ဏှာကြီးလှသည့် သီရိလှိုင် (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ – အမည်မသိ။
ဦးထွန်းကြည် နှင့် ဒေါ်သီရိလှိုင် တို့မှာ ရုံးတရုံးထဲတွင် အတူတူ အလုပ်လုပ်ကြသူများဖြစ်ပြီး၊ အထက် အောက် ရာထူးဖြစ်သည်။ ဒေါ်သီရိလှိုင်မှာ သူ၏ ရာထူးအရ “ဒေါ်” တတ်ခေါ်ရသော်လည်း အသက် ၃၇ အရွယ် တခုလပ်မုဆိုးမ တောင့်တုန်းဖြောင့်တုန်း သွေးသားဆူတုန်း ခါးသေးဖင်ကြီး ရင်တောင့်တောင့်နှင့် မြင်သူလိုးခြင်စရာ၊ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ခံချင်တုန်း လီးဆာတုန်း ငတ်နေသူ လိုးနိုင်မည့်သူ၊ သားကောင်ရှာနေသူ ခပ်ထန်ထန်ထဲကပင် ဖြစ်သည်။ ဦးထွန်းကြည်မှာ မိန်းမကျမ်းကြေပြီး ဒေါ်သီရိလှိုင် သူ့ကို ကုန်းခြင် နေမှန်း ရိပ်မိသည်။
တနေ့ ဒေါ်သီရိလှိုင် သည် ဦးထွန်းကြည် မရှိတုန်း စာပွဲပေါ်ကုန်း၍ သတင်းစာ ဖတ်နေစဉ် ဦးထွန်းကြည် အနောက်မှ ရောက်လာပြီး စာပွဲ ၂ လုံးကြား ဒေါ်သီရိလှိုင် ဖင်နောက်မှ သူ့လီးဖြင့်ပွတ်ကာ မတော်တဆလိုလုပ်ပြီး ဒေါ်သီရိလှိုင်ဖင်ကို အသာညှောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်သီရိလှိုင် ဖင်မှာ တွန့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး အကြောပေါင်းတထောင် ပွင့်သွားသည်။
“ အောင်မလေး လန့်လိုက်တာ ဦးထွန်းကြည်ရယ် ဘယ်ကပြန်လာတာလည်း ”
ဟု ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်ကာ အတော်ပင် ဖီးလ် လာသွားသည်၊ အထာသိသော ဦးထွန်းကြည်က
“ အစည်းဝေးရှိတယ်ဆိုလို့ ပြန်လာတာလေ ”
ဒေါ်သီရိလှိုင်က
“ အစည်းဝေးက မနက်ဖြန်လေ ဦးထွန်းကြည်ရဲ့ ကျမလည်း အခုဘဲပြန်တော့မလို့ သတင်းစာ ဖတ်နေလို့၊’
အခြေအနေကြည့်လိုက်ပြီး ဦးထွန်းကြည်က
“ အစ်မကြီးက ကျွန်တော်လာမှဘဲ ပြန်တာလား ”
“ အို မဟုတ်ပါဘူး ဦးထွန်းကြည် ဘာလုပ်စရာရှိလို့လည်း ကျမလုပ်ပေးမယ်လေ ”
ဟု ညုတုတု လုပ်ကာ ဖင်ကိုနောက်ပစ်ပြီး ဦးထွန်းကြည် ဘေးနားကပ်သွားသည်။ ဦးထွန်းကြည်ကလည်း ရသည့်အခွင့်အရေး လက်လွတ်မခံဘဲ
“ မလှိုင် ဘာလုပ်ပေးချင်လို့လဲ ”
ဟုဆိုကာ အနားတိုးသွားပြီး ဘယ်လက်ဖြင့် ဖင်ကိုမထိတထိလုပ်ကာ မလှိုင်ကို ကြည့်လိုက်သည်၊အခြေအနေက ငြင်းပုံမရသဖြင့် ဘယ်လက်ဖြင့် မလှိုင် ဖင်ကြားကို အသာပွတ်လိုက်ရာ မလှိုင်သည်ဖင်ကော့တက်လာပြီး အသံမျှင်းမျှင်းဖြင့်
“ ဘာလုပ်မလို့လဲ ”
ဟု မသိသလို အမူပိုပြီး ဦးထွန်းကြည် ရင်ခွင်ထဲသို့ မှီပြီး နေလိုက်သည်၊ သည်တွင် ဦးထွန်းကြည်သည်
“ ရုံးမှာ ဘယ်သူမှ မရှိတော့ဘူး မဟုတ်လား ”
ဟု မေးလည်းမေး လက်ကလည်း ဖင်ကိုပွတ်နယ်ရင်း ကျန် ညာလက်ကလည်း မလှိုင်၏ နို့အစုံကို ကိုင်ကာ
“ မလှိုင်ကို ဒီလိုချစ်ချင်နေတာ ကြာပြီ ”
ပြောလိုက်သည်၊ မလှိုင်သည်လည်း လီးငတ်နေတာ ကြာပြီဖြစ်၍ ဟန်ပင်မဆောင်တော့ဘဲ တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကာ ပါးစပ်မှ ညည်းတွားမိသည်။
“ ဟင်း ဟင်း ဟင်း မောင်ရယ် အင်း … လှိုင် လည်းအတူတူပါဘဲကွယ် အို့ အင်း အင်း … ”
ဦးထွန်းကြည်သည် ပါးစပ်ကိုလည်း အလကား မထားဘဲ မလှိုင် နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်ရင်း လျှာဖြင့် ထိုးကလိနေလိုက်သည်၊ ထိုမှတဆင့် မလှိုင်၏ အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ မလှိုင်၏ ပြူးနေသော နို့အစုံမှာ ဘရာစီယာအောက်မှ ရုန်းထွက်နေသည်၊ မလှိုင်ကလည်း အပြိုင်ပင် ဦးထွန်းကြည် အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ပြန်ဖြုတ်ပေးနေသည်၊ နှစ်ဦးလုံးမှာ အောင့်ထားသမျှ အတိုးချ လိုးကြတော့မည့်ပုံပင်ဖြစ်သည်။
ဦးထွန်းကြည်သည် တဆက်ထဲ ဘရာစီယာကိုပါ ဆက်ချွတ်ရင်း နှုတ်ခမ်းကိုလည်း အဆက်မပြတ် စုပ် နေသည်၊ မလှိုင်မှာလည်း ထို့အတူပင် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေတာမပျက် ဦးထွန်းကြည်၏ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ကာ အတွေ့အကြုံရှိသူလီးနှင့် မစိမ်းသူပီပီ မရှက်ကြောက်ဘဲ ဦးထွန်းကြည်၏ လီးညိုထွားကြီးအား ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဂွင်းထုသလို လုပ်ပေးနေသည်။
ဦးထွန်းကြည်ကလည်း မလှိုင်၏ ထမီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ရာ မလှိုင်မှာ အတွင်းခံ မဝတ်ထားသဖြင့် ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားကာ လိုးရန် အဆင်သင့် ဖြစ်သွားသည်၊ ထို့နောက် ဦးထွန်းကြည်သည် မလှိုင်၏ ကားစွင့်နေသည့် ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် နယ်နေရာ ကောင်းလွန်းသဖြင့် မလှိုင်မှာ တွန့်လိမ်ပြီး မျက်တောင်စင်းကာ ကာမအရသာ ခံစားနေသည်။
ထိုမှတဆင့် နှုတ်ခမ်းချင်း စုတ်နမ်းနေရာမှ မလှိုင် သည် ခွာလိုက်ပြီး ဦးထွန်းကြည်အား ညုတုတု မျက်နှာပေးဖြင့် ကြည့်ရင်း ဦးထွန်းကြည်၏ ခြေနှစ်ချောင်းကြားတွင် ထိုင်ချကာ ဦးထွန်းကြည်၏ လီးကြီးအား သူ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဖြင့် ဖြေးဖြေးချင်း စုပ်ငုံပေးလိုက်ရာ ဦးထွန်းကြည်မှာ အရသာကောင်းလွန်း၊ မလှိုင် လီးအစုပ် ကျွမ်းလွန်းသဖြင့် စုပ်သပ်ကာနေရသည် ၊ မလှိုင်ကလည်း စေတနာပါပါ လီးကြီးကို အဆုံးထိ အရင်းထိ ရောက်အောင် အာခေါင်ထဲ အထိမြိုချကာ စုပ်ပေးနေသည်၊ ဦးထွန်းကြည် လည်း မလှိုင် လီးအစုပ်ကို ကြာကြာ မခံနိူင်တော့ဘဲ မလှိုင်ကို ဆွဲထူကာ
“ ကဲ မလှိုင်ရေ လုပ်ငန်းစကြရအောင် ”
ဟု ပြောလိုက်ရာ မလှိုင်မှာ လီးစုပ်လို့ မဝသေးသော်လည်း
“ မောင့်အလိုအတိုင်းပါဘဲ၊ လှိုင် ဖင်ကုန်းပေးမယ်နော် ”
ဟု ပြောပြောဆိုဆို နှင့် စားပွဲပေါ်မှောက်ကာ ဖင်ကိုအစွမ်းကုန်ထောင်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်သည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း မလှိုင်၏ ကားစွင့်နေတဲ့ ဖင်ကြီး၊ ပြဲအာပြီး အရည် ရွှမ်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ကာ လီးကြီးမှာ ငေါက်ခနဲ မာန်ဖီထလာပြီး မလှိုင်၏ ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးမှ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ လီးကြီးကို မလှိုင်စောက်ဖုတ်ထဲ ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ
“ အင့် ကျွတ်ကျွတ် မောင်ရယ် ဖြေးဖြေးလိုးပါ အခုမှအစရှိသေးတယ် ဟင်းဟင်း အင်း မောင့် လီးကြီးက ကြီးလိုက်တာ ”
ဟု မလှိုင် ညုတုတု ညည်းပြောပြောလိုက်ပြီး ဦးထွန်းကြည်က စည်းချက်ညီညီ ဖင်ကို အနောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့် ပေးနေ၏၊
“ အင့် အင့် ဟင်း အားကောင်းတယ် မောင် ဆောင့် ဆောင့် အင့် အင့် အင်း ဟင်း ဟင်း .. ”
ဦးထွန်းကြည်လည်း အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးနေရင်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးကို ဆောင့်လိုက်တိုင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကစားနေပုံကို အရသာခံကြည့်ကာ အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး မလှိုင်ကျောပေါ်ထပ် ၍ လည်ဂုတ်ကို ဖွဖွကိုက် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားရပါးရ နယ်ရင်း
“ မလှိုင် စောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာဗျာ ”
ဟု ပြောပြော လိုးလိုးဖြင့် မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီး မှာ စောက်ရည်များ ရွှဲကာ
“ ဗွတ်ဗွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဖွတ်ဖွတ် ”
သံစုံမြည်ပြီး နှစ်ဦးသား ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ခံစားရင်း
“ အင့် အင့် မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ ဟင်း ဟင်း လှိုင်ပြီးချင်ပြီ ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်လိုး မောင် အင့် အဟင်းဟင်း မရပ်နဲ့ အင့်အင့် အ ဟင့် ဟင့် ”
မလှိုင်လည်း အထွတ်ထိပ် ရောက်ပြီမို့ ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ခါရမ်းရင်း နောက်သို့ပစ်ကာ အလိုးခံ နေပါတော့သည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း မလှိုင်၏ အပေးကောင်းမူကြောင့် အချက် ၃၀ ခန့် အစွမ်းကုန် ဆောင့်လိုးရင်း နှစ်ဦးသား ပြီးသွားပါတော့သည်။
ဦးထွန်းကြည်မှာ ပြီးသွားသော်လည်း မလှိုင် ကိုယ်ပေါ်ထပ် အောက်မှ မလှိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ရှုံပွရှုံပွနှင့် စုပ်ဆွဲပေးနေတာကို အရသာခံ ညှောင့်နေပါသေးသည်။
“ မောင် ရုံးမှာ ဘယ်သူမှ မရှိတာ သေချာတယ်နော် ”
ယခု အလိုပြည့်ပြီးမှ မလှိုင်လည်း သတိရတော့သည်၊
“ အင်းပါ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး အခုမှ ရှက်မနေပါနဲ့ ဟဲဟဲဟဲ ”
ထိုအချိန် ဦးထွန်းကြည် ခိုင်းထား၍ အပြင်လူစောင့်ရင်း ချောင်းကြည့်နေကြသော ရုံးစောင့် ဟာရှင် နှင့် အညာသား ဦးညိုတို့ နှစ်ဦးသား
“ ဟား စော်ကြီးက အပေးကောင်းလိုက်တာကွာ ငါ လိုးခြင်လိုက်တာ လီးဘဲ ဟင်း ”
“ ဟာ အဘရာ ဖင်ကြီးကလည်း ကောင်းလိုက်တာ ကော့ပြီး အလိုးခံနေတာများ ကျွန်တော်သာဆိုလည်း ဒီစော်ကြီးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးမှာပဲ အားပါးပါး ”
..................................................................................................................................
