Wednesday, March 23, 2011

ဦးဖေကို စွဲသွားပြီ (စ/ဆုံး)

ဦးဖေကို စွဲသွားပြီ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ခင်ခင်သည် အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ် ခပ်တောင့်တောင့် ဆယ် ကျော်သက်ကလေးဖြစ်လေသည်။ အရပ်မှာ ၅ ပေခန့်သာရှိသော်လည်း သူ့အလုံးအထည်နှင့်သူအနေတော်ကလေးဖြစ်သဖြင့် ယောက်ျားတို့၏ စိတ်ဝင်စားခြင်းကိုခံရသူကလေးဖြစ်လေသည်။ မျက်နှာကလေးမှာ ထူး ထူးကဲကဲလှပသည်ဟုမဆိုနိုင်သော်လည်း ထူထဲမည်းနက်သောမျက်ခုံး များနှင့်ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သောမျက်လုံးများကြောင့် ထူးခြားသောရုပ်ရည် ရှိသူကလေးဖြစ်လေသည်။

ထိုမျက်လုံးပြူးကလေးများကညို့ယူနိုင် သောအရည်လဲ့လဲ့မျက်လုံးများဖြစ်သည့်အပြင် မျက်နှာပေးကလည်း ဆက်ခ်စီ ကျသောကြာမျက်နှာပေးကလေးဖြစ်လေသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်းအကိတ်ကြီးမဟုတ်သော်လည်း တင်ရင်းကျစ်လစ်သောတင်ပါးကလေးများမှာ လမ်းလျှောက်လျင်အိတွဲ တွဲဖြင့်လှုပ်ခါပုံမျိုးမဟုတ်ဖဲ မာမာဆတ်ဆတ်ကလေးတုန်ခါတတ်သဖြင့် စွဲမက်ဖွယ်ရာကလေးဖြစ်လေသည်။

သေးကျင်သောခါးအထက်မှာ ရင်အစုံကလည်းအရမ်းအကြီးကြီး မဟုတ်ဖဲ သင့်တော်ရုံ မို့မို့မောက်မောက် ကလေးသာဖြစ်လေသည်။ သူမ၏အမေဒေါ် နွယ်နွယ်သန်းမှာအသက် ၃၇ ခန့်ဖြစ်ပြီး ယခု ယူထားသည်မှာဒုတိယအိမ်ထောင်ဖြစ်သဖြင့် ခင်ခင်မှာပထွေးနှင့်အတူ နေရရှာသူကလေးဖြစ်လေသည်။ ခင်ခင်၏အမေဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာ သဘောလွယ်သူဖြစ်သဖြင့် လင်ကြီးရှိလျက်နှင့်ပင် ခင်ခင်အသက် ၁၃ ။၄ နှစ်သမီးအရွယ်ကပင် အခြားယောက်ျားများနှင့်တိတ်တခိုးဇတ်လမ်း ခင်းပြီး နောက်မီးလင်းလေ့ရှိသူတစ်ဦးဖြစ်လေသည်။

ထို့ကြောင့် ခင်ခင် မှာ အရွယ်ရောက်စကထဲက အမေဖြစ်သူ၏တိတ်တိတ်ပုန်းဇတ်လမ်းများကိုလူပြောသူပြောဖြင့်ကြားသိရရုံမက တကြိမ်တစ်ခါတွင်တော့ကိုယ် တွေ့မျက်မြင်ဖြစ်ခဲ့ဘူးလေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာအလုပ်ထဲရှိ အထက်အရာရှိကြီးတစ်ဦး နှင့်ရော အရာရှိငယ်တစ်ဦးနှင့်ပါဖောက်ပြန်နေသည်ဖြစ်သောကြောင့် ခင်ခင်အဖေ ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း၏ယောက်ျား ခရီးထွက်သွားခိုက်တွင် သူမနှင့်ဖောက်ပြန်နေသောအရာရှိငယ်ကလေးကို ညအချိန်အိမ်သို့ ခေါ်၍ပျော်ပါးလေသည်။ 

ထိုညကမီးပျက်သဖြင့် ခင်ခင်တစ်ယောက်အစောကြီးအိပ် ပျော်သွားပြီး ညသန်းခေါင်အချိန်လောက်တွင် အမေဖြစ်သူဒေါ်နွယ်နွယ် သန်း၏ မချိတင်ကဲ တအီးအီး တအားအားဖြင့် ညီးသံကြီးကြားလိုက် ရသဖြင့်လန့်နိုးလာလေသည်။

စစချင်း အမေ ဘာများဖြစ်သလဲဟုစိုးရိမ် သွားသော်လည်း လူပြောသူပြောဖြင့် ကြားရသောသူ့အမေ၏ နောက်မီးလင်းဇတ်လမ်းများကိုသွားသတိရသဖြင့် တိတ်တိတ်ကလေးအသံမမြည်အောင်ထ၍ချောင်းလေသည်။အဖေနှင့်အမေတို့အိပ်ခန်းတံခါးမှာ ပွင့်ဟနေပြီး မီးလာနေပြီဖြစ်သဖြင့် အခန်းထဲမှ ၂ ပေမီးချောင်း၏အလင်းရောင်မှာအိပ်ခန်းပြင်သို့ထိုးထွက်နေလေသည်။ကြည့်ရသည်မှာသူတို့စလုပ်စဉ်ကမီးမလာဘဲ လုပ်နေရင်းတန်းလန်းမှမီးလာသည်ကိုထ မပိတ်နိုင်တော့ဘဲအရှိန်တက်နေကြဟန် ရှိလေသည်။

အပေါက်ဝအမှောင်ထဲမှ လင်းနေသောအခန်းတွင်းသို့အသာ ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ သူမအဖေနှင့်အမေအိပ်သောကုတင်ကြီးပေါ် တွင်အမေကပက်လက်ကြီးပေါင်ကြီးကားလျက် အဖေမဟုတ်သူ တစ်စိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်၏အလိုးကိုအားရပါးရခံနေသည်ကိုတွေ့ရလေသည်။

ခင်ခင်မှာအသက် ၁၄ နှစ်အရွယ်အပျိုပေါက်ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်ပြီး ယောက်ျားနှင့်မိန်းမလိုးသည်ကို ဖုန်းထဲမှအပြာခွေများကိုကြည့် လျက်သဘောပေါက်ပြီးဖြစ်သော်လည်း ယခုလိုလက်တွေ့မျက်မြင်တွေ့ လိုက်ရသောအခါရင်တွေတုန်လျက်အာခေါင်များပင်ခြောက်ကပ်လာလေသည်။ အမေဖြစ်သူကိုပေါင်ကြီးများကိုဘေးဘယ်ညာသို့အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးထားပြီး အမေ၏တိတ်တိတ်ပုန်းလင်ငယ်က သူ၏လီးညိုညို တုတ်တုတ်ကြီးဖြင့် တစွပ်စွပ်ဆောင့်လိုးနေသည်ကိုတွေ့ရလေသည်။ 

ခင်ခင်၏အမေဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာအလိုးခံရင်း ဖီးအတော်တက်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့်စောက်ရည်များအမျုားအပြား ထွက်နေပြီဖြစ်သောကြောင့် လိုးလိုက်တိုင်းတစွပ်စွပ် တဖတ်ဖတ်ဖြင့်လီးဝင်လီးထွက် သည့်အသံ များကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်နေလေသည်။ အမေဖြစ်သူဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာဖြကား၍အားရပါးရအလိုးခံ ရင်းပါးစပ်မှာလည်းတဏှာတွန်သံများထွက်ပေါ်နေလေသည်။

“ အားကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ် ဟင့် ဟင့် အီး အား မောင့်လီးကြီး နဲ့မ.စောက်ပတ်ထဲလိုးပေးတာကောင်းလိုက်တာ အူး အီးအဟစ် ဟစ်” 

ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာအတော်အရသာတွေ့နေဟန်ဖြင့်တအီး အီးတအားအားဖြင့်အကျယ်ကြီးအော်ညီးလိုက်လေသည်။ 

“ တိုးတိုးညီးပါ မမရယ် မမသမီးလေးနိုးသွားပါအုံးမယ်” 

“ အဟင့် မောင်ကလဲ သည်ကောင်မကအိပ်ရင် တော်တော်နှင့်မနိုး တတ်ဘူး သူ့ဖင်လူတက်လုပ်သွားတောင်နိုးမဲ့ဟာမ မဟုတ်ပါဘူး။ မောင်ကလည်း မမအကြောင်းသိသားနဲ့ အလိုးခံလိုက်ရရင်အခုလိုမျိုး အော်ဟစ်ညီးညူပြီးခံလိုက်ရမှ အာသာပြေတာမောင်ရဲ့ ဒါကြောင့် ရုံးမှာခိုးခိုးအလိုးခံရတာ အားမရလို့အခုလိုအိမ်မှာအဖိုးကြီးမရှိတုန်း မောင့်ကိုခေါ်အလိုးခံတာပေါ့ အား အီး အဟင်းဟင်း အစ် အု အား” 

အဖေနှင့်အိပ်သောလင်မယားကုတင်ကြီးပေါ်တွင်ကုတင် ကြီးလှုပ်ခါပြီးတကျွိကျွိမြည်အောင် ဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ပေးလျက်တစ် စိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် စိတ်ပါလက်ပါ အလိုးခံနေသော မိခင် ဖြစ်သူကိုကြည့်၍ အပျိုပေါက်မလေး ခင်ခင်တစ်ယောက်စောက်ပတ်ထဲကလှိုက်တက်လာလျက်စောက်ရည်လည်းများလည်းစိမ့်ထွက်လာလေပြီ ။ ပက်လက်ဖြဲကားပေးထားသောမိခင်ဖြစ်သူ၏စောက်ခေါင်းအောက်နားစပ်များမှစောက်ရည်ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်များယိုစီးကျနေပြီးတက်လိုးနေသောလီးညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးစောက်ပတ်အတွင်း ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လိုးနေပုံမှာ အရွယ်ရောက်စ ခင်ခင်၏ကာမစိတ်များကို ထကြွစေလေသည်။

“ အမယ်လေး မောင်ရဲ့ လိုးပါ လိုးပါ မမစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးထည့် လိုက်စမ်းပါ အင်း အဟင်း ဟင်း ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် စောက်ပတ်ကြီး ထဲကိုလီးကြီးနဲ့ထိုးပြီး လိုးတာကောင်းလိုက်တာနော် ဟင်း ဟင်း အူး လိုးပါမောင်ရယ် လိုးပါ အီးဟီးဟီး မမစောက်ပတ်ကြီးကို မောင့်လီး ကြီးနဲ့ ဆောင့်သာလိုးလိုက်ပါတော့ အီးဟီးဟီး မောင်လိုးပေးတာခံရတာမမစောက်ပတ်ကြီးထဲမှာကောင်းလွန်းလို့ပါ အစ် ဟစ် ဟစ်” 

အခုတော့ ခင်ခင်သည် ဘောင်းဘီမျှော့ကြိုးကြားမှလက်ရှို ထည့်လျက်စောက်မွှေးနုနုကလေးများပေါက်ခါစ စောက်ပတ်အရည်ရွှဲရွှဲ လေးကိုပွတ်နေမိလေသည်။ ထိုညက ခင်ခင်အိပ်ယာထဲပြန်ရောက်ပြီးနောက် စောက် ပတ်ကလေးကိုလက်ဖြင့်ပွတ်လျက် ပထမဦးဆုံးအနေဖြင့်ကိုယ့်ဘာသာ အာသာဖြေဘူးသွားလေသည်။စိတ်ကူးထဲမှမှန်းစရာအဖြစ်အခုလေးတင် လောလောလတ်လတ်မြင်ခဲ့ရသော အမေဖြစ်သူ၏လင်ငယ်ကလီးညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးဖြင့်သူမကိုတက်လိုးနေသည်ဟုမှန်းပွတ်ရလေသည်။ 

ထိုနေ့မှစ၍ ခင်ခင်တစ်ယောက်သွေးသားထကြွလာလျင်ကိုယ့်ဘာသာ စောက်ပတ်ပွတ်၍အာသာဖြေတတ်လာလေသည်။တဖြေးဖြေးနှင့် စောက်ခေါင်းအတွင်းလက်ညိုး လက်ခလယ်များထည့်၍အယားဖျောက် လာတတ်ပြီး နောက်ဖယောင်းတိုင်ခပ်တုတ်တုတ် အခုတော့ခရမ်းသီး သခွါးသီးများအဖြစ် အဆင့်တက်လာလေသည်။

သူမကိုတက်လိုးသူအဖြစ်စိတ်ကူးယဉ်မိသူကတော့အချိန် အတော်ကြာအထိ ထိုနေ့ကမိခင်ဖြစ်သူ၏လင်ငယ်ပင်ဖြစ်လေသည်။တစ်နေ့တွင်တော့ လူပြောသူပြောဖြင့်ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း၏ နောက်မီးလင်းဇတ်ရှုပ်ကို ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း၏ယောက်ျားဖြစ်သူသိရှိသွားလေသည်။တစ်ခါတစ်လေ တစ်ယောက်တစ်လေနှင့်လွန်ကျူးမိလျင်သမီးလေးမျက်နှာကိုထောက်၍ ခွင့်လွှတ်ပေးရန်စဉ်းစားမိသော်လည်းအခုက ယောကျ်ား ၃ ယောက် ၄ ယောက်ဖြင့် ပျော်မွေ့နေသူဖြစ်နေလေသည်။

ထို့အပြင် တစ်ယောက်ပြီးမှတစ်ယောက်ဖြင့်နေခြင်းမျိုးမဟုတ်ဖဲ တပြိုင်နက် အပြိုင်ထားကာ တစ်နေ့ထဲတွင် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်နေရာခွဲတွေ့၍အပျော်ရှာခြင်းဖြစ်သဖြင့် စိတ်ကုန်ကာ ကွာရှင်းလိုက်လေသည်။ ထိုသို့ကွာရှင်းချိန်တွင် ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း နှင့်နောက်ဆုံးဖြစ်နေသူ မှာယခု ခင်ခင်၏ပထွေးဖြစ်လာသည့် ဦးမိုးဖြစ်လေသည်။

ဦးမိုးကတဏှာ ကြီးပြီးသူများမယာကိုကြာခိုနေသူဖြစ်သော်ငြားလည်းစိတ်ရင်းကောင်း ပါသည်။အဖေနှင့်ကွဲသွားသောအမေ့က်ုအတည်တကျလက်ထပ်ယူ သည်။မျက်နှာလွှဲခဲပစ်ရှောင်မသွားခဲ့ ။အမေနှင့်အတူပါလာသောအသက် ၁၅ နှစ်အရွယ်ခင်ခင်ကိုလည်းဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်းဆက်ဆံ သည်။မယားပါသမီးရယ်ဟု ထိကပါးရိကပါးမလုပ်။ကျောင်းထားပေး သည်။

အကောင်းဆုံးကျူရှင်များထားပေးသည်။အပျိုအရွယ်နှင့်သင့်တင့် လျှောက်ပတ်သောအဝတ်အစားများဝယ်ပေးသည်။သမီးမိန်းကလေးဖြစ် သည်နှင့်အညီလက်ဝတ်လက်စားများလည်းဆင်ပေးပါသည်။အမေက တော့ သမီးတစ်ယောက်အနေဖြင့် ခင်ခင်အပေါ်သံယောဇဉ်ရှိသော် လည်း ခပ်ပေါ့ပေါဖြစ်သည်။သိပ်ဂရုတစိုက်မရှိလှပေ။သူမသဘောကျ နှနှစ်ခြိုက်သောကာမဂုဏ်အာရုံကိုသာခံစားနေရဘို့သာ ပထမဦးစားပေး ဖြစ်သည်။ အမေက ဦးမိုးကိုတော့ နှစ်နှစ်ကာကာရှိသည်။ဦမိုးမှာတဏှာ ရာဂအားကြီးမားသော်လည်းစိတ်ရင်းကကောင်းမွန်သည်။မျှမျှတတစဉ်း စားပေးသည်။နောက်တစ်ခုက ဦးမိုးသည်အလိုးအညှောင့်ကောင်း သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ခင်ခင်၏အမေဏှာဘူးမကို အာသာပြေအောင် လိုးပေးနိုင်သည်။

ထုံးစံအတိုင်းခင်ခင်က အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဦးမိုး နှင့်အမေလိုးတာကိုသွားသွားချောင်းသည်။တံခါးပိတ်ထား၍ချောင်းမရလျင် တံခါးပေါက်နားကကပ်ပြီး လိုးသံဆောင့်သံ ညှောင့်သံများကိုနား ထောင်ရင်းစောက်ပတ်ပွတ်သည်။ခင်ခင်၏ အမေကလည်းအလိုးခံရင်း ကာမစကားများကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပြောတတ်သည်ဖြစ်ရာ ခင်ခင်မှာအမေ တို့လိုးရင်းပြောတာတွေနားထောင်ရင်းစောက်ပတ်ပွတ်တာ အရသာရှိ လွန်းသည်။

အမေတို့ကတစ်ခါတစ်လေလည်းအိပ်ခန်းတံခါးမပိတ်ဘဲ လိုးကြဆော်ကြသည်။ထိုအခါမျိုးတွင်သန်မာထွားကြိုင်းသောဦးမိုး လီးကြီးကို ခင်ခင်တစ်ယောက်အာသာငမ်းငမ်းဖြင့်ကြည့်ရသည်။ဦးမိုး လီးကြီးကမညိုမမဲပါ။လီးတန်ကြီးကပန်းရောင်သန်းနေပြီးပြဲလန်နေ သောဒစ်အပေါ်ပိုင်းလီးထိပ်ကြီးကနီရဲနေသည်။ ဤသို့ဖြင့် ခင်ခင်မှာပထွေး ဦးမိုး၏လီးကြီးကိုစွဲလမ်းလာသည် ခင်ခင်မှာငယ်ငယ်ကထဲက သူ့အမေလင်ငယ်နေတာကိုချောင်းကြည့် ရင်းစိတ္တဇအစွဲတစ်ခုရှိလာခဲ့သည်။

၎င်းမှာသူမကိုမွေးထုတ်လိုက်သော စောက်ခေါင်းကိုလိုးပေးသည့်လီးနှင့်အလိုးခံလိုစိတ်ဖြစ်သည်။အမေရော သမီးပါ လီးတစ်ချောင်းထဲ၏အလိုးကိုခံကြည့်လိုသောစိတ်ဖြစ်သည်။ အခုငါ့စောက်ပတ်ထဲလိုးနေတဲ့လီးကြီးကငါ့အမေစောက်ခေါင်းကိုလည်း လိုးခဲ့ဘူးတာဘဲ ဟုတွေးရင်းအလိုးခံကြည့်ချင်သည်။ တစ်နေ့တစ်ခြားပြင်းပြလာသည့်ကာမစိတ်ကြောင့် ကိုးတန်းနှစ်တွင်ခင်ခင်ရီးစားထားသည်။

အခြားအတွဲတွေလို ကျယ်ဝန်းလှသည့် ကျောင်းဝန်းအတွင်းရီးစားနှင့်ချိန်းတွေ့သည်။ရီးစားနှင့်နမ်းသည်။ရီးစား စောက်ပတ်နှိုက်ပေးတာခံသည်။ကိုယ့်ဘာသာနှိုက်သည်ထက်တော့ ပိုအရသာရှိလေသည်။တစ်ခါတော့ ရည်းစားနှင့်အလိုးခံလိုက်ဦးမည် ဟုစဉ်းစားပြီး ကျေုာင်းဆင်းချိန်ကျောင်းခန်းလွတ်တစ်ခုအတွင်းချိန်း တွေ့သည်။ဖက်ရမ်းနမ်းရှုတ်အပြီး ရည်းစားလီးကြီးကိုကိုင်ကြည့်သည်။

ရည်စားလီးမှာ မာကြောတောင့်တင်းသည်မှန်သော်လည်း ပထွေးဦးမိုး ၏လီးလောက်တော့မကြီးချေ။ ဤသို့ဖြင့်စာသင်ခုံတန်းလျားပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်လျက်ထမိန်ကလေးကိုဗိုက်ပေါ်မတင်ပြီးပေါင်ကား၍ စောက်ပတ်ကလေးကိုဖြဲပေးထားသည်။ရည်းစားကသူ့လီးကြီးကိုလက် ဖြင့်ကိုင်၍ခင်ခင်၏စောက်ခေါင်းဝတေ့ရုံရှိသေးသည်။လီးရည်များတဗြစ် ဗြစ်ပန်းထွက်ကုန်သည်။

ခင်ခင်လည်းစိတ်တအားတိုသွားကာ ထိုသူကို တွန်းဖယ်ပြီးထွက်လာခဲ့ပြီးနောက်ကိုဘယ်တော့မှအတွေ့မခံတော့ချေ။ ထို့နောက်တွင်တော့ ခင်ခင်လည်းနောက်ထပ်ရည်းစားထားပြီး အလိုးခံဘို့မစဉ်းစားတော့ဘဲ သူမအမေကိုလိုးနေသောပထွေးကိုမြှူဆွယ်ရန်သာကြိုးစားတော့သည်။သို့သော်ပထွေးဦးမိုးမှာ မယားပါသမီး လေးကိုသနားလှသဖြင့် လွန်လွန်ကျူးကျူးမဖြစ်စေရန်ထိန်းချုပ်နေသ ဖြင့် ခင်ခင်မှာအားမလိုအားမရဖြစ်နေလေသည်။

ပထွေးဦးမိုးမှာ ကား ဝယ်ရောင်းသမားတစ်ဦးဖြစ်သဖြင့် စီးပွါးရေးအဆင်ပြေလေသည်။ထို့ အပြင် အလုပ်ချိန်ဟူ၍သတ်သတ်မှတ်မှတ်မရှိသဖြင့် ခင်ခင်၏အမေ ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းရုံးပိတ်သောနေ့များတွင်နေ့လည်နေ့ခင်း၌ပင်အိမ်မှာ လိုးလေသည်။အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော စနေ တနင်္ဂနွေပိတ်ရက်များ တွင် ဆယ်တန်းဖြေဆိုမည့်ခင်ခင်မှာတစ်နေကုန်ကျူရှင်တက်ရသော ကြောင့်ဖြစ်လေသည်။ ထိုသို့နေ့လည်နေ့ခင်း သူမကျူရှင်သွားနေခိုက်တွင်သူ့ အမေကို ပထွေးကတစ်နေကုန်လိုးနေမည်ကိုခင်ခင်ကရိပ်မိသည်။

ခင်ခင်က သူ့အမေကိုပထွေးလိုးနေသည်ကို ညည ချောင်းကြည့်ဘူး သော်လည်းနေ့ခင်း ကြောင်တောင်မြင်မြင်ထင်ထင်လိုးသည်ကိုကြည့် ချင်လှသည်။ထို့အပြင်အလိုးခံရင်း သူအမေ၏ပက်ပက်စက်စက်ပြော ဆိုညီးတွားသံများကိုနားထောင်ရသည်မှာသူမ၏ကာမဆန္ဒကိုတဟုန်း ဟုန်းတောက်လောင်စေသည်။ 

သွေးသားဆူဖြိုးနေပြီး မိခင်၏တဏှာစိတ်ကိုအမွေဆက်ခံရရှိ ထားသောခင်ခင်သည်မိခင်အလစ်တွင်သူမ၏ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်း များကိုမသိမသဖြင့်၎င်း သိသိသာသာဖြင့်၎င်း ပထွေးမြင်အောင်ဖော်ပြ ပြီးမြှူဆွယ်လေသည်။ပထွေးကမသိချင်ယောင်ဆောင်နေသော်လည်း ဤမယားပါသမီးအငုံးလေးအပေါ် စိတ်ယိုင်လာခဲ့လေပြီ။ တစ်မနက်တွင်တော့ မိခင်ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းဈေးဝယ်သွား နေချိန်တွင်အိမ်၌ပထွေးဦးမိုးနှင့် မယားပါသမီး ခင်ခင်တို့ ၂ ယောက်ထဲ သာကျန်ခဲ့လေသည်။

ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာဈေးသွားလျင်တစ်နာရီကျော် ကျော်ခန့်အချိန်ကြာတတ်ကြောင်းသမီးဖြစ်သူ ခင်ခင်က သိလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဤတစ်နာရီအတွင်းပထွေးဖြစ်သူကို ရအောင်မြှူဆွယ်ပြီး အလိုးခံလိုက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။မိခင်ဖြစ်သူ၏စောက် ဖုတ်ကိုလိုးနေသောလီးကြီးဖြင့်မိမိစောက်ဖုတ်ကိုလိုးပေးသည်ကိုခံစား ကြည့်ချင်လှပေပြီ ။ထိုအချိန်တွင် ခင်ခင်က မီးဖိုပေါ်ရှိ ဒယ်အိုးတွင် ပုဇွန်ကျော်နေပြီး ပထွေးဖြစ်သူဦးမိုးက အနီးရှိထမင်းစားပွဲတွင်ကော်ဖီ သောက်ရင်းသတင်းစာဖတ်နေလေသည်။

ခင်ခင်က အောက်ပိုင်းတွင် မျှော့ကြိုးတပ်ဘောင်းဘီခပ်ပါးပါးဒူးလောက်အတိုကိုအတွင်းခံမပါဘဲ ဝတ်ဆင်ထားလေသည်။အပေါ်တွင်တီရှပ်ဝတ်ထားသော်လည်း အောက်တွင်ဘရာစီယာပါသောကြောင့် ရေချိုးခန်းအတွင်းဝင်၍ဘရာကို ချွတ်ပြီး တီရှပ်တစ်ထပ်ထဲဝတ်လာခဲ့လေသည်။ထို့နောက် ပုဇွန်ကြော်ကိုမွှေရင်း- 

“ ဦး” 

“ ဟေ” 

“ ဦးကို...တစ်ခုမေးမလို့”

“ အင်း မေးလေ” 

“ ဟိုဟာ လင်မယားတွေက လက်ထပ်ပြီးရင်ဘာလုပ်ကြတာလဲ ဟင်” 

ကောင်မလေးကတော့လုပ်ပြီဟု ဦးမိုးတွေးလိုက်မိလေသည်။ 

“ အင်း ဟို အဲ လိင်ဆက်ဆံကြတာပေါ့..သမီးရဲ့” 

“ အင်း ဘာလဲ လိင်ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာ သမီးမသိဘူး” 

ခင်ခင်က ဘာမှမသိသောကလေးငယ်သဖွယ် မျက်တောင် လေးပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်ရင်းမေးလိုက်လေသည်။ လက်ကတော့ ဒယ်အိုးကိုတဒေါက်ဒေါက်ထိုးမွှေနေလေသည်။ ဦးမိုးမှာ သွေးနှင့်ကိုယ် သားနှင့်ကိုယ်ဖြစ်သဖြင့်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ 

“ အင်း လိင်ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာ ယောက်ျားနဲ့မိန်းမလိုးကြတာကို ပြောတာလေ ” 

ခင်ခင်မှာ လိုး ဟူသောအသံကြားလိုက်ရသည်နှင့် ရင်ထဲတွင်လှိုက်ခနဲဖြစ်သွားကာစောက်ပတ်ထဲကလည်း ဆစ် ခနဲယားလာ သည်။စောက်ရည်များပင်စိမ့်ထွက်နေချေပြီ။စိတ်လှုပ်ရှားသွားသဖြင့် ဒယ်အိုးကိုတအားထိုးမွှေရင်း 

“ အို အဲဒါလည်းသမီးမသိပါဘူး လိုး တယ်ဆိုတာ ဘာလုပ်တာလဲ” 

“ အင်း ဒီသမီးနဲ့တော့ခက်နေပါပြီ ။

ဒါဆိုသမီး စောက်ဖုတ်ဆိုတာသိလား”

“ အင်း သိတယ် သမီးတို့ရဲ့ရှေ့ဖင်လေ ရာသီလာရင်အဲဒီထဲကလာတာ ဟင့် ”

“ ဒါဆို သမီး လီးဆိုတာရောသိလား ” 

“ အင်း သိတယ် ဦးမှာပါတယ်လေ” 

“ အေး အဲဒါဆိုရင် ယောက်ျားရဲ့လီးကိုမိန်းမစေက်ဖုတ်ထဲနှုတ်လိုက် ထိုးလိုက်လုပ်တာကို လိုး တယ်လို့ခေါ်တာပေါ့” 

ထိုအချိန်တွင် ခင်ခင်၏အပျိုမဒန်းမစောက်ဖုတ်ကလေး မှာစောက်ရည်များဖြင့်ရွှဲနေလေပြီ။ဦးမိုး၏လီးကြီးမှာလည်းတောင်မတ် လာချေပြီ။ 

“ သမီးပိုနားလည်အောင်..ဦး..လက်တွေ့ပြမယ်”

ဦးမိုးသည်ထိုင်ရာမှထကာပုဆိုးကြီးကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး လီး ကြီးငေါက်တောက်ဖြင့်ခင်ခင်အနားသို့ကပ်သွားလေသည်။ 

“ ဟင့် ဦးနော်”

ခင်ခင်ကမတ်မတ်ကြီးတောင်နေသောဦးမိုး၏လီးကြီးကိုမျက် လုံးကလေးတစ်ချက်ဝဲ၍ကြည့်လိုက်ပြီးတံတွေးမျိုချလိုက်သည်။ ဦးမိုးကခင်ခင်နောက်မှကပ်ရပ်လိုက်ပြီးတောင်နေသောလီးကြီးဖြင့် ကျစ်လစ်စွင့်ကားနေသောဖင် ၂ လုံးကြားသို့ထောက်ထားလိုက်လေသည်။ထို့နောက်တီရှပ်ကိုမတင်က ဘရာစီယာချွတ်ထားသောခင်ခင် ၏ရင်သားအစိုင်အခဲလေးများကိုပွတ်ချေပေးလိုက်သည်။ 

“ ဟင့် ဦး အဲဒါဘာလုပ်တာလဲဟင် အိ” 

ခင်ခင်ကသူမ၏ဖင်လုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကိုထောက် ထားသောလီးကြီးရှိရာသို့ကော့၍ကပ်ထားပေးလိုက်လေသည်။စောက် ရည်များကစောက်ပတ်အတွင်းမှယိုစိမ့်ထွက်ခါ ပေါင်များသို့ပင်စီးကျနေ လေပြီ။

“ သမီးသိသွားအောင်လို့ သမီးစောက်ဖုတ်ကလေးကို ဦးလီးကြီးနဲ့လိုး ပြမလို့လေ” 

“ ဟင့် ကြောက်တယ် ဦးရယ်” 

ခင်ခင်က တဏှာသံကလေးဖြင့်ခပ်ချွဲချွဲပြောလိုက်လေသည်။ 

“ မကြောက်ပါနဲ့သမီး ရယ် ခဏနေ လိုးတယ်ဆိုတာသိပ်ကောင်းမှန်းသမီးသိလာမှာပါ ” 

“ ဟင့် တကယ်လားဦး တကယ်ကောင်းမှာလား ဟင့်” 

မမွှေဘဲထားမိသဖြင့်ဒယ်အိုးမှတူးနဲ့ထွက်လာသဖြင့်ကမန်းကတန်း မီးပိတ်လိုက်ရလေသည်။ 

“ တကယ်ကောင်းမှာပေါ့ သမီးရယ် ကောင်းမှန်းသိသွားရင် နောက်ဆို သမီး ခဏခဏ အလိုးခံချင်နေမှာ”

“ တကယ်နော်ဦး ဒါဆိုနောက်လည်းသမီးကိုခဏခဏလိုးပေးနော်”

ဦးမိုးသည်ခင်ခင့်ကိုယ်လုံးကလေးကိုမ၍ထမင်းစား စားပွဲ ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ထို့နောက်ခင်ခင်၏မျှော့ကြိုးတပ်ဘောင်းဘီ ကလေးကိုဆွဲချွတ်နေရာခင်ခင်ကလက်နောက်ပြန်ထောက်၍ဖင်ကလေးကိုကြွပေးလေသည်။ဘောင်းဘီကျွတ်သွားသောအခါ ခင်ခင်၏ ပေါင်ကြားတွင် အမွှေးနုကလေးများဖုံးအုပ်ထားသောစောက်ဖုတ်ကလေးကစောက်ရည်များရွှဲနစ်လျက်အထင်းသားပေါ်လာလေသည်။ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ကလေးကိုမြင်လိုက်ရသဖြင့် တောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ လှုပ်ရှားသွားလေသည်။

“ ဟိ ဟိ ဦးလီးကြီးက ပုတ်သင်ညိုကျနေတာဘဲ ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့” 

ခင်ခင်သည်တဆတ်ဆတ်တုန်နေသောလီးကြီးကိုကြည့်ရင်း အသည်းယားလာသဖြင့် လက်ဖဝါးနုနုကလေးဖြင့်လှမ်းဆုပ်ထားလိုက် လေသည်။

ဦးမိုးက အပေါ်ကတီရှပ်ကလေးကို ပြန်၍ဆွဲချွတ်ပြန်ရာ ခင်ခင်ကလက်ကလေးများမြှောက်ပေးရလေသည် ။ အခုဆိုလျင်တော့ခင် ခင်မှာစားပွဲပေါ်တွင်လက်ကလေး ၂ ဖက်ကိုနောက်ပြန်ထောက်လျက် ပေါင်ကလေးကား ကာ ထိုင်ရက်သားလေးဖြစ်နေပေပြီ ။မို့မောက်သော အပျိုနို့ ၂လုံးမှာလည်းအစိုင်အခဲလေတင်းမာလျက် နို့သီးခေါင်းကလေး ၂ ဖက်မှာပန်းရောင်သန်းပြီးကော့ထောင်နေလေသည် အခုတော့ အသက် ၁၈ နှစ်သာရှိသေးသော မယားပါသမီး အပျိုစင်ကလေးသည် ထမငိးစားစားပွဲပေါ်တွင် ကိုယ်လုံးတီးဖြင့်ပေါင်ကလေးကိုကားကာ လက်ကိုနောက်ပြန်ထောက်လျက်ကော့ကော့ကလေး ထိုင်ပေးနေလေပြီ။

ခြေဖနောင့်များဖြင့်စားပွဲအစွန်းကိုချိတ်ကာ ပေါင်က လေးများကိုကားပေးထားပြီး နောက်သို့လက်ထောက်ခါ ကော့ကော့ ကလေးဖြစ်နေသောကြောင့် စောက်ပတ်ကလေးကိုဖြဲပြထားသလိုဖြစ် နေလေသည်။အပျိုစင် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကလေးမှာမဟတဟ လေးဖြစ်နေပြီး စိတ်ထကြွနေပြီဖြစ်သောကြောင့် စောက်ရည်ကြည်ကလေးများသီးနေလေသည်။ လုံးထစ်တင်းကားသော တင်ပါးကလေးများ မှာတင်းရင်းကျစ်လစ်လှသောကြောင့်ထိုင်နေသော်လည်း ပိပြားမသွားဘဲတင်းတင်းကလေးဖြစ်နေလေသည်။တင်ပါသားများဘေးသို့မဆိုစ လောက်သာ ပြားထွက်နေပြီး တင်းမာကျစ်လစ်လှသောကြောင့်လုံးလုံး ကလေးဖုထစ်နေလေသည်။

လက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်သို့ပစ်ထောက်ထားသောကြောင့် ရင်အစုံမှာကော့ကော့ကလေးဖြစ်နေပြီး တင်းရင်းသောအပျိုစင်နို့အုံမာ မာကလေးမှာအပေါ်သို့ကော့နေလေသည်။ပန်းနုရောင် နို့သီးခေါင်းက လေးများမှာ ရာဂသွေးကြောင့်တင်းတောင်နေပြီးချွန်ထွက်နေလေသည်။ စောက်ပတ်ကလေးပေါ်ရှိစောက်မွှေးများမှာ အမွှေးနုကလေးများမဟုတ် တော့သော်လည်း သိပ်ပြီးထူထပ်ကြမ်းတမ်းခြင်းမရှိသေးဘဲ ပါးပါးကျဲကျဲ ကလေးဖြင့်စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကလေးကိုမနိုင့်တနိုင်ဖုံးကွယ်ထားလေသည်။ ပထွေးဖြစ်သူ ဦးမိုးမှာစားပွဲဘေးတွင်မတ်တပ်ရပ်ရင်းမယား ပါသမီးလေး၏နဖူးဝင်းဝင်းကလေးကို ညင်ညင်သာသာနမ်းရှုတ်ပေးလိုက်ခြင်းဖြင့် ကာမဇတ်လမ်းကိုစလိုက်လေသည်။

ထို့နောက် ဖြူဝင်း သောပါးပြင်မို့မို့ကလေးနှစ်ဖက်ကိုသူ၏နှာခေါင်းကြီးဖြင့်တရှုတ်ရှုတ်တလှည့်စီနမ်းရှုံ့ပေးလိုက်လေသည်။အပျိုကလေးဖြစ်သော်လည်းတဏှာ အားထက်သန်လှသော မယားပါသမီးကလေးခင်ခင်မှာလက်တဖက်ဖြင့် ပထွေးဖြစ်သူ၏လည်ပင်းပိုသိုင်းဖက်လိုက်ပြီးကျန်လက်တဖက်ဖြင့်တဆတ်ဆတ်တောင်ထနေသောပထွေးဖြစ်သူ၏လီးကြီးကိုအားရပါးရကိုင် ဆုပ်ထားလိုက်လေသည်။လီးကြီး၏ပူနွေးမာကြောသောအထိအတွေ့ကိုခံစားလိုက်ရပြီး လီးကြီးမှာသူမလက်ထဲဝယ် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသောကြောင့် စောက်ပတ်ကလေးကိုတချက်ရှုံ့လိုက်မိပြီး စောက်ရည်များ လည်းပြစ်ခနဲထပ်မံယိုစီးလာပြနိလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ပထွေးဦးမိုးက မယားပါသမီးလေးခင်ခင်၏ပါးအစုံကိုတလှည့်စီနမ်းရှုံ့နေရာမှ နှုတ်ခမ်းထူးထူကလေးကိုသူ၏ပါးစပ် ကြီးဖြင့်ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။

“ အွန်း အင့် အဟူး အင့် ဖလူး ပြွတ်” 

ခင်ခင်မှာမိခင်ဖြစ်သူ လင်ငယ်များနှင့်ကုန်းပြီးလိုးပွဲများဆင် နွှဲနေတာကိုချောင်းကြည့် ၍ ကိုယ့်စောက်ပတ်နှင့်ရင်သားများကို ကိုယ့် ဘာသာကလိုင်းဘူးသော်လည်း ယခုလိုယောက်ျားနှင့်နီးနီးကပ်ကပ်ထိတွေ့ဘူးသေးသည်မဟုတ်သဖြင့် နှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံလိုက်ရသောအခါ ရင်ထဲတွင်ရှိန်းတိနိးတိန်းဖိနိးတိန်းတိနိးဖြစ်သွားလေသည်။ပထွေးဖြစ် သူက နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ရင်း သူ၏လျှာကြီးကို သူမပါးစပ်ထဲထိုးထည့် လိုက်သောအခါ စိမ့်ခနဲခံစားလိုက်ရပြီး မလုပ်တတ်လုပ်တတ်ဖြင့် ပထွေး၏လျှာကြီးကိုသူမလျှာကလေးဖြင့်ပြန်၍ပွတ်ဆွဲမိလေသည်။

ထိုသို့နှုတ်ခမ်းစုပ်နေသည့်အချိန်တွင်ပထွေးဖြစ်သူ ဦးမိုးက သူမ၏တင်း ရင်းလုံးခဲနေသောနို့ကလေးများကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်ပေးနေ သဖြင့်စိတ်ထဲတွင်မရိုးမရွဖြစ်လာရပြန်လေသည်။ဦးမိုးက သူမ၏တောင် ထနေသောနို့သီးခေါင်းကလေးများကိုအသာအယာပွတ်သပ်ပေးပြီး လက်ညိုးနှင့်လက်မညှပ်ခါ တခါတခါချေပေးလိုက်သဖြင့် ကျောကလေး တွန့်ခါ ပါးစပ်ကလေးဟလျက်ညီးညူမိလိုက်ရှာလေသည်။ 

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲဦးရယ် အင်း အဟင်း ဟင်း သမီးမနေတတ်တော့ပါဘူး ဦး ရယ် အင့် ကျွတ် ကျွတ် အား ၀မီးလေ သမီး ..စိတ်ထဲမှာတစ်မျိုးကြီးဘဲ ဟိုဟာလေ သမီးကို ဟိုဟာ လုပ်ပေးပါတော့ ဦးရယ်” 

မယားပါသမီးလေးခင်ခင်မှာ ပထွေးဖြစ်သူကိုအတင်းဖက် တွဲထားရင်း ကိုယ်လုံးလေးကြွတက်လာလေတော့သည်။

ပထွေးဦးမိုးကလည်း မယားပါသမီးအပျိုစင်အငုံအဖူးကလေး ကိုပထမဆုံးအကြိမ် ပါကင်ဖွင့်ပြီးလိုးပေးရတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် အထူး သတိထားကာခင်ခင်၏ကိုယ်လုံးလေးကိုနေရာလပ်မရှိကိုင်တွယ်ပွတ် သပ်ပေးနေလေသည်။မိန်းမအတွေ့အကြုံများသူပီပီ မိန်းမကျမ်းကြေနေ သူဖြစ်သဖြင့် အလောသုံးဆယ်မနိုင်လှဘဲ တဆင့်ပြီးတဆင့် အပျိုမကလေးခင်ခင်၏ကာမခလုတ်များကိုဖွင့်လှစ်ပေးနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ ထို့ကြောင့် ခင်ခင်တစ်ယောက်ယခုလို မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ် ခါ တောင်းဆိုလာတော့မှ အသာလေးလူချင်းခွါခါ စားပွဲစွန်းတွင်ဖနောင့် ဖြင့်ချိတ်ခါ ဖြဲကားထားသောခင်ခင်၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပခုံးများ ပေါ်တွင်တင်ထားလိုက်လေသည်။

ထိုအခါကျမှခင်ခင်လည်း အလိုးခံရ တော့မည်ဖြစ်သဖြင့်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖြစ်ခါ လက်များကို နောက်သို့ တဖန်ပြန်ထောက်ပြီး ခပ်လျောလျောကလေးလုပ်ခါဖင်ကလေးကြွ၍ ကော့ပေးလိုက်လေသည်။ထိုအခါကျမှ ဦးမိုးလည်းသူ၏လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်၍ စောက်ရည်များစိုရွှဲနေသော ခင်ခင်၏စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းကလေးတလျှောက်အထက်မှအောက်သို့ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်လေသည်။ 

“ အား ဟား ဟား ဟင့် ဟင့် ဦးကလည်းကွား သမီးမနေနိုင်တော့ပါဘူးဆိုကာမှ ဘာတွေထပ်လုပ်နေပြန်တာလဲ အင့် အစ် အဟစ် ဟစ် အဟီး ထည့်လိုက်စမ်းပါ သမီးဟာလေးထဲ ဦးဟာကြီးကို ထိုးထည့် လိုက်ပါတော့ အူး အီး အား” 

ဦးမိုးလည်းလီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ခါ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း တလျှောက်ပွတ်ဆွဲနေရာမှ လီးထိပ်ဖြင့် တောင်ထနေသောစောက်စိ လေးကိုဖိ၍ အသာလေးနှစ်ချက်သုံးချက်တို့ပေးလိုက်လေသည်။

ထို့ နောက်မှ မနေနိုင်မထနိုင်ရွပိုးထိုးလျက် စောက်ခေါင်းပေါက်ဝကလေး ပင် ပွစိပွစိဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သောမယားပါသမီးလေး၏စောက်ခေါင်းအတွင်း သို့လီးဒစ်မြုပ်ရုံမျှထိုးထည့်ပေးလိုက်လေသည်။ 

“ အူး အား အင့် ရှီး ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် ဟင် ဦးကလည်း ဘာလုပ်ပြန်တာလဲ ဟင့်ဟင့် မစို့မပို့နဲ့ ဟား ဦးလီးကြီးကို သမီးစောက်ပတ်ထဲအဆုံးထိလိုးသွင်းပေးလိုက်ပါတော့ ဟင်း ဟင်း သမီးစောက် ပတ်ယားလှပြီ ဦးရဲ့ လိုးပါတော့ သမီးစောက်ပတ်ကိုလိုးပေးပါတော့ ဦးရယ် အင်း အီး အစ် အစ်” 

မယားပါသမီးကလေးမှာအပျိုစင်ကလေးပင်ဖြစ်သော်လည်း တဏှာရာဂစိတ်များမွှန်ထူကာသွေးသားများထကြွသောင်းကျန်းနေပြီဖြစ် သဖြင့် သူ့အမေ လင်ငယ်များနှင့်အလိုးခံစဉ် ပြောသောစကားများကို အတုခိုးပြီးပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ပြောချလိုက်လေတော့သည်။

