Wednesday, August 10, 2016

သမင်ခြံ ဖိုးခင် အပိုင်း ( ၂ )

သမင်ခြံ ဖိုးခင် အပိုင်း ( ၂ )

ဘုံခုနှစ်ဆင့် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၄ )

လမ်းထိပ်မှာပဲ ပေတိုးနဲ့တွေ့တာပါပဲ။ ပေတိုးက ဆိုင်ကယ်နဲ့ဗျ။ ကျုပ်မြင်တာနဲ့ ဘေးနားထိုးရပ်တော့တာ။မျက်နှာကလည်း ချွေးတွေသန်တွေနဲ့ တခုခု ဖြစ်နေပုံဗျ။

" ဟာ … ဟျောင့် ဖိုးခင် … ငါ အခု မင်းဆီလာမလို့ "

" ငါလည်း မင်းဆီလာတာ ပေတိုးရ တီးကိုင်မလို့ "

" အပြန်မှ သောက်တော့ … လာ အမြန်တက်ကွာ … မသီတာ အဖေ သတိလစ်သွားလို့ ဟိတ်ရောင်ရေ "

" ဟမ် … အေးအေး "

ဒါကြောင့် ပေတိုး ပြာရိပြာယာ ဖြစ်နေတာကိုးဗျ။ ကျုပ်လည်း ပေတိုးနောက်က ခွထိုင်လိုက်တယ်။ ဆိုင်ကယ်က ဘယ်သူ့ဆိုင်ကယ်လဲမေးတော့ ကိုဇော်ကြီး ဆိုင်ကယ်တဲ့ဗျ။ကိုဇော်ကြီးဆိုတာ ကျုပ်တို့ ရပ်ကွက်ကပါပဲ။ နာရေးကားအကူမောင်းတာပေါ့ဗျာ။ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်ကို သူဋ္ဌေးတစ်ဦးက နာရေးကား လှူထားတာဗျို့။

အရပ်ထဲ တခုခုဆို အဲဒီကားလေးပဲ အားကိုးနေရတာပါ။ ပေတိုးက လမ်းထိပ်ကနေ အရှေ့ထဲ ထောင်တက်နေတာ။ လမ်းမကြီး ရောက်တော့ တောင်ဘက် ကွေ့ပြီး တည့်တည့်မောင်းနေတာ။ အဲတာ ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်ကနေ မြို့ထဲ သွားတဲ့ လမ်းမကြီးပေါ့။ မီးပွိုင့် တခုခဏ ရပ်စောင့်ပြီးမှ ပုံမှန်လေး မောင်းထွက်လာကြတာ။

" ဘယ်တုန်းက ဖြစ်တာလဲ ကွ "

" မနက် အစောကြီးပဲ … ဖိုးခင်ရ … မသီတာက ငါ့အိမ်လာနိုးတာ … ငါလည်း လိုက်သွားတော့ ဘိုးတော်က မလှုပ်တော့ဘူးကွ … ဒါနဲ့ ကိုဇော်ကြီး သွားခေါ်ပြီး မသီတာတို့ သားအဖကို နာရေးကူမှု့အသင်းကားနဲ့ တင်ပေးပြီး ငါက ကိုဇော်ကြီးဆိုင်ကယ် ယူလာခဲ့တာ "

" ခု ဘယ်လိုက်ရ မှာလည်း "

" ဆေးရုံကြီးပေါ့ ကွ "

တဖြည်းဖြည်း မြို့လယ်က မီးပွိုင့်ကြီး တခုရောက်လာတာဗျို့။မနက်ပိုင်းဆိုပေမယ့် ဈေးသွားဈေးပြန်လူတွေ ကုန်ကားတွေ တခြားဆိုင်ကယ်တွေရော ဥဒဟို သွားလာနေကြတာပေါ့။မော်တော်ပီကယ်တစ်ယောက်က လမ်းလယ်ခေါင်ကနေ တတွီတွီနဲ့ လမ်းရှင်းနေလေရဲ့။

ကျုပ်တို့လည်း အရှေ့ထပ်ကွေ့ရမှာမို့ အရှေ့ဘက်ပြထားတဲ့ မျှားလေး မီးစိမ်းမှ ထွက်လို့ရတာ။ ၅ ပြလောက်မောင်းပြီး ညာဘက်ချိုးလိုက်တာ မီးပွိုင်ရှိပေမယ့် လူရှင်းနေတော့ မီးစိမ်းအောင် မစောင့်တော့တာ။ဘူတာကြီး ကုန်းတံတားမြင်မှ အရှေ့တည့်တည့် ထပ်ကွေ့ပြီး ၈ ပြလောက်ထပ်မောင်းလိုက်တယ်။လမ်းဘယ်ဘက်မှရှိတဲ့  ဆေးရုံကြီး အဝင်တံခါးပေါက်က နေ ခပ်ဖြည်းဖြည်း ဝင်လာခဲ့ကြတာ။လာသာလာရတာ မသီတာတို့က ဘယ်နေမှန်းမသိပါဘူး။

" ဟျောင့် … ပေတိုး … ဘယ်လူနာရုံလဲ "

" မသိဘူးကွ … ငါလည်း … မသီတာတို့ ကားပေါ်တင်ပေးပြီး မင့်လာခေါ်တာ "

" လီးတဲ့မှပဲ … မင်းအမေလင် ဆေးရုံကြီးက အကြီးကြီးဟ … သူရောဂါဌာနနဲ့သူ လက်ခံပြီး ကုတာ "

ကျုပ်တို့လည်း ဆိုင်ကယ်အပ်ပြီး ဆိုင်ကယ်စတင်းနားလေး ယောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေတာဗျို့။ကျုပ်လည်း ပေတိုးကို ကားအပ်တဲ့ဘက် ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်က နာရေးအကူကားကို ရှာခိုင်းလိုက်တာ။ကျူပ်က ဆိုင်ကစတင်းနားလေး ရပ်ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ဟိုရှာဒီရှာပေါ့။ခဏကြာတော့ ပေတိုး မျက်နှာက ချွေးပြန်ပြီး ပြန်ရောက်လာတာ။

" မတွေ့ပါဘူး ဖိုးခင် ရာ "

" အေးပါကွာ ဘယ်တတ်နိုင်မလည်း လိုက်ရှာကြတာပေါ့ "

" ဟာ … ဟျောင့် ဖိုးခင် … ဟိုမှာ ဟိုမှာ ကိုဇော်ကြီးကွ "

ကြည့်လိုက်တော့ ဟုတ်တယ်ဗျ ။ကိုဇော်ကြီး စွပ်ကျယ်လက်ပြတ် ပုဆိုးတိုတိုနဲ့ မတ်တပ်ရပ်လျက် ဦးနှောက်နဲ့ အာရုံကြောကုသဆောင် အောက်ထပ် အပေါက်ကို စိုက်ကြည့်နေတာဗျို့။ကျုပ်နဲ့ ပေတိုးလည်း ကိုဇော်ကြီးဆီ လျှောက်လာခဲ့လိုက်တာ ဆိုင်ကယ်စတင်းနဲ့ ကိုဇော်ကြီးရပ်နေတဲ့ နေရာက သိပ်မဝေးဘူးဗျ ။မျက်စောင်းထိုးလေးပဲ။

" ဗျို့ ကိုဇော်ကြီး … ခင်ဗျားကား လိုက်ရှာနေတာဗျ "

" ဟော ဖိုးခင် တို့လား … ငါတို့ အသင်းကားတွေက အပ်စရာမလိုဘူးကွ ကုသဆောင်တွေနားထိ ထားလို့ရတယ် "

" အော် ကျုပ်တို့က ကားအက်တဲ့ ပတ်ရှာနေတာ … ဒါနဲ့ မသီတာတို့ သားအဖ ရော "

" အပေါ်မှာကွ ငါတော့ အဖိုးကြီး မထင်တော့ပါဘူး … ခုထိ သတိကို မရသေးဘူး "

" ဟုတ် … ခု အခြေနေက ဘာတဲ့လဲဗျ "

" ဆေးရုံက ပြန်ခေါ်ခိုင်းနေတာ မသီတာက လက်မလျော့ဘူးကွ အထူးကု ဆက်သွားမယ် ပြောနေတာ "

" အော် "

" ခဏနေ အောက်ပြန်ခေါ်လာတော့မှာ ငါလည်း စောင့်နေတာ … ဟော လာပြီလာပြီ … ငါ ကားဖင်ထိုးလိုက်ဦးမယ် "

လူနာတင်တွန်းလှည်းဘေးကနေ မသီတာက ပါးစပ်ကို လက်တဖက်နဲ့အုပ်ပြီး လမ်းလျှောက်လာတာ။ကုသဆောင်ထဲကနေ အပြင်ရောက်တော့ ကျုပ်တို့မြင်တာနဲ့ တရှုံ့ရှုံ့ ကြိတ်ငိုပါလေရော။

" ပေတိုး … ဖိုးခင် … အဖေ့ကို ကြည့်ပါဦးဟာ … အဟင့်  ဟင့် ဟင့် "

ကျုပ်တို့လည်း မသီတာ အဖေကို လူနာတင်တွန်းလှည်းပေါ်ကနေ ကိုဇော်ကြီးကားပေါ်ပြောင်းတင်လိုက်တယ်။ပေတိုးက ဆိုင်ကယ်နဲ့ပဲ လိုက်ပြီး ကျုပ်က မသီတာတို့ ကားနဲ့ပဲ လိုက်ခဲ့လိုက်တာ။

" မသီတာ အိမ်ပြန်ခေါ်မှာလား "

" မခေါ်သေးဘူး ဖိုးခင် … ငါ အဖေ့ကို ရသလောက်ကုပေးချင်သေးတာ.. ကိုဇော်ကြီး ပြောထားတယ် ..အထူးကုဆေးခန်း တန်းမောင်းဖို့ "

ကားလေးက ဆေးရုံက ပြန်ထွက်ပြီး အနောက်မောင်းထွက်လိုက်တာ။အရေးပေါ်ဟွန်းဖွင့်လိုက်တော့ ကားတွေဆိုင်ကယ်တွေက ဦးစားပေးပါတယ်။လမ်းမကြီးပေါ်ရောက်တော့ တောင်ဘက်ဆက်မောင်းပြီး မီးပွိုင် ၄ ခု အကျော်ကြ အောက်ထဲ့ချိုးချလိုက်တာ ပြဝက်လောက်ကျ ဆိုင်းပုဒ်အကြီးကြီး ထောင်ထားတဲ့ ၅ ထပ်တိုက် အဆောက်အုံကြီးတွေ့တာဗျို့။

အတွင်းထဲထိမောင်းဝင်ပြီး ကားပါကင်နေရာရောက်မှ ရပ်လိုက်တာ။ချက်ချင်းပဲ ဆေးခန်းအကူအလုပ်သမားတွေ ဆင်တူဝတ်စုံ အပြာတွေနဲ့ ထွက်လာကြတာဗျ။မသီတာ အဖေကို ဆေးခန်းအဝင်ဝက အခန်းထဲ ခေါ်သွားကြတယ်။ကျုပ်နဲ့မသီတာဝင်လိုက်တော့ ကွေ့ကောင်တာကြီးထဲမှာ နှပ်စ်မ တွေက စာရွတ်စာတမ်းတွေ ထုတ်နေကြတာ။

မျက်နှာချင်းဆိုင် စားပွဲခုံအရှည်ဘေးက ခုံတွေပေါ်မှာ တာဝန်ကျ ဆရာဝန်တွေ အများကြီးဗျို့ ထိုင်နေကြတာ။ဆေးရုံနဲ့ တခြားဆီပါပဲဗျာ။စားပွဲခုံ အရှေ့ဘက် ဓါတ်လှေကားတံခါး ပွင့်သွားပြီး မသီတာအဖေကို ခေါ်သွားပါပြီ။မသီတာက ဆေးကောင်တာမှာ လူနာစာအုပ် လုပ်နေတာပေါ့။သူတို့မေးတဲ့ အချက်လက်တွေ ဖြည့်ပြီး စာအုပ်မှာ လူနာပိုင်ရှင်ကိုယ်တိုင် လက်မှတ်ထိုးရတာဗျ။

စတီးထိုင်ခုံ အရှည်လေးမှာ ကျုပ်နဲ့မသီတာ ထိုင်နေတုန်း ပေတိုးဝင်လာတော့တာပဲ။ကိုဇော်ကြီးက ကားပေါ်ကပဲ စောင့်မယ်ပြောပြီး ပေတိုးလွတ်လိုက်တာပါ။မသီတာ မျက်နှာလေးက မို့အစ်နေတာဗျ။သူ့ပေါင်လေးတွေပေါ် လက်ကလေးတင်ထားရင်း ကောင်တာဘက် လှမ်းလှမ်း ကြည့်နေတာ။

" ဦးသိန်းမောင် … ဆေးစာရွတ် ထွက်ပါပြီ … လူနာရှင် မသီတာ ရှိပါသလားရှင့် "

ဆေးကောင်တာက အသံကြားတာနဲ့ မသီတာ ထရပ်ပြီး လွယ်ထားတဲ့ပိုက်ဆံအိပ်လေးကို ညာဘက်လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ရင်း ကောင်တာနား ရပ်လိုက်တာ။ဆေးဘောက်ချာစာရွတ်ထုတ်ပေးတဲ့ နပ်စ်မ ကို တစုံတခု ပြန်ပြောနေတာဗျ။နပ်စ်မ က ကျုပ်တို့ဘက် ကြည့်ရင်း ခေါင်းတညိတ်ညိတ် လုပ်နေတာဗျို့။မသိတာ မျက်နှာလေးပျက်ပြီး ဆေးဘောက်ချာစာရွတ်လေးနဲ့ ကျုပ်တို့နား ရောက်လာတာ။

" ဖိုးခင် … အမ ဆွဲကြိုး သွားရောင်းဟာ ပိုက်ဆံက မလောက်တော့ဘူး "

သူ့လည်ပင်းက ဆွဲကြိုးဖြုတ်ပြီး ပိုက်ဆံအိတ်ထဲက ရွှေဘောက်ချာစာရွတ်လေး ထုတ်ပေးနေတာဗျို့။ကျုပ်နဲ့ ဖိုးခင် ရွှေရောင်းပြန်လာတော့ မသီတာ အဖေက အောက်ပြန်ရောက်ပါပြီ လူနာကုတင် တလုံးပေါ်မှာ ဆရာဝန်နှစ်ယောက်က ဆေးမှတ်တမ်းကြည့်ရင်း ဆလိုင်း ချိတ်ပေးနေတာ။မသီတာက လူနာကုတင်ဘေးမှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်လေးပေါ့။

" အမ ၈ သိန်းကျော်ပဲ ရခဲ့တာ … ရော့ … ရွှေက တစ်ကျပ်သားနဲနဲကျော်ပေမယ့် အရော့တွက်ဘာညာနုတ်တယ် ပြောနေတာ "

မသီတာက ပိုက်ဆံတောင် မစစ်တော့ပါဘူး ကောင်တာသွားပြီး ဆေးဖိုးတွေ ရှင်းနေတာ။ကိုယ်လုံးခပ်တောင့်တောင့်နဲ့ ခါးအောက်က ဖင်သားကြီးတွေကလမ်းလျှောက်ရင် လှုပ်ခါနေတာ မိန်းမချင်းဆရာဝန်မတွေတောင် ငေးယူရတယ်။မျက်နှာလေးက ချွေးစို့နေပြီး အင်္ကျီအနက်လေးက ကိုယ်ကျပ်မို့ နို့အုံတွေက ထင်းနေတာပဲ။

ဖအေဖြစ်သူ အသည်းသန်ဖြစ်နေချိန်မို့ ဘေးဘီကို ဂရုစိုက်ပုံ မရဘူးဗျ။ထမိန်ကြားထဲ လက်ထဲ့ပြီး ပေါင်ဂွကို ကုတ်ကုတ်နေတာ။မကြာပါဘူးဗျာ ဆရာဝန်က မသီတာနား ခပ်တိုးတိုးပြောပြီး နှာခေါင်း ချိတ်ထားတဲ့ ဆေးပုလင်းပိုက်တွေ ပြန်ဖြုတ်နေတာ အပ်တွေလည်း ပြန်နုတ်ပစ်တာ။ လက်မောင်းသွင်းထားတဲ့ ဆေးပုလင်းတစ်လုံးပဲ ချန်ပေးထားတာ။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ တိုးပြီး အိ့ကနဲ့ ရှိုက်ငိုပါလေရောဗျာ။

" ဖိုးခင် … အဖေ့ကို အိမ်ခေါ်ဖို့ လုပ်တော့ဟာ … အဟင့် ဟင့် "

မသီတာအဖေက အသက်မရှိတော့ဘူးဗျ။ဆေးပုလင်းတန်းလန်းနဲ့ အိမ်ပြန်ခေါ်လာတာက ရပ်ကွက်ကြောင့်မို့ပါ။ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ မသီတာအိမ်ရောက်ရောက်ချင်း လူတွေ ဝိုင်းအုံလာပါလေရော။

" ဆေးရုံမှာ ဆုံးတာလား "

" အသက်ပါမလာရင် ရပ်ကွက်ထဲ မသွင်းရဘူး အရပ်နာတယ် "

" ဟယ် … ဦးသိန်းမောင်ကြီး ဆုံးတာလား "

" ဟာ ငါလိုးမ ဟာတွေ ဘာမှ အကူညီ မပေးပဲ လီးစကားတွေ ပြောနေတာ သေပြီးအိမ်ခေါ်တော့ ဘာဖြစ်လည်း … စောက်အဓိပ္ပယ် မရှိတာတွေ "

ကိုဇော်ကြီးဆဲလိုက်မှ လူအုပ်က နောက်ရှဲသွားတာဗျို့။ကျုပ်နဲ့ကိုဇော်ကြီး အလောင်းရေချိုးနေတုန်း ပေတိုးက ကုတင်ဆင်နေတာ။မသီတာက ပိုက်ဆံ ၃၀၀၀၀ ပေးပြီး ကျုပ်ကိုလိုတာလုပ်ဖို့ အကူညီတောင်းနေပြန်ရောဗျာ။ကိုဇော်ကြီးတို့ နာရေးအသင်းကို ၁၀၀၀၀ လှူလိုက်တယ်… ကိုဇော်ကြီးဖို့ အာရကေ သက်သက် ၅၀၀၀ ပေးလိုက်ပါတယ်။

အကုန်ပြီးစီးမှ ကျုပ်လည်း အိမ်ပြန်လာလိုက်တာ။ရောက်ရောက်ချင်း အမေက တန်းဆဲပါလေရော။မနက်ထဲက လက်ဖက်ရည်သောက်ထွက်တာ ခုမှ ရောက်ရသလားပေါ့။ကျုပ်လည်း မသီတာ အဖေ ဆုံးကြောင်း ပြောလိုက်မှ ဟာကနဲ့ ဖြစ်သွားတာပေါ့။

" အော် ကိုသိန်းမောင် ဆုံးပြီပေါ့ … အင်း သီတာလေးလည်း ဝဋ်ကျွတ်သွားတာပေါ့ နှစ်တွေကြာပြီ "

အမေက မသီတာကို ကြေးစားမှန်း သိပေမယ့် ဖေါ်ဖေါ်ရွှေရွှေပဲ ဆက်ဆံတယ်ဗျ။လေဖြတ်နေတဲ့ ဖအေကို လုပ်ကျွေးနေတဲ့ သမီးလေးဆိုပြီး ချီးကျူးတတ်သေးတယ်ဗျ။ဘဝအကျိုးပေး မကောင်းလို့ ခန္ဓာကိုယ်ရင်းစားနေရပေမယ့် မသီတာကို တရပ်ကွက်သားချင်း ကူညီစောင့်ရှောက်ဖို့ ပြောပြထားတယ်။ညနေရောက်တော့ ကျုပ်လည်း ရေမိုးချိုးပြီး ဖဲဝိုင်းလစ်မလို့ဗျို့။

" ဟဲ့ … ဖိုးခင် … နာရေးအိမ်လား "

" ဟုတ် အမေ "

အင်္ကျီကြယ်သီးတပ်နေတဲ့ ကျုပ်ရှေ့ကို အမေက မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်ပြီး မေးနေတာဗျ။

" အရက်သောက်မသွားနဲ့နော် ငါ့သား … ဖဲရိုက်ဖို့ရော ပိုက်ဆံက ရှိရဲ့လား "

" မသီတာ ပိုက်ဆံ ၁၀၀၀၀ ကျော် ကျန်သေးတယ်အမေရ "

" အော် … ဖိုးခင်ရယ် … သူများပိုက်ဆံကို … ပြန်ပေးလိုက် စေတနာ သန့်သန့်နဲ့ ကူညီပါဟာ … ရော နင့်ဖို့ ၅၀၀၀ ငါပေးမယ် … ရှုံးလည်း အဲဒီမှာ ညအိပ်ချင်အိပ် မအိပ်ချင် အိမ်ပြန်လာခဲ့… သီတာ့ ပိုက်ဆံတွေ ပြန်ပေးဖြစ်အောင်ပေးလိုက် "

အမေ ပြောမှ ကျုပ်စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာတာဗျ။မသီတာ ပိုက်ဆံတွေ ပြန်ပေးရမယ်။အင်္ကျီဘေးအိပ်ထဲ ပိုက်ဆံနိုက်နေတဲ့ အမေ့ကို ကျုပ်လည်း နဖူးလေးနမ်းပြီး ခပ်တင်းတင်းဖက်ပစ်လိုက်တာ။အမေက ရုတ်တရက် နူတ်ခမ်းလေးဟပြီး မော့ကြည့်နေတာဗျ။ကျုပ်လည်း အမေ့နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို ဆွဲစုပ်ပစ်တော့ အမေ့လက်တဖက်က ကျုပ်ပေါင်ကြားထဲရောက်လာပြီး လီးကို ခပ်ဖွဖွ ညှစ်တော့တာပဲ။

" ဟွန့် … မအေလိုးလေး … ဒါမျိုးကျ တော်တော်တတ် "

နှုတ်ခမ်းချင်းခွာ ကျုပ်မျက်နာစိုက်ကြည့်ရင်း ပြုံးပြီး ပြောနေတာဗျ။လီးအရင်းကနေ အဖျားကို လေးငါးချက်လောက် ပွတ်သပ်ပေးပြီးမှ လွတ်တာ။အမေပေးတဲ့ ပိုက်ဆံ ၅၀၀၀ သက်သက်ခွဲထည့်ပြီး အိမ်က အထွက် ညီမလေးက မနက်ပြန်လာလို့ ဖဲနိုင်ရင် မလှိုင်နဲ့နံပြား ဝယ်လာခိုင်းနေတာ။

မသီတာအိမ်ရောက်တော့ မသီတာကို ပိုတဲ့ပိုက်ဆံပြန်ပေးတာ မသီတာကလည်း ပြန်မယူပါဘူး နောက်ရက်တွေတွက် သိမ်းထားခိုင်းတာ။ဘေးအိမ်က ဒေါ်အေးစိန်တို့ သားအမိက မသီတာနဲ့လာအိပ်ပေးလို့ ပူစရာ မလိုတော့ပါဘူး။

ပထမရက်မှာပဲ ကျုပ် 21 ဘင့်ပေါက်တာ ၇၀၀၀၀ ကျော်နိုင်တယ်ဗျို့။ပေတိုးကို မနက်တီးဆိုင်ခေါ်ပြီး စွပ်ပြုပ်နဲ့နံပြား ကျွေးပြီး ဘော်ဒါအကန့်လေးနဲ့ ၅၀၀၀ ပေးပစ်လိုက်တယ်။အမေနဲ့ ညီမလေးဖို့ မလှိုင်နဲ့နံပြား လက်ဖက်ရည် ပါဆယ်ဝယ်ပြီး အိမ်ပြန်လိုက်တယ်။အိမ်ရောက်တော့ အမေက ရေချိုးသနပ်ခါးလိမ်းပြီးနေပြီ။

" အမေရေ … ညီမလေး … နံပြားဝယ်လာတယ်ဗျို့ "

ဝယ်လာတဲ့ စားစရာတွေကို မီးဖိုချောင် ထရံမှာ  ချိတ်ပြီး အမေ့နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တာ။

" အံမယ် … မြူးလာပုံထောက်တော့ ဖဲနိုင်လာပြီမလား "

" ဒါပေါ့ အမေရ "

နောက်က ဖက်ရင်း အမေ့နို့အုံကြီး အုပ်ကိုင်ထားလိုက်တာ။အမေက သူ့ဖင်ကြီးကိုကော့ပြီး ကျုပ်ပေါင်ကြားထဲ နောက်ပြန်ကပ်ပေးနေတာ။ညီမလေး ရေချိုးပြီး အခန်းထဲဝင်လာမှ လူချင်းခွာပစ်လိုက်တာ။ညီမလေး အဝတ်စားလဲ သနပ်ခါးလိမ်းပြီးမှ မလှိုင်နဲ့နံပြားကို အမေနဲ့ တူတူစားနေကြတာပေါ့။ကျုပ်က ဘေးနားထိုင်ပြီး ဆေးပေါ့လိပ်မီးညှိရင်း ဖွာနေတုန်း…

" အကို …မနေ့က ညီမလေး လက်ဖက်ရည်ဖိုးပေးတဲ့ ၅၀၀ … အတိုးရော ၅၀၀၀ ပြန်ပေး "

" ပေးပါမယ် ဟာ … အမေ့ဆီက တောင်း … အမေ့ကို ပိုက်ဆံ အပ်မလို့ "

" အံမယ် … နင်က ဘယ်လောက်များ နိုင်ထားလို့ "

အမေက မလှိုင်ပန်းကန်ထဲ နံပြားကိုနှစ်ပြီး ပါးစပ်ထဲဝါးရင်း လှမ်းမေးနေတာ။

" ကျုပ် ၇၀၀၀၀ ကျော် ဘင့်ပေါက်တာ အမေရ … ပေတိုးကို လက်ဖက်ရည်တိုက်ပြီး ၅၀၀၀ ပေးလိုက်တယ် … ကျုပ်အဆင်မပြေလည်း ဒီကောင်က ကျွေးမွေးနေတာ "

" အမလေး … ကြားသားမိုးကြိုး … ဟုတ်ရဲ့လား ဖိုးခင် … မအေလိုးလေး "

" တကယ်ပါ ဗျ "

စားသောက်ပြီး ညီမလေး အလုပ်သွားတော့ အမေ့ကို ပိုက်ဆံထုပ်ပေးလိုက်တာ။မသီတာပိုက်ဆံ ၁၀၀၀၀ ကျော်က သရေပင်နဲ့ စီးထားရက်လေး။အမေက ကိုင်ကြည့်နေလို့…

" အဲတာ မသီတာက အတင်းပြန်ပေးတာ အမေရ… နောက်ရက်တွေ ညပိုင်း ဖဲရိုက်တဲ့ သူတွေ ဆေးလိပ် ကွမ်း ဧည့်ခံဖို့တဲ့ "

" အော် … ဒါဆိုလည်း … အဲတာ ပြန်ယူထားလိုက် … ရော့ ဒါက နင့်ဒီနေည ကစားဖို့ ၅၀၀၀ "

ပိုတဲ့ ပိုက်ဆံ အကုန် အမေက သူ့သေတ္တာထဲ ထည့်ပြီးသော့ခတ် ပစ်တာ။သနပ်ခါး အဖွေးသားနဲ့ လှနေတဲ့ အမေ့ကိုကြည့်ရင်း ကျုပ်လည်း လမ်းဖက်လိုက်တာ။

" အမေ "

" ဘာတုန်း ဟဲ့ "

" ဒီနေ့ အကြော် နားလိုက်ပါ့လား "

" ဘာလုပ်ဖို့ နားရမှာလည်း ဖိုးခင် "

" သား အမေနဲ့ အတူ မအိပ်ရတာ ကြာပြီဗျ "

" အောင်မာ … အကြောက ထလာပြန်ပြီ "

" တကယ်ပါ အမေရ … ဟိုတခါ လုပ်ပြီးကတည်းက အတော်ကြာနေပြီ "

" ဟင် … မအေလိုးလေး … အမေကိုနော် … ဟွန့် "

အမေက မျက်စောင်းလေးထိုးရင်း ပြောနေတော့ ကျုပ်လည်း အူယားပြီး ဖက်နမ်းပစ်တော့တာပဲ။အမေက မျက်လုံးလေးမိတ်နေတော့ ကျုပ်လည်း အမေ့အင်္ကျီအောက်နားစလေး လှန်ပြီး ဘော်လီကို လည်ပင်းအောက်နားထိ ပင့်တင်လိုက်တာ။တွဲကျလာတဲ့ အမေ့နို့အုံတွေကို လက်နဲ့ခပ်ဖွဖွညှစ်ပီး နို့သီးခေါင်း မဲမဲလေးကို ဆွဲစို့ပစ်တာပေါ့။

အမေ့မျက်လုံးတွေ စင်းကျလာပြီး ကျုပ်ခေါင်းကိုခပ်ဖွဖွပွတ်ပေးနေတာ။ကျုပ်လည်း နို့သီးခေါင်းလေး စို့ပေးရင်း အမေ့ပေါင်ကြားထဲ ထမိန်အပြင်ကနေ စမ်းလိုက်တာ။ထမိန်က ပါးတော့ စောက်မွှေးကြမ်းကြမ်းတွေ လက်ထဲ တန်းတိုးမိတာပဲဗျ။

ရင်ဘတ်ကိုကော့ပေးရင်း တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်လျက်လေးနဲ့ နောက်ကျောဘက်က သေတ္တာပေါ် ခေါင်းလေးလှန်ချနေတာ။စောက်မွှေးအုံအောက်က မာနေတဲ့အစ်လေးကို လက်ခလယ်နဲ့ ဖိချေပြီး အပေါ်ကုတ်ဆွဲလိုက်တိုင်း ကွေးထားအမေ့ ပေါင်သားတုတ်တုတ်ကြီးတွေ ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေတာဗျ။

" အ … … သား ရယ် "

ဘေးနားဒူးထောက်ထားတဲ့ ကျုပ်ပေါင်ကြားထဲ အမေ့ညာဘက်လက်က လီးကို စမ်းနေပြီဗျို့။ကျုပ်လည်း နို့သီးခေါင်းလေး ဖိစုပ်လိုက် စောက်စိလေး ကုတ်လိုက် လုပ်ပေးရင်း လီးက တောင်နေတာပေါ့။ဗြုံးကနဲ့ဗျာ အိမ်ရှေ့ တံခါးဝက…

" မနွဲ့ရေ … ဟေးးး မနွဲ့ … ညနေ ညည်းပြန်လာရင် ဗမာဘယာကြော်လေး ၅၀၀ ဖိုးလောက် ယူခဲ့ပါအေ … ကိုသောင်းစိန်က ဂွေးတောက်ရွတ်လေးနဲ့ကြော်စားချင်လို့တဲ့ "

" ဟဲ့ … ဖိုးခင် … ဖယ် … ဖယ်တော့ လူလာနေတယ် "

အမေလည်း အိမ်ဝက ဒေါ်စော အသံကြောင့် အဖုတ်နိုက်နေတဲ့ ကျုပ်လက်ကို လက်ကောက်ဝတ်ကနေ ဆွဲဖယ်ပြီး ဘော်လီဆွဲချရင်း အင်္ကျီကို ပြန်ဆန်နေတာ။

" ဟုတ် မမစော … လာပြီလာပြီ … ဘယာကြော်ပဲနော် "