သီရိလှိုင် နှင့် ဟာရှင်
နောက် ၂ ရက်ခန့် အကြာ ရုံးဆင်းခါနီး အချိန်တွင် မလှိုင် အိမ်သာအသွား ဟာရှင်နှင့်ဆုံရာ ဟာရှင်က မကြားတကြား
“ မောင့် သဘောအတိုင်းပါဘဲနော် ”
ဟု ပြောလိုက်ရာ မလှိုင်လည်း တွန့်သွားပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ဟာရှင်က အဓိပါယ်ပါပါဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်၊ မလှိုင်လည်း ရုက်တရက် လန့်သွားပြီးမှ စဉ်းစားမိသဖြင့် တစ်ချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ် ဟာရှင် ကိုလည်း နုတ်ပိတ်ရင်း ဦးထွန်းကြည် ခရီးသွားနေ၍ ဆာနေသည်မှာ ၂ ရက်ရှိပြီမို့ ပြုံးပြလိုက်ပြီး အနားကပ်ကာ
“ ဟဲ့ ဟာရှင် ရုံးဆင်း လူကုန်ရင် တံခါးပိတ်ပြီး အပေါ်ထပ် လာခဲ့ဦး နင့်ကို ပြောစရာရှိတယ် ”
ဟု ခပ်တိုးတိုးပြောပြီး လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်၊ ဟာရှင်ကတော့ အနောက်မှ မလှိုင်၏ ဖင်ကြီး တလုံးချင်း ခါရမ်းပြီး လျှောက်သွားတာကို အရသာခံကြည့်ရင်း စိတ်ကူးဖြင့် လိုးကြည့်နေပါသည် ၊ ညနေရုံးဆင်း လူကုန်ပြီး ဟာရှင်လည်း
“ ကဲ အဘရေ စော်ကြီး အခုလောက်ဆို ဆာနေလောက်ပြီ၊ နောက်နေ့ အဘလုံးပြီး လိုးပေါ့၊ ကျွန်တော် ပြောထားပါ့မယ် ”
မလှိုင်သည် ဟာရှင်အား တွေ့လျင် ရင်တုန်နေပြီး အလိုးကလည်း ခံချင်ပြီမို့ ရှက်ရှက်နဲ့ ပြုံးရင်း
“ ဟဲ့ တကယ် လူရှင်းပြီလား နင် တစ်ယောက်ထဲလား ”
ဟု စကားရှာပြောလိုက်သည်။ ဟာရှင်ကတော့ အနားကပ်လာပြီး
“ ဟဲဟဲ မနေ့က အစ်မ အလိုးခံနေတာ အဘလည်းတွေ့တယ် အဲတာ .. ”
ဆိုပြီး စကားရပ်ကာ မလှိုင်၏ ခါးသေးသေးလေးကို သိမ်းဖက်ထားလိုက်ပါသည်၊ မလှိုင်လည်း နဲနဲတွန့်သွားပြီး
“ ဟယ် အဘပါတွေ့တယ်၊ ငါ စိတ်ညစ်ပါတယ်ဟာ ”
ဟု ညည်းလိုက်သည်၊ ဟာရှင်ကတော့ အေးဆေးပင်။
“ အစ်မရယ် မနက်ဖြန် အဘကို ကုန်းလိုက်ရင် ရပါတယ် အေးဆေးပါ မပူပါနဲ့ ”
ပြောရင်း လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ကောင်းကောင်းနယ်ပေးနေပြီး မလှိုင်၏ ဆီးခုံကို သူ့လီးကြီးဖြင့် ထောက်ထားပါသည်။ ပထမတော့ မလှိုင် တွန့်နေသော်လည်း ဟာရှင်၏ မနားတမ်း ကိုင်တွယ်နေခြင်း လီးကြီးကလည်း ဆီးခုံကို လာထောက်နေခြင်းတို့ကြောင့် ဖီးလ်တက်လာပြီး ဟာရှင်ကို ပြန်ဖက်ရင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကာ ကော့ကာ လုပ်ပေးနေမိပါသည်။
ဟာရှင်လည်း တဆင့်တက်ကာ မလှိုင်၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို လှမ်းစုပ်ပြီး အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်ပေးနေပါသည်။ မလှိုင်က နမ်းနေရာမှ ခွာလိုက်ပြီး နောက်ပြန်လှည့်လိုက်ပါသည်။ ထိုအခါ ဟာရှင် လီးကြီးသည် မလှိုင်၏ ဖင်နှစ်လုံးကြား ညှပ်သွားပြီး နောက်မှသိုင်း၍ မလှိုင်၏ နို့သီးခေါင်းကို ချေပေးနေပါသည်၊ မလှိုင်လည်း ဖီးလ်ပိုတက်လာပြီး ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ကော့ကာ နှုတ်ဖျားမှလည်း
“ ဟင်း ဟင်း ဟာရှင်ရယ် အင်း အင်း ဘယ်လိုလုပ်နေတာလည်းကွယ် ဟင်း ဟင်း အို့ ”
ဟု ညည်းတွားလာပါသည်၊ ဟာရှင်လည်း အချိန်ဖြုန်းမနေဘဲ မလှိုင် ထမီအား ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူကိုယ်တိုင်လည်း ပုဆိုးချွတ်လိုက်ကာ မလှိုင် အား ပုခုံးမှ အသာဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး မလှိုင် ပုခုံးမှဖိ၍ ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ မလှိုင်ကလည်း အလိုက်သင့်ပင် ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဟာရှင်၏ လီးမဲမဲကြီးကို နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဖြင့် စုပ်ငုံလိုက်ပါသည် ၊ ဟာရှင်၏ လီးကြီးမှာ တုတ်ပြီး အရှည်မှာလည်း ၇ လက်မ ကျော်သဖြင့် မလှိုင်တစ်ယောက် လီးစုပ်နေရင်း ရင်တုန်နေသလို အလိုးလည်း ခံကြည့်ချင်နေပါသည်။
“ ဟင်းဟင်း ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အင်း.. ပြွတ် ပြွတ် ”
မလှိုင်လည်း လီးကြီးကို အရသာခံ စုပ်နေပါသည်၊ ဟာရှင်ကတော့ မျက်စိမှိတ်ကာ ဇိမ်ခံနေပါသည်၊ ထို့နောက် မလှိုင်လည်း စောက်ဖုတ်ရည်များ ရွှဲလာပြီး မနေနိုင်တော့ဘဲ လီးစုပ်ခြင်းကိုရပ်ကာ
“ ကဲ ဟာရှင် ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ဘယ်လို လိုးမှာလည်း ”
ဟု မေးလိုက်သည် ၊ ဟာရှင်က
“ အစ်မ ဟိုနေ့က ဆရာ့ကို ပေးသလို ဖင်ကုန်းပေး၊ အဲ ဒါပေမဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ကုန်းပေး၊ ဒါမှ စောက်ဖုတ်ပြူးပြီး လိုးရတာ ပိုအားရမှာ ဟဲဟဲ ဟုတ်တယ်မလား ”
“ ဟွန်း ကုလားကလည်း ရှည်လိုက်တာ ဖင်ကုန်းပေးဆို ပြီးတာဘဲ ”
ဟု မလှိုင်ကဆိုရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးလိုက်သည်၊ ဟာရှင်က တဟဲဟဲ ရယ်ရင်း
“ အဲဒီ ရှည်တာဘဲ အစ်မကြိုက်တယ် မဟုတ်လား ”
ဟု ပြောပြီး မလှိုင် အနောက်မှခွ၍ စောက်ခေါင်းဝတွင် လီးကြီးကိုတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းခြင်း သွင်းထည့်လိုက်ပါသည်၊ မလှိုင်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်လာပြီဖြစ်၍ အရသာတွေ့ကာ မျက်တောင်စင်း ခံနေပါသည်။
“ ဟင်းဟင်း အင့်အင့် အ ဗွတ်ဗွတ်စွတ် အင့်အင့် အအင်း ဟင့်ဟင့် အ ဟာရှင်ရယ် အ အ အင့် အဆုံးထိထည့် ”
“ စိတ်ချ အစ်မ မခံနိုင်မှာစိုးလို့ ချော့သွင်းနေတာ နောက်မှ မအော်နဲ့ မရပ်တမ်းလိုးမှာ ကဲကဲ ဗွတ် ဗွတ် စွတ် ”
“ အ အ အောင်မလေး အင့် ဟာရှင်ရယ် အင့် အင့် ဟင့် ဟင့် အင်း သေပါပြီ အား အင့် အင့် ကောင်းလိုက်တာ ဟင်းဟင်း ဟင့် မရပ်နဲ့ ဟာရှင် ဟင့်ဟင့် ဗွတ်ဗွတ် ဖတ်ဖတ် အ အ အင့် ”
မလှိုင်တစ်ယောက် ကောင်းလည်းကောင်း၊ ကုလားလီးကြီးက ကြီးပြီး ရှည်လွန်းသဖြင့် နာလည်းနာ၊ နာကောင်းကြီး ခံစားရင်း ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန်ထောင်ကာ ဟာရှင် စိတ်ကြိုက် အလိုးခံနေပါသည်၊ ဟာရှင့် လီးကြီးမှာ ကြီးလွန်းသဖြင် မလှိုင် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လီးကြီးထည့်လိုက်တိုင်း နှုတ်ခမ်းသားများ စုဝင်လိုက်သွားပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း နှုတ်ခမ်းသားများ လန်တက်လာသည်။
ဟာရှင်လည်း မလှိုင် ဖင်ကြီးကို ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တုန်ပြီး လှိုင်းထသွားပုံကြည့်ရင်း မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေပါသည်၊ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း မလှိုင်ရှေ့ကို ရွေ့မသွားအောင် ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးမှ ဆုပ်ကိုင်ရင်း လိုးနေပါသည်။
“ ဟင့် ဟင့် အင့် ဗွတ်ဗွတ်ဖွတ်ဖွတ် အင့် အင့် ဟင့် ဟင့် အင်း… ”
မလှိုင်လည်း ဟာရှင်၏လီးကြီး မဆံမပြဲ အလိုးကိုခံ ရင်း ကာမအထွတ်ထိပ် ပြီးခါနီးလာသဖြင့် ဖင်ကြီး ကို စည်းချက်ညီညီ အနောက်ကို ပစ်ကော့ပေးရင်း
“ ဟင်း ဟင်း ဟာရှင်ရယ် အို့ အစ်မ ပြီးချင်ပြီ အ အအင့် ဟင့် ဟင့် မရပ်နဲ့တော့ ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ အို့ အင့် အင့် ကောင်းလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် အ အား အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင်း ”
မလှိုင် တောင်းဆိုချက်အတိုင်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း ဟာရှင်ပါ ပြီးသွားပြီး မလှိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်သည်၊ မလှိုင်လည်း ပြီးသွားပြီး ကောင်းလွန်းသဖြင့် စောက်ရည်များ အပြင်သို့ စီးကျလာပြီး ဟာရှင်လီးကြီးကို စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ညစ်စုပ်ဆွဲထားကာ လီးကြီး ကို မလွတ်ချင် ဖြစ်နေပါသည်။
