ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ အပိုင်း ( ၆ )

ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ အပိုင်း ( ၆ )

အဖြူရောင် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

တင်တောင်…….တင်တောင်……….

ပွင့်လာတဲ့ တံခါးရွက်လေး နောက်မှာ ပေါ်လာတဲ့ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး မျက်နှာလေး….။ ဒီအရွယ် အထိ တီတီလေးအလှက တော်ဝင်နေဆဲလေ။

“ သားသား…..ဒီအချိန်ကြီးကို ၁၁ နာရီတောင်ရှိပြီ…..ဘာလဲ မေဇွန်နဲ့ ရန်ဖြစ်ထားလို့လား”

“ မဟုတ်ပါဘူး တီလေးရဲ့ ဒီညဒီမှာ အိပ်မလို့”

“ အမ်…ဒါနဲ့ မေဇွန်ရော သိလား”

“ ဟုတ် သိတယ် တီလေးရဲ့….အိမ်မှာ သူငယ်ချင်း ရောက်နေလို့လေ”

“ အမ်……….လာပါအုံး…ထိုင်အုံး”

“ အန်ကယ်ရော ပြန်မရောက်သေးဘူးလား”

“ စောစောကပဲ ဖုန်းဆက်တယ် နောက်တစ်ပတ်ဆို ပြန်လာမယ်တဲ့….ဒါနဲ့ ပြောပါအုံး သူငယ်ချင်းရောက်နေတယ်ဆိုတာ”

“ ဒီလိုပါပဲ တီလေးရယ်”

“ သားသား ရယ် ….အဲ့လောက်ထိတော့ မကောင်းဘူး ထင်တယ် နားလည်တာလဲ နားလည်တာပေါ့.. တော်ကြာ ဗိုက်တွေဘာတွေ ကြီးသွားးရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”

“ သူလဲ နားလည်ပါတယ် တီလေးရယ်……”

“ အင်း ဟုတ်ပါတယ်လေ……တီလေးလဲ နားလည်ပါတယ်”

“ တီလေး မိန်းခလေးတွေရဲ့ အဲလိုခံစားချက်လေးကို ပြောပြပါလား ဘယ်လိုနေလဲ သိချင်လို့”

ကျွန်တော်ပြောတော့ တီလေး ရယ်နေတယ်လေ။

“ ဘာလဲ သားသားက သားအန်ကယ်လေးမရှိတဲ့ အချိန်တီလေး အဲ့လိုနေတဲ့ ခံစားချက်လေးကို မျှဝေစေချင်တယ်ပေါ့”

“ ဟီး…သားက သိချင်ယုံပါ တီလေးရဲ့”

“ ကဲ  ဒီမှာ အိပ်မှာမလား အခန်းထဲ လာခဲ့လေ တီလေး အခန်းမှာပဲအိပ်”

“ ဟုတ်”

စကားဆုံးတော့ နှစ်ယောက်အတူ အခန်းထဲကို လှမ်းဝင်သွားခဲ့ကြတယ်။ ဒီအခန်းလေးက ကျွန်တော့်အတွက်တော့ မစိမ်းတော့ပါဘူး။ ဒီအခန်းလေးထဲမှာပဲ တီတီလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးကို အကြိမ်ကြိမ်လိုးခဲ့ဘူးတယ်လေ။

အခန်းထဲရောက်တော့ ညအိမ်မီးဝါဝါလေးကို ပြောင်းဖွင့်လိုက်တဲ့ အချိန်….။ တကယ်ကို တခြား ကမ္ဘာလေးထဲကို ရောက်သွားသလိုပါပဲ။ တိတ်ဆိတ်မှုနဲ့ မှောင်မိုက်မှုတွေက ဆန့်ကျင်ဘက်လူသားတွေရဲ့ စိတ်ကိုနှိုးဆွပေးတတ်တာ သဘာဝပဲလေ။ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်လေးပေါ်မှာ ကျွန်တော်လှဲလိုက်တဲ့ အချိန်ကုတင်ခြေရင်းက အဝတ်တန်းဘေးမှာ ရပ်နေတဲ့တီလေး……။

“ သားသား တီလေး ဘော်လီချိတ်လေး ဖြုတ်ပေးပါအုံး”

တီလေးစကားသံကို ကြားတော့ ကျွန်တော်ပြုံးရင်း ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းပြီးတော့ တီလေးနောက်မှာ ကပ်ကပ်လေးရပ်လိုက်မိတယ်။ တီလေးရဲ့တီရှပ်ပျော့ လေးကို ခါးကနေကိုင်မြှောက်ရင်ချွတ်ပေးတော့ လက်ကလေးမြောက်လို့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ။ ၃၆ နှစ်ဆိုတာ မိန်းခလေးတစ်ယောက်အတွက်အရွယ်ကောင်းဆဲ အချိန်ပေါ့။ 

ဖွေးတင်းနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင် တီတီလေးကို မြင်သူတိုင်း စိတ်လှုပ်ရှားမိမှာပါ။ အိအိလေးတင်းနေတဲ့တင်ပါးလေးနှစ်လုံး။ သိမ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးလေးတစ်စုံနဲ့ တင်းပြည့်မနေပေမဲ့ မဆိုသလောက်သာ အိအိလေးတွဲနေတဲ့ ရင်သားတစ်စုံက မြင်ရသူတိုင်း ဆုပ်နယ်နမ်းရှိုက်လို့ ပြစ်မှားချင်စရာလေးပေါ့။ အဲ့ဒီ တင်ပါးအိအိလေးကို နောက်ကနေဖိကပ်ထားရတဲ့ ခံစားချက်တွေက ကျွန်တော့်အတွက် အရသာတစ်မျိုးလေ။

သူစိမ်းမိန်းခလေးတစ်ယောက် မဟုတ်ဘူး ဆိုတဲ့ အသိကခံစားချက်ကို ပိုလို့ ဆန်းသစ်စေတာပေါ့။ အပေါ်အကျီလေးကျွတ်သွာတဲ့ အချိန် အသားအိအိလေးတွေပေါ်မှာ ဖိကပ်နေတဲ့ ဘော်လီအနက်ရောင်ကြိုးလေးကရင်ခုန်ချင်စရာပါ။

နူးညံ့တဲ့ ဆံနွယ်စတွေက ဖွဖွလေးတွန်းဖယ်ရင်း ပုခုံးသားအိအိလေးကို ပွတ်သပ်ပေးရတဲ့အရသာ…..ပိုးသားဘော်လီကြိုးလေးကို ဆွဲယူလွှတ်လိုက်တဲ့ အချိန် အသားအိအိလေးနဲ့ “ဖတ်…”ခနဲ ရိုက်သံ လေးက နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေကို ရုန်းကြွလာစေတယ်လေ။ ခါးသိမ်သိမ်လေးကို တိတိလေးကပ်နေတဲ့ အိပ်နေရင်းပိုးသားဘောင်းဘီပွလေးရဲ့ သားရေကြိုးလေးအောက်မှာ မို့မို့လေးတင်းနေတဲ့ တင်သား အိအိလေးတွေ ။ ပြီးတော့ ပိုးသားပါးလေးက နောက်ရေးရေးလေးဖောက်မြင်နေရတဲ့ တီလေးရဲ့ အတွင်းခံလေးကဖင်လုံးလုံးလေးကို အတိအကျအိကပ်လို့…….။

ဘီဒိုကို လက်ထောက်ထားတဲ့ တီတီရဲ့ ခါးကော့ကော့လေးတွေကြောင့် နောက်ကို ကော့ကော့လေး မို့နေတဲ့ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကျွန်တော်ဖိကပ်လိုက်မိတယ်။ အတွင်းခံ ဘောင်ဘီထဲမှာ အချောင်းလိုက်လေးတင်းမာနေတဲ့ လီးကို ဆီးကြိုထွေးပွေ့နေတဲ့ တင်သားအိအိတွေရဲ့ အထိအတွေ့က နူးညံ့လိုက်တာ ။ သိပ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးအိအိလေးကို ဖွဖွပွတ်သပ်လို့ပေါ့။ 

လေအေးစက်သံ တိုးတိုးလေးသာပျံ့လွင့်နေတဲ့ အိပ်ခန်းမှောင်မှောင်လေးထဲမှာ သိပ်ကို ရင်ခုန်ချင်စရာကောင်းတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်….။ ယောင်္ကျားမရှိတဲ့ အချိန်ငယ်ရွယ်တဲ့ တူလေးရဲ့ အထိအတွေ့ အပွတ်အသပ်တွေကို ခံစားနေရတဲ့ အရသာ။ နံ့သာရောင် အခန်းနံရံထက်မှာ မှိန်မှိန်လေးဖြာဆင်းနေတဲ့ ညအိပ် မီးဝါဝါလေးတွေ ။ အေးစိမ့်စိမ့်လေထုထဲမှာ နွေးထွေးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုရဲ့ အထိအတွေ့။ အရာရာဟာပြည့်စုံနေတဲ့ ကောင်ကင်ဘုံလေးပါပဲ။

အသားနုနုတွေပေါ်မှာ ထိကပ်နေတဲ့ အိမ်နေရင်းပိုးသားဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးပေါ်မှာ တိတိလေးဖိကပ်နေတဲ့ ဘော်လီအနက်လေးနဲ့ ဘောင်းဘီပျော့ပျော့လေးတစ်ထည်….။ အသားစိုင်ပြည့်ပြည့်လေးတွေကို မလုံးတလုံ ဖုံးအုပ်ပေးနေရှာတယ်။

ကျွန်တော့ရဲ့ စွပ်ကျပ်နဲ့ လုံချည်လေးကို ချွတ်ရင်းကုတင်လေးပေါ်မှာ နှစ်ယောက်အတူ လှဲလိုက်တော့ ကျွန်တော်ခေါင်းလေးကို ဆွဲယူရင်းလက်မောင်းပြည့်ပြည့်လေးပေါ် တင်လို့ရင်ခွင်ထဲကို ဆွဲသွားလိုက်တဲ့တီတီလေး လက်လေးတစ်ဖက်ကို ဆွဲယူရင်း ဆီးခုန်မို့မို့လေးပေါ်ကို တင်ပေးရှာတယ်။

“ သားသား အိမ်မှာ မေဇွန်နဲ့ သားသား သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ထဲ ရှိတာလား”

“ ဟုတ်တယ် တီလေး”

“ အိမ်ခန်းတစ်ခုထဲမှ ာနှစ်ယောက်ထဲရှိနေတဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်နှစ်ယောက်က သာယာမိကြမှာပဲလေ”

“ ဒီအချိန်ဆို အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ သားသားမိန်းမနို့တွေကို သူငယ်ချင်းက ပွတ်ပြီးကစားနေမှာပေါ့”

“ သူကိုယ်တိုင်လဲ ကိုယ်ယောင်္ကျားမဟုတ်တဲ့ သူစိမ်းကောင်လေး တစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှ ာချွဲနွဲနေရင်းနဲ့ သာယာနေမိမှာပဲ နော်”

“ အား…………”

ကျွန်တော်အတွေးတွေထဲမှာ တရိပ်ရိပ်ထင်လာတဲ့ ပုံရိပ်တွေက သဝန်တိုနေမိမဲ့ အစား ရင်တွေခုန်နေမိတယ်။

“ ဘယ်သူမှမရှိတဲ့ အိပ်ခန်းလေးထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ မရင်းနှီးတဲ့ ယောင်္ကျားချောချောလေး တစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်ရင်းနဲ့ အဝတ်တွေချွတ်ပြီးတော့ ခန္ဓာကိုယ်ချင်းပွတ်သပ်နေတဲ့ ဇွန်ဇွန်လေး သိပ်ကို ကောင်းနေမှာပဲနော်”

“ ပြီးတော့ သူကိုယ်ကို တက်ပြီးလိုးတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိ မခံဘူးသေးတဲ့ လီးရဲ့ အရသာလေးကို မှန်းဆရင်းနဲ့ သူ့အတွက် ကိုယ်စောက်ဖုတ်လေးကို ကော့ပေးရတဲ့အရသာ…ဒါတွေကို မိန်းခလေးချင်းပဲ နားလည်တာလေ”

တီတီလေးရဲ့ စကားသံတွေက ကျွန်တော့်စိတ်တွေကို ဆူးဆူးနစ်နစ် ထိုးဆွပေးနေတယ်။ အတွေးတွေထဲမှာတရေးရေး မြင်ယောင်ရင်း ပိုးသားအတွင်းခံလေးထဲက တီတီလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။

“ သားသားရယ်…………..”

တိုးတိုးလေးငြီးလိုက်တဲ့ အသံလေးက ဆွဲမက်စရာ…….

“ သားသား ဒီအတိုင်းလေးပဲ ပက်လက်လှန်နေနော်”

စကားဆုံးတော့ ပေါင်တံ အိအိလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော်ပေါ်မှာ ခွရင်း အပေါ်ကို အပေါ်ကို အရွေ့ရွေ့ တိုးလာခဲ့တယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ကျွန်တော့်မျက်နှာတွေပေါ်ကို ပေါင်ခွကြားလေးနဲ့ အပ်မိတဲ့ အချိန် ပိုးသားဘောင်းဘီပျော့ပျော့လေးထဲက ဖောင်းဖောင်းလေးမို့နေတဲ့ အသားနုလေးတွေကို ကျွန်တော့် လျှာနွေးနွေးလေးနဲ့ အစုန်အဆန် ပွတ်သပ်နေမိတယ်ဗျာ။

“ ဟား…………ကလေးရယ်……………..”

“ အား……………….”

အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်လေးကိုအားရအောင် ယက်ပေးပြီးတော့ ကျွန်တော်ဘေးကိုလှဲချလိုက်တဲ့ တီတီလေးကို ကုတင်ပေါ်မှ ာမျက်နှာချင်းဆိုင်လေး ဖက်တွယ်ရင်း တီတီ့ မျက်နှာနုနုလေးကိုငေးမောနေမိတယ်။ စောစောက တီတီပြောပြတာကို နားထောင်ရတာ အရမ်းဖီးလ်လာတယ် တီလေးရယ်။

“ သားသားက အဲ့လို ပြောပြတာကို ကြိုက်လို့လား”

“ မပြောတတ်ဘူး ခံစားလို့တော့ ကောင်းတယ်”

ကျွန်တော်ပြောတော့ တီလေးရယ်နေတယ်လေ။ ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားက လင်းလက်လာတဲ့ပုလဲသွယ်လေးတွေ…။ လှပတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့လိုက်ဖက်လိုက်တာ…..။

“ သားသား အခုတီလေးတို့ လင်မယားရဲ့ အိပ်ခန်းလေးထဲမှာ သားသားက အန်ကယ်ရဲ့ မိန်းမ ချောလေးကိုလိုးနေတာ…..တီလေးလဲ တူချောချောလေးနဲ့ ယောင်္ကျားကွယ်ရာမှာ ဖောက်ပြန်နေမိတာပေါ့ ..လူသားတွေလို့ပဲ ရိုးရိုးလေးတွေးရင် မိန်းမတစ်ယောက်ကို ယောင်္ကျားတစ်ယောက်က လိုးတာပါပဲ”

“ သတ်မှတ်ချက်တွေ အရတော့ အကောင်းဘူး ဆိုပေမဲ့ ခံစားရသူတွေအတွက်တော့ အရမ်းကောင်းတဲ့အရသာလေ”

“ အခုလောက်ဆို ဇွန်ဇွန်လေးလဲ ယောင်္ကျား မရှိတဲ့ အချိန် စိမ်းတစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ မိန်းမောနေမှာပေါ့...စောစောက သားသားယက်ပေးသလိုပဲ သားသားသူငယ်ချင်းက ဇွန်ဇွန်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်တွေကိုပွတ်သပ်ထိုးဆွနေမှာ”

“ ဇွန်ဇွန်လဲ သူအတွက် စောက်ဖုတ်လေးကို ကော့ကော့ပေးနေမှာပဲနော်”

“ အား…………..”

ကျွန်တော့် နှုတ်ကအသံတွေထွက်လာတဲ့ အထိ စကားလုံးတွေကထိရှလိုက်တာ။ မျက်လုံးကို တင်းတင်းမှိတ်ရင်း တီလေးကိုဖက်ပြီးတော့ တီလေးရဲ့ စကားသံလေတွေ အတိုင်းမျောလွင့်နေမိတယ်။

“ ပြီးတော့ သားသား ကို မောင်လို့ ခေါ်တဲ့နှုတ်ခမ်းဖျားလေးတွေထဲမှ ာလီးမာမာလေးကို ဖွဖွလေးငုံထားပေးနေမှာ”

“ အား………တီလေးရယ်”

နှစ်ယောက်အတူ ဖက်ရင်းတီလေးရဲ့ ဘော်လီတွေကိုချွတ်ချလိုက်မိတယ်။ အိကျလာတဲ့ နို့အုံလေးတွေကိုလက်နဲ့ ထိန်းရင်း ပန်းနုရောင် အသီးလေးဆီကို တရွေ့ရွေ့ တိုးကပ်သွားတဲ့နှတ်ခမ်းနှစ်လွှာ……..။

“ အား……ကလေးရယ်”

နို့အုံ ဖောင်းဖောင်းလေးတွေက ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ် နူးညံ့နေလိုက်တာ။ ဆီးခုန်မို့မို့လေးတွေကို တိတိကျကျဖုံးအုပ်ထားတဲ့ အတွင်းခံပျော့ပျော့လေးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ တွန်းချွတ်တော့ ဖင်လေး ကော့ပေးရှာတဲ့တီတီလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းမှာ အရည်ကြည်တွေ စို့နင့်လို့လေ။ တီတီလေး အပြောတွေအောက်မှာ နိုးကြွနေတဲ့ ရမက်တွေကြောင့် တင်းမာနေတဲ့ လီးက တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေရှာတယ်။

“ လိုးချင်ပြီ...တီလေးရယ်……….”

“ လိုးပါ……..လိုးလိုက်ပါ...ကလေးရယ် တီလေးရဲ့...စောက်ဖုတ်ထဲကို သားလီးနဲ့...လိုးလိုက်ပါ သားသားရယ်”

“ အား………………….”

တစိမ့်စိမ့်ကျနေတဲ့ အရည်ကြည်တွေက တီတီ့စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို စီးစီးပိုင်ပိုင်တိုးဝင်လာအောင် ကူညီနေတယ်လေ။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို တင်းတင်းလေးဆုပ်ယူထားတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးက တီတီလေးရဲ့စောက်ဖုတ်။ ပြီးတော့ အန်ကယ်လေးရဲ့ မိန်းမဆိုတဲ့ အသိက ခံစားချက်တွေကို ဆန်းသစ်စေတယ်။

နုနယ်လှပဆဲ မျက်နှာလေးပေါ်က ရမက်သွေးတွေ သမ်းနေတဲ့ အမူအရာ ဆောင့်လိုက်တိုင်းအထက်အောက် ယိမ်းထိုးသွားတဲ့ နို့အိအိလေးတွေ… ။ ရင်ထဲက သာယာမှုတွေကို တိုးတိုးလေး ဖွင့်ဟနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖျားကငြီးသံသဲ့သဲ့……..။ အားလုံးရဲ့ ပေါင်းစပ်မှုကနှစ်ဦးသားရဲ့ ဆန္ဒတွေကို အထွဋ်အထိပ်ရောက်အောင် တွန်းပို့နေတယ်။

“ အားလိုးပါ ကလေးရယ်……….တီလေး....အရမ်းကောင်းနေပြီ”

“ အား…သားသားရယ် ……အား…………………”

နှုတ်က အဆက်မပြတ်ပျံ့လွင့်လာတဲ့ သာယာသံတွေနဲ့ အတူ အဆက်ဆက်တုန်ခါသွားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကြောင့် တီလေးပြီးသွားပြီဆိုတာ ကျွန်တော်သိလိုက်တယ်။ မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း ငြိမ်သက်သွားတဲ့ ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်လေးကို တင်းတင်းဖက်ပြီးတော့ တီလေးရဲ့ ာက်ဖုတ်လေးထဲကို ကျွန်တော်အဆက်မပြတ်လိုးသွင်းနေမိတယ်။

“ အ….အ……….တီလေးရယ်”

ကျွန်တော့် အသံလေးကို ကြားတော့ အလိုက်သင့် ကော့ပေးလာတဲ့ စောက်ဖုတ် အိအိလေးထဲကို ကျွန်တော့် လရေနွေးနွေးတွေ ပန်းထည့်လိုက်တယ်လေ။ ဒီအချိန်ဆို ကျွန်တော့်ရဲ့ ချစ်ဇနီးလေးရော……….။ ကျွန်တော့်အတွေးတွေကို အဆုံးသတ်ရင်း တီလေးနဲ့ နို့အိအိလေးတွေပေါ်မှ ာပါးလေးအပ်ထားလိုက်မိတယ်။ လောကကြီးတစ်ခုလုံး အိပ်မောကျနေတဲ့ အချိန်ပေါ့…..။ လူသားနှစ်ယောက်ရဲ့ ဖောက်ဖြားမှုတွေကိုဘယ်သူ မြင်နိုင်မှာလဲလေ…….။ ဒီလိုနဲ့ ဇွန်တို့ လင်မယားနှစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့ အိမ်လေးမှာ ယောက်လာခဲ့တဲ့ ဇော်ထက်…..။

“ မောင် နောက်လ ကိုမင်းဆက်လာမယ်ဆို ဇွန်ကို ဖုန်းဆက်တယ်”

“ အေး…သူမိန်းမပါ ပါမယ်ပြောတယ် သူတို့လဲ သူတို့သားလေးကို လွမ်းလို့ နေမှာပေါ့”

“ အော် ဟုတ်လား အိမ်မှာပဲ တည်းခိုင်းပေါ့ မောင်ရဲ့”

“ အင်း မပြောတတ်သေးပါဘူး ”

ဘာလိုလိုနဲ့ ကိုထက် ဇွန်တို့အိမ်ရောက်လာတာတောင် နှစ်နှစ်ပြည့်ပြီပေါ့။ ကိုထက်ရောက်လာထဲက ဇွန်တို့ အိမ်လေးသာယာစိုပြည်ခဲ့တယ်။ ဘယ်သွားသွား ကိုထက်ကို ခေါ်သွားတတ်တဲ့ ဇွန့်ကို သူငယ်ချင်းတွေကတောင် နောက်ကြတယ်လေ။ ဝမ်းမနာသားလေးတဲ့။ ပြီးတော့ ကိုထက် ရဲ့ဖေဖေ ကိုမင်းဆက်နဲ့ ဇွန်ရဲ့ ဇာတ်လမ်း……..။ သားလေးနဲ့တွေ့ဖို့ လာတိုင်းဇွန်တို့ အမြဲအတူနေမိခဲ့တယ်။ မောင်သိထားတာ တစ်ကြိမ်ထဲရယ်ပါ။ မောင့်ကိုချစ်သလို ကိုမင်းဆက်ရဲ့ အယုအယတွေကိုလဲ မေဇွန်သာယာတယ်။ ပြီးတော့ ကိုထက်ရယ်လေ……။

အဖေ့သွေးအပြည့်ပါတဲ့ ကိုထက်က ဇွန် အနားဆို အမြဲ ပူးပူးကပ်ကပ်ပေါ့။ ညဖက်တိုင်း မောင့်နဲ့ ဇွန်ကြားမှာ အမြဲ အိပ်တတ်တယ်။ သူ့ကြောင့် မောင်နဲ့ဇွန် အတူမနေရတဲ့ ညတွေက အများသားလေ။ နေ့ဖက်သူကျောင်းသွားတဲ့ အချိန်တွေသာ နေဖြစ်ခဲ့တယ်။

ဒါပေမဲ့ မောင်ရောဇွန်ပါ မငြိုငြင်မိခဲ့ပါဘူး။ ကလေးမရှိတဲ့ ဇွန်တို့အတွက်တော့ ကိုထက်က သားလေးလိုပါပဲ။ညဖက်တိုင်း ဇွန့်ရင်နှစ်မွှာကြားကို မျက်နှာလေးအပ်ပြီး အိပ်တတ်တဲ့ သားလေး ကိုထက်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေကို ဇွန်သာယာမိတယ်။ ရင်သားလေးတွေကို ဖိကပ်ရင်း မှေးနေတတ်တဲ့ သူရဲ့ပေါင်ကြားက ဖြေးဖြေးချင်းတင်းမာလာတတ်တာကိုလဲ ဇွန်သတိထားမိတာ လေးငါးကြိမ်ရှိပါပြီ။

ဇွန်မသိသလိုပဲ နေသလိုမောင့်ကိုလဲ ဖွင့်မပြောဖြစ်ခဲ့ဘူး။ အဲ့လိုတင်းမာလာတဲ့ အခါတိုင်း ဇွန်ပေါင်တံလေးကို သူလီးမာတင်းတင်းလေးနဲ့ ဖိကပ်ပေးထားမိတယ်။ လူပျိုအရွယ်ဝင်စ သားသားအတွက်တော့ ဇွန်ကစမ်းသပ်ထိတွေ့စရာ အရုပ်မလေးတစ်ရုပ်ပေါ့။ အိမ်နေရင်း ဂါဝန်လေးဝတ်တိုင်း ဇွန်ကို စိတ်လှုပ်ရှားမှုအပြည့်နဲ့ကြည့်တတ်တဲ့ သားသားအကြည့်တွေကို ဇွန်သတိထားမိတာလဲ ကြာပါပြီ။

ကျောင်းပိတ်ရက်တွေတိုင်း အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာလို့ ဇွန်နားကို ပူးကပ်နေတတ်တဲ့ သားသားကြောင့်လဲ ဇွန့်စိတ်တွေလှုပ်ရှားခဲ့ရတာအကြိမ်ကြိမ်.။

“ သားသား လက်သေချာဆေးနော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ မာမီ”

“ ပြီးရင် လက်သုပ်ပြီးတော့ ဒီမှာ အသီးလားစား”

အသီးပန်းကန်လေးကို စားပွဲပေါ်မှာတင်ရင်း ဇွန်ဆိုဖာပေါ်ကို ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ဖွင့်ထားတဲ့ ရုပ်ရှင်ကကာတွန်းကား…။

“ သားသား ဒီကာတွန်းကားတွေပဲ ကြည့်နေတာပဲ ကလေးလဲ မဟုတ်တော့ဘူး”

“ သားသားက ကလေးပဲ ရှိသေးတာပဲ မာမီ ကလဲ”

“ လူပျိုမဖြစ်သေးပါဘူးနော်”

ပြောရင်း ဇွန်ပေါင်ပေါ်ကို ခေါင်းလေးလှဲချလိုက်တဲ့ သားသားကို ဇွန်လက်လေးနဲ့ ဖေးမထားမိတယ်။ ဆိုဖာပေါ်မှီရင်းထိုင်ထားတဲ့ ဇွန်ပေါင်ရင်း ကိုအိအိလေးခေါင်းနဲ့ ဖိလိုက်တဲ့အထိအတွေ့က ဇွန်ရင်တွေ ဖိုသွားစေခဲ့တယ်လေ။

“ သားသား ကြည့်တော့နော် မာမီအိပ်ချင်လို့ သွားအိပ်အုံးမယ်”

“ အာ…မာမီကလဲ သားသားတစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်နေမှာပေါ့ ဒါဆိုသားသားလဲ အိပ်မယ်”

“ကဲ  ဒါဆိုလဲ သဘောပဲ”

ဇွန်တီဗွီကိုထပိတ်တော့ ဂါဝန်လေးထဲကနေ ထင်းထင်းလေး စူထွက်နေတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီရာလေးကို သူကြည့်နေခဲ့တယ်။ ပိတ်သွားထဲ တီဗွီဖန်သားပြင်ထက်မှာ အရိပ်ထင်နေတဲ့ သူပုံစံလေးက အရမ်းကိုထိတွေ့စူးစမ်းချင်နေသလိုပါပဲ။

“ လာ အခန်းထဲ သွားတော့မယ်”

အခန်းထဲရောက်တော့ ကုတင်လေးပေါ်မှာ လဲချလိုက်တဲ့ ဇွန့်ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို သူဘေးကနေဖက်လိုက်တယ်။

“ အို……….”

ဇွန်ပေါင်တံပြည့်ပြည့်လေးပေါ်မှာ လာပြီးထိကပ်နေတဲ့ သူလီးမာမာလေး။ ဇွန့်ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာမိတာပေါ့။

“ သားသား ဟိုဟာလေးက ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ”

“ အာ….ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး”

ရဲသွားတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ သူ့ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းစေ့ရင်းပြောတဲ့ သူ့အသံတွေက တုန်နေသလိုလို။

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ မာမီကို ပြလေ အဲ့ဒါမှသိမှာပေါ့”

ဇွန်လေ သိသိကြီးနဲ့ သူပေါင်းကြားလေးထဲကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ တင်းမာနေတဲ့ အချောင်းလေးက ဇွန်လက်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲမှာပေါ့။

“ အ….”

“ ကောင်လေး ဘာတွေတွေးနေလို့ ဒီလောက်တောင် ဖြစ်နေတာလဲ မာမီက သားသားကို ကလေးလို့ ထင်တာ သူက မငယ်တော့ဘူးပဲ”

“ အာ…မာမီကလဲ”

ဇွန့်စကားကို ကြားတော့ ရှက်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာလေးကဇွန့်ရင်ခွင်ထဲကို အတင်းတိုးဝင်လို့လေ။ ဇွန်ကိုယ်တိုင်လဲ ရှိန်းမြလာတဲ့ ခံစားချက်လေးတွေ တစ်ကိုယ်လုံးကို စီးဆင်းလို့ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာခဲ့တယ်။

“ ဒါရှက်စရာမဟုတ်ဘူးလေ သားသားအရွယ်ရောက်ရင် ဒီလိုပဲ ဖြစ်တတ်တယ်”

“ ဟာ မာမီကလဲ ….ဟင့်”

“ ကဲ…..မာမီကို မရှက်နဲ့ ပြောစမ်းပါအုံး ဘယ်အချိန်ထဲက အလိုတွေ သိတာလဲ”

“ မာမီကလဲ သားမပြောတတ်ဘူး”

“ ဒါက ရှက်စရာမှမဟုတ်တာ သားသားရဲ့ ပြောပါအုံး မာမီ သိချင်လို့လေ”

“ ဟို…ကျောင်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောလို့သိတာ”

“ အော်…..သူတို့က ဘာပြောလို့လဲ”

“ အာ ..မာမီကလဲ မကောင်းပါဘူးဆို”

“ မာမီလဲ သိချင်လို့လေ သားသားရဲ့  သားသားနဲ့ အန်တီဇွန်က ရှက်စရာလူတွေမှ မဟုတ်တာ”

“ ဟို လေ ….. မိန်းခလေးဟာထဲကို ထည့်တဲ့ အကြောင်းပြောတာ”

“ ဟား ဟား … သားသားရယ် အဲ့လိုပြောတယ်ဆိုတော့ သားသားက မိန်းခလေးဟာကို မြင်ဘူးလို့လား”

“ သူတို့ဖုန်းထဲမှာတော့ အဲ့လို ရုပ်ရှင်တွေ ရှိတယ် အဲ့ထဲကနေ မြင်ဘူးတယ်”

“ ကြည့်စမ်းကြည့်စမ်း   သားသားတစ်ယောက်တော့ မလွယ်တော့ဘူးနော်”

“ အခုကရော ဘာမှမကြည့်ပဲနဲ့ ဘာလို့ အဲ့လိုဖြစ်ရတာလဲ”

“ အာ………မာမီကလဲ..ဟိုလေ……ဟို”

“ သားသား မာမီကို ကြည့်ပြီးတော့ အဲ့လို ဖြစ်လာတာမလား”

“ ဟာ………”

ငိုမဲ့မဲ့လေးဖြစ်သွားတဲ့ သူ့ကို ဇွန်သနားမိတယ်။ ပြီးတော့ လူပျိုနုနုထွဋ်ထွဋ်လေး တစ်ယောက်ကို ကိုယ်တိုင်သင်ပြပေးချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဇွန်ဆီမှာတစ်ဖွားဖွားပေါ့။

“ ကဲပါ….သားသား မမြင်ဖူးဘူးဆိုရင် မာမီကသားသားကို ပြမှာပေါ့ ကြည့်ချင်လား”

ဇွန်စကားကိုကြားတော့ မှင်သက်သွားတဲ့ သူအကြည့်တွေက ဇွန်မျက်နှာလေးကို ငေးလို့။

“ ဒါပေမဲ့ ဦးဦးကိုရော ဘယ်သူ့ကိုမှ အဲ့ဒီအကြောင်းမပြောရဘူးနော် သားသား”

“ ဟုတ် ကဲ့”

“ ကဲဒါဆို သားသား မာမီ့ ကို ခွပြီးတော့ မာမီ့ ပေါ်ကနေမှောက်ပြီး ဖက်ထား မာမီ ပက်လက်လှန်လိုက်မယ်”

ပြောရင်းပက်လက်လေးလှဲလိုက်တဲ့ ဇွန်ခန္ဓာကိုယ်လေးပေါ်ကို ခွလို့သူမှောက်ချလိုက်တယ်။

“ အို…….. ”

သူ့ရဲ့ တင်းမာနေတဲ့ လီးလေးက ဇွန်ဆီးခုံမို့မို့လေးပေါ်မှာပေါ့။

“ ဘယ်လိုခံစားရလဲ သားသား”

“ ဟင့်အင်း သားသား မပြောတတ်ဘူး”

ဇွန့်အမေးကို ဖြေတဲ့ သူ့အသံတွေက တုန်ခါလို့။ ကပ်နေတဲ့ ရင်ဖက်နှစ်ခုက ရင်ခုန်သံတွေကလဲအပြိုင်အဆိုင်ပေါ့။ ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ ဇွန်အပေါ်ကနေဖက်ထားတဲ့ အရသာကို အားရအောင် ခံစားပြီးတဲ့ အချိန်။

“ သားသား ခဏဖယ်အုံး မာမီ ပြမယ်”

အပေါ်ကနေ ဖယ်သွားတဲ့ အချိန် နှစ်ယောက်အတူ ကုတင်ခေါင်းရင်းလေးမှာ ခေါင်းအုံးလေး ကိုယ်စီကို မှီရင်း ဘေးချင်း ယှဉ်ထိုင်နေမိတယ်။

“ သားသား သေချာကြည့်နော် တီလေးပြမယ်”

ပြောရင်း ဇွန့်ဒူးအထက်နားဆီက ညဝတ်ဂါဝန်အနားစလေးကို ကိုင်ရင်း အပေါ်ကိုဖြေးဖြေးချင်း တိုးလာခဲ့တယ်။ ဖြေးဖြေးချင်းလှစ်ဟလာတဲ့ ဇွန့်ပေါင်တံပြည့်ပြည့်အိအိလေးတွေကို သူ သေချာစိုက်ကြည့်နေတယ်လေ။ ပေါင်ရင်းရောက်ဖို့ လက်လေးလုံးလောက်အလိုမှာ သူလက်လေးကို ယူရင်း ဇွန်ပေါင်တံအိအိလေးတွေပေါ်ကို ဖွဖွလေးတင်ပေးလိုက်တော့…

“ ဘယ်လိုနေလဲ သားသား”

“ ချောနေတာပဲနော် မာမီ”

သူလက်လေးကို ထပ်ကိုင်ရင်း ဇွန်ပေါင်တွေကို အထက်အောက်အစုန်အဆန် ပွတ်ဆွဲပြလိုက်တော့ ဇွန်သင်ပေးတဲ့ အတိုင်းပေါင်တွင်းသားတင်းတင်းလေးတွေကို သူပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ အောက်ဖက်ကိုဆင်းသွားတဲ့ လက်တွေအပေါ်ကို တရွေ့ရွေ့တိုးလာတိုင်း ဇွန်စောက်ဖုတ် အိအိလေးတွေ ကျဉ်စိမ့်သွားမိတယ်ရှင်။ ယိုဆီးလာတဲ့ စောက်ရည်နွေးနွေးလေးတွေက အတွင်းခံဘောင်းဘီချည်သားလေးကို နွေးအိလို့ပေါ့။ ဇွန်အရမ်းပဲ စိတ်တွေရုန်းကြွလာခဲ့တယ်။

“ လာ သားသား မာမီပေါင်ကြားမှာ မျက်နှာလေးကို တီလေးဘက်လှည့်ထိုင်”

ခုထားတဲ့ ခါးအောက်ကခေါင်းအုံးလေးကို လျောရင်း ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ မှီထားတဲ့ ဇွန့်ကိုယ်လုံးလေးကိုအောက်ပြေပြေလေးလျောချလိုက်တယ်။ ပေါင်ရင်းထိ ဆွဲတင်ထားတဲ့ ဂါဝန်လေးအောက်မှာ ထင်းထင်းလေးဝင်းမွတ်နေတဲ့ ပေါင်တံပြည့်ပြည့်လေးတစ်စုံ၊ခွကြားမှာ နွေးအိစွတ်စိုနေတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ရဲရဲလေး၊ ပြီးတော့ ဇွန်ရဲ့ အတွင်းပိုင်းအလှတရားတွေကို ငေးငေးလေးကြည့်နေတဲ့ သားသားရယ်လေ။

မောင်နဲ့ လိုးခဲ့ဘူးတဲ့ အချိန်တွေမှာတောင် ဇွန့်စိတ်တွေ အဲ့ဒီလောက်အပြင်းထန်ခဲ့ဖူးဘူး။ ခုကြည့်လေ အိပ်ခန်းလေးထဲက မောင်နဲ့ဇွန်တို့ရဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဇွန်နဲ့ ကိုထက်။ နေ့ဖက်မို့ အပြင်ကအလင်းရောင်တွေ ရှိပေမဲ့ အခန်းထဲက ကုလားကာလေးကို ဖြတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ အလင်းရောင်တွေက ခပ်မှိန်မှိန်ရယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ဒူးလေးနှစ်ဖက်ကို ထောင်လို့ ကားကားလေးနဲ့ ခပ်လျောလျောမှီထားတဲ့ ဇွန်ပေါင်ကြားမှာ ကိုထက်။

လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်ကဆို တကယ့် ကလေးလေး ကျောင်းသွားတိုင်း ဇွန်လိုက်ပို့ခဲ့ရတာ။ နှစ်နှစ်ဆိုတဲ့ အချိန်အတွင်းမှာ ဇွန်ရဲ့ သားငယ်လေးတစ်ယောက်လို့ ဇွန်ကိုယ်တိုင်လဲ မေမေ တစ်ယောက်လို ယုယခဲ့မိတာပေါ့။ ခုတော့ လူပျိုပေါက်လေးဖြစ်လာတဲ့ ကိုထက်ရဲ့ သိချင်စိတ်တွေကို ဇွန်ပဲ ဖြည့်ဆည်းပေးရတော့မယ်လေ။ ဇွန်ရင်တွေ ခုန်လိုက်တာ။ ဆိတ်ကွယ်ရာ အခန်းလေးထဲက ကုတင်လေးပေါ်မှာ ဇွန်ပေါင်ကြားထဲထိုင်နေတဲ့ ကိုထက်ကို ဇွန်ရဲ့ ပေါင်လေးကို ဖြဲဟလို့ ဇွန့် အတွင်းသားအိအိလေးတွေကို ပြရတော့မယ် ဆိုတဲ့အသိ ။ ပြီးတော့ လေ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ ဖြူဖြူစင်စင်ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကိုထက် ….။ အရင်ထဲက ဇွန့်သားလေးတစ်ယောက်လို ဇွန်ချစ်ခဲ့ရတာ။

ဇွန်ကိုယ်တိုင် မမွေးခဲ့ရပေမဲ့ ဇွန်ရဲ့သားလေး ဇွန်ရဲ့ တူလေးပဲပေါ့။ ပြီးတော့ ကိုထက် ဖေဖေ ကိုမင်းဆက် ဆိုတာလဲ ဇွန်နဲ့ တိတ်တဆိတ် လင်မယားတွေဖြစ်ခဲ့ဘူးတယ်လေ။ ခုတော့ သူငယ်ချင်းတွေ စသလို မွေးပြီးစားတယ်ဆိုတဲ့ အဖြစ်မျိုးဖြစ်နေမလား။ ဒါပေမဲ့ ဇွန့်ဆန္ဒတွေကို ဇွန် မလွန်ဆန်နိုင်ခဲ့ဘူးရှင်။ ပေါင်ရင်းကိုရောက်နေတဲ့ ဇွန်ဂါဝန်လေးက ဖြူဖွေးနူးညံ့နေတဲ့ အသားစိုင်ဖောင်းဖောင်းလေးကို အိအိလေး ဖိကပ်ထားတဲ့အတွင်းခံ ရဲရဲလေးကို ကာထားဖို့ မစွမ်းနိုင်ခဲ့ပါဘူး။

“ မာမီဘောင်းဘီခွကြားလေးက စိုနေတယ် ဘာလို့လဲဟင်”

“ အို……”

ဇွန် ဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲသားရယ်။

“ မာမီ ဘာဖြစ်လို့လဲလို့ ဘောင်းဘီ လဲလိုက်ပါလား”

တကယ့်ကို နားမလည်ရှာတဲ့ အရိုင်းလေးမို့လဲ ဇွန်ပိုပြီးရင်ခုန်မိတာပေါ့။

“ အဲ့ဒါ သားသားကြည့်နေလို့ မာမီ ဟိုထဲက အရေတွေ ထွက်လာတာ”

“ လာ သားသား လက်ပေး”

သူ့လက်လေးကို ဆွဲယူရင်း ပေါင်ကြားက စိုအိနေတဲ့ ဘောင်းဘီလေးပေါ်ကို အုပ်ကိုင်စေလိုက်တယ်။

“ နွေးနွေးလေးနော် ”

“ သားသား သူငယ်ချင်းတွေပြောတဲ့ အထဲမှာ လိုးတယ် ဆိုတာကော ပါလား”

“ ဟုတ်…..”

“ အင်း….အဲ့ဒီ ဘောင်းဘီလေးအောက်မှာ မိန်းမ လိင်အင်္ဂါဆိုတာရှိတယ် လိုးတယ်ဆိုတာ သားသားရဲ့လီးလေးနဲ့ အဲ့ဒီထဲကိုထည့်ရတာ”

ဇွန်မရှက်နိုင်တော့ပါဘူး။

“ လာ မာမီ့ ဂါဝန်လေးကို ချွတ်ပေး”

ဇွန်စကားဆုံးတော့ ခါးဆီမှာ ပုံနေတဲ့ ဂါဝန်သားပျော့ပျော့လေးတွေကို ဆွဲလိုက်တဲ့ သူလက်လေး အတိုင်းအလိုက်သင့် ဖင်လေးကိုကြွလို့ ဇွန်ကူချွတ်ပေးမိတယ်။ ဂါဝန်လေး မရှိတော့တဲ့ ဇွန်ခန္ဓာကိုယ်လေးကတင်းရင်း အိစက်လို့ပေါ့။ ဘော်လီ အနီလေးထဲကနေ မို့မို့လေးဖောင်းနေတဲ့ ဇွန်ရင်သားတွေကို သူငေးစိုက်ကြည့်နေတယ်။

“ လာ သားသား ကုတင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက်လိုက်”

ဇွန်စကားအတိုင်း ဒူးလေးထောက်လိုက်တဲ့ သူပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကို ဒူးလေးထောင်ရင်း ဖြဲထားတဲ့ ဇွန်ပေါင်ကြားလေးထဲကို တိုးဝင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ လျောလျောလေး ပက်လက်လှန်ထားတဲ့ ဇွန်ပေါင်ကြားတည့်တည့်မှာ သူပေါင်ကြားထဲက လီးမာမာလေးပေါ့။ ဘောင်းဘီမချွတ်ရသေးပေမဲ့ ထိုးထွက်နေတဲ့ မာတင်းတင်းလီးလေးက ဇွန်စောက်ဖုတ်ဝလေးမှာ ဝဲလို့လေ။ စိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်နွေးနွေးတွေကလဲအတားအဆီးမဲ့ပေါ့ရှင်။ သူ့လက်လေးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူရင်း ဇွန်ဘော်လီပေါ်ကနေ ဇွန်နို့အိအိလေးတွေကိုပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။

တဆက်ထဲမှာပဲ ချည်သားဘော်လီလေးကို အောက်ကနေ ဆွဲလှန်လိုက်တော့ ဖြူဝင်းအိစက်နေတဲ့ နို့အုံလေးတွေက ပြိုဆင်းကျလာတယ်လေ။ ဇွန့်နို့လေးနှစ်လုံးကို သူလေ အထူးအဆန်းဖြစ်နေသလို လက်တွေနဲ့လဲ အဆက်မပြတ်ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်လို့ပေါ့။

“ အား………..သားသားရယ်”

ဇွန် ဟန်မဆောင်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။

“ သားသားအင်္ကျီနဲ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တော့လေ”

ကုတင်ပေါ်မှာ မတ်တပ်လေးရပ်ရင်း အကျီဘောင်းဘီတွေကို ချွတ်လိုက်ပြီးတဲ့ အချိန် ခါးလေးကို ပြန်မတ်ရင်း ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာမှီလိုက်တဲ့ ဇွန်ရင်ခွင်ထဲကို ကလေးလေး တစ်ယောက်လို သူတိုးဝင်လာတယ်။ သူကိုယ်လုံး ပြည့်ပြည့်လေးကို ကလေးလေးတစ်ယောက်ကို နို့တိုက်နေတဲ့ မေမေတစ်ယောက်လို ဇွန်ထွေးမထားမိတယ်။ ဇွန်ခေါင်းလေးငုံ့ကြည့်တော့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေနဲ့ ဇွန်နို့အုံးလေးကို ဖွဖွလေးစို့နေတဲ့သူလေ။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူဆီးခုန်လေးတွေကို ပွတ်ပြီးတော့ သူလီးမာမာလေးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဇွန်အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲနေမိတယ်။

“ အား …မာမီရယ် ကောင်းလိုက်တာ”

“ အင်း…..လာ သား လက်ပေး”

သူ့လက်လေးကို ယူရင်း သူလီးလေးပေါ်ဆုပ်ကိုင်လို့ အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲနေစေခဲ့တယ်။

“ ကောင်းလား သားသား”

“ ဟုတ် ကောင်းတယ် မာမီရယ်”

“ နောက်ဆို ကိုယ်ဟာကို လုပ်လို့ရတယ် အဲ့ဒါဂွင်းထုတယ်လို့ ခေါ်တယ် လိုးတဲ့ အရသာလိုမျိုးပဲပေါ့”

“ မာမီ…”

“ အင်း ပြောလေ”

“ မာမီစောက်ဖုတ်လေးကို ကြည့်ချင်တယ်”

သူစကားကိုကြားတော့ ဇွန်ပြုံးမိတာပေါ့။

“ ပြမှာပေါ့ သားသားရဲ့ ဘယ်သူမှ သားနဲ့ မာမီ ဒီလိုဖြစ်တာ မပြောရဘူးနော်”

“ ဟုတ် ကဲ့ပါ မာမီရဲ့”

“ လာမာမီ ပေါင်ကြားမှာ လာထိုင်”

ပေါင်ကြားကို သူရောက်တဲ့ အချိန် ဇွန်ခါးဆီက အတွင်းခံဘောင်းဘီကြိုးလေးကို ဆွဲချွတ်တော့ သူလဲ ကူပေးရှာတယ်။ ဘောင်ဘီလေးမရှိတော့တဲ့ ဇွန့်စောက်ဖုတ်လေးက မို့မို့လေးပေါ့။ သူရဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့် စောက်ရည်နွေးနွေးတွေနဲ့ အိနေတဲ့စောက်ဖုတ်သားလေးက ရွန်းလဲ့ ပြောင်လက်လို့လေ။

“ လာ သားသားလက်နဲ့ ကိုင်ကြည့်”

ဇွန့်စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်သပ်နေတဲ့ သူ့လက်တွေက အစီအစဉ်တကျမရှိခဲ့ဘူးပေါ့။

“ သားသား ဒီမှာ အစိလေးတွေ့လား အဲ့ဒါလေးကို ပွတ်ပေးရတယ်”

“ အဲ့လိုဆို ခံလို့ကောင်းတယ်လား”

“ အင်းပေါ့ သားသား စောစောကခံစားရသလိုပဲလေ မိန်းခလေးတစ်ယောက်ကို လိုးတော့မယ်ဆိုရင် အလိုအရင် ပွတ်ပေးရတယ်”

“ ဒါဆို…………..ဟို….ဟိုလေ”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ သားသား”

“ ဟို……သားသားက မာမီကို လိုးရမှာပေါ့နော်”

“ သားသားကရော လိုးချင်လား”

“ မာမီကလဲ…….သားသားဘယ်လို ပြောရမလဲ မသိတော့ဘူး”

“ ကဲ မာမီအစိလေးကို ပွတ်ပေးနော်”

“ ဟုတ်”

စောက်ရည်နွေးနွေးလေးတွေနဲ့ စိုအိနေတဲ့ ဇွန်စောက်စိလေးကို သူ့လက်လေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေးပွတ်လိုက်တိုင်း ဇွန်လေ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ။

“ အား………ကောင်းတယ် သားသားရယ်”

“ သားသား စောစောကလို မာမီပေါင်ကြားကို တိုးဝင်လိုက်”

ဇွန့်စကားအတိုင်း တိုးလာတဲ့ သူပေါင်ကြားက လီးမာမာလေးက ဇွန့်စောက်ဖုတ်ဝလေးမှာပေါ့။ သူ့လီးလေးကို ဖွဖွလေးကိုင်ရင်း ဇွန်စောက်ဖုတ်အဝလေးကို တေ့ပေးမိတယ်။

“ သားသား ထိုးသွင်းလိုက်တော့”

“ အား………အား……….ကောင်းလိုက်တာ မာမီရယ်”

“ မာမီခါးလေးကို ကိုင်ပြီး ဆောင့် သားသား မာမီလဲ ကောင်းတယ်”

“ အား…………အ ……….အ……….အ……ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်……..”

“ အ…..အ…..သားသားလဲ ကောင်းတယ် မာမီ …..အ……အ……”

ဇွန်ခါးလေးကို ကိုင်ရင်း အချက်ကျကျဆောင့်လိုးနေတဲ့ အချိန်ဇွန်လက်နဲ့ ဇွန်အစိလေးကို ပွတ်နေမိတယ်။

“ မာမီ……အား……….ရှီး………..အား………သား အရမ်းကောင်းလာပြီး……….အား………..”

နှုတ်ကနေ အဆက်မပြတ်ငြီးရင်း တုန်ခါသွားတဲ့ သူ့ကိုယ်လေးဇွန်ပေါ်ကို ပြိုလဲကျလာတယ်။ ပြီးတော့ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ အချိန် သူ့လီးရေ ဖြူဖြူတွေက ဇွန်စောက်ဖုတ်ဝကနေ စိမ့်ထွက်လို့ မွေ့ယာခင်းလေးပေါ်မှာ အကွက်လိုက်စွတ်စိုနေတယ်လေ။

“ သားသားရေ သွားဆေးတော့ပြီးရင် မာမီကိုပြောနော်”

“ ဟုတ်”

ပြောရင်း ကုတင်ပေါ်ကဆင်းသွားတဲ့ သားသားကို ဇွန်ငေးကြည့်နေမိတယ်။ ပြီးတော့ ဇွန်လက်တွေကစောက်ဖုတ်အနှံ့ကို ရွရွလေးပွတ်သပ်လို့ပေါ့။ အခန်းတံခါးလေးက ပိတ်သွားတော့ အခန်းထဲမှာ ဇွန်တစ်ယောက်ထဲလေ။ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်နေတဲ့ ဇွန့်လက်တွေက အစိချွန်ချွန်လေးကို ဖိလို့လျှင်လျှင်မြန်မြန်လှုပ်ရှားလာမိတယ်။

“ အား….ကိုကိုရယ်……..အား…….”

ဇွန့်အတွေးထဲမှာ သားသားရဲ့ ဖေဖေ ကိုမင်းဆက်က ဇွန့်ကိုလိုးနေခဲ့တယ်။ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ ကိုကိုရဲ့ အလိုးကို ဇွန်စွဲလန်းနေမိတာပေါ့။

“ လိုးပါ ကိုကိုရယ် အား………ကောင်းလိုက်တာ…အား………..”

