Tuesday, March 17, 2020

အတွေးများ၏ ဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

အတွေးများ၏ ဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျွန်တော့်ထက် အသက် (၇)နှစ်လောက်ကြီးသော မမသန့်နှင့် ပတ်သတ်မိပုံကို ပြန်တွေးမိနေပါသည်..။ကျွန်တော်၏ အလုပ်မှာ မမသန့် တို့ဖွင့်ထားသော အိမ်ဆိုင်လေးကို နေ့စဉ် မုန့်ပို့ပေးရပါသည်. ။ မိဘတွေခြင်းလည်း ရင်းနှီးကြသော ဒီနှစ်အိမ်တွင် ကျွန်တော့်အတွက် မမသန့်တို့ မိသားစုနဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်ပဲပေါ့.။

အေးချမ်းတည်ငြိမ်သော အပြုံးပိုင်ရှင်နှင့် စကားပြောဖြစ်ရင် ပိုပျော်သလိုပါပဲ.။ စိတ်မကောင်းစရာတခုကတော့ မမသန့် ဟာ ဆေးသမားယောကျာ်းနဲ့အပြီးကွဲကွာထားတဲ့ တစ်ခုလပ်မိန်းမပျိုပေါ့.။

ကျွန်တော် အသက်(၂၈) မမက (၃၅). မမ အိမ်ထောင်ပျက်သွားတာ (၃)ကျော်အချိန် တနေ့မှာပေါ့လေ. ပို့နေကြ မုန့်တွေနဲ့ မမသန့်တို့အိမ်ထဲကိုရောက်သွားတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ လူတစ်ယောက်မှ မတွေ့ရသော အခက်ကျုံနေရသည်. ။ အပေါ့သွားချင်စိတ်ဖြစ်လာသော ကျွန်တော် နောက်ဖေးသို့သွားခိုက် မထင်မှတ်ပဲ ညည်းသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိလိုက်သည်. ။ မိန်းမတစ်ယောက်၏ အသံ(သို့) မမသန့် ၏အသံ. ရပ်တန့်သွားသော ခြေထောက်သည် အလိုလို အခန်းဘေးသို့ ကပ်မိသွားသည်.။

ဟနေသော သုံးထပ်သားကြားမှ မြင်လိုက်မိသည်က မမသန့် ၏ နံရံမှီထားသော ခန္ဓာကိုယ်နှင့် လှုပ်ရှားနေသော လက်အစုံ, သေချာကြည့်လိုက်တော့မမသန့် သူ့မိန်းမ အင်္ဂါကို ခရမ်းသီးနဲ့ ကလိနေသည်. ။ သွားပြီ စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့ပြဒ်သနာတက်လာသည်က ကျွန်တော့် ပစ္စည်းတင်းတောင်လာသည်.။ ဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းမသိနိုင်သော စိတ်တွေသည် မမသန့်ဘေးနားကို အပြေးသွားချင်နေမိသည်. ။ မမသန့် ကာမစိတ်ဆာလောင်နေသည် ကျွန်တော်လည်း ရမက်စိတ်တွေ တင်းမာနေပြီ. ။ ထိုစဉ် ကျယ်လောင်သော ဖုန်းသီချင်းသံသည် ကျွန်တော့်ခါးမှမည်နေသည်. ။

ကျွန်တော်ရော အခန်းထဲမှ မမရော လန့်သွားသည်. သွားပြီ တချိန်တည်း မမသန့် လှန်ထားသော ထမိန်ကိုအမြန်ချပြီး အခန်းပြင်သို့ ထွက်လာရာ အားနာကြောက်ရွံ့စွာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မိသွားသည်. ။ ထိတ်လန့်စွာ ခေါင်းငုံ့ထားသော ကျွန်တော့်ေ့ရှသို့ မမရောက်ရှိလာပြီ. အားနာမိသော အကြည့်များဖြင့် ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်နေစဉ် တည်ကြည်သောမျက်နှာထားဖြင့်

“ မင်း ဘယ်တုန်းက ရောက်နေတာလဲ, ဘာမြင်ထားလဲ အမှန်အတိုင်းပြောပါ ”

ဆိုသော စကားလုံးများပြောလာသည်. တိတ်ဆိတ်နေသော ကျွန်တော့်အတွက် အမှန်ကိုပြောမထွက်နိုင်. 

“  မေးနေတယ်လေ မောင်လေး ”

လို့ ပြောလာပြန်သည်.။ 

“  ဟုတ် အစ်မ ”

ကျွန်တော်ပြောသောအခါ 

“  ဟုတ်ပါပြီ မမြင်သလိုပဲ ထားလိုက်တော့ မောင်လေး အမခွင့်လွှတ်ပါတယ် ”

ကျွန်တော်လည်း 

“  ဟုတ်အမကို ကျေးဇူးပါပဲ ”

လို့ ပြောပြီး နောက်ဖေးအိမ်သာ ဆီသို့သွားခဲ့သည်. မြင်ခဲ့မိသော မမသန့်ရဲ့ လက်နဲ့ အင်္ဂါ ကလိနေပုံကို စိတ်ထဲမှန်းပြီး ကိုယ့် ပစ္စည်းကို သုတ်ထွက်သွားအောင် လက်ဆော့ပြစ်လိုက်သည်. ။ စိတ်ကူးလည်းယဉ်, ထွက်လည်းမထွက်ရဲတာကြောင့် တော်တော်ကြာသွားသည်. အိမ်သာတံခါးခေါက်သံကြောင့်

“  ခင်ဗျာ မမ ”

ဟုထူးလိုက်သောအခါ

“  မောင်လေး ကော်ဖီသောက်ရအောင် ”

ပြောသွားသည်. ။မျက်နှာပူစွာဖြင့် ဧည့်ခန်းထိုင်ခုံထိုင်ပြီး ကော်ဖီပူတစ်ခွက်ကို ခေါင်းငုံ့ကာသောက်လိုက်သည်. ကော်ဖီတစ်ဝက်လောက်အကုန်တွင် ခေါင်းဆက်ခနဲ အမော့လိုက်တွင် 

“  မောင်လေး လျှာတွေပူနေအုံးမယ် ဖြေးဖြေးသောက်ပါ ”

“  ဟုတ်ကဲ့မမ အားနာနေလို့ပါ တောင်းပန်ပါတယ်နော် ”

“  ရပါတယ် မောင်လေးရယ်မလိုပါဘူး တိုက်ဆိုင်သွားတာပါ ”

ဟု အပြုံးမျက်နှာဖြင့် မမသန့်ပြန်ပြောလာသည်.။

“  ခွင့်လွှတ်တယ်ပေါ့နော် မမ နောက်နေ့မုန့်ပို့ရင် အိမ်ကအလုပ်သမားတစ်ယောက်ကို လွှတ်လိုက်မယ်နော် ”

“  မောင်လေးရယ် အဲလောက်ကြီး မလိုပါဘူး ပုံမှန်ပဲ အိမ်ကို ဝင်ထွက်သွားလာပါ မမက အအိုတစ်ခုလပ်ပါ ဒါမျိုးတွေက ဂရုစိုက်စရာ မလိုပါဘူး ဒီမယ်မောင်လေးကိုပြောမယ်နော် နောက်နေ့လည်း အမြဲပုံမှန်လာရမယ်နော် အခုလည်း ကော်ဖီကို ဖြေးဖြေးသောက် အိမ်ကလူတွေအကုန် ရွာကအလူကို ပြန်သွားကြတယ် (၂) ညအိပ်ကြာမှာ ဘယ်သူမှ မျက်နှာပူစရာ မရှိဘူး ”

“  ဟုတ်ကဲ့မမ ကျွန်တော်က မမကိုမျက်နှာပူတာပါ ”

“  ကဲ မောင်လေးလဲ မျက်နှာမပူရအောင် မမပြောတာနားထောင် ”

“  ဟုတ် မမ ”

“  မောင်လေးအချိန်ရလား ”

ကျွန်တော် ခေါင်းညိမ့်ကာ မမပြောလာမယ့် စကားကိုနားထောင်နေလိုက်သည်. ။

“  မောင်လေး မိန်းမတွေနဲ့ ကာမဆက်ဆံဘူးလား အမှန်အတိုင်းပြောနော် ”

ရုတ်တရက်မထင်မှတ်သော မမစကားကြောင့် 

“  အာ မမကလည်း ဘာမှန်းမသိဘူး ”

ရှက်ရှက်နဲ့ ပြန်ပြောကာ ခေါင်းငုံ့နေလိုက်သည်. ခဏလောက်ကြာတော့ ရယ်သံသဲ့သဲ့ပါသော အသံဖြင့်

“  မောင်လေးခေါင်းမော့ပါအုံး ပြန်ဖြေအုံးလေ ”

ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းငုံ့ရင်းနဲ့ပဲ

“  ဟုတ် မမ အခုအချိန်ထိ (၁၀ ခါ ၁၅ခါ) လောက်တော့ ရှိမယ် ”

“  ဟုတ်ပါပြီ မောင်လေး ရည်းစားနဲ့လား ”

“  မဟုတ်ပါဘူး ကွန်တော်မှာ ရည်းစား မရှိပါဘူး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ သွားကြတာပါ ”

“  အဲဒါဆို မကောင်းတဲ့ မိန်းမတွေနဲ့ပေါ့ မမ မေးပါအုံးမယ် မောင်လေး ရောဂါကူးမှာ မကြောက်ဘူးလား ယောကျာ်းအများကြီးနဲ့ ဆက်ဆံထားတဲ့ မိန်းမတွေကို ”

“  ရောဂါကူးမှာတော့ ကြောက်တာပေါ့သူငယ်ချင်းတွေက ဇွတ်အတင်းခေါ်တော့လိုက်သွားရတာပါ ”

ဟု ကျွန်တော် ပြန်ပြောလိုက်သည်. ။

“  မောင်လေးရယ် ဇွတ်ခေါ်လို့လိုက်သွားလည်း ကိုယ်လုပ်ချင်မှ ဖြစ်တာပါ မောင်လေး စိတ်ကိုက ဆက်ဆံချင်နေလို့ပါ မဟုတ်ဘူးလား ”

“  မမမေးတာတွေက ကျွန်တော် မနေတတ်တော့ဘူး ပြန်တော့မယ် ”

ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်. ။

“  နေပါအုံး မောင်လေးရယ် အစ်မလည်း တစ်ယောက်တဲ ပျင်းနေလို့ပါ မောင်လေးနဲ့ အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောချင်တာနဲ့ ဆိုင်တောင် မောင်လေးအိမ်သာတက်တုန်းကတည်းက ပိတ်ထားလိုက်တာ ေ့ရှကြည့်လိုက်ပါအုံး မပြန်ရသေးဘူးနော် ပြန်မှ မမစိတ်ဆိုးမှာ ဒါပဲ ”

“  မမက ဘာတွေမေးနေမှန်းမှ မသိတာ ”

“  မောင်လေးရယ် မမက ပါးစပ်နဲ့ပဲ မေးရုံလေးပါ မောင်လေးဆို မမ အခန်းထဲမှာ လက်နဲ့ကလိနေတာကို အကုန်လုံးမြင်ထားတာ မမတောင်မရှက်တော့ဘူး ဟုတ်လားပြော ”

“  ဟုတ်ပါတယ် ဒါပေမယ့် မမပျင်းနေရင် တစ်ခြားအကြောင်း ပြောရအောင် ”

ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်. ။

“  မမက အခု ဒီအကြောင်းပဲ စိတ်ဝင်စားတာ ဆက်ပြောမယ် အဲဒီမကောင်းတဲ့ အိမ်ကိုရောက်တော့ မောင်လေး ဆက်ဆံတဲ့ မိန်းမတွေက ငယ်ငယ်လေးလား အကြီးတွေရောပါလား ”

“  ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းတွေက ပြောတယ် အကြီးနဲ့နေမှ အတွေ့အကြုံနဲ့ ဆက်ဆံရတာ အဆင်ပြေမှာ ဆိုတာနဲ့ အကြီးတွေနဲ့ပဲ နေတာ ”

“  ဘယ်အရွယ်တွေလဲ မောင်လေး မမလို အရွယ်လောက်တွေပါလား ”

ကျွန်တော် မမမျက်နှာနဲ့မျက်ဝန်းလှလှကို သေချာကြည့်ကာ

“  ပါပါတယ် အမလို့ ”

ပြန်ပြောလိုက်သည်. ။

“  မမလို အသက်အရွယ် မောင်လေးကြိုက်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လားဟင် ”

ကျွန်တော် မမကိုသေချာ ကြည့်မိသွားသည်. ။ မမက လှသည် အသားဖြူသည် ခန္ဒာကိုယ်လည်း ကြည့်လို့ကောင်းသည် ခြုံပြောရရင် ကျွန်တော် မမကို ကြိုက်သည်.။

“  မောင်လေး ဖြေအုံးလေ ”

ဟု မမမေးလာမှ သတိဝင်လာသည်. ။

“  ဟုတ် မမ ကို ကြိုက်ပါတယ် ”

ဟု အမြန်ပြန်ပြောလိုက်သည့် စကားတွင် အမှားပါသွားသည်. ။ကျွန်တော် တောင်းပန်စကားပြောမည် အလုပ်တွင် စိတ်မဆိုးသောမျက်နှာဖြင့် 

“  တစ်ကယ်လား မောင်လေး ”

မေးလာသည်. ကျွန်တော် ခေါင်းငုံ့ကာ ညိမ်နေလိုက်သည်. ။

“  ဒီမယ် မောင်လေး မမခံစားချက်ကို မောင်လေးကို ပြောပြမယ်နော် မမ အိမ်ထောင်ကွဲနေတာ (၃) နှစ်ကြာခဲ့ပြီ နောက်အိမ်ထောင်ပြုဖို့တော့ စိတ်ကူးလုံးဝ မရှိတော့ဘူး ။ ဒါပေမယ့် မမမှာ သွေးသားခံစားချက်တော့ ရှိသေးတဲ့ အရွယ်ပဲ ရှိသေးတာပါ မောင်လေးထက်တော့ အသက် နဲနဲကြီးတာပေါ့..ဒီတော့ မမ မောင်လေး ကို တစ်ခုမေးချင်တယ် မရှက်နဲ့နော် ”

“  ဟုတ် မမ ”

လို့ ခေါင်းငုံ့ရင်းနဲ့ပဲ ပြောလိုက်သည်။

“  မမ ရဲ့ အသက်အရွယ် ခန္ဒာကိုယ်က မောင်လေး ကြိုက်တဲ့ ပုံစံမျိုး ရှိသေးလားဟင် ”

စိတ်ထဲရှုတ်ထွေးနေသော ကျွန်တော်သည် ဘာပြောရမှန်းမသိပဲ ညိမ်နေမိသည်. ။ ခဏလောက်ကြာသွားတော့ 

“  မောင်လေး မဖြေနှိင်ဘူးလား အမ သိချင်လို့ပါ မကြိုက်ရင်လည်း ရပါတယ် မောင်လေး ငြင်းရမှာ အားမနာပါနဲ့ အမ သဘောပေါက်ပါပြီ တောင်းပန်တယ်နော် မောင်လေး ကော်ဖီ ဆက်သောက်သွားပါအုံးနော် ”

ကျွန်တော် ငြိမ်သက်စွာ စဉ်းစားနေသည်. ။ မမရဲ့ လက်နဲ့ ကလိနေပုံ ဟိုအရင်က ဒီအိမ်ရောက်တိုင်း အမြဲကြည့်မိဖူးတဲ့ မမနောက်ကျော လှပမှု တွေးရင်း ကာမစိတ်တွေပြင်းထန်လာသည်. ။ ကော်ဖီလက်ကျန်ကို အမြန်မော့်ပြီး 

“  မမကို ကြိုက်ပါတယ် ”

လို့ အားတင်းကာ ပြန်ပြောလိုက်သည်. အံ့အောသွားသော မျက်နှာဖြင့်

“  တကယ်လား ဟုတ်လို့လား မောင်လေး ”

“  ဟုတ် ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် ငရဲကြီးမှာ ကြောက်တယ် ”

“  အယ် မောင်လေးကလည်း မမ ကအခု လွတ်လပ်သူ ဖြစ်နေပါပြီ မမ ကြည်ဖြူပါတယ် တောင့်တနေရတာ ကြာခဲ့ပါပြီ ”

ကျွန်တော် ဦးနှောက်အသိ နဲ့ ကာမစိတ်တို့ လွန်ဆွဲနေရင်း

“  ကျွန်တော်တို့ ဘယ်ကိုသွားကြမလဲဟင် မမ ”

 လို့ မေးလိုက်မိသည်.။

“  ဘယ်မှ သွားစရာမလိုဘူး အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိတာ အခန်းထဲကို သွားကြမယ်လေ မောင်လေး ”

“  ဟုတ် မမ  ”

လို့ ပြောရင်း မမနောက်ကနေ လိုက်သွားသည်. ။ အခန်းထဲ အရောက်တွင် ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေသော မမ ၏ ရှေတွင် ဘယ်ကစရမှန်းမသိပဲ မတ်တတ်ရပ်နေမိသည်.။

“  မောင်လေး စိတ်ကိုလျှော့ထားနော် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲ ဥစ္စာ  ”

လို့ ပြောရင်း ကျွန်တော် ဝတ်ထားသော ပုဆိုးကို အကုန်ချွတ်ချလိုက်သည်. ။ ကျွန်တော်၏ လီးကို မမ လက်နဲ့ဖြေးဖြေးကိုင်ရင်း

“  မောင်လေး အမွှေးတွေ ရိပ်ထားတာလား ပြောင်နေတာပဲ မမလည်း အမွှေးရှည်ရင် မနေတတ်ဘူး မနက်ကမှ ရိပ်ထားတာ ပြောင်နေတာပဲ လာကတင်ပေါ် အိပ်လိုက် ”

ဟု ဆိုကာ ကျွန်တော့် လက်ကျန်အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်. ။ မမလည်း မတ်တပ်ရပ်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်မှ အဝတ်များကို အကုန်ဖယ်လိုက်ပြီး

“  မောင်လေး မမ အလှတွေ ကျန်သေးလားဟင်  ”

“  မမကလှပြီးသားပါ ဒီရောက်တိုင်း မမနောက်ကနေ အမြဲကြည့်တယ် ပြီးရင် စိတ်ကူးယဉ်တယ် ”

“  ဟုတ်လား ကဲ ဒါဆို ခုလက်တွေ့ စလိုက်ကြစို့ ”

ဟုပြောကာ ညင်သာသောလက်ကလေးများဖြင့် လီး ကိုပွတ်သပ်ပေးနေသည်. ။ စောစောကမှ ဂွင်းတိုက်ထားသော လီး မှာ အရည်တွေ ရွှဲနေပေမယ့် မတောင်နိုင်သေးပါ. ။ ကျွန်တော်လည်း မျက်လုံးမှိတ်ပြီး စိတ်ကူးယဉ်ကာ အမြဲငေးကြည့်ခဲ့ရသော မမ ရဲ့ ဖင်ကြီးတပြင်လုံးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်. ။ နွေးသော ခံစားချက်ကို ကျွန်တော့်လီး၏ ထိပ်တွင် ခံစားမိသောအခါ မျက်လုံးဖွင့်ပြီး ရုတ်ခနဲ လီး ဆီကိုကြည့်လိုက်တော့ လီးကိုဖြေးညှင်းစွာ စုပ်နေသော မမ ကို တွေ့လိုက်ရသည်. ။ ဘာပြောရမှန်း မသိဖြစ်နေစဉ် 

“  မောင်လေး ပါးစပ်နဲ့ လုပ်ပေးတာ ကောင်းလားဟင် ”

ကျွန်တော် ခေါင်းညိပ့်လိုက်သည်. ဖြေးဖြေးမြန်လာသော မမ ၏ စုပ်ပေးမှုကြောင့် လီးမှာ တင်းမာလာနေသည်. ကျွန်တော်လည်း မမ ကို ကောင်းအောင်လက်နဲ့ မမရဲ့ စောက်ပတ် ကို အောကားတွေထဲကလို ကလိပေးနေလိုက်သည်. ။ ဒီလိုနဲ့ နာရီဝက်လောက် ကြာသွားတော့

“  မောင်လေး လုပ်လို့ရပြီလား ပါးစပ်နဲ့ လုပ်ပေးတာ ကောင်းလားဟင် ”

“  ဟုတ် မမ ကျွန်တော် ဘယ်လိုကြီးမှန်းကို မသိတော့ဘူး ”

“  ဟုတ်ပါပြီ ဒါဆို မမ အပေါ်ကတက်လုပ်တော့မယ်နော် ”

“  ဟုတ် မမ ”

ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်. ကျွန်တော့် အပေါ်တွင် ခွလျှက် ရောက်နေသော မမသည် လီး ကိုလက်နဲ့ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ် အဝသို့တေ့ပြီး ဖြေးညှင်းစွာ ကျွန်တော့်၏ လီး ဆုံးသွားသည် အထိ ဖိချ လိုက်ကာ ခဏတာ ငြိမ်နေသည်. ။ ကျွန်တော် မြင်နေရသော မမသည် အင်မတန်လိုချင် လိုအပ်နေသော အရသာတစ်ခုကို စတင်မည်းစမ်းလိုက်ရသော ခံစားချက်မျိုး မမမျက်နှာတွင် တွေ့နေရသည်. ။

“  မောင်လေး အဆင်ပြေရဲ့လား ”

လို့ မမမေးတဲ့ အသံမှာ ဖီးအပြည့်နဲ့ပေါ့. ။

“  ဟုတ်ကောင်းပါတယ် မမ ကောင်းအောင် ကြိုက်သလိုလုပ်ပါ အဆင်ပြေပါတယ် ”

ဟု ကျွန်တော်ပြောပြီးနောက် ခက်သွက်သွက် မနားတမ်း ဆောင့်တော့သည်. မိနစ်(၂၀)လောက်ကြာသောအခါ မမရဲ့ အသက်ရှူသံတွေပြင်းလာပြီး 

“  မမပြီးပြီ မောင်လေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ ”

ဟုဆိုကာ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ချလိုက်သည်. မမ ကျွန်တော့် ကို နမ်းသည်.။

“  ခုမောင်လေးက မပြီးသေးဘူးဆိုတော့ မမဘာလုပ်ပေးရမလဲဟင်.  ”

ကျွန်တော်ရဲ့လက်အစုံကလည်း မမရဲ့ တင်ပါးနှစ်ချမ်းပေါ်တွင် ဖိသပ်ကာ ပွတ်သပ်ပေးရင်း 

“  မမ အောက်ဆင်းပြီး မတ်တက်ရပ် ကုန်းလုပ်လို့ မမ ရမလားဟင် ”

“  ဖြစ်တယ်လေ  ”

ဟု ပြောကာ ကိုယ်ပေါ်မှ လှိမ့်ဆင်းသွားသည်. ကုတင်ဘက်ပြန်လှည့်ကာ လက်ထောက်ကုန်းထားသော မမ ရဲ့ အနေအထားဟာ ကျောင်းသားသစ်တစ်ယောက်ဖြစ်နေသော ကျွန်တော့်အတွက် တစ်ချက်ခြင်းစီးချက်ညီညီ လွယ်ကူစွာ ဆက်ဆံရ၍ မပင်ပန်းလှပေ. ။

“  မောင်လေး စိတ်ရှိသလို ချနော် မမကို မငဲ့နဲ့ မမလည်း ကောင်းတယ် ”

ဟု မမပြောနေပေမယ့် အိမ်သာထဲတွင် လတ်တလော ဂွင်းတိုက်လာခဲ့သော လီး မှာ ဒီလောက်လုပ်ချိန်လေးနဲ့ ခရီးတစ်ဝက်ပင်မရောက်သေးချေ. ခပ်မြန်မြန်သွက်စေချင်ပုံရသော မမ၏ လက်တစ်ဖက်သည် ကျွန်တော်ပေါင်တံကို ဆွဲဆွဲကပ်နေသည်. ။

(၁၅) မိနစ်ခန့် ကျွန်တော် ခပ်တင်းတင်း, ခပ်မြန်မြန် မနားတမ်းလုပ်လိုက်သောအခါ 'အင်းအင်း' ဟုသော ညည်းသံများနှင့် ကုတင်ပေါ်ခင်းထားသော စောင်အထူကို လက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်ကာ ေ့ရှသို့လှဲချသွားသည်.။

မတ်တပ်ရပ်ရင်း ကျန်နေသော ကျွန်တော်သည် လက်နှင့် လီးကို ဖြေးဖြေးဂွင်းတိုက်ပြီး မမရဲ့ နှစ်ကြိမ်မြောက် ဆန္ဒပြည့်စုံ သွားသည့်အတွက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဂုဏ်ယူမိနေသည်. ခဏနေ အပြင်ရေသွားသောက်ပြီး အခန်းပြန်ဝင်လာတော့ ကျေနပ်သော အပြုံးများဖြင့် ကြိုနေသော မမ က 

“  မောင်လေးက ဘာလို့ပြီးအောင် မလုပ်တာလဲ မမလုံလောက်သွားပြီရှင့် ”

ဟု အသံလေးတွေ ရွှင်နေသည်.။

“  လာကုတင်ပေါ်အိပ် ”

ဟု ပွတ်သပ်ခေါ်ပြီး ကျွန်တော်ကို ပက်လက်အနေအထားဖြင့် သူ၏ လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဂွင်းစတိုက်ပေးနေသည်. ဖြူဖွေးသွယ်လျှသော မမရဲ့ လက်ချောင်းများက ခံစားချက်အတွက် ကောင်းလှသော်လည်း မပြီးနိုင် လက်ညောင်းလို့ တဖက်ပြောင်းဆော့ပေးနေသော မမကို အားနားလှသည်. ။

(၂၀) မိနစ်ခန့်ကြာသည်အထိ အမြန်အမျိုးမျိုး ဆော့ပေးနေသော မမ လက်တွေကို သနားမိသော်လည်း အိပ်ရာပေါ် လှန်အိပ်ပြီး လက်တဖတ်က မမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ပွတ်သပ်ဆုပ်ညှစ်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖတ်က ဆေးလိပ်အနု ရှိုက်ကာ ဖီးအပြည့် ဇိမ်ယူရသည်မှာ အိမ်ထောင်သည် လင်မယားဘဝရောက်သွားသလို ကျွန်တော် ခံစားမိသည်. ။

အရင်က အိမ်တစ်အိမ်ကို သူငယ်ချင်းများနဲ့ရောက် , အထဲရောက်တာနဲ့ ဖြစ်နိုင်သမျှ မိန်းကလေးကို မထပ်အောင်ရွေး ပြီးရင် သူမ ခေါ်တဲ့နောက်ကလိုက် ,တခါးပိတ် ပုဆိုးဂွင်းလုံးချွတ် , ကုတင်ပေါ်တက် ပက်လက်လှန်, တစ်နေကုန်နီးနီး ယောင်္ကျားအစုံဖြင့် ဆက်ဆံထားရသဖြင့် နွမ်းလျှစိတ်မပါသော မိန်းကလေး၏ လက်နှင့် (၃) မိနစ်လောက် လီးကိုဆွကာ ကွိုင်ကိုစွပ်ကာ ယောင်္ကျားရဲ့ မြင်ကွင်းတွင် (၃) ချက်လောက် အပေါ်ကဆောင့်ပြီးသူဖီးလာ , ပြီးချင်သော အမူအရာဖြင့် (၁၅) ချက်လောက် ဆောင့်ပြီး ညောင်းတယ်ပြောကာ စိတ်မရှည်သော မိန်းမများနှင့်သာ တွေ့ဘူးခဲ့သော လူပျိုအတွက် မမနဲ့ ဒီလိုနေနေရသည်မှာ ကာမခံစားမှုတစ်ခုဆိုတာထက်ပိုသော အိမ်ထောင်သည်လင်မယားအသွင် ကြည်နူးမိသော အတွေးများ ကျွန်တော် ခံစားရသည်. ။

လက်ညောင်းနေပေမယ့် သူမ၏ ပြုစုမှုနဲ့ ကျွန်တော်ကို သုတ်ထွက်ပြီးစေချင်သော စေတနာပိုသော အကြင်နာမမကို နားစေချင်တာရယ် , စိတ်ထဲမှာ မေးချင်တာလေးရှိတာကြောင့် အမြဲပွတ်သတ်ပေးနေသော လက်က စိတ်အတွေးနှင့် တပြိုင်တည်း ကျွန်တော့်ဘေးကပ်ရပ်သို့ စွေ့ကနဲ လှဲချလိုက်သည်.။

“  မမကို ကျွန်တော် မေးစရာလေးရှိလို့  ”

“  မေးပါရှင် ”

ဆိုသော ပျော်နေသောလေသံဖြင့်ပြောကာ ကျွန်တော်ပါးပြင်လေးကို အာဘွားပေးသွားသည်. ။

“  မမ ကောင်းလား, စိတ်ကျေနပ်ရဲ့လားဟင်  ”

မမပြုံးသွားပြီး

“  ပိုလို့တောင် ရှန်ချင်နေပြီ ”

“  ပိုလိုက်တာ မရယ် , မမယောင်္ကျားကိုတော့ မမှီနိုင်ပါဘူး ပြီးတော့ လီးနှစ်ချောင်း ဘာကွာလဲဟင် မမ  ”

မမဖြတ်ကနဲ သူ့လက်နှင့် လီးကိုဆုပ်ကိုင်ကာ မျက်နှာနှင့် ထိမလောက်နီးနီး သေချာပတ်ကြည့်ကာ မျက်နှာကို မခွာသေးပဲ

“  ဟို ဖိုးသမားဟာက နဲနဲပိုရှည်တယ် , အတုတ်ကတော့ တူတူပါပဲ , ဒါပေမယ့် သူက သူတစ်ယောက်ထဲပဲ ဖိုးချလာပြီး နတ်ပြည်ရောက်နေတာ , မမအတွက် (၂)ခါပြီးဖို့ဆိုတာ ညားကတည်းက ရှားမှရှား , (၁) ခါလောက်ကို အနိုင်နိုင်ရယ် ကွာလှပါတယ်ကွယ် , ပြီးတော့ မောင်လေးရဲ့ ဒစ်တစ်ခုလုံးက ဖွေးရဲနေတာပဲ , အသုံးမနာသေးတဲ့ ပစ္စည်းအလတ်ကြီးပဲ  ”

ဟု ရည်သံသဲ့သဲ့ဖြင့် ပြောကာ ကျွန်တော်၏ ဖွားဘက်တော် လီး ကို ပြွတ်ကနဲ နမ်းကာ အဆုံးထိရောက်အောင် မမ ပါးစပ်ဖြင့် ငုံချလိုက်လေသည်. မိန်းမတစ်ယောက်၏ နှုတ်ခမ်းသားနှင့် ကြားခံ ကွိုင်စွပ်ဖြင့်သာ စုတ်ယူပြုလုပ်၍ ခံစားရသော ဖီးနှင့် ယခုအရသာ အတွေ့ထူးမှု အလွန်ကွာလှသည်. ။

(၁၀) စက္ကန့်ခန့် အသိမေ့သွားကာ အားနာစရာ , ငရဲကြီးနိုင်သော လုပ်ရပ်ကို မတားဆီးမိခဲ့ပါ. ။

“  မမ မလုပ်သင့်ပါဘူး ”

လို့ ပြောကာ လက်ဖြင့် အမြန်ဆွဲကိုင်လိုက်သော မမ ရဲ့ ခေါင်းသည် ပို၍ပင်ငုံ့ကာ လီး ကို အဆုံးထိရောက်အောင် ဖိကပ်ပြီး ညိမ်နေလိုက်သေးသည်. ။ ကာမခံစားရမှု၏ ကောင်းခြင်း နှင့် အားနာမျက်နှာပူရသော အဖြစ်အပျက် (၂) ခုကြား ဒွိဟဖြစ်နေသော ကျွန်တော်သည် စကားလုံးအချို့ကို မမ ကို ပြောလိုက်မိသည်.။ 

“  ကျွန်တော်တို့ လက်ထက်ကြမလားဟင် မမ. ”

ငုံ့နေရာမှ ပြွတ်ကနဲဖြုတ်ကာ ခေါင်းမော့ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို နူးညံ့သောလက်ဖြင့် ညင်သာစွာ ပွတ်ပြီး 

“  မောင်လေးရယ် ခဏတာခံစားမှုနဲ့ မောင်လေးရဲ့ လူပျိုဂုဏ်ဘဝကို မလဲရဘူးနော် , အခုခနနေ မောင်လေးရဲ့ သုတ်ရည်ထွက်ပြီးသွားရင် ကိစ္စပြီးသွားပြီ, ခဏနား အမောဖြေ အိမ်ပြန် အိပ် ဒါပဲ , ဟုတ်ပြီနော် , ကဲအခုပြန်လှဲပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆင်းပြီးကားထား ”

“  မမ ငရဲကြီးလိမ့်မယ် မလုပ်ပါနဲ့ မောင်လေး ဘာသာ ဂွင်းတိုက်လိုက်ရင် ခဏပဲ မလုပ်ပါနဲ့နော် ”

သူကိုယ်တိုင် ပြီးအောင်ပြုစုပေးမည် ဟု ဆုံးဖြတ်ထားပြီးသော မမ ၏ အသိစိတ်ဟာ ကျွန်တော်၏ တားဆီးမှုကို မတိုးတော့ , ကျွန်တော် အသံကျယ်သွားမှ ဘေးအိမ်တွေ ကြားရင် ပြသနာ , စိတ်လျှော့ကာ ထိတွေ့မှုအရသာ ဖီး ကိုခံစားနေလိုက်မိသည်. ။ ပါးစပ်စုပ်ပေးမှု (၁၅)မိနစ်ခန့် ကြာသွားသော မမ ၏ ပါးစပ်သည် ။

ဂွေးဥ နှစ်လုံးဆီ ရောက်သွားကာ ဥနှစ်လုံးကို လျှာဖြင့် ကစားရင်း လီး အချောင်းတိုင်ကို လက်ဖြင့် ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်. ။ ထိတွေ့မှု အရသာမျိုးစုံဖြင့် တွေ့ကြုံနေပြီဖြစ်သော ကျွန်တော်သည် 

“  မမ ရပ်လိုက်ပါတော့ နှစ်ယောက်အတူတူ လုပ်ကြရအောင်  ”

“  ဒီတိုင်းပဲ ဇိမ်ယူနေစမ်းပါကွာ ”

“  အတူတူကောင်းချင်လို့ပါ မရယ်နော်'

“  ဟုတ်ပါပြီ မောင်လေး ဘယ်လိုလုပ်ချင်တုန်းကွယ် ”

ကျွန်တော် စဉ်းစားထားသော ပုံစံများက ဥရောပအောကားများစွာ ထဲက မှတ်ထားပြီးသားပုံ.

“  ကဲ မမ ဒီစားပွဲနှုတ်ခမ်းနားကို ဘေးတစောင်းလှဲလိုက်နော် , မမကို (၃)ခါလုံး ပုံစံတစ်မျိုးစီနဲ့ ပြီးသွားအောင် လုပ်ပေးမလို့လေ ”

လို့ ပြောရင်းပဲ မမချေထောက်တစ်ချေင်းကို ပုခုံးနားတွင် လက်တစ်ဖက်ပိုက်ခါ ကျန်လက်က မမ ရဲ့ မိန်းမအင်္ဂါ နဲ့ အစိထိပ်လေးကို ပွတ်ရင်း ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ချက် အကြိမ်များများ ဆော်ထည့် လိုက်ရာ ကာမအရသာ ပြည့်စုံလွန်းသော မျက်နှာအမူရာမှာ အထင်းသား , မမ (၃) ခါ ပြီးသွားပြီး ခုတင်ပေါ်သို့ နှစ်ယောက်သား လှဲချကာ တစ်ယောက် ပစ္စည်းကို တစ်ယောက်က ပွတ်သပ်ပေးရင်း ခဏ အမောဖြေလိုက်သည်။

“  မောင်လေး လုပ်ပေးတာ ပုံစံတွေကို စုံသွားတာပဲ , အရသာအမျိုးမျိုးခံစားမိတယ် , ဇာတ်ကားတွေ ထဲက အတိုင်းပဲ  ”

“  ဟင် မမ ရော ကြည့်ဖြစ်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လား  ”

“  ကြည့်ရုံဘယ်ကမလဲ မမ ယောင်္ကျားနဲ့ လုပ်တုန်းကဆို သူလုပ်ချင်တဲ့ ပုံအမျိုးမျိုး ပြောင်းလုပ်တယ် ..ဒါပေမယ့် မောင်လေးလို ပုံစံတစ်မျိုးကို မမ တစ်ခါပြီးသလိုတော့ မကြာပါဘူး , ဒီကြားထဲ ဇာတ်ကားထဲကလို ဖင်ပေါက်ထဲ လုပ်မယ်ဆိုလို့ သဘာဝမဟုတ်တာကိုကြ ဇွတ်လုပ်တယ်, မမဖြင့် ကောင်းနိုးကောင်းနိုးနဲ့ အလကားပဲ ”

“  မမ ကျွန်တော် သိချင်လာလို့ပါ , မမဖင်ထဲကို မမယောကျာ်း လီးနဲ့ လုပ်တာ ခံနိုင်တယ်ပေါ့ မနာဘူးလား ”

“  မနာပါဘူး အရသာလဲ မရှိဘူး ”

“  ဒါဆို မမခွင့်ပြုရင် ကျွန်တော် ဖင်ပေါက်ထဲ မလုပ်ဖူးသေးလို့ ခဏထည့်ကြည့်ချင်တယ် ”

“  ရပါတယ် လုပ်ပေါ့  ”

ဟု ပြောကာ မှန်တင်ခုံပေါ်က အုန်းဆီပုလင်းကို ယူပြီး မမသည် သူ့လက်နှင့် အုံးဆီလူးကာ ဖင်ပေါက်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းခြင်း နှိုက်နေသည်. ။ ကျွန်တော်လည်း မမနားတိုးပြီး အဖုတ်ကို လက်နဲ့ ကလိပေးရင်း အပျိုစင်နီးပါး အလှကျန်သေးသော မမနို့ကို ပါးစပ်ဖြင့် အဝအပြဲ စို့ပြစ်လိုက်သည်. ။ ခဏကြာတော့

“  ရပြီ လုပ်ကြစို့  ”

ဟု ပြောကာ ကုတင်ပေါ်လှဲကာ သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို မမလက်တွေနဲ့ ဆွဲမပြီး 

“  ကဲ မောင်လေး ဖင်ပေါက်ရဲ့ အရသာ ခံစားကြည့်ပါ ”

ဟု ပြောလေသည်. ။

ခြေထောက်များ မထား၍ အမြင်ရှင်းနေသော ဖင်တင်းတင်းကြီးကို ကြည့်ပြီးလီးကိုခက်သွက်သွက် ပြန်တောင်အောင်တိုက်လိုက်ကာ ဆီရွှဲနေသော ဖင်ပေါက်ဝကို တေ့ကာ ဖြေးဖြေးခြင်း စတင်ထည့်လိုက်သည်. ။ လီးသည် ဖင်ပေါက်ထဲကို အလွယ်တကူ မဝင်နိုင် , အားတင်းပြီး တောင့်ကာ ဖိထည့်လိုက်မှ ကျွန်တော် လီး၏ ဒစ်ခေါင်းသည် မမ ရဲ့ဖင်ပေါက်ထဲကို မြုပ်ဝင်သွားသည်.။

“  မမနာလား , အဆင်ပြေရဲ့လား  ”

“  ရတယ် မောင်လေးသာ ဖီး ရှိရဲ့လား  ”

“  မသိသေးဘူး မမ , ခုတောင် အဆုံးထိရောက်အောင် မနဲသွင်းရမှာ , မမနာရင် ပြောနော်. ”

ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ဖြင့် ကျွန်တော် လီးကြီးသည် ဘဝ၏ ပထမဆုံးအကြိမ် ဖင်လိုးဖူးခြင်းကို စတင်ခံစားရသည်.။ ဖင်ပေါက်တလျှောက်လုံး၏ တင်းကြပ်ဆုပ်ယူခြင်း ခံထားရသော ကျွန်တော့်၏ လီး တစ်ပတ်လုံးမှာ အရေပြားချင်းထိတွေ့မှုရဲ့ အရသာဟာ ထူးကဲလှသည်. . ကောင်းလွန်းသောဖီး များ ခံစားမိနေသော ကျွန်တော်ကို မမ မေးလာသည်. ။

“  ဘယ်လိုနေလဲ မောင်လေး , အဆင်ပြေရဲ့လား , မမ ကတော့ မနာဘူး ”

“  ဟုတ် မမ အဲဒါဆို သွက်သွက်လေး လုပ်ကြည့်မယ်နော် ”

ဟု ပြောကာ မိနစ် (၂၀)လောက် မနားတမ်းအားအင် အပြည့်နှင့် လုပ်နေသည်. ။

“  အား...အား..., မောင်လေး  ”

လို့ ညည်းသံကိုကြားလို့ မမမျက်နှာကို ကြည့်မိလိုက်တော့ သူ့နှုတ်ခမ်းကိုသူ ကျိပ်ကိုက်ပြီး ခပ်မဲ့မဲ့ဖြစ်နေသော မမ မျက်နှာကို မြင်မိသည်. ဆောင့်လုပ်ခြင်းကို ကျွန်တော် ရပ်လိုက်ပြီး