ဖင်ကြီးတရမ်းရမ်းနဲ့ အခန်းထဲက မပြေးရုံတမဲ့ ထွက်သွားတော့တာ။ခဏနေတော့မှ ၅၀၀ တန်လေး ကိုင်ဝင်လာရင်း …

" ဒီနေ့တော့ မနားတော့ဘူး သားရယ် … နှပ်ထားတဲ့ မုန့်နှစ်တွေ အလကားဖြစ်ကုန်မယ် နက်ဖန်မှ နားတော့မယ် "

" ဟာဗျာ … အမေကလည်း "

" ကဲ … ထပါဟာ … နက်ဖန် အမေ ဆိုင်မထွက်ဖူး သားနဲ့နေပေးမယ် "

ကျုပ်လည်း မထချင် ထချင်နဲ့ ထရပ်လိုက်တော့ ပုဆိုးအတွင်းက ထောင်ထွက်နေတော့တာပဲ။

" ခ်ခ် … စိတ်လျော့ပါတော့အေ … အင့် … ရွှတ် ရွှတ် "

ကျုပ်ခါးကို အားပြုကိုင်ပြီး  ထောင်ထွက်နေတဲ့လီးကို အမေက ကုန်းနမ်းပြီး ရယ်နေတာဗျ။ကျုပ်လည်း အမေ့ခေါင်းလေးထိန်းကိုင်ပြီး ပါးလေးကို လီးနဲ့ ၅ ချက်လောက်ထိုးပြီးမှ အမေ့ကိုယ်လုံးကို ပြန်မတ်ပေးလိုက်တာ။အကြော်ဆိုင် လိုက်ပို့ပြီး အိမ်ပြန်လာတော့ အိပ်လို့လည်း မရတော့ပါဘူးဗျာ။ဟိုလိမ့် ဒီလိမ့် လုပ်ရင်း ဟိုးအရင်က အမေနဲ့ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပုံတွေ ပြန်တွေးမိနေတော့တာဗျ။

တန်ဆောင်းမုန်းလပြည့်တုန်းက ညီမလေးမာလာခင်တို့ဆိုင် အပျော်ခရီးထွက်တော့ ၃ ညအိပ် ၄ ရက် ညီမလေးပါသွားတာ။အိမ်မှာ အမေနဲ့ကျုပ် နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့တာပေါ့။နေ့ခင်းကြီးဗျ ကျုပ်ထမင်းစားပြန်လာတော့ အမေ့အိပ်ခန်းထဲက တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းနေတာ။အခန်းထဲ ကျုပ်ဝင်သွားတော့ အမေက စောင်အပြာကွက်လေး ခြုံရင်း ညည်းနေတာ။

" အမေ … နေမကောင်း ဘူးလား "

" အဟီးး ဟီးးးး ဟီးးး  … ချမ်း   ချမ်းးး  ချမ်းတယ် … ဟီးဟီးးးး "

မနက်က အကြော်ဆိုင်ဖွင့်တယ်ဗျ ။ဖျားလို့ အိမ်ပြန်လာတာနေမှာ။ကျုပ်လည်း ဆရာမောင် ဆေးနီမူံ့ပြေးဝယ်လိုက်တယ် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေနွေးတည်ပြီး မက်ခွက်ထဲ ရေနွေးထည့်ပြီး အမေ့အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်လာတာ။ဆေးနီမှုံ့နဲ့ တထုပ်ကုန်အောင်တိုက်ပြီး စောင်ပြန်ခြုံပေးလိုက်တယ်။ပါးစပ်က မရပ်ဖူးဗျို့ တဟင်းဟင်း နဲ့ ညည်းနေတာပဲ။ဆေးခန်းသွားဖို့ ပြောတော့လည်း ခေါင်းခါ ပြနေတာဗျာ။

" ဟီးဟီးးးး … ချမ်း    ချမ်း … အမလေးးး … ချမ်းတာ … ဟီးးး ဟီးးး "

နောက်ထပ် စောင်အထူ တထည်ထပ်ခြုံပေးတာ မရဘူးဗျို့။ ကျုပ်လည်း စောင်ထဲဝင်ပြီး အမေ့ကို ခွရင်း ဖက်ထားပေးတယ်။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ အမေ့ကိုယ်လုံးလေးက တဇပ်ဇပ် တုန်နေသေးတာ။အမေက ထရံဘက် ကွေးပြီးအိပ်နေတော့ သူဖင်က ကော့ထွက်နေတာပေါ့။

ကျုပ်က နောက်ကခွထားလိုက်တော့ အမေ့ဖင်ကြားထဲ ကျုပ်လီးက အမြှောင်းလိုက် ကပ်သွားတာပဲ။သူက တကိုယ်လုံး တုန်ပြီးချမ်းလေ ဖင်ကြီးတွေက ကျုပ်လီးကို ပွတ်သပ်ပေးသလိုဖြစ်ပြီး တဖြည်းဖြည်း မာထင်လာတာဗျ။

" အမေ … သက်သာလား … ဆေးခန်း သွားမယ်လေ "

" ဟူးးး  ဟီးးး  ဟီးးး … ရ  ရ   ရတယ် … ဖိုးခင် … ဖက် ထား ပေး … ဟီးး ဟီးးး "

ကျုပ်လည်း တင်းနေအောင် ဖက်ရင်း အမေ့နို့တွေ ခပ်ဖွဖွလေး ညှစ်ပေးနေတာ။လူငွေ့နဲ့ ဆိုတော့ အချမ်း သက်သာ သွားပုံဗျ။ ညည်းသံတိုးသွားပြီး ပျက်တောင်းပျက်တောင်းလေးတော့ ညည်းနေတာပေါ့။ဖင်ကြီးက ခွထားတဲ့ ကျုပ်ပေါင်ကြား တိုးတိုးပွတ်လာတာနဲ့ ကျုပ်လည်း ထမိန်ကို ခါးထိဆွဲတင်ပစ်တာ။

စောင်ခြုံထဲဆိုတော့ မမြင်ရဘူးဗျ။လက်နဲ့ အမေ့ဖင်ကြားနိုက်ကြည့်တော့ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ အရည်လေးတွေစို့ နေတာ။စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖဝါးနဲ့ ပြင်လိုက်ပွတ်ပေးတော့  ညည်းသံတွေ ရပ်ပြီး ပေါင်လေးဟပေးနေတာဗျ။ကျုပ်လည်း ခါးပုံစဖြည်ပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို အမေ့စောက်ခေါင်းလေးထဲ တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တာ။

" ဗျစ် … ဗျစ် …… အ … ဖိုးခင် … "

ကျုပ်နာမည်ရွတ်ရင်း ညာဖက်လက်က ကျုပ်ဗိုက်ကို တွန်းနေတာ။တဖက်လှည့်ကွေးနေတဲ့ အမေ့ခါးလေးကို ဆွဲပြီး လီးအရင်း ဖိလိုးတော့ အမေ့စောက်ခေါင်းထဲက ပြန်ညှစ်နေတာဗျ။ကျုပ်လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် စီးစီးလေးပွတ်ဆွဲပေးသလိုဖြစ်ပြီး မနားတမ်း ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်ဗျာ။

" အမလေး … ဖြည်းဖြည်း လိုးပါ ဖိုးခင်ရယ် … နင့်လီးက တုတ်တာဟယ် "

ဒီတခါ အမေညည်းတာက ခုနလို မဟုတ်ဘူးဗျ။လီးအရသာခံပြီး ညည်းနေတာ။တဖြည်းဖြည်း ဘေးတစ်စောင်း ကျုပ်ဆွဲလိုးတိုင်း ဖင်ကိုကော့ပြီး ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေးနေတာ။တော်တော်ကြာတော သူခါးကိုဆွဲထားတဲ့ ကျုပ်လက်ကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း အားကနဲ့ ခပ်ကျယ်ကျယ် ညည်းတွားရင်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်နေတာ။

ကျုပ်လည်း အချက်၃၀လောက် ပစ်လိုးရင်း အမေ့ဖင်နဲ့ကျုပ်ဆီးခုံး ကပ်ပြီး လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာ။ခဏနားပြီး စောင်တွေဖယ်တော့ အမေ့မျက်နာလေးက ရဲတွတ်နေတာဗျ။ကျုပ်းလည်း ပက်လက်ဆွဲလှန်ပြီး အပေါ်က ပြန်ခွပစ်တာ။

နဖူးပေါ်ရော နားထင်တွေရော ချွေးလေးတွေ စို့ပြီး သူ့လက်တဖက်က မျက်လုံးတွေ အုပ်ထားတာဗျို့။အမေ့ပေါင်ပေါ်ခွထိုင်ပြီး ကျုပ်လိုးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖြဲကြည့်မိတော့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေက ပြန်မစိသေးဘူးဗျ။နီရဲနေတာ လရည်တွေက အောက်စီးကျနေတာ။

" ဟဲ့ … ဘာတွေ ကြည့်နေတာလဲ "

" ကျုပ်မွေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ကြည့်နေတာလေ "

" မအေလိုးလေး … မအေဖျားနေတာကို နောက်က ခွလိုးနေတာ … ဟွန့် "

" အမေက ဆေးခန်းမသွားလို့ ကျုပ်က ဆေးထိုးပေးတာပါဗျ … ဟီးးး "

" အောင်မယ် နင် ငါ့ကို ဘယ်ချိန်ကတည်းက လိုးချင်နေလည်း မသိဘူး မတရားသဖြင့် ဆွဲဆွဲလိုးတာ "

" ဒီတခါ ဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးပါ့မယ် အမေရ "

" ဟိတ် စောင်တွေ ပြန်ခြုံထား "

........................................................................................................................................

 အခန်း ( ၅ ) 

အမေက နဲနဲရှက်နေပုံဗျ။ကျုပ်လည်းစောင်ခြုံပြီး ဒုတိယအချီ အပေါ်ကပဲ လိုးပစ်လိုက်တာ။ခဏအိပ်ပြီး ညနေပိုင်း တခါ ထပ်လိုးဖြစ်တယ်။နောက်ရက်ကျ မလိုးဖြစ်တော့ပါဘူးဗျာ။အမေက ခပ်တည်တည်ပဲနေတာ။သိသိသာသာလည်း ငြင်းတော့ ကျုပ်လည်း ထပ်မစရဲတော့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ကျုပ်လီးကိုတော့ ခဏခဏကိုင်တယ်။နောက်ပိုင်း လီးကိုင်တာ ရိုးသွားတော့တာပဲ။အမေ့နို့လည်း ကျုပ်က တခါတလေ စို့တယ်။ညီမလေးရှေ့လည်း လှန်စို့ပစ်တာ အမေက နဲနဲ ရှက်ပေမယ့် ညီမလေးက တခိခိနဲ့ ရယ်ပါလေရော။

ကျုပ်လည်း အမေ့ကြောင်းတွေးရင်း အိပ်ပျော်သွာတာ ညနေစောင်းမှ နိုးလာတာဗျို့။ရေချိုးထမင်းစားပြီး ဖဲဝိုင်းထွက်ခဲ့လိုက်တာ။ဒုတိယ ရက်လည်း ၂၀၀၀၀ လောက် ထပ်နိုင်လာတာ။မနက်လင်းတော့ အိမ်အတွက် မနက်စာဝယ်ပြီး ပြန်လာလိုက်တယ်။

" ဟော … ဒီနေ့လည်း နိုင်လာပြန်ပီနေမှာ "

" လင်းကာနီးမှ ၂၀၀၀၀ ကျော်လောက် ရလိုက်တာ အမေရေ "

စားသောက်ပြီး ညီမလေးက အလုပ်သွားပေါ့။ကျုပ်က အမေ့ခန်းထဲ ဝင်ပြီး လှဲနေလိုက်တယ်။စားသောက်ထားတဲ့ ပန်းကန်တွေ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းပြီးမှ အမေက အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာတာဗျ။ကျုပ်လည်း အမေဝင်လာတာနဲ့ အမေ့ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။အမေက ငုံကြည့်နေတုန်း ထမိန်ဆွဲချွတ်ပြီး အမေ့ပေါင်ကြားထဲ မျက်နာအပ်လိုက်တာပေါ့။

" ဟဲ့ … နေဦးဟ … ဖိုးခင် … အိမ်ရှေ့ တံခါး မပိတ်ခဲ့ရသေးဘူး "

" ခဏနေမှ ပိတ်ပါ အမေရ … ကျုပ် မနေနိုင်လို့ပါ "

" ဟော်တော် နင်နဲ့တော့ ခက်တော့တာပဲ … ဒီနေ အကြော်ဆိုင်ပိတ်လို့ ငါ မနက်က ရေမချိုးရသေးဘူးဟ "

ဟုတ်တော့ ဟုတ်တယ်ဗျ အမေ့စောက်ဖုတ်က သေးနံ့လိုလို ဘာလိုလို အောက်သိုးသိုးအနံ့ထွက်နေတာ။ကျုပ်က မရွံပါဘူးဗျ။ကိုယ့်မွေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်လေဗျာ။ပြီးတော့ အဲဒီအနံ့က ကျုပ်စိတ်ကို ပိုပြီး ထကြွစေတာ။

အမေက ကျုပ်မျက်နာတွန်းထုတ်ရင်း ထမိန်ဖြစ်သလို ဝတ်ပြီး အိမ်ရှေ့တံခါး သွားပိတ်တော့တာပဲ။ပြီးမှ အခန်းထဲပြန်ဝင်လာပြီး အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လေး လှဲပေးတာ။ထမိန်ကို သူ့ဟာသူ ဆွဲချွတ်ရင်း ပေါင်သားတုတ်တုတ်ကြီးတွေကို ဖြဲထားပေးတာ။ကျုပ်လည်း အမေ့ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာယူပြီး ကုန်းယက်တော့တာပဲ။

" မအေလိုးလေး … ဇွတ်ကြီးပဲ … နင် ယက်နေတာ စောက်ချီးဆော်မနံဘူးလား "

" နံတော့ နံတာပေါ့ ဒါပေမယ့် အမေ့စောက်ပတ်ပဲ မရွံပါဘူးဗျ "

" အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ … နင့် အဖေတောင် ငါသတိရတယ် … ရှီးးးးးး … အင်းအင်း … အစိလေးလည်းစုပ် … အမလေးးး ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် "

" အဖေလည်း ယက်ပေးတယ်ပေါ့ အမေ့ကို "

" အွန်း … ယက်ပေးတာပေါ့ဟဲ့ … ငါ့ယောင်္ကျားက မနက်တခါ ညတခါ ယက်ပေးတာ … ရှီးးး းးးး …… အ … အ … ဖိုးခင် အစိကို နာနာလေးစုပ်ဟာ "

ကျုပ်လည်း အမေ့အကြိုက် စောက်စိလေးကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲစုပ်ပေးနေတာပေါ့။အမေ့ လက်တွေက ကျုပ်ဆံပင်တွေဆွဲပြီး သူစောက်ပတ်နဲ့ကျုပ်ပါးစပ် လွတ်မှာစိုးပြီး ဖိကပ်နေတာဗျို့။စောက်မွှေးနီကျင်ကျင် ကြမ်းကြမ်းကြီးတွေက နှာခေါင်းထဲဝင်လာလို့ ချီမလိုဖြစ်ရသေးတယ်။

ဘေးနူတ်ခမ်းသားတွေက ကျုပ်တံတွေးနဲ့ ဖေါင်းကားလာတာ ဖါးဂုံညှင်းကြီး အတိုင်းပဲ။စယက်ပေးကာစ စောက်ချီးနံကလည်း ယဉ်သွားတော့ မနံတော့ပါဘူး။စောက်ခေါင်းဝလေးက အရည်ကြည်လေးတွေ ပြည့်လာလို့ ကျုပ်လည်း လျှာကို စုသွင်း ပြီး ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်တာ…အမေ့ဖင်ကြီး ကော့တက်လာတာဗျ။

" ရှလွတ် … ရှုး … ပလပ်ပလပ် … ရှလူး … "

" အမလေးးး … သွားလေသူ … ကိုအုံးကျော်ရေ … တော့်သားက … တော့်ထက် လျှာဇောင်းက ထက်နေပါလား … အမလေးးး … လာကြည့်ပါဦး… အားးး အားးးး "

အရေးထဲ အမေက အဖေ့နာမည်တပြီး အော်နေသေးတာဗျ။ပေါင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေ တဇပ်ဇပ်တုန်နေပြီး ကျုပ်ခေါင်းကို ညှပ်ထားတာဗျို့။ကျုပ်လည်း အမေ့ပေါင်တွေဆွဲပြီး စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း အထက်အောက် လျှာအပြားလိုက် ဖိယက်ပစ်တာ။

" အားဟားးး … မအေလိုး သူတောင်းဇားလေး … အ …… အ …… မအေကို လျှာနဲ့လိုးသတ်နေတာ … လုပ်စမ်း လုပ်လုပ် …… အမလေးးး  … အားးး းးးး "

အမေ့ဖင်ကြီးတောက် မြောက်တက်လာလိုက် အိပ်ယာပေါ်ပြန်ကျသွားလိုက်နဲ့ ကြိတ်အော်နေတာဗျ။ကျုပ်လည်း အမေအော်လေ ဖိယက်လေပဲ။အထက်အောက် လျှာနဲ့ထိုးခွဲရင်း နောက်တကြိမ် အမေ့ဖင် အောက်အကျမှာ ထောင်နေတဲ့ စောက်စိကို သွားနဲ့ ခပ်ဆက်ဆက်လေး ဖိကိုက်လိုက်တာ။

" အားးး … သေပြီ သေပြီ … တတ်လိုက်တာ … မအေလိုးလေးရယ် … အင့် … အင့် … ရှီးးး   အမလေးးး … ကောင်းလိုက်တာဟာ … "

ကျုပ်မျက်နှာကို သူ့စောက်ပတ်နဲ့ဖိကပ်ပြီး ဖင်ကြီးကော့ထိုးနေတာပဲ။ဆံပင်တွေလည်း ကြိမ်းလိုက်တာဗျာ မတရားဆွဲထားတာဗျ။စောက်ရည်တွေလည်း ထောင်ပန်းနေတာ ကျုပ်မျက်နှာ နွေးကနဲ့နွေးကနဲ့ပဲ ပါးစပ်ထဲဝင်တဲ့အရည်တော့ မျိုချပစ်တာ ငံကျိကျိလေးဗျ။

စောက်ရည်တွေကုန်အောင် ပန်းပြီးမှ ကြမ်းပြင်ပေါ်ခပ်ကားကားလေး ခြေနှစ်ချောင်း ဆန့်ထုတ်ပစ်တာ။ကျုပ်နဖူးကနေ ဆံပင်ထဲသူ့လက်ချောင်းလေးတွေ ထိုးတင်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ အမောဖြည်နေတော့တာပဲ။ကျူပ်လည်း အမေ့စောက်ဖုတ်နဲ့ပါးစပ်ကို ခွာပစ်ပြီးမှ အသက်ရဲရဲ ရှုရတာ။

" ကောင်းလား … အမေ "

" ကောင်းတာပေါ့ … ဖိုးခင်ရဲ့ … နင့်အဖေထက် သာတယ် … အဖုတ်အယက်ခံရင်း ငါတခါမှ ဒီလို စောက်ရည် မထွက်ဖူးဘူး "

အမေက ကုန်းထတော့ ကျုပ်လည်း ဒူးထောက်ပြီးထလိုက်တာပေါ့။မျက်နာချင်းဆိုင်အနေထားနဲ့ အမေက ကျုပ်ရှေ့ ဖင်တရွတ်တွန်းပြီးကပ်လာတာဗျ။ကျုပ်မျက်နှာစိုက်ကြည့်ပြီး တခိခိနဲ့ ရယ်နေတော့တာပဲ။

" ဘာလို့ရီနေတာလည်း အမေရ "

" ခ်လ်းးး … နင့်မျက်နှာမှာ ငါ့စောင်ရည်တွေ ရွှဲနာဟဲ့ … လာ … ရှေ့တိုး … အမေ သုတ်ပေးမယ် "

ကျုပ်လည်ပင်းကို ဆွဲပြီး မျက်နှာအနံှ့ လျှာနဲ့ယက်ပေးတာဗျို့။နွေးနွေးလေးဗျာ ဘယ်လိုအရသာလေးလည်း မသိဘူး။

" ငါလည်း … နင်နဲ့ကျမှ ကိုယ့်စောက်ရည် ကိုယ့်ပြန်ယက်နေရတာ … "

" ကျုပ်တောင် အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီး ယက်ပေးရတာ အမေကလည်း "

" အောင်မယ် … နင့်ပါသာ … လီးတောင်ပြီး … ဇွတ်ယက်တာလေ … ငါက ရေမချိုးရသေးလို့ ပြောတာတောင် မရဘူး … ပြစမ်းပါဦး နင့်လီးကို "

အမေပြောတော့ ကျုပ်လည်း မတ်တပ်ရပ်ပြီး အင်္ကျီရော ပုဆိုးရော ချွတ်ချပစ်လိုက်တာ။အမေ့ရှေ့တည့်တည့် တုံးလုံးကြီးဗျ။ကျုပ်က အမေ့ကို ဒါမျိုးပြချင်နေတာကြာပြီဗျို့။အမေလည်း ကျုပ်လီးကို စိုက်ကြည့်ရင်း သူအင်္ကျီတွေ ချွတ်နေတာဗျ။လက်တဖက်က ကျုပ်ခါးကိုကိုင်ပြီး တဖက်က ပေါင်သားတွေ အထက်အောက်ပွတ်ပေးနေတာ။လီးကို မထိပဲနဲ့ တဇပ်ဇပ်တောင်နေမိတာဗျာ။

" ခုမှပဲ … ငါ့သားလီး သေချာကြည့်မိတော့တယ် … နင့်အဖေထက် တုတ်တယ် … အားရစရာကြီး "

ပြောရင်း အမေက ကျုပ်လီးထိပ်ကို တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နမ်းနေတာ။အမေ့ အပေါ်နူတ်ခမ်းမှာ ကျုပ်လီးအပေါက်က ထွက်နေတဲ့ အရည်ကြည်လေး ကပ်ကုန်တာပေါ့။

" ငါသား ငယ်ငယ်ကဆို … နို့စို့ရင် အမေက သားလီးလေးကို စွပေးရတာ … စွမပေးရင် နင်က ငြိမ်ငြိမ်မစို့ဘူး … ဟင်းဟင်းးး "

အမေပြောမှ ကျုပ်လည်း နို့စို့ချင်လာတာဗျို့။

" အမေ ခုစို့ချင်တယ်ဗျာ "

" လာ အမေ့ ပေါင်ကြား ထိုင်လိုက် "

ကျုပ်လည်း ခြေဆန့်ဖြဲပေးထားတဲ့ အမေ့ပေါင်ကြားကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ကန်လန့်ဖျက် လှဲရင်း ညာဖက်တံတောင်ကို အမေ့ဘယ်ဖက်ပေါင်ဘေး ထောက်ထားလိုက်တယ်။ကျုပ်ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုတော့ အမေ့ညာဖက်ပေါင်ပေါ် ထပ်တင်ထားလိုက်တာ။အမေက ကလေးတစ်ယောက်လို ကျုပ်ခေါင်းကို ထိန်းမှရင်း ဘယ်ဖက်နို့သီးခေါင်းလေးနဲ့ တေ့ပေးနေတာဗျ။

" အင့် … ငါ့သား ငယ်ငယ်က ဒါမျိုးလေးစို့တာ "

ကျုပ်လည်း အမေ့မျက်နှာလေးကြည့်ပြီး နို့စို့နေတုန်း အမေ့ညာဖက်လက်က ဆီးခုံးလေးကိုပွတ်သပ်ပေးနေတာ။လမွှေးလေးတွေ ခွပ်ဖွဖွဆွဲပေးရင်း ထောင်နေတဲ့ လီးကိုကျော်ပြီး ပေါင်ရင်းကနေ ဒူးအထက်နားထိ ပွတ်ပေးနေပြန်ရောဗျာ။

အမေ့ ညာဖက်နို့အုံလေးကို ကျုပ်ဘယ်ဖက်လက်နဲ့ ညှစ်ပေးတော့ အမေ့လက်က ပေါင်အတွင်းဘက် အောက်ကနေ အပေါ်ပြန်တက်လာတာ။လီးကလည်း ယားလိုက်တာဗျာ ထောင်မတ်နေရင်း  တဇပ်ဇပ်တုန်တုန်လာတာ။နို့သီးခေါင်းလေး ဖိစုပ်ပြီး ကျန်နို့အုံတဖက်ကို ခပ်တင်းတင်းလေး ညှစ်မိနေတော့တာပါပဲ။အမေ့လက်က ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေ အထက်အောက်ပွတ်နေရင်း ရုတ်တရက် ကျုပ်လဥနှစ်လုံးကို ဖိချေနေတာ။

" ရှီးးး … အမေရာ "

စို့နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေး လွတ်ပြီး ခံရခက်လွန်းလို့ ညည်းလိုက်မိတာပါ။အမေက ကျုပ်မျက်နှာလေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း လဥလေးတွေ ညှစ်ချေနေရာက လီးအရင်းကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တာ။အမေ့ နဖူးကြောလေးတွေတွန့်နေပြီး ကျုပ်ခံစားမှု့ကို လိုက်ခံစားနေပုံပဲ။

လီးအရင်းကနေ အဖျားထိ ဆွဲတင်တော့ ကျုပ်ခါးအောက်ပိုင်း တစိမ့်စိမ့်လေးနဲ့ဗျာ မွေးထားတဲ့ အမေကိုယ်တိုင်က ဂွင်းထုပေးနေတာလေ။လီးကို ခပ်တင်းတင်းကိုင်းပြီး ထုပေးနေတဲ အမေ့မျက်နှာလေးကလည်း ခံစားမှု့မျိုးစုံနဲ့ဗျ။သူ့အောက်နူတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ရင်း ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးတော့ လီးတံတစ်လျှောက်လုံး ကျင်တက်လာတာပေါ့ဗျာ။

" အမေ … ကျုပ် … ထွက် … ထွက် … ထွက်ပြီ … ရှီးးး းးး …… အားးး းးး … အ "

ရုတ်တရက် အမေက ခါးညွတ်ပြီး လရည် တဗျစ်ဗျစ် ထောင်ပန်းနေတဲ့ ကျုပ်ဒစ်ဖူးနားလေး ပါးစပ်လေးဟ ပေးတော့တာ။လရည်တွေက အမေ့မျက်နှာပေါ် စင်ကုန်တာပေါ့။ပါးစပ်ထဲဝင်သွားတဲ့ လရည်တွေကို အမေက လျှာနဲ့လိပ်ယူပြီး မျိုချနေတာဗျို့။လရည်အထွက်ရပ်မှ လီးကို ဒစ်ကြီးကားထွက်အောင် ဖြဲချလိုက်တာ ထိပ်အပေါက်ဝစို့နေတဲ့ လရည်စက်လေးကို ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ပြီးမှ ဒစ်အပေါက်လေးကို လျှာဖျားနဲ့ထိုးကလိနေတာ။

" အမေ … အ ……    … ရပြီ ……  ရှီးးးး  းးးးးး  "

ကျုပ်ဘယ်လက်နဲ့ အမေ့မျက်နှာကို ပင့်တင်ပစ်လိုက်ရတာ လီးထိပ်က မခံနိုင်တော့တာဗျ။ခါးပြန်ဆန့်ရင်း ကျုပ်မျက်နှာကို ပြုံးစစလေးကြည့်နေတဲ့ အမေ့မျက်နှာပေါ်မှာ လရည်တွေကပ်နေတာပေါ့။ဘယ်ဖက်မက်ခုံးထူထူကြီးပေါ်က လရည်ခပ်ပျစ်ပျစ်တွေက မျက်ခွံပေါ်ကနေ အောက်စီးနေတာ…ပါးပြင်မှာလည်း အကွက်လိုက်ဗျ … နူတ်ခမ်းထောင့်စွန်းက စီးကျနေတဲ့ လရည်တွေကိုတော့ အမေက လျှာနဲ့သပ်ပြီး မျိုချပြနေတာဗျ။

မျက်နှာတပြင်လုံးက လရည်တွေကို သူ့လက်တဖက်နဲ့ သုတ်ယူပြီး ပါးစပ်ထဲ သွင်းပြနေတာ။အကုန်ပြောင်သလောက်ရှိမှ လရည်ကပ်နေတဲ့ လက်ချောင်းလေးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြီး ကျုပ်ကို မျက်စိတဖက် မှိတ်ပြနေတာ။ကျုပ် ချစ်လိုက်တာဗျာ အမေ့ကို။နှစ်ယောက်သား ပက်လက်လှန် လှဲအိပ်ရင်း ခဏနားလိုက်ကြတယ်။ပြီးမှ အမေက ထထိုင်ရင်း သူ့ဆံပင်တွေ စုချည်ပြီး ကျုပ်လီးကို စွနေတာဗျ။မကြာပါဘူး ကျုပ်ဟာကြီးက ပြန်ထောင်လာတော့တာပဲ။

" ခ်ခ် … နင့်လီးက လွန်လွန်းပါတယ် ဖိုးခင်ရယ် "

အမေက သူ့လက်ထဲ ခဏလေးနဲ့ မာလာတဲ့ ကျုပ်လီးကို သဘောကျနေတာဗျို့။ဒစ်ကြီးကားထွက်လာအောင် ၅ ခါလောက် ဖြဲဖြဲကြည့်နေတာ။ကျုပ်လည်း စိတ်က ကြွလာပြီး အမေ့ကို ပက်လက်ပြန်လှန်ခိုင်းလိုက်တယ်။ပြီးမှ အပေါ်ကခွပြီး အမေ့နူတ်ခမ်းလေးစုပ်ပေးလိုက်တာ။

အမေ့ပါးစပ်က ကျုပ်လရည်နံ့လေးတွေ နှာခေါင်းထဲဝင်လာပါရောပဲ။လီးက အမြောင်းလိုက် အမေ့အဖုတ်ပေါ်ဖိထားတော့ အမေက သူ့ပေါင်လေးတွေ မသိမသာ ကားပေးတယ်ဗျ။ပေါင်တွေဖြဲပေးမှ အမေ့စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဒစ်ကိုတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တာ။တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ လီးကအရင်းထိ ဝင်သွားတော့ အမေ့ ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက်လာပြီး နူတ်ခမ်းခြင်းစုပ်နေရာကနေခွာပြီး ခေါင်းကို ဘယ်ညာယမ်းနေတော့တာပဲ။

" ကျွတ် … နာလိုက်တာဟာ … အဆုံးထိ တခါထဲ ထည့်ပစ်တာ "

" ဗျစ် … ဖလွပ် …… ဗျစ်  ဘွတ် "

ကျုပ်လည်း လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုတ်ပြီး တဝက်လောက်ပဲ အထုတ်သွင်း လုပ်ပေးရတော့တာပေါ့။အဲဒီကျမှ အမေ့က ကျုပ်ပါးစပ်ကို ပြန်စုပ်နေတာ။ခါးအားလေးနဲ့ပဲ တချက်ချင်းလိုးပေးရင်း နဲနဲကြာတော့ အမေက အောက်ကနေ မသိမသာလေး ပင့်စောင့်နေတာဗျို့။

