းကောင်းစုပ်ပေး..၊ နောင်နောင်က လီးအစုပ်တော်သားပဲ…၊ အားရပါးရ စုပ်စမ်းပါကွယ့်….၊ ဟုတ်ပြီ…ဟုတ်ပြီ….အားပါးပါး….တယ်ဇိမ်ရှိတာကိုး…..ကွ…”

ကိုဘမောင်က ကျမလီးစုပ်ပေးတာကို ကောင်းတယ်ဆိုတာမျိုးတွေ ပါတဲ့ စကားတွေကို ပါးစပ်က တတွတ်တွတ် ပြောနေပါတယ်…။ ကျမစုပ်ပေးနေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ရှားလာတာကိုလည်း ကျမ သတိပြုမိပါရဲ့…။

ပထွေးက လီးကုန်းစုပ်ပေးနေတဲ့ ကျမရဲ့ တင်ပါးသားကြီးတွေကို လှမ်းကိုင်ပြီး ပွတ်တယ်…။ သူ့လက်နဲ့ ကျမဖင် သိပ်အလှမ်းမမီ ဖြစ်နေလို့ ကျမက သူလက်လှမ်းမှီမှီ ဆုပ်ကိုင်နိုင်အောင် ဖင်ကြီးကို အသာရှေ့တိုးပေးလိုက်ရတယ်…။

“ သမီးက သိပ်လိမ္မာတာကိုး..ကွ….၊ တောက်….ဖင်ကြီးကလည်း ကားအိတင်းရင်းနေတာပဲကိုး….”

ကျမဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ကိုင်တွယ် ဖျစ်ညှစ်ပစ်နေရင်း ပြောတယ်…။ ပွတ်ရုံကိုင်ရုံ ဖျစ်ညှစ်ပစ်ရုံတင် မကဘူး…၊ လက်ဝါးကြီးနဲ့လည်း ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်သေးတယ်…ရှင့်…။

နို့အုံတွေကိုလည်း အအားမပေးဘူး။ အသာဆုပ်ကိုင်တယ်…။ နို့သီးတွေကို ပွတ်ပေးဆွဲပေးတယ်…။ တစ်ခါတစ်ခါ ဆိတ်တောင် ဆိတ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်…။ ကျမကလည်း ဘယ်နေမှာလဲ။ သူ့လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးတဲ့အပြင် သူ့ဂွေးဥတွေကိုလည်း လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်လိုက် ၊ ဖျစ်ညှစ်လိုက် ၊ ဆုပ်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေတာပေါ့…။ 

သူ့ကို သုတ်ရည်တွေ လွှတ်ထုတ်ပေးစေချင်နေပါပြီ…ရှင်…။ အသားမည်းမည်းနဲ့ အညာသား ပထွေးရဲ့ သုတ်ရေတွေဟာ ဘယ်လိုအရသာရှိမယ်ဆိုတာ သိချင်နေတယ်…။ ကျမပါးစပ်ထဲမှာ သူ့သုတ်ရေတွေ ပူနွေး ပြည့်လျှံသွားအောင် ပန်းထုတ်ပေးတာ ခံစားချင်နေပြီ….။

ကိုဘမောင်မှာ ဘယ်လိုအကြံ ရှိတယ်ဆိုတာကိုတော့ ကျမလည်း မမှန်းဆတတ်ပါဘူး…ရှင်..။ လီးစုပ်ခံရင်းပဲ ပါးစပ်ထဲမှာ သုတ်ရေပန်းထည့်ပေးမှာလား…။ ဒါမှ မဟုတ် သုတ်လွှတ်တဲ့အထိ လီးအစုပ်မခိုင်းပဲ လီးကိုထုတ်ယူသွားပြီး ကျမကို လိုးအုံးမှာလား…။

ကိုဘမောင်က ကျမကို လိုးချင်မှာကတော့ သေချာပါတယ်…။ ကျမကလည်း သူလိုးရင် ခံဖို့အသင့်ပါ…။ ဒါပေမယ့် သူ့သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုချကြည့်ချင်နေတာမို့ အခုတစ်ချီတော့ တကယ်လို့များ သူက သုတ်လွှတ်မပေးပဲ လီးဆွဲထုတ်မယ်ဆိုရင် ကျမပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထုတ်ပေးဖို့ တောင်းပန်ရမှာပဲ…။

ဟောရှင်….ကျမ ဒီလိုအတွေးပေါက်နေတုန်းမှာပဲ ကိုဘမောင်က ကျမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကြီးကို ထုတ်ယူလိုက်တယ်…။ လီးစုပ်လို့ကလည်း ကောင်းနေတာဆိုတော့ ကျမလည်း ထုတ်ယူသွားတဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ အတင်းလိုက်ဟပ်နေမိတယ်…။လီးဆက်စုပ်ချင်နေသေးတာကိုး…ရှင့်…။ ဒါပေမယ့် ကိုဘမောင်က ကျမ နဖူးကို ဆီးတွန်းပြီး သူ့ကိုယ်လည်း နောက်ရို့လိုက်တာကြောင့် ကျမ ပါးစပ်က သူ့လီးကို မဟပ်နိုင်တော့ပါဘူး…။

“ တော်ပြီလေ….နောင်နောင်ရဲ့….၊ အခု နောင်နောင့်ကို လိုးပေးတော့မလို့..၊ အလိုးကော ခံချင်တယ် မို့လား…”

“  အင်း…အင်း….ဒါပေမယ့် ဟို..ဆက်စုပ်ချင်သေးတယ်…၊ ပြီးတော့ ဦးမောင်ရဲ့ လရည်တွေ နောင်နောင့်ပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထည့်ပေးပါလား နော်…..ပြီးမှ ဦးမောင် လိုးချင် ဆက်လိုးလေ…နော်…”

ကျမက ရှက်ကြောက်မနေတော့ပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောလိုက်ပါတော့တယ်…။ သူက ကျမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးပြီး ကျမကလည်း သူ့လီးကို အငမ်းမရ စုပ်ပေးတဲ့အထိ ဦးမောင်နဲ့ ကျမ ရင်းနှီးခဲ့ကြပြီးပြီပဲ…။ရှက်ကြောက်နေစရာလည်း မလိုတော့ပါဘူးလေ….။ ပြီးတော့ သူနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်တည်း ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ရောက်နေကြတာ မဟုတ်လား..ရှင်…။

ကျမ ဒီလောက် ရဲတင်း ပွင့်လင်းပြီး နှာထန်လိမ့်မယ် မထင်လို့လား မသိဘူး..။ ကိုဘမောင်ဟာ အံ့အားသင့်သလို တစ်ချက် ဖြစ်သွားတယ်..။ ပြီးတော့ အသာ တွေစဉ်းစားတယ်..။ နောက် အကြံကောင်း ရသွားဟန်နဲ့ သူ့မျက်နှာ ပြုံးပြုံးကြီး ဖြစ်လာတယ်..။

“ နောင်နောင့် ပါးစပ်ထဲ လရည်ပန်းထည့်ပေးရင် နောင်နောင်က ဦးမောင်ရဲ့ လရည်တွေကို မျိုချမှာလား….”

“ အင်း…ပေါ့……အင်း……မျိုချမယ်လေ….မျိုချမယ်…..”

သူ့သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုကြည့်ချင်နေတဲ့ ကျမ ၊ မဆိုင်းမတွပဲ အားတက်သရော ပြန်ဖြေလိုက်တယ်..။ ကိုယ်စားချင်တဲ့ မုန့် စားမလားလို့ အမေးခံရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ…။

“ ဟုတ်ပြီ…ဒါဆို ညကျမှ နောင်နောင့်ကို လာလိုးမယ်…၊ အလိုးခံမယ် မဟုတ်လား….”

“ အင်း …အင်း…..”

“ ကဲ….လာ…စုပ်ပေတော့….”

ကိုဘမောင်ရဲ့ စကားဆုံးတာနဲ့ ကျမလည်း သူ့လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး အားရပါးရပဲ ဆက်စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်…။ ခဏပြတ်သွားပြီးမှ ပြန်စုပ်ရတာကြောင့်လား မသိဘူး..။ လီးစုပ်ပေးရတာ ပိုကောင်းလာတယ်..။ သူ့လီးကို စုပ်ပေးရင်း ကျမရဲ့ သွေးသားတွေဟာလည်း ဆူဝေလာတယ်..။ ကျမ ပြီးလုနီးလာပြန်ပါပြီ..။ အလိုးမခံရပဲ လီးစုပ်ပေးတာနဲ့ ပြီး ရမယ့် အတွေ့အကြုံ ဆန်းတစ်ခုပါပဲ..။ ကျမ ရင်ခုန်သံ အရမ်းမြန်လာနေပြီ..။ 

စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ဆိုတာဟာ ရွစိထိုးအောင်ကို လှုပ်ရှားနေတာပါပဲ..။ ငါးရဲ့ခေါင်းတို တစ်ကောင် တိုးဝင်မွှေနေတဲ့ အတိုင်းပါပဲ…။အရမ်းကို ဖြစ်လာတာမို့ ကျမဟာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရင်း အရင်းပိုင်းကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလို အထက်အောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးလိုက်တယ်..။

ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးကြီးက ဆယ်လက်မ နီးနီး ကို ရှည်လာတာပါလား..။ အပေါ်ဘက်ပိုင်း တစ်ဝက်လောက်ကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ် ၊ ကျန်တဲ့ အောက်ဘက်ပိုင်းတစ်ဝက်ကို လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်သပ် ဂွင်းတိုက်ပေး…။ ဟန်ကို ကျလို့..။ လီးတို လီးသေးတဲ့ ယောက်ျားမျုးိ ဆိုရင် ဒီလို လုပ်လို့ ဘယ်ရနိုင်မှာလဲ…နော့….။သူ့လီးထိပ်က သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်လာစေချင်တဲ့ ဆန္ဒဟာ ကျမရင်ထဲမှာ သိပ်ကို ပြင်းပြထက်သန်စွာ ဖြစ်ပေါ် နေပါတယ်…။ ကျမပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးမှုကြောင့် သူ သုတ်ရေတွေ လွှတ်ထုပ်တော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကလည်း ကျမကို ပိုပြီး ရမ္မက်သည်းထန်စေပါတယ်..။

အရမ်းစုပ် ၊ အရမ်း ဂွင်းတိုက် လုပ်ပေးလိုက်တာ….၊ ဟော….ပထွေးဟာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာပြီ..။ အသက်ရှူသံတွေကလည်း ပြင်းမှ ပြင်း..။ ပါးစပ်ထဲက လီးကြီးဟာလည်း ပူနွေးပြီး လှုပ်ခါလာသလိုပါပဲ…။သုတ်ထွက်ခါနီးလာပြီဆိုတာ ရိပ်မိတာကြောင့် ကျမလည်း တအားကုန်ကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ လီးကြီးကို လည်း ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်နိုင်သလောက် ဝင်အောင် ထိုးသွင်းယူတယ်..။ 

လီးဒစ်ဖျားကြီးဟာ ကျမ အာခေါင်ထဲကို ရောက်နေတဲ့ အထိပါပဲ…။ ဟော…..လာပါပြီ….ရှင်..။လီးထိပ်က ပထမဆုံး ပန်းထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည်စက်တွေဟာ ကျမ အာခေါင်ကို ပြွတ်နဲ့ ထိုးပက်လိုက်သလို လာထိမှန်တယ်…။ ပူနွေးနွေး ထိတွေ့မှုကို ရင်ဖိုမောအောင် ဖြစ်ရတယ်…။ ကျမလည်း မဆိုင်းမတွပဲ ဂလုခနဲ နေအောင် မျိုချလိုက်တယ်..။

ကိုဘမောင်က သုတ်ထွက် တော်တော်ကြမ်းတယ်…ရှင့်..။ သူ့လီးတန်ထိပ်ကနေ နောက်ထပ် သုတ်ရေတွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထွက်လာနေတာ အများကြီးပဲ…။ ကျမ ပါးစပ်ထဲမှာကို ပြည့်သွားတာပဲ..။ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လျှံသွားတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ငုံထားရတာကြောင့် ကျမပါးနှစ်ဖက်ဟာ ဖောင်းပြီးတော့တောင် လာတယ်..။

ပန်းထွက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေက များလွန်းပြီး အထွက်ကလည်း ကြမ်း ၊ မြန်ကလည်း မြန်မို့ ကျမဟာ နိုင်အောင် မျိုမချနိုင်ဘူး..။ အိုး……ပါးစပ်ထဲမှာတောင်မှ အကုန် ငုံပြီး မထားနိုင်ဘူး..။ ကျမ ကြိုးစားပြီး သောက်မျိုချနေတဲ့ ကြားထဲကပဲ သုတ်ရည်အချို့ဟာ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းကနေ အပြင်ဘက်ကို ယိုစီးကျသွားတယ်..။

“ မျိုချလေ…နောင်နောင်…၊ ငါ့လရည်တွေကို အားရပါးရ မျိုချစမ်း…ရော့..ရော့…..ရော့….နင်မျိုချဖို့ လရည်တွေ နင့်ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်ပြီ…..ရော့….ရော့….ရော့……..”

ကိုဘမောင်က အံကြိတ်ပြီး ပြောတယ်…။ အဲဒီလို ပြောနေရင်း သူ့ခါးကို ကော့ကော့ပြီး လှုပ်ထိုးနေတယ်…။ ကျမလည်း သုတ်ရေတွေကို အပြတ်မျိုချရင်း သူ့လီးကိုလည်း စုပ်စုပ်ပေးနေတယ်..။သုတ်ရေပန်းထုတ်ပေးတာ…၊ ရပ်သွားပြီးတဲ့ တိုင် ဆက်စုပ်ပေးနေမိတုန်းပဲ…။ ခဏအကြာမှာတော့ သုတ်လွှတ်ပြီးရင် ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘာဝအတိုင်း ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးတန်ကြီးဟာလည်း ပျော့ကျသွားပါလေတော့တယ်…။ အဲဒီတော့မှပဲ ကျမလည်း သူ့လီးကို ကျမပါးစပ်ထဲကနေ ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်…။

အဲဒီအခါမှာ ကိုဘမောင်ဟာ ကျမကို ဆတ်ခနဲ သိုင်းဖက် ၊ အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ပွေ့ပြီး ကျမရဲ့ ပါးစပ်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ထိကပ်လို့ တအားခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်နမ်းပါလေရော။ စုပ်နမ်းရင်း ဖင်တွေ နို့တွေကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်တယ်..။ နာတော့ နာတယ်…။ ဒါပေမယ့် ကျမက မကန့်ကွက်ပါဘူး..။ သူ့စိတ်ကြိုက် သဘောရှိ ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ခွင့် ပြုပေးထားလိုက်တယ်…။

ဒီလို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နမ်းစုပ်ရင်း သူ့စိတ်တွေ ပြန်နိုးကြွထက်သန်လာပြီး ကျမကို လိုးချင်ရင် ဆက်လိုးနိုင်အောင်ပေါ့…။ ကိုဘမောင်ရဲ့ သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုချရင်း ကျမ တစ်ခါ ထပ်ပြီး ခဲ့ပါပြီ…။ ဒါပေမယ့် ကျမက နှာကြီးပြီး ရမ္မက်အာသာ ထန်ပြင်းတဲ့ မိန်းကလေး မဟုတ်လား..။ အားမရနိုင်သေးဘူး…။ ကိုဘမောင် လိုးနိုင်မယ်ဆိုရင် ခံဖို့ အသင့်ပဲ…။

ဒါပေမယ့် ပထွေးက ကျမကို မလိုးတော့ဘူး..။ ခုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ခုတင်အောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ချွတ်စုပုံထားတဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေကို ကောက်ဝတ်တယ်…။ကျမကတော့ ဒီအတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးပဲ…။ ခုတင်ပေါ်မျာ ပက်လက်အိပ်နေပြီး ကိုဘမောင်ကို လှမ်းကြည့်နေမိတယ်…။

“ နောင်နောင်…ဒီနေ့ည ဗီဒီယိုတွေ တီဗီတွေ ကြည့်မနေနဲ့တော့…။ စောစော အိပ်ရာဝင်…။ ဆယ်နာရီကျရင် ဦးမောင်လာခဲ့မယ်…။ ပြီးတော့ ကောင်းကောင်းလိုးကြတာပေါ့…။ ကြိုက်ရဲ့လား….ဒီအစီအစဉ်…..”