“  မမ နာနေလို့လား ရရဲ့လားဟင်  ”

“  မောင်လေး ရော ဘယ်လိုလဲ ကောင်းရဲ့လား  ”

လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်က ချွေးတွေကို သူ့လက်နဲ့ သုတ်ပေးနေသည်. ။

“  ကောင်းတာပေါ့ မမရဲ့ ကျွန်တော် ပြီးတောင်ပြီးချင်နေပြီ အမိုက်ဆုံး ဖီးပဲ ”

“  ကဲ ဒါဆို မောင်လေးပြီးအောင် လုပ်တော့, ပုံစံပြောင်းအုံးမလား ”

“  ဒီအတိုင်းပဲ ကောင်းပါတယ် , မမ နို့တွေကို လုပ်ရင်းနဲ့ စို့အုံးမှာ  ”

လို့ ပြောရင်း ဖင်ထဲ အဆုံးထိ ထည့်ထားသော လီးကြီးကို စတင် ကစားလိုက်တော့သည်. ။ မမ နို့တွေကို ကုန်းစို့ရင်း လုပ်နေသည်မှာ (၂၅)မိနစ်ခန့် ကြာသွားသော အခါ ပြီးချင်လာသော အင်မတန်ကောင်းသည့်အရသာကို ခံစားလာရသည်.။

“  မမ ကျွန်တော် ပြီးချင်လာပြီ , ပြီးလိုက်တော့မယ်နော်  ”

“  ရတယ် မောင်လေး ကောင်းရင် ပြီးရော ”

“  ဟုတ် မမ ကျွန်တော် နဲနဲမြန်မြန်လုပ်လိုက်မယ်နော် ”

မမ ခေါင်းညိမ့်ပြသည်နှင့် တပြိုင်နက် အပေါ်ထောင်ထားသော မမပေါင်တံကို ဆွဲဆွဲပြီးခပ်မြန်မြန် လုပ်ပြစ်လိုက်သည်. ။ မမ၏ ညည်းသံနှင့်အတူ ကျွန်တော်၏ ဖီးတက်လာပြီး မမရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို သုတ်ပိုးများ ပန်းထွက်သွားကာ နှစ်ဦးသားလုံး ပွေ့ဖက်ကာ ညိမ်သက်နေမိသည်. ။ အဝတ်တွေ ဝတ်ပြီး ပြန်ကာနီးတွင် ညရင်ရင်ဖုန်းဆက်မယ်လို့ ပြောခဲ့ပြီး ပြန်လာခဲ့တော့သည်. ။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


ကံလွှဲရာ ရမ္မက်ခိုးဝေလို့ ဖြည်လျော့ကာ သာယာမိတယ် (စ/ဆုံး)

ကံလွှဲရာ ရမ္မက်ခိုးဝေလို့ ဖြည်လျော့ကာ သာယာမိတယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့် 

“ ခုန … ဖုန်းဆက်တာ … ဒီအိမ်လား မသိဘူး  ”

“ ဟုတ်  … ရေဗူး မှာထားတာပါ  ”

“ ကျနော်.. ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ … ရေသန့် ရောင်းတာ … အမြဲတမ်းယူရင်  အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါတယ် "

ခင်ချိုနွယ် တယောက် အိမ်ရှေ့ ထွက်ရပ်နေစဉ် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် တစင်းထိုးရပ်ကာ အသားညိုညို စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ဖြင့် ကောင်လေးမှ သူမအား မေးနေသဖြင့် ပြန်ဖြေနေ၏။

“ ဟုတ်ကဲ့ ရှင် ”

“ ဒါနဲ့ … ဒီအိမ်က အရင် … ရှေ့နေ  ဒေါ်သူဇာ … နေတာမလား  ”

“ အဲဒါတော့ … မသိဘူး … ကျမတို့က … ပြောင်းလာတာ ၂ ပတ်ကျော်ပဲ ရှိသေးတာ … ဘေးအိမ်က အဒေါ်တစ်ယောက်က … ရေလိုချင် ဖုန်းဆက်မှာပေးမယ် ဆိုပြီး … ဆက်ပေးတာပါ  ”

“ အော် … ဟုတ်တယ် … ဒေါ်တိုးက … ကျနော့် ဖေါက်သည်ပါ … ကျနော့်နာမည်က … စိုးကျော်တဲ့ ခုလည်း ဒေါ်တိုး အိမ်ဘေးက လူသစ်ဆိုလို့ … အမ ရပ်နေတာ မြင်လို့ မေးကြည့်လိုက်တာ "

“ ဟုတ် …အဲ … အိမ်ထဲ ထိ … ပို့ပေးပါ့လား  ”

“ ပို့ပေးပါတယ် … အမရဲ့ … ကဲ နေရာပြ  ”

စိုးကျော် ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် ထိုင်မောင်းသော နေရာမှ မြေကြီးပေါ် ဆင်းရာ ပေါင်တဖက်အကြွတွင် ဒူးဆစ်ကျော်ကျော်လေး ဝတ်ထားသော ပုဆိုးအောက်နားစက လှန်ကာ ပေါင်ကြားမှ ငိုက်ဆင်းနေသော လီးမဲကြီးနှင့် တွဲကျနေသော လဥနှစ်လုံးအား ခင်ချိုနွယ် လှစ်ကနဲ့ မြင်လိုက်ရတော့သည်။

“ အာ  ”

အကြည့်လွဲရင်း မျက်နှာလေး ရဲတက်လာ၏။

“ အမ… ကျနော့်ကို … နေရာပြလေ  ”

ရှက်စိတ်များ ဝင်ရောက်နေစဉ် စိုးကျော် အသံကြောင့် ပြန်ကြည့်မိရာ မိုးကျော်မှာ သုံးဘီးဆိုင်ကယ် နောက်ခန်းမှ ရေသန့်ဗူးကြီး တဗူးအား ပုခုံးပေါ် ထမ်းတာသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

“ ဒီ ဒီ … ဒီဘက်  ”

ခင်ချိုနွယ်မှာ အသံတုန်ရီစွာ ပြောရင်း အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။သူမ လက်ထပ်ပြီးတာ ၁ လခန့်သာ ရှိသေး၏။ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်နှင့် ယောက္ခမအိမ် လိုက်နေရာ ၁ ပတ်သာ နေခဲ့ရသည်။လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင်၏ အမ အပျိုကြီးနှင့် စကားများကာ ၂ ပတ်အကြာတွင် ယခုလက်ရှိ အိမ်လေးအား အလောသုံးဆယ်ဖြင့် ငှားနေလိုက်ကြ၏။ 

အရပ် မနိမ့်မမြင့်ဖြင့် မျက်ခုံးထူထူ မျက်ဝန်းနက်လေးဖြင့် မျက်နှာသွယ်ကာ နက်မှောင်သော ဆံနွယ်များအား ဆံကျစ် ကျစ်ပြီး နောက်ကျောဘက် ချထားလေ့ရှိ၏။ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးစား ကျ၍ မို့မောက် စူထွက်နေသော ရင်သားများနှင့် လိုက်ဖက်စွာ  ခါးသေး ကျဉ်လေး အောက်  လုံး၀န်းကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးများ ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။

စိုးကျော်မှာ လွန်ခဲ့တဲ့ ၆နှစ်ခန့်က စျေးထဲ ကြုံရာကျဘမ်း လုပ်ရင်း အထည်ဆိုင်ပိုင်ရှင် ရှမ်းတရုတ်မ တစ်ယောက်နှင့် ရင်းနှီးသွားခဲ့သည်။ထိုရှမ်းတရုတ်မ၏ အထည်ထုပ်များ နယ်သို့ပို့ရာ မိုးကျော်မှာ ကားကိတ်များသို့ လက်တွန်းလှည်းဖြင့် ပို့ပေးရ၏။ 

တဖြည်းဖြည်း လူချင်းရင်းနှီးရာမှ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ရင်းနှီးကာ လိုးနည်းပေါင်းစုံ တတ်ကျွမ်းခဲ့တော့သည်။ခုလက်ရှိ သုံးဘီးဆိုင်ကယ် ဝယ်သည့်အချိန် အထည်ဆိုင်ပိုင်ရှင် ရှမ်းတရုတ်မ က လိုအပ်သည့် ငွေကြေး စိုက်ဝယ်ပေးကာ  ရေသန့်ဗူးရောင်းသော ဆိုင်ခန်းလေး ငှားနိုင်သည်အထိ ကူညီပေးခဲ့၏။ 

သို့သော် ရှမ်းတရုတ်မ၏ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ရိတ်မိသွားရာ စျေးထဲမှ ဆိုင်ခန်းအားရောင်း၍ သူ့မိန်းမသူ ခေါ်ကာ မူဆယ်သို့ ပြန်သွားသည်ဟု နောက်ဆုံး သိလိုက်ရသည်။ ရှမ်းတရုတ်မဆီမှ အထောက်အပံ့ မရတော့ပေမယ် ရေသန့်ဗူး ရောင်းသော လုပ်ငန်းလေး အောင်မြင်လာတော့သည်။

ခင်ချိုနွယ် တယောက် လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင် အလုပ်သွားလျင် အိမ်မှာ တယောက်ထဲ ကျန်နေရစ်တတ်သည်။ ယောက္ခမ အိမ်တွင် ယောင်းမနှင့် အဆင်မပြေရာ ဒီအိမ်လေး ပြောင်းလာပြီးမှ တစ်ယောက်ထဲအေးအေးဆေးဆေး ချက်လိုက် ပြုတ်လိုက် လျှော်လိုက် ဖုတ်လိုက်ဖြင့် စိတ်ချမ်းသာနေရ၏။

တဖြည်းဖြည်း ဒီရပ်ကွက်လေးထဲ ၆လ ကျော်ကျော် နေလာခဲ့ရာ ရပ်ကွက်ထဲ အသိမိတ်ဆွေများ ရရှိလာကာ တချို့ဆို စားအိမ် သောက်အိမ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။ အောင်နိုင်မှာလည်း မယားဖြစ်သူ ဒီရပ်ကွက်လေးထဲ ပျော်ရွှင်နေသည်ကို တွေ့မြင်ရသဖြင့် နောက်ဆံမတင်းတော့ပဲ အလုပ်ထဲတွင် စိတ်နှစ်ထားတော့၏။

...................................................................................................

“ မမချို … ရေရောက်ပီ ဗျို့  ”

“ အေးအေး … စိုးကျော် … မောင်လေး … အမ အဝတ်လဲနေလို့ … အိမ်ထဲ တခါတည်း ယူခဲ့လိုက်  ”

ရေချိုးပြီး အဝတ်စား လဲနေသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲမှပင် အိမ်ရှေ့ လှမ်းအော် လိုက်သည်။ ပေ၂၀ ပေ၄၀ ထရံကာ သွပ်မိုး အိမ်လေးတွင် အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းနှင့် အိပ်ခန်းမှာ ကပ်လျက်မို့ အခန်းထဲမှ အိမ်ရှေ့သို အော်သံ ပီပီသသ ကြားနေရ၏။

အင်္ကျီလဲပြီးသားမို့ စကပ်ထမိန် အမြန်ဝတ်ရင်း ပိုက်ဆံ၅၀၀တန်လေး ကိုင်ကာ ထွက်လာရာ စိုးကျော်မှာ ရေးဗူး အဟောင်းဖြင့် အသစ်လဲကာ ဗူးဟောင်းမှ လက်ကျန်ရေများအား ဘေးနားမှ သွပ်ပုံလေးထဲ သွန်ထည့်ပေးနေရှာသည်။

“ ကဲ … ရပြီ … မမချို  ”

ခင်ချိုနွယ် အနားရောက်လာစဉ် စိုးကျော် ပုဆိုးပြင် ဝတ်ရာ လမွှေးအုံ ပါးပါးလေးအောက် ငိုက်ကျနေသော လီးကြီးအား ဒုတိယ အကြိမ် မြင်လိုက်ရပြန်သည်။ 

“ အာကွာ … စိုးကျော် ရာ … ပုဆိုးဝတ်ရင် သေချာဝတ်ပါ … မင်းဟာကလဲ  ”

ခင်ချိုနွယ်မှ အိမ်ထောင်သည် ဘဝ ရောက်သော်လည်း အရှက်အကြောက် ကြီးသူမို့ လင်မယား ဆက်ဆံ ရာတွင်တောင် ထမိန်လေးသာ လှန်ပေးလေ့ရှိသည်။ လင်ဖြူသူ လီးကိုသာ မြင်ဖူးထားသော ခင်ချိုနွယ် အဖို့ စိုးကျော်လီးကြီး မြင်တိုင်း ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်နေရတော့သည်။

စွပ်ကျယ်လက်ပြတ် ပုဆိုးတိုတို ဝတ်လေ့ ရှိသောအသားညိုညို လူကောင်ထွားထွား စိုးကျော် ခန္ဓာကိုယ်မှ ကြွက်သားမြောင်းကြီးများ မြင်တိုင်း လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင်၏ ကိုယ်လုံးဖြင့် ယှဉ်ကြည့် တတ်လာသည်။

စိုးကျော်မှာလည်း ခင်ချိုနွယ်တို့အိမ် ရေစပို့ကတည်းက ခင်ချိုနွယ်၏ ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ တနွေးနွေးဖြင့် မရိုးမယွဖြစ်နေရ၏။ခုလည်း ခင်ချိုနွယ် အနားရောက်သည်နှင့် ပုဆိုးဖြန့်ဝတ်ကာ လီးအား မမြင် မြင်အောင် ပြလိုက်၏။ ခင်ချိုနွယ်မှာ မင်္ဂလာဆောင်တခုသို့ သွားရန် အနက်ရောင်လက်ပြတ် ခါးတိုအင်္ကျီနှင့် ထမိန်စကပ်အပျော့သားလေး ဝတ်ဆင်ထားသည်။

ဇာအင်္ကျီလက်ပြတ်လေးမှာ ပါးလွှာသဖြင့် နို့အုံအား ဖုံးထားသော ဘော်လီအနီရောင်လေးအား အနီးကပ်မြင်နေရ၏။ ခါတိုအင်္ကျီအောက်နားစ လေးဘေး အသားစိုင်ဖွေးဖွေးလေးနှင့် စကပ် ထမိန်အောက် ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ ကော့ထွက် ဝိုင်းစက်နေတော့သည်။

“ လှလိုက်တာ … မမချိုရယ်  ”

“ ဟင်  ”

ပိုက်ဆံပေးနေစဉ် စိုးကျော်စကားကြောင့် ခင်ချိုနွယ်မှာ ရုတ်တရက်ကြောင်သွားသည်။ 

“ တကယ်ပါဗျာ … အရပ်ထဲက အပျိုတွေ ရှုံးအောင်ကို လှတာ  ”

ထပ်ပြောလိုက်သော စကားကြောင့် မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းလာပြန်၏။

“ ဟိတ် … မောင်နှမချင်းနော် … ဘာတွေပြောနေတာလဲ  ”

အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်သော်လည်း သူမအလှအား ချီးမွန်းနေသဖြင့် ရှက်သွေးကြွယ်ကာ ရင်ခုန် နေမိတော့သည်။ စိုးကျော်ထွက်သွားသည်နှင့် အိမ်သော့ခတ်ကာ မင်္ဂလာဆောင်သို့ ဆိုင်ကယ် ကိုယ်တိုင်မောင်း၍ ထွက်လာခဲ့လိုက်၏။ 

မင်္ဂလာဆောင်ကအပြန် သတို့သမီး မိသားစုများ ဓတ်ပုံအတူရိုက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း မိဘနှစ်ပါးအား သတိရမိနေသည်။ အိမ်မရောက်တာလဲ ၆ လ ၇ လ လောက်ရှိပြီမို့ ညပိုင်း လင်ဖြစ်သူနှင့် ထမင်း အတူစားရင်း ဥပုတ်နေ့ အလုပ်နားရက် မိဘအိမ် ခဏပြန်ချင်ကြောင်း ပြောပြနေ၏။

“ ကိုအောင် … နက်ဖန် ချို့ကို … အမေတို့အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါ့လား … မရောက်တာလည်း ကြာပြီ  ”

“ ဒီရက်ထဲ … အလုပ်က နားမရဘူး … ချိုရဲ့ … ပစ္စည်းတွေ … နယ်ပို့နေရတာ … တဆိုင်လုံး မနားရဲကြဘူး  ”

“ ဟာကွာ … အလုပ်နားရက်လေ … အမေ့အိမ် မရောက်တာ ကြာလှပြီ … ညမအိပ်ပါဘူး … ညနေပိုင်း ပြန်လာကြမယ်လေ  ”

အောင်နိုင် အကျပ်ရိုက်သွားတော့သည်။ အမှန်တော့ ဥပုတ်နေ့ အလုပ်ခွင့်ယူကာ လိုက်ပို့လျင် ရသော်လည်း လက်ထပ်ပြီး အမဖြစ်သူနှင့် စကားများကာ အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး အိမ်ငှားနေရသဖြင့် ခင်ချိုနွယ့် မိဘများမှ မကျေနပ်သည်မို့ မျက်နှာချင်း ဆိုင်ဖို့ ခက်နေရှာ၏။

“ ကိုအောင် … တကယ်ပြောတာပါ ချိုရယ် … အလုပ်က နားမရလို့ပါ  ”

အောင်နိုင်တယောက် ဘယ်လိုပင် ပြောပြော နောက်ဆုံး ချစ်ဇနီးလေး အလို လိုက်ရတော့သည်။ သို့သော် သူလိုက်မပို့ပေ။ နောက်ရက် မနက် ရေဗူး လာပို့သော စိုးကျော်အား  အကူညီတောင်းလိုက်ရ၏။

“ အော် … ရပါတယ် အကိုရ … ကျနော် ဥပုတ်နေ့ဆို ဆိုင်ပိတ်တယ်လေ … လိုက်ပို့ ပေးပါ့မယ်  ”

ဥပုတ်နေ့ အောင်နိုင် အလုပ်သွားသည်နှင့် ခင်ချိုနွယ်မှာ မိဘအိမ် ခဏ ပြန်မည်မို့ လင်ဖြစ်သူ အတွက် ညနေစာပါ ချက်ပေးလိုက်သည်။မီးဖိုခန်းထဲ ဟင်းချက်နေစဉ် မိုးကျော် ရောက်လာသဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲ ခဏ စောင့်ရန် ပြောပြီး ကော်ဖီ တခွက် ဖျော်ပေးထား၏။

“ စိုးကျော် … ခဏစောင့် … ဟင်းကျက်တာနဲ့ ရေအမြန် ချိုးလိုက်မယ်  ”

“ ဟုတ် မမချို … အေးဆေးလုပ်ပါ  ”

ခင်ချိုနွယ် ဟင်းချက်ပြီးသည်နှင့် ရေချိုးခန်း ဝင်ကာ ခပ်သွက်သွက် ချိုးလိုက်ပြီး မိတ်ကပ်ပါးပါးပုတ် နုတ်ခမ်းနီဆိုး အဝါရောင် ပါတိတ်ဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ကာ ဧည့်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့သည်။ စိုးကျော်မှာ ဧည့်ခန်းထဲ ဖုံးဖွင့်ပြီး အပြာကားကြည့်ရင်း လီးအား လက်ဖြင့်ကိုင်၍  ဂွင်းထုနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

“ အား  ရှီး.. မမချိုရယ် …… ချစ်တယ်ကွာ  … အားးးး အားးးး အားးးး … ရှီးးးးးးး းးးး  ”

ခင်ချိုနွယ့် နာမည်အား ရွတ်ဆိုကာ စိုးကျော် တစ်ယောက် မျက်စိမှိတ်ကာ တအီးအီး ညည်းနေပြန်သည်။

“ ဟဲ့ … အိုရ် …… စိုးကျော်  …… မင်း  မင်း  …… ဘာ တွေ လုပ် နေတာလဲ  ”

စိုးကျော်လက်ထဲမှ လီးကြီးမှာ တဆက်ဆက်တုန်ရင်း ဒစ်ကြီးမှာ ကားထွက်နေ၏။ ခင်ချိုနွယ်မှာ အံအောမှင်သက်ရင်း လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင့်လီးထက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးအား သတိလက်လွတ် ကြည့်နေမိသည်။စိုးကျော်မှာ ခင်ချိုနွယ့်အား မှန်းထုနေစဉ် ပက်ပင်းမိသွားသဖြင့် ရှက်စိတ်အတူ ကာမစိတ်များ တောက်လောင်သွားရ၏။ လက်မြန် ခြေမြန်ရှိသူပီပီ ခင်ချိူနွယ့် ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ပစ်တော့သည်။

“ ဟာ … ကိုင်းဟာ  … ဖြန်း ဖြန်း  ”

