Thursday, March 10, 2011

မချောသုံးယောက် ကိုယ်တစ်ယောက် (စ/ဆုံး)

မချောသုံးယောက် ကိုယ်တစ်ယောက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - တုတ်ကြီး

ကျွန်တော့်နာမည်က ကျော်ကျော်၊ အသက်က  (၁၅)  နှစ် ကျော်ကျော် ရှိပီပေါ့။ ကျွန်တော့်ညီမလေးက သင်းသင်း တဲ့၊ အသက်က ကျွန်တော့်ထက် (၄) လလောက်ငယ်တယ်၊အစ်ကို နဲ့ ညီမ (၄) လပဲ အသက်ကွာတယ်ဆိုပြီး အံသြနေကြလား၊ အမှန်က သင်း သင်းနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ လင်ကပါတဲ့သားနဲ့ မိန်းမကပါတဲ့သမီးပေါ့။

ရှင်းအောင်ပြောရရင် ကျွန်တော့် အဖေ ဦးအောင်မြင့်နဲ့ သင်းသင်း အမေဒေါ်ထားထားတို့ဟာ လွန်ခဲ့တဲ့ (၄) နှစ်က အိမ်ထောင်သစ်ထူထောင်ကြတာမို့ လင်ပါ သားကျွန်တော်နဲ့ မယားပါသမီး သင်းသင်းတို့ဟာ အိမ်တစ်အိမ်ထဲမှာ မောင်နှမတွေအဖြစ်နဲ့ ကြီးပြင်း ခဲ့ရတာပါ။

အဖေနဲ့လက်ထပ်ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းဒေါ်ထားထားတုို့သားအမိ ဒဂုံမြို့သစ်ကကျွန်တောတ် တို့အိမ်ကို ပြောင်း လာတော့အိပ်ခန်း ၂ ခန်းပဲ ရှိတာမို့ အဖေတို့ လင်မယားကတစ်ခန်း၊ ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမက တစ်ခန်းအိပ်ကြရတာပေါ့၊ ဒီလိုနေလာကြရာကကျွန်တော့် အသက် (၁၅) နှစ်ကျော်ကျော် (၈)တန်းရောက်တဲ့နှစ်မှာ ပြဿနာစတက်တော့တာပါပဲ။ ပြဿနာကိုစပြီး မီးမွှေးတာကဒေါ်ထားထားပေါ့။ 

ဒေါ်ထားထားက အသက် (၃၂) နှစ်လောက် ရှိပေမယ့်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က အတော်လှတယ်၊ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားနဲ့ မြင်တဲ့လူတိုင်းစိတ်နဲ့ ပြစ်မှားချင်စရာပုံစံမျိုးလေ၊ ဖေဖေကပိန်ကပ်ကပ် မဲချောက်ချောက်ဆိုတော့ရှေ့သွားနောက်လိုက် မညီကြဘူးပေါ့.။

ဖေဖေနဲ့ ညားကာစကတော့ဒေါ်ထားထားဟာ အတော်လေးခြေငြိမ်ပါတယ်၊ အဲဒီအချိန်ကျမှ ဗွေဖေါက်လာတာဗျ။ ဖေဖေက စာရင်းစစ်ဆိုတော့ တစ်လမှာ တစ်ပတ်လောက်နယ်ကိုစာရင်းစစ်ထွက်ရတယ်။ ဖေဖေ စာရင်းစစ်ထွက်သွားရင် ဒေါ်ထားထားကတစ်ခန်း၊ ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမကတစ်ခန်းအိပ်ကျရတာပေါ့။

အဲဒီ ပြဿနာတက်တဲ့ညက ညဘက် ၁၂ နာရီကျော်လောက်မှာ ဟိုဘက်ခန်းက အသံသဲ့သဲ့ကြားလို့ သူခိုး များကပ်တာလားလို့ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ အိမ်ယာကအသာထပြီး ကြည့်လိုက်တော့ အသံက ဒေါ်ထားထားရဲ့ အိပ်ခန်း ထဲကထွက်လာနေတာကိုး။

“ မောင်ကသိပ်ကြမ်းတာပဲကွယ်၊ဖြည်းဖြည်းလုပ်စမ်းပါ၊မထားဘယ်မှထွက်မပြေးပါဘူး။ မောင်ကြမ်းနေတာနဲ့အသံတွေအရမ်းထွက်ပြီးခလေးတွေနိုးကုန်ပါ့မယ်။”

“ အင်းပါမမရဲ့၊ ဒီမှာငတ်ပြတ်နေတာလေး အားရအောင်လိုးပါ ရစေအုံး၊ဒါပြီးရင်ဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးမှာပါ၊” 

“ ဟင်း နော်၊သိပ်အဖြစ်သည်းမနေနဲ့ ၊ အိုး ကြည့်ပါလား၊ပြောရင်းဆိုရင်းလုပ်ပြန်ပြီ”

အိပ်ခန်းထဲကအသံတွေက သိပ်မကျယ်ပေမယ့်နားထဲမှာ သဲသဲကွဲကွဲကြားနေရတာမို့ စပ်စုချင်ဇောနဲ့ ချောင်း ကြည့်လို့ ရနိုင်မယ့်အပေါက်ကိုရှာလိုက်တော့အိပ်ခန်းနံရံမှာ အပေါက်တစ်ပေါက်ကို အဆင်သင့်တွေ့လိုက်ရတယ်၊ချောင်း လိုက်တော့ ...

“ ဟာ ကိုဇော်” 

ပါးစပ်က အသံလွှတ်ကနဲ ထွက်သွားတာမို့ ကိုယ့်ပါးစပ်ကိုယ် ပြန်ပိတ်ထားလိုက်မိတယ်။ ဟုတ်ပါရဲ့ ဗျာ၊ အိမ်ကိုရေလာလာထဲ့ပေးနေတဲ့ ကိုဇော်ပေါ့၊ ကုတင်ပေါ်မှာ အန်တီထားနဲ့ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေကြတယ် ။ ၂ ယောက်စလုံး ကိုယ်တုံးလုံး နဲ့ ကိုဇော်ကအပေါ်ကနေတလှုပ်လှုပ်နဲ့ ဖိဖိချနေတယ်။

ငါးတိုင်အား မီးလုံး  အရောင်နဲ့ ဆိုပေမယ့် မြင်ကွင်း ကပီပြင်ပါတယ်။ အန်တီထားဟာအောက်ကနေ ပေါင်နှစ်ချောင်း ကို  ဖြဲကားပေးထားပြီး ကိုဇော်က ဖြဲကားပေးထားလို့ပြဲနေတဲ့ အန်တီထားရဲ့စေက်ဖုတ်အပေါက်ထဲကို သူ့လီးကြီးထိုးထဲ့ပြီးအားရပါးရ ဆောင့် ဆောင့်ချနေတာ မြင်လိုက်ရတယ်။

“ မောင်ရယ်၊ဆောင့်စမ်းပါကွယ်၊ မထား အရမ်းကောင်းနေပြီ၊ ပြီးတော့မယ်”

“ မမပဲ ခုနကအရမ်း မဆောင့်နဲ့ ဆိုပြီး ၊ ခုမ တစ်မျိုးပြောပြန်ပြီ ဟင်း ”

“ စကား အထအန မကောက်နဲ့ကွယ်၊ ဒီမယ် ယားလွန်း လို့ သေတော့မယ်၊လိုးမှာသာလိုးစမ်းပါ၊ မထားကို ညှာမနေနဲ့၊လိုး၊လိုး၊သေအောင်သာလိုးပစ်လိုက်စမ်းပါမောင်ရယ်။”

ကိုဇော်ဟာအပေါ်ကနေ မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်တာ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ တအီးအီးတအားအားနဲ့ညည်းသံတွေထွက်လာပြီးနှစ်ယောက်သားကုတင်ပေါ်မှာခြေပစ်လက်ပစ်နဲ့ငြိမ်သက်သွားကြပါတော့တယ်။ဒီလို အဖြစ်အပျက်မျိုးကို တစ်ခါမှမမြင်ဖူး၊ မတွေ့ဖူးတဲ့ ကျွန်တော်လဲ သူတို့ ဘာများဆက်လုပ်ကြဦးမလဲဆိုတာကိုသိချင်စိတ်နဲ့ဆက်ချောင်း ကြည့်နေမိတယ်၊

ကျွန်တော် မိထွေးဒေါ်ထားထားဟာအင်မတန်နှာကြီးပုံရပါတယ်၊ဆယ်မိနစ် လောက်နားပြီးတာနဲ့ လှဲနေရာက လူးလဲထလိုက်ပြီး..

“ ဘယ်လိုလဲ၊တစ်ချီထဲနဲ့ဖလက်ပြသွားပြီလား၊ဆက်မလိုးနိုင်တော့ဘူးလားမောင်။”

“ ဟင်း၊ဟင်း ၊ဘယ်သူက ဖလက်ပြတယ်ပြောသေးလို့လဲ မမရဲ့၊ဘာလဲ၊မမမောနေပြီလား၊ ဆက်မခံချင်တော့ဘူးလား ”

“ မမောပါဘူးမောင်ရယ်၊ မောင်လုပ်ရင်မမကတစ်ညလုံးလဲ ခံနိုင်ပါတယ်၊မောင်မလုပ်နိုင် မှာ စိုးလို့မေးတာပါ၊”

“ အောင်မလေး၊ ပြောမှပြောရက်တယ် မမရယ်၊ဒီက မမယောက်ျားကြီး မရှိတဲ့အချိန်မှလိုးခွင့်ရတာပါ၊စိတ်ချမမ၊ မမကိုတစ်ညလုံး လိုးပေးမှာပါ၊ ဟင်းဟင်း ။””

ဖေဖေမရှိတုန်း မှာအန်တီထားက နောက်လင်ငယ်နေတာကို စိတ်ဆိုးမိပေမယ့် အခုလောလောဆည်မှာ မြင်နေရတာကသိပ်ကြည့်လို့ ကောင်းနေပြီးတစ်ခါမှလဲမမြင်ဖူး ခဲ့တာမို့ သူတို့လုပ် နေတာကိုအစအဆုံး ချောင်းကြည့် ဖို့ဆုံးဖြတ်လုက်တယ်။

“ မောင့်ဟာကြီး ထပ်တောင်လာအောင် မထားပုလွေမှုတ်ပေးရမလား၊”

“ မမမှုတ်ချင်မှုတ်လေ၊ ဒီကလဲဘာဂျာကိုင်ချင်နေတာပဲ၊

စစစ် တီနိုင်းဆွဲကြတာပေါ့။ ကဲ မမက အပေါ်ကတက်ပေး၊ဒါမှအောက်ကနေပြီး အပီမှုတ်လို့ရမှာ”

“ မင်းပြောတာနဲ့ကို မမအသည်းတွေ ယားနေပြီသိလား၊ ကဲ မှုတ်မှုတ် မင်းစိတ်တိုင်းကျအောင်မှုတ်စမ်း”

အန်တီထားဟာ ပါးစပ်ကပြောနေယင်းနဲ့ ကိုဇော်ရဲ့မျက်နှာပေါ်ကို ပြောင်းပြန် တက်ခွလိုက်ပါတော့တယ်။စောစောတုန်းက အပီလိုးထားရလို့ နည်းနည်း ပျော့ချင်နေတဲ့ကိုဇော့်လီးကြီးကို အန်တီထားကပါးစပ်ထဲ က ဆွဲစုတ်လိုက်ချိန်မှာ ကိုဇော်က လည်းသူ့မျက်နှာပေါ် ခွထားတဲ့အန်တီထားရဲ့ဖင်ကြီး တွေကို လက် ၂ ဖက်နဲ့ ဖြဲပြီး ထင်းကနဲ ပြူထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ယက်တော့တာပါပဲ။ 

“ အားလားလား၊ဘယ်လိုများလုပ်လိုက်တာလဲမောင်ရယ်၊အူး အူး၊ အို၊ဟင်းဟင်း”

အပေါ်ကတက်ခွပြီး လီးစုတ်ပေးနေတဲ့ အန်တီထား တစ်ယောက်သွက်သွက်ခါသွားအောင် ကိုဇော်က အစွမ်းပြနေပါတယ်။ကျွန်တော့ နေရာကနေ အနီးကပ် မြင် နေရတာမို့ ကိုဇော်က အန်တီထားကို စောက်ပတ်တင် ရိုးရိုးယက်တာမဟုတ်ဘဲ ဖင်ပေါက်ကလေးကိုပါ ယက်ပေးနေတာ မြင်ရပါတယ်၊ တစ်ခါတစ်ခါမှာ ကိုဇော်က သူ့လျာကြီးနဲ့စောက်ခေါင်းထဲ မွှေမွှေပေးပါတယ်။

“ မောင်ရယ်၊ မောင်ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွယ်၊မထား မနေနိုင်တော့ဘူး၊ ထွက်ချင်နေပြီ သိလား၊ လီးနဲ့လိုး ပေးပါတော့၊အယားပြေသွားအောင် မထားကို လေးဘက်ထောက်ပြီး လုပ်ပေးစမ်းပါ၊ မောင့်လီး နဲ့အသေသာလိုးပစ်လိုက်စမ်းပါ မောင်ရယ်၊နော်နော်.”

အန်တီထားဟာ မှောက်ရက်အိပ်နေရာက လူးလဲထပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ အဆင်သင့်လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက် ပါတယ်၊ သူ့ကြည့်ရတာ တော်တော်လေးအရှိန်တက်နေပုံရပါတယ်။ လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်ကြီးကို နောက်ပြစ်ပေးလိုက်တော့ ဖင်အယ်အယ်ကြီးနှစ်ခု ကြားက ပြုးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ထင်းကနဲ ပြူထွက်လာပါတယ်။

ကိုဇော်ဟာ ချက်ခြင်းပဲ ဒူးထောက်လိုက်ပြီ းသူ့လီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းဝမှာတေ့လိုက်တယ်။ သူ့လီးက အတော့်ကိုကြီးတယ်။ ဒါကြာင့်လဲ နှာထန်တဲ့ အဲ အန်တီထားတစ်ယောက်သူ့ကိုတန်းတန်းစွဲ ဖြစ်နေတာထင်ပါရဲ့ ။ကိုဇော်ဟာ လီးကြီးသလိုအလိုးလဲ တော်တော်သန်တယ်၊သူကအားကုန် စောင့်ချလိုက်တိုင်း အန်တီထားတစ်ယောက် တုန်တုန်သွားတာမြင်နေရတယ်။

“ မောင်ရယ်၊ ကောင်းလှချည်လား၊ ဘာဖြစ်လို့မွှေမွှေလိုးနေတာလဲ၊ မထားအရမ်းထိတာပဲ၊ ထွက်ချင်နေပြီ၊မောင်....သိရဲ့လား”

“ သိတာပေါ့မမရယ်၊ မမဟာလေးက အထဲကဆွဲဆွဲဆုပ်နေတာပဲဟာ၊မမထွက်တောမ့ ယ်ဆိုတာသိလို့ မမပိုကောင်း အောင် အားပြင်းပြင်းနဲ့ဆောင့်ပေးနေတာပေါ့ ”

ကိုဇော်ဟာ ပါးစပ်ကပြောနေယင်း သူ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို အဖျားရောက်တဲ့အထိ   ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်ချပေးနေတယ်။အန်တီထား တစ်ယောက်ကတော့ အောက်ကဖင်ကြီးပင့်ပင့်ခံရင်း လူးနေတာပေါ့။ ကောင်းလွန်းလို့ ထင်ပါရဲ့၊ ညည်းသံတွေဟာတစ်ခန်း လုံးညံနေပါတယ်။ အရည်တွေရွှဲနေတာမို့ လီးဝင်သံ၊ထွက်သံတွေလဲကြားနေရပါတယ်၊ အတော့်ကို လိုးနိုင် ခံနိုင်တဲ့ စုံတွဲပါပဲ။ ကိုဇော်က အလိုးပက်စက်သလို အန်တီထားကလဲ နှာကြီးတဲ့နေရာမှာ စံတင်လောက်ပါပေတယ်။

“ ဘွတ် ဘွတ် ပြွတ် ပြွတ် ”

“ အင့်၊ အင့်၊ ဆောင့်၊ နာနာလေးဆောင့်လေ၊”

“ လိုးလို့သိပ်ကောင်းတာပဲမမရယ်၊ ချွတ်တောင်မချွတ်ချင်တော့ဘူး”

“ဘယ်သူကချွတ်ခိုင်းနေလို့လဲ၊ဟင်း”

“ မမယောကျ်ားကြီးပြန်လာရင် ချွတ်ရမှာပေါ့မမရဲ့၊ အဲဒီအခါကျ ဒီလီးကြီးက ဘယ်သူ့ကို သွားလိုး ရမှာလဲ၊”

“ အိုကွယ်၊ မင်း လီးကြီးက မိန်း မမရှားပါဘူး၊ ဟိုဘက်ခြံက ဝင်းဝင်းကို နေ့လယ်ဘက် ရေထည့်ပေးရင်း မင်းလိုး လိုးနေတာ မမ မသိဘူးများ ထင်နေသလား၊”

“ ဟင်၊ အဲဒီကိစ္စ မမ ဘယ်လို သိတာလဲ၊ သူ့ယောကျ်ားရော သိနေပြီလား”

“ ဘယ်သူမမှ သိပါဘူး။ မမတောင် ဝင်းဝင်း ပြောပြလို့ သိတာပါမောင်ရဲ့။”

“ ဘာ၊ ဝင်းဝင်းက မမကို  ပြောပြတယ်၊ဟုတ်လား”

“ ဒါပေါ့၊ ဝင်းဝင်းနဲ့ မမက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေပဲ၊ ကိုးတန်းကျောင်း သူ ဘဝ ကတည်းက ကျူရှင်ဆရာတစ်ယောက်နဲ့ မမတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ကြပြီး တစ်ယောက်တစ်လှည့်အလိုးခံခဲ့ဖူးတယ်၊ အခုလဲ မောင်နဲ့သူနဲ့ ဖြစ်ကြတော့ မောင်သိပ်အလိုး ကောင်းတာတွေ၊ ဘာဂျာမှုတ် ကျွမ်းတာတွေကို သူကပဲ မမကို ဖေါက်သည်ချတော့ မမလဲကိုယ်တိုင် ခံချင်လာလို့ မောင့်ကို ရအောင်လုပ်လိုက်တာ၊ ကဲ .. ရှင်းပြီလား။”

“ သြော်၊ ဒါကြောင့် မမကအကုန်သိနေတာကိုး၊ကောင်းပါတယ်လေ၊နောက်ဆိုရင်တစ်ယောက်အိမ်မှာ မအားလဲ အားတဲ့လူအိမ်မယ် ချိန်း ပြီး နှစ် ယောက်စလုံးကို တစ်ခါတည်းလိုး ပစ်လို့ရတာပေါ့၊ ဟင်းဟင်း။”

“ အင်းပါ၊ အဲဒီကျမှ နှစ်ယောက်စလုံး လိုးချင်လိုးပါ၊အခုတော့ မမကိုပဲ ဝအောင်လိုးပေးပါဦး မောင်ရယ်။”

လေးဘက်ထောက်လိုးတာက တစ်ချီ၊ ခုတင်စောင်းမှာကတစ်ချီ၊ အန်တီထားက အပေါ်တက်လိုးတာ တစ်ချီ၊အဲဒီလို သုံးချီထပ်လိုးပြီးမှ သူတို့ လိုးပွဲကပြီးသွားတယ်။ မပြီးလို့လဲ မရတော့ဘူးလေ။ မိုးကလင်းတောမ့ယ်။

ကျွန်တော်လဲ မိုးလင်းကာနီးမှ အိပ်ယာဝင်ရတော့တာပေါ့ ။  ညီမလေး သင်းသင်းကတော့ ဘာမှမသိရှာဘဲ အိပ်မောကျနေတုန်းပါဗျာ။နောက်တနေ့ကျတော့ တစ်နေ့လုံး ကျွန်တောစဥ်း စားနေမိတယ်၊ ဒီ ပြဿနာကို ဘယ်လိုဖြေရှင်းရင် ကောင်းမလဲပေါ့၊ ပြဿနာက စဉ်းစားလေ ခေါင်းရှုပ်လေမို့ ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာ အဖြေပေါ်မလာဘူး။

ဖေဖေ့ကို ဖွင့်မပြောရင်လဲ ဖေဖေ့ဘဝကသနားစရာ၊ ဖွင့်ပြောလိုက်ရင်လဲ ပြဿနာတွေ တက်ကြပြီး အိမ်ထောင်စု တစ်ခုလုံး ဖရိုဖရဲဖြစ်ကြတော့မယ်၊ အဲဒီလိုလဲ မဖြစ်စေချင်ပါဘူး၊ နောက်ဆုံးမှာကြံရာမရ ဖြစ်ပြီးသင်းသင်းကို ဖွင့်ပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်မိတယ်။

သူ့အမေ  ကိစ္စ ဆိုတော့ သူ သိထားသင့်တယ်လေ။ ညနေဘက် သူ့အမေ ဈေးသွားဝယ်နေတုန်း မှာ ညတုန်း ကအဖြစ်အပျက်တွေ အားလုံးကို ဖွင့်ပြောပြလိုက်တယ်၊ လိုးကြဆော်ကြတာတွေတော့ အသေးစိပ် ဘယ်ပြောမလဲ ဖြစ်နေကြပြီဆိုတာပဲ ပြောပြတာပေါ့။သင်းသင်းဟာ ကျွန်တော့်စကားဆုံးတာနဲ့တသိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငိုနေတယ် ၊ ပြီးမှကျွန်တော့်ကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး..

“ မဖြစ် နိုင်ပါဘူး ကိုကျော် မေမေ ဘယ်တောအဲဒီလုပ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါ မေ့မေ့ကို တမင်ချောက်တွန်းတာပဲ၊”

“ ငါ ကိုယ်တိုင် မျက်စိနဲ့မြင်တာပါ သင်းသင်းရာ၊” 

“ အင်းလေ၊နင်ကမိထွေးဆိုတော့နဂိုကတည်းကမုန်း နေလို့ပြောတာပေါ့။ ဒါမှ မေမေနဲ့ နင့်အဖေကွဲမှာပေါ့ ”

နဂိုကတည်းက စိတ်ညစ်နေရတဲ့ အထဲ သင်းသင်း ကပါ စွပ်စွပ်စွဲစွဲလာပြောနေတာမို့ စိတ်မရှည်နိုင်တော့ဘဲ ပြောသင့်၊ မပြောသင့်မစဉ်းစားဘဲ ပြောချလိုက်မိတယ်။

“ အေး၊ နင်မယုံရင် ဒီည ကိုဇော် လာတဲ့အခါ နင်ပါလိုက်ကြည့်၊အဲဒီကျမှ ငါပြောတာကို နင်ယုံမှာ၊”

စိတ်တိုတိုနဲ့ ပြောချလုက်ပြီး မှ နောင်တရမိတယ်၊ ဟုတ်တယ်လေ၊ ကိုဇော်နဲ့ သူ့အမေတို့ ပက်ပက်စက်စက်လိုးနေ၊ခံနေကြတာကို သူ မြင်လို့ဘယ်ကောင်း ပါ့မလဲ။ 

ဒါပေမယ် အဲဒီလို လက်တွေ့မပြရင်လဲ ကိုယ့်ကိုတောင် အထင်လွဲနိုင်တာမို့ ဗြောင်ပဲရှင်း ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တယ်။  ည (၁၁) နာရီလောက်မယ်  ချိုးချိုး ချွတ်ချွတ် အသံတွေကြားတာမို့ အိပ်မောကျနေတဲ့ သင်းသင်း ကိုအသာလေး နှိုး ပြီးမနေ့ကချောင်း ကြည့်ခဲ့တဲ့ အပေါက်ဆီကိုခေါ်ခဲ့တယ်။သူလဲ အသံတွေကြားနေပုံရတယ်၊ မျက်နှာ မကောင်းဘူး။ချောင်းကြည့်တဲ့ အပေါက်ကိုအမှောင်ထဲမှာ လက်နဲ့ထောက်ပြတော့ သူကမျက်လုံးလေးကပ်ကြည့်တယ် ...

“ အို ”

အလန့်တကြားနဲ့ ယောင်ပြီးအော်တော့မလို ဖြစ်သွားတဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို နောက်က သိမ်းကြုံး ပွေ့ဖက်လိုက်ရင်း ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့အမြန်အုပ်ပစ်လိုက်ရတယ်၊ ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ မှာ သူ့ ကိုယ်လုံးလေးဟာ တုန်ရင် နေရှာတယ်။

အပေါ်မှာရှိတဲ့ အပေါက်လေးကနေချောင်း ကြည့်လိုက်တော့ မနေ့ကလိုပဲ ကုတင်ပေါ်မှာက လုပ်ငန်းစနေကြပါပြီ။ လုပ်တာကတင် ပက်စက်တာမဟုတ်ဘူး၊ ပြောနေကြတာကလဲ တကယ့်ကိုပဲ နှာကြွစရာတွေချည်းပါပဲ။သင်းသင်းဟာ တစ်ခါမမှ မမြင်ဘူး၊မကြားဘူးတာတွေကို မြင်နေကြားနေရတာမို့ မင်တက်မိ သလိုဖြစ်နေပြီးကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမှာပဲ ငြိမ်နေပါတယ်၊ မျက်လုံးကတော့ အပေါက်ကလုံးဝမခွာသေးပါဘူး။

ရှင်းရှင်းပြောရရင် အပေါက်တစ်ပေါက်ဆီကနေ လိုးပွဲကို စိမ်ပြေနပြေ ကြည့်နေကြတာပေါ့ဗျာ။ ပွဲကလဲတော်တော်ကြမ်းနေတယ်။ မနက်ဖြန်ကျရင် ဖေဖေပြန်လာတော့မှာမို့ ဒီညမှာ မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးနေကြဟန်တူပါတယ်၊။

“ ဟင်း၊ ဟင်း၊ အရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြန်ပြီ မောင်ရယ်၊မောင်လိုးတာက သိပ်ကောင်းတာကိုး၊ နောက်ထပ်ဆက်လိုး နိုင်ပါ့အုံးမလား၊ မထား လေးဘက်ထောက်ခံချင်သေးတယ်နော်၊ နောက်ဆုံးအချီကျရင် လေးဘက်ထောက်ပြီးအားရပါးရခံအုံးမှာ ”

“ စိတ်ချပါ မမရယ်၊ မနက်ဖြန်ကျရင် မမယောကျ်ားကြီး ပြန်လာတော့မှာဆိုတော့ သူမလာခင် မမကို ဝအောင်လိုးပေးထားမှာပါ၊ တစ်ညလုံး မမကိုစိတ်တိုင်းကျလိုးပြမယ်၊ကြည့်နေ၊ဟင်း၊”

“ အဲဒီလို အလိုးကောင်းလွန်းလို့ မထားက စွဲနေရတာပေါ့ မောင်ရယ်”

“ ကျွန်တော်လဲ စွဲတာပါပဲမမရယ်၊ မမရဲ့ ယောကျ်ားကြီး ပြန်လာရင် မလိုးရတော့မှာကို တွေးပြီး သိပ်စိတ်ညစ်နေတာဗျ၊ သိရဲ့လား၊”

“ အဲဒီ အတွက်တော့မပူစမ်းပါနဲ့ မောင်ရယ်၊လူလစ်ရင် ဝင်းဝင်းတို့ အိမ်မယ် ချိန်း တွေ့လို့ရပါတယ်။ မမ စီစဥ် မှာပေါ့၊ မမကလဲ မောင့်လီးကြီးနဲ့ ကြာကြာခွဲမနေနိုင်ပါဘူး၊ နေ့တိုင်း မဟုတ်ပေမယ့် သုံးရက် တစ်ခါလောက်တော့တွေ့ရမှာပါ၊”

သူတို့ ၂ ယောက်ကပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့လိုးနေကြရင်း စကားတွေ တွတ်ထိုးနေကြချိန်မှာ ကျွန်တော်ကတော့အကြီးအကျယ် ဒုက္ခရောက်နေရပြီပေါ့။

ဟုတ်တယ်လေ၊ကျွန်တော်နဲ့ သင်းသင်း တို့က ၂ ယောက်သားကိုယ်လုံးချင်း ထပ်ရက်ပူးကပ်ပြီး ချောင်းနေကြတာဆိုတော့ ကြည့်နေရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် စိတ်ထပြီး တောင်လာတဲ့ ကျွန်တော့်လီးက သင်းသင်းရဲ့ ဖင်သားအိအိလေးကို ပုဆိုးကြားက ရုန်းထွက်ပြီး သွားထောက်မိနေပြီကိုး။

ထောက်မိတဲ့ အတွေ့အထိကပိုလို့ တောင် ကောင်းနေသေးတယ်၊ သင်းသင်းရဲ့ ဖင်လေးဟာ လုံးဝိုင်းပြီး ကားစွင့်နေတာကို ကျွန်တော်လဲ အခုမှ သတိထားမိတော့တယ်၊ အရင်တုန်းကတော့ ကိုယ့်ညီမအရင်းလေးလိုပဲ စိတ်ထဲမှာရှိတာမို့ ဘာမှဂရုမစုကိုက် နေခဲ့ပေမယ့် အခုလို အထိအတွေ့အရသာကို ခံစားရတော့ မှ သူဟာ ကျွန်တော်နဲ့ဘာမှသွေးမတော်၊ သားမစပ်ပါလားလို့စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာမိတယ်။ သင်းသင်းကလဲ ခက်ပါတယ်ဗျာ။

အမှန်မှာ သူကရုန်း ထွက်သွားသင့်တာပေါ့၊ ဒီလောက်လီးကြီးနဲ့ ထောက်မိနေတာ သူမသိဘဲနေပါ့မလား၊ နောက်ပြီး ကိုဇော်က သူ့အမေကို ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့လိုးနေ၊ ဆော်နေတာကို သူလက်တွေ့မြင်ပြီးပြီပဲ၊ သူမယုံဘူးဆိုလို့ လက်တွေ့ပြတာ တွေသင့်တာကို တွေ့ပြီးရင် ထွက်သွားသင့်တာပေါ့။

အခုဟာက သူပါရောပြီး ချောင်းကြည့်နေတာ တချက်ကလေးတောင် မလှုပ်ဘူး၊ ည၀တ် ထမီပါးလေးတစ်ထည်ထဲကိုအောက်ခံဘောင်းဘီမပါဘဲ ဝတ်ထားတော့ သူ့ဖင်ကိုထောက်မိနေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးက ဖင်အက် ကွဲကြောင်း လေးထဲကိုတောင် ရောက်နေပါပြီ။

သူ့ ဖင်တုံတုံလေးတွေကြားမှာ ကျွန်တော့်လီးကြီးက တဆတ်ဆတ်တုန် နေတာပေါ့။ စိတ်ကို ထိန်းပေမယ့် ကိုယ့်ရှေ့မှာ အားရပါးရ လိုးနေကြတာကို မြင်နေရတာမို့ လီးကကြာလေ တောင်လေပါပဲ။အခန်းထဲမှာ ကိုဇော်ကအန်တီထားကို ဖင်ထောင် ခိုင်းပြီးလေးဘက်ထောက် ကျကျနန ဆောင့်ဆောင့်ပြီးလိုးနေချိန်မှာကိုယ်ကလဲ ဖင်ကလေးနောက်ပစ်ပေးထားတဲ့ သင်းသင်းနောက်မှာ အဲဒီပုံစံ နဲ့ ရှိနေတာမို့ စိတ်က ယောင်ပြီး ရှေ့ကို သုံးလေးချက်လောက်တော့ထောက်ပြီး ကော့ပေးနေမိတယ်။

နောက်မှ သတိဝင်လာပြီး ညီမလေးသင်းသင်းရဲ့ မျက်နှာကို အားတုံ့ အားနာနဲ့ တောင်းပန်သလို လှမ်းကြည့်တော့ ကျွန်တော် အရမ်းအံ့သြသွားမိတယ်၊ ကျွန်တော်ထင်ထားတာက သင်းသင်း ကျွန်တော့်ကို စိတ်ဆိုးနေမယ်လို့ထင်ထားတာကိုး။

အခု လက်တွေ့မြင်နေရတာက ညီမလေးသင်းသင်း ဟာ မျက်လုံး လေးမှေးစင်းထားပြီး အံကြိတ်ယင်း သူ့ဖင်လုံးလုံး လေးကို နောက်ဘက် အတင်းတွန်း ကပ်ပေးနေတယ်လေ။သူ့ ကြည့်ရတာတစ်ခုခု ကို အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေပုံပါပဲ။ ကျွန်တော် သိလိုက်ပါပြီ။ သင်းသင်း ဟာ အခန်းထဲက လိုးပွဲကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေအရမ်းထရွနေပြီလေ။

အခုအချိန်မှာ စကားသွားပြောလိုက်ရင် သူသတိဝင် သွားနိုင်တယ် ဆိုတာရိပ်မိတာမို့ ဘာစကားမှ မပြောဘဲ လက်တွေ့လှုပ်ရှားဖို့ ကျွန်တော် ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို သိုင်းဖက်ထားတဲ့လက် ၂ ဖက်ကိုအသာဖြေချလိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်လက်ကို သူ့ရင်အုံ လေးပေါ်မသိမသာ တင်ကြည့်လိုက်တယ်။

သူ့ကိုယ်လုံးလေး တုံကနဲ ဖြစ်သွားပေမယ့် ဘာမှတော့ ပြန်မပြောရှာဘူး ၊ အခြေအနေကောင်းနေပြီလို့ စိတ်ထဲကကျိတ် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်လက်ကို သူ့ဘလောက်(စ်) အင်္ကျီလေးအောက်ကအသာရှိုသွင်း လိုက်တယ်။ညအိပ်ချိန်မို့ အောက် မှာ ဘာအခုအ ခံမှဝတ်မထားတော့ ရင်သား ထွားထွားမို့ မို့လေးကို လက်နဲ့စမ်းမိတာနဲ့ အရဲစွန့်ပြီးဘယ်ဘက်လက်နဲ့ အသာဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်။

အပေါ်ယံကြည့် ရင် ဘာမမှ ရှိဘူးထင်ရပေမယ့် လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်မိတော့မှ သူ့နို့ကြီးတွေက တော်တော်လေးထွားကျိုင်းတာကို ဝမ်းသာအားရ သိလိုက်ရတယ်။

“ အဟင်း၊ဟင်း။”

သင်းသင်းပါးစပ်က ညီးသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာပေမယ့် ရုန်းတော့မရုန်းရှာပါဘူး၊ ဘယ်ဘက်နို့အုံလေးကို ဆုပ်ချေပေးနေရင်း ခုမှ ထွက်ပြူကာစသာ ရှိသေးတဲ့ အပျိုစစ်စစ် နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညိုးနဲ့လက်မ ကြားမှာ ပွတ်ချေပေးလိုက်လို့ ကော့တက်လာတဲ့ အချိန် မှာ ညာဘက်လက်ကသူ့ရဲ့  ညဝတ်ထမီလေးကို အချိန်ကိုက်ပဲ အသာမတင်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ သာသာလေး ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။သင်းသင်းခမျာ ရုန်းဖို့တောင် သတိမရရှာတော့ဘူး ထင်ပါရဲ့ ၊ ငြိမ်ပြီးနေပါတယ်၊စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေယင်း လက်ခလယ်နဲ့ သူ့ရဲ့စောက်ခေါင်း လေးထဲကိုအသာလေး မွှေပေးလိုက်တော့ အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေတာကိုသိလိုက်ရပါတယ်။

ဟုတ်မှာပေါ့လေ၊ ကျွန်တော်တောင် ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် လီးတောင်နေတာပဲ၊ သူလဲ ချောင်းကြည့်ရင်း စောက်ရည်တွေ ထွက်နေတော့မှာပေါ့၊ ကျွန်တော်လဲ လက်တစ်ဘက်နဲ့  နို့ကိုခြေပေးနေယင်း ကျန်တဲ့လက်တစ်ဘက်နဲ့ သင်း သင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို စိမ် ပြေနပြေ မွှေပေးနေမိပါတယ်။

ကျွန်တော့်လီးကအရမ်းတောင်မတ်ပြီး နေရထိုင်ရခတ်နေတာမို့ သင်းသင်းရဲ့ လက်လေးတွေကို ဆွဲယူပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ လီးပေါ် တင်ပေးထားလိုက်တော့သင်းသင်းဟာ ဘာမှမပြောဘဲ လဲ လီးတန်ကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ထားရှာပါတယ်။

အန်တီထားဟာ မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းပြီး ဇိမ်နဲ့အလုပ်ခံနေတာမို့ ဒီအချိန်မှာ သူ့သမီးလေး သင်းသင်းတစ်ယောက်လဲ စောက်ဖုတ်လေးကို ဇိမ်နဲ့အမွှေခံနေပြီး စောက်ရည်တွေအရွဲသားနဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်နေပြီဆိုတာ မသိနိုင်တော့ပါဘူး။ကျွန်တော်လဲ သိပ် ချိန်မဆွဲသင့်ဘူးလို့ စဉ်းစားမိတာနဲ့ သင်းသင်း ရဲ့နားရွက်နားကိုကပ်ပြီး လေသံတိုးတိုးနဲ့ပဲ

“ ညီမလေး၊အစ်ကိုတို့ အခန်းကို ပြန်ကြရအောင်၊”

ညီမလေး သင်းသင်းဟာ အိပ်မက်မက်နေတဲ့သူလို စကားတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောဘဲ နောက်က တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ပဲ လိုက်လာပါတော့တယ်။အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ ခါတိုင်း ဘယ်တော့မှချက်မထိုးတဲ့အခန်းကို ကျွန်တော်က ချက်ထိုးပိတ်လိုက်တော့ဘာမှမပြောဘဲ ကြည့်နေရှာတယ်၊