အောက်မှမနေနိုင် မထိုင်နိုင်တွန့်တွန့်လူးနေပြီဖြစ်သော မယားပါသမီးကလေးကိုကြည့် လျက်ဦးမိုးလည်း သူ၏လီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းတဆုံးလိုးသွင်းပေးလိုက် လေသည်။ ” ဗြိ ဗြစ် ဗြစ် ဗြိ စွပ် အား အာ့လာလား ဟင့် အူး အမယ်လေးဦးရယ် ကျပ်လိုက်တာ ဟင့် ဟင့် တမျိုးကြီးဘဲဦးရယ် အင့် ဟင့် ဟင့်’ ခင်ခင်မှာအပျိုပေါက်ဘဝအသက် ၁၃ /၁၄ နှစိကတည်းက သူမအမေ၏မှောင်ခိုဇတ်လမ်းများကိုကြည့်၍ ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ် ကလိုင်းခဲ့သည်ဖြစ်သဖြင့် အပျိုမှေးမရှိတော့သော်လည်း လီးမဝင်ဘူး သေးသောအပျိုစင်စောက်ပတ်ဖြစ်သဖြင့် အခုလို လုံးပတ်တုတ်သော လီးချောငိးကြီးလိုးဝင်လာသောအခါ ကြပ်လွန်းလှသဖြင့် စပ်ဖြင်းဖြင်း ကလေးဖြစ်သွားရရှာလေသည်။

သို့သော် လီးချောင်းကြီးက သူမ၏နူး ညံ့သောစောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကိုပွတ်ဆွဲသွားသဖြင့် ချိုမြိန်သော ကာမအရသာကိုလည်းတပြိုင်တည်းခံစားရရှိလိုက်လေသည်။စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကိုပွတ်တိုက်လျက်တိုးဝင်လာသောပထွေး၏လီး ချောင်းကြီးသည် စောက်ခေါင်းအဆုံး သားအိမ်ခေါင်းကိုလီးထိပ်ဖြင့် ဒုတ် ခနဲဆောင့်မိမှသာရပ်တန့်သွားတော့၏ ။

“ ဗြိ ဗြစ် ဗြစ် ပြွတ် ဒုတ် အား အောင်မယ်လေး ဦးရယ် အင့် ဟင့် ဟင့် အောင့်လိုက်တာဦးရယ် သမီးစောက်ပတ်ကလေးအောင့်တယ် ဦးရဲ့ အီး အဟီး ဟီး ရွှတ်”

ခင်ခင်မှာ သူမ၏သားအိမ်ခေါင်းနုနုကလေးကိုလီးထိပ်ဖြင့် ဆောင့်မိသဖြင့် အောင့်ခနဲဖြစ်သွားကာ ငိုချင်သလိုလိုဖြစ်မိနေစဉ် စောက်ခေါင်းအတွင်းနှင့် သားအိမ်ခေါင်းမှ ထူးခြားဆန်းပြားချိုမြိန်လှ သောကာမအရသာကို မျက်လုံးများပြာဝေသွားသည်အထိ ခံစားရရှိ လိုက်သောကြောင့် ရင်ထဲတွင်အေးခနဲဖြစ်သွားရလေသည်။

“ အား ဦးရယ် အဟင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာဦးရယ် အင့် အဟင့် ဟင့် သမီးစောက်ခေါင်းထဲမှာအောင့်လည်းအောင့် ကောင်းလည်း ကောင်းတယ် ဦးရဲ့ အင်း အဟင်း ဟင်း သမီးစောက်ပတ်ထဲကို ဦးလီး ကြီးနဲ့လိုးပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် အင့် အဟစ် ဟစ်” 

ထို့နောက်တွင်တော့ ပထွေးဖြစ်သူက တင်းမာကျစ်လစ်နေ သောမယားပါသမီး၏နို့အုံအစိုင်အခဲများကိုစွဲရင်းစောက်ပတ်ကလေးကို အချက်မှန်မှန်ဖြင့်လိုးပေးနေလေသည်။ထိုအချိန်တွင်စောက်ပတ်ကလည်းအနည်းငယ်ကျယ်လာပြီးစောက်ရည်များကလည်းဗွက်ပေါက်အောင်ထွက်နေပြီမို့ တဗြွတ် ဗြွတ် တစွပ်စွပ်နှင့် စောက်ပတ်အတွင်းလီး ဝင်လီးထွက်သံများကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်နေလေသည်။

“ အား လိုးပါ ဦးရယ် စောက်ပတ်ထဲကိုလီးကြီးနဲ့လိုးပေးတာသိပ် ကောင်းတာဘဲ လိုးစမ်းပါဦးရယ် အင့် အဟစ် ဟစ် အား ကောင်းလိုက် တာဦးရယ် ဆောင့်စမ်းပါဦးရယ် ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါဦး အီးဟီးဟီး အွတ် ဗြွတ် စွပ် ဗြွတ် စွပ် ” 

မယားပါသမီးလေးခင်ခင်မှာပထွေးကသူမစောက်ပတ်ကို လီးကြီးဖြင့်ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးတာကိုဖင်ကလေးကော့၍ခံရင်းပါးစပ်ကလည်းတောင်စဉ်ရေမရ အော်ဟစ် ညီးတွားမိလေသည်။ထို့အပြင် သူမစောက်ပတ်ကလေးကလည်း သူမကိုယ်တိုင်သတိမထားလိုက်မိဘဲ လိုးသွင်းပေးနေသောလီးချောင်းကြီးကို ရမ္မက်ကြီးစွာဖြင့်ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူ ပေးနေလေသည်။

“ စွပ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ဖတ် ဖတ် အီး အား” 

ခင်ခင်မှာ လီးကြီးက သူမစောက်ခေါင်းအတွင်း သားအိမ် ခေါင်းထိအောင် တစွပ်စွပ်လိုးပေးနေတာကိုအရသာခံရင်း ဂွေးဥကြီး နှစ်လုံးက သူမဖင်ဝကိုတဖတ်ဖတ်ရိုက်ပေးနေသဖြင့် ထူးကဲသောအရ သာတစ်မျိုးကိုထပ်ဆင့်ခံစားရရှိနေလေသည်။

သို့ဖြင့် ဖင်ဝကိုတဖတ်ဖတ်ရိုက်ပေးနေသောအရသာကိုခံစားရင်း ကာမအထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိကာ စောက်ပတ်ကလေးရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြင့်လီးကြီးကိူဖြစ်ညှစ် စုပ်ယူရငိးစောက်ရည်များပန်းထွက်သွားပြီး ပထွေး၏ကိုယ်လုံးကြီး ကိုဖက်တွယ်တက်လျက်ကွေ့ကောက်တွန့်လိန်သွားလေတော့သတည်း ပထွေးဦးမိုးကလည်း မယားပါသမီးနုနုထွတ်ထွတ်ကလေး၏ စောက်ပတ်အသစ်စက်စက်ကလေး၏စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့သူ၏ ပြစ်နှစ်သောလီးရည်များကိုတဖြင်းဖြင်းပန်းထည့်လိုက်လေသည်။

ခင်ခင်ကလည်းသူမစောက်ခေါင်းအတွင်းပထွေး၏လီးရည် ပူပူနွေးနွေးများဒလဟောပန်းဝင်လာသည်ကို အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့ ကာမျက်စိကလေးမှေးစင်းခံစားရင်းစောက်ခေါင်းအတွင်းမှလျှံကျလာ သောစောက်ရည်နှင့်လီးရည်များ ဖင်စအိုဝကိုဖြတ်သန်းစီးကျလာသညိကိုယားကျိကျိဖြင့်ကျေနပ်နေမိလေသည်။ ထိုနေ့က အသက် ၁၈ နှစ်မယားပါသမီးအပျိုစင်ကလေးကိုပါ ကင်ဖွင့်လိုက်ပြီးနောက် ညကျတော့မိန်းမ နွယ်နွယ်သန်း ကိုလိုးပေး ရပြန်သည်။

မလိုးလို့ကလည်းမဖြစ်။မိန်းမနွယ်နွယ်သန်းက တဏှာရာဂ ကြီးမားပြီးစောက်ပတ်တွင်မျှော့ပါသူဖြစ်၏။ဒီလောက်လိုးပေးနေတာတောင် အခြားယောက်ျားများနှင့်ပရောပရီလုပ်တတ်သေးသည်။မယားပါ သမီးလေးကလည်း ခေသူတော့မဟုတ်။ဟိုတစ်နေ့က သူ့အမေဈေးသွားတုန်းသူတို့လိုးကြတော့ကောင်မလေးကပထမဆုံးအလိုးခံဘူးတာ ဖြစ်ပေမဲ့ အပေးအယူ အကော့ အဖြဲ အပေးအယူမျှမျှလုပ်ပေးတတ်သည်။ပြီးတော့စောက်ပတ်ကလေးကလည်း သူ့အမေလိုမျှော့မပါပေမဲ့ အတော်ညှစ်အားသန်လေသည်။

ထိုနေ့က လိုးပြီးသည့်နောက်ပိုင်း နွယ်နွယ်သန်းမလစ်သဖြင့် တစ်ရက်နှစ်ရက်မလိုးဖြစ်ပြန်တော့ ။မယားပါသမီးလေးကတော့ လီးနှင့် တွေ့ဘူးသွားပြီဖြစ်သဖြင့် အရမ်းရွထနေသည်။ပထွေးလုပ်သူကိုအတင်း ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်လွန်းသဖြင့် အမေဖြစ်သူမသိအောင်မနည်းထိန်း ထားရသည်။ဒါတောင်နီးနီးကပ်ကပ်ရှိနေလျင် သူ့မအမေကျောပေးလိုက်တာနှင့် ပထွေး၏ပေါင်ဂွကြားလက်ထိုးထည့်ပြီးလီးကိုလာလာ စမ်းတတ်သည်။

ပြီးတော့ ပထွေးလိုးတာကိုပထမဆုံးခံပြီးကထဲက ခင် ခင်သည် အိမ်တွင်နေရင်းခါတိုင်းလိုချည်ဘောင်းဘီပွပွ အတိုကိုမဝတ် တော့ ထမီတွေသာဝတ်လာတော့သည်။ ထမီကိုအောက်ခံမပါဘဲဝတ်ခါ လူလစ်တာနှင့်အောက်စလွှတ်လွှတ်ပြသည်။တခါတလေ စကပ်တို့ ဂါဝန်တို့ဝတ်တော့လည်းအောက်စကိုလွှတ်ပြတတ်သည်။အခြေအနေပေး လျင်စောက်ပတ်တောင်ပွတ်ပြလိုက်သေးသည်။နောက်ပြီး ကောင်မလေးက ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ။သူမ၏စောက်မွှေးများကိုပြောင်စင် အောင်ရိတ်ထားပြန်သေးသည်။

ထို့ကြောင့် အောက်စလွှတ်ပြသည့်အခါ စောက်ပတ်ဖူးဖူးနုနုတင်းတင်းဝင်းဝင်းကလေးကိုမြင်ရပြီး တံတွေးသာ တွင်တွင်မျိုချနေရလေသည်။တဖန်အပေါ်တွင်လည်းအိမ်နေရင်းဘလောက်အနွမ်းကလေးကိုအတွင်းခံဘရာစီယာ ဘော်လီမပါဘဲဝတ်ထား တတ်ပြန်သည်။အမေဖြစ်သူဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာအမှတ်တမဲ့ဖြစ်သော် လည်းပထွေးဦးမိုးကတော့ မယားပါသမီးလေး၏ကျစ်လစ်မို့မောက် သောနို့ ငုံငုံဖူးဖူးလေနှင့်နို့သီးခေါင်းစူစူကလေးများကိုမိန်းမမသိအောင် ခိုးခိုးကြည့်ရင်း တဏှာစိတ်တို့ဖိစီးနေရရှာလေသည်။

ထို့ကြောင့်ညအိပ်ယာဝင်လျက်မိန်းမဖြစ်သူနွယ်နွယ်သန်းသန်းကိုပဲဖိဖိတွယ်ရာလေရာ တဏှာအားကြီးသော နွယ်နွယ်သန်းမှာလည်း သဘောတွေ့နေလေသည်။ ထိုသို့သောညများတွင် ပထွေးဦးမိုးက မယားပါသမီးအငုံးလေး ကိုလိုးနေသည်ဟု ဖီးသွင်းကာ မျက်စိမှိတ်လျက် သမီးအမေကိုကြုံး ကြုံးဆော်လေရာ နွယ်နွယ်သန်းမှာအရသာအတွေ့ကြီးတွေ့ကာ ပက်လက်လှန်ဖြဲကား၍အလိုးခံရင်း ကာမသွေးများဆူဝေမူးမိုက်ခါ ဂယောင်ဂတန်းအော်ဟစ်နေလေသည်။

“ အမယ်လေး ကိုမိုးရယ် လိုးလိုက်တာ အာ့ အီး အု အု ဟာ ဆောင့်လိုက်တာကွာ အင့် စောက်ပတ်ကြီးအောင့်တယ် အမယ်လေး အရမ်းကိုလိုးနေတော့တာဘဲ အီး ရွှတ် အူး ဟယ် လိုးလိုက် တာကွာ အင့် အမယ်လေး သူ့လီးကြီးကလည်းမာလိုက်တာအရမ်းပဲ ကောင်းတယ်ကွာ လိုးဟေ့ လိုး လိုး” 

ထိုအချိန်မျိုးတွင် ရာဂအားကြီးနေပြီဖြစ်သော မယားပါသမီး လေးခင်ခင်မှာ သူမအမေကိုပထွေးဖြစ်သူကအားရပါးရကြုံးလိုးနေသောအသံများကို ချောင်းနားထောင်ရင်း ကိုယ့်ဘာသာစောက်ပတ်ကလေးကိုပွတ်သပ်၍သနားစရာအာသာဖြေနေရရှာလေသည်။ တစ်နေ့တွင်တော့ အမေနှင့်ပထွေးဦးမိုးတို့ ၂ ယောက် TV ထိုင်ကြည့်နေစဉ် ခင်ခင် ကလေးကသူမအခန်းထဲတွင်စာကျက်နေလေ သည်။ ဖြစ်ချင်တော့ သူမအခန်းထဲမှ ဧည့်ခန်းထဲရှိ ဦးမိုးထိုင်နေရာကိုမြင်နေရလေသည်။ 

အမေဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းကတော့ ဦးမိုးနှင့်ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင်ကုလားထိုင်တစ်လုံးဖြင့်ထိုင်ကြည့်နေသည်ဖြစ်သဖြင့်သူမ အခန်းတွင်းသို့လှမ်းမမြင်နိုင်ချေ။ဦးမိုးကသာသူမအခန်းထဲကစာကြည့် စားပွဲကိုလှမ်းမြင်နိုင်လေသည်။TV တွင်ပြနေသည်မှာကိုးရီယားရုပ်သံ တွဲဖြစ်ပြီး ဒေါ်နွယ်နွယ်ထွန်း အပြတ်မခံနေ့တိုင်းကြည့်နေသောဇတ်လမ်းဖြစ်သည်။ဒါကိုသမီးဖြစ်သူ ခင်ခင်ကလည်းသိသည်။ထို့ကြောင့် သူမအခန်းထဲမှနေ၍ပထွေးဖြစ်သူ ကိုမျက်နှာပုံစံအမျိုးမျိုးလုပ်ပြသည်။ မဲ့ပြသည်။လျှာထုတ်ပြသည်။မျက်လုံးပြူးပြသည်။ထို့နောက်ပါးစပ်လှုပ်၍ စကားပြောပြသည်။

အသံမထွက်သော်လည်း ဦးမိုးနားလည်နိုင်ရန် တစ်လုံးချင်းပါးစပ်လှုပ်၍ပြောပြသည်။တစ်ခါအလိုးခံလိုက်ဘူးသဖြင့် ရဲတင်းနေပြီဖြစ်သော ပြီးတော့ ရမ္မက်ထကြွ ဆန္ဒပြင်းပြလျက် သွေးသား ထကြွနေသော ဤအပျိုမလေး ပါးစပ်လှုပ်ပြောပြသောစကားမှာ 

“ ဦး သမီးသိပ်အလိုးခံချင်နေပြီ” 

ဟူ၍ ဖြစ်လေသည်။ ဒါကို ဦးမိုးကလည်းနားလည်သည်။သို့သော်မလှမ်းမကမ်းတွင် နွယ်နွယ်သန်းရှိနေသ ဖြင့် ခပ်တည်တည်ထိုင်နေရသည်။ ခဏနေတော့ စိတ်ကူးပေါက်လာသောခင်ခင်ကအတွင်းခံ မပါသောရင်စေ့အင်းကျီ နှိပ်သီးကလေးများကိုဖြုတ်၍ သူမ၏တင်းရင်း လုံးဝန်းသောနို့ကလေးများကိုပြသည်။လက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ပွတ် သပ်ပြသည်။နို့သီးခေါင်းကလေးများကိုပွတ်သပ်ဖိချေ၍ မျက်လုံးကလေး မှိတ်ခါ ဖီးတက်ပြသည်။လုပ်ပြရင်းကတကယ်လည်းဖီးတက်လာလေ သည်။ဒါပေမဲ့ ခင်ခင်ကလည်သည်။

ရုပ်သံဇတ်လမ်းမှ ကြော်ငြာလာသံ ကြားလျင် နှိပ်သီးပြန်တပ်၍စာငုံ့ကြည့်နေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်ထွန်းထ လာနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။နောက်ပိုင်းတွင်တော့ ဖွင့်ပြရတာခက်သောနို့ကိုမပြတော့ဘဲ ထမီကလေးအသာမ၍သူမ၏စောက်ပတ်ကလေး ကိုပြလေတော့သည်။ ထမီကအလွယ်တကူလွှတ်ချ၍ဖုံးဖိရလွယ်သော ကြောင့်ဖြစ်လေသည်။ထို့အပြင်မနက်ကမှအမွှေးအမျှင်များရိတ်ထား သောသူမစောက်ပတ်ပြောင်ပြောင်ဝင်းဝင်းကလေးကိုလည်းပထွေး ကိုပြသလိုသောကြောင့်ဖြစ်လေသည်။

မယားပါသမီးလေး၏စိတ်ထဲတွင် ပထွေးလုပ်သူကိုစောက် ပတ်ကလေးလှန်ပြရသည်ကိုကြည်နူးမိလေသည်။သူမ၏စောက်ပတ်က လေးကို အာသာငမ်းငမ်းကြည့်နေသောပထွေးကိုကြည့်၍သူမကိုယ်တိုင် လည်းကာမဒီရေများတက်လာလေသည်။ထို့ကြောင့် ပထွေးရှေ့တွင်သူ မ၏စောက်ပတ်ကလေးကိုပွတ်လျက်အာသာဖြေလေတော့သည်။

ကိုယ့် ဘာသာအိပ်ရာထဲတွင်တစ်ကိုယ်တည်းစောက်ပတ်ပွတ်လျက်အာသာ ဖြေရသည်ထက် ကိုယ့်ကိုလိုးဘူးသောပထွေးရှေ့တွင်ပွတ်ပြရသည်က ပို၍အရသာရှိလေသည်။စောက်စိလေးကိုချေလိုက် စောက်ပတ်နခမ်းသားအဖတ်ကလေးများကိုဆွဲဖြဲပြလိုက် စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လက်ခလယ်နှင့်လက်ညိုးနှစ်ချောင်းပူးသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်ဖြင့် ပထွေးရှေ့တွင်အာသာဖြေပြနေလေသည်။

ဤသို့ပြရင်းပွတ်ရသည်က အလွန်အရသာရှိလှပြီး တကယ်အလိုးခံနေရသလိုထင်မှတ်မိလေသည် မျက်လုံးလေးမှေးစင်းလျက် ပါးစပ်ကလည်းအသံမထွက် အောင် တတွတ်တွတ်ရေရွတ်နေရှာလေသည်။ 

“ လိုးပါ ဦးရယ် သမီးစောက်ပတ်ကလေးကို လိုးပေးပါ အင့် အဟင့် ဟင့် လိုးလိုက်စမ်းပါဦးရယ် မေမေ့ကိုညတိုင်းလိုးနေတဲ့ဦးရဲ့လီးကြီးနဲ့ သမီးစောက်ဖုတ်ထဲကိုလည်း လိုးပေးပါ အင့် ဟင်း ဟင်း” 

ဤသို့ ဖြင့်မယားပါသမီးလေးမှာပထွေးရှေ့တွင်ပင်စောက်ပတ် ပွတ်ပြ၍အာသာဖြေရင်း တကယ်ဘဲအလိုးခံရသလိုအကောင်းကြီး ကောင်းကာ စောက်ပတ်ကလေးပွစိ ပွစိဖြစ်လျက်စောက်ရည်များပန်း ထွက်လာလေတော့သည်။

ထိုပန်းထွက်လာသောစောက်ရည်များကို လက်ချောင်းကလေးဖြင့်ကော်၍စီးပျစ်နေကြောင်းပထွေးအားပြလိုက် သေး၏။ ဤသို့ဖြင့် ဦးမိုးသည် ရွထနေပြီဖြစ်သော မယားပါသမီးလေးကို သူအမေအလစ်တွင် မီးဖိုခန်းထဲ၌တခါ စာကြည့်ခန်းထဲ၌တခါ ၂ ခါ လိုးပေးလိုက်သော်လည်း ကမန်းကတန်းကျီးလန့်စာစားလိုးရသည်ဖြစ် သဖြင့် ၂ ယောက်စလုံးအားရကျေနပ်တင်းတိမ်မှုမရှိလိုက်ကြချေ။ 

သို့သော် ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာ အပျော်အပါးကြိုက်ပြီးလမ်းများ သူမိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတိုင်း တစ်နေ့တွင် လမ်းထဲကမိန်းမများနှင့်သံလျင်ကျောက်တန်းသို့နေချင်းပြန်ဘုရားဖူးသွားဦးမည်ဟုဆို သဖြင့် ခင်ခင်တို့ ၂ ယောက်အတွက်အခွင့်အရေးကြီးတစ်ခုရရှိလိုက် လေသည်။ 

နွယ်နွယ်သန်း မှာဦးမိုးနှင့်ရပြီးနောက်ပိုင်းဖောက်ပြားအးမှုမရှိဟု ဆိုနိုင်သော်လည်း သူမ၏ဆန္ဒပြင်းပြမှုကိုလုံးဝကြီးဖျောက်နိုင်သူတော့ မဟုတ်ပါ။သူမကိုအတည်တကျပေါင်းသင်းပေးသောကျေးဇူးနှင့် သူမ စိတ်တိုင်းကျလိုးပေးနိုင်သဖြင့်သာငြိမ်နေရသော်လည်း ခပ်ထထ ခပ်ထန်ထန် မိန်းမတစ်ယောက်သာဖြစ်လေသည်။ထို့ကြောင့်ရပ်ကွက်ထဲမှ အိမ်ထောင်ရှင် ကြိုက်ကုန်း ခပ်ထထမိန်းမများနှင့်ပေါင်းသင်း၍ အတွေ့ အကြုံချင်းဖလှယ်လေ့ရှိသလို ယောက်ျားများနှင့်လည်းပရောပရီ သား ပြောမယားပြော အပြောခံရတာကိုကျေနပ်နှစ်သိမ့်နေလေသည်။

ဒါကို ဦးမိုးကသိနေသော်လည်း သူ့မိန်းမ၏ဖင်ဆော့သောအကျင့်ကိုသိထား သဖြင့် ဒီလောက်တော့ကိစ္စမရှိဟုဆိုကာလွှတ်ထားပေးရလေသည်။ ထိုနေ့က ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်သဖြင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းတို့ထွက်သွားပြီးနောက် ခင်ခင်က ကျူရှင်မသွားတော့ဘူးဟုလုပ်နေသေးသည်။ဦးမိုးက မယားပါသမီးလေး ကိုဆယ်တန်းတော့အောင်စေချင် သောကြောင့် ၂ နာရီခန့်သာရှိသော ကျူရှင်ချိန်ကိုတက်လိုက်ပါဟုချော့ မော့စေလွှတ်လိုက်ရလေသည်။

ကျူရှင်ဆင်း၍ပြန်ရောက်လာသော အမေတူမယားပါသမီးလေးက ချက်ခြင်းပင်ပျော်ပါးမြူးတူးလိုသော် လည်းချော့မော့၍ရေချိုးထမင်းစားခိုင်းရလေသည်။အတူထမင်းစားပြီး နောက် ခြံနှင့်အိမ်တံခါးများလုံခြုံအောင်ပိတ်ခိုင်းပြီး မယားပါသမီး နုနုထွတ်ထွတ်ကလေးကို တနေကုန်လိုးပွဲကြီးဆင်နွှဲပေးရတော့မည် ဖြစ်လေသည်။ သို့နှင့် 

“ လာသမီး သမီးအခန်းထဲသွားရအောင် လေ” 

“ ဟင့် အင့် အပေါ်ကဦးတို့အခန်းထဲသွားမယ် ဦးတို့လင်မယားအိပ်တဲ့ အိပ်ယာထဲမှာ သမီးကိုလိုးပေး နော်”

အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းထဲတွင် ပထွေးနှင့်မယားပါသမီးလေးတို့ ဖက်နမ်းနေကြရင်းကပြောနေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။ဦးမိုးက မယားပါသမီးလေး၏နှုတ်ခမ်းကလေးကိုငုံစုပ်ရင်းလျာချင်းပွတ်ဆွဲနေသည်။မယား ပါသမီးကလေးကလည်းနှုတ်ခမ်းစုပ်ခံရင်းသူမ၏ဆီးစပ်ကိုထောက်ထား သောပထွေး၏လီးကြီးကိုပုဆိုးပေါ်ကပွတ်သပ်ဖြစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်နေလေသည်။

ခင်ခင့်အဖို့သည်လိုမာတောင်နေသောလီးကြီးကိုကိုင်တွယ်ဖြစ် ညှစ်နေရသည်ကအရသာရှိလှသည်။တဆတ်ဆတ်တုန်နေသောလီး ကြီးကိုဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ထားလျင် လီးကြီးမှကာမသွေးများသည်သူမလက်မှတဆင့် သွေးသားထဲစီးဝင်ကာစောက်ပတ်ကလေးကို တရွရွဖြစ်လာစေလေသည်။ ဦးမိုးကလည်းခင်ခင်ကိုယ်လုံးလေးကိုပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ရင်း လက်များက ခင်ခင့်စကပ်လေးကိုလှန်တင်ကာ အောက်ခံဝတ်မထား သည့် ဖင်တုံလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးများကိုဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပေးနေလေ သည်။ 

“ အာ ဦး အပေါ်သွားရအောင်ကွာ သမီးလိုချင်လှပြီ သိရဲ့လား သမီးဟာလေးထဲက ရွစိရွစိဖြစ်နေပြီ ဟို မေမေ့ကိုလိုးတဲ့ကုတင်ကြီး ပေါ်မှာ အဟိ မေမေ့ကိုလိုးတဲ့ဦးလီးကြီးနဲ့သမီးကိုလည်းလိုးပေးပါ တော့နော် အဟင်း ဟင်း”

ဤသို့ဖြင့်မယားပါသမီးလေးနှင့် ပထွေးဖေဖေတို့သည်အပေါ် ထပ်ရှိ ပထွေးနှင့် အမေတို့အိပ်သောအိပ်ခန်းထဲသို့ရောက်ရှိသွားကြပြီး အဝတ်အစားများကိုအပြန်အလှန်ချွတ်ပေးကာ နှစ်ယောက်စလုံးကိုယ် လုံးတီးဖြစ်သွားကြလေပြီ။ မယားပါသမီးလေးမှာ အပေါ်သို့ပင်ကော့ ထောင်နေသောပထွေး၏လီးကြီးကို ကြည့်ခါ ပါးစပ်တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် တံတွေးများမျိုချရင်း –

“ ဟိုတနေ့ညက မီးချောင်းကြည့်တာမေမေက ဦးလီးကြီးကိုအားရပါးရ စုပ်ပေးနေတာတွေ့တယ် အဲဒါ သမီးလည်းဦးလီးကြီးကိုစုပ်ကြည့် ချင်တယ် ”

ဟု ပြောခါ လီးကြီးငေါက်တောက်ကြီးဖြင့်မတ်တပ်ရပ်နေသောပထွေးရှေ့တွင်ဒူးထောက်ခါ လီးထိပ်ကိုအရင်ဆုံးလျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက်လေသည်။

ထို့နောက် သူမမေမေ ကပထွေးကိုလီးစုပ်ပေးတာကိုချောင်း ကြည့်မှတ်သားထားသည့်အတိုင်း ပထွေး၏လီးဒစ်ပတ်လည်မြောင်းနက်နက်ကိုလျှာဖျားကလေးဖြင့်ဖိထိုးပေးလေသည်။လျှာဖြားဖြင့်လီးဒစ် ကိုထိုးရင်းထိုးရင်း စိတ်တအားထကြွလာပြန်သဖြင့်လီးတစ်ချောင်းလုံး ကို ပါးစပ်ထဲသို့အငမ်းမရထိုးသွင်း၍တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လေတော့သည်။ ပူနွေးသောပထွေး၏လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးငုံလိုက်မိသည်နှင့် မယားပါ သမီးလေး၏ရင်ထဲဝယ် ကာမနှင့်ယှဉ်သောကျေနပ်မှုများဖြစ်ပေါ်လာ လေသည်။ 

လီးကြီးမှာပူပူနွေးနွေးဖြင့်သူမ၏ပါးစပ်ထဲတွင်တဆတ်ဆတ် တုန်နေသဖြင့် လီးမစုပ်ဘူးသေးဘဲအလိုးသာခံဘူးသေးသော အပျိုမဒန်းမလေးမှာ လီးစုပ်တာ ဖီးခံတတ်လျင် စုပ်ပေးသူမှာလည်းကာမ အရသာရှိကြောင်းသိလိုက်ရလေသည်။ ယခုလည်း ပထွေး၏လီးကြီးကို ပါးစပ်ကအားရပါးရစုပ်ပေးနေသည့်အခါ သူမ၏စောက်ပတ်ကလေးကလည်းရွစိရွစိဖြင့် စောက်ရည်များထပ်မံထွက်လာသည်ကိုသတိထားမိလေသည်။

ထို့ကြောင့်ပထွေး၏ လီးကြီးကိုလက်တဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာအား ရပါးရငုံစုပ်လျက် ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် သူမစောက်ပတ်လေးကိုပွတ် ကြည့်ရာ ထူးကဲသောအရသာရှိကြောင်းသိရလေသည်။ထို့ကြောင့် သူမမေမေလုပ်သလိုလီးချောင်းကြီးကို ပါးစောင်အတွင်းသို့ထိုးထည့် ပွတ်တိုက်ပေးပြန်လေသည်။ခင်ခင် မှာအပျိုပေါက်စကပင် မိခင်ကသူမ အဖေအပါအဝင်လင်ငယ်ယောက်ျားများနှင့်နေထိုင်တာကိုစိတ်ဝင်တစား ချောင်းကြည့်မှတ်သားထားသူဖြစ်သဖြင့် အခုအခါတွင် ပထွေးဖြစ်သူ ဦးမိုးပင်အံအားသင့်လောက်အောင်လီးစုပ်ကျွမ်းကျင်နေလေသည်။

ကောင်မလေးမှာတဏှာရာဂစိတ်တအားထကြွနေသည်ဖြစ် ရာ ဆန္ဒပြင်းပြင်းဖြင့်လီးစုပ်ပေးနေသည်ဖြစ်ရာ ဦးမိုးမှာအတော်ပင်အရ သာတွေ့နေလေသည်။တဖန် ကောင်မလေးကသူ့အမေလုပ်သလို ဦးမိုး ၏ဂွေးစိကြီးများကိုတလုံးချင်းငုံစုပ်ပေးရင်း လိင်တံကြီးကိုပွတ်တိုက်၍ ဂွင်းထုပေးနေလေရာ ဦးမိုးမှာ အသံထွက်၍ပင်ညီးတွားမိလေတော့ သည်။ 

“ ဟင့် ဦးသမီးလီးစုပ်ပေးတာကောင်းရဲ့လား ဟို မေမေကဦးလီးကြီးကိုစုပ်ပေးတာနဲ့ဘယ်ဟာပိုကောင်းလဲ ပြွတ် ပြစ် ပြစ် ” 

“ အို သမီးလေးလီးစုပ်ပေးတာပိုကောင်းတာပေါ့ ခလေးရယ်” 

“ ဟွန့် ဟုတ်လို့လားဦးရယ် ”

ခင်ခင်မှာသူမလီးစုပ်ပေးတာ သူမမေမေထက်ပိုကောင်း သည်ဆို၍ လီးကိုပိုမိုအားထည့်၍စုပ်ပေးရင်း ပထွေးဖြစ်သူဦးမိုး၏ မျက်နှာကိုမျက်လုံးလှန်၍မော့ကြည့်နေလေသည်။လီးအစုပ်ခံရ၍ မျက် လုံးမှေးစင်းကာ ဇိမ်ယူနေသောပထွေး၏မျက်နှာကိုကြည့်လျက်လီးစုပ် ပေးရသည်မှာပိုမိုအရသာရှိသည်ဟုထင်မိလေသည်။ 

“ အော် ဦး ဦးကို ဖေဖေလို့ပြောင်းခေါ်တော့မယ်နော် ဒါမှမဟုတ် ဦးဖေဖေ ဦးဖေပေါ့ အဟီး ဟိုဟာလေ သမီးစဉ်းစားကြည့်တာ ဖေဖေလို့ခေါ်ခေါ်ပြီး အလိုးခံရရင်ပိုအရသာရှိမလား လို့ အဟီး”

“ အေးပါကွာ ဒါဆိုလည်းသမီးကို ဖေဖေလိုးတော့မယ်နော် ကုတင် ပေါ်တက် ပက်လက်လှန်ပြီး သမီးစောက်ပတ်ကလေးဖြဲထားပေး” 

“ အဟင့် သမီးကို ဟိုတနေ့ညကမေမေ့ကိုလိုးပေးသလိုမျိုးလိုးပေးပါအုံး ဟိုဟာ မေမေကတစောင်းလေးအိပ်နေတာကိုဖေဖေကနောက်ကနေခွ လိုးတာလေ။အာ့လိုမျိုးသမီးကိုလည်းလိုးပေး … ဟိုလေ မေမေနဲ့ဖေဖေလိုးတဲ့ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ မေမေ့ကိုနောက်ကခွလိုးသလိုမျိုး သမီးကိုလည်းခွပြီး မေမေ့စောက်ပတ်ထဲကိုလိုးပေးတဲ့ ဦးဖေလီးကြီးနဲ့ သမီးစောက်ပတ်ထဲကိုလည်းလိုးပေး အဟင့် ဟင့်”

“ ဒါဆိုသမီးကကုတင်ပေါ်မှာတစောင်းလေးအိပ်ပြီး ဒူးကလေးကွေးပေး ထား ပြီးတော့ဖင်ကလေးကိုနောက်ကိုကော့ပေးထား ဦးဖေကသမီး မေမေစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးသလိုးမျိုး သမီးစောက်ပတ်ကလေးကိုလည်းနောက်ကခွပြီးဆောင့်လိုးပေးမယ်” 

“ ဟုတ် ဦးဖေ”

ထို့နောက်တွင်တော့ အိပ်ယာပေါ်တွင် တစောင်းလှဲလျက်ဖင်က လေးကိုနောက်ပစ်ခါ ပုဇွန်တုတ်ကွေး ကွေးပေးထားသည့် မယားပါသမီးလေး၏အာထွက်နေသောစောက်ပတ်ကလေးကို ဦးမိုးကနောက်ကခွ လိုးပေးနေလေသည်။

“ ပြွတ် စွပ် စွိ ဗြစ် အား ကောင်းတယ် ဦးဖေရယ် လိုးပါဦးဖေရယ် သမီးစောက်ပတ်လေးကိုလိုးပေးပါ အင့် အဟစ် ဟစ် သမီးစောက်ပတ်လေးထဲကို အဖေ့လီးကြီးနဲ့လိုးပေးတာကောင်းလိုက်တာ အင့် အဟစ် လိုးပါ ဦးဖေရယ် မေမေ့စောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးပေးသလိုမျိုး သမီးစောက်ပတ်ကိုလည်းလိုးပေးပါ ဗြွတ် ဗြိ ဗြစ် ဗြစ် စွပ်”

ပထွေးဖြစ်သူကနောက်မှနေ၍ လုံးကျစ်ဝိုင်းဝန်းသောမယားပါသမီးလေး၏တင်ပဆုံကိုခွလျက် စောက်ပတ်နုနုလေးကို အရသာခံလိုးရင်း ရှေ့က အပျိုစင်နို့မာမာခဲခဲလေးကိုလှမ်းဆွဲပေးနေလေသည်။တဖန် နို့သီးခေါင်းမာမာလေးများကိုလည်းချေပေးနေလေရာ အပျိုရိုင်းကလေးခင်ခင် ခမျာ ပါးစပ်ကလေးဟလျက်အလုအယက် အသက်ရှုရင်း တွန့်လိန်ကော့ပျံနေရရှာလေသည်။

“ အား အူး ရှီး ကောင်းလိုက်တာ အဖေရယ် အဖေကလိုးတတ်လိုက်တာ အင်း အား အီး ဆောင့်အဖေ ဆောင့် အူး အီး အစ် အဟစ်” 

ထို့နောက် ဦးမိုးကလက်ညိုးတွင်စောက်ရည်သုတ်၍ မယားပါသမီးလေး၏ဖင်ပေါက်ဝကလေးကိုပွတ်သပ်ကလိပေးရင်း လီးကလည်းအဆက်မပြတ်စောက်ပတ်ကလေးကိုလိုးပေးနေလေသည်။ 

“ အား အဖေရယ် ရှီး အား အီးအစ် အစ် ဘယ်လိုတောင်လုပ်ပေးနေ တာလဲ ဦးဖေရယ် အား စောက်ပတ်ကိုလိုးရင်း ဖင်ပေါက်ဝကလေး ကိုကလိပေးနေတာသိပ်ကောင်းပါ့လား အီး အူး အူး အဟင့်” 

မိန်းမတို့သည် စောက်ပတ်ဖြင့်အလိုးခံရင်း သူတို့၏ဖင်ပေါက် ဝကလေးကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ပွတ်သပ်ကလိပေးလျင် အလွန်အရသာရှိလှကြောင်း ကြုံဘူးသူများသိပါလိမ့်မည်။ 

မယားပါသမီးကလေးမှာစောက်ပတ်ကိုပထွေးကအားပြင်း ပြင်းဖြင့်ဆောင့်လိုးတာခံရင်းဖင်ပေါက်ဝကလေးပါကလိခံနေရသဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြစ်ခါ အဖြူရောင်စောက်ရည်ပြစ်ပြစ်ပူပူနွေး နွေးများပန်းထုတ်ရင်းပြီးစီးသွားလေသည်။

“ အား သွားပြီ ဖေဖေ သမီးပြီးသွားပြီ ထွက်ကုန်ပြီအဖေရဲ့ သမီးစောက်ပတ်ထဲကအရည်တွေထွက်ကုန်ပြီ ကောင်းတယ်ဦးဖေ ရယ် အား အူး အဟီး ချစ်တယ် ဖေဖေ့ကိုသမီးချစ်လိုက်တာ ဟင်း ဟင်း ဟူး ” 

ထို့နောက်တွင်တော့ဦးမိုးကမယားပါသမီးလေးကိုနောက်က ပွေ့ဖက်ရင်းနို့ကလေးများကိုပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေလေသည်။လီး ရည်မပန်းရသေးသဖြင့်မာတောင်နေဆဲဖြစ်သော လီးကြီးကိုလည်း စောက်ပတ်အထဲစိမ်ထားရင်းတော့တော့ပေးနေလေသည်။

ထို့ကြောင့် သွေးသားဆူဖြိုးစ အရွယ်ကောင်းအပျိုမလေးခင်ခင်မှာ ကာမဒီရေများနောက်တဖန်တက်လာပြန်လေသည်။

“ အား အီး စောက်ပတ်ထဲက ယားလာပြန်ပြီ အဖေရဲ့ သမီးစောက်ပတ်ထဲကယားလာပြန်ပြီ အူး လိုးပေးပါအုံးဦးဖေရယ် သမီးစောကိပတ်လေးထဲကို လိုးပေးပါဦး အင့် အဟစ်ဟစ်” 

ထို့နောက်တွင်တော့ ဦမိုးကစောက်ပတ်ထဲသို့လေးငါးကြိမ် လိုးပေးပြီး ခုတင်က ခင်ခင်ပြီးဆုံးသွားသဖြင့် ထွက်လာသောစောက် ရည်ပြစ်ပြစ်များဖြင့်ရွှဲနေသောလီးကြီးဖြင့် မယားပါသမီးလေး၏ဖင် ပေါက်ဝလေးကိုလီးထိပ်ထည့်ကာဖြေးဖြေးချင်းချော့လိုးနေလေသည်။ 

“ အား အူး ဟုတ်ပြီဖေဖေ ဖင်လိုးမလို့မဟုတ်လား သမီးလည်းမေမေ လိုဖင်ခံကြည့်ချင်နေတာ အူး ထည့်ဖေဖေ ဖြေးဖြေး ထည့် အူးဝင် သွားပြီဖေဖေ ဖေဖေ့လီးဒစ်ကြီး သမီးဖင်ခေါင်းထဲဝင်သွားပြီ ဖေဖေရယ် အင့် အဟင့် ဟင့်” 

ဤသို့ဖြင့် လီးတွင်ခင်ခင်၏ စောက်ရည်များရွှဲနစ်နေသဖြင့်၎င်း ပထွေးဖြစ်သူ ဦးမိုးကလည်းညင်ညင်သာသာကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်လိုး ပေးတတ်သဖြင့်၎င်း မယားပါသမီးလေးခင်ခင်ကလည်း တဏှာကြီးကြီး ဖြင့်အံကြိတ်ပြီးအလိုးခံပေးသဖြင့်၎င်း ပထွေးဦးမိုး၏လီးတစ်ချောင်းလုံးမယားပါသမီးလေး ခင်ခင်၏ဖင်ခေါင်းထဲအဆုံးထိဝင်သွားလေတော့ သတည်း။ 

“ အွတ် အူး အား အဟင့် ဟင့် အဖေ့လီးကြီးသမီးဖင်ခေါင်းထဲအဆုံးထိဝင်သွားပြီအဖေရဲ့ သိရဲ့လား အင့် အူး လိုးတော့ဦးဖေ သမီးဖင်ခေါင်းကြီးကိုလိုးပေးတော့ နည်းနည်းစပ်နေပေမဲ့ သမီးခံနိုင်တယ် လိုးအဖေ လိုး အားမနာနဲ့ သမီးဖင်ကိုကြိုက်သလိုသာလိုးပါတော့ အင်း အဟင်း ဟင်း အူး အီး အား” 

ဤသို့ဖြင့် ဦးမိုးကခင်ခင်၏စောက်ပတ်ကလေးကိုပွတ်သပ်၍၎င်း စောက်စိကလေးကိုချေပေး၍၎င်း ဖင်ကိုလိုးပေးနေရော မယား ပါသမီးလေးခမျာ အကောင်းလွန်၍အော်ရင်း ဟစ်ရင် ကာမအထွဋ် အထိပ်သို့ ၂ ကြိမ်ဆက်တိုက်ရောက်ရှိသွားလေတော့သည်။

ပထွေးဖြစ်သူကလည်းမယားပါသမီးလေး၏ဖင်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းကလေး အတွင်းသို့သူ၏သုတ်ရည်များကို အသကုန်ပန်းထည့်ပေးလိုက်လေတော့သတည်း။ ဤသို့ဖြင့်မယားပါသမီးလေးခင်ခင်နှင့်ပထွေးဖြစ်သူ ဦးမိုးတို့သည်တစ်အိမ်ထဲအတူနေကြသူများဖြစ်သည့်အတိုင်းမိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း လစ်သည်နှင့် လိုးပွဲများဆင်နွှဲဖြစ်ကြလေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းဈေးသွားသောမနက်ခင်းများတွင်မီးဖိုချောင်အတွင်း၌ ပုံမှန်လိုးကြပြီး ကျန်အချိန်များတွင်လည်းလစ်သည်နှင့်လိုးလာခဲ့ကြရာ ခင်ခင်ဆယ်တန်းအောင်သည်အထိဖြစ်လေတော့သည်။

မယားပါသမီးလေးခင်ခင်မှာ အရွယ်ကလည်းသွေးသားဆူဖြိုးစ ကာမအားထကြွချိန် ဖြစ်သည့်အပြင် အမေလိုရာဂရမ္မက်ကြီးသူပီပီ ပထွေးဦးမိုး၏ကျွမ်းကျင်သော လိုးချက်ဆောင့်ချက်များကြောင့် ဆားငံ ရေသောက်မိသူလိုဘယ်လောက်လိုးလိုးအားရတင်းတိမ်သည်မရှိဘဲ ကာမစပ်ယှက်ဖို့သာအားသန်လာမိလေသည်။ပထွေးဦးမိုးမှာလည်းမယားပါသမီးအငုံးလေးကိုလိုးနေရသည့်အပြင် မယားပါသမီးလေးမှာ လည်းအထန်မလေးဖြစ်သဖြင့် လိုးရတာအရသာတွေ့သောကြောင့်ခင်ခင်တောင့်တသမျှတလိုးထဲလိုးပေးနေလေတော့သည်။