ခင်ချိုနွယ် တစ်ယောက် ရုတ်တရက် ရှက်ဒေါသထွက်ပြီး စိုးကျော် ပါးအား ဘယ်ပြန် ညာပြန် ရိုက်ကာ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင် သွားတော့သည်။ စိုးကျော်မှာ ချက်ချင်း သူမနောက်မှ ကပ်လိုက်သွားကာ အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်နား အရောက် နောက်မှ သိုင်းဖက်ကာ ကုတင်ပေါ် ဖိလှဲလိုက်၏။

“ မင်း  မင်း … မမိုက်ရိုင်းနဲ့ … စိုးကျော် … ဖယ်စမ်းဟာ  ”

ခင်ချိုနွယ်တစ်ယောက် ရန်တွေ့ရင်း ရုန်းကန်နေရာ နို့အုံများအား ညှစ်ချေခံလိုက်ရပြန်သည်။

“ ငါ့ မှာ … ယောင်္ကျား ရှိတယ် … မင်း သိသားနဲ့ ကွာ  ”

ခင်ချိုနွယ်မှာ ရုန်းကန်နေရင်း အားပျော့ကာ အသံများ တုန်ယင်လာရ၏။ပက်လက် အနေထားနှင့်မို့ စိုးကျော် ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးမှာ သူမပေါင်ဂွလေးအား ထောက်မိနေပြန်သည်။ စိုးကျော်မှာ ချွေးစေးများ ပျံနေသော ခင်ချိုနွယ့် မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း နူတ်ခမ်းသားလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်၏။

“ အု … မ လုပ် … ပြွတ်စ် … အာ … ဖလု … ပြွတ် ပြွတ်  ”

နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေသဖြင့် မျက်နှာလေး ရမ်းရှောင်နေရာ စိုးကျော်မှာ ခင်ချိုနွယ် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား မိမိရရ ဆွဲစုပ်ရင်း လက်နှစ်ဘက်ကလည်း ပါတိတ်အင်္ကျီလေး၏ နှိပ်သီးများ ဆွဲဖြုတ်ကာ ဘော်လီအား အောက်ဆွဲချပစ်ပြန်သည်။ ဘော်လီရှေ့ခြမ်းမှ ပင့်တင်ထားသလိုဖြစ်သော ရင်သားစိုင် နှစ်ဖက်အား ပါးစပ်ဖြင့် ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် … ပလပ်  … ပြွတ်  ”

“ အိုးးး  ”

ခင်ချိုနွယ် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ယင်နေတော့၏။

“ မ လုပ် နဲ့ …… ဖယ်  … လွတ်စမ်း … လွတ် လွတ်   ”

လင်ဖြစ်သူပင် မစို့ဘူးသော နို့သီးခေါင်းလေးအား အစို့ခံလိုက်ရသဖြင့် ခင်ချိုနွယ် တယောက် ရင်ဘတ်ကြီး ကြွတက်လာရပြန်သည်။

“ ပြွတ် … အင့်  … နို့သီးခေါင်းလေးက … ပန်းရောင်လေး … မမချိုရာ …… လှလိုက်တာ  ”

“ အဟင့် ဟင့် … လွတ် ပါ  ”

ငြင်းနေပေမယ့် စိုးကျော်မှာ နို့သီးခေါင်းလေးအား စို့ရင်း အုံလိုက် ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်လိုက်သဖြင့် နို့အုံတဝိုက် ယားတက်လာရသည်။ နို့အုံအား ပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် ဝိုက်ပေးရင်း အပေါ်က မိုးပြီးခွထားရာမှ ဘေးသို့ တစောင်းလှဲလိုက်ပြီး ထမိန် အား ညာလက်ဖြင့် ဗိုက်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ပြန်၏။ 

ပါတိတ်ထမိန် အောက်နားစလေး လှန်တက်လာစဉ် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အောက်မှ စောက်ပတ်အုံလေးမှာ အရည်လေးစို့ကာ ဖေါင်းကြွနေသည်။မိုးကျော် တယောက် နိ့စို့နေရာမှ ဘေးတိုက်ထထိုင်ကာ ခင်ချိုနွယ့် ပေါင်ဂွထဲ လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင် ဖိလိုက်ပြန်၏။ 

“ ကြည့်ပါဦး … မမချို …  စောက်ဖုတ်လေးက … ဖေါင်းနေတာပဲ  ”

“ အို့ … မဟုတ်ပဲနဲ့ … အဟင့် ဟင့်  ”

မိုးကျော် လက်ချောင်းလေးများက အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပြင်မှ ဖိဆွဲပစ်ရာ ခက်ချိုနွယ် တယောက် ပေါင်တန်လေးစိကာ ငိုသံလေးနှင့် ပြောနေရှာသည်။

“ ပေါင်လေး ဖြဲပေးပါဦး … မမချိုရယ် … စောက်ပတ်လေးက … ပွတ်လို့ကောင်းလို့ပါ  ”

“ အဟင့်  … ကျွတ် … မလုပ်ပါနဲ့တော့ … အ  အ  ”

ခင်ချိုနွယ်မှာ ပေါင်နှစ်ချောင်း စိကာ မျက်ရည်များဝဲ၍ တောင်းပန်နေပြန်သည်။ သူစိမ်းယောင်္ကျား တစ်ဦးမှ ထမိန်လှန်ကာ စောက်ပတ်အား နိုက်ရင်း တစ်တစ်ခွခွ ပြောနေသဖြင့် ရှက်စိတ်နဲ့အတူ ကာမစိတ်လေး နိုးထလာရ၏။

“ အရည်တွေ ထွက်နေပြီ … ခံချင် နေပြီ ထင်တယ် … မမချို ”

“ မဟုတ်ဘူး … မဟုတ်ဘူး … အဟင့်  ”

ခင်ချိုနွယ် ခေါင်းရမ်း ပြောနေစဉ် အတွင်းခံလေးအား ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။သို့သော ကုတင်ပေါ် ကားထွက် နေသော ဖင်ကြီးက ဖိထားသဖြင့် စောက်ဖုတ် ပေါ်ရုံလေး ပေါင်လယ်ထိသာ ဆွဲရ၏။

အတွင်းခံ အပေါ်မျော့ကြိုးလေးအား ညာလက်ဖြင့် ဆွဲရင်း ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်နှင့် ညှပ်ထားသော စောက်ပတ်လေးအား ဘယ်လက်ဖြင့် နိုက်လိုက်ပြန်သည်။ စောက်စိလေးအား လက်မနှင့် လက်ညိုး အသုံးပြုကာ ညှစ်ချေပေးရာ ခင်ချိုနွယ် တယောက် ပွက်ကနဲ့ စောက်ရည်များ အမ်ကျလာ တော့၏။

“ အ အ … အ .. ဘာတွေ...လုပ်နေတာလဲ  ”

“ အတွင်းခံလေး ချွတ်ရအောင် … မမချိုရာ … အရည်တွေ စိုကုန်လိမ့်မယ်  ”

“ မချွတ်ဘူး … မချွတ်ဘူး … ထပ်မနိုက်နဲ့တော့  ”

သို့သော် စိုးကျော်မှာ စောက်စိလေးအား ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ချေလိုက်သဖြင့် ခါးလေးတုန်ကာ ဖင်ကြီး ကြွတက်သွား၏။

ဖင်သားစိုင်ကြီး လေထဲ မြှောက်လာစဉ် ဇပ်ကနဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးအား ဆွဲချွတ်လိုက်တော့သည်။ ဘောင်းဘီ ကျွတ်သည်နှင့် ဆီးခုံးပေါ်မှ စောက်မွှေးအုံလေးအား ညာဘက်လက်ဖဝါးဖြင့် ပွတ်ကာ ခေါင်းထောင် နေသော အစိလေးအား မထိတထိလေး ပွတ်ပေး နေပြန်၏။ခင်ချိုနွယ် တယောက် မခံစားဖူးသော အရသာအား ခံစားရင်း ကော့ပျံလာသည်။

“ အ  အားးးး … မ  မ  … မ ရ တော့ ဘူး …… အီးးးး  ရှီးးးး … အားးးး   အ   အ  ”

ကော့ပျံနေစဉ် စိုးကျော်မှာ စောက်စိအား ကလ ိနေသော လက်အား ပြန်ရုပ်လိုက်ရာ ခင်ချိုနွယ် တယောက် ဇပ်ငင်ဇပ်ငင်လေး ဖြစ်နေတော့၏။

“ အာ … ဘာ လို့ … ရပ် ပစ်တာလဲ … ကျွတ်  ”

အထိအတွေ့နောက်လိုက်ရင်း လွတ်ကနဲ့ ပြောပြီးမှ ခင်ချိုနွယ့် မျက်နှာလေး ရဲတွက်လာပြန်သည်။ စိုးကျော်မှာ ခင်ချိုနွယ့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ မာခဲနေသော စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်တော့၏။

“ ပြွတ် … အ  …… အမေ့ …… အဟင့် ဟင့် …… ထွက်  ထွက်  ထွက်ကုန်ပြီ … အ   အားးးး  ”

အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ပန်းထွက်လာသော စောက်ရည် များမှာ ကုတင်စောင်းကျော်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် စင်ကျကုန်သည်။ သူမကိုယ်သူမလည်း အံအော နေမိ၏ လင်ဖြစ်သူအား အလိုးခံခဲ့ချိန်တောင် ဒီလို အရသာမျိုး မရရှိဖူးခဲ့ပေ။

ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားနှင့် ခြေဖျားထောင် ခါးကော့ရင်း မိုးကျော်ရှေ့ အရှက်တရား ကင်းမဲ့ကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်း နေတော့၏။စောက်ရည်များ ကုန်မှ မျက်နှာလေး တစ်ဖက်သို့လှည့်ထားလိုက်သည်။

“ မမချို … ကျနော် လိုးတော့မယ်နော်  ”

“ အဟင့်  ဟင့် … မလုပ်ရဘူး … မလုပ်ပါနဲ့ … ဒီလောက်ဆို ကျေနပ်ပါတော့ … စိုးကျော်ရယ် … မမချိုက အိမ်ထောင်သည်လေ … ဟင့် ဟင့်  ”

“ ဟာ … မမချိုကလည်း … အရည်တွေတောင် ထွက်နေတာကို  ”

စိုးကျော်မှာ စကားပြောရင်း ခင်ချိုနွယ့် အစိလေးအား ဒစ်ဖူးနှင့် ဖိကလော်လိုက်၏။

“ အ  …  မလုပ်ပါနဲ့ ဆို … မမချို … တောင်း ပန်  ပန် … အ  အားးးး  … နာတယ်ဟ …… အမလေး  သေပါပြီ …… ကျွတ်ကျွတ်  ”

ခင်ချိုနွယ် တောင်းပန်စကား မဆုံးခင် စောက်ပတ်ထဲ လီးဖြင့်တေ့ကာ ဇပ်ကနဲ့ ဖိသွင်းပစ်သည်။

“ မမချို စောက်ပတ်လေးက … ကျဉ်းလို့ပါ … ခဏလေး အောင့်ခံလိုက် … အရမ်းကောင်းလာမှပါ  ”

ခင်ချိုနွယ်မှာ အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့် စိုးကျော် လီးက ကြီးနေသဖြင့် သူမ အဖုတ်လေးမှာ မဆန့်မပြဲ ခံနေရရှာ၏။

“ ဗျစ်  …  အ..အ  … ဗျစ်   ဘွတ် …… အ   အားးးး  ကွဲပြီနေမှာ  အမလေးးးး  … ထုတ်တော့  ထုတ် ထုတ်  … မရဘူး … မင်းလီးကြီးက တအား ထွားတယ် … အ   အ  ”

တကယ်လည်း အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေး အနည်းငယ် ကွဲသွားပြီး လီးက တဝက်ကျော်ကျော် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဝင်သွားတော့သည်။

“ ဘွတ် …… ဗျစ်  ……    အအ ……… ဖွပ်  ဘွတ် … ကျွတ် …… သေပြီသေပြီ … အဟင့်  ဟင့် … ကိုင်းဟာ … ဝှီးးးး  … ဘုတ်  … အွပ်  … ဟင့်  ဟင့်  ”

စိုးကျော် လီးအဆုံးထိ ပစ်လိုးရာ မခံနိုင်တော့သဖြင့် ရင်ဘတ်ကြီးမား တဘုံးဘုံး ထုကာ တွန်းပစ်လိုက်၏။သို့သော် စိုးကျော်ကလည်း ခင်ချိုနွယ် ပေါင်ကြားမှ အရည်ရွှဲနေသော အဖုတ်ထဲ လီးအရင်းထိ ဖိကပ် ထားတော့သည်။စိုးကျော်မှာ လီးအား အဖျားထိ ထုတ်ကာ အရင်းထိ တချက်ချင်း ဆောင့်လိုးပစ်၏။ 

တဖြည်းဖြည်း လီးအရသာ တွေ့လာသော ခင်ချိုနွယ် တယောက် မသိမသာလေး စောက်ဖုတ်အား ကော့ပေးကာ မျက်နှာအား ဘေးလွဲထားလိုက် ပြန်သည်။နို့အုံနှစ်ဖက်အား ညှစ်ချေရင်း ခပ်သွက်သွက်လေး ဖိလိုးရာ ခင်ချိုနွယ့် ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက်လာတော့၏။

“ အင့် … ဘွတ်  ဘွတ်  …… အ  အားးးး …… ကျွတ် …… အဟင့်  ဟင့်  … ရှီးးးးး းးးး  ”

စိုးကျော်မှာ မနားတမ်းလိုးရင်း ပါတိတ်အင်္ကျီ နှိပ်သီးလေးများအား ဆွဲဖြုတ်ရာ ခင်ချိုနွယ်မှာ ငြင်းဆန်ခြင်း မရှိသဖြင့် အင်္ကျီအား ဖြဲကာ အတွင်းဘက်မှ ဘောလီအား အလယ်မှ နို့အုံအောက် ဆွဲချပစ်၏။ 

ဘော်လီချိတ် တစ်ခုပြုတ်သွားတိုင်း တင်းကားနေသော နို့အုံနှစ်ဖက်အား ဘော်လီရှေ့ခြမ်းမှ ပင့်တင်ထားသလို ဖြစ်ရာ နို့အုံနှစ်ဖက်မှာ ပူးကပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးများ ထောင်လာတော့သည်။ နို့သီးခေါင်း ၂ခုအား တလှည့်စီစို့ကာ အားရပါးရ ဖိလိုးနေပြန်၏။

“ ကျွတ် … အာ   အာ … ရှီးးးးး ……  ကောင်း  ကောင်း   ကောင်းတယ် …… အ   အားးးး ”

မထင်မှတ်ပဲ ခင်ချိုနွယ် ဆီက ရမ္မက်ညည်းသံ လေးများ ကြားလိုက်ရသဖြင့် စိုးကျော်တယောက် ကာမစိတ် ပြင်းထန်လာကာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးပစ်သည်။

" အ  …… အားးးး ……  ပြီး  ပြီး  ……  ပြီးတော့မယ် … ထင်တယ် …… ရှီးးးးး းးးးး  ကျွတ်   ……  အာကွာ ……… အဟင့်  ဟင့်  ”

ခင်ချိုနွယ်မှာ ပြီးခါနီးမို့ ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ့်ကာ စောက်ပတ်အား ကော့ပေးရင်း တအားအား ညည်းနေရှာသည်။ စိုးကျော်မှာလည်း မနားတမ်း ဆွဲလိုးရင်း မေးကြောများ ထောင်လာကာ ခဏအကြာနောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့်ပစ်တော့၏။

“ အင်းဟင်း …  အင်း ဟင်း … အ  ရမ်း  ကောင်း တယ်  ကွာ … အ   အ    အားးးးး … အိ့   … ထွက်  ထွက်  ထွက်ပြီ    …    အမလေးးးးး   အားးး   အားးးး …… ရှီးးးးးး းးးးးးး   ဟူးးးးးးးး   အင်းအင်း  ”

စိုးကျော် ကျောပြင်အား ဖက်တွယ်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးစိမ်ထားကာ နို့နှစ်လုံးအား ထပ်စို့ခိုင်းရင်း မှေးနေတော့သည်။ မိဘအိမ်သို့ မသွားဖြစ်တော့ပဲ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ အောင်နိုင် ပြန်မလာမချင်း ညနေစောင်းထိ ပုံစံ အမျိုးမျိုးဖြင့် အလိုးခံလိုက်ရ၏။ 

...................................................................................................

“ အမေ့ ”

၂ ပတ်ခန့် အကြာ ခင်ချိုနွယ် တယောက် နောက်ဖေး မီးဖိုချောင်လေးထဲ နောက်ကျောဘက်မှ သိုင်းဖက် ခံရကာ ဖင်ကြားထဲ ခုံးထနေသော အသားစိုင်ကြီး ဖိထောက်လိုက်သဖြင့် လန့်သွားရ၏။ ချွေးနံ့ ပြင်းပြင်းလေး ရရှိလိုက်သဖြင့် နောက်ကျောဘက်မှ လူအား အလိုလို သိရှိနေသည်။ 

“ ဖယ်ပါဦး … စိုးကျော်ရယ် … မမချို အသက်ရှူ ကျပ်တယ်  ”

“ ကျနော်တော့ … မမချိုကို  တစ်သက်လုံး ဒီအတိုင်းလေး … ဖက်ထားခြင်တာ  ”

“ အိုရ် … အပိုတွေ …  မမချိုက … အိမ်ထောင်သည်လေ  ”

“ ဟုတ်ပါတယ် … မမချိုရယ် …  မဖြစ်နိုင်မှန်း သိပေမယ့် … အရမ်း ချစ်မိနေပြီ  ”

“ အာ ကွာ  ”

ခင်ချိုနွယ်တယောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အိမ်ထောင်သည် ဆိုတာ မေ့သွားပြီး အပျို တစ်ယောက်လို ရင်ခုန် နေရပြန်သည်။ 

“ အရမ်းချစ်တယ် … မမချိုရယ်  ”

“ ချိုရေ … ထမင်းချိုင့် ထုတ်ပြီးပြီလား … အလုပ်သွားတော့မလို့  ”

ရုတ်တရက် အောင်နိုင် စကားသံ ထွက်လာသဖြင့် ခင်ချိုနွယ်ရော စိုးကျော်ပါ လူချင်း ခွာလိုက်ရ၏။ 

“ အော် … စိုးကျော်ရော … ရောက်နေတာလား  ”

“ ဟုတ်တယ် … ကိုအောင် … ရေဗူး လာပို့ရင်း ကြောင်အိမ်တွေ ရွေ့ခိုင်းမလို … စိုးကျော်ကို မပြန်ခိုင်းသေးတာ  ”

မနက်ပိုင်း အလုပ်မသွားမှီ မယားဖြစ်သူနှင့် မီးဖိုချောင်ထဲ စိုးကျော်အား အတူတွေ့ရသဖြင့် လှမ်းမေးနေသည်။ မယားဖြစ်သူ ခင်ချိုနွယ့် စကားကြောင့် အောင်နိုင် တယောက် ညည ဆူညံ့နေသော ကြွက်သံများ သတိရလိုက်တော့၏။

“ အေးကွာ … ကြောင်အိမ်အောက်က … ကြွက်တွင်းတွေ … နေရာရွေ့ပြီးရင် … စိုးကျော်ကို လက်စနဲ့ … တွင်းတွေထဲ … ခဲကျိုးတွေ ထည့်ပိတ်ခိုင်းလိုက်  ”

“ ဟုတ် ဟုတ် … ကိုအောင်နိုင် … ကျနော် မပြန်သေးပါဘူး … မမချိုကို ကူလုပ်ပေးခဲ့မယ်  ”

ခင်ချိုနွယ် ထမင်းထုပ်ပြီးသည်နှင့် အောင်နိုင်မှာ စိုးကျော်နှင့် မယားဖြစ်သူအား နုတ်ဆက်ရင်း အိမ်မှ အလုပ်သို့ ထွက်ခွါ သွားတော့၏။ အောင်နိုင်ထွက်သွား သည်နှင့် စိုးကျော်နှင့် ခင်ချိုနွယ်မှာ အိမ်ရှေ့ ဧည်ခန်းထဲ ထွက်လာရင်း အိမ်တံခါး တဖက်ပိတ်ကာ နှစ်ဦးသား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားကြသည်။

“ ပြွတ်ပြွတ် … ပြွတ်ပြွတ် … အင်းဟင်း  ”

မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရာ စိုးကျော် လျှာဖျားလေးမှာ ခင်ချိုနွယ် ပါးစပ်ထဲ ထိုးမွှေပေးနေ၏။ ခင်ချိုနွယ် လက်နှစ်ဖက်က စိုးကျော် ကျောပြင်အား ပွတ်သပ်ပေးစဉ် စိုးကျော် လက်နှစ်ဖက်မှာ ခင်ချိုနွယ့် ခါးလေးပေါ်ရောက်လာပြီး ဆီးခုံးချင်း ထိအောင် ဆွဲကပ်လိုက်သည်။ စိုးကျော် ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်မတ်နေသော လီးမှာ ခင်ချိုနွယ် ထမိန်ပေါ်မှ ဗိုက်သားလေးအား ထောက်မိနေ၏။

ထိုစဉ် စိုးကျော်မှာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ လည်တိုင်လေးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဖိစုပ်ကာ လျှာအပြားလိုက် ယက်ပေးသဖြင့် ခင်ချိုနွယ် တယောက် ကြက်သီးများ ထလာရသည်။ 

တဆက်တည်း စိုးကျော် လက်တဖက်မှာ ခင်ချိုနွယ့် နို့အုံနှစ်ဖက်အား အင်္ကျီ အပြင်မှ ညှစ်ချေနေပြန်၏။ စိုးကျော်၏ အပြုစု အယုယများအောက် ခင်ချိုနွယ် စောက်ပတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နှင့် အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ အင်္ကျီ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်နေစဉ် ခင်ချိုနွယ်မှာ အိမ်တံခါးပေါက်ဖက် မျက်လုံးလေး ခိုးကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်လာရ၏။

ကြယ်သီးအားလုံး ပြုတ်သွားစဉ် ဘရာစီယာ အောက်မှ နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်မှာ ရုန်းကြွနေပြန်သည်။ စိုးကျော်မှာ ဘရာစီယာ ချိတ် မဖြုတ်တော့ဘဲ အပေါ် ပင့်တင်လိုက်ရာ အကြောစိမ်းများနှင့် နို့အုံထိပ်တွင် နို့သီးခေါင်း နီညိုလေး ပေါ်လာတော့၏။ စိုးကျော်၏ ပွတ်သပ် ညှစ်ချေမှု့ကြောင့် နို့သီးခေါင်းလေးများ ခေါင်းထောင်လာပြန်သည်။ စိုးကျော် နူတ်ခမ်းမှာ လည်တိုက်လေး ယက်ပေးနေရာမှ နို့အုံအား ဆွဲစုပ်ကာ လက်တဖက်က နို့သီးခေါင်းလေးအား ချေပေးနေ၏။

နို့သီးခေါင်းအား သွားဖြင့် မနာ့တနာလေး ဖိကိုက်ရာ ခင်ချိုနွယ် တယောက် ခေါင်းလေး မော့တက်ကာ တဟင်းဟင်းဖြင့် ဒူးများ ညွတ်ကျလာသည်။ အနီးနား ထိုင်ခုံပေါ် အလိုက်သင့် ရွေ့ထိုင်ခိုင်းရင်း ခင်ချိုနွယ့် ပေါင်ကြားရှေ့ ဒူးထောက်နေရာယူကာ ဗိုက်သား လေးအား လျှာဖြင့် ထိုးစွပေးလိုက်ပြန်၏။ ခင်ချိုနွယ့် ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲရင်း အဖျားတက်သလို ဖြစ်နေရှာသည်။ 

“ ရှီးးးးး … စိုးကျော်ရယ် … ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ  ”

ခင်ချိုနွယ် တယောက် ထိုင်ခုံ လက်တန်း ၂ ဖက်အား လက်နှစ်ဖက်လုံး ဆုပ်ကိုင်ကာ နူတ်ခမ်းကိုက်ရင်း ညည်းတွားနေသည်။ စိုးကျော် လက်များက ထမိန် အထက်ဆင်အား ဖြည်ကာ ဆွဲချွတ်စဉ် ဖင်ကြီး ကြွပေးကာ ရမ္မက်စိတ်များ ထိန်းမရအောင် ထကြွလာတော့၏။ 

ထမိန် ကျွတ်သွားသည်နှင့် ပေါင်ဂွထဲ အောက်ခံဘောင်းဘီ အနီရောင်လေး အပေါ်မှ စောက်ပတ် အက်ကွဲ ကြောင်းလေးအား လက်ချောင်းလေးဖြင့် ထိုးဆွဲပေးလိုက်ပြန်သည်။

“ အ … အ … ရှီးးးး   … စိုးကျော် … မမချို  မနေတတ်တော့ဘူး … အင်းဟင်း  ”

စိုးကျော်မှာ ခါးဆန်ရင်း စောက်ပတ်လေးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပြင်မှ ပွတ်သပ်ပြီး တဆက်ဆက် တုန်နေသော ခင်ချိုနွယ် နူတ်ခမ်း လေးအား ဆွဲ စုပ်လိုက်၏။ ခင်ချိုနွယ်မှာလည်း စိုးကျော် မျက်နှာအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖမ်းကိုင်ကာ အငမ်းမရ ပါးစပ်အား ဆွဲစုပ်နေသည်။ 

စောက်ပတ်ထဲ ချွဲကျိကျိ အရည်များ ရွှဲလာစဉ် စိုးကျော်မှာ နူတ်ခမ်း ချင်း တေ့စုပ်နေရာမှ ဒူးထောက် ပြန်ထိုင်ကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးအား လိတ် ချွတ်လိုက်၏။  အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကျွတ်သွားသည်နှင့် အမွှေးများ ပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ပတ်လေး ဖေါင်းကြွနေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့သည်။

“ ဟူးးးး … မမချို … စောက်ပတ်က …  လှလိုက်တာဗျာ  ”

စိုးကျော်၏ တစ်တစ်ခွခွ စကားများကြောင့် ခင်ချိုနွယ် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းဖြင့် မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်း နေရှာ၏။ ခင်ချိုနွယ့် စောက်ပတ်လေးအား လက်ဖြင့် ဖြဲလိုက်ရာ ရဲနေသော စောက်ပတ် အတွင်းသားများ အထက် စောက်စိလေးအား ဖိချေပေးလိုက်ပြန်သည်။

“ အင်းဟင်း … အ   အ    အားးးး ”

အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာပါးစပ်မှ မပီမသ ညည်းငြူ နေစဉ် စိုးကျော်မှာ ပေါင်ကြား မျက်နှာအပ်ကာ စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်း တလျှောက် လျှာဖျားဖြင့် ပင့်ယက်လိုက်ရာ  ခင်ချိုနွယ် တကိုယ်လုံး တုန်ခါ သွားတော့၏။ 

“ ပြွတ် … ပြွတ်ပြွတ် …  ပလပ်ပလပ် …  အ   အ   အ … အမလေးးး  ရှီးးးးး   ”

ထိုင်ခုံပေါ် ပေါင်ဖြဲထိုင်နေသော ခင်ချိုနွယ် စောက်ပတ်အား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ လက်ခလယ်နှင့် စောက်ပတ် အတွင်းနံရံ အပေါ်ဖက် နေရာအား ဖိပွတ်ပေးစဉ် မထိန်းနိုင်ရှာပဲ စောက်ရည် များ ပန်းထုတ်နေတော့၏။ 

“ အမလေး … မ ရ တော့ ဘူး … ထွက်  ထွက် … အ    အားးးး … ထွက် ကုန် ပြီ ဟာ … ရှီးးးးး းးးး  ”

ဖင်သားကြီး ကြွတက်လာကာ ခါး ကော့ထိုးရင်း ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် တစ်ချီ ပြီးသွားရသည်။

လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင်နှင့် အိမ်ထောင်သက်တမ်း တစ်လျှောက် ဒီလို ခံစားမှု့မျိုး တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မရဘူးပေ။ စိုးကျော်နှင့် တွေ့မှ ကာမ အရသာအား ထိထိမိမိလေး ရရှိနေ၏။စောက်ရည်ထွက်ပြီးကာစ အဖုတ်လေးအား စိုးကျော်မှ ဒူးထောက်လျက် အနေထားနှင့် ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်ပေးနေရာ တချီပြီးကာစ သွေးအေးသွားသော ရမ္မက်စိတ်တို့ ပြန်လည် ထကြွလာခဲ့သည်။ 

အင်္ကျီချွတ်လိုက်စဉ် စိုးကျော်၏ ယောက်ျားပီသသည့် ခန္ဓာကိုယ်အား စိုက်ကြည့်ကာ ပုဆိုးအား သူမ လက်လေးဖြင့် ခေါင်းပေါ်မှ ဆွဲချွတ်ပေး လိုက်၏။ ပုဆိုး ကျွတ်သွားချိန် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် စိုးကျော်၏ ပေါင်ဂွထဲ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီး ပေါ်ထွက်လာသည်။ 

“ စိုးကျော် … ဒီပေါ် ထိုင်လိုက် … မမချို … မင်းလီးကို စုပ်ပေးဦးမယ်  ”

နေရာချင်း ချိန်းကာ ခက်ချိုနွယ်မှာ စိုးကျော် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း လီးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။ စိုးကျော် လီးမှာ လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင့် လီးထက် ကြီးမား တုတ်ခိုင်သဖြင့် ခင်ချိုနွယ့် လက်ထဲ လက်မနှင့် လက်ညှိုး မထိပေ။ 

လီးအရည်ပြားအား အရင်းဘက် ဖြဲကြည့်ရာ ဒစ်ကြီးမှာ ရဲပြီး ကားထွက်လာသည်။ စိုးကျော် လီးမှာ ခင်ချိုနွယ့် စောက်ပတ်လေး ယက်ပေး ကတည်းက တင်းပြောင်နေရာ လီးထိပ် အပေါက်မှ အရည်ကြည် လေးများ စို့နေတော့၏။ ခင်ချိုနွယ် မှာ လီးအား ဆွဲစုပ်ရာ လီးမှ ထွက်လာသော ညှီစို့စို့ အနံ့လေးက သူမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာပြန်သည်။

ပုံမှန် အခြေအနေမျိုးတွင် ရွံတတ်သော်လည်း ကာမစိတ် တောက်လောင် နေချိန်မို့ နူတ်ခမ်းအား အစွမ်းကုန် ဟကာ ဒစ်ကြီးအား ဖမ်ငုံပစ်လိုက်၏။ ဒစ်ဖူးအား လျှာဖြင့် ဝိုက်ယက်ကာ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုပ်ပေးကာ ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးပြန်သည်။ 

ခင်ချိုနွယ့် လျှာစွမ်းအောက် စိုးကျော်တယောက် တအီးအီး ညည်းကာ စုပ်သပ်နေရတော့၏။

“ အားးးးးး  ရှီးးးးး……  ကောင်းလိုက်တာ … ကောင်းလိုက်တာ  … မမချိုရာ … အားဟား … ရှီးးးးး ရှီးးးးးး  ”

ခင်ချိုနွယ်မှာလည်း စိုးကျော် အရင်က သင်ပြ ထားသည်အတိုင်း လျှာအား ပုံစံ အမျိုးမျိုး သုံးကာ လီးထိပ်အား ကလိရင်း ခဏ အကြာတွင် ဖြူဖွေး နေသော ခပ်ညှီညှီ လရည်များ သူမပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်နေသဖြင့် တဂွတ်ဂွတ်နှင့် မျိုချ လိုက် တော့သည်။

“ အားးးးး  ရပြီ ရပြီ … မမချို  ”

စိုးကျော် လီးကြီးမှာ အနည်းငယ် ပျော့သွားသည်က လွဲ၍ ကျမသွားသေးပေ။ ပင်ကိုယ် ကာမစိတ် ပြင်းထန်သူမို့ ခဏစွပေးလိုက်သည်နှင့် ပြန်လည် မာထင်လာခဲ့သည်။ ခင်ချိုနွယ်အား ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ကာ လီးထိပ်အား စောက်ခေါင်းဝထဲ တေ့ပြီး ဖိလိုးလိုက်တော့၏။

“ အင့် … ဗျစ်  ဗျစ် … အ  …… ဇွိ ဇွိ … အားးး … ဘွတ်  ဘွတ်  ”

စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သွားသည်နှင့် ခင်ချိုနွယ် ခါးအောက် လက်နှစ်ဖက် လျှိုကာ ဆွဲလိုးပစ်သည်။ ခါးကော့ပြီး ကြွတက်လာသော စောက်ပတ်လေးအား ဆောင့်လိုးလိုက်ပြန်၏။  နှစ်ဦးသား မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးရင်း အတော်ကြာမှ အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရှိ သွားကြသည်။

ပြီးသည်နှင့် ခင်ချိုနွယ်မှာ စိုးကျော်အား ပက်လက်လှန် အိပ်ခိုင်းကာ မျက်နှာပေါ်တက်ခွရင်း ပါးစပ်နှင့် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား တေ့ပေးလိုက်သည်။ စိုးကျော်မှာ ခင်ချိုနွယ် စောက်ပတ်မှ လက်ကျန် စောက်ရည်များနှင့် သူကိုယ်တိုင် ပန်းထည့်ခဲ့သော လရည်များ စုပ်ယူမျိုချ ပစ်၏။သုတ်ရည်များ ကုန်သည်နှင့် စောက်ပတ် တအုံလုံးသာ မက ဖင်ပေါက်လေးထဲ ပေကပ်နေသော အရည်များပါ ပြောင်စင်သွားအောင် ယက်ပေးလိုက်တော့သည်။ 

“ ရှီးးးးး  … အင်းဟင်း   …  ကောင်းလိုက်တာ … စိုးကျော် ရယ်  ”

ခင်ချိုနွယ် ခန္ဓာကိုယ်အား တကိုယ်လုံး စိုးကျော် မနမ်းဘူးတဲ့ နေရာ မရှိတော့ပေ။ ဖင်ပေါက်လေးပါ ယက်ပေးသဖြင့် ခင်ချိုနွယ်တယောက် နောက်ဆုံး စိုးကျော်၏ အပြုစု အယုယ အောက် စွဲလမ်း သွားတော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ အောင်နိုင် လစ်သည်နှင့် စိုးကျော်အား အိမ်ခေါ်အလိုးခံကာ ကာမစည်းစိမ်များ ရယူနေတော့၏။

မိုးတွေအုန်းအုန်း နှင့်ရွာနေသည်။ကျူရှင်က ဆရာမ နေမကောင်း၍ မသင်တော့ ဘူဆိုလို့ စောစောပြန်လာရသည်။အိမ်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှမရှိ။ဖေဖေနှင့်မေမေက ရုံးမှပြန်မရောက်သေး။

ထုံးစံအတိုင်းဆို ၅ နာရီကျော်မှပြန်ရောက်တတ်သည်။ လွတ်လွတ်လပ်ရှိပြီဆိုတဲအတွေးနဲ ဧည့်ခန်း က ကွန်ပြူတာရှေ့ထိုင် ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်နေမိသည်။ တစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဘယ်သူမှမရှိတုံး အော စာအုပ်တွေ အော ကားတွေ ရှာကြည့် နေရင်း လက်တစ်ဖက်က ကျနော့ လီးကြီးကိုကိုင်ကာ အပေါ်အောက် ဆွဲရင် တစ်ယောက်ထဲဇိမ်ယူနေမိသည်။

တယောက်ထဲ ကို့လီးကို အပေါ်အောက်ပွတ်ဆွဲနေတုံး ရုတ်တရက်တခါးဘက်လှည့်ကြည်လိုက်တော့ဘေးအိမ်က ကောင်မလေး.ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် ကျနော်ကိုကြည့်နေသည်။ ကျနော်အန့်အားသင့်သွားသည်လက်ကလဲ လီး ကို ကိုင်လျှက်။..ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်မသိဖြစ်သွားသည်။

“ ဟာ....သွားပြီ.. ”

ဘယ်အချိန်ထဲကရောက်နေလဲ မသိဘူး.။မြင်သွားပြီ ။ကျနော်ထူပူသွားသည်။ရှက်သလိုကြောက်သလို ပြီးတော့ ဘယ်လိုခံစားချက်တွေ မှန်းမသိ။ကမန်းကတန်းနှင့်လီးကို ဘောင်းဘီထဲပြန်ထိုးထည့် ကာ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း မော့ကြည်လိုက်မိသည်။

“ ကောင်မလေး. နင် ဘယ်အချိန်ထဲက ရောက်နေတာလဲ.” လို့ မေးလိုက်တယ်.

ကောင်မလေးလဲ သူ့မျက်လုံးက ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီက မခွာဖြစ်နေတာကို မိသွားလို့ထင်တယ်. ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားပြီး. 

“ စောစောကလေးမှပါ.” တဲ့…။

သူ့ကြည့်ရတာလဲ. ကျွန်တော့်လီးကို မြင်သွားပြီး ရင်တွေခုန်နေပုံရတယ်..။မျက်လုံးတွေကလဲ ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားကို ရောက်ရောက်လာတယ်…။ ပြောရအုံးမယ်. ကောင်မလေးက. အခုမှ ၁၅ နှစ်ကျော်ရှသေးတော့ ကျွန်တော်က သူ့ကို ကလေးလို့ဘဲ သဘောထားတာ.။

ဒီနေ့ကျမှ သေသေချာချာကြည့်မိတော့.. အားပါး အပြတ်ကို ဖွံ့ဖြိုးပြီး. အရမ်းလှနေပါလား. အရပ်ကလဲ. ၅ ပေ ၅ လောက်ရှိတော့ အသးဖြူဖြူ နုနုနယ်နယ်နဲ့ အရင်းကို ကြည့်ကောင်းနေတယ်..

“ ဟို........ ”

“ ကိုကြီးဘာတွေကြည့်နေတာလဲ.” လို့ ကျွန်တော့်ကို မေးရင်း က ခေါင်းငုံ့သွားသည်။

“ နင်ဘယ်သူမှတော့လျှောက်မပြောရဘူးနော်  ” လို့ပြန်ပြောလိုက်တယ်..။

သူ့ပုံကြည့်ရတာလဲ အရမ်းကို စိတ်ပါနေပုံရတာနဲ့. ကျွန်တော့ သူ့အနားကပ်သွားပြီး. တကယ်လုံးကို သိုင်းဖက်.. နှုပ်ခမ်းကို အငမ်း မရ ငုံစုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူက ဘာမှ ပြန်မပြောဘဲ. တအင်းအင်းနဲ့ ငြီးနေတာနဲ့ ကျတော် သူ့ကို နရံဘက်ကိုတွန်းကပ်ပြီ အကျီကိုဆွဲမလှန်ကာ သူ့နို့လေးတွေကိုကုန်းစို့လိုက်တော့သည်။ကောင်မလေးငြီးသံလေးလိုလို အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းလိုလိုကြားလာရတယ်

“ ကိုကြီး သမီးကြောက်တယ်..... ”

ကျနော်ဘာမှပြန်မပြော လက်နှစ်ဖက်နှင့် သူ့စကတ် ကိုချွတ်ဖို့ ဘဲကြိုးစာနေမိသည်။

“ လာ အခန်းထဲသွားမယ် ”

ဆိုပြီး ကောင်မလေးကိုကျနော် လက်ကိုဆွဲရင်း အခန်းဘက်လျှောက်သွားတယ်။

“ ဆကတ် ချွတ်လိုက်ဟာ ”

ကောင်မလေးက သူ့ဆကတ်ကို သူဘာသာချွတ်ပြီး ကုတင် နားမှာရပ်နေတယ် ။ကျနော် သူ့လက်ကိုကိုင်ပြီး ကျနော် ဘောင်းဘီ အောက်က တင်းမာနေတဲ လီး ပေါ်တင်ပေးရင် လက်တစ်ဖက် က သူ့နို့လေးတွေကို ရွ၇ွလေးကိုင်ပေးလိုက်တယ်။

“ ကိုကြီးကော. ”

“ ဟင်..... အော် အေး..... ”

ဘောင်းဘီကိုချွတ်ချရင်းကုတင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကောင်မလေးကို ခါးကနေ ဆွဲဖက်ပြီး သူနို့လေးတွေကို ဆက်စို့ပေးလိုက်သည်။

“ အင်း................ ”

ကောင်မလေးညည်းသံလေးနှင့်အတူ ကျနော်ခေါင်းကို ဆွဲပြီးပြန်ဖက်လိုက်တယ်။ကျနော် ကောင်မလေးကိုအိပ်ရာပေါ်ဆွဲလှဲလိုက်တယ်။ပြီးတော့ လက်တစ်ဖက်နဲ သူ့ စောက်ဖုတ်လေး ကို အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်ကနေ သာသာလေးပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

နို့လေးတွေကို ဘယ်ပြောင်းလိုက်ညာပြောင်းလိုက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုဖွဖွလေး ကိုက်ပေးလိုက် နဲ ကျနော် အလုပ်ရှုပ်နေတယ်။နောက်တော့ လက်ကို ဘောင်းဘီအောက်ထဲထိုးထည့်ပြီး အသာလေး လှန်ချ လိုက်တယ်။သူဝိုင်း ချွတ်ပေးတယ်။ပြီးတော့ပေါင်လေးကားလာပြီး...