ဇွန်နှုတ်ဖျားက တိုးတိုးလေးငြီးရင်း ကော့သွားတဲ့ ဇွန်တင်ပါးလေးတွေ ပြနအကျမှာလှုပ်ရှားနေတဲ့ ဇွန်လက်တွေလဲငြိမ်သက်သွားခဲ့တယ်။

“ မာမီရေ သွားဆေးတော့လေ သားပြီးပြီ”

“ အော် အေးအေး”

ဇွန်ပြောရင်း ဂါဝန်လေးကို ပြန်ဝတ်လို့ရေချိုးခန်းဖက်ကို ထွက်လာခဲ့တော့တယ်။ မောင့်နဲ့ ကိုထက်နှစ်ယောက်ကြားမှာ မေဇွန်ဆန္ဒတွေပြည့်ဝခဲ့ပါတယ်။ သွေးသားကောင်းတဲ့ လူပျိုပေါက်အရွယ် ကိုထက်ကြောင့်လဲ မေဇွန်တစ်ခါတစ်လေ မောင့်ကိုတောင် အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီး ငြင်းရတဲ့ အထိပါပဲ။ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောသလို မေဇွန်တော့ သားလေး ကိုထက်ကို မွေးပြီးစားတဲ့ အခြေနေရောက်နေပြီထင်ပ။ အရင်မောင်နဲ့ရပြီးထဲက ဖြစ်သလိုနေတတ်တဲ့ မေဇွန် အခုဆိုညနေတိုင်း Gym မှာ အားကစားလုပ်နေတတ်ပြီ။ 

ရင်သားတင်းတဲ့ ဆေးတွေနဲ့ မေဇွန်ဟာလေး အတွက်လဲ တင်းတင်းလေးနဲ့ စေ့စေ့လေးဖြစ်စေမဲ့ ဆေးတွေအမြဲ သုံးနေတတ်ခဲ့ပြီလေ။ အပျိုလေးတစ်ယောက်လို တင်းရင်းပြည့်ဖြိုးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို မှန်ထဲမှာကြည့်တိုင်း မေဇွန်ကျေနပ်မိတယ်။ Gym မှာတွေ့တဲ့ အမတွေက တရုတ်မင်းသမီးလေးနဲ့ တူတယ်လို့ ပြောတိုင်း မေဇွန် သဘောတွေ ကျလို့ပေါ့။ အပြင်ထွက်တိုင်း တက်တက်မက်မက်ငေးကြည့်တတ်တဲ့ မျက်လုံးအကြည့်တွေကိုလည်း မေဇွန် သာယာမိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ မေဇွန်နေ့ရက်တွေကို ဖြတ်သန်းလာခဲ့ရင်း တစ်နေ့ပေါ့။

“ မ ဒီညအပြင်မှာ တစ်ခုခုသွားစားရအောင်လေ”

“ ဘာလို့လဲ မောင်ရဲ့ အိမ်က ဟင်းမကြိုက်လို့လား”

“ အော် အဲ့လိုတော့လဲ မဟုတ်ပါဘူး သားလဲ ဒီနေ့ကျောင်းပိတ်တယ်ဆိုတော့ သွားစားမလားလို့ပါ”

“ အင်း ဒါဆိုလဲသွားလေ”

မောင့်ကို ပြောပြီးတော့ မေဇွန်အခန်းထဲမှာ အဝတ်လဲနေတုံး သားလေး ကိုထက် ဝင်လာတယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံလေးပဲ ဝတ်ထားတဲ့ မေဇွန် ဖင်တင်းတင်းလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်ရင်း

“ မေမေ သားသား လိုးချင်လာပြီ”

ကျမကို လျှာလေးထုတ်ရင်း တိုးတိုးလေးပြောလာတဲ့ ကိုထက်လေးကို မေဇွန်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြရင်း

“ နာမယ် …ဟင်း”

ကိုထက်လေးကို ပြောရင်း မေဇွန် ကွာတားစကတ်လေးကို စွပ်ရင်း ဇစ်လေးကို ဆွဲတင်လိုက်တယ်။စကတ်အနက်ရောင်လေးထဲက တင်းတင်းလေး ဖောင်းမို့နေတဲ့ တင်ပါးလုံးလုံးလေးတွေကို မြင်ရတော့လဲ ကိုယ်ကိုကိုယ်ကျေနပ်မိသား။ အပေါ်က တီရှပ် အဝါရောင်လေး ဝတ်လိုက်တော့ မေဇွန်ကို သုံးဆယ်ကျော် အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်လို့ ဘယ်သူများပြောနိုင်မလဲလေ။ ကားပေါ်ရောက်တော့ မေဇွန်နဲ့ ကိုထက်လေးက နောက်ခန်းမှာပေါ့။

“ မောင် ဖြေးဖြေးမောင်းအုံးနော်”

“ အင်းပါ မောင်ရန်ကုန်လိုင်စင်ရတာ ဆယ်နှစ်ကျော်ပါပြီ”

“ မ ဘယ်မှာ စားမလဲ မောင်တော့ ပြည်ထောင်စုရိပ်သာလမ်းပဲ သွားမလားလို့”

“ feel ကိုလား”

“ အင်း”

“ အင်း ကောင်းသားပဲ အဲ့မှာလဲ အစုံကတာပဲ”

ဒီလိုနဲ့ ကားလေးက မြို့မကျောင်းလမ်းထဲ တရိပ်ရိပ်ပြေးလို့ပေါ့။ ကားနောက်မှာ ထိုင်ရင်း ကိုထက်လေးရဲ့လက်တွေက မေဇွန်စကတ်ပေါ်ကနေ ပေါင်တင်းတင်းလေးကို အုပ်ကိုင်လို့

“ မေမေ နို့နို့ စို့ချင်တယ်ကွာ”

“ ဒီကလေး..ဒီအရွယ်က နို့စို့ရမဲ့ အရွယ်လား”

မေဇွန်စကားသံကို မောင်ကြားသွားတယ် ထင်တယ်။ မောင်ကရယ်ရင်း………..

“ မေကြီးကလဲ သားလေးက နို့စို့ချင်တယ်ဆို တိုက်လိုက်ပေါ့ကွ … ဟားဟား”

“ အာ မောင်ကလဲ”

မေဇွန်ပြောလိုက်မိပေမဲ့ စိတ်ထဲမှာတော့ မောင်မသိအောင် နေ့တိုင်းစို့တယ် မောင်ရေ လို့ တွေးပြီး ပြုံးမိလိုက်တယ်။

“ ဟေး  ဦးက တိုက်လိုက်တဲ့ဟေ့……..”

လျှာလေးထုပ်ရင်းပြောလာတဲ့ ကိုထက်လေးကို မောင်က

“ ကဲ ညမှစို့ သားရေ”

မောင်ကတော့ နောက်နေတယ်ထင်ပ။ ဒါပေမဲ့ ကိုထက်လေးနဲ့ မေဇွန်အကြောင်းကို မေဇွန်တို့ပဲ သိတယ်လေ။ ဆိုင်ရှေ့တဖက်လမ်းမှာ ကားကိုရပ်ပြီးတော့ ဆိုင်ထဲဝင်လာတဲ့ အချိန်

“ မ   အထဲ သွားမလား အပြင်မှာ ထိုင်မလား”

“ အပြင်မှာ ပဲကောင်းမယ်ထင်တယ် မောင်”

“ အင်းအင်း ဒါဆို ဟိုဝိုင်းမှာထိုင်မယ်လေ”

မောင်ဦးဆောင်ပြီးသွားတဲ့ ဝိုင်းကို မေဇွန်နဲ့ ကိုထက်လေး နှစ်ယောက်နောက်က လိုက်သွားခဲ့တယ်။စားစရာတွေ မှာရင်း သုံးယောက်အတူ စားပြီးတော့ မောင်က လဖက်ရည်နဲ့ မေဇွန်နဲ့ ကိုထက်လေးက အအေးသောက်နေတဲ့ အချိန်ပေါ့။

မေဇွန် ထိုင်နေတဲ့နေရာနဲ့ မျက်စောင်းထိုးလောက်ရှိတဲ့ ဝိုင်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ ကောင်လေးနဲ့ ကောင်မလေး။ချစ်သူစုံတွဲပဲ ထင်တယ် ။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်စနောက်လို့ ။ မေဇွန် သတိထားလိုက်မိတဲ့ အချိန် ကောင်လေးမျက်လုံးတွေက တစ်ချက်တစ်ချက် မေဇွန် ခြေထောက်တွေ ဆီမှာလေ။

အို…..ဟုတ်ပါရဲ့ ။ မေဇွန် ဒူးလောက် စကတ်လေးဝတ်လာမိတာကို ခုံပုလေးမှာ ထိုင်လိုက်တဲ့ အချိန် မေဇွန်စကတ်တွေက ဒူးအပေါ်ကို တက်သွားခဲ့တယ်လေ။ တစ်ချက်တစ်ချက် ခြေထောက်ကို ရွေ့လိုက်တိုင်း ဟသွားတတ်တာကို မေဇွန်သတိလွတ်နေခဲ့မိတာ။

တစ်ကြိမ် မေဇွန်ပေါင်ကြားလေးကို ငေးနေတဲ့သူမျက်နှာလေးက အပေါ်ကို တက်လာတော့ မေဇွန်သူ့ကိုကြည့်နေတာနဲ့ တိုက်ဆိုင်သွားမိတယ်။ သူလေ ရှက်သွားတယ်ထင်ပ။ ချက်ခြင်းပဲ ခေါင်းလေးငုံသွားလို့။ မေဇွန် ပြုံးလိုက်မိပါတယ်။ ရည်ရည်မွန်မွန်နဲ့ လူရည်သန့်လေးပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ဆွဲငင်အားတွေကို သူတွန်းလှန်ဖို့တော့ ခက်နေရှာတယ်။ မောင်ကတော့ လဖက်ရည်သောက်ရင်း ကိုထက်လေးနဲ့ စကားတွေ ပြောလို့ မေဇွန်လဲ နားထောင်ရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် သူ့ကို လှမ်းကြည့်မိတယ်။မေဇွန်ကြည့်လိုက်တိုင်း ကောင်မလေးနဲ့ စကားတွေပြောရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်မေဇွန် စကတ်ဟသွားလေမလားလို့ ခိုးခိုးကြည့်တဲ့ သူ့ကို မေဇွန်နောက်ချင်စိတ်လေး ဖြစ်မိတယ်။

အဲ့ဒါနဲ့ပဲ ခုံပုလေးမှာ စောင်းစောင်းလေးထားတဲ့ မေဇွန်ပေါင်လေးကို စေ့ရင်း သူ့ဖက်ကို မျက်နှာမူလိုက်တယ်။ မေဇွန်လှည့်ထိုင်လိုက်တော့ ခိုးကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေက မေဇွန်ဆီကို ခဏခဏရောက်လို့လေ ။မောင်နဲ့ ကိုထက်လေးရဲ့ စကားဝိုင်းထဲကို မေဇွန် ဝင်ပြောရင်း မေဇွန်ဟပေါင်တံလေးကို ဟဟလေး ခွဲပေးထားမိတယ်။

အို…… မေဇွန်ကြည့်လိုက်တော့ သူအကြည့်တွေက မေဇွန်ခုံအောက်က ပေါင်တံလေးတွေဆီမှာ ။ ပြီးတော့ သူ့အကြည့်စူးစူးလေးတွေက မေဇွန်ရင်တွေကို လှုပ်ရှားလာစေခဲ့တယ်။ မေဇွန်လေ ဖွဖွလေး ဟထားမိတဲ့ ပေါင်တွင်းသားနုနုလေးတွေကို လေအေးအေးလေး ထိခတ်တဲ့ ခံစားမှုတွေနဲ့အတူ မေဇွန် အကွဲကြောင်းလေးတွေထဲက စိမ့်ထွက်လာတဲ့ ခံစားမှုနွေးနွေးလေး။ မေဇွန်သက်ပျင်းတိုးတိုးလေးချလိုက်မိတယ်။

“ မ ပြန်ရအောင်လေ”

“ အင်း” 

လှိုက်ဖိုနေတဲ့ ရင်အစုံနဲ့မေဇွန်မောင့်ကို ပြောလိုက်မိတယ်။ ခုံလေးက ထဖို့ဟန်ပြင်တော့ မေဇွန်ကို ကြည့်နေတဲ့ သူ့ကို မေဇွန်ပေါင်လေးကို ကားကားလေး ဟရင်းဖြေးဖြေးလေးထလိုက်တော့ သူလေ တင်းရင်းအိစက်နေတဲ့ မေဇွန်တင်လုံးလုံးလေးတွေဆီကို အကြည့်တွေပါလို့လာပြန်တယ်။

“ မောင်ခဏနော် Toilet ခဏ သွားလိုက်အုံးမယ်”

“ အင်းအင်း ကားထဲကပဲ စောင့်နေမယ်နော်”

မောင့်ကို ရယ်ပြရင်းမေဇွန် Toilet ရှိရာဖက်ကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ Toilet ကပြန်ထွက်လာတဲ့ အချိန် မေဇွန်လမ်းလျောက်လာတော့ ပုခုံးခြင်းတိုက်လိုက်မိတဲ့ သူကို မေဇွန် ရန်တွေ့ဖို့ မော့ကြည့်လိုက်တော့

အို……….သူလေ

“ Sorry နော် မ”

ကျသွားတဲ့ မေဇွန်ဖုန်းလေးကို သူကောက်ပေးရင်း တောင်းပန်တဲ့ သူ့ကို မေဇွန်ရန်တွေ့ရမဲ့အစား ပြုံးပြလိုက်မိတယ်။ ဖုန်းလေးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့

“ ရရဲ့လား မ ဘာဖြစ်သွားလဲ ကျွန်တော် ခေါ်ကြည့်ပေးရမလား”

မေဇွန်ပြုံးမိပြန်တယ်။ တော်တော်လည်တဲ့ ကောင်လေးပဲ

“ အင်း ခေါ်ကြည့်ပါအုံး ဘာများ ဖြစ်သွားလဲ မသိဘူး”

“ မ ဖုန်းနံပါတ်က”

“ ၀၉၅၀………”

ဖုန်းမှာပေါ်လာတဲ့ နံပါတ်လေးကို မေဇွန်တွေ့တော့

“ ကျွန်တော့်နာမည် အောင်ချမ်းမြေ့ပါ”

“ အော် အင်းအင်း မက မေဇွန်”

“ ဟုတ် တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် မမေဇွန် နောက်လဲ တွေ့ရင်ခေါ်နော်”

“ ကောင်းပါပြီရှင် ဒါဆို မ သွားတော့မယ်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့”

ရိုးစင်းတဲ့ အပြုံးပိုင်ရှင် သူ့ကို မေဇွန်နှုတ်ဆက်ရင်း ထွက်လာခဲ့မိတယ်။ အို…….မေဇွန် ရင်တွေ ခုန်လို့ပါလား။ကားနောက်ခန်းမှာ ထိုင်နေတဲ့အချိန် မေဇွန်ရင်တွေလှိုက်မောလို့ပေါ့။

“ အော် …မ .. မနေ့က ဖေဖေ E mail လာတယ် ညီမလေးကကျောင်းပိတ်တယ် ဆိုတော့ သူတို့လာလည်ကြမလို့တဲ့လေ”

“ အော် အင်း ဇွန်တောင် မေးမလို့ မီးလေးကျောင်းပိတ်တာ ပြန်မလာဘူးလားဆိုပြီးတော့ ဒါနဲ့ ဘယ်နေ့ရောက်မှာလဲမောင်”

“ Friday တဲ့”

“ အမ်….ဒီနေ့ပဲ Thusday လေ မောင်ရဲ့”

“ ဟုတ်တယ် မောင်မေ့သွားလို့ ပြောဖို့ဟာ”

“ Flight အချိန်ကရော”

“ ည ၁၁ တဲ့ ဒီက အချိန်”

“ အော်”

စကားပြောရင်းနဲ့ အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာတော့ ညရှစ်နာရီရှိပြီ။ မောင်ကတော့ ရေချိုးပြီးတော့ တီဗီခဏကြည့်ပြီး အိပ်နေပြီပေါ့။ ကိုထက်လေးတစ်ယောက်ပဲ ဧည့်ခန်းမှာ ရုပ်ရှင်ကြည့်နေတယ်လေ။ ဇွန်ကတော့ မီးဖိုထဲမှာအလုပ်တွေရှုပ်လို့ပေါ့။ မနက်ဖြန် မောင့်ဖေဖေရယ် မေမေရယ် မောင့်ညီမလေးရယ် အတွက် ချက်ဖို့ကြိုစီစဉ်နေရတယ်လေ။ ဇွန် နောက်ဖက်မှာပြင်ဆင်ပြီးလို့ အိမ်ရှေ့ထွက်လာတဲ့ အထိကို ထက်တစ်ယောက်တီဗီကြည့်နေတုံး။

“ သားသား မအိပ်သေးဘူးလား ညဉ့်နက်နေပြီ”

“ ဟုတ်အိပ်တော့မယ် မေမေကို စောင့်နေတာလေ”

ဆိုဖာမှာ ထိုင်လိုက်တဲ့ ဇွန့်ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်ရင်း ကိုထက်လေးချွဲတာကို ဇွန် ငြိမ်နေမိတယ်။

“ မေမေ နို့စို့မယ်”

ချွဲချွဲလေးပြောလာတဲ့ ကိုထက်လေးကို ဇွန်ပြုံးကြည့်ရင်း

“ တကယ် စို့မလို့လား”

“ အင်း”

ထိုင်နေတဲ့ ဇွန်ဘေးကနေ ခါးလေးကို ဖက်လိုက်ရင်း ပိုးသားညဝတ်ဂါဝန်လေးရဲ့ ပုခုံးကြိုးလေးကို ဘေးဘက်ဆွဲချလိုက်တော့ ဘော်လီမပါတဲ့ ဇွန့်နို့ပြည့်ပြည့်လေးပေါ်လာတယ်။

“ နေအုံး မေမေ မီးပိတ်လိုက်အုံးမယ်”

ပြောရင်း တီဗီနဲ့မီးကိုပိတ်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းတစ်ခုလုံး မှောင်အတိကျလို့ပေါ့။ ဇွန်ဆိုဖာမှာ ပြန်ထိုင်လိုက်ရင်း...

“ သားသား”

“ ဟုတ် မေမေ သားသား ဘာမှမမြင်ရဘူး”

တိုးတိုးလေး ပြောလာတဲ့ သားသားလက်ကို ဇွန်ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ရင်း နို့အုံအိအိလေးပေါ် တင်ပေးလိုက်တော့ သူလေ သူ့လျှာနွေးနွေးလေးနဲ့ ဇွန့်နို့သီးခေါင်းလေးကို ဖွဖွလေး စို့နေတယ်။ ဇွန်ရူးတော့မှာပဲ။ ချောအိအိပိုးသားဂါဝန်လေးပေါ်ကနေ သူလက်တွေက ဇွန်ပေါင်တံပြည့်ပြည့်ကို ပွတ်သပ်နေတာကြောင့်ပေါ့။ဆိုဖာနောက်မှီပေါ်ကိုခေါင်းလေးတင်ရင်ဇွန်မျက်လုံးလေးတွေကိုတင်းတင်းမှိတ်ထားမိတယ်။

သူ…….အို……..ဇွန်ဘာတွေ တွေးနေမိပါလိမ့် ညနေက feel မှာ တွေ့ခဲ့တဲ့ ကောင်လေး။

“ အား…………”

ဇွန် စောက်ပတ်လေးထဲက နွေးခနဲခံစားလိုက်ရတယ်။

“ ဝူး…………..ဝူး……………ဝူး……………………..”

ဇွန်ဖုန်းလေးက တုံခါနေတဲ့အသံကြောင့် ဇွန်ရင်တွေဒိတ်ခနဲပေါ့။

“ သားသား အိပ်တော့ မေမေမနက်ဖြန်အတွက် လုပ်စရာတွေ ရှိသေးတယ်”

“ မေမေကလဲ”

“ သားက လိမ်မာပါတယ်နော် မေမေစကားနားထောင်လေ”

ဇွန်စကားဆုံးတော့ စိတ်ဆိုးတဲ့ အမူအရာလေးနဲ့ သူ့အခန်းထဲဝင်သွားတဲ့ အချိန်ဇွန် ဖုံးလေးကို ကောက်ကိုင်လို့ အိမ်နောက်ဖက်ကို ပြေးသွားမိတယ်။ မီးဖိုခန်းတံခါးကိုလော့ချလိုက်ပြီးတော့ မေဇွန်တစ်ယောက်ထဲ Toilet ထဲဝင်ခဲ့တယ်။

“ ဟလို”

“ မမ အိပ်နေပြီလား”

“ မအိပ်သေးပါဘူး”

“ ညနေက Sorry နော် မမ”

“ ရပါတယ် ချမ်းမြေ့ရဲ့”

“ ဟာ… မမက ကျွန်တော်နာမည်ကိုမှတ်မိတာပဲ Thank U”

Toilet ထဲမှာ ထိုင်ရင်း ဇွန်ပြုံးမိတယ်။

“ မမ အမျိုးသားရော အိပ်ပြီပေါ့”

“ အင်း သူအိပ်နေပြီ”

“ အော် ဒါဆိုနိုးသွားအုံးမယ်”

“ ရပါတယ် မမက Toilet ထဲမှာ”

“ အော် ရှူးရှူးပေါက်နေတာလား ဟီး   စိတ်မဆိုးနဲ့နော် မမ စတာ”

“ ကောင်လေးနော် လူကြီးကို”

“ ညနေက အတူထိုင်နေတာ ကောင်မလေးလား ချစ်စရာလေးနော်”

“ ဟီး ဟုတ်တယ်”

“ ကောင်မလေးကို ရှေ့ထားပြီးတော့ တခြားသူတွေကို အဲ့လိုလိုက်ကြည့်တတ်တယ်ပေါ့”

“ ဟာ……မမရယ် sorry ပါနော်”

“ ရပါတယ် ကောင်မလေးက ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတာ ကို သူများကို ကြည့်တော့ ဘာမှလည်းတွေ့တာမဟုတ်ပဲနဲ့”

“ တွေ့တာပေါ့”

“ လိမ်ပြီ”

“ တကယ် မမရဲ့ အရောင်လေးတောင် ပြောပြရမလား”

“ ဟာ ကြည့် သူ မမကို”

“ အဲ့လို မဟုတ်ပါဘူး မမ ပန်းရောင်လေးဝတ်ထားတာကို တွေ့တယ်လို့ ပြောမလို့ပါ”

“ ဟာကွာ”

ဖုန်းပြောနေတဲ့ဇွန်လက်တွေ တုန်ယင်လာတယ်။ စောစောက သားသားရဲ့ အထိအတွေ့တွေ မကုန်ခင်ပဲ သူစကားလုံးတွေက ဇွန်စိတ်တွေကို ထပ်ပြီးနှိုးဆွနေတယ်လေ။

“ တော်ပြီကွ ာမြင်တော့လဲ ဘာမှလုပ်လို့ ရတာမဟုတ်ပဲနဲ့များ လိုက်ကြည့်ရလား”

“ တကယ်လုပ်လို့တော့ မရဘူးပေါ့ ဒါပေမဲ့…..”

“ အယ်……ဒါပေမဲ့ ဘာဖြစ်လဲ”

“ ဟို………ဟိုလေ စိတ်ကူးကြည့်လို့တော့ ရတာပေါ့”

“ အာ……ကြည့် သူမမကို ပြစ်မှားနေပြီ”

“ မမရယ် နားနဲ့မနာဖဝါးနဲ့နာပါ ကျွန်တော်လေ အခန်းထဲရောက်တော့ မမ ဟိုဟာလေးကို တွေးကြည့်မိသေးတယ်”

“ တော်ပြီကွာ”

“ မမ”

“ အင်”

“ ခုကျွန်တော်အိပ်ခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲ မမရဲ့”

“ အဲ့တော့”

“ အာ …မမကလဲ ကျွန်တော့်မျက်စိထဲမှာ မမ ရဲ့ ပန်းရောင်ဖောင်းဖောင်လေးကို မြင်နေတာ”

“ မမ”

“ ဟင်”

“ မမ မျက်နှာလေးကိုမြင်ချင်လိုက်တာ မမဖုန်းမှာ Tango ရှိလား ကျွန်တော်ခေါ်လိုက်မယ်လေ”

“ အင်းရှိတော့ရှိတယ် ဒါပေမဲ့ မတွေ့ချင်ပါဘူး”

“ မမရယ် please”

သူ့တောင်းပန်သံလေးကို ဇွန်ပြုံးမိပြန်တယ်။

“ ဒါဆို ခဏနေအုံးမမ နားကျပ်သွားယူလိုက်အုံးမယ်”

ပြောပြီးတော့ အခန်းထဲကို နားကျပ်သွားယူတဲ့ ဇွန်ခြေထောက်နှစ်ဖက်လုံး တုံယင်လို့လေ။ အခန်းထဲမှာ အိပ်မောကျနေတဲ့ မောင်နဲ့ သားသားကို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း နားကျပ်လေးကို ကိုင်လို့ဇွန် မီးဖွင့်လိုက်ပြီးတော့Toilet ထဲကိုပြန်ဝင်ခဲ့တယ်။

“ ဟလို ကြားပြီလား”

“ ဟုတ်မမ ကျွန်တော် ခေါ်လိုက်မယ်နော်”

“ အင်း”

ဖုန်းချလိုက်ပြီးတော့ မြည်လာတဲ့ Tango Ring သံလေးက ဇွန်ရင်ခုန်သံတွေကို မမှီနိုင်ဘူးထင်တယ်။ အေးစက်နေတဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ဇွန် သူ့Call ကို accept လုပ်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ  သူ့မျက်နှာလေးက ဇွန်ဖုန်း Screen ပေါ်မှာ ပေါ်လာလို့ပေါ့။

“ မမ မြင်ရပြီလား”

“ အင်း မြင်ရပြီ ချမ်းမြေ့ကော”

“ ဟုတ် မြင်ရတယ် မမ …မမက ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာနော်”

ဇွန် သူ့ကိုပြုံးပြမိတယ်။

“ မမ ညဝတ်အကျီလေးနဲ့လိုက်တယ်နော် မမကို ဟိုနေရာလေးပဲ ဖောင်းဖောင်းလေး ထင်တာ နို့လေးတွေကလေးတင်းတင်းအိအိလေးတွေနော်”

“ ချမ်းမြေ့နော် မမ out လိုက်တော့မှာ”

“ ဟာ မမရယ် sorry ”

“ မအိပ်သေးပဲ ဘာလုပ်နေတာလဲ”

“ မမကိုပဲ မြင်နေလို့ပြီးတော့…………”

“ ပြီးတော့ ? ”

“ ဟိုလေ….ဟိုလိုဖြစ်နေလို့”

“ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ”

“ မမရယ်”

“ အင်း မပြောပဲနဲ့ မမကဘယ်လို သိမှာလဲ”

“ ဟိုလိုလေ မမရယ် အရမ်းလုပ်ချင်လာရင် ဖြစ်တတ်တာမျိုးလေ”

“ အော်”

“ သိပြီလား”

“ အင်း သိပြီ”

“ အခုအရမ်း မာနေတယ် မမရယ်”

“ ဟုတ်လား”

“ အင်း မမကြည့်ကြည့်”

ဇွန်မတားလိုက်နိုင်ခင်မှာပဲ ဖုန်းမှာပေါ်လာတဲ့ သူလီးမာတင်းတင်းလေး။ ဇွန် အရမ်းရင်ခုန်သွားခဲ့မိတယ်။

“ မမ ဟိုလေ”

“ အင်း”

“ ဟို မမကို မှန်းပြီးတော့ လုပ်ချင်တယ် ပြီးတော့ မမဟာလေးကိုလဲ မြင်ချင်မိသေးတယ် မမရယ်”

“ မမ”

“ အင်း”

“ မမ ဟာလေးကိုပြပါလား”

“ အာ ရှက်စရာကြီး”

“ ခဏပါပဲ မမရယ်”

“ ခဏပဲနော်”

“ ဟုတ်”

သူ့ကိုပြောပြီးတော့ ဇွန် ဂါဝန်လေးကို မရင်း ဇွန် ပေါင်ကြားလေးကို ဖုန်းကင်မရာနဲ့ ချိန်ထားလိုက်မိတယ်။ဇွန်လေး …… အဲ့လို ခံစားမှုကိုပထမဆုံးခံစားဘူးတာပါ။ တဖက်ကကောင်လေးတစ်ယောက်ကို ဇွန်စောက်ဖုတ်တွေကို ပြနေရတယ်ဆိုတဲ့ အသိက ဇွန် ရင်ကို နွေးသွားစေတယ်။ ပြီးတော့ ဇွန် စောက်ရည်နွေးနွေးတွေလဲ အဝဆီကနေ တလဟောစိမ့်ထွက်လို့ပေါ့။

“ မမ”

“ အင်”

“ မမနဲ့နှစ်ယောက်အတူ လိုးကြမယ်လေ”

“ အင်း”

ဇွန်မငြင်းနိုင်တော့ပါဘူး။ ဇွန်ဆီမှာခွန်အားတွေကင်းမဲ့ သွားခဲ့ပြီလေ။

“ မမ ဂါဝန်လေးကို ချွတ်လိုက်ပါလား”

“ ဟာ toilet ထဲမှာကို မချွတ်ချင်ပါဘူး မမလှန်ပေးမယ်နော်”

“ ဟုတ် မမ”

သူ့ကိုပြောပြီးတော့ ဖုန်းလေးကို Tissue Stand လေးပေါ် တင်လိုက်ရင်း ဇွန် ဂါဝန်လေးကို ခါးလေးတွေထိအောင်လှန်တင်လိုက်တယ်။

“ မမ ညနေက ဘောင်းဘီလေးပဲနော်”

“ အင်း ဟုတ်တယ်”

“ မမရယ်”

“ မမ … မမစောက်ပတ်လေးကို ဖွဖွလေးပွတ်နေလေ”

“ အင်း”

ဖုန်းမှာပေါ်နေတဲ့ သူလီးလေးကိုလက်နဲ့ ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုနေတာကို ကြည့်ပြီးတော့ ဇွန်လဲ ဇွန်စောက်ပတ်လေးကိုဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ပွတ်နေမိတယ်။

“ မမ ရယ် ကောင်းလိုက်တာ မမ စောက်ပတ်လေးကိုမြင်ရရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲနော်”

“ ဟာ…….ရှက်စရာကြီးချမ်းမြေ့ကလဲ”

“ ပြပါလား မမရယ် ခဏလေးပါပဲ”

“ ဟာကွာ”

“ လုပ်ပါ မမရယ်နော် ခဏလေးပဲဟာကို”

“ တကယ် ခဏပဲနော်”

“ ဟုတ်”

“ ဒါဆိုခဏ”

သူ့ကိုပြောရင်း ဇွန်ဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးကို ဇွန်းဒူးနားလေးထိ တွန်းချလိုက်ရင်း ပေါင်းလေးကားပြီးတော့ သူ့ကို ဖုန်းလေးနဲ့ ရိုက်ပြမိတယ်။ ဇွန် မရှက်နိုင်တော့ပါဘူးလေ။ ဖုန်းပေါ်က အကွက်သေးသေးလေးကနေဇွန်စောက်ပတ်လေးကို တပ်တပ်မက်မက်ကြည့်နေတဲ့ သူ့ကိုတွေ့ရတာ ဇွန့်အတွက်တော့ တမျိုးရင်ခုန်စရာပါ။ ညဖက်လူခြေတိတ်နေတဲ့ အချိန် တဖက်ကကောင်ချောလေးကို ဇွန့်စောက်ဖုတ်လေးကို ပြရတဲ့ အရသာကဇွန့်အတွက် ဆန်းကျယ်တဲ့ခံစားမှုပါပဲ။

“ မမရယ် မမစောက်ပတ်လေးကို လိုးချင်လိုက်တာ ကျွန်တော် အရမ်းကောင်းနေပြီ မမ စောက်ပတ်လေးကို ကျွန်တော်လိုးနေတယ်လို့ တွေးပြီးပွတ်နေနော် မမ”

“ အင်း”

သူပြောတဲ့ အတိုင်းလေးပဲ ဖုန်းပေါ်က သူ့လီးမာမာလေးကို ကြည့်ရင်း ဇွန်တွေးနေမိတယ်။

“ အား……….”

ဇွန်စောက်ဖုတ်လေးထဲ ကယားလိုက်တာ။ ဇွန်လေးသူလိုးတာကို ခံချင်နေမိတယ်။ ပြီးတော့….ပြီးတော့………..

“ အ…..အ…………….”

နွေးခနဲ ခံစားမှုလေးနဲ့အတူစိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေက ဇွန်လက်တစ်ချောင်းလုံးကို ရွဲနစ်လို့ပေါ့။

“ အ….အ……..မမရယ် ကျွန်တော် ပြီးတော့မယ် မမစောက်ဖုတ်လေးကို နီးနီးလေးရိုက်ပြပါလား”

ဇွန်မငြင်းနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ သူတောင်းဆိုတဲ့ အတိုင်းလေးပဲ ဖုန်းကို ဇွန်ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲကပ်လိုက်မိတယ်။နီးကပ်သွားတဲ့ ဖုန်းကင်မရာလေးထဲကနေ ဇွန်ရဲ့ ဆူတင်းနေတဲ့  စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားအိအိလေးတွေ ဇွန်သုံးတဲ့ ဆေးအစွမ်းကြောင့် မညိုပဲ ပန်းနုရောင် အကွဲကြောင်း ရဲရဲလေးတွေနဲ့ မာမာလေးထောင်နေတဲ့ ဇွန့်စောက်စေ့ ရဲရဲလေးက အရည်ကြည်လေးတွေနဲ့ ရွန်းစိုတောက်ပလို့ပေါ့။

“ အား……..မမရယ်”

ဇွန်လိုပဲ အနီးကပ်ရိုက်ပြတဲ့ သူ့လီးမာမာလေးကလဲ ရဲလို့ပေါ့။ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး ရုန်းကြွနေတဲ့ သူ့လီးကိုဇွန် ရင်ခုန်မိတယ်။ ဇွန် စောက်ပတ်လေးထဲမှာ သာဆိုရင်လေ……

“ အား……….”

တွေးမိလိုက်တဲ့ အချိန်ဇွန်စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ကျင်စိမ့်နေတာပဲ။

“ အား မမကို တင်းတင်းလေးဖက်ပြီးတော့ မမစောက်ပတ်လေးကို လိုးနေပြီနော်”

“ အို……သူပြောတဲ့စကားသံကဇွန်အတွေးထဲမှာ တရေးရေးပေါ်လာခဲ့တယ်”

“ သူ ဇွန့်ကို လိုးနေပြီတဲ့”

“ အား…………..ကောင်းလိုက်တာချမ်းမြေ့ရယ်  မမ အရမ်းကောင်းတယ်”

ဇွန်နှုတ်ကငြီးရင်း ဇွန် အစိထိပ်လေးကို လက်နဲ့ သွက်သွက်လေး ပွတ်နေမိတယ်။ ခံစားချက်တွေကလဲ ကောင်းသထက်ကောင်းနေတော့တာပေါ့။

“ အား……..ချမ်းမြေ့မမပြီးချင်ပြီ အား…………..”

“ ဟုတ် ကျွန်တော် မမကိုစောင့်နေတာ အတူပြီးရအောင်နော် မမ”

“ အင်း”

ဖုန်းမှာပေါ်နေတဲ့ သူ့လီးမာမာလေးကို ကြည့်ရင်း ဇွန် ခံစားချက်တွေနဲ့အတူ လက်ကိုသွက်သွက်လေးလှုပ်ရှားမိနေတုံး………..

“ အား………ချမ်းမြေ့ရယ်………..အ….အ……..အ…………အား မမပြီး တော့မယ်…..အား……………”

“ ပြီးပြီ…………..အ…..အ……အ……မမပြီးပြီ………….အား………………………………….”

“ အား မမရယ် ……………….အား …………………”

“ တွေ့လား မမ ကျွန်တော်အရည်တွေ အများကြီးထွက်သွားတာ”

“ တော်ပါ……….လူကြီးကို မဟုတ်တာတွေ လုပ်တယ်”

“ မမ ရယ် …..မမက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာကို”

“ ဟုတ်ပါပြီ……….ကဲအိပ်တော့ နောက်နေ့မှ ဖုန်းဆက်မယ်နော် Good Night”

“ ဟုတ် မမ Good Night နော်”

အပြန်အလှန်နှုတ်ဆက်ပြီးတော့ ဇွန်ဖုန်းလေးကို Tissue Stand လေးပေါ်မှာ အသာချရင်း စောက်ဖုတ်လေးကို ရေနဲ့ပွတ်သပ်ဆေးနေမိတယ်။ ပြီးတော့မှ ဇွန် ဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲတင်လို့ ဂါဝန်လေးကို အောက်ဖက် ဆွဲချလိုက်ရင်း ဇွန် တစ်ယောက်ထဲ ရှက်ပြုံးလေးပြုံးနေမိတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ သောကြာနေ့ကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ သားသားအလုပ်တွေ မောင့်အလုပ်တွေနဲ့ အိမ်သန့်ရှင်းရေးတွေပါလုပ်ရတာ မေဇွန့်အတွက်ပင်ပန်းပေမဲ့ မေဇွန်ပျော်နေမိတယ်။ မောင့် မိသားစုက ဇွန့်အပေါ်မှာ သမီးလေးတစ်ယောက်လို အမြဲသဘောထားသလို ဇွန့်အတွက်လဲတကယ့်ကို နွေးထွေးတဲ့ မိသားစုလေးပါပဲ။

“ တင်…..တောင်”

တံခါးဘဲလ်သံလေးအဆုံးမှာ ထောက်ခနဲ့ပွင့်သွားတဲ့ တံခါးရွက်နောက်က မောင်…ပြီးတော့ ဖေဖေ မေမေ နဲ့ မောင့်ညီမလေး……………

“ Long time no see သမီး …နေကောင်းရဲ့လား”

နှုတ်ဆက်သံနဲ့ အတူ ဇွန့်ကိုလက်နှစ်ဖက်ကားပေးတဲ့ ဖေဖေရင်ခွင်ထဲကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်လေးပွေ့ဖက်ရင်းနှုတ်ဆက်ရင်းဖြေလိုက်မိတယ်။

“ ဟုတ် ဖေဖေ …ဖေဖေတောင် နဲနဲ ပိန်သွားတော့ နုသွားတယ်”

“ ဟားဟား ငါ့သမီးကတော့ တကယ်ပါပဲ မြှောက်တတ်တာကို”

“ မေမေလဲ လှလာတာပဲ ညီမလေးက ပိုလို့တောင် ချစ်စရာကောင်းလာသေးတယ်”

“ မမ က ပိုတောင်နုလာသေး………..”

စနောက်သံတွေနဲ့ အိမ်ခန်းလေးက ပိုလို့အသက်ဝင်နေလေရဲ့ ။ မိသားစုနဲ့ အတူပျော်နေတဲ့ မိန်းမကို အဝေးကလှမ်းပြောင်ပြနေတဲ့ မောင့်မျက်နှာမှာလဲ အပျော်တွေကူးစက်လို့။

“ ဖေဖေတို့ စားပြီးမှနားလေ သမီးဟင်းတွေ ချက်ထားတယ်”

“ မစားတော့ပါဘူး သမီးရယ် ရေချိုးပြီးနားလိုက်တော့မယ် သမီးတို့လဲ နားတော့  ညဉ့်နက်နေပြီ”

“ ဟုတ် ဖေဖေရော မေမေရော စားချင်တာရှိရင် ပြောနော် သမီးချက်ကြွေးမယ်”

“ ဟင်….မမကလဲ သမီးတော့ မပါဘူးပေါ့”

နှုတ်ခမ်းလေး စူရင်းပြောလာတဲ့ မောင့်ညီမလေးက ဇွန့်မျက်လုံးထဲမှာတော့ ပြည့်ပြည့်လေးဖြစ်လာယုံက လွဲလို့ အရင်အတိုင်း ချစ်စရာကောင်းနေဆဲလေ။ ညီမလေးနားကိုသွား လို့ ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်းနဲ့

“ ညီမလေးက မမနဲ့ အကြိူက်တူပဲလေ ဆိုတော့ မပြောလဲ မမ သိတာပေါ့”

“ ဒါဆို မနက်ဖြန် သမီးကြိုက်တာကြွေးနော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ရှင့်……..ညီမလေးစိတ်တိုင်းကျဖြစ်စေရပါမယ်”

ဒီလိုနဲ့ပဲ အပြုံးလေးတွေနဲ့ ညလေးတစ်ညက လှလှပပကုန်ဆုံးသွားခဲ့တယ်လေ။

..................................................................................................

“ သမီး သားပြောတဲ့ ကလေးကသူလေးလား”

ရုတ်တရက် နောက်ကနေ မေးလိုက်တဲ့ဖေဖေအသံကြောင့် နေ့လည်စာထမင်းဘူး ထည့်ပေးရင်းလှည့်ကြည့်ပြီးတော့ ဖြေလိုက်မိတယ်။

“ ဟုတ်တယ် ဖေဖေ ”

“ သားသား ဒါ ဦးရဲ့ ဖေဖေ”

“ အော် ဟုတ်ကဲ့ဗျ”

“ လူချောလေးပဲကွ မနေ့ညကစာကျက်ပြီးအိပ်နေတယ် ထင်တယ်”

“ ဟီးဟုတ်တယ်…..ကျေးဇူးပါဦး ခွင့်ပြုပါဦး ကျောင်းကားရောက်တော့မှာမို့လို့”

“ အော် …အေးအေး”

တံခါးကိုသော့ပြန်ပိတ်ရင်း ဧည့်ခန်းကဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ ဖေဖေဖက်ကို လှည့်လိုက်ရင်းနဲ့

“ ဖေဖေအစောကြီးနိုးတာရော အိပ်မပျော်လို့လား”

“ အိပ်ပျော်ပါတယ် ကိုယ့်မြေကိုယ့်ရေ ပြန်ရောက်တော့လဲ စောစောထပြီးတော့ လဖက်ရည်ဆိုင်လေးဘာလေးသွားထိုင်ချင်လို့”

“ အော် ဖေဖေကလဲ ခုနှစ်နာရီလောက်မှသွားပေါ့ အခုအိမ်မှာပဲ သောက်လေ ကော်ဖီသောက်မလားလဖက်ရည်ပဲ သောက်မလား သမီးဖျော်ပေးမယ်လေ”

“ ရပါတယ် သမီး သွားအိပ်တော့လေ”

“ သမီးကမနက်ဆို အမြဲပုံမှန်ထနေကျလေ ဖေဖေသားသာ နေမြင့်မှထတာ”

“ ဟုတ်လား ဒီကောင် စက်ရုံကိုရော ပုံမှန်သွားကြည့်ရဲ့လား”

“ ဟုတ်ပုံမှန်တော့ သွားပါတယ်”

“ ခဏနော် သမီးလဖက်ရည်သွားဖျော်လိုက်မယ် လဘက်ခြောက်ကို နှပ်ပြီး ဖျော်တာဆိုတော့ ကောင်းတော့ကောင်းမှာပါ ဖေဖေသောက်ကြည့်ပေါ့”

“ အေးအေး”

ပြောပြီးတော့ ဖေဖေရှေ့ကနေထွက်လာခဲ့မိတယ်။ သုံးလေးလှမ်းလှမ်းပြီးတော့မှ….

“ ဖေဖေ..ဟို”

“ အို………”

ရုတ်တရက်ပူသွားတဲ့ ပါးပြင်နှစ်ဖက်က ပန်းနုရောင်သန်းသွားမယ် ထင်တယ်။ ဇွန်လေ ရင်တွေတဆတ်ဆတ်ခုန်သွားရင်း လက်ဖျားလေးတွေ အေးစက်လို့သွားတယ်။ ရုတ်တရက်လှည့်ပြီး မေးဖို့လှည့်လိုက်တဲ့ အချိန် ဖေဖေမျက်ဝန်းတွေက ဇွန့်ညအိပ်ဝတ်ဂါဝန် လေးထဲက ထင်းထင်းလေးပေါ်နေတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးထဲက ဖင်လုံးအိအိလေးတွေကို စိုက်ကြည့်လို့ပေါ့။ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ ရင်ကိုထိန်းရင်း….

“ ဟို ဖေဖေ ဟို……ဟိုလေ….သကြားတစ်ဇွန်းလောက် ထည့်မယ်နော်”

“ အော် အေးသမီးလေး”

ဖေဖေကတော့ မသိသလိုပါပဲ လူကြီးမို့လို့များလားတော့ မသိဘူး ။ အိနြေကြီးနဲ့ဇွန့်မှာသာရင်တွေတုန်လို့………..

“ ရပြီး ဖေဖေ သောက်ကြည့်ပါအုံး”

“ အော် အေးအေး သမီးအိပ်ချင်ရင်သွားအိပ်လေ အစောကြီး ရှိသေးတာကို”

“ မအိပ်ချင်တော့ပါဘူး ဖေဖေရယ် သမီးအကျင့်ဖြစ်နေပြီ”

ဖေဖေကို ပြန်ဖြေရင်း ဆိုဖာပေါ်ကို ဇွန်လဲဝင်ထိုင်လိုက်မိတယ်။

“ ဒါနဲ့ ကလေးက ဘယ်နှစ်တန်းလဲ ”

“ ရှစ်တန်းဖေဖေ သူမိဘတွေက နယ်မှာဆိုတော့ သမီးတို့ဆီမှာ နေရင်းကျောင်းတက်တာ”

“ အင်း ကောင်းပါတယ် သမီးတို့လဲ သားသမီးယူဖို့ မစဉ်းစားတော့ဘူးလား”

“ ဟို….ကြိုးစားပါတယ် ဖေဖေရယ် မရတာလေ”

“ ဟေ…….ဆရာဝန်နဲ့ရေ ာမတိုင်ပင်ဘူးလား”

“ မောင့်သူငယ်ချင်းဆရာဝန်နဲ့တော့ တိုင်ပင်တယ် ဟို….ဟို သမီးက မရနိုင်ဘူး ပြောတယ်”

“ သမီးရယ် စိတ်မကောင်းမဖြစ်နဲ့ ဟုတ်ပြီလား”

ခေါင်းလေးငုံ့ရင်းဖြေလိုက်တဲ့ဇွန့်ကိုဆံပင်တွေကို ဖွဖွသပ်ရင်းဖေဖေနှစ်သိပ်ရှာတယ်။

“ ဟုတ်”

“ ခုလဲ ကိုယ့်သားလေးလိုပါပဲ ဖေဖေတွေ့နေတာ သူလဲ သမီးတို့ကို ချစ်ပါတယ် သူ့ကိုမွေးစားလိုက်ပေါ့ သမီးရဲ့”

ရယ်ပြီးပြောလိုက်တဲ့ ဖေဖေစကားသံကိုကြားလိုက်တဲ့ အချိန် မေဇွန့်ရင်တွေ တဆတ်ဆတ်ခုန်လာမိတယ်။တကယ်တော့ သားသားနဲ့ မေဇွန်ရဲ့ဆက်ဆံရေးက မေမေနဲ့သားလို မဟုတ်ခဲ့ဘူးဆိုတာ ဖေဖေများသိသွားရင်… ဖေဖေပြောသလို မေဇွန်က သူ့ကိုမွေးပြီးတော့ …..အို………တကယ်ဆို သူ့ကမှ တီလေး တီလေးနဲ့ ဇွန့်ကို စား နေတာပါ။ တစ်ယောက်ထဲ တွေးရင်း မေဇွန်ပြုံးလိုက်မိတယ်။

“ သမီးဘာတွေ သဘောကျပြီးပြုံးနေတာလဲ”

“ အော်မဟုတ်ပါဘူး သားသားက ချစ်စရာကောင်းတာလေးတွေ တွေးမိလို့ပါ”

“ အင်း အခုဆို အားလုံးသံယောဇဉ်တွေ ဖြစ်နေကြပြီဆိုတော့ မွေးစားလိုက်ရင်လဲ ပြီးသွားတာပဲလေ”

“ အင်း ဟုတ်တယ်နော် ဖေဖေ”

ထောက်ခံသလို ပြောရင်းဖေဖေ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဆိုဖာပေါ်ကို ခြေတဖက်တင်ရင်းခြေသလုံးကို နှိပ်နေတယ်လေ။

“ ဖေဖေ ညောင်းနေလို့လား သမီးနှိပ်ပေးမယ်လေ”

“ ရတယ် သမီး မနေ့ကလေယာဉ်စီးလာတော့ ခြေသလုံးတွေက တောင့်နေတာ”

“ ရပါတယ် လာပါ သမီးနှိပ်ပေးပါ့မယ်”

ပြောရင်း ဖေဖေခြေထောက်ဘေးက ဆိုဖာလေးအောက်မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီးတော့ ဖေဖေခြေထောက်တွေကိုပေါင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ရင်း ခြေသလုံးကို နှိပ်ပေးနေမိတယ်။ ပုဆိုးအောက်က ခြေသလုံးသားတွေက လူငယ်တစ်ယောက်လို သန်မာနေဆဲပါပဲ…..

“ ဖေဖအကြောတွေ တင်းနေတာပဲနော်”

မော့ကြည့်ရင်းပြောလိုက်တဲ့ အချိန် ဖေဖေအကြည့်တွေက ညဝတ်ဂါဝန်လည်ဟိုက်လေးထဲကနေထင်းထင်းလေး ထွက်နေတဲ့ ဘော်လီအနက်လေးနဲ့ ပုံ့ပုံ့လေးလျှံထွက်နေတဲ့ ရင်သားအိအိလေးကို ငေးစိုက်ကြည့်နေတယ်လေ။

“ အို………..”

ဇွန် ရင်တွေ တလှပ်လှပ်ခုန်လို့လာတယ်။ မောင့်ဖေဖေဆိုတဲ့ အသိရှိနေပေမဲ့ ဧည့်ခန်းမီးဝါဝါလေး အောက်မှာနှစ်ယောက်ထဲ ရှိတဲ့ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ဆိုတဲ့ စိတ်ကနိုးကြွလို့လာတယ်။ အစက သတိမထားမိပေမဲ့ ဇွန့်ပေါင်သားအိအိလေးပေါ်မှာ ဖိထားတဲ့ ဖေဖေခြေဖဝါးလေးတွေကလဲ ဇွန့် ရင်ကို ပိုလိုနွေးလာစေတယ်။

နှိပ်နေတဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်က နေနောက်တစ်ဖက်ပြောင်းလိုက်တဲ့ အချိန် လျောကျလာတဲ့ ခြေဖဝါးလေးက ဇွန့်ပေါင်ကြားတည့်တည့်က ဖောင်းဖောင်းလေးခုံးအိနေတဲ့ အသားစိုင်နွေးနွေးလေးကို ထိမိသွားခဲ့တယ်။

ဇွန်တုန်သွားခဲ့ပေမဲ့ မလှုပ်ရှားမိခဲ့ဘူး ။ ဖေဖေဆီက သက်ပျင်းချသံတိုးတိုးလေတစ်ချက်။ ပြီးတော့ စည်းချက်မှန်မှန်နှိပ်ပေးနေတဲ့ ဇွန့်လက်ချောင်းလေးတွေက ပုံမှန်လှုပ်ရှားနေဆဲပါပဲ။ အဲ့ဒီ အခြေအနေလေးကိုဖယ်လွဲလိုက်ဖို့ နှစ်ယောက်လုံး မကြိုးစားမိခဲ့ဘူး။ ဇွန့်လက်နဲ့ ဖေဖေခြေသလုံးက ထိတဲ့ အသံက လွဲလို့ ဧည့်ခန်းလေးပကတိ ငြိမ်သက်လို့………..။

ထိကပ်နေတဲ့ အသားစိုင်နှစ်ခုကြားမှာဇွန့်ဂါဝန်လေးနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး ရှိနေပေမဲ့ နှစ်ဦးစလုံးရဲ့အတွေးတွေထဲမှာတော့ အကာအရံမဲ့ ခံစားမှု့တွေ ချိတ်ဆက်လို့ပေါ့။ ဇွန်မလှုပ်မိခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဇွန့်နှလုံးသားကတော့ အထိန်းအကွပ်မဲ့ လှုပ်ခါနေမိတယ်။ အသိစိတ်လွတ်သွားတဲ့ တစ်ချက်တစ်ချက်တိုင်းမှာ ဇွန် စလိုက်ချင်ပေမဲ့ မောင့်ဖေဖေဆိုတဲ့ အသိ ။ ပြီးတော့ ….ပြီးတော့ ဇွန်ကမိန်းခလေးပဲ။ မိန်းခလေးက စရမယ်တဲ့လားရှင်။

“ အို……….ဇွန်ရင်တွေ ခုန်လိုက်တာ”

ဖေဖေခြေထောက်လေးက ဇွန်စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲကို တစ်ချက် ဖိဝင်လိုက်ပြီးတော့ တစ်ပြိုင်ထဲပဲ..

