Wednesday, June 5, 2024

မိပေါက် (စ/ဆုံး)

မိပေါက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - သိကြားမိုးညို

“ ဟယ် ဒေါ်လေး..ရောက်နေတယ် ” 

အပြင်က ပြန်ရောက်လာတဲ့ မိပေါက်တယောက် ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ အဒေါ်ဖြစ်သူနား ဝင်ထိုင်ရင်း အဒေါ်ကို တအားဖက်ထားလိုက်တယ်။

ထိုစဉ် မီးဖိုးခန်းထဲက အမေ က 

“ ဟဲ့ မိပေါက် ချွေးတွေနဲ့ အဒေါ်ကို သွားဖက်နေပြန်ပြီ...တယ်... ရော့ ဒီမှာ ပိုက်ဆံ .. သွား အမေ့ကို လမ်းထိပ်က ဆိုင်မှာ မဆလာလေး သွားဝယ်ပေးပါဦး..  ” 

သွက်လက်ချက်ချာစွာ အပြေးထွက်သွားတဲ့ မိပေါက်ကို မတင်စိန် ကြည့်ရင်း ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်ပါတယ်။ ကြည့်ပါဦး သူ့တူမပုံစံကို ။ ဗုံမဟုတ်၊ ပတ်မဟုတ်၊ ဆယ်တန်းက (၂) ခါကျထားပြီး ယောင်္ကျားလျာ စိတ်ပေါက်နေတာလေ။ အမတွေက တက္ကသိုလ်ကျောင်းတွေ တက်နေပြီ။ သူက ဆယ်တန်း ခုထိ မအောင်းသေး။ ခုလဲ ကြည့်လေ။ ရပ်ကွက်ထဲက ကလေးတွေကြားထဲ ချွေးတလုံးလုံးနဲ့ ဆော့နေတာ။ ဆံပင်က ယောင်္ကျားကေ၊ အတွင်းခံဘော်လီက ဖရိုဖရဲ၊ အပေါ်က တီရှပ်ပွပွ၊ အောက်က ဘောင်းဘီတို ခြေသလုံးလောက် ပွပွနဲ့။ အဲ ယောင်္ကျားစိတ် ပေါက်နေပေမယ့် သူ့ဖင်လုံးလေးက ထစ်ထစ်ဖုဖု အကိတ်လေး။

မကြာပါ ။ မိပေါက်တယောက် ပြန်လာတယ်။ လက်ထဲမှာ သူ့အဒေါ်အတွက် ချိုရည်ဗူးပါ ဝယ်လာတယ်။ အဲဒါတော့ မိပေါက်က ချစ်စရာကောင်းတယ်။ အလိုက်လဲ သိတယ်။ ဖင်လဲပေါ့တယ်။ စကားကလဲ ပေါက်ပေါက်ဖောက်သလို ပြောတက်လို့ မိပေါက်လို့ ခေါ်ရာက ဒီနာမည်တွင်သွားတာ။

“ ရော့ ဒေါ်လေး အအေးသောက်...အိမ်မှာ ကြာကြာနေ.. အဖေလဲ မရှိဘူး.. နယ်ခရီးသွားတယ်.. မမတွေက သင်တန်းတွေ သွားတက်နေကြတယ် ..ဖောင်ကြီးတယောက်.. ရေဆင်း တယောက်.. အိမ်မှာ ပေါက်ပေါက်နဲ့ မာမီပဲရှိတာ... အိမ်မှာ ကြာကြာနေနော်... နော်... ရွှတ်...  ” 

ပြောရင်း အအေးသောက်နေတဲ့ အဒေါ်ပါးကို ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်တော့ အပျိုပေါက်မလေးဆီက ချွေးနံ့လိုလို အပျိုရနံ့လေးလိုလို မတင်စိန် ရလိုက်တယ်။ 

“ ငါ့တူမတောင် အပျိုဖြစ်နေပြီ၊ အပျိုနံ့ရတယ်...ခစ်ခစ် ” 

“ ညီမရေ အဲဒါပဲ ကြည့် ခုထိ ခလေးလုပ်ချင်နေတုံး..ဒီနှစ်လဲ ဆယ်တန်းထပ်ကျတယ်.. နေပေ့စေဦး .. သူ့အဖေပြန်လာမှ မေမြို့ဘော်ဒါဆောင် ပို့ပစ်မယ်  ” 

“ သွားပါဘူး.. အိမ်မှာပဲနေမယ်.. ဆယ်တန်းအောင်မှ ထမင်းစားရတာ မဟုတ်ဘူး...နော် ဒေါ်လေး...ခစ်.ခစ်  ” 

လျှာတစ်လစ်လေး ထုတ်ပြရင်း အဒေါ်နား ပွတ်သီးပွတ်သပ်နဲ့ လုပ်နေတယ်။ မိပေါက်မှာ အမ (၂) ယောက်ရှိတယ်။ ကျောင်းတဖက် အလုပ်ကိုယ်စီတွေနဲ့၊ ခုလဲ ဝန်ထမ်းမွမ်းမံ သင်တန်းတွေ သွားတက်နေတာ၊ အိမ်မှာက သူနဲ့ သူ့အမေပဲ ကျန်နေခဲ့တာ။ အဖေက ကုန်သည်၊ မကြာခဏ ရှမ်းပြည်ဘက် ခရီးထွက်ရတယ်။ ခုလဲ သူ့အမေရဲ့ ညီမ မတင်စိန် နယ်က အလည်ရောက်လာတာ။ 

တနှစ်လောက်မှ တစ်ခေါက် လာလည်တက်တဲ့ အဒေါ်က သူ့အမေနဲ့ စကားတွေ ပြောမကုန်၊ နယ်အကြောင်း၊ သူ့အိမ်က ကလေးတွေအကြောင်း ၊ သူတို့က ကလေးများတယ်၊ အားလုံး (၆) ယောက်တောင်။ ပြီးတော့ သူ့မယောင်္ကျား မိပေါက်ရဲ့ ဦးလေးတော် ကိုကျော်ခိုင် အကြောင်း စုံနေတာပဲ။ သူ့ဦးလေးက လက်သမားခေါင်းဆောင်၊ တမြန်နှစ်က ဆောက်လက်စ အိမ်ပေါ်က ပြုတ်ကျလို့ ခွဲစိတ်ထားရတာလို့တော့ မိပေါက်သိထားတယ်။ ဘာခွဲစိတ်ထားမှန်းတော့မသိ။ 

ခုလဲ အမေနဲ့ဒေါ်လေးတို့ တိုးတိုးတိုးတိုးနဲ့ ပြောနေတဲ့ စကားကို မိပေါက်ကြားနေရတယ်။

“ ဟဲ မိတင်စိန် နင့်ယောင်္ကျား ကိုကျော်ခိုင်က ဟဝှါမအောင်တော့ဘူးဆိုတော့ တောင်ရောတောင်နိုင်လေးလား ဟဲ့  ” 

“ ဟယ် မမတင် ကလဲ ( အမေ့နာမည်က မတင်တင်ချိုပါ၊ ဒေါ်လေးက မမတင်ပဲ ခေါ်တယ်) ကလေးရှေ့မှာ ရှက်စရာကြီး  ” 

“ အံမယ် ဘာကလေးလဲ လင်ယူရင် ကလေးတောင် မွေးနေလောက်ပြီ.. ပြောသာပြောပါအေ..ဆက်ပါဦး..  ” 

ဒါနဲ့ မိပေါက်လဲ တီဗီထိုင်ကြည့်ရင်း အမေတို့ ပြောစကားနားစွင့်နေတာပေါ့။ မိပေါက် အမေက (၄၀) ကျော်ဆိုပေမယ့် မြို့နေသူဆိုတော့ ဖြူဖြူ ၀၀၊ ဗိုက်တောင် အတော်ထွက်နေပြီ၊ ဒေါ်လေး မတင်စိန်က (နာမည်အရင်း က မတင်တင်စိန်) နယ်မြို့လေးမှာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား သွားသွားလာလာ လုပ်စားကိုင်စားနေရသူဆိုတော့ အသားညိုညို ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် နဲ့ အမေ့ညီမ ဆိုပေမယ့် အမေနဲ့ သိပ်မတူ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က လှသေးတယ်။ ကလေး (၆) ယောက် မွေးထားပေမယ့် ဝတ်လိုက်စားလိုက်ရင် ကတော်ရုပ်ထွက်တယ်။ ထိုစဉ်က စစ်အစိုးရလက်ထက်ဆိုတော့ TV သတင်းတွေမှာ တွေ့ရတက်တဲ့ ဝန်ကြီးကတေယ်တွေ ရုပ်မျိုး။

“ ကိုကျော်ခိုင်က မတော်တဆကြောင့် လဥထိသွားတာ..သားကြောတွေထိပြီး ဖြတ်လိုက်ရတော့ ခလေးမရတော့ဘူးလေ မမတင်ရဲ့  ” 

“ အင်းလေ... သိတယ်လေ.. နင်တိုလဲ ခလေးများနေတာနဲ့ အတော်ပေါ့ ဟဲ့...နင်လဲ တားဆေးတွေ မသောက်ရတော့ဘူးပေါ့ဟဲ့... ခစ်ခစ် ... ငါတော့ မိပေါက်အဖေက ခုထိကဲတုန်း.. တားဆေးကို ပြတ်လို့မရဘူး.. အခု ၀ လာတာပဲကြည့်ပေါ့...မစားဘဲလဲ မနေနိုင်ဘူးလေ...ခစ်ခစ်  ” 

အဲဒီစကား ကြားတော့ မိပေါက် ညဘက် အဖေနဲ့ အမေ လိုးကြတဲ့ အသံတွေကြားပြီး ဖီးတက်တာတွေ သတိရမိတယ်။ အဖေနယ်က ပြန်လာတဲ့ရက်တွေဆို အဲဒီည တဖက်ဖက် တဗွက်ဗွက်နဲ့ လိုးသံတွေ အသားချင်းရိုက်သံတွေ၊ တရှီးရှီး တကျွတ် ကျွတ် စုပ်သတ်သံတွေ မကြားချင် အဆုံး၊ မိပေါက်အမတွေက အခန်းထဲ အိပ်နေတာ သိုးနေပေမယ့် မိပေါက်က အဖေတို့အိပ်ခန်းနဲ့ ကပ်လျှက် ဧည့်ခန်း ဆက်တီမှာပဲ အိပ်တက်တာ များတော့ အဲဒီအသံတွေ ကြားရရင် ဖီးလ်တွေတက်ပြီး စောက်စိလေးကို ဖိကြိတ်ပစ်တာပဲ...။စဉ်းစားရင်း အရေတောင် စိမ့်လာတယ်။ 

တခါဆို အမေက မနက်အစော မီးဖိုထဲ တကုန်းကုန်း ထမင်း၊ဟင်း ထချက်နေတုန်း အဖေက အမေ့နောက်ကနေ ညဝတ်ဂါဝန်ကို လှန်းပြီး လိုးနေတာ။ အမေက မီးဖိုကို လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပြီးခံနေတာ၊ မိပေါက် မနက်စောစော အပေါ့သွားချင်လို့ ဧည့်ခန်းကနေ မီးဖိုးခန်းဖက် ကူးမလို့ အဖေနဲ့ အမေ လိုးပွဲပြီးအောင် စောင့်လိုက်ရသေးတယ်။ ဟွန်း...အိမ်ထောင်သက်တွေ အနှစ်အစိတ်၊ သုံးဆယ်ရောက်နေကြပြီ၊ ခုထိ လိုးလို့ မဝကြသေးဘူး..လို့လဲ စိတ်ထဲတွေးမိတယ်။ 

အရသာအတော်ကောင်းကြလို့ ညဘက်၊မနက်ဖက်၊နေ့ဘက်ပါ လိုးနေကြတာနေမှာပေါ့..လို့ တွေးရင်း ရင်ထဲ တသိမ့်သိမ့် တုန်သွားတယ်။ အမေက အမတွေကို မကြာမကြာပြောသေးတယ်။ လင်မယူကြဖို့၊ ယောင်္ကျားတွေ မကောင်းကြောင်း၊ နေနိုင်ရင် အပျိုကြီးတွေ လုပ်ကြဖို့ မကြာခဏ သြဝါဒ ချွေသေးတာ၊ မိပေါက်ကိုတော့ ကျားစိတ်ပေါက်နေလို့လား မသိ၊ အဲလိုတော့ မပြောဘူး။ မိပေါက်အမတွေက အပျိုကြီးတွေ လုပ်ကြပါလိမ့်မယ် ခစ်ခစ်၊ မိပေါက် အမတွေအကြောင်း မိပေါက်သာ အသိဆုံး ခစ်ခစ်။

“ ဟဲ ဒါနဲ့ အရင်လိုပဲ တောင်နိုင်သေးလား ...လိုးနိုင်သေးလား..အရင်ကနဲ့ ဘာထူးသွားလဲ..  ” 

မိပေါက်တယောက် အမေနဲ့ အဒေါ်စကားကို ပြန်နားစွင့်လိုက်တယ်။

“ ပိုတောင်ဆိုးလာသေးတယ်...ဟဲ့..အရင်က တပါတ် ၂ ခါလောက်ပဲ .. ခုဆို ညတိုင်း ဖြစ်နေတာ မမတင်ရယ်... ခလေးမရနိုင်တော့မှန်းသိတော့ သူ့စိတ်ထဲ ပို့လွတ်လပ်သွားတယ်တဲ့...ခဏခဏတောင်နေတာတဲ့... ညဘက် ကလေးတွေ တော်တော်နဲ့ မအိပ်ရင် သူ့မှာ အခက်... ခုတော့ ခလေးတွေ ကျောင်းဖွင့်ရာသီ ဆိုတော့ ခလေးတွေကျောင်းသွားတာနဲ့ ဟွန်း... ပိုကဲ .... ခစ်ခစ်...  ” 

“ ဒါဆို မိတင်စိန် အရမ်းဇိမ်တွေ့နေမှာပေါ့...ကောင်မ ခစ်ခစ် .. ငါတောင် မနာလိုဘူး...  ” 

“ တော်ပါအေ ... ခု တောင် ဒီလာတာ သိပ်မကြာစေနဲ့လို့ ခဏခဏမှာနေတာ.. သူ့ဆောက်လုပ်ရေး လက်သမားအလုပ်က မိုးတွင်းကာလ အလုပ်ပါးတယ်လေ...အလုပ်ပါးလေ ..သူ့ဟာက ပိုတောင်လေပဲ... ဒီကအပြန် ငါ့မှာ အတိုးနဲ့ အဖွတ်ခံရမှာ...ကျောပါ့စိမ့်တယ်...ခစ်ခစ်  ” 

“ မပူနဲ့ ဒီက အပြန် အကွက်ဆန်းလေးတွေနဲ့ ပြုစုတက်အောင် အခွေသစ်တွေ ပြပေးလိုက်မယ်.. ခစ်ခစ်...  ” 

“ အေးဟယ် ဒီရောက်မှ ကြည့်ရတာ ညကျ ကြည့်တာပေါ့...  ” 

“ မငြင်းရှာဘူးနော် ကောင်မ ခစ်ခစ်  ” 

......................................................................

ဒီလိုနဲ့ ညနေဖက် ချက်ပြုတ်၊ ရေမိုးချိုး၊ စားသောက်ကြပြီးတဲ့နောက် မြဝတီက ဇာတ်လမ်းတွဲ (ထိုစဉ်က ကျန်ကျောင်းဇာတ်လမ်းတွဲက နာမည်ကြီး၊ ကလေးလူကြီး အသည်းစွဲ) ကြည့်ကြပြီး အမေက သူ့အခန်းထဲက အခွေထည့်ထားတဲ့ ကျွတ်ကျွတ်အိတ် အမဲလေးကိုင်ပြီး ထွက်လာတယ်။ လက်ထဲမှာလည်း ဖက်လုံးခေါင်းအုံးပိုက်ထားလို့။ ညဝတ်ဂါဝန်ကြီး တဖားဖားနဲ့၊ အတွင်းခံ မဝတ်ထားတော့ နို့အုံကားကားကြီးတွေရော၊ ဖင်တုံးကြီးတွေရော လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း တတုန်တုန်နဲ့၊ ဒေါ်လေးကတော့ အိမ်နေထမိန်နဲ့ ခါးတင်ဘလောက်စ်ပါးပါး လက်ပြတ်လေးနဲ့ပဲ။ အမေက အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားကာ ခေါင်းအုံးတလုံး ပြန်ဝင်ယူလာပြီး အဒေါ့်ကို 

“ ရော့ မိတင်စိန် ညောင်းရင် တုံးလုံးလှဲကြည့်ပေါ့..  ” 

ဆိုပြီး အဒေါ့်ထံ ပစ်ပေးလိုက်တယ်၊ အဒေါ်လဲ ခေါင်းအုံးလေး ပိုက်ရင်း..