ထို့ကြောင့် တစ်အိမ်လုံးသူတို့နှစ်ယောက်မလိုးဘူးသောနေရာဟူ၍ဘုရားခန်းတစ်ခုသာကျန်လျက် ကျန်နေရာအနှံ့လိုးပွဲများဆင်နွှဲမိ ကြလေသည်။ခင်ခင်မှာလည်း မအေတူသမီးလေးပီပီ ဘယ်လောက်လိုး လိုးခန္ဓာကိုယ်မှာလျော့ရဲပျော့ကျသွားသည်မရှိဘဲ လိုးလေ ထွားလေ ဖြင့်ပိုမိုတောင့်တင်းကျစ်လစ် ဖွံ့ဖြိုးလာသဖြင့် ယောက်ျားသားများမျက်စိ ကျဘွယ်ဖြစ်လာလေသည်။

ဤသို့ဖြင့် ခင်ခင်တစ်ယောက်အသက် ၂၀ ကျော်လာပြီးအလှ သွေးများရွှမ်းစိုသည်ထက်ရွှမ်းစိုလာသောအခါ ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းသည် သူ့သမီးကို ခရမ်းသုံးခွဘက်မှ တူတော်စပ်သောတောသူဌေးသားတစ် ယောက်နှင့်နေရာချပေးလိုက်လေသည်။မယားပါသမီးလေးမှာလည်း ပထွေးဖြစ်သူနှင့်တစ်သက်လုံးလိင်ဆက်ဆံသွားရန်မဖြစ်နိုင်သဖြင့်အဆို ပါတောသူဌေးသားနှင့်လက်ထပ်ရန်သဘောတူလိုက်ရ ရှာလေသည်။ 

မင်္ဂလာပွဲကိုတောတွင်ကြီးကျယ်ခမ်းနားစွာပြုလုပ်၍ရန်ကုန်တွင်မူအကျဉ်းရုံးပြုလုပ်ကြလေသည်။ရန်ကုန်တွင်ဦးစွာပြုလုပ်ပြီးနောက် နောက်တစ်ရက်ကျော်တွင်တောတွင်ပြုလုပ်မည်ဖြစ်သဖြင့် ရန်ကုန်က မင်္ဂလာပွဲအပြီး သတို့သားနှင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းအပါအဝင်ဆွေမျိုးများကတောသို့လိုက်၍မင်္ဂလာအခမ်းအနားကြိုတင်ပြင်ဆင်ရန်သွားသဖြင့် ရန်ကုန်အိမ်တွင် ဆွေနီးမျိုးစပ်တချို့နှင့် ဘင်္ဂလားသားအဖသာကျန်ရစ် လေသည်။

ထို့ကြောင့် ညတွင်ဆွေမျိုးများအိပ်ရန်အိမ်အောက်ထပ်တွင် အိပ်ယာပြင်ဆင်ပေးပြီး ခင်ခင်နှင့် ဦးမိုးမှာအပေါ်ထပ်တွင်အိပ်ကြလေ သည်။ ထို့ကြောင့်မယားပါသမီးသတို့သမီးအသစ်စက်စက်ကလေး ခင်ခင်မှာပထွေးဖြစ်သူနှင့် တစ်ညလုံးနှုတ်ဆက်လိုးပွဲကြီးကိုအားရပါးရ ဆင်နွှဲခွင့်ကြုံခဲ့ရလေသည်။ 

ထို့နောက်တွင်တော့တောတွင်ယောက်ျားဖြစ်သူနှင့်အတူ လိုက်နေရပြီး ရန်ကုန်သို့ သိပ်မရောက်ဖြစ်တော့သလို ပထွေးနှင့်လည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ထပ်မံကြုံတွေ့ခွင့်မရတော့ပေ။သို့သော် မိမိ၏အပျို စင်ဘဝတွင်ပထမဦးဆုံးအဖြစ်လိင်ဆက်ဆံဘူးသော ပထွေးကိုတော့ ခင်ခင်ခမျာမေ့မရချေ။

လက်ရှိယောက်ျားဖြစ်သူနှင့်လိင်ဆက်ဆံသည့်အခါတိုင်းအာသာဆန္ဒပြေလျော့ပြီးသွေးသားကျေနပ်မှုရသော်လည်း ပထွေးဖြစ်သူနှင့်ဆက်ဆံခဲ့ရသလို အားရပါးရပြည့်ပြည့်ဝဝတော့မဖြစ်ဟုထင်မိလေသည်။ ပထွေးဖြစ်သူနှင့်ကာမဆက်ဆံခဲ့ရစဉ်ကတော့ ပြီးဆုံးသွားပြီးဆိုလျင် ရင်ထဲတွင်လှိုက်ခနဲလှိုက်ခနဲဖြစ်ခါ တကိုယ်လုံးအီစိမ့်သွားခါအကြောများပြေလျော့သွား၍ အထွဋ်အထိပ်သို့ပီပီပြင်ပြင်ရောက်ရှိသွားလေသည်။ 

အခုတော့ ယောက်ျားဖြစ်သူကညအချိန်လိင်ဆက်ဆံသည့်အခါအစွမ်းကုန်ကော့ပေး ဖြဲပေး ၍ ဝေ့ကာဝိုက်ကာ ပင့်ကာပွတ်ကာဖြင့် အမှီလိုက်ပါသော်လည်းတစ်စုံတစ်ရာကျေနပ်မှုသာရရှိ၍ ပြီးပြည့်စုံသော ကာမအရသာကိုမူရရှိခြင်းမရှိခဲ့ချေ။ဤသည်မှာယောက်ျားဖြစ်သူနှင့် ပထွေးဖြစ်သူတို့၏လိင်တန်အရွယ်အစားကြောင့်မဟုတ်ပဲ စိတ်ဆန္ဒအား ပြင်းပြင်းဖြင့်လိုးပုံလိုးနည်းကွာခြားသောကြောင့်သာဖြစ်သည်ဟုတစတစရိပ်စားသိရှိလာရလေသည်။ 

မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ အခုတော့ လက်ရှိယောက်ျားနှင့်ပင်ကလေး တစ်ယောက်ရလေပြီ။ကလေးတစ်နှစ်ကျော်ကျော်အရောက်တွင် အမေ ဖြစ်သူဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း အပြင်းဖျားသဖြင့် ဆေးရုံတင်လိုက်ရလေသည်။ထိုအခါ တစ်ဦးတည်းသောသမီးဖြစ်သူခင်ခင်မှာပြုစုစောင့်ရှောက် ရန်တာဝန်ရှိလာလေသည်။

ထို့ကြောင့် ကလေးကိုယောက်ျား၏မိဘများ နှင့် ထားခဲ့ကာဆေးရုံတွင်မိခင်ဖြစ်သူအား ပြုစုစောင့်ရှောက်ရလေသည်။ ထိုတစ်နေ့ကတော့ ခင်ခင်မှာမိခင်ဖြစ်သူကိုညစောင့်အိပ်ပြီး မနက်စာလာပို့သောပထွေးဦးမိုးအပြန်တွင် ရေမိုးချိုးကိုယ်လက်သန့်စင် ၍သူတို့သုံးယောက်စာညနေအတွက်ချက်ပြုတ်ရန်လိုက်လာခဲ့လေသည်။

သားအဖနှစ်ယောက်တက္ကစီငှားစီးတော့ တက္ကစီကားပေါ်တွင်ပင် ခင်ခင်တစ်ယောက်ရင်တသိမ့်သိမ့်ခုန်နေလေသည်။အိမ်ရောက်လျင် ဘာတွေဖြစ်တော့မည်ကို ကြိုသိနေလေပြီ။ အပျိုစင်ဘဝတွင် ပထမဆုံး အဖြစ် သူမကိုလောကီစည်းစိမ်ကာမအရသာအပြည့်အဝပေးခဲ့သော ပထွေးဖြစ်သူနှင့် တစ်နေ့လည်လုံးလွတ်လွတ်လပ်လပ်အားရပါးရ ကာမ ဆက်ဆံရတော့မည်ကိုတွေးပြီးဝမ်းမြောက်ပီတိဖြစ်နေရှာလေပြီ ။ ၂ နှစ်ကျော် ၃ နှစ်နီးပါးအားမလိုအားမရဖြစ်ခဲ့ရသော သူမ၏ပြင်းပြသော ကာမဆန္ဒများကိုယနေ့တော့ဖြေလျော့နှိုင်တော့မည်ဖြစ်လေသည်။ခင်ခင်မှာကြိုစဉ်းစားမိတာနှင့်ပင် စောက်ပတ်ကလေးရွစိရွစိဖြစ်ပြီးစောက် ရည်ကလေးများစိမ့်လာလေသည်။

တက္ကစီပေါ်တွင်တော့ ၂ ယောက်စလုံးစကားမပြောမိကြပဲအတွေးကိုယ်စီဖြင့်ငြိမ်၍လိုက်ပါလာကြသည်။ တက္ကစီယဉ်မောင်းကလည်းရှိနေသည်ကိုး။ လမ်းတွင်ဈေးသို့ခဏဝင်၍ဟင်းချက်စရာများဝယ်ပြီးအိမ်သို့ လာခဲ့ကြသည်။အိမ်ရောက်တော့ ဦးမိုးကခြံတံခါး အိမ်တံခါးများလုံ အောင်ပိတ်နေသည်။နောက်ဆုံးအိမ်တံခါးမကြီးလုံအောင်ပိတ်ပြီး မီးဖိုချောင်ထဲဝင်လာတော့ ဟင်းချက်စရာများကိုနေရာချနေသော ခင်ခင်က

“ အဖေ အိမ်ပေါ်ကစောင့်ပါ့လား သမီးဟင်းချက်စရာတွေပြင်ပြီးရင် ရေချိုးဦးမယ်။မနေ့ကလည်းသမီးရေမချိုးလိုက်ရဘူး။သမီးတကိုယ်လုံး ညစ်ပတ်နေတာဘဲ။ ခဏလေးစောင့်ဦးနော် ပြီးမှသမီးကိုတဝကြီးချစ် ပေး ခ် ခ် ” 

“ အင်းပါ သမီးရယ် ဒါဆိုအဖေအိမ်ပေါ်ကစောင့်နေမယ်” 

ဦးမိုးက ပြောပြောဆိုဆို အိမ်ပေါ်သို့တက်ရန်လှည့်ထွက်လိုက်တော့ခင်ခင်ကပုဆိုးစကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး ။

“ အို အဖေကလဲ မတွေ့ရတာကြာလှတဲ့သမီးကလေးကို နမ်းသွားဦး လေ” 

ဦးမိုး ကချာခနဲပြန်လှည့်ပြီးမယားပါသမီးလေး၏သေးကျင် နေဆဲခါးကလေးကိုဖက်ခါ နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်၍စုပ်ယူလိုက်သည်။

“ အွန်း အင်း အဟင်း ဟင်း”

မယားပါသမီးလေးကလည်းခြေဖျားကလေးထောက်ခါ ပါးစပ်ကလေးဟလျက် အဖေ၏ အနမ်းကိုပြင်းပြင်းထန်ထန် တုံ့ပြန်လေသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်နေရင်းပထွေး၏လက်များက တင်းရင်းမို့မောက်နေဆဲမယားပါသမီးလေး၏တင်ပါးကလေးများကိုဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ် ပေးနေသလို မယားပါသမီးကလေးကလည်း ပုဆိုးအောက်မှငေါက် ငေါက်ကြီးတောင်ထလာသောပထွေး၏ လီးကြီးကို ရမ္မက်ပြင်းပြင်းဖြင့် အားမလိုအားမရဖြစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်နေလေသည်။

“ အား တော်ပြီအဖေရယ် ခဏနေသမီးမနေနိုင်ဘဲဖြစ်လာလိမ့်မယ် သွားပါတော့ အဖေရယ် အပေါ်ကဘဲစောင့်နေတော့နော်” 

ခင်ခင်သည်သူမဆုပ်ကိုင်ထားသောပထွေး၏လီးကြီးကိုမလွှတ်ချင် လွှတ်ချင်ဖြင့်လွှတ်ပေးလိုက်လေသည်။ တအောင့်အကြာတွင်တော့ ချက်ပြုတ်ပြီးနောက် ခင်ခင်သည် ရေချိုးခန်းအတွင်ကိုယ်တုံးလုံချွတ်လျက် အကြိုအကြားပါမကျန်ပွတ်တိုက်သန့်စင်ကာဇိမ်ပြေနပြေရေချိုးလေ၏။ခေါင်းပါလျှော်လိုက်သေးလေသည်။ ထို့နောက်ခေါင်းကိုရေစင်အောင်သုတ်ခါ အဝတ်အစားမပါဘဲအိမ်ပေါ် သို့ကိုယ်တုံးလုံးကလေးတက်လာခဲ့လေသည်။အစကတည်းကအဝတ် အစားအပိုမပါဘဲ မိခင်ဖြစ်သူ၏အဝတ်အစားများကိုယူဝတ်မည်ဟုစိတ် ကူးမိသောကြောင့်ဖြစ်လေသည်။

ခင်ခင်ကား ခေါင်းလျှော်ထားသောဆံပင်များကိုဖြန့်ချလျက် လုံးကျစ်သောတင်ပါးကလေးများလှုပ်ခါကာ လှေ ခါးအတိုင်းတက်လာခဲ့လေပြီ။ ထိုအချိန်တွင် ပထွေးဦးမိုးမှာ ဟိုတလောကပန်းဆိုးတန်း ရောက်တုန်း လိုလိုမယ်မယ်ဝယ်လာခဲ့သော အားဆေး ကြီးရှည်ကြာဆေးကိုသောက်ပြီးစောင့်နေလေသည်။ဦးမိုးမှာအသက် ၅၀ ကျော်လာသော်လည်း ကျန်းမာသန်စွမ်းဆဲဖြစ်သလို လိင်တန်မှာ လည်းကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းဆဲဖြစ်လေသည်။သို့သော် မတွေ့ရတာကြာပြီ ဖြစ်သောမယားပါသမီး အထန် အရွမလေးကိုကျေနပ်အောင်လိုးပေးနိုင် အောင်ဆေးသောက်လိုက်မိခြင်းဖြစ်လေသည်။သူကိုယ်တိုင်ကလည်း မိန်းမဖြစ်သူနေမကောင်းသဖြင့်ပြတ်လပ်နေသည်မှာ ကြာပြီမဟုတ်ပါလား။ 

အိပ်ခန်းတံခါးဝသို့ကိုယ်တုံးလုံးကလေးရောက်လာသော မယားပါသမီးကလေးခင်ခင်မှာ ကုတင်ကြီးပေါ်တွင်ပက်လက်ကြီး ပုဆိုးချွတ်လျက် တောင်ထနေသောလိင်တံကြီးကိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ် ကစားနေသောပထွေးဖြစ်သူကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့်ရင်ထဲတွင်ဒိန်းခနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။တမဟုတ်ချင်းပင်သွေးသားများဆူပွက်လှုပ်ရှားလာပြီး ရေချိုးထားသဖြင့်အေးစက်နေသောခန္ဓာကိုယ်ကလေးပင်တဖိန်း ဖိန်း တရှိန်းရှိန်းဖြင့်ပူနွေးလာလေသည်။ ထို့ကြောင့် ခပ်သုတ်သုတ်ပင် ကုတင်ပေါ်သို့စောက်ပတ်ကလေးတပြဲပြဲဖြင့်လွှားခနဲတက်လိုက်ပြီးပထွေးဘေးတွင်ထိုင်ကာမိုးပေါ် သို့တောင်ထနေသောလီးကြီးကိုအာသာငမ်းငမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။

ထို့နောက်တငေါက်ငေါက်တောင်ထနေသောလီးကြီးကိုပါးစပ်ကလေးဟလျက်အာသာပြင်းပြင်းဖြင့်ငုံစုပ်ယူလိုက်လေသည်။ 

“ ပြွတ် စွိ ပြွတ် ပြစ် ပြစ် အင့် အဟင်းဟင်း”

ထို့နောက်ပါးစပ်ထဲမှလီးချောင်းကြီးကိုပါးစပ်များအတွင်းထိုး ထည့်၍ပွတ်တိုက်ပေးနေလေသည်။လက်တဖက်ကလည်းတင်းပြောင် နေသောဂွေးစိကြီး ၂ လုံးကိုဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ပေးနေလေသည်။သမီးလေးခင်ခင်မှာလီးကြီးကိုပါးစပ်အတွင်းတစ်ချောင်းလုံးငုံလျက်တပြတ် ပြတိစုပ်လိုက် လီးဒစ်အမြောင်းကြီးကိုလျှာဖြင့်ပတ်ယက်လိုက် ဒစ်အောက်မေးသိုင်းကြိုးကလေးကိုလျှာဖျားဖြင့်တို့ပွတ်ပေးလိုက်ဖြင့် စိတ်ရှိ တိုင်းပြုစုယုယပေးနေလေသည်။ ခင်ခင့်စိတ်ထဲတွင်ဤသို့မာကြော တောင်ထနေသောလီးတောင်ကြီးကိုငုံစုပ်နေရသည်မှာသူမတွင်လည်း ထူးကဲသောကာမပီတိကိုခံစားရသည်ဟုထင်မှတ်နေလေသည်။

ထို့နောက်လီးကြီးကိုပါးစပ်မှချွတ်၍ သွေးကြောများအပြိုင်းအပြိုင်းထနေ သောလီးကြီးပေါ်သို့စောက်ပတ်ဖြင့်ခွထိုင်ချလိုက်လေတော့သည်။ခင် ခင်သည်ပထွေး၏လီးကြီးပေါ်သို့ တခါထဲအားရပါးရထိုင်ချလိုက်သည်မဟုတ်ပဲလီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်၍စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်း အရသာခံကာထိုင်ချနေခြင်းဖြစ်လေသည်။လီးချောင်းကြီးကသူမစောက် ခေါင်းအတွင်းသားနုနုကလေးများကိုပွတ်တိုက်ဖိကြိတ်လျက် တစတစတိုးဝင်သွားသည်ကိုအရသာခံ၍ထိုင်ချလိုက်ခြင်းဖြစ်လေသည်။

“ အမယ်လေး ဖေရယ် ဖေ့လီးကြီး သမီးစောက်ပတ်ထဲထိုးဝင်သွားတာ ကောင်းလိုက်တာဖေရယ် အား အီး အစ် အစ် ကျွတ် ကျွတ် အဟင့် အရသာရှိလိုက်တာနော် သမီးမှာသည်လိုအရသာမခံစားရတာကြာလှ ပေါ့ အီး အား သမီးစောက်ပတ်ကလေးက ဖေ့လီးကြီးကိုလွမ်းနေ တာ အင့် အား အဟင့် ပြွတ်စွပ်” 

ခင်ခင်မှာပထွေးဖြစ်သူ၏လီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းအတွင်းသား များဖြင်ဖိကပ်ပွတ်သပ်၍ထိုင်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက် ပြန်ထလိုက်ဖြင့် မျက်စိလေးမှေးကာအရသာခံရင်းအပေါ်မှတက်လိုးနေလေသည်။ထို့ အပြင်လိုးနေရင်းမှာ ပထွေး၏လက် ၂ ဖက်ကိုဆွဲယူကာ တင်းမာကျစ် လစ်ဆဲနို့အုံများပေါ်သို့တင်ပေးထားလိုက်လေသည်။

“ အား အီး ဖေဖေရယ် သမီးဖေဖေ့ကိုတက်ခွလိုးပေးနေတုန်းသမီးနို့ ကြီးတွေကိုဆုပ်ချေပေးပါ ဖေရယ် လီးကြီးစောက်ခေါင်းထဲဝင်နေတုန်း နို့ကိုအဆွဲခံရတာသိပ်ကောင်းတာဖေရဲ့သိရဲ့လား အင်း အဟင်း ဟင်း” 

ခင်ခင်သည်ဦးမိုး၏ရင်ပတ်ကြီးပေါ်တွင်လက်ထောက်လျက်ဖင် ကလေးကိုမြှောက်လိုက်ချလိုက်ဖြင့်အရသာခံလိုးနေလေသည်။တဖန် လီးကိုစောက်ခေါင်းအဆုံးထိုင်ချလျက်လီးထိပ်နှင့်သူမသားအိမ်ခေါင်း တေ့ထားကာ စကောဝိုင်း ဝိုင်းလျက်ဖိကပ်ပွတ်ကြိတ်ပေးနေလေသည်။ 

“ အား အီး ဖေ့လီးကြီးက သမီးသားအိမ်ခေါင်းကိုထောက်မိနေပြီသိရဲ့လား အင့် အဟင့် အဟင့် ကောင်းလိုက်တာဖေရယ် ဟင်း အာ့လို လီးထိပ်ကသာအိမ်ခေါင်းကိုတေ့ဆောင့်ပေးတာ သမီးသိပ်ကြိုက်တာ အင့် ဟင်း အူးအစ် အဟစ် ဟစ်” 

ထိုအချိန်တွင်ဦးမိုးက သမီးဖြစ်သူ၏ဖင်တုံကြီး ၂ ခုကိုအောက်မှပင့်ကိုင်ထားပြီးခါးကော့ကာအောက်မှတဆတ်ဆတ်ဆောင့်ကာလှန်လိုးပေးလိုက်လေသည်။

ထိုသို့လှန်လိုးပေးရာတွင် ကော်၍ဆောင့်ပေးသည့်လိုးချက်တိုင်းမှာခင်ခင်၏သားအိမ်ခေါင်းကိုသွားသွားဆောင့်မိသဖြင့် ခင်ခင်မှာ ဘယ်လိုမှမအောင့်အီးနိုင်တော့ပဲစောက်ပတ်ကလေးပွစိပွစိဖြင့်စောက် ရည်များပန်းထုတ်ခါ ကာမအထွဋ် အထိပ်သို့ရောက်ရှိသွားလေတော့ သည်။

“ အာ့ ရှီး ထိတယ် အဖေရာ အဖေ့လီးကြီးကသိပ်ထိတာဘဲ အဟင့် လိုးတတ်လိုက်တာဖေရယ် အား သမီးမရတော့ဘူး ထွက်ကုန်ပြီ အီး ကောင်းလွန်းလို့ အူး ပြီးပြီအဖေရယ် အင်း အား ” 

ထို့နောက်တွင်တော့သူ့အပေါ်မှောက်ကျလာသောခင်ခင် ကိုယ်လုံးလေးကိုဆီးကြိုပွေ့ဖက်လျက် မယားပါသမီးကလေး၏ပါး ၂ ဖက်ကို တရှုံ့ရှုံ့နမ်းပေးနေလေသည်။

တပြိုင်ထဲတွင် လီးရည်မပန်းရသေးသဖြင့် မာကြောတောင့်တင်းဆဲသူ၏လီးကြီးကိုခင်ခင့်စောက်ပတ် အတွင်းငေါ့ခနဲငေါ့ခနဲတော့၍တော့၍လှုပ်ရှားပေးနေလေသည်။ထို့ အပြင်သူ့အပေါ်ကားယားခွထားသောခင်ခင်၏ဖင်စအိုစူပွပွကလေးကို လက်ညိုးတွင်စောက်ရည်ဆွတ်လျက်ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ ခင်ခင်မှာ စောက်ခေါင်းထဲကလီးကြီးကတငေါ့ငေါ့ဖြင့် လှုပ်ရှားလျက်အသဲယားဘွယ်ပွတ်သပ်ပေးနေသည့်အပြင်ဖင်စအိုဝကလေးကိုလည်းကလိတာခံလိုက်ရသဖြင့် ကာမစိတ်များပြန်လည်ထကြွလာပြီးနောက်တစ်ကြိမ်အလိုးခံချင်လာပြန်လေသည်။ 

“ အဟင့် ဖေဖေရယ် သမီးစောက်ပတ်ထဲကယားလာပြန်ပြီ အဟင့်” 

ဦးမိုးလည်းမယားပါသမီးလေး၏ပြင်းပြသောတဏှာဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးရန်အတွက် ဖက်လျက်သားကိုယ်ကိုတပါတ်လှည့်လိုက် ရာလီးမကျွတ်ပဲအပေါ်ကရောက်ရှိသွားလေသည်။

ထို့နောက်အောက်မှ ပေါင်ကားပေးထားသောခင်ခင့်အပေါ်မှခါးအားကိုအသုံးပြုကာ တဆတ်ဆတ်ဖြင့်ခပ်ပြင်းပြင်းနှင့်ခပ်သွက်သွက်ကလေးဆောင့်လိုး ပေးလိုက်လေသည်။ 

“ ပြွတ် စွပ် စွိ အား ဖတ် စွပ် စွပ် အူး အား ကောင်းလိုက်တာ အဟင့် လီးကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးပေးတာကောင်းလိုက်တာ ဖေဖေရယ် အဟင့် ...လိုးပါဖေဖေရယ် သမီးစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးပါ အား ဟားဟား သမီးစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးပေးပါ ...အား အူး အစ် ရော့ပါ သမီးစောက်ပတ်ကြီးဖြဲပေးထားတယ် လိုးဖေဖေ လိုး လိုး အီး ကျွတ် ကျွတ် သမီးယောက်ျားမသိပါဘူး ဖေရယ် လိုးလိုက်စမ်းပါ စောက်ပတ်ကြီး ကိုလိုးလိုက်စမ်းပါ အင်း ဟင်း ဟင်း”

ဤသို့ဖြင့် ပထွေးနှင့်မယားပါသမီးလေးတို့ ၂ ဦးသားတက်ညီလက်ညီလိုးကြခံကြရင်း ကာမပန်းတိုင်သို့ ၂ ဦးစလုံးပြိုင်တူရောက်ရှိ သွားကြလေသည်။ ပထွေးကလည်းမိန်းမနေမကောင်းသဖြင့်မလိုးရတာကြာသောသုတ်ရည်များကိုမယားပါသမီးလေး၏ စောက်ပတ်အတွင်းအပြည့်အလျှံပန်းထည့်လိုက်သလို မယားပါသမီးကလေးကလည်း စောက်ပတ်ကလေးရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြင့်ပထွေးလီးကြီးကိုညှစ်စုပ်ပေးရင်း လီးရည်ပူပူနွေးနွေးများပန်းဝင်လာတာကိုအရသာခံနေလေတော့သည်။ 

နောက်ပိုင်းမိခင်ဖြစ်သူဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း ဆေးရုံမှဆင်းလာသောအခါ ပထွေးနှင့်မယားပါသမီးကလေးတို့၏မှောင်ခိုဇတ်လမ်းကိုသိရှိသွား သော်လည်း သုမကိုယ်တိုင်ကမကျန်းမမာမစွမ်းမသန်ဖြစ်သွားပြီဖြစ် သဖြင့် နောက်မိန်းမထပ်ယူတာထက်စာလျင် တော်သေးသည်ဟု သဘောထားခွင့်ပြုလိုက်လေတော့သည်။ ထို့ကြောင့်သမီးအလိမ်မာကလေးခင်ခင်သည် မကျန်းမာသောမိခင်ကြီးကိုလာရောက်ပြုစုရင်း ပထွေးဖြစ်သူနှင့်တစ်လကို ၂ ကြိမ်မှန်မှန်ကြီးအလိုးခံနေသည်မှာ ယခုအထိဖြစ်ပါကြောင်း ………။


 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


ကြားကားဆွဲတဲ့ ကားသမားအသည်း (စ/ဆုံး)

ကြားကားဆွဲတဲ့ ကားသမားအသည်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

‘‘ ဓါတ်ဆီ နှစ်ဂါလံ . . . အင်ဂျင်ဝိုင် တစ်လုံး’’

‘‘ ကိုဇော်ကြီး မနေ့ကဆီဖိုး ပေးပြီးပြီလား’’

‘‘ ဟာ အိုးစွပ် ခွက်စွပ် မနေ့က မကျန်ပါဘူး’’

‘‘ ဟဲ့ ရီနွယ် . . ဇော်ကြီးကျန်တာ မဟုတ်ဘူး . . . ကိုတင်သန်း’’

‘‘ မသိဘူးလေ အမေတို့ဟာက’’

‘‘ ငါ့ . . . ယောင်ပြီး ပြောလိုက်မိတာ ဇော်ကြီးရေ့’’

ဓါတ်ဆီမှောင်ခို အရောင်းဆိုင်မှ ဒေါ်ဝိုင်းသမီး ရီနွယ်မှာ အတော်တောင့်တင်းသော မိန်းမလှလေးဖြစ်သည်။ သမိုင်းမှာ ဓါတ်ဆီ အရောင်းဆိုင်တွေ ရှိသော်လည်း ကားသမားငယ်ငယ် အထူးသဖြင့် ရီနွယ့် အလှကို အပမ်းဖြေ ကြည့်လိုက်သူတို့က သည်ရောက်မှ ဝယ်ကြထည့်ကြသည်။ ရီနွယ့်အမေကလည်း ဒါကို သဘောပေါက်ထားသည်။ ဓါတ်ဆီဂါလံခွက်ကို မနိုင်မနင်း ယူလာတတ်သော ရီနွယ့်လက်ကလေးကို အုပ်ကိုင်ဖမ်းယူလိုက်ရသည်ကိုပင် သူတို့ဓါတ်ဆီဖိုးလေး တဝက်ကျိုးသွားအောင်ကို တန်သည်ထင်ကြ၏။ ပိုက်ဆံပေးပြီး ရီနွယ့် လက်ကလေးကို ကိုင်ရပြီး ဆီ အလကားရလိုက်သလို သဘောထားကြသည်။

ဇော်ကြီး ပေါ်တက်ကတ် အဌားကားလေး မောင်းစားသည်မှာ (၂) နှစ်ခန့်သာ ရှိသေးသည်။ ဦးလေး မြသူက ဇော်ကြီးအား ကျောင်းတစ်ဖက်နှင့် ကားမောင်းစေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆယ်တန်း မအောင်ခင် ကတည်းက ဇော်ကြီး နေ့ (၆) နာရီ မှ ည (၁၀ ) နာရီ အထိမောင်း၏။ လိုင်စင်လုံးဝမရှိ၊ တက္ကသိုလ် ရောက်မှ လိုင်စင်ရပြီး အတန်းမတက်မီ သုံးလေးခေါက်လောက် ဆွဲပြီး ညနေ အတန်းပြီးချိန်မှ ညဆယ်နာရီခန့်အထိ မောင်းသည်။ 

‘‘ ကိုဇော်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဆို’’

‘‘ အလကား ကောလဟာလတွေ’’

‘‘ အံမာနော် ရီနွယ့် သူငယ်ချင်းတွေက ပြောပါတယ်နော်’’ ‘‘ကျောင်းထဲကို တစ်ခါတစ်လေ ရောက်တတ်တာပဲ’’ 

ဘာဖြစ်လို့ ဝန်မခံချင်ရတာလဲဟု ရီနွယ် တွေးမရ။ စကားကလည်း နည်းသလား မမေးနဲ့။ဟိုတင်သန်းတို့နဲ့ကတော့ ကွာပါ့၊ ဓါတ်ဆီ လာဝယ်တာနဲ့ မတူဘူး။ ရီနွယ့်ကို ကြည်တဲ့ မျက်လုံးတွေက ကျွတ်ထွက်မတတ်ပဲ . . စကားမရှိ စကားရှာပြီး . . သိပ်ရစ်တဲ့လူ . . ။ အမေက အဲဒီလူ လာပြီဆိုရင် ရီနွယ့်ကို သတိပေးကြည့်တတ်တယ် . . ရီနွယ် သိတာပေါ့  ဟင်း . . ဟင်း . . . အသက် ( ၁၈ ) နှစ်ပဲရှိပြီဟာကို။အဲ ရီနွယ်ကျတော့ ဇော်ကြီးကို စကားမရှိ စကားရှာပြီး . . ရစ်တာ . . ဇော်ကြီးက ကျောက်ရုပ်ပင်။ ‘‘အင်းပေါ့လေ တက္ကသိုလ်က ပြီးရင် အရာရှိဖြစ်မယ့်လူ ဆိုတော့ ရီနွယ်တို့ကို သိပ်မရောဘူးပေါ့ ဟုတ်လား’’

‘‘ ဒါပေါ့ . . ဒါပေါ့’’

ဟင်း ကြည့်ပါလား ဘယ်လောက် စိတ်ပျက်ချင်စရာ ကောင်းလိုက်တဲ့ လူကြီးလဲလို့ . . စိတ်ပိန်တယ်။

‘‘ အမေဝိုင်း မနက်ဖြန် ခုလို ညနေပိုင်း အတွက် နှစ်ဂါလံ ချန်ပေးဦးနော် .. ည ဆွဲစရာမရှိပဲ ဖြစ်နေဦးမယ်’’

ဘယ်ကိစ္စပဲဖြစ်ဖြစ် အမေ့ကိုပဲ ပြောတတ်တယ်လေ၊ အဖက်မတန် သလိုလိုနဲ့ သိပ်ခံပြင်းဖို့ ကောင်းတာဘဲ။

‘‘ ဟို ဝယ်သူလာရင်တော့ ရောင်းမှာပဲ . . ကျန်ကျန် မကျန်ကျန် ’’ 

ရီနွယ် ရစ်လိုက်တဲ့ စကားကိုဂရုမစိုက်ဘူး၊ ဘာမှလဲ ပြန်မပြောဘူး။ ဓါတ်ဆီထည့်ပြီး မောင်းထွက်သွားတယ်။ရီနွယ် စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ဂါလံခွက်ကြီးကို ဆောင့်ချပစ်လိုက်မိတယ်။ ‘‘ဂွမ်း’’ ကနဲ အသံကြားတော့ အမေက ဆတ်ကနဲ လှည့်ကြည့်ရင်း မာန်သည်။ ‘‘ဂါလံခွက်တစ်လုံး တစ်ရာကျော်တယ် သိရဲ့လား’’ 

‘‘ လုပ်စမ်းပါ မင်းကလည်း စော်လေးက သန့်ပါတယ်ကွ . . ကုန်စိမ်းလာချရင်း ကုန်းတာဟ ဝါသနာ’’

‘‘ ကြေးစား မဟုတ်ဘူး ဂစ်တာကြီးက ဟဲဗီးကြီးကွ’’

အသားညိုညို မွန်ရည် သန့်ပြန့်ဟန်ရှိသော်လည်း အဝတ်အစား ခပ်နွမ်းနွမ်းနှင့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ကိုတင်သန်းတို့ ပင့်လာကြသည်။ ကားခေါင်းအတွင်း၌ မဂ္ဂဇင်း ဖတ်နေသော ဇော်ကြီးက မိန်းကလေးကို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချမိသည်။ ကားသမားလောကမှာ ဒါမျိုးတွေကလည်း တွေ့တတ်လွန်းသည်။ ဇော်ကြီးသည် အတွေ့အကြုံကတော့ များသည်။ အဝေပြေးကားပိုင်ရှင် ကိုသိန်းအောင်ချက်ပလက်ကြီးနှင့်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ ပြည်၊ ရွှေတောင်အထိ ခေါက်စားမောင်းဖူး၏။ 

သည်လိုင်းကျတော့ ရိုးရိုးသားသား ရောင်းဝယ်စားနေကြသော မိန်းမငယ်လေးများကြား၌ စုံးပြူးလေးတွေ ပါတတ်၏။ ကြေးစားလဲမဟုတ် ခရီးသွားဟန်လွဲ အပျော်သဘော လှုပ်ရှားကြသော ပျံလွှားမလေးတွေရှိ၏။ အဲ တစ်သားကျ နှစ်သားကျ ပျံလွှားမကြီးတွေလည်းရှိ၏။ စံပယ်ယာ စံလှနှင့်ကတော့ အကြောတည့်သည်။ အလေနတော ပါးစပ်က ထွက်တတ်သော စံလှနှင့် အယုတ္တအနတ္တ မိုးမွနှ်အောင် ပြောတတ်သော ဒေါ်ဒေါင်းဆိုသည့် အညာကုန်သည် မုဆိုးမ အသက် (၃၅) နှစ်ခန့် မိန်းမနှင့်သာ ဆုံမိလျှင် ကားတစ်စင်းလုံး တဝါးဝါး ဆူညံလာသည်။

ယခု သည်ဟာမလေးကား ဒေါ်ဒေါင်းတို့ကဲ့သို့သော အမျိုးအစား မဟုတ်သည်ကတော့ အတိအကျ။ ရိုးသားသော မျက်လုံးညိုညိုလေးများက ဝမ်းနည်းရိပ်သမ်းနေသယောင် မှေးရီနေသည်။ ပိပိရိရိ စေ့ထားသော နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာက စကားတစ်ခွန်းကို ဆိုခဲစေ မြဲစေ ဆိုသည့် နှုတ်ခမ်းမျိုး။

‘‘ နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ’’

‘‘ မိချောပါ . . .’’

‘‘ ကိုတူးတို့ ခေါ်လာတာလား’’

‘‘ ညကားရှိတယ် ကြို့ပင်ကောက်အထိ ရောက်မယ်ဆိုလို့ လိုက်လာခဲ့တာပါ . . ကားရှိတယ်မို့လားဟင်’’

‘‘ ရော် . . ကိုတူးတော့ ရောဂါရှာလာပြီ’’

မိချောက ကမ္ဘောဇလွယ်အိတ်ဟောင်းလေးကို ထိပ်မှစုစည်းကာ တင်းတင်းကြီး ကိုင်ထားသည်။ မျက်လုံးလေးများက တစ်စုံတစ်ရာကို သဘောပေါက်သလို ခြောက်ခြားစ ပြုလာသည်။

‘‘ မင်းက ဘယ်အထိသွားမှာလဲ’’

‘‘ ကြို့ပင်ကောက် မရောက်ပါဘူး နင်းကြမ်းကြီးဖြစ်ဖြစ် ကဝေစုဖြစ်ဖြစ် အိုးသည်ကုန်းဖြစ်ဖြစ် ဘယ်မှာဆင်းဆင်း ရပါတယ်’’

‘‘ အဖေါ်တွေက ဘယ်ရောက်ကုန်လို့လဲ’’

‘‘ ကျွန်မက ဒါပထမဆုံး လိုက်လာတာ . . . မရွေးတစ်တင်းနဲ့ ဇီးချိုနှစ်တောင်းပဲ ယူလာတာ ရောင်းကောင်းလို့ ရောက်တာနဲ့ ကုန်ရော၊ သူတို့က နောက်နှစ်ရက်လောက် ဆက်နေဦးမှာ ကုန်ချင်းက မတူဘူး၊ ဒါကြောင့် ရောင်းကောင်းတုန်း ပြန်ယူချင်လို့ပါ’’

မိချော လုံးစေ့ ပတ်စေ့ ရှင်းပြတော့ ထွန်းဇော် စိတ်မကောင်း၊ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကိုလည်း အလျင်အမြန် ချလိုက်မိသည်။

‘‘ မိချော . . . ကားပေါ်တက်’’

‘‘ အစ်မရေ . . ရှေ့မှာ ဟောင်းလောင်းကြီးခင်ဗျ . . တိုးထား’’

‘‘ ကြပ်နေပြီ စံလှရဲ့’’

‘‘ ဒါမျိုးက ကြပ်မှကောင်းတာ အစ်မရဲ့ . . ရှေ့တိုး’’

‘‘ ဆောင့်တယ်ဟဲ့’’

‘‘ ဆောင့်မယ်လေ . . . ဥက္ကံကျော်ရင် ပိုဆောင့်ဦးမယ် အမေဂျမ်း ဝင်သလားအောက်မေ့ရတယ် . .ယုံမလား မသိဘူး’’

စံပယ်ယာ စံလှ ရိုးသားစွာ ပြောနေသော်လည်း ရန်ကုန်ပြန် ကုန်သည်များချည်း ရွေးတင်လာသော ခရီးသည်များက ငိုက်မြည်းရင်းမှ ပြုံးကြသည်။

‘‘ အစ်မရေ . . ပေါင်လေးဖြဲလိုက်ပြီး ခွလိုက်ပါလား အဆင်ပြေသွားတာပေါ့’’

ကားပေါက် အတက်အဆင်းဘေးမှ တောင်းလွတ်ကြီးကို ပိုက်ကာ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း ထိုင်နေသော အသက် (၂၀) ခန့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးကို လက်ညှိုးထိုးပြီး လှမ်းပြောလိုက်တယ်’’

‘‘ မခွတတ်ဘူးဟဲ့’’

‘‘ ဟာ . . ဒါတော့ အစ်မ သက်သက်လိမ်တာပါဗျာ စမ်းပြီးခွကြည့်လိုက်စမ်းပါ . . နောက်ဆို ခွတတ်သွားရော’’

‘‘ ကိုယ့် . . မအေ . . ’’

‘‘ ဟင်း . . ဟင်း . . မဆဲနဲ့နော် . . စံလှဆိုတဲ့ကောင်က မကျေနပ်ရင် . . ကန်ချခဲ့မှာ’’

‘‘ အံမာ . . . လုပ်ရဲလုပ်ကြည့်ပါလား’’

‘‘ လုပ်ရဲလို့ပေါ့ဗျာ . . ဟင်း . . . ဟင်း . . . လုပ်ချင်တာပေါ့’’

စံလှအကြောင်း သိနေကြသော ဒေါ်ဒေါင်းတို့ အုပ်စုက စံလှကို မျက်စပစ်ပြီး မြှောက်ပေးနေကြ၏။ ခရီးသည် မိန်းကလေးက မျက်နှာကြီးနီပြီး ဒေါကန်နေ၏။ ထောက်ကြံ့ကို ကျော်ပြီး မှော်ဘီ မဝင်ခင် မိုးချုပ်စပြုလာသည်။ တပ်ကြီးကုန်းအလွန် မှော်ဘီ အဝင်၌ လမ်းမီးတိုင်များ လင်းနေချေပြီ။ မိချောကိစ္စကို ကူညီရင်း မောင်းနေကျ ကိုသိန်းအောင်၏ ချက်ပလက် ဘတ်(စ်)ကားကို ပြည်ခေါက်ကြေးစား ထွန်းဇော် မောင်းလာခြင်းဖြစ်ပြီး ရွှေမြယာကုန်း အလွန်၌ တိုက်ကြီးဘက်မှ ဝင်လာသော အီဇူးဇူးကားကြီးများ မီးရောင်ကြောင့် သတိထားမောင်းနေရသည်။  မိုးညို . . သရက်ချောင်း လမ်းခွဲအရောက် ...

‘‘ ဒိုင်း . . ဖေါင်း . . ဖလပ် . . ဖလပ် . . ဖလပ်’’

ဘီးပေါက်သွားသည်။ လိုင်နာကျွတ်က တရွတ်တိုက်ကြီး . . ဖလပ် . . ဖလပ် နှင့်ပါလာသည်။

‘‘ ကျွတ်ပြီကွာ စပယ်ယာဝှီး မပါဘူး’’

စံပယ်ယာ စံလှစကားက ထွန်းဇော်နားထင်ကို တူနှင့် ထုလိုက်သည်နှင့် တူလှသည်။ 

‘‘ ဟိုင်းဝေးမောင်းတာ စပယ်ယာဘီး မယူလာဘူးလား စံလှရ’’

‘‘ မေ့တာ အာစရိရဲ့ .. ဂိုဒေါင်ရှေ့မှာ ထုတ်ပြီးသား’’

သာယာဝတီ ပန်းကန်စက်မှ လျှပ်စစ်မီးရောင် ပြာလဲ့လဲ့ကို ထိန်ထိန်ညီးအောင် လှမ်းတွေ့နေရသော်လည်း ထွန်းဇော်တို့ ကားရပ်ထားသော နေရာက ခြုံနွယ် လယ်ကွင်းနှင့် မဲမဲမှောင်နေသည်။ နောက်ကားကို မျှော်သူက မျှော်သည်။

‘‘ ကိုးကိုးတစ် အလာကို စောင့်ရတော့မှာပဲ’’

မနက် လေးနာရီခန့် ထွက်လာမည့် ကိုသိန်းအောင် မောင်းလာသော ကားကိုသာ စောင့်ဖို့ရှိတော့၏။ စံလှက လွယ်အိတ်ကို စလွယ်သိုင်းလွယ်လိုက်၏။

‘‘ ငွေပါတဲ့သူတွေ လုံလုံခြုံခြုံ ထားဗျို့ ရန်သူမျိုးငါးပါးတော့ တာဝန်မယူနိုင်ဘူးနော်’’ 

မှောင်ကြီးမဲထဲ၌ ခြောက်ခြားစွာ ငြိမ်သက်သွား၏။

‘‘ ကားပေါ်မှာ အိပ်ချင်တဲ့သူ ဝင်အိပ် . . နှင်းမစိုဘူးပေါ့ဗျာ ကျုပ်တို့ကတော့ ကားစောင့်ရမှာမို့ ကားခေါင်းပေါ် တက်အိပ်မှာ’’

ထွန်းဇော် ဖင်ထိုင်ခုံအောက်မှ စောင်ပါးလေးထုတ်ယူပြီး ကားအောက်ဆင်းရန် ပြင်လိုက်သည်။

‘‘ အစ်ကို . . ’’

အားငယ်တုန်လှုပ်နေရှာသော မိချောအသံက တိုးညှင်းလွန်းလှသည်။ ထွန်းဇော် လှည့်ကြည့်သည်။

‘‘ မိချော ပိုက်ဆံအိတ် ယူထားပေးပါနော်’’

စပယ်ယာ စံလှ စကားကို ခရီးမသွားဘူးသော မိချောက အဟုတ်ထင်ကာ အကြီးအကျယ်ကြောက်နေ၏။ 

‘‘ အလကား စံလှ နောက်တာပါ မိချောရဲ့ ဒီလမ်းက လုံခြုံပါတယ် . . ဒို့သာ မသိတာ ဒီအမှောင်တွေထဲမှာ တပ်မတော်က အမြဲကင်းလှည့်နေတာပါ၊ နဲနဲ ညနက်သွားတော့ တွေလိမ့်မယ်လေ ရဲဘော်တွေ’’ 

‘‘ ဟာ . . သူများကို မလိမ်ပါနဲ့ အစ်ကိုရယ် ယူထားပေးပါနော် . . မိချော တကယ်ကြောက်တာ’’ 

ထွန်းဇော် ထပ်ရှင်းပြမနေတော့၊ မိချော လွယ်အိတ်လေးကို ဖင်ထိုင်ခုံ သေတ္တာထဲ ထည့်ပြီး သော့ခတ်ပေးလိုက်၏။

..........................................................................................................................................