“ ရပါပြီ သမီးလေးရယ် ဖေဖေလဲ အညောင်းပြေပါပြီ”

လူကြီးဆန်ဆန် ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းပြောလိုက်တဲ့ ဖေဖေအသံတွေက စီးချက်မကျပဲတုန်ခါလို့…။ ပြောပြီးတာနဲ့ ဖြေးဖြေးလေးဖယ်သွားတဲ့ ခြေချောင်းလေးတွေနောက်ကို ဇွန့်စိတ်တွေ လိုက်ပါသွားသလိုပါပဲ။

“ နောက် ဖေဖေ အနှိပ်ခံချင်ရင်ပြောနော် သမီးကို အားမနာပါနဲ့”

ဇွန့် စကားအဆုံးမှာ ဇွန့်လက်မောင်းလေးကို ဖွဖွဆုပ်ကိုင်ရင်း ဆိုဖာပေါ်တက်ဖို့ ဖေးမပေးတယ် ။ ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တဲ့ အချိန် ဖေဖေလက်နွေးနွေးလေးက ဇွန်ပေါင်တံအိအိလေးကို ဂါဝန်ပေါ်ကနေ ဖွဖွလေးပွတ်ပေးရင်းဇွန့်နားရွက်နုနုလေးနားကိုတိုးကပ်လို့

“ ဖေဖေပြောပါ့မယ် သမီးလေးရယ်”

မနက်ခင်းရဲ့ သာယာတဲ့ ငှက်သံလေးတွေက ဇွန့်ရင်ထဲက မတင်မကျခံစားချက်ကို နှစ်သိမ့်လို့။ ဖေဖေလက်ကို ဖွဖွလေးဖယ်ရင်း မနက်စာပြင်ဖို့ ဇွန်ထွက်ခဲ့မိတယ်။ ဒီတစ်နေ့လုံးဖေဖေနဲ့ ဇွန့်ရဲ့ ဆက်ဆံရေးက ပုံမှန်ပါပဲ။ ဇွန်သာတစ်ချက်တစ်ချက်ဖေဖေကို မျက်နှာမပြရဲအောင် ရှက်မိတာ။ ဒါပေမဲ့ ဖေဖေရဲ့ ဆက်ဆံမှု့ကတော့ ဇွန်အပေါ်အရမ်းကို ကြင်နာနေသလို ခံစားခဲ့ရတယ်။

ဇွန်ပျော်ပါတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ဖေဖေ့ အကြည့်တွေကိုတော့ ဇွန်ရင်ခုန်မိတာ အမှန်ပဲ။ အဲ့လို အကြည့်စူးစူးလေးနဲ့ ဆုံတိုင်း ဇွန်ရင်တွေ နွေးခဲ့ရတယ်။ ပြီးတော့ ဇွန်ပေါင်ကြားက ခပ်နွေးနွေး အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာမိသလိုလို ခံစားခဲ့ရတိုင်း တစ်ယောက်ထဲ ကြိတ်ရှက်ခဲ့မိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ နေ့ရက်တွေတရွေ့ရွေ့ပေါ့။ မောင့်ကိုစိတ်ထဲက ကြိတ်တောင်းပန်ခဲ့ရတာလဲ အကြိမ်ကြိမ်။

တကယ်တော့ မောင့်ဖေဖေဟာလဲ ဇွန့်ဖေဖေပါ။

ဒါပေမဲ့…..မိန်းကလေးစိတ်က သိပ်ပြီးဆန်းကြယ်တာပဲ ။ မောင့်ဆီကမရခဲ့တဲ့ ကြင်နာယုယမှု ဂရုစိုက်မှုလေးတွေကိုပေးတဲ့ တခြားယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကို စိတ်ထဲက သာယာမိတာ ဇွန်မှားနေတယ်ဆိုရင်တောင်ဇွန်မပြင်ချင်ခဲ့ဘူး။ ကျင့်ဝတ်တွေနဲ့ တပ်မက်မှုတွေ လွန်ဆွဲခဲ့တိုင်း ဇွန့်အသိတရားတွေ ကျရှုံးခဲ့တာအကြိမ်ကြိမ်ရယ်။ ဖေဖေကြောင့်လဲ ဇွန်ရင်ခုန်ခဲ့ရတယ်။ ဇွန့်ဘဝမှာ မှတ်မှတ်ရရပေါ့ ။ ဇွန်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးလက်ဆောင်ရခဲ့ဘူးတယ် ဖေဖေရယ်လေ။

“ သမီးလေးအတွက်”

ပြောရင်းလက်ထဲကို လှမ်းပေးတဲ့ အိတ်လှလှလေး Shopping ကပြန်လာတဲ့ အချိန်ပေါ့ အားလုံး အိမ်ကိုပြန်လာပြီးတော့ တိုက်ရှေ့လမ်းတစ်ဖက်က ဆိုင်လေးမှာ အအေးသောက်နေတဲ့ အချိန် အိမ်ကို ဇွန်နဲ့ ဖေဖေအရင်ပြန်နှင့်ခဲ့တယ်။ အိပ်ထဲရောက်ရောက်ချင်း ဖေဖေလှမ်းပေးတဲ့ အထုတ်လေးထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ ဇွန်မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံး ခပ်နွေးနွေး ရဲသွားမိတယ်။

“ ဟို…………ဖေဖေ……..ဟာ……ဖေဖေ ဘယ်လို ဝယ်ခဲ့တာလဲဟင်”

“ သမီးညီမလေးကို ရွေးခိုင်းတာပေါ့ သမီးနဲ့လိုက်မဲ့ ဟာမျိုးလို့”

“ ဟာ………..ဖေဖေရယ် ညီမလေး တစ်မျိုးထင်နေရင်………..အို…..သမီးရှက်လိုက်တာ”

“ သမီးကလဲ ဒါက ဟိုမှာ ဆန်းတာမှ မဟုတ်တာ”

“ ဖေဖေ ရယ်………ကျေးဇူးပါနော်”

ဇွန်ပြောတော့ ဖေဖေရယ်လေ ပြုံးနေရင်းနဲ့

“ ဝတ်ကြည့်လေ သမီး အဆင်ပြေလားလို့”

“ ဟို…………”

ဇွန်ပြောမယ်ဟန်ပြင်ပြီးကာမှ ပြုံးရင်းခေါင်းငြိမ့်ပြတဲ့ ဖေဖေကြောင့်အထုတ်လေးကို ဆွဲရင်းအခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့မိတယ်။ ဇွန့်ရင်တွေ တကယ်ပဲ တလှပ်လှပ်ပေါ့။ အခန်းထဲရောက်တော့မှ အထုတ်လေးထဲကဘောင်းဘီလေးနှစ်ထည် အနီရဲရဲလေးနဲ့ အဖြူအနက်ဆင်းလေး တစ်ထည်ပေါ့။ ဇွန်ရင်တွေခုန်လိုက်တာ။ ပြီးတော့စိတ်ထဲမှာလဲ ကြည်နူးနေမိသလို ခံစားခဲ့ရတယ်။

ဇွန်ဘဝမှာ ပထမဆုံးလေး။ မောင်နဲ့ အိမ်ထောင်သက် သုံးနှစ်အထိ မောင် တောင် ဇွန့်ကို အဲ့လို ဝယ်မပေးခဲ့ဖူးဘူး။ ရင်ခုန်ကြည်နူးမှုတွေ ရောထွေးနေတဲ့စိတ်နဲ့ ဇွန်ထမီစကတ်ဇစ်လေးကို ဆွဲချလိုက်ရင်း ဖင်လုံးလေးမှာ တင်းတင်းလေး ဖိကပ်နေတဲ့ စကတ်သားလေးကို လက်နဲ့လျောချလိုက်မိတယ်။

ပြင်ပကလေနဲ့ ထိတွေလိုက်ရတဲ့ အရသာလေးက ပုံမှန်ပေမဲ့ ဇွန်ပေါင်သားအိအိလေးတွေမှာတော့ ကြက်သီးဖုသေးသေးလေးတွေ ပေါ်လာတဲ့ အထိ ဇွန်စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတာပေါ့။ ဝတ်ထားတဲ့ ဆင်စွယ်ရောင်အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးကို လိပ်ချွတ်လိုက်တော့ ပေါင်ကြားတည့်တည့်က နှစ်ထပ်ချုပ်ထားတဲ့ ချည်သားလေးမှာ အရည်စီးစီးလေးတွေနဲ့ စိုစွတ်လို့။

ခြေဖျားလေးကနေ လိပ်ချွတ်လိုက်ရင်း ဖေဖေ ဝယ်ပေးတဲ့ ပိုးသားအတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ရဲရဲလေးကို ကိုင်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ဇွန့်လက်တွေ ပုံမှန်ထက်အေးစက်လို့လာတယ်။ ကြောက်စိတ်နဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုရောထွေးနေတဲ့ အချိန်ဟာ မိန်းခလေးတစ်ယောက်အတွက် အသိအကင်းမဲ့ဆုံး အချိန်မျာ းဖြစ်နေမလားဇွန် မသိတော့ပါဘူး။ ကုတင်ဇောင်းလေးမှာ ထိုင်ရင်းဘောင်းဘီအိအိလေးကို ဟလို့ လွယ်လျှဖွေးအိနေတဲ့ဇွန်ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်ကို ဘောင်းဘီထဲကို ထိုးထည့်လိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ တစ်ဆက်ထဲပဲ နောက်ထပ်တစ်ဖက်………….။

တရွေ့ရွေ့ခြေသလုံး သွယ်သွယ်လေးဆီကို ဆွဲတင်လိုက်တဲ့ ဘောင်းဘီရဲရဲလေးက ဇွန့်ရဲ့ နို့နှစ်ရောင်အသားစိုင်လေးပေါ်မှာ ထင်းထင်းလေးပေါ်လွင်လို့……။ ချောအိနေတဲ့ ဒူးနားကို ရောက်တော့မှ ဇွန်မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရင်း ပေါင်ရင်းရောက်တဲ့ အထိ ဆွဲတင်လိုက်မိတယ်။ တကယ်ပါပဲ ။ ပိုးသား အိအိလေးတွေနဲ့ပွေ့ဖက်ထုပ်ပိုးလိုက်တဲ့ ဇွန်ဖင်လုံးအိအိလေးတွေက ဘောင်းဘီရဲရဲလေးထဲမှာ အတိအကျပေါ့။ တင်းတင်းလေးအိနေတဲ့ ဆီးခုန်မို့မို့လေးကနေ လျောဆင်းလာတဲ့ ပိုးသားနုနုလေးက ဇွန်စောက်ဖုတ် အိအိလေးနဲ့ ထိတွေ့ဖိကပ်လိုက်ရတဲ့အတွေ့ကြောင့် အရည်နွေးနွေးလေးတွေထပ်ပြီး စွတ်စိုလာပြန်တယ်လေ။

ဇွန်အလန့်တကြားဘောင်းဘီလေးကို လက်နဲ့ဆွဲလှန်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ အရမ်းကို နောက်ကျသွားခဲ့ပြီ။ ဇွန်စောက်ရည်ချွဲချွဲလေးတွေကို ပိုးသားဘောင်းဘီခွကြားလေးက စုပ်ယူပြီးနှင့်ပြီကော။

အို……..ဇွန်လေ…………ဇွန်ရှက်လိုက်တာ။

တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားလာတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ဘောင်းဘီ ခွကြားလေးကနေ အုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ဇွန်အရည်နွေးနွေးလေးတွေးက ပိုလို့ စိမ့်ထွက်လာသလို ခံစားရတယ်။ ဘောင်းဘီခွကြားလေးမှာ နွေးအိလို့ပေါ့။

“ ဒေါက်ဒေါက်ဒေါက်”

တံခါးခေါက်သံလေးနဲ့ အတူ ဖေဖေအသံက တပြိုင်ထဲ ပေါ်ထွက်လာတယ်။

“ သမီးလေး အဆင်ပြေလား  ဖေဖေကို ပြပါအုံး”

“ အာ………ဖေဖေ”

အခန်းထဲကနေ ဇွန့်ရဲ့တုန်ပြန်တဲ့ အသံက တုန်ရီလုပ်ခါလို့..

“ ခဏပဲ သမီးရဲ့ မြန်မြန်တော်ကြာ ပြန်လာတော့မှာ”

ဖေဖေစကားကို ကြားလိုက်တဲ့ အချိန်ဇွန်ရင်ထဲမှာ ပိုပြီး ပူနွေးလာတယ်။ တကယ်ပဲ ဇွန်လဲ ဒီအချိန်လေးကိုမကုန်ချင်ပါဘူး ဖေဖေရယ်။ ဒါပေမဲ့ ဟို…..ဇွန်က ….ဇွန်က ဖေဖေချွေးမလေ။ အတွေးတွေ ယောက်ယက် ခတ်နေရင်းဇွန်မသိစိတ်က တံခါးလက်ကိုင် ဘုလေးကို ဘယ်အချိန်ဆွဲလှည့်လိုက်မိလဲ မသိတော့ပါဘူး။ ဇွန့်ရှေ့မှာ ဖေဖေရယ်လေ တီရှပ်အဖြူကျပ်ကျပ်လေးနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီရဲရဲလေးပဲ ဝတ်ထားတဲ့ ဇွန့်ရှေ့မှာရပ်ရင်း ဇွန့်ကိုငေးငေးလေးကြည့်နေတယ်။ ဇွန့်ခေါင်းလေးကို ငုံ့ချလိုက်မိပေမဲ့ မိန်းခလေးရဲ့ အသိစိတ်အစွမ်းကြောင့်များလား ဖေဖေဇွန့်ဆီးခုန်ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို ကြည့်နေတယ်ဆိုတာ သိနေတယ်။

...............................................................................................

လေးပေမီးချောင်းရဲ့ အလင်းရောင်အောက်မှာ လှချင်တိုင်းလှနေတဲ့ ချွေးမလေးကို ဦးထွန်းမင်း ငေးကြည့်နေမိတယ်။ သားကြီးရဲ့ မိန်းမဆိုတဲ့ အသိကို ကြိုးစားသွင်းနေမိပေမဲ့ ဆန်ကျင်ဖက် ရာဂစိတ်တွေက ခြေဖျက်နေတယ်လေ။ ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့ အိမ်ထဲက အိပ်ခန်းလေးထဲမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ရဲရဲလေးနဲ့ နုဖတ်ထွေးအိနေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ လိုးချင်နေမိတာအမှန်ပါ။

ပုဆိုးအောက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှာ တဆတ်ဆတ် တင်းမာနေတဲ့ လိင်တံရဲ့ ရုန်းကန်နေတဲ့ အရှိန်ကိုလဲ ကောင်းကောင်းခံစားနေမိတယ်။

“ လှလိုက်တာ သမီးလေးရယ်”

တုန်ရီနေတဲ့စကားသံတွေကို တိုးတိုးလေး ရေရွတ်ရင်းချွေးမလေးနားကို တိုးကပ်သွားတော့ ရှက်ရွံနေရှာတဲ့သမီးလေးကို ကြည့်ရင်း ပုခုံးသားနုနုလေးတွေကို ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။

“ ဖေဖေ……..”

တိုးတိုးလေးရယ်ပါ။ တကယ့်ကို နှစ်ကိုယ်ကြား တိုးတိုးလေးပေါ့။ ဇွန့်ရဲ့ စကားသံလေးအဆုံးမှာ ဖေဖေရယ်လေ ဇွန်ကိုယ်လုံးထွေးထွေးလေးကို ဆွဲယူပွေ့ဖက်လိုက်တယ်။ ဖေဖေ့ ရင်ခွင်နွေးနွေးထဲကို နစ်ဝင်သွားတဲ့တစ်ပြိုင်နက် ဇွန်လေ……ဇွန် မျက်ရည်တွေ တားမရအောင် စိမ့်ထွက်လာခဲ့မိတယ်။

“ သမီးလေ ငိုနေတာလား”

“ ဟင့်……………”

ရှိုက်သံလေးနဲ့အတူ ဖေဖေကို တင်းတင်းလေးဖက်ရင်း ရင်ခွင်ထဲကို တိုးသထက် တိုးနေမိတော့တယ်။ ဇွန်ငိုနေမိတယ်။ ကြောက်တယ်ဆိုတာထက် ရင်ထဲမှာ နွေးထွေးလုံခြုံသွားတဲ့ ကြင်နူးမှု့ကြောင့်ရယ်ပါ။ ဇွန်ဘဝမှာ အကြိမ်ကြိမ်သူစိမ်းယောင်္ကျားလေးတွေနဲ့ နေခဲ့ဘူးတယ်။ ဒါပေမဲ့ အခုလို နွေးထွေးလုံခြုံစိတ်ချတဲ့ ခံစားမှုမျိုး ဇွန် မရခဲ့ဘူးလေ။

တင်းတင်းလေး ထွေးပွေ့ထားတဲ့ ဖေဖေလက်တွေက ဇွန်တင်ပါးအိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်နေပေမဲ့ ဇွန်မငြင်းခဲ့မိဘူး….။ ဇွန်လေ….ဇွန် မငြင်းရက်ခဲ့ဘူး။ ဖေဖေ့ကို ဖက်ထားတဲ့ ဇွန့်လက်တွေကိုဖယ်ရင်း ဖေဖေလည်တိုင်ဆီကို ခိုတွဲချိန်လိုက်မိတယ်။

လွတ်လပ်သွားတဲ့ ဖေဖေလက်တွေက ခါးဆီမှာကျပ်ကျပ်လေးကပ်နေတဲ့ ဇွန်တီရှပ်အနားစလေးကို ကိုင်ရင်း အပေါ်ကိုပင့်ချွတ်ပေးတဲ့ အချိန် ဇွန်လေ ကလေးလေးတစ်ယောက်လို လက်လေးမြှောက်ပေးမိပြန်တယ်။ ဇွန့်ခေါင်းလေးကို ကျော်လွန်သွားတဲ့ တီရှပ်အဖြူရောင်လေးက ဇွန့်ဆံနွယ်အိအိလေးတွေကို ဆွဲယူဖြန့်ဖွပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပြန်ကျလာတဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေက ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်မှာ ခပ်ရိုင်းရိုင်းဖွာကျလို့ပေါ့။

အခုခေတ်မော်ဒယ်တွေလို မပိန်ပေမဲ့ပြည့်တင်းတင်း ပုခုံးသားအိအိလေးတွေမှာ နစ်ဝင်နေတဲ့ ဘော်လီကြိုးအနက်ရောင်လေးနဲ့ နုထွေးအိစက်နေတဲ့ ရင်သားအိအိလေးတွေကို မလုံတလုံ ဆွဲမပင့်တင်ထားတဲ့ဘော်လီအနက်ရောင်လေးက နို့နှစ်ရောင် အသားစိုင်အိအိလေးပေါ်မှာ ထင်းထင်းလေး အိဝင်လို့ပေါ့။

“ ဖေဖေ”

မျက်ရည်စလေးတွေနဲ့ မော့ကြည့်ရင်း တိုးတိုးလေးခေါ်မိတော့ အပြုံးလေးနဲ့ ငုံ့ကြည့်လာတဲ့ ဖေဖေရယ်လေ။

“ သမီးကို အထင်သေးသွားပြီ ထင်တယ်”

“ သမီးရယ်…………………..”

ဖေဖေစကားမဆုံးခင်မှာပဲ နူးညံ့တဲ့ ဇွန့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာပေါ်ကို ပိကျလာတဲ့ ဖေဖေနှုတ်ခမ်းတွေကြောင့် ဇွန့်စကားလုံးတွေ တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့တယ်။ နုထွေးတဲ့ဇွန့်နှုတ်ခမ်းအိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေးယက်ပေးလာတဲ့ဖေဖေလျှာနွေးနွေးလေးကို ဇွန်တပ်တပ်မက်မက် စုပ်ယူလိုက်မိတယ်။

မောင့်ဖေဖေဆိုတဲ့ အသိထက် ယုယတတ်တဲ့ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်လို့ပဲ ဇွန်စိတ်ထဲမှာ မြင်ယောင်လာလေလေ ဖေဖေနဲ့ဇွန့်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေက ပိုပြီးတော့ နုညံ့နွေးထွေးရင်း နှစ်ယောက်အတူ အချစ်ကဗျာတစ်ပုဒ်ကို ကာရံညှိနေမိတယ်။

-----------------------------------------------

ဘဝမှာ လိင်ဆက်ဆံတဲ့ အတွေ့အကြုံကို သားသမီးနှစ်ယောက်ရတဲ့ အထိ အကြိမ်ကြိမ်ကြုံခဲ့ဖူးပေမဲ့ အခုလိုအစွန်းရောက်တဲ့ တပ်မက်မှုမျိုးတစ်ခါမှ မကြုံခဲ့ဖူးဘူးလေ။ မေဇွန့်အပေါ်မှာ သမီးလေးတစ်ယောက်လို ချစ်ခဲ့ဖူးပေမဲ့ ခုလို လိုးဖို့အထိ တစ်ခါမှမစဉ်းစားခဲ့မိဘူး။ ခုတော့ သားနဲ့ချွေးမလေးရဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ သားမရှိတဲ့ အချိန် သမီးလေးကို ရင်ခွင်ထဲမှာ ထွေးပွေ့ရင်း ပွတ်သပ်ချော့မြူနေရတဲ့ခံစားချက်က တကယ့်ကိုအိပ်မက်လိုပါပဲ။

တစ်ကိုယ်လုံး အပြစ်ပြောစရာမရှိတဲ့ မေဇွန်လေးရဲ့ အိစက်စက်ကိုယ်လုံးနွေးနွေးလေးကို ဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်းထွေးထွေးလေးကို နမ်းရတဲ့အရသာ…။ ပြီးတော့ ချွေးမလေး….သားရဲ့မိန်းမ ဖွံထွားထွားလေးကို လိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိက ဘာနဲ့မှမတူတဲ့ ရမက်ခံစားမှုလေးပေါ့။ ပုခုံးအိအိလေးထက်က ဘော်လီကြိုးလေးကို ဆွဲဖယ်လိုက်တော့ လက်မောင်းပြည့်ပြည့်လေးပေါ်ကို လျောကျသွားတဲ့ ဘော်လီ ကြိုးလေးက ယိမ်းနွဲ့လို့ နို့တင်းတင်းလေးတွေကို ဖိအုပ်ထားတဲ့ ဘော်လီခွက်လေးကို ဟလိုက်တော့ ပန်းနုရောင်ခပ်ရင့်ရင့် နို့သီးခေါင်းလေးက တင်းတင်းလေးနဲ့ ထွေးစုပ်ယုယတော့မယ်နှုတ်ခမ်းလွှာလေးတွေကို ကြိုနေတယ်လေ။

“ သမီးနို့လေးက လှလိုက်တာ သမီးရယ်”

ကျွန်တော့် စကားအဆုံးမှာ ငေးငေးလေးကြည့်လာတဲ့ မျက်ဝန်းလေးနဲ့အတူ နှုတ်ခမ်းအိအိလေးတွေဆီက တိုးတိုးလေးအသံတစ်ခု…..တကယ့်ကို တိုးတိုးလေး

“ ဖေဖေရယ်……………” တဲ့။

အဲ့ဒီ စကားသံလေး မဆုံးခင်ပဲ ကြောဖက်ကို လက်လှမ်းရင်း သမီးဘော်လီချိန်လေးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ဘော်လီခွက်လေးတွေထဲကနေ အိအိလေ းထွက်လာတဲ့ နို့လေးတွေက အအိုတစ်ယောက်လို့ မထင်ရက်အောင်ကို တင်းရင်းအိစက်နေဆဲလေ။

“ ချစ်တယ် သမီးလေးရယ်”

ကျွန်တော့် စကားကိုကြားတော့ ရေးရေးလေး ပြုံးပြရင်းခေါင်းလေးငုံ့သွားတယ်။ ပြီးတော့မှ…..

“ သမီးလဲချစ်လို့သာပေါ့ ဖေဖေရယ်”

သူ့စကားသံလေးကို ကြားလိုက်တဲ့ အချိန် ဟိုးဆယ်ကျော်သက်ဘဝက ရင်ခုန်တပ်မက်မှုတွေ တခါပြန်နိုးထလာသလိုပါပဲ။ ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေကို ခဏဖယ်ရင်း ရှပ်အကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်နေတော့အလိုက်သိတဲ့ သမီးးလေးရယ်လေ…။ ကူပြီး ချွတ်ပေးရှာတယ်။ အပေါ်ရှပ်အကျီလေး ကျွတ်သွားတော့မှ ခါးက ခါးပုံစလေးကို ဖြေချလိုက်တော့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲက တင်းမာနေတဲ့ လီးတံလေးကို ငေးကြည့်ရင်းသူ ခေါင်းလေးငုံ့သွားပြန်တယ်။

တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကိုယ်စီသာဝတ်ထားတဲ့ လူသားနှစ်ဦး စည်းကမ်း ဘောင်တွေရဲ့ အပြင်ဖက်ကို တိတ်တိတ်လေး ခြေချလိုက်ရင်း ဟိုးအဝေးကို ရွက်လွင့်ဖို့ ဟန်ပြန်နေကြတယ်။ နုထွားထွားကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ပွေးဖက်လိုက်တော့ အကာအရံမဲ့ အသားစိုင်နှစ်ခုရဲ့အထိအတွေ့က ရင်ခုန်သံတွေကို ပိုမြန်လာစေခဲ့တယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘယ်လို ကိုင်တွယ်ရမယ် ဆိုတာ ကြေညပ်နေတဲ့ ဦးထွန်းမင်းရဲ့ လက်ထဲမှာတော့ မေဇွန်တစ်ယောက် တသိမ့်သိမ့်နဲ့ အချစ်ရမက်တွေကို ခံစားလို့မဝနိုင်အောင်ပါပဲ။

ရွရွလေး ပွေ့ဖက်ရင်း နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ထက်ဆီကို အသာအယာ လှဲချပေးလိုက်တော့ အိစက်တဲ့ မွေ့ယာထဲကို နစ်ဝင်သွားတဲ့ ချွေးမလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးထွေးထွေးလေးပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်ရင်း နှဖူးလေးထက်မှာ ဝေ့၀ဲနေတဲ့ ဆံနွယ်နုနုလေးတွေကို သပ်ပေးလိုက်တော့ အရည်လဲ့နေတဲ့ မျက်လုံးရွဲလေးတွေနဲ့ ငေးကြည့်ရင်းပြုံးရှာတဲ့ သမီးလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းအိအိလေးတွေက တုန်ခါလို့…….

“ ထိန်းချုပ်မှုတွေမရှိပဲ ခံစားရအောင် သမီးလေးရယ်နော်”

သူထပ်ပြုံးပြန်တယ်။

“ ဖေဖေရယ်”

“ သမီးယောင်္ကျားနဲ့ရော အမြဲလိုးကြလား”

“ ဟင့်…..ဖေဖေကလဲ”

“ မရှက်ပါနဲ့ ပွင့်လင်းတော့မှ ပိုခံစားလို့ ကောင်းတာ သမီးလေးရဲ့”

“ အင်း…………….”

“ ချစ်တယ် သမီးရယ်”

ပြောရင်း ပါးမို့မို့လေးကို နမ်းလိုက်တော့

“ ချစ်လို့ပဲပေ့ါ ဖေဖေရယ် ခုဆို……….ဟို………….”

စကားကို အဆုံးမသက်ပဲ သူ့ပေါ်မှာမှောက်ရင်း ဖက်ထားတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖွဖွလာဖက်တယ်။

“ ခုဆို….ဘာဖြစ်လဲ ဟင် ခလေး”

“ ခုဆို…….ခုဆို ဖေဖေ မိန်းမဖြစ်နေပြီလေ ဖေဖေရယ်…….သမီး...ဘာမှ မစဉ်းစားချင်တော့ဘူး ဖေဖေရယ်”

သမီးစကားအဆုံးမှာ သားဖြစ်သူကို သတိရမိရင်း ဒီကုတင်ပေါ်မှာ သားနဲ့အတူ အလိုးခံခဲ့ဘူးတယ် ဆိုတာ သိတဲ့ အသိရယ် အောက်မှာရောက်နေတဲ့ ချွေးမလေး ရဲ့ မျက်နှာနုနုလေးရယ်ပြီးတော့ လိုးရတော့မယ် ဆိုတဲ့အသိတွေက ရင်ကို တဆတ်ဆတ်ခုန်လာစေခဲ့တယ်။

အပေါ်ကနေ မှောက်ရင်း မေဇွန်လည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက်တဲ့ အချိန် ကော့ကော့လေး ညီးတဲ့ အသံလေးက တကယ့်ကို စွဲမက်စရာပေါ့။ ပုခုံးသားနုနုလေးတွေကို ဆက်နမ်းနေရင်းတင်းရင်း အိစက်နေတဲ့ နို့အိအိလေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ခြေနေတဲ့ အချိန်……

“ အား………..အ….အ…….ဖေဖေ……အား………….ဟား………”

အဖြူနဲ့ အနက်ရောထွေးနေတဲ့ ဆံပင်တွေကြားကို သမီးလက်ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးတွေနဲ့ ထိုးမွေ့ရင်း ငြီးနေတဲ့ အသံလေးက တကယ်ကို စိတ်ကြွစရာပေါ့……။ အဆီပိုမရှိတဲ့ ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးတွေပေါ်ကို တ ပြွတ်ပြွတ် နမ်းစုပ်ရင်း မို့မို့လေးအိစက်နေတဲ့ ဆီးခုံလေးတွေက တဆင့် စောက်ဖုတ်မွေး ရေးရေးလေးကြားကိုဖြဲလို့ ဖောင်းမို့အိစက်နေတဲ့ အသားနုနုလေးနှစ်ခြမ်းကြားက ချွေးမလေးရဲ့ စောက်ပတ် ရဲရဲလေးကို လျှာနွေးနွေးလေးတင်လိုက်ယုံနဲ့ပဲ…..

“ အ……အ………ဖေဖေ့………..ဟား………..”

ပေါင်အိအိလေးတွေကို ကားပေးရင်း ကော့ကော့လေးညီးနေတဲ့ ချွေးမလေးရဲ့ အသံက အခန်းလေးထဲမှာပျံ့လွင့်လို့ပေါ့။ ရဲနေတဲ့ စောက်ပတ်ကြားက စောက်စေ့နုနုလေးကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ငံုံ့စုပ်နေတဲ့ အချိန် အိစက်နေတဲ့ တင်ပါးကြီါ်တွေမြောက်တက်သွားတဲ့ အထိ ကော့ပေးနေတဲ့သမီးလေးကို တက်လိုးချင်စိတ်တွေဘယ်လိုမှ တားမရနိုင်အောင်ပါပဲလေ။--

ဒီကုတင်ကြီးပေါ်မှာပဲ မောင်ရယ် မောင့်သူငယ်ချင်း မင်းဆက်နဲ့ သူ့သားလေးဇော်လတ်တို့ ယောင်္ကျားသုံးယောက်တိတိ ဇွန်အလိုးခံခဲ့ဘူးပေမဲ့ မောင့်ဖေဖေရဲ့ အယုအယတွေလောက် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ကောင်းခဲ့တာ ဇွန်မကြုံခဲ့ဖူးဘူးလေ။

လုံခြုံမှုနွေးထွေးမှုပြီးတော့ သိပ်ကောင်းတဲ့ ခံစားမှုတွေက မောင့်ဖေဖေ ဦးထွန်းမင်းနဲ့မှ ဇွန်ရခဲ့တာ။ ဇွန်ယောင်္ကျား ကိုမွေးပေးခဲ့တဲ့ ဒီလီးနဲ့ အခုဇွန်ကို လိုးတော့မယ်ဆိုတဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းအတွေးကလဲ ဇွန်ရမက်ကို ပိုလို့ နိုးဆွပေးနိုင်တယ်။ သားကိုယ်တိုင် လိုးခဲ့တဲ့ ဇွန့် စောက်ဖုတ်လေးကို ခုဖေဖေက လိုးတော့မယ်လေ။

“ အို……”

ဘယ်လောက်များ ရူးသွပ်လိုက်သလဲ။ ဘယ်လောက်များ…..ဘယ်လောက်များ……ဇွန်စကားလုံး ရှာမရခဲ့ဘူး။ ဆန်းကျယ်တဲ့ ရမက်ဆိုတာနဲ့တင် ဇွန် သိပ်ကို ကောင်းနေခဲ့ပါပြီ။ အသိစိတ်တွေ လွတ်နေပြီးတော့ ပြန်သတိဝင်တဲ့ အချိန် ဖေဖေ့ လီးက ဇွန့်စောက်ပတ်အဝလေးမှာလေ။ ဇွန်ခါးကိုကိုင်ရင်း ပေါင်ကြားမှာ လီးကို ကိုင်ပြီး တေ့သွင်းနေတဲ့ ဖေဖေမျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိတော့ ပြုံးပြတဲ့ အပြုံးလေးနဲ့အတူ

“ ခလေး ဖေဖေ လိုးတော့မယ်နော်” တဲ့။

ဇွန်ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း အံလေးကိုကျိပ်လို့ ဖေဖေအတွက် ဇွန့်ခါးလေးကို ကော့ပေးမိတယ်။

“ အား…………………”

ဝင်လာခဲ့ပါပြီ။ တုတ်ခိုင်မာကြောတဲ့ အသားနွေးနွေးလေးက စောက်ပတ်နံရံတစ်လျောက်ကို ပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ခံစားမှုက ဘာနဲ့မှမတူအောင် ကောင်းလွန်းလိုက်တာ။

“ အား…………..ဖေဖေ….အ…အ….အ….အ….အာ့………….ဖေဖေ့….အိုး……..ရှီး…….”

“ ကောင်းလား ခလေး”

“ အား…….ကောင်းတယ်……..ကောင်းတယ်………အင့်……..အင့်…….အာ့……………ရှီး……အာ့ဟား….”

“ အား…….ဖေဖေ သမီး ပြီးတော့မယ်…..အ….အ…..”

ဇွန့် စကားသံကိုကြားတော့ ဆောင့်နေရာကနေ ဇွန်ကိုယ်လုံးလေးပေါ်ကို မှောက်ချရင်းဖက်ပေးရှာတယ်။တင်းတင်းလေးဖက်ထားရင်း ဆောင့်လိုးနေတဲ့ ဖေဖေအလိုးကို ခံရတာ ဇွန် တကယ်ကို့ အားရမိတယ်။ ပြီးတော့ ပြီးခါနီးနွေးထွေးနေအောင်ဖက်ပေးတဲ့ ဖေဖေရယ်လေ။ အလိုက်သိလိုက်တာ……….

“ အား…..ဖေဖေ   သမီးပြီးပြီ…..အ….အ….အား……..အာ့…………ဟူး………..အိုး…….ချစ်တယ်...ဖေဖေရယ်”

ဇွန့်ညီးသံလေးနဲ့ အတူ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်နေတဲ့ ဖေဖေဆီကလဲ တိုးတိုးလေးညီးနေရှာတယ်။ ခဏကြာတော့မှ တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတဲ့ ဖေဖေ့ လီးကို ဇွန့်စောက်ပတ်လေးထဲမှာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့နွေးသွားလိုက်တာ စောက်ပတ်လေးနဲ့ ဗိုက်အတွင်းပိုင်းထဲမှာ ဖေဖေရဲ့ သုတ်သွေးတွေ စီးဝင်သွားတဲ့ ခံစားမှုနွေးနွေးလေးက ဇွန့်ရက်ကို တသိမ့်သိမ့်နဲ့ပေါ့။

အဲ့ဒီ သုတ်သွေးးတွေကြောင့်ပဲ မောင်ဖြစ်လာခဲ့တာလေ။ ခုတော့ ဇွန်စောက်ပတ်လေးထဲမှာပါ စီးဆင်းနေခဲ့ပြီ။ အို… အတွေးတွေက လက်မခံနိုင်စရာ ဆိုပေမဲ့ဇွန်…..ဇွန်လေ….ကျေနပ်နေတယ်….လုံခြုံနေတယ်။ နွေးထွေးနေတယ် ။ ပြီးတော့ ဇွန်ရင်ခုန်နေတယ်ရှင်။

“ သမီး ကောင်းလား”

“ အင်း……”

“ နောက်အခွင့်အရေးရရင် လိုးရအောင်နော်”

“ဖေဖေရယ် သမီးက ဖေဖေချွေးမလေးလေ”

ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အပြုံးလေးနဲ့ ဖေဖေကိုပြောတော့ ဖေဖေက

“ ခု ဖေဖေ မိန်းမ ငယ်ငယ်လေ းဖြစ်နေပြီလေ”

“ ဖေဖေနော်”

“ ခုဇွန်က ဖေဖေသားရဲ့ မေမေဖြစ်ပြန်ပြီးပေါ့”

“ သမီးလဲ နောက်တတ်တာပဲ ”

“ ဖေဖေနဲ့ တူတာကိုလို့…….ဟားဟားဟားဟား ”

“ ကဲ သမီး ရေချိုးတော့မယ်နော် တော်ကြာပြန်လာနေအုံးမယ်”

“ အော်…အေးအေး သမီး  ဘောင်းဘီနောက်တစ်ထည်ဝတ်ပြရအုံးမယ်နော်……”

ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလာရင်း ဖေဖေ့ စကားကို ဇွန်မျက်စောင်းလေးနဲ့ တုန်ပြန်လိုက်မိတယ်။ ရေချိုးခန်းဖက်ကို ထွက်လာခဲ့တဲ့ ဇွန်ပါးမို့မို့ပေါ်မှာတော့ အပြုံးနုနုလေးနဲ့ပေါ့……။

.................................................

တစ်ညလုံး  မေဇွန့်စိတ်တွေ ဆောက်တည်ရာမဲ့ နေခဲ့တယ်။ မေဇွန်မှားသွားလား....။ မေဇွန်လေ ဘဝတစ်လျောက်လုံ းယောင်္ကျားလေးတွေနဲ့ အတူနေခဲ့ဘူးတာ အကြိမ်ကြိမ်ရယ်လေ။ အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရရင် မေဇွန် သိပ်ကြိုက်ခဲ့တာပေါ့။ ဘဝမှ ာအဖိုအမ ထိတွေ့ရတဲ့ အရသာလောက်သာယာကြည်နူးစရာမှ မရှိတာ။

မေဇွန်လဲ လူသားထဲက လူသားတစ်ဦးပဲလေ။ ဒါပေမဲ့ မေဇွန် အခုအရွယ်အထိ ကိုယ့်ထက်အသက်ကြီးတဲ့သူတစ်ယောက်ရဲ့ ယုယမှုတွေကို ရခဲ့တာ ပထမဆုံးပါ။ အဲ့ဒီသူက မောင့်ဖေဖေ ဖြစ်နေခဲ့တာတော့ မေဇွန်မဖြစ်ချင်ခဲ့ဘူး။ အရာရာ ခွင့်လွတ်တတ် တဲ့ မောင့်အပေါ် မေဇွန်သိပ်များလွန်သွားလား...။ ဒါပေမဲ့ မောင်ရယ် မေဇွန်အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရရင် အဲ့ဒီအတွေ့ကိုမေဇွန်သိပ်စွဲလမ်းသွားခဲ့ပြီ။

အတွေ့အကြုံများတဲ့ ဖေဖေရဲ့ ယုယမှုတွေအောက်မှာ မေဇွန်လုံခြုံနွေးထွေးမှုတွေ၊ သာယာမှုတွေ ကျေနပ်ခြင်းတွေအပြင် ကလေးလေး တစ်ယောက်လို မေဇွန်ဆိုးနွဲပြီး ကာမဆန်ဒ တွေကို တရှိုက်မက်မက် ခံစားရတာပြီးတော့ ပြီးတော့ ဖေဖေဆိုတဲ့ ခံစားချက် အဲ့ဒီခံစားချက်နဲ့ ဇွန့်အသွေးအသားတွေကို လိုလိုလားလားပေးနေရတာကိုပဲ ဇွန် ရူးရူးမိုက်မိုက်စွဲလန်းနေမိခဲ့တာ။

ဒီလိုနဲ့လေ……..

“ ဒီလို မိသားစုအားလုံး အတူတူထိုင်ပြီ းမစားရတာတောင် ကြာပြီပဲ”

စားပွဲထိပ်မှာထိုင်နေတဲ့ ဖေဖေဆီကို ဟင်းတွေ ခပ်ထည့်ပေးတော့ ဖေဖေပြောလိုက်တဲ့ စကားသံလေးကပျော်ရွှင်မှု့တွေ အပြည့်နဲ့ပေါ့။

“ သမီးကြီးရေ ာသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အတူ နေရတာအဆင်ပြေရဲ့လား အိမ်မှာပဲ နေလဲ ရနေတာပဲဟာ”

“ ရပါတယ် ဖေဖေရဲ့ မောင်လေးက အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်မှာပေါ့”

“ ရပါတယ် မမရယ် မမရှိရင် ပိုတောင်ပျော်စရာကောင်းသေးတယ် မမကသာ မနေချင်တာ”

“ ဒါနဲ့ သမီးကြီးက အိမ်ထောင်ပြုဖို့ မစဉ်းစားတော့ဘူးလား”

“ မစဉ်းစားပါဘူး ဖေဖေရယ်”

“ အေးအေး ဒါနဲ့လူစုံတုန်း ပြောရအုံးမယ်”

“ ဟုတ်ဘာလဲ ဖေဖေ”

မောင် မေးလိုက်တဲ့ စကာားကို ပြန်ပြောလာမဲ့ ဖေဖေအသံကို အားလုံးကနားစင့်နေမိကြတယ်။

“ ဒီလိုကွ သားနဲ့ သမီး မေဇွန်ရော သမီးကြီးရောကို ဖေဖေ အမေရိကားခေါ်ဖို့ ဟိုမှာ immigrant လျောက်ထားတာစာရပြီ၊ အဲ့ဒါဒီမှာ စီစဉ်စရာတွေရှိတာ စီစဉ်ပြီးလိုက်ခဲ့ဖို့ပြောမလို့”

“ ဟို သမီးက…..”

မမကြီးစကားမဆုံးခင် ဖေဖေက လက်ကာပြရင်း

“ သမီးကြီးက ဖေဖေတို့ရဲ့ biologically မဟုတ်ပေမဲ့ ဟိုက ဥပဒေအရက တရားဝင် မွေးစားတာ သမီးပဲလေ.. ပြီးတော့ ဖေဖေမေမေတို့ ရင်ထဲမှာလဲ သမီးက ဖေဖေတို့သမီးပဲ”

“ မင်းတို့ အမေလဲ အသက်ကြီးပြီ ဟို မှာ မင်းတို့ ညီမလေးကလဲ ကျောင်းသွား ဖေဖေကလဲ အလုပ်သွားဆို ..မင်းတို့ အမေပဲ အိမ်မှာ ကျန်နေတာဆိုတော့ ဖေဖေဆန္ဒကတော့ သားတို့သမီးတို့ အားလုံး လာစေချင်တာပဲ”

ဖေဖေ့ဆီက စကားကိုကြားတော့ မောင်က

“ ဟာ ဖေဖေကလဲ ဒီက အလုပ်တွေနဲ့ အိမ်ကိုရော”

“ အဲ့ဒါဖေဖေစဉ်းစားထားတယ် ...တကယ်လို့မင်းတို့ မမကြီး အိမ်ထောင် ပြုရင်တော့ ဖေဖေ လက်ဖွဲ့ခဲ့မလားလို့ ဒါမှမဟုတ် အားလုံး အတူသွားကြရင်တော့ ရောင်းစရာရှိတာ ရောင်းပြီး စီစဉ်ခဲ့ရမှာပေါ့”

“ အဲ့ဒါ သားတို့သမီးတို့ ဆန္ဒကိုလဲ သိချင်တယ် ဖေဖေမေမေတို့ကတော့ အားလုံး အတူတူနေချင်တယ်ကွာ”

“ ကိုထက်လေးကရော ဟင်”

မေဇွန် အမေးကို ဘယ်သူမှ မဖြေခဲ့ဘူး.။ ခဏနေတော့မှ မောင်က

“ မောင် မင်းဆက်ကို ဖုန်းဆက်ကြည့်လိုက်ပါအုံးမယ် စိတ်မပူနဲ့နော် မ”

ရုတ်တရက် ထမင်းဝိုင်းလေးက တိတ်ဆိတ်သွားပြန်တယ်။ အဲ့ဒီညက မေဇွန်အိပ်လို့ မပျော်ခဲ့ဘူးလေ။ မေဇွန် နောက်ကြောကနေ လှုပ်ရှားနေတဲ့ အသံလေးကို ကြားတော့ မေဇွန် တိုးတိုးလေးခေါ်မိတယ်။

“ မောင် မအိပ်သေးဘူးလား”

“ အင်း…အိပ်လို့ မပျော်လို့မ…မရော”

“ အင်း မရောပဲ”

“ ဖေဖေပြောတာကိုရော ဘယ်လို စဉ်းစားလဲဟင်”

“ ဖေဖေရော မေမေရောက အတူနေချင်တယ် ဆိုမှတော့ ဘာလုပ်လို့ရမှာလဲ မရယ် သူတို့လဲ အသက်ကြီးပြီမလား”

“ အင်း ဒါဆို မောင်က အတူ လိုက်သွားချင်တယ်ပေါ့”

“ အင်း အဲ့လိုတော့ စဉ်းစားတယ်”

“ မောင့် မမရော”

“ သူနဲ့ မအိပ်ခင်က စကားပြောတာတော့ မောင့်လိုပဲ သူလဲ စဉ်းစားတယ်တဲ့ လူကြီးတွေလဲ သားသမီးတွေအဝေးမှာဆို အထီးကျန်နေမယ် ထင်တယ်တဲ့”

“ အင်း …ဟုတ်တော့ဟုတ်ပါတယ် ဇွန်ကတော့ မောင့်သဘောပါပဲလေ”

ဇွန်စကားသံလေးဆုံးတော့ နောက်ကနေ ဖွဖွလေးဖက်လာတဲ့ မောင့်ရဲ့ အထိအတွေ့ကို မေဇွန် ခံစားလိုက်မိတယ်။

“ အိပ်တော့လေ မောင်”

မေဇွန် နှုတ်က ရုတ်တရက်ထွက်သွားခဲ့တဲ့ စကားသံလေး…။ မေဇွန်ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲ အံသြမိတယ်။ ဘာကြောင့်များ ကို့ယောင်္ကျားရဲ့ အထိအတွေ့ကို မက်မက်မောမောသာယာစိတ်မဖြစ်မိပါလိမ့်။ ဖေဖေ….။ရုတ်တရက်အတွေးထဲမှာ ဖေဖေနဲ့ညနေက အဖြစ်အပျက်လေးကို ပြန်သတိရမိတော့ ရင်ဖိုမိပြန်ရဲ့။ရုတ်တရက် မောဟိုက်လာတဲ့ ရင်ကို သက်သာလိုသက်သာငြား လေပူလေးတစ်ချက်ကို မောင် မသိအောင်ဖွဖွလေးမှုတ်ထုတ်လိုက်မိတယ်။

“ sorry ပါမောင်ရယ်”

နေ့ရက်တွေက ကုန်လွယ်လိုက်တာ။ နောက်တစ်ပတ်ဆို မောင်ရယ် မေမေရယ် မမကြီးနဲ့ ညီမလေးတို့ပြန်သွားကြတော့မယ်။ မေဇွန်နဲ့ ဖေဖေကတော့ လုပ်စရာရှိတာလေးတွေ လက်စသက်ရင်း နောက်တစ်ပတ်လေယာဉ်နဲ့ ပြန်ဖို့စီစဉ်ထားခဲ့တယ်။

ဒီအစီအစဉ်ကိုလဲ ဖေဖေပဲ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တာလေ။ မေဇွန်နဲ့ ဖေဖေနှစ်ဦးထဲသာသိတဲ့ ပတ်သက်မှု့လေးကို တွေးရင်း ဇွန်ရင်ခုန်မိတာတော့ အမှန်ပါပဲ။ မောင့်အပေါ်မှာတော့ အရမ်းကို လွန်နေမိတယ်ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ အားနာနေမိတာတော့ အမှန်ပါ။ ဒါပေမဲ့ မေဇွန် ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ ပြတ်သားသွားခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်အပျက်လေးတစ်ခုကိုကြုံခဲ့ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းတော့ မေဇွန် ပိုပြီး ရပ်တည်ချက်တွေ ခိုင်မာလာသလိုပါပဲ။ 

အဲ့ဒီနေ့ကပေါ့….

မနက်စောစောအခန်းထဲမှာ လှဲနေရင်း ဘေးမှာ မောင်မရှိတာကို မေဇွန်သတိထားမိလိုက်တယ်။ အရင်ကလဲ ဒီလိုပဲ အလုပ်ကို စောသွားနေကျလေ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့မောင်စက်ရုံမှ မသွားတာ။ အဲ့ဒီအချိန်အထိ မေဇွန်ရင်ထဲမှာ မောင် ဘာခံစားချက်မှ မရှိသေးပါဘူး။ အဲ့ဒီအချိန် အခန်းအပြင်ကနေ နောက်ဖေးဖက်ကို တစ်စုံတစ်ယောက် ဝင်သွားရင်း မီးဖိုခန်းတံခါးပြန်ပိတ်သံလေးကို ကြားလိုက်ရတယ်။ မောင်များ ဖြစ်နေမလား.။ ရုတ်တရက် အပေ့ါသွားဖို့ မေဇွန် ထ လိုက်ရင်း အခန်းတံခါးဝလေးဆီကို ရောက်တော့ နောက်ဖေးဆီက မမကြီးရဲ့ အသံ တိုးတိုးကိုကြားလိုက်မိတယ်။

“ မမ ကလှနေတုန်းပဲနော် သူငယ်ချင်းနဲ့ သွားနေပြီး ရည်းစားတွေရော ထားသေးလား”

“ အမယ် သားသားနော် မမကို များ”

“ မမ ”

“ ဟင်….”