“ ဒီဧည့်ခန်းမှာပဲ ကြည့်မှာလား ... ” 

“ အေးလေ ဘယ်သူမှ မရှိဘူးလေ  ” 

“ မိပေါက်ရှိတယ်လေ..၊သူပါကြည့်မှာလား...  ” 

ဟုတ်ပါသည်။ ခါတိုင်း အမေတို့ လင်မယားအိပ်ခန်းထဲ မှာ အဒေါ်နဲ့ နှစ်ယောက်ကြည့်ကြတာပါ၊ အိပ်ခန်းထဲမှာ လပ်တော့ပုံစံ ခေါက် DVD Player လေးနဲ့ ကြည့်ကြတာပါ။ အဖေလဲ အမေနဲ့ အတူ ကြည့်ပြီး လိုးကြမှာပေါ့။ ခုတော့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိချိန်ဆိုတော့ အမေက ဧည့်ခန်းက TV အကြီးကြီးမှာ ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ကြည့်ချင်ပုံပါပဲ။

“ အံမယ်လေ အချိန်တန် လင်ယူ၊ကလေးမွေးကြမှာပဲ၊ ကြည့်ပေ့စေ... ဟိုတလောက သူတို့ညီအမတွေ သူ့အဖေအခန်းထဲ အခွေဝင်ယူပြီး ငါ မရှိတုန်း အိမ်မှာ ခိုးကြည့်နေတာ မိလို့ ... သူ့အဖေက ငါ့ကို ဆူလိုက်တာ.. မပြောပါနဲ့...သူ့ အဖေကိုယ်တိုင်က ဒီအနေအထားကို သိသွားတော့လဲ ဘယ်လိုဆူရမလဲ... ငါလေ နင့်အကို မျက်နှာကြည့်ပြီး ရီချင်လိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့ ..ခစ်ခစ်..  ” 

“ ကဲ ခွေထည့်မယ်...   ” 

ပြောပြောဆိုဆို အောက်စက်ထဲ ခွေထည့်ပြီး ကြည့်ကြပါတယ်။ အမေက ဧည့်ခန်းက ထိုင်ခုံပေါ် ဖက်အုံးပေါင်ခြံထဲ တည့်ပြီးကြည့်တယ်။ အဒေါ်က ခေါင်းအုံးလေးခုပြီး နှစ်ယောက်ထိုင်ဆက်တီလေးပေါ် တစောင်းလေး လှဲကြည့်နေတယ်။ မိပေါက်က ဒေါ်လေး ခြေရင်းဘက်က ခုံမှာ။ ဟော ဇာတ်ကားက မိပေါက်မကြည့်ရသေးတဲ့ ကားသစ်၊ အဖေက နယ်စပ်က အခွေသစ်တွေ မကြာကြာ ယူလာတက်တယ်၊ ယူလာတိုင်း မိပေါက်က ယူပြီးခိုးကြည့်ပြီးသား၊ ဒီအခွေတော့ မိပေါက် မကြည့်ရသေးဘူး။ အခွေက ဖက်ဆက်အခွေ။ ဘဲတွေက အဖြူကောင်တွေ၊ ဆော်တွေက ထိုင်းမနဲ့ ဖိလစ်ပိုင်မ အလန်းတွေ ၊ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်တွေက ရှယ်၊ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေဆို ထိုင်းမတွေက နီညိုရောင်သန်းနေပေမယ့် ဖဦးထုပ်မတွေကျ ပန်းရောင်သန်းနေတယ်။ အစပိုင်း စုတ်ကြ၊ ယက်ကြနဲ့ ကင်မရာဗျူး ကောင်းကောင်းတွေနဲ့ ကြည့်နေသူတွေ ဖီးလ်တက်အောင် ရိုက်ပြထားတာ အမေရော ဒေါ်လေးပါ တံတွေးတွေ တဂွတ်ဂွတ် ခဏခဏ မြိုချရင်း ငြိမ်ပြီးကြည့်နေတာ မိပေါက် သတိထားမိတယ်။

ဒေါ်လေးဆီက ခဏကြာတော့

“ အကြီးကြီးတွေပဲနော်... အားရစရာကြီး ...  ခစ် ခစ်..” 

“ ကင်မရာနဲ့ အနီးကပ်မို့ပါဟယ်... တို့ယောင်္ကျားတွေ....ဟာလောက်ပါပဲ..ကွာလှနဲနဲပေါ့...  ” 

အဖြူဘဲကြီးက ထိုင်းမကို ဖင်ပေါက်ရော စောက်ပတ်ရော အားရပါးရ ယက်တယ်၊ ထိုင်းမကလဲ အဖြူကောင်လီးကြီးကို ဒစ်ဖူးကြီးကို ယက်ပြီး လီးတန်အရင်းကို ထုထုပေးနေတယ်။ အားရတော့မှ အဖြူကောင်ကို  ပက်လက်လှန်ခိုင်းကာ ကျောပေးပြီး အဖုတ်ဝလီးတေ့ တက်ထိုင်တာ။ အားကျစရာပဲ၊ မြင်းစီးကွက်ပေါ့။ နို့ဝန်းလေးတွေ ခုံနေတာများ တရမ်းရမ်း၊ ပါးစပ်လေးကလဲ ဟစိဟစိ...နဲ့။

ဒေါ်လေးဆီက 

“ ကောင်မတွေ.. စောက်ရည်မထွက်ကြဘူးနော်...  ” 

“ မိတင်စိန်ကလဲ ဘယ်ထွက်မလဲ ငါ့ယောင်္ကျားပြောပြတာ ရိုင်းကွင်းမှာ တစ်ရူးနဲ့ သုတ်သုတ်ပစ်လိုက်တာတဲ့၊ တခန်းရဖို့ နှစ်ရက်လောက်ဆက်ရိုက်ရတာတဲ့...   ” 

“ အေးနော် ...သဘာဝ အတိုင်းဆို ..စောက်ရည်တွေ ရွဲနေမှာ... ကြည့်နေတဲ့ ငါတို့တောင် အိုင်နေပြီ...ခစ်..ခစ်...  ” 

လီးအရသာသိနေတဲ့ အဒေါ်နဲ့ အမေတို့တောင် ရွှဲနေမှတော့ မိပေါက်ပေါင်ကြားထဲမှာလဲ ကာမပိုးကောင်တွေ ယွစိတက်နေပါပြီပေါ့။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မသိမသာ လိမ်ထားရတယ်။ အမေ့ပေါင်တံတွေကလဲ ဖက်လုံးကို ဖိညှပ်ထားသလို၊ ဒေါ်လေးလက်ကလဲ ပေါင်ကြားထဲမှာ၊ မီးတွေပိတ်ထားပေမယ့် TV ဖန်သားက အလင်းရောင် ဝိုးတဝါးအောက်မှာ ကိုယ်စီ လှုပ်ရှားနေကြတာတွေကို မိပေါက် မြင်နေရတယ်။

ဟော သိပ်မကြာပါဘူး...။ ဘဲကြီးက အောက်ကနေ ထိုင်းမ တင်ပါးလေးကို လက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ရင်း ထိုင်းမရဲ့ စအိုပေါက် ညိုညိုလေးကို ဖြဲကြည့်နေတယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး။ သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲက ချွတ်ပြီး ဖင်ပေါက်ဝမှာ တေ့ပါတော့တယ်... ။ အနီးကပ်ရိုက်ပြချက်ကြောင့် စအိုပေါက်ထဲ လီးဒစ်က ဖလွတ်ကနဲ ဝင်သွားပါတော့တယ်...။ ဝင်လက်စ ဒစ်ကြီးကို ဖင်ပေါက်လေးက ငုံခဲထားတယ်။ လီးဒစ်ကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်လစ်တန်းလန်းအနေအထားနဲ့ လီးကြောတွေ တဆက်ဆက်တုန်နေတယ်။ ထိုင်းမရဲ့ ဖင်ပေါက်နှုတ်ခမ်းတွေကလဲ လီးဒစ်ကြီးကို မဆန့်မပြဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ညှစ်ပေးနေပုံပဲ။ အဖြူကောင်လဲ ထိုင်းမ တင်ပါးကို ထပ်ဖြဲပြီး အဆုံးထိရောက်အောင် တရစ်ချင်းသွင်းနေပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ...

“ ခလော ခူး ခေါ ...ခလော....ခူး....  ” 

နဲ့ မိပေါက်ဆီက ဟောက်နေတဲ့ အသံထွက်လာပါတော့တယ်။ 

“ ဟော ..မိပေါက်တောင် အိပ်ပျော်သွားပြီ..  ” 

အမှန်တော့ မိပေါက် အိပ်ပျော်ယောင်ဆောင်နေတာပါ။ သူ့အကြံက သူ့အမေနဲ့ ဒေါ်လေး အနေအထားသိရအောင် ဟောက်သံပေးနေတာ၊ နောက်ပြီး သူ့အနေနဲ့ လီးအရသာ ကြုံဖူးတာမှ မဟုတ်တာ။ ဒီတော့ အမေနဲ့ အဒေါ် ကြည့်ရင်း ဘာတွေ ပြောကြမလဲ သိချင်နေတာကြောင့် ဟောက်သံပေးပြီး နားစွင့်နေတာ၊ မျက်လုံးကို မှေးစင်းပြီး TV ဖန်သားမှာ အကြည့်ကိုပို့ထားတယ်။ သူ့စိတ်ထဲ သူသိချင်နေတာလဲ ရှိနေတယ်။ ထို့စဉ် လီးကြီးက ထိုင်းမ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်နေပါပြီ။

သိပ်မကြာပါ။ ဒေါ်လေးဆီက 

“ ကောင်မတော့ ဖင်ကွဲမလားပဲ...သူ့အစား ငါဖင်ကျိန်းတယ်...ဟာ  ” 

“ မိတင်စိန် နင်ဖင်မခံဖူးဘူးလား.. ကိုကျော်ခိုင်က ဖင်မလိုးဘူးလားဟ...  ” 

“ နေမလားဟဲ့... ငါ့ယောင်္ကျားလဲ ဒီလာရင် မမတင်လင်က ဇာတ်ကားတွေပြ၊ အတက်ကောင်းတွေ သင်ပေးလိုက်တယ်မလား ...   ” 

“ သိဘူးလေ ..ခစ်ခစ်...သူတို့သမီးယောက်ဖ နှစ်ယောက် ဒီလာရင် ငါတို့လင်မယား အိပ်တဲ့ အခန်းထဲ၀င် တဝါးဝါး တဟားဟားတော့ လုပ်နေကြတာပဲ...  ” 

“ မမတင်ရော ဖင်ခံဖူးလား...  ” 

“ ခစ် အသေသာသတ်ပစ် ပြောဘူး....  ” 

“ ဒါဆိုသေချာပြီ... ခံဖူးပြီပေါ့... ပြောပြ... ကျွန်မလဲ ပြောပြမယ်...  ” 

“ ဘယ်လို အရသာလဲ သိရအောင် ခံကြည့်တာပေါ့ဟဲ့...မိတင်စိန်ရဲ့ ...ခစ် ခစ် ..... ဇာတ်ကားတွေထဲ ဖင်လိုးခန်းတွေ ပါနေတော့ စမ်းကြည့်ချင်တာပေါ့...ပထမဆုံးအကြိမ် ချောဆီတော့ သုံးရတာပေါ့...ပထမဆုံးအကြိမ်ကတော့ ... အပျိုစောက်ဖုတ်ပါကင် အဖောက်ခံရသလိုပဲ... လီးဒစ်ထိပ်ဝင်သွားတော့လဲ ... ခေါင်းဝင် ကိုယ်ဆန့် သွားတာပါပဲ... အခုကားထဲကလို ဆောင့်လို့တော့ မရဘူးဟ ... လီးကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်ရင် ဖင်ဝကြီးပါ အုံကြွပါသွားမတက်ပဲ... ယောင်္ကျားလဲ သူ့လီးကို လှုပ်ရုံလေးပဲ နှဲ့ဆောင့်ရတာ... ဖင်ခေါင်း ဂလိုင်ထဲ လီးကြီးလိုက်တိုးနေသလိုပဲ....  ” 

“ ဒင်းကတော့ ကြိုက်တယ်တဲ့...ဖင်ခံရင်း စောက်စိက ကျဉ်ကနဲ ပြီးရတာတော့ ဘာနဲ့မှ မတူဘူးဟဲ့... အမြဲတမ်းတော့ ဖင်ပေးမလိုးပါဘူး...တခါတလေ စိတ်ထဲ အရမ်းထန်နေမှ ခံပေးတာ.. သဘာ၀ မဟုတ်ဘူးလေ...ညည်းရော...ဘယ်လိုလဲ...  ” 

အမေနဲ့ ဒေါ်လေးတို့ ဖင်ခံဖူးတာတွေ ပြောနေကြပေမယ့် ဇာတ်ကားထဲမှာတော့ ထိုင်းမကို လေးဖက် ထောက်ခိုင်းထားပြီး အပီအပြင် ဖင်လိုးခန်းက အရှိန်ရနေပါပြီ။ ခါးကိုကော့ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို စွင့်နေအောာင် ကားထားပြီး ဖင်အလိုးခံနေရင်း ထိုင်းမစောက်ဖုတ်က စောက်ရည်တွေ ညောင်းစေးကျအောင် ကျနေတာ အဖုတ်ဝမှာ တွဲလွဲ ခိုနေတာပေါ့..။ မိပေါက်ဖင်ဝကလဲ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာသလို စောက်ရည်တွေလဲ ရွှဲအိုင်နေပါပြီ။ သူသိချင်နေတဲ့ လင်မယားတွေ ဖင်လိုးကြတာလဲ သိသွားပြီလေ။ ထိုစဉ် ဒေါ်လေးဆီက 

“ ငါက ခိုးအလိုးခံရတာဟဲ့...  ” 

“ ကြံကြံဖန်ဖန်...ဟယ် လင်မယားချင်း ခိုးလိုးရတယ်လို့... ဆက်ပါဦး  ” 

“ ဒီလိုဟဲ့ ညဦးပိုင်း လင်မယားနှစ်ယောက် စကားကတောက်ကစဖြစ်ပြီး ငါလဲ သူ့ကျောပေးအိပ်တာပေါ့......ကွေးကွေးလေးပေါ့....စိတ်ထဲလဲ .. ဒင်း ငတ်ပစေပေါ့...အဲဒီည မိုးကလဲ တစိမ့်စိမ့်နဲ့လေ..  ” 

“ အင်း...  ” 

“ မနက်လင်းတော့ ဖင်ဝမှာ တင်းကြပ်တစ်ဆို့ကြီးနဲ့ သူ့လဒစ်ကြီးက ငါ့ဖင်ထဲ  ဝင်နေပြီ.... ငါလဲ သိသိချင်း ရုန်းပြီး သူ့လီးကြီးကို စမ်းကြည့်တော့ တဝက်နီးနီးဝင်နေပြီ.... ပြန်ထုတ်နော် ... အောင့်တယ်...ယောင်္ကျားရဲ .. ရှီး..ကျွတ်..ကျွတ်... ခဏလေးပါ မိန်းမရယ်... အဆုံးထိဝင်သွားရင် ကောင်းသွားမှာ...ဆိုပြီး ငါ့ခါးကို အတင်းဆွဲထားတယ်...ဖင်ထဲလဲ လီးကတရစ်ချင်းတိုးတိုးပြီး ဝင်နေတယ်...ရုန်းရင်းကန်ရင်း တထစ်ထစ်နဲ့ အဆုံးထိဝင်သွားတယ်... ဖင်ဝထဲ သပ်ကြီးသျှိုထားသလိုပဲ... လေတွေလဲ တဘူဘူ လည်နေတယ်... သူ့လမွှေးတွေနဲ့ ငါ့တင်ပါး လာထိတော့ စိတ်ထဲလဲ အံ့သြနေမိတယ်...ခြောက်လက်မလောက် လီးကြီးတချောင်းလုံး ဝင်နိုင်သားလားပေါ့...ယောင်္ကျားကလဲ လီးတဆုံး ဝင်ပြီးသွားတော့ ငြိမနေတယ်..ဖင်ဝမှာ သူ့လီးကြောကြီးတွေက သွေးတိုးတာကအစ ဖင်ဝက သိနေတယ်... နောက်တော့ ကြောက်ကြောက်နဲ့ အတင်းညှစ်ထားမိတဲ့ ဖင်ဝကို လျှော့မိတော့မှ သူလဲ တဖြေးဖြေး နှဲ့နှဲ့ဆောင့်တယ်.. အီးပါချင်သလိုလို... လေလည်ချင်သလိုလိုပဲ...သိပ်မကြာလိုက်ဘူး...ငါ့ဖင်ထဲ လရည်တွေ တဖြီးဖြီးနဲ့ ဝင်လာတယ်....အဲ့အချိန် ... တဘူဘူ လေတွေလည်တယ်... ယောင်္ကျားလီးကြီး နဲနဲပျော့သွားတော့မှ ပြန်ဆွဲထုတ်သွားတယ်...ငါ့ဖင်ဝထဲ ဟာကနဲ..တမျိုးကြီး... စိတ်ဝင်စားတာနဲ့ ကပြာကယာထပြီး ယောင်္ကျားလီးကို ကြည့်လိုက်တော့ ဒစ်အရစ်မှာ ဝါဝါ အီးတွေ ပေနေတယ်...ဖင်ဝလဲ နဲနဲ ပွန်းသွားတယ်...လူလဲ နှုံးသွားတာပဲ...ခုနက အိမ်သာတက်ချင်တာတွေလဲ တကယ်မဟုတ်ပြန်ဘူး..ပျောက်ကုန်တယ်...  ” 

“ အင်း..  ” 

“ အဲဒီတနေလုံး နေမကောင်းချင်သလိုဖြစ်ပြီး အိပ်ယာထဲ ခွေနေရတယ်.. ကလေးတွေက ကျောင်းသွားကြပြီ... ယောင်္ကျားက သူလဲ သန့်ရှင်းရေးလုပ်တယ်... ပြီးတော့ ဓါတ်ဗူးထဲက ရေနွေးကြက်သီးလေးနဲ့ အဝတ်ကို ဆွတ်ကာ ငါ့ဖင်ကို တယုတယတော့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးတယ်...နောက်တော့ လာဖက်ပြီး ချော့တယ်... စောက်ဖုတ်ကို လာပြန်ဆွပြီး ယက်ပေးတယ်... ငါလဲ စိတ်တွေပြန်ထလာပြီး စောက်ရည်တွေ စိုရွဲနေတာနဲ့ ယောင်္ကျားလီးပေါ် တက်ခွပြီး လိုးပစ်တော့တာပဲ.. ခုနက အလိုးခံထားတဲ့ ဖင်ဝလေးနဲ့ သူ့လဥတွေ တဖက်ဖက် ရိုက်မိတော့ ... နာတာလေးရော.. နွေးနွေးအိအိလေးရော...တမျိုးလေးပဲ... ” 

“ အင်း ... အဲဒါ အရသာပေါ့... ” 

“ နောက်တော့ တလတခါလောက်တော့ သူလဲ ဖင်တောင်းလိုးတာပါပဲ... မပေးလဲ ခိုးလိုးမှာပဲလေ... ခစ်ခစ်...ခစ် ” 

မိပေါက်လဲ သူတို့ပြောနေတာ နားထောင်ရင်း အကြိမ်ကြိမ် ပြီးနေတာ သုံးခါရှိနေပြီ။ TV က လိုးနေတဲ့ ကောင်လဲ ဖင်ပေါက်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်ပြီး လီးပြန်ချွတ်လိုက်တော့ သုတ်ရည်တွေက ဖင်ဝကနေ တရဟော ယိုကျနေတယ်။ ထိုင်းမစအိုဝလဲ ပွစိပွစိနဲ့ ညှစ်ထုတ်နေတယ်။

ထို့စဉ်....