အမှောင် . . . ။ အမှောင်သည် အေးစက် ပိန်းပိတ်လာသည်။

‘‘ ဝှီး . . . ကျလိုက်တဲ့နှင်းတွေကွာ’’

စံလှက စောင်ကို တင်းတင်းခြုံရင်း ငြီးသည်။ ပါးစပ်က ဆေးပေါ့လိပ်ကိုလည်း တွင်တွင်ဖွာသေးသည်။

‘‘ စံလှ အိပ်ပြီလား . . ဟဲ့’’

ဒေါ်ဒေါင်းအသံ ကားထဲမှ ထွက်လာလေသည်။

‘‘ ဘယ်လိုလုပ် အိပ်လို့ရမှာလဲဗျာ၊ နှင်းတွေက တအားကျနေတာ’’

‘‘မအိပ်သေးရင် လာလေ ဟဲ့ လက်ဖက်စားမယ်’’ ‘‘အေးဗျ ကျွန်တော်လည်း ခုမှဆာလာတာ’’

ပြူတင်းပေါက် တံခါးကို နင်းပြီး ဆင်းရန်ပြင်သည်။ ကားအတွင်း၌ မှောင်နေသည်။

‘‘ မီးထွန်းဖို့ မပါကြဘူးလားဗျာ’’

‘‘ ဟဲ့ . . နင့်ကား ပျက်မယ်လို့မှ ကြိုမသိတာ’’

‘‘ အော ကြိုသိရင်လည်း ကျုပ်ကလည်း ထွက်တောင်မလာဘူး’’

ထွန်းဇော် စစ်အင်္ကျီကော်လံကို ဆွဲထောင်ထားရင်း ရန်ကုန်ဘက်မှ ပေါ်လာအံ့သော ကားများကို မျှော်နေမိသည်။စံလှနှင့် ဒေါ်ဒေါင်းတီးတိုးစကားတွေ ပြောနေ၏။ ဒေါ်ဒေါင်းအုပ်စု၌ ဒေါ်ဒေါင်း၊ မခင်၊ မသိန်း၊ မပွင့်နှင့် ထွန်းဇော် မသိသော မျက်နှာစိမ်း မိန်းကလေး နှစ်ယောက်ပါသည်။ ပြည်၊ ရွှေတောင် သွားကြမည့် ခရီးသည် ( ၄ ) ယောက်ကလည်း အမျိုးသမီးချည်း ဖြစ်၏။ မိချောနှင့်ဆိုလျှင် စုစုပေါင်း ခရီးသည် ( ၈ ) ယောက်ပါသည်။ သေတ္တာခွံ ဆီပီပါခွံနှင့် ဂုန်နီအိတ်များကြောင့် ကားက အတန်ငယ် ကြပ်သယောင် ဖြစ်နေရ၏။

ညီညာစွာ တန်းစီနေသော သာယာဝတီ ပန်းကန်စက်ဆီမှ လျှပ်စစ်မီးရောင်သည်ပင် ထွန်းဇော်တို့အတွက် အားရှိစရာဖြစ်နေရ၏။ ဆောင်းညသည် အေးစက်စွာ တိတ်ဆိတ်နေ၏။

‘‘ အစ်ကို . . အစ်ကို ခဏ . . ခဏ’’

မှေးစင်းသယောင် မျက်ခွံများကို မနဲဖွင့်ရ၏။ မိချောအသံဟုလည်း စိတ်ကသိလိုက်သည်။

‘‘ အစ်ကို စပယ်ယာ မကောင်းဘူး’’ 

‘‘ ဟင် . . . ဘာဖြစ်လို့လဲ မိချောရဲ့’’

မိချော ဆက်မပြော၊ လက်နှစ်ဖက်ကို ချိုးဖဲ့လုပ်ရင်း ခေါင်းကို ငုံ့နေသည်။ ကြယ်ရောင် ဖျော့ဖျော့က မိချော လှုပ်ရှားမှုလေးများကို မြင်နေရလေသည်။

‘‘ စံလှ . . . မိချောကို . . . ဘာ’’

‘‘ အို . . မိချောကို ဘာမှမလုပ်ပါဘူး . . . ဟို ဒေါ်ဒေါင်းဆိုတဲ့ မိန်းမနဲ့ မိချောပြောမှာ’’

‘‘ အော် ဟော် သူက ဒီလိုပဲ မိချောရဲ့ ကုန်သည်တွေနဲ့ ရင်းနှီးနေတော့ အတူတူ အိပ်တတ်တယ် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး . . . အဟင်း’’

‘‘ အာ . . . ဖြစ်နေတာ အစ်ကိုကလဲ မသိပဲနဲ့’’

‘‘ ဖြစ်နေတာ . . . ဟုတ်လား’’

‘‘ အင်း . . ဆို သွားချောင်းကြည့်ပါလား’’ 

‘‘ ဟင် မကြည့်ရဲဘူး ဟင်းဟင်းဟင်း’’

ကတ္တရာလမ်းသည် နွေးနေသည်။ မာကျောသော ကတ္တရာလမ်း နွေးနွေးပေါ်၌ ထွန်းဇော် ထိုင်ချလိုက်ရာ မိချောသည်လည်း သူနှင့် မနီးမဝေး၌ အသာအယာ ထိုင်လိုက်ရှာသည်။ ထွန်းဇော်၏အကြည့်က မိချောထံရောက်သည်။ အသက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင် မိချော၏ ကိုယ်ခန်ဓာ . . . ကျန်းမာတောင့်တင်းသည်။ ရိုးသားပုံ အမူအယာလေးများက ထွန်းဇော်ကို ကရုဏာသက်စေသည်။

‘‘ မိချော ရင်တွေခုန်နေတာ’’ 

အဆက်အစပ်မရှိ တိုးတိုးပြောသည်။

‘‘ ဘာဖြစ်လို့ . . ’’

‘‘ ဟိုမှာ ဖြစ်နေကြတာကြီးကို တွေ့ပြီလား’’ 

မပွင့်တပွင့်လေး ပြောလိုက်သော မိချော၏ အသံလေး တုန်လှိုက် လှိုက်ခတ်နေသည်မှာ ထင်ရှားလှသည်။ မြောင်းလာပေးတာလားဟု ထွန်းဇော် တွေး၏။ အထာပေးနေတာ ဟုတ်ရင်ကောဟု တွေးကာ စိတ်က မရဲ။ နက်မှောင်သော ကတ္တရာလမ်းကနှင်းထုအတွင်း တိုးထွက်သွားရာသို့သာ ရင်ပူ အာခြောက်နေမိသည်။ 

‘‘ အစ်ကို ကားလာရင်နှိုးနော် မိချော အိပ်မလို့’’ စောင်ပါးလေးကို ခင်းပြီး ပြော၏။

‘‘ မြေငွေ့မှုတ်မယ် မိချောရဲ့’’

‘‘ ဒါဖြင့် အစ်ကို့ ပေါင်ပေါ်မှာ ခေါင်းတင်မယ် ကဲ’’

ခေါင်းလေးက စွေ့ကနဲ ပေါင်ပေါ် ရောက်လာသည်။ သစ်ငုတ်တိုကြီး လှိုင်းပုတ်ခံရသည့်နှယ် တုံကနဲ တုံ၏။ မိချော ဆံပင်ကြားမှ အုန်းဆီနှင့် စံပယ်ရနံ့လေးကို ရှုရှိုက်မိသည်။

‘‘ ချမ်းလာပြီနော်’’

‘‘ အင်း ချမ်းလာပြီ’’

ထွန်းဇော် လည်ချောင်းမှ တစ်ဆို့ဆို့ ထွက်သည့်အသံက လှိုင်းမညီ၊ တုန်ခါနေသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက မြင့်လာသည်။ နှလုံးခုန်သံကို မိချောကြားနေရသည်။ တကယ်တမ်း အသည်းနှလုံးကို ကိုင်လှုပ်ခြင်း ခံနေရသလို ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်နေရသည်က မိချောသာဖြစ်သည်။ မိချော မိန်းမသားတစ်ဦး ဖြစ်နေရခြင်းကိုပင် ကိုယ်ဖါသာ မကျေနပ်။

ထွန်းဇော်ကို စတွေ့လိုက်စဉ်ကတည်းက မချော ရှိန်းကနဲ နှလုံးသွေး ဆောင့်တိုးခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။ ရိုးသားခန့်ညားဟန် ယောက်ျားပီသသော ထွန်းဇော်၏ ဥပဓိရုပ်ကိုက မချောကို ခြောက်ခြားစေခဲ့သည်။  စံလှနှင့် ဒေါ်ဒေါင်းတို့ တရွတှ်ရွတှ် တြွပတ်ြွပတ် အလုပ်ဖြစ်နေသံများကို နီးကပ်စွာ ကြားနေရကတည်းက မိချော မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာရသည်။ မိချော အိပ်မောကျနေဟန်ဖြင့် လူးလွန့်ရင်း လက်ကို ထွန်းဇော် ပေါင်ကြားထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။

အောက်ခံဘောင်းဘီ ပါဟန်မရှိသော ထွန်းဇော် လီးတန်ကြီးကို လက်ခုံကြီးနှင့် ဖိမိလိုက်သည်။ ထွန်းဇော် တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားကာ လေထိုးလိုက်သော တာယာကျွတ်နှယ် ဖေါင်းဖေါင်းတက်လာသည်။ မိချော အသက်ရှုသံ သိသိသာသာ ကျယ်လာ၏။ လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ထန်းလျက်ချောင်း လှိမ့်သလို လှိမ့်ပေးနေမိသည်။ အညာမှာ ထန်းလျက်ချောင်း လှိမ့်နေကျ မိချော လက်ကလေးများက ကျွမ်းကျင်၏။ ထောင်းကနဲကန်တက်လာသည်။ နှစ်ဦးစလုံး အထာပေါက်နေကြသည်။ ရင်တွေ

ပူလောင်မောဟိုက်လာကြသည်။ ဟန်ဆောင်မှု အရေခွံသည် တဖြေးဖြေး လျောကျ ပြေဆင်းလာနေသည်။  ထွန်းဇော်၏ လက်များက မိချော ပုခုံး လုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကို လုံးပွတ် ဖိညှစ်မိ၏။ မိချော ‘‘ဟင်း’’ ကနဲ သက်ပြင်းချပြီး ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ ခေါင်းက ပူနွေးသော ကတ္တရာလမ်းပေါ်

ရွှေ့ပြောင်းချလိုက်သည်။ မှုံရီသော ကြယ်ရောင်ကလေးများအောက် ထွန်းဇော်၏ မျက်နှာကို မိချော အမောတကော ရှာဖွေကြည့်မိသည်။ အထင်သေးသော မျက်ဝန်းများကို မိချော ရွံသည်။ မမြင်နိုင်သော အမှောင်ရိပ်ထဲမှ အစ်ကို့မျက်နှာ၌ အချစ်ရောင်ခြည်များသာ သန်းနေပါစေဟု စိုးထိတ်ဗျာပါဒနှင့် ကြိတ်၍ ဆုတောင်းရသည်။

‘‘ မိချော . . . ရယ်’’

ပြိုဆင်းလာသော ကာမတောင်ကျရေအလျင်၌ သူ၏သိက်ခာကမ်းပါးကြီး တစ်စ တစ်စ တိုက်စားပြိုကျလာသော အသံကြီးက မိချောရင်ကို နွေးထွေးသွားစေသည်။ မရဲတရဲ တုန့်ဆိုင်းဆိုင်း အစ်ကို့လက်များကို မိချော ရဲရဲတင်းတင်းလေး ဆွဲယူပြီး နို့နှစ်လုံးပေါ်သို့ ဖိအုပ် ကိုင်တွယ်စေလိုက်သည်။ အစ်ကို့ အသက်ရှုသံကြီးက ညနေက ကားတာယာအတွင်းမှ လက်ကျန်လေများ စိမ့်ထွက်နေသလို ကျယ်လောင်လာသည်။ 

မိချော အစ်ကို့ပေါင်ကြားသို့ ကမန်းကတမ်း လက်ထိုးသွင်းလိုက်ရာ မာတင်း မတ်ထောင်နေသော ချစ်စရာ တစ်တုံးတစ်ခဲ အစ်ကို့ပစ္စည်းကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်လေ၏။ အစ်ကို့ဖင်ကြီး မြောက်ကြွမြောက်ကြွနှင့် တဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်ကို မိချောခံစားထိတွေ့နေရသည်။ မိချောနို့တွေပေါ်တင်ပေးထားသော အကို့လက်တွေက တဖြည်းဖြည်းနှင့်ရဲတင်းလာပြီး နို့လေးတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လာ၏။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် နှစ်ဦးသား နားလည်မှုရလာကြသည်။ 

‘‘ ကားနဲ့ ဝေးဝေး သွားရအောင်နော် .. ’’

‘‘ အင်း . . . ’’

မိချော စောင်ခေါက်ကလေးကို ကောက်ယူပြီး ကတ္တရာလမ်း အလယ်ကြောမှ ရန်ကုန်ဖက်သို့ ပေသုံးဆယ်ကျော်လောက် လျှောက်ခဲ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။ အစ်ကို့ရင်ခွင်၌ ပျော့ခွေမှီလိုက်မိသည်နှင့်ဦးစွာ ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည်မှာ မိမိ ပေါင်ကြားသို့ အစ်ကို့လက်က ခပ်တင်းတင်း ပင့်အုပ် ပွတ်သပ်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ထမီခံနေသော်လည်း ယောက်ျားတစ်ဦးက မိမိ၏ အတွင်းပစ္စည်းကို ယခုကဲ့သို့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် အနှိုက်မခံဘူးသေးသော မိချောမှာ ဖြင်းကနဲ ကြက်သီးကလေးများထကာ အေးသောညပင် ဖြစ်လင့်ကစား ချွေးစေးကလေးများပင် ထွက်လာရသည်။

‘‘ ယား . . . တယ်’’

အစ်ကို့ရင်ဘတ်ကို ဖွဖွထုရင်း မပွင့်တပွင့် ပြော၏။ အစ်ကိုက ယုယမြတ်နိုးစွာ မိချော၏ ပါးမို့မို့လေးကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်ပေးလိုက်ပြီး နှစ်သိမ့်၏။ ကာမမီးတောက်သည် တရှိန်ရှိန် တောက်လောင်လာသည်။ 

တဆတ်ဆတ် တုန်လာသော ကိုယ်လုံးလေးက ပျော့ခွေကျလာသည်။ အစ်ကိုက လျော့ပုံချပေးရင်း မိချောပေါ်သို့ မှောက်ချ၏။ နွေးထွေးအိစက်သော နို့မာမာကလေးများက အစ်ကို၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီးကြိုတော်လှန်လေသည်။ စို့ထွက်လာသော နှစ်ဦးစလုံးဆီမှ ကာမအရည်အနံ့များက သင်ပျံ့လာနေကြသည်။ အစ်ကို့ပစ္စည်း မာတင်းတင်းကြီးက မိချော ပေါင်ရင်းကြားကို ထောက်မိနေရာ အနေရခက်လှသည်။

ထို့ကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး အရဲစွန့်လျက် အစ်ကို့ဟာကြီးကို နေရာရွှေ့ကာ တေ့ပေးလိုက်သည်။ ထမီနှင့် လုံချည်သာ ကြားခံရှိမနေပါက စွပ်ကနဲ ဝင်သွားမည်မှာ ဧကန်ပင်ဖြစ်၏။ မိချော ထမီစလေးကို အစ်ကို မသိအောင် ဖြေချလိုက်သည်။ တင်းရင်းနေသော တင်ပါးကော့ကော့လေး အေးကနဲ နှင်းငွေ့နှင့် ထိတွေ့ခြင်းကို ခံစားလိုက်ရသည်။ အစ်ကို့ ပုဆိုးစသည်လည်း အောက်သို့ ပြေလျော့ကျသွားမှန်း မိချော သိလိုက်သည်။ 

ဤအသိနောက်ဝယ် မိမိ၏ အပျိုစင်ဘဝလေးကို ဝါးမြိုပစ်တော့မည့် အစ်ကို့ဟာကြီးက မိချော၏ တင်းတင်းခုံးခုံး နေရာလေးကို ‘ပြွတ်’’ ကနဲ ထိုးသွင်းလိုက်ခြင်းကို ခံလိုက်ရတော့လေသည်။ သွေးသားသန်မာ အသန်စွမ်းဆုံးသော အရွယ်တွေမို့ နှစ်ဦးသား ဖိန့်ဖိန့်တုန်ခါ ဖျပ်ဖျပ်လူးသွား၏။ အင်္ဂါနှစ်ခုက နျစ်အတန်ကြာ ကွဲကွာနေသော မိတ်ဆွေများနှယ် ငြိမ်သက်စွာ ဖိကပ်ပူးနေကြသည်။ ဇိ ကနဲ ဇိ ကနဲ လီးထိပ်မှ ယိုစိမ့်လာသော အရည်နွေးနွေးလေးများက မိချော စောက်ဖုတ်ကို စွတ်စိုစေသည်။ 

‘‘ အစ်ကို့ဟာက အရည်တွေ ထွက်တယ်’’

‘‘ အင်း . . . အရမ်းလုပ်ချင်နေပြီ’’

‘‘ သွား . . ဟင်း ညစ်ပတ်ကြီး’’

နှစ်ယောက်သား တဟင်းဟင်း ဖက်ထားခဲ့ကြဆဲ ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် မိချော၏ အပေါ်အင်္ကျီလေးနှင် ဘရာစီယာကို အစ်ကိုက ခက်ခဲချွတ်ချော်စွာ ဆွဲချွတ်လေတော့သည်။

‘‘ အင်္ကျီ ပြဲသွားပြီ . . အရမ်းပဲ’’

အစ်ကို့ထံမှ တုန့်ပြန်သံ ထွက်မလာ၊ အသက်ရှုသံကြီးကသာ ပြင်းသည်ထက် ပြင်းထန်လာလေသည်။ မိချော မနေသာတော့ပဲ အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာကို ချွတ်ပေးရ၏။ ညဆိုသော အလင်းမဲ့ဝန်းကျင်၌ မိချောတစ်ယောက် သတ္တိတွေ အရမ်းကြီးကို ကောင်းနေတာ့သည်။ ရန်ကုန်-ပြည်လမ်းမကြီးပေါ်၌ ဝတ်လစ်စလစ် မိချောတစ်ယောက်ကို ခုလို ပုံစံနှင့်သာ တွေ့လိုက်ကြပါက ကမ္ဘာကျော်သွားမည်လား မသိ။ 

‘‘ မြန်မြန် လုပ်ကွာ . . ချမ်းတယ်’’

ချမ်းတယ် ဆိုသော မုသာဝါဒစကားကို မိချော ဘာကြောင့် ပြောမိသည်ကိုပင် မိချောကိုယ်တိုင် မသိပေ။ ဆောင်းဥတုကို မိချောသတိမရ။ သိမ့်ကနဲ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်သွားခြင်းကိုသာ ခံစားရသည်က အမှန်ပင်ဖြစ်၏။

‘‘ ပေါင် နည်းနည်းကား . . အင်း’’

အစ်ကို့ အသံက အမောတကောနိုင်လှသည်။ လွတ်ကျသွားမှာစိုးသော ဝက်သားတုံးကြီးကို အငမ်းမရ မနားတမ်း ကိုက်ဖဲ့စားသောက်နေသူ၏ အသက်ရှုသံနှင့် တူလှသည်။ မိချော အစ်ကို့ခါးကို ဖက်ထားသည်။ အရပ်ချင်းကမညီ။ အစ်ကိုက ဒေါင်မြင့်နေသဖြင့် အစ်ကိုလီးကြီးက ငိုက်လျှိုးပြီး စိုက်ဝင်နေရသော စောက်ခေါင်းနှင့် ချော်နေပြန်သည်။ မိချော ခြေဖျားလေး ထောက်ခါ ထောက်ခါ အဝနှင့်တေ့ . . တေ့ပေးသော်လည်း မဝင် ကြာတော့ ညောင်းလာသည်။ 

‘‘ အိပ် . . ပေးမယ်ကွယ်’’

အစ်ကို့ခါးကို မလွတ်တမ်းဖက်ရင်းက မိချော ထမီပုံပေါ် ကျောချပြီး လှဲအိပ်လိုက်သည်။ နို့နှစ်လုံးနှင့် အစ်ကို့လီးက ထိခတ် ပွတ်သပ်မိ၍ ရင်မှာ ပူထူပြီး ရှိန်းကနဲ ဖြစ်ရသည်။ လီးကြီး၏ လုံးပတ်နှင့် အရှည်အနေအထားကိုလည်း ထိတ်လန့်စွာ အနီးကပ် မြင်လိုက်ရ၏။ ကျစ်ကျစ်မာမာ အသားစိုင် ပူပူနွေးနွေး အစ်ကို့လီးကို ကိုင်လျက် ခပ်နာနာလေး ဖိပွတ်ပေးလိုက်လေ၏။ 

‘ ပြွတ် .ပြွတ် . . ဖွတ် . . ပလွတ် . .ပြွတ်’

လီးထိပ်မှ သံစုံထွက်လာသည်။ မိချော သိမ့်ကနဲ ကြည်နူးဆွတ်ပျံ့သော ဝေဒနာတစ်မျိုးကို ခံစားလိုက်ရလေသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်မှ ထွက်လာသော အသံသည် တမျိုးပင် ခံစားရသော အသံတစ်မျိုးလေလားမသိပါ။

‘‘ အ . . နာတယ် . . မိချောရဲ့ . . အရမ်း မဖြဲနဲ့’’  

အစ်ကိုက နာနာကျင်ကျင် ပြောမှ မိချော ရပ်လိုက်သည်။ ထို့အတူ အစ်ကို့ဖင်ကြီးအောက်ဆီသို့ ရွေလျှားသွားသည်။ နွေးထွေးသော ဂွေးဥကြီးများက မိချော ခန်ဓာကိုယ်ကို ပွတ်တိုက်သွားလေသည်။ မိချော လက်နှစ်ဖက်ကို အားပြုပြီး တစ်ဆစ်ချိုး ချိုးထား၏။ အစ်ကိုက သူ့လီးကို အသေအချာကိုင်ပြီး အပေါက်ကို စမ်းတဝါးဝါး တေ့နေပြန်၏။ မိချော သိပ်စိတ်မရှည်ချင်တော့ပေ။ 

‘‘ ကျွတ် . . ဒီမှာ . . ဒီမှာ . . ကဲ တွေ့ပြီလား’’

စောက်ပတ်ဝနှင့် လီးထိပ်က ပုလင်းဝနှင့် အစို့လို ဖိကပ်မိသွားသည်။ သည်မှာ မိချော မျက်တောင်လေး မှေးစင်းသွားသည်အထိ အီစိမ့် ချိုမြိန်သော အထိအတွေ့။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ်’’

‘‘ အား . . . ဝင်သွားပြီ . . အီး . . ရှီး ကျွတ် ကျွတ်’’

လီးထိပ်က ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် ကျွံဝင်သွားသည်။ မိချော၏ ဖင်ကြီး နောက်သို့ တွန့်ကနဲ ရွှေ့သွားသည်။ အစ်ကို့ခြေထောက်နှစ်ဖက်က မိချောတင်ပါးနှစ်လုံးကို ဖနောင့်နှင့် ဖိကပ် ဆွဲထားလိုက်ရာ ဖင်ကြီးမှာ ရွှေ့မရတော့ပေ။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ် . . ဘွတ်ပြွတ်’’

‘‘ အို . . အ . . အိုး . . အ . . အ . . ဟာ့ . . အား . . ကျွတ်’’

ဘွတ်ကနဲ လီးထိပ်ဝင်သွားသည်နှင့် အရည်စိုစပြုနေသော မိချော၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ ‘‘ ဘွပ် ’’ ကနဲ အန်ထွက်လာပြီး ‘‘ပြွတ် ’’ ကနဲ ဟူသော အသံနှင်အတူ နွေးအိသော အရည်ချွဲချွဲများ လျှံထွက်ခြင်းကို သိရှိခံစားလိုက်ရလေသည်။

အသစ်ချပ်ချွတ် ပါကင်မဖွင့်ရသေးသော မိချော၏ စောက်ပတ်ကလေးမှာ တင်းကနဲ ကြပ်စည်းခံရသလိုပင် ဖြစ်သွားရ၏။ အတွင်းပိုင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ အလိုးခံရခြင်း အရသာ၏ ကောင်းမွန်ခြင်း ကြည်နူးခြင်းကို လီးထိပ်ကြီးမှ လက်ခံရရှိလိုက်လေသည်။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ် . . စွတ် . .ပြွတ်’’

ထွန်းဇော် နှစ်ချက်ဆင့်၍ ခပ်ဖိဖိလေး ဆောင့်ပေးလိုက်၏။ လီးထိပ်မှ နင့်ကနဲနေအောင် တစ်စုံတစ်ခုနှင့် ဆောင့်မိ၏။

‘‘ အ . . အစ်ကို . . ’’

မိချော အသက်ရှုရပ်သွားသည်။ မျက်လုံးထဲ ပြာကနဲ ဝင်းကနဲ ဖြစ်သွား၏။ ကြားဖူးနားဝဖြင့် စဉ်းစားမိသည်။

‘‘ အပျိုမှေး . . ပေါက်သွားတာ’’

ဟုတ်လား . . မဟုတ်လား မသိ၊ နှစ်ဦးသား အတည်ပြုသလို ဆက်လိုးကြသည်။ ထွန်းဇော် ယောကျ်ားလေးစိတ်ထဲ၌ ဘယ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မဖိုက်ရသေးသော စောက်ဖုတ်လေးကို လှပသော ဘီယာဘူးအသစ်ကလေး ဖောက်လိုက်ရသလို ကျေနပ်သွား၏။မိချောကလည်း ဒါကိုတော့ လေ့လာဘူးသည်။ အပေါက်သစ်ကိုမှ ချစ်တတ်ကြသောယောက်ျားလေးတွေ၏ ညာဉ်ကို သိထား၏။ ထို့ကြောင့်လည်း ဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ မဟုတ်သည်ဖြစ်စေ အပျိုမှေးပေါက်သွားပြီဟု သံယောင် ထည့်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤအသံကြားမှ ထွန်းဇော် အားထည့်ပြီး ကြုံးတော့သည်။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ် . . ဖွတ် . . ဖတ်’’

‘‘ အင့် . . အင့် . . အင့် . . အ . . အား . . ဟ . . လားလား’’

မိရွှေချောတစ်ယောက် ကိုယ့်အတတ်နှင့် ကိုယ်စူးပြီ၊ နင့်နေအောင် ခံရသည့် ပေါင်နှစ်ဖက်က ကားပြီး အပေါ်သို့ ဖြဲထောင်ထားရာ ဆီးခုံက မောက်တင်းလျက် ခပ်မို့မို့လေး ကော့တင်ပေးသလိုဖြစ်၏။ ကုတင်မဟုတ်၊ ကြမ်းမဟုတ်။ ကတ္တရာလမ်း မာမာမှာ ထင်တိုင်းဆောင့်နိုင်၏။( မြေကြီး၌ ဖိုက်ရသော အရသာနှင့် တောင်ဆုပ်ခန့် ထူသော ဖဲမွေ့ယာပေါ်၌ ဖိုက်ရသော အရသာမှာ အပျော့ အမာ ခံအား ဆောင့်အား ကွာလွန်းလှသည်။ အောက်ခံက မာနေလျှင် တင်ပါးအသားဆိုင်တို့၏ ရုန်းကန်ပြန်ကြွပေးမှု အရသာကို ပိုပြီး ထိထိမိမိ ခံစားသိရှိနိုင်၏ ... စကားချပ် ။ )ယခု မိချော နင့်နေအောင် အလိုးခံရသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျင်တက်သွားအောင်ထိသည်။ ဆောင့်ချက်တိုင်းက အားပါ၏။ ကြီးမားလှသော ဖင်သားကြီးများသာ မရှိပါက အရိုးတွေ အမှုန့် ဖြစ်ကုန်မလားဟု မဆိုနိုင်ချေ။

‘‘ အစ်ကို က အဆုံးထိ ဆောင့်တာပဲ . . တခါထဲ . . အင့်’’

‘‘ နာ လို့လားဟင်’’

‘‘ နာတာပေါ့ အသက်အောင့်ထားရတာ . . အသက်ရှုဖို့တောင် အချိန်မရတော့ဘူး . . အားကြီး ကြမ်းတာပဲ’’

ငိုသံလိုလို ဒေါသသံလိုလို ပြောလိုက်သော မိချောစကားကြောင့် ထွန်းဇော် အကြမ်းဆုံးသော ဆောင့်အားမှ ကပ်ညောင့်လိုးနည်းသို့ ပြောင်းလိုက်လေသည်။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ် . . စွတ် . . ဘွတ် . . စွတ်’’

‘‘ အင့် . . အင့် . . အဲ့ . . အဲဒါက တော်သေးတယ် တခါတည်းများ အသက်ရှုလို့ကို မရဘူး’’ 

‘‘ ပြွတ် . . ဘွတ် . . .ဘွတ် . .’’

‘‘ ဟ . . အ . . အိုး . . အိုး . .အဆုံးချည်းဝင်တာပဲကွယ်’’

လီးမွှေးကြမ်းကြမ်းကြီးများက မိချောရဲ့ စောက်မွှေးအုံလေးကို ခပ်ဖိဖိလေး ဖိကြိတ်ပြီး ညောင့်နေသည်။ဗြိ ကနဲ ဗြိ ကနဲ အမွှေးချင်း ဖိကြိတ်သံက တစ်ခါတစ်လေ ခပ်ကျယ်ကျယ်လေး ထွက်ထွက်လာတတ်လေ၏။

‘‘ အ . . အစ်ကို အရမ်းအဆောင့်သန်တယ် . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . ’’

‘‘ ဆောင့်တာ မိချော မကြိုက်ဘူးလားဟင်’’

‘‘ ဆီးခုံနာတယ် ဘာမှန်းလည်း မသိဘူး၊ အရသာမှ မရှိတာ စွတ်ညောင့်နေတာပဲ မုန်းတယ်’’

ပါးစပ်ကလေး ရဲရဲဖြင့် နှစ်ကိုယ်ကြား တိုးတိုးလေး ပြောနေသော မိချောအသံက လေသံလေးမျှသာဖြစ်၏။ 

‘‘ အစ်ကိုလီးကြီးကို အားရရဲ့လားဟင်’’

‘‘ ဟာ အစ်ကိုကလည်း . . . သွား မသိဘူး’’

‘‘ ခံလို့ ကောင်းရဲ့လားလို့ မေးတာပါ’’

‘‘ ဟိ ဟိ တော်ကွာ မမေးနဲ့ ရှက်တယ်’’

‘‘ အ . . အင့် . . ဟင့် . . အင့် . . အင့် . . အား ကျွတ် ကျွတ်’’

စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်နေစဉ် နို့အစို့ခံရသော အရသာမှာ မိန်းခလေးတစ်ဦးအတွက် အမြင့်ဆုံး ခံစားမှုပင် ဖြစ်သတည်း။

‘‘ ရှီး . . အား . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . အီး . . အား . . အစ်ကို . . ဖယ် . . ဖယ်တော့ . . ’’

‘‘ ဟာ ဘာလို့ဖယ်ရမှာလဲ . .ပြွတ် . .ပြွတ်’’

‘‘ အာ . . ဒီမှာ ထွက် . . ထွက်ကုန်တော့မယ် ဖယ်ပါဆို’’

‘‘ ထွက် . . ထွက် . .ပြွတ် . .ပြွတ်’’

‘‘ ဟင့်အင်း . . အား ဒုက်ခပါပဲ . . ရှီး . . ပြွတ် . .ပြွတ် . . ဘွတ် ’’

‘‘ အား . . အား . . အား . ’’

မိချောအသံ အနည်းငယ် ကျယ်သွားသည်။ ဘတ်စ်ကားဆီမှ လူသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရသည်။

‘‘ သိပ်မအော်နဲ့လေ လူတွေကြားကုန်လိမ့်မယ်’’

‘‘ အို ကြား ကြား မတတ်နိုင်ဘူး . . အား အား’’

ကောင်မလေး စွတ်အော်နေပြန်သည်။ ‘‘ဖြင်း’’ ကနဲ ရှိန်းတက်သွားရသော ခံစားမှုနှင့်အတူ လီးထိပ်မှ အားရပြည့်ဝသော ခံစားမှု သုတ်ရည်များ ဇိကနဲ ဇိကနဲ မိချောလေး၏ စောက်ခေါင်းအဆုံး၌ စိမ်ထားရင်း ပန်းထည့်ပစ်လိုက်တော့သည်။ မိချော၏ စောက်ပတ်လေးထဲ နွေးကနဲ နွေးကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး နှစ်ယောက်သား အသားချင်း ဖိကပ်ပူထားရင်း ရွစိ ရွစိဖြင့် အရှိန်မသေသေးသလို ကပ်ဆောင့်ရင်း ညောင့်ရင်း ကာမအရသာကို အပြည့်အ၀ ခံစားလိုက်ကြရလေသည်။

လူသူကင်းမဲ့သော ဟိုင်းဝေးလမ်းမကြီးပေါ်မှ အပျိုစင်မလေး၏ သွေးကွက်လေးကိုတော့ဖြင့် မည်သူမျှ ရေးကြီးခွင်ကျယ် သတိထားမိကြလိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ၊

.................................................................................................................................

‘‘ မိချောကို . . . ကို မေ့လိုက်ပါ နော်’’

ပိုက်ဆံအိတ်လေးလာယူရင်း ကားပေါ်က အဆင်း၌ မိချော ကပ်ပြောသည်။ ထွန်းဇော် လှိုက်ကျင်သော ခံစားမှုကို ခံစားရသည်။

‘‘ မိချောတို့ ရွာကို ပြောပြခဲ့ဦးလေ . . ’’

‘‘ အို . . အပိုတွေ’’

မိချော မျက်နှာထား တင်းတင်းလေးဖြင့် တစ်ချက်ဟောက်ပြီး ဆင်းသွားသည်။ ကားလမ်းဘေးရှိ ဖုံထနေသော လှည်းလမ်းမအထိ နောက်မှကြည့်ပြီး တန်းပြေးသွားသည်။

‘‘ မောင်း . . ဆရာရေ့ မောင်း’’

‘‘ မမောင်းသေးဘူးလားကွာ’’

‘‘ အမ် . . ရောဂါကျွမ်းနေပြီ’’

‘‘ ဇော်ကြီး မောင်းကွာ’’

‘‘ . . . . . ’’

‘‘ ကျွန်တော် မောင်းလို့မရတော့ဘူး ကိုစံလှ’’

ငိုသံပါကြီးနှင့် ပြောလိုက်သော ထွန်းဇော်ကို စံလှ သက်ပြင်းချရင်း ကြည့်သည်။ 

‘‘ ခက်ပြီ ကဲဖယ် ငါပဲ မောင်းမယ်’’

စပယ်ယာစံလှ ဒရိုင်ဘာ ထိုင်ခုံ၌ ဝင်ထိုင်ပြီး မောင်း၏။ ရေးရေးပျပျ မိချော၏ သဏ္ဍန်လေးကို ထွန်းဇော် လွမ်းဆွတ်ကြေကွဲစွာ နောက်ဆုံးငေးနေမိခဲ့သည်။ ကားသည် အိုးသည်ကုန်းကို ကျော်လပြီး ဖြစ်သည်။ ခရီးသည် တစ်ယောက်မျှ မကျန်တော့။ 

‘‘ ငါ ငယ်ငယ်က အခု သွင်ရုံမှာ ရုပ်ရှင်စပြီး ကြည့်ဘူးတယ်၊ နောက် နှစ်နှစ်လောက်အထိ သွင်ရုံမှာပဲ ကြည့်တယ်၊ သွင်ရုံကိုပဲ ကြိုက်တယ်၊ နောက် လည်လာတော့ ပပဝင်းရုံ ကြည့်တယ်၊ သွင်ရုံကို မသွားတော့ဘူး၊ နောက် သမ္မတ မှာပဲ ကြည့်တယ်၊ ဘယ်ရုံမှ မသွားဘူး။ အခု ရန်ကုန်တစ်မြို့လုံးကို ငါကြည့်တယ်၊ ရုံ မရွေးတော့ဘူး၊ ဘယ်ရုံဖြစ်ဖြစ် ကြည့်တယ်၊ မိန်းမလဲ ဒီလိုပါပဲ ဇော်ကြီး၊သာတာမတွေ့သေးတော့ . . ဟင်း ဟင်း’’

ကားကို မောင်းရင်းက စံလှ လူလည်ကျနေ၏။ ထွန်းဇော် အံကို ကြိတ်ထားသည်။ မချစ်ဘူးသော အသည်း၌ . . အပြစ်အနာအဆာကင်းသော အသည်းသန့်သန့်လေးပေါ်၌ အမာရွတ် ထင်စေသော အချစ်ငရဲမီးကို သွန်းလောင်းချပေးသွားသော အဆိပ်ပန်းမလေး မရွှေချော . .ပြန်လည်ဆုံစည်းခဲ့သည်ရှိသော် . . . . . ။

‘‘ ဟေ့ကောင် ထွန်းဇော် ငါ ဒီမှာကွ’’

‘‘ လခွေးမှပဲ မင်း ကလပ်စ်ကလည်း မပြီးသေးဘဲနဲ့’’

မျက်မှန်ထူထူနှင့် အင်းတီ ခေါ် တရုပ်က ထွန်းဇော်ဘေး ဝင်ထိုင်သည်။ အင်းတီနှင့် အတူ အတန်းတူ ကျောင်းသားတစ်ဦးဖြစ်သော စာဂျပိုးလေး ခင်မောင်ထွန်းလည်း ပါလာသည်။

‘‘ မင်းတို့က ဘာလို့ ငါ့ကို ရှာနေရတာတုန်း ဆိုစမ်းပါဦး’’

‘‘ ကား . . ကား ကိစ္စ ပြောချင်လို့ .. ’’

‘‘ ငှားမလို့လား’’

‘‘ ငှားမလို့ပေါ့ကွ .. ဝယ်နိုင်မှတော့ မင်းဆီ လာမလား’’

‘‘ အင်း ပြောလေ ဘယ်သွားမှာလဲ’’

‘‘ ဘယ်မှ မသွားဘူး အိမ်ပြန်မှာ’’

‘‘ ကြိုပို့ လုပ်ရမှာလား’’

‘‘ ဒါပေါ့ ..  တို့လေးယောက်တည်း’’

‘‘ လေးယောက်က မင်းရယ် . . ခင်မောင်ထွေးရယ် . . ’’

‘‘ ငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ စတယ်လာကောကွ’’

စတယ်လာက ဂွမ်းလေးလို ဖြူနုသည်။ ကျောက်သားလေးနယ် မွတ်ညက်သည်။ သလင်းကျောက်လေးနှယ်ကြည်လဲ့နေသည်။ အဝေးမှ ကြည့်ရုံမျှဖြင့် ထင်းကနဲ ပေါ်လွင်နေသည်။ သို့သော် ၂၀ ရာစုကို ကျော်လွန်ပြီး ၂၅ ရာစု ဆီသို့ ခြေလှမ်းကျွံထွက်နေအောင် ရှေ့မှပြေးနေသူလေးပင်တည်း။

‘‘ ကိုင်း မနက်ဖြန်ကစပြီး ကြိုပို့နော်’’

‘‘ အချစ် ကြိုပို့ကျောင်းကားလို့ ရေးထားရမှာပေါ့နော်’’

‘‘ မင့်မအေ . . အချစ်ကြိုပို့လား’’

ခင်မောင်ထွေးက ရုတ်တရက် ရယ်လိုက်ပြီးမှ သူ့အစ်မပါကြောင်း သတိရသွားပြီး ထွန်းဇော်ကို မကျေမနပ် ကြည့်ကာ ထွက်သွားလေတော့သည်။

..........................................................................................................

‘‘ ကားပေါ်က ကိုဇော်ကြီး ရည်းစားလားဟင်’’

‘‘ ဟာ ဟိတ် ကြားသွားပါဦးမယ် ဓါတ်ဆီ ပေးစမ်းပါ’’

‘‘ ချောလိုက်တာနော် ကိုဇော်ကြီး မိတ်ဆက်ပေးပါလား’’

‘‘ အရေးမပါတာ ရီနွယ်ရာ လုပ် . . လုပ်စမ်းပါ အာပလာတွေပါ၊ ငါ့ကားငှားစီးတာပဲကြည့်လေ ဟင်းဟင်း’’

ရီနွယ် ဂါလံခွက်ကြီးကိုင်ပြီး စတယ်လာကို ငေးနေမိ၏။

‘‘ ခလုတ်တိုက်ပြီး ဂန့်နေဦးမယ် အောက်ကြည့်’’

စတယ်လာနှင့်စာလျှင် ရီနွယ့်၏ အလှကမှ အကြည့်ခံနေသေး၏။ စတယ်လာ့ အလှက သစ်လွင်တောက်ပသော အလှဟုတော့ ဆိုနိုင်ပေသည်။ငြိမ်းငြိမ်းဆိုသော ခင်မောင်ထွေးအစ်မက အနည်းငယ် ရင့်ကျက်သယောင်ရှိသည်။ ပြာလွင်သော မျက်လုံးလေးများက ထာဝစဉ် ရှက်ရွံ့စွာ ငုတ်လျှိုးနေတတ်သည်။ ထွန်းဇော် သတိထားမိသည်။ အင်း နှင်းဆီနဲ့ ခရေလို အလှမျိုး . . . ။

အင်းတီနှင့် ခင်မောင်ထွေး ဂျီကျနေသဖြင့် ဓါတ်ဆီပင် ဝယ်မထည့်ခဲ့ရပဲ ရီနွယ်တို့ဆိုင် ရောက်မှ ဝယ်ထည့်ရသည်။ အမေဝိုင်းက စူးစမ်းသော မျက်လုံးများနှင့် ထွန်းဇော်ကို ကြည့်သည်။သည်အကြည့်ကိုလည်း ထွန်းဇော် နားလည်နေသည်။ ထို့ကြောင့် အရှက်ပြေ ဟက်ကနဲ ရယ်ရင်း . . ။

‘‘ ကျောင်းကား ဖြစ်နေပြန်ပြီ အမေဝိုင်းရေ’’ အမေဝိုင်းက မဲ့ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။

‘‘ ဟေ့ကောင် လုပ်ဟ မြန်မြန်’’

‘‘ လာပါပြီကွ မင်းတို့ကလည်း ခုမှ ခုနှစ်နာရီခွဲသေးတာ’’

ခင်မောင်ထွေး ပေါ်တာကတ် ဦးခေါင်းမှ လှမ်း၍အော်၏။ ထွန်းဇော် ရီနွယ့်လက်ထဲမှ ဂါလံခွက်ကို ယူပြီး ဆီထည့်သည်။

‘‘ အင်ဂျင်ဝိုင် မရောတော့ဘူးလား ကိုဇော်’’

‘‘ ရှိသေးတယ်ဟ တစ်ပုလင်း ဒီမှာ’’

ဒရိုင်ဘာနောက်ခုံမှ အင်ဂျင်ဝိုင်ပုလင်းကို ဓါတ်ဆီတိုင်ကီထဲ ရောပေးလိုက်သည်။

‘‘ ဓါတ်ဆီနဲ့ ရောထည့်ရလားဟင်’’ အံ့သြဟန်ဖြင့် စတယ်လာက မေးသည်။

‘‘ ဟမ်းဘီး၊ ဒိုင်ဟာ့စုနဲ့ ပေါ်တာကတ်က အင်ဂျင်ဝိုင်နဲ့ ဓါတ်ဆီ ရောကျွေးရတာချည်းပဲလေ’’

‘‘ အော် ခုမှ သိတာ’’

စတယ်လာနှင့် စကားပြောဖြစ်သွားသည်။ ရီနွယ်က ဘာမှန်းမသိ ထွန်းဇော်လက်ထဲမှ ဂါလံခွက်ကို ဆတ်ကနဲ ဆောင့်ယူပြီး ဆောင့် . . ဆောင့်နှင့် ထွက်သွားလေ၏။

‘‘ အဟီး ကိုဇော်ကြီး သူက ဒီဆိုင်ကလား’’

ခင်မောင်ထွေးက စပ်ဖြဲဖြဲ မျက်နှာပေးဖြင့် မေးလိုက်သည်။ 

‘‘ အင်း ဓါတ်ဆီရောင်းတဲ့ အမေဝိုင်းသမီးလေ’’

‘‘ မှည့်တယ်နော် ဟဲဟဲဟဲ’’

အင်းတီက ကားနောက်ခန်းမှ လှမ်းအော်သည်။

‘‘ ဟိတ်ကောင် နှာဘူး စွတ်ပြောမနေနဲ့ ကိုဇော်ကြီး ပစ္စည်းဖြစ်နေရင် မျက်နှာပူစရာကြီး’’ ‘‘ဟာကွာ . . ’’

‘‘ ညနေကို မာလာဘက် ခဏသွားကြမယ်နော်’’

‘‘ ရတယ်လေ ကလပ်စ်ပြီးမှ မဟုတ်လား’’

‘‘ အင်းပေါ့ .. ငြိမ်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ ချိန်းထားလို့’’ 

အင်းတီကို သာမန်လေသံနှင့် ပြောနေသော်လည်း စတယ်လာက တစ်စုံတစ်ရာ နောက်ပြောင်ရန် ပါးစပ်ပြင်နေသည်။

‘‘ ဗျို့ ကားဆရာ ညနေ ချိန်းထားတာရှိတယ်နော် မမေ့နဲ့’’

‘‘ ဘာလဲ ဘာပြောတာလဲ’’

ကားစက်သံနှင့် မရှင်းသော ဇော်ကြီးက လှည့်မေး၏။ စတယ်လာ ခွက်ထိုးခွက်လန်လေး ရယ်နေသည်။

‘‘ အင်း . . ဒါ . . ဒါ ရယ်စရာလား ဟဲ့’’

အင်းတီက မျက်နှာထိ မျက်နှာထားအပြောကြောင့် စတယ်လာ့မျက်နှာ ဘရိတ်ဆောင့်နင်းခြင်း ခံလိုက်ရသော တိုယိုတာကားနှယ် ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး အရယ်ရပ်သွား၏။

.........................................................................................................................................