“ ဟိုးအရင်ကလို မမနဲ့ အတူနေချင်လိုက်တာဗျာ”

“ သားသားရယ် မိန်းမတောင်ရနေပြီး မှ မမကို လုပ်ချင်နေသေးတာလား”

တကယ့်ကို တိုးတိုးလေးပေမဲ့ မေဇွန် နားနဲ့ ဆက်ဆက်ကြားလိုက်မိတာပါ။ ပြီးးတော့ မေဇွန်လေ ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေမိတယ်။ သဝန်တိုတာများလား..မရဲတရဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မေးမိပြန်တယ်။ အဲ့လိုလဲ မဟုတ်ပြန်ဘူး …။ ဒါဆို…မေဇွန်ကုတင်လေးဆီကို အသာပြန်လှမ်းလာရင်း ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲချလိုက်မိတယ်။ ရင်တွေခုန်နေလိုက်တာ…။ နာရီဝက်လောက် ရှိမယ်ထင်တယ်။ မောင်ပြန်ဝင်လာတဲ့ အချိန် ကုတင်ပေါ်ကနေ မောင့်ကို ပြုံးပြမိတော့

“ မ နိုးပြီလား”

“ အင်း ခုမှနိုးတယ် မောင်”

လှုပ်ရှားနေတဲ့ ရင်ခုန်သံတွေကို ထိန်းရင်း မုသားတစ်ခွန်းဆိုမိ ပြန်တယ်။

“ ဒါဆို ကိုအပြင်သွားလိုက်အုံးမယ်နော် မ ဖေဖေနဲ့ လုပ်စရာရှိတာလေးတွေ သွားဖြတ်ရအုံးမယ် သွားဖို့ကလဲ တစ်ပတ်ပဲ ရှိတော့တာဆိုတော့”

“ အင်း ဂရုစိုက်သွားနော် မောင်”

အဝတ်အစားလဲပြီး မောင်ထွက်သွားတော့ အခန်းထဲကို ဝင်လာသူက ကိုထက်ရယ်လေ။

“ သား အစောကြီး နိုးတာလား”

“ အင်း”

မျက်နှာလေးမကောင်းရှာတဲ့ ကိုထက်ကို မေဇွန် သနားသွားမိတယ်။ ကုတင်ပေါ်ကနေ ထလိုက်ရင်း အခန်းတံခါးလေးကို လော့ခ်ချလိုက်ပြီးတော့ ကိုထက်လေးရဲ့ ပုခုံးလေးကို ဖွဖွဖက်ရင်း ကုတင်လေးပေါ်မှာနှစ်ယောက်အတူ ထိုင်လိုက်မိတယ်။

“ မေမေ ကသွားပြီးရင် ဘယ်တော့ ပြန်လာမှာလဲ”

“ လာမှာပေါ့ သားရဲ့ သားဆီကို ပြန်ပြန်လာမယ် ပြီးတော့ သားကစာကြိုးစား ဟိုမှာ ကျောင်းလာတက်ရင်လဲ ရတာကို”

မေဇွန်ပါးစပ်ကနေ တတွတ်တွတ်ပြောရင်း ညဝတ်ဂါဝန်လေးတစ်ထပ်ထဲ ဝတ်ထားတဲ့ မေဇွန့် ရင်သားအိအိလေးတွေထဲကို ဆွဲယူ ပွေ့ဖက်ထားနေမိတော့တယ်။ မနက်ခင်းအလင်းရောင်ဖျော့ဖျော့က ခန်းဆီးလိုက်ကာလေးကို မထိုးဖောက်နိုင်ခဲ့သေးပါဘူး။ ဒီအခန်းလေးထဲမှာ သားလေးနဲ့ အတူတူ ချစ်ရည်လူးခဲ့ဖူးတဲ့ အချိန်တွေကို ဇွန်သတိရနေမိ ပြန်တာပေါ့။ ရုတ်တရက်ပဲ သားငယ် ကိုထက်ရဲ့ လက်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ဆွဲယူရင်း မေဇွန်ရင်သားအိအိလေးပေါ်ကို တင်ပေးထားမိတယ်။

မော့ကြည့်လာတဲ့ ကိုထက်ရဲ့ မျက်နာလေးကို ဖွဖွငုံ့နမ်းရင်း မွေ့ယာထူထူလေးဆီကို နှစ်ဦးသား လှဲချနှစ်မြုတ်လိုက်မိတယ်လေ။ ဒါနောက်ဆုံးများဖြစ်နေမလား သားငယ်လေးရယ်။ အတွေ့ပင်လယ်ကြောမှာ သားနဲ့ မေဇွန်အတူ နစ်မျောသွားလိုက်တာ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲကို တရစ်ရစ်တိုးဝင်လာတဲ့ သားရဲ့ လီးတံနွေးနွေးလေးကို ခံစားလိုက်မိမှပဲ သတိပြန်ဝင်လာခဲ့မိတယ်။

“ သားရယ်”

ခါးလေးကို ကော့ပေးနေရင်းပဲ ခွဲခွာရတော့မယ် သားငယ် ကိုထက်ကို မေဇွန်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားနေမိပြန်တယ်လေ။

“ အား………….ကလေးရယ်”

-------------------------------------------------

ရန်ကုန်လေဆိပ် departure check in ကောင်တာမှာ တန်းစီနေတဲ့ မောင်တို့ သားအမိလေးယောက်ကိုလက်ပြနှုတ်ဆက်ပြီးတော့ ဖေဖေနဲ့ မေဇွန် အတူ ပြန်လာခဲ့တယ်။

“ သမီးးတစ်ခုခု စားမလား ဝယ်သွားမလားဟင်”

“ ဝယ်ပဲ သွားလိုက်မယ်လေ ဖေဖေ”

“ အင်း အဲ့ဒါလဲ ကောင်းပါတယ်”

ဝါးတန်းလမ်းက feel 3 မှာ စားစရာတွေဝင်ဝယ်ရင်း ဖေဖေနဲ့နှစ်ယောက်အတူ အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ အရင် ကမောင်နဲ့အတူ နေခဲ့တဲ့ အိမ်လေးကအခုတော့ ဖေဖေနဲ့ မေဇွန်နှစ်ဦးထဲ တိတ်ဆိတ်လို့ပေါ့။ အိမ်ခန်းလေးထဲကိုရောက်တော့ တံခါးပိတ်နေတဲ့ ဇွန်ကို နောင်ကနေ သိုင်းဖက်လာတဲ့ ဖေဖေလေ။

“ သမီးလေး ဖေဖေကို အတွင်းခံလေး ဝတ်ပြရအုံးမယ်နော်”

“ ဟယ်.. ဖေဖေကလဲ ဟိုနေ့က ဝတ်ပြပြီးပြီလေ”

“ နောက်တစ်ထည်ကျန်သေးတယ်မလား”

“ ဟင်း… ဖေဖေနော်”

ညုတုတုလေးပြန်ပြောမိတဲ့ မေဇွန့်ကို မေဇွန် မရှက်မိတော့ပါဘူး။

“ ဖေဖေ ကို မေးစရာရှိတယ်”

“ အင်း မေးလေ သမီးလေး”

ဖေဖေ့ရင်ခွင်ထဲကနေ ရုန်းထွက်ရင်း ဆိုဖာလေးပေါ်ထိုင်လိုက်တော့ ဘေးကနေ ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ ဖေဖေက ဇွန့်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း ပြောလာတယ်။

“ မမ က ဟိုးငယ်ငယ်လေးထဲက မွေးစားတာလားဟင်”

“ ဟင် သမီးကို သားက ပြောမပြဘူးလား”

“ သမီး မမေးတာပါ”

“ ဟုတ်တယ် သမီး မေမေရဲ့ အစ်မ နဲ့ သူ့အမျိုး သားက သမီးး မမငယ်ငယ်ထဲက ဆုံးသွားတာလေ အဲ့ထဲကပေါ့”

“ အော်”

“ ဘာလို့လဲ သမီး”

“ ဟင့်အင်း….မေးကြည့်တာပါ”

“ အင်း ..ဟိုရောက်ရင်တော့ တစ်အိမ်ထဲမှာ မိသားစုအားလုံးအတူ အရမ်းပျော်ရမှာ သမီးမေမေကလဲ အဲ့လိုနေချင်တာလေ”

ဖေဖေစကားကို မေဇွန် ပြုံးပြလိုက်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်… ပျော်စရာမိသားစုလေးပေါ့ ။ ဖြည့်စည်းမှု့တွေ၊ နှောင်ကြိုးတွေ၊ ရမက်တွေနဲ့ စည်းနှောင်ထားတဲ့ မိသားစုလေးပေါ့။

“ ဖေဖေရေချိုးလိုက်အုံးမယ်နော် သမီးလေး ညကျရင် ဖေဖေသူငယ်ချင်းလာမယ်လို့ ပြောတယ် သူကိုပဲ အပ်ထားခဲ့ရမှာလေ အိမ်တော့ မရောင်းချင်ဘူး ဒီကို ပြန်လာတဲ့အခါလဲ ကို့အိမ်ကိုနေရတော့ ကောင်းတာပေါ့သမီးရယ်”

“ ဟုတ် ဖေဖေ”

မေဇွန်စကားဆုံးတော့ ရေချိုးဖို့ အခန်းထဲကို ဝင်သွားတဲ့ဖေဖေ့ကို ငေးကြည့်ရင်း သက်ပျင်းလေးကို ဖွဖွလေးချလိုက်မိတော့တယ်။

တင်း….တောင်…..

တံခါးဘဲလ်သံလေးကြားတော့ မေဇွန်တံခါးဆီကိုအပြေးလေးသွားမိတယ်။

“ သမီး အဖေရှိလား”

“ ဟုတ် ရှိတယ်ဦး”

ဖေဖေနဲ့ရွယ်တူ လောက်ရှိမဲ့ ခပ်ပြည့်ပြည့် အန်ကယ်တစ်ယောက် တစ်ယောက်တံခါးဝကနေ နှုတ်ဆက်လာတော့ မေဇွန်ပြန်ပြုံးပြရင်း

“ ထိုင်အုံးနော် ဦး ဖေဖေအခန်းထဲမှာ”

“ ဘာသောက်မလဲ ဦး”

“ ဟားဟား မသောက်တော့ဘူး သမီး ခဏမှ”

လက်ထဲက ကျွတ်ကျွတ်အိပ်နဲ့ထည့်လာတဲ့ ပုလင်းလေးကို စားပွဲပေါ်တင်ရင်းပြောတော့ မှ မေဇွန်နားလည်လိုက်မိတယ်။

“ ဟေ့ကောင် မင်းသိန်း စားပြီးပြီလား”

“ အေးပြီးပြီ”

အခန်းထဲကထွက်လာတဲ့ ဖေဖေကနှုတ်ဆက်ရင်း ဆိုဖာပေါ်ကိုလာထိုင်တယ်။

“ သမီး ဒါဖေဖေသူငယ်ချင်း ဦးမင်းသိန်းတဲ့ ကျောင်းထဲက ဒီကစက်ရုံလဲ သူ့ရှယ်ယာပါတယ်လေ”

“ ဟုတ် ဖေဖေ”

“ ဒါမင်း သားရဲ့ မိန်းမလား”

“ အင်းဟုတ်တယ် မေဇွန်တဲ့”

“ အချောပဲကွ ဟေ”

“ ဟားဟားဟား အေး. ဒီကောင်က အဖေတူဆိုတော့ ရွေးတတ်တယ်ကွ”

ဖေဖေနဲ့ အတူ ဖေဖေသူငယ်ချင်းကပါ မေဇွန့်အလှကို ချီးမွန်းကြတော့ မေဇွန်ကျေနပ်မိပြန်ရော.။ မိန်းမဆိုတာ ကို့ကိုလှတယ်ပြောရင်ကျေနပ်ကြတာပဲ မဟုတ်လား.။

“ သမီး ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်နော် ဖေဖေ လိုရင်ပြောနော် စားဖို့သမီးသွားဝယ်ပေးမယ်”

“ ရတယ် သမီးရေ အားလုံး ဦးဝယ်ခဲ့တယ်”

“ ဟုတ်”

အပြုံးလေးနဲ့ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း မေဇွန် အနားကနေ ထွက်လာခဲ့တော့တယ်။ ရေပန်းလေးရဲ့အောက်မှာ အချိန်ကြာကြ ာရပ်နေမိရင်း အတွေးတွေလဲ ယောက်ယက်ခတ်လို့ပေါ့။

ဘာကြောင့်များ ဖေဖေလို့ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ လူအိုတစ်ယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့ကိုမှ မက်မက်မောမောစွဲလန်းခဲ့မိလဲ မေဇွန် ကိုယ်တိုင် မသိတော့ပါဘူး။ ချွဲနွဲ့ရတာလေးကို သာယာတာလား။ ဒါမှမဟုတ် အတွေ့အကြုံကပဲ မေဇွန့်ကို ဆွဲဆောင်သိမ်းယူ သွားခဲ့တာလား။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဖေဖေ ရဲ့ တောင့်တင်းတဲ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်မှာ ပက်လက်လေးလှန်ရင်း မိန်းမောခဲ့ရတဲ့ ခဏလေးတွေကိုတော့ မေဇွန်အရမ်းစွဲလမ်းတယ်။

အတွေးတွေကို ခဏဘေးဖယ်ရင်း ရေချိုးတာကို လက်စသတ်လို့ အခန်းထဲကို ပြန်ဝင်လာတဲ့ အချိန် အပြင်ကနေ ဖန်ခွက်ထိသံ စကားပြောသံတွေကို ကြားလိုက်ရတယ်။ ဘီဒိုလေးထဲက အဝတ်တွေကို ရွေးမိတော့ ဖေဖေဝယ်ပေးတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး…။ 

မရည်ရွယ်ပေမဲ့ ပိုးသား g string ဘောင်းဘီလေးကို ယူရင်း ပြည့်တင်းတဲ့ မေဇွန်ခန္ဓာကိုယ်လေးပေါ်မှာဝတ်ကြည့်မိတယ်။ ဖင်လုံးအိအိလေးကြားမှာ ကြိုးလေးဝင်နေတဲ့ အထိအတွေ့ကို အရင်က မခံစားခဲ့ဘူးတော့ တစ်မျိုးဖြစ်နေမိပေမဲ့ မေဇွန်ပြန်မချွတ်မိပြန်ဘူး။ အပေါ်မှာတော့ ဘော်လီ အနီရဲရဲလေးတစ်ထည်နဲ့အတူ ခပ်ပွပွတီရှပ်လေးတစ်ထည်ကောက်စွပ်လိုက်မတယ်။ ပြီးတော့မှ ဘောင်းဘီ……။

ဘာဘောင်းဘီ ဝတ်ရမှန်းမသိပဲ တွေဝေနေတုန်းမှာ ဘီဒိုဒေါင့်နားက ဘောင်းဘီအထပ်လေးအပေါ်က အသားက stoking အထူ အနက်ရောင်လေးကို ယူရင်း ပြည့်တင်းတဲ့ ပေါင်သားအိအိလေးတွေကနေ တဆင့် ဆွဲယူ မရင်လိုက်တော့ ခန္ဓာအိအိလေးရဲ့ အလှက ထင်းထင်းလေးပေါ်လွင်လို့ပေါ့။ တီရှပ်လေးကိုတင်းပါးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ထိ ဆွဲချရင်း အခန်းထဲကနေ ထွက်လာခဲ့မိတယ်။

“ သမီး ပြီးသွားပြီလား”

“ ဟုတ်”

မေဇွန် ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်လေးရဲ့ အလှကိုငေးကြည့်နေတဲ့ ဖေဖေ့ရဲ့ သူငယ်ချင်းအကြည့်တွေကို မသိမသာပဲမျက်ကွယ်ပြုရင်း ဖေဖေ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့

“ မင်း သမီးက မင်းကြီးကြိုက်ပဲဟေ့”

စကားလုံးတွေသွက်နေတဲ့ ဖေဖေနဲ့ ဦး ကို တစ်လှည့်စီကြည့်ရင်း မေဇွန် လဲစကားဝိုင်းမှာ အတူ ဝင်ပြောနေမိတယ်။

“ ချွေးမ အလိမ္မာ ချောလေးရထားတာ ကံကောင်းတာပဲဟေ ငါတော့ သားမရှိတော့ ချွေးမမရတော့ဘူးပေါ့ကွာ”

“ ဟားဟား….လိမ္မာတာတော့ နှစ်ယောက်မရှိဘူး ဟေ”

“ သမီးရော ချမလား”

ခပ်ထွေထွေပြောလာတဲ့ ဖေဖေသူငယ်ချင်းစကားဆုံးတော့

“ ခွက်ယူလိုက်သမီး ဒီအချိန်ပဲပျော်ရတာ ဟိုရောက်ရင် အလုပ်နဲ့ဆိုတော့ အခုလို မလွတ်လပ်တော့ဘူး”

ဖေဖေ ငှဲ့ပေးတဲ့ ဝီစကီကို အချိုရည်နဲ့ရောရင်း မေဇွန် တစ်ငုံသောက်လိုက်တော့ ပူဆင်းသွားတဲ့ အရသာနွေးနွေးနဲ့အတူ မေဇွန့်စိတ်တွေ လန်းဆန်း ပေါ့ပါးလာသလိုခံစားလိုက်မိတယ်။ ဖေဖေနဲ့ အန်ကယ် ဦးမင်းသိန်းတို့ စကားပြောသံကိုနားထောင်လိုက် မေဇွန်ကိုတိုင်ဝင်ပြောရင်းရယ်လိုက်နဲ့ အိမ်လေးက စိုပြေနေလိုက်တာ။

သုံးဦးသား ခပ်ထွေထွေဖြစ်လာတဲ့ အချိန် စကားလုံးတွေကလဲ ခပ်ရဲရဲပေါ့။ ဖေဖေ့ဘေးမှာ တလှည့် အန်ကယ်ဦးမင်းသိန်းဘေးမှာ တလှည့်ထိုင်ရင်း အရက်ငှဲ့ပေးမိသူက မေဇွန်ရယ်လေ။ တစ်ချက်တစ်ချက် ပေါင်တံခြင်းပွတ်မိသွားတဲ့ အချိန် မေဇွန်တင်ပါးအိအိလေးတွေနဲ့ မတော်တဆထိမိသွားတဲ့ အချိန်တွေကို ရင်တွေဖိုမိပြန်ရော။ ဒီလိုနဲ့ ညကလဲ နက်သထက်နက်လာခဲ့တယ်။

“ မင်းရော မင်းမိန်းမနဲ့ ဘယ်လိုလဲကွ”

“ ဒီလိုပါပဲကွာ တစ်ခါတစ်လေလဲ အပြင်စာလေး ဘာလေးစားပေါ့ ဟားဟား”

စကားလုံးတွေက မိန်းခလေးတစ်ဦးအတွက် နားရှက်စရာပေမဲ့ ရစ်မူးနေကြသူတွေ အတွက်တော့ အရသာတစ်မျိုးပါပဲ။

“ မင်း ချွေးမလေးကတော့ ဒီည အတွက်နတ်သမီးလေးပဲဟေ့ ငါ့မျက်လုံးထဲမှာတော့”

အန်ကယ် စကားဆုံးတော့ အရက်ငှဲနေတဲ့ မေဇွန့်ခါးလေးကို ဖေဖေကလှမ်းဖက်လိုက်တယ် ရုတ်တရက်အရှိန်လွန်ပြီးဖေဖေပေါင်လေးပေါ်ကို ထိုင်ကျသွားမိတဲ့ မေဇွန်ကို ဖေဖေကဖွဖွလေးဖက်ရင်း

“ ငါ့သမီးလေးကိုတော့ ငါက ချစ်တယ်ဟေ့”

“ ချစ်ခြင်စရာလေးပဲ ကိုးကွ”

စကားလုံးတွေ….စကားလုံးတွေက ချွေးမနဲ့ယောခမ ဆိုတာထက်ကို ပိုလာခဲ့ပေမဲ့ သတိမဲ့စွာနဲ့ပဲ ရှေ့ဆက်နေမိတယ်။ ယမကာရဲ့ယစ်မှု့တဲ့ အရသာနဲ့ ရမက်တွေပေါင်းစပ်မိတဲ့ညပေါ့။ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အိမ်ခန်းလေးထဲမှာ ရီဝေနေတဲ့ လူသားသုံးဦး ဆိုဖာအရှည်လေးရဲ့ ဘယ်ဘက်မှာတော့ ဖေဖေ ညာဖက်မှာအန်ကယ်ဦးမင်းသိန်းနဲ့အတူ အလယ်ကနတ်မိမယ်လေးတစ်ပါး….။

ထူထဲ အိထွေးနေတဲ့ မေဇွန့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ဖွဖွလေးစုပ်ယူနေတဲ့ ဖေဖေ။ အိစက်နူးညံ့နေတဲ့ ရင်သားအိအိလေးတွေကို ပွတ်ချေနေတဲ့ အန်ကယ်ဦးမင်းသိန်းရဲ့ ဆူဖြိုးနေတဲ့ ဝမ်းဗိုက်အောက်က ပြေလျော့နေတဲ့ပုဆုံးခါးပုံစလေးထဲကို ဖွဖွထိုးနှိုက်ရင်းတင်းမာနေတဲ့ အမွေးကြမ်းကြမ်းကြားက လီးတံတင်းတင်းလေးကို မေဇွန် ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ခြေနေမိလေရဲ့။

ခါးဆီက တီရှပ်ပွပွလေးကို မလာတဲ့ အန်ကယ့်လက်တွေကို မေဇွန် မရုန်းဖယ်မိပါဘူး ။ ကလေးငယ်လေးတစ်ယောက်လို လက်ကို အသာမြှောက်ပေးမိတယ်။ အဲကွန်းကထွက်လာတဲ့ အေးစိမ့်စိမ့် လေအထိအတွေ့က မေဇွန်ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ပွတ်သပ်ကြည်စယ်သွားခဲ့ပြန်တာပေါ့။ ဝင်းအိ ချောမွတ်နေတဲ့ အသားစိုင်အိအိလေးတွေပေါ်မှာ စိုရဲနေတဲ့ ဘော်လီလေးက နို့အုံးထွေးထွေးလေးကို ပွေ့မလို့ထားတယ် ။ ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းအတိုင်း တိတိလေးကပ်နေတဲ့ အသားကပ် ဘောင်းဘီ အနက်ရောင်လေးနဲ့ နတ်သမီးလေးတစ်ပါး နဲ့ အရွယ်လွန် ကာမဘီလူးနှစ်ကောင်ရဲ့ ရမက်ပြင်းပြင်း ကခုန်ပွဲ က စိတ်လှုပ်ရှားစရာအတိ…..။

“ အခန်းထဲသွားရအောင် သမီးလေး”

ဖေဖေ့ စကားဆုံးတော့ ဆိုဖာပေါ်ကနေထလာတဲ့ လူသားသုံးဦး တစ်ဦးနဲ့ တစ်ဦး ပွေ့ဖက်ရစ်ပတ်လို့အိပ်ခန်းမီး ပြာလဲ့လဲ့ အောက်မှာနှစ်ယောက် အိပ်ကုတင်အိအိလေးက အချစ် ကပွဲတစ်ခုကို ဆင်နွဲတော့မဲ့ ကွင်းပြင်တစ်ခုလို ဆီးကြိုနေတယ်။ ပုဆိုးနဲ့ အကျီကိုအတူ ချွတ်နေတဲ့ ဖေဖေနဲ့အန်ကယ် တို့ နှစ်ယောက်ကြားမှာ မေဇွန်လဲ အသားကပ်ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ချလိုက်မိတယ်။ ရှေ့ဆီးခုန်လေးကနေ တြီဂံပုံ ကွက်ကွက်လေးအုပ်ထားတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေးရဲ့ အောက်ကနေ လျောဝင်သွားတဲ့ ကြိုးပြားလေးက တင်းရင်းအိစက်နေတဲ့ ဖင်သားလုံးလုံးလေးနှစ်လုံးကြားထဲမှာ နစ်မြုတ်ပျောက်ကွယ်ပြီးတော့ တစ်ခါဖင်သားမြောင်းလေးကြားကနေ တိုးထွက်လာရင်း ခါးကသားရေကြိုးလေးနဲ့ ဆက်မိသွားတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးကို ဖေဖေက တအံ့တသြကြည့်ရင်း

“ လှလိုက်တာ သမီးလေးရယ်”

ဖေဖေကို ပြုံးပြနေမိတဲ့ မေဇွန်နောက်ကနေ ဘော်လီချိတ်လေးကို ချွတ်ပေးနေသူက အန်ကယ် ဦးမင်းသိန်းပေါ့ ။ ပုခုံးက ဘော်လီကြိုး ရဲရဲလေးကို တွန်းဖယ်ရင်း ဘော်လီခွက်လေးကို ဆွဲယူချွတ်ပေးသူက ဖေဖေရယ်လေ။ ဝဖိုင့်ဖိုင့်ခန္ဓာ လေးထဲကို မေဇွန် ကြောပြင်လေးဖိကပ်နေတဲ့ အချိန် အန်ကယ့်ရဲ့ လီးတံ မာမာလေးက ဖင်သားအိအိတွေပေါ်မှာ အိကပ်လို့နေတယ်။

တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ မေဇွန့်ရင်သားထွေးထွေးကလဲ ဖေဖေရင်ခွင်ထဲမှာ ပုန်းကွယ်လို့ ရှက်နေပြန်လေရဲ့။ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ တစ်ပြိုင်ထဲ လုံးထွေး ယုယမှု့တွေကြားမှာခံစားမှု့အသစ်အဆန်းလေးတစ်ခုကို မေဇွန်ခံစားနေမိပြန်တယ်။ သုံးဦးသား ကုတင်လေးပေါ်ကို လုံးထွေးလဲကျသွားတဲ့ အချိန် ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ ဖေဖေပေါင်ကြားက လီးတံတင်းတင်းလေးကို မေဇွန်နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ ထွေးငုံထားမိတယ် ။ ကုန်းကုန်းလေးဖြစ်နေတဲ့ မေဇွန်ဖင်ကြားက ဖောင်းမို့အိစက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို နောက်ကနေ လျှာဖျားလေးနဲ့ ယက်နေတဲ့သူက အန်ကယ်ပေါ့။

အို….ရင်တွေခုန်လိုက်တာရှင်။

မေဇွန်ဘဝမှာ ယောင်္ကျားနှစ်ယောက်ရဲ့ တစ်ပြိုင်ထဲ ယုယကြင်နာမှု့ကို ပထမဆုံး ခံစားခဲ့ဘူးတာပါပဲ။ ကောင်းလိုက်တာရှင်….။ ကောင်းလိုက်တာဆိုတာထက် ပိုတဲ့စကားလုံးကို မရွေးချယ်တတ်တော့ပါဘူး.။ စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲက စိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်နွေးနွေးလေးတွေကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ယက်ယူသွားတဲ့ အန်ကယ့်ကို မေဇွန်စိတ်မဆိုးမိပါဘူး ။ ခါးလေးကော့ရင်း စောက်ဖုတ်လေး ပိုဖောင်းလာအောင်ပဲ ကြိုးစားပေးနေမိတာ။ 

ဖေဖေ့လီးတံမာမာလေးကို မက်မက်မောမောစုပ်နေမိတဲ့ အချိန်တွေ ဘယ်လောက်ကြာသွားလဲတောင် သတိမထားမိတော့ပါဘူး ။ ဖေဖေ့ရဲ့ လီးရေ နွေးနွေးလေးတွေ မေဇွန်ပါးစပ်ထဲမှာ တိုးဝင်လာတော့မှာပဲ အန်ကယ့်ရဲ့ လီးတံတုတ်တုတ်ကြီးရဲ့ တိုးဝင်လာတဲ့ အရသာကို မေဇွန့်စောက်ဖုတ်လေးထဲမှာ သတိထားလိုက်မိတယ်။

“ အွန့် အွန့်……အင့်……အို့…….”

ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ကိုင်ရင်း စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဆောင့်လိုးနေတဲ့ အန်ကယ်ဆီ က ငြီးသံတိုးတိုးနဲ့အတူ နွေးထွေးသွားတဲ့ ခံစားမှု့လေးက စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးရဲ့ ဟိုးအတွင်းမှာ စိမ့်ဝင် စီးဆင်းသွားသလိုပါပဲ။ ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ လီးတံလေးကျွတ်သွားတော့ ရင်တစ်ခုလုံး ဟာသွားသလို ခံစားလိုက်မိတယ်။

“ ဦး ပြီးသွားပြီလား”

“ အင်း….ပြီးသွားပြီ သမီးလေး”

ဖေဖေကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အပြုံးလေးနဲ့ လှမ်းဖက်လိုက်တဲ့ ဖေဖေရင်ခွင်လေးထဲကို ခေါင်းလေးတိုးရင်း မေဇွန် ငိုမိပြန်ရော…..။

အခန်းထဲကနေ ရေချိုးခန်းဖက်ကို ထွက်သွားတဲ့ အန်ကယ်အသံကို နားစွင့်ရင်း ဖေဖေကို ရင်ခွင်ထဲကနေတိုးတိုးလေးပြောမိတယ်။

“ သမီးကို အထင်သေးသွားလား ဖေဖေ”

ပါးမို့မို့လေးထက်က မျက်ရည်စတွေကို ဖွဖွလေးသုပ်ပေးရင်း

“ ဟင့်အင်း…..ဖေဖေ က သမီးလေးကို ပိုချစ်ရပါတယ် ဖေဖေ့ ခံစားချက်တွေကို အဆုံးစွန်ထိ သမီးလေးကပေးနိုင်လို့ပေါ့….မငိုနဲ့တော့နော် သမီးလေး ”

ဖေဖေစကားကိုကြားတော့ ကလေးငယ်လေး တစ်ယောက်လိုပါပဲ။

မေဇွန်ပြုံးရင်း ခေါင်းလေးတိုးလို့ ချွဲနေမိပြန်တယ်လေ။ အချိန်တွေဘယ်လောက်ကြာသွားတယ် မသိတော့ပါဘူး။ မေဇွန်နိုးလာတဲ့ အချိန်မှာ ဖေဖေကဘေးမှာ အိပ်လို့ပေါ့။ စောင်ထူထူလေးအောက်က အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုလေးကို သတိထားမိတော့မှ မေဇွန်ဖေဖေ့အခန်းထဲကနေ ထွက်ရင်း မေဇွန်အခန်းထဲကို ဝင်လာမိတယ်။ခန်းဆီးကနေပြေပြေလေး တိုးဝင်လာတဲ့ မနက်ခင်းအလင်းရောင်လေးက မေဇွန်ကို ဆီးကြိုလို့……….။

-----------------------------------------------------------------------

အချိန်နဲ့ဒီရေဆိုတာ လူကိုမစောင့်ဘူး တဲ့…။ ဟုတ်တယ်နော် မနက်ဖြန်ဆို ဖေဖေနဲ့အတူ အမေရိကားကို မေဇွန်သွားရတော့မယ်။ ဆိုင်နဲ့ စက်ရုံကို ဖေဖေသူငယ်ချင်း အန်ကယ်ဦးမင်းသိန်းက ဆက်ပြီးလုပ်ပေးမယ်ဆိုတော့ စိတ်အေးရတာပေါ့။ တကယ်တော့ ဒါတွေက မေဇွန်တို့ဘဝမှာ လိုအပ်နေတယ်ရယ်လဲမဟုတ်တော့ပါဘူးလေ။ နားလည်မှု့တွေ လိုအပ်ချက်တွေကို ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်မဲ့ ဆက်ဆံရေးနဲ့ မိသားစုဘဝလေးရနေခဲ့ပြီပဲ။

“ ဖေဖေ ”

“ ပြောလေ သမီး”

“ ညကျရင် ကိုထက် ဖေဖေနဲ့ မေမေလာမယ်တဲ့ သူတို့လဲ မသွားခင်လာနှုတ်ဆက်တာ”

“ အော် ကောင်းတာပေါ့”

“ အဲ့ဒါ သမီး သူတို့ဆီ ဒီညသွားအိပ်မလားလို့”

“ အော် ဖေဖေ တောင် မင်းသိန်းဆီသွားမလို့ ဒီည ဒီကောင်က ပွဲလုပ်မယ်ဆိုတာနဲ့ ”

“ အော်”

“ ဒီည ဖေဖေ ဟိုမှာအိပ်ဖြစ်မယ် ထင်တယ် သမီးတစ်ယောက်ထဲဆို ဖေဖေက စိတ်ပူနေတာ ခုတော့အဆင်ပြေသွားတာပေါ့”

“ သမီးသွားရင် သော့ပိတ်သွားနော် ခဏနေ ဟိုကောင် ဖေဖေ့ကို လာခေါ်မယ်တဲ့”

“ ဟုတ် ဖေဖေ”

ညနေငါးနာရီလောက်မှာ ဖေဖေထွက်သွားတော့ မေဇွန်တစ်ယောက်ထဲ ဧည့်ခန်းလေးထဲမှာ ထိုင်နေမိတယ်။ ခဏနေတော့ တုန်ခါသွားတဲ့ မေဇွန်ဖုန်းလေးပေါ်မှာ နာမည်လေးတစ်ခု….

KMS

“ ဟလို”

“ အကို လာနေပြီလား”

“ ခုတံခါးရှေ့မှာ ညီမ အိမ်ထဲမှာ ညီမ ယောခမ ကြီးရှိမယ်ထင်လို့ ဖုန်းဆက်လိုက်တာ”

ဆိုဖာပေါ်ကနေထရင်း ကျွန်းတံခါးမကြီးကိုဖွင့်လိုက်တော့ ကြောပိုးအိပ်အနက်ရောင်လွယ်ထားတဲ့ ကိုမင်းဆက်ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အခန်းထဲကို ရောက်တော့ တံခါးကို အသာပြန်ပိတ်ရင်း ကိုမင်းဆက်ရင်ခွင်ထဲကို တန်းတန်းမတ်မတ်လေး ပြေးဝင်ပွေ့ဖက်ထားမိသူက မေဇွန်ရယ်လေ။

နှစ်ဦးထဲ…။ မောင့်ရဲ့အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်း သားလေး ကိုထက်ရဲ့ ဖေဖေ ပြီးတော့ မေဇွန့်ရဲ့ ဘယ်သူမှ မသိတဲ့ ယောင်္ကျား…။ အင်း ဟုတ်တယ်…. ။ မေဇွန့် ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကို မက်မက်မောမော ပေးအပ်ခဲ့ဖူးတာဆို ယောင်္ကျားပဲပေါ့။

“ ယုန်လေး”

“ ရှင်”

ချစ်စနိုးခေါ်သံလေးနဲ့ ချွဲနွဲနွဲထူးသံလေး..။ ပြီးတော့ အခန်းလေးက တိတ်ဆိတ်သွားပြန်တယ်။ လူသားနှစ်ဦးပွေ့ဖက်ခဲ့တဲ့ အိမ်ရှေ့ခန်းကကြမ်းပြင်ထက်မှာ အထီးကျန်စွာနဲ့ ကျန်နေရစ်ခဲ့တာက ကြောပိုးအိတ်အနက်ရောင်လေးပေါ့။

မောင်နဲ့ မေဇွန်တို့ရဲ့ မင်္ဂလာဦးအိပ်ခန်းလေးထဲမှာတော့ သခင်မနဲ့အတူ မောင့်ရဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း…။ဒုတိယမြောက် မင်္ဂလာဦးအချိန်လေးကို ဖြစ်သန်းဖို့ စတင်လိုက်မိတာက မေဇွန်ရယ်ပါ.။ ရှပ်အကျီကြယ်သီးလေးတွေ အားလုံး တ်သွားတဲ့ အချိန် တောင့်တင်းတဲ့ ရင်ဖတ်နွေးနွေးလေးထဲကို ခေါင်းလေးတိုးဝင်မိတော့ အိစက်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တုတ်တုတ်လေးကို ပွေ့ဖက်ထားသူက သူရယ်လေ။

ပုဆိုးခါးပုံစလေးကို ဖြေချလိုက်တဲ့ မေဇွန် လက်ဖောင်းဖောင်းလေးတွေက အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပြာရောင်လေးအောက်က လီးတင်းတင်းလေးကို ပွတ်သပ်နေမိတယ်။ ခါးဆီက ထမီအထပ်ဆင်လေးကို ဆွဲယူလိုက်တဲ့ သူ့ရဲ့သန်မာတဲ့ လက်ချောင်းတွေအောက်မှာ ထမီလေးက အောက်ကိုပုံကျသွားခဲ့တယ်လေ။ ပိုးသားအတွင်းခံ အနက်ရောင်လေးထဲကနေ တင်းတင်းလေး အိထွက်နေတဲ့ မေဇွန် တင်ပါးအိအိလေးကိုပွတ်သပ်နေတဲ့ ကိုမင်းဆက်လက်တွေကနွေးထွေးနေလိုက်တာ။

တီရှက်အဖြူလေးကို ချွတ်ပေးပြန်တော့လဲ မေဇွန်က ညီမငယ်လေးတစ်ယောက်လို ကူပေးမိပြန်တယ်။အသားရောင် ယိုးဒယား ဘော်လီလေးထဲက ဖောင်းမို့နေတဲ့ ရင်တစ်စုံက ယောင်္ကျားတွေရဲ့ အပွတ်အသပ် နဲ့ အကြိမ်ကြိမ်စို့စုပ်ခဲ့တာတောင်မှ တင်းရင်းအိစက်နေဆဲ…..။

အခန်း မှောင်မှောင်လေးထဲမှာ အဝတ်မဲ့ ယောင်္ကျားတစ်ဦးနဲ့ ဘော်လီအသားရောင်လေးနဲ့ အတွင်းခံအနက်လေးပဲပါတဲ့ သခင်မလေးကို တိတ်တဆိတ် စောင့်မျော်နေတဲ့ ကုတင် အိအိလေးက ငေးကြည့်လို့ သူလဲ ရင်ခုန်နေမိမယ် ထင်တယ်။

ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေးလှဲလိုက်တဲ့ သူ့အပေါ်မှာ ခွထိုက်လိုက်မိတဲ့ အချိန် မေဇွန်ဖင်သားအိအိတွေကြားကို အမြှောင်းလိုက်လေးဖိကပ်သွားမိတဲ့ လီးတံတင်းတင်းလေးကို ခံစားလိုက်မိတယ်။ ဗိုက်သားအိအိလေးတွေပေါ်မှ ာဖွဖွလေးပြေးလွှားနေတဲ့ ကို့လက်ချောင်းလေးတွေပေါ်ကို ထပ်ကိုင်ရင်း ရင်သားအိအိလေးတွေပေါ်ကို ဆွဲယူလိုက်မိပြန်တယ်။ လက်ကို အနောက်ဖက်လျှိုရင်း ဘော်လီချိတ်လေးကို ချွတ်လိုက်တော့ပြေလျော့သွားတဲ့ ဘော်လီအသားရောင်လေး အောက်က နို့အုံလေးက လှလှပပလေး အိဆင်းလာတယ်လေ။ လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ပွေ့မထားတဲ့သူက ကိုမင်းဆက်ပေါ့။ ဖင်ကြားထဲက လီးတံလေးပေါ်မှာထိုင်းရင်း ဖင်လေးကို ရှေ့နောက်လှုပ်လျှားနေတဲ့ ဇွန်ခန္ဓာကိုယ်လေးက လေနဲ့အတူ လွင့်မြောနေတဲ့ ဝါဂွမ်းစိုင်လေးတစ်စလို လှပကြွရွနေလိုက်တာ။

ထိုင်နေတဲ့ မေဇွန့် တင်ပါးအိအိလေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့သူ တွန်းမလာရင်း တရွေ့ရွေ့နဲ့ ကို့ရဲ့ မျက်နှာလေးပေါ်ကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပိုးသားလေးထဲမှာ အိထွေးနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက ကို့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးပေါ်မှာ ဖိကပ်သွားမိပြန်ရော ကို့ရဲ့ လျှာပေါ်က စိုစွတ်နေတဲ့အထိအတွေ့လေးနဲ့ ဇွန့်စောက်ရည်နွေးနွေးလေးတွေရဲ့ စိမ့်ထွက်လာတဲ့ အချစ်ရည်တွေနဲ့ နွေးအိနေတဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီဂွကြားလေးက နွေးထွေးနူးညံ့နေပြန်တာပေါ့။

ကုတင်ဘောင်လေးပေါ်က နှစ်ဦးသားဖက်ရင်းကြည်နူးနေတဲ့ မောင်နဲ့ မေဇွန်ရဲ့ ဓါတ်ပုံလေးကို ကြည့်ရင်းမောင်မဟုတ်တဲ့ သူစိမ်းယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာပေါ်ကို စောက်ဖုတ်နွေးနွေးလေးနဲ့ ပွတ်နေရတဲ့အရသာက ဘာနဲ့မှ နှိုင်းယှဉ်လို့ မရနိုင်အောင်ပါပဲ။

ဖင်လေးကို အသာကြွရင်း မေဇွန်အတွင်းခံလေးကို ချွတ်ချလိုက်မိတယ် ။ ပြီးတော့ တပြိုင်ထဲပဲ မောင့်သူငယ်ချင်းမျက်နှာလေးပေါ်ကို ထိုင်ချလိုက်တော့ နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးက ဇွန်စောက်စိ မာမာလေးပေါ်ကိုဖိကပ်ပွတ်သပ်သွားတယ် ။ လျှာနွေးနွေးလေးနဲ့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းလွှာကြားကို ပွတ်ဆွဲ စုပ်ယူသွားတဲ့အရသာကြောင့်ပဲ ထင်တယ် ။ ဇွန်ကိုယ်လေး တသိမ့်သိမ့်တုန်နေလိုက်တာ။

ကို့မျက်နှာလေးကို စောက်ဖုတ်လေးနဲ့ အားရအောင်ပွတ်ပြီးတော့မှပဲ တင်းမာနေတဲ့ ကို့ လီးတံလေးပေါ်ကို ခွထိုင်ရင်း စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကို ထိုးသွင်းထိုင်ချလိုက်မိတယ်။ တရစ်ရစ် တိုးဝင်လာတဲ့ လီးတုတ်တုတ်လေးရဲ့ အရသာ ။ ဆိတ်ကွယ်တဲ့ အခန်းမှောင်မှောင်လေးရဲ့ လွတ်လပ်မှု့ တဆတ်ဆတ်ခုန်နေတဲ့နှလုံးသားရဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့ အတူ ဖင်လေးကို ကော့ရင်း မောင့်ရဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းရဲ့ အလိုးခံနေမိတဲ့ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမလှလေးတစ်ဦးရဲ့ တိတ်တဆိတ် ကမ္ဘာလေးတစ်ခုပေါ့။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်….”

“ ညီမလဲ အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုရယ်”

“ ကို…….”

“ ဟင်”

“ ချစ်တယ်”

“ ကလေးရယ် ကို့ရဲ့ ဇနီးလေးသာ ဖြစ်လိုက်ပါတော့လား”

“ ခုလဲ ကို့ဇနီးပါပဲ ကိုရယ်”

နူးညံ့မှု့၊ကြင်နာမှု့၊ယုယမှု့တွေနဲ့ တိတ်တိတ်လေးဖန်တီးခဲ့ကြတဲ့ အချစ်ကမ္ဘာလေးတစ်ခု နောက်ဘယ်တော့များမှ ပြန်ရမယ် မသိတော့ဘူးနော် ကလေး။

“ ကိုရယ်”

“ ကိုတို့ ဖောက်ပြန်နေမိ……..”

ကို့စကားမဆုံးခင် ဇွန် ကို့နှုတ်ခမ်းလေးကို လက်လေးနဲ့ဖုံးကာလိုက်မိတယ်။

“ ဖောက်ပြန်တယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးကြမ်းကြမ်းကြီးကို မသုံးပါနဲ့ လည်ပတ်နေတဲ့ ဘဝကြီးထဲက ဘယ်သူ မှ မသိတဲ့ နိဗာန်ဘုံးလေးကို အတူတည်ဆောက်ကြတာပါ”

“ ကလေးရယ်”

မောင့်ရဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းက ဇွန့် စောက်ဖုတ်အိအိလေးကို လိုးနေတယ်လို့ တွေးလိုက်တိုင်း ဇွန်ရင်ဖို့ရတယ်သိလားကို…..ဇွန်ကိုယ်တိုင်ကလဲ မောင့်ရဲ့ အရင်းနှီးဆုံးသူတွေရဲ့ အဖြည့်ခံ မလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တာပါ။

ကို…..အခု ညီမကလေ ကို့အလိုတွေကို ဖြည့်ပေးဖို့တာဝန်ရှိတဲ့ ကို့အလိုးခံနေရတဲ့ ကြေးစားဖာသယ်မလေးပေါ့။

“ ကလေးလေးရယ်”

ကိုဆီက ရတာက ယုယမှု့နဲ့ ကျေနပ်ခြင်းတွေလေ ဒါတွေက ပိုက်ဆံထက် ပိုတန်ဖိုးရှိပါတယ်။

“ ဒီည တစ်ညလုံးကို့ရဲ့ အဖြည့်ခံမလေးဖြစ်ပါရစေနော်”

“ ကလေးရယ် ချစ်တယ်ကွယ်”

“ ညီမလဲ အရမ်းချစ်တယ်”

အလင်းရောင်မှိန်ဖျော့ဖျော့နဲ့အတူ နာရီစက်သံလေးတွေ ဆီးခုန်နှစ်ခုရဲ့ ထိခတ်ပွတ်ရိုက်သံလေးတွေပျံ့လွင့်နေတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ ရမက်တွေအပြန်အလှန်ပေးဆပ်ရင်းနဲ့ ဇွန်နဲ့ ကိုတို့ရဲ့ ညလေးကို နောက်ဆုံးဖြတ်ကျော်ခဲ့မိကြတယ်လေ။ ကို့ရင်ခွင်ထဲမှာ ဇနီးမယားလေးတစ်ယောက်လို နိုးထခဲ့ရတဲ့ မနက်ခင်းလေးက ကိုနဲ့ဇွန်ရဲ့ နောက်ဆုံးမနက်ခင်းလေးဆိုတာ သိရတိုင်းလဲ နှမျောတသစိတ် ဖြစ်မိပြန်တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ပဲ…………

လက်ပြ နှုတ်ဆက်နေတဲ့ ကိုမင်းဆက်ကို  ပြုံးပြရင်း waiting room ဖက်ကို ဖေဖေနဲ့ အတူ လျောက်ဝင်သွားခဲ့မိတယ်။ ဝါဂွမ်းစိုင်တွေလို အဆုတ်လိုက် ခဲနေတဲ့ တိမ်ဆိုင်တိမ်လိပ်တွေကြား ပျံသန်းနေတဲ့ လေယာဉ်ထိုင်ခုံလေးထဲမှာ ဖေဖေ့လက်လေးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖြူစင်တဲ့ သံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးတွေနဲ့ ရစ်ပတ်ထားတဲ့ မိသားစုလေး ကို နားလည်မှု့တွေ ပေးဆပ်ခြင်းတွေ ခံစားချက်တွေဖြည့်ဆီးမှု့တွေနဲ့ တည်ဆောက်ဖို့ ဦးတည် ပျံသန်းလာခဲ့တော့တယ်………။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။

ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ အပိုင်း ( ၅ )

ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ အပိုင်း ( ၅ )

အဖြူရောင် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အပြင်ဘက်မှာ မမ တို့နှစ်ယောက် ထွက်သွားတဲ့ အသံပျောက်သွားတဲ့ အထိ တီတီလေးနဲ့ ကျွန်တော် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်ရင်း ရင်ခုန်နေမိတယ်။ အပြင်ကနေ သော့ခတ်သွားတဲ့ အသံပျောက်သွားပြီးတော့ တော်တော်ကြာတော့မှ ကျွန်တော်လဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ဝတ်လို့ အခန်းအပြင်ဘက် ထွက် မိန်းခလုတ်ကို တင်ရင်း အခန်းထဲက အဲကွန်းလေးကို ပြန်ဖွင့်လိုက်တော့ အေးစိမ့်စိမ့် အခန်းလေးက ကျွန်တော်နဲ့ တီလေးနှစ်ယောက်ကြောင့် ပြန်ပြီး အသက်ဝင်လာခဲ့တယ်။

ကျွန်တော့် အခန်းကနေ ညီမလေး အခန်းထဲကို နှစ်ယောက်လုံး ပြောင်းဝင်ရင်း စောစောကပဲ မမ တစ်ယောက် အလိုးခံခဲ့တဲ့ ကုတင်လေးဘေးမှာ နှစ်ယောက်အတူ ရပ်လို့ပေါ့။ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အတွေးတွေထဲမှာတော့ ချစ်သူနောက်ကွယ်မှာ တိတ်တိတ်လေး ဖောက်ပြန်ခဲ့ကြတဲ့ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ ပုံရိပ်တွေက ထင်ဟပ်လို့………

“ သားသား ဘယ်လို ခံစားနေရလဲ”

ကုတင်ဘောင်လေးပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း မေးလာတဲ့ တီလေးရဲ့ အမေး……..

“ ဘယ်လို..ခံစားနေရလဲ ဆိုတော့ သူ့ကို ကြည့်ပြီးတော့ သာယာတယ် ဖီးလ်လာတယ် သားသားပဲ သူ့ကို ခွင့်ပြုခဲ့တာလေ ရိုးအီနေတဲ့ ခံစားချက်တွေကနေ ပိုပြီးဆန်းသစ်တဲ့ အရသာကို ပေးချင်တယ် သူလဲ လိုချင်တယ် တိတ်တိတ်လေး ခံစားရတဲ့ အရသာကို တီတီလေးလဲ သိနေတာပဲလေ”

ကျွန်တော်ပြောတော့ တီလေးက ရီနေတယ်။

“ သားသားရော အဲ့လိုခံစားချက်မျိုးကို ကြိုက်လား”

“ အင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် ကြိုက်တယ်”

စကားပြောနေတဲ့ တီတီလေးက အရင်ကအတိုင်း နုပျိုသစ်လွင်နေဆဲ လှနေဆဲပဲဗျာ။ အပေါ်ပိုင်း ဘော်လီအသားရောင်လေးထဲက ဆူတင်းနေတဲ့ နို့အုံတွေကလဲ အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင်ကို လှပလို့ အတွင်းခံပန်းရောင်လေးထဲက လုံးတစ်နေတဲ့ တင်ပါးအသားဆိုင်တွေကလဲ ကြွရွနေတုံးပါပဲ။ ဒီလို အလှတွေကြောင့်လဲ လိုးချင်တဲ့သူတွေ ဝိုင်းနေတာပေါ့။

“ တီလေးကို မေးရအုံးမယ် သားသား အကြောင်းလဲသိနေပြီဆိုတော့ တီလေးနဲ့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ နေချင်တယ်”

“ အင်း မေးလေ”

“ တီလေးရော အပြင်မှာ အလိုးခံဘူးလား ဟို တစ်ခါကောင်လေးနဲ့ မဟုတ်ပဲပေ့ါ”

ကျွန်တော်မေးတော့ တီလေးက ရယ်နေပြန်တယ်။ ပြီးမှ……..