ကျမက ပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်…။

“ စိုင်းကိုလည်း စောစောအိပ်ရာဝင်ဖို့ လှည့်ပတ်ပြီး ပြောထားအုန်း…”

“ ဟုတ်………”

“  ဦးမောင် အပြင်သွားအုန်းမယ်…၊ အရောင်းအဝယ် တစ်ခု ပွဲသတ်ဖို့ ရှိလို့….၊ ကိုးနာရီလောက် ဆက်ဆက် ပြန်ရောက်မယ်…။ ည ဆယ်နာရီ လာခဲ့မယ်နော်…..မေ့မနေနဲ့…   ”

“ အို……ဦးမောင်ကလဲ….မမေ့ပါဘူး….”

ပထွေးဟာ ကျမရဲ့ ညာဖက် ပါးလေးကို အသာလိမ်ဆွဲ နှုတ်ဆက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သွားပါလေတော့တယ်…။ကျမကတော့ ခုတင်ပေါ်မှာ ဆက်မှေးစင်း လဲလျောင်းနေရင်း စောစောက ကြုံတွေ့ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို ပြန်စားမြုံ့ပြန် စဉ်းစား အရသာခံနေမိပါတော့တယ် ။ည ၇ နာရီကျော်ကျော်လောက်ကျမှ စိုင်း အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာပါတယ်..။

“ နောင်နောင်ရေ…၊ ဟိုဖက်လမ်းထိပ်က ဘိုကပြားမ အယ်လင်နာကို ငါဖန်နေတာ..အတော် ပြေလည်နေပြီဟ..။ မကြာတော့ပါဘူး…။ သူ့ကို ဒီအခန်း ခေါ်လာပြီး အပြတ်ဖိုက်ပြမယ်..။ နင် ကောင်းကောင်းကြည့်ဖို့သာ ပြင်ထားပေတော့…”

အိမ်ပြန်ရောက်လာတာနဲ့ စိုင်းက အားပါးတရ ပြောတယ်..။ ကျမတို့ မောင်နှမဟာ မေမေနဲ့ ပထွေး လိုးကြတာဆော်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ခဲ့ရာမှ ကာမမှု နွံထဲ တိုးဝင်မိခဲ့ကြတာ ဆိုတော့ ကိုယ်တိုင်လုပ်ရကိုင်ရတာကို အရသာခံတတ်သလို သူများတွေ လုပ်ကြကိုင်ကြတာကို ကြည့်ပြီးလည်း ဖီလင်ယူချင်ကြတယ်..။ဒါကြောင့် စိုင်းဖြစ်ဖြစ် ၊ ကျမ ဖြစ်ဖြစ် အတွဲရအောင် ရှာပြီး ဖိုက်ကြတာကို ကျန်တစ်ယောက်က ချောင်းကြည့်ဖို့ မကြာခဏ ပြောဆို တိုင်ပင် ဖြစ်ကြတယ်..။

ကျမက မိန်းခလေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေတဲ့ အပြင် ၊ အပြင်လူနဲ့ လည်း တွဲချင်စိတ် သိပ်မရှိတာကြောင့် စိုင်းကိုပဲ ဆော်ကြည်အောင် လုပ်ပြီး ဖန်ဖို့ တိုက်တွန်းနေရတာ..။ မိန်းခလေးတွေရဲ့ အထာတွေကိုလည်း ကျမက ပြောပြထားတယ်လေ..။ အခု စိုင်းဖန်နေတဲ့ ဆော်တစ်ပွေ ကြည်တော့မှာမို့ စိုင်းက ကျမကို အားရပါးရ လာပြောနေတာ..။

“ နင်က ..ဘယ်တော့လောက်မှ အလုပ်ဖြစ်မှာလဲ….”

ကျမဘက်က အကွက်သာလေး တစ်ချက်ရနေတာမို့ ကျမက မျက်နှာ မချိုမချဉ်လုပ်ပြီး မေးလိုက်တယ်..။

“ သိပ် မကြာတော့ပါဘူးဟာ….၊ အလွန်ဆုံး တစ်လပေါ့…   ”

“ အေး….အဲဒါက စောင့်နေရအုံးမှာ…၊ ငါက အခုညပဲ အကြံအဖန် ဖြစ်ပြီ…”

“ ဟေ….ဟုတ်လား နောင်နောင်..ဘယ်သူနဲ့လဲဟ…ငါ့ကို ပြောစမ်းပါအုံး……”

“ ဘယ်သူရမှာလဲ……ဦးမောင် ပေါ့…”

“ အလို…..နင်က ကိုယ့်ပထွေးကိုယ် ပြန်ပြီး ဖန်ရသလား……”

“ အံမယ်…ငါက ဖန်တာ မဟုတ်ပါဘူး…နော်…၊ သူက စပြီး ချဉ်းကပ် အကြံအဖန်လုပ်တာ……”

“ ဘယ်တုန်းက ဘယ်လိုဖြစ်သွားရတာလဲ…..”

“ ညနေတုန်းကပဲ…သူက ငါ့ကို ဟိုကိုင် သည်ကိုင် လုပ်တယ်..၊ ငါ့ဖင်ကိုတောင် နောက်ကနေ ထောက်သေးတယ်…..”

“ ငါမပြောလား….ဒီဘဲကြီး နင့်ကို ချိန်နေပါပြီ….လို့..”

“ အစတော့ ငါ က သိပ်မကြည်ပါဘူး။ ကြည့်ရှောင်နေရသေးတယ်..။ နင်ကလဲ လိမ့်နေလို့ အိမ်မှာ ငါတစ်ယောက်တည်း ရှိပြီး ခက်နေတာ။ အဲ…..သူ့ပွဲစားဧည့်သည်တွေ ရောက်လာလို့ ငါလည်း ဟင်းချပြီး ငါ့အခန်းထဲ ဝင်အောင်း နေလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ သူကိုင်ထား ထောက်ထားတာကြောင့် ငါလည်း စိတ်တွေ ထနေတာမို့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး ကိုယ်ဖာသာကိုယ် ပြန်ကလိ စိတ်ဖြေနေတုန်း ဗြုံးဆို ငနဲသားကြီးက ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကြီးနဲ့ ငါ့အခန်းထဲ ဝင်လာတော့တာပဲ…၊ အဲဒီမှာတင်…”

ပထွေးနဲ့ ကျမ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ကြရပုံတွေကို ကျမက သေသေချာချာ အသေးစိတ် ပြောပြလိုက်တယ်..။ ဒီလိုပြောရတာကလည်း အကြောင်းမဲ့ မဟုတ်ဘူး…။ စိုင်းက ကျမကို ပထွေးနဲ့ ဖြစ်စေချင်တာ မဟုတ်ဘူး..။ ဒါကြောင့် သူ့စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကျမကို လည်း နားလည် ခွင့်လွှတ်နိုင်အောင် ဖြစ်ပျက်ပုံတွေကို သေသေချာချာ တစ်တစ်ခွခွ ပြောပြလိုက်တာ…။

စိုင်းဟာ ကျမရဲ့ မောင် အရင်းပဲ..။ ကျမလို ရာဂကြွယ် နှာထန်တယ်လေ..။ ဒီတော့ ကျမက သေသေချာချာ ဇာတ်ကြောင်း ပြန်ပြောပြတာကို နားထောင်ရင်း သူ့ရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ နိုးကြွလာကြတယ်..။ ဒီအခါ ကျမနဲ့ ပထွေး ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေအပေါ် သူ အပြစ်မမြင်နိုင်တော့ဘူးပေါ့..။ မကြည်စရာလည်း အကြောင်းမရှိတော့ဘူး..။

“ အဲဒါ..၊ ဒီနေ့ည ဦးမောင်က ငါ့ကို လာလုပ်လိမ့်မယ်…၊ နင်ကြိုက်သလိုသာ ချောင်းကြည့်ပေတော့…၊ ဘယ်လိုလဲ…ချောင်းကြည့်မယ် မဟုတ်လား……”

ဇာတ်ကြောင်းပြန်ပြောပြပြီး ကျမကလည်း ဒီလိုမေးလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းက မဆိုင်းမတွပဲ….

“ လုပ်လိုက်လေ….ကြာသလားလို့…..”

“ ဟုတ်ပြီ….ဒီလိုမှပေါ့….”

“ ငါက ဘယ်နားကနေ ချောင်းရမှာလဲ….ဟ…”

“  အံမယ်လေး…ချောင်းစရာများ နေရာရှားလို့…၊ ဟောဟို ဘီဒိုထဲ ဝင်ပုန်းပြီး ချောင်းကြည့်ပေါ့……..”

“ ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်..၊ ငါသေသေချာချာ မြင်နိုင်အောင်လဲ လုပ်ပြနော်…၊ ကွယ်နေတာမျိုး မဖြစ်စေနဲ့……”

“ ငါနားလည်ပါတယ်…..ဟဲ့…..”

“ ဟေ့…နောင်နောင်…၊ ငါ အကြံ တစ်ခု ရတယ်….”

“ ပြော…..”

“ ဦးမောင်နဲ့ နင်နဲ့ အလုပ်ဖြစ်ပြီး အရမ်းဟော့နေကြတဲ့ အချိန်ကျရင်…ငါ ပုန်းနေရာက ထွက်လာမယ်..။ ပြီးတော့ ငါပါဝင်ပြီး…ပျော်မယ်…မကောင်းဘူးလား…..”

“ ဖြစ်ပါ့မလား…ဟ….ပြဿနာ တက်နေပါဦးမယ်…..”

“ ဖြစ်ပါတယ်… ငါပြောတဲ့ခွင်သာ ဝင်အောင်ချ…၊ ပိုင်စေရမယ်…သိလား……”

“ အေးပါ…ဒါဆို…အိုကေပဲ…”

ကျမတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ၊ လုပ်ကြမယ့် အစီအစဉ်တွေကို ဆက်တိုင်ပင်ကြပါတယ်..။ 

ယောက်ျားနှစ်ယောက်နဲ့ ( အဲဒီ ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကလည်း ပထွေးနဲ့ မောင်လေးရယ် ) အတူတူ ပျော်ပါးစပ်ယှက်ရမှာကို တွေးကြည့်တိုင်း ကျမ ရင်တွေဖိုနေရတယ်…ရှင်…။ အဲဒီ အချိန် မြန်မြန်ရောက်ပါစေလို့ပဲ..ကြိတ်ပြီး ဆုတောင်းနေမိပါတော့တယ်..။ညရှစ်နာရီခွဲလောက်မှာပဲ ပထွေး အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာတယ်..။ စိုင်းက သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အိမ်မှာ ဆွမ်းကျွေးရှိလို့ သွားအိပ်မယ်ပြောတော့ ပထွေးက ရှောရှောရှူရှူပဲ ခွင့်ပြုတယ်..။ 

စိုင်းက ချက်ချင်းပဲ အိမ်ပြင်ကို ထွက်သွားပါလေရော..။ သူက ဘယ်သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုမှ သွားမှာ မဟုတ်ပါဘူး..။ အိမ်ကို ဘေးကပတ်ပြီး ၊ အိမ်နောက်ဖေး တံခါးကနေ ပြန်ဝင်လာပါလိမ့်မယ်..။ ကျမ အိပ်ခန်းထဲက ဘီဒိုထဲမှာ အသာ ဝင်ပုန်းပြီး အသင့် စောင့်နေမှာပါ..။စိုင်း သိပ်ကြာကြာ မစောင့်ရပါဘူး..။ စိုင်း အပြင်ထွက်သွားတယ် ဆိုတာနဲ့ ပထွေးကလည်း သူချိန်းထားတဲ့ ဆယ်နာရီ ထိအောင်တောင် မစောင့်တော့ပါဘူး..။

“ ကဲ…လိုးကြစို့ ” 

ဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကျမကို ကြည့်ပြီး မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြတယ်..။ ကျမကလည်း ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းဘက်ကို ဦးတည်လှမ်းလိုက်တယ်..။

“ ဒီဘက် အိပ်ခန်းကြီးထဲ ဝင်ကြရအောင်လား…၊ အဲဒီမှာက ပို ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ရှိတာပေါ့…”

ပထွေးက သူနဲ့ မေမေတို့ အိပ်ကြတဲ့ အိပ်ခန်းကြီးဘက် မေးငေါ့ပြပြီး ပြောတယ်..။ ကျမကလည်း ခုတင် ကောင်းကောင်း မွေ့ယာကောင်းကောင်းပေါ်မှာတင်အလိုးခံချင်တာပေါ့..။ ဒါပေမယ့် စိုင်းက ကျမ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရှိနေတာမို့ ၊ မူယာမာယာ လုပ်ရပါတယ်..။ နောက်နေ့တွေ အချိန်ရသေးတယ် မဟုတ်လား…..။

“ ဟွန့်…အဲဒါ မေမေ့ကို လုပ်တဲ့ နေရာကြီး…၊ အဲဒီထဲတော့ မလိုက်ချင်ပေါင်…..”

