ကင်ဆာ (စ/ဆုံး)

ကင်ဆာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

" ဗျာ … မာမီ … ဘာ ပြောလိုက်တယ် "

" ဟုတ်တယ် … သား … မာမီ … ရဲသူ နဲ့ လက်ထပ်တော့မယ် "

" ဟာ … သား သဘောမတူဘူး မာမီ … ရဲသူ အကြောင်း … မာမီ ဘယ်လောက်သိလို့လဲ … ဒုန်း အုံး ဝုန်းးးးးး … ခလွမ်းးးးး "

ဇွဲမာန် တစ်ယောက် ဒေါသထွက်ကာ ဧည့်ခန်းတွင်း စားပွဲခုံပေါ်မှ အလှတင်ထားသော ဖန်ပန်းအိုးလေးအား ပေါက်ခွဲ ပစ်လိုက်သည်။

" အို … ကိုကို … စိတ်လျော့ပါ … မာမီ ကို နားလည်ပေးလိုက်လေ "

" ယမင်း … နင်ဘာမှ ဝင်မပြောနဲ့ တိတ်စမ်း … ရဲသူ ဆိုတဲ့ကောင်က ပွဲစားယောင်ယောင် ဘာယောင်ယောင်နဲ့ ယောင်္ကျားပိုင်းလုံးကွ "

ဇွဲမာန်မှာ ညီမဖြစ်သူ ယမင်းခင်ကိုပါ အော်ငေါက်လိုက်သည်။မိခင်ဖြစ်သူ၏ စကားကြောင့်ရုတ်တရက် ပေါက်ကွဲနေရသည်။ယမင်းခင်မှာ ဒီအသက်ရွယ်ထိ အဆူအငေါက် မခံရဖူးချေ။ခုလို အကိုဖြစ်သူဇွဲမာန်မှ အော်ငေါက်လိုက်သဖြင့် ဝမ်းနည်းကာ အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ သူမအိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်ကာ ရှိုက်ငိုနေတော့၏။

ဇွဲမာန်တစ်ယောက် အော်ဟစ်ကာ ခုံပေါ်သို့ထိုင်ရင်း နောက်မှီကာ မျက်နှာအား လက်ဝါး နှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ထားလိုက်သည်။ထိုစဉ် စားပွဲခုံပေါ်ရှိ ဒေါ်သီရိမေ၏ ဖုန်းသံလေး မြည်လာတော့၏။

" ဟလို … ကိုသူလား "

" အင်း … မမသီ … အားရင် ခဏထွက်ခဲ့ပါလား "

" အိမ်မှာ ပွက်လောရိုက်နေတာကွာ "

" ခဏလေးပါ မမသီရယ် … မမသီ … ဟာကြီးကို … လွမ်း … … "

" ဟိတ် တော်ပြီ … တွေ့နေကြ နေရာကစောင့် … ခု လာပြီ "

ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် ပိုက်ဆံအိတ်အတွင်းမှ မိတ်ကပ်ဗူးလေးထုတ်ကာ သူမ မျက်နှာအား မှန်ဝိုင်းလေးထဲကြည့်ရင်း အထက်နူတ်ခမ်းနှင့် အောက်နူတ်ခမ်း စိကာ မိတ်ကပ်ပါးပါး ပုတ်လိုက်၏။နူတ်ခမ်းနီတောင့်လေးအား နူတ်ခမ်းဖူးဖူးပေါ်ဖိဆွဲကာ ခုံပေါ်မှကားသော့ယူရင်း ထရပ်လိုက်သည်။သားဖြစ်သူ မင်းခန့်အား တချက်ကြည့်ရင်း…

" ရော့ ဒီလအတွက် သိန်း ၂၀ မင်းတို့မောင်နှမဖို့ "

ခုံပေါ် ပိုက်ဆံထုတ် တင်ရင်း သူမပိုက်ဆံအိတ်လွယ်ကာ ဧည့်ခန်းမှ ထွက်လာခဲ့၏။ဇွဲမာန် တစ်ယောက် မိခင်ဖြစ်သူ၏ နောက်ကျောအား ကြည့်ရင်း ကျန်နေရစ်တော့သည်။

.............................................................................................................................................

" ကဲပြော … ဘာကိစ္စ တွေ့ချင်တာလဲ … မောင် "

မြို့ပြင်တနေရာ လူသွားလူလာနည်းသော ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်တခုတွင်း ခြံဝင်းကြီးထဲမှ တိုက်ခန်းပုလေးထဲ ဒေါ်သီရိမေနှင့် ရဲသူတို့ ရောက်ရှိနေသည်။

" ဒီကိစ္စပေါ့ … မရယ် "

ရဲသူနှင့်ဒေါ်သီရိမေတို့မှာ အပြင်တွင် မမသီနှင်ကိုသူလို့ သုံးကြပေမယ့် နှစ်ဦးသားတွေ့ချိန်ဆို မနဲ့မောင် ဖြစ်သွားတတ်သည်။တိုက်ခန်းလေး၏ အတွင်းဘက် ဧည့်ခန်းထဲမှ ခုံပေါ်တွင်ထိုင်နေသော ဒေါ်သီရိမေ၏ ရှေ့တွင် ရဲသူမှာ ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်လိုက်သည်။

မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားမို့ ခုံပေါ်ခပ်မတ်မတ်ထိုင်နေသော ဒေါ်သီရိမေ၏ မျက်နှာနားတွင် ရဲသူပေါင်ကြားမှ ၈လက်မခွဲခန့်ရှိသော လီးကြီးမှာ ရမ်းခါနေသည်။ဒေါ်သီရိမေမှာ မျက်နှာလေး နောက်ဆုတ်ရင်း…

" ဟွန့် … ဟိုတနေ့ကမှ … တွေ့ထားတာကို … မလွန် လွန်းဘူးလား "

" မလွန်ပါဘူး မ ရဲ့ … မ ရဲ့ စောက်ပတ်လေးက တအားလိုးကောင်းတာ သူက သိနေတာလေ "

ရဲသူမှာ စကားပြောရင်း လီးအား ဒစ်ကြီးကားထွက်လာအောင် ဖြဲပြလိုက်သည်။ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် ရဲသူလီးကြီး၏ ညို့ချက်များအောက် မိန်းမောသွားရတော့၏။ရဲသူမှာ အမှန်တော့ အလုပ်ကိုင် မယ်မယ်ရရ မရှိပေ။သင်္ဘောသားကတော်များ တခုလပ်ဘောစိမများ ချမ်းသာသောအသိုင်းဝိုင်းမှအိမ်ထောင်ရေးသုခ မပြည့်စုံသော မိန်းမများအား ကာမဆန္ဒဖြည့်ဆည်းပေးရင်း ချူစားနေသူဖြစ်သည်။

ကြေးကြီးဖဲဝိုင်းတခုတွင် ချိန်းရိုက်နေသော ဒေါ်သီရိမေအား သူလိုးနေကြ ကတော်တစ်ယောက်က မိတ်ဆက်ပေးသဖြင့် သိကျွမ်းခဲ့ရသည်။ဒေါ်သီရိမေအကြောင်း စုံစမ်းရာတွင် သားတစ်ယောက် သမီးတစ်ယောက်မိခင်ဖြစ်ပြီး ခင်ပွန်းဖြစ်သူတိမ်းပါးစဉ် ကျန်ရစ်ခဲ့သော အတွင်းပစ္စည်းများမှာ ခန့်မန်းမရပေ။

ဘဏ်တိုးတင် ၁လ သိန်း၇၀ခန့် ရှိရာ မရမက ချဉ်းကပ်ခဲ့၏။လူချင်းရင်းနှီးပြီး ၅ လ လောက်တွင် ဒေါ်သီရိမေ၏ ငုပ်လျိုးနေသော ကာမဆန္ဒများအား ဖေါ်ပေးကာ သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့သည်။ ရေရှည်စားမည့်အသီးမို့ အထူးဂရုစိုက်ကာ ငွေကြေးနှင့်ပက်သက်၍ မပူဆာခဲ့ပေ။ဒေါ်သီရိမေ မှာ လီးဖြင့် နှစ်ပေါင်းအတော်ကြာ ဝေးနေရာမှ မိန်းမကျမ်းကျေသော ရဲသူအား မသိမသာစွဲလမ်းလာခဲ့၏။

သူမ အပေါ် ငွေကြေးပက်သက်မှု့ မရှိသဖြင့် သူမကြားထားသော သတင်းများအား မယုံခဲ့ပေ။ခုထိ တင်တွေရင်တွေ ဖွံ့ဖြိုးနေသော သူမအား ရဲသူမှ ချစ်ခင်နေမိသည်ဟု ထင်မှတ်နေတော့၏။

" မ … ပါးစပ်ဟလေ … အင့် … ချော့လိုက်ပါဦး … စိတ်ကောက်နေတာကို "

ရဲသူမှာ သူ့၏လီးအားငေးရင်း တွေးနေသော ဒေါ်သီရိမေအား သတိပေးလိုက်၏။ လီးကြီးအား ၂ ချက် ၃ ချက် ဂွင်းတိုက်ကာ ဒစ်ဖူးကြီးအား ဒေါ်သီရိမေ နူတ်ခမ်းနား တေ့ပေးလိုက်သည်။

ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် နူတ်ခမ်းလေးဟကာ ဒစ်ကြီးအား ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။လီးအရင်းအား သူမညာဘကါလက်ဖြင့် ထိန်းကာ ဒစ်ဖူးကြီးအား စိုက်ကြည့်လိုက်၏။ထို့နောက် ပါးစပ်ထဲမှ မလွတ်တမ်း မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေတော့သည်။ရဲသူမှာ ဒေါ်သီရိမေ၏ ခေါင်းအား ဖမ်းကိုင်ရင်း ရမ္မက်စိတ် ထကြွစေသော စကားလုံးများအား အဆက်မပြော ပြောနေ၏။

" အားဟားးး … ကောင်းလိုက်တာ … မ ရယ် … ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် တတ်နေပါလိမ့် … အ အားးးးးး … အားပါးပါးးးးး … ဒီနူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေတာ … သူများတွေပြောရင် ယုံမှာတောင်မဟုတ်ဘူးဗျာ … ရှီးးးး းးးးး … အားးးး "

ရဲသူတစ်ယောက် ဒေါ်သီရိမေ၏ ပါးစပ်ထဲ လီးတဝက်ခန့် အထုတ်သွင်းလုပ်ကာ ၁၀ချက်လောက်လိုးလိုက် လီးအားအပြင်ပြန်ထုတ်ပြီး ပါးပြင်လေးအား တဘတ်ဘတ် ဘယ်ညာရိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲပြန်လိုးလိုက်နှင့် တရှီးရှီး ဖြစ်နေတော့သည်။

ဒေါ်သီရိမေမှာ သွားလေသူလင်တော်မောင်နှင့်တုန်းက မရခဲ့သော ကာမစည်းစိမ်တို့အား ရဲသူဆီမှ ရရှိနေသည်။ရဲသူက သူမ တံထွေးများဖြင့် ပြောင်လက်နေသော လီးကြီးအား ပါးစပ်မှဆွဲထုတ်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲထူကာ နူတ်ခမ်းချင်းတော့စုပ်လိုက်၏။

သူမ ခုံပေါ်မှ ထရပ်စဉ် ထမိန်လေးမှာ အောက်သို့ ပုံကျသွားရသည်။ပေါင်သားဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးကြားမှာ စောက်ဖုတ်လေးအား အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခရမ်းရောင်လေးက ဖုံးအုပ်ထား၏။ ရဲသူမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်နမ်းရင်း ဒေါ်သီရီမေအား ဧည်းခန်းနံရံဆီသို့ တွန်းပို့လိုက်သည်။ပေါင်ကြားတည့်တည့်အား လီးထိပ်ဖြင့် ထောက်ရင်း အပေါ်အင်္ကျီအား ဆွဲချွတ်လိုက်ပြန်သည်။

အပေါ်အင်္ကျီကျွတ်သည်နှင့် ဘော်လီအတွင်းမှ တင်းထုပ်နေသော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကြား လျှာဖြင့်ထိုးယက်လိုက်၏။ဒေါ်သီရိမေမှာ အတွင်းခံဖုံးထားသောစောက်ပတ်အား လီးဖြင့်အထောက်ခံရင်း ရင်သားကြီးများအားထိန်းထားသော ဘော်လီအား လက်နောက်ပြန်ချွတ်ပေးလိုက်သည်။

ဘော်လီကျွတ်သည်နှင့် နို့အုံထွားထွားကြီးနှစ်ဖက်မှ နို့သီးခေါင်း ညိုညိုလေးနှစ်ခုက မာခဲကာထောင်နေတော့၏။ရဲသူမှာ ဒေါ်သီရီမေ၏ပေါင်ခြံတွင်း လီးအားတဝက်ထိုးထည့်ကာ ခါးအားဖြင့်ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကစားရင်း နို့သီးခေါင်းလေးများအား တဖက်ပြီးတဖက် ပြောင်းစို့ပေးသည်။ဒေါ်သီရိမေတစ်ယောက် ပေါင်ခြံတွင်း ဝင်ထွက်နေသော ရဲသူ၏လီးအရည်ပြားအပေါ်ပိုင်းက သူမစောက်ဖုတ်အား ဖိပွတ်သလိုဖြစ်ကာ စောက်ရည်များ အတွင်းခံဘောင်းဘီအပြင်သို့ စိမ့်ထွက်နေတော့၏။

" ရှီးးးး းးးး … ကျွတ် "

ရင်ဘတ်ကြီးကော့ကာ ရဲသူခါးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ရင်း စောက်ပတ်မျက်နှာပြင်နှင့်လီးအပေါ်ပိုင်းအရည်ပြားအား ထိထိမိမိလေး ဖြစ်စေရန် ဆွဲဆွဲကပ်နေသည်။ပါးစပ်မှလည်း ညည်းငြူကာ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံးတွန့်လိမ်လာချိန် ရဲသူက သူမ ကိုယ်လုံးအား တပတ်လှည့်ပစ်လိုက်၏။

နံရံအား လက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်သားစိုင်ကြီးနှစ်ခြမ်းအား နောက်သို့ အနည်းငယ် ဆွဲကော့စေသည်။အတွင်းခံဘောင်းဘီအား ပေါင်လယ်ထိ ဆွဲချကာ ပေါ်လာသော ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ပစ်၏။

" အ …… အားးးး …… ရှီးးး းးးးးး "

ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် ခေါင်းလေးလှန်တက်ကာ သူမဖင်ကြီးအား ရသလောက် ထပ်ကော့ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်အား ကားပေးလိုက်သည်။ဖင်ကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ရင်းဒူးထောက်ထိုင်ချရာ ဒေါ်သီရိမေ ဖင်ကြားမှ ဖင်ဝမဲမဲလေးက ရဲသူမျက်နှာရှေ့ တန်းနေတော့သည်။

ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့်ယက်ကာ ညာဖက်လက်က ပေါင်ကြားမှပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်အား ပင့်ကိုင်လိုက်၏။လက်ညိုးနှင့်လက်ခလယ် အသုံးပြုကာ စောက်စိလေးအား ညှပ်ဆွဲပေးရာ ခဏအကြာတွင် စောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်းပန်းထွက်လာတော့သည်။ပေါင်သားတုတ်တုတ်ဖွေးဖွေးလေး တဇပ်ဇပ်တုန်ကာ…

" အားးးး … မောင်ရယ် … အမလေးးး … လိုးမှာဖြင့် လိုးပါ့လားကွာ … ရှီးးး းးးး အားဟားးး "

" ပြန်ပြောစမ်းကွာ … အင့် ဖြန်း ဖြန်းးးး "

" လိုးပါတော့ … မောင်ရယ် … မ …… မခံစားနိင်လို့ပါ "

" ဘယ်နေရာက မခံစားနိုင်တာလည်း … မ… ရယ် "

" စောက်ပတ်ထဲကပါ … ယား ယား … ယားလွန်းလို့ပါနော် "

ရဲသူမှာ မေးလဲမေး ဖင်ပေါက်လေးထဲ လျှာထိုးထဲ့ကာ ကလိရင်း စောက်စိအား ချေနေလိုက်သည်။

" ဘာနဲ့ လိုးရမှာလည်း … မ … ရဲ့ "

" လီးကြီးနဲ့လေ … အမလေးးး … လီးကြီးနဲ့ပေါ့ …… အ အားးး "

" ဘယ်လီးလဲ … မ … ရယ် "

" မောင့်လီးကြီးနဲ့ … လိုးပေးပါတော့မောင်ရယ် … စောက်ပတ်က ယွနေပါပြီ … လိုးပါ လိုးပါတော့နော် "

ရဲသူမှာ ဖင်ရော အဖုတ်ရော စိတ်ကြိုက် ကလိပြီးမှ ထရပ်ကာ ဒေါ်သီရိမေ၏ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ ဒစ်ဖူးအား မြုပ်ထားလိုက်သည်။

ခါးအနည်းငယ်ညွတ်ကာ နံရံလက်ထောက်ထားသော ဒေါ်သီရိမေ၏ နို့အုံများအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်၏။ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် ရမ္မက်စိတ်များ တောက်လောင်နေပြီမို့ ရဲသူ အလိုးအား မစောင့်နိုင်ပဲ ဖင်သားကြီးအားနောက်ကော့ထိုးကာ လီးကြီးအား သူမစောက်ပတ်ထဲဝင်လာအောင် ကြိုးစားတော့သည်။

" အာကွာ … ကျွတ် … ဘာလုပ်နေတာလဲ … မောင် ရာ … လိုးစမ်းပါကွာ … မမ စောက်ပတ်ကြီးကို … လိုးစမ်းပါဆို "

ရဲသူမှာ ဒေါ်သီရိမေ၏ ကာမစိတ်အား ဆွဲမြင့်ပြီးမှ မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

" ဗျစ် …… အ …… ဘွတ်ဘွတ်…… အားးးးး းးးး … ဖွပ် …… ဗျစ် … ဗျစ် …… ဘွတ်ဖွပ် "

တကယ်လိုးတော့လည်း ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် ကော့ပျံနေရသည်။ရဲသူ၏ စံချိန်မှီ လီးကြီးမှာ စောက်ဖုတ်ထဲဝင်တိုင်း ဘေးနူတ်ခမ်းမှ အသားဆိုင်များလိပ်ပါသွားကာ…လီးတန်ကြီးအပြင်ပြန်ထုတ်တိုင်း စောင်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများက ချိတ်ပါလာခဲ့၏။

နို့အုံအား ညှစ်ရင်း တရကြမ်း ပစ်ပစ်လိုးရာ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝအားထောက်မိသဖြင့် စောက်ဖုတ်တအုံလုံး ကျင်တက်သွားကာ အီစိမ့်အောင် ကောင်းနေတော့၏။ရဲသူလီးကြီး ဝင်လာတိုင်း ဖင်ကြီးအား ကော့ဆောင့်ပစ်သဖြင့် ဆီးခုံးနှင့်ဖင်သားကြီးများ ထိမိကာ အသားချင်းရိုက်သံများထွက်ပေါ်လာသည်။စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများအား ထိထိမိမိ ချိတ်ဆွဲနေသဖြင့် ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး တုန်လာကာ…

" အားးးးး းးးးးး …… မောင် … မရပ်နဲ့ …… ဆောင့်ဆောင့် …… နာနာလေးလိုး …… ရှီးးးး းးးးး …… ဟုတ်တယ် လိုးလိုးးးးး … ကောင်းလိုက်တာကွာ …… ကျွတ် …… ထွက် ထွက် …… ထွက်ပြီ …… အားဟားးးး …… ရှီးးးး းးးးး အမလေးးးး …… အို့ …… အ …… အားးးးးးးး "

ဒေါ်သီရိမေ စောက်ရည်များပန်းထွက်ချိန် လီးအား ညှစ်ပေးသလိုဖြစ်လာကာ ရဲသူလည်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်အပြီး လီးအရင်းထိကပ်ကာ လရည်များ စောက်ခေါင်းတွင်း ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

" အားးး … မောင်လည်း …… ပြီးပြီ … မ …ရယ် …… ရှီးးးး းးးး "

ရဲသူမှာ လရည်များကုန်စင်အောင် ပန်းထည့်ပြီး လီးကြီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ထိုင်ခုံနား ပြန်သွားကာ ခုံပေါ်ထိုင်ရင်း ပေါင်ဖြဲထားလိုက်သည်။

ဒေါ်သီရိမေမှာ ချက်ချင်းကပ်လိုက်လာပြီး ရဲသူပေါင်ကြားတွင်း ဒူးတုတ်ထိုင်ချလိုက်၏။ထို့နောက် သူမစောက်ရည်နှင့်လရည်များ ပေပွနေသော ရဲသူလီးကြီးအား ပြောင်စင်နေအောင် စုပ်ပေးလိုက်ရင်း လီးပေါ်ပါးအပ်ကာ မှေးနေလိုက်တော့သည်။

" ကြိုက်လား … မ "

" အင်း … ကြိုက်တယ် "

ဒေါ်သီရိမေမှာ ပြောပြီး ပျော့ခွေသွားသော လီးကြီးအား ရွတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်ပြန်သည်။

" လက်ထပ်ဖို့ မစဉ်းစားသေးဘူးလား … မ … ရယ် "

" အိမ်ပြောနေတာ မောင် ရယ် … သားက ခါးခါးသီးသီး ငြင်းနေလို့ … မ …လည်း အခက်တွေ့နေတာ "

" အင်းပါ … မောင်တို့ … အမြန်ဆုံးနီးအောင် ကြိုးစားပေးပါ … မ ရယ် "

" မောင် ရယ် "

ဒေါ်သီရိမေ မှာ ရဲသူပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက်တော့သည်။ရဲသူက သူမနို့ကြီးများအား ပွတ်သပ်ကာ လျှာလေးအား ဆွဲစုပ်နေ၏။ဒုတိယအချီတွင် ဒေါ်သီရိမေက ရဲသူအား ကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက်လှဲခိုင်းကာ သူမစိတ်ကြိုက် အပေါ်မှခွလိုးခဲ့သည်။

သူမအိမ်ပြန်ရောက်ချိန် အပေါ်ထပ် သားဖြစ်သူဇွဲမာန်အိပ်ခန်းမှ မူးပြီးအော်ဟစ်နေသံကြားနေရသည်။ခြေဖွဖွနင်းကာ သူမအိပ်ခန်းဝင်ရင်း ရေချိုး အနားယူပစ်လိုက်တော့၏။အိပ်ယာထက် လှဲရင်း ရဲသူနှင့်လက်ထက်ဖို့အရေး ရင်မောနေရ၏။ခင်ပွန်းသည်ဆုံးပါးသွားကတည်းက တစ်ယောက်ထဲနေလာခဲ့ရာ သားဖြစ်သူနှင့်သမီးဖြစ်သူ မျက်နှာငယ်မှာ စိုးသဖြင့် နောက်အိမ်ထောင်ပြုဖို့ မစဉ်းစားခဲ့ပေ။

နှစ်အတော်ကြာ ငုပ်လျိုးနေသော သူမ၏ ကာမဆန္ဒလေးများနိုးကြားလာချိန် ရဲသူနှင့်တွေ့ပြီး ရမ္မက်စိတ်လေးများတောက်လောင်လာကာ ကာမစည်းစိမ်များ ပြန်လည်ရရှိခဲ့သည်။အပြုစုအယုယကောင်းသော ရဲသူအား စွဲလမ်းမိကာ လက်ထပ်ဖို့ထိ စဉ်းစားမိလာ၏။

ဇွဲမာန်အား ချော့မော့ပြောဆိုရာ မရသည့်အဆုံး ၃ လ အကြာတွင် ရဲသူအား အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်လိုက်တော့သည်။ရဲသူက လူလည်မို့ ဇွဲမာန်နှင့် ထိပ်တိုက်မတွေ့အောင် ရှောင်နေတတ်၏။ရဲသူနှင့် ဇွဲမာန်မှာ အသက် ၂ နှစ်သာကွာသဖြင့် မအေအရွယ် ဒေါ်သီရိမေအား လက်ထပ်ယူရာ စည်းစိမ်ပိုင်ဆိုင်မှု့များကြောင့် ဖြစ်သည်မှာ ငြင်းစရာ မလိုပေ။

ဒေါ်သီရိမေမှာ သားဖြစ်သူကြောင့် စိတ်အနှောက်ယှက်ဖြစ်နေသည်မှ လွဲ၍ သူမစိတ်ကြိုက် ပြုစုနိုင် လိုးနိုင်သော ရဲသူကြောင့် အရင်ထက် နုပျိုလန်းဆန်းနေတော့သည်။သားဖြစ်သူဇွဲမာန်၏ တောင်းဆိုမှု့ကြောင့် ဘဏ်မှရသော အတိုးငွေ သိန်း ၇၀ အား တဝက်တိတိခွဲပေးလိုက်၏။နောက်ပိုင်း ဇွဲမာန်ကလည်း သိပ်ပြက်သနာ မရှာတော့ပေ။သို့သော် ထမင်းတစားပွဲထဲ အတူမစားပေ။ဒေါ်သီရိမေတို့နှင့် သီးခြားခွဲစားတတ်၏။

ရဲသူမှာ ကိုင်းကြီးကြီးနားရသဖြင့် သုံးဖို့ဆွဲဖို့ မပူပင်ရတော့ပေ။ဒေါ်သီရိမေနှင့်အတူ ဖဲရိုက်လိုက် ခရီးထွက်လိုက်နှင့် လောက စည်းစိမ် ရှိနေတော့၏။မနက်လင်းသည်နှင့် ဘေးနားအိပ်နေသော ဒေါ်သီရိမေ၏ ပေါင်ကြားထဲ လက်သွင်းကာ ထိုးကလိပေးနေသည်။

" ဟိတ် … အစောရီးကွာ မောင်ကလည်း "

" ဘာလဲ … မ …က ရိုးသွားတာလား "

" အမလေးတော် … ငါးဖယ်ကပြောင်းပြန် … မ … က မောင့်ကို မေးရမယ့်စကားလေ "

တကယ်တော့ ရဲသူမှာ အနေအစားချောင်သဖြင့် ဒေါ်သီရိမေ အကြိုက် အကုန်လိုက်လုပ်ပေးနေတော့၏။ပိုက်ဆံအိတ်ထဲ ပိုက်ဆံအပြည့် ဒေါ်သီရိမေက အမြဲဖြည့်ပေးထားသည်။

လိုချင်တာ မှန်သမျှ အကုန်ဝယ်ပေးသည်မို့ ဒေါ်သီရိမေ အညိုညင် မခံရဲပေ။အိပ်ရထ မူနွဲ့နွဲ့လေးပြောနေသော ဒေါ်သီရိမေ၏ ညဝတ် ဘောင်းဘီလေးအား ဆွဲချွတ်ရင်း စောက်ပတ်အား တချီပြီးအောင် ယက်ပေးလိုက်တော့သည်။

" အားလားလားးးး …… မောင်က …… တအားပြုစုတတ်တာပဲကွာ "

" ချစ်တာကိုး … မ … ရဲ့ "

" မယုံပါဘူး … နောက်ကျ … ဒီအဖွားကြီး ရှုပ်တယ်ဆိုပြီး ထားသွားမှာ မလား "

" မဟုတ်တာ … မ … ရယ် … မောင်က … မ …မျက်နာ တစ်ကမ္ဘာ ထင်နေရသူပါ "

" ဟွန့် … စကားကလည်း … တော်တော်တတ် "

" ကဲ … မောင် ရေသွားချိုးတော့မယ် … မ "

" အင်း … ညက မီးပျက်လို့ ရေမတင်ဖြစ်ဘူးမောင် … အောက်က ရေချိုးခန်း သွားချိုးလိုက် … မ … ခဏ အိပ်ဦးမယ် "

ရဲသူလည်း အင်္ကျ ီချွတ်ကာ အောက်ထပ်ဆင်းလာကာ ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ရေချိုးနေတော့၏။တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာတိုင်ရင်း လီးကြီးအား ဆွဲဆန့်ကာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပေးနေ၏။ရဲသူလီးမှာ ဘာဆေးမှထိုးမထားပေ သဘာဝအတိုင်း ထွားကြိုင်းနေသည်။ နေ့စဉ် မနက်တကြိမ် ညနေတစ်ကြိမ် ၁၀မိနစ်ခန့် လက်ဖြင့်ဆွဲပေးနေတတ်သည်။စိတ်ရှည်လက်ရှည် လီးအားဆွဲပေးနေစဉ် ရေချိုးခန်းတံခါးပွင့်လာကာ…

" အိုရ် … ဆောရီးနော် "

" ဟင် … ယမင်းခင် "

ရဲသူမှာ လီးတန်းလန်းဖြင့် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတော့သည်။ယမင်းခင်မှာလည်း အိမ်ပေါ်ရေပြတ်သဖြင့် အောက်ထပ် ရေလာချိုးပုံရသည်။သူမမျက်လုံးများက ရဲသူ၏လီးကြီးထံ ကျရောက်နေ၏။မျက်လုံးများပြူးကျယ်ကာ ပါးလွှာသောနူတ်ခမ်းလေးက ဟ နေတော့သည်။

" ဟိုလေ … ယမင်း … ကိုသူ အရင်ချိုးလိုက်မယ်နော် … လက်စနဲ့မို့ "

" အော် … ဟုတ်ဟုတ် "

ယမင်းခင်မှာ လီးကြီးပေါ်အာရုံရောက်နေရာမှ ရဲသူစကားကြောင့် သတိပြန်ကပ်လာကာ အကြည့်ကိုဖယ်လိုက်ရင်း ရေချိုးခန်းမှ ပြန်ထွက်လိုက်၏။ရဲသူချိုးပြီးမှ သူမဝင်ချိုးကာ အိပ်ခန်းထဲဆံနွယ်များရေခြောက်အောင် ဒွိင်ယာမူတ်ရင်း ခဏစောင့်နေလိုက်သည်။အဝတ်စားသပ်သပ်ရပ်ဝတ်ဆင်ပြီး ပိုက်ဆံအိတ်နှင့် ကားသော့ယူကာ အပြင်ထွက်ခဲ့တော၏။

ရှော်ပင်ထွက်ကာ နောက်ဆုံးပေါ်ဒီဇိုင်း ဘရမ်းနယူး ၅ စုံလောက်ဝယ်ရင်း လမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းနှင်နေသည်။နေ့လည်၂နာရီဝန်းကျင်မို့ လမ်းမကြီးမှာ နေရောင်ခြည်အပူရှိန်ကြောင့် ခြစ်ခြစ်တော့ပူနေတော့၏။ဘယ်မှ ထပ်မသွားပဲ အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

အိမ်ရောက်သည်နှင့် သူမအခန်းထဲဝင်ကာ အပေါ်အင်္ကျီနှင့်ဂါဝန်အား ဘဲဥပုံမှန်အဝိုင်းရှေ့တွင် ချွတ်ချလိုက်သည်။ဖြူဖွေးတင်းထုပ်နေသော နို့အုံလေးအား ဘယာစီယာအနက်ရောင်လေးနှင့် ထိန်းချုပ်ထားရာ နို့သီးခေါင်းနီတာရဲလေးများက ရုန်းထွက်ချင်နေသလို ခွက်နေသောခါးလေးအောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီအစိမ်းလေးအတွင်းမှ ဖင်သားစိုင်ကြီးများက ကော့ထွက်နေတော့သည်။

နဖူးရှေ့ဝဲကျလာသောဆံနွယ်များအား ခေါင်းတချက်ရမ်းကာ ပင့်တင်ရင်း စုချည်ပြီး နောက်ကျောဘက် ပို့ထားလိုက်သည်။မှန်ရှေ့ သူမကိုယ်လုံးလေးအား တပတ်လှည့်ကြည့်ကာ ဝယ်လာသော အဝတ်စားအိပ်ထဲမှ အင်္ကျ ီနှင့် စကပ်အတိုများအား တထည်ပြီးတထည် ဝတ်ဆင်ကြည့်နေတော့၏။

သူမလှုပ်ရှားမူ့အားလုံးအား အခန်းပြင်မှ ချောင်းကြည့်နေသူ ရဲသူတစ်ယောက် ပေါင်ကြားတွင်းမှ လီးကြီးအားဆုပ်ကိုင်ရင်း ရင်သပ်ရှု့မော ဖြစ်နေရသည်။ယမင်းခင်မှာ နောက်ဆုံးတထည် ဝတ်ကြည့်စဉ် အခန်းလိုက်ကာစလေး လှစ်ကနဲ့လှုပ်သွားသည်ကို မှန်ထဲမှမြင်လိုက်ရသဖြင့် အခန်းတံခါးအားလှည့်ကြည်လိုက်၏။

ရဲသူတစ်ယောက် ရမ္မက်စိတ်လေးထကြွနေစဉ် ချောင်းနေသောအခန်းဝလေးအား ယမင်းခင်က စိုက်ကြည့်နေသဖြင့် ခြေဖွဖွနင်းကာ အခန်းဝနားမှထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းဝလိုက်ကာစလေးကြား လူရိပ်တွေ့ရသဖြင့် စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ဖြစ်သွားရသည်။

အခန်းပြင်ထွက်ကြည့်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းနားရောက်လာခဲ့၏။တံခါးအား အသာတွန်းကြည့်ရာ မိခင်ဖြစ်သူ၏ ကုတင်ပေါ်တွင် ရဲသူမှာ ခြေတွဲလောင်းချထိုင်ရင်း လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ကာ သူမနာမည်အားရွတ်ရင်း ခေါင်းမော့ဂွင်းတိုက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

ဒေါ်သီရိမေမှာ နေ့စဉ် ဖဲဝိုင်းသွားနေတတ်ပြီး ဇွဲမာန်မှာလည်း မနက်လင်းကတည်းက ထွက်ရာ ညမိုးချုပ်မှ ပြန်လာတတ်တော့၏။ဒေါ်သီရိမေက ဖဲရှုံးသောလများတွင် ရဲသူအား ပိုက်ဆံထုတ်မပေးတော့ပေ သူမတစ်ယောက်ထဲအပြင်ချိန်းဝိုင်းများ သွားကစားတတ်သည်။ဇွဲမာန်ပြန်လာလျင် မူးလာသည်ကများကာ ထမင်းပင်မစားနိုင် ထိုးအိပ်သည်က များနေသည်။အိမ်ကြီးထဲ ရဲသူနှင့်ယမင်းခင်တို့ နှစ်ဦးသာ အတူရှိချိန်များလာရသည်။

ယနေ့မနက်တွင် ဒေါ်သီရိမေနှင့်ဇွဲမာန်တို့ သားအမိ ကားတစ်စီးဆီဖြင့် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ထွက်သွားကြသည်။ယမင်းခင် အိပ်ရာနိုးသည်နှင့် အိမ်၏နောက်ခြမ်းဘက်မှ ပန်းပင်တွေဆီသွားကြည့်ရာ နောင်ဖေးတံခါးဖွင့်ဖွင့်ချင်း ပန်းခြံနှင့်အိမ်ကြား မြေကွက်လပ်အလွတ်လေးတွင် လေ့ကျင့်ခန်းပြုလုပ်နေသော ရဲသူအားတွေ့လိုက်ရ၏။

ကျစ်လစ်သောခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်လေးနှင့် မျက်နှာပေါ်မှချွေးစေးများက ရင်ဘတ်ထိစီးကျနေသည်။ခန္ဓာကိုယ်တဘတ်လှည့်စဉ် ယမင်းခင်နှင် မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားဖြစ်ကာ အောက်ပိုင်းဝတ်ဆင်ထားသောအားကစားဘောင်ဘီတိုအတွင်းမှ လီးတန်ကြီးက အမြှောင်းလိုက်ထနေတော့သည်။

လက်နှစ်ဖက်ဘေးသို့ဆန့်တန်းရင်း ဒူးမြောက်ကာ ခုန်ပေါက်လှုပ်ရှားနေသဖြင့် ဘောင်ဘီအတွင်းမှ လီးကြီးခါရမ်းနေပြန်သည်။ယမင်းခင်မှာ ကြာကြာမကြည့်ရဲသဖြင့် နောက်လှည့်ထွက်ရာ အိမ်တံခါးပေါက်အဆင်း လှေကားထစ်ပုံစံ အထစ်လေးနှင့် စီးထားသော ဖိနပ်ခုံထူလေးနှင့်တိုက်မိကာ လှဲကျသွားတော့၏။

" ဟင် … ယမင်းခင် "

ရဲသူမှာ အားကစားလုပ်နေရာမှ ယမင်းခင်နား ပြေးသွားကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။ယမင်းခင်မှာ ညာဘက်ဒူးလေးတုတ်ကာ ဘယ်ဘက်ဒူးခေါင်းလေးထောင်ရင်း ခြေချင်းဝတ်လေးအားဖိကာ မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့နေ၏။

ပေါင်လယ်ထိဖုံးသော ညဝတ်အင်္ကျ ီအောက်နားစလေးမှာလှန်တက်နေကာ ပေါင်ဂွကြားရှိ စောက်မွှေးအုံပါးပါးလေးအား အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။

" ထနိုင်ရဲ့လား … ယမင်း "

" ခြေဆစ်က နာနေတာ … အ …… ကျွတ်ကျွတ် "

ယမင်းခင်မှာ ရဲသူအား မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာဖြေရင်း ဒူးထောက်ထားသော ရဲသူပေါင်ကြားအားကြည့်မိလိုက်သည်။အားကစားဘောင်းဘီအတိုလေး၏ ညာဖက်ခြမ်းအောက်နားစမှ ရဲသူ၏ဒစ်ဖူးကြီး ပြူးထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ခြေထောက်နာကျင်တာမေ့၍ ရင်ခုန်လာကာ ခပ်ရဲရဲဒစ်ဖူးကြီးအား ကြည့်နေမိသည်။

ရဲသူမှာလည်း ယမင်းခင်ပေါင်ကြားမှာ စောက်ပတ်လေးအား ငေးကြည့်နေမိသည်။အတန်ကြာမှ နှစ်ဦးသားအကြည့်ချင်းဆုံကာ ယမင်းခင်က မျက်လွှာချကာ မျက်နှာလေးရဲတက်လာရင်း ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်၏။

" ဟျောင့် ငဇွဲ … မင်းများနေပြီ … တော်တော့ကွာ … မင်းရုပ်မင်း ပြန်ကြည့်ဦး "

" သေပါစေ ဝင်နိုင်ရာ … ငါသေသွားလည်း အေးတာပဲကွာ "

" ဟာကွာ … မင်းဘာလို့ ဒီလိုဖြစ်နေတာလဲ ငဇွဲရာ "

ဘေးနားမှ မျိုးသူကလည်း ဆေးလိပ်မီးညှိရင်း ဝင်ပြောနေလိုက်၏။

" မာမီ လုပ်ရက်တယ်ကွာ … ဟူးးးး းးးးး "

" အေးကွာ … မင်းအမေကလည်း ဒီကောင့်အကြောင်းမသိပဲ လက်ထပ်လိုက်တာနေမှာပါ "

" ဘာနေနေကွာ ကျမ်းမာရေးဂရုစိုက် ငဇွဲ … မင်း … အဝေးသွားနေချင်လည်း … ငါတို့အသိတွေရှိပါတယ် "

" ကျေးဇူးပဲကွာ "

" ဟျောင့် ဒါနဲ့ မင်းဆော် မြဖူးငုံဆီ မသွားဘူးလား "

" ငါလည်း အိမ်က မာမီကြောင့် အရက်ပဲ ဖိသောက်နေတာ … ဖူးဆီ … မရောက်ဖြစ်ဘူးကွ "

" ကဲ ဒါပြီးတော်ကြမယ်ကွာ … ငဇွဲ … မင်းကားသော့ပေး ငါတို့ လိုက်ပို့ပေးမယ် "

" ဟာ … ငါ အိမ်မပြန်ချင်ဘူးကွာ … မာမီနဲ့လည်း မျက်နှာချင်းမဆိုင်ချင်တာ … ညကြမှ ပြန်မယ် "

" မရဘူးကွ မင်းတအားလည်းမူးနေပြီ … ငမျိုး ပိုက်ဆံရှင်းကွာ … ရော့ ငါ့ကား မင်းမောင်းခဲ့ … ငဇွဲကား ငါမောင်းပို့မယ် "

ဝင်းနိုင်မှာ ဇွဲမာန်အားပြောရင်း မျိုးသူပါ တဆက်တည်းပြောကာ ကားသော့ပစ်ပေးလိုက်သည်။ဆိုင်ထဲမှ ၃ ယောက်သားထလာကာ ကားလေးနှစ်စီးက လမ်းမကြီးအတိုင်းမောင်းရင်း ဇွဲမာန် အိမ်သို့ဦးတည်လိုက်သည်။ဇွဲမာန်တို့ခြံဝင်းထဲထိ မောင်းဝင်ကာ နုတ်ဆက်ပြီး မျိုးသူနှင့်ဝင်းနိုင်မှာ ပြန်သွားကြ၏။

" ငဇွဲ … ဒီနေ့ အပြင်မထွက်နဲ့တော့ကွာ "

" အေးပါကွာ "

သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်အားလက်ပြရင်း လေးလံသောခြေလှမ်းများဖြင့် ဇွဲမာန်တစ်ယောက် အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။မိခင်ဖြစ်သူနှင့် မျက်နှာချင်းမဆိုင်ချင်သဖြင့် အိမ်အပေါ်ထပ်တက်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ကြိတ်မှိတ်အိပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်၏။အပေါ်ထပ်အရောက် အိပ်ခန်းသို့ဝင်ရန် ညီမဖြစ်သူ ယမင်းခင်အခန်းရှေ့အရောက် အမူးပြေချင်သလို ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

" အားးး …… အ …… ကောင်းလိုက်တာ … ရှီးးးး းးးးးးးးးး "

မိခင်ဖြစ်သူ နောက်အိမ်ထောင်ပြုသွားသဖြင့် စိတ်ထိခိုက်နေရာ ညီမဖြစ်သူအခန်းမှ ညည်းတွားသံ ခပ်တိုးတိုး ကြားမိလိုက်သဖြင့် ခြေလှမ်းများ တုံကနဲ့ရပ်မိသွားသည်။

ယမင်းခင် အိပ်ခန်းတံခါးအား အသာဟကြည့်ရာ အလွယ်တကူပွင့်သွားသဖြင့် အတွင်းဘက်မှ မြင်ကွင်းအား ထင်ထင်ရှားရှားမြင်နေရသည်။ညီမဖြစ်သူမှာ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်အနေထားဖြင့် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေးဖြစ်နေပြီး သူမပေါင်ကြားထဲ အမျိုးသားတစ်ဦးက ဒူးထောက်နေရာယူကာ မျက်နှာအား ပေါင်ဂွထဲအပ်ကာ တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေ၏။