“ အင်း အဲ့ဒီကောင်လေးနဲ့ပဲ သားသားရယ်”

“ နောက်ပိုင်းရော လိုးဖြစ်သေးလား”

“ အင်း သူအိမ်မှာ သွားလည်ရင်းနဲ့ တစ်ခေါက်ဖြစ်ဖူးတယ် ..သူက တစ်ယောက်ထဲ နေတာလေ”

“ အော်”

“ သားသား အန်ကယ်လဲ တိတ်တိတ်လေး ဖြစ်နေတဲ့သူ ရှိတယ်”

“ အမ် ဟုတ်လား တီလေး ဘယ်လိုသိလဲ”

“ မူမူ ပြန်ပြောပြတာလေ မမ တောင်ကြီးပြန်တဲ့ အချိန် အိမ် ကို လာတယ်တဲ့.. ရုံးက အတွင်းရေးမှုးမလေးလို့..ပြောတယ် ပြီးတော့ သူကို အောက်ကို မုန့်သွားဝယ်ခိုင်တယ်တဲ့”

“ တီလေးလဲ သူတို့နှစ်ယောက် ဖုန်းပြောတာ တစ်ခေါက်ကြားဖူးတယ်”

“ တကယ်”

“ အင်း တီလေး သားသားကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြတာပါ”

“ အော် တီလေးနဲ့ရော အတူ လိုးဖြစ်တယ်မလား ”

“ အင်း အရင်လိုပါပဲ”

“ တီလေးတော့ အိမ်ထောင်ရေးကို မထိခိုက်ရင် ပြီးတာပါပဲ”

“ အင်း လေ”

“ တီလေးရော စောစောကတွေ့တာ ဘယ်လိုနေလဲ”

“ အင်း စိတ်လှုပ်ရှားရတယ် တီလေးလဲ အလိုလေးကြိုက်တယ် မထင်မှတ်ပဲ ဖြစ်သွားတဲ့ ခံစားချက်လေးကိုပေါ့”

“ အင်း သားသားလဲ အဲ့လိုပဲ ပြီးတော့ သူ အဲ့လိုဖြစ်တာကို မြင်ရတော့သာယာမိတယ် အဲ့လို့ စိတ်က အရမ်းထူးဆန်းတယ်နော်”

“ အင်း”

ရယ်နေတဲ့ တီလေးနားကို တိုးကပ်ရင်းနဲ့ ပြည့်ဖြိုးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ယုယုယယ ထွေးပွေ့လိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေး ခိုဝင်မှီတွယ်လာတဲ့ အိထွေးနေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲမှာ လဲကျပြိုဆင်းလာတယ်။ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ရင်ထဲမှာလဲ အတွေးကိုယ်စီနဲ့ ။ လေအေးစက်လေးရဲ့ အသံတိုးတိုးလေးကလွဲလို့ အခန်းထဲမှာ တိတ်ဆိတ်ညိမ်သက်နေတယ်။ လှိုက်ဖို့နေတဲ့ တီတီလေးရဲ့  ရင်အစုံက အသက်ရှုလိုက်တိုင်းမှာ ဖောင်းမို့ လို့…။

ပျော့ပြောင်းတဲ့ ဆံနွယ်စတွေကို တွန်းဖယ်ရင်း ပုခုံးထက်က ဘော်လီကြိုးလေးကို တွန်းချလိုက်တော့ လက်မောင်းဘေးကို လျောကျသွားတဲ့ ဘော်လီကြိုးလေးနဲ့ ပြောင်ရှင်းသွားတဲ့ တီလေးရဲ့ ဝင်းမွတ်တဲ့ ပုခုံးထက်က အသားစိုင်ပြည့်ပြည့်လေးတွေက နူးညံ့လိုက်တာ။

နှစ်ယောက်အတူ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လို့ အခန်းနံရံလေးကို ကြောမှီထားရင်းကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲကိုပက်လက်လေး လှဲချလိုက်တော့ လက်တစ်ဖက်က ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကို ထိန်းယူပွေ့ဖက်ရင်းနဲ့ နှဖူးပေါ်မှာ ကပို့ကရို့ပြန့်ကြဲနေတဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေကို ယုယုယယ သပ်တင်ပေးလိုက်မိတယ်။ ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားတဲ့ တီတီလေးကတော့ ခံစားချက်အပြည့်နဲ့ ရမက်တွေနောက်ကို လွင့်မြောလို့…။ ဘော်လီချိတ်လေးကို ချွတ်ပြီးတော့ လှပအိထွေးတဲ့ နို့အုံလေးကို လက်နဲ့ဖွဖွလေး အုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ….

“ အား……….နွေးပြီးတော့ နူးညံ့လိုက်တာ သားသားရယ်”

တင်းတင်းရင်းရင်း အိတစ်နေတဲ့ နို့အုံလေးကို လက်ချောင်းထိပ်လေးတွေနဲ့ ဆွဲယူ ပွတ်သပ်လိုက်မိတယ်။ဖွေးဥနေတဲ့ ရင်သားပြည့်ပြည့်လေးတွေ အလယ်မှာတော့ ပန်းနုရောင်အကွက်ဝိုင်းဝိုင်းလေး၊  ပြီးတော့ ပန်းနုရောင် အကွက်လေးနဲ့ လိုက်ဖက်နေတဲ့ အရောင်နုနု နို့သီးခေါင်းမာမာလေးတွေကလဲ တင်းတင်းလေးနဲ့ တစ်စုံတစ်ရာကို ကြိုလင့်နေသယောင်ယောင်။ နို့သီးတင်းတင်းလေးကို လက်ခေါင်းထိပ်လေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေးဖိလိုက်တော့ မျက်လုံးလေးကို တင်းတင်းမှိတ်ရင်း ခေါင်းလေးမော့လို့ ရင်သားအိအိလေးတွေကိုကော့ပေးလာတဲ့ တီတီလေးရဲ့ အလှ။ အားလုံးက ကာရမ် မိမိ စပ်ဆိုထားတဲ့ အချစ်ကဗျာလှလှလေးထဲကနတ်သမီးလေး တစ်ပါးလို……။

လှလိုက်တာ တီတီလေးရယ်။ ခေတ်မှီ အသုံးအဆောင်တွေရဲ့ ပံ့ပိုးမှု နုပျိုသစ်လွင်တဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့ ကြော့မော့ သန့်ရှင်းနေတဲ့ အလှပိုင်ရှင် တစ်ယောက်၊  ဒါဟာ အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ဆိုတာ ဘယ်သူ ယုံပါ့မလဲလေ။ နို့အုံတင်းတင်းလေးတွေရဲ့ အောက်က ချပ်ရပ်တဲ့ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးတွေနဲ့ လိုက်ဖက်ညီတဲ့ ခါးသိမ်သိမ်လေးတွေ။ ပြီးတော့ အချိုးအဆစ်ကျကျ အနုပညာဆန်ဆန် ကားတင်းသွားတဲ့ တင်သား ဝိုင်းဝိုင်းအိအိလေး၊ တင်သားဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေကို ကော့တက်ပေါ်လွင်နေစေတဲ့ ပေါင်သားပြည့်ပြည့် အိအိလေးတစ်စုံ၊ လှပတဲ့ ပေါင်တံလေးတွေရဲ့ အလယ်မှာတော့ အမွေးလေးတွေကို ပြောင်အောင်ရိတ်ထားတဲ့ ဆီးခုန်မို့မို့လေးက ချစ်စရာကောင်းလောက်အောင် ခုံးမို့လို့ပေါ့။

ဆီးခုန်မို့မို့လေးတွေအတိုင်း လျော့ဆင်းလိုက်ပြန်တော့ ဆယ်ကျော်သက် မိန်းခလေးတစ်ယောက်လို အိထွေးနူးညံ့နေတဲ့ အသားစိုင်ဖောင်းဖောင်းလေး၊ စိုစိုအိအိနဲ့ နူးညံ့နွေးထွေးတဲ့ ခံစားချက် တွေကို ဆောင်ကျဉ်းပေးတဲ့ အချစ်ရိပ်မြုံလေးတစ်ခုလို့ တင်စားလိုက်ရင် လွန်မယ် မထင်ပါဘူးဗျာ။

နို့အုံ အိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ ကျွန်တော်လက်တွေကို တီတီလေးရဲ့ ဆီးခုန် မို့မို့လေးပေါ်တင်လိုက်တော့ ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ အိနေတဲ့ အသားနုနုလေးတွေရဲ့ အထိအတွေ့က အရသာ ရှိလိုက်တာ။ လက်ချောင်းလေးတွေကို ဖိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ပြန်ပြီးတွန်းကန်လာတဲ့ ဆီးခုန်အိအိလေးရဲ့ အသားနုနုလေးတွေထဲမှာ လက်ချောင်းလေးတွေက အိဝင်လို့ လက်တွေကို မလိုက်တဲ့အချိန် လက်ရာလေးအတိုင်း ရဲနေတဲ့ သွေးခြေဥလေးတွေ…။ လက်ချောင်းလေးတွေးကို တဖြေးဖြေးလျောဆင်းလိုက်တော့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးရဲ့ အနူးညံ့ဆုံး ဖောင်းဖောင်းအိအိအသားစိုင်လေး နှစ်ခြမ်းက အပျိုစင်လေးတစ်ယောက်လို စိကပ်လို့…။ ထိကပ်နေတဲ့ အကွဲရာလေးတစ်လျောက် လက်ချောင်းလေးတဲ့ ထိုးဆင်းသွားတဲ့ အချိန်မှာတော့ တီတီလေးရဲ့ အချစ်ရည်စင်ကြည်ကြည်လေးတွေ စီးဆင်းစိမ့်ကျနေတဲ့ အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး ။ ဒါဟာ ကျွန်တော် လိုးခဲ့ဘူးတဲ့၊ လိုးနေတဲ့ တီလေးရဲ့ စောက်ဖုတ် အိအိလေးပေါ့။ 

နွေးထွေးစိုစွတ်တဲ့ အဝကျ ဉ်းကျဉ်းလေးကိုကျော်လွန်လာပြန်တော့ အသားချောချောလေးတွေနဲ့ အတူ ပြည့်တင်းလုံးဝန်းတဲ့ ဖင်သား အိအိလေးနှစ်ခြမ်းကြားက အပေါက်ဝလေး တကယ်ကို စိကပ်လို့။ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေတတ်တဲ့ တီတီလေးလို လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝလေးက မနှစ်မြို့ဖွယ်နေရာလေး တစ်ခုလို့များ ဘယ်လို စိတ်နဲ့အဓိပါယ်ဖွင့်ရမလဲလေ။

တီလေးရဲ့ ဒူးနှစ်ဖက်ကို ကွေးရင်းပြည့်ဖြိုးတဲ့ ပေါင်တံလေး နှစ်ဖက်ကို ထောင်လို့ ။ မခို့တရို့ ပုန်းအောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို လှစ်ဟလိုက်တော့ စိကပ်နေတဲ့ အသားစိုင်လေးနှစ်ခြမ်းက ခပ်ပြေပြေလေ ဟသွားတယ်ဆိုပေမဲ့ ပန်းနုရောင် အစိလေးကိုတော့ အလိုက်သိစွာနဲ့ ဖုံးအုပ်ကွယ်ဝှက်ထားနေဆဲပါပဲ။ စောက်ဖုတ်ဝကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲက စိမ့်ကျလာတဲ့ အရည်ကြည်လေးတွေက အသားနုနုလေးတွေ တစ်လျောက် စီးဆင်းရင်း ဖင်ကြားထဲက အသားနုလေးတွေကိုပါ ချောအိစိုစွတ်လာစေတယ်လေ။

တင်းတင်းလေး စိကပ်နေတဲ့ တီတီလေးရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝလေးကို လက်ချောင်းလေးက ဖွဖွလေး ဖိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ နုထွေးတဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားက ငြီးသံတိုးတိုးလေးနဲ့ အတူ………….

“ မောင်ရယ် မ နာမှာပေါ့”

နှလုံးသားတွေ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားလောက်အောင် ဆွဲဆောင်ရိုက်ခတ်လိုက်တဲ့ စကားသံလေး………….

“ မောင်ရယ်….တဲ့ လေ”

တကယ်ဆို ပိုင်ရှင်ကိုယ်စီနဲ့ လူသားနှစ်ဦး။ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ ဘယ်သူမှမသိအောင် ဖောက်ပြန်နေမိတာ….။ အို……ဖောက်ပြန်တယ်တဲ့ လား။

ဖောက်ပြန်တယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးက ကြမ်းလွန်းပါတယ်လေ။ အဲ့ဒီစကားလုံးနဲ့ ဆန့်ကျင်စွာပဲ ခံစားချက် ရသလေးကတော့ နူးညံ့သိမ်မွေ့လွန်းတယ်။ ပိုင်ရှင်ရှိနေတဲ့ လူသားတွေ တရားဝင် လိုးခွင့်ရနေတဲ့ အထိအတွေ့တွေကို ခဏမေ့လို့ ဆန်းသစ်တဲ့ ခံစားချက်လေးတွေကြားမှာ တိတ်တိတ်လေးခိုးပြီး လွင့်မြောနေမိတာ…။ တိတ်တိတ်လေး…….တကယ့်ကို တိတ်တိတ်လေးပေါ့။

နှစ်ယောက်ပဲ သိတဲ့ ဆိတ်ကွယ်ရာ နေရာလေးမှာ ခံစားချက်အသစ်လေးတွေ၊ အထိအတွေ့ အဆန်းလေးတွေကိုခိုးပြီးခံစားရတဲ့ ခံစားမှု ….။ ဒါကို ဘယ်လိုများပေါ်လွင်အောင် တင်စားရပါ့မလဲလေ။ ရင်ထဲမှာ တသိမ့်သိမ့် လှုပ်ခါရင်းနဲ့ လွင့်မြောနေမိတယ်။ စည်းကမ်းဘောင်တွေရဲ့ အလွန် ။ ထိန်းသိမ်းမှုတွေရဲ့ အပြင်ဘက်က လွတ်လပ်ပြီး ရသဆန်းဆန်းလေးတွေ ပေးစွမ်းနိုင်တဲ့ ကဗျာချိုချိုလေးတစ်ပုဒ်ပေါ့။

နွေးထွေး စိုအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေး တစ်လျောက် ကျွန်တော့် လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ် ဆော့ကစားရင်း တင်းမာတဲ့ အစိလေးကိုထိလိုက်မိတော့  အခန်းမှောင်မှောင်လေးထဲ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်မှုတွေကို တီတီလေးရဲ့ ငြီးသံတိုးတိုးလေးက တိုးဝှေ့ဖယ်ရှားလိုက်တယ်။

“ အား…..မောင်ရယ်”

“ အရမ်း...ကောင်းတယ်ကွာ”

ရမက်ပြင်းပြင်းလေးတွေရဲ့ စေစားချက်ကြောင့် စိမ့်ဆင်းလာတဲ့ တီတီလေးရဲ့ ချောအိ နွေးထွေးတဲ့ အရည်ချွဲချွဲလေးတွေကို အစိလေးမှာ လိမ်းသုပ်ရင်း တင်းမာတဲ့ အစိထိပ်လေးကို ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်နေမိတယ်။ မျက်လုံးလေးကို တင်းတင်းမှိတ်လို့ ပြည့်တင်းတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားဖူးဖူးလေးကို ဖွဖွလေးကိုက်ရင်း နဲ့ ပြည့်တင်းလုံးဝန်းတဲ့ ဖင်သားအိအိတွေကို ကော့ပေးနေတဲ့ တီတီလေးရဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အမူအရာလေးက နှလုံးသားထဲက ခံစားချက်တွေကို ဖွင့်ဟ ဝန်ခံလို့နေတယ်။

လှလိုက်တာ… ။ ရင်ထဲက ရိုးသားစွာ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့ ဟန်ဆောင်မှုကင်းမဲ့တဲ့ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ အထိအတွေ့ ဘယ်သူမှ မသိအောင် တိတ်တိတ်လေးဖောက်ပြန်နေရတဲ့ ခံစားမှု…။ ဘဝတွေပျက်ဆီးသွားလောက်အောင် အစွန်းမရောက်ခဲ့ရင် ဒါဟာ သိပ်ကိုချိုမြိန်တဲ့ ရသတစ်ခုပေါ့…။ ရှိခဲ့ပါတယ်…ခိုးစားရတဲ့အသီးကပိုချိုသတဲ့လေ……….။

တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းငယ်လေးထဲမှာ ရမက်ပျင်းပျင်းတွေနဲ့ အတူ စီးမျောနေတုံး တီတီ့ ဖုန်းလေးမြည်လာတယ်။

“ အင်း ကိုပြောလေ”

“ အော် အင်းအင်း ဂရုစိုက်ပြန်အုံးနော် ညကျရင်”

ဖုန်းပြောပြီးတော့ ကျွန်တော်ဖက်လှည့်လာတဲ့ တီတီလေး…………

“ ဒီည သားအန်ကယ် Dinner ရှိလို့တဲ့ နောက်ကျမယ်ဆိုတာ လှမ်းဆက်တာ”

“ အော်”

ဖုန်းကို ဘေးချလိုက်ရင်းကုတင်ပေါ်မှာ လှဲချလိုက်တဲ့ တီတီလေး။ ဖောင်းအိနေတဲ့ ပေါင်တံ ပြည့်ပြည့်လေးကြားမှာ အရည်လဲ့နေတဲ့ စောက်ဖုတ် အိအိလေးက ရွန်းလဲ့တောက်ပြောင်လို့..။ ဒူးထောင်ထားတဲ့ ပေါင်တံအိအိတွေကို လက်နဲ့ ထိုးဟရင်း အရည်လဲ့နေတဲ့ တီတီစောက်ဖုတ်လေးပေါ်ကို ယက်လိုက်တော့ ….

“ အား……ကောင်းလိုက်တာ...မောင်ရယ်”

ပြောင်းလဲသွားတဲ့ အခေါ်အဝေါ်တွေက ရမက်တွေကို တစ်မျိုးလေးပြောင်းလဲ အသက်ဝင်စေတယ်။ စောက်ဖုတ်ဟဟလေးကြားက အစိမာမာလေးကို လျှာနဲ့ ထိုးဆွရင်း လက်ချောင်းလေးကို တီတီ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့ အဆက်မပြတ်ပေါ်ထွက်လာတဲ့ ငြီးသံလေးတွေကအခန်းထဲမှာညံလို့ပေါ့……..။

“ လိုးပါတော့..မောင်ရယ် မမ စောက်ဖုတ်ထဲကို...မောင့်လီးထည့်ပြီး...လိုးပါတော့ မမ..ခံချင်တယ်ကွာ”

တီတီရဲ့ ရမက်ပျင်းပျင်း စကားသံတွေ ဆုံးတော့ ပေါင်တံ အိအိလေးတွေကြားက စောက်ဖုတ်လေးထဲကိုကျွန်တော့် လီးလေး ထိုးထည့်လိုက်မိတယ်။ ချောအိနွေးထွေးတဲ့ အထိအတွေ့လေးတွေက လီးတစ်လျောက် စိမ့်ဝင်စီးဆင်းလာတယ်လေ။ ပြည့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးတွေက ခံစားမှုကို ပိုလို့ တိုးလာစေတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို ဆောင့်ထည့်လိုက်တိုင်း ယိမ်းထိုးသွားတဲ့ နို့အုံပြည့်ပြည့်လေးတွေ……။ မျက်လုံးအစုံကို တင်းတင်းမှိတ်လို့ နှုတ်ခမ်းပြည့်ပြည့်လေးကို ကိုက်ရင်း ခံစားနေတဲ့ ချစ်စရာမျက်နှာလေး…။

“ ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်”

“ အား…….အရမ်း....ကောင်းတယ်မောင် ခပ်နာနာလေးဆောင့်ပေးနော်.... အား………..”

တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ ရေကုန်ရေခန်းချစ်ရည်လူးနေကြတဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ တီတီလေး။ အခန်းဝကတံခါးခပ်ဟဟဆီက မျက်လုံးတစ်စုံကိုတော့ ဘယ်သူမှ သတိမထားလိုက်မိဘူးလေ………

သူ………………

.............................................................................................................................................

တီတီတီတီ…..တီတီတီတီ……တီတီတီတီ……

ဖုန်းလေးကို အမြန်ကောက်ကိုင်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ည ၈ နာရီ……….

“ ဟယ်လို မမ လား”

“ အင်း ဟုတ်တယ် မောင်”

“ မောင်အိမ်မှာ ရှိလား မ လာခဲ့မယ်”

“ အင်း ရှိတယ် မ လာခဲ့လေ”

ဖုန်းချပြီးတော့ မရှေးမနှောင်းမှာပဲ………………

“ တင်းတောင်……………..”

တံခါးဘဲလ်သံနဲ့ အတူ ပွင့်လာတဲ့တံခါးချပ်လေးနောက်က အလှ နတ်သမီးလေး…….မမ။

“ မမ နေ့ခင်းက ဘယ်လိုလဲ အဆင်ပြေလား”

ကျွန်တော် မေးတော့ ပြုံးရင်း ကျွန်တော်ဘေးရောက်လာတဲ့ မမ က ကျွန်တော်ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း………..

“ နေပါအုံး မမ အရင် မေးပါရစေ”

“ အင်း မေးလေ ဘာလို့လဲ”

“ မောင်နဲ့ မတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိခဲ့ကြတယ်နော်”

“ အင်း ဘာလို့လဲ”

“ အင်း မ  ဖြစ်ခဲ့တာတွေလဲ မောင်သိခဲ့တယ် ပြီးတော့ နှစ်ယောက်လုံးလဲ အဲ့လို ဖီလင်လေးကို သဘောကျကြတယ်”

“ ဟုတ်ပါပြီ မရယ် လိုရင်းကို ပြောပါ”

“ အင်း နေ့ခင်းက မ တို့ပြန်သွားတော့ မောင် တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက် အတူရှိတယ်မလား”

“ အန်”

“ မမ ကို မညာနဲ့နော် မှန်မှန်ပြော”

ကျွန်တော်ရင်ထိတ်သွားမိတယ်လေ….။ နေ့လည်က မမဆီမှာ သော့ ရှိနေတာပဲ။

“ ဘာဖြစ်လို့လဲမ”

“ မ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောတော့မယ် နေ့လည်က မ မြင်တယ် မောင်နဲ့ တီတီသွယ်ကို”

“ အန်”

ကျွန်တော် ပြောစရာမရှိအောင် ဆွံအသွားခဲ့တယ် ။ ပြီးတော့ မှ မမက

“ မမ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဒါပေမဲ့ ဘယ်အချိန်ထဲကလဲ မမ သိချင်မိတာ”

“ ဒီနေ့မှပါ ဘယ်လို ဖြစ်သွားလဲ မသိတော့ဘူး မရယ်”

ကျွန်တော်ညာလိုက်မိတယ်။ ကျွန်တော်စကားကို ကြားတော့ မမ လဲ ရယ်နေတယ်လေ။ မမ အပြုံးကို မြင်တော့မှ ကျွန်တော်စိတ်တွေ ပေါ့သွားမိတယ်။

“ မမ နားလည်ပါတယ် မောင်လဲ မကို ခွင့်လွတ်ပေးခဲ့တာပဲလေ”

“ ကျေးဇူးပါ မမရယ်”

“ မမရေ ာနေ့လည်ကဘယ်လိုလဲ အိမ်မှာ …အမှန်အတိုင်းပြောနော်”

“ အင်း မမ ဖြစ်သွားမိတယ် သူနဲ့”

“ အော်… ကောင်းလား”

ကျွန်တော် လျှာလေးထုတ်ပြီးပြောင်သလို မေးလိုက်တော့….

“ အင်း အီစိမ့်နေတာပဲ”

မမလဲလျှားလေးထုတ်ရင်း ကျွန်တော့်ကို ပြောလာတယ်။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်အတူ ရယ်လိုက်မိကြတယ်လေ။

“ ဒီညကော ဖုန်းဆက်အုံးမယ်တဲ့လား.”

“ အင်...းဒါတော့ မလဲမပြောတတ်ဘူး ဆက်မယ် ထင်တယ်”

မမ စကားဆုံးတော့ မမရဲ့ မျက်နှာနုနုလေးကို ငေးစိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ မလိုက်ဖက်အောင်ကို လိင်စိတ်တွေ ရုန်းကြွနေတဲ့ မမက အလှသွေးကြွယ်နေတယ်…။ မမရဲ့ ညဝတ် အကျီလေးထဲက နို့ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကလဲ အိစက်မို့မောက်လို့ပေ့ါ။ မမနို့လေးတွေကို အကျီပေါ်ကနေကိုင်လိုက်တော့……

“ နဲနဲနာနေတယ်...မောင်ရယ် နေ့ခင်းက..သူအရမ်းစို့လို့...ထင်တယ်”

မမ စကားကိုကြားတော့ နေ့လည်က ကုတင်ပေါ်မှာ ချစ်ရည်လူးခဲ့ကြတဲ့ မမပုံရိပ်တွေကို ပြန်မြင်ယောင်ရင်းကျွန်တော့်စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာမိတယ်။

“ မမ”

“ အင်း..ပြောလေ”

“ အဲ့လို မထင်မှတ်ပဲ သူငယ်ချင်းတွေက နေဖြစ်သွားတာမျိုးမမ သဘောကျလား”

“ ဘာလိုလဲ ထူးထူးဆန်းဆန်း မေးနေတယ်”

“ အော်..ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အဲ့လိုမျိုးလေးကလဲ..တစ်မျိုးလေးစိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းမလားလို့”

ကျွန်တော်ပြောတော့ မမက -

“ ဘာလဲ..မောင်ကစမ်းကြည့်ချင်လို့လား မ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်တော့..ရှိတယ် သူလဲ အဲ့လိုမျိုး..စိတ်ဝင်စားတယ်တဲ့လေ”

“ အော် ဒါဆို အဲ့လိုလေး လုပ်ကြည့်မလား မ ရောဘယ်လိုလဲ”

“ မောင် က သဘောတူတယ်ပေါ့”

မမ စကားကို ကျွန်တော် ပြုံးရင်းပဲ ထောက်ခံမိတယ်။

“ ဒါဆို မ သူငယ်ချင်းကို ဖုန်းဆက်ကြည့်မယ်လေ ..သူလဲ အိမ်မှာသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပဲ..နေတာဆိုတော့ အဆင်ပြေတယ်”

“ အင်း ဒါဆို သောက်ရအောင်ဆိုပြီးတော့ မ ဖုန်းဆက်ကြည့်လေ”

“ အင်း”

စကားဆုံးတော့ မမ ဖုန်းလေးကို ကိုင်ရင်း သူငယ်ချင်းကိုဖုန်းခေါ်နေတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဖေဖေ ဝယ်ထားတဲ့ ပုလင်းတွေကို ထုတ်ရင်း စားစရာအတွက် အသီးတွေ ပြင်ဆင်ဖို့ နောက်ဖေးဖက်ကို ဝင်ခဲ့တယ်။ ခဏကြာတော့ မှနောက်ဖက်ကို မမ ဝင်လာရင်း-

“ အင်း သူ အားတယ်ပြောတယ် သူကောင်လေးကို ခေါ်ပြီး လာခဲ့မယ်တဲ့”

“ ဒါဆို သူကောင်လေးနဲ့ မ အဆင်ပြေလို့လား”

“ အင်း သူကောင်လေးနဲ့လဲ သိတယ်လေ မ သူငယ်ချင်းလဲ ချစ်စရာလေးနော်”

နောက်သလို ပြောလာတဲ့ မမရဲ့ ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာလေးက တစ်စုံတစ်ရာကို ပိုင်ဆိုင်လိုက်ရတဲ့ အမူအရာနဲ့ တက်ကြွရွင်လန်းလို့ လေ။

“ ဒါဆို မ အဝတ်အစား သွားလဲလိုက်အုံးမယ်နော်”

“ အော် ဟုတ် လှလှလေး ဝတ်ခဲ့နော် မမ”

ကျွန်တော်စကားကို မစောင့်ပဲ လှည့်ထွက်သွားတဲ့ မမရဲ့ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း ဖင်သားစိုင်လေးတွေက ဖောင်းအိမို့စက်လို့…။ မမပြန်သွားပြီးတော့ မကြာခင်ပဲ တံခါးဘဲလ်သံလေး မြည်လာတယ်။

ကျွန်တော်သွားဖွင့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ တော့ တီရှပ်အဖြူရောင်ကျပ်ကျပ်လေးနဲ့ အသားရောင်ဒူးအထက်နားလောက်ရှိတဲ့ စကတ်ကားကားလေးကို ဝတ်လို့ ။ အကျီအဖြူလေးရဲ့ အောက်မှာတော့ အနီရောင် ဘော်လီအိအိလေးနဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မမ ။ ပြီးတော့ မမနဲ့အတူ ဖြူဖြူရှည်ရှည်ကောင်လေး တစ်ယောက် သွယ်လျတဲ့မျက်နှာက ငယ်ရွယ်နုနယ်မှုတွေ အထင်းသား…။ ပြီးတော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်။

အို……….

ကျွန်တော် သတိလက်လွတ် ငေးစိုက်ကြည့်လိုက်မိတယ်။ ဖြူစင်ဝင်းမွတ်တဲ့ အသားအရည်နဲ့ လိုက်ဖက်တဲ့ အဖြူရောင်စွတ်ကျယ်လေးရဲ့ အပေါ်မှာ အနက်ရောင် ဇာအကျီပါးလေးကိုဝတ်လို့။ အနက်ရောင် အသားပျော့စကတ်လေးနဲ့…..။

တောက်ပြောင် မဲနက်နေတဲ့ စကတ်သားလေးရဲ့ ပေါ်မှာတော့ တင်းတင်း အိအိပေါင်သားလေး နှစ်ဖက်က ရုန်းကန်လို့။ စကတ်က တင်းတင်းလေး ဖြစ်နေတယ်လေ။ မမ ထက် နဲနဲသေးတဲ့ ဖင်လုံးလုံးလေးတွေနေရာမှာတော့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကြိုးရာလေးက စကတ်အပေါ်ကနေ ထင်းထင်းလေးနဲ့ ကျွန်တော့် စိတ်တွေကို လှုံဆော်နေတယ်။ အခန်းထဲကို တစ်လှမ်းချင်းလှမ်းဝင်လိုက်တိုင်း အပေါ်အောက် ယိမ်းထိုးသွားတဲ့ ဖင်အိအိလေးကို နောက်ကနေကြည့်နေမိတယ်. ။ ဒါကိုသတိထားမိတဲ့ မမက

“ မောင် ဒါ မ သူငယ်ချင်း မထက်ငယ်တယ် မြတ်နိုး တဲ့ ဒါကတော့ သူကောင်လေး လင်းဆက်…..”

မိတ်ဆက်ပေးပြီးတော့ ပြုံးသွားတဲ့ အပြုံးလေး ပါးမို့မို့လေးထက်မှာ ပါးချိုင့်လေးတစ်စုံနဲ့

“ ဟုတ်..တွေ့ရတာ..ဝမ်းသာပါတယ်”

ပြီးတော့ အားလုံး အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းကဆိုဖာမှာ ထိုင်ရင်းစကား ပြောနေမိကြတယ်။ ဖော်ရွေပွင့်လင်းပြီးတော့ social ကျတဲ့ သူတွေဆိုတော့ ခဏနဲ့ပဲ ပြောမနာ ဆိုမနာရင်းနှီးသွားကြတယ်လေ။

“ မောင် နောက်ဖေးမှာပဲ စားကြသောက်ကြမလား”

“ ဒီမှာပဲ အဆင်ပြေမယ်ထင်တယ် မရဲ့”

ကျွန်တော် စကားဆုံးတော့ နောက်ဖေးဖက်ကနေ ပုလင်းတွေခွက်တွေ အသီးတွေကိုသယ် အိမ်ရှေ့မှာပြင်ဆင်ပြီးတော့ တီဗွီက လာတဲ့ MTV ကြည့်ရင်း သောက်ခဲ့ကြတယ်။ ဧည်ခန်းကြမ်းပြင်မှာ ဆိုဖာကို မှီရင်းထိုင်နေတဲ့ မမ ။ ပြီးတော့ မမရဲ့ ဘေးမှာ လင်းဆက်က ထိုင်နေတယ်လေ။ ကျွန်တော်လဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးနေမိတယ်။ လင်းဆက်ရဲ့ ဘေးမှာတော့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မြတ်နိုး…..။

မြတ်နိုးရဲ့ ရှေ့တည့်တည့် ကျတဲ့နေရာလေးကို တမင်ရွေးထိုင်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့် မျက်လုံးတွေက မြတ်နိုးရဲ့ လှပတဲ့ ကိုယ်လုံးထွေးထွေးလေးကို အရသာခံ ကြည့်ရင်း သောက်နေမိတယ်။ တစ်ကြိမ်မှာတော့… အကြည့်ချင်းဆုံသွားမိတဲ့ ကျွန်တော်။  မြတ်နိုးရဲ့ မျက်လုံးစူးစူးလေးကို စိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ရှက်စနိုးလေးနဲ့ ခေါင်းငုံသွားတဲ့ အလှ။ လှလိုက်တာဗျာ။

ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဒူးလေးတုတ်ပြီးထိုင်နေတဲ့ မြတ်နိုး ဆီးခုန်ဖောင်းဖောင်းလေးက စကတ်အနက်ရောင်ပျော့ပျော့လေးထဲမှာ တင်းလို့။ အမှတ်တမဲ့ ခြေထောက်လေးကို ရွေ့လိုက်တိုင်း ဟဟလေး ပေါ်သွားတတ်တဲ့ ပေါင်းကြားလေးထဲက အနီရောင်အတွင်းခံရေးရေးလေး……….။

ကျွန်တော် ရင်တွေခုန်နေတယ်ဗျာ။ အရက်ကြောင့် ကြွလာတဲ့ သွေးတွေနဲ့ ရမက်စိတ်ကြောင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းတိုးထွက်လာတဲ့ ဆူဝေမှုတွေ…။ ဒါကလဲ အရသာတစ်မျိုးပဲလေ။ ပြီးတော့ MTV က စိတ်ကြွစရာ အပွတ်အသပ်တွေနဲ့ မြင်ကွင်းက ဧည့်ခန်းလေးထဲက လူသားတွေရဲ့ စိတ်ကို နှိုးဆွပေးနေတယ်။

အရက်တစ်လုံး ကုန်လုဆဲဆဲမှာပဲ အားလုံးရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုတွေ လွတ်လပ်စပြုလာတယ်။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ ရီဝေ၀ေ။  ပြီးတော့ ရင်တွေတလှပ်လှပ်…..။ အတွေးလေးထဲမှာတော့ မြတ်နိုးရဲ့ ချစ်စရာအသားစိုင်လေးတွေကို ပုံဖော်စိတ်ကူးယဉ်လို့…။

“ မောင် အခန်းမီးလေး နဲနဲမှိန်လိုက်လေ romantic ပေါ့ ...ဒါမှပိုမိုက်တာ”

မမရဲ့ စကားကို အားလုံးကလဲ ထောက်ခံကြတယ်လေ။ မြတ်နိုးရဲ့ ဖြူလွလွ ပါးမို့မို့လေးနှစ်ဖက်ကတော့ အရက်ကြောင့် နီထွေးလို့။ ဧည့်ခန်းမီးဝါဝါလေးကို မှိန်လိုက်တဲ့ အချိန် မှာတော့…

“ ကလပ်တောင် သွားချင်လာပြီ မေဇွန်ရေ”

ရီဝေ၀ေ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ပြောလာတဲ့ မြတ်နိုး…

“ ကလပ်တော့ မသွားပါနဲ့တော့ ကားမောင်းလို့ အဆင်ပြေမှာ မဟုတ်ဘူးလေ အားလုံးလဲ ကောင်းနေကြပြီ ဆိုတော့”

ကျွန်တော်ပြောလိုက်တော့

“ ဒါဆိုလဲ အိမ်မှာ ကဲပေ့ါ”

“ အိမ်ထဲမှ ာသီချင်းအကျယ်ကြီး ဖွင့်ကလို့ကတော့ ရဲစခန်းရောက်မှာ”

ရယ်ရင်းပြောလိုက်တဲ့ ကျွန်တော်စကားကို မြတ်နိုးက

“ ဒါဆိုလဲ အားလုံး အတူ အဲ့မှာ သွားအိပ်တာပေါ့”

လျှာလေးထုတ်လို့ ပြောလာတဲ့ မြတ်နိုးမျက်နှာနုနုလေး။ လှလိုက်တာ…။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စကားကောင်းနေတဲ့ အချိန်မှာ ငြိမ်သက်နေတဲ့ မမ ။ ပြီးတော့ မမဘေးကလင်းဆက်…။ လင်းဆက်ရဲ့ လက်တစ်ဖက်က မမပေါင်လေးပေါ်ကို မသိသလို တင်လို့ ဒါကို သိနေတဲ့ မမကလဲ တီဗွီက သီချင်းကို လိုက်ဆိုရင်း ပေါင်လေးကို မသိမသာ လှုပ်ရှားပေးနေတယ်။

“ ရုပ်ရှင် ကြည့်ရအောင်လေ အခွေတွေ ဝယ်ထားတာ ရှိတယ်”

ပြောပြီးတော့ တီဗွီရှေ့ကိုသွားရင်း အချစ်ဇတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ကို ဖွင့်လိုက်တယ်။ ရီဝေနေတဲ့ အတွေးစတွေနဲ့ အခန်းမှောင်မှောင်လေးထဲမှာ လေးယောက်လုံး ဇာတ်လမ်းရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုထဲကို မျောပါသွားရင်း တစ်ချက်တုန်သွားတဲ့ မမကြောင့် ကျွန်တော့် စိတ်လှုပ်ရှားသွားမိတယ်။ ကျွန်တော် သတိထားမိလိုက်တော့ မမရဲ့ စကတ် ကားကားလေးဘေးကနေ မသိမသာလေးဝင်နေတဲ့ လင်းဆက်ရဲ့ လက်တစ်ဖက် ။ ပြီးတော့ ပေါင်ကြားလေးကမှာ သိသိသာသာခုံးမို့နေတဲ့ မမရဲ့ စကတ်ပိတ်သားလေးကလှုပ်ရှားလို့…။ 

မမရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို သူပွတ်ပေးနေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သိလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် အပြင် ဒါကိုသတိထားမိနေတဲ့ သူတစ်ယောက်…။ မြတ်နိုးရယ်လေ ။ သူမျက်လုံးတွေက ဘေးက လူသားနှစ်ယောက်ကို မေ့လျော့နေတဲ့ မမနဲ့ လင်းဆက်ဆီမှာ။ အသိသာကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ တီဗွီကလာတဲ့ အလင်းကြောင့် သူမျက်လုံးတွေကို ကျွန်တော်သေချာမြင်လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ မှ…

“ မြတ်နိုး သေးပေါက်ချင်လို့ အိမ်သာ လိုက်ပြပေးပါလား”

ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ရင်း ပြောလာတဲ့ မြတ်နိုး။ အဲ့လောက် ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မိန်းမလှလေးဆီက ပွင့်လင်းတဲ့ စကား။ ဒါဟာ ဘာအဓိပါယ်ဆိုတာ မသိပေမဲ့ ကျွန်တော်ရင်တွေ တလှပ်လှပ်ခုန်သွားမိတယ်။ မြတ်နိုးစကားကြောင့် ရုတ်တရက် ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ လင်းဆက်ရဲ့ လက်တစ်ဖက် ။ မမ ပေါင်ကြားလေးထဲကိုရောက်ခဲ့တယ်ဆိုတာ သက်သေခံနေတဲ့ လက်ချောင်းထိတ်က ပြောင်လက်လက် အရည်ကြည်လေးတွေး……။ 

နောက်ဖေးကို ရောက်တော့ အိမ်သာထဲကို ဝင်သွားတဲ့ မြတ်နိုး ။ အိမ်သာ တံခါး ခပ်ဟဟလေးကို မပိတ်ပဲ စကတ် ဇစ်လေးကို ဆွဲချရင်း ပေါင်လည်လောက်ထိ လျောချလိုက်တော့ နှစ်ပေမီးချောင်းလေးရဲ့အလင်းရောင်အောက်မှာ ဖြူဝင်းတဲ့ ပေါင်သားစိုင် အိအိတွေ ။ ပြီးတော့ နီရဲတဲ့ အတွင်းခံ ပိုးသားဘောင်းဘီလေးက တင်းတင်းပြည့်ပြည့် ဖင်သားအိအိတွေကို တင်းတင်းလေး ထုပ်ပိုးထားတယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံလေးကိုလျောချရင်း အိမ်သာပေါ်မှာ ထိုင်ချလိုက်တဲ့ အချိန်တံခါးကြားလေးထဲကနေ ကြည့်နေမိတဲ့ကျွန်တော့် မျက်လုံးတွေနဲ့ အကြည့်ချင်းဆုံသွားမိတယ်။ မထင်မှတ်ထားပဲ ပြုံးပြတဲ့ မျက်နှာလေး။ မိန်းခလေးတစ်ယောက်ရဲ့ မာယာဆိုတာ ဒါလား…..။ ကျွန်တော် အသိတရားတွေ ကင်းမဲ့သွားခဲ့ရပြီလေ။

.............................................................................................

အိမ်သာထဲက ထွက်လာတဲ့ မြတ်နိုး…။ တံခါးဘောင်ကို ကိုင်ရင်း ရုတ်တရက် ယိမ်းယိုင်သွားတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို လှမ်းထိန်းပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲကို အလိုက်သင့်လေး ပြိုလဲလို့လာတယ်။ နွေးထွေး အိစက်နေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကြောင့် ကျွန်တော့် ရင်တွေ တလှပ်လှပ်ခုန်လို့……။

နီထွေးတဲ့ နှုတ်ခမ်းအိအိလေးကို ငုံ့ယူနမ်းစုပ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့် ခါးကို ခပ်တင်းတင်းလေးပြန်ဖက်ရင်း တုံပြန်လာတဲ့ အနမ်းချိုချိုလေးတွေ။ မို့ဖောင်းဖောင်းရင်သားတစ်စုံက ရင်ခွင်ထဲမှာ အိဝင်ဖိကပ်နေတယ်။ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ အသက်ရှူသံပျင်းပျင်းတွေက ပါးပြင်ပေါ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်တိုက်တိုးထွက်လို့ပေါ့…………။

“ အ……..” 

အသံအုပ်အုပ်လေး တစ်သံ ….။ ဒါ မမ အသံ ။ ရမက်ပျင်းပျင် းအနမ်းတွေ ရပ်ရင်း ကျွန်တော်နဲ့ မြတ်နိုးနှစ်ယောက်အတူ အိမ်ရှေ့ကို တိတ်တိတ်လေးထွက်လာတော့ ဆိုဖာကိုမှီရင်းခြေထောက်ဆင်းထားတဲ့ မမ…။ ဝတ်ထားတဲ့ စကတ်ကားကားလေးက အောက်ကနေ တိုးဝင်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်…။ ပြီးတော့ ခေါင်းလေးကို မော့ရင်းအောက် နှုတ်ခမ်းထွေးထွေးလေးကိုက်လို့ ။ လောကကို မေ့နေတဲ့ လူသားနှစ်ဦး…။ကျွန်တော်နဲ့ မြတ်နိုးနှစ်ယောက်အတူ အနောက်ဖက်ကို ပြန်သွားလို့ အသံပြုရင်းနဲ့ ဧည့်ခန်းဖက်ကို ပြန်လျောက်လာခဲ့ကြတယ်။ ဧည့်ခန်းကို ရောက်တော့ ကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်တဲ့ မမတို့ နှစ်ယောက်လုံးကျွန်တော်တို့ကို ပြုံးပြတယ်။ ပြီးတော့ မမနဲ့ သူက တစ်ဖက် ကျွန်တော်ထိုင်လိုက်တဲ့ ဘေးမှ ာမြတ်နိုးလာထိုင်တယ်လေ။

“ ပျင်းလာပြီကွာ ရုပ်ရှင်က”

မမ ဆီကထွက်ပေါ်လာတဲ့ စကားသံလေး အဆုံးမှာ

“ ဟိုလိုတွေ လုပ်မလား မမဇွန်”

ထင်မှတ်မထားတဲ့ အသံလေး မြတ်နိုးနှုတ်ဖျားက တိုးထွက်လို့လာတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ပေါင်တွေပေါ်ကို ကျလာတဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ လက်ဖောင်းဖောင်းလေး…။ တရွေ့ရွေ့နဲ့ ပေါင်ဂွကြားက တင်းမာနေတဲ့ လိင်တံလေးကို ဖွဖွလေးလာထိတယ်။ ပြီးတော့ မမ လက်အိအိလေးတွေကလဲ လင်းဆက်ရဲ့ပေါင်လေးတွေပေါ်မှာအစုန်အဆန်ပွတ်သပ်လို့……။

တိတ်ဆိတ်တဲ့ ဧည့်ခန်းလေးထဲမှာ လူသားလေးယောက်။ မမရဲ့လက်တစ်ဖက်က လင်းဆက်ရဲ့ လက်လေးတစ်ဖက်ကို ကိုင်ရင်း တီရှပ်ဖြူဖြူလေးထဲကနေ ရုန်းကြွနေတဲ့ နို့အုံဖွေးဖွေးလေးပေါ်ကို တင်းပေးလိုက်တယ်။ ဒါကိုကြည့်နေတဲ့ မြတ်နိုးနဲ့ကျွန်တော်ရင်ထဲမှာတော့ ရင်ခုန်သံ ခပ်ဆန်းဆန်းလေးတွေက နိုးထလို့…။ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲကို ပြိုဆင်းလာတဲ့ ကိုယ်လုံးနွေးနွေးလေး .. မြတ်နိုး။ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကောင်မလေး။

“ အခန်းထဲကို သွားရအောင်လေ”

မမ နှုတ်ဖျားကအသံ ။ အခန်းထဲက ကုတင်လေးပေါ်မှာတော့ မမနဲ့လင်းဆက်။ ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ မမ ကိုယ်ပေါ်က တီရှပ်အဖြူလေးကို ချွတ်ပေးနေတယ်။ ဖွေးအုနေတဲ့ အသားစိုင်တွေပေါ်မှာတော့ နီရဲရဲဘော်လီလေးက ကြွရွလို့ပေါ့….။ ပေါင်ရင်းထိ လန်တက်နေတဲ့ စကတ်လေးတွေ။ ပြီးတော့ ပေါင်သားအိအိလေးတွေရဲ့ အဆုံးက အနီရောင်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးနဲ့ မမ…..။

မြင်နေကြပေမဲ့ ခံစားချက်ကတော့ အရင်ကနဲ့ မတူဘူးလေ။ စာကြည့်စားပွဲလေးကို ဖင်လေး တင်လို့ စားပွဲပေါ်လက်ထောက်ထားတဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ ခပ်ဟဟပေါင်ကြားလေးထဲကို ကျွန်တော် တိုးဝင်ရင်း စွတ်ကျယ် အဖြူလေးကို ချွတ်ပေးမိတယ်။

လှလိုက်တာ…။ အနက်ရောင် ဘော်လီလေးနဲ့ လိုက်ဖက်တဲ့ နို့နှစ်ရောင် အသားအိအိလေးတွေ ဘော်လီလေးထဲကနေ ရုန်းကန်လို့နေတယ်။ ချပ်ရပ်တဲ့ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးတွေ အောက်က မို့ဖောင်းဖောင်းဆီခုံလေးတွေက စကတ်အနက်ရောင်လေးထဲမှာ ခုံးမို့လို့………။

အခန်းလေးထဲမှာ ပျံ့လွင့်လာတဲ့ အသံတိုးတိုးလေး….။ မမရဲ့ နို့အုံ ဖောင်းဖောင်းလေးကို စို့နေတဲ့ အသံ။အဝတ် ကင်းမဲ့သွားတဲ့ မမ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှာတော့ ခွရက်အနေအထားနဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်နယ် စို့ယူနေတဲ့ လင်းဆက်။ သူပေါင်ကြားက ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးက မမပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ ာထိုးဝင်နစ်မြုတ်လို့ ။ ပေါင်လေးကို တင်းတင်းလေးစိရင်း လင်းဆက်ရဲ့ လီးကို ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ ဖိညှပ်ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ မမ…….။

ချစ်သူကောင်လေးက သူငယ်ချင်း မမကို လိုးနေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း မြတ်နိုး စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ တကယ်တော့ မမဇွန်နဲ့ မြတ်နိုးနှစ်ယောက်လုံး အခုလို ခံစားကြည့်ချင်မိခဲ့တာလေ။ အခု မြတ်နိုးခံစားနေကျ ခံစားချက်တွေထက် ပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ မြတ်နိုးပေါင်ကြားမှာလဲ မမဇွန်ရဲ့ ကောင်လေး ။ ပြီးတော့ မြတ်နိုးဂျိုင်းအောက်ကနေ လက်လျှိုရင်း ဘော်လီလေးကို ဖြတ်ချပေးနေတယ်။ မြတ်နိုးလေ… ရင်တွေခုန်လိုက်တာ…………..။

အလိုက်သင့်လေး ပွင့်ဟသွားတဲ့ ဘော်လီလေးအောက်က လင်းဆက်အမြဲ ဆုပ်ကိုင်ပေးတဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ နို့အုံလေးတွေ။ ပြီးတော့ ပန်းနုရောင် ဖျော့ဖျော့နို့သီးခေါင်းလေးတွေ…။ အခု ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပေးလာတာက မမဇွန်ရဲ့ ကောင်လေး…..မြတ်နိုး နို့လေးတွေကို ဖြေးဖြေးလေး ကော့ပေးမိခဲ့တယ်။ အား…….ကောင်းလိုက်တာ။

ချစ်သူ ကောင်လေးက မြတ်နိုးရဲ့ သူငယ်ချင်းကို ကုတင်ပေါ်မှာ နှိုးဆွနေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း သူငယ်ချင်းရဲ့ ကောင်းလေး အပွတ်အသပ်တွေကို ခံစားနေရတဲ့ ခံစားချက်။ ဘယ်လို စကားလုံးတွေနဲ့ အဓိပါယ်ဖွင့်ရမလဲရှင်။

မြတ်နိုး ပေါင်ကြားက တဆစ်ဆစ်ခံစားချက်တွေနဲ့ အတူ အရည်တွေ စိုလာတာကိုပါ ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ မြတ်နိုးရဲ့ ချစ်သူကလေ မမဇွန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးကို ယက်ပေးနေတယ်။ အိပ်ယာခင်းတွေကိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း မြတ်နိုးကောင်လေးရဲ့ အယုအယကို ခံစားနေတဲ့မမဇွန်…။ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်အိအိလေးတွေကို ပွတ်သပ် ဆွဲယူနေတဲ့ ချစ်သူရဲ့ လက်နုနုလေး…။ ပြီးတော့ မမဇွန်ရဲ့ ညီးသံသဲ့သဲ့…။မြတ်နိုး ရင်တွေ ခုန်လိုက်တာ…..။

ခါးပေါ်က စကတ်ဇစ်လေးကို ဆွဲချလိုက်တဲ့ အချိန် ဖင်လေးကို မရင်း ကော့ပေးလာတဲ့ မြတ်နိုး ရဲ့ ဖင်အောက်ကနေ စကတ်လေးကို လျောထုတ်ရင်း ချွတ်လိုက်တော့ အနက်ရောင် အတွင်းခံလေးတစ်ထည်က ဆီခုန်မို့မို့လေးတွေကို ဖုံးအုပ်ရင်းပေါင်ကြားလေးထဲကို ခပ်ပြေပြေလေး လျောဆင်းသွားတယ်။ လှလိုက်တာ………။

နူးညံ့တဲ့ အသားစိုင် အိအိလေးတွေအပေါ်က အနက်ရောင် အတွင်းခံ ဘောင်ဘီလေးကို ချွတ်ပေးလိုက်တော့ပေါင်နှစ်လုံးကြားက အမွေးနုနုလေးတွေ အောက်မှာ နီရဲနေတဲ့ အကွဲကြောင်းလေးနဲ့ အတူ အသားစိုင်ဖောင်းဖောင်းလေး………..။

စားပွဲခုံပေါ်မှာ မြတ်နိုးကိုတွန်းပို့ရင်း ပေါင်ဟဟလေးကြားက အမွေးနုနုတွေ ဖုံးလွမ်းထားတဲ့ မြတ်နိုးစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ကျွန်တော် ယက်ပေးနေမိတယ်။ စားပွဲပေါ်မှာ နောက်ပြန်လက်လေးထောက်ရင်း ခေါင်းကိုမော့လို့ ကျွန်တော်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေကို ခံစားနေတဲ့မြတ်နိုး……..

“ အား…………….ရှီး…………..”

အိပ်ခန်းလေးထဲမှာတော့ ညီးသံလွင်လွင်လေးတွေက ပျံ့လွင့်လို့နေတယ်။ အေးစက်မှိန်ဖျော့တဲ့အလင်းရောင်လေး အောက်မှာတော့ ရမက်တွေရဲ့ နောက်ကို မျောလွင့်နေတဲ့လူသားတွေ။ သူငယ်ချင်းရဲ့ကောင်လေးတွေဆီက အယုအယတွေကို စိတ်တူကိုယ်တူခံစားနေတဲ့ မိန်းမလှလေးနှစ်ဦး.။ လင်းဆက်ရဲ့ပွတ်သပ်ယုယမှုတွေ အောက်မှာ သာယာနေတဲ့ မမ ဆီက

“ အား…လိုးပါတော့ကွာ”

မမရဲ့ အသံလေးက ကျွန်တော်နဲ့ မြတ်နိုးရဲ့စိတ်တွေကို ပိုလို့ နိုးကြွလာစေတယ်။ စားပွဲပေါ်မှာ ထိုင်လို့။ ပေါင်လေးကို ဟရင်း ပေါင်ကြားမှာ မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ဆီကို တရွေ့ရွေ့လှမ်းလာတဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ ဖြူဖြူအိအိလက်လေးက ကျွန်တော်လီးကို လာပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ခပ်ဟဟပေါင်ကြားလေးထဲက အကွဲကြောင်းရဲရဲလေးမှာ တေ့ရင်း ကျွန်တော့် ခါးတွေကို ဖက်လို့ တဖြေးဖြေးဖိသွင်းလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့………….