ကျမက အဲဒီလို ခပ်မူမူ ခပ်နွဲ့နွဲ့လေး ပြောပြီး ၊ အိပ်ခန်းလေးဆီကို ခြေလှမ်းသွက်သွက်နဲ့ တင်ပါးဆုံကြီး သိမ့်သိမ့်တုန်နေအောင် ခါရမ်းပြီး လျှောက်လာခဲ့လိုက်တယ်..။ ဖင်ကြီးကို တမင် ရမ်းခါပြီး လျှောက်လှမ်းသွားတဲ့ ကျမအလိုကို ပထွေးက ဘယ်လွန်ဆန်နိုင်မှာလည်း..။ ဖင်ကြီးလှုပ်တာကို ကြည့်ပြီးတော့တင် သူ့စိတ်တွေ ထလာနေမှာ..။ ဟော…ကျမနောက်က ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်လာပြီး ဖင်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သေးတယ်..။

“ အို…..ဦးမောင်ကလဲ…ကြည့်ပါလားလို့……”

ကျမက ဖင်ပုတ်တာကို မထိအောင် ခါးနွဲ့ ဖင်ရမ်း ရှောင်တိမ်းပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်လာခဲ့တယ်..။ သူလိုးတာကိုတောင် ခံတော့မယ့်ဟာ..။ ဖင်ပုတ်တာလောက်ကို တွန့်တိုနေစရာ မလိုတော့ပါဘူးလေ…။ ငနဲသားကြီးကို စိတ်ပိုကြွလာအောင် ဆွပေးလိုက်တာ…။ ကြည့်လေ..ပထွေးဆိုတာ ကျမနောက်က အပြေးကို လိုက်လာတော့တာပါပဲ….။

ကျမရယ် ပထွေး ကိုဘမောင်ရယ် ၊ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆိုသလိုပဲ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်လာကြပါတယ်..။ ကျမက အဝတ်ဗီဒိုကို တစ်ချက် လှမ်းအကဲခတ်ကြည့်လိုက်တယ်..။ အဝတ်ဗီဒို တံခါးက စေ့စေ့စပ်စပ် ပိတ်မနေဘူး..။ မဟတဟလေး ဖြစ်လို့..။ အထဲမှာ စိုင်းရောက်ပြီး ချောင်းကြည့်ဖို့ အသင့် စောင့်နေတာ သေချာနေပါပြီ..။

အဝတ်ဗီဒိုက လူတစ်ရပ်ကျော်ကျော်မြင့်တာလေ..။ အဝတ်အစားအချို့ကိုလည်း ကျမက ကြိုတင်ပြီး အပြင်ကို ထုတ်ပေးထားခဲ့တာမို့..၊ စိုင်းတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီး ဝင်ပုန်းနေနိုင်ပါတယ်..။ပထွေးနဲ့ ကျမ လိုးကြခံကြမှာကို အငမ်းမရ ချောင်းကြည့်နေမယ့် ပရိတ်သတ် တစ်ယောက်ရှိနေတာကလည်း ကျမကို တစ်မျိုး စိတ်လှုပ်ရှားစေမှု ဖြစ်စေပါတယ်..။

ပထွေး ကိုဘမောင်ကတော့ သူ့မယားပါသမီးနုနုထွတ်ထွတ် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်လေးကို လိုးရတော့မှာမို့ ဇော အတော်ထန်နေပါတယ်..။ ဒါကြောင့်လည်း ဗီဒို တံခါး မဟတဟ ဖြစ်နေတာကို မြင်မိပုံ မရပါဘူး..။သူ့စိတ်အာရုံက ကျမ အပေါ်မှာအပီအပြင် ကျရောက်နေတာကိုး..။ မရောက်ပဲလည်း နေနိုင်ရိုးလား ရှင်..။ ကျမက တကယ့်ကို ဟော့ရှော့တွေ ဝတ်ထားတာကိုး…။ 

အပေါ်ပိုင်းမှာ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ် အနက်ရောင် ဝတ်ထားတယ်..။ ဘရာစီယာတောင် မစည်းထားဘူး..။ အဲဒီ စွပ်ကျယ်အပေါ်ကတော့ ရှပ်လက်တို တစ်ထည်ကို ဝတ်ထားတယ်..။ ဒါပေမယ့် ရှပ်လက်တိုရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ကျယ်သီး တစ်လုံးမှ မတပ်ထားဘူး..။ အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို ဖွင့်ပြီး ဟပြဲလုပ် ဝတ်ထားတာ..။ အောက်ပိုင်းမှာတော့ ဒူးဆစ်အထိသာ ရှည်တဲ့ အေရိုးဘစ်ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေး ဝတ်ထားတယ်..။ အတွင်းခံပင်တီ ခံဝတ်ပြီး ပင်တီ အနားသားကို တစ်ရစ်နေအောင် ဆွဲလိပ် အနားဖော်ထားတယ်..။

အဲဒီ ဒီဇိုင်း မိုက်မိုက်တွေက ပထွေးကို အပြတ် နှာဗူး ကျစေတာပေါ့..။ ပထွေးရဲ့ မျက်လုံးအကြည့်တွေက ကျမရဲ့ ရင်တွေ ၊ တင်တွေ ၊ ပြီးတော့ ပေါင်ခွကြား..။ အဲဒီနေရာတွေပေါ်ကကို မခွာဘူး..။ အိပ်ခန်းတံခါး ဂျက်ချပိတ်ပစ်ပြီးတာနဲ့..၊ ပထွေးက သူဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်တယ်..။

“ ကဲ…နောင်နောင်…အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်လေ…”

ကျမကိုလည်း အဝတ်တွေ ချွတ်ခိုင်းတယ်..။ နဂိုကလည်း ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ဖော်လှစ်ပြချင်နေတဲ့ ကျမ ၊ နှစ်ခါ မတိုက်တွန်းရပါဘူး..။ 

ကြယ်သီးတောင် မတတ်ထားတဲ့ အပေါ်ဝတ် အင်္ကျီလေးကို အသာလေးဆွဲချွတ်လိုက်တယ်..။ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ရဲ့ ပါးလှပ်ပျော့အိတဲ့ အသားအောက်က တင်းရင်းမို့အိ ပေါ်လွင်နေတဲ့ ရင်သားစိုင်တွေ ၊ ပိုပေါ်သွားအောင်လို့ ၊ ရင်ကိုကော့ ၊ လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ပြီးမှ အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်တာ…။

ပထွေးရဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေ ဆိုတာ ပုဇွန်မျက်လုံးတွေလို ပြူးကျယ်ထွက်လာတာပဲ..။ ကျမ ရင်ဘတ်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေလိုက်တာ…။သူ့အဝတ်သူ ချွတ်နေတဲ့ အလုပ်တောင် ခဏ ရပ်သွားတယ်..။

“ ဟွန့်….ဘာကြည့်တာလဲ…….”

ကျမက ပထွေးကို မျက်စလေးချီလို့ ခပ်ညုညုလေး ပြောလိုက်ပြီး အေရိုးဘစ် ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေးကို ဆက်ချွတ်တယ်..။ အင်း ချွတ်တယ်ဆိုတာထက် လိပ်ချပစ်ရတယ်လို့ ပြောရင် ပိုမှန်လိမ့်မယ်..။

လိပ်ချတဲ့ နေရာမှာလည်း တဖြည်းဖြည်းချင်း လိပ်ချတာ..။ စစချင်း ပထွေးဘက်ကို မျက်နှာမူထားတာ…။ ပြီးမှ တစ်ဖက်ကို အသာလှည့် ပထွေးဘက် ဖင်ပေးပြီး ဆက်ချွတ်တာ…။ ခြေကျင်းဝတ် အထိ လိပ်တွန်းချပြီးမှ ချွတ်ပစ်ရတာဆိုတော့ ပထွေးကို ဖင်ကုန်းပြထားသလိုလည်း ဖြစ်နေတာပေါ့…။ပြီးတော့မှ ပထွေးကို ကျောပေးလျက်ပဲ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ကို ချွတ်တယ်..။ နောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆက်ချွတ်တယ်..။ 

ပထွေးရှေ့မှောက်မှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားအောင် အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်နေတဲ့ ကျမဟာ တကယ်တော့ ပထွေးတစ်ယောက်တည်း ကြည့်ဖို့သာ မဟုတ်ပဲ..ဗီဒိုထဲက မောင်လေး စိုင်းကိုလည်း ပြနေတာပေါ့လေ..။ပထွေးရော မောင်လေးရော ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှအပတွေကို ကြည့်ရပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေကြမှာ အမှန်ပါဘဲ….ရှင်….။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၁ )

အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကျမနာမည်က ဆိုင်းနောင်။ အိမ်မှာတော့ နောင်နောင်လို့ ခေါ်ကြတယ်။ မေမေ့ နာမည်က နန်းကျင်မူတဲ့။ ကျမအောက် တစ်နှစ်ငယ်တဲ့ မောင်လေး စိုင်းလုံးကျောက်ရှိတယ်။ သူ့ကိုတော့ စိုင်းလို့ခေါ်တယ်။ ကျမအသက် ခုနစ်နှစ် အရွယ်မှာ ကျမတို့ အဖေ အရင်း ကွယ်လွန်သွားခဲ့တယ်။ ကျမအသက် (--- ) နှစ် အရွယ်ကျတော့ မေမေဟာ ကိုဘမောင်ဆိုတဲ့ အညာသားတစ်ယောက်နဲ့ နောက်အိမ်ထောင် ပြုခဲ့တယ်။ ကျမတို့လည်း လားရှိုးကနေ မန်းလေးကို ပြောင်းလာခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီမှာ မန်းလေးအိမ်ကို ရွှေ့ပြီး နေကြတဲ့ အချိန်ကစလို့ ကျမရဲ့ ဘ၀ အပြောင်းအလဲ တွေ စတင်ခဲ့တော့တာပါပဲ.....ရှင်....။

တစ်ညမှာ မေမေနဲ့ ကျမတို့ရဲ့ ပထွေး ကိုဘမောင် တို့နှစ်ယောက် ကာမစပ်ယှက်တာကို ကျမ ချောင်းကြည့်နေစဉ်မှာပဲ မောင်လေး စိုင်းလုံးကျောက် ကျမဘေးနားကို ရောက်လာခဲ့တယ်..။ ကျမတို့မောင်နှမ နှစ်ယောက် အတူတူ ဆက်ပြီး ချောင်းကြည့်ကြရင်း နဲ့ ကျမတို့ နှစ်ယောက် မှားယွင်းခဲ့မိကြရပါတယ် ရှင်…။

စိုင်းက အသက် ( --  ) နှစ်သာ ရှိသေးတာမို့ သူရဲ့ လီးက ကိုဘမောင် လောက်တော့ မကြီးဘူးပေါ့…။ ဒါပေမယ့် သေးသေးငယ်ငယ်လေးလည်း မဟုတ်ပါဘူး.။ အရှည် ခြောက်လက်မကျော် ၊ လုံးပတ်က သုံးမတ်လုံးလောက် ရှိတယ်..။ မာတာကတော့ သံချောင်းလိုပဲ..။ ဒါပေမယ့် အထိအတွေ့ကတော့ သံချောင်းလို အေးစက်စက် မာကြောကြော မဟုတ်ဘူး..။ အသွေးအသားမို့ နူးညံ့ပါတယ်.။

စိုင်းက ကျမ နို့အုံတွေကို ဆုပ်ကိုင်တယ်။ အရိုင်းသာသာမို့ နို့ကိုင် ဘယ်ကျွမ်းမှာလည်း ရှင်။ ကျမကလည်း အတွေ့အကြုံ မရှိဖူးသေးတော့ သူ့ကို ဘယ်လိုကိုင်ရတယ်၊ ဘယ်လိုပွတ်ရတယ် ဘာညာနဲ့ မသင်ပြတတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် နို့ကို မကိုင်တတ် ကိုင်တတ် ဆုပ်နယ်နေတာကိုကပဲ ကျမကို အရသာ တွေ့စေပါတယ်။ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။

မေမေ့ကို ပထွေးက ကိုင်တွယ်စုပ်နမ်းပေးတာလိုမျိုး ကျမကို လုပ်ပေးပါစေလို့ပဲ ကျမစိတ်ထဲက ကြိတ်ဆုတောင်းနေရတယ်။ ဟော လုပ်လာပပြီ ရှင် ။ စိုင်းက ကျမကို မြက်ခင်းပေါ် ပက်လက်လှဲချပစ်လိုက်ပါတယ် ။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ် သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ ဖိကပ်လာတယ် ။ ကျမက အလိုက်သင့်ပဲ ပါးစပ်လေးကို မဟတဟလုပ်ပေးထားမိတယ် ။ 

စိုင်းက ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကိုသာ စုတ်နမ်းတယ်..။ ဟ ပေးထားတဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လျှာထိုးမထည့်ဘူး..။ အင်းလေ…သူက ဒါမျိုး ဘယ်တတ်မှာလည်း..။ ဒီတော့ ကျမကပဲ ပျိုးပေးရတော့တာပေါ့…။ ကျမကလည်း ရည်စားမထားဘူးသေးတော့ တတ်လှတယ်လို့ မဟုတ်ပါဘူး..။ သူများပြောတာ ကြားဖူးထားတာ..။ အခုမှ လက်တွေ့လုပ်ကြည့်ရမှာ…။ကျမက လျှာကို ထိုးထုတ်လိုက်တယ်..။ စိုင်းကပါးစပ် စေ့ထားတာကြောင့် သူ့သွားတွေကို ပဲ လျှာနဲ့ ထိမိတယ်..။

“ ပါးစပ် ဟ ထား…မောင်လေး….``

ကျမက ပါးစပ်ချင်း အသာခွာပြီး ပြောလိုက်ရတယ်..။ ပြီးတာနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်း ပြန်တေ့တယ်..။ စိုင်းက ကျမပြောသလို ပါးစပ်ဟပေးထားတာကြောင့် ကျမက သူ့ပါးစပ်ထဲ လျှာထိုးသွင်းပြီး သူ့လျှာကို ကလိပေးလိုက်တယ်..။

အို…တော်တော်ကောင်းတာပါလားရှင်..။ ကျမ ရင်ထဲကို အေးခနဲ ဖြစ်သွားရတာပဲ..။ ဒါကြောင့်လည်း လျှာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လှည့်ပတ်ပေးနေတယ်..။ စိုင်းကလည်း အထားပေါက်သွားပြီး သူ့လျှာကို ပြန်ကစားပေးတယ်..။ ကျမ ပါးစပ်ထဲကို သူ့လျှာ ထိုသွင်းကလိပေးတယ်..။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ စိုင်းရဲ့လက်က ကျမပေါင်ကြားထဲက စောက်ပတ်ပေါ်ကို ရောက်လာတယ်..။ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးတယ်..။အဖုတ်ကို ကလိချင်နေတဲ့ ကျမအတွက် ဟန်ကျသွားတာပေါ့..။ ပြီးတော့ စိုင်း အခုလို ပွတ်ပေးတာဟာ ကိုယ့်လက်နဲ့ ကိုယ် ကလိတာထက် အများကြီးသာတယ်..။ ဘာမှ မဆိုင်ဘူး..။ ပိုငြိမ့်တယ်..။ ပိုမိုက်တယ်..။ 

ဒါကြောင့် ကျမလည်း ပေါင်တန်နှစ်ခုကို ကားနိုင်သမျှ ကားပေးထားလိုက်တယ်။ စိုင်းက ကျမရဲ့ ပါးစပ်ချင်း တေ့ကပ်ထားပြီး လျှာချင်းကလိနဲ့ စုပ်နမ်းပေးနေရာကနေ သူ့ပါးစပ်ကို ခွာပြီး ကျမရဲ့ ညာဘက် နို့သီးကို ကုန်းစို့တယ်..။

“ အားပါးပါး….ဟင်း ဟင်း…  ” 

ရင်သိမ့်တုန်အောင် ကောင်းလွန်းလို့ ကျမပါးစပ်က အသံလေးတွေတောင် ထွက်သွားတယ်..။ ရင်ကလည်း ကော့တက်သွားတယ် ။ စိုင်းက နို့သီးကို အပြတ်ကို စို့တယ်..။ လျှာနဲ့လည်း ယက်ပေးသေးတယ်..။ ကျမနို့သီးဟာဆိုရင် ဆတ်ဆတ်ကို တုန်ခါနေသလိုပဲ..။ ရင်ထဲ ဖိုခနဲ အေးခနဲ ဖြစ် ဖြစ်သွားတာတော့ ပြောမနေပါနဲ့တော့ ..ရှင်…။

ညာဖက် နို့သီးပြီးတော့ ဘယ်ဖက်နို့သီးကို ပြောင်းစို့ပေးပြန်ပါသေးတယ်။ အခုချိန်ထိတော့ စိုင်းဟာ မေမေ့ကို ပထွေး လုပ်ပေးတဲ့ အတိုင်း တစ်ဆင့်ပြီး တစ်ဆင့် လုပ်ပေးနေပါတယ်။ မေမေ့အဖုတ်ကို ပထွေးက ကုန်းယက်ပေးသလိုများ ယက်ပေးအုန်းမှာလားလို့ ကျမတွေးပြီး ရင်ဖိုမိတယ်..။ 

ဟောရှင် စိုင်းက ကျမနို့သီးတွေကို စို့ပေးနေရာက သူ့ပါးစပ်ကို ကျမရဲ့ ရင်ညွန့် ဝမ်းဗိုက် တလျှောက် အသာစုပ်နမ်းပေးရင်း အောက်ဘက်ဆီ တဖြည်းဖြည်း ရွေ့သွားနေပါပြီ..။ သူ ဦးတည်နေတာကတော့ ကျမပေါင်ကြားဆီကိုပါပဲ..။ သူတကယ်ပဲ စောက်ဖုတ်ယက်တော့မှာလား….။