‘‘ ဒီည စတိတ်ရှိုးလက်မှတ် ရလာတယ်ဟေ့’’

‘‘ ဟယ် ပြစမ်း’’

‘‘ အို ဘယ်မလဲ .. သုံးစောင်တည်း’’

စတယ်လာက စိတ်ပျက်သလို ညည်း၏။

‘‘ စတယ်လာတို့ သွားကြပါ ငြိမ်းက အိပ်ရေးပျက်သိပ်မခံနိုင်ဘူး’’

ငြိမ်းငြိမ်းက လက်မှတ်သုံးစောင်ကို တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောသည်။ 

‘‘ ဟယ် . . အယ် . . မဟုတ်တာ ဒါဆို အဟီး . . ငါတို့ပဲ သွားရမှာပေါ့’’ 

စတယ်လာ့စကားကြောင့် ခင်မောင်ထွေး ခမျာမှာ ပျာပျာသလဲ ဖြစ်သွားရ၏။ထိုစဉ် ပါဝါမျက်မှန်လေးဖြင့် သွယ်လျဖြူနွဲ့သော ကျောင်းသူတစ်ဦး ကင်တင်းထဲသို့ ဝင်လာရင်းငြိမ်းငြိမ်းကို ပြုံးပြ၏။

‘‘ ဟော ဖြူရောက်လာပြီ လာ ထိုင်’’

ဖြူဆိုသော ပါဝါမျက်မှန်နှင့် မိန်းကလေးက တွေ့နေကျ အင်းတီနှင့် ခင်မောင်ထွေးကို ပြုံးပြရင်းအကြည့်က ထွန်းဇောဆီ ရောက်သွားသည်။ ထွန်းဇော်က သောက်လက်စ ထောပတ်တစ်ဇွန်းကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းရင်း ခပ်ရေးရေး ပြုံးပြဖြစ်သည်။ 

‘‘ သူက ကိုထွန်းဇော်တဲ့ .. တို့အဖွဲ့ထဲကပဲ’’ 

‘‘ ဟုတ်လား ဒါဆို အီကို အဖွဲ့ကြီးစုမိတာပေါ့’’

စတယ်လာတစ်ယောက် ငြိမ်းငြိမ်းနှင့် ဖြူတို့ကြား၌ ထွန်းဇော် မျက်နှာငယ်စွာ ကျန်ရစ်သည်ကို လှည့်၍မျှပင် မကြည့်တော့ချေ။ 

....................................................................................................................................

‘‘ ဟင် စတယ်လာ မကြည့်ဘူးလား’’

ဖြူကပါ ငြိမ်းငြိမ်းတို့နှင့်အတူလိုက်မည်ဖြစ်လာသဖြင့် အစီအစဉ်က ပြောင်းသွားပြီးစတယ်လာ၊ငြိမ်းငြိမ်းနှင့် ဖြူတို့ သုံးယောက်သား စတိတ်ရှိုးကြည့်ဖြစ်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ .. ထွန်းဇော်က ကားပေါ်မှာပဲ ထိုင်စောင့်ပြီးတယောက်ထဲ ပျင်းပျင်းနှင့်ကျန်ခဲ့စဉ် စတယ်လာက ပြန်ရောက်လာသည်။

‘‘ ငြိမ်း ပျောက်သွားလို့ ကိုဇော့်ကားဆီ လာကြည့်တာ’’

‘‘ အပေါ့အပါး သွားတာနေမှာပါ ကားဆီ ပြန်မလာပါဘူး’’

စတယ်လာက ဘလောက်စ်အင်္ကျီ လည်ဟိုက်လေးထဲမှ ဝင်းဝါနေသော ရင်ညွန့်လေး ပြူထွက်လာသည်အထိ ကုန်းလိုက်ရင်း ဟန်လုပ်ပြီး ရယ်သည်။

‘‘ ဟင်း . . ဟင်း ယုံပါတယ်နော် ဒီက ငြိမ်းကို လာရှာတာပါ ၊ စတယ်လာ ကိုဇော့်ကို စစ်ဆေးနေတာ မဟုတ်ရပါဘူးနော် .. ’’

ကားရှေ့ခန်းလေးသည် ကြပ်တီးကြပ်တောင်း နိုင်လှသည်။ မှောင်ရိပ်ကျသော ကားခေါင်းအတွင်းသို့ စတယ်လာ ရဲတင်းစွာ စွေ့ကနဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကားလေး ငြိမ့်ကနဲ တုန်သွား၏။

‘‘ ကို . . ဇော်’’ လေသံအုပ်အုပ်ဖြင့် ခေါ်သည်။

‘‘ ဘာလဲ . . . စတယ်လာ’’

‘‘ ကျောင်းမှာ စတယ်လာကို လိုက်နေတဲ့ ဘဲလေ အခုလိုက်လာတယ်၊ စတယ်လာက အုံနာရှိတယ်လို့ပြောထားတာ မယုံဘူး ဟိုမှာ လာကြည့်နေပြီ ဒီဘက်တိုးနော် ခဏ’’ 

ထွန်းဇော် ရင်ခုန်ချိန်မရလိုက် . . . . . အိပ်ပျော်နေစဉ် မိုးကြိုးပစ် ခံလိုက်ရသည့်အလား ကယောင်ကတမ်းဖြင့် အတင်းဖိကပ်လာသော စတယ်လာ နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးကို ယောင်ယမ်းပြီး စုပ်လိုက်ရသည်။ နှုတ်ခမ်းနီနံ့ သင်းသင်းချိုမြသွားသည်။ကားဘေး မနီးမဝေးမှ အကဲခတ်ဟန် ဆံရှည်ကိုယ်တော်လေး နှစ်ယောက်ကို ထွန်းဇော် တွေ့နေရသည်။

‘‘ အင်း . . အွန်း . . ပြွတ် . . ပြွတ် . . စွပ် . . အွန်း . . ပြွတ်’’

စတယ်လာက ထွန်းဇော် နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စုပ်ယူသည်။  ထွန်းဇော် ထောင်းကနဲ ဒိုင်းကနဲ လေ .. ဘာတွေဖြစ်ကုန်သည်မသိ တော့။ ..

ဟန်ဆောင်အနမ်းဟုဆိုသော စတယ်လာ့ အနမ်းက အသက်ပါလာသည်။ တဒင်္ဂ မဟုတ်တော့ချေ၊

‘‘ အွန်း . . ဟင်း . . အွန်း . . အင်း . . ြွပတ် . . စွပ် . . ’’

နွေးအိနူးညံ့သော ရင်သားနှစ်မွှာက ထွန်းဇော်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို တင်းတင်းကြီး ဖိကပ်မိသည်။ လှိမ့်လူးသည်။ ဤအထိအတွေ့ကြောင့် တာဝါကရိန်းမောင်းတံကြီးက တဖြေးဖြေး ထောင်ထလာသည်။ သူ့ကို ဟန်ဆောင်နေတာပါလို့ ရှင်းပြလို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ အိုး . . . စတယ်လာ .. မင်းလက် နွေးနွေးလေးက ယုယုယယ ကိုင်ဆွပေးနေတာကော ဟန်ဆောင်တာပဲလားကွယ် . . . . ။

ထွန်းဇော် ချောင်ပိတ်မိနေသော လက်ဝှေ့သမားလို ရုတ်တရက် ဘာပြန်လုပ်ရမှန်း မသိအောင် ဖြစ်နေရသည်။ လမ်းပေါ်မှ ကိုယ်တော်က သောက်လက်စ စီးကရက်ကို မြေကြီးပေါ်ချပြီး ဟပ်ဖ်ရှုးဖိနပ်ဖြင့် ဖိချေနင်းသတ်ပြီး ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။

‘‘ သွား . . သွားကြပြီ စတယ်လာ’’

စတယ်လာ့ ကိုယ်သင်းနံ့မွှေးမွှေးလေးက နှာခေါင်းထက်မှာ ထင်ကျန်ရစ်နေဆဲပါလေ . . . ။ 

‘‘ ဟင်း . . ’’ 

စတယ်လာက ရှည်လျားလှသော သက်ပြင်းလေးကို ခိုးရှိုက်ရင်း 

‘‘ မောသွားတာပဲ’’ 

ဟု တိုးတိုးလေး ပြော၏။ ခန်ဓာကိုယ်ချင်းက ပးကပ်ထားဆဲရှိသည်။ စတယ်လာ့ နားရွက်ကလေးတစ်ဖက်က ထွန်းဇော်ရင်ဘတ်၌ ကပ်ဖိထားရာ ကျယ်လောင်သော ထွန်းဇော်၏ နှလုံးခုန်သံပြင်းပြင်းကို ကြားနေရသည်။

‘‘ ဒိတ် . . ဒိတ် . . ဒိတ် . . ဒိတ်’’

‘‘ ကိုဇော့် ရင်တွေ အရမ်းခုန်နေတယ်’’

‘‘ ဟုတ်တယ် အားကြီး ယုံပါဘူးနော်’’

‘‘ တကယ်ပါ ဒီလို မွှေးအီတဲ့ အနမ်းမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားဘူးသေးဘူး၊ ပြီးတော့ ခုလို အကိုင်လည်း မခံဘူးသေးဘူး’’

‘‘ အယ် . . ယုတ်မာတာ ကြည့်’’

စတယ်လာ လက်သီးဆုပ်ကလေးများဖြင့် ထွန်းဇော် ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ထုရင်း ရှက်ရွံ့စွာ ပြောသည်။ စတယ်လာ့ ရင်၌ ကြည်နူးနွေးထွေးနေ၏။ ထွန်းဇော်လက်က စတယ်လာ့ ပေါင်လုံးလုံးလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်ရင်း ပေါင်ရင်းသို့ ရွေ့လျားလာနေသည်။ တရုပ်မလေး စတယ်လာက သည်လက် ဘယ်ကို ဦးတည်နေသည်ဆိုသည်ကို သိသည်။ မတားမြစ်ရက် . . ထွန်းဇော် လက်ခုံပေါ်မှ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို ခပ်သာသာလေး အုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း မှေးလိုက်သွားမိသည်။

‘‘ ဟ . . အား . . အဲလို မလုပ်နဲ့ကွယ်’’

ကားလေး သိမ့်ကနဲ ငြိမ့်ကနဲ ခါရမ်းသွား၏။ ဒရိုင်ဘာခန်း နောက်ကြည့်မှန်တွင် ချိပ်ဆွဲထားသော စံပယ်ပန်း အတွဲလေးက ရမ်းခါသွားသည်။ 

‘‘ ရှီး . . အ . . အ . . ယ . . ယ . . ယားတယ် . . ဆို’’

ထွန်းဇော် နူးညံ့သော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို အပီအပြင် ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။ လက်ဖဝါး၌ ၎င်းင်းလက်ချောင်းများဆီမှ လည်းကောင်း အလွန်နူးညံ့သော ဝါဂွမ်းအထိအတွေ့ကဲ့သို့ မွတ်မွတ်စင်စင် အထိအတွေ့ကဲ့သို့ ထွန်းဇော် ခံစားရသည်။ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါ တုန်ရီနေသော ရင်အစုံက ဆူလှိုက်သော ခံစားမှုကို အပြင်းအထန် ခံစားလိုက်ရသည်။  ‘‘ဟေ့အေးကွယ် . . သူများ မနေတတ်တော့ဘူး’’

မသိမသာလေး ရှိုက်လှိုက်သော အသံအက်အက်ကလေးက ထွန်းဇော်ကို နှိုးဆွပေးသလို ဖြစ်နေသည်။ စတယ်လာ၏ ဝင်းဝင်ပပ မျက်နှာလေးက ထွန်းဇော် ရင်ခွင်တွင်းသို့ အတင်းအကြပ် ပူးကပ်တိုးဝင်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်း ရှုလိုက်ခြင်းကို စတယ်လာသိသည်။ ပေါင်နှစ်ခြမ်းက ဟပြဲသွားပြီး တင်းမာနေသော ထွန်းဇော်ပစ္စည်းကို အသာအယာ ကိုင်ပေးမိသည်။ စကားတစ်ခွန်းတစ်လေမျှ မဆိုမိကြပဲ ဘာလုပ်ကြမည်ကို အထိအတွေ့ အပွတ်အသပ် အကားအပြဲလေးများက အပြန်အလှန် စကားတွေ ပြောနေကြပေသည်။ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ် ကားခေါင်းထဲမှာပင် ထွန်းဇော် ပုဆိုးကို ဆွဲတင်ရင်း ဖေါင်းကား အိစိုနေသော စောက်ဖုတ်လေး အဝ၌ တေ့လိုက်သည်။

‘‘ ဟို့ . . အို ’’

စတယ်လာ နှုတ်ခမ်းလေး စုချွန်ပြီး မျက်ဖြူလေး လန်သွားသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက် မဟတဟလေး ဖြဲထားသည့်တိုင်အောင် ကွမ်းသီးခေါင်း လီးထိပ်ကြီးက ပြူတစ်နေ၏။ 

‘‘ ဘွတ် . . ဖွတ် . . စွပ်’’

‘‘ အို . . အား . . အမလေး’’ 

ခပ်အုပ်အုပ် ဆက်တိုက်ထွက်လာသော အသံညှင်းညှင်း . . . 

‘‘ မဖြစ်ဘူး ထင်တယ် . . . အ . . . အရမ်းကြပ်နေတယ်’’

‘‘ ဘွတ် . . ဘွတ် . .ဖွတ်’’

‘‘ ဟေ့ . . အေ့ . . အ . . အား’’ စတယ်လာ အဆိပ်ရှိသော မြွေကိုမှ ကစားမိခဲ့လေပြီကော ။ .. 

‘‘ အား . . မရဘူး . . အု . . အားဟား . . မရ . . မရဘူး’’

‘‘ ဘွတ် . . ဘွတ် . . ဖွတ် . . စွတ် . . ြွပတ် . . ’’

‘‘ ဘွာ’’ 

ခတ်၍ မရသော ကစားနည်းတစ်မျိုးကို စတယ်လာ စိတ်လိုလက်ရ ကစားမိခဲ့ချေပြီ။ စိတ်ကြမ်း သန်မာလှသော ထွန်းဇော်ထံမှ မြင်းသိုးကြီး နှာမှုတ်သံလို ပြင်းပြသော အသံကို ကြားနေရသည်။ ဆီးစပ်မှ နာကျင်သော ဝေဒနာနှင့် မာတင်းသန်မာလှသော လိင်တန်ကြီး အလိုးအညှောင့် ဝေဒနာတို့ ရောပြွန်းကာ စတယ်လာ ထွန်းဇော်ရင်ဘတ်ကို အတင်း တွန်းကန်ထား၏။ သားအိမ်ကို ထိုးဖောက်၍ အစာအိမ်အတွင်းသို့ပင် ရောက်သွားလေသလား ထင်ရလောက်အောင်ပင် လိင်တန်ကြီးက ကြီးမား ထွားကြိုင်းလွန်းနေပြန်သည်။ ဒူးနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ထားသော ထွန်းဇော်၏ လက်ကြီးများက သန်မာ တင်းကြပ်လွန်းနေပြီး ဒူးဆစ်ကလေးများ ဖွေးဖွေးလွလွှသွေးဆုတ်နေရလေသည်။ 

ထွန်းဇော်အတွက် စန်းပွင့်နေသည်ဟုပင် ဆိုရလေမည်လား စုတ်ဝင်ကိန်းကပဲ ယခုလထဲများနေသည်လားမသိ . . လှပသော စော်လေးများနှင့် မမျှော်လင့်ပဲ ဖြုတ် . . ဖြုတ်နေရသဖြင့် ထွန်းဇော် အကိုင်အတွယ်တွေ ညင်သာကျွမ်းကျင်လွန်းနေသည်။ အပွတ်အသပ် အနူးအနပ်တွေကလည်း ပြောင်မြောက်လွန်းနေပေရာ ထွန်းဇော်နှင့် ထိလိုက်သော စော်မှန်သမျှ ပင့်ကူအိမ်၌ငြိမိရသော ယင်ကောင်နှယ် ခွာမရ ရုန်းမရတော့ချေ၊ စော်လေးများကလည်း ထွန်းဇော်၏ ကျန်းမာသန်စွမ်းသော ကိုယ်ခန်ဓာကိုယ်ကို ကြည့်ရင်း မသိစိတ်များက ဆာလောင်နိုးထနေတတ်ကြပေရာ ယခုကဲ့သို့ မမျှော်လင့်ပဲ ဖြစ်လာကြသောအခါ . . . . . 

‘‘ အ . . အား . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . တအားကြပ်တယ် ကိုဇော်ရ . . ’’

‘‘ အရမ်းကြပ်လား စတယ်လာ ဟင် ပြစမ်း’’

‘‘ အထဲမှာ ထောက် . . ထောက်နေသလိုကြီး . . . ရှီး . . အ’’

‘‘ ခဏလေး စတယ်လာ . . . ခဏလေး’’

ထွန်းဇော် ကားဒက်(ရှ်)ဘုတ်ထဲမှ လက်သန်းအစွယ်ခန့် ဓါတ်ခဲလေးများနှင့် အသုံးပြုသော လက်နှိပ်ဓါတ်မီး အသေးစားလေးကို ထုတ်ယူကာ စတယ်လာ၏ စောက်ပတ်နှင့် သူ၏ လီးကြီး တိုးလိုးတစ်လစ် ဖြစ်နေခြင်းကို အနီးကပ် ထိုးကြည့်လေတော့၏။ စတယ်လာက ဖင်ကို ဓါတ်မီးဖြင့် ထိုးကြည့်ခြင်းကို ခံရသည့်အတွက် ရှက်သွားကာ လက်ဖြင့် အုပ်လိုက်လေသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်မိသော်လည်း လက်ကြားထဲမှ တဆင့် စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်နေသော လီးကြီးကမူ သွေးကြောကြီးများ ထောင်ထနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ 

‘‘ လက်ဖယ်စမ်းပါ စတယ်လာရဲ့ ’’

‘‘ အာ . . ဟင့် . . ဘာလုပ်မလို့လဲ . . လို့’’

‘‘ ကြည့်မလို့လေကွာ’’

‘‘ ဟေ့အေး မကြည့်နဲ့ကွာ . . ကျွတ် . . မီးပိတ်လိုက်စမ်းပါ’’

စတယ်လာ၏ ကျန်လက်တစ်ဖက်က ဓါတ်မီးလေးကို လိုက်လုနေပြန်သည်။ စတိတ်ရှိုးစင်မြင့်ဆီမှ ဆူညံနေသော ပရိသတ်အသံများက ထိုးဖေါက်လွင့်ပျံနေလေသည်။ ‘‘ပိကျိ . . ပိကျိ’’ ဟူသော ပူဖောင်းသည် အသံက ပွဲခင်းအပြင်သို့ လွင့်စင်ထွက်လာသည်။ ပဒုမ္မာကွင်းနောက်ဖက်ဗံဒါပင်လေးများအောက် စီတန်းရပ်ထားသော ကားများထဲမှ ပေါ်တာကတ် အနီရောင်ကားလေး ရှေ့ခန်းမှ တစ်ခါတစ်ရံ မီးလင်းလက်သွားသည်ကို တွေ့နေရပါသည်။

လက်ဝါးလေးဖြင့် အုပ်ထားသော စတယ်လာ့ လက်ကြားထဲမှ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ တနင့်တပိုး လိုးဝင်နေသော လိင်တန်ကြီး ဒဏ်ကြောင့် တရုပ်မလေး၏စောက်ဖုတ်မှာ သွေးရောင်လွမှ်းကာ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံး ရဲရဲနီနေရှာ၏။ နီကျင်သော စောက်မွှေးလေးများက လိမ်ကွေးကာ ဘုတ်စုလေး အုံလိုက်ပေါက်နေရာ ထွန်းဇော်၏ လက်တစ်ဖက်က စောက်မွှေးလေးများကို ဖွဖွ ရွရွ ပွတ်သပ်ဆွဲယူလိုက်မိလေရာ စတယ်လာ၏ လက်ကလေးများမှာ တဆတ်ဆတ်လေး တုန်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်ကိုင်ထားရာမှ မသိမသာလေး ဘေးဖယ်သွားရပြန်လေ၏။ 

‘‘ မီးမထိုးနဲ့ဆို . . အို့ . .’’ 

ဘယ်လိုမှန်းလဲ မသိဘူး ဒါက လမ်းဘေး ကားခေါင်းထဲမှာ . . စောက်ပတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ဖြဲကြည့်နေရမည့်နေရာမဟုတ် . . စိတ်ဆိုးမိသည်။ ရှက်သည် ဒေါသလည်း ဖြစ်မိ၏။ သည်အထဲ တစ်တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ခံစားနေရသော လီးဒါဏ်က တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးကြောများထဲသို့ အဆိပ်ရည်များ ထိုးသွင်းနေသလား ထင်မှတ်မှားရလောက်အောင် တဖျင်းဖျင်း ခံစားရသည်။ နားရွက်တွေ ပူထူလာသည်။ နားထင်တွေ တင်းပြီး တဒိတ်ဒိတ် သွေးတိုးသံကိုပင် နားက ပြန်ကြားနေရသည်။ 

‘‘ ဘွတ် . . ပြွတ် . . စွပ် . . ဒုတ်’’

‘‘ ဟာ့ . . အ’’

စတယ်လာ၏ လက်ကလေးကို ရုတ်တရက် ဖယ်ထုတ်လိုက်သည်။ သွေးရောင်လွမှ်းနေသော တရုပ်မလေး၏ အစိလေးက တင်းထောင်ကာ . . . ထိတ်ကနဲ . . . ထိတ်ကနဲ လီးကြီး၏ တင်းကြပ်သောဒါဏ်ကို တင်းခံနေသည်။ လီးထိပ်မှ အရေပြားအချို့က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းပြင်၌ တွန့်ပြီး ကျန်ရစ်နေသည်။ ထိုအရေပြား တွန့်တွန့်ကြီးများကြားမှ ဖေါင်းကားနေသော သွေးကြောကြီးမျာက စောက်ပတ်ထဲသို့ မဝင် . . အပြင်၌ တစ်ဆို့နေခြင်းဖြစ်သည်။

ထွန်းဇော် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို အပေါ်တက်ခွထိုင်လိုက်ပြီး လက်ညိုးနှင့် လက်မ နှစ်ချောင်းခွ၍ ဆွဲဖြဲလိုက်သည်။ တခဏလေးအဖြဲ၌ အဆီနှင့် အသားဝင်းဝင်း နီရဲအာပြဲသွားသော စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကို အရင်းကပ်သည်အထိ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်ရာ ‘‘ဇွတ်’’ ကနဲ လီးရှေ့ပိုင်း ဝင်သွားပြီးနောက် ‘‘ြွဗတ်’’ ကနဲ လီးအရေခွံ အပြုံလိုက်ပါ ဝင်သွားလေရာ ‘‘စွတ်’’ ဟူသော အသံနှင့်အတူ စောက်ပတ်ထဲမှ အရေများ လျှံထွက်လာလေ၏။

အရင်းသို့ ရောက်သည်နှင့် လီးထိပ်က သားအိမ်၏ မာမာလုံးလုံး(ဘာမှန်းတော့မသိပါ)နှင့် တွေ့ကာ ‘‘ဒုတ်’’ ကနဲ ကျင်တက်သွားရလေသည်။ စတယ်လာ ‘‘ ဟာ. . . အ’’ ဟာ လန့်အော်ရင်း ထွန်းဇော် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ယောင်ပြီးတွန်းလိုက်သည်။ သို့သော် . . 

‘‘ ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ်’’  

‘‘ ဘွတ်’’

 ကနဲ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ‘‘ကျိ’’ ကနဲ ကားလေးက သိမ့်ခါသွားလေရာ ‘‘ဘွတ် . . ကျိ . .’’ ဆိုသော အသံသည် မရပ်မနား ဒလစပ် ပေါ်လာနေလေတော့သည်။

‘‘ ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ်’’

‘‘ အင် . . အင် . . အင် . . သေ . . သေ . . သေရောပေါ့ . . . ’’

စတယ်လာက စကားကို ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်း ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ထားရှာသည်။ ထွန်းဇော် လက်ထဲမှ လက်နှိပ်ဓါတ်မီးအသေးစားလေးကို စောက်ဖုတ်အဝသို့ အသေအချာထိုးပြီး ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လေသည်။ လက်နှိပ်ဓါတ်မီး အလင်းရောင်အောက်၌ စောက်ပတ်ကြီးထဲကို စောက်ရည် အရွှဲသားနှင့် လိုးဝင်နေသော ထွန်းဇော်၏ လီးကြီးမှာပြောင်လက်စိုရွဲနေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ကျွတ်ထွက်လာသော လီးဒစ်ကြီးကြားထဲ၌ ဖြူဖွေးသော အမြုပ်များ စီနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ တရုပ်မလေး စောက်ဖုတ်ကြီးအောက်ဖက် ကြက်လျှာစွန်းဒေါင့်လေးထဲ၌မူ ပြစ်ချွဲသော အမြုပ်များ စုပုံစီးကျနေ၏။

‘‘ ဘွတ် . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဖွတ် . . ကျိ . . ဖွတ် . . ဘွတ် . .’’

‘‘ အီး . . အ . . အ . . ဟင်း ဟင်းဟင်း . . တော် . . တော်ပြီ . . ’’

‘‘ ဘွတ် . . သွပ် . . ဘွတ် ဖွတ် . . ဘွတ်’’

‘‘ တော် . . တော် . . တော် . . ပြီ . . ဆိုမှ . . အ . . . အရမ်းပဲ . . အ . . . ’’

စတယ်လာ့အသံက ငိုသံနှင့် ရော၍ ဒေါသနိမိတ် လက်ခဏာလေးပါလာစဉ် ထွန်းဇော်၏ လီးထိပ်မှ ပူနွေးပြစ်ချွဲသော သုတ်ရေများကို တရုပ်မလေး၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ တဖြင်းဖြင်းပန်းထည့်ပစ်လိုက်လေတော့သည်။ စတယ်လာ့ကိုယ်လုံးလေးလည်း ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ အကြောဆွဲသလို တုန်ခါသွားပြီးမှ ပြင်းပြသော အသက်ရှုသံနှင့် အတူ . . . . . . ငြိမ်သက်သွားရှာလေတော့သတည်း။ 



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

မှတ်ချက် ။      ။ မြန်မာပြည်တွင် တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ်ပေါက်စန လေးများမှ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြပေးပါသည်။




ပိုင်းလုံးမကြီး (စ/ဆုံး)

ပိုင်းလုံးမကြီး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက်လည်း အပြိုင်အဆိုင်ရှိကြသည်။ အားလုံးက လက်လုပ်လက်စား နွမ်းပါးသူတွေ ဖြစ်ကြပြီး တစ်နေ့လုပ်မှ တစ်နေ့စားရသူတွေ ဖြစ်ပေမယ့် မိန်းမသားများပီပီ ကိုယ့်မာနနှင့် ကိုယ်တော့ ရှိကြသည်ပင်။

မြယမင်း မှာ မိခင်ဖြစ်သူနှင့်အတူ ညီမတစ်ယောက် မောင်တစ်ယောက်သာရှိသည်။ အဖေက သူမငယ်စဉ်ကပင် ဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ သူမမိခင် ဒေါ်ရင်ရွှေက ဈေးမှာ ကုန်စိမ်းရောင်းသည်။ မြယမင်းအောက်က ညီမနှင့်မောင်ငယ်ဖြစ်သူက အမေ့ကို ကူ၍ ဈေးရောင်းသည်။ အလှည့်ကျ ချက်ပြုတ်ကြသည်။

ညီမလေးစန်းသီက မြယမင်းထက် အသက်လေးနှစ်ခန့်ငယ်ပြီး အသက် ၁၄ နှစ်ရှိပြီဖြစ်ကာ မောင်ဖြစ်သူဖိုးခွေးက ယခုမှ အသက် ၁၂ နှစ်လောက်သာ ရှိသေးသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ကျောင်းမနေကြတော့ဘဲ မိခင်အလုပ်ကိုသာ ဝိုင်းကူလုပ်ကာ အတော်ကလေးလည်း အားကိုးနေရပြီဖြစ်သည်။

မြယမင်း အလုပ်စောသိမ်း၍ ပြန်လာဖြစ်သည့်နေ့တွေဆိုလျှင် အမေ့ဆိုင်ကို သွားရောက်ကူသိမ်းပေးသည်။ ထမင်းဟင်း ဝိုင်းကူ၍ ချက်ပြုတ်ပေးရသည်။ ယခင်က ညီမနှင့်မောင်ဖြစ်သူ နှစ်ယောက်စလုံး အရွယ်မရောက်ခင် အချိန်ကဆိုလျှင် အစစအရာရာ မြယမင်းတစ်ယောက်သာ အပင်ပန်းခံ၍ အမေ့အလုပ်မှန်သမျှကို ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးရသည်ချည်း ဖြစ်သည်။ ယခုတော့ ရပ်ကွက်ထဲမှ အမေ့အသိ မိန်းမကြီးတစ်ယောက် အကူအညီနှင့် သူမလည်း ဆေးလိပ်ခုံမှာ အလုပ်ရနေပြီဖြစ်ရာ တစ်ဖက်တစ်လမ်းက ဝင်ငွေရရှိနေပြီဟု ဆိုရပေမည်။

မြယမင်း အခုတစ်လောမှာ အလုပ်ရှင်နှင့် သိပ်အဆင်မပြေ၍ အခြားအလုပ်တစ်ခု ရှာနေကြောင်းကို အမေ့ကို ကြိုတင် ပြောပြထားသည်။ အမေ ဒေါ်ရင်ရွှေက အမှန်တကယ်အားဖြင့် ဘာတစ်ခုမှ သေချာရေရာ သိသူမဟုတ်ပေ။ သမီးပြောတာကိုသာယုံပြီး ကျန်တာ ဘယ်သူတွေ ဘာပြောပြော အလေးအနက် ထားတတ်သူလည်း မဟုတ်ပါချေ။ သမီးကောင်းမယ် ထင်သလိုသာလုပ်ပါ ဟူ၍သာ ပြောနိုင်ရှာသည်။

မြယမင်းက ပိုက်ဆံ ပေါပေါများများ ကိုင်ချင်သည်။ လက်ဖျား ငွေသီးချင်သည်။ ငွေမရှိသည့်ဘဝမှာ အနှိမ်ခံလာရတာ ကြာပြီဖြစ်၍ ဖြစ်နိုင်မည်ဆိုလျှင် ဒီဘဝကြီးကနေ တစ်ခါတည်း အလွတ်ရုန်း ပစ်လိုက်ချင်သူလည်း ဖြစ်လေသည်။ ဒီမှာပင် သူမဘဝတစ်ဆစ်ချိုးကို ပြောင်းလဲပေးနိုင်မည့်သူတစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံမိခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။

မခင်ဝင်းဆိုလျှင် လူတွေက ပိုင်းလုံးမကြီးတစ်ယောက်အဖြစ် အသိများကြသည်။ သူမက ယောက်ျားကြိုက် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မျိုးရှိ၍ ဒီအရပ်ထဲက ကြောင်သူတော် ယောက်ျား တော်တော်များများနှင့်လည်း အိပ်ဖူးသူဖြစ်သည်။ မြယမင်းတို့ ဆေးလိပ်ခုံကနေ သူမအိမ်ဆိုင်မှာ တင်ရောင်းရန်အတွက်ဆိုပြီး မကြာခဏ ဆေးလိပ်လာဝယ်ရာကနေ မြယမင်းနှင့် တစ်စတစ်စ မျက်မှန်းတန်းမိကြကာ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်လာခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။

သူမအနေနှင့် မြယမင်းကို စမြင်ရုံနှင့်ပင် သူမအတွက် အသုံးတည့်မည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်နိုင်မှန်းကို သူမအတွေ့အကြုံအရ ကြိုသိနှင့်ပြီးလည်း ဖြစ်သည်။ ဒီကောင်မလေးကို တဖြည်းဖြည်း ဆွဲဆောင် သိမ်းသွင်းရမည် ဆိုပြီး အစီအစဉ်ချခဲ့သည်။

ဒီအရွယ် ချာတိတ်မကလေးတွေက များသောအားဖြင့် ရင်ခုန်စရာကလေးတွေ ဖွေရှာတတ်ကြသည်။ ပြီးတော့လည်း အောက်ခြေ လက်လုပ်လက်စား လူတန်းစားပီပီ ငွေကြေးကို မက်မောသည်။ ငွေရမည်ဆိုလျှင် ဘာမဆို လုပ်ရဲကိုင်ရဲ ရှိတတ်ကြသည်။ ရင်းလည်း ရင်းရဲသည်ဟု ဆိုရမည် ထင်ပါသည်။

သူမအိမ်အပြန်မှာ လမ်းကြုံဟုဆိုပြီး ဆေးလိပ်စည်းတွေ အိမ်ကို ပို့ခိုင်းရင်း စကားတွေ အတူတကွ ပြောဆို၍ လေကြောတည့်လာကြသည်။ မြယမင်း၏ သဘောထားရင်းမှန်ကို ဒေါ်ခင်ဝင်း သဘောပေါက်မိသွားသည်။

“ သမီး ဖြစ်နိုင်ရင် ဒီအလုပ်ကနေ ထွက်ဖို့ စဉ်းစားစေချင်တယ်။ အဒေါ့်ဆီမှာ ငွေမြတ်မြတ်ကလေး ရနိုင်တဲ့ အလုပ်တချို့ရှိပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်း သမီးသိလာလိမ့်မယ်  ”

မခင်ဝင်းက ပြောသည်။ သူမအိမ်ကို အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာပြီး မကြာခဏ မြယမင်းကို လာခိုင်းသည်။ ညအိပ်ညနေ နေခိုင်းတတ်သည်။ မြယမင်းတို့ အိမ်ကလွဲလို့ သူမနှင့်ဒေါ်ခင်ဝင်း အဆက်အသွယ်ရှိကြောင်းကို ရပ်ကွက်ထဲက အခြား ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မသိကြပါချေ။ အိမ်ကလည်း သူမကို ပြောဆိုမည့်သူ တစ်ယောက်မှ မရှိ။ စိုးရိမ်ပူပန်မည့်သူလည်း မရှိကြပါ။

မြယမင်း ဒေါ်ခင်ဝင်း၏ အိမ်ကို အဝင်အထွက် ရှိသူတွေနှင့် တဖြည်းဖြည်း သိကျွမ်းရင်းနှီးလာသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက ကုန်စုံဆိုင် ဗန်းပြထားသော်လည်း အလုပ်စုံ လုပ်သည်။ တရားဝင်မဟုတ်သော လောင်းကစား လုပ်ငန်းတော်တော်များများလည်း လုပ်ကိုင်သူ ဖြစ်သည်။ ချဲထီဟုခေါ်သည့် နှစ်လုံး သုံလုံးထီကအစ ဖဲဝိုင်း ဂျင်ဝိုင်းအစရှိသည့် ချိန်းဝိုင်းတွေ စုံအောင် လိုက်သည်။

ဒီနေရာမှာ ဆိတ်ကြီးတို့ မိုးသီး၊ စံသောင်း အစရှိသည့် သူမနှင့် ကျေးဇူးခံ ကျေးဇူးစား မကင်းသည့် လူရှုပ်လူပွေ ဆိုသူတွေက သူမအတွက် အသုံးဝင်လွန်းလှသည်။ ငွေရေးကြေးရေးပိုင်းမှာလည်း အများအားဖြင့်တော့ စိတ်ချလက်ချ ရှိပေသည်။ တခြားသူတွေအပေါ်မှာသာ ဖျံကျချင်ကျပေမယ့် မခင်ဝင်းကိုကျတော့ သစ္စာရှိသော ကျေးကျွန်များပမာ အနွံတာခံသည်။ ဒီအတွက်လည်း သူတို့ အလိုရှိသည့် လူမသိ သူမသိသော အချို့ကိစ္စရပ်တွေမှာ မခင်ဝင်းအနေဖြင့် အဘယ်မည်သော အရာတွေကို ဘယ်လောက်အတိုင်းအတာအထိ လိုက်လျောထားခဲ့မှန်းကို ကာယကံရှင်တွေ ကိုယ်တိုင်သာ သိနိုင်ကြလိမ့်မည်ဟု ထင်ပါသည်။

မြယမင်းရှိနေစဉ် အတောအတွင်းမှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်ကို ဧည့်သည်တွေ မပြတ် လာတတ်ပေမယ့် မဖွယ်မရာတွေ ( သူမအရှေ့မှာ ) လုပ်တာကိုင်တာမျိုးကို မတွေ့ရပါချေ။ သူမအရှေ့မှာမို့ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း နေထိုင်ခြင်းလည်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက နှစ်လုံးထီ စာရင်းဇယားတွေကစပြီး မြယမင်း လုပ်တတ်ကိုင်တတ်ရှိလာအောင် မသိမသာ သင်ပေးသည်။ အမှန်တကယ် သူမစေခိုင်းချင်တာကတော့ ဒီကိစ္စမျိုး မဟုတ်ချေ။ ငွေကြေးနှင့် ပတ်သက်၍ သူမ အလိုလောဘတွေ ဖြစ်ပေါ်လာအောင် တစ်စတစ်စ ကျုံးသွင်းမျှားခေါ်လာခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

ဒီကြားထဲ သူမကို ဆေးလိပ်ခုံကနေ အလုပ်ထွက်ခိုင်းခြင်း မရှိသေးဘဲ မခင်ဝင်းက ဂျင်ဝိုင်းကြိတ်ဝိုင်းတစ်ခုကို သူမနှင့်အတူ ဆိတ်ကြီးရော မြယမင်းကိုပါ ခေါ်သွားပြီး အကူလုပ်ကိုင်စေသည်။ အစပိုင်းဖြစ်၍ ကျွမ်းကျင်မှု မရှိပေမယ့် မြယမင်း တဖြည်းဖြည်း အထာနပ်လာသည်။ မသာအိမ်မှာ ကစားတာမျိုးနှင့် လားလားမျှမတူသည့် အခြားကြေးခပ်ကြီးကြီး ဖဲဝိုင်းတွေရှိရာကိုလည်း တစ်ပွဲတိုး နှစ်ပွဲတိုးသဘောမျိုး မြယမင်းကို ဆိတ်ကြီးနှင့်အတူ လွှတ်ပေးသည်။

အချို့ကြိတ်ဝိုင်းတွေက လောင်းကစားဒိုင်တွေ အချင်းချင်း ဖိုက်တာခေါ်ပြီး ဖိုက်ခြင်းလည်းဖြစ်ရာ ဆိတ်ကြီးနှင့်အတူ လိုက်ပါသွားလာရင်း မြယမင်း သူနှင့်တော်တော်ကလေး ရင်းနှီးလာသလို ပညာတွေလည်း အတော်ကလေး တတ်လာခဲ့ရသည်။ ရဲရဲတင်းတင်း ဝင်ထွက် တတ်လာသည်။

ဆိတ်ကြီးကို အနေအထိုင် ပိပိရိရိရှိဖို့ဆိုပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်း ကြိုတင်၍ မှာကြားထားပြီးသား ဖြစ်သည်။ ပထမဦးစွာ ကောင်မလေးအနေနှင့် အလုပ်မှာ ပျော်ဖို့ သူမကိုယ်သူမ စိတ်ချလက်ချရှိဖို့ လိုကြောင်းကိုလည်း အထပ်ထပ် မှာကြားထားခဲ့သည်။ သူတို့လောကမှာ မကြာခဏ တွေ့ကြုံရလေ့ရှိတတ်သော ဥပဒေဘက်တော်သားများနှင့် မလွှဲမရှောင်သာ ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါမျိုးမှာ မြယမင်းလို မဒီအချောအလှ ကညာစစ်ကလေးတွေက အသုံးဝင်ကောင်း ဝင်လာနိုင်သည်ဟုလည်း ဒေါ်ခင်ဝင်း တင်ကြို တွက်ဆထားခဲ့ပြီးသားပင် ဖြစ်လေသည်။

တစ်နေ့တော့ ပိုကာဝိုင်းတစ်ခုမှာ ငွေစ တော်တော်များများရရှိကာ နှစ်ယောက်သား အထုတ်ပိုက်ပြန်ခဲ့၍ ဒေါ်ခင်ဝင်းက မြယမင်းကိုပါ ဝေစုအနေနှင့် ငွေငါးသောင်းတိတိ ခွဲဝေပေးပြီး မြယမင်းကို လက်ရှိအလုပ်မှထွက်ကာ သူမနှင့်အတူ လုပ်ငန်းဆက်လုပ်သွားဖို့ ပြောလာပါသည်။

ညရေးညတာအနေနှင့် အချို့နေ့တွေမှာ လိုအပ်လျှင်လိုအပ်သလို သူမအိမ်မှာ သူမရယ် တူမနှစ်ယောက်ရယ် နှင့်အတူ လာရောက်နေထိုင်နိုင်ကြောင်း စိုးရိမ်စရာမလိုကြောင်းများ ပြောဆိုကာ အောင်ပွဲအထိမ်းအမှတ်ဆိုပြီး အဖျော်ယမကာတွေ တိုက်ကျွေးသည်။

“ သမီးက ဒေါ်ဒေါ်နဲ့ ကံစပ်တယ် ဆိုရမယ်။ သမီးအသေအချာ စဉ်းစားပါ။ ပြီးတော့ သမီးက ရှစ်တန်းအထိ ပညာသင်ခဲ့တဲ့သူမို့ နှစ်လုံးစာရင်းတွေ အတွက် ဒေါ်ဒေါ်စိတ်ချတယ်။ ကဲ ဘယ်လိုသဘောရလဲ သမီး “

ဒေါ်ခင်ဝင်း ပြောတော့ မြယမင်းလည်း …

“ သမီး ဒီအပတ်ထဲ အဖြေပေးမှာပါ။ အလုပ်က ထွက်ဖို့တော့ လွယ်ပါတယ်။ သမီးလည်း အဲဒီမှာ ဆက်မလုပ်ချင်တော့ပါဘူး။ ငွေသာပိုရမယ်ဆိုရင် သမီးလုပ်မှာပေါ့  ”

“ ဒီအတွက် မပူနဲ့ သမီးရေ။ အဒေါ်နဲ့သာနေရင် သမီး ဘယ်ဂွင် ဘယ်လိုဆင်ရမယ်ဆိုတာ မကြာခင် သိလာရလိမ့်မယ်  ”