အိပ်ခန်းတံခါးပိတ်ပြီး သူ့ကို စိမ်ပြေနပြေ လိုးတော့မယ်ဆိုတာ သူလဲ ရိပ်မိနေပုံပါတယ်။ ကုတင်ဆီကို တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာကြရင်း အရင်တုန်းက မောင်နှမနှစ်ယောက်အတူတူ အိပ်ခဲ့ကြတဲ့ ခုတင်ပေါ် မှာ ညီမလေးကိုတင်ပြီးလိုး ရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့် ရင်တွေတုန်နေမိပါတယ်။

သင်း သင်းကို ကုတင်ပေါ်အသာတွန်းလှဲလိုက်ပြီး ကျွန်တော်က အပေါ်ကထပ်ရက် အိပ်ချလိုက်ယင်း သူ့ဘလောက် (စ်) လေးကို မ တင်ပြီး နို့ကြီးတွေကို ကလေးတစ်ယောက်လိုပဲ အငမ်းမရစို့နေမိပါတယ်၊ သင်းသင်းဟာ ရှက်ရှာလို့ထင်ပါတယ်၊

မျက်လုံးတွေကို လက်နဲ့အုပ်ထားပြီး အံကြိတ်ယင်း အရသာခံနေပါတယ်၊ ကိုဇော်လုပ်သလိုမျိုး ဘာဂျာမှုတ်ချင်ပေမယ့် သင်းသင်းရှက်သွားမှာကို စိုးရိမ်လို့ ရိုးရိုးပဲ လုပ်တော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်မိပါတယ်၊ ဟုတ်တယ်လေ။နောက်ဆိုရင် တစ်ကုတင်ထဲမှာ အတူတူ အိပ်ရင်းညတိုင်း လိုးရတော့မှာပဲဟာ၊ အဲဒီတော့ မှ စိတ်တိုင်းကျဘာဂျာတွေ၊ ပုလွေတွေကိုင်ရမှာပေါ့။နို့တွေစို့လို့ဝတော့ သင်းသင်းရဲ့  ထမီလေးကို အသာဆွဲဖြေချလိုက်ပါတယ်။

သင်းသင်း ကတော့ ဘာမှမပြောရှာပါဘူး၊ ထမီချွတ်လို့လွယ်အောင် သူ့တင်ပါးလေးကို တောင်အပေါ်ကိုပင့် ပေးပါသေးတယ်။ထမီကျွတ်သွားတော့ မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ကျွန်တော်ဖြုံသွားမိတယ်၊ဟုတ်တယ်လေ၊ သင်းသင်းရဲ့စောက်ဖုတ်လေးက တစ်ကယ့်သေးသေးလေးရယ်၊အမွှေးတောင် မပေါက်သေးဘူး၊ ပေါင်ကလေးကို ကားထားပေမယ့် အန်တီထားရဲ့ စောက်ဖုတ်လိုပြဲထွက်မနေဘူး။

အကွဲရာလေးကို သေးသေးလေးပဲတွေ့ရတယ်။ ကျွန်တော့်လီးက ကိုဇော့်လီးလောက် မရှည်ပေမယ့် လုံးပတ်က ကိုဇော့်ထက်တောင် တုတ်တဲ့ လီးမျိုးဆိုတော့ သင်းသင်းစောက်ဖုတ်လေးထဲကို သွင်းလို့တောင်ဝင်ပါ့မလားလို့ တွေးပူနေမိတာပေါ့။ဒါပေမယ့် လိုးချင်စိတ်ကသိပ်ပြင်းထန်နေတာမို့မရရအောင်ချော့လိုးမယ်လို့ကျိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

“ ညီမလေး၊ နည်းနည်းတော့ နာမယ်နော်၊ကိုကို ဖြေးဖြေးလေးပဲ သွင်း ကြည့်မယ်။ ဒီတစ်ခါပြီးသွားရင်နောက်မနာတော့ပါဘူး၊သိလား”

သင်းသင်းဟာ ရှက်ရှာတယ်နဲ့ တူပါတယ်၊ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ခေါင်းလေးကိုသာ ငြိတ်ပြပါတယ်၊ ပါးစပ်ကမပြောပေမယ့် ကျွန်တော်လိုးတော့မယ်ဆိုတာ သိလို့ပေါင်လေးတွေကို မသိမသာကားပေးလိုက်ပါတယ်။မတတ်နိုင်တော့ဘူးလေ၊ သူကလဲခံချင်၊ ကိုယ်ကလဲ လိုးချင်နေပြီဆိုတော့ မဝင်၀င်အောင် ချော့သွင်း ရတော့မှာပေါ့၊ ပဆိုးကိုအသာဖြေချပြီး ကျွန်တော့် လီးကိုသူ့စောက်ပတ်အဝမှာ အသာတေ့ပြီးမွှေပေးလိုက်တယ်။

သင်းသင်းပါးစပ်ကညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာတယ်၊ သူလဲ အမေတူသမီးမို့ နှာကတော့ တော်တော်ကြီးပုံရ တယ်၊ သူ့အမေ ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနေတာကိုမြင်ပြီးကတည်းက နှာစိတ်တွေထကြွပြီး သူကိုယ်တိုင်လဲ အနာခံပြီး အလိုးခံတော့မယ်နဲ့ တူပါရဲ့၊အံလေးတွေ တင်းတင်းကြိတ်ထားတယ်။

လီးဒစ်ကိုစောက်ခေါင်းဝမှာအသာတေ့ပြီးဖိသွင်းလိုက်တော့ ပထမတစ်ချက်မှာချော်ထွက်သွားတယ်၊ အပေါက်လေးကကျဉ်းလွန်း နေတာကိုး၊ စိတ်မရှည်နိုင်တော့တာနဲ့ သူ့ပေါင်တွေကို ဖြဲကားပြီးပြဲထွက်လာတဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို ဒစ်ဖျားသေချာတေ့ပြီး အားနဲ့ဖိသွင်းချလိုက် မိတယ်။

“ အား၊ နာလိုက်တာကိုကိုရယ်၊ ညီမကို သနားပါအုံး ”

အသံစူးစူးလေးနဲ့ ညည်းအော်လေးအော်လိုက်တဲ့အသံကြောင့်ကျွန်တော်သတိပြန်၀င်လာတယ်၊ညီမလေးကို လဲ အရမ်း သနားသွားတယ်။

“ ဆောရီး၊ ညီမလေးရယ် ကိုကို သတိလက်လွတ် ဖြစ်သွားတယ်။ မေမေတို့ လုပ်နေတာကိုကြည့်ပြီး စိတ်တွေအရမ်းထလာလို့ ညီမလေးကို တောင်လုပ်မိတော့မလို့ဖြစ်သွားတယ်၊ ကံကောင်း လို့ပေါ့၊ ညီမလေးကအော်လိုက်လို့သာပေါ့၊ဟင်း၊”

ကျွန်တော်အချိန်မီ သတိဝင်လာတာမို့ ညီမလေးကိုတောင်း ပန်ယင်း ဒစ်ဖျားလေးဝင်နေတာကို ပြန်ဆွဲထုတ်မလို့ပြင်လိုက်တယ်။အဲဒီအချိနာမှာထူးထူးခြားခြားပဲ သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ၀င်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးထိပ်ဖျားဟာတင်းကနဲ အညှစ်ခံလိုက်ရတယ်၊ သင်းသင်းရဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကဆွဲညှစ်လိုက်တာလေ။

“ ညီမလေး က ကိုကို့ကိုအော်တာမဟုတ်ပါဘူး ကိုကိုရယ်၊ ရုတ်တရက်မို့လန့်သွားမိတာပါ၊ ကိုကို လုပ်ချင်ရင် လုပ်ပါ၊ ညီမလေးမအော်တော့ပါဘူး၊”

ပါးစပ်ကတိုးတိုးလေ းတောင်းပန်စကားဆိုရင်း ကျွန်တော့်တင်ပါးကို လွတ်ထွက်သွားမှာစိုးလို့ လက်နှစ်ဘက်နဲ့ အတင်းကုပ်ခြစ်နေတဲ့သင်းသင်းကို ကြည့်ပြီးကျွန်တော် သဘောပေါက်လိုက်ပါပြီ။ သင်းသင်းကိုယ်တိုင်ကသိပ်အလိုးခံချင်နေပြီကိုး။

ဘာတတ်နိုင်တော့မလဲလေ၊ကိုယ့်ဘက်က အလွန်ဖြစ်မှာစိုးလို့ဆင်ဆင်ခြခြင် နေဖို့ သတိပေးစကားပြောသေးတာပဲ၊ ပြောမရတော့လဲလိုးကြရုံပဲ ရှိတော့တာပေါ့။ အောက်ကို ငုံ့ ကြည့်လိုက်တော့ တောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးကဒစ်မြုပ်ပြီး ဝင်နေတုန်းပါပဲ။

သင်းသင်းကလဲမျက်လုံးလေး စင်းပြီး အံကလေးကျိတ်ယင်း ဆက်၀င်လာတော့မယ့် လီးကို ငံ့လင့်နေပုံပါပဲ၊ညှာတာစရာ ဘာအကြောင်းမှ မရှိတော့တာမို့ခါးကိုအသာနွဲ့ပြီး ဝင်လက်စလီးကိုဆောင့်သွင်းချလိုက်ပါတော့တယ်။

“ အု၊အင်း၊အင်း၊”

သင်းသင်းဟာ သူ့စကားအတိုင်းလုံးဝမအော်ဘဲကျိတ်ခံ ရှာပါတယ်။ မိန်း မတစ်ခါမှ မလိုးဘူးသေးတာမို့ လီးတစ်ချောင်း လုံး မှာကျင်စိမ့် သွားတဲ့ အရသာကို ထူးထူး ခြားခြားခံစားလိုက်ရပါတယ်၊ ဒါတောင် လီးကအဆုံးဝင်သေးတာမဟုတ်ပါဘူး၊ ထက်ဝက်လောက်ပဲ ဝင်ပါသေးတယ်။

“ သိပ်နာနေပြီလား ညီမလေး၊”

“ နည်းနည်းတော့နာတာပေါ့ ကိုကိုရယ်၊လုပ်ပါ၊ကိုကို့စိတ်တိုင်း ကျဆက်လုပ်ပါ၊ ညီမလေးကို အားနာမနေပါနဲ့၊အခု ကိုကို့ဟာကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားပြပြီလား၊”

“ ဆုံးကာနီးပါပြီ ညီမလေးရဲ့ ၊အကုန်၀င်ပြီးသွားရင် ညီမလေးကို ဇိမ်ရှိအောင်လိုး ပေးလို့ရပါပြီ၊ အဲဒီကျ ညီမလေးကို စိမ့်နေအောင်လိုးပြမယ် ကြည့်နေ၊”

ပါးစပ်က တတွတ်တွတ်ပြောယင်း ဝင်နေတဲ့ လီးကိုလဲ အသာလေးညှောင့် ပေးနေတာပေါ့။ ကျွန်တော် သင်းသင်းကို ချီးကျူးတယ်၊ တကယ့်ကိုဇွဲခတ်တဲ့ မိန်းကလေးပါပဲ။

ဘယ့် နှယ့် ဗျာ၊ လီးတစ်ချောင်း လုံးဝင်နေတာ နည်းတဲ့အားမဟုတ်ဘူး၊ သူ့စောက်ဖုတ်သေးသေးလေးဟာ လီးကြီးက တိုးဝင်ထားတဲ့ဒဏ်ကြောင့်ပြည့်အက်နေတယ်၊ ဒါတောင်သူ့ကတိအတိုင်း တစ်ချက် လေးမှမအော်ဘဲကျိတ်မှိတ်ခံတယ်၊သူ့လက်တွေကတော့အိပ်ယာခင်းစကို  ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ထားရှာတာပေါ့။

စိတ်ထဲမှာ အရမ်းသနားသွားမိတယ်၊ လီးကလဲဒီ အတိုင်းဆက်သွင်းရင် လွယ်မာှ မဟုတ်ဘူး၊ ဒါကြောင့်  အစီအစဉ်ပြောင်း ပစ်လိုက်တယ်။စောက် ခေါင်း ကျဉ်းကျဥ်း လေးထဲမှာ တိုးဝင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်တော့လီးကြီးကိုပြန် ဆွဲထုတ်လိုက်တာမို့ 

“ ဖွတ်” 

ကနဲ မြည်သံထွက်လာသလို သင်းသင်း ရဲ့ ပါးစပ်ကလဲ

 “ ဟာ”

ဆိုတဲ့ ညည်းသံ သဲ့သဲ့ထွက်လာပါတယ်၊

“ ဟာ ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကို၊ ဘာဖြစ်လို့ပြန်ချွတ်လိုက်တာလဲ၊ ညီမလေးကကိုကိုပြောတ့အဲ တိုင်း မအော်ဘဲခံပေးနေတာပဲဟာ၊”

မကျေမနပ်နဲ့ ညည်းသံလေးစွက်ပြီးပြောနေတဲ့ သင်းသင်း ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ပေးပြီး ချော့လိုက်ရတယ်၊ခုနက နာလွန်းလို့တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေဟာကျွန်တော့်ရဲ့အနမ်းအောက်မာှ ငြိမ်သက်သွားပါတယ်။ သင်းသင်းရဲ့ လျှာလေးတွေဟာ ကျွန်တော့်လျှာတွေနဲ့အလုအယက်၊ အပြိုင်အဆိုင် ပွတ်သပ်နေပါတယ်။

“ ညီမလေးကို ဒီအတိုင်း လုပ်ရင် သိပ်နာနေမှာစိုးလို့ ညီမလေးခံနိုင်ရည် ရှိအောင်လုပ်ပေးမလို့ပါကွယ်၊”

“ ဟုတ်ပါရဲ့ကိုကိုရယ်၊ ကိုကို့ဟာကြီးက မေမေ့ကိုလုပ်ပေးနေတဲ့ ဦးဇော်ထက်တောင် ကြီးနေလားမသိဘူး။ညီမလေးရဲ့ အထဲမာှ ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ ”

သင်းသင်းက ညည်းပြောလေးပြောနေတဲ့အချိန်တွင် ကျွန်တော်က သူ့နို့လေးတွေကိုတစ်လုံးပြီးတစ်လုံး စိမ်ပြေနပြေ စို့ပေးလိုက်တာမို့ သူ့ကိုယ်လုံးလေးဟာတုန်ခါလာပြန်ပါတယ်။နို့စို့နေယင်း လက်တစ်ဘက်က စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးပြီး လက်ခလယ်နဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို မွှေပေးလိုက်တော့သင်းသင်းဟာ ဖီလင်တွေတက်လာ ပြန်တာပေါ့။

သင်းသင်း တစ်ယောက်မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းနေတုန်းမှာ နို့ စို့ပေးနေတဲ့ ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းတွေဟာ ရုတ်တရက်အောက်ကိုနေရာပြောင်းယူလုပ်ပြီး သင်းသင်း ရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးပေါ်မှာအသာအယာ ဖိကပ်ပေးလိုက်တယ်။

ကျွန်တော့်လျာနဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ယက်ပေးပြီးစောက်စေ့လေးကိုပါ လျာနဲ့ထိုးမွှေပေးလိုက်တော့ သင်းသင်း ဟာထွန့်ထွန့်လူးနေတော့တာပေါ့။

“ ကိုကိုရယ်၊ ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွယ်၊ညီမလေး နေရသိပ်ခက်တာပဲ၊”

“ ဘာလဲ၊ညီမလေးနာနေလို့လား၊ ကိုကိုကညီမလေးနာတာတွေသက်သာပြီး ခံနိုင်ရည်ရှိလာအောင်လုပ်ပေးနေတာပဲဟာ၊”

“ နာလို့မဟုတ်ဘူး ကိုကိုရဲ့ ၊ ကိုကို ယက်ပေးနေတာကောင်းလွန်း လို့ ညီမလေး ဟိုအထဲကတစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေပြီ၊နေလို့မရတော့ဘူး၊ သိရဲ့လား၊ အို၊ အိုး၊””

ကျွန်တော်သိလိုက်ပါပြီ၊ သင်းသင်း တစ်ယောက်ဘာဂျာအမှုတ်ခံရတာ ကောင်းလွန်းလို့အရည်ထွက်ချင်နေပြီလေ၊ တစ်ခါမှ စောက်ရည်မထွက်ဘူးတော့ ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး ဖြစ်နေရှာတာပေါ့။

“ ညီမလေး ဘာမှကြောက်မနေနဲ့၊ အဲဒါအရသာကောင်းလွန်း လို့အရည်တေထွက်ချင်နေတာ၊ စိတ်ကိုတင်းမထားနဲ့၊စိတ်လျှော့ချလိုက်ရင် ညီမလေး အရည်တွေထွက်ပြီးအရမ်းကောင်းသွားမှာ၊ ကဲ၊ ထုတ်ထုတ်၊ ညီမလေးအရည်တွေထွက်သွားအောင်ကိုကို ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးမယ်၊”

သင်းသင်းကို နားလည်အောင် ရှင်း ပြပြီးတာနဲ့ သူ့ရဲ့စောက်စိနုနုလေးကို အဓိကထားပြီးအားရပါးရစုပ်ပေးတော့တာပေါ့။မခံမရပ်နိုင်အောင်ကောင်း လွန်း လို့ထင်ပါရဲ့၊သင်းသင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဟာ အပေါ်ကိုကော့ကော့တက်လာတာမို့ ဖြဲကားထားတဲ့ သူ့ရဲ့ ပေါင်လေးတွေကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဖျစ်ညှစ်ပြီး ထိန်းထားရတယ်။

“ ကိုကို၊ ကိုကို၊ ညီမလေး ဘယ်လိုမှ စိတ်ထိန်းမရတော့ဘူး၊ အား၊ အား၊ထွက်ပြီ ကိုကို၊ ညီမလေး ထွက်ပြီ၊ စုပ်ပေးပါ စုပ်ပေးပါကိုကိုရယ်၊ အားရပါးရစုပ်ပစ်လိုက်စမ်းပါ၊အင်း ၊အင်း၊”

ပါးစပ်ကညည်းညူယင်း သင်းသင်းရဲ့ စောက်ရည်တွေဟာ တပွက်ပွက်နဲ့စောက် ခေါင်း ထဲက အံကျလာတယ်၊အပျို စင်မို့လားမသိဘူး၊ ချိုမွှေးတဲ့ရနံ့ကိုရှုရှိုက်ရတယ်၊

“ မောသွားပြီလား ညီမလေး၊”

မျက်လုံး လေးတွေ မှေးမှိတ်ပြီးအသက် ရှူသံ ခပ်ပြင်း ပြင်းနဲ့ မောဟိုက်နေရှာတဲ့ သင်းသင်းရဲ့ ဆံနွယ်လေး တွေ ကို အသာအယာ ပွတ်သပ်ပေးရင်း မေးလိုက်မိတယ်၊

“ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း တောင်မသိပါဘူး ကိုကိုရယ်၊ တစ်ကုယ်လုံး ထူပူ ကျင်စိမ့်ပြီးအသည်းထဲမှာအေးကနဲ၊ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတာပဲ သိလိုက်တယ်၊ ဘာဖြစ်မှန်းတောင် သေချာမသိလိုက်ပါဘူး၊ ဟင်း၊ဟင်း၊”

“ အဲဒါ ပြီးသွားတာပေါ့ ညီမလေးရဲ့ မသိဘူးလား၊”

“ သိရအောင် ညီမလေးက အဲဒီလိုလုပ်ဖူးတာမှမဟုတ်ဘဲ ကိုကိုရယ်၊”

“ အင်းပါ၊ နောက်ဆိုရင် ညီမလေးကို အကုန်သိအ်ာင် ကိုကိုသင်ပေးမယ်။ ဒိထက်ကောင်း တဲ့အရသာတွေလဲညီမလေးကိုပေးအုံးမယ် သိလား၊”

စကားပြောယင်း သူ့ကို ခွဖက်လိုက်တော့ တောင်မတ် နေတဲ့လီးကြီးက သူ့ပေါင်ကိုသွားထောက်မိနေတော့တာပေါ့။

“ ဟင်၊ ကိုကို့ဟာကြီးက အခုထိမာနေတုန်းပဲ၊ ကိုကို့ဟာကြီးကိုညီမလေးအထဲထည့်မယ်ဆို၊ မထည့်တာ့ဘူးလား၊”

“ ထဲ့မှာပေါ့ညီမလေးရဲ့ ညီမလေးကို ခံနိုင်ရည်ရှိအောင် ခုနကစုပ်ပေးနေတာက ကိုကို့ဟာကြီးကို စိတ်တိုင်း ကျသွင်း လို့ ရအောင် နှူးတာပေါ့။ ခုဆိုရင် ညီမလေးကတစ်ချီထွက်ပြီး သွားပြီဆိုတော့ အထဲမှာ အရည်တွေ ရှိနေပြီ၊ညီမလေး အမောပြေသွားရင် ကိုကို့ဟာကြီးကို ဇိန်နဲ့ခံနိုင်ပြီပေါ့ ””

“ ညီမလေးမမောပါဘူး ကိုကိုရယ်၊ ကိုကိုလုပ်ပေးထားတာ ကောင်းလွန်းလို့ ဇိမ်ယူနေတာပါ၊ ကိုကိုလုင်ချင်ရင် လုပ်တော့လေ၊ ညီမလေးကို အားနာမနေပါနဲ့ ၊”

“ ဒါဆို ကိုကိုလုပ်ပေးတော့မယ်၊ တကယ့်အရသာအစစ်က လီးနဲ့လုပ်မှရတာ ညီမလေးရဲ့ ၊နည်းနည်းတော့ အောင့်ခံနော်၊ တစ်ခါနာပြီးရင် နောက်ဘယ်တော့မှမနာတော့ဘူး၊ကိုကို ဖြေးဖြေးလေး ချော့သွင်းပေးပါ့မယ်ကွယ်၊”

သင်းသင်းဟာ ကျွန်တော်လိုးတော့မယ်ဆိုတာနဲ့ပေါင်လေးကို မသိမသာကားပေးပါတယ်၊ အရည်တွေရွှဲစိုပြီးအိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းအဝလေးမှာလီးတေ့ပြီး ဖိသွင်း လိုက်တော့ ပထမတစ်ခါလောက် မခက်ခဲတော့ဘဲ သုံးပုံတစ်ပုံလောက် ရှောကနဲ ဝင်သွားပါတယ်။

သင်းသင်းမျက်နှာလေးကတော့ နည်းနည်း ရှုံ့မဲ့နေတုန်းပါပဲ၊အင်းပေါ့လေ၊ ဘယ်လောက်ပဲ စိတ်တွေထနေ ပေမယ့်အပျိုစစ်စစ်စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးအသွင်း ခံရတာဆိုတော့ မနာဘဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ။လီးကိုဖြေးဖြေးချင်း ချော့ပြီး သွင်းလိုက်၊ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးတော့ တဖြေးဖြေးနဲ့တဝက်လောက်အထိ ဝင်သွားတယ်။

“ နာသေးလား ညီမလေး၊ ကိုကို အတတ်နိုင်ဆုံးချော့လိုးပေးမယ်နော် .. ။ ခဏလေးအောင့်ခံလိုက်၊ အဆုံးထိဝင်ပြီးရင် ညီမလေး အရမ်းကောင်းတော့မှာပါ၊သိလား၊”

ပါးစပ်က ချော့ချော့မော့မော့နဲ့ စကားတွေတတွတ်တွတ်ပြောယင်း လီးကို ဖြးဖြေးချင်းညှောင့်သွင်း လိုက်တယ်။ ခုနတုန်း ကတစ်ချီထွက်ပြီး သားဆိုတောသူ့စောက်ခေါင်းထဲ မှာ အရည်တွေရွဲနေတာမို့ ကျွန်တော့်လီးကြီးဟာ ဖြေးဖြေးချင်းတိုးဝင်သွားပါတော့တယ်။

နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းစုတ်လိုက်၊နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုစို့ပေးလိုက်နဲ့ အပေါ်ပိုင်းကို ဆွပေးယင်း အောက်ကကျွန်တော့်လီးကြီးကို ထုတ်လိုက်  သွင်းလိုက်နဲ့ သာသာလေး ဆောင့်ပေးနေတာမို့ မကြာခင်မှာပဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးအဆုံးထိဝင်သွားပါတော့တယ်။

ကျွန်တော့်လီးရဲ့အရသာကလဲ အထဲရောက်လေ ပိုကောင်းလေမို့အရည်တွေထွက်မသွားအောင် စိတ်ကို မနည်း ထိန်းထား ရပါတယ်၊ သင်းသင်းလဲအရသာတွေ့လာပြီထင်ပါရဲ့၊အောက်ကခံနေယင်း မသိမသာကော့ကော့ပေးလာပါတော့တယ်။

ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေကိုလဲအငမ်းမရ ပြန်စုပ်နမ်းနေပြီလေ။

“ နာနေသေးလားညီမလေး၊ ခံရတာ ဘယ်လိုနေသေးလဲ”

“ ဟင့်အင်း၊ မနာတော့ဘူးကိုကို၊ ညီမလေးခံနိုင်ပါပြီ ”

“ ညီမလေးက မနာတာဘဲပြောတယ်၊ ကောင်းရောမကောင်းဘူးလား၊”

“ ဟင်း၊ ကိုကိုကလဲ ရှက်စရာတွေ မေးနေပြန်ပြီ၊ကောင်းလို့ ညီမလေးကငြိမ်ခံနေတာပေါ့၊ ဒါတောင်မသိဘူးလား ဟွန်း”

“ သိတော့သိတာပေါ့၊ ညီမလေးပါးစပ်က ဖွင့်ပြောတာ ကြားချင်လို့တမင်မေးတာ၊ ဟင်းဟင်း၊”

စကားတွေပြောနေပေမယ့် လိုးတာ၊ ဆောင့်တာကိုတော့တစ်ချက်ကလေးမှမလျော့ပါဘူး၊အရှိန်ကို မသိမသာတင်ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ဆောင့်ထဲ့ပေးနေလိုက်တယ်။တစ်ခါတစ်ခါများ လီးကို ဒစ်ထိပ်ဖျားရောက်တဲ့ အထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးဆောင့်ချလိုက်တာ သင်းသင်း ခမျာ အင့်ကနဲ၊ အင့်ကနဲအသံတွေထွက်လာရှာပါတယ်။အချက် (၅၀) လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်ထဲ့ပေးလိုက်တော့...

“ ဆောင့်၊ ကိုကို၊ ဆောင့်ဆောင့်၊ နာနာလေးဆောင့်ပေးပါကိုကိုရယ်၊ ညီမလေးအရမ်းကောင်းနေပြီ၊မနေတတ်တော့ဘူး၊ အားအား၊ ထွက်၊ ထွက်ကုန်ပြီ ကိုကိုရဲ့၊ဟင်းဟင်း၊””

သင်းသင်းဟာကျွန်တော့်ကို မလွတ်တမ်းဆွဲဖက်ထားရင်း အောက်ကနေကော့ကော့ခံနေရှာပါတယ်၊ကျွန်တော့်လီးတစ်ချောင်း လုံးကိုလဲ စောက်ခေါင်းထဲက ဆွဲညှစ်ထားသလို ခံစားနေရတာမို့စိတ်ကို ဘယ်လိုမှထိန်း မထားနိုင်တော့ဘဲ လီးကို  အဆုံးထိ ဖိကပ်ဆောင့်ချပြီးသုတ်ရည်တွေကို ပန်း ထုတ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်၊ ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး၊ဟင်း၊”

“ ကိုကိုလဲ သိပ်ကောင်း တာပဲကွယ်၊ ညီမလေးကကိုကို့ကို စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံပေးလို့အရမ်း ကျေးဇူး တင်တယ် သိလား၊”

အရည်တွေထွက်သွားပြီးလို့နည်းနည်းပျော့နေတဲ့လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲကမချွတ်ဘဲစိမ်ထားရင်းနှစ်ယောက်သား တွတ်ထိုးနေကြတယ်၊စကားပြောယင်းလက်တွေကနို့နှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ ပွတ်ချေပေးနေတာပေါ့၊ အရသာက သိပ်ကောင်းတာမို့ မကြာခင်မှာပဲစောက်ဖုတ်ထဲက လီးကြီးကပြန်တောင်မတ်လာတာပေါ့။

“ ဟင်၊ကိုကို့ဟာကြီးက ပြန်တောင်လာပြန်ပြီ၊ဘာလဲ၊ကိုကိုက မဝသေးလို့လား။”

“ အခုမှ တစ်ချီပဲလုပ်ရသေးတာ၊ဘယ်လိုလုပ်ပြီး၀မှာလဲ ညီမလေးရဲ့ ၊ ကိုကိုက ညီမလေးသိပ်မောနေမှာကိုအားနာလို့ကျိတ်မှိတ်နေရတာ၊ မသိဘူးလား၊”

“ သြော် ၊ ကိုကိုကလဲ၊ညီမလေးကိုများ အားနာနေရသေးတယ်၊ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောလိုက်ရောပေါ့ ၊ကဲ၊ ကိုကိုဘယ်နှစ်ခါ ထပ်လုပ်အုံးမလဲ၊အားမနာနဲ့၊ပြော၊”

“ ညီမလေးက ခံနိုင်မယ်ဆိုရင် တစ်ညလုံးလုပ်ချင်တာပေါ့ ညီမလေးရဲ့”

“ အံမယ်၊ ဘာဖြစ်လို့ မခံနိုင်ရမှာလဲ၊ ကိုကိုကလုပ်ရတာ၊ညီမလေးကဇိမ်နဲ့အောက်ကခံနေမာှပေါ့။ ကဲ ... ကိုကို လုပ်ချင်သလိုလုပ် ၊ညီမလေးရအောင် ခံပြမယ်၊ရှုံးတဲ့လူက မနက်ကျရင် မုန့်ဟင်းခါးဝယ်ကျွေးကြေးလောင်းမလား”

ဒီလောက်လီးကြီးနဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံပြီးတာတောင်ကလေးစိတ်မပျောက်သေးဘဲမုန့်ဟင်းခါးကျွေးကြေးအလောင်းအစားလုပ်ပြီးစိမ်ခါ်နေတဲ့ သင်းသင်းကို ဒီည အပီလိုးပြလိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီးတောင်မတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲက အသာဆွဲချွတ်လိုက်တော့

“ ဖွတ်”

ကနဲမြည်သံ ထွက်လာပါတယ်။ အဲဒီညကကုတင်စောင်း မှာတင်ပြီးတစ်ချီ၊ဆောင့်ကြောင့်မုဆိုးထိုင်နဲ့တစ်ချီ၊ နောက်ဆုံးမှာလေးဘက်ထောက်ကုန်းခိုင်းပြီး တစ်ချီ၊နောက်ထပ်သုံးချီ ထပ်လိုးပစ်လိုက်တယ်။သင်းသင်းကလဲခံကောင်း ကောင်းနဲ့ မညည်း တမ်းခံသလို ကျွန်တောက် လဲလိုးလို့ကောင်းကောင်း နဲ့လီးကို တောင်ပြန်မ ချွတ်ဘဲ လိုးနေလိုက်ကြတာဟာနောက်ဆုံး အချီလိုးပြီးချိန်မှာ မိုးတောင်လင်းနေပါပြီ။

နောက်နေ့မှာအိပ်ယာက ကိုးနာရီလောက်မှ နိုးကြတယ်။ အန်တီထားကတော့ဈေးသွားနေပါပြီ၊ သူလဲ ညကတစ်ညလုံးအလိုးခံခဲ့တော့ အိပ်ယာထနောက်ကျနေလို့ ခုမှဈေးကိုအမှီပြေးသွားပုံရတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ၊ ဒီ နေ့ ဖေဖေပြန်လာတော့မာှ မဟုတ်လား။

ဖေဖေ့အတွက် ဟင်းတွေဘာတွေချက်ဖို့ဈေးသွားဝယ်ရတော့မှာပေါ့၊ ဖေဖေ အရက်နဲ့မြည်းဖို့ ကြော်ရ၊ လှော်ရတော့မှာပေါ့၊ ဖေဖေက ညတိုင်းအိမ်မှာပဲ အရက်ကိုအေးအေးဆေးဆေး သောက်တတ်တာကိုး။ ကျွန်တော်နဲ့ သင်းသင်းကတော့ နားလည်မှုတစ်ခုယူလိုက်ကြတယ်။ ကိုဇော်နဲ့ဖြစ်နေတဲ့ ကိစ္စ တွေကို ၂ ယောက်စလုံးရေငုံနှုတ်ပိတ်နေလိုက်ကြမယ်ပေါ့။

ကျွန်နော်တို့က ဖွင့်ပြောလိုက်ရင် လဲ ပြဿနာတွေတက်ပြီးအိမ်ထောင်စုတစ်ခုလုံး ပြိုကွဲသွားမှာမဟုတ်လား။ည (၆) နာရီလောက်မှာ ဖေဖေ ပြန်ရောက်လာတယ်၊

အန်တီထားကတော့ သူ့ထုံး စံအတိုင်း

“ ကိုကြီး ”

“ ကိုကြီး”

နဲ့နေတာပေါ့၊ ဘာမှမသိရှာတဲ့ ဖေဖေကလဲ သူ့မယားလေးကို အပြတ်ကြင်နာနေတာပေါ့လေ၊ကျွန်တော်တို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ကလဲ အလိုက်သိသိနဲ့ စောစောပဲ အိပ်ယာဝင်လိုက်ကြတယ်။ မကြာခင်မှာပဲဧည့်ခန်းထဲမာှ အသံတွေတိတ်ဆိပ်သွားတာမို့ ဖေဖေတို့လဲ အိပ်ခန်းထဲရောက်နေ ပြီဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ 

အိပ်ယာပေါ်မာှငြိမ်နေရာကကျွန်တော်လူးလဲထလိုက်တော့ သင်းသင်းက ကျွန်တော့်လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။

“ ကိုကို၊ဘယ်သွားမလို့လဲ၊”

ဖေဖေနဲ့အန်တီထားတို့ကို သွားချောင်းမယ့် ကျွန်တော့်စိတ်ကူးကိုပြောမပြချင်ပေမယ့် မပြောရင်လဲမဖြစ်တာမို့ဖွင့် ပြောပြလိုက်ရတယ်။

“ ကောင်းပါ့မလား ကိုကိုရယ်၊ တော်ကြာ မေမေတို့သိသွားရင် မကောင်းဘူးနော်၊”

“ မသိနိုင်ပါဘူး ညီမလေးရဲ့၊ မာမီက ဖေဖေတစ်ယောက်လုံး ရှိနေရက်နဲ့ ကိုဇော်နဲ့ဖြစ်တာဆိုတော့ ဖေဖေ့ မှာဘာများ အားနည်းချက်ရှိနေလို့လဲဆိုတာ သိချင်လို့ကိုကိုကသွားကြည့်မှာပါ၊”

ယောက်ျားနဲ့မိန်းမ ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့လိုးကြတာကိုချောင်း ကြည့်ချင်နေတဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့၀ါသနာကိုသင်းသင်းရိပ်မိ သွားမှာစိုးလို့ အရှက်ပြေ ရှင်း ပြလိုက်မိတယ်။အဲဒီလို ရှင်းပြလိုက်ကာမှ အခြေအနေကပိုဆိုးသွားပါတယ်။

“ ဟုတ်တယ်နော်၊ မေမေကအဲဒီလို ဘာလို့လုပ်တာလဲ မသိဘူး၊ ကိုကိုကြည့်ရင်ညီမလေးလဲလိုက်ကြည့်မယ်၊ မနေ့ညကလိုပဲ အတူတူ သွားချောင်းကြတာပေါ့၊”

ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျွန်တော်တို့မောင်နှမ ၂ ယာက်မနေ့ညကချောင်း ခဲ့တဲ့နေရာကိုရောက်သွားပြန်တာပေါ့။ အပေါက်လေးက ချောင်း ကြည့်လိုက်တော့ကုတင်ပေါ်မှာဖေဖေနဲ့အန်တီထားတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးနဲ့တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

အန်တီထားဟာ ဖေဖေ့ မျက်နှာပေါ်တက်ခွပြီး ဘာဂျာအမှုတ်ခံနေယင်း ဖေဖေ့ရဲ့တောင်မတ်နေတဲ့လီးတန်ကြီးကို အားရပါးရစုပ်ပေးနေပါတယ်။

“ စစ်စတီနိုင်း” (69) ပုစံ လုပ် နေကြတာပေါ့ဗျာ၊ ဖေဖေ့လီးကလဲ တကယ့်စံချိန်မီလီးကြီးပါပဲ၊ပြောမယ်ဆိုရင် ကိုဇော့်လီးထက်တောင်ပိုကြီး ပါသေးတယ်၊ ဒါတောင် အန်တီထားကလင်ငယ်နေတာကိုတော့ ကျွန်တော်လဲ စဉ်းစားလို့ မတတ်တော့ပါဘူး။ 

ဖြစ်နိုင်တာကအန်တီထားဟာနှာသိပ်ကြီးတဲ့ မိန်းမဆိုတော့ ဖေဖေတစ်ယောက်ထဲကလိုးလိုးပေးနေတာကို အားမရဘဲ အမြဲတမ်းအလိုးခံချင်နေလို့ ကိုဇော့်လို အလိုးသန်တဲ့လူမျိုးကို လိုက်ရှာပြီး ကုန်း နေတာပဲဖြစ်မှာပါ။ဒါကြောင့်လဲ ဟိုဘက်အိမ်ကမဝင်းဝင်းနဲ့ဖြစ်နေတာကို သိသိကြီးနဲ့တောင် ပေါ်တင်ကြီးအိမ်မှာခေါ်ပြီးကုန်းနေတာဖြစ်မှာပေါ့။အခုလဲ ဖေဖေ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးပြီးသူ့စောက်ဖုတ်ကိုအယက်ခံနေယင်း စိတ်တွေသိပ်ထလာလို့နဲ့တူပါရဲ့၊

ဖေဖေရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးကိုဘယ်ဘက်လက်နဲ့ နောက်ပြန်ကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့ပြဲအာနေတဲ့ စောက်ပတ်အဝမှာ သေချာတေ့ပြီးဖိချလိုက်တယ်၊ မိန်းမကအပေါ်က တက်လိုးတဲ့ သဘောမျိုးပေါ့။အပေါ်ကနေပြီး တစ်ချက်ချင်းကိုဆောင့်ဆောင့်ထည့်နေတာ ရင်တုန်ဖို့တောင်ကောင်းတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ်၊ကိုကြီးဟာကြီး နဲ့သုံးရက်လောက်ဝေးနေရတော့အခုအရမ်းလိုးလို့ ကောင်းနေတာပေါ့၊ နို့တွေကိုဆွဲပေးပါအုံး၊ နာနာလေးဆွဲပါကိုကြီးရဲ့၊ထားပြီးတော့မယ်၊ပြီးတော့မယ်၊ အင်း၊ဟင်း၊”

အန်တီထားဟာ ပါးစပ်က အဆက်မပြတ်ညည်းညူယင်း ဖေဖေ့ရဲ့လီးတုတ်တုတ်မဲမဲကြီးကိုဒစ်ထိပ်ဖျားရောက်တဲ့အထိ ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အချက်(၃၀)လောက်ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပြီး အရည်တွေပန်း ထွက်သွားဟန်တူပါတယ်။

ဖေဖေ့ ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ကပ်ချလိုက်ပြီး တအီးအီး ၊တအားအား ညည်းညူယင်းအောက်ပိုင်းက သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ တအားကျိတ်ပွတ်နေပါတော့တယ်၊ ဖေဖေကိုယ်တိုင်လဲအောက်ကနေ သူ့လီးကြီးနဲ့ကော့ကော့ ဆောင့်တင်ပေးနေရင်းအရည်တွေကိုပန်းထုတ်ပေးနေပါတယ်၊ကျွန်တော်တို့ကိုကျောပေးထားတာမို့အန်တီထားရဲ့ လီးဝင်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲက အရည်တွေတပွက်ပွက်နဲ့ စီးကျနေတာကို သေသေချာချာမြင်နေရပါတယ်။ 

အမေဖြစ်တဲ့အန်တီထားတစ်ယောက်နှာတွေကြွပြီး ပက်ပက်စက်စက်တက်လိုးနေတာကိုကြည့်ယင်း သင်းသင်း လဲစိတ်တွေအတော်ထနေပြီထင်ပါတယ်၊ သူ့ကိုယ်လုံးလေးဟာသိသိသာသာကို တုန်ယင်နေပါတယ်၊ ဖင်ကိုလဲ နောက်ကိုပင့်ပြီးပစ်ပစ်ပေးနေပါတယ်။

ကျွန်တော် သိတာပေါ့၊အမေတူသမီး သင်းသင်းတစ်ယောက် နှာစိတ်တွေ အကြီးအကျယ် ထရွနေပြီလေ။ဒီ ကိစ္စကတော့ ကျွန်တော့်ဘက်ကဖြေရှင်း ပေးရမယ့် ကိစ္စမို့သင်းသင်းရဲ့ ထမီကို နောက်ဘက်ကအသာဆွဲလှန်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ပုဆိုးကို ဖြေချယင်းတောင်မက်နေတဲ့ လီးကို သင်းသင်းရဲ့ အရည်တွေရွှဲစိုနေတဲ့စောက်ပတ်အဝမှာအသာတေ့ပြီး မတ်တပ်ဆော်တဲ့ပုံစံနဲ့ လီးကို ဖိသွင်းချလိုက်ပါတယ်။

“ အိုး၊ကိုကိုရယ်။ကောင်း၊ ကောင်းလိုက်တာနော်၊အင်း၊ဟင်း ၊အို ... ကိုကိုရယ် “

ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာပြီးသင်းသင်းဟာချောင်း ကြည့်နေတဲ့ အပေါက်က မျက်လုံးကိုအသာခွာပြီးလက်နှစ်ဘက်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ထောက်လိုက်ပါတယ်၊မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဖင်ကုန်းယင်းနဲ့အလိုးခံတဲ့ အနေအထားပေါ့ဗျာ၊ ကျွန်တော်လဲ လီးထဲက စိမ့်နေအောင်ကောင်း နေပြီမို့ စိတ်ကိုဘယ်လိုမှ ထိန်း မထားနိုင်တောပဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲလိုးဆောင့်နေမိပါတယ်။

“ အို၊ အိုး၊ ကိုကိုရယ်၊ ဆောင့်ပါ၊ နာနာဆောင့်ပေးပါ၊ ညီမလေးသိပ်ကောင်း နေပြီကိုကိုရဲ့ ဆောင့်ကိုကို၊ ဆောင့် ဆောင့်၊ ညီမလေးပြီးတော့မယ် ကိုကိုရဲ့၊ အား၊အား၊ ထွက် ထွက်ပြီကိုကို၊ ညီမလေး ထွက်ပြီ သိရဲ့လား၊အား အား၊”

အသံတိုးတိုး နဲ့ညည်းပြောလေးပြောယင်းစောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေအံထွက်လာတာမို့ကျွန်တော်လဲစိတ် ကိုဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တောဘဲလီးကိုအဆုံးထိဖိထိုးသွင်းပြီး ကျွန်တော့်လရည်တွေကို အားရပါးရပန်းထုတ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။

၂  ယောက်စလုံးပြိုင်တူဆုံပြီး ပြီးသွားကြတာမို့အီစိမ့်နေအောင် ထူးထူးခြားခြား အရသာတွေခံစားကြရပါတယ်။ သင်းသင်း ရဲ့ ကြောပြင်ကို အသာမှေးပြီး နားနေချိန်မှာ လီးထဲက လက်ကျန်လရည်တွေက တစစ်စစ်နဲ့ စိမ့်ထွက်နေတုန်းပါပဲ။

လက် ၂ ဖက်က နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ချေနေယင်း ဖြေးဖြေးလေးကပ် ညှောင့်ပေးတော့နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေဟာ သင်းသင်းရဲ့စောက်ပတ်လေးထဲကနေ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို တပေါက်ပေါက်နဲ့ စီးကျနေပါတော့တယ်။

ဖေဖေကလဲ တော်တော့်ကို အလိုးသန်တဲ့လူပါ၊ခဏနားပြီးတာနဲ့ နောက်တစ်ချီလိုးဖို့ စိုင်းပြင်း တော့တာပဲ၊ ဒီတစ်ချီမှာ အန်တီထားကို ကုတင်စောင်း ပေါ်မှာပက်လက်တင်ပြီး ဖေဖေကကုတင်အောက်က မတ်တပ်ရပ်လိုးတာပါ၊ ဖြဲကားထားတဲ့ အန်တီထားရဲ့ပေါင် ၂ ချောင်း ကိုပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ပြီးပြဲအာနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖေဖေ့လီးကြီးနဲ့အားရပါးရဆောင့် ဆောင့်လိုးနေတဲ့ မြင်ကွင်းဟာ တကယ့်ကိုကြည့်လို့ကောင်းလှပါတယ်။

“ အား၊ အမယ်လေး၊ ကောင်းလှချည့်လားကိုကြီးရယ်၊ ထားကိုဘယ်လိုများလုပ်ပေးနေတာလဲ၊ ဒီမှာကောင်းလွန်းလို့သေတော့မယ်၊”

“ ရိုးရိုးလုပ်တာပဲကွယ်၊ ဘာများထူးခြားနေလို့လဲ၊ပြောပါအုံး ၊”

“ ဘာရိုးတာလဲ၊ ကိုယ့်လီး ကိုကိုယ်ပြန်ကြည့်ပါအုံး၊ဒီလောက် စိမ် ပြေနပြေမွှေလိုးနေတာခံရတဲ့လူက ကော့နေတာပေါ့၊ဟင်း၊”

အန်တီထား ပြောမှ သတိထားကြည့် မိတယ်၊ဟုတ်ပါရဲ့၊ ဖေဖေလိုး တာကလီးကိုတစ်ချောင်း လုံး ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး လီးပြန်သွင်းတဲ့အခါ ခါးကိုနွဲ့ပြီး၊ နွဲ့ပြီး သွင်း နေတာကိုး။ ခါးနွဲ့သွင်းတာဆိုတော့ စောက်ပတ်ထဲဝင်တဲ့လီးကလဲစောက်ခေါင်း တစ်ခုလုံးကို မြွှေ ပြီးဝင်သွားတာပေါ့၊ တကယ့်ကို ထိချက်ပြင်း တဲ့လိုးနည်းပါပဲ၊ ကျွန်တော်အရမ်းသဘောကျသွားတာမို့ အဲဒီလို မွှေလိုးတဲ့လိုးနည်းနဲ့သင်းသင်း ကိုလိုးဖို့စီစဉ်လိုက်တယ်။

အသံမထွက်ဘဲလက်ဟန်၊ ခြေဟန်နဲ့ကြမ်းပြင်ပေါ်မာှ လှဲအိပ်ပေးဖို့ သင်းသင်းကိုအမူအယာ ပြလိုက်တော့ အရိပ်ပြရင် အကောင်မြင်လွယ်တဲ့ သင်းသင်း ဟာကြမ်းပြင်ပေါ် အသာလှဲချလိုက်ပါတယ်။သူ့ထမီလေးကို အသာမတင်ပြီး ပုဆိုးကိုဖြေချယင်း သူ့ကိုယ်လုံးလေးပေါ် ထပ်အိပ်ချပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို တေ့သွင်းလိုက်တယ်။

အတုမြင် အတတ်သင်ဆိုတဲ့အတိုင်း ဖေဖေ့လိုးနည်းကို အတုယူပြီး ခါးကို နွဲ့ပြီး လီးတစ်ချောင်း လုံးမွှေ မွှေပြီးသွင်းပေးလိုက်တာပေါ့။စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို လီးကြီးနဲ့ မွှေလိုးရတဲ့အရသာဟာ ဘယ်အရသာနဲ့မှ မတူအောင်ကို ကောင်းလွန်းလှတာမို့ ကျွန်တော်ဟာ လီးရဲ့အထိအတွေ့အရသာကိုခံစားယင်း အချက် (၅၀) ကျော် လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးချလိုက်ပါတယ်။

“ အင်း၊ဟင်း၊ ဆောင့် ကိုကို၊ ဆောင့် ဆောင့်၊ညီမလေး ပြီး၊ပြီး၊ ပြီးတော့မယ်၊သိပ်ကောင်းတာပဲ ကိုကိုရယ်၊အရမ်းကိုထိတာပဲ၊ သိ၊ သိလား၊“

သင်းသင်းဟာ နားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေး ညည်းရှာပါတယ်။ ကျွန်တော့လဲ လီးကြီးကိုထုတ်လိုက်၊သွင်း လိုက် နဲ့ သုံးကြိမ်လောက်ဆက်တိုက်ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လရည်တွေပန်းထွက်ချိန်မှာ လီးတစ်ချောင်း လုံး အဆုံးထိ ဖိကပ်ပြီး လရည်တွေကိုသင်းသင်းရဲ့သားအိမ်ထဲရောက်အောင်အရှိန်ပြင်း ပြင်းနဲ့ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“ အိုး၊ကျွတ် ကျွတ်၊ ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်၊ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း တောင်မပြောတတ်တော့ပါဘူး၊ အင်းဟင်း ဟင်း”

တိုးတိုးလေး ညည်းပြော ပြောနေတဲ့သင်းသင်းရဲ့ ပေါင်တန် ၂ ချောင်း ကိုအစွမ်းကုန်ဆွဲကားပြီး ပြဲကားထွက်လာတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို လရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ထွက်နေတဲ့ လီးကြီးနဲ့ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးရတာ သိပ်ကိုအရသာရှိလှပါတယ်။

“ ပြွတ်”ပြွတ်”

နဲ့ အသံတွေ ထွက်နေသလို သင်းသင်းရဲ့ စာက်ခေါင်း ထဲက ထွက်ကျလာတဲ့ ကျွန်တော်တို့ ၂ ယောက်ရဲ့သုတ်ရည်တွေဟာလဲသင်းသင်းရဲ့ ဖင်ကြားကနေ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကိုတစိမ့်စိမ့် ယိုစီးလို့ နေပါတော့တယ်။နှစ်ယောက်သား အမောဖြေပြီးလို့ဖေဖေတို့ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ချောင်းလိုက်ကြတော့ ပွဲကပြီးနေပါပြီ၊ ကုတင်ပေါ်မှာနှစ်ယောက်သား ဖက်ပြီး အနားယူနေကြပြီလေ၊

သင်းသင်း ကို အသာလက်တို့ခေါ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ခဲ့ကြတယ်၊အိပ်မပျော်ခင်မှာ သင်းသင်းကလာဆွနေတာနဲ့ သူကျေနပ်သွားအောင် လေးဘက်ထောက်ပြီးတစ်ချီလိုးပေးလိုက်ပါသေးတယ်၊ တကယ်နှာကြွတဲ့ကောင်မလေးပါပဲ၊

တစ်ညလုံးလိုးရင် တစ်ညလုံးခံမယ်ဆိုတဲ့အစားမျိုးပါပဲဗျာ၊နောက်နေ့ကျတော့ မနက်(၈) နာရီကျော် မှ ကျွန်တော် အိပ်ယာကနိုးတယ်၊ သင်းသင်း ကမနက်ပိုင်းဆို တော့ (၇)နာရီ ကျောင်းချိန်အ မှီ ထသွားပြီပေါ့။ကျွန်တော်က နေ့လည် (၁၂) နာရီမှ တက်ရမှာမို့ အေးအေးဆေးဆေးပါပဲ၊ဖေဖေလည်းရုံးသွားနေပါပြီ။ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ကော်ဖီသောက်နေတုန်းအန်တီထားတစ်ယောက် ထမီရင်ရှားနဲ့ဝင်လာတယ်၊

ရေချိုးပြီး ခေါင်းလျော်လာတယ်နဲ့တူပါရဲ့၊ ဆံပင်တွေကိုတဘက်နဲ့စိမ်ပြေနပြေသုတ်နေတယ်၊ လက်နှစ်ဘက်ကိုစုံမြှောက်ပြီးသုတ်နေတာမို့ ရင်ရှားထားတဲ့ ထမီပါးပါးအောက်မှာ ဖွံ့ဖြိုးထွားကျိုင်းတဲ့ကိုယ်လုံးအလှဟာ အထင်းသား ပေါ်နေတာပေါ့၊ ဒီကိုယ်လုံးကြီးကို မြင်တော့

နေ့စဥ် ဆက်တိုက်ချောင်း ကြည့်ခဲ့ရ တဲ့ အန်တီထားရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ပြဲအာနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းမို့မို့ကြီးကို မျက်စိထဲပြန်မြင်ယောင်ပြီး လီးတောင်လာမိတယ်၊အရင်တုန်းကတော့ဖေဖေ့မိန်းမပါလားဆိုတဲ့အသိနဲ့ အမေရင်းလိုပဲ သဘောထားခဲ့ပေမယ့် ကိုဇော်နဲ့ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနေတာ မြင်ပြီးကတည်းက ကျွန်တော့်စိတ်ဓါတ်တွေလဲပြောင်း လဲသွားပါပြီ၊ 

ကိုဇော်တောင်မှလာလာလိုး နေသေးတာပဲ၊ ငါလဲ အခွင့် အရေးရရင်လိုးပစ်လိုက်မယ်လို့ စိတ်ထဲက ကျိတ်ဆုံးဖြတ်ထားပြီးပါပြီ။အန်တီထားဟာကျွန်တော့် မျက်နှာကို စူးစူးရရဲ စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။သူ့ကြည့် ရတာတစ်ခုခုကိုမေးချင်နေပေမယ့်မေးဖို့ခက်နေပုံရပါတယ်၊သင်းသင်း ကိစ္စများရိပ်မိသွားပြီလားလို့ကျွန်တော်စိတ်ပူနေတုန်း မှာပဲ... 

“ ကျော်ကျော်၊ သား ညကဘယ်အချိန်အိပ်တာလဲ၊””

တစ်ခုခုတော့ ထူးခြားနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ပါပြီ။

“ သြော်၊ ညက ကျောင်းစာတွေလုပ်နေလို့ (၁၁) နာရီလောက်မှ အိပ်ပျော်တယ်၊ မာမီရဲ့၊””

အန်တီထားက အားရပါးရ ရယ်နေပါတော့တယ်၊ကျွန်တော့အဖြေစကားက သူ့အတွက် ပြက်လုံးတစ်ခုဖြစ်နေပုံပါပဲ။

“ ကျောင်းစာတွေ လုပ်နေတယ်၊ ဟုတ်လားကျော်ကျော်၊ ကဲ၊ ဒီမှာ လာကြည့်စမ်းပါအုံး၊””

အန်တီထားဟာ စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ ရယ်ယင်း ကျွန်တော့် နားရွက်ကိုဆွဲပြီး သူတို့ အိပ်ခန်းဘက်ကို ဆွဲခေါ်သွားပါတယ်၊ ကျွန်တော်တို့ ချောင်းကြည့်နေကြ နေရာကို ရောက်တော့နံရံကအပေါက်နေရာကို လက်ညှိုးညွှန်ပြပြီး၊

“ ဒီအပေါက်တွေက ဘာလုပ်တာလဲ၊ ကျော်ကျော်၊””

“ ဘယ်သိမှာလဲ မာမီရဲ့၊ သူ့ဟာသူ နဂိုထဲကပေါက်နေတာဖြစ်မှာပေါ့၊””

အန်တီထားဟာ အားရပါးရ ရယ်နေပါတော့တယ်၊ပြီးမှကြမ်းပြင်ကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး၊

“ ဒါဖြင့်၊ ဒါတွေက ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ၊ ရှင်း ပြစမ်းပါအုံး၊” 

ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်၊ဟုတ်ပါရဲ့၊ ညက ကျွန်တော်နဲ့သင်းသင်းဒီနေရာမှာလိုးကောင်းကောင်းနဲ့လိုး ထားကြတာ အရည်တွေကဗွက်ထနေတယ်၊ အခုချိန်ထိအရည်တွေက ခြောက်မှမခြောက်သေးဘဲကိုး။

“ မာမီ့ကို မှန်မှန်ပြောစမ်း ကျော်ကျော်၊ ဒါ သားလက်ချက်မဟုတ်လား၊“

အခုမှစိတ်နည်းနည်း အေးသွားပါတယ် အန်တီထားဟာကျွန်တော် နဲ့ သင်းသင်း တို့ဖြစ်ကြတာကိုသိလို့စစ်မေးနေတာမှ မဟုတ်ဘဲလေ၊ ဒီကိစ္စ လောက်ကတော့ကျွန်တော်ရှင်းတတ်ပါတယ်၊

“ ဟုတ်တယ် မာမီ ဒီအပေါက်ကချောင်း ချောင်းကြည့် ပြီး ကျွန်တော် စိတ်မထိန်းနိုင်လို့

အဲဒါတွေ ထွက်ကုန်တာပါ၊””

“ ကျော်ကျော်ရယ်၊ နင်ဘယ်က အတတ်ကောင်းတွေ တတ်နေတာလဲ၊ဟင်း၊“

အန်တီထားဟာ ကျွန်တော့်ဗိုက်ခေါက်ကိုဆွဲလိမ်ရင်း ဆူလိုက်ပါတယ်၊နာလွန်းလို့ ကိုယ်ကိုတွန့်လိမ်လိုက်တဲ့အချိန် မှာ ပဆိုးထဲကတောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးဟာရမ်း ခါနေပါတယ်၊ ဒါကိုအန်တီထားလဲ သတိထားမိတယ်နဲ့တူပါရဲ့ ၊ အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် ထွားကျိုင်းနေတဲ့ ပဆိုးအောက်က လီးကြီးကို တအံ့တသြနဲ့ ငေးကြည့်နေပါတော့တယ်၊

“ ဟဲ့၊ကျော်ကျော်၊ ငါမေးနေတာ မကြားဘူးလား၊နင်ဘာဖြစ်လို့အဲဒါတွေလျှောက်လုပ်နေတာလဲ၊ နင့်အရွယ်လေးနဲ့ ဒါတွေဘယ်ကတတ်နေတာလဲ၊မှန်မှန်ပြောစမ်း၊””

ဗိုက်ခေါက်ကို တအားအဆွဲခံထားရတာမို့ အရမ်းနာနေတာကြောင့်စိတ်တိုတိုနဲ့ပြောချလိုက်မိပါတယ်။

“ မာမီသင်ပေးလို့တတ်တာပေါ့၊ မာမီနဲ့ကိုဇော်ဖေဖေခရီးထွက်တဲ့ညတွေမာှ လုပ်ကြတာတွေကြည့်ပြီးစိတ်ထလွန်း လို့ဒါတွေလုပ်တတ်နေတာပေါ့၊ မနေ့ညကလာကြည့်တာကလဲ ဖေဖေက လစဥ်မမီဘဲ ပန်း သေနေလို့ မာမီက ကိုဇော်နဲ့ အဲဒီလို အလုပ်ခံနေတာလားဆိုတာသိချင်လို့ တမင်လာကြည့်တာ၊ ဖေဖေလဲ တကယ်သန်တဲ့လူပါဗျာ၊ ဖေဖေ့ဟိုဟာက ကိုဇော့် ထက်တောင်ကြီးသေးတယ်၊ဒါလောက်ကြီးတာကြီးကိုရထားတာတောင်မာမီက မကျေနပ်နိုင်ဘူးလား၊”

ကျွန်တော့်စကား မဆုံးသေးခင်မှာ အန်တီထားတစ်ယောက် မျက်စိမျက်နှာတွေအကြီးအကျယ် ပျက်နေပါပြီ၊

“ ဟင်၊ နင် နင် အဲဒီ ကိစ္စ တွေ နင့်အဖေကိုပြောပြလိုက်ပြီလား၊”

ကျွန်တော်အားရပါးရရယ်ချလိုက်မိပါတယ်။ ဒီတစ်ခါကျွန်တော့်အလှည့်ရောက်ပြီလေ။

“ ဒီနေ့မနက်မှ ပြောမလို့စီစဉ်ထားတာ၊ဖေဖေကရုံးကို အစောကြီးထွက်သွားလို့ မပြောရသေးပါဘူး၊”

“ ကျော်ကျော်ရယ်၊ ဒီကိစ္စ ဟာ ပေါ့သေးသေးကိစ္စ မဟုတ်ဘူး၊ ဒါကိုသားသိပါတယ်ကွယ်၊သားကသာ အဲဒီကိစ္စ တွေ ဖွင့်ပြောလိုက်ရင် ပြဿနာတွေ အကြီးအကျယ်တက်တောမပေါ့၊ မာမီလဲ ဒုက္ခရောက်တော့မှာပေါ့ ၊ အိုကွယ်၊ သားဖေဖေသာ ဒီကိစ္စတွေသိသွားရင် မာမီလဲဘဝပျက်တော့မှာပေါ့၊ မာမီ့ကိုသနားပါကွယ်၊ဖွင့်မပြောလိုက်ပါနဲ့၊”

အန်တီထားဟာ မျက်ရည်တွေအရွှဲသားနဲ့ကျွန်တော့်ကို ရင်ခွင်ထဲမှာဖက်ထားပြီးချော့နေရှာပါတယ်၊ထမီရင်ရှား ခပ်ပါးပါးအောက်က နို့ကြီးနှစ်လုံးဟာကျွန်တော့်မျက်နှာနားမှာမထိတစ်ချက်၊ ထိတစ်ချက်ဖြစ်နေတာမို့ နို့ကြီးတွေကိုဆွဲကိုင်ချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်နေသလို လီးကလဲတားမရ၊ ဆီးမရဖြစ်ပြီး တောင်မတ်နေပါတော့တယ်၊

ဖြစ်ချင်တော့တောင်နေတဲ့ လီးက အေးအေးမနေဘဲ ကျွန်တော့်ကိုပွေ့ဖက်ထားတဲ့အန်တီထားရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ သွားသွားထိုးထိ မိနေတာမို့ လက်ကိုမသိမသာအောက်ချပြီး လီးကို ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲညှပ်ထားလိုက်ရတယ်။အန်တီထားကလဲ တော်တော်လျင်တယ်၊ကျွန်တော့်အခြေအနေကို ရိပ်မိပုံရပါတယ်၊သူ့ညာဘက်ဒူးက ကျွန်တော့်ဒူး နှစ်ချောင်းကြားကို မသိမသာတိုးဝင်လိုက်တာနဲ့ပေါင်ကြားထဲညှပ်ထားတဲ့ လီးကြီး ဟာမတ်ကနဲ ပြန်ထွက်လာပြန်တာပေါ့။

လီးကိုလက်နဲ့ ပြန်မသိမ်းနိုင်ခင်မှာပဲ အန်တီထားကပေါင်ကိုကားပြီးရှေ့ကိုဖိကပ်လိုက်တာမို့ ကျွန်တော့်လီးကြီးဟာအန်တီထားရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ညှပ်ရက် ပက်ပင်းမိနေတော့တာပေါ့။

“ သား၊ကျော်ကျော်၊ ဟို ကိစ္စ သားဖေဖေကိုသွားမပြောလိုက်ပါနဲ့နော်၊သားဖြစ်ချင်နေတာ မာမီ သိပါတယ်၊ သားကိုစိတ်ချမ်းသာအောင် မာမီက အလိုလိုက်ပေးမှာပေါ့။ အရေးကြီးတာက မာမီတို့ မိသားစုအေးအေးချမ်း ချမ်းနေနိုင်ဖို့ ပဲမဟုတ်လား၊”

ယောကျ်ားကျမ်း နောကြေနေတဲ့ အန်တီထားဟာပါးစပ်ကတောင်းပန်နေယင်း သူ့လက်နှစ်ဘက်နဲ့ကျွန်တော့်တင်ပါးအချိုင့်တွေကို ဆွဲညှစ်လိုက်တာမို့တစ်ကိုယ်လုံးတင်းကနဲဖြစ်သွားပြီးတောင်နေတဲ့ လီးဟာ အန်တီ ထားရဲ့စောက်ဖုတ်ကို အဝတ်တွေခံထားတဲ့ကြားက ကပ်ဆောင့်လိုးလိုက်သလို ဖြစ်သွားပြန်ပါတယ်။

“ ပြောလေ ကျော်ကျော်၊ သားရဲ့ ဖေဖေကိုမတိုင်တော့ပါဘူးလို့ မာမီ့ကို ကတိပေးလေ၊”

အန်တီထားရဲ့ အကိုင်အတွယ်တွေကြားမှာမလှုပ်နိုင်အောင်ဖြစ်နေတာမို့ ကျွန်တော့်အသံတွေတောင်တုန်နေပါပြီ။

“ ဟုတ်၊ ဟုတ်ကဲ့၊ ကျွန် ၊ကျွန်တော် ကတိပေးပါတယ်၊ မာမီရယ်၊”

ကျွန်တော့် ကတိစကားကြားရတော့မှ အန်တီထားလဲ စိတ်အေးသွားပုံရပါတယ်၊သက်ပြင်းချသံ 

“ ဟင်း”

ကနဲ ကြားလိုက်ရတယ်။

“ သား၊ ဒီမာှ ခဏစောင့်ဦးနော် ”

 အိမ် ရှေ့တံခါးမကြီးကို ချက်ချပြီး ပိတ်လိုက်သံ

“ ဒိန်း ”

ကနဲကြားလိုက်ရချိန် မှာ ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာလဲ

“ ဒိန်း ”

ကနဲ တုန်ခါသွားပါတော့တယ်။

“ သား၊ မာမီတို့ အခန်းထဲသွားရအောင် လာလေ၊”

အခု ချိန် ကျမှတော့ ရှက်နေလို့ ကြောက်နေလို့ဘာမှမထူးတော့ပါဘူး၊အန်တီထားတောင် သဘောတူနေပြီပဲ လို့  ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရဲဆေးတင်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကိုခပ်တည်တည်ပဲ လိုက်ဝင်သွားမိတယ်။

“ သားကလိမ်မာတော့ မာမီက သားကို ဆုချတဲ့အနေနဲ့ သားစိတ်တိုင်းကျနေပေးမယ်၊သားက ညတိုင်းညတိုင်းမာမီ့ကိုချောင်းချောင်းကြည့်ပြီးစိတ်ကူးနဲ့ဖြေသိမ့်နေရတယ်မဟုတ်လား၊ ကဲ အခု သားစိတ်တိုင်းကျလုပ်ချင်သလိုသာလုပ်ပေတော့၊ မာမီ့ကို ဘာမှအားနာဖို့မလိုဘူးနော်၊သိလား”

အန်တီထားဟာ ရင်ရှားထားတဲ့ ထမီလေးကို ကွင်း လုံးကျွတ်ပုံချလိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ကုတင်ပေါ်လှဲအိပ်ယင်း ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။

လူနှစ်ယောက်က တစ်ည တစ်ယောက်စိမ်ပြေနပြေလိုးကြဆော်ကြတာကိုတောင်မညည်းမညူဘဲ ခံခဲ့တဲ့ ကိုယ်လုံးထွားထွားအိအိကြီးကိုကိုယ်တိုင်စိတ်တိုင်းကျ လိုးခွင့်ရတော့မှာမို့ ကျွန်တော့် စိတ်တွေဟာထူးထူးခြားခြားတက်ကြွလို့နေပါတယ်၊ 

ဒါ့အပြင် အန်တီထားက ကျွန်တော့်ကို ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုသဘောထားပြီး ပါးစပ်ပိတ်သွားအောင်တမင် အလိုးခံနေတယ်ဆိုတာ သိထားတော့ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာမခံချင်စိတ်တွေအလိပ်လိုက်၊ အလိပ်လိုက်ဖြစ်ပေါ်နေပြီး အန်တီထားတစ်ယောက် လက်မြောှ က်အရှံးပေးသွားအောင်လိုးပြလိုက်ချင်စိတ်တွေလဲထူးထူးကဲကဲဖြစ်ပေါ်နေပါတယ်။

ကျွန်တော့် အဝတ်အစားတွေကို ကုတင်ဘေးမှာ ချွတ်ချလိုက်ပြီးကိုယ်လုံးတီးနဲ့ကုတင်ပေါ် လှမ်းတက်လိုက်ချိန်မှာအောက်ကရမ်းခါနေတဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ပြီး အန်တီထားတစ်ယောက်နည်းနည်းတော့ဖြုံသွားပုံရပါတယ်။

“ ဟယ်တော့ ၊ သားဟာကြီးက အကြီးကြီးပါလား၊အရွယ်နဲ့တောင်မလိုက်ဘူး၊”

“ လီးကြီးတော့ မာမီ့ကို အရသာပိုရှိအောင်လုပ်ပေးနိုင်တာပေါ့၊ မာမီဘယ်လိုမျိုးကြိုက်တတ်တယ်ဆိုတာ သိပြီးသားပါဗျာ၊””

ပါးစပ်ကပြောနေယင်း လက်တစ်ဘက်ကနို့ကိုအသာခြေပေးပြီး၊ ကျန်တဲ့ နို့တစ်လုံးကို ပါးစပ်နဲ့ အားရပါးရဆွဲဆွဲစို့ ပေးလိုက်တယ်၊ နို့ကြးီတွေက လုံးဝိုင်းအိစက်နေတာမို့ အရသာက အင်မတန်ထူးကဲ လှပါတယ်။ နို့ဆိုလို့သင်းသင်းရဲ့ ထွက်ပြူစနို့လေးကိုပဲ ကိုင်ခဲ့ဖူးတဲ့ ကျွန်တော့်အဖို့ အန်တီထားရဲ့နို့ကြီးတွေဟာ တကယ့် ကို အရသာထူးခြားနေတာပေါ့ဗျာ။

 ၂ မိနစ်လောက်နို့တွေကိုဇိမ်ခံပြီးတာနဲ့ ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုအောက်ဘက် အသာရှောချလိုက်ပြီးအန်တီထားရဲ့ ပေါင် ၂ ဖက်ကို ဆွဲဖြဲလိုက်လို့ပေါ်လာတဲ့ စောက်ပက် ပြဲပြဲကြီးမှာကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်း ကိုအသာအယာ ဖိကပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“ သား။ ကျော်ကျော်၊အဲ အဲဒီလို မ မလုပ်”

အန်တီထားရဲ့အသံက လမ်းတစ်ဝက်မှာပဲ ရပ်သွားတယ်၊ ကျွန်တော့်လျာဖျားကစောက်စိပြူးပြူးလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းယက်ပစ်လိုက်တာကိုး၊ အန်တီထားတစ်ယောက် ငြိမ်ကျသွားတာနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲဘာဂျာမှုတ်ပစ်လိုက်တယ်၊

မှုတ်အားကလဲ ဘာကောင်း သလဲမမေးနဲ့တစ်ချက်ကလေးမှအသက်မရူဘဲ ဆက်တိုက်ကို မတှု ်တာ၊ တစ်ခါတစ်ခါများစောက်ခေါင်း ထဲကို လျာနဲ့မေေွှ ပးနေယင်း အားမရလို့ နှာခေါင်းတစ်ခု လုံးပါမြုပ်ပြီး စောက်စိကို နှာခေါင်း နဲ့ပွတ်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

“ သား၊ သား၊ ကျော်ကျော်၊ ကောင်းလှချည်လားသားရယ်၊ ဘယ်လိုများ လုပ်နေတာလဲ၊မာမီ့တစ်သက်မှာဒီလောက် ကောင်းတာမျိုး တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသေးဘူး၊စုပ်ပါ၊စုပ်ပေးပါ၊ မာမီထွက်တော့မယ်၊အင်း၊ ဟင်း၊ အိုအိုကွယ်၊ ထွက် ထွက်ပြီ သားရေ၊ မာမီထွက်ပြီ၊ စုပ်၊ စုပ်၊အစိကို နာနာလေးစုပ်၊ အား၊အား၊ အမလေးနော်၊ ဟင်းဟင်း၊”

အန်တီထားရဲ့ ညည်းသံတွေ ပွက်ပွက်ညံသွားပါတော့တယ်။ အန်တီထား တစ်ယောက်ကော့ပျံသွားတာကိုကြည့်ပြီး စိတ်ထဲမှာ တော်တော်ကျေနပ်သွားမိတယ်၊ကျွန်တော်သိတာပေါ့၊

အန်တီထားက ကျွန်တော့်ကိုခလေးလေးလိုသဘောထားပြီး ကျွန်တော့်ကိုနှုတ်ပိတ်တဲ့အနေနဲ့ တမင်ခံပေးနေတာပဲဟာ၊ ဒါကြောင့် သူထင်ထားသလို ခလေးမဟုတ်မှန်းသိသွားအောင် ဘာဂျာအပြတ်မှုတ်ပေးလိုက်တာပေါ့၊ ခုတော့သူလဲ အရည်တွေကောင်းကောင်းထွက်သွားပြီး တော်တော့်ကို အီစိမ့်သွားရှာပါပြီ။

“ ကောင်းလိုက်တာသားရယ်၊ မာမီ တစ်ကိုယ်လုံးကျင်စိမ့်သွားတာပဲ၊တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် အဲဒီလောက်အရည်တွေထွက်တာမျိုး တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသေးဘူး၊သားကအတွေ့သိပ်ကောင်းတာပဲ၊ လျာနဲ့တောင် ဒီလောက်ကောင်းနေရင် ဟိုဟာကြီးနဲ့ဆိုဘယ်လိုများနေမလဲ မသိဘူး၊မာမီ့ကို လုပ်ပေးပါနော်၊ သားကျောင်း သွားဖို့က နှစ်နာရီလောက်လိုသေးတာပဲ။နှစ်ချီ သုံးချီလောက် ကောင်းကောင်းလုပ်လို့ရပါသေးတယ်၊ အင်းလေ၊သားကငယ်သေးတော့လုပ်ရောလုပ်နိုင်ပါ့မလား၊မသိဘူး၊”

အန်တီထားရဲ့ အထင်သေးသလို ရိသဲ့သဲ့စကားကြောင့် စိတ်တိုသွားမိပေမယ့်ဟန်ဆောင်ပြီး ပြုံးပဲနေလိုက်ပါတယ်။

“ ကျွန်တော်က ချာတိတ်ပဲ မာမီရယ်၊ကိုဇော်တို့ ဖေဖေတို့လိုတော့ ဘယ်လုပ်နိုင်မှာလဲ ၊ အင်းပါ၊ကျွန်တော်လုပ်နိုင်သလောက်တော့ လုပ်ပြပါ့မယ်၊ အခု မာမီအမောပြေပြီလား၊”

“ ဒါမျိုးဆိုတာ ဘယ် နှစ်ခါလုပ်လုပ်လုပ်မောတယ်မရှိဘူး သားရဲ့။ မာမီက သားရဲ့အထိအတွေ့အရသာကိုအရမ်းခံ ကြည့်ချင်နေပြီ၊ သားလုပ်ချင်သလိုသာစိတ်တိုင်းကျလုပ်ပေတော့၊””

ဘာဂျာအမှုတ်ခံထားရလို့ အရည်တွေ ပေပွနေတဲ့စောက်ခေါင်းအဝမှာလီးကိုအသာတေ့ပြီး စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ဒစ်ဖျားနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ပေးလိုက်တော့ အန်တီထား တစ်ယောက် ကော့ကော့တက်လာပါတယ်။

“ သား၊ကျော်ကျော်၊ ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွယ်၊မာမီ အရမ်းယားနေပြီ၊လီးသွင်း ပြီးလိုးပေးပါတော့ကွယ်၊လိုး ပါတော့၊ ဟင်း၊ဟင်း ၊”

အန်တီထားဟာ အောက်ကနေဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ပေးရင်းလီးကို အထဲ၀င်အောင် လုပ်ပေးနေပါတယ်၊ဒါပေမယ့်ကျွန်တောက် နောက်ကိုအသာဆုတ်လိုက်တာမို့လီးကဝင်မသွားသေးပါဘူး။

သူ့ရဲ့ညာဘက်ပေါင်ကို ကျွန်တော့် ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ ဖိတွန်း လိုက်ပြီး ပြဲထွက်လာတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ညာဘက်လက်မာှ ညှစ်ကိုင်ထားတဲ့  လီးထိပ်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲဖိပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်၊