တွေးရင်းနဲ့ကို ကျမမှာ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် ဖြစ်နေရပါတယ်။ ပါးစပ်နဲ့ စုပ် ၊ လျှာလေးနဲ့ ဟိုဟိုသည်သည် ယက်ပေးရင်း အောက်ဘက်ကို ရွှေ့ဆင်းသွားတာကြောင့် စိုင်းရဲ့ တံတွေးလေးတွေ ပေကျန် တင်နေခဲ့ကြတယ်..။ ကျမက အဒီ တံတွေးလေးတွေကို လက်နဲ့ အသာလိုက်ပွတ်နေရတာ တစ်မျိုး ရမ္မက်တိုးစရာပါပဲ။ နောက်ဆုံးတော့ စိုင်းရဲ့ ခေါင်ဟာ ကျမပေါင်ကြားကို ရောက်လို့သွားပါတော့တယ်။ ပထွေးလုပ်သလို အတိုင်းပါပဲ..။ ကျမစောက်ပတ်ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကျကျနန ဖြဲတယ်..။ ပြဲအာထွက်လာအောင်ဖြဲပြီးမှ လျှာနဲ့ ကုန်းယက်ပေးတယ်..ရှင်..။

“ ပျပ်..ပျပ်….ပလပ်…ပျပ်…  ” 

“ အား..ဟင့် ဟင့် အို…..စိုင်းရယ်…..ဟင်းဟင်း…  ” 

စိုင်းဟာ စောက်ဖုတ်ရဲ့ ဘယ်နေရာမှာ အထိမိဆုံးဆိုတာကိုတော့ သိပုံမရဘူး။ လျှာကို ထုတ်ပြီးတော့ ကုန်းပြီးတော့သာ ယက်နေတာ..။ ဒါကြောင့် စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုပဲ ယက်မိတာကများတယ်။ အရသာ အထိမိဆုံးဖြစ်တဲ့ စောက်စေ့ကိုတော့ တစ်ချက်တစ်ချက်မှပဲ လျှာနဲ့ ထိမိတာ..။ အို….အဲဒီလို ထိမိသွားတဲ့ အခါမျိုးမှာဆိုရင် ကျမဟာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်ကော့တက်သွားရအောင်ကို အရသာတွေ့တယ်ရှင်..။

ဒါကြောင့် ကျမက စောက်စေ့ကို ရက်မိရအောင် ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးတယ်..။ ဒါပေမယ့် စိုင်းက အထာမပေါက်ဘူးရှင်…။ ရမ်းသန်းပြီး တအားပဲ ဆက်ရက်နေတာ..။ စောက်ဖုတ်တင် ဘယ်ဟုတ်မလဲ …. ပေါင်ခြံနေရာတွေ ဘာတွေကိုပါ လျှောက်ရက်မိကုန်ရော…။

“ ဟင့် ဟင့်……အစေ့ကိုယက်ဟာ….ဟင်းဟင်း….ထောင်နေတဲ့ အစေ့ကို ရက်ပေး…..အား..အား ဟုတ်ပြီ…..အဲ့နားလေး…  ” 

မတတ်နိုင်တော့ပါဘူး….။ ပါးစပ်က ထုတ်ပြောယူရတော့တာပါပဲ..။ ဒီလိုပြောတော့လည်း စိုင်းက ကျမခိုင်းသလို ချက်ချင်းပဲ လိုက်လုပ်ပေးရှာပါတယ်..။ ကျမစောက်စေ့ကို အပြတ်ရက်နေပါပြီ ။ အို….ဘာပြောကောင်းမလဲ…။ ကျမ အရမ်းကို ရွထလာတော့တာပေါ့…။ တင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကော့ ကော့တင်ပေးတယ်..။ 

ခါးနွဲ့ပြီး ဖင်တရမ်းရမ်း လုပ်ပေးနေတော့ သူ့မျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ ကပ်ပွတ်သလိုမျိုးတောင် ဖြစ်တယ်..။ အထူးသဖြင့် သူ့ပါးစပ်တဝိုက်မှာဆိုရင် ကျမရဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေနဲ့ ပေကျံကုန်ပြီ…။ ခဏကြာတော့ ကျမက လက်ဆန့်ထုတ်ပြီး စိုင်းရဲ့ လီးကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်တယ်..။ သိပ်မကြီးလှပေမယ့် ကိုင်ရတာ မာမာစီးစီး ရှိတယ်..။

“ စိုင်း…..ငါ့မျက်နှာပေါ် တက်ခွလိုက်..၊ နင့်လီးကို ငါ စုပ်ပေးမယ်..  ” 

ကျမကိုယ် ကျမ အံ့တောင် အံ့သြမိပါရဲ့ ရှင် ။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီလိုရင့်ရင့်သီးသီး ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် စကားတွေကို ပါးစပ်က ပြောထွက်သွားတယ် မသိဘူး..။ အဲ…..ဒီလိုတစ်တစ်ခွခွ ပြောလိုက်ရတာကိုလည်း အရသာတစ်မျိုးတော့ အရှိသား….ရှင့်..။

စိုင်းကလည်း ကျမစောက်ဖုတ်ကို ကုန်းယက်နေရင်းက ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ပြီး ကျမ မျက်နှာပေါ်တက်ခွတယ်..။ ဒီအခါ သူ့လီး ငေါက်တောက်က ကျမ ပါးစပ်နားမှာ အတန်းသားပေါ့…။ ကျမက အစပျိုးတဲ့အနေနဲ့ လျှာလေး တစ်လစ်ထုတ်ပြီး သူ့လီးတန်လုံးပတ်တလျှောက် အသာရက်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးမှ လီးထိပ်ဖူးပိုင်းကို ပါးစပ်နဲ့ လှမ်းငုံယူတယ်..။

စောက်ဖုတ် ကုန်းယက်ပေးနေတဲ့ စိုင်းရဲ့ ပါးစပ်က အိအိ အုအု ရေရွတ်မြည်တမ်းသံလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာတာကို ကျမ ကြားရတယ်..။ ငြိမ့်သွားလို့ အသံမြည်လာတာပေါ့..။ ပါးစပ်နဲ့ ငုံမိတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး တငေါ့ငေါ့ လှုပ်လာတာကို ကျမ သတိပြုမိလိုက်တယ်..။ ပထွေးရဲ့ လီးကို မေမေစုပ်ပေးခဲ့ပုံကို ပြန်မြင်ယောင် အတုယူပြီး ကျမကခေါင်းကို ကြွလိုက် နှိမ့်လိုက် လုပ်ရင်း စိုင်းကို လီးစုပ်ပေးနေတယ်..။ 

ခေါင်းအကြွ အနှိမ့်နဲ့ အညီ လီးချောင်းဟာ ကျမပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်နေတာ ပေါ့…။ ဒီလို လီးစုပ်ပေးရင်းက အမွှေးလေးတွေပေါက်နေတဲ့ ဂွေးဥလုံးလုံးလေးတွေကိုလည်း လက်နဲ့ အသာ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ပေးလိုက်သေးတယ်..။မိနစ်အနည်းငယ်ကြာအောင် (69)  ပုံစံနဲ့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စုပ်ပေးကြပြီးတော့ အဲဒီ အဆင့်ကို တစ်စခန်း ရပ်လိုက်တယ်..။

ပထွေးနဲ့ မေမေတို့ လုပ်ကြတာကို ဒီအဆင့်ထိပဲ ချောင်းကြည့် တွေ့မြင်ခဲ့တာမို့ စိုင်းဟာ ရှေ့ဘာဆက်လုပ်ရမယ်ဆိုတာကို ရေရေရာရာ မသိရှာဘူး..။ ရှေ့တစ်ဆင့် တက်စရာ ရှိမှန်းကိုတော့ သူအလိုလို နားလည်နေပုံပါပဲ..။သူ့လီးကလည်း တောင်နေတုန်းကိုး..။ သုတ်ရည်မှ မထွက်သေးတာ..။

“ ငါတို့ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ…နောင်နောင်…၊ နင့်ကို ငါ လိုးရမှာလား…  ” 

စိုင်းက ကျမကို ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့် လုပ်ပြီး မေးတယ်..။

“ နင်က လိုးတတ်နေလို့လား…  ” 

“ ဟာ….မလိုးတတ်သေးပါဘူး..၊ ဒီလိုပဲ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောတာ ကြားဖူးတာပဲ ရှိတယ်..။ လိုးတာကို သေချာ သိရအောင် မေမေတို့ကို သွားချောင်းကြည့်ကြအုန်းစို့လား…။ ခုလောက်ဆို ဦးမောင်ကြီးက မေမေ့ကို လိုးနေလောက်ပြီ….  ” 

“ အံမာလေး….သွားကြည့်စရာ မလိုပါဘူး…ဟ… ၊ ငါသိပါတယ်…  ” 

“ ဘာလဲ….နင်က အလိုးခံဖူးပြီးလို့…လား  ” 

“ ဟယ်….ကောင်စုတ်…ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ..၊ ဘယ်က အလိုးခံဖူးရမှာလည်း….၊ မနေ့ညတုန်းက မေမေတို့ လိုးကြတာကို ငါချောင်းကြည့်ထားလို့ သိရတာ ” 

“ ဒါဆို ဟန်ကျပြီပေါ့…. ဘယ်လိုလဲဆိုတာ သာပြော….ပြပေတော့… ” 

“ လာ….ငါ့အပေါ် တက်ခွလိုက်…  ” 

ကျမက ပက်လက်ပြန်အိပ်ပေးပြီး ပြောတယ်..။ စိုင်းကလည်း တက်ခွတယ်..။ ဒါပေမယ့် ခွပုံက စောစောတုန်းက လို ကျမ ခြေရင်းဘက် ခေါင်းပေးပြီး ပြောင်းပြန်တက်ခွတာ…။

“ ဟာ…..သွားကွာ..၊ အဲ့လိုမျိုး ခွခိုင်းတာ မဟုတ်ဘူး..ဟ  ” 

“ ဘယ်လိုခွရမှာလဲ….၊ နင်ကလဲ…ရှင်းအောင်ပြောမှပေါ့…  ” 

“ ဒီဘက်လှည့်ပြီး ပေါင်ကြားပေါ် တက်ခွခိုင်းတာဟဲ့…  ” 

ဒီတော့မှ စိုင်းက တက်ခွတာ အထာကျသွားတယ်..။ သူ ကျမပေါင်ခွကြားပေါ် တက်ခွမိတော့ ကျမက သူရဲ့ လီးကြီးကို အသာ လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူပြီး ကျမရဲ့ ပါကင်ပိတ် စောက်ဖုတ်လေးရဲ့ အဝမှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်..။လီးနဲ့ စောက်ပတ် ကပ်မိကြတဲ့ အချိန်မှာ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်စလုံး ဆတ်ခနဲ တုန်ခါသွားကြတယ်..။ ဖိုဓါတ်နဲ့ မဓါတ်ထိတွေ့မိလို့ မီးပွင့်သွားတာဖြစ်မှာပါပဲ….။

“ အဲ…..နင့်အချောင်းကို ငါ့ဟာထဲ ဝင်အောင်ထိုးသွင်းလိုက်ပေတော့…  ” 

ကျမရဲ့ အသံဟာ သိသိသာသာကို တုန်ရင်နေပါတယ်။ စိုင်းဟာလည်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်လို့ ။ ဒါပေမယ့် စိုင်းက ကျမခိုင်းသလို လုပ်တယ် ။ သူ့ဖင်ကျစ်ကျစ်လေးကို အသာလှုပ်ပြီး အဖုတ်ထဲကို လီးဖိထိုးသွင်းပေးတယ် ။ စထိုးထိုးသွင်းသွင်းချင်း လီးထိပ်ဒစ်ပိုင်း စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်တယ်…။

“ ဟော…..ဝင်သွားပြီ…  ” 

စိုင်းရဲ့ ပါးစပ်က အသံထွက်လာတယ်..။

“ အား….ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ်…  ” 

ကျမမှာတော့ အဖုတ်ဝ တင်းခနဲ ပြဲအာသွားတာကြောင့် စပ်ဖျင်းဖျင်း အောင့်တောင့်တောင့် ဖြစ်သွားတာမို့ စုတ်သပ်ညည်းလိုက်မိတယ် ။ ထိုးသွင်းလိုက်တဲ့သူ့လီးဟာ တစ်ဝက်သာသာလောက်တော့ ဝင်နေပြီ ။ လီးထိပ်က ကျမစောက်ခေါင်းထဲက အပျိုအမှေးပါးကို ထိမိနေတယ်..။

“ နောင်နောင်….နာလို့လားဟင်…  ” 

စိုင်းက လီးကို ဆက်မသွင်းသေးပဲ ကျမရဲ့ နဖူးက ဆံပင်စလေးတွေကို အသာသပ်တင်ပေးရင်း ပြောတယ်…။ အလိုးခံနေရတာကြောင့် အရသာတွေ့တဲ့အပြင် မောင်ငယ်ရဲ့ ဒီကြင်နာမှုလေးကြောင့်လည်း စိတ်ထဲမှာ ကြည်နူးမှုပီတိလေး ဖြစ်ရပါတယ်..။

“ နည်းနည်းအောင့်သွားလို့ပါ…၊ ကဲ…မောင်လေး….အားစိုက်ပြီး တစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် ဖိထိုးသွင်းလိုက်….နော်…  ” 

ကျမက အားပေးလိုက်ရပါတယ်.။ ဆက်ဖိထိုးသွင်းရင် ကျမစောက်ခေါင်းမှာ ဖုံးကာနေတဲ့ အပျိုအမှေးပါး စုပ်ပြတ်သွားတော့မှာပါ…။ တစ်ချက်တည်းနဲ့ အပြီးထိုးဖောက်သွားတာကို လိုချင်လို့ ဒီလိုမျိုး ပြောလိုက်ရတာပါ…။ တတိတတိနဲ့ ထိုးဖောက်နေရင် နာတာက ရှည်မယ်မဟုတ်လား…ရှင်..။ 

တစ်ခါတည်း ထိုးဖောက် ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်ရင် တစ်ချက်ပဲ နာမယ်လေ..။ အပျိုမှေး ပေါက်ရင် နာတယ်လို့ ပြောသံကြားဖူးထားတာကြောင့် အခုလို တွက်ဆပြီး အလုပ်ခိုင်းလိုက်ရတာပါ..။စိုင်းကလည်း ကျန်နေသေးတဲ့ သူလီးတစ်ဝက်ကို ကျမပြောသလိုပဲ ခပ်ပြင်းပြင်းထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်..။ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံးဟာ ကျမရဲ့ အပျိုစစ်စစ် စောက်ဖုတ်လေးကို ပါကင်ဖွင့်ပြီး အဆုံးတိုင် ဝင်အောင်းလို့သွားပါပြီ…။

“ အား……ဟင့်ဟင့်  ” 

ကျမ ခပ်သာသာလေး ညည်းလိုက်မိတယ်။ နာတော့ နာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမ ထင်ထားသလောက်တော့ မနာပါဘူး။ စစ်ခနဲ အောင့်ပြီး နာသလိုလိုဖြစ်တာလေးလောက်ပဲ။ ပြီးတော့ ခဏလောက် အနေရခက်သလိုလို ၊ အဖုတ်ထဲ တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်နေသလိုလိုလည်း ခံစားနေရတယ်။ မကြာပါဘူး ….ရှင်။ ဒါတွေအားလုံးကို ထူးခြားလှတဲ့ ကာမအရသာ စည်းစိမ်ချမ်းသာက လွှမ်းမိုးသွားတာကိုး။

