Tuesday, March 27, 2018

တူမ အကိတ်ကြီး (စ/ဆုံး)

တူမ အကိတ်ကြီး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ ကိုကိုရယ် သိပ်ချစ်တာပဲ၊ ကိုကိုနဲ့ တွေ့ချင်လှပြီ”

“ ကိုကိုလည်း ချစ်လေးနဲ့ တွေ့ချင်တာပဲကွာ၊ အခု မကြာခင် တွေ့ရတော့မှာပဲဟာ၊ အဲဒီ အချိန်ကျမှ တဝကြီး ချစ်မယ်နော်”

အထက်ပါစကားတွေက လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လလောက်က ပြောခဲ့ကြတာ၊ အခုတော့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ရပ်ကွက်တစ်ခုက ဟော်တယ် အခန်းတစ်ခုထဲမှာ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ စောင့်နေတာက ကျွန်တော် ဂျိုးဇက်ဦး ခေါ် ကိုကိုဦး ပဲပေါ့။ အခု အချိန်ထိ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကို အသေးမစိတ်ပဲနဲ့ အတိုချုံးရရင်တော့ဖြင့် လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်လောက်က စခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်တော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆိုးပေခဲ့ပါတယ်။ ပညာလည်း ကောင်းကောင်း မသင်ချင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပဲ ဟေးလား ဝါးလား နေချင်ခဲ့သူမို့ အသက် နှစ်ဆယ်လောက်မှာပဲ အဲဒီခေတ်က ခေတ်စားခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသား အလုပ်ကို ကျွန်တော့် မိဘတွေက ရအောင် လုပ်ပေးပြီး သင်္ဘောပေါ် တင်ပေးခဲ့တာပါ။ သင်္ဘောသား ဘဝနဲ့ နိုင်ငံပေါင်းစုံကဲခဲ့ပြီး ဆယ်နှစ်လောက်အကြာမှာ ပျင်းလာတာနဲ့ အမေရိကန်ဆိပ်ကမ်းတစ်ခုမှာ သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချခဲ့ပါတယ်။

နောက်တော့ အဲဒီမှာပဲ ကြုံရာကြဘန်းလုပ်ရင်း အမေရိကန်မ တစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးနှစ်ယောက်ရ၊ အမေရိကန် အရှေ့ဘက်ကမ်းက မြို့တစ်မြို့မှာ အခြေချနေခဲ့ပါတယ်။ အဲလိုနဲ့ ကလေးတွေလည်း ကြီးတော့မှ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ဗမာပြည် ပြန်လည်ဖြစ်တော့တယ်။ အဲဒီမှာ သူလေးနဲ့ စတွေ့တော့တာပဲ။

သူလေး ဆိုတာက ကျွန်တော့် အစ်မရဲ့သမီး သူဇာခိုင်ဦး ။ ကျွန်တော့် အစ်မက ကျွန်တော့်ထက် နှစ်နှစ်ကြီးတယ်။ ကျွန်တော် သင်္ဘောလိုက်နေတုန်း သူက အိမ်ထောင်ကျလိုက်တယ်။ သူသမီးလေး မွေးတော့ ကျွန်တော်က သင်္ဘောပေါ်မှာ၊ နောက် ကျွန်တော်က သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချပြီး အမေရိကားမှာ အခြေချနေခဲ့တော့ နောက်ပိုင်း ဖေ့ဘုတ်ပေါ်မှာ အစ်မ မိသားစု ဓါတ်ပုံတွေ တွေ့နေရတာကလွဲရင် အပြင်မှာ မဆုံခဲ့ရဘူး။

ရန်ကုန်မှာ ပြန်ဆုံလိုက်ရတဲ့ ကျွန်တော့် တူမကြီးကို တွေ့တွေ့ချင်းပဲ စိတ်ဝင်စားသွားမိတယ်။ သူမျက်နှာက အစ်မနဲ့ ဆင်တယ်၊ ချောတယ်။ နူတ်ခမ်းပေါ်က မှဲ့လေးက တော်တော်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ မျက်မှန်ထူထူ အဝိုင်းကြီးကြီးကို တေလာဆွစ် မြူးဇစ်ဗီဒီယိုထဲက ဂိလို တတ်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘော်ဒီက အကိတ်ကြီး၊ ဖင်က အွန်လိုင်းပေါ်မှာ ပြန့်နေတဲ့ ဇွန်သင်ဇာ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးလိုမျိုးပဲ။ မျက်နှာကတော့ ဇွန်သင်ဇာထက် အပြတ်အသတ်ချောတယ်။ ဒါတင်မကဘူး အသားအရည်ကလည်း သူ့အဖေဘက်က တရုပ်စပ်လို့ထင်တယ် ဝင်းနေတာပဲ။