ညီမဖြစ်၏ တွန့်လိမ်နေသော ကိုယ်လုံးတီးလေးမှာ ဖင်သားများကြွတက်လာလိုက် ပြန်ကျလိုက်နှင့် ဘေးတိုက်အနေထားလေး မြင်နေရသည်။ယမင်းခင်၏ ထောင်ထားသော ညာဖက်ပေါင်နှင့်ကွယ်နေသဖြင့် ပေါင်ကြားတွင်းမှ အမျိုးသားမျက်နှာအား မမြင်ရသေးပေ။

ကြည့်နေစဉ်မှာပင် ညီမဖြစ်သူမှာ ခပ်ကျယ်ကျယ် အော်ဟစ်ရင်း အမျိုးသားဦးခေါင်းအား သူမပေါင်ဂွထဲ ဆွဲကပ်ကာ ဖင်သားများမြှောက်တက်လာရင်း ပေါင်တန်များ တဇပ်ဇပ်တုန်နေတော့၏။

" အ …… အားးးး းးးးး … ထွက် ထွက် …… ရှီးးးး းးးးး …… အ … ထွက်ကုန်ပြီ …… အမလေးးးး "

ညည်းသံရှည်ကြီးညည်းတွားရင်း ဖင်ကြီးအား ကုတင်ပေါ်ပြန်ချကာ ရင်ဘတ်လေး နမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နှင့် အမောဖြေနေတော့သည်။

" ကောင်းလား … ယမင်း "

" ဟင် "

အသံကြားဖူးသလိုမို့ ဇွဲမာန်မှာ သေချာအားစိုက်ကြည့်နေမိသည်။ညီမဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ စောက်ရည်များရွှဲနေသောမျက်နာအား ဘေးတိုက်မြင်ရချိန် မိုက်ကနဲ့ဖြစ်သွားရသည်။ယမင်းခင်း ပေါင်ကြားမှ ဒူးထောက်ခါးဆန့်ကာ မေးလိုက်သူမှာ ဒေါ်သီရိမေ၏ နောက်ယောင်္ကျား ရဲသူဖြစ်နေတော့၏။

ဇွဲမာန်စိတ်ထဲ ရုတ်တရက် ရဲသူအား ပြေးရိုက်ချင်သည့်စိတ်များပေါ်လာပေမယ့် စိတ်ကျနေသည်မို့ ခဏနှင့်ဒေါသစိတ်များပျောက်ကာ ယူကျိုးမရ ဝမ်းနည်းစိတ်များချက်ချင်း ပြောင်းလဲသွားသည်။မျက်ရည်များစီးကျလာစဉ် ညီမဖြစ်သူ၏ရင်ဘက်အားခွကာ ပါးစပ်လေးထဲ လီးသွင်းနေသည်ကို မြင်လိုက်ရပြန်၏။ယမင်းခင်မှာလည်း မိခင်၏နောက်ယောင်္ကျား ပထွေးတော်စပ်သူ လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေရှာသည်။

ရဲသူမှာ ယမင်းခင်လက်နှစ်ဖက်အား ခေါင်ရင်းဘက်လှန်ဖိကာ နူတ်ခမ်းပါးလေးထဲ လီးကြီးအား ခါးအားဖြင့် အဆုံးထိ ဖိသွင်းနေ၏။ယမင်းခင်တစ်ယောက် ပက်လက်အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ်ခြေဖျားထောက်ကာ ခါးကော့လာရင်း ရဲသူ၏ ပေါင်ရင်းနှစ်ဖက်အား တွန်းထုတ်နေရသည်။

ဇွဲမာန်မှာ ညီမဖြစ်သူ၏ ခံစားနေရသော ဝေဒနာဆိုးအား မကြည့်ရက်တော့သဖြင့် မျက်နှာလွဲစဉ် ရဲသူက လီးအားဆွဲထုတ်ကာ ဘေးနားပက်လက်လှန် လှဲချလိုက်သည်။ထင်မှတ်မထားသော မြင်ကွင်းက မျက်စိဒေါင့်ထဲ ထင်ဟတ်လာခဲ့ပြန်၏။ယမင်းခင်မှာ ဘေးနားပက်လက်လှန်လှဲလိုက်သော ရဲသူ၏လီးကြီးအား ကုန်းထ၍ အငမ်းမရ စုပ်နေတော့သည်။

ခုန သူမပါးစပ်အား ရက်စက်စွာလိုးထားသောလီးအား မက်မက်မောမောစုပ်ပေးရင်း အပေါ်မှခွထိုင်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲတေ့ရင်း ဖိချလိုက်တော့သည်။ရဲသူရင်ဘတ်ပေါ်လက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးအားမြောက်ခွလိုးနေရင်း ရဲသူမျက်နှာနား ဒူးထောက်တိုးကပ်ကာ သူမစောက်ပတ်လေးအား ယက်ခိုင်းပြန်သည်။အဖုတ်ယက်ခိုင်းလိုက် အပေါ်မှခွလိုးလိုက်နှင့် ကာမအရသာအား ထိထိမိမိလေး ခံစားနေ၏။။

ဇွဲမာန်မှာ ညီမဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်မီးတောက်လောင်နေပုံကို မကြည့်ရက်တော့သဖြင့် သူ၏အိပ်ခန်းတွင်း ခြေဖွဖွလျှောက်ဝင်သွားကာ ကုတင်ပေါ်လှဲရင်း ရှိုက်ငိုမိတော့၏။မိခင်ရော ညီမဖြစ်သူပါ ရဲသူ၏ မာယာပခြုပ်တွင်း ဆင်းသက်နေကြရာ ဇွဲမာန်တစ်ယောက် ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ပေ။

ချစ်သူနှင့်လည်း အဆက်သွယ်ပြတ်ပြီး အရက်ထဲ စိတ်ရောက်နေခဲ့တော့သည်။မနက်တည်းက အရက်ဆိုင်ရောက်နေကာ အတွေးပေါင်းစုံနှင့် ထိုင်သောက်နေစဉ် မျက်စောင်းထိုးဝိုင်းမှ စကားတစ်ချို့ကြောင့် ဇွဲမာန် စိတ်ထဲ တင်းနေရသည်။ရဲသူ၏ ဘော်ဒါတစ်ယောက်ဖြစ်သော ပွဲစားဖိုးလုံးမှာ အဖေါ်နှစ်ယောက်အား ပြောပြနေ၏။

" ရဲသူတော့ … ကိုင်းကြီးကြီးနားလိုက်တာ … အငြိမ်ပဲကွာ "

" အေးကွာ ဒီကောင် ဒီရက်ပိုင်း ကားတစ်စီးနဲ့ ပိုက်ပိုက်ကလည်း အိတ်ထဲအပြည့် "

" ဒါတင်ဘယ်ကမလဲ ဆော်ကြီးက ဒီကောင်မှဒီကောင်ကွ … ဘာဂျာပေးထားတော့ အငြိမ်ပေါ့ "

ဇွဲမာန်စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရပြန်သည်။အရက်ပုလင်းအား ကောက်ကိုင်ကာ ပြေးရိုက်ချင်သော စိတ်များ ပေါ်ပေါက်လာ၏။

" အော် …ချိန်းဝိုင်းတွေ ထိုင်တဲ့ ခပ်တောင့်တောင့် ဆော်ကြီးမလား "

" ဟုတ်တယ် ငါ့ကောင်ရေ … စဖြုတ်တဲ့နေ့က ငါရှိတယ်ကွ "

" ဟာ … လုပ်စမ်းပါဦး … ဖိုးလုံးရာ … အေ့ စ် "

ဖိုးလုံးနှင့်အတူထိုင်သောက်နေသော ဂတုံးစတောက်နဲ့တစ်ယောက်က မူးနေကာ ရဲသူအကြောင်းပြောခိုင်းနေပြန်သည်။

" မကေသီ ခြံ … မင်းသိတယ် မလား "

" မြို့ထွက်နားက ခြံလား … ရောက်တော့မရောက်ဖူးဘူး … ကြားဖူးတယ်ကွ နာမည်ကြီးချိန်းဝိုင်းတွေ လုပ်တာ မလား "

" အေးလေ အဲဒီခြံမှာ ငါနဲ့ရဲသူက ဆိုင်ကယ်နဲ့ အရင်ဒိုးတာဟ … ဟိုရောက်မှ ဆော်ကြီးကို ဖုန်းဆက် ခေါ်တာ … ငါက အခန်းထဲ ကြိုပြီး ပုန်းနေတာပေါ့ "

" ဆော်ကြီးက တစ်ယောက်ထဲ … လာတာလား "

" အေးပေါ့ … ရောက်တာနဲ့ ရဲသူက အီပါလေရောကွာ … စကားပြောရင်း နို့တွေ ဖင်တွေနယ်ပြီး နုူးပေးနေတာ … ပြီးမှ ရှယ်ကိုင်တာကွာ "

ဖိုးလုံးမှာ စကားပြောရင်း လက်ကျန်အရက်အား မော့ချပစ်သည်။ပြီးမှ ဆေးလိပ်တစ်လိပ် မီးညှိကာ ဆက်ပြောနေသည်။

" ဆော်ကြီးကို နိစ်ချွတ်ပြီး ဘာဂျာ အရင်ကျွေးတာကွာ ဖင်ကြားတွေပါ ယက်ပေးတာ စောက်ရည်တွေကို ထောင်ပန်းနေတာပဲ … ပြီးမှ ရှယ်လိုးပေးတာ…။

ဆော်ကြီးကလည်း အထန်ပါကွာ တချီပြီးတချီ ထပ်ထပ်လိုးခိုင်းနေတာ ဆော်ပေါင်းစုံ လိုးထားတဲ့ ရဲသူလီးကို ရေခဲချောင်းစုပ်သလိုကို စုပ်ပေးနေတာကွ …။ငါလည်း ချောင်းရင် ဂွင်းထု နေရတာပေါ့ … နောက်ခေါက်ကျ အပိုင်ပဲကွာ ဆော်ကြီးက တွေ့တာနဲ့ ရဲသူလီးကို အငမ်းမရ စုပ်တာ လီးတအား ငတ်နေပုံပဲ … ရဲသူက ခရေပါ ဖွင့်ပြစ်တာ အော်ငိုပါရော ဟားဟားးးး … ရဲသူက ငိုနေတဲ့ ပါးစပ်ကို လီးနဲ့ထိုးပြီး စုပ်ခိုင်းပြန်ရော ပြီးမှ ချော့လိုးလိုက်တာ "

" အဲဆော်ကြီးက အကိတ်ကွာ ငါလည်း ဖိုက်ချင်တာ "

" ရဲသူက … အပိုင် ကိုင်ထားပြီကွ … ငါတောင် လိုးချင်လို့ ဖန်ခိုင်းတာ မရတော့ပါဘူး "

............................................................................................................................

ဘယ်လိုမှ နားထောင်လို့မရတာနဲ့ ကျနော်လည်း အရက်ဖိုးရှင်းပြီး ထွက်လာခဲ့လိုက်တာ။အိမ်ရောက်တော့ ထင်မထားတဲ့ မြင်ကွင်းက ဆီးကြိုနေတာဗျ။ရဲသူက မာမီ့ကို ဧည့်ခန်းထဲတင် လီးစုပ်ခိုင်းနေတာဗျာ။မာမီလည်း ဧည့်ခန်းထဲတောင် မဆင်ခြင်တော့ဘူး ဆိုဖာခုံရှည်ပေါ်မှာ ကုန်းစုပ်ပေးနေတာ။ကျနော်ဝင်လာတော့မှ မာမီက ခါးဆန့်ပြီး သူတို့အိပ်ခန်းထဲ သွားဖို့ ပြောနေတာပေါ့။

ကျနော်လည်း စကားမပြောချင်တာနဲ့မို့ ကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး အိပ်နေလိုက်တယ်။ညနေပိုင်း နိုးတာနဲ့ ရေချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တော…

" အွန့် အွန့် … ဒီလောက် သန်တဲ့ဟာကြီး ၂ ခါ လိုးပြီးတာတောင် ထနေသေးတာ … ခ်ခ် ခ်ခ် "

မာမီပေါ့ဗျာ ရေချိုးခန်းထဲ မှာ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ရဲသူလီးကြီးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးနေတာ။ကျနော် မူးအိပ်နေတာဆိုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရေချိုးနေကြပုံပါ။ရဲသူက နံရံကျောပေးပြီး ရပ်နေတာ မာမီက ရဲသူရှေ့ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း လီးကို ဆေးပေးရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေတာဗျာ။ကျနော် အိမ်မနေချင်တော ဒီလိုမြင်ကွင်းတွေကြောင့်ပဲလေ။

.........................................................................................

နွေဦးရယ်လို့မှ

ဥသြလေးက သံချိုမနှောခင်

ခေါ်သံများနောက်

ကောက်ကောက်ပါသွားခဲ့ရတာ

အချိန်ဆိုတာ

စက္ကန့်များရဲ့ အစနဲ့အဆုံးမှာလား

အဖြစ်ပျက်တခုရဲ့ အတွင်းမှာလား

ကျနော် ဘယ်သူမှ မေးမကြည့်ဖြစ်တော့ပါဘူး

.....................................................................................................

ဒီနေ့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ကျနော့်ရဲ့ ချစ်သူ လက်ထပ်တာ ၁နှစ်ပြည့်ပေါ့။တခြားမြို့လေးတခုမှာ စိတ်ပြေလက်ပျောက်ထွက်သွားရင်း အိမ်ပြန်ရောက်လာခဲ့တာ။မာမီနဲ့ညီမလေး ယမင်းခင်ကတော့ ဖက်ပြီးငိုတော့တာပါပဲ။နောက်တခါ အိမ်က မထွက်ဖို့ တတွတ်တွတ်ပြောနေတာပါ။ခဏနား ရေမိုးချိုးပြီး အိပ်မယ်လုပ်တုန်း မာမီအခန်းက အသံတစ်ချို့ကြောင့် မအိပ်ဖြစ်တော့။ကျနော် မာမီအိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ညီမလေးက လေးဖက်ထောက်ရဲ့လေး ရဲသူက နောက်ကနေ ဒူးထောက်နေရာယူထားတာဗျာ။

ညီမလေးဘေးနား ဒူးတုပ်ထိုင်နေတဲ့ မာမီခေါင်းကို ညီမလေးခါးပေါ်ကန့်လန်တင်ပြီး ရဲသူဆီးခုံးနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ကပ်ထားတာ။ရဲသူက ညီမလေး စောက်ပတ်ကို အချက်၂၀လောက်လိုးပြီးတိုင်း လီးကြီးကို ဖင်ကြားထဲ မေးတင်ပေးတာ။

ခါးပေါ်ခေါင်းလှဲထားတဲ့ မာမီ့ပါးစပ်နား ဒစ်ကြီးက စောက်ရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက်နေတာပေါ့။ဒစ်ဖူးကို မာမီက လေးငါးချက်စုပ်ပေးပြီးမှ ရဲသူက လီးကြီးကို ညီမလေး အဖုတ်ထဲ ပြန်သွင်းနေတာ။ကျနော် အရင်လောက် မခံစားရတော့ပါဘူး။အရာအားလုံး လက်ခံနိုင်ဖို့ ပြင်ဆင်ပြီးသားပါ။ ကျနော်ရောက်တယ်ကြားတော့ ဝင်းနိုင်နဲ့မျိုးသူ တို့က ဖုန်းဆက်ပါလေရော။

" ဟျောင့် သားရီး … ည ငါတို့လာမယ် … ဝင်းနိုင်လည်း ငါပြောထားတယ် "

" မျိုးသူလား … အေး လာခဲ့ကြကွာ … ခု ငါလည်းပင်ပန်းလာလို့ ခဏနားမလို့ "

" အေးဆေးနော် သားရီး "

" သာသာယာယာ ပဲ ဟျောင့် "

မျိုးသူနဲ့ဝင်းနိုင်က ကျနော့်အရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်းတွေဗျ။ခုလည်း မျိုးသူ ကျနော်ရောက်တာ ဘယ်က ကြားလည်းမသိဘူး ဝင်းနိုင်ဆီဖုန်းထိုးပြီးမှ ကျနော့်ကို လှမ်းချိန်းနေတာ။မတွေ့တာ ကြာတော့လည်း သောက်ပွဲကျင်းဖို့ပေါ့ ဗျာ။ဒီကောင်တွေအကြောင်းတွေးတော့ ကျနော့်ချစ်သူ ဖူးလေးအကြောင်းပါလာပြီပေါ့။

ကျနော့် ဘဝက ငယ်ငယ်ကတည်းက အပူအပင်မရှိ ပျော်ပျော်ပဲ ဖြတ်သန်းလာခဲ့တာဗျ။မာမီနောက်အိမ်ထောင်မပြုခင်ထိပေါ့။လွန်ခဲ့တဲ့ ၃ နှစ်ကျော်က ရပ်ကွက်ထဲ လူသစ်တွေပြောင်းလာတာ မကြာခင်မှာပဲ ကျနော့်ဘဝ တစ်ဆစ်ချိုးပြောင်းလဲခဲ့ရတာပဲ။

ပြောင်းလာတဲ့မိသားစုက ၄ယောက်ထဲဗျ ကျနော်မြင်မြင်ချင် ချစ်မိသွားရတဲ့ မြဖူးငုံရယ် သူ့မိဘတွေဖြစ်တဲ့ ဦးကျော်စွာ ဒေါ်စပယ်ဖူးရယ် ခြံစောင့် ဘဘထွန်းရယ်ပေါ့။ရပ်ကွက်ထဲက ခြံအလွတ်ကြီးတခုကို ဝင်ပြီး နှစ်ထပ်တိုက်ဆောက်ကြတာ တိုက်ရှေ့မြေကွက်လပ်မှာ ပန်းခြံအသေးလေးဆောက်ပြီး နောက်ဖေးဘက်မှာ ရေကူးကန်ထည့်ဆောက်ထားတာ။

ကျနော်က ရပ်ကွက်ခံဆိုတော့ စပ်စုရင်း မြဖူးငုံ အဖေ အမေနဲ့ ရင်းနှီးသွားကြတာပါ။တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ကျနော်ကလည်း ကျောင်းပြီးတော့ မျိုးသူတို့ ဝင်းနိုင်တို့နဲ့ဝေလေလေ လုပ်နေချိန်ဗျ။မြဖူးငုံ ကလည်း ကျောင်းပြီးတော့ ကျမ်းမာရေးအရ ဒီမြို့လေးကို ပြောင်းလာတာပြောတယ်။

ကျုပ်တို့မြို့လေးက တောမကျ မြို့မကျ မို့ လူသိပ်မစီတော့ အိမ်ခြေနည်းပြီး ခြံဝင်းအကျယ်ကြီးတွေ လေကောင်းလေသန့်လည်း ရတယ်ဗျ။အိမ်စဆောက်တော့ မြဖူးငုံကို ကျနော်ကပဲ မြို့လေးရဲ့ အထင်ကရ နေရာတွေ လိုက်ပို့ပေးရတာ။

တဖြည်းဖြည်း လူချင်းရင်းနှီးလာတော့ ကျနော့်အိမ်လည်း မြဖူးငုံက ဝင်ထွက်ပေါ့။မြဖူးငုံတို့ အိမ်မပြီးခင်လေး ဝေလေလေ လုပ်နေတဲ့ ကျနော်နဲ့ မြဖူးငုံကို သူ့အဖေ ဦးကျော်စွာက ကျောက်မြတ်ရတနာသင်တန်းကျောင်းတခုမှာ အတူတက်ခိုင်းခဲ့တာ။မြဖူးငုံက မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း နှာတံစင်းစင်းလေးနဲ့ ပြုံးလိုက်ရင် ပါးချိုင်လေးတစ်ဖက်ပေါ်လာပြီး အတော်ချစ်စရာကောင်းတာဗျ။

ရင်သားစူစူလေးနဲ့ တင်သားအိအိတွေကြား ခါးလေးက ခွက်နေတော့ ယောင်္ကျားတိုင်းကို ဖမ်းစားနိုင်တာပေါ့။ကျနော်လည်း ဘာသားနဲ့ထုထားတာမို့လည်း သင်တန်းမှာ မြဖူးငုံကို စကားလာပြောတဲ့ကောင်တွေဆို ကြည့်မရတော့တာလေ။ဒါပေမယ့် မြဖူးငုံက ကျနော်မကြိုက်တာဆို ဆင်ခြင်ရှာပါတယ်။

ကျနော်က မိန်းကလေးတွေနဲ့ အရောမဝင်သလို မြဖူးငုံ ကိုလည်း ယောင်္ကျားတွေနဲ့ အရောတဝင်မနေခိုင်ဘူး။အိမ်ဆောက်ပြီး အိမ်တက်လုပ်တော့ လက်တကိုင်းအင်္ကျ ီရှားရောင်လေးနဲ့ အောက်က ထမိန်စကပ်အနက်လေးဝတ်ထားတာဗျ။မျက်နှာချောချေားလေးနဲ့ ဆံပင်တွေစုချည်ပြီး ကျော်လယ်ချထားရင်း လာသမျှဧည့်သည်အားလုံးကို ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ နုတ်ဆက်နေတာ တအားကို ချစ်စရာကောင်းတာ။ညနေပိုင်း ဘုရားသွားတော့ ကျနော်လည်း ချစ်ခွင့်ပန်ပစ်တာပေါ့။အဲဒီညက ရှက်သွေးဖျာနေတဲ့ မြဖူးငုံ မျက်နာလေး ခုထိ မျက်လုံးထဲက မထွက်ဖူးဗျာ။

၃ လလောက်နေမှ အဖြေပြန်ပေးတာ။ချစ်သူဖြစ်တဲ့နေမှာပဲ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် သင်တန်းမတက်ပဲ လျှောက်လည်ကြတာ သင်တန်းချိန်ကျော်ပြီး ညမိုးချုပ်မှ အိမ်ပြန်ရောက်ကြတာ။နောက်ရက်တွေ သင်တန်းတက်လို့မြဖူးငုံ မနိုးသေးရင် သူ့အဖေနဲ့အမေက ကျနော်ကို အိမ်ပေါ်တက်နိုးခိုင်းတော့။ကျနော့်ကို တူသားတစ်ယောက်လို ချစ်ခင်ကြတာ။

" သားရေ … ဇွဲ … ဖူးလေးကို သားပဲတက်နိုးလိုက်တော့ မနက်က နိုးတာကို မထဘူး "

အိပ်ခန်းထဲရောက်လို့ နိုးမရရင် ကျနော်က ကော့ထွက်နေတဲ့ မြဖူးငုံ ဖင်သားအိအိလေးကို ဆွဲကိုက်နိုးတာပဲ။

" အ … နာတာ … မောင်ရယ် "

" နာရင်ထကွာ ရေချိုးမုန့်စား ဖူးလေး "

" ဟင့်အင့်ကွာ … ဒီနားတိုးပေး "

ကျနော်လည်း ဖူး စိတ်တိုင်းကျ သူမမျက်နာနားလေးကို ကျနော်ဟာလေး ကပ်ပေးရတာ။ကုတင်ပေါ်မှောက်ယက်အိပ်ရင်း မျက်နှာက ကျနော်ဘက်လှည့်ထားတာမို့ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီးသူ့မျက်နှာနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ကပ်ပေးထားတဲ့ ကျနော်ပေါင်ကြားက လီးကို ပုဆိုးအပြင်မှပဲ အားရပါးရနမ်းပြီး ဆွဲညှစ်တတ်တာ သူ့ အကျင့်ဗျ။

" ချစ်လိုက်တာ မောင်ရာ … ဒါကြီးကို ဘယ်သူမှ မပေးရဘူးနော် "

" မပေးပါဘူး … ဖူးမွေးနေ့ကျမှ … မောင်က ဖူးကို အပိုင်ပေးမှာ "

ချစ်သူသက်တမ်းမှာ နို့ကိုင် အဖုတ်နိုက်လောက်ပဲရတာဗျ။သူ့မွေးနေ့ကျမှ ပန်းဦးကို ကျနော့်စွပ်မယ်တဲ့။ကျနော့်လီးလည်း ဖူးက ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုပေးတတ်ပါတယ် ကျနော်တို့ အဆုံးထိ မရောက်သေးတာပါ။ ဖူး မွေးနေ့ကျ မနက်ပိုင်း ပွဲလေးလုပ်ရင်း နေ့လည်ဘက်ကျ သူ့မိဘတွေ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ အပြင်သွားကြတော့ တအိမ်လုံးမှာ ဖူးရယ် ကျနော်ရယ် ခြံစောင့်ဘဘရယ်ပဲ ကျန်ခဲ့တာ။

ဘဘထွန်းကို အရက်တစ်တောင့်ပေးလိုက်တော့ သိပ်မကြာပါဘူး သူ့နေတဲ့ အိမ်အသေးလေးထဲ မှောက်သွားတာပဲ။ဖူးနဲ့ကျနော်လည်း ဘဘထွန်း မှောက်တာနဲ့ အိမ်အပေါ်ထပ် ဖူးအိပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်လာခဲ့ကြတာပေါ့။ရောက်တာနဲ့ ခပ်တင်းတင်းဖက်ရင်း အဝတ်စားတွေချွတ်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်နမ်းကြတာပါ။နမ်းနေရင်း ဖူးက ကျနော်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဒူးထောက်ပြီး လီးကို ဆွဲဆွဲစုပ်တော့တာပဲ။တကယ်ကို အငမ်းမရနဲ့ဗျ ဖူးလည်း ချုပ်တည်းထားသမျှ ဒီနေ အစွမ်းကုန် လိုက်လျောဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေတဲ့ပုံပါ။

ဖူးက ကျနော့်လီးကို ပြင်းပြင်းပြပြ စုပ်တတ်တဲ့အကျင့်ရှိတာ လဥလေးနှစ်လုံးဆို ချိုချဉ်စုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေတတ်တာဗျ။လီးထိပ်ပေါက်လေးက အရည်ကြည်လေးစုပ်ယူ မျိုချပြီးတိုင်း ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ပြီး မျက်နှာလေးက မဲ့ပြတတ်တယ်။

ညှီလို့တဲ့ဗျာ။နောက်ပိုင်းကျ ရိုးသွားတာလား မသိဘူး ဒစ်ဖူးကို သဲသဲမဲမဲစုပ်ရင်း အရသာခံတတ်သွားပုံပဲ။လရည်တော့ ကျနော်တခါ သောက်ခိုင်းဖူးတယ် ပျို့အန်လို့ နောက်ပိုင်း မကြိုးစားတော့တာ။ခုလည်း လီးထိပ်လေးစုပ်လိုက် လဥလေးတွေစုပ်လိုက်နဲ့ပေါ့။လီးကြီး ထောင်မတ်လာမှ သူ့ပါးလေးပေါ်ကပ်ရင်း ကျနော့်ဆီးခုံးအပေါ်နားလေးကို လျှာလေးနဲ့ထိုးထိုး ကလိတာဗျ။

ဖူး အားရအောင်စုပ်ပြီးမှ ကျနော်လည်း သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်ပွေ့တင်လိုက်တာ။ပက်လက်အနေထားလေးနဲ့ ဖူးပေါင်ကြားထဲ ကျနော် ဝမ်းလျားမှောက်ပြီး စောက်ပတ်နီတာရဲလေးဆီ မျက်နာအပ်ထားလိုက်တယ်။ဖူးက ကျနော့်အကြိုက် စောက်မွှေးလေးတွေ ပြောင်နေအောင်ရိတ်ထားပေးတာဗျ။ဘေးသားနှစ်ခုက ဖေါင်းကြွနေပြီး ထိပ်က စောက်စိလေးက ခေါင်းလေးပြူထွက်နေတာ။

ကျနော့်လီးစုပ်ရင် ဖူးလည်း ရမ္မက်စိတ်လေး ထကြွနေပုံပဲ စောက်ခေါင်းဝလေးမှာ အရည်ကြည်လေးတွေ အိုင်နေတာဗျာ။ပထမဆုံး ဖူးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ကျနော် နမ်းရှိုက်လိုက်တာ…ပြီးမှ စောက်ခေါင်းလေးကို တေ့စုပ်ရင်း အရည်ကြည်လေးတွေ မျိုချပစ်တာပဲ။

ဖူး ဆီက အင့်ကနဲ့ ရှိုက်သံ သဲ့သဲ့လေး ထွက်လာတာဗျ။စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း လျှာဖျားနဲ့ အထက်အောက် ဖိဆွဲပေးလိုက်တာ…ပေါင်းသားဖွေးဖွေးလေးတွေ ဇပ်ကနဲ့ဇပ်ကနဲ့ တုန်ဆင်းနေတာပဲ။အက်ကွဲကြောင်းလေးထိပ်က ခေါင်းပြူနေတဲ့ အစိလေးဆွဲစုပ်တဲ့အချိန် ဖူးတစ်ယောက် အသံထွက်ပြီး ညည်းနေတော့တာ။

" အ … ရှီးးးး းးး … မောင်ရယ် … အင်း စုပ်စုပ် … မလွတ်နဲ့ဦး … စုပ်ထား အစိလေးကို "

ကျနော့်မျက်နာကို သူ့အဖုတ်လေးနဲ့လွတ်သွားမှာ စိုးပြီး အတင်းဖိကပ်ထားတော့တာပဲ။ဒါက ဖူးရဲ့ အကြိုက်ဆုံး ခံစားမှု့တခုပေါ့။ခပ်ကြာကြာလေး စုပ်လိုက် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ထိုးယက်လိုက်နဲ့ ဖူးခါးလေး ကော့တက်နေတာ။

ပါးစပ်ကလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း စကားလုံးတွေ ရွတ်ရင်း ကာမစိတ်တောက်လောင်နေပါပြီ။ကျနော်လည်း စောက်ပတ်တပြင်လုံး လျှာအပြားလိုက် ဖိယက်ရင်း အစိလေးကို သွားနဲ့ ခပ်စပ်စပ်လေး ကိုက်ပေးလိုက်တော့ ပထမဆုံးအကြိမ် စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတာပေါ့။

" အားးးး အားးးးးးး … အ …… ဖူး ထွက် ပြီ … မောင်ရယ် … ရှီးးးး းးးး အ အ "

ကျနော့်မျက်နာကို သူ့စောက်ပတ်နဲ့ဆွဲကပ်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တော့တာပဲဗျာ။ဖင်ကြီးမြှောက်တက်လာပြီးဟစောက်ရည်ကုန်မှ ကုတင်ပေါ် ဘုန်းကနဲ့ ပြန်ကျရင်း မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတာ။ခဏနားပြီးမှ စောက်ရည်ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်နီတာရဲလေးကို ဒစ်ဖူးနဲ့ ထိုးစွပေးတော့ ဖူး က မျက်လုံးလေးပြန်ဖွင့်ရင်း ကျနော့်လီးကြီးကို စိုက်ကြည့်နေတာဗျ။

လီးထိပ်နဲ့ အစိလေးကို ကော်မိတိုင်း ရင်ဘတ်လေးကော့တက်လာရင်း နို့အုံလေးကို သူ့လက်လေးတွေနဲ့ ဆုပ်နယ်နေတော့တာပဲ။အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ အထက်အောက် ဒစ်ဖူးနဲ့ ပွတ်ဆွဲရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ ဖိထည့်ပစ်လိုက်တယ်ဗျာ။

" ဗျစ် … ဖလွပ် … ဗျစ်ဗျစ် "

" အ … နာလိုက်တာ မောင်ရယ် "

ကျနော့် ရင်ဘက်ကို တွန်းရင်း ဖင်ကို အထက်ရွေ့ပစ်တာဗျ။ကျနော်လည်း အလိုက်သင့် တိုးကပ်ရင်း လီးအရင်းထိ ဖိထိုးပစ်တာ။

" ဗျစ် … ဖေါက် … ဘွတ် ဘွတ် … ဖွပ် ပလွပ် "

" အမလေးးး သေပါပြီ မောင်ရယ် … ထုတ် ထုတ် … ပြန်ထုတ်ပေးကွာ … နောက်ရက်မှ လိုးနော် … အမလေးး အ အားးးး "

ဖူး ဆီက အလန့်တကြားအော်သံကြောင့် ကျနော်လည်း ထိတ်ကနဲ့ဖြစ်ရင်း လီးပြန်ထုတ်တော့ သွေးတွေဗျ။ပထမ လန့်သွားပြီး ခဏနေတော့ ကျနော်အားရကျေနပ်သွားမိတယ်။

ဖူးရဲ့ အပျိုမှေးလေး ပေါက်ထွက်တာပါ။ယောင်္ကျားတွေဆိုတာလည်း ဖါချရင်ချမယ် ရှုပ်ရင်ရှုပ်မယ် ကိုယ်ယူမယ့်မိန်းမကျ ပါကင်မှ ကြိုက်တာလေဗျာ။အော်ဟစ်နေတဲ့ ဖူးနူတ်ခမ်းလေးကို ကျနော်က သူ့ကိုယ်လုံးပေါ်မှောက်ချရင်း ဆွဲစုပ်ပစ်တာ။နို့အုံစူစူလေး နှစ်ဖက်ကို ခပ်ဖွဖွချေပေးရင်း လီးတဝက်လောက်ပဲ အထုတ်သွင်း လုပ်ပေးနေတာပေါ့။

ခဏကြာတော့ ဖူးဆီက နာကျင်တဲ့ အရိပ်ယောင်တွေ မတွေ့ရတော့ပါဘူး လီးအရသာ တွေ့သွားပါပြီ။နဲနဲတိုးဆောင့်ကြည့်တော့ မျက်နာလေး မဲ့သွားတာနဲ့ ပုံမှန်လေးပဲ လိုးရင်း ကျနော်နဲ့ဖူး အထွဋ်ထိပ်ရောက်ခဲ့ကြတာပါ။ညနေပိုင်းထိ ၂ ချီထပ်လိုးတာ နောက်ဆုံးအချီကျ ကျနော်လီးအရင်းထိ ပစ်ပစ်သွင်းတာ ဖူး တစ်ယောက် မျက်ရည်တောင်ကျတယ်ဗျာ။

ကျနော်လည်း ဖူးငိုလေ လိုးရတာ အရသာပိုတွေ့လေမို့ ရမ္မက်စိတ်တွေ ထကြွသောင်းကျန်းနေတာပါ။

ပြန်ကာနီး ဖူး စောက်ပတ်လေး ယက်ပေးတော့ အဖုတ်နီတာရဲလေးက ယောင်ကိုင်းပြီး နူတ်ခမ်းသားလေးတွေ ကွဲထွက်နေတာဗျာ။အားရပါးရ လိုးပြီးမှ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိရတယ်။နောက်ရဲ့မနက် သင်တန်းတက်ဖို့ အိပ်ရာသွားနိုးတော့ ဖူးတစ်ယောက် မထနိုင်တော့တာ။

" သွား … မခေါ်နဲ့ "

" ဘာလို့လည်း ဖူးရ "

" မနေ့က … မတရားသဖြင့် လိုးသွာတာ … တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလိုပဲ … အောက်ကလည်း ကျိန်းစပ်နေပြီ "

ကျနော်လည်း ဖူး အဖုတ်လေး လှန်ကြည့်ပြီး အာဘွားပေးရတာပေါ့။ဒါပေမယ့် ဖူးက အထိမခံနိုင်တာဗျ တကယ်လည်း လမ်းမလျှောက်နိုင်ရှာဘူး ကွတကွတလေး ဖြစ်နေတာ။ကျနော်က ဖူးရဲ့ပုံစံလေးကို ကြည့်ပြီးရယ်တော့ ရင်ဘတ်ကို တဖုံးဖုံးနဲ့ ထုပါလေရောဗျာ။

" ဟားးး ဟားးး ဟားးးးး "

" ကဲဟာ ကဲဟာ … ဘုန်း ဘုန်း ဝုန်းးး "

ချစ်လိုက်တာဗျာ ကျနော်နဲ့ဖူးရဲ့ ရွှေရောင် နေ့ရက်လေးတွေပေါ့။နောက်ရက်တွေကျ သင်တန်းပြီးတာနဲ့ ကျနော်က ဖူးတို့အိမ်မှာပဲ စားသောက် ညပိုင်း တီဗွံီကြည့်ပြီး အိပ်ခါနီးမှ အိမ်ပြန်တော့တာ။ဖူး အဖေနဲ့အမေတို့ ရှေ့ခုံမှာ တီဗွီကြည့်ရင် ကျနော်နဲ့ဖူးက နောက်မှာ ထိုင်ကြတာ လစ်တာနဲ့ ကျနော်က လီးစုပ်ခိုင်းတာ။

အဲလိုအချိန်ဆို မျက်လုံးရွဲကြီးတွေနဲ့ မျက်စောင်းထိုးရင်း ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ပြီး စုပ်ပေးတတ်တာ။ကျနော်လည်း စိတ်ကြွပြီဆို တီဗွီကြည့်ရင်း ဧည့်ခန်းတံခါးကြားလေးထဲ ဖူးကို မတ်တပ်ရပ်လျက်လေး ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ဒူးထောက် ယက်ပေးခဲ့တာ။

ဖူးလည်း သူ့မိဘတွေ ကြည့်လိုက် ကျနော် အဖုတ်ယက်ပေးတာခံလိုက်နဲ့ တခါတခါ ခဏလေးနဲ့ စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်တတ်တာ။တကယ်ကို ပျော်ရွှင်ခြင်း အတိပြီးတဲ့ အချိန်ကာလလေးပါဗျာ။

" ဟာ … မဖြစ်နိုင်တာကွာ … မင်း မင်းတို့ ငါကို စနေကြတာမလား လိမ်နေတာပါကွာ … ဟားဟားးးး ဟားးး "

" ဟျောင့် … ငဇွဲ … ငါတို့ တကယ်ပြောတာဟ … တောက် … သတင်းစာ ထဲတောင်ပါတယ်ကွ ဟျောင့်ရ "

" ငါ မယုံဘူးကွာ … ဖူးက … ပန်းဦးတောင် ငါ့ကို စွပ်ထားတာကွ "

ကျနော် ဖူးလက်ထပ်သွားပြီဆိုတဲ့ သတင်းကို လက်မခံဘူးဗျာ။ဝင်းနိုင်နဲ့မျိုးသူ စကားကို ကျနော် ငြင်းနေမိတာ။မျိုးသူက ဖူးကို သူ့အမျိုးသားနဲ့ ကားတစ်စီးထဲ အတူစီးသွားတာ နှစ်ခါသုံးခါ မြင်ဖူးတယ်တဲ့ဗျာ။မိုးကုတ်ဘက်က ကျောက်သူဋ္ဌေးတဲ့ ဖူးအဖေတို့နဲ့ လုပ်ငန်းပါတနာတွေတဲ့။ကျနော် ဘယ်လိုမှကို မယုံတာပါ ဖူးမေမေဆီဖုန်းဆက်မေးတော့…

" အန်တီ စိတ်မကောင်းပါဘူး သားရယ် … ဖူးက လက်ထပ်ပြီး ခု သူတို့လင်မယား နိုင်ငံခြားကို ပျားရည်စမ်း ခရီးထွက်သွားကြပြီကွဲ့ "

ဖူးမေမေ စကားဆုံးတော့ ကျနော်လက်ထဲက ဖုန်းကို ပေါက်ခွဲပစ်ရင်း မျိုးသူတို့ရှေ့က ပြေးထွက်ခဲ့မိတာ။ရှက်လည်းရှက်တယ်ဗျာ ချစ်သူချင်း သစ္စာဖေါက်ခံလိုက်ရတာ။ကျနော့်မှာ ဘာအပစ်ရှိလို့လဲဗျာ ပြောကြပါဦး ကျနော့်မှာ ဘာအပစ်ရှိလို့လည်းဗျာ။

...................................................................................................................

အဓိပ္ပါယ်မဲ့ နေ့ရက်တွေ ဖြတ်သန်းရင်း

ဒဏ်ရာတွေဖွရင်း

နှလုံးသားထဲ နာကျင်စွာနဲ့

လောကကြီး တစ်ခုလုံး ငြင်းဆန်ရင်း

ဖွာဆန်ကြဲမြို့ငယ်လေးရဲ့အောက်

အထီးကျန်ရပ်ဝန်းမှာ

စိတ်ကူးကောင်းသလောက် နေထိုင်ပေမယ့်

ကျနော့်ကိုယ်စား ကျနော်ကလွဲလို့

ဘယ်သူလာ ကြေကွဲနေမှာလဲ

......................................................................................................................

" ငဇွဲ … မင်း ဒီတိုင်းပဲ နေတော့မှာလား "

ဝင်းနိုင်ရဲ့ မချိတင်ကဲ မေးခွန်းတွေကို ဖြေဖို့ ကျနော့်မှာ အားအင်မရှိပါဘူး။အရက်က ကျနော့်အတွက် အကောင်းဆုံး အဖေါ်မွန်မို့ပါ။အရက်သမား လုံးလုံးဖြစ်နေတဲ့ ကျနော် မိုးလင်း မိုးချုပ် အရက်ပဲ တောင့်တနေမိတော့တာ။

သူငယ်ချင်းအရင်းဖြစ်တဲ့ မျိုးသူနဲ့ဝင်းနိုင်ပဲ ကျနော့်ပြက်သနာမှန်သမျှ လိုက်ရှင်းပေးနေကြတာ။ခုလည်း ညက ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး မနက်လင်းတော့ အချုပ်ထဲမှာဗျ။ဝင်းနိုင်နဲ့မျိုးသူက ထုတ်ပေးတော့ ကျနော်လည်း အရက်ဆိုင် တန်းဝင်လာတာ။အိမ်လည်းမပြန်ချင်ပါဘူး ရဲသူက နောက်ပိုင်းအတင်းရဲလာတာဗျ။ကျနော်ရှိတဲ့အချိန်မျိုးတောင် ညီမလေးကို ရေချိုးခန်း စတိုခန်း မီးဖိုခန်းထဲထိ ခေါ်လိုးနေတာ။

ပေါက်ကွဲပြစ်ရင်လည်း တစ်ရှက်ကနေနှစ်ရှက် ဖြစ်မှာပဲလေ။အရက် ၃ခွက်သောက်အပြီး နူတ်ခမ်းကပ်နေတဲ့ အရက်တချို့ လက်ခုံနဲ့သုတ်ရင်း နောက်တခွက် ထပ်ငှဲ့ပစ်တာ။ဘာရယ်တော့မဟုတ်ဘူးဗျ မူးလာရင် အပြောင်းလဲလေး ဖြစ်မလားလို့ပါ။

" မင်းကွာ သစ္စာမရှိတဲ့ မိန်းမ အတွက်နဲ့ ကိုယ့်ဘဝကိုယ် ဖျက်စီးနေတာ "

" သစ္စာမရှိတဲ့ မိန်းမ အတွက်နဲ့ "

" သစ္စာမရှိတဲ့ မိန်းမ အတွက်နဲ့ "

" သစ္စာမရှိတဲ့ မိန်းမ အတွက်နဲ့ "

" သစ္စာမရှိတဲ့ မိန်းမ အတွက်နဲ့ "

ကျနော့်နားထဲ ဝင်းနိုင်ရဲ့ စကားလုံးတွေ ထပ်ကာထပ်ကာ ပဲတင်ထပ်လာတာဗျာ။ကျနော် စူးစူးဝါးဝါးအော်ဟစ်ရင်း အရက်ပုလင်းကို ရိုက်ခွဲပစ်လိုက်တာ။ဘေးဝိုင်းက လူတွေထလာပြီး ရန်ရှာတော့ ဝင်းနိုင်နဲ့မျိုးသူက အကျိုးကြောင်းပြောပြပြီး တောင်းပန်နေတာပါ။

အဲဒီလူတွေရဲ့ သနားစရာ အကြည့်တွေကို ကျနော် ရင်မဆိုင်ချင်ဘူးဗျာ။ပထမဆုံး အကြိမ် မိန်းမတစ်ယောက်အတွက်နဲ့ လူဖြစ်ရှုံးနေတဲ့ ကျနော့်ဘဝကို သတိထားမိလာပြီ။ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျနေတဲ့ ကျနော့် ပုခုံးပေါ် လက်တဖက် ရောက်လာတာ ကြည့်မိတော့ မျိုးသူပေါ့။အားရပါးရ ပြုံးပြရင်း ငဇွဲ မင်းအိပ်မက်က နိုးပြီလားတဲ့။ကျနော် ဝင်းနိုင်နဲ့မျိုးသူကို ပုခုံးပြိုင်တူဖက်ထားရင်း အရက်ဆိုင်ထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်ဗျာ။

..........................................................................................................................