ဟုတ်တယ်လေ။ လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးတာနဲ့ စိုင်းက သူ့ဖင်ပြောင် လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို လှုပ်ရှားပြီး စလိုးပေးနေတော့ကိုး။ စိုင်းက ဒီလိုကာမမှုတွေမှာ အရိုင်းလေးပဲရှိသေးတာဆိုတော့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဆောင့်တတ် ညှောင့်တတ်အုံးမှာလဲ..ရှင်..။ သူ့အလိုလို ခါးတလှုပ်လှုပ် ၊ ဖင်တကြွကြွနဲ့ လုပ်နေတာ…။ လီးက စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင် ပြန်ထွက်တော့ ဖြစ်နေတာပေါ့..။

အခုမှစပြီး လီးနဲ့ တွေ့ထိ အလိုးခံရတဲ့ ကျမအဖို့လည်း အရသာ ရှိသင့်သလောက်တော့ ရှိတာပေါ့…။ ဒါပေမယ့် ဆောင့်တာလိုးတာ နည်းလမ်းမကျတော့ အောက်ကနေ ခံရတာကလည်း ကသိကအောက် ဖြစ်နေတယ်…၊ အထာမကျသေးဘူးပေါ့…ရှင်…။ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ဟာ အခုမှ စလိုးဖူးတဲ့ လူတွေချည်းမို့ ဒီအလုပ်မှာ မကျွမ်းကျင်ကြသေးပါဘူး..။ ဒါပေမယ့် သူငယ်ချင်းမတွေဆီက ကြားဖူးသင့်သလောက် ကြားဖူးထားပြီး မေမေတို့ လိုးကြတာကို တပ်အပ်ကြည့်ဖူး မြင်ဖူးခဲ့တဲ့ ကျမက စိုင်းထက်စာရင် ဗဟုသုတ နည်းနည်းပိုရှိနေတယ်..လေ….။ ဒါကြောင့် စိုင်းကို ပြောဆိုသင်ပြပေးရတယ်..။ မသိတဲ့လူကို မတတ်တဲ့လူက ဆရာလုပ်တယ်လို့ပဲ ဆိုချင် ဆိုကြပေတော့…။

“ ကိုယ်ကြီးကို အရမ်း ရှေ့ကို ကိုင်းမထားရဘူး..စိုင်းရဲ့…။ ခါးကိုလည်း သိပ်မကော့ရဘူး…။ လက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်ထောက်ပြီး ဒိုက်ဗင်ထိုးသလိုမျိုးနေရတယ်..။ ပြီးမှ ခါးကို လှုပ်ရုံလေး ထက်အောက်ပြုပြီး ဆောင့်ပေးရတယ်…..သိလား…  ” 

ကျမ အမေကို ပထွေး ကိုဘမောင်ကြီး ဆောင့်လိုးတာမြင်ခဲ့ရတဲ့ အတိုင်းပဲ။ စိုင်းကို ပြောဆို နည်းပေလမ်းပြ လုပ်လိုက်ရပါတယ်..။ စိုင်းကလည်း ကျမသင်ပြပေးသလိုမျိုး လုပ်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးပါတယ်..။ သိပ်တော့ အထာမကျသေးဘူးပေါ့ ..ရှင်….။ ဒါပေမယ့် စောစောက အရမ်းကာရော ဖြစ်သလို လိုးညှောင့်နေတာထက်စာရင် အများကြီးတော့ ဟုတ်လာတာပေါ့…။

စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်လီးထွက် ပိုပြီး ချောမွေ့ညက်ညောလာတယ်..။ အောက်ကနေ အလိုးခံနေရတဲ့ ကျမအတွက်လည်း နေရထိုင်ရတာ ကသိကအောက်မဖြစ်တော့ပဲ ကောင်းလာတယ်…။ အရသာလည်း ပိုရှိပြီး ငြိမ့်လာပါတယ်…။ ကျမကလည်း အောက်ကနေပြီး ငှက်ပျောတုန်းကြီးလို ငြိမ်မနေပါဘူး..။ ဖင်ကြီးကို ကော့လိုက် ၊ ဝေ့ဝိုက်လိုက် နဲ့ လှုပ်ရှားပေးတယ်..။ 

ပေါင်ကြီးတွေကို မြှောက်ထောင်ပြီး စိုင်းရဲ့ ခါးမှာ ခြေထောက်နှစ်ဖက် ကြက်ခြေခတ်မြှောက် ချိတ်တာမျိုးလည်း လုပ်တယ်..။ ကျမကြည့်ဖူးခဲ့တဲ့ အပြာဓါတ်ပုံစာအုပ်တွေထဲက အထာတွေကို အတုခိုးပြီး လိုက်လုပ်ကြည့်တာလေ….။ ဟုတ်တော့ ဟုတ်သားရှင့်..။ အရသာက ပိုကောင်းလာတယ်…။

“ ဘွပ်ဖွတ်…အင့် ဟင့်…ဘွပ် ဘွပ်…..  ” 

“ နောင်နောင်…..ကောင်းရဲ့လား…  ” 

“ ဘွပ်….အင့်….ကောင်းတယ်…နင်ကော….ဟင်  ” 

“ ဘွပ်ဘွပ်….ဟာ သိပ်ကောင်းတာပေါ့  ” 

“ ဘွပ်ဘွပ်..ဖုတ် ဖတ်….ဘွပ်…  ” 

ဆောင့်နည်းမှန်သွားလို့လားတော့ မသိဘူး။ လီးဝင်သံ ထွက်သံတွေ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ပေါ်လာသလို ၊ အရသာကလည်း ပိုပြီး ကောင်းသထက် ကောင်းလာပါတယ်..။ အရသာကို မှိန်းခံနေတုန်း …၊ အို…..ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ရုတ်တရက် ဓါတ်လိုက်ခံရသလိုပဲ ဖြိုးဖြိုးဖြန်းဖြန်း ဖြစ်လာတော့တယ်…။ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရှိတဲ့ အကြောအခြင်တွေ ကုတ်ကွေးပြီး လှုပ်လာတယ်..။

အထူးသဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲက ကြွက်သားတွေ အပြတ်လှုပ်ရှားတယ်..။ အထွေအထူးလုပ်ပေးရတာမဟုတ်ပဲ..၊ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ ဆောင့်လိုးနေတဲ့ သူ့လီးကို ညှစ်ညှစ်ပြီး ဆွဲယူနေတယ်..။ စစချင်းတော့ ကျမကိုယ် ကျမ ဘယ်လိုတွေဖြစ်လာတယ်ဆိုတာ မသိရိုး အမှန်ပါ ….ရှင်..။ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းဆိုသလိုပါပဲ…။ ကျမ ပြီးလုနေတာကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး ကြွရွထလာကြမှန်း ရိပ်မိတယ်…။ ဟုတ်တယ်…။ သိပ်ကြာတော့မယ် မထင်ပါဘူး..။ ကျမ ပြီး ရတော့မယ် ။

“ အား ဟင့်ဟင့်….ဆောင့်….ဆောင့်….ဆောင့်စမ်းပါ စိုင်းရဲ့….၊ တအားကုန် ဆောင့်လိုးစမ်းပါ…..အား…အာ့…..အီး…..ငါပြီးတော့မယ်….၊ ဆောင့် ဆောင့်….နို့တွေကို ဆွဲပြီး တအားဆောင့်လိုးချလိုက်ပါလား…ဟာ………အို…..ဟင့်ဟင့်…  ” 

ကျမက စိုင်းကို တအားဆောင့်လိုးခိုင်းမိပါတယ်။  မေမေ ပြီးခါနီးမှာ ဘာကြောင့် ပထွေးကိုဘမောင်ကို အရမ်းဆောင့်လိုးဖို့ အငမ်းမရပြောခဲ့သလဲ ဆိုတာကို အခုမှ ကျမ ကောင်းကောင်း အထာပေါက်ပြီးနားလည်လာရပါတယ်..။ 

ဒီလို ပြီးလုလု အချိန်မှာ ဆောင့်လိုးခံရတာဟာ အရမ်းအရမ်းကို အရသာရှိတာပဲကိုး။ တစ်ချက်ဆို တစ်ချက် နင့်ခနဲနေအောင်ကို ကောင်းတာ ရှင့်….။ စိုင်းကလည်း ကျမရဲ့ နို့အုံနှစ်ခုကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ဆွဲပြီး တအားဆောင့်လိုးတော့တာပဲ…။ လီးဝင်သံတွေ တဘွပ်ဘွပ်နဲ့ အတူ စိုင်းရဲ့ အသက်ရှူသံတွေလည်း ရှူးရှူး ရှဲရှဲ နဲ့..။ ဆယ်ချက်လောက် တအားဆောင့်လိုးတာကိုလည်း ခံပြီးရော ကျမဟာ ကော့ပျံတက်သွားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေဟာ တာကျိုးကျတဲ့ ရေတွေလို ဒလဟော ယိုစီးထွက်ကုန်တော့တာပဲ…။ ပြီး သွားခဲ့ရပါပြီ….ရှင်…။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ စိုင်းက အဆောင့်ရပ်သွားတယ်..။ ကျမစောက်ပတ်က ရစ်ပတ်ဆွဲညှစ်ထားလို့ သူ့လီးပြန်ဆွဲထုတ်မရတာကြောင့် အဆောင့်ရပ်သွားသလားလို့ ကျမထင်လိုက်မိသေးတယ်..။ ဒါပေမယ့် မဟုတ်ဘူးရှင့်…။ စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ကပ်ထိုးသွင်းထားလိုက်တဲ့ သူ့လီးချောင်းဟာ ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ရှားနေပြီး ထိပ်ဖျားက အရည်တွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထွက်လာတယ်..။ အရည်တွေက ပူပူနွေးနွေးကြီး….ရှင့်…။ 

အဲဒီ ပူနွေးတဲ့ အရည်တွေ စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်လျှံအောင် ထွက်လာတဲ့အခါ ကျမဟာ ရင်ဖိုလှိုက်မောပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်သွားရပါတယ်…ရှင်..။ သိပ်ပြီးတော့ကို အံ့သြပြီး စွဲမက်ဖို့ကောင်းလှတဲ့ အရသာထူးပါပဲ…..ရှင်…။ ဒီနောက်တော့ ကျမဟာ ခြေပစ်လက်ပစ်ကို ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်…။ စိုင်းကလည်း ကျမကိုယ်ပေါ်မှာ ထပ်ရက်သားကြီးနဲ့ မှိန်းပြီး ငြိမ်ကျသွားပါတယ် ။ စောစောက မာထောင်ပြီး သောင်းကြမ်းချင်တိုင်း သောင်းကြမ်းခဲ့တဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးကြီးဟာလည်း တဖြည်းဖြည်း ပျော့သေးပြီး ကျမအဖုတ်ထဲက ဖလွတ်ဆို ပြုတ်ထွက်သွားတယ်…။

ကျမတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ဖက်ပြီး ခဏလောက် အမောဖြေနေကြတယ်..။ အမော အတော်ပြေပြီး အသက်ရှူတွေ ပြန်မှန်လာတော့မှ အဝတ်အစားတွေ ကောက်ဝတ်ကြပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ကြတယ်..။ အဲဒီနောက် ကျမတို့လည်း မောမောနဲ့ အိပ်ရာဝင်ခဲ့ကြပါတယ်…။

.................................................................................................

အဲဒီလိုဖြစ်ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းကျတော့ မေမေနဲ့ ပထွေး သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး လိုးကြဆော်ကြတဲ့ အခါတွေမှာ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ဟာလည်း ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းထဲမှာ ကောင်းကောင်း အလုပ်ဖြစ်နေကြပါတော့တယ်..။

ဒီလိုဟာမျိုးက သိလွယ်တတ်လွယ်တာမျိုးလားတော့ မပြောတတ်ပါဘူး…ရှင်..။ စိုင်းဟာ ကြာလေ အလိုးကောင်းလေ ဖြစ်လာပါတယ….။ ပြီးတော့ ကျမအတွက် ပိုအားရကျေနပ်စရာကောင်းတာက စိုင်းရဲ့ လီးဟာ တစ်နေ့ထက် တစ်နေ့ ပိုပြီး ကြီး ကြီးလာတာပါပဲ…။ 

သူက ကိုယ်ကာယ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု အရမ်းအားကောင်းနေတဲ့ အချိန်မှာ ကျမကို ကောင်းကောင်းလိုးပေးပြီး လိုအပ်တဲ့ မ ဓါတ်တွေကို ကောင်းကောင်းထိတွေ့စေလို့လားတော့ မပြောတတ်ဘူး…။ မယုံနိုင်လောက်အောင်ကို နေ့ချင်းညချင်းပဲ လီးကကြီးလာနေတာ..ရှင့်…။

ကျမကကော…။ အတူတူပါပဲ…။ ကျမရဲ့ နို့တွေ ဖင်တွေဟာလည်း ကားယားထွားကြိုင်း ၊ တစ်ရစ်လာပါတယ်..။ ကာယလေ့ကျင့်ခန်းကိုလည်း မှန်မှန် ယူနေတာမို့ ကျမရဲ့ အသားဆိုင် အသားခဲတွေဟာ ကျစ်လျစ်တင်းရင်းနေပါတယ်..။ အိတာတွဲတာမျိုး လုံးဝ မရှိပါဘူး…။ ဒီလိုနဲ့ တစ်ညမှာတော့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် ၊ ပွတ်သပ် စုပ်ပေး ယက်ပေး ပဏာမတွေပျိုးပြီး ရမက်ဇောထကြွ ရွလာလို့ လိုးကြတော့မယ့်အချိန်မှာ စိုင်းက အဆန်းထွင်ဖို့ ပြောလာတယ်…ရှင့်…။

“ ဟေ့…နောင်နောင် ..၊ ငါတို့ တစ်မျိုးစမ်းလုပ်ကြည့်ကြရအောင်လား…  ” 

“ နင်က ဘယ်လိုလုပ်ချင်လို့လဲ….၊ ပြောလေ…  ” 

စိုင်းက ချက်ချင်း မပြောဘူး…။ ပြုံးဖြဲဖြဲ လုပ်နေတယ်..။

“ ပြောလေဟာ…ဘာစပ်ဖြဲဖြဲ လုပ်နေတာလဲ…၊ ဘာလဲ နင်က ဖင်ပေါက်ထဲ လုပ်ကြည့်ချင်လို့လား.  ” 

တကယ်တော့ ကျမက သူပြုံးဖြဲဖြဲ လုပ်နေတာကို အမြင်ကပ်လို့ တမင်ရွဲ့ပြီး ပြောလိုက်တာပါ.။ ဒါပေမယ့် ဘသားချောက ခေါင်းတဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ပြီး…..