“ အား…………”

ညီးသံလေးနဲ့ အတူ မမနဲ့ လင်းဆက်တို့ရဲ့ ဆီခုံနှစ်ခုရဲ့ ပွတ်ရိုက်သံတစ်ဖတ်ဖတ်က လွင့်ပျံ့လို့လာတယ်လေ။ မမအပေါ်မှာ ထပ်ရင်း ဆောင့်လိုးနေတဲ့ လင်းဆက်ရဲ့ လီးအရသာကို ခံစားနေတဲ့ မမ။  ပြီးတော့ စားပွဲပေါ်မှာ လက်လေးကို နောက်ပြန်ထောက်ရင်း မို့ဖောင်းတဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးကို ကော့တင်ပေးနေတဲ့ မြတ်နိုး စောက်ဖုတ်လေးထဲက ဝင်ထွက်လှုပ်ရှားနေတဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ လီးနဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ စောက်ဖုတ် ပွတ်ဆွဲသံလေးတွေ….။ သာမန်ထက်ပိုတဲ့ ခံစားမှုဆန်းဆန်းလေးတွေကို ခံစားရင်း....

“ အ….အ…..အ………..နာနာလေး...ဆောင့်ပေးကွာ”

မမရဲ့ အသံ တိုးတိုးလေးကို ကြားတော့ ကျွန်တော်လဲ မြတ်နိုးကိုဖက်ရင်း ပေါင်လေး ကားပေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးနေမိတယ်။ ဖြူဝင်းတဲ့ မျက်နှာနုနုလေးပေါ်မှာတော့ ချွေးစက်လေးတွေစို့လို့ပေါ့… ။ နို့အုံပြည့်ပြည့်လေးတွေကလဲ ကျွန်တော်ဆောင့်လိုက်တိုင်းမှာ ယိမ်းယိုင်လှုပ်ရှားလို့…။

နှုတ်ခမ်းလေးကို ခပ်တင်းတင်းကိုက်ရင်း ကျွန်တော့် လီးရဲ့ အရသာကို ခံစားနေတဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ချစ်စရာအမူအရာလေး ။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေး အလိုးခံနေတဲ့ မမရဲ့ ကဗျာဆန်တဲ့ အလှ ။ တကယ်ကိုပဲ စိတ်လှုပ်ရှားစရာအခြေအနေလေး တစ်ခုပေါ့……။ မြတ်နိုး စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို လိုးဆောင့်နေရင်း ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းလေးဖက်လာတဲ့ မြတ်နိုးလက်တွေနဲ့ အတူ

“ အ…………အ……………အ……….. ပြီးတော့မယ် အား………….”

မြတ်နိုးရဲ့ နှုုတ်က ညီးသံလွင်လွင်လေးပါ ပေါ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ မြတ်နိုးရဲ့ အသံအဆုံးမှာတော့ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေတဲ့ ကျွန်တော်ဆောင့်ချက်တွေ ။ အံလေးကို တင်းတင်းလေးကြိတ်ရင်းခံနေရှာတဲ့ မြတ်နိုး

“ အား….မြတ်နိုးပြီးပြီ အား…… ကောင်းလိုက်တာ ………..အား…………”

တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားတဲ့ မြတ်နိုးကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ထွေးပွေးရင်း ကျွန်တော့် လီးရေတွေကိုပါမြတ်နိုး စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို ပန်းထည့်လိုက်မိတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာတော့ မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ဆုံးထိုးသွင်းပြီး လိုးနေတဲ့ အသံလေးတွေနဲ့ မမရဲ့ ညီးသံတိုးတိုးလေးက ရောယှက်လို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆီးခုံနှစ်ခုရိုက်သံလေးတွေ အဆုံးမှာတစ်ဦးကို တစ်ဦးဖက်ရင်း ညိမ်သက်သွားတဲ့ မမနဲ့ လင်းဆက်……။

အခန်းလေးကလဲ ပြန်လည်တိတ်ဆိတ်ညိမ်သက်လို့…။ အခန်းထဲက ရမက်တွေရဲ့ မဆုံးသော ခေါ်ဆောင်ရာနောက်ကို လျောက်လှမ်းနေမိတဲ့ လူသားတွေရဲ့ ရင်ထဲမှာတော့ ရင်ခုန်သံဆန်းဆန်းလေးတွေနဲ့ ရုန်းကြွလှုပ်ရှားလို့ပေါ့…………။

..........................................................................................................................

နားလည်မှုတွေနဲ့ ဖြတ်သန်းလာခဲ့ကြတဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ဦးရဲ့ ချစ်သူသက်တမ်း သုံးနှစ်ရှိလာခဲ့ပြီလေ။

“ မ…. လာမဲ့ တင်္နလာနေ့ ဖေဖေမေမေတို့ ပြန်ရောက်မယ်တဲ့ အဲ့ဒါ သွားကြိုရင်   မ  လိုက်ခဲ့နော်”

“ အင်း လိုက်ခဲ့မယ်လေ ဘယ် Flight နဲ့လဲ”

“ Morning မမ ကိုးနာရီ”

“ OK လေ”

“ အင်း ဒါဆို အဲ့နေ့မနက် မောင်ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်နော်”

“ အင်းပါ”

ကျွန်တော်စကားဆုံးတော့ လှည့်ပြီးအခန်းထဲကို ဝင်သွားတဲ့ မမရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှလေးက တင်းရင်းအိစက်နေဆဲလေ…။ အဲ့လိုနဲ့….နေ့ရက်တွေကျော်လွန်လို့ တင်္နလာနေ့ကိုရောက်ခဲ့တယ်။

“ တီ တီ တီ တီ”

မနက်စာပြင်နေတဲ့အချိန် ဖုန်းသံလေးကြောင့် မေဇွန် ရဲ့ ရေစိုလက်တွေကိုသုတ်ရင်း …..

“ အင်း ပြောမောင်”

“ မ ready နော် နောက် ၁၅ မိနစ်လောက်ဆို သွားမယ်”

“ အင်း ဒါဆို မ အဝတ်လဲလိုက်တော့မယ်လေ”

“ OK”

မောင်ဖုန်းကိုချလိုက်ပြီးအချိန် မေဇွန် ဘီဒိုလေးထဲက အနက်ရောင် စကတ်ကျပ်ကျပ်လေးနဲ့ အကျီပန်းရောင်လေးကို ထုတ်ရင်း မေဇွန်ပြုံးလိုက်မိတယ်။

………………………………………………………………………………………………………

“ မ ဒီနေ့အရမ်းလှနေတယ်”

“ အော့် ဒါဆို အရင်နေ့တွေက မလှဘူးပေါ့

“ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ ဒီနေ့ ပိုလှတယ်ပြောတာပါ”

“ ဟုတ်ပါပြီ ကဲ မောင်းတော့လေ တော်ကြာနောက်ကျနေမယ်”

ပြည်လမ်းမထက်မှာ တရိပ်ရိပ်ပြေးနေတဲ့ ကားလေးတစ်စီး ။ ကားထဲက လှပတဲ့ နတ်သမီးလေးတစ်ပါးနဲ့…။မနက်ခင်းလေနုအေးတွေက လတ်ဆတ်နေလိုက်တာ….။ လေဆိပ် မှန်တံခါးနှစ်ချပ်ကို ကျော်လွန်သွားတဲ့ အချိန် မျက်လုံးပေါင်းများစွာက မေဇွန်ရဲ့ တိကျလှပတဲ့ ကောက်ကြောင်းထင်းထင်းလေးတွေ အပေါ်ကို စုပြုံကျရောက်လာတယ်။

ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း နို့အုံလေးတွေကို ဖေးမထွေးပွေ့ထားတဲ့ ဘော်လီအနက်ရောင်လေးက ပန်းရောင်တီရှပ် လေးပေါ်မှာမခို့တရို့…။ သိမ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးအိအိလေးတွေအောက်မှာ လုံးဝန်းဖောင်းမို့နေတဲ့ တင်သားအိအိတွေက အနက်ရောင်စကတ်ကျပ်ကျပ်လေးထဲမှာ ရုန်းကန်လို့လေ……။

အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကြိုးပြားလေးကလဲ စကတ်ကျပ်ကျပ်လေးနဲ့ ဖင်သားအိအိတွေကြားမှာ မလှုပ်သာမယှက်သာ အိစက်တဲ့ စကတ်သားလေးထဲကနေ ဖောင်းတင်းလို့ ။ သူရှိနေကြောင်းပြောနေလေရဲ့….။လေယာဉ်ဆိုက်ပြီးတဲ့ အချိန် ထွက်လာတဲ့ လူအုပ်ကြားထဲမှာ ဖေဖေနဲ့မေမေ။ ပြီးတော့ ချစ်စရာ ညီမလေး…။

အရင်က တိတ်ဆိတ်တဲ့ အိမ်လေးထဲမှာ ဒီနေ့တော့ အသံတွေနဲ့ လှုပ်ရှားအသက်ဝင်လို့လေ ။ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှာ တော့ မ နဲ့ စကားလက်ဆုံကျနေတဲ့ မေမေ ။ ပြီးတော့ အဝတ်လဲရင်း အခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ ဖေဖေ……။

“ သား မင်း မမကြီးရော”

“ ဟိုဖက်အိပ်မှာ သူ ညနေလာမယ်ပြောတယ် ”

“ အော် အေးအေး စက်ရုံမှာရော အားလုံးအဆင်ပြေလား”

“ ဟုတ် ပြေပါတယ်”

“ အေး ခဏနေရင် ဖေဖေ သွားလိုက်အုံးမယ် ဒါနဲ့ မင်းရော ဘယ်တော့ မိန်းမယူမလဲ”

“ အာ ဖေဖေကလဲ ယူချင်တာတော့ အခုပဲ”

ရယ်ရင်းပြောလိုက်တဲ့ ကျွန်တော်စကားကို ဖေဖေလဲ လိုက်ရယ်ရင်း

“ ဒါဆို ဖေဖေတို့ မပြန်ခင်စီစဉ်လေကွာ”

“ တကယ်လား”

“ ဒါပေါ့ကွာ ဟိုမှာထဲက မင်း အမေနဲ့ ပြောလာပြီးပြီ အဲ့ဒီအကြောင်း”

“ အင်းပါ နောက်ရက်တွေ မေဇွန်နဲ့ပါ တိုင်ပင်တာပေါ့ ဖေဖေရဲ့”

“ အေးအေး ကောင်းတယ်”

ဖေဖေနဲ့စကားဆုံးတော့ ကျွန်တော် အခန်းထဲကိုဝင်လာခဲ့တယ် ။ ပြီးတော့ မရှေးမနှောင်းမှာပဲ အခန်းထဲကိုဝင်လာတဲ့ သူက မီးမီး ကျွန်တော်ရဲ့ ချစ်စရာညီမလေးပေါ့……….။

“ ကိုကို   မီးမီး ရဲ့ လက်ဆောင် ကြိုက်မကြိုက်တော့ မသိဘူး ဝယ်လာခဲ့တာ”

ကျွန်တော် ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း လက်ထဲကို ထည့်ပေးလာတဲ့ နာရီလေး….

“ အင်း ကြိုက်တာပေါ့ ကိုကို ဘာကြိုက်တယ်ဆိုတာ သိတယ်ပေါ့”

“ ဒါပေါ့”

“ ကောင်လေးနဲ့ရော သွားတွေ့အုံးမှာလား”

“ ဟားဟား ပြတ်သွားတာကြာပေါ့ ဝေးနေတော့လဲ အဆင်မပြေဘူးလေ”

အပြုံးလေးနဲ့ ပြောလာတဲ့ ညီမလေးရဲ့ မျက်နှာနုနုလေးက ဆွဲမက်စရာကောင်းနေဆဲပါပဲ။ ပြည့်ဖြိုးတဲ့ ကိုယ်လုံးတင်းတင်းလေးနဲ့။ ပြီးတော့ နို့အုံအိအိလေးတွေက အရင်ကထက် ပိုပြီးဖောင်းမို့လာတာကို သတိထားလိုက်မိတယ်။

“ မီးမီး ဟိုမှာရော ကောင်လေး ရှိနေပြီလား”

ကျွန်တော်ကို ပြုံးကြည့်လိုက်တဲ့ ညီမလေးရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက ကြည်လင် စိုလဲ့လို့…..

“ အင်း ရှိတယ် ဟီး……. ဘာလို့လဲ ”

“ အရင်ကနဲ့ မတူလို့”

“ ကြည့်လိုက်တာနဲ့ သိတယ်ပေါ့လေ”

မျက်စောင်းလှလှလေးထိုးရင်း ကုတင်ပေါ်ကနေ ထလိုက်တဲ့ အချိန်။ တခဏလေး လှစ်ဟသွားတဲ့ ပေါင်တံအိအိဖွေးဖွေးလေးကြားက အတွင်းခံအနက်ရောင်လေးကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ အရင်ကထက် ပိုပြီးဖွေးနုလာတဲ့ အသားစိုင်အိအိလေးတွေပေါ်မှာ ထင်းထင်းလေး ပေါ်လွင်နေတဲ့မီးခိုးရောင် ဂါဝန်ကျပ်ကျပ်လေးက ပြည့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို မနိုင့်တနိုင် ထွေးအိလို့ ။ ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ ရင်သားအိအိတွေရဲ့ အလှကြောင့် ဟိုးအရင်ကထက် ညှို့ငင်အားတွေ ပိုတိုးလာစေတယ်လေ။

“ သား ဖေဖေ စက်ရုံသွားလိုက်အုံးမယ်နော် မင်း မေမေနဲ့ မေဇွန်က ဈေးထဲကို သွားမလို့တဲ့ ဖေဖေ တစ်ခါထဲခေါ်သွားလိုက်မယ်”

“ မောင်ရော လိုက်အုံးမှာလားဈေးကို”

“ မလိုက်တော့ဘူး မ မေမေနဲ့ ပဲသွားလိုက်တော့”

အခန်းတံခါးကနေ သုံးယောက်အတူ ထွက်သွားတဲ့အချိန်  ခပ်ဆန်းဆန်း ရင်ခုန်သံတွေနဲ့ ဧည့်ခန်းလေးထဲမှာတစ်ယောက်ထဲ ထိုင်နေမိတယ်။

“ ကိုကို ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ”

အနောက်ကနေ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံလွင်လွင်လေးနဲ့အတူ လှပတဲ့ မင်းသမီးလေး။ ညဝတ် ဂါဝန် အပြာရောင်လေးကိုဝတ်လို့ ကျွန်တော်ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ အချိန် ရှန်ပူနံ့ သင်းသင်းလေးက ကျွန်တော်နှာခေါင်းဝလေးကို ထိခပ်တိုးတိုက်သွားတယ်လေ။

“ ကိုကိုရော ဒီမှာ မမနဲ့ ဘယ်လို အခြေအနေဖြစ်နေပြီလဲ”

“ ငါက နင့်ကို မေးရမှာပါ အဲ့ဒါ”

“ မီး က OK တယ် အားလုံး”

“ ဟိုမှာရော အရင်ကောင်လေးနဲ့လို နေသေးလား”

“ ဘယ်လိုလဲ…….ဟီးဟီး  ကိုကိုကလဲ ဟိုမှာက သူတို့ Date ချင်တယ်ဆိုတာကို လက်ခံလိုက်ရင် ရည်စားပဲ ရည်းစားဖြစ်ပြီဆိုတာနဲ့ အားလုံးပါတယ်”

“ အန်….ဒါဆို အတူနေတယ်ပေါ့”

“ Sometime ပေါ့”

“ နေပါအုံး သူများကိုပဲလျှောက်မေးနေတယ် ကိုကိုးရော မမနဲ့အတူ နေတယ်မလား မလိမ်နဲ့နော် မီးသိတယ်”

“ အောင်မာ ….. ငါလဲ sometime ပေါ့ ….ဟားဟား”

နှစ်ယောက်အတူ စကားပြောရင်း ကျွန်တော်ပေါင်ကို ရိုက်လိုက်တဲ့ ညီမလေးရဲ့ လက်ဖောင်းဖောင်းလေး ရဲ့ အထိအတွေ့။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်ပုခုံးကို ဖိကပ်နေတဲ့ လက်မောင်းသားအိအိလေးရဲ့ အထိအတွေ့တွေက ကျွန်တော်ရင်ကို လှုပ်ရှားလာစေတယ်လေ။

စောစောက အသံတွေနဲ့ ဆူညံ့နေတဲ့ အခန်းလေးက အခုတော့ တိတ်ဆိတ်ညိမ်သက်လို့ ။ အခန်းထဲကဆန့်ကျင်ဖက်လူသားနှစ်ဦးရဲ့ စိတ်ရှိုင်းတွေကို လှုပ်နှိုးနေလေရဲ့…။ ကျွန်တော်ရဲ့ ပေါင်လေးတစ်ဖက်ကို ထိကပ် နေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ ပေါင်သားပြည့်ပြည့်တင်းတင်းလေးတွေ…။ ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း စိကပ်ထားတဲ့ ဒူးဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်ကို လုံအောင် ဖုံးဖိမထားနိုင်တဲ့ ညဝတ်ဂါဝန်ပါးလေးက ပေါင်သားအိအိလေးပေါ်မှာ ရွရွလေးအုပ်မိုးလို့…။ ပုခုံးသားအိအိလေးတွေပေါ်ကို ကပို့ကရို့ ကျနေတဲ့ ဆံနွယ်စလေးတွေ ကြားမှာတော့ လက်တစ်လုံး ဂါဝန်ပုခုံးသိုင်းကြိုးလေးနဲ့အတူ ဘော်လီ ကြိုးရဲရဲလေးကယှဉ်တွဲလို့ ဖွေးနုအိစက်နေတဲ့ အလှတရား တွေကို အားဖြည့်နေတယ်လေ။

“ မီးမီး sorry နော်”

“ ဘာအတွက်လဲ”

“ မီးမီး မသွားခင်က ကိုကိုတို့နှစ်ယောက်အတူ မနေသင့်တာကို နေမိခဲ့တယ်လေ”

“ အော်…မီးမီးအမှန်အတိုင်း ပြောပြရမလား”

“ အင်း ”

“ ဟိုရောက်သွားတော့ လဲ အဲ့ဒီအချိန်တွေကို မီး သတိရတယ် ..အထူးသဖြင့်အခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲ ရှိတဲ့အချိန်တွေပေါ့”

“ ဟိုမှာ ကောင်လေးနဲ့အတူ နေပေမဲ့ အဲ့ဒီအချိန်က ရင်ခုန်ရတာနဲ့ မတူဘူး”

“ ဘယ်လို ပြောရမလဲ မသိပေမဲ့ တစ်ခါတစ်လေ မီးတောင့်တမိတယ် ….သိလား”

“ မီးမီးရယ် ”

“ ဟိုမှာလဲ အဲ့လိုတွေ ရှိပါတယ် အားလုံးတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့”

“ အဆုံးစွန်ထိ ဖြစ်မသွားရင် OK တာပဲလေ”

မီးမီးရဲ့ စကားဆုံးတော့ ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲကို ဖိကပ်အိဝင်လာတဲ့ ထွေးထွေးအိအိ အသားဆိုင်လေးတွေကို ထွေးပွေ့ရင်း ရင်ခွင်ထဲမှာ ဖိကပ်ဖက်တွယ်ထားမိတယ်။ ပြီးတော့ ပါးမို့မို့ရဲရဲလေးတွေနဲ့ လိုက်ဖက်အောင် စိုစွတ်ရွမ်းလဲ့နေတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံ….။ အဲ့ဒီမျက်ဝန်းတွေရဲ့ နောက်ကွယ်က နက်ရှိုင်းတဲ့ ခံစားချက်နုနုလေးတွေနဲ့။ ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေ…။ နီးကပ်လာတဲ့ နှတ်ခမ်းလေးနှစ်စုံက ထိကပ်ပေါင်းစပ်သွားတဲ့ အချိန် ညီမလေးရဲ့ စိုနွေးနွေးအောက်နှုတ်ခမ်းအိအိလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ပွတ်သပ်စုပ်ယူနေမိတယ်။

ဧည့်ခန်းနံရံထက်က နာရီသံ တချက်ချက်က စီးချက်ကျကျ…။ လေအေးစက်ထဲကထွက်လာတဲ့ လေနုအေးလေးတွေရဲ့ ချမ်းစိမ့်စိမ့် အထိအတွေ့ ။ အမှောင်သမ်းနေတဲ့ ဆိတ်ကွယ်ရာအခန်းလေးထဲက ရမက်ပြင်းပြင်းတွေနဲ့ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ အထိအတွေ့၊ အပွတ်အသပ်၊ အယုအယတွေက တိုးလို့ တိုးလို့ သက်ဝင်လှုပ်ရှားလာနေတယ်။

နှုတ်ခမ်းအိအိတွေက အနမ်းချိုချိုလေးကို ဖယ်ခွာရင်း ဆံနွယ်အိအိလေးတွေကို သပ်ချလိုက်တော့ လှလှပပ ပေါ်ထွက်လာတဲ့ မီးမီးရဲ့ လည်တိုင်ဖြူဖြူလေး ကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်လို့ သွေးကြော စိမ်းစိမ်းလေးတွေပေါ်ကို ခပ်ဖွဖွလေးဖိကိုက်လိုက်တဲ့ အချိန်။ ခပ်တင်းတင်းဖက်တွယ်လာတဲ့ မီးမီးရဲ့ လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ချေလို့လေ………။

ရုတ်တရက် ကျွန်တော့် ပေါင်နှစ်ချောင်းပေါ် ခွထိုင်လိုက်တဲ့ မီးမီးရဲ့ ဆီးခုံ ဖောင်းဖောင်းလေးက ကျွန်တော့်ဆီးခုံလေးပေါ်မှာ အိထပ်ဖိကပ်လို့နွေးထွေးနေလိုက်တာ။ ဂါဝန်ပါးလေးအောက်ကို ထိုးနှိုက်ရင်းခွထိုင်ထားတဲ့ ဖင်သား အိအိလေး ကြားက ခပ်ပြေပြေလေးလျောဝင်သွားတဲ့ ဖင်အကွဲကြောင်းကြားလေး တစ်လျောက်ကို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီချောချောလေးပေါ်ကနေ ဖိကပ်ပွတ်ဆွဲလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ရွန်းလဲတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံကို ခပ်တင်းတင်းမှိတ်ရင်း လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးကို မော့လို့ ကော့ကော့လေး မို့တက်လာတဲ့ ရင်သားတစ်စုံရဲ့ အလှ ။ ကာရံမိတဲ့ အချစ်ကဗျာရိုးရိုးလေး တစ်ပုဒ်ပေါ့…။ အခန်းလေးထဲကို ပွေ့ချီလာတဲ့ ကိုကို့လက်တွေက သန်မာလိုက်တာ…….။

အိပ်ခန်းလေးထဲက ညအိပ်မီးဝါဝါလေး လင်းလက်လာတယ်။ အခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်ရင်း မီးအနားကိုရောက်လာတဲ့ ကိုကို့လက်တွေက မီး ရဲ့ ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးကို ယုယုယယဆုပ်ကိုင်လို့။ ဒီနေ့မှ ကိုကို ကိုယ်တိုင် လဲပေးထားတဲ့ အိပ်ယာခင်း ပန်းရောင်လေးက ရင်ခုန်စွာနဲ့ စောင့်ကြိုနေသလို ထင်နေမိတယ်။ ဟိုး ငယ်ငယ်လေးထဲက အတူကြီးပြင်းလာတဲ့ ကိုကိုနဲ့မီးမီး။ အခုတော့ ဖြူစင်တဲ့ သံယောဇဉ်တွေကြားမှာအရောင် ခပ်ပါးပါးလေးစွန်းထင်းလို့………

“ အ……………”

ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးတွေ အောက်ကို လျောဆင်းသွားတဲ့ လက်တစ်စုံက မီး ရဲ့ တင်သား အိအိလေးတွေကိုဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်နေတယ်လေ။ ပေါင်ကြားက အသားစိုင်အိအိလေးကို ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ အတွင်းခံ ပိုးသားလေးက စိုစွတ်နေတဲ့ အထိအတွေ့လေးကို ခံစားလိုက်မိတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ခပ်နွေးနွေးစီးကျလာတဲ့ အရည်စိုစိုလေးတွေ…။  တဆစ်ဆစ် နဲ့ အတွင်းပိုင်း အသားနုလေးတွေဆီက ယားကျိကျိ ခံစားမှုလေးတွေ……..

“ အား……ကိုကိုရယ်....”

ဖိကပ် အိနစ်သွားတဲ့ ဖင်သားအိအိတွေကို ထွေးပွေ့ ဆီးကြိုလိုက်တဲ့ မွေ့ယာပျော့ပျော့လေးရဲ့ အထိအတွေ့ကအိအိစက်စက်နဲ့ နူးညံ့လိုက်တာ...။ မီး ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေမိတယ်။ ပြီးတော့ ကိုကို…ကိုကိုရယ်လေ...မီး ပေါင်တံ အိအိလေးကို ဖွဖွလေးဆွဲကားလို့ ကုတင်အောက်မှာ ဒူးထောက်ရင်း ပေါင်တွင်းသားအိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်ဆွဲပေးနေတယ်။

ကိုကိုရယ် ချစ်သူနဲ့အတူ လိုးခဲ့တဲ့ အရသာတွေထပ် ပိုနူးညံ့နွေးထွေးလိုက်တာ….။ ဟိုးငယ်ငယ်လေးက ဒီအခန်းလေးထဲမှာ နှစ်ယောက်အတူ ဖက်ပြီး အိပ်ခဲ့ဖူးတယ်။ ဖြူစင်မှုတွေနဲ့ပေါ့…။ အခုလဲ နှစ်ယောက်ထဲအတူလေ ။ ဒါပေမဲ့ ရမက်နွေးနွေးလေးတွေနဲ့ ကိုကိုရဲ့ လက်တွေနဲ့ မီးခြေထောက်လေးကို းဖြေးလေး မလို့ ခြေချောင်းဖြူဖြူအိအိလေးတွေကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေတယ်။

လက်တစ်ဖက်နဲ့ ခြေသလုံးသားအိအိလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်ဆွဲလို့။ ပြီးတော့ တစ်ဖြေးဖြေးချင်း…တဖြေးဖြေးချင်း ……

“ အား……………………”

မီးပေါင်ရင်းသား အိအိလေးတွေကို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီသားရေကြိုးလေး တစ်လျောက်ပွတ်သပ်လိုက်တဲ့အထိအတွေ့….။ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကြားက ခပ်နွေးနွေးအရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်သွားတဲ့ ခံစားမှုလေးပါ မီး ရလိုက်တယ်။

ကျန်နေတဲ့ လက်လေးတစ်ဖက်က မီး ဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်အနားစလေးကို ဆွဲတင်လိုက်တော့ ပြည့်ပြည့်လေးနဲ့ ပေါင်သားအိအိလေးတွေ ပေါ်လာတာပေါ့…။ ပေါင်တံလှလှလေးတွေကို ကြည့်ရင်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မီး ရဲ့ ဖင်သားအိအိတွေကို သိုင်းဖက်လို့ ကိုကိုခေါင်းလေးကို မော့ရင်း မီး မျက်နှာလေးကို လှမ်းကြည့်လာတယ်။

“ မီးမီး”

“ ရှင်…… ကိုကို”

“ ဘယ်သူမှသိလို့ မဖြစ်ဖူးနော်”

“ မီးနားလည်ပါတယ် ကိုကိုရယ် မီးကိုယ်တိုင်လဲ လိုလိုချင်ချင်ခံစားနေမိတာပါ”

“ မီး စောက်ဖုတ်လေးက ဖောင်းအိနေတာပဲနော်”

မီး ရယ်ပြမိတယ်။

“ ဘာရယ်တာလဲ ခလေးလေး”

“ ကို………. ကိုလို့ပဲ ခေါ်တော့မယ်နော် မီး ရင်ထဲမှာရှိတဲ့ အတိုင်းပြောပြမယ် ကိုနားထောင်ချင်လား”

“ အင်း”

“ ကို အဲ့လိုပြောတော့ မီးလေ ကျေနပ်တယ် သာယာတယ် ပြီးတော့ ……..”

ရဲသွားတဲ့ ပါးမို့မို့လေးတွေကို ခေါင်းငုံကွယ်ဝှက်ရင်း….

“ ကို နဲ့ နှစ်ယောက်လုံး တင်းတင်းလေးဖက်ပြီးတော့ မီးစောက်ဖုတ်အိအိလေးကိုထဲကို ကို့လီးနဲ့ ဖြေးဖြေးလေးလိုးပေးစေချင်မိတယ် ကိုရယ်……”

“ မီးလေးရယ်……………”

စကားသံလေးနဲ့ အတူ မီး ပုခုံးအိအိလေးကို ဆုပ်ကိုင်လို့ ။ ကုတင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်တယ်လေ။ ဂါဝန်အနားစလေးကလဲ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေး အထက်မှာပုံလို့……။ ဖြူစင်တဲ့ အသားစိုင်လေးပေါ်မှာ ထင်းထင်းလေးပေါ်နေတဲ့ မီးရဲ့ အတွင်းခံ နီနီရဲရဲလေးက ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးအပေါ်မှာ ခပ်တင်းတင်းလေးဖုံးအုပ်ဖိကပ်လို့ပေါ့…..။

ကိုရဲ့ လက်နှစ်ဖက်က အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ရဲရဲလေးပေါ်မှာ ပြေးလွားလို့ ဆီးခုန် အိအိလေး တစ်လျောက် ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်လှုပ်ခပ်နေတယ်လေ။ ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးကို ဖိကပ်နေတဲ့ သားရေကြိုးပြားလေးကို ဆွဲကိုင်ရင်း တဖြေးဖြေး လျောဆင်းချွတ်ယူလိုက်တဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ကုတင်ဘေးမှာ အသာချရင်း ပေါင်ကြားလေးထဲက ဆူဖြိုး မို့တင်းနေတဲ့ အသားခြမ်းနေနှစ်ခုကြားကို  ကိုရဲ့ ခေါင်းလေး တိုးဝင်လာတယ်……..။

ကိုရယ်…အိမ်ယာခင်းပန်းရောင်လေးက မီးရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေကြားမှာ တွန့်လိပ်ကုန်တယ်လေ။မျက်ဝန်းတစ်စုံကို တင်းတင်းမှိတ်ရင်း ဖိကပ်လာမဲ့ ကိုရဲ့ လျှာနွေးနွေးလေးကို မျော်လင့်နေမိဆဲမှာပဲ………….။

“ အား……………….”

“ အ……………အ……………….အား………………..”

“ နူးညံံ့လိုက်တာ ကိုရယ်……………………..”

မီးရဲ့ စောက်ဖုတ် အိအိလေးနှစ်ဖက်ကိုဖွဖွလေးတွန်း ဟပြီးတော့ အရည် ကြည်လေးတွေနဲ့ ချွဲအိစိုစွတ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲလေးတစ်လျောက်ကို ပွတ်သပ်တွန်းတိုက်သွားတဲ့ ကို့ရဲ့ လျှာနွေးနွေးလေးက ဖင်ပေါက် ရဲရဲလေးဆီမှာ အဆုံးသတ်သွားတယ်လေ။ ပြီးတော့ အပေါ်ကိုပြန်ဆွဲတင်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာမီး စောက်စိရဲရဲလေးကို ခပ်ဖိဖိလေးပွတ်သပ်လိုက်တယ်။

“ ကိုကို ရယ်…………”

အိပ်ယာခင်းလေးကို ဆုပ်ခြေရင်း တိုးတိုးလေး ငြီးနေတဲ့ မီးမီးရဲ့ အသံလေးက အခန်းလေးထဲမှာ တငြိမ့်ငြိမ့်စီးဆင်းပျံ့လွင့်လို့ ။ ပေါင်သားအိအိလေးတွေကို ဟပေးရင်း ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကော့ပေးလာတဲ့ မီးလေးရဲ့ တုံ့ပြန်မှုက ကျွန်တော်ရင်တွေကို ပိုလို့လှုပ်ရှားလာစေတာပေါ့။

တင်းတင်းမှိတ်ထားတဲ့ မျက်ဝန်းလေးတွေ။ နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို ဖိကိုက်ထားတဲ့ သွားဖွေးဖွေးလေးတွေနဲ့ ။ နှဖူးလေးထက်မှာ စို့နေတဲ့ ချွေးစ လေးတွေက မီးလေးရဲ့ခံစားချက်တွေကို လှစ်ဟပြနေတယ်။ စောက်ဖုတ်ရဲရဲလေးကို ဖိဖုံးကွယ်ထားတဲ့ အသားဖောင်းဖောင်းလေးတွေက မို့မို့လေးနဲ့ကျွန်တော်ကို ဆွဲဆောင်နေလိုက်တာ…..။ အဲ့ဒီ အသား အိအိလေးတွေကို ကျွန်တော် နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်ငုံပေးနေမိတယ်။ အသားစိုင်လေးရဲ့နူးညံ့မှုတွေက ဖော်မပြနိုင်လောက်အောင် နွေးထွေးနူးအိလို့ပေါ့…။ ပေါင်ရင်း အသားအိအိလေးမှာလဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီသားရေကြိုးလေး ဖိကပ်ထားတဲ့ အရာလေးကအထင်းသား။ ရဲနေတဲ့ ဘောင်းဘီရာလေးတစ်လျောက် လျှာနုနုလေးနဲ့ ယက်ပေးနေမိတယ်လေ။ 

ပေါင်ရင်းကနေ တစ်ဆင့် ပေါင်သားလေးပေါ်ကို ဖိကပ်လိုက်တော့ ကြက်သီးဖုသေးသေးလေးတွေ။မွေးညင်းနုနုလေးတွေနဲ့ အိစက်ပြည့်တင်းနေတဲ့ ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးက လှလိုက်တာ။ ဖွေးနေတဲ့ ပေါင်ရင်းသား အိအိလေးကို စုပ်လိုက်တော့ သွေးခြေဥသွားတဲ့ အနီကွက် ရဲရဲလေးက ထင်းထင်းလေး ကျန်နေခဲ့တယ်။ ပေါင်သားလေးတွေကနေ တစ်ဆင့် ချပ်ချပ်လေးနဲ့လှနေတဲ့ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးတွေပေါ်ကို နမ်းလိုက်တော့ တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတဲ့ ဗိုက်သားအိအိလေးနဲ့ အတူ ဖင်သားလုံးလုံးလေးတွေကို ပါ ဆက်ခါဆက်ခါ ကော့ပေးနေတယ်လေ။ 

ညီမလေးရဲ့ ညအိပ်ဝတ်ဂါဝန်လေးကို ဖြေးဖြေးခြင်းဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ကြောလေးကို ကော့ရင်း အလိုက်သင့် ကူပေးရှာတယ်။ ဂါဝန်လေးကျွတ်သွားတဲ့ အချိန် ကျွန်တော်အကြည့်တွေကို မခွာနိုင်လောက်အောင် ဆွဲဆောင်နေတဲ့ အရာလေးနှစ်ခု…။ ညီမလေးရဲ့ နို့တင်းတင်းလေးနှစ်ဖက်ပေါ့……………..။

မီး ရင်တွေခုန်လိုက်တာ ကိုကိုရဲ့ အကြည့်တွေက မီးရင်သား အိအိတွေကို တပ်တပ်မက်မက်ငေးစိုက်ကြည့်နေတယ်လေ။

“ ကိုရယ်…………..”

ကို့ ခေါင်းလေးကို ဆွဲယူရင်း ဘော်လီကြားလေးထဲမှာ ဖောင်းအိထွက်နေတဲ့ မီးရဲ့ နို့အိအိလေးတွေပေါ်ကို ဖိကပ်ထားမိတယ်။

“ ကို……….”

“ ပြောလေ မီးလေး”

“ မီးကို တမျိုးမထင်နဲ့နော်”

“ ဘာလို့လဲ”

“ မီးရေချိုးပြီးတော့ အတွင်းခံတွေကို တမင်အနီရဲရဲလေး တစ်စုံရွေးဝတ်ထားတာ ကိုပိုခံစားလို့ ကောင်းအောင်ပါ   မီးကိုကို  ကို မြှူဆွယ်တာ မဟုတ်ပါဘူးနော်”

“ မီးလေးရယ်”

စကားဆုံးတော့ ကိုကိုလေ မီးရဲ့ ပုခုံးသားလေးပေါ်မှာ အိဝင်နေတဲ့ ဘော်လီ ကြိုးရဲရဲလေးကို လက်မောင်းပေါ်ကို တွန်းချလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ ရှင်းရှင်းလေးပေါ်လာတဲ့ အသားစိုင်းလေးတွေကို ယုယုယယ နမ်းရှိုက်ပေးနေတော့တာပဲရှင်…။ နမ်းနေရင်းနဲ့ မီးကြောဖက်ကို လက်လေးတစ်ဖက်သွင်းရင်း နောက်ကြောကဘော်လီချိတ်လေးကိုဖြုတ်ချပေးတယ်……။ မီးလေး……အရမ်းရင်ခုန်နေမိတာပေါ့.။

“ မီးလေး…..”

“ အင်းပြောလေ ..ကို”

“ မီးနို့လေးတွေ ပိုကြီးလာတယ်နော်”

“ ကိုကို ကလဲ…………..”

“ ဟိုမှာ ကောင်လေး အမြဲကိုင်ပေးလို့လား”

“ မမေးနဲ့တော့ ကိုကိုရယ် မီးရှက်တယ်ကွာ”

နို့လေးကို ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေတဲ့ ကိုကို ကို ကြည့်ရင်း မီးသနားသွားမိတယ်။

“ အင်း ပါ  ကိုကို သိချင်ရင် မီးပြောပါမယ်”

“ ဟိုမှာ ကောင်လေးနဲ့တွေ့ရင် သူ့နို့ကိုပဲ ကိုင်တာလေ လိုးတာတော့ တစ်ခါတစ်လေမှပါ”

“ အော်”

ကိုကိုစကားသံလေးဆုံးတာနဲ့ တပြိုင်ထဲ မီးနို့သီးခေါင်းလေးကို ကို့နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ဖိကပ်စုပ်ယူလိုက်တယ်လေ။

“ အား………ကိုကိုရယ်”

ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း နို့အုံလေးက ကို့လက်ချောင်းလေးတွေကြားမှာ ရှက်ရွံလို့…။ ဖွဖွလေးငုံထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားက နို့သီးခေါင်းလေးအပေါ်ကို ကိုကိုရဲ့ လျှာနွေးနွေးလေးပွတ်သပ်လိုက်တဲ့ခဏ…။

ကိုကိုရယ်…ကိုကိုဆံပင်တွေကိုထိုးဖွရင်း ကိုပေးတဲ့ ခံစားမှုတွေ အောက်မှာ လွင့်မြောနေမိတယ်ရှင်။ မီးနို့တွေကို အားရအောင်စို့ပြီးတဲ့ အချိန်မှာ ကို့အကျီနဲ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကိုလေ………အတွင်းခံဘောင်ဘီဘေးထဲက တင်းမာနေတဲ့ မီးလက်တစ်ဖက်ဆွဲယူလို့ ကိုရဲ့ လီးပေါ်ကို တင်ပေးလာတယ်။ တင်းမာနေတဲ့ အသားချောင်းလေးက ဘောင်းဘီထဲမှာ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်လို့ပေါ့…….။

“ ကို…….ငြိမ်ငြိမ်လေး နေပေးနော်”

ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေး လှဲနေတဲ့ ကျွန်တော့် ပေါင်ကြားထဲကို ညီမလေး ဆင်းသွားခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံ ဘောင်ဘီလေးကို ဖြေးဖြေး ဆွဲချွတ်ရင်း ထိုးထွက်လာတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကို ညီမလေးရဲ့ လက်ဖြူဖြူဖောင်းဖောင်းလေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်လေ။ ကောင်းလိုက်တာ…ပေါင်ကြားမှာထိုင်ရင်း လီးကို ယုယုယယပွတ်သပ်နေတဲ့ သိပ်ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မီးလေး။

ဆုပ်ကိုင်နေရင်းနဲ့ အပေါ်အရည်ခွံလေးကို ဖွဖွလေးဆွဲချလို့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကို တဖြေးဖြေး ဆွဲယူသွားတယ်။ ကျွန်တော်ကြည့်နေမိရင်းနဲ့ပဲ.နူးညံ့တဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာရဲ့ အထိအတွေ့ကို လီးထိပ်လေးမှာ နုနုရွရွလေး ခံစားလိုက်မိတယ်ဗျာ.။ လီးဒစ်အချိုင့်လေးတွေထဲကို နစ်ဝင်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားအိအိလေးတွေ။ ထိပ်ဖောင်းဖောင်းလေးတစ်ခုလုံးကို ငုံရင်းအတွင်းကနေ ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ လျှာနွေးနွေးလေး…။ ပြီးတော့ ဥလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ပေးနေတဲ့ လက်အိအိလေးတွေ……….။

“ အား………မီးလေးရယ်”

ချစ်စရာကောင်မလေးရဲ့ အထိအတွေ့ အယုအယတွေက လီးတစ်လျောက်လုံး ကျဉ်ဆိမ့်လာမိတယ်။

“ မီးလေး….အား……တော်ပြီ ကို ပြီးချင်လာပြီ”

ကျွန်တော်စကားကို ကြားတော့ ပြုံးနေတဲ့ ချစ်စရာမျက်နှာလေး။ .ပြီးတော့အပေါ်ကို တိုးလာရင်း တင်းတင်းလေးပွေ့ဖက်လာတဲ့ လက်လေးတစ်စုံနဲ့…မီးလေးရယ်…ကျွန်တော်လဲ တင်းတင်းလေးပြန်ဖက်ထားလိုက်မိတယ်……….။

“ မီးလေး……”

“ ကို လက်နဲ့ပြီးအောင် လုပ်ပေးမယ်နော်”

ကျွန်တော့်စကားကိုကြားတော့ တွေတွေလေးဖြစ်သွားတဲ့ မီးလေးရဲ့ မျက်နှာလေးက တစ်စုံတစ်ခုကို မြိုသိပ်ဖုံးကွယ်ထားနေရတာကို ဝန်ခံနေသလိုပါပဲ။ ပြီးတော့ ရင်ခွင်လေးထဲကို ခေါင်းတိုးရင်း ကျွန်တော်ကိုတင်းတင်းလေးပြန်ပြီး ပွေ့ဖက်ထားတယ်။

“ အဆုံးသတ်ထိ မဖြစ်သင့်ဖူးထင်တယ် မီးလေးရယ်”

ကျွန်တော်စကားသံတွေကို တိတ်တိတ်လေး နားထောင်နေတဲ့ ညီမလေး ။ ပြီးတော့ ရင်ခွင်ထဲက နွေးသွားတဲ့ ခံစားမှုလေးတစ်ခု……။

“ မီးလေး ငိုနေတာလား…………”

ပါးမို့မို့လေးထက်က မျက်ရည်စတွေကို ကျွန်တော်ဖွဖွလေးသုပ်ပေးနေမိတယ်။ ပြီးတော့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ပါးမို့မို့လေးထက်ကို အနမ်းတွေနဲ့ နှစ်သိမ့်ပေးနေမိတယ်လေ။

................................................................................................................................................................

ရင်ခွင်ထဲမှာ ခေါင်းလေးဝှက်လို့ စကားလုံးတွေကို မြိုသိပ်နေခဲ့ရတဲ့ ချစ်ညီမလေးရဲ့ မျက်နှာနုနုလေးတွေကပန်းနုရောင်ဖြော့ဖြော့လေးယှက်သန်းလို့….

“ မီးလေးရယ်”

ကျွန်တော့်ခေါ်သံနဲ့အတူ မော့လာတဲ့ မျက်နှာနုနုလေးကိုငေးစိုက်ကြည့်ရင်း ကျွန်တော်တစ်စုံတစ်ခုကိုဆုံးဖြတ်လိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ကျွန်တော်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ ထပ်ရက်ဖွဖွလေးဖက်ထားတဲ့ ညီမလေးခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကို တင်းတင်းဖက်လို့ ဘေးကိုလှိမ့်ချလိုက်တော့ ပက်လက်လေးဖြစ်သွားတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးနဲ့ ကျွန်တော်မျက်နှာကို တွေတွေလေးကြည့်နေတယ်လေ။

အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ တဖြေးဖြေးတိုးကပ်လာတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကို ဆီးကြိုထွေးငုံလိုက်တဲ့ ညီမလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းသားအိအိတွေရဲ့ အယုအယအောက်မှာ ကျွန်တော်အသိစိတ်တွေ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရတယ်။ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အိပ်ခန်းလေးထဲမှာ နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံရဲ့ ပွတ်သပ်ထိတွေသံလေးတွေလွင့်ပျံ့လို့…။

တရွေ့ရွေ့ လျောဆင်းလာတဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ ဆံနွယ်တွေကိုထိုးဖွနေတဲ့ မီးလေးရဲ့ လက်ဖောင်းဖောင်းလေးတစ်စုံ။ ပြီးတော့ ဖြူဖွေးထွေးအိနေတဲ့ နို့အုံလေးပေါ်မှာ ကျွန်တော်နှုတ်ခမ်းရာတွေ စွန်းထင်းသွားခဲ့တယ်။

“ အား……ကိုကိုရယ်”

ဆည်းလည်းသံလေးတွေ တိုးထွက်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်း ရဲရဲလေးကို ဖွဖွလေးဟလို့ ညီးတွားနေတဲ့ မျက်နှာနုနုလေးက ချစ်စရာကောင်းလွန်းလိုက်တာ….။ ညီမလေးပေါ့…..။ ကျွန်တော်သိပ်ချစ်တဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ ညီမငယ်လေး မီးမီးရယ်လေ။

ရင်သားအိအိလေးရဲ့ ထိပ်က ပန်းနုရောင်အသီးလေးကို စုပ်ယူရင်း လက်နဲ့ တင်းတင်းလေး ဆုပ်ကိုင်လိုက်တိုင်း လက်ရာလေးအတိုင်း ရဲသွားတဲ့ နို့အုံအိအိလေးကို ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့တယ်။

“ ကိုရယ်…….ကောင်းလိုက်တာ”

ခံစားချက်ပြင်းပြင်းတွေနဲ့ ကုတင်ထက်က အိပ်ယာခင်းလေးကို ဆုပ်ခြေနေတဲ့ လက်တစ်စုံ။ အခန်းထဲမှာရှိနေတဲ့ အရာဝတ္ထုတိုင်းက ကျွန်တော်နဲ့ မီးလေးရဲ့ ထပ်တူမျှနေတဲ့ သာယာမှုတွေထဲမှာ စီးမျောပျော်ဝင်နေသလိုလို…။ အေးစက်နေတဲ့ လေအေးစက်က လေနုအေးတွေကို အံတုရင်း ရုန်းကန်ထွက်လာတဲ့ မီးလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ်က ချွေးစက်လေးတွေနဲ့ ကုတင်ထက်က အလှနတ်သမီးလေးတစ်ပါး…။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ရမက်တွေလဲ အသက်ဝိဉာဉ်တွေနဲ့ အတူ ရှင်သန်နေကြတယ်။

အဆီပိုမရှိတဲ့ ဗိုက်သား အိအိလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ရင်း ပေါင်ရင်းမှာ တိတိကျကျအိကပ်နေတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီရဲရဲလေး ကဖြူနုတဲ့ အသားအိအိလေးပေါ်မှာ ကြွရွလှပလို့ပေါ့ ။ ခါးထက်က အတွင်းခံဘောင်ဘီကြိုးလေးကို ကိုင်လိုက်တဲ့ အချိန်အလိုက်သင့်လေး မြှောက်တက်လာတဲ့ တင်ပါးအိအိလေးတွေက ချစ်သော မီးလေးရဲ့ အလိုက်သိတတ်မှုတွေလား…။ ကျွန်တော်လက်ထဲမှာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့သားရေကြိုးလေးအတိုင်း ဖွဖွလေးလျောချွတ်လိုက်မိတယ်။

ပြည့်တင်းတဲ့ ပေါင်တံအိအိတွေက ထိတွေ့ပွတ်သက်လိုက်တဲ့ လက်ဖဝါးထက်မှာ နူးညံ့မှုတွေ အပြည့်နဲ့ပေါ့။ အမွေးနုနု စိမ်းစိမ်းလေးတွေနဲ့ သွေးကြော ရဲရဲလေးတွေ ကဖြူဖွေးတဲ့ အသားစိုင်ထက်မှာ ပေါ်လွင်လို့။ ပေါင်တံလေးရဲ့ အလှကို ဖြည့်စွက်ပေးနေတယ်။ ပေါင်တံလေးတစ်လျောက် ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးသွားရင်း အဆုံးသတ်နေရာလေးတစ်ခုမှာတော့ သီးခြားခွဲထွက်နေတဲ့ ပေါင်သားဆိုင်လေးနှစ်ဖက်ပေါင်းဆုံသွားတဲ့ နေရာက အသားနုနုလေးတွေ။ ဆယ်ကျော်သက် မိန်းခလေးတွေရဲ့ သဘာဝအတိုင်းထွက်ပေါ်နေတဲ့ အမွေးနုနုလေးတွေကို ရိတ်သင်ထားတဲ့ ချောမွတ်နူးအိနေတဲ့ ဖောင်းမို့မို့နူးညံ့မှုလေးတစ်ခုကို ကျွန်တော်ခံစားလိုက်ရတယ်။

“ ကိုကိုရယ်………”

တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ တိုးတိုးလေး ပေါ်ထွက်လာတဲ့ ညီမလေးရဲ့ ညီးသံတိုးတိုးလေးက ကျွန်တော့် နှလုံးသားကို လှုပ်ခါသွားစေတယ်။ ပိုးသားဘောင်းဘီလေးနဲ့ အမြဲထုပ်ပိုးထားတတ်တဲ့ မီးလေးရဲ့စောက်ဖုတ် အိအိလေးပေါ့။ အကွဲကြောင်းလေးတွေက ဖောင်းအိတဲ့ အသားစိုင်တွေနဲ့ တင်းတင်းလေး စိကပ်လို့။ အသားစိုင်လေးပေါ်ကို ထိလိုက်တဲ့ ကျွန်တော်လက်ချောင်းလေးတွေကို အိဝင်သွားတဲ့ အထိ နူးနူးညံ့ညံ့လေး တုန့်ပြန်နေတယ်လေ။

ကျွန်တော့် ရင်ခုန်သံတွေမြန်လာခဲ့တယ်။ အသိစိတ်လေး တစ်ခုကြောင့်ပေါ့…။ ကျွန်တော် တယုတယပွတ်သပ်နေခဲ့မိတာ ချစ်ညီမလေး မီးမီးရဲ့ ဖောင်းအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးလေ။ ဒါလေးပေါ့.အဲ့ဒီအရာလေးက ကျွန်တော်လီးနဲ့ ထိုးသွင်းပြီး လိုးရမဲ့ စောက်ဖုတ် ရဲရဲလေးလေ။

ကျွန်တော့် လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေးဟလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ တော့ ရဲနေတဲ့ အသားနုနုစိုစိုလေးတွေ။ပြီးတော့ မီးလေးရဲ့ အစိရဲရဲလေးက မာတင်းလို့ အစိလေးရဲ့ ထိပ်မှာ မရဲတရဲ ခေါင်းလေးထွက်နေတဲ့အသားမာမာလေး။ ကျွန်တော့် လျှာနုနုနဲ့ ယုယုယယ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်မိတယ်။

“ အ......အ………အ………………အ”

ကုတင်ထပ်မှာ အိဝင်နေတဲ့ တင်သားပြည့်ပြည့်တွေကို ကော့တက်လို့..။ သာယာတဲ့ ညီးသံဖွဖွလေးကလဲကျွန်တော့် နားထဲကို အဆက်မပြတ် တိုးဝင်ရိုက်ခတ်နေတယ်။ အစိရဲရဲလေးကို စုပ်ယူပြီးတဲ့ အချိန် နူးညံ့တဲ့ အသားရဲရဲလေးတွေကနေ လျောဆင်းရင်း ညီမလေးရဲ့ ခန္ဓာအတွင်းပိုင်းထိ ဆက်သွယ်ထားတဲ့အပေါက်ဝလေးထဲကို ကျွန်တော်လျှာလေးနဲ့ ထိုးဆွနေမိတယ်။ စိမ့်ထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည့်ကြည့်လေးတွေက ခံစားတတ်သူတွေအဖို့တော့ အရသာသစ်တစ်မျိုးပဲပေါ့…။ ဒါဟာ ကြင်နာယုယမှုတွေနဲ့ ပေးဆပ်ခြင်းရဲ့ သက်သေပဲလေ။

“ ကိုရယ် မီး မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ……”

လှိုက်ဖိုနေတဲ့ နှလုံးသားက ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံလေးက တုန်ခါမှုတွေနဲ့။ ပေါင်လေးကို ကားပေးရင်းကျွန်တော့် ဆံနွယ်တွေကို ထိုးဖွပွတ်သပ်နေတဲ့ မီးလေး…။ မျက်လုံးတစ်စုံကို တင်းတင်းမှိတ်လို့ ။ ဖြောင့်စင်းအိထွေးနေတဲ့ ဆံနွယ်စတွေက နွေဦးမှာကြွေကျပြန့်ကြဲနေတဲ့ ရွက်ဝါလေးတွေလို ကုတင်ထက်မှာ လွင့်ကြဲလို့……။

ကားကားလေးဖြစ်နေတဲ့ ပေါင်တံအိအိလေးတွေကြားမှာ ကျွန်တော်ထိုင်လိုက်တော့ ကျွန်တော်ကို ကြည့်ရင်း ပြုံးပြလာတဲ့ မျက်နှာပြည့်ပြည့်လေးနဲ့ မျက်ဝန်းနက်နက်လေးက အရောင်တစ်ချို့တောက်ပလို့လေ.။ ဒါဟာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ ရမက်တို့ရဲ့ ဆန့်ကြင်ဖက်ပေါင်းစပ်မှုအလှ…။ နှလုံးသားထဲမှာ ရုတ်တရက်ဖြတ်သန်းသွားနဲ့ ကြင်နာမှု၊တပ်မက်မှုတွေနဲ့ မီးလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးပေါ်ကို မှောက်ချရင်း နှစ်ယောက်အတူ ထွေးပွေ့ပွတ်သပ်နေမိခဲ့တယ်။

ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု ပူကပ်နေရင်း မီးလေးရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကို လက်လျှိုလို့ နူးအိတဲ့အသားစိုင် အကွဲကြောင်းလေးကြားကို ကျွန်တော်လီးနဲ့ တေ့လိုက်တဲ့အချိန် နွေးထွေးစိုစွတ်တဲ့ အထိတွေ့လေးကနှစ်ဦးလုံးရဲ့ ခံစားချက်တွေကို ပိုလို့နှိုးဆွပေးနေသလိုလို……။

“ ကို….ကွန်ဒုံး မရှိဘူးလား”

“ ရတယ် မီးလေး ပြီးတော့မှ emergency ဆေးသောက် လိုက်ရင်ရတယ်လေ”

“ အင်း …….”