“ အင်း”၊“အင်း”

နဲ့ညည်းသံတွေထွက်လာတော့ စောက်စိနေရာလေးကို ဒစ်နဲ့ဆက်တိုက်ပွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။

“ အံမယ်လေးသားရယ်၊ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲကွယ်၊လိုးပါ၊လိုးထဲ့လိုက်စမ်း ပါ၊သားရဲ့လီးကြီးကို မာမီအရမ်းခံချင်နေပြီ၊ သွင်းပေးပါတော့၊သွင်း၊သွင်း၊ အား၊ယားလိုက်တာကွယ်၊”

အောက်ကနေ ဘယ်လိုပဲ တောင်းပန်၊ တောင်းပန်၊ကျွန်တော်ကတော့လီးကိုထိုးမသွင်း ဘဲစောက်စိကိုပဲမနားတမ်းဖိပွတ်နေလိုက်တယ်၊စောက်ခေါင်း ရဲ့  အထိအတွေ့ကသိပ်ကောင်း နေလို့ လီးကိုဖိသွင်း လိုက်ချင်ပေမယ့် စိတ်ကိုထိန်း ပြီးဒစ်နဲ့ပဲဆက်တိုက်မွှေပေးနေတော့ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ၊

“ အား၊အား၊ထွက်ပြီသားရေ၊ မာမီ့အရည်တွေထွက်ကုန်ပြန်ပြီ၊ ဟင်းဟင်း၊ သားကမာမီ့ကိုတမင်သက်သက်ပညာတွေပြနေတာကိုး၊ လီးနဲ့ မလိုးသေးဘဲနဲ့ မာမီ့ကိုနှစ်ချီပြီးအောင် လုပ်ပြလိုက်တာကိုး၊မာမီတော့စွဲပြီသားရေ၊ အရမ်း စွဲသွားပြီ၊ သားကသိပ်ကျွမ်းတာပဲကိုး၊""

အန်တီထားတစ်ယောက် စကားတွေ တတွတ်တွတ် ပြောနေချိန်မှာ ကျွန်တော်ကတော့ ကုတင်အောက်ကိုဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါပြီ၊

“ မာမီ၊ကုတင်စောင်းမှာ လိုးရအောင်၊""

“ လိုးလေ၊ သားစိတ်ကြိုက် လိုးစမ်းပါကွယ်၊မာမီကတောင် လိုးပါတော့လို့ တောင်းပန်နေရတယ်၊သားကတော့ တကယ့်လူပဲ၊ ဟင်း၊ဟင်း၊""

အန်တီထားဟာ ကုတင်စောင်းတင်ပြီး လိုးလို့ရအောင် အလိုက်သင့် နေရာယူပေးလိုက်တယ်၊ ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်ဆုံကားကား ကြီးကိုတင်ပြီး ပေါင်တန်ကြီးတွေကို အဆင်သင့်ဖြဲပေးလိုက်တာနဲ့ သူ့ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးတွေကို ပခုံးပေါ်ထမ်းတင် လိုက်ပြီးတောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကိုစောက်ပတ်ထဲ ဖိသွင်းထဲ့လိုက်ပါတော့တယ်။

“ ပြွတ်၊ဘွတ်၊"

“ အိုး"

“ အို၊သားရယ်၊"

အခန်းထဲမှာ အသံတွေ ဆူညံသွားပါတော့တယ်၊ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ""အိုး""ကနဲအော်ညည်းမိသွားတယ်၊ တကယ်ပါပဲဗျာ၊ လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်စိမ့်သွားအောင်ကို အရသာက ထူးခြားလွန်းလှပါတယ်။

သင်းသင်းစောက်ဖုတ်လေးက ကျဉ်းပြီးလိုးလို့ကောင်းတာမှန်ပေမယ့် အန်တီထားရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ယှဉ်လိုက်ရင်တော့ ဆီနဲ့ရေပါပဲ။အန်တီထား စောက်ဖုတ်ကြီးက လီးဝင်သွားတာနဲ့ အထဲက ဘယ်လိုတွေ လုပ်လိုက်လဲတော့မသိဘူး၊ လီးတစ်ချောင်းလုံးမှာ ကျင်ကနဲ၊ စိမ့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး ရင်ထဲမှာပါအေးပြီး တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်လာတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်၊ သားလီးကြီးကအလုံးတုတ်တော့ မာမီ့အထဲမှာပြည့်ကျပ်နေပြီး အရမ်းကိုခံလို့ကောင်းတာပဲ၊ မာမီတော့အရမ်းကို ခိုက်သွားပြီ၊ ကဲ၊ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်လိုးပေးပါအုံးသားရယ်၊"

ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ လိုးလို့ သိပ်ကောင်းနေတာမို့ အားရပါးရကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေမိပါတယ်၊သင်းသင်းကို လိုးတုန်းကလို နာသွားမှာတွေ အောင့်သွားမှာတွေ စိတ်ပူမနေရတော့ စိတ်ရှိလက်ရှိကိုကြုံးကြုံးပြီးလိုး နေမိတာပေါ့။

ကျွန်တော်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်းအောက်ကနေပြီးဖင်ကြီးကို ဝေ့လိုက်ဝိုက်လိုက် လုပ်ပေးတာကလဲ အရသာထူးခြားလွန်းနေတာမို့ အချက်(၁၀၀)ကျော်လောက် လိုးဆောင့်ပြီးချိန်မှာ စိတ်ကိုဘယ်လိုမှထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ လီးကိုအဆုံးထိဖိကပ်ပြီးလရည်တွေကို အားရပါးရ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်မိပါတော့တယ်၊

“ အား၊အား၊ကျွန်။ ကျွန်တော်၊ ထွက်၊ ထွက်ပြီ၊အင်း၊ဟင်း၊"

“ အို၊အိုး၊ကောင်း၊ ကောင်းလှချည်လားသားရယ်၊အရမ်းကောင်းတယ်ကွယ်၊ သားလိုးပေးတာ မာမီနှစ်ချီတောင်ပြီးသွားတယ်၊သား သိလား၊"

“ သိတာပေါ့ မာမီရယ်၊ မာမီ့ဟာကြီးက အထဲကဆွဲဆွဲညှစ်နေတာ ကောင်းလွန်းလို့ လီးကို အရည်မထွက်အောင် မနည်းထိန်းထားရတယ်၊ မာမီကအရမ်းကျွမ်းတာပဲနော်၊"

“ နှစ်ယောက်စလုံးကျွမ်းလို့လဲ ခုလိုအရသာတွေတစ်ဝကြီးခံစားကြရတာပေါ့ သားရ့၊ဲ မာမီက အိမ်ထောင်သည်မို့ကျွမ်းတာ ထားပါတော့၊ သားက လူပျိုပေါက်လေးဖြစ်ပြီး ဘာလို့ဒီလောက်တောင် အတွေ့အကြုံတွေရင့်နေရတာလဲ၊ သမီးလေး သင်းသင်းနဲ့များ"

အန်တီထား ဆက်ပြောမယ့်စကားကို ရိပ်မိလိုက်တာမို့ ဒေါသထွက်ဟန်ဆောင်ပြီး၊

“ တော်တော့၊ မာမီ၊မာမီ ဆက်ပြောမယ့် စကားတွေကို သားသိတယ်၊ သားညီမလေးနဲ့သားကို မာမီက စွပ်စွဲချင်နေတာလား၊ ညီမလေးဟာ သားနဲ့ငယ်ငယ်ကတည်းကမောင်နှမ အရင်းလို နေခဲ့ကြတာပါ။ သားစိတ်ထဲ မှာ သူ့ကိုညီမ အရင်းလိုပဲသဘောထားတယ်၊ ဒီလိုကိစ္စ မျိုးကိုစိတ်တောင်မကူးဘူး၊ သားဒီကိစ္စ တွေကျွမ်းနေတာကမာမီတို့လုပ်နေတာတွေ အမြဲတမ်း ချောင်းချောင်းကြည့်ပြီး သားကိုယ်တိုင်သာ အဲဒီလိုလုပ်ရရင် ဘယ်လိုလုပ်လိုက်မယ်ဆိုတာမျိုးကို စိတ်ကူးယဉ်ပြီး ဂွင်းတိုက်ခဲ့တဲ့အကြိမ်တွေများလွန်းတော့ အခုတစ်ကယ်လုပ်တဲ့အခါ စိတ်ကူးယဉ်ထားတဲ့ အတိုင်း အားရပါးရလုပ်လိုက်လို့ ကျွမ်းသလိုဖြစ်နေတာပါ။သားအတွက် လက်တွေ့မိန်းမလိုးဖူးတာဟာဒီတစ်ခါ ပထမဆုံးပါပဲ။ မာမီဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့လက်ဦးဆရာပါဗျာ၊"

ခပ်တည်တည်နဲ့ ပြောချလိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်စကားတွေကို အန်တီထားတစ်ယောက် လုံးဝယုံကြည်စိတ်ချသွားပုံရပါတယ်။

“ သား၊ မာမီ့ကို စိတ်မဆိုးနဲ့နော်၊ မာမီကမမှားတန်တာ မမှားရအောင် သတိပေးတာပါ၊ သမီးလေးကိုသားက ညီမရင်းလေးလိုသဘောထားတာ မာမီ သိပါတယ်ကွယ်၊ ""

အန်တီထားက တောင်းပန်တော့ ကျွန်တော်လဲကျေကျေနပ်နပ်ပဲ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပါတယ်၊

“ ကဲ၊သားက ဒါပြီးရင် ကျောင်းသွားရအုံးမယ်မဟုတ်လား၊ သားမောနေရင် နောက်နေ့ကျမှ စိတ်တိုင်းကျလုပ်ပေါ့၊ တော်ကြာ ကျောင်းမမှီဘဲနေအုံးမယ်၊""

“ အောင်မယ်၊ ခုမှ ဆယ်နာရီပဲ ရှိသေးတာ ဘာလို့ကျောင်းမမှီရမှာလဲ၊ လုပ်မယ်ဆိုရင် နောက်ထပ် နှစ်ချီလောက်တောင် လုပ်လို့ရသေးတယ်၊ သိရဲ့လား၊""

“ အောင်မယ်လေး သားရယ်၊ နှစ်ချီတော့မလုပ်ပါနဲ့၊ အခုတောင် လေးချီဆက်တိုက်ထွက်သွားလို့မာမီ ဖလက်ပြနေပါပြီ၊ မာမီ သားကို လက်မြှောက်ပါပြီ၊""

အန်တီထားဟာ ပြောပြောဆိုဆိုပဲ အဝတ်အစားတွေကို ပြန်ဝတ်ဖို့ပြင်လိုက်ပါတယ်။

“ ဒါဆို တစ်ချီတော့ လိုးအုံးမယ် မာမီရယ်၊

ကျွန်တော် လိုးလို့မှ မဝသေးတာ၊"

“ ဟယ်တော့၊ သားက တစ်ကယ်အတည် ပြောနေတာကိုး၊ ကဲ၊ လိုး လိုး၊ သားစိတ်ကျေနပ်အောင် လိုး၊မာမီကဘယ်လိုခံပေးရ မလဲ၊ပြော၊""

“ ဒီတစ်ခါ လေးဘက်ထောက်လိုးချင်တယ်၊မာမီခံနိုင်ပါ့မလား၊""

“ အဲဒီလေးဘက်ထောက်ပုံစံက မာမီ အကြိုက်ဆုံးပုံစံပဲသား၊ ခံလို့သိပ်ကောင်းတယ်၊ သားရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ဆို အီဆိမ့်သွားမှာပဲ၊ ဟင်း၊""

အန်တီထားဟာ ကုတင်ပေါ်မှာ ချက်ခြင်းပဲလေးဘက် ထောက်ပေးလိုက်ပါတယ်၊ တံတောင်နှစ်ဘက်ကို ထောက်ပြီး ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန်ပင့်မြှောက်ပေးထားတာမို့ စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ ဖင်တုံးအယ်အယ်ကြီးရဲ့နောက်ကို ပြူးထွက်နေပြီး ပြဲအာနေတာမို့ ကျွန်တော့်စိတ်တွေဟာ အရမ်းတက်ကြွလာပါတယ်။

ဖင်ကြီးကိုကော့ပေးထားပြီး ထိုးဝင်လာမယ့်လီးကြီးကို မျော်လင့်နေတဲ့အန်တီထားဟာ စောက်ခေါင်းထဲကိုမထင်မှတ်ဘဲ လျာကြီးတိုးဝင်လာပြီး စောက်စိကိုမွှေအရက်ခံလိုက်ရတော့ထွန့်ထွန့်လူး ကော့ပျံသွားပါတယ်။

“ အို၊ အိုး၊ သား၊ သားရယ်၊ ဘယ်လိုများလုပ်လိုက်တာလဲကွယ်၊ အင်း။ ဟင်း၊ ကောင်း၊ကောင်းလိုက်တာ၊ လိုးကွယ်၊ သားလီးကြီးနဲ့လိုးပေးပါတော့၊ မာမီ အရမ်းယားနေပြီ၊ မနေနိုင်တာ့ဘူး သားရဲ့ ""

စိတ်တွေထရွပြီး နောက်ကိုဖင်ကြီးကော့ပေးလေ၊စောက်စိကိုယက်တဲ့ လျာနဲ့ပိုထိလေဖြစ်တာမို့၊ အန်တီထားဟာ အိနြေ မဆယ်နိုင်တော့အောင် ဖြစ်နေပါတော့တယ်။

“ မာမီ့ကိုမနှိပ်စက်ပါနဲ့ သားရယ်၊ လိုးတော့ကွယ်၊လိုး၊လိုး၊"

ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ စိတ်တွေအတော် ကြွရွနေပြီဆိုတော့ ဘာဂျာမှုတ်နေရာကနေ အမြန်ကုန်းထလိုက်ပါတယ်။လေးဘက်ထောက်ပေးထားတဲ့အန်တီထားရဲ့နောက်က ဒူးထောက်လိုးရမှာ အားမရလို့မတ်တပ်ရပ်ရက်ကပဲ ကိုယ်ကိုရှေ့ကိုင်းပြီး လီးကိုတေ့ပြီးဆောင့်သွင်းလိုက်ပါတယ်၊ လီးဝင်သွားတာနဲ့ ဖင်ကြီးကိုလက်နှစ်ဘက်နဲ့ ကိုင်ညှစ်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးထည့် လိုက်ပါတော့တယ်။

“ ပြွတ်၊ပြွတ်၊ဘွတ်၊"

“ အား၊အီး၊ဟင်း ဟင်း၊ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်၊အရမ်းထိတာပဲ၊ ဆောင့် ဆောင့်၊ နာနာဆောင့်၊သားလီးကြီးကအောက်ကို စိုက်စိုက်ဝင်နေတာ သိပ်ကိုအရသာရှိတာပဲ၊ဟင်း၊""

အန်တီထားဟာ အောက်ကနေ ဖင်ကြီးကိုဝိုက်ဝိုက်ပြီးအရသာယူနေပါတယ်၊ သူအပေးကောင်းတာကအရသာရှိပေမယ့် လိုးရတာကြာတော့ တကယ့်ကို အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေတာမို့ ဖင်ကြီးကိုငြိမ်နေအောင် တအားညှစ်ကိုင်ထားပြီးလီးကို စောက်စိနဲ့ထိအောင်အဆုံးထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အချက် (၅၀) လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်ချပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“ အား၊ အား၊ ထွက် ထွက်ပြီသားရေ၊ မာမီထွက်ပြီ၊သား အရည်တွေပန်းထည့်ပေးပါတော့၊ ဆောင့်၊ ဆောင့်၊ဆောင့်ယင်းနဲ့ အရည်တွေ ထုတ်လေ၊အင်း၊အင်း၊ထုတ်ထုတ်တော့၊""

ကျွန်တော်လဲ စိတ်ကို ဘယ်လိုမှ ဆက်ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ လရည်တွေကို အားကုန်ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပြီးလီးကို အဆုံးထိ ဖိကပ်ထားယင်း အန်တီထား ကိုယ်လုံးကြီးပေါ်မှေးယင်း အနားယူနေလိုက်ပါတယ်။

“ သိပ်ကောင်းတယ် မာမီရယ်၊ နောက်လဲ ဒီလိုပဲအမြဲတမ်း လုပ်ပါရစေနော်၊"

“ မာမီလဲ သားကို သိပ်ခိုက်သွားပြီကွယ်၊ မာမီ့တစ်သက်မှာ အခုလောက် အရသာရှိရှိ အလိုးခံရတာမျိုးမကြုံဖူးသေးဘူး၊ မာမီ့ကို ငါးချီတောင်ဆက်တိုက်ပြီးအောင်ဘယ်သူမှ လိုးမပေးနိုင်သေးဘူး။

သားလိုးပေးမှပဲ မာမီလဲ လီးအရသာကို အီစိမ့်သွားအောင် ခံရတော့တယ်၊ နောက်နေ့တွေကျရင် မနက်ကိုးနာရီကဆယ့်တစ်နာရီအထိ သားစိတ်တိုင်းကျလိုး ပေတော့၊ သားဖေဖေရုံးပိတ်တဲ့ ရက်တွေတော့ ဆင်ဆင်ခြင်ခြင် နေပေးပေါ့သားရယ်၊""

ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီထားတို့ နှစ်ယောက်ကြားမှာနားလည်မှုရသွားပြီမို့ စိတ်ထဲမှာ ကျေနပ်သွားပါတယ်။ဒါပေမယ့် ကိုဇော့်ကိစ္စ ကို သိပ်မကျေနပ်သေးလို့ရှင်းအောင်မေးလိုက်တယ်၊

“ ကိုဇော်နဲ့ ကိစ္စ ကရော ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ မာမီ၊""

“ သားကလဲ၊ သဝန်ကြောင် နေပြန်ပြီ၊ သားတောင်မှသားဖေဖေမသိအောင် မာမီ့ကိုလိုးနေရတာပဲဟာ၊ သူ့ကိုလဲတစ်ခါတစ်လေတော့ ခွင့်ပြုလိုက်ပါကွယ်၊ နောက်ပိုင်းကျရင်သူ့ကို မာမီအဆက်ဖြတ်မှာပါ၊ လောလောဆယ်အဆက်ဖြတ်လိုက်ရင် သူက ပြဿနာရှာနေမှာစိုးလို့ပါ၊မာမီပြောတာ သားနားလည်မှာပါနော်၊""

ကျွန်တော် နားလည်ကြောင်း ခေါင်းငြိတ်ပြယင်းစိတ်ထဲက ကျိတ်ပြုံးနေမိတယ်၊ အန်တီထားဟာတော်တော့်ကို နှာကြီးတဲ့ မိန်းမပါပဲ။ကျွန်တော်တို့ သားအဖနဲ့နေ့ရောညပါ အလိုးခံဖို့ အခွင့်အရေးတွေ ရနေတာတောင် ကိုဇော့်ကိုလဲ အဆက်အသွယ်မဖြတ်နိုင်ဘဲ ဖေဖေ ခရီးထွက်တဲ့အခါ ညဘက်အလိုးခံချင် နေသေးတာကိုး၊ ကောင်းပါတယ်လေ၊ ကိုဇော်နဲ့မလိုးဖြစ်တော့လို့ ကျွန်တော့်ကိုခေါ်ပြီးအလိုးခံနေရင် သင်းသင်းကရိပ်မိသွားမှာပေါ့။

အခုတော့ အဲဒီကိစ္စ ကို ပူစရာမလိုတော့ဘူးပေါ့၊ ညဘက်တစ်ညလုံး သမီးကိုမှန်မှန်လိုးပြီး နေ့လယ်ဘက် မအေကို မှန်မှန်လိုးနေရုံပဲပေါ့။ဖေဖေ ခရီးထွက်သွားလို့ ကိုဇော် နဲ့ညဘက်လိုးကြ၊ ဆော်ကြတော့လဲ ကျွန်တော်နဲ့ သင်းသင်းတို့အတွက်ချောင်းကြည့်ဖို့၊ လိုးနည်း ခံနည်းတွေကို ပညာယူဖို့အခွင့်အရေးကောင်းကောင်းရတာပေါ့။

မှန်တာပြောရရင်ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ အဲဒီလို သူများလိုးတာကိုချောင်းကြည့်ရတာ သိပ်ကြိုက်နေတယ်၊ အဲဒီလိုချောင်းကြည့်နေယင်း သင်းသင်းကိုလိုးရတာဟာသိပ်ကောင်းတာကိုး။ဒါပေမယ့် အခွင့်အရေးရတုန်းကျွန်တော်ကလဲ အခွင့်အရေးတစ်ခုကိုရအောင် ထိုက်ထိုက်တန်တန် တောင်းလိုက်ပါသေးတယ်။

“ မာမီက အန်တီဝင်းတို့အိမ်မှာ သူနဲ့ ချိန်းတွေ့မှာလား၊ အဲဒီလိုချိန်းတွေ့ရင် ကျွန်တော့်ကိုလဲ တစ်ခါလောက်တော့ခေါ်ပါနော်၊"

အန်တီထားရဲ့မျက်နှာမှာ အံ့သြသွားတဲ့ ဟန်ပေါ်လာပါတယ်။ သူတို့အကြောင်း ကျွန်တော်ဘယ်လောက်အထိများသိနေသလဲဆိုတာ စူးစမ်းသလိုကျွန်တော့်ကိုလှမ်းကြည့်နေပါတယ်။

“ အံ့သြသွားလား မာမီ၊ ကျွန်တော်အကုန်လုံးသိပါတယ်၊ မာမီနဲ့ အန်တီဝင်းတို့ ငယ်ငယ်တုန်းကကျူရှင်ဆရာ တစ်ယောက်နဲ့ နှစ်ယောက်အတူတူအိပ်ခဲ့ကြတာကအစ နောက်ပိုင်း ဖေဖေအိမ်မှာရှိတဲ့အချိန်တွေကျရင် အန်တီဝင်းတို့အိမ်မှာဆုံကြပြီးကိုဇော့်ကိုနှစ်ယောက်အတူတူ အလိုးခံကြဖို့ ချိန်းထားတာအထိ ကျွန်တော်အားလုံး သိပါတယ်။

ကျွန်တော်ပြောနေတာက ကိုဇော့်ကို နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ မျက်နှာအငယ်ခံပြီး တစ်ယောက် တစ်လှည့်ဆီ၊ အလိုးခြံကမှာထက်မာမီက ကိုဇော့်ကို အလိုးခံနေတ့အဲ ချိန်မှာ အန်တီဝင်းကိုကျွန်တော်က ကျေနပ်သွားအောင် လိုးပေးချင်လို့ ပြောနေတာပါ၊ မာမီ့အနေနဲ့ ပြောပေးရင်ဖြစ်ပါတယ်၊ အဲဒီကိစ်္စကိုပြောပေးပါနော်၊"

အန်တီထားဟာ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ယင်း စဉ်းစားနေပါတယ်၊ သူ့အနေနဲ့ သိပ်မလိုက်လျောချင်ပေမယ့် နိုင်ကွက်ကို အကိုင်ခံထားရတာမို့ အရမ်းလဲ မငြင်းရဲဘူးဖြစ်နေတယ်လေ။

“ အင်းပါကွယ်၊မာမီ အဝင်းကို စည်းရုံးကြည့်ပါအုံးမယ်၊ သားကလဲ သိပ်လောဘကြီးတာပဲ၊""

“ မာမီပြောရင်ရမှာပါ၊ ရအောင်ပြောပေးနော်၊အချိန်လဲ အကြာကြီးဆွဲမနေနဲ့၊သိလား၊""

အဲဒီနေ့ကစပြီး ကျွန်တော့် အတွက် နေ့တိုင်းဟာ ပျော်စရာကောင်းနေတော့တာပါပဲ၊ ညတိုင်း ညီမလေး သင်းသင်း နဲ့ အတူတူအိပ်ရတယ်၊ အင်းလေ၊ အရင်တုန်းကလဲကုတင်တစ်ခုထဲမှာ နှစ်ယောက်အတူတူ အိပ်ခဲ့ကြတာပါပဲ။အဲဒီတုန်းကတော့ မောင်နှစ်မတွေလိုအိပ်ခဲ့ကြတာကိုး၊ အခုဟာက လင်မယားတွေလိုပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့တစ်ညကို သုံးချီလောက် အနည်းဆုံးလိုးပြီးမှ ဖက်အိပ်ကြတယ်။

အိပ်ခန်းတံခါးကိုလဲ ချက်ထိုးပြီးအိပ်ကြတယ်လေ၊သူငယ်ချင်းတွေဆီက ဝယ်ထားတဲ့နိုင်ငံခြားထုတ် လိုးနည်းပုံစံ (၁၀၀) စာအုပ်ကိုကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်ဇိမ်နဲ့ကြည့်ပြီးမှ ဓါတ်ပုံထဲက ပုံစံတွေကို တစ်မျိုးပြီး တစ်မျိုးစမ်းပြီးလိုး ကြည့်ကြတာပေါ့။ 

တစ်ချို့ပုံစံတွေက လိုးကြည့်တ့အဲ ခါ တော်တော့်ကိုထိထိမိမိရှိပေမယ့် တစ်ချို့ပုံစံတွေက ဘာမှအလုပ်မဖြစ်ပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် လိုးနည်းမျိုးစုံ လိုးနေရတော့ နှစ်ယောက်စလုံးစလုံးဇိမ်တွေ့နေကြတာပေါ့။တစ်ပတ်လောက်အတွင်းမှာ သင်းသင်းဟာလီးစုပ်တဲ့နေရာမှာ အရမ်း ကျွမ်းကျင်လာပါတယ်၊ နဂိုကတည်းက နှာသိပ်ကြီးတဲ့ သင်းသင်းဟာ လက်ဖျားခါလောက်အောင်ကို လီးစုပ်ကောင်းလာတယ်။

သူအကြိုက်ဆုံးပုံစံက "စစ်စတီနိုင်း" လို့ခေါ်ကြတဲ့ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်တစ်ယောက်က လီးစုပ်ပေးပြီး တစ်ယောက်က စောက်ဖုတ်ရက်ပေးတဲ့ ပုံစံပါပဲ။ညတိုင်းပထမအချီမှာ အဲဒီပုံစံနဲ့တစ်ချီပြီးအောင်လုပ်ပေးမှ ကျေနပ်တတ်တယ်၊ ပြီးတယ်ဆိုတာက ကျွန်တော့်လရည်တွေကို သူ့ပါးစပ်ထဲမှာပန်းထုတ်ပေးရပြီး သူကလဲ စောက်ရည်တွေကိုကျွန်တော်ဘာဂျာမှုတ်နေတုန်းမှာ တပြစ်ပြစ်နဲ့ပန်းထုတ်ပေးတာပါ။

နှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက်ကထွက်ပြီဆိုတာနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးတုန်လာတာမို့ ကျန်တဲ့တစ်ယောက်က အလိုလိုသိလာပြီး ဖီလင်တွေ ဆိမ့်တက်လာပြီး ပြိုင်တူပြီးသွားကျတာပါပဲ၊ အဲဒီလို တစ်ချီလုပ်ပေးပြီးမှနောက်ပုံစံတွေပြောင်းပြီးလိုးကြတယ်။ ကျွန်တော်က တစ်ညတစ်မျိုး မရိုးအောင်လိုးတာကိုသင်းသင်းကလဲ သိပ်ကျေနပ်နေပါတယ်။

သူ့ကို လိုးရတာရင်တွေတင်တွေသိပ်မထွားသေးလို့ ပထမပိုင်းမှာ သိပ်အားမရပေမယ့် လီးနဲ့တွေ့ပြီး နှစ်ပါတ်လောက် အကြာမှာရင်ထွားထွား၊ တင်ကားကားနဲ့ အရမ်းဖွံ့ ဖြိုးလာတာမို့ လိုးရတာ အင်မတန်ကို ဇိမ်ရှိလာပါတယ်၊ သိပ်လျင်တဲ့အန်တီထားက ရိပ်မိသွားမှာစိုးလို့ ဘော်လီကိုတောင်ကြပ်ကြပ်ဝတ်ခိုင်းပြီး ဘလောက်(စ်)ပွပွ ဝတ်ဖို့ သတိပေးထားရပါတယ်။

ကံကကောင်းချင်တော့ အန်တီထားခမျာယောက်ျား သုံးယောက်ကြားမှာ ဗျာများနေတော့ သူ့သမီးအခြေအနေကိုတောင် ဂရုမစိုက်နိုင်ပါဘူး၊ လင်ကြီးဖြစ်တဲ့ ဖေဖေနဲ့ ညတိုင်းဇိမ်နဲ့ အလိုးခံသလို၊မနက်ပိုင်းအိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိတ့အဲ ချိန်မှာ ကျွန်တော်နဲ့အားရပါးရ နှစ်ပါးသွားကြပြီး၊ 

ညနေကျရင် ဈေးသွားဝယ်ယင်း အန်တီဝင်းတို့အိမ်မှာ ကိုဇော်နဲ့ချိန်းတွေ့ပြီးနှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်တစ်လှည့် ကိုဇော်နဲ့ စခန်းသွားတတ်ကြပါတယ်။ကျွန်တော်ကလဲ အန်တီထားအဲဒီလောက် နှာကြီးတာကို မကျေနပ်လို့ မနက်ပိုင်းလိုးခွင့်ရတဲ့ အချိန်တွေမှာ ပုံစံ (၁၀၀) စာအုပ်ထဲက ထိထိမိမိအရှိဆုံးပုံစံတွေကိုရွေးပြီး လိုးပစ်တာပါပဲ။

အန်တီထားကလဲကျွန်တော်လိုးပေးတာ ကောင်းကြောင်း ပါးစပ်ကတဖွဖွငြီးယင်း အားရပါးရကို ခံတာပါပဲ၊ ကျွန်တော်လိုးတာကိုလဲ သူ့အနေနဲ့ တကယ် စွဲစွဲလန်းလန်း ဖြစ်နေပုံရပါတယ်။ခက်တာက ဖေဖေနဲ့ လိုးတ့အဲ ခါမှာရော၊ ဖေဖေခရီးထွက်သွားလို့ ကိုဇော်နဲ့ ချိန်းလိုးတ့အဲ ခါမှာရော သူကလိုးပေးနေတဲ့လူကို သိပ်ကောင်းကြောင်း တဖွဖွ ပြောနေတာပဲမို့တစ်ခါတစ်ခါ စိတ်နာနေမိတယ်။

အန်တီထားနဲ့စလိုးဖြစ်ပြီး သုံးပတ်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာအန်တီဝင်းကို လိုးချင်စိတ်တွေ အရမ်းပြင်းထန်လာတော့တယ်။အရင်တုန်းက အမြေဲ တွေ့နေကြဖြစ်တဲ့အန်တီဝင်းရဲ့ သွယ်သွယ် လျလျကိုယ်လုံးလေးဟာ နှာစိတ်နဲ့ကြည့်တော့မှ အရမ်းကို မက်မောစရာ ဖြစ်နေတယ်လေ။

ကျွန်တော်လိုးနေရတဲ့ သင်းသင်းနဲ့ အန်တီထားတို့မှာ သင်းသင်းက ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်အခုမှ ဖွံ့ ဖြိုးကာစအပျိုစစ်စစ်လေးမို့လိုးရတာ တစ်မျိုးဆန်းသလို အန်တီထားကျတော့လဲမြင်တဲ့လူတိုင်း မက်မက်မောမော ဖြစ်လောက်အောင်ကို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတင်းတင်း ရင်းရင်းနဲ့ရင်အရမ်းထွားပြီး တင်သားကြီးတွေကလဲ အရမ်းကိုအယ်တာမို့ လိုးရတာ အင်မတန်ကိုအရသာရှိတာအမှန်ပါပဲ။

ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ အန်တီဝင်းကိုလိုးခွင့်ရရင် အရသာအဆီအနှစ်တွေ ခံစားရမယ်ဆိုတာအလိုလို သိနေတယ်၊ အန်တီဝင်းရဲ့ ခန္ဒာကိုယ် အချိုးအဆက်က အရမ်းထူးခြားနေတာကိုး။

အန်တီဝင်းရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က အန်တီထားလောက်လဲ မထွားဘူး၊သင်းသင်းလိုလဲ ဖွံ့ဖြိုးကာစ ပုံစံမဟုတ်ဘူး၊ ဟိုဗျာ၊အပင် ပါ်မှာ မှည့်ဝင်းနေတဲ့ ပန်းသီးကြီးလိုမျိုးပေါ့၊ မြင်တာနဲ့ကို စားလို့ကောင်းမယ်ဆိုတာ အလိုလိုသိနိုင်တယ်၊အဲဒီလိုမျိုးပေါ့။ 

အန်တီဝင်းမျက်နှာက အမြဲတမ်း ပြုံးနေတတ်တယ်၊ သူ့ထက်အသက် (၁၅) နှစ်လောက်ကြီးတဲ့ဦးဘမြင့်ကို လင်လုပ်ထားရပေမယ့် အများအမြင်မှာ လင်ကိုသိပ်ဂရုစိုက်တဲ့မိန်းမကောင်း တစ်ယောက်ပါပဲ။သူ့ယောက်ျားကြီးကိုလဲ သူတစ်ကယ်ချစ်ကြောက်ရိုသေပါတယ်။

ဦးဘမြင့်ဟာ အသက်ကြီးနေလို့သူ့သွေးသား ဆန္ဒကိုစိတ်တိုင်းကျ မဖြည့်စွမ်းနိုင်တာကြောင့် သူ့ခမျာ ကိုဇော်နဲ့တိတ်တိတ်ပုန်းခိုးတွေ့ပြီး သွေးသားဆန္ဒကိုဖြေဖျောက်နေတဲ့ အပြစ်ကလွဲရင် သူဟာ တကယ့်မိန်းမကောင်းတစ်ယောက်လိုနေတတ်တဲ့သူပါ။

စကားပြောတာကအစ တိုးတိုးလေး ပြောတတ်ပြီး လမ်းလျှောက်ရင်လဲ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ ညင်ညင်သာသာလေးလျှောက်တတ်ပါတယ်၊ မျက်နှာသွယ်လျလျနဲ့မျက်လုံးမျက်ခုံးသိပ်လှသလို အရပ်အမောင်းကောင်းပြီးရင်တွေ၊ တင်တွေကလဲအချိုးကျကျပြည့်တင်းနေတာပါ။

အထူးခြားဆုံးကတော့ ကလေးတစ်ယောက်မှမမွေးဖူးတဲ့ သူမို့ခါးက ရက်ရက်စက်စက်ကိုသေးသွယ်ပြီး ခါးသိမ်သိမ်အောက်မှာ ကားစွင့်မို့မောက်နေတဲ့ တင်သားလုံးလုံးဝန်းဝန်းနဲ့ အဆီပြင်လုံးဝမရှိတဲ့ ဗိုက်သားရှပ်ရှပ်လေးအောက်က ပြေဆင်းနေတဲ့ ဆီးခုံနေရာလေးပါပဲ။

သိပ်လှတယ်ဗျာ၊ အခုမှ မိန်းမတွေကို စိတ်ဝင်စားနေတဲ့ကျွန်တော့်အနေနဲ့ လမ်းမှာတွေ့သမျှ မိန်းမတွေကို ဂရုတစိုက်လျှောက်ကြည့် နေတာမို့ အန်တီဝင်းရဲ့ ထူးခြားတဲ့ အရည်အချင်းတွေကို ပိုတွေ့နေရတာပေါ့။ ခက်တာက သားသမီးမရှိတဲ့ အန်တီဝင်းဟာ ကျွန်တော့်ကို သားတစ်ယောက်လိုသဘောထားပြီး အမြဲတမ်းဆက်ဆံတတ်တာမို့ သူ့ကိုတကယ်တမ်းလိုးဖို့ကြတော့ အတော်ခက်နေတာပေါ့။

ဒါပေမယ့် ကိုဇော့်ကိုတောင်မှ အလိုးခံသေးတာပဲဆိုတဲ့အသိစိတ်ကြောင့် သူ့ကို ""စွဲ"" သွားအောင် လိုးပြလိုက်ချင်စိတ်တွေကလဲ တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်နေပါတယ်။စိတ်ကိုထိန်းမရတော့တာမို့ တစ်မနက်မှာ အန်တီထားကိုလိုးနေယင်းနဲ့ ဗြောင်ပဲဖွင့်ပြောပြီး အကြပ်ကိုင်ရတော့တာပေါ့။ အန်တီထားဟာ ဒီ ကိစ္စ ကို စီစဉ်ဖို့ အတော်ခက်နေပုံရပါတယ်။

ဟုတ်တာပေါ့လေ၊ သူကလင်ပါသားကျွန်တော်နဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်းအလိုးခံနေတာကိုပါ ဖွင့်ပြောပြရမှာကိုး၊ ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်က မဖြစ်မနေ စီစဉ်ပေးဖို့အတင်း အကြပ်ကိုင်နေတာမို့ တစ်ရက်နှစ်ရက်အတွင်းစီစဉ်ပေးမယ်လို့ ပြောရှာပါတယ်။

“ မာမီက သားနဲ့ မာမီဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်းနဲ့သားကသူ့ကို အရမ်းသဘောကျနေတယ် ဆိုတာပဲ ပြောလို့ရမှာနော်၊ သားကို အကြောင်းတစ်ခုခုပြပြီး သူနဲ့နှစ်ယောက်ထဲဆုံအောင်စီစဉ်ပေးမယ်၊ ကျန်တဲ့ အပိုင်းကတော့ သားအပိုင်းပဲ၊ သူ့ကို လက်ခံလာအောင် သားဖာသာစည်းရုံးပေတော့၊ သူက လက်မခံရင် မာမီလဲ ဘာမှမတတ်နိုင်ဘူး၊သိလား၊""

