Friday, March 17, 2017

ထဘီအစိမ်းနဲ့ ဖေ့ချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

ထဘီအစိမ်းနဲ့ ဖေ့ချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ဒေါက်တာမောင်မောင်တုတ်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဦးထင်ကျော်နဲ့ခင်မမတို့လဲ တစ်မနက်ခင်းလုံး အခန်းထဲမှာပဲ နေနေကြပီး နေ့လည်စာ စားချိန်ရောက်တော့မှ အပြင်ထွက်ပီး စားလိုက်ကြပါတယ်။စားသောက်ပီးကြတော့ တစ်မနက်ခင်းလုံး လိင်ဆက်ဆံနေခဲ့တာကြောင့် ပင်ပန်းပီး ကိုယ့်အခန်းကိုပြန်ပီး အနားယူနေလိုက်ကြကာ ညနေရောက်တော့မှပဲ ရေချိုးပီး ကမ်းခြေကိုဆင်းလာရင်း လမ်းလျှောက်နေလိုက်ကြပါတယ်။

နေ့လည်စာစားပီး အတော်ကြာအောင် အနားယူခဲ့တာကြောင့် ရွှင်လန်းစွာနဲ့ လမ်းလျှောက်နေကြရင်း ညနေခင်းရဲ့နေရောင် ဖျော့ဖျော့အောက်မှာ ကြင်စဦးဇနီးမောင်နှံလိုပဲ လက်ခြင်းတွဲပီး ကြည်နူးနေကြပါတယ်၊မကြာခင်မှာပဲ နေလုံးကြီးက ပင်လယ်ထဲကို ဝင်သွားပီး ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးလဲ မှောင်ရိပ်သမ်းလာပါတယ်။

ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာရှိတဲ့ ဟိုတည်တွေရှိတဲ့နေရာမှာတော့ မီးတွေထွန်းထားလို့ လင်းနေကြပေမဲ့ ဦးထင်ကျော်တို့ လမ်းလျှောက်နေတာက ကြာပီဆိုတော့ အလင်းရောင်တွေနဲ့ဝေးပီး မှောင်ရိပ်အနည်းငယ်ကြတဲ့ နေရာကို ရောက်နေကြပါတယ်။

မှောင်ရိပ်သမ်းလာခနဲက ဦးထင်ကျော်ဟာ ခင်မမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကိုဖက်ပီး လမ်းလျှောက်နေခဲ့တာပါ၊အခုအခါမှာတော့ ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ဖက်ထားတဲ့လက်တွေက သမီးရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို ကိုင်ပီး ဖင်အကွဲကြောင်းရဲ့အောက်က ပေါင်အရင်းကို ကုပ်လိုက်တော့ ခင်မမရဲ့ လက်လေးက အဖေဖြစ်သူရဲ့လက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ပီး...

" အဖေ အပြင်ဘက်ကြီးမှာမကဲနဲ့လေ လူတွေမြင်ကုန်လိမ့်မယ်"

" သမီးကလဲကွာ ဒီနားမှာအဖေတို့ပဲ ရှိတာပါ မှောင်လဲမှောင်နေပါပီ သမီးဖင်ကြီးကအိစက်ပီး မြင်တာနဲ့ကို ကိုင်ခြင်လာလို့ပါ"

" အင်းပါအဖေရဲ့ သမီးကမကိုင်ရဘူးပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး မနက်ကလဲ အဖေ့သဘောရှိကိုင်ပီး လုပ်ခဲ့တာလေ အခုဟာက အပြင်ဖက်ကြီးမှို့သမီးက ပြောတာပါ "

" အေးပါကွာ သမီးမကြိုက်ရင် အဖေမကိုင်တော့ပါဘူး အဖေတို့ ဒီနားမှာ ခဏထိုင်ရအောင်နော်"

ဦးထင်ကျော်လဲ ခင်မမလက်ကိုဆွဲပြီး သောင်ပြင်ပေါ်မှာ ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်၊အဆုံးမရှိဘူးထင်ရတဲ့ ရေပြင်ကြီးကိုငေးကြည့်ရင်း သမီးရဲ့ပုခုံးလေးကို ဖက်လိုက်တော့ ခင်မမကလဲ အဖေဖြစ်သူရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို ဝင်လာပါတယ်၊ဦးထင်ကျော်ဟာ အဝေးဆီကို လှမ်းကြည့်နေရာကနေ သမီးရဲ့မျက်နာလေးကို ကြည့်လိုက်ရင်း...

" သမီးနဲ့အခုလိုနေရတာ အဖေတော့ အရမ်းပျော်တာပဲ သမီးရော အဖေနဲ့နေရတာ ပျော်ရဲ့လား"

" ပျော်တာပေါ့အဖေရယ် သမီးလေ အဖေ့ကိုအရမ်းချစ်တယ် အဲဒါကြောင့် သမီးစဉ်းစားနေတာ အဖေနဲ့ပဲ အခုလို တစ်သက်လုံးနေသွားမယ်လို့"

" အင်း အဖေလဲသမီးနဲ့ တစ်သက်လုံးချစ်သွားမယ် အဖေတို့ လင်မယားတွေလို နေရအောင် တနေရာရာကို ပြောင်းရင်ကောင်းမလားလို့ တွေးနေတာ"

" ဟင်...အဖေက ဘယ်ပြောင်းမလို့လဲ"

" နေရာကတော့ အဖေစဉ်းစားနေတုန်းပါ အေးချမ်းပီး နေလို့ကောင်းတဲ့နေရာပေါ့ အဖေတို့ကိုလဲ သားဖမှန်း မသိကြတဲ့နေရာပေါ့"

" ဟုတ်အဖေ အဖေကောင်းသလိုကြည့်လုပ်ပေါ့ သမီးတော့မသိဘူး အဖေနဲ့အတူနေခြင်တာပဲ သိတယ်"

" အေးပါသမီးရယ် စိတ်မပူပါနဲ့ အဖေ့ကြည့်ပီး စီစဉ်ပါ့မယ် အခုရော ဘယ်လိုနေသေးလဲသမီး"

" ဟင်... ဘာကိုလဲအဖေရဲ့"

" ဪ... မနက်က တစ်မနက်ခင်းလုံး အဖေကလိုးလိုက်တော့ သမီးစောက်ဖုတ်များ နာနေသလား ဘယ်လိုနေသေးလဲလို့ မေးတာပါ"

" နာတာပေါ့..အဖေရဲ့ ရေချိုးတုန်းက သမီးကြည့်လိုက်တော့ ရောင်နေသလိုပဲ ထိလိုက်တာနဲ့ နာနေတာ အဖေက သမီးကိုမညှာဘူး တအားလိုးတာ"

" မညှာတာမဟုတ်ပါဘူး..သမီးရယ် အဖေက တအားဆောင့်လိုးတာက သမီးကိုကောင်းစေခြင်လို့ပါ ဘာလဲ သမီးက မကောင်းလို့လား"

" မဟုတ်ပါဘူးအဖေရဲ့ ကောင်းပါတယ် အဖေလိုးတာအရမ်းကောင်းတာပဲ သမီးကို ကောင်းအောင်လိုးပေးလို့ အဖေ့ကို သမီးကကျေးဇူးတင်နေတာ"

" ရပါတယ်..သမီးရယ် ကိုယ့်အဖေပဲဟာ ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး အခုရောသမီးစောက်ဖုတ်ကြီးဘယ်လိုနေသေးလဲ"

ပြောရင်းနဲ့ ဦးထင်ကျော်က ထမိန်လေးကို ဆွဲတင်လိုက်တော့ ခင်မမကလဲ သူမရဲ့ထမိန်လေးကို ကူညီပီး ဆွဲတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ထမိန်လေးပေါင်လည်လောက်ရောက်တော့ ဦးထင်ကျော်က ခင်မမရဲ့ ပင်တီလေးပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကိုင်လိုက်ပီး အကွဲကြောင်းလေးကို ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ ခင်မမရဲ့ ကိုယ်လေးက တွန့်သွားရပီး ဦးထင်ကျော်ရဲ့လက်ကို သူမရဲ့ လက်လေးတွေနဲ့ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

ဦးထင်ကျော်လဲ ပင်တီလေးပေါ်ကနေ ကိုင်နေရာကနေ အားမရဖြစ်လာတော့ ခင်မမရဲ့ ပင်တီလေးကို ဘေးကိုကပ်လိုက်ပီး အကွဲကြောင်းထိပ်က စောက်စိလေးကို ပွတ်ချေပေးလိုက်ပါတယ်။ဒီအခါမှာတော့ ခင်မမရဲ့ ပေါင်တန်ကြီးတွေက ဘေးကိုကားလာပီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာမှီရင်း တအင်း အင်း နဲ့ ဖြစ်လာပါတယ်၊ဦးထင်ကျော်လဲ အားနေတဲ့လက်တစ်ဖက်ကို သမီးရဲ့ အင်္ကျီလေးထဲသို့ သွင်းလိုက်ပီး ဘရာလေးပေါ်ကနေ နို့အုံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပေးလိုက်တော့ ခင်မမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက လူးလွန့်လာပီး...

" ဟင့်...အဖေရယ်...အဖေကအဲလို သမီးစောက်ဖုတ်ကို ကိုင်နေရင် သမီးရင်ထဲမှာတမျိုးကြီးပဲ "

" ဘယ်လိုနေလဲသမီး အဖေလုပ်ပေးတာ ခံလို့ကောင်းလား "

" ဟုတ်အဖေ ကောင်းတယ် အဖေ့လီးကြီးကိုလဲ သမီးကိုင်ထားခြင်တယ် "

" အေးပါကွယ် သမီးသဘောပါ ကိုင်ကိုင်"

" အဖေ အဖေ့လီးကြီးက အကြီးကြီးပဲနော် သမီးလက်နဲ့ကိုမဆန့်ဘုူး သမီးစောက်ဖုတ်ထဲကို အဖေ့လီးကြီးဝင်သွားတာ အံ့ဩစရာပဲနော်"

" အံ့ဩစရာမရှိပါဘူးကွာ စောက်ဖုတ်နဲ့လီး မတော်ဘူးလို့မှမရှိတာ"

" ဟုတ်အဖေ သမီးမေးကြည့်မယ်နော် အမေနဲ့ရတော့ အဖေက အမေ့ကိုနေ့တိုင်းလိုးတာပဲလား"

" အေးပေါ့သမီးရဲ့ ရကာစက နေ့တိုင်းလိုးကြတာလေ သမီးကိုမွေးပီးတော့လဲ အဖေတို့က သမီးကိုဘေးမှသိပ်ထားပီး လိုးကြတာပဲ"

" ဟုတ် အဖေက အမေ့ကိုစလိုးတော့ သမီးလိုပဲ အမေက အော်လားဟင် သမီးတော့လေ အဖေ့လီးကြီးသမီးစောက်ဖုတ်ထဲဝင်သွားရင်ကို အလိုလိုအော်မိနေတာ"

" သမီးအမေကလဲ သမီးလိုပဲ အော်တာပါပဲကွာ သမီးက သမီးအမေကိုတူတာပါ "

" ဟုတ်အဖေ အမေ့ကိုညတိုင်းလိုးခဲ့သလို သမီးကိုလဲလိုးပေးရမယ်နော်"

" အေးပါသမီးရယ် အဲဒါတော့စိတ်ချပါ အခုကို အဖေကလိုးခြင်နေပြီ"

" ဟင်...ဒီနေရာမှာလား..အဖေ "

" အေးလေ ဘာလို့လဲသမီးရဲ့ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးလဲ အရည်တွေစိုလာပီပဲ အဖေတို့လိုးကြစို့နော်"

" ဟုတ်အဖေ သမီးစောက်ဖုတ်က အဖေဒီလောက်ကိုင်နေမှတော့ အရည်တွေထွက်လာပီပေါ့ အဖေ့လီးကြီးကလဲ တအားကို ကြီးလာပီနော် သမီးလက်ထဲမှာကို ကြီးလာတာ"

" အဲဒါက သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးခြင်လာလို့လေ ကဲသမီး အဖေပေါ်လာ အဖေ့လီးကြီးပေါ်ကို ထိုင်ချလိုက်"

" ဟုတ်အဖ သမီးလဲ အဖေ့လီးကြီးကိုကိုင်နေရင်း အဖုတ်ထဲယားလာတာ သမီးတက်တော့မယ်နော်"

ခင်မမလဲ ပြောရင်းနဲ့ သူမရဲ့ပင်တီလေးကို ကုန်းပီးချွတ်လိုက်ပါတယ်၊ပင်တီလေးကို ချွတ်ပီးသွားတော့ ထမိန်လေးကိုမပီး အဖေဖြစ်သူပေါ်ကို မျက်နာခြင်းဆိုင်ပီး ခွတက်လိုက်ပါတယ်။ဦးထင်ကျော်ကလဲ ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီကို အောက်လျောချပီး လိင်တန်ကြီးကို ထောင်ပေးထားရင်း ခွတက်လာတဲ့ သမီးရဲ့ဖင်ကြီးကို ထိန်းကိုင်ပေးလိုက်ပါတယ်။

ခင်မမကတော့ အဖေဖြစ်သူပေါ်ကို ခွထိုင်ပီးတာနဲ့ လိင်တန်ကြီးကို လက်လေးနဲ့ ကိုင်စမ်းကာ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့လိုက်ပီး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။စောက်ရည်တွေ စိုရွှဲနေတာကြောင့် အဖေ့ရဲ့ လိင်တန်ကြီးက ခင်မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို စွပ်ခနဲဝင်သွားပါတော့တယ်။

မမလဲ သူမရဲ့ဖင်ကြီးကိုဖိချရင်း အဖေဖြစ်သူရဲ့ လိင်တန်ကြီးကို အဆုံးထိဝင်အောင် သွင်းလိုက်ပါတယ်၊အဖေ့ရဲ့လိင်တန်ကြီး အဆုံးထိဝင်သွားတော့မှ သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို လှုပ်ရမ်းပီး ဆီးခုံခြင်းပူးကပ်ဖိကျိတ်နေလိုက်ပါတယ်။ခင်မမက အဖေ့ရဲ့ဆီးခုံနဲ့ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ဖိပွတ်နေလိုက်ရင်း...

" အဖေရယ်... အဖေ့လီးကြီးက သမီးအထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေတာပဲ အဖေ့လီးကြီးကို သမီးအရမ်းအားရတာပဲ သမီးဆောင့်တော့မယ်နော်"

" ဆောင့်သမီး အဖေ့ကိုပြောမနေနဲ့ သမီးစိတ်ကြိုက်သာဆောင့်လိုး"

ခင်မမလဲ အဖေ့ရဲ့ပုခုံးကိုကိုင်ပီး သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို အားရပါးရဆောင့်ချနေလိုက်ပါတယ်၊ပင်လယ်ကမ်းစပ်က ညအမှောင်ထဲမှာ အဖေဖြစ်သူရဲ့ အပေါ်ကနေတက်ပီး ဆောင့်နေရတာကိုက သူမအတွက် ရမက်ကြွစရာကြီးဖြစ်နေပီး လှုပ်ရှားလာတဲ့ စိတ်တွေကြောင့် ဖင်ကြီးကို အားရပါးဆောင့်ချနေလိုက်ပါတော့တယ်။

" ဟင်းးးကောင်းလိုက်တာအဖေရယ် အဖေ့လီးကြီးပေါ်ကို သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့တက်ဆောင့်နေရတာ အရမ်းကောင်းတာပဲအဖေရယ်"

" အဖေလဲ ကောင်းတယ်သမီးရယ် သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကလဲကောင်း ဖင်ကြီးကလဲ ကိုင်လို့ကောင်းနဲ့ သမီးနဲ့လိုးရတာ အဖေတော့ ကံကောင်းတာပဲ"

" ဟုတ် သမီးဖင်ကြီးကိုအဖေကြိုက်ရင် ကိုင်နေနော် သမီးတော့ အသိနောက်ကြလိုက်တာ အဖေရယ် အဖေနဲ့ခံရတာ ဒီလောက်ကောင်းမှန်းသိရင် အစောကြီးခနဲက သမီး အဖေနဲ့ခံပါတယ်"

" နောက်ကြတယ်ဆိုပေမဲ့ သမီးကြေနပ်အောင် ဒီကရှေ့လျောက် အဖေလိုးပေးမှာပေါ့ အခုလဲ သမီးစိတ်တိုင်းကြ ဆောင့်နေနော်"

" ဟုတ်အဖေ သမီးတော့လေ အဖေ့လီးကြီးကို သမီးစောက်ဖုတ်ထဲကကို မထုက်ခြင်တော့ဘူး ဟင်း...ကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်..."

ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးရဲ့ဖင်ကြီးကိုကိုင်ပီး ဆောင့်ချပေးနေလိုက်ပါတယ်၊သမီးဖြစ်တဲ့ ခင်မမကတော့ သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို အားရပါးရဆောင့်ချနေရင်း အဖေဖြစ်သူရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရပဲ ဖိစုပ်နေပါတော့တယ်၊ခဏအကြာမှာတော့ ခင်မမက ဦးထင်ကျော်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို လွှက်လိုက်ပီး...

" အားးးအဖေ...သမီးပီးတော့မယ် ကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်... အားးးအဖေရေ...သမီးအရမ်းကောင်းနေပီ အဖေရဲ့..."

" အဖေလဲ ပီးတော့မယ်သမီး ဆောင့်ဆောင့် ကောင်းလိုက်တာသမီးရာ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ"

" အားးး...သမီးလဲအရမ်းကောင်းနေပီအဖေ အားးးအဖေရေ... သမီးးးအားးးပီးးးးပီ...ဟင်းးးကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်...အဖေ့လီးကြီးကို သမီးစောက်ဖုတ်ထဲမှာ အမြဲကိုထဲ့ထားခြင်တော့တာပဲ ဟင်းးးး..."

ခင်မမပြီးသွားတာနဲ့ မရှေးမနှောင်းမှာပဲ ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးရဲ့ဖင်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပီး ဆွဲဆောင့်လိုက်ရင်း သုတ်ရည်တွေကို ပန်းထုပ်လိုက်ပါတယ်၊ကာမအရသာတွေကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားလိုက်ရလို့ ထွက်လာတဲ့ ခင်မမရဲ့စောက်ရည်တွေက များလွန်းတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ ဆီးခုံတစ်ခုလုံးကို စိုရွှဲနေကြပါတယ်။

ခဏကြာတဲ့အထိ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ခင်မမတို့က တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ဖက်နေကြရင်း အမောဖြေနေကြပါတယ်၊အတော်လေးကြာတော့ ခင်မမက အဖေဖြစ်သူပေါ်ကနေ ထလိုက်တော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးက ကျွတ်သွားပီး စောက်ရည်တွေက ထွက်ကြလာပါတော့တယ်။

" ဟယ်...သမီးစောက်ရည်တွေ အဖေ့ကို ပွကုန်ပြီ ကန်တော့နော်အဖေ"

" ရပါတယ်သမီးရယ် အဖေက သမီးတကိုယ်လုံးကို ချစ်တာလေ သမီးစောက်ရည်တွေကို အဖေ့ပါးစပ်ထဲ ပန်းချမယ်ဆိုရင်တောင် အဖေကတော့ သဘောကြနေမှာပါ"

" ဟင့်...အဖေကတော့ပြောတော့မယ် ကဲပါ သမီးပင်တီနဲ့သုတ်ပေးမယ် ဒီတိုင်းကြီး ဟိုတည်ပြန်လို့ မကောင်းဘူး "

" အဲကြ သမီးပင်တီလေးစိုကုန်မှာပေါ့"

" ရတယ် အဖေ ကိစ္စမရှိဘူး ညရောက်နေပီပဲ သမီးပင်တီမဝတ်ပဲ ပြန်လိုက်မယ် အခန်းရောက်မှပဲ ရေချိးလိုက်တော့မယ်လေ"

ဦးထင်ကျော်နဲ့ခင်မမတို့လဲ လက်ခြင်းတွဲပီး ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ပဲ ဟိုတည်ရှိရာကို ပြန်လာခဲ့ကြပါတယ်၊ဟိုတည်ကိုရောက်တော့ ကိုယ့်အခန်းကိုပြန်ပီး ရေချိုးလိုက်ကြပါတယ်၊ရေချိုးပီးလို့ ခဏအကြာမှာတော့ ဦးထင်ကျော်ဟာ သမီးရဲ့ အခန်းကို လာခဲ့လိုက်ပါတယ်။

အခန်းရှေ့ရောက်လို့ တံခါးခေါက်လိုက်တော့ တဘက်ကြီးကို ကိုယ်မှာပတ်ထားတဲ့ ခင်မမကို တွေ့လိုက်ရတော့ ဦးထင်ကျော်ဟာ အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ပီး လျှင်မြန်စွာပဲ အခန်းတံခါးကိုပြန်ပိတ်လိုက်ပါတယ်။တံခါးပိတ်ပီးတာနဲ့ သမီးဖြစ်သူရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပီး ရင်ရှားထားတဲ့ တဘက်ကြီးကို ဆွဲခွာလိုက်တော့ ဟင့်...အဖေ... ဆိုတဲ့အသံလေးက ထွက်ပေါ်လာပါတယ်။

တဆက်ထဲဆိုသလိုပဲ ဦးထင်ကျော်က ခင်မမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ချီပီး ကုတင်ပေါ်ကို ချပေးလိုက်ရင်း နို့ကြီးတစ်ဖက်ကို ဆွဲစို့လိုက်တော့ ခင်မမရဲ့ တစ်ခစ်ခစ်ရယ်သံလေးက အခန်းထဲမှာ ပေါ်ထွက်လာပါတော့တယ်။

ဦးထင်ကျော်နဲ့ ခင်မမတို့အတွက်တော့ ချောင်းသာကမ်းခြေက လိင်ဆက်ဆံဖို့ ဖြစ်ပေါ်လာရသလိုပါပဲ၊ချောင်းသာမှာနေခဲ့တဲ့ ၅ ရက်ကတော့ အချိန်အတော်များများမှာ လိုးဆော်ဖြစ်ကြပါတယ်၊ဦးထင်ကျော်က ကာမဆန္ဒအားကြီးသလို အဖေတူသမီးဖြစ်တဲ့ ခင်မမကလဲ ရမက်တွေထန်လှပါတယ်။

ဦးထင်ကျော်နဲ့ခင်မမတို့ဟာ ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ လိင်ဆက်ဆံခဲ့ကြပီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ လိင်တန်ကြီးကို ခင်မမက သူမရဲ့ ပါးစပ်လေးနဲ့ အားပါးတရ စုပ်ပေးခဲ့သလို ဦးထင်ကျော်ကလဲ သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို အားရပါးရယက်ပေးခဲ့ပါတယ်၊ဒီလိုနဲ့ပဲ ၅ ရက်နေတော့ သားဖနှစ်ယောက်ဟာ ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ပဲ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ကြပါတော့တယ်။

ကြည်လဲ့နေတဲ့ ကောင်းကင်ယံပေါ်ကို မဲမှောင်နေတဲ့ မိုးရိပ်တွေက မပြောမဆိုနဲ့တက်လာကြပီး ဗြုံးခနဲ ရွာချတက်သလို တခါတရံမှာတော့လဲ မဲမှောင်နေတဲ့ မိုးသားထုကြီးဟာ လေခေါ်ဆောင်ရာကို လွင့်မြောပါသွားတက်ပါတယ်။အညာရဲ့မိုးကတော့ မရွာလျှင်လဲနေရော့ ရွာပြန်လျှင်လဲ အညုှိးကြီးမားစွာနဲ့ သဲကြီးမဲကြီး ရွာနေတက်ပါတယ်၊အဲ တခါတလေကြပြန်ရင်လဲ မိုးရိပ်တွေက အုံနဲ့ကျင်းနဲ့ တက်လာပေမဲ့ တစ်ပေါက်နှစ်ပေါက်လောက်ပဲ ကျပီး ပီးသွားတက်တာမျိုးတွေလဲ ရှိပါတယ်။

ဒီနေ့မနက်ခနဲက မိုးရိပ်တွေတက်လာနေတာကြောင့် ရွာလိမ့်မယ်လို့ ဦးထင်ကျော်ထင်ထားပေမဲ့ နေမြင့်လာတာနဲ့အမျှ မိုးရိပ်တွေကလဲ လွင့်ပြယ်သွားကြပါတယ်။ချောင်းသာကနေ ပြန်လာခနဲက မိုးရိပ်တွေမြင်နေရပေမဲ့ အခုထိတော့ မရွာသေးပါလားလို့တွေးရင်း နာရီကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ၁၁ နာရီခွဲကျော်နေတာကြောင့် အင်း...သမီးတောင် ကျောင်းက ပြန်လာတော့မှာပဲဆိုပီး အိမ်ရှေ့က လမ်းပေါ်ကို လှမ်းကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။

မကြာခင်မှာပဲ စကိုဖီလေးနဲ့ ဝင်လာတဲ့ သမီးကို မြင်လိုက်ရပါတယ်၊အိမ်ထဲဝင်လာတဲ့ သမီးဖြစ်သူကို ဆီးကြိုနှုတ်ဆက်လိုက်ပီး လက်ကမ်းလိုက်တော့ သမီးက ဦးထင်ကျော်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို ဝင်လာလိုက်ပါတယ်။

" အဖေတော့လေ သမီးနဲ့တစ်မနက်လေးတောင် မခွဲနိုင်သလိုပဲ သမီးမရှိတော့ အဖေဖြင့် မနေတက် မထိုင်တက်ဖြစ်နေတာ"

" သမီးလဲ အဖေ့လိုပါပဲအဖေရယ် နောက်တခါ သမီးကို သတိရရင် ဖုန်းခေါ်လိုက်လေ"

" သမီးကစာသင်နေတာမလား ဖုန်းခေါ်လို့ရပါ့မလား "

" အတန်းချိန်မဟုတ်ရင် ရတယ်အဖေ ပီးတော့ ခဏနားတဲ့အချိန်ကြရင်ဖြစ်ဖြစ် သမီးခေါ်လိုက်မယ်လေ ကဲပါအဖေရယ် လွှတ်တော့နော် သမီးထမင်းစားဖို့ ပြင်လိုက်ဦးမယ် "

ရင်ခွင်ထဲမှာ ဖက်ထားရာကနေ လွတ်ပေးလိုက်ရင်း ကျောင်းဆရာမဖြစ်တဲ့ သမီးကို ဦးထင်ကျော် ငေးကြည့်နေမိပါတယ်၊ဦးထင်ကျော်ရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာတော့ သမီးနဲ့ ကျောင်းဆရာမဝတ်စုံလေးက အင်မတန်မှကို လိုက်ဖက်ပီး ကျက်သရေရှိတာပဲလို့ တွေးနေမိပါတယ်၊နောက်တွဲဆံထုံးလေးထုံးထားတော့ ဖြူနုနေတဲ့ လည်ဂုတ်သားလေးကို မွှေးညှင်းနုနုလေးတွေနဲ့အတူ ရေးရေးလေးမြင်နေရပါတယ်။

လုံခြုုံ ပြီး ကျက်သရေရှိတဲ့ ကျောင်းဆရာမဝတ်စုံလေးက သမီးဖြစ်သူရဲ့ ခန္ဒာကိုယ်အရှိကို ပေါ်လွင်စေပီး လက်လေးလှုပ်ရမ်းလိုက်တဲ့ အခါမျိုးမှာ ရင်ဖုံးအင်္ကျီခါးတိုုလေးနဲ့ ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးကြားက ပေါ်လာတက်တဲ့ ဖြူနုနေတဲ့ အသားလေးတွေကလဲ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ စိတ်တွေကို ညှို့ငင်နေတက်ပါတယ်။

တင်းတင်းလေး စီးနှောင်ထားတဲ့ ထမိန်လေးက တင်သားရဲ့ အလှကို ပေါ်လွင်စေပီး ခြေလှမ်းလေးလှမ်းလိုက်တိုင်းမှာ ထမိန်လေးရဲ့အောက်ကနေ ဖြောင့်စင်းတဲ့ ပေါင်တံတွေရဲ့ အလှက ထွက်ပေါ်လာပြန်တော့ ဦးထင်ကျော်ဟာ နေမြင့်လေ အရူးရင့်လေ ဆိုသလိုဖြစ်နေရပါတယ်။

ဒီကြားထဲ အဖေဖြစ်သူကို စကားပြောရင် ချစ်စရာဟန်ပန်လေးနဲ့ မူနွဲ့နွဲ့လေး ပြောနေတက်ပြန်တော့လဲ သမီးရဲ့ အလှအောက်မှာ ဒူးထောက်နေရပီး သမီးမှသမီး ဖြစ်နေရတာက သိပ်တော့ အံ့ဩစရာမရှိပါဘူး။ခင်မမရဲ့ လှုပ်ရှားမှုပုံရိပ်လေး ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့အထိ ဦးထင်ကျော်တစ်ယောက် ငေးငိုင်နေရင်း သမီးရဲ့ စွဲမက်ဖွယ်ရာ လှပမှုတွေထဲမှာ စီးမြောနစ်ဝင်နေရပါတယ်၊ခဏကြာတော့မှ သတိဝင်လာပီး သမီးရှိရာသို့ ခြေလှမ်းတွေကို ဦးတည်လိုက်ပါတော့တယ်။

ထမင်းစားခန်းထဲကိုဝင်လာတဲ့ ဦးထင်ကျော်ကို မြင်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သမီးဖြစ်တဲ့ ခင်မမက နှစ်လိုဖွယ်ရာကောင်းတဲ့ အပြုံးလေးနဲ့ ဆီးကြိုလိုက်ပြီး...

" လာလေအဖေ အဖေသမီးနောက်ကို လိုက်လာမယ်ဆိုတာ သမီးသိတယ် "

" ဟုတ်တယ်သမီးရယ် အဖေတော့ သမီးအနားမှာပဲ အမြဲနေခြင်တော့တာပဲ သမီးကိုမြင်လိုက်ရရင်ကို ချစ်ခြင်တဲ့စိတ်တွေက ပေါ်လာရတာ"

" ဟုတ် သမီးလဲ အဖေ့လိုပါအဖေရယ် အဖေနဲ့ပဲ အမြဲအတူနေခြင်တာ ဒီနေ့ကျောင်းမှာတုန်းကကို အဖေ့ကို သမီးသတိရနေသေးတယ် "

" အဖေ့ကို သတိရတယ် ဘာတွေသတိရတာလဲသမီး ပြောပြလေ အဖေလဲပြောပြမယ်"

" ဟုတ်အဖေ သမီးအဖေ့ကို သတိရတာက အင်း...ဟိုလေအဖေရဲ့ သမီးရူးပေါက်ပီးတော့ အဖုတ်ကိုရေဆေးရင်း အဖေနဲ့ချစ်ခဲ့တာတွေကို သတိရနေတာ "

" အဖေလဲသမီးလိုပါပဲကွာ သမီးနဲ့ချစ်ခဲ့ကြတာတွေကို သတိရနေတာ အဖေ မနေနိုင်တော့ဘူးသမီးရယ် ချစ်ကြစို့နော် သမီးဖင်ကြီးကို တစ်မနက်ခင်းလုံး အဖေက သတိရနေတာ"

" ဟုတ်အဖေ အဲဒါဆိုရင် အခန်းထဲသွားကြမယ်လေ သမီးဟင်းအိုးကို မီးပိတ်ထားခဲ့မယ်"

" မသွားနဲ့တော့သမီး အဖေက အခုလို သမီးဟင်းချက်နေတဲ့ပုံစံလေးကို ကြိုက်တာ အခုတိုင်းပဲ လိုးခြင်တာ"

ဦးထင်ကျော်ဟာ ပြောရင်းနဲ့ပဲ မတ်တတ်ရပ်ပီး ဒယ်အိုးထဲက ဟင်းကိုမွှေနေတဲ့ ခင်မမရဲ့ ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးကို မ လှန်လိုက်ပီး ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်၊ခင်မမကလဲ အလိုက်သင့်လေးနေပေးပီး ခြေထောက်လေးတွေကို ကြွပေးရင်း သူမရဲ့ပင်တီလေးကို ကူညီပီး ချွတ်ပေးနေပါတယ်။ဦးထင်ကျော်လဲ ထမိန်လေးကို ခါးပေါ်မှာ လိပ်တင်လိုက်ပီး သမီးရဲ့ ကြီးမားအိစက်နေတဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကြားထဲကို နှာခေါင်းကို နှစ်ပီး အားပါးတရ နမ်းလိုက်ပါတယ်။

" အဖေ သမီးဖင်ကို မနမ်းနဲ့လေ တစ်မနက်ခင်းလုံး ကျောင်းမှာစာသင်ထားရလို့ ချွေးထွက်ပီး နံနေမှာ ညနေရေချိုးပီးမှပဲ နမ်းနော် "

" ရတယ်သမီး ကိစ္စမရှိဘူး အဖေက ဒီလိုမျိုးအနံ့ကို ပိုကြိုက်တာ "

ဦးထင်ကျော်လဲ ရမ္မက်ကြီးမားစွာနဲ့ သမီးရဲ့ဖင်ကြီးကို ကိုင်ဖြဲပီး နမ်းနေမိပါတယ်၊သမီးရဲ့ ဖင်ကြားကရတဲ့ ချွေးနံ့နဲ့ ညှီစို့စို့ အနံ့လေးကလဲ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ ကာမစိတ်ကို ပိုမိုတောက်လောင်အောင် ပြုလုပ်နေကြပါတယ်။သမီးဖြစ်သူရဲ့ ဖင်ကြီးကြားကို နှာခေါင်းကိုနှစ်ပီး နမ်းနေရာကနေ မို့မောက်ပီး ကားစွင့်နေတဲ့ ဖင်သားကြီးကို ဖြဲလိုက်တော့ သမီးက သူမရဲ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ကားလိုက်ပီး ခါးလေးကို အနည်းငယ်ကုန်းပေးလာပါတယ်။

တဆက်ထဲပဲ ခါးလေးကို ကုန်းလိုက်ရင်း သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို အဖေဖြစ်သူထံသို့ ကော့ပင့်ပေးလာပါတယ်၊ဦးထင်ကျော်လဲ နောက်ကိုကော့ပေးနေတဲ့ သမီးရဲ့ဖင်ကြီးကို ကိုင်ဖြဲပီး ဖင်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ယက်နေလိုက်ပါတယ်။ဖင်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ယက်နေရင်း စောက်စိလေးကို ချေပေးလိုက်တော့ ခင်မမကသူမရဲ့ဖင်ကြီးကို အဖေဖြစ်သူရဲ့ မျက်နာနဲ့ အတင်းဖိကပ်လာနေပါတော့တယ်။

သမီးရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကိုယက်ပေးနေရာကနေ ပေါက်နှစ်လုံးကြားကနေ နောက်ကိုထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ပြောင်းပီး အားပါးတရ ယက်ပေးလိုက်တော့ ခင်မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက စောက်ရည်တွေ စိမ့်ကြလာရပါတယ်။

စောက်ရည်တွေစိမ့်ထွက်နေတဲ့ သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်နေရာကနေ လက်နှစ်ချောင်းပူးပီး ထိုးပေးလိုက်တော့ ခင်မမရဲ့ ဖင်ကြီးက လှုပ်ရမ်းလာပီး နှုတ်ခမ်းလေးကနေ မပီမသအသံလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာပါတယ်၊ခဏအကြာမှာတော့...

" အဖေရယ် သမီးမနေနိုင်တော့ဘူး လိုးပေးပါတော့နော် အဖေ့လီးကြီးနဲ့ သမီးစောက်ဖုတ်ကို လိုးပေးပါတော့"

" လိုးမယ်သမီး အဖေလဲ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးခြင်နေပီ သမီးဒီတိုင်းပဲ ကုန်းနေနော် အဖေက နောက်ကနေလိုးမယ်"

" ဟုတ် လိုးပါတော့အဖေရယ် အဖေ့သမီးကို အဖေ့လီးကြီးနဲ့ လိုးလိုက်ပါတော့ သမီးလေ အဖေ့လီးကြီးနဲ့လိုးတာကို အရမ်းခံခြင်လှပါပြီ"

" အေးပါသမီးရယ် အဖေလိုးပီနော် ခါးလေးကိုခွက်ထားပီး ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးထား အဖေဆောင့်လိုးတော့မယ် "

အပေါ်ပိုင်းက ကျောင်းဝတ်စုံ ရင်ဖုံးအင်္ကျီအဖြူလေးကိုဝတ်ထားပီး အောက်ပိုင်းကတော့ ထမိန်ကို လှန်တင်ထားပီး ဖင်ကြီးကုန်းပေးနေတဲ့ သမီးဖြစ်သူရဲ့ ရမ္မက်ထဖွယ်ရာ မြင်ကွင်းကြောင့် ဦးထင်ကျော်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးက အစွမ်းကုန် မာထောင်လာပါတယ်၊ပေါင်တွေကို ချဲကားပီး ကုန်းပေးနေတဲ့ သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို လိင်တန်ကြီးကို တေ့လိုက်ပီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

ဦးထင်ကျော်လဲ သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို သမီးဖြစ်သူရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို ထိုးသွင်းပီးတာနဲ့ နောက်ကနေ ခါးလေးကိုကိုင်ပီး အားရပါးရဆောင့်လိုးလိုက်ပါတယ်၊အဖဖြစ်သူရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ဆောင့်လိုးမှုတွေကို ခင်မမဟာ သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို ကော့တင်ပေးရင်း အားရပါးရအလိုးခံနေပါတော့တယ်။

" အဖေတော့ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာသမီးရယ် သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးထဲကကို အဖေ့လီးကြီးကို မထုက်ခြင်ဘူး အမြဲထဲ့ထားပီး လိုးနေခြင်တာ"

" ဟင်းးးအဖေရယ်...အမြဲထဲ့ထားခြင်လဲ ထဲ့ထားပါ သမီးကို အဖေမွေးထားတာပဲ သမီးကိုရော သမီးစောက်ဖုတ်ကိုရော အဖေပိုင်တယ် လိုးသာလိုးအဖေ သမီးကိုမညှာနဲ့"

" လိုးပီသမီးရေ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို အဖေလိုးနေပီ"

" အားးးကောင်းလိုက်တာအဖေရယ် လိုးလိုး သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကိုတအားလိုး အဖေ့သမီးကိုအဖေလိုးတာ ဘာမှအားမနာနဲ့အဖေ လိုးသာလိုး အားးးကောင်းတယ်အဖေ ဆောင့်ဆောင့် အားးးအဖေရေ..."

ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးရဲ့ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပီး နောက်ကနေ အားရပါးရဆောင့်လိုးနေလိုက်ပါတယ်၊ရင်ဖုံးအင်္ကျီလေးပေါ်ကနေ နို့ကြီးတွေကို ကိုင်ပီး ဆောင့်လိုးလိုက် ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ကိုင်ဆွဲပီး လိုးလိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်း မကြာခင်မှာပဲ သမီးရဲ့ ဖင်ကြီးက လှုပ်ရမ်းလာပြီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ လိုးဆောင့်မှုနဲ့အပြိုင် နောက်ကို ပြန်ဆောင့်လာပါတယ်။

ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးရဲ့ဖင်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပီး နောက်ကနေ အားကုန်ပစ်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ ခင်မမရဲ့ မျက်နာလေးက မော့တက်လာပီး ငြီးညူသံလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာပါတယ်၊မကြာခင်မှာပဲ ခင်မမရဲ့ဖင်ကြီးကနောက်ကို အားနဲ့ပြန်ဆောင့်လာရင်း ...