“ ဟော ... မီးပျက်သွားပြီ... ကဲ အခွေနောက်နေ့မှ ထုတ်တော့မယ် .... မီးခလုပ်တွေ ပိတ်လိုက်ဦးမယ်.... မိပေါက်လဲ အိပ်သွားပြီထင်တယ်... ကဲ...မိတင်စိန်လဲ ဘယ်မှာအိပ်မလဲ...ငါတော့ ဒီနားပဲ... အိပ်လိုက်တော့မယ်... ” 

ဆိုပြီး TV နဲ့ ဆက်တီကြားက နေရာမှာပဲ အမေက လှဲအိပ်တော့တယ်။ ဒေါ်လေးလဲ အဲ့ဒီည ဆက်တီပေါ်မှာပဲ အိပ်သွားကြတော့တယ်။

...........................................................................................

ဒီလိုလဲ ဒေါ်လေးလည်း (၃) ရက်လောက် မိပေါက်တို့ အိမ် နေသွားတယ်။ ညတိုင်း အပြကားကြည့်ကြတယ်။ နောက်တော့ ဒေါ်လေးရော အမေရော အခန်းထဲ ပွတ်ကျ၊ာက်ကျပုံပဲ..။ အဲဒီနောက် မိပေါက်လဲ ဒေါ်လေးကို ဘုရားတွေ လိုက်ပို့ ဈေးတွေ လိုက်ပို့တယ်..။ ပြီးတော့ ဒေါ်လေးက..

“ မမတင် ငါလဲ မနက်ဖန်ပြန်ဦးမယ်... အိမ်ကလူကြီးကို လွမ်းလှပြီ.... ” 

“ ခစ်ခစ် လူကြီးကို လွမ်းတာလား ... လီးကြီးကို လွမ်းတာလား... ” 

“ အတူတူပဲဟေ့... ” 

လို့ ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ ပြောပါတယ်။ အဲဒီနောက် အမေက..

“ ကဲ ပြန်ပြီး တပါတ်လောက် နေပေါ့...နင်ဝရင် နင့်ယောင်္ကျား ကိုကျော်ခိုင်ကို လက်သမားပစ္စည်းတွေနဲ့ လွှတ်လိုက်ဦး... မိုးတွင်း အချိန် အလုပ်ပါးတုန်းလေးပေါ့...နင်လဲ ကြည့်ပါဦး ငါတို့အိမ်... ရေကပြင် တံခါးနဲ့ မီးဖိုထဲ ပြင်စရာရှိတာလေးတွေ ပြင်ရအောင်လို့...နင်စားလို့ ဝမှပါ....ခစ်ခစ်... ” 

“ အေးပါ...လွှတ်ပေးလိုက်မယ်... သေချာပြုစုပေးလိုက်ဦး...ခစ်ခစ်...အပြောင်းအလဲလေးပေါ့... ” 

“ ကောင်မ နင် တကယ်ပြောနေတာလား.... ငါက ရဲတယ်နော်.....ခစ် ခစ်..နောက် စိတ်မဆိုးနဲ့” 

“ မဆိုးပါဘူး...ငါလဲ သက်သာသွားတာပေါ့...” 

ဆိုပြီး မချိုမချဉ်မျက်နှာနဲ့ ပြောနေကြတယ်။ အမေနဲ့ အဒေါ်ပြောနေတာတွေကို မိပေါက်တယောက် လိုက်မမီနိုင်၊ စနေတာလား ဘာလားပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ မိပေါက်အဒေါ်ပြန်သွားပြီး တပါတ်လောက်ကြာတော့ ဦးလေး ဦးကျော်ခိုင် ရောက်လာပါတယ်။

................................................................

“ မိပေါက်ရေ...မိပေါက်.. ” 

“ ဟော မာမီရေ.... ဦးလေးရောက်လာပြီ... ” 

ခြံဝမှာ လက်သမားပစ္စည်း ကျောပိုးအိတ်လေးနဲ့ ရပ်ခေါ်နေတဲ့ ဦးလေးက အလုပ်ကြမ်းသမား ပီပီ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့၊ ဆံပင်တိုတို၊ အရပ်မြင့်မြင့်၊ ရှပ်လက်ပြတ်ကို ကချင်လုံခြည်နဲ့ သပ်သပ်ခပ်ခပ် တွဲဝတ်ထားတော့ ပိုလို့ နုပျိုလန်းဆန်းနေတယ်။ ဆေးလိပ်မသောက် ကွမ်းမစားတော့ ကျန်းမာရေးလဲ ကောင်းပုံပဲ။

“ ဦးလေး ... ကျွန်တော့်ကိုပေး ... အိတ်တွေ ပေး...အထုတ်တွေ...ပေး ” 

ပြောရင်းကူသယ်စရာရှိတာ ကူသယ်တယ်၊ ဒေါ်လေးလက်ဆောင်ပေးလိုက်တဲ့ ရေထွက်ပစ္စည်း အချို့လဲ ပါလာတယ်။ ပစ္စည်းတွေ အိမ်ထဲရောက်တော့ မိပေါက်က ဦးလေး ကိုကျော်ခိုင်ရဲ့ လက်ကို တွဲပြီး အိမ်ထဲ ဝင်လာတယ်...။ မိပေါက် အမေက

“ ဟဲ့ .. မိပေါက် ကိုကျော်ခိုင်ကို ပွတ်သီး ပွတ်သပ်နဲ့ .. ဦးလေး သူ့ဘာသာ အေးဆေးနေပါစေ... ” 

“ သြော် ... မချိုရယ် ကလေးပဲ ဟာ... ” (ဦးလေးကတော့ အမေ့ကို မချိုလို့ ခေါ်တယ်)

“ ဘာကလေးလဲ... ဟွန်း... ” 

အမေက ပြောရင်းစကားကို ဒေါ်လေးနဲ့ပြောသလို မဟုတ်ပဲ အရှိန်သတ်လိုက်ပါတယ်။ အိမ်ရောက်ပြီး နောက်နေ့မှာပဲ လမ်းထိပ်က သစ်အဟောင်းဆိုင်မှာ မိပေါက်နဲ့ အတူ လိုအပ်တဲ့ သစ်သား၊ အုတ်၊ သဲ၊ ကျောက်တွေ သွားဝယ်တယ်။ မိပေါက်နဲ့အတူတူပဲ ပစ္စည်းတွေ ချယ်ကယ်ရီ လက်တုန်းလှည်းနဲ့ ပြန်တွန်းလာကြတယ်။ နောက်တော့ ဦးလေးနဲ့အတူ လုပ်ကူ ကိုင်ကူ နှစ်ယောက်သား ချွေးတလုံးလုံးနဲ့ပေါ့။ ခြေသလုံးသားထိ ဘောင်းဘီပွပွ နဲ့ အပေါ်က စပေါ့ရှပ် ပွပွမှာ ချွေးတွေနဲ့ ကပ်လို့.. ။ ဦးလေးလဲ စွပ်ကျယ်မှာ ချွေးတွေ နစ်လို့။ အမေက ခက်ပြုတ်ပေါ့။ ကူရင်း လုပ်ရင်း မိပေါက်နဲ့ ဦးလေးက တတွဲတွဲ၊ ထိမိ၊ ခိုက်မိ ၊ တို့မိတော့ ဘောပြားမလေး မိပေါက်ရင်ထဲ နွေးကနဲ အေးကနဲ့...သိမ့်ကနဲ။

ခဏတဖြုတ် အလုပ်နားချိန် ဦးလေးက မိပေါက်ကို ခေါင်းပုတ် ဖင်ပုတ်နဲ့ လုပ်တက်တယ်။

“ ငါ့တူမက ယောင်္ကျားလေးတယောက်လို အားကိုးရတာပဲ... ” 

ဆိုပြီး အမေအလစ်မှာ မိပေါက်ရဲ့ ပုပြပ်ပြပ် ကိုယ်လုံးလေးကို သိုင်းဖတ်တဲ့အခါ မိပေါက်ရင်ထဲ ကတုန်ကယင်နဲ့ တမျိုးကြီးပဲ။ ဒါ့အပြင် ဟိုတလောက ဒေါ်လေးနဲ့ အမေတို့ အားတိုင်း သူတို့လင်မယားတွေ လိုးကြ ၊ ဆော်ကြတာတွေ ကို တဟီးဟီး တဟားဟားနဲ့ တစ်တစ်ခွခွ ပြောထားတာတွေကို ကြားဖူးထားတော့  မြီးကောင်ကောက်မ ဘောပြားလေး မိပေါက်ရင်ထဲ ဘယ်လိုရှိမလဲ စဉ်းစားသာကြည့်ပေတော့။ 

ဒီလိုနဲ့ ဦးလေးနဲ့ မိပေါက် ပြင်စရာရှိတာတွေပြင်၊ ကူလုပ်စရာရှိတာတွေ လုပ်ရင်း (၂) ရက်လောက်ကြာတော့ ပြီးသင့်သလောက် ပြီးစီးသွားပါပြီ။ ဦးလေးနဲ့ မိပေါက်လဲ အရင်ကထက် ပို ရင်နှီး ပူးကပ်လာပါပြီ။ နေ့လည်ဘက် ဦးလေးနဲ့ လုပ်ကူ ပင်ပန်းတော့ ညဘက် မိပေါက်တယောက် အိပ်လို့ကောင်းတယ်။ တရေးတောင် မနိုးပါဘူး။ (၃) ရက်လောက်နေတော့ အမေက 

“ မိပေါက် နောက်နေ့ နင့်ဦးလေးကို ဘုရားလိုက်ပို့ပေးလိုက်... ဒီနေ့စောစောသိမ်း...စောစောအိပ်.. ” 

ဒါကြောင့် မိပေါက်တို့ တူဝရီးလဲ စောစာသိမ်းတယ်။ စောစောအိပ်ယာ ဝင်ကြတယ်။ အဲဒီနေ့မှာ မိပေါက်တရေးနိုးတယ်၊ ဧည့်ခန်း TV ရှေ့က အိပ်ယာမှာ ဦးလေးက ဇာခြင်ထောင်နဲ့ အိပ်နေတယ်။ မိပေါက် အိပ်ယာထဲ လူးလှိမ့်ရင်း အသံတွေ ကြားနေရတယ်၊ အိပ်မက်လိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ပေါ့။ သေချာ နားစိုက်လိုက်တော့

“ ဗြွတ် ဗြစ် ဖက် ဖက် ဖွတ်ဖွတ်... အင့်.... ” 

“ ရှီး ကျွတ် ကျွတ်... အ..အာ.....ဟင့် ” 

အသံတွေ ဧည့်ခန်းဆီက လာနေမှန်းသိတယ်။ မိပေါက်က အမတွေနဲ့အတူ နေခဲ့တဲ့ အိပ်ခန်းထဲ အိပ်နေပေမယ့် ညဘက် တံခါးပိတ်လေ့ မရှိဘူး။ ဒီတော့ အသံတွေ အခန်းထဲ ဝင်လာတာပေါ့။ စိတ်ဝင်စားတာနဲ့ အိပ်ယာက အသာအယာထကာ အိပ်ခန်းတံခါး အသာ ဟပြီး ဧည့်ခန်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ လားလား အမေလေ ညဝတ်ဂါဝန် အင်္ကျၤီကိုဘေးမှာ ချွတ်ပုံထားပြီး အောက်ပိုင်း ဗလာဖြစ်နေတဲ့ ဦးလေးလီးပေါ်မှာ အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်ချနေတာ..ဧည့်ခန်းရဲ့ ညအိပ်မီးသီးရောင် ပြာလဲ့လဲ့လေးအောက်မှာ အထင်းသားပဲ ။ 

အမေ့တင်ပါး ဖြူဖြူကြီးတွေက အမေ့ရဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ စိုရွှဲပြီး ပြောင်လတ်နေတဲ့ လီးညိုချောင်းကြီးပေါ်မှာ မြုပ်စိမြုပ်စိ ဝင်ထွက်လို့၊ အားပါးပါး ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း အထိမ်းအကွပ်မရှိ ရမ်းခါးနေတဲ့ ရင်သားအိအိကြီးတွေကို ဦးလေးက အောက်ကနေ ဆုပ်နယ်ထိန်းပွတ်လို့..။ ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း အမေ့ဆံပင်တွေ ဖွာလန်ကျဲလို့၊ တကယ့် အရိုင်းဆန်ဆန်နဲ့ ကာမအရသာခံစားရင်း လှပနေတဲ့ အမေ။ တခါတခါ အမေက ဦးလေး ပါးကို ကုန်းနမ်းနေခိုက် ဦးလေးက အောက်က ကော့ပင့်ပေးနေတယ်။ အသံတွေက တဗွက် ဗွက်၊ တဖွတ် ဖွတ်မြည်လို့...။

သိပ်မကြာခင် လှုပ်ရှားမှုတွေ ငြိမ်သက်သွားတော့မှ မီပေါက်လဲ အိပ်ယာပေါ် ပြန်လှဲ့ချပြီး အဖုတ်အကွဲကြောင်းဆီ လက်လှမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိ အကွဲကြားလေးထဲ အသာအယာ စတင်ပွတ်ပါတော့တယ်။ အဲဒီနောက်တော့ သူ့အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားတဲ့ အမေ့ခြေသံတွေရယ် အခန်းတံခါး ပြန်ပိတ်သွားတဲ့ အသံတွေရယ် ကြားလိုက်ရပါတော့တယ်။ 

....................................................

နောက်နေ့ (၇) နာရီလောက်မှာ မိပေါက်နိုးတော့ အမေက မနိုးသေး၊ ဦးလေးကလဲ ဇာခြင်ထောင်အောက်မှာ ညက အမေ့ကို တ၀ လိုးလိုက်ရလို့ ပင်ပန်းသွားပုံပါပဲ။ မိပေါက်လဲ ခြေသံလုံလုံနဲ့ အပေါ့အလေးသွား၊ ရေထချိုး၊ ပြင်ဆင်ပြီးမှ ဦးလေးကို နှိုးလိုက်တယ်။ မိပေါက်က အထူးပြင်စရာမလို။ သူ့ကေက ယောင်္ကျားကေလေ၊ ဆီလေး နဲနဲထည့် ဖြီးလိုက်ရုံ၊ အပေါ်က ကာတွန်းဘဲရုပ်လေးပါတဲ့ တီရှယ်အဖြူနဲ့၊ အောက်က ခြေသလုံးထိတိုတဲ့ သားရကြိုးတပ်ဘောင်းဘီပွ အဖြူနဲ့ ၊လက်ပတ်နာရီ တစ်လုံး၊ ကတ္တီပါဖိနပ်၊ နောက် ကားပွဲစားတွေပတ်လေ့ရှိတဲ့ ပိုက်ဆံအိတ်နဲ့ တွဲလျှက် ကြိုးပါတဲ့ စလွယ်သိုင်းလွယ်ရတဲ့ အိတ်လေးရယ်ပဲ။  ဦးလေးလဲ ရေထချိုး ဘုရားသွားဖို့ ပြင်ဆင်တယ်။ လည်ကတုန်းရှပ်တို ကချင်လုံခြည်နဲ့ ဦးလေးက ကြည့်ကောင်းနေတယ်။ 

သိပ်မကြာခင် အမေ့ အိပ်ခန်းတံခါး ဖွင့်ပြီး အမေခေါင်းပြူထွက်ကြည့်တော့ အိပ်ယာထကာစ ဆံပင်ဖရိုဖရဲနဲ့ပေါ့။ မျက်နှာက ညက ကာမအရသာ ခံစားလိုက်ရလို့ ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေတဲ့ မျက်နှာမျိုး။ မိပေါက်လဲ အမေ့အခန်းထဲ ပြေဝင်းပြီး အမေ့ကိုဖက် မွှေးပေးမလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ဟီး..အမေ့နှုတ်ခမ်းမှာ အမွှေးကောက်ကောက်တပင် ကပ်လို့ ခစ်ခစ်။ မိပေါက်စိတ်ထဲ သိလိုက်တယ်။ ဒါ ဦးလေး အမွှေးပဲ နေမှာ။ အမေက အမွှေးမထားတက်ဘူး၊ အဖေက မကြိုက်လို့ ဆိုတာ သိထားတယ်။ ညက ဦးလေးကို လီးစုတ်ပေးရင်း ညှိကပ်ကျန်နေတာ နေမယ်။ ပြီးတော့ အမေ့ဆီက လိုးထားဆော်ထားလို့ ထွက်လေ့ရှိတဲ့ ညှီတီတီ အနံ့မျိုးလေး တခုရတယ်။ ဒါနဲ့ ညက ဦးလေးလီးကို စုပ်ပေးထားတဲ့ အမေ့နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို စိတ်ထဲ နမ်းချင်လာတာနဲ့ ပြွတ်ကနဲ နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ 

“ တယ် ဒီကောင်မလေး... ” 

ဆိုပြီး အမေက ပြောပြီး သုံးဖို့ ပိုက်ဆံထုတ်ပေးတယ်။ 

“ မနက်စာ လမ်းထိပ်က ဆိုင်မှာပဲ တခုခုစားသွား... ဦးလေးကို သေသေချာချာ ဘုရားတွေစုံအောင် လိုက်ပို့ပေးလိုက်...ကြားလား  ” 

“ ဟုတ် မာမီ ” 