“ ကိုကြီး .......... ”

ဆိုပြီး ညည်သံလိုလိုအားပေးသံလိုလိုထွက်လာတယ်။ ကျနော်ရင်တွေထဲမှာခံစားမှုပေါင်းစုံဖြစ်နေသည် ။ခု ကျနော် လိုးဖို့ နှုးနေတာက တကယ်ကို အငုံးလေးဆိုသော အသိက ခံစားမှု အသစ်တစ်ခုလို ဖြစ်နေသည်။

ကျနော် သူ့စောက်ဖုတ် ကွဲကျောင်းလေးအတိုင်း အပေါ်အောက်ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။အရည်လေးတွေ စို့ လာချင်သလိုဖြစ်လာတယ် ကျနော် လက်ခလယ်လေးနဲ ဆက်ပွတ်ပေးနေမိတယ်ပြီးတော့ လက်ညှိုးနဲလက်မပေါင်းပြီး သူ့အစိလေးကိုပါချေ ပေးလိုက်တော့

“ အာ....အင်း..ကိုကြီး ..ဟာ .....အာ..... ”

သူညီးသံတွေအနည်းငယ်ပိုလာသည်။ အရည်လေးတွေလဲ ပိုရွဲလာသည်။ ကျနော် လက်ခလယ် နဲကွဲကျောင်းကို ပွတ်ပေးနေရင်း က အပေါက်နာက်နားရောက်တော့ အသာလေးဖိချလိုက်တယ် .။ ချော ဆီလို အရည်လေးတွေက စိုနေတော့ အသာ တကြည်၀င်သွားတယ်။ ကျနော့်ပါးစပ်ရော လက်ရောအလုပ်ရှုပ်နေသည်။လက်ခလယ်နဲ စောက်ဖုတ်လေးကိုမွှေရင်း လက်ညှိုးနှင့်လက်မ ကသူ့စောက်စိလေးကိုချေပေးလိုက်တော့...

“ အား..အင့် ..ဟဲ ..အဲ... ”

ကောင်မလေးထံမှအသံပေါင်းစုံထွက်လာသည်။ကျနော် ခပ်သွက်သွက်လေး အသွင်းအထုပ်လုပ်ေးနေရင်း ပါးစပ်ကလဲ သူ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပြင်းပြင်းလေးစို့ပေးလိုက်တယ်။

“ ဟဲ ….အား..ဟင့်..အီး…အိုး“ “ကိုကြီး …ဟာ ….အာ…..နင့် …..အာ……. ”

ညည်သံတွေနဲအတူ လက်ကလဲကျနော်လီးကို အာမလိုအားမရဖြစ်ပြီး ဖြစ်ညှစ်ကိုင်နေသည်။

“ နင် ကောင်းနေပြီလားဟင် ကောင်မလေး ”

ကျနော် နို့စို့တာ ရပ်ပြီးမေးလိုက်တယ်။

“ ဟာ ကိုကြီးကလဲ.  ”

ဆိုပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံးရဲသွားတယ်…။ မရှက်ဘဲ နေနိုင်ရိုးလား. စေါက်ဖုတ်ရဲရဲ. နုနုထွတ်လေးကို ကလိရင်း အမေးခံလိုက်ရတာကိုး.

“ ဘာ..လုပ်မှာလဲ ”

လို့ကျနော် ကို ရှက်ကို့ရှက်ကမ်းနဲ့ ပြန်မေးတယ်.။ ကျွန်တော်လဲ..

“ လိုးကြမှာလေ လိုးကြမှာ ”

လို့ ခပ်ရွဲရွဲသံနဲပြန်ပြောလိုက်တယ်။ကျနော် သူ့စောက်ဖုတ် ကို့ပွတ်နေတဲ လက်ကိုသာသာလေးဆွဲထုပ်ပြီး နို့စို့တာပါရပ်လိုက်သည်။ကောင်မလေးမျက်နှာကိုကြည်လိုက်တော့ မချိုမချည် ပြုံးစိစိနဲကျနော်ကိုပြန်ကြည်တယ်ကျနော် သူပေါင်ကြားထဲ၀င်ဖို့ပြင်တော့ ကျနော့်လီးကိုကိုင်ထားတဲသူလက်ကလေးလွှတ်ပြီး ပေါင်ဖြဲပေးတယ်။

“ ဖြေးဖြေးနော်…သမီးကြောက်လို့. ”

“ အေးပါဟ ငါသိပါတယ် ”

လို့ပြန်ပြောရင်း ကျနော်လီးနဲ သူ့စောက်ဖုတ် ကွဲကြောင်းလေးကို အပေါ်အောက် ပွတ်ပေးနေတယ်။ပါးစပ်က သူ့နို့သီးလေးတွေကို ကုံးစို့ရင်းပေါ့။

“ အာ…….ထည့်လိုက်တော့လေ ”

သူမရိုးမရွဖြစ်နေပုံရသည်။ကျနော် ပွတ်ပေးနေတာရပ်လိုက်ပြီး အပေါက်နားတည့် ထားတော့ သူလက်ကလေးနဲ တည့်အောင်တေ့ပေးတယ်။

“ ဖြေးဖြေးလေးထိုးထည့်လိုက် ”

ကျနော့်လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲတည့်အောင် ကိုင်ပေးရင်း ပြောတယ်။ ကျနော် ခါးကို ဖြေးဖြေးချင်းကော့ပြီး ညင်ညင်သာသာလေးထိုးထည့်လိုက်သည်။ အရည် အနည့်ငယ်ရှိနေ သဖြင့် ချောချော ချူချူ၀င်သွားသော်လဲ စည်းပိုင်ပြီးကြပ်နေသည်။

“ အား …………. နာတယ် ”

“ ဖြေးဖြေးလုပ် ပါဆို ”

နှူတ်ခမ်းလေး ဆူပြီး ပြန်ပြောတယ်.

“ အေးပါဟ ”

“ ငါဖြေးဖြေးလေးသွင်းတာပါ ”

လို့ပြောရင် ခဏရပ်ထားလိုက်သည်။

“ ဘယ်လိုနေသေးလဲဟင် ”

“ ငါဆက်သွင်းလိုက်မယ်လေ ခလေး ”

သူပေါင်ကိုအစွမ်းကုန်ကားပြီး 

“ အင်း  ”

ဟုမသက်မသာပုံနဲပြန်ပြောတယ်။ကျနော် တပ်နိုင်သလောက်ငြင်ငြင်သာသာ လေးဆက်ဆက်သွင်းလိုက်တယ်။ဆုံးသွားတော့ ခဏလေးငြိမ်ပြီးနားလိုက်တယ် ။ကောင်မလေးအောက်နေလှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာပြီး

“ ဘာလို့ ရပ်ထားတာလဲ“သူစိတ်မရှည်တဲလေသံလေးနဲပြောတယ်။

“ အေးပါ..ခလေးရယ်. နင်နာမှာ ဆိုးလို့ပါ ”

လို့ပြန်ပြောရင်းကျနော် အသာအရာ အသွင်းအထုပ်လေးလုပ်ပေးလိုက်တယ်။သူကလဲ အောက်ကနေ စီးချက်နဲအတူ လိုက်လှုပ်ရှားပေးတယ်လေ။နောက်တော့ နဲနဲလေးမြန်လာကြတယ်..။ အီး…အား….နဲ ညီးသံလေးတွေလဲပြိုင်တူနီးပါးထွက်လာကြတယ်။

ကျနော်ရင်ထဲပြောပြလို့မရတဲ ခံစားမှုပေါင်းစုံ ရောက်နေသည်။ခုငါ လိုး နေတာ မှန်လေး ပါလား ဆိုတဲအသိနဲပေါ့။အ၀င်အထွက်ကတော်တော်လေးမြန်လာကြတယ်။

“ ကိုကြီး. ဆောင့်ချင်သလောက်ဆောင့်နော် ”

“ သမီး ခံနိုင်ပြီ. ”

လို့ညည်သံကြားကအားပေးတယ်။ ကျနော်လဲ အားရပါးရဆောင့် သူကလဲအောက်ကနေ အားရပါးရနဲ ကော့ကော့ပေးတော့ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး။

“ အီး….အား……မရပ်နဲနော် …ဆောင့် ….အင်……….ဟင်း…….. ”

ဆိုပြီး ကျနော်ဖင်ကိုသူ့လက်နဲအတင်းဆွဲဆွဲဆောင့်တယ်။ကနော်လဲ သူပြီးတော့မယ်ဆိုပြီးခပ်ပြင်းပြင်း မနားတမ်း ဆက်တိုက်ဆောင့်ပေး လိုက်တာ ကျနော်ပါပြီးချင်လာတယ်။

“ အာ…… ”

“ ကောင်းလိုက်တာ ”

“ ဆောင့်ကိုကြီး ဆေါင့်. ဆောင့် အရမ်းနဲ့ဆောင့်  ”

လို့ အော်ရင်း  ပြောနေရင်က သူငြိမ်ကြသွားတယ်။ကျနော်လဲ သူပြီးပြီဆိုတော့ အောင့်ထားတာလွှတ်လိုက်ပြီးလေးငါးဆယ်ချက် ဆက်တိုက် ဆက်ဆောင့်ပေးလိုက်တာ ကျနော်လဲထွက်ကုန်ရော။လက်ကျန်အရှိန်လေးနဲ မှေးပြီး ဆက်ဆောင့်နေလိုက်သေးတယ် ။

ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာတော့ “အင့် ….အင့်   ” အောက်က ကော့ပေးရှာပါတယ်။ ကျနော် ရောသူပါ မောသွားပြီး ခဏမှေးနေလိုက်တယ်ကျနော့်လီးကတော့ သူ့ဆောက်ဖုတ် ထဲစိမ်လို့ပေါ့။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



မှားမိလေသော အခါ (စ/ဆုံး)

မှားမိလေသော အခါ  (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

သက်ထွေး ရင်တွေ အရမ်းခုန်နေမိသည်။ သူတကယ်ပဲ ကြုံရတော့မည်လား။ ဒါမှ မဟုတ် သူ့ကို အင်သွားတာလား၊ မကြာခင် အဖြေပေါ်တော့မှာပဲလေ။

သူဆိုင်ကယ် အစုတ်ကလေး နှင့် စစ်ကိုင်းတံတားကို ဖြတ်ကာ သူငယ်ချင်းတယောက်ညွှန်လိုက်သော ဟက်ပီးဟော်တယ် လေးသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ကောင်တာက ကောင်ကလေးကို တနေ့လုံးတခန်းယူမည် ညမအိပ်ဟု ပြောကာ အခန်းတခု ယူကာ ပိုက်ဆံပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ အခန်းရှိရာသို့ တက်လာလိုက်သည်။

အခန်းလေး ထဲမှာ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်လေး တလုံး နှင့် သိပ်အကျယ်ကြီးမဟုတ်သော်လည်း သပ်သပ်ယပ်ယပ် ရှိသည်။ အတွင်းထဲက တံခါးလေးတချပ်တွေ့လို့ တွန်းဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ဝရံတာ သေးသေးလေး တွေ့ရသည်။ မြို့ပြရှုခင်းတွေ တွေ့နေရသည်။ တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်သည်။ မှန်ပြတင်းပေါက်တွေက အလင်းရောင်အပြည့်ဝင်နေသည်။ သို့သော်လည်း အပြင်ဘက်က မူ အခန်းထဲကို မမြင်ရပေ။

သူ့ဖုံးလေးကို ထုတ်ကာ မက်ဆေ့ဂျာမှ နေ၍ အခန်းနံပါတ်ကို ရိုက်ပေးလိုက်သည်။ ဟော်တယ်နာမည် နှင့် လိပ်စာ ကတော့ ပြောပြီးသား။ ရေချိုးခန်း က ရေပန်း တွေ့တော့ ရေချိုးချင်စိတ်ပေါက်သွားသဖြင့် အင်္ကျီဘောင်းဘီတွေ ချွတ်ကာ ရေပန်းအောက်ဝင်လိုက်သည်။ 

ရေနွေးနွေး ဖြင့် အားရအောင် ချိုးလိုက် ရသဖြင့် လူလည်း တအားလန်းဆန်းသွားသည်။ခေါင်း ခြောက်အောင်သုတ် ကိုယ်လုံးကို သုတ်ပြီး ထို မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ပဲ ခါးမှာ ပတ်ကာ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာလိုက်သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် တံခါးခေါက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။

“ ဒေါက်....ဒေါက်”

သက်ထွေး တံခါးကို သွားဖွင့်ပေးလိုက်တော့ တီတီလေး ပိတောက်ဝါရောင် ဝမ်းဆက်ဖြင့် လှနေသည်။ ဆံပင်ကို လည်း တပတ်လျှို ထုံးထားပြီး အစကို ပုခုံးမှ ဘယ်ဘက်ရင်ပေါ်ချထားသည်။ ရင်ဖုံးအင်္ကျီအကျပ်မို့ မို့မေါက်သော ရွှေရင်အစုံ က လုံးကြွ နေသည်။

“ ဟဲ့ လမ်းဖယ်ပေးအုံးလေ လူကို မမြင်ဘူးတာကျနေတာပဲ”

သက်ထွေး ကမန်းကတန်းလမ်းဖယ်ပေးလိုက်သည်။ တီတီလေး အခန်းထဲ ဝင်ပြီးတာနှင့် တံခါးကို ပိတ်ကာ ဂျက်ထိုးလိုက်သည်။

“ တီတီလေး ကလည်း အရမ်းလှနေတာကိုးဗျ”

သက်ထွေးက အခန်းထဲ ဝင်ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ကြည့်နေသော သူ့တီတီလေး ခေါ် ဒေါ်စိမ်းနု ကို အနောက်ဖက်မှ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထမိန် အဝါဗြောင်သားအောင်မှ ကားစွံ့နေသော အိုးကြီး မှာ လုံးကြွ ဖုထစ်နေသည်။ 

လမ်းလျှောက်လိုက်တော့လည်း တုံခါနေသည်။ တချို့ စော်ကြီးတွေလို ဖင်မာ ကြီးမဟုတ်ခြေ။

“ အခန်းလေး က မဆိုးပါဘူး”

ပြောရင်း က သူ့ဖက်လှည့်လာတဲ့ တီတီလေးကို သက်ထွေး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်သည်။တီတီလေးက သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်ဖြင့် တွန်းထားရင်းက၊

“ ဟဲ့ဟဲ့ အင်္ကျီတွေကြေကုန်မယ် ခနလေး”

ဟု ပြောလိုက်ရာ သက်ထွေးက မချင့်မရဲဖြင့် လွတ်လိုက်ရလေသည်။

“ အာ့တာဆိုလည်း ချွတ်ဗျာ “

ဟု ပြောရင်း သူ့ခါးမှာ ပတ်ထားသည့် သဘက်ကို ဖြည်ချလိုက်လေသည်။ တီတီလေးကို လိုးရတော့မည်ဟု အတွေးနှင့် အခုတော့ ဟော်တယ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုသည့် အသိက သူ့လီးကြီးကို မာတောင်ထ နေစေသဖြင့် သဘက်အကျွတ်တွင် ဖြောင်းကနဲ ခုန်ထွက်လာလေသည်။

“ အို ခစ်ခစ် ဘယ့်နှယ့်ဟာ လည်း အရှက်လည်းမရှိဘူးတကယ်တည်း”

“ ဟာ တီတီလေး ကလည်း ကလေးတောင် နှစ်ယောက် ရပြီးနေပြီ အဆန်းလုပ်လို့ ရှက်နေသေးတယ်”

“ ဟဲ့ ငါ့ယောက်ျား က အမှောင်ထဲမှာ ပဲ ထမိန်လှန်လုပ်တာဟဲ့ နင့်လို အရှက်မရှိ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးမဟုတ်ဘူး”

“ ကဲပါဗျာ ထားပါတော့.. ချွတ်ပါတော့ ဒီမှာ ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယ်”

“ ဒီမှာစောင့်”

ဒေါ်စိမ်းနု က ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာပေးနှင့် သူ့ကို လက်ညိုးလေးဖြင့် ပြောပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားလေသည်။ သက်ထွေး က ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ချလိုက်ရင်းက သူ့လီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ တချက်နှစ်ချက် ဆောင့်လိုက်ရင်း အခု လက်ရှိ အဖြစ်သို့ ရောက်လာရသည့် အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်တွေးနေမိသည်။

..........................................................................

သက်ထွေး ငယ်စဉ် က စိမ်းနု မှာ သက်ထွေး တို့ အိမ်မှာ နေလေသည်။ သက်ထွေး နှင့် တခြင်ထောင်ထဲ အိပ်သည်။ သက်ထွေး အမေ တင်ရီ မှာ သူတို့ မောင်နှမ ထဲတွင် အကြီးဆုံး ဖြစ်ပြီး အလတ် ယောက်ျားလေး တင်ဦး နှင့် အငယ်ဆုံး ညီမလေးမှာ တင်သီ  ဖြစ်သည်။ သက်ထွေး အဖေမှာလည်း မောင်နှမ သုံးယောက် ရှိသည်။

အမ အကြီးဆုံးမှာ ဒေါ်မေဝင်း ဖြစ်ပြီး ညီမ အငယ်ဆုံးမှာ စိမ်းနု ဖြစ်လေသည်။သက်ထွေး နှင့် စိမ်းနု မှာ တူအရီး ဖြစ်ကြသော်လည်း အသက်က ၇နှစ်လောက်သာကွာလေသည်။ စိမ်းနု ဆယ်တန်းအောင် တော့ သက်ထွေးမှာ ခလေးသာသာ ရှိသေးသည်။ ထိုအချိန်ထိ သက်ထွေးမှာ စိမ်းနု နှင့် အိပ်ရသေးသည်။

စိမ်းနု က ဆယ်တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ် တက်တော့ အပျို ဖြန်းဖြစ် အပေါင်းအသင်းစုံ ပြီး ဆက်ခ် ကို စိတ်ဝင်စားလာသည်။ သို့သော်လည်း ရီးစား မထားရဲ၊ သူများ တွေ အတွေ့အကြုံ တွေကို ကြားရတော့ ရင်ခုံသည်။ ကိုယ့်ပိပိလေးကို သာ ပွတ်ရင်း အရသာ ခံတတ်လာသည်။ တခါတလေ ညဘက် အိပ်မပျော် လူးလွန့်ရင်းက တခြင်ထောင်ထဲ အိပ်နေသည့် တူလေး သက်ထွေး ကို ကြည့်မိသည်။ဒီကောင်လေးက လည်း အိပ်တာ ကြမ်းသည်။ ပုဆိုးတောင် အခုမှ စဝတ်တာမို့ ညလည်ဆိုလျှင် ပုဆိုးက လည်ပင်းကွင်းလုံးစွတ်နေသည်။

သူမ လက်ညိုးသာသာလောက် လီးကလေးက လည်း ငေါက်တောက်ထောင်နေသည်။ စိမ်းနု တဏှာစိတ်တွေထလာတော့ အသာကိုင်ကြည့်မိ သည်။ သက်ထွေးက တနေ့လုံးမျောက်ရှုံးအောင် ဆော့ထားသူမို့ ညအိပ်ရင် နိုးဖို့ မလွယ်ပေ။ ထို့ကြောင့်လည်း စိမ်းနု အဖို့ တဖြည်းဖြည်း ရဲလာခဲ့သည်။

သူများတွေ ပြောတာ စာအုပ်တွေထဲ ဖတ်ဖူးတာတွေကို စမ်းကြည့်ချင်မိသည်။ ရီးစားလည်း မရှိသေးတော့ ညဘက် ခြင်ထောင်ထဲ ဒီလီးကလေး က သူမ အတွက် လက်တွေ့ စမ်းသပ်ကြည့်ဖို့ အတော်ဖြစ်လာရသည်။ ပထမ လက်ဖြင့် သာ ကိုင် တွယ် ပွတ်သပ်ပေးသည်။

နောက်တော့ ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်ပေးသည်။ သက်ထွေးက ဘယ်တော့မှ မသိလိုက်၊ ထို့ကြောင့်လည်း တဖြည်းဖြည်း ရဲလာခဲ့သည်။ နေ့တိုင်းလိုလို သက်ထွေး လီးကလေးကို ငုံစုပ်ပေးသည်။ စုပ်နေရင်းကမှ သူမ ပိပိလေး ကို ပွတ်သည်။ စေ့စေ့လေးကို ပွတ်ခြေပေးသည်။ 

စောက်စေ့လေး ကျင်တက်ပြီး ပြီးသွားရသည်။ ထိုမှ တဆင့်တက်ကာ သက်ထွေး ပက်လက်လှန်စေပြီး သူမ စုပ်ထားသဖြင့် ထောင်မတ်နေသော လီးကလေးအပေါ် ခွ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ သူမ စောက်ဖုတ်လေးထဲ ထည့်သွင်းသည် သူမ လက်ချောင်းလေးထက် နည်းနည်းပဲ ကြီးသည်မို့ ပထမတော့ ကျပ်သေးသည်နောက်တော့ လီးချောင်းလေး အထဲထိ ဝင်သွားသည်။

ထို့ကြောင့်လည်း စိမ်းနုတယောက် သက်ထွေး အပေါ်ခွကာ လိုးတော့သည်။ သူမ သာ ပြီးသွားသည်။ သက်ထွေးက တော့ ဘာမှ မသိ။

.........................................................................................