အဲဒီညက ညဉ့်နက်သည်အထိ ဒေါ်ခင်ဝင်း ဆိတ်ကြီးနှင့် သူ့အဖော်တစ်ယောက်နှင့်အတူ စကားတပြောပြော စားကြသောက်ကြရင်း မြယမင်းလည်း အိမ်ကို မပြန်ဖြစ်ခဲ့ပေ။ ဒေါ်ခင်ဝင်း နယ်မှနေ၍ အလုပ်လုပ်ဖို့ ခေါ်ထားသော တူမဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ရယ် အိမ်ဖော်မိန်းကလေး မိတူးရယ် နေထိုင်ရာ အခန်းမှာပင် မြယမင်း သူတို့နှင့်အတူ ဝင်ရောက်အိပ်စက်၍ မနက်ကျမှ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့သည်။

နောက်တစ်ပတ်အကြာမှာ ယမင်း ဆေးလိပ်ခုံ အလုပ်ကနေ ထွက်ခဲ့သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာ အိမ်သားတစ်ယောက်လိုပင် နေထိုင်လာခဲ့သည်။ ကစားဝိုင်းတော်တော်များများမှာ လိုက်ပါ၍ ဆိတ်ကြီးရယ် သူ့အဖော် တစ်ယောက်ယောက်ရယ် သူတို့အဖွဲ့သုံးလေးယောက်နှင့်အတူ သူမကမူ ဒေါ်ခင်ဝင်းကိုယ်စား ငွေကိုင်အဖြစ်နှင့် လောင်းကစား လောကထဲမှာ ပွဲတိုးကျင်လည်လာခဲ့ပေသည်။

ကစားသမားလောကဟူသည် နိုင်သည့်အခါနိုင်၍ ရှုံးသည့်အချိန်မှာ ငွေအားနှင့် တောင့်ခံနိုင်ရသည်။ ကျောထောက်နောက်ခံ ကောင်းဖို့လည်း လိုအပ်သည် ဆိုတာကိုပါ သူမတဖြည်းဖြည်းနှင့် သဘောပေါက် လာခဲ့ရသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက ငွေအရှာကောင်းသည်။ ဒိုင်ကြီးတွေဆီက ငွေဆွဲသင့်သည့်အခါ ဆွဲသည်။ သူတို့ လိုအပ်တာတွေကို အချိန်မီ ပြန်လည် ဖြည့်ဆည်းပေးရသည်။

ဆိတ်ကြီးတို့လို သူ့လက်အောက်က လူတွေကို သိမ်းသွင်းထားရာမှာလည်း အထာညက်သလောက် သူတို့ ပျော့ကွက် အားနည်းချက်တွေကိုလည်း အပိုင်ကိုင်ထားရသည်။ သူမအလုပ်က အမြဲတမ်း ချောမွေ့နေတာမျိုး မဟုတ်ဘဲ အရင်းအနှီးကြီးကြီးမားမား ပေးဆပ်ရသည့်အခါလည်း ရှိသည်ဆိုတာကိုပါ အချိန်ကြာလာသည်နှင့် အမျှ လုပ်ငန်းသဘောသဘာဝကို သူမကောင်းစွာ ရိပ်စား နားလည်လာခဲ့ရသည်။ ပွဲတစ်ပွဲပြီး၍ ပြန်လာတိုင်း ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာ အသောက်အစားဝိုင်းဖွဲ့လေ့ရှိသည်။

တစ်နေ့တော့ ဆိတ်ကြီးနှင့်ယမင်း ပြန်ရောက်လာချိန်မှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းတစ်ယောက် ယမကာဝိုင်းအသင့်နှင့် ဆီးကြိုနေပြီး သူမပုံစံမှာ အတော်ကလေး အသောက်ဝိုင်း ဆက်ထားသည့်ပုံရသည်။ အူရွှင်ပြီး စကားဖောင်ဖွဲ့ပြောသည်။ သူ့အိမ်စေမလေးကို စပ်စုကြည့်တော့ စောစောကပင် ဧည့်သည်နှစ်ယောက် ပြန်သွားပြီး တစ်ညနေလုံး သူမနှင့်အတူ ရှိနေသည်ဆိုတာကိုပါ ကြားသိရသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းတူမ သင်းသင်းလည်း သူမနှင့်အတူ ဧည့်ခံပြီး ခေါင်းကိုက်သည်ဆို၍ အိပ်နှင့်ပြီဖြစ်ကြောင်း မြယမင်းသိရသည်။

“ ယမင်းတို့ အခြေအနေကောင်းမှန်း ဒေါ်ဒေါ်သိလို့ စောင့်နေတာ ဒီပွဲမှာ ယမင်းလည်း သောက်ရမယ်  ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး  ”

မြယမင်း အဝတ်အစားလဲလှယ်၍ ပြန်ထွက်လာတော့ ဆိတ်ကြီးနှင့် သူမ ပူးပူးကပ်ကပ်ထိုင်၍ ယမကာခွက်ကို ကိုယ်စီကိုယ်ငှ ငှဲ့ကာ ခွက်ချင်းတိုက်၍ သောက်စားနေကြပြီဖြစ်သည်။

“ လာ ယမင်း စာရင်းရှင်းစရာရှိတာ နောက်နေ့မှ ရှင်း … သောက်စရာရှိတာ အရင်သောက်ဦး  ”

ယမင်း ငြင်းမရတော့ပါ။ ယခင်ကလည်း ဒီလိုမျိုး အပျော်သဘောမျိုး မကြာခဏ ယမင်း ဝင်နွှဲဖူးနေတာမို့ ဘာမှတုံ့ပြန်ပြောမနေတော့ဘဲ ဒေါ်ခင်ဝင်း ကမ်းပေးသောခွက်ကို ယမင်းယူ၍ မော့သောက်ချလိုက်သည်။ ဝီစကီအရက် ခါးသက်သက်က လည်ချောင်းထဲကို ပူပြီးဆင်းသွားသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက …

“ သမီး ပါးစပ်ဟ  ”

ဆိုပြီး ယမင်းခါးလေးကို အသာဖက်၍ အမြည်းတစ်ဖတ်ကို ပါးစပ်ထဲ ခွံ့ကျွေးသည်။

“ သမီး သွားရလာရတာ အဆင်ရောပြေရဲ့လား  ”

“ ပြေပါတယ် ကိုဆိတ်ကြီးပဲ အစစ ဦးဆောင်ပြီး ခေါ်သွားတာပဲ ဟင်းဟင်း  ”

ဒေါ်ခင်ဝင်းက ခေါင်းတညိတ်ညိတ်လုပ်ပြီး သူမအတွေ့အကြုံတွေကိုမေးသည်။ အနိုင်အရှုံးကို သူမသိပြီးဖြစ်၍ နိုင်ကြွေ လေးငါးဆယ်သိန်းလောက်ကို သူမအနေနှင့် စာရင်းထဲပင် ထည့်မှာမဟုတ်ပေ။ ဒီနေ့ဝိုင်းက သာမန်လောက်ပင်ဖြစ်ပြီး ရှေ့လာမည့် သီတင်းပတ်ထဲမှာ ပွဲဆက်တော်တော်ကလေးများလိမ့်မည်ဟူ၍လည်း သူမကဆိုသေးသည်။ ရဲကြေးလည်း ပေးရမည်ဖြစ်၍ သီးခြားစီစဉ်ရမည်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ပြောဆိုနေပါသည်။

သုံးယောက်သား အေးအေးဆေးဆေး သောက်စားရင်း မြယမင်းခေါင်းတွေ ထူပူလာသည်။ တရိပ်ရိပ်မူးလာပြီဖြစ်သော်လည်း ဒေါ်ခင်ဝင်းက သူမစကားပြောဖော်မရှိ၍ဟု ဆိုပြီး သူမကို အနားမှာပင် ခေါ်ထားသည်။

“ သမီး မူးနေပြီ ဒေါ်လေး ရဲ့  ”

“ မူးရင် ဒေါ်လေး ပေါင်ပေါ်မှာ အိပ်။ ဒီည တို့နှစ်ယောက်အတူ အိပ်မယ် ဘယ်လိုလဲ  ”

“ အင်း ဟင်း ဟင်း  ”

ဒေါ်လေး ဒေါ်ခင်ဝင်းက တစ်ခါတစ်ရံ အိမ်မှာနေရင်းထိုင်ရင်း သူမကို ခြေဆော့လက်ဆော့လုပ်၍ ဟိုကိုင်ဒီနယ်ပြုတတ်တာကို သူမတွေးလိုက်မိသည်။ မြယမင်း ရည်းစားသနာထားဖူးပေမယ့် အပေါ်ယံအပရိကလောက်သာ အကိုင်ခံဖူးသည်။ ဒါကလည်း လင်မယူချင်သေး၍ ခြေလွန်လက်လွန်ဖြစ်ခွင့် မပေးခဲ့ခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ သူမ ပင်ကိုစိတ်ကတော့ အရွယ်ရောက်ပြီးသား မိန်းမသားတွေလိုပင် အကိုင်ခံချင်သည်။ အထည့်ခံချင်သည်ပဲ ဖြစ်သည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းကျတော့ အလုပ်ရှင်ပေမယ့် အဒေါ်ရင်းတစ်ယောက်လိုဖြစ်၍ တရင်းတနှီးရှိနေပြီး တစ်ခါတစ်ရံ နို့ကိုင် ဖင်ကိုင်တာမျိုးရှိသည်။ ရေအတူချိုးချိန်မှာဆိုလျှင်လည်း သူမက ကိုယ်လုံးတီး ချိုးတတ်တာမို့ ဖင်တွေ အဖုတ်တွေ မကြာခဏမြင်တွေ့ရလေ့ရှိသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က လှလည်းလှပြီး တောင့်လည်း အလွန်တောင့်သူဖြစ်၍ သူမအနေနှင့်တော့ အားကျရသည်သာဖြစ်သည်။

ခေါင်းထဲမှာ ရီတီတီကလေးဖြစ်နေ၍ မြယမင်း သူမပေါင်ပေါ် ခဏလှဲအိပ်လိုက်ချိန်မှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းလက်က သူမရင်ညွန့်ကလေးပေါ် ရောက်ရှိလာသည်။ အင်္ကျီပေါ်ကနေ ရင်သားအိအိကလေးနှစ်မြွှာကို အသာဖွဖွ အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်နယ်ပေးနေပါသည်။

“ အင် ဟိုမှာ ကို ဆိတ် ရှိနေတာ  ”

“ သူလည်း အရှိန်ရပြီး မှိန်းနေတာ သမီးမတွေ့ဘူးလား  ”

ဆိတ်ကြီး မျက်လုံးအကြည့်က သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံးဆီ ရောက်နေပါသည်။ အကဲခတ်သလို ကြည့်နေသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက ယမင်းမမြင်အောင်ဆိုပြီး ဆိတ်ကြီးဖက်ကို သူမကိုယ်တစ်ခြမ်းကွယ်ထားလိုက်ပြီး ယမင်းဖင်သားတွေကို အသာဆုပ်ညှစ်နယ်ပေးနေသည်။

“ ယမင်းလည်း အရွယ်ရောက်နေပြီ  ”

“ ဘာဖြစ်လဲ အဒေါ်ရဲ့  ”

“ အရွယ်ရောက်ပြီးဆိုတော့ …  ”

ဒေါ်ခင်ဝင်းက ယမင်းနား နားကပ်ပြီး …

“ ယမင်းလေး အလိုးခံလို့ ရပြီ လို့ ပြောတာ ဟင်း ဟင်း  ”

“ အို ဒေါ်လေးနော် ဟင့် ဟင့်  ”

“ ဘာလဲ ဒီလောက် သွားတာလာတာ အကိုင်မခံရဘူးလား ယောက်ျားတွေက ယမင်းတို့ အရွယ်ဆို အသေရရ အရှင်ရရပဲ ဥစ္စာ  ”

“ ဒေါ်လေးစပ် ပေးပါလား ကိုယ့်တူမလေးကို အဟင်း ဟင်း  ”

မြယမင်းက ပြောလိုက်ပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းပေါင်တွင်းသားကလေးကို ချစ်စနိုးလေး ဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်ပါသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းလက်က သူမပေါင်ကြားထဲကို မသိမသာ ရောက်ရှိနေပါပြီ။ လူက အရက်ရှိန်ကြောင့် အနည်းငယ် ထွေနေသည့်အပြင် သူမ၏ ထိကပါးရိကပါးအထိအတွေ့ကို ငြိမ်ခံနေမိရင်း မြယမင်းစိတ်တွေ တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ခံစားလာရပေသည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းက စကားတွတ်တိုးပြောဆိုရင်း မသိမသာကလေး မြယမင်း အဖုတ်ကိုပွတ်ပေးနေပါသည်။ ဆိတ်ကြီးလည်း ဒီည ဒေါ်ခင်ဝင်းက သူနှင့်အိပ်ဖို့ အခွင့်ပေးပြီးသားမို့ အရက်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်မူးအောင် သောက်စားရင်း အားအင်ဖြည့်တင်းထားလေရာ နဂိုကပင် လီးတောင်နေရသည့်အထဲ ဒေါ်ခင်ဝင်း၏ စကားအသွားအလာနှင့် သူမလှုပ်ရှားမှုကို မျက်ခြေမပြတ်အကဲခတ်၍ ဒီနေ့ညတော့ ကောင်မလေးကိုပါ ဒေါ်ခင်ဝင်း အပီဖွင့်တော့မည်ဆိုတာကို ရိပ်စားမိပြီး သူ့လီးက တောင်ရလွန်း၍ လရည်ပင် ထွက်ချင်ချင် ဖြစ်လာခဲ့ရလေသည်။

“ ရော့ ဒီတစ်ခွက် သောက်ပြီးရင် အိပ်ကြစို့ ဒေါ်လေးသမီးကို အခန်းထဲ လိုက်ပို့ပေးမယ်  ”

“ အင်း အင်း ဒေါ်လေး  ”

မြယမင်း ဝမ်းဗိုက်ထဲ ယမကာရည်တွေ တော်တော်ဝင်သွားပြီး သူမခေါင်းပင် မထူနိုင်အောင် ဖြစ်သွားသည်။

ဆိတ်ကြီးလည်း ပုလင်းထဲက လက်ကျန်အရက်ကို သူနှင့်ဒေါ်ခင်ဝင်းခွက်ထဲ တစ်ဝက်စီလောင်းထည့်လိုက်ပြီး သူမကို ရော့ မမအတွက် ဆိုပြီး ကမ်းပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသောက်ချလိုက်ပြီး ထိုင်ရာကထလိုက်သည်။ ယိုင်နေသော ယမင်းကိုယ်လုံးကလေးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ထိန်းကိုင်ရင်း သူမအိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ကြီးပေါ်ကို ပို့ပေးလိုက်သည်။

“ မူး တယ် ဒေါ်လေးရယ် ရင်ထဲမှာလည်း ပူနေတာပဲ”

“ ဒေါ်လေး ရေခဲရေ ယူပေးမယ် ပူအိုက်တယ်ဆိုရင်လည်း အင်္ကျီချွတ်လိုက်သမီး အခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး  ”

သူမထားရာနေ စေရာသွား လုပ်ချင်သလိုလုပ်နိုင်သည့်အခြေအနေကို မြယမင်းရောက်ရှိလို့ နေပါပြီ။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက ယမင်းကို ရေခဲရေတိုက်တာတောင် သူမခမျာ သိပ်မသောက်နိုင်ရှာတော့ပေ။ မျက်လုံးက မှေးစင်းနေပြီး ပိဿာလေးနှင့် ဖိထားသလို မျက်ခွံလေးလံကာ ပြန်မဖွင့်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေသည်။

သူမကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီကြယ်သီးတွေရော ဘရာစီယာကလေးကိုပါ ဒေါ်ခင်ဝင်းချွတ်ချလိုက်သည်။ ခါးအောက်ပိုင်းရှိထမီမှာ ကုတင်ထက်မှာ ဟိုလူးဒီလှိမ့်နှင့်မို့ သူမ မချွတ်ခင်ကပင် လန်တက်နေပြီး ပေါင်တွင်းသား ဝင်းဝင်းကလေးတွေရော ပေါင်ခွကြားက သူမအဖုတ်တစ်စွန်းတစ်စပါ ပေါ်လွင်နေလျှက်ရှိပေပြီ။

ဒေါ်ခင်ဝင်း သူမထမီကိုရော အတွင်းခံကလေးကိုပါ ဆွဲချွတ်ယူလိုက်တာကို မသိတစ်ချက် သိတစ်ချက်နှင့် မြယမင်း ဘယ်လိုမှ မရုန်းသာနိုင်ဘဲဖြစ်သွားခဲ့ရပါသည်။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စားလစ်ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီးမှ ဒေါ်ခင်ဝင်းက စောင်ပါးကလေးတစ်ထည်ကို ခါးအောက်ပိုင်းမှာ ဖုံးလွှမ်းထားပေးလိုက်သည်။

မြယမင်း မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျရလေပြီ။ သူမ သောက်ထားသည့် ယမကာအရှိန်က အိပ်မက်ထဲအထိတောင် တရိပ်ရိပ်တက်နေလေမလား မသိပေ။ ဆိတ်ကြီး အခန်းထဲကို လိုက်ဝင်လာချိန်မှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းကိုယ်တိုင် ညအိပ်အဝတ်အစားလဲလှယ်ပြီး သူ့ကို ဖက်လှဲတကင်း ဆီးကြိုလိုက်ပါသည်။

နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ်လျက်ပင် အခန်းဝမှာ ကစ်ဆင်ဆွဲနေကြသည်။ ဆိတ်ကြီးက သူမကို …

“ အိပ်ပျော်သွားပြီလား  ”

ဟု လေသံတိုးတိုးလေးနှင့် မေးလိုက်သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက ခေါင်းအသာညိတ်ပြီး …

“ အင်း မင်း ဒီညတော့ ကံကောင်းမှာပါ ဆိတ်ကြီးရယ် အဟင်း ဟင်း  ”

ဆိတ်ကြီးလည်း တဟဲဟဲရယ်ရင်း ဒေါ်ခင်ဝင်းကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ခါးမှနေ၍ပွေ့ဖက်ကာ ကုတင်ကြီးဆီ ဆွဲခေါ်လာခဲ့လိုက်လေသည်။

ဆိတ်ကြီး၏ တောင့်တင်းသန်စွမ်းလှသော ကိုယ်ခန္ဓာကြီးအောက်မှာ ဒေါ်ခင်ဝင်း တစ်ကိုယ်လုံး နစ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်နေသလို ဖြစ်သွားရသည်။ ဆိတ်ကြီးက ခပ်ကြမ်းကြမ်းသမား ဗလအားကိုးနှင့်မိုက်သူ ဗလအားကိုးနှင့် ဖိုက်သူလည်းဖြစ်ပေသည်။

သူ၏ ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းသော ကာယဗလက ဒီနေရာမျိုးမှာ သိပ်ကို အသုံးဝင်လွန်းလှသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်း၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ညဝတ်အင်္ကျီပါးလေးက ကုတင်ခြေရင်းမှာ ကျွတ်ပုံကျသွားခဲ့ရလေပြီ။ သူမ၏ တင်းရင်းဖွံ့ထွားပြီး အချိုးအစားကျနလှပသည့် ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်က မီးရောင်အောက်မှာ အတိုင်းသားပေါ်လွင်လို့နေပြီး ဆိတ်ကြီး၏လက်များကလည်း သူမခန္ဓာကိုယ်နေရာအနှံ့အပြားကို လိုက်လံပွတ်သပ်ညှစ်နယ်နေလျှက်ရှိသည်။ မတွေ့ဖြစ်ခဲ့ကြသည့် နေ့ရက်တွေကို အတိုးချပြီး ဆိတ်ကြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းကို အပီအပြင်ကိုင်နေခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းတစ်ယောက် ကုတင်ထက်မှာ ထွန့်လူးကော့ပျံကာ နေရလေတော့သည်။

“ ဟင့်ဟင့် သိပ်မကြမ်းနဲ့ ဆိတ်ကြီးရယ် နင့်ကို ငါ ကြောက်တောင်လာပြီ  ”

ဒေါ်ခင်ဝင်း ခပ်ညည်းညည်းကလေး ပြောလိုက်သည်။ အမှန်တကယ်လည်း သူမပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေပြီ။ တစ်နေ့ခင်းလုံး သူမ၏ကျေးဇူးရှင် ဧည့်သည်တော်နှစ်ဦးကို ပြုစုပေးလိုက်ရ၍ သူမတော်တော်ကလေး ပန်းလျနေသည်။ ဆိတ်ကြီးက သူမနို့နှစ်မြွှာကို ညှစ်၍နယ်၍ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်လုံးကို စို့ပေးနေသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းကြက်သီး ဖျန်းကနဲထမိသွားသည်။ သူမပေါင်ကြားထဲကို သူ့လက်တစ်ဖက်က မပြောမဆို ဝင်ရောက်လာပြန်သည်။ ပေါင်ခွဆုံရှိ ကာမတည်ရာ အင်္ဂါဇပ်တည်းဟူသော အဓိကကျသောနေရာဋ္ဌာနကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးနှင့် အုပ်ကိုင်ကာ ဖွဖွရွရွကလေး စမ်းသပ်ကိုင်တွယ်လာသည်။

“ ဆိတ်ကြီး  ”

“ ဗျာ မမ  ”

“ မင်း တာဝန် မင်းသိတယ်နော်  ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဗျာ  ”

ဆိတ်ကြီး ကုတင်ခြေရင်းဖက်ဆီ ကိုယ်ကို လျှောဆင်းလိုက်ပြီး သူမပေါင်ခွဆုံကြားထဲသို့ မျက်နှာအပ်၍ အမွှေးအမြင်တွေ ထူထပ်နက်မှောင်လို့နေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကို ကုန်းနမ်းလိုက်ပါသည်။ သူမအင်္ဂါဇပ်ခေါ် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လက်ပူမိထားသလို ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ရှိကာ ယောင်ကိုင်းနေပြီး နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက် မဟတဟဖြစ်လျှက် လက်သန်းထိပ်ခန့်ရှိမည့် စောက်စိကြီးမှာ ပြူး၍နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ ဆိတ်ကြီး သူမအစိကလေးကို ကုန်းစုပ်သည်။ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် အထက်အောက် အပြန်အလှန် လျှာနှင့် ယက်ကာသပ်ကာ ပေးလိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းဖက်ကို လျှာတစ်ခုလုံးသွင်း၍လည်း လှည့်ပတ် ထိုးမွှေ ပေးနေလေသည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်း အလိုကျသွားပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်ပြဲပြဲကားကားကြီး ဖြစ်၍သွားကာ ဆိတ်ကြီး၏ ခေါင်းကို လက်နှင့် ခပ်တင်းတင်းပင် ဆွဲဖိထားလိုက်မိပါသည်။ သူမ မျက်နှာကလေးရှုံ့မဲ့ပြီး နှုတ်မှနေ၍လည်း တအင်းအင်း စုပ်သပ် ညည်းညူလာသည်။

“ အ အား ကောင်းတယ် … ဆိတ်ကြီးရာ အား … ငါ ဒီလို မခံစားရတာကြာပြီ နင့်နဲ့တွေ့မှပဲ ဒီလို အမှုတ်ခံ ရတော့တယ် … အ ကျွတ်ကျွတ် … ယက် ယက်ပေး လျှာနဲ့ အစိကို နာနာလေးယက်ပေး … အင်း … ဟုတ် ဟုတ်ပြီ  ”

ဆိတ်ကြီး အားတက်သွားပြီး အပီအပြင် ဘာဂျာပေးနေလိုက်သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းလည်း သူမနှင့်ခြေရင်းခေါင်းရင်း ပြောင်းပြန်အိပ်ပြီး (စစ်စတီနိုင်းပုံစံ) ဆိတ်ကြီး ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကို ဆွဲယူကာ သူမပါးစပ်ထဲ အပြည့်အသိပ် ထည့်စုပ် ပေးလိုက်လေသည်။ သူ့လီးက လုံးပတ်ကျပ်လုံးထက်မကကြီးသလို အလျားလည်းခုနစ်လက်မ ရှစ်လက်မခန့် ရှည်သူဖြစ်သည်။ စံချိန်မီ လီးကြီးပင် ဖြစ်သည်ဟုဆိုရမည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းမှာ နေ့ခင်းကပင် တူမဖြစ်သူနှင့်အတူ ဧည့်သည်များအလိုကျ လေးချီငါးချီထက်မနည်း ကာမဆက်ဆံ ခဲ့သေးသည်။ တူမ ချောလေး သင်းသင်းမှာ သူမလိုင်းသွင်းပေးထား၍ ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ ကောင်းစွာ အသုံးတည့်နေပြီ ဖြစ်သည်။ တူမနှင့်အဒေါ်နှစ်ယောက်တွဲ၍ ဦးမျိုးဇော်နှင့်သူ့အဖော် ဦးနိုင်တို့နှစ်ယောက်ကို ကာမစည်းစိမ်အပြည့်အဝရရှိအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ကြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး၏ လီးများမှာ ကြီးမားလှပြီး ဆိတ်ကြီးလီးကဲ့သို့ပင် စံချိန်မီလီးများဖြစ်ကြ၍ တူဝရီးနှစ်ယောက်ကော့နေအောင် ခံခဲ့ရပါသည်။ ယခုလည်း ဆိတ်ကြီး၏ အဆက်မပြတ် နှိုးဆွမှုများကြောင့် သူမ၏ရာဂဆန္ဒတွေ ပြန်လည် နိုးကြွလာခဲ့ရပြန်ပြီ ဖြစ်သည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်း သူ့လီးကိုစုပ်ရင်း လက်နှင့်လည်း ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ကာ လီးအမြန်တောင်လာအောင် လုပ်ပေးနေသည်။ ဆိတ်ကြီးလီးက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာကောင်းအောင် မာန်ဖီ ထောင်ထလို့ လာသည်။ တစ်ဖက်ကလည်း ဆိတ်ကြီးအမှုတ်ကောင်းလွန်း၍ သူမစောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး စောက်ရည်များ ရွှဲနစ်နေခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။

မနေနိုင်တော့တာနှင့် သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆိတ်ကြီးကိုယ်လုံးကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းက

“ လိုးကြစို့ ငါ အရမ်းရွနေပြီ ဆိတ်ကြီး  ”

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားပေးလိုက်လေသည်။ ဆိတ်ကြီးလည်း သူမပေါင်ကြားထဲ ဝင်ရောက်ကာ သူ၏လီးထိပ်ကြီးကို ဒေါ်ခင်ဝင်း စောက်ပတ်နှင့်တည့်တည့် တေ့ချိန်၍ သူမ၏ အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ ဖိဆောင့်ထည့်သွင်းလိုက်လေသည်။ လီးကြီးက စွတ် ဗြွတ်ဆိုပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းစောက်ပတ်ထဲကို ဆောင့်ဆောင့်အောင့်အောင့်နှင့်ပင် လျှောတိုးဝင်ရောက်သွားပါသည်။

“ အား သိပ်ထိတာပဲ ဆိတ်ကြီးရယ် သားအိမ်တောင်ပြုတ်ထွက်ကုန်ပြီနဲ့တူတယ် ”

“ ကျွန်တော်လိုးတာ ကောင်းလား မမ  ”

“ ကောင်းတယ် ဆိတ်ကြီး ခုနကလိုပဲ တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ပေး နင့်လီးက တစ်ချက်ချင်းဆောင့်လေ ခံလို့ကောင်းလေပဲ  ”

ဆိတ်ကြီးလည်း ကောင်းပြီဟုဆိုရင်း သူ့လီးကို ဒေါ်ခင်ဝင်းစောက်ပတ်ထဲမှ ပြန်ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ကာ လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကြီးပြန်သွင်းပြီး လီးအရင်းထိ ထပ်မံ လိုးဆောင့်ချလိုက်လေသည်။ လီးအရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် တစ်ချက်ချင်းလိုးပေးမှုက ထိရောက်မှုရှိလွန်းလှ၍ ဒေါ်ခင်ဝင်းပါးစပ်မှ အိုးကနဲအင့်ကနဲ အမေဋိတ်သံပင် ထွက်သွားရလေသည်။ ဆိတ်ကြီးမနားစတမ်းပင် လိုးပေးလိုက်သည်။

သူ အချက်လေးငါးဆယ် လိုးပြီးချိန်မှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေက အရွှဲသားဖြစ်လျှက်ရှိလေပြီ။ ထန်လွန်း၍ပဲလားတော့ မသိ။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်လိုးရုံနှင့် ဒေါ်ခင်ဝင်း စောက်ရည် ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ ဆိတ်ကြီးက ရပ်နားခြင်းမရှိဘဲ ဆက်တိုက်ပင် ဆက်လိုးပေးနေသည်။ တစ်ချီပြီးထား၍ အရည်ရွှမ်းနေသောစောက်ပတ်မှာ ခုနကထက်ပင် ပိုမိုလိုးဆောင့်၍ကောင်းနေသလို ထင်မှတ်ရပေသည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းစောက်ပတ်ကို လိုးရင်းကနေ နဘေးမှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေလျက် ရှိသော မြယမင်း၏ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်နေသည့် ကိုယ်ခန္ဓာ အထက်အောက်ရပ်ဝန်း တွေဆီကို သူ့အကြည့်က မကြာခဏ ရောက်ရှိလို့ သွားရသည်။ ကောင်မလေး နို့အုံအိအိနှစ်လုံးက တင်းကျစ်နေကာ ကျွဲကောသီး အလတ်စားနှစ်လုံး ပစ်တင်ထားသလို မို့ကြွလို့နေတာ သူတွေ့ရသည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းကလည်း နပ်သည်။ ဆိတ်ကြီးကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး …

“ နင် သူ့ကို ခုလိုးချင်နေပြီ မဟုတ်လား ဆိတ်ကြီး  ”

ဟု မေးလိုက်တော့ ဆိတ်ကြီး ဟက်ကနဲ ရယ်လိုက်ရင်း …

“ မလိုးသေးဘူး မမကို လိုးပြီးမှ အပီလိုးပေးမှာ  ”

“ ဒါဖြင့် နင့်စိတ်ကြိုက် လုပ်ပေးမယ် နင့်လီးကို ခဏချွတ်လိုက်ဦး  ”

ဆိတ်ကြီး လီးကိုချွတ်ပေးလိုက်တော့ ဒေါ်ခင်ဝင်းလည်း တစ်ဖက်ကို လှည့်ကုန်းလိုက်ရာက မြယမင်းခါးအထက်မှာ မလုံ့တစ်လုံကလေး လွှမ်းထားသော စောင်ပါးလေးကို ဆွဲလှန်လိုက်ပြီး သူမ၏ပေါင်ခွဆုံရှိ အမွှေးပါးပါးကလေး ပေါက်ရောက်နေသော စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို လက်နှင့်ဖွဖွပွတ်လိုက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားပစ်လိုက်သည်။ တစ်ဆက်တည်း မြယမင်းစောက်ပတ်ကို သူမမျက်နှာအပ်ပြီး စောက်ပတ်ကို အားပါးတရကုန်းမှုတ်၍ လျှာနှင့်ယက်လိုက်စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေလိုက်သည်။

မြယမင်း တအင့်အင့် ညည်း၍ သူမခေါင်းမှ ဆံပင်တွေကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲကာ ရုန်းကန်လာသည်။ အသိစိတ်မဲ့နေသော်လည်း အသွေးအသားနှင့်လူလုပ်ခြင်းဖြစ်၍ အလိုအလျောက်တုံ့ပြန်မိခြင်းဟုဆိုနိုင်သည်။ ငါးမိနစ်လောက်စောက်ပတ်ယက်ပေးလိုက်ရာ မြယမင်းတစ်ကိုယ်လုံး ဘယ်လူးညာလှိမ့်ကော့ပျံလာပြီး သူမအပျိုစောက်ပတ်ကလေးက စောက်ရည်ကြည်လေးများ လိုက်၍လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရပေပြီ။

ဆိတ်ကြီး သူမစောက်ပတ်ကုန်းမှုတ်နေပုံကို အရသာခံကြည့်၍ ဒေါ်ခင်ဝင်းဖင်ကို အနောက်ကနေ ဆုပ်ညှစ်ကိုင်လာသည်။ သူမဖင်ကြားထဲကို တစ်ချက်နှစ်ချက် ကုန်းယက်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်ကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်ကာ အနောက်ကနေ ဒေါ်ခင်ဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်း၍ အငမ်းမရ လိုးသည်။

“ အင်း အင်း ဟင်း ဟင်း  ”

ဒေါ်ခင်ဝင်း အကြိုက်တွေ့ပုံရပြီး ဖင်ကို ခပ်ကော့ကော့လုပ်ကာ ဆိတ်ကြီးအလိုးကို တုံ့ပြန်လာပါသည်။ မကြာမီ နှစ်ယောက်သား အပေးအယူညီမျှပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းက ယမင်းစောက်ပတ်ယက်ရင်း ဆိတ်ကြီးအလိုးကို ကုန်းခံ၍နေကာ ဆိတ်ကြီးကလည်း သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ဖျစ်ကိုင်ကာ ဆုပ်ဆွဲ၍ စောက်ပတ်ကို မီးပွင့်မတတ် သဲကြီးမဲကြီး လိုးနေပေပြီ။

“ အ အား ဆောင့်ဆောင့် မြန်မြန် ဆိတ်ကြီး ကောင်းလှချည်လား ဆိတ်ကြီးရာ လိုးစမ်း အသေလိုးစမ်း  ”

ဆိတ်ကြီး သူမစိတ်ကြိုက် လိုးပစ်လိုက်သည်။ အချက်လေးငါးဆယ်မက ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်သည်။ မိနစ်လေးဆယ်လောက်ကြာတော့ သူရော ဒေါ်ခင်ဝင်းပါ အကောင်းလွန်ပြီး လရည်ရော စောက်ရည်ရော ပြိုင်တူပန်းထွက်သွားကြရသည်။

ဆိတ်ကြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းကို လိုးပြီးတော့ မြယမင်းဖက်ကို လှည့်လာပြီ။

မြယမင်း ပက်လက်ကားယားကြီးဖလက်ပြနေချိန်မှာ ဆိတ်ကြီးလီးက သူမစောက်ပတ်ကလေးထဲကို စွိ ဇွတ် ဆိုပြီး သစ်ငုတ်တိုကြီး သပ်လျှိုလိုက်သလို ထိုးဖောက် တိုးဝင်သွားရလေသည်။ အပျိုစောက်ပတ်ကလေးမို့ လိုးရသည်မှာ စီးပိုင်ကြပ်ညှပ်နေပြီး တထုတ်ထုတ်နှင့်ဇိမ်ရှိလွန်းလှသည်ဟု ဆိတ်ကြီးယူဆမိပေသည်။

မြယမင်း သိသလို မသိသလို အိပ်မက်ထဲ လွင့်မျောနေသလိုဖြစ်ပြီး ဆိတ်ကြီးပါကင်ဖွင့်တာကို မြင်မကောင်း ရှုမကောင်းအောင်ပင် ခံနေရလေတော့သည်။

ဆိတ်ကြီးက သူမစောက်ပတ်ကွဲပြဲသွားမှာစိုး၍ အရမ်းကာရောလိုးခြင်းမဟုတ်ဘဲ သူ့လီးကို လဒစ်ထိပ်ဝင်ရုံ သွင်းပြီး စောက်ခေါင်းကလေး၏အပေါ်ထိပ်ဖက်ကနေ ကပ်ဖိကာ အသာအယာ ညှောင့်လိုးကလေးလိုးခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤနည်းက စောက်ခေါင်းကို တည့်တည့်ဆောင့်လိုးသောနည်းထက်ကို ပိုပြီး လုံခြုံစိတ်ချမှုကို ပေးစေနိုင်သောနည်းဖြစ်သည်။ ပါကင်ဖွင့်ရာမှာ စောက်ပတ်ကွဲခြင်းကို တော်ရုံနှင့်မဖြစ်စေနိုင်ဘဲ နာကျင်မှုဝေဒနာကို အထိုက်အလျောက် သက်သာစေသည်ဟု ဆိုပါသည်။

လီးတစ်ဝက် ဝင်နိုင်သည့်အခြေကို ရောက်တော့မှသာ သူ့လီးကို ခပ်ဆတ်ဆတ် တစ်ချက်ချင်း ဖိဆောင့် လိုးသွင်းလိုက်ရာ ယမင်း၏ စောက်ပတ်ကလေးအတွင်းမှ ဖွတ် ဒုတ် ကနဲအသံတစ်ချက်နှင့်အတူ မြယမင်းကော့ကြွတက်သွားပြီး သူ့လီးကိုပြန်အချွတ်မှာ လီးထိပ်ကလည်း သွေးစကလေးများ ကပ်ပါလာသည်ကို ဆိတ်ကြီးရော ဒေါ်ခင်ဝင်းပါ နှစ်ယောက်စလုံး သတိထားမိလိုက်သည်။ မြယမင်း၏ အပျိုစင်အမြှေးပါးကလေး ပေါက်ပြဲထွက်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ဆိတ်ကြီးလီးက ကောင်မလေး၏ အပျိုပန်းကလေးကို ဆွတ်ခူးလိုက်ရခြင်း မည်ပေတော့၏။

ဆိတ်ကြီး သူ့လီးကိုပြန်ထည့်သွင်းပြီး အပြီးသတ်လိုးဆောင့်မှုကို စတင်လိုက်သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက သူ့တပည့်ကျော်ဆိတ်ကြီးကို ဘရာဗို ဆိုပြီးလက်မလေးထောင်ကာ ဂုဏ်ပြုလိုက်သည်။ ဆိတ်ကြီး အောင်နိုင်သူပီပီ ကြောင်ကိုကြွက်စားသလို တစ်ချက်တည်း တန်းမစားဘဲ မြယမင်းနို့ကိုကိုင်ကာ နို့သီးကို တပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက် ဖင်ပေါက်ကလေးထဲ လက်ထည့်ကာနှိုက်လိုက် စောက်ပတ်ထဲဝင်စပြုနေသောလီးကို တစ်ဝက်တစ်ပျက် သွင်းထားရင်းတန်းလန်းကနေ လီးချောင်းကိုအရင်းမှကိုင်၍မွှေ့ကာ စောက်ပတ်အပေါက် ကလေးကို ချဲ့လိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေသည်။

“ အမလေးဟယ် လိုးမှာရှိတာ မြန်မြန်လေးလိုးတာမဟုတ်ဘူး ဒင်းကသေတော်မူနေတဲ့ဟာ နင်ဖွင့်စရာရှိတာ ဖွင့်ပြီးရင် ငါ့စောက်ပတ်လာလိုးလှည့်ဦး ငဆိတ်ရဲ့”

ဒေါ်ခင်ဝင်း သောက်မြင်ကပ်လာဟန်နှင့် ခပ်ငေါ့ငေါ့ကလေး ပြောလိုက်သည်။

“ ပြီးတော့မှာပါ မမ ရဲ့ စောက်ပတ်က တအားကြပ်နေတော့ အကြာကြီးမလိုးနိုင်ပါဘူး  ”

မြယမင်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပြားကပ်သွားအောင် အသည်းအသန်ဖိဆော်ပစ်လိုက်ရင်း ဆိတ်ကြီးပြောသည်။ တကယ်လည်း ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်သာ လိုးလိုက်ရသည်။ ဆိတ်ကြီး လီးတစ်ဝက်လိုးရင်းကပင် သူ့လရည်တွေကို မြယမင်းစောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့်ပစ်လိုက်ပါသည်။ အရသာလည်းတော်တော်ရှိသွားသည်။ လရည်ပေကျံနေသော လီးကို မြယမင်းပါးစပ်နားကပ်ပြီး ဆိတ်ကြီးက …

“ ရော့ ကောင်မလေး စုပ်ပေးစမ်း ကောင်းကောင်း စုပ်  ”

“ ဟဲ့ သူ အိပ်ပျော်နေလောက်ပြီလေ  ”

“ စုပ်နေတာပဲ မတွေ့ဘူးလား မမရ ဟင်း ဟင်း  ”

ယမင်း အိပ်ချင်မူးတူး မျက်လုံးမဖွင့်နိုင်ဘဲ ကယောင်ကတမ်းနှင့်ပင် သူ့လီးကိုငုံလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ ဒါကိုကြည့်ပြီး နှစ်ယောက်သား ရယ်ပွဲဖွဲ့မိကြခြင်းဖြစ်သည်။

“ ကြံကြံဖန်ဖန်ဟယ် ကဲ လာပါ ငါပဲ နင့်လရည်တွေ စုပ်ပေးပါ့မယ်အေ ဆိတ်ကြီးပေးစမ်း နင့်လီးကို”

ဆာနေပြီဖြစ်သော ဒေါ်ခင်ဝင်းတစ်ယောက် ဟန်တောင်မဆောင်နိုင်တော့ပါချေ။ ဆိတ်ကြီးလီးကို ကိုင်ဆွဲကာ အပြတ်စုပ်ပေး ယက်ပေးလိုက်ပါသည်။ သူမအလှည့်ပြီးတော့ ဆိတ်ကြီးက ဒေါ်ခင်ဝင်းကို မြယမင်းနှင့် ဘေးချင်းယှဉ်လျက် အိပ်ခိုင်းပြီး သူမစောက်ပတ်ကိုယက်လိုက် မြယမင်းစောက်ပတ်ကို နှိုက်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။

ပါကင်အပွင့်ခံပြီး ဆိတ်ကြီးရဲ့တစ်ချီလိုးခြင်းကို ခံလိုက်ရပေမယ့် မြယမင်းအနေနှင့်တော့ အမူးလွန်သလောက် သတိလက်လွတ်ဖြစ်နေတာမို့ ဘာကိုမှပင် သိလိုက်မှာမဟုတ်ပါချေ။ အိပ်မက်လိုလိုသာ ခံစားရပေမည်။ ဆိတ်ကြီးလည်း စောက်ပတ်ဘာဂျာကိုင်အပြီးမှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းကို တစ်ချီပြီးတစ်ချီ လိုးလိုက် ခဏတစ်ဖြုတ်နား၍ နောက်တစ်ချီလိုးလိုက်နှင့် လေးငါးချီ ဆက်တိုက်ပင် လိုးပေးလိုက်ရပါသည်။

မြယမင်းကိုလည်း တစ်ချီထပ်ဆော်ဖို့ကြိုးစားသေးပေမယ့် သူမစောက်ပတ်က ချောဆီမထွက်နိုင်အောင် ဖြစ်နေပြီမို့ စောက်ပတ်ကွဲမှာ စိုးရိမ်ပြီး မနက်ကျမှ လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်ကာ ဒေါ်ခင်ဝင်းအခန်းမှာပဲ အတူတကွ အိပ်စက်လိုက်ကြပါသည်။

မနက်ကျတော့ မြယမင်းအိပ်ယာမှ နိုးလျှင်နိုးချင်းပင် အကြောင်းစုံကို ခန့်မှန်းမိလေပြီ။

ဆိတ်ကြီးက သူမကို စောစောစီးစီးတစ်ချီလာဖွင့်ဖို့ ပြင်နေတုန်း သူမနိုးလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နဘေးမှာလည်း ဒေါ်ခင်ဝင်းကို ဖင်တုံးလုံးနှင့်အိပ်မောကျဆဲရှိနေတာကို မြယမင်းတွေ့လိုက်ရသည်။ မြယမင်း သဘောပေါက်ပါသည်။ သူမကို အရက်မူးအောင်တိုက်ပြီး အဖွင့်ခံလိုက်ရခြင်းကို ကျေကျေနပ်နပ်ပင် လက်ခံလိုက်သည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်း၏အလုပ်မှာ ဒါမျိုးတွေမကင်းဘူးဆိုတာကို အကင်းပါးသူပီပီ သူမရိပ်စားနားလည်နှင့်ပြီးလည်း ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ ဒေါ်ခင်ဝင်းဆိုတဲ့မိန်းမကြီး ဏှာဘယ်လောက်ထန်တယ် ဆိုတာကိုလည်း ဆိတ်ကြီးလို လူရင်းတစ်ယောက်ထက်ပင် သူမအနေနှင့် အနီးကပ်နေလာတာကြာပြီဖြစ်၍ ကောင်းစွာသိရှိနေသူဖြစ်ပါသည်။

“ ယမင်း နိုးလာပြီလား  ”

“ နိုးတာကြာပါပြီ ကိုဆိတ်ကြီး  ”

“ ညက တော်တော်မူးသွားလား  ”

“ အင်း ဟင်း  ”

ယမင်းဖြေပြီး သူ့ကို မျက်နှာပူတာနှင့် တစ်ဖက်သို့ မျက်နှာအသာလွှဲထားလိုက်သည်။ ဆိတ်ကြီး ယမင်းခါးလေးကို အသာသိုင်းဖက်လာသည်။ ယမင်း ပါးကလေးကိုနမ်းသည်။ ယမင်းနှုတ်ခမ်းတွဲတွဲ ကလေးကို အသာငုံစုပ်လိုက်သည်။ မြယမင်း သူ့အနမ်းအောက်ကနေ မရုန်းချင်ရုန်းချင်နှင့် အသာအယာပင် ရုန်းထွက်လိုက်ရင်း …

“ ဟွန်း စောစောစီးစီး အာပုပ်စော်နံတယ်  ”