ကျုပ် ကျော်ကုန်းကို ပွတ်သပ်ရင်း အားမလိုအားမရ ပုံစံလေးနဲ့ သိသိသာသာလေး ကော့ပေးလာပြီဗျ။အမေ့ပေါ်ဝမ်းလျားမှောက်ယက်ပဲ ကျုက်ဖြေဖျားတွေ ထောက်လိုက်တာ။ကွေးထားတဲ့ လက်တွေလည်း အမေ့ချိုင်းကြားအောက် ဆန့်ထောက်လိုက်ပြီ။အမေက ကျုပ်လက်မောင်းတွေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး မျက်နာကို မော့ကြည့်ရင်း ခေါင်းလေးညိတ်ပြတာနဲ့ ကျုပ်လည်း ဒိုက်ထိုးသလို ဖိဖိလိုးတော့တာပဲ။

" ဘွတ် … အ …  ဘွတ်…… ဗျစ်…… အ……… ဘွတ် … အားးး    အ …… လိုးလိုး  သားလေးးးး … "

လီး စိုက်အကျကို အမေက သူစောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ပင့်ပင့် ပြန်ဆောင့်နေတာဗျ။ကျုပ်လည်း အမေခံနိုင်လာမှန်း သိတော့ မနားတမ်းကို ဖိလိုးပစ်တာ။လီးကို ဒစ်ပေါ်ရုံလေး ထုတ်ပြီး အရင်းထိ ဖိချပေးလိုက်တယ်။

အမေမျက်နှာလေးက ကျေနပ်အားရတဲ့ ပုံလေး ဖြစ်လာပါပြီ။ကျုပ်လိုးချက်တွေ အားပျော့လာရင် သူ့ဖင်ကြီး ကြွပြီး ဆီးခုံးချင်းကပ်နေအောင် ပြန်ဆောင့်ပေးနေတာ။အမောပြေလို့ တရကြမ်းလိုးပြီဟေ့ဆို အံလေးကြိတ်ခံပေးတာဗျ။လိုးနေရင်း ကျုပ်လီးကို ညှစ်ညှစ်ပေးလာလို့ အမေပြီးတော့မယ်ဆိုတာ ရိပ်မိလိုက်ပြီလေ။

" အားးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … ဖိုးခင်ရာ … လိုးစမ်း သားလေးးး … အင်း  ဟုတ်တယ် …… ဆောင့်ဆောင့် …… နာနာလေးဆောင့် … ငါ့သား …… အမလေးးး းးး …… အားးး  းးးး ရှီးးး  ရှီးးးးးးးးးးးးးး …… အင့်  အင့်   … လိုးပါ သားရဲ့ … အမေ့ စောက်ပတ်ကြီး ကွဲထွက်သွားအောင် လိုးပစ်စမ်းပါ …… အားးး   ဟူးးးးးး "

ကျုပ်ခါးပေါ် အမေ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက တင်ပြီးချိတ်လိုက်ပြီဗျ။ကျုပ်လက်မောင်းကို အားပြုဆွဲရင်း အပေါ်ကို ပစ်ဆောင့်နေတာပဲဗျာ။ကျုပ်လီးအဝင်ကို မစောင့်တော့ဘူး သူ့စိတ်တိုင်းကျ  ချိတ်လိုးနေတော့တာ။မကြာပါဘူး အမေ့မျက်နှာလေး မော့တက်သွားပြီး ကျုပ်လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားရတာ။

" အားးးးးးးး … အ မေ ပြီး ပြီ … သားရယ် "

ကျုပ်လည်း အချက်၅၀လောက် မနားတမ်းလိုးရင်း အမေ့နို့အုံတွေပေါ် မျက်နာအပ်ရင်း လရည်တွေ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်ပစ်ရတာပေါ့။နှစ်ယောက်သား မောမောနဲ့ အိပ်ပစ်လိုက်တာ တရေးနိုးမှ ရေမိုးချိုး ထမင်းစားကြတာပဲ။ညနေ ညီမလေး ပြန်လာတော့အမေက ပင်ပန်ပြီး အိပ်နေလေရဲ့။ ကျုပ်က ဖဲဝိုင်း စောစော ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။

မသီတာအဖေက မှတာလား မသိဘူးဗျို့ နောက်ဆုံးရက်ထိ ဆက်တိုက်နိုင်တာဗျို့။နောက်ဆုံးညကြ မသီတာက ရက်လည်ဆွမ်းကပ်မလို့ အမေနဲ့ညီမလေးပါ ဖိတ်ခိုင်းတာ။အိမ်ရောက်တော့ ကျုပ်လည်း အမေ့ကို ပြောလိုက်တာပေါ့။အမေက ကျုပ်နိုင်တဲ့ပိုက်ဆံတွေ အကုန်ပေးထားတော့ ဆိုင်ပိတ်မယ်ပြောနေတာ။ညီမလေးက မရဘူးဗျို့။

" အထည်တွေက ကျနေတာ အကိုကလည်း "

" နင်ကလည်းဟာ … မသီတာလုပ်စားတာက မကောင်းတဲ့အလုပ်မို့ လူတွေနဲ့သိပ်မပတ်သက်တာဟ … ငါတို့မို့ ခင်လို့ ဖိတ်တာပါ "

" ကဲပါ … သမီးရယ် … အလုပ်တစ်ရက်နားလိုက် … မထူးပါဘူး ဟိုတခါ သမီးပူဆာတဲ့ ပါတိတ်စ ဒီနေ့တခါတည်း ဝယ်ရအောင် … ဖိုးခင်ဖို့လည်း ပုဆိုးလေး အင်္ကျီလေး ဝယ်ရင်းပေါ့ "

အမေဝင်ပြောမှ ညီမလေးက အလုပ်နားမယ် ပြောတာဗျို့။သူ့ဖို့ ပါတိတ်ဝမ်းဆက် ဝယ်ပေးမယ်ပြောတာလည်း ပါလို့နေမယ်။

" ဟဲ့ … ဘယ်ချိန်လည်း ဖိုးခင် "

" ၁၀ နာရီလောက် သွားရအောင် အမေ … ခု ကျုပ် ခဏအိပ်ဦးမယ်ဗျာ "

ကျုပ်လည်း အမေ့ကို ပြောပြီး အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင်ပြီး အိပ်လိုက်တာ။ညီမလေး လာနိုးမှ နိုးတော့တာဗျို့။

" အကို ထတော့ … အမေလည်း ရေချိုးပြီးပြီ … သနပ်ခါးလိမ်းနေတာ "

ကျုပ်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ညီမလေးက အင်္ကျီအနက် အပျော့သားလေးနဲ့ အောက်က ဂါဝန်အဝါအရှည်ဝတ်ထားတာဗျ။အသားဖြူတော့ လက်မောင်းသားတုတ်တုတ်လေးတွေနဲ့အင်္ကျီအနက်လေးက လိုက်တယ်ဗျို့။နို့အုံစူစူလေးနဲ့ ခါးအောက်က ဝါဝန်အရှည်က ပေါင်လယ်ထိ အတွန့်လေးတွေပါတော့ ဖင်လေးက ပိုပြီးကော့ထွက်နေသလိုပဲ။

ကျုပ်လည်း ရေအမြန်ချိုး ပြီး အဝတ်စား လဲရတာပေါ့။ကျုပ်ကတော့ စတစ်ကော်လံအဖြူ  အောက်က ယောပုဆိုးနဲ့ပါ။အိပ်ပြင်ထွက်လာတော့ အမေက ဆိုက်ကားနားကနေ ဖိနပ်အကောင်းစီးခဲ့ဖို့ လှမ်းအော်တော့တာပဲ။

" ဟဲ့ … ဖိုးခင် … ဖိနပ်လေး ပါလေး လဲပါဦးဟယ် "

ဒါနဲ့ ကျုပ်လည်း ခြေရင်းထရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ဖိနပ်ဗူးဖြုတ်ပြီး ကတီဘာ နက်ပြာလေး စီးခဲ့လိုက်တာ။အမေကတော့ အပေါ်က ရင်ဖုံးအဖြူနဲ့ အောက်က ထမိန်ဗြောင် နီညိုအရောင်လေးနဲ့ ခန့်ခန့်ညားညားလေး ဝတ်ထားတာဗျ။

ကျုပ်လည်း ဆိုက်ကားပေါ်ခွလိုက်ရော အမေက ရှေ့ခုံက ထိုင်ပြီး ညီမလေး မာလာခင်က နောက်က ထိုင်လိုက်လာတာ။သွားနေကြအတိုင်း တာရိုးကသွားရင် ဖုန်ထလွန်းလို့ ရပ်ကွက်လမ်းကြိုလမ်းကြားကနေ နင်းလာခဲ့တာ။ပေတိုးတို့ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ တံခါးက ပိတ်ထားတာဗျ။

ဒီကောင် မသီတာတို့အိမ် ရောက်ပြီနေမှာပါ။ကျုပ်လည်း ဆက်နင်းလာရင်း မသီတာ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ မသီတာက ဇာအင်္ကျီအပြာဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ထားတာဗျို့ မြင်မြင်ချင်း အိမ်ရှေ့ထွက်လာတာပဲ။

" ဟော … လာလာ … အမေရော … ညီမလေး မာလာရော … လာလာ … သမီးက လာမှ လာပါ့မလားလို့ … ပေတိုးတောင် ခု အခေါ်လွတ်တော့မလို့ "

စကားပြောရင်း အမေ့လက်မောင်းကို လာတွဲနေတာဗျ။အမေကလည်း ပြုံးပြီး စကားပြန်ပြောရင်း အိမ်ထဲဝင်ခဲ့လိုက်တာပေါ့။အိမ်ထဲရောက်ရောက်ချင်း ပေတိုးက တခြားဝိုင်းနှစ်ဝိုင်းကို ဟင်းရည်လိုက်ရင်း လှမ်းနုတ်ဆက်နေတာ။

" ဟျောင့် … ဖိုးခင် … ယောက္ဖ … ခုလေးတင် မသီတာက ငါ့ကို ခေါ်ခိုင်းနေတာကွ "

ပေးတိုးက ယောက္ဖခေါ်လို့ ညီမလေးက ပေတိုးကို မျက်စောင်းလှမ်းထိုးနေတာဗျို့။မသီတာက ကျုပ်တို့သားအမိ ၃ ယောက်ကို လွတ်နေတဲ့ စားပွဲတစ်လုံးမှာ ထိုင်ခိုင်းနေတာ။စားပွဲကလည်း အားလုံးမှ ၃ လုံးထဲပါဗျာ။ထမင်းစားရင်း မသီတာက အမေစားတာကြည့်ပြီး ဝက်သားမစားရင် ငါးပေါင်းရှိတယ်ပြောရငင်း ပေတိုးကို မီးဖိုချောင်ထဲ ယူခိုင်းလိုက်တာ။

ညီမလေးလည်း ထည့်စားဖို့ ပြောနေတာပါပဲ။အမေတို့ ပါလာလို့ ဝမ်းသာတဲ့ပုံစံ ဖြစ်နေပေမယ့် ငိုထားပုံရတယ်ဗျ။မျက်လုံးတွေ မို့အစ်နေတာ။ထမင်းစားပြီးတော့ လက်ဖက်ရယ် ဆနွင်းမကင်းရယ် လိမ္မော်သီးရယ် အချိုပွဲစားရင်း အမေနဲ့စကားပြောနေကြတာပေါ့။

" သီတာ … သမီး … အဖေမရှိတော့ တစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်ပါ့မလား … စဉ်းစားထားလား "

" သေချာတော့ မဆုံးဖြတ်ရသေးဘူး အမေရယ် … အိမ်ဝိုင်းလေး ရောင်းပြီး … နယ်ပြန်ရမလား … သီလရှင်ဝတ်ရမလား … ဟူးးးး "

" ဒါများ မသီတာရယ် … လင်ယူလိုက် ပြီးရော "

" ဟဲ့ … ဖိုးခင် … သူများအပူမီးတောက်နေချိန် နင်နော် "

အမေနဲ့ မသီတာပြောနေတာကို ကျုပ်ကဝင်စလိုက်တာဗျို့။အမေက ကျုပ်ကို လှမ်းကြိမ်းနေတော့တာပဲ။ညီမလေးကတော့ လိမ္မော်သီး ခွာစားရင်း တခိခိနဲ့ ရီနေတာပဲ။

" ရပါတယ် … အမေရယ် … ဖိုးခင်က ပျော်ပျော်နေတတ်လို့ပါ … ဒါနဲ့ ဖိုးခင် ငါ့လင်ပေးစားရင် နင်ယူမလား "

" ဟာ … ကျုပ်က အိမ်ထောင်မပြုချင်သေးဘူးဗျ "

" ငါသိပါတယ်ဟာ … ငါ့လို ခန္ဓာကိုယ်ရင်းစားတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘယ်ယောင်္ကျားက အတည်ယူပါ့မလဲ "

မသီတာ စကားကြောင့် ကျုပ်ရင်ထဲ နှစ့်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတယ်ဗျာ။အမေက ဝင်ထိန်းလို့ တော်ပါသေးရဲ့။

" ကဲပါ သမီးရယ် … အမေတို့လည်း ရှိသားပဲ … နောက်ကျမှ အေးဆေး ဆုံးဖြတ် … လိုတာရှိ လာပြောလှည့် သမီး "

မသီတာအိမ်ကနေ ပြန်လာတော့ ကျုက်စိတ်ထဲ မကောင်းဘူးဗျာ။ခန္ဓာကိုယ်ရင်းပြီး မိဘကိုလုပ်ကျွေးနေတဲ့ သမီးတစ်ယောက်ရဲ့ ခံစားချက်က သနားစရာပါပဲ။မသီတာလို အမျိုးသမီးတွေ ဘယ်နှစ်ယောက်လောက်များ ရှိနိုင်မလဲ ..။

.................................................................................................................................

ဇာတ်သိမ်း

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ခဏနားကြပြီး အမေက ညီမလေးဖို့ ပါတိတ်စ ဝယ်ပေးမယ်ဆိုလို့ ဆိုက်ကားနဲ့ သုံးယောက်သား ထွက်ခဲ့ကြတာ။ဈေးရောက်တော့ ညီမလေးဖို့ဝယ်ရင်း ကျုပ်အတွက်ပါ စပိုစ့်ရှပ် ၂ ထည်နဲ့ ပုဆိုး ၂ ကွင်း အမေက ဝယ်ပေးတာဗျ။ပြီးမှ ပြန်ခဲ့ကြတာ။

လမ်းမှာကတည်းက အိမ်တံခါးပြင်ဖို့ တဖွဖွပြောနေတော့တာဗျို့။ဆိုက်ကားရပ်တာနဲ့ ညီမလေးက အိမ်ထဲ  အရင်ပြေးဝင်သွားတာ။အမေနဲ့ကျုပ်က နောက်ကလိုက်ဝင်တာပေါ့။အိမ်ရှေ့တံခါး ဂျက်ထိုးလို့ရအောင့် အသားချောင်းတခုပိုးရိုက်ပြီးပြင်နေတုန်း အမေနဲ့ညီမလေးတို့ ပွစိပွစိ ပြောနေတော့တာပါပဲ။

" အမေ အင်္ကျီက ကျပ်မယ်ထင်တယ် "

" ဟဲ့ … ဒါ ခုခတ် စတိုင် ဟဲ့ … ငါ အပျိုတုန်းကများ ညည်းပြလိုက်ချင်တယ် "

ပါတိတ်ဝမ်းဆက်တင်မကဘူးဗျ အမေက သူ့သမီးဖို့ အင်္ကျ ီကိုယ်ကျပ်တွေပါ ဝယ်ခဲ့ပုံပါ။ကျုပ်လည်း တံခါးဂျက်ထိုးရတဲ့အထိလုပ်ပြီးမှ အိပ်ခန်းထဲဝင်ရင်း ခြေရင်းဘက် အပေါင်လေးက ချောင်းကြည့်တော့ အမေက ညီမလေး ဈေးသွားတုန်းက ဝတ်တဲ့ အပေါ်အင်္ကျီကို ကူချွတ်ပေးနေတာ။

အင်္ကျီကျွတ်တော့ ညီမလေး နို့အုံကြီးတွေ ထိန်းထားတဲ့ ဘယာစီယာ ခရမ်းရောင်လေးပေါ်လာတာဗျ။အသားဖွေးဖွေးနဲ့ လိုက်တယ်ဗျာ။ဘယာစီယာ အပေါ်ပိုင်းက လျှံထွက်နေတဲ့ နို့အုံ့ကို အမေက လက်လေးနဲ့ ဆိတ်ရင်း စနေသေးတာ။

" အ … အမေကလည်း … နာတာ "

" ခ်ခ် … ငါ့ သမီးလည်း ဒီနှစ်ထွားလာ လိုက်တာနော်…ကြည့်ပါဦး နို့ကြီးတွေ  အယ်နေတာ "

" ကြီးလာမှာပေါ့ … အမေက ညှစ်လိုက် အကိုက ညှစ်လိုက်နဲ့ … သမီး လင်ယူရင် လင်ဖို့တောင် ကျန်မှာ မဟုတ်ဘူး "

ညီမလေးက ပြောရင်း အင်္ကျီကိုယ်ကျပ် အဝါလေးကို ခေါင်းက နေစွပ်ချနေတာဗျို့။သူကိုယ်လုံးလေးအတိုင်း ချပ်ကပ်နေတော့ ကြည့်ကောင်းတာပေါ့ဗျာ။

" မယ့်လေး … မိမာလာခင် … မအေကို လုပ်ကျွေးဖို့ မစဉ်းစားဖူး လင်ယူဖို့ တွေးနေတာလား … လာစမ်း ကောင်မ "

အမေက အင်္ကျီနဲ့လိုက်မလိုက် မှန်ရှေ့ ကိုယ်လုံးလေး လှည့်ကြည့်နေတဲ့ ညီမလေး ပေါင်ကြားကို လက်နဲ့လှမ်းနိုက်နေတာဗျ။

" ခ်လ်းးး … စတာပါ အမေရဲ့ … သမီးက အကိုနဲ့အမေ့ကို ဘယ်တော့မှ မခွဲသွားပါဘူး "

" အပိုတွေပါအေ … ဒီထဲ … မဝင်ဖူးသေးလို့ပါ … ဟွန့် "

အမေက ညီမလေးပေါင်ကြားကို ဂါဝန်အပြင်ကနေပဲ လခလယ်နဲ့ ဆန့်ထိုးပြီး ပြောရင်း ရီနေတာဗျို့။

" ကဲပါ အမေရယ် … လွတ်ပါဦး သမီး အင်္ကျီအသစ်လေး ကျေသွားပါဦးမယ် "

ညီမလေးပြောမှ အမေက လွတ်ပေးရင်း ညီမလေး အင်္ကျ ီချွတ်တာ ကြည့်နေတာ။အင်္ကျီခေါင်းက မှအချွတ် အမေက ညီမလေး ဂါဝန်ကို အောက်ချွတ်ချပစ်လိုက်တာဗျ။

" အာ … အမေကလည်း … ဟိုဖက်ခန်းမှာ အကိုရှိနေတာကို "

" အဲဒီကောင် ခုဆို ဈေးအသွားအပြန် ဆိုက်ကားနင်းလာရလို့ ညှောင်းပြီး အိပ်ရောပေါ့ "

ညီမလေးအောက်ပိုင်းက ဂါဝန်ကျွတ်သွားတော့ အတွင်းခံအနက်လေးပေါ်လာတာ ပေါင်သားတုတ်တုတ်ဖွေးဖွေးလေးကြားက အဖုတ်လေးက ဖေါင်းကြွနေတာဗျ။ဖင်က အမေ့လောက်မကြီးပေမယ့် ခပ်ဝိုင်းဝိုင်းလေး ကော့ထွက်နေတော့ တမျိုးလေး ဆွဲဆောင်မှု့ရှိတာပေါ့ဗျာ။

ညီမလေးကလည်း မခေပါဘူး အမေ့ထမိန်ကို ပြန်ချွတ်ပစ်တာ။အမေက အောက်ခံဘောင်းဘီမပါတော့ စောင်မွှေးအုံကြီးက ပေါင်းဂွကြားထဲ တန်းပေါ်လာတာပဲ။သားအမိ နှစ်ယောက် အလှပြိုင်နေကြတာဗျို့။ညီမလေးက အမေ့ထမိန်ချွတ်ရင်း ကျုပ်အခန်းဘက် ထရံတွေကို လှမ်းကြည့်နေသေးတာ။ကျုပ်ချောင်းမချောင်း ကြည့်တာနေမှာ။ကျုပ်ကလည်း ကိုယ်လုံးမလှုပ်ပဲ ငြိမ်နေတော့ မတွေ့လောက်ပါဘူး။

" အကို … အိပ်နေတာ သေချာရဲ့လား အမေရယ် "

ညီမလေးက မတ်တပ်ရပ်လျက် သူ့အဖုတ်လေးကို ဘောင်းဘီးထဲလက်ထဲ့ပြီး နိုက်နေတဲ့ အမေ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို အုပ်ကိုင်ရင်း မေးနေတာပါ။

" ညည်းအကို သိလည်း ဘာဖြစ်လဲအေ "

" အော် အမေကလည်း … အကိုမြင်ရင် … သမီးတို့ကို လုပ်ရင် အခက် … ခ်ခ် "

" အံမယ် … ငါ့သားက … ငါ့စကား နားထောင်ပါတယ်အေ… ညည်းကိုသာ အပြင် စိတ်မချလို့ ဟော်ဒီလက်လေး ကျွေးနေရတာ "

" သမီးဟာလေးက အမေ့ လက်ခလယ်နဲ့ အားမရတော့ပါဘူး … ခ်လ်းးး "

" ဒါများ … ဖိုးခင်… နိုးလာရင် … ညည်းလိုးခိုင်း လိုက်မယ် "

" အမေ ကျတော့ရော … ဟင်းဟင်း … သမီးသိပါတယ်နော် "

" ဟမ် … ဘာသိတာလည်း "

" အမေနဲ့ အကို သမီးမရှိချိန် လိုးကြတာလေ "

" ဟယ် … ဖေလိုးမလေး … ပေါက်ပေါက်ရှာရှာအေ "

အမေက ရှက်ပြီး တခိခိရယ်ရင်း ညီမလေးကို အိပ်ယာပေါ်လှဲချလိုက်ပီဗျို့။ညီမလေး ဘယာစီယာပါ ချွတ်တော့တာပဲ။ညီမလေးကလည်း အမေ့ အပေါ်အင်္ကျီရော အတွင်းခံဘော်လီရော ပြန်ချွတ်ပစ်နေပါပြီ။

သားအမိ နှစ်ယောက် တခိခိနဲ့ ရယ်ရင်း အမေက ပက်လက်အနေထားဖြစ်နေတဲ့ ညီမလေးရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးကွေးဖိထိုင်လိုက်တာ။ညီမလေးလက်နှဖက်ကို သူလက်နှစ်ဖက်နဲ့ အိပ်ယာခင်းပေါ်ဖိထားပြီး…

" ပြောစမ်း ဖေလိုးမလေး … မအေကို … ခုနက ဘာပြောတာ "

" ခ်လ်းးး ခ်လ်းးးး … ဟုတ်တယ်လေ… အမေက သမီးမရှိချိန် အကို့ကို အလိုးခံတာ "

" အော်ဟော် … အင့်ဟာ ဒီပါးစပ်က ပြောဦးမလား "

အမေက ညီမလေးမျက်နာပေါ် ရုတ်တရက်ခွပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ ညီမလေးပါးစပ် ဖိပွတ်နေတာဗျို့။အမေ့ခါးအောက်က ကော့ထွက်နေတဲ့ဖင်သားအိအိကြီးတွေက ညီမလေး နို့အုံးတခြမ်းပါ ဖိမိတော့တာပါပဲ။အမေက ကြာကြာလေးဖိပွတ်ပြီးမှ သူကိုယ်လုံးကို ညီမလေးပေါ်ဝမ်းလျားမှောက်ချလိုက်တာ။

ညီမလေးနူတ်ခမ်းကို နမ်းတော့ ညီမလေးကလည်း အောက်ကနေ အမေ့နူတ်ခမ်းတွေပြန်စုပ်ပေးနေတာဗျ။ညီမလေး နို့အုံလေးကို သူ့နို့တွေနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးသေးတာ။ကျုပ်အခန်းထဲက ချောင်းတာ ကန်လန့်ဖြတ်မို့ အသာကုန်းထပြီး အခန်းပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်ပြီဗျို့။အပြင်ရောက်မှ အမေတို့အိပ်ခန်းတံခါး အသာဖွင့်ပြီး လေးဖက်ထောက်လေးဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။တံခါးပြန်စိတော့ ကျွီကနဲ့ အသံထွက်ပေမယ့် အမေနဲ့ညီမလေးတို့ သတိမထားမိကြပါဘူး။

ကျုပ်လည်း သူတို့ခြေရင်းဘက်ကနေ လေးဖက်ထောက်လေးဝတ်ပြီး သေချာကြည့်နေလိုက်တာ ပုဆိုးထဲက လီးကလဲ တောင်နေတာ ညောင်းတောင်ညောင်းတယ်ဗျာ။အမေက ညီမလေးအဖုတ်ပေါ်တည့်တည့် သူ့ဟာနဲ့ဖိဖိပွတ်ဆွဲနေတာ အောက်က ညီမလေးဟာက အမွေးပါးတော့ စောက်ပတ်ဘေးနူတ်ခမ်းသားတွေ ဖေါင်းကြွနေတာ အတိုင်းတိုင်းပဲ။

အမေ့စောက်မွှေးအုံက ထူပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်နားထိအုပ်နေတော့ အတွင်းဘက်ကို သေချာမမြင်ရတာ။အမေက ခါးလေးလှုပ်ပြီးပွတ်လေ ညီမလေးပေါင်လေးတွေ ဇပ်ကနဲ့ထောင်ထောင်လာပြီး အောက်ကနေ ပြန်ကော့ထိုးနေတာဗျ။

တော်တော်ကြာတော့ ညီမလေးဆီက အမလေး တသံနဲ့အတူ စောက်ရည်တွေထောင်ပန်းလာတာ ခြေရင်းနားဝတ်နေတဲ့ ကျုပ်ခေါင်းပေါ်ထိ လာစင်တော့တာ။တဆက်တည်းလိုလို အမေဖင်သားကြီးတွေ ကြုံ့လာပြီး ညီမလေးအဖုတ်ပေါ် အရည်တွေပန်းထုတ်နေတော့တာပဲ။

" အ မ လေးးး … သ မီး … ထွက် … ထွက် … ထွက် ပြီ အ မေ ……အ ……အားးး "

" အမေလဲ … ရှီးးး ……အားးးး … ပြီး ပြီ … ဟူးးး ရှီးးးးး "

အမေက စောက်ရည်ကုန်တာနဲ့ ညီမလေး ညာဖက်ခြမ်းကို လှိမ့်ချပစ်တာ။ညီမလေးက သူ့အဖုတ်လေး လက်နဲ့စမ်းရင်း သူ့ခြေရင်းမှာ ကုန်းကုန်းလေးဝတ်နေတဲ့ ကျုပ်ကို အရင်မြင်သွားတာဗျို။

" ဟင် … အကို "

" ဟမ် "

ညီမလေး မျက်နှာကြည့်ပြီး အမေက ကျုပ်ဆီ လှမ်းကြည့်တော့တာပဲ။

" မအေလိုးလေး … ဘယ်ချိန်ထဲက ဝင်လာတာလဲ "

" အမေတို့ စောက်ဖုတ်ချင်း ပွတ်တဲ့ချိန်ပဲ ကျုပ်လည်း ကျုပ်အခန်းထဲက ကြည့်ရင်း မနေနိုင်လို့ပါ အမေရာ "

ညီမလေးက အနီးနားရှိတဲ့ အမေ့ထမိန်ကို ယူပြီး သူ့အဖုတ်လေးကို ဖုံးထားတော့တာ။အမေက တော့ အေးဆေးပဲဗျ။

" အမေတို့ အရင်ထဲက ဒီလိုနေကြတာလား "

" ခ်ခ် … ခ်လ်းးးး "

ညီမလေးက သူ့မျက်နှာကို လက်နဲ့အုပ်ရင်း ရီနေတာဗျ။အမေကတော့ ခေါင်းညိတ်ပြပြီး ညီမလေးဖုံးထားတဲ့ သူ့ထမိန်ကို ဆွဲယူပြီး ထရံဒေါင့် လှမ်းပစ်လိုက်တာ။

" ဟုတ်တယ်ဟေ့ … ငါ့သမီးကို လက်ကျွေးပြီး အဝကျွေးပြီး စောက်ပတ်ချင်းပွတ်တာကြာပြီ "

" အာ … အမေကလည်း "

ညီမလေးက အမေ့ပါးစပ်ကို အမြန်ပိတ်ရင်း သူ့ပေါင်လေးတွေ စိထားပစ်လိုက်တာ။

" ဘာ အမေကလည်းလဲ … ခုနကတော့ လင်ယူရင် ဘာညာဆို … ဖေလိုးမလေး … ဟွန့် … ဒီလောက် စောက်ပတ်ကယွနာ ဖိုးခင် လိုးခိုင်းလိုက် အေးရော "

အမေ့စကားလုံးတွေကြောင့် ကျုပ်လည်း စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရင်း ဒူးထောက်ရင်းနဲ့ပဲ ပုဆိုးဖြည်ချပစ်လိုက်မိတာ။

" ဟယ် … သမီးကြည့်စမ်း … နင့်အကို နင့်ကို ဘယ်လောက်လိုးချင်နေရှာလည်း … ခိခိ "

ကျုပ်က အမေ့စကားတွေကြား ရမ္မက်စိတ်က တောက်လောင်နေပြီဗျို့။ညီမလေး ပေါင်ကြားထဲ တိုးကပ်ရင်း အဖုတ်လေးကို ဒစ်နဲ့ဖိထောက်လိုက်တော့တာပဲဗျာ။

" အမေ … အကိုက … သမီးကို တကယ်လိုးမလို့နဲ့ တူတယ် "

" အောင်မာအေ … စောက်ပတ်ကြား လီးထောက်ထားတာတောင် တကယ်လုပ်မလို့လားမေးနေတာ နင်တော့လေ "

" ဖြစ်ပါ့မလား အမေရယ် … သမီးဗိုက်ကြီးမှာ ကြောက်တယ် "

" ငါ့သား … နင့်ညီမ ကို မလိုးခင် စောက်ဖုတ်လေး ယက်ပေးလိုက်ဦးလေ "

ကျုပ်လည်း အမေစကားအတိုင်း ညီမလေး အဖုတ်ကို ယက်ပေးလိုက်တာပဲ။စောက်ရည်ရွှဲနေတော့ အဖုတ်က ညှီစို့စို့ လေးဗျ။အမေကလည်း ညီမလေး နို့တွေ့ စို့ပေးနေတာပါ။ခဏနေ တကယ်လိုးတော့ ညီမလေးမခံနိုင်ဘူးဗျ။ခေါင်းလေးခါရမ်းပြီး ငိုတော့တာပါပဲ။

အမေက နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်လိုက် နို့သီးလေးတွေ ညှစ်ပေးလိုက်ပေါ့။နောက်ဆုံးအမေက ဒူးတုတ်ထိုင်ရင်း ကျုပ်လီးကြီးဝင်ထွက်နေတဲ့ ညီမလေးစောက်ပတ် အထက်နား ဆီးခုံးပေါ်မျက်နှာအပ်ပြီး အစိလေးစုပ်ပေးတော့မှ အော်တာ ရပ်သွားတာဗျ။