“ ဟင်း ဟင်း အင့် ဟင့် ဟင့်၊ ဒါပဲနော် ဟာရှင်၊ ငါ ဒီလိုခံတာ ဘယ်သူမှ ရှောက်မပြောနဲ့၊ ပြီးတော့ နောက်လည်း ဒီလိုဘဲ ခဏခဏ ငါ့ကို လိုးပေးဦးနော် သိလား နင့်လီးက သိပ်ကြီးတာဘဲ ဟင့် ဟင့် ”
ဟု မလှိုင်က ဆိုလိုက်သဖြင့် ဟာရှင်လည်း သဘောကျကာ
“ စိတ်ချ အစ်မ ဖင်ကြီးပြုတ်အောင်ကို လိုးပေးဦးမှာ၊ အစ်မ ဖင်ကြီးက အရမ်းလိုးလို့ ကောင်းတယ်၊ အစ်မ ဖင်ကော့ အပေးကိုလည်း စွဲသွားပြီ၊ ဟဲဟဲ အော် အစ်မ မနက်ဖြန်တော့ အဘကိုလည်း တချီလောက် ပေးလိုက်ဦးနော်၊ သူ မလိုးရရင် ရှောက်ပြောနေဦးမယ် ”
မလှိုင်လည်း မတတ်နိုင်တော့ဘဲ
“ အေးပါဟာ လိုး လိုး စိတ်ကြိုက်သာ လိုးကြပါ၊ ပြီးမှသာ နှုတ်လုံကြပါနော် ”
ဟု အရှူံးပေးရင်း အလိုးခံဖို့သာ စဉ်းစားထားပါတော့သည်။
မလှိုင်နှင့် ဟာရှင်တို့၏ လိုးပွဲကြီးကား ပြီးပါပြီ။
.......................................................................................................................
မလှိုင် နှင့် အညာသား ဦးညို
ဟာရှင်နှင့် အလိုးခံပြီး နောက်တစ်နေ့ မလှိုင်တစ်ယောက် စောက်ဖုတ်မှာ အောင့်နေပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဖင်ကုန်း အလိုးခံထားရသဖြင့် ဒူးများလည်း ကြိမ်းနေသည်၊ ဒီနေ့ အိမ်မှာ နားချင်သော်လည်း ရုံးမတက်လျင် အဘက သူ့ကို မကုန်းချင်လို့ ရှောင်သည်ထင်ပြီး လျှောက်ပြောလျင် အရှက်ကွဲမည်။
ဒီလိုနဲ့ ရုံးဆင်းခါနီးတွင် ဟာရှင် အရိပ်ရောင်ပြသဖြင့် အိမ်သာသို့ ထလာခဲ့ရသည် ၊ တကယ်ဆို မလှိုင် သည် ဟာရှင်၏ ကုလားလီးကို အရသာ တွေ့နေသည်၊ ဦးထွန်းကြည်အလစ် ဟာရှင်ကိုသာ ကုန်းဖို့ စဉ်စားထားသည်၊ ဟာရှင်က
“ ကဲ အစ်မ ထုံးစံအတိုင်း စောင့်နေ အဘ လူရှင်းတာနဲ့ လာလိမ့်မယ် ”
ဟု ပြောရာ မလှိုင်က တိုးတိုးလေးကပ်ကာ
“ နင်နဲ့ရော ဘယ်နေ့ ထပ်တွေ့ရမှာလဲ ”
မေးလိုက်သည်၊
“ စိတ်ချ အစ်မ နေ့တိုင်းကို လိုးချင်တာ စောင့်နေ ”
ဟု ပြောရင်း လူခွဲလိုက်ကြသည်၊ ညနေ ရုံးဆင်းချိန်ရောက်တော့ မလှိုင်လည်း ဘာပဲပြောပြော အလိုးခံချင်စိတ်က ပေါ်လာတာမို့ အဘပဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်သူဘဲဖြစ်ဖြစ် ခံဖို့သာ စဉ်းစားထားတော့သည်၊ ထိုအချိန်တွင် အဘမှာ မလှိုင် အနောက်သို့ပင် ရောက်နေပြီ ဖြစ်၏၊ မလှိုင်လည်း လှည့်အကြည့်
“ အို အဘ ကလည်း အသံမပေးဘူး ”
ဟု ရှက်ရှက်နဲ့ပင် လူကတော့ အဘ ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေပြီး
“ ဟင့် အဘကလည်း ဘာကြည့်နေတာလဲ ဖက်ထားတာ မဟုတ်ဘူး ”
ဟု သူကပင် အစပျိုးပေးလိုက်ပါသည်၊ ထိုမှ အဘလည်း အသိဝင်လာပြီး မလှိုင်ကို သိုင်းဖက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က မလှိုင် ဖင်ကြားကို နှိုက်ကာ ပွတ်ပေးနေပါသည်၊ မလှိုင်ကလည်း အဘ စွဲသွားစေရန် ဟန်ပိုပိုလုပ်ရင်း
“ အင်း ဟင်း အဟင့် ဟင့် အ အစ်ကိုကြီးရယ် လှိုင် မနေတတ်တော့ဘူး ဟင့် ဟင့် ”
ပြောပြောဆိုဆိုပင် အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာကို အမြန်ချွတ်ကာ အဘကိုလည်း ချွတ်ပေးလိုက်သည်၊ အဘဦးညိုလည်း မလှိုင်၏ မို့ပြီးပြည့်သော နို့အစုံ၊ သေးသွယ်သောခါးနှင့် ကားပြီး ကော့နေတဲ့ ဖင်ကြီး ကိုကြည့်ကာ လီးကြီးမှာ ငေါက်ခနဲ တောင်ထလာပါသည်။
မလှိုင်လည်း အဘ၏ လီးတုတ်တုတ်ကြီးအားကြည့်ရင်း အလိုးခံချင်စိတ်များ ပေါ်လာပါသည်၊ မလှိုင်လည်း အဘ အစကို မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုသလို လုပ်ပေးနေပါသည်၊ ဦးညိုလည်း မလှိုင်ကို ပြန်ဖက်ထားပြီး ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို အားရအောင်နယ်ရင်း ဖင်ကြား ခရေဖူးကို ပွတ်တိုက် ကစားပေးနေပါသည်။ မလှိုင်လည်း ဦးညို၏ အကိုင်တွယ် ကျွမ်းမှုကြောင့် ကော့ပျံနေပြီး နှုတ်မှလည်း
“ ဟင်း ဟင်း ဟင့် အို အစ်ကိုကြီးရယ် ဟင့် လှိုင် မနေတတ်ဘူး အင့် ဟင့် ဟင့် အို ဟင်း ဟင်း ”
ညည်းရင်း တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချကာ လီးကြီး ကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူ ဖူးဖူးလေးဖြင့် စုပ်ငုံနေပါတော့သည်၊ ဦးညိုလည်း ဖီးလ်တက်ကာ
“ အိုး ခလေးမရယ် ကောင်းလိုက်တာ စုပ်စုပ် အရင်းထိရောက်အောင် စုပ် ”
“ ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် အု အု အင်း ”
မလှိုင်ကလည်း ခိုင်းသည့်အတိုင်းပင် လီးကြီးကို အရင်းထိရောက်အောင် စုပ်ပေးနေပါသည်၊ အတန်ကြာ လီးစုပ်ပြီးသောအခါ မလှိုင် စောက်ဖုတ်မှာလည်း သူ့ဘာသာ လက်ထည့် ကလိထားသဖြင့် စောက်ရည်များရွှဲကာ တက်လိုးရန်အသင့် ဖြစ်နေပါသည်။
“ ကဲ အစ်ကိုကြီး ပြော လှိုင်ကို ဘယ်လိုပုံစံ လုပ်မှာ လည်းလို့ ”
ဟု ညုလိုက်ရာ ဦးညိုက
“ လှိုင် ကလေးမ ဖင်လေးကုန်းပေးနော် ဟုတ်ပြီလား ”
ဟု ပြောလိုက်သည်။
“ ဟင်း အစ်ကိုကြီးတို့ အားလုံး အတူတူဘဲ ဟွန်း ဖင်ကုန်းပြီးဘဲ လိုးနေကြတယ် ကဲ ဒီပုံစံ ကြိုက်ပြီလား ”
“ ဟဲဟဲ လှိုင် ဖင်ကြီးက ဖင်ထောင်ပြီး လိုးလို့ကောင်းလို့ပါကွယ်၊ ပြီးရင် တစ်မျိုးပြောင်း လိုးပေးပါ့မယ် ”
ဦးညိုလည်း ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် မလှိုင် ဖင်ကြီးအား တက်ခွ၍ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖင်ကြီးအား ဖြဲကာ သူ့လီးကြီးကို ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပါသည်။
“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဘွတ် ဘွတ် အ အ အင့် ဟင့် ဟင့် အစ်ကိုကြီး အ အင့် အင့် ဟင့် ဟင့် အရမ်းကြမ်းတာပဲ ဗျွတ် ဗျွတ် ပျွတ် ပျွတ် ဘွတ် အင့် အင့် အ ဟင့် ဟင့် ”
မလှိုင်လည်း ဖင်ကြီးကို ဖြဲအလိုးခံရသဖြင့် ဖီးလ် တက်ကာ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ပစ်ပစ်ပေးနေမိပါသည်၊ ဦးညိုလည်း မလှိုင်အား အချက် ၃၀ ခန့် ဖင်ထောင်လိုးပြီး ညောင်းလာသဖြင့်
“ ကဲ လှိုင်ရေ ထ ပုံစံပြောင်းရအောင် ”
ဟု ဆိုရင်း သူ့လီးကြီးကို မလှိုင် စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
“ အစ်ကိုကြီး လှိုင် ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ပြော ”
“ လှိုင် အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးလေ ကဲလာ ”
မလှိုင်လဲ ဦးညို၏ လီးကြီးပေါ်သို့ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချရင်း ဖင်ကြီးကို ခါရမ်းကာ လီးကြီးကို နှဲ့သွင်းနေပါသည်။
“ ဟင့် ဟင့် အ အ အင့် အင့် အစ်ကိုကြီးရယ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဟင့် အင့် အင့် အ အို့ ”
မလှိုင်လည်း ကာမအရသာ အပြည့်ခံစားပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့နှဲ့နေရာ စောက်ရည်များ လျှံကျလာပြီး အသံထွက်နေ၏၊ ဆက်ကာဆက်ကာ ညောင့်နေရင်း
“ ဖျွတ် ဖျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် အ အ အင့် ဟင့် ဟင့် အို့ အစ်ကိုကြီးရယ် အင့် အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင့် အ အ ဟင်း.. လှိုင်ပြီးသွားပြီ အစ်ကိုကြီး ရောဟင် ”
ဟု ဆိုလိုက်ရာ ဦးညိုလည်း ပြီးခါနီးပြီဖြစ်၍ ဘာမှမပြောတော့ဘဲ မလှိုင်အား ကိုယ်ပေါ်မှ လှဲချလိုက်ပြီး မျက်နှာပေါ် တက်ခွကာ မလှိုင်၏ ပါးစပ်ကို တက်လိုးနေပါတော့သည်။
“ ပလွတ် ပလွတ် ပျွတ် အု အု အင်း အု အု ပလွတ် ပျွတ် စွပ် စွပ် အု အု ”
အချက် ၂၀ ခန့် မလှိုင်ပါးစပ်ထဲ လိုးပြီးသောအခါ ဦးညိုလည်း လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ပါသည်၊ မလှိုင်ကလည်း မထွေးထုတ်ဘဲ လရည်များကို မျိုချလိုက်ပါသည် ။
မလှိုင်နှင့် ဦးညိုတို့၏ လိုးပွဲကြီး ပြီးပါပြီ။
..............................................................................................................................