အန်တီထားရဲ့စကားကြောင့် စိတ်ထဲမှာ တော်တော်လှုပ်ရှားနေမိတယ်၊ အန်တီဝင်းက ဣန္ဒြေတော်တော်ကြီးတာမို့ ဘယ်လိုများ အစပျိုးရပါ့မလဲလို့ တွေးပူနေမိတာပေါ့၊ဒါပေမယ့် မိန်းမဆိုတာ မိန်းမပါပဲလေ၊ လီးနဲ့တွေ့ရင်ပျော့သွားရမှာပေါ့လို့တွေးပြီး စိတ်ဖြေလိုက်တယ်။ အန်တီထားဟာ ကတိတော့တည်ရှာပါတယ်၊ နောက်တစ်ရက်ကျော်စနေနေ့ နေ့လယ်မှာဖေဖေ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာထိုင်နေတုန်းထမင်းစားခန်းထဲကို လက်ကုပ်ခေါ်သွားပြီး ပြောပြတယ်။

“ သားရေ၊ မဝင်းက ခိုင်းစရာရှိလို့သားကိုခဏလောက် လာခဲ့ပါအုံးတဲ့ သားလဲ အားနေတာပဲ၊ သွားကူပေးလိုက်ပါ သားရယ်၊"

အန်တီထားက မျက်စိတစ်ဘက်မှိတ်ပြီး ပြောနေတာမို့ အခြေအနေကိုချက်ခြင်းပဲ သဘောပေါက်လိုက်ပါတယ်။

“ ဟုတ်ကဲ့ မာမီ ၊ကျွန်တော် အခုပဲ သွားလိုက်ပါ့မယ်၊""

ကျွန်တော်ကလဲ အထာပေါက်ပါတယ် ဆိုတ့သဲ ဘောနဲ့ပြန်မျက်စိမှိတ်ပြပြီး အန်တီဝင်းတို့ခြံဘက်ကို အသာထွက်လာခဲ့တယ်၊တစ်ခါတစ်လေ အန်တီဝင်းက ခိုင်းစရာရှိရင်ဒီလိုပဲ ခေါ်ခိုင်းနေကျမို့ ဘာမှ အထူးအဆန်း မဖြစ်တော့ပါဘူး။ ထူးဆန်းနေတာက ကျွန်တော့်စိတ်ပါပဲ၊

ဟိုမှာဘယ်လိုအခြေအနေနဲ့ ကြုံရမယ်ဆိုတာ ကြိုတင် သိမထားတော့ ရင်ခုံနေမိတယ်လေ၊ ကျွန်တော်ကြိုပြောခဲ့သလိုပါပဲ၊အန်တီဝင်းကို နည်းနည်းရှိန်နေတာလဲ ပါတာပေါ့။

“ အန်တီဝင်း၊အန်တီဝင်း၊"

အိမ်ရှေ့ဘာဂျာတံခါးကို အသာလှုပ်ယင်း အသံဖွဖွနဲ့ခေါ်လိုက်တော့ အိမ်ထဲက အန်တီဝင်းထွက်လာတယ်။

“ သြော်၊ကျော်ကျော်၊လာလေ၊"

ဘာဂျာတံခါးကို သော့ဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး ကျွန်တော်အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ ဂျိန်းခနဲပြန်ပိတ်ပြီး သော့ခတ်လိုက်တာမို့ စိတ်ထဲမှာ ကတုန်ကယင် ဖြစ်သွားမိတယ်။

“ အန်တီ၊ ကျွန်တော့်ကို ခေါ်တယ်ဆိုလို့၊""

ကျွန်တော့်အသံတွေ တုန်နေတာကို သတိထားမိတဲ့ အန်တီဝင်းဟာ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်ချလိုက်ပါတယ်။

“ ကျော်ကျော်ရယ်၊ မဝင်းက မင်းကိုခေါ်တာမဟုတ်ပါဘူး၊ မင်းက မဝင်းနဲ့နှစ်ယောက်ချင်း တွေ့ချင်တယ်ဆိုပြီး မင်းမာမီကို ပူဆာတာမို့ မဝင်းက တမင်အတွေ့ခံရတာပါ၊ကဲ၊ ရှက်မနေနဲ့၊ ယောကျ်ားဖြစ်ပြီးအဲဒီလို သတ္တိမရှိတာမျိုး မဝင်းမကြိုက်ဘူး၊ ကျော်ကျော်ဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ၊ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြော၊ မင်းဦးလေးလဲညမိုးချုပ်မှပြန်ရောက်မှာ၊"

အန်တီဝင်းက ပွင့်လင်းပေမယ့် ကျွန်တော်က ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိလို့ အန်တီဝင်းရဲ့ လှပတဲ့ မျက်နှာလေးကိုပဲ ငေးကြည့်နေမိတယ်။

“ ဟင်း၊ ဟင်း၊ ကျော်ကျော်က စတုန်းကစပြီးခုမှရှက်နေပြီလား၊ ကဲ မဝင်းနဲ့ လိုက်ခဲ့ပြီး မဝင်းခိုင်းတာတွေအကုန်လုပ်ပေတော့၊ ကျော်ကျော်က မစရဲတော့လဲ မဝင်းကပဲစပေးရတော့မှာပေါ့၊"

အန်တီဝင်းရဲ့ ခနဲ့တဲ့တဲ့ စကားကြောင့်စိတ်ထဲမတော့ မခံချင်စိတ်တွေ ဝုန်းကနဲပေါ်လာပါတယ်။

“ ကျွန်တော်က အန်တီ့ကို အားနာနေလို့ပါဗျာ၊ အန်တီကဘာမှစပေးစရာမလိုပါဘူး၊ ကျွန်တော် အဲဒီလောက်မညံ့ပါဘူး၊ လာ၊ အိပ်ခန်းထဲသွားကြမယ်၊""

စိတ်တို နေလို့ အသံခပ်ပြတ်ပြတ်နဲ့ပြောယင်းအန်တီဝင်းရဲ့ လက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲပီး အိပ်ခန်းထဲခေါ်ချသွားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော် စိတ်တိုနေတာကိုသိလို့အန်တီဝင်းမျက်နှာဟာ ပြုံးစေ့စေ့ဖြစ်နေပါတယ်။ အခြေအနေကို ကျွန်တော်ကောင်းကောင်း ရိပ်မိနေပါပြီ၊

အန်တီဝင်းဟာ မလွှဲသာလို့ မာမီပြောတာကို ခေါင်းညိတ်ခဲ့ပေမယ့်သူ့ စိတ်ထဲမှာ ကျွန်တော့်ကို ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုပဲသဘောထားပြီး သူ့စိတ်ထဲမှာ အပျော်သဘောနဲ့ ဟာသလုပ်နေတာကိုး။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ အန်တီဝင်းတစ်ယောက် ကျွန်တော့်ကို တမ်းတမ်းစွဲဖြစ်သွားအောင်၊နောက်ပိုင်း မတွေ့ရမနေနိုင်ဖြစ်နေအောင်၊ အစွမ်းပြလိုက်မယ်လို့ ကျိတ်ပြီး ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်မိတယ်။

ဒီလို ကိစ္စ  မျိုးမှာ ရှက်နေ ကြောက်နေလို့ အလုပ်မဖြစ်ဘူးဆိုတာကိုလဲ နားလည်လိုက်ပါတယ်။

“ အန်တီ့ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်ပါလား၊""

ရဲရဲတင်းတင်းပြောချလိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်စကားကြောင့် အန်တီဝင်းတစ်ယောက် နည်းနည်းတော့ဖြုံသွားပုံရပါတယ်၊ဒါတောင်မှ ကျွန်တော့်ကိုပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ကလိနေပါသေးတယ်။

“ မဝင်းက ဘာဖြစ်လို့ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပေးရမှာလဲ၊ ကျော်ကျော်ရဲ့ ""

ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော် တော်တော်လေး စိတ်တိုနေပါပြီ၊ မိန်းမတစ်ယောက်က ဒီလောက်အထိ ""ရိ""နေတာကိုလဲ စိတ်မရှည်ချင်တော့ဘူးလေ။

“ အန်တီပဲ ခုနတုန်းက ဘာဖြစ်ချင်သလဲပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောဆိုပြီး အခုမှ ဘာဖြစ်လို့ မေးနေတာလဲဗျာ၊ အန်တီ့ကို ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး စိမ်ပြေနပြေစည်းစိမ်ခံစားချင်လို့ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ခိုင်းတာပေါ့၊ကဲပါ၊ အန်တီရှက်နေရင်လဲ ကျွန်တော်ပဲချွတ်ပါ့မယ်၊""

ပြောပြောဆိုဆိုပဲ အန်တီဝင်းကို ကုတင်ပေါ်အသာထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဝတ်ထားတ့ဘဲ လောက်(စ်)နဲ့ဘယာစီယာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်၊ဘယာစီယာချိတ်ဖြုတ်ချလိုက်လို့ ဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်တောင်စကားမပြော နိုင်အောင်ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဟုတ်ပါရ့ဗျာ။ တစ်သက်နဲ့ တစ်ကိုယ် ဒီလောက်လှတဲ့ နို့မျိုး မမြင်ဘူးပါဘူး။

သင်းသင်းနို့တွေက အပျိုဖြစ်ကာစ အခုမှစပြီး ဖွံ့ဖြိုးကာစပုံစံမျိုးမို့ သိပ်မထွားဘူး၊ အန်တီထားကျပြန်တော့လဲကလေးတစ်ယောက် မွေးခဲ့ပြီးပြီဆိုတော့ နို့ကအရမ်းကြီးပေမယ့်နည်းနည်းတော့ ပျော်တွဲတွဲဖြစ်နေပြီ၊အခုကျွန်တော်တွေ့နေရတဲ့ အန်တီဝင်းရဲ့ နို့ကြီးကတော့လုံးဝန်းထွားကျိုင်းပြီး လုံး၀ ပုံစံမပျက်သေးဘဲ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလဲ အပြင်ကိုသိပ်ထွက်မနေဘဲ နို့အုံကြီးထဲမှာမြုပ်နေတယ်၊တစ်ကယ်လှတဲ့ စို့ချင်စရာကောင်းတဲ့နို့ကြီးတွေပါပဲဗျာ။

“ ဟဲ့၊ ကျော်ကျော်၊ ဘာတွများ အထူးအဆန်းတွေ့လို့ ဒီလောက်တောင်စိုက်ကြည့်နေရတာလဲ၊"

“ အန်တီဝင်းနို့ကြီးတွေက တကယ်လှတယ်ဗျာ၊ဒီလောက်လှတဲ့ နို့ကို ကိုင်ရမှာတောင် နှမြောတယ်၊"

ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောချလိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်စကားကြောင့်အန်တီဝင်းမျက်နှာမှာ ရှက်သွေးဖြန်းသွားပုံရပါတယ်၊သူလဲစိတ်နည်းနည်းတော့""ထ""လာပုံပါပဲ။

“ အေး၊ကိုင်ရမှာနှမြောနေရင် ထိုင်သာကြည့်နေ၊မင်းဦးလေး ပြန်လာတ့အဲ ထိ ထိုင်ကြည့်""

တမင်အရွဲ့တိုက် အပြောခံလိုက်ရလို့ စိတ်တိုတိုနဲ့ညာဘက်နို့အုံကို ဆွဲငုံလိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်နို့အုံကိုဘယ်ဘက်လက်နဲ့ စိမ်ပြေနပြေဆွဲချေပစ်လိုက်ပါတယ်။

ဒီအချိန်မှာ ညာဘက် လက်ကလဲ ပြေကျနေတဲ့ ထမီထဲကိုလက်လျိုလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းအိအိကြီးကိုအသာပွတ်ပေးပြီး စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ခလယ်ထဲ့ပြီးမွှေပစ်လိုက်ပါတယ်၊ အထဲမှာ အရည်တွေစိမ့်ထွက်နေပြီမို့စောက်ခေါင်းလေးဟာ စီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြစ်နေပါပြီ။

“ အန်တီ့ကို ဦးလေးပြန်မလာခင်မှာ ငါးချီပြီးသွားအောင်လိုးပြမယ်၊ မလိုးနိုင်ရင် လီးကို ဖြတ်သာပြစ်လိုက်၊""

စကားဆုံးတာနဲ့ ဘာမှထပ်မပြောတော့ဘဲနို့နဲ့စောက်ပတ်ကို အားရပါးရနှိုးဆွပေးနေပါတော့တယ်၊ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွပေးလိုက်တော့ ညည်းသံလေးတွေထွက်လာပါတယ်။

“ ဟင်း၊ဟင်း၊ ကျော်ကျော်ရယ်၊ စကား မပြောတော့လဲ ဘာမှမပြောဘူး၊ ပြောမယ့်ပြောတော့လဲ မဝင်းကို ငါးချီတောင် လိုးမယ်တဲ့။ ပါးစပ်ကရဲလိုက်တာကွယ်၊ဟင်း၊ဟင်း၊""

“ ပါးစပ်ကရဲတာ မဟုတ်ဘူး အန်တီ၊ တစ်ကယ်လက်တွေ့ လိုးပစ်မယ်လို့ဆုံးဖြတ်ထားလို့ပြောနေတာ၊ကဲပါလေ၊ စောင့်ကြည့်ပေါ့၊""

ပါးစပ်ကပြောနေယင်း ကျွန်တော့်ခေါင်းကအောက်ဘက်ကို အသာရှောဆင်း သွားတာမို့ အန်တီဝင်းတစ်ယောက် အလန့်တကြားဖြစ်သွား ပါတယ်။

“ ဟဲ့၊ကျော်ကျော်၊ဘာ ဘာလုပ်၊ အို၊အိုး၊"

လျောကျနေတဲ့ ထမီကိုဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ပေါင်တန်သွယ်သွယ်ကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ဖြဲကားယင်း ပြူးထွက်လာတဲ့စောက်စိလေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိစုပ်လိုက်ယင်း လျာနဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်းရက်ပေးလိုက်တာမို့ အန်တီဝင်းရဲ့ စကားသံတွေတစ်ပိုင်းတစ်စနဲ့ ရပ်သွားပါတယ်။ နေ့တိုင်း သင်းသင်းနဲ့အန်တီထားတို့ကို ဘာဂျာမှုတ်နေကျမို့ ဘာဂျာမှုတ်တဲ့နေရာမှာတော့ တော်ရုံတန်ရုံ မိန်းမ တစ်ယောက်ကိုကော့ပျံသွားအောင် ကျွန်တော့် အစွမ်းပြနိုင်ပါတယ်။

“ အား၊အား၊ဟင်း၊ ကောင်းလှချည်လား

ကျော်ကျော်ရယ်၊ ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲ၊အို၊အိုး၊""

အန်တီဝင်းတစ်ယောက် ပါးစပ်ကညည်းယင်း ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အလန့်တကြား ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ရှုာပါတယ်၊မကိုင်လို့လဲမရဘူးလေ။ကျွန်တော်က ရေရေလည်လည်အစွမ်း ပြလိုက်တာကိုး၊လီးပေါင်းစုံ အတွေ့အကြုံ ရှိထားတဲ့အန်တီထားက မိန်းမတစ်ယောက်ကိုစွဲသွားအောင်ဘာဂျာမှုတ်နည်းကို လက်ထပ်သင်ပေးခဲ့တာကိုး၊

ကျွန်တော့်လျှာကစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတေကို စိမ်ပြေနပြေရက်နေတ့အဲ ချနိ ်မှာ စောက်ခေါင်းထဲကစိမ့်ထွက်နေတဲ့ အရည်တွေဖင်ဝမှာစိုအိနေတာမို့ လက်ညိုးလေးနဲ့အသာမွှေပေးနေယင်းလက်ညိုးကိုပါဖင်ပေါက်ထဲဝင်အောင်အသာထိုးသွင်းပြီးဖင်ကိုလက်ညိုးနဲ့ လိုးပေးနေတာကိုး။ အန်တီထားကတော့အဲဒီလို ဖင်ကိုဆွပြီး ဘာဂျာမှုတ်ပေးတာမျိုးကို ဘယ်မိန်းမမှတောင့်မခံနိုင်ဘူးလို့ ပြောပြထားတယ်၊ သူ့ကိုလုပ်ပေးတိုင်းလဲ စောက်ရည်တွေပန်းထွက်ပြီး တစ်ချီတော့ အနည်းဆုံးပြီးတယ်၊

တစ်ခါတစ်လေများ အရသာ ရှိလွန်းလို့ပါဆိုပြီးနောက်တစ်ချီတောင် ထပ်မှုတ်ပေးခိုင်း တတ်တယ်။ အခု အန်တီဝင်းကို ကြည့်ရတာ အတော် ""လူး"" နေပါပြီ၊ ညည်းသံတွေကလဲ အခန်းထဲမှာ ညံနေပါပြီ၊ ကျွန်တော့် အတွေ့အကြုံအရဆိုရင် နောက်ဆယ်ချက်လောက် ဆက်တိုက်""မှုတ်"" ပေးတာနဲ့ သူပြီးတော့မှာပါ၊ 

ဒါကိုသိလို့တမင်ပဲအရှိန်ကိုလျော့ပစ်လိုက်တယ်၊ စောစောတုန်းက ""ရိ"" ထားတဲ့အတွက် ကလဲ့စားချေတာ ပေါ့ဗျာ။

“ အား၊အင်း၊ပြီး၊ပြီးတော့မယ် ကျော်ကျော်။လုပ်ပါ၊ဆက်လုပ်ပါကွယ်၊ ကောင်းတယ်၊ သိပ်ကောင်းတာပဲ၊အို၊မရပ်ပါနဲ့၊ လုပ်၊လုပ်လေ၊ ကြမ်းကြမ်းလုပ်စမ်းပါ၊ဟင်း။ထွက်ပြီ၊ထွက်ပြီ၊""

အန်တီဝင်းဟာ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကော့ပျံပြီးစောက်ရည်တွေကို တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။အထာကျွမ်းနေတဲ့ကျန်တော်ကလဲ စောက်စိကိုဆွဲငုံလိုက်ပြီးလျာနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းရက်ပေးနေယင်း လက်ညိုးကိုလဲ အဆက်မပြတ် ထုတ်လိုက်၊ သွင်းလိုက်လုပ်ပေး လိုက်ပါတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကျော်ကျော်ရယ်၊ အရည်ထွက်နေတာတောင် ဆက်စုပ်နေတော့ ချင်ဆီထဲက သွေးတွေတောင် ထွက်ကုန်ပြီလားမသိပါဘူး၊ ဒီလိုအရသာမျိုး ၈၀ တစ်ခါမှမခံဖူးဘူး၊ တစ်ချီထဲနဲ့ မဝင်းတော့ မျော့သွားပြီ၊""

“ အန်တီမောရင် ခဏနားလိုက်အုံးလေ၊ အမောပြေမှ ဆက်လုပ်ကြတာပေါ့၊""

ပြောပြောဆိုဆို ဒူးထောက်နေရာက ကျွန်တော်မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ဘေးမှာထိုင်ချလိုက်တယ်။

“ ဟယ်၊ကျော်ကျော်၊နင့်ဟာကြီးက၊""

အောက်ပိုင်းမှာ ပုဆိုးမရှိတော့တဲ့ ကျွန်တော့်အဖြစ်ကိုသတိရပြီး ပုဆိုးကိုကောက်ပတ်လိုက်ပါတယ်။

“ အန်တီကလဲ အလန့်တကြားနဲ့ ဒါများ မမြင်ဘူးတာ ကျနေတာပဲ၊""

“ မြင်တော့မြင်ဘူးတာပေါ့ ကျော်ကျော်ရယ်၊ နင့်ဟာကြီးက အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ကြီးလွန်းလို့ လန့်သွားတာပေါ့ဟဲ့၊ ဆေးတွေ ဘာတွများ လိမ်းထားတာလား၊""

“ ဘာဆေးမှ မလိမ်းဘူး၊ အဲဒါ သဘာ၀ အတိုင်းပဲ"

“ ဟင်း၊ ဒီအရွယ်မှာ တောင် ဒီလောက်ကြီးနေရင်နင့်အသက်နှစ်ဆယ်လောက် မိန်းမယူတ့အဲ ခါကျရင် ညားတဲ့မိန်းမတော့ တစ်ချီထဲနဲ့ အသက်ထွက်မှာပဲ၊ ဟင်းဟင်း၊""

“ လီးကြီးလို့ စိတ်ညစ်တဲ့ မိန်းမ မရှိပါဘူး အန်တီရာ၊ပိုတောင်ကြိုက်ကြအုံးမယ်၊အခု အန်တီတောင် ဒါကြီးကိုသဘောကျနေပြီမဟုတ်လား၊""

“ အေးကွယ်၊ ကျော်ကျော့်ကို အစက ဒီလောက်အစွမ်းကောင်းမယ်လို့ လုံးဝထင်မထားဘူး၊ အခုတော့ဟိုဟာနဲ့တောင်မလုပ်ရသေးပဲမဝင်းမျော့နေပြီ၊ဟိုဟာကြီးနဲ့လုပ်နိုင်ပြီလား၊""

“ ကျွန်တော်က မေးရမယ့်စကားပါ အန်တီရာ၊ကျွန်တော်ကအခုချိန်ထိ မလိုးရသေးလို့ လီးက အရမ်းတောင်နေတာ၊ အန်တီ အမောမပြေသေးဘူးထင်လို့စောင့်နေတာဗျ၊သိလား၊""

“ သြော်ကွယ်၊စောစောကပြောရောပေါ့၊ အန်တီကခံနိုင်ပါတယ်၊ ကဲ၊ ဘယ်လို လုပ်ချင်သလဲ၊ ကျော်ကျော်စိတ်တိုင်းကျပြော၊""

ကျွန်တော်လဲ ပါးစပ်ကမပြောတော့ဘဲ အန်တီဝင်းရဲ့ပေါင်တွေကို ကုတင်စောင်းပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ပြီး ကုတင်စောင်းမှာပေါင်တန်နှစ်ချောင်း ဆွဲကားပြီး ပြဲထွက်လာတဲ့စောက်ခေါင်းဝမှာ လီးကိုတေ့ပြီး ဖိသွင်းချလိုက်ပါတော့တယ်။

“ အိုး၊ကျော်ကျော်ရယ်၊ ကောင်းလိုက်တာကွယ်၊မင်းလီးကြီးကအတွေ့ သိပ်ကောင်းတာပဲ၊ စွဲတယ်ကွယ်၊ဆောင့်၊ဆောင့်၊ နာနာလေးသာဆောင့်၊မဝင်း သိပ်ကောင်းနေပြီ၊ သိလား၊""

ကုတင်စောင်းတင်လိုးတဲ့ပုံစံက အဝင်သိပ်ကောင်းသလို အန်တီဝင်းကလဲ အပေးသိပ်ကောင်းတာမို့အရသာသိပ်ရှိနေပါတယ်၊လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုဒစ်အထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ဆက်တိုက် ဆောင့်ထဲ့ပေးလိုက်တော့အန်တီဝင်းခမျာ ပါးစပ်က အသံကုန်ညည်းယင်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာသလို ကျွန်တော့်လီးတစ်ချောင်းလုံးဟာလဲ စောက်ခေါင်းထဲကထူးထူးကဲကဲညှစ်ပေးနေတဲ့ အတွေ့အထိ ကြောင့် အရမ်းကောင်းသွားပြီးလရည်တွေတပြစ်ပြစ် ပန်းထုတ်ယင်း လီးကိုအဆုံးအထိဖိကပ်ပြီး ဇိမ်ယူနေမိပါတော့တယ်။ 

အဲဒီနေ့ကညနေငါးနာရီလောက်အထိ မနားတမ်းလိုးလိုက်ကြတာအန်တီဝင်းခမျာ နောက်ထပ် လေးချီတောင်ထပ်ပြီးသွားတာမို့ကျွန်တော့်ကို တစ်ပတ်တစ်ခါမှန်မှန် လာလိုးပေးဖို့တောင်းပန်ယူရတဲ့ အထိဖြစ်သွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့်အတွက်ကတော့ မိန်းမသုံးယောက်နဲ့ ဇိမ်ကျနေတော့သည်။


........................................♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။




ဆုံချက် (စ/ဆုံး)

ဆုံချက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – အိတ်ကြီး

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျွန်မ အသက် ၂၀ ရောက်တော့ မောင်လေးက ၁၈ နှစ်၊ အဖေက အသက် ၄၀ စွန်းစွန်းပဲရှိသေးတယ်၊ ကျမမှတ်မိသလောက်ဆို အမေက ကျမအသက် ၁၄ နှစ်လောက်မှာ ရောဂါတစ်ခုနဲ့ ဆုံးသွားတော့ ကျမတို့ မောင်နှမတွေ အဖေ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ဝင်ပြီး အမေအတွက် ငိုကြွေးခဲ့ကြဖူးတာပေါ့။

အမေဆုံးလို့ တစ်နှစ်ကျော်ကြာတော့ အဖေက အမေအရွယ် အမျိုးသမီးတွေကို တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် အိမ်ကို အလည်ခေါ်ဖူးတာကို မှတ်မိခဲ့တယ်။ ကျမတို့ မောင်နှမတွေနဲ့လဲ မကြာမကြာ မိတ်ဆက်ပေးဖူးတယ်လေ။

အစပိုင်းတော့ အဖေခေါ်လာတဲ့ မိန်းမတွေက အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းနဲ့ ထမင်းစားခန်း မီးဖိုခန်းတွေမှာပဲ နေတတ်ကြတာ့ နောက်တော့ ကျမတို မိသားစု အိပ်ခန်းတွေရှိတဲ့ အပေါ်ထပ်တွေမှာလဲ တွေ့လာရတာ၊ အထူးသဖြင့် အဖေရဲ့ အိပ်ခန်းထဲမှာပေါ့။

အိပ်ခန်းတွေအကြောင်းပြောရရင် အောက်ထပ်ကနေ တက်လာတာနဲ့ လှေခါးထိပ်ခေါင်းရင်ဖက် ညာဖက် အခြမ်းမှာ အဖေနဲ့ အမေရှိစဉ်က အိပ်ခန်း၊ ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းက လှေခါးနဲ့ တည့်တည့်၊ မောင်လေးရဲ့ အိပ်ခန်းက ကျမရဲ့ အခန်းရှေ့က ဖြတ်ပြီး ခြေရင်းဖက် လှေခါးရဲ့ ဘယ်ဖက်မှာလေ။ အိပ်ခန်းတွေက ရေချိုးခန်း အိမ်သာတွေက တွဲလျှက်၊ ငယ်စဉ်တုန်းကတော့ အဖေရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို အိမ်လာတဲ့ မိန်းမကြီးတွေ ဘာဝင်လုပ်မှန်းတော့ မသိခဲ့ဘူး။

ဒါပေမဲ့ အဲဒီလို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ဝင်နေတာတော့ စိတ်ထဲမှာ မကြိုက်မိပေမယ့် အဖေဧည့်သည်တွေဆိုတော့ မပြောသာခဲ့ဘူးပေါ့။ နောက်တော့ အဖေဘာကြောင့် အဲဒီမိန်းမတွေကို အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်နေရသလဲဆိုတာ နားလည်းသွားတယ်လေ။

ကျမ ၁၀ တန်းတက်နေတုန်းက အဲဒီနေ့က မှတ်မှတ်ရရ အဖေကလည်း မနက်ထဲက အလုပ်သွားပြီ၊ ကျမတို့မောင်နှမလည်း ကျောင်းသွားကြတာပေါ့။ ကျမကျောင်းမှာ ရာသီလာတယ်၊ ခုဖို့ခံဖို့ အဆင်သင့်လည်း ပါမလာတော့ အတန်းပိုင်ဆရာမကို အကျိုးအကြောင်းရှင်းပြပြီး ခွင့်တိုင်လို့ အိမ်ပြန်ခဲ့ရတယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ အဖေ့ကားကို အိမ်အောက်မှာ တွေ့လိုက်ရတော့ အံ့သြမိတာပေါ့။

အိမ်ထဲကို သော့ဖွင့်ပြီး ဝင်လိုက်တော့လည်း ဖိနပ်ချွတ်နေရာမှာ ဒေါက်ဖိနပ်လေးတစ်ရံလဲ တွေ့မိတယ်။ အိမ်ထဲဝင်တော့လဲ တစ်အိမ်လုံးက တိတ်ဆိတ်နေပြီး လူရှိတယ်လို့တောင် မထင်ရဘူး။ကျမလဲ အိပ်ခန်းထဲက အမျိုးသမီး လစဉ်သုံး ပစ္စည်းတစ်ခု ယူဖို့အတွက် အိမ်ပေါ်ကို အမြန်တက်၊ လှေကားထိပ်ရောက်တော့ အဖေတို့ အခန်းတံခါးက ဟနေတာတွေ့ရလို့ ချောင်းကြည့်မိလိုက်တာ ….

“ အို ”

အဖေက ကုတင်ပေါ်မှာ အဝတ်အစားမပါပဲ ပတ်လက်လှန်ပြီး လှဲနေတယ်။ ကျောကုန်းနဲ့ နောက်ပိုင်းကိုပဲ မြင်နေရတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက်က အဖေရဲ့ ခါးပေါ်မှာခွထိုင်ပြီး မြင်းစီးသလို ဆောင့်နေတော့တာ။

အဖေလက်တွေကလဲ အဲ့ဒီမိန်းမရဲ့ ခါးကိုကိုင်လိုက် ရင်သားနေရာတွေ ကိုင်လိုက်နဲ့ပေါ့။ ဖင်နေရာကို ကြည့်မိလိုက်တော့မှ အဖေရဲ့ ပေါင်ကြားမှာ ဥနှစ်လုံးကိုပဲ သေသေချာချာ မြင်နေရပြီး ဥအထက်က အသားချောင်းကြီးက ဟိုမိန်းမကြီးရဲ့ ပေါင်ကြားထဲက တစ်နေရာကို ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့။

ကျမလည်း တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းကနဲ့ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ရှက်တာလား ကြောက်တာလား ဘာဖြစ်မှန်းတော့ မသိ၊ အခန်းထဲကို အမြန်ပဲ ဝင်မိလိုက်တော့တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့လဲ ကတုန်ကယင်ကြီး လုပ်စရာရှိတဲ့ အလုပ်ကို ချက်ချင်းမလုပ်နိုင်ပဲ ထူထူပူပူနဲ့ မတ်တပ်ရပ်နေမိတာပေါ့။

နောက်တော့မှ ပေါင်ကြားထဲမှာ နွေးကနဲ့ စပြီးခံစားမိတော့မှ လစဉ်သုံးပစ္စည်းတစ်ခု အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှာ ခုခံဖို့သတိရသွားမိတော့တယ်။ လုပ်စရာရှိတာတွေ အားလုံးလုပ်ပြီးသွားတော့ ကျမလည်း အခန်းထဲကနေ အပြင်ပြန်မထွက်ရဲတော့ဘူး။ အိပ်ရာပေါ်မှာပဲ လှဲနေလိုက်ပြီး အိပ်ဖို့ ကြိုးစားနေသော်ငြားလည်း မျက်စိထဲမှာ စောစောက မြင်ခဲ့ရတဲ့ မြင်ကွင်းတွေ တစ်ကွက်ချင်း ပြန်ပေါ်လာလေရောပေါ့။

အတန်းဖော် သူငယ်ချင်းတွေ ပြောကြတဲ့ ယောင်္ကျားနဲ့ မိန်းမ လိင်ဆက်ဆံတာ ဒါမျိုးလို့ ထင်လိုက်တယ်လေ။ အဲဒီတုန်းကတော့ သူတိုပြောတာတွေ နားထောင်ရတာ ရှက်လည်းရှည်း စိတ်လဲဝင်စားခဲ့ရတယ်။ ရင်ထဲမှာတောင် တစ်လှပ်လှပ်နဲ့ပေါ့။ ကျမက အပျိုဘော်ဝင်နေခဲ့ပြီလေ။

အဲဒီလိုတွေ တွေးမိတော့လဲ ကျမချောင်းကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်တွေကို ထိန်းမရခဲ့ပြန်ဘူး။ ဒါကြောင့် အိပ်ရာပေါ်ကနေ ပြန်ထ၊ အခန်းဝက တံခါးကို အသာလေး အသံမကြားအောင် သတိထားဖွင့်လိုက်ရင်း တံခါးဘောင်ကိုမှီလို့ အဖေတို့အခန်းကို ချောင်းကြည့်မိလိုက်တော့ ဒီတစ်ခါ အဖေက ဟိုမိန်းမရဲ့ အပေါ်ကရှိနေတာ။ အဖေရဲ့ ကျောပြောင်နဲ့ ဖင်လုံးကို စမြင်လိုက်ရတယ်။

ဟိုမိန်းမရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းက မိုးပေါ်ထောင်နေပြီး အဖေက အပေါ်ကနေ ဖိဖိချနေတာ၊ အဲဒီမိန်းမကြီး မျက်စိတွေမှိတ်လို့ ပါးစက်လေးတွေတောင် ဟနေတာကို မြင်နေရတယ်လေ။ အဖေရဲ့ ဥ နှစ်လုံးကလဲ ဟိုမိန်းမကြီးရဲ့ ဖင်ပေါက်ကို တဖတ်ဖတ်နဲ့ ရိုက်နေတာလည်း မြင်နေရတာပေါ့။ နောက်တော့ အဖေဆောင့်ချနေတဲ့ အရှိန်က မြန်လာပြီး ကိုယ်လုံးကြီး တွန့်ကနဲ့ ဖြစ်သွားလို့ ငြိမ်သွားတော့တာပေါ့။

အဖေလည်း ဟိုမိန်းမကြီးရဲ့ ဘေးကိုလှဲချလိုက်တော့ ကျမလည်း တံခါးလေး အသာပြန်ပိတ်လို့ အခန်းထဲ ဝင်နေလိုက်တော့တယ်။ ကျမရဲ့ ရင်ထဲမှာရော ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာပါ ဗြောင်းဆန်နေပြီး ဘယ်လိုတွေဖြစ်နေမှန်းကို မသိတော့ဘူး။ တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ဟိုနေရာက နွေးသွားလိုက် ဒီနေရာက နွေးသွားလိုက်နဲ့ နေရထိုင်ရခက်လိုက်တာ ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းကို မသိတော့ဘူး။ ကျမလည်း ကုတင်ပေါ်အသာတက်ပြီး ခွေခွေလေး ကွေးနေတော့တာပေါ့။

နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ အပြင်က အဖေတို့ရဲ့ လှုပ်ရှားသံတွေ အခန်းထဲက ထွက်ပြီး လှေခါးက ဆင်းသွားတဲ့ အသံတွေကို ကြားနေရတော့တာ။အချိန်တွေ အတော်ကြာသွားတယ်။ အဖေတော့ ဟိုမိန်းမကြီးကို လိုက်ပို့တယ်လို့ ထင်မိတာပဲ။ ကျမလည်း ဘာဖြစ်နေမှန်းလဲ မသိတော့ဘူး နောက်ဆုံးအိပ်ပျော်သွားတော့တယ်၊

ညနေ ၅ နာရီလောက်မှာ မောင်လေးကျောင်းက ပြန်လာတယ်။ ပြီးတော့ ကျမကို နေမကောင်းဘူးလားလို့ လာမေးတော့ ကျမလည်း ခေါင်းခါပြလိုက်တာပေါ့။ ညနေ ၆ နာရီကျော်တော့ အဖေအလုပ်က ပြန်ရောက်လာပြီး ကျမကိုတစ်ခါ မောင်လေးလိုပဲ လာမေးပြန်တော့တာ။

နောက်တော့ ကျမတို့ သားအဖတွေအားလုံး ညစာအတူစားဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ ထမင်းဝိုင်းမှာ အဖေကိုကြည့်နေရတာ ကျမကို တစ်ခုခုပြောချင်နေပုံပဲ။ ထမင်းစားလို့ ပြီးသွားတော့ ကျမလည်း အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြီး ကျောင်းစာတွေကို လုပ်နေလိုက်တယ်။

ည ၉ နာရီထိုးတော့ အဖေက ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လာပြီး နေ့လည်က အကြောင်းကို စကားစတော့တာ။ ကျမဘယ်အချိန်က ပြန်ရောက်လဲ၊ ဘာတွေ မြင်လိုက်သေးလဲ ဆိုပြီး မေးခွန်းတွေ မေးတော့တာပေါ့။ ကျမလည်း အမှန်အတိုင်းပဲ ဖြေမိလိုက်တယ်လေ။ အဖေလည်း နဲနဲတော့ ရှက်သွားပုံပေါ်တယ်၊ ဘာမှတော့ မပြောတော့ဘူး။ ကျမရဲ့ခေါင်းလေးကိုပွတ်လို့ အခန်းထဲက ပြန်ထွက်သွားတယ်လေ။

ည ၁၀ နာရီကျော်တော့ ကျမလည်း အခန်းမီးပိတ်လို့ အိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်တော့ မျက်စိတဲ့ နေ့လည်က အဖေတို့ရဲ့ မြင်ကွင်းတွေကို ပြန်မြင်ယောင်လာမိတယ်။ ကျမစိတ်ထဲမှာ အဖေကို စိတ်မဆိုးမိပဲ ဟိုမိန်းမကြီးကို မနာလိုတဲ့ စိတ်တွေသာ တစ်ဖွားဖွားဖြစ်နေမိတော့တာပေါ့။ အိမ်မက်ထဲမှာတောင် ဟိုမိန်းမကြီးနဲ့ ရန်တွေ ဖြစ်နေမိတယ်လေ။

ဒီလိုနဲ့ အဖေလည်း နဲနဲတော့ ကိုယ်ရှိန်သတ်သွားပြီး တစ်ပတ်လောက် ခြေငြိမ်သွားတော့တယ်။ အဲဒီအချိန်တွေမှာ အဖေက ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်နဲ့ တော်တော်လေး နီးနီးကပ်ကပ် နေလာတယ်။ အထူးသဖြင့် အဖေက ကျမနဲ့ ပွတ်သီးပွတ်သတ်တွေ နေလာတာများလာတော့တာ။ ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးကို ဟိုနေရာကိုင်လိုက် ဒီနေရာကိုင်လိုက်နဲ့ ပါးစပ်ကလည်း

“ ငါ့သမီး အရွယ်ရောက်လာပြီပဲ”