" ငဇွဲ … ဒါ မင်းစီးရမယ့် ကားပဲ … အချိန် နာရီဝှက်လောက်တော့ လိုသေးတယ် "

ကားကြီးကွင်းဘေးနားက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်လေးမှာ သူငယ်ချင်းသုံးရောက်သား ခွဲကာနီး နုတ်ဆက်စကားပေါ့ဗျာ။ဒီမှာ ဆက်နေရင် ချစ်သူရဲ့ အရိပ်အငွေ့တွေနဲ့မို့ ကျနော့်ဘဝကို ပြန်ပြင်ဖို့ ခက်ခဲ့လွန်းလို့ပါ။ကျနော် ကားပေါ်တက်တော့ ဝင်းနိုင်ရော မျိုးသူရော ပါးပြင်မှာ မျက်ရည်တွေနဲ့ပါ။

" မင်း ဒဏ်ရာတွေ ကျက်ရင် ပြန်လာကွာ "

" ငဇွဲ … အမြဲသတိရနေမယ် ဖိုက်တင်းကွာ "

ဒီကောင်တွေကို ကျနော်ပြုံးပြချိန်မှာ ကျလာတဲ့မျက်ရည်တွေ ကားပေါ်ရောက်မှ သိခဲ့ရတာဗျ။ကျနော်နေတဲ့မြို့ငယ်လေး နောက်မှာ တဖြည်းဖြည်း ကျန်ခဲ့ပါပြီ။ကားကြီးက မြို့ပြင်ရောက်တာနဲ့ အရှိန်မြင့်မောင်းတော့ ဘေးက သစ်ပင်ကြီးတွေ လယ်ကွင်းတွေ ရိပ်ကနဲ့ရိပ်ကနဲ့ ကျန်နေရစ်တော့တာ။

................................................................................................................

" ဒေါက်ဒေါက် … ဒေါက် … သား ဇွဲမာန် … မာမီတို့ မြဖူးငုံ အမေက ဆွမ်းကျွေးလာဖိတ်လို့ လူမှု့ရေး အရ သွားလိုက်ဦးမယ် "

အခန်း တံခါး ခေါက်သံနဲ့ အတူ မာမီ ဝင်လာမှ ကျနော့် အတွေးစတွေ ပျက်သွားရတာ။

" အော် … ဟုတ် … မာမီ သား မလိုက်တော့ဘူး … အန်တီတို့မေးရင် ခရီးပန်းလို့ အိပ်နေတာလေး ပြောလိုက်ပါ "

" အေးပါ သားရယ် မာမီ နားလည်ပါတယ် … အိမ်တံခါး လာစိဦး … ကိုသူရော သမီးရော လိုက်မှာ "

" ဟုတ် မာမီ "

မာမီတို့ ထွက်သွားမှ ကျနော်လည်း ခြံတံခါးပိတ်ပြီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာလိုက်တာ။အချိန်ဘယ်လောက်ကြာကြာ ဖူးကို ကျနော် မမေ့နိုင်သေးဘူးဗျာ။အိပ်ယာပေါ်ရောက်တော့ အတွေးတွေ မပေါ်အောင် ထိန်းရင်း ကြိုးစားအိပ်ပစ်လိုက်တာ ညနေကြ မျိုးသူနဲ့ဝင်းနိုင် လာရင် သောက်ရဦးမယ်လေဗျာ။ကျနော်နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်ကို အိပ်ပျော်သွားတာ ဒုတိယ အကြိမ် မာမီ တံခါး လာခေါက်မှ နိုးတော့တာပဲ။

" သား … မြဖူးငုံ အမေက သားကို ဒီစာအုပ်လေး ပေးပေးပါတဲ့ "

" ဗျာ … မာမီ "

မာမီ့မျက်နာလည်း မကောင်းဘူးဗျ။မာမီ ထွက်သွားတော့မှ အိပ်လေးထဲက စာအုပ်လေး ဖွင့်ကြည့်မိတာ။အဖုံးက ကျနော်နဲ့ဖူး … ဖူးမွေးနေက ရိုက်ထားတဲ့ပုံလေးပါ။စာအုပ်လှန်လိုက်တော့ ကျနော် ဖတ်ရင်း အံအောမိရတယ်။

{ စာမျက်နှာ ၁ }

မောင် … ဒီစာဖတ်ချိန် ဖူးအပေါ်မုန်းနေမှာပေါ့နော်…ဖူးက မောင့်ကို သိပ်ချစ်တာ ယုံပါမောင်ရယ်…ချစ်လွန်းလို့လည်း ဒါတွေကို ဖူးကိုယ်တိုင် စီစဉ်ခဲ့တာပါ။တချိန်ချိန် ဖူးပြန်လာရင် မောင်က လက်ခံပေးမှာလား အရမ်းသိချင်တာပဲ မောင်ရယ်။

" လက်ခံမှာပေါ့ ဖူးရယ် … ဘယ်သူ့ဇနီးယားဖြစ်နေပါစေ ကျမယ့်ငရဲကို မောင်ကိုယ်တိုင်ခံယူပြီး ဖူးကို လက်ခံပေးမှာ "

ကျနော့်စိတ်ထဲကနေ ပြန်ဖြေပေးမိနေတာဗျ။

{ စာမျက်နှာ ၂ }

ကျမ အရမ်းပျော်တာပဲ ဟိဟိ … ကျမ်းမာရေးအရ လာအနားယူမယ်ခြံရောက်တော့ မောင့်ကို စတွေမိတာ။အသားညိုပေမယ့် အသားလတ်တယ်ခေါ်ရမလားပဲ မျက်ခုံးကောင်းကောင်း အရပ်မနိမ့်မမြင့် ရုပ်ရည်ခန့်ငြားတဲ့ မောင့်ကို သတိထားမိလိုက်တာ။မိန်းကလေးတွေနဲ့လည်း အရောတဝင်မနေပဲ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်နဲ့ ရပ်ကွက်ထဲ လျှောက်သွားနေတာ။မကြာပါဘူး အိမ်ရောက်လာပြီး အဖေနဲ့အမေကို ခင်မင်မှု့ယူသွားနိုင်တာပေါ့ရှင်။

မောင်လာရင် ကျမက အိမ်ခန်း အတွင်းလေးထဲက ချောင်းကြည့်တတ်တာရှင့်။မောင်က မသိရှာပါဘူး။နောက်ပိုင်း ဖူးနဲ့ခင်တော့လည်း ဖူးကသာ စကားတွေပြောနေရတာ မောင်က ခပ်တည်တည်ကြီး။အဖေက သင်တန်း အတူတူ တက်ခိုင်းတော့ ကျမကို တခြားယောင်္ကျားလေးတွေ ကြူမှ သဝန်တိုပြီး ချစ်ရေးဆိုတော့တာ ခိခိ။ ကျမ ပျော်လိုက်တာရှင်။

" အော် … ဖူးရယ် … မောင်လည်း မြင်မြင်ချင်း ချစ်မိတာပါကွာ။ဖူးမိဘတွေကို ရင်းနှီးအောင်လုပ်ပြီးမှ ဖူးအနား ကပ်ခဲ့တာပါကွာ "

{ စာမျက်နှာ ၃ }

အဖြေပေးပြီးတော့မှ မောင်က အရမ်းဆိုးတာပဲနော်။ဖူးတစ်ကိုယ်လုံး မထိဘူးတဲ့နေရာ မရှိအောင် သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့တာပါ။ဖူးကလည်း သိပ်ချစ်ရတဲ့ချစ်သူမို့ အဆုံးထိ မလိုက်လျောခဲ့ပေမယ့် ကျန်တာ မောင့်သဘောပါရှင်။တဖြည်းဖြည်း ချစ်သူသက်တမ်းကြာလာတော့ မောင်က အဆုံးထိသွားဖို့တောင်းဆိုနေတာပေါ့။ဖူးလည်း ခဏတိုင်းပူဆာတဲ့မောင့်ကို သနားလာမိတာပါ။ဖူးမွေးနေမှာပဲ မောင့်ကို ပန်းဦးစွပ်ပေးလိုက်တာ။

" ဟုတ်တယ်ဗျ … ချစ်သူသက်တမ်းမှာ ဖူးက ကျနော့်အလို အကုန်လိုက်လျောပါတယ်။ရုပ်ရှင်ရုံ ပန်းခြံ လူရှင်းတဲ့နေရာတချို့ ကျနော့်လီးစုပ်ခိုင်းလည်း စုပ်ပေးတာပါပဲ။

ဂွင်းထုခိုင်းလည်း အရည်ထွက်တဲ့အထိ ထုပေးရှာတာ။သူ့အဖုတ်လေးလဲ ကျနော်ယက်လိုက် လက်နဲ့ကလိလိုက် ကြိုက်သလိုလုပ် အကုန်ခွင့်ပြုပေးတာပါ။ကြားထဲ လိုးခွင့်မရပေမယ့် ကျနော် မရမက ပူဆာလို့ ဖူးမွေးနေမှာ လိုးလိုက်ရတယ်ဗျ။မနက် သင်တန်းသွားဖို့ သူတို့အိမ်သွားနိုးတော့ ကွတကွတဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံလေး ခုထိမျက်လုံးထဲ မထွက်ဘူးဗျာ "

{ စာမျက်နှာ ၄ }

မောင်နဲ့အတူနေပြီး တစ်ပတ်အကြာ ဆရာဝန်ရဲ့ဆေးစစ်အဖြေက ကင်ဆာနောက်ဆုံးအဆင့်တဲ့။ဖူး ရင်နာလိုက်တာရှင်…မောင်တစ်ယောက် ဖူးမရှိရင် ဘယ်လိုနေရှာမလဲ။ဖူးသက်တမ်းက ၇လ ပဲကျန်တာ… မောင့်အတွက် တခုခု လုပ်ပေးရတော့မှာပေါ့။ပထမဆုံး ကျမ လက်ထပ်တဲ့သတင်းကို သတင်းစာထဲထည့်လိုက်တယ်။

အသိတစ်ယောက်ကို အကူညီတောင်းပြီး မောင့်သူငယ်ချင်းတွေရှေ့ မြင်အောင် ပြပေးလိုက်တယ်။မောင်လည်း သူ့မိသားစု အိမ်တွင်းရေးရှုပ်နေချိန် ချက်ချင်းစီစဉ်လိုက်ရတာပေါ့။ကျမဘဝရဲ့ ကျန်တဲ့သက်တမ်းလေးကို ဆေးရုံပေါ်မှာပဲ ကုန်ဆုံးဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပါပြီ။

" ဖူးရယ် ဘာလို့ အမှန်တိုင်း မပြောခဲ့တာလဲကွာ "

{ စာမျက်နှာ ၅ }

ကျမ ခေါင်းတွေ မခံမရပ်နိုင်အောင်ကို အရမ်းကိုက်တာပဲ မောင်ရယ် ညဖက်တွေဆိုလည်း ချွေးစေးတွေ တအားထွက်ထွက်နေတာ။

ပင်ပင်ပန်းပန်း ဘာမှမလုပ်ပဲနေတာကို အားမရှိသလိုကြီး နွမ်းနယ်နေရတာ မောင်ရဲ့။အရိုးအဆစ်တွေ ကိုက်ပြီဆို သေမတတ်နာကျင်နေသေးတာ မောင့်ကို အရမ်းသတိရတာပဲ ဝေဒနာတွေ ခံစားနေရချိန်ဆို မောင့်ရင်ခွင်ထဲ ခိုးခိုးပြီး တိုးတိုးလာချင်မိတာ သိပ်ချစ်တာပဲ မောင်ရယ်။

" ဟာ … ဖူးလေး ရယ် "

...........................................................................................................

ကျနော်လည်း အခန်းပြင်ပြေးထွက်ရင်း…

" အမေ … အမေ "

" ဒီမှာလေ သားလေး "

" ဖူးရောဟင် … ဖူးဘယ်မှာလည်း အမေ "

" ဒီနေ့ … မြဖူးငုံ ဆုံးတာ ၁လပြည့်တဲ့သားရယ် … အဟင့် … အမေတို့လည်း အထင်လွဲခဲရတာ "

" ဗျာ "

" ဟဲ့ … သားလေး … အမလေး လုပ်ကြပါဦး … သမီး ယမင်းခင် လာပါဦး နင့်အကို ကို ကြည့်ပါဦး "

............................................................................................................

" ဝေါ ဝေါ … ဝုန်း … ဝေါ … ဝုန်းဝုန်းးးးးးး … မောင်ရေ … ဝေါ ဝေါ … ဝေါ ……… မောင် "

လေတွေတဝေါဝေါ တဝုန်းဝုန်း တိုက်နေတာဗျ။ခပ်ဝေးဝေးကနေ တဖြည်းဖြည်း နီးလာတဲ့ အသံလေး ကျနော်ကြားနေရတာ။မောင်ရေ … မောင်တဲ့ … ဖူးလေး အသံဗျ။ကျနော် ကောင်းကောင်းမှတ်မိနေတာ။

ပြတင်းပေါက်ကနေကြည့်လိုက်တော့ အိမ်ရှေ့ သရက်ပင်ကြီးက ငြိမ်နေတာ ထူးဆန်းလိုက်တာဗျာ။ဒီလောက်လေတိုက်နေတာတောင် သရက်ပင်က မလှုပ်ဘူးဗျ။သရက်ပင် အလယ်ကိုင်းလောက်က ဖြူဖြူ အရိပ်လေးက အခိုးငွေ့လိုလိုနဲ့ ပြတင်းပေါက်ကနေ ကျနော့် ကုတင်ဘေး ဝင်လာနေပြီ။

" ခ်ခ် … ဘာကြည့်နေတာလဲ … မောင်ရဲ့ "

ကျနော်ကုတင်ဘေး အနီးကပ် အသံကြားမှ ကြည့်မိလိုက်တာ…

" ဟင် … ဖူး … ဖူးလေး မလား … ဖူးမသေဘူးပေါ့ … မောင့်ဆီလာတာလား "

ဟုတ်ပါတယ် ဖူးမှ ဖူးအစစ်ပါ အရင်တိုင်းပဲ ဆံပင်တွေစုချည်ပြီး နောက်ကျောဘက်ချထားတာလေ။မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေး ပြုံးလိုက်ရင် ပါးချိုင့်လေး တဖက်နဲ့ပါ။

ထူးခြားတာက ခေါင်းမှာ ပန်းအဝါလေးတစ်ပွင့် ပန်ထားတာဗျ။ဖူးဝင်လာမှ အခန်းထဲထိ လေတွေက တအားတိုက်လာတာ ကျနော့်အခန်းက ခန်းစီးစတွေ ကျနော့်အင်္ကျ ီ ပုဆိုး တဖျတ်ဖျတ်လွင့်နေတော့တာ။ဖူးဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျ ီနဲ့ ဂါဝန်အရှည်က လှုပ်တောင်မလှုပ်ဘူး။တဖြည်းဖြည်းမှ လေတိုက်တာ ရပ်သွားတာပဲ။

" မောင့်ဆီ … လာတာပေါ့ မောင်ရယ် "

" ပျော်လိုက်တာ ဖူးရယ် … ဒါဆို … ဖူး … မသေဘူးပေါ့ "

ကျနော့်စကားကြောင့် ဖူးမျက်နှာလေး ညိုးကျသွားတာဗျ။ဒါပေမယ့် ခဏလေးပါပဲ ပြန်ပြုံးလာပြီး ကျနော့်လှဲနေတဲ့ ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ရင်း စကားပြန်ပြောတာပါ။

" အဲတာတွေ နောက်မှပြော မောင်ရယ် … ခု ဖူး အချိန်သိပ်မရလို့ပါ … မောင့် ဆံပင်တွေ ညှပ်ဦးနော် နူတ်ခမ်းမွှေးတွေ အရှည်ကြီးပဲ "

" အင်းပါ ဖူးရယ် … မောင် နက်ဖန်ကျ ဆံပင်တွေ ညှပ်ပစ်မှာပါ "

ကျနော့်ကုတင်ပေါ်တင်ပလွဲဝင်ထိုင်တဲ့ ဖူးရဲ့ ဖင်သားကြီးတွေက ဘေးကားထွက်ပြီး အိစက်နေတာဗျ။မတွေ့တာကြာပေမယ့် အရင်တိုင်းပါပဲ နို့အုံတွေကလည်း စူထွက်နေတာ ခပ်တင်းတင်းပဲ။အရင်ချိန်လေး သတိရတာနဲ့ ကျနော်က ဖူးကို ကုတင်ပေါ်မှောက်အိပ်ခိုင်းလိုက်တာ။ပြီးမှ ဖူး ဖင်သားကြီးကို ကိုက်ပစ်တာပေါ့။

ဖူးက တခိခိ နဲ့ … အရင်တိုင်းပဲ … ဟင်အင်း ထဘူးကွာ ဒီနားတိုးတဲ့။ကျနော်လည်း ဖူးမျက်နှာနားလေး ထုံးစံအတိုင်း ဒူးထောက်ရင်း ပေါင်ကားပေးလိုက်တော့ ကျနော့် လီးကို နမ်းရှိုက်ရင်း တခိခိ ရယ်နေတော့တာ။ဖူးဘေးနား ဝင်လှဲရင်း မတွေ့တာကြာတော့ အရင်ကြောင်းလေးတွေပြန်ပြောနေကြတာပေါ့။

ဖူးကလည်း ကျနော့်လီးကို ကိုင်ရင်းပြောနေပြီး …ကျနော်ကလည်း ဖူးအဖုတ်လေးကို ပွတ်သပ်ရင်း စကားတွေ မကုန်အောင်ပြောနေကြတာဗျ။တော်တော်လေးကြာတော့ တဝေါဝေါနဲ့ လေတွေပြန်တိုက်လာတာဗျာ။

" မောင် … ဖူးသွားဖို့ အချိန်ကျပြီ "

" ဟမ် … မောင်လိုက်ပို့မှာပေါ့ … ဖူးရဲ့ "

" ဟင့်အင် … မောင်လိုက်ပို့လို့ မရဘူးလေ "

ပြောရင်း လေတွေ တဝှီးဝှီးနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းတိုက်လာရင်း ဖူးကိုယ်လုံးက အခိုးငွေ့ဖြစ်ပြောင်းပြီး ပြတင်းပေါက်ကနေ ထွက်သွားရင်း ပျောက်ကွယ်သွားတာဗျ။

" ဖူး … နေဦးလေ … ဖူး ဖူး … ခဏနေပါဦး မောင်လိုက်ပို့မှာပါ … ဖူး ဖူး မသွားပါနဲ့ "

ဗြုံးကနဲ့ အလင်းတန်းကြီး ထွက်လာပြီး မျက်လုံးတွေစူးကနဲ့ ဖြစ်သွားခဲ့တာ။သေချာ အားယူဖွင့်ကြည့်တော့မှ ကျနော့်ရှေ့မှာ လူတစ်ချို့ဗျ။

..................................................................................................................

" သားလေး သတိရလာ ပြီလား "

" ဟျောင့် ငဇွဲ … မင်းကွာ … ငါတို့တောင် လန့်သွားရတယ် "

" ခင်ဗျားတို့က ဘယ်သူတွေလဲဗျာ … ဖူးကို ခေါ်ပေးကြပါ ဖူးကို ခေါ်ပေးပါဗျာ "

" သားလေးရယ် အဖြစ်ဆိုးလိုက်တာ … အဟင့် ဟင့် ဟင့် "

" ဗျာ … အန်တီက ဘယ်သူလဲဗျ … ကျေးဇူးပြုပြီး ကျနော့်ကို ဖူးလေး ခေါ်ပေးကြပါဗျာ "

" ဟာ … ငဇွဲရာ … ငါက မျိုးသူ … ဒီမှာ ဝင်းနိုင်လေကွာ "

" မသိဘူး မသိဘူး … ခင်ဗျားတို့ကို ကျနော်မသိဘူး … ဖူးလေးကိုသာ ခေါ်ပေးကြပါဗျာ "

ကျနော့်ကို အဲဒီလူတွေက တခြားနေရာခေါ်သွားတာဗျ။လူတွေအများကြီးဆူညံနေတာ… တော်ပါသေးရဲ့ ကျနော့်အခန်းလေး သီးသန့်တစ်ခန်းပေးလို့ ဒါတောင် ကျနော် အတော်ပြောယူရတာပါ။ကျနော် မပျော်ပါဘူးဗျာ ဆေးတွေ ခဏခဏ လာလာတိုက်ကြတာ။ဖူးလေးကို ခေါ်ခိုင်းတာ ကြာလှပြီ ဘယ်သူ့မှ ခေါ်မပေးကြဘူး။ဒီတခါတော့ ကျနော်လည်း အကျပ်ကိုင်ရတော့မယ်။

" ကျွီ … ကျွိ "

ဟော လာပါပြီဗျာ မျက်မှန်အနက်နဲ့ မျက်နာလေးက ပြုံးရင် ကျနော့်ကို ဆေးတိုက်တော့မှာဗျ။

" ဒီမယ် … ဒီမယ် … ဖူးလေး ခေါ်မပေးရင် ကျနော် ဆေးတွေမသောက်ဘူးနော် "

ပြောပြီး ကျနော်လည်း ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း ဟိုဖက်လှည့်နေလိုက်တယ်။ဟုတ်တယ်ဗျ သူတို့က ဆေးတွေ ညာညာတိုက်ကြတာ။ကျနော်က လူကောင်းပါဗျာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ကျနော့်ကိုကျနော် အသိဆုံးပါ။ဖူးလေးလည်း ကျနော့်ကို ဘယ်လောက်တွေ့ချင်ရှာမလဲ ဒါတွေ သူတို့မသိဘူး။

" ကျမက … ဖူးလေး အမပါရှင် … ညီမလေး မအားလို့ ကျမလာခဲ့ရတာ "

" ဗျာ … ဖူးလေးက ဘာလို့ မအားတာလဲဗျ '

" ဖူးလေးက မှာလိုက်တယ်ရှင့် "

" ဟုတ် … ပြော ပြော … ပြောပါဗျာ … ဖူးလေးက …ကျနော့်ကို သတိရနေတာ မလား … ကျနော် သိပါတယ်ဗျာ … အဟင်းးး "

" ဟုတ်ပါတယ် … ရှင့်ကို သိပ်သတိရတာပဲတဲ့ …ဆေးတွေမှန်မှန်သောက်တဲ့ … ဆံပင်လည်းညှပ်တဲ့ "

" အော် … ဖူးလေးက အဲလို ပြောတာပေါ့ "

" ဘာလဲ … ရှင်က … မယုံဘူးလား … သူ့စကားနားမထောင်ရင် ဘယ်တော့မှ မလာဘူးတဲ့ "

" ဟာ … နားထောင်မှာပါဗျာ …ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ် … ဖူးလေးက နောက်ဆုံးတွေ့တော့ ကျနော့်ကို ဆံပင်ညှပ်ခိုင်းနေတာ … ဒါနဲ့ … ခင်ဗျား ပြောတာ တကယ်ပါနော် "

" တကယ်ပေါ့ရှင့် … ရှင်သာ ဒီဆေးတွေ မသောက်ဖူးဆို ဖူးလေး နဲ့ တိုင်ပြောရုံပဲ "

" ဟင် … မလုပ်ပါနဲ့ဗျ … ပေးပေး ကျနော် အကုန်သောက်မယ် … ဖူးလေးကို မတိုင်ပါနဲ့ဗျာ ကျနော်သတိရကြောင်း ပြောပြပေးပါ "

ကျနော်လည်း မသောက်ချင်ပဲ သောက်လိုက်ရတာ ဖူးလေးကို လွမ်းလှပြီဗျ။

" ကျေးဇူးပါ ဆရာမရယ် သားလေးက သူ့ချစ်သူ ဆုံးသွားတာ မမျှော်လင့်ပဲ သိရပြီး ခုလိုဖြစ်ခဲ့ရတာ "

" ရပါတယ် အန်တီရယ် စိတ်ရောဂါဝေဒနာရှင်တွေကို ကျမတို့က နည်းပေါင်စုံနဲ့ ကုသပေးနေကြတာပါ … ကိုဇွဲမာန် အမြန်ဆုံးပြန်ကောင်းပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးပါတယ်ရှင် "

တာဝန်ကျ ဆရာဝန်မလေးထွက်သွားတော့ ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် သားဖြစ်သူ ဇွဲမာန်အားကြည့်ရင်း မျက်ရည်များ စီးကျလာတော့သည်။

အစ/အဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။

ကိန်းဂဏန်းများနောက်က ရမ္မက်နှောင်ကြိုးလေး (စ/ဆုံး)

ကိန်းဂဏန်းများနောက်က ရမ္မက်နှောင်ကြိုးလေး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့်

အခန်း ( ၁ )

“  မမလေး … ကားအဆင်သင့် ဖြစ်ပါပြီ ”

“  အေးအေး … မောင်တိုး … ငါလာပြီ … ငါ့ကား ဘယ်ချိန်ရမှာလဲ ”

“  ညနေပိုင်းမှ … ရမှာ … မမလေး ”

ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေတုန်း ဒါရိုင်ဘာ မောင်တိုးက အဆင်သင့် ဖြစ်ကြောင်း လာပြောလို့ ပြည့်လည်း လွယ်နေကြ အိတ်ကလေး ကောက်လွယ်ပြီး ကုမ္ပဏီ သွားဖို့ ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ပြည့်ကား ပျက်လို့ ကိုမိုးက သူ့တပည့် မောင်တိုးကို လာခေါ်ခိုင်းတာပါ။ ခြံတံခါးနား ရောက်တော့ ခြံစောင့် ဦးသိန်းက မောင်တိုး ဟွန်းတီးတာနဲ့ တံခါး လာဖွင့်ပေးနေတာ။ ကားလေးက ခြံထဲက ထွက်ပြီး ရပ်ကွက် လမ်းလေးအတိုင်း ကျောက်လမ်းမကြီးဆီ မေးတင်ပြီး ပြည့်တို့ လင်မယားပိုင်တဲ့ ရွှေမြင့်မိုရ် ကုမ္ပဏီရှိရာ မြို့ထဲဘက် ဦးတည်နေတယ်။

ကိုမိုးက ပြည့်ခင်ပွန်းပါ။ ထိပ်တန်း စီးပွားရေး ပညာရှင် တစ်ယောက်။ ပြည့် စတိုးဆိုင်ကြီး တစ်ခုမှာ အရောင်းစာရေးမ ဝင်လုပ်တုန်း တွေ့ပြီး လက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့တာပေါ့။ ကိုမိုး နာမည်က မိုးမြင့်မောင် ။ ပြည့်က စခင်ကတည်းက ကိုမိုးပဲ ခေါ်တာ လက်ထပ်ပြီးတော့လည်း ကိုမိုးပဲ ခေါ်ဖြစ်တယ်။

ပြည့်နာမည်က ပြည့်ဖူးခိုင် ပါ။ ဘဝက ဝလုံးလေး ဝိုင်းအောင် မရေးနိုင်ခင်ကတည်းက ကြမ်းတယ်။ ပြည့် မေမေက ဖေဖေဆုံးတော့ အမျိုးတွေ အိမ်မှာ အိမ်အကူ လုပ်ရင်း ဘဝကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရတာပေါ့။ လစာရယ်လို့ မရပေမယ့် စားစရာကျွေး နေစရာပေးတဲ့ အမျိုးတွေက ပြည့် ဘွဲ့ရတဲ့အထိ ထောက်ပံ့ ပေးကြပါတယ်။

အဲ့ချိန် ပြည့်ဘဝမှာ မရှိမဖြစ် သူငယ်ချင်းချောလေး ဇာနည် ဆိုတာရှိတယ်။ ဇာနည် အကြောင်း နောက်ကျ ပါလာမှာပါ။ ပြည့်ဘွဲ့ရပြီးတော့ အလုပ်ကို အောက်ခြေက စခဲ့ရတာ။ ပြည့် အရောင်း စာရေး လုပ်ဖူးပါတယ်။ ဧည့်ကြို Reception ရော၊ ငွေသိမ်း Cashier ရော၊ အို အစုံအစုံပါပဲ။ တစ်ဈေးဝင် တစ်ဈေးထွက် အလှကုန်ဆိုင်ပစ္စည်း အသစ်ဝင်တိုင်း မိတ်ဆက်ရင်း လိုက်ရောင်းပေးဖူးတာပေါ့။

ပြည့် ဘဝက ကြမ်းပေမယ့် အဖေ့ဘက်က ရတဲ့ မျက်နှာချောချောရယ်၊ အရပ်အမောင်းရယ်၊ ပြီးတော့ အမေ့ဘက်က ရတဲ့ နိုအုံထွားထွားကြီးရယ်၊ ခါးအောက်က ကော့ထွက် အိကားနေတဲ့ ဖင်သားစိုင်ကြီးတွေက ဘဝတက်လမ်းအတွက် အကောင်းဆုံး အထောက်ကူ ပြုခဲ့ပါတယ်။

အမေဆုံးတော့ ပြည့် ကိုယ်ပိုင်ဝင်ငွေလေးနဲ့ အိမ်ငှားနေနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ လွယ်တော့ မလွယ်ဘူး ဝင်ငွေရဖို့နဲ့ ရှေ့ဆက်လှမ်းဖို့အတွက် လုပ်ခဲ့ရတဲ့ အလုပ်တွေက လဲကြလိုက် ပြန်ထလိုက်ပဲ။ လုပ်ငန်း အတွေ့ကြုံ မြင့်လာရင်တော့ ပိုကောင်းတဲ့ အလုပ်တစ်ခုက စောင့်ကြို နေတတ်ပါတယ်။ ရွေးချယ်စရာ အခွင့်အလမ်းတွေများလာတာနဲ့ ကြိုက်တဲ့ လမ်း လျှောက်ရုံပဲလေ။ လူတွေမှာ မလုပ်ချင်တဲ့အလုပ် ဆိုတာမျိုးတွေ ရှိလာပါတယ်။

ဘွဲ့ရတော့လည်း ဈေးရောင်းရမှာ ပြည့် မရှက်ပါဘူး။ စီးပွားရေး သမားတွေက သူတို့ရဲ့ အသိပညာတွေကို ရောင်းချတဲ့ အရောင်းဝယ်သမားတွေ ဖြစ်နေပေမယ့် ဈေးရောင်းတာ ရှက်စရာကောင်းတယ်လို့ မြင်နေကြတဲ့ အမြင်ကျဉ်းသူတွေ ပြည့်ဘဝ အစမှာ အများကြီး မြင်ဖူးခဲ့တယ်။ ဝင်ငွေ ဒါမှမဟုတ် လစာကို လူတိုင်း အများကြီး ယူချင်ကြတာ လစာဆိုတာ ကိုယ့်ပိုင် ရည်အချင်းတစ်ခုပဲ အစွမ်းရှိသလောက် တူညီတဲ့ ဝင်ငွေကို ရနေမှာပဲလေ။ ဝင်ငွေ နည်းတာကို ပြည့်မရှက်ပဲ အရည်အချင်း မပြည့်ဝသေးတာကိုပဲ လေ့လာသင်ယူပြီး ကြိုးစားခဲ့တာပါ။

တခါတခါ လူအောက်ကျို့လို့ လူပိမသေဘူးတဲ့ ခ်ခ် ခ်ခ်။ ဘဝက စာအုပ်တစ်အုပ်တော့ မဟုတ်ဘူး သနားအောင် ပြောတိုင်း အလုပ်မဖြစ်ပါဘူး။ အောက်ကျို့တိုင်း အဆင်မပြေတာမို့ ဒီလိုကျင့်သုံးစရာ မလိုပါဘူး။ လက်တွေ့မှာ စကားပြော ပါးနပ်ပြီး အလုပ်ကို စီမံခန့်ခွဲနိုင်ဖို့ လိုအပ်တာပဲလေ။ တဖက်လူတွေရဲ့ အကြိုက်ကို တွက်ဆပြီး အောက်ကျို့စရာမလိုပဲ အလုပ်ဖြစ်အောင် လုပ်လို့ရပါတယ်။

“  မမလေး … ရောက်ပြီ ”

“  ဟင် … ဟုတ်သား မောင်တိုးရယ် … ခ်ခ်…။ ငါလည်း အတွေးလွန်နေတာ …။ ညနေကြ ကားရတာနဲ့ … ဒီလာပို့ပေး …။ မင်းဆရာက ဒီည သောက်ပွဲကျင်းမှာထင်တယ် …။ ကာစတန်မာ အသစ်တွေ ဒီနေ့ ရောက်မှာ … အပြန်ကျ ငါ့ဟာငါ ပြန်မယ် ”

“  ဟုတ် ”

မောင်တိုး ပြောပြီးတာနဲ့ ကုမ္ပဏီထဲ ဝင်တော့ ဝန်ထမ်းအားလုံး နှုတ်ဆက်တာနဲ့ ပြန်ပြုံးပြ နှုတ်ဆက်ရင်း ပြည့် ရုံးခန်းလေးထဲ ဝင်လာခဲ့တယ်။ စားရင်း အဟောင်းတွေ ပြန်စစ်နေတုန်း ပြည့် အလုပ်စားပွဲခုံပေါ်က ဖုန်းသံလေး မြည်လာနေတာ။

“  တူတူ … တူ ……… တူတူ … တူ ”

“  ဟဲလို … ပြော … ကိုမိုး ”

“  ပြည့် … ရောက်ရင် … ကိုမိုး ဆီလာခဲ့ဦး ”

“  ရောက်ပါပြီ … ကိုမိုးရဲ့ … လာပြီ လာပြီ ”

စကားပြောပြီးတာနဲ့ ၅ လွှာ အထပ်ကို ဓာတ်လှေကားနဲ့ တက်ခဲ့လိုက်တယ်။ သီးသန့်ခန်းမို့ ကိုမိုး ခွင့်ပြုချက် မရပဲ ဘယ်သူမှ လာခွင့်မရှိတဲ့ ကုမ္ပဏီရဲ့ VIP အခန်းပေါ့။ အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ဘဲဥပုံ စားပွဲခုံကြီးရဲ့ ဘေးနား ထိုင်ခုံ အလွတ်တစ်လုံးပေါ် ထိုင်နေတဲ့ ပြည့် ခင်ပွန်းကို မြင်လိုက်ရပြီ။

“  WOW … ဒီနေ့လည်း … အရမ်းလှနေပါလား … ပြည့်ရယ် … လာပါဦး … ဘော်ဒီနဲ့ အဝတ်စားက အမြဲ ဆွဲဆောင်နေတာ ”

“ သွားပါ … အပိုတွေ … အိမ်ကြတော့လည်း … အလုပ်က ပထမ ”

“  မဟုတ်ပါဘူး ပြည့်ရယ် … မိန်းမကို အမြဲ ရင်ထဲ ထည့်ထားတာပါကွာ ”

အနားရောက်တာနဲ့ ပြည့် ခါးသေးကျဉ်လေး ဆွဲဖက်ပြီး လည်တိုင်ပြော့လေးကို ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်နေတော့တယ်။ ဒါက ကိုမိုး အကျင့်လေ။ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းရတာထက် လည်တိုင်တို့ ချိုင်းကြားတို့ကို ပြင်ပြင်းပြပြ အကွက်ထင်အောင် စုပ်ယူတတ်တာ။ လက်မထပ်ခင် ပြည့် အရောင်းစာရေးမလေး ဘဝထဲက ပြည့်ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး ကိုမိုး မနမ်းဖူးတဲ့ နေရာမရှိပါဘူး။ ခြေမလေးက စပြီး နဖူးအထက် ဆံနွယ်လေးတွေအထိ ကိုမိုး နမ်းပေးခဲ့တယ်။

အခုလည်း ပြည့်လည်တိုင်လေး နမ်းရင်း ခုံပေါ်ထိုင်ခိုင်း ပြီးတာနဲ့ စကပ်ထမိန်လေး ချိတ်ဖြုတ်နေတာ။ထမိန်ချွတ်တော့ ဖင်ကို ကြွပေးရင်း တဆက်တည်း အတွင်းခံကိုပါ ပြည့်ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ကျွတ်တာနဲ့ ပြည့်ပေါင်ကြားထဲ ကိုမိုးက မျက်နှာအပ်ပြီး ယက်တော့တာပဲ။ အားရအောင် ယက်ပြီးမှ သူ့ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်ပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးထိပ်ကို စောက်ပတ်လေးထဲ ဖိထည့်ပစ်တယ်။ မှန်ပြတင်းပေါက်က အလင်းရောင်ဖျော့ဖျော့ လေးအောက် သီးသန့်ခန်းလေးထဲ ပြည့်နဲ့ ကိုမိုးရဲ့ အသားချင်း ရိုက်ခတ် သံတွေ ဘယ်သူမှ မကြားနိုင်ပါဘူး။

စားပွဲခုံဘေးနား အနက်ရောင် သရေထိုင်ခုံပါ် ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ဖြဲပြီး ကိုမိုး ကျောပြင်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ပြည့် နှုတ်ခမ်းလေး ဟပြီး တအီးအီး ညည်းနေတုန်း ကိုမိုးက ပြည့် ပေါင်ဂွထဲက စောက်ပတ်နီတာရဲလေးကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးနေတာ။ ပစ်ဆောင့်နေသော ကိုမိုး ဆောင့်ချက်တွေကို ခါးကော့ပြီး ပြန်ဆောင့်ရင်း တုန့်ပြန်ပေးနေလိုက်တာပေါ့။

မနေ့က စီးပွားဖက် မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ရဲ့ မွေးနေ့ပွဲ သွားပြီး ကိုမိုးလည်း အလုပ်ကိစ္စတွေနဲ့ ရှုပ်နေခဲ့တာ။ ညပိုင်း အလုပ်ပင်ပန်းတော့ ပြည့်နဲ့ မလိုးဖြစ်ပဲ တန်းအိပ်တော့တာပဲ။ တအားစိတ်ကြွနေတဲ့ ကိုမိုး လိုးချက်တွေက အားပါနေတော့ ထိုင်ခုံတောင် တကျွိကျွိ တအီအီနှင့် လှုပ်ရမ်းပြီး နံရံဘက် ရွေ့နေတာပေါ့။

နို့အုံတွေ တဖက်ပြီးတဖက် ပြောင်းစို့ရင်း ထိုင်ခုံပေါ် အိကားနေတဲ့ ပြည့်ဖင်သားကြီး တုန်ခါနေအောင်ကို ပစ်လိုးနေတယ်။ ဖောင်းအိနေတဲ့ ပြည့် အဖုတ်လေးထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ လီးက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးလာပြီ။ ပြည့်စောက်ပတ်လေး လီးအရည်ပြားတွေ တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ ခံစားမိတာနဲ့ ခုံပေါ် ပြောင်းထိုင်ခိုင်း လိုက်တာပေါ့။

“  ကိုမိုး … ခုံပေါ် ခဏထိုင်လိုက် … မြန်မြန်လေး ”

ပြည့် စကားဆုံးတာနဲ့ ကိုမိုးလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်လိုးနေရာက ခုံပေါ်ပြောင်းထိုင်လိုက်တယ်။ ပြည့်လည်း ခံစားမှုက ငယ်ထိပ်ရောက်နေတော့ လီးပေါ်တက်ခွပြီး ဖင်ကြီး မြှောက်လိုက် ဖိချလိုက်နဲ့ အချက် ၃၀ ခန့် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုက်မှ စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာတာ။ ပြီးသွားတော့ နှစ်ဦးသား ခဏနားပြီးမှ ပြည့် အခန်းလေးထဲ ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဘာရယ် မဟုတ်ဘူး ကိုမိုးနဲ့ လိုးတာတွေ တွေးရင်း စိတ်က အတိတ်ဆီ ရောက်သွားရောပဲ။

ပြည့် လိင်စိတ်ကို စတင်ဖော်ပေးခဲ့တာ ကိုမိုးတော့ မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။ ပြည့် ကိုမိုးနဲ့ မတွေ့ခင် အိမ်ငှားနေခဲ့တဲ့ အိမ်ပိုင်ရှင် ဦးမြင့်စိုး ပါ။ ဦးမြင့်စိုး ဆိုတာ အသက် ၅၀ ကျော် အိမ်ထောင်သည်ပါပဲ။ ဦးမြင့်စိုးရော သူ့မိန်းမ အန်တီမိုးဝါရော ပြည့်အပေါ် သမီး အရင်းတစ်ယောက်လို သဘောထား နေခဲ့တာပေါ့။

ပြည့်က အိမ်မှာ ချက်ပြုတ် မစားဘူး။ အပြင်မှာပဲ အလုပ်နဲ့ နီးတဲ့ ဆိုင်မှာ ဝယ်စားတာများတယ်။ အလုပ်နားရက်ကြမှ ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ ဟင်းလေး ချက်စားဖြစ်တာ။ မှတ်မှတ်ရရ အလုပ်နားရက် တစ်ရက်ကြ ပြည့် ငါးခေါင်းဟင်းရည် ချက်ဖြစ်တာပေါ့။ ကျက်တာနဲ့ အန်တီမိုးဝါတို့ အခန်းဘက် ဦးဦးဖျားဖျားလေး ကျွေးမလို့ ကူးလာခဲ့တယ်။