ကျုပ်လီးအရင်းထိကပ်သွားတိုင်း လမွှေးတွေက အမေ့နူတ်ခမ်းထောင့် သွားသွားထိမိတာက အရသာတစ်မျိုးလေးဗျို့။တဖြည်းဖြည်း ညီမလေး အဖုတ်က ပြန်ပြန်ညှစ်နေတော့ လီးအရည်ပြားတလျှောက် စီးစီးလေးဗျာ။အောက်ငုံကြည့်တော့ အမေက အစိလေးကို လျှာဖျားနဲ့ ကန့်လန့်ယက်လိုက် သွားလေးနဲ့ ဖိကိုက်လိုက်မို့ ညီမလေး ညည်းသံလေးတွေ ပြန်ပြီးဆူညံလာရင်း စောက်ရည်တွေ ဒလဟော လျှံကျလာတော့တာပဲ။

" ရှီးးးး … အမေ … အ … သမီး ပြီး  ပြီး … အားးး  းးးးး … အကို …   ညီ မ လေး  ထွက်ကုန်ပြီ … ရှီးးး းးးး "

ကျုပ်လီးလည်း စောက်ခေါင်းထဲ နွေးကနဲ့ နွေးကနဲ့ စိမ့်နေတာဗျို့ ဒါပေမယ့် မပြီးသေးဘူးဗျ။ညီမလေး ခံနိုင်အောင် ထိန်းလိုးနေရတော့ အားမရတာပေါ့။လီးဆွဲထုတ်လိုက်မှ လီးထိပ်တခုလုံးရဲပြီး သွေးစတွေ ကပ်နေတာဗျ။ချက်ချင်းပဲ ညီမလေး စောက်ပတ် ယောင်ကားလာတော့တာ။

" မအေလိုးလေး … ငါ့သမီးကို … ရက်ရက်စက်စက်လိုးတာ အပျိုမှေး ပေါက်သွားပြီနေမှာ "

" ညီမလေး အဖုတ်က စီးကြပ်နေတာ အမေရ … လိုးလို့ တအားကောင်းတာ … ဒါမဲ့ မပီးဘူးဗျာ "

" ငါသိတယ် "

အမေက ပြောပြောဆိုဆို … ညီမလေးဗိုက်ပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခွပြီး ဖင်ကြီးကော့ပေးနေတာ။ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားက ပြူးထွက်နေတဲ့ အမေ့ အဖုတ်ကြီးကလည်း စောက်ရည်တွေ အိုင်နေတာဗျို့။အမေလည်း ခံချင်နေတာ နေမှာပါ။

သွေးစတွေ ကပ်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကို လက်တဖက်နဲ့နောက်ပြန်စမ်းရင်း သူ့စောက်ခေါင်းပေါက်နဲ့ တေ့နေတာ။ဒီတခါ အမေ့စောက်ဖုတ် လိုးရတာ အားရလိုက်တာဗျာ။သူကလည်း နောက်ပြန်ကော့ထိုး ကျုပ်ကလည်း ပစ်ဆောင့်လိုက်နဲ့ ညီမလေးလိုးတုန်းက ထိန်းခဲ့ရသမျှ အမေ့အလှည်ကျမှ စိတ်ကြိုက် လိုးခွင့်ရတာ။

" အင်း … သားလေး … ဘွတ်  …… အားးး … လိုးလိုး … အမေက ခံနိုင်တယ် … ဆောင့်ဆောင့် …… ဟုတ်တယ် … နာနာလေး ဆောင့်လိုးးး … အားဟားးးး … ကောင်းတာ … သားရယ် "

ကျုပ်လီးကြီးဝင်ထွက်နေတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း အမေဖင်ကြီးတွေ တုန်ခါနေတာ မြင်တော့  စိတ်က ပိုပို ကြွလာရတာဗျ။အမေကလည်း ကျုပ်ရပ်သွားရင် ဖင်ကြီးကို ဝိုင်းပေးနေတာ။ညီမလေး လိုးရတာထက်ကို ကောင်းနေတာဗျို့။အားရှိသလောက် ပစ်ပစ်လိုးရင်း ကျုပ်လည်း ပြီးချင်လာတာ။

" အမေ … ကျုပ် ထွက်တော့မယ်ဗျ  "

" ခဏလေးပါ … သားရယ် … အမေ နဲနဲလိုသေးလို့ တောင့်ထားစမ်းကွာ "

ကျုပ်လည်း အာရုံလွဲရင်း အချက် ၅၀ လောက်ထိပဲ လိုးနိုင်တော့တာ။နောက်ဆုံး ခပ်ပြင်းပြင်းတချက် စောင့်လိုးပြီး လီးအရင်းထိ အမေ့အဖုတ်ထဲ ကပ်ထားရင်း လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်လေးပဲ အမေပေါင်သားတုတ်တုတ်ကြီးတွေ တဇပ်ဇပ်တုန်လာပြီး စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတာပါ။

" အားဟားးး … အမေလည်း ပြီး  ပြီး  ပြီးသွားပြီ … လိုး တတ် လိုက် တာ … သားရယ် "

..........................................................................................................................................

ညီမလေးကို အမေက ညနေပိုင်း ကိုယ်ဝန်တားဆေးသောက်ဖို့ပြောရင်း အပြင်ထွက်သွားကြတာဗျို့။ညပိုင်းကြ အမေ့တို့ကြားဝင်အိပ်ပြီး အမေ့ကို တချီထပ်လိုးပြီးမှ ကျုပ်အိပ်ခန်းထဲပြန်လာအိပ်တာ။မနက်လင်းတော့ ညီမလေး အိပ်ခန်းထဲက ကွတကွတလေး ထွက်လာတော့တာပဲ။

မနက်စာစားပြီး အမေ့ကို အကြော်ဆိုင်ပို့တော့ ညီမလေးက အကိုက်ခဲပျောက်ဆေး မှာနေတာနဲ့ အပြန်ဝင်ဝယ်ခဲ့လိုက်တာ။ပြန်ရောက်တော့ ညီမလေးက အိပ်ခန်းထဲ ဒူးထောင်ပေါင်ကားထိုင်ရင်း ထမိန်အောက်နားစမှပြီး သူ့အဖုတ်လေးကို ကြည့်နေတာဗျို့။

" ဟိတ် … ဘာကြည့်နေတာလည်း "

" ဘာကြည့်ရမှာလည်း … မနေ့က အကို လိုးထားတာ ခုထိ ညီမလေးဟာ ယောင်နေတုန်း … ဟွန့် "

" အော် … ရော့ … ညီမလေးမှာတဲ့ အကိုက်ခဲပျောက်ဆေး "

ကျုပ်လည်း အိပ်ခန်းဝကျောပေးထိုင်နေတဲ့ ညီမလေးရှေ့ ဝင်ထိုင်ပြီး ဆေးပေးရင်း ပေါင်ဂွလေး လှမ်းကြည့်လိုက်တာ။ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်ဗျ… ညီမလေး စောက်ပတ်က ရဲပြီး ယောင်နေတာဗျို့။ကျုပ်လည်း လေးဖက်ထောက်ရင်း အဖုတ်လေးကို အာငွေ့ပေးတော့ ညီမလေးက တခိခိ ရယ်နေတော့တာ။

ခဏနေတော့ ကျုပ်လည်း ဆိုက်ကားထွက်တော့တာပေါ့။နေ့လည် ထမင်းစား အမေ့ဝင်ခေါ်တော့ အမေက အကြော်ဆိုင်မှာ မရှိဘူးဗျို့ ဘေးနားဆိုင်က အသိတစ်ယောက်က ရောင်းပေးနေတာ။လမ်းကြမှ အမေ့တွေ့တော့ ဆိုက်ကားပေါ်တင်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်တာ။

အိမ်ရောက်တော့ ညီမလေးက ရေမိုးချိုးပြီး ထမင်းပွဲပြင်ရင်း စောင့်နေတာဗျို့။ထမင်းစားပြီး သားအမိသုံးယောက် အိပ်ခန်းထဲ မှေးရင်း ပွတ်သပ်ပြီးမှ ကျုပ်လည်း အမေ့ကို အကြော်ဆိုင်ပြန်ပို့ရင်း လမ်းထိပ် ဆိုက်ကားဂိတ်ဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။၃ရက်လောက်နေမှ ညီမလေးလည်း သက်သာလို့ အလုပ်ပြန်ဆင်းနေပါပြီ။

ကျုပ်လည်း အရက် မသောက်ဖြစ်တော့ပဲ အမေ့ကို ပိုက်ဆံ ပုံမှန်အပ်နေတာပေါ့။တဖြည်းဖြည်း ကျုပ်ပါသာ သက်သက်စုပြီး တီဗွီလေး တစ်လုံးဝယ်လိုက်တာပါ။အမေကတော့ ကျုပ်လိမ္မာလာတာကို တပြုံးပြုံးနဲ့ ကြွားလို့ မဆုံးတော့ပါဘူး။ညဘက် ပေတိုးလာခေါ်လို့ အရက်သောက်မလိုက်ဘူး ငြင်းတဲ့နေဆို အမေရော ညီမလေးရော ကျုပ်လီးကို ဝိုင်းစုပ်ပေးတာဗျ။

မိုးကုန်တော့ အမေက သူပြောထားတဲ့အတိုင်း သေတ္တာထဲက ပိုက်ဆံတွေထုတ်ပြီး အိမ်ပြင်ဆောက်လိုက်တာပေါ့။ ပျဉ်ထောင်ကာ သွပ်မိုးလေးနဲ့ အိပ်ခန်းက ၂ ခန်းတွဲလေး အိမ်ရှေ့ ဘယ်ဘက်ခြမ်းကို မီးဖိုချောင်ဆောက်ပြီး ဆွယ်လေးချထားလိုက်တာဗျို့။

အိပ်ခန်းက ၂ ခန်းဖွဲ့ထားပေမယ့် ကျုပ်က အမေတို့နဲ့ပဲ အတူအိပ်တော့တာပဲ။နောက်ဖေးအရင်နေရာ အိမ်သာကို ရေလောင်းအိမ်သာဆောက်ရင်း အိမ်သာနဲ့ အိမ်မကြီးကြား ရေကန်လေးလုပ်ပြီး သွပ်ပြားနဲ့ ထောင်ကာထားလိုက်တာပဲ။

ညပိုင်း တီဗွီက လာတဲ့ ကိုရီးယားကား ပြီးပြီဆို အမေနဲ့ ညီမလေးက ကျုပ်လီးကို ဝိုင်းစုပ်ပြီး ထောင်မှတ်လာတာနဲ့ အမေက အရင်ခွလိုးတာ ညီမလေးကတော့ ကျုပ်မျက်နှာပေါ်ခွရင်း စောက်ပတ်ယက်ခိုင်းတော့တာ။အမေညှောင်းပြီးဆို ညီမလေးက လီးပေါ်ပြောင်းခွပြီး အမေက ကျုပ်မျက်နှာလာခွရင်း စောက်ဖုတ်အယက်ခံတောတာပဲ။

မနက် လင်းရင်တော့ ကျုပ်က တစ်ယောက်ပဲ လိုးပေးနိုင်တာ တရက်ကို တစ်ယောက်ပေါ့။တဖြည်းဖြည်း ကျုပ်တို့မိသားစုလေးထဲ သူစိမ်းဝင်လာမှာကို ကြောက်တဲ့အထိ ချစ်နေမိကြတာပေါ့ဗျာ။

.........................................................................................................................................



စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။

ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုးအတွက် ရေးသားခဲ့သည်။ )



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။





သမင်ခြံ ဖိုးခင် အပိုင်း ( ၁ )

 သမင်ခြံ ဖိုးခင် အပိုင်း ( ၁ )

 ဘုံခုနှစ်ဆင့်  ရေးသည်။

 အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

 အခန်း ( ၁ )

လူမှု့ဘဝနေထိုင်ခြင်းမှာ တစ်ချို့ တိုးလျလျ… တစ်ချို့ စူးရှရှ… သံယောစဉ်နယ်လွန် နေထိုင်မှု့အစုစုအတွက် အချို့သော ကာမသက်ဝင်မှု့များနဲ့ ရှင်သန်ခြင်းရဲ့ တခါးတချပ်ကို ဖွင့်ကြည့်မိတာပါ။ ( ဘုံခုနှစ်ဆင့်ဖော်ပြီပေါ့ဗျာ )

................................................................................................................................................

" ဟဲ့ ဖိုးခင် … မအေလိုး … လီးကြီး တတောင်လောက်နဲ့ … ဟိုလိမ့် ဒီလိမ့် လုပ်မနေနဲ့ … နေဖင်ထိုးပြီ မသာလေးရဲ့ "

မနက်မိုးလင်းတာနဲ့ စပြီဗျို့ ။အဲဒါ ကျုပ်အမေ ဒေါ်ခင်နွဲ့ရီ ပဲဗျ။ ကျုပ်တို့မိသားစု ၃ ယောက်ထဲဗျ အဖေဆုံးတာတော့ ၁၀ နှစ်ကျော်ပါပြီ။ကျုပ်နဲ့ ညမလေး မာလာခင်က ၂ နှစ်ပဲခြားတာ ။ညီမလေးက ၁၈ နှစ်ကျော်ပါပြီ ဖြူဖြူလုံးလုံးလေးပါပဲ။

ဒီလိုပဲ အောက်ခြေလူတန်းစား ဘဝဆိုတော့ ရုန်းကန်လုပ်စားနေရတာ။အမေက နောက်အိမ်ထောင်မပြုပဲ ကျုပ်တို့ရပ်ကွက် လမ်းဂွလေးမှာပဲ အကြော်ရောင်းတယ်ဗျ။ခုလည်း မနေ့ညထဲက ထင်းဝယ်ဖို့ ပြောထားတာ ကျုပ် ညတုန်းက မူးအိပ်သွားလို့ မဝယ်လိုက်ရတာဗျ။

" ဝှီးးး  ဝှစ် …… ဒုန်းးးး  ဂလုန်းးးး … မအေလိုး ခုထိ မထသေးဘူး "

" ထတော့လေ အကို … အမေ့ကြောင်း သိသားနဲ့ "

လာပြီဗျ ဒုတိယ အကြိမ် သစ်သားချောင်း အတိုတစ်ချောင်းနဲ့ ကျုပ်အိပ်နေတဲ့ နေရာကို လှမ်းပစ်တာ။တဖက်ခန်းက ညီမလေးပါ နိုးလာပါရော။အမေက ဒီလိုပဲဗျို့ ။စိတ်က နဲနဲဆတ်တယ်။ဒါမယ့် ကျုပ်နဲ့ညီမလေး ကို ချစ်ပါတယ်ဗျာ။

" ထပြီဗျို့ … အမေရေ "

" ခုထ … ငါ မီးဖို ဖိုပြီးပြီ … လက်ကျန်ထင်းက နဲနေလို့… ကိုမြင့်စိန်ကို သေချာပြော … ညနေကြ ငါကိုယ်တိုင် လာပေးမယ်လို့ … ထင်း ၃၀၀၀ ဖိုး ယူခဲ့ … ခြောက်တဲ့ ဟာလေးတွေ ရွေးယူလာခဲ့ … အငယ်မရော နိုးရင် အမေ့ ဆီပုံး အကြော်တဲလိုက်ပို့အေ "

" ဟုတ် အမေ … သွားနှင့် သမီးမျက်နှာသစ်ပြီး လိုက်လာခဲ့မယ် "

ကျုပ်လည်း မြန်မြန်ထ သွားတိုက်မျက်နှာသစ်ပေါ့ဗျာ။ သွားတိုက်ဆေးတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ။ အမေ ကိုယ်တိုင် ထောင်းထားတဲ့ မီးသွေးမှုံ့နဲ့ဆားပါ။ အမေက ကျုပ်ဘေးနားလေး ပွစိပွစိ ပြောရင်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ တဗျင်းဗျင်း ကုတ်နေတာ။ဆိုက်ကားထုတ်တော့ ရှေ့က တက်ထိုင်တာပဲ။

အမေ့ကို သူ့အကြော်တဲလေးနား ချပြီး ကျုပ်လည်း ရပ်ကွက် တောင်ဘက်ပေါက် ကိုမြင့်စိန်တို့ ထင်းဆိုင် ဆိုက်ကားလေးနင်းရင်း ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ဆိုက်ကားနဲ့ခုလက်ရှိ အိမ်လေးက အဖေသေတော့ အမွေရလိုက်တာပေါ့ဗျာ။နေဦးဗျ…ကျုပ်တို့နေတဲ့ ရပ်ကွက်လေး အကြောင်း နဲနဲ ပြောပြဦးမယ်။

မြို့ငယ်လေး တစ်မြို့ရဲ့ အနောက်မြောက်ဒေါင့် ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်လေးပေါ့ဗျာ။အဲ…ရပ်ကွက်လေး ဆိုပေမယ့် အိမ်ခြေတွေ ထိစပ်နေတာတော့ ၁၀၀ ကျော်လောက် ရှိသဗျ။ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်နာမည်က သမင်ခြံရပ်ကွက်ပဲ။အနောက်ဖက်က တာရိုးကာထားပြီး မြစ်နဲ့လည်း နီးတာပေါ့ဗျာ။မြို့ထဲသွားမယ်ဆို ၁ နာရီလောက် ခြေလျင်လျှောက်ရတာ။ဆိုင်ကယ်ရှိရင်တော့ မြန်တာပေါ့။

နာမည်အရင်းက ခင်မောင်ကျော်ပါဗျာ အဖေမသေခင်က ဖိုးခင်…ဖိုးခင် နဲ့ခေါ်တော့ ခုထိ ကျုပ်နာမည် ဖိုးခင် ဖြစ်သွားရတာ။ကျုပ်အသက်က ၂၀ ကျော်ပါပြီ အတန်းပညာက လေးတန်းထိပဲ တက်ခဲ့ရတာ။သေစာရှင်စာ ဖတ်တတ်ရင် ရပြီဆိုပြီး ကျောင်းထုတ် လက်သမားပညာ သင်ခဲ့ရတာဗျ။

အဖေဆုံးတော့ အမေက ပန်းရံထဲ ထည့်လိုက်တာ။ကျုပ်ကလည်း လက်သမားပညာ ဝါသနာမပါတော့ ပန်းရံအလုပ်မှာ ပျော်နေတာပါ။ဒါပေမယ့် အလုပ်က သိပ်မခေါ်ကြဘူးဗျ။ကျုပ် ပုံစံကြောင့်ပါ။မျက်နှာက အမေနဲ့တူတော့ ကြည့်ကောင်းတယ်ပေါ့ဗျာ။အသားရည်က အမေ့လောက်မဖြူပေမယ့် အသားလတ်တယ်ခေါ်မလားပဲ။ငယ်ငယ်က ကိုယ်လုံးခပ်ပိန်ပိန်မို့ ပန်းရံခေါင်းတွေက အလုပ်ခေါ်မခိုင်းတာပါ။

ခုတော့ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့ပေါ့ ကြုံရာကျပမ်းလုပ်နေရတာလေဗျာ။အမေက ခုထိ ခါးသေးရင်ချီ အသားဖြူဖြူလေးနဲ့ပါ။နူတ်ကြမ်းသလောက် မျက်နှာက ဝိုင်းဝိုင်းချောချောလေး…မျက်ခုံးထူထူကြီးက အထင်းသားပဲ။အမေက ရှမ်းစပ်လို့ ပြောတာပဲ… အဖေနဲ့ တခြားမြို့မှာ တွေ့ပြီး အိမ်ထောင်ကျမှ အဖေ့ဆီလိုက်နေတာ။အသက် ၄၅ ဆိုပေမယ့် နို့အုံစူစူကြီးနဲ့ ခါးအောက်ကဖင်ကြီးက လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ခါနေတာ။

အဖေဆုံးတော့ ထိကပါးရိကပါး လုပ်တဲ့သူတွေ အများသား။အမေက ပါးစပ်ကြမ်းတော့ မကပ်ရဲကြတာဗျို့။ဟော … ကိုမြင့်စိန် ထင်းဆိုင်ရောက်ပီဗျ။

" ဗျိုးးး … လေးမြင့်စိန် "

" ဟေ … ဖိုးခင် … လာဟေ့ မင်းအမေ ထင်ယူခိုင်းလိုက်တာလား "

" ဟုတ် … ထင်းခြောက်တာလေး ၃၀၀၀ ဖိုးလောက်ပေးဗျာ ညနေကြ အမေလာပေးလိမ့်မယ် "

" ရပါတယ်ကွ … မြောက်ဖက်ပုံထဲက ယူသွား … ဒီဘက်က နဲနဲစိုသေးတယ် "

ကျုပ်လည်း ထင်းရွေးပြီး ဆိုက်ကားလေးနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲပြန်နင်းလာတာ။အမေ့အကြော်တဲနား ရပ်ပြီး ထင်းတွေစီပေးလိုက်တယ်။အမေက အကြော်ကြော်နေပါပြီ။အကြော် ကြော်တဲ့ ဒယ်အိုးရှေ့မှာ အောက်က ဒန်ကန်အပြားဝိုင်းကြီးခံပြီး အပေါ်က အကြော်ဘမ်းတင်ထားတာပေါ့။

အမေက ကျက်တဲ့အကြော်တွေ အကြော်ဘမ်းထဲ ထည့်တော့ အကြော်နဲ့ကပ်ပါလာတဲ့ ဆီတွေက ဒန်ကန်အဝိုင်းကြီးထဲ စီးကျနေတာ။ကျုပ်လည်း အကြော်ဘမ်းနားထိုင်ရင်း နားကြားညှပ်ထားတဲ့ ဆေးပေါ့လိပ်အတိုကို ဒယ်အိုးအောက်က မီးဖိုထဲ မီးတို့လိုက်တာ။

ထိုင်ခုံအပြားအပုလေးပေါ်ထိုင်ရင်း အကြော်ကြော်နေတဲ့ အမေ့ထမိန်က အောက်စလွတ်ပြီး စောက်မွှေးအုံကြီး မြင်နေရတာဗျို့။အမေက အကြော်ပန်းကန်ချပေးတော့ ထမိန်က ပြန်ဖုံးသလို ဖြစ်သွားရတာပေါ့။အကြော်စားနေတုန်း အမေဆီက ပွစိပွစိ စကားသံတွေ ထွက်လာပါပြီဗျာ။

" ဖိုးခင် … နင် မနေ့ကလည်း ငါ့ ပိုက်ဆံမအပ်ဘူးနော် … ဒီနေ့ ၃၀၀၀ ပေးရမယ် … မရရင် ငါ့အကြောင်းသိမယ် "

" ကဲပါ အမေရာ … ညနေကြ … ကျုပ်ပေးမှာပါ "

" မနွဲ့ ကုလားကြော်ရပြီလား … ၅၀၀ ဖိုးလောက် "

ကျုပ်တို့စကားပြောနေတုန်း ၃အိမ်ကျော်က ဒေါ်ညွန့် အကြော်လာဝယ်နေတာဗျ။

" ကုလားကြော် ခဏနေမှ ရမှာ မမညွန့်ရေ … ဗမာနဲ့တိုဟူးပဲ ရသေးတာ … ကုလားဘယာ မုန့်နှစ်က နှပ်ထားတုန်းမို့ "

" အေးအေး … ရှိတာ ထဲ့အေ … အိမ်က ဟာတွေက အလုပ်သွားကြတော့မှာ ထမင်းကြော်လေးနဲ့ ကျွေးမလို့ "

ကျုပ်လည်း အဆာပြေ အကြော်စားပြီး ဆိုက်ကားနဲ့ ရပ်ကွက်မြောက်ခြမ်းထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ထွက်ကာနီး အမေက ညီမလေး အလုပ်ပြန်ရင် အကြောလိမ်းဆေး တစ်ဗူးဝယ်ခဲ့ဖို့မှာတာနဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြရင်းဆိုက်ကားပေါ်တက်လိုက်တာပေါ့။

တာရိုးက ပတ်နင်းပြီး ကွမ်းယာဆိုင်တွေ့တော့ ဆိုင်ဘေးက ကြားလမ်းထဲ ကွေ့ဝင်လာလိုက်တာ။ ၅ အိမ်ကျော်လောက်မှ ဝါးလုံးတွေနဲ့ ဝန်းထရံသဘောမျိုးကာထားတဲ့ ကျုပ်သူငယ်ချင်းအိမ်ရှေ့ ရပ်လိုက်တာ။ရပ်လိုက်တာနဲ့ အိမ်ပုလေးရှေ့ တန်းလျားခုံလေးပေါ် ဆေးပေါ့လိပ် ထိုင်သောက်နေတဲ့ ပေတိုးက လှမ်းနူတ်ဆက်တော့တာပဲ။

" ဟေ့ကောင် ဖိုးခင် … ငါ့ဆီလာတာလား "

" အေးကွာ ပေတိုး "

ကျုပ်လည်း ပေတိုးကိုနူတ်ဆက်ရင်း သူ့ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်တာ။တန်းလျားခုံပေါ်ချထားတဲ့ ပေတိုး မီးခြစ်ယူပြီး ကျုပ်ဆေးလိပ်ကို မီးညှိပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းဖွာလိုက်မိတယ်။

" တီးဆွဲပြီးပြီလား … ဖိုးခင် "

" မဆွဲတော့ပါဘူးကွာ … အိမ်မှာ အမေက အစောရီးဗျောက်ဖေါက်နေလို့ မင်းဆီ ထွက်လာတာ "

" ဟားးး … မင်း အမေ ဗျောက်မဖေါက်တဲ့ရက် ရှိလို့လား ဟေ့ကောင်ရ "

" အေးကွာ ခုလည်း မနေ့က ပိုက်ဆံ မအပ်လို့ တောင်းနေတာ မင်းဆီလာချေးတာ … ညက ပွဲကြည့်ထားတော့ ငါလည်းအိပ်ချင်နေတာ ဆိုက်ကား မထွက်ချင်ဘူးကွာ "

" ငါ့ထဲ … ၃၀၀၀ မရှိဘူးကွ … ညက မသီတာ အော်ဒါရလို့ လိုက်ပို့တာ ၂၀၀၀ ပဲရတာ … မင်း ၁၀၀၀ ယူချင်ယူသွား "

" အေး ဒါဆိုလည်း ၁၀၀၀ပေးကွာ ငါ မသီတာဆီ သွားဖန်ကြည့်ဦးမယ် … ဒါနဲ့ ညက မသီတာ ဘယ်လောက်ရလဲကွ "

" မနက်လင်းမှ ပြန်လာတာ ၂၀၀၀၀ လောက်တော့ ရမှာပေါ့ … ငါ့တောင် ဆိုက်ကားခ ၂၀၀၀ ပေးတာ "

ကျုပ်လည်း ပေတိုးဆီက ၁၀၀၀ ယူပြီး ခါးကြားညှပ်လိုက်တယ်။ပြီးမှ ပေတိုးအိမ်နဲ့ ၁၀ အိမ်ကျော်လောက်က မသီတာ အိမ်ထိနင်းခဲ့လိုက်တာ။မသီတာ ဆိုတာ ကြေးစားပေါ့ဗျာ။ညပိုင်း အော်ဒါရရင် ကျုပ်နဲ့ ပေတိုးပဲ ခေါ်တာ။လူရင်းတွေပေါ့ … တခါတခါ သူ့ကို နှောက်ယှက်တဲ့လူရှိရင် ကျုပ်တို့ကပဲ ရှင်းပေးရတာ။

ကျုပ်လည်း မသီတာ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ မအော်တော့ပါဘူး ။တခါတည်း အိမ်ထဲဝင်လိုက်တာပေါ့။မသီတာ အိမ်ကလည်း မြေစိုက်အိမ်ပါပဲ။ အိပ်ခန်း ၂ ခန်း ခွဲထားပြီး  နောက်ဖေး အဆွယ်လေးချ မီးဖိုချောင်တွဲလျက်လေးဆောက်ထားတာပါ။ဝင်ဝင်ချင်း အခန်းက သူ့အဖေ လူမမာကြီး နေတာပါ။လေဖြတ်ထားတာပေါ့ဗျာ။ကပ်လျက်က မသီတာ အိပ်ခန်းပါ။

ကျုပ်လည်း မသီတာအခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တာ ခြင်ထောင်ပန်းရောင်လေးထဲ ပက်လက်လေးလှန်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ တဗျင်းဗျင်း ကုတ်နေတာဗျ။အနားရောက်မှ သေချာကြည့်မိတော့ ထမိန်က ပေါင်ရင်းထိလှန်ထားပြီး စောက်မွှေးအုံကြီးကို ပွတ်သပ်နေတာဗျ။ကျုပ်လည်း အားရအောင်ကြည့်ပြီးမှ နာမည်ခေါ်လိုက်တာ။

" မသီတာ "

" ဟဲ့ … မအေဘေး ဖိုးခင် … ဘယ်ချိန်က ရောက်နေတာလဲ ငါ့အခန်းထဲ "

" ခုနလေးတင် … ဟီးးးး "

မသီတာက သူ့အဖုတ်ကို ထမိန်နဲ့ ပြန်ဖုံးရင်း ခြင်ထောင်အပြင်ထွက်လာတာပေါ့။

" အစောကြီး ဘာလာလုပ် ငါလည်း ခေါ်မထားပါဘူးနော် "

" အင်းပါ အမရဲ့ ကျုပ် ပိုက်ဆံလာချေးတာ အမေက ဆူပူနေလို့ပါဗျ "

" အံမယ် … ပေတိုး ပြောလိုက်တာ နေမှာ … ဟုတ်တယ်မလား "

" ဟီးးး "

ခဏလေး စောင့် ငါ အဖေ့ကို ဆန်ပြုတ်တိုက်မလို့ မီးဖိုချောင်ထဲ ဆန်ပြုတ်ကြိုထားတာ တိုက်လိုက်ဦးမယ် "

ကျုပ်လည်း မသီတာ အခန်းထဲက ထွက်ပြီး အိမ်အဝင် တံခါးနားက ရပ်စောင့်နေလိုက်တယ်။ခဏကြာတော့ဗျာ မသီတာ အဖေအခန်းထဲက ဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ့ ပန်းကန်ကျကွဲသံတွေပါ ကြားလိုက်ရတာ။ဝင်ကြည့်လိုက်တော့ မသီတာအဖေထိုင်တဲ့ပက်လက်ကုလားထိုင်ဘေးမှာ မသီတာက ထိုင်လျက်လေး ဘေးမှာ ဆန်ပြုပ်တွေက မြေကြီးပေါ် ပြန့်ကျဲနေတာ ပန်းကန်လည်းကွဲလို့။

ဒါနဲ့ အနီးနားက တံမြက်စီးယူပြီး ဆန်ပြုပ်တွေလှည်းကျင်းပေးလိုက်တယ်။ပြီးမှ အကျိုးကြောင်း မေးကြည့်တော့ ညက တညလုံး မသီတာအဖေက မသီတာကိုခေါ်နေတာတဲ့။မသီတာက အော်ဒါ လိုက်ရတော့ အိမ်မှာ မရှိဘူးလေ။မနက်လင်းလို့ ကုတင်ပေါ်ကနေ ပက်လက်ကုလားထိုင်ပေါ်ရွေ့ပြီး ဆန်ပြုတ်တိုက်တော့ လှုပ်လို့ရတဲ့ လက်တဖက်နဲ့ ဆန်ပြုပ်တွေ မှောက်ချပစ်တာ။