" အားးးအဖေရေ...သမီးပီးတော့မယ်...ဆောင့်အဖေ သမီးကိုဆောင့်လိုးပေး အားးးအဖေရေ..လိုးလိုး သမီးကိုတအားလိုး အားးးကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်...အောင်မလေး...အဖေရဲ့ သမီးပီးသွားပီ ဟင်းးးး"

ခင်မမပီးသွားပြီး မကြာခင်မှာပဲ ဦးထင်ကျော်ကလဲ ပီးသွားရလို့ သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို သုတ်တွေပန်းထုက်လိုက်ပါတယ်၊ခဏလောက် ခန္ဒာကိုယ်ခြင်း ထပ်ရပ်မှိန်းနေကြပီး ဦးထင်ကျော်က သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကနေ သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို ဆွဲထုက်လိုက်ပီး ထမင်းစားပွဲဘေးက ခုံပေါ်ကို ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။

ခင်မမကလဲ ကုန်းနေရာကနေ သူမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို မလှုပ်ခြင် လှုပ်ခြင်နဲ့ ထလိုက်ရင်း ခါးပေါ်မှာတင်နေတဲ့ ထမိန်လေးကို အောက်ကိုပြန်ချလိုက်ပါတယ်၊ကိုယ်လုံးလေးကို ပြန်မတ်ပီးတာနဲ့ ဟင်းအိုးမီးခလုတ်ကို ဖွင့်လိုက်ပီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ ပေါင်ပေါ်ကို လာထိုင်နေပါတယ်။

ခဏအမောဖြေပြီးတဲ့ အခါမှာတော့ ဦးထင်ကျော်နဲ့ ခင်မမတို့ဟာ ကြေနပ်ပျော်ရွှင်နေတဲ့ မျက်နာတွေနဲ့ ထမင်းစားလိုက်ကြပါတယ်၊ထမင်းစားပီးသွားကြတော့ ဧည့်ခန်းထဲက နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာကြီးပေါ်ကို ထိုင်လိုက်ကြတဲ့အခါမှာ ခင်မမက အဖေဖြစ်သူရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။

" အဖေ သမီးအဖေ့ကို ပြောစရာရှိတယ် သမီးသေခြာစဉ်းစားပြီးပီ"

" အင်း ပြောလေသမီးရဲ့ ဘာပြောမှာလဲ"

" ဟုတ် သမီးစဉ်းစားမိတာကလေ မပြောကောင်းမဆိုကောင်း အဖေမရှိတော့ရင် သမီးတစ်ယောက်ထဲ ကျန်နေခဲ့ရမှာလေ အဲဒါကြောင့် သမီး အဖေနဲ့ ကလေးယူမယ်လို့ စဉ်းစားထားတယ်"

" တကယ်လားသမီး အဖေလဲ သမီးရှေ့ရေးအတွက် စိတ်မအေးဖြစ်နေရတာ သမီးက အဲလိုလုပ်မယ်ဆိုတော့လဲ ကောင်းပါတယ်"

" ဟုတ်အဖေ သမီးလေ အဖေ့ကိုချစ်တယ် အဲဒါကြောင့် အဖေ့ရင်သွေးလေးကို မွေးပေးခြင်တာ"

" ကောင်းတာပေါ့သမီးရယ် အဖေလဲ ကလေးချီရတာပေါ့ သမီး အလုပ်ကထွက်လိုက်တော့လေ အဖေတို့ဒီကနေ ပြောင်းကြမယ်"

" ဟုတ်အဖေ သမီးကတော့ ပြောင်းခါနီးကြမှပဲ အလုပ်ကထွက်မယ်လို့ စဉ်းစားထားတယ် အဖေက အခုနေတဲ့တိုက်နဲ့ခြံကို ရောင်းဖို့လုပ်လိုက်ပေါ့ "

" အေးပါသမီးရယ် စိတ်ချပါ အဖေရောင်းဖို့ လုပ်ပါ့မယ် ဒါနဲ့ သမီးကအခု ကိုယ်ဝန်ရှိနေပီလား"

" မသိသေးဘူးအဖေ ရာသီလာတဲ့ရက်က မရောက်သေးဘူး ရက်ရောက်လို့မှ မလာတော့ရင် ကိုယ်ဝန်ရှိလို့ပေါ့ စောင့်တော့ကြည့်ရမှာပေါ့အဖေရယ် အဖေက သမီးကို နေ့တိုင်းလိုးနေတာပဲ တစ်နေ့မဟုတ်တစ်နေ့တော့ ကိုယ်ဝန်ရှိလာမှာပါ"

" အေးပါသမီးရယ် အဲဒါဆိုရင် အဖေတို့ တောင်စခန်းမြို့ကို ပြောင်းကြမယ် အဲဒီကို အဖေဒုရဲအုပ်ဖြစ်တုန်းက ခဏရောက်ဖူးတယ် သာယာပီးနေလို့ကောင်းတယ် ဟိုကြရင် အဖေတို့ မင်္ဂလာဆွမ်းကပ်ပီး အကျဉ်းရုံးလက်ထပ်ကြမယ်လေ "

" ဟုတ် အဖေပြောတာနဲ့တင် သမီးတော့ အဲဒီကို ရောက်ဖူးခြင်နေပီ ဟိုကြရင် ခြံကျယ်ကျယ်ဝယ်ပီး ပန်းပင်တွေစိုက်ကြမယ်နော် အိမ်လှလှလေးဆောက်ပီး သမီးတို့နေကြမယ်နော်"

" အေးပါသမီးရယ် သမီးစိတ်တိုင်းကြ အကုန်ဖြစ်ရစေမယ် စိတ်သာချ "

" ဟုတ်အဖေ အဲဒါဆိုရင် သမီးကျောင်းပြန်သွားတော့မယ်နော် ဪ...မေ့နေတာ အဝတ်စားလဲရဦးမှာ ဒီမှာကြည့်အဖေ သမီးထမိန်မှာ အဖေ့လီးရည်တွေပွနေတာ ဟင့်...အဖေလူဆိုးကြီး သမီးထမိန်ကို ပေကုန်အောင်လိုးတာ"

" ပြန်လဲလိုက်ပါသမီးရယ် အဖေက သမီးကို ဆရာမဝတ်စုံလေးနဲ့ဆိုရင် ပိုပီးလိုးခြင်လာလို့ပါ အခုကို သမီးကိုကြည့်ပီး အဖေလိုးခြင်လာပြန်ပီ"

" ဟင့်...တော်ပီအဖေ မကဲနဲ့တော့ အစောတုန်းကမှ အဖေ သမီးကိုလိုးထားတာ အခုထိ သမီးစောက်ဖုတ်ထဲမှာ အဖေ့လီးရည်တွေရှိသေးတယ်"

" သမီးကလဲကွာ အဖေကချစ်လို့လိုးတာပါ ကဲ အဲဒါဆိုရင် ဘယ်မှာလဲ အဖေ့လီးရည်တွေက ပြ "

ဦးထင်ကျော်က ပြောရင်းနဲ့ပဲ ထိုင်နေရာကနေ ထပြီး သမီးရဲ့ထမိန်လေးကို လှမ်းဆွဲလိုက်တော့ ခင်မမကလဲ သူမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို အဖေဖြစ်သူရဲ့လက်ကနေ လွတ်အောင် ရုန်းလိုက်ထွက်လိုက်ပါတယ်၊အဖေက သမီးရဲ့ထမိန်လေးကို လိုက်ဆွဲ သမီးကလဲ လှဲ့ပတ်ပီးရှောင်နေရင်းနဲ့ သားဖနှစ်ယောက်ထဲနေတဲ့ အိမ်ကြီးအတွင်းမှာ ခင်မမရဲ့တခစ်ခစ်ရယ်သံလေးက ထွက်ပေါ်လာပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ပဲ အဖေဖြစ်သူဦးထင်ကျော်နဲ့ သမီးဖြစ်တဲ့ ခင်မမတို့ဟာ အိမ်ကြီးထဲမှာ နေရာမရွေး နေ့ညမရွေးပဲ အချိန်ရရင် ရသလိုပဲ ကာမပွဲကြီးကို ပျော်ပျော်ကြီး ကျင်းပနေကြပါတယ်။

အိမ်ကြီးထဲမှာ အဖေနဲ့သမီးဟာ ရိုးအီသွားခြင်းမရှိပဲ လိင်ဆက်ဆံပီး နေလာလိုက်ကြတာ လ ကြာလာတဲ့အခါမှာတော့ ခင်မမတစ်ယောက် နေရတာ မအီမသာဖြစ်လာရပါတယ်၊အရင်က သူမကြိုက်ခဲ့သော အစားစာများကိုလဲ အနံ့တောင်မခံခြင်တော့ပဲ ဆီးလဲမကြာခဏဆိုသလို သွားနေရပါတယ်၊ရင်ပြည့် ရင်ကယ်လဲဖြစ်နေရပီး ဗိုက်ကလဲ မကြာခဏအောင့်လာပါတယ်။

ဒီအခါမှာတော့ ဦးထင်ကျော်နဲ့ခင်မမတို့ဟာ မန်းလေးက ဆေးခန်းတစ်ခုမှာ ပြကြည့်လိုက်တော့ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပီဆိုတာကို သိလိုက်ရပါတယ်၊ဦးထင်ကျော်နဲ့ ခင်မမတို့လဲ ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ပဲ အိမ်ကိုပြန်လာကြပီး လုပ်စရာရှိတာတွေကို လုပ်ကြပါတယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်ပီး နောက်နေ့မှာပဲ ခင်မမက ကျန်းမာရေးကြောင့်လို့ အကြောင်းပြပီး အလုပ်ကနေထွက်လိုက်ပါတယ်၊မကြာခင် ရက်ပိုင်းအတွင်းမှာပဲ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က တိုက်နဲ့ခြံကို ဝယ်လိုက်လို့ ရောင်းလိုက်ပီး သားဖနှစ်ယောက်ဟာ ပစ္စည်းတွေကို ကားပေါ်တင်ပြီး တောင်စခန်းမြို့ကို ထွက်လာလိုက်ပါတယ်။

ဦးထင်ကျော်က ပြောင်းဖို့အစီစဉ်ရှိခနဲက အိမ်ခြံမြေအကျိုးဆောင်နဲ့ဆက်သွယ်ပီး မြို့အပြင်နားက ခြံအကျယ်ကြီး တစ်ခြံကို ကြိုတင်ပီး ဝယ်ထားခဲ့တာပါ။

အဲဒါကြောင့် တောင်စခန်းမြို့ကို ရောက်တော့ သူတို့ဝယ်ထားတဲ့ ခြံကြီးရှိရာသို့ ကားကိုမောင်းလာလိုက်ပါတယ်၊ငွေကြေးအတော်များများကို အသုံးပြု ပြီး ဝယ်လိုက်တာဖြစ်တဲ့အတွက် မြေနေရာက ကျယ်ဝန်းသလို ခေါင်မိုးထပ်ပါတဲ့ ကျယ်ဝန်းပီး လှပတဲ့ တစ်ထပ်တိုက်လေး တစ်လုံးလဲပါပါတယ်။

ဝယ်ထားတဲ့ ခြံကို ရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ခြံတံခါးသော့ကို ဖွင့်ပီး ဝင်လာလိုက်ကြတော့ သမီးဖြစ်တဲ့ ခင်မမဟာ ခြံကြီးနဲ့ တိုက်လေးကိုကြည့်ပီး သဘောကြနေပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ပဲ ပါလာတဲ့ပစ္စည်းတွေကို ချလိုက်ကြရင်း နေရာချထားပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ခင်မမနဲ့ဦးထင်ကျော်တို့ဟာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ကြီးပေါ်ကို တက်လိုက်ကြပါတော့တယ်။

" သမီးရေ... သမီး"

" ရှင် အဖေ သမီးကဒီမှာ အိမ်ဘေးက ပန်းခင်းထဲမှာ"

ဦးထင်ကျော်လဲ အသံကြားရာဆီကို လာလိုက်တော့ သမီးဖြစ်သူကို လီလီ ပန်းပင်တွေကြားမှာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်၊လီလီပန်းပင်တွေကြားမှာ ဆင်စွယ်ရောင် ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီလေးနဲ့ ထိုင်နေတဲ့ ခင်မမဟာ ပန်းလေးတစ်ပွင့်ကိုကိုင်ပီး နမ်းရှိုက်နေပါတယ်။

ခင်မမရဲ့ ပန်းလေးကိုကိုင်ပြီး နမ်းရှိုက်နေတဲ့ ဟန်လေးက ပန်းချီကားတစ်ချပ်ပမာ လှပနေတာကြောင့် ဦးထင်ကျော်ရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာ သမီးဖြစ်သူကို ပန်းခင်းထဲက နတ်သမီးလေးလားလို့တောင် ထင်မှတ်နေရပါတယ်။ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီလေးနဲ့ ပုံ့ပုံ့လေးထိုင်နေတဲ့ သမီးရှိရာကို လာလိုက်ရင်း ပန်းပင်တွေကြားမှာ တရုပ်ဖျာလေးခင်းပီး ထိုင်နေတဲ့ သမီးရဲ့ဘေးမှာ ဦးထင်ကျော်လဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။

" အဖေက သမီးကိုလိုက်ရှာနေတာ သမီးက ပန်းခင်းထဲရောက်နေတာကိုး အိမ်ထဲမှာပဲ သက်သက်သာသာနေပါသမီးရယ် သမီးဗိုက်က တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကြီးလာပီ နေရတာ ဘယ်လိုနေလဲသမီး"

" သမီးက လီလီပန်းလေးတွေကို ကြိုက်လို့အဖေရဲ့ အဲဒါကြောင့် ပန်းခင်းထဲမှာ လာထိုင်နေတာ နေရတာကတော့ ကောင်းပါတယ်အဖေရယ် နဲနဲတော့ လေးတာပေါ့ ရူးလဲ ခဏခဏ ပေါက်နေရတာ "

" အေးပေါ့သမီးရယ် သမီးဗိုက်က သုံးလထဲကို ရောက်နေပီမလား ဒီကရှေ့ဆို နေရတာပိုပြီး လေးလာတော့မှာ "

" ဟုတ်အဖေ သမီးစိုးရိမ်တာတစ်ခုတော့ရှိတယ် သိလားအဖေ"

" ဘာလဲသမီးရဲ့ အဖေ့ကိုပြောလေ သမီးဘာမှစိုးရိမ်စရာမရှိပါဘူး"

" သမီးစိုးရိမ်တာကလေ အင်း...လာအဖေ သမီး အဖေ့နားနားကို ကပ်ပြီးပြောမယ် သိလားအဖေ သမီးစိုးရိမ်တာကလေ သမီးဗိုက်က အကြီးကြီး ဖြစ်သွားရင် အဖေလိုးတာကို မခံရတော့မှာ စိုးတာ"

" သမီးရယ် အဖေကဘာများလဲလို့ အဲဒီအတွက်တော့ ဘာမှမပူနဲ့သမီး အဖေက သမီးခံနိုင်သေးတဲ့အချိန်ထိ လိုးနေမှာ အခုကို အဖေ သမီးကို လိုးခြင်လာပီ"

ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးရဲ့တောက်လျောက်ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီရဲ့ အောက်အနားစလေးကို မ ပီး လှန်တင်လိုက်ပါတယ်၊ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီအောက်အနားလေးကို ပေါင်လည်လောက်ရောက်တဲ့အထိ မ တင်ပြီး သမီးရဲ့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်နေရာလေး စမ်းကြည့်လိုက်တော့ အတွင်းခံပင်တီလေးကို မတွေ့ရတာကြောင့်...

" သမီး ဘောင်းဘီလေးလဲ မပါပါလား"

" ဟုတ်တယ်အဖေ သမီးလဲ ရူးတွေ ခဏခဏ ပေါက်နေရတော့ ရူးပေါက်တိုင်း ဘောင်းဘီချွတ်နေရလို့ ရှုပ်တယ်ဆိုပီး ချွတ်ထားလိုက်တာ"

" ဟုတ်တယ်သမီး အိမ်မှာ အဖေနဲ့သမီးပဲရှိတာ ဝတ်မနေနဲ့တော့ ပီးတော့ အောက်ကဘောင်းဘီလေးမပါတော့ အဖေလဲကြိုက်တယ် သမီးကိုလိုးရင် ချွတ်နေစရာမလိုတော့ဘူး"

" အင်းပေါ့ အဖေရဲ့ သမီးလဲအဆင်ပြေ အဖေလဲအဆင်ပြေဖြစ်သွားတာပေါ့ ခ်ခ်"

" အေးပေါ့သမီးရဲ့ အခုကြည့်လေ သမီးစောက်ဖုတ်ကို အဖေအလွယ်တကူ ကိုင်လို့ရနေတာ"

ဦးထင်ကျော်လဲ ပြောနေရင်းနဲ့ပဲ သမီးဖြစ်သူရဲ့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကိုင်နေလိုက်ပါတယ်၊နဂိုကမှ ကြီးမားပြီး အိစက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက အခုလို ကိုယ်ဝန်ရှိနေတော့ ဖောင်းဖောင်ကြီးဖြစ်ပီး ကိုင်ရတာ အလွန်ကို ကောင်းနေပါတယ်။

သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကိုင်နေရင်း အကွဲကြောင်းကို လက်နဲ့ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ ခင်မမရဲ့ ကိုယ်လေးက တွန့်သွားပီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ ရင်ခွင်ကြီးထဲကို ဝင်လာရင်း လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်၊လှဲအိပ်ပြီးတာနဲ့ အဖေရဲ့ပုဆိုးကို ဖြေလျှော့လိုက်ပီး သူမရဲ့ သွယ်လျှလျှလက်လေးနဲ့ လိင်တန်ကြီးကို ကိုင်နေပါတယ်။

ဦးထင်ကျော်က သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကိုင်ပြီး အကွဲကြောင်းထိပ်က စောက်စိလေးကို ဖိပွတ်ပေးနေတဲ့အချိန်မှာ ခင်မမကလဲ အဖေဖြစ်သူရဲ့ လိင်တန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပီး ထက်အောက်လှုပ်ရှားပေးနေပါတယ်။

" အဖေ အဖေ့လီးကြီးက အကြီးကြီးပဲနော် ကိုင်ရတာ အားရစရာကြီးအဖေရယ်"

" သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ ကိုင်လို့ကောင်းတာကွာ ဖောင်းဖောင်းကြီးနဲ့ အားရစရာကြီး"

" ဟုတ်အဖေ သမီးလေ ဗိုက်ကြီးလာမှ အဖေလိုးတာကို ပိုပြီးခံခြင်လာသလိုပဲ သမီးစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးတော့အဖေရယ် ကိုယ့်အဖေကို စောက်ဖုတ်ယက်ခိုင်းရတာ သမီးစိတ်ထဲမှာ အရမ်းသဘောကြတာ သမီးကိုမွေးထားတဲ့ အဖေက စောက်ဖုတ်ယက်ပေးနေတာဆိုတဲ့ အသိနဲ့တင် သမီးအရမ်း ဖီးဖြစ်နေရတာ"

" အေးပါ..သမီးရယ် အဖေလဲ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်နေရတာ သဘောကြတယ် အဖေယက်တော့မယ်နော်သမီး"

" ဟုတ်အဖေ အခုလေ သမီးစိတ်ထဲမှာ အရမ်းခံခြင်နေတာ သမီးစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးတော့နော်"

တောင်းဆိုနေတဲ့ သမီးဖြစ်သူရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ပေးဖို့ ဦးထင်ကျော်ဟာ သမီးရဲ့ ပေါင်တွေကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပီး စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်ကို မျက်နာအပ်လိုက်ပါတယ်။ကာမစိတ်တွေတက်ကြွနေမှုကြောင့် ခင်မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ စောက်ရည်တွေစိမ့်ထွက်နေကြပီး အစိလေးက အကွဲကြောင်းထဲကနေ ပြူတစ်လေး ထွက်ပေါ်နေပါတယ်။

ဦးထင်ကျော်လဲ အမွှေးတွေ ပြောင်းရှင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကို လက်နဲ့ဆွဲဖြဲလိုက်ပီး အကွဲကြောင်းထိပ်က စောက်စိလေးကို စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်၊စောက်စိလေးကို စုပ်နေရင်း လျှာနဲ့ထိုးယက်ပေးနေတော့ ခင်မမရဲ့ ဖင်ကြီးက တွန့်ခနဲဖြစ်သွားပီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကိုဆွဲပီး သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိကပ်နေပါတော့တယ်။

" ဟင်းးးဟုတ်တယ်အဖေ စုပ်စုပ် သမီးစောက်စိလေးကိုစုပ် သမီးစောက်ဖုတ်ထဲကိုလဲ အဖေ့လျှာကို ထိုးပီးယက်ပေး အင်း ဟုတ်တယ်အဖေ အဲလိုလေး ဟင်းးးကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်"

ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးရဲ့ဆန္ဒအတိုင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖြဲပီး လျှာကို စောက်ဖုတ်အဝထဲသို့ ရသလောက်ထိုးသွင်းပီး ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်၊စောက်ဖုတ်ဝထဲကို လျှာနဲ့ထိုးယက်ပေးလိုက် စောက်စိလေးကို စုပ်ပေးလိုက် လုပ်နေလိုက်ရင်း ခဏနေတော့ ခင်မမရဲ့ ဖင်ကြီး လှုပ်ရမ်းလာပီး...

" အဖေ သမီးမရတော့ဘူး သမီးကိုလိုးပေးတော့ အဖေ့လီးကြီးကို သမီးစောက်ဖုတ်ထဲသွင်းပြီး လိုးပေးပါတော့အဖေရယ် အဖေလိုးတာကို သမီးအရမ်းခံခြင်နေပီ"

" ဒီမှာလိုးလို့ ဖြစ်ပါ့မလားသမီးရယ် သမီးခါးနာနေဦးမယ် ပီးတော့ အိမ်အပြင်ဖက်ကြီး လိုးလို့ကောင်းပါ့မလား အိမ်ထဲသွားမလားသမီး"

" ရတယ်အဖေ မသွားတော့ဘူး သမီးအရမ်းခံခြင်နေပီ ကိုယ့်သမီးကိုယ်လိုးတာပဲ ဘာဖြစ်လဲအဖေရယ် လိုးသာလိုးပါ သမီးအရမ်းခံခြင်နေပီ အဖေ့သမီးကို အဖေ့လီးကြီးနဲ့လိုးပေးပါတော့ သမီးစောက်ဖုတ်ကို လိုးပေးပါတော့နာ်"

" အင်း အဲဒါဆိုလဲ သမီးသဘောကျ လိုးပေးမယ် အဖေ့လီးကြီးနဲ့ အဖေ့သမီးကို လိုးပေးမယ်"

ရမ္မက်တွေထန်ပြီး ပေါင်ကြီးတွေကို ဖြဲကားပေးနေတဲ့ သမီးဖြစ်သူရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို ဦးထင်ကျော်ဟာ သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို တေ့ပီး လိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

သမီးရဲ့ကိုယ်အထက်ပိုင်းမှာ ရှိနေတဲ့ ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီပွပွလေးကို နို့တွေပေါ်လာတဲ့အထိ လှန်တင်လိုက်ပီး တစ်ချက်ခြင်း ဆောင့်လိုးနေလိုက်တော့ ခင်မမဟာ သူမရဲ့ နို့ကြီးတွေကို လက်လေးနဲ့ ဆုတ်ကိုင်နေရင်း တအင်း အင်း နဲ့ ငြီးညှူနေပါတယ်။

ဦးထင်ကျော်လဲ ကိုယ်ဝန်ရှိနေတဲ့ သမီးကို တအားမလိုးပဲ ညှာပီးတော့ပဲ လိုးပေးနေလိုက်ပါတယ်၊ခဏအကြာမှာတော့ ခင်မမရဲ့ လက်လေးတစ်ဖက်က သူမရဲ့နို့ကြီးကို ဆုပ်နယ်နေရာကနေ စောက်စိလေးဆီကို ပြောင်းပီး ပွတ်လာပါတယ်၊နှုတ်ခမ်းလေးတွေကလဲ ဟ ပြီး အဖေဖြစ်သူကို ကြည့်နေရင်း...

" အဖေ သမီးကို မညှာနဲ့တော့ တအားဆောင့်လိုးတော့ သမီးမနေနိုင်တော့ဘူး အဖေဆောင့်လိုးတာကို သမီးခံခြင်နေပီ"

" အေးပါသမီးရယ် အဖေက သမီးဗိုက်ထဲက အဖေတို့ရင်သွေးလေးကို ထိသွားမှာစိုးလို့ပါ အဖေဆောင့်လိုးလို့ ဖြစ်ပါ့မလားသမီး"

" ဖြစ်တယ်အဖေ လိုးသာလိုးပါ အဖေလိုးလို့ သမီးဗိုက်ကြီးနေပီပဲ ညှာမနေပါနဲ့တော့ ကိုယ့်အဖေကို ပြန်ပီး အလိုးခံလို့ ဗိုက်ကြီးနေတဲ့ သမီးကို အားရပါးရ လိုးပစ်လိုက်စမ်းပါအဖေရယ်"

" အဲဒါဆိုရင် အဖေဆောင့်လိုးတော့မယ်နော်သမီး"

" လိုးအဖေ လိုးလိုး အင်း...ဟုတ်တယ်အဖေ အဲလိုဆောင့်လိုး အားးး ကောင်းလိုက်တာအဖေရယ် အဖေ့လီးကြီးနဲ့ခံရတာ သမီးအရမ်းကောင်းတာပဲ အားးးအဖေရေ...သမီးကိုလိုးပါ အားးးအဖေရဲ့ သမီးအရမ်းကောင်းနေပီ အားးးအဖေ..."

" အဖေလဲကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ် သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ကိုမဝဘူး အဖေမွေးရကျိုးနပ်လိုက်တာကွာ သမီးကိုမွေးထားမိလို့ အခုလိုအဖေလိုးနေရတာ"

" အားးးဟုတ်တယ်အဖေ သမီးကိုအဖေမွေးထားတာ အဖေမွေးလို့ကြီးလာတဲ့သမီးကို လိုးပါအဖေရယ် အားးးအဖေ...သမီး...ပီးတော့...မယ် အားးးအဖေရေ...လိုးလိုး အားးးအဖေ သမီး ပီး..တော့...မယ်...အားးးအဖေရေ...သမီး...ပီး...ပီ အဖေရဲ့...ဟင်းးးကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်..."

" အဖေလဲပီးတော့မယ်သမီးရေ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို အဖေလိုးပြီး ပီးလိုက်တော့မယ်"

ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဆောင့်လိုးနေရင်း ခဏအကြာမှာတော့ သုတ်ရည်တွေထွက်ပီး ပီးသွားရပါတယ်၊ဗိုက်ကြီးနေတဲ့ သမီးဖြစ်သူကို လိုးလိုက်ရလို့ ကျေနပ်အားရစွာနဲ့ပဲ လှဲအိပ်လိုက်ပီး သမီးကို ဖက်လိုက်ရင်း လီလီပန်းတွေကြားမှာ အမောဖြေနေလိုက်ပါတော့တယ်။

မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ တောင်ပေါ်ဒေသမှာရှိတဲ့ တောင်စခန်းမြို့လေးဟာ သာယာလှပပြီး အလွန်ပဲအေးချမ်းတဲ့ နေရာလေးပါ၊အနယ်နယ် အရပ်ရပ်က လူတွေကလဲ အခါကြီးရက်ကြီးတွေမှာ လာရောက်ပြီး အပန်းဖြေ အနားယူကြတဲ့ မြို့လေးဖြစ်ပါတယ်။

ဒီမြို့လေးရဲ့ မြို့အစွန်မှာတော့ ရောင်စုံပန်းတွေ ပွင့်ဖူးနေကြတဲ့ သုခရိပ်မြုံ ဆိုတဲ့ ခြံကြီးတစ်ခြံရှိပါတယ်၊ခြံကြီးထဲမှာ ပွင့်ဖူးနေကြတဲ့ ရောင်စုံပန်းတွေက လှပလွန်းတော့ ခရီးသွားလာကြတဲ့ လူတွေဟာ မကြာခဏပဲ ရပ်ပြီး ခြံကြီးထဲကို ကြည့်ကြလေ့ရှိပါတယ်။

တစ်ရက်မှာတော့ ပန်းတွေကို အလွန်ပဲ နှစ်သက်လေ့ရှိတဲ့ မြေပြန့်ကနေလာတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဟာ သုခရိပ်မြံခြံကြီးရှေ့မှာ ရပ်ပြီး ခြံကြီးအတွင်းက ပန်းတွေကို လှမ်းပြီး ငေးမောကြည့်နေပါတယ်။အဲဒီ ပန်းချစ်သူ မိန်းကလေးကြည့်နေစဉ်မှာပဲ ရောင်စုံပန်းခင်းထဲမှာ အသက်သုံးနှစ်လောက်ရှိတဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကလေးလေးတစ်ယောက်က ပြေးလွှားပီး ဆော့ကစားနေတာကို တွေ့မြင်လိုက်ရပါတယ်။

ခဏအကြာမှာတော့ လှပပြီးခေတ်မှီတဲ့ ပုံစံရှိတဲ့ တစ်ထပ်တိုက်လေးထဲကနေ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လောက်ရှိတဲ့ ချောမောလှပပီး နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က ထွက်လာပီး သားရေ လို့ ခေါ်လိုက်တော့ ပန်းခင်းထဲမှာ ဆော့ကစားနေတဲ့ ကလေးငယ်ဟာ ထိုအမျိုးသမီးရှိရာကို ပြေးသွားပါတယ်။အဲဒီအချိန်မှာပဲ တိုက်လေးထဲကနေ အသက် ၆ဝ ကျော်လောက်ရှိတဲ့ လူကြီးတစ်ယောက်လဲ ထွက်လာပီး ပြေးလာတဲ့ ကလေးငယ်ကို ပွေ့ချီလိုက်ကာ တစ်ထပ်တိုက်လေးထဲကို ၃ ယောက်လုံးပြန်ဝင်သွားကြတယ်၊။

ဒီမြင်ကွင်းကို ခြံကြီးရဲ့ အပြင်ဖက်ကနေ ရပ်ကြည့်နေတဲ့ ပန်းချစ်သူမိန်းကလေးက မြင်လိုက်ရပီး ဪ...သာယာလိုက်တဲ့မိသားစုလေးပဲ အရမ်းကိုပျော်နေကြမှာပဲလို့ တွေးရင်းနဲ့ သူမသွားရမဲ့ လမ်းကို ဆက်ပြီးထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။


...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ထဘီအစိမ်းနဲ့ ဖေ့ချစ်သူ အပိုင်း ( ၁ )

ထဘီအစိမ်းနဲ့ ဖေ့ချစ်သူ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ဒေါက်တာမောင်မောင်တုတ် 

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

" အဖေ သမီးကျောင်းသွားပီနော် နေ့လည်ကြရင်စားဖို့ ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ သခွားမွှေးကို စိတ်ပီး ထည့်ထားခဲ့တယ် ယူစားလိုက်နော်"

" အေးအေးသမီး အဖေ ယူစားလိုက်မယ် လမ်းဖြတ်ကူးရင် သတိထားနော်"

ဦးထင်ကျော်လဲ အိမ်ရှေ့ရောက်သွားတဲ့ သမီးကို လှမ်းကြည့်ရင်း ပြောလိုက်ပါတယ်၊သမီးကတော့ ကျောင်းဆရာမအပျိုကြီးပီပီ အရာရာမှာ စနစ်တကြရှိလှပါတယ်၊

သူမရဲ့အမေဖြစ်သူထက်တောင် စည်းစနစ်ကြသေးတယ်လို့တွေးရင်း ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာကြီးပေါ်မှာ သတင်းစာတစ်စောင်ကို ဖက်နေလိုက်ပါတယ်၊

သတင်းစာကို မျက်လုံးက ကြည့်နေပေမဲ့ စိတ်တွေကတော့ ဟိုရောက် ဒီရောက်နဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်၊ခဏနေတော့ သတင်းစာကနေ မျက်နာကို ခွာလိုက်ပီး ဟူးခနဲ သက်ပြင်းကို မှုတ်ထုက်လိုက်မိပါတော့တယ်။

ဦးထင်ကျော်ဟာ အငြိမ်းစား ရဲအုပ်တစ်ယောက်ဖြစ်ပီး သမီးဖြစ်သူခင်မမကတော့ အထက်တန်းပြကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ပါ။

ကျောင်းဆရာမလဲဖြစ် အပျိုကြီးဖြစ်ပြန်တော့ အိန္ဒြေရှိပီး အရှက်ကြောက်လဲကြီးပါတယ်၊မုဆိုးဖိုအဖေကိုပဲ ပြုစုစောင့်လျှောက်ရင်းနဲ့ ကျောင်းနဲ့အိမ် အိမ်နဲ့ကျောင်း ဆိုသလိုပဲ အချိန်တွေကုန်ပီး§နေလာလိုက်တာ အခုဆိုရင် ခင်မမအသက်တောင် ၃၈ နှစ်ထဲကို ရောက်လာပါပီ။

ခင်မမအသက်၂ဝအရွယ်က ဇနီးဖြစ်သူဆုံးပါးသွားခဲ့ပေမဲ့ ဦးထင်ကျော်က နောက်အိမ်ထောင်မထူပဲ နေခဲ့ပါတယ်၊ဦးထင်ကျော်အတွက် မိန်းမဆိုတာ ယူမှရတဲ့အရာမဟုတ်တော့ အဲဒီကိစ္စအတွက် အလုပ်ရှုပ်မခံဘူးဆိုပီး မိန်းမကို ထက်မယူခဲ့တာပါ၊

ဇရှိပီး လက်ရဲတဲ့ ဦးထင်ကျော်ကတော့ ဒီလိုပဲ ကြုံရာမိန်းမတွေကို စားနေခဲ့တာပါပဲ၊နိုင်ငံအနှံ့မှာ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရင်း ကြုံရင် ကြုံသလို မိန်းမကိစ္စကို ဖြေရှင်းနေခဲ့ပါတယ်။

သမီးဖြစ်တဲ့ ခင်မမကလဲ သူမတာဝန်ကြရာ နေရာတွေမှာ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရင်း သားဖနှစ်ယောက်က တစ်နေရာဆီမှာပဲ နေကြပါတယ်၊ရုံးပိတ်ရက်ရှည်တွေဆိုရင်တော့ ခင်မမက အဖေရှိရာ ရောက်လာတက်ပီး အဖေနဲ့လာနေပေးတက်ပေမဲ့ များသောအားဖြင့်တော့ ကိုယ်တာဝန်ကြရာနေရာမှာပဲ နေထိုင်ကြပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ပဲ ဦးထင်ကျော် အသက်၅ဝကျော်လို့ ၆ဝမပြည့်ခင်မှာ ဖွံဖြိုးတဲ့ မြိုကို ပြောင်းရွေ့ရပါတယ်၊ဒေသကလဲဖွံ့ဖြိုး ဘေးပေါက်ကလဲ ရတာကြောင့် ပင်စင်မယူခင်ထိ ဒီမြို့မှာပဲ နေပီး အရင်ကစုဆောင်းထားတာရော ဒီရောက်တော့ ရတာတွေရောကိုပါ ပေါင်းပီး နေရာကောင်းတဲ့နေရာမှာ အိမ်နဲ့ဝိုင်းကို ဝယ်ပီး နေလိုက်ပါတယ်။

သမီးဖြစ်တဲ့ ခင်မမကိုလဲ အဖေပင်စင်ရပီးရင် ဒီမှာနေမဲ့အကြောင်း သမီးလဲပြောင်းခဲ့ဖို့ အကြောင်းကို ကြိုပြောထားလိုက်ပါတယ်၊ဦးထင်ကျော်ပင်စင်ယူပီး မကြာခင်မှာပဲ ခင်မမလဲ ပြောင်းရွေ့ခွင့်ရပီး အဖေဖြစ်သူနဲ့ လာနေပါတယ်။

ဦးထင်ကျော်ကတော့ သမီးဖြစ်သူကို အိမ်ထောင်ပြုဖို့ပြောပေမဲ့ ကျောင်းဆရာမဖြစ်တော့ ဇီဇာကြောင်ပီး အရွေးလွန်နေတာနဲ့ပဲ အသက်၃၈နှစ်ရောက်ပီး အပျိုကြီးဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်ကို ရရှိသွားတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ပဲ သားဖနှစ်ယောက်အေးချမ်းစွာနဲ့ နေလာလိုက်ရင်း မအေးချမ်းဖြစ်နေရတာကတော့ ဦးထင်ကျော်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်၊အရွယ်ရှိစဉ်က တာဝန်ကြရာမြို့တွေမှာ နီးဆက်ရာမိန်းမတွေနဲ့ ပွေရှုပ်ခဲ့သလို မိမိဂွင်ထဲဝင်လာတဲ့ ပျိုပျို အိုအို မိန်းမတွေကိုလဲ ရရင် ရသလို ခွင်ဖန်ပီး စားခဲ့တာကြောင့် အခုလို ပင်စင်ယူပီး အိမ်မှာပဲ သတင်းစာဖက်နေရတာကို မနေတက် မထိုင်တက်ဖြစ်နေပါတယ်။

စားနေကြ အချိန်ရောက်ရင် စားခြင်လာသလိုပဲ မိန်းမတွေကို မြင်တိုင်း အရင်ကအပျိုအအိုမရွေး တွယ်ခဲ့တာတွေကို သတိရပီး မနေတက် မထိုင်တက်ဖြစ်နေပါတော့တယ်။

ဦးထင်ကျော်တစ်ယောက် ဒီရက်ပိုင်းမှာ စိတ်တွေအလိုမကြဖြစ်နေပါတယ်၊ဖြစ်ရတဲ့အကြောင်းကလဲ သူ့ကိုယ်သူ အလိုမကြဖြစ်နေလို့ပါ။

အလိုမကြရတာကလဲ အသက်၆ဝပြည့်သွားပေမဲ့ ကာမဆန္ဒကတော့ အရင်လိုအားကြီးနေဆဲ ဖြစ်နေတာကြောင့် မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ အားရပါးရ လိင်ဆက်ဆံခြင်တဲ့ စိတ်တွေကြောင့်ပါ၊အရင်တုန်းကလိုမျိုး စိတ်ရှိသလို လုပ်ခြင်ပေမဲ့ အသက်ကလဲရလာ နေရတာကလဲ သမီးနဲ့နေရတာ ဖြစ်လေတော့ ကိုယ့်စိတ်ကို ထိန်းပီး နေနေရပါတယ်။

ဒါပေမဲ့လဲ အိမ်ထောင်မကြခင်ခနဲက ထင်တိုင်းကြဲလာခဲ့တဲ့ စိတ်တွေက ထိန်းသိမ်းလို့မပဲ ဖြစ်နေရပါတယ်၊ဒီအခါမှာတော့ ကာမဆန္ဒအားကြီးတဲ့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ အာရုံတွေထဲကို သမီးဖြစ်တဲ့ ခင်မမက ဝင်လာပါတော့တယ်။

သမီး အပေါ်ကို အဲဒီလိုတွေ မတွေးသင့်ဘူး စိတ်ဝင်မနေသင့်ဘူးလို့ သိပေမဲ့ လူကနေပေမဲ့ ဇက မနေတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ အာရုံတွေထဲမှာ သမီးကပဲ ကြီးစိုးနေပါတော့တယ်၊နေ့စဉ်မြင်နေရတဲ့ သမီးရဲ့ခန္ဒာကိုယ် ကောက်ကြောင်းတွေကလဲ ဦးထင်ကျော်ရဲ့စိတ်ကို အမှောင်ဖက်ဆီကိုပဲ တွန်းပို့်နေကြပါတယ်။

အသက်၃၈နှစ် ရှိပီဖြစ်ပေမဲ့ ငယ်စဉ်ခနဲက ပင်ပန်းတဲ့အလုပ်ကို မလုပ်ခဲ့ရတော့ ခင်မမရဲ့ အသားရည်က စိုပြေပီး ဖွေးဥနုနယ်ကာ မြင့်မားတဲ့အရပ်မောင်းလဲရှိပါတယ်၊ကြောလည်လောက်ရှိတဲ့ ဆံပင်နဲ့ မျက်နာဝိုင်းဝိုင်းလေးရယ် မျက်နာလေးပေါ်က နှာတံသွယ်သွယ်ရယ် နှုတ်ခမ်းအိအိပြဲပြဲလေးရယ်တွေက ဦးထင်ကျော်ရဲ့ အာရုံတွေကို ဖန်းစားနေပါတယ်။

အင်္ကျီအောက်ကနေ ရုန်းထနေကြတဲ့ နို့ကြီးတွေနဲ့ ခါးသိမ်သိမ်လေးရယ် ကြီးမားပြီး ကားစွင့်နေကြတဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကို ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ သမီးကို နေ့တိုင်းမြင်နေရတဲ့အခါမှာတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ ကာမစိတ်တွေဟာ တနေ့ထက်တနေ့တိုးလာနေရပါတယ်။

ဒီကြားထဲ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း နိမ့်တုံ မြင့်တုံ ဖြစ်နေကြတဲ့ ဖင်သားကြီးနဲ့ ကျောင်းစိမ်းထမိန်အောက်က ပင်တီအရာလေးထင်နေတဲ့ ဖင်သားအိအိစက်စက်ကြီးကို နေ့စဉ်မြင်နေရတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ စိတ်တွေက မီးလောင်ရာလေပင့်ဆိုသလိုပဲ လျော့ပါးမသွားပဲ တနေ့တခြားတိုးလာနေရပါတော့တယ်။

ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးခင်မမအပေါ်ကို တပ်မက်စိတ်တွေ ဖြစ်နေတာ ကြာပီဖြစ်ပေမဲ့ သမီးဖြစ်နေတော့ စိတ်ထဲကပဲကြိတ်ပီး တွေးနေရပါတယ်။

သမီးရဲ့ ကြီးမားတဲ့ ဖင်သားအိအိကြီးကို မြင်တိုင်းလဲ ကုန်းခိုင်းပီး တွယ်လိုက်ရလို့ကတော့ ဘယ်လောက်များကောင်းလိုက်မလဲလို့ တွေးနေမိကာ တစ်ခုခုကို ကုန်းကောက်လိုက်တိုင်း နဂိုကကြီးမားတဲ့ ဖင်သားကြီးက ပိုမိုကားစွင့်သွားတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ သမီးကို အကြိမ်ကြိမ် လိင်ဆက်ဆံမိနေပါတယ်။