သီရိလှိုင် နှင့် ဦးထွန်းကြည်
တနေ့ ရုံးတွင် မလှိုင် မရှိခိုက် ဦးထွန်းကြည်နှင့် ဟာရှင်တို့ စကားပြောဆိုနေကြစဉ် ၊ ဟာရှင်က ဦးထွန်းကြည်အား မြှောက်ပေးနေသည်မှာ မလှိုင်အား ဖင်လိုးရန် ဖြစ်သည်၊ ဒါမှ သူတို့လည်း နောက်မှ လိုက်လုပ်နိုင်မည် ဖြစ်သည်၊ သို့သော် သူတို့ မလှိုင်အား လိုးနေကြတာကို ဦးထွန်းကြည် မသိပေ၊ ဒှိုင်ရှို ကြိတ်လိုးနေကြခြင်း ဖြစ်သည်၊ မလှိုင်ကလည်း မပြောဘဲ ခိုးစားနေတာ ဖြစ်သည်။
ဦးထွန်းကြည်ကတော့ မလှိုင်က သူ့တစ်ယောက်ထဲ ကိုသာ ကုန်းနေသည်ဟု ထင်နေပြီး တပည့် ဟာရှင် နှင့် ဦးညိုတို့ကို ချောင်းကြည့်ရုံသာဟု သူထင်ထားပေသည်။
မလှိုင်က တစ်ယောက်ထဲနှင့် အာသာမပြေနိုင်သူ၊ ခပ်ထန်ထန် တဏှာကြီးလှသူမို့ ဟာရှင်နှင့် တွေ့ပြီးကတည်းက ကုလားလီး အရသာ တွေ့ကာ ကုလား ဆိုလာခဲ့ ဆိုတာမျိုး ဖြစ်နေသူ၊ လီးပေါင်းစုံ စမ်းပြီး အလိုးခံချင်နေသူပင် ဖြစ်သည်။ ဒီလိုနဲ့ ဦးထွန်းကြည် လိုးလိုက်၊ လစ်ရင် ဟာရှင်က တက်လိုး လိုက်နှင့်၊ ဟာရှင်ရဲ့ မြောက်ပေးမှုကြောင့် မလှိုင် ဖင်ကြီးကို လိုးခြင်စိတ်က ဦးထွန်းကြည် မမြိုသိပ်နိုင်အောင် ဖြစ်လာတော့သည်။
တစ်ရက်မှာတော့ ရုံးဆင်းခါနီးလည်းဖြစ် လူလည်းရှင်းနေသဖြင့် ဦးထွန်းကြည်လည်း မလှိုင် စာပွဲသို့သွားပြီး
“ မလှိုင် ဒီနေ့ အချိန်ရလားဟင် တွေ့ချင်လို့ ”
မလှိုင်ကလည်း သဘောပေါက်ပါသည်။ ဒီကြားထဲ မအားသဖြင့် ဘယ်သူ့အလိုးမှ မခံရတာ ၄/၅ ရက်ခန့်ရှိပြီမို့ အလိုးခံချင်နေတာနဲ့ အတော်ပဲ ဖြစ်သွား သည်။
“ အင်း အားပါတယ်၊ ညနေ မဟုတ်လား၊ ကျမ စောင့်နေမယ်လေ၊ ဟင်း ဟင်း ဟွန်း ခုမှ ”
ဟု ပြန်ညုလိုက်ရင်း ခံခြင်စိတ်များ ပေါ်လာသည်။ ညနေရောက်တော့ ဦးထွန်းကြည်လည်း ဟာရှင် ပေးသည့် ဖင်ချလျင်သုံးသည့် ဆီဘူးလေး တိုက်ပုံ အိတ်ထဲထည့်ကာ၊ လူရှင်းလျင် ရုံးထဲပြန်ဝင်ပြီး ဟာရှင်တို့အား တံခါးပိတ်ခိုင်းပြီး၊ မလှိုင် အခန်းသို့ လာခဲ့ပါသည်။ မလှိုင်က ဆီးကြိုပြီး
“ ဟွန်း မောင် ခုမှ လှိုင့်ကို လိုးဖို့ သတိရတယ် မဟုတ်လား ”
ဟု ခနဲ့ရင်း ကျောပေးနေလိုက်သဖြင့် ဦးထွန်းကြည် သည် အနောက်မှ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး မလှိုင်၏ နို့နှစ်လုံးကို နယ်ပေးနေပါသည်။ မလှိုင်လည်း မမူနိုင်တော့ဘဲ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ပစ်ကော့ကာ ဦးထွန်းကြည်၏ လီးကြီးကို နိုးဆွပေးနေပါသည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း အချိန်မဖြုန်းတော့ဘဲ မလှိုင်ရဲ့ အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာကိုပါ ဆက်ချွတ်လိုက်ကာ နို့နှစ်လုံးကို တလှည့်စီ စုပ်ငုံပေးနေပါသည်။
မလှိုင်ကလည်း ဆာနေပြီဖြစ်၍ ဦးထွန်းကြည်၏ အင်္ကျီ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပါသည်။ နောက် သူ့ထမီပါ ချွတ်ချလိုက်ပြီး အလိုးခံရန် အသင့်ဖြစ်နေပါသည်၊ ဦးထွန်းကြည်အား ခုံတွင် ထိုင်စေပြီး သူက ကြမ်းပြင်တွင် ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ဦးထွန်းကြည်၏ လီးကြီးကို သူ့နှုတ်ခမ်း ထူထူဖူးဖူးလေးဖြင့် စုပ်ငုံနေပါသည်။
“ ပျွတ် ပျွတ် ပလွတ် ပလပ် ပလွတ် အု အု အင်း ပျွတ် ပျွတ် ”
အသံမြည်အောင်ပင် အားရပါးရ စုပ်ပေးနေ၏၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း မလှိုင် လီးစုပ်ပေးနေတာ ဇိမ်ခံရင်း အတန်ကြာတွင် လုပ်ငန်းစရန် မလှိုင်အား ထူလိုက်ပြီး
“ လှိုင် ဒီနေ့ မောင်တို့ တစ်မျိုးပြောင်းပြီး လိုးကြရအောင်နော် ”
“ ဟင် မောင် လှိုင့်ကို ပုံစံစုံ လိုးနေတာ မကုန်သေးဘူးလား ”
“ ဒီလိုလေ လှိုင်လည်း တစ်ခါမှ မခံဘူးသေးတဲ့ ဖင်ကို လိုးချင်လို့ လှိုင် ဖင်လေးကို ပါကင် ဖွင့်ချင်လို့ နော် ”
“ ဟာ မောင်ကလည်း ရပါ့မလား ကြပ်မှာပေါ့ ”
မလှိုင်က ငြင်းနေသော်လည်း အရင်က ဦးညို ဖင်ဝကို လက်ညိုးနဲ့ ကလိကတည်းက ဖီးလ်တက်ပြီး ဖင်ခံကြည့်ချင်နေတာ ဖြစ်သည်၊ လုပ်မည့်သူ မရှိသေး လို့သာ၊ ဒါကြောင့် သိပ်မမူရဲပဲ ဝေ့လည်လည် လုပ်နေ၏၊ အထာသိပြီးသားမို့ ဦးထွန်းကြည်က ဘာမှသိပ်မပြောတော့ဘဲ
“ ဒီဆီလေး လှိုင့်ဖင်ဝမှာ လိမ်းပြီးလိုးရင် နာလည်း မနာဘူး ချောချောချုချုနဲ့ ဝင်သွားမှာ ကဲ လှိုင် ဟိုဖက်လှည့် ”
ဆိုကာ လှိုင့်ဖင်ဝတွင် ဆီရွှဲရွှဲလူးပြီး ဖင်ထဲကို လက်နဲ့ကလိပေးလိုက်ရာ
“ အို မောင်ရယ် ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး ကောင်းလိုက်တာ အင်း ဟင်း ဟင်း အင့် ဟင့် ကဲ လိုးရင်လည်း လိုးပါတော့ မောင်ရယ် လှိုင် ခံချင်လှပြီ ”
ဟု မမြိုသိပ်နိုင်တော့ဘဲ လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း ဆီနဲနဲ ဒစ်ထိပ်တွင် သုတ်ပြီး မလှိုင် တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဖြဲကာ လီးဒစ်ကို ဖြည်းဖြည်းခြင်း မလှိုင် ဖင်ခရေဝတွင် တေ့ကာ သွင်းလိုက်သည်။
“ အင်း ဟင်း ဟင်း အ ဖြည်းဖြည်းနော် မောင် ချစ် လွန်းလို့သာ ဖင်ခံပေးတာ လှိုင့်ဖင်လေး ကွဲသွားမယ် အို့ အို အ အင့် အင့် အဟင့် ဟင့် အ့ အီး အို မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ တစ်မျိုးကြီးဘဲ အ အ အင့် ဟင့် ဟင့် စွတ် စွတ် ဖပ် ဖပ် ဖပ် ”
ဦးထွန်းကြည်လည်း လှိုင်ဖင် ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို လိုးနေရလို့ အရသာတွေ့ကာ ကြာကြာတောင် လိုးနိုင်မယ် မထင်ပေ၊ လှိုင်ကလည်း တဖြည်းဖြည်း ဖီးလ်တက်လာပြီး ဖင်ဝကို ရှုံပွရှုံပွနှင့် လီးကို ညှစ်ပေးနေသည်။
“ စွတ် စွတ် ပျွတ် ပျွတ် အ အ အ ဟင့် အင့် အင့် ကောင်းလိုက်တာ ဟင်း ဟင်း၊ မောင် မညှာနဲ့ ဆောင့်ဆောင့် လှိုင်ခံနိုင်လာပြီ ဆောင့်၊ အ အ အို့ ဟင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် ”
လှိုင်တစ်ယောက် ဖင်လိုးခံရတာ အရသာတွေ့လာပြီး ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ပစ်ပစ်ကော့ပေးနေမိသည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း အချက် ၃၀/၄၀ ခန့် မနားတမ်း ဆောင့်ပြီး လှိုင်ဖင်ထဲသို့ လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။
“ ဟင်း ဟင်း ဟင့် အင့် အင့် အ မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ လှိုင်ခံလို့တောင် မဝသေးဘူး ”
လှိုင်မှာ ခံလို့ကောင်းတုန်း အာသာမပြေသေးပေ ၊ ဦးထွန်းကြည်ကတော့ အစာဝသွားပြီမို့ လှိုင်ဖင်ကြီး ကို လှည့်ပင်မကြည့်တော့ဘဲ သူ့လီးကြီးအား ဆေးကြောရန် ပြင်နေသည်၊ လှိုင်လည်း မဝတဝနှင့် ထလာပြီး ဦးထွန်းကြည်၏ လီးကြီးကို သေချာဆေးကြောပေးပြီး ပျွတ်ကနဲ မြည်အောင် စုပ်နမ်း နှုတ်ဆက် လိုက်သေးသည်။
လှိုင့်ဖင် အပျိုရည်ပျက် ဇာတ်လမ်း ပြီးပါပြီ။
...................................................................................................................