အိမ်ငှားနေတာ ဆိုပေမယ့် အခန်းက ကပ်လျက်ပါ။ ပေ ၃၀ ပေ ၅၀ မြေကို နောက်ဖေး ၁၀ လောက် ချန်ပြီး ဝန်းအပြည့် ဆောက်ထားတဲ့ ထရံကာ သွပ်မိုးအိမ်လေးပေါ့။ အလယ်တည့်တည့်က ထရံ့ကာပြီး အခန်း ၂ ခန်း ခွဲနေကြတယ်။ နောက်ဖေးမှာက ရေချိုးကန်နဲ့ အိမ်သာ ကပ်ဆောက်ထားတာ။

မိသားစုလို ဖြစ်နေတော့ နောက်ဖေးပေါက်ကပဲ အလွယ်တကူ ဝင်လာလိုက်တယ်။ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ဦးမြင့်စိုးက ထိုင်ခုံမှာထိုင်ရင်း လက်တစ်ဖက်က တလှုပ်လှုပ်နဲ့ ဘာလုပ်နေမှန်း မသိပါဘူး။ ပြည့်လည်း အသံမပေးပဲ ဦးမြင့်စိုးရှေ့က စားပွဲခုံပေါ် ငါးခေါင်းဟင်းရည် ပန်းကန်လေး သွားချလိုက်မိတာ။

“  ဦးစိုး … အန်တီမိုးရော … ဒီမှာ ငါးခေါင်း ဟင်းရည် … ပူ ပူ လေး … စား စား …… အိုရ် …… ”

“  ဟာ … ဆောရီးနော် … သမီး ”

မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ပြည့်မျက်နှာ ရေနွေးနဲ့ အပက်ခံလိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရတာပဲရှင်။ ဦးစိုးက ခုံပေါ် ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ဂွင်းထုနေတာ။ ရုတ်တရက် ပြည့်မြင်လိုက်ရတော့ ဦးစိုးလည်း မျက်နှာပျက်ပြီး အိုးတို့အမ်းတန်း ဖြစ်နေရှာတယ်။ အချိန်ခဏလေးဆိုပေမယ့် ပြည့်မျက်လုံးထဲ ဦးစိုး လက်သီးဆုပ်ထဲက လီးကို စွဲကျန်ခဲ့တော့တာပဲ။ ပြည့် အခန်းဘက် ပြန်ရောက်တဲ့ အထိ လီးကြီးက မျက်လုံးထဲ ကပ်ပါလာတယ်။

ငယ်ငယ်က ပြည့် အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းလေး ဇာနည်နဲ့ ကလေး သဘာဝ သူ့ဟာကိုယ်ကြည့် ကိုယ့်ဟာသူကြည့် မြင်ခဲ့ဖူးတာပေါ့။ လက်မလောက်လေးမို့ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်ဆိုတဲ့ အသိလေးပဲ ဘာအရောင်မှ မပါပဲ ကြည့်နေခဲ့တာ။ အရွယ်ရောက်တော့လည်း ဘဝအတွက် ရုန်းကန်နေချိန်မို့ အချစ်ဆိုတာ ပြည့်အတွက် ဆန်တစ်ခွက်လောက် အရေးမပါခဲ့ဘူး အထိအတွေ့ဆိုတာ အဝေးကြီးပဲလေ။ ဦးစိုးလီးကြီးက ပြည့်အတွက် ပထမဆုံး အနီးကပ် မြင်လိုက်ရတဲ့ လီးပေါ့။

နောက်ရက်ကစပြီး ရာဂနတ်ဖမ်းစားတယ် ဆိုရမလားပဲ။ အိပ်ချိန်က လွဲပြီး အလုပ်ထဲရော စားချိန် သောက်ချိန်မှာပါ ဦးစိုး လီးကြီးပဲ မြင်ယောင်နေမိတာ။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း မကျေမနပ် ဖြစ်မိရတယ်။ နောက်ဆုံး စိတ်အလိုလိုက်ရင်း အန်တီမိုးဝါတို့ အခန်းဘက် ချောင်းကြည့်မိတော့တာပဲ။ ဒါပေမယ့် ဦးစိုး လီးကြီး မြင်ခွင့် မရပြန်ဘူး။

အန်တီမိုးဝါ နယ်ပြန်တဲ့ရက် မရောက်ခင် တစ်ရက်က နေ့ခင်းဘက် ထူးထူးခြားခြား ညည်းသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်တော့ ပြည့်လည်း စိတ်ဝင်စားမိတာပေါ့။ ခြေသံလုံအောင် ဖွနင်းရင်း ထံရံပေါက်လေးထဲက ကြည့်တော့ ချက်ချင်းပဲ ပြည့် သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာမိတယ်။

ဖုန်းထဲ ယောင်္ကျားမိန်းမ ကာမ ဆက်ဆံတာတွေ မြင်ဖူးပေမယ့် အခုလို အပြင် လက်တွေ့ဘဝမှာ မြင်ဖူးတာ ပထမဆုံးပါ။ အန်တီမိုးက မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ ဦးစိုး ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ပြီး အဖုတ်နဲ့ မျက်နှာတပြင်လုံးကို ဆွဲပွတ်နေတယ်။ နေ့ခင်းဘက်မို့ ပြတင်းတံခါးက ဝင်လာတဲ့ နေရောင်အောက် ဦးစိုး မျက်နှာ တပြင်လုံး စောက်ရည်တွေ စိုရွဲနေတာ မြင်နေရတာ။

ဦးစိုးက ကုတင်ပေါ် ထိုင်လျက် အနေထားနဲ မျက်နှာကို စောက်ဖုတ်နဲ့ အပွတ်ခံရင်း အန်တီမိုး ဖင်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင် ညှစ်ချေနေတယ်။ ခဏနေ အန်တီမိုးက ကုတင်စောင်း လေးဖက်ကုန်းပေးတော့ ဦးစိုးက ထရပ်ပြီး ပုဆိုး ချွတ်ချပစ်တာ။

ဦးစိုးပေါင်ကြားက ပြည့်မြင်ချင်တဲ့ လီးကြီး မြင်လိုက်တာနဲ့ ချောင်းရင်း ဒူးတွေ ညွတ်ကျကုန်တယ်။ ပေါင်ကြားထဲ အဖုတ်လေးက ဆစ်ကနဲ့ ဖြစ်ပြီး သေးပေါက်ချင် သလိုလို ခံစားလိုက်ရတာပေါ့။ ကုတင်ပေါ် လေးဖက် ကုန်းနေတဲ့ အန်တီမိုး ဖင်ကြီး နောက်က ဦးစိုးတစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ နေရာယူပြီး လိုးတော့တာပဲ။ ဦးစိုး လဥနှလုံးက အန်တီမိုး အဖုတ်ကို တဘက်ဘက်နဲ့ ရိုက်မိနေတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေတာကို ပြည့်လည်း မလွတ်တမ်း ကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ လက်တဖက်က အလိုလို ရောက်သွား ရောပဲ။

ထမိန် အပြင်ကနေပဲ အဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးရင်း အန်တီမိုးနေရာ ပြည့်ဆိုရင် ဆိုတဲ့ အတွေးလေး ဝင်လာတာနဲ့ လက်ဖဝါးလေး နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားတော့တာ။ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ပြည့်အဖုတ်လေးကို ခပ်တင်းတင်း ပွတ်ပေးနေမိတာပေါ့။ မကြာပါဘူး ဦးစိုး နဲ့ အန်တီမိုးဆီက တရှီးရှီးနဲ့ စုပ်သပ် ညည်းသံတွေ ကြားလိုက်ရတယ်။

…………………………………………………

အခန်း ( ၂ )

ဦးစိုးက အန်တီမိုး စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ အန်တီမိုးပါးစပ်က တရှီးရှီး အော်ရင် ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်ရောပဲ။ အန်တီမိုးက ဦးစိုးကို ဘာလုပ်ချင်လဲ ဆိုတာ သိနေတဲ့ ပုံနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ဦးစိုးက ကုတင်ပေါ် ဒူးထောက်တက်ရင်း အန်တီမိုး ပုခုံးကို တွန်းပြီး ပက်လက်လှန်ချပစ်တော့ ပက်လက် လှန်သွားတာနဲ့ အန်တီမိုး ဒူးကောက်ကွေးကြား လက်နဲ့ချိတ်ဆွဲပြီး ပေါင်နှစ်ဖက် ဖြဲပေးလိုက်ပြန်ရော။

အန်တီမိုး ပေါင်ကြားထဲ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားလေး နီရဲပြီး ဖောင်းကြွနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဦးစိုးက လီးထိပ်နဲ့ တေ့လိုးပစ်တာ။ အန်တီမိုးဆီက အ ကနဲ အသံထွက်လာပြီး ခေါင်းလေး မော့တက်သွားတယ်။ မြှောက်ဖြဲထားတဲ့ အန်တီမိုး ခြေချင်းဝတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ပြီး တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ ဆောင့်လိုးတော့ အန်တီမိုး ခေါင်းက ကုတင်ရှေ့ခြမ်း တိုးကပ်သွားတော့တာ။ အားပါတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ ညည်းသံ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံများ ဆူညံနေရင်း အတော်လေး ကြာမှ နှစ်ယောက်သား အံကြိတ်သံတွေ ထွက်ပေါ်လာပြီး ငြိမ်ကျသွားတယ်။

နှစ်ဦးသား အထွဋ်ထိပ် ရောက်ပြီးတော့ ဦးစိုးက အန်တီမိုး မျက်နှာဘေးနား ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း လီးအရင်းက ကိုင်ပြီး မျက်စိမှိတ် အနားယူနေတဲ့ အန်တီမိုး ပါးစပ်နား ဒစ်ကြီး ကပ်ပေးလိုက်ပြန်တယ်။ နူတ်ခမ်းနား ရောက်လာတဲ့ ဦးစိုး လီးကြီးကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အန်တီမိုးက ဆွဲစုပ်ပေးနေတာပေါ့။ ပြည့် စောက်ပတ်လေးထဲက စောက်ရည်တွေလည်း ပေါင်ခြံထဲကနေ ခြေဖျားထိ စီးကျနေရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် အိုင်ကုန်တော့တယ်။

နောက်ရက် အန်တီမိုး ခရီးထွက်သွားတော့ ညပိုင်း မိုးတွေကရွာ လျှပ်စီးတွေ တဖျက်ဖျက် နဲ့ပေါ့။ မိုးအေးအေးနဲ့ စောင်အပါးလေးခြုံပြီး ဖုန်းလေးပွတ်ရင်း မျက်လုံးက စင်းကျလာတာ ဘယ်ချိန် အိပ်ပျော်သွားမှန်း မသိပါဘူး။ ခါးအောက်ပိုင်း အေးကနဲ့ ခံစားရမိလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။

“  ဟင် … ဦးစိုး … ဘာ ဘာ … ဘာလုပ် မလို့လဲ ဟင် ”

ပြည့် တကယ်ကို လန့်အော်မိတာပါ။ ပက်လက်အိပ်ပျော်နေတဲ့ ပြည့်ခါးနားလေး ဦးစိုးက တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်ပြီး ပေါင်ကြားထဲက အဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေတာ။ ခြုံထားတဲ့ စောင်က ခြေရင်းဘက်ရောက်နေပြီး ပြည့် ညဝတ် စကပ်လေးက ဗိုက်ပေါ် လှန်တင်ထားလျက်လေးပေါ့။

“  သမီး လိုအပ်ချက်လေး … ဦးစိုးက ဖြည့်ပေး ချင်လို့ပါ ”

“  ဟင် … သမီး ဘာမှ မလိုပါဘူး … ဦးစိုးရယ် … အခန်းထဲက … ထွက် ထွက် …… ပါ …… ”

“  မညာပါနဲ့ … သမီး ချောင်းကြည့်တာတွေ … တစ်ယောက်ထဲ စောက်ပတ်နှိုက်ပြီးး … အာသာဖြေနေတာတွေ … မကြည့်ရက်လို့ပါ ”

ပြည့် စကား မဆုံးခင် ဦးစိုး ဖြတ်ပြောတဲ့ စကားတွေကြောင့် မျက်နှာ မထားတတ်အောင် ဖြစ်မိနေတယ်။ စကပ်လေး ပြန်ဖုံးဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ဦးစိုးက ပြောပြောဆိုဆို ပြည့်လက်ကို ဘယ်လက်နဲ့ ဖမ်းတားပြီး ညာလက်က ပြည့် ပေါင်ကြားကို နိုက်နေတုန်းပဲ။

“  စောက်ပတ်လေးက … နီတာရဲလေး … လှလိုက်တာ သမီးရာ ”

ဦးစိုး အပေါ်ပိုင်းက ဗလာနဲ့ အောက်က ကချင်ပုဆိုး အစိမ်းအောက် လီးက ထောက်မတ်နေတာ။ အနီးကပ်မို့ လက်မောင်းသားတွေ ရင်ဘတ်တွေ ရဲ့ ဖုထစ်နေတဲ့ ကြွက်သားတွေက အတိုင်းသား မြင်နေရတယ်။ အသားညိုညိုနဲ့ အသက်အရွယ်အရ ဆံပင်တွေက ဖွေးလို့ မျက်နှာက မိုးအေးနေတာကို ရမ္မက်စိတ်ကြောင့် ချွေးစို့နေပုံပါ။ ပြည့် ရုန်းကန်နေပေမယ့် သန်မာတဲ့ ဦးစိုး လက်တွေထဲ ရုန်းမရတော့တာပါ။

ပြည့်ပေါင်ကြား ခုံးမို့နေတဲ့ အဖုတ်လေးကို ဦးစိုး လက်ချောင်း ကြီးတွေက ဖိပွတ်နေတော့ တကိုယ်လုံး ကျင်တက်သွားပြီး ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်း ထလာရတယ်။ ပြည့် ရေချိုးချိန်နဲ့ အာသာ ဖြေချိန်လောက်ပဲ ထိမိတဲ့ စောက်ပတ်လေး ဦးစိုး လက်ဖဝါးအောက် ဖေါင်းကြွပြီး အရည်တွေ အိုင်နေတော့တာ။ ရှက်စိတ်က ငြင်းဆန်နေပေမယ့် အထိအတွေ့က သာယာမိတော့ ပေါင်တန်တွေ မသိမသာ ကော့ပြီး မျက်နှာ ဘေးလွဲထားမိပါတယ်။

“  သမီး စောက်ပတ်လေး … ဖောင်းကြွလာပြီ … ခဏနေ ဦးစိုး လိုးပေးမှာပါ … သမီးကို လိုးပေးမယ့် လီးကြီး ကြည့်ပါဦး … ရှက်မနေပါနဲ့ … ဟိုတစ်ခါ မြင်ဖူးတယ်မလား ”

ဦးစိုးစကား ဆုံးတော့ အလိုအလျောက် ခေါင်းလှည့်မိတာ အန်တီမိုး စောက်ဖုတ်ကြီး အမြဲလိုးနေတဲ့ မဲမဲတုတ်တုတ် လီးကြီးက မြင်တာနဲ့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ဖြစ်လာရတယ်။ လီးထိပ်က ဒစ်ကြီးက ကားထွက်နေတာ အူယားစရာကြီး။ ပြည့် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောင်ထိုင်ပြီး ဖောင်းကားနေတဲ့ စောက်ပတ်လေး လီးထိပ်နဲ့ လာထောက်တော့ လန့်ပြီး ပေါင်တန်တွေ စိထားလိုက်တာပေါ့။

ပြည့် နို့အုံဘေး လက်ထောက်တာနဲ ရင်ဘတ်ကြီး ဆီးတွန်းထားပြီး ရုန်းကြည့်သေးတာ မရတော့ပါဘူး။ ရုန်းနေတဲ့ အချိန်လေးမှာပဲ စောက်ပတ်လေးထဲ စူးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတာပဲ။

“  အားးး … အမေ့ … သေပါပြီ … ကျွတ်ကျွတ် ”

“  ခဏလေးပါ သမီးရယ် … နောက်မှ ကောင်းလို့ပါ ဆိုပြီး … နေတိုင်း အလိုးခံချင်နေမယ် ”

“  ဗျစ် … အ အားး … အဟင့် ဟင့် ”

ဦးစိုးက ပြောရင်း ခါးအားနဲ့ ထပ်ဖိသွင်းတော့ အဖုတ်ထဲ သပ်လျှိုထားသလိုပါပဲ လီးတုတ်တုတ်ကြီးက ဗျစ်ကနဲ့ ပြည့် စောက်ပတ်လေးထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ ပြည့် စောက်ပတ်လေး နိုက်ပွတ်ကတည်းက စောက်ရေကြည်တွေ စို့နေတာမို့ လီးကြီးက မဆန့်မပြဲ ဝင်လာတာပေါ့။ ထူးဆန်းတာက လီးကြီး ဘွတ်ကနဲ့ ဝင်ပြီး ခဏနေတော့ ပေါင်တွေ မသိမသာ ဖြဲပေးမိရင်း ရင်ဘတ်တွန်းထားတဲ့ ပြည့်လက်တွေက ဦးစိုး လက်မောင်းတွေကို ပြောင်းကိုင်မိတော့တယ်။ ဦးစိုး မျက်နှာက ဖျက်ကနဲ့ ပြုံးလာပြီး လီးဝင်သွားတာနဲ့ အပြုအမူ ပြောင်းသွားတဲ့ ပြည့် စောက်ပတ်လေးကို မညှာမတာ လိုးတော့တာပဲ။

ပထမဆုံးအကြိမ် အလိုးခံရလို့ နာကျင်ပေမယ့် လီးဝင်လာတိုင်း အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေတာတော့ ဝန်ခံပါတယ်။ စိတ်ကူးနဲ့ အလိုးခံနေတဲ့ လီးကြီး တကယ်ပဲ ပြည့်စောက်ပတ်ထဲ ရောက်နေတာလေ။ အလိုအလျောက် အောက်ကနေ ပြန်ကော ပေးမိနေပြီ။ ဦးစိုးလည်း ကျမ တုန့်ပြန်မှု့ကို ကျေနပ်နေပုံနဲ့ အားထည့် လိုးတော့တာပဲ။ ပြည့် ကုတင်လေး တကျွိကျွိ မြည်ပြီး ယိမ်းထိုးနေတဲ့ထိ ဆောင့်လိုးနေတာ။

“  ကောင်းလာပြီ မလား … သမီး ”

ပြည့် အင်းလို့ ဖြေမိသလား ခေါင်းဆတ်ပြခဲ့သလား သတိမထားမိတော့ပါဘူး။ စိတ်က အဖုတ်ထဲ ဝင်နေတဲ့ လီးဆီပဲ အာရုံရောက်နေမိတယ်။ ဦးစိုးလည်း ပြည့်အပေါ်က ဖိလိုးရင်း ဟောဟဲဟောဟဲနဲ့ မျက်နှာက ချွေးတွေ ရင်ဘတ်ပေါ် စီးကျနေတာ။ ပြည့်လည်း စောက်ရည် ပန်းထုတ်ရတာ ၂ကြိမ်ရှိပါပြီ။ အဆက်မပြတ် လိုးနေတဲ့ ဦးစိုးဆီက အံကြိတ်သံ ထွက်လာပြီး မကြာပါဘူး ပြည့်စောက်ပတ်လေးထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတယ်။ တကယ်ကို ဘာနဲ့မှ မတူတဲ့ ခံစားမှု တစ်မျိုးလေးပါ။ ကာမစိတ် တက်နေတုန်း မသိသာပေမယ့် ခဏနေတော့ အဖုတ်လေးထဲ တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ကျိန်းစပ်လာတယ်။

ပြည့် အပျိုမှေး ပေါက်သွားတာပေါ့။ ဘေးနား လှဲနေတဲ့ ဦးစိုး ပေါင်ကြားထဲ ပျော့ခွေနေတဲ့ လီးထိပ်မှာလည်း သွေးစ သွေးနတွေ ပေကပ်နေတာ။ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး နောက်ဖေး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပြီး ပြန်လာတော့ ဦးစိုး မရှိတော့ပါဘူး ပြည့်အခန်းထဲက ထွက်သွားပါပြီ။ မနက်လင်းတော့လည်း အဖုတ်က ကျိန်းစပ်နေသေးတယ်။ အလုပ်ထဲ ၂ ရက်လောက် လမ်းထိန်းလျှောက်နေရတယ်။ လူလစ်တဲ့ နေရာတွေဆို ကွတကွတလေး ဖြစ်နေရောပဲ။

…………………………………………………

“  ဟော … ပြည့် … ဘာတွေ တွေးနေတာတုန်း … ကိုမိုး ရောက်တာ ကြာပြီ ထိုင်ကြည့်နေတာ … လာ နေ့လည်စာ … ထမင်း သွားစားမလို့ ”

ပြည့် လင်တော်မောင် ကိုမိုး အသံကြားမှ အတွေးစတွေ ပျက်သွားရတယ်။ ချက်ခြင်း ပြုံးပြရင်း ထရပ်လိုက်တယ်။ အင်္ကျီဆွဲဆန့်ပြီး ထမိန် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ပြင်ဝတ်ပြီးမှ ကိုမိုးနဲ့ ထမင်းစားဖို့ ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။ မနက်က ကိုမိုးနဲ့ သီးသန့်ရုံးခန်းထဲ လိုးပြီး ပြန်ရောက်တော့ စာရင်းတွေပြန်စစ် အကုန်စစ်ပြီးတာနဲ့ အတိတ်ကို တွေးရင်း ကိုမိုး လာခေါ်မှ ထမင်းစားချိန် ရောက်မှန်းသိတယ်။ ထမင်းစားခန်းရောက်တော့ ထမင်းစားရင်း ကိုမိုးက သူပြောထားတဲ့ ကိစ္စ ပြန်အစဖော်နေပြန်ရော။

“  ကိုမိုး ပြောတာ … စဉ်းစားပြီးပြီလား ပြည့် ”

“  အာ … ကိုမိုးကလည်း … အခုထိ စိတ်မလျော့ဘူးနော် ”

“  အင်း … ကိုမိုး သိပ်ကို ဖြစ်ချင်နေတဲ့ … အိပ်မက်လေးမို့ … ပြည့်ဆီ အပူကပ်ရတာပါ ”

“  အွန်းပါ … ပြည့် အဆင်သင့် မဖြစ်သေးလို့ … စဉ်စားပေးမှာပေါ့ …။ အနည်းဆုံး ကိုမိုး ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဖို့ ပြည့် ကြိုးစားမှာပါ … အချိန်တော့ပေး ”

“  နားလည်ပါတယ် … ပြည့်ရယ် …။ ပြည့် အတွက် … ဘယ်လောက် စွန့်စားရမယ် ဆိုတာ သိပါတယ် …။ ဒါပေမယ့် … နဲနဲ မြန်ပေးပါကွာ …။ အခုတောင် ကိုမိုး ပြောထားတာ ၆ လ ကျော်လာပြီ ”

“  ဟုတ်ပါပြီ … ဒီလကုန်ကျ … ပြည့် အဖြေပေးမှာပါနော် … ဟုတ်ပြီလား ”

စကားပြောပြီးတာနဲ့ ထမင်း လက်စသတ်စားပြီး ကိုမိုးလည်း သူ့ရုံးခန်းထဲ ပြန်တက်သွားတယ်။ ပြည့်လည်း ကိုယ့်အခန်းကို ပြန်လာခဲ့လိုက်တာ။ ညနေပိုင်း မောင်တိုး ပြည့်ကားလေး လာပို့ပေးတော့ ပြည့်ပါသာ မောင်းပြန်ခဲ့တာပဲ။ အိမ်ရောက်တာနဲ့ အိပ်ခန်းထဲ အဝတ်စားလဲ ကုတင်ပေါ် အနားယူရင်း ကိုမိုး ပြောထားတဲ့ ကိစ္စကို စဉ်းစားနေမိတာ။ ပြည့် ရှောင်လွဲလာတာလည်း ကြာနေပြီလေ။

ကိုမိုးက ထိပ်တန်းစီးပွားရေး ပညာရှင် တယောက် ဖြစ်သလို ကာမဘက်မှာလည်း ရာဂစိတ် ကြီးမားလွန်းတယ်။ လက်ထပ်ပြီးကတည်းက ပြည့်လည်း ကိုမိုးကြောင့် လိုးနည်း ခံနည်း ပေါင်းစုံအောင် တတ်မြှောက်ခဲ့တာပါ။ ရေချိုးခန်းထဲ အိမ်သာတက်နေချိန်လည်း သူစိတ်ကြွလာရင် ဖင်ကို ရေမဆေးပဲ ဝင်လိုးတတ်တယ်။ လင်မယား သဘာဝ ပုံမှန် လိုးနေပေမယ့် ၁ လကို ၄ ရက်က သူ့စိတ်ကြိုက် ပြည့် လိုက်လျောဖို့ ကတိပေးထားရတယ်။ အဲဒီ ၄ ရက်စလုံးက သူ့အတွက် နိဗ္ဗာန်လို့ အမြဲပြောတာ။ ပြည့် မကြုံဖူးတဲ့ ကာမ ဆက်ဆံနည်းတွေ အစုံပါပဲ။ ရေ အဝသောက်ခိုင်းပြီး သေးပေါက်ချင်ရင် ပြည့်က သူ့မျက်နှာပေါ် ပန်းပေးရတယ်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ပြည့်ကို ထိုင်ခိုင်းပြီး ခေါင်းပေါ်ကနေ ခါးထိ သေးနဲ့ လှည့်ပတ် ပန်းတတ်တယ်။

ပြည့်ဖင်ပေါက်နဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ စပျစ်သီးတို့ စတော်ပယ်ရီသီးတို့ သွင်းပြီး ပါးစပ်နဲ့ ပြန်စုပ်ပြီး စားပြတတ်တာ။ ထောပတ်တို့ ခရင်တို့ကို သူ့ဒစ်နဲ့ ကော်ပြီး ပြည့်ကိုလည်း ပြန်စားခိုင်းတယ်။ အိုရ် အစုံပါပဲရှင်။ နောက်ပိုင်း ပြည့်လည်း ကိုမိုး ရာဂစိတ်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း သာယာ တတ်လာတာပေါ့။

အဲဒါတွေက လင်မယား နှစ်ယောက်ထဲ ဆက်ဆံတာမို့ ပြဿနာ မရှိပေမယ့် အခုတစ်ခါ သူစိမ်းယောက်ျား တစ်ယောက်ကို ပြည့်တို့နဲ့အတူ ပါဝင်ဖို့ကြ စိတ်ထဲ ကြောက်နေမိတာပါ။ မတော်လို့ အဲဒီ သူစိမ်းယောကျ်ားက အပြင်ကို ဖွလိုက်ရင် ပြည့်တို့ ဘဝတွေ သွားပြီလေ။

“  တူတူ … တူတူ … တူ …… ”

ပြည့် စိတ်ရှုပ်ထွေးနေတုန်း ဖုန်းလာတာနဲ့ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။

“  ဟယ် … ဇာနည် … နင် မြန်မာပြည် ပြန်ရောက်ပြီပေါ့ ”

“  အေး … မနက်က ရောက်တာ … ငါ ဖုန်းခေါ်သေးတယ် ”

“  ဆောရီးဟာ … မနက်က … ငါ စာရင်း စစ်နေလို့ ဖုန်းပိတ်ထားမိတာ ”

မနက်က ကိုမိုးနဲ့ ပြည့် သီးသန့်ခန်းထဲ လိုးနေချိန် ဇာနည် ဆက်တာနေမယ်။ ပြည့်လည်း ဖုန်းကောလ်တွေ မစစ်မိတာ။

“  အခု … နင် အိမ်မှာလား ပြည့် ”

“  အေးလေ … ငါ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီ … နင် လာချင်လာလေ … ကိုမိုးတော့ မရှိဘူး … ကာစတန်မာ အသစ်တွေနဲ့ … သောက်ပွဲကျင်းနေတာ ”

“  အေး … ငါလာမယ်ဟာ ”

မိနစ် ၂၀ လောက်ကြတော့ တက္ကစီကားလေးနဲ့ ဇာနည် ရောက်လာပါတယ်။ ဇာနည်ရောက်လာတော့ သူ့အတွက် ဘီယာနဲ့ ပြည့်အတွက် ဝိုင်တစ်ပုလင်း ဖောက်ပြီး စားသောက်ရင်း စကားပြောနေကြတာ။

“  နင် … အသားတွေ ညိုပြီ ဝလာတာ ထင်တယ် ”

“  ဘဝ သမားလေးဟာ … ဟိုမှာလည်း နေပူထဲ လုပ်ရတော့ … အသားမဲ သွားတာ ထင်တယ် … နင်ကတော့ အရင်တိုင်းပဲ … ပြည့် ”

“  ခ်ခ် … အရင်တိုင်း လှတုန်းပဲ ပြောစမ်းပါဟာ … နင်ကလည်း ”

“  အေးပါ … နင် ပြောတဲ့ အတိုင်းပဲ ”

“  ဒါနဲ့ … ဒီတခေါက် စောတယ်နော် … နင်ပြန်လာတာ ”

“  အင်း ဟိုမှာက သက်တမ်းကုန်ရင် … နေရတာ မလွယ်ဘူးဟ … အဖမ်းဆီးများတယ် … ဒီကြားထဲ အလုပ်က …… ဟိုရောက် ဒီရောက်နဲ့မို့ ”

ဇာနည်က ပြည့် အိမ်ထောင်မကျခင် မလေးရှား ထွက်ပြီး အလုပ်လုပ်နေခဲ့တာ။ အိမ်ထောင်ကျပြီး တခေါက် ပြန်လာတွေ့သေးတယ်။ မျက်နှာတော့ မကောင်းဘူး။ ပြည့်အပေါ် ဇာနည့် သံယောစဉ်က မနည်းဘူးလေ။ အခုလည်း ဧည့်ခန်းထဲက ခုံပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ရင်း ပြည့်တစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျူံးကြည့်နေတော့တာ။ အလုပ်က ပြန်ရောက်တာနဲ့ ပြည့်က အိမ်ပဲ နေတတ်တာမို့ အင်္ကျီလက်တကိုင်းလေးနဲ့ ပေါင်လယ်ထိ ဖုံးတဲ့ စကပ်တွဲလျက်လေး ဝတ်ထားမိတယ်။ ဇာနည် မျက်လုံးတွေက စကားပြောရင်း မကြာခဏ ပြည့်ပေါင်ကြားထဲ ရောက်ရောက် လာတာ ရိပ်မိပါတယ်။

“  နင်ကလည်းဟာ … ငါ့ယောင်္ကျား ကုမ္ပဏီ ဝင်လုပ်လည်း ရနေတာကို …။ ဒီမှာကြတော့ နင်က မလုပ်ချင်ဘူး …။ ဘာအလုပ်နေနေ သမာအာဇီဝနဲ့ လုပ်ပြီး … ငွေရှာတာက … အလုပ်မလုပ်ပဲ မှီခိုနေရတာထက် … သာပါတယ်ဟာ ”

“  အေးပါ ပြည့်ရာ … ငါ ဒီတခေါက် အပြီးပြန်လာတာပါ … ဒီမှာပဲ … လုပ်တော့မယ် ”

…………………………………………………….

အခန်း ( ၃ )

” ဒါပေါ့ဟ … နင် ငါတို့ ကုမ္ပဏီ … ဝင်လုပ်ချင်ရင်လည်း ရတယ် …။ နင့်ပါနင် တခြား အလုပ် လုပ်ချင်ရင်လည်း ပြော …။ ငါ တတ်နိုင်တာ ကူညီမှာပေါ့ …။ နင့် အမေဆီ ငါ တစ်လ တစ်ခါတော့ ရောက်ဖြစ်တယ် …။ ငါသွားတိုင်း နင့်အကြောင်း ပြောပြီး ငိုနေတတ်တာ …။ နင် ဒီမှာပဲ နေတော့ဟာ ”

“  အေးပါ … အလုပ် အတွက်က … ငါ ဟိုကနေ ကြိုချိတ် ထားတာ ရှိတယ် … ကန်ထရိုက် လုပ်ငန်း တစ်ခုပေါ့ … အရင်းနှီးတော့ လိုလာပေါ့ဟာ ”

“  နင်သာ … တကယ်လုပ်ရင် … ငါကူညီမှာပေါ့ … ဇာနည်ရဲ့ ”

“  နောက်တော့ ငါပြောမယ်ဟာ … ဒါနဲ့ နင်တို့ … အခုထိ ကလေး မယူကြသေးဘူးလား ”

“  ခ်ခ် ခ်ခ် … ကလေးမယူကြသေးပဲ … ငါတို့ အပြတ် ကဲနေကြတုန်းပဲ ”

ဇာနည်လည်း ဘီယာ ၄ လုံး ကုန်တော့ မူးလာပုံပါ။ ပြည့်လည်း ဝိုင် ၂ ပုလင်း ကုန်တော့ စကားပြောရတာ အရသာ ရှိလာသလိုပေါ့။ ပြည့် ထိုင်တဲ့ ခုံပေါ်က ထပြီး ဇာနည့်ဘေး ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ဘေးချင်းကပ်လျက် ဟိုးအရင်က အကြောင်းတွေ ပြောရင်း ဖင်ပုတ်ခေါင်းပုတ် ဖြစ်လာကြပြီ။ ဇာနည် ညာဘက်လက်က ပြည့် ဘယ်ဘက်ပေါင်ပေါ် ခဏတိုင်း ရောက်လာပြီး ပုတ်လိုက် စကားပြောလိုက်နဲ့ပါ။ စကားပြောရင်း ပြည့်က အိမ်ထောင်မပြုသေးဘူးလား မေးတော့ ဇာနည် မျက်နှာပျက်ပြီး မျက်လုံးတွေ ရီဝေနေတယ်။ မေးပြီးမှ ပြည့် မှားမှန်း သိလိုက်ရတာ။

“  ဟာ … ဇာနည် … နင် … မူး မူး နေ … ပြွတ် … ပလပ် …… ပြွတ် ပြွတ် …… ”

ရုတ်တရက် ကျမ ပါးကို နမ်းလို့ တားနေတုန်း နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ် ခံလိုက်ရတယ်။ ပြည့်အပေါ် ဇာနည့် သံယောစဉ်တွေ ရှိနေသေးတဲ့ အတွက် တိတ်တခိုးလေး ကျေနပ်မိရတာပေါ့။ ခေါင်းထဲ အတွေးတစ်ခု ဝင်လာတာနဲ့ ပြည့်လည်း အလိုက်သင့် ပြန်နမ်းရင်း ဇာနည့်ပေါင်ကြားကို ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ပြည့် လက်ဖဝါးထဲ ဇာနည့် ပေါင်ကြားက လီးက အမြှောင်းလိုက် တင်းမာလာပြီ။ ဇာနည်ကလည်း ပြည့်နှုတ်ခမ်းတွေက တဆင့် လည်တိုင်အပျော့လေးကို ဆာလောင်မွတ်သိပ်စွာနဲ့ ဆွဲစုပ်ပေးနေတာပေါ့။

ပြည့် နောက်တဆင့် တက်လိုက်မိပြီ ဇာနည့် ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖွင့်ပြီး အတွင်းခံ အောက်က တင်းမာနေတဲ့ လီးကို အပြင်ထုတ်ရင်း ပွတ်သပ် ပေးလိုက်မိတယ်။ ဇာနည့် လက်တဖက်ကလည်း ပြည့်ပေါင်ကြားထဲ တလှုပ်လှုပ်နဲ့ အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ ဖိပွတ်နေတာ။

“  နင့်ဟာကြီးက … ထွားတာ ဇာနည်ရယ် ”

“  ပုံမှန်ပါဟာ … နင့် ယောင်္ကျားထက် ကြီးနေလို့လား ”

“  အရှည်က မကွာပါဘူး … လုံးပတ်ကွာတယ် နင်ဟာက ပိုတုတ်တယ် ဟ …။ ငါ နင့်ကို ပြောစရာရှိတယ် ”

“  နောက်မှပြောဟာ … အခု မပြောနဲ့ ”

ဇာနည်က ဒီအခြေနေလေးကို အားမရပုံပါ။ ရှေ့ဆက်ချင်နေတာ ပြည့် သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုမိုး ပြောထားတဲ့ ကိစ္စ ဇာနည် ရောက်လာမှ အဖြေတွေ့လိုက်လို့ ပြည့် ရှေ့မတိုးသေးတာ။ ဝိုင်လည်း မူးနေတော့ ဒီချိန်မှ မပြောရင် ပြည့်ဘက်က ပြောဖို့ အဆင်မပြေဘူးလေ။

“  အခုပြောမှ ဖြစ်မှာ … ဇာနည်ရဲ့ … ငါ့ စကားကို သေချာ နားထောင်ပြီး … နင် ကူညီရမှာနော် … ငါ့ အတွက် အရေးကြီးလို့ ”

“  အော် ”

ပြည့်လည်း ကိုမိုး ပြောတဲ့ ကိစ္စကို ဇာနည်ဆီ ဖွင့်ပြောပြလိုက်တာပေါ့။

“  အ … ရှီးးးး … တကယ်လား ပြည့် ”

ပြည့် စကားဆုံးတာနဲ့ ဇာနည့် လီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ပြီး အချက် ၂၀ လောက် ထုပေးလိုက်တယ်။ ပြည့်လက်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ လီးက ရမ်းခါနေပြီ။

“  အင်း … ဒါပေမယ့် … လွယ်တော့ မလွယ်ဘူးနော် … နင့်ကို သူလုပ်ချင်ရာ … လုပ်မှာ … နင် မငြင်းရဘူး ”

“  ငါ ငါ ငါလေ … နင့် ကို လိုးခွင့် ရမယ်ဆို … ဘာပဲ ပေးဆပ်ရ ပေးဆပ်ရပါ … လုပ်မယ်ဟာ …… ပြည့် ”

“  ရှီးးးးးးးး … အ အ … တ ကယ် ပေါ့ … ဟ ကျွတ် ကျွတ် ”

ဒီတခါ ပြည့် ညည်းလိုက်ရတာပါ။ စကားပြောရင်း ဇာနည့် လက်ခလယ်က ပြည့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဝင်လာပြီး ထိုးမွှေနေတာ။

“  အေးပါ … ကိုမိုးကို ပြောပြလိုက်လေ …။ သူ သဘောတူရင် … နင်ကြိုက်တဲ့အချိန် … ဖုန်းဆက် …။ အားးး အ … ထွက် ထွက် … ထွက် ပြီ ပြည့်ရာ … မ ရ တော့ ဘူး ရှီးးးးးးးးး ”

အဆက်မပြတ် ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်လို့ ဇာနည့်လီးထိပ်က လရည် ဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်တွေ ပြည့် လက်ညိုးနဲ့ လက်မပေါ် စီးကျလာတာပေါ့။ ပြည့်လည်း ဇာနည့်လက်ကောက်ဝတ်ကို လွတ်နေတဲ့ လက်တဖက်နဲ့ ဖမ်းကိုင်ပြီး အဖုတ်လေးထဲ အထုတ်အသွင်း အမြန်လုပ်ရင်း အရည်ပန်းထုတ် ပစ်လိုက်တယ်။

……………………………………………………

နောက်ရက် ကုမ္ပဏီ မသွားခင် ကိုမိုးကို ပြောပြလိုက်တော့ ချက်ချင်းပဲ သဘောတူတာပေါ့။ ဒီနေ့ကို စီစဉ်ခိုင်းတာနဲ့ ညနေပိုင်း ဇာနည့်ကို ချိန်းလိုက်ရတယ်။ ပြည့် ကုမ္ပဏီကို ထွက်လာခဲ့ပေမယ့် ကိုမိုးက အပေါ်ထပ်အခန်း ကိုယ်တိုင်ရှင်းမယ်ဆိုပြီး ကျန်ရစ်တာ နေ့လည်ပိုင်းမှ ရောက်လာခဲ့တာ။ ကိုမိုးရော ဇာနည်ရော တက်ကြွနေပုံမို့ ပြည့်လည်း ရင်ခုန် ပျော်ရွှင်နေမိတယ်။ ညနေ ၅ နာရီ မထိုးခင် ကိုမိုးနဲ့ ပြည့် အတူပြန်လာကြတော့ ဧည်ခန်းထဲ ဇာနည်က နာရီဝက် ကြိုရောက်နေပြီ။ ဇာနည် အိမ်လာဖူးလို့ ကိုမိုးနဲ့ မျက်မှန်း တန်းမိပေမယ့် ပြည့်က ထပ်ပြီး မိတ်ဆက် ပေးလိုက်ပါတယ်။

ကိုမိုးနဲ့ ပြည့် ဘီယာနဲ့ အမြည်းထုပ်တွေ ကိုင်ရင်း ဇာနည်နဲ့အတူ အိမ်ရဲ့ အပေါ်ထပ် ကိုမိုး ရှင်းထားတဲ့ အခန်းထဲ ဝင်လာတော့ စားပွဲတစ်လုံးရယ်၊ လူနှစ်ယောက် ထိုင်လို့ရတဲ့ ကျောမှီ ဆိုဖာခုံ ၂ ခုရယ်၊ ကုတင်အကြီး တစ်လုံးရယ် ဒါပဲ ရှိတယ်။ စားပွဲခုံပေါ် ဘီယာတွေ အမြည်းထုပ်တွေ တင်ပြီးတာနဲ့ ကိုမိုးက အဝတ်အစားတွေ အရင် ချွတ်ချပစ်တာ။ ပြည့်လည်း အဝတ်အစားတွေ အားလုံးကို ချွတ်ပြီး ကြမ်းပေါ်မှာ ပုံလိုက်တော့ ဇာနည်လည်း အကုန်ချွတ်ချပစ်တယ်။ ၃ ယောက်လုံး တရှိန်းရှိန်းနဲ့ အဝတ်အစားမပါပဲ ရပ်နေရင်း ပြည့်ကပဲ မာကာလုပ်ပြီး ဘီယာငှဲ့ပေးလိုက်တာ ပြည့်အတွက်က ဝိုင်ပေါ့။

တချိန်ထဲ ယောင်္ကျား ၂ ယောက်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးပုံနဲ့ ပေါင်ကြားက လီးတွေ ကြည့်ရင်း ပြည့် တကယ်ကို စိတ်လှုပ်ရှား နေရပါပြီ။ အသားညိုညို ပုခုံးကျယ်ကျယ် ရင်အုပ်ကားကားနဲ့ ဇာနည့် ပေါင်ကြားက လီးက ပြည့်ကို လိုးရတော့မယ် ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ တူတယ် ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ထောင်မတ်နေတာ။

အသားဖြူဖြူ ပိန်ပေမယ့် ဗိုက်အနည်းငယ် ထွက်နေတဲ့ ကိုမိုး လီးက မထသေးဘူး ပေါင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက် တွဲကျနေတယ်။ ခုံပေါ်ထိုင်တော့ ကိုမိုးနဲ့ ပြည့်က တစ်ခုံ၊ ဇာနည်က ပြည့်တို့နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဝင်ထိုင်လိုက်တာ။ စားလိုက် သောက်လိုက်နဲ့ ကိုမိုးက ဇာနည့် ရှေ့တင် ပြည့် ပေါင်တွေ ဖြဲလိုက် စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်လိုက် လုပ်ပြနေတော့တာပဲ။