ညရောက်တိုင်းလဲ သမီးရဲ့ ဖင်ကြီးကို မြင်ယောင်ရင်း လိင်တန်ကြီးကို ဖြေလျှော့ရတာကလဲ ညတိုင်းဆိုသလိုပါပဲ။

ကြာလာတဲ့အခါမှာတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ဒီတိုင်းတော့ မနေနိုင်တော့ဘူး တစ်ခုခုတော့ လုပ်မှရတော့မယ်ဆိုပီး အကြံထုက်နေလိုက်ပါတော့တယ်။

" အဖေရေ သမီးပြန်လာပီ ဒီနေ့ အဖေဘယ်သွားသေးလဲ"

" မသွားပါဘူးသမီးရယ် နေကလဲပူတော့ အိမ်ထဲမှာပဲ စာဖက်နေလိုက်တာ ညကြမှပဲ အပြင်ခဏသွားမယ်"

" ဟုတ်အဖေ သမီး အဝတ်စားလဲပီး ထမင်းဟင်းချက်လိုက်ဦးမယ်"

" အေးအေးသမီး ဖြည်းဖြည်နားပီးမှသာ ချက်ပါကွယ်"

ဦးထင်ကျော်လဲ မိမိကိုနှုတ်ဆက်ပီး ကြောခိုင်းထွက်သွားတဲ့ သမီးရဲ့ ကျောင်းစိမ်းထမိန်အောက်က ဖင်သားအိအိကြီးကို ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။

ကြီးမားသလောက် ဘေးကို ကားစွင့်နေကြတဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို အတွင်းခံပင်တီလေးက မနိုင့်တနိုင်နဲ့ ထိန်းထားနေရသလိုဖြစ်ပီး ခြေလှမ်းလေးလှမ်းလိုက်တိုင်း လှုပ်ခါနေကြတဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ဦးထင်ကျော်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးက ပုဆိုးအတွင်းကနေ ရုန်းထလာပါတယ်၊သမီးကိုမြင်တိုင်းတနေ့တခြားတိုးလာရတဲ့ ကာမစိတ်တွေကြောင့် ဦးထင်ကျော်လဲ မနေနိုင်တော့တဲ့ အဆုံးမှာ အခန်းထဲဝင်ပီး ဖြေလျှော့လိုက်ရပါတယ်။

ခင်မမတစ်ယောက်အခန်းထဲရောက်တော့ ကျောင်းဝတ်စုံကို ချွတ်ပီး အိမ်နေရင်း အဝတ်စားတွေကို လဲလှယ်လိုက်ပါတယ်၊အဝတ်စားလဲနေရင်း ခင်မမတွေးနေမိတာကတော့ အဖေဖြစ်သူရဲ့အကြောင်းပါပဲ၊ခင်မမစိတ်ထဲမှာ လွန်ခဲ့တဲ့၃လလောက်ခနဲက အိမ်မှာနေရင်း မိမိနောက်ကြောကို တစ်ယောက်ယောက်က ကြည့်နေတယ်လို့ ခံစားမိနေတာပါ။

မိန်းမတွေရဲ့ ပင်ကိုအသိဖြစ်တဲ့ မိမိနောက်ကြောကို တစ်ယောက်က ကြည့်နေရင် သိတဲ့အသိနဲ့ ခင်မမ သိနေခဲ့တာကြာပါပီအ။

စကတော့ သူမများ ထင်တာလားဆိုပီး မသိလိုက်မသိဖာသာပဲ နေခဲ့ပေမဲ့ ကြာလာတော့ အဲဒီခံစားမှုအသိက သေခြာလာခဲ့ပါတယ်၊အိမ်မှာကလဲ အဖေနဲ့သူမပဲရှိတာ အဖေကများ သူမကိုကြည့်နေတာလားလို့ တွေးမိပေမဲ့ အဖေကတော့ အဲလိုကြည့်လိမ့်မယ်မထင်ပါဘူးဆိုပီး နေလိုက်ပါတယ်။

ကြာလာတာနဲ့အမျှ အဲဒီခံစားမှုက ပိုမိုပီပြင်လာတော့ ခင်မမလဲ သူမအဲလို ခံစားရတဲ့အခါမျိုးမှာ ပြတင်းပေါက်ကမှန်ထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ အဖေက သူမရဲ့နောက်ပိုင်းကို အားပါးတရကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

အစကတော့ ခင်မမလဲ အဖေကအဲလို သူမရဲ့နောက်ပိုင်းကို ကြည့်နေတာကို စိတ်ဆိုးသလို ရှက်သလိုဖြစ်မိပေမဲ့ အဖေဖြစ်နေတာကတစ်ကြောင်း အဖေကိုချစ်တဲ့ သမီးဖြစ်တာက တစ်ကြောင်းကြောင့် အဖေ့ရဲ့အကြည့်တွေကို အသာတကြည်ပဲ မသိဟန်ဆောင်ပီးနေခဲ့ပါတယ်။

အဖေကလဲ ကြည့်ယုံပဲကြည့်နေပီး ဘာမှ မလုပ်တာကြောင့်ရယ် မိန်းမသေသွားတာကြာပီဖြစ်ပေမဲ့ နောက်မိန်းမမယူပဲ နေခဲ့တာကြောင့်ရယ်ကြောင့် အဖေလဲ မိန်းမမရှိတော့ ဒီစိတ်တွေဖြစ်နေတာ နေမှာပေါ့လေ လို့ပဲ အောက်မေ့ပီး နေလိုက်ပါတယ်။

ခင်မမလဲ အဖေ့ကို ယုံကြည်စိတ်ချတာကြောင့် အေးအေးဆေးဆေးပဲ နေခဲ့ပေမဲ့ မအေးဆေးတာကတော့ သူမရဲ့စိတ်တွေပါပဲ၊အဖေက သူမရဲ့နောက်ပိုင်းကို ကြည့်နေတာကို ခံလိုက်ရတိုင်း မျက်နာလေးက အမ်းတန်းတန်းဖြစ်သွားပီး ရှက်တာလိုလို ကြေနပ်တာလိုလိုလေး ခံစားနေရပါတယ်။

ဒီအခါမှာတော့ ခင်မမလဲ အဖေ့ရှေ့ကို ရောက်ရင် သူမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို အဖေဖြစ်သူမြင်အောင် အမျိုးမျိုးလုပ်ပြပါတော့တယ်၊လည်ပင်းဟိုက်တဲ့ အင်္ကျီကိုဝတ်ပီး အဖေ့ရှေ့မှာ ကုန်းလိုက်တာမျိုး အဖေ့ကို ကြောပေးပီး တစ်ခုခုကို ကုန်းကောက်လိုက်တာမျိုးတွေကို လုပ်ပြမိနေပါတယ်။

သူမက အဲလိုလုပ်ပြလိုက်ရင် မျက်လုံးကြီးပြူးပီး ကြည့်နေတက်တာနဲ့ ပုဆိုးအတွင်းက ပေါင်ကြားကနေ ထောင်ထလာတက်တဲ့ ဟာကြီးကိုကြည့်ပီး ခင်မမစိတ်ထဲမှာ ကြေနပ်ပျော်ရွှင်နေရပါတယ်။

အဖေ့အပေါ်ကို သူမရဲ့စိတ်က တနေ့တခြားပါလာတာနဲ့ အဖေနဲ့ ပိုမိုနီးကပ်အောင်နေမိပါတယ်၊ညရောက်လို့TVကြည့်ရင်လဲ အဖေ့ပုခုံးကိုမှီပီး ကြည့်တက်လာပါတယ်၊ဒီလိုနဲ့ပဲ အဖေကပဲ သူမဘဝဖြစ်လာပီး အဖေနဲ့နီးနီးကပ်ကပ်နေရတာကို ရင်ခုန်ကြည်နူးနေပါတော့တယ်။

ထမင်းဟင်းတွေချက်ပီးတော့ ခင်မမတစ်ယောက်ရေချိုးဖို့ပြင်လိုက်ပါတယ်၊အခန်းထဲဝင်ပီး ထမိန်လေးကို ရင်ရှားလိုက်ပီး လျှော်ရမဲ့ အဝတ်တွေကိုယူပီး ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်လာလိုက်လာလိုက်တော့ ရေချိုးခန်းထဲက အဝတ်တန်းပေါ်မှာ အဖေ့ရဲ့အဝတ်တွေကို တွေ့ရတာကြောင့် ယူပီး လျှော်မဲ့ထဲကို ထဲ့လိုက်ပါတယ်။

ခင်မမက အဖေ့ကို အဝတ်ပေတွေဆိုရင် တင်ထားခဲ့ဖို့ပြောထားတာကြောင့် အဖေက အခုလိုထားခဲ့တာပါ။ခင်မမလဲ အဖေ့အဝတ်တွေကို အရင်လျှော်မယ်ဆိုပီး ပုဆိုးတစ်ထည်ကို စပီးလျှော်လိုက်တော့ ပုဆိုးမှာ ကော်လိုလိုဟာမျိုးတွေ ကပ်နေပီး မာတောင့်တောင့် ဖြစ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ကျောင်းမှာတုန်းကလဲ ရည်းစားရှိခဲ့ပြီး ဆရာမဖြစ်စကလဲ တာဝန်ကြတဲ့မြို့ကလူနဲ့ ချစ်သူတွေဖြစ်ခဲ့ကြပီး ရည်းစားမကအခြေနေကို ရောက်ခဲ့ဖူးတော့ ပုဆိုးမှာကပ်နေတဲ့ အရာတွေက ဘာတွေဆိုတာကို ခင်မမ သိလိုက်ပါတယ်။

ဒီအခါမှာတော့ ခင်မမပြုံးလိုက်မိပီး အဖေ့ရဲ့ပုဆိုးကို ဖြန်ု့ကြည့်နေမိရင်း အဖေ့ကို မြင်ယောင်လာပါတယ်၊အဖေကလုပ်နေရင်း အမြဲမြင်နေကြဖြစ်တဲ့ သူမရဲ့နောက်ပိုင်းကိုများ မြင်ယောင်ပီး လုပ်နေမလားဆိုတဲ့ အတွေးတွေဝင်လာတော့ ခင်မမမျက်နာလေးက ရဲသွားရပါတယ်။

တဆက်ထဲဆိုသလိုပဲ ပေါ်လာတာကတော့ သူမကုန်းပြလိုက်တိုင်း အဖေ့ရဲ့ပေါင်ကြားကနေ ပုဆိုးအတွင်းက ထောင်ထလာတက်တဲ့ အရာကြီးကိုပါ။

ဒီအခါမှာတော့ ခင်မမရဲ့ စိတ်တွေကလှုပ်ရှားလာရပီး ရင်ခုန်လှိုက်မောလေး ဖြစ်လာရပါတယ်၊အဖေဖြစ်သူရဲ့ ပုံရိပ်တွေက ဆင့်ကာဝင်လာတော့ ခင်မမရဲ့မျက်နာလေးက ရဲသထက်ရဲလာပီး ဖြစ်ပေါ်လာကြတဲ့ ကာမစိတ်တွေကြောင့်မျက်နာလေးက အိုလာပါတော့တယ်။

နောက်ဆုံးမှာတော့ ခင်မမလဲ သူမရဲ့စိတ်ကိုလွတ်ပေးလိုက်ပီး ရေချိုးခန်းထဲက ကြွေပြားပေါ်ကို ဖင်ကြီးချပီးထိုင်လိုက်ရင်း ထမိန်လေးကို အပေါ်လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။

ထမိန်လေးကို လှန်ပီးတာနဲ့ လက်လေးက ပေါင်ကြားထဲကို အလိုလိုရောက်သွားပီး အမွှးတွေကိုပုံမှန်ရိတ်ထားလို့ ပြောင်ရှင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားက အကွဲကြောင်းကြီးကို ပွတ်နေမိပါတယ်၊နှုတ်ခမ်းထူထူနဲ့ အကွဲကြောင်းကြားကို လက်ညှိုးလေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲရင်း စောက်စိလေးကို ပွတ်ချေနေမိတယ်။

ခင်မမရဲ့ မျက်လုံးတွေထဲမှာ မြင်ယောင်နေတာကတော့ အဖေရဲ့ပုံရိပ်တွေပါပဲ။

တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ တိုးလာရတဲ့ ကာမစိတ်တွေကြောင့် ခင်မမက သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲကို လက်ခလယ်ကို ထိုးသွင်းလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းထူထူပြဲပြဲလေးကနေ အဖေ သမီးကိုလိုးပါအဖေ လိုးပါနော် သမီးအရမ်းခံခြင်နေတာ လို့ အတွက်တွက်ပြောပီး လက်ခလည်ကို အသွင်းထုက်လုပ်နေပါတော့တယ်။

မကြာခင်မှာပဲ ခင်မမဟာ မျက်လုံးလေးကို စုံမှိတ်ပီး သူမရဲ့လက်ခလည်ကို စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို ဆောင့်ထိုးနေရင်းနဲ့ ဖင်ကြီးက ဆက်ခနဲတုန်သွားပီး စောက်ရည်တွေစီးကြလာပါတယ်၊စောက်ရည်တွေထွက်ပြီး ပီးသွားတော့ ခင်မမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက ပြော့ခွေသွားပီး ရေချိုးခန်းရဲ့ နံရံကို မှီထားရင်း ကြေနပ်အားရနေတဲ့ မျက်နာလေးနဲ့ ငြိမ်ကြသွားပါတော့တယ်။

ညနေရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်းပဲ ဦးထင်ကျော်တို့ညစာစားလိုက်ပါတယ်၊ဦးထင်ကျော်ရဲ့ မျက်လုံးတွေကတော့ ထမင်းကို ငုံ့ပြီးစားနေတဲ့ သမီးရဲ့ ဟိုက်နေတဲ့ လည်ပင်းပေါက်ထဲကိုကြည့်နေပါတယ်၊လည်ပင်းပေါက်ကနေ မြင်နေရတာကတော့ ဘရာအသားရောင်လေးနဲ့ အဲဒီဘရာလေးရဲ့အပြင်ကို လျှံထွက်နေတဲ့အသားစိုင်ဖွေးဖွေးလေးတွေကိုပါ။

ခင်မမက ကျောင်းသွားစဉ်မှာပဲ ဘော်လီကို ဝတ်ပီး အိမ်မှာနေရင်တော့ ဘရာကိုပဲဝတ်လေ့ရှိတာပါ၊အခုလဲ ဘရာအသားပျော့ပျော့လေးကို ဝတ်ထားတော့ မို့မောက်နေတဲ့ နိူ့ကြီးတွေကို အရှိအတိုင်းပဲ မြင်နေရပီး လက်လေးတွေနဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို လှုပ်လိုက်တိုင်း နိူ့ကြီးတွေက သိမ့်သိမ့်လေး လှုပ်နေကြပါတယ်။

ဦးထင်ကျော်လဲ ထမင်းစားပီးတော့ အိမ်ရှေ့မှာ ခဏလမ်းလျှောက်နေလိုက်ပါတယ်၊အတော်လေးကြာတော့ အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာတော့ သမီးဖြစ်သူကို TVရှေ့မှာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်၊သမီးကလဲ သူ့ကိုမြင်တော့...

" အဖေ လာလေ ဒီနေ့ သမီးကြည့်နေကြ ကိုရီးယား..ကားမလာဘူး အဖေကြည်ု့ခြင်တာကြည့်တော့"

" အေး အဲဒါဆိုအတော်ပဲ အဖေလဲ ဇာတ်ကားတစ်ကားရထားလို့ ကြည့်မလို့"

" ဘာကားလဲအဖေ သမီးလဲအဖေနဲ့အတူ ကြည့်မယ်နော်"

" အေးပါ..သမီးရယ် ကြည့်ပါ အဖေဒီနေ့ကြည့်မှာက LABOR DAY တဲ့ "

ဦးထင်ကျော်လဲ အောက်စက်ထဲကို ခွေကိုထဲ့လိုက်ပီး ဖွင့်လိုက်တော့ ဇာတ်ကားပေါ်လာတာကြောင့် TVရှေ့က နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာကြီးပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ပါတယ်။

ဦးထင်ကျော် ထိုင်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ခင်မမကလဲ အဖေဖြစ်သူဖက်ကို တိုးလာပီး ပုခုံးကိုမှီလိုက်ပါတယ်၊ဇာတ်ကားစလာတော့ ကြည့်နေရင်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပုံပေါ်လာပါတယ်၊မင်းသမီးကိတ်ဝင်းစလက်က သားမိနှစ်ယောက်ထဲ အိမ်လေးထဲမှာနေကြတယ်။

သူ့ယောက်ကျ်ားက နောက်မိန်းမယူသွားတယ် ဆိုတာလောက်ပဲသိပီး အဲနောက်တော့ ဘာတွေဖြစ်မှန်းကို မသိတော့ပါဘူး၊မသိရတာကတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ ပုခုံးပေါ်ကို ခေါင်းမှီထားရာကနေ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးပါ မှီသလိုဖြစ်ပီး အခုခါမှာတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို သမီးခင်မမက ရောက်နေသလို ဖြစ်နေတာကြောင့်ပါ။

သမီးရဲ့နွေးထွေး အိစက်နေတဲ့ကိုယ်လုံးလေးက ရင်ခွင်ထဲမှာရောက်နေပီး အပေါ်စီးကနေ လည်ပင်းအပေါက်ထဲကတစ်ဆင့် ခင်မမရဲ့ ဘရာလေးကို မြင်နေပါတယ်။

ဘရာလေးအပြင်ကို လျှံထွက်နေတဲ့ အသားဆိုင်ဖွေးဖွေးလေးတွေကိုလဲ မြင်နေရတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ စိတ်တွေက ထကြွလာရပါတယ်။

နဂိုကမှ သမီးကိုမြင်တိုင်း စိတ်တွေကိုမနဲ ထိန်းနေရပါတယ်ဆိုမှ အခုလို ရင်ခွင်ထဲရောက်နေတဲ့ သမီးရဲ့နို့ကြီးတွေကို ဘရာလေးပေါ်ကနေ အနီးကပ်မြင်နေရတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးက ပုဆိုးအတွင်းကနေ ထောင်ထလာပါတော့တယ်။

ကိုယ်လုံးအထက်ပိုင်းလေးကို အဖေရဲ့ရင်ခွင်ကြီးထဲမှာ မှီထားတဲ့ ခင်မမဟာ ကိုယ်လုံးလေးကို ပြင်ထိုင်လိုက်ပီး အဖေ့ရဲ့ရင်ခွင်ထဲကို ပိုမိုပီး မှီထားလိုက်ပါတယ်။

လက်လေးတစ်ဖက်ကတော့ အဖေ့ရဲ့ပေါင်ပေါ်ကို မသိမသာလေးတင်ထားလိုက်ရင်း ရင်တွေတစ်ထိပ်ထိပ်နဲ့ခုန်နေရပါတယ်၊ခင်မမရဲ့စိတ်ထဲမှာ အဖေက ကြီးစိုးနေရခနဲက အခုလိုပဲ အဖေနဲ့နီးနီးကပ်ကပ် နေခြင်ခဲ့တာပါ။

အဖေ့ရင်ခွင်ထဲမှာနေရင်း အဖေ့ရဲ့အငွေ့သက်တွေကို ရှူနေရတာကိုက ခင်မမအတွက်တော့ ကြေနပ်ပျော်ရွှင်နေရပါတယ်၊အဖေလဲ သူမလိုပဲဖြစ်နေမယ် ဆိုတာကို ခင်မမသိပါတယ်။

ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူမမှီထားတဲ့ အဖေ့ရင်ဖက်ကနေ ခုန်လှုပ်နေတဲ့ ရင်ခုန်သံပြင်းပြင်းတွေကို ကြားနေရလို့ပါပဲ၊ခင်မမစိတ်ထဲမှာတော့ အဖေရယ် သမီးအခု အဖေ့ရင်ခွင်ထဲမှာလေ သမီးကို ဖက်ထားပါတော့အဖေရယ် လို့ပဲ ပြောနေမိပါတယ်၊ခဏအကြာမှာတော့ ခင်မမက မှီထိုင်နေရာကနေထပီး....

" အဖေ ဒီတိုင်းကြီး အဖေ့ကိုတစ်စောင်းကြီး မှီနေရတာ သမီးညောင်းတယ် အဖေနောက်နဲနဲတိုးလိုက်နော် သမီးအဖေ့ရှေ့မှာထိုင်မယ်"

" သမီးကလဲကွာ အဖေဇာတ်ကားကြည့်နေတာကို ကဲကဲ လာလာ အဖေ နောက်တိုးလိုက်မယ် အဖေ့ရှေ့လာထိုင်"

ခင်မမလဲ အဖေရှေ့မှာထိုင်ပီး နောက်ကိုမှီလိုက်လိုက်တော့ အဖေ့ရင်ခွင်ကြီးထဲကို လုံးဝကို ရောက်နေပါတော့တယ်၊အဖေ့ကိုမှီရင်း အဖေ့လက်တွေကို ခင်မမကိုင်နေလိုက်ပါတယ်၊မသိရင်တော့ ရှေ့ကဇာတ်ကားကိုပဲ မဲကြည့်နေကြတယ်လို့် ထင်ရပေမဲ့ တကယ်တော့ အဖေနဲ့သမီး နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ရင်တွေကခုန်နေကြပီး စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေကြပါတယ်။

ခင်မမကလဲ သူမရဲ့ဖင်သားကြီးကို အဖေ့ရဲ့ပုဆိုးအောက်က လိင်တန်ကြီးက ထိမိနေတယ်ဆိုတာ သိသလို ဦးထင်ကျော်ကလဲ သမီးရဲ့ ဖင်သားအိအိကြီးဆီက နူးညံ့မှုတွေကို ထိတွေ့နေရလို့ လိင်တန်ကြီးက တစ်ထက်တစ မာထောင်လာနေရပါတယ်။

ခင်မမကလဲ အဖေ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးက သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို ထိနေတာကို သိတာကြောင့် ဖင်ကြီးကို မသိမသာလေးနောက်ကို တိုးပေးနေမိပါတယ်၊အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဇာတ်ကားထဲက မင်းသားက ထောင်ဆေးရုံကနေထွက်ပြေးလာပီး ကိတ်ဝင်းစလက်တို့သားမိကို ဓားနဲ့ထောက်လိုက်တော့ ခင်မမလဲ ကိုယ်လေးတွန့်ပီး ကြောက်သလိုလေးလုပ်လိုက်ကာ အဖေ့ရဲ့လက်ကိုဆွဲပီး သူမရဲ့ ရင်ဖက်ပေါ်ကိုတင်ပီး ကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။

ဇာတ်ကားထဲက ဇာတ်လမ်းအရှိန်အတိုင်း ခင်မမလဲ ကိုယ်လေးကိုလှုပ်လိုက် ယိမ်းလိုက်နဲ့ လုပ်နေပါတယ်၊ဒီလိုနဲ့မကြာခင်မှာပဲ ခင်မမရဲ့ ဖင်အကွဲကြောင်းကြားထဲကို အဖေ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးက ရောက်သွားတော့ ထမိန်နဲ့ ပုဆိုး နှစ်ထက်ခံနေတဲ့ကြားကနေ အဖေ့လိင်တန်ကြီးရဲ့ နွေးထွေးမှုတွေကို ခင်မမ ရရှိနေပါတယ်။

အဖေနဲ့ဒီလိုနေခြင်တာကြောင့် ခင်မမက အိမ်ရှေ့မှာ အဖေလမ်းလျှောက်နေတုန်း အခန်းထဲဝင်ပီး သူမရဲ့ပင်တီလေးကို ချွတ်ပစ်ထားခဲ့တာပါ၊အခုတော့လဲ ချွတ်ထားခဲ့တာ မှန်တာပဲလို့ တွေးရင်း အဖေ့ရဲ့လက်လှုပ်ရှားမှုကို သတိထားလိုက်မိပါတယ်။

သူမကိုင်ပီး ရင်ဘက်ပေါ်ကို တင်ပေးထားတဲ့ လက်တွေက အခုဆိုရင် ခင်မမရဲ့ နို့ကြီးတွေပေါ်ကို မသိမသာလေး လှုပ်ရှားလာနေပါတယ်၊ခင်မမလဲ ဇာတ်ကားကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေတဲ့ ပုံစံလုပ်ပြလိုက်တော့ မကြာခင်မှာပဲ အဖေ့ရဲ့လက်တွေက သူမရဲ့နိုကြီးတွေကို ဆုက်ကိုင်လာကြပါတယ်။

ဘရာအသားပျော့ပျော့လေးပေါ်ကနေ ဆုက်ကိုင်ခံနေရတယ်ဆိုပေမဲ့ ယောက်ကျားတစ်ယောက်ရဲ့ အထိတွေ့တွေနဲ့ ဝေးနေရတဲ့ ခင်မမအတွက်တော့ ဘရာလေးပေါ်ကနေ အသာယာကိုင်နေတာကိုက ရစ်မူးဖွယ်ရာ ဖြစ်နေပါတယ်၊ခင်မမလဲ သူမရဲ့လက်တစ်ဖက်ကို အဖေ့ပေါင်ပေါ်ကို တင်လိုက်ရင်း ခဏကြာတော့ မသိမသာလေး ပွတ်ပေးနေမိပါတယ်။

ခင်မမစိတ်ထဲမှာ အဖေနဲ့အခုလိုနေနေရတာကို ကြေနပ်နေမိရင်း သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို မသိမသာလေး လှုပ်ပီး အဖေ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်၊နှစ်ဦးစလုံးရဲ့ ကာမစိတ်တွေက ထကြွလာပြီး ခင်မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကလဲ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်လာကြပါတယ်။

အဖေ့လက်ကိုကိုင်ပီး သူမရဲ့ နိုကြီးတွေပေါ်ကို ဖိပွတ်မလို့ ပြင်လိုက်ရှိသေးတယ် ဇာတ်ကားကလဲ ပီးသွားရပါတယ်၊ဒီအခါမှာတော့ ကိုယ်စီ ကိုယ်စီ အသိတွေဝင်လာပီး ခန္ဒာကိုယ်ခြင်း ခွာလိုက်ကြပါတော့တယ်။

ဦးထင်ကျော်တစ်ယောက် ဇာတ်ကားကြည့်ပီးတော့ အခန်းထဲကို ရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ အစောကရရှိခဲ့ရတဲ့ သမီးရဲ့ အထိတွေ့တွေကြောင့် မာတင်းနေတဲ့ လိင်တန်ကြီးကို ဖြေလျှော့လိုက်ရပါတယ်။

သမီးရဲ့ဖင်သားအိအိကြီးကို သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးနဲ့ထောက်ထားရင်း နို့ကြီးတွေကို ကိုင်နေရတာက သူ့အတွက်တော့ အိမ်မက်တစ်ခုလိုပါပဲ။

သမီးအပေါ်ကို မရိုးမသားစိတ်တွေဖြစ်နေတာ ကြာပီဖြစ်ပေမဲ့ အဖေဖြစ်နေတော့ မကောင်းပါဘူးလေ ဆိုပီး တက်နိုင်သလောက်ထိန်းနေခဲ့တာပါ။

ဒီနေ့ဇာတ်ကားကြည့်တုန်းက အတိုင်းဆိုရင်တော့ အခြေကမဆိုးဘူးလို့တွးလိုက်ရင်း အရင်နေ့တွေတုန်း သမီးခင်မမရဲ့ ပြောဆိုဆက်ဆံပုံတွေကိုအမှတ်ရပီး သမီးလဲ သူ့အပေါ်ကို စိတ်ပါနေတယ်ဆိုတာ သေခြာသွားရပါတယ်၊ဒါပေမဲ့ မိမိတို့က အဖေနဲ့သမီးဖြစ်နေတာကြောင့် အရင်တုန်းက ကြုံခဲ့ရတဲ့ မိန်းမတွေလိုတော့ လုပ်လို့မရပဲ အခြေနေကိုကြည့်ပီး လှုပ်ရှားရမယ်လို့ တွေးရင်း အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

နေ့တစ်နေ့အစပြုလို့ အလင်းရောင်လာတာနဲ့ ခင်မမ နိုးလာပါတယ်၊အစောကြီး ထတက်တဲ့အကျင့်ကြောင့်သာ နိုးနေရပေမဲ့ အိပ်ယာပေါ်က မထသေးပဲ မနေ့ညက အကြောင်းကို တွေးနေလိုက်ပါတယ်။

မနေ့ညက အဖေ့ရင်ခွင်ထဲမှာမှီရင်း ဇာတ်ကားကြည့်တော့ သူမရဲ့စိတ်တွေက လှုပ်ရှားလာပီး ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာရတာကြောင့် အဆဖ့ရဲ့ လိင်တန်ကြီးကို သူမဖင်ကြီးနဲ့ ပွတ်နေမိပေမဲ့ ဇာတ်ကားပီးလို့ အသိဝင်လာတဲ့ အခါမှာတော့ အဖေ့ကို ရှက်ပီး သူမအခန်းကို ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။

ပြန်ရောက်တော့လဲ ကြုံခဲ့ရတဲ့ အဖေ့ရဲ့ အထိတွေ့တွေကို ပြန်သတိရပီး သူမရဲ့ ပေါင်ကြားကို လက်လေးသွင်းပီး ပွတ်နေမိခဲ့ပါတယ်၊အခုလို မနက်ရောက်လာတော့ မနေ့ညက လုပ်တာတွေကြောင့် အဖေ့ကိုရှက်ပီး သူမအဖေနဲ့ မျက်နာခြင်းမဆိုင်ရဲဘူး ဖြစ်နေပါတယ်။

အဲဒါကြောင့်လဲ အိပ်ယာပေါ်က မထသေးပဲ§နေနေမိတာပါ၊ခဏနေတော့ မထလို့လဲ မရတာကြောင့် အိပ်ယာပေါ်ကဆင်းပီး ရေချိုးခန်းမှာ မျက်နာသစ် သွားတိုက် လုပ်လိုက်ပါတယ်။

မျက်နာသစ်ပီးတော့ ကျောင်းမသွားခင် အဖေစားဖို့ ချက်ထားခဲ့ရမှာဖြစ်တာကြောင့် ဆိုင်ကယ်လေးနဲ့ဈေးကို ထွက်လာခဲ့ပါတယ်၊ဈေးမကြီးကတော့ ဒီလိုအချိန်မှာ မဖွင့်သေးပေမဲ့ ဈေးအပြင်က ကုန်စိမ်းတန်းကတော့ မိုးမလင်းမှီခနဲက ဆိုင်တွေခင်းနေကြပါတယ်။

ဈေးရောက်တော့ အသီးရွက်တချို့ကို ဝယ်ပီးတော့ ဆီချက်တစ်ပွဲစားပီး ပြန်လာခဲ့ပါတယ်၊အသားငါးကတော့ နှစ်ရက် သုံးရက်စာ ဝယ်ပီး ပြုတ်ကြော်လုပ်ထားတာကြောင့် နေ့တိုင်းဝယ်စရာမလိုပါဘူး၊အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အဖေကနိုးလာပီး အပြင်သွားဖို့ ပြင်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ခင်မမလဲ ချက်စရာရှိတာတွေချက်ပီးတော့ အိမ်မှာလုပ်စရာရှိတာတွေကိုလုပ်ရင်း ပီးတဲ့အခါမှာတော့ ရေချိုးလိုက်ပါတယ်၊ရေချိုးပီးတော့ မှန်တင်ခုံရှေ့မှာ အလှပြင်နေလိုက်ရင်း မှန်ထဲက မြင်နေရတဲ့ ကိုယ့်အရိပ်ကို ကြည့်နေမိပါတယ်။

ထမိန်ရင်ရှားလေးအောက်ကနေ ရုံးထတော့မယောင်ဖြစ်နေတဲ့ ရင်သားတွေကို မြင်တော့ ထမိန်လေးကို ဖြေလျှော့ပီး ဖွံ့ထွားလှတဲ့ ရင်သားတွေကို ကြည့်နေမိပါတယ်၊ရင်သားကြီးတွေပေါ်က နို့အသီးလေးကို ကိုင်ကြည့်မိတော့ ဟိုအရင်က ရည်းစားနဲ့ချိန်းတွေ့စဉ်က အကိုင်ခံခဲ့ရတာတွေ အမှတ်ရမိရင်း ပါးစပ်က ချစ်တယ် ချစ်တယ် ပြောပီး သစ္စာ မရှိတက်ကြတဲ့ ယောကျ်ားတွေကို မုန်တီးစိတ်ဝင်မိနေပါတယ်။

အဲဒါကြောင့်လဲ နောက်ထက်ရည်းစားထားဖို့ စိတ်မကူးတော့ပဲ နေလာလိုက်တာ အခုအချိန်ပါပဲ၊ဒါပေမဲ့လဲ တခါတရံမှာတော့ ယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့ အထိတွေ့တွေကို လိုခြင်မိနေတယ် ဆိုတာကိုတော့ သူမဝန်ခံပါတယ်၊အဲလိုအခါမျိုးမှာ ဆိုရင်တော့ သူမအဖုတ်ကိုလက်နဲ့ကလိပီးတော့ပဲ အာသာဖြေကြေနပ်မှုရှာလိုက်ပါတယ်။

ဒီလိုမလုပ်ခြင်လို့ ယောကျ်ားယူရအောင်ကလဲ ယောကျ်ားတွေကို မယုံတဲ့ စိတ်ကြောင့်ရယ် ကျောင်းဆရာမဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်ကြောင့် အတော်သင့် လူကို မကြိုက်သလို ချစ်သူအဖြစ်လဲ မထားနိုင်တာရယ်ကြောင့် အပျိုကြီးဆိုတာကိုပဲ ခံယူလိုက်တာပါ။

မှန်ထဲက သူမရဲ့အရိပ်ကို ကြည့်နေရင်း တွေးနေမိရာကနေ အဖေ့မျက်နာကို မြင်ယောင်မိတော့ ရှက်စနိုးလေးဖြစ်သွားပီး ဘာလို့များ အဖေက သူမအပေါ်ကို သမီးတစ်ယောက်ထက်ပိုနေရတာလဲ သူမကရော ဘာလို့ အဖေ့ကို သမီးတစ်ယောက်မလုပ်သင့်တာတွေကို လုပ်နေမိတာလဲလို့ တွေးနေမိပါတယ်။

အင်း...ငါ များ အဖေ့ကို ချစ်နေတာလား...လို့တွေးရင်း အဖေ့ရုပ်သွင်ကို မြင်လာရတဲ့အခါမှာတော့ ဟုတ်တယ် ငါ အဖေ့ကိုချစ်တယ် တခြားယောကျ်ားတွေကို မုန်းပေမဲ့ အဖေ့ကိုချစ်တယ်၊တခြားယောကျ်ားတွေကို မယုံပေမဲ့ အဖေ့ကိုယုံတယ်။

အဖေက ငါ့အပေါ်ကို သစ္စာမရှိမဲ့ သူမျိုးမဟုတ်ဘူး ငါ့ကို တစ်သက်လုံးချစ်နေမဲ့အဖေ လို့ တွေးရင်း အဖေ့အပေါ်ကို ချစ်စိတ်တွေဝင်လာရပါတယ်၊အဲဒီ ဝင်လာကြတဲ့ အချစ်တွေကတော့ ၅၂၈ ထက်မကပဲ ၁၅၀ဝအချစ်တွေဖြစ်နေတယ် ဆိုတာကိုသိတဲ့ ခင်မမတစ်ယောက် အခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှမရှိပဲနဲ့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းလေးဖြစ်ပီး မျက်နာလေးကို အောက်ငုံ့လိုက်မိပါတော့တယ်။

ဦးထင်ကျော်တစ်ယောက် ပင်စင်စားဘဝမှာ ပြင်းရိငြီးငွေ့စွာနဲ့ပဲ နေနေရပါတယ်၊အရင်ခနဲက အေးဆေးနေတဲ့သူဆိုရင်တော့ ပင်စင်စားဘဝက သိပ်ပီး မထူးဆန်းပေမဲ့ ဇရှိပီး လက်ရဲဇာက်ရဲ လုပ်ခဲ့တဲ့ သူ့အဖို့တော့ ပြင်းရိစရာကြီးပဲ ဖြစ်နေရပါတယ်။

အရင်လိုပဲ ပြန်လုပ်ရအောင်ကလဲ အသက်ရွယ်ကြီးလာတာရယ် သူ့ခေတ်မဟုတ်တော့တာရယ်ကြောင့် အသာပဲငြိမ်နေရပါတယ်၊သမီးခင်မမ ကို ထောက်ထားနေတာကြောင့်လဲ သူ့ရဲ့စိတ်တွေကို လျော့ပီး နေနေတာဆိုရင်လဲ မှန်ပါလိမ့်မယ်။

ဒါပေမဲ့လဲ အရင်က စိတ်တွေကို လျော့ထားတဲ့ကြားကနေ သမီးဖြစ်တဲ့ ခင်မမကိုမြင်တိုင်း အရင်စိတ်တွေက ဇာတိပြလာကြပါတယ်၊ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သမီးကိုမြင်ရတိုင်း တပ်မက်စိတ်တွေဖြစ်နေရတာကိုတော့ ကြေနပ်သာယာနေမိပါတယ်။

သမီးကလဲ သူ့အပေါ်ကို ငြင်းဆန်တဲ့ အမူယာတွေမရှိတာကြောင့် ရှေ့ဆက်တိုးခြင်ပေမဲ့ သမီးဖြစ်နေတော့ မဝင့်မရဲဖြစ်ပီး သိသာတာမျိုးကို မလုပ်ရဲဘူး ဖြစ်နေရတာပါ။

ဘာပဲပြောပြော သမီးနဲ့ ဒီလောက်နေရတာကိုပဲ မဆိုးပါဘူးလေလို့ ကိုယ့်ဟာကို ဖြေသိမ့်ရင်း ကြေနပ်လိုက်ရပါတယ်၊TVကြည့်လိုက် စာဖက်လိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်း နေ့လည်ရောက်တော့ သမီးခင်မမက ကျောင်းကနေ ထမင်းစားပြန်လာပါတော့တယ်။

" ဟူး...မောလိုက်တာအဖေရယ် စာသင်ရတာ တကယ်မလွယ်တာသိလား အာကိုပေါက်နေတာပဲ"

" အေးကွယ် သမီးပင်ပန်းနေရင် အလုပ်ထွက်လိုက်လေ အဖေစုထားတဲ့ငွေတွေ ဘဏ်မှာရှိပါတယ် "

" အဲလိုကြီးကြလဲ မလုပ်ခြင်ပါဘူးအဖေရယ် ရပါတယ် သမီးက ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး ပါးစပ်ကထွက်သွားတာပါ သမီးခဏနားပီးရင် ထမင်စားကြမယ်နော်အဖေ"

" အေးအေး..သမီး ရတယ် နားနား အဖေကသိပ်မဆာသေးပါဘူး"

ဦးထင်ကျော်လဲ ကျောင်းကနေပြန်လာတဲ့ သမီးပြောစကားကြောင့် ဘဏ်ကငွေတွေအကြောင်း သတိရမိသွားပါတယ်၊ရဲအုပ်ဘဝနဲ့ တရုပ်နယ်စပ်မြို့မှာ တာဝန်ကြတုန်းက ငွေတွေကိုအတော်လေးစုစောင်းမိလိုက်ပါတယ်။

နောင်မှာပင်စင်ယူရင် အေးဆေးနေရအောင် ရသမျှကို အကုန်ယူပီး ဘဏ်ထဲမှာပဲ ထဲ့ထားခဲ့တာ အခါမှလဲ မထုပ်တော့ အတိုးကို အတော်လေးရနေပီး သူနဲ့သမီးနဲ့ ဘာမှမလုပ်ပဲ တစ်သက်လုံးထိုင်စားနေလို့ ရတယ်လို့တွေးနေရင်း ရာသီဥတုအေးမြတဲ့နေရာကို ပြောင်းကြရင်ကောင်းမလားလို့ စိတ်ကူးကြည့်နေပါတယ်၊

" အဖေ သမီးဟင်းတွေပြန်နွှေးလိုက်ဦးမယ် ခဏနေရင် စားလို့ရပီနော်"

" အေးအေး..သမီး ရပါတယ်ကွယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ"

ထမင်းစားခန်းထဲကို ဝင်သွားတဲ့သမီးကိုကြည့်ရင်း ဦးထင်ကျော် တခုခုကိုတွေးမိပီး နောက်ကနေ ထလိုက်လာပါတယ်၊ထမင်းစားခန်းထဲရောက်တော့ မီးဖွင့်ပီး ဟင်းနွှေးနေတဲ့ သမီးကို တွေ့လိုက်ရတော့ နောက်ကနေကြည့်နေမိပါတယ်။

ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးနဲ့ သမီးက အရမ်းလိုက်ဖက်တာပဲလို့တွေးရင်း ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးအောက်ကနေ စွင့်ကားနေတဲ့ ဖင်သားကြီးကို ကြည့်နေလိုက်မိပါတယ်။

နောက်ဖက်ကို သိသာစွာမို့မောက်နေပီး အိစက်နေတဲ့ဖင်သားကြီးပေါ်က ပင်တီအရာလေးကို မြင်လိုက်ရတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာရပါတယ်။

ကြည့်နေစဉ်မှာပဲ သမီးက ရေခဲသေတ္တာကိုဖွင့်ပီး အောက်ဆုံးထပ်ကို တခုခုကုန်းကြည့်လိုက်တော့ ဦးထင်ကျော်ဟာ အလိုအလျှောက်ပဲ သမီးရဲ့နောက်ကို ရောက်သွားပါတော့တယ်။

" ဟင် အဖေ ထမင်းဆာလို့ လိုက်လာတာလား ခဏနေရင် ရပီအဖေရဲ့ ခဏလေးနေဦးနော်"

" ရတယ်သမီး အဖေက သမီးကို ကူလုပ်ပေးမလို့လာတာ သမီးက ပင်ပန်းလာတာမလား အဖေဘာလုပ်ပေးရမလဲ"

" ရပါတယ်..အဖေရဲ့ ထိုင်နေပါ သမီးပဲ လုပ်ပါ့မယ် အဖေက လူကြီးလေ သမီးပဲအဖေ့ကိုပြုစုရမှာပေါ့"

" အေးကွယ် သမီးအလိမ်မာလေးရထားတာ အဖေကံကောင်းတာပဲ အဖေတက်နိုင်တာကို ကူညီခြင်လို့ပါ"

ဦးထင်ကျော်လဲ ပြောရင်းနဲ့ပဲ ဟင်းနွှေးနေတဲ့ သမီးရဲ့နောက်ကို ကပ်လာလိုက်ပါတယ်၊သမီးရဲ့ဖင်သားကားကားအိအိကြီးကိုကြည့်ပီး ပုဆိုးအတွင်းက ထောင်မက်နေတဲ့လိင်တန်ကြီးကို သမီးရဲ့ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကြားကို ထောက်ထားလိုက်ရင်း...