လို့တောင် ပြောသေးတာပေါ့။ ကျမလည်း အဖေရဲ့ သာမာန်အထိအတွေ့တွေမှာ သာယာလာတတ်ပြီး ကြက်သီးလေးတောင် တစ်ဖြန်းဖြန်းထနေမိတာပေါ့။

တစ်နေ့ ကျောင်းပိတ်ရက် ကျမအဖေရဲ့ အိပ်ခန်းထဲသွားပြီး အခန်းရှင်းပေးမလို့ အခန်းထဲကို တံခါးမခေါက်ပဲ ဝင်လိုက်မိတယ်။ အရင်ကလည်း ဒီလိုပဲ ဝင်နေကြဆိုတော့ သိပ်မထူးဆန်းဘူးလေ။ ကျမ ထင်နေတာက အဖေလည်း အခန်းထဲ မရှိလောက်ဘူးလို့ ထင်နေမိခဲ့တာ။

အဖေက ကုတင်ပေါ်မှာ မျက်စိကို စုံမှိတ်ထားပြီး ပုဆိုးကို အပေါ်လှန်တင်လို့ လိင်တံကို သူ့ရဲ့ လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေတာကို မြင်လိုက်ရတော့တယ်။ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောဖူးတာကိုလည်း စိတ်ထဲမှာ ပြန်သတိရမိတာပေါ့။ အဲလို့မျိုးက ယောင်္ကျားလေးတွေ ကိုယ်ဟာကို အာသာဖြေရင်း “ဂွင်းထုတာ” ဆိုတာကိုပဲ။

ကျမလည်း ရုတ်တရက် ကြောင်သွားတာကတစ်ပိုင်း၊ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ရဲ့ လိင်တံကို အထင်အရှား အနီးကပ် မြင်ဖူးလိုက်လို့ စိတ်ဝင်စားသွာတာလည်းပါသလို အဖေရဲ့ လုပ်နေပုံနဲ့ လိင်တံကို အသံလေးတိတ်ရင်း ငေးနေမိတော့တာ။ စိတ်မှန်းနဲ့ မှန်းကြည့်ရလျှင် အဖေရဲ့ လိင်တံက ၆ လက်မ ပေတံလောက်ကို ရှည်တယ်။ လိင်တံထိပ်က နီရဲပြီး ပြောင်တင်းနေတာကို မြင်နေရတာပေါ့။

အဖေရဲ့ လက်တွေက လိင်တံပေါ်မှာ အထက်အောက် ရွေ့လျားသွားတိုင်း အောက်မှာ ရှိတဲ့ ဥနှစ်လုံးကလည်း လှုပ်ခတ်သွားတာကို မြင်နေရတော့ ကျမတော့ ကြည့်နေရင်းနဲ့ အူတွေ အသည်းတွေယားပြီး ပေါင်ကြားထဲမှာ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားလိုက်နဲ့ မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ကျမတောင် ဒူးတွေချောင်လာခဲ့ရပြီ။

ကျမရဲ့ အကြည့်တွေကိုလည်း အဖေရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကနေ လွှဲဖယ်ဖို့ ခက်နေခဲ့တယ်။ အဖေရဲ့ အခန်းဝကနေလည်း ပြန်ထွက်သွားဖို့ကို သတိမရခဲ့ဘူး။ အဖေကတော့ မျက်စိမှိတ်လို့ တစ်ခုခုကို အာရုံခံရင်း ဆက်လုပ်နေတာပေါ့။ လိင်တံပေါ်မှာ လှုပ်ရှားနေတဲ့ အဖေရဲ့ လက်တွေဟာ တစ်ခါတစ်ခါ မြန်လာတတ်တယ်၊ တစ်ခါတစ်လေတော့ နှေးသွားပြန်ရော။

ကြည့်နေရင်း ကျမစိတ်ထဲမှာတောင် အဖေရဲ့ လက်နေရာမှာ ကျမရဲ့ လက်တွေသာ ရှိနေချင်လာတော့တာ။ ကျမရဲ့စိတ်ထဲမှာလည်း လိင်တံကြီးကို ကိုင်ကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်နေမိတာပေါ့။ ကြည့်နေရင်းနဲ့ အဖေရဲ့ လက်က လှုပ်ရှားမှုတွေ မြန်ဆန်လာတာ တွေ့နေရတယ်။ ပြီးတော့ အဖေရဲ့ ခါးက ကုတင်ပေါ်ကနေ နဲနဲကော့တက်လာပြီး ပါးစပ်ကလည်း ဟလို့ ငြီးသံလေးထွက်လာတာကြားလိုက်ရတာပေါ့။

အဖေ ဘာဖြစ်လာတာလဲ ဆိုတာကို ကျမ နားမလည်တော့ ပိုလို့တောင် စိတ်ဝင်စားလာမိတယ်လေ။ လက်တွေရဲ့ လှုပ်ရှားမှုက မြန်သထက် မြန်လာပြီး အဖေဟာ ကုတင်ရဲ့ ဘေးဘက်ကို တစောင်းလှည့်လိုက်လို့ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို လိင်တံထဲကနေ အရည်တွေ ပန်းချနေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

ကျမအတွက်ကတော့ အံ့သြစရာကောင်းပြီး စွဲမက်ဖွယ်ရာ မြင်ကွင်းတွေပါပဲ၊ယ။ ကျမတော့ စိတ်ဝင်တစားနဲ့ ငေးကြည့်နေမိတာ အဖေဆီကနေ

“ ဟင်….. သမီး”

ဆိုတဲ့ အသံကို အဖေဆီက ကြားလိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာ အားလုံးကို သတိရသွားပြီး အခန်းဝကနေ ကျမထွက်ပြေးသွားမိတော့တယ်။

ပြေးသွားတာက နီးနီးလေးပါ။ ဒါပေမယ့် ရင်ထဲမှာ လှိုက်လှိုက်ပြီးတက်နေပြီး ပုံမှန်ထက် ပိုလို့တောင် မောနေမိတယ်။ ရင်တွေလဲ ခုံနေတာထက် တုန်နေတဲ့ အဆင့်အထိတောင် ရောက်နေမိတာပေါ့။ မျက်စိထဲလည်း အဖေရဲ့ လိင်တံ တုတ်တုတ်ရှည်ရှည် ညိုညိုကြီးကိုသာ မြင်ယောင်နေမိတော့တာလေ။

အဲဒီနေ့က ကျမစိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးကို ဖြစ်နေတော့တာ။ စိတ်တွေက တက်ကြွနေသလိုလို ရင်ထဲမှာမြူးနေသလိုလိုနဲ့။ သွေးသားတွေကလည်း တစ်ခါတစ်ခါ ပူကနဲ ထူကနဲနဲ့ပေါ့။ အဖေရဲ့ လိင်တံကြီးကိုလည်း မျက်စိထဲက မထွက်တော့ဘူး။ စိတ်တွေကလည်း ယောက်ယက်ခတ်နေခဲ့ရတာပေါ့။

ဒါနဲ့ တစ်ယောက်တည်း အခန်းထဲမှာ လူးလှိမ့်နေရတာ ပျင်းလာတော့ အခန်းပြင်ကို ပြန်ထွက်လိုက်တယ်။ အဖေရဲ့ အခန်းကို ကြည့်မိလိုက်တော့ အဖေ အပြင်ထွက်သွားပြီဆိုတာ သိလိုက်တယ်လေ။ ဒါနဲ့ပဲ မောင်လေးရှိတဲ့ အခန်းထဲကို ဝင်မိလိုက်တော့ မောင်လေးက ကွန်ုပြူတာနဲ့ ဂိမ်းဆော့နေတာ တွေ့လိုက်ရတာပေါ့။ မောင်လေးရဲ့ဘေးကို ဝင်ရပ်လိုက်ပြီး ဂိမ်းဆော့နေတာကို ကြည့်နေမိလိုက်တယ်။ မတ်တတ်ရပ်နေရင်း မောင်လေးရဲ့ ပုခုံးကို ကျမရဲ့ ဆီးခုံနေရာနဲ့ မသိမသာပွတ်နေမိလိုက်တော့ မောင်လေးကလည်း ကျမကို မော့ကြည့်တော့တာပေါ့။

သူလည်း ခေသူမှ မဟုတ်တော့တာ အရွယ်ရောက်တဲ့ လူပျိုတစ်ယောက်တောင် ဖြစ်နေပြီလေ။ ကျမက သူ့ကို မထိတထိပွတ်နေတာကို သူလည်းရိပ်မိမှာပေါ့။ ကျမလည်း မောင်လေးကို အဲဒီလို ပွတ်လိုက်မိတာ စိတ်ထဲမှာ ပိုလို့တောင် ဗျောင်းဆန်လာနေမိတော့တာ။

ဒါနဲ့ပဲ မောင်လေးကို ထိုင်ခုံနောက်ကနေ သိုင်းဖတ်လိုက်ပြီး သူဂိမ်းဆော့နေတာကို အနှောက်အယှက်ပေးလိုက်တော့တာပါ့။ မောင်လေးရဲ့ ခေါင်းကိုလည်း ကျမရဲ့ ရင်သားတွေနဲ့ ဖိပွတ်ထားမိတယ်လေ။ မောင်လေးရဲ့ ခေါင်းကလည်း အငြိမ်မနေပါဘူး။ ကြာတော့ မောင်လေးက ဂိမ်းဆော့နေတာ တစ်ချက်တစ်ချက် ရပ်သွားပြီး သူခေါင်းနဲ့ ကျမရဲ့ ရင်သားတွေကို နောင်ပြန် ပြန်ဖိနေတော့တာပေါ့။

ဖတ်ထားတဲ့ ကျမရဲ့ လက်တစ်ဖတ်က သူ့ရဲ့ ရင်ဘတ်တွေနဲ့ ဝမ်းဗိုက်တွေကို မထိတထိနဲ့ ပွတ်ပေးနေမိလိုက်တယ်။ ကြာတော့ သတိထားမိလိုက်တယ် ထိုင်နေတဲ့ မောင်လေးရဲ့ ပေါင်ကြားမှာ တစ်စုံတရာက ဖောင်းကြွတက်လာတာကို တွေ့မိပြီလေ။

ကျမသူ့ရဲ့ ခေါင်းကို ရင်သားတွေနဲ့ ဖိပွတ်ပေးနေရင် ရင်ဘတ်တွေကို ဆက်ပြီးပွတ်ပေးနေမိတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ မောင်လေးရဲ့ လိင်တံက ပုဆိုးအောက်မှာ သိသိသာသာ အစွမ်းကုန် ထောင်မတ်နေတာကို တွေ့နေရပြီ။

ကျမလည်း အဖေရဲ့ လိင်တံကို စပြီးမြင်ဖူးပြီးကတည်းက လိင်တံကို ထိကြည့် ကိုင်ကြည့်ချင်နေတဲ့ စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်နေမိခဲ့တာ။ အခုတော့ မောင်လေးရဲ့ ဟာကို တွေလိုက်ရတော့ စိတ်တွေကို ထိန်းမရတော့ဘူး၊ ဒါနဲ့ပဲ

“ ဟဲ့ နင့်ပေါင်ကြားက ဘာဖြစ်လာတာလဲ”

လို့ပြောရင်း ကျမလက်က သူ့ရဲ့ လိင်တံကို ကိုင်မိတော့တာပေါ့။ သူလိင်တံလည်း မာတောင်နေလိုက်တာရှင်။ လက်နဲ့ ကိုင်ထားရင်းတောင် ကျမရဲ့ ပိပိထဲလည်း ယားယံလာသလို ခံစားလာရတာပေါ့။ နောက်တော့ မောင်လေးရဲ့ မျက်နှာက ကျမဘက်ကို လှည့်လာပြီး ရင်သားတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့ ပါးနဲ့ ပွတ်တော့တာလေ။

ကျမရဲ့ စိတ်တွေဟာ ဘာကိုမှ မစဉ်းစားမိတော့ဘူး။ မျက်စိထဲမှာလည်း အဖေ ဟိုမိန်းမနဲ့ လုပ်နေခဲ့တဲ့ပုံတွေကိုသာ ပြန်လည်မြင်ယောင်လာခဲ့ပြီး၊ မောင်လေးရဲ့ ကုတင်ပေါ်ကိုတက်လို့ ပတ်လက်လှန်လို့ လှဲနေမိလိုက်တော့တယ်။

မောင်လေးကလည်း ဖီးလ်တွေတက်နေပြီ ထင်ပါရဲ့ နောက်ကနေလိုက်လာပြီး ကျမရဲ့ ဘေးကို ရောက်လာတော့တာ။ ကျမလည်း သူ့ရဲ့ပုဆိုးကို လှန်လိုက်ပြီး လိင်တံကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လေး လုပ်ပေးမိတာပေါ့ ရှင်။

သူကတော့ ကျမရဲ့ အင်္ကျီနဲ့ အတွင်းခံကို ရအောင်လှန်တင်ပြီး ကျမရဲ့ ရင်သားဖူးဖူးလေးတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် စပြီးကိုင်နေတော့တယ်။ နောက်တော့ ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး ရင်သားတွေကို အငမ်းမရ နမ်းတော့တာ။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ရင်ထဲမှာ ဘယ်လိုခံစားရမှန်းကို မသိတော့ဘူး။ ကျမရဲ့ စိတ်တွေက ပိုပြီး တက်ကြွ လန်းဆန်းလာသလိုပဲ။

ပိပိထဲမှာလည်း မကြာခဏ နွေးကနဲ ဖြစ်နေတာကို သိရှိခံစားနေရတော့တယ်။ ကျမရဲ့ ပိပိကလည်း တစ်ခုခုကို အဝင်ခံချင်လာသလို စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်လာနေတော့ မောင်လေးကို ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးပေါ်ကို ရောက်အောင် ဆွဲတင်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကို သူ့ရဲ့ ခါးကို နေရာချပေးမိလိုက်တော့တယ်။

ပထမဦးဆုံး သိရှိခံစားလိုက်ရတာကတော့ အဝတ်အစားတွေ ကြားခံနေတဲ့ ကြားထဲက သူရဲ့ လိင်တံမာမာကြီးက ကျမရဲ့ ပိပိနေရာကို လာပြီး ထောက်နေတော့တာပဲ။ နောက်တော့ အချိန်တွေကို ကျမက မစောင့်နိုင်တော့ပဲ မောင်လေးရဲ့ လုံချည်ကို လက်နဲ့ ဆွဲချွတ်ပေးမိလိုက်တယ်။ ကျမလည်း လုံချည်ကို လှန်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်မိတော့တာပေါ့။

ပေါင်ကြားမှာ ကျမတို့ဟာတွေ အသားချင်းစပြီး ထိတွေ့ရတာ ကြက်သီးတွေတောင် ထလိုက်တာရှင်။ မောင်လေးက ကျမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကနေခွပြီး ရင်သားတွေကို နမ်းရင်း ခါးအောက်ပိုင်းမှာလည်း သူ့ရဲ့ လိင်တံက ကျမရဲ့ ပိပိကို ထိုးထည့်နေတာ။ အပေါက်အလယ်ကို မတည့်တော့ မဝင်ဘူးပေါ့။ အဲလိုပဲ ခဏခဏ ချော်ထိုးနေတော့ ကျမလည်း အားမလို အားမရတွေ ပိုဖြစ်လာမိတော့တယ်။ နောက်ဆုံး ကျမလည်း မစောင့်နိုင်တော့ပဲ မောင်လေးရဲ့ လိင်တံကို ကိုင်လို့ ကျမရဲ့ ပိပိရဲ့ အဝကို တေ့ပေးပြီး ပေါင်ကို အစွမ်းကုန် ကားပေးမိလိုက်တယ်။

မောင်လေးလည်း အားကုန် ဆောင့်သွင်းလိုက်လို့ထင်ပါရဲ့၊ နှုတ်ခမ်းပန်းနားတွေလည်း ပူကနဲ လိပ်ပါသွားပြီး ကျမရဲ့ ပိပိထဲမှာ ရှိတဲ့ အတားအဆီးတစ်ခုခုကိုလည်း အားနဲ့ ထိုးဖောက်သွားသလို ဖြစ်သွားတော့ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ နာသွားတော့တာပေါ့။ ပိပိထဲမှာ နာသွားတယ်လို့သာ ခံစားလိုက်ရတာ စိတ်တွေက အတော်ထနေတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ရှေ့ကို ဆက်သာလုပ်စေချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေသာ များနေတော့တာပေါ့ရှင်။

မောင်လေးလည်း အသက်ရှူသံတွေ မြန်ဆန်နေတယ်။ ကျမလည်း စိတ်တွေစောနေမိတာပေါ့။ ၃-၄ ချက်ပဲ မောင်လေးက အဝင်အထွက်လုပ်ရသေးတယ် သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တင်းသွားပြီး ပိပိထဲက လိင်တံက တဇတ်ဇတ်နဲ့ အရည်တွေ ပန်းထွက်လာပုံရတယ်။ ကျမရဲ့ ပိပိထဲမှာ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားကို သေသေချာချာ ခံစားမိလိုက်ရတယ်လေ။ တစ်ဆက်ထဲမှာပဲ ရင်မှာ စိုးရိမ်စိတ်လည်း ဝင်သွားမိတယ်။ ဗိုက်ကြီးသွားလို့ ကိုယ်ဝန်ရှိလာရင် ဒုက္ခပါပဲ ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ပေါ့။

သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်မှာတော့ ဒါမျိုးအတွေ့အကြုံရှိတယ်လို့ သူပြောတာကို သတိရလာတယ်။ နောက်နေ့မှပဲ မေးကြည့်ပြီး ဖြေရှင်းရတော့မှာပေါ့။

မောင်လေးက သူလည်းပြီးသွားရော ကျမဘေးက ကုတင်ပေါ်မှာ ဘုန်းကနဲ လှဲချလိုက်ပြီး အမောဖြေနေတော့တာ။ ကျမရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ဟိုမရောက် ဒီမရောက်နဲ့ တစ်မျိုးကြီး ခံစားနေရပြီး ဟာတာတာနဲ့ပေါ့ရှင်။ ဘာလိုနေမှန်းကို မသိတော့ပါဘူး။

မောင်လေးရဲ့ပါးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်ရင်း ကျမသူ့အခန်းထဲကနေ ပြန်ထွက်လာတော့ လမ်းလျှောက်ရတာ ပုံစံကတစ်မျိုးကို ဖြစ်နေတော့တာ ကွတကွတနဲပေါ့၊ယ။ ပေါင်ကြားထဲက ပိပိမှာလည်း နဲနဲတော့ နာနေသလိုလို။ ရေချိုးခန်းကိုသွားပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်တော့မှ သိသာခဲ့ရပြီ၊ ပိပိအဝမှာရော အတွင်းမှာပါ စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့ ခံရခက်လိုက်တာ။

တစ်နေ့လုံး စိတ်ထဲဟာမှာ ဟာတာတာနဲ့ ဘာကို အလိုမကျ ဖြစ်နေမိမှန်းကို မသိတော့ပါဘူး။ စိတ်တွေပြောင်းသွားအောင် အိမ်အလုပ်တွေ လျှောက်လုပ်နေမိတာ တော်တော်တောင် ပြီးသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် လိင်စိတ်ကမပျောက်၊ အဖေရဲ့ လိင်တံကြီးကိုလည်း မကြာခဏ မျက်စိထဲ မြင်ယောင်နေမိတော့တာ၊ ကျမစိတ်ထင် မောင်လေးထက် ကြီးလောက်တယ်။

အခုတောင် မောင်လေးနဲ့ ဖြစ်သွားတာ အဝနဲနဲ ကွဲသွားတယ်ဆိုတော့ အဖေနဲ့သာဆိုလျှင်၊ တွေးကြည့်မိတာ ကြက်သီးတွေထလို့ ပိပိထဲမှာ ပြန်တောင် ယားကျိကျိ ဖြစ်လာသလိုလိုပဲ။

ညနေပိုင်း အခန်းထဲရှိနေတုန်း မောင်လေးက လိုက်လာသေးတယ်၊ယ။ သူလည်း ထပ်လုပ်ချင်လို့နေမှာပေါ့။ ကျမနောက်ကို တောက်လျှောက် လိုက်ကပ်နေတော့တာ။ ကျမလည်း ကြားဖူးသမျှနဲ့ပဲ မောင်လေးကို ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲခိုင်းပြီး သူ့ရဲ့ လိင်တံလေးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်လို့ ငုံပေးလိုက်တယ်။

မောင်လေးဆိုတော့ စိတ်ထဲမှာ မကြောက်မိဘူး၊ လုပ်ချင်သလို လုပ်နေမိတော့တာ။ ကျမလည်း တစ်ကယ်တော့ မလုပ်တတ်ပါဘူး၊ စိတ်တွေအရမ်းကြွနေလို့သာ ကြားဖူးနားဝတွေ လျှောက်လုပ်နေမိတာ ကျွမ်းကျင်တာက မဟုတ်။

မလုပ်တတ် လုပ်တတ်နဲ့ပဲ လုပ်ပေးနေတာတောင် မောင်လေးဆိုတာ အော်သံထွက်မတတ် အံကြိတ်ခံနေရတယ်။ မကြာပါဘူး မောင်လေးရဲ့ လိင်တံကနေ သုတ်ရည်တွေဟာ ကျမရဲ့ အာခံတွင်းထဲကို အလုံးလိုက်အရင်းလိုက် ဝင်လာတော့တာ။ ငုံထားလို့မရတော့ ယောင်ရမ်းပြီး မျိုချမိပါလေရော။ ခါးသက် ညှီဆိမ့်လေး ပေါ့လေ။

မောင်လေးလည်း မျက်နှာလေး စပ်ဖျဲဖျဲနဲ့ အနားကို ကပ်နေပြန်ရော။ ကျမလည်း နောက်တစ်ခါ သူနဲ့ နေရင် အရင်လိုပဲ တို့လို့တန်းလန်း ဖြစ်မှာ စိုးရိမ်မိတော့ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်ပြီး ရေချိုးနေလိုက်တယ်လေ။

ပြန်ထွက်လာတော့ မောင်လေးက အခန်းထဲမှာ မရှိတော့ဘူး။ အဖေကလည်း ဒီနေ့ပြန်လာတာ နောက်ကျလိုက်တာ၊ ညနေစာကို မိသားစု အတူစားဖို့ စောင့်နေခဲ့သေးတာ၊ ဗိုက်ဆာတာ မခံစားနိုင်တော့ အရင်ပဲ စားလိုက်မိတာပေါ့၊

ည ၁၀ နာရီကျော်တော့ အဖေပြန်လာတယ်။ အောက်ထပ်က အိမ်တံခါးဝမှာ အဖေကို သွားကြိုမိတာပေါ့။

“ အို…. အဖေအရက်တွေ အတော်မူးလာပါလား”

ကျမကိုတွေ့တော့ အဖေက ကျမကို ပုခုံးဖက်လိုက်ပြီး အိမ်ထဲကို ဝင်လာခဲ့တာပေါ့။ လမ်းအတူလျှောက် လှေခါးအတူတက်ရင်း ကျမပုခုံးကို ဖက်ထားတဲ့ အဖေရဲ့ လက်တွေက ရှေ့ကိုရောက်လာပြီး ကျမရဲ့ ရင်သားတွေကို ထိမိနေတော့တာ။ အဖေကို အိပ်ခန်းထဲအရောက်လိုက်ပို့ရတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့မှ အဖေက ကုတင်ပေါ်ကို ဝုန်းကနဲ လှဲချလိုက်တာ၊ အဖေရဲ့ ပုဆိုးလဲ ကျွတ်သွားပါလေရော။

ကျမဖြင့် ရင်တွေတုန်လိုက်တာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားတဲ့ အဖေ၊ ပေါင်ကြားထဲမှာ လိင်တံ ညိုညိုကြီးကို အနီးကပ်မြင်လိုက်ရတာ ကျမဖြင့် အားရပါးရ ကိုင်ကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဖြစ်နေတော့တာပေါ့။ အဖေရဲ့ လိင်တံက မောင်လေးထက်တော့ ကြီးတယ်လေ ပျော့နေတာတောင် သိသိသာသာ ကြီးနေတော့တာ။ ကြံရာမရတော့ ကျမလည်း အဖေ့ကို အဝတ်အစားလဲပေးဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်တယ်။

ဘီရိုထဲကနေ ပုဆိုးနဲ့ အင်္ကျီတစ်စုံ ယူလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲနေတဲ့ အဖေကို အင်္ကျီစလဲပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ လုံချည်လဲပေးရမှာ လက်တွန့်နေမိသေးတယ်လေ။ စလုပ်မိပြီဆိုတော့လည်း အဆုံးသတ်ရမှာပေါ့။ ပြေကျနေတဲ့ လုံချည်ကို အောက်ကိုဆွဲချလိုက်ပြီး နောက်တစ်ထည် ဝတ်ပေးမလို့ လုပ်နေတုန်းမှာ အဖေက ကျမကိုဆွဲဖက်လိုက်ပြီး ဘာမပြော ညာမပြောနဲ့ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို စနမ်းလိုက်တာ။

အဖေရဲ့ အနမ်းရှည်တွေကြားမှာ လှိုက်လှိုက်ပြီး မောလိုက်တာရှင်။ ကျမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေ ဘယ်တုန်းက ကျွတ်သွားမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး။ သတိရတဲ့ အချိန်မှာ အဖေက ကျမရဲ့ ဝမ်းဗိုက်နဲ့ ရင်သားတွေကို တစ်ရှိုက်မက်မက် နမ်းနေခဲ့ပြီ။ အဖေရယ် ဘာတွေများ ဘယ်လို ဆက်လုပ်ဦးမှာလည်း သမီးတော့နေရတာ ခက်လိုက်တာ။

ဗိုက်နေရာမှာ ယားလာသလို ခံစားလာရတော့ ငုံ့ကြည့်မိတာ အဖေက ကျမရဲ့ ဆီးခုန်မွှေးနှနှလေးတွေ တစ်ဝိုက်ကို လျှာနဲ့ ပတ်နေတာကိုး။ ကျမရဲ့ လုံချည်လည်း လုံးဝကို ကျွတ်နေခဲ့ပြီ။

အဖေဟာ အောက်ကို ထပ်လျှောဆင်းသွားပြီး ကျမရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ကားလိုက်တော့ ရုတ်တရက် လန့်ပြီး ကြည့်မိလိုက်တာ အဖေက ကျမပေါင်ကြားထဲက ပိပိကို လျှာနဲ့တောင် စလျှက်နေခဲ့ပြီ။ ကျမလည်း ပေါင်ကိုစိပြီး တားလိုက်ဖို့တောင် အချိန်မရတော့ဘူး။

အဖေလုပ်ပေးတာ တစ်မျိုးပဲ၊ ကျမရဲ့ အစိမှာ ကောင်းသလိုလို၊ ဖီးလ်တက်လာသလိုလို၊ ရှူရှူးတွေ ထွက်ချင်လာသလိုပဲ၊ ဘယ်လိုကြီးမှန်းလဲ မသိ။ အဖေက အစိနဲ့ ပိပိထဲကို လျှာနဲ့ ထိုးလျှက်နေတာ ရပ်သွားရင်လည်း ရင်မှာ ဟာသွားမိတယ်။ ခဏနေတော့ အစိကို တောက်လျှောက် အလျှက်ခံနေရတုန်း ပိပိထဲကို အဖေရဲ့ လက်တစ်ချောင်းက တိုးဝင်လာတော့တယ်လေ။

စစဝင်လာချင်းတော့ ဆစ်ကနဲ နာကျင်မိလိုက်သေးတယ်။ နောက်တော့ စိတ်တွေက အစိကို ပြန်ရောက်သွားတော့ နာရကောင်းမှန်းတောင် သတိမရတော့ဘူး။

ကျမဖြင့်လေ အစိမှာရော ပိပိထဲမှာပါ အလုပ်ခံနေတာ ကျမရဲ့ မထမဦးဆုံး အတွေ့အကြုံ မို့လို့လားတော့ မသိတော့ဘူး စိတ်တွေဟာ လွင့်မျောသွားလိုက် ပြန်ကျလာလိုက်၊ ထိုးတက်သွားလိုက် အရှိန်နဲ့ ထိုးဆင်းလာလိုက်နဲ့။ ကျမရဲ့ တင်ပါးဟာ ကုတင်ကနေ အပေါ်ကိုလွင့်တက်နေတာတော့ သတိထားမိနေတယ်။ ခန္ဓာကိုယ် လွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးလို့လဲ အိပ်ရာခင်းတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လို့ ဆွဲထားနေမိတာပေါ့။

ခဏလေးပါပဲ၊ ကျမ ဟိုးကောင်းကင်ထဲက တိမ်တိုက်တွေ ဖြတ်ကျော်သွားရင်း အရှိန်နဲ့ စိတ်ရဲ့ စေနှင်ရာကို တက်သွားလိုက်တာ၊ အမြင့်ဆုံး တစ်နေရာမှာ တစ်ဝယ်လယ်လယ်တောင် ဖြစ်ခွင့်မရခဲဘူး၊ မြန်လွန်းတဲ့ အရှိန်တစ်ခုနဲ့ တစ်စိုက်မတ်မတ် ပြန်စိုက်ဆင်းလာခဲ့တာလေ…… ။

နောက်ဆုံးသိလိုက်တာက ကျမရဲ့ ခန္ဒာကိုထဲက အူတွေ ကလီစာတွေဟာ အောက်ကို ပြုတ်ကျသွားပြီလို့ကို ထင်ရလောက်အောင် ပိပိထဲကနေ အရည်တွေ ပန်းထွက်သွားခဲ့တာပေါ့။ ဘာမှန်းလည်း မသိတော့ ရှူရှူးတွေလား၊ သွေးတွေလားလည်း မသိတော့ဘူး။ အဖေ့ကို ရှက်လည်းရှက် အားလည်းနာသွားမိတယ်လေ။

အဖေက ခဏနေတော့ ကျမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို ပြန်တက်လာပြီး ရင်သားတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း နမ်းရှိုက်တော့တာ။ ကျမဖြင့် ဘယ်လိုပြောရမလဲ အားတွေကုန်လို့ အရုပ်ကြိုးပြတ် ဖြစ်နေတာတောင် စိတ်တွေက ထမိနေတုန်း။ အဖေ့ခေါင်းကိုလည်း မလွတ်တမ်းလက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားမိပြီး ရင်မှာ ခံစားမှုအပြည့်နဲ့ ဘာတွေများ ထပ်ဖြစ်လာဦးမလဲလို့ မျှော်လင့်နေမိခဲ့ရတယ်။ နောက်တော့ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို အဖေပြန်နမ်းလိုက်တဲ့ အချိန် အဖေ့ပါးစပ်မှာ ညှီစို့စို့အနံ့တစ်ခုကို ရနေမိတယ်လေ။ ကျမရဲ့ ပိပိထဲက အရည်တွေက အဖေရဲ့ နှုတ်ခမ်းမှာ မခြောက်သေးပဲကိုး။

နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေရင်းနဲ့ပဲ ကျမရဲ့ ပိပိအဝကို တစ်ခုခုက လာတေ့နေသလို စတင်ခံစားလိုက်ရတာပေါ့။ တစ်ခါတစ်ခါလဲ ပိပိအဝကို ထိုးနေသလိုခံစား နေရပြီး ပိပိအဝလဲ တင်းကနဲ ဖြစ်နေတယ်လေ။ ကျမလည်း အနမ်းခံနေရရင်းနဲ့ပဲ ပိပိအဝမှာ အောင့်ခနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး ပိပိထဲကို အလုံးအထည် ကြီးမားတဲ့ အဖေရဲ့ လိင်တံကြီးက တစ်ရစ်ခြင်း တိုးဝင်လာလိုက်တာ၊ နောက်ဆုံး ပိပိရဲ့ထိပ်ဆုံး သားအိမ်ခေါင်းကို ထောက်မိတော့မှ ကျမရဲ့ လိင်စိတ်တွေဟာ အရှိန်အဟုန်နဲ့ တစ်ဖန်ပြန်တက်လာခဲ့ရပြီ။

လှုပ်ရှားမှုတွေဟာ ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတော့ ကျမရဲ့ ပိပိထဲမှာ ကြပ်ကြပ်ကလေးနဲ့ ငြိမ့်ငြိမ့်လေး ခံစားနေရတာပေါ့။ အဖေ့ရဲ့လုပ်ပေးနေပုံလေးက ကျမအတွက် လိင်ဆက်ဆံလို့ နာကျင်တယ်ဆိုတာကို အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဖို့တောင် ခက်နေခဲ့ရပြီ။

ကိုယ်လုံးနှစ်ခုဟာလည်း ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်တွယ်ထားပြီး အောက်မှာ အဖေ့ရဲ့ခါးက လှုပ်တယ်ဆိုရုံလေးနဲ့ လိင်တံတစ်ချောင်းလုံးဟာ အဖျားကနေအရင်းအထိ တိုးဝင်သွားလိုက် ဆွဲထွက်သွားလိုက်နဲ့ သတိထားမိသလောက် ကျမပိပိထဲက အရည်တွေပန်းထွက်တာတောင် ၄ ခါကျော်လာခဲ့ပြီ။

အားလုံးဟာ နာရီဝက်ကျော်တော့ ကြာသွားမယ် ထင်ခဲ့မိတယ်။ အဖေလုပ်နေတဲ့ အရှိန်တွေဟာ တစ်ဖြည်းဖြည်း မြန်ဆန်လာခဲ့ပြီး ဆောင့်ချက်တွေ အများအပြားရဲ့ အဆုံးမှာ ပူနွေးများပြာလှတဲ့ အဖေရဲ့ သုတ်ရည်တွေဟာ ကျမပိပိရဲ့ ထိပ်ဆုံး နံရံကို အရှိန်နဲ့ ပန်းဝင်နေတော့တာ။ ပိပိထဲမှာလဲ အဖေရဲ့ လိင်တံဟာ တဇတ်ဇတ်နဲ့ အချိန်အကြာကြီး ရှိနေခဲ့ပြီး နောက်တော့မှ ပိပိဟာ တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်း ချောင်လာတော့တယ်လေ။

နောက်ဆုံးအဖေ့ရဲ့ လိင်တံကြီးက ပိကိထဲကနေ ကျွတ်ထွက်သွားတော့ အဖေ့ရဲ့ သုတ်ရည်တွေဟာ ကျမရဲ့ ပိပိက အကုန်လုံး ထိန်းသိမ်းမထားနိုင်ခဲ့တော့ အပြင်ကို ပြန်လည် စိမ့်ထွက်လာခဲ့ပြီး အိပ်ရာခင်းတွေတောင် ပေကုန်ရပြီပေါ့။

အဖေလည်း ဘေးမှာ ကျမရဲ့ ရင်သားကို လက်နဲ့ ကိုင်ရင်း အမောဖြေနေလေရဲ့။ ကျမလည်း တစ်ကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ခံထားရသလို အားအင် ကုန်ခမ်းပြီး ခြေကုန် လက်ပန်းကျသွားတော့တာပေါ့လေ။

အဲဒီညက ကျမနဲ့ အဖေ နောက်ထပ် ၃ ခါလောက် ထပ်လုပ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ကျမလည်း အဖေရဲ့ လိင်တံကို ပါးစပ်နဲ့ ပလုတ်ပလောင်း တစ်ခါစုပ်ပေးခဲ့ရတယ်။

နောက်ရက်တွေမှာတော့ ကျမက အဖေနဲ့ ညဖက်တွေမှာ နေဖြစ်ခဲ့ပြီး နေလည်ဖက် အားလပ်တဲ့ အချိန်တွေမှာ မောင်လေးနဲ့လည်း နေဖြစ်ကြတယ်လေ။

ကျမလည်း ပြောရရင် ၂၄ နာရီ တစ်ရက်ကို အနည်းဆုံးတော့ ၅ ခါလောက် လူနှစ်ယောက်ကြားမှာ လိင်ကိစ္စကို မက်မက်စက်စက် ခံစားနေမိတယ်။ အဖေကလည်း ကျမကို အရမ်းဂရုစိုက်လာခဲ့တယ်။ မောင်လေးကလည်း ကျမကို အရမ်းချစ်လာခဲ့တယ်။ ကျမတို့ မိသားစုထဲ အပြင်လူနောက်တစ်ယောက်တောင် ဝင်လာဖို့ ခက်ခဲတဲ့ အခြေအနေပေါ့။

ကျွန်မကတော့ အဖေနဲ့ မောင်လေးကြားမှာ အရာရာ အားလုံးအတွက် “ဆုံချက်” တစ်ခုလို ဖြစ်လာခဲ့ရတာပေါ့လေ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။ 



တာဝန်သိတတ်စိတ် (စ/ဆုံး)

တာဝန်သိတတ်စိတ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Winn (Black Lotus)

မေဇင်ဟာ လှတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ပါ။ သူမရဲ့ နူညံ့တဲ့ အသားအရည်နဲ့ မစိုစလောက် အနည်းငယ် ဝနေတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှပိုင်ရှင် မိန်းမတစ်ယောက်ပေါ့။ ၁၅ ပေါင်ခန့် ဝိတ်ချထားပြီး ဘော်ဒီကို ပြန်ထိန်းထားတာ မကြာသေးပါဘူး။ မေဇင်တစ်ယောက် အတော်လေး ကြိုးစားလိုက်ရတာပေါ့။

မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် ဝိတ် ၁ ပေါင်ချဖို့ဆိုတာ တကယ်ကို မလွယ်တဲ့ ကိစ္စပဲလေ။ ယောကျာ်းလုပ်သူ ကိုအောင်မင်းကတော့ မေဇင့်ကို လိုက်လို့ မရှင်နိုင်တော့ဘူး။ အရမ်းဝလာတော့ ဘယ်လောက်လုပ်လုပ် သိပ်မထိရောက်သလို ဖြစ်နေရော။ ကိုအောင်မင်းဆိုတဲ့လူက အစားအသောက်ကလည်း ကျူးတာကိုး။ ပေါင် ၂၀၀ လောက် ခန္ဓာကိုယ် အလေးချိန်ရှိတဲ့ တကယ့်ဝက်ကြီးပါ။