လှိုင့်ဖင်နဲ့ ကုလားလီး မိတ်ဆက်
ဦးထွန်းကြည်နှင့်တွေ့ပြီး နောက်တနေ့ မလှိုင် အိမ်သာသို့အသွား ဟာရှင် ရောက်လာပြီး မလှိုင်၏ ဖင်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သည်၊ မလှိုင်က
“ ဟဲ့ ဘာလဲ သူများတွေ တွေ့သွားမယ် ”
ဟာရှင်က
“ ဟဲ ဟဲ အစ်မ ညနေအားလား ချစ်ခြင်လို့ ”
မလှိုင်လည်း စဉ်းစားလိုက်သည်၊ မနေ့က ဦးထွန်းကြည် ဖင်ချထားသဖြင့် ဖင်ဝကြိမ်းပြီး အောင့်နေသည်၊ ဒါပေမဲ့ ဝအောင် မခံရတာမို့ ခံလည်းခံချင်သေးသည်။
“ ဟင်း ခက်ပါတယ် နင်ကလည်း ”
နဲနဲမူလိုက်ပြီး
“ အေး အေး ညနေ အခန်းထဲမှာ စောင့်နေမယ် ”
ပြောပြီး လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်၊ မလှိုင် တွေးနေမိသည်၊ အင်း မနေ့ကခံလို့ မဝတဝ ရပ်လိုက်ရတာ ကုလားလီးကြီးနဲ့ဆို ဖင်ကွဲမှာ ကြောက်မိသည်၊ ဖြေးဖြေး လိုးခိုင်းရမှာပဲလေ၊ အလိုးမခံဘဲမှ မနေနိုင်တာ။
ညနေ ရုံးဆင်းတော့ လူကုန်သည်အထိ စောင့်ကြည့်ပြီး ဟာရှင် မလာသေးခင် ထမီလှန်ပြီး ဖင်ဝကို ဟိုနေ့က ကျန်သေးသည့် ဆီလူးပြီး ဖင်ခေါင်းထဲ လက်နှင့် ကလိနေမိသည်။
“ အင်း ဖင်ယားပြီး ခံချင်လာပြီ ကုလားကလည်း ကြာလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် ဟင်း ”
မလှိုင် တစ်ယောက်ထဲ ကလိနေမိသည်၊ ခဏအကြာ ဟာရှင် ရောက်လာပြီး
“ ကဲ အစ်မ ခံချင်နေပြီလား လူရှင်းအောင် စောင့်နေရလို့ နဲနဲကြာသွားတယ် ”
ဟု ပြောရင်း မလှိုင် စာပွဲဘေးတွင် ယူလာသော စောင်ကြမ်းကို ခင်းလိုက်သည် ၊ မလှိုင် က
“ လိုးဖို့များ သေသေချာချာ ယူလာတယ် ဟွန်း ”
“ သြော် အစ်မ ဇိမ်နဲ့ ခံရအောင်ပါ ဟဲဟဲ စေတနာနဲ့ ယူလာတာ ”
ပြောပြီး မလှိုင်ကိုဖက်ကာ အင်္ကျီ ဘရာစီယာ ချွတ်ပေးလိုက်ပြီး သူ့အင်္ကျီ ပုဆိုးကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်၊ မလှိုင်လည်း ထမီချွတ်ပေးလိုက်ပြီး
“ ကဲ ဘယ်လိုလဲ ဖင်ကုန်းပေးရမှာပဲလား ”
ဟု မေးလိုက်သည် ။
“ မဟုတ်ဘူး အစ်မလည်း သက်သက်သာသာ အလိုးခံရအောင် ဘေးတိုက်လှဲပြီး ဖင်နောက်ကို ပစ်ပေး ”
ဟု ဟာရှင်ပြောပြီး မလှိုင်၏ ဖင်ကို လက်နှင့် နှိုက်ကလိ ပေးလိုက်ပါသည် ၊ မလှိုင်လည်း စအိုတွန့်သွားပြီး
“ အို့ ဟာရှင် ရယ် ဟင်း ဟင့် ဟင့် ဆီလူးပြီးပြီ လိုး ရင် လိုးတော့လေ ဟင့် ”
ဆိုကာ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ပစ်ကော့ပေးနေမိသည်၊ ဟာရှင်လည်း တွေမနေဘဲ မလှိုင်အနောက် ဝင်လှဲပြီး ဒစ်ကိုကိုင်ကာ မလှိုင် ဖင်ဝတွင်တေ့ကာ ထည့်လိုက်သည်။
“ ဟင်း ဟင်း.. ဟာရှင် ဖြေးဖြေးနော် နင့်ဟာက ကြီးတယ်၊ စွတ် စွတ် အင့် ဟင့် အ အ အို့ အင်း ဟင်း ဟာရှင်ရယ် ”
ဟု ညည်းတွားရင်း မလှိုင်ဖင်ကြီး အနောက်ကို ကော့ကော့ရမ်းကာ လီးကြီးကို အငမ်းမရ ဆွဲညှစ်ပေးနေသည်၊ ဟာရှင်ကလည်း မလှိုင် ခါးသိမ်လေးကိုကိုင်ပြီး အဆက်မပြတ် ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေပါသည်။
“ စျွတ် စျွတ် စျွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”
သံစုံမြည်ကာ နှစ်ဦးသား ကာမပန်းတိုင်ဆီ အပြိုင်ချီတက်နေကြပါသည်။
“ အင့် အင့် အဟင့် အိုး အင်း ဟင့် ဟင့် အမလေး ဟာရှင်ရယ် ချစ်တယ်ကွယ် ဟင့် ဟင့် အင်း အာ့ အို့ လိုးလိုး မညှာနဲ့နော် အ အ အဟင့် အင်း အင်း အ ”
မလှိုင်လည်း ဖီးလ်တက်ကာ ထန်နေပြီမို့ အရှက်မရှိတော့ဘဲ အသံပေးနေမိသည်။
“ ဗွတ် ဗွတ် ပလွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် စွတ် စွတ် ”
တဖြေးဖြေး ဟာရှင့်လီးကြီးက ကြီးလွန်းသဖြင့် မလှိုင် ခရေဝမှာ ပွင့်ဟလာပြီး ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဖင်ထဲမှ လေများပင် ထွက်လာသည်၊ ဟာရှင်က ကြာကြာစိမ်လိုးနိုင်သဖြင့် မလှိုင်လည်း အလိုပြည့်ကာ အရသာရှိပြီး ဖင်ခေါင်းထဲ အီဆိမ့်ကာ စောက်ပတ်မှ အရည်များ စီးကျလာပါသည်။ အချက် ၄၀/၅၀ ခန့် ဆောင့်လိုးအပြီး ဟာရှင်လည်း ပုံစံပြောင်းရန်
“ အစ်မရေ တစ်မျိုးပြောင်းရအောင် လေးဘက်ကုန်းပေးပါဦး ”
ပြောရင်း မလှိုင် ဖင်ခေါင်းထဲမှ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါသည်။
“ ဘလွတ် ဖွတ် ”
မလှိုင်မှာ ဖင်ထဲမှ လီးကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်သဖြင့် ဟာတာတာကြီးဖြစ်ကာ မြန်မြန်ပင် ဖင်ကုန်းပေးရင်း..
“ ဟာရှင်ရယ် ထည့်လေ ဒီမှာခံလို့ ကောင်းနေတာ ဟင်း ”
ပြောလိုက်ရာ ဟာရှင်လည်း အမြန်ပင် မလှိုင် ဖင် ကြီးကို တက်ခွပြီး လီးကြီးကို ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပါသည်။
“ အ အား အင့် အင့် အမလေး ဟင်း အင်း အင်း အို့ ကြမ်းလိုက်တာ ဆောင့်ဆောင့် ဟာရှင် မညှာနဲ့ အို့ အို့ အား အင်း ဟင်း ဟင်း အဟင့် အင်း ”
မလှိုင်လည်း တော်တော် အီဆိမ့်သွားပါသည်၊ ဟာရှင်ကတော့ မီးကုန်ယမ်းကုန် မလှိုင်ခါးလေးကို ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါသည်၊ မလှိုင်က ဒီလို ဖင်ကုန်းပေးရတာ ကြိုက်သော်လည်း ဟာရှင်လီးမှာ ကြီးလွန်းပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင်လိုးခံနေသဖြင့် မျက်စိမှိတ် အံကျိတ်ကာ ဟာရှင်စိတ်ကြိုက် အလိုးခံနေရတာ မသက်သာလှပါ၊ ဟာရှင်လည်း ပြီးခါနီးပြီမို့ အားကုန် တဆုံး ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေသဖြင့် မလှိုင် ဖင်ကြီး ခါရမ်းနေပါတော့သည်။
“ အ အ အင့် ဟင့် ဟင့် အ အား ကျွတ် ကျွတ် အ အ အဟင်း အင်း အ ”
မလှိုင်လည်း အံကြိတ်ကာ အလိုးခံနေရပါသည်၊ ဟာရှင်လည်း အချက် ၅၀ ခန့် ဆက်ဆောင့်ရင်း လရည်များ မလှိုင် ဖင်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်ကာ ပြီးသွားပါသည်၊ မလှိုင်ကတော့ ဟာရှင်လီးကြီးကို စအို ရှုံပွရှုံပွ လုပ်ကာ လရည်များကို စုပ်ယူနေပါသည်။
လှိုင့်ဖင်ကြီးနဲ့ ကုလားလီး ဇာတ်ကြမ်းကြီး ပြီးပါပြီ။
....................................................................................................................