" ပုဆိုးတွေလဲ ရွှဲနေတာ အဖေ သေးပေါက်ချင်လို့ ငါ့ခေါ်တာနေမှာဟ … ဟင့် ဟင့် "

ကျုပ်လည်း မသီတာအဖေကို အဝတ်စားလဲပေးပြီး ပိုက်ဆံ၂၀၀၀ ထုတ်ပေးတော့ မသီတာမျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်တွေနဲ့ဗျ။အော် … ခန္ဓာကိုယ်ရင်းပြီး မိဘပေါ်လုပ်ကျွေးနေတာတောင် မိဘက အကောင်းမထင်တာ တချို့ဘဝတွေက ဆိုးဝါးလွန်းပါတယ်ဗျာ။

အိမ်ဝက အထွက် မသီတာကို နောက်ရက်ပြန်ဆပ်မယ်ပြောတုန်း မသီတာဆီက အိ့ကနဲ့ရှိုက်သံကြောင့် ကျုပ်ရင်ထဲ နှစ့်ကနဲ့ ဖြစ်မိသွားရပါတယ်။အိမ်ပြန်ရောက်တော့ တံခါးက စိထားတာဗျ။ကျုပ်လည်း တံခါးလက်ကိုင်နဲ့ အိမ်တံခါးဘောင် တွဲချိတ်ထားတဲ့ သွပ်နန်းကြိုးကို လှည့်ဖြည်လိုက်တယ်…အိမ်ထဲအရောက်…

" ဟော … အကို ပြန်လာပီလား အမေမှာတဲ့ ထင်းရော ပို့ပြီးပြီလား "

နောက်ကျောဘက်က အသံထွက်လာလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တာ ညီမလေးမာလာခင်ပေါ့။နောက်ဖေးရေချိုးနေလို့ အိမ်ရှေ့တံခါးပိတ်ထားတာနေမှာ…လက်ထဲက သူ့အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကိုင်ထားတာဗျ။ဘောင်းဘီအနက်လေးက လိပ်ကိုင်ထားတော့ လျှော်ထားပုံပဲ။ 

ရေစက်လေးတွေကပ်နေတဲ့မျက်နှာအောက် နို့အုံအထက်နားလေးက မှဲ့နီလေးက ထင်းလို့… စူထွက်နေတဲ့ နို့အုံလေးကို ရေစိုထမိန်လေးက ကပ်နေတော့ ကြည့်ရင်း ကျုပ်အောက်က တင်းကနဲ့တချက်ဖြစ်သွားမိတာ။

" အေး ညီမလေး … နင်အလုပ်ပြန်ရင် အမေက အကြောလိမ်းဆေးတစ်ဗူးဝယ်ခဲ့တဲ့ "

" အင်းပါ … ဖယ်ပါဦး ညီမလေး ချမ်းနေပြီ "

ကျုပ် ဘေးကို ကပ်ပေးတော့ ညီမလေးလဲ အထဲဝင်ပြီး အိပ်ခန်းရှေ့ သွပ်နန်းကြိုးတန်းမှာ သူ့အတွင်းခံလေး လှမ်းချိတ်နေတာ။ခြေဖျားလေးထောက်ပြီးချိတ်တော့ ခါးအောက် ဖင်လေးက လုံးပြီးကော့နေတာဗျ။

" အကို … ညီမလေး ထမိန်တစ်ထည် ယူပေးပါဦး … အခန်းထဲက သေတ္တာ ပေါ်မှာ "

ကျုပ်ယူပေးတဲ့ ထမိန်ကို ဟိုဖက်လှည့်ပြီး လဲလိုက်တာဗျ။သူထမိန်လေး ရေညှစ်နေတုန်း ကျုပ်လည်း ကျုပ်အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီးလှဲလိုက်တော့တာ။ခါးကြားက ချေးလာတဲ့ ပိုက်ဆံ ၃၀၀၀ ကို ထုတ်ပြီး ခေါင်းအုံးအောက် ထိုးထားလိုက်တယ် အမေလာရင် ပေးရမှာဗျို့။မှေးနေတုန်း တရှပ်ရှပ်နဲ့ ညီမလေး မာလာခင် သူ့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာနေတာ။မကြာပါဘူး တဂျိဂျိနဲ့ သနပ်ခါးသွေးနေပါပြီ။

ထုံးစံအတိုင်း ကျုပ်လည်းကိုယ်လုံးကို ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် အိပ်ရင်း လှည့်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။ခြေရင်းဘက်မှာ မှန်ထောင်ပြီး ညီမလေးက သနပ်ခါးလိမ်းလေ့ရှိတာဗျ။အခန်းချင်းကပ်ရက်မို့ ချောင်းနေကြပါ။ထရံအောက်ခြေကို မှန်အသေးတချပ်ထောင် တင်ပလ္လင်ခွေပြီး မှန်ကြည့်လိုက်သနပ်ခါးပွတ်လိုက်နဲ့ပေါ့။

ပါးပြင်ပေါ်ပါးကွက် ကွက်ပြီး ခေါင်းဘီးလေးနဲ့ အစင်းလေးဖြစ်အောင် ခြစ်နေတာဗျ။ပြီးမှ ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်လေးကို ခါးထိဖြည်ချရင်း လည်ပင်းနဲ့ နို့အုံအပေါ်ပိုင်းကို သနပ်ခါး ထပ်ပွတ်နေတာ။နို့လေးတွေ တင်းထုပ်နေပြီး နို့သီးခေါင်းပန်းရောင်သေးသေးလေးက ကော့နေတာပဲ။ဘေးနားယက်တောင်တစ်ချောင်းယူပြီး ခေါင်းလေးမော့ ဘယ်ညာယိမ်းရင်း သနပ်ခါးခြောက်ဖို့ ယက်ခပ်နေတာ။

ပြီးမှ ခါးပေါ်က ထမိန်ကိုဆွဲတင်ရင်း ပြန်ပြီး ရင်လျားလိုက်တာပဲ။တင်ပလ္လင်ခွေရာကနေ ခြေထောက်ကို ရှေ့ထုတ်ပြီး ဖနောင့်လေးထောက် ဒူးလေးထောင်ပြီး ထမိန်အောက်နားစကို ပေါင်ရင်းထိလှန်ပစ်တာဗျို့။ခြေမျက်စိကနေ ပေါင်လယ်လောက်ထိ သနပ်ခါးတွေလိမ်းတော့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်လေးက အတိုင်းသားပဲ။

စောက်မွှေးပါးပါးလေးနဲ့ အစိလေးက ပြူးထွက်နေတာဗျာ။ကျုပ်လည်း ကျုပ်ပေါင်ကြားကလီးကို ကိုင်ပြီး ချော့နေရတော့တာပဲ။တအားကို တောင်နေတာဗျ။ခဏနေ ညီမလေး အလုပ်သွားတော့ ဂွင်းထုပြီး ထိုးအိပ်လိုက်တော့တာပဲဗျာ။

..................................................................................................................................................

 အခန်း ( ၂ )

ရပ်ကွက်ထဲ ကလေးတွေ ဘောလုံးကန်တော့ တအုန်းအုန်း တဒိုင်းဒိုင်းနဲ့ မို့ နေ့ခင်း ၁ ချက်ကျော်ကျော်လေး ကျုပ်လည်း နိုးလာတာဗျို့။ကျုပ်အိမ်အနောက်ဖက် မနီးမဝေးလေးမှာ မူလတန်း ကျောင်းတစ်ကျောင်းရှိတယ်ဗျ။နေရာက ကျယ်တော့ ကလေးတွေဆော့ရင်းကစားရင်းနဲ့ ဘောလုံးကွင်း ပုံစံဖြစ်လာရတာ။

ဗိုက်ဆာတာနဲ့ မီးဖိုချောင်ထဲဝင်ပြီး မနက်က ညီမလေးချက်တဲ့ ဘဲဥအချဉ်ချက်နဲ့ မနေ့ကကျန်တဲ့ ငြုပ်သီးထောင်းလေး ကြိတ်လိုက်တယ်ဗျို့။ထမင်းအိုးဖွင့်တော့ ထမင်းက ကျုပ်တစ်ယောက်စာပဲ ကျန်တာ…အမေလည်း လာစားသွားပြီနေမှာ။

ထမင်းစားပြီး ကျုပ်လည်း ထရံမှာကြွတ်ကြွတ်အိပ်နဲ့ချိတ်ထားတဲ့ ဆေးပေါ့လိပ်အစည်းထဲက တစ်လိပ်ယူမီးညှိပြီး ဖွာရင်း အခန်းထဲပြန်လှဲနေလိုက်တယ်။အပြင်က အသံကြားလိုက်တော့ ကျုပ်ချက်ချင်းထရက်လိုက်တာဗျ … မခိုင် အသံဗျို့။

" ဖိုးခင် … မောင်လေး … ရှိလား "

" ရှိတယ် … မခိုင် … လာလာ "

ကျုပ်လည်း ဘေးဘီတချက်ကြည့်ရင်း မခိုင်ကို အိမ်ထဲခေါ်သွင်းလိုက်တယ်။အိမ်တံခါး ပြန်စိတော့ မခိုင်က ဖင်လေးကောက်တောက်ကောက်တော်နဲ့ ကျုပ်အိပ်ခမ်းထဲ တန်းဝင်သွားတော့တာပဲ။ဖင်က နဂိုကောက်မဟုတ်ဖူးဗျ … ကိုယ်ဝန်နဲ့မို့ ပေါင်ကားတားတားလေးနဲ့ဖင်က ကောက်ထွက်နေတာ။

မခိုင်နာမည်အရင်းက စုစုခိုင်ဗျ  သူ့ယောင်္ကျားက ကိုမောင်တင့်ပါ။ကိုမောင်တင့်က မခိုင် ကိုယ်ဝန်ရကာစမှာ ကားတိုက်ပြီး ဆုံးသွားတာဗျ။ကျုပ်တို့နဲ့ တရက်ကွက်တည်း အိမ်ငှားနေကြတာဗျ။မခိုင်မိဘတွေက ချမ်းသာတယ် ကိုမောင်တင့်က သာမန်လက်လုပ်လက်စားပေါ့။

သဘောမတူလို့ ပစ်ထားတာ…ကိုမောင်တင့်ဆုံးတော့ လာခေါ်ကြတာ မခိုင်ကိုယ်ဝန်ရှိမှန်းသိတော့ ကလေးမွေးပြီးမှ ခေါ်မယ်ဆိုပြီး ကျုပ်တို့အိမ်နားက ခပ်သန့်သန့်နံကပ်တိုက်လေးတစ်လုံးငှားပေးထားတာ။အိမ်ဖေါ်မလေး တစ်ယောက်နဲ့ပေါ့။သူတို့ စပြီးအိမ်ထောင်ကျကာစ ကျုပ်တို့ဘေးရပ်ကွက်ကဗျ။ဖြစ်ပုံက ဒီလိုဗျို့။

ကိုမောင်တင့်ကားတိုက်ခံရတာ ကျုပ်တို့ လမ်းထိပ်တင် အုတ်သည်တဲ့ကားနဲ့တိုက်မိတာ။ကိုမောင်တင့်ကားတိုက်ခံရတော့ ဘေးနား ဘယ်သူမှ မရှိဘူးဗျ။မခိုင်က အပြေးအလွှားနဲ့ ဟိုအော်ဒီအော်ပေါ့ဗျာ။ကျုပ်လည်း အမြင်မတော်တာနဲ့ ဆိုက်ကားလေးရပ်ပြီး သွေးအိုင်ထဲလည်းနေတဲ့လူနား ရောက်တော့ မလှုပ်တော့ပါဘူးဗျာ ပွဲချင်းပြီးပဲ။

ခဏအကြာ ရပ်ကွက်က လူနာတင်ကားလာတော့ ကျုပ်လည်း အလောင်းကို ကူမှပေးရင်း ဆေးရုံထိ ပါသွားတာပေါ့။ဆေးရုံရောက်တော့ ဆရာဝန်က အသက်မရှိကြောင်း ပြောတော့ မခိုင်တစ်ယောက် အော်ငိုပါလေရော။အလောင်းပြန်သည်လာတော့ မခိုင်တို့က လူသစ်တွေဆိုတော့ အသိမိတ်ဆွေ နည်းတာပေါ့ဗျာ။

အလောင်းရေချိုးပြင်ပြီးမှ ကျုပ်လည်း ကားတိုက်တဲ့နေရာပြန်သွားတော့ တော်ပါသေးရဲ့ဗျာ ဆိုက်ကားက ကျုပ်ထားခဲ့တဲ့အတိုင်းလေး။ပြန်ကာနီး မခိုင်က ညပိုင်းပြန်လာဖို့ပြောပြီး ပိုက်ဆံ ၅၀၀၀ ပေးလိုက်တာဗျို့။ကျုပ်လည်း ညပိုင်းက ဘီအီးတစ်ပိုင်းကစ်ပြီး နာရေးအိမ် သွားလိုက်တာပေါ့။ကျုပ်ဆိုက်ကားမြင်တာနဲ့ မခိုင်က အလောင်းဘေးထိုင်ငိုရင်း ကျုပ်ဆီထလာတာပဲ။

" လာလာ မောင်လေး … အမက မင်းမျှော်နေတာ … ဒီရပ်ကွက်က လူတွေက စောင့်ရင်းဖဲဝိုင်းလုပ်ခိုင်းနေလို့ "

ကျုပ်အကြိုက်ပေါ့ဗျာ… ဖဲမရိုက်ရတာ တစ်ပတ်ကျော်ပြီလေ ပိုက်ဆံပျက်နေတာဗျ။မခိုင်က ပိုက်ဆံ တစ်သောင်းထပ်ပေးပြီး ဖဲထုပ်နဲ့ ဆေးလိပ်လေး ကွမ်းလေးပါ နာရေးစောင့်တဲ့သူတွေ ဧည့်ခံဖို့ ဝယ်ခိုင်းနေတာ။ကျုပ် ဖဲထုပ်နဲ့ ဆေးလိပ်အကြမ်းဝယ်ပြန်လာတော့ လူအတော်စုံနေပြီဗျို့။

ဒါနဲ့ … မခိုင်ဆီက ကိုမောင်တင့် ပုဆိုးအဟောင်းတထည်တောင်းပြီး အလောင်းတင်ထားတဲ့ ကုတင်ဘေးဖြန့်ခင်းပြီး ပန်းကန်အသေးတချပ်နဲ့ ဖဲထုပ်အသစ်တစ်ထုပ် ချပေးလိုက်တယ်။စတည်တဲ့ဝိုင်းမို့ ကျုပ်မပါရသေးဘူး ဘေးကနေကြည့်နေရတာ။တဖြည်းဖြည်း နောက်တဝိုင်းလုပ်ဖို့ ပြောနေတာဗျို့ လူတွေကလည်း များလာပြီဗျာ။

ဒီတခါ မခိုင်က ကျုပ်ကို သူတို့အခန်းထဲထိ ခေါ်သွားရင်း ဗီရိုသော့ဘယ်ထားမိမှန်း မသိလို့ပြောပြီး သော့ဖြတ်ခိုင်းတော့တာပဲ။သော့ဖျက်ပြီးမှ ဗီဒိုအပေါ်ထပ်က သူယောင်္ကျား ပုဆိုးတစ်ထည် ယူပေးတာပါ။ပုဆိုးကျုပ်ဆီ လှမ်းပေးတော့ မခိုင်ခန္ဓာကိုယ်က ယိုင်ကနဲ့ညွတ်ကျလာလို့ ကျုပ်လည်း ဖမ်းထိန်းလိုက်ရသေးတာ။

ဗီဒိုဘေးက ကုတင်ပေါ် မခိုင်ကိုတင်ထားပေးပြီး အခန်းပြင်ထွက် ဖဲဝိုင်း နောက်တစ်ဝိုင်း ထပ်ခင်းပေလိုက်ပါတယ်။ပြီးမှ အခန်းထဲပြန်ဝင်တော့ မခိုင်က ကိုယ်ဝန် ၂ လကျော်ပြီဖြစ်ကြောင်း လင်ဖြစ်သူမရှိတော့သဖြင့် ဘာလုပ်ရမယ် မသိကြောင်းပြောပြီး ကြိတ်ငိုပါလေရော။

ကျုပ်လည်း မခိုင်ကိုယ်လုံးလေး ဖက်ပြီး နှစ်သိမ့်နေမိတာပေါ့။လူချင်းကပ်သွားတော့ မခိုင်ဆီက ရေမွှေးနံ့ ချွေးနံ့ လေးရနေတာဗျ။ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားတာတောင် မငြင်းရှာပါဘူး။လင်ဖြစ်သူသေတော့ အားကိုးရာ မဲ့နေတဲ့ ပုံစံလေး။

" နာရေးပြီးတဲ့ထိ ကူညီပါဦး ငါ့မောင်ရယ် … အမအိမ်ကလည်း ကိုမောင်တင့်နဲ့ သဘောမတူလို့ ပစ်ထားလို့ပါ "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ အမရယ် … စိတ်အေးအေးထား အကုန်လုပ်ပေးမှာပါ "

ဒါနဲ့ပဲ နာရေးရက်လည်တဲ့အထိ ကျုပ်ပဲ အစအဆုံး လုပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။နာရေးပြီးတော့ ကျုပ်နဲ့ အတော်လေးရင်းနှီးလာတာဗျ။ကျုပ် လည်း မကြာမကြာ မခိုင်အိမ် ဝင်ထွက်နေတာပေါ့။တရက် ကျုပ်ရောက်သွားတော့ တံခါးကပိတ်ထားတာဗျို့။လက်နဲ့စမ်းကြည့်တော့ အတွင်းဘက်က ဂလန့်ပဲထိုးထားတာပါ။

ကျုပ်လည်း တံခါးဖွင့်ပြီး ဆိုက်ကားပါ အထဲသွင်းလိုက်တယ်။ပြီးမှ တံခါးပြန်ပိတ်ပြီး မခိုင်အခန်းထဲ တန်းဝင်လိုက်တာပဲ။ခြင်ထောင်ထဲ ပက်လက်လေးအိပ်နေတာ တွေ့တော့ ကျုပ်လည်း ခြင်ထောင်အောက်အနားစလေး မှပြီး ဝင်လိုက်တာပေါ့။

ရင်တွေလည်းခုန်ရတယ်ဗျာ အဆင်မပြေရင် မဒိန်းမှု့ဗျ…ရှင်းရှင်းပြောရရင် မခိုင်ကို ကျုပ်လိုးချင်တာ ၂ ပတ်လောက်ရှိပြီဗျ။ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်ပတ်လောက်က ကျုပ်ရောက်တော့ မခိုင်က ရေချိုးနေတာဗျ။တစ်ယောက်ထဲနေတဲ့အိမ်ဆိုတော့ ရေချိုးခန်း တံခါးမပိတ်ပဲ ကိုယ်တုံးလုံးချိုးနေတာပေါ့။ဗိုက်လေး နဲနဲထွက်နေတာက လွဲရင်း သူ့နေရာနဲ့သူ အချိုးစား ကျတယ်ဗျ။မခိုင် ပေါင်ကြားထဲ လက်နိုက်စမ်းတော့ ဖျက်ကနဲ့…

" ဟင် … မောင်လေး ဖိုးခင်လား … အမ အပြင်ထွက်ခဲ့မယ်လေ "

သူပေါင်ကြားက ကျုပ်လက်ကို ဖယ်ရင်း ကုန်ထလာတာ။ကျုပ်က တအားတင်းနေပြီဗျ … မရတော့ဘူး။ချက်ချင်း သူ့ပေါ်ခွပစ်လိုက်တာ။မခိုင်က ပထမ လူးလွန့်ရင်း ငြင်းပါသေးတယ် မောင်နှမလို နေကြရအောင် ဘာညာပေါ့ဗျာ။နောက်ပိုင်း ကျုပ်လီး ဝင်သွားတော့လည်း ငြိမ်ကျသွားတော့တာပါပဲ။

သူ့ဗိုက်ကို မထိဖို့ ပြောရင်း ကျုပ်လိုးသမျှ ကြိတ်ခံနေတာပဲ။အအိုဆိုပေမယ့် သူ့ယောင်္ကျားလီးက သေးလို့လားမသိဘူး လိုးရတာ စီးပိုင်နေတာဗျာ။သူလည်း လင်သေတာ ၁ လလောက်ဆိုတော့ လီးငတ်နေရှာမှာပေါ့။ ၂ ချီဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ ထမင်းထစားကြတာ။ထမင်းစားပြီး သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာပဲ အတူအနားယူရင်း အိပ်လိုက်ကြတာပေါ့။

ညနေပိုင်း ကျုပ်နိုးတော့ ကျုပ်လီးကို ပုဆိုးအပြင်ကနေ ခပ်တင်းတင်း အုပ်ကိုင်ထားတာဗျို့။ပြန်တော့မလို့ နူတ်ဆက်တော့မှ ကိုင်ထားတဲ့လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လွတ်ပေးတာ။အိမ်တံခါးဖွင့်တုန်းလေးရှိသေး နောက်တခါ မလုပ်ရတော့ဘူး ဘာညာ ပြောရင်း တချီထပ်လိုးခိုင်းတော့တာပဲ။

သူကျေနပ်အောင် လိုးပေးပြီးမှ ကျုပ်လည်း အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်တာ။နောက်ပိုင်း ၁ ပတ် ၄ ရက်လောက် လိုးဖြစ်တာပေါ့။သူ့မိဘတွေ လာခေါ်တော့ ကိုယ်ဝန်နဲ့မို့ ဒီမှာပဲ ကလေးမွေးပြီးမှ ခေါ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြနေတာ။ဒါနဲ့ပဲ ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်က နံကပ်တိုက်လေးတစ်လုံး ငှားနေဖြစ်တာ…သူ့မိဘတွေက အိမ်ဖေါ်ကောင်မလေး တစ်ယောက်ထားပေးပြီး ၂ ပတ်တခါလောက် လာလာကြည့်ကြတာပေါ့။

" ဟဲ့ … ဖိုးခင် … ဘာတွေ တွေးနေတာလည်း "

မခိုင် အသံကြားတော့မှ ကျုပ်လည်း အတွေး ရပ်သွားတော့တယ်။ကျုပ်လည်း ပြုံးပြရင်း မခိုင်ရှေ့ရပ်လိုက်တော့ ပုဆိုးဖြည်ချပြီး လီးကို တန်းစုပ်ပေးတော့တာပဲ။ဗိုက်က ၈ လ ဆိုတော့ အတော်ပူနေပြီဗျ။ကျုပ်က ကိုယ်ဝန်ရင့်လာလို့ ဆင်ခြင်နေပေမယ့် မခိုင်က ဇွတ်ပဲ။

လီးအရင်းကနေ အဖျားထိယက်ပေးပြီးမှ ဒစ်ကို ဆွဲဆွဲစုပ်တာ။ထိပ်ကို စုပ်ရင်းတန်းလန်း လက်ကလည်း ဂွင်းထုပေးသေးတာ။ကျုပ်လည်း မခိုင်ခေါင်းလေးကို ဖွဖွလေးကိုင်ထားပေးလိုက်တယ်။မခိုင်အကျင့်က စုပ်လို့အားရပြီဆို ဒစ်ကိုငုံထားရင်း လက်နှစ်ဖက်ကကျုပ်ခါးကိုကိုင်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲလီးကို အရင်းထိကပ်နေအောင် ဖိကပ်ပစ်တာ။လီးအရည်ပြားတစ်ခုလုံး အာကောင်ထဲ နွေးကနဲ့နွေးကနဲ့ စိမ့်နေတာဗျို့။

ခဏနေမှ သူ့ခေါင်းကို နောက်ဆုတ်ရင်း သူစုပ်ထားတဲ့ လီးကို စိုက်ကြည့်တတ်တာ။ဒစ်ဖူးကို ၂ ခါ ၃ ခါ ပြန်နမ်းပြီး နောက်တကြိမ် သူပါးစပ်ထဲ လီးကိုအရင်းထိ ထပ်သွင်းတာပဲ။ ၅ ကြိမ်လောက် ထပ်ခါထပ်ခါလုပ်ပြီးမှ အလိုးခံတတ်တာဗျ။ခုနောက်ပိုင်းတော့ မလိုးခင် သူ့စောက်ဖုတ်လေး ခပ်ကြာကြာယက်ပေးရတာ။

အရည်ရွဲလာမှ လီးထိပ်ကို မြုပ်ရင်း ဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးပေးလိုက်တာပါ။ခုလည်း ကျုပ်လီးကို အားရပါးရ စုပ်ပြီး လက်နောက်ပြန်ထောက်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်လှဲချပစ်တာ။ပြီးမှ သူ့ထမိန်လေးကို ဗိုက်ပေါ်ဆွဲတင်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေထားလေးနဲ့ ကျုပ်ကိုသူ့စောက်ဖုတ်ယက်ခိုင်းနေတာ။

ကျုပ်လည်း မခိုင်ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာယူရင်း သူ့စောက်ပတ်လေးဆီမျက်နှာအပ်လိုက်ပါပြီ။အရည်ကြည်လေးတွေစို့နေတဲ့ စောက်ခေါင်းဝလေးကို လျှာဖျားနဲ့ဝိုက်ပြီး အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း အပေါ်ကိုထိုးခွဲလိုက်တယ်။စောက်စိနားလေးရောက်မှ လျှာဖျားကိုဘယ်ညာရမ်းရင်း ခဏစွပေးပြီး အစိလေးကို ဆွဲငုံပစ်တာ။

" အ …… ဖိုးခင် ရယ် … ရှီးးး းးးးး … အားးး းးး "

ကျုပ်ဆံပင်တွေကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲပြီး မျက်နာနဲ့စောက်ဖုတ်ကို ဖိကပ်တော့တာပဲဗျို့။ကျုပ်လည်း စောက်စိလေးကို မလွတ်တော့ပါဘူး ပါးစပ်ထဲမှာပဲ လျှာနဲ့ဝိုက်ပေးလိုက် ခပ်တင်းတင်းလေးစုပ်လိုက်ပေါ့။စောက်ရည်ထွက်ကာနီးကျ အစိလေးက သိသာတယ်ဗျ။

ကျုုပ်လျှာပြားကို ဒက်ကနဲဒက်ကနဲ့ လာလာတိုးနေတာ။အဲဒီချိန် ရောက်တာနဲ့ ကျုပ်လည်း စောက်စိလေးကို မနာတနာလေး ဆက်ကနဲ့ ကိုက်ချပစ်တာ။အသံပေါင်းစုံ ညည်းရင်း စောက်ရည်တွေ ဒလဟော ပန်းထွက်တာပဲဗျို့။

" အားးးး အားးးးး းးးး … အမလေးးး …… ကောင်း  … ကောင်း … ကောင်းလိုက်တာ … ဖိုးခင်ရယ် …  အားဟား  ရှီးးး းးး  … ဟုတ်တယ် … ကိုက်စမ်း ငါ့စောက်စိကို … အားပါးပါးးးး … မလွတ်နဲ့ …… အင့်  အင့်  … ဟူးးး ရှီးးး းးးး "

ကျုပ်မျက်နှာတခုလုံးလည်း မခိုင်စောက်ရည်တွေ ရွှဲနှစ်လို့ပေါ့ဗျာ။သူအရည်ထွက်တာ ရပ်မှ ထောင်ထားတဲ့ ပေါင်ကြားတဲ့ ကျုပ်ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဖင်ထိုင်ရက် ဆန့်ပြီး လျိုရင်း ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို အောက်ဖိချလိုက်တယ်။လီးထိပ်နဲ့ စောက်ခေါင်းဝလေး တေ့မိမှ ကျုပ်ဖင်ကို ရှေ့တိုးကပ်လိုက်တာပဲ။စောက်ပတ်လေးထဲ လီးက တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ ဝင်သွားတာပေါ့။

ခါးလေးနဲှ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ လိုးရတာဗျ။မခိုင်ကတော့ စူထွက်နေတဲ့သူ့ဗိုက်ကြီး လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပွတ်ရင်း လီးအရသာ ခံနေတာပေါ့။ကြာကြာတော့ အလိုးမခံနိုင်ပါဘူး မခိုင်စောက်ခေါင်းထဲ ကျုပ်လီးက ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ပွတ်ဆွဲနေတော့ အချက် ၈၀ ကျော်လောက်ဆို စောက်ရည်တွေပန်းထွက်နေတာပါပဲ။

အဲဒီကျမှ မခိုင်က အားရတာဗျို့။စောက်ပတ်ကိုယက်တာ တချီ  လိုးတာ တချီ  နှစ်ချီလောက်မှ မခိုင်က ကျေနပ်တာ။ကိုယ်ဝန် နုတုန်းကတော သူကိုယ်တိုင် အပေါ်က တက်ဆောင့်ပြီးမှ ပြီးတာဗျ။

" ဖိုးခင် … ငါ့ ထူဦးဟ "

ခုနတုန်းက လီးဆိပ်တက်ပြီး သူဟာသူလှဲချနိုင်ပေမယ့် စောက်ရည်လည်း ထွက်ပြီးရော မထနိုင်တော့ဘူးလေ။ကျုပ်လည်း မခိုင်လက်မောင်းရင်းကနေ ဆွဲထူလိုက်တယ်။သူပေါင်ကြားကို ထမိန်နဲ့ပွတ်သုပ်ရင်း လက်တဖက်က မျက်နှာချင်းဆိုင်မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ကျုပ်ကို ဆွဲပြီး ပါးစပ်ချင်း တေ့စုပ်တော့တာပဲ။

အားရအောင်နမ်းပြီးမှ လူချင်း ခွာလိုက်ကြတာ။မခိုင်ပြန်သွားတော့မှ ကျုပ်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ကစောက်ရည်တွေ အဝတ်ဟောင်းနဲ့သုတ်ပြီး ရေဆေးပြစ်ရတာပေါ့။နာရီကြည့်လိုက်တော့ ညနေ ၃ နာရီကျော်ပြီမို့ ရေချိုးပြီး အမေ့ကို သွားကြိုဖို့ ဆိုက်ကားနဲ့ လမ်းဂွဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တာဗျို့။

...............................................................................................................................