“ အေး….ဟုတ်တယ်..၊ ဟုတ်တယ်…၊ ဖင်လိုးရအောင်လို့ ပြောမလို့ …နင်က သိနေသားကိုး…  ” 

အဲတော့ သူတကယ်ပဲ ကျမကိ ဖင်လိုးဖို့ ကြံထားတာကိုး။ ကျမကြည့်ဖူးတဲ့ အပြာဓါတ်ပုံတွေထဲမှာ စအိုပေါက်ထဲကို လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းပြီး ဖင်လိုးပြထားတဲ့ ပုံ တစ်ပုံတစ်လေတော့ မြင်ဖူးပါတယ်။ ဖင်လိုးရင် ဘယ်လိုနေမလဲလို့လည်း ကျမတွေးမိတဲ့အခါ ရှိပါရဲ့.။ ဒါပေမယ့် လက်တွေ့စမ်းကြည့်ဖို့တော့ စိတ်မကူးမိဘူး။ပြီးတော့ ဒီလိုဖင်ထဲသွင်းပြထားတာဟာ ဓါတ်ပုံအနေနဲ့ ဖန်တီးရိုက်ပြထားတာလို့ပဲ ထင်နေခဲ့တယ်လေ။ တကယ်ဖင်လိုးလို့ ရမရတော့ သေသေချာချာ မသိဘူးလေ…။

“ ဖင်လိုးလို့ ရနိုင်ပါ့မလား….စိုင်းရ  ” 

“ ရပါတယ်……နင်ကလဲ…  ” 

“ ရတယ်ဆိုတာ..နင်ကဘယ်လိုလုပ်သိလဲ  ” 

“ ငါ့သူငယ်ချင်း အာမက်က ပြောပြတာ  ” 

အာမက်ဆိုတာ စိုင်းရဲ့ သူငယ်ချင်း…၊ ပသီကုလား..လေးပါ..။ စိုင်းထက် အသက်တစ်နှစ်လောက်ကြီးလိမ့်မယ်..။ အတန်းကျတော့ အတူတူပဲ…။

“ အံမယ်….အဲဒီ ကုလားကကော ဘယ်လိုလုပ် သိနေတာလဲ…  ” 

“ ဟ…သိရုံတင်မကဘူး…၊ သူကိုယ်တိုင်တောင် ဖင်လိုးပေးခဲ့ရတာ..  ” 

“ နင့်သူငယ်ချင်း အာမက်က ဘယ်သူ့ကိုများ ဖင်လိုးပေးနေတာလဲ…  ” 

စိုင်းက ချက်ချင်းမဖြေ..။ ခပ်အင်အင်….ခပ်ဆိုင်းဆိုင်း လုပ်နေတယ်…။ ကျမ မိန်းခလေးတွေ ထုံးစံ သူကအဲ့လို ခပ်အင်အင်လုပ်လေ ကျမက ပိုသိချင်လေပေါ့…ရှင်..။

“ ပြောစမ်းပါဟ….စိုင်းရဲ့…  ” 

“ နင်….ဘယ်သူ့မှ လျှောက်မပြောရဘူး…နော်  ” 

“ အံမယ်လေး…ငါကဘယ်သူ့ လျှောက်ပြောနေရမှာလဲ..။ အားအားယားယား…၊ ကဲပါ…ပြောမှာသာပြောစမ်းပါ…အာမက်က ဘယ်သူ့ကို ဖင်လိုးနေတာလဲ.  ” 

“ ဒေါ်ခင်စိန်ကိုပေါ့…  ” 

“ ဘယ်က ဒေါ်ခင်စိန်လဲ…..နင်ကလည်း…ရှင်းရှင်း ပြောစမ်းပါ.ဟယ်  ” 

“ နင်ကလဲ…သူ့အဒေါ် တစ်ဝမ်းကွဲဟာလေ  ” 

ကျမတကယ် မသိပါဘူး…။ အာမက်ကိုသာ စိုင်းရဲ့ သူငယ်ချင်းမို့ သိနေတာ…။ အာမက်အဒေါ် တစ်ဝမ်းကွဲတွေ ဘာတွေ ဘယ်လိုလုပ်သိနိုင်မှာလဲ…။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ ဒေါ်ခင်စိန်က ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာ သိဖို့က သိပ်အရေးမကြီးပါဘူး..။ ဖင်လိုးလို့ တကယ်ဖြစ်မဖြစ် သိနိုင်ဖို့ကသာ အဓိကလေ….။

“ အေးလေ…ထားပါတော့၊ အဲဒီ ဒေါ်ခင်စိန်ဆိုတာကို အာမက်က ဖင်လိုးရတယ်ဆိုတာ တကယ်ပဲလား သေကောသေချာလို့လား၊ ကုလားက နင့်ကို ရွှီးတာများလား…  ” 

“ အံမယ်…သူရွှီးတိုင်း ငါက ယုံရမှာလား..၊ ငါကိုယ်တိုင် မျက်မြင်…သိရဲ့လား…  ” 

“ ဘယ်လို…..ကုလားအာမက်က သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲကို နင်တို့ မျက်စေ့ရှေ့မှောက်မှာ ဖင်လိုးပြတယ်လား…  ” 

“ ဟာ….နင်ကလဲ….တုံးလိုက်တာ ။ အဲဒီလို ပေါ်တင်ကြီးတော့ လိုးပြမလား..ဟ..  ” 

“ ဒါနဲ့ နင်က မျက်မြင်ဆို…  ” 

“ မေမေနဲ့ ဦးမောင်ကြီး လိုးကြတာကို နင်ကော ငါကော မျက်မြင် မဟုတ်လား…၊ သူတို့က ငါတို့ကြည့်ရအောင် ပေါ်တင်ကြီး လိုးပြတာလား…  ” 

“ သြော်….အေး အေး…ဟုတ်ပြီ….နင်ကချောင်းကြည့်ခဲ့တာပေါ့….ဒါဆို  ” 

“ အေး….အဲ့လို အထာပေါက်စမ်းပါ…  ” 

“ သူတို့ ဘယ်လိုလုပ်ကြတာလဲ ၊ ပြီးတော့ အာမက်က ဘယ်လိုခွင်ဝင်ပြီး သူ့အဒေါ်ကို ပြန်ဖိုက်နေရတာလဲ…  ” 

“ နင်…သိချင်လား…  ” 

“ အင်း ပေါ့…  ” 

“ ဒါဆို….ရင် ဖင်ခံ….၊ နင့်ကို ဖင်လိုးပြီးရင် ငါပြောပြမယ်  ” 

“ ဟင့်အင်း……ဟင့်အင်း အရင်ပြောပြ..။ ပြီးမှ ငါ ဖင်လိုးခံမယ်  ” 

“ နောင်နောင်..နင်ဒီလိုမကပ်နဲ့ဟာ…၊ အရင်ဖင်လိုးခံစမ်းပါ..။ နင့်ကို ဖင်ချပြီးရင် ငါသေသေချာချာကို ပြောပြပါ့မယ်…ပြောရမှာက ဇာတ်လမ်းရှည်တယ်ဟ  ” 

“ နင်ပြောပြမှာက အာဖန်တီးကြီးဆိုရင် ဘယ့်နှယ်လုပ်မလဲ…  ” 

“ ဟာ….နင်ကလဲ…နင့်ကို ငါ လိမ်ပါ့မလား..ဟ.  ” 

“ ဖင်ထဲသွင်းပြီး လိုးလို့ရတာ သေချာတယ်နော်…  ” 

“ သေချာပါတယ်ဟာ..၊ သူ့အဒေါ်ဖင်ပေါက်ထဲ အာမက်က သူ့လီးကြီးကို ထိုးသွင်းပြီးလိုးတာ…ငါကိုယ်တိုင် သေသေချာချာ မြင်ရတာပါ ဟ…  ” 

“ အာမက်လီးက နင့်လီးလောက်ကြီးလား…  ” 

“ သူက ငါ့လောက်တောင် မဟုတ်ဘူး…၊ ငါ့ထက်တောင် ကြီးသေးတယ်…  ” 

“ ဒါဆို သူ့လီးက ဘယ်လောက်ရှိလဲ…  ” 

“ အဲဒါတော့ ငါ တိုင်းမကြည့်ဖူးလို့ အတိအကျ မပြောနိုင်ဘူး  ” 

“ ခန့်မှန်းချေလောက် ပြောပေါ့ ဟ  ” 

“ ဟို….ဟို…  ” 

“ ဦးမောင်လောက် ရှိလား  ” 

“ သူ့လောက်တော့ မကြီးဘူး.၊ သူ့ထက်နည်းနည်းလေး ငယ်တယ်…” 

“ ဒါဆို အရှည် ရှစ်လက်မလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့…  ” 

“ အင်း….ရှိလိမ့်မယ်  ” 

“ လုံးပတ်ကကော…ငါးမူးလုံးလောက် ရှိလား…  ” 

“ မကလောက်ဘူး….၊ ကျပ်လုံးလောက်တော့ ရှိလိမ့်မယ်  ” 

“ သူဖင်လိုးတဲ့ ဒေါ်ခင်စိန်ဆိုတာက လေးလုံးခြောက်ဖက်ကြီးလား  ” 

“ ဘယ်ကလာ….စလင်းဘော်ဒီ..၊ ခါးနွဲ့နွဲ့ ၊ တင်ပါးလုံးကျစ်ကျစ် နဲ့ ရင်သားကလည်း မို့ရုံလေးပဲ…ရှိတာ.။ အဲ…အရပ်မြင့်ပြီး ပေါင်တန်တော့ ရှည်တယ်.  ” 

“ ဖင်လိုးတော့ ဘယ်လိုမျိုးလိုးတာလဲ  ” 

“ ဟေ့ တော်တော့၊ နင်မေးတာတွေ ဖြေနေရရင် ဆုံးမှာ မဟုတ်တော့ဘူး..၊ ဇာတ်ကြောင်းစုံအောင် ပြောပြမှာ ပြီးတော့မှာ..။ အဲ့လိုမျိုး မညစ်နဲ့ ၊ ဖင်အရင်ကုန်း…ပြီးမှ ဆက်မေးစရာ ရှိတာမေး..ဟုတ်ပြီလား…  ” 

ကျမက ဟိုမေးဒီမေးနဲ့ ရှောက်အစ်အောက်ကြည့်နေတာ ။ စိုင်းက ရိပ်မိသွားတာကြောင့် ရယ်ကျဲကျဲလေး လုပ်နေလိုက်ရတယ်…။

“ စကားစပ်မိလို့ မေးနေတာပါ ဟဲ့…။ နင်ကလဲ….၊ ကဲ..ပြော..ငါ ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲ  ” 

“ ဖင် ပူးထောင်း ထောင်ပြီး ကုန်းလိုက်  ” 

“ မခင်စိန်ကို အာမက်ဖင်ဆော်တာ အဲ့လို ပုံစံမျိုးလား  ” 

“ အဲဒါတွေ မေးမနေပါနဲ့..အချိန်တန်ရင် ငါပြောပြမှာပေါ့…၊ ကဲ…..ကုန်းမှာသာ ကုန်းစမ်းပါဟာ  ” 

စောစောက စိုင်းကို ဟိုမေးဒီမေး လုပ်ရင်းနဲ့ စိုင်းပြန်ဖြေတာကို ကြားရတော့ ကျမ ဖင်ဝလေးက ယားသလိုလို ဖြစ်လာရပါတယ်…။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စမ်းပြီးခံကြည့်မယ်လို့ စဉ်းစားပြီး ဒူးတုပ် ၊ ဖင်ပူးထောင်း ထောင်ပေးလိုက်ပါတယ်..။ စိုင်းက ချွတ်ချထားတဲ့ သူ့ဂျင်းဘောင်းဘီအိတ်ထဲ လက်နှိုက်ပြီး တစ်ခုခုကို ထုတ်ယူလိုက်တာ ကျမတွေ့လိုက်တယ်..။ ဖင်ပူးထောင်းထောင်ပြီး ကုန်းပေးထားရာက ကျမ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သွားတိုက်ဆေးဗူးလိုလို ဗူးပျော့တောင့်လေးတစ်ခုကို တွေ့ရတယ်..။

“ အဲဒါ ဘာလဲ…  ” 

“ ဖင်လိုးရင် သုတ်လိမ်းပေးရတဲ့ ဆီတစ်မျိုးလေ….၊ ကေဝိုင်ဂျယ်လီလို့ ခေါ်တယ်…  ” 

“ ဆီမဆွတ်ပဲ ဖင်လိုးပစ်မယ်…  ” 

ဘာညာနဲ့ ပြောကြတဲ့ စကားကို ကျမ သတိရမိတယ်။ ဖင်လိုးရင် ဆီဆွတ်ပြီးမှ လိုးရတာကိုး…။ ဒါပေမယ့် ဒီ ကေဝိုင်ဂျယ်လီဆိုတာကို ကျမ မြင်ဖူးဖို့ ဆိုတာ ဝေးရော…။ နာမည်တောင် မကြားဖူးခဲ့ဘူး….။

“ နင် အဲဒီဗူးကို ဘယ်က ရလာခဲ့တာလဲ  ” 

“ ဒီလိုပေါ့ဟ  ” 

“ အာမက်ဆီက ယူလာတာ မဟုတ်လား…  ” 

“ ဆိုပါတော့….``

“ ဘယ်လိုပြောပြီး တောင်းလာခဲ့လဲ  ” 

“ ဒီလိုပေါ့…၊ ငါဖင်လိုးတဲ့အခါ သုံးရအောင်ဆိုပြီး ဆွဲလာခဲ့တာပေါ့…  ” 

“ ဘယ်သူ့ကို ချမယ်လို့ ပြောခဲ့တာလဲ…  ” 

“ ငါ အကြံအဖန်လုပ်ထားတဲ့ ဆော်တစ်ပွေကို ဖင်လိုးမလို့ ပြောခဲ့တယ်…  ” 

“ အံမယ်….နင်က ငါ့ကို အကြံအဖန်ဆော်လို့ ပြောရသလား….ဟင် ကောင်စုတ်…  ” 

“ နောင်နောင်ရာ….နင်က လျင်မလိုနဲ့ တယ်ပိန်းတာပါလား… နင့်ကို ချဖို့လို့ ငါက ပေါ်တင်ကြီး ပြောလို့ ဖြစ်မလား…..ဟ…  ” 

စိုင်းပြောတာက ဟုတ်နေတာကြောင့် ကျမ သူ့ကို ပြသနာ မလုပ်တော့ပါဘူး…။ သိချင်တာသာ ဆက်မေးလိုက်တယ်…။

“ အဲဒီ ကေဝိုင်ဂျယ်လီက ဘယ်နေရာမှာ သုတ်ပေးရတာလဲ…  ” 

“ အေး ….နင် ခုသိလိမ့်မယ်…  ” 

စကားဆုံးတယ်ဆိုတာနဲ့ စိုင်းက ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲတယ်…။ ပြီးတော့ ဟပြဲလေးဖြစ်သွားတဲ့ ကျမရဲ့ စအိုဝလေး တည့်တည့်ပေါ်ကို ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ ညှစ်ချတယ်။ လက်ညှိုးနဲ့ ကျကျနနထိုးပြီး ဖင်ဝကို ဆီဆွတ်သလို လုပ်ပေးတယ်..။ မွှေးတေးတေး ရနံ့ရှိတဲ့ ကေဝိုင်ဂျယ်လီဟာ ခပ်ချွဲချွဲလေးပါ..။ ပြီးတော့ အဲဒီအထဲမှာ ရွဆေးကြွဆေးလိုဟာမျိုးတွေများ ပါသလားမသိဘူး..။ ကေဝိုင်ဂျယ်လီ သုတ်လိမ်းခံရပြီးတာနဲ့ ကျမဖင်ဝဟာ ယားကျိကျိနဲ့….။

စူပွစူပွ ဖြစ်လာတယ်..။ စိုင်းဟာ သူ့ရဲ့ လီးချောင်းကိုလည်း ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ စေ့စေ့စပ်စပ် သုတ်လိမ်းလိုက်သေးတယ်။ ဆီလိမ်းထားသလို လက်လက်ပြောင်နေတဲ့ သူ့အတန်ကြီးကို ကြည့်ရတာကိုက အသည်းယားစရာပါ..။ အဲ….ကျမအဖို့တော့ ဖင်ပိုယားလာရတာပေါ့…ရှင်…။