ဤသို့ဖြင့် ရက်တွေလတွေ ကြာတော့ သက်ထွေး လီးလေးက တဖြည်းဖြည်း ကြီးလာသည်။ စိမ်းနု ဂွင်းတိုက်ပေးပေး နေသဖြင့် ဒစ်လည်း စောစောစီးစီး ပြုတ်နေပြီ။ တခါတလေ သက်ထွေး သူ့လီးလေး တင်းလို့ နိုးလာလျှင် သူ့တီတီလေး က သူ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အိပ်ပျော်နေတာကို တွေ့ရတတ် သည်။ တကယ်တော့ အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာ။ 

တနေ့ တော့ စိမ်းနုတယောက် သက်ထွေး လီး လေးကို စုပ်ပေးနေရင်း လီးကလေးက တဆတ်ဆတ် တုံကာ အရည်တွေ သူမ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက်တာ ခံလိုက်ရသည်။ ပထမတော့ သက်ထွေး သေးပေါက်လိုက်သည်ဟု ထင်လိုက်သော်လည်း အေားကားတွေ သူငယ်ချင်းများ နှင့် ကြည့်ဖူးနေပြီ ဖြစ်သော စိမ်းနု တယောက် ချက်ခြင်း သိလိုက်သည်။ 

သက်ထွေး လူပျို ဖြစ်ပြီဟု။ ထိုအခါ သူမ ပိပိလေးထဲ မထည့်ရဲ တော့၊ တော်ကြာ မတော်တဆ ဘိုက်ကြီးရင် ဒုက္ခ ရောက်မည်မဟုတ်လား။ ဂွင်းတိုက်၊ လီးစုပ် သာလုပ်တော့သည်။

သက်ထွေး တခါတလေ နိုးလာလျှင် ခါးလေး ကော့ကော့ပေးကာ ဆောင့်တတ်သည်။ လူကြီး တွေကို ပြန်မပြောရဘူးဟု ပြောထားရာ သက်ထွေးလည်း သဘောတူသည်။ သူလည်း ကောင်းနေတာကိုး။နောက်တော့ စိမ်းနု ကျောင်းပြီးသွားကာ အလုပ်လုပ်ဖို့ ရန်ကုန်ထွက်သွားသည်။ ရှေ့နေမ တယောက်ဖြစ်လာသည်။  ယောက်ျားရသည်။ အဖြစ်အပျက်တို့ မှာ နောက်ပြန်ကြည့်လိုက်လျှင် မြန်လှသည်ဟု ထင်ရလေသည်။

ထိုသို့ သူ့ တီတီလေး မရှိတော့သည့် နောက်ပိုင်း သက်ထွေးလည်း ဆယ်တန်းအောင် တက္ကသိုလ်တက် ကျောင်းပြီး လို့ ကိုယ်ပိုင် စာအုပ်ထုတ်ဝေလေး တခု လုပ်နေသည်။ ရီးစားလည်း ထားလိုက် ပြတ်လိုက်၊ တခါတလေ ဖာသွားချလိုက် ဖြင့် မိန်းမ အတွေ့အကြုံတော့ ရှိနေပြီ သို့သော်လည်း တည်တည်တန့်တန့် ယူဖို့ မိန်းမ တော့ မရှိသေး။ အင်တာနက် က အောစာတွေ လည်း ဖတ်တတ်နေပြီ။ 

အဲဒီထဲက မှ အင်းစက် ကို စိတ်ဝင်စားမိလာသည်။ သူ့ တီတီလေး နှင့် ငယ်စဉ်တုန်းက ဖြစ်တာလေးတွေကို ပြန်တွေးမိပြီး အဲတုန်းက လိင်ကိစ္စ တွေ သူဘာမှ မသိခဲ့သည်ကို နောက်တရမိသည်။ သူ့တီတီလေး က သူ့ကို အသုံးချသွားသည်ဟု ခံပြင်းမိသည်။  မိန်းမ လည်းမရသေးသော လူပျို မို့ မိဘ အိမ်မှာပဲ ကပ်နေသည်။ 

အဖေ က အင်ဂျင်နီယာကန်ထရိုက်တာ မို့ အလုပ်များသည်။ ဝင်ငွေလည်း ကောင်းတော့ အမေ အလုပ်လုပ်စရာ မလို အိမ်မှာ ပဲ နေသည်။ သား နှင့် လင် စားဖို့ ကောင်းကောင်း ချက်ပြုတ်ပေးသည်။ အဝတ်လည်း ကိုယ်တိုင်လျှော်သည်။ တခါတလေ မှသာ ကောင်မလေး တွေကို ခိုင်းတတ်သည်။ 

သက်ထွေး အလုပ်က လည်း နေ့စဉ် နာရီနဲ့ အမျှလုပ်နေရသော အလုပ် မဟုတ်၊ တခါတလေ တနေ့လုံး လုပ်စရာ မရှိ အားနေတတ် သဖြင့် အိပ်ယာပေါ် စာအုပ်တအုပ်ဖြင့် အပျင်းဆန့်နေတတ်သည်။ ထိုသို့ အားလပ်နေချိန်တွင် အောစာ တွေကို ပိုဖတ်မိသည်။ 

အင်တာနက်မှ လည်း ဗီဒီယိုတွေ ကြည့်မိသည်။ အင်းစက်တွေ ကို ထူးခြားသဖြင့် လည်းကောင်း၊ တီတီလေး ကို စိတ်ထဲမှ မဖျောက် နိုင်တာက တကြောင်းကြောင့် ပိုကြည့်ဖြစ်သည်။ ပိုကြည့်မိတော့ ဂျပန်ကားတွေ မှာ ကောင်လေး တွေ အမေ နှင့် ဖြစ်သော ကားတွေ အများကြီး တွေ့ရလေသည်။ 

အိမ်မှာ ထမင်းဟင်းချက်၊ အိမ်ရှင်း သန့်ရှင်းရေးလုပ် ကြမ်းတိုက် စသဖြင့် လုပ်သော ဂျပန်အိမ်ရှင်မ များ၊ ယောက်ျား အလုပ်သွား လျှင် အိမ် က သား နှင့် ဖြစ်ကြ သည့် ကားတွေ အလွန်များသည်။ အဲလို ကားတွေ ကြည့်ဖြစ်ရင်းက အိမ် က အမေ ကို သတိထားမိလာသည်။ သူ့အမေ ကတော့ ဂျပန်မ တွေလို ပိန်ပိန်ပါးပါး မဟုတ် အသားက ဖြူသော်လည်း အကိတ်ကြီး ဖြစ်သည်။ 

အာရပ်မ ကြီးတွေ လို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း နှင့် ထွားထွားကြီး ဖြစ်သည်။ ဖင်လုံးကြီးများမှာ လုံးဝန်း ပြီး အနောက်သို့လည်း ကောက်ချိတ် ကာ လမ်းလျှောက်လျှင် တလုံးတက် တလုံးဆင်း လှုပ်ရှားတုံခါနေသည်။ 

ခါးမှာ လည်း သေးကျင် သဖြင့် ဖင်ကြီးက ပိုကားနေသည်ဟု ထင်ရသည်။ ရင်သား အစုံ ကလည်း ထွားသည်။ အင်္ကျီ ရင်ဖုံး ဝတ်ထားလျှင် ကျွဲကော်သီး နှစ်လုံး အောက်မှာ ထည့်ထားသည့်အလား ဖေါင်းမို့ ထွက်နေသည်။တခါတလေ သူ အိပ်ယာပေါ် မှာ လှဲပြီး စာဖတ်နေချိန်၊ သူ့အခန်းထဲ လာပြီး တံပြက်စည်းလှဲ အမှိုက်ကောက်လုပ်တတ်သည်။ 

ထိုအချိန်တွင် စာဖတ်သလို နှင့်၊ မသိမသာ ခိုးကြည့်တတ်သည်။ ကြမ်းပေါ်က အမှိုက်ကို ကုံးကောက်လိုက်လျှင် ဖင်ကြီး နှစ်လုံးက ကားထွက်လာသည်။ သက်ထွေး သူ့လီး ထောက်ထလာတာကို မမြင်ရအောင် ပေါင်နှစ်လုံး ဖြင့် ညှပ်ထား ရသည်။ ကိုယ့်အမေ မပြစ်မှားကောင်းဘူးလေ ဟု ဆိုတာ စိတ်ကို တခြားနေရာလွဲရသည်။

တခါတလေ နေ့လည် နေ့ခင်း သက်ထွေး အိမ် မှာ ရှိချိန်ဆိုလျှင် သူမ တို့ အိပ်ခန်းကို တက်ပြီး တရေးတမော အိပ်တတ်သည်။ ထိုအခါများ တွင် သက်ထွေး ဘာရယ်မဟုတ် သွားချောင်းတတ်သည်။ 

သူ့အမေ တို့ အခန်းတံခါးမှာ ဘယ်တော့မှ ပိတ်ထားလေ့မရှိ အခန်းစီးကာ ကာထားသည်။ ထို့ကြောင့် တခါ သူတို့ အခန်းရှေ့မှ ဖြတ်သွားရင်း သူ့အမေ ကုတင်ပေါ်မှာ အခန်းဝကို ကျောပေးပြီး အိပ်နေသည်မှာ ကြည့်ကောင်းလှပြီး ထမိန်မှာ အနည်းငယ်လန်နေတော့ မြင်နေရသည့် ခြေသလုံးသား ဖွေးဖွေး များက သက်ထွေးကို ရင်ခုံ မြန်စေသည်။ 

ချောင်းကြည့်တာလောက်က တော့ ဘာမှ မဖြစ်နိုင်ဟု တွေးကာ ချောင်းရင်းမှ အရသာ တွေ့သွားသည်။ တခါတလေ ဒူးထောင် ပြီး ပက်လက်အိပ်နေလျှင် ပေါင်အရင်း အသားများကို တွေ့ရသည်။သူ့အမေ ပေါင်လုံးက တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် မို့ စောက်ဖုတ်ကို တော့ သေခြာမတွေ့ရခြေ။ သို့ပေမဲ့ မြင်လို မြင်ငြား အခွင့်ရတာ နှင့် သွားချောင်းလေ့ရှိသည်။

ဖြစ်ချင်တော့ တနေ့၊ သက်ထွေး  ညနေစောင်း အပြင်က ပြန်လာတော့ နည်းနည်းမှောင်နေပြီ၊ သူငယ်ချင်းတွေ နှင့် သောက်လာတော့ နည်းနည်းလည်း ရီဝေနေသည်။ 

အောက်ထပ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိ၊ သူတို့ အိမ်မှာ က အောက်ထပ်မှာ ဧည့်ခန်း ထမင်းစားခန်း မီးဖို ရှိသည်။ အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ခန်းသုံးခန်း ရှိသည်။ သူ့အမေ က အိမ်မှာ အမြဲ ရှိသူမို့ အပေါ်ထပ်မှာရောက်နေမှာပဲ ဟု တွေးလိုက်မိသည်။ 

အိပ်များနေသလား ဟု တွေးရင်း ချောင်းဖို့ အကြံ နှင့် ခြေဖျားထောက် တက်လာခဲ့သည်။ သူ့အမေ အခန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ၊ သက်ထွေး ဦးနှောက်စားသွားသည်။ သို့ နှင့် သူ့အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့ မှ အံအားသင့်သွားသည်။ သူ့အခန်းပြတင်းပေါက် မှာ မဟတဟ လေး စေ့ထားပြီး ထို ပြတင်းပေါက် ကြားမှ အောက်ကို ငုံ့ချောင်းနေတာက သူ့အမေ ဒေါ်တင်ရီ။

“ ဟာ အမေ ဘာလုပ်”

“ ရှုး ရှုး”

အမေ က သူ့ဘက်ကို လှည့်ကြည့်ရင်း က သူမ နူတ်ခမ်းပေါ်မှာ လက်ညိုးထောင် ကာ အသံမထွက်ဖို့ ပြောသည်။ အပြင်မှာ မှောင်နေရသည့်အထဲ ပြတင်းပေါက်ကို စေ့ထားတော့အခန်းထဲ မှာ နည်းနည်းမှောင်နေသည်။ နောက်တော့ သူ့ကို လက်ယပ်ခေါ်ပြီး သူမ ချောင်းနေသော အပေါက်မှ ကြည့်ခိုင်းသည်။

“ ဟာ”

သက်ထွေး ချက်ချင်း မျက်လုံးကျယ်သွားရသည်။ သူ့အမေ ချောင်းနေသည်က သူတို့ နှင့် ကပ်ရက် အိမ်က သူ့ဦးလေး ဦးတင်ဦးတို့ အိမ်၊ ထိုအိမ် က သက်ထွေး နှင့် ကပ်ရက် အောက်ဖက် အခန်းမှာက ဦးတင်ဦး တို့ လင်မယား အိပ်ခန်း၊ ထိုအခန်းကို ကာထားသော သစ်သား နံံ့ အပေါ်ဘက်တွင် ကြက်တူရွေး တန်းလို သစ်သား အချောင်းအချောင်းများဖြင့်လေဝင်ကောင်းအောင်လုပ်ထားသဖြင့် အပေါက်များ ဖြစ်နေသည်။

သာမန်ဆို အတွင်းသို့ မမြင်ရသော်လည်း အခုအပြင်ဖက်မှာ မှောင်နေပြီး အခန်းတွင်းမှာလည်း မီးချောင်းထွန်းထားသဖြင့် သူတို့ လင်မယား အိပ်ယာကို အထင်းသားမြင်နေရသည်။ သူတို့ လင်မယား ပွဲကြမ်းနေကြချိန်ဖြစ်လေသည်။ လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ဖြစ်နေကြသည်။ ဦးလေး မိန်းမ က လေးဘက်ထောက်ပေးထားကာ ဦးလေး က ဒေါ့ကီ ဆွဲနေချိန်ဖြစ်လေသည်။

သက်ထွေး တို့ ချောင်းသည့် နေရာမှာ ပြတင်းပေါက် တံခါးရွက် နှစ်ခု ဆုံရာကို နည်းနည်းဟထားသည်ကနေ ချောင်းတာမို့ အကွဲကြောင်းက အထက်အောက် ဖြစ်နေသည်၊ နောက်ပြီး ဦးလေးတို့ အခန်း က အပေါက်မှာလည်း သိပ်အရှည်ကြီး မဟုတ်သဖြင့် မြင်ရသည့်နေရာက ကျဉ်းကျဉ်းကလေးသာဖြစ်သည်။ 

ရှင်းအောင် ရေးရလျှင် ခေါင်းနှစ်လုံးကို ထိဆင့်ပြီး ချောင်းမှ နှစ်ယောက်မြင်ရမည်ဖြစ်လေသည်။ သက်ထွေးကို ဘာလဲ ဆိုတာ ပြပြီးပြီမို့ ဒေါ်တင်ရီ က သက်ထွေးကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး သူမ က ချောင်းပြန်လေသည်။ သက်ထွေးက လေသံ တိုးတိုးဖြင့်.

“ သားလည်း ကြည့်ချင်တယ်လေ”

ဟု ပူဆာတော့ သက်ထွေးကို မျက်မှောင်ကြုပ်ကြည့်ကာ သူမ ခေါင်းအပေါ်သို ထိုးပြပြီး သူမ ကိုယ်ကို အသာ ကုံးပေးလိုက်သည်။ သူမ ခေါင်းပေါ်က နေချောင်းဟု ဆိုခြင်းမို့ သက်ထွေးက သူ့အမေ နောက်ဘက်မှ နေပြီး ကုံးချောင်းဖို့ ပြင်သည်။ သူ့အမေ ကိုယ်က ထွားသည်မို့ လူချင်းမထိပဲတော့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်၊ သက်ထွေး ဂရုမစိုက်တော့ သူ့အမေ အနောက်မှ ကပ်ရပ်ကာ သူလည်းကုံးကာ ချောင်းတော့သည်။ 

ဟိုမှာက ပွဲကောင်းနေလေပြီ။ သက်ထွေးမှာ သူ့အမေ က သူ့မောင် လင်မယားလိုးနေသည်ကို ဘာလို့ ချောင်းတာလဲ နားမလည်နိုင် သို့သော်လည်း မြင်နေရသော မြင်ကွင်းနှင့် သူ့ပေါင်ခြံ နှင့် ဖိမိနေသော သူ့အမေ ဖင်သား အိအိ ကြီးတွေက သူ့လီးကို မာတောင်လာစေခဲ့သည်။ ဘယ်လိုမှ သတိမထားမိချိန်မှာပင် သူ့ပုဆိုးအောက်မှ လီးကြီးက သူ့အမေ ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုကြားကို တိုးဝင်သွားလေပြီ။

ထမိန် နှင့် ပုဆိုး ပါးပါး လေး နှစ်ခု ခံနေသောလည်း သူ့လီးကြီး အနွေးဓါတ် နှင့် သူ့အမေ ဖင်အအေးဓါတ်တို့ က တယောက် နှင့် တယောက် သိနေကြလေပြီ။ 

သူ့လီးကြီးမှာ သူတချိန်လုံးမှန်းထု နေခဲ့ရသည့် သူ့အမေ ဖင်ကြားသို့ တိုးဝင်ပွတ်တိုက်နေပြီ ဆိုတော့ သူ့ဦးလေး လင်မယား လိုးပွဲကို သက်ထွေး စိတ်မဝင်စားတော့၊ သူ့ကိုယ်ကို အသာလေး အောက်နှိမ့်ချလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက အောက်က ထောင်ထိုးသလို ဖြစ်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ မပါသော သူ့အမေ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထမိန်ပါးပါး တလျှာခြား၍ ပွတ်မိသွားသည်။ 

ဒေါ်တင်ရီ ဒူးတွေ ညွတ်ခွေသလို ဖြစ်သွားသဖြင့် ပြတင်းပေါက်ဘောင်ကို လှမ်းထိန်း ကိုင်လိုက်ရသည်။ သူမ ဖင်ကြီးလည်း အနောက်ကို ကော့ပေးသလို ဖြစ်သွားသဖြင့် သက်ထွေး လီးထိပ်ကြီးက သူမ စောက်စေ့နေရာကို ထိထိမိမိ ထိုးမိသလို ဖြစ်သွားရသည်။ သက်ထွေး လက်တွေက သူ့အမေ ပေါင်တန် အရင်းတွေကို လက်ဖြင့် တဖက်တချက်ဆုပ်ကိုင်ထားမိ နေပြီး သူ့ဖင်ကို ကော့ကာ ကော့ကာ လီးထိပ်ကြီးဖြင့် အကွဲကြောင်းနေရာလေးကို ထိုးမိနေပြီ။

ဒေါ်တင်ရီလည်း မျက်စေ့ကို မှိတ်ကာ ပြတင်းပေါက် ဘောင်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင် ရင်းက သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးနေမိလေသည်။ ထိုအချိန်မှာ ပင် သူတို့ အိမ်ရှေ့ ကျောက်လမ်းပေါ်ကားတစီးဝင်လာပြီး ထိုးရပ်လိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။ သူ့အဖေ အိမ်ပြန်လာပြီ။ 

ဒေါ်တင်ရီလည်း ဗြုန်းကနဲ့ ထရပ်လိုက်သလို သက်ထွေးလည်း ကမန်းကတန်း နောက်ဆုပ်ရပ်လိုက်မိသည်။ ဒေါ်တင်ရီ တယောက် တဝုန်းဝုန်း နှင့် အိမ်အောက်ထပ်သို့ ပြေးဆင်းသွားလေသည်။ သက်ထွေးလည်း ပြတင်းပေါက် ကိုသွားပြီး သူ့ဦးလေး အခန်းကို ငုံကြည့်လိုက်တော့..