ဒါပေမဲ့ မေဇင် ကိုအောင်မင်းကို ချစ်နေဆဲပါ။ ကိုအောင်မင်းကလည်း မေဇင့်ကို ချစ်နေဆဲပါပဲ။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်တော့ သစ္စာလုံးဝ မပျက်ဖူးသေးတဲ့ တကယ်သာယာတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို ပိုင်ဆိုင်တဲ့ လင်မယားနှစ်ယောက်ပေါ့။

အားကစားပုံမှန်လုပ်တဲ့ မမေဇင်ကတော့ တစ်နေ့တခြား သွေးသားလည်ပတ်မှုတွေ ကောင်းနေလို့ ထိုင်လို့ကောင်းနဲ့ မိမိကိုယ်ကို ယုံကြည်မှုတွေရှိပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပျိုလေးတစ်ယောက်လို သွက်လက်မှုတွေ ခံစားလာရတဲ့ အချိန်တွေမှာ ကိုအောင်မင်းတစ်ယောက် အတွက်တော့ ပိုဝသထက်ဝပြီး အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့ ငွေနောက်ပဲ လိုက်နေတော့ ဖိအားတွေ များလာတယ်။ နောက် အရေးကြီးဆုံးတစ်ခုက သူ့ဇနီးချောလေးအပေါ် လိင်ကိစ္စမှာ ဆန္ဒပြည့်ဝအောင် မလုပ်ပေးနိုင်တဲ့အတွက် သူ့ကိုသူ နောင်တလည်း ရနေလေရဲ့။

ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ်လေး။ ကိုအောင်မင်းခင်မျာ သူ့ကိုယ်သူတောင် အနိုင်နိုင်ပါ။ စဉ်းစားကြည့်ပါ မိန်းမဆိုတာမျိုးကလည်း လင်ယောကျာ်းလုပ်တဲ့ လူကို ဘယ်လောက်ချစ်ချစ် ဒီလို လိင်မှုကိစ္စမှာ ဖြည့်စွမ်းပေးနိုင်ခြင်းမရှိတဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကို ဘယ်အတိုင်းအတာထိ စိတ်ရှည်ပေးနိုင်မလဲ ဆိုတာကိုပါ။ မေဇင်ခင်မျာ လိုနေတဲ့ ဆန္ဒမီးကြီးကို မငြိမ်းသတ်နိုင်ဖြစ်ပြီး အရမ်းကို စိတ်ဒုက္ခတွေ ရောက်နေရှာတော့တယ်။

ဒါကလည်း မေဇင့်လို မိန်းမတစ်ယောက်ထဲ မဟုတ်ပါဘူး။ အခုခေတ် စီးပွားရေးဆိုတာကလည်း ကိုယ်မှအပြိုင်မကျဲနိုင်လျင် အမြတ်အစွန်းဆိုတာ ကိုယ့်အတွက် ကျန်ဖို့ မရှိတာ လူတိုင်း ဒီလိုပဲ ငွေနောက်ကို လိုက်နေရတာဘဲ။ မလိုက်နိုင်ရင်တော့ ဒီလိုခေတ်ကြီးထဲ အစစအရာရာ ပြည့်စုံတယ်လို့ ရှိမှာမဟုတ်ဘူးလေ။ လူတွေက ရောင့်ရဲတင့်တိမ်နိုင်ခြင်းကို မရှိတော့ပါဘူး။ ကိုယ်အပါအဝင်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ မိသားစုအတွက်လည်း အချိန်တော့ ပေးရမယ်လေး။

ဒီလိုနဲ့ အတူတူနေလာတာ နှစ်တွေလည်း ကြာပါပြီ။ ကိုအောင်မင်းဟာ ကုမ္မဏီပိုင်သူဌေးပါ။ တစ်နေ့လုံး ကုမ္မဏီရုံးခန်းထဲ ထိုင်ပြီး ညနေမှ အိမ်ကိုပြန်ပါတယ်။ မမေဇင်ကတော့ သူမသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ ၅ နှစ်အရွယ် ကလေးငယ်တစ်ဦးကို ထိန်းပြီး အိမ်မှာပဲ လုပ်စရာရှိသည်များကို လုပ်ရင်း နေ့ရက်တွေကို ဖြတ်တန်းနေတဲ့သူပါ။ နောက်ပြီး စာရေးဆရာမတစ်ယောက် ဖြစ်ဖို့လည်း အိမ်မက်ထားသူပေါ့။

ကစ်ကစ်ကို သူ့သားလေးတစ်ယောက်လို ပြုစုလို့ ကစ်ကစ်အိပ်နေတဲ့ အချိန်တွေမှာ စာအုပ်ဖတ် ခွေထိုင်ကြည့်၊ ကလေးကို သူ့အဖေအရင်းက ယူထားတဲ့ အချိန်တွေဆိုရင်တော့ ရှော့ပင်ထွက် အလှပြင်ဆိုင်သွား။ ဒါတွေလုပ်ရင်းနဲ့ပဲ ကိုအောင်မင်းက သူ့မိန်းမကို လိုလေသေးမရှိအောင် ထားတာပေါ့။ သူများကလေးကို ထိန်းပေးရတာကလည်း မေဇင့်အတွက် ပြသနာမဟုတ်ပါဘူး။ ဘာလို့ဆို မေဇင်တို့လင်မယား ကလေးမရဘူးလေ။ မေဇင်ပဲ လိုတာလား၊ ကိုအောင်မင်းပဲ ချွတ်ရွင်းနေတာလား မပြောတတ်။ ဒါပေမဲ့ လင်မယားသက်တန်း ၅ နှစ် ၆ နှစ်အတွင်း မေဇင် ကိုယ်ဝန်လုံးဝ မရခဲ့ဖူးဘူး။

ကစ်ကစ်လေးကလည်း တခြားသူကလေးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ သူငယ်ငယ်ကနေ တက္ကသိုလ်ရောက်တဲ့အထိ ဘော်ဘော်ကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်သလို အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်တဲ့ တင်ထွေးငယ်ရဲ့ ကလေးပါ။ တင်ထွေးငယ်ဟာ ဒီကလေးမွေးပြီး ၂ နှစ်လောက်ပဲ ရှိဦးမယ် ရင်သားကင်ဆာနဲ့ ဆုံးပါးသွားရှာတယ်။ ကစ်ကစ်ကို သူတို့လင်မယား မွေးစားဖို့ ဖအေဖြစ်သူ ကိုငြိမ်းဝင်းကို ပြောကြည့်ဖူးပါတယ်။ ဒါမေမဲ့ ကိုငြိမ်းဝင်း လုံးဝ လက်မခံပါဘူး။ ဒီကလေးမှာ တင်ထွေးငယ်ရဲ့ အငွေ့အသက်တွေ အများကြီး ပါနေတယ်တော့ကာ ကျွန်တော့ကလေးကို အမွေစားအမွေခံ အပိုင်မွေးစားခိုင်းဖို့ဆိုတာ လုံးဝ မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတဲ့ အဖြေကိုပဲ သူတို့ရပါတယ်။ ဒါကလည်း ဟုတ်တယ်။ ကစ်ကစ်ရဲ့ မျက်နှာပေါက် အသားအရေဟာ မတင်ထွေးငယ်နဲ့ တထေရာထဲ။ ကိုငြိမ်းဝင်းဆိုတဲ့လူက မိန်းမကို အလွန်ချစ်တတ်တဲ့လူပါ။

ပြောတာပြောတာပါ။ ဒီကလေးက မမေဇင်တို့အိမ်မှာပဲ ၁၂ လလုံး နေ့တိုင်းအမြဲရှိနေတာပဲ။ ကလေးအဖေဖြစ်တဲ့ ကိုငြိမ်းဝင်းတစ်ယောက် တင်ထွေးငယ် ဆုံးသွားကတည်းက အရက်တွေ အလွန်အကျွံသောက်ပြီး အရက်သမားလုံးလုံး ဖြစ်လို့နေလေရဲ့။ မိန်းမကို အလွန်ချစ်တဲ့ လူဆိုတော့လည်း တသက်လုံး ဆုံးရှုံးလိုက်ရပြီဆိုတဲ့ အသိကြီးကို ကိုငြိမ်းဝင်တယောက် မခံစားနိုင်ခဲ့ဘူး။

ဒီလိုတွေဖြစ်တာ အတော်ကြာသွားတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်အရောင်တင်ဖို့ လိုတယ်ဆိုတာကို စဉ်းစားမိသွားခဲ့တယ်။ လူကောင်း ပြန်ဖြစ်ချင်လာတာကလည်း သူ့သမီးလေး ကစ်ကစ်ကြောင့်လို့ ပြောရမှာပဲ။ ဟုတ်တယ်လေး သူ့မှာ သမီးလေးတစ်ယောက် ရှိသေးတဲ့ဟာ။ သူမကို ပြုစုပျိုးထောင်ရမယ်၊ လူအများကြားမှာ ကိုယ့်သမီး လူရာဝင်အဆင့်အတန်းရှိအောင် ထားဖို့ဆိုရင် ဒီပုံစံနဲ့ သူ့သမီးကို အများကဲ့ရဲ့မှာပေါ့။

သူ့ ဒီလိုစိတ်ဓာတ်ကျပုံမျိုးနဲ့ ဘယ်လိုလုပ် ဒါတွေလုပ်နိုင်မလဲ။ ကိုငြိမ်းဝင် အရက်အလွန်အကျွံ သောက်ပြီး ပေတေနေလို့ သူ့စီးပွားရေးကိုတော့ မထိခိုက်ခဲ့ပါဘူး။ ကိုငြိမ်းဝင်ဟာ အတော်လေးချမ်းသာတဲ့ မိသားစုမှ ပေါက်ဖွားလာတဲ့ သူဌေးသားပေါ့။ သူဒီလို အချိန်တွေအများကြီးကို အရက်နဲ့ အချိန်ကုန်နေခဲ့ပေမဲ့ သူ့ရဲ့ ကြွယ်ဝမှုကတော့ အပျိုရည်တောင် မပျက်ဘူးပေါ့လေ။ နောင်တရချိန် စောတယ်လို့ ပြောရမှာပဲ။ ကိုငြိမ်းဝင်း သူ့ကိုယ်သူ ပြုပြင်နိင်ခဲ့ပါတယ်။ မေဇင်တို့လင်မယားကလည်း အမြဲလို ဆုံးမ တိုက်တွန်းနေတော့ အကောင်းပြန်ဖြစ်အောင် လုပ်ရတော့တာပေါ့။

ဒီလိုနဲ့ မေဇင်နဲ့ ကိုငြိမ်းဝင်းတို့ ကြားမှာ ဘာမှမရှိပါဘူး။ တစ်ယောက်အတွင်းကိစ္စ တစ်ယောက်သိဆိုတော့ တစ်ဦးအပေါ် တစ်ဦးလည်း နားလည်မှုတွေ အလွန်ရှိတဲ့ မိတ်ဆွေအဆင့်ပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ တစ်ယောက်သော သူကတော့…..

ကိုအောင်မင်းတစ်ယောက် တစ်နေ့ထက် တစ်နေ့ သူ့အိမ်နဲ့ အလှန်းဝေးလို့လာပါတယ်။ ကုမ္ပဏီကိစ္စနဲ့ ခရီးတွေ ဆက်တိုက်ဆိုသလို ထွက်ရတော့တာပဲ။ တစ်ည ညလယ်ယံကြီးမှာ မေဇင်တစ်ယောက် အိမ်မက်မက်နေရင်းက ရုတ်တရက် ငေါက်ကနဲ ထထိုင်နေပါတယ်။ ဘေးကြည့်တော့ လင်တော်မောင် ကိုအောင်မင်းတစ်ယောက် ဆင်အော်မနိုး ကုလားသေ ကုလားမော အိပ်နေလေရဲ့။ သူမ ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို လင်တော်မောင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှသိနိုင်မယ် မထင်ဘူး။ ဒေါသကလည်းထွက် ညရမ္မက်စိတ်တွေကလည်း ပူလောင်နဲ့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ညနက်ကြီးထဲမှာ အသက်ရှူနှုန်းတွေ ကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်လာလို့ ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ မေဇင့်အဖြစ်ကို တလောကလုံးက သိဖို့နေနေသာသာ ဘေးမှာအိပ်နေတဲ့ လင်ယောကျာ်း
ကတောင် မသိရှာဘူး။

ဒါကို မေဇင် ဝမ်းလည်းဝမ်းနည်း၊ ကိုယ့်အဖြစ်ကိုလည်း သနား၊ နှာမှတ်သံက တရှူရှူနဲ့ သနားစရာ သတ္တဝါမလေးကိုဖြစ်လို့။ လင်တော်မောင်ကို နှိုးလို့ မေဇင့်ကို လုပ်ပါဦး ကိုရယ်လို့ ပြောရအောင်ကလည်း မဟုတ်သေး။ ဒါနဲ့ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ ပြီးအောင် လုပ်မယ်ဆိုပြီး စိတ်ဆုံးဖြတ်ကား အိပ်ယာပေါ် ပြန်လဲချလိုက်ပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကို ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေးသာ ဖုံးထားတဲ့ ညာဖက်နို့အုံလေးကို ဖွဖွညစ်ရင်း ညဝတ်စကပ်ပါးလေးအောက်က ရမ္မက်အရှိန်ကြောင့် ချော်ဆီ အရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်ပြီး စိုစွတ်လို့နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးရှိရာကို ကျန်လက်တစ်ဖက်က နိုက်ထည့်ပြီး အပေါ်အောက် ဘယ်ညာ ဖြည်းဖြည်းလေး ဆွဲပွတ်လိုက်၊ အရမ်းဖိပြီးပွတ်လိုက်နဲ့ တစ်ချိန် ကိုအောင်မင်း စွမ်းခဲ့ချိန်က ယုယမှုတွေကို အရုံပြုလို့ ကာမဆန္ဒရဲ့ လမ်းဆုံးပန်းတိုင်ကို တစ်ယောက်ထဲ ကြိုးစားလို့ ချီတက်နေရှာတော့တယ်။

“ အင်း… အင်း ”

ဆိုတဲ့ အသံသဲ့သဲ့လေးကိုတော့ သူကိုယ်တိုင်ကလွဲပြီး ဘယ်သူမှကြားနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အလွန်ညင်သာပြီး ဖြည်းညင်းတဲ့ စီးချက်တွေနဲ့ သူမတစ်ယောက်ထဲ ကြိုးးစာလို့ ဖြေသိပ်နေရရှာတာပါ။

“ အင်း….အင်း….ဟင့်…အင်းးးးးး……”

ဆိုပြီး အသံဗော်လွန်းလေး တဖြည်းဖြည်း တက်လာပြီး

“ အင်းးးးးးးး…”

ဆိုတဲ့ သံဆွဲလေးနဲ့ ရုတ်တရက် မေဇင်တစ်ယောက် ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။ သူမ ပြီးသွားပါပြီ။ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမသားတစ်ယောက်အဖို့ လင်တော်မောင် ဘေးနားမှာရှိလျက်နဲ့ မှန်းပြီး စိတ်ကူးနဲ့ ဖြေသိမ့်လိုက်ရတဲ့ သူမရဲ့ ဖြေသိမ့်မှုဟာ ဘယ်လောက်ထိ ပြည့်ဆုံခြင်း ရှိမှာသတဲ့လဲ။

ဒီလိုနဲ့ မနက်မိုးလင်းလို့ တစ်ခါ အလင်း ရောက်ခဲ့ပြန်ပါပြီ။ မေဇင့်မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်လျက်နဲ့ ကိုအောင်မင်းကို လှန်းဖက်လိုက်ပါတယ်။ ဘာမှမရှိပါဘူး။ ကိုအောင်မင်း အိပ်တဲ့ဖက်ခြမ်းက စောင်လေးကိုပဲ သွားကိုင်မိလိုက်ပါတယ်။ ကိုအောင်မင်း ထသွားပါပြီ။ ဒါနဲ့ မျက်လုံးလေးဖွင့်လို့ ခေါင်းရင်းက စာကြည့်စာပွဲက ကိုအောင်မင်း ထားခဲ့တဲ့ စာတိုလေးကို လှန်းယူပြီး ဖတ်ကြည်လိုက်တယ်…။

“ မေ… ကိုဒီနေ့ မန္တလေးကို သွားလိုက်ပြီ။ မနက်ဖြန် ပြန်လာမယ်။ ချစ်တဲ့ ကိုအောင်”

ကိုအောင်မင်းတစ်ယောက် အလုပ်ကိစ္စနဲ့ မန္တလေးကို သွားပါပြီ။ ထူးခြားမှုမရှိတဲ့ နေ့တစ်နေ့ကို ထပ်ပြီး ဖြတ်တန်းရဦးမှာပဲ ဆိုတဲ့ အတွေးလေးတွေးရင်း ပြန်မေးဆက်ဖို့ မျက်လုံးတွေပြန်မှိတ်ပြီး ခဏမှာပဲ စာကြည်စာပွဲပေါ် တင်ထားတဲ့ သူမဖုန်းလေး တုန်ခါလာတော့တယ်။ သီချင်သံတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လို့ပေါ့။ ဒါနဲ့ ဖုန်းကိုကောက်ယူပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ကိုငြိမ်းဝင်းဆီက ဖုန်းလေးဝင်နေတာပါ။ ကစ်ကစ်လေးကို မမေဇင်ဆီ လာထားဖို့ ဖုန်းလှန်းဆက်တယ်ဆိုတာ မေဇင် သိလိုက်ပါပြီ..။

“ မောနင်း ကိုငြိမ်း…။ ကလေး လာထားတော့မလို့လား ”

“ ဟုတ်တယ် မေဇင်။ ကလေးက အခုအိပ်ပျော်နေသေးတယ် သိလား။ အဲဒါ အစ်ကိုချီလာလိုက်မယ်။ မေဇင်ကော နိုးသေးရဲ့လာ၊ အနောက်အယှက်များ ဖြစ်သွားလား မသိဘူး မေဇင်ရေ ”

“ အို့…. မဖြစ်ပါဘူး ကိုငြိမ်းရယ်။ မေဇင် ထနေပါပြီ။ ခေါ်လာခဲ့လိုက်ပါ ”

“ ဒါဆို ကိုယ်လာပြီနော် မေဇင်”

ကိုငြိမ်းဝင်းကတော့ မေဇင်နဲ့ စကားပြောရင် အမြဲ ရွှင်ရွှင်ပျပျ မြူးမြူးကြွကြွပဲ ပြန်ပြောလေ့ရှိပါတယ်။ ဒါနဲ့ မေဇင်လည်း အိပ်ရာပေါ်က အလူးအလဲထ၊ ညဝတ်အင်္ကျီနဲ့ စကပ်တိုကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်လို့ ကိုယ်လုံးတီနဲ့ ဘာဝတ်ရမယ် ဆိုတာ စဉ်းစားရင်း အဝတ်ဗီရိုကို မွေနေပါတော့တယ်။ စကပ်တို အင်္ကျီအပါးနဲ့တော့ ကိုငြိမ်းဝင်းကို ထွက်တွေ့ဖို့ မဖြစ်နိုင်။ ဒါကြောင့် ညဝတ်ပဂျားမတ်စ် အပေါ်အောက်ဆင်တူ ကောက်ဝတ်လိုက်ပါရော…။

မကြာဘူး အိမ်ရှေ့ဘဲလ်တီးသံကြားလို့ အိမ်အောက် အပြေးဆင်းပြီး တံခါးဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ ကိုငြိမ်းဝင်းနဲ့ သူ့လက်ပေါ် အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကစ်ကစ်တို့ ရောက်နေကြပါပြီ။ ကိုငြိမ်းဝင်နဲ့ ကစ်ကစ်ကို ပြုံးပြလို့ နှုတ်ဆက်ကြိုနေရင်းက မေဇင်တစ်ယောက် ရုတ်တရက်ဆိုသလို တွေတွေကြီး ကြည့်ပြီး မှင်သက်မိနေပါတယ်။ ဒါကို ကိုငြိမ်းဝင်းက

“ မေဇင် ကိုငြိမ်းတို့ ဘာများဖြစ်လို့လဲ၊ ဘာများလိုအပ်နေလို့လဲ မသိဘူးနော်”

ကိုငြိမ်းဝင်လည်း မေဇင်က သူနဲ့ကလေးကို စူးစိုက်ကြည့်နေတာကို သတိထားမိပြီး သူတို့ဘာများ လိုအပ်နေသလဲပေါ့။ မေဇင့်တစ်လှည့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတစ်လှည့် ပြန်ကြည့်နေမိတယ်။ ဒါနဲ့ မေဇင် သတိပြန်ဝင်လာပြီး

“ အော်… ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ကိုငြိမ်း။ လာလာ အိမ်ထဲဝင်”

ကလေးကို မေဇင် လက်လွဲယူလိုက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲရှိ ကလေးပုခက်မှာ သွားသိပ်ထားလိုက်တယ်။ မေဇင် အခန်းထဲဝင်လာတော့ ကိုငြိမ်းဝင်း ဆိုဖာပေါ် ထိုင်နေရင်းကနေ မေဇင့်မျက်နှာကိုကြည်ပြီး

“ မေဇင် အခုမှထတာလာ…။ ဒါမှမဟုတ် နေမကောင်းဘူးလား ”

“ နေမကောင်းတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး ကိုငြိမ်း။ နည်းနည်း အားပျော့သလို အားမရှိသလို တမျိုးလေးဖြစ်နေတာ။ အဲလိုကြီး အားမရှိတာလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ… ခစ်ခစ်”

ရယ်ရင်းပြန်ဖြေသည့် သူမ ဘာဖြစ်နေသည်ကို သူမမှလွဲ၍ ကိုငြိမ်းဝေ သိနိုင်မယ် မထင်ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ နှစ်ယောက်သား ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ရယ်လိုက်ကြပြီး ခေတ္တတိတ်ဆိတ်သွားကြတာပဲ။ ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် အစောက ရွှင်ပျနေသော မျက်နှာမှာ ရုတ်တရက် ညိုးကျသွားပြီး ကြမ်းပြင်ကို ငုံ့ကြည့်နေနေတော့ မေဇင် ကိုငြိမ်းဝင်းကို တစ်ချက်အကဲခက်ကာ ဆုပ်ထားတဲ့ ကိုငြိမ်းဝင်းလက်များကို သူမ လက်နုနုလေးဖြင့် ညင်သာစွာ အုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

“ ကိုငြိမ်း မနေ့က ထွေးငယ်ဆုံးတာ ၅ နှစ်ပြည့်တဲ့နေ့နော်”

“ ဟုတ်တယ် မေဇင်”

“ ကိုငြိမ်း…. ဒီလိုလိမ်လိမ်မာမာနဲ့ ကစ်ကစ်ကို ကောင်းကောင်း ပြုစုပေးနေတဲ့အတွက် ထွေးငယ် ကိုငြိမ်းကို တမလွန်ကနေ ကျေးဇူးတင်နေမှာပါ။ ကိုငြိမ်းရယ် ဝမ်းမနည်းပါနဲ့နော် ကိုငြိမ်း ”

ဟု တိုးတိတ်ညင်သာသည့် လေသံဖြင့် ကိုငြိမ်း၏ သနားဖွယ်ကောင်းသော မျက်ဝန်းအစုံကို မေဇင် စိုက်ကြည့်ကာ ကိုငြိမ်း၏လက်များကို သူမလက်နုနုလေးများဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း နှစ်သိမ့်စကားပြောလို့ မေဇင် ကိုငြိမ်းကို အားပေးနေရှာတယ်။ သူမမျက်ဝန်းများမှလည်း မျက်ရည်ပူများ ပါးပြင်ထက်သို့ စီးလို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် သနားခြင်း နာလည်မှုတို့နှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား မမြင်ရ မကြားရတဲ့ အပေးအယူတွေ ချိန်ငြိနေသလို၊ နေ့စဉ်တွေ့နေရသော မေဇင့်အဖြစ်လေးကို ကိုငြိမ်းဝင်း ကောင်းကောင်းသိလို့ ကိုငြိမ်း ဘယ်လိုတွေ ခံစားနေရလို့ ဘာတွေကို တောင်းတနေသလဲဆိုတာကိုလည်း ကိုငြိမ်း၏ဘဝ အစအဆုံးကိုသိသော မေဇင်ကလည်း ကောင်းကောင်းသိနေပါတယ်။ ဒါကြောင့် အခုလို စိတ်ကွယ်ရာမှာ နားလည်မှုတွေ အပြန်အလှန်ပေးနေတဲ့ ဖိုမနှစ်ဦးတို့ရဲ့ နောက်ဆုံးဘူတာဟာ ဘယ်မှာဆိုက်မလဲလို့ ထင်လဲ။ ဒါကိုလည်း သူတို့နှစ်ဦး သိပြီးသားပဲလေ။ တွေးကြည့်စရာ မလိုတော့ပါဘူး ဟုတ်တယ်မလား။

ကိုငြိမ်းလည်း မေဇင်ကိုင်ထားသော သူ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကို လွှတ်ပြီး မေဇင့်လက်လေး အပေါ်မှ ဖြည်းဖြည်းအုပ်ကိုင်လို့ မေဇင်မျက်နှာနားသို့ သူ့မျက်နှာကို တိုးကပ်သွားလိုက်ပြီး အနည်ငယ် တုန်ရီနေသော လေသံဖြင့်…

“ ကိုငြိမ်းရင်ထဲက စကားတစ်ခုလောက် ပြောပါရစေ မေဇင်။ ကိုအောင်မင်းက မေဇင့်ကို ဂရုစိုက်ရဲ့လား ဟင်။ မေဇင် ဘာတွေ လိုအပ်နေတာလဲဆိုတာ ကိုငြိမ်း ကောင်းကောင်းသိပါတယ် မေဇင်ရယ်။ သူမဖြည့်ဆီးနိုင်ရင်း ကျွန်တော် အဲ့ဒီတာဝန်လေးကို ယူပါရစေ မေဇင်… နော်…။ ခွင့်ပြုပါဗျာ ”

မေဇင် ခေါင်းလေးငုံ့သွားပြီး

“ ဟုတ်ပါတယ် ကိုငြိမ်းရယ်။ ကိုအောင်မင်းကလေ အခုဆိုရင် မေဇင့်ကို ရှိသေးတယ်လို့တောင် ထင်သေးရဲ့လား မသိဘူး။ အချိန်ပြည့် ကုမ္မဏီကိစ္စဆိုပြီး ခရီးခဏခဏ ထွက်နေတော့တာပဲ။ သူ အလုပ်ကြိုးစားလို့ ငွေတွေအများကြီးရတာကို မေဇင် မမက်မောဘူး။ ဒါကိုလည်း သူသိတယ်။ ဟင်း.. ဟင့်.. ရွှတ်.. ဟင့် ”

ခံစားနေရသည်များကိုပြောရင်း မျက်ရည်များ စီးကျလာပါတော့တယ်။ မေဇင့်မျက်ရည်တွေကို ကိုငြိမ်း လက်များဖြင့် ပါးပေါ်မှ သုတ်ချပေးလိုက်ရင်း မေဇင်ကလည်း အလိုက်သင့်လေး ကိုငြိမ်းပုခုံးပေါ်ကို ခေါင်းလေးမှီထားလိုက်ပါတော့တယ်။ ကိုငြိမ်းပုခုံးပေါ် မေဇင်မှီလိုက်တော့ မေဇင့် ညဝတ်အင်္ကျီပါးပါး ရင်ဟိုက်လေးမှ မေဇင့်နို့လေးများကို ကိုငြိမ်းဝင်း မြင်နေရပါတော့တယ်။ မေဇင့် အသက်ရှူသံနှင့်အတူ နို့လေးများက ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လိုက်နဲ့ အရမ်းကို ချစ်စရာကောင်းပြီး ကိုင်လို့ အရမ်းကောင်းမှာပဲလို့ ကိုငြိမ်းဝင်း ကြည့်ရင်း တွေးနေမိတာပေါ့။ ကိုငြိမ်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ထိန်းပြီး သူအခု တွေးနေ ဖီလင်ယူနေတဲ့ အရာတွေကို ခေါင်းထဲက ထုတ်ပစ်လိုက်ချင်ခဲ့တယ်။ မိန်းမဆိုတဲ့အရာနဲ့ နှစ်နဲ့ချီလို့ ကင်းကွာနေတဲ့ ကိုငြိမ်းတစ်ယောက်တော့ ဒီလိုလှပပြီး ကာမပိုင်လင်ယောကျာ်းရှိတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့ကို လွန်ဆန်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့ပါဘူး။

ပထမ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိခင် သူလုံး၀ သိလိုက်တာ တစ်ခုကတော့ သူစပြီး စီးကျော်နေပြီ ဆိုတာကိုပေါ့။ ပြည့်စုံခြင်း အထွတ်အထိပ်ကို မရမက၊ အမိအရ လှန်းယူလိုခြင်း ဆန္ဒအလွန်ပြင်းပျနေတဲ့ အိမ်ထောင်တည်မိန်းမ မေဇင့်အဖို့တော့ ဘာကိုမှ ဆင်‌ခြင်ထိန်းကွပ်နိုင်စွမ်း မရှိတော့ပါဘူး။ ဘယ်လောက်အားပြင်းတဲ့ အသိတရားပဲ ပြန်ဝင်လာပါစေ မေဇင် နောက်ဆုတ်တော့မှာ မဟုတ်ပါ။ သူမ ထိုအရာကို ပြုလုပ်ဖို့ သေချာစဉ်းစာပြီးပြီဆိုတော့ ရပ်တန့်ပစ်ဖို့ဆိုတာ မေဇင့်အတွက် ဒီအချိန်မျိုးမှာ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တော့တဲ့ အဓိပ္ပာယ်မဲ့ စကားတစ်ခွန်း ဖြစ်သွားမှာပါ…။

သူမလက်လေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ခန္ဓာကိုယ်ချင်းထိကပ်လို့ နွေးထွေးမှုတွေ ပေးနေတဲ့ ကိုငြိမ်းရဲ့ အသက်ရှူသံ ရင်ခုန်သံတွေကနေတဆင့် ကိုငြိမ်းစိတ်တွေ အရမ်းလုပ်ရှားနေတယ်ဆိုတာကို မေဇင်လည်း သိနေတယ်။ မေဇင့် သွေးခုန်နှုန်းတွေ ပိုမြန်လာလို့ အသက်ရှူသံတွေဟာလည်း ပိုကြမ်းတမ်းလာနေတာကို ကိုငြိမ်း ထိတွေ့ခံစားနေရင်းက ခန္ဓာကိုယ်ပူးကပ်ထားလို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဘယ်လောက်လိုအပ်နေကြတယ်ဆိုတာကို ပိုပိုပြီး သိရှိလာသလို ခံစားနေရတဲ့ မေဇင်နဲ့ ကိုငြိမ်း…၊ သူတို့နှစ်ဦးဖြစ်နေပုံက ဒိုင်နမိုက်တွေ အပြည့်ထည့်ထားတဲ့ ဂိုတောင်တစ်လုံး ဖောက်ခွဲဖြစ်ဖို့ တရှူးရှူးနဲ့ လောင်ကျွမ်းရင်း ဂိုတောင်ရှိရာကို သွားနေတဲ့ စနစ်တံတစ်ချောင်းလိုပေါ့။ သာမန်ထက် ပိုလွန်တဲ့ ရင်းနှီးမှုမျိုးကို ဆက်တိုက်ဆိုသလို ခံစားထိတွေ့မိနေကြတော့ မေဇင်အတွက် ရှေ့တစ်လမ်း ဆက်တိုးဖို့ သတ္တိတွေ ပိုရှိလာအောင် လုံ့ဆော်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတော့တယ်…။

ဒီလိုနဲ့ မေဇင်တစ်ယောက် ကိုငြိမ်းရဲ့လက်တွေကို ကိုင်ထားရာက ဖြုတ်ချလိုက်ပြီး ဖောင်းပြီး အပေါ်ကို ထောင်တက်နေသော ဘောင်ဘီဂွကြားရှိ ကိုငြိမ်း၏ လိင်တံကြီးကို အလိုလို အပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ပြီးသား ဖြစ်နေတော့တယ်။ ဘောင်းဘီအပေါ်မှ မမြင်ဖူးသေးသော ကိုငြိမ်း၏ သတ္တဝါလေးကို ဖြည်းဖြည်းညစ်လို့ ဆုပ်ကိုင်ကြည့်မိတယ်။ ကိုငြိမ်းလည်း အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ကို ဆွဲလို့ရှူပြီး မေဇင့်ကို ဖက်ထားလိုက်ပါပြီ…။

“ မေ… ကိုအောင်မင်းက တကယ်ကို မေ့အပေါ် နားမလည်ခဲ့ဘူးနော်”

ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် ကွဲအက်အက် အသံတိုးလေးဖြင့် မနည်းအားယူရင်း မေဇင့်ကိုပြောတော့..