ကျမနဲ့ စဖြစ်တုန်းက ခြောက်လက်မကျော်ကျော်သာရှည်ပြီး ငါးမူးလုံးလောက်သာ တုတ်တဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးဟာ အခုဆိုရင် ရှစ်လက်မလောက်နီးနီး ရှည်ပြီး လုံးပတ်ကတော့ သုံးမတ်လုံး ပိုပိုလောက်တုတ်တဲ့အထိ ကြီးထားလို့ လာနေပါပြီ…။ ဒစ်လည်းပြုတ်နေပြီမို့ အရေပြားကို ဆွဲလှန်ချလိုက်တာနဲ့ ဒစ်ကြီးပြဲအာပေါ်လာတော့တာပဲ…။လီးဒစ်မှာ ဆီကို အများဆုံး သုတ်ထားတာမို့ ၊ နီရဲလက်ပြောင်လို့နေပါတယ်..။

“ ကဲ..ကဲ..ဖင်ဆော်တော့မယ်…  ” 

စိုင်းက သူ့လီးကို ဆီသုတ်ပြီးတော့ ပြောလိုက်တာကြောင့်….၊ ကျမလည်း ဖင်ပူးထောင်း ထောင်လျက် ဖြစ်နေရအောင် အနေအထားကို ပြင်သင့်တာ ပြင်ပေးလိုက်ရတယ်….။ ကျမဟာ လေးဘက်ထောက်လျက်သားရှိနေပေမယ့် စိုင်းနဲ့ အာလူးပေး ၊ ဖင်ဆီဆွတ်တာခံ ၊ သူ့လီးမှာ ဆီသုတ်တာကြည့်နဲ့ ဆိုတော့ ဖင်ပူးထောင်း ထောင်ထားပေးတဲ့ အနေအထားက ပျက်နေပြီလေ…။ ဒါကြောင့် ပြန်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်ရတာ…။

စိုင်းက ထောင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ကျမရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးနောက်ဘက်မှာ နေရာယူတယ်..။ ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကို ဆွဲဖြဲပြီး ဆီသုတ်ထားလို့ ချွဲကျိလက်ပြောင်နေမှာဖြစ်တဲ့ ကျမရဲ့ စအိုဝလေးမှာ သူ့လီးကို တေ့လိုက်တယ်..။သူ့လီးကလည်း ဆီသုတ်ထားတာမဟုတ်လား..။ ချွဲကျိကျိ ဖြစ်နေတယ်..။ လီးနဲ့ ဖင်ဝက အထိအတွေ့က တစ်မျိုးပဲ စိတ်လှုပ်ရှားစရာကြီး….ရှင့်…။

“ နင့်ဖင်ထဲ ငါ့လီး ထိုးသွင်းတဲ့အခါ ဖင်ကို ကော့တင်ပြီး စအိုဝကို ဖွင့်ပေးထားဖို့ မမေ့နဲ့နော်..။ အဲဒီလိုမျိုး လုပ်ပေးမှ ဖင်ထဲ လီးအဝင်ချောပြီး နာလည်း သိပ်မနာမှာလို့ အာမက်က သေချာ မှာထားတယ်…  ” 

စိုင်းက ပြောတယ်..။ အင်း..သူရော ကျမရော တစ်ယောက်မှ ဖင်လိုးဖင်ခံ မလုပ်ဖူးကြပေမယ့် သူက မျက်မြင်ဗဟုသုတ နဲ့ အသိအကြား အတွေ့အကြုံ သာတာဆိုတော့ ဖင်ဆော်တဲ့ နေရာမှာ သူမဆရာပေါ့…။ သူသင်ပြတာကို ကျမက လိုက်လုပ်ပေးရမှာပေါ့…..ရှင်..ဟုတ်ဖူးလား…..။

တစ်ခါမှ လီးမဝင်ဖူးသေးတဲ့ ဖင်ပေါက်ကလေးထဲ အခု လီးထိုးသွင်းပြီး လိုးတော့မယ်ဆိုတော့ ကျမအဖို့ ဖင်ပေါက် ပါကင် လည်း အဖွင့်ခံရတော့မှာပါလားလို့ ကျမ ကြံဖန် တွေးလိုက်မိတယ်..။ ဖင် အပျိုရည် ပျက်ရတော့မှာပေါ့…ရှင်..။

“ ကဲ….သွင်းပြီ…  ” 

စကားဆုံးတာနဲ့ ဖင်ဝမှာ ကျကျနန တေ့ထားတဲ့ လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးက ဖိထောက်လာတယ်.။ ဖိအားပိုပြင်းလာတဲ့ နောက်….

“ ဘွပ်…..ဘု.  ” 

ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးကြီးတိုးဝင်သွားသံ ပေါ်လာတယ်..။

“ အား……….ကျွတ်ကျွတ်…..အ…  ” 

ဖင်ဝဟာ ကျိန်းစပ်နာကျင်ပြီး ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်ကြီးလည်း ခံစားရတာကြောင့် ၊ ကျမဟာ မျက်နှာရှုံ့မဲ့ သွားပြီး စုပ်သပ်ညည်းလိုက်မိတယ်…။

သူ့လီးဒစ်ကြီး ဖင်ထဲမြုပ်ဝင်သွားပြီလို့ ကျမ မှန်းဆသိလိုက်ရပါတယ်…။ ကျမဟာ စောစောက စိုင်းပြောဆိုသင်ပြပေးထားသလိုပဲ ၊ တင်ပါးကြီး ကော့ပင့်ပေးပြီး လီးသွင်းစမှာ နာလှတာကြောင့် ရှုံ့ထားလိုက်မိတဲ့ ဖင်ပေါက်ကိုလည်း ပြန်ဖြေလျှော့ ဖွင့်ပေးလိုက်ပါတယ်..။နာတာကတော့ နာတုန်းပါပဲ ။ ဒါပေမယ့် ကြပ်ကြပ်ဆို့ဆို့ကြီးတော့ ဖြစ်မနေတော့ဘူး..။ ပြီးတော့ ထူးဆန်းတာက အဲဒီလို နာနာကြင်ကြင် ဖြစ်နေရတာကိုပဲ သဘောကျနေမိပြန်တယ်….ရှင့်….။

ကျမက ဒီလို ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပြီး စအိုဝကိုလည်း ဖြေလျှော့ပေးလိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ စိုင်းကလည်း သူ့လီးကို ဖင်ထဲ ထပ်ပြီးဝင်အောင် ဆက်ဖိသွင်းပါတယ် ။  စိုင်းဟာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးထိုးသွင်းတဲ့ အထာကို ကျကျနန ကြည့်ရှုမှတ်သားပြီး သင်ယူထားပုံ ရပါတယ်..။ လီးကို အရမ်းကာရော ဆောင့်ထိုးမသွင်းဘူး..။ တရစ်ချင်း အသာလှည့် လှည့်ပြီး သွင်းနေတာ..။

ဒီလို သူ့လီးကို ထိုးသွင်းနေတုန်း ကျမရဲ့ ခါးကျင်ကျင်သိမ်သိမ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အသာညှပ်ကိုင်ထားသေးတယ်…။ ခါးကို ကိုင်ထားယူတဲ့ သဘောအပြင် ကျမကို ခါးကော့ ဖင်ကြွနေရလေအောင် ကိုင်ထိန်းပေးထားတာလဲ ဖြစ်တယ်..ရှင့်…။

“ ဗျစ် ဗျစ်…..ဘု ဘွပ်  ” 

“ အား….အ…..ယာ…..၊ ကျွတ် ကျွတ်…အင်း…  ” 

“ ဘွပ် ဘု….အမလေးလေး….နာတယ်…နာတယ်…  ” 

“ နာရင် ငါရပ်ထားရမလား….နောင်နောင်  ” 

“ ရတယ်….ဆက်သာသွင်း….၊ နာတာတော့ နာတပဲ…ဟ.  ” 

“ ကောင်းလည်း ကောင်းနေတယ် မဟုတ်လား  ” 

“ အင်း…အင်း…  ” 

ဟုတ်လည်းဟုတ်ပါတယ် ရှင် ။ နာကောင်းကြီး ဆိုတာ ဒါကို ပြောတာထင်ပါရဲ့….။ နာချက်ကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပဲ….။ အဲ…ကောင်းတာကလည်း ….ပြောမပြတတ်အောင်ပဲ…ရှင့်…။ ဒီလိုနာတာမျိုး ရော ။ ဒီလို ကောင်းတာမျိုးရော ကျမတစ်သက်မှာ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသေးဘူး….။ စောက်ဖုတ်ကို အလိုးခံရတာ ကောင်းလှချည် မှတ်နေတာ ။ ဟော ခု ဖင်လိုးခံရတာက ပိုပြီးတော့ အရသာ ထူးခြားနေပြီ လေ….။

စောက်ဖုတ်ကို လိုးတာက ကောင်းတဲ့ အရသာချည်းပဲ များတယ်..။ ဖင်လိုးတာကတော့ နာတာကလည်း ရောစွက် နေသေးတယ်..။ ငရုပ်သီး စပ်စပ် ချက်ထားတဲ့ ကြက်သား ကာလသားဟင်းကို ဆောင်းတွင်း မနက်စောစော ချမ်းချမ်းစီးစီးမှာ စားရသလိုပဲ ရှင်..။ ဒီလိုနဲ့ တရစ်ချင်း ချော့သွင်းလိုက်တာ…။ နောက်ဆုံးတော့ စိုင်းရဲ့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျမ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို အကြပ်အသိပ် ဝင်သွားတော့တာပဲ….။

အစကတော့ ဒီဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို လီးတန်ကြီး သွင်းလို့ ဝင်မှ ဝင်ပါ့မလားလို့တောင် ကျမ သံသယ ဖြစ်ခဲ့မိသေးတာ..။ ဟော….အခုလက်တွေ့ ထိုးသွင်းလိုက်တော့လည်း အဝင်သားပဲ….။တင်းတင်းကြပ်ကြပ် နာနာကျင်ကျင်ကြီးနဲ့ အရသာကလည်း ကောင်းမှ ကောင်းပဲ…။ လီးအဆုံးသွင်းပြီးတဲ့ အခါ မှာ စိုင်းက ဆောင့်လိုးပေးတာမျိုး မလုပ်သေးပါဘူး…။ သူ့လီးကြီးကို ကျမရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ကပ်ထိုးသွင်းပြီး အသာစိမ်ထားသေးတယ်..။

ဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းတဲ့ ဒဏ်ကို ကျမ နာကျင်စွာ ခံခဲ့ရတာကြောင့် အသာအနားပေးပြီး ဖင်ခေါင်းပေါက်နဲ့ လီးတန် ယဉ်ပါး အထာကျသွားအောင် လုပ်ပေးတဲ့ သဘောပါပဲ..။ ဒါပေမယ့် နာကျင်မှု ရောစွက်ပါဝင်နေတဲ့ ဖင်လိုးခံ အရသာကို ခံစားနှစ်ခြိုက်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ ဖင်ပေါက်ထဲမှာ လီးကို စိမ်ပြီး ငြိမ်ပေးထားတာကို အားမရနိုင်တော့ဘူး…ရှင့်…။

ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးတာခံချင်လာပြီလေ….။

“ အား…..ဟင့်ဟင့်…စိုင်း….ဆောင့်လေကွာ…၊ ငါ့ဖင်ကို ကြမ်းကြမ်းလေး..အားပြင်းပြင်းနဲ့ အပီ ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ…  ” 

ကျမက ပြောလည်းပြော ဖင်ကြီးကိုလည်း ကော့ပင့်တင်ပြီး ဆောင့်တွန်းပေးလိုက်တယ်.။ ဖင်ခံနေတဲ့ ကျမက ဒီလို အစပျိုး ပြောဆိုလုပ်ဆောင်ပေးတယ်ဆိုတော့ စိုင်းကလည်း ဘယ်နေနိုင်တော့မှာလည်း ။ သူ့ကြည့်ရတာ ကျမ နာကျင်တာကို သက်ညှာတဲ့ အနေနဲ့ လီးကို အသာစိမ်ထားပြီး ငြိမ်နေပုံရတယ်။ ကျမရဲ့ အာသာငမ်းငမ်း ပြောလိုက်မှုနဲ့ တင်ဆုံကြီး ကော့တွန်းပေးလိုက်မှုတို့က သူ့အတွက် မီးစိမ်းပြလိုက်သလိုပါပဲ…။ ကျမစကားဆုံးတယ်ဆိုရင်ပဲ စိုင်းက သူ့လီးတန်ကြီးကို ကျမဖင်ပေါက်ထဲက ဆွဲထုတ်ယူပြီး ဒစ်အရင်းပိုင်း တစ်ထွက်သွားတာနဲ့ ဆတ်ကနဲ ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်….။

“ ဘွပ်…ဗျစ်…  ” 

“ အမလေး…စိုင်းရဲ့…  ” 

“ သိပ်နာလို့လား….နောင်နောင်  ” 

“ ရတယ်….ရတယ်….နာချင်သလောက် နာပစေ…ဆောင့်သာ ဆောင့်…  ” 

“ ဘွပ်ဘွပ်….ဘုဘု…ဗျစ်…..ဘု…ဗျိ  ” 

“ အားလာ..လား…..သေပါပြီ…ဘွပ်ဘွပ်…အား  ” 

“ ဘွပ်…ဘွပ်…ဗျစ်…..ဘု ဘု…..ဘွပ်….ဘွပ်ဘွပ်…ဗျစ်..ဘု ဘု  ” 

“ ဆောင့်….ဆောင့် တအားဆောင့်…..ငါ့ကို မညှာနဲ့….ဆောင့်……ဆောင့်  ” 

“ ဘွပ်ဘွပ်….အမလေး…သေပါပြီ…..အား ဘွပ်…ဘု….ဖင်ကွဲသွားပေစေ…..ဆောင့်သာဆောင့်….လိုးပစ်…  ” 

နာလိုက်တာ အရမ်းပဲ ၊ ကောင်းလိုက်တာကလည်း အသကုန်ပဲ…။ ကျမလေ အရမ်းကို ဟော့နေပြီ… ဒီလိုမျိုး အငမ်းမရ နှာပိုးတွေ ထလာတာမျိုး အရင်တုန်းက တောင် မဖြစ်ခဲ့ဖူးပါဘူး…။ ဟိုအရင်တုန်းက ဖီးလင်တက်လွန်းလှပြီ ထင်တာ အခုဟာနဲ့ စာရင် အရင်ဟာတွေက ဖွဲ တွေပဲ…။

စိုင်းဟာ အလိုးအဆောင့် အထာကျွမ်းနေပြီဆိုတော့ သူ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေက အားပါပြီး အပြတ်ထိမိတယ် ။ ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ သုတ်လိမ်းထားတဲ့ ကျေးဇူးကြောင့် တင်းကြပ်နေပေမယ့် လီးချောင်းကြီးက လျှောခနဲ လျှောခနဲ ဝင်ထွက်လှုပ်ရှားနေတယ်..။ စအိုဝကတော့ ပြဲလန်ထွက်သွားလိုက် ၊ ဖင်ခေါင်းထဲ ရှုံ့ဝင်သွားလိုက်နဲ့ လီးအဝင်အထွက် အခြေအနေပေါ် မူတည်ပြီး လှုပ်ရှားပြောင်းလဲနေတယ်..။

လီးဝင်လီးထွက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိနေတာကြောင့် စအိုဝက ကျိန်းစပ်နေတယ်..။ ကြီးမားတုတ်ခိုင်တဲ့ လီးချောင်းကြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်ဆောင့်ဝင်လာမှုကြောင့် ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်အောင့်သွားတယ်..။

အဲ အရသာကတော့ ဘယ်နေရာက ပေါ်နေတယ်ဆိုတာ တိတိကျကျ ပြောလို့ကို မရနိုင်ဘူး။ ဒါဟာလည်း စောက်ဖုတ် အလိုးခံရတာနဲ့ မတူတဲ့ အရသာခံစားမှု ပုံစံတစ်မျိုးပဲလေ။ စောက်ဖုတ်ကို လိုးရင် အလိုးခံနေရတဲ့ စောက်ဖုတ်က အများဆုံး အရသာတွေ့တယ်…။ အရသာဟာ စောက်ပတ်ကနေ တဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြန့်နှံ့သွားရတာ..။