" သမီးဟင်းတွေက မွှေးနေတာပဲ အနံ့နဲ့တင် အဖေတော့ ထမင်းဆာလာပီ "

" ဟုတ်အဖေ ရတော့မှာပါ ဒီတစ်ခုပဲကျန်ပါတော့တယ် ရေဆူလာလို့် ဟင်းရွက်ခက်ပီးရင် စားလို့ရပါပီ"

ခင်မမလဲ သူမနောက်ကိုရောက်လာတဲ့ အဖေကိုပြောလိုက်ရင်း ဟင်းချိုအိုးထဲကို ပုဇွန်ခြောက်လေးတွေထဲ့နေလိုက်ပါတယ်၊ကြက်သားဟင်းကို နွှေးနေခနဲက နောက်မှာ အဖေရောက်နေပီဆိုတာ သူမသိပါတယ်။

သူမဖင်ကြီး ယားကျိကျိဖြစ်နေခနဲက အဖေကတော့ ကြည့်နေပီဆိုတာကို သိတာကြောင့် ရေခဲသေတ္တာအောက်ထပ်ကို တခုခုရှာသလိုလုပ်ပီး သူမဖင်ကြီးကို ကုန်းပြလိုက်တာပါ။ သူမစိတ်ထဲမှာတော့ အဖေက အဲလိုကြည့်နေတာနဲ့ သူမကလဲ အဖေ့ကို ကုန်းပြရတာကို ကြေနပ်သဘောကြနေမိတာပါ။

အခုလဲ သူမက ဖင်ကြီးကို ကုန်းပြလိုက်တော့ အဖေကမနေနိုင်ဖြစ်ပီး သူမနောက်ကို ကပ်လာရင်း လိင်တန်ကြီးနဲ့ ဖင်ကြားကို ထောက်ထားတာနေမယ်လို့ တွေးကာ သူမရဲ့ဖင်သားအိအိကြီးကို မသိမသာလေး လှုပ်ရမ်းပေးနေလိုက်ပါတယ်၊ခင်မမက အဖေရဲ့လိင်တန်ကြီး သူမဖင်ကြားမှာထောက်ထားတာကို မသိသလိုလေးနေပီး အဖေ့ကို စကားတွေပြောနေလိုက်ပါတယ်။

ပါးစပ်ကသာ စကားတွေပြောနေပေမဲ့ အာရုံကတော့ အဖေ့ရဲ့ လိင်တန်ကြီးဆီမှာပဲ ရှိနေရင်း ခါးလေးကိုခွက်ပီး ဖင်ကြီးကို မသိမသာလေး နောက်ကိုကော့ပေးလိုက်ပါတယ်။

အဖေကလဲ စကားပြောရင်း သူမရဲ့ခါးလေးပေါ်ကို လက်ကို မသိမသာလေးတင်ထားပီး ခဏနေတော့ ခါးလေးကို ကိုင်ပီး လိင်တန်ကြီးကို ဖင်အကွဲကြောင်းကြားထဲကို နောက်ကနေ ကပ်ပီးဆောင့်နေပါတယ်၊အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဟင်းချိုအိုးက ဆူလာတာကြောင့် ခင်မမလဲ ကိုယ်လုံးလေးကို ပြန်မက်လိုက်တော့ ခါးပေါ်က အဖေ့ရဲ့လက်ကလဲ ခွာသွားပါတယ်။

ခင်မမလဲ အရန်သင့် သင်ထားတဲ့ ဟင်းရွက်တွေကို ဒယ်အိုးထဲကို ထဲ့လိုက်ပီး မွှေနေလိုက်ရင်း ပေါင်ကြားနေရာလေးမှာ စိုတိုတိုလေး ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

ဟယ်တော့...ငါတော့ အဖေကနောက်ကနေ ထောက်နေတာကိုခံရလို့ အရည်လေးတွေများ စိမ့်နေပီလားမသိဘူးလို့ တွေးရင်း အဖေ့ကို မသိမသာလေး လှဲ့ကြည့်လိုက်တော့ အဖေက သူမရဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြည့်နေတာတွေ့ရတာကြောင့် အင်းပါလေ အရည်တွေဖင်မှာစိုနေတော့လဲ ဘာဖြစ်လဲ ကိုယ့်အဖေပဲဟာ ရှက်စရာမှမဟုတ်လို့ တွေးရင်း မသိသလိုပဲ နေလိုက်ပါတော့တယ်။

ခင်မမနဲ့ဦးထင်ကျော်တို့ သားဖနှစ်ယောက် ထမင်းလက်စုံစားလိုက်ကြပီး ပီးသွားတဲ့အခါမှာတော့ ခင်မမက အဖေစားတဲ့ ပုဂံပြားကို ဆေးနေလိုက်ပါတယ်၊အဖေကတော့ စားပြီးတာနဲ့ ထသွားတာကြောင့် ခင်မမလဲ အဖေမရှိတော့တာနဲ့တပြိုင်ထဲ သူမရဲ့ ဖင်ကြီးကို လှဲ့ကြည့်လိုက်တော့ ဖင်နောက်မှာ ကျပ်စေ့လောက်ရှိတဲ့ အစိုကွက်လေးကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ခင်မမလဲ အရည်စိုကွက်လေးကို တွေ့တော့ ထမိန်ကို လှဲ့ဝတ်မလို့ ပြင်လိုက်ပီး တခုခုကို သတိရသွားတာနဲ့ လှဲ့မဝတ်တော့ပဲ ဒီအတိုင်းပဲ နေလိုက်ပါတယ်၊ခဏနေတော့ လုပ်စရာရှိတာတွေ ပီးသွားလို့ ထမင်းစားခန်းထဲက ထွက်လာလိုက်တော့ မူလက အခန်းကို သွားမလို့ပြင်နေရာကနေ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်နေတဲ့ အဖေ့ကို မြင်တာကြောင့် ခြေလှမ်းတွေကို အဖေရှိရာကို ဦးတည်လိုက်ပါတယ်။

" အဖေ အစားပိတ်လေး တခုခုစားဦးမလား ဗေဒါရွှေကြာ လက်ဖက်ရှိတယ်လေ ယူပေးရမလား"

" ရတယ်သမီး ဒီနေ့ ဟင်းချိုပါတော့ ထမင်းစားကောင်းတယ် နေ့လည်ကြမှပဲ အဖေ့ဖာသာ ယူစားလိုက်တော့မယ် "

" ဟုတ် အဲဒါဆိုရင် ကျောင်းပြန်မသွားခင် သမီးခဏနားလိုက်ဦးမယ် "

ခင်မမလဲ အဖေ့ကိုပြောပီးတာနဲ့ သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို ပုံမှန်ထက်ပိုပီး ခါရမ်းပြရင်း လှဲ့ထွက်လာခဲ့ပါတယ်၊စိတ်ထဲကတော့ သူမရဲ့စောက်ရည်လေးတွေ စိုကွက်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကို အဖေကြည့်နေမယ်ဆိုတာ သေခြာသိတာကြောင့် တမင်ပဲ လှုပ်ရမ်းပီး လျှောက်ပြလိုက်တာပါ၊ခြေလှမ်း ၁ဝလှမ်းလောက်ရောက်တော့ ခင်မမက သမင်လည်ပြန်လေး လှဲ့ပီး အဖေ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူမထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

သူမထင်တာထက် ပိုနေတာကတော့ အဖေက သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေကိုင်ပီး ပွတ်နေတာကိုပါပဲ၊ ခင်မမလဲ အဖေ့ကို လှဲ့ကြည့်ပီးတာနဲ့ သူမရဲ့မျက်လုံးအကြည့်ကို အဖေ့မျက်နာကို ကြည့်လိုက် ပုဆိုးပေါ်ကနေ ကိုင်ထားတဲ့နေရာကိုကြည့်လိုက်နဲ့ နှစ်ခါလုပ်ပြလိုက်ရင်း အခန်းထဲကို ဝင်လာလိုက်ပါတယ်။

နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့လဲ ကျောင်းကိုပြန်သွားရဖို့ နာရီဝက်လောက်လိုသေးတာကြောင့် ကုတင်ပေါ်ကို တက်လှဲလိုက်ပီး အဖေ့ရဲ့ပုဆိုးအောက်က လိင်တန်မာမာကြီးကို မှန်းဆပီး မြင်ယောင်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။

ထမင်းစားခန်းထဲမှာ သူမရဲ့နောက်ကနေ ဖင်ကြီးကို ထောက်ထားတဲ့ အထိတွေ့ကိုရော ဧည့်ခန်းထဲထိုင်ပီး အဖေလက်နဲ့ ကိုင်နေတာတွေရောကို မြင်ယောင်ကြည့်ရင်း ထမိန်လေးကို လျောချပီး ပင်တီလေးထဲကနေ သူမရဲ့ ဖောင်းအိပီး စောက်ရည်တွေ စိုနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်နေလိုက်ပါတယ်။

ပွတ်နေရင်းနဲ့ အားမလိုအားမရတွေဖြစ်ပီး ပင်တီလေးကို ဒူးထိလျောချပီး သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ခလည်နဲ့ အားရပါးရ အသွင်းထုက်လုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျောင်းဖွင့်ရက်တွေမှာ နေ့လည်ထမင်းစားချိန်နဲ့ ညနေစာစားချိန်တွေမှာ ဦးထင်ကျော်က သမီးဖင်ကြီးကို ထောက်နေခဲ့ပါတယ်၊ညရောက်လို့ TVကြည့်ကြရင်လဲ ခင်မမက အဖေဖြစ်သူရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို လုံးလုံးလျားလျားဝင်ပီး ကြည့်နေတက်ပါတယ်။

ဦးထင်ကျော်ကလဲ ခင်မမရဲ့ ကြီးမားအိစက်နေကြတဲ့ ဖင်ကြီးကို လိင်တန်ကြီးနဲ့ ထောက်ထားရင်း TVကို အတူကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။

တစ်ရက်ထက်တစ်ရက် ဦးထင်ကျော်က သမီးခင်မမကို တိုးတိုးပီး ကိုင်လာခဲ့သလို ခင်မမကလဲ အဖေဖြစ်သူကို ပိုပိုပီး ထိကပ်လာကာ TVကြည့်ပီးလို့ ထလိုက်တိုင်းလဲ ထမိန်မှာစောက်ရည်လေးတွေက ပိုပိုပီး စိုကွက်လာပါတယ်။

သမီးနဲ့အဖေနှစ်ယောက်လုံးဟာ တစ်ယောက်ဖြစ်နေတာကို တစ်ယောက်က သိနေကြပေမဲ့ သားအဖဆိုတဲ့ အသိကြောင့် အဆုံးစွန်ထိ မလုပ်ကြပဲ တစိမ့်စိမ့် ခံစားရတဲ့ အရသာတွေနဲ့တင်ပဲ ကြေနပ်ဖြေသိမ့်နေကြပါတယ်။

ကိုယ်စီအခန်းထဲကို ရောက်ရင်တော့ ခင်မမကလဲ သူမရဲ့အဝတ်စားတွေကို ချွတ်ပစ်ပီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ လိင်တန်ကြီးကိုမှန်းပီး သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နဲ့အားပါးတရ ထိုးနေတက်ပါတယ်၊ဦးထင်ကျော်ကလဲ သမီးဖြစ်သူရဲ့ စောက်ရည်တွေထွက်ပီး စိုကွက်နေတဲ့ ဖင်သားကြီးကို မြင်ယောင်ပီး သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို ဆုက်ကိုင်ပီး အာသာဖြေနေကြပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ပဲ နေလာလိုက်ကြရင်းနဲ့ ကျောင်း ၁ဝ ရက်ပိတ်တဲ့နေ့ကို ရောက်လာပါတယ်၊အရင်နေ့တွေခနဲက ဦးထင်ကျော်ဟာ သမီးကိုပြောထားတာက ကျောင်း၁ဝရက်ပိတ်ရင် သမီးလဲ အနားယူရင်း ချောင်းသာကို သွားရအောင်လို့ပြောထားခဲ့ပါတယ်၊ခင်မမကလဲ သွားမယ်လို့ပြောတာကြောင့် အဖေနဲ့သမီး နှစ်ယောက်လုံးက ဒီကျောင်းပိတ်ရက်ကိုပဲ မျှော်နေကြတာပါ။

ဟိုရောက်ရင်တော့ တစ်ခုခုဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာကိုလဲ နှစ်ယောက်လုံးကသိနေကြပါတယ်၊စောင့်စားနေတဲ့ ရက်ကိုရောက်လာတဲ့အခါမှာတော့ သားဖနှစ်ယောက်ဟာ အိမ်တံခါးကို ပိတ်ပီး ကားနဲ့ထွက်လာကြပါတယ်။

အိမ်မှာရှိတဲ့ကားကို မောင်းတက်တဲ့သူကို မောင်းခိုင်းပီး ထွက်လာကြတာပါ၊ခရီးကဝေးတာကြောင့် ခင်မမက အဖေကို မမောင်းစေခြင်တာကြောင့် မောင်းတဲ့သူကိုခေါ်ပီး ဦးထင်ကျော်နဲ့ခင်မမတို့ ထွက်လာကြပါတယ်။

ချောင်းသာကိုရောက်တော့ မိုးချုပ်နေတာကြောင့်ရော တစ်နေကုန် ကားပေါ်မှာထိုင်နေရလို့ ခရီးပန်းနေတာရောကြောင့် ဟိုတည်မှာ အခန်းယူလိုက်ပီး နားလိုက်ကြပါတော့တယ်။

လေတွေတရှဲရှဲတိုက်ခက်နေတဲ့ အသံကြောင့် ဦးထင်ကျော်နိုးလာပီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ပါတယ်၊မနေ့ညက စောစီးစွာအိပ်ခဲ့လို့ ဒီနေ့မနက်ရောက်လာတဲ့အခါမှာ ကြည်လင်စွာပဲ အိပ်ယာကနိုးလာပီး သမီးနဲ့အတူ ချောင်းသာကို လာကြတာဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ပဲ အိပ်ယာပေါ်က ထလိုက်ပါတယ်။

ပြတင်းတံခါးရှိရာကိုသွားပီး ဖွင့်လိုက်တော့ ပင်လယ်ပေါ်ကို ဖြတ်ပီး တိုက်ခတ်လာတဲ့ လတ်ဆတ်တဲ့ လေတွေကိုရှူသွင်းလိုက်ရင်း သာယာတဲ့ နံနက်ခင်းအလှကို ခံစားကြည့်ရှုနေလိုက်ပါတယ်။

ခဏနေတော့ မျက်နာသစ် သွားတိုက်ပီး ရေချိုးလိုက်ပါတယ်၊ရေချိုးပီးတော့ အဝတ်စားလဲနေရင်း သမီးရဲ့ မျက်နာလေးကို မြင်လာမိတော့ ကြည်နူးစွာနဲ့ပဲ သမီးရှိရာ အခန်းကို ထွက်လာခဲ့ပီး အခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်ပါတော့တယ်။

" ဒေါက် ဒေါက် သမီးရေ သမီး"

" ရှင်အဖေ ခဏလေးနော် လာမယ်အဖေ"

မကြာခင်ပဲ အခန်းတံခါးက ပွင့်သွားပီး ခင်မမက ထွက်လာပါတယ်၊သမီးကို မြင်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ဦးထင်ကျော် မျက်တောင် တောင် မခက်နိုင်ပဲ ကြည့်နေမိပါတယ်။

အိမ်မှာဆိုရင် အမြဲလိုလို ထမိန်နဲ့ပဲနေတက်တဲ့သမီးက အခုခါမှာတော့ ဒူးဖုံးယုံလေးပဲရှိတဲ့ ဘောင်းဘီလေးကို ဝတ်ထားပီး အပေါ်ကလဲ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးတွေတောင် ပေါ်နေကြတဲ့ မိန်းမဝတ် တီရှပ်လေးကို ဝတ်ထားကာ အဲဒီအပေါ်ကမှ ရှပ်အင်္ကျီဖားဖားတစ်ထည်ကို ထက်ဝတ်ထားပီး အောက်ဆုံးက ကြယ်သီးတွေကိုတော့ မတက်ပဲ အစနှစ်ခုကို စုချည်ထားတာကိုတွေ့လိုက်ပါတယ်၊ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးကိုကြည့်နေရာကနေ သတိဝင်လာတော့...

" လှလိုက်တာသမီးရယ် သမီးဒီလိုဝတ်တာကို အဖေတခါမှ မမြင်ဖူးဘူး"

" ခ်ခ် အဖေကလဲ သမီးကိုကြည့်နေတာများ မျက်လုံးတွေတောင်ကျွတ်ကြတော့မယ် အိမ်မှာမဝတ်တာက သမီးက ဆရာမလေအဖေရဲ့ အာ့ကြောင့်မဝတ်တာ"

" အေးကွယ် သမီးက အခုလိုကြတော့လဲ တအားကိုငယ်သွားတာ ၂၀ကျော်လေးလို့တောင် ထင်ရတယ် "

" ဟင့်...အဖေကလဲ ကိုယ့်သမီးကို မြှေက်နေပြန်ပီ ဒါပေမဲ့ အဖေက အဲလိုလှတယ်ပြောတော့ သမီးသဘောကြတယ် သိလား ခ်ခ်"

" မြှေက်တာမဟုတ်ဘူးသမီးရဲ့ တကယ် သမီးက အရမ်းလှပီး ချစ်စရာကောင်းနေတာပဲ ကဲ လာသမီး အဖေတို့ ကမ်းခြေဆင်းရအောင်"

" ဟုတ်အဖေ သမီးလေ ပင်လယ်ကို တခါမှမမြင်ဖူးဘူးအဖေရဲ့ အခုမှမြင်ဖူးရမှာ"

ဦးထင်ကျော်နဲ့ခင်မမတို့လဲ ဟိုတည်ကနေ ထွက်လာပီး လှေကားအဆင်းလေးအတိုင်း ပင်လယ်ကမ်းခြေကို လာလိုက်ကြပါတယ်၊ကမ်းခြေရောက်တော့ နေကလဲ မမြင့်သေးတော့ သမီးရဲ့လက်လေးကို ကိုင်ပီး ကမ်းစပ်အတိုင်း လမ်းလျှောက်လိုက်ကြပါတယ်။

ခင်မမကလဲ အဖေရဲ့ခါးကိုဖက်ပီး ပုခုံးကိုမှီနွဲ့ရင်း လမ်းလျှောက်နေပါတယ်၊ဦးထင်ကျော်ရဲ့ ရင်ထဲမှာတော့ သမီးရဲ့ခါးလေးကို သိုင်းဖက်ပီး သမီးနဲ့အခုလိုမျိုး ပင်လယ်ကမ်းစပ်မှာ လမ်းလျှောက်နေရတဲ့ အဖြစ်က အိမ်မက်တစ်ခုလား လို့တောင် ထင်မှက်နေရပါတယ်။

ပင်လယ်ပေါ်ကနေ ဖြတ်တိုက်လာတဲ့လေတွေက သမီးရဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေကို ကလူကျီစယ်နေကြပီး မျက်နာပေါ်ကို ဝဲကြနေတဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေကို လက်လေးနဲ့သက်တင်နေတဲ့ မြင်ကွင်းကလဲ ပန်းချီကားတစ်ချပ်ပမာ ဖြစ်နေရပါတယ်။

အတော်လေး လျှောက်ပီးကြတော့ ဦးထင်ကျော်က လမ်းလျှောက်နေရာကနေ ရပ်လိုက်ပီး သမီးရဲ့ ပုခုံးလေးကိုကိုင်လိုက်ကာ မျက်နာလေးကို သူ့ဖက်ကို ဆွဲလှဲ့လိုက်ပါတယ်။

သမီးရဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေကို ဖက်ရှားပီး နားအနောက်လေးမှာ သက်တင်ပေးလိုက်ရင်း နဖူးလေးကို ညင်သာစွာပဲ ငုံ့နမ်းလိုက်ပါတယ်၊ခင်မမကလဲ မျက်နာလေးကို ပြုံးတုံ့တုံ့လေး လုပ်ထားပီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ အနမ်းကို မျက်လုံးလေးမှိတ်ပီး ခံယူနေပါတယ်။

ကြည်လင်ပီးသာယာလှပတဲ့ ကမ်းခြေလေးတစ်ခုရဲ့ နံနက်ခင်းမှာ သမီးရဲ့နဖူးလေးကို နမ်းနေရတာက အင်မတန်မှကို ရိုမန်တစ်ဆန်ပီး ကြည်နူးစရာကောင်းလှတာကြောင့် ဦးထင်ကျော်ရဲ့ ရင်ထဲမှာ သမီးကို ချစ်ခင်နှစ်သက်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာပီး မရည်ရွယ်ပါပဲနဲ့ နှုတ်ဖျားကနေ စကားလုံးတွေက အလိုအလျှောက်ထွက်သွားကြပါတော့တယ်။

" သမီးကို အဖေအရမ်းချစ်တယ် သမီးက အဖေ့အတွက်တော့ နတ်သမီးလေးတစ်ပါးပါပဲ ချစ်တယ်သမီးရယ် "

" သမီးလဲ အဖေ့ကိုချစ်တယ် အဖေမရှိရင် သမီးမနေတက်ဘူး အဖေက သမီးဘဝပါအဖေရယ်"

" တကယ်လားသမီး သမီးက အဖေ့ကိုတကယ်ချစ်တာလား ဘယ်လိုမျိုးချစ်တာလဲဟင်သမီး"

" ဟင့်...အဖေနော် ချစ်ပါတယ်ဆိုမှ ဘယ်လိုချစ်ရဦးမှာလဲ "

" ဒီလိုလေသမီးရဲ့ အဖေပြောတာက သမီးက အဖေ့ကိုချစ်တယ်ဆိုတာ အဖေလိုမျိုးလားလို့ မေးတာ"

" ကဲ...သိခြင်ရင် သမီးအနားတိုး သမီးအဖေ့နား နားကိုကပ်ပီး ပြောပြမယ်"

" အင်း ပြောလေသမီး အဖေနားထောင်နေတယ်"

" ဟုတ်အဖ သမီးကအဖေ့ကို ချစ်တာကလေ သမီးရဲ့ရည်းစားလိုချစ်တာ ချစ်သူလိုချစ်တာပါသတဲ့ရှင် ကဲ သိပီလားအဖေ"

" ဝိုး...ပျော်လိုက်တာသမီးရယ် အဖေအရမ်းပျော်သွားပီ အဲဒါဆိုရင်သမီးက အဖေ့ချစ်သူပေါ့"

" အင်းပေါ့အဖေရဲ့ အခုလေ သမီးက အဖေ့ရဲ့သမီးတင်မကပဲ ချစ်သူကောင်မလေးပါဖြစ်သွားပီ ဒါပဲနော်အဖေ သမီးကြိုပြောထားမယ် အဖေကသမီးကိုအမြဲ ချစ်နေရမယ် သမီးကိုအမြဲအလိုလိုက်နေရမယ်"

" အေးပါ ကလေးရယ် အဖေ့ရဲ့အချစ်လေးကို အဖေက အလိုလိုက်မှာပေါ့ အရာရာက ကလေးဆန္ဒအတိုင်းပါကွာ"

" ဟုတ်အဖေ အဲဒါကြောင့်သမီးက အဖေ့ကိုချစ်နေရတာ အခုရေထဲဆင်းကြစို့အဖေ တော်ကြာ နေပူလာလိမ့်မယ်"

ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးရဲ့သဘောအတိုင်း ရေထဲကိုဆင်းလာလိုက်ကြပါတယ်၊ရေက ခါးကျော်ကျော်လောက်ထိရောက်အောင် ဆင်းလာလိုက်ရင်း ဦးထင်ကျော်က ခင်မမရဲ့ ခါးလေးဖက်ပီး ဆွဲယူလိုက်ပါတယ်၊နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းမယ်ပြင်လိုက်တော့ ခင်မမက ဟိုမှာ လူတွေရှိတယ်အဖေ ။

အခန်းပြန်ရောက်မှ နမ်းနော်လို့ ပြောတာကြောင့် သမီးရဲ့ခါးလေးကိုပဲ ဖက်နေရင်း ဘောင်းဘီလေးပေါ်ကနေ တင်းကားနေတဲ့ ဖင်ကြီးကို ညှစ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်၊ခင်မမကလဲ ရင်လေးကို အဖေဖြစ်သူရဲ့ ရင်ဘက်ကြီးနဲ့ဖိကပ်ထားပီး သူမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို ဆုက်ကိုင်နေတာကို ကြေနပ်နေတဲ့မျက်နာလေးနဲ့ အသာယာပဲ ငြိမ်နေပါတယ်။

ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးရဲ့ ဖင်ကြီးကို ဘောင်းဘီလေးပေါ်ကနေ ဆုက်ကိုင်နေရတာကို အားမရတော့ပဲ သမီးရဲ့ဘောင်းဘီကြည်သီးကို ဖြုတ်လိုက်လိုက်ရင်း လက်ကိုအထဲသွင်းပီး ပင်တီလေးပေါ်ကနေ အားရပါးရ ဆုက်ကိုင်ပါတော့တယ်။

ခဏနေတော့ ဦးထင်ကျော်က သူ့ရဲ့ဘောင်းဘီ ဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်ပီး မာထောင်နေတဲ့ လိင်တန်ကြီးကို ထုက်လိုက်ပါတယ်၊လိင်တန်ကြီးကို ထုက်ပြီးတာနဲ့ သမီးရဲ့ဖင်ကြီးကို သူ့ဖက်ကို ဆွဲယူပီး ပင်တီလေးပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထိုးဆောင့်နေလိုက်ပါတယ်။

ခင်မမကလဲ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အဖေဖြစ်သူရဲ့ လိင်တန်ကြီးဆီကို အတင်းဖိကပ်ထားပီး ပေါင်တွေကလဲ စုလိုက် ကားလိုက်နဲ့လုပ်ပါတယ်၊ခင်မမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကတော့ တအင်း အင်းနဲ့ အသံလေးထွက်နေပီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ ဖင်ကိုင်နေမှုကို ခံနေပါတော့တယ်၊

" ဟင့်...အဖေရယ် သမီးမနေတက်တော့ တော်ပါတော့နော်"

" အဲဒါဆိုရင် အဖေတို့ အခန်းကိုပြန်ရအောင် "

" ဟုတ်အဖေ ပြန်ကြမယ် သမီးရင်တွေထဲက မောလာသလိုပဲ နေရတာတမျို းကြီးဖြစ်နေတာ"

ဦးထင်ကျော်နဲ့ ခင်မမတို့လဲ တက်ကြွလာကြတဲ့ ကာမစိတ်တွေကြောင့် ဟိုတည်ကို အမြန်ပြန်လာလိုက်ပါတယ်၊ရောက်တာနဲ့ပဲ ဦးထင်ကျော်က ခင်မမကို သူ့ရဲ့အခန်းကို ခေါ်လာပီး အခန်းတံခါးပိတ်ပီးတာနဲ့ သမီးကို ဖက်ပီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။

ခင်မမကလဲ အဖေရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်လည်စုပ်နမ်းလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလွှာလေးကို ဟပေးလိုက်တော့ ဦးထင်ကျော်ဟာ သူ့ရဲ့လျှာကို သမီးရဲ့ပါးစပ်ထဲကိုသွင်းပီး လျှာခြင်းအပြန်အလှန် ပွတ်ဆွဲနေကြပါတယ်။

သမီးကို ဖက်ပီး နမ်းနေရတယ်ဆိုတဲ့ အသိနဲ့တင် ဦးထင်ကျော်ရဲ့ ကာမစိတ်တွေက တက်ကြွနေကြသလို ခင်မမကလဲ အဖေနဲ့ အတူအိပ်ပီး အလိုးခံရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် သွေးသားတွေလှုပ်ရှားပီး ရမက်တွေထန်လာရပါတယ်။

အခန်းထဲရောက်ရောက်ခြင်း မတ်တတ်ရပ်ပီး နမ်းနေကြရာကနေ ဦးထင်ကျော်က ခင်မမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ချီလိုက်ပီး အိပ်ယာပေါ်ကို ချလိုက်ပါတယ်၊တဆက်ထဲဆိုသလိုပဲ ဦးထင်ကျော်ကလဲ အိပ်ယာပေါ်ကို တက်လိုက်ပီး သမီးရဲ့အဝတ်စားတွေကို ချွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်၊ခင်မမကတော့ အဖေရဲ့အဝတ်ချွတ်ပေးမှုကို အလိုက်သင့်လေးနေပီး မျက်နာလေးက ရဲရဲလေးဖြစ်နေပါတယ်။

သူမရဲ့ စိတ်ကူးထဲမှာတော့ အဖေနဲ့အမြဲလို အတူနေနေကြ ဖြစ်ပေမဲ့ အခုလို နေခင်းကြီးမှာကြတော့ ရှက်အားပိုနေရတာကြောင့် မျက်လုံးလေးကို မှိတ်ထားနေပါတယ်။

သမီးရဲ့အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်ပီးတော့ ဦးထင်ကျော်လဲ သူ့ရဲ့အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်ပစ်လိုက်ပီး အခုချိန်ထိ မျက်လုံးတွေမှိတ်ထားတဲ့ သမီးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်၊ခဏနေတော့ နို့ကြီးတွေကို တစ်ဖက်ပြီးတစ်ဖက်ပြောင်းစို့နေလိုက်ရင်း သမီးရဲ့ပေါင်ကြားလေးကို စမ်းကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေ စိုအိနေအောင် စိမ့်နေတာကိုတွေ့တာကြောင့် အချိန်မဆွဲတော့ပဲ သမီးပေါင်တွေကို ဆွဲကားလိုက်ပါတယ်။

ဖြူစင်းပီးဖြောင့်တန်းနေကြတဲ့ ပေါင်တံနှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အမွှေးလေးတွေပြောင်အောင်ရိတ်ထားတဲ့ သမီးဖြစ်သူရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

သမီးရဲ့နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးနဲ့ အရည်တွေစိမ့်ကြနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်လိုက်ရတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ ကာမစိတ်တွေက အစွမ်းကုန်တက်ကြွလာပီး သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို သမီးဖြစ်သူရဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကြီးထဲကို သွင်းပီး အလျှားလိုက်ကော်ထိုးပေးနေလိုက်ပါတယ်။

အကွဲကြောင်းထိပ်က စောက်စိလေးကို လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီးနဲ့ ထိုးပေးလိုက်တော့ ခင်မမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက တွန့်သွားရပီး မျက်လုံးလေးကို ဖွင့်ကြည့်လာပါတယ်၊မကြာခင်မှာပဲ ဦးထင်ကျော်က သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို တေ့ပီး လိုးသွင်းလိုက်တော့...

" အား..အဖေ နာလိုက်တာအဖေရယ် ဖြေးဖြေးပဲ လုပ်ပါနော် သမီးအထဲက တစ်ဆို့ကြီးဖြစ်နေတာ"

" အေးပါသမီးရယ် အဖေဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးမယ်နော်"

ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးခင်မမက နာကျင်ပီး မျက်နာလေးမဲ့နေတာကြောင့် သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို တစ်ဝက်လောက်နဲ့တင်ပဲ အသွင်းထုက်လုပ်နေလိုက်ပါတယ်၊ဖြည်းဖြည်းခြင်းလိုးနေရင်းနဲ့ သမီးရဲ့နို့သီးလေးတွေကို ချေပေးရင်း နို့ကြီးတစ်ခုလုံးကိုပါ ဆုက်ကိုင်ပီး လိုးနေလိုက်ပါတယ်။

မကြာခင်မှာပဲ ခင်မမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက လှုပ်လာပီး နှုတ်ခမ်းထူထူပြဲပြဲလေးတွေကနေ တအင်း အင်းနဲ့ ဖြစ်လာတာကြောင့် ဦးထင်ကျော်လဲ သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲကို တဆုံးလိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို လိင်တန်ကြီး အဆုံးဝင်သွားတာနဲ့ ဆီးခုံနှစ်ခုကိုကပ်ထားလိုက်ပီး ငြိမ်နေလိုက်ပါတယ်၊လက်တွေကတော့ ခင်မမရဲ့ နို့အုံကြီးထိပ်က နို့သီးလေးတွေကို ချေပေးနေရင်း...

" သမီး ဘယ်လိုနေလဲ ခံနိုင်ရဲ့လား အဖေလိုးရတော့မလား"

" ဟုတ်အဖေ ရပါတယ် သမီးခံနိုင်အောင်ခံပါ့မယ်"

သမီးရဲ့ပြောစကားကို ကြားတယ်ဆိုရင်ပဲ ဦးထင်ကျော်က သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို ဆွဲထုက်ပြီး တဖန်ပြန်သွင်းလိုက်ပါတယ်၊မကြာခင်မှာတော့ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်လာကြသလို ခင်မမရဲ့ ငြီးသံလေးကလဲ ပိုမိုကျယ်လာရပါတယ်။

အရှိန်လာတာနဲ့အမျှ ဦးထင်ကျော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လာပီး ခင်မမကလဲ အဖေဖြစ်သူရဲ့ ကြောပြင်ကြီးကို လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ဖက်ထားပီး သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလာပါတယ်၊ပေါင်တံတွေကို ဖြဲကားပီး အဖေရဲ့အလိုးကိုခံနေတဲ့ ခင်မမဟာ ဦးထင်ကျော်က တစ်ချက်ဆောင့်လိုးတိုင်း နှုတ်ခမ်းလေးက ဟ ဟ သွားရပါတယ်။

ပြင်းထန်တဲ့ဆောင့်လိုးမှုတွေအောက်မှာ ခင်မမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက လှုပ်ခါနေရပီး မျက်လုံးလေးတွေကတော့ သူမကို အားကြိုးမာန်တက်လိုးနေတဲ့ အဖေဖြစ်သူကို ကြည့်နေရင်း တစ်ချက်ချက်မှာတော့ ကောင်းလွန်းတဲ့ ခံစားမှုအရသာတွေကြောင့် မျက်တောင်လေးတွေ စင်းကြသွားရပါတယ်၊ခဏအကြာမှာပဲ ခင်မမတစ်ယောက် မချိတင်ကဲအသံလေးနဲ့...

" ဟင်းးးးအဖေရယ် သမီးကောင်းလိုက်တာရှင်... အဖေလိုးတာခံရတာ သမီးအရမ်းကောင်းတာပဲ"

" ကောင်းရင် လိုးပေးမယ်သမီး အဖေ့လီးကြီးကိုကြိုက်လား အဖေလိုးတာကိုကြိုက်လား"

" အင်းးးး...ကြိုက်တယ်အဖေ အဖေ့လီးကြီးကို သမီးအရမ်းကြိုက်တယ် အဖေ့လီးကြီးကို သမီးစောက်ဖုတ်ထဲမှာ အမြဲထဲ့ထားခြင်တာ ဟင်းးး...အဖေ သမီးမနေတက်တော့ဘူး အရမ်းကောင်းလာပီ သမီးကိုဆောင့်လိုးပေးပါနော်"

ရီဝေဝေ မျက်လုံးလေးတွေနဲ့ကြည့်ပီး တောင်းဆိုနေတဲ့သမီးစကားကြောင့် ဦးထင်ကျော်လဲ နို့ကြီးတွေကို ကိုင်ဆွဲပီး လိုးဆောင့်အားကိုမြှင့်တင်လိုက်ပါတယ်၊ကာမစိတ်တွေ တက်ကြွနေမှုကြောင့် ခင်မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက တချက်လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း စောက်ရည်တွေ စီးကြနေကြပီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ လိုးဆောင့်မှုနဲ့အပြိုင် သူမရဲ့ဖင်ကြီးကိုလဲ ကော့ပေးနေပါတော့တယ်။

" အားးးးကောင်းလိုက်တာအဖေရယ် ဟုတ်တယ် လိုးလိုးအဖေ သမီးစောက်ဖုတ်ကို တအားလိုး အားးးကောင်းတယ်အဖေ"

" အဖေလဲ ကောင်းတယ်ကွာ သမီးစောက်ဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ အမြဲကိုလိုးနေခြင်တော့တာပဲ"

" ဟငှးးးးလိုးပါအဖေ ကိုယှ့သမီးကိုလိုးတာပဲ ဘယအှခှိနလှိုးလိုးရတယှ အားးးကောငှးတယအှဖေ လိုးလိုး အားးးးအဖရေ...လိုးပါအဖရေဲ့ အားးးသမီးးးပီးးးတော့...မယှ...အားးး အဖေ သမီးးးအရမှး...ကောငှးးးနပေီ အားးးအဖရေ..."

" အဖေလဲ ပီးတော့မယ်သမီးရေ အတူပြီးကြမယ်နော်"

" ဟုတ်အဖေ လိုးလိုး အားးး အဖေ့...လီးရည်တွေ သမီးစောက်ဖုတ်ထဲပန်းထုက်ပေးးးအားးးးအဖေသမီးးးပီးးးအားးးကောင်းလိုက်တာအဖေရယ် သမီးပီးပီအဖေရဲ့... ဟင်းးးး..."

ဦးထင်ကျော်လဲ သမီးပြီးသွားတာနဲ့ မရှေးနှောင်းမှာပဲ အားကုန်ဆောင့်လိုးလိုက်ရင်း သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုက်လိုက်ပါတယ်၊အားပါးတရ လိင်ဆက်ဆံပီးသွားတော့ အဖေနဲ့သမီးနှစ်ယောက်လုံးဟာ အိပ်ယာပေါ်မှာ မှိန်းနေလိုက်ကြပါတယ်။

ခင်မမကတော့ ကာမအရသာတွေကို ပြည့်ဝအောင် ခံစားလိုက်ရလို့ အဖေဖြစ်သူရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းလေးဝင်ပီး ငြိမ်သက်နေပါတယ်၊ခဏကြာတော့ ဦးထင်ကျော်က အဝတ်စားကင်းမဲ့နေတဲ့ သမီးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပီး...