မလှိုင်ရဲ့ နေရာသစ် ရှာပုံတော်
နောက်ပိုင်းတွင် မလှိုင်လည်း ဟာရှင်၏ ကုလား လီးကြီးကို စွဲသွားပြီး ဟာရှင့်ကိုသာ ကုန်းနေပြီး ဦးထွန်းကြည်ကို ခပ်ရှောင်ရှောင် နေလိုက်သည်၊ ဦးထွန်းကြည်ကလည်း မိန်းမ ရိပ်မိသွားသဖြင့် အသာရှိုနေ လိုက်တော့သည် ၊ ဟာရှင်ကတော့ မလှိုင် စောက်ဖုတ်ကြီးကို တက်လိုးလိုက် ဖင်ကြီးကို တက်ချလိုက်ဖြင့် အရသာတွေ့နေပြီး တစ်လခန့်အကြာ မလှိုင် ရာထူးတိုးပြီး ရုံးပြောင်းရတော့သည်။
နေရာသစ်တွင် မလှိုင်လည်း လိုးပေးမည့်သူ မရှာနိုင်သေးခင် ဟာရှင့် အလိုးကိုသာ သွားခံနေရသည်၊ ဟာရှင်လည်း မလှိုင်အား လိုးနေရတာ ကြွားချင်သဖြင့် ရုံးမှ မြင့်သန်းနှင့် လှရွေတို့ကို ပြောပြလိုက်သည်။
“ စော်ကြီးက ဏှာကြီးတယ်ကွ ကောင်းကောင်း မလိုးပေးနိုင်လို့ကတော့ မရဘူး၊ ဟဲဟဲ ငါ့လီးကြီးကို တော်တော်တော့ စွဲသွားတယ်ကွ၊ စော်ကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြူးပြီးဖောင်းနေတာ လိုးလို့အရမ်းကောင်းတယ်၊ အပေးကလည်း ကောင်းကောင်းနဲ့ ငါသူ့ဖင်ပါ လိုးပေးလိုက်တယ် ”
ဟု ဂုဏ်ယူပြီး ပြောပြနေပါသည်၊ မြင့်သန်းတို့ နှစ်ယောက်လည်း နားအရသာခံကာ မလှိုင်အား စိတ်ကူးဖြင့် လိုးကြည့်နေကြပါသည်၊ ထို့နောက် မလှိုင်၏ရုံးမှ ရုံးလုလင် ကုလားအီစွပ်အား သတင်းပေးကာ လုံးဖို့မြောက်ပေးလိုက်ကြသည်၊ အီစွတ်ကလည်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး လိုးချင်တာ အတော်ပင် ဖြစ်သွားကာ လုံးဖို့လမ်းစ ရှာနေပါသည်။
ဒီလိုနဲ့ မလှိုင်ခိုင်းတာ လုပ်ပေးရင်း နေ့စဉ် နေ့လည် ၂ နှစ်နာရီခန့်တွင် မလှိုင် ကော်ဖီ ဝယ်ခိုင်းနေကြမို့ အခြေအနေ ကြည့်နေရင်း၊ တနေ့ ရုံးတွင် လူလည်း ရှင်းတုန်း မလှိုင် ကော်ဖီဝယ်ခိုင်းသဖြင့် ဝယ်ပေးပြီး ကော်ဖီထဲတွင် တရုတ်မှလာသော ကာမထကြွ စိတ်ထန်ဆေးမှုန့် ထည့်ပေးလိုက်သည်။
မလှိုင်လည်း ကော်ဖီသောက်ပြီး နာရီဝက်ခန့်တွင် စောက်ဖုတ်မှ စိုစိစိ ဖြစ်လာသဖြင့် လက်ဖြင့်နှိုက် ကလိရင်း ဖီးလ် တက်လာ၏၊ အခုတလော အလိုးမခံရတာလည်း ၂ ပတ်ခန့်ရှိပြီမို့ အလိုးခံချင်စိတ်မှာ တားမရနိုင်အောင် ဖြစ်လာသည်၊ ဟာရှင်ကလည်း အနားမှာ မရှိသဖြင့် မလှိုင်တစ်ယောက် အိမ်သာထဲသွားပြီး လက်ဖြင့် အယားဖြေရန် အိမ်သာသို့အသွား အိမ်သာရှေ့တွင် ရပ်နေသော အီစွပ်က
“ အစ်မ ဘာလိုလို့လဲ ကျွန်တော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ”
ဟု မေးရင်း မလှိုင်၏ နို့အစုံကို ငေးစိုက်ကြည့်နေရာ မလှိုင်လည်း တွန့်ကနဲ ဖင်တွန့်သွားပြီး အိမ်သာထဲ ဝင်သွားတော့သည် ၊ အနောက်မှ ငေးကြည့်နေသော အီစွပ်က မလှိုင်ထမီ ဖင်ကြားတွင် စောက်ရည်များ ကွက်နေတာ မြင်လိုက်သဖြင့် အသာ လိုက်ချောင်းကြည့်ရာ မလှိုင်မှာ အိမ်သာအဖုံးပေါ်ထိုင်ကာ ပေါင်ဖြဲထားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ထည့်ကာ ကလိရင်း မျက်စိမှိတ်ပြီး အယားဖြေနေသည်။
အီစွပ်ကလည်း စဉ်းစားမနေတော့ဘဲ တံခါးဂျက်ကို လက်နှိုက်ဖွင့်ကာ ဝင်သွားတော့သည်၊ မလှိုင်ကတော့ မသိသေးဘဲ သူ့ဘာသာ ကလိနေဆဲပင် ၊ အီစွပ်လည်း မလှိုင်၏ ပြဲအာနေသည့် စောက်ဖုတ်ကြီး နှုတ်ခမ်းများ ပြဲလန်ကာ နီရဲနေတာကို အနီးကပ်ကြည့်ရင်း တံထွေးမျိုချနေရသည် ၊ မလှိုင် လည်း မျက်စိအဖွင့် ရုတ်တရက် အီစွပ်ကို တွေ့လိုက်ရ၍ လန်.သွားပြီး
“ ဟဲ့ ဟဲ့ ဘာလုပ်တာလဲ ”
“ အစ်မ ရယ် အခုမှ ရှက်မနေပါနဲ့ အစ်မကို ကျွန်တော် စိတ်ကြိုက်လိုးပေးပါ့မယ်၊ ဒီမှာ ကျွန်တော့် လီးကိုကြည့် အစ်မ ကြိုက်သွားမယ် ”
ဟု ဆိုကာ လီးကိုလှန်ပြလိုက်သည် ၊ မလှိုင်လည်း အီစွပ် လီးကြီးကိုကြည့်ပြီး တွန့်သွားပြီး ဖင်စအို ပွစိပွစိ ဖြစ်သွားသည် ၊ အီစွပ်လီးမှာ ဟာရှင် လီးထက် ကြီးလဲကြီး ရှည်လဲပိုရှည်ကာ ၇ လက်မပင် ကျော်မည် ၊ နောက်ပြီး မလှိုင်မှာ ကာမထန်ဆေးတန်ခိုး ကလည်းပြ အလိုးမခံရတာကြာလို့ လီးဆာကာ နဂိုကတည်းကလည်း ခပ်ဏှာကြီးကြီး ထန်ထန်ထဲကမို့ ရှက်မနေနိုင်တော့ဘဲ အီစွပ်ရှေ့ ဒူးထောက်ကာ လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ငုံပေးပါတော့သည်။
“ ပျွတ် ပျွတ် ပလွတ် အင်း ပျွတ် ပျွတ် ပလပ် ပျွတ် ”
အီစွပ်လည်း မျက်တောင်စင်းပြီး ဖီးလ်တွေ့ကာ မလှိုင်၏ ခေါင်းကို ရှေ့နောက်ဆွဲကာ နှုတ်ခမ်းထူထူ လေးထဲ လီးကြီးအား လိုးထည့်နေပါတော့သည် ၊ ထို့နောက် အီစွပ်လည်း မလှိုင်ကို ထူလိုက်ပြီး
“ ကဲ အစ်မ ဒီပေါ် ဒူးထောက်ပြီး ကုန်းပေး ”
ပြောရာ မလှိုင်လည်း အလိုးခံချင်နေပြီမို့ အိမ်သာ အဖုံးပေါ်တွင် ဒူးထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းကာ နံရံကို လက်ထောက်နေပေးရင်း
“ ကဲ ရပြီလား ”
အီစွပ်လည်း
“ ကောင်းတယ် အစ်မက ပေးတတ်တယ် ”
ဆိုကာ မလှိုင်၏ ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝ တေ့သွင်းကာ ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။
“ ဗျွတ် ဗျွတ် စွပ် စွပ် ဘွတ် ဗျွတ် အင့် အ အမလေး အင့် ဟင့် ဟင့် အိုး ကျွတ် ကျွတ် အင့် ဟင့် ”
မလှိုင်လည်း အီစွပ်၏ လီးကြီးဖြင့် မဆံ့မပြဲ အလိုးခံ ရသဖြင့် သားအိမ်ထောက်ကာ အီဆိမ့်နေပါတော့သည်၊ အီစွပ်ကတော့ ဆောင့်လိုက်တိုင်း မလှိုင်ဖင်ကြီး ကော့တက်သွားတာကြည့်ရင်း မညှာတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးထည့်နေပါသည် ။
“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် စွပ် စွပ် အ အ အ ဟင့် အင့် အိ အိ အင့် အမလေး ကျွတ်ကျွတ် အား အင်း ဟင်း အဟင့် အီစွပ်ရယ် အသေသတ်နေတာလား ဟင်း အင့် အ အ ”
မလှိုင် သံစုံထွက်နေသော်လည်း ကောင်းလည်းကောင်းတာမို့ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ပစ်ကာ ခါရမ်းပေးနေပါသည်၊ မလှိုင် စောက်ဖုတ်မှ အရည်များရွှဲလာသဖြင့် ခံလို့ပိုကောင်းလာကာ အီစွပ်ကလည်း အသားကုန် တက်လိုးနေပါတော့သည် ၊ မလှိုင် လည်း ပြီးချင်လာပြီမို့
“ အို အီစွပ်ရယ် မညှာနဲ့ အစ်မ ပြီးခါနီးပြီ ဆောင့်ဆောင့် ဟင့် ဟင့် အ အိ အိ ဘွတ် ဘွတ် စွပ် ဗျွတ် ဗျွတ် အို့ ကောင်းတယ် အင့် အင့် ဟင့် ”
အီစွပ်လည်း အချက် ၅၀ ခန့် ဆောင့်လိုးရင်း မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ပြဲကြီးထဲ လရည်များ ပန်းထည့်ကာ ၂ ဦး စလုံး ပြီးသွားကြပါတော့သည် ၊ ထို့နောက် အဝတ်ပြန်ဝတ်ပြီး မလှိုင်က အီစွပ်အား ဖက်ရင်း
“ နင် ဘယ်သူမှ မပြောနဲ့နော် နင့်လီးက ခံဘူးသမျှထဲမှာ အကြီးဆုံးပဲ ”
ဆိုကာ ဖင်ကို ခါရမ်းပြီး ပျော်ရွင်ှစွာ ထွက်လာခဲ့သည်။
လှိုင်၏ ကုလားလီး အတွေ့အကြုံ ၂ ပြီးပါပြီ။
...............................................................................................................