တွေ့တွေ့ချင်း စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတာက သွေးဆူပြီး လီးတောင်သွားတာကို မကောင်းတတ်လို့ ဖုံးဖုံးဖိဖိ ပြောလိုက်တာ။ ကိုယ့် တူမ အရင်းဆိုတော့ မကောင်းပါဘူး အသိနဲ့ စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ထားလိုက်တယ်။ သူက အသက်နှစ်ဆယ်ကျော် သုံးဆယ်နီးပါးတော့ရှိပြီ။ အိမ်ထောင်မကျသေးဘူး၊ နိုင်ငံခြားက လာဖွင့်ထားတဲ့ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အိပ်အာလားမသိ လုပ်နေတယ်။ ဆိုတော့ အလုပ်အကိုင် အဆင်ပြေနေတယ် ဆိုပါတော့။

သူ့ကာစင် ကျွန်တော့် ကလေးတွေနဲ့ သူနဲ့ ရှော့ပင်းစန်တာ တစ်ခုမှာ လျှောက်သွားကြတော့ ကျွန်တော်က မလိုက်တော့ပဲ အောက်ထပ်က ကော်ဖီဆိုင် တစ်ခုမှာ ထိုင်နေခဲ့မယ်ဆိုတော့ သူ့လက်တော့ပါတဲ့ အိပ်ကို ထားခဲ့တယ်။ အဲဒီဆိုင်မှာလည်း အင်တာနက်ရနေတော့ သူက အန်ကယ်ဂျိုးဇက် ပျင်းရင် သုံးလေဆိုပြီး လော့အင်ပတ်စ်ဝပ် ပေးခဲ့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့လက်တော့ထဲ လိုက်စပ်စုလိုက်တာ သူက သီချင်းတွေနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဘလော့တစ်ခု ထောင်ထားပြီး ရေးနေတယ်ဆိုတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူ့ဘလော့လိပ်စာကို မှတ်ထားလိုက်မိတယ်။

နောက်အမေရိက ပြန်ရောက်တော့ အီးမေးအကောင့် တစ်ခုနဲ့ သူ့ဘလော့ကို သွားပြီး မြူးဇစ်တွေ အကြောင်း သွားဆွေးနွေးလိုက်တယ်။ အဲလိုနဲ့ သုံးလေးလလောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်နဲ့ သူနဲ့ တော်တော်လေး ရင်းနီးလာကြတယ်။

ကျွန်တော်က proxy နဲ့ IP ကို ကနေဒါ IP ဖြစ်အောင် လုပ်ထားတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို ကနေဒါက ဖြိုးမောင် ဆိုတဲ့ လူကြီးအနေနဲ့ သိထားခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့် နေရာနဲ့ နာမည်ကလွဲရင်၊ အသက်လည်း အမှန် အိမ်ထောင်ရေးကိစ္စလည်း အမှန်ပြောထားတော့ အသက် ၅၀ ကျော် ကလေးနှစ်ယောက် အဖေမှန်း သိထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ဘလော့ chat box ကနေ ဟန်းအောက်မှာ နှစ်ယောက်ထဲ chat ကြတာ ကြာလာတော့ သံယောဇဉ် ဖြစ်လာကြတယ်။ အနည်းဆုံး တစ်နေ့မှာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တစ်နာရီလောက် မ chat ပဲ မနေနိုင်ကြတော့ဘူး။

ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း ငါဟန်ဆောင်ထားတာများ သိသွားခဲ့ရင် ဘယ်လိုများ နေမလဲ တွေးပြီး ပူပန်မိပေမဲ့ သူ့ကို ချစ်တဲ့စိတ်က ပိုပြင်းထန်တာမို့ ဆက်ပြီးပဲ chat နေမိတော့တယ်။ နောက်တော့ ချစ်တယ်လို့ ဖွင့်ပြောမိပြီး နှစ်ဦးသား အွန်လိုင်း ချစ်သူတွေ ဖြစ်လာခဲ့ကြတယ်။