ကျွန်တော့် စကားကို ထောက်ခံရင်း ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြတဲ့ မီးလေးရဲ့ မျက်နှာပြည့်ပြည့်လေးတွေထက်က ချွေးစလေးတွေကို ယုယုယယ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တင်းတင်းလေးဖက်ရင်း စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို ကျွန်တော်လီးနဲ့ ဖွဖွလေးဖိသွင်းလိုက်တော့….

“ အ….ကို  ဖြေးဖြေးလေး သွင်းနော်”

မျက်လုံးလေးကို တင်းတင်းမှိတ်ရင်း ကျွန်တော်ကိုတိုးတိုးလေး သတိပေးရှာတယ်လေ။ မီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ် အိအိလေးက လှပသလောက် တင်းတင်းလေးနဲ့ စီးအိနေလိုက်တာ။ တဖြည့်ဖြည်း တိုးဝင်သွားတဲ့လီးချောင်းလေးကို စိုစွတ်နွေးအိနေတဲ့ အတွင်းသားနံရံတွေက ဆီးကြိုထွေးပွေ့လို့ ….။ ဖောင်းမို့နေတဲ့လက်ချောင်းလေးတွေကလဲ ကျွန်တော်ကြောပြင်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ မီးလေးရယ်”

“ ဟင့်……ဟုတ်လို့လား”

“ အင်းပေါ့”

“ မီးလေးရော”

“ ကောင်းတာပေါ့ ကိုရယ်”

“ မီးလေးရဲ့ ကောင်လေးကိုတောင် မနာလိုလာပြီ”

“ အွန်….ဘာမှလဲ မဆိုင်ဘူး”

“ ဆိုင်တာပေါ့ သူက အမြဲလိုးခွင့်ရမှာလေ”

“ ကိုကလဲ    မီးနဲ့ကိုက ငယ်ငယ်ထဲက အတူရှိခဲ့တာပဲ ..ကို့ အပေါ် သံယောဇဉ်ပိုပါတယ်နော်.. တိတ်တိတ်လေး ဆိုပေမဲ့ ဖြူစင်တဲ့ သံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးတွေနဲ့လေ အခွင့်အရေးရတဲ့အခါတိုင်း အတူနေ့မှာပေါ့...ကိုရယ်”

မီးလေးစကားဆုံးတော့ ခန္ဓာကိုယ်နွေးနွေးလေးကို ယုယုယယ ထွေးပွေ့ရင်း စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကိုဖြေးဖြေးလေး လိုးသွင်းနေမိတယ်။

“ ကို ရယ်……………”

ထိုးသွင်းလိုက်တဲ့ အချိန်တိုင်းနှုတ်ခမ်း ရဲရဲလေးကို ကိုက်လို့ ကော့ပေးရှာတဲ့ မီးလေး တစ်ချက်တစ်ချက်မျက်နှာလေး မဲ့သွားတိုင်းကျွန်တော့် ရင်ထဲကနေ သနားမိတယ်…..။ ချစ်တဲ့ညီမလေးကို မနာကျင်စေချင်ဘူးလေ…..။ အပေးအယူမျှတဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ရမက်တွေက အချိန်ကြာလာလေ ပိုပြင်းထန်လာလေပေါ့။ ကုတင်လေးထက်မှာ ပွတ်သပ်လူးလှိမ့်ရင်း တရှိုက်မက်မက်လိုးနေမိတဲ့ ချစ်စရာကောင်မလေးက အထိအတွေ့တွေကို မက်မက်မော့မော့ တောင့်တတတ်တဲ့ ညီမလေး မီးမီးပေါ့…..။

အသွေးတူလို့ စိတ်အခြေအနေတွေ ထက်တူကျကြတယ် ထင်တယ်။ သူစိမ်းဆိုတာထက် နီးနီးကပ်ကပ်ပွတ်ပွတ်သပ်သပ်ရှိနေခဲ့ကြတဲ့ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ အထိအတွေ့က ပိုလို့ဆန်းသစ်နေမိကြတယ်။ ကော့ပေးလာတဲ့ အချိန် အချက်ကျကျဆောင့်ချလိုက်တဲ့ အခါတိုင်း မီးလေးတစ်ယောက် အရမ်း ကြေနပ်နေတယ်လေ။တင်းတင်းလေး စီးကပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိဖောင်းဖောင်းလေးထဲက တစ်ချက်တစ်ချက် ညှစ်ပေးလိုက်တဲ့ အခါတိုင်း ကျွန်တော့် စိတ်တွေ အထိန်းအချုပ်မဲ့ သွားရတယ်။

“ မီးလေး……..ကို နောက်က လိုးချင်တယ်”

ကျွန်တော့် စကားကို ကြားတော့ ပက်လက်လေးကနေ ပြုံးပြရင်း ကုတင်လေးထက်မှာ လေးဘက်လေး ကုန်းပေးရှာတယ်။ ကုန်းနေတဲ့ မီးလေးရဲ့ အလှကပြည့်တင်းတဲ့ တင်သားအိအိတွေကြောင့် ပိုလို့ ပြည့်စုံသွားတယ်လေ။ သိမ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးလေးနောက်မှာ ပြည့်ပြည့်လေးကားတင်းနေတဲ့ ဖင်လုံးအိအိလေးတွေက မာမာလေးတင်းလို့ ပေါင်တံအိအိလေးကြားမှာ ဖောင်းဖောင်းလေး ဆူထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးက အချစ်ရည်တွေနဲ့ တောက်ပနေတယ်။

ထောက်ထားတဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကြားမှာ လှလှလေးအိကျနေတဲ့ နို့ဖောင်းဖောင်းလေးတွေက ယဉ်ယဉ်လေးတုံအိလို့ပေါ့ ။ ဖြူဝင်းတဲ့ ကြောပြင်ထက်က ခပ်ရိုင်းရိုင်းပြန့်ကြဲနေတဲ့ ဆံနွယ်စလေးတွေကလဲ မီးလေးရဲ့ အလှကို ပိုလို့ တိုးလာစေတယ်လေ။ ခပ်သိမ်သိမ်ခါးလေးကို ဖွဖွဆုပ်ကိုင်ရင် းပေါင်တံလေးအလယ်က ဖောင်းဖောင်းလေး ထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးကြားကို ကျွန်တော့် လီးနဲ့ တေ့ရင်း တဖြေးဖြေး လိုးသွင်းလိုက်မိတယ်။ 

အားယူရင်း ဆောင့်လိုက်တဲ့ အချိန်တိုင်း နောက်ဖက်ကို ပြန်ဆောင့်ပေးတတ်တဲ့ မီးလေးရဲ့ တုံ့ပြန်မှု ဖင်သား အိအိလေးတွေနဲ့ ရိုက်ခတ်လိုက်တိုင်း ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံလေးတွေက အခန်းလေးထဲမှာအဆက်မပြတ်ပေါ့။ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့ အတူ စီးချက်ကြကြ ယိမ်းနွဲ့နေတဲ့ နို့ဖောင်းဖောင့်အိအိလေးတွေက အချစ်ရဲ့ပြပုဒ်တစ်ခုကို ပေါင်းစပ်ဖော်ကျူးနေခဲ့ကြတယ်။

“ အ…အ….အ…..အ”

“ လိုးပါ ကိုကိုရယ်………မီးလေး.....အရမ်းကောင်းတယ်……အား….အား………….”

ရမက်တွေ ပေါင်းစပ်ပါဝင်နေတဲ့ အသံလေးတွေနဲ့ လောကကို မေ့နေကြတဲ့ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ ခံစားချက်တွေအထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်လုနီးလာခဲ့တယ်လေ။ ခါးလေးကို ဆွဲလို့ လိုးသွင်းလိုက်တဲ့ အချက်တိုင်းကလဲ အားအင်အပြည့်နဲ့ပေါ့…။ စောက်ဖုတ် အိအိလေးကလဲ တိုးဝင်လာတဲ့ အသားမာမာလေးကို တင်းတင်းလေးဖိညှစ်ပွတ်ဆွဲလို့……

“ အား…..ကိုကို မီးလေး ပြီးချင်ပြီ………..အား”

“ ကို အတူတူပြီးချင်တယ် ... မီး ပြီးတော့မယ် ကိုလိုး……အား ……လိုးပါ....ကိုရယ်……အ…..အ….အ”

အဲ့ဒီ အသံလေးတွေပေါ့ ။ ကျွန်တော်ခံစားချက်တွေကို ပိုပိုလို့ တိုးလာစေတယ်လေ။ အားပါတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အတူ ကျွန်တော့် လီးတစ်လျောက် ကျဉ်စိမ့်တဲ့ အရသာလေးက တိုးထွက်စီးဆင်းလာတယ်။

“ အား…..မီးလေး ကိုလဲ..ပြီးတော့မယ်……အား………”

“ ဟုတ်  ကို……မီးပြီးပြီ …..အား……………အား…….. ကိုရယ်”

ဆွဲဆွဲငင်ငင်အော်ငြီးသံလေးနဲ့ အတူ မီးလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးလဲ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါသွားတယ် ။ ပြီးတော့ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကနေ တစ်ဆင့် အရည်နွေးနွေးလေးတွေကို ညီမလေးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးတစ်လျောက် ဆောင့်သွင်းပန်းထည့်လိုက်မိတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ...ကိုရယ်………….မီးနုံးသွားတာပဲ”

“ ကိုလဲ...အရမ်း...ကောင်းတယ်.....မီးလေးရယ်…………..”

စကားသံတွေရဲ့ အဆုံး အခန်းလေးက ပြန်လည် တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့တယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာတော့ လူသားနှစ်ဦး တင်းတင်းလေး ပွေ့ဖက်လို့ ကြည်နူးမှု့အပြုံးလေးတွေနဲ့ ရင်ခွင်နွေးနွေးလေးဆီကို တိုးဝှေ့ရင်းလောကကိုခဏ မေ့ထားခဲ့မိကြတယ်……………။

......................................................................................................................................

ကျွန်တော်ရဲ့ အကြိမ် ၁၀၀ မြောက် post ပါ.။ အလုပ်တွေကြားကနေ ကြိုးစားပြီးရေးထားပါတယ်။ ကြာကြာမှတစ်ခါ တင်နိုင်တာကိုတော့ တောင်းပန်ပါတယ်။ ရင်ထဲမှာ တစ်ခုခုခံစားလိုက်ရတယ် ဆိုရင်တော့ like ခဲ့ပေးဗျာ။ ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းရေးရတာဆိုတော့ ခံစားချက်ကတစ်ကြိမ်နဲ့ တစ်ကြိမ် သိပ်မတူချင်ဘူးရယ်။ တတ်နိုင်သလောက် moodသွင်းပြီး ကြိုးစားထားပါတယ်။ ဆက်ရေးထားတာလဲ ရှိပါတယ်။ ပြီးအောင်ရေးပြီးမှပဲ တင်ပါတော့မယ်.။

ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းဆို သိပ်ခံစားလို့မကောင်းဘူး ထင်လို့ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ မကြိုက်ဘူး။ကဲ...အဲ့တော့ ဇာတ်လမ်းလေးကို စလိုက်ရအောင်ပါ............။ :)

......................................................................................

ဒီလိုနဲ့ ဖေဖေေမေမေတို့ ပြန်မဲ့ ရက်တွေလဲ တစ်ဖြေးဖြေးနီးကပ်လို့ လာတယ်။ မထင်မှတ်ထားတာတွေ ဖြစ်တတ်တာ လောကရဲ့သဘာဝလို့ပဲ ပြောရမယ်ထင်တယ်။ တစ်ရက်ပေါ့….

“ သား…..မင်းလဲ မငယ်တော့ဘူး အိမ်ထောင်ပြုဖို့စဉ်းစားသင့်ပြီလေ…………”

“ ဟုတ်ကဲ့ ပါဖေဖေရယ်…………”

“ ဖေဖေတို့ကတော့ ဖေဖေတို့ မပြန်ခင် စီစဉ်စရာရှိတာတွေ စီစဉ်သွားပေးချင်တယ်………အဲ့တော့ မင်း  ကောင်မလေးနဲ့ နှစ်ယောက်တိုင်ပင်ပေါ့…………”

ဖေဖေဆန္ဒတွေကို ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်။ မြန်မာပြည်မှာ တစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်ကို သူ စိတ်ချထားခဲ့ချင်တယ်လေ။ အဲ့လို့နဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် အကျဉ်းရုံးလက်ထပ်ခဲ့တယ်။ ဖေဖေအသိရှေ့နေနဲ့ အတူ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အတွက် အိမ်ခန်းနဲ့ ဖေဖေပိုင်စက်ရုံကို လက်ဖွဲ့အနေနဲ့ လွဲပေးခဲ့တယ်လေ။

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးက လွတ်လပ်သာယာမှုတွေနဲ့ပေါ့။ ချစ်သူတွေ ဘဝမှာကိုက နားလည်မှုနဲ့ ဖြတ်သန်းခဲ့ကြတဲ့ ကျွန်တော်တို့ အတွက် အရာရာဟာအဆင်ပြေနေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်နဲ့အိမ်ထောင်ကျပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်း မမဇွန်လဲ အရင်လို မရှုပ်တော့ပါဘူး။ ဆန္ဒတွေကို အသိစိတ်နဲ့ ထိန်းချုပ်ရင်း ကျွန်တော့်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝလေးကို အကောင်းဆုံးပေးဆပ်ခဲ့ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အိမ်ထောင်သက် တစ်နှစ်ကျော်ကျော်ရှိလာခဲ့ပြီလေ။ မေဇွန်အတွက်တော့ မောင်ဟာ အကောင်းဆုံး ခင်ပွန်းတစ်ဦးပါပဲ။ ဟိုးအရင်က မေဇွန်ဖြစ်ခဲ့တာတွေအားလုံးကို နားလည်ပေးနိုင်ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ ကြင်နာတတ်တဲ့ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ပါ။ ဒီလိုနဲ့ မေဇွန်တို့ အိမ်ထောင်သက်တစ်နှစ်ကျော်လာခဲ့တဲ့ အချိန်မှာပေါ့……..။

“ တင်….တောင်………တင်…….တောင်”

“ လာပြီ…..လာပြီ”

“ အော်….မောင်ပြန်လာတာ စောလိုက်တာ”

“ အေး ဟုတ်တယ် အရင်က သူငယ်ချင်းနဲ့ တွေ့လို့လေ ဒါမင်းဆက်တဲ့”

“ အော် ဟုတ်ကဲ့ ….ဝင်ပါရှင့်”

“ ဇွန်…ကို ပြောပြဘူးတယ်လေ ... မှတ်မိလား ဒီကောင့်အကြောင်းကို သူငယ်ချင်းဆိုပေမဲ့ မောင့်ထက် ၅ နှစ်လောက်ကြီးတယ် ..သင်တန်းမှာခင်သွားကြတာလေ အခု..မူဆယ်မှာနေတယ် ”

“ အော်ဟုတ်ကဲ့ တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ရှင့် ..မောင်တော့ပြောပြဘူးတယ်...ဓါတ်ပုံထဲမှာပဲ မြင်ဘူးတာ လူကိုတော့ အခုမှပဲမြင်ဘူးတော့တယ်”

“ အမတို့ မင်္ဂလာဆောင်တာတောင် မသိလိုက်ဘူး ..ဒီကောင်ဘယ်သူကိုမှ...အကြောင်းမကြားဘူးလေ”

“ ဟုတ်တယ် အမတို့လဲ မောင့်ဖေဖေတို့ မပြန်ခင် အကျဉ်းရုံးပြီးပဲ လက်ထပ်ဖြစ်တယ်လေ”

“ အော်ဟုတ် ဒီကောင်ပြောမှသိရတယ် မင်္ဂလာဆောင်တယ်ဆိုတော့ အရင်ရည်းစားဟောင်းတွေနဲ့များလားလို့”

“ ဟေ့ကောင် မင်းလျောက်မကျပ်နဲ့ကွာ”

“ ဟားဟား အေးပါဟ ချောချောလှလှလေးနဲ့ဆိုတာ ခုမှသိတယ်လို့ ပြောမလို့ပါ”

“ မြှောက်နေပြန်ပါပြီ ဘာစားမလဲပြော”

“ မမြှောက်ရပါဘူးဗျာ တကယ်ပြောတာပါ”

“ ဇွန်အခန်းရှင်းပေးထားနော် ဒီကောင် မနက်ဖြန်ညနေမှ လားရှိုးကားနဲ့ ပြန်မှာ”

“ အင်းပါ ….. ဒါဆိုလဲရေချိုးလိုက်ကြအုံးလေ ပြီးမှထမင်းစားပေါ့”

“ မစားတော့ဘူး ဇွန်ရေ ဒီကောင်က ရောက်တုန်း စားစားသောက်သောက်လေး လုပ်ချင်တယ်ဆိုတာနဲ့ အပြင်မှာပဲ စားလိုက်တော့မယ်”

“ ဒါနဲ့ ဒီကောင်သားက ၆ တန်းရှိပြီလေ..အဲ့ဒါရန်ကုန်မှာ.ကျောင်းပြောင်းမလို့တဲ့... မူဆယ်မှာ.ကမြန်မာကျောင်းက သိပ်အဆင်မပြေဘူးတဲ့လေ”

“ ဟုတ်လား …အင်းကောင်းတယ်..အဲ့တာ”

“ အဲ့ဒါ..မောင်တို့.အိမ်ကနေပဲ.တက်ပေါ့လို့.ပြောထားတယ်”

“ အင်း..ကောင်းသားပဲ အိမ်မှာလဲ နှစ်ယောက်ထဲဆိုတော့ ပျင်းစရာကောင်းတယ် သားရှိတော့..အဆင်ပြေတာပေါ့”

“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ ..ကျွန်တော်က အဆောင်မှာပဲ ထားမလားလို့လေ အဲ့ဒါ..ဒီကောင်က..အဲ့လို..စီစဉ်ပါလားဆိုတာနဲ့”

“ အားနာစရာ..မလိုပါဘူး...ကိုမင်းဆက်ရယ် ဇွန်တို့လဲ.အိမ်မှာနှစ်ယောက်ပဲ..ရှိကြတာလေ ကလေးလဲ.မယူချင်ကြသေးတော့”

“ ကဲ……ဒါဆို မောင်တို့ သွားတော့မယ်လေ ဇွန်”

“ အော်...အင်းအင်း ကားဖြေးဖြေး..မောင်းနော်မောင်”

“ စိတ်ချပါကွာ”

မောင်တို့ နှစ်ယောက် အပြင်ထွက်သွားတော့ ကျွန်မလဲ ကိုမင်းဆက်အတွက် အခန်းရှင်းဖို့ မောင့်ညီမလေးအခန်းကို ဝင်သွားခဲ့တယ်။

ဒီအခန်းလေးပေါ့ ။ တချိန်ကမောင့်နဲ့ မောင့်တီတီလေးတို့ နှစ်ယောက်ကို မေဇွန် မြင်ခဲ့ရတာ။ အင်း ဒါတွေက ပြီးခဲ့ပါပြီလေ။ အခုတော့ မေဇွန်တို့လဲ အိမ်ထောင်သည်တွေ ဖြစ်ကုန်ကြပြီ။ ကုတင်ပေါ်က မွေ့ယာခင်းအသစ်လေးကို လဲနေရင်း ကျွန်မရင်တွေနွေးနေမိတယ်။ မောင့်သူငယ်ချင်းရဲ့ အကြည့်တွေကြောင့်ပေါ့….။

အရင်က အိမ်ကိုလဲ မေဇွန့်သူငယ်ချင်းတွေက လွဲလို့ ဘယ်ဧည့်သည်မှ လာလေ့မရှိတော့ မေဇွန်လဲ အိမ်နေရင်း ဂါဝန်ပါးလေးနဲ့ပဲ တံခါးသွားဖွင့်မိတာကို….။ ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ မေဇွန်ပေါင်တံပြည့်ပြည့်သွယ်သွယ်လေးနှစ်လုံးကို တစ်ချက်တစ်ချက်ခိုးခိုးကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေ ။ ပြီးတော့ အင်္ကျီလည်ပင်းကနေ တစ်ချက်တစ်ချက် အကွဲဟဟလေးပေါ်လာတိုင်း မသိမသာတံတွေးမျိုချနေတဲ့ သူ့ကို မေဇွန် ရယ်ချင်လိုက်တာ။

ပြီးတော့ ရင်ထဲမှာလဲ ဟိုးအတိတ်ကခံစားချက်လေးတွေ မသိမသာ တိုးထွက်လာမိတယ်။ တကယ်တော့ မောင်နဲ့ လက်ထက်တဲ့ အချိန်က မေဇွန်အပျိုတစ်ယောက် မဟုတ်တော့ဘူးလေ ။ ဒါကို မောင်လဲ သိသလိုမောင်ကိုယ်တိုင်ပဲ ခွင့်ပြုပေးခဲ့တယ်။ အခုတော့ အဲ့ဒီလို့တွေ မရှိခဲ့တော့တာ မောင့်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီးထဲကပေါ့။ မောင်နဲ့ပဲ မေဇွန် ဆက်ဆံခဲ့တယ်။

အရင်က ချာတိတ်တွေ ဖုန်းကိုတောင် မေဇွန် မကိုင်ခဲ့တာကြာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေတော့ မေဇွန်စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေမိသလိုပါပဲ။ မတူညီတဲ့ ခံစားချက်လေးတွေကို တောင့်တလာမိတယ်။ အခန်းထဲက လိုအပ်တာတွေ ပြင်ဆင်ပြီးတော့ မေဇွန်ရေချိုးဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်တယ်။ ဂါဝန်လေးကို ချွတ်လိုက်ရင်းအခန်းထဲကကိုယ်လုံးပေါ်မှန်လေးထဲကို ကိုယ်ကိုကိုယ် ပြန်ကြည့်နေမိတယ်။

အရင်ကထက် ပိုပြီး မို့မောက်လာတဲ့ ရင်သားတွေ သိမ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးလေးတွေ အောက်က ခပ်တင်းတင်းပေါင်တံပြည့်ပြည့်လေးတွေနဲ့ လုံးတင်းနေတဲ့ တင်ပါးအိအိလေးတွေ ။ သက်ပျင်းတချက်ကို ခပ်ဖွဖွချရင်းအခန်းထဲက ရေချိုးခန်းလေးထဲကို လှမ်းဝင်ခဲ့မိတယ်။

တစ်ယောက်ထဲ စိတ်အေးလက်အေးရေချိုးပြီးတော့ သီချင်းလေး ညီးရင်း ဘီဒိုထဲက အင်းကျီ လေး ရွေးနေမိတယ်။ မေဇွန် ဘာတွေဖြစ်နေပါလိမ့် ။ အရင်ကဆို ဒီတိုင်းပဲ ညအိပ်ဝတ်ဂါဝန်လေး တစ်ထည်ကောက်ဝတ်လိုက်တာပါပဲ။

ဒီနေ့တော့ …။ ကိုယ်ကိုကို ပြန်တွေရင် းရှက်နေမိသလိုပါပဲ.။ ဘီဒိုထဲကနေ ဘော်လီအနက်ရောင် ကျပ်ကျပ်လေး ယူပြီးဝတ်လိုကိတယ် …။ ဒါမှလဲ လက်တစ်လုံး အကျီလေးထဲကနေ မေဇွန့် ရင်သားတွေရုန်းကြွလှပနေမှာလေ…..။ အနက်ရောင် ဘော်လီလေးနဲ့အတူ အနက်ရောင်ပိုးသား အတွင်းခံလေး တစ်ထည်ကို ဝတ်လိုက်မိတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ခရမ်းရောင် ပိုးသားညအိပ်ဝတ်ဂါဝန်လေး…။

ဖြူဝင်းအိစက်နေတဲ့ အသားစိုင်တွေနဲ့ ခရမ်းရောင်နတ်သမီးလေးတစ်ပါး အခန်းထဲက မှန်ရှေ့မှာ ပေါ်လာတယ်လေ။

“ အို…..ငါ ဘာတွေ တွေးနေမိပါလိမ့်”

ရှက်ပြုံးလေးနဲ့အတူ ပုလဲဖြူရောင် အလင်းတန်းလေးတစ်ခု နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာ လျှက်တပြတ်လင်းလက်သွားခဲ့တယ်။

တင်…..တောင်…..တင်…..တောင်………..

တံခါးဘဲလ်မြည်သံလေး…. နာရီကိုကြည့်မိတော့ ၁၁း၂၃ ။

တံခါးဝမှာ အရင်ဆုံး မောင့်မျက်နှာလေး ။ ပြီးတော့ မေဇွန်ခန္ဓာကိုယ်လေးပေါ်ကို အံသြသွားတဲ့ အမူအရာလေးနဲ့ကြည့်လို့…။ ပြီးတော့ လှစ်ခနဲအပြုံးလေးနဲ့အတူ ခေါင်းလေးကို မသိမသာညှိမ့်ပြရင်း…..

“ ပြန်လာပြီ ဇွန်နေ ဒီကောင် ကားမောင်းလာတာ မောင်က သောက်ထားတာ သူထက်နဲနဲများလို့တဲ့လေ”

“ အင်းပေါ့ မောင်ရဲ့ ကျေးဇူးပါပဲ ကိုမင်းဆက်ရေ”

“ ရပါတယ်ဗျာ”

“ ကဲ ဒါဆိုရေသွားချိုးတော့ ပြီးရင်နားလိုက်အုံးနော် ဒါ ကိုမင်းဆက်နားဖို့ အခန်း လိုတာရှိရင် ပြောနော် အားမနာနဲ့”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမေဇွန်”

ပြောပြီးတော့ အခန်းလေးထဲ ဝင်သွားခဲ့တယ်။ စကားပြောနေရင်း မေဇွန်ရင်သား ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့ အကြည့်တွေ…။ အို…မေဇွန်ရင်ခုန်လိုက်တာရှင်..။ သူ့အခန်းထဲဝင်သွားတော့ ဧည့်ခန်းကဆိုဖာပေါ်မှာ မောင်နဲ့ အတူထိုင်ရင်း…..

“ ဇွန်….. မောင့်ကို အားမနာပါနဲ့”

“ မောင်ရယ်”

ကျွန်မ မောင့်လက်လေးကို ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။ မောင် ဘာကိုဆိုလိုချင်မှန်း မေဇွန်းရောမောင်ပါ နားလည်မိကြတယ်လေ။

“ ကဲ မောင် ရေချိုးတော့မယ် အော်...ဒါနဲ့ မောင်..ဒီနေ့သုံးလွှာမှာ သွားအိပ်ရင်..ကောင်းမလားမသိဘူး”

“ အာ….အဲ့လိုကြီးတော့ မကောင်းပါဘူး..မောင်ရယ်   အရမ်းကို...သိသာလွန်းတယ် မေဇွန်...ရှက်တာပေါ့”

“ အော်...မဟုတ်ဘူးလေ တီတီခေါ်လို့ ခဏသွားမယ်ဆို ရတာပဲ ပြီးတော့ နောက်ကျမှ ပြန်လာခဲ့မယ်..ဒါမှမဟုတ်လဲ..ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်လေ...ဒီမှာအိပ်မယ်ဆိုတာကိုပေါ့”

“ မောင့် အန်ကယ်က မေးရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ မိန်းမနဲ့ စိတ်ဆိုလာတာလား ဆိုပြီးတော့”

“ အန်ကယ် ခရီးသွားတယ်လေ”

“အော်…………….မောင်……………..”

ပြောဖို့ဟန်ပြင်ပြီးတော့ မှမေဇွန် မပြောဖြစ်တော့ပါဘူး။ မေဇွန် နားလည်ပါတယ်လေ။ ခံစားချက်တွေ တစ်နှစ်ကျော်လာခဲ့တော့လဲ အပြောင်းအလဲ တစ်ခုဆိုတာတောင့်တမိတတ်ကြတာပေါ့။

“ ပြောလေ ဇွန် ဘာလဲ”

“ အော်………ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး…….မောင့်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

မေဇွန်စကားကို ကြားတော့ မောင်ပြုံးတယ်။ ပြီးမှ မေဇွန်ပါးလေးကို နမ်းရင်းအခန်းထဲကို လှမ်းဝင်သွားခဲ့တယ်လေ။ မောင်ဝင်သွားပြီး တအောင့်ကြာတော့ အခန်းထဲကနေ   ကိုမင်းဆက် ထွက်လာတယ်။

“ ရေချိုးပြီးပြီလား အကို လာ ထိုင်လေ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ချိုးပြီးပြီ မမေဇွန် ဒါနဲ့ ကျွန်တော် က ၃၂ နှစ်ရှိပြီ”

“ အော် ဒါဆို မေဇွန်ထက် ကြီးတာပေါ့ မေဇွန်က ၂၈ မောင်က ၂၆ လေ”

“ အော် ဒါဆို ညီမလို့ ခေါ်ရမှာပေါ့ ”

“ ကြိုက်သလို ခေါ်နိုင်ပါတယ်ရှင်”

ပြောရင်း မေဇွန်ရှေ့တည့်တည့်က ဆိုဖာလေးပေါ်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ဂါဝန်သားလေးက ပေါင်လည်အောက်နည်းနည်းပဲ ဖုံးထားနိုင်တာဆိုတော့ မေဇွန့် ဒူးဖွေးဖွေးလေးတွေက ထင်းထင်းလေး ပေါ်လို့ပေါ့။တစ်ချက်တစ်ချက် မေဇွန့်အောက်ပိုင်းကို ခိုးခိုးကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေက မေဇွန့်အတွက်တော့ စိတ်လှုပ်ရှားစရာပါ။ တစိမ်းယောင်္ကျားလေးတစ်ယောက်နဲ့ အဲ့ဒီလို အတူမရှိခဲ့တာ မေဇွန်အိမ်ထောင်တစ်သက်ပါပဲ။ မေဇွန် ရင်ခုန်နေမိတယ်ရှင်။။

“ ဟော…..စကားတောင်ပြောနေကြပြီ ဟေ့ကောင် မမှန်သေးရင် ထပ်သောက်လို့ရတယ် ငါ့အဖေ ပုလင်းတွေရှိတယ် ..ငါတော့..အိမ်မှာ..သောက်လေ့မရှိဘူး”

“ ဟားဟားရပါတယ်ကွာ ညီမလေးကိုလဲ အားနာစရာ”

“ အော် ….မေဇွန်ကို အားနာဖို့မလို့ပါဘူး မေဇွန် နားလည်ပါတယ်”

“ ဟားဟား မင်းမိန်းမရ ကံကောင်းတာပဲဟ”

သူ့ရဲ့ မှတ်ချက်တွေကို ပြုံးပြရင်း မေဇွန် ခေါင်းလေး ငုံ့ထားမိတယ်။

“ ဇွန်ရေ မောင်တီလေးအိမ် ခဏသွားအုံးမယ် စောစောက ဖုန်းဆက်လို့ ဘာလို့လဲ မသိဘူး”

“ နောက်ကျနေပြီ မောင်ရဲ့”

“ အော်…..အောက်ထပ်ပဲဟာကို အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောကြအုံး”

“ ဘယ်သွားမှာလဲဟေ့ကောင်ငါလိုက်ခဲ့ရမလားတစ်ယောက်ထဲ”

“ ရတယ် အောက် သုံးလွှာမှာပဲ”

“ အော်….အေးအေး”

“ ဇွန်တံခါးပြန်ပိတ်ထားအုံး မောင်လာမှ ဖွင့်ပေး”

“ ဟုတ်ကဲ့”

မောင့် စကားဆုံးတော့ ဆိုဖာပေါ်ကနေ တံခါးဆီကို လျောက်သွားခဲ့တယ် ။ မေဇွန် ရင်တွေခုန်နေတယ်ရှင်…။ ပြီးတော့ မေဇွန်တင်ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို ခပ်မို့မို့လေးဖြစ်အောင် မသိမသာ ကော့လျှောက်သွားမိတယ်။ မေဇွန် သိပါတယ် ။ အခုအချိန်ဆို နောက်ကနေ မေဇွန်ဖင်သားအိအိလေးတွေကို ကြည့်နေမယ်ဆိုတာ တံခါးကို သော့ခတ်ပြီးတော့ နောက်ဖက်ကို လှည့်လိုက်တော့ မေဇွန် ထင်သလိုပါပဲ။ မေဇွန့် တင်သားအိအိတွေကို စိုက်ကြည့်နေတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံ…….

အို…အကြည့်တွေနဲ့တင် မေဇွန်ရင်ဖိုနေရပါပြီ…။ သူ့ရှေ့တည့်တည့်ကို ပြန်လျှောက်လာတော့ ခိုးကြည့်တာကို မိသွားလို့ အားနာနေတယ်ထင်တယ် သူလေ ခေါင်းလေးငုံလို့ပေါ့.။

“ ကိုမင်းဆက် သောက်ချင်ရင်သောက်နော် အိမ်မှာ ပုလင်းတွေရှိတယ် မောင့်ဖေဖေ ရှိတုန်းက ထမင်းစားခါနီးတိုင်း သောက်တတ်တယ်လေ”

“ ရပါတယ် မမေဇွန်ရယ်”

“ အော်…အဲ့လိုကြီးတော့ မခေါ်ပါနဲ့ ကိုမင်းဆက်က မေဇွန်ထက်ကြီးတာကို”

“ အိမ်မှာတော့ မေဇွန်ကို ယုန်လေးလို့ခေါ်တယ် မေဇွန်ကယုန်နှစ်မှာမွေးတာဆိုတော့လေ”

“ အင်း အဲ့ဒါ ကောင်းတယ် ယုန်လေးပေါ့”

ပြောရင်းနှစ်ယောက်အတူရယ်နေမိကြတယ်။

“ ဒါနဲ့ အကိုသောက်ချင်ရင် ယုန်လေး သွားယူလိုက်မယ် ခဏနော် စားဖို့တော့ အသီးပဲ ရှိမယ် ထင်တယ်”

“ အားနာဖို့ ကောင်းနေပြီ”

မေဇွန်ပြန်ပြုံးပြရင်း ဆိုဖာလေးပေါ်က ထလိုက်တဲ့ အချိန် အမှတ်မထင်ဟသွားတဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားလေးထဲကို လျှက်တစ်ပြက်ခိုးကြည့်တဲ့ အကြည့်တစ်ချက် …။  မေဇွန် စိတ်လိုလက်ရပဲ ခပ်ဖြေးဖြေးလေး ထလိုက်တယ်။ အိမ်နောက်ဖက်ကို လှမ်းလိုက်တဲ့ ခြေလှမ်းတွေက နှလုံးသားရဲ့ လှုပ်ခတ်မှုကြောင့် စည်းချက်မဲ့နေမိတယ်လေ။ ရေခဲသေတ္တာထဲက ပုလင်းကို ထုတ်ပြီးတော့ စားပွဲလေးပေါ် တင်လိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ ရေခဲကတ်ထဲက ရေခဲတွေကို ရေခဲဗူးလေးထဲကို ထည့်နေတဲ့အချိန်…….

“ ရရဲ့လား…”

မေဇွန့် နောက်နားကနေ နီးနီးကပ်ကပ်ပေါ်လာတဲ့ အသံကြောင့် မေဇွန် လန့်သွားမိတယ်။

“ အမေ့”

ပါးစပ်ကလွှတ်ခနဲ့ အော်လိုက်ရင်း နောက်ကို ယိုင်သွားတဲ့ မေဇွန်ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ယုယုယယလေးပွေ့ဖက်ထားတဲ့သူက ….သူပေါ့….။ ပခုံးသားအိအိစက်စက်လေးတွေကို ဖုံးကွယ်မထားနိုင်တဲ့ လက်တလုံးကြိုးဂါဝန်းလေးကြောင့် အသားအိအိလေးတွေကို သူဆုပ်ကိုင်ခွင့် ရသွားတယ်လေ။ မေဇွန်ရင်ထဲမှာ ကျေနပ်လိုက်တာ မေဇွန်မရုန်းမိပါဘူး။ သူ့ရင်ခွင်လေးထဲမှာ မှီရင်း နှလုံးသားတွေ တုန်ခါနေမိတယ်။

ပြီးတော့ သူ့ဘောင်းဘီထဲကနေ ဖောင်းဖောင်းတင်းတင်းအရာလေးတစ်ခုက မေဇွန်ဖင်သား အိအိလေးကိုထိကပ်လို့….။

“ Sorry ယုန်လေးရယ် ကျွန်တော် လန့်အောင် လုပ်မိလိုက်တာ”

ခန္ဓာကိုယ်လေးနှစ်ခုကွာသွားတဲ့ အချိန်မှာ မေဇွန်မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောရှာတယ်။

“ ရပါတယ် အကိုရယ် မေဇွန်က ကျေးဇူးတင်ရမှာ မဟုတ်ရင် မေဇွန် လဲမှာ”

စကားလုံးတွေကို နှုတ်ဖျားကပြောနေပေမဲ့ အထိအတွေ့နွေးနွေးကိုတော့ နှစ်ဦးသားရင်ထဲမှာ သိနေခဲ့ကြတယ်လေ။

“ ခွက်တွေရော ကျွန်တော်ယူသွားလိုက်မယ်နော်။ ယုန်လေးဖို့ တစ်ခွက်ရောပေါ့”

“ ယုန်လေးက ဝိုင်ပဲသောက်နိုင်တာ အဲ့လို အပြင်းတွေ မသောက်တတ်ဘူး”

“ အော် နည်းနည်းတော့ သောက်ပေါ့”

မေဇွန်မငြင်းမိပါဘူး။ အပြုံးလေးနဲ့ သူ့အပြောကို လက်ခံလိုက်မိတယ်။ သူထွက်သွားတော့မှ ပန်းသစ်တော်သီးလေးတွေကို ခွဲရင်းပန်းကန်ထဲမှ ာစီထည့်နေမိတယ်။

“ အို ……ဓားကိုင်ထားတဲ့ မေဇွန် လက်တွေ အေးစက်တုန်ယင်နေလို့ပါလား”

ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း ခွက်လေးနှစ်ခွက်ထဲကို ပုလင်းထဲက ဝီစကီတွေကို တူတူညီညီ ထည့်လိုက်တော့

“ အကိုအများကြီးပဲ ယုန်လေး အဲ့လောက် မသောက်နိုင်ဘူး”

“ အော်...ဒီ တစ်ခွက်ပါပဲ ဒါနဲ့ ဟိုကောင်ကြီးပြန်လာရင်သူ့ပါ Join ခိုင်းရမယ်”

“ အင်း သူပြန်လာရင်တော့ Join မှာပါ”

မေဇွန်စကားထဲမှာ ပြန်မလာပါဘူးဆိုတဲ့ အဖြေများပါသွားမိလား……။ ကိုယ်ကိုကိုယ် တွေးရင်း ရှက်သွားမိတယ်။

“ ခဏနော် အကို ယုန်လေး ရုပ်ရှင်ဖွင့်လိုက်အုံးမယ်”

“ အော် အေးအေး”

မေဇွန့် အပြောကို ယောင်တောင်တောင်နဲ့ သူခေါင်းညှိမ့်ရင်းပြောလာတယ်။ မေဇွန်လဲ ဆိုဖာပေါ်က ထရင်းမေဇွန် အိမ်မှာကြည့်တဲ့ ကိုရီးယား ဒရမ်မာ ကားလေးထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဧည့်ခန်းက မီးချောင်းလေးကို ပိတ်ရင် းနံရံကပ် မီးဝါလေးကို ဖွင့်လိုက်တော့ အခန်းလေးက စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်အတိနဲ့ပေါ့။ ပြီးတော့မှ သူထိုင်တဲ့ နှစ်ယောက်ထိုင်ခုံလေးပေါ်မှာပဲ အတူထိုင်လိုက်တယ်။

“ မိန်းခလေးတွေ ကိုရီးယားကား ကြိုက်ကြတယ်နော်”

“ အင်း ဟုတ်တယ် ”

မေဇွန်စကားဆုံးတော့ သူက ခွက်လေးနှစ်ခွက်ကို ကိုင်ရင်း တစ်ခွက်ကို မေဇွန်အတွက်ပေးလာတယ်။

“ Cheer ယုန်လေး”

“ Cheer အကို”

ပူနွေးနွေးခါးသက်သက်နဲ့ မေဇွန်လည်ပင်းတစ်လျောက် စီးဝင်သွားတဲ့ အချိန် မေဇွန်ကိုယ်လုံးလေး တုန်သွားမိတယ်။ ဒါကို သူကကြည့်ရင်းနဲ့ ရယ်နေတယ်လေ။

“ မေဇွန်တို့ လက်ထပ်တာ တစ်နှစ်ကျော်ပြီနော်”

“ ဟုတ်တယ် အကို”

“ အကို သိရင် လာမှာပေါ့ အခုတော့ ဟိုကောင်ကြီးက အကြောင်းတောင်မကြားဘူး”

“ အင်း ဟုတ်တယ် သူ့ဖေဖေက သူမပြန်ခင်စီစဉ်သွားချင်တယ်ဆိုလိုလေ”

“ အော်”

“ ဒါနဲ့ အကိုသားလေးက အသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ”

“ ဒီနှစ်ဆို ၁၁ ပေါ့ ၆ တန်းလေ နာမည်က နောင်နောင်တဲ့ ဒါသူ့ပုံ”

“ အော် ချစ်စရာလေး”

ဖုန်းထဲကနေ ပြလာတဲ့ ပုံလေးကိုကြည့်ရင်း မေဇွန်ပြောလိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့

“ ဒါက အကို မိန်းမပုံလေ”

“ အင်းချစ်စရာလေးပဲ အကိုက ရွေးတတ်လိုက်တာ”

“ ယုန်လေးလဲ အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာပါပဲ”

မေဇွန်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်းပြောလိုက်တဲ့ အချိန် မေဇွန်နဲ့မျက်လုံးခြင်း ဆုံသွားမိတယ်လေ။

“ အကိုကလဲ ရှက်တောင်လာပြီ”

မေဇွန်ပြောရင်း ခေါင်းလေးငုံထားမိတော့ မေဇွန်အကျီဟိုက်ဟိုက်လေးထဲကနေ ရင်သားဖောင်းဖောင်းလေးတွေက မို့မို့လေး ခုံးထလို့လာတယ်။

“ ဒါနဲ့ ယုန်လေးတို့ ကလေးမယူကြသေးဘူးလား”

“ ဟုတ် မယူသေးတာ အကိုရဲ့”

“ အော် ယူတော့လေ”

“ အင်း နောက်နှစ်တော့ ယူဖြစ်မယ်ထင်တယ်”

“ ဒါနဲ့ အကိုကရော ထပ်မယူတော့ဘူးလား”

“ အင်း အကိုမိန်းမက သားကြောဖြတ်လိုက်ရတယ်လေ ..သူ့မှာကနှလုံးရောဂါရှိတော့ ကလေးထပ်ယူရင်မကောင်းဘူးဆိုလို့”

“ အော် အဲလိုဖြတ်လိုက်ရင် မရတော့ဘူးပေါ့”

“ အင်း… ယုန်လေးမသိဘူးလား အကိုဆို သူနဲ့ ဆက်ဆံရင်အထဲမှာပဲ ပြီးတာ”

“ အား….. အကိုကလဲ ရှက်စရာ”

အရက်က သွေးသားကိုနှိုးဆွလိုက်တဲ့ အရှိန်ကြောင့် စကားလုံးတွေ ပွင့်လင်းလာခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ မေဇွန်ကိုယ်တိုင်လဲ တစ်ကိုယ်လုံးနွေးထွေးတဲ့ အရသာလေးကို ခံစားလာခဲ့ရတယ်။

“ ဒါရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ ယုန်လေးရဲ့ အိမ်ထောင်ရှိပြီဆို ဒါက သဘာဝပဲလေ”

“ အင်း ဒါတော့ ဒါပေါ့လို့”

“ ဆေးတွေကို ဆရာဝန်ပြောတဲ့အတိုင်းပဲ သောက်နော် မဟုတ်ရင် လိုချင်တဲ့ အချိန်မှာမရ ဖြစ်တတ်တယ်”

“ ဟုတ်အကို မေဇွန်တော့ Regular ပဲ သောက်တယ်”

“ ယုန်လေး ကလေးရရင် ချစ်စရာကောင်းမှာပဲ  မေမေက ဒီလောက် ချစ်ဖို့ကောင်းတာ”

“ အကိုစားချင်တာပြောပါနော် အဲ့လောက် မမြှောက်လဲ ရပါတယ်”

“ တကယ်ပြောတာပါ”

“ မျက်နှာလေးရော ခန္ဓာကိုယ်လေးရော အားလုံးပြည့်စုံတယ်”

“ ဟုတ်လား ကျေးဇူးပါရှင်”

သူ့စကားဆုံးတော့ မေဇွန်ခွက်လေးကို လှမ်းကိုင်ရင်း ပေါင်လေးကို မသိမသာ ဟထားလိုက်မိတယ်။ ခဏကြာတော့ မေဇွန်ခြေချောင်းလေးတွေကို လာထိတဲ့အထိ အတွေ့လေးတစ်ခု……။ သူ့ခြေထောက်လေးတွေနဲ့မသိသလို မေဇွန်ခြေချောင်းလေးတွေကို ထိထားတယ်။ မေဇွန်TV ကိုပဲ စိုက်ကြည့်ရင်း မသိယောင်ဆောင်နေလိုက်မိတယ်လေ။ ပြီးတော့မှ ဖွဖွလေးပွတ်လာတဲ့ အထိအတွေ့…။ မေဇွန်ခြေချောင်းလေးတွေကို လှုပ်လိုက်တော့ သူငြိမ်သွားတယ်။

“ ယုန်လေးကို ရတာကံကောင်းတာပဲနော် ဟိုကောင်ကြီးတော့”

“ ဘာလို့လဲ အကိုရဲ့”

“ အော် ချစ်စရာကောင်းပြီး အလိုက်သိတတ်လို့ပေါ့”

“ အကိုကလဲ မေဇွန်တောင် မနေတတ်တော့ဘူး”

“ ဟုတ်တယ် အကိုမြင်တဲ့အတိုင်ပြောမယ်နော် ယုန်လေးက တကယ်နတ်သမီးလေးလိုပဲ”

“ ဟုတ်လို့လား”

“ အင်း တကယ်ပါ”

“ အကို့မိန်းမကိုလဲ အရင်က အကို အဲ့လိုပြောမှာပေါ့”

“ အင်းချစ်မိတော့လဲ လှနေတော့တာပေါ့ ယုန်လေးရယ်”

“ ဟားဟား မိုက်လိုက်တဲ့ စာသား”

“ ရင်တွင်းဖြစ်တွေ… ရင်တွင်ဖြစ်တွေ”

“ အကိုလဲ ခင်စရာကောင်းပါတယ် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင်တော့ မိန်းမချော နည်းနည်းချောတယ်ပေါ့”

“ ဟားဟားလုပ်ပြီ ယုန်လေးကတော့”

“ အကို ပုဆိုးရောပါလား ဘောင်းဘီကြီးနဲ့ ဆိုတော့ ညဖက်အိပ်တာ မလွတ်လပ်ပဲ နေမယ် ခဏနေ မောင့်ပုဆိုးယူပေးမယ်လေ”

“ အင်း အဲ့ဒါဆို ပိုအဆင်ပြေမယ် ထင်တယ်”

စကားဆုံးတော့ နှစ်ယောက်သား ရုပ်ရှင်ပြန်ကြည့်နေမိကြတယ်။

“ ကိုရီးယားကားတွေက romantic တွေ အရမ်းလုပ်တာပဲနော်”

“ ဟုတ်တယ် အကို အဲ့ဒါကြောင့်လဲ လူငယ်တွေ အသည်းစွဲနေတာ”

“ အင်း အကိုလဲ အလိုကြည့်ရင်းနဲ့ ပြန်တောင်ငယ်ချင်လာတယ်”

“ အော်အခုလဲ ကြီးတယ်လို့ မထင်ရပါဘူး အကိုရဲ့”

“ ဟားဟား မုန့်ကြွေးရမယ် ဒါဆိုရင်တော့”

ပြောရင်း မေဇွန်နဲ့ သူအကြည့်ခြင်းဆုံမိသွားတယ်လေ။ ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ ဆန့်ကျင်ဘက်လူသားနှစ်ဦးအတူ ရှိနေမိကြတယ်ဆိုတဲ့ အသိ…။ ပြီးတော့ အမှတ်မထင် ကြုံလိုက်မိတဲ့ အထိအတွေ့လေးတွေက နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ရမက်တွေကို ဆွဲခေါ်နိုးထလာစေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လက်လေးတစ်ဖက်ကဆိုဖက်နောက်မှီလေးပေါ်ကို တင်လိုက်ရင်း မေဇွန်ပုခုံးသားအိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေး ထွေးပွေ့လာတယ်လေ။ နူးညံ့လိုက်တာ… ။ ပြီးတော့ ဆန်းသစ်တဲ့ အတွေ့အထိ.။မေဇွန် သူ့ရင်ခွင်လေးထဲကို အလိုက်သင့်လေးတိုးဝင်လိုက်မိတယ်။

“ ယုန်လေး”   

သူ့နှုတ်ဖျားကတိုးတိုးလေးခေါ်လိုက်တဲ့ အသံ။

“ ရှင်”

“ စိတ်ဆိုးသွားရင် တောင်းပန်ပါတယ်..ယုန်လေးရယ် အကို နွေးထွေးတဲ့ ယုယမှုလေးတွေကို လိုချင်မိတဲ့စိတ်ဖြစ်လာမိတာ”

“ အကိုရယ်” 

တိုးတိုးလေး ရေရွတ်ရင်း သူ့ခါးကို မေဇွန် မရဲတရဲလေး ပြန်ဖက်လိုက်မိတော့တယ်။ ပုခုံးလေးကို ဖက်ထားရင်းနဲ့ ကျန်တဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ မေဇွန့် ဆံပင်အိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ မေဇွန်ရင်ခုန်လိုက်တာရှင်…..။ ဆံနွယ်လေးတွေကနေ တစ်ဆင့် မေဇွန်ပါးအိအိလေးကို နူးနူးညံ့ညံ့လေးပွတ်ဆွဲလိုက်ရင်း လည်တိုင်လေးကို လာထိတဲ့ အချိန်မှာတော့…

“ ယုန်လေး ယားတယ် အကိုရဲ့”

ရင်ခွင်ထဲကနေ ခေါင်းလေးမော့ရင်း တိုးတိုးလေးပြောမိတော့ ငုံ့လာတဲ့ သူနှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ မေဇွန် နှဖူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တယ်။ နွေးထွေးလိုက်တာ၊ နူးညံ့လိုက်တာ ။ ပြီးတော့ ပျော်လိုက်တာ  ကို  ရယ်..မေဇွန်ပြုံးမိပါတယ်……။ လည်တိုင်လေးပေါ်က သူ့လက်နုနုလေးကိုဆွဲယူရင်း အကျီထဲကနေ မလုံတလုံဖြစ်နေတဲ့ ရင်သားအိအိလေးပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်မိတယ်။

“ ကိုကို…….”