ဆိုပြီး ဦးလေးလက်ကို ဆွဲပြီး အိမ်အပြင်ဘက် မြူးတူးစွာ ထွက်သွားကြတော့တယ်။ တနေကုန် မိပေါက်နဲ့ ကိုကျော်ခိုင် ရန်ကုန်ရှိ ဘုရားစုံလိုက်ဖူးကြတယ်။ ဦးလေးက ဘုရားသေချာကန်တော့ပေမယ့် မိပေါက်က ပေါက်ဆိန်ပေါက်ပဲ။ ဆိုင်တွေ ဈေးတွေလိုက်လည်၊ သူ့မိန်းမအတွက် လက်ဆောင် အချို့ဝယ်။ မောရင်နား၊ ဆာရင်စားကြနဲ့ ညနေစောင်းတော့ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီအချိန် လိုင်းကားတွေက ကြပ်စပြုနေပြီ။ မိပေါက်က ဘောပြားစိတ်ပေါက်နေတော့ ကားတိုးစီးရမှာ မကြောက်ရေးချ မကြောက်ဘူး။ တက္ကစီ ကားငှားစီးဖို့လဲ စိတ်မကူးဘူး။ ပစ္စည်း ပစ္စယလဲ များများ မပါတာနဲ့ လိုင်းကားနဲ့ပဲ ပြန်ကြမယ်ပေါ့။ 

မြို့လည်ခေါင် ဆူးလေနားက စစီးပေမယ့် ထိုင်ခုံတော့ မရတော့ဘူး၊ မှောင်စပြုနေပြီ။ ကားထဲ မိုးတိုးမတ်တပ်တွေ ကြိုးတိုးကျဲတဲပေါ့။ မိပေါက်က ရှေ့က ဒေါ်လေးအတွက် လက်ဆောင် ကျန်ကျောင်းအိတ်နဲ့ ဦးလေးဖြစ်သူ ကိုကျော်ခိုင်က လက်ဗလာပေါ့၊သူက လိုင်းကားအတွေ့အကြုံနည်းတော့ ဘာမှမကိုင်စေလိုဘူး။  မိပေါက်နောက်က ကပ်စီးပေါ့ ၊ လူတွေအတော်ကြပ်လာတော့ မှ ကားက စထွက်တယ်၊ ဗဟန်း (၃) လမ်းထိပ်ရောက်တော့ ပိုကြပ်လာတယ်။ အဲဒီနောက် တဖြည်းဖြည်း ပိုဆိုးလာလိုက်တာ ပိုကြပ်လာလိုက်တာ အဆင်းလူမရှိ။ အတက်လူပဲ ရှိတယ်လေ။ 

နောက်ဆုံး ဘယ်လောက်ထိ ကြပ်သလဲဆို သားရေးကြိုးတပ် ဘောင်းဘီတို ပွပွအောက်က တင်ပါးအိအိလေးကြား ဦးလေး လီးတန်မာမာကြီး လာဖိထောက်တာ သိလိုက်ရတယ်၊ ရန်ကုန်နေသူ တယောက်အနေနဲ့ အထောက်ခံဖူးတာ ကြုံဖူးပေမယ့်၊ ညကမှ အမေ့ကို လတ်လတ်ဆက်ဆက် လိုးထားတာ မြင်ထားတာရယ်၊ ဒေါ်လေးနဲ့ အမေ တို့ လိုးကျ၊ခံကျတာတွေ တစ်တစ်ခွခွပြောတာတွေကြားဖူးထားတာရယ်၊ အပြာကားထဲ တွေ့ဖူးတဲ့ လီးမဟုတ်ပဲ အပြင်မှာ အသွေးအသားနဲ့ တဒိတ်ဒိတ် သွေးခုန်တင်းမာနေတဲ့ လီးကြီးက ဖင်အိအိ အကွဲကြားလာထောက်နေတော့ မိပေါက်တယောက် အတွင်းခံကြားက စောက်ရည်တွေ စိမ့်လာတယ်။ 

ဦးလေးကို မော့ကြည့်တော့ ဦးလေးက အားနားကြည့်နဲ့ မျက်နှာလွှဲသွားတယ်။ ဦးလေးက နယ်မှာနေသူပီပီ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ခံဝတ်ပုံ မရဘူး။ ပုဆိုးကြားက ထိပ်စိုနေတဲ့ လီးကြီးအတွေ့က မိပေါက်ကို အရသာတိုးစေတယ်။ လီးဆိုတာကလဲ တူမနဲ့ ဦးလေးပဲ ဖြစ်ဖြစ် သဘာဝအရ နူးညံ့တဲ့ ဝိသဘာဂ အာရုံအထိအတွေ့မှာ သာယာထောင်မတ်လာတာပဲလေ။ ဒူးတွေညွတ်ချင်လာအောင် ရင်ထဲတသိမ့်သိမ့်နဲ့။ 

တာမွေ အလွန်မှာ ကားက ပိုဆိုးလာတယ်။ အရပ်မြင့်တဲ့ ဦးလေးလီးက မိပေါက်ရဲ့ တင်ပါးအပေါ်ဖက် အကွဲကြားထဲ နွေးနွေးအိအိ ကားလှုပ်တိုင်း ပွတ်တိုက်မိနေတယ်။ မိပေါက်စိတ်ထဲလဲ အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး ဦးလေးလီးကို ဆုပ်ကိုင်၊မိမိဘောင်းဘီကို လျှောချ တင်ပါပါးကြားထဲ ဆွဲတေ့ပေးချင်စိတ်တွေက တဖွားဖွားဖြစ်နေတယ်။ အရပ်မြင့်တဲ့ သီးလေးလီးက တောင်လျက်နဲ့ တင်ပါးကြားထဲ ခေါင်းစိုက်ဖိစိုက်ထားတော့ ဖင်းကြားအိအိထဲ အမြောင်းလိုက် အပေါ်စီးက ဖိပွတ်လိုးနေရသလိုပဲ။ အိမ်ထောင်သက်ရင်သူ့မို့သာ သုတ်မထွက်တာ။ မဟုတ်ရင် ခုနေ သုတ်တွေ တဖျောဖျော ထွက်ကုန်မှာ အသေချာပဲ။ 

ဒီလိုနဲ့ ရန်ကင်းရောက်တော့ ဆင်းသူများတော့ နည်းနည်းချောင်သွားတယ်။ မိပေါက်လဲ ဦးလေးရဲ့ အထောက်ခံရမှုအောက်မှာ (၂) ကြိမ်လောက် ပြီးသွားတယ်။ ဒါနဲ့ မိပေါက်တို့ ရပ်ကွက်ထိပ်ရောက်တော့ ည (၇)နာရီ ထိုးတော့မယ်။ ကားပေါ်က ဆင်းတော့ မိပေါက်မျက်နှာကို ဦးလေးက မကြည့်ရဲဘူး။ မိပေါက်ကပဲ ဦးလေးကို ဂျိုင်းကြားက တွဲပြီးချိတ်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့  ဦးလေးပါးကို ပြွတ်ကနဲ မွှေးပေးလိုက်ပြီး၊  ဦးလေး လူဆိုး လို့ပြောကာ လက်ကိုခါးက ပြင်ဖက်ကာ ပေါင်ကြားက သိပ်မမာမပျော့ရှိနေတဲ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ လက်ထဲ နွေးနွေးအိအိကြီး။

“ ဟာ မိပေါက် အရမ်းပဲ....  ” 

ဆိုကာ မိပေါက်ပုခုံးကို ဖက်လို့ မိပေါက်ရဲ့ ပေါက်ဆီ အသေးစားအရွယ် ရင်သားလေးပေါ် ဖိနှပ်ပေးရင်း အိမ်ခြံရှေ့ရောက်တော့ 

“ မာမီရေ မာမီ... ” 

အော်ခေါ်တော့ မာမီလဲ ခြံတံခါး လာဖွင်ပေးတယ်။ ပြီးတော့

“ နောက်ကျလိုက်တာ မိပေါက်ရယ်... အားလုံးအဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လား ကိုကျော်ခိုင် ” 

“ ပြေတယ် လိုင်းကားစီးရတာလေး တခုပဲ.... ” 

“ ခစ်ခစ် မိပေါက်က တက္ကစီ နဲ့ ပြန်မလာပဲကိုး... ” 

“ တက္ကစီမငှားပါဘူး..နှမျောစရာ..အဲ့ ပိုက်ဆံ ဒေါ်လေးဖို့ လက်ဆောင်ဝယ်လိုက်တယ်... နောက် ဦးလေးလဲ လိုင်းကားအတွေ့အကြုံတွေ တိုးတာပေါ့... ” 

လို့ ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောရင်း အမေ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးခွေ့၀င်လိုက်တော့ အမေက 

“ တယ်.. မိပေါက် ချွေးတွေနဲ့ ...ဖယ်စမ်း... ” 

ပြောရင်း မိပေါက်နားနား ကပ်ကာ 

“ ကောင်မလေး အပျိုနံ့တွေကလဲ တထောင်းထောင်းနဲ့ ခစ်ခစ် ” 

“ ကဲ ခဏနားကြ... နောက် ရေမိုးချိုးပြီး အမေချက်ထားတဲ့ မျဉ်ချဉ်ပေါင်နဲ့ ငါးရံ့ဟင်းရယ်၊ သမီးအတွက် မှိုကြော်ရယ် ဇမြွန်းသီး ဟင်းချိုရယ် ထမင်းလက်ဆုံ စားကြမယ်... ” 

“ ဟုတ် မာမီ.. ” 

“ ဒါနဲ့ မိပေါက်က သူ့အဒေါ်အတွက် လက်ဆောင်ဆိုလို့ နေ့လည်က လမ်းထိပ်က ဖုန်းရှိတဲ့ ဆိုင်ကို မိပေါက်အဖေဆီက ဖုန်းဝင်လာတယ်..နယ်စပ်က ကာကြုံနဲ့ ပစ္စည်းတွေ ထည့်လိုက်မယ်တဲ့ အမေ မနက်ဖြန် ကားကြီးဝန်းထဲ ဟိုဘက်လမ်းထဲက သူငယ်ချင်း ဒေါ်ဥမ္မာနဲ့ အတူတူသွားကြမယ် ...သူ့ယောင်္ကျား ပစ္စည်းလဲ ပါတယ် တဲ့.. (ထိုစဉ်က ဆက်သွယ်ရေးက ထောင်းထားတဲ့ လမ်းဘေးဖုန်းတွေကိုသာ အားကိုးကြရတယ်၊ခုလို ကိုယ်စီ ဖုန်းမရှိကြသေး) မနက်ဖန် အိမ်မှာ မိပေါက်နဲ့ ကိုကျော်ခိုင်ပဲ ကျန်ခဲ့မှာ .. အမေက  စောစောထသွားရမယ်...မိပေါက် ဒေါ်လေးအတွက်လဲ နယ်စပ်က လက်ဆောင် ပိတ်စတွေ ပေးလိုက်လို့ရတယ်...ဒီည စောစောအိပ်ကြ.. ” 

.................................................................

အဲဒီည မိပေါက်လဲ မိမိကြိုက်တဲ့ ကျန်းကျောင်းကား လာမယ့် ညမဟုတ်တော့ ခြေဖျားထိဖုံးတဲ့ ညဝတ်ဂါဝန် အင်္ကျီပါးပါးလေးနဲ့ ပဲ အိပ်ယာဝင်တယ်။ ဧည့်ခန်းနဲ့ ကပ်လျှက် မမတို့ အိပ်ခန်းမှာ မအိပ်တော့ အရင် မိပေါက်အိပ်နေကျ ဧည့်ခန်းပေါ်တည့်တည့်ထိ အစွန်းထုတ် ဆောက်ထားတဲ့ ထပ်ခိုးလေးပေါ် တက်အိပ်တယ်။ အဲဒီထပ်ခိုးပေါ်ကနေ ကြည့်ရင် အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းကို တန်းနေတာပဲ။ မိပေါက်တို့အိမ်က ထထပ်ပဲ၊ ထပ်ခိုးပါတော့ အပြင်ကကြည့်ရင် နှစ်ထပ်လိုလိုပဲ ။ မိပေါက်လဲ စောစောပဲ ခြင်ထောင်ထောင် ၊ အိပ်ယာပြင်ပြီး ဧည့်ခန်းမှာ TV ထိုင်ကြည့်နေတဲ့ ဦးလေးနဲ့ အမေ့ကို

“ ဦးဦးနဲ့ မာမီ သမီး အိပ်တော့မယ် ..ဒီည သမီးကြိုက်တဲ့ ကျန်ကျောင်းကား မလာတော့  စောစောအိပ်မယ် နော်...” 

“ အေး ...အေး” 

ပြောပြီး မီးဖိုးခန်းဖက်ကနေ အပေါ်ထပ်ထပ်ခိုးကို အမေနဲ့ ဦးလေးမသိအောင် တက်သွားတယ်။ နေရာအဆင်သင့် ယူထားတာပေါ့။ ဟော မကြာပါဘူး။ TV ကြည့်နေရင်း အမေက ဦးလေးထိုင်နေတဲ့ ခုံရှေ့ ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ရင်း ဦးလေးကြောပြင်ကို မှီထားတယ်။ ဦးလေးလက်တွေက အမေ့ပုခုံးပေါ်ကနေ အမေ့ညဝတ် ဂါဝန်အင်္ကျီထဲ လက်နှုက်ကာ အမေ့နို့တွေကို နယ်နေတယ်။ 

သိပ်မကြာပါဘူး။ အမေ့က ဦးလေးဘက် မျက်နှာလှည့်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။ TV ဖန်သားက အလင်းရောင်အောက်မှာ ခြောက်လက်မလောက်ရှိတဲ့ ညနေက သူ့မကို ထောက်ခဲ့တဲ့ လီးကြီးက ဖြောင်းကနဲ့ ပေါ်လာတယ်။ အမေလဲ ဂါဝန်ကို ခေါင်းက မ , ချွတ်လိုက်ပြီး ဆံပင်တွေကို သားရေးကြိုးနဲ့ ပြင်စည်းလိုက်တယ်။ လုံးတီးဖြစ်သွားတဲ့ အမေ့ကိုယ်လုံးက TV ဖန်သားရဲ့ အလင်းရောင်အောက်မှာ ဝတဲ့ဖက် အနည်းငယ်ပါပေမယ့်လဲ ကိတ်နေဆဲပဲ။ နောက် ဦးလေးပေါင်ခြံကြားက မြက်ပင်တွေကြားက ထိုးထွက်နေတဲ့ သစ်ငုတ်ကြီးလို ထင်းထင်းကြီးပေါ်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို လက်ချောင်းဖောင်းဖောင်းအိအိလေးတွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေနဲ့ ဒစ်ဖူးကြီးကို စငုံပြီး ပုလွေမှုတ်ပါတော့တယ်။ 

ပါးစပ်က ငုံခဲထားရင် လက်ကလီးအရင်းပိုင်း ဆွဲချဆွဲချတဲ့ကာ ထုကစားပေးနေတယ်။ 

ဦးလေးလဲ တချက်တချက် ခါးကော့ကော့တက်ပြီး အမေ့ခေါင်းကို ထိမ်းပေးထားတယ်။ ပြီးတော့ အမေ့ဂျိုင်းကနေ မပြီး ထူမလိုက်ကာ အမေ့နှုတ်ခမ်းကို ဦးလေးက အနမ်းရှည်ကြီးနဲ့ စုပ်ယူနေတယ်။ မဆီမဆိုင် မိပေါက်ရင်ထဲ က တစုံတခု ဆွဲထုတ်ယူသွားသလိုပဲ။ ခုတော့ ဦးလေးလဲ မတ်တပ်ထလျှက်သားနဲ့ စွပ်ကျယ်လေးပဲ ရှိတော့တယ်။ ဦးလေးရဲ့ အနမ်းကျောမှာ မျောပါရင်း အမေက ဧည့်ခန်းလယ်မှာ ရှိတဲ့ ကတ္တ္ထီပါစနဲ့ စွပ်ထားတဲ့ စားပွဲရှည်လေးပေါ် အနမ်းအစုပ် မပြတ်မခံကြပဲ  ဦးလေးက အမေ့ကို အသာအယာ ချလိုက်တယ်။ အမေ့ရဲ့ ခပ်ဖိုင့်ဖိုင့်ကိုယ်လုံးဟာ စားပွဲပုလေးပေါ်မှာ ဈေးထဲ တွေ့ရတက်တဲ့ ဖားအကြီးကြီးတကောင် ပက်လက်လှန်ထားသလို မျိုးဖြစ်နေတယ်။ 

ဦးလေးက နှုတ်ခမ်းစုပ်ထားရာကနေ ရင်သားတွေဆီ ပြောင်းကာ အမေ့နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့နေတယ်။ အဲဒီနောက် အမေ့ဗိုက်သား စူစူလေးအလယ်က ချက်တွင်းလေးကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ ကလိ ကစားပေးတယ်။ အဲ့ဒီနောက် အမေ့ရဲ့ ဆီးခုံမို့မို့ပေါ် မေးစေ့ နှာခေါင်း လျှာတွေနဲ့ ပွတ်သပ်နေတယ်။ အမေက အမွှေးရိတ်လေ့ရှိတော့ စောက်ဖုတ် ဖြူဝင်းဝင်းကြီးက အထင်းသား။ နောက်တော့ ဦးလေးက အမေ့ပေါင်ဆုံကြား ဒူးထောက်ချကာ စောက်ရည်ရွှဲနေပြီဖြစ်တဲ့  အမေ့အဖုတ်ထဲကို လက်ခလယ်ထိုးထည့်ပြီး စောက်စိကို ယက်ပေးနေတယ်။ 

အဲဒီအချိန် အမေ့ ပေါင်တန်တွေက ကွေးထောင်လာပြီး ဦးလေး ခေါင်းကို ဖိညှစ်ကာ ပါးစပ်က ဟစိဟစိ ဖြစ်နေတယ်၊ ပြီးတော့ ဦးလေးခေါင်းကို ဖမ်းတွန်းထားတယ်။ ကြည့်နေတဲ့ မိပေါက်စောက်ဖုတ် အိအိလေးထဲက စောက်ရည်တွေ စိမ့်ကနဲစိမ့်ကနဲ့ ယိုစီးကုန်ပြီ။