လာကတည်းက တင်းမာနေတဲ့ ဇာနည်လီးကြီး ပေါက်ထွက်မတတ်ကို လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောတွေ ထလာနေပြီ။ အတော်လေး ကြာတော့ ကိုမိုးက ဇာနည်ကို သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကိုမိုး ပေါင်ကြားက မပျော့မမာ အနေထားနဲ့ ခုံးထနေတဲ့ လီးက ဇာနည့်မျက်နှာရှေ့ ကပ်နေတာပေါ့။ အဲ့ချိန် ကိုမိုးက ပြည့် စောက်ပတ်ကို ဖြဲရင်း အစိလေးကို ကလော်ပေးနေတော့ ဇာနည် မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်လာပြီး ပြည့် ပေါင်ကြားထဲပဲ အကြည့်ရောက်နေတာပါ။

ပြည့် နားနားလေး ကိုမိုးက ကပ်ပြောလိုက်တော့ ပြည့်လည်း ကိုမိုးဘေးနား ပေါင်ဖြဲထိုင်လျက်အနေထားနဲ့ ကိုမိုး လီးကို ညာလက်နဲ့ ကိုင်ဆွပေးလိုက်တယ်။ လက်ထဲမာပြီး ဆန့်ထွက်လာမှ ဇာနည်ကို စုပ်ပေးဖို့ မျက်ရိပ် မျက်ကဲ ပြလိုက်ရတာ။ ပြည့် အပြုအမူကြောင့် ဇာနည့် မျက်ဝန်းလေး ညိုးကျသွားပေမယ့် ကိုမိုး လီးထိပ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း စုပ်ပေးနေတယ်။ ပြည့် လီးအရင်းဘက် ဆွဲချလို့ ကားထွက်လာတဲ့ ကိုမိုး ဒစ်ကို ပါးစပ်ထဲ ငုံပြီး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ကို စုပ်နေရှာတာ။ ပြည့်လည်း ဒီအတွေ့ကြုံ မရဖူးသေးတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး လက်ထဲမှာ ပူးနွေးနွေး ကိုမိုး လီးကြီးကို မလွှတ်ပဲ ဂွင်းထု ပေးနေတယ်။

ခါတိုင်းလည်း ကိုင်ဖူး စုပ်ဖူး ပေမယ့် အခုလို ယောင်္ကျားဖြစ်သူ လီးကို ကိုင်ပြီး သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကို စုပ်ခိုင်းနေတာ ဒါ ပထမဆုံးပေါ့။

“  အင်းဟင်း … ပါးစပ်ထဲ … ရသလောက် မျိုပြီး စုပ်ပေး … ကိုဇာနည် …။ ပြီးရင် ကျနော့်မိန်းမကို … ခင်ဗျား … စိတ်တိုင်းကျ လိုးရမှာပါ ”

ကိုမိုး စကားဆုံးတော့ ဇာနည်ပါးစပ်ထဲ ကိုမိုးလီးကြီး ပလွပ်ကနဲ့ ဝင်သွားတော့တယ်။ လီးအရင်းကနေ ကိုင်ထားထဲ ပြည့် လက်လေးနားထိ ဇာနည့် နှုတ်ခမ်းက ရောက်လာပါပြီ။ အဲ့ချိန် ကိုမိုးက ပြည့်လက်ကို ဖယ်ပြီး ဇာနည့် ခေါင်းကို ဆွဲကိုင်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေရောပဲ။ လီ အဖျားထိ ဆွဲထုတ်ပြီး လမွှေးအုံနဲ့ နှာခေါင်း ကပ်သည်အထိ ဇာနည်ပါးစပ်ကို လိုးနေတာပေါ့။ ကိုမိုး လီးကြီး ဇာနည့်ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတော့ ကြည့်ရတာ စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိနေတယ်။ ပြည့်ကို လိုးခွင့်ရဖို့ သူကိုယ်တိုင် ပေးဆပ်နေတာ ပါလား ဆိုတဲ့အသိက ပိုခံစားလာရတာပေါ့။

ကိုမိုးကလည်း သူ့မိန်းမ လိုးမယ့်ကောင်ဆိုပြီး မညှာမတာများ လုပ်နေသလား မသိဘူး ဇာနည့် လည်ပင်းကြောတွေ ထောင်ပြီး ပါးနှစ်ဖက် ဖောင်းကားနေတာကို ပါးစပ်ကို မနားတမ်း ဆွဲလိုးနေတာ။ ပြည့် မကြည့်ရက်တော့လို့ ကိုမိုးဘေးနား ထိုင်နေရာကနေ ထရပ်ပြီး ဇာနည့်ဘေးနား ဒူးထောက် ခါးညွတ်ရင်း ကိုယ်တစောင်း အနေထားနဲ့ ဇာနည့် ပေါင်ကြားထဲက လီးကို စုပ်ပေးနေမိတာပေါ့။

“  ဟင် … ပြည့် … လီးစုပ်ချင်ရင် … ကိုမိုး လီးကို ကိုဇာနည်နဲ့ အတူစုပ်လေ … ရော့ ”

ဇာနည့်လီးစုပ်ပေးနေတုန်း ကိုမိုးဆီက စကားသံထွက်လာလို့ ပြည့်လည်း ဇာနည့်လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်လိုက်ရတယ်။ ကိုမိုးက ဇာနည့်လီး ပြည့်စုပ်ပေးတာ သဘောမကျပုံပဲ။ ပြည့် ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ ဇာနည့်ဘေး ကပ်တော့ ကိုမိုးက ပေါင်ကို ထပ်ဖြဲပေးတယ်။ ခုံပေါ်ထိုင်နေတဲ့ ကိုမိုးပေါင်ကြားထဲ ပြည့်နဲ့ ဇာနည် ကိုမိုးလီးကို အတူစုပ်ပေးကြတာ။ ပြည့်က ဒစ်ကြီး ဆွဲစုပ်တော့ ဇာနည်က ဒစ်အောက် လီးတန်အရည်ပြားကို လျှာဖြင့် ပတ်ယက်ပေးနေတာပေါ့။ ဇာနည် လျှာအပြားလိုက် အပေါ်ပင့်ယက်ရင်း ဒစ်ဖူးနားအရောက် ပြည့်က ဒစ်ဖူးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး ဇာနည့် လျှာဖျားလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်တယ်။

ကိုမိုးက ပြည့်နဲ့ ဇာနည်တို့ ခဏ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်နေတာကို မစောင့်နိုင်ဘူး ပြည့်တို့ နူတ်ခမ်းကြားကို ဒစ်ကြီး ထိုးသွင်းနေတော့တာ။ ပြည့်က ဒစ်ကို ဖမ်းငုံတော့ ဇာနည်က ပြည့် နူတ်ခမ်း ပတ်ပတ်လည်ကို လျှာလေးနဲ့ ပတ်ယက်ပြီးမှ အောက်ရွေ့ပြီး လီးအရင်းဘက် လျှာအပြားလိုက် ယက်ပေးပြန်ရော။ ကိုမိုး လီး အထက်အောက် တလှည့်စီ ယက်စုပ်ရင်း လီးအရင်းအောက်ဖက် လဥမဲမဲကြီး နှစ်လုံးကို ပြည့်နဲ့ ဇာနည် တစ်လုံးစီ ဆွဲစုပ်တော့ ကိုမိုး အံကြိတ်သံကြီး ထွက်လာပြီး လီးထိပ်အပေါက်မှ လရည်တွေ ပန်းထွက်လာတယ်။

“  အ အားးးး … ကောင်း ကောင်း ကောင်းလိုက်တာကွာ … စုပ် စမ်း … ရှီး ကျွတ် ”

ကိုမိုး ဒီလောက် ညည်းတာ ပြည့် တခါမှ မမြင်ဖူးဘူး။ လရည် ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်တွေ ဒစ်ဖူးအောက် မေးသိုင်းကြိုးလေးဘေးက ဖြတ်ပြီး လီးအရင်းဘက် စီးကျလာတာ ပျစ်ခဲနေတာပဲ။

“  အင်းဟင်း … ရပြီ ရပြီ … ပြည့် ထတော့ … ကိုမိုး ဘေးလာထိုင်လိုက် ”

လရည်တွေ ကုန်တော့ ကိုမိုးက ပြည့်ကို သူ့ဘေးပြန်ထိုင်ခိုင်းနေလို့ ထရပ်ပြီး ကိုမိုးဘေးနား ကပ်ထိုင်လိုက်တယ်။ ပြည့် ထိုင်ပြီးတာနဲ့ ကိုမိုးက ပေါင်တန်တွေ ဖြဲပြီး စောက်ပတ်လေးကို ဖြဲရင်း ဇာနည်ကို စိုက်ကြည့်ရင်း စကားလှမ်းပြောနေတာ။

“  ကိုဇာနည် … ကျနော့်မိန်းမ စောက်ပတ်လေး … ယက်ဗျာ … ဒီဘက်လာ ”

ဇာနည့် မျက်လုံးတွေ အရောင်လဲ့လာပြီး ချက်ချင်း ပြည့်ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ပြီး ယက်တော့တာပဲ။ မက်မက်မောမောနဲ့ အဖုတ်အုံတခုလုံး ယက်ပြီး အစိလေးကိုပါ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုပ်ပေးနေတာ။

ပြည့် နို့သီးခေါင်းလေးတွေ မထိမတို့ပဲ မာတောင်နေပြီ တကယ်ပဲ ပြည့်အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းလေး ပြည့် စောက်ပတ် နီတာရဲလေးကို အငမ်းမရ ယက်ပေးနေလို့လေ။ ကိုမိုးက ပြည့်ဘေးကနေ သူမိန်းမ အဖုတ်ကို သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်ကို ယက်ခိုင်းရင်း အားရကျေနပ်နေပုံနဲ့ လရည်ထွက်ပြီးကာစ လီးကို ပြန်ဆွ နေတယ်။

ဇာနည်က ကြမ်းပေါ် ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ ပြည့် စောက်ပတ်လေးကို ဖြဲကြည့်လိုက် ယက်လိုက်နဲ့ ဟိုးအရင်း ကတည်းက သူယက်ချင်တဲ့ အဖုတ်လေးကို ပျောက်သွားမှာ စိုးရိမ်နေပုံလေးပါ။

ရိတ်ထားတဲ့ ပြည့်စောက်ပတ်လေးက အမွှေးတမျှင်မှ မရှိပဲ ဇာနည့် မျက်နှာရှေ့ ပန်းနုရောင် ရဲနေပြီး ဖေါင်းကားနေတာလေ။ အဲချိန် ကိုမိုးက ဂွင်းထုရင်း မာထောင်နေတဲ့ ပြည့်နို့သီးခေါင်းလေး ၂ခုကို တဖက်ပြီးတဖက် စို့ပေးနေတာ။ ချစ်သူငယ်ချင်းလေးက အဖုတ်ယက်ပေးနေတုန်း ယောင်္ကျားဖြစ်သူက နို့စို့ပေးတော့ ပြည့်တကိုယ်လုံး လေထဲမြှောက်တက် သွားသလို ရင်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ စိတ်လှုက်ရှားမှု့က ပြင်းထန်နေပါပြီ။

စိတ်လျော့တာနဲ့ စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်တော့မှာမို့ မနဲထိန်းထားရတာပေါ့။ ကိုမိုး လက်ထဲက လီးကလည်း ပြန်ထောင်လာတာ ထင်မထားမိဘူး အရင်ဆို လရည်တခါ ထွက်ပြီးတိုင်း ဘယ်လောက်စွစွ ပြန်မမာတတ်တဲ့ လီးလေ။ ဂွင်းထုရင်း နို့စို့လိုက် ပြည့်စောက်ပတ်ကို ဇာနည်ယက်နေတာ ကြည့်လိုက်နဲ့ စိတ်တွေ ပြန်ကြွလာတော့ ကိုမိုး မတ်တပ် ထရပ်ပြီး ဇာနည်နောက်ကို ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တာ။

“  ကိုဇာနည် … လေးဖက်ကုန်းလိုက်ဗျာ ”

“  ဟုတ် ”

…………………………………………………………..

အခန်း ( ၄ )

ကိုမိုး စကားကြောင့် ဇာနည်က ပြည့်စောက်ဖုတ်လေး ယက်ရင်း လေးဖက်ထောက်ပေးလိုက်တယ်။ ဇာနည် က သူကတိပေးထားတဲ့ အတိုင်း ပြည့်ကို လိုးခွင့်ရဖို့ ဘာမဆို ပေးဆပ်မယ်ပုံပေါ့။ ယောင်္ကျားတယောက်က နောက်က ဒူးထောက်ပြီး လေးဖက်ကုန်းခိုင်းနေတာ ဘာလုပ်ဖို့လဲ ဆိုတာ ရိပ်မိမှာပါလေ။ ပြည့် အဲဒီချိန်မှာပဲ ဇာနည် မျက်နှာလေးကို သေချာကြည့်မိလိုက်တယ်။ ပြည့် အပေါ်ထားတဲ့ သံယောစဉ်တွေ တထိုင်ထဲ မြင်လိုက်ရသလိုပဲ။

“  အ ”

တိုးတိုးလေး တကယ့်ကို တိုးတိုးလေး ဇာနည့် နဖူးကြောလေးထောင်ပြီး မျက်ခုံးတွေပါ တွန့်နေရှာတာ။ တဆက်ထဲ ပြည့်စောက်ပတ်အုံလေးကို ဇာနည်မျက်နှာ ဘတ်ကနဲ့ ကပ်သွားတော့တယ်။ ပြည့် အကြည့်ရွေ့လိုက်တော့ ကိုမိုး ညာလက်က ဂျယ်ထုပ်လေး ကြမ်းပြင်ပေါ် ပစ်ချတာ မြင်နေရတာ။ ဘယ်လက်က ဇာနည့်ခါးကို ကိုင်ရင်း ကိုမိုး ဆီးခုံးက ဇာနည်ဖင်နဲ့ ကပ်သွားပါပြီ။ ဂျယ်လူးပြီး ဇာနည့် ဖင်ကို လီးအရင်းထိ ဖိလိုးပစ်လိုက်တာ။

“  ဗျစ် … အ အ ”

နဲနဲ ရက်စက်သလိုပါပဲရှင် ပထမဆုံးအကြိမ် ဖင်ထဲ လီးဝင်ရင် ဘယ်လောက် နာကျင်လဲဆိုတာ ပြည့် အသိဆုံး။ ဆက်ကနဲ့ ပြည့်ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဇာနည်လက်တွေက ဆုပ်ကိုင်ရင်း အဖုတ်လေးကပ်နေတဲ့ ဇာနည်မျက်နာလေး မော့တက်လာတာပေါ့။ ပြည့် အောက်ငုံ့ကြည့်တော့ ပေါင်ကြားထဲက ဇာနည့်မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်စတွေ မဖိတ်ခေါ်ပဲ စီးကျနေရင်း အံကြိတ်ထားရှာတယ်။ ပြည့် ခုံပေါ်ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ပဲ ပြည့်ပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက်ပြီး ဖင်အလိုးခံနေတဲ့ ချစ်သူငယ်ချင်းရဲ့ နူတ်ခမ်းလေးကို ငုံ့စုပ်ရင်း အားပေးနေမိပါတယ်။

“  ပြွတ် ပြွတ် … တောင့်ထားနော် … ဇာနည် … ခဏနေ ပြည့်ကို … ဇာနည် … စိတ်ကြိုက် လိုးခွင့် ရတော့မှာပါ ”

ဇာနည်က မျက်လုံးလေး မိတ်ပြရင်း ပြည့် နူတ်ခမ်းတွေကို ခပ်ပြင်းပြင်း ပြန်စုပ်ပေးနေတာပေါ့။ ဇာနည့် နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြည့်ငုံနမ်းလိုက်တာနဲ့ ကိုမိုးက ဇာနည့်ခါးကို စုံကိုင်ပြီး မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးနေတယ်။

“  အားးးး ရှီးးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုဇာနည်ရာ … ခင်ဗျား ဖင်က … ပြည့်ဖင်ထက် မိုက်တယ်ဗျာ … အင့် … ဘွတ် ဘွတ် … အားဟား … စီးပိုင်နေတာပဲ ”

ကိုမိုး ဆောင့်လိုးလေ ဇာနည်က ပြည့် နှုတ်ခမ်းတွေ ခပ်တင်းတင်း ဆွဲစုပ်လေပါပဲ။ နှုတ်ခမ်းလေးစုပ်နေရာက အားတင်းပြီး ပြည့် စောက်ပတ် ယက်ချင်သေးတယ် ပြောလို့ ပြည့်လည်း ပေါင်ဖြဲပြီး ဖေါင်းကြွနေတဲ့ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးကို ဇာနည် မျက်နှာနဲ့ ဆွဲကပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။

ခုံပေါ် ထိုင်လျက်အနေထားနဲ့ပဲ ခါးဆန့်လိုက်တော့ ပြည့် အဖုတ်လေး လေးဖက်ထောက် ယက်ပေးနေတဲ့ ဇာနည့်ဖင်ထဲ ကိုမိုး လီးကြီး ဝင်ထွက်နေတာ အနီးကပ် မြင်လိုက်ရတယ်။ ကိုမိုးက ဇာနည့်ခါး ကိုင်ပြီး မနားတမ်း ဆွဲလိုးနေတာ။ ဇာနည်လည်း လီးအဝင် အထွက် ကောင်းလာပြီ နေမှာ ပြည့် စောက်ပတ်ကို ဖိယက်ရင်း ခါးခွက်ပြီး ဖင်ကို ကော့ပေးနေပြီ။

“  အားဟား … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုဇာနည်ရာ … ကျနော်တို့ … ဒီထက် စော တွေ့ရမှာဗျာ … ရှီးးးး အင့် …… ဗျစ် ဘွတ် … ဖွပ်ဖွပ် ”

“  ယက်ယက် … ဟုတ်တယ် ဇာနည် … အစိလေး ဖိစုပ်ထား … မလွတ်နဲ့ … အ အားးး … ခဏနေ ဇာနည် လိုးရမယ့် … စောက်ပတ်လေးနော် … အမလေးးး … ကိုက်စမ်း … အ အားးးးးးးး … အစိလေး ဖိကိုက်နေတာလား … ကောင်း လိုက် တာ ကွာ ”

ပြည့်က ဇာနည့်ခေါင်း စောက်ပတ်နဲ့ ဖိကပ်ထားသလို ကိုမိုးကလည်း ဇာနည့်ခါးဆွဲပြီး နောက်ကနေ ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ မနားတမ်း လိုးရင်း ညည်းသံတွေက ဆူညံလာရောပဲ။

“  အ အားးးးးးးးး … ကျနော် ပြီးပြီ … ကိုဇာနည် ”

ပြည့် ကာမ အရသာ တက်နေတုန်း ကိုမိုးက ဇာနည်ဖင်ထဲက လီးကို ထုတ်ပြီး ဖင်ပေါ် လရည်တွေ ဂွင်းတိုက်ထုတ်တော့ ဇာနည် ကျော်ပေါ်ထိ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ ပြည့်လည်း မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး ကိုမိုး လီးထိပ်က လရည်တွေ ပန်းထွက်တာ ကြည့်ရင်း ဇာနည် မျက်နှာကို ဆက်ကနဲ့ ခွာပြီး စောက်ရည်နဲ့ ပန်းမိသွားပြီ။

“  ကောင်း ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ … ဇာနည်ရာ … ဆောရီးဟာ … အဟင့် ဟင့် … ရှီးးးးးးးးး အ အားးးးးး ”

စောက်ရည် ပန်းထုတ်ရင်း ဇာနည့်ကို အားနာနေမိ ပေမယ့် ပြည့် အဖုတ်က ပန်းထွက်တဲ့ စောက်ရည်တွေကို ဇာနည်က ပါးစပ်လေးဟ မျက်လုံးမိတ် ခံယူရင်း စောက်ပတ်အုံကို သူ့ပါးပြင်နဲ့ ဘယ်ပြန်ညာပြန် ပွတ်ပေးနေတာ။ လရည်ကုန်တာနဲ့ ကိုမိုးက ဇာနည့်ဖင်ကို လီးနဲ့ တဘတ်ဘတ် ရိုက်ရင်း ထလာပြီး ပြည့်ဘေးပြန်ထိုင် လိုက်တယ်။

“  ကောင်းလိုက်တာ … ပြည့်ရာ … ပြည့်ဖင်ထက် ကိုဇာနည့် ဖင်က ပိုမိုက်နေတာ ”

“  အွန်းပါ … ကိုမိုး အားရတာမလား ”

“  ဟမ် … ဘာလည်း … ပြည့်က … ကိုဇာနည်နဲ့ လိုးတော့မလို့လား ”

“  အိုရ် … ကိုမိုး ကလည်းကွာ ”

“  ရှက်မနေပါနဲ့ … ပြည့်ရာ … ၃ ယောက်ထဲရှိတာပါ … ပြီးတော့ … ကိုမိုး မိန်းမကို ဇာနည်လိုး တာ ကြည့်ချင်သေးတယ် … အခု ဒါကြီးကို သန့်ရှင်းရမယ် ”

ကိုမိုးက စကားအဆုံး လီးကို ဇာနည့် ပါးစပ်နား ပြန်ကပ်ပေးလို့ ပြည့်က ဇာနည့် မေးဆက်ပြလိုက်ရတယ်။ ကိုမိုးလီးအရည်ပြားပေါ်က အကျိအချွဲတွေ ဇာနည်က ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေးရှာတာ။ ဇာနည် ထရပ်တော့ ကိုမိုး မျက်နှာရှေ လီးကြီးက ထောင်မတ်နေတယ်။ ပြည့်လည်း ထိုင်နေရာက ထရပ်ပြီး ဇာနည့် နောက်ကျောကနေ သိုင်းဖက်ရင်း လီးအရည်ပြားကို စုလိုက် ဖြဲလိုက်နဲ့ ကိုမိုး မျက်နှာရှေ့ လုပ်ပြလိုက်တာပေါ့။ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့မို့ ပြည့်နို့တွေက ဇာနည့် ကျောပေါ် ဖိကပ်သွားတယ်။ ကိုမိုးကတော့ ပြည့်က သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်ရဲ့ လီးကို ဂွင်းထုပြနေတော့ အသစ်အဆန်း ဖြစ်နေမှာပဲ။

ထူးခြားတာက ကိုမိုး မျက်လုံးတွေပါ ပြည့်လက်ထဲက ဇာနည့်လီးကို ကြည့်ရင်း နူတ်ခမ်းတွေ သပ်ချနေပြီ။ ပြည့် ဇာနည်ဖင်ကို ဆက်ကနဲ့ နောက်ကနေ ကော့ထိုးတော့ လီးက ကိုမိုး မျက်နှာနားလေး ကပ်သွားတာပေါ့။ ပြည့်ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ကိုမိုး နူတ်ခမ်းတွေ တဖြည်းဖြည်း ဟပေးနေပြီ။ ကိုမိုး ရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ရာဂစိတ်ကို ပြည့် အသိဆုံးလေ။ ပြည့် ဘယ်လက်နဲ့ ဇာနည့်လီးကို ပြောင်းကိုင်ပြီး လီးအရည်ပြားကို ခပ်တင်းတင်း ဖြဲချပစ်တာ။

လီးထိပ်က ဒစ်ကြီးက ပြောင်တင်း နီရဲနေပြီ။ ကိုမိုး တယောက် ဇာနည့် ဒစ်ကြီးဆီက အကြည့်မရွေ့ပဲ နူတ်ခမ်း တပြင်ပြင် ဖြစ်လာတာနဲ့ ပြည့် ညာလက်က ကိုမိုးခေါင်း ဖမ်းကိုင်ပြီး ဆွဲကပ်ပေးလိုက်တယ်။

“  ပလွပ် … အု … ဝု ဖလူး ”

ကိုမိုး ပါးစပ်ထဲ ဒစ်ဖူးမြုပ်သွားတာနဲ့ ဇာနည်ကလည်း ကိုမိုး ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ လီးကို တရစ်ချင်း ဆွဲသွင်းပစ်တာ။ ကိုမိုးက ပါးစပ်ကို ရသလောက် ဟပေးနေပြီ။ လီးအရှည်ချင်း မကွာပေမယ့် ဇာနည့်လီးက တုတ်တော့ ပါးစပ်က ဒစ်ဖူးနဲ့တင် ပြည့်နေတာပေါ့။ ကိုမိုး တစ်ချက်တစ်ချက် ပျို့တက်လာပြီး တဝေါ့ဝေါ့နဲ့ လေတွေ အမ်ထုတ်နေတာ။ ဇာနည့်လီးကို ပါးစပ်ထဲ အလိုးခံရင်း ကိုမိုးက ပြည့်ကို ခိုးခိုး ကြည့်နေသေးတယ်။ ဇာနည်ကတော့ မျက်လုံးစင်းပြီး ကိုမိုးပါးစပ်ကို ဆွဲလိုးနေတုန်းပဲ။

ခဏနေတော့ ဇာနည့် လည်ပင်ကြောတွေ ထောင်လာပြီး ကိုမိုး နူတ်ခမ်းနဲ့ လမွှေးအုံတွေ ကပ်သွားအောင်ထိ ပစ်လိုးနေတယ်။ ဇာနည် ပြီးတော့မှာ ပြည့်သိပေမယ့် တမင်ကြည့်နေလိုက်တာပါ ဇာနည်ကို တချီပြီးစေပြီးမှ ပြည့် ကြာကြာလေး အလိုးခံချင်မိလို့လေ။ ခုံပေါ်ထိုင်နေတဲ့ ကိုမိုးပါးစပ်ကို မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ ဆွဲလိုးနေတဲ့ ဇာနည်နောက်ကျောကနေပဲ ပြည့် လီးအရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးလိုက်ပါပြီ။

“  အားးးး … မ ရ တော့ ဘူး … ကို မိုး … ကန် ကန် ကန်တော့ဗျာ …… အ အားးးး ရှီးးးးးးး ”

ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ၁၀ချက်တောင် မပြည့်သေးဘူး ပြည့်လက်ထဲ ဇာနည့် လီးကြီးက တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ ကိုမိုး ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်နေတာပေါ့။ ကိုမိုးက ထူးထူးဆန်းဆန်းပဲ အတွေ့ကြုံ သစ်မှာတောင် ဇာနည် လရည်တွေကို တဂွတ်ဂွတ်နဲ့ မျိုချပစ်တော့တာပဲ။ ဇာနည့် ပေါင်တန်တွေ တုန်နေပေမယ့် ကိုမိုးက လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်မပေးပဲ အငမ်းမရကို ဆွဲစုပ်ပေးနေတာ။ ၁၀မိနစ်လောက်ထိ ကိုမိုး ပါးစပ်ထဲ ဇာနည့် လီးကြီးကလည်း ပျော့ကျမသွားဘူး။

အံ့သြစရာ ကောင်းတာက ဇာနည့် လီးစုပ်ရင် ကိုမိုး လီးက ပြန်ထောင်လာတာ။ ပြည့်လည်း ဒုတိယအကြိမ် ရမ္မက်စိတ်က တောက်လောင်လာနေတာပေါ့ ကိုမိုး ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ ဇာနည့်လီး ထွားထွားကြီး ကြည့်ပြီး စောက်ပတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ခံစားနေရတာလေ။

“  ဇာနည် … ပြည့်ကို လိုးမယ်ဆို … လာလိုးတော့ ”

ပြောပြီးတာနဲ့ ပြည့်လည်း သူတို့နားကနေ အခန်းဒေါင့်က ကုတင်ကြီးနား လျှောက်လာပြီး ပက်လက် လှန်လှဲ နေလိုက်တာ။ ဇာနည်လည်း ဘယ်လောက် လိုးချင်နေလည်း မသိဘူး လိုးချက်တွေ ပြင်းထန်တော့ ပြည့်မခံနိုင်တော့ပဲ ခဏလေးနဲ့ စောက်ရည် ပန်းထွက်ကုန်တာ။ ပြည့် အရည်ထွက်နေတာကို ဇာနည်က အလိုးမရပ်ဘူး အပေါ်ကနေ ဆက်တိုက်ဖိလိုးနေတာ။

“  ပြည့် … စောက်ပတ်လေး … နာနေပီလားဟင် ”

ဇာနည့် လိုးချက်တွေအောက့် ကော့ပျံနေလို့ ဘေးနား ကိုမိုး ထိုင်ကြည့်နေတာကို မသိလိုက်ဘူး ပြည့်နဖူးလေးကို နမ်းရင်း မေးမှ သတိထားမိတော့တယ်။

“  ကိုဇာနည် … ခဏ နားဦးဗျာ … ပြည့် တအားပင်ပန်းနေပြီ ”

ကိုမိုးပြောမှ ဇာနည်က မထုတ်ချင် ထုတ်ချင်နဲ့ ပြည့် အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ပေးတာ။ ကိုမိုးက ဇာနည် လီးထုတ်လိုက်တာနဲ့ ယောင်ကားနေတဲ့ ပြည့်စောက်ပတ် လေးကို အာငွေ့လေးပေးရင်း ယက်ပေးနေတယ်။ ဇာနည့် ကြည့်တော့ မပြီးသေးပဲ ရမ္မက်စိတ် ထကြွနေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့မို့ ပြည့်လည်း ခြေဟန်လက်ဟန်နဲ့ ခေါင်းရင်းနားလာဖို့ ပြလိုက်မိတာ။ ဇာနည်လည်း ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ ပြည့် မျက်နာဘေးနား ဒူးထောက်ရင်း ပါးစပ်နား လီးတေ့ပေးနေတာပေါ့။ စောက်ရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက်နေတဲ့ ဇာနည့် လီးကို စုပ်ပေးရင်း ကိုမိုးက စောက်ပတ် ယက်ပေးနေတော့ ပြည့် လည်း ခံစားမှု့ အရသာ သစ်လေးနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှား နေရတာပါ။

အဲချိန် ဇာနည်က ပြည့် ခေါင်းလေး စောင်းကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးတော့တာပဲ။ ပြည့်ပါးစပ်လေး အလိုးခံနေတုန်း ကိုမိုးက အစိလေး ဆွဲစုပ်ပြီး လျှာထိပ်လေး စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးမွှေတော့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည် ရောက်သွား ရတယ်။ ပြည့် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုမိုး ဆံပင်တွေ မိမိရရဆွဲပြီး စောက်ပတ်နဲ့ ကော့ပွတ်ရင်း စောက်စိက ကျဉ်တက်လာရောပဲ။ ပေါင်တန်တွေ တဆက်ဆက်တုန်ပြီး ပါးစပ်ထဲ အဆက်မပြတ် ဝင်နေတဲ့ ဇာနည့် လီးကြီးကြောင့် ရင်ထဲ မောဟိုက်နေရပြန်တယ်။

“  ကိုဇာနည် … တအား လိုးချင်ရင် … ပြည့် ပါးစပ်ကို မလိုးနဲ့တော့ ကျနော့် ဖင် လာလိုးဗျာ … ကျနော်လည်း ခင်ဗျားဖင် လိုးထားတာပဲ … အားမနာနဲ့ ”

ကိုမိုး စကားကြောင့် ပြည့် အံဩ သွားရတာပေါ့။ သူပြောတုန်းက အဲလို အစီအစဉ် မပါပါဘူး ပြည့် ပါးစပ် လိုးနေတာ မကြည့်ရက်တာလား သူကိုယ်တိုင်ပဲ ဖင်ခံချင် နေတာလား သူပဲသိမယ်။ ပက်လက်လှန်နေတဲ့ ပြည့် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ပြီး အဖုတ်လေး ယက်ပေးရင်း လေးဖက်ကုန်းပေးနေတာ။ ဇာနည်ကလည်း ကိုမိုး စကားဆုံးတော့ ပြည့် ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်ပြီး ကိုမိုး ဖင်နောက် ဒူးထောက် နေရာ ယူလိုက်တယ်။

“  ဗျစ် … အ …… ဘွတ် ဘွတ် … အားးးး မ ရ ဘူး … ကိုဇာနည် … အမလေးးး ကျွတ် ”

ဇာနည့် လီးက တုတ်တဲ့ အပြင် ဂျယ်မသုံးတော့ ကိုမိုး မခံနိုင်ရှာဘူး ဒါနဲ့ ပြည့်လည်း ကုန်းထပြီး ကိုမိုး ခေါင်းကို ပေါင်တဖက် လွဲကျော်ရင်း ဘေးနား ထွက်ထိုင်လိုက်တယ်။ ဇာနည့် လီးကို ထုတ်ခိုင်းပြီး လေးဖက်ထောက် အနေထားနဲ့ တွဲကျနေတဲ့ ကိုမိုး လီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ၅ ချက်လောက် လက်ပြန် ဂွင်းထုပေးလိုက်တယ်။ ဇာနည့် လီးကြီး ထုတ်လိုက်ပေမယ့် ဖင်ပေါက်က ပြန်မစိသေးပဲ ဖင်အတွင်းသား ရဲရဲလေး မြင်နေရသေးတာပေါ့။ ဖင်ဝလေးကို လျှာနဲ့ ဝှိုက်ပေးတော့ ကိုမိုး ဖင်ကြီး ကော့တက်လာပြီး တရှီးရှီး ညည်းနေရှာတယ်။

လက်ခလယ်လေး ကို ၂ ဆစ်လောက် ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းရင်း အောက်က လီးကို ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးတော့ ကိုမိုး ကိုယ်တိုင်ပဲ ဖင်လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုလာတော့တာပဲ။ ပြည်လည်း ကိုမိုး ဖင်ပေါက်ထဲက လက်ခလယ်လေး ပြန်ထုတ်ပြီး ဂွင်းထုပေးတာကို ရပ်လိုက်တယ်။ ဇာနည့်ကို ကိုမိုး ကြမ်းပြင်ပေါ် ချထားတဲ့ ဂျယ်ထုပ်လေး ယူခိုင်းပြီး ကိုမိုး ဖင်အချိုင့် လေးပေါ် လီးအမြှောင်းလိုက် တင်ခိုင်းလိုက်တာ။

ပြည့်ကိုယ်တိုင် ဇာနည့်လီးကို ပွတ်သပ်ရင်း ဂျယ်လူးပေးပြီး ကိုမိုး ဖင်ပေါက်ဝထဲ ဒစ်ဖူးကို တေ့ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ လီးအရင်းကနေ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဇာနည့်ကို ဖင်လိုးခိုင်းလိုက်တာပေါ့။ လီးအဆုံးထိ မဝင်အောင် ပြည့်လက်သီးဆုပ်က ခံထားပေးထားတာပါ။ အချက် ၂၀ လောက်မှ လက်လွတ်ပေးလိုက်တာ။ လက်လွတ်တာနဲ့ ဇာနည့် လိုးချက်တွေက မြန်လာပြီး ကိုမိုးလည်း ငယ်သံပါအောင် အော်တာ့တာပဲ။ လီးထုတ်ခိုင်းပေမယ့် ဇာနည်က ဒီတခါ ထုတ်မပေးပဲ မနားတမ်း ဆွဲလိုးနေတယ်။ ပြည့်လည်း ဒီတကြိမ် မကူညီတော့ပါဘူး ဘေးကနေပဲ ကိုမိုး ပေါင်တန်တွေ နာကျင်မှု့ သက်သာအောင် ပွတ်သပ်ပေးနေတာပေါ့။

…………………………………………..

အခန်း ( ၅ )

ဂျယ်ထုပ်လေး ယူပြီး ဖင်ကြားထဲ ညှစ်ချပေးတော့ စီးကျလာတဲ့ ဆီကို ဇာနည်က လီးနဲ့ ထိုးခံပြီး ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးထိပ်နဲ့ ဆီတွေကို ဖိထည့်နေတယ်။ အဲချိန် ကိုမိုးက လေးဖက်ထောက်အနေထားနဲ့ ဖင်ကို ဘေးထုတ် ရှောင်သေးတာ ဇာနည်က လှုပ်မရအောင် ခါးကနေ ချုပ်ကိုင်ထားတော့ ရှောင်မရတော့တာပေါ့။

ဇာနည်က ဖင်ကြားထဲ လီးအမြှောင်းလိုက် ပွတ်ရင်း ဒစ်နဲ့ ဖင်ပေါက်လေး တေ့ပြီး လီးတဆုံး ဆောင့်ထည့်ပစ်တော့တာပဲ။

“  ဗျစ် … ဖွပ် … အ အ ”

ကိုမိုး တစ်ယောက် ဖင်ထဲ ဝင်လာတဲ့ ဇာနည့် လီးဒဏ်ကို အံကြိတ် ခံနေရတာ။ ထောက်ထားတဲ့ ရှေ့လက် ၂ ဖက် ညွတ်ကျပြီး နဖူးနဲ့ ကုတင် ကြမ်းပြင်ကို ထောက်နေရရှာတယ်။

“  ခဏလေး အောင့်ခံလိုက်နော် … ကိုမိုး … ကောင်းလာလိမ့်မယ် ”

ပြည့်လည်း ကိုယ်တိုင် ဖင်ခံဖူးသူမို့ ကိုမိုးကို အားပေးလိုက်တာပါ။ လင်ဖြစ်သူ ဖင်ကို သူငယ်ချင်း လိုးတာ ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲ တမျိုးလေးတော့ ခံစားရတာပေါ့။ ဇာနည် လိုးသလောက် ကိုမိုး ပါးစပ်လေး ဟ ဟ လာပြီး တအအ အော်နေရှာတယ်။ ပြည့်လည်း ကိုမိုး ရှေ့ ပြောင်းထိုင်ပြီး ပါးစပ်ဟတာနဲ့ တပြိုင်နက် ကိုမိုး ပါးစပ်ကို နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပေးလိုက်တာ။ ဇာနည့် လုပ်ပေးသလို ပါးစပ်ထဲ ဝင်နိုင်သလောက် လျှာသွင်းပြီး မွှေပေးလိုက်တာပါ။ ကိုမိုး အာရုံ နဲနဲတော့ ပြောင်းသွားပုံပဲ တခြားယောင်္ကျား တယောက်ကို ဖင်ခံရင်း ကိုယ့်မိန်းမကိုယ် နမ်းနေရတာလေ။

ကိုမိုးဖင်ကို အတော်ကြာကြာလေး လိုးပြီးမှ ဇာနည်က လီးကို ဖင်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တာ။ ပါးစပ်က တရှီးရှီးနဲ့ သူ့လီးသူ ပွတ်သပ်ပြီး ကိုးမိုးနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေတဲ့ ပြည့်ခေါင်းကို ဆွဲလှည့်ပြီး ပြည့်ပါးစပ်ထဲ လီးကို ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။ ဆက်ကနဲ့ ဖိထိုးတော့ ဒစ်က အာခေါင်ပျော့ကို ထောက်မိပြီး ပျို့နေတုန်း အနားမပေးပဲ လီးတဝက်လောက် ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ ပါးစပ်ကို လိုးနေတာပေါ့။ ကိုမိုးလည်း လေးဖက်ထောက်နေရာက ဖင်ထိုင်ချပြီး ပြည့် ပါးစပ် အလိုးခံနေတာကို မျက်လုံးလေး စင်းပြီး ကြည့်နေတာ။ ပြည့် ပါးစပ် လိုးနေတဲ့ ဇာနည့် လိုးချက်တွေ မြန်လာပြီး လီးကို ဆက်ကနဲ့ ဆွဲထုတ်ပစ်တယ်။

“  ပါးစပ် ဟ ”

ဇာနည် စကားအတိုင်း နူတ်ခမ်းလေးဟပြီး လျှာလေး ထုတ်ထားလိုက်တာ။ ပြည့် လျှာပေါ် ဒစ်ဖူး မေးတင်ပြီး ဂွင်းထုချတော့ လရည်တွေက ဗျစ်ကနဲ့ လျှာပေါ်ကနေ ပါးစပ်ထဲ ဝင်ကုန်တာပေါ့။ ပြည့် ပါးစပ်ထဲ ဇာနည့် လရည်တွေ အပြည့်ပဲ နူတ်ခမ်းဒေါင့်က လျှံတောင်ကျလာရတယ်။ ပြည့်ပါးစပ်ထဲက ဇာနည့်လရည်တွေ မျိုချပြီး လရည်တွေ ကုန်တော့ လီးကြီးကို ပြောင်စင်နေအောင် စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဇာနည်က ပြည့်တို့ လင်မယား ခေါင်းတွေ လက်တဖက်စီ နဲ ထိန်းကိုင်ရင်း ဒစ်ဖူးကို ပြည့်ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက် ကိုမိုး ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်နဲ့ တရှီးရှီး စုပ်သပ် ညည်းနေတော့တာ။

ခဏအမောဖြေပြီး ဇာနည်က ခုံပေါ်သွားထိုင်ရင်း ပြည့်တို့ လင်မယားကို ခေါ်လိုက်တယ်။ ခုံပေါ် ပေါင်ကား ထိုင်ရင်း သူ့ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းပြီး ပေါင်ကြားထဲ တွဲကျနေတဲ့ လီးကြီးကို ပြန်စုပ်ခိုင်းတာ။ ဆွဲဆောင်မှု့ရှိတဲ့ ဇာနည့်လီးကို ပြည့်နဲ့ကိုမိုး ပြိုင်တူ စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ကိုမိုးက ဇာနည့်လီးကို ကြိုက်သွားတာ ပြည့် သတိထားမိလာတာပေါ့။ ပြည့် လီးအရင်းကို ယက်တုန်း ဒစ်ဖူးကို ကိုးမိုး မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေတာ။ ပြည့် ဇာနည့် လဥနှစ်လုံးကို ငုံတဲ့အချိန် ကိုမိုးက လဥတွေကို ပြည့်ပါးစပ်ထဲကနေ အငမ်းမရ လုစုပ်နေရောပဲ။

ပြည့်လည်း လဥတွေ ပါးစပ်က ထုတ်ပြီး လွတ်နေတဲ့ ဇာနည့် ဒစ်ကို ပါးခွက်အောင် စုပ်ရင်း ပါးစပ်ထဲ လျာနဲ့ ဝိုက်ကလိပေးလိုက်တယ်။ ဇာနည်က ကာမစည်းစိမ် အပြည့်နဲ့ တအီးအီး တရှီးရှီး စုပ်သပ် ညည်းနေတော့တာ။ ပြည့်တို့ လင်မယားရဲ့ လျှာစွမ်းတွေအောက် ဇာနည် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ နှစ်ယောက်စလုံးကို ပါးစပ်ဟပေးပို့ အသံတုန်တုန်ရီရီ နဲ့ ပြောနေတာပေါ့။

သူ့လီးကို ဒစ်ဖူးအောက်နား ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုပြီး လရည်တွေကို ဒုတိယအကြိမ် ပြည့်နဲ့ကိုမိုး နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ပါးစပ်ကို တလှည့်စီ ဗျစ်ခနဲ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ လရည်တွေ မျက်နှာနဲ့ ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာတော့ ကိုမိုးက ပြည့်မျက်နှာပေါ်က လရည်တွေ သူ့လျှာနဲ့ ယက်ပြီး မျိုချပစ်လို့ ပြည့်လည်း ကိုမိုး မျက်နာပေါ်က လရည်တွေ လျှာနဲ့ သိမ်းယက်ပြီး မျိုချပစ်လိုက်တာပဲ။ ခဏနားပြီးတော့မှ ၃ ယောက်သား သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရင်း ရေအတူချိုး လိုက်ကြတယ်။

……………………………………………………..