မလှိုင်၏ မောင်လေး ဆလင်း
ရုံးသစ်တွင် မလှိုင်အဖို့ အီစွပ်နှင့် အဆင်ပြေနေတုန်း အီစွပ် ပြသာနာတက်ကာ အလုပ်ပြုတ်သွားသဖြင့် စိတ်ညစ်နေတော့သည် ၊ နောက် ၂ ရက်ခန့် အကြာတွင် ရုံးလုလင်အသစ် ဆလင်း ဆိုသည့် ကုလားလေး ရောက်လာသည် ၊ ဆလင်း မှာ အသက် ၂၁ ခန့်သာ ရှိသေးပြီး အသားမဲသော်လည်း ရုပ်ရည် ကြည့်ကောင်းပြီး အရပ်ရှည်ရှည် တောင့်တောင့်ဖြစ်၍ မလှိုင် သဘောကျကာ စည်းရုံးနေတော့သည်။
ဆလင်းကတော့ ဘာမှမသိဘဲ လူကြီးလည်းဖြစ်သည့် မလှိုင်ကို ကြောက်နေကာ မလှိုင်ဖင်ကြီးကိုပင် သဘောကြသော်လည်း ရဲရဲမကြည့်ရဲပေ၊ ဒီလိုနဲ့ တစ်လခန့် အကြာတွင် မလှိုင် ရုံးအလုပ်ဖြင့် အပြင်သွားရန် အကြောင်းပေါ်လာသဖြင့် ဆလင်းကိုပါ ဖိုင်များကူသယ်ရန် အကြောင်းပြ၍ ခေါ်သွားလေသည်၊ ရုံးအလုပ်ပြီး၍အပြန် ဘတ်စ်ကားပေါ်တွင် လူကြပ်သဖြင့် မလှိုင်လည်း ဆလင်းအား
“ ဆလင်း ငါ့ အနောက်မှာ ရပ်နေစမ်း ”
ဟုပြောပြီး ထောင့်နေရာတွင် ရပ်နေလိုက်သည် ၊ လူကလည်းကြပ် မလှိုင်ကပ်ခိုင်းသဖြင့် ဆလင်းမှာ ကပ်နေရသောအခါ သူ့လီးကြီးနှင့် မလှိုင်ဖင်ကြီး ပွတ်နေကာ တောင်ထလာပါတော့သည် ၊ ဆလင်း လည်း နောက်ဆုတ်မလို့လုပ်တုန်း မလှိုင်က
“ ဟဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ကပ်ထားပါဆို ”
ဟု ပြောရင်း သူ့ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ကော့ကာ လီးကို ပွတ်တိုက် နှိုးဆွပေးနေသည် ၊ ဆလင်း လည်း မထူးတော့ဘဲ လီးကလည်း တောင်နေပြီမို့ လက်တစ်ဖက်က မလှိုင်ခါးကို ကိုင်ကာ ဖင်ကြီးကို အသာညှောင့်နေမိသည် ၊ မလှိုင်က တိုးတိုးလေးကပ်ပြီး
“ ဟွင်း ထမီလည်းပေါက်ပြီး ဝင်သွားဦးမယ် ”
ညုကာပြောရင်း ဖင်ကိုကော့ကာ နှဲ့နေသည် ၊ ဒီလို ပွတ်နေကြရင်း မြို့ထဲရောက်လာတော့ ရုံးမရောက်ခင်တွင် ကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ကြပြီး မလှိုင်က သူ့သူငယ်ချင်း မုဆိုးမ တစ်ယောက်ထဲနေသော အိမ်သို့ ခေါ်သွား၏၊ ထိုအိမ်ရောက်တော့ ဆလင်းကို ဧည့်ခန်းတွင် ခဏထားခဲ့ပြီး အခန်းထဲဝင်ကာ သူ့သူငယ်ချင်းအား အကျိုးကြောင်းပြောပြပြီး အပြင်သွားခိုင်းလိုက်သည်၊ မလှိုင်လည်း အိမ်ရှေ့ပြန်ထွက်လာပြီး ဆလင်းလက်ကို ဆွဲကာ
“ လာလေ ဘာလုပ်နေတာလဲ ”
ဟု ညုတုတု မျက်နှာပေးဖြင့် အိပ်ခန်းတွင်းသို့ ခေါ်သွားပါသည် ၊ အခန်းထဲအရောက် မလှိုင်က ဆလင်း အားဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ စောက်ဖုတ်ကိုကော့ကာ လီးကြီးနှင့် ပွတ်တိုက်နေပါသည်၊ ဆလင်းကလည်း မလှိုင်ကို ပြန်နမ်းစုပ်ရင်း လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးကို နယ်နေပါသည်၊ ထို့နောက် အဝတ်စားများချွတ်ကာ ဆလင်းအား ကုတင်ဘေးတွင် ရပ်ခိုင်းပြီး မလှိုင်က ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်ရင်း ဆလင်းဖက် မျက်နှာမူလိုက်သောအခါ မလှိုင်နှုတ်ခမ်းနှင့် ဆလင်း၏ လီးကြီးမှာ
အတော်ပင် ဖြစ်သွားပြီး မလှိုင်က သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူလေးဖြင့် ဆလင်း၏ လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေပါသည်။
ဆလင်းကလည်း မလှိုင်၏ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ လီးကြီးကို ညှောင့်ပေးနေပါသည် ၊ ဆလင်း၏ လီးမှာ ၇.၅ လက်မကျော် ရှည်သော်လည်း မလှိုင်က အရင်းထိရောက်အောင် လည်ချောင်းထဲထိပင် မြိုကာ စုပ်ပေးနေသဖြင့် ဆလင်းအဖို့ အရသာထူး တွေ့နေပေသည် ၊ အတန်ကြာအောင် လီးစုပ်ပြီး မလှိုင်လည်း အလိုးခံချင်ပြီမို့ လီးစုပ်ရပ်ကာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ဖြဲကာ ဒူးကွေးပြီး နေပေးလိုက်သည်၊ ဆလင်းလည်း မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီး ပြဲအာကာ အရည်ရွှဲနေတာကြည့်ပြီး တက်ခွကာ ဒစ်ဝင်သည်နှင့် အားကုန်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။
“ ဘွတ်ဘွတ် ဗျွတ်ဗျွတ် ယဗျွတ် အင့်အင့်အ အဟင့် အမလေး ဆလင်းရယ် ဟင့် ဟင့် အင့် အိ အိ အား ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် အင်း အင်း ဟင်း အ ”
မလှိုင်လည်း ဖီးလ်လာနေပြီမို့ အရှက်နည်းကာ အသံထွက်ရင်း ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းပေးနေပါသည်၊ ဆလင်း ကလည်း လိုးနေရင်း
“ အန်တီ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းပြီး လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ ”
“ ဟွင်း လူကိုလည်း လိုးနေသေးတယ် အန်တီတဲ့၊ ဟင်း အင်း အ အ ဗျွတ်ဗျွတ် စွပ်စွပ် ဘွတ်ဘွတ် အိအိ အင့် ဟင့် ဆလင်းရယ် အင့် အင့် ”
မလှိုင်ကလည်း ခံနေရင်းမှ ညုနေပါသည်၊ ထို့နောက် ဆလင်းက
“ အန်တီ လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား အန်တီ့ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့ ”
ပြောရာ မလှိုင်လည်း လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးရင်း
“ ကဲကဲ လိုးပါ သူ့စိတ်တိုင်းကျပဲ ဟွင်း ”
ဟု ညုနေသေးသည်၊ မလှိုင် ဖင်ကုန်းလိုက်သဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အနောက်သို့ ပြူးပြီး ထွက်လာသည်၊ ဆလင်းလည်း သေချာကြည့်ကာ ဒစ်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ဝတေ့ပြီး အဆုံးထိ လိုးထည့်လိုက်ပါသည်၊
‘ အား ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အ အင်း အင်း ဟင်း ဗျွတ်ဗျွတ် ဘလွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဟင့် ဟင့် အင်း အိုး ဆလင်းရယ် လိုး လိုး မရပ်နဲ့ အန်တီ ပြီးတော့မယ် ”
မလှိုင်မှာ ဏှာကြီးသူပီပီ အလိုးခံနေရင်းမှပင် အငန်းမရ ဖြစ်နေ၏၊ ဆလင်းလည်း ပြီးခါနီးပြီမို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အချက် ၅၀ ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး လရည်များ မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ပန်းထည့်ကာ ၂ ဦးစလုံး ပြီးသွားကြပါသည် ၊ ထို့နောက် အအဝတ်စား ပြန်ဝတ်ပြီး မလှိုင်က ဆလင်းအားဖက်ရင်း
“ ဆလင်းက သိပ်ချစ်ဖို့ ကောင်းတာဘဲ နောက်လည်း အန်တီ့ကို လိုးပေးရမယ်နော် ”
ဟု ညုနေ၏၊
“ စိတ်ချ အန်တီ ဖင်ပါလိုးချင်တာ အခုအချိန်မရတော့လို့ နောက်တစ်ခါကြရင် ဖင်ချမယ်နော် ”
ဆလင်းလည်း မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးအား အရသာတွေ့ကာ ဖင်ကိုပါ တောင်းနေတော့သည် ၊ မလှိုင်ကလည်း ဖင်လိုးခံချင်နေတာမို့ ပျော်သွားပြီး
“ အင်းပါ ဆလင်းကို အန်တီကချစ်လို့ တကိုယ်လုံး ပေးပြီးသားဘဲ ဟွင်း ခုလည်း ပါးစပ်ပါ လိုးနေပြီးတော့ ”
ပြန်ပြောရင်း ရုံးသို့ပြန်လာကြသည် ။ ဏှာထန်သည့် လှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကုလားလီးများဖြင့် အတော်ပင် ပြဲလံနေပါတော့သည် ။
လှိုင့်စောက်ဖုတ်ကြီးနှင် ဆလင်းလီးတို့ချစ်ခန်း လိုးခန်း ပြီးပါပြီ။
.....................................................................................................