အခန်း ( ၃ ) 

အမေ့အကြော်တဲ ရောက်တော့ မီးဖိုတောင် ငြိမ်းပြီးနေပြီဗျို့။တောင်းအကြီးတစ်လုံးထဲ ဒယ်အိုးက လွဲရင် ကျန်တာတွေ အကုန်ထည့်ပြီးပြီဗျ။ကျုပ်ဆိုက်ကား နောက်ခုံပေါ်တင်ပြီး ကြိုးတုတ်လိုက်တယ်။အမေက ရှေ့ကထိုင်ရင်း ပိုက်ဆံထည့်တဲ့ သေတ္တာပုံးအသေးလေးကို ပေါင်ကြားညှပ်ရင်း လိုက်လာတာပေါ့။

အမေ့မျက်ခုံးထူထူကြီးတွေချွေးသီးလေးတွေကပ်နေပြီး နားထင်ကချွေးစက်တွေက ပါးပြင်မှာသီးနေတာဗျ။နဖူးပေါ်ဝဲကျလာတဲ့ ဆံပင်တွေ လက်ကလေးနဲ့သပ်တင်ပြီး ခေါင်းကို ဘယ်ညာချိုးနေတာ တဂျွတ်ဂျွတ်နဲ့ပဲ။ခါးကို နောက်နဲနဲလှန်လိုက်တော့ လည်ပင်းက စီးကျနေတဲ့ ချွေးရည်တွေက အမေ့နို့အုံကြားတည်းထိ စီးဝင်နေတာဗျ။

ကျုပ်က ဆိုက်ကားနင်းရင်းမို့ အပေါ်စီးက ကြည့်ရသလိုပေါ့ဗျာ။ဘော်လီအပြင်ကို ထွက်နေတဲ့ နို့အုံအပေါ်ခြမ်းတွေက ဆိုက်ကားချိုက်ကျတိုင်း တအိအိနဲ့လှုပ်နေတော့တာ။နားထင်ကို လက်နဲ့ဖိပြီး ခေါင်းငုံသွားလို့ ကျုပ်လည်း မေးကြည့်ရသေးတာ။

" အမေ … နေမကောင်း ဘူးလား "

" ကောင်းပါတယ် ဖိုးခင်ရယ် … တနေကုန်ထိုင်နေရတော့ ဇက်ကြောတွေ တက်တာပေါ့ဟ "

" ညကြ … ညီမလေးဝယ်လာမယ့် အကြောဆေး ကျုပ်လူးပေးမှာပါဗျာ "

" အံမယ် … ဖိုးခင် … နင် ပိုက်ဆံမအပ်နိုင်လို့ ဖါးနေတာမလား "

အမေက ကျုပ်ကို ပြုံးရင်းမော့ကြည့်ပြီး ပြောတာဗျ။မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း မျက်လုံးမျက်ခုံးကောင်းကောင်းနဲ့ ကျုပ်အမေ ပြုံးလိုက်ရင် လွတ်ချောတာဗျ။သားအမိချင်းတောင် ဒဲ့ကြွေတာ။

" မဟုတ်ပါဘူး အမေရဲ့ … အိမ်ရောက်တာနဲ့ ကျုပ်ပေးမှာပါဗျ "

စကားပြောရင်း အိမ်ရှေ့တောင် ရောက်လာရောဗျာ။ဆိုက်ကားနောက်ခုံကကြိုးဖြုတ်ပြီး အမေ့ အကြော်ကြော်တဲ့ပစ္စည်းတွေထည့်တဲ့ တောင်းကို မီးဖိုချောင်ထဲ သွားထားလိုက်တယ်။ကျုပ်အိမ်ထဲဝင်တော့ အမေက ပိုက်ဆံသေတ္တာလေးထဲက ပိုက်ဆံတွေထုတ်ပြီး ရည်နေတာဗျ။

ကျုပ်လည်း အိပ်ခန်းထဲ ခေါင်းအုံးအောက်က ချေးထားတဲ့ ပိုက်ဆံ  ၃၀၀၀ ယူပြီးပေးလိုက်တာပေါ့။နက်ဖန်ဈေးရင်းဖယ်ပြီး သေတ္တာ အသေးထဲပြန်ထည့်ပြီး ဒီနေ့ အမြတ်နဲ့ကျုပ်ပိုက်ဆံကို အပြင်ချထားတာဗျ။

" ဖိုးခင် … ငါ့ ယက်တောင်ပေးစမ်း "

အမေနဲ့ညီမလေးတို့ အိပ်ခန်းထဲက ယက်တောင် တစ်ချောင်း ယူပေးလိုက်ရတယ်။ယက်တောင်ခတ်ရင်း မနက်က အကြွေးယူထားတဲ့ ထင်းဖိုး ကျုပ်သွားပေးခိုင်းနေတာ။လေးမြင့်စိန်မေးရင် နေသိပ်မကောင်းဘူးလို့ ပြောခိုင်းလိုက်သေးတာ။ကျန်တဲ့ ပိုက်ဆံတွေကို ကျွန်းသေတ္တာ အညိုကြီးထဲ ထည့်ပြီးသော့ခတ်ပစ်တာ။

" အမေကလည်း သေတ္တာထဲ ပိုက်ဆံတွေ အများကြီးပဲ စုပြီး ဘာလုပ်ဖို့ ကျုပ်ထဲ တောင်းတောင်းနေလဲဗျ "

" ဟဲ့ … သူတောင်းစား … ငါ့ အတွက်မဟုတ်ဖူး နင်တို့မောင်နှမ အတွက် "

" ဗျာ "

" မဗျာနဲ့ … ဒီနှစ် မိုးကုန်ရင် အိမ်ပြန်ဆောက်ရမယ် နင့်ညီမလည်း အပျိုဖြစ်ပြီ … ရေချိုးရင် ဘေးအိမ်က မသာတွေချောင်းချောင်းနေတာ … ငါက ကိစ္စမရှိဘူး … ငါ့စောက်ပတ်က နင့်အဖေ ဖွတ်ဖွတ်ကျေအောင် လိုးထားပြီးသား … ငါ့သမီးလေးက နုနုထွက်ထွက်လေး "

" ငင့် "

" ကိုမြင့်စိန် ထင်းဖိုး သွားပေးတော့ … သွား … ဇက်ကြောတွေထိုးနေပါတယ်ဆို စောက်စကားလာရှည်နေတာ… ညပိုင်း အရက်မသောက်နဲ့နော် … ငါ့ကို နှိပ်ပေးမယ်လို့ နင်ပြောထားတာ "

ကြာရင် ထပ်ဆဲနေမဆိုးလို့ ကျုပ်လည်း လေးမြင့်စိန် ထင်းဆိုင် အမြန်လစ်ပြေးရတာဗျို့။အပြန်ကျ ပေတိုးနဲ့တွေ့နေတာ … ပေတိုးက ဒီနေ့လည်း အဆင်ပြေလို့ အရက်လိုက်တိုက်မယ် ပြောနေတာ။ အမေ ဆဲမဆိုးလို့ ကျုပ်လိုက်မသောက်ပဲ အိမ်ပြန်လာခဲ့တာပေါ့။

အိမ်ရောက်တော့ ညီမလေးလည်း ပြန်ရောက်နေပါပြီ။ရေချိုးသံကြားလို့ အသာလေး အခန်းထဲဝင်ပြီး ဘုံဘိုင်ဘက် ချောင်းလိုက်တာ။နဲနဲလှမ်းပေမယ့် ချောင်းတဲ့အရသာက ဖီးပဲလေ။သေချာကြည့်တော့မှ အမေဖြစ်နေတာဗျ။ဒါဆို ညီမလေး အလုပ်ကအပြန် ပင်ပန်းပြီး မှေးနေတာနေမှာ။ရေ ၁၅ ခွက်လောက် တောက်လျှောက်လောင်းပြီးမှ အမေက မျက်နှာတွေဆပ်ပြာတိုက်တာ။

မျက်နှာနဲ့ ဂုတ်တွေတိုက်ပြီးမှ ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်ကို ဖြည်ပြီး ဘယ်လက်က ထမိန်အပေါ်စကို ပုခုံးပေါ်တင်လိုက်တာ ညာဖက်က ထမိန်ထဲသွင်းပြီး နို့အုံနှစ်ဖက်ရော ဗိုက်ရော နောက်ဆုံး ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ပါ နေရာအနှံဆပ်ပြာတိုက်နေတာပါ။ဘယ်ဘက်နို့ကြီးကပေါ်လို့ဗျ။ထမိန်က ရေစိုပြီး အသားမှာကပ်နေတော့ ထမိန်အောက်က အမေ့လက်က သူပွတ်တဲ့နေရာတိုင်း လက်ခုံက ဖေါင်းထွက်နေတာပေါ့ဗျာ။

ပေါင်ကြားဆပ်ပြာတိုက်တော့ အမေ့မျက်လုံးတွေက ကာထားတဲ့ဝန်းထရံတွေဘက် ရောက်ရောက်နေတာ။ဟိုဘက်က လူတွေ အမေရေချိုးတာကို ချောင်းနေပုံပဲ။ခဏကြာတော့မှ ကျောက်ကန်လေးဘေးနား ထိုင်ချပြီး အိမ်နောက်ခြမ်းဘက်လှည့်တော့ ကျုပ်အခန်းနဲ့ မျက်စောင်းထိုးလေးပေါ့။

ခြေနှစ်ချောင်းကွေးပြီး ဖနောင့်လေးထောက်ထားတော့ ထမိန်အောက်နားစကနေ ပေါင်ရင်းထိမြင်နေရတာဗျို့။ခြေခြင်းဝတ်ကနေ ခြေသလုံးတုတ်တုတ်လေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆပ်ပြာတိုက်ရင်း ထမိန်အောက်နားစကို ပေါင်ရင်းထိ ဆွဲတင်လိုက်တော့ အမေဟာကြီးက ခုန ဆပ်ပြာတိုက်လက်စမို့ စောက်မွှေးတွေက ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ကပ်နေတာပေါ့။

ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုလည်း ဆပ်ပြာတိုက်တာ အဖုတ်နားထိလက်ကရောက်ရောက်သွားတာဗျ။ပြီးမှ အဖုတ်ကို လက်ဝါးနဲ့ အပြားလိုက်ပွတ်လိုက် သူလက်ကိုထောင်ကြည့်ရင်း လက်မနဲ့လက်ခလယ်လေးပွတ်ကြည့်လိုက်နဲ့ ဘာလုပ်တာလဲတော့ မသိဘူး။

ကျကျနန တိုက်ချွတ်ပြီးမှ မတ်တပ်ပြန်ရပ်ပြီး ရေလောင်းချိုးတော့တာ။မတ်တပ်ရပ်ကတည်း ခုန ခါးပေါ်လှန်တင်ထားတဲ့ ထမိန်ကလည်း အောက်ပြန်ဖုံးပြီးသား ဖြစ်သွားတာပါ။အမေက ရေလောင်းလိုက် ပေါင်ကြားလေး ပွတ်လိုက်နဲ့  ကြည့်ကောင်းနေတုန်းလေ…

" ဖတ် … ဖြန်း "

မှောက်အိပ်ပြီးချောင်းနေတဲ့ ကျုပ်ဖင်ကို လက်တဖက်က လာရိုက်တာတာဗျ။ထိတ်ကနဲ့ဖြစ်ရင်း ခေါင်းလှည့်ကြည့်တော့ ညီမလေးဗျို့။ကျုပ်ခါးနားလေး တင်ပလ္လခွေထိုင်ပြီး ဖင်ကို ရိုက်လိုက်တာ။

" အကိုနော် … နှာတော်တော်ထနေတာ "

" မဟုတ်ပါဘူးဟ … နင်ကလည်း "

ကျုပ်လည်း ဗြောင်လိမ်လိုက်တာပေါ့။အမေ့ရေချိုးတာချောင်းတာကို ညီမဖြစ်သူက သိသွားတာလေဗျာ။

" ညီမလေး သတိထားမိတာ သုံးလေးခါ ရှိနေပြီ… ညီမလေး ရေချိုးလည်း ချောင်းတယ်မလား "

" ဟာ … မချောင်းပါဘူးဟာ "

ကျုပ်လည်းလှည့်ပြောရင်း မှောက်ထားတဲ့ကိုယ်လုံးကို လှန်ပြီး ထထိုင်လိုက်တာ။ရုတ်တရက် ကျုပ်ပေါင်ကြားက လီးကြီးက ဗျောင်းကနဲ့ ထောက်ထွက်လာတာ ပုဆိုးပါကြွတက်လာတာပေါ့ဗျာ။

" ဒါလား မချောင်းတာ … အင့် "

" အ …   အ …… လွတ်  ပါ  .………… ဟ "

ထောင်ထွက်လာတဲ့ ကျုပ်လီးကို ညီမလေးက ဗြိကနဲ့ ညှစ်နေတာဗျို့။ခပ်တင်းတင်း ဆွဲ ညှစ်နေတော့ နဲနဲတော့ နာတယ်ဗျ။ရှုံ့မဲ့နေတဲ့ ကျုပ်မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း ညီမလေးက အံလေးကြိတ်ပြပြီး ထပ်ညှစ်ဆွဲတော့တာပဲဗျို့။ကျုပ်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ် လက်နှစ်ဖက်ထောက်ရင်း ညီမလေးဆွဲတဲ့နောက် ဖင်လေးကြွပြီး ခါးကော့ပေးလိုက်ရတာ။

အလိုက်သင့် မလုပ်ရင်း လီးအရည်ပြားတွေ ဆွဲဆန့်သလိုဖြစ်ပြီး ပိုနာမှာ။အံကြိတ်ရာကနေ ညီမလေးမျက်နှာက ပြုံးလာပြီး လီးကို ထပ်မြှောက်ဆွဲတာပဲဗျ။ကျုပ်လည်း သူဆွဲသလောက် ခါးကိုကော့ပေးပြီး ခြေဖျားလေး ထောက်ထားရတာ။အမေကြားမဆိုးလို့ အသံကျယ်ကျယ်လည်း မအော်ရဲဘူး။လီးကို ညှစ်ရင်းနဲ့ လှည့်နေတာဗျာ…တောင်နေတဲ့ဟာ နဲနဲပျော့ချင်လာပြီ။

" အငယ်မရေ  … အမေ့ထမိန်နဲ့ တဘက် ယူလာစမ်း သမီး "

တော်ပါသေးရဲ့ဗျာ…ဗြုံးကနဲ့ အိမ်ရှေ့တံခါးဝက အမေ့သံ ကြားမှ ကျုပ်လီးကို လွတ်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်ပြေးတာ ဖင်ကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ပဲ။ခဏနေ အမေ သနပ်ခါးလိမ်းတော့ ချောင်းဦးမလို့ပဲ့ …ဒါမဲ့ … ညီမလေးက ကျုပ်အခန်းဝကနေ တဟမ်းဟမ်းနဲ့ ချောင်းဟန့်ပြနေလို့ မချောင်းလိုက်ရပါဘူး။

ညပိုင်း ထမင်းစားပြီးတော့ ရေနွေးသောက်ရင်း အိမ်ရှေ့မှာပဲ ကျုပ်တို့ သားအမိသုံးယောက် စကားထိုင်ပြောနေကြတာပေါ့။နောက်လထဲ ညမလေးတို့ ဆိုင်ဘေးက ဆွမ်းကပ်ဖိတ်ထားလို့ အမေ့ဆီ အစဝယ်ပေးဖို့ ပူဆာနေတာပေါ့။အမေကလည်း ညီမလေးဆို နှစ်ခါ မပြောရပါဘူး နှစ်ပတ်အလိုကျ ဈေးသွားဝယ်မယ် ဘာညာပေါ့။

ရေချိုးသနပ်ခါးလိမ်းထားတဲ့ အမေ့မျက်နှာလေးက ပြုံးလို့ပေါ့။အိပ်ကာနီးမို့ အင်္ကျီလက်ပြတ်အပါးလေးအောက်က ဘော်လီမဝတ်တော့တာ နေမှာ နဲနဲတွဲနေတဲ့ နို့အုံထိပ် နို့သီးခေါင်းခေါင်းလေးက ချွန်ထွက်နေတာ။ထိုင်ရင်း ယက်ခတ်လိုက် စကားပြောလိုက်နဲ့ ခါးပေါ်ထမိန်က ပြည်ပြီးအောက်လျော့နေတာ ကျုပ်နဲ့ဘေးတိုက်မို့ စောက်မွှေးအုံမဲမဲကြီး မြင်နေရတာဗျ။

တဖြည်းဖြည်း အမှောင်ထုကများလာပြီး ခြင်ကလည်း တဝီဝီနဲ့မို့ အမေလည်း အိမ်ထဲဝင်ဖို့ ပြောနေပါပြီ။အမေက ထိပ်က အလယ်က ညီမလေး ကျုပ်ကနောက်ဆုံးဆိုတော့ ညီမလေးမာလာခင်ဖင်လေးကို ဖိကပ်ရင်း ဝင်လာလိုက်တာ။အထဲရောက်တာနဲ့ အမေက တဂျွတ်ဂျွတ်နဲ့ ဇက်ချိုးရင်း နှိပ်ပေးဖို့ ပြောတော့တာပဲ။

" ဖိုးခင် … နင် ငါ့ကို နှိပ်ပေးမယ်ပြောထားတာ ခုလာ "

ကျုပ်လည်း အမေတို့ အခန်းထဲ လိုက်ဝင်လာခဲ့တာ။အခန်းထဲ ရောက်တော့ အမေက ညီမလေးဝယ်လာတဲ့ ဆေးဗူးမေးနေတာပေါ့။ခေါင်းရင်းက အမေ့ကျွန်းသေတ္တာပေါ်မှာ ပြောတော့ ကျုပ်ပဲ ထယူလိုက်တာပါ။အမေက မနှိပ်ခင် ဆေးအရင်လူးခိုင်တာဗျ။အမေက အိပ်ယာထဲ တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ပြီး ကျုပ်ကအမေ့နောက်က ဒူးထောက်လိုက်တာ။

ညီမလေးက ကျုပ်တို့ဘေး ပက်လက်လှန်ယက် စာအုပ်ဖတ်နေတာဗျ။ဂုတ်သားဖွေးဖွေးလေးနဲ့ ပုခုံးသားတဝိုက်အရင် လူးပေးလိုက်တယ် ဆေးနံ့က ပရုပ်ဆီလို့အနံံ့ ပူရှိန်လေးရယ်။ပြီးမှ ပုခုံးအောက် လက်မောင်းတွေထိ လူးရတာ အမေက လက်ကို ရှေ့ချဆန့်တော့ ကျုပ်လည်း ဒူးထောက်ရာကနေ ရှေ့နဲနဲ ကုန်းလူးပေးရတာ။

ပေါင်ကြားထဲက လီးက အမြှောင်းလိုက် အမေ့ကျောကို မထိတထိလေး ဖြစ်နေတာဗျ။အမေက လက်တွေလူးပြီးတော့ ကျောနဲ့ ခါးကို ထပ်လူးခိုင်းပြန်ရော။အမေ့ အင်္ကျီအောက်နားစက လက်ထိုးပြီး ကျောပြင်တခုလုံး လူးပေးပြီး ခါးနားလက်ကိုရွေ့လိုက်တာ အမေက ထမိန်ကို ဖြည်ပေးတော့ ခါးကနေ ဖင်အပေါ်ပိုင်းထိ ပွတ်လူးပေးလိုက်တာပါ။

တဖြည်းဖြည်း ထမိန်က အောက်ထိလျှောကျတော့ အိပ်ယာထဲကားထွက်နေတဲ့ အမေ့ဖင်သား ဖွေးဖွေးအိအိကြီးတွေ အထင်းသားမြင်နေရပြီဗျို့။ခဏကြာတော့ အမေက ဆေးလူးတာရပ်ပြီး ပုခုံးကနေ စနှိပ်ခိုင်းတော့တာပဲ။ကျုပ်လည်း ဒူးထောက်ရာကနေ ခါးဆန့်ပြီး နှပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ 

ကျုပ်လီးက အမေ့ဖင်ကို အနီးကပ်မြင်ကတည်း ထနေတော့ ခါးလည်းဆန့်ရော အမေ့ကျောကုန်းကို ထောက်မိနေတာ။အမေက ဘာမ မပြောတော့ ကျုပ်လည်း ပုခုံးနှိပ်ရင်း ကျောကိုလီးထိပ်နဲ့ ထောက်ထားလိုက်တာပဲ။တော်တော်ကြာမှာ အမေ့ဆီက စကားသံထွက်လာတာဗျ။

" ဖိုးခင် … နှိပ်ပါဆို … ကျောကုန်း လီးနဲ့ထိုးနာ … မအေလိုးလေး … ခါးခဏ နှိပ်ပေးပြီ အိပ်တော့ "

" ဟာ အမေကလဲဗျာ "

" ခိ ခိ "

ဘေးက ညီမလေးက အမေ့စကားကြောင့် ကျုပ်လီးကို လှမ်းကြည့်ပြီး တခိခိနဲ့ ရယ်နေတာဗျို့။ကျုပ်လည်း ဒူးတုတ်ထိုင်ပြီး အမေ့ခါး ပြန်နှိပ်ပေးနေတာပေါ့။ခါးနှိပ်ရင်းနဲ့ အမေက ပြည်နေတဲ့ထမိန်ဆွဲမတင်တော့ ဖင်သားကြီးတွေကြည်မိရင်း လီးက ထောင်နေတာပါပဲဗျာ။ခပ်ကြာကြာလေး နှိပ်ပြီးမှ အမေ့လက်တဖက်က နှောက်ပြန်ကျုပ်လီးကိုလှမ်းစမ်းနေတာ။စမ်းမိတာနဲ့ လီးဆွဲညှစ်ပြီး ရယ်ရယ်မောမော ဆဲနေတော့တာဗျ။

" ကြည့်စမ်း မအေလိုးလေး … နင့်ဖေ အတိုင်းပဲ လီးက အချိန်ပြည့် ထောင်နာ … ခ်ခ် "

" ဟုတ်ပ အမေရယ် … မနက်ဆို သမီး အကို့ကို အိပ်ယာနိုးရင်း ဒုံးပျံကြီး ကျနေတာပဲ … ခ်လ်းးး "

အမေက ကျုပ်လီးကို နောက်ပြန်ညှစ်ကိုင်ရင်း သားအမိနှစ်ယောက် တခိခိနဲ့ ပြောဆိုနေတာဗျို့။

" အငယ်မ … ဒီကောင်ဟာ ကိုင်ထားစမ်း အမေ လှည့်လိုက်ဦးမယ် "

ညီမလေးကလည်း စာအုပ်ဖတ်ရင်းနဲ့ ထထိုင်ပြီး အမေကိုင်လို့ပိုနေတဲ့ လီးထိပ်ပိုင်းကို အုပ်ကိုင်လိုက်တော့  အမေက ကိုယ်လုံးကို တပတ်လှည့်လိုက်တာဗျ။ကျုပ်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်တော့မှ ညီမလေးလင်ကောက်ဝတ်ကို ကိုင်ပြီး လီးအရင်းထိ ဖိချပစ်တာ။ကျုပ်လီးလည်း အဝတ်စ ပတ်ထားသလိုဖြစ်ရောပေါ့။

" ဒီလောက်တောင် … တောင်တဲ့လီး လာစမ်း … ဘတ်  ဘတ်  … အ … နာတယ်ဗျ … အမေရ … ဘတ် … ကိုင်းဟာ … မှတ်ပလား … ဘတ် … ခိ  ခိ  ခိ "

ညီမလေး အရင်းကနေကိုင်ထားတော့ ပိုနေတဲ့ လီးတဝက်ကျော်ကျော်ကို အမေက ညီမလေး ဖတ်နေတဲ့ စာအုပ်ယူပြီး တဘတ်ဘတ် ရိုက်တော့တာပဲ။ညီမလေး မာလာခင်ကလည်း အမေရိုက်ကောင်းအောင်း လီးကိုအရင်းက ကိုင်ပြီးထောင်ပေးနေတာဗျ။ကျုပ်မျက်နှာချွေးစီးတွေ ပြန်လာမှ အမေက ရိုက်တာ ရပ်တာ။

ကျုပ် အိပ်မပျော် မချင်း လီးထိပ်တွေ ကျိန်းနေတာ နာလိုက်တာဗျာ။မနက်လင်းတော့ ဦးပုသ်နေ့ ဆိုတော့ အမေလည်း အကြော်မထွက်ဘူး ညီမလေးလည်း အလုပ်နားတာ။ကျုပ်က နိုးနေပေမယ့် သေချာမထသေးတာဗျ။မှောက်အိပ်နေရာကနေ ပက်လက်လှန်လိုက်တုန်း ဗြုံးဆို အခန်းဝလူရိပ်တွေ့တာနဲ့ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။

တဖြည်းဖြည်း လူရိပ်က ကျုပ်နားလေး ထိုင်မှ အသာလေး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ ညီမလေးမာလာခင်လေ။ကျုပ်ပေါင်ကြားကို စိုက်ကြည့်နေတာ။ကျုပ်လည်း ဖျက်ကနဲ့ထထိုင်ပြီး သူ့နို့တဖက်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ညှစ်ပစ်လိုက်တာ။

" အ … နာတယ် … အကိုရ "

" နင့်အလှည့်ကြ နာတတ်လား … ညက ငါ့လီးကို မတရားညှစ်ထားတာလေ "

သူ့နို့ကို ညှစ်ထားတဲ့ ကျုပ်လက်ကို အုပ်ကိုင်ရင်း မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေတာဗျို့။

" လွတ်တော့လို့ … အကိုရ … ထမင်းကြော်ထားတာ … စားဖို့လာနိုးတာကို "

" ဟဲ့ … အငယ်မ … နင့်အကို ထမင်းစားဖို့ နိုးခိုင်းတာ ဘာလို့ ဆူညံနေတာလည်း "

" ဟောဒီမှာ … အမေရေ … သမီးနို့ကို … အားးး းးး … မတရားသဖြင့် … အမလေးးး … အားးးး  ညှစ်နေတာရှင့် "

ကျုပ်လည်း အမေ့တိုင်နေလို့ နို့သီးခေါင်းလေးစမ်းပြီး ဖိချေပစ်လိုက်တာပဲ။

" ဟဲ့ … ဖိုးခင် … မအေလိုး … စောစောစီးစီး လီးတောင်မနေနဲ့ … ငါ့ အသံ လူကြားမယ်နော် "

ကျုပ်လည်း အမေ ဝင်လာမှာ ကြောက်လို့ ညီမလေးနို့ကို လွတ်ပေးလိုက်တာပေါ့ဗျာ။အိပ်ယာထ မျက်နှာသစ်ပြီးတော့ အမေတို့နဲ့ ထမင်းကြော်ဝင်စားလိုက်တယ်။ငံပြာရည် အရိုင်းဖျော်ထားတဲ့ ပန်းကန်ဘေးမှာ  ကြက်သွန်ဖြူအစိတ်လေးတွေ ပန်းကန်ပြားအသေးလေးထဲ ပုံထားတာဗျို့။

စားသောက်ပြီး အမေက အိမ်တခါးပြင်ဖို့ပြောနေတာ။ ဂျက်ထိုးတဲ့နေရာက ဆွေးပြီး အသားတွေပါ ပြုတ်ကျနေတာ ကြာပြီဗျ။တံခါးဘောင်ကို သံရိုက်ပြီး သွပ်နန်းကြိုးနဲ့ ချည်ပြီး ပိတ်ရတာ။ ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်က အောက်ခြေလူတန်းစားဆိုပေမယ့် သူခိုးတော့ မရှိဘူးဗျ။ဒီတိုင်းနေလာတာ ကြာပါပြီ။ဒါပေမယ့် ဧည့်သည်လာရင် အမြင်မတော်တာပေါ့ဗျာ။

" အမေ … ကျုပ် ၅၀၀ လောက် လက်ဖက်ရည် သွားသောက်ချင်လို့ "

" လာပြီ … သူတောင်းစားလေး … ပိုက်ဆံသာ မရှာချင်တာ သုံးဖို့ကျ တတ်တယ် "

" နက်ဖန် ဆိုက်ကား ထွက်မှာပါဗျ … အမေကလည်း "

" အငယ်မ … နင့်ထဲ ရှိရင်ပေးလိုက် အမေ့ပိုက်ဆံက သိမ်းပြီးသားမို့ "

ကျုပ်လည်း ညီမလေးပေးတဲ့ ၅၀၀ အိပ်ကပ်ထဲ ထည့်ပြီး ပေတိုးတို့ အိမ်ဘက်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်ဗျာ။


 အပိုင်း ( ၂ )  ဆက်ရန် >>>>




ကာမမျက်ကန်း ရမ္မက်လွှမ်းသော် (စ/ဆုံး)

ကာမမျက်ကန်း ရမ္မက်လွှမ်းသော် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဗလ

အခန်း ( ၁ )

ကျောင်းမှပြန်လာသော ပိုးအိလွင် တယောက်အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကျောပိုးအိပ်လေးကို အသာချကာ ရေချိုးဖို့ပြင်သည်။ တံခါးလည်း လော့ချပြီးသား ပြူတင်းပေါက် ခန်းစီးတွေလည်း ပိတ်ပြီးသားမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပင် အဝတ်တွေတခုပြီး တခုချွတ်ကာ အိပ်ခန်းနှင့် တွဲလျက်ရှိသော ရေချိုးခန်းထဲဝင်ခဲ့သည်။အိမ်မှာက အိမ်ဖော်များအတွက်မှ လွဲလျှင် Master bedroom တွေချည်းဖြစ်သည်။

ဖေဖေနှင့်မေမေက တစ်ခန်း သူမက တစ်ခန်းမမ နှင်းအိလွင်က တစ်ခန်း ဧည့်သည်များအတွက် ထားသောအိပ်ခန်း သုံးခန်းလည်း ရှိသေးသည်။ဖိုးဖိုးရှိစဉ်က အိပ်ခန်းလည်း အခုတော့ ဧည့်သည်ခန်းထဲ ပါသွားပြီ။

မနှစ်က သူမ စာမေးပွဲရက်မှာ ဖိုးဖိုး ကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်။ဖေဖေနဲ့မေမေမှာ ပထမတော့ သမီးနှင်းအိလွင် တယောက်သာရှိသည်။နှင်းအိလွင် ဆယ်နှစ်သမီးအရွယ်ခန့်မှာ ဖိုးဖိုးငယ်သူငယ်ချင်း တယောက်ရဲ့တဦးတည်းသော သားဖြစ်သူ အသက်သုံးဆယ် အရွယ်မှာ ကွယ်လွန်သွားတာကို မြင်တော့ ဖေဖေနဲ့မေမေကို ဖိုးဖိုးက နားချသည်။

သားသမီးတယောက်တည်း မွေးထားခြင်းဖြင့် မိဘများ အရွယ်လွန်ချိန်ကျမှ သားသမီးဆုံးပါးသွားခဲ့လျှင် မိမိမျိုးဆက် မကျန်နိုင်ကြောင်း၊မိဘများက အရင်ကွယ်လွန်ခဲ့လျှင်လည်း လောကအလယ်တွင် ကျန်ခဲ့မည့်သားသမီးအနေဖြင့် အရင်းဆုံးဆွေမျိုးဟူသည်မှာ တဝမ်းကွဲသာ ဖြစ်လိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း၊အကြောင်းကိစ္စ ကြီးငယ်ပေါ်ပေါက်လာပါက မောင်နှမအရင်းအချာကသာ ကျောချင်းကပ် ရင်ချင်းအပ်လေ့ရှိကြောင်း စသည်ဖြင့် နားချသောကြောင့် ပိုးအိလွင်ကို ထပ်မွေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဖိုးဖိုးကလည်း မြေးအငယ်ဆုံးလေးကို တုန်နေအောင်ချစ်သလို သူမဆန္ဒမှန်သမျှ အကုန်ဖြည့် ဆည်းပေးသော ဖိုးဖိုးကို သူမကလည်း အလွန်ချစ်ခဲ့သည်။သူမကို အလွန်ချစ်သော ဖိုးဖိုး သူမကလည်း အလွန်ချစ်သောဖိုးဖိုးကွယ်လွန်တော့ သူမစာမေးပွဲ ဆက်မဖြေနိုင်တော့။

ထို့ကြောင့် ဆယ်တန်းကို ပြန်တက်နေရခြင်းဖြစ်သည်။Car showroom နှင့် သွင်းကုန်ထုတ်ကုန် လုပ်ငန်းရှင်ဖခင်နှင့် စိန်ရွှေရတနာဆိုင်ဖွင့်ထားသောမိခင်တို့၏ ကြွယ်ဝမှုများကြောင့် အပူအပင်မရှိ ဘော်ဒါတက်နိုင်သော်လည်း အိမ်နှင့် မခွဲနိုင်သော သူမက သူငယ်ချင်းများနှင့်စုပြီး ဝိုင်းကျူရှင်သာတက်သည်။