“ ဟောဗျာ”

သူ့ဦးလေး လင်မယားနှစ်ယောက်က ဘယ်အချိန်ထဲက ပြီးလို့ ထွက်သွားကြသည်မှန်းမသိတော့၊ ထိုနေရာမှာပင် မရှိတော့ခြေ။ သက်ထွေး ဘောမှ အောင့်သလိုပင်ခံစားလိုက်လိုက်ရသည် မရတော့ဘူး ထုပြစ်မှ ရတော့မယ်ဟု တွေးကာ သူ့အခန်းတံခါးကို သွားပိတ်လိုက်သည်။ 

နောက်တာ့ သူ့ စာအုပ်တခုထဲ တွင် ညှပ်ထားသည့် သူ့အမေ အလှူပွဲ တခု သွားတုန်းက ရိုက်ထားသည့် ဓါတ်ပုံ ကို ထုတ်ယူကာ လက်တဖက်က ကိုင်ကြည့်ရင်း နောက်တဖက်ဖြင့် သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုလေတော့သည်။

သက်ထွေး နှင့် သူ့အမေ ဇာတ်လမ်း က အဲမှာ ရပ်သွားသည် လို့ ဆိုရမလား တယောက် နှင့် တယောက် ခပ်တန်းတန်း ဖြစ်သွားကြရသည်။ နောက်တခါ ပြန်မကြုံတော့ သက်ထွေးလည်း ထိုစဉ် က သွေးပူပြီး လုပ်ခဲ့တာ မျက်နှာပူပြီး ရက်အတော်ကြာကြာ ရှောင်နေခဲ့မိသည်။ နောက်တော့ လည်း ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားသည်။ တခါတလေ သူ့အမေ အိပ်နေတာကို ချောင်းတုန်း၊ မှန်းပြီးထု တုန်း ဖြစ်လေသည်။

ထူးခြားတာက သူ့တီတီလေး ဒေါ်စိမ်းနု မန်းလေး ပြန်ရောက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူတို့ ဝန်းထဲမှာပဲ သူတို့ နှင့် ကပ်ရက် အိမ် မှာ နေသည်။ ကလေး နှစ်ယောက် ရနေသော်လည်း သက်ထွေး စိတ်ထဲ တော့ ပိုတောင့်လာသည်ဟု ထင်မိသည်။ သူ့အမေ လောက် ဆိုက်မကြီးတော်လည်း အကိတ်စာရင်း ဝင်လေသည်။

သက်ထွေး အလုပ်မှာ ပုံမှန် ရုံးတက် ရုံးဆင်း ရသည့်အလုပ်မျိုး မဟုတ်သဖြင့် တီတီလေး ခလေး တွေကို ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြို လုပ်ပေးရတတ်သည်။ တီတီလေး ယောက်ျား ကြည့်ရသည်မှာလည်း လက်ကြောတင်း ပုံ မရခြေ၊ ယခင်က ဘာလုပ်လာမှန်းမသိသော်လည်း ယခု တော့ ကားပွဲစား လိုလို ဘာပွဲစားလိုလို ဟု ဆိုသည်။

တီတီလေး ကသာ အဝတ်အစား သတ်သတ်ယပ်ယပ် ဖြင့် သူမ ကားကလေး သူမ မောင်းကာ အလုပ်သွားသည်။ ရှေ့နေ မို့ အချိန် က မှန်သည်မရှိ၊ တခါတလေ မိုးချူပ်တတ်သည်။ တခါတလေလည်း အိမ်မှာ တနေ့လုံး ရှိတတ်သည်။ တီတီလေး ယောက်ျား ကတော့ သူ့မှာ အလုပ်ရှိလားမရှိလားမသိ နေ့တိုင်းလိုလို တနေကုန်ထွက် နေလေ့ရှိသည်။ 

သက်ထွေး က အားသည့် အချိန်များတွင် တီတီလေး အိမ်တွင် အချိန်ဖြုံး နေတတ်ပြီး အိမ် အလုပ်တွေလည်း ဝိုင်းဝန်းကူလုပ်ပေးတတ်သည်။ တီတီလေး တယောက် သူတို့ အလုပ်မှ ဘဲကြီး တဗွေ နင့် ဘာဂလိုတိုတို ဆိုတာကိုလည်း အနည်းငယ် ရိပ်မိနေသည်။

တခါတလေ တီတီလေး အိမ်ပြန်နောက်ကျ လျှင် သူက ကလေးတွေ နှင့် စောင့်နေတတ်သဖြင့် တီတီလေး ပြန်လာချိန် အမူအယာပျက်တာကို သတိထားမိသည်။ ကြေမွ နေသော ထမိန် နှင့် အစွန်းအကွက်လေးများ ကို မျက်စိ လျှင်သော သက်ထွေး က သတိထားမိသည်။

တနေ့တော့ မျက်စိမျက်နှာမကောင်း ပြန်လာသော တီတီလေး ကို သက်ထွေး သတိထားမိသည်။ နောက်ပိုင်း အိမ်ပြန်ချိန် နည်းနည်း ပြန်မှန်လာသည်။ အိမ် မှာ ကလေး ထိန်းရင်း အမြဲလိုလို ရှိနေသည့် သက်ထွေး နှင့် ကထိကပါး ပြန်ဖြစ်လာသည်။ သက်ထွေး ကလည်း နဂို ထဲက ညှိချင်နေတာမို့ အိမ်မှာ ဟိုအလုပ်ဒီအလုပ် ကူလုပ်ရင်း နှင့် လုံးသည်။ နောက်တော့ သက်ထွေးက တီတီလေး ၏ ရင်ဖွင့်ရာ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ 

အဲတော့မှ သူမ နှင့် သူမ အလုပ်မှ လူ တယောက်ညှိစွန်းခဲ့ ပြီး ပြတ်သွားခဲ့တာကို ပြောပြသည်။ သူ့ယောက်ျား က ခလေး နှစ်ယောက် ရပြီး နောက်ပိုင်း ဂရု မစိုက်တော့တာ တွေလည်းပါသည်။ နောက်တော့ နောက်ရင်း ပြောင်ရင်းက ငယ်စဉ်တုန်းက သက်ထွေး နှင့် အတူတူ အိပ်ခဲ့စဉ်က အကြောင်းတွေ ပြောဖြစ်ကြသည်။ သက်ထွေး က အခု အဲလို ပြန်အိပ်ချင်တယ်ဟု နောက်သလို ပြောင်သလို ပြောသည်။ တီလေး က ရီမော ပြစ်လိုက်သည်။

သို့သော် သက်ထွေး က ဇွဲ မလျှော့ တီလေး ကို အိမ် မှာ ခလေးတွေ မျက်ကွယ်ရာတွင် ဖက်သည်၊ အသားချင်း ထိပွတ်သည်။ တခါတရံ သူ့လီးမာမာ ကြီးဖြင့် ထောက်သည်။ တီလေး က စိတ်မဆိုး သူ့ကို ရီမော ကာ ငြင်း သည်။

အတန်ကြာတော့ နဂိုထဲ ကထန်သော တီတီလေး နည်းနည်း စိတ်ပြောင်းလာသည်။ သူမ ယောက်ျား ကလည်း သူမ နှင့် မအိပ်ဖြစ်တာ ကြာလှပြီ၊ သူမ ရုံး က ဖြစ်နေသည့် ကောင်နှင့်လည်း ပြတ်သွား ပြီ ဆိုတော့ လီးငတ် နေပြီ။ ထို့ကြောင့် သက်ထွေး အထိအတွေ့မှာ သာယာစ ပြုလာသည်။ 

အရင်တုန်းက လို အတင်း ရုန်းတာ တွေ တွန်းဖယ်တာတွေ သိပ်မလုပ်တော့၊ သက်ထွေးက အရင်တုန်းက ပွတ်ရုံ ထောက်ရုံသာ လုပ်သည်။ အခုတော့ ခလေး တွေ လစ်ရင် ချောင်ပိတ်ပြီး အတင်းဖက် အတင်း နမ်းသည်။ နူတ်ခမ်းချင်း ရအောင် စုပ်သည်။ တီလေး ဖင်ကြီးတွေကို လစ်တာနှင့် ဆုပ်နှယ်သည်။ တခါတလေ နို့တွေကို ပါ ဆုပ်ကိုင်သည်။ 

လိုးချင်နေသည်မှာ အသေဖြစ်နေသည်။ မုဒိန်းတောင် တက်ကျင့်ချင်နေပြီ။ သို့သော်လည်း အိမ်မှာက နှစ်ယောက်ထည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ဖို့ ကမလွယ်။ 

နောက်ပိုင်း တီလေး က လည်း အနမ်းတွေကို တုံ့ပြန်လာသည်။ သက်ထွေး အထောက်အပွတ်ကိုလည်း ငြိမ်ခံ ပြီး ဖီးယူလာသည်။ ထို့ကြောင့် နောက်ဆုံးမှာ နှစ်ယောက်ထဲ အပြင်မှာ တွေ့ကြဖို့ကို သဘောတူဖြစ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စစ်ကိုင်း က ဟော်တယ်တခု မှာ ဆုံဖို့ ချိန်းလိုက်ကြခြင်းဖြစ်သည်။

.................................................................................................

ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်လာသော တီလေးကို ကြည့်ကာ သက်ထွေး၏ အတွေးမြှင်တန်းတွေ ပြတ်သွားသည်။ တီတီလေး က အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်လာပြီး သူ့လိုပင် သဘက်ကို ပတ်လာသည်။ 

သူက ခါးမှာ ပတ်ထားသော်လည်း တီလေးက ရင်လျှားလုပ်ထားသည်။ သို့သော်လည်း သဘက်က သိပ်အနံကြီးသည်မဟုတ်တော့ တီတီလေး ရင်သားအပေါ်ပိုင်းက လုံးထနေတာကို မြင်နေရသလို အောက် မှာလည်း သဘက်က ပေါင်လယ်အထက်နားထိသာ လုံတော့ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးတွေကို မြင်နေရသည်။

သက်ထွေး တီလေးကို ဆွဲဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ် ကာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ တီလေး က သူမ လျှာလေး ကို သက်ထွေး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်သဖြင့် ထိုလျှာ ကိုပါ စုပ်ပြစ်လိုက်သည်။ 

သက်ထွေးလက်တွေက တီလေး ရင်လျှားထားသည့် သဘက်ကို ဖြည်ချလိုက်သည်။ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း သဘက် မရှိတော့တာမို့ သူတို့ အသားချင်း ပွတ်သတ်မိကြလေပြီ။ တီလေး နို့ကြီးများမှာ ကလေး နှစ်ယောက် ရထားပြီမို့ အရမ်းတင်းမာ မနေတော့သော်လည်း အရမ်းကြီး လည်း ရုပ်ဆိုးတောင် တွဲကျမနေခြေ။ ပျော့ပျော့လေး ဖြင့် အလုံးအထည်ကြီးမား တာမို့ ပိုတောင် ဆက်ဆီ ဖြစ်သည်ဟု ထင်မိသည်။ သက်ထွေး ရင်ဘတ်မှာ ထိုနို့ကြီးတွေ ဖိကပ်မိအောင် တင်းတင်း ဖက်ထားပြီး သက်ထွေးက သူအမြဲ သရည်ယို နေခဲ့ရသည့် တီတီလေး ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်မိလေသည်။ သူ့လီးကြီးကတော့ တီတီလေး ဘိုက်ပေါ်မှာ သွားထောက်မိနေသည်။

“ တီလေး ရယ် သား တအားလိုးချင်နေပြီ”

“ အင်း လိုးလေ ကွာ တို့ က လိုးဖို့ ဒီလာတာပဲ မဟုတ်လား”

တီလေးက သူ့ထက်ပင်ပိုပွင့်လင်းနေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ကုတင်ပေါ် ရောက်လာကြသည်။ တီလေးက သူ့ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းကာ သူ့ခါးနားမှာ ထိုင်၍ သူ့လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ရင်း တချက်နှစ်ချက်လောက်ထုလိုက်သည်။

“ ဟင်း ငယ်ငယ်တုန်းက ငါနဲ့ တူတူအိပ်တုန်းက အဲလောက်သာ ကြီးရင် ငါယောက်ျားတောင် ယူဖြစ်ပါ့မလားမသိဘူး ခစ်ခစ်”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ သက်ထွေး က မခံချင်စိတ်ဖြင့်၊

“ အဲ့တုန်းက ကလေးကိုဗျ၊ ကလေးလီးဆိုက်ပဲ ရှိမှာပေါ့၊ တီလေး သားကို ညာလုပ်ထားတာတွေ အခု လက်စား ပြန်ချေမလို့ဗျ”

ဟု ပြေရင်း တီလေး နို့ကြီးတွေကို မှီရာလက်ဖြင့် လှမ်း ဆုပ်ကိုင်လေသည်။ တီလေးက သက်ထွေး လီးတန်ကို ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်လိုက်သည်။

“ အ.. နာတယ် တီလေးရဲ့”

တီတီလေး က သူမ ပါးစပ်မှ သူ့လီးတန်ကြီးကို ခနဆွဲထုတ်လိုက်ပြီ သက်ထွေးကို မျက်မှောင်ကြုပ်ပြကာ၊

“ တခါထဲ ပြတ်အောင် ကိုက်ထည့်လိုက်မှာ ဘာမှတ်လဲ ဟင်း”

ဟု ပြောရင်း လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ပြန်ငုံထည့်ကာ စုပ်လေသည်။ တီလေး လီးစုပ်က ကျွမ်းလှသဖြင့် သက်ထွေး မှာ ပြီးတောင် ပြီးချင်လာသည်။ ယခုတော့ ပါးစပ်ထဲ မပြီးချင်သေး တောက်ကြာ အချိန်မရှိဘူး ဆိုပြီး စောက်ဖုတ်မလုပ်လိုက်ရပဲ နေမည်ဟု တွေးကာ တီးလေး ခေါင်းကို ကိုင် ပြီး ရပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ လီးကို တီလေး ၏ နူတ်ခမ်း ထူထူ ကြားမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးတော့၊

“ လိုးရ အောင် တီလေး ရယ် တော်ကြာ ပါးစပ်ထဲ ထွက်ကုန်အုံးမယ်”

သက်ထွေး ၏ တီလေး သို့မဟုတ် တီတီလေး သို့ မဟုတ် ဒေါ်စိမ်းနု ဘာမှ မပြောတော့ပဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်လှဲလိုက်သည်။ သူမ ၏ နို့ကြီးများမှာ ဘေးတဖက်တချက်သို့ အနည်းငယ် တွဲကျနေသည်။ ဘိုက်သားမှာ ခလေး နှစ်ယောက်အမေ မို့ နည်းနည်းတော့ လျှော့ရဲရဲပေမဲ့ တုတ်ခိုင် ဖြောင့်စင်းသော ပေါင်တန်ကြီး များကြောင့် ကြည့်၍ ဆက်ဆီ ဖြစ်နေလေသည်။ 

ထို ပေါင်လုံ နှစ်လုံးကို စေ့ပြီး ဒူးထောင်ထားသဖြင့် သက်ထွေး က သူ့လက် နှစ်ဖက်ဖြင့် ဒူးနှစ်လုံးကို တဖက်တချက်ကိုင်ကာ ဖြဲလိုက်သည်။ ပေါင်ခွဆုံမှာတော့ အမွှေးအမြှင် ရိပ်ထားသလားမသိ ပြောင်တင်းနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီး က ဟပြဲနေသည်။ 

စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ညိုညိုတွေက တွန့်တွန့်လေးတွေ၊ အတွင်းသား နီနီတွေ က အရည်တွေ စိုရွဲပြီး ဟတတ ရှိနေသည်။သက်ထွေး သူ့ပါးစပ် ဖြင့် ကပ်ပြီး နူတ်ခမ်းထူထူ တွေကို လျှာဖြင့် ရက်လိုက်သည်။

“ အား ရှီးးးးး ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်”

သက်ထွေးက နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်လေး တဖက်ကို သူ့နူတ်ခမ်းဖြင့် အသာညှပ်ဆွဲလိုက်သည်။ နောက် လက်တဖက်က လည်း စောက်စေ့နေရာလေးကို ဖိပွတ်ပေးသည်။

လျှာကို မာတောင့်တောင့်လေးလုပ်ကာ အတွင်းထဲ ဝင်နိုင်သမျှ ထိုးထည့်ကြည့်သည်။ တီလေး လက်တွေက သူ့ခေါင်းကို အတင်းဖိထားပြီး သူမ ခါးကော့တက်လာသည်။ သက်ထွေးက သူ့လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ကို တီလေး ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုအောက် ထိုးထည့်ကာ ဆုပ်ညစ် ဆွဲမ ရင်း စောက်ဖုတ်ကြီး တခုလုံး ကို အားရ ပါးရ တပြတ်ပြတ် နှင့် ရက်လေသည်။ 

တီလေး ကလည်း သက်ထွေး ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ် ကိုင်ကာ သူမ စောက်ပတ် နှင့် အတင်း ဆွဲကပ်သည်။သက်ထွေး ဇက်ညှောင်းလာတော့ စောက်ဖုတ်မှ မျက်နှာခွာပြီး တီလေး ကိုယ်ပေါ် တွားတွား မှောက်ရက် တက်လာခဲ့သည်။ တီလေး နို့ကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တဖက်တလုံးစီ ဆုပ် ကိုင်ရင်း က မာတောင်နေ သော နို့သီးခေါင်း ညိုတုတ်တုတ် တို့ကို တလှည့်စီ စို့ ပေးလေသည်။

တီလေးက သက်ထွေး ကိုယ်ကို ဆွဲမ ကြီး သူမ နှင့် နူတ်ခမ်းခြင်း ဖိကပ် ပြီး စုပ်နမ်းစေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် သက်ထွေး ၏ မာတောင်နေသော လီးကြီးမှာ သူမ ပေါင်အတွင်းသား များ ကို ပွတ်တိုက်မိနေလေသည်။ 

တီလေးက သူမ လက်ဖြင့် စမ်းကာ လီးကြီးကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝ တွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ သက်ထွေး လည်း ကိုယ်ကို အသာနှိမ့်ချရင်း လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလေသည်။တီလေး စောက်ဖုတ်မှာ အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် စေးစေးလေး ဝင်သွားသည်။ သက်ထွေး ထင်ထား သည်က ကလေး နှစ်ယောက် ရပြီး နေသူမို့ ချောင်ကျယ်နေလောက်ပြီဟု ထင်ထားခဲ့သည်။ 

တကယ်တော့ ဒေါ်စိမ်းနု မှာ မွေးပြီးတိုင်း ဆရာဝန်လက်ရာကောင်းကောင်း နှင့် ချူပ်ထားသည်မို့ နဂို အတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားရသည့် အပြင် ခုနောက်ပိုင်း လင်က လည်း ကောင်းကောင်းမလိုး၊ အလုပ်က ကောင် နှင့်ကလည်း မပြတ်ခင်အထိက တပတ်မှ တခါလောက်သာ အလုပ်ဖြစ်လေရာ လီးငတ်နေသော စောက်ဖုတ်ဖြစ်သဖြင့် စေးကျပ်နေရခြင်း ဖြစ်လေသည်။

သက်ထွေး လီးကြီးဝင်သွားသည်နှင့် ဒေါ်စိမ်းနု က သူမ ဒူးတွေ ကို ထောင်ထားလိုက်သည်။ သက်ထွေး လည်း အဆောင့် သူမ ခြေဖဝါးတွေကို အားပြု ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကာ ကော့ကာ ပြန်ပေးသည်။ သက်ထွေးကလည်း အားပါအောင် သူမ ဂျိုင်းအောက် တဖက်တချက်မှ လက်လျိုပြီး ပုခုံး ကို ဆွဲကာ ဆောင့်သည်။ဆောင့်သံတွေ က တဖုံးဖုံး မြည်သလို၊ ငြီးသံတွေကလည်း တအီးအီး နှင့် နေလေသည်။ 

သက်ထွေးမှာ လိုးချင်သည်မှာ အနှစ်နှစ် အလလ ရှိပြီမို့ လီးက အရမ်းတောင် စိတ်က အရမ်းကြွ နေပြီ။ ခုနကလည်း ပုလွေ ကောင်းကောင်းအမှုတ်ခံရသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ခနလေးနှင့် ပြီးချင်နေပြီ၊ သို့သော်လည်း မထိန်းထားတော့ အချိန်ရှိသေးသည် နောက်တချီမှာ ကောင်းကောင်းလိုးတော့မည်ဟု တွေါ်ကာ စိတ်လွတ်လိုက်သည်။ 

ဒေါ်စိမ်းနုကလည်း ကိုယ့်အကို ရဲ့သား တူတော်မောင် အရင်းကြီး အလိုးကို ခံနေရတော့ စိတ်က တအားထနေသည်။ ကောင်လေးက ငယ်တော့ အားကလည်းသန်သည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း ပြီးချင်နေပြီ။ ကောင်လေး လီးထဲက လရည်တွေ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်လာတော့ သူမကိုယ်လုံး အကြောတွေ ဆွဲသလို ဖြစ် တဗျင်းဗျင်းနှင့် တုံခါပြီး ကောင်းကောင်းပြီးသွားလေသည်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။