ခဏကြောတော့ အမေ့လက်နှစ်ဖက် ဦးလေးခေါင်းကို အတင်းတွန်းပြီး တဆက်ဆက် တုန်လာတော့မှ ဦးလေးလဲ ခေါင်းကိုထောင်လိုက်ကာ အမေ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ရင်ဘက်ထိ ကပ်နေအောင် တွန်းတင်ပြီး တရမ်းရမ်းထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးက အမေ့စောက်ဖုန်ဖောင်းဖောင်းပေါ် ဒရွတ်တိုက် ပွတ်နေတော့တယ် ။ အမေလဲ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပုံပဲ။ လက်ကနေ ရမ်းနေတဲ့ဦးလေးလီးကို ကိုင်ပြီးတေ့ပေးလိုက်တယ်။ ဦးလေးက ခါးလေးတချက် ဆက်ကနဲ့ လှုပ်လိုက်တာနဲ့ အမေလဲတွန့်သွားပြီး သူ့ခြေထောက်တွေကို ပြန်ပိုက်ထားတယ်။ ဦးလေးလဲ လီးတဆုံးဝင်သွားတော့ မှ ဖုန်းဖုန်းနဲ့ ဆောင့်လိုးတော့တယ်။ ဦးလေးဆောင့်ချက်တိုင်း မိပေါက်လဲ မောဟိုက်လာတယ်။ 

နောက်တော့ အမေလဲ လက်နဲ့ ပိုက်ထားတဲ့ သူခြေထောက်တွေဖြေပြီး ဦးလေးခါးကို သူမရဲ့ခြေထောက်တွေနဲ့ ဖိချိတ်ထားတယ်။ ဦးလေးကတော့ အလိုးအဆောင့်မပျက်ပဲ။ နောက်တော့ ဦးလေးလည်ပင်းကို အမေ့လက်တွေက တွဲခိုပြီး ဦးလေးဆောင့်ချက်အတိုင်း ကော့ကော့ပေးနေတယ်။ ဦးလေးလဲ အမေ့ကျော့အောက် လက်လျှိုပြီး ပွေ့ချီကာ တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ဆောင့်ပါတော့တယ်

“ အ..အား ကောင်းလိုက်တာ ကိုကျေ်ာရယ်... ဆောင့်စမ်းပါ... အား ရှီး..အအ ” 

“ ကောင်းလိုက်တာ မချိုရယ် လီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်ပေးနေတာ... အဟား ... အီး အင့်.. ရော့ ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ဇုပ်ဇုပ် ဇွိ ပလွတ ပလွတ် ပြွတ် ” 

“ ဖွတ် ပြွတ် ဖွတ် ပြွတ် ပလွတ် ” 

အမေရဲ့ စောက်ရည်တွေကြောင့် ဦးလေးဆောင့်တိုင်း ပလွတ် ပလွတ်နဲ့ ကမ်းစပ်ကို ရေလှိုင်းတွေ ပြေးရိုက်သံလိုမျိုးတွေက ခပ်တိုးတိုးဖွင့်ထားတဲ့ TV က အသံကိုတောင် လွှမ်းအောင် ညံနေတယ်။ သိပ်မကြာခင် အမေ့ရဲ့ ချိတ်ထားတဲ့ ခြေထောက်တွေ ပျော့ကျပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်ကာ တချီပြီးသွားပုံပဲ။ ဦးလေးပခုံးကို ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေ အားပျော့ပြီး အမေအသက်လုရှုနေတယ်။ 

ဒီတော့မှ ဦးလေး အဆောင့်ရပ်ပြီး အမေ့ကိုပွေ့ချီကာ ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ချလိုက်တော့ အမေလည်း အလိုက်သင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွလျှက် လီးနဲ့ စောက်ဖုတ် တက်လျှက် စွပ်လျှက်သား ငြိမ်နေတယ်။ ပြီးတော့ အမေ့နားရွက်နား တခုတခုပြောလိုက်ပြီးနောက် အမေ့တင်ပါးတွေ ကြွတက်လာတယ်။ ဦးလေးလီးကတော့ အမေ့အဖုတ်က ကျွတ်ထွက်ပြီး ဖြူဖြူ ပြစ်ပြစ်တွေ ယိုကျနေတယ်။ ဦးလေးလီးက ထောင်မတ်နေဆဲပဲ ။ အမေ့တင်ပါး အိအိကြီး အပေါ်နဲနဲကြွပြီး ဦးလေးကို ဖက်ကာ ထားတယ်။ ဦးလေးက သူ့လီးကို ကိုင်ပြီး အမေ့ တင်ပါးကြားထဲ တနေရာရာကို စမ်းပြီး တေ့နေပုံပဲ။ မိပေါက် အထင် အမေ့ဖင်ကို လိုးမလို့ ထင်တယ်။ မိပေါက်ထင်တာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ 

ကြည့်နေရင်း အမေ့တင်ပါးကြား ဖင်ဝနဲ့ လီးတည့်သွားပုံပဲ။ အမေ့တင်ပါးလေးကို ဦးလေးက ထိန်းပြီး ညှင်သာယာစွာ ဖိဖိချနေတယ်။ အမေ့ကျောပြင်ကြီးကို ဦးလေးက ပွတ်သပ်ပေးရင်း အမေ့ တင်ပါးကြီးက တအိအိနဲ့ နိမ့်ဆင်းနေတယ်။ ဦးလေးကို ဖက်ထားတဲ့ အမေ့လက်တွေက ဦးလေးကျောကို တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ထုနေတယ်။ ဦးလေးက အတင်းဖိချတော့ အမေ့ကျောကုန်းကြီး ကုန်းကွာသွားတော့ ဦးလေးက အမေ့ခါးကို အတင်းဆွဲဖိကပ်ထားတယ်။ အမေလဲ အဲဒီတော့မှ ငြိမ်သွားပြီး ဦးလေးပခုံးပေါ် မေးစေ့လေးနဲ့ မှီပြီး ငြိမ်နေတယ်။ မငြိမ်တာက ဦးလေးလက်နဲ့ အမေ့တင်ပါးတွေပါပဲ။ အမေ့တင့်ပါးတွေကို ဖြဲချဖြဲချတဲ့ပြီး ဦးလေးခါးက ဆောင့်ဆောင့်ကော့တင်ပေးနေတယ်။ အမေ့ဖင်ထဲ လီးတဆုံးထည့်ပြီး ဇိမ်နဲ့ ဆောင့်နေပုံပဲ။ အမေလဲ ခါးလေးနှဲ့နှဲ့ပြီး ဦးလေးလီးကြီးကို စအိုပေါက်ထဲ စုပ်ယူဆွဲထည့်နေပုံပါပဲ။ 

နောက်တော့ ဦးလေးရဲ့ ကော့ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာသလို အမေလဲ ဦးလေးကျောကို ထုတာ ကုတ်တာ တွေ ပိုကြမ်းလာပြီး ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲက ယိုစိမ့်နေတဲ့ အရည်တွေနဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ မိပေါက်လက်ညှိုးထိပ်က ပထမဆစ်ကလေးကလဲ သူမရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးထဲ အိကနဲ ဝင်သွားပါတော့တယ်။

သိပ်မကြာခင် TV ကလဲ နောက်တနေ့ အစီစဉ်စတင် ကြေငြာနေပါပြီ။

.....................................

နောက်နေ့မနက် မိပေါက်အိပ်ယာက နိုးတော့ အမေ မရှိတော့ပါဘူး။ ဦးလေး အိပ်ယာကို ကြည့်လိုက်တော့ ညက ဘယ်နှစ်ချီတောင် လိုးကြလဲ မသိဘူး။ ဇာခြင်ထောင်မှာ ကွေးကွေးလေးအိပ်လို့ ။ မိပေါက်လဲ အပေါ့ထသွားပြီး ဦးလေးခြင်ထောင်ထဲ အသာဝင်လိုက်တယ်။ ကွေးကွေးလေးအိပ်နေတဲ့ ဦးလေးရှေ့နား ကျောပေးပြီး ဝင်အိပ်လိုက်တယ်။ ပေါင်ကြားထဲ လက်ထည့်ကွေးနေတဲ့ ဦးလေးလက်ကို အသာဖြေပြီး မိပေါက် ပုခုံးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ကိုယ်လုံးလေးကို ပိုကွေးကြုံံလိုက်ပြီး တင်ပါးလုံးအိအိလေးနဲ့ ဦးလေးကဖက် တွန်းကပ်လိုက်တယ်။ မိပေါက်ကိုယ်လုံးလေး ဦးလေးရင်ခွင်ထဲ ရောက်သွားပြီးပေါ့။ 

မကြာခင် ဦးလေး နိုးလာပြီး ယောင်ရမ်းကာ မိပေါက်ကို နောက်ကနေခွလိုက်တယ်။ မိပေါက်လဲ ဂါဝန်ကို တင်ပါးထိ လှန်တင်လိုက်ပြီး၊ မပျော့မမာဖြစ်နေတဲ့ ဦးလေးလီးကို စမ်းကာ တင်ပါးပါးကြားထဲ ဖိကြပ်ထားလိုက်တယ်။ တင်းပါးထဲ မတောင်သေးတဲ့ ဦးလေးလီးက နွေးနွေးထွေးထွေးလေး ညှပ်နေလို့ ။

ကိုကျော်ခိုင် လီးထိပ်က နူးညံ့တဲ့ အသားစိုင်အိအိလေးထဲ ဖိထိနေတော့ စိတ်ထဲ ဇဝေဇဝါနဲ့ ဖြစ်နေတယ်။ သူဘယ်ရောက်နေလဲပေါ့ အပြေးအလွှားစဉ်းစားနေတယ်။ ထိုစဉ် မိပေါက်က သူ့တင်ပါးကို အတင်တိုးကပ်လာတော့ ကိုကျော်ခိုင် မျက်စိကို အသာအယာ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ မိမိရင်ခွင်ထဲ ကွေးကွေးလေး အိပ်နေတဲ့ မိပေါက်ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

“ ဟယ် မိပေါက် ...ဘယ်လိုရောက် ” 

ဒီတော့ မိပေါက်လဲ လူးလွန့်ထလာပြီး ဦးလေး ပါးစပ်ကိုပိတ်ကာ ကိုကျော်ခိုင်ကို ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး ပေါင်ကြားက လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ သန်လိုက်မြန်လိုက်တဲ့ ဘောပြားမ မိပေါက်။ ကိုကျော်ခိုင် ရုန်းချိန်မရလိုက်။ ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်အထိအတွေ့ကြောင့် ကိုကျော်ခိုင် လီးကြီးက ဖြောင်းကနဲ။ မတောင်ခင်ကတောင် လီးထိပ်ကို မဖုံးနိုင်တော့တဲ့ ဒစ်ဖူးကားကြီးက ဝင်းပြောင်ပေါ်လာတယ်။ အရင်းကအမွှေးမဲမဲနေကြားက မန်ဖီထလာတယ်။ 

လီးကြီးက မီးပေါက်လက်မနဲ့ လက်ခလယ်ဝိုင်းပြီး ဆုပ်ထားတာတောင် မမှီချင်။ အရှည်က ခြောက်လက်မလောက်ရှိတယ်။

“ ဒါကြီးနဲ့ ညက ရော မနေ့ညကရော အမေ့ကို တအားလိုးထားတာ... မနေ့က ညနေကလဲ မိပေါက်ကို ကားပေါ်ထောက်ထားတာ..ကဲ ဘာပြောမလဲ...  ” 

မိပေါက်တယောက် ဘာတွေဖြစ်နေပြီ ဆိုတာ ကိုက်ော်ခိုင် သိလိုက်ပါပြီ။ ငြင်းဆန်လို့ မရနိုင်တော့ပြီ။

“ ဘာမှမပြောပါဘူး မိပေါက်ရယ် သေးလေးတော့ သွားပေါက်ပါရစေဦး... နောက်မှ ဦးလေး..ရှင်းပြပါ့မယ့်.. ” 

“ ကဲ ဒါဆို...ထ သွားပေါက် ” 

ကိုကျော်ခိုင်လဲ အပေါ့သွားပေါက် ပြီး ညက ဖင်လိုးထားလို့ အီးအီးပေနေတာရော လမွှေးအရင်းမှာ မိပေါက်အမေရဲ့ စောက်ရည်တွေ ကပ်လိတ်နေတဲ့ ဟာတွေရော ဆေးကြောလိုက်တယ်။ အိပ်ယာထဲ ရောက်တော့ မိပေါက်က ပက်လက်လေး၊ ဒူးနှစ်ဖက်က ထောင်ကားလျှက်၊ ဂါဝန်ပါးပါးက ခါးထိ လိတ်တက်နေတော့  ဆီးခုံပေါ်က အမွှေးပါးကျဲကျဲလေးနဲ့ ဖောင်းအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ် ဝင်းဝင်းလေးက နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ စိတင်းလို့...။

ကိုကျော်ခိုင်လဲ မိပေါက်ရဲ့ စောက်ဖုန်လေး မြင်ရတော့ ပေါင်ကြားက လီးကြီးက ချက်ချင်း ပါးပြင်ထောင်လာတယ်။ မိပေါက် ခြေနှစ်ဖက်ကို ခြေချင်းဝတ်ကနေကိုင်ပြီး ရင်ဘတ်ထိ တွန်းတင်လိုက်တော့ မိပေါက်တယောက် မျက်လုံးလေးမှေးစင်းသွားပြီး အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းလာတော့တယ်...။

“ မိပေါက်..သမီးရေ အပျိုစင်ဘဝဆိုတာ ကိုယ်နဲ့ လက်ထပ်မယ့် အမျိုးသားအတွက် မင်္ဂလာဦးအထူးလက်ဆောင်ပဲ..... သမီးသေချာရဲ့လားဟင်... ” 

“ သိဘူး.. မိပေါက်တော့ ခုချိန် ဦးလေးလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံချင်တာပဲ... ဦးလေးသဘော ... နောက်ပြီး ဦးလေးက ခလေးမရနိုင်တော့ဘူးဆိုတော့ သမီး ဗိုက်ကြီးမှာ မပူရဘူး... အရမ်းကောင်းချင်တယ်...ဦးဟာကြီး နဲ့ ခံချင်တယ်..ဒါပဲ...ဟင့်....လိုးပေး... ” 

ဒါနဲ့ ကိုကျော်ခိုင်လဲ မိပေါက်လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့ရဲ့ခြေထောက်တွေကို ပိုက်သိမ်းထားစေလိုက်တယ်။ တင်းပါး ကားကားအိအိလေးကြွတက်လာတယ်။ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးရယ် စအို၀ ပန်းရောင်လေးရယ် ပြူးထွက်လာတယ်၊ ခေါင်းအုံးတလုံး ယူလိုက်ပြီး တင်ပါးအောက် ခုလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မိပေါက်ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းဝင်လိုက်ပြီး စိကပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးကို လက်မလက်ညှိုးနဲ့ ဖြဲလိုက်တော့ ထိကပ်နေတဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးက မခွဲချင်ခွဲချင် မကွဲချင်ကွဲချင် ကွာသွားတယ်။ အကွဲအောက်နားလေးက အရည်လေးတွေစို့နေပြီ။ အကွဲထိပ်က အစိလေးက ဖုဖုသေးသေးလေး။ ကိုကျော်ခိုင်လဲ လျှာကိုအပြားလိုက်ထုပ်ကာ စအိုဝလေးကနေ အထက် အစိထိ ယက်တင်ပေးလိုက်တာနဲ့ လက်နဲ့ ပိုက်ထားတဲ့ ခြေထောက်တွေ ပြေကျလာပြီး 

“ အီး...အား ... အောင်မလေး...ရှီး ကျွတ်.. ” 

ခြေထောက်တွေက ကိုကျော်ခိုင် ပုခုံးပေါ်ကျလာပြီး ခေါင်းကို အတင်းဖိကပ်ညှပ်ထားတယ်။ တင်ပါးနှစ်ဖက် ကော့တက်လာပြီး ကိုကျော်ခိုင် လျှက်တင်လိုက်တိုင်း ထွန့်ထွန့်လူးပြီး တင်ပါးတွေ အိပ်ယာပေါ် ပြန်မကျတော့ဘူး။ စောက်ရည်တွေ ဒရဟော ယိုစိမ့်လာတာ စအိုပေါက်ထိ စီးကျကာ အိပ်ယာပေါ်ထိ စိုကုန်တယ်။ စအိုဝလေးက ပွစိပွစိနဲ့၊ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက တဆက်ဆက်တုန်နေတယ်..။ ဒီတော့မှ  ကိုကျော်ခိုင်လဲ လီးထိပ် အရေကြည်လေး စို့ပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို ဖောင်းအိနေတဲ့ အကွဲကြောင်းထဲ မေးတင်းပြီး အပေါက်ထဲ မထည့်ပဲ လီးဒစ်ရဲ့ အောက်မေးနဲ့ ပွတ်ပွတ်ပြီး အစေ့လေးကို ထိပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့ မိပေါက်တယောက် အိပ်ယာခင်းကို တဖုံးဖုံး ထုပါတော့တယ်။

ဆယ်ချက်လောက် အဲလိုပွတ်ပေးလိုက်တော့ မိပေါက်တယောက် ထွန့်ထွန့်လူးကော့ပျံကာတချီပြီးသွားပါတော့တယ် ။ အသက်ကိုလဲ အငမ်းမရ ရှုနေရပါတယ်။ ရင်ဘတ်ကလဲ ဖားဖိုလို ဖြစ်နေတယ်။ ဒီတော့မှ ကိုကျော်ခိုင်လဲ  စောက်ဖုတ်က အရမ်းကောင်းပြီး စအိုဝက ပွစိပွစိ ဖြစ်နေတာကို မြင်ရတော့ မီမိလီးကို  ပါးစပ်ထဲက တံတွေးတွေနဲ့ စိုရွှဲနေအောင် စွတ်လိုက်ပြီး 

“ ကဲ မိပေါက်ရေ မင်္ဂလာဦးညမှာ ဦးလေးကို ကျေးဇူးတင်လိမ့်မယ်..ခုတော့.... ” 

မိပေါက်ဆီက ဘာအသံမှ မကြားရ ။ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းတွေပဲ ကြားနေရတယ်။ ဒီတော့မှ ကိုကျော်ခိုင်လဲ လီးကြီးကို အရင်းကကိုင်ပြီး ပန်းရောင်စအိုပေါက်လေးပေါ် ဖိသိပ်လိုက်တော့တယ်..