၁ လ ကျော်ကျော် လောက်ကြ ညနေပိုင်း တိုင်ပင်စရာ ရှိလို့ ဆိုပြီး ဇာနည် ဖုန်းဆက်တယ်။ ကိုမိုး ခရီးထွက် သွားလို့ အပြင် မတွေ့ပဲ အိမ်မှာပဲ ပြောဖို့ ပြန်ပြောလိုက်တာ။ ည ၈ နာရီလောက်ကျ ဇာနည် ရောက်လာတယ်။ ရောက်တာနဲ့ ပြည့် ပြင်ဆင်ထားတဲ့ အရက်ပဲ ထိုင်သောက်နေတာပေါ့။ ခုံပေါ် မသောက်ချင်ဘူး ပြောလို့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ရွေ့ပေးရတယ်။ ဧည်ခန်း မီးရောင်အောက် ဇာနည့် မျက်နှာလေး အရက်ရှိန် နဲ့ နီရဲနေပြီ မျက်လုံးတွေ ရီဝေနေပြီး ရှေ့မှာချထားတဲ့ အမြည်း တဝက်လောက်က ဇာနည့် ပါးစပ်ထဲပဲ။

ပြည့်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တင်ပလင်ခွေထိုင်နေရင်း ဘာစကားမှမပြောသေးဘူး။ ခေါင်းငုံ့ပြီး အစားစားလိုက် ဖန်ခွက်ထဲက ရေခဲတုံးတွေ ညှပ်လေးနဲ့ ယူထဲ့ပြီး အရက်ကို ဒီတိုင်း မော့ သောက်နေတယ်။ အရင်က ဇာနည် ဒီလောက် မသောက်နိုင်ဘူး ခုတော့ လစ်မစ်တွေ မြင့်နေတာပါ။ ပြည့်ကို မော့ကြည့်ရင်း ထပ်ထည့်တော့ ပြည့် မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး ခေါင်းရမ်းပြလိုက်ရတယ်။ညနက်လာတာနဲ့အတူ ချမ်းစိမ့်စိမ့်ဖြစ်လာလို့ ပြည့် ပြတင်းပေါက်တွေကို ထပိတ်လိုက်ရတာ။ အခုချိန်ထိ စကား ကောင်းကောင်း မပြောသေးဘူး။ မပြောပေမယ့် ဇာနည့်ရင်ထဲ သောကတွေရှိနေမယ်ဆိုတာ သိသာတယ်။

“  ပြောလေ ဇာနည် … အခုထိ နင်က ဘာမှ … မပြောဘူး ”

ဟူးကနဲ့ သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချပြီးမှ စကားစပြောတော့တာ။

“  ငါ … အရင်းအနှီး လိုတယ် … ပြည့်ရာ ”

“  အေးပါ … ငါ ကတိပေးထားပြီးသားလေ … ငါ တတ်နိုင်တာဆို … ကူညီမှာပါဆို ”

“  များလို့ပေါ့ … ပြည့်ရာ ”

ပြည့် နဲနဲတော့ ရင်တုန်သွားရတာပေါ့။

“  ဟင် … ဘယ်လောက်လဲဟ ”

“  ၃၀၀၀ … ဒါပေမယ့် … နင်ယောင်္ကျား မသိစေချင်ဘူး ဟာ ”

“  ဟာ … ငါ့ထဲ အဲလောက် … မရှိသေးဘူး … ဒါပေမယ့် ငါကြိုးစား ကြည့်ပေးမယ် … နင် အချိန် ဘယ်လောက် ပေးနိုင်လဲ ”

“  ၁ လ ပဲ … နောက်လ စတော့မှာဟ။ ရှယ်ယာ တစ်စုကို … ၅၀၀၀ …။ ငါ အကုန်လိုက်ရှာတော့ ၂၀၀၀ ပဲ ရတယ် …။ ဒါတောင် အမေ့အိမ်ကို အပေါင်ထားရသေးတယ် …။ နင် အဆင်မပြေရင် … ငါ တခြား အလုပ် ပြောင်းလုပ်မှာပါ … ဂေ့စ် … အေ့ … အွိ ”

ပြောရင်း အန်ချပစ်တာ ရေချိုးခန်းထဲတောင် မသွားနိုင်ဘူး ထိုင်လျက်နဲ့ အမ်ပစ်တာ။ အင်္ကျီရော ဘောင်းဘီ ပေါ်မှာပါ အန်ဖတ်တွေ ပေကုန်တယ်။

“  ခ်ခ် ခ်ခ် … ငါက နင် … လစ်မစ်တွေ မြင့်လာတယ် ထင်နေတာ ”

ပြည့်လည်း ပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲတွဲခေါ်သွားပြီး သက်သာသွားတဲ့ထိ အန်ခိုင်းလိုက်တာ။ ပြီးမှ ကိုမိုး ရှပ်အင်္ကျီ တစ်ထည်နဲ့ ပုဆိုး တစ်ကွင်းပေးပြီး ရေချိုးခန်း တံခါး ပိတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဇာနည်က မူးနေရင်း ခဏနေ ထွက်လာတော့ ရှပ်လက်ရှည်ကို လက်နှစ်ဘက်လုံး တဒေါင်ဆစ် နား ခေါက်ပြီးဝတ်ထားတာ။ ကိုမိုးနဲ့ ပွနေပေမယ့် ဇာနည်နဲ့ကျ အင်္ကျီက ဖစ်ဆိုဒ်ပဲ။ အရက်သောက်တဲ့နားလေး ထိန်းလျှောက်လာပြီးမှ မှောက်သွားတယ်။

ကိုမိုး ခရီးထွက်နေလို့ ပြည့်တို့ လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ သိပ်လိုက်ရတယ်။ အပေါ်ထပ် အခန်းလွတ်ထဲ သိပ်ရင်တော့ ရတယ် တစ်ယောက်တည်း ထပ်အန်နေရင် ဒုက္ခရောက်မှာမို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး သိပ်လိုက်တာပါ။ ကိုမိုး ဆီ ဖုန်းဆက် အသိပေးမယ် စဉ်းစားပြီးမှ မဆက်ဖြစ်တော့ပါဘူး။ ပြည့်က ကုတင်အောက်မှာပဲ ဖြစ်သလို အိပ်လိုက်တာပေါ့။အတူအိပ်ဖို့တော့ စိတ်ကူး မရှိပါဘူး ဟိုတခါက ကိုမိုး ခွင့်ပြုလို့ အတူနေခဲ့ကျပေမယ့် အခုဟာ ကိုမိုး နောက်ကွယ်မို့ပါ။

အတော်နဲ့တော့ အိပ်မပျော်ပါဘူး လူးလိမ့်ရင်း ဇာနည် လိုတဲ့ ပိုက်ဆံကို ကိုမိုး မသိအောင် ဘယ်လို ထုတ်ရမလဲ စဉ်းစားနေတာ။ ဖွင့်ပြောရင် လွယ်ပေမယ့် ဇာနည်ကလည်း သူ့သိက္ခာ အရ မသိစေချင်တာ နေမယ်။ ခဏအကြာမှ အိပ်ပျော်သွားရင်း ညည်းတွားသံ သဲ့သဲ့လေးကြောင့် ပြည့်နိုးလာတာပါ။ ရုတ်တရက် သိလိုက်တာက ပက်လက်အနေထားနဲ့ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ပြည့်နို့အုံပေါ် လက်တဖက် ရောက်နေပြီး ပေါင်တန်ပေါ် ခြေတဖက်က ခွထားလျက်လေး။ ပြည့်ခါးလေးကို မာကျောတဲ့ ခပ်နွေးနွေး အသားစိုင်တစ်ခုက ထိကပ်နေတယ်။ နံရံက နာရီကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မနက် ၃ နာရီ ကျော်ကျော်လေးပဲ။

ချက်ချင်းပဲ စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ ညဝတ် အင်္ကျီအပါးလေးအောက် နို့သီးခေါင်း ထိပ်လေးနှစ်ခုက မာပြီးထောင်လာရတယ်။ ပြည့်နဲ့ ဇာနည် ဒီလို အထိအတွေ့မျိုးက အဆန်းမှ မဟုတ်တာ ကိုမိုးရှေ့တောင် လိုးခဲ့ကြသေးတာလေ။ အခုမှ ကြံကြံ ဖန်ဖန် ပြည့်စိတ်ထဲ တမျိုး ခံစားလာရတာပါ။ ဇာနည် တရေးနိုးပြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်မအိပ်ပဲ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပြည့်ကို ခွအိပ်နေပုံပေါ့။ ဇာနည် မနိုးအောင် အသာလေးတွန်းဖယ်ပြီး ကြမ်းပြင် အိပ်ယာခင်းလေး ပေါ်က ထလိုက်တယ်။ ဇာနည်က အခုလိုကျတော့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပဲ ပိုက်ဆံကိစ္စနဲ့ စိတ်သောကတွေ မရှိတော့ဘဲ မျက်နှာလေးက ကြည်လင်နေတယ်။

ပြည့် ပြန်အိပ်ချင်စိတ် မရှိပဲ ရေခဲသေတ္တာ ထဲက ရေတစ်ဗူး ဖောက်သောက်ပြီး ဇာနည်အိပ်နေတာကို ကြည့်နေမိတယ်။ မျက်ခုံး ထူထူ နှစ်ဖက်က ထိစပ်နေပြီး မျက်နှာ သွယ်သွယ်နဲ့ ယောင်္ကျား မတန်ပဲ နှုတ်ခမ်း နဲနဲထူပြီး ကွေးနေတယ်။ ပါးပြင်က ပါးသိုင်းမွှေး ရေးရေးလေး မြင်နေရပြီး ကိုမိုး အင်္ကျီ ဝတ်ထားတာမို့ လက်မောင်အိုး ကြွက်သားတွေက ဖုထစ်နေတာ။ ခါးပုံစ ရော့တိ ရောရဲ့ နဲ့ ဆီးခုံးပေါ်က အမွှေးနက်နက်အောက် ခုံးကျနေတဲ့ လီးကြီး မြင်တော့ ပြည့်စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ လ ကျော်ကျော် လောက်က ပြည့်ပါးစပ်ရော အဖုတ်ပါ လိုးသွားတဲ့ လီးကြီးလေ။

ငေးကြည့်နေတုန်း ဇာနည်က ကုန်းထရင်း ပြည့်ပုခုံးကို သိုင်းဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆွဲစုပ်နေတာ။ အလိုလျောက် ပြည့် နဲ့ ဇာနည် အပြန်အလှန်ဖက်ထားရင်း ပြည့်ပါးစပ်ထဲ ဇာနည့်လျှာက နွေးနွေးလေးနဲ့ ဝင်ရောက်လာတယ်။ နှစ်ဦး နမ်းနေတာတွေကို ခဏရပ်ပြီး ဇာနည်က အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပစ်တော့ ပြည့်ရှေ့ ခန္ဓာကိုယ် လုံးတီးနဲ့ပေါ့။ ပြည့်လည်း ဇာနည်နဲ့အတူ အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပစ်လိုက်တော့ နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေး ကတဆင့် ဇာနည့် အကြည့်တွေက အောက်ကိုဆင်းသွားတာပေါ့။ ရိတ်ထားလို့ ပြန်ထွက်နေတဲ့ အမွှေးတိုတိုလေးနဲ့ ပေါင်ကြားထဲက အဖုတ်လေးကို စိုက်ကြည့်နေတယ်။

ဘယ်လက်က ပြည့် နို့အုံတွေ သိုင်းဖက်ညှစ်ရင်း ညာလက်က ပေါင်ခြံထဲ တိုးဝင်နေတာ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဆွဲစုပ်တော့ ပြည့် ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေးပြီး ဇာနည့် ခေါင်းကို လက်ထိုးဖွနေမိတယ်။ ဇာနည်က တဖက်ပြီးတဖက် နို့သီးခေါင်း အောက်ခြေလေးကို လျှာနဲ့ ဝိုက်ပြီးမှ ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ပေးနေတာ။

နို့အုံပေါ် အာရုံရောက်နေတုန်း ဇာနည့်လက်တွေက ပေါင်ခြံထဲကနေ ဆီးခုံပေါ်တက်ပြီး အမွှေးတိုလေးတွေကို ဆွဲဖွရင်း လက်ဝါးလိုက် အောက်ကို ဖိစမ်းနေပြီ။ ဇာနည့် လက်ခလယ် အဆစ်လေးက ပြည့်ပေါင်ကြားထဲ ထောင်ထွက်နေတဲ့ အစိလေးကို ဖိချေပစ်တယ်။ လက်ခလယ် ထိပ်လေးက အစိလေး ချေလိုက် အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း အောက်ဆင်းပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်လေး ထိုးမွှေလိုက်ပေါ့။

“  အင်းဟင်း … အ အ ……… ကျွတ် ”

စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ခလယ်နဲ့ အသွင်းထုတ်လုပ်ရင်း နို့သီးခေါင်းတွေ ဆွဲစုပ်တော့ ပြည့် အသံထွက် ညည်းနေမိပြီ။ ဒီအထိအတွေ့က ဘာအကန့်မှ မပါဘူး ပြည့်နဲ့ ဇာနည် စိတ်ဆန္ဒအတိုင်း ဖြစ်ခဲ့ကြတာပါ။

မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ရင်း ဇာနည့်ပုခုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အားပြုပြီး ထရပ်လိုက်တယ်။ မော့ကြည့်နေတဲ့ ဇာနည့် မျက်နှာလေးကို ပြည့် ပေါင်ကြား ဆွဲကပ်ရင်း ခါးကော့ပေးပစ်တာပေါ့။ ပြည့် ဆီးခုံးလေးကို ဖိနမ်းရင်း ဆီးခုံးဘေးနားလေး လျှာလေးနဲ့ ဘယ်ညာ ပြောင်းယက်နေတယ်။ ဆီးခုံးအောက် အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထိပ်က အရည်ပြားမာခဲပြီး ခေါင်းထောင်နေတဲ့ စောက်စိလေးရဲ့ အတွင်းအဆံ လေးကို ဆွဲစုပ်ရင်း ပါးစပ်ထဲ ရောက်မှ ဆက်ကနဲ့ ဖိကိုက်လိုက်တာ။

“  အားးးး … အမေ့ … ရှီးးးးး ကျွတ်ကျွတ် ”

ပြည့် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့လို့ ဇာနည့် ပါးစပ်ထဲ စောက်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ရတယ်။ အရည်က များတော့ ဇာနည့် ပါးစပ်ကနေ ပြန်စိမ့် ထွက်လာတာပေါ့။ ဇာနည်က မျက်လုံးမိတ်ပြီး ပြည့် အရည်တွေ အရသာခံရင်း မြိုချနေတာ။ နူတ်ခမ်းဒေါင့်က စိမ့်ကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေကိုလဲ လျှာနဲ့ သပ်ချပြီး ပြည့် အဖုတ်လေးကို ပြန်ယက်ပေးတယ်။ ဇာနည် မတ်တပ်ထရပ်ပြီး ပြည့်နဲ့ မျက်လုံးခြင်း ဆုံတော့ ဇာနည့် မျက်ဝန်းထဲ ရမ္မက်ခိုးတွေ တောက်လောင်နေတာ မြင်နေရတာ။ ဇာနည့် လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ရင်း နူတ်းခမ်းချင်း စုပ်တော့ ပြည့် စောက်ရည် အနံ့လေး ပြန်ရနေတယ်။

မတ်တပ်ရပ်အနေထားနဲ့ပဲ ပြည့် အဖုတ်ထဲ ဇာနည့်လီးကြီး ဝင်လာတော့ အလိုက်သင့်လေး ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲပြီး ကော့ထားလိုက်တာ။ ဇာနည်က အချက် ၇၀ လောက် မနားတမ်းလိုးပြီးမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ပြည့်ကိုပွေ့ချီရင်း ကုတင်နား လျှောက်လာခဲ့တယ်။

………………………………………………..

အခန်း ( ၆ )

ပြည့်တို့ လင်မယားအိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ပထမဆုံး အကြိမ် သူစိမ်းယောင်္ကျားနဲ့ လိုးဖို့ စိတ်လှုပ်ရှားနေတာပေါ့။ အရင်တခေါက်က ပြည့်ယောင်္ကျား ကိုမိုးကိုယ်တိုင် ခွင့်ပြုခဲ့ပေမယ့် ခုတခါက ကိုမိုးမသိအောင် အလိုးခံမိတာမို့ စိတ်တွေ အရမ်းထကြွလာတာ။၊ ပြည့်ကို ကုတင်ပေါ် ချပေးပြီး ဇာနည်က ပက်လက်လှန်လဲရင်း လက်နှစ်ဖက် ဆန့်ထုတ်ပြီး ခေါ်နေတာပေါ့။ ထိုင်လျက်အနေထားနဲ့ ဇာနည့်ပေါ် တက်ခွပြီး ပြင်းထန်တဲ့ အနမ်းတွေနဲ့ ပြန်စလိုက်တယ်။ ဇာနည့် လည်ပင်းကို ဆွဲစုပ်ပြီး ရင်အုပ် ကြွက်သားတွေပေါ် လျှာဖျားနဲ့ ဖိယက်ပေးတော့ ညည်းသံ သဲ့သဲ့လေး ထွက်လာရောပဲ။

ပြည့် နို့တွေကိုက်သလို ဇာနည့် နို့သီးခေါင်း သေးသေးလေးကို ပြန်ကိုက်ပေးတော့ ပြည့် အဖုတ်နဲ့ ဖိထားတဲ့ ဇာနည့်လီးကြီးက တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ အမြှောင်းလိုက် ကော့ထိုးနေတယ်။ တဆက်ထဲ ပြည့်ခေါင်းကို အောက်တွန်းနေတော့ အလိုက်သင့် ကိုယ့်လုံးကို လျှောချပြီး ပြည့် လျှာဖျားလေးက ဇာနည့် ဝမ်းဗိုက်သားကို ဖြတ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ရောက်သွားခဲ့တာ။ ဒူးတုတ်ထိုင်ပြီး ဇာနည့် ပေါင်ကို ကားလိုက်တော့ ခုန ပြည့်အဖုတ်ကို မတ်တပ်ရပ်လိုးထားတဲ့ လီးကြီးက စောက်ရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက်နေတယ်။

ဇာနည့် မျက်နှာကို ကြည့်တော့ ရီဝေနေတဲ့ မျက်လုံးတွေက တစုံတခုကို တောင်းတနေပုံပေါ့။ ပြည့်မျက်နှာကို ဇာနည့် ပေါင်ကြားထဲ အပ်ပြီး လီးအရင်းကနေ အပေါ်ထိ စယက်ပေးလိုက်တယ်။ ပါးစပ်ထဲ ရသလောက်သွင်း ပြီး ပါးစပ်နဲ့ပဲ အထုပ်အသွင်း ခပ်မြန်မြန်လေး လုပ်ပေး နေမိတာ။ အမှန်တိုင်း ပြောရရင် လင်မယား သဘာဝ ကိုမိုး လီးစုပ်ပေးရင်းနဲ့ လီးစုပ်ရတဲ့ အရသာကို ပြည့် စွဲလမ်းနေတာပါ။ မက်မက်မောမောနဲ့ကို လီးထိပ်ကို စုပ်လိုက် ပါးစပ်နဲ့ လိုးပေးလိုက် လုပ်တော့ ဇာနည့် လက်နှစ်ဖက်က ပြည့်ခေါင်းကို ဖိကိုင်ရင်း သူ့လီးနဲ့ ဆွဲကပ်နေတယ်။

“  အ အားးးး … ပြီး ပြီး ပြီးတော့မယ် … ပြည့်ရယ် ”

ဇာနည့်ဆီက အော်သံတွေထွက်လာပြီး ပေါင်တွေတုန်ခါရင်း လီးထိပ်က လရည်တွေက ပြည့် ပါးစပ်ထဲ ဗျစ်ကနဲ့ ဝင်လာတော့တာ။ ဝင်လာသမျှကို တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပြီး ဇာနည့် မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ ရမ္မက်ခိုးတွေ မကျသေးဘူး။ ကုန်းထပြီး သူ့လီးစုပ်ပေးထားတဲ့ ပြည့် နူတ်ခမ်းလေးကို ပြင်းပြင်းပြပြ ဆွဲစုပ်နေတာ။

ပြည့်လည်း ဇာနည့် လျှာဖျားကို ပြန်ဆွဲစုပ်ရင်း လရည်ထွက်ပြီးကာစ လီးကို ပြန်စွပေးနေလိုက်တယ်။ ခဏလေးပဲ မပျော့မမာ ဖြစ်နေတဲ့ ဇာနည့် လီးကြီး ပြည့်လက်ထဲ ပြန်ထောင်လာပြီ။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာက ခွာပြီး ဇာနည့်လီးကို ဂွင်းတိုက်မပျက် မျက်လုံးချင်း စိုက်ကြည့်လိုက်တာ။ ပါးစပ်က ထုတ်ပြောလို့ လိုးပေးတာနဲ့ အလိုက်တသိ လိုးပေးတဲ့ အရသာက မတူဘူးလေ။ မျက်နှာချင်းဆိုင် ပက်လက်လှန်လှဲချရင်း ပေါက်တန်တွေ ကွေးမြှောက်ပေးလိုက်တယ်။

မြှောက်တင်ထားတဲ့ ပြည့်ပေါင်တန်ကို ဆွဲဖြဲပြီးဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တော့ ဇာနည့်လီးကြီးက စောက်ပတ်လေးပေါ် အချောင်းလိုက် မေးတင်နေတာ။ကွေးထားတဲ့ ပေါင်တန်ကို ဆွဲပြီးပုခုံးပေါ်ထမ်းရင်း စောက်ခေါင်းဝကို ဒစ်နဲ့ မွှေတော့ စောက်ရည် ရွှဲနေတဲ့ပြည့် အဖုတ်လေးက တဇွိဇွိနဲ့ အသံတွေထွက်လာတာပေါ့။ ပြည့် ညည်းသံလေး ထွက်လာတာနဲ့ စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးထိပ်သွင်းပြီး ပစ်လိုးတော့တာ။ပြည့်လည်း ဇာနည့် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ခြေထောက်တွေနဲ့ ချိတ်ဆွဲပြီး ဖင်ကြီးကော့ပေးလိုက်တယ်။

ဇာနည့်လီးကြီး စောက်ခေါင်းထဲ တဝက်လောက် ဝင်နေပါပြီ လီးအဆုံးထိဖိလိုးတာ ကြည့်ရင်း ပြည့်လည်း ဖင်ကြီး ထပ်ကော့ပြီး ပင့်လိုးပစ်တာပဲ။

“  ဗျစ် … ဘွတ် ဘွတ် … အ … အ … အားးး … ဖွပ် ဖွပ် … အမလေး ရှီး… ကောင်းလိုက်တာ … ဇာနည်ရယ် ”

လီးဝင်သံ လီးထွက်သံ တွေနဲ့ ပြည့်ရဲ့ ညည်းတွားသံကြား ဇာနည့် ဆောင့်ချက်တွေက မြန်လာတယ်။ ဇာနည်လည်း ပြည့် ကော့ပေးထားတဲ့ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးကို ကြည့်ရင်း မေးကြောတွေ လည်ပင်းကြောတွေ ထောင်နေအောင် မနားတမ်း ဆက်တိုက် ဆွဲလိုးနေတာ။အတော်လေးကြာတော့ ပြည့် စောက်ပတ်လေးထဲ လရည်တွေ ပူကနဲ့ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။

“  အားးးးး …… ရှီးးးးး းးးးး … ကောင်းလား ပြည့် ”

“  ကောင်းတယ် … ဇာနည်ရာ … လီးမထုတ်နဲ့ဦး အထဲ ထည့်ထားပေး ”

ပြောပြီး ပြည့်လည်း ဇာနည့်ပုခုံးပေါ်က ခြေထောက်တွေ အောက်ပြန်ချပြီး လက်နောက်ပြန်ထောက်ရင်း စောက်ပတ်ထဲက လီးကို ကျွတ်ထွက်မသွားအောင် ကုန်းထလိုက်တာ။ ပြီးမှ ခြေဖျားထောက်ရင်း ဇာနည့် မျက်နှာကြည့်ပြီး လရည်ပန်းရင်း တဇပ်ဇပ်တုန်နေတဲ့ လီးကြီးကို အရင်းထိကပ်အောင် ပင့်ဆောင့်ပစ်တယ်။ ပြည့်နို့တွေ ခုန်နေတာတောင် မရပ်တော့ဘူး ရှက်ရှက်နဲ့ မနားတမ်း ပင့်လိုးရင်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်နေမိတာပေါ့။ စောက်ရည်ပန်းထုတ် နေတုန်း စောက်ခေါင်းထဲ ဒုတ်ကနဲ့ ဒုတ်ကနဲ့ တုန်နေတဲ့ ဇာနည့် လီးကို ညှစ်ထားပေးမိတယ်။ ခဏနေမှ ဇာနည်လည်း နောက်လှန်ချ ပြည့်လည်း နောက်ပြန် ထောက်ထားတဲ့ လက်တွေ ကွေးရင်း လှဲချ အနားယူလိုက်တာပါ။

……………………………………………………..

၃ ရက် လောက်ကြ ကိုမိုး ပြန်ရောက်လာပြီး တစ်ပတ်ပဲ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးပြန်ထွက် သွားပြန်ရော။ ဇာနည်ကလည်း သူအကူညီ တောင်းတဲ့ ကိစ္စ လှမ်းမေးနေပြီ။ ဒီနေ့ ပြည့် မနက်ကတည်းက လုပ်စရာရှိတဲ့ အလုပ်တွေ တောက်လျှောက်လုပ်ပြီး လက်စသတ်လိုက်ရတယ်။ ဘဲလ်ကို နှိပ်လိုက်တာနဲ့ ရုံးခန်း တံခါးပွင့်လာတော့ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထွက်ခဲ့လိုက်တာ ခုကိစ္စ ကိုမိုး သိရင် မိုးမီးလောင် လိမ့်မယ်။ ဇာနည်လိုတဲ့ ပိုက်ဆံ အတွက် ပြည့် အပေးယူ တခု လုပ်ထားရတာ။

လူရှင်းတဲ့ လမ်းဘေး တနေရာမှာ ကားထဲတင် နီညိုရောင် ပိုးသား ဝတ်စုံလေးလဲပြီး ပြည့် ချိန်းထားတဲ့ နေရာ မောင်းဝင်လာခဲ့တယ်။ SKY ကုမ္ပဏီ ရုံးခန်းပေါက် ဝင်လိုက်တာနဲ ဝန်ထမ်းလေးတွေက နူတ်ဆက်နေတာ။

“  ဟော … မမ … မင်္ဂလာပါ ”

“  အရမ်းလှတယ် … မမ ”

“  အားလုံး … မင်္ဂလာပါကွာ ”

ကလေးတွေ နှုတ်ဆက်ပြီးတာနဲ့ ရုံးခန်း အနောက်ဖက် ဓတ်လှေကားကနေ အပေါ်ထပ် တက်လာခဲ့တယ်။ စေ့ရုံသာ စေ့ထားတဲ့ တံခါးကို အသာတွန်း ဖွင့်ပြီး အထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ ပြည့် မျက်နှာ မထားတတ်အောင် ဖြစ်မိသွားတယ်။

“  ဟာ … ဆောရီး ”

“  ဟင် ”

“  အို့ ”

သီးသန့်ခန်းမို့ ဧည့်ခန်းပုံစံ သေသပ်လှပတဲ့ ပရိဘောဂများနဲ့ အလုပ်စားပွဲခုံ ဘေးနားက ထိုင်ခုံပေါ် ဦးမြတ်မောင်က ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်ထားတာ။ ဦးမြတ်မောင်ရှေ့ မမကေသီက ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူထောက်ပြီး လီးစုပ်ပေးနေတာပေါ့။ ပြည့်ဝင်လာတော့ မမကေသီပါးစပ်ထဲ လီးက တန်းလန်းကြီး။ နှစ်ယောက်သား ပြည့်ကို အံအောမှင်သက်ပြီး ကြည့်နေကြတယ်။

“  အော် … ပြည့်ဖူးခိုင် ရောက်လာပြီ … လာလာ … ကဲ …… ကေသီ … ပြီးမှ ဆရာ ခေါ်လိုက်တော့မယ် … လချုပ် စာရင်းတွေ … သေချာလုပ်ထား ”

၃ ယောက်လုံး ကြောင်နေတုန်း ဦးမြတ်မောင်က လီးကို ဘောင်းဘီထဲ အမြန်ပြန်ထဲ့ရင်း ဇစ်ပြန်ပိတ်ပြီး စကားလှမ်းပြောနေတာ။ ပြည့်ကို နူတ်ဆက်ရင်း မမကေသီကိုပါ နှင်လိုက်တာပေါ့။ စကားသံဆုံးတော့ မမကေသီလည်း ဒူးထောက်နေရာက ထရပ်ပြီး ခေါင်းလေးငုံ့ရင်း အခန်းပြင်ထွက်သွားတော့တယ်။ မမကေသီဆိုတာ Sky ကုမ္ပဏီရဲ့ အတွင်းရေးမှုး မလေးပေါ့။

ပြည့်ထက် အသက်နဲနဲပဲ ကြီးတာ အမြဲတမ်း ပါတိတ်ဝမ်းဆက်လေးတွေ ဝတ်ပြီး လူကြီးဆန်ဆန်ပဲ နေတတ်တယ်။ မျက်ခုံးကောင်းကောင်း နှာတံဆင်းဆင်း မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးနဲ့ ကိုယ်လုံးက သူဟာလေးနဲ့သူ ကြည့်ကောင်းတာပဲ။

“  ကိုကြီး … ပြည့် ပြောထားတဲ့ ကိစ္စ … ရပြီဆို ”

“  ရပါတယ် … ပြည့်ဖူးခိုင် ရယ် … အေးဆေးပေါ့ ”

“  ပြည့်ဖူးခိုင် လို့ခေါ်တာ … မရှည်ဘူးလား … ပြည့်ပဲ ခေါ်ပါ … ကိုကြီးရဲ့ ”

ပြည့် စကားကြောင့် ဦးမြတ်မောင် ပြုံးယောင်သမ်းသွားပြီး ပြည့်တကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျူံးကြည့်နေတာပေါ့။

“  ဟုတ်ပါပြီ … ပြည့်ရယ် … ငွေကိစ္စက အသေးဖွဲပါ … ကိုမိုးမြင့်အောင် … မျက်နှာလည်း ရှိနေတာလေ ”

“  No No … ကိုကြီး … ဒီကိစ္စ … ကိုမိုး သိလို့ မဖြစ်ဖူး … ပြည့် သီးသန့်ကိစ္စမို့ပါ ”

“  ဟား ဟားးး ဟားးးး … ကိုကြီး … သဘော ပေါက်ပါပြီ… ပြည့်ဘက်က ရော … ကိုကြီး ပြောတာ လက်ခံရဲ့လား ”

ပြည့် စကားအဆုံး ဦးမြတ်မောင် မျက်မှောင် ခဏကျူံ့ပြီးမှ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်မောနေတာ။

“  လက်ခံလို့ … လူကိုယ်တိုင် ကိုကြီးရှေ့ … ရောက်နေတာလေ … မမြင်ဘူးလား … ဟွန့် ”

ပြည့်လည်း ကြာပါပါလေး ကြည့်ပြီး မြူလိုက်တာပါ။ ဦးမြတ်မောင် မျက်မှောင်ကျူံ့ပြီး ရယ်မောလိုက်တာ ပြည့် သိပ်သိတာပေါ့။ ဦးမြတ်မောင် ဆိုတာ တချိန်က ထိပ်တန်း လောင်းကစားသမားပါ။ အကြွေးတွေ ပတ်လည်ဝိုင်းနေတုန်း အကိုရင်း ခေါခေါက် ဒီ  Sky ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် ဦးမြတ်အောင် လေဖြတ်ပြီး အိပ်ယာထဲ လဲချိန် အကိုဖြစ်သူရဲ့ မိန်းမရော ကုမ္ပဏီရော တပြိုင်ထဲ သိမ်းယူထားတာ။ ပြည့်ကို ကိုမိုး ပြောပြထားလို့ အသေးစိတ်သိနေတာပေါ့။

“  ဒါဆို … သွားကြတာပေါ့ ”

ဦးမြတ်မောင်က ပြည့်ပြောပြီးတာနဲ့ စားပွဲခုံပေါ်က စပီကာခွက် နှိပ်ပြီး ရုံးကိစ္စတွေ မှာနေသေးတယ် ပြီးမှ ပြည့်နဲ့ အတူ ကုမ္ပဏီထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။ အပြင်လမ်းမကြီး ရောက်တာနဲ့ ဦးမြတ်မောင် ကားလေးက မြို့စွန်ဘက် ဦးတည်နေတယ်။ အမြန်လမ်းမကြီးအတိုင်း မိနစ် ၂၀ လောက် မောင်းမှ မြို့အဝင် အဝိုင်းပတ် မီးပွိုင့်နားလေး ရောက်လာတာ။ မီးနီ ခဏစောင့်ပြီးတာနဲ့ အဝိုင်းပတ်ကြီးရဲ့ အရှေ့ထဲ ၁၅ မိနစ်ခန့် မောင်းလာတော့ သစ်ပင်ကြီးတွေ အုံ့စိုင်းနေတဲ့ ခြံဝင်းကြီးတွေ တွေ့နေရပြီ။ ကျောက်လမ်းဘေး ရေနီမြှောင်း တစ်ခု တွေ့တာနဲ့ ချိုးဝင်လိုက်တယ်။

ကျေးငှက်လေးတွေ အော်သံမှအပ လူသွားလူလာ မရှိသလောက်ပဲ။ တခြံနဲ့ တခြံ ကက်လျက်ဆိုပေမယ့် လူတရပ်စာမက အုတ်တံတိုင်း ကြီးတွေ ကာရံထားပြီး လုံးချင်းအိမ်လေးတွေမို့ တဖက်နဲ့တဖက် မြင်ရဖို့တောင် မလွယ်တဲ့ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်ကြီး တခုပါ။ သံတံခါး အနီကြီးရှေ့ရောက်တော့ ဦးမြတ်မောင် ကားလေး ထိုးရပ် သွားတယ် သူကိုယ်တိုင် ဆင်းပြီး တံခါးဖွင့်ရင်း ကားလေးမောင်းဝင်တော့ ပြည့်လည်း နောက်က မောင်းဝင်လိုက်တာ။ အထဲရောက်တော့ ခြံဝတံခါးကို သူကိုယ်တိုင် သော့ခတ်ပြီး ပြည့်နဲ့ အတူ တိုက်ပုလေးထဲ ဝင်လာခဲ့ကြတယ်။

ဧည်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ပရိဘောဂ ပစ္စည်း အနည်းငယ်နဲ့ ဧည့်ခန်းရဲ့ မြောက်ဖက် အခန်းလွတ် ၂လုံး တံခါး ပိတ်ထားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ မီးလုံးတွေ ဖွင့်ပြီး ရေခဲသေတ္တာပါ ဖွင့်ရင်း ပိုက်ဆံ အကြောင်းပြောလာတာ။

“  ယူမယ့် ပိုက်ဆံက … ငွေသားလား ဘဏ်ကဒ်ထဲ ထည့်မှာလား ”

“  ငွေသားပဲ လုပ်ပေး … ကိုကြီး … ပြည့် လိပ်စာ ပြောမယ်လေ ”

“  Ok … ပြည့် ”

ဇာနည့် အိမ်လိပ်စာ ပြောပြီး ပြည့်လည်း ဧည့်ခန်းထဲက လူ ၄ ယောက်စာလောက် ထိုင်လို့ရတဲ့ သရေဆိုဖာခုံပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်တာ။ ဦးမြတ်မောင်က မြောက်ဖက် အခန်းလွတ် ၂ ခန်းထဲက အရှေ့ဘက်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး ဖုန်းဆက်နေတယ်။ ၅ မိနစ်လောက်ကြာမှ ပြန်ထွက်လာပြီး

အိမ်ရှေ့တံခါးသွားပိတ်နေတာ။ တံခါးပိတ်ပြီးတာနဲ့ ပြည့်နားလျှောက်လာပြီး ဘက်ကီ ဘောင်းဘီချွတ်ချပစ်တယ်။ ပြည့်လည်း ဘာလုပ်ပေးရမလဲ သဘောပေါက်တာပေါ့။ ပိုးသား ပတ်ထမိန် အတွင်းချိတ်လေး ဖြုတ်ပြီး ထိုင်လျက်အနေထားနဲ့ ခြေရင်းဘက်ကနေ ချွတ်ချပစ်တယ်။ ထူခြားတာက ပြည့်ဖို့ တလမ်းလုံး လိုးဖို့ စဉ်းစားထားပုံပဲ အတွင်းခံထဲက လီးက အမြှောင်းလိုက် ကန်လန့်အနေထားနဲ့ အပေါ်ထောင်တက်နေတာ။

အတွင်းခံဘောင်းဘီ မချွတ်ခင် ပြည့်ကို ထိုင်ခုံပေါ်မှာ လေးဖက်ကုန်းဖို့ ပြောနေလို့ ပြည့် ဦးမြတ်မောင် လီးကြီးကို မမြင်ရသေးဘူး။ ခန္ဓာကိုယ် တပတ်လှည့်ပြီး ခုံစောင်းပေါ် ဒူးနှစ်ဖက်တင်ရင်း ကျော်မှီကို လက်ထောက်လျက် အနေထားနဲ့ ဖင်ကြီး ကော့ပေးလိုက်တယ်။

ဦးမြတ်မောင် ပြည့် ဖင်နောက်ရောက်တာနဲ့ ဖင်သားစိုင်တွေကို နမ်းပြီး အတွင်းခံ ဆွဲချွတ်ပစ်တာ။ ခပ်နွေးနွေး အသားစိုင်တစ်ခု ဖင်ကြားထဲ လာထိတော့ ပြည့်လည်း ဦးမြတ်မောင် လီးကို စမ်းကြည့်ချင် လာတယ်။ ဖင်ကြီး မသိမသာလေး လှုပ်ပြီး ပြည့်ဖင်သားတွေနဲ့ သူ့လီးကို ပွတ်လိုက်မိတာ။ ဖင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက် မာထင်နေတယ်။ စမ်းနေတုန်း ပြည့် စောက်ပတ်အောက် နှုတ်ခမ်းစပ်နဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကြား စူးကနဲ့ ခံစားမိနေတယ်။

ပြည့် ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲဖြဲပြီး ဖင်ဝလေးကို ဖိထောက်ထားတာ။ ပြည့် ရုတ်တရက် လန့်သွားတာပေါ့ အစိမ်းသက်သက် ဖင်လိုးတော့မယ် ဆိုတာ ရိပ်မိလိုက်တယ်။ စိုးရိမ်လို့ လှည့်ကြည့် လိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ လီးကာ နောက်ဆုတ်သွားလို့ ပြည့်လည်း စိုးရိမ်စိတ် လျော့ကျပြီး မျက်နှာလေးကို ရှေ့ ပြန်လှည့် လိုက်တော့တာ။

“  အို့ … အမေ့ … အ … အ … နာလိုက်တာ ကျွတ်ကျွတ် ”

ဦးမြတ်မောင် လီးက ပြည့် ဖင်ပေါက်ထဲ မိမိရရပဲ ဝင်လာ ပါပြီ။ ဖင်ခံဖူး ပေမယ့် မနုူးမနပ်ပဲ အလိုးခံရတော့ နာကျင်မိတယ်။ ပြည့်စိတ်ထင် ဦးမြတ်မောင် လီးက ဇာနည့်ထက်ကို တုတ်မယ်ထင်တယ်။ အားကနဲ့ အော်မိပြီး ထိုင်ခုံ ကျောမှီကို ထောက်ကိုင်ထားတဲ့ ပြည့်လက်တွေ ထိုင်ခုံဘောင်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ထားလိုက်ရတာပေါ့။ ရုတ်တရက် ပစ်ဆောင့် လိုက်တဲ့အတွက် ပြည့် ကိုယ်လုံးလေး ရှေ့နဲနဲ ငိုက်ကျသွားတာ။

………………………………………….