သူက ဓါတ်ပုံတွေ ပြပြီး ကိုယ့်ပုံမြင်ချင်တယ် ဆိုတော့ ကျွန်တော် တော်တော် အကြံထုတ်လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်က တကယ်တော့ ထိပ်ပြောင်လာလို့ ကတုံးဆံပင်နဲ့ နေလာတာ ကြာပြီ ရန်ကုန်မှာတုန်းကလည်း ကျွန်တော့်ကို သူက ကတုံး ပြောင်နဲ့ပဲ တွေ့ဖူးတာ။ 

ဒီတော့ ကျွန်တော်က ဆံပင်တု အရှည်ကြီးစွတ် နေကာမျက်မှန်တပ်၊ လက်မောင်းမှာလည်း တက်တူး အတုတွေနှင့် တစ်ခါပြလိုက်တယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ ပုံသိပ်မပြဖြစ်တော့။ ဟန်းအောက်က အော်ဒီယိုနှင့် ခေါ်တော့လည်း ပထမတော့ လက်ကိုင်ပုဝါတွေဘာတွေ အုပ်သေးတယ်နောက်တော့ မအုပ်တော့ဘူး။ သူလည်း မှတ်မိပုံ၊ ဆက်စပ်မိပုံ မပေါ်ပါ။

အဲလိုနဲ့ ခြောက်လလောက် အကြာမှာ ကျွန်တော် Asia ဘက်သို့ ခရီးထွက်စရာ ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ဗမာပြည်ကို ရောက်မယ်လို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောထားတော့ဘူး။ ကိုယ့်တူမချော အခုတော့ ချစ်လေး ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သော သူဇာခိုင်ဦးကိုသာ ပြောထားတယ်။ဒါကြောင့်လည်း ဇာတ်လမ်းအစမှာ ရေးသားခဲ့သည့် စကားတွေကို ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတာပေါ့။

တူမလေးနှင့် ချိန်းထားသောနေ့၊ ဟော်တယ်ကို ညဘက်ကျမှ ရောက်မည်ဟုဆိုကာ တမင်ပင် ညနေစောင်းတော့မှ ဟော်တယ်လိပ်စာကို ပေးလိုက်တယ်။ ဟော်တယ်ခန်းထဲမှာ နေရာယူပြီး မီးမှောင်ချထားလိုက်တယ်။

ကျွန်တော် တရေးနိုးတော့ ကျွန်တော့်လက်တွေကို အသာလေးဖယ်ပြီး တူမလေး ထသွားတာ သိလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့် ဝင်သွားပြီး သေးပေါက်သံ ရေဆေးသံတွေ ကြားနေရတယ်။ နောက်တော့ အိပ်ယာပေါ်ပြန်လာပြီး ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ လာတိုးအိပ်နေပြန်တယ်။

ဒီတခါတော့ ကျွန်တော့်အလှည့်။ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကို ဆီးသွားချင်နေပြီ။ အဲဒါနဲ့ သူ့ပါးပြင်လေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းပြီး အိပ်ယာက ထလာလိုက်တယ်။ နောက်ရေချိုးခန်းထဲဝင် သေးပေါက်ပြီးတော့ နည်းနည်းပြန်မာလာနေပြီ ဖြစ်တဲ့ လီးကြီးကို ဆပ်ပြာနဲ့ ရေသေခြာ ဆေးကြောလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ အိပ်ယာဆီကို လျှောက်လာလိုက်တယ်။

ကုတင်နားရောက်တော့ ဖျောက်ကနဲ့ အသံနဲ့အတူ အခန်းထဲက မီးပွင့်သွားတယ်။ ကျွန်တော်မှာ ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်းလန်းနဲ့ မတ်တတ်ရပ်ရက်သား၊ ကျွန်တော့်ကို အိပ်ယာပေါ်က နေပြုံးကြည့်နေတဲ့ တူမလေး။ သူ့မျက်နှာက ပြုံးနေရာက နေ ချက်ချင်းကို တည်သွားပြီး အထိတ်တလန့် မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးနဲ့ ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

“ ဟင် အန်ကယ်ဂျိုး အန်ကယ်ဂျိုး မဟုတ်လား”

“ ဟုတ်.. ဟုတ်ပါတယ် ချစ်လေးရယ် ကိုကို ရှင်းပြပါရစေဦး”