မလှိုင်၏ အိမ်တွင်းပုန်း အိမ်တွင်းကုန်း အချစ်ဇာတ်လမ်း
မလှိုင်တွင် သားတစ်ယောက် သမီးတစ်ယောက် ရှိရာ နယ်တွင် အလုပ်လုပ်နေသဖြင့် အိမ်တွင် အိမ်ဖော် မမြင့်နှင့်သာ နှစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်သည်။
တနေ့ သူ၏ သမက်တော် ကျော်စိုး အလုပ်ဖြင့် ရန်ကုန်လာရသဖြင့် မလှိုင်၏ အိမ်တွင်ပင် တည်းသည်၊ တနေ့ ညနေဘက် ကျော်စိုးလည်း သူငယ်ချင်းများနှင့် စားသောက်ပြီး ပြန်လာကာ ထမင်းမစားတော့ဘဲ ဝင်အိပ်လိုက်သည်၊ မလှိုင်က ထမင်းခူးပြီး ကျော်စိုးကို သွားခေါ်ရာ အိပ်ရာပေါ်တွင် ပက်လက် ပုဆိုးက ကျွတ်နေကာ လီးကြီးကို တွေ့လိုက်ရပြီး ရင်တုန်ကာ မလှိုင်အဖို့ လီးစုပ်ချင်စိတ်များ ပေါ်လာတော့၏၊ အိမ်ဖော် မမြင့်ကတော့ တီဗီကြည့်နေသဖြင့် မသိပေ။
မလှိုင်လည်း ဏှာထန်လှသူမို့ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ကျော်စိုး၏ လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ရင်း သူ၏ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးဖြင့် စတင် စုပ်ငုံပေးမိပါတော့သည်၊ ကျော်စိုးလည်း မူးနေသဖြင့် ပထမတွင် အိမ်မက်ထင်နေကာ မျက်စိဖွင့်ကြည့်မှ သူ့ယောက်က္ခမ လီးစုပ်ပေးနေတာသိပြီး
“ ဟာ အန်တီကလည်း အားနာစရာကြီး ”
ပြောရင်း မလှိုင်ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ညှောင့်နေပါ တော့သည်။
“ ပျွတ် ပျွတ် ပလွတ် အု အု အင်း ပျွတ် ပျွတ် အင်း ”
မလှိုင်လည်း အာခေါင်ထဲထိ လီးကြီးကို မျိုချကာ ချစ်သမက်အား ပြုစုနေပါသည်၊ ကျော်စိုး၏ လီးမှာ လက်တဆုပ်မက တုတ်ပြီး ၇.၅ လက်မ ကျော်တာမို့ မလှိုင် အကြိုက်ပင် ဖြစ်တော့သည် ၊ ထို့နောက် လီးစုပ်နေရာမှ ရပ်လိုက်ပြီး မလှိုင်က
“ ကျော်ရယ် လိုးတော့ကွာ အန်တီ မအောင့်နိုင်တော့ဘူး ”
ဟု ဏှာထန်လှသူပီပီ အရှက်မရှိ ပြောရင်း ကျော်စိုးပေါ် တက်ခွပြီး လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။
“ အဟင့် အင့် အင်း ဟင်း ကောင်းလိုက်တာ ကျော်ရယ် ဟင့် အင့် အိ အိ ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဗျွိ ဗျွိ အင့် ဟင့် အင်း ချစ်တယ်ကွယ် ”
မလှိုင်မှာ ဏှာထနေပါတောသည်၊ ကျော်စိုးကတော့ အောက်မှကော့ကာ ညှောင့်ရင်း မလှိုင်၏ နို့နှစ်လုံးကို အသေအချာနယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေပေးနေပါသည်။
“ အို အင့် ဟင့် ကျော်ရယ် အင့် အင့် ဟင့် ဗျွိ ဗျွိ ဘွတ် ဘလွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အ အီး ဟင်း ဟင်း ”
အသံစုံထွက်ရင်း မလှိုင်မှာ ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းကာပေးနေမိသည်၊ မလှိုင်မှာ စောက်ရည်များ ရွှဲလာပြီး ကျော်စိုးကိုယ်ပေါ်ပင် စီးကျလာပါတော့သည်၊ ဒီလိုနှင့် အချက် ၅၀ ခန့် ညှောင့်ပြီးသောအခါ မလှိုင်က
“ အန်တီ ညောင်းပြီကွာ ဖင်ကုန်းပေးမယ် ကျော်ဆောင့်လိုးပေး ”
ဟု ဏှာထန်လှသူပီပီ အရှက်မရှိပြောရင်း ပုံစံပြောင်းရန် ထလိုက်သည် ၊ မလှိုင် လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်း ပေးလိုက်သောအခါ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အနောက်သို့ ပြူးပြီး နှုတ်ခမ်းများ ပြဲအာနေကာ ကျော်စိုးမှာ လျက်ချင်စိတ်ပင် ပေါက်သွားသည် ၊ ကျော်စိုးလည်း မလှိုင် စောက်ဖုတ်ဝတွင် ဒစ်ကိုတေ့ကာ ခါးလေးအားကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပါသည်။
“ အင်း အ အိ အိ ဟင်း အင်း ဗျွိ ဗျွိ ဘွတ် ဘလွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အင့် အင့် ဟင်း ကျော်ရယ် အရမ်းဆိုးတာဘဲ အင့် ဟင့် ဟင့် အိ အိ ”
လီးကြီးမှာ သားအိမ်သွားထောက်သဖြင့် မလှိုင်မှာ အသံထွက်ကာ အံကျိတ် အလိုးခံရင်း ဖင်ကြီးကို
အနောက်သို့ ပစ်ကော့ပေးနေမိသည် ၊ ကျော်စိုး လည်း ဆောင့်လိုး လိုက်တိုင်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီး တုန်ကာ ကော့သွားတာကြည့်ရင်း ခါးလေးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေပါသည်။
“ ဟင့် ဟင့် အင်း အ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွက် ဗျွက် ဘွတ် ဘလွတ် စွပ်စွပ် အ အ အိ အိ ဟင့် အဟင့် ကျော်ရယ် အန်တီ ပြီးချင်ပြီ ဆောင့် အင်း အိ အင်း ဟင်း မညှာနဲ ဗျွိ ဗျွိ ဗျွိ ဖွတ် ဇွပ် ဇွပ် ”
စောက်ရည်များရွှဲကာ မလှိုင်လည်း ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ပစ်ကော့ပေးနေမိတော့သည်၊ ကျော်စိုး လည်း အချက် ၅၀ ခန့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုး ရင်း သုတ်ရည်များ မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ကာ နှစ်ဦးစလုံး ပြီးသွားတာမို့ စွပ်ရက်ထပ်ကာ အိပ်ရင်း အမောဖြေနေကြပါသည်၊ ထို့နောက် ကျော်စိုးက
“ အန်တီ စောက်ဖုတ်က အန်တီ့သမီး သီတာ့ စောက်ဖုတ်ထက် ပိုလိုးလို့ ကောင်းတယ် ”
ဟု ပြောလိုက်ရာ မလှိုင်လည်း ကျေနပ်ပြီး စောက်ဖုတ် ရှုံပွရှုံပွလုပ်ကာ လီးကြီးကို ဆွပေးရင်း
“ ဟွင်း ကျော်က လိုးကောင်းအောင် ပြောနေတယ် ချစ်ရင် ခဏခဏ လိုးပေးရမယ် ”
ဟု ဏှာကြီးသူပီပီ အမြဲအလိုးခံဖို့သာ စဉ်းစားရင်း ပြောလိုက်ပါသည် ၊ ကျော်စိုးလည်း အောက်မှ မလှိုင်က စောက်ဖုတ် ရှုံပွရှုံပွ လုပ်ပေးနေ၍ လီးပြန်တောင်လာပြီး
“ ကဲ အန်တီ ဖင်နဲနဲ ကော့ပေးထား ”
ဆိုကာ ဆောင့်ကာ ညှောင့်ကာ လိုးပါတော့သည်။
“ ဗျွိ ဗျွိ ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဗျွတ် အင်း အင်း ဟင်း အ အ အိ အိ အဟင်း ကျော်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် အင်း အ အို့ ”
ဖင်ကြီးအား ကော့ကော့ပေးနေမိပါသည်၊ ကျော်စိုး လည်း လက်နှစ်ဖက် အအားမထားဘဲ မလှိုင်နို့ကို လက်ရှိုပြီး ကိုင်ပေး နယ်ပေးနေပါသည်။
“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘလွတ် အင့် အ အင်း ဟင်း ဟင်း အိ အိ ဗျွိ ဗျွိ ဘွတ် ဘွတ် အင့် အ ”
မလှိုင်လည်း ကာမစည်းစိမ် ခံစားကာ အလိုးခံနေပါသည်၊ ကျော်စိုး ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးမှာ ပြားကပ်သွားပြီး ကြွလိုက်လျင် ပြန်ဖောင်းမို့လာကာ ကြည့်လို့ပင် ကောင်းလှပါသည်၊ မလှိုင်လည်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးရင်း လီးကြီးကို ညှစ်ဆွဲပေးကာ ကျော်စိုး စွဲသွားစေရန် အစွမ်း ကုန် အသုံးတော်ခံနေပါတော့သည်။
ကျော်စိုးလည်း ပြီးချင်လာပြီမို့ လက်ထောက်ကာ မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့တက်လာသည်အထိ တအားပင် ဆောင့်လိုးရင်း သုတ်ရည်များ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ကာ မလှိုင်လည်း ပြီးသွားတာမို့ စောက်ဖုတ်ကြီး ပွရှုံ့ပွရှုံ့လုပ်ကာ လရည်များ တစ်စက်မကျန် စုပ်ယူနေမိပါသည်၊ ထို့နောက် နှစ်ဦးသား ဖက်အိပ်ရင်း မလှိုင်က
“ ကျော် အန်တီ့ကို ခဏခဏ လိုးပေးရမယ်နော် ဒါပဲ ”
ဟု ညုတုတု မျက်နှာပေးဖြင့် ပြောလိုက်ပါသည်။
“ ကျော်စိုးကလည်း စိတ်ချ အန်တီ ဖင်ကြီး ပြုတ်အောင်ကို လိုးပေးမှာ နောက်မှ မအော်နဲ ”
“ အမလေး ကျော်ရယ် ချစ်လို့ တကိုယ်လုံး ပေးထားတာပဲ စိတ်တိုင်းကျသာလိုးပါ၊ ဟွင်း ဒါပေမဲ့ အန်တီလို့ မခေါ်နဲ့တော့ကွာ လင်လေးရာ နော် ”
ဟု မလှိုင်လည်း ညုရင်း အသားယူနေပါသည်၊ ကျော်စိုးလည်း စော်ကြီး စိတ်တိုင်းကျ
“ ဒါဆို မမလှိုင်လို့ခေါ်မယ် မိန်းမရာ ဟုတ်လား ”
မလှိုင်လည်း သဘောကျကာ
“ ဟင်း ဟင်း အဲဒါကြောင့် လင်လေးကို ချစ်တာ လီးစုပ်ချင်တာ ”
ဟု ဏှာထကာ ပြောရင်း နှစ်ဦးသား ဖက်အိပ်သွားကြပါသည် ။ ချစ်သမက်လေးနှင့် ဏှာကြီးလှသည့် လှိုင်၏ အိမ်တွင်း ဖင်ဆော့ ဖင်ရွ ဇာတ်လမ်း ပြီးပါပြီ။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