“ ဗြစ်...ဖလွတ် ” 

“ အိုး .. အမေ့... ရှီး ကျွတ် ...ကျွတ်... ဦးလေးရယ်...ဟင့် ” 

ဒစ်ခေါင်းက ဖင်ပေါက်လေးထဲ မြုပ်သွားတယ်။ မြုပ်ဝင်နေတဲ့ ဒစ်ခေါင်းဖူးကို စအိုဝလေးက တင်းနေအောင် အပေါက်အကြားမရှိအောင် စုပ်ယူငုံခဲညှစ်ထားတယ်...။ မိပေါက်ခေါင်းနှစ်ဖက်က ခါရမ်းနေတယ်။ နောက်တော့ ကိုကျော်ခိုင်လဲ မိပေါက် သက်သာအောင် ဝင်လက်စလေးတင် ရပ်ထားပြီး မိပေါက်ရင်သားတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ဖို့ ခါးကိုင်းလိုက်တော့တယ်...။ အဲဒီနောက် .. ထို့နောက်.....

........................................................................................................

နောက်တော့ မိပေါက်လဲ ဘော်ဒါဆောင်ရောက်၊ ဆယ်တန်းအောင်။ ဘွဲ့ရ၊ မိန်းကလေး ဆန်ဆန်အလှတွေပြင်တက်လာတယ် ။ ရည်းစားတွေ ဘာတွေတောင် ထားတက်လာပြီ။ သူ့ကောင်လေးက သူ့ထက် (၅) နှစ်လောက် ငယ်တယ်။ နိုင်ငံခြား သင်္ဘောသား တစ်ယောက်၊ ချိန်းတွေ့တယ်၊ တွဲတယ်၊ ဟိုတယ်ခေါ်ရင် လိုက်သွားတယ်။  အပျိုစင် ပါကင်ကို ရန်ရှာတယ်၊ လုံးဝမပေးဘူး။ ပုလွေမှုတ်ပေးတယ်။ အယာက်ခံလိုက်တယ်။ 

တောင်းလွန်းမက တောင်းရင်တော့ နောက်ပေါက်ကို တခါတလေ ပေးစားလိုက်တယ်။ မင်္ဂလာဦးညကျမှ အပျိုပါကင်ပေးတယ်။ သူ့ယောင်္ကျားက မင်္ဂလာဦးညမှာ အခန်းထဲ ထကတယ်တဲ့။

ဒါလဲ မဆန်းပါဘူး။ ကောင်လေးတွေက သူတို့ဆော်ရဲ့ အပျိုစင် အမှေးပါးကို ဖောက်ချင်ကြတာပါပဲ။ ဆိုက်ကို တမျိုးပေါ့။ (အႏုစား စိတ်ရောဂါတမျိုးပေါ့။)

နောက်တော့ မိပေါက်က သူ့ဦးလေး ကိုကျော်ခိုင်ကို ဖုန်းဆက်တယ်။ ခုတော့ လူတိုင်း ဖုန်းကိုင်နိုင်တဲ့ ခေတ်ရောက်ပြီလေ။ သူ့ဦးလေးကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း၊ သတိရနေကြောင်း ဖုန်းဆက်တယ်။ ခုတော့ မိပေါက်လဲ ရန်ကုန် ကမ္ဘာအေး လမ်းမပေါ်က ကွန်ဒို တစ်ခုမှာ သမီးလေး တဦးရကာ သူ့မိသားစုလေးနဲ့သူ အေးချမ်းပျော်ရွှင်နေပါပြီ။ 

သူ့ယောင်္ကျားက မကြာခဏ သင်္ဘောထွက်ရတော့  သူ့ယောင်္ကျားဖက်က ဆွေမျိုးမကင်းတဲ့ ကောင်မလေးတွေ ရန်ကုန်မှာ သင်တန်းတက်ရင်း အလုပ်လုပ်ရင်း လာလာနေတက်တယ်။ အမြဲတော့ မဟုတ်ပေ။ နောက်တော့ မိပေါက်တယောက် ဦးလေး ကိုကျော်ခိုင်နဲ့ ဖုန်းဆက်တာတွေ ခပ်စိပ်စိပ် ဖြစ်လာတယ်။ ရန်ကုန်လာရင် မိပေါက်အိမ်မှာ တည်းဖို့ချည်း တဖွဖွ ပြောနေတယ်။ ဒီတော့ ကိုကျော်ခိုင်တစ်ယောက် ရန်ကုန်ရောက်ရင်....



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



ချစ်ပြီးမှတော့ (စ/ဆုံး)

ချစ်ပြီးမှတော့ (စ/ဆုံး)

မြသာ ရေးသားသည်။

" ဆရာ လုပ်ခိုင်းထားတဲ့ အဝင်အထွက် စာရင်းတွေပါခင်ဗျာ"

" အေးကွာ ကျော်ထက်အောင်ကို ခိုင်းမှပဲ စိတ်ချရတယ်ကွာ ရုံးဆင်းတော့မှာမလား ပြန် ပြန်"

ကျေနပ်စွာ ချီးကျူးပြောဆိုနေသော ဖိုင်းနိုက်မန်နေဂျာကို နှုတ်ဆက်ကာ ကျော်ထက်အောင် ရုံးခန်းမှထွက်လာခဲ့သည်။

" ကိုကျော် ပြန်ပြီလားဗျ"

" အေး ညီလေးရေပြန်ပြီ"

" လက်ဖက်ရည်လေး ဘာလေးသောက်ပါဦး အကိုရဲ့"

"နောက်နေ့မှကွာ ဒီနေ့ အိမ်မှာ လုပ်စရာလေးတွေရှိလို့ကွ"

ရုံးမှအိမ်အပြန်တွင် အိမ်အတွက် ရေပိုက်ခေါင်းလဲဖို့နဲ့ မီးချောင်းချုပ်လဲရန် လျှပ်စစ်ပစ္စည်းဆိုင်နှင့် ပိုက်ဆိုင်သို့ ဝင်ကာ လိုအပ်သော ပစ္စည်းများဝယ်ယူ၍ ပြန်လာခဲ့သည်။

" သားပြန်ရောက်ပြီလား"

" ဟုတ် အန်တီငယ် ပိုက်ခေါင်းလဲဖို့ရော ချုပ်လဲဖို့ပါ သားဝယ်လာခဲ့တယ်"

" အေး ကောင်းတယ်သား မြန်မြန်သာ လဲလိုက်ကွယ်"

ကျော်ထက်အောင် အခန်းထဲဝင်ကာ အင်္ကျီလဲလိုက်သည်။ ကျော်ထက်အောင်က စီးပွားရေးဖြင့် ဘွဲ့ရသူတစ်ဦးဖြစ်ကာ ကုမ္မဏီတစ်ခုတွင် စီနီယာ စာရင်းကိုင် ရာထူးဖြင့် အလုပ်လုပ်နေသူဖြစ်သည်။ အမေက သူဆယ်တန်းဖြေပြီးကာစတွင် ဆုံးပါးသွားခဲ့ကာ အဖေကတော့ သူတက္ကသိုလ် တက်နေဆဲမှာပင် ကွယ်လွန်ခဲ့လေသည်။ အဖေက စီးပွားရေးလဲ အဆင်မပြေ အသဲရောဂါလဲ ဖြစ်နေသော နယ်မှသူ့ညီကို မိသားစုလိုက် အိမ်သို့ခေါ်ယူကာ ထောက်ပံ့ထားခဲ့သည်။ 

အဖေဆုံးတော့ ဦးလေးမိသားစုမှာ သူ့အတွက် အစစအရာရာ အဖော်အဖက်ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ အဖေက ကားအရောင်းအဝယ်သမားဖြစ်ကာ နေနေသောတိုက်ခန်းအပြင် အပိုတိုက်ခန်း သုံးခန်းနှင့် ဘဏ်မှာ ငွေများအပ်နှံထားခဲ့ပေးခဲ့သည်။ ပိုင်ဆိုင်မှုအားလုံးကို သူ့နာမည်ဖြင့် မဆုံးခင်ကထဲက လွဲပေးသွားခဲ့သဖြင့် အဆင်ပြေခဲ့လေသည်။

အဖေဆုံးပြီး တစ်လအကြာတွင် ဦးလေးဖြစ်သူမှာလည်း အဖေ့စိတ်ဖြင့် ဆုံးပါးခဲ့တော့သည်။ ဦးလေးဆုံးပြီးတော့ ဦးလေးမိန်းမ အန်တီမြတ်သူဇာနှင့် သမီဖြစ်သူ မြတ်နန္ဒာတို့ နေရေးအတွက် စကားပြောစရာ ဖြစ်လာသည်။

သို့သော် ကျော်ထက်အောင်က ဘယ်မှမပြောင်းစေပဲ သူ့အိမ်မှာပင် ဆက်နေစေကာ ညီမဖြစ်သူ ပညာရေးအတွက်ကိုပါ အားလုံး တာဝန်ယူပေးခဲ့သည်။ အသက် ၃၈ နှစ် ရွယ် မြတ်သူဇာနှင့် ကလေးသာသာ ရှိသေးသော မြတ်နန္ဒာတို့အတွက် အခြေမပျက် အိနြေ္ဒရရ နေထိုင်နိုင်ခဲ့လေသည်။ နေလာခဲ့သည်မှာ သုံးလေးနှစ်ရှိပြီဖြစ်ကာ မြတ်နန္ဒာပင် နှစ်တန်းသို့ ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။

အပိုတိုက်ခန်းသုံးခန်းကို အငှါးချထား၍ ရသောလခဖြင့်ပင် သူတို့သုံးယောက် စားစရိတ်အတွက် လုံလောက်လေသည်။ ကျော်ထက်အောင်က တတ်သည့်ပညာ အလကားမဖြစ်ရအောင် အလုပ်လုပ်ခြင်းဖြစ်ကာ ဟော့ဟော့ရမ်းရမ်း နေတတ်သူ မဟုတ်သဖြင့်လည်း ပိုင်ဆိုင်မှုများ တိုးပွားလာခဲ့သည်။

အဝတ်အစားလဲပြီးနောက် လဲစရာ ပြင်စရာများလုပ်ရန် လက်နက်ကိရိယာ တန်ဆာပလာများယူကာ လုပ်ငန်းစလေတော့သည်။ ရေတံခါးပိတ်ကာ ရေယိုနေသော ပိုက်ခေါင်းကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ ပိုက်ခေါင်းအသစ်ကို အရစ်တိပ်အနည်းငယ်ပတ်ခါ တပ်လိုက်လေသည်။ မီးဖိုခန်းက မီးချောင်းချုပ် လဲရန်အတွက် ခုံယူလာခဲ့သည။ ခုံပေါ်တက်ကာ မီးချောင်းအိမ်လိုက် ဖြုတ်လိုက်လေသည်။ ချုပ်အဟောင်းဖြုတ်ကာ ချုပ်အသစ်လဲနေတုန်း အန်တီမြတ်သူဇာဝင်လာသည်။

" သားရရဲ့လား"

" ဟုတ်ရပြီ အန်တီငယ် အခု ချုပ်လဲပြီး ပြန်တပ်ရုံပါပဲ"

" အေးအေး အန်တီငယ် ထမင်းအိုး တည်လိုက်ဦးမယ်"

" ဟုတ် အန်တီငယ် ညီမလေး ပြန်မလာသေးဘူးနော်"

" အေး စာမေးပွဲရှိလို့တဲ့ အချိန်ပို ခေါ်ထားတယ် ခနနေမှ သွားကြိုရမှာ"

အန်တီငယ်က ပြောရင်း ဆန်ဆေးနေသည်။ သူလည်း ချုပ်လဲပြီး မီးချောင်းပြန်တပ်ရန် ခုံပေါ်တက်လိုက်သည်။ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မီးချောင်းအိမ်ကို မျက်နှာကျက်တွင် ကပ်ကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် စကူဆွဲနေတုန်း ခါးဆီမှ ဇတ်ခနဲ့ ပုဆိုးက ဂွင်းလုံးပုံကာ ကျွတ်ကျလေတော့သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ခံဝတ်လေ့မရှိသော သူ့အတွက် တကယ့်ပွဲပင်ဖြစ်တော့သည်။

" ဟာ ကွာ"

" ဟင်"

ဆန်ဆေးပြီး ထမင်အိုးချိတ်ရန် လှည့်လာသော အန်တီငယ်ကလည်း အံအားသင့်ကာ ကြောင်ကြည့်နေမိသည်။ ပေါင်ကြားထဲမှ ဆင်အန်ငှက်ပျောသီးက အလေးပြုရလောက်သော ဖွားဖက်တော် ညိုညိုကြီးက ထင်းထင်းကြီး ထွက်ပေါ်နေသည်။ ပထဆုံး သတိဝင်လာသူက အန်တီငယ် ဖြစ်သည်။

" သား မီးချောင်းကြီး အန်တီငယ့်ကို လှမ်းပေးထားလိုက်"

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ထမင်းအိုးချပြီး ထိုင်ခုံခြေရင်းမှ အပေါ်မော့ကြည့်ကာ လက်လှမ်းပေးနေသည်။ သူ့ဖွားဖက်တော်ကြီးကိုလည်း အနီးကပ် မြင်နေရလေသည်။ သူ့က မီးချောင်းကို လှမ်းပေးကာ ကျောက်လှည့်နှင့် စကူကိုပါ လှမ်းပေးလိုက်သည်။ နောက်မှ ပုဆိုးကောက်ဝတ်ကာ မီးချောင်း ပြန်ယူ၍ တပ်နေတော့သည်။ တစ်ကိုယ်လုံးကတော့ ထူပူနေကာ ဘာပြောရမှန်းမသိအောင်ပင် ဖြစ်နေတော့သည်။

.........................................................

မြတ်သူဇာ တစ်ယောက် ကျော်ထက်အောင်ကို တွေ့ရတိုင်း ရှက်တာလိုလို မျက်နှာပူတာလိုလို ခံစားနေရသည်။ အလုပ်သာ လုပ်နေရသော်လည်း စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့ မကပ်ဖြစ်နေသည်။

ကျော်ထက်အောင်က လူပုံက ရည်မွန်ခန့်ညားက ရုပ်ရည်ရှင်းသန့်သလို လီးကလည်း စံချိန်စံညွန်းထက်ကို သာလွန်လှသည်။ ထိုင်ဝမ်ပြောင်းဖူးလို ညိုညိုတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီး တစ်ခါမြင်ရုံဖြင့် စိတ်ထဲစွဲနေတော့သည်။ သွားလေသူ ခင်ပွန်း ဇင်အောင်တောင် သူ့ကိုမမှီ။ ပီးတော့ ဇင်အောင်က တက်ပြီးထွက်တာများသည်။ 

လေးလက်မသာသာ တောင့်တင်းမှုမရှိသော ဇင်အောင်၏ စွမ်းဆောင်မှုများက မြတ်သူဇာအဖို့ နူးနှပ်ရုံသာရှိခဲ့သည်။ ထိုအခြေအနေကိုသိသော ဇင်အောင်ကလည်း ဆေးဝါးများ အကူညီယူ၍ လိုးလေသည်။ သို့သော် ဆေးသုံးပါများလာတော့ လူထိကာ ကျန်းမာရေး ချို့ယွင်းလာသည်။ နောက်ဆုံး အသဲထိကာ အသဲရောဂါဖြစ်လာတော့သည်။ 

ရောဂါဖြစ်လာတော့ လူမမာပြုစုခြင်းဆိုသော ခေါင်းစဉ်အာက်ဝယ် လိင်မှုကိစ္စက ငုပ်လျှိုးပျောက်ကွယ်နေလေသည်။ ကျော်ထက်အောင် လီးကြီးမြင်လိုက်ရတော့ ငုပ်လျှိုးနေသော ရာဂမီးများက လောင်မြိုက်ကာ စိတ်ဒုက္ခ ပေးလေတော့သည်။

အသက်ကငယ်ငယ် အသားဖြူဖြူချောချော ဗလတောင့်တောင့် ယောက်ျားပီသလှသော ကျော်ထက်အောင်ကို တွေ့နေရသည်မှာ ယခင်က ဘာခံစားမှုမှ မရှိပေမယ့် ယခုအခါမှာတော့ တနုံ့နုံ့ခံစားနေရသည်။ ထိုခံစားမှုများအပြင် စိုးရိမ်မှုတစ်ခုကို တွေးမိသည့်အခါမှာတော့ မြတ်သူဇာသည် ကျော်ထက်အောင်ကို ပိုင်ဆိုင်ရမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ ပိုင်ဆိုင်အောင်မလုပ်ပဲ ဒီအတိုင်းသာနေပါက ကျော်ထက်အောင် အိမ်ထောင်ကျချိန်ဝယ် သူတို့ သားအမိနှစ်ယောက်သည် အခြေပျက်ကာ လက်မဲ့ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

အသက်သည် ၄၃ နှစ်အရွယ် ရလာပြီဖြစ်သော မြတ်သူဇာသည် အသက်ကြီးလာခဲ့သော်လည်း မပျက်စီးသေးပါ။ ငယ်ရွယ်စဉ်ထဲက သူမ၏ အလှအပများကြောင့် မြတ်သူဇာကို တွေ့လေသမျှ ပုရိသအပေါင်းတို့မှာ ပျားပိတုန်းများပမာ တရစ်ဝဲဝဲဖြင့် ရှိခဲ့ကြသည်။ ၀င်းဝါသော ရွှေဝါရောင် အသားအရည်လေးနှင့် အရပ်အမြင့်က ၅ ပေ ၁၀ လက်မလောက်ရှိပြီး အရပ်အမြင့်နှင့် လိုက်လျောညီထွေသော လှပတောင့်တင်းသည့် အချိုးအစား ကျနလှသော ကိုယ်လုံးပိုင်ရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့သောကြောင့်လည်း ဖြစ်သည်။

အိမ်ထောင်ကျပြီးသည့် အချိန်တွင်လည်း ကျန်းမာရေးကို အထူးပင် ဂရုစိုက်ကာ လက်လှမ်းမှီသမျှ ကာယအလှလေ့ကျင့်ခန်းများကိုလည်း ပြုလုပ်ခဲ့ခြင်းဖြင့် မြတ်သူဇာသည် သူမ၏ အလှအပများနှင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိန်သိမ်းထားနိုင်ခဲ့လေသည်။