“ မနံပါဘူး ကိုဆိတ်က ချစ်လို့  ”

“ အစက ဒီလို ဘာဖြစ်လို့မပြောလဲ ခုမှလာပြီး ဟွန်း”

ဆိတ်ကြီး ပြုံးဖြီးဖြီးနှင့် …

“ ညက ယမင်း နိုးမနေဘူးလား  ”

မြယမင်း ခေါင်းခါပြီး …

“ ယမင်း ဘာမှမသိဘူး  ”

“ ဒါဖြင့် အခု သိအောင် လုပ်ပေးမယ်လေ  ”

“ ယ မင်း … ရှက် …ရှက် တယ်  ”

“ မရှက်နဲ့ ညက ယမင်းကို နာမှာစိုးလို့ ညှာထားတာ ဒီမနက်ကျတော့ …”

သူက စကားမဆက်ဘဲ တဟင်းဟင်း အသံခပ်မြှင်းမြှင်းနှင့် ဗိုလ်အောင်ဒင်ရယ်သလို ရယ်လိုက်သည်။ ယမင်းကတော့ ခေါင်းကိုငုံ့ထားလိုက်မိသည်။

ဆိတ်ကြီး လီးကြီးတန်းလန်းနှင့် ယမင်းအရှေ့မှာ မတ်တပ်လာရပ်နေသည်။

“ လီး စုပ်ပေးနော် ယမင်း  ”

တောင်မတ်နေသော သူ့လီးကို ခါးလည်မှနေ ကိုင်မကာ တဆဆလုပ်ရင်းပြောလိုက်ပါသည်။ ယမင်း သူ့ပေါင်ခွကြားက လီးမည်းမည်းကြီးကို အတန်ကြာအောင် မျက်လုံးအကြည့်ကိုမလွှဲဘဲ ခပ်ရဲရဲပင် စူးစိုက်ကြည့်နေလိုက်ပါသည်။

လီးဒစ်ထိပ်ကားကြီးက ပြူးပြဲထွက်နေပြီး လီးလုံးပတ်တုတ်သလောက် အလျားလည်းရှည်သည့် ဆိတ်ကြီး၏ ပစ္စည်းကြီးက သူမကို ညှို့ယူဖမ်းစား ထားသလို ဖြစ်နေသည်။ ယခင်က ညအိပ်ညနေ အတူတကွ သွားလာစဉ်မှာ သူ့လီးနှင့်ဖင်ကို မထိတထိ ထောက်တာမျိုးကို မကြာခဏခံရဖူးပေမယ့် လီးဘယ်အရွယ်အစား ရှိသလဲဆိုတာ အတွေ့အကြုံနုနယ်သူမို့ သူမ မခန့်မှန်းတတ်ခဲ့ချေ။ ဆိတ်ကြီးကလည်း ရှေ့ဆက်မတိုးဘဲ အချိန်ကောင်း အခါကောင်းကို စောင့်နေခဲ့တာမို့ သူမအနေနှင့် မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ပင် ရှိနေခဲ့ပါသည်။ ခုမှပဲ ဒီလီးကြီးကို မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်တွေ့ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။

“ ဘယ်လို လုပ်ပေးရမလဲ  ”

သူမက မဝံ့မရဲ တံတွေးနင်နေသံကလေးနှင့် ပြောရှာသည်။

“ လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ရှေ့သွားနောက်ပြန် ဂွင်းရိုက်ပေး ပါးစပ်နဲ့လည်း စုပ်ပေး  ”

“ အင်း ”

ယမင်း သူထိုးပေးလာသော လီးကိုယ်ထည်ကြီးကို လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကြည့်သည်။ လီးနွေးနွေးကြီးက သူမ၏ လက်နှင့်ထိတွေ့လိုက်ရုံနှင့်ပင် ကြက်သီးဖျန်းကနဲ ထသွားစေသည်။ ယမင်းစောက်ပတ်ထဲကပင် စစ်ကနဲ အရည်ထွက်သွားမိသလား မပြောတတ်ပါချေ။

“ ကိုယ့် လီးက ကြီးရဲ့လား  ”

“ အင်း ကြီးတယ်  ”

“ ဒီလီးနဲ့ ကိုဆိတ်ကြီး လိုးပေးမှာ ယမင်း စိတ်ကြိုက်ခံပေးရမယ်နော်  ”

“ မသိ ဘူး …ယမင်း ဘာမှ နားမလည်ဘူး  ”

“ အစမို့ပါ ယမင်းရဲ့ …အလိုးခံတာပဲ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲခံလိုက် ပြီးတာပဲ ကိုဆိတ်ခိုင်းသလို လုပ်ပေး ကြားလား”

“ လုပ် လုပ်ပါ့မယ် … ဟို ဒေါ် ဒေါ်လေး နိုးပြီထင်တယ်  ”

ဒေါ်ခင်ဝင်းအိပ်နေရာကနေ သူမကိုယ်က ကုတင်တစ်ဖက်ကို လူးလှိမ့်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ပြဲပြဲကားကားကြီး ဖြစ်သွား၍ သူမအင်္ဂါဇပ်ဖောင်းအိအိကြီးမှာ အမွှေးအုံကြားကနေ ပြဲကနဲပေါ်ထွက်လာတာတွေ့လိုက်ရသည်။ ယမင်းတစ်ယောက် ပါးစပ်ကို လက်ဝါးဖြင့်ပိတ်ပြီး ခိကနဲရယ်သံထွက်သွားရသည်။

သူမနိုးလာတာတော့မဟုတ်။ ညက တော်တော်သောက်ထားခဲ့သလို ကာမစည်းစိမ်ကိုလည်း အလွန်အမင်း ခံစားထား၍ တော်ရုံနှင့်နိုးထလာနိုင်ဦးမှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ ဆိတ်ကြီးအသိဆုံးပင် ဖြစ်လေသည်။

“ ကဲ စုပ်ပါ ယမင်းရဲ့ ပါးစပ် ဟ  ”

သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးက မြယမင်းပါးစပ်ထဲကို တိုးဝင်သွားသည်။ မြယမင်း လီးမစုပ်တတ်စုပ်တတ်နှင့် စုပ်သည်။ ဒီလိုစုပ်ခြင်းကပင် ဆိတ်ကြီးအဖို့ လီးစုပ်တတ်သည့် မိန်းမတစ်ယောက် စုပ်ပေးခြင်းထက် ပို၍ ဖီလင်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာရသည်။ သူ့လက်ကလည်းအငြိမ်မနေတော့ဘဲ မြယမင်း သွေးတွေ ဆူကြွလာအောင် နို့နှစ်လုံးကို ညှစ်နယ်လိုက် နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုကို ကလိလိုက်လုပ်ပေးနေသည်။ မြယမင်း ပေါင်ခွကြားမှာ စွတ်စိုရုံမက အရည်တွေရွှဲနစ်လာရပြီဖြစ်သည်။

ဆိတ်ကြီးလဒစ်ထိပ်ခေါင်းကို ငုံ၍ငုံ၍ပေးရင်းက သူမလက်နှင့် လီးကိုယ်ထည်ကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လုပ်ပြီး ဂွင်းတိုက်ဆောင့်ပေနေသည်။ သူ့လီးက မြယမင်းလက်ထဲမှာ သိသိသာသာကြီးဖွံ့ထွားလာရကာ သံတုတ်တစ်ချောင်းလို မာတောင်ထောင်ထလာလေသည်။

“ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို စုပ် ယမင်း ဂွေးဥပါ မကျန်စေနဲ့  ”

ယမင်းလည်း သူပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်ရင်း စောက်ပတ်က မခံနိုင်အောင် ယားယံလာ၍ ခြေနှစ်ဖက်ကို ယှက်လိမ်ပြီး ပွတ်လိုက်သပ်လိုက်လုပ်ကာ အယားဖြေနေရတော့သည်။ ဆိတ်ကြီး ယမင်းကို လီးအစုပ်ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူမကိုယ်လေးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ကာ အိပ်စေလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်စေလိုက်ရာက သူမပေါင်ကြားထဲဝင်ရောက်၍ စောက်ပတ် ဖောင်းမို့မို့ ကလေးကို မျက်နှာအပ်ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက်စုပ်ကာ လျှာနှင့်လိုက်လံ ယက်ဆွကစားပေးလိုက်ပါသည်။

အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကို ယက်သပ်ပြီး စောက်ခေါင်းအဝလေးကို မွှေနှောက်ခလောက်ကစားပေးသည်။ စောက်စိချွန်တက်တက်ကလေးကို ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲစုပ်ပေးလိုက်တော့ မြယမင်း ဘယ်လိုမှ မခံစားနိုင်တော့ဘဲ တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်လူးသွားရပါသည်။

“ အ အာ တ … တစ်မျိုး ကြီးပဲ ကိုဆိတ် … ဟင့် …ဟင့် ဟင့် …  ”

“ လိုးပေးရတော့ မလား ယမင်း ပြောလေ  ”

သူမစောက်ပတ်က အရည်ရွှဲနေတာတွေ့ရ၍ ဆိတ်ကြီး ခပ်တည်တည်နှင့်မေးလိုက်တော့ …

“ သ သဘောပဲ လုပ် … လိုး … ချင် … လိုး ပါ  ”

မြယမင်း သူ့လေသံလိုက်ပြီး ပြောလိုက်ပါသည်။ ဆိတ်ကြီး ညကတည်းကပင် အားရအောင် မလိုးရသေးတာမို့ သူမကို အပီလိုးပစ်လိုက်ချင်သေးသည်။ သူမပေါင်ကြားမှာ ဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်ကာ သူ့လီးထိပ်ကို သောက်ပတ်အဝမှာ တေ့၍ အတန်ငယ်မျှကြာအောင် စောက်စိကလေးကို ကလော်လိုက် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ကလေးတွေကို အပေါက်ဝချဲ့သလို လီးဒစ်ထိပ်နှင့်လှည့်ပတ်ထိုးမွှေပေးလိုက် လုပ်ပြီး သူ့လီးကို ဇွပ် ဗြွတ်ကနဲ နေအောင် အားပါပါနှင့် အပေါ်စီးကနေ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ပါသည်။

“ အ အမေ့ နာ နာတယ်  ”

“ အောင့်ထား နောက် ကောင်းလာမှာ ယမင်းရဲ့  ”

မြယမင်း ပါးစပ်က စကားဆက်မပြောနိုင်အောင်ဆိုပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းများနှင့်အတင်းပင်ဖိကပ်နမ်းစုပ်ကာ လျှာနှင့်ထိုးမွှေယက်လိုက်ပါသည်။ အောက်ကနေလည်း လီးကို တစ်ဝက်သာသာလောက်ကျွံဝင်သွားအောင် တရစပ် ဖိလိုးပေးသည်။ လီးက အတွင်းထဲအထိရောက်ရှိနေမှတော့ မြယမင်းဘာကိုမှ ထပ်မံ၍ ငြင်းချက်ထုတ် မနေနိုင်တော့ပြီ။ ဆိတ်ကြီးဆောင့်ချက်ကိုလိုက်ပြီး အောက်ကနေကော့၍ကော့၍ပေးလာသည်။ ဆိတ်ကြီးကလည်း သူမစိတ်ပါလာမှန်းသိရ၍ ပိုပြီး ပြင်းပြင်ကလေးဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါသည်။

“ စွတ် ဖွပ် ဗြွတ် ပြွတ် ဖွပ် ဗလပ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဗွပ် “

စောက်ရည်သံတွေက ပို၍ ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာသည်။ ယမင်း တားမနိုင်ဆီးမရ ဖြစ်နေပြီ။ ခံချင်စိတ်ကြောင့်လည်း သူမနှုတ်မှပင် ဖွင့်ဟ၍ ပြောဆိုလာရသည်အထိပင်။

“ ကို ကို ဆိတ် ဆောင့်ဆောင့်ပေး မြန်မြန် …ယမင်း အ အထဲက ယား လွန်းလှပီ ဆောင့် တအား ဆောင့်ပါ ယမင်းအောင့်ခံမယ် နော်… နော်  ”

“ အေး ဆောင့်ပေးမယ် … ယမင်း စောက်ပတ်က ဘာနဲ့မှမတူဘူး … လိုးလို့အရမ်းကောင်းတယ် … ကိုဆိတ်ကြိုက်တယ်  ”

“ တ တကယ် လား ကိုဆိတ် ကြိုက် ကြိုက်ရင် ယမင်းကို လ … လ လိုး လိုးစမ်းပါ အဖုတ်ကွဲအောင်လိုး ယမင်းခံမယ် “

“ နင် တကယ် ပြောတာနော်  ”

“ လိုးပါ ကိုဆိတ် ယ မင်းကို …မယုံဘူးလား  ”

ဆိတ်ကြီး ယမင်းပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထပ်မံ၍ ပြဲပြဲကားကားလုပ်ကာ လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖိချလိုက်သည်။ တစ်ဆက်တည်းဆိုသလို သူလိုးနေသော လီးကိုလည်း မြယမင်းစောက်ပတ်ကလေးထဲသို့ တစ်ဆုံးအထိ ဝင်ရောက်သွားအောင် အားနှင့်ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ရာ လီးက ယမင်း၏ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လျှောကနဲ မြွေတစ်ကောင်လို တိုးတိုးဝှေ့ဝှေ့ဝင်ရောက်သွားပါသည်။

ယမင်း ဒီတစ်ခါ အသံတောင်မထွက်နိုင်တော့ဘဲ နင့်ကနဲ နေအောင်ခံစားလိုက်ရသဖြင့် အောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနှင့်နာနာကလေး ကိုက်ချထားလိုက်မိလေသည်။ သူမမျက်ရည်တစ်စက်က ပါးပြင်ထက်ကို စစ်ကနဲ ထွက်ကျလာသည်။

“ နာလား ယမင်း  ”

“ရ ရတယ် အင့် အင့်  ”

ဆိတ်ကြီးက အရည်ရွှဲနေသော ယမင်းစောက်ပတ်ကို အသည်းအသန် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ပါသည်။ ယမင်း၏ စောက်ပတ် ဘယ်လောက်နာကျင်လို့နေမှန်း မတွေးနိုင်ရလောက်အောင် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူကုန်သည်အထိ တရစပ်လိုးခြင်းဖြစ်၍ ယမင်းအံတကြိတ်ကြိတ်နှင့်တင်းခံရင်း မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ နာတာရော ကောင်းတာပါရောနှောပြီး ကာမပန်းတိုင်ကို ဆောလျင်စွာ ရောက်ရှိသွားရလေသည်။

ယမင်းကော့ကနဲ ကော့ကနဲဖြစ်သွားသည်။ ဆိတ်ကြီးလည်း သူ့လီးအရင်းထိရောက်နေသည့် အပျိုစောက်ပတ်လေးထဲကို အချက်လေးဆယ်လောက်ထပ်မံ ဆောင့်လိုးချရင်း လရည်ထွက်ကျသွားသည်။ သူ့လရည်များက မြယမင်း၏ စောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကနေ သူမ သားအိမ်ရောက်သည်အထိ တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့် ပန်းဝင်သွားပါသည်။ ယမင်း ဝမ်းခေါင်းထဲအထိ နွေးကနဲ နွေးကနဲဖြစ်သွားရပေသည်။

တစ်ချီလိုးပြီး လီးကိုပြန်မထုတ်ဘဲ ယမင်းစောက်ပတ်ထဲမှာ ကပ်ဖိကာစိမ်ထိုးထားရင်း နှစ်ယောက်သား အတန်ကြာသည်အထိ မှိန်းနေခဲ့ကြပါသည်။

“ ကောင်းလား ယမင်း ခုဘယ်လိုနေလဲ နာရောနာသေးလား  ”

“ အစ်ကို့ ဟာကြီးက ယမင်းအထဲမှာ တအား တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးဖြစ်နေတာ အစ်ကိုရယ် နာတာလည်း ပါတယ် ကောင်းတာလည်း ကောင်းတာပါပဲ ယမင်းကို အကြာကြီးဖက်ထားပေးပါနော် အစ်ကို “

“ ကိုယ့်လီးကို ဒီအတိုင်း စိမ်ပြီး ထားပေးရမလား  ”

“ စိမ်ထားလေ တစ်မျိုးပဲ နေလို့ ကောင်းတယ်နော် အစ်ကို  ”

“ ဒါပေါ့ ယမင်း နောက်ဆိုရင် ခုထက်တောင်ပိုပြီး လီးအရသာသိလာမှာ လီးနဲ့စောက်ပတ်လိုးတာ ဘယ်လောက်ကောင်းသလဲဆိုတာ ကိုယ်တိုင်လိုးဖူး ခံဖူးမှ သိတာပါကွာ  ”

“ ယမင်း သိပါပြီ အစ်ကိုဆိတ်ရယ် နောင်လည်း သူ ယမင်းကို ဒီလိုပဲ နေ့တိုင်း အမြဲလိုးပေးနိုင်မလား  ”

“ စိတ်ချ နေ့တိုင်းမဟုတ်တောင် အချိန်ရရင် ရသလို လိုးမယ် ယမင်း ခံမယ်မဟုတ်လား  ”

“ အင်း  ”

“ ဘာ အင်း လဲ  ”

“ ခံမယ် ယမင်း အလိုးခံပေးပါ့မယ်လို့ပြောတာ ဟင်း ဟင်း  ”

“ ချစ်လိုက်တာ ယမင်းကလေးရယ် ကဲ နို့စို့ချင်တယ်ကွာ နို့အကြာကြီးစို့ပေးမယ်”

“ စို့ ကိုဆိတ် တစ်နေ့လုံး စို့ ရတယ်  ”

ဆိတ်ကြီး နို့စို့ရင်း လီးက ပြန်မာလာသည်။ ယမင်းစောက်ပတ်ကလည်း ရွစိရွစိ ပြန်ဖြစ်လာတာနှင့် နှစ်ယောက်သား ဒီပုံစံအတိုင်း တစ်ချီထပ်လိုးကြသည်။

တတိယအချီကျတော့ ယမင်းကို ဖင်အကုန်းခိုင်းလိုက်ရင်း သူမဖင်အနောက်ကနေပြီး ခွေးကုန်းတစ်ချီ ထပ်လိုးသည်။ သူတို့ သုံးချီမြောက် လိုးပြီးချိန်မှ ဒေါ်ခင်ဝင်း အိပ်ယာကနေ နိုးထလာနိုင်သည်။ သုံးယောက်သား လူးကာလှိမ့်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ အလဲအကွဲပင် ဆော်လိုက်ကြပါသည်။

မြယမင်းအဖို့ ဒေါ်ခင်ဝင်း၏နေအိမ်က သုခဘုံကလေးတစ်ခုလို့တောင် တင်စားခေါ်ဝေါ်ရပေလိမ့်မည်။ ဆိတ်ကြီးပါကင်ဖွင့်ခြင်းကို ခံရပြီး နောက်တစ်ပတ်လောက်အထိ ဘယ်မှမသွားရဘဲ ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာပင် ဒေါ်ခင်ဝင်းရယ် ယမင်းရယ် သူ့တူမသင်းသင်းရယ် ဆိတ်ကြီးနှင့်အတူ ကာမဆက်ဆံရင်း ပျော်ပျော်ပါးပါးကြီး ထင်သလိုနေပစ်လိုက်ကြသည်။

တစ်နေ့တော့ ဒေါ်ခင်ဝင်းနှင့်ပတ်သက်မှုရှိသည့် လောင်းကစားဒိုင်တွေထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်သော ဦးရာကျော်ဆိုသူနှင့် ယမင်းကို လွှတ်ပေးကြသည်။

“ ဖြစ်ပါ့မလား ဒေါ်လေးရယ်  ”

“ နင်မဖြစ်ရင် ဒီအလုပ်မလုပ်နဲ့ ယမင်း ငါ့မှာက ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး တာဝန်ရှိတယ် ဆိတ်ကြီးလိုးတာက လိုးတာပဲ သူက ငါတို့ရဲ့ကာမပိုင်လင်လည်း မဟုတ်ဘူး ပြီးတော့ နင်ရယ် ငါရယ် သင်းသင်းရယ်အထဲက ကြိုက်တဲ့သူတစ်ယောက်သူနဲ့ အိပ်လို့ရတယ် နင် စိတ်မရဲဘူးဆိုရင် သင်းသင်းပါ ခေါ်လိုက် ကြားလား ယမင်း “

မြယမင်း ဘာမှ ထပ်မပြောဝံ့တော့ဘဲ …

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး  ”

ဟူ၍သာ ဆိုလိုက်ရသည်။

သင်းသင်းက ယမင်းနှင့်အသက်ချင်း မတိမ်းမယိမ်းပါ။ ရုပ်ရည်အသင့်အတင့်ရှိပြီး အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့် ကိုယ်လုံး ခပ်သွယ်သွယ်ပေမယ့် ရင်တွေမို့မို့မောက်မောက်ရှိလှပြီး ဖင်အိုးကြီးများလည်း တောင့်တင်းစွင့်ကားသူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။

ဦးရာကျော်နှင့် သုံးယောက်သား ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာပင် တွေ့ဆုံခဲ့ကြသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက အလုပ်ကိစ္စကို အကြောင်းပြပြီး အိမ်ကနေ အပြင်ကို ရှောင်ပေးလိုက်သည်။

ယမင်းနှင့်သင်းသင်းတို့နှစ်ယောက် ဦးရာကျော်ကို တစ်လှည့်စီ ပြုစုပေးလိုက်ကြသည်။ ငွေရှိသူပီပီ ဆေးကောင်းဝါးကောင်းများကို အမြဲတစေ မှီဝဲထားသူမို့ ဦးရာကျော်ဆိုသည့် လူကြီးက ယမင်းတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်လေးချီစီလောက် အလှည့်ကျ လိုးပေးသွားနိုင်ခဲ့သည်။ ယောက်ျားဆိုလို့ ဆိတ်ကြီးတစ်ယောက် နှင့်သာ တွေ့ဖူးသူဖြစ်ပေမယ့် လီးနှင့်စောက်ပတ် လိုးကြသည့်နေရာမှာတော့ အားလုံးအတူတူပင် ဖြစ်ကြောင်းကို မြယမင်း ကောင်းကောင်းကြီး နားလည်သဘောပေါက်သွားခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

ဦးရာကျော်က သူ မောလာချိန်မှာ ခဏတစ်ဖြုတ်အနားယူရင်း ယမင်းနှင့်သင်းသင်းကို စောက်ပတ်ချင်းပွတ်ခိုင်း စောက်ပတ်အပြန်အလှန်ယက်ခိုင်း၍ သူကပွဲကြည့်ပရိသတ် လုပ်လိုက်သေးသည်။ သူ့လီးကိုလည်း ယမင်းတို့နှစ်ယောက်ကို အားပါးတရစုပ်ခိုင်းသည်။ ယမင်းလည်း ထန်နေပြီမို့ ဘာကိုမှ ဂရုစိုက်မနေနိုင်တော့ဘဲ သူခိုင်းသည့်အတိုင်း လုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။

ဦးရာကျော်လီးက စံချိန်မီ ကြီးသည်။ လိုးအားလည်းကောင်းလှသူဖြစ်၍ မင်းတို့နှစ်ယောက်စောက်ပတ်ကိုရော ဖင်ကိုပါ လိုးပေးမယ် …ဆိုပြီး ကြိမ်းဝါးကာ သူပြောသည့်အတိုင်းလည်း ယမင်းစောက်ပတ်ကိုရော ဖင်ကိုပါလိုးသည်။ ယမင်း ဖင်ကွဲသွားသည်။ သွေးစသွေးနတွေထွက်လာ၍ ဖင်ကို တစ်ချီသာလိုးပြီး စောက်ပတ်ကို ပြန်လိုးပေးလိုက်ရသည်။ သင်းသင်းလည်း ဖင်ကို နှစ်ချီတိတိ ပက်ပက်စက်စက်ပင် အလိုးခံလိုက်ရသည်။

ညနေ ဒေါ်ခင်ဝင်းပြန်လာတော့ သူတို့သုံးယောက်လည်း ဖတ်ဖတ်မောနေကြပေပြီ။

နောက်တစ်နေ့တွင် ဒေါ်ခင်ဝင်းက ယမင်းကိုခေါ်ပြီး သူမအနေနှင့်ပိုင်ရာဆိုင်ရာတွေကို အမြဲမပြတ် ပူဇော်ပသ ရသည့် အစဉ်အလာရှိကြောင်း နယ်မြေကြေး ရဲကြေး ဂိုဏ်းဂဏကြေး ဘာကြေး ညာကြေးစသည်ဖြင့် တရားဝင် မဟုတ်သော လုပ်ငန်းနှင့်ပတ်သက်သမျှ သူမကိုယ်တိုင်သာမက တစ်ခါတစ်ရံ ကြေးစားအပျော်မယ်များကိုပါ ငှားရမ်းကာ အလုပ်သဘောအရ လူနှင့်ရင်း၍ ဝတ္တရားမပျက် ဖြည့်ဆည်းပေးရသည့်အကြောင်းများကို သူမလက်ရှိ ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့နေရသည့်အခြေအနေအတိုင်း အကြောင်းစုံကို ယမင်းသိအောင် ရှင်းလင်းပြောပြ နေပါသည်။ ယမင်းနှင့်သင်းသင်းတို့လည်း တစ်ဖက်တစ်လမ်းက သူမကို ကူညီပေးဖို့ ဆွယ်တရားဟောသည်။

ယမင်း လက်ခံပါသည်။ ဝက်ဖြစ်နေမှတော့ ချီးကြောက်နေစရာလည်း မလိုအပ်တော့ပါ။ ယမင်းအနေနှင့် ဖြစ်ပျက်သမျှကို ရှေ့ဆက်ရင်ဆိုင်သွားဖို့သာ ရှိပါတော့သည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်း စေခိုင်းမှုအရ ယမင်းနှင့်သင်းသင်းနှစ်ယောက်သား လုပ်ငန်းရှင် သူဋ္ဌေးတစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံဖို့ ဆိုပြီး သူ လာခေါ်ခိုင်းသည့် ကားနှင့်ပင် ညတွင်းချင်း လိုက်ပါလာခဲ့ရလေသည်။ မြေနီကုန်းဖက်ရှိ အိမ်တစ်အိမ်သို့ ရောက်ရှိလာချိန်တွင် ကားကိုရပ်လိုက်ပြီး ဒရိုင်ဘာဖြစ်သူက သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို ကားပေါ်ကနေဆင်းခိုင်းလိုက်ကာ အိမ်ထဲခေါ်သွင်းလာခဲ့ပါသည်။

“ မင်းတို့ ဒေါ်လေး မမဝင်းလာနေကျပဲ သူလာရင် ငါတို့ သူဋ္ဌေးရော သူ့လူတွေရော မင်းတို့ဒေါ်လေး တစ်ယောက်တည်းကို ဝိုင်းဆော်ကြတယ် ခံလည်းခံနိုင်တယ်  ”

ဆိုပြီး ဒရိုင်ဘာကြီးက သူ့နာမည် ဦးညို ဟုခေါ်ကြောင်း သူဋ္ဌေးလူရင်းဖြစ်ပြီး ကားမောင်းနေတာကြာပြီ ဖြစ်ကြောင်း။ သူဋ္ဌေးနာမည်က ဦးထွန်းမြတ်ဖြစ်ပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းအနေနှင့် ငွေကြေးအခက်အခဲတစ်စုံတစ်ရာ ပေါ်ပေါက်တိုင်း သူ့ထံမှ ငွေသိန်းလေးငါးဆယ်လောက်အထိ အမြဲ လာရောက်ဆွဲတတ်ကြောင်း။

ဒေါ်ခင်ဝင်းကို ပိုင်သူဖြစ်၍ သူမှောက်လိုမှောက် လှန်လိုလှန် ပြုနိုင်သည်ဖြစ်ရာ ယခုအကြိမ်တွင်လည်း သူမတပည့်မတွေ ဖြစ်ကြသော ယမင်းတို့နှစ်ယောက် အနေနှင့် သူ့စိတ်တိုင်းကျ အလိုရှိသမျှကို ပြုစုပေးနိုင်မှသာ ပြန်လွှတ်ပေးမှာဖြစ်ကြောင်းများကို အသိပေး ပြောကြားလာပါသည်။

ယမင်းလည်း ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး သင်းသင်းလက်ကိုဆွဲကာ အိမ်ထဲသို့ လှမ်းဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

သူဋ္ဌေးဦးထွန်းမြတ်နှင့်တိုက်ရိုက်တွေ့ဆုံခွင့်ရသည်။ သူက ငါးဆယ်ကျော်အရွယ် အသက်ကြီးသူဖြစ်ပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်ကြံ့ခိုင် တောင့်တင်းပြီး သန်တုန်းမြန်တုန်းပဲလို့ ဆိုရပေမည်။ သူနှင့်အတူ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်ခန့် ဧည့်သည်သုံးယောက် ရှိနေကာ အားလုံး အရက်ဝိုင်းဖွဲ့၍ သောက်စားနေကြသည်။

“ လာ … ထိုင်ကြ  ”

ဟုဆိုပြီး ယမင်းတို့ကို နေရာချပေးလိုက်သည်။ ယောက်ျားတစ်စု၏မျက်လုံးများက ယမင်းနှင့်သင်းသင်းတို့ နှစ်ယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းများကို အထက်အောက်မကျန်အောင် အနုလုံပဋိလုံ ခွဲခြမ်းစိပ်ဖြာ၍ ကြည့်နေကြသည်။

“ နာမည် ဘယ်လို ခေါ်ကြလဲ  ”

သူကမေးတော့ ယမင်းက နာမည် ပြောပြကာ မိတ်ဆက်လိုက်သည်။ သင်းသင်းလည်း သူတို့ လူစုနှင့်တစ်ခါမှ တွေ့ဆုံဖူးသူ မဟုတ်ပါ။

“ သက်တောင့်သက်သာ နေကြပါ သမီးတို့ ဆန္ဒရှိရင် သောက်နိုင်တယ်  ”

ဦးထွန်းမြတ်ကပြောပြီး သူ့စည်းကမ်းချက်တွေကိုပါ တစ်ဆက်တည်း ယမင်းတို့ သိအောင်ပြောဆိုလာသည်။ ဒရိုင်ဘာဦးလေးကြီး ဦးညိုပြောခဲ့သလိုပင်ဖြစ်နေသည်။

မြယမင်းတို့နှစ်ယောက် ခေါင်းကိုသာ အသာညိတ်၍ … သူမတို့အနေနှင့် ဒါကို လက်မခံချင်လို့လည်း မရနိုင်မှန်းကို အစကတည်းက သိနှင့်နေပြီးသားပဲ မဟုတ်လား။

သောက်ကြ စားကြသည်။ လူကြားထဲမှာ ဖြစ်၍ ဣန္ဒြေဆယ်နေကြပေမယ့် အချိန်ကြာလာတော့လည်း ထုံးစံအတိုင်း ရောရောနှောနှော စကားပြောဖြစ်လာသည်။ အကြိမ်ကြိမ် ခွက်ချင်း တိုက်မိကြသည်။ ယမင်းရော သင်းသင်းပါ မျက်နှာကလေး ရဲတွတ်လာကြပြီး အရက်ရှိန်တက်လာခဲ့ကြပြီ ဖြစ်သည်။

ဦးထွန်းမြတ်က ယမင်းကို သူ့ပေါင်ပေါ်အထိုင်ခိုင်းပြီး သောက်ရင်းစားရင်း ကိုင်နေသလို သင်းသင်းလည်း သူ့လူနှစ်ယောက်၏ အကိုင်ကို ခံနေရပြီဖြစ်သည်။

“ အခန်းထဲ သွားရအောင် သမီး  ”

“ ဟုတ်ကဲ့ အန်ကယ့်သဘောပါ  ”

ဦးထွန်းမြတ် မြယမင်းလက်ကိုဆွဲခေါ်ကာ အိပ်ခန်းတစ်ခုထဲကို ဝင်ရောက်လာလိုက်ကြသည်။ အိပ်ခန်းထဲက နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ယမင်းတစ်ယောက် လူးလိမ့်နေအောင် ခံနေရသည်။

သူက ယမင်းကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိသမျှ အဝတ်အစားတွေကို အကုန်ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ အိပ်စေလိုက်ပြီး ယမင်းပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ရှိရာကို သူ့မျက်နှာအပ်၍ စောက်ပတ်ကို အပီအပြင် ဘာဂျာကိုင်ပေးနေပါသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကလေးကို လျှာဖြင့် အောက်မှနေ၍ အထက်သို့ လေးငါးဆယ်ချက် သိမ်းယက်ပစ်လိုက်သည်။

စောက်ပတ်ထိပ်က အစိဟုခေါ်သော အသားထစ် ချွန်တက်တက်ကလေးကို စုပ်သည်။ လျှာနှင့်ယက်ကာသပ်ကာ သွားနှင့်မနာကျင်အောင် ငုံခဲကိုက်ဆွ၍ ကလိကစားပေးသည်။ စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်း လျှာတစ်ခုလုံးသွင်းပြီး လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ကာ ဆွပေးလိုက်သည်။

ယမင်းတစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံနေရကာ ဦးထွန်းမြတ်ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖိ၍ဖိ၍ သူ့ခေါင်းမှဆံပင် လိမ်ကောက်ကောက်တွေကို တင်းတင်းကြီး ဆုပ်ကိုင်ထားမိပါသည်။

“ အား အ အ အန်ကယ်ရယ် ယမင်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ရစရာတောင် မရှိတော့ဘူး ယက်ယက် အား ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ နော် အီး ဟီး …ယမင်း အန်ကယ့်လီးကို ပြန်စုပ်ပေးမယ် … အန်ကယ် စိတ်ကြိုက် လိုးချင်သလို လိုး … ရှိသမျှ လူကုန် အကုန်လိုး …လိုးလို့ ရ ရတယ် … အား …အ မှုတ် မှုတ်ပေး …ယက် ယက်ပါ မြန်မြန် … အစိကို နာနာ ပွတ်ပေး စုပ်ပေး …အန်ကယ်ရယ် … အီး အား ယမင်း ယား … ယား လှပြီ  ”

ယမင်း ထွန့်လူးနေရာက တတွတ်တွတ် ညည်းတွားပြောဆိုနေပြီး ကာမဆန္ဒတွေ အပြတ်ထကြွကာ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်အောင် စောက်ပတ်အရွကြီး ရွလာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ ဦးထွန်းမြတ်က ယမင်းစောက်ပတ် အခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူး၍ ထည့်သွင်းကာ တရစပ် ထိုး၍ ထိုး၍ မွှေ့ဆောင့် ပေးနေသေးသည်။ စောက်ရည်တွေက မြင်မကောင်းအောင်ရွှဲနစ်စွာ ယိုစီးကျလာပြီမို့ ယမင်းက သူ့ကိုအသနားခံသည့်အနေနှင့် …

“ အန်ကယ် တော် တော်ပြီ … ယမင်း ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့ဘူး … လိုးချင်လည်း လိုးတော့ အန်ကယ်ရယ် … ယမင်း လီးစုပ်ပေးမယ် လာပါ  ”

“ ကောင်းပြီ စုပ်ပေးစမ်း သမီး စုပ်တာ ခံချင်တယ်  ”

“ အန်ကယ့် ပုဆိုးချွတ်လေ  ”

သူက ပုဆိုးကို တစ်ကွင်းလုံး ချွတ်ချလိုက်ကာ ယမင်းရှေ့မှာ လာရပ်သည်။ ယမင်းချည်းပဲ စောက်ပတ်ရွနေတာတော့ မဟုတ်ပါ။ သူကိုယ်တိုင်လည်း လီးက အပြတ်တောင်နေပြီဖြစ်ကာ အညိုရောင်သမ်းနေသော သူ့လီးကြီးမှာ အမွှေးအမြှင်တွေကြားကနေ လဒစ်ကြီးပြူးတူးပြဲတဲနှင့် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာပင် ကောင်းနေသေးတော့သည်။

ဦးထွန်းမြတ်၏လီးညိုကြီးက လုံးပတ် လက်တစ်ဆုပ်စာလောက်ကြီးပြီး ရှစ်လက်မကျော်ကျော်လောက် ရှည်သဖြင့် ဆိတ်ကြီးလီးထက်ပင် နှစ်ဆခန့် ပိုမို ကြီးထွားနေပေသေးသည်။ အလျားကလည်း ရှည်လွန်းနေပြီး ဆိတ်ကြီးလီးထက် တစ်လက်မခန့် ပိုလွန်နေတာမို့ ယမင်းစောက်ပတ်ကလေး ပေါက်ထွက်သွားမှာတောင် ကြောက်နေရသေးသည်။ ကာမလိုက်စားလွန်းပြီး လိင်စိတ်ပြင်းထန်သူပီပီ သူ့ကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းကြီးကို မကြီးကြီးအောင် တသသနှင့်နည်းမျိုးစုံသုံးပြီး ပြုပြင်ထားသူမှန်း သိသာနေပေသည်။

ယမင်းကတော့ ဘာဖြစ်ဖြစ် အလိုးခံရမှာမို့ သူ့လီးအဆင်သင့်ဖြစ်အောင် ပါးစပ်ထဲအပြည့်အသိပ် ထည့်သွင်းပြီး စိတ်လိုလက်ရပင် စုပ်ပေးယက်ပေးနေပါသည်။ လီးထိပ်ခေါင်းကို ဒစ်ပတ်လည် လျှာနှင့်ဝေ့ဝိုက်၍ ယက်ပြီး လချောင်းတစ်လျှောက် အသွားအပြန်လျှာနှင့် တဆတ်ဆတ်လှုပ်ဆွယက်ပေးသည်။ ဂွေးဥတွဲတွဲကြီးနှစ်လုံးကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်စုပ်ဆွဲပေးလိုက်ရာ အန်ကယ်ကြီး မနောခွေ့သွားပုံရလေသည်။

“ သမီး သိပ်တော်တာပဲကွယ် သမီးပြန်ရင် အန်ကယ် သမီးကိုဆုချတဲ့အနေနဲ့ မုန့်ဖိုး အများကြီးပေးလိုက်မယ် လီးကို စိတ်ပါလက်ပါစုပ်တာ သမီးတစ်ယောက်ပဲ အန်ကယ်မြင်ဖူးသေးတယ် “

“ အန်ကယ် သမီးကို သဘောကျလားဟင်  ”

“ ဘယ်လိုပြောလိုက်ပါလိမ့် သမီးရယ် ဖြစ်နိုင်ရင် အန်ကယ် ညည်းလေးကို မွေးပြီးတော့တောင် စားလိုက်ချင် သေးတယ် ဟင်းဟင်း  ”

ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ ယမင်းလည်း ပီတိကလေးတွေဖြာဝေသွားမိပြီး …

“ အန်ကယ် မွေးချင်မွေးလေ နေ့တိုင်းညတိုင်း စားချင်သလို စားရမှာတော့ ကျိန်းသေပါတယ် ဟင့် ဟင့် “

ယမင်းက ပြောလိုက်သည်။ ဦးထွန်းမြတ် သူမနားနားကို ကပ်ပြီး …

“ သမီးကို အန်ကယ်တစ်ခုမေးမယ်နော် မှန်မှန်ဖြေ  ”

“ မေးပါ အန်ကယ်  ”

“ သမီးလီးစုပ်တာ ဝါသနာပါလား  ”

“ ပါတယ် အဲလိုလုပ်ပေးလေ သမီးစိတ်ကပိုပြီး ဟို ဟိုဟာ ဖြစ်လာသလိုပဲ …အင်း စ … စ ပတ် တအားရွလာတယ် ဆိုပါတော့ အန်ကယ် ရယ် … သမီးက ခံရတာထက် ခုလို တစ်ယောက်တစ်လှည့် လုပ်တာလည်း ကြိုက်တာပါပဲ အန်ကယ် သဘောကျရင် သမီးနေ့တိုင်းစုပ်ပေးနိုင်ပါတယ် အဟင်း ဟင်း ဟင်း “

“ ကောင်းတယ် အန်ကယ်ကလည်း လိုးရတာရော မှုတ်ရတာရော ဝါသနာပါတယ် မိန်းမလိုးတဲ့အခါ အသည်းအသန်လိုးသလို ဘာဂျာကိုင်ပြီဟေ့ ဆိုရင်လည်း သမီးမပြောနဲ့ သမီးထက်ပိုရင့်တဲ့ တစ်ခုလပ်တို့ မုဆိုးမတို့ကိုတောင် မျော့သွားအောင်မှုတ်ပေးနိုင်တယ် အန်ကယ်နဲ့နေတာကြာလာရင် သမီးသိလာလိမ့်မယ်  ”

ဟူ၍ ပြောလိုက်ပြီး ယမင်းကိုယ်လုံးအိအိကလေးကို ကုတင်ပေါ်မှာ သူ့စိတ်ကြိုက်နေရာချပေးလိုက်သည်။ မြယမင်းကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထား ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေးဖြစ်လို့ သွားသည်။

ဦးထွန်းမြတ်က ယမင်းပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး သူ့လီးဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို ယမင်းစောက်ပတ်အဝမှာ တေ့လိုက်ကာ သူ့ခါးကို အရှေ့တိုး၍ စွတ် ဗြွတ် ဆိုပြီး အသံထွက်အောင် အားပါပါ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

“ အ နာ နာတယ် လီးကြီးက ကြီးလွန်း လိုက်တာ အန်ကယ်ရယ်  ”

ယမင်း အသက်ရှူမှားသွားရသည်။

အန်ကယ်ထွန်းမြတ်က သူမကို လုံးဝ အလျှော့မပေးတော့ပါ။ သူ့လီးကို ယမင်းစောက်ပတ်ထဲ မဝင်ဝင်အောင် လိုးသည့်အနေနှင့် စောက်ခေါင်းအဝကလေးကို လဒစ်ထိပ်နှင့် လှည့်ပတ်ထိုးမွှေကာ တစ်ရစ်ချင်း တစ်ရစ်ချင်း ဝင်အောင် အပေါ်စီးကနေပြီး အသည်းအသန်ဆောင့်ချပေးနေပါသည်။

“ အန် အန်ကယ် လ … လီး က ဝင် ဝင်ရဲ့လားဟင် ယမင်းစောက်ပတ်နဲ့ အန်ကယ့်ဟာကြီး ဆန့်ပါ့မလား အန်ကယ်ရယ် အ အမေ့ အမယ်လေ့လေး တအားမဆောင့်နဲ့ … အဖုတ်ကွဲပြဲကုန်လိမ့်မယ် အန်ကယ်ရဲ့… အီး အိ ဟီး ဟီး”

“ ဝင်ပါတယ် ခုတောင် တစ်ဝက်ဝင်အောင် လိုးပေးနေတာပဲ … စောက်ပတ်ထဲ မဝင်တဲ့လီး … ဘယ်လီးရှိသလဲ အန်ကယ့်ကိုပြောစမ်း  ”

ဆိုပြီး သူက နင်းကန်ဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။ လီးက ရှောရှောရှူရှူမဖြစ်သည့်တိုင်အောင် စောက်ပတ်အဝကို တစ်ကြပ်စွာဖြင့် တစ်ချက်ကွေးညွှတ်ကာ အထဲကို ထောက်ကန်ပြီး စွပ်ကနဲဖွပ်ကနဲ ဆောင့်အောင့်တိုးဝင်သွားလေသည်။ ယမင်းလည်း သူ့လီးမဝင် ဝင်အောင် အောက်ကနေ ဖင်ကို ကော့ကော့ဆောင့်ပေးနေသည်။

အချက်လေးငါးဆယ် အထိ လီးတစ်ဝက်သာဝင်နိုင်သေးသော်လည်း ဆောင့်အားလည်းကောင်း ပရိယာယ်လည်းကြွယ်သူပီပီ ဦးထွန်းမြတ်က စိတ်ရှည်လက်ရှည် ယမင်းဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ဆွဲကာ ခါးအားကိုအသုံးပြုပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းလေး တစ်ချက်ချင်း ဖိဖိဆောင့်ချလိုက်တော့ တစ်ချိန်မှာ ယမင်းဖင်ကို ကော့ကြွပြီးအဆောင့်နှင့် အန်ကယ်ထွန်းမြတ် အပေါ်စီးကနေ အရှိန်နှင့်နင်းအဆောင့် တိုက်ဆိုင်ကြုံကြိုက် သွားရပြီး သူ့လီးကြီးမှာလည်း ယမင်းစောက်ခေါင်းထဲကို အဆုံးထိပေါက်ထွက်သွားမတတ် လီးအရင်းအထိတိုင် ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကြီး ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သွားခဲ့ရလေသည်။

“ အား … … အ  ”