“ ကျေးဇူးပြုပြီး ဘားမှမပြောပါနဲ့တော့ ကိုငြိမ်းရယ်။ ကိုအောင်မင်းက နားမလည်ပေမဲ့ ကိုငြိမ်းကတော့ မေ… ဘာတွေဖြစ်နေတာကို အစောကတည်းက သိနေတယ် မဟုတ်လားဟင်။ ကိုငြိမ်းလည်း မေ့ဆီက ဘာတွေလိုချင်နေတယ် ဆိုတာကို မေ… အရင်ကတည်းက သိပြီးသားပါ။ ကိုအောင်မင်းရှေ့မှာ မသင့်တော်လို့ မေ မျက်လုံးတွေကို ရှောင်ဖယ်နေပေမဲ့ ကိုအောင်မင်း မေတို့အနား မရှိတဲ့အချိန် မေက ကလေးပွေ့လို့ ချော့သိပ်နေတဲ့အချိန်တွေဆို မေ့တကိုယ်လုံးကို ကိုငြိမ်း ခိုးကြည့်နေတာ သိပါတယ်နော်။ အဲ့လိုခိုးကြည့်ပြီး မပြည့်စုံခဲ့ရတဲ့နေ့တွေ ကုန်သွားပါပြီ ကိုငြိမ်းရယ်။ မေ့ရင်ထဲကနေ ကိုငြိမ်း လိုသမျှကို ကြိုက်သလို ယူလိုက်ပါတော့နော်။ အရာအားလုံးကို ယူလိုက်ပါတော့နော် ကိုငြိမ်း…”

ချွဲပျစ်ချိုမြိန်သော စကားများကို မေဇင် ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောနေရင်း ကိုငြိမ်း၏ လိင်တံကြီးကိုလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း အပေါ်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ မေဇင် ယခုလုပ်နေသော အပြုအမူများသည် ကိုငြိမ်းအဖို့ လေပေါ်မှာ ပျံဝဲနေရသလိုပါပဲ။ မ သတ္တဝါနှင့် အတော်ကြာ ကင်းကွာနေခဲ့သော ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် အရမ်းကောင်းလို့ မှိန်းပြီး ယူနေတော့တယ်။ ပါစပ်မှလည်း ညည်းညူသံသဲ့သဲ့ ထွက်လို့။

ကိုငြိမ်းအဖို့ ဒီလိုခံစားမှုရသမျိုးကို တင်ထွေးငယ် မရှိတော့သည့်နောက်ပိုင်း တစ်ခါ‌လေးတောင်မျှ မခံစားခဲ့ရတာ ကြာလို့နေပါပြီ။ အခုတော့ကြည့်ပါဦး သူ့မိန်းမထွေးငယ်ရဲ့ သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးက ပြုစုလို့ ယုယပေးနေလိုက်တာ ပြောမပြတတ်အောင် ကောင်းလွန်းနေတာပေါ့။ မေဇင့် နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေက ကိုငြိမ်းလည်တိုင်တလျှောက်ကို အနမ်းနုနုလေးတွေ ပေးရင်းပေါ့။ ကိုငြိမ်းရဲ့ သွေးခုန်နှုန်းတွေ ပိုပိုမြန်လာပြီး ကိုယ်ခန္ဓာအတွင်း သွေးစီးဆင်းမှုများလည်း အလွန်အရှိန်ပြင်းလို့လာတယ်။ 

ကိုငြိမ်းလည်တိုင်ကို မေဇင့် နှုတ်ခမ်းလေးများ လျှာဖြားလေးများဖြင့် ဖွဖွလေး နမ်းလိုက် ယက်လိုက် လုပ်နေမိရင်း ကိုငြိမ်းလည်ပင်းရှိ သွေးလွှတ်ကြော ဖောင်းဖောင်းလေး တစ်ချောင်းအတွင်း အရှိန်ဖြင့် ဖြတ်သန်းသွားသည့် သွေးစီးဆင်းမှုကို မေဇင့် လျှာဖြားလေးမှ ထိတွေ့ခံစာလိုက်ရတယ်….။ မုတ်ဆိတ်ကျင်ဆွယ်တွေ မကြာသေးမီကမှ ရိတ်ထားသော မေးရိုးတလျှောက်နဲ့ မေးစေ့တွေမှာ မေဇင်ရဲ့ တံတွေးတွေနဲ့ ဖြန်းပတ်ထားသလိုပါပဲ။ မေဇင့် ပေါင်ကြားအတွင်းမှာလည်း ပူနွေးလို့လာပြီး စိုစိုစွတ်စွတ်လေး ဖြစ်လို့လာပါပြီ။

ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် မေဇင့်အပြုအမူတွေကို သည်းမခံနိုင်တော့ပဲ မေဇင့်နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို ဆွဲယူကာ အားရပါးရကို အနမ်းမိုးတွေ ရွာပေးပါတော့တယ်။ အဲ့လို ကိုငြိမ်းကစလို့ မေဇင့်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို တေ့ပြီး kissing ဆွဲလိုက်ခြင်းဟာ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးကို ဗို့အားအလွန်ပြင်းတဲ့ ဓာတ်အလိုက်ခံလိုက်ရသလိုပါပဲ။ နှာသံတွေ အသက်ရှူသံတွေကလည်း တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ဧည့်ခန်းအကျယ်ကြီးထဲမှာ တိုးတိုးညင်သာစွာ ထွက်လို့ နေပါရောလား။

ရုတ်တရက် ကိုငြိမ်း မေဇင့်ဂျိုင်းအောက်ကနေ မပြီး မတ်တပ်ထရပ်လိုက်တယ်။ မေဇင်က ဒီအပြုအမူကြောင့် ကိုငြိမ်းကို အံ့သြသလို ကြည့်နေမိတာပေါ့။ အတန်ကြာ သေဆုံးခဲ့ရသော ရမ္မက်မီးကြီးဟာ အခုတော့ ကိုငြိမ်းစိတ်အတွင်းဝယ် တဟုန်းဟုန်းဖြင့် တောက်လောင်နေတော့တယ်။ ဒီလို ရမ္မက်ငွေ့တွေ ရိုက်ခံထိသွားသော ကိုငြိမ်း၏ အပြုအမူများ ပို၍ ရဲတင်းလို့လာပါတယ်။ မပြောမဆိုနဲ့ မေဇင့် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ကိုငြိမ်း ဆုပ်ကိုင်ပြီး အုပ်နံရံဖက်ကို တွန်းထုတ်လိုက်ပါရော။ အုပ်နံရံမှ ကပ်လို့ ကြောင်ပြီးကြည့်နေတဲ့ မေဇင့်အနားကို မျက်တောင့်နီ လူမိုက်အထာဖြင့် တစ်လမ်းချင်း လျှောက်သွားပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို အုပ်နံရံမှာမြှောက်လို့ ဆွဲကပ်ထားလိုက်တာပေါ့…။

မေဇင့်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို ကိုငြိမ်းနှုတ်ခမ်းဖြင့် တေ့ကာ အနမ်းတစ်ချက် ပေးလိုက်တယ်။ ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်သော ကိုငြိမ်းအနမ်းကြောင့် မေဇင့်ရင်ထဲမှာ ကြည်နူးမိနေယုံရှိသေး ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် သူ့လျှာကို စေ့နေတဲ့ မေဇင့်ပါစပ်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး တံတွေးနှင့် နှုတ်ခမ်းလျှာတို့ရဲ့ ကြမ်းတမ်းစွာ ရောနှောလုပ်ရှား ပွတ်သပ်နေရာမှ အသံများထွက်သည့်တိုင် kissiny ဆွဲပစ်လိုက်ပါရော….။ တစ်ယောက်လျှာ တစ်ယောက်ကလိလိုက် နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို သွားလေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေး ဆွဲကိုက်လိုက်နဲ့ နမ်းမိနေလို့ပေါ့။ ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်ကျလာတယ်။ ကိုငြိမ်းကို တင်ကြပ်စွာ မေဇင် ဖက်ထားရင်း ဘော်လီမပါတဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီအောက်က သူမနို့တွေအပေါ် တအားဆွဲဖိထားလိုက်မိတယ်။

တရိတ်ရိတ် တက်လာတဲ့ ခံစားမှုဖီလင်တွေကြောင့် မေဇင့်နို့သီးခေါင်းလေးများ မာတောင်လာပြီး ကိုငြိမ်းရင်ဘတ်ကို သွားထောက်လို့နေပါရော။ နိ့သီးခေါင်း အရသာကြောင့် ကိုငြိမ်း မေဇင့်ကို အနမ်းမိုး ရွာတာရပ်ပြီး မေဇင့်အပေါ်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ဖြုတ်နေလေရဲ့။ ပြူးထွက်လာတဲ့ မေဇင့်နို့အုံကိုကြည့်လို့ မေဇင့်မျက်နှာကိုလည်း တစ်ချက်ပြန်ကြည့်လိုက်ရာ ကိုယ်ကြိုက်သလို လုပ်နိုင်ပါတယ်နော်လို့ အထာပေးတဲ့ အပြုံးကောက်လေး တစ်ခုကို မေဇင့်မျက်နှာကနေ ထွက်ကျလာတာပေါ့။ ကိုငြိမ်းရဲ့လက်တစ်ဖက်က မေဇင့်နို့တစ်လုံးပေါ် အုပ်ကိုင်လို့ ခပ်ဖွဖွညစ်ပေးရင်း ကျန်တစ်လုံးကိုတော့ ပါစပ်နဲ့ ကုန်းစုပ်လိုက်တယ်…။

“ အင်း…အင်…. အားးးးး….. ကို…… အင်း… အ.. အင်”

ဆိုတဲ့ ညည်းသံလေးတွေ ထွက်လို့လာရော မေဇင့်ပေါင်တွေ တဖြည်းဖြည်းကားသွားပြီး ကိုငြိမ်းရဲ့ လွတ်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို လှမ်းယူကာ သူမပေါင်ကြားအတွင်း ဖိကပ်ပေးထားလိုက်ပါရော။ ကိုငြိမ်းလက်က မေဇင့်ညဝတ်ဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်ပစ်ပြီး အမွေးအုပ်အုပ်နဲ့ အရည်တွေစိုလို့နေတဲ့ မေဇင့်အဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းပွတ်ပေးနေတယ်…။

“ အင်း … အား…. ကို… ကို…. ကောင်းတယ်….. အင်း… အင်”

မေဇင့် ပါစပ်လေးအတွင်းမှ ညည်းသံတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်လာရင်း ကိုငြိမ်းကလည်း ပွတ်ပေးနေတာကို အရှိန်တင်လို့ အမြန်ပွတ်လိုက် နို့စို့လိုက်နဲ့ မေဇင့် ညည်းသံတွေ အသက်ရှူသံတွေကလည်း တစ်ခန်းလုံးကိုပြည့်လို့။ မေဇင်ကလည်း ကိုငြိမ်း လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေတဲ့ စည်းချက်အတိုင်း သူမအဖုတ်လေးကို ကော့ကော့ပေးရင်း အားကြိုးမာန်တက်ပါပဲ..။

“ အား….အင်…အား…အားးးးးးးးးးးးးးးးးးး……”

ဆိုပြီး အရုပ်ကြိုးပြတ် မေဇင် တစ်ချီပြီးသွားတာပေါ့။ ကိုငြိမ်းလက်တစ်ခုလုံး မေဇင့်အဖုတ်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲလို့။ မေဇင်ပါစပ်မှ အက်သံလေးဖြင့်

“ ကျေးဇူးပါပဲ ကိုရယ်။ မေလေ လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ် ၃ နှစ်အတွင်း ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ အရသာမျိုး မေဇင် မရခဲ့တာကြာပြီ… သိလား… ကိုရယ်…။ ကို့ကို အရမ်းချစ်တယ်ကွာ…။ ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး မေဇင့်အနားမှာ ကိုငြိမ်း နေပေးနိုင်မလား…. ဟင်။ ကိုအောင်မင်းက မနက်ဖြန်မှ မန္တလေးက ပြန်ရောက်မှာ။ ဒီနေ့တစ်နေ့လုံးရော တစ်ညလုံးပါ မေဇင် ကိုငြိမ်းကို ချစ်ပါရစေကွာ”

မေဇင့်အဖုတ်ကို ကိုင်ထားသော လက်ကို ကိုငြိမ်း ပြန်ဆွဲယူလိုက်ပြီး လက်တွင်ပေနေသော သုတ်ရည်နှင့် ချော်ဆီများ ရောနောနေသော မေဇင့်၏ အဖုတ်ရည်များကို လျှာနှင့်ယက်ရင်း

“ အင်.. ကိုဒီနေ့ မေဇင့်အိမ်မှာ အချိန်ကုန်ဖို့တော့ စိတ်မကူးထားဘူး…။ ဒါပေမဲ့ ကို မေဇင့်ကို မငြင်းတော့ပါဘူး…။ ကိုလည်း မေ့ကို ချစ်လို့မဝသေးဘူး… ဟဲဟဲ ”

လက်ချောင်များရှိ မေဇင်၏ သုတ်ရည်များကို ယက်နေရင်း စကားပြောနေသော ကိုငြိမ်းရဲ့ အမူအရာကို မေဇင် ကြည့်ရင်းမှ ရင်ထဲတွင် တဏှာမီးများ ပြန်လည်လောင်ကျွမ်းလို့ လာပါတယ်။ မေဇင့်အဖို့ တစ်ခါပြီးသွားတာတောင် ၁ မိနစ်မပြည့်သေးဘူး ထပ်ပြီးတောင်းနေတော့ တော်တော်နှာကြီးတဲ့ မိန်းမလို့ ကိုငြိမ်း ယူဆမိရင် ယူဆမိပါမယ်။ ဒါမေမဲ့ သူမရဲ့ နှစ်နဲ့ချီလို့ ကြာအောင် ပြည့်စုံမှုမရှိတဲ့ သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘာမှပြောစရာ မရှိပါဘူး။ ဒါ ဘယ်သူ့အပြစ်လဲ လင်တော်မောင်ရဲ့အပြစ်ပဲ မဟုတ်ဘူးလား။ ဒါနဲ့ ကိုငြိမ်းလက်များကို လျှာဖြင့်ယက်နေရင်း မေဇင့်မျက်နှာကို တည်ကြည်သော မျက်လုံးများဖြင့် တည့်တည့်ကြည့်ရင်း…

“ ကိုယ် တစ်ခုပြောချင်တယ် မေ…။ ဒီလိုပဲ ကိုအောင်မင်းက ဆက်ပြီး မေ့ကို နားမလည်းနိုင်သေးဘူးဆိုရင်… ကို… မေ့နားမှာ အချိန်ပြည့် တာဝန်ယူပေးချင်တယ်ကွာ… နော်…။ ဒီလောက်ချောပြီး အရသာရှိတဲ့ မိန်းမကို သူမို့လို့ ဂရုမစိုက်တယ်…”

ကိုငြိမ်း မြေခွေးအပြုံး တစ်ချက်ပြုံးရင်း မေဇင့်အား ပြောရာ…

“ အို ကိုငြိမ်းရယ်။ အဲဒီလူကြီး မေဇင် ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ ဒီတသက် သိနိုင်တော့မယ် မထင်ဘူး.. ခစ်.. ခစ်”

ကိလေသ မာယာဖြင့် ဆွဲဆောင်မှုအားကောင်းပြီး လမ်းဘေး အပြတ်မယ်တို့၏ ကျေနပ်အားရသော အပြုံးတစ်ပွင့်ကို ပြုံးရင်း မေဇင်တစ်ယောက် သူကိုယ်သူ သဘောကျလို့ တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်နေတော့တယ်။ ရယ်နေရင်းက

“ သူ မေဇင့်ကို ကိုငြိမ်း အခုလို ဖြည့်ဆည်းပေးပုံမျိုးနဲ့ မေဇင်ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးနိုင်ခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင်မှ မေဇင့်အချစ်တွေ သူ့အတွက် မရှိနိုင်တော့ပါဘူး ကိုရယ်…။ မေဇင် ကို့ကို အရမ်းချစ်နေမိပြီ.. သိလား ကို”

မေဇင်၏ ချွဲပျစ်သော စကားများကို ကိုငြိမ်း နားထောင်နေရင်မှ မေဇင့်အဖုတ်အတွင်းသို့ ပြန်နိုက်ကာ အုံထနေသော အဖုတ်မွေးအုံအုံလေးအား ဆွဲဆောင့်လိုက်သည်…။

“ အ…. ကိုဘယ်လိုလုပ်တာလဲ နာလိုက်တာကွာ….”

ဟု မေဇင် ပြောနေရင်းက

“ မေပဲပြီးသေးတာ။ ကိုငြိမ်းက ပြီးသေးတာ မဟုတ်ဘူး …။ ကို..မေ့ကို လုပ်ချင်တယ်ကွာ ”

မေဇင်တစ်ယောက် ကိုငြိမ်းစကားမဆုံးသေး ကိုငြိမ်းအုပ်မိုးထားသော ရင်ခွင်ထဲမှ ပြေးထွက်လိုက်ရင်း
ဆိုဖာရှိရာသို့ တစ်လှမ်းချင်းလျှောက်သွားရာ မေဇင့်လမ်းလျှောက်ပုံကို ကိုငြိမ်း ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး မျက်လုံးကျွတ်ထွက်မတတ် လိုက်ကြည့်နေလေရဲ့။ ခြေလှမ်းများကို တစ်လမ်းချင်းလျှောက်လို့ ဆိုဖာရှိရာသို့ သွားနေသော မေဇင့်လမ်းလျှောက်ပုံမှာ ကိုငြိမ်းအဖို့ သွေးပျက်မတတ် ဆွဲဆောင်မှုရှိသောကြောင့် ကိုငြိမ်းရင်ဘတ်ကြီးများမှာ တဒုတ်ဒုတ် တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ရမ္မက်မီးဖြင့် အပူပေးထားသော ကာမသွးများကလည်း ဆူပွတ်လို့နေတာပေါ့။ ကိုငြိမ်းလည်း မျက်တောင်မခတ်ပဲ မေဇင့်နောက်ကျောအလှကို ငေးမောမှင်သက်မိနေရင်း မေဇင်မှာ အနည်းငယ်ဝသယောင်ရှိပေမဲ့ သာမန်ယောကျာ်းသား တစ်ယောက်အဖို့ အလွန်ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ ကိုယ်လုံးအချိုးအစား ရှိသူလေးပါ။

ဆိုဖာနားကိုရောက်သွားတော့ မေဇင်တစ်ယောက် ခါးပေါ်ရှိ ညဝတ်ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးလေးအတွင်းသို့ လက်ချောင်းလေးများ ထိုးချိတ်ကာ ဘောင်းဘီလေးကို တဖြည်းဖြည်း အောက်သို့ဆွဲချွတ် လိုက်တော့တယ်…။ ဖြူဖွေးနုအိနေသော ဖင်လုံးလုံးလေးသည် ကိုငြိမ်းမျက်လုံးတွေကို ပြာဝေသွားအောင် လုပ်လိုက်သလို ဘောင်းဘီးအား ချွတ်ပြီး ဆိုဖာရှိရာကို လက်ထောက်လိုက်ကာ ဖင်ကြီးအား ကိုငြိမ်းဘက်သို့ လှည့်ပေးပြီး ကုန်းပေးထားတာကြောင့် ဖင်နှစ်လုံးကြားမှ အဖုတ်မွေးများနှင့် ရောနေသော အဖုတ်ဖြူဖြူအတွင်းမှ အနီရောင် အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားများ ပွင့်အာ၍လာတော့တယ်။

ကိုငြိမ်းလည်း မေဇင့် ဖင်ဖြူဖြူအနောက်သို့ ကပ်သွားပြီး ဘောင်းဘီအတွင်းမှ ထိုးထောင်ထွက်နေသည့် သူ၏လီးကြီးဖြင့် သွားထောက်ကာ စ၍ညောင့်ပေးနေ၏။ လက်များကလည်း မေဇင့်အင်္ကျီအောက်သို့ လျှိုလို့ နို့သီးလုံးများအား အစုံလိုက် ဆွဲညစ်ကာ အနောက်မှတေ့ရင်း ပုံမှန်လေး ညောင့်ညောင့်လို့နေတော့ မေဇင်ကလည်း သူ့ဖင်ကို ကိုငြိမ်းရဲ့ ညောင့်ချက်တွေအတိုင်း ကော့ကော့ပေးနေလေရဲ့…။

အဲလို တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကော့ရင်း ညောင့်ရင်းဖြင့် မေဇင် ကိုငြိမ်းဘက်သို့ လှည့်ကာ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်တော့တယ်…။ မျက်နှာရှေ့ တည့်တည့်တွင် ထိုးထွက်နေသော ကိုငြိမ်းလီးကြီးကို လက်ကလေးနဲ့ ပြန်ပွတ်ပေးနေလေရဲ့။ ပွတ်ပေးရင်း ကိုငြိမ်း ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ရာ သွေးကြောအမြှင်များဖြင့် အဖုဖုအထစ်ထစ် ညီညာပြန့်ပြူးခြင်း မရှိသော ကိုငြိမ်းလီးကြီးသည် မေဇင့်မျက်နှာရှေ့တွင် တရမ်းရမ်းဖြင့် မာန်ဖီနေတော့တယ်။ မေဇင့်ပါစပ် အနည်းငယ်ဟသွားပြီး ကိုငြိမ်းမျက်နှာလေးကို အံ့သြသော အမူအရာဖြင့် မော့ကြည့်ကာ

“ ကိုရယ်… ကို့ပစ္စည်းကြီးက ကြီးလိုက်တာ။ ကိုအောင်မင်း ပစ္စည်းနဲ့များ ရေနဲ့ဆီလိုကို ကွာတာပဲ…”

ကိုငြိမ်း မေဇင့်ကို အပေါ်မှ ပြန်ပြုံးပြသည်။ ကိုငြိမ်းကို ပါစပ်အဟောင်းသားလေးနဲ့ ကြည့်ပြီး ပြောနေသော မေဇင့်ပါးစပ်လေးသည် ကိုငြိမ်းရဲ့ လီးထိပ်ကို အနမ်းလေးတစ်ချက် ပေးလိုက်စဉ်…

“ အို… မေရယ်။ အဲလိုလုပ်ဖို့ မလိုပါဘူးကွာ… ထပါနော်.. ”

မေဇင်က ကိုငြိမ်းကို ပြန်မော့ကြည့်၍

“ ကို… မေဇင့်ကိုချစ်ရင်… အဲ့လိုစကားမပြောနဲ့ကွာ…”

ဟု ကိုငြိမ်းကို ပြန်ပြောရင်း လီးကြီအား ပါစပ်ပေါက် ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ အတင်းထိုးထည့်ကာ ကိုငြိမ်းကို စလွေပါတော့တယ်။ ကိုငြိမ်းလည်း မေဇင့်စုပ်ချက်တွေအောက်မှာ မျက်ဖြူလေးစိုက်ရင်း..

“ အား…. အား… မေ… အားး…. ရှီးး… အား.. ရှီး.. ကောင်း… လိုက်… တာ မေရယ်… အား”

ကိုငြိမ်း ကောင်းကင်ဘုံရောက်နေသလား မှတ်တယ်။ မေဇင်ကလည်း အောက်ကနေ တပလွတ်.. ပလွတ်.. ပလပ်.. ပလပ်နဲ့ ကြေးစား ဖာသည်အလား အောင့်မေ့ရအောင် ပလွေအတော်ထူးချွန်တဲ့ သူပဲ…။ မေဇင်တစ်ယောက် မှုတ်ရင်းစုပ်ရင်းကနေ အပေါ်ကိုမော့ကြည့်တော့ ကိုငြိမ်း အရမ်းကို ဖီလင်တွေယူရင်း မေဇင့်ကို ကြည့်နေတယ်။ မေဇင်လည်း ကိုငြိမ်းကို ဖာပြုံးလေးတစ်ချက် ပြန်ပြုံးပြရင်း နှစ်ယောက်သား အရမ်းကိုကောင်းလို့ ကမ္ဘာကြီးကို မေ့နေကြတာပေါ့။ ကိုငြိမ်း အတွေးထဲမှာတော့ မေဇင်တစ်ယောက် ဒီလောက်ကောင်းအောင် ဘယ်လိုများ သင်ယူထားသလဲပေါ့။ ကိုအောင်မင်းနဲ့တော့ မဖြစ်နိုင်။

တကယ်တော့ မေဇင် ယခုလို အပြုစု ကျွမ်းကျင်နေချင်းမှာ အိမ်မှာ ကိုအောင်မင်း ပန်းဆိုးတန်းက ဝယ်ဝယ်ပြီး ကြည့်နေကြ အပြာဇာတ်လမ်းများရဲ့ ကျေးဇူးတွေလို့ ပြောရမယ်…။

“ အ.. မေ… အား… မေဇင်… ကို.. အရမ်းပြီးချင်နေပြီး… အ… အားးးးးးးးးးး ”

အနှစ်နှစ် အလလ စုထားသော ကိုငြိမ်းရဲ့သုတ်တွေ မေဇင့်ပါစပ်ထဲကို ရေပိုက်ခေါင်း ဖွင့်ချလိုက်သလို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ပန်းထွက်ကုန်ပါရော…။ သုတ်ရည်တွေနှင့် ပြည့်နေတဲ့ မေဇင့်ပါစပ်ကြီး ဖောင်းကားလို့နေတော့တယ်။ ကိုငြိမ်းလည်း မေဇင့်ခေါင်းလေးကို ပွတ်လို့…။

“ အွတ်.. အင်းးးး ”

ပါစပ်ထဲက သုတ်ရည်အားလုံး မေဇင်တစ်ယောက် မျိုချလိုက်ပါပြီ…။ ကိုငြိမ်း မေဇင့်ကို အံ့သြနေတော့တာပေါ့….။

“ မေ.. ဘာလို့မျိုချလိုက်တာလဲ မရွှံမရှာနဲ့ကွာ ”

မေဇင် ကိုငြိမ်းကို ဘာမှပြန်မပြောနေတော့ဘူး။ သူ့လုပ်ရပ်ကို အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လို့ ပြုံးနေလေရဲ့။ ကိုငြိမ်း မေဇင့်ခေါင်းကို အသာအယာလေး ပွတ်ရင်း.

“ ဒီမနက်ကတော့ ဖြတ်သန်းခဲ့ဖူးတဲ့ မနက်ခင်းတွေထဲမှာ ကျက်သရေအရှိဆုံးနဲ့ အရသာအရှိဆုံး မနက်လေးပဲ မေ.. ”

ဟု နှုတ်မှရေရွတ်ရင် မေဇင့် အပြုအစုပေါ် ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လို့နေတာပေါ့။ ဒူးထောက်ထားသော မေဇင်တစ်ယောက် ပြန်ထရပ်ပြီး ကိုငြိမ်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်ကာ

“ ဒါပေမဲ့ မေ့အတွက်တော့ မဟုတ်သေးဘူး ”

လို့ပြောရင်း ကိုငြိမ်း အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်း စဖြုတ်နေလေရဲ့။ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်ပြီးသော ရှပ်အင်္ကျီကိုချွတ်၍ စားပွဲပေါ်သို့ ပစ်တင်လိုက်ပြီး ဒူဆစ်အထိ ကျွတ်ကျနေသော စတိုင်ပန်ကို ချေထောက်ဖြင့် ထိုးချွတ်ကာ ဘေးတစ်နေရာသို့ ကန်ထုတ်လိုက်တယ်။ ကိုငြိမ်လည်း မေဇင့်ကို ပြုံးကြည့်ရင်း

“ ဒီကောင်မလေး တော်တော်ဆိုး ”

လို့ပြောပြီး မေဇင့်ပါးလေးကို တစ်ချက် နမ်းလိုက်ပါတယ်။ အင်္ကျီဗလာဖြစ်နေသော ကိုငြိမ်း၏ ရင်အုပ်များ ဗိုက်သားရှိ အရစ်လိုက် အရစ်လိုက်ဖြင့် မာတောင်ကျစ်လစ်ပြီး ယောကျာ်းပြီသသော ဘဲလ်လီသားများကို ကြည့်ကာ မေဇင်တစ်ယောက် သဘောခွေ့နေလေရဲ။ ကိုငြိမ်းမှာ ထိုကဲ့သို့ ဘဲလ်လီသားများ ရင်အုပ်ကားကားများ အရင်ကမရှိ။ ကိုငြိမ်း၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အရင်ကဆို ခွေးပစ်တဲ့ တုတ်သာသာရယ်။ နောက်ပိုင်း အရက်ဖြတ်ပြီးတော့ ဂျင်မှာ တစ်နှစ်လောက် ကစားထားသဖြင့် အချိုးအစား အလွန်ကျနနေသည့် ဘော်ဒီအလှကြီးကို မေဇင်သဘောကျလို့ နေတာပါ။ မေဇင်လည်း သူမအင်္ကျီများကို စချွတ်နေရင်း အတွေးတစ်ခု ဝင်လာတယ်။

“ အော်… ငါချွတ်လိုက်လို့ တုံးလုံးကြီး ဖြစ်သွားရင် ကိုငြိမ်းရှေ့ ရှက်စရာကြီး ”

ဟုရမ္မက်ကြားက အရှက်တရားတွေ ရနေတယ်ဆိုပဲ။ အင်္ကျီလေးကိုချွတ်လို့ စားပွဲပေါ်သို့ ပစ်တင်လိုက်တယ်။ မေဇင် အနည်းငယ်စဉ်းစား၍ စိတ်ထင့်နေသည်ကို ကိုငြိမ်း သတိထားမိလိုက်တော့ မေဇင့် အနောက်သို့သွားပြီး မေဇင့်၏ ပုခုံးများပေါ်သို့ လက်ကို တင်ချိတ်ထားလိုက်တယ်။

မေဇင်လည်း သူ့လက်များဖြင့် ကိုငြိမ်း၏ခေါင်းကို လက်ပြန်လှမ်းကိုင်ကာ အလွန်ဆွဲဆောင် အားကောင်းသော position တစ်ခုကို အတူတူ ပိုစ့်ပေးလျက်သား ဖြစ်နေကြတာပေါ့။ ကိုငြိမ်းလက်များ မေဇင့်ပုခုံးပေါ်မှ ဖြည်းဖြည်းချင်းသွားပြီး နို့လုံးများ နှားအရောက်တွင်တော့ လက်ချောင်း လက်ထိပ်လေးများဖြင့် မေဇင့်နို့အုံ ဘေးခြမ်းများအား ဖွဖွကုတ်လို့ ပွတ်ဆွဲပေနေလေရဲ့…။ ဆက်ပြီး လက်များကို ဖြည်းဖြည်းလျှော့ချကာ မေဇင့်ခါးရှိ ညဝတ်ဘောင်းဘီမျှော့ကြိုးများအတွင်း လက်နိုက်ကာ မေဇင့်ညဝတ်လေးကို အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်တယ်။ ကိုငြိမ်းလက်များ မေဇင့်ညဝတ်လေးကို အပေါ်မှ ညင်သာစွာ ဆွဲချနေရင်း သူ၏နှုတ်ခမ်းများဖြင့် မေဇင့်လည်တိုင်လေးမှစလို့ ကျောပြင်တင်ပစုံအထိတိုင်အောင် ဖွဖွလေးနမ်းကာ ဆင်းသွားပြီး ဘောင်းဘီလေးကိုလည်း အောက်သို့အဆုံး ဆွဲချကာ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး သူနမ်းခဲ့တဲ့ လမ်းကြောင်းအတိုင်း နမ်းရင်း ပြန်တက်သွားပြန်တယ်။

ကိုငြိမ်း၏ ပူနွေးသော တံတွေးရည်များ အရသာကို မေဇင်ခံစားရင်း အိမ်နံရံအား လက်ဖြင့်ထောက်ကာ ကိုငြိမ်း၏ နှုတ်ခမ်းများ ကျောပြင်အတွင်းသို့ ဆူးဝင်သွားမတတ် ခပ်ကြမ်းကြမ်း နမ်းစေလိုသည်ကို အချက်ပြသောအနေဖြင့် ကိုငြိမ်း၏ နှုတ်ခမ်းများကို သူမကျောပြင်နှင့် ပြန်၍ တွန်းတွန်းပေးလို့နေတယ်။ တဆက်တည်း မေဇင့်လက်များက သူမနို့နှစ်လုံးကို အုပ်ကိုင်ထားသော ကိုငြိမ်းလက်ပေါ်သို့ ထပ်၍ အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူမနို့ကို သူမ အားရစွာ ညစ်ချေနေလေရဲ့။ မေဇင့်ကျောပြင်ကို ကိုငြိမ်း ပုဇွန်တုပ်ကွေးပုံ အနေအထားမျိုးဖြင့် နောက်မှသိုင်းဖက်ထားပြီး သူ့လိင်တံကြီးကိုလည်း မေဇင့်ဖင်နှစ်ခုကြားသို့ ထိုးထည့်ကာ ညောင့်ညောင့်လို့ နေပါတော့တယ်။

ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် မေဇင့်စအိုနဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတလျှောက် ပွတ်ဆွဲ ဆွဲရင်းက ကိုငြိမ်း လိင်တံကြီးမှာ ပိုပိုပြီး တောင့်တင်းလာသည်ကို မေဇင် သတိထားမိနေတယ်။ သူမလည်း အလိုက်သင့် ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကိုငြိမ်းညောင့်နေသော စီးချက်အတိုင်း ကော့ကော့ပေးရင်း မျက်လုံးများကလည်း မှေးစင်းလို့ပေါ့။ မေဇင့်တွင်းဝမှ ထွက်ယိုကျလာသော ချောဆီများဖြင့် ကိုငြိမ်းလီးကြီးမှာ စိုရွှဲလို့နေတာပေါ့။ ဒါနဲ့ လီးထိပ်ဒစ်လုံးကို အဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း ဖြည်းဖြည်းစ၍ ကိုငြိမ်း ချော့သွင်းနေစဉ်…

“ ကို… အ.. ဖြည်းဖြည်းထည့်နော်…။ ကို့ပစ္စည်းကြီးက မေ အခုလက်ရှိသုံးနေတဲ့… ကိုအောင်မင်း ပစ္စည်းထက် ၅ ဆ ၆ ဆလောက် ပိုကြီးတယ်…ခစ်..ခစ်…။ မေဇင်လည်း မလုပ်ရတာ ကြာပြီဆိုတော့လေ…။ ဖြည်းဖြည်းတွင်းနော် ကို ”

ဟု ဆိုကာ ကိုငြိမ်းအား သမင်လည်ပြန် ကြည့်ရင်းက ပြုံးပြီး ပြောလိုက်သည်။ ကိုငြိမ်း အသာအယာ ချော့လို့ တွင်းနေရာမှ ဖက်ကိုင်ထားသော သူ့လက်လေးများကို မေဇင့်နို့လုံးလေးများမှ လွှတ်ကာ နောက်အနည်းငယ်ဆုတ်ပြီး မေဇင့်နောက်ပိုင်အလှကို အကဲခတ်နေလေရဲ့…။ အင်… ဟုတ်ပြီ။ ဝိတ်လည်း တော်တော်ကျသွားပြီ…။ ဖင်လုံးလေးတွေကလည်း လခြမ်းလေးတွေ ကြနေတာ။ လှလိုက်တာ မေရယ်လို့ ကိုငြိမ်းစိတ်ထဲ ပြောနေမိသည်။

ကော့ထားတဲ့ မေဇင့်ဖင်နှစ်လုံးကြားမှ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားဖြူဖြူလေးများ အတွင်းတွင် နီရဲရဲ အတွင်းသားလေးများ ပြူထွက်နေသည်။ ကိုငြိမ်းစိတ်တွေ လုံးဝထိန်းလို့ မရတော့တဲ့အဆုံး လီးကြီးအား လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ မေဇင့်အဖုတ်ဝသို့ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းထပ်သွင်းပြန်ရာ မေဇင်လည်း အလိုက်သင့်ပင် သူမဖင်ကို နောက်သို့ အနည်းငယ် ပြန်တွန်းပေးလိုက်၏။ ယောကျာ်းရှိသော်လည်း လိင်တံသေးငယ်တဲ့ ယောကျာ်းကြောင့်လား လိင်ဆက်ဆံမှု သိပ်မရှိလို့လားမသိ မေဇင့်အဖုတ်ဝသည် ကိုငြိမ်း၏ ဒစ်ထိပ်လေးပင်ရှိသေးသည် အနည်းငယ် ကြပ်နေသဖြင့် ရှေ့ဆက်တွင်းရန် နည်းနည်းခက်လို့နေသည်။ ကိုငြိမ်းဒစ်ကို ပြန်ထုတ်ပြီး ထပ်တခါ ပြန်သွင်းကြည့်တယ်။

သွင်းလိုက်တိုင်း မေဇင့်ပါစပ်မှ တအင်းအင်းနဲ့ နာကျင်လို့ အသံများ ထွက်ထွက်လာတယ်။ နောက်ဆုံး ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် မေဇင့်နာကျင်မှုကို မထောက်တော့ပဲ တဆုံး ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ…

“ အား…… ကို”

ဟူသော မေဇင်၏ အော်သံသည် အိမ်ရှေ့ လူသွားလမ်းကပင် ကြားနိုင်လောက်အောင် ပေါ်ထွက်လာတော့တယ်….။ ကိုငြိမ်းလီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပေးနေပြီ။ ကိုငြိမ်းရဲ့ လိင်တံကြီးကတော့ မေဇင့်အဖုတ်နှင့် တိုင်းလုပ်ထားသလား အောင့်မေ့ရအောင် အဖုတ်နဲ့တုတ်က အလွန့်ကို လိုက်ဖက်ညီတယ်။ ပြောရရင် ကွန်ဒုံးထဲ ဘယ်လိင်တံစွပ်စွပ် ချောင်မနေပဲ ကြပ်ကြပ်လေး ကွက်တိ ဖြစ်နေသလိုပေါ့….။

မေဇင်တစ်ယောက် ဖင်ကိုကော့ကော့ပေးရင်း ကိုငြိမ်းလိင်တံကြီး အဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေတဲ့ အရသာကို မျက်လုံးလေးမှိတ် ပါစပ်လေးဟလို့ မိန့်မိန့်ကြီး ခံစားနေပါရော။ ဘယ်တုန်ကမှ မတွေ့ဖူးတဲ့ လိုးဆောင့်ချက်တွေက မေဇင့်အဖို့ ကောင်းကင်ဘုံပဲ ရောက်နေလား… ကမ္ဘာပဲပျက်နေလား မသိ။ ဧည့်ခန်းတစ်ခုလုံးတွင် မေဇင့်ညည်းညူသံ

“ အင်း… အင်း… ရှီးးး… အင်း… ကို…… ချစ်တယ်…. အင်း… အား… ကိုရယ်.. ကောင်းတယ်…. အင်း….”

အသံများနှင့်…

“ ဗလွတ်…ဗလွတ်..ပြွတ်ပြွတ်…”

ဟူသော အရည်များရွှမ်းနေသော မေဇင့်အဖုတ်အပေါက်ဝလေးကို ကိုငြိမ်းငပဲကြီး ဝင်တိုင်းထွတ်တိုင်း ထွက်ထွက်လာတဲ့ ကာမစက်ရက်သံများဟာ တစ်အိမ်လုံး ညံစီလို့နေတယ်။

ကိုငြိမ်း ပထမ မေဇင့်ကို ပုံမှန်အထုတ်အသွင်း လုပ်ရာမှ တဖြည်းဖြည်း အစွမ်းကုန်ကို အားရပါးရ ဆောင့်လိုးတော့တယ်။ မေဇင်လည်း လွှတ်လပ်စွာပဲ အော်ညည်းလိုက်၊ တိုးတိုးလေး ညည်းလိုက်ဖြင့် နှစ်ယောက်သား ပြည့်ဆုံးခြင်းရှိရာ ကာမပန်းတိုင်ကို တက်ညီလက်ညီ ချီတက်လို့ပေါ့။ ဒီအချိန် ကိုအောင်မင်းများ ပြန်လာလို့ကတော့ မတွေးရဲစရာ….။

“ အား……… အ… အ… အားးး… ”

ဟူသော သံဆွဲလေးဖြင့် မေဇင့်အခေါင်းထဲတွင် မေဇင် ရေကန်ဖောက်ချလိုက်လေပြီ။ ကိုငြိမ်းကတော့ မပြီးသေး။ ကိုငြိမ်းလည်း အလွန်ပြီးချင်နေပြီ…။

“ ဗွက်..ဗွက်…ဗွက်..ဗွက်…ဗွက်”

အရှိန်ကုန် မေဇင့်အား ခါးမှကိုင်ကာ ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းဖြင့် လိုးရင်း လိုးရင်း……

“ မေ…မေ..မေ…..အား…အ…အ…..”

ဆိုသော အက်သံရှရှလေးဖြင့် မေဇင့်အဖုတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ မေဇင်တစ်ယောက် မှီထားသော နံရံမှလွတ်ကာ ကိုငြိမ်း၏ မထုတ်ရသေးသော လီးတန်းလန်းဖြင့် ဆိုဖာပေါ်သို့ မှောက်ရက်လေး ပစ်လဲလိုက်တယ်။ ကိုငြိမ်းလည်း လီးတန်းလှန်းဖြင့် မေဇင့်အနောက်မှတက်၍ မှောက်နေလိုက်တော့တယ်။

ချစ်သူနှစ်ဦး အဆင်ပြေစွာပဲ တစ်ချိန်က အလွန်ရောက်လိုခဲ့သော ကာမပန်းတိုင်ကို အတူတူ ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ရောက်ရှိလို့သွားပါတယ်။ ကိုငြိမ်းကတော့ မှောက်လျက်အနေအထားနဲ့ မေဇင့်ကျောပြင်တွေ လည်တိုင်လေးတွေ ဂုတ်သားလေးတွေကို ဖွဖွလေး လိုက်နမ်းလို့နေတယ်။ မေဇင်ကလည်း လက်နောက်ပြန်ပြီး ကိုငြိမ်းဆံပင်တွေကြားထဲ လက်ချောင်းလေးတွေ ထိုးထည့်ကာ ဆံပင်တွေကို တယုတယ ပွတ်ပေးလို့နေလေရဲ့..။

“ ကို… ကို့ကိုတော့ မေဇင် အရမ်းချစ်သွားပြီကွာ…။ မေဇင့်ကို တသက်လုံး… ဒီလိုပဲ ချစ်ပေးပါလား ကို… နော်”

“ မေရယ် ကိုအောင်မင်း သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ…”

“ ဘာဖြစ်လဲ သိတော့။ သူ့ကိုကွဲပြီး ကို့ကို ယူလိုက်မှာပေါ့…”

နတ်ဆိုးတစ်ကောင်၏ ကျေနပ်နေသော အပြုံးလေးဖြင့် ကိုငြိမ်းအားပြောစဉ် တစ်ဖက် အိပ်ခန်းအတွင်းမှ ကစ်ကစ်လေး တဝါးဝါးနဲ့ ငိုချလိုက်သောအသံ ထွက်ပေါ်လာတော့သည်…။


ပြီးပါပြီ။