မြတ်သူဇာသည် လက်ရှိအချိန်ဝယ်အင်္ဂါစုံလင်စွာဖြင့် အစွမ်းကုန် ပွင့်နေသည့် ပန်းတစ်ပွင့်နှယ် ငွါးငွါးစွင့်စွင့်ဖြင့် လှပတင့်တယ်နေသော်လည်း သူမ၏ အပြင်အဆင် အနေထိုင် ရိုးရှင်းမှုကြောင့် သိပ်မပေါ်လွင်လှပါ။ သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း ပြင်ပြင်ဆင်ဆင်နေရန် မလိုတော့ဟု ခံယူထားမိ၍လည်း ဖြစ်ပေသည်။

အခုချိန်မှာတော့ ပြင်ပြင်ဆင်ဆင်နေဖို့ရာက လိုအပ်လာလေပြီ။ ကျော်ထက်အောင် အလုပ်ပြန်လာခါနီးအချိန်တွင် ရေချိုးလိုက်သည်။ ရေချိုးပြီး သနပ်ခါးလိမ်းရန်.သနပ်ခါးသွေးနေတုန်းမှာပင် ကျော်ထက်အောင် ပြန်ရောက်လာသော အသံကြားလိုက်ရသည်။ သနပ်ခါလိမ်းနေတုန်း မှန်ထဲရှိမြင်ကွင်းတွင် အခန်းဝဆီမှ ရိပ်ခနဲ့ လှုပ်ရှားမှုတစ်ခု သတိပြုမိချိန်တွင် မြတ်သူဇာတစ်ယောက် စိတ်ထဲမှ ကျိတ်ပြုံးလိုက်မိလေသည်။

ရင်လျှားထားသော ရေသနုတ်ထမိန်ကို ဖြေချလိုက်သည်။ မှန်ထဲတွင် သူမ၏ ဖြူဖွေးတင်းရင်းသော ရင်နှစ်မွှာအစုံက ထင်းထင်းကြီး ပေါ်နေတော့သည်။ ချောင်းနေသော ကောင်လေး မရိုးမယွဖြစ်မှာ အသေချာပင်ဖြစ်သည်။ လည်ပင်းတွေ ရင်ဘတ်တွေကို ခနကြာ အချိန်ဆွဲလိမ်းပြီးမှ ထရပ်လိုက်သည်။

ရေသနုတ်ထမိန် ဂွင်းလုံးပုံကာ သူမက ကိုယ်လုံးတီဖြင့် ရပ်လျက်သားဖြစ်လေသည်။ မှန်ဗီရိုရှေ့ကို အသာဖြေးညင်းစွာ ကြွကြွယွယွလေး လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ဗီရိုမှန်ကို ကျောပေးခါ နောက်ပြန်လှည့်၍ ကြည့်လိုက်သည်။ တကယ်က သူမ၏ ရှေ့ပိုင်း ခန္ဓာကိုယ် အလှအပများကို ကျော်ထက်အောင် မြင်စေလို၍ဖြစ်သည်။

သူမ၏ရည်ရွယ်ချက် အောင်မြင်ပါသည်။ ကျော်ထက်အောင်မှာ ကြည့်နေရင်း စိတ်လှုပ်ရှားလာကာ လီးတောင်လာသည်။ သူက တမင်ချောင်းကြည့်တာမဟုတ်။ အလုပ်ကပြန်လာပြီး စာအုပ်သွားငှါးရန် ပြန်အထွက်မှာ အန်တီငယ့်အခန်းတံခါး ဟနေတာကို အမှတ်တမဲ့ ကြည့်မိရာမှာ အန်တီငယ် သနပ်ခါးလိမ်းနေသည် တွေ့ကာ ခဏရပ်ကြည့်မိခြင်း ဖြစ်လေသည်။

အန်တီငယ်က အင်္ကျီထုတ်ဝတ်နေပြီဖြစ်၍ ကျော်ထက်အောင်မှာ တောင်နေသောလီးကို ပြန်ကျစေရန် စိတ်ထိန်းကာ စာအုပ်ဆိုင်သို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။

................................................................

စာအုပ်ဆိုင်အကြောင်း တွေးမိတော့လည်း တောင်နေသော လီးက တော်တော်နဲ့ပြန်မကျ။ စာအုပ်ဆိုင်မှ မနန်းဖွေးဖွေးအောင်ကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ နန်းဖွေးဖွေးအောင်ဆိုတာ စာအုပ်ဆိုင်ပိုင်ရှင် ကိုဇင်ဌေး၏ မိန်းမဖြစ်သည်။ ကိုဇင်ဌေးက ကြီးမှဝက်သက်ပေါက်ကာ သူမွေးမှ သူ့သမီးအရွယ်သာရှိသော နန်းဖွေးဖွေးအောင်ကို ဆေးပေးမြီးယူအဖြစ် ယူလိုက်သည်။ ယူပြီး လေးငါးနှစ်ကြာသောအခါ ကိုဇင်ဌေးတစ်ယောက် လေဖြတ်ကာ အိပ်ယာထဲ လဲနေတော့သည်။ ကိုဇင်ဌေး မလုပ်နိုင်တော့ မမဖွေးကပဲ အစစအရာရာ လုပ်ရတော့သည်။

ရှမ်းမဖြစ်၍ အသာဖြူဖြူ ရုပ်ကလေးကလည်း ငယ်ငယ်ချောချော ဖင်တွေရင်တွေက မကြီးသော်လည်း ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိသော မမဖွေးကို ကြားကား ဝင်ဆွဲချင်သူများ ရပ်ကွက်ထဲမှာ ထုနဲ့ဒေးရှိသည်။ စာအုပ်ဆိုင်က ကိုဇင်ဌေး ထိုင်တုန်းကထက် ပို၍အငှါးသွက်လာသည်။ သို့သော် မမဖွေးက အနေတည်သည်။ လူတိုင်းနှင့်မရော။

သို့သော် သူ့ကိုကျ သိသိသာသာကို ရောသည်။ သိတဲ့သူတွေက ဆွဲစိပစ်ဖို့မြောက်ပေးကြသည်။ တစ်ဖက်က ရေလာစေချင်၍ မြောင်းအကျယ်ကြီး ပေးပါသော်လည်း ရေကိုဖွင့်ချဖို့ရာ မဖွင့်ရဲ မဖွင့်တတ် ဖြစ်နေသည်မှာ ဂွကျလှသည်။ ယခု အန်တီငယ်က ဒုက္ခပေးလိုက်၍ လှုပ်ရှားနေသော စိတ်ကိုထိန်းရင်း တွေးမိတွေးရာ တွေးကာ လျှောက်လှမ်းလာခဲ့သည်။ ပတ်ဝန်ကျင် သတိပြုလိုက်တော့ စာအုပ်ဆိုင်ရှေ့ ရောက်နေပြီ။

ဆိုင်ထဲ လှမ်းဝင်ကာ အပ်မည့်စာအုပ်ကို စားပွဲပေါ်တင်ရင်း မမဖွေးကို လှမ်းနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ မမဖွေးက စာအုပ်စင်ပေါ်ကို စာအုပ်များ ပြန်တင် စီနေသည်။

" မမ"

" ကိုထက် စောတယ်နော်"

" ဟုတ်တယ် မမ နောက်ကျရင် လူများလို့"

" လူဘယ်လောက်မျာများ မမက မင်းဆို အရင်လုပ်ပေးတာပါနော်"

" ဟုတ် သိပါတယ်မမ"

" ရော့ဒီမှာ ရှင်မအသစ်ထွက်တယ် ယူသွားလိုက်တော့ မင်းအတွက် သေချာဖယ်ထားတာ ဘယ်သူမှ မယူရသေးဘူး"

မမဖွေးက အရေလဲ့ကာ တဖိတ်ဖိတ်တောက်နေသော မျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့် မျက်လုံးချင်းဆုံအောင် စိုက်ကြည့်ရင်း လှမ်းပေးလိုက်လေသည်။ စာအုပ်နာမည် ကြည့်လိုက်တော့ ရင်ခုန်သွားမိသည်။ နာမည်က "ရှင့်ကိုချစ်တယ်" စာအုပ်ကိုကြည့်ပြီး ပြန်အမော့တွင် ပြုံးစိ ပြုံးစိဖြင့် သူ့ကိုကြည့်နေသော မမဖွေးကို မြင်လိုက်ရလေသည်။

" ဟင်း ဟင်း မင်းလေးကရော ဘယ်လိုသဘောရလဲဟင်"

မျက်စချီ၍ ကြာကြည့်လေးကြည့်ကာ လေးသံတိုးတိုးလေးဖြင့် မေးပြီး နောက်လှည့်ကာ သူမ၏ လုံးကျစ်သော ဖင်လေးများကို တစ်လုံးချင်းတုန်ခါစေလျက် စာအုပ်စင်အကွယ် အိမ်နောက်သို့ ဝင်သွားလေသည်။ ကျော်ထက်အောင် စိတ်ထဲတင်းခနဲ့ဖြစ်ကာ မမဖွေးနောက်သို့ လိုက်ဝင်လာခဲ့သည်။ စာအုပ်စင်နောက်တွင် ကျောပေးနေသော မမဖွေးကို ဇတ်ခနဲ့ ဆွဲလှည့်ကာ ပုရိသအပေါင်း အရေပျော်စေသော နှုတ်ခမ်း ဖောင်းဖောင်းလေးအား ဖိကပ်ကာ နမ်းပစ်လိုက်သည်။ နောက်ပြဿနာ နောက်ရှင်း နောက်ဆုံး မုဒိန်းမှုကလွဲ ဘာမှမရှိ ရလျှင်အမြတ်ဟု သဘောထားကာ အရဲစွန့်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ထင်မှတ်မထားအောင်ပင် မမဖွေးက တုံ့ပြန်နမ်းလာသည်။ နမ်းတာကလည်း တကယ့်ပြင်းပြင်းရှရှ မက်မက်မောမော ရှိလှသည်။ ကျော်ထက်အောင် နောက်ထပ် ကံထူးတာက မာန်ဖီထောင်ထနေသော သူ၏ လီးကြီးကို မမဖွေးက သူမ၏ လက်သေးသေးသွယ်သွယ်လေးဖြင့် ပုဆိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ကာ ဂွင်းတိုက်ကစားပေးနေသည်။ သူကလည်း မမဖွေး၏ ကျစ်လစ်တင်းအိသော ဖင်များကို အားမနာတမ်း ကိုင်တွယ်ရင် နမ်းနေမိသည်။

" ပြွတ်"

အနမ်းရှည်ကြီး အဆုံးမှာတော့ နှုတ်ခမ်းချင်းခွာသံက ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ မမဖွေးက စတင်ကာ

" သူသိပ်ကြမ်းတာပဲ လူဆိုးလေး"

" မမက လွတာကိုး"

ဟု ပြောကာ ထပ်နမ်းရန် တိုးလာသော သူ့ကို မမဖွေးက လက်ဖြင့်တွန်းထားရင်း

" တော်ပြီ လူတွေရောက်လာဦးမယ်"

" ရောက်ရောက် မရဘူးမမရာ"

" မရလဲ ရလိုက်တော့ မနက်ဖြန် နေ့လည်ကျရင် အားလား"

" မမအတွက်ဆို အချိန်ပြည့်အားတယ်"

" မနက်ဖြန်နေ့လည် မမပြောတဲ့ လိပ်စာအတိုင်းလာခဲ့ အခု လိပ်စာရေးပေးလိုက်မယ် အဲ့တော့မှ မင်းလေး သဘောရှိ"

" အိုကေ စိန်လိုက်လေ မမ"

လူချင်းခွဲပြီး ဆိုင်ရှေ့ပြန်ထွက်ခဲ့ကြသည်။ ဆိုင်ရှေ့ရောက်ပြီးပြီးချင်း စာအုပ်ငှါးသူများ ဝင်လာ၍ နှစ်ယောက်သား သက်ပြင်းကျိတ်ချမိသည်။ ထက်အောင်လည်း စာအုပ်ကိုယူကာ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ လမ်းမှာ စာအုပ်ဖွင့်ကြည့်တော့ စာအုပ်ကြားမှာ ညှပ်ပေးလိုက်သော စာရွက်သေးသေးလေးပေါ်၌ လိပ်စာနှင့် ဟိုတယ်နာမည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။

အိမ်သို့ပြန်ရောက်သောအခါ ကျော်ထက်အောင်မှာ အန်တီငယ့်ကိုမြင်ပြီး တမျိုးရင်ခုန်ရပြန်သည်။ အနက်ရောင် ဆွဲသားလက်ပြတ် အင်္ကျီနှင့် စတော့ကင် အနီရောင်ကို ဝတ်ဆင်ထားသော အန်တီငယ်သည် ကျော်ထက်အောင် မျက်လုံးထဲဝယ် အရမ်းဆက်ဆီကျနေသည်။ အားမနာတမ်း စိုက်ကြည့်ကာ

" အန်တီငယ်က ဒီနေ့အရမ်းလှတယ်ဗျာ"

ဟု ပြောလိုက်တော့ အန်တီငယ်က မပွင့်တပွင့်ပြုံးရင်း

" သားက ဘာစားချင်လို့လဲကွယ် အန်တီငယ်ဖြင့် မိုးပေါ်တောင် မြောက်ချင်လာပြီ"

" တကယ်ပြောတာပါ အန်တီငယ်ရဲ့"

" အင်းပါ တစ်ရက်ရက်ကျမှ သားစားချင်တာ အန်တီငယ် ကျွေးပါ့မယ်ကွာ အခု ညီမလေးကို သွားကြိုလိုက်ဦးမယ်နော်"

ဟု ပြောကာ လှည့်ထွက်သွားလေသည်။ အန်တီငယ့်နောက်ပိုင်းအလှကို ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းကြီးသာ ချမိတော့သည်။

" ဟင်း"

..................................................................

ခုတင်ပေါ်အိပ်နေရင်း စာသာဖတ်နေရသော်လည်း စာထဲစိတ်မရောက် အတွေးထဲဝယ် မမဖွေးနှင့် အန်တီငယ်တို့ကိုသာ တဝဲလယ်လယ် မြင်နေရသည်။ အိမ်ရှေ့ဆီမှ အသံကြားရ၍ အန်တီငယ် ပြန်လာပြီဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်။ အန်တီငယ့်အကြောင်း စဉ်းစားမိသောအခါ အန်တီငယ့်ကို မြင်ခဲ့ရသော ပုံစံများကို ပြန်မြင်ယောင်လာကာ စိတ်ကထိန်းမရတော့။ တင်းနေသောစိတ်များ ဖြေလျော့ရန် ငါးဦးကော်မတီထိုင်ကာ ဂွေကိုင်ဂွင်းထုမိတော့သည်။

မျက်စိမှိတ် ဂွင်းထုနေရင်း ထူးခြားသော အာရုံံခံစားမိလာသောကြောင့် မျက်စိဖွင့်လိုက်သောအခါ လှုပ်ရှားနေသော လက်များ အလိုလိုရပ်တန့်သွားမိသည်။ ဘယ်ချိန်က ရောက်နေမှန်းမသိသော အန်တီငယ်က ခုတင်ဘေးမှရပ်ကာ သေချာစိုက်ကြည့်နေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ တွေးနေမိသော စိတ်ကူးယဉ်အတွေးများ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်ကုန်သည်။ ရေချိန်ကိုက်နေတုန်း အမူးပြေကာ ပျောက်ကုန်သလိုမျိုး ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိ လီးကိုင်ကာ အန်တီငယ့်ကို ကြောင်ကြည့်နေမိသည်။

" ဟင်း ဒီကောင်လေးတော့နော် အတတ်ကောင်းတွေ တတ်နေတာ ဒီမှာ မင်းအင်္ကျီ မီးပူတိုက်ပြီးသားတွေ ကိစ္စပြီးမှသိမ်းတော့"

ဟုပြောကာ တောင့်တင်းသော သူ့ဖင်များကို တုန်ခါစေလျက် လှည့်ထွက်သွားလေသည်။ ကျော်ထက်အောင်မှာတော့ ဟိုမရောက်ဒီမရောက်ဖြင့် ဖီးလ်အောက်သွားတော့သည်။
.......................................................................................