အခန်း ( ၇ )

အလိုလိုပဲ ထောင်ထားတဲ့ ဒူး ၂ ဖက်ကို ရသလောက် ထပ်ကားရင်း ခါးညွတ်ပြီး ဖင်အတွင်း ကြွက်သားတွေ လျော့ထားလိုက်တယ်။ ဖင်ကို ထောင်ပေးလိုက်တော့ လီးက ထပ်ဝင်မလာပဲ ဖင်ပေါက်ရဲ့ အောက်ဖက် အရည်ကြည်တွေ အိုင်နေတဲ့ စောက်ခေါင်းဝထဲ ရောက်လာပြန်ရော။

“  ဗျစ် … အ … ရှီးးးးး းးးး ”

ပထမဆုံး လိုးချက်မှာတင် ပြည့် အသဲခိုက်အောင် ကောင်းသွားခဲ့တာပေါ့။ ဖင်ထပ်လိုးမယ်ထင်ပြီး အသင့်ပြင်ထားတုန်း စောက်ပတ်လေး အလိုးခံလိုက်ရတာလေ။ ဦးမြတ်မောင်ကို ပြည့် နဲနဲတော့ ဖြုံသွားမိတယ်။ ပြည့် မျက်နှာလေး မော့တက်သွားပြီး စောက်ခေါင်းထဲ လီးတဝက်သာသာလောက် ဝင်လာပြီးမှ ဆက်မသွင်းပဲ ရပ်ထားပြန်ပြီ။ ပြည့် သွေးသားတွေ ရုတ်တရက် ဆူဝေလာရတယ်။ ပြည့် အဖုတ်ထဲ ဝင်နေတဲ့ လီးက တစ်စို့ကြီးမို့ လန့်လာမိတယ်။ ငေးကြည့်နေတုန်း လီးအရင်းထိ ထပ်သွင်းလိုက်ပြန်ရော။ လီး၂ချောင်း ခံဘူးတဲ့ ပြည့် စောက်ပတ်လေး အောင့်တက်သွားတာပေါ့။

ဦးမြတ်မောင်လီးကြီးက ပြည့်စောက်ခေါင်းထဲ မဆန့်မပြဲ အဆုံးထိ ဝင်လာပြီး လီးထိပ်က ရင်ဝ ပြေးဆောင့် လိုက်သလိုပဲ စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်တက်လာပြီး သေးတောင် ပွက်ကနဲ ထွက်ကျလာတာ။ စောက်ခေါင်းထဲ အရင်းထိ ဝင်နေတဲ့ချိန် ဦးမြတ်မောင်က ခါးအားနဲ့ ကြိတ်ဝိုက်နေတော့ လီးအရည်ပြားက စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေကို ဖိကြိတ်ပြီး ပွတ်ဆွဲသလိုပဲ။

ခုံပေါ် လေးဖက်ထောက် အနေထားနဲ့ နောက်က ဦးမြတ်မောင် လီးကြီး လှုပ်တိုင်း စောက်ပတ်ဝကနေ ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေက ပြည့် ပေါင်ခြံထဲ စီးကျလာတယ်။

ခဏကြာတော့ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်ဆောင့်လိုးနေတာပေါ့။ လီးဝင်လာတိုင်း ပြည့်လည်း တအားအား ညည်းရင်း လီးအရသာ ခံယူနေမိတာ။ ဦးမြတ်မောင်က မိန်းမ တယောက်ကို လိုးတဲ့အခါ တကယ်ကို ကျွမ်းကျင် အဆင့်ပါ အစိမ်းသက်သက် လိုးတာတောင် အီစိမ့်နေအောင် ခံစားရတယ်။အရသာရှိတာလဲ မပြောနဲ့ လီးမမြင်ရ သေးပဲနဲ့ကို စောက်ခေါင်းထဲ လီးကြီး တိုးဝင်လာတိုင်း ပြည့် ဖင်ကြီး ကော့ကော့ ပေးနေမိတော့တာ။

ခံလို့ကောင်းနေတုန်း ပြည့် ဖင်ကို ဖြန်းကနဲ့ရိုက်ပြီး လေးဘက်ကုန်းပေးနေရာကနေ ခုံပေါ် ပြန်ထိုင်ခိုင်းပြန်ရော။ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားမို့ မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ဦးမြတ်မောင် ပေါင်ကြားက လီးကြီး ပြည့် မြင်လိုက်ရပြီ။ ပြည့် ဇာနည့်လီးကို ကြီးတယ် ထင်နေတာ လုံးပတ်ရော အရွယ်စားရော ဦးမြတ်မောင်လီးက သာတယ် ထူူခြားတာက လီးတန်က တဖြောင့်တည်းပဲ။ လမွှေးတွေက လဥတွေပေါ်ပါ ပေါက်နေတာ။ ပြည့်ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်လေးပေါ် မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။ ပြည့် စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ စုပ်ယူပြီး စောက်ခေါင်းထဲ လျှာလိပ် ထိုးမွှေပေးနေတာ

“  ရှီးးးးးးး … အ ဟင့် ဟင့် …… ကိုကြီးရာ ”

ပူပူနွေးနွေး လိုးထားတဲ့ အဖုတ်လေးကို ချက်ချင်း ယက်ပေးတော့ ပြည့် အဖုတ်လေး ဖြဲပေးရင်း တရှီးရှီး တအီးအီးဖြင့် ညည်းနေရတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာနဲ့မွှေရင်း အောက်ဖက်က ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာနဲ့ လိုးလိုက် ခေါင်းထောင်နေတဲ့ စောက်စိလေးကို လျှာနဲ့ ကော်ပေးလိုက် ဆိုတော့ ပြည့်တကိုယ်လုံး တုန်ခါနေတော့တာပေါ့။

“  ရှီးးးးး အ အားးးးး … ကိုကြီးရာ … ကောင်းလိုက်တာ အီဆိမ့်နေပြီ ”

ပြောရင်း ပြည့်လည်း အဖုတ်လေးပေါ် မျက်နှာအပ်ထားတဲ့ ဦးမြတ်မောင် ခေါင်းကိုဆွဲကပ်ပြီး ကော့ပေးထားလိုက်တယ်။ အဲချိန် မာထောင်နေတဲ့ ပြည့်စောက်စိလေးကို သွားနဲ့ ဖိကိုက်တော့ အရည်တွေ ထောင်ပန်းနေတော့တာပေါ့။ ဒါကို အားမရလို့ ဦးမြတ်မောင် မျက်နှာကို စောက်ပတ်နဲ့ ဆွဲပွတ်ပြီး စောက် ရည် တစက်မကျန်အောင် ညှစ်ထုတ် ပစ်လိုက်သေးတာ။

ပြည့် စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး လူကသာ အားပျော့သွားတာ ရမ္မက်စိတ်က မကျသေးဘူး။ ဦးမြတ်မောင် မျက်နှာကို နောက်ဆုံးတချက် စောက်ပတ်နဲ့ ဆွဲပွတ်ပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်တာ။ ဦးမြတ်မောင် ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ပဲ ခါးဆန့်လိုက်တော့ လီးကြီးက ပြည့် ဆီးခုံးလေး လာထောက်နေတယ်။ ဆီးခုံး ထောက်မိနေတဲ့ ဦးမြတ်မောင် လီးကြီးကို ပြည့် မက်မက်မောမောနဲ့ ကိုင်ကြည့်မိလိုက်တာပဲ။ လီးက အကြောတွေ ဖောင်းကြွနေပြီး စွဲမက်စရာကြီး ဒါကြောင့်လည်း သူ့အကို မိန်းမက စွဲနေတာ နေမှာ။ တွေးမိတာနဲ့ ပြည့် စောက်ပတ်လေးက တဆစ်ဆစ်နဲ့ အလိုးခံရတာ မဝတဝ လေးမို့ အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပြန်ပေါ်လာတယ်။

လီးကြီး ကိုင်ထားပြီး ပြည့်ထိုင်တဲ့ နေရာကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်ရင်း နေရာချိန်းပြီးတာနဲ့ ဦးမြတ်မောင် ပေါင်ကြားက လီးကို ဆွဲစုပ်ပစ်တယ်။ လီးစုပ်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲ တအားယားလာတာနဲ့ မထိန်းနိုင်တော့လို့ အပေါ်က တက်ခွပြီး လီးထိပ်ကိုတေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တာပေါ့။ ဆန္ဒတွေ မကုန်သေးတဲ့ ပြည့်ဆောင့်ချက်တွေအောက် ဦးမြတ်မောင်လည်း သဘောကျနေပုံပါ ပြည့်နို့တွေ လက်နဲ့ ပင့်ညှစ်ရင်း တရှီးရှီးနဲ့ စုပ်သပ်နေတယ်။

လီးထိပ်က ဒစ်ကြီး အထုတ်အတွင်းသားတွေ ပွတ်ဆွဲမိတိုင်း ဆောင့်ရင်း တန်းလန်း ပြည့် တကိုယ်လုံး ပျော့ခွေမတတ်ပဲ။ အပေါ်က ဆောင့်ရတော့ ကိုယ်လိုချင်သလို လိုးလို့ရနေတာပေါ့။ နို့အုံညှစ်ချေနေတဲ့ လက်တဖက်က အောက်ရွေ့လာပြီး ပြည့် အစိလေးကို ဖိချေတော့ ကာာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်လာပြီး ပြည့်ဖင်နဲ့ ခုံပေါ်တင်နေတဲ့ ဦးမြတ်မောင် လဥတွေ ထိတဲ့ အထို ဖိဆောင့်နေမိတယ်။ လီးကြီးက ဆောင့်လေ မာလေပါပဲ။

ပြည့် စောက်ပတ်လေးလည်း ပိုပို ဖေါင်းလာတာပဲ။ ပြည့် အပေါ်က စလိုးကာစ လီးက ထွားလို့ ထိန်းဆောင့် နေပေမယ့် လီးအရသာ တွေ့တာနဲ့ စိတ်တွေကြွလာပြီး မနားတမ်းကို ဆောင့်ချနေမိတာပါ။

“  ဗျစ် ဘွတ် …… အ အမလေးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုကြီးရယ် …အင်းဟင်းဟင်း … ရှီးးးးး ကျွတ်ကျွတ် ”

အပေါ်ကနေ ဆောင့်ရတာ မောပေမယ့် လီးကြီး ပြည့် အဖုတ်ထဲ ဝင်လာတိုင်း အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရတယ်။ ငယ်သံပါအောင် အော်လိုက်ချင်တာ မနဲထိန်းထားရတာ။ အဲချိန် ပြည့် စောက်ခေါင်းထဲ ပူကနဲ့ ပူကနဲ့ လရည်တွေ တိုးဝင်လာတယ်။ ဦးမြတ်မောင်လည်း အံကြိတ်ပြီး အောက်ကနေ ကြိတ်လိုးရင်း ပါးစပ်ကြီး ဟပြီး တအားအား အော်နေပြီ။

“  အားဟား …… အား အားးး အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ပြည့်လေးရာ … တအား လိုးတတ်တာပဲ … ကိုကြီး စွဲသွားပြီကွာ … အ … ရှီးးးး ရှီးးးးးး ”

လရည်ပန်းထုတ်ရင်း ပြည့်ခါးကို မြှောက်ပြီး အောက်ကနေ ၅ချက်လောက် ပင့်လိုးနေတာ။ ပြည့် အဖုတ်ထဲ ဒုတ်ကနဲ့ ဒုတ်ကနဲ့ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ ဆောင့်မိတော့ ပြည့်လည်း ခေါင်းတွေဘယ်ညာရမ်းပြီး မနေနိုင်တော့ပါဘူး စောက်ရည် ညှစ်ထုတ်ရင်း လီးအရည်ပြားကို စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေနဲ့ ညှစ်ထားလိုက်တော့တယ်။ နှစ်ယောက်သား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်ကြတာပေါ့။

“  ကဲ … အနားယူရင်း တစ်ခုခု သောက်ရအောင် … ပြည့် ”

“  အင်း ”

ပြည့်လည်း အင်းတလုံးပဲ ဖြေနိုင်တော့တယ်။ လူက နုံးချိနေပြီလေ။

“  တူတူ တူတူ တူ…… ”

“  ခဏနော် … ကိုကြီး ဖုန်းလာနေလို့ ”

စားပွဲခုံ ပေါ် တင်ထားတဲ့ ဖုန်းကို ယူပြီး ဦးမြတ်မောင် အခန်းထဲ ဝင်သွားရင်း ၁၀ မိနစ်လောက်မှ ပြန်ထွက်လာတာ။ ဒီရောက်ခါစ ဖွင့်ထားတဲ့ ရေခဲသေတ္တာ ထဲက ဘီယာဗူးနဲ့ ငါးမုန့်ကြော် ထုပ်တွေ ယူလာပြီး ခုံပေါ် တင်ထားလိုက်တယ်။

“  ကိုကြီး … ပြည့် … သန့်စင်ခန်း ဝင်ချင်တယ် ”

“  အော် … ဒီအခန်းရဲ့ … ကပ်လျက်က ရေချိုးခန်းလေ … ပြည့် … လိုပို့ ရမလား ”

“  နေ နေ … ရတယ် … ပြည့်ပါသာ သွားလိုက်ပါ့မယ် ”

ပြည့်လည်း ဦးမြတ်မောင် ညွှန်ပြတဲ့ အခန်းရဲ့ ထောင်ချိုးလေး ကွေ့တော့ တံခါးစိထားတဲ့ အခန်းလေး တွေ့လိုက်ရတယ်။ အသာဆွဲဖွင့်တော့ ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာ တွဲလျက်လေး မို့ ဝိတ်လျှော့ပြီး ကိုယ်လက် သန့်စင်လိုက်တာ။ ပြီးမှ ပြန်ထွက်လာတော့ ဦးမြတ်ခိုင်က ဘီယာတောင် သောက်နေပြီ။ ပြည့် ခုံပေါ်ထိုင်လိုက်တာနဲ့ ပြည့် အိတ်ထဲက ဖုန်းသံလေး မြည်လာလို့ လန့်မိသေးတယ်။ ကိုမိုးများ ခရီးထွက်ရာက ပြန်ရောက်ပြီး ပြည့် ကုမ္ပဏီမှာ မရှိလို့ ဖုန်းတက်တာ လား လို့ပါ။

“  ပြည့် လား … ငါပါဟ … ဇာနည် ”

“  အော် … ဇာနည်လား ပြော … ဖုန်းနံပါတ်က အစိမ်းကြီး ”

“  အေး ငါ့ဖုန်း … အားကုန်နေလို့ဟ … အမေ ဖုန်းဆက်တယ် … အိမ်ကို နင့်နာမည်နဲ့ ပိုက်ဆံ တွေ … ရောက်လာလို့ နင့် လှမ်းမေးကြည့်တာ … နင် အခု ဘယ်မှာလည်း ”

ပြည့်လည်း ဖုန်းပြောရင်း ဦးမြတ်မောင် လှမ်းကြည့်တော့ ဦးမြတ်မောင်က လက်မလေး ထောင်ပြနေတာ။

“  အေး … အဲဒါ နင်လိုတဲ့ … ပိုက်ဆံ လေ … ငါ အခု … အလုပ် ကိစ္စနဲ့ အပြင်ရောက်နေတာ ”

“  အေးပါ … ကျေးဇူးပဲဟာ … ငါ ရှယ်ယာ အတွက် … လုပ်လိုက်ဦးမယ် … နောက်မှ အေးဆေး တွေ့တာပေါ့ ”

“  Ok … ဇာနည် … ဒါပဲနော် ”

ဇာနည် ဖုံးချသွားမှ ပြည့်လည်း ဖုန်းပြန်သိမ်းရင်း ဦးမြတ်မောင်ကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။

“  ကျေးဇူးပဲ … ကိုကြီး … ပိုက်ဆံတွေ … ပြည့်ပြောတဲ့ လိပ်စာအတိုင်း ရောက်လာပြီတဲ့ ”

“  ရပါတယ် … ပြည့်ရယ် … ခု ဘီယာ သောက် … အနားယူကြဦးဆို့ ”

“  အင်းပါ … ကိုကြီး ”

ဦးမြတ်မောင် က ပြည့်နို့တွေ ကိုင်ရင်း ဘီယာသောက်လိုက် စကားပြောလိုက်ပဲ။ ပြည့်လည်း ဦးမြတ်မောင်နဲ့ အတူ ဘီယာသောက်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ပွတ်သပ်ပေးနေတာပေါ့။ ထူးထူးခြားခြား ဘီယာ ၂ဗူးပဲ ရှိသေးတယ် ပြည့် ခေါင်းတွေ မခံမရပ်နိုင်အောင် မူးလာလို့ နံရံဘက်ကြည့်တော့ နံရံပေါ်က အလှချိတ်ထားတဲ့ ပန်ချီးကားတွေက ယိမ်းထိုးနေတာ။ ဦးမြမောင်ကို ကြည့်တော့လည်း မျက်နှာက ၃ထပ်လောက် မြင်နေရတယ်။ ပြည့် ခေါင်းတချက်ခါပြီး ပြန်ကြည့်တော့ ပိုဆိုးသွားရော အမြက်အာရုံတွေ ဝေဝါးလာတာ။ ပေါင်ကြားက လီးကြီး ကိုင်ရင်း ခန္ဓာကိုယ် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ဦးမြတ်မောင်ဘက် မှီချလိုက်တော့ လောကကြီးနဲ့ အဆက်ပြတ်သွားရောပဲ။

………………………………………………….

ရိပ်ကနဲ့ ရိပ်ကနဲ့ ပြည့်ကိုယ်လုံး ယိမ်းထိုးနေလို့ မျက်လုံးတွေ အားယူဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဦးမြတ်မောင်နဲ့ ဘီယာအတူ သောက်တဲ့ ဧည့်ခန်းက တိုက်ခန်း အလွတ်ကြီး ဖြစ်နေတာ။ ပရိဘောဂ ပစ္စည်းတွေလည်း တခုမှ မတွေ့ဘူး။ မှန်ကောင်တာ အသေးတစ်ခုနဲ့ နံရံမှာ ချိတ်ဆွဲထားတာတွေက သရေပစ္စည်းတွေပါ ခွေးလည်ပတ် ကြိုးတွေရော ကြာပွတ်တွေရောပဲ။ နောက်ပြီး အနံ့တခု ဟုတ်တယ် သုတ်ရည် နံ့လိုလို အညှီနံ့ လိုလိုတွေ။ ထွန်းထားတဲ့ မီးလုံးက အပြာရောင်မို့ တခန်းလုံး ပြာလဲ့လဲ့ လေး။ အအေးဓတ်နဲနဲ ရနေပေမယ့် လက်ရှိမြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ပြည့် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပြီး ရင်တွေ တလှပ်လှပ်နဲ့ နှာသီးဝလေး ချွေးစို့လာပြီ။

ပြည့်ကိုယ်ပြည့် ဘာတွေဖြစ်ပြီး ဘယ်ရောက်နေမှန်း မသိလို့ ဘယ်လိုပဲ စဉ်းစားစဉ်းစား ဦးမြတ်မောင်နဲ့ ဘီယာ အတူသောက်ခဲ့တာပဲ သတိရတော့တာ။ ပြည့် ကုန်းထကြည့်တော့ ချက်ချင်း ပြန်လဲကျသွားရောပဲ လက်ကို နောက်ပြန် ကြိုးတုတ်ထားတယ်။ ဘုရား ဘုရား ဘာတွေလဲ ဘာဖြစ်နေတာပါလိမ့်။ ခပ်ဖြည်းဖြည်း အားယူထပြီး အခန်းတံခါးနား လျှောက်တော့ ခြေ ၅လှမ်း မပြည့်ဘူး ပြည့်လက်ကို ချည်ထားတဲ့ ကြိုးက နံရံပေါ်က ဂွင်းလေးနဲ့ တွဲချိတ်ထားတာ။ သံကြိုးက သေးပေမယ့် လက်နောက်ပြန် တုပ်ထားတာမို့ အားနဲ့ရုန်း ကြည့် တာတောင် လက်ကောက်ဝတ်တွေ နာလာတာပဲ အဖတ်တင်တယ်။ အိပ်မက်လည်း မဟုတ်ဖူး ပြည့် ကြောက်စိတ်တွေ တကိုယ်လုံး ပျံ့နံ့ကုန်ပြီ။

“  လူရှိလားးး … အဟင့် ဟင့် … ကျမကို ဖမ်းထားကြလို့ … ကယ်ပါဦးရှင် … အဟင့် ဟင့် ဟင့် ”

ပြည့် ငယ်သံပါအောင် ကုန်းအော်ပေမယ့် လူမရှိတာနေမယ် ဘာသံမှ ပြန်မကြားရဘူး။

“  ကယ်ကြပါဦး … အဟင့် ဟင့် … ကျမ ကို … ဖမ်း ဖမ်း … ”

“  ကျွိ ကျွီ …… တိတ်စမ်း … နင့်ကို ဘယ်သူမှ … ကယ်မယ့်သူ မရှိဘူး … စောက်စကား မများနဲ့ … နာမယ်နော် ”

အခန်းတံခါး ဖွင့်သံနဲ့ အတူ လူတစ်ယောက် ဝင်လာလို့ ပြည့်လည်း လန့်ပြီး နောက်ဆုတ်ရင်း နံရံနဲ့ ကိုယ်လုံးကို ကပ်ထားမိတယ်။ အနက်ရောင် ဝတ်စုံနဲ့ မျက်နှာဖုံး စွပ်ထားလို့ ဘယ်သူမှန်းလဲ မသိဘူး အသံက ကွဲအက်အက်နဲ့ အသံဖျက် ပြောနေတာတော့ ပြည့်ရိပ်မိနေတယ်။

“  ရှင် ဘယ်သူလည်း … ကျမကို သိလို့လား … ဘာလို ဖမ်းထားတာလည်း … ကျမကို လွတ်ပေးပါနော် ”

ပြည့် ဘာပြောပြော စကားသံ ထပ်မကြားရတော့ပါဘူး။

“  ပိုက်ဆံ လိုချင်တာလား … ခုလွတ်ပေးပါ … ရှင် လိုတဲ့ ငွေ အမောက် … တခါတည်းပြော … ၁ နာရီ အတွင်း ရောက်စေရမယ် ”

ပြည့် အဆက်မပြတ် စကားတွေ ပြောနေပေမယ့် ဘာမှ ပြန်မပြောပဲ မျက်နှာပဲ စိုက်ကြည့်နေတယ်။မျက်နှာဖုံးအောက်က မျက်လုံးတွေ ပြည့်ရင်းနှီးသလို ခံစားရပေမယ့် အပြာရောင် မီးလုံးအောက်မို့ မသဲကွဲဘူး။ ခဏနေမှ မျက်နှာဖုံးနဲ့ လူက သူ့ရှေ့မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြည့် ထိုင်လိုက်တော့ ပုခုံး နှစ်ဖက် ကိုင်တွန်းပစ်တာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပြည့် နောက်ပြန်လဲကျပေမယ့် လက်နောက်ပြန် ကြိုး တုပ်ထားလို့ ကိုယ်တစောင်း ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ကွေးထားတဲ့ ပြည့် ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲပြီး ထမိန်အောက်နားစကို ခါးထိ လိပ်တင်ပစ်တယ်။ ဘာမှ မတတ်နိုင်ပဲ မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူ လုပ်သမျှ ခံနေရတာ။

“  မလုပ်ပါနဲ့ … ကျမ အိမ်ထောင်သည်ပါရှင် … အဟင့် ဟင့် ”

ပြည့် ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲပြီး ပေါင်ကြားထဲက အဖုတ်လေးကို ဖြဲကြည့်နေပြန်ရော။

“  အဟင့် ဟင့် … တောင်းပန်ပါတယ် … မကြည့်ပါနဲ့ … မလုပ်ပါနဲ့ ”

ပြည့် စကားကို ဂရုမစိုက်ပဲ အဖုတ်လေးကို လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးကြည့်နေတော့ ဦးမြတ်မောင်နဲ့ လိုးထားတာ သတိရပြီး စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖြစ်လာခဲ့ရတယ်။

……………………………………………………

အခန်း ( ၈ )

“  နင်က … အတော် ထန်တဲ့ … မိန်းမ တယောက်ပဲ … ဟား ဟားးး ”

“  မဟုတ် … မဟုတ်ရ ပါဘူး ရှင် ”

“  ဘာမဟုတ်တာလည်း ……ကောင်မ ……လက်လေးနဲ့ စမ်းတာတောင် … စောက်ရည်က … ထွက်နေပြီ ”

“  ဟာ ”

ပြည့် မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူရဲ့ စကားကြောင့် ရှက်သွားရတယ်။ တကယ်လည်း ပြည့် အဖုတ်က အရည်ကြည်တွေ အိုင်နေလို့ပါ။ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးခံစားလာရတယ်။အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ၂ခြမ်းကို လက်နဲ့ ဖြဲနေတော့ အစိလေးက ခုံးထလာပြီ။ မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူရှေ့ အဖုတ်ကို ဖြဲပြသလိုဖြစ်လို့ ပေါင်တန်တွေ စိပစ်လိုက်တယ်။

“  ဖြန်း ဖြန်း … အ အားးး … အဟင့် ဟင့် ”

ကိုယ်တစောင်း အနေထားနဲ့ ပြည့် ဘယ်ဘက် ဖင်သားစိုင်ကို မျက်နှဖုံးစွက်လူက ပိတ်ရိုက်ပစ်တာ။

“  ကောင်မ … နင်က အသားနာချင်တာလား ”

စကားလည်း ဆုံးရော နောက်ထပ် တချက်ထပ်ရိုက်တော့ ပြည့် မျက်ရည်တွေ ဝဲတက်လာရတယ်။ အောက်နှုတ်ခမ်း ပြတ်လုမတတ်ကိုက်ပြီး ပေါင်ကို ခပ်တင်းတင်း ထပ်စိလိုက်တာပေါ့။ ပေါင်ထပ်စိမှ ပိုဆိုးသွားတယ် ပြည့် ပေါင်ကို ဇွတ်ဆွဲဖြဲပြီး စောက်ပတ်ကို လက်ဝါးနဲ့ ပစ်ပစ် ရိုက်ခံလိုက်ရတော့တာပဲ။ သေးပန်းထွက်အောင် အရိုက်ခံရ ပေမယ့် ထူးထူးခြားခြား ပြည့် သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာပြီး ရာဂစိတ်တွေ တောက်လောင်လာတာ။ ထပ်ကာ ထပ်ကာ အရိုက်ခံချင် လာပြီး နာကျင်ချင်းနဲ့ တပြိုင်ထဲ ရလိုက်တဲ့ ခံစားမှု့ အသစ်လေး လိုချင်မိနေတယ်။

နို့အုံတွေ တင်းလာပြီး ထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေက မာခဲလာပြီ။ အဆိုးဆုံးက စောက်စိလေးပဲ လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်ခံရလို့ မခံမရပ်နိုင်အောင် ကျင်နေတာကို တဖြည်းဖြည်း ယားတက်လာတာ။ ပြည့် မရှက်နိုင်တော့ပါဘူး စောက်ခေါင်းထဲကပါ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ဖြစ်လာလို့ အသံထွက် ညည်းမိလိုက်တယ်။

“  အားဟား … အင်း …… ရှီးးးး ”

မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူက ပြည့် ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်နေတာ ကြည့်ပြီး အားရကျေနပ်သွားပုံပါပဲ။

“  စောက်ပတ်က နီတာရဲလေး … အစိလေးက … ထောင်ထွက်နေပြီ … အလိုး ခံချင်နေပြီ မလား ”

“  ဟာ … အဟင့် ဟင့် … မဟုတ်ဘူး မယားဘူး … အ အားးး … ရှီးးးး ကျွတ် ”

ပြည့် မျက်နှာထူပူလာပြီ ပါးစပ်က ငြင်းနေပေမယ့် အဖုတ်က သိသိသာသာ ကြီး ကော့ပေးနေမိတာလေ။

“  နင့်ပါးစပ်က ငြင်းနေပေမယ့် … နင့်စောက်ပတ်က ကြည့်ဦး ”

ပြည့် စောက်ခေါင်းလေးထဲ အရည်တွေ အိုင်လာတာ သိပေမယ့် မျက်နှာဖုံးစွပ် လူရဲ့ စကားကို မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။ အဖုတ်ထဲက အရည်ကို လက်ညိုးနဲ့ ကော်ပြီး ပြည့်မြင်အောင် ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြနေတော့ မသိမသာ ခိုးကြည့်မိတာပါပဲ။ အရည်တွေက စောက်ပတ်လေးထဲကနေ မျက်နှာဖုံးစွပ် လူရဲ့ လက်ချောင်းလေးမှာ အမျှင်တန်း ပါလာတယ်။

“  ဒီမှာတွေ့လား … ကြည့်ကြည့် ကောင်မ … နင် စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ … သေချာကြည့်လေ ”

ပြည့် အကြည့်လွဲလိုက်ပေမယ့် မျက်နှာ တခုလုံး ရေနွေးပူနဲ့ ပက်ခံရသလိုပါပဲ ပူထူပြီး ရှက်နေမိတယ်။ အကြည့်လွဲနေတုန်း ထမိန်ကို ဆက်ကနဲ့ ဆွဲချွတ်ပြီး အင်္ကျီပါ ချွတ်ချပစ်တာ။ ခဏလေး အတွင်းပဲ ကိုယ်လုံးလေး မိမွေးတိုင်း ဖမွေတိုင်း ဖြစ်သွားရတယ်။

ရှက်စိတ်နဲ့ အောက်နူတ်ခမ်း ကိုက်ပြီး မျက်ရည်ဝဲလာပေမယ့် မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူက အရည်တွေကို လက်ညိုးနဲ့ ပြန်ကော်ပြီး ခေါင်းထောင်နေတဲ့ အစိလေးပေါ် တင်ပြနေတယ်။ ခါးအာက်ပိုင်းကို တွန့်လိမ်ရုန်းပြီး အဖုတ်နဲ့ လက်ကို မထိမိအောင် ကြိုးစားပေမယ့် မရတော့ပါဘူး။ အသိစိတ် လွတ်ပြီး ပြည့် စောက်ပတ်ကို ကော့ပေး ထားလိုက် တော့တယ်။

“  အို … အဟင့် ဟင့် … လုပ်ပြန်ပြီ … ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ … ဟင့် ဟင့် ”

ခြေရင်းဘက်ကနေ ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ပြီး ဖင်ကြီးကြွအောင် ကော့ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးပြန်ပြီ တားနေပေမယ့် မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူက တားမရပါဘူး။

အစိလေးကို လျှာဖျားနဲ့ ထိုးကလော်တော့ လည်ချောင်းဝ ရောက်လာတဲ့ အော်ချင်စိတ်ကို ကြိုးစားမြိုသိပ်နေရတယ်။ ပြည့် အစိကလေးက ထိရုံနဲ့ကို မခံနိုင်တော့တာ။ ပိုဆိုးတာက လျှာနဲ့ ပင့်ယက်ပြီး လက်ချောင်းလေးနဲ့ အစိကလေး ဖိပွတ်ရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ကို လျှာနဲ့ ထိုးသွင်း မွှေနေပြန်ရောပဲ။ လျှာလေး ပြန်ထုတ်တော့ အစိကို ချေနေတဲ့ လက်ချောင်းက စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဝင်လာပါပြီ။ ၅ ချက်လောက် အထုတ်သွင်းလုပ်ပြီး တစ်ချောင်းကနေ နှစ်ချောင်း ဖိသွင်းပြန်ရော။

၂ ချောင်းလုံး အတွင်းထဲ အရင်းထိ ဝင်သွားတော့ အစိရှိတဲ့နေရာရဲ့ အတွင်းဘက်ကို ပင့်ပြီး အတွင်းသားလေးကို ဖိပွတ်ပေးနေတယ်။လက်ချောင်းလေး ၂ ချောင်း လှုပ်ရှားတဲ့အတိုင်း ပြည့်ခါးတွေ ကစားပေးနေတာပေါ့။တဖြည်းဖြည်း ပြန်ကော့လာတဲ့ ပြည့် ပေါင်ကြားကို နောက်တစ်ကြိမ် မျက်နှာအပ်ပြီး အစိကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လျှာနဲ့ ထိုးကလော်ပစ်တယ်။ ထိန်းထားရင်း မရတော့ပါဘူး စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေနဲ့ လက်ချောင်းတွေကို ဆွဲညှစ်ပြီး စောက်ရည်တွေ ထွက်ကြကုန်တာ။

စောက်ရည် ပန်းထုတ်နေတုန်း မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူက ထရပ်ပြီး မှန်ကောင်တာထဲက ကတီပါဘူးအနက် အရှည်လေး ယူပြီး ပြည့် အနားလေး ပြန်ရောက်လာတယ်။ ဗူးထဲက ပစ္စည်း ထုတ်တော့ ပြည့် အံ့အော သွားရတယ်။ လီးတု အတော်များများ ဖုန်းထဲ မြင်ဖူးပေမယ့် ဒီလိုလီးတုမျိုး မမြင်ဖူးသေးဘူး။ အရှည်က ၈ လက်မလောက်ပါ လီးထိပ်က ဒစ်အခြေမှာ ၁လက်မခန့် နီညိုရောင် အမွှေးလေးတွေထောင်ပြီး လီးပတ်ပတ်လည် ဂေါ်လီအဖုလုံးလေးတွေက အရင်းထိ ပါတယ်။

“  ဒီတခါ … နင့်ကို … နတ်ပြည် ပို့ပေးမှာပါ … ကြည့်ထား ”

မျက်နှာဖုံး စွပ်နဲ့ လူက စကားအဆုံး လီးတု အောက်ခြေက ခလုပ်လေး ဖိချလိုက်တာ။ တဂျီဂျီနဲ့ မော်တာသံလေး ပေါ်လာပြီး ၈လက်မလောက်ရှိတဲ့ လီးတုတဝက်နေရာက ရှေ့ ၁လက်မခွဲလောက် ဆန့်ထွက်လာလိုက် မူလအရှည် ပြန်ဖြစ်သွားလိုက်ပဲ။ လီးထိပ် ဒစ်ဖူးအခြေက တလက်မခန့်နီညို အမွေးလေးတွေက ထောင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း လည်နေတယ်။ အမွှေးတွေလည်တာနဲ့ ဆန့်ကျင့်ဖက် လီးတုအရည်ပြားပေါ်က ဂေါ်လီအဖုလေးတွေက ပတ်ထားတဲ့အတိုင်း ဆန့်ကျင်ဘက် လည်နေတာပေါ့။

သေချာ ကြည့်နေတုန်း မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူက အရည်ရွှဲနေတဲ့ ပြည့် စောက်ဖုတ်ကို လက်ညိုး လက်မ သုံးပြီး ဆွဲဖြဲပစ်တယ်။ ကြောက်စိတ်တွေ ပြန်ဝင်လာတုန်း ဇွပ်ကနဲ့ ပြည့် စောက်ပတ်လေးထဲ လီးတုကြီး ဝင်ရောက်လာပြီး ထိုးမွှေနေတော့ တာပဲ။လီးတုကြီး ဝင်လာတာနဲ့ ပြည့် စောင်ခေါင်း အတွင်းသားတွေ ဗျောင်းဆန် ကုန်တယ်။ ပေါင်တွေကို စုလိုက်ဖြဲလိုက်နဲ့ လုပ်ကြည့်တော့လဲ ခံစားမှု့က ထိန်းမရတော့တာပေါ့။ လီးတုထိပ်က အမွှေးနီညိုလေးတွေက ပြည့် သားအိမ်ဝနား လည်နေပြီး လီးတု အတံပေါ်က ဂေါ်လီ အဖု လေးတွေက ပြောင်းပြန် လည်ပတ်နေတာ။

လီးထိပ်က အမွှေးနီညိုလေးတွေက စောက်ခေါင်း နံရံတွေ စူးကနဲ့ စူးကနဲ့ ထိုးမိတုန်း ဂေါ်လီအဖုလေးတွေက အတွင်းသားတွေကို ကြိတ်ဆွဲနေတယ်။ စောက်ပတ်ထဲ ဘာနဲ့မှ မတူတဲ့ ခံစားမှု့မျိုး ဖြစ်နေတော့ မျက်နှာဖုံးစွပ် လူ ပြောသလို အရှင် လတ်လတ် နတ်ပြည် ရောက်နေသလိုပါပဲ။ ထိန်းရင်း တန်းလန်း ခါးကာ့လာပြီး ဖင်သားစိုင်တွေ ညှစ်ကျူံရင်း စောက်ရည်ကြည်တွေ ပန်း ထွက်လာတယ်။

“  အမလေး… ကောင်းလိုက်တာ … အားဟား အားဟား … အင်းဟင်း … အ … အားးးး ရှီးးးးးးးးး ”

၅ မိနစ်လောက်ပဲ ပြည့် ၂ခါလောက် စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်းနေရတယ်။ ရမ္မက်စိတ်က ကျမသွားပဲ ထပ်ကာထပ်ကာ အထွဋ်ထိပ် ရောင်ချင်နေမိတော့တာ။ ခါတိုင်း ပြည့် ၃ ကြိမ် အလွန်ဆုံးပဲ။ ကိုမိုး လိုးမပေးလည်း ပြည့်ဟာပြည့် လက်နဲ့ ဖြေရှင်းပစ်တယ်။ ခုဟာ ပြည့်စိတ်တွေ ကိုယ့်ဟာကိုယ် မယုံနိုင်အောင်ကို ဖြစ်နေမိပြီ။ ဟော ဟော ပြောရင်း ဆိုရင်း ပြည့် စောက်ခေါင်းထဲ ယားလာပြန်ပြီး ဒီလောက် မွှေနောက် နေတဲ့ လီးတုကို စောက်ပတ်က အမှတ်မရှိ ညှစ်မိနေတာ။ ညှစ်မိတာနဲ့ လီးတုထိပ်က အမွှေးနီညို နဲ့ လီးတံပေါ်က ဂေါ်လီ အဖုလေးတွေ ဒဏ်ကြောင့် စောက်ရည် ထွက်မိပြန်ရောပဲ။

“  အမလေး… မ မ … မ ရ တော့ ဘူး … ထွက် ပြန် ပြီ … အဟင့် ဟင့် … ထုတ်ပေးပါတော့ … အ အ … မလုပ်ပါနဲ့တော့ … အ အားးးးး … ရပ်ပါတော့ … အားဟား … ရှီးးးး းးးး တော်ပါတော့ရှင် ”

လက်နှစ်ဖက် ကြိုးတုတ်ခံထားရလို့ ပြည့် ဆွဲထုတ်လို့လဲ မရဘူး။ စောက်ခေါင်းထဲ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်နဲ့ မွှေနေတဲ့ လီးတုကြောင့် နောက်ဆုံး အကြိမ် စောက်ရည် ပန်းထုတ်ရင်း မျက်လုံးတွေ ဝါးလာခဲ့တယ်။ ကြိုးစားဖွင့်ကြည့် ပေမယ့် အမြင် အာရုံတွေ ပျောက်ကွယ်သွာတာ။

……………………………………………………….

သတိပြန်ရတော့ ခြေထောက်တွေကို အပေါ် တွန်းတင်ခံရလို့ အဖုတ်က ကော့ပေးသလိုဖြစ်လာတာနဲ့ ခြေထောက်တွေကို ပြည့်ကိုယ်တိုင် သိုင်းဖက် ထားမိတယ်။ အဖုတ်လေးထဲ အသားစိုင်တစ်ခု တိုးဝင်လာပြီး ထိုးမွှေရင်း ဖင်ဝလေးထဲ အရောက် ပြည့် ဖင်သားစိုင်တွေ ရှုံ့ထားပစ်တာ။ မကြုံဖူးတဲ့ ကာမ အရသာတွေ တရိပ်ရိပ် နဲ့ လူကလည်း တိမ်တွေထဲ နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် အသဲထဲ လှပ်ကနဲ့ ဖင်ကြီး အလိုလို ယမ်းနေမိတယ်။ ထူးကဲတဲ့ ကာမအရသာမို့ ယစ်မူးနေရင်း ထိန်းထားတဲ့ ကြားက အသံထွက် ညည်းနေရပြီ။

လက်က ကြိုးကို တင်းအောင် ရုန်းကြည့်တယ် မခံနိူင်အောင် အသားတွေ တစ်ဆက်ဆက် တုန်ပြီး အော်ဟစ်ကြည့်တော့လည်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင် က တုံ့ပြန်မှု့မရှိဘူး။ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ဝေဒနာတွေ သက်သာအောင် အသက်မျှင်းရှုရင်း အိပ်ပျော် သွားခဲ့ရတယ်။ အိပ်ရာကနိုးတော့ ပြည့်လက်တွေ ချည်နှောင်ထားခြင်း မရှိတော့ပါဘူး။ အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်ပေးထားတာ။

အခန်းပြင် အားယူ ကုန်းထပြီး ထွက်တော့ နံရံမှာ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်တချပ်။ ပြည့်ကိုယ်ပြည့် သေချာလေး ပြန်ကြည့်နေတယ်။ မျက်နှာက ချွေစီးတွေနဲ့ ပေပွနေပေမယ့် မျက်ခုံးထူထူများ မဲနက်ကော့နေသော မျက်တောင်များ မျက်လုံးအိမ်အတွင်းမှ မျက်လုံးရွဲကြီးများ နှာတံစင်းစင်း တောက်ပြောင်သော ဆံနွယ်များနဲ့ ပြည့်မျက်နှာလေး ဟုတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် လူရုပ် မပီတော့အောင် ဖြစ်နေခဲ့ပြီလေ။

မှန်ကြည့်နေရင်း နို့အုံ၂ဖက်က ယွစိယွစိနဲ့ ဖြစ်ပြီးသွားတဲ့ ခံစားမှုတွေ ပြန်ပေါ်လာပြန်ပြီး ပြည့် ဘယ်ဘက် လက်က ဗိုက်ကို ပွတ်ရင်း ညာဘက်လက်က နို့အုံ ၂ဖက်ကို ဆုပ်နယ်နေမိတယ်။ ဝမ်းဗိုက်ပေါ် ဘယ်လက်က အောက်ကိုဆင်းသွားပြီး ပေါင်ဂွထဲ အလိုလို ပွတ်လိုက် လက်ညှိုးလေး လျောထိုးလိုက်နဲ့ ထမိန်အပြင်က လုပ်ပေးနေမိတော့တယ်။ တဖြည်းဖြည်း ထမိန် ဘယ်အချိန်က ကျွတ်သွားမှန်း မသိတဲ့ ပြည့်ပေါင်ကြားလေးဟပြီး လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်က အစိကို ပွတ်လိုက် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးလိုက်နဲ့ နွေးကနဲ နွေးကနဲ့ အရည်တွေ ထွက်လာပြန်ရောပဲ။ အရည်ထွက်တာ ရပ်မှ အခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့တယ်။

ကားများရှုပ်ထွေးနေသော လမ်းဆုံတစ်ခု ရောက်တော့ ပြည့် ဆာလောင်မှု့ကို သတိရပေမယ့် မေ့ထားလိုက်တာ။ ဘယ်သူမှ မမြင်ခင် ပြည့်အိမ် ရောက်ချင်နေပြီလေ။ အာခေါင်တွေ ချောက်လာပြီး ဗိုက်ထဲက တဂွီဂွီ အော်နေပြီ။ ရေတအား ငတ်လာလို့ နီးစပ်ရာ ရေအိုးစင်မှ ရေသောက်ပြီး အမော ဖြေနေတုန်း သူတောင်စား မှတ်ပြီး လူတချို့က ပိုက်ဆံ ရာတန်လေးတွေ ပစ်ချသွားတယ်။

“  သူတောင်းစားမက … အလန်းကွ … သားရီး ”

“  အေးကွာ … အုတ်ခုံပေါ်ထိုင်နေတာ … ကာတင်က ကားထွက်နေတာ … ရှယ် ”

ရှေ့က ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့ လူငယ် ၂ ယောက် စကားကြောင့် ပြည့် မျက်ရည်တွေ လှိမ့်ဆင်းလာတာပေါ့။ တဖြည်းဖြည်း ညနက်လာပြီး မိုးတွေ ရုတ်တရက် အုံ့ဆိုင်းလာတာ။ မိုးဖွဲလေးတွေကျနေရာက သဲလာတော့ ပြည့်လည်း ချမ်းလာခဲ့တယ်။ မိုးခိုလို့ ရမည့် တနေရာ ရှာမိတော့ ရှေ့နား ဆိုင်တစ်ဆိုင် တွေ့လိုက်ရပြီ။ ရှက်ရှက်နဲ့ ဆိုင်ပိတ်သိမ်းနေတဲ့ ဆိုင်နား လျှောက်သွားခဲ့တာ။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မို့ ဆိုင်သိမ်းပေမယ့် မုန့်ကြော်တဲ့ မီးဖိုလေးက မီးမငြိမ်းသေးဘူး။ နဲနဲတော့ အချမ်းပြေတာပေါ့။ အနွေးဓာတ်ရမလားလို့ မီးဖိုနား တိုးကပ်တော့ လူကြီးတစ်ယောက် ထွက်လာပြီး ပြည့်ကို မောင်းထုတ်နေတယ်။

“  ဟိုလေ … ကျ ကျ … ကျမ ချမ်း လို့ ပါ ရှင် ”

“  နင်တို့ လက်တွေက အငြိမ်မနေကြဘူး … မယုံရဘူး … သွားသွား … တခြား သွား ”

ပြည့် ရုတ်တရက် မျက်နှာ ထူပူ သွားခဲ့ရတယ် လူကို သူတောင်းစား ထင်နေကြတာလေ။ အံကြိတ်ပြီး လမ်းမပေါ်လျှောက်လိုက်တာ တအားချမ်းလာပြီ မခံနိုင်တော့ဘူး ပုန်းလျိုးကွယ်လျိုးနဲ့ အမှောင်ထုထဲက လမ်းလျှောက်ပြန်လာရင်း ရပ်ကွက်ထိပ်နား အရောက် ပြည့် နာမည် ခေါ်သံကြားလို့ လှည့်ကြည့်မိတယ်။

တစ်လှမ်း နှစ်လှမ်း ခွေကျ သွားရင်း လောကကြီးနဲ့ အဆက်ပြတ်သွားခဲ့တာပေါ့။

……………………………………………………..