“ အန်ကယ်ဂျိုး လုပ်ရက်တယ် ကိုယ့်တူမ အရင်းကို အီး ရွှတ် တော်တော် မရှင်းပြနဲ့တော့ သမီးသွားတော့မယ်”

တူမလေးက ငိုယိုပြီး အိပ်ယာပေါ်ကထ သူ့အဝတ်အစားတွေ ကောက်ယူနေတော့ ကျွန်တော် အနောက်ကနေ အတင်းဖက်လိုက်တယ်။

“ ခဏတော့ နားထောင်ပါ ချစ်လေးရယ် ကိုကို ရှင်းပြတာ နားထောင်ပြီးမှ ချစ်လေး သွားချင်ရင် သွားပါခဏလေးပါကွာ”

ငိုယိုပြီး ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့ တူမလေးကို အတင်းဖက်ထားပြီး ကျွန်တော့်ဖက်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ဖက်ထားတော့ သူက ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နှာအပ်ထားပြီး တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ ဆက်ငိုနေတယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို လွတ်မပေးတော့ပဲနဲ့ သူ့ကို အရင်တခေါက်က ပြန်လာတော့ တွေ့တွေ့ချင်း ချစ်မိသွားတဲ့ အကြောင်း နဲ့ ပထမတော့ စကားပြော chatting လောက်ပဲ လုပ်မယ် ကြံပြီး အွန်လိုင်းကနေ ဆက်သွယ်မိကြောင်းနဲ့ နောက်တော့ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့လို့ ဖွင့်ပြောမိပြီး ချစ်သူဘဝ ရောက်ခဲ့ရတာဖြစ်ကြောင်း၊ အဲဒါလည်း အပြင်မှာ တကယ်တွေ့ဖို့ မရည်ရွယ်ခဲ့ကြောင်း၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်မနိုင်ပဲ ချစ်လွန်းလို့ အခုလို အခြေအနေရောက်သွားရတာဖြစ်ကြောင်း တတွတ်တွတ် ပြောနေမိပါတယ်။

ကျွန်တော် သတိထားမိတော့ သူ့ရဲ့ ရှိုက်သံလေးက ပျော့နေပါပြီ။ ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို သူ့လက်သည်းလေးနဲ့ ဆွဲဆိတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော်က ငုံ့ကြည့်မိပါတယ်။ ကျွန်တော် ငုံ့ကြည့်မှန်းသိတော့ သူ့မျက်နှာကို ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ အတင်းထိုးဖွက်ပြန်ပါတယ်။ နောက်တော့ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့၊

“ ဟွန့် သူဟာကြီးက မာနေပြန်ပြီ။ ကိုယ့်တူမ အရင်းကြီးကိုတောင်မှ မညှာမတာ၊ သွား…… ဒီဘက်ကို လှည့်မကြည့်ပဲ မီးသွားပိတ်လိုက်”

ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာတော့ ပျော်လွန်းလို့ တဒုံးဒုံး ခုန်နေလိုက်တာ ဘာပြောကောင်းမလဲဗျာ။ မီးပိတ်ပြီး ပြန်လာတော့ ကုတင်နားမှာ ရပ်နေဆဲ တူမလေးကို ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်မိတယ်။

“ ချစ်တယ်မလား ချစ်လေးရယ်”

“ ဟွန့် သူသိပ်ဆိုးတယ်၊ ချစ်လေးကို ညာတယ်”

“ ချစ်လွန်းလို့ပါကွာ၊ ချစ်လေးရော ကိုကို့ကို ချစ်တယ် မဟုတ်လား”

“ မချစ်ရင် ဒီအခန်းထဲ ဆက်နေတော့မလားလို့”

“ ဟုတ်ပါတယ် ချစ်လေးရယ် ဒါပေမဲ့ ကိုကိုက နားက ကြားချင်လို့ပါ၊ ပြောစမ်းပါဦး ကိုကို့ကို ချစ်ရဲ့လားလို့”

“ ကိုကို့ကို ချစ်ပါတယ် ကိုကိုရယ်”

“ ကိုကို လိုးတာရော ခံလို့ကောင်းလားဟင်”

“ သွား သူညစ်စုပ်ပြီ၊ တော်ပြီ မချစ်တော့ဘူး လူဇိုးကြီး”