အခု ဖင်လိုးခံရတဲ့ အခါကျတော့ လီးထိုးသွင်းပြီး ရက်ရက်ရောရော အလိုးခံနေရတဲ့ ဖင်ပေါက်က နာကျင်ကျိန်းစပ်နေတယ်..။ တစ်ကိုယ်လုံးမှာတော့ အရသာရှိနေတယ်..။ ဘယ်နေရာက ဘယ်လိုအရသာတွေ ပေါ်ပေါက်ခံစားရတယ်ဆိုတာကိုတော့ မသိရဘူး။ လီးက ဖင်ထဲ ထိုးသွင်းလိုးနေပေမယ့် အဖုတ်ကလည်း ရွစိရွစိ ထိုးအောင် လှုပ်ရှားပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုလို့ရွှဲလို့နေပါလား..။ စောက်စေ့ဟာလည်း ကော့ထောင်လို့….။

ကျမလေ စိုင်းဖင်လိုးတာကို တအိအိခံရင်း လက်တစ်ဖက်ကို အောက်လျှိုပြီး စောက်ဖုတ်ကို လှမ်းကိုင်ကြည့်မိတယ်..။ အစပိုင်းမှာတော့ ကော့ထောင်နေတဲ့ စောက်စေ့လေးကို စမ်းကြည့်မိတာပါ..။ နောက်တော့ အဲဒီ စောက်စေ့ကို လက်ညှိုးထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးပြီး ကလိလိုက် ပွတ်ပေးလိုက် လုပ်မိတယ်..ရှင့်..။ အို….အဖုတ်က တအားကို ဖောင်းကြွ ရွတက်နေတာပါလား….ရှင်..။ စောက်ရည်ကြည်တွေဆိုတာလည်း…ဆီခွက်မှောက်ကျထားသလိုပဲ…ရွဲနစ်ယိုစီးကျနေတာ..ရှင့်…။ 

စောက်ပတ်ကို လိုးနေတာ မဟုတ်လို့ အဖုတ်မှာ လီးက အဆို့အပိတ်လို တားဆီးထားတာမျိုးလည်း ရှိမနေဘူးလေ။ အဲ….ဖင်ကိုဆောင့်လိုးနေတဲ့ သူ့လီးအောက်ဘက်က ဂွေးဥက တစ်ခါတစ်လေ စောက်ပတ်ကို တဖတ်ဖတ် လာလာရိုက်မိတာမျိုးတော့ ရှိတယ်..။ ဒါကြောင့် တိုးလျိုပေါက် ပွင့်ဟနေတဲ့ စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်ကြည်တွေဟာ အောက်ဘက်က မွေ့ယာခင်းပေါ်ကို တောက်တောက် တောက်တောက်နဲ့ ယိုစီးကျနေကြတယ်..။

ကျမက ရှမ်းတရုတ်သွေး တဝက်လောက်ပါတဲ့ ကပြားမမို့ အသားဖြူတယ်..။ ဒီတော့ စောက်ရည်လည်း ရွှမ်းတယ်ပေါ့..ရှင်..။ ယိုစီးအံထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တချို့တလေလည်း စောက်စေ့ကလိပွတ်နေတဲ့ ကျမလက်ပေါ်ကို ကျမိတာမျိုးလည်း ရှိတာပေါ့ရှင်…။ ကျမတစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လှုပ်ရှားနေကြပြီ..။ ကျမပြီးတော့မယ်…။ ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို တက်လှမ်းရောက်ရှိတော့မယ်…။

“ အား ဟင့်ဟင့်….ဆောင့်စမ်းပါ…. ဆောင့်စမ်းပါ….ငါ့ဖင်ကို ကွဲထွက်သွားအောင် ကို ဆောင့်လိုးစမ်းပါ…၊ နင့်လီးကြီးကို ငါ့ဖင်ပေါက်ထဲ ပြည့်သိပ်နေအောင် တအားဆောင့်သွင်းစမ်းပါ…စိုင်းရဲ့…အမလေးနော်…ဆောင့်..ဆောင့်…ကောင်းလှချည်လား…..ဟယ်…  ” 

စိုင်းဟာလည်း ကျမဖင်ကြီးနောက်မှာ အရမ်းကို ဖြစ်နေပါပြီ…။ ရှိသမျှ အားတွေ အကုန်ထုတ်သုံးနေပြီ ထင်ပါရဲ့..။ သူ့ဆောင့်ချက်တွေက အားပြင်းသလို သိပ်လည်း မြန်လာကြတယ်..။

မကြာပါဘူး..ရှင်..။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ အများကြီး ယိုစီးထွက်ကျလာတယ်..။ ကျမ ပြီးသွားရပြီလေ…။ အဲဒီလို ကျမ ပြီးသွားတဲ့ အချိန်မှာပဲ စိုင်းဟာလည်း ကျမဖင်ပေါက်ထဲမှာ သုတ်ရည်တွေ တပျစ်ပျစ် ပန်းထုတ်ပြီး တစ်ချီကောင်း ပြီးသွားပါလေတော့တယ်..။ကျမတို့ မောင်နှမ လိုးနေကြဖြစ်နေကြ ထုံးစံအတိုင်းပဲ… ပြိုင်တူပဲ ပြီးကြတာ…။ နှစ်ယောက်သား မောမောနဲ့ ခဏမှိန်းပြီး နားနေကြပါသေးတယ်…။

“ ဦးမောင်ကြီး ကြည့်ရတာ နင့်ကို ဖန်ချင်နေပုံ ရတယ်…  ” 

မှိန်းပြီး အမောဖြေနေရင်း ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ် မပြောတတ်ပါဘူး..။ စိုင်းက ကောက်ခါငင်ခါ ပြောတယ်.။

“ ခေါက်စမ်းပါဟာ…။ တောင်တောင်အီအီတွေ လျှောက်တွေးမနေပါနဲ့…၊ ကဲ…နင်ပြောမယ်ဆိုတဲ့ အာမက်နဲ့ သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲ အကြောင်းကိုသာ ပြော…  ” 

စိုင်းကို ပိတ်ပြောပြီး စကားလမ်းကြောင်း သာလွှဲလိုက်ရတယ်.။ သူပြောတာ ဟုတ်တုတ်တုတ် ဖြစ်နေတာကို ကျမ ဝန်ခံရပါလိမ့်မယ်…။

ပထွေးရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ကျမအပေါ် မရိုးသားတော့ဘူး ဆိုတာ ကျမ ရိပ်မိနေတာ ကြာလှပြီပဲ…။ ပထွေးက လစ်ပြီထင်ရင် ကျမကို တဏှာမျက်လုံးနဲ့ ခိုးခိုးကြည့်နေတာ ကြာလှပါပကော…။အင်း….သူကြည့်မယ်ဆိုရင်လည်း ကြည့်ချင်စရာပါပဲ။ စိုင်းနဲ့ ဖြစ်ကြပြီးတဲ့နောက် ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ဟာ နေ့ချင်းညချင်းကို ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးလာတာ။ မေမေ့ဘော်ဒီလောက်နီးနီးကို ရှိနေပြီကိုး…။ ပြီးတော့ ကျမက ငယ်ရွယ်သူမို့ မေမေ့ထက် တောင် ပို တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိတယ်..။

ကျမဟာ ခပ်ဟော့ဟော့ စတိုင်လ်တွေ ဝတ်စားနေထိုင်တတ်တာမို့ အိမ်ထဲမှာ နေရင်းဆိုရင် ဘရာစီယာ ခပ်လျော့လျော့စည်းနှောင်ပြီး အင်္ကျီပါးပါး ရှော့ပင်တိုတိုတွေ ဝတ်လေ့ရှိတယ်..။ မကြာခဏဆိုသလို ဘရာစီယာ တောင် မစည်းပဲ ဘလောက်စ် တစ်ထပ်တည်းတောင်နေတာ..။ ( ဒါကလည်း စိုင်းနဲ့ လုပ်ကြတဲ့အခါ ချွတ်ရဝတ်ရ လွယ်အောင်ပါ..။ 

တစ်ခါတစ်လေဆိုရင် စိုင်းနဲ့ လိုးပြီး ပြန်အလာမှာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတောင် ပြန်မဝတ်နိုင်ပဲ ထမီတစ်ထပ် ၊ အပေါ်အင်္ကျီ တစ်ထပ်တည်း ဝတ်လျက်သား ရှိတဲ့ အခါမျိုးတောင် ရှိတယ်..) ။ ကျမနို့သီးကလည်း တော်တော်ကို ရှည်နေပြီ…။ 

မေမေ့လောက်နီးနီးကို ရှိနေတာ…။ ဒီတော့ ဘရာစီယာ စည်းထားရင်တောင် စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့အခါ ( ကျမဟာ စိတ်ငြိမ်နေတဲ့ အချိန်နဲ့ စာရင် စိတ်လှုပ်ရှားကြွရွနေတဲ့ အချိန်က ပိုများနေတတ်ပါတယ်..) နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကော့ထောင်စူကြွနေတာကို ထင်သာမြင်သာ ပါတယ်…။ ပထွေးက အဲဒါမျိုးကို ခိုးကြည့်တာလေ…။

ကျမ မှန်တဲ့ အတိုင်း ပြောပါ့မယ်။ ကျမဟာ ကိုယ့်ပထွေးကို ကိုယ်ပြန်ပြီး မြှူဆွယ်တဲ့ သဘောမျိုးတော့ မလုပ်ခဲ့ရိုး အမှန်ပါ…။အဲ….နောက်ပိုင်းမှာ ကျမနဲ့ ပထွေး လည်း ဖြစ်ကြရပေမယ့် သူ့ဘက်ကစပြီး အကွက်ဆင် ဖန်တီးတာကို ကျမကလည်း မရှောင်နိုင်တာကြောင့် ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ခဲ့ကြရတာပါ…ရှင်..။

စိုင်းက ကျမအပေါ် ပထွေး မရိုးသားသလိုရှိတဲ့ အကြောင်း စကားစတဲ့ အဲဒီအချိန်တုန်းကတော့ ကျမဟာ ပထွေးနဲ့ နောက်မကြာခင် ဖြစ်ကြရတော့မယ် ဆိုတာကို လည်း ကြိုတင် တွေးမထင်ထားခဲ့တဲ့ အတွက် စကားပိတ်ပြောပြီး လမ်းကြောင်း ပြောင်း ခဲ့မိတာပါပဲ ။ ကျမက ပထွေးရဲ့ ကျမအပေါ် မရိုးသားတော့မှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး စကားအချီအချ ပြောမနေချင်တာကြောင့် လမ်းပြောင်းပြီး မေးလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းကလည်း အာမက်နဲ့ သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲ တို့အကြောင်း ကို ပြောပြပါတော့တယ်..။

“ မခင်စိန်က အသက် အစိတ်လောက်ပဲ ရှိသေးတာ…၊ တစ်ခုလပ်မ…။ လင်နဲ့ ကွဲခဲ့တာ တစ်နှစ်ကျော်လောက်တော့ ရှိပြီ..။ ဒီလို အရွယ်ကောင်းမှာ လင်နဲ့ ကွဲခဲ့ရတာဆိုတော့ နင် စဉ်းစားသာကြည့်…။ မခင်စိန် ဘယ်လောက် ဆာနေမယ်ဆိုတာ ..၊ ပြီးတော့ သူတို့ထုံးစံက လင်နဲ့ ကွဲထားပြီးသား မိန်းမဆိုရင် ဘယ်ယောက်ျားကမှ မယူတော့ဘူး ဆိုပဲ…။ 

ဒီတော့ မခင်စိန်မှာ နောက်ထပ်လင်တစ်ယောက်ထပ်ရဖို့ကလည်း သိပ်ကို ခက်နေပြီလေ…။ အားကိုးရာမဲ့လို ဖြစ်နေတဲ့ မခင်စိန်ဟာ သူ့အစ်မ ဝမ်းကွဲတော်တဲ့ အာမက်တို့ အမေဆီမှာ လာနေရတယ်…။ အိမ်မှုကိစ္စ တွေလည်း ဝိုင်းကူညီပေးတယ်..။ အာမက်က မခင်စိန်ကို ခင်တယ်..။ မခင်စိန်ကို ကူညီပေးတယ်..။ တိုတိုပြောရရင် မခင်စိန်ကို ကြိတ်ပြီးတော့ သဘောကျနေတယ် ဆိုပါတော့  ” 

“ မခင်စိန်ဟာ သွေးသားဆန္ဒတွေ ပေါ်လာရင် တစ်ကိုယ်တည်း ဖြေဖျောက်ဖို့ လီးအတု တစ်ခု ကြံဖန်ထားတာရှိတယ်…။ ရာဘာနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ လီးအတုလို့ ပြောတာပဲ…။ ငါတော့ မမြင်ဖူးဘူး  ” 

အဲဒီ လီးအတုဆိုတာရဲ့ ဓါတ်ပုံကိုတော့ ကျမ အပြာဓါတ်ပုံ စာအုပ်တစ်ခုထဲမှာ တွေ့ဖူးပါတယ်…။ မိန်းမအဖုတ်ထဲ လီးကိုယ်စားထိုး ထည့်လိုးပေးလို့ရတဲ့ အတံကြီးပါ။ လီးနဲ့လည်း သိပ်ကို တူတယ်..ရှင့်..။

“ တစ်နေ့ မခင်စိန် အဲဒီ လီးအတုကြီးနဲ့ သူ့အဖုတ်ကို ထိုးကလိ ဖီလင်ယူနေတုန်း အာမက်က လက်ပူး လက်ကြပ် မိသွားတယ် ။ အာမက်က နို့ကိုင်ပြီး သူလိုးတာ ခံရမယ်.. သူ့ကို လိုးနည်းလည်း သင်ပေးရမယ် ၊ မဟုတ်ရင် အကုန်သိအောင် လျှောက်ပြောပစ်မယ် ဘာညာလုပ်တော့တာပဲ..၊ မခင်စိန်ဟာလည်း လီးဆာနေတာဆိုပေမယ့် ဗိုက်ကြီးပြီး အရှက်ကွဲကုန်မှာ လည်း ကြောက်တာမို့ အာမက်ကို တောင်းတောင်းပန်ပန်နဲ့ ပဲ ဖင်ကို ပဲ လိုးဖို့ ပြောရရှာတယ်..။ 

မခင်စိန်နဲ့ ကွဲသွားတဲ့ သူ့ယောကျ်ားက သင်္ဘောသားလေ။ သူ့မယားကို ဖင်လည်းဆော်တာမို့ မခင်စိန်ဟာ ဖင်ဇိမ်ခံနေတတ်တာ။ သူက အာမက်ကို ဖင်လိုးနည်း သင်ပေးတယ်…။ ပြီးတော့ အာမက်နဲ့ သူဖင်လိုးဖင်ခံနေကြတာပဲ…  ” 

စိုင်းက အာမက်နဲ့ မခင်စိန်တို့ ဖင်လိုးကြတာ သူချောင်းကြည့်တွေ့မြင်ခဲ့ရပုံကိုလည်း ဆက်ပြောတယ်..။ သူမြင်ခဲ့ရတာတွေကတော့ စောစောက ကျမကို ဖင်လိုးခဲ့တဲ့ သဘောအတိုင်းပါပဲ။ ဘာမှ သိပ်မကွဲပြားပါဘူး..။ အဲဒါကို ပြန်ပြောရင်း စိတ်တွေထလာလို့ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက် နောက်ထပ် တစ်ချီ ထပ်လိုးကြပါသေးတယ်ရှင်….။


 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>