" သမီး အဖေလိုးတာ ကောင်းလား"

" ကောင်းတယ်အဖေရယ် အရမ်းကောင်းတာပဲ သမီးလေ အဖေ့လီးကြီးကို အရမ်းချစ်သွားပြီ သမီးကို အမြဲလိုးပေးပါနော်"

" လိုးပေးမှာပေါ့သမီးရဲ့ စိတ်သာချနေ အဖေက သမီးကို လိုးခြင်နေတာကြာပီ အခုမှပဲ လိုးရတော့တယ် သမီးဖင်ကြီးတွေကြည့်ပီး အဖေက သမီးကိုလိုးခြင်နေတာ"

" ဟင့်...သိသားပဲ သမီးဖင်ကြီးကိုကြည့်ပီး အဖေ့လီးကြီးတောင်နေတာမလား"

" ဟုတ်တယ်သမီးရဲ့ သမီးဖင်ကြီးကလဲ မြင်တာနဲ့ကို လိုးခြင်စရာကြီးဖြစ်နေတာလေ အဲဒါကြောင့် သမီးဖင်ကြီးကိုမှန်းပီး စိတ်ထဲကနေလိုးနေရတာ"

" အဖေရယ် အခုတော့ အဲလိုမှန်းစရာမလိုတော့ပါဘူး သမီးဖင်ကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက အဖေ့သဘောရှိဖြစ်သွားပါပီ အဖေလိုးခြင်ရင်ပြောနော် သမီးခံပေးမယ်"

" အေးပါကွယ် လိမ်မာလိုက်တဲ့အဖေ့သမီးလေး"

" ဟယ်တော့...အဖေ အဖေ့လီးကြီး ပြန်မာလာပြန်ပီ "

" အဲဒါက သမီးကိုလိုးခြင်လာလို့လေ အဖေလိုးတာကို ခံခြင်လားသမီး"

" ဘယ်နဲ့ပြောလိုက်တာလဲအဖေရယ် သမီးလေ အဖေ့လီးကြီးကို သမီးစောက်ဖုတ်ထဲကကို မချွတ်ခြင်ဘူး အဖေ့လီးကြီးနဲ့လိုးပေးရင် သမီးအရမ်းကောင်းနေရတာ "

" အင်း အဲဒါဆိုရင် လိုးကြစို့သမီး မလိုးခင်မှာ အဖေ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးနော်"

" စုပ်ပေးမယ်အဖေ အဖေ့လီးကြီးကို မြင်ရခနဲက သမီးကစုပ်ကြည့်ခြင်နေတာ"

" ကဲကဲ အဲဒါဆိုလဲ လာသမီး အဖေ့မျက်နာပေါ်ကို တက်ခွပီးထိုင် အဖေက သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ပေးမယ် သမီးက အဖေ့လီးကြီးကိုစုပ်နေ"

" ဟင့်...အဖေကလဲ အဖေ့မျက်နာပေါ်တက်ရင် သမီးငရဲကြီးမှာပေါ့ "

" မကြီးပါဘူးသမီးရယ် အဖေက ခွင့်ပြုတာပဲ လာလာသမီး အဖေ့ပေါ်ကို ကားယားခွတက်လိုက် အင်း ဟုတ်တယ် သမီးစောက်ဖုတ်ကို အဖေ့မျက်နာပေါ်ထိုင်ချလိုက်"

" ဟုတ် ကန်တော့နော်အဖေ ဒီလိုဟုတ်လား သမီးက တခါမှမလုပ်ဖူးဘူး"

" အင်း ဟုတ်တယ်သမီး ထိုင်ချလိုက် ဟုတ်ပီ အင်း သမီးဖင်ကြီးကို ကုန်းထား ရပီသမီး ကဲ သမီးကအဖေ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးတော့ အဖေက သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်နေမယ်"

ဒီလိုနဲ့ပဲ ဦးထင်ကျော်က သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ ကုန်းထားတဲ့ သမီးရဲ့ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပီး အောက်ကနေ လျှာကြီးနဲ့ ပင့်ယက်လိုက်ပါတယ်၊သမီးရဲ့ကြီးမားကျယ်ပြန့်တဲ့ ဖင်ကားကားကြီးကို ကိုင်ပီး စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ယက်နေရတာက ဦးထင်ကျော်အတွက်တော့ အင်မတန်ကို ချိုမြိန်လှပီး ဘယ်အရာနဲ့မှ မလဲနိုင်ပါဘူး။

ဦးထင်ကျော်က စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နဲ့ဖြဲပီး လျှာကြီးနဲ့ ကော်ယက်လိုက်တော့ သမီးဖြစ်တဲ့ခင်မမရဲ့ ဖင်ကြီးက လှုပ်ရမ်းသွားရပီး ဦးထင်ကျော်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးကို သူမရဲ့ ပါးစပ်လေးနဲ့ ရေခဲချောင်းစုပ်သလို အားရပါးရ စုပ်နေပါတော့တယ်။

ခင်မမကလဲ အဖေရဲ့လိင်တန်ကြီးကို အားပါးတရ စုပ်နေသလို ဦးထင်ကျော်ကလဲ သမီးခင်မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ယက်နေလိုက်ပါတယ်၊ဒီလိုနဲ့ပဲ မကြာသောအချိန်မှာ ခင်မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကနေ စောက်ရည်တွေက စိမ့်သထက်စိမ့်ကြလာပီး ဖင်သားကားကားကြီးကို လှုပ်ရမ်းကာ အဖေဖြစ်သူရဲ့မျက်နာကို သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ပွတ်နေပါတော့တယ်။

" အဖေရယ် သမီးမနေနိုင်တော့ဘူး လိုးပေးပါတော့နော် အဖေ့လီးကြီးကို သမီးလိုခြင်နေပီ"

" လိုးပေးမယ်သမီး အဖေ့ကို သမီးဖင်ကြီးကုန်းပေး အဖေကသမီးဖင်ကြီးကိုကြည့်ပီး လိုးခြင်တာ"

" ဟုတ်အဖေ ကုန်းပေးမယ်နော်"

ခင်မမလဲ အဖေ့အပေါ်ကနေဆင်းလိုက်ပီး အိပ်ယာပေါ်မှာ ဒူးလေးထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်ပါတယ်၊အရင်တုန်းက ရည်းစားနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုပေမဲ့ ထမိန်လှန်ပီး တက်လုပ်တာကိုပဲ ခံဖူးခဲ့တာပါ။

အခုလို ကိုယ်လုံးတီးနဲ့အဖေ့ရှေ့မှာ ကုန်းပေးနေရတော့ ရှက်စိတ်လေးတော့ ဝင်လာမိပါတယ်၊ဒါပေမဲ့လဲ အဖေ့ရဲ့ လိင်တန်ကြီးနဲ့ လိုးဆောင့်မှုကို ခံရရင် ရရှိမဲ့ ခံစားမှုအရသာတွေကို သိနေတော့လဲ ရှက်စိတ်တွေထက် ကာမစိတ်တွေကပဲ အားကြီးနေပါတယ်၊အဖေနဲ့ အခုလိုလက်တွေ့ အလိုးခံရတဲ့ အရသာကိုမပြောပါနဲ့ဦး ။

စိတ်ကူးထဲမှာ အဖေလိုးတာခံနေတယ်လို့ တွေးပီး လက်နဲ့လုပ်လို့ ရရှိခံစားရတဲ့ အရသာကိုက အင်မတန်ကောင်းမွန်လှပါတယ်။

အခုလို လက်တွေ့ အဖေ့အလိုးကို ခံရတာတော့ ဘယ်လောက်ကောင်းတယ်လို့ကို ဆိုဖွယ်ရာမရှိလောက်အောင်ပါပဲ၊အဲဒီအချိန်မှာပဲ သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို အဖေကကိုင်ပြီး ဖြဲလိုက်တာကြောင့် အဖေ့လီးကြီးဝင်လာတော့မယ်ဆိုပီး ခင်မမဟာ သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို တောင့်ခံပေးလိုက်ပါတယ်။

ဖင်ကြီးကိုကိုင်ဖြဲတာ ခံလိုက်ရတာကြောင့် လိုးတော့မယ်ထင်နေတဲ့ ခင်မမတစ်ယောက် သူမရဲ့ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ခြမ်းကြားက ဖင်ပေါက်လေးကို နွေးတေးတေး စိုတိုတိုအရာတစ်ခုနဲ့ အယက်ခံလိုက်ရတော့ ဖင်ကြီးတွန့်သွားရပါတယ်။

လိုးတော့မယ်လို့ ထင်ထားပေမဲ့ မလိုးသေးပဲ ဖင်ပေါက်လေးကို အယက်ခံလိုက်ရတော့ ခင်မမရဲ့ ဖင်ကြီးက လှုပ်ရမ်းသွားရပါတယ်.။

တဆက်ထဲလိုပဲ ခင်မမစိတ်ထဲမှာ အဖေကသူမဖင်ဝလေးကို ယက်နေတာပဲ အားနာလိုက်တာအဖေရယ်လို့ အောက်မေ့နေပေမဲ့ ဖင်ဝလေးဆီကနေရတဲ့ ခံစားမှုလေးတွေက ကောင်းမွန်နေတာကြောင့် အိပ်ယာပေါ်ကို ခန္ဒာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းလေး မှောက်ချလိုက်ရင်း အဖေဖြစ်သူရဲ့ ဖင်ယက်ပေးနေမှာကို ကြေကြေနပ်နပ်ကြီး ခံနေလိုက်ပါတယ်။

ဖင်ဝလေးကို လျှာနဲ့ယက်နေရင်း စောက်ဖုတ်ထဲကိုပါ လက်နဲ့ထိုးပေးနေတာကို ခံနေရတော့ ခင်မမရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေက တရိပ်ရိပ်တက်လာရပါပြီ၊အိပ်ယာပေါ်မှာဝပ်ပီး ဖင်ကြီးကိုထောင်ပေးနေတဲ့ ခင်မမရဲ့ ရင်ထဲမှာတော့ စကားလုံးများစွာကို ပြောနေမိပါတယ်။

ယစ်မူးသာယာဖွယ်ကောင်းတဲ့ ခံစားမှုတွေကို ပေးစွမ်းနေတဲ့အဖေ့ကို သူမအနေနဲ့ အဖေလိုရော တစိမ်းယောကျ်ားတစ်ယောက်လိုရော ချစ်နေမိပါပီအဖေရယ် အဖေနဲ့အတူနေပီး အဖေလိုးတာကိုပဲ တစ်သက်လုံးခံသွားပါရစေလို့ ပြောနေမိပါတယ်။

ခဏအကြာမှာတော့ အဖေ့ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေက ရပ်သွားတာကြောင့် အဖေက လိုးတော့မှာနေမယ်လို့တွေးပီး အဖေ့ရဲ့လီးကြီး ဝင်လာမဲ့အချိန်ကို သူမမျှော်လင့်နေလိုက်ပါတယ်၊မျှော်နေဆဲမှာပဲ အဖေ့ရဲ့လီးကြီးက ဝင်လာတော့ သူမကိုယ်လုံးလေးက တွန့်သွားရပြန်တာပေါ့။

ဟော...အဖေက သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုက်လိုက်ပီ အဖေရယ် အဖေ့လီးကြီးကို ဆွဲထုက်လိုက်ရင် သမီးရင်ထဲဟာသွားသလိုပဲ ဟော အဖေ့လီးကြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ပြန်ဝင်လာတော့မယ်။

အား...အဖေရယ် ကောင်းလိုက်တာနော် အဖေ့လီးကြီးက သမီးကို ရူးအောင်များပြုစားနေတာလား...သမီးအဖေ့ကိုချစ်တယ် သမီးရဲ့ချစ်သူကလဲအဖေ သမီးရဲ့ယောကျ်ားကလဲအဖေ 

အို...အဖေရယ်..အဖေက သမီးအတွက်တော့ အရာရာပါပဲ၊ဟောဒီက ခင်မမကို အဖေ့သဘောရှိသာ လိုးလိုက်ပါတော့အဖေရယ်၊အဖေ့ရဲ့ ဆောင့်လိုးမှုတွေအောက်မှာ ခင်မမလေ အဖေ့သမီးပေါ့ အရမ်းကို ကောင်းနေရပါတယ်အဖေရယ်။

သမီးသိတယ်အဖေ သမီးပီးတော့မယ် ဟောဒီက အဖေ့သမီးခင်မမ ပီးတော့မယ်အဖေ၊အဖေလဲ ပီးတော့မယ်မလား သမီးဖင်ကြီးကို ကိုင်ပီးလိုးနေတာများ အားရစရာကြီးအဖေရယ်...လိုးပါအဖေ ကိုယ့်အဖေကို ပြန်ကုန်းနေတဲ့ သမီးကို လိုးပါအဖေ...

အားးး...သမီးအော်လိုက်မိလားအဖေ အော်မိတယ်ဆိုရင်လဲ သမီးအရမ်းကောင်းလို့ပါနော် သမီးပီးသွားပီအဖေရယ်... အဖေလဲပီးပီမလား သမီးစောက်ဖုတ်ထဲကို အဖေ့လီးရည်တွေဝင်လာတာ သမီးသိတယ်လေ..မောလိုက်တာအဖေရယ်...။

တကယ်ဆိုရင် လိုးရတဲ့အဖေက မောရမှာမလား သမီးမောတာက ရင်ခုန်လှိုက်မောတာပါ အဖေရယ်...ဟော...သမီးကိုကြည့်ပီး အဖေက ပြုံးလိုက်တယ်ပေါ့...သမီးမျက်နာပေါ်က ကြေနပ်နေတဲ့ဟန်လေးနဲ့ အပြုံးမပွင့်တပွင့်လေးပေါ်နေတာကို အဖေကပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေတော့ သမီးရှက်လိုက်တာအဖေရယ်.။

ဟုတ်ပါတယ်လေ...သမီးလေ အဖေ့ရဲ့လိုးဆောင့်မှုအောက်မှာ စီးမြောကြေနပ်ခဲ့ရတာပေါ့...သမီးအဖုတ်ထဲက ကျိန်းနေပီအဖေရယ် အဖေ့လီးကြီးနဲ့လိုးခဲ့လို့လေ နာပေမဲ့လဲ သမီးကြေနပ်တယ်အဖေ ။သမီးချစ်တဲ့ အဖေလိုးတာ ခံရတာကို သမီးကြေနပ်တယ်...အဖေ့ရင်ခွင်ထဲမှာ သမီးအိပ်နေပါစေနော် သမီးကိုဖက်ထားပေးပါလားအဖေရယ်...သမီးလေ အဖေ့နဲ့မခွာနိုင်လောက်အောင်ကို အဖေ့ကိုချစ်နေမိပါပြီရှင်...။


 အပိုင်း ( ၂ )   ဆက်ရန် >>>>



ခယ်မနှပ်တဲ့ လက်ဖက် (စ/ဆုံး)

ခယ်မနှပ်တဲ့ လက်ဖက် (စ/ဆုံး)

ဇီဝဇိုး ရေးသည်။

အခန်း ( ၁ )

မပြောလိုပေမဲ့လည်း ပြောရဦးမယ်ဗျ ။ကျွန်တော့်ခယ်မလေးနဲ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အကြောင်းပေါ့။ဆောက်ရှက်မရှိတဲ့ မုဒိမ်းကောင်ဆိုပြီးတော့ပြောလည်း ပြောကြပါစေတော့ဗျို့ ။ဖြစ်တဲ့နေရာက မလေးရှားက။ ပါဆာပူတေးနားမှာဖြစ်တာလေ။ဆောက်ပြသနာပါပဲဗျာ ။မန်ကျည်းသီးကုလားတွေတောင်တွေ့သွားသေးတယ်။တော်သေးတာပေါ့။ဘာမှဝိုင်းမလုပ်ကြလို့။ကျွန်တော်က မိန်းမနဲ့ဗျ။ခယ်မလေးက မလေးရှားကိုတက်လာတာ။ သူကတော့စက်ရုံမှာ အလုပ်လုပ်ရမှာလေ။ဘာစက်ရုံဖြစ်ရမှာလဲ ။အထည်ချုပ်ပေါ့။ 

မြန်မာတွေ ကိုဘယ်သူကများကွန်ပြူတာပေးကိုင်ခိုင်းမှာတုန်း။ မရှိဘူးတော့ မဟုတ်ဘူး ရှိတယ်။ရှားတယ်ပေါ့ဗျာ ။မိန်းမက မြစ်ကြီးနားက ဆိုတော့ခယ်မကလည်း မြစ်ကြီးနားကလို့မထင်ပါနဲ့။သူကတော့မြေနီကုန်းသူပါ။ကုလားမလည်းမဟုတ်ပါဘူး ။ဖြူဖြူချောချောပေါ့။

သိကြတဲ့အတိုင်းပါပဲ ။ရန်ကုန်သူဆိုတော့စွာပေမပေါ့။မိန်းမက လည်း ကျွန်တော်တို့စက်ရုံထဲကပါပဲ ။သူကတော့အိုတီတွေရှိတယ်လေ။ပင်ဂျန်းမ်(ချေးငွေ)တွေလည်း ထုတ်ရတယ်ဆိုတော့မဆိုးဘူးပေါ့..။ဒါပေမဲ့ခင်ဗျားတို့လည်းသိပါတယ်၊အဲ့ပင်ဂျမ်းကြီးက တော်တော်ကိုစွဲစေတယ်လေ။

တစ်ခြားကိုလည်း ထွက်မသွားချင်တော့ဘူး ။နောက်ပြီးတော့ခင်ဗျား က ပိုက်ဆံအမြဲလိုနေတာလေ အိမ်ကိုလည်း မပို့ဖြစ်တော့ဘူးပေါ့။အဲ့ဒါ ပြသနာပဲပေါ့။ဘာလို့လဲဆိုတော့ဒီနေ့ချေးငှားတယ်။နောက်နေ့ပြန်ဆပ်ဒီလိုနဲ့ငွေခေါင်းကွဲပြီး အိမ်ကိုပြန်မပို့နိုင်တော့ မလာယုအောရမ်း တို့အကြိုက်ပေါ့။

ကဲ ပြောနေတာနဲ့တိုင်တွေပတ်ကုန်ပြီဗျာ။ဟုတ်ပြီဗျ။ မိန်းမကတော့ခယ်မလေးလာတာကိုကြိုက်လည်းကြိုက်တယ်။ကြိုက်လည်းမကြိုက်ဘူးလေ။ ခယ်မလေးက အရမ်းမိတယ်ဗျ။တုန်တောင်တုန်သွားမယ်။မြေနီကုန်းသူတွေထဲမှာဒီလိုလှတာအတော်ရှားတာကိုးဗျာ။

ခယ်မလေးကိုကျွန်တော်ငမ်းနေတာကိုမိန်းမကလည်းသိတယ်။ဒါပေမဲ့ဘာမှတော့မပြောသေးဘူးလေ .။မိန်းမနဲ့ပေါင်းလာတဲ့တစ်နှစ်ကျော်အတွင်းမှာ ကျွန်တော်ဘယ်လောက်သန်သလဲဆိုတာကိုမိန်းမလည်းသိတယ်။ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော်ဆိုပိုတောင်သိသေးဗျာ။…အဟေးဟေးးး ၆လက်မ နဲ့ ၄စိတ်ဗျာ။

မကြီးပေမဲ့မသေးပါဘူး ။တော်ရုံလောက်တော့အရည်ပျော်သွားနိုင်ပါတယ်။မိန်းမနဲ့ကလည်းနေ့စဉ်ရက်ဆက်ကြီးတော့မလိုးနိုင်ပါဘူး။သူလည်းအလုပ်တွေများတယ်လေ။ တာဘိုလေးကွန်ကစ်ဘာ့ညာ့ပေါ့။ဒီလိုနဲ့ပဲ။တစ်နှစ်ကျော်လာတာပါ။သူနဲ့ယူစ က သာ ဆောက်ဖုတ်ကိုမှုတ်လိုက် ။သူကလည်း လီးစုပ်ပေးလိုက်နဲ့အဆင်ပြေတာလေ ။နောက်ပိုင်းကျတော့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ရိုးလာတယ်ပဲ ပြောရမလားပဲ သူကတော့ မရိုးလောက်ပါဘူး ။ကျွန်တော်ကသာ ဘာရူး (အသစ်)လေးစားချင်နေတာဗျ။

ချောင်ကစ်(ဖာတန်းတစ်နေရာ) ကိုလည်းနေ့တိုင်းတော့မသွားနိုင်ဘူးလေ။ ကြွက်ကိုက်လိမ့်မယ်။ဒီကောင်တွေက ငါးဆယ်လောက်တောင် လူများတဲ့အခါဆိုရင်ပေးမရဘူး ။ ၁၀၀ လောက်ပေးမှရတာ။စာအုပ်ရှိလည်း ကင်မယ် ကုတ်မယ် ဆိုတာချည်းပဲ။

ချောင်ကစ်သွားတာထက်စာရင်KL SENTRAL သွားတာကမှမိုက်ဦးမယ်။အဲ့မှာတော့စော်တွေက တစ်ပုံကြီးလေ ။မျက်နှာချင်းဆိုင်တိုက်တွေ ၁၀ တိုက်လောက်ရှိတယ်။ကြွက်လည်း ရှင်းတယ်။နောက်ပြီးတော့ ပိုက်ဆံကလည်း ခင်ဗျား အများကြီးကုန်မသွားဘူး ။တစ်ယောက်ကိုလေးဆယ်လောက်နဲ့စားလို့ရတယ်နောက်ပြီးတော့ ဖထုတ်လည်းရှိတယ်။ပြည်မကြီးတစ်ရုပ်လည်း ရှိတယ်ဗျာ။

ပိုကောင်းတာက အင်ဒိုမတွေပဲဗျ ။အပေးကောင်းတယ်လေ နောက်ပြီးတော့သူတို့က ပုလွေလည်းပေးတက်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ခင်ဗျားဂျော(ကြော)တော့ နပ်ရမယ်နော်။မဟုတ်ဘူးဆိုရင်စော်တွေက ပိုက်ဆံဘတ်တယ်။ကျွန်တော်တောင် တစ်ခါခံဖူးတယ်ဗျ။ဒီလိုလုပ်တာဗျ ခင်ဗျားတို့ကိုသင်ပေးဦးမယ်...ဟီး….။ အပေါက်စောင့်ရှိတယ်ဗျာ ။အဲ့ကိုခင်ဗျားက ပိုက်ဆံလေးဆယ်။ဒါမှမဟုတ်ရင်အပေါစားဆိုရင်တော့ သုံးဆယ်ပေးရမယ်လေ။

ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား။အဲ့လိုပေးလို့ခင်ဗျားပုံကလည်းထူတယ် အ တယ်လို့ ဒီကောင်တွေ သိသွားပြီဆိုရင်ပိုက်ဆံအမ်းတယ်ဗျာ ။အမ်းတာ ဘယ်လိုအမ်းသလဲဆိုတော့ လူရှိလို့အောက်ကို မသိမသာပစ်ချပေးသလိုနဲ့ ပစ်ချ ပစ်လိုက်တာ။

ဒါက စော်ကိုအချက်ပြလိုက်တာပဲ ။ အဲ့အခါကျရင်ခင်ဗျားက ကောက်လိုက်တယ်ပေါ့။ ဒါကိုစော်က ကြည့်ထားတယ်။ ပြီးသွားတာနဲ့ ခင်ဗျားဆီက ပိုက်ဆံကိုစော်က ဘတ်ထားလိုက်ကော ခင်ဗျား။စော်ဖိပြီးလို့ ပြီးသွားတဲ့အချိန်ရေချိုးခန်း အိမ်သာကိုသွားတဲ့အချိန်ပေါ့။ စော်က ဘတ်ထားလိုက်တာ ခင်ဗျားအဲ့မှာ ကွိုင်သွားရှာလို့မရဘူး။တိုက်ဂေါ(လူမိုက်)တွေရှိတယ်လေ။

သူတို့ကို ပိုက်ဆံပေးထားတော့ လက်ခေါက်တစ်ချက်မှုတ်လိုက်တာနဲ့ ခင်ဗျား စုတ်ပြတ်သတ်သွားကောဗျ။ထားဗျာ တစ်ခြားဆီရောက်ကုန်ပြီ။သိတဲ့အတိုင်းပါပဲ မလေးရှားကတော့ရောက်စ လူတွေအတွက်စိတ်လေစရာကြီးပါ ။မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ ဘယ်နေရာကပဲလာလာ လာခဲ့တဲ့နေရာထက်တိုးတက်နေတာမို့လို့ ဘယ်လောက်ချမ်းသာပြီး ပညာတက်တက် အနေကျုံ့သွားတာပါပဲ။

ဒါကလည်း တိုးတက်တဲ့နိုင်ငံမို့လို့ ဒီလောက်တော့ရှိပေလိမ့်မပေါ့ဗျာ။ရောက်တဲ့နေ့မှာတင်လေဆိပ်မှာ စကွိုင်တာဗျ။ကောင်မလေးက ပိုက်ဆံအပိုတွေထည့်လာတာ…။အဲ့ဒါကိုမလေးရှား လေဆိပ်မှာတင် ကြွက်တွေကတောင်းလို့ ပေးလိုက်ရတယ်တဲ့။သွားကြိုတဲ့ကျွန်တော်က ပေါက်ပြီးတော့ သူ့ကိုဆူတာပေါ့။

“ နင်ကလည်း မြေနီကုန်းသူဆိုပြီးတုံးပါ့ဟ”

“ မသိဘူးလေ နွယ်နီက ခုမှ မလေးကို စရောက်ဖူးတာလေ”

“ ပြောတော့လွယ်တယ်မလေးငွေ ငါးဆယ်မဟုတ်လား”

“ ဒါဆိုရင်မြန်မာငွေ တစ်သောင်းခွဲလောက်ထွက်သွားပြီဒီမှာတစ်နေ့ရှာစာထက်များတယ်ခက်လိုက်တာ ထားလိုက်တော့ဟာ”

“ ဟုတ်”

အင်း ကောင်မလေးပုံကတော့ရိုရိုကျိုးကျိုးပါပဲ။မဆိုးဘူး။ဒီလောက်ထိကောင်းသေးတယ်။လေဆိပ်ကအထွက်မှာမကောင်းတော့တာ။ကောင်မလေးဝတ်လာတာက အစိမ်းရောင်အကွက်နဲ့ ဘောင်းဘီ အနက်ကြားလေးဗျ၊အမြင်ဆန်းတယ်။သေသေချာချာကြည့်ရတယ်ဗျ။သိတယ်မဟုတ်လား။ဘောင်းဘီအနက်ဆိုတာမျိုးကလေ။အားပါးပါး။ကောင်မလေးဖင် က နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူးဗျ ။လူကပိန်ပြီး ခါးကသေးနေတော့သေးမှာပဲ ထင်ထားခဲ့တာ။ဘယ်ဟုတ်ပေမတုန်းဗျာ။အကိတ်ကြီးဟ။

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ငပဲကိုအချက်ပြမပြ ကြည့်လိုက်တော့အလဲ့သူကောင့်သားက ဗောင်းတော်ညှိမ့်တယ်ဗျာ။ဒီကကောင်ကလည်း စိတ်တော်သိရပေမပေါ့။စားရပါစေ့မယ်ပေါ့။တိတ်တိတ်လေး ဥထားရမယ်။ဒီကိစ္စက မိန်းမ မသိအောင်ထိုးရမဲ့ဖဲဗျ။ကျွန်တော်အောင်းထားလိုက်တယ်။လေဆိပ်ကနေထွက်လာပြီးတော့တက်စီငှားတယ်ဗျ။ကောင်မလေးကတော့ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ပေါ့။

“ ကိုစိုးဦး ”

“ ဟေ...”

ကျွန်တော်က ယောင်နန နဲ့ ပြန်ထူးမိတယ်။

“ လေဆိပ်ကြီးက အပြင်ရောက်မှကြည့်မိတယ်။အကြီးကြီးပဲနော်..”

“ အင်း ဟုတ်တယ်လေ လေဆိပ်နှစ်ခုရှိတယ်တစ်ခုက မီးထွန်းဖို့တစ်ခုက ကတ်ဆတ်ဖွင့်ဖို့ပေါ့..”

“ အာ…နောက်နေပြန်ပြီ”

ဆိုပြီး…..ရီတယ်ဗျ။အလဲ့ကောင်မလေးက သွားတက်လေးနဲ့။ဆာရာမောင်းဆကရန်း(အခုကိုကြိတ်ချင်နေပြီ) ဖြစ်သွားတာပေါ့။

အင်း….ဒီကောင်မလေးကိုမှ မကြိတ်ရဘူးဆိုရင်ငယ်ပါရေ မင်းနဲ့ငါသေခန်းပြတ်ပဲ။ဒါငါ့ခြံထဲက ကြက်ပဲ။ကြက်တောင်မှအေတောင်စုံတဲ့ ကြက်။အင်း…အတွေးတွေကတော့လှပါ့ဗျာ။

ဒီလိုနဲ့အိမ်ပြန်ရောက်လာတယ်။မိန်းမကလာကြိုတယ်။မိန်းမကသဘောကောင်းပါတယ်။ကျွန်တော်ကလည်း သဘောကောင်းတော့ လူချစ်လူခင်လည်းပေါတာပေါ့။

“ ဟေးးး ကိုစိုးဦး..ခင်ဗျားကလည်း လူသွားကြိုတာ ကျွန်တော့်တောင်ပြောမသွားဘူး..”

စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ လာပြောတဲ့သူကိုကြည့်လိုက်တော့ဟိုဘက်ခန်းက ကိုဂျိုး…အင်း…ခက်တော့နေပြီ.ဒီလူပျိုကြီးကတော့…သူ့ဟာသူ မဖန်ပဲနဲ့ငါ့တိန်ညင်လေးကိုပုဆိုးနဲ့လာအုပ်ချင်နေပြီ.။ကြိုကန်ထားမှရတော့မယ်ဆိုတာကိုကျွန်တော်သိတော့.။

“ အေးဗျာ ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားကိုခေါ်သွားဖို့ခင်ဗျားအိုတီရှိတယ်ထင်နေတာဗျ..”

“ အဲ့ဒါကြောင့်မို့လို့ခေါ်...မသွားတာပါ။”

သူ့ကြည့်တော့ကွမ်းစားထားလို့ရဲနေတဲ့ရှဲတွေနဲ့ခယ်မလေးကိုလာ ပရီချင်သေးတယ်။မဖြစ်ဘူး.ကြိုပွိုင့်လုပ်မှရတော့မယ်ဆိုတာကိုသိတယ်။

“ နွယ်နီ”

“ ရှင်ကိုစိုးဦး”

ကရဝိတ်လေး ငါ့အခန်းထဲရောက်နေပါပေါ့လား ။ ဘုရား…ဘုရား.။ အင်း ပြောစရာရှိလို့။ဒီမလေးမှာကသိတဲ့အတိုင်းပဲ ကိုယ်ဆွေကိုယ်မျိုးမြန်မာတွေက ဆောက်ရမ်းလက်သွက်တာနော်။ချောချော မချောချော ကောင်မလေးတွေတွေ့ပြီဆိုတာနဲ့သူတို့က လာပြီးတော့ခလုတ်တိုက်ချင်ကြတာ။

“ စိတ်ချပါ ကိုစိုးဦး..”

“ ကျွန်မက ဒါတွေကိုမြန်မာနိုင်ငံမှာကတည်းက စိတ်မဝင်စားတာပါ။ရည်းစားတောင်မထားခဲ့ပါဘူး..”

“ မမီး သိပါတယ်..မမီး ဆိုတာက ကျွန်တော့်မိန်းမပါ..”

အင်း..ကလိဦးမှပဲ။

“ ဟ နင်က ယောကျ်ားတွေကိုစိတ်မဝင်စားဘူးဆိုတော့မိန်းမတွေကို..စိတ်ဝင်စားတာလားဟ..”

“ အာ............ကိုစိုးဦးကလည်း ပေါက်ကရပြောတော့မယ်..”

“ ကျွန်မ ရေသွားချိုးတော့မယ်..”

“ ရေချိုးခန်းလိုက်ပြပေးဦးလေ…”

“ အင်း….ငါ့ဝင်ထဲတော့ ဂွင်လာပြီ”

အဲလေ….ငါ့ဂွင်ထဲတော့ဝင်လာပြီ။ စက်ရုံဆိုပေမဲ့ကျွန်တော်တို့စက်ရုံကနည်းနည်းသန့်တယ်ဗျ။ ရေချိုးခန်းအိမ်သာတွေလည်းများတယ်။ စက်ရုံမှာက မြန်မာတွေနည်းတော့ အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်တယ်လေ။ သိတဲ့အတိုင်းပဲ ကိုယ်ရွှေမြန်မာတွေက တစ်ယောက်နဲ့အထက်ဆိုရင်ပြသနာတက်နေကြဆိုတော့လေ။

သီးသန့်နေတက်တဲ့ကျွန်တော်တို့လင်မယားနှစ်ယောက်ကတော့နေရာကောင်းလေးရှာထားပြီးသားပဲ။တစ်လကို ရင်းဂစ်၂၀၀ပဲ ပေးရတဲ့/အခန်းလေးကိုငှားလိုက်တယ်။ရေဖိုးမီးဖိုးကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ပေးရတယ်လေ။ဒီလောက်ဆိုရင်ရတဲ့ပိုက်ဆံလေးလည်းအိမ်ကိုပို့နိုင်တယ်..။ဒီမှာလည်း သုံးစွဲလို့ရတယ်ပေါ့။

“ လာလေ နွယ်နီ:"

ကောင်မလေးက ရင်ရှားလေးနဲ့ဗျ။တောက်…လုံးနေမှာပဲ..အတွေးထဲမှာတင်လှိုင်းပုတ်နေပြီ.။လှေမှောက်တော့မှာပဲ။စိတ်ထိန်းထားစမ်းကောင်ကြီး မင်းအစာနော်မင်းစားရမှာ။ကိုယ့်ကိုယ်ကို အားပြန်ပေးရတယ်။မုဒိမ်းမှု့ဖြစ်မှတောင်ကြောက်မိသေးဗျာ။ အဲ့လိုဖြစ်နေတုန်းမိန်းမက ရောက်လာတယ်။ပြသနာပဲ.။

“ ကိုစိုးဦး….ရှင့်ဂျာကြီးကပြောနေတယ်။”

ဂျာကြီးဆိုတာက ကျွန်တော်တို့စက်ရုံက အပေါက်ဆိုးတဲ့မန်နေဂျာတရုတ်မပါ။ဂျာကြီးဆိုပေမဲ့အသက်ကြီးကြီးမဟုတ်ဘူး။အသက် ၃၀နီးနီး ဝတုတ်မ အပျိုကြီးဗျ။ ခါးသေးသေးလေးနဲ့မိုက်တယ်။

“ ဂျာကြီးက ပင်ဂျမ်းထုတ်ဦးမှာလားတဲ့။”

စက်ရုံကိုထပ်ရောက်လာတဲ့အထည်တွေကိုဆေးဆိုးဖို့ဘကုန်းလေးကောင်ကိုခေါ်သွားတဲ့။

“ အေးအေး မိန်းမ.။ငါသွားလိုက်ဦးမယ်။။”

စိတ်ထဲကတော့အင်းဂွင်တော့လွတ်ပြီနဲ့တူပါတယ်ကျွန်တော်..လေသွားပါတယ်။ ဒါနဲ့ဘကုန်းလေးကောင်ကိုခေါ်ပြီးတော့ကျွန်တော်အကြံထုတ်နေတာပေါ့ဗျာ။ကောင်မလေး ရေချိုးခန်းကိုချောင်းဖို့ပေါ့။ရေချိုးခန်းနဲ့အိမ်သာနဲ့က တွဲရပ်ဗျ။ပတ်ပတ်လည်ကိုသွပ်တွေနဲ့ကာထားတာ။ပြီးမှဘေးဘောင်တွေကိုသစ်သားနဲ့ရံထားတော့။အေးရင်လည်း အရမ်းအေးတယ်အပြင်မှာပူပြီဆိုရင်လည်း အရမ်းပူတာလေ။ဒါပေမဲ့ဘေးမှာက ကုက္ကိုပင်ကြီးရှိတော့ နည်းနည်းခံသာတယ်။

မန်ကျည်းပင်ပေါက်တွေလည်းရှိတယ်။စက်ရုံပတ်ပတ်လည်မှာ အပင်စုံကိုရှိတယ်။ထမင်းဆိုင်ဘေးကနေ ကပ်ဝင်လိုက်မယ်ဆိုရင်အိမ်သာနောက်ဘက်ခြမ်းကို ရောက်တယ်ဗျ။ရေချိုးခန်းနောက်ဘက်ခြမ်းပေါ့။ဘကုန်းလေးကောင်ကိုကျွန်တော်က လုပ်ပုံလုပ်နည်းနဲ့ ဆေးစိမ်တာတွေကိုပြထားခဲ့ပြီးကျွန်တော်အသာလစ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ရေချိုးခန်းနောက်ပေါက်ရောက်တော့မိန်းမနဲ့ခယ်မနဲ့စကားပြောနေတာဗျ.။

“ နွယ်နီနင့်ကိုပြောစရာရှိသေးတယ်..”

“ နင့်ကိုဟိုမှာကတည်းက ဗိုက်ဗာနဲ့ငါမှာထားပြီးသားနော်..”

ဒီကကောင်တွေက ငဆိုးတွေချည်းပဲ နင်သူတို့ဆီက ဘာမှမရဘူး နင့်လစာပဲ သူတို့အရက်ဖိုးဖြစ်သွားမှာ..”

“ အင်းပါ မရီရယ်သမီးသိပါတယ်..”

“ အေးပါ..နေတက်ထိုင်တက်တယ်ဆိုတာငါသိပြီးသားပါ။နင်ယောကျ်ားမယူသေးဘူးလားဟ။အသက်ပဲ ၂၇ ဖြစ်နေပြီ။”

“ အာ…မရီကလည်း။”

ကောင်မလေးက ရှက်ပြီးတော့ရယ်နေတယ်။သူတို့တွေ အလာပ သလာပ တွေပြောနေတုန်းရောက်လာတာက ဂျာကြီး။ဘုရားရေ ငါတော့တိုင်ပတ်ပြီအလုပ်မလုပ်ပဲနဲ့ဒီရောက်နေတာကိုသိသွားလို့လားမသိဘူး။တွေးနေတုန်းပဲ ဂျာကြီးက မိန်းမဆီကိုသွားပြီးတော့.။

“ ရီ….”

“ ယား(ဟုတ်ကဲ့) ကက(မမ)”

“ ဆာယာမောင်းဘာကိုက်တန်ဒါ့စ်(ငါအိမ်သာသုံးချင်တယ်)”

“ဘိုလေး က(ရပါတယ်အစ်မ)”

ကြားသားမိုးကြိုးပါလားဟ။ဒီအပျိုကြီးကျွန်တော်တို့စက်ရုံကိုစရောက်ကတည်းက တစ်ခါမှ ဒီအိမ်သာကိုမသုံးဖူးဘူး။ခြေတောင်လာမဆေးဖူးဘူး။ ငါတော့ ပျားစွဲပြီနဲ့တူတယ်။

စဉ်းစားရင်းနဲ့ခယ်မလေးကိုမချောင်းခင်မှာ ဒီခါးသေးသေးနဲ့တရုတ်မကိုအရင်ချောင်းရမယ်ပေါ့။ အိမ်သာနောက်ဖက်ကနေပြီးတော့ သွပ်ပြီးနဲ့သစ်သားကြားထဲက နေရာလေးမှာ အပေါက်လေးရှိတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်ပဲသိတာ။ အဲ့အိမ်သာကိုစဆောက်တုန်းက သစ်သားကိုအပြင်ကနေသံနဲ့ရိုက်ရင်းနဲ့သွပ်ကိုထိသွားတဲ့အပေါက်ဗျ။ဂျာကြီးက အိမ်သာထဲဝင်သွားတော့ကျွန်တော်လည်း ခြေအသာဖွပြီးတော့အိမ်သာနားကပ်လိုက်တယ်။အသက်တောင်မရှုရဲဘူး.။မိသွားရင်ခေါင်းပြတ်မှာလေ။ဒီမှာက သူတို့နိုင်ငံသားကိုထိတာနဲ့ဝိုင်းလုပ်ကြတာ ကျွန်တော်သိတယ်။

“ ရှူး….”