ယမင်း မျက်လုံးတွေပါ ပြူးပြဲ၍ အော်သံတောင်မထွက်နိုင်ရှာဘဲ လည်မျိုအနင်းခံထားရသူလို မျက်ကလူးဆန်ပြာ လျှာထွက်မတတ် ဖြစ်သွားရသည်။ အန်ကယ်ထွန်းမြတ် ရင်အုပ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကန်တွန်းရင်း စအိုကိုရှုံ့၍ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို လိန်ကျစ်ဖျစ်ညှစ်ကာ လီးကို စောက်ပတ်ထဲကနေ ပြန်ထွက်သွားအောင် ပြာပြာသလဲ ဆန့်ကျင်ရုန်းကန်နေမိရှာသည်။ ဖြစ်ချင်တော့ ယမင်းဖျစ်ညှစ် ရုန်းလေလေ ဦးထွန်းမြတ်လီးကို သူမစောက်ပတ်က စုပ်အားကောင်းကောင်းနှင့် အငမ်းမရ ပြုတ်တူနှင့်ညှပ်ထားသလို စုပ်ဆွဲထားလေလေ ဖြစ်သွားရတာမို့ သူမအနေနှင့်သူ့လီးဒဏ်ကနေ ဘယ်လိုနည်းနှင့်မှ လွတ်မြောက်ဖို့ မစွမ်းသာနိုင်တော့ချေ။

ဦးထွန်းမြတ်ကလည်း သူ့လီးကို ယမင်းစောက်ပတ်ထဲကနေ ပြန်မချွတ်ထုတ်ဘဲ ဒီအတိုင်းစိမ်ထိုးထားပြီး ယမင်းနှုတ်ခမ်းများကို လိုက်လံစုပ်နမ်း၍နေပေသည်။ ယမင်းနို့နှစ်လုံးကိုလည်း သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖျစ်နယ်ကာ ယမင်းနာကျင်မှုသက်သာအောင် အာရုံပြောင်းသည့်အနေနှင့် နို့သီးခေါင်းတစ်ဖက်စီကို စို့စို့ပေးလိုက်သည်။ ယမင်း နို့အစို့ခံလိုက်ရတော့ စိတ်က အနည်းငယ်ပြောင်းလဲလာခဲ့ရသည်။ သူမအသိစိတ်ထဲကနေ နာတာကို မေ့လျော့သလို ဖြစ်သွားသည်။

“ သမီး နာသေးလား  ”

“ အင်း ဟင်း …နာတော့ မနာတော့ဘူး တစ်မျိုးကြီး တစ်ကြပ်နေတာ ပဲ  ”

“ နည်းနည်းဆောင့်ကြည့်မယ်နော် အောင့်ခံထားလိုက် “

“ အင်း … ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ “

သူက လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ခုနကလို ပြန်ပြီး ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။ လီးအရင်းထိ ဆောင့်သွင်းခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်သာ သွင်းပြီး လိုးခြင်းဖြစ်၍ ယမင်းနည်းနည်းခံသာလာပြီး အန်ကယ်ထွန်းမြတ်ခါးကို ပြန်လည်ဖက်တွယ်ကာ အောက်ကနေ သူမဖင်ကို ပင့်မြှောက် ကော့ခံပေးစ ပြုလာရပြန်ပါသည်။

ဦးထွန်းမြတ်ကလည်း သတိကြီးကြီးထား၍ သူမကို လိုးပေးနေပြီး လီးကို တစ်ဝက်သာသာလောက် ဆောင့်သွင်းလိုက် ပြန်ကြွချွတ်လိုက် နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်နှင့် တဖြည်းဖြည်း လိုးချက် သွက်လာခဲ့သည်။ အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ဆောင့်လိုးပြီး ယမင်းဖီလင်တွေ အပြတ်တက်လာချိန်မှာ သူ့လီးက လေးငါးချက်မှာ တစ်ချက်လောက် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ အရင်းထိ စိုက်ဆင်း ဝင်ရောက်သွားသည်ကို ယမင်းတစ်ယောက် တစ်စက်ကလေးတောင်မှ သတိမထားလိုက်မိဘဲ အကောင်းကြီးကောင်းလာရပြီ ဖြစ်သည်။

အချိန်က အတော်ကလေးကြာမြင့်လာပြီမို့ ယမင်း တစ်ချက်ချင်းလီးအသွင်းခံရင်းမှ သူမစောက်ပတ်ထဲ တရွရွဖြစ်ပြီး ပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။

“ ဆောင့် ဆောင့် အန်ကယ်ရယ် မြန်မြန်ဆောင့် ဖိဖိပြီး လိုးပေးစမ်းပါ အင့် အင့် … ဟင့်  ”

“ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားထားလိုက် သမီး … အန်ကယ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးမယ်  ”

“ ဟုတ် ကဲ့ အန်ကယ် မြန်မြန်ဆောင့် …ဆောင့်နော် ယမင်း ပြီးတော့မယ် အ အား ကောင်းလိုက်တာ အန်ကယ်ရယ် ဟင့် ဟင့် … ယမင်းကို ဖက် …ဖက် ထားစမ်းပါ အား …အ  ”

အန်ကယ်ထွန်းမြတ်လည်း ဇယ်ဆက်သလိုပင် သူမစောက်ပတ်ကလေး ပြဲလန်သွားအောင် ပတ်ကြမ်းတိုက်ကာ ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ပါလေသည်။ သူအချက်သုံးဆယ်လောက်လိုးအပြီးမှာ ယမင်းစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ ထွက်ကျလာခဲ့ရကာ တစ်ချီပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရှိသွားသည်။

ဦးထွန်းမြတ်လည်း နောက်ထပ် ဆယ်မိနစ်အကြာ တရစပ်ဖိလိုးချလိုက်ရင်း သူ့လီးချောင်းတစ်လျေှက် ကျင်ကနဲဆိမ့်ကနဲ ဖြစ်ကာ လရည်ပျစ် ချွဲချွဲတွေကို သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းဖက်ရှိ သားအိမ်ထဲအထိ ရောက်အောင် တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းလွှတ် ထုတ်လိုက်ရလေသည်။

ယမင်းရော သူပါ ငြိမ်ကျသွားကြသည်။

ထိုအချိန် …

အခန်းအပြင်ဖက်ရှိ ဧည့်ခန်းဆီမှာတော့ ယမင်းနှင့်အတူပါလာခဲ့သော ဒေါ်ခင်ဝင်း၏တူမချောလေး သင်းသင်းခမျာမှာလည်း ယောက်ျားကြီးသုံးယောက်၏အကိုင်ကို ခံနေရပြီဖြစ်သည်။

သင်းသင်းတစ်ကိုယ်လုံးမှာ အဝတ်တွေ ဖယိုဖရဲဖြစ်ကာ နေသည်။ အမူးဒီဂရီတက်ပြီး စိတ်ရိုင်းဝင်လျက် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြသည့် ယောက်ျားကြီးသုံးယောက်အလယ်မှာ သူမဘယ်လိုနေရှာမလဲဆိုတာ တွေးကြည့်ရုံနှင့်ပင် သိသာနိုင်နေပြီ။

သင်းသင်း သူတို့သုံးယောက်၏လီးတွေကို အားရပါးရစုပ်ပေး မှုတ်ပေးလိုက်ရသည်။ သူတို့ကလည်း သင်းသင်းကို တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ကိုင်ကြသည်။ ကိုယ်ပေါ်မှအင်္ကျီကိုချွတ်ကာ နို့နှစ်မြွှာကို ဖျစ်ညှစ်ကစား နေကြသလို ခါးမှထမီကိုလည်း လှန်လှောပြီး အတွင်းခံပင်တီကလေးကိုပါ ချွတ်ယူလိုက်ကြရာက သူမပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ကို နှိုက်သူနှိုက် ကိုင်သူကိုင်ဖြင့် အပြတ်အသတ်ပင် ဆွနှူးပေး နေကြပေတော့သည်။

သင်းသင်းစောက်ပတ်က စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်အောင် ထွက်ကျလာသည်။

သူမနှင့်အတူရှိနေသူ သုံးယောက်အနက် ဦးစောနိုင်ဆိုသူက သင်းသင်းကို စဖြုတ်သည်။ ကျန်တစ်ယောက် ဖြစ်သော ကိုဘထူးဆိုသူက သူ့လီးကို သင်းသင်းပါးစပ်ထဲ သွင်း၍ မှုတ်စေပြီး သူ့လရည်တွေကိုပါ သင်းသင်းပါးစပ်ထဲ ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ပါသည်။ သူက လီးအမှုတ်ခံရတာကို တော်တော်ကြိုက်ဟန်တူသည်။ နောက်တစ်ချီ ပြီးအောင်လည်း သင်းသင်း သူ့လီးကို စုပ်ပေးရသေးသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး လီးကြီးတွေက တုတ်တုတ်ထွားထွားကြီးတွေဖြစ်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်သာမက ကျန်တစ်ယောက်ဖြစ်သည့် တင်မောင်ကျော်ဆိုသူလည်း မခေလှဘဲ လီးကြီးက ရှစ်လက်မအရှည်ခန့် စံချိန်လွန်ကြီးမား၍နေကာ သူတို့ အားလုံးလီးတွေက သမားရိုးကျမဟုတ်သော ကြီးဆေးတွေ ဘာတွေများ ထိုးထားကြသလားဟုပင် သင်းသင်းတစ်ယောက် သံသယဝင်မိသည်အထိ ဖြစ်ရလေသည်။

သင်းသင်းလည်း ကိုစော( ဦးစောနိုင် ) ၏လိုးဆောင့်မှုကို ကော့နေအောင်ခံစားရပြီး နောက်တစ်ချီ တင်မောင်ကျော်က သူမကို လိုးချိန်မှာ လေးဘက်ထောက်ကုန်းခံရင်း စောက်ပတ်က မခံနိုင်အောင် ကျိန်းစပ်၍နေသလို ခံစားနေရပေသည်။ တင်မောင်ကျော်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ တင်းကြပ်စီးပိုင်စွာ ဝင်ထွက်နေသော သူ့လီးကြီးကို လီးတစ်ဆုံးမြုပ်အောင် ထည့်သွင်းဆောင့်လိုးပေးရင်း ကာမရသကို ဝဝလင်လင်ကြီးခံစားနေပေသည်။

သင်းသင်းလည်း တအင့်အင့်ညည်းရင်း သူ့လိုးဆောင့်မှုအောက်မှာ မလူးသာမလွန့်သာ မိန်းမော နစ်မျောနေရလေသည်။ ဒီလို လီးကြီးတာမျိုးကို သူမစိတ်ထဲကနေပြီး တော်တော်ကလေး စက်ဆုပ်သလို ရှိပေမယ့် အတွေ့ဒဏ်ကိုလည်း ဘယ်လိုမှ မတွန်းလှန်နိုင်ပါချေ။ သူမအခြေအနေကလည်း ဒေါ်ခင်ဝင်း၏ အလိုဆန္ဒကို ဘယ်နည်းနှင့်မှ ဆန့်ကျင်လို့ ရနိုင်သောအခြေအနေမဟုတ်တာကို သူမကိုယ်တိုင် အသိပင် ဖြစ်ပေသည်။

သင်းသင်းအနေနှင့် ကိုစောနိုင်လိုးပြီးချိန်ကတည်းက သူမ စောက်ပတ် ကွဲသွားသလားတော့ မသိပေ။ သူ့လီးက လဒစ်ကြီးသလောက် လီးကိုယ်ထည်အလယ်ပိုင်းလောက်မှာ တစ်ကြပ်နေပြီး အထစ်အရစ်ဖြစ်နေတာမို့ လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ မဝင်ဝင်အောင် ဇွတ်အတင်း ဖိဆောင့်ထည့်လိုးရင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား အနည်းငယ် စုတ်ပြတ်ကာ ကွဲပြဲခဲ့ခြင်းပဲ ဖြစ်ချေမည်။ ကိုစောနိုင် အမူးလွန်နေတာလည်း ပါပေမည်။

တင်မောင်ကျော် ခွေးကုန်းလိုးနေစဉ်မှာ စောစောက သူမကို လိုးသွားသည့် ဦးစောနိုင်နှင့် ကိုဘထူးတို့ နှစ်ယောက်၏ လီးတွေကို သင်းသင်းက လက်တစ်ဖက်စီမှာ ဆုပ်ကိုင်ရင်း သူတို့လီးနှစ်ချောင်းကို တစ်လှည့်စီ စုပ်ကာယက်ကာဖြင့် ပုလွေမှုတ်ပေးနေရသည်။

လဒစ်လုံးကြီးတွေကို လျှာကလေးနှင့်လှည့်ပတ်ယက်ဆွ ကစားပေးနေရသည်။ လီးကိုယ်ထည်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်၍ ဂွင်းရိုက် ဆောင့်ပေးရသည်။ ဦးစောနှင့် ကိုဘထူးလီးကြီးနှစ်ချောင်းက သူမလက်ထဲမှာ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ ကောင်းအောင် မတ်တောင်ကာ ထောင်ထလာတာကို တွေ့လိုက်ရလေတော့သည်။

ဦးစောနိုင်တစ်နာရီလောက် ထင်တိုင်းကြဲကာ လိုးဆောင့်ခဲ့သလို တင်မောင်ကျော်လည်း သူ့လဒစ်ပြဲကြီးကို မညှာမတာ သူမစောက်ပတ်ထဲကို တဖြောင်းဖြောင်းနှင့် ဖိဆောင့်ရင်း တစ်နာရီကျော်ကျော်လောက် ကြာမြင့်စွာ လိုးပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။ ခွေးကုန်းလိုးသည့် အချိန်ကြာလာလေလေ သင်းသင်းစောက်ပတ်ကလေးက အပေါက်ဝပိုကျယ်အောင် ချဲ့ပေးနေသလိုကြီးဖြစ်ကာ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အသားနီလန်ပြီး ဟဟပြဲပြဲကြီးဖြစ်ကာ နေလေတော့၏။

ဒီအခိုက်မှာပင် …

အိပ်ခန်းထဲကနေ မြယမင်းရော ဦးထွန်းမြတ်ပါ ထွက်လာကြတာ မြင်လိုက်ရ၍ သင်းသင်း သက်ပြင်းတစ်ချက်ကို ဟင်းကနဲ ချလိုက်မိပါသည်။

ယမင်းလည်း ဦးထွန်းမြတ်က သူမကို တစ်ချီလိုးကာ ခေတ္တအနားယူ၍ နောက်တစ်ချီကို နှစ်ချီမြောက်အဖြစ် ထပ်မံလိုးပေးလိုက်သဖြင့် ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ရရှိသွားပြီး နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်သည့်မျက်နှာနှင့် ဦးထွန်းမြတ်ပုခုံးပေါ် ခေါင်းကလေးမှီနွဲ့၍ အခန်းထဲကနေ ထွက်လာပါသည်။

ယမင်းကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်အစားမလုံမလဲပင် ဖြစ်ကာနေသည်။ ဘလောက်စ်အင်္ကျီကို ရင်ဘတ်ကြယ်သီး အစုံအစေ့ တပ်မထားခဲ့သဖြင့် သူမရင်သားအိအိကြီးနှစ်မြွှာကို လုံခြုံအောင် ဖုံးကွယ်မထားနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေပါသည်။ ထမီကိုလည်း လျော့တိလျော့ရဲပင် အဖြစ်လောက်စည်းနှောင်ဝတ်ဆင်ထားသည်။ သူမအဖို့ ဒီအိမ်မှာ ရှိသမျှလူအားလုံးက သူမကို တဏှာမျက်လုံးများဖြင့်သာကြည့်နေပြီး မကြာမီအချိန်မှာလည်း သူတို့ ပက်ပက်စက်စက် လိုးတာကို သူမတို့နှစ်ယောက်အနေနှင့် စောက်ပတ်ညည်းစော်နံအောင် ခံရတော့မည်မှန်း အသေအချာ သိနားလည်နေပေပြီ။

ဧည့်ခန်းရှိဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ကြရင်း သင်းသင်းတစ်ယောက် တင်မောင်ကျော်ဆိုသူ၏ ခွေးကုန်းလိုးခြင်းကို မရှုမလှခံစားနေရကာ တစ်ဖက်ကလည်း ဦးထွန်းမြတ်၏မိတ်ဆွေနှစ်ယောက်ဖြစ်ကြသော ကိုဘထူးနှင့် ဦးစောနိုင်တို့နှစ်ယောက်လီးတွေကို အားပါးတရစုပ်ပေးနေရပုံတို့ကို နှစ်ယောက်သား ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် မျက်စိအရသာခံ၍ ကြည့်နေကြလေသည်။

ဦးထွန်းမြတ်က အရက်ခွက်ကို ကိုယ်တိုင်ငှဲ့ပြီး ယမင်းကိုပါ တစ်ခွက်ကမ်းပေးလိုက်ရာ ယမင်းလည်း မော့ချလိုက်ပါသည်။

“ ယမင်း ဒီနားလာ  ”

ဆိုပြီး ယမင်းကိုယ်လုံးကလေးကို သူ့ပေါင်ပေါ်ပွေ့ချီတင်လိုက်ရင်း အရက်သောက်လိုက် အမြည်းစားလိုက် ယမင်းကို ကိုင်လိုက်နှင့် တစ်ယောက်တည်း အလုပ်များသွားသည်။

ဦးထွန်းမြတ်လက်တွေက ယမင်းကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိသမျှ အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်သွားသော ယမင်းကို နို့ကိုင် ဖင်နှိုက်လုပ်၍ ယမင်းကို သူ့လီးကုန်းစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။

ယမင်းလည်း ဦးထွန်းမြတ်လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးရင်း ကျန်သုံးယောက်၏လီးတွေကိုလည်း စိတ်ဝင်တစား ငေးကြည့်နေမိကာ တဏှာစိတ်က ထိန်းမရအောင် နိုးကြွဖြစ်ပေါ်လာရလေသည်။ သုံးယောက်စလုံး လီးကြီးတွေက အမိုက်စားကြီးတွေပဲ ဟူ၍ ယမင်းစိတ်ထဲက တွေးမိသွားသည်။ ဦးထွန်းမြတ်က ဖင်ကုန်းထားသော ယမင်း၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားမှ ပြူးထွက်နေသော သူမစောက်ဖုတ်ကလေးကို သူ့လက်ချောင်းများနှင့် ပွတ်ကာဆွကာ လှုပ်နှူးပေးနေချိန်မှာ ယမင်းတစ်ယောက် ခံချင်စိတ်က အငမ်းမရဖြစ်ပေါ်နေပေပြီ။

သင်းသင်းကို လိုးနေသော တင်မောင်ကျော်လည်း လရည်တွေပန်းထွက်၍ တစ်ချီပြီးသွားပြီး သူနှင့် မရှေးမနှောင်းပင် ဦးစောနိုင်ရော ကိုဘထူးပါ လရည်တွေ သင်းသင်းမျက်နှာနှင့် နို့အုံအိအိနှစ်ဖက်တွေပေါ်ကို ပြိုင်တူပန်းထုတ်လိုက်ကြပြီး သင်းသင်းလည်း အတော်ကလေးပင်ပန်းသွားဟန်နှင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို မှောက်ခုံလျက်သား လဲပြိုကျသွားတာကိုပါ ယမင်းတွေ့လိုက်ရသည်။

သူမတစ်ယောက်တည်းမို့ အစွမ်းကုန်ပြုစုလိုက်ရသဖြင့် တော်တော်ကလေး လက်ပန်းကျသွားဟန်တူပါသည်။ တင်မောင်ကျော်နှင့် ကိုဘထူးက သင်းသင်းလက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်ကနေ တွဲထူပြီး ယမင်း နဘေးမှာလာရောက်ထိုင်သည်။ ဦးစောနိုင်လည်း အရက်ဝိုင်းဆီ ပြန်ရောက်လာသည်။

လေးယောက်သား အနားယူရင်း သောက်ကြစားကြနှင့် အရက်ဝိုင်းလေးက ပြန်လည်စည်ကားသွားရသည်။ အတွေ့အကြုံတွေ ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။ ဟိုသုံးယောက်၏မျက်လုံးအကြည့်များက ယမင်း၏ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်နေသော ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တွေဆီကို အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် ရောက်ရှိနေကြသည်။ ဦးထွန်းမြတ်ကလည်း သူ့ဧည့်သည်တွေရဲ့အလိုကို အလိုက်တသိနှင့်ပင် …

“ ကဲ ယမင်း အန်ကယ့်မိတ်ဆွေတွေကို တစ်လှည့် … ပြုစုပေးလိုက်ဦး … သမီးသင်းသင်း ဒီနားကို လာပါ  ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်ကယ်  ”

ယမင်းသူ့ကို ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရာက ပြောလိုက်သည်။

ဦးထွန်းမြတ်၏ အစီအစဉ်က သူ့အတွက်တော့ အစစအရာရာ အဆင်ပြေချောမွေ့နေသည်။ နယ်ရုပ်ကလေးတွေဖြစ်ကြသော ယမင်းတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို အပီအပြင်စားပြီး သူအလိုရှိသမျှ ကာမလိုအင်ကို ကမ်းကုန်အောင် ရယူဖြည့်ဆည်းတော့မည်ဖြစ်သည်။

သင်းသင်းလက်ကိုဆွဲခေါ်ပြီး ယမင်းနှင့်အတူ ဆက်တီခုံပေါ်မှာ ယှဉ်လျက်သား ကပ်ထိုင်စေလိုက်သည်။ သင်းသင်းနှင့်ယမင်း ပေါင်ချင်းထိကပ်မိသွားပြီး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်၍ နားလည်မှုရှိစွာပင် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး နှစ်သိမ့်ပြုံးကလေး ပြုံးလိုက်မိကြသည်။ သင်းသင်းလက်တစ်ဖက်က ယမင်းခါးလေးကို အသာအယာပင် သိုင်းဖက်လာသည်။

သင်းသင်း၏ပေါင်ကြားထဲကို ဦးထွန်းမြတ် လက်တစ်ဖက်က တိုးဝင်လို့သွားသည်။ သင်းသင်းတစ်ယောက် ကိုယ်ကလေး တွန့်ကနဲတုန်ခါပြီး ကော့ကနဲ ကြွကနဲဖြစ်၍ သွားကာ သူမလည်း မထူးတော့သည့်အနေနှင့် ဦးထွန်းမြတ်၏ တောင်မတ်နေပြီဖြစ်သည့် လီးကို အသာစမ်းကိုင်လိုက်ရင်း ညင်ညင်သာသာ ဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့သည်။

“ လီးစုပ်ပေး သမီး  ”

“ ဟုတ် ကဲ့  ”

သင်းသင်းလည်း အန်ကယ်ထွန်းမြတ်လီးကို အားပါးတရကုန်းစုပ်၍ နေပြီ။ တောင်မတ်နေသောလီးကြီးမှာ ကြီးမားလွန်းလှပြီး ဒီနေ့အဖို့တော့ သူနှင့်ယမင်းတို့နှစ်ယောက် ဒီလီးကြီးတွေနှင့် ဘယ်လောက်အထိတောင်များ စခန်းသွားရလေဦးမလဲလို့ တွေးစဉ်းစားရင်း သင်းသင်းတစ်ယောက် ရင်ထဲမှာလှိုက်ဖိုမောနေမိသလိုကြီး ဖြစ်လို့သွားရလေ၏။

သင်းသင်းနှင့် အန်ကယ်ထွန်းမြတ် နှစ်ပါးသွားချိန်မှာပဲ ယမင်းတစ်ယောက် သူ့မိတ်ဆွေသုံးယောက်နှင့်အတူ အိပ်ခန်းတစ်ခုထဲကို ရောက်ရှိလာပေပြီ။

“ ဘယ်သူ အရင်လိုးမလဲ ပြော  ”

သူမ အမေးကို ကိုဘထူးက …

“ ငါ လိုးမယ် …ငါက ခုထက်ထိ တစ်ချီမှမလိုးရသေးဘူး ဟိုကောင်မလေး သနားလို့ မလိုးဘဲနေတာ  ”

“ ကျွန်မကိုရော မသနားဘူးလား “

ယမင်းက ခပ်ရွှတ်နောက်နောက်ကလေးပြောလိုက်ပြီး ကိုဘထူး၏ပေါင်ကြားထဲကို လက်နှိုက်ကာ လီးကို ကိုင်ပေးလိုက်သည်။ ဘထူးလည်း စပ်ဖြီးဖြီးလုပ်ပြီး ဘာမှ ထပ်မပြောတော့ပေ။

“ ငါ့လီးလည်း ကိုင်ပေးစမ်းပါ”

ဦးစောနိုင်လည်း ပြောသည်။ တင်မောင်ကျော်ကမူ သူ့လီးအကိုင်ခိုင်းဖို့ထက် ယမင်းစောက်ပတ်ကို သူကကိုင်ရဖို့သာ စိတ်စောနေဟန်တူပေသည်။ ယမင်း ခြေရင်းဖက်ဆီ လျှောဆင်းသွားလိုက်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်၍ ဟိုဟိုဒီဒီစမ်းသပ်ကိုင်တွယ်လျှက်ရှိလေသည်။

ယမင်းလည်း သူလုပ်နေပုံကို ရိပ်မိလိုက်၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တမင်တကာပင် ပြဲပြဲကားကား လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ယမင်းစောက်ပတ်မှာ အထုအထောင်းခံရဖန်များ၍လားမသိ။ နဂိုအခြေအနေထက်ပင် မို့မို့ကြွကြွကလေးဖြစ်လျက် နီရဲယောင်ကိုင်း၍ နေကာ မြင်ရသူအဖို့ ချက်ချင်းလက်ငင်းပင် လိုးချင်စိတ်ပေါက်အောင် အစွမ်းကုန် ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်နေသလိုကြီး ဖြစ်နေပေသည်။

“ စောက်ပတ်ကလေးကတော့ ရှယ်ပဲကွာ လိုးတောင်လိုးချင်လာပြီ”

တင်မောင်ကျော် တံတွေးနင်သံကြီးနှင့် ပြောချလိုက်သည်။

“ နေဦး ဒီက အစ်ကို လိုးပစေ  ”

ယမင်း ကိုဘထူးကို လက်ညှိုးကလေးထိုးပြီးပြောလိုက်တော့ …

“ အော နင်က ဒီလိုလည်း မျက်နှာလိုက်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လား ငါ့အလှည့်ကျမှတွေ့မယ် ဟင်းဟင်း စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော အကုန်လိုးပစ်မှာ  ”

‘ ရတယ် အစ်ကို စိတ်တိုင်းကျ သဘောရှိသာလိုး …ယမင်းက သင်းသင်းလို မဟုတ်ဘူး ခံစရာရှိရင် အရှေ့ရော အနောက်ရော အကုန်ခံပေးမယ်  ”

“ ကောင်းပြီ ဘထူး မြန်မြန်လိုးလိုက်စမ်းကွာ မင်း ပြီးရင်တော့ ငါ့အလှည့်ပဲ  ”

ဘထူးလည်း အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ ယမင်းဖက်လှည့်ကြည့်ပြီး …

“ ကဲ လာ ယမင်း ပက်လက်ပဲ လိုးရအောင် ငါက နင့်ပေါင်နှစ်ဖက်ထမ်းပြီး လိုးပေးမယ် ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား  ”

“ ဖြစ် ပါတယ် ရှင်  ”

ယမင်း တကယ်ခံရတော့ မသက်သာလှပါ။ သူတို့သုံးယောက်စလုံး၏ လီးတွေက သူမသာ ကိုယ်အသုဘ ဆိုသလို စံမီသည့်လီးကြီးတွေချည်းပဲမို့ ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်ကားယား အိပ်ပေးထားသော သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ကိုဘထူးလီးဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးက ဗြွတ် ဇွပ်ဆိုပြီး ရုတ်တရက်ကြီး ထိုးဆောင့်ဝင်လာချိန်မှာ အသက်ရှူပင် ရပ်မတတ်ဖြစ်သွားခဲ့ရပြီး …

“ အ ကို … ဘထူး … ဖြေး ဖြေး  ”

ဆိုပြီး သူ့ရင်ဘတ်အား လက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် တွန်းကန်ထားလိုက်မိသည်။

“ အေးပါ ဖြေးဖြေးပဲ …လိုးမှာပါ … နင့်စောက်ပတ်ကလေးကို လက်နဲ့သာ ဖြဲထားပေး  ”

“ ရတယ် … အင့် … ဒီ … ဒီလို ဟုတ်လား  ”

ယမင်း သူမစောက်ပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖြဲပေးလိုက်သည်။ ကိုဘထူးလည်း သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကို ယမင်း စောက်ပတ်အဝမှာ လှည့်ပတ်ထိုးမွှေကာ စောက်စိကလေးကို ခလုပ်တိုက်ဆွနှူးပေးရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံး ယမင်းစောက်ခေါင်းကလေးထဲကို နစ်ဝင်သွားအောင် အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်လိုးချလိုက်ပြန်လေသည်။

ယမင်း ဒီတစ်ခါတော့ မငြင်းဆန်တော့ပါ။ လီးဝင်ရောက်မှုကို အံကြိတ်ကာခံပြီး အောက်ကနေ သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို ကော့ပင့်၍ ဆောင့်ဆောင့် ထိုးပေးလိုက်လေသည်။ လီးက အရင်းထိ ကပ်ဖိတိုးဝင်သွားပြီး စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလည်း ပြည့်ကြပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ကိုဘထူးက သူ့လီးကို တစ်ဝက်လောက်ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ပြန်ဖိဆောင့်ချလိုက် နောက်တစ်ခါ ပြန်ဆွဲထုတ် ပြန်ဆောင့်လိုက်နှင့် အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ် ဆက်တိုက် လိုးပေးလိုက်ပြီး ယမင်းစောက်ပတ်ကို သူ့လီးနှင့် ယဉ်ပါးအောင်ပြုကာ ယမင်းပေါင်နှစ်ဖက်ကိုပါ သူ့ပုခုံး တစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ တင်ထမ်းလိုက်ရင်း သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေပင့်မ၍ ဆွဲယူပြီး နောက်ထပ် အချက်သုံးလေးဆယ်မက ဖိလိုးပစ်လိုက်ပြန်ပါသည်။

“ အ အ ကောင်း ကောင်းတယ် … ကို ထူး ဆောင့် တအားဆောင့် အားအ ရှီး …ကောင်းလိုက်တာနော် ယမင်းစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပြည့်နေတာပဲ သူ့လီးက အရမ်းကြီးတယ်  ”

“ ဦးထွန်းမြတ်လီးရော မကြီးဘူးလား  ”

“ တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီပဲ ဘယ်သူပိုကြီးလဲ တိုင်းကြည့်မှ သိမယ် လီးတွေက ဆေးလီးတွေလား မသိဘူး ဟွန်း ခံရတဲ့လူတော့ သေမှာပဲ  ”

“ လီးကြီးလို့ မတော်တဲ့ စောက်ပတ်မှမရှိတာ ကလေးရယ် ဟင်း ဟင်း  ”

“ ကဲပါ လိုး မှာဖြင့်လိုး သေအောင်လိုး …ယမင်း အထဲမှာ ရွစိရွစိဖြစ်နေပြီ  ”

ကိုဘထူးလည်း ယမင်းဆန္ဒကို လိုက်လျောပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန်ပင် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်လေသည်။ ယမင်းပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးတင်လိုးခြင်းက သူ့လီးကိုအဝင်ပိုနက်စေပြီး လီးကအရင်းခိုက်ကာ သူမစောက်ပတ်ကို အစွမ်းကုန်ထည့်မွှေပေးသလိုဖြစ်နေတာမို့ သူ့အတွက်သာမက ယမင်းအတွက်ပါ အကောင်းပေါ်အကောင်းဆင့် နေစေပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ရရှိစေပါသည်။

ယမင်းစောက်ပတ်က စောက်ရည်များ အဆက်မပြတ်ထွက်နေတာမို့လည်း လီးအဝင်အထွက်ပြုလိုက်တိုင်းမှာ တဘုတ်ဘုတ်တဗွပ်ဗွပ် တဇွပ်ဇွပ်မြည်သံများက အခန်းအလယ်မှာ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရထွက်ပေါ်နေသည်။

ကိုဘထူး တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန်လိုးပေးလိုက်ရင်း မိနစ်လေးဆယ်လောက်ကြာတော့ ယမင်းကိုယ်လုံးလေး ကော့ပျံကြွတက်လာရပြီး ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိသွေးကြောတွေ ပေါက်ကွဲထွက်မတတ် တဖျင်းဖျင်းနှင့်မရိုးမရွကြီး ဖြစ်ပေါ်ခံစားလာခဲ့ရကာ …

“ အစ်ကိုထူး ဆောင့် မြန်မြန်ဆောင့် ဆောင့်ပေး ယ မင်း ပြီး တော့မယ် …မြန်မြန် အ အား အား …  ”

ဆိုပြီး သူမခါးလေးကို ကော့ကာကြွကာနှင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများက ကိုဘထူးလီးကိုတအားဖျစ်ဆွဲ ညှစ်ယူလိုက်ရင်း ကာမပန်းတိုင်ကို ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်ရှိသွားရလေသည်။ ကိုဘထူးလည်း အပျိုစောက်ပတ်လိုဖြစ်နေသော ယမင်းကို ကြာကြာမလိုးနိုင်တော့ဘဲ အချက်သုံးဆယ်ခန့် ဒလကြမ်း မွှေ့လိုးအပြီးမှာ သူ့လီးထိပ်မှ လရည်များကို ယမင်းစောက်ခေါင်းကလေးထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် ပန်းထုတ်လိုက်ရ လေတော့သည်။

ဘထူး ခဏနားစဉ်မှာ တင်မောင်ကျော်က ယမင်းကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ၍ ခွေးလိုးလိုးသည်။ တင်မောင်ကျော်လီးလည်း ကြီးမားလွန်းလှ၍ ယမင်းစောက်ပတ် အာတာကွဲကလေးမှာ သူ့လိုးချက်များ အောက်မှာ နှုတ်ခမ်းတစ်လန်ပန်းတစ်လန်ဆိုသလို ပြဲပြဲလန်၍ပင် သွားရလေတော့သည်။ သူလိုးသမျှကို ကုန်းရုန်းခံရင်းက ယမင်းတစ်ယောက် ဦးစောနိုင်ကြီးရဲ့ လီးဒစ်ပြဲကြီးကို သူ့အလိုကျ စုပ်ပေးနေရသေးသည်။

ဦးစောနိုင်လည်း ယမင်းကို လိုးချင်ဇောနှင့် လီးက အပြတ်တောင်နေပြီဖြစ်သည်။

တင်မောင်ကျော်က ယမင်းကို စောက်ပတ်တစ်ချီလိုးပြီး ယမင်းကာမအဆိပ်တက်၍ တစ်ချီပြီးချိန်မှာ သူကမပြီးအောင်ထိန်းထားနိုင်ပြီး ယမင်းက ဦးစောနိုင်နှင့်စခန်းသွားကြစဉ်မှာ ယမင်းကို ဦးစောနိုင်၏ အပေါ်စီးကနေ လိုးခိုင်းလိုက်ရင်း သူကမူ ယမင်းအနောက်မှနေ၍ ယမင်း၏ဖင်စအိုကို လိုးပေးနေပြန်လေသည်။

ယမင်းလည်း ဦးစောနိုင်အပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလို ဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ကာ ဖိဆောင့်လိုးရင်း တစ်ဖက်ကလည်း တင်မောင်ကျော်က သူမဖင်စအိုကို အသည်းအသန်ဆောင့်လိုးနေမှုကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ခါးစည်းခံစားနေပေသည်။ နာရီဝက်လောက်ကြာအောင် ဖင်လိုးပြီးမှ တင်မောင်ကျော်လည်း ယမင်း၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ပေါ်သို့ သူ့လရည်တွေကို ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်လေသည်။

ယမင်းက ဦးစောနိုင်လီးကြီးကို အပေါ်စီးကနေ ဆက်လက်လိုးဆောင့်ပေးနေသည်။

သူမအနေနှင့်လည်း တင်မောင်ကျော်စောက်ပတ်လိုးစဉ်ကရော ဖင်လိုးစဉ်ကပါ တစ်ချီစီလောက်ပြီးခဲ့ရပြီး ယခုတဖန် ဦးစောနိုင်လီးကို အပေါ်ကဆောင့်လိုးပေးနေချိန်မှာလည်း ကာမမီးတွေ အဆက်မပြတ် တောက်လောင်ဝါးမျိုခြင်းကို ခံနေရကာ စောက်ရည်များ ထိန်းမရသိမ်းမရအောင်ပင် ထွက်ကျလာခဲ့ရပြန်ပြီ ဖြစ်သည်။

နောက်ထပ်မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် လိုးဆောင့်လိုက်ရာက နှစ်ယောက်သား စောက်ရည်ရော လရည်များပါ ပြိုင်တူ ပန်းထွက်သွားခဲ့ရလေသည်။

ယမင်းတစ်ယောက် အခန်းထဲမှာ နေ့တစ်ဝက်လောက် အချိန်ကုန်သွားသည်။ ကိုဘထူး တင်မောင်ကျော်နှင့် ဦးစောနိုင်တို့ သုံးယောက် တစ်လှည့်စီ သူမကို အားပါးတရ ဆော်လိုက်ကြရင်း သင်းသင်းတစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲကိုရောက်ရှိလာချိန်အထိ ယမင်းအနေနှင့် လီးသုံးချောင်းစလုံးကို သူမ၏ စောက်ပတ်ရော ဖင်နှင့် ပါးစပ်ပါမကျန် ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံ၍ တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း သုက်ရည်အလိမ်းလိမ်း ပေလူးလျှက် ရှိနေလေပြီ။

သင်းသင်းရောက်လာမှ သူမအနားယူချိန်ရပြီး အခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကိုယ်လက်ဆေးကြောသန့်စင်ပြီး ပြန်လာတော့ ဦးထွန်းမြတ်က သူမကိုအသင့်ပင် စောင့်ကြိုနေတာကို တွေ့ရပါသည်။ ယမင်းလည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ နောက်တဖန် ဝင်ရောက်ရပြန်လေသည်။

သည်လိုနှင့် …

ဦးထွန်းမြတ်၏ ဂေဟာငယ်လေးထဲမှာ သင်းသင်းနှင့်ယမင်းတို့နှစ်ယောက်သား ရင်ဖိုလှိုက်မောဖွယ်ရာ အချိန်တွေကို ပုရိသလေးယောက်တို့ရဲ့အလယ်မှာ ပျော်ပျော်ကြီး ကုန်လွန်လိုက်ကြပါသည်။ ဦးထွန်းမြတ်က ယမင်းကို သူ့ကတိအတိုင်း မုန့်ဖိုးငွေ ၅ သိန်း ထုတ်ပေးသည်။ သူအလိုရှိသည့် အချိန်တွင် ယမင်းတစ်ယောက်တည်း သီးသန့် ထပ်မံခေါ်ယူမည်ဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း မှာကြားလိုက်သေးသည်။

သူ့အိမ်ကနေပြန်လာတော့ သင်းသင်းရော ယမင်းပါ နှစ်ယောက်သား သုံးလေးရက်လောက်အထိ လမ်းတောင် ကောင်းကောင်း မလျှောက်နိုင်ကြဘဲ အခန်းအောင်း၍ အနားယူလိုက်ကြပေသည်။

ရက်သတ္တ တစ်ပတ်အတွင်းမှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာ အပြောင်းအလဲတွေ အတော်ပင် ဖြစ်လို့ သွားရလေသည်။ မြို့ထဲဖက်က ကြိတ်ဝိုင်းတစ်ဝိုင်းကို ရဲဖမ်းသည့်အထဲမှာ ဒေါ်ခင်ဝင်း ဆိတ်ကြီးနှင့် ယမင်းတို့ အပြေးကောင်း၍ လွတ်ခဲ့ပေမယ့် ဒေါ်ခင်ဝင်း ငွေကြေးတော်တော်များများ ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။ ရဲဖမ်းသည့်အထဲမှာ ပါသွားခဲ့ရသည်။

ဒီအတွက် တာဝန်ခံထားသူဆိုသော ဦးမြအောင်ဆိုသူနှင့် ဒေါ်ခင်ဝင်း ဆိတ်ကြီးတို့ အချေအတင်ဖြစ်လိုက်ကြ သေးသည်။ အချင်းချင်းမပြေလည် အဝေအစားမတည့်ရာကနေ အတိုင်အတောကလေးတွေပါလာပြီး နွားကွဲလျှင် ကျားဆွဲသည်ဆိုသည့် ဓမ္မတာအတိုင်းပင် ဒေါ်ခင်ဝင်းလုပ်ကိုင်နေသော နှစ်လုံးထီ သုံးလုံးထီ ကိစ္စတွေအထိပါ အမှုကပတ်လာရပြန်သည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းက သင်းသင်းနှင့်ယမင်းကို လူခွဲပြီး အရှောင်ခိုင်းထားသည်။ သင်းသင်းကို ဆိတ်ကြီးကခေါ်သွားပြီး ယမင်းကျတော့ ကြိုတင်အစီအစဉ်ရှိသည့်အတိုင်း ယမင်း ယခင်အပတ်က သွားရောက်ခဲ့ဖူးသော ဦးထွန်းမြတ်၏ အပျော်အိမ်ကလေးဆီ ထပ်မံပို့ဆောင်ပေးလိုက်ကာ ဒေါ်ခင်ဝင်းလည်း တရားဝင်မဟုတ်သည့် လုပ်ငန်းတွေ ခေတ္တရပ်နားပြီး သူ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်နှင့်အတူ အထက်ဖက်ကို ခရီးရက်ရှည် ထွက်သွားလိုက်သည်။

ယမင်းတစ်ယောက် ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲ ကျသလိုပါပေ။

လောင်းကစားလုပ်ငန်းကိုလည်း သူမအနေနှင့် ယခင်ကတည်းက စိတ်ပါဝင်စားမှုရှိလှသူမဟုတ်ဘဲ မလွှဲမရှောင်သာ မိမိဘဝရပ်တည်ရေးအတွက် ဒေါ်ခင်ဝင်းစေခိုင်းသလို လုပ်ကိုင်ခဲ့ခြင်းသာဖြစ်ကာ ယခုလို မိမိနှင့် စိတ်တူသဘောတူ ချစ်ရည်တူမျှရှိလှသော ဦးထွန်းမြတ်နှင့် ဒုတိယအကြိမ် ထပ်မံဆုံတွေ့ခွင့်ရသဖြင့် ယမင်းတစ်ယောက် မိမိဝပ်ကျင်းကို ရှာဖွေတွေ့ရှိလိုက်ရသော ငုံးပေါက်မကလေးတစ်ကောင်လို ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်ဒုံးဒုံးချပြီး ဦးထွန်းမြတ်စိတ်တိုင်းကျ သူ့အလိုကိုလိုက်လျောခြင်းအားဖြင့် ရင်ခုန်စရာ အချိန်တွေကို ထိုက်ထိုက်တန်တန် ကုန်လွန်စေလိုက်တော့သည်။

ဦးထွန်းမြတ်လည်း သူမ၏နုနယ်ပျိမြစ်လွန်းသည့် အသွေးအသားအဆီအနှစ်တွေကို ဆက်လက်၍ ဝဝလင်လင် စားသုံးဝါးမျိုချင်သေးသူဖြစ်လေရာ သူမကို တစ်ဆောင်တစ်ယောင်ထားရှိပြီး သုံးဖို့စွဲဖို့ ငွေကြေးကအစ လိုလေသေးမရှိ ဖြည့်ဆည်းပေးထားကာ သူကိုယ်တိုင်ရော သူ့မိတ်ဆွေတွေအတွက်ပါ ကာမသုခ အပြည့်အဝ ခံစားနိုင်ဖို့ စီစဉ်ထားလိုက်ပါသည်။

ရက်သတ္တပတ် တစ်ပတ်လျှင် လေးရက်ငါးရက်ခန့် ယမင်းအနေနှင့် ဦးထွန်းမြတ်နှင့်အပေါင်းအပါတစ်စု၏ ရမ္မက်လိုဘကို စွမ်းစွမ်းတမံဖြည့်ဆည်းပေးရသည်။

ဦးထွန်းမြတ်လည်း ပထမတစ်ကြိမ်တွေ့ဆုံစဉ်က ယမင်းအပေါ် အတွေ့အကြုံနုနယ်သော မိန်းကလေးတစ်ယောက်အနေနှင့် သားသမီးချင်းကိုယ်ချင်းစာနာပြီး သက်သက်ညှာညှာ ဆက်ဆံခဲ့သူဖြစ်သော်လည်း နောက်ပိုင်း ယမင်း၏ စိတ်နေသဘောထားကို ကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက်နားလည်လာသူပီပီ ကာမဆက်ဆံချိန်မှာ အာသာပြင်းပြင်းနှင့် ယမင်း၏ ဒွါရနှစ်ပေါက်ကို အရှေ့ရောအနောက်ရော ပြင်းပြင်းထန်ထန် စိတ်ရှိလက်ရှိ ထင်တိုင်းကြဲ၍ ဆက်ဆံပြီး ဓမ္မတာမကျ သဘာဝလွန်ကဲသော နည်းလမ်းစုံတို့ဖြင့် နှစ်ဦးသား ပျော်ပျော်ပါးပါးကြီး ကာမသမုဒ္ဒရာထဲမှာ ကျင်လည်ကူးခတ်လျှက် အဆုံးမရှိ မျောပါနေမိကြလေတော့၏။


...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။