" မင်္ဂလာပါရှင်"

" ညီမရေ အကို ကျော်ထက်အောင်ပါ"

" ဟုတ်ကဲ့ပါရှင် ငမြတ်ရေ ဒီအကို့ကို အခန်း(၉၉)ကို လိုက်ပို့ပေးလိုက်ပါ"

" ကျနော့်နောက်က လိုက်ခဲ့ပါဗျာ"

ကောင်လေးကပြောကာ ရှေ့ကနေ လမ်းပြပေးသည်။ ကျော်ထက်အောင် အလုပ်ကို ခွင့်ယူလိုက်ကာ တစ်နာရီအရောက် ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒုတိယထပ်သို့ ရောက်သောအခါ

" ဒီအခန်းပါအကို"

ဟု ပြောကာ ထွက်သွားလေသည်။ အခန်ထဲဝင်လိုက်တော့ အေးခနဲ့ဖြစ်ကာ အဲယားကွန်း ဖွင့်ထားကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ အခန်းထဲ ကြည့်လိုက်တော့ ခုတင်ပေါ်တွင် တင်ပါးလွဲထိုင်နေသော မမဖွေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မမဖွေးက ရှပ်အင်္ကျီ လက်ရှည်နှင့် ဂျင်းဘောင်းဘီကို ဝတ်ထားသည်။ အခန်းထဲ သူဝင်လာတော့ မတ်တပ်ရပ်ကာ ဆီးကြိုနေသည်။

သူက စကားပြောမနေတော့ပဲ မမဖွေးကို အသာပွေ့ဖက်ကာ မမဖွေး၏ နှုတ်ခမ်း ဖောင်းဖောင်းလေးအား စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ မမဖွေး၏ တုံ့ပြန်မှုကာ ပြင်းထန်သည်။ သူ့ကို ခပ်တင်းတင်း ပြန်ဖက်ကာ အငမ်းမရ ပြန်နမ်းသည်။ နမ်းနေရင်း သူက မမဖွေး၏ အင်္ကျီကိုချွတ်တော့ မမဖွေးကလဲ သူ့အင်္ကျီ ပြန်ချွတ်ပေးနေသည်။
ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုလုံး အဝတ်မဲ့သွားသောအခါ သူက မမကို ခုတင်ပေါ်သို့ တွန်းလှဲလိုက်လေသည်။ 

ထို့နောက် မမ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်ကာ အမွးအမြှင်မရှိ ရှင်းသန့်ကာ စိခရက် ရေမွှေးနံ့ သင်းပျံ့နေသော မမစောက်ပတ်ကြီးအား လျှာဖြင့် အပြားလိုက် ပင့်ယက်ပါတော့သည်။ မမဖွေး၏ ပေါင်ကြားကို စိခရက်ရေမွှေးစွတ်ထားသော အဖြစ်က ကျော်ထက်အောင်ကို စိတ်ထဲမှ ကျေနပ်စေသလို ပို၍လည်း စိတ်ကြွလာစေသည်။ မမဖွေး၏ ကိုရီးယားကားထဲက ကောင်မလေးများ ငြီးသလို ငြီးသံလေးများကလည်း စည်းချက်ညီညီ ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။

" အင် အင် အာ အာ အာ အာ အင် အင် အင် ဟင် အင် "

သူက စေတနာထားကာ စိတ်ပါလက်ပါ ဘာဂျာမှုတ်ပေးနေသည်။ မမလည်း တစ်ကိုယ်လုံး ခါယမ်းနေကာ အထွတ်အထိပ် ရောက်နေသည်။ စောက်ရေများက အိုင်ထွန်းနေသည်။ ဒီအချိန်သည် လိုးရန်အသင့်တော်ဆုံးအချိန် ဖြစ်ကြောင်း စာတွေ့ဗဟုသုတမှ သိရှိသည့်အတွက် မမ ပေါင်ကြားမှ သူ့မျက်နှာကို အသာခွာကာ ထလိုက်လေသည်။

" အင်း ကောင်းနေပါတယ်ဆိုမှ မောင်ကကွာ"

" မမ ပိုကောင်းအောင် လိုးပေးမလို့"

ဟုဆိုကာ မမ စောက်ပတ်ဝမှာ လီးကြီးကို အသာတေ့လိုက်သည်။ မမ ကိုယ်လေး တစ်ချက်တုန်ကာ မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းသွားလေသည်။ သူက ခါးကို အသာရှေ့တိုးတော့ လီးကြီးက မမ စောက်ပတ်လေးကို ဖြဲ၍ဝင်လာသည်။ စိုရွဲနေသော စောက်ရေများကြောင့် လီးဝင်လမ်းကြောင်းကတော့ ဖြောင့်ဖြူးနေလေသည်။ ဖြေးဖြေးချင်း အသာထိုးသွင်းတော့ လီးတဆုံးဝင်ကာ ဆီးခုံချင်း ပူးကပ်နေတော့သည်။

ကျော်ထက်အောင်က အသာငြိမ်၍ နှုတ်ခမ်းချင်းပဲ နမ်းနေရာ အောက်က မမဖွေးမှာ မရိုးမယွဖြစ်ပြီး ကော့ပေးလာသည်။ ထိုအခါ ကျော်ထက်အောင်က ကိုယ်ခန္ဓာ အသာကြွကာ ခါးအားပြင်းပြင်းဖြင့် ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ လီးကကြီးကြီး ခါးအားသန်သန်ဖြင့် အလိုးခံရတော့ မမဖွေးတစ်ယောက် လောကကြီးကို မေ့သွားအောင် ကောင်းနေသည်။ အသံထွက် ငြီးငြူဖို့ကို မနဲအားယူရသည်။

" အ ..အ ....အာ ....အို အ အ အို အာ အအ"

လီးကြီးက စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး အပြည့်အသိပ်ပင် ထိချက်ကလည်း အပြည့်။ ငတ်ခဲ့ရသမျှ အခုမှ အတိုးချ စားရတော့သည်။ ကျော်ထက်အောင်က ဆောင့်ချက်များကို အားထဲ့ဆောင့်ရင်း နို့အုံများကို ညစ်ဆွဲသည်။ နှုတ်ခမ်းများကိုလည်း စုပ်သည်။ ထို့နောက် ပခုံးသားကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲကာ လိုးသည်။ 

မွေ့ယာကို လက်ထောက်ပြီး ကိုယ်လုံးချင်းခွာ၍ လိုးသည်။ မီးကုန်ယမ်းကုန် နွားသိုးကြိုးပြတ် လိုးခြင်းဖြစ်ရကား နန်းဖွေးဖွေးအောင်မှာ ရင်ပွင့်မတတ် အလိုးခံရလေသည်။

အသက်ရှုချိန်မရအောင် လိုးချက်စိတ်စိတ်ဖြင့် အလိုးခံနေရသည့် ကြားကပင် သူမက အောက်မှ ဖင်ကော့ပေးခြင်း၊ ကျော်ထက်အောင်၏ နှုတ်ခမ်းများကို အငမ်းမရ ပြန်လည်စုပ်ယူခြင်းများကို လုပ်ပေးနေသည်။ အရှိန်တက်လာသော အချစ်ရေတမံသည် ဆောင့်ချက် နှစ်ရာကျော်သောအခါဝယ် ပြိုင်တူပြည့်လျှံကာ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရှိကြလေသည်။

စောက်ပတ်ထဲ လီးတဆုံးထဲ့ကာ လရေများ အပန်းခံရသည်မှာ မမဖွေးအဖို့ ဘာနှင့်မှ မလဲနိုင်သော စည်းစိမ်ဖြစ်သလို ပြီးဆုံး၍ လရေထွက်သည့်အချိန် လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ် အတွင်းသားများက ဆွဲစုပ်ခံထားရသည်မှာ ကျော်ထက်အောင်အဖို့ တစ်သက်မှာတစ်ခါ ကြုံတွေ့ရသော အရသာကောင်း ဖြစ်လေသည်။ အရေတွေ ပေါင်းစပ်သွားရသည့်နည်းတူ စိတ်ချင်းဆက်သွယ်ကာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ယခင်ထက်ပို၍ နားလည်သွားကြတော့သည်ဟု ခံစားမိကြသည်။

ထိုနေ့က တစ်ညနေလုံး ချစ်ပွဲဝင်ကြသည်။ မမဖွေးက ပုံစံမျိုးစုံ သူ့ကိုသင်ပေးသလို သူကလည်း သင်ပေးသမျှ အမှီ လိုက်နိုင်သည်။ ကျော်ထက်အောင်အတွက် ပို၍ကျေနပ်စရာကောင်းသည်က မမဖွေးက သူ့အား ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေမပါပဲ ဘာနှောင်ကြိုးမှ မထားပဲနေဖို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောသည်။ 

သူကလည်း သွေးသားတောင့်တလို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကူညီပေးသော ဆက်စ်ပါတနာတွေ အနေနဲ့ပဲ နေသွားကြရန် သဘောတူလိုက်လေသည်။ တစ်နေကုန် အားရပါးရ ချစ်ပွဲဆင်ပြီးသောအခါ နှစ်ယောက်သား လမ်းခွဲကာ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတော့သည်။

......................................................................

ဒီရက်တွေမှာ မြတ်သူဇာတစ်ယောက် စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့မကပ် ရည်းစားပူထက်ဆိုးသော လီးပူမိနေသည် ဟုပဲ ဆိုရပေတော့မည်။ ဘာလုပ်လုပ် အလုပ်သာ လုပ်နေသော်လည်း စိတ်ထဲမှာ စွဲနေသည်ကား ကျော်ထက်အောင်၏ လီးကြီးပင်ဖြစ်သည်။ ဟိုတစ်နေ့ညနေက ကျော်ထက်အောင် အလုပ်နောက်ကျမှ ပြန်လာသည်။

ယခုလည်း သမီးကျူရှင်ပို့ခဲပြီး အိမ်မှာ တစ်ယောက်ထဲရှိနေခိုက် စိတ်ထလာတော့သည်။ ထကြွနေသောစိတ်များ ငြိမ်သက်စေရန် အခန်းထဲဝင်ကာ ထမိန်ချွတ်၍ တောင်နေသော စောက်စိအားပွတ်ကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အာသာဖြနေမိသည်။ မျက်စိမှိတ်ကာ လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားရှိ အစိကိုပွတ်ပြီး နောက်တစ်ဖက်က လက်ညိုး လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ ကျော်ထက်အောင် လီးကြီးကို မြင်ယောင်ရင်း လီးကြီးအမှတ်ဖြင့် စုပ်နေသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို မေ့ထားကာ တစ်ယောက်ထဲ ဟော့နေသည်။

ထိုအချိန်မှာပင် ကျော်ထက်အောင်သည် အလုပ်မှ ပြန်ရောက်လာလေသည်။ အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာသောအခါ လူကမရှိ အန်တီငယ့်အခန်းရှေ့ ရောက်သောအခါ အောက်ပိုင်း ဗလာကျင်းလျက် ရာဂမီး တောက်လောင်နေသော အန်တီငယ့်ကို မြင်လိုက်ရတော့သည်။ အဆင်သင့်နေသော အခြေအနေကို မြင်ရသည့်နောက် ကျော်ထက်အောင် တစ်ယောက် သိပ်စဉ်းစားမနေတော့ပဲ အင်္ကျီ လုံချည် ချွတ်လိုက်ကာ အန်တီငယ့်အခန်းထဲ ဝင်လာလိုက်လေသည်။

ချဲထားသော အန်တီငယ့်ပေါင်ကြားတွင် မျက်နှာအပ်ကာ စောက်စိပွတ်နေသော အန်တီငယ့်လက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ကာ အန်တီငယ့်စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး လျှာဖြင့် အပြားလိုက် ပင့်ယက်ပါတော့သည်။ မြတ်သူဇာမှာ ရုတ်တရက် သူမ၏လက်ကို ဆွဲဖယ်ခံလိုက်ရတော့ အလန့်တကြား ဖြစ်သွားလေသည်။ သို့သော် စောက်ပတ်ကို အယက်ခံလိုက်ရသောအခါ ငြိမ်းလုနီးနီး ရာဂမီးများက ပြန်လည် တောက်လောင်လာတော့သည်။

ကျော်ထက်အောင်က စောက်စိကို လျှာဖြင့်ယက်ကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ညိုး ဖင်ထဲသို့ လက်ခလယ်ထဲ့ပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ် ကစားပေးသည်။ စောက်စိအယက်ခံရပြီး စောက်ပတ်နှင့်ဖင် တပြိုင်ထဲ ကလိခံရသော မြတ်သူဇာမှာတော့ လောကကြီးကိုမေ့ကာ ကော့ပျံနေလေသည်။ 

စောက်စိဆီမှ စိမ့်ကျဉ်သော အရသာ ခံစားနေရချိန်တွင် စောက်ပတ်ထဲရှိ လက်ညိုးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေပြီး ဖင်ထဲရှိ လက်ခလယ်ကလဲ ပွတ်ထိုးပေးနေရာ ခါတိုင်းထက် ပိုကောင်းနေသည်။ ပါးစပ်ထဲမှာရှိသော လက်ကိုလဲ အားရပါးရ စုပ်နေမိသည်။ 

ကောင်းလွန်းမက ကောင်းနေသောကြောင့် ခဏလေးဖြင့် နှစ်ချီခန်ပြီးသွားချေပြီ။ ယခု တတိယအကြိမ် အရှိန်ပြန်တက်လာသောအခါ ကျော်ထက်အောင်က လိုးရန်အတွက် ထလိုက်တော့သည်။ မြတ်သူဇာမှာ အရှိန်ပျက်သွားသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကာ ကြည့်မိလေသည်။

" ဟင့် ဟင့် သား ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲ ဟင်"

" အန်တီငယ့်ကို လိုးမလို့လေ ခံမှာလား သားလိုးပေးတာ ခံမှာလား"

ကျော်ထက်အောင်က ပြောလဲပြော လီးကြီးကိုလဲ စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့လိုက်လေသည်။ မြတ်သူဇာမှာ စောက်ရေတောက်တောက်ကျကာ စိတ်ထနေသည့်အချိန်တွင် အထိအတွေ့ကောင်းသော လီးကြီးဖြင့် အတေ့ခံလိုက်ရသောအခါ တစ်ကိုယ်လုံး ကတုန်ကယင် ဖြစ်သွားတော့သည်။ စကားပင် မပြောနိုင် ခေါင်းကိုသာ ငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

ထိုအခါ ကျော်ထက်အောင်က စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးကြီးကို ထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။ အသွင်းအထုတ် အသာလုပ်ကာ ညှောင့်ပေးနေရင်း အန်တီငယ်၏ အပေါ်အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့သည်။ လီးတဆုံးဝင်သွားချိန်မှာတော့ အန်တီငယ်၏ နို့နှစ်လုံးကိုဆွဲကာ တဖန်းဖန်း ဆောင့်လိုးလေသည်။ 

အန်တီငယ်၏ နှုတ်ခမ်းသားများကို ဆွဲစုပ်နမ်းပေးသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးများကို ချေပေးသည်။ အန်တီငယ်ကလည်း အားကျမခံ ခြေနှစ်ဖက်ကို ခါးသိုင်းချိတ်က အောက်ကနေ ကော့ပေးခြင်း၊ စောက်ပတ် အတွင်းသားများဖြင့် ကျော်ထက်အောင်၏ လီးကြီးအား ညှပ်ဆွဲပေးခြင်းများကို ပြုလုပ်ပေးလေသည်။ မီးကုန်ယမ်းကုန် အချစ်ပွဲကြီးကို ဆင်နွှဲကြလေရာ အန်တီငယ့် ငြီးငြူသံများ တဖန်းဖန်း ဆောင့်သံများဖြင့် စည်ဝေနေလေသည်။

" အ...အ...သား...အန်...တီ...အား...အ ဟင်း...ငယ်...ဟင်း...ကောင်း...ကောင်း...ကောင်း"

အန်တီငယ်မှာ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်လူးလွန့် ကော့ပျံကာ မငြိမ်သက်နိုင်ပဲ လှုပ်ရှားလျက်ရှိသည်။ ကျော်ထက်အောင်မှာ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေသည်။ တစ်ပတ်အတွင်း မမဖွေးကိုရော အန်တီငယ့်ကိုပါ လိုးရသည်မှာ အင်မတန်ကံကောင်းသည်ဟု တွေးထင်မိသည်။ ခနကြာသောအခါ အန်တီငယ်က ပြီးခါနီးပြီဟု ပြောလာရာ သူက နှစ်ဆတို၍ တစ်ကိုယ်လုံး အားကုန်သုံးကာ ဆောင့်လိုးတော့သည်။ အစပထမ အားကုန်မသုံးသေးပဲ ပြီးခါနီးမှ တက်ကုန်ရွက်ကုန် ဖွင့်ခြင်းသည် အလိုးခံရသည့် မိန်းမအဖို့ ကောင်းသည်သာမက ဆွဲလန်းစေသည်ဟု မမဖွေးက သင်ပေးခဲ့လေသည်။

" အ...အ...သား...အန်...တီ...အား...အ ဟင်း...ငယ်...ပြီး...ကောင်း...ပြီး...ကောင်း...နီး...အ...ပြီးခါ...နီး..ကောင်း"

အားကုန်သုံး ဆောင့်နေရာ သူဆောင့်လိုက်တိုင်း အန်တီငယ့် တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အင့်ခနဲ့ နေအောင် တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်ခါသွားလေသည်။ မကြာခင်မှာပဲ သူ့၏ လီးတစ်ခုလုံးအား စောက်ပတ်အတွင်းသားများက ညှစ်ဆွဲကာ တစ်ကိုယ်လုံး ဆန့်တငင်ငင်ဖြစ်ရင်း အန်တီငယ်တစ်ယောက် ပြီးဆုံးသွားတော့သည်။ သူက မရပ်သေးပဲ ဆက်ဆောင့်ပေးနေရာ ခနအကြာတွင် အန်တီငယ့် စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ၏လီးကြီးမှ လရေများ တထုတ်ထုတ်ပန်းထဲ့ကာ ပြီးသွားလေသည်။

အန်တီငယ့်ကိုယ်ပေါ်မှောက်ကာ ခန အနားယူနေမိသည်။ အတန်ကြာမှ ထ၍ အန်တီငယ့်နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ အန်တီငယ်ကလဲ အလိုက်သင့် ပြန်နမ်းလေသည်။ အားရအောင်နမ်းပြီးမှ နှုတ်ခမ်းခြင်း ခွာလိုက်သည်။

" လူဆိုးလေး သူများကို အတင်းတက်လိုးတယ်"

" လိုးရုံတင်မကဘူး မင်္ဂလာပါဆောင်ဦးမှာ မမရေ"

" အန်တီငယ်က အသက်ကြီးပါပြီကွာ"

" ကြီးကြီးဗျာ မမကို လက်ထပ်ယူမှာ လက်ထပ်ခွင့်ပေးပါ မမရယ်"

" ဇွတ်ပါလားကွယ်"

" မရဘူး မမကို ချစ်ခဲ့ပြီးပြီ"

" အဲ့ဒါဘာဖြစ်လဲ အခုလဲ ချစ်လို့ရတာပဲဟာကို"

" ချစ်ပြီးမှတော့ မင်္ဂလာဆောင်ရတယ်မမရေ"

ကျော်ထက်အောင်က ပြောလဲပြော မြတ်သူဇာကို ပခုံပေါ်ကောင်ထမ်းကာ ရေချိုးခန်းဆီသို့ ထွက်လာလေသည်။ မြတ်သူဇာမှာ ကျော်ထက်အောင်က သူ့ကို အမှန်တကယ် တန်ဖိုးထားသည့်အတွက်ရော နောင်ရေးပါ စိတ်ချရသည့်အတွက်ပါ ကျေနပ်ကာ ပီတိဖြစ်နေမိသည်။ ကျော်ထက်အောင်မှာလဲ မမမြတ်ကို ထမ်းရင်း မမမြတ်နှင့် မမဖွေးတို့ကို တပြိုင်ထဲ လိုးရန် ကြံရမည်ဟု တွေးကာ စဉ်းစားခန်းဝင်နေတော့လေသည်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။