ဝါး အသံကျယ်ကြီးကြားရတယ်။ဒီအပျိုကြီးခါးသေးသေးလေးနဲ့ဆောက်ရမ်းတွေ ညှစ်ထုတ်နေပြီထင်တယ်။မျက်လုံးကိုကပ်ကြည့်လိုက်တော့နောက်ကနေမြင်နေရတာဗျ။ဖင်ဖွေးဖွေးကြီး တရုတ်မဖင်ဆိုတော့ဖွေးတာပေါ့။အဲ့ဖင်ကြားထဲမှာ ဆောက်မွှေးလေးတွေ မည်းနေတာပဲ။လီးက ချက်ချင်းတောင်လာတယ်။ဒီတရုတ်မ ကဘာဆက်လုပ်ဦးမလဲ စောင့်ကြည့်နေတာ။ ဘယ်ဟုတ်မတုန်းဗျ။သူ့ဆောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်နေတာ။ရေဆေးတယ်ထင်လို့စောင်ကြည့်နေတာ။မဟုတ်ဘူးဗျ။ဆောက်ဖုတ်လာကလိုင်းနေတာ။

ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲတော့မသိဘူး။အလုပ်ချိန်ကြီးထဲမှာ။ရှေ့က သွပ်ပြားအရောင်ပြန်နဲ့မှန်မှာသူ့မျက်နှာကော သူ့ဆောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကော မြင်နေရတာ…လီးက ထိန်းမရတော့ဘူး။တစ်ဂွင်းလောက်ကစ်လိုက်ချင်နေပြီ။ခယ်မလေးကို ချောင်းဖို့ထိန်းထားရသေးတယ်။

တရုတ်မ မျက်နှာက ချွေးတွေပါထွက်လာတယ်။ အား….ကျစ်ကျစ်….ထိန်းထားရတဲ့ပုံဗျ။အပြင်မှာ ကျွန်တော့်မိန်းမ တို့ရှိနေလို့ လက်ကိုအသာအယာပဲ သွင်းထုတ်နေရတော့ ဆောက်ဖုန်ကိုနှိုက်ရင်းနဲ့ဆောက်စိကိုချေနေတာဗျ။

ဖွေးစွတ်နေတဲ့အပြင်အရည်လဲ့နေတာပဲ နီနီရဲရဲ ဆောက်စိလေး…တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပြီးခါနီးလာတယ်ထင်တယ်။ခါးတွေပါကော့လာတယ်။မကြာပါဘူး။သုတ်ဖြူဖြူတွေ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားတယ်ဗျ။ရေတွေဘာတွေဆေးပြီးတော့မတ်တပ်ရပ်လိုက်မှတွေ့ရတယ်။စော်က ခါးမှာလည်း တက်တူးနဲ့ပါလား။မခေဘူးဗျ…။ ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ တရုတ်မ အပြင်ကိုထွက်သွားပြီးတော့မိန်းမနဲ့စကားပြောနေတယ်။

“ မာကာဆေး အဒစ်(ကျေးဇူး အငယ်လေး)”

“ သာ ပါ့က(ရပါတယ်မမ)”

“ ကဲ တရုတ်မ လစ်သွားပြီနွယ်နီနင်ရေချိုးတော့ဟုတ်ပြီလား.”

“ ငါ ထမင်းသွားချက်လိုက်ဦးမယ်..စိုးဦးလည်း ဗိုက်ဆာနေလောက်ပြီ”

မိန်းမကိုအဲ့ဒါတွေချစ်နေရတာတွေ့လား။ကျွန်တော့်ကိုဦးစားပေးတယ်လေ။.ကိုယ်ကသာ ဆိုးနေတာ။ဒါနဲ့ခယ်မလေးက ရေချိုးခန်းဝင်လာတယ်။ခင်ဗျားတို့ဆိုရင်ကော မျက်တောင်ခတ်မှာလားပြော။ခယ်မဆိုတာမျိုးက တစ်ခြားအသားတွေထက်ပိုကောင်းတဲ့ တောကောင်သားပါဗျာ။ပစ်တက်ခတ်တက်ရင် တစ်သက်စားမကုန်တာမျိုးဆိုတော့။ခယ်မလေးက ရင်လျှားကိုချွတ်လိုက်တယ်ဗျ။အားလားလား။ကောင်မလေးနို့လေးက သေးသေးလေးပါလားဟ။

ခါးကလည်း သေးလိုက်တာ.။ဟိုတရုတ်မ ခါးသေးလှပြီအောက်မေ့နေတာ သူက ပိုတောင်သေးနေသေးသဟ။.ပြီးတော့အောက်ပိုင်းကိုဆက်ကြည့်လိုက်တော့ဖင်ကလည်း ကောက်ချိတ်ပြီးတော့ဖောင်းနေတာပဲ။ကျွန်တော်သိတယ်။ဒါအပျိုစစ်စစ်ဖင်ပဲ။လုံးဝရေမရောဘူးဆိုတာကိုလေ။ဒါနဲ့ခယ်မလေး ဘာဆက်လုပ်မလဲလို့ ကျွန်တော်ချောင်းနေလိုက်တယ်။ ကောင်မလေးက ရင်လျှားကိုချွတ်ပြီးတော့သေးအရင်ပေါက်နေတာဗျ။

ဆောက်ဖုတ်လေးကိုမြင်ချင်လှပြီ။ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကြားထဲကနေ သေးလေးတွေထွက်နေတာက ဗျာ ..မြစ်ဆုံကိုတောင်သတိရသေးတယ်။ပြီးတော့ကောင်မလေးက ဆောက်ဖုတ်ကိုဆေးနေတယ်၊အသက်တောင်မရှုရဲဘူး။.မရှူမိတာလားပဲဗျ……။

ခယ်မလေးက ရေတစ်ခွက်နှစ်ခွက်လောင်းပြီးတော့နို့တွေကိုပွတ်နေတာဗျ။ဖင်သားကြီးကလည်း တုန်နေတာပဲ။ဆောက်ရမ်းမိုက်တယ်။နို့သီးလေးကလည်းလှလိုက်တာ။ကွက်တိဗျာ။ဒီအပေါက်ကိုကျေးဇူးတင်ရမယ်။ပြီးတော့ကျွန်တော်လည်း ဆက်စောင့်နေလိုက်တယ်။ခယ်မသားလေးစားချင်နေလှပြီဗျာ။

ခယ်မလေးက ဖင်ကြားထဲကိုပါ။ သူ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေနဲ့ပွတ်နေတာဗျာ။ပြီးတော့ချေးတွေတွန်းပေါ့။တွန်းမနေပါနဲ့ခယ်မလေးရယ်။ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုရင်ငါလျှာနဲ့လာလျက်ပေးပါ့မယ်။သြော်…ခဲအိုတစ်ယောက်ရဲ့ စေတနာပါလား။လေးစားထိုက်လေစွ.။ခယ်မလေးက ရေမိုးချိုးပြီးသဘက်ကိုယူပြီးသုတ်နေတာ။

နတ်သမီးဆင်လေးဗျာ။ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း မထိန်းနိုင်ဘူး။ထု ချပစ်လိုက်တယ်။ သွပ်ပြားပေါ်ကိုဆောက်ရမ်းကောင်းလိုက်တာဗျာ။ခါးတွေပါကျင်တက်သွားတယ်နည်းတာမဟုတ်ဘူး။ဆောက်ရမ်းကောင်းသွားပြီ.။

ဒီခယ်မလေးကိုမရရအောင်လိုးဖို့ကိုလည်း ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ဒီလိုအသားမျိုးကိုစားဖြစ်အောင်စားရမယ်ပေါ့။ခယ်မလေး အပြင်ထွက်သွားပြီးတော့ကျွန်တော်လည်း ထမင်းဆိုင်ဘက်ကနေပြီးတော့အလုပ်ဆောင်ဘက်ကိုပြန်လာခဲ့တယ်၊ခြေဖွပြီးတော့ပေါ့။အလုပ်ပြီးလို့အိမ်ပြန်ရောက်တော့ကျွန်တော်လည်း ထမင်းဝိုင်းသွားထိုင်နေလိုက်တယ်လေ။

ခယ်မလေးကတော့ဘာမှမသိဘူး။အဝတ်လဲနေတယ်။သူ.လည်း ရောက်တာမှတစ်ရက်မပြည့်သေးတော့မလေးအကြောင်းကိုရှင်းပြရင်းနဲ့ဆက်တင်ချိန်ဦးမှပဲလို့ကျွန်တော်တွေးမိတယ်ဗျ။မရီရေ ငါထမင်းစားနှင့်တော့မယ်။နင်မပြီးသေးဘူးမဟုတ်လား။မရီက ကျွန်တော်တို့စက်ရုံဘေးမှာမုန့်ဟင်းခါးဆိုင်လေးဖွင့်ထားတယ်လေ။အဲ့ဒါလေးကလည်း အဆင်ပြေတယ်ဗျ။

“ အင်း စားနှင့်လေ ”

“ ငါ အလုပ်ရှိသေးလို့”

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း ထမင်းစားခန်းထဲမှာပဲ စောင့်နေတာပေါ့။ခယ်မလေး အဝတ်လဲတာ မပြီးတော့ဘူးလား မသိဘူးး။ထမင်းစားဖို့သွားခေါ်ဦးမှပဲ..။ကျွန်တော်ထ လာခဲ့တယ်။ခယ်မလေးက ကျွန်တော်တို့လင်မယားခန်းထဲမှာ ထင်တယ်။ကျွန်တော်တံခါးမခေါက်မိဘူး။အရင်လိုပဲ ယောင်ပြီးတော့တံခါးကိုဆွဲဖွင့့်မိလိုက်တယ်။

“ အားးးး”

ခယ်မလေးက ထအော်တယ်။ထမီမဝတ်ရသေးဘူး။

“ ဟာ.။…ဟဲ့ဘာလို့တံခါးမပိတ်တာလဲ။”

ပြောရင်းနဲ့ကျွန်တော့်မျက်လုံးက သူ့ဆောက်ဖုတ်ဆီကိုရောက်သွားတယ်။ဒါကိုသူလည်း မြင်ဖြစ်အောင်မြင်လိုက်တယ်။အဲ့မှာစတာပဲ

“ နင် ဘာလို့”

......................................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

“ မ…မမ လာနဲ့လေ….။”

“ ဆောရီးဟာ ငါမသိဘူး နင်က တံခါးပိတ်ထားမယ်အောက်မေ့နေတာ ”

“ တို့လင်မယားက ဒီလိုပဲ တံခါးကို ပိတ်ထားရင်အပြင်ကတစ်ယောက်က”

“ လက်ကိုင်ဘုကိုလှည့်လိုက်တာနဲ့အထဲက အသံကြားရတော့ အခုလည်း မိန်းမရှိတယ်ထင်ပြီးယောင်ယမ်း ဖွင့်လိုက်မိတာဟ”

“ ငါတောင်းပန်ပါတယ်။”

အသံတုန်တုန်လေးနဲ့ပြောရတော့တာပေါ့။တကယ်တမ်းတော့ဒဲ့လွှတ်တာ ဒီလိုမျိုးလုပ်မှလည်း ကောင်မလေးကိုကျော့ဖမ်းလို့ရမှာကိုး။.။

“ ရပါတယ်။အစ်မကိုသွားမပြောနဲ့ဦးနော်ကိုစိုးဦး”

“ သူသိသွားရင်ကျွန်မ ကိုဆူမှာကြောက်လို့။”

“ အေးပါဟာ။နင့်အစ်မက အရမ်းဆိုးတာငါသိပါတယ်။ဒီရောက်မှပိုပိုဆိုးလာတာ..”

ဖြဲခြောက်ထားရမယ်ဒီကောင်မလေးကိုဒါမှသူ့အစ်မနဲ့ကိုင်ပေါက်ပြီးတော့မြှောက်မြှောက်ပြီး စားလို့ရမှာကိုး။

“ အေးပါ။ငါသွားတော့မယ်။”

ယိုးးးးး မြိန်လိုက်တာကွာ ပါကင်ဆောက်ဖုတ်လေးကို ဒဲ့ရှိုးခွင့်ရတာ နည်းတဲ့ဇမဟုတ်ဘူး။အင်း…ငါတော်တော်သန်ပါ့လား။ ဒီတိုင်းဆက်ဒိုးမယ်ဆိုရင်ကောင်မလေးတော့ကြွေပြီပဲ။ လီးကိုတပ်လှန့်ထားဦးမှပဲ။စစ်တလင်းမြင်ပြီဆိုတော့စစ်သွေးတွေကြွနေပြီသကောင့်သား။

သိပ်တော့ မထူးဘူးဗျ။ကြားရက်တွေက ဒီတိုင်းပဲ ကိုတာရာယာကိုလည်း မရောက်ဖြစ်တော့ဘူး။ တစ်ခါတစ်လေ မဟာနန်းမှာဘီယာသွားသောက်နေကြ။အဲ့ဆိုင်မှာက အမြည်းမဆိုးဘူးလေ။ဒါပေမဲ့ဆောက်ထားတဲ့ပုံစံက  တစ်မျိုးဖြစ်နေတယ်။ဆေးလိပ်ငွေ့တွေကိုမကြိုက်တော့ ခက်သားဗျ။စိတ်ကျဉ်းကျပ်တော့ရွှေတောင်ကိုပဲ သွားလိုက်တယ်။အဲ့မှာက ဆောက်ရမ်းလန်းတယ်။သီချင်းလေးဘာလေးနဲ့။

စော်လေးဘာလေးငေးရင်းပေါ့ဗျာ။ချောင်ကစ်ကိုလည်း တစ်ခါတစ်လေတော့ ကြားပေါက်လေးတွေရောက်ဖြစ်ပါတယ်။ဒါပေမဲ့တရုပ်မတွေကလည်းဈေးကသာ ခေါင်ခိုက်နေတာ။ဆောက်ဖုတ်တွေက လက်တစ်ဖောင် ကျော်ပဲ။မတက်နိုင်ဘူး၊ဒီလိုပဲဝါးနေရတာပဲ။အဲ….ဒါပေမဲ့ တစ်ဂွင်ထပ်မိသေးတယ်ဗျ။အဲ့ဒါက ခယ်မကိုမဟုတ်ဘူးဗျာ။စက်ရုံထဲက ဖထုပ်မ ခပ်ဆိုတဲ့ဆော်လေးဗျာ။ဒီစော်လေးကတော့ဖထုပ်မ လေးဆိုတော့ အသားဖွေးတယ်လေ။အဲ့စော်လေးက လာလည်တာဗျ။ အိမ်သာ ထဲသေးဝင်ပေါက်တော့လည်းချောင်းတာပေါ့ဗျာ။

မလေးရှားမှာက သိတဲ့အတိုင်းပဲ ဖထုတ်မတွေက လူရည်လည်ပါတယ်။သူများတစ်ထောင်ရရင်သူတို့က တစ်ထောင့်နှစ်ရာအနည်းဆုံးရပါတယ်။ဒါကလည်း သူ့နိုင်ငံက အစိုးရကောင်းတာရယ်။ သူတို့ရဲ့ OFFICIAL LANGUAGE က အင်္ဂလိပ်ဖြစ်နေတာရယ်ကြောင့်ပါ။

ဒီကောင်မလေးက အရက်တွေမူးပြီးရောက်လာတာဗျ။စက်ရုံမှာ ဆူပါဗိုက်ဇာ ဆိုရင်လည်း မမှားဘူးပေါ့။ဖင်ကတော့ ကြည့်ကောင်းတာပြောမနေနဲ့ ဖထုတ်မတွေကြားထဲမှာ တော်တော်ကိုလှတဲ့ဖင်ဗျား။ကျွန်တော်လည်း ဖားသား စားချင်နေတာကြာပြီ။ခက်တာက ဒီစော်တွေက တော်ရုံကို မကြိုက်ကြဘူးဗျ။ရေကိုကြည့်တယ်နောက်ပြီးတော့အဖြူကောင်ဆိုရင်ကုန်းတယ်ဗျာ။ဒီတော့ဒီစော်မူးပြီးဝင်လာတုန်း ဝိုက်ဖို့ကြံတာဗျ။

ကျွန်တော်တို့ လင်မယားကလည်း စက်ရုံမှာ လုပ်လာတာ ၁၂ နှစ်ကျော်ပြီဆိုတော့ခင်နေကြတာပေါ့။ဒီတော့လည်း အားလုံးကိုယုံကြည်စွာပဲ လာလည်တက်ကြတယ်။အဲ့လိုလာလည်ပြီးတော့သေးပေါက်သွားကြတာကိုကျွန်တော်က မခံနိုင်လွန်းလို့ သူတို့တကယ်ကောသေးပေါက်ကြရဲ့လား။အိမ်သာခွက်ထဲကော ဝင်အောင်ပေါက်ကြရဲ့လားစိတ်ပူတယ်ဗျာ။

အဲ့ဒါကြောင်းသွားသွား ချောင်းပေးရတယ်။ဒီတစ်ခါတော့ဖားမလေးကိုအုပ်ချင်တာ.။မိန်းမကလည်းမရှိဘူး။ဂွင်ပဲ။နေဦးဗျာ ခင်ဗျားတို့ကိုရှင်းပြရဦးမယ်။ကျွန်တော့်အိမ်ပုံစံအကြောင်းကို။မလေးရှားမှာ အိမ်ဆိုတာကလည်း သူများဆီက ငှားထားတဲ့အိမ်ပေါ့ဗျာ။

သိပြီးသားပဲ။ကိုယ်တိုင်လည်းမဝယ်နိုင်ဘူးလေ။အိမ်တစ်လုံးကိုမြို့ထဲမှာဆိုရင်မလေးငွေ ဆယ်သိန်းအထက်ပေါက်တယ်။တစ်ဖလတ်ထဲဆိုရင်တော့ နှစ်သိန်းလောက်ဆိုရပါတယ်။မြန်မာငွေဆိုရင်သိန်းခြောက်ရာလောက်ပေါ့ဗျာ။ထားပါလေ။အိမ်အကြောင်းရှင်းပြမယ်။စက်ရုံဘေးကနေဝင်တဲ့ အပေါက်ရှိတယ်ဗျာ။

အဲ့ကနေလာမယ်ဆိုရင်မန်ကျည်းပင်ရယ်သရက်ပင်ရယ်ရှိတယ်ဗျ။အဲ့နှစ်ပင်လုံးကိုအိမ်ပေါ်ကိုအရိပ်မိုးပေးထားသလိုဖြစ်နေတာ။ အိမ်ညာဘက်ခြမ်းမှာက ကန်စွန်းခင်း ချဉ်ပေါင်ခင်းနဲ့စံပါယ်ရုံဗျာ။ဒါကြောင့်မို့လို့အိမ်လေးက အေးလည်းအေးတယ်။မွှေးလည်းမွှေးတယ်လေ။

သူများတွေလာလည်ကြတယ်လေ။တစ်ချု့ိကတော့အရက်ဝိုင်းလေးတည်တာပေါ့ဗျာ။ကျွန်တော်လည်း သောက်တက်စားတက်တော့နည်းနည်းဝင်ကစ်တာပေါ့။ဘီယာလောက်ပါပဲ။တစ်ချို့ကောင်တွေကျတော့လည်း ၃ တွေလာကစ်တယ်ဗျာ။ပါးစပ်ထဲကိုအကြွေစိလေည်း ထည့်ပြီးတော့ဆေးလိပ်ငွေပြားပေါ်ကိုအဖြူမှုန့်တွေတင်ပြီးတော့မီးရှို့တယ်လေ။ပြီးသွားရင်အဲ့အငွေ့တွေကိုပါးစပ်ကနေရှုတာပေါ့။

ဒီကောင်တွေလာတိုင်းကျွန်တော့်အတွက်ဟင်းပါလာတယ်လေဗျာ၊အရက်သမားတွေပဲ နေရာရွေးတာမဟုတ်ဘူး။ဒီကောင်တွေလည်းရွေးတာပဲ။တစ်ခါတစ်လေ လေတိုက်ရင်ကာတောင်ကာပေးရသေးတယ်။ဒီကောင်တွေက ကျွန်တော့်အိမ်လေးမှာ ဘိလုပ်နေကြတာပေါ့ဗျာ။

အရက်သမားတွေကတော့ကိုယ်နဲ့သိတဲ့ကောင်တွေကိုပဲ ထားတယ်။မဟုတ်ရင်ဒီကောင်တွေက မိန်းမကိုမြည်းချင်နေကြတာ။မဖြစ်ပါဘူး။ကိုယ်မေကိုယ်…မှားလို့..ကိုယ်ရွှေကိုယ်မျိုးတွေနဲ့ကတော့။ဘယ်တွေရောက်ကုန်ပြီလဲမသိဘူး။ဖထုတ်မလေးက အာလေးလျှာလေးနဲ့လှမ်းအော်တယ်ဗျ။

“ စိုး…..”(စိုးဆိုတာက ကျွန်တော့်ကိုစက်ရုံကခေါ်တဲ့နာမည်ဗျ)

“ အာ့ ..........ပါး”

ဘာလဲလို့ပြောတာ။ပေါက်ကရတွေဗျာ။အီးလိုလာပြောနေတာ နားပါပူတယ်။ကျွန်တော်က အီးလိုသိပ်မရတော့နားလည်းမလည်ပါဘူး။ကျွန်တော်သိလိုက်တာက သူဖန်ရှင်ကနေပြန်လာတာတဲ့ ပါတီပေါ့ဗျာ။ STUFF PARTY ပေါ့အဲ့မှာသောက်ပြီး မူးလာတာတဲ့။အင်းလို့အဲ့ဒါဆိုဝင်အိပ်နေလေဆိုတော့စော်ကပါးတယ်ဗျ။လှမ်းမေးတယ်။

“ ရီမာနား ( ရီဘယ်မှာလဲတဲ့)”

“ အဒါ့ဒီဒါလမ်း( အထဲမှာရှိပါတယ်။)”

လို့ပြောလိုက်တယ်။ဖထုတ်မက အလည်ဗျာ။ကျွန်တော်တွဲတာကိုတောငံဘူး။သူ့ဟာသူထသွားတယ်။ဘယ်ကောင်တွေ ဘယ်လိုဆိုတာသိနေသလားပဲ။ဒီစော်က တစ်ခြားဖထုပ်မတွေနဲ့ကွာတာက နည်းနည်းစည်းကမ်းကြီးတယ်။တစ်ခြားဖားမ တွေလိုမကလက်ဘူး။ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့မိကောင်း ဖခင်သားသမီးပေါ့ဗျာ။ အေးလေ..ဒါကြောင့်လည်း ဒီကောင်ကြီးက ဝိုက်ချင်နေရတာပေါ့။….အဟီးးးးးးး။ဂလိုဗျ၊။

ဖထုပ်မ က အထဲကိုယိမ်းထိုးပြီးဝင်သွားတယ်ဗျ။တစ်ကိုယ်လုံးလည်းနံနေတာပဲ.။ဆေးလိပ်စော်တွေကော ရှန်ပိန်စော်တွေကော။ကြည့်ရတာ သူဌေးနဲ့ လိုက်သွားတာထင်တယ်။ဆောက်သူဌေးက ငါတို့လိုနှစ်ပေါင်းဆယ်နဲ့ချီလုပ်ပေးတဲ့ကောင်တွေဆိုရင်တစ်ပြားမှ မလာဘူး။ဆောက်လုပ်မလုပ်တဲ့ ဟာတွေကိုပဲ ငဝိုင်းတွေ ချ နေတယ်။ကျွန်တော်ပေါက်တာ ဒါတွေလည်းပါတယ်။ထားပါဗျာ။ဖထုပ်မကိုဝိုက်ခဲ့တဲ့အကြာင်းဆက်ပြောမယ်။

ဖထုတ်မ က ကျွန်တော်တို့အခန်းဘေးက လက်ကိုင်ပါတဲ့ခုံစိမ်းကြီးပေါ်မှာ တက်လှဲနေတာဗျ။ကျွန်တော်လည်း မသိမသာလေး မေးရတယ်။မိန်းမကဈေးကိုသွားတယ်။ခယ်မက အိုတီဆင်းနေရတာ ညနေ ၇ ခွဲမှ ပြန်လာမှာဆိုတော့။ကျွန်တော်ခေါ်လိုက်တယ်။

“ ခပ်ခပ်မာစို့လား။(အထဲဝင်လေခပ်)”

စော်ပြန်မထူးဘူးဗျ။အဲ့ဒါနဲ့ရင်တုန်တုန်နဲ့ပေါ့။လက်ကိုကိုင်ပြီးထပ်မေးတယ်။

“ စူဒါ့တီးတိုးကား(အိပ်သွားပြီလား)”

သူဘာမှပြန်မပြောတော့ဘူးဗျာ။ဝတ်ထားတာက သူအမြဲ ဝတ်နေကျ စကပ်ဒူးဖုံးလေးဆိုတော့။အကဲစမ်းပြီး ဒူးခေါင်းကိုမသိမသာ ထိကြည့်တယ်။လုံးဝမနိုးဘူး။သေချာတယ်။ဒါဆိုရင်တော့အေးဆေးသွားပြီ။ဖြည်းဖြည်းချင်းလှန်ပြီးတော့ပေါင်ရင်းကိုကြည့်လိုက်တာပေါ့။အားပါး။စော်က အနီရောင် အတွင်းခံလေးနဲ့ဗျာ။ကျွန်တော်လည်း ဒီစော်ကိုကျိတ်ချင်နေတာကြာပြီ။ဒါပေမဲ့သိပ်မရဲသေးတော့ဆောက်ဖုတ်ကိုမသိမသာထိကြည့် နှိုက်ကြည့်တယ်။မိုက်တယ်။နွေးနေတာပဲ။မူးနေတော့သွေးလေးတွေပူနေမှာပေါ့။

ရင်တွေခုန်လိုက်တာဗျာ၊ဖြစ်ပြီးတာ တစ်နှစ်တောင်မပြည့်သေးဘူးဆိုတော့ ပြန်ရေးပြနေရတာနဲ့တင်ကိုရင်တွေ ဗြောင်းဆန်ပါတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း ခုံကိုနည်းနည်းတွန်းပြီးတော့ဘေးကနေ ကပ်ထိုင်ပြီး ဆောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်နေတာပေါ့.။သတိတော့ထားရတယ်။

အရည်ရွှဲလာပြီဆိုရင်တော့စော်နိုးနေပြီဆိုတာကို။ဒါပေမဲ့စော်ကမနိုးတော့သူ့နို့ကိုအပြင်ကနေ ဖွဖွလေးညှစ်တယ်။ပြီးတော့နို့သီးလေးကို မသိမသာလေး စုပ်တယ်။ကောင်းလိုက်တာဗျာ။လုံးဝကိုမတွဲသေးဘူး။ပါကင်မဟုတ်တော့ဘူးဆိုရင်တောင်မှအခါနှစ်ဆယ်မကျော်သေးတဲ့နို့သီးနဲ့ဆောက်ဖုတ်ဆိုတာကိုသေချာပြောနိုင်တယ်။ဒါပေမဲ့ပေါင်ကိုကားရင်းနဲ့နိုးလာမလားဆိုတာကိုလည်း ကြည့်ရသေးတယ်။ကွက်တိပဲဗျာ။ tool box ထဲမှာ မိန်းမ မီးနီရင်ဘန်ကာနဲ့ ဖြတ်မောင်းရအောင်ဆိုပြီး ဝယ်ထားတဲ့ကွန်တွေရှိတယ်။ကွန်အုပ်ပြီးဝိုက်မှဖြစ်မယ်။

ဒါနဲ့ကျွန်တော့်လီးကိုကွန်စွပ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့စော်စောက်ဖုတ်ကိုဝင်သလောက်ထည့်ရတာပေါ့ဗျာ။ဖြည်းဖြည်းချင်းစွပ်နေတာ။အချက်သုံးဆယ်ကျော်လောက်တောင်မခံနိုင်ဘူးဗျာ။ပစ္စည်းက ကျပ်ပြီးနွေးနေတာ။နောက်ပြီးတော့လည်း ကိုယ့်ဆူပါဗိုက်ဆာကိုကိုယ်ပြန်ကြိတ်နေရတာဆိုတော့မခံနိုင်တော့ဘူး။ပြီးသွားတယ်ဗျာ။ဒါပေမဲ့ကျွန်တော်ကွန်စွပ်ရက်ကြီးနဲ့ပဲ အထဲမှာပြီးတယ်။

သူပူပြီးနိုးမလာဘူးဆိုတာကို သေချာသိတယ်လေ။ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ခင်ဗျားတို့ဆွေမျိုးမေ့သွားတယ်ဆိုတဲ့စကားကိုအဲ့ဒီဟာနဲ့နှိုင်းပြီးတော့ကိုပြောလို့ရတယ်။တစ်ကိုယ်လုံးကိုတုန်ရှင်းတွားတာပဲ။အဲ…..စကားတောင်မပီတော့ဘူး။အဲ့ဒီမှာဆောက်ပြသနာတက်တာက။ဘေးခန်းက ကိုဂျိုးဝင်လာတာပဲ။

လီးက ကွန်ကိုချွတ်နေတုန်း ဝင်လာတာ။ဖားမ ကလည်း စောက်ဖုတ်လန်ကြီးနဲ့၊ကျွန်တော်လက်ကိုပိတ်ပြလိုက်တယ်။တိုးတိုးနေပေါ့။ဒါပေမဲ့ဒီဘဲကြီးကလုံတယ်။ကျွန်တော်မိန်းမ မသိအောင်ဘိသွားရင်လည်း သူပါလိုက်ဖိတယ်။ဒါပေမဲ့ သူက မှင်…။ အေးဆေးပဲ။သူက မျက်လုံးပြူးပြီး ကျွန်တော့်ဇကိုခိုက်နေတယ်။

“ စိုးဦး ငါလည်း ဝိုက်မယ်ကွာ။”

တကယ်ဆိုရင်မကျွေးချင်ဘူးဗျာ။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်။ဒါပေမဲ့မဖြစ်ဘူး။မကျွေးရင်အရင်က ကျူးခဲ့တာတွေကိုပဲ ဒီဘဲကြီးက အော်တော့မှာသိတယ်။ဒါနဲ့ ခေါင်းငြှိမ့်ပြလိုက်တယ်။ဘောက်စ်ထဲက ကွန်နှစ်ခုကျန်တာထဲက တစ်ခုပေးလိုက်တယ်။

“ ကျွန်တော်ကြည့်ထားပေးမယ်။မြန်မြန်ဝါးနော်”

“ စော်က မူးနေတာ။သိပ်မသွင်းနဲ့ကွိုင်တက်ရင်ကပလားဆာကစ်နော်(ခေါင်းကွဲသွားမယ်နော်)”

“ အေးပါကွာ ငါပေါက်ပါတယ်။နေ့လည်က ကတည်းက ဒီစော်သူဌေးနဲ့လိုက်သွားတာ ငါတွေ့သားပဲ”

“ မူးပြီးပြန်လာတာလေ။”

“ ခဏပဲ ကြိတ်မှာပါကွ။”

ခဏသာပြောနေတာ လက်က ဖထုပ်မ ဖင်ကိုညှစ်နေပြီ။ဒီဘဲက အညာသား ကွမ်းဂျိုးကြီးနဲ့ရီပြနေတာစိတ်လေစရာကောင်းလို့ အပြင်ကိုထွက်လာခဲ့တယ်။

ချောင်းကြည့်ချင်တာနဲ့ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ဆောက်ဖုတ်ကိုနမ်းနေသေးသဗျာ။ကျွန်တော်များလုပ်သွားသေးသလားလို့ သိချင်နေတာနေမယ်။မဟုတ်ဘူးဗျာ စော်အပေါက်ကိုသေချာကြည့်နေတာ။ဘဲကြီးကလည်းခိုးလိုးပါတယ်ဆိုမှကင်ညာစစ်နေတယ်။ပြီးတော့ဘဲကြီးက ကွန်စွပ်ပြီးတော့နို့သီးကိုချေလိုက်ဆောက်ဖုတ်မွှေးတွေဆွလိုက်သူ့လီးကြီးထိုးထည့်လိုက်နဲ့ခဏပါပဲ ပြီးသွားတာ။ပစ္စည်းက ၄လက်မ ခွဲလောက်နဲ့ ဒီစော်နိုးနေရင်တောင်သိမှာမဟုတ်ဘူး။ သူ့ကိုလိုးနေမှန်းလေ။အဲ့လောက်ချာတာ။ဒါပေမဲ့မွေးရာပါဆိုတော့လည်း မနောက်တော့ပါဘူး။

ပြီးတော့ကျွန်တော်အထဲပြန်ဝင်လာပြီးတော့သူ့ဆောက်ဖုတ်မှာပေနေတဲ့ကွန်က ချောဆီတွေကိုအကုန်သုတ်ပေးရတာပေ့ါ။နေသားတစ်ကျပြန်ထားပေးလိုက်တယ်။အပြင်မှာစောင့်နေလို့လည်းမဖြစ်ဘူးလေ။အဲ့ဒါနဲ့မိန်းမကိုဖုန်းဆက်ရတယ်။

“ မိန်းမရေ အိမ်မှာ ဘာဟင်းချက်တုန်း”

“ အခုဈေးထဲမှာလေ ဘာမှမချက်ရသေးဘူး”

“ အေး အေး တို့စရာလေးလည်းလုပ်ထားနော်”

“ ဘလာကျန်းလေးလည်းပါဦးမှ(ငါးပိကိုခေါ်တာပါ.)”

“ အင်းပါ.ပြန်လာနေပါပြီ”

ရပြီ၊ဒီလောက်ဆိုရင်ဖားမ လည်း အနိုး မိန်းမလည်း အိမ်ပြန်ရောက်ဆိုရင်ဖားမ မသိလောက်တော့ဘူး။နောက်နေ့တွေ့သားပဲ။ဖားမ ပုံမှန်ပဲ။နောက်မှသိတယ်။ ဘယ်ဟုတ်မလဲ ။သူဌေးက ဖားမကိုကင်လိုက်တာ။ဒါကြောင့်ဒီစော်ကိုကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ဝိုင်းကြိတ်တာကိုရောသွားပြီးတော့။ သူမသိတော့တာ။ဒါလည်းအိုကေတာပဲလေ။ပြသနာရှိတာက။….

...................................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

နောက်နေ့တွေမှာကျွန်တော်နဲ့ ကိုဂျိုးကြီး နှစ်ယောက် မိုင်ဒင်းကို သွားကြသေးတယ်ဗျ။အဲ့မှာလည်း ဇာတ်လမ်းတစ်ခုဆက်ဖြစ်သေးတယ်။

တရုတ်မဗျ…သူနဲ့ကျွန်တော်နဲ့က တစ်ခုံကျော်မှာကျတာ။စော်လေးက ငယ်ငယ်လေးရယ်။အသက် ၁၂ နှစ်လောက်ပဲ ရှိဦးမယ်။ကျွန်တော်နဲ့ ကိုဂျိုးကပ်ရပ်ထိုင်ခုံမှာဗျ။သူအဘိုးလားတော့မသိဘူး။အသက်ကြီးကြီးတစ်ယောက်လည်း သူ့ဟိုဘက်ဘေးမှာထိုင်နေတယ်။အဘိုးကြီးက ကားနံရံနဲ့ ကပ်ထိုင်နေတာဆိုတော့ ကောင်မလေးက ကျွန်တော်တို့ ထိုင်ခုံနဲ့ ကပ်ရပ် ပြောရမယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်နဲ့ကပ်ရပ်ပေါ့ဗျာ။

ကိုဂျိုးကြီးက အိပ်နေတာလေ။ကျွန်တော်က ကောင်မလေးကို ကြည့်တော့ သူက မအူမလည်နဲ့ ပြန်ကြည့်တယ်။ကျွန်တော်သိလိုက်ပြီ။ဒါပြည်မကြီး တရုတ်မပဲ ဆိုတာ…။ပြည်မကြီးတရုတ်မတွေက ဒီကိုလာလည်ကြတယ်။တစ်ချို့ကတော့ မလေးတရုတ်တွေရဲ့ အငယ်အဖြစ်ပေါ့ တစ်ချို့ကတော့ အတည်တကျယူပြီးတော့ ပိုပြီးအဆင်ပြေတဲ့ ဒီမှာနေဖို့။တစ်ချို့ကတော့လည်း ဒီမှာ ချာရီမာကန်း(ရှာဖွေစားသောက်)ပေါ့ဗျာ။

ဆက်ရဦးမယ်။ကောင်မလေးက မအုူမလည်လေးဆိုတော့ ကြည့်ရတာပြည်မကြီးသူလေးပဲ.။ကျောင်းသူအရွယ်လေးဆိုတော့ ဒီကကောင်ကလည်းဖန်ချင်တာပေါ့ဗျာ။ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အကြံရသွားတယ်။နိုင်ငံခြားကားတွေထဲမှာလေ FLASH ဆိုတဲ့ ကာမအကြည့်တွေ ထောင်ဖမ်းတဲ့ ပုံစံမျိုးတွေလေ.။ကျွန်တော်သိပြီ။ဒါနဲ့ ဘေးကိုကြည့်လိုက်တော့ ဟိုက်ဝေးကားကြီးပေါ်မှာ ဘေးခုံတွေက လူတွေမတက်သေးဘူး။

ကိုဂျိုးကြီးလည်း မနိုးသေးတာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း မသိမသာလေး ဘောင်းဘီကို လက်နှိုက်ထားလိုက်တယ်။ပြီးတော့ ဖုန်းကင်မရာကို ကျွန်တော့်ရှေ့က အမှိုက်တွေ ဂျာနယ်တွေထည့်တဲ့ ဇကာပါတဲ့ အိပ်အနက်လေးထဲကိုထည့်လိုက်တယ်။ဗီဒီယိုရိုက်ထားတယ်။ကောင်မလေးတည့်တည့်ကိုပေါ့။ပြီးတော့ ပြန်ကြည့်ကြည့်တယ်။မဆိုးဘူး သူ့ဘေးဘက်ဆံပင်နဲ့ ပုခုံးမပါတာက လွဲရင် အားလုံးအဆင်ပြေတယ်။ဗီဒီယိုထဲမှာပေါ်တယ်။

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း ကျော့ကွင်းဆင်ရတော့တာပေါ့။မြန်မာနိုင်ငံမှာကတည်းက ကျွန်တော်က ဒီလိုမျိုးနဲ့ စော်အပျိုတွေချည်းပဲ ဝိုက်ခဲ့တာ လေးယောက်တောင် အဲ့ထဲမှာ တစ်ယောက်ကိုပဲ မုဒိမ်းကျင့်ခဲ့တာ။ကျန်တဲ့စော်တွေက အေးဆေးပဲ လိုးခွင့်ပေးခဲ့တယ်။ထားပါလေ နောက်ပိုင်းမှာ ရေးပြမယ်.။ဘယ်လိုစံချိန်မျိုးတွေနဲ့ ရှာဖွေစားသောက်ခဲ့တယ်ဆိုတာကိုလေ။

အခု ဒီတရုတ်မလေးက ကျွန်တော့်ကိုမကြည့်သေးဘူးဗျ။ tv ကြည့်နေတယ်။tv3 ပါ။အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ့် ငပဲ ထတဲ့အချိန် နောက်ပြီးတော့ ကောင်မလေးကြည့်လောက်မဲ့ အချိန်ကို မှန်းကြည့်ရသေးတယ်။ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့် note 2 လေးက မာမိုရီ သိပ်မကျန်တော့ဘူး။ maharnan.com က ပရီမီယမ် ဟုန်းမိတ်ကားတွေထည့်ထားလို့။ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အချိန်ကို လုပြီးတော့ စော်လေးကို ကြည့်လိုက်တယ်။

ကောင်မလေးက ပြည်မကြီးသူဆိုတာသေချာတဲ့ အပြင် ငတုံးလေးဗျ။ရှေ့ ခုံက မှန်ကာတဲ့လိုက်ကာ အကောင်းစားလေးကို အဆန်းလုပ်ပြီးကြည့်နေတယ်။ဟုတ်တယ်လေသူတို့ တရုတ်ပြည်မကြီးမှာ ဒီလိုဟာတွေမရှိဘူး။နောက်ပြီးတော့ ကားကလည်းသန့်တယ်ဆိုတော့ ကောင်မလေးက သဘောကျနေတာပေါ့။ကျွန်တော်က ကျွန်တော့် ငပဲကို ဆွရင်းနဲ့ ဘယ်ဘက်မျက်လုံးထောင့်ကနေပြီးတော့ ကောင်မလေးကို ကြည့်နေတာ။

ကောင်မလေးတွေ့သွားတယ်ဗျ။မတွေ့ပဲနေမလား။ကျွန်တော်ဝတ်ထားတာက JEAN ဘောင်းဘီဆိုပေမဲ့ အပွကြီးနောက်ပြီးတော့ ဘောင်းဘီဇစ်ကိုလည်း အပြည်ွှ့ချွတ်ထားပြီး ကျွန်တော့် ဟာကြီးကို အမုန်းဖြည်ချထားတာ။ကောင်မလေးက ငေးရင်းကြောင်ကြည့်နေတယ်။အဲ့လို မျက်လုံးထောင့်စွန်းကနေပြီးတော့ ဘေးဘက်ကိုကြည့်တက်ဖို့ ကျွန်တော်လေ့ကျင့်စရာမလိုခဲ့ပါဘူး။ငယ်ငယ်ကတည်းက တက်ခဲ့တာဗျ။

အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။ကောင်မလေးက ဖီးတွေလာနေတာဗျ။ဒါပေမဲ့ဖီးလ်ထက်စာရင် တုန်နေတယ်လို့ပြောလို့ရတယ်။ သိတော့သိတယ်ဗျာ။မကြုံဖူးသေးတဲ့ လီးကို မထင်ထားတဲ့ အခြေအနေမျိုးနဲ့တွေ့ရတာဆိုတော့ ကောင်မလေး ကောင်းနေတာပေါ့။

သူ့ကိုကျွန်တော်မကြည့်ပဲ ငပဲကို ပြီးသွားတဲ့အထိ ထုပစ်လိုက်တယ်။အရည်တွေထွက်ကုန်တော့ ကောင်မလေးလည်း ငြိမ်သွားတာပေါ့။သူကြောင်ပြီး အဲ့ အရည်တွေကိုကြည့်နေတုန်း ရှေ့ အမှိုက်အိပ်ထဲက ဖုန်းကို ဇတ်ခနဲ ကောက်လိုက်ပြီးတော့ လီးကို ချိန်ပြီး ငါးစက္ကန့်လောက်ရိုက်လိုက်တယ်။