“  ပြည့် … သတိရပြီလား ”

“  ဟင် … ကိုမိုး … ပြည့် ဘယ်ရောက် … အ ကျွတ်ကျွတ် ”

ကိုမိုးနဲ့ စကားပြောရင်း ပြည့် ခေါင်းတွေ ထိုးကိုက်လာလို့ ပြန်မှေးနေရတယ်။ ပထမ ဦးမြတ်မောင်နဲ့ ပိုက်ဆံ ကိစ္စ အပေးယူ လုပ်တာ။ ပြီးတော့ ဘီယာသောက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားပြီး တခြားနေရာ ရောက်သွားခဲ့တယ်။ ပြည့် အိမ်ပြန်လာရင်း လမ်းမှာ ပြန်လဲကျ သွားပြန်ရော။ ခုသတိပြန်ရတော့ အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီ။ ဟူးးး ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာပါလိမ့် ဦးမြတ်မောင်နဲ့ ကိစ္စ ကိုမိုးသိရင် ပြဿနာက တက်ဦးမယ်။ ပြည့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တွေ ဦးမြတ်မောင်ကို မေးကြည့်ရမယ်။

………………………………………………………………

(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)

“  ဟဲလို … ကိုကြီးလား … ပြည့်ပါ … စကားပြောစရာလေးရှိလို့ ”

၅ ရက်မြှောက်နေ့ကျ ပြည့်သိချင်စိတ်တွေ တအားပြင်းထန်နေတာ အဖြစ်ပျက်တွေ သိချင်လာမိတာပေါ့။

“  အော် … ပြည့်လား ဘာလဲ … ပိုက်ဆံ လိုပြန်ပြီလား … ဟဲဟဲ ”

“  မဟုတ်ပါဘူး … တခြား အကြောင်းပါ … ဘယ်လာခဲ့ရမလဲ … ကုမ္ပဏီ ပဲလား ”

“  လာခါနီး တခါဆက်လေ … ပြည့် … အခု အပြင်မှာ စာချုပ်ကိစ္စလေး … လုပ်နေလို့ ”

“  Ok … ဒါပဲနော် … ကိုကြီး … ပြီးမှ တခါ တက်လိုက်မယ် ”

စကားပြောပြီး ပြည့်လည်း ရေချိုးခန်း တန်းဝင်ရင်း မှန်ရှေ့ အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး ချွတ်ချပစ်တာ ညက ဘယာစီယာ ခံမအိပ်တော့ နို့အုံတွေက အိကနဲ ထွက်လာတယ်။ မှန်ထဲပေါ်နေတဲ့ ပြည့်နို့အုံကို ကြည့်ပြီး ကျေနပ်မိတာပေါ့။ နို့သီးခေါင်းလေးက ပန်းရောင်လေးပဲ အရင်ထက်တော့ စူထွက်လာပြီ ဟိုနေ့က ညှစ်ချေ ခံလိုက်ရတဲ့ ဒဏ်တွေပါပဲလေ။ ရေပန်းဖွင့်ပြီး မျက်လုံးမိတ် ရေချိုးရင်း တကိုယ်လုံး ရေရွှဲမှ ရေပန်းကို ခဏပိတ်ပြီး နို့အုံတွေ ဆပ်ပြာ တိုက်ရင်း ပွတ်သတ်နေမိတာ။ စိတ်ထဲ တမျိုးလေး ဖြစ်သွားရသေးတယ် ဘာမှန်းသေချာမသိပါဘူး။ ချိုင်းနှစ်ဖက်ကို ပွတ်တိုက်ရင်း ဗိုက်သားလေး တိုက်တော့ လက်က အလိုလို ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ရောက်သွားတော့တယ်။

ပေါင်ကားလိုက်တော့ အဖုတ်လေးက ဟတယ် ဆိုရုံလေးပဲ ခပ်ဖွဖွ ပွတ်တိုက် ဆေးကြောပြီးမှ ဖင်သားတွေရော ကြားထဲပါ အကုန်ဆပ်ပြာ တိုက်လိုက်တယ်။ အားလုံးပြီးသွားတော့ ရေပန်းက တဝုန်းဝုန်းကျနေတဲ့ ရေစက်တွေအောက် ပွတ်သပ်ရင်း ရေအဝ ချိုးပစ်လိုက်တာပေါ့။ ရေချိုးခန်းကထွက်ပြီး တကိုယ်လုံး ရေပြောင် အောင်သုတ် ဆံပင်တွေ ဒွိုင်ယာ မှုတ်ပြီး လိုးရှင်း လူးလိုက်တယ် ပြီးမှ အစိမ်းရောင် ဘယာစီယာကို ခါးနောက် ပြောင်းပြန်ပတ်ပြီး ဗိုက်ပေါ်က ချိတ်ကို ဆွဲချိတ်လိုက်တာ။ ချိတ် ချိတ်ပြီးမှ ဘယာစီယာကို ဆွဲလှည့်ပြီး နို့အုံကို ဆွဲဖုံးရင်း ကြိုးသိုင်းထဲ လက်လျှို ပြီး ကြိုးကို ပခုံးပေါ်တင်လိုက်တာပေါ့။ ပြည့်နို့အုံ ဖွေးဖွေးလေးက အစိမ်းရောင် ဘရာစီယာလေး အောက် ရုန်းကြွနေတာ တင်းတင်းလေးပဲ။

ပြီးမှ ဇာအတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနက်လေးကို ခြေထောက်မြှောက်ပြီး စွပ်ရင်း ခါးထိဆွဲတင် လိုက်တယ်။ ဖောင်းကြွနေတဲ့ ပြည့်အဖုတ်လေးကို အုပ်မိပေမယ့် တင်းပြီးကော့ထွက်နေတဲ့ ဖင်ကိုတော့ မနိုင်တနိုင်လေး ထိန်းနိုင်ရှာတာပေါ့။ အင်္ကျီ ကိုယ်ကြပ် အညိုလေးနဲ့ ထမိန်စကပ် အညို ဝမ်းဆက်လေး သေချာဝတ်ပြီး မှန်ရှေ့ တပတ် လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဦးမြတ်မောင်ဆီ ဖုန်းတခါ ပြန်ဆက်ပြီး ချိန်းတဲ့နေရာ ထွက်လာ ခဲ့တာပေါ့။ ချိန်းတဲ့ဆိုင်ရှေ့ အရောက် မိတ်ကပ် ပါးပါးလူးထားတဲ့ ပြည့် မျက်နှာလေးပေါ် နှုတ်ခမ်းနီ ဆိုးရင်း နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို ဖိကပ်ညှိပြီးမှ ကားပေါ်က ဆင်းခဲ့လိုက်တယ်။

ခြံဝင်းကျယ်ကြီးထဲ ရေကူးကန်ရော ပန်းခြံရော အပန်းဖြေချင်စရာ နေရာလေးတခုပဲ။ ဒါပေမယ့် ပြည့်စိတ်ထဲမရှင်းတာတွေ သိချင်စိတ်က ပြင်းထန် နေလို့ ဆိုင်ခန်းတံခါး ဖွင့်ပြီးတာနဲ့ ဦးမြတ်မောင်ရှိရာ လျှောက်လာခဲ့တာပေါ့။ ပြည့်မြင်တာနဲ့ ပြုံးပြနေတဲ့ ဦးမြတ်မောင် ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။

“  လာ … ပြည့် … စားဖို့ တစ်ခုခု မှာလိုက် ”

ဝိတ်တာလေး လာချပေးတဲ့ မီနူးကို ကြည့်ရင်း မာလာရှမ်းကော တစ်ပွဲနဲ့ ကော်ဖီ တစ်ခွက် အရင် မှာထားလိုက်တာ ပြီးတာနဲ့ ပြည့်သိချင်တာ ချက်ချင်း မေးကြည့်လိုက်တယ်။

“  ကိုကြီး … ပြည့်တို့ ဆုံပြီးတဲ့နောက် … ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်ခဲ့တာလဲ ”

“  ဟမ် ”

ပြည့်မေးတော့ ဦးမြတ်မောင် မျက်ခုံးတွေ တွန့်ပြီး နားမလည်တဲ့ ပုံစံဖြစ်နေရှာတာ။

“  ဒီလိုလေ … ပြည့်တို့ ဘီယာ အတူသောက်ပြီး … နောက်ပိုင်း ……… ”

“  အော် … ဘီယာ သောက်ရင်း … ကိုကြီး အရေးကြီးတဲ့ အလုပ်ကိစ္စ ဖုန်းဝင်လာလို့ … အဲဒီခြံ မှာ ပြည့် နေရစ်ခဲ့တာလေ … ခဏနေမှ တက္ကစီ ခေါ်ပြီး ပြန်မယ်ပြောတာ … ဘာလို့လဲ ပြည့်ရဲ့ ”

“  ဟူး  ”

ဦးမြတ်မောင်လည်း သိပုံမပေါ်ဘူး။ ဒါနဲ့ ပြည့်လည်း ရှက်ရှက်နဲ့ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် ပြောပြလိုက်တယ်။ ပြည့်စကားဆုံးတော့ သူလည်း ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ပါပဲ။ စကားခဏပြောပြီး ဦးမြတ်မောင်နဲ့ လမ်းခွဲခဲ့လိုက်တာပေါ့။ တနေ့လုံး မြို့အနံ့ ကား လျှောက်မောင်းရင်း လမ်းတွေ့တဲ့ဆိုင် စားလိုက် သောက်လိုက်ပဲ။ မှောင်စပြုတော့ ပြည့် ကားလေး မြို့ပြင် အဝေးပြေးလမ်းမပေါ် ရောက် လာခဲ့တယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အထိ ပြည့် စိတ်နဲ့ကိုယ် မကပ်တော့ပါဘူး။

“  ဟင် … ပြည့် … တနေကုန် ဘယ်သွားနေတာလဲ … ဖုန်းဆက်တာလဲ မကိုင်ဘူး ”

“  ဆောရီး … ကိုမိုးရာ … စိတ်တွေရှုပ်နေလို့ ”

အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပြည့် လင်တော်မောင်က လှမ်းမေးနေလို့ အဆင်ပြေသလို ဖြေလိုက်ရတယ်။

“  ကဲ … လာပါ … ဝိုင်သောက်လိုက်ဦး … အတူ မသောက်ဖြစ်တာ ကြာပြီ ”

ပြည့်လည်း ကိုမိုး အသင့်လုပ်ပေးထားတဲ့ ဝိုင်ကို ငှဲ့သောက်လိုက်တာ။ ကိုမိုးကတော့ အရက်ပဲ သောက်နေတာပေါ့။ ဝိုင်တပုလင်း ကုန်တော့ ထူးထူးခြားခြား မူးနေရောပဲ။ စိတ်ထဲ ငိုချင်သလို ရီချင်သလိုနဲ့ ဟိုနေ့က အဖြစ်ပျက်ကို သတိရမိတော့ ပြည့်တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်း ထလာရတယ်။

ကိုမိုး ပေါင်ကြားက အမြှောင်းလိုက်ထနေတဲ့ အရာကြီးကို ဘေးချင်းကပ်လျက် မြင်တာနဲ့ ပြည့်အဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားတက် လာတယ်။ လင်မယား မလိုးရတာ ကြာတော့ ပြည့် သွေးသားတွေ တောင့်တလာရတာပေါ့။ ရုတ်တရက် ဘေးတိုက် အနေထားနဲ့ ပြည့်ကိုနမ်းရင်း ဖင်တွေ ညှစ်ပေးတော့ ခါတိုင်းထက် ခံစားမှု့က ပြင်းထန် လာတယ်။ ပခုံးကို ဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ကြားရှေ့ ထိုင်ခိုင်း တော့ ပြည့်လည်ူ ခုံပေါ်က ထရပ်ပြီး အလိုက်သင့်လေး ထိုင်ချပေးလိုက်တယ်။

ကိုမိုး ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်တော့ ပြည့် မျက်နှာရှေ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနက်လေးထဲ အမြှောင်း လိုက်ထနေတဲ့ အရာကထင်းကနဲ့ မြင်နေရတာ။ ပြည့် ဘောင်းဘီ ဆွဲချွတ်တော့ ကိုမိုးက ဖင်ကြွပေးတယ်။ အတွင်းခံပါ ထပ်ချွတ်ပေးတော့ လီးက ထောင်မတ် နေတာပဲ။တွဲကျနေတဲ့ လဥနှစ်လုံးကို ခေါင်းလေး စောင်းပြီး ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်တော့ ကိုမိုးလီးက ပြည့် ပါးပေါ် အမြှောင်းလိုက် ကပ်နေတော့တယ်။ လဥတွေ ဘယ်ညာ စုပ်ပေးပြီးမှ ကိုမိုး လီးအရည်ပြားနဲ့ ပြည့် မျက်နှာအနံ့ ပွတ်သပ်ပစ်တာ။ ထူးခြားတာက ပြည့် ဆန္ဒအလျောက် လုပ်ပေးနေမိတာပေါ့။

ကိုမိုး မျက်နှာ မော့ကြည့်ရင်း ပါးစပ်ကို ဖြည်းဖြည်း ချင်း ဟပြီး လီးထိပ်ကို ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။ လျှာဖျားနဲ့ ဒစ်ကို ဝိုက်ပေးပြီးမှ ပါးစပ်ထဲ ဝင်သလောက် ဆွဲသွင်း ပစ်တာ။လက်တဖက်က အလိုလို လီးအရင်းက ထိန်း ကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဂွင်းတိုက်သလိုလေးစုပ် ပေးလိုက် မိတယ်။

“  အားးးးး အ … ကောင်းလိုက်တာ ပြည့်ရာ … ရှီးးးး ကျွတ် ”

ကိုမိုးက ပြည့် ဆံပင်တွေ စုကိုင်ရင်း ရမ္မက်စိတ်တွေ ပြင်းထန်လာပြီ။ ပြည့်လည်း လီးစုပ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ စိုစိစိုစိနဲ့ စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတာ။ လီးအရင်း က ဖိချရင်းဘေးတိုက် နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးတော့ ပြည့်ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်ရင်း ခါးကိုကော့ပီး ပါးစပ်ကို လိုးတော့တာပဲ။ ပြည့် အသက်ရှုပ်ကြပ်လာမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး အမောဖြေရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်တယ်။

မော့ကြည့်တော ကိုမိုး မျက်နှာက ရမ္မက်ခိုးတွေ အပြည့်ပဲ။

“  လီးစုပ်ရတာ မောသွားပီလား … ဒီတိုင်းလေးခေါင်းမော့ရင်း … ပါးစပ်ဟထားလိုက်နော် ”

လင်မယားချင်းမို့ ကိုမိုး ဘာလုပ်မလဲ ပြည့်သိတာပေါ့။ ပါးစပ်ဟပြီး လျှာကို အပြားလိုက် အပြင်ထုတ်ပေး လိုက်တယ်။ ပြည့်လျှာပေါ် လီးကိုအရင်းက ဖိကိုင်ပြီး ဒစ်နဲ့ တဖတ်ဖတ် ရိုက်ချရင်း ပါးနှစ်ဖက်ကို ဘယ်ညာ ပစ်ရိုက်နေတာ။ ပြည့်လည်း ကိုမိုး လုပ်သမျှ မျက်စိ စုံမှိတ် ခေါင်းမော့ရင်း ငြိမ်ခံပေးလိုက်တာပေါ့။ မျက်နှာ အနှံ့ လီးနဲ့ထိုးရင်း နို့အုံကို အင်္ကျီအပြင်ကနေ ညှစ်ချေနေတယ်။ ပြည့်လည်း ကိုမိုးလီးကို ပြန်ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုပေးနေလိုက်တယ်။ တညလုံး အတိုးချ လိုးရင်း မနက် ၃ နာရီ လောက်မှ ခြေကုန် လက်ပန်းကျပြီး အိပ်ပျော်သွားကြတာပေါ့။

……………………………………………………

မနက် ၁၀နာရီ လောက်မှ ပြည့် အိပ်ယာနိုးခဲ့တာ။ ရေချိုး အဝတ်စားလဲပြီး မတွေ့တာ ကြာပြီ ဖြစ်တဲ့ ဇာနည်ဆီ ကားလေးနဲ့ မောင်းထွက်လာတယ်။ ဟိုရောက်တော့ ဇာနည်က အလုပ်တွေနဲ့ မအားရှာဘူး ပြည့်လည်း ပြည့်အကြောင်းတွေ ပြောပြနေမိတာပေါ့။

“  ဟင် … နင့်ဟာ ဘယ်လိုကြီးလဲဟ … ငါ့ကို ငွေချေး ပေးတာနဲ့ ဆိုင်နေလား ”

“  မပြောတတ်တော့ဘူးဟာ … ဦးမြတ်မောင်ကလည်း သူမသိဘူး ပြောနေတာ … ကိုမိုးလည်း မဖြစ်နိုင်ဘူး … အဲချိန် သူခရီး ထွက်နေတာဟ ”

ဇာနည့် အလုပ်ဖုန်းက တဂွမ်ဂွမ် လာနေတာနဲ့ ပြည့်လည်း နှုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တာ။ လမ်းတဝက်ကျ စိတ်ကူး ပေါက်တာနဲ့ မြို့ထဲ လျှောက်သွားရင်း အပြင်မှာပဲ ထမင်းစားလိုက်တယ်။ နေ့လည် ၂ နာရီ လောက်မှ နေပူရှိန် ပြင်းလာလို့ အိမ်ပြန်လာခဲ့ လိုက်တာပါ။ ပြည့် အင်္ကျီအဖြူ ကော်လန်နဲ့ လက်ရှည်လေး ဝတ်ထားတော့ စီးကျနေတဲ့ ချွေးက အညိုရောင် ဒူးဖုံး စကပ်အောက် အတွင်းခံလေး တောင် စိုနေပါပြီ။ အိမ်ရောက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲ အဲကွန်းဖွင့် အင်္ကျီကြယ်သီးလေး ဖြုတ်ပြီး ရင်ဘတ်လေး ဖွင့်ထားတာပေါ့။ လည်ပင်းက စီးကျ လာတဲ့ ချွေးစက်တွေ တစ်ရှုးနဲ့ သုတ်ပြီး မျက်စိလေး မှေးနေလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ အိမ်တံခါးဖွင့်သံနဲ့ ပြည့်နား လျှောက်လာတဲ့ ခြေသံ ကြားလိုက်ရတယ်။

“  ကိုမိုးလား … ပြည့် နေလည်စာ … အပြင် စားခဲ့လိုက်တယ် … ကိုမိုး စားရင် … ပြည့် … ထမင်းပွဲ … ပြင်လိုက်မယ် လေ ”

ပြန်ပြောတဲ့ စကားသံ မကြားရလို့ ပြည့်မျက်လုံးလေး ဖွင့်အကြည့် နှာခေါင်းထဲ စိမ်းရွှေရွှေ အနံ့နဲ့ကြီး ဝင်လာတော့တာပဲ။ ပြည့်နှာခေါင်းကို အဝတ်ဖြူ တခုနဲ့ နောက်ကျောဘက်ကနေ အုပ်ခံ လိုက်ရ တာလေ။ ဆက်ကနဲ့ ရုန်းရင်း ထရပ်တော့ ခေါင်းထဲ မိုက်ခနဲ့ မူးသွားပြီး ခုံပေါ်ပြန်လဲကျသွားတာပေါ့။

“  ဘယ်သူ လဲ … ဘာ လုပ် လုပ် …… ”

ပြည့် စကားမဆုံးခင်မှာပဲ တစ်လောကလုံး အမှောင်ဖုံး သွားရတယ်။

…………………………………………………..

“  အ … ကျွတ် ”

မျက်လုံးထဲ အလင်းရောင် ဖျော့ဖျော့ မြင်နေရပေမယ့် ခေါင်းက တဆစ်ဆစ်နဲ့ ကိုက်ခဲနေတာ။ နားထင် နှစ်ဖက် ကို လက်နဲ့ဖိပြီး မျက်လုံး အားယူ ဖွင့်ကြည့်တော့ အလုံပိတ် အခန်းထဲ ၁ ပေ ပတ်လည် လေဝင်ပေါက် လေးထဲက ဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင် အောက် ကုတင်တလုံးပေါ် ရောက်နေတယ်။ အဖြစ်ပျက်ကို ပြန်တွေးရင်း ရင်ထဲ ဒုန်းကနဲ့ တုန်သွား မိတယ်။ အရင်တခါ လည်း ပြည့် ဒီလို ဖြစ်ဖူးတာလေ။ အထိတ်တလန့်နဲ့ ထထိုင်လိုက်တယ်။ ဝုန်းကနဲ့ ပြန်လဲကျလို့ ပြည့်ကိုပြည့် ပြန်ကြည့်မိတာ လက်တွေ က ဒီတိုင်းပဲ ခြေထောက်တွေ က စတီးကွင်း အဝိုင်း တွေ စွပ်ခံရပြီး ကုတင် ဘောင်တန်းက သံကြိုးတစ်ခု နဲ့ တွဲချည်ထားတယ်။

“  ဟာ … အဟင့် ဟင့် ”

ဒုတိယ အကြိမ် လာပြန်ပြီ ကြောက်စိတ်နဲ့ လွတ်ရာ လွတ်ကြောင်း မျက်လုံး ကစားကြည့်တော့ ကုတင် ခြေရင်းဘက် ခုံတလုံးပေါ် ထိုင်နေတဲ့ လူတယောက် မြင်လိုက်ရတယ်။

“  အမလေးးး … ရှင် ဘယ်သူ ……… ဟင် ”

မျက်နှာဖုံး စွပ် အနက်နဲ့ ဟိုတခါ လူပါ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်ရော အတူတူပဲ။ မျက်နှာဖုံး စွပ်နဲ့လူက ဘာစကား မှ မပြောပဲ ပြည့် လဲကျနေတဲ့ ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ပြည့် ဒူးဖုံး စကပ်ကို ဆွဲချွတ်ပြီး ပေါင်တွေ ဖြဲကြည့်နေတာ။ အတွင်းခံလေး ဟကြည့်တော့ ပြည့် အဖုတ်လေးကို ကော့ပြီး ဖြဲပြ လိုက်တယ်။ မျက်နှာဖုံး စွပ်နဲ့ လူရဲ့ မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက် လာတာပေါ့။ ရုတ်တရက် ပြည့် ကိုယ်လုံးကို အားရှိ သလောက် ထထိုင်ရင်း မျက်နှာဖုံး ကို ဆွဲချွတ်တော့ ပြန်လဲကျ သွားပေမယ့် လက်ထဲ အနက်ရောင် မျက်နှာဖုံး စွပ်လေး ပါလာပါတယ်။

“  ဟင် … နင် နင် … မောင်တိုး … ဟုတ်ပါတယ် … မောင်တိုး … ငါ့ဘက် လှည့်စမ်း ”

ရှက်စိတ် ဒေါသစိတ် ကြောင်စိတ်တို့ တပြိုင်ထဲ ဝင်လာပြီး ကုန်းအော်ရင်း လှမ်းပြောလိုက်တာ။ မောင်တိုးက မထင်မှတ်ပဲ မျက်နှာဖုံးစွပ်ကို ချွတ်ခံ ရတော့ ချက်ချင်း ပြည့် စောက်ပတ်ကို ကြည့်နေရာက မျက်နှာ တဖက်လွဲပစ်ထားတယ်။ ပြည့် အပေါ် နှိပ်စက်တဲ့ တရာခံကို သိလိုက်ရ ပေမယ့် နောက်ကျ သွားပြီ။ ဒီတခါလည်း အလုံပိတ် အခန်းထဲ ခြေနှစ်ဖက် အချုပ်ခံထားရတာလေ။ အော်ဟစ် အကူအညီ တောင်းဖို့ ကျလည်း ပတ်ဝန်းကျင်က ဘာသံမှကို မကြားရတာ။

“  အဟင့် ဟင့် … နင် နင် … ဘာလို့ … ဒီလို လုပ်တာလဲ … မောင်တိုးရယ် … နင့်ဆရာ ကိုမိုး အပေါ် မကျေနပ်တာလား … ငါ့ကို မကျေနပ်တာလား … ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ပြောဟာ ”

ပြည့် မောင်တိုးကို ချော့မော့ပြီး အသနားခံတဲ့ လေသံနဲ့ ပြောရင်း မျက်လုံး လှန်ကြည့်လိုက်တယ်။ မောင်တိုး ဆီက ဘာသံမှ ထွက်မလာပဲ ခဏ အကြာမှ ဟူးကနဲ့ သက်ပြင်းချသံနဲ့ အတူ ပထမဆုံး စကားသံ ထွက်ပေါ်လာတာ။

“  မကြောက်ပါနဲ့ မမပြည့် … ကျုပ် ဆရာ့ အပေါ်မှာ မကျေနပ်တာ ဘာမှ မရှိပါဘူး … မမပြည့် အပေါ်မှာလည်း မကျေနပ်စရာ မရှိပါဘူး ”

မောင်တိုး အပြုမှုနဲ့ လေသံကြောင့် ပြည့် ဘာပြန်ပြော ရမှန်း မသိတော့ပါဘူး။

“  ဟမ် … ဒါဆို … ဒီလို တွေ … ဘာလို့ ဘာအတွက်နဲ့ … လုပ်ရတာလဲကွာ ”

“  နောက်မှ … ရှင်းပြမယ်ဗျာ … အခု … ကျုပ် ဆန္ဒတွေ ပြည့်အောင် လုပ်ဦးမယ် ”

စကားဆုံးတာနဲ့ ကုတင်တိုင်က သံကြိုးကို သော့ဖွင့် ဖြုတ်ပြီး ပြည့်ကို ပွေ့ချီလိုက်တယ်။ တံခါးပေါက်ဖွင့်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် က အခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့တာ။ အဲချိန် ပြည့် တကိုယ်လုံး နှုံးချိနေပြီး အားမရှိသလိုပါပဲ။ တဖက်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ပြည့် အံဩ ထိတ်လန့် သွားရတယ်။ ဟိုတခါက အခန်းပါပဲ ရင်တွေခုန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီ။ စတီးနဲ့လုပ်ထားတဲ့ လက်ထိပ်တွေ ကြိုးတွေ အပေါ် မျက်နှာချက်က တွဲလောင်းကျနေတဲ့ ချိတ်တွေ အို အရင်ကထက် ပိုများလာတာ။

ပြည့် ငေးကြည့်နေတုန်း ပွေ့ထားရာကနေ အောက်ချပေးလို့ ခြေဖျားထောက် ရပ်တော့ ပြည့် လက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်က တွဲလောင်း ကျနေတဲ့ သံကွင်းတွေစွပ်ပြီး ချိတ်တွေနဲ့ ချိတ်ပစ်တော့တယ်။

“  မောင်တိုး … မင်း ဘာလုပ်ဦး မလို့လဲ … အဟင့် ဟင့် ”

အခြေအနေက တဖြည်းဖြည်း ပိုဆိုးသွားတယ်။ ပြည့် ထိတ်လန့်နေသလောက် မောင်တိုးက ကျေနပ်အားရ တဲ့ မျက်နှာမျိုးနဲ့ လုပ်နေကျ အလုပ်တစ်ခုကို လုပ်နေတဲ့ အတိုင်းပဲ။ အပေါ်က သံကြိုးမှာ စက်သီးလေးပါတော့ မောင်တိုး ဆွဲချတာနဲ့ ပြည့်လက်တွေက အလိုလို မြှောက်ပါသွားတာ။ ပြည့် ကိုယ်လုံးက ခြေဖျားထောက် အနေထားနဲ့ လေထဲ တန်းလန်းကြီးပဲ။ အောက်က ဒူးဖုံးစကပ်လေးက ဟိုဖက်ခန်းထဲ ကျန်နေရစ်ပြီ။ အပေါ်က အင်္ကျီအဖြူလက်ရှည် ရှိနေပေမယ့် အောက်ပိုင်းက အတွင်းခံ လေးပဲ ကျန်တော့တယ်။

“   ရွှတ် … ရွှမ်း ရွှမ်းးး ”

“  အ ”

မနာပေမယ့် ဖင်သားစိုင်လေး ပူကနဲ့ ခံစားမိတော့ လန့်အော်မိ တယ်။ နံရံက သားရည် ကြာပွတ် အမဲတချောင်း မောင်တိုးက ဖြုတ်ပြီး ပြည့်ဖင်ကို ရိုက် လိုက်တာပါ။ အိမ်က ဒါရိုင်ဘာ တစ်ယောက်ရှေ့ ကိုယ့်အဖြစ်ကို ပြန်တွေးမိတော့ ပြည့်ရင်ထဲ ရှက်စိတ် အားငယ်စိတ်တွေ ဝင်လာခဲ့တယ်။ တကိုယ်လုံး တုန်ခါလာပြီး ချွေးစေးတွေ ထွက်ကျလာတာ။ ပြီးမှ ပြည့် ခြေချင်းဝတ်က သံကြိုးတွေကို ဘေးတဖက် တချက်မှာ ရှိတဲ့ သံငုတ်ချိတ်လေးတွေနဲ့ ဆွဲချိတ်ပစ်တယ်။ ပြည့်လက်တွေ အပေါ် စုချည် ခံရပြီး ပေါင်တန်တွေက အလိုလို ဖြဲကားနေတဲ့ ပုံစံပေါ့။

“  ဂျီ ဂျီ … ဝှီးးး …ဝှီးးး … ဂျီ ဂျီ ဂျီ ”

အခန်းဒေါင့် မှန်ကောင်တာထဲက မော်တာပါတဲ့ လီးအတုကို ခလုပ်ဖွင့်ပြီး ပြည့်နား လျှောက်လာနေပြီ။ စူးစူးဝါးဝါး အော်မိလိုက်တယ် အရင်တခါ မျော့ နေအောင် ခံခဲ့ဖူးတယ်လေ။ မောင်တိုးက ပြည့် အော်သံ ဂရု မစိုက်ပဲ လီးတု ထိပ်နဲ့ အတွင်းခံ အပြင်ကနေ စောက်ပတ်ကို ဖိပွတ်နေတယ်။ မကြာပါဘူး ပြည့် ပေါင်ခြံထဲ စောက်ရည်တွေ စီးကျလာတာ အတွင်းခံ ဂွလေးပါ ရွှဲနှစ်ကုန်တာပေါ့။ အဲချိန် အတွင်းခံ မျော့ကြိုးကနေ ဘောင်းဘီကို ဓါးအသေးနဲ့ ဖြတ်ချပစ်တယ်။

အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ကျွတ်ကျသွားတော့ အလိုက် ကန်းဆိုး မသိတဲ့ ပြည့်စောက်ပတ်က ဖေါင်းကြွ ထွက်နေတာပေါ့။ မောင်တိုးက ကျေနပ်တဲ့ ပုံစံနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ လီးတုကို ထိုးသွင်းပြီး အောက်ခြေ ဘက်က ခလုပ်လေး နှိပ်လိုက်တော့တယ်။ လီးတု ထိပ်လေးက တိုးလိုက် လျော့လိုက် ဘေးတိုက် လည်လိုက်နဲ့ ပြည့်အဖုတ်ထဲ မွှေနေတာပေါ့။ ဘာမှ မတတ်နိုင်ဘူးလေ လက်က အပေါ်မြှောက်ချည် ခံထားရပြီး ခြေထောက်တွေက ခြေချင်းဝတ်ကနေ သံကြိုးတွေနဲ့ ဆွဲကား ခံထားရတာ။ စောက်ရည်တွေ တဗြန်းဗြန်း ပန်းထုတ်ရင်း ပြည့်လည်း အားယုတ်ပြီး ခေါင်းစိုက်ကျသွားရတယ်။

ပြည့် သတိပြန်ကပ်တော့ စောက်ခေါင်းထဲ ခပ်စူးစူး အမွှေးလေးတွေ ပွတ်တိုက် ဆွဲနေသလို ခံစား လိုက်ရတယ်။ ပြည့် ဆံနွယ်တွေ ဖရိုဖရဲနဲ့ ချွေးစေးတွေ ကပ်ပြီး မျက်နှာပေါ်ဖုံးနေတယ်။ ညည်းချင်လို့ လည်ချောင်း ရှင်းတော့ ပြည့်ပါးစပ်ထဲ အလုံးလေးက ကိုက်မိလျက်သားဖြစ်နေတာ။ လျှာနဲ့ ထိုးထုတ် ကြည့်တော့ အလုံးလေးက ပြည့်နောက်စေ့ကနေ ကြိုးစနဲ့ မတင်းမလျော့လေး ချိတ်ဆွဲပေးထားတယ်။

“  မမပြည့်ရယ် … ကျုပ် ဒီလို လိုးချင်တာက … အိပ်မက်တွေပါ … မမပြည့်ကို ကလပ် တစ်ခုမှာ တွေ့ပြီး ကတည်းက … စွဲလမ်းလာလို့ … ဒရိုင်ဘာ ဘဝနဲ့ နေလာခဲ့တာ ”

ပြည့် မောင်တိုး ပြောသမျှ နားထောင်နေမိတယ်။ လီးကို စွပ်ထားတဲ့ အစွပ်မှာ ဂေါ်လီတွေရော ထိပ်က ဆက်မျက်ကွင်း လို့ခေါ်တဲ့ မြင်းမှီးနဲ့လုပ်ထားတဲ့ အမွှေးကြမ်းကြမ်းလေးတွေရော ဘာနဲ့မှ မတူတဲ့ အရသာလေး ဟိုးတခါလို ရရှိလိုက်တာပေါ့။ ပြည့် ကို တချီ လိုးပြီးတော့ သံကြိုးတွေ လက်ရော ခြေရော ဖြုတ်ပေးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရပ်တည်ဖို့ အားမရှိ တော့တဲ့ ပြည့် ခွေကနဲ့ လဲကျသွားတာ။

မောင်တိုးက အလိုက်သင့် ထိန်းပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ချထားပေးတယ်။ ပြည့် သတိပြန်ကပ်လာတော့ ပါမုန့်နဲ့ အချိုရည် တဗူး မရှက်တော့ပါဘူး ရှင်သန်ဖို့က အားရှိမှ ဖြစ်မှာလေ။ ပါမုန့် စားလိုက်ပေမယ့် အချိုရည်ဗူးတော့ မသောက် ရဲဘူး တော်ကြာနေ ဆေးခပ်ထားရင်း ပြည့် မျော့နေ အောင် ခံရလိမ့်မယ်။ ဆေးအရှိန်က စောက်ရည် ဘယ်လောက် ထွက်ထွက် ကာမစိတ် ကျတယ်ကို မရှိဘူးလေ။

“  အချိုရည် သောက်လေ … မမပြည့် … ကျုပ် ဆေးခပ် မထားပါဘူး … စိတ်ချ လက်ချ သောက်ပါ … ပြီးရင် ကျုပ်ဆီ … လေးဖက်ထောက် လာခဲ့ ”

ပြည့် ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိဘူး မောင်တိုး ပြောတဲ့ အတိုင်း လိုက်လုပ်နေမိတယ်။ အင်္ကျီပါပေမယ့် အောက်ပိုင်း ဗလာနဲ့ လေးဘက်ထောက်ပြီး သူရှိရာ လျှောက်ခဲ့မိတာ။ ကုတင်ပေါ် ထိုင်နေတဲ့ မောင်တိုး ရှေ့ ဒူးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ပွေ့ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို ကြုံ့ထိုင်လိုက်တယ်။ ပြည့် နဖူးကို ငုံ့နမ်းပြီး ပါးပြင်နဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေတာပေါ့။

“  ကျုပ် အပိုင် … သိမ်းထားချင်တာ … မမပြည့်ရယ် … ကျုပ် ချစ်သူ ဖြစ်ရင် … ကောင်းမှာပဲဗျာ ”

မောင်တိုး အသံက ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့နဲ့ပါ။ ပြည့် စိတ်ထဲ ခံစားမှု့ တမျိုးလေး ဝင်လာခဲ့ရတယ်။ မိန်းမ တယောက်ကို စွဲလမ်းပြီး သူများအိမ်မှ ဒါရိုင်ဘာ ဘဝနဲ့ ဇတ်မြုပ်နေတဲ့ လူတယောက်။ မောင်တိုး ပြောသမျှ အမိန့်နာခံပြီး အရာရာလိုက်လုပ်ပေးရင်း ဖေါ်မပြနိုင်တဲ့ ဝေဒနာလေး ခံစားမိပြန်တယ်။ ပြည့် ကိုယ်တိုင် စိတ်ပါ လက်ပါနဲ့ ဖြည့်ဆည်းပေးနေမိတာပေါ့။

အဖုတ်ထဲ လီးတု ထည့်ထားပြီး ဖင်လိုးတော့လည်း ပြည့် မျက်နှာ တချက် မပျက်ပဲ ခံယူလိုက်တယ်။ လေးဖက် ထောက် အနေထားနဲ့ ပြည့် ဖင်ထဲ လီးတု ထည့်ပြီး အခန်းထဲ မတ်တပ်ရပ် လျှောက်သွားနေတဲ့ မောင်တိုး လီးကို မက်မက်မောမောလေး လိုက်စုပ်ပေးရတာလည်း တခါမှ မရဖူးတဲ့ ကာမ ဝေဒနာလေးပါ။

အို .. ပြည့် ဘဝမှာ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ကာမအရသာ အသစ်တွေ တထိုင်ထဲ အစုံ ရလိုက် တာပေါ့။ တဖြည်းဖြည်း အမှောင်ထု ကြီးစိုးလာတော့ ကိုယ်လက် သန့်စင်ပြီး ပြည့် ကားသော့ လာပေးရှာတယ်။

“  ပြန်တော့နော် … မမပြည့် … ကျုပ် ဒီကပဲ … နှုတ်ဆက်လိုက်တယ် … ဆရာမေးရင် … မွေးရပ်မြေ ပြန်သွားပြီသာ … ပြောပေးပါ ”

” ဟင် … မင်းက … တကယ် ပြန်မှာလား မောင်တိုး ”

“  ရောက်ရာပေါက်ရာ … သွားတော့မှာပါ ”

ဘာမှပြန်မပြောဘဲ လှည့်ထွက်လာခဲ့မိတယ်။ ခြံဝင်းကြီး ထဲက အထွက် လမ်းမပေါ် မေးတင် မောင်းလာရင်း ပြည့် စိတ်ထဲမှာလည်း အတွေးတွေ ရှုပ်ရှက်ခတ်နေတော့တယ်။

“  ကြွိ… ကြွိ ”

ဘရိတ်အုပ်ပြီး စီယာတိုင် ကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေက အလိုလို နောက်ပြန် လှည့်မိနေပြီ။ အိမ်ပြန် ရောက်တော့ အခန်းတံခါးစိပြီး အိပ်ပစ်လိုက်တာ လင်ဖြစ်သူ ကိုမိုး ပြန်လာတာတောင် မနိုးတော့ပါဘူး။ မနက် အိပ်ယာ ထတော့ ၉ နာရီ ကျော်ပြီ ထုံးစံအတိုင်း မနက်စာ စားပြီး ရေချိုး မှန်တင်ခုံရှေ့ တဘက် သုတ်ရင်း မနေ့က အဖြစ်ပျက်တွေ ပြန်တွေးရင်း ရင်တွေ ခုန်လာရတယ်။

မျက်နှာလေး အမ်းလာပြီး ကြက်သီးဖုလေးတွေ တကိုယ်လုံး ထနေတာပေါ့။ မှန်ထဲ ပြည့် ကိုယ်လုံးကို တပတ်လှည့် ကြည့်လိုက် တော့ အနည်းငယ် အိတွဲနေတဲ့ နို့အုံထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေးက ရဲနေပြီး ဗိုက်ခေါက် ဖွေးဖွေး လေးနဲ့ ဆီးခုံးလေးက နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် လှုပ် နေတယ်။

ပေါင်ဂွလေးထဲ ရေစိုနေတဲ့ အမွှေးမဲမဲ ကောက်ကောက် လေးတွေအောက် စောက်ပတ် နီတာရဲလေးက ဖောင်း ကြွနေတာ။ ဒါကြောင့်လည်း မောင်တိုး စွဲလမ်းတာ နေမယ်။ သက်ပြင်းရှည် တစ်ချက် မှုတ်ထုတ်ရင်း ပြည့် ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ချပစ်လိုက်တယ်။ ဆံနွယ်တွေ ရေခြောက်တာနဲ့ ပေါင် လယ်ထိ ဖုံးတဲ့ အင်္ကျီ လက်တကိုင်း အပါးလေးကို အောက်ခံတွေ မပါပဲ စွပ်ချပစ်တာ။ မှန်ရှေ့ ဆံနွယ် တွေ စုချည်ပြီး နောက်ကျော ဘက် ပို့ရင်း မျက်နှာကို အလှဆုံးပြင်ဆင် လိုက်တယ်။ အိမ်တံခါး ဖွင့်ပြီး ပြည့် ခြေလှမ်းတွေက ကားဂိုဒေါင်နဲ့ ကပ်လျက် မောင်တိုး အိပ်ခန်းလေးဆီ ဦးတည် နေတော့ တာပေါ့ရှင်။

စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား တစ်ဦးချင်းဆီ ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။

မောင်ခြိမ့်

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။