“ ပြောလေ ယုန်လေး”

“ ဒီညအတွက်တော့ စောင့်ထိန်းရမဲ့ စည်းဘောင်တွေကို ခဏမေ့ပြီးတော့ အတူနေရအောင်နော်”

“ ယုန်လေးရယ် ကိုရင်ထဲမှာရှိတဲ့ အတိုင်းပြောပါရစေနော်  …….ညနေက ယုန်လေးကို တွေ့ထဲက ကိုကိုရဲ့ ဇနီးမယားတစ်ယောက်လို………………..”

“ ပြောလေ ကိုကိုရဲ့ ဇနီးမယားတစ်ယောက်လို…ဘာဖြစ်လဲ”

“ ပြောရမှာ အားနာလို့”

“ အခုလိုတောင် ဖြစ်နေပြီပဲ ကိုကိုရယ်”

“ အင်း ကိုကိုရဲ့မယားလေးတစ်ယောက်လို အတူ ယုယချင်တာပါ”

“ ကိုကိုရယ်”

ပြောရင်းနဲ့မေဇွန် ဆိုဖာပေါ်မှ ာထိုင်နေတဲ့ ကိုကိုရဲ့ ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ပေါ်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်လိုက်ရင်း ကိုကိုဆံပင်တွေကို ကိုင်လို့ မေဇွန်ရင်သားအိအိလေးတွေနဲ့ ဖိကပ်ထားလိုက်မိတယ်။ ကိုကိုလက်တွေက မေဇွန်ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ပွေ့ဖက်လို့ပေါ့ … ။ ပြီးတော့လက်တွေကို မေဇွန်ပုခုံးလေးပေါ်ဆွဲယူလို့။ ပုခုံးသိုင်းကြိုးလေးကို မေဇွန်လက်မောင်အိအိလေးနှစ်ဖက်ဆီ တွန်းချရင်းဂါဝန်လေးကို ဆွဲချလိုက်တော့ ဖြူဝင်းအိစက်နေတဲ့ အသားစိုင်လေးတွေပေါ်မှ ာမေဇွန်ရင်သားဖောင်းဖောင်းလေးကို ထွေးမထားတဲ့ ဘော်လီအနက်လေးပဲကျန်တော့တယ်။ 

မေဇွန် ရင်သားအိအိလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရင်းနဲ့ ကြောဖက်ကဘော်လီချိတ်လေးကို ဖြုတ်လိုက်တော့ အထိန်အကွတ်မဲ့သွားတဲ့ ရင်သားဖောင်းဖောင်းလေးတွေက ကိုကို့ မျက်နှာရှေ့ကို မခိုတရိုအိဆင်းကျလာခဲ့တယ်လေ။ ခွထိုင်ထားတဲ့ မေဇွန်ရဲ့ပေါင်ရင်းက အသားနုနုလေးတွေကို ဖိကပ်ထားတဲ့ မာတင်းတင်းအသားချောင်းလေးရဲ့ အထိအတွေ့ကလဲ ရင်ခုန်စရာ အတိနဲ့ပေါ့။ 

ကိုကိုရဲ့ မာမာတင်းတင်းလီးချောင်းလေးပေါ်ကို ထိုင်ရင်းဖိလှုပ်ပေးလိုက်တိုင်း မေဇွန့် ဖင်သားအိအိတွေကိုပွေ့မလို့ အားယူပြီးရှေ့နောက် လှုပ်ရှားပေးရင်း မျက်လုံးလေးမှိတ်သွားတဲ့ ပုံစံလေးကကြည့်ကောင်းနေပြန်တော့တယ်။

တဖြေးဖြေးနဲ့ ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့မေဇွန်လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ ကို့နားရွက် နားလေးဆီကို ဖွဖွလေးဖိကပ်ရင်းနဲ့ မေဇွန်နှုတ်ခမ်းလေးက ကိုကိုနှုတ်ခမ်းလေးတွေဆီကို ဦးတည်လာခဲ့တယ်။ ဖြည်းဖြည်းခြင်းပေါ့။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုထိကပ်လိုက်တဲ့ အချိန်…။ လောကဟာနွေးထွေးခြင်းတွေနဲ့ ကာရံမဲ့တဲ့ ရင်ခုန်သံတွေထပ်တူပြုလို့….။

ကိုကို…ရင်ထဲကနေ တိုးတိုးလေးခေါ်မိတယ်။ မောင်လို့ပဲ အမြဲခေါ်နေခဲ့တဲ့ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံအတွက်တော့ ဒါဟာ ဆန်းကြယ်တဲ့ ပြောင်းလဲမှုတစ်ခုပါ…။ အဲ့ဒီအသံမှာ ရမက်တွေပါတယ်လေ။ စိတ္တဇဆန်တဲ့ ခံစားချက်တွေကို ယုန်လေး ဟိုးအရင်ထဲက ရူးသွပ်စွာနှစ်သက်ခဲ့မိတာပါ….။ အချိန်တွေ အကြာကြီး အခန်းလေးထဲမှာ နေရင်းနဲ့ ပြတင်းပေါက်က လျက်တပြတ်ဝင်လာတဲ့ လေနုအေးလေးကို တရှိုက်မက်မက် ရှူရှိုက်လိုက်ရသလိုပေါ့။

ဆန်းသစ်တဲ့ ခံစားမှုလေးကို ခဏပဲ ဖြစ်ဖြစ်ယုန်လေးခံစားချင်တယ်။ လေဆိုတာ သဘာဝတရားရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုဆိုပေမဲ့ ရှုရှိုက်ခွင့်ရတဲ့ လေညှင်းလေးကိုတော့ ခဏပဲ ဖြစ်ဖြစ်ယုန်လေးပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရချင်မိတယ်။ ဒါဟာအတ္တဆိုရင် ခံစားမှုတွေနဲ့ တန်ဆာဆင်ထားတဲ့ လှပတဲ့ အတ္တစိတ်လေးအဖြစ်ပဲ ယုန်လေးမြင်ပါရစေ….။ ဖိကပ်ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို အသာခွာရင်း……….

“ ကိုကို….”

ခေါ်သံလေးရဲ့အဆုံးမှာ မေဇွန့်မျက်နှာလေးကို မော့ကြည့်လာတယ်။

“ ဒီည အတွက်တော့ ယုန်လေး ကိုကိုရဲ့ မယားလေး ဖြစ်ပါရစေနော်”

“ အင်းပေါ့……….ယုန်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ကိုကိုရဲ့လီးနဲ့ ထည့်ပြီး လိုးကြမယ်လေ ဒါမှလင်မယားလို ဖြစ်မှာပေါ့”

“ ယုန်လေးကို အမြဲတန်းပိုင်ဆိုင်ပြီး လိုးခွင့်မရရင်တောင်………”

ကိုကို စကားမဆုံးခင်မှာ မေဇွန် လက်ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ ကိုကိုနှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိကပ်လိုက်မိတယ်။

“ အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ ကိုရယ်”

“ ဒီညလေးအတွက်တော့ ယုန်လေးဟာ ကိုကို့ အပိုင်ပါ”

“ ယုန်လေးရယ်”

စကားအဆုံးမှာ ကိုကိုနှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေက မေဇွန့်နို့ဖောင်းဖောင်းလေးကို ဖွဖွလေးစုပ်ငုံလိုက်တယ်။

“ အား……….ကိုကိုရယ်”

အသား ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးတွေပေါ်မှာ သွေးကြောလေးတွေ ယှက်သန်းနေတဲ့ မေဇွန့်နို့လေးတွေကကိုကိုလက်ချောင်းလေးတွေအောက်မှာ တင်းမာလာခဲ့တယ်။ ဖောင်းအိတဲ့ နို့အုံအရင်းနားလေးကနေ တဆင့် နို့သီးထိပ်လေးတွေရောက်တဲ့ တိုင်အောင် လက်ချောင်းထိပ်လေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေး ထိခတ်သွားတဲ့အရသာလေးကို မေဇွန်ကြိုက်တယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးကို ငုံထားတဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာ လျှာဖျားလေးနဲ့ပွတ်သပ်နှိုးဆွလိုက်တဲ့ အခါတိုင်း မေဇွန်နှလုံးသားတွေ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ရှားသွားမိပါတယ်။ ကိုကိုရယ်လေ ကလေးလေးတစ်ယောက်လို မေဇွန်နို့လေးတွေကို မက်မက်မောမော စုပ်ယူလို့နေတယ်။

“ ကိုကို…..အခန်းထဲ သွားရအောင်လေနော်”

“ ဖြစ်ပါ့မလား ယုန်လေးရယ် ပြန်လာရင်ခက်မှာ”

“ ရပါတယ် ယုန်လေး ဖွင့်ပေးမှ ဝင်လို့ရတာလေ”

နှစ်ယောက်အတူ ဆိုဖာလေးပေါ်ကထရင်း ကိုကိုလက်ကို ဆွဲလို့ မေဇွန်အခန်းဆီကို ခေါ်လာမိတယ်။လေအေးစက်ကြောင့် အေးစိမ့်နေတဲ့ အိပ်ခန်းလေးထဲမှာ မောင်နဲ့အမြဲအတူ အိပ်တဲ့နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်တစ်လုံး…..။ ကုတင်ရဲ့ဘေးမှာတော့ မေဇွန်ရဲ့ အလှပြင်တဲ့ မှန်တင်ခုံလေးပေါ့ ။ ကုတင်ခြေရင်းကအခန်းထောင့်လေးမှာ မေဇွန်အကျီတွေနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးတွေ လှန်းထားတဲ့ အဝတ်စင်လေး ။ ပြီးတော့ ဘီဒိုလေးတစ်လုံး…..။ ဘေးမှာတော့ ရေချိုးခန်းနဲ့အိမ်သာ တွဲရက်အခန်းလေးပေါ့။

အပြာနုလေးတွေ ကြိုက်တဲ့မောင်က အခန်းထဲမှာ ညအိပ် မီးကိုပြာလဲ့လဲ့လေးပဲ ထားတယ်လေ။ အပြာနုရောင်အိပ်ယာခင်းလေးနဲ့ ကုတင်လေးက နှစ်ယောက်လုံးရဲ့စိတ်တွေကို ပိုလို့ဆွဲဆောင်နေတယ်။ အခန်းလေးထဲက မှန်တင်ခုန်လေးရှေ့ကိုရောက်တော့ ကိုက မှန်တင်ခုံလေးပေါ်မှ ာလက်ထောက်ခိုင်းရင်းကော့ကော့လေးဖြစ်သွားတဲ့ မေဇွန့်ကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လာတယ် ။ ပြီးတော့မှဖက်ထားတဲ့ လက်တွေကိုဖယ်လိုက်ရင်း မေဇွန်နောက်ဖက်နားမှာ ဒူးလေးကွေးထိုင်လိုက်တယ်လေ။

ပြီးတော့ …..ပြီးတော့ ကိုကိုရယ်လေ။ မေဇွန်ခြေသလုံးသားနုနုလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်လာတယ်။ခြေသလုံးလေးတွေကနေ တဆင့်ဂါဝန်လေးထဲကို လက်နှိုက်ရင်း ပေါင်သားအိအိလေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တယုတယပွတ်သပ်နေတယ်။

ပေါင်သားလေးတွေကို ပွတ်ဆွဲလာရင်း မေဇွန်ပေါင်ရင်းနားကို ရောက်တော့ ပေါင်ရင်းက မေဇွန်စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ဖိကပ်ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ အတွင်းခံသားရေးကြိုးလေးအတိုင်း ပေါင်နှစ်ခုကြားကအသားနုလေးတွေကို တို့ထိပွတ်သပ်နေတယ်လေ။

ကိုကို့ အယုအယတွေအောက်မှာ မေဇွန်အတွင်းခံပိုးသားလေးရဲ့ ခွကြားတစ်ခုလုံး စိုစွတ်လာခဲ့ရပါတယ်။ ဒီအခန်းလေးပေါ့…။ မေဇွန်နဲ့မောင် အကြိမ်ကြိမ်လိုးခဲ့ဘူးတယ်။ မေဇွန်နှုတ်ဖျားက အော်ငြီးသံလေးတွေကိုလဲ ဒီအခန်းလေးထဲက အရာရာတိုင်းက ကောင်းကောင်းမှတ်မိနေပြီပေါ့။

အခုတော့ သူတို့မရင်းနှီးတဲ့ သူစိမ်းယောင်္ကျားလေး တစ်ယောက်က မေဇွန်ဂါဝန်လေးကို နောက်ကနေပင့်မရင်း ပေါင်တံဖွေးဖွေးအိအိလေးတွေကို ပွတ်သပ်လို့ ဖင်သားအိအိတွေကို အတွင်းခံလေးပေါ်ကနေ ဖွဖွလေး ဖိကပ်နမ်းရှိုက်နေတဲ့ အရာတွ ။ ပြီးတော့ ခံစားချက်အသစ်အဆန်းလေးတွေနဲ့ မေဇွန်နှုတ်က တိုးတိုးလေးအော်ညီးသံတွေကို သူတို့တိတ်တိတ်လေး နားစွင့်နေလေရဲ့။

အောက်ကနေ ပင့်မလာတဲ့ ဂါဝန်လေးကိုချွတ်ပေးတော့ မေဇွန်ကလေးလေးတစ်ယောက်လို လက်လေးမြှောက်ထားပေးမိတယ်။ အခုတော့ ကြော့ရှင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထွေးထွေးလေးပေါ်မှာ အတွင်းခံ အနက်ရောင်လေးတစ်ထည်နဲ့ပေါ့။ ဖြူနုအိစက်နေတဲ့ အသားစိုင်လေးတွေနဲ့ လိုက်ဖက်အောင် ပြည့်ဖြိုးဖောင်းမို့နေတဲ့ နို့အုံလေးတွေ သိမ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးလေးတွေနဲ့ တင်သားအိအိလုံးလုံးလေးတွေ…။ စီးနှောင်ထားခြင်းမရှိတဲ့ဆံနွယ်ခွေခွေလေးတွေက ပုခုံးသားလေးပေါ်မှာ ကပိုကရို ဝေ့၀ဲလို့…..။

ပြီးတော့ ကိုကိုရယ်လေ သူ့အကျီလေးကိုချွတ်ချလိုက်တယ် ။ တဆက်ထဲမှာပဲ ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်လိုက်တော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးထဲမှာ မာတင်းဖုထစ်နေတဲ့ လီးချောင်းလေးက မေဇွန်ကို ရင်ဖိုစေမိတယ်။ အတွင်းခံလေးနဲ့ မေဇွန်အနားကို တိုးလာရင်း မေဇွန်ခါးလေးတွေကို ကိုင်လိုက်တော့ မေဇွန်ခြေတွေမခိုင်ချင်တော့ပါဘူး။ ကိုရင်ခွင်လေးထဲကို ပုံကျသွားမိတော့တယ်လေ။

“ လှလိုက်တာ ယုန်လေးရယ်”

မေဇွန်ဖင်လုံးအိအိတွေကို ပွတ်သပ်ရင်း တိုးတိုးလေးပြောလာတယ်။

“ ဒါယုန်လေးတို့ နှစ်ယောက်အိပ်တဲ့ အခန်းလား”

“ အင်းဟုတ်တယ် ကို”

“ သူများအိပ်ခန်းမှာ သူများမိန်းမကို လိုးရတာစိတ်ထဲမှ ာတမျိုးပဲနော် … ပိုစိတ်လှုပ်ရှားမိသလိုပဲ”

“ ယုန်လေးက ကိုကို ကို ကျေကျေနပ်နပ်ပေးတာပါ”

“ အင်း အရင်ကဆို အဲလိုမျိုးအခြေအနေကို တွေးပဲ ကြည့်ဖူးတာ”

“ အခုဖြစ်ရတော့လဲ ယုန်လေး လိုချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကောင်မလေးကို လိုးခွင့်ရတယ်”

“ ပိုပြီသူ….ဘယ်သူက ခံမယ်ပြောလို့လဲ နော်”

“ ခုမှတော့ ပြေးလို့ မရတော့ပါဘူး ကောင်မလေးရယ်”

ပြောရင်းနဲ့ မေဇွန်ကို တင်းတင်းလေးလာဖက်တယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ဘေးလေးမှ ာမေဇွန်ကို ထိုင်ခိုင်တယ်လေ။ ကိုကိုကတော့ ကုတင်အောက်မှ ာဒူးလေးထောက်ရင်း မေဇွန်ပေါင်ကြားမှာပေါ့။ ပြီးတော့ မေဇွန့် ဖင်အိအိတွေကို သိုင်းဖက်ရင်းဗိုက်သားနုနုလေးတွေကို နမ်းနေတယ်။

“ ယားတယ် ကိုရယ်”

မေဇွန်တိုးတိုးလေးညီးတော့ မော့ကြည့်ရင်းပြုံးပြလာတယ်။ ခေါင်းလေးပြန်ငုံသွားတဲ့ အချိန်မှာ မေဇွန်ပေါင်တွေကို ဖွဖွလေးဆွဲဟရင်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးပေါ်ကနေ မေဇွန်ရဲ့စောက်ဖုတ်အိအိလေးကို ကိုကိုလျှာလေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲနေတော့တယ်။

မေဇွန့်အသိတွေ ကိုကိုအယုအယအောက်မှာ ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့ပြီလေ။ မောင်နဲ့အတူ လိုးခဲ့တဲ့ ကုတင်လေးပေါ်မှာ တခြားတစ်ယောက်က ကိုယ်ပေါင်ကြားလေးထဲကနေ ဖွဖွလေးယက်ပေးနေတာကို မြင်ရတော့ မေဇွန်ရမက်တွေ ပိုလို့နိုးကြွလာတယ်။ တိတ်ဆိတ်ခြင်းတွေက မေဇွန်တို့နှစ်ဦးကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ဆွဲယူခေါ်ဆောင်သွားတယ်….။ လောကနဲ့ဝေးရာတိတ်ဆိတ်တဲ့ နှစ်ဦးသားရဲ့ကမ္ဘာသစ်လေး တစ်ခုဆီကိုပေါ့။

“ တော်ပြီကိုရယ်  ယုန်လေး ယားတယ်”

လေအေးစက်က လေနုအေးလေးတွေကြောင့် အခန်းလေးကခြောက်သွေ့ အေးစက်နေတယ်။ နံရံပေါ်ကနာရီလေးရဲ့ တချက်ချက်မြည်သံ။ ပြီးတော့ ချစ်စရာကောင်မလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းလေးတွေက တိတ်ဆိတ်မှုထဲမှာ အလိုက်သင့်စီးမျောလို့ပေါ့…။

နှစ်ယောက်အိပ်ကျွန်းကုတင်ပေါ်က မွေ့ယာထူထူလေးပေါ်မှာ ပက်လက်လေး လဲလျောင်းနေတဲ့ ချစ်စရာတရုတ်မလေး…။ အနားစပ်တွေ အလိပ်လိုက်ခွေခေါက်နေတဲ့ ဆံသားပျောပျောလေးတွေက ခေါင်းအုံးနဲ့ မွေ့ယာထက်မှာကျဲပြန့်လို့။ ဖြူစင်ပြီး အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ မျက်နှာလေးပေါ်က မျက်ခုံးထူထူတွေက စူးစူးလေးကြည့်တတ်တဲ့ မျက်လုံးတစ်စုံရဲ့အလှကို ပိုလို့ပေါ်လွင်လာစေတယ်။ နှာတံစင်းစင်းလေးရဲ့ အောက်ဖက်ကပန်းနုရောင် နှုတ်ခမ်းပါးလေးတစ်စုံ…။ ပြီးတော့ သွေးကြောမျှင်လေးတွေ ယှက်သန်းနေတဲ့ နူးညံ့တဲ့ ပါးမို့မို့နှစ်ဖက်…။ ဘယ်အချိန်ပဲကြည့်ကြည့် မရိုးနိုင်တဲ့ အလှတရားတွေ ပေါင်းစပ်ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ မျက်နှာနုနုပေါ်မှာ အပြုံလေးတစ်ပွင့် အမြဲပန်ဆင်ထားတတ်သူလေး…….။

 ပိုင်ရှင်ရှိပြီးသား ပန်းလေးတစ်ပွင့်ပေါ့ ။ အဲ့ဒီပန်းလေးကို ဆွတ်ယူနမ်းရှိုက်ခွင့်ရမယ်လို့ ကျွန်တော်ဘယ်တုံးကမှ မတွေးမိခဲ့ပါဘူး။

“ ယုန်လေး”

“ ပြောလေ ကို”

“ ယုန်လေးတို့ရော ဒီအခန်းလေးထဲမှာ အမြဲလိုးဖြစ်လား”

“ အင်းရခါစကတော့ လိုးဖြစ်တယ် နောက်တော့ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက်မှ”

“ အော် …ဒါပေမဲ့ ယုန်လေးက ကျမသွားဘူးတော် အိမ်ထောင်သာရှိတာ”

“ ကိုယ်ကိုကိုယ် ဒီလိုပဲထိန်းသိမ်းရတာပေါ့ ကိုရယ်”

ကုတင်လေးပေါ်မှာ နှစ်ယောက်အတူအိပ်ရင်း ကျွန်တော့်လက်မောင်းတွေပေါ်ကနေ တိုးတိုးလေး ဖြေတယ်လေ။ ပြီးတော့ တင်းတင်းလေး ဖက်ထားမိတယ်။ နွေးထွေးသွားတဲ့ ခံစားမှုလေးတွေနဲ့ နှစ်ဦးသားရဲ့ ရင်ခုန်သံစည်းချက်တွေကို ကိုယ်စီခံစားရင်းပေါ့။

“ မိန်းမ”

“ ဟင့်……ဘာစိတ်ကူးတွေ ပေါက်ရပြန်ပြီလဲ”

“ အဲ့လိုလေး ခေါ်ကြည့်ချင်မိလို့ပါ”

ကျွန်တော်စကားကိုကြားတော့ အိပ်နေရာကနေဘေးမှာ မှောက်လိုက်ရင်း ကျွန်တော့် နားရွက်နားလေးထိကပ်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးကတစ်ဆင့်…..

“ ဘာလဲ ယောင်္ကျား”

ပြီးတော့ နှစ်ယောက်အတူ ရယ်လိုက်မိကြတယ် ။ကျွန်တော့ဘေးကနေ မျက်နှာလေးကို လက်နဲ့ထောက်ရင်း ကျွန်တော်ကို ပြုံးကြည့်နေတဲ့ အကြည့်လေးတွေက ကျွန်တော်ရင်ကို ပိုခုန်လာစေတယ်။

“ အခုလိုနေတာကို သူများတွေ သိသွားရင် ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ကို ဖောက်ပြန်နေကြတယ်လို့ပြောကြမှာနော်”

“ ကိုရယ် ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ဘဝလေးတွေကို ထိခိုက်ပျက်စီးအောင် မလုပ်ရင် ဒါဟာ အပြစ်ကင်းတဲ့ခံစားချက်သက်သက်လို့ပဲ ယုန်လေးမြင်တယ်”

“ ကိုယ်လဲ ယုန်လေးလိုပါပဲ…..ယုန်လေးယောင်္ကျားရော အပြင်မှာ အဲ့လိုနေရင် ယုန်လေးခွင့်ပြုမှာလား”

သူ့စကားကိုကြားမှ ယုန်လေး မောင့် ကို တွေးမိတယ်။  ဒီအချိန်ဆို မောင်ရော တီတီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်အတူ လိုးနေကြပြီလား ။ ဒါမှမဟုတ် ကုတင်ပေါ်မှာ ယုန်လေးတို့နေသလိုပဲ စကားတွေ ပြောနေကြမလား။

“ မဖြေချင်လို့လား ယုန်လေး” 

သူ့ပြောမှ ယုန်လေး အတွေးတွေရပ်တန့်သွားတယ်။

“ ယုန်လေးပြောပြီးပြီလေ ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ဘဝလေးအပေါ် ထိခိုက်မှုမရှိဘူးဆိုရင် အားလုံးဖြစ်ပါတယ်”

ပြောရင်းပက်လက်လေးလှန်ချလိုက်တဲ့ ယုန်လေးအပေါ်ကနေ ခွရင်း ကျွန်တော်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားမိတယ်။ မျက်နှာနုနုလေးအောက်က လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးထက်မှာ ကပ်ကပ်လေးဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ကြိုးပြောင်ပြောင်လေးက ယုန်လေးရဲ့ လည်တိုင်အလှကို ပိုလို့ထင်ရှားလာစေတယ်လေ။ ပြီးတော့ ပုခုံးသား အိအိတွေပေါ့ ။နို့နှစ်ရောင် ပုခုံးသားအိအိတွေထက်မှာ အမွေးနုနုလေးတွေနဲ့ ဖြူဝင်းပြီး အနံ့ကင်းတဲ့ ဂျိုင်းသားအိအိတွေ…။ ပြည့်ပြည့်လေးနဲ့ထင်းနေတဲ့လက်မောင်းသားလေးတွေနဲ့ တစ်ဆက်ထဲ ဆင်းသက်သွားတဲ့ လက်တစ်စုံရဲ့အလှက လက်ချောင်းဖောင်းဖောင်းအိအိလေးတွေမှာ အဆုံးသတ်သွားတယ်။

ပြီးတော့ သိပ်ကိုကြွရွလှပနေတဲ့ ရင်သားတစ်စုံ…။ အအိုတစ်ယောက်လို့ မထင်ရအောင် သွေးကြောနီလေးတွေနဲ့ တန်ဆာဆင်ထားလေရဲ့ ။ အိအိလေးဘေးနှစ်ဖက်ကို မခိုတရို့အိုက်ဆင်းနေတဲ့ ရင်သားအလှက မထိရက် မကိုင်ရက်စရာ….။ အလယ်က ပန်းနုရောင် အဝိုင်းလေးထဲမှာတော့ နို့သီးခေါင်းရဲရဲလေးတွေ….။ ဖွဖွလေးပွတ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လက်ချောင်းတွေထဲမှာ နူးအိနေတဲ့ ရင်သားလေးက ကြက်သီးဖုလေးတွေနဲ့ လှပနေတော့တယ်။

“ လှလိုက်တာ ယုန်လေးရယ်”

ကျွန်တော့်စကားကိုကြားတော့ ယုန်လေးရဲ့ ပါးမို့မို့ထက်မှာပါးချိုင့်လေးတစ်စုံက နေရာယူလိုက်တယ်။

“ ကို ထပြီးတော့ ယုန်လေးပေါ်မှာ ခွလိုက်”

“ ဘာလို့လဲ”

“ ခွလိုက်ပါကွာ”

ကျွန်တော့်အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ရင်း ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ ယုန်လေးပေါ်မှာ ခွလိုက်တော့ ကျွန်တော်တင်ပါးတွေကို လက်နဲ့ဆွဲယူလိုက်တယ်။ ယုန်လေးရဲ့ နို့ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကကျွန်တော်တင်ပါးအောက်မှာ အိစက်လို့………..

တင်းမာနေတဲ့ ကျွန်တော်လီးကို ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ရင်း ကျန်တဲ့ တစ်ဖက်နဲ့ ဥလေးနှစ်လုံးကို ပွတ်သက်နေတယ်လေ။ လီးမာမာလေးရဲ့ ထိပ်အရည်ပြားလေးကို ဆွဲချလိုက်တော့ ယုန်လေးလက်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်လို့။ ပြောင်တင်းနေတဲ့ လီးထိပ်ခေါင်းလေးတွေကို ယုန်လေးရဲ့လျှာနုနုလေးနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့အချိန်……..

“ အား…….ယုန်လေးရယ်”

ကျွန်တော့် ညီးသံလေးမဆုံးခင်မှာပဲ အာငွေ့နွေးနွေးကလီးတစ်လျောက် စိမ့်ဝင်လာတယ်။ ပါးစပ်ထဲမှာ ငုံထားရင်း လျှာလေးနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ ယုန်လေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကို ကျွန်တော် သတိလက်လွတ်လိုးသွင်းနေမိတယ်လေ။ ဥလေးနှစ်လုံးကယုန်လေးရဲ့ လည်တိုင်အိအိတွေပေါ်မှာ ခုန်ပေါက်လှုပ်ရှားလို့ပေါ့.။

ကုတင်ခေါင်းရင်းက တန်းလေးပေါ်မှာ ယုန်လေးနဲ့ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းရဲ့ ဓါတ်ပုံလေး။ ဓါတ်ပုံထဲကချစ်စရာကောင်မလေးက အခုကျွန်တော်လီးလေးကို ယုယုယယ စုပ်ယူနေတယ်လေ။ သူငယ်ချင်းရဲ့ ဇနီးချောလေးကို သူတို့ အခန်းလေးထဲမှာပဲ စိတ်တူကိုယ်တူ လို့းနေမိတယ်ဆိုတဲ့ အသိက ကျွန်တော့်ကို အရမ်းပဲ စိတ်လှုပ်ရှားလာစေတယ်။ ကျွန်တော်ငုံကြည့်လိုက်တော့ ပါးလေးတွေ ချိုင့်ဝင်သွားတဲ့ အထိ လီးချောင်းလေးကို စုပ်ယူနေတဲ့ ယုန်လေး…။

ပါးစပ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း ကျွန်တော့် တင်ပါးတွေကို လက်ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ တွန်းမ လို့မျက်နှာ အနှံ့ ဥလေးနဲ့ ပွတ်သပ်နေတဲ့အချိန်…။ ဘယ်လိုစကားလုံးတွေနဲ့မှ တင်စားလို့မမှီနိုင်တဲ့ ခံစားချက်အရသာလေးက ကျွန်တော်တစ်ကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့စိမ့်ဆင်းသွားတယ်။ တရွေ့ရွေ့အောက်ဖက်ကို တိုးရင်း ယုန်းလေး ကိုယ်လုံးအိအိပေါ်မှာ မှောက်လို့ ဖြူစင်တဲ့ မျက်နှာလေးကိုငေးကြည့်နေမိတယ်လေ။

“ ကို…..ကောင်းလား”

“ ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိအောင်ကို ကောင်းတယ် ယုန်လေးရယ်”

ကျွန်တော့် အပြောက သူ့ကို ကျေနပ်သွားစေတယ်။ သူအလှဆုံးပြုံးလို့ပေါ့။ ကျွန်တော်လဲ ကျေနပ်ပါတယ်လေ။ အခန်းနံရံက တချက်ချက်ပြေးလွှားနေတဲ့ နာရီလေးကိုကြည့်လိုက်မိတော့ ည ၁း၃၀…။ အချိန်တွေအကုန်မြန်လိုက်တာ…။ ဒီညလေးကို မကုန်ချင်ဘူး ယုန်လေးရယ်။

တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်ပြီး လွတ်လပ်အေးဆေးတဲ့ အခန်းမှောင်မှောင်လေးထဲမှာ ဖြူစင်ရှင်းသန့်ပြီး သိပ်ကိုချစ်စရာကောင်းတဲ့ တရုတ်မလေးတစ်ယောက်ကို စီးစီးပိုင်ပိုင်လေး ဖက်ထားရတဲ့အရသာ။ ပြီးတော့ကလေးတစ်ယောက်လို ချွဲတတ်တဲ့ အမူအရာလေးတွေနဲ့ လှပတောင့်တင်းပြီး ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ရှိတဲ့ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ……။

သူလေးက သူငယ်ချင်းရဲ့ ဇနီးချောလေး မေဇွန်ပေါ့….။ သာမန်အချိန်တွေမှာ တည်ငြိမ် အေးဆေးပြီး ချစ်စရာကောင်းသူလေးပါ….။ ဒီလိုခံစားမှုလေးတွေကို တပ်တပ်မက်မက် ဆွဲလန်းတတ်သူလေးလို့ ဘယ်သူတွေ ထင်ရက်ပါမလဲ။

အိမ်ထောင်သက် တစ်နှစ်ကျော်ရှိခဲ့ပေမဲ့ အပျိုလေးတစ်ယောက်လို လှပတောင့်တင်းနေဆဲလေ။ လုံးဝန်းဖောင်းအိနေတဲ့ ရင်သားတစ်စုံရဲ့ အောက်က အဆီပိုမရှိကျစ်လစ်တဲ့ ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးတွေ ။ ပြီးတော့ မို့မို့လေးခုံးနေတဲ့ ဆီးခုန်ဖြူဖြူလေး။ ကျွန်တော်နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့ ဖွဖွနေနမ်းရှိုက်နေမိတယ်။

အဖြူနဲ့ အနက်ဟာဆန့်ကျင်ဘက်ဆိုပေမဲ့ ယုန်လေးကိုယ်ပေါ်က အတွင်းခံဘောင်းဘီအနက်ရောင်လေးကတော့ ဖြူဖွေးအိစက်နေတဲ့ အလှတရားကို ပိုလို့အသက်ဝင်လာစေတယ်။ ခါးသိမ်သိမ်လေးတွေရဲ့ အစပ်မှာ တိတိကျကျလေးကပ်နေတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကြိုးလေး …….။

ပေါင်ကြားလေးထဲမှာ နေရာယူရင်း ပြည့်တင်းအိစက်တဲ့ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ ဖွဖွလေးဆွဲလိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေး ဟ ပေးတယ်လေ။ ပေါင်တံပြည့်ပြည့်လေးရဲ့ အဆုံးမှာ နူးညံ့တဲ့ အသားဖောင်းဖောင်းလေးနှစ်လွှာကို တိတိလေးဖိကပ်ထားတဲ့ ပိုးသားဘောင်းဘီခွကြားလေး.......။

ယုန်လေးရဲ့ အချစ်ရည်ကြည်ကြည်လေးတွေနဲ့ နူးအိစိုစွတ်နေတယ်။ ခါးစပ်ဆီကဘောင်းဘီလေးကို ကိုင်ရင်းချွတ်လိုက်တော့ ဖင်လေးကို အလိုက်သင့်ကြွပေးရင်း ကော့ကော့လေးမို့လာတဲ့ ဆီးခုန်လေးရဲ့ အလှ။  ပြီးတော့ ဆီးခုန်လေးရဲ့ အဆုံးသတ်တစ်နေရာက အသားအိအိလေးနှစ်ခုရဲ့ ထိကပ်နေတဲ့ နီရဲရဲ အကွဲရာလေးကို ကျွန်တော်ငေးကြည့်နေမိတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ကလေးတစ်ယောက်ရှိတဲ့ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ပါ…..။

ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တစ်သက်မှာ အခုလောက်လှပတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို မြင်ခွင်ရတာ ပထမဆုံးပါပဲ။ နူးညံ့ဖြူစင်တဲ့ အသားအိအိလေးတွေပေါ်မှာ အမွေးလေးတွေ ရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက ကျွန်တော်ကို ဆွဲဆောင်နေတယ်။ ပေါင်နှစ်ခုရဲ့အလယ်က အသားစိုင်အိအိလေးတွေကဖောင့်းမို့လို့ အသားစိုင်လေးနှစ်လွှာကြားက ခပ်ရဲရဲ အကွဲကြောင်းလေးရဲ့ အလယ်မှာ မဆိုသလောက်လေးလန်နေတဲ့ အသားနုလေးတွေက နီညိုရောင်ဖြော့ဖြော့ ။ ပြီးတော့ တစိမ့်စိမ့် စီးဆင်းကျနေတဲ့ အရည်ကြည်ကြည်လေးတွေက ဖင်ကြားတစ်လျောက်ကနေ မွေ့ယာခင်းလေးပေါ်ကိုစိမ့်ဝင်လို့…..။

အကွဲကြောင်းလေးကနေ ပေါင်ရင်းကိုဆက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးရဲ့ အသားဖောင်းဖောင်းလေးတစ်ခြမ်းကို ကျွန်တော်တော့် နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖွဖွလေးငုံစုပ်လိုက်တော့……..

“ အား……..”

တိုးတိုးလေးငြီးသံလေးနဲ့အတူ မွေ့ယာခင်းအိအိလေးတွေက ယုန်လေးလက်ထဲမှာ တွန့်ကြေသွားခဲ့တယ်။ဖြူစင်တဲ့ မိန်းမလှလေးရဲ့ သန့်ရှင်းတဲ့ စောင်ဖုတ်အိအိလေးက အနံအသက်ကင်းကင်းနဲ့ လှပနေတာပေါ့….။အသားအိအိလေးနှစ်ခြမ်းကို ကျွန်တော်လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ခပ်ဖွဖွလေးဟလိုက်တော့ ရဲနေတဲ့ အသားနုလေးတွေထဲကနေ မာမာလေးထောင်နေတဲ့ ယုန်လေးရဲ့ စောက့်စေ့ရဲရဲလေး ။ ကျွန်တော့် လျှာဖျားလေးကို တရွေ့ရွေ့တိုးရင်း အစေ့လေးရဲ့ ထိမ်ကမာတင်းတင်းအသားနုနုလေးကို ဖွဖွလေး ထိုးဆွနေမိတော့တယ်။

.......................................................................................

ခါးလေးကို ကော့ကော့ပေးရင်း မေဇွန်လေတိုးတိုးလေး ငြီးနေမိတယ်။ အိမ်ထောင် ကျကာစက အခုလိုပဲမောင်လုပ်ပေးတတ်ပေမဲ့ အခုတော့ ဒီလိုအရသာလေးကို မခံစားရတာကြာပေါ့…..။ ကျေးဇူးပါ   ကိုရယ်။ မေဇွန်စောက်ဖုတ်လေးကို ကို့လျှာနုနုလေးနဲ့ ထိလိုက်တိုင်း မေဇွန်နှုတ်က ဖွဖွလေး အော်နေမိတယ်။

စောက်ဖုတ် အိအိလေးကနေ တဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့သွားတဲ့ခံစားမှုလေးတွေက မေဇွန်အတွက်တော့ အရူးအမူးပါပဲကို ရယ်။ ပေါင်တံလေးနှစ်ချောင်းကို ကားရင်း ကိုခေါင်းလေးကို မေဇွန်လက်တွေနဲ့တင်းတင်းလေးဆုပ်ကိုင်လို့ မေဇွန်စောက်ဖုတ်လေးကို ဖိကပ်ထားမိတယ်။

Sorry ပါ ကို…….. မေဇွန်သိပ်ကို အသည်းခိုက်နေမိလို့ပါ။

တကယ်တော့ မေဇွန်က အိမ်ထောင်ရှိတဲ့ မိန်းခလေးပါ…။ ဒီအခန်း၊ ဒီကုတင် ပြီးတော့ ဒီမွေ့ယာလေးပေါ်မှာပဲ မေဇွန်ယောင်္ကျားနဲ့ အကြိမ်ကြိမ်အလိုးခံခဲ့ဘူးပါတယ်။ အခုတော့ မောင်ပိုင်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး ၊မောင် အမြဲလိုးခဲ့တဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ဒီအခန်း၊ ဒီကုတင် ပြီးတော့ ဒီမွေ့ယာလေးပေါ်မှာပဲ မောင့်သူငယ်ချင်းအတွက် မေဇွန်ကျေကျေနပ်နပ် ပေးနေမိတယ်။ အမြဲတန်း မြင်တွေ့နေရတဲ့ ဒီပတ်ဝန်းကျင်လေးမှာ မေဇွန်အလိုးခံရတော့မဲ့ သူဟာ မောင်မဟုတ်တဲ့ သူစိမ်းတစ်ယောက်ဆိုတဲ့ အသိက မေဇွန်အတွက်အရမ်းကိုဆန်းသစ်နေမိတယ် မောင်ရယ်………။

အခုဆို မောင့်သူငယ်ချင်းက မေဇွန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို သူ့လျှာနုနုလေးနဲ့ ယက်ပေးနေတယ်။ စောက်ဖုတ်လေးတစ်ခုလုံးကို ပါးစပ်နဲ့ အုပ်ပြီး စုပ်လိုက်တိုင်း မေဇွန်ရင်ထဲမှာ ဟင်းလင်းပြင်ကြီးဖြစ်သွားသလိုပါပဲ။

ပြီးတော့လေ မေဇွန်စောက်ဖုတ်လေးကို ကော့ကော့ပေးနေမိတယ် မောင်ရယ်။ စောက်ဖုတ်လေးကို ယက်နေရာကနေ အပေါ်ကိုဖြေးဖြေးလေး တိုးလာတော့မှ မေဇွန် ခံစားချက်အတွေးတွေ ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။

“ ကောင်းရဲ့လား ယုန်လေး”

“ ဟင့်…..အရမ်းကောင်းတယ် ကိုရယ်”

ညုတုတုလေးပြန်ပြောရင်း သူ့ကိုပြုံးပြတော့ သူ့ရဲ့ အနမ်းချိုချိုတွေက မေဇွန်ပါးလေးပေါ်မှာ တွဲခိုသွားတယ်။ မေဇွန်ကို ဖက်ထားရင်းပဲ စောက်ဖုတ်နားမှာ အမှတ်တမဲ့ လာထိတဲ့ ခပ်နွေးနွေးအသားစိုင်လေးတစ်ခု…။ မေဇွန်သိတာပေါ့ ။ ဒါက မေဇွန်အသွေးအသားတွေကို ဟိုးအတွင်းထဲအထိ ဝင်ရောက်ထိုးဆွပေးမဲ့ အရာလေးလေ။

“ ယုန်လေး”

“ ဟုတ်….ကို”

“ ကို့ မှာ ကွန်ဒုံးမပါခဲ့ဘူး”

“ ရတယ်  ကို   အထဲမှာပဲ ပြီးလိုက် မေဇွန်ဆေးသောက်ထားတယ်လေ”

“ အင်း ဒါဆိုကို မိန်းမကို လိုးတော့မယ်နော်”

“ ဟင်း..ဟင်း…….သိပ် အသားယူတာပဲနော်”

“ ကဲပါ ……. ယုန်လေးက ဒီညကို့မိန်းမဆိုတော့…..လိုးပါ ယောင်္ကျားရယ်”

မေဇွန်စကားကို သူရယ်နေတယ်။ ပြီးတော့ပေါင်ကြားထဲကို လက်ထည့်ရင်း သူ့လီးလေးနဲ့ မေဇွန်စောက်ဖုတ်ဝလေးကို တေ့လိုက်တော့ မေဇွန်လေ အပျိုလေးတစ်ယောက်လို ရင်ဖိုမိတယ်။ နွေးထွေးစိုစွတ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်လေးက ကို လီးလေးကို အသာအယာပဲ အထဲကိုဖိတ်ခေါ်သွားတယ်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းနံရံလေးတွေကို ပွတ်ဆွဲသွားတိုင်း ပြည့်တင်းပြီး လှုပ်ခတ်သွားတဲ့ ခံစားချက်လေးကို ဘယ်သူ သိနိုင်မှာလဲရှင်….။ အိအိလေးလိုးသွင်းပေးရင်း တစ်ယောက်မျက်နှာလေးကို တစ်ယောက်ကြည့်နေရတဲ့ အရသာလေးကလဲ ထူးခြားလိုက်တာ။

တကယ်ကို စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာလေးပါပဲ….။ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ဆိတ်ကွယ်ရာအခန်းလေးထဲမှာ ယုယုယယပွေ့ဖက်ရင်း ခံစားချက်တွေ ဖလှယ်နေမိကြတယ်။ မေဇွန်ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်က သူခါးလေးပေါ်မှာချိတ်လို့ပေါ့။

“ အား……. ကိုရယ်”

ဆောင့်သွင်းလိုက်လို့ မေဇွန်တိုးတိုးလေးညီးမိတိုင်း..

“ နာသွားလား ယုန်လေးရယ် Sorry နော်”

လို့ပြောရင်း မေဇွန်နှဖူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တဲ့ အခါတိုင်း မေဇွန်နှလုံးသားတွေ လှုပ်ခတ်သွားခဲ့ရပါတယ်။ အတွေ့အကြုံရှိသူမို့လို ထင်တယ်  ။ လိုးတတ်လိုက်တာ…..။ မေဇွန့် တစ်ကိုယ်လုံး ကျဉ်စိမ့် လောက်အောင် ကောင်းနေတော့တာပါပဲ။ မေဇွန်ပေါ်ကနေ ဖက်ရင်း ကြင်ကြင်နာနာ လိုးနေတဲ့ သူမျက်နှာလေးကို မေဇွန်တရိုက်မက်မက်ငေးကြည့်ရင်းကြည်နူးနေမိတယ်။

“ ယုန်လေး ”

“ ရှင် …. ကို”

“ ယုန်လေးနောက်ကနေ ကို လိုးချင်တယ်”

လိုးနေရာကနေ မေဇွန်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း ကလေးလေးတစ်ယောက်လို တောင်းဆိုလာတဲ့ ကို့ ကိုမေဇွန်ဘယ်ငြင်းရက်ပါ့မလဲလေ။

“ အင်း ဒါဆို ကို ထ”

မွေ့ယာထူထူလေးပေါ်မှာ လေးဖက်လေးထောက်ပေးရင်း နောက်ကနေကပ်လာတဲ့ ကို့ရဲ့ အထိအတွေ့ကိုခံစားနေမိတယ်။ ပေါင်ကြားကနေ ဖောင်းဖောင်းလေးတစ်ထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို ကို့လီးလေး ထိုးထည့်ရင်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မေဇွန်ခါးလေးကို ကိုင်လို့ ဖြေးဖြေးလေး လိုးဆောင့်နေတယ်လေ။

ကောင်းလိုက်တာ…။ ကို့ဆီးခုံနဲ့ မေဇွန်တင်သားပြည့်ပြည့်လေးတွေ ဖိကပ်သွားတဲ့ အသံက အခန်းလေးထဲမှာ လွင့်ဝဲလို့နေတယ်။နောက်ကနေ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ခါရမ်းသွားတဲ့ ရင်သားအိအိလေးနှစ်လုံးက လေထဲမှာ ဟိုဒီယိမ်းထိုးလို့ပေါ့။

မေဇွန်ဆံပင်တွေကို သပ်တင်ရင်း အမှတ်မထင်ကြည့်လိုက်မိတော့ ကုတင်ဘောင်ပေါ်မှာ မောင်နဲ့မေဇွန်တို့နှစ်ယောက်ပုံ...။ ဓါတ်ပုံထဲက မောင့်မျက်နှာလေးက မောင့်သူငယ်ချင်းနဲ့ မေဇွန်လိုးနေတာကို ကြည့်နေသလို ခံစားလိုက်မိတယ်။

တကယ့်ကို မေဇွန်တသက်မှာ ပထမဆုံး ခံစားမိဘူးတာပါ။ ကျေကျေနပ်နပ်ခွင့်ပြုထားတဲ့ မောင်က တခြားတစ်ယောက်နဲ့ သူ့မိန်းမ အလိုးခံနေတာကို ဘေးကကြည့်နေမိသလိုပေါ့။ အဲ့ဒီခံစားမှုလေးက မေဇွန်ရမက်တွေ ပိုလိုထကြွလာစေတယ်လေ။

“ ကို ယုန်လေး အပေါ်ကနေ လိုးတော့နော်”

ပြောရင်းကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေးလှန်ချလိုက်မိတယ်။ လေထဲမှာ ထောင်ထားတဲ့ ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကို ထမ်းရင်း မေဇွန်စောက်ဖုတ်လေးထဲကို အားပါးတရ လိုးသွင်းနေတဲ့သူ့ကို ကြည့်ရင်း မေဇွန်လဲသိပ်ကိုကောင်းလာမိတယ်။

နှစ်ဦးလုံးရဲ့ နှုတ်ဖျားက ငြီးသံတိုးတိုးလေတွေနဲ့ အတူ ရုတ်တရက် မေဇွန်ပေါ်မှာ မှောက်ချလိုက်ရင်း ခါးလေးကို မြှောက်လို့ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးနေတယ်။ မေဇွန်လဲ သူ့ကို တင်းတင်းလေးဖက်ရင်း ကော့ကော့ပေးနေမိတာပေါ့။ အချိန်တွေဘယ်လောက်ကြာသွားလဲ မသိလိုက်ပါဘူး။ မေဇွန်စောက်ဖုတ်လေးထဲက ကျဉ်စိမ့်စိမ့်ခံစားမှုလေးက တစ်ကိုယ်လုံးပြန့်နှံ့လာခဲ့တယ်။

“ အား……ကို.ယုန်လေးပြီးတော့မယ်   အား…………………”

မေဇွန်စကားသံလေးကို ကြားတော့ ပိုပြီးပြင်းလာတဲ့ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ မေဇွန်ခံစားချက်တွေကို အဆုံးထိပို့ဆောင်ပေးလိုက်တယ်။

“ အ…..အ…….အ…….အား………..”

“ ပြီးပြီ....ကိုရယ်…..ယုန်လေးပြီးပြီ………ဟင်း…………….”

မေဇွန်ပြီးတော့မှ မေဇွန်စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဆက်တိုက်ဆောင့်ထည့်ရင်း တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတဲ့ လီးလေးရဲ့ အထိအတွေ့ကို စောက်ဖုတ်နံရံလေးတွေက တဆင့် ခံစားလိုက်မိတယ်လေ။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကို မေဇွန်တင်းတင်းလေးဖက်လိုက်တော့ မေဇွန်ပါးလေးကို တယုတယ နမ်းရင်း မေဇွန့် ရင်သားအိအိတွေပေါ်မှာ ခေါင်းအေးအပ်လို့ သူ့ငြိမ်သက်သွားတယ်။ မေဇွန်လဲမျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း ကလေးလေးတစ်ယောက်ကို ထွေးပွေ့ထားသလို သူကိုကြင်ကြင်နာနာထွေးပွေ့နေမိတော့တယ်။

အခန်းလေးထဲမှာတော့ လေအေးစက်သံမှတပါး ပြန်လည်ငြိမ်သက်သွားတယ်။ ပြာလဲ့လဲ့ မီးရောင်လေးအောက်က မွေ့ယာထူထူလေးပေါ်မှာတော့ ပက်လက်လေး လှဲနေတဲ့  မင်းဆက်  ပြီးတော့ ရင်ခွင်လေးထဲမှာ ခေါင်းလေးအပ်ရင်းပွေ့ဖက်ထားတဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ ချစ်ဇနီးလေး မေဇွန်ရယ်လေ…။ စောင့်စည်းမှုတွေရဲ့တဖက်က ဆန်းကျယ်တဲ့ ရင်ခုန်သံတွေကို ဝေမျှရင်းပေါ့……။

အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>>