ကောင်မလေးသိသွားပြီ။ကြောက်ပြီး ကျွန်တော့်ကိုကြည့်နေတယ်။ဘေးမှာ ဘယ်ခုံမှ မရှိတာ ဆောက်ရမ်းကောင်းလွန်းခဲ့တယ်။အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အရည်တွေကို တစ်ရှူးနဲ့ သုတ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့ ဗီဒီယိုကိုပြန်ကြည့်လိုက်သေးတယ်။ကောင်မလေးမျက်နှာထားကို အဲ့မှပဲ လုံးဝ လင်းနေအောင်မြင်ရတယ်ဗျာ။ကောင်းလိုက်တာ ကောင်မလေး မျက်လုံးကို ပြူးနေတာပဲ။ဂွင်တော့ စပြီဆိုတာကို သိလိုက်တယ်။ကောင်မလေးကို ကြည့်တော့ သူက ခေါင်းငုံ့ထားတယ်ဗျ။ဘယ်ရမလဲ ကျွန်တော်က ဖုန်းကို သူ့ဘက်လှည့်ပြလိုက်တယ်။သူ့မျက်နှာကြီးတော်တော်ကို နီနေတာဗျ.။

အပျိုတောင်ဖြစ်သေးရဲ့လားမသိ။ငယ်ငယ်လေးဆိုတော့လည်း ရှက်နေရှာမှာပေါ့။ကျွန်တော်က ဇတ်ခနဲ့ သူ့နို့သေးသေးလေးကို ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ ညှစ်ထည့်လိုက်တယ်။အားတော့ မပါဘူးပေါ့။ကောင်မလေးလန့်သွားတယ်။ကျွန်တော်က ပါးစပ်ကို လက်နဲ့ ပိတ်တဲ့ ပုံလုပ်ပြီးတော့ ဖုန်းကို ထောင်ပြလိုက်တယ်။ကျွန်တော်ဖွလိုက်မယ်ပေါ့။သူမျက်လုံးလေးက ဝိုင်းပြီးတော့လည်နေတာဗျ။အဲ့ဒါနဲ့ နို့ကို ခုံကျော်ပြီးတော့ နှိုက်ရတာ။ကားဆရာ မြင်သွားမှာလည်း ကြောက်ရတော့ သူ့ကို ရှေ့ကလွတ်နေတဲ့ ထိုင်ခုံကို မေးဆတ်ပြလိုက်ပြီး ဒီမှာထိုင်ပေါ့။မျက်နှာထားတင်းတင်းနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

အဲ့ဒါနဲ့ ကောင်မလေးလည်း ကြောက်ကြောက်နဲ့လာထိုင်တယ်။စကပ်လေးကို ခုမှကြည့်မိတယ်။စကပ် အဖြူလေးကို ဇာပန်းရောင်လေး ဖောက်ထားတာ။ဖင်လေးကတော့ သိပ်မတင်းသေးဘူး။ဒါအပျိုပေါက်ဖင်ဆိုတာကိုသိလိုက်တယ်။ဒါနဲ့ ကောင်မလေးလည်းကျွန်တော့်ခုံရှေ့တည့်တည့်ကိုရောက်လာတာပေါ့။

ကျွန်တော်က ညာဘက်လက်နဲ့ ရှေ့က နှစ်ခုံကြားထဲက အပေါက်ကို လက်နှိုက်လိုက်တယ်။ပြီးတော့ သူ့ညာဘက်နို့အုံလေးကို ညှစ်လိုက်တယ်။ကောင်းလိုက်တာဗျ။နုနေတာပဲ ကောင်မလေးလည်း သက်ပြင်းချပြီးငြိမ်နေတယ်။သိတယ်။ကောင်မလေးလည်း ထိနေပြီ.သူ့ကို ပထမဆုံးနို့ညှစ်ဖူးတဲ့ သူက ကျွန်တော်ဖြစ်နိုင်တယ်လေ။ဖီးလ်တွေ အရမ်းကို တက်နေတာဗျာ။ရေးရင်းနဲ့ ဒီကောင်မလေးမျက်နှာကို မြင်ယောင်လာပြီးကောင်းချင်လာပြီ။

ဒါနဲ့ကောင်မလေးပေါင်ဆီကို လက်က ရောက်သွားတယ်၊ကောင်မလေး လက်တွန့်သွားတယ် တုန်သွားတယ်ဗျ။ပေါင်လေးတုန်သွားတာ ဇတ်ခနဲပဲ ရင်ခုန်စရာတောင်ကောင်းသေး.ဒါနဲ့ ကျွန်တော် လက်ကပေါင်ကြားကနေ သူ့ဆောက်ဖုတ်ခုံးလေးကို ရသလောက်ကိုင်ကြည့်တယ်ဗျာ။တင်းပြီးတော့ ဖောင်းနေတာပဲ။

ဒါနဲ့ ကောင်မလေး ဆောက်ဖုတ်ကို ပါ နှိုက်ဖို့ ကြံမိတယ်။ကောင်မလေး ပေါင်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဖြဲလိုက်တယ်။ကောင်မလေး မအော်ရဲဘူးဆိုတာကိုသိတယ်ဗျ။ဒီလိုဗီဒီယို ကို အသက်ရနေတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ခြိမ်းခြောက်ဖို့ အသုံးမပြုနိုင်ဘူးဆိုတာကိုသိတယ်။

ဒီကောင်မလေးက ငယ်ပြီးတော့ ဘေးမှာလည်း အဖော်မပါလာတော့ ကျွန်တော့် အကြိုက်ပေါ့။ဒါနဲ့ ကောင်မလေး ပေါင်နည်းနည်းပြဲသွားတယ်ဗျ။လက်က သူ့စကပ်အရင်းကနေပြီးတော့ လက်ဝင်လျှိုပြီးတော့ နှိုက်လိုက်တယ်။ကောင်းလိုက်တာ။ဆောက်ရေလေးရွှဲပြီးတော့ ပူနေတာပဲ ။

ကောင်မလေး ဆောက်ရေရွှဲနေတာကို ကောင်မလေးလည်း သိတာပေါ့။ဒီတော့ ကျွန်တော့်လက်ကို နှိုက်သွင်းလေးလုပ်လိုက်တာ အခါသုံးဆယ်တောင်မရှိဘူး သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့်လက်ချောင်းတွေကို ညှစ်လိုက်တယ် တစ်ဆတ်ဆတ်နဲ့ပေါ့။ကျွန်တော်သိလိုက်တယ်။

ကောင်မလေး ပြီးသွားပြီလို့။အဲ့ဒါနဲ့ ကောင်မလေးကို သူမှိန်းလို့ပြီးနေတုန်း ကျွန်တော် က သူ့ဘယ်ဘက်ပခုံးကိုပုတ်ပြီးတော့နောက်ကိုကြည့်ခိုင်းလိုက်တယ်။ကောင်မလေးကြည့်နေတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့် ဟာကြီးကို ငါးချက်တောင်မထုလိုက်ရဘူး အရည်တွေပန်းထွက်လာတာ ကျွန်တော်လက်နဲ့တောင် ခံချိန်မရှိဘူး။ကောင်းလိုက် တာဗျာ။ကောင်မလေးမျက်လုံးမှာ အရည်တွေကို ဝေ့နေတော့တာပဲ။

ကောင်မလေးကိုကြည့်တော့ သူလည်းကောင်းနေတာမို့ ကျွန်တော့်ကို ကလန်ကဆန်လုပ်မဲ့ ပုံမရှိတော့ဘူး။အဲ့ဒါနဲ့ ကောင်မလေးခေါင်းကိုပုတ်လိုက်တယ်။ငြိမ်နေတယ်။ကျွန်တော်က သူ့အဘိုးဘေးကို လက်ပြလိုက်တော့ သွားပြန်ထိုင်နေလေရဲ့။နောက်တော့ အိမ်သာကို သွားဖို့ TOLL GATE တစ်ခုကို ရောက်လာတယ်လေ။ကောင်မလေးကို ကျွန်တော်က မျက်ရိပ်ပြပြီး သူ့လက်ဖဝါးလေးကို လက်နဲ့ ခြစ်လိုက်တယ်။အဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကမင်းကို ငါလိုးချင်တယ်လို့ပြောတာ။သူတို့ မလေးက တရုတ်တွေနဲ့ ပြည်မကြီးကတရုတ်တွေ ပိုနားလည်ပါတယ်။

ကောင်မလေးကကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ကြည့်နေတယ်။ကြောက်နေမယ်ဆိုတာကို သိတယ်။ဒါပေမဲ့ ဒီလို ငယ်ငယ်လေးတွေကို လိုးရဖို့အတွက် ကျွန်တော်က ပညာစုံသင်ထားတာ။လိုးကိုလိုးမှရမယ်။လိုးလို့ရမယ်ဆိုတာကိုသိရက်နဲ့တော့ ကျော်မသွားနိုင်ဘူး။သူ့ အပျိုမှေးကို ကျွန်တော် ဖောက်မှရမယ်။

အဲ့ဒါနဲ့ အိမ်သာကိုသွားတဲ့ လမ်းမှာ ကောင်မလေးကို လိုးဖို့ အကြံရတယ်။မျက်နှာထား မာမာလေးနဲ့ပဲ ကောင်မလေးကို ကျွန်တော်က ဆင်းဖို့ ပြောလိုက်တယ်။သူလည်းကြောက်ကြောက်နဲ့ဆင်းလိုက်လာတယ်၊သူ့အဘိုးကတော့ အားကိုးလောက်ပါရဲ့ အိပ်နေတုန်းပဲ။ကောင်းတယ်လေ ကျန်းမာရေးအတွက် အိပ်ပေးပါ…ဘိုးဘိုးပေါ့။

ကောင်မလေး အောက်ဆင်းတဲ့ အချိန် တစ်ခြား ကားတွေက ခရီးသည်တွေလည်း ဆင်းကြတာပေါ့။ကျွန်တော်တို့ကားကတော့ ခရီးသည်နည်းပါတယ်။၁၀ယောက်ကျော်ပဲ ရှိတယ်လေ။ပထမဆုံးထွက်တဲ့ကားဆိုတော့လည်း လူနည်းတာဖြစ်နိုင်တယ်။

အဲ့ဒါနဲ့ ကောင်မလေး ဆင်းလာပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ အဲ့ဒီ အဝေးပြေးအိမ်သာနောက်ဖက်က ဆီအုန်းခြံကြီးထဲကို ကောင်မလေးကိုခေါ်သွားတယ်။ကောင်မလေးက ပိုကြောက်လာတယ်။ဒါပေမဲ့ မရဘူး ဒီအချိန်မှာ လွှတ်လိုက်ရင် သေသွားနိုင်တယ်။အဲ့တာနဲ့ လက်ကို အတင်းဆွဲပြီးတော့ ဖုန်းကိုပြလိုက်တယ်။

ဖွလိုက်မယ်ပေါ့.။ကောင်မလေးက ငယ်သေးတော့ ရှက်နေမှာလေ။ဒါနဲ့ ငြိမ်သွားတယ်။သူ့ကိုကျွန်တော်ယူလာတဲ့ သတင်းစာ ကြီးကိုခင်းပြီးတော့ အဲ့ပေါ်ကို တွန်းလှဲလိုက်တယ်။အချိန်မရှိဘူးလေ။စကပ်ကို ဆွဲလှန်ပစ်လိုက်တယ်။အတွင်းခံဘောင်းဘီက အနီရောင်လေးကိုဗျ။ကောင်းပါတယ်။

မင်္ဂလာရှိတာပေါ့။ဆောက်ဖုတ်လေးက လည်း သေးလိုက်တာဗျာ။ကောင်မလေးက မျက်လုံးကိုမှိတ်ထားတယ်။ကျွန်တော်လည်း ကောင်မလေး နို့ကိုခြေ ဆောက်ဖုတ်ကို တစ်ချက်ယက်လိုက်ပြီးတော့ ဆောက်ဖုတ်ကို အတင်း ဖြဲပြီး လီးစွပ်တော့တာပဲ။ကောင်မလေးဆောက်ရေတွေကပိုတောင်ထွက်နေသေးပါလား။

ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်နေလို့မရဘူး ကားထွက်သွားရင် ဒီကောင်မလေးကျန်နေခဲ့တာသိရင် တရုတ်တွေဝိုင်းသတ်လို့ သေနေမယ်.။ကိုယ်က မလေးမှာ ဘာကောင်မှမဟုတ်ဘူးလေ။သိတယ်။ဒါနဲ့ အမြန်ဆောင့်ရတယ်ကောင်မလေးလည်း ကြည့်ရသေးတယ်။အလဲ့ ကိုယ်တောင်အရည်တွေ မထွက်သေးဘူး။သူက အကြော တစ်ချက်ဆန့်ပြီးတော့ ပြီးသွားတယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူပြီးသွားတာလေးကိုမြင်ပြီးတော့ မထိမ်းနိုင်တော့ဘူး။လရေတွေကို ပန်းထည့်ပစ်လိုက်တယ်။အပြင်မှာပြီးရင် သိပ်မကောင်းဘူးဗျ။ပြီးတော့ သားအိမ်ထဲမှာပဲ ခဏလေးစိမ်ပြီးတော့ ချက်ချင်းပြန်ထရတယ်။ဇိမ်တော့ သိပ်မရှိခဲ့ပါဘူးဗျာ၊တစ်ရေးလောက် အိပ်လို့ ရခဲ့ရမှာ။ကျွန်တော့်လီးကိုကြည့်လိုက်တော့ သွေးတွေပေနေပြီ။

ကောင်မလေးလည်းငိုမဲ့မဲ့နဲ့ပေါ့။သူ့စကပ်ကို သွေးတွေမပေအောင် ကျွန်တော်က လှန်ထားပြီးသားဆိုတော့ သူ့အရည်တွေရယ် ကျွန်တော့်အရည်တွေရယ်ကို ကျွန်တော်က တစ်ရှူးနဲ့ သုတ်ပစ်လိုက်ပြီးတော့ ကားပေါ်ကို တက်လိုက်တယ်။သူလည်း မောပြီးအိပ်သွားတာပေါ့။ KL ရောက်တဲ့ အထိပါပဲ။ဘူကစ်ဂျာလစ်မှာ ကျွန်တော်ကောသူကောဆင်းတယ်လေ။သူ့အဘိုးနဲ့ ကိုဂျိုးကြီးနဲ့ ကတော့ ပြောမနေနဲ့တော့ ဆင်လာရင်တောင်နိုးမှမဟုတ်ဘူး။

သူတို့ကိုကားဂိတ်ရောက်မှ နိုှးရတယ်။ကောင်မလေးကိုတော့ ဆေးသောက်ဖို့ ဆေးတစ်ကတ်ပေးလိုက်တယ်။သူလည်းသူငယ်ချင်းတွေရှိမှာပါပဲ။နောက်ပြီးတော့ မလေးရှားကို ရောက်လာရင် ဘယ်လို တရုတ်မပဲ ဖြစ်ဖြစ်လည်သွားကြတာပဲလေ။ဒီတော့ အေးဆေးပဲ။သူ့ကိုနှုတ်ဆက်လိုက်တယ်လေ။သောရှဲ့နီ…..လို့ ။ကောင်မလေးက ရီပြီးကြည့်နေတယ်။

သွားပေဦးတော့ ကောင်မလေးရေ လမ်းကြုံရင်ထပ်လိုးဖြစ်လိမ့်ဦးမယ်ဆိုတာငါရဲရဲကြီးကတိပေးရဲပါတယ်။ KL က ကျဉ်းကျဉ်းလေးပါ။ထပ်တွေ့ဖို့ ဆုတောင်းမိပါသေးတယ်။ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ ဘူကစ်ဂျာလစ်ကနေပြီးတော့ ရွှေတောင်ကို ချီတက်လာတာပေါ့။အရင်လိုရေကူးကန်(ဖာတန်း)ကို တန်းမသွားလို့ ကိုဂျိုးကပေါက်နေသေးတယ်။သူဘာမှမသိဘူးလေ။ရီရသားဗျ။မပြောတော့ပါဘူး…..ဒါနဲ့ ရွှေတောင်ကိုသွားပြီးတော့ ဘီယာနဲ့ကြက်သားသုပ်မှာလိုက်တယ်..။

အရက်လေးနည်းနည်းနဲ့ ကောင်းလိုက်တာဗျ။အဲ့တုန်းက ရှိုးလည်းရှိတော့ နည်းနည်းပဲသောက်ပြီးတော့ အိမ်သာထဲမှာ မာရှီဝင်ပုတ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့ သိဒ္ဓိဝင်မှာပိုက်ဆံလွှဲတယ်။အိန္ဒြာခင်မောင်ဝင်းဆီမှာ မလိုင်ရယ် ကွမ်းသီးရယ် ဝယ်ပြီးတော့ ပြန်လာခဲ့တယ်လေ။အမှတ်တရပဲဗျ။ဆောက်ပြသနာတက်တာက စက်ရုံပြန်ရောက်မှဖြစ်တာဗျို့…….။

............................................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

စက်ရုံရောက်တော့ဖထုပ်မလည်း မရှိတော့ဘူး ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဆိုတော့ကုန်း(ဂုန်း) ထောက်လို့တဲ့သူဌေးနဲ့ကွိုင်ပြီးကားတာတဲ့။

ကိုဂျိုးကောကျွန်တော်ကော နဖူးမွှေးပါတောင်တက်သွားတယ်…ဆောက်ပြသနာပဲ ငါတို့လက်ချက်နဲ့များ ငြိနေရင်တော့ဖင်စုတ်ပြီပေါ့။တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ချွေးပါပြန်သွားတယ်။အဲ့တုန်းကပါ နောက်တော့လည်း သူဌေးနဲ့ရတဲ့ဟာတဲ့ဖျက်ချလိုက်တယ်ပြောတာပဲ။တစ်ခါတစ်လေ ဂိမ်းဆိုင်သွားလိုက်တစ်ခါတစ်လေလေး ညဈေးသွားလိုက်နဲ့လည်ပတ်နေတာပေါ့ဗျာ မလေးရှားဘဝဆိုတာကလည်းသိတဲ့တိုင်းပါပဲ။

တစ်ရက်တော့စားရကံကြုံတာလား ကြမ္မာငင်တာလားတော့မသိပါဘူး။ကောင်မလေးနဲ့အီပို့ပီရိတ်ကိုသွားလည်ခွင့်ရသဗျာ။ကိုဂျိုးကိုလုံးဝကိုမသိစေချင်ဘူးဗျ။ကောင်မလေးက လက်တော့ပ်လေး ဝယ်ချင်လို့တဲ့LOWYAT PLAZA ဆိုရင်အရမ်းဝေးတယ်။ဘာမှမထူးဘူး။ဒီနားမှာလည်း ဝယ်လို့ရပါတယ်ပေါ့။ဈေးလည်းသိပ်မရှိပါဘူးလို့ပြောလိုက်တော့ဒီမှာပဲ ဝယ်မယ်တဲ့။ကောင်းပြီလေ သိပ်ကောင်းတာပေါ့။ဘာလို့ကောင်းလဲ ဆိုတာခင်ဗျားတို့သိမှာမဟုတ်ဘူးလေ။ဆက်တင်ရှိတယ်ဗျ ။ဆက်တင် ကိုထူးဇော်ကြီးအဲ့မှာရှိတယ်ဗျ။ဒီဘဲကြီးက ဇရှိတယ်။မလေးဂိုဏ်းစတား တစ်ပိုင်းဖြစ်နေတာ။

တစ်ခါတစ်လေ  ကိုယ်တွေရှင်းလို့မရတဲ့ဟာတွေ ဆိုရင်သူဝင်ရှင်းပေးနေကြ။မလေးရဲတွေနဲ့လည်း ပိုင်တယ်။ ဒီမှာလူတောင်ရှော့ဖူးတယ်ဆိုတော့ဇကတော့သိတဲ့အတိုင်းပဲ။ဒါနဲ့ကျွန်တော်စဉ်းစားတယ်ဗျ။ဒီဘဲကြီးကို မာရှီနည်းနည်းလောက်ခွံ့လိုက်ရင် ပြီးတယ်လေ။အဲ့ဒါနဲ့ဘေးဆိုင်က မန်ကျည်းသီးကုလားဆီကနေ ငါးဆယ်ဖိုးဝယ်လိုက်တယ်။သိပ်တော့မကျပါဘူးဗျာ။မဆိုးဘူးပြောရမယ်။

နည်းနည်းတန်တယ်လေ။ကုလားတွေနဲ့လည်း တည့်အောင်ပေါင်းထားရတယ်။မဟုတ်ရင်ဒီမအေရိုးတွေက ကိုယ့်ပါပြန်လုတာဗျ။သုံးတိုင်စာလောက်ရတယ်ဗျာ။ဒါနဲ့ကျစ်ထားပြီးတော့ဂွင်စောင့်နေတယ်။ကောင်မလေးကောကျွန်တော်ကောက စက်ရုံပိတ်ရက်တူတာပေါ့ဗျာ။

တစ်စက်ရုံထဲပဲ ဟာကို။ဒါနဲ့ဆန်းဒေးရောက်ဖို့ပဲ တွက်နေရတယ်၊ဒီကြားထဲမှာတင်ကောင်မလေးက လှလာလိုက်တာဗျာ။ဆောက်ရမ်းကိုပဲ။လုံးဝကို ထင်မထားဘူး။သူက အနီရောင်နဲ့ဆိုအရမ်းလိုက်ကိုဗျ။ စက်ရုံထဲက ဘဲတွေကိုလည်း ကာထားရသေးတယ်။ကောင်မလေးမှာ အိမ်မှာ ယူရမဲ့သူရှိတယ်ပေါ့။ဘာညာ။တကယ်တော့ကိုယ်ကကျိတ်ချင်တာဗျ။

မြန်မာနိုင်ငံမှာကတည်းက စော်တွေကိုမုဒိမ်းပဲကျင့်ခဲ့တာ။ဒီတိုင်းပေးရင်မလုပ်ချင်ဘူး။အသက်ကြီးတဲ့စော်တွေ သေးပေါက်ပြီဆိုရင်လည်း သွားသွားချောင်းတက်လာ လေးတန်းနှစ်ကတည်းကပဲဗျ။ဒါလည်း ဆိုက်ကိုတစ်မျိုးနေမှာပေါ့။ကျွန်တော်က သာမာန်ပေးလို့တက်လိုးတာမျိုးကို မလိုချင်ဘူးဗျ။ထားပါလေ ဒါကတော့မဆန်းပါဘူး။တစ်ယောက်တစ်မျိုးပေါ့။

နောက်နေ့…..ဆန်းဒေးနေ့လေးပေါ့ဗျာ။ရင်တွေခုန်တယ်ဆိုတာက မသိရင်ရှော့မရှိပေမဲ့ သိလာတဲ့အခါကျရင်ဘယ်လိုရှင်းမလဲဆိုတာကိုအရမ်းပဲ တွေးပူတယ်ဗျာ။အိမ်ထောင်ကွဲရုံတင်မဟုတ်ဘူး စက်ရုံကပါ ကျွန်တော့်ကိုဗွမ်းမှာလေ။ဒီတော့စီကစ်အီငတ်ပေါ့။ကျွန်တော်စဉ်းစားလိုက်တယ်။

ဒီလိုလုပ်ရင်ဒီလိုဖြစ်မယ်ဆိုတာကိုသိကိုသိနေရမယ်လေ။အဲ့ဒါနဲ့ဘယ်ရမလဲ ကျွန်တော်လည်း တိုင်ပင်ရတော့တာပေါ့.ကိုထူးဇော်ကြီးဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်၊သူကိုင်တာက ဒီဂျီဆိုတော့တစ်ကတ်ပြေးဝယ်ပြီးတော့ ဆက်လိုက်တယ်။

“ ကိုထူးဇော်ကြီး…”

“ အေး…ပြော ဘယ်သူလဲ”

“ ကျွန်တော်ပါဗျ။စိုးဦးပါ”

“ အေး ဘာလုပ်မလို့လဲ…”

“ ကျွန်တော်စော်တစ်ဗွေ ဖန်ချင်လို့ဗျာ။အ မတော့မဟုတ်ပါဘူး”

သူက အ မဆိုရင်မကြိုက်ဘူးဗျ။ အရင်အ မကိုဆေးတိုက်ပြီးခေါ်လာတုန်းက သူ့ဆီမှာ ဥသြတွေ သောင်ထွန်းသွားလို့တဲ့။

“ မဟုတ်ပါဘူးဗျ ဘဲကြီးရ ရွှေမ ပါ”

“ ဒါဆိုရင်ပြီးရောလေ ”

“ မင်းလာမဲ့အချိန်ခလုတ်နှိပ်လိုက်လေ”

“ ဆလာလုဆင်နမ်းပဲ(အချိန်တိုင်းအားယား အေးဆေးပဲ)”

“ ဟုတ်ပြီဗျာ ဒါဆိုရင်လည်း လာခဲ့မယ်လေ။ဘဲကြီးအတွက်ဂန်ဂျားတွေပါတယ်ဗျ”

“ ကြိတ်စမ်း ကောင်လေး ”

“ ငါလည်းလိုနေတာကွာ။ဒီမှာက မလိုင်(မလေး)တွေတောင်ခမ်းနေတဲ့အချိန်ဆိုတော့”

“ ဘာမှမပူစမ်းပါနဲ့ဗျ။ဒီမှာက မန်ကျည်းသီးတွေ(ကုလားတွေ)ရှိတယ်။ဘယ်တော့မှမခမ်းဘူး”

“ ဒါပဲလေဗျာ ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်စော်ကိုဖန်ရဦးမယ်”

“ အိုကေ ဆာရမ်း(သူငယ်ချင်းအရင်းကြီး)”

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း လုံးဝကိုတက်ကြွတဲ့ ကြက်ဖကြီးလုပ်နေရတော့တာပေါ့.။နေ့လည်လောက်လည်းကျကော ကောင်မလေးက သွားမယ်တဲ့ ။အေးပေါ့…ခေးရယ်…….၊ဒါနဲ့သွားကြတယ်။တက်စီနဲ့ပေါ့…

အီပို့ပရိဒ်ကိုရောက်တော့ကွန်ပြူတာဆိုင်ကိုသွားတယ်။ကောင်မလေးက ကွန်ပြူတာသိပ်တော့မသုံးတက်ပါဘူး။သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဟာကို တော့စမ်းသုံးဖူးတယ်ပြောတယ်။ဒါနဲ့အသစ်ပဲ ဝယ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ကိုယ့်အောက်ဆိုက်ပင်ဂျမ်းကိုမရီ(ကျွန်တော့်မိန်းမ) ဆီကိုမအပ်ပဲနဲ့ ကောင်မလေးကိုအမ်း မလို့သိမ်းထားတာ။တန်တယ်လေဗျာ။ဆောက်ရမ်းတန်တယ်။နှစ်ထောင့်လေးရာဆိုလည်း ခင်ဗျားဆိုအမ်းမှာပါပဲ။

ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ခင်ဗျားသိပြီးသားပါ။ဆောက်ဖုတ်ကိုလည်း မြင်ဖူးခဲ့ပြီ။ဒီအသားနုလေးတွေကိုဆွဲစုပ်ပစ်ချင်လောက်အောင်ကိုစွဲနေတာ။ညညဆိုအိမ်မက်မက်ရတာတစ်မျိုး။ဘေးခန်းက သူ့ညီမကိုမှန်းပြီးတော့မိန်းမကိုတက်လိုးရတာတစ်မျိုးနဲ့ အသံမကြား ကြားအောင်လည်းအော်ညဉ်းပေးရသေးတယ်။ဂွင်ပေါ့ဗျာ။ ဒါနဲ့ဆိုင်ရောက်ရော။ဆိုင်က သပ်ရပ်သားဗျ.။

“ အဘန်း အီနီး ဘရပါး( ဘရားသား ဒီဟာ ဘယ်လောက်လဲဗျ)”

“ စာတူး ဒူးဝါး ကာဝမ်း(တစ်ထောင့်နှစ်ရာပါ သူငယ်ချင်း)”

“ ဘာ့ညာ့လား အဘန်း(များလှချည်လားဗျ)”

“ ဘူးကန်း အီနီး ဗျာဆာ့ (ဒါပုံမှန်ပါပဲ)”

“ အိုကေလား..ဆာယာမောင်း စာတူး။”

“ အဒါ့အဆက်စရီကား(ဟုတ်ပြီကျွန်တော်တစ်ခုယူမယ်။အပိုပစ္စည်းဘာပေးသေးလဲ)”

ဒီကြားထဲမှာ ပြောစရာရှိသေးတယ်ဗျ။စလုံးမှာလည်း စကားပြောတဲ့အခါတွေကျရင်လား လား ဆိုပြီးထည့်ပြောတာလေ။အဲ့ဒါမလေးစတိုင်လ်ဗျ။

စလုံးဆိုတာကလည်း မလေးကနေ ခွဲထွက်သွားတဲ့နိုင်ငံဆိုတော့လည်း ဒီလိုပြောကြတာပေါ့။လီကွမ်ယု ထောင်ပေးသွားခဲ့တာလေ။မလေးစကား တက်တယ်ဆိုရင်စလုံးမှာ အဆင်ပြေပြီးသားပါ။အားလုံးတော်တော်များများက မလေးစကားကိုလည်း တက်ထားတဲ့သူတွေဆိုတော့အိုကေပါတယ်။

ထားဗျာ၊ဒါနဲ့ကောင်မလေးရယ်ကျွန်တော်ရယ်လက်တော့ပ်ကြီးတွေကိုလျှောက်ကြည့်ရင်းနဲ့တစ်လုံးရွေးဝယ်ခဲ့တာပေါ့။ပိုက်ဆံရှင်းဖို့ ကောင်တာနားလည်းရောက်ရော.။ကောင်တာက ခွေးသားက စော်လေးကိုလှမ်းငန်းနေတယ်။ကျွန်တော်က ကောင်မလေးကိုကာထားလိုက်တယ်။ဒါကိုကောင်မလေးကသိတယ်။ရီနေတယ်။ဘယ်ရမလဲ အမှတ်တွေကိုယူထားရမယ်။

“ တစ်ခုတည်းလားအစ်ကို”

“ အန်……(ငိုးမ) စိတ်ထဲကပါ”

“ ဟုတ်အစ်ကိုတစ်ခုတည်းပါ”

ကိုယ်ရွှေကိုယ်မျိုးတွေနဲ့လာတိုးနေတယ်

“ ရွှေပဲလား အစ်ကိုဟုတ်….”

သိတယ်လေ။မြန်မာစကားပြောမှတော့ မြန်မာပေါ.့။

“ ရော့..တစ်ထောင့်နှစ်ရာ.”

“ အာ ကိုစိုးဦး .ရပါတယ်သမီးပေးလိုက်မယ်”

“ ရပါတယ် သမီးပေးရင်သမက်ရနေဦးမယ်”

“ အဟီးးးးးး။ကျေးဇူးပါနော်။ မကြီးဆူနေဦးမယ်”

“ ရပါတယ်ဟာ နင့်အစ်မကြီးက သဘောထားကြီးပါတယ်။နင်သာ လျှောက်မပြောနဲ့”

ကောင်မလေးကိုလည်း ဝင်သလောက်ဆိုက်ကိုတွေ ထည့်ပေးရသေးတယ်။ဒါနဲ့အဲ့စက်ကြီး မ လာပြီးတော့နွယ်နီရယ်ကျွန်တော်ရယ်နှစ်ယောက်လန်းလာကြတာပေါ့။ ကားပေါ်တက်တယ်ဗျာ၊ပြီးတော့ကောင်မလေးကို ဆင်ရတော့တာပေါ့။

“ နွယ်နီ….ငါ ဗိုက်ဆာနေပြီဟာ”

“ စားလေ ကိုစိုးဦး။ရတာပဲ ဟာကိုဒီနေ့ပိတ်တာပဲလေ။”

“ အင်းး...ဒါဆိုရင်ဆော်ဂွန်း နားကိုသွားမယ်လေဟာ။အဲ့မှာ စားစရာ ပိုစုံတယ်လေ"

“ ဟုတ်ပြီ…သွားလေ ကိုစိုးဦး"

အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော်တို့စားသောက်ဆိုင်နဲ့ ကလပ်နဲ့ကပ်ဖွင့်ထားတဲ့ဆိုင်ကိုရောက်သွားတယ်။အဲ့မှာက တကယ်လည်း စားစရာစုံသလို ဘဲကြီးအိမ်နဲ့လည်း နှစ်အိမ်ကျော်မို့လို့အဲ့ဒီ့နေရာကိုအမြဲတမ်းရောက်ဖြစ်တယ်လေ။

“ စားလေဟာ…ဘာစားမလဲ ဆီးဖုဒ်ပဲလား။”

“ မကြိုက်ဘူး ကိုစိုးဦး ကြက်သားပဲ စားချင်တယ်။”

“ နင်ကလည်း မလေးရှားရောက်တာပဲ ခြောက်လလောက်ရှိတော့မယ်ကြက်သားကြီးစားချင်သေးလား”

“ အင်းးးးဒါဆိုလည်း သိုးသားပဲ မှာလေ”

“ အိုကေ အဘန်း လန်းဘ်စာတူး ဒတ်ကင်းစာတူး (သိုးတစ်ပွဲ အမည်းတစ်ပွဲ)”

ဒါနဲ့ဟင်းတွေမရောက်ခင်မှာ ကောင်လေးကိုဆင်ရသေးတယ်။

“ နွယ်နီငါ ဘီယာတစ်ဘူးလောက်သောက်ချင်တယ်ဟာ၊”

ကောင်မလေးက ကြည့်ပြီးတော့

“ သောက်လေ ကိုစိုးဦး အရမ်းတော့မမူးစေနဲ့ ”

“ အခုသမီးတို့နှစ်ယောက်တည်း မကြီးသိသွားရင်မကောင်းဘူးလေ။”

“ အင်းပါ ငါဘယ်တုန်းက မူးဖူးလို့လဲ..”

ပြောမဲ့သာ ပြောတာ ကျွန်တော်မူးပြီးတော့ရဲကားကိုပြားငါးဆယ်စေ့နဲ့သွားခြစ်လို့အထဲမှာ ၉ ရက်တောင်နေဖူးတယ်။ဒါကြောင့်လည်း မူးအောင်မသောက်ဖြစ်တော့တာ။

“ ဟုတ်ပြီလေ တစ်ဘူးပဲ မှာလိုက်မယ်”

“ ကာဝမ်း စာတူး ဟာရီမောင်း( တိုက်ဂါးတစ်ဘူး)”

မှာပြီးတော့နှပ်နေလိုက်တယ်။ရောက်လာတယ်။မြေပဲဆံလေးနဲ့။သောက်လိုက်စကားလေးတွေ ပြောလိုက်ပေါ့ဗျာ။အဲ့ဆိုင်ဘယ်ဘက်ဘေးမှာက ရှီးရှာ ဆိုင်ရှိတယ်၊အဲ့ဒါက ပိုက်နဲ့ဗျာ ဆေးလိပ်ရှည်ကြီးပေါ့။ မွှေးလည်းမွှေးတယ်လေ။ကောင်မလေးက ရတော့။

“ ကိုစိုးဦး အဲ့ဒါဘာနံ့လေးလဲ မွှေးတယ်။”

ရောက်ပြီး အဟေးးးးးးးးးးးး.ဟယ်ရီပေါ်တာထဲက ဗော့လ်တီမော့ဟယ်ရီပေါ်တာသေတော့ရီသလိုမျိုးရီလိုက်တယ်။စိတ်ထဲကပါ၊

“ ရှီးရှာလေဟာ ဒီကောင်က အပျော်တမ်းသောက်တာ ဘာမှမဖြစ်ဘူး။”

“ စမ်းကြည့်လေ ဘာမှမ ဖြစ်တဲ့ဟာကို”

“ မကြီးကိုသွားမပြောနဲ့နော်။”

“ အေးပါ ပြောစရာလား ဒါအပျော်သောက်တဲ့ဟာကို”

တစ်ခုမှာလိုက်တယ်၊ပြီးတော့ကောင်မလေးကိုတိုက်တယ်၊ကောင်မလေး နည်းနည်းကောင်းသွားတယ်။အဲ့ဒါနဲ့မေးကြည့်ရသေးတယ်။

“ ကောင်းလား နွယ်နီ"

“ ကောင်းတော့ကောင်းတယ်"

“ နင်က ကောင်းတယ်သာပြောနေတာ။မျက်နှာကြီးက နီနေပြီ"

“ အန်ဒါဆိုရင်ဒီထက်ပြင်းတာ သောက်ပြရမလားပြော။အင်းးးး ကွဲနေပြီပဲ”

“ ရော့ဒါ ဆိုဒါသောက်ကြည့်လေ။လက်ထဲက ဆေးလိပ်ကိုပေးလိုက်တယ်။”

ပေးရဲတယ်လေ ဘေးမှာ ဘယ်ဝိုင်းမှာ မရှိဘူး။မဟုတ်ရင်မာရှီနံ့ က အရမ်းပြင်းတယ်လေ။ဆေးလိပ်ထဲမှာ မာရှီတွေကို မနေ့က နေ့လည် ကတည်းကရိုက်ထားပြီးသား။ကောင်မလေး နည်းနည်း ဝေသွားတယ်။ဒါနဲ့သိလိုက်ပြီ။နောက်ဆုံးတစ်ဆင့်ပဲ လိုတော့တယ်ဆိုတာကို

“ ညီမလေး ပြန်ကြမယ်လေ။”

“ ခဏလေးကိုစိုးဦး သောက်တုန်းက ဘာမှမဖြစ်ဘူး အခု ခေါင်းမူးလာပြီ”

သိတယ်။ဒီလိုဖြစ်မယ်ဆိုတာကိုသိတယ်။အခုမှမဟုတ်ဘူး ကျောင်းသားဘဝကတည်းက ကိုသိတာ။အပင်လိမ်မှတော့ကိုင်ဆောင့်ထားသလိုဖြစ်နေပြီလေ။ဒါနဲ့…..

“ ငါ့သူငယ်ချင်းကိုထူးဇော်ကြီးဆီမှာ ခဏနားမယ်ဟာ။ဒီမှာဆိုကြွက်တွေရှိတယ်။”

“ အင်းအင်း..ပြောသာပြောနေတာ။ဇတ်က ကျိုးနေပြီ။.”

အဲ့ဒါနဲ့ taxi သမားကိုပြောပြီးတော့ဘဲကြီးဆီကိုလစ်လာခဲ့တယ်၊ကားပေါ်မှာကတည်း က ဖုန်းကြိုဆက်ထားပြီးသားဆိုတော့ဘဲကြီးက တံခါးဖွင့်ထားပြီးသား။

“ ဆောက်ကောင်လေးတွေ မင်းတို့ ကြွက်ကိုက်မယ်.။ကားသမားက ဘာမှမပြောဘူးလား”

“ ကြည့်ပဲ ကြည့်တယ်လေ ဘာမှမပြောဘူး”

ကြည့်လုပ်ကွာ ဒီလောက်ရုပ်ပျက်နေတာ စော်လေးက ရွှေရုပ်ပေါက်နေလို့သာ မ ရုပ်ပေါက်နေရင်မင်းဆာကစ်ပဲ။

“ အေးပါဗျာ။ခင်ဗျား အိမ်ထဲ ဒီနေ့ကော ဝင်ရဦးမှာလား"

“ ဝင် ဝင်…….”

ဒါနဲ့ကောင်မလေးကိုရှေ့ခန်း ဆိုဖာပေါ်မှာ မှီပြီးတင်ပေးထားတယ်။ဘဲကြီးကိုမာရှီရယ်ဆိုင်က ဝယ်လာတဲ့ဘီယာနဲ့ဝိုင်ရယ်ပေးပြီးသိပ်လိုက်တယ်။သူနဲ့အဆင်ပြေတာ အဲ့ဒါပဲ ဒီဘဲကြီးက စော်ကိုစိတ်မဝင်စားဘူး မူးယစ်ဆေး တော့အသေစွဲ။ ဘဲကြီးက မှိတ်ပြီးတော့အောက်ကိုဆင်းသွားတယ်။

“ သောက်ကား ကွန်ကြီးမာနား (သော့ဘယ်မှာ ရှိတယ်ဆိုတာကိုသိတယ်နော်။)”

သိတာပေါ့ခဏခဏ ရောက်နေတဲ့ဟာကိုစားပွဲရှေ့က ဝှိုက်ဘုတ်ကြီးမှာချိတ်ထားတာ။

“ ဆာယာသောက်အဘန်း မာကာစေး (သိတယ်ကျေးဇူးပဲ)”

အချိန်သိပ်မရဘူး စက်ရုံကိုပြန်ရတော့မှာ ဆိုတော့ကောင်မလေးကိုကိုထူးဇော်ကြီးဘေးခန်းထဲကိုခေါ်သွင်းရတယ်။စော်လေးက ဇတ်ကျိုးလို့ သေမှာတောင်ကြောက်နေရတယ်.။

မာရှီဆောင့်ရင်သေလို့ရတယ်။ခင်ဗျားတို့လည်း ကြုံဖူးမှာပါ။အဲ့ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း ကောင်မလေးကိုအရင်ထည့်ထားပြီးတော့ ရေချိုးမလို့လုပ်သေးတယ်။ဒါပေမဲ့အချိန်မရတာနဲ့ဘောင်းဘီချွတ်ပြီးတော့ကောင်မလေးကိုစိမ်ပြေနေပြေ ချွတ်တော့တာပေါ့ ။

“ နွယ်နီ။….”