ငယ်စဉ်ကတည်းက စာတော်ခဲ့သော သူမကို မိဘတွေကလည်း ယုံကြည်သည်။သူမဆန္ဒအတိုင်းသာ ဖြစ်စေသည်။တနေ့လျှင် အနည်းဆုံး သုံးဝိုင်းခန့် လှည့်တက်နေရသည်။သူမအိမ်မှာတော့ အင်္ဂါ သောကြာ နှစ်ရက်သင်သည်။

ကျူရှင် အကြိုအပို့အတွက် နှင်းအိလွင်က လုပ်ပေးသော်လည်း စီးပွားရေးဘွဲ့ ရသူတဦးအနေဖြင့် မိဘကိုလည်း ကူရင်း လုပ်ငန်းလည်း လေ့လာနေရသဖြင့် အချိန်လုရသည်။သူစိမ်းအမျိုးသားယာဉ်မောင်းနှင့်လည်း စိတ်မချသဖြင့် ဖေဖေ့ညီကို ခေါ်ကာ တာဝန်ပေးထားလိုက်သည်။မူလကတည်းက ခေါ်ထားသော်လည်း အိမ်ထောင်ကွဲပြီး စိတ်လေနေသောကြောင့် ရုတ်တရက် မလာခဲ့။

အိမ်ထောင်ကွဲသည်ဆိုရာမှာလည်း လင်မယားနှစ်ယောက်လုံးအပြစ်မကင်းကြ။ဇော်မြင့်က ကာမဆက်ဆံရာမှာကြမ်းတမ်းသည်။တည့်တည့် ပြောရလျှင် အလိုးကြမ်းသည်။လူကြီးတွေ ပေးစားသော ဇင်မာအောင်နဲ့ လက်ထပ်ပြီး မင်္ဂလာဦးညမှာ

အိပ်ခန်းထဲရောက်ကြတော့ အလိုးခံရတော့မည်ဆိုတာ သိနေသောဇင်မာအောင်မှာ ရှက်လည်းရှက် ကြောက်လည်းကြောက်မို့ ခမ်းနားစွာ ပြင်ထားသော မင်္ဂလာကုတင်ကြီးပေါ်ကို မသွားရဲပဲ အိပ်ခန်းအလယ်ကောင်မှာ ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး ရပ်နေသော ဇင်မာအောင်ရှေ့မှာ သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်လိုက်တော့ 

" အို" 

ကနဲ ရေ ရွတ်ပြီးမျက်နှာကို လက်ဝါးလေးနှင့် အုပ်ထားသော သတို့သမီး အသစ်စက်စက်လေးကို စွေ့ကနဲပွေ့ကာ အိပ်ရာပေါ်တင်လိုက်ပြီး

" တအိုအို တအင်အင်" 

ဖြစ်နေသော ဇင်မာအောင့်ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်ကာ ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာအောင် နည်းမျိုးစုံဖြင့် နှိုးဆွကာ စောက်ဖုတ်ကို မလိုးပဲ ဖင်ကို လိုးရန်ပြင်သည်။ထင်မှတ်မထားသောအဖြစ်ကြောင့် မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးလေးဖြင့် တောင်းပန်နေသော ဇင်မာအောင်ကိုကြည့်ရင်း ပိုပြီးလိုးချင်လာသောကြောင့် သူမငြင်းဆန် တောင်းပန်နေသည့်ကြားမှ ဖင်ကို မရမက လိုးသည်။

မင်္ဂလာပွဲအတွက် စီစဉ်ကြစဉ်ကတည်းက ဇင်မာအောင်ကို မြင်တိုင်း ယူပြီးရင်တော့ ဖင်ကိုအရင်လိုးပစ်မယ် ဟု စိတ်ထဲက တေးထားခြင်းဖြစ်သည်။မိန်းကလေး သုံးယောက်ကိုတော့ ဖင်လိုးဖူးသည်။တယောက်က သန္တာဆိုသော ကောင်မလေးlထိုကောင်မလေးက သူနဲ့မှ အပျိုရည်ပျက်ရခြင်း ဖြစ်သည်။သန္တာကို သုံးလခန့် စောက်ဖုတ်ကို လိုးပြီးနောက်မှ ဖင်ကို လိုးခဲ့သည်။

နောက်တယောက်က မခိုင်။မခိုင်က ယောက်ျားရှိလျှက်နှင့် အနေဝေးနေသောကြောင့် ဆာလောင်နေခိုက်မှာ လင်ရှိမယားကို ကျူးလွန်ကာ ဖင်ပါလိုးခဲ့သည်။နောက်တယောက်က ကေသွယ်ဆိုသော တခုလပ်မလေး ဖြစ်သည်။ထိုသို့ဖင်လိုးဖူးသော်လည်း သူဖင်လိုးချိန်မှာ အပျိုစင် မဟုတ်ကြတော့ပေ။

အပျိုစစ်စစ်ကို ဖင်လိုးချင်စိတ် ပြင်းထန်နေခဲ့သူမို့ ယခု ဇင်မာအောင်နဲ့ရတော့ လိုးဖြစ်အောင် လိုးတော့သည်။သူဖင်လိုးတာကို အပျိုမလေး ဇင်မာအောင် ခမျာ မျက်ရည် စက်လက်နှင့် ခံရရှာသည်။ဖင်လိုးခံရပြီးအိပ်ရာပေါ်မှာ တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေသော ဇင်မာအောင်ကို ကြည့်ရင်း လီးပြန်တောင်လာကာ ဖင်တက်လိုးပြန်သည်။သုံးရက်ဆက်တိုက်ဖင်ကိုချည်းပဲ အလိုးခံရပြီး လေးရက်မြောက်ကျမှ စောက်ဖုတ်ကိုလိုးကာ အပျိုရည်ဖျက်ခံရခြင်းဖြစ်သည်။

နောက်ပိုင်းရက်တွေမှာလည်း တရက်မှ မလွတ်။စောက်ဖုတ် ၊ဖင် ၊ပါးစပ် တခုခုကိုတော့ အလိုးခံရသည်ချည်းသာ။သို့သော် သူက အပြီးမြန်သဖြင့် ဇင်မာအောင်မှာ အဆွခံရသလို ဖြစ်ကာ အာသာမပြေတော့ပဲ fb သုံးပြီး Sex chat ရာမှ ငြိသွားပြီး အပြင်မှာချိန်းကာ အလိုးခံလိုက်မိတော့သည်။အလိုးကျွမ်းသော သူ့ရင်ခွင်အောက်မှာ သူမ၏ သွေးသားဆာလောင် မွတ်သိပ်မှုတွေ ပြည့်ဝခဲ့ရသည်။

အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ချိန်းပြီး အားပါးတရလိုးခဲ့ကြတာတွေကို သူသိပြီး တရားစွဲမည်ပြုသောအခါ ဇင်မာအောင်ကလည်း သူမကိုဖင်လိုးတာ၊ ပါးစပ်ကို လိုးတာတွေ ၊သူမကငြင်းဆန်ပုံတွေကို ဗီဒီယို ခိုးရိုက်ထားပြီးသားမို့ ဓမ္မတာနှင့် ဆန့်ကျင်ပြီး ကာမကျူးလွန်မှုဖြင့် တရားပြန်စွဲမည်ဆိုသောအခါ သူလည်းတရားမစွဲရဲတော့ပဲ နှစ်ဦးသား ကွာရှင်းခဲ့ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ဒါတွေကိုတော့ သူတို့နှစ်ဦးသာ သိသည်။

ကွာရှင်းပြီး နောက်ပိုင်းမှာလည်း စောက်ဖုတ်ပေါင်း များစွာကို လှည့်ပတ်လိုးနေခဲ့သည်။

...................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

ကွာရှင်းပြီး နောက်ပိုင်းမှာလည်း စောက်ဖုတ်ပေါင်း များစွာကို လှည့်ပတ်လိုးနေခဲ့သည်။လိုးပါများလာတော့ အချိန်ကြာကြာ ထိန်းတတ်လာသည်။ဝါသနာတူတွေ၏ အကြံပေးမှုကြောင့် ဟိုဆေးလိမ်း၊ ဒီဆေးလိမ်းနှင့် လီးကလည်း ခုနစ်လက်မခန့်ရှိလာသည်။လုံးပတ်ကလည်း ဓာတ်ခဲသုံးလက်နှိပ်ဓာတ်မီး အရွယ်ခန့် တုတ်လာသည်။)

စိတ်တည်ငြိမ်လာပြီး အနည်ထိုင်လာချိန်ကျမှ အစ်ကိုဖြစ်သူဆီ ပြန်လာနေခြင်း ဖြစ် သည်။ ယာဉ်မောင်းရုံတင် မဟုတ်ပဲ မီးပြင်တာ ၊ရေပိုက်ပြင်တာလေးတွေပါ တတ်သလောက် မှတ်သလောက် လုပ်သည်။ပိုးအိလွင် အိပ်ခန်းနှင့်ရေချိုးခန်းထဲမှ မီးလုံး၊ မီးခေါင်း လဲတာတွေလည်း သူလာလုပ်ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။

................................................

ကိုယ်လုံးတီးလေးနှင့် ပိုးအိလွင်က ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်လာချိန်မှာ ဇော်မြင့်က ကား ဂိုဒေါင်အပေါ်ထပ်ရှိ သူနေထိုင်ရာ အခန်းထဲမှာ ကုတင်ပေါ်လှဲပြီး ဖုန်းကို ဖွင့်လိုက်သည်။

သုံးလေးချက်လောက် နှိပ်လိုက်တော့ ကိုယ် လုံးတီးဖြင့် ရေချိုးနေသော တူမဖြစ်သူ ပိုးအိလွင်၏ တပ်မက်ဖွယ် ခန္ဓာကိုယ်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။သူလျို့ဝှက်တပ်ဆင်ထားခဲ့သော စပိုင်ကင်မရာလေးတွေက ကောင်း ကောင်း အလုပ်လုပ်နေသည်။ထိုကင်မရာလေးတွေ၏ ကျေးဇူးကြောင့် နှင်းအိလွင်နှင့်ပိုးအိလွင် နှစ်ယောက်လုံး၏ ခန္ဓာကိုယ်အလှအပတွေကို သူမြင်ဖူးခဲ့သည်။

သူမတို့ ဖုန်းကြည့်ရင်း အာသာဖြေနေတာတွေကို ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုခဲ့တာလည်းအကြိမ်ကြိမ်။တူမအရင်းခေါက်ခေါက်တွေဖြစ်သော်လည်း သူစိတ်ဖောက်ပြန်နေခဲ့သည်။မသင့်တော်မှန်း သိသော်လည်း တပ်မက်စိတ်က တား၍မရ။ညီအစ်မနှစ်ဦး၏ တင်တွေ ၊ရင်တွေကို ခိုးခိုးကြည့်ရင်း

" လုံးတင်းနေတာပဲကွာ ၊လိုးရတဲ့ကောင်တော့ကံကောင်းတာပဲ " 

ဟု တွေးကာ ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် အလိုးခံနေမည့် ပုံတွေကိုလည်း မြင်ယောင်ကြည့်ဖူးသည်။

အကြီးမ နှင်းအိလွင်ထက် အငယ်မ ပိုးအိလွင်က ပို၍ ရမ္မက်ကြီးသည်ဟု ထင်သည်။နှင်းအိလွင်က နေ့စဉ် အာသာမဖြေ။ပိုးအိလွင်က နေ့စဉ် အာသာဖြေသည်။အာသာဖြေရင်း ဖီးလ်တက်နေချိန်မှာလည်း နှင်းအိလွင်၏ လှုပ် ရှားမှုက သာမန်မျှသာရှိပြီး ပိုးအိလွင်၏ မျက်နှာအမူအယာနှင့် ခန္ဓာကိုယ်လှုပ်ရှားနေပုံများက ရမ္မက်ကြီးသော မိန်းကလေးတယောက်ဖြစ်မှန်း သူ့အတွေ့အကြုံအရ သိနေသည်။တူမအရင်းတွေ ဆိုတော့လည်း လိုးခွင့်ရဖို့ မဖြစ်နိုင်သည့်အတူတူ ပိုးအိလွင်အာသာဖြေနေတာကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းသာထုနေမိတော့သည်။

.....................................................

" ဟဲ့... ပိုးအိ ... ဟိုမှာကြည့်စမ်း ... နင့်ဦးနဲ့ ငါ့အမေ ... ခ် ခ် "

ဒီနေ့က သရဖီတို့အိမ်မှာ စာသင်အလှည့်။စာသင်ချိန် တနာရီခွဲခန့်သာကြာမည်မို့ ဇော်မြင့်က ဘယ်မှမသွားတော့ပဲ စောင့်နေကျဆိုတော့ ပိုးအိလွင်၏ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လည်းရင်းနှီးနေချေပြီ။အိမ်ရှင်ကဧည့်ခန်းမှာ စောင့်ဖို့ပြောသော်လည်း သူက " ရပါတယ် " ဟုပြောပြီး ကားထဲမှာသာ ဖုန်းပွတ်ရင်းစောင့်နေလေ့ရှိသည်။ဟန်နီဇော်တို့အိမ်မှာ စာသင်လှည့်ကျလျှင်လည်း ထိုသို့ပင်နေလေ့ရှိသည်။

ထိုအခါမျိုးမှာ ဟန်နီဇော့်အမေ ယမင်းလှိုင်က ကားဆီအရောက် ကော်ဖီ ၊မုန့် ၊လက်ဖက်သုပ်စသည့် စားစရာတွေ ကိုယ်တိုင်ပို့ပေးတတ်သလို စကားမရှိ စကားရှာပြီး ပြောနေလေ့ရှိမှန်း မိန်းမချင်းမို့ ပိုးအိလွင်ရိပ်မိနေသည်။

အသက် ၃၄ မှာ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့်မုဆိုးမဖြစ်ခဲ့ရသော ယမင်းလှိုင်ကလည်း အခုအသက်၃၇ ရှိလာသော်လည်း လှပနေဆဲ။ကိုယ့်ဦးလေးက တခုလပ်ဆိုသော်လည်း မုဆိုးမနဲ့တော့ သဘောမတူချင်။မမနှင်းအိလွင်ကို ပြောပြတော့

" ဖြစ်သွားတော့လည်း ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ ... သူလည်း အိမ်ထောင်ပြုချင် ပြုမှာပေါ့ "

ဟုဆိုတော့ ပိုပြီး စိုးရိမ်ပြန်သည်။ဟန်နီဇော်ကလည်း သူ့အမေနှင့် သဘောတူသည်ဟုဆိုသည်။ယခုပင် ရယ်ရယ်မောမောဖြင့်ခေါ်ပြနေသည်။အပေါ်ထပ်ပြူတင်းမှ သူမလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ နှစ်ဦးသား ကားဘေးမှာရပ်ကာ ပြုံးပန်းတဝေဝေနှင့် စကားပြောနေကြတာတွေ့သည်။သူမတို့ ကြည့်နေစဉ်မှာပင် ယမင်းလှိုင်က ဇော်မြင့်လက်မောင်းကို အသာရိုက်လိုက်တာကို တွေ့တော့ ဘယ်လိုဘယ်လိုသဝန်တိုမှန်း မသိ။ယမင်းလှိုင် အိမ်ဘက်ပြန်အလာမှာ

" ဟဲ့ ... ဟဲ့ ... နင့်ဦးက ငါ့အမေဖင်ကြီးကိုကြည့်နေတယ် တွေ့လား ... တနေ့ကလည်း အဲ့လိုကြည့်နေတာကို အမေ့ကို ပြန်ပြောပြတော့ အမေကလည်း ဒီကောင်မလေးဟာလေ ဆိုပြီး ရယ်နေတယ် "

ဟုတ်သည်။ယမင်းလှိုင်၏ စွင့်ကားဆဲ တင်ပါးကြီးကို တပ်မက်စွာ ကြည့်နေတာကို မြင်ရပြန်သည်။ကျူရှင်အပြီးမှာ သူမကားပေါ်တက်တော့

" ပြီးပြီလားသမီး"

" ပြီးပြီလေ..ပြန်မယ်...လေးလေးက မပြန်ချင်ဘူး မဟုတ်လား"

" ဟား ဟား ... ဘာဖြစ်လာတာတုန်း"

" လေးလေးတို့ အကြည်ဆိုက်နေတာ မတွေ့ဘူးထင်လို့လား ... ဟင်း"

...................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ဇော်မြင့်က ရယ်မောရင်း ကားမောင်းထွက်လာလိုက်သည်။တလမ်းလုံးလည်း ဗြစ်တောက် ဗြစ်တောက် လုပ်လာသည်။အိမ်ရောက်တော့မှ

" မလိုင်လုံး ဝယ်မလို့ ... လေးလေးလုပ်လို့ မေ့လာပြီ ...အခု သွားပြန်ဝယ်ပေး"

သူမ ကားပေါ်က ဆင်းပြီး နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ သူမတင်ပါးကို ကြည့်နေသောလေးလေးဇော်မြင့် မျက်လုံးတွေကို မြင်လိုက်တော့ ပိုးအိလွင် ရှက်သွားသော်လည်း ဘာမှမပြောပဲ အိမ်ထဲဝင်လာလိုက်သည်။

ဇော်မြင့် မလိုင်လုံး သွားပြန်ဝယ်ခိုက် ပိုးအိလွင် ရေချိုးနေရင်း

" လေးလေးက အန်တီယမင်းကို လုပ်ချင်နေတာသေချာတယ် ... ဖင်ကို ကြည့်နေလိုက်တာများ ... ဟင်း ... အင်းလေ ... သူလည်း မိန်းမနဲ့ကွဲနေတာကြာတော့ လုပ်ချင်မှာပေါ့ ... ငါ့ဖင်ကို ကြည့်တာကျတော့ရော ... ငါ့ကိုလုပ်ချင် ...အမလေး"

အပျိုမလေး တွေးရင်းမျက်လုံးလေးဝိုင်းကာ အတွေးတဝက်မှာပင် ရင်ဖိုသွားရသည်။မှုခင်း သတင်းတွေမှာလည်း သွေးသားရင်းချာချင်း ကာမဆက်ဆံပြီး ဗိုက်ကြီးလာသော သတင်းတွေဖတ်ရသည်။တချို့ဆိုလျှင် နှစ်နှင့်ချီပြီး လွန်ကျူးလာကြတာ ဖြစ်သည်။

" ငါ့ကိုလုပ်ချင်နေတာဆိုရင် ပေးလုပ်လိုက်လို့ကောင်းပါ့မလား ... ဦးလေးအရင်းနဲ့ တူမအရင်းကြီး ...ဖေဖေတို့သိရင်လည်း ပြဿနာတက် အရှက်ကွဲမှာ ... ငါက ပေး မလုပ်လို့ အန်တီယမင်းကို ယူလိုက်ရင်ရော ... ဟင့်အင်း ... သဘောမတူဘူး ... အဲ့ဒါဆို ငါက ပေးလုပ်နိုင်ပါ့မလား ... အာ ... ရှုပ်နေတာပဲ"

၁၆ နှစ်အရွယ်အပျိုမလေး တွေးတတ်သလောက် လိုက်တွေးရင်း ရင်တွေ ဖိုနေခိုက် ဇော်မြင့်ကလည်း ပိုးအိလွင် ဖင်ကြီးကို လှမ်းကြည့်ခိုက် သူမကပြန်လှည့်အကြည့်မှာ တွေ့သွားသော်လည်း ရှက်သွားပုံသာရပြီး စိတ်ဆိုးဟန်မပြသည့်တူမထွားထွားကြီးကို စည်းရုံးသိမ်းသွင်းပြီး လိုးလိုက်ရရင် ကောင်းမလားဟု စဉ်းစားနေသည်။

နုဖတ်ကြွရွပြီး ချောမောလှပသလောက် ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းလွန်းလှသည့်တူမနှစ်ယောက်အနက် အငယ်မကသာ ပို၍ လွယ်ကူမည်ဟုတွေးမိသည်။နှင်းအိလွင်က အသက် ၂၇ နှစ်ရှိနေပြီးမိဘလုပ်ငန်းတွေထဲမှာပါ ဝင်ရောက် ကူညီစီမံခန့်ခွဲနေပြီ ဖြစ်ရာ လူကြီးတပိုင်း ဖြစ်နေပြီမို့ စဖို့မလွယ်။

ပိုးအိလွင်က လွယ်ကူနိုင်သည်။ရမ္မက်လည်းပို၍ ထန်ပုံရသည်။တွေးရုံနှင့်ပင် လီးက တောင်လာသည်။စောက်ဖုတ် မလိုးရတာလည်း ကြာပြီ။ငါ့လီးကြီးနဲ့သာ ထိုးသွင်းလိုက်ရင် ပိုးအိအော်လိုက်မယ့်ဖြစ်ချင်း...ရရင်တော့လိုးပစ်မယ်ကွာ...ကိုယ်မလိုးလည်း နောက်တော့ သူများလိုးမှာပဲ ဟူသောအတွေးရိုင်းတို့ဖြင့် အိမ်ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။

မလိုင်လုံးဗူးလေးကိုင်ပြီး အပေါ်ထပ်တက်လာကာ ပိုးအိလွင်၏အိပ်ခန်းတံခါးကိုခေါက်လိုက်တော့ ကလစ်ကနဲ မြည်ကာတံခါးပွင့်သွားပြီး အဖြူရောင်တဘက်ကြီးကို ရင်လျားထားသည့် ပိုးအိလွင်ကို တွေ့ရသည်။ရေချိုးပြီးစ ဖြစ်ဟန်တူသည်။တဘက်က သူမရင်သားတွေနှင့် ပေါင်လယ်လောက်အထိသာဖုံးကွယ်ထားနိုင်သဖြင့် ဝင်းမွတ်သောပုခုံးသားလေးနှင့် ရင်ဘတ်လေးအပြင် ပြည့်တင်းသော ပေါင်လုံးကြီးတွေ၏ တစိတ်တပိုင်းကိုတွေ့နေရသည်။

ဖုန်းထဲမှာ မြင်ဖူးပြီးဖြစ်သော်လည်း အပြင်မှာအခုလို မတွေ့ဖူးသေး။သူ့အကြည့်တွေကိုသတိပြုမိသွားသော ပိုးအိလွင်က ရှက်ကိုး ရှက်ကန်းဟန်လေး ဖြစ်သွားပြီးမှ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ရင်ပတ်ပေါ်လက်ကလေးနှစ်ဖက်ယှက်ပြီး

" အဲ့..စားပွဲပေါ်မှာထားခဲ့ ... ကိုယ့်တူမအတွက်တောင်သတိမရနိုင်အောင် ပီတိတွေဖြာလာတာလေ ... ဟင်း ..."

ဇော်မြင့်က အခန်းထဲဝင်ကာ မလိုင်လုံးဗူးလေးကို စားပွဲပေါ်မှာ တင်လိုက်ပြီး

" ယမင်းက ချောပါတယ်သမီးရဲ့ ... သမီးအန်တီချောချောလေးရမှာလေ"

" သွား ... သွား ... အခုသွားယူ ... သွား"

ပိုးအိလွင်က ဇော်မြင့်၏ ရင်ဘတ်ကိုလက်သီးဆုပ်လေးများဖြင့် ထုသည်။ဇော်မြင့်က ရယ်မောရင်း သူမလက်ကလေး နှစ်ဖက်ကို ဖမ်းချုပ်ထားလိုက်ရာ ပိုးအိလွင်က ရုန်း ရင်း အိပ်ရာပေါ်သို့ နှစ်ယောက်သားလုံးထွေး ၍ လဲကျသွားခိုက် သူမရင်ပတ်ပေါ်မှာစည်း နှောင်ထားသော တဘက်ကြီးကလည်း ပြေကျသွားလေရာ ဖွေးအုဖွံ့ထွား တောင့်တင်း သော အပျိုစင်ခန္ဓာကိုယ်က ထင်းကနဲ ပေါ် လာ တော့သည်။

ပိုးအိလွင်က ကုတင်စောင်းမှာ ကိုယ်တပိုင်းတင်လျက်သားနှင့် ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေပြီး ဇော်မြင့်က အပေါ်မှထပ်လျက် အနေအထားမှာ အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့်ဖြစ်နေသော ပိုးအိလွင်ခမျာ ရှက်စိတ်တွေနှင့်ပူထူသွားသော်လည်း ဇော်မြင့်ကတော့ ရမ္မက်စိတ်တွေ ဟုန်းကနဲထကြွလာရသည်။

အဝတ်မဲ့ အပျိုစင်မလေး၏ တပ်မက်ဖွယ်ရာခန္ဓာ ကိုယ် အလှနှင့် နူးညံ့တင်းအိသောအထိ အတွေ့တို့ကြောင့် စောက်ဖုတ် မလိုးရတာကြာပြီဖြစ်သော လီးချောင်းကြီးက ပုဆိုးအောက်မှာ ချက်ချင်းမတ်ထောင်လာခဲ့သည်။

ထိုလီးချောင်းကြီးက ပိုးအိလွင်၏စောက်ဖုတ်လေးပေါ် အမြှောင်းလိုက်ကြီး ဖိကပ်သွားခိုက် ဇော်မြင့်မှာ ဘာလုပ်လိုက်မှန်း မိမိကိုယ်မိမိ သတိမထားမိသေးခင်မှာပင် စောက်ဖုတ်ကို လီးနှင့်ဖိ၍ သုံးလေးချက် ညှောင့်လိုက်မိသည်။အိပ်ရာပေါ်လဲကျခြင်းနှင့် လီးဖြင့်အညှောင့်ခံရမှုတို့က စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းဖြစ်သွားခဲ့သည်။

ရုတ်တရက် တွေ့ကြုံလိုက်ရမှုအပေါ်မှာ အပျိုမလေးနားထင်နားရင်းတွေပူထူကုန်သည်အထိ ထိတ်လန့် ရှက်ရွံ့သွားရသည်။သတိဝင်လာခြင်းနှင့်အတူ ပြေကျသွားသော တဘက်ကို ပြန်ပတ်ရန် ကြိုးစားရင်း ဇော်မြင့်ရင်ခွင်အောက်မှ လွတ်စေရန် မ သဘာဝအရ သူမခန္ဓာကိုယ်ကို အပေါ်ဘက်ရွှေ့လိုက်ရာ အိပ်ရာပေါ်သို့တကိုယ်လုံးရောက်ရှိသွားခဲ့သော်လည်း ဇော်မြင့်က ထပ်လျက်ပါလာခဲ့သည်။ဒီအနေအထားမှာတော့ ဇော်မြင့် နောက်ဆုတ်ဖို့ စိတ်မကူးတော့။

..................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

အခုနေ နောက်ဆုတ်လိုက်လျှင် နောက်နောင်ဒီအခွင့်အရေးမျိုး ရရန်မလွယ်။

မိန်းကလေးတွေဆိုတာ သူတို့စိတ်ပါအောင်ဆွနိုင်လျင် တက်လိုးခွင့်ပေးလေ့ရှိပြီး တခါအလိုးခံပြီးပါက နောက်ထပ်အကြိမ်ပေါင်းများစွာလိုးဖို့ အလိုအလျောက်ခွင့်ပြုပြီးဖြစ်တတ်သည်ကို သူ့အတွေ့အကြုံအရ သိထားပြီးဖြစ်ရာ ယခုမိမိ မလိုးလည်း တချိန်ချိန်မှာ တခြားသူက တက်လိုးမှာပဲမို့ ရအောင်လိုးဖို့ဆုံးဖြတ်ကာ ကောင်မလေး စိတ်ထအောင် ဆွပေးဖို့ နီရဲရွှန်းစိုသော နှုတ်ခမ်းလွှာလေးကို အငမ်းမရ ဖိကပ်စုပ်ယူခြင်းဖြင့် စတင်လိုက်သည်။

ထင်မှတ်မထားသော အဖြစ်မှာ ရုတ်တရက်အငိုက်မိသွားသော ပိုးအိလွင်ခမျာ ဇော်မြင့်ရင်ခွင်အောက်မှာ နှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံရင်း လူးလွန့်သွားရသည်။ထို့နောက်ရုတ်ချည်းပင် ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းလျက် နှုတ်ခမ်းလေးကို ရုန်းပြန်သည်။ဇော့်မြင့်က မလွှတ်ပဲ သူမခေါင်းလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထိန်းပြီး တမင်ပင် "တပြွတ်ပြွတ်" အသံမြည်အောင်စုပ်သည်။

သူမပါးစပ်အတွင်းသို့ လျှာထိုးထည့်လိုက်တော့ ပထမတွင် နှုတ်ခမ်းလေးက စေ့နေသော်လည်း မသိမသာလေး ပွင့်ဟလာသည်။အထဲမှာ လျှာခြင်း ပွတ်သပ်ရင်း ညာဘက်လက်က နို့အုံဖွေးဖွေးကို ဖျတ်ကနဲ ဆုပ်နယ်လိုက်တော့ ပိုးအိလွင် ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်သွားရသည်။

ရည်းစားပင် မထားဖူးသေးသော ကောင်မလေးမှာ အခုတော့အိပ်ရာပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် နှုတ်ခမ်း အစုပ်ခံ၊ နို့အကိုင်ခံနေရတော့ ရှက်တာကြောက်တာတွေအပြင် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်၏ အထိ အတွေ့မှာ သာယာတာကိုပါ ခံစားနေရသည်။ဒီအတိုင်းဆက်နေလျှင် လေးလေးက မိမိကိုတက်လိုးတော့မည်ဆိုတာလည်း သဘာဝအရ သိနေသည်။

အပျိုစင်လေးမို့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးထိုးသွင်းခံရမှာကို ကြောက်နေမိသည်။သူမ အလိုးမခံလျှင် ယမင်းလှိုင်နှင့်ဖြစ်သွားမှာကိုလည်း လုံးဝ အဖြစ်မခံနိုင်။သို့သော် မိမိစောက်ဖုတ်ကို တက်လိုးမည့်သူက ဦးလေးအရင်းဖြစ်နေသည်။ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်ရမှန်း မသိသေးခင်မှာ နှုတ်ခမ်းချင်း ပြွတ်ကနဲ ကွာသွားပြီး နို့အစို့ခံလိုက်ရတော့ ရင်ပတ်ထဲမှာ အေးကနဲဖြစ်သွားရသည်။

" အိုး ... လေးလေး ... အား ... "

သူမဒီလောက်ပဲ အသံထွက်နိုင်သည်။ဇော်မြင့်၏ လီးကြီးက ဘယ်အချိန်က ဘယ်လိုသူမပေါင်ကြားထဲ ရောက်လာမှန်းမသိ။လီးကို သူမပေါင်တံပြည့်ပြည့်ကြီးတွေနှင့် ညှပ်ထားသလို ဖြစ်ကာ ဇော်မြင့်က သူမပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို ခွထားပြီး လီးနှင့်လေးငါးချက်အညှောင့်ခံလိုက်ရတော့ သူမ စကားမဆက်နိုင်။

ပုဆိုးခံနေသော်လည်း လီးချောင်းကြီး၏ အထိအတွေ့က သိသာလှသည်။စောက်ဖုတ်ကို လီးနှင့်အဆွခံနေရသလို အပေါ်ပိုင်းမှာလည်း နို့စို့ခံနေရတော့ အထိအတွေ့မရှိဖူးသော အစိမ်းသက်သက် အပျိုမလေးခမျာ ရင်ဖိုလှိုက်မောကာ အသက်ရှူပင် မဝတော့သလို ဖြစ်လာသည်။ကျန်နို့တလုံးကိုပါပြောင်းစို့လိုက်တော့

" အာ့ ... လေးလေးရယ် ... ဘာတွေ လျှောက်လုပ်နေတာလဲ ... အာ့ဟ"

" လေးလေး အရမ်းလိုးချင်နေပြီ သမီးရယ် ... လေးလေးတို့ လိုးရအောင်နော် ... "

" အာ ... ဟင့်အင်း ... သမီးကြောက်တယ် ... "

သူမကို လိုးဖို့ ဗြောင်ဖွင့်ပြောလာတာကိုကြား လိုက်တော့ အပျိုမလေးခမျာ တုန်တုန်ရီရီဖြင့် ငြင်းဆန်ရှာသည်။

" သမီးကောင်းအောင် လေးလေး လိုးပေးမှာပါ "

" ဟင့်အင်းလေးလေးရယ် ... အမျိုးအချင်းချင်း မလုပ်ပါနဲ့လေးလေးရယ် "

" ဘယ်သူမှ မသိပါဘူးသမီးရယ် ... လေးလေးနဲ့ သမီးနဲ့ပဲ သိတာပါ "

နှုတ်က ငြင်းဆန်နေသော်လည်း လူးလွန့်နေ သည်မှ လွဲ၍ ရုန်းကန်ခြင်းမရှိသောကောင်မ လေးကို ဆက်၍ ဆွပေးရန်အတွက် စောက်ဖုတ်လေးကို လီးနှင့် ထပ်ညှောင့်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

" သမီးခွင့်မပြုရင် လေးလေး ..မလိုးပါဘူး ... ပေါင်ကြားလေးထဲကိုပဲ လိုးမယ်နော် ... အထဲကို မသွင်းဘူးလေ "

" အန်တီယမင်းနဲ့ မဖြစ်ရဘူးနော် "

" မဖြစ်ပါဘူးသမီးရယ် ... စိတ်ချ "

" အခန်းတံခါးကြီးက ပွင့်နေတယ် "

အခြေအနေ ကောင်းပြီဆိုတာ ရိပ်မိလိုက်သည်။

" ဘယ်သူမှ မလာပါဘူး "

အိမ်ဖော်တွေက သူတို့မခေါ်ပဲ အပေါ်ထပ်ကိုလုံးဝ တက်ခွင့်မရှိ။လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးလို့ရသည်။

" အာ ... ပိတ်လိုက်ပါ "

............................................................................................

အခန်း ( ၅ )

ဇော်မြင့် အခန်းတံခါးပိတ်ကာ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ စပို့ရှပ်ကို ချွတ်လိုက်သည်။တက်ခွပြီးအညှောင့်ခံခွင့်ပြုလိုက်မိသော ပိုးအိလွင်က ဇော်မြင့်၏ ရင်အုပ်နှင့်လက်မောင်းကြွက် သားတွေကို ကြည့်ရင်း ရင်ဖိုနေခိုက်

ဇော်မြင့်က သူ့ခါးမှ ပုဆိုးကိုပါ ချွတ်ချလိုက်ရာ ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြစ်နေသော လီးချောင်းကြီးကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ရင်ထဲမှာ ဒိန်းကနဲဖြစ်ပြီး နှုတ်ခမ်းအစုံကို လက်ဖျားလေးဖြင့်ပိတ်လိုက်မိသည်။

ဇော်မြင့်က အိပ်ရာပေါ် တက်လာချေပြီ။သူမအသက်ရှူသံလေးတွေ မြန်လာသည်။ဦးလေးအရင်းက သူမကိုတက်ခွပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို လီးချောင်းကြီးနှင့် အထိုးခံရပေတော့မည်။

အိပ်ရာပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ပက် လက် လှန်ပေးထားသော ပိုးအိလွင်၏ တပ်မက်ဖွယ်ရာ ကောင်းလှသော ခန္ဓာကိုယ်ဖွေးဖွေးလေးကို ရမ္မက်ထန်နေသော မျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်လိုက်ပြီး ပိုးအိလွင်၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားလိုက်တော့ သူမယောင်ရမ်းပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်လိုက်မိသည်။

ထိုအခါ သူမလက်ဖမိုးလေးကို လီးထိပ်ကြီးက လာဖိသည်။လီးထိပ်မှာစို့နေသော အရည်ကြည် ပျစ်ချွဲချွဲလေးတွေက လက်ဖမိုးပေါ် ပေကုန်သည်။ထိုအခါ အို့ ကနဲအသံလေး ထွက်လာပြီး လက်ဖမိုးလေးကိုအိပ်ရာခင်းဖြင့် သုတ်လိုက်ရာ အကာအကွယ်မဲ့သွားသော စောက်ဖုတ်လေးကို လီးက လာထိသည်။သူမထိတ်လန့်စွာဖြင့်

" လေးလေး ... ဟို ... မသွင်းနဲ့နော် လေးလေး "

" မသွင်းပါဘူး သမီးရယ် ... ပေါင်ကြားထဲကိုပဲလိုးမှာပါ ... လေးလေးလီးကို သမီးပေါင်နဲ့ညှပ်ထားပေးနော် "

သူမမျက်နှာလေး ရဲသွားသော်လည်း ဘာမှမပြောပဲ ပေါင်နှစ်လုံးကို အသာစေ့ပေးသည်။ပြည့်တင်းသော ပေါင်သားအိအိနှစ်လုံးကြား မှာ လီးက အလိုက်သင့် ညှပ်သွားပြီးစောက်ဖုတ်လေးအပေါ်ကိုလည်း အမြှောင်းလိုက် ဖိကပ်မိနေတော့ ကောင်မလေးခမျာကြက်သီးမွေးညှင်းလေးများပင် ထသွားရသည်။

စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေယိုစိမ့်ကျလာတာကို လီးချောင်းကြီးမှာ စိုသွား၍ သိလိုက်သည်။ပင်ကိုယ်ကပင် ရမ္မက်ကြီးပြီး အထိအတွေ့ မရှိဖူးသေးသော အစိမ်းသက်သက် အပျိုစင်လေးခမျာ ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်တယောက်က ကိုယ်လုံး တီးချွတ်ပြီး တက်ခွတာကို ခံရမှတော့ စိတ်မထပဲ ဘယ်နေလိမ့်မလဲ။

ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲမှာ ညပ်နေသော လီးချောင်းမာမာကြီး၏ ပူနွေးသော အထိအတွေ့က သူမအဖို့ ရင်ဖိုလှိုက်မောစေသည်လေ။ဇော်မြင့်က အသာစညှောင့် သည်။

ပေါင်တွင်းသား နုနုလေးတွေကိုသာမက စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးကိုပါ လီးနှင့်ပွတ်တိုက်ခံရသော အပျိုမလေးခမျာ " တဟင်းဟင်း " အသံတွေ ထွက်လာတော့သည်။နို့တွေကိုပါ ထပ်စို့ပေးလိုက်ပြန်တော့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကပါ လူးလွန့်လာရသည်။ပွင့်ဟနေသော နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်ချိန်မှာ သူမကပါ အငမ်းမရ ပြန်လည် စုပ်လာတော့သည်။ 

နှုတ်ခမ်းချင်း အပြန်အလှန် မွတ်သိပ်စွာ စုပ်နမ်းရင်း အတန် ကြာအောင်ညှောင့်ပေးလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေ ပို၍ရွှဲလာသည်။ပိုးအိလွင်ထံမှ " တဟင်းဟင်း " ငြီးသံလေးတွေလည်းပို၍ စိပ်လာသည်။နှုတ်ခမ်းချင်းခွာကာနို့တွေကို စို့ပြန်သည်။

အောက်ပိုင်းမှာ ညှောင့်ပေးနေတာကလည်း မရပ်။အပျိုမလေး နေရခက်လှသည်။ရင်ခွင်အောက်မှာ လူးလွန့်နေသော ကောင်မလေးကိုကြည့်ရင်း ဗျူဟာ တမျိုးပြောင်းလိုက်ပြန် သည်။နို့အုံဖွေးဖွေးလေးတွေကို အောက်ခြေမှ ပင့်၍ ဆုပ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းရဲရဲလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ညှပ်၍ချေပေးလိုက်တော့

" အို ဟို ဟို ... အာ့ဟ ... လေးလေးရယ် ... အာ "

ကောင်မလေးခမျာ ရင်ပတ်ကလေးပင် ကော့တက်လာရသည်။သူ့ကိုလည်း အတင်းပြန်ဖက်ကာ သူမပေါင်နှစ်လုံးကြားရှိ လီးချောင်းကြီးကိုလည်း ပေါင်သားတွေဖြင့် တအားဖိညှပ်လာသည်။လိုးမယ်ဆိုလည်း ငြင်းမည့်အနေအထား မရှိတော့။

ဖိုမအထိအတွေ့ကို မကြုံဖူးသည့် မနူးမနပ်အပျိုမလေး ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာပြီဆိုတာ သူသိနေသော်လည်း မလိုးသေး။သူမကိုယ်တိုင် လိုလိုလားလား ခွင့်ပြုသည်အထိ ဆွပေးပြီးမှ အားရပါးရ တက်လိုးဖို့ ကြံထားသည်။ဒါမှ သူ့အလွန်မဖြစ်မှာလေ။

" ကောင်းလိုက်တာပိုးအိရယ် ... ပေါင်ကြားထဲကို လိုးရတာတောင် ဒီလောက် ကောင်းနေတာ ... အထဲကို သွင်းပြီးတော့သာ လိုးလိုက်ရရင် ဘယ်လောက် အရသာရှိလိုက်မလဲ မသိဘူး--"

" မြန်မြန်လုပ်ပါ လေးလေးရယ် ... သမီး မနေတတ်တော့ဘူး ... "

" ဘာလို့ မနေတတ်တာလဲ ... "

" လေးလေးဟာကြီးက မာတောင်ပြီး လာလာပွတ်နေတာကိုး ... ဟင့် ... အ ... "

" အဲဒါ သမီးစောက်ဖုတ်လေးကို လိုးချင်လို့ မာတောင်နေတာလေ .. "

" အာ ... မြန်မြန်လုပ်ပါဆို ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူး ... "

" ပေါင်ကြားထဲကို လိုးရတာဆိုတော့ ကြာတာပေါ့သမီးရဲ့ ... အထဲကိုသွင်းမှ မြန်မြန်ပြီးမှာလေ ... "

" သွင်းလို့ရပါ့မလား လေးလေးရယ် ... လေးလေးဟာကြီးက အကြီးကြီးဟာကို ... "

" ရတာပေါ့သမီးရယ် ... "

" မထူးတော့ပါဘူး ... သွင်းချင်လည်း သွင်းလိုက်ပါတော့ ... "

.........................................................................................................

အခန်း  ( ၆ )

သူလိုချင်သော စကားကို ရလေပြီ။

ကောင်မလေးက ကြည်ဖြူစွာ လိုးခွင့်ပြုနေပြီမို့ အချိန်မဆွဲတော့ပဲ ကောင်မလေး၏ ခြေသလုံးသားလေး နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက အောက်မှ ပြူးထွက်လာသည်။

တကယ်တမ်း အလိုးခံရတော့မယ် ဆိုတော့ ကောင်မလေး တကိုယ်လုံး တုန်ယင်လာသည်။အာသာဖြေတာတောင် စောက်စေ့ကို ပွတ်၍သာ အာသာဖြေဖူးသည်။စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်တောင် မထည့်ခဲ့။ထိုစောက်ဖုတ် လေးထဲကို လီးချောင်း တုတ်တုတ်ကြီး ထိုးသွင်းပြီး အလိုးခံရတော့မည်ဆိုတော့ ကြောက်လည်းကြောက်သည်။

လိုးမည့်သူကလည်း သူစိမ်းမဟုတ် ။ဦးလေးအရင်း။သို့သော် အလိုးခံချင်စိတ်ကို သူမ မထိန်းနိုင်တော့။ဇော်မြင့်က အရည်ရွှဲနေသောစောက်ဖုတ်လေးအပေါ်သို့ တံတွေး ထပ်ထွေးချလိုက်ပြီးသူ့လီးကြီးကိုလည်း တံတွေးဆွတ်ကာ ပိုးအိလွင်၏ စောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

" ဗြစ် ဗြစ် ... အီး ... ပြွတ် ပြွတ်ဗြစ် ... အားအား ... အမလေး ... နာတယ် ...လေးလေးရယ် ... အ ... ဖြေးဖြေးသွင်းပါ ... အား"

လီးဒစ် ဝင်ရုံသာ ရှိသေးသည်။

ကောင်မလေး မျက်ရည်ကျလာပြီ။နောက်ဆုတ်လို့တော့ မဖြစ်။ပထမဆုံး အချီမှာ ရအောင်လိုးနိုင်လျှင် နောက်ထပ်လိုးလို့ရပြီ။အခုနေ နောက်ဆုတ်ပေးလိုက်လျှင် လီးအသွင်းခံရသည့် နာကျင်မှုကိုကြောက်လန့်ပြီး နောက်အလိုးခံတော့မှာ မဟုတ်။အတင်းထိုးသွင်း၍ စောက်ဖုတ်လေး ကွဲသွားလျှင်လည်းပြဿနာ တက်နိုင်သည်။

ဝင်နေသောဒစ်ကြီးကို ပြန်ချွတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ဘေးရှိ မှန်တင်ခုံပေါ်မှ အုန်းဆီပုလင်းလေးကို လှမ်းယူလိုက်သည်။လီးကျွတ်ထွက်သွားတော့ပိုးအိလွင်က သူမစောက်ဖုတ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ထားပြီး ဇော်မြင့်ကိုလိုက်ကြည့်နေသည်။အုန်းဆီပုလင်း ကိုင်ပြီးကုတင်ပေါ် ပြန်တက်လာတော့

" လေးလေး...အီး...ဟီးဟီး...သမီးကို မလုပ်ပါနဲ့တော့...လေးလေးရယ်..သမီးအရမ်းနာလို့ပါ...ဟီး"

ကောင်မလေးက ငိုယိုကာ တောင်းပန်နေသော်လည်း

" ဆီဆွတ်သွင်းရင် သမီးမနာတော့ဘူး... စိတ်ချ--သမီးအရသာရှိအောင် လေးလေးလိုးပေးမယ်"

သူမကို ဆီဆွတ် လိုးတော့မည်ဆိုတာ ရိပ်မိလိုက်သည်။လီးပေါ်ကို အုန်းဆီတွေလောင်းချကာ လီးတချောင်းလုံး နှံ့သွားအောင်လိမ်းလိုက်သည်။မတ်ထောင်နေသော လီးချောင်းကြီးက အကြောတွေ ပြိုင်းပြိုင်းထနေပြီးခေါင်းတဆတ်ဆတ် ဖြစ်နေတာကို ကြည့်ကာ ငါ့စောက်ဖုတ်ကို လိုးမယ့်လီးကြီး ပါလား ဟု တွေးမိလိုက်တော့ ကျောထဲက စိမ့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး ကြက်သီးများပင် ထမိသည်။

သူမပေါင်နှစ်လုံးကို ထောင်ကာ ဘေးသို့ကားလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးပေါ်ကိုလည်း အုန်းဆီတွေ လောင်းချသည်။သူမ ကြည့်လည်း မကြည့်ရဲ ၊မျက်နှာလည်း မလွှဲနိုင်။လက်တဖက်က အုန်းဆီလောင်းချရင်း လက်တဖက်က လီးကိုကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း တလျှောက် ပွတ်ဆွဲနေရာမှ စောက်ဖုတ်အဝလေးမှာ စက်ဝိုင်းဝိုင်းသလို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိပွတ်လိုက်တော့ အလိုးခံရတော့မည့်ကောင်မလေး ခမျာ ငိုတော့မလို မျက်နှာလေးနှင့်

" အင်ဟင်ဟင် ... အင် ဟင်ဟင် " 

ဟူသော ငိုသံလိုလို ငြီးသံလိုလို အသံလေးထွက်လာသည်။ဇော်မြင့်က ဆီဆွတ်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး ကောင်မလေး၏ ထောင်ထားသော ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်သည်။သူ့လက်မှာ ပေနေသော အုန်းဆီတွေကို ချွတ်ထားသော ပုဆိုးနှင့်သုတ်လိုက်ပြီး ကောင်မလေး၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဆွဲဖြဲကာ လီးထိပ်ကြီး တေ့လိုက်သည်။

" အဟင့် ဟင့် ... လေးလေး ... "

အလိုးခံရတော့မည်ဟူသောအသိက အပျိုမလေး၏ တကိုယ်လုံးကို ရှိန်းကနဲ ဖြစ်သွားစေ သည်။လီးဒစ်ကြီး ဗြစ်ကနဲ ဝင်လာသည်။

" အား ...ဟား ... လေ့ လေ့"

အသက်အောင့် အံကြိတ်ပြီးပြောလိုက် သံ လေးက " လေးလေး "ဟုပင် မထွက်ပဲ " လေ့လေ့ " ဟုထွက်လာသည်။ဖင်ကိုတောင် ရအောင် လိုးလာသော ဇော်မြင့်က စောက်ဖုတ် ဆီဆွတ်လိုးရတာကို စာဖွဲ့မနေ။ဒစ်မြုတ်နေပြီဖြစ်သော လီးကို ထပ်သွင်းသည်။

" ပြွတ် ပြွတ် ... ဗြစ် ဗြစ် ဗြစ်"

" အား အား ... နာတယ် ... အား"

နာကျင်စွာ အော်ရင်း ကယောင်ကတမ်းနှင့်ပြန်တွန်းလိုက်သော လက်ကလေးက စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တစ်လစ်ကြီးဝင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်မိလျက်သား။ပူနွေး မာတောင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို အမှတ် တမဲ့ ကိုင်လိုက်မိသော အပျိုမလေးခမျာ သူမဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသော အရာသည် လီးချောင်းကြီးဆိုတာ သိလိုက်သည်နှင့် ဓာတ်လိုက်ခံရသလို တွန့်သွားပြီး ချက်ချင်းပြန်လွှတ်လိုက်သည်။

တဝက်ခန့် ဝင်နေသောလီးကြီးကိုအနည်းငယ် ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ လီးချောင်းကြီးပေါ် အုန်းဆီတွေ မျှင်းမျှင်းလေးလောင်းချနေရင်း ဝင်နေသလောက်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေး လိုက်တော့ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေကိုပါ ဆီဆွတ်သလို ဖြစ်သွားသဖြင့် အဝင်အထွက် လွယ်ကူလာသည်။

ကျပ်သိပ်သော အထိအတွေ့ကိုတော့ နှစ်ဦးလုံး ခံစားနေရသည်။တဖြေးဖြေးဖိဖိသွင်းရင်း လီးထိပ်က အပျိုမြှေးကို ထောက်မိသည်။ပိုးအိလွင်လည်း တကိုယ်လုံးချွေးတွေပြန်နေပြီး " တအီးအီးတအားအား" အဆက်မပြတ် ငြီးငြူနေရသည်။

ယခင်က စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့သော လီးအသွင်းခံခြင်းကိစ္စကို ယခုတော့ လက်တွေ့ကြုံရချေပြီ။ပထမဆုံး လီးအသွင်းခံရလျှင် နာကျင်မည်ဆိုတာ တခြားမိန်းကလေးတွေလို သူမလည်း သိခဲ့သည်။သွင်းမယ့်လီးက သေးသေး ကွေးကွေးလည်း မဟုတ်။

အခုတော့ ဆီဆွတ်သွင်းရင်း တစ်ဝက်ကျော်ကျော် ဝင်နေချေပြီ။ဇော်မြင့်က ပိုးအိလွင် ကိုယ်လုံးအိအိလေးပေါ်မှောက်ချကာ နှုတ်ခမ်းအစုံကို အတင်းဖိကပ်စုပ်ရင်း အောက်ပိုင်းမှ လီးကို အရှိန်ယူပြီးဆောင့်သွင်း ပစ်လိုက်သည်။

" ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ်...ဖောက်...ဒုတ်...အီး...အု...အု...ဝူး"

လီး တဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်သွင်းခံလိုက်ရသော ပိုးအိလွင်ခမျာ မချိမဆန့် နာကျင်မှုစွာအော်လိုက်သော်လည်း နှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံထားရသဖြင့် အော်သံက ပီပီပြင်ပြင်မထွက်။

အပျိုစင်စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ကြီးထွားရှည်လျားသည့် လီးချောင်းကြီးဖြင့် ဆောင့်သွင်းခံလိုက်ရသော ပိုးအိလွင်ခမျာ မချိမဆန့်နာကျင်မှုနှင့်အတူ နားထဲမှာ ဗြစ်ဗြစ် ဗြစ်ဗြစ်ဟူသော အသံကြားလိုက်ရပြီး လီးထိပ်ကသားအိမ်ကို "ဒုတ်ကနဲ " လာဆောင့်သဖြင့် အောင့်သွားသော ဝေဒနာကိုပါ ခံစားလိုက်ရသည်။

ဘယ်လီးမှ အသွင်းမခံဖူးသေးသောစောက်ဖုတ်လေးမှာ လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီး ထိုးသွင်းခံထားရသဖြင့် ပြည့်သိပ်တင်းကျပ်ကာ ကွဲထွက်မတတ်ဖြစ်နေသည်။ရုတ်တရက်မို့ အသက်ပင်မရှူနိုင်ပဲ "တအင်းအင်း"ဖြစ်ကာ အသံထွက် ငြီးငြူလိုက်ရလျှင်အနာ သက်သာမလား ဟူသော မသိစိတ်ကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးအစုံကို လွတ်လိုလွတ်ငြား ရုန်းလိုက်သည်။

..............................................................................................................................

အခန်း ( ၇ )

အသက်ပင်မရှူနိုင်ပဲ "တအင်းအင်း"ဖြစ်ကာ အသံထွက် ငြီးငြူလိုက်ရလျှင်အနာသက်သာမလား ဟူသော မသိစိတ်ကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးအစုံကို လွတ်လိုလွတ်ငြား ရုန်းနေသော်လည်း ဇော်မြင့်က ချက်ချင်း လွှတ်မပေးသေးပဲ အသံမမြည် မြည်အောင် လေးငါးချက်ခန့် "တပြွတ်ပြွတ်"စုပ်လိုက်ပြီးမှ လွှတ်ပေးလိုက်သည်

" အား..အမလေး...လေးလေးရယ်...အရမ်းနာတယ်...ကွဲပြဲကုန်ပြီလားမသိဘူး...အဟင့်ဟင့်--အမလေးလေး...အား--ရှီး--ကျွတ်ကျွတ်"

" မကွဲပါဘူးသမီးရယ်--သမီးစောက်ဖုတ်လေးက ကျဉ်းနေလို့ပါ"

" လေးလေး ဟာကြီးက ကြီးတာကိုးလို့--ဟင့်ဟင့်--နည်းနည်းပါးပါးမညှာဘူး--အား"

" အခု လီးတဆုံးဝင်သွားပြီလေ--သမီးနောက်ထပ် မနာတော့ပါဘူး"

" အမလေး...ဒါ့ထက်ထပ်နာရင်လည်း သေဖို့ပဲရှိတော့တယ်"

စကားပြောကာ အာရုံလွှဲရင်း နားရွက်လေးကိုနမ်းလိုက် လည်ပင်းလေးကိုနမ်းလိုက် နို့အုံကိုဖွဖွဆုပ်နယ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးကိုချေပေးလိုက်ဖြင့် ဆက်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူမအနာသက်သာသလို ဖြစ်လာသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးထိုးသွင်းခံရသော ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံမှာ သူမအတွက် မေ့နိုင်မည်မထင်တော့။သက်သာလာသည်ဆိုသော်လည်း နာတော့နာနေဆဲ။

တင်းကျပ်တစ်ဆို့နေသည့် အတွက်လည်း နေရခက်နေသည်။ထိုအခိုက်မှာ ဇော်မြင့်က လီးကို အသာပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ သက်သာသလိုလို ဖြစ်သွားခိုက် ဒစ်ဖျားလောက် အရောက်မှာ ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်။သူမ အိ ကနဲ အသံလေးထွက်သွားစဉ် လီးက တဝက်လောက်မှာ ရပ်ပြီးပြန်ဆွဲထုတ်သွားပြန်သည်။ထို့နောက် ပြန်ဝင်လာပြန်သည်။

အခုမှ အလိုးခံဖူးသောအပျိုမလေးခမျာ သူမစောက်ဖုတ်ကို ချော့လိုးလိုးနေမှန်းမရိပ်မိ။ဆီဆွတ် အလိုးခံရတာမို့ လီးအဝင်အထွက် လေးငါးခါလောက် လုပ်လိုက်တော့ ဆီတွေ အရည်ကြည်တွေ နှင့်အတူ ပါကင်အဖွင့်ခံရမှုကြောင့် အပျိုမြှေးပေါက်သွားသဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲမှ ထွက်လာသောသွေးတွေကလည်း လီးအဝင်အထွက် ချောမွေ့စေရန် ကူညီပေးသလို ဖြစ်နေသည်။

လေးလေးဇော်မြင့်သည် သူမစောက်ဖုတ်ကို လိုးရင်း လီးကို မသိမသာ ပိုပိုသွင်းနေတာကို သူမရိပ်မိစပြုလာသည်။နူးညံ့အိစက်ကျဉ်းမြောင်းသော စောက်ဖုတ် အတွင်းသားလေးများကို ပူနွေးမာကြောသော လီးချောင်းကြီးကပွတ်တိုက်နေမှုသည် ဘယ်လိုပါဟု ပြောမပြတတ်သော အရသာကို ပေးစွမ်းနေမှန်းလည်းသိလာသည်။အလိုးခံရသော အရသာကို သိလာသောအပျိုမလေးမှာ သူမကိုတက်လိုးနေသောလေးလေးဇော်မြင့်ကို အလိုလိုဖက်လိုက်မိသည်။ထိုအခိုက်မှာ လီးက တဆုံးဝင်လာသည်။

" အီး--အ..အ"

" နာလို့လား..သမီး"

" အင်း--နာတယ် —ဒါပေမဲ့လုပ်ပါ ရပါတယ် ...အား"

တူမဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်စိတ်ကို ဇော်မြင့်အံ့သြသွားရသည်။နာကျင်မှုကို ကြိတ်မှိတ်ခံရင်း ဆက်လုပ်ခိုင်းသော မိန်းကလေးအချို့ကို ကြုံဖူးသည်လေ။

" နာတော့..နာတယ် —ဒါပေမဲ့ နာမှ..အားရတယ်" 

ဟူသော မိန်းကလေးတွေကို အားမနာစတမ်း မညှာမတာ လိုးပစ်ခဲ့ဖူးသည်။ဇော်မြင့်ကလည်း ထိုမိန်းကလေးမျိုးကို ကြိုက်သည်။လိုးနေရင်း အရှိန်တက်လာပြီး အားရပါးရဆောင့်နေချိန်မှာ လူးလှိမ့်အော်ငြီးရင်း ဖြေးဖြေး လုပ်ဖို့ပြောလာလျှင် လိုးရတာ ဖီလင်အောက်သည်ဟု ထင်သည်။

ဇော်မြင့်ကတော့ ညှာရိုးထုံးစံမရှိ။နာကျင်မှုကြောင့် ဘယ်လောက်ပင် ထွန့်ထွန့်လူးနေပါစေ စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးပစ်သည်ချည်း။နာမှအားရတယ်ဆိုသော မိန်းကလေးမျိုးကျတော့ သူ့လီးချောင်းကြီးနှင့် အသားကုန် အဆောင့်ခံရလျင် အော်သည်၊ငိုသည် ၊သို့သော် အလိုးကြမ်းတာကို မတား။အဲ့ဒါမျိုးကို သူအလွန်ကြိုက်သည်။ယခုတွေ့ရပြန်ချေပြီ။

" အဲ့ဒါဆို လေးလေး ဆောင့်မယ်နော်"

" ဟုတ်...လေးလေး"

" မခံနိုင်ရင် ပြောနော်"

သူမ ခေါင်းလေးညိတ်ပြသည်။မျက်နှာလေးကတော့ ရှုံ့မဲ့နေလျက် ဇော်မြင့်က ပိုးအိလွင်၏ ပုခုံးလေး နှစ်ဘက်ကို ချိုင်းအောက်မှ လက်လျှို၍ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ တချက်ချင်း စ၍ ဆောင့်သည်။

ဆောင့်ချက်တိုင်းက သားအိမ်ကို ထိသဖြင့် ပိုးအိလွင် "အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ "ဖြစ်နေသည်။လေအေးစက်ဖွင့်ထားသော်လည်း သူမနဖူးဆံစပ်နှင့် နှာသီးဖျားလေးမှာ ချွေးလေးတွေစို့နေသည်။ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းပြီး ချောမောလှပသလောက် နုအိဝင်းမွတ်နေသောခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင် အပျိုစင် တူမ အရင်းခေါက်ခေါက်လေးကို ပါကင်ဖွင့်လိုးနေရင်း ရမ္မက်ထန်လာတော့ ဇော်မြင့်ဆောင့်ချက်တွေပို၍ စိပ်လာသည်။ပို၍လည်း အားပါလာသည်။

အလိုးခံနေရသော ပိုးအိလွင်ခမျာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်း ။နာတာက ပိုတာလား ၊ကောင်းတာက ပိုတာလား၊မခွဲခြားနိုင်တော့။" တအီးအီးတအားအား "အော်ရင်း ဦးလေးဖြစ်သူ၏ အလိုးကို ခံနေရသည်။

စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ပိုရွှဲလာသလို မျက်ရည်တွေလည်း ပြန်ကျလာသည်။နာသည်။ဘယ်လောက်နာတယ်ဆိုတာ ပြောမပြတတ်အောင် နာသည်။ကောင်းတာကလည်း ကောင်းလွန်းလှသည်။ဆောင့်ချက်တွေ ပိုကြမ်းလာတော့

" အား--အား--လေးလေး--အ--သေပါပြီ...လေးလေးရယ် အဟင့်ဟင့်--အင့်အင့်အင့် အာ့--အင့် အားအားအား အမလေး--အီး -"

" မခံနိုင်ရင် ပြောနော်...သမီး"

ဇော်မြင့်က ထပ်ပြောသော်လည်း ပြင်းထန်လွန်းသော ဆောင့်လိုးချက်တွေကို အလူးအလဲ ခံနေရသော ပိုးအိလွင်ခမျာ ပြန်ပင်မပြောနိုင်။ထိုအခါ ဇော်မြင့်က သူမ ခံနိုင်သည်ဟုတွေးကာ မညှာမတာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးလေတော့ရာ ပို၍လည်းနာ ပို၍လည်း ကောင်းလာပြီးတွန့်လိမ်ကော့ပျံကာ ပထမဆုံးအချီ ပြီးသွားလေတော့သည်။သူမစောက်ဖုတ်ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသော လီး ချောင်းကြီးကို စောက်ဖုတ်ကြွက်သားများဖြင့်ညှစ်ရင်း

" အ ... အ ... ကောင်းလိုက်တာ လေးလေးရယ် ... အား"

ကော့တက်လာသော တူမဖြစ်သူ၏ နို့နှစ်လုံးကို စုံကိုင် ဖျစ်ညှစ်ရင်း အဆက်မပြတ် စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်ဆောင့် လိုးရင်း စောက်ဖုတ်အသစ်စက်စက်ကလေးထဲသို့ သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။