ပြောလည်းပြော လက်ကိုလည်း လှုပ်ကြည့်ရသေးတယ်။

“ အင်းး..အင်း..ဟုတ်"

ဒီလောက်ပဲ ထွက်လာတယ်။သိလိုက်ပြီဒီအနေအထားက လိုးရင်အော်မယ်နှိုက်ရင်မသိဘူး/ဒါနဲ့ကောင်မလေးအင်္ကျီ ကိုချွတ်လိုက်တယ်။ရင်တွေခုန်လိုက်တာဗျာ။ဇာဘော်လီလေးနဲ့နို့သားလေးတွေက လျှံထွက်နေတယ်၊ဆက်ချွတ်တယ်ဗျာ။

ခင်ဗျားတို့ကိုစာရိုက်နေတော့သာလွယ်တာ တကယ်လိုးခဲ့တုန်းက ကြောက်လည်းကြောက်တယ်ရင်လည်းခုန်ရတယ်ဗျာ။ပြီးတော့ဘော်လီလေးကိုမချွတ်ခင် သူဝတ်ထားတဲ့ဂျင်းဘောင်းဘီလေးကိုချွတ်လိုက်တယ်။အောက်ခံဘောင်းဘီက အဖြူရောင်လေး ပန်ဒါတံဆိပ်လေးနဲ့ ကောင်းလိုက်တာဗျာ။စီးနေမှာကပဲ…မို့လိုက်တဲ့ဆောက်ဖုတ်အသားလေး လုံးဝ ရွဲ့ပဲ့နေခြင်းမရှိဘူး။ အပျိုတစ်ယောက်ရဲ့ ဆောက်ဖုတ်နုနုလေး။ဒါနဲ့ကောင်မလေးကိုတစ်ဖက်ကိုလှန်ပြီးတော့ဘော်လီချွတ်လိုက်တယ်။ကောင်မလေး မအော်ဘူး မနိုးသေးဘူး။

ကောင်မလေးဘော်လီကိုချွတ်လိုက်တော့မှရင်ပိုခုန်သွားတယ်ဗျာ။အပျိုနို့ခဲလေး ကိုမြင်လိုက်ရတယ်။အသီးလေးပဲ ရှိသေးတယ်။အခဲလေးပေါ့..။ဒီကောင်မလေးက ယောကျ်ား လျာလေး ဆိုတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ဒါနဲ့နို့လေးကိုကိုင်ဆကြည့်လိုက်တော့အရမ်း နွေးနေတယ်ဗျာ။ကောင်းလိုက်တာ..။

ဆောက်ဖုတ်ကိုလှန်ချလိုက်တယ်။ကောင်မလေး တွန့်သွားတယ်။မတက်နိုင်ဘူး နိုးလည်းနိုးပါစေတော့။မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တော့မနိုးသေးဘူး၊ဒါနဲ့ဆောက်ဖုတ်လေးကိုဖြဲပြီးတော့လျက်ကြည့်လိုက်တယ်။ကောင်းလိုက်တာဗျာ မွှေးနေတာပဲ။တော်တော်ကိုအဖိုးတန်တဲ့ဆောက်ဖုတ်။

ဆော်လေးက အသားဖွေးတော့ဆောက်ဖုတ်လေးက နီတွတ်နေတာပဲ။ကျွန်တော်လည်း ဘာပြောကောင်းမလဲ ဆောက်ဖုတ်လေးကိုယက်တော့တာပေါ့၊စော်ဆောက်မွှေးလေးတွေက အစ သပ်ရပ်မှု့ရှိတယ်။ပြီးတော့မထိန်းနိုင်တော့ဘူးဗျာ။စော်လေးလည်းမသိရအောင်နှုပ်ခမ်းလေးကို တစ်ချပ်စုပ်လိုက်ပြီးတော့လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးထည့်တယ်။ကောင်မလေး နိုးမယ်ဆိုတာကိုသိတယ်။ဒီလီးကိုသူခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူးလေ….။လိုးရင်းလိုးရင်းနဲ့ပါကင်ပိတ်လေးနားရောက်တော့တောင့်မခံနိုင်တော့ဘူး ဆောင့်ချပစ်လိုက်တယ်။

“ အားးးးးးးးးးးး…ကျွတ်……”

“ အူး..အား ဘာလုပ်တာလဲ"

“ ကိုစိုးဦး ဘာလုပ်တာလဲ။”

“ ဘယ်နေရာညလလြာတနိ###@@#e#e”

မတက်နိုင်ဘူး လက်တွေနဲ့လည်း ကုတ်တယ်ဖာသည်မလေး လက်သည်းရှည်ကြီးတွေနဲ့မတက်နိုင်တော့ဘူး ဆက်စောင့်ထည့်လိုက်တယ်။အပျိုမှေးပေါက်သွားတယ်ဗျာ။

“ ဗျစ်..ဗျစ်..ထုတ်”

တစ်ချက်တည်းပါပဲ။ကောင်းလိုက်တာ နွေးသွားတယ်။အတွင်းပိုင်းရောက်တော့ပိုနွေးသွားတယ်ဆိုတာ ဒါပဲနေမှာ။ဒါနဲ့နောက်ထပ်ဆယ့်ငါးချက်လောက့် စောင့်လိုက်ရတယ်။ပြီးသွားတယ်။

“ ဆင်းပါ မလုပ်ပါနဲ့တော့ဆင်းပါ…အီးဟီး.။။”

“ အီးအီးဟီးးး…”

ငိုနေလည်းအပိုပဲလေ။ကောင်းကောင်းကြီးကိုလိုးလိုက်ရပြီ။နောက်တစ်ချီထပ်လိုးချင်နေပြီ။ကောင်မလေးကိုမှောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။ရုန်းကန်နေတယ်

“ မလုပ်ပါနဲ့တောင်းပန်ပါတယ် နာနေပြီ။အမေရေ…..”

ဇတ်ပိုးကိုဖြောင်းခနဲ နေအောင်အုပ်ချပစ်လိုက်တယ်။

“ မသာမ သေချင်လို့လား နင့်ကိုတစ်ခါလိုးပြီးပြီ”

“ နောက်တစ်ခါလိုးလို့လီးဖြစ်သွားမှာမို့လို့လား ဒါမလေးရှားနော်သေသွားမယ်။”

ငြိမ်ကျသွားတယ်။ဒါနဲ့မှောက်ခိုင်းပြီးတော့ဖင်က နေ လျှိုပြီးတော့လီးကိုသွင်းတယ်ဇိမ်ကျလိုက်တာဗျာ။တော်တော်ကိုကျပ်တယ်။လေးငါးချက်လောက်ဆောင့်လိုက်နို့သီးလေးကိုကိုင်လိုက်ဇတ်ပိုးလေးကိုစုပ်လိုက်ကောင်မလေးကတော့အောက်ကနေ ငိုနေတော့တာပဲ.။အဲ့ဒါက ကျွန်တော့်စိတ်ကိုပိုကြွစေတယ်လေ။

“ ထ ထ နွယ်နီ။ငါ့လီးကိုလာစုပ်ပေး”

တစ်သျူးလေးကိုင်ပြီးလီးကိုလာသုပ်ပေးတယ်။ပြီးတော့စုပ်ပေးရှာတယ်။ကျွန်တော်က သူ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီးတော့သူ့ပါးစပ်ထဲကိုလီးနဲ့လိုးတာပေါ့။သုံးမိနစ်လောက်ပဲကြာတယ်။လရည်တွေကိုဘေးက ကော်ဇော်ပေါ်ကိုပန်းထည့်လိုက်တယ်။ကောင်မလေးလည်း ဘေးမှာ ငိုင်ငိုင်လေးနဲ့ထိုင်ပြီးတော့ မှိုင်လိုက်ငိုလိုက်ပေါ့။သူ့အစ်မကိုသွားတိုင်မှာ ကြောက်လို့ကောင်မလေးကိုခြောက်ထားရတယ်

“ နွယ်နီ.”.

“ ရှင်ကိုစိုးဦး”

“ ဒါတွေကိုနင့်အစ်မကိုသွားတိုင်ရင်နင့်အစ်မလည်း တစ်ခုလပ်ဖြစ်မယ်”

“ ငါလည်း ထောင်ထဲဝင်ရမယ်နင်လည်း သေမှာနော်”

“ ငါသတ်မှာ”

“ ကြားလား မလေးရှားမှာ တစ်ယောက်သတ်ရင်သုံးထောင်ပဲ ပေးရတယ်ကြားလား”

“ ကြားတယ်နော်။”

“ ဟုတ် ဟုတ်ကြားပါတယ်မပြောရဲပါဘူး။မကြီးကိုကြောက်ပါတယ်”

“ ဟုတ်ပြီ ဒါ ဆိုရင်ငါလိုးချင်လို့ခေါ်တဲ့အခါတိုင်းလည်း ကဂျီကဂျောင်မလုပ်နဲ့နော် သေသွားမယ်သိလား”

အင်း ဘီလူးခေါင်းဆောင်းရတော့မှာပေါ့…ကောင်မလေးကိုနောက်ထပ်တစ်ချီထပ်လိုးဖြစ်သေးတယ်ကောင်းလိုက်တာ ကောင်မလေးလည်း ကောင်းနေမှာပဲ။အပေါ်ကနေလည်း ဆောင့်ပေးရှာတယ်အပျိုနို့သီးလေးကိုကာကာပြီးတော့ရှက်နေတာပေါ့။ပြီးတော့ဘဲကြီးကော်ဇော်တွေနဲ့မွေ့ရာတွေကိုလျှော်ပေးခဲ့တယ်။သော့ကိုယူခဲ့ပြီးတော့ ပြန်လာခဲ့တယ်။သူကောင်းနေမှာဆိုတော့စောင့်မနေတော့ဘူး။သူ့မှာလည်းသော့တစ်ချောင်းအပိုရှိတယ်လေ။

စက်ရုံကိုအသားတကျ ပြန်လာတယ်။ကောင်မလေး ပေါင်ကွတာကိုသူ့အစ်မ သိပ်ရိပ်မိမှာမဟုတ်ဘူးလေ။ဒီလ က အပ်ထည်တွေများတော့စက်ရုံထဲမှာပဲ အချိန်ကုန်နေတယ်။ထူးခြားတာကတော့ကောင်မလေးကိုအပြန်ခရီးက ကားပေါ်မှာ ခေါင်းကိုကိုင်လိုက်တော့ကောင်မလေးခေါင်းက ကျွန်တော့်ပုခုံးပေါ်ကို အိခနဲ ရောက်လာတာပါပဲ

......................................................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

ဆောရီးဘဲကြီးရေ တိုင်တွေပတ်နေတာနဲ့မရေးဖြစ်တာ…စက်ရုံထဲမှာ နငယ်တွေထပ်ရောက်လာလို့သင်ပေးနေရတာ။ ဆက်ရေးမယ်ဗျာ။

ပြန်လာကြတာပေါ့ဗျာ။ကောင်မလေးကိုဝိုက်ပြီးတော့ဒုတ်ကလည်း နာ..ကောင်မလေးကလည်း တစ်လမ်းလုံးကျွန်တော့်ခါးချည်းပဲ ဖက်ပြီးတော့ချွဲလိုက် ပစ်မထားရဘူးနော်ပြောလိုက်ပေါ့။ အကဲပိုနေတာတော့မဟုတ်ဘူးဗျ..ငိုမဲ့မဲ့လေးနဲ့ဆိုတော့လည်း သနားမိသားလားဗျာ။

ထားပါလေ။စက်ရုံကိုပြန်ရောက်တော့ထင်တဲ့အ တိုင်းပါပဲ..မိန်းမလည်း ပြန်မရောက်သေးဘူး။သူလည်း ကျွန်တော့်ကိုအတော်ချစ်တော့ စိတ်ချရှာပါတယ်။ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်တော့်အတွက်အသက်ရှူချောင်နေတာလေ.မဟုတ်ရင်လင်မယား ကွဲပေါက်ပဲဗျာ။

နောက်ရက်တွေလည်း နွယ်နီ့ကို စားချင်သေးတယ်ဗျာ.။ကောင်မလေး ထပ်များပေးဦးမလား ပေးမယ်ဆိုရင်ဘယ်ကိုခေါ်သွားရမလဲ မသိသေးဘူး.။ဒါနဲ့ပဲ နောက်တစ်ပတ်စက်ရုံပိတ်ရက်ရောက်လာပါတယ်။ကျွန်တော်ရယ်ကိုဂျိုးကြီးရယ်မာရှီထိုင်ပုတ်နေတုန်း မိန်းမကလာပြီးတော့ဂျီလာကျတယ်။

“ ယောကျ်ားရေ မိန်းမ အိုင်ဖုန်းလေးကိုင်ချင်လို့”

“ ဘာအမျိုးအစားလဲကွာ နောက်ဆုံးပေါ်လား ”

“ မင်းကလည်း သူဌေးဆိုက်ဖမ်းနေပြန်ပြီပိုက်ဆံမရှိပါဘူးဆိုမှ”

(တကယ်တော့ကောင်မလေးအတွက် လက်တော့ပ်ဝယ်ပေးလိုက်လို့ ပိုက်ဆံမရှိတော့တာ)

“ အင်းပါ ရီသိပါတယ်။အခုဟာက ညီမလေးလည်း လိုချင်နေတာ။ရီကောပဲ”

“ အေးလေ ဟိုကောင်မလေးကတော့ထားပါ သူ့လစာ ထုတ်ပြီလေ ကိုယ်တို့မှလစာမထုပ်သေးတာကို”

“ အင်း…ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်မလဲ အသစ်လေးဆိုတော့ကိုင်ချင်တာပေါ့လို့”

“ ဟုတ်ပြီလေ ဒါဆိုရင်ကိုယ် ဖန်လိုက်ဦးမယ်။ဟုတ်ပြီလား”

“ အဟီးးးးးးး”

ရီပြီးထွက်သွားတယ်.ခေါင်းပူသွားတာ ကကျွန်တော်….။ ဒါနဲ့အကြံထုတ်ရပြီကိုဂျိုးကြီးကိုကြည့်လိုက်တော့ကွမ်းဂျိုးကြီးနဲ့လာရီပြနေတယ်။ ပြသနာပဲ သူ့လည်း အားကိုးလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး။ သူတောင်တစ်နေ့ကိုထမင်းတစ်နပ်ပဲစားပြီး ထိုင်စုနေတာ။သူ့အတွက်က ဒညင်းသီးတစ်လုံးလောက်ရရင်အဆင်ပြေနေတာ.။ ဒါကြောင့်လည်း မန်နေဂျာကြီးက သူ့ကိုဒညင်းသီးချည်း လွှတ်ကျွေးပြီး နှပ်ထားတာလေ။ ဒီအတိုင်း ဆိုရင်တော့ကိုတာရာယာကိုလည်း မသွားနိုင်တော့ပါဘူး.ဖားသားလေးများစားမလား လို့ ကြံစည်ထားတာ။

ဖားမတွေက ဆောက်ရမ်း ပုလွေကောင်းတယ်နော်၊ဖင်လည်း ရှိသင့်သလောက်ရှိကြတော့ စားကောင်းသားလော။ရွှေတွေကတော့ရှိပါတယ်။ရှားတယ်လေ။သူတို့ကိုစားလည်း သူတို့က မလေးရှားမှာ အစ်ကိုကြီး ကောင်းလားဆိုရင်ကိုယ်တွေ က မလုံမလဲတွေဖြစ်ရတာ။တစ်ခါတော့စားဖူးသား။မကောင်းပါဘူးဗျာ။စိတ်လည်းဖီးလ်အပြည့်မရပါဘူး။ထားဗျာ။ဒီနေ့လည်း မာရှီနည်းနည်းပုတ်ပြီးတော့မိန်းမကိုဝိုက်ဦးမှပဲ.။ပြောမဲ့သာ ပြောရတာ….တကယ်ဝိုက်ချင်နေတာက ခယ်မလေးကိုဗျာ။

ဒီကောင်မလေးက တစ်ခါလိုးပြီးကတည်းက ဖင်တွေလည်း စိုတက်လာတာ။ရင်သားကြီးကလည်း မောက်ပြီးတော့တကယ်အပျိုကြီးဆိုက်ဖြစ်လာတာ။မိန်းမ ဈေးသွားတဲ့အခါတွေ ဆိုရင်ကောင်မလေးကို အခန်းနားမှာ နို့ညှစ်ရတာ တစ်မျိုး မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ဆောက်ဖုတ်အုံလေးကိုနှိုက်ရတာ တစ်ဖုံနဲ့သိပ်ကောင်း။အကြိုက်ဆုံးကတော့လက်ဆေးဇလုံနားမှာ သူပန်းကန်တွေ ဆေးတဲ့အခါကျရင်နောက်ကနေ ဖင်ကိုကပ်ပြီး ဂေါ့ကြီးနဲ့ထောက်ထားရတာကိုအားအရဆုံးပဲ။ဆောက်ရမ်း စေးကပ်နေတာပဲဗျာ။ကောင်မလေးကိုရှာလိုက်တယ်။သူဘယ်များရောက်နေပါလိမ့်ပေါ့။

“ နွယ်နီရေ..ကောင်မလေး နွယ်နီ။”

မိန်းမ အလုပ်ကိုသွားတယ်။ကိုယ်က ညဆိုင်းဆိုတော့ကောင်မလေးကိုတစ်ချီလောက်တော့လိုးချင်နေပြီ။သူလည်း အနာကျက်နေလောက်ပြီလေ.။ခေါ်မကြား အော်မကြားနဲ့ကောင်မလေး ဘယ်ရောက်နေပါလိမ့်..။

အသံတွေကြားနေရတယ်။ဘဲကြီးအခန်းထဲကနေပြီးတော့။.

“ ဟာ..”.

စိတ်ထဲမှာလည်း ထိတ်ခနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ဒီဘဲကြီး အလုပ်မသွားဘူးလားဟ။..မလုံမလဲဖြစ်နေရပြီ။ဒါနဲ့ဘဲကြီးအခန်းကိုချောင်းကြည့်လိုက်တော့စိတ်ထဲမှာ ဒေါသတွေ လုံးခနဲ လှိုက်ပြီးတက်လာတယ်ဗျာ။ကောင်မလေးက ဘဲကြီးရဲ့ ဗိုက်ပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ပေးနေတာ။

ဆောက်ဖုတ်လေးကိုမည်းသည်းနေတာပဲ.။အရည်တွေ အရမ်းကိုထွက်နေပြီ။ကျွန်တော်ဆက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။တော်တော်ရက်စက်တဲ့ဘဲကြီးဗျာ။ကျွန်တော်တောင်တစ်ခါပဲ စားဖူးတဲ့ကောင်မလေးကိုသူလုပ်ရက်တယ်ဗျာ။စည်းမထား ဘူး။အထဲကိုဝင်ပြီး ဝုန်းပစ်လိုက်ချင်တယ်။ဒါပေမဲ့ဆက်စောင့်ကြည့်နေလိုက်တယ်။

“ နွယ်နီကိုယ့်ကိုမှုတ်ပေးပါလားကွာ...တောက်..ငါတောင်မလုပ်ခိုင်းရက်ဘူး ဒီဘဲကြီးကွာ"

“ အင်းလေ မှုတ်ပေးမယ်။တစ်ရှူးပေး..တစ်ရှူးနဲ့သုတ်ပြီးမှ မှုတ်ပေးမယ်အရည်တွေ အရမ်းထွက်နေတာလေ”

“ အင်း ရော့…”

ဘဲကြီးက တစ်ရှူးပေးလိုက်တယ်။ကောင်မလေးက တစ်ရှူးနဲ့ဘဲကြီးဟာကိုသုတ်လိုက်တယ်.ပြီးတော့ကောင်မလေးနှုပ်ခမ်း လှလှလေးနဲ့သူ့ဟာကြီးကို ငုံလိုက်တယ်။ဘုရား ရေ…ဒီဘဲကြီးဟာက အရင်ကထက်တောင်ကြီးလာပါပေါ့လား ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ဖားမ ကိုချတုန်းက ထက်တောင်ပိုပြီးတော့ ကြီးလာနေပြီ.။

ကောင်းလိုက်တဲ့ဟာကြီး။…တင်းနေတာပဲ ကိုယ်တောင်ကြည့်ရင်းနဲ့ဖင်ကြိမ်းသွားတယ်။စားပေဦးတော့ဘဲကြီးရာ ခင်ဗျားကံပေါ့။ကောင်မလေးကလည်း ဒီလိုအညာသားကြီးကိုဘာသွားကြိုက်မှန်းလည်း မသိဘူးဗျာ။ကောင်းကောင်းကိုပေးနေတော့တာ။

“ အားအား ကောင်းလာပြီနွယ်ရေ.အားးးးး”

“ ပြီးတော့မယ်ဆက်မှုတ်ထား အထဲမှာပြီးမှာနော်မထုတ်လိုက်နဲ့.”

“ အင်း..ကောင်းတယ်ကောင်းတယ်ဗြစ်..”.

ပြောလို့တောင်မဆုံးသေးဘူး ဘဲကြီး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင် ဖြစ်သွားတယ်။အသက်ငင်နေတာတော့မဟုတ်လောက်ဘူး။ပြီးသွားတာဗျ။ဆောက်ဖာသည်မလေးကလည်း သုတ်ရည်တွေကို ပြီးတဲ့အထိခံပြီးတော့ ဘေးကိုထွေးထုတ်ပြစ်လိုက်တယ်။ကောင်းကွာ ဇိမ်ပဲ ခံစားစမ်း ဘဲကြီး..ကောင်းစားစမ်း။စိတ်ထဲကတော့အရမ်းကိုဒေါသထွက်ပေမဲ့ကောင်မလေးက သဘောတူတာဆိုတော့ဘာမှမလုပ်နိုင်တော့ဘူးလေ.။

“ နွယ်ရေ နောက်တစ်ချီလောက်လိုးကြရအောင်လေ။”

“ ကိုကြီးသဘောလေ လိုးချင်သလောက်သာလိုး ”

“ ဒီနေ့ကိုစိုးဦးလည်း အလုပ်သွားတယ်။မရီလည်း မရှိဘူးဆိုတော့အေးဆေးပဲ တစ်နေကုန်ဗျင်းလို့ရတယ်လေ”

“ ဆောက်ကောင်မလေး ငါအလုပ်သွားတယ်ထင်နေတာကိုး…..”

“ ဒါဆိုရင်လည်း ဖင်ကုန်းပေးလေ နော်”

“ ဖင်လေးကိုထောင်ပြီးတော့လိုးချင်တယ်။ဖင်တစ်ခါမှ မလိုးဖူးသေးဘူး”

“ အန် ဖင်မလိုးဖူးသေးဘူးဆိုတော့ အဖုတ်တွေကိုတော့ လိုးဖူးတယ်ပေါ့။ ပြောတော့နွယ့်ကိုအရင်ဆုံးလုပ်ဖူးတာဆိုပေါ်ပြီ…။”

“ မဟုတ်ပါဘူးကွာ အဖုတ်ကိုလိုးဖူးတာလည်း မင်းနဲ့မှပထမဆုံးပါ။”

အော်ပြောလိုက်ချင်တယ်။ချောင်ကစ်ကိုတစ်လ တစ်ခါမှမသွားရရင် လီးရာဇဝင်ရိုင်းတယ်ဆို။ရိုးရာပျက်ရင်နတ်ကိုင်မယ်ဆို…….ပြောပြလိုက်ချင်တယ်။အားလုံးကြားအောင်ဒီဘဲကြီး အညာသားလို့မပြောရဘူး။အညာတော်တော်ကိုသန်နေတာ။

“ အင်းပါ ဖင်ကုန်းပေးမယ်အတင်းဆောင့်မလိုးရဘူးနော်”

“ မလိုးပါဘူး စိမ်ပြီးလိုးမှာပါ”

ကောင်မလေးက ဖင်ကိုထောင်ပေးလိုက်တယ်။ကျွန်တော်တစ်ခါပဲ လိုးပေးထားတဲ့ဆောက်ဖုတ်လေးက တော့အရမ်းကိုစိပြီးတော့ လှနေတုန်းပဲ။အမွှေးတွေကလည်း လှလိုက်တာ…စင်းနေတာပဲ သူ့ဆီးခုံကလည်း လုံးဝကိုပြောစရာမရှိဘူးဗျာ။ဖင်သား နီနီလေးရဲ့ အဆုံး စအိုဝလေးကတော့ရင်ခုန်စရာပါ။ကျွန်တော်တောင်သူ့ဖင်လေးကို အားရအောင်မ လုပ်ဖူးသေးဘူး။ဖင်လေးက စိနေတာပဲ။ရဲရဲလေးရယ်။

ဘဲကြီးက စော်လေး ဖင်ပေါက်လေးကိုစုပ်ပေးနေတယ်။သေစမ်းဗျာ။ရွံစရာတောင်ကောင်းသေးတယ်။ကိုယ်ကတော့ ဒါမျိုးမလုပ်ပေးနိုင်။ဒါကြောင့်များဘဲကြီးကိုခိုက်သွားတာများလား။နောက်ထပ်ဆောက်ဖုတ်လေးကိုထပ်ပြီးတော့လျက်ပေးတယ်။ကောင်မလေးက ခုနက ရေဆေးထားတာဆိုတော့လျက်ကောင်းပေါ့ဗျာ။ဝင်းနေတာပဲ။ ဆောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေက ဘဲကြီးက လျက်လိုက်ဖင်ပေါက်လေးကိုကလိလိုက်နဲ့ဆိုတော့ကောင်မလေးက မခံနိုင်တော့ပဲ ဘဲကြီး ဟာကို လှမ်းကိုင်ပြီးတော့သူ့အပေါက်ဝကိုလှမ်းထည့်နေတာ မျက်နှာလေးကိုမော့လို့….

“ အား အဟ အဟဟဟ ကောင်းလိုက်တာ”

“ လိုးပါတော့ ဖင်ကိုလည်း လိုးပါတော့ကောင်းနေပြီ။တောင်းပန်ပါတယ်လိုးတော့လေ”

ကောင်မလေး ပါးစပ်က ဆောက်တစ်လွဲတွေထွက်လာတဲ့အထိဘဲကြီးကမှုတ်လိုက်နှိုက်လိုက်လုပ်နေတာ၊အရမ်းကိုကောင်းနေတဲ့ပုံစံပဲ ဆောက်ရမ်းကို လန်းနေပြီ။ဘဲကြီးက သူ့လီးကိုသူဆွပြီးတော့ကောင်မလေး ဆောက်ဖုတ်ထဲကိုလီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။ပြီးတော့မှတစ်ချက်ချင်းလိုးသွင်းနေတယ်လေ။

“ အား ဗြစ်ထုတ်..ဗွက်...ဗွက်…”

အသံတွေကိုဒီဘက်ခန်းကနေတောင်ကြားနေရတယ်ဗျာ။ဒီအချိန်စက်ရုံထဲက လူတွေလည်း ဒီကိုမလာကြသလိုကျွန်တော်တို့လည်း မရှိမှန်းသိတော့ ဆောက်ရမ်းကိုလိုးကောင်းပေါ့ဗျာ။အသံကြီးတွေကိုအောင်လို့။ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်တော်အရမ်းခိုက်တဲ့ကောင်မလေးကိုင်ဖင်တစ်ပြန်ခေါင်းတစ်ပြန်လိုးနေတော့တာပေါ့ဗျာ။

အချက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်လည်း ရောက်ရော ကောင်မလေး ဖင်ကိုခွက်ပြီးတော့ထောင်ပစ်လိုက်တယ်။သိလိုက်ပြီ နွယ်နီအရမ်းကိုကောင်းနေပြီဆိုတာကိုလေ။ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ဖင်ကြီးခွက်နေတာကိုမြင်ရတော့အရမ်းကိုဖီးလ်တက်သွားတယ်။ကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ဘူးဗျာ။ဒါနဲ့ အမြန်ပြီးပါစေလို့ဆုတောင်းပြီးစောင့်နေလိုက်တယ်။ကောင်မလေးက တစ်ချီပြီးခါနီးမို့လို့ထင်တယ်။ဆောက်ဖုတ်လေးက ရှုံ့တွတွလေးဖြစ်လာတယ်။

“ အ…အဟ..အ ကောင်းနေပြီမြန်မြန်လုပ်တော့လေ ကောင်းနေပြီ”

“ အင်းပါ ပြီးတော့မှာပါ ခဏစောင့်ဒီမှာလည်း ပြီးတော့မယ်ခဏစောင့်နော်”

“ အင်းးး လုပ် လုပ်ပြီးပြီမရတော့ဘူး ပြီးပြီ….အားးးးးးးးး”

ကောင်းမလေး ခါးကိုကော့တက်ပြီးပြီးသွားတယ်။ဘဲကြီးလည်း ပြီးသွားပြီထင်တယ်။အရည်တွေကိုသားအိမ်ထဲကိုပဲ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ကောင်းလိုက်တာ။အရမ်းကိုရွှဲနေတော့မှာပဲ။ကောင်မလေးကတော့ခေါင်းဦးပေါ်ကိုလက်နှစ်ဖက်လုံးထောက်ပြီးတော့ ကျသွားတာပဲ။အရမ်းကိုကောင်းနေတဲ့ပုံပဲ.ဘဲကြီးလည်း ဖင်လိုးမလို့ဟာကိုတောင်မေ့သွားပုံပဲ။ကောင်မလေးက ဘဲကြီးကိုမျက်မှေးလေးနဲ့ကြည့်ပြီးတော့

“ ကိုကြီး သမီး ရေသွားဆေးလိုက်ဦးမယ်”

“ အင်း သွားဆေးလေ ညလေး”

တွေ့ပြီးကောင်မလေးရေဆေးရင်ရေချိုးခန်းက ကျွန်တော်တို့ဖက်မှာလေ။ ကျွန်တော်ရေချိုးခန်းက စောင့်နေလိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ဝင်လာတယ်.။ကျွန်တော်ကတံခါးရွက်နားမှာ ခိုပြီးတော့ရပ်နေလိုက်တယ်။ကောင်မလေး ပေါင်ကွကွနဲ့ဝင်လာတယ်။

ဒေါသဖြစ်စိတ်ရောနှမြောတဲ့စိတ်ရော ရောပြီးတော့ကောင်မလေးကိုတစ်ခုခုလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊ကောင်မလေးက မီးဖွင့်ပြီးဝင်လာတဲ့အချိန်ကောင်မလေး ပါးစပ်ကို လှမ်းပိတ်လိုက်တယ်။ကောင်မလေးအော်တယ်။ဒါပေမဲ့အသံမထွက်သွားဘူး။

ကောင်မလေး မျက်လုံး အဝိုင်းလေးနဲ့ ကြည့်နေတယ်။သူလည်းသိသွားပြီလေ.။ဒီနေ့သူတို့လိုးနေတာကိုကျွန်တော်မြင်သွားပြီဆိုတာကို။ကျွန်တော်က သူ့ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားရင်း တိုးတိုးနေဖို့လက်ပြလိုက်တယ်။ကောင်မလေးက ခေါင်းကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ငြှိမ့်တယ်လေ။

“ နွယ်နီ ဘာဖြစ်လို့ သူနဲ့သွားအိပ်တာတုန်း ”

“နင်တို့ဖြစ်နေကြတာ ကြာပြီလား ဘယ်နှခါလောက်ရှိပြီလဲ ငါ့ကိုပြောစမ်း”

“ လေး လေး ခါလောက်တော့ရှိပါပြီ”

“ ဘာ လေးခါတောင်ရှိပြီဟုတ်လား ”

“ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ နင်ကားပေါ်မှာပြောတော့အပျော်မကြံပါနဲ့ဆို ငါ့ကိုချစ်တယ်ဆို”

“ အီးးးးးဟီးးး အီး အစ်ကိုကြီးရယ်”

ကောင်မလေးက အကျယ်ကြီး ငိုမလု့ိလုပ်တယ်။

“ ဟာ မငိုနဲ့လေ ဟိုလူကြားသွားမယ်။”

“ ပြောလေ ဘာဖြစ်လို့ဒီလိုသွားကုန်းတာလဲ သူက နင့်ကိုယူမှာမို့လို့လား”

“ သူမယူဘူးဆိုတာကိုနွယ်နီသိပါတယ်။”

“ ဒါပေမဲ့ ဒါက မနေနိုင်လို့ ဖြစ်သွားတာပါ.။သူ့ကိုလည်း ဘာမှသွားမလုပ်ပါနဲ့နော်။”

“ သူက ရည်းစားစကားပြောရင်းနဲ့နွယ်နီ့ကိုနွယ်….”

စကားသံထွက်မလာတော့ဘူး ။ဒေါသတွေကြီးတက်သွားတယ်၊

“ ပြောစမ်း နင့်ကိုသူက မုဒိမ်းကျင့်လိုက်လို့လား.......မ”

“ မဟုတ်မမမ မဟုတ်ပါဘူး။”

“ သူက နွယ်နီ့ဆောက်ဖုတ်ကိုမှုတ်တယ်”

“ လျှာနဲ့ယက်တယ်။ပြီးတော့နွယ်နီ့ဖင်ကိုလည်း လျှာနဲ့ယက်တယ်”

“ မခံနိုင်တော့လို့အဖြေပေးမဲ့ညမှာတင်လိုးဖြစ်သွားရင်းနဲ့ ”

“ ကိုကြီးနဲ့လည်း ဆက်လုပ်လို့မဖြစ်ဘူးဆိုတာ သိပါတယ်။ဒါကြောင့်သူနဲ့ပဲ ဒီလိုနေဖြစ်သွားတာပါ။.”

“ ဘာနေဖြစ်သွားတာလဲ လိုးဖြစ်သွားတယ်ပြောစမ်းပါ.။”

“ ငါလည်းနင့်ကိုမှတ်ပေးနိုင်ပါတယ်ဟာ..လျက်ပေးနိုင်ပါတယ်။”

“ ဒါပေမဲ့ ကိုကြီးရယ်ကိုကြီးတို့ အိမ်ထောင်ရေးကိုမဖျက်ဆီးချင်ပါဘူး.ဒါကြောင့်ပါ။”

“ တိတ်စမ်းနွယ်နီတော်တော့ဟာ နင်အခုဟိုဘက်လှည့်စမ်း”

“ ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ ကိုစိုးဦး”

“ လှည့်စမ်းဟာ”

ပြောရင်းဆိုရင်းပဲ ကျွန်တော်သူ့ကိုအတင်းဟိုဘက်လှည့်ခိုင်းပြီးတော့သူ့ဖင်ကိုလီး အစိမ်းလိုက်ထိုးထည့်လိုက်တယ်။အညာသားဘဲကြီးနဲ့လိုးတုန်းက ထွက်ခဲ့တဲ့ဆောက်ရည်တွေနဲ့ဆိုတော့အရမ်း ချွဲနေတယ်လေ။ အရမ်းကိုမြန်လွန်းတယ်။လီးဝင်သွားတာ။

“ အ. အအ…မလုပ်..........နာနာ အားးးးးး”

“ မလုပ်ပါနဲ့နာတယ်အအအအ နာတယ်လို့အား”

ကောင်မလေးက အော်တာနဲ့သူ့ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့လှမ်းပိတ်ပြီးတော့အတင်းဆောင့်လိုးတယ်။ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကလည်း

“ မှတ်ထားနွယ်နီနင်တို့မိန်းမတွေက လက်ဖက်တွေလိုပဲ ”

“ ဘယ်လောက်ပဲ နှပ်ထားနှပ်ထား အဆာပလာ မပါရင်စားမကောင်းဘူး ”

“ ဆီများများ မထည့်ပြန်ရင်လည်းစားမကောင်းဘူး။”

“ ငရုပ်သီးလေးလည်း ပါလိုက်ရသေး ကြက်သွန်ဖြူလေးလည်း ထည့်ပါမှ စားကောင်းတဲ့ဟာမျိုးတွေ။”

“ တွေ့လား နင့်ဖင်ပေါက်လေးကိုငါလိုးနေတာ။

“ အဲ့ဒါကိုဖင်စိမ်းစားတယ်လို့ခေါ်တယ်..မှတ်ထား ဆီမပါ ပျားမပါလိုးနည်းပဲ”

“ နင်တို့မိန်းမတွေက ဒီလိုမျိုးလက်ဖက်ကိုမနှပ်ပဲ စားတက်တဲ့သူတွေဆိုရင်သိပ်မုန်းကြတယ်လား”

“ ရော့ဟာ ရော့ဟာ”

ကျွန်တော်လည်း အငြှိုးတကြီးပြောရင်း လိုးရင်းနဲ့ကောင်မလေး နို့ကိုညှစ်လိုက်ဖင်သားကြီးကိုညှစ်လိုက်နဲ့လုပ်လိုက်တာ ကောင်မလေး အတင်းရုန်းတော့တာပေါ့။မရဘူးလေ ချုပ်ပြီးလိုးတာ ဆိုတော့အရမ်းကိုနာနေမှာသိတယ်။ဆောက်မြင်ကပ်လို့ဒီတိုင်းကိုလိုးပစ်လိုက်တာ။အချက်လေးဆယ်ကျော်တယ်။

နောက်တော့တောင့်မခံနိုင်တော့ဘူးဗျာ။အရမ်းကောင်းလွန်းနေတာနဲ့ကောင်မလေးကိုခါးကိုသိုင်းဖက်ပြီး လရည်တွေကိုသူ့စအိုလေးထဲကိုပန်းထည့်ပစ်လိုက်တယ်။ကောင်မလေးငိုလိုက်တာဆိုတာကိုပြောမနေနဲ့တော့။ ပြီးလည်းပြီးရော အပြင်ဘက်ကို ထွက်ပြေးသွားပါလေရောဗျာ။

ဘဲကြီးဆီသွားတယ်ထင်တာမဟုတ်ဘူးဗျာ။စက်ရုံအပြင်ဘက်ကိုသွားတာ။ခေါင်းကြီးသွားတယ်။ဘယ်များသွားပါလိမ့်ပေါ့။.မိန်းမပြန်လာတဲ့အထိသူပြန်မလာဘူး.။သနားလည်း သနားတယ်ပြီးတော့စိတ်လည်းပူတယ်၊ဟိုဘက်ခန်းက အညာသားကတော့ စော်လေးကို မသိမသာလေး လာချက်တယ်။

ကျွန်တော်လည်း အလိုက်အထိုက်လေး နေတော့သူလည်းမသိပါဘူး။ မိန်းမကတော့ပူတာပေါ့။ဖုန်းတွေဘာတွေဆက်တယ်။နောက်လေးရက်လောက်နေတော့ မြန်မာနိုင်ငံပြန်ရောက်ပြီတဲ့။ တစ်နှစ်လောက်သီလရှင်ဝတ်မယ်လို့ပြောတယ်တဲ့။ယောကျ်ားလည်း မယူတော့ဘူးတဲ့။မလေးရှားကနေ ဘာလို့မပြောပဲ ပြန်ပြေးတာလဲလို့မိန်းမက မေးတော့ပျင်းလို့တဲ့မနေချင်နေတာ့လို့တဲ့.ပြောပြီးပြန်ရင်ခွင့်မပြုမှာ စိုးလို့တဲ့ဗျာ။သနားစရာလည်းကောင်းသလိုစာနာမိပါတယ်။ဒါပေမဲ့ကိုယ်က ဒေါသနဲ့လုပ်ခဲ့ ပြီးပြီဆိုတော့မရတော့ဘူးပေါ့ဗျာ။

သူဘာလို့ ပြန်ပြေးသွားသလဲဆိုတာကိုကျွန်တော်နဲ့ကောင်မလေးပဲသိလောက်မယ်ဗျာ၊ထားလိုက်ပါလေ။မလေးရှားက တစ်ခန်းရပ်ပြဇတ်လေးပေါ့။ဘဝဆိုတာက တစ်ယောက်အတွက်တစ်ယောက်က မှတ်တိုင်တွေလိုပါပဲ…တွေ့ဆုံကြုံကွဲပေါ့။သူနှပ်ထားတဲ့လက်ဖက်လေးကိုကျွန်တော်အဆာပလာမပါပဲ စားမိလိုက်တာကိုတော့တစ်အုံ့နွေးနွေးဗျာ။


...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။