တူမလေးက လက်သီးဆုပ်ကလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လာထုတော့ အဲဒီလက်ကလေးတွေကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ သူကဆီက လည်း ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်းလေးတွေနဲ့ တုန့်ပြန်လာတယ်။ အတော်ကြာကြာလေး နမ်းနေမိကြတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့်လက်ဖဝါးတွေက သူ့နို့ကြီးတွေကို နှယ်ပေးနေမိတယ်။ ခဏကြာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ရှူဖို့ နမ်းနေတာကို ခဏရပ်လိုက်တယ်။

“ ကိုကို့ကို လီးစုပ်ပေးပါလား ချစ်လေးရယ်”

တူမလေး က ခေါင်းကို ငြိမ့်ပြပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့် မှာ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို သူ့လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းထုလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ နွေးထွေးနူးညံ့တဲ့ အာခံတွင်းထဲ ထည့်ငုံလိုက်တယ်။ လီးထိပ်က အကွဲကြောင်းလေးကို သူ့လျှာထိပ်ကလေးနဲ့ တိုးကစားရင်းက ခပ်ဖွဖွလေး စုပ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးမှာ ကြပ်ကြပ်လေး စေ့ပြီး ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လို့ ပုလွေမှုတ်ပေးပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး လီးကြီးကို တူမလေး အာခေါင်ထဲ ဆောင့်ထိုးမိလိုက်တယ်။ သူက အဲလို လုပ်မရအောင် သူ့လက်ကလေးနဲ့ ကျွန်တော့် လီးအရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ကျနော်ဆောင့်လိုက်လည်း သူ့လည်ချောင်းထဲ သွားမတစ်မိအောင်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် တဖြည်းဖြည်းချင်း သူ့လည်ချောင်းဝကို ကျွန်တော့် ဒစ်ဖျားဝင်တဲ့အထိ အဝင်အထွက် လုပ်ပေးလာတယ်။

ကျွန်တော့် ဒစ်ဖြားကို သူ့လည်ချောင်းဝက ညှစ်ညှစ်ပေးလာတာ ကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်တော် ထိန်းမထားနိုင်တော့ပဲ လရေတွေ သူ့လည်ချောင်းထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်မိတော့တယ်။ သူကတော့ ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လရေတွေကို အကုန်မျိုချပစ်လိုက်တော့တယ်။ တစက်မကျန် မျိုချပြီးတာတောင် လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်ကိုပါပြောင်အောင် လျက်ပေးလိုက်သေးတယ်။ ကျွန်တော်ဒူးတွေတောင် တုန်လာလို့ ကုတင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်ရပါတယ်။ သူ့ကိုပါဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်ရင်း နူတ်ခမ်းလှလှလေးတွေကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ချစ်လေးရယ်၊ ဘယ်တုန်းကများ လေ့ကျင့်ထားတာတုန်းကွာ”

“ ဟွန့် ကိုကို့ကို ချစ်လွန်းလို့သာ လုပ်ပေးတာ၊ ဘာလေ့ကျင့်ထားရမှာတုန်း”

“ သိပါတယ်နော် ကိုကိုက အရိုင်းလေးမှ မဟုတ်တာ၊ ချစ်လေး အတွေ့အကြုံမရှိပဲနဲ့ အဲဒါမျိုးက လုပ်လို့ မရပါဘူး။ ကိုကိုက ဘယ်လိုမှ စိတ်ထဲ ရှိလို့ မဟုတ်ပါဘူး ချစ်လေးရဲ့ ချစ်လေးကို လည်း အပျိုစင်လေးလို့ တွက်မထားပါဘူး”

“ အင်းပါ ချစ်လေးက ကိုကို့ မတိုင်ခင် ရယ်ဂူလာက နှစ်ယောက်လောက်ပဲ ဖြစ်ဖူးတာပါ။ ဘွိုင်းဖရင့်ပဲ ဆိုပါတော့။ အမှတ်မထင်က တစ်ခါ၊ ဖြစ်ဖူးတာဆိုတော့ စုစုပေါင်း သုံးယောက်ပေါ့၊ “

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် စကားပြောရင်းနဲ့မှ ကျွန်တော်က သူ့နူတ်ခမ်းလေးတွေ နမ်းနေရာကနေ နို့တွေကို အသာလေး ဆုပ်နှယ်ပေးရင်းနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်လိုက်တယ်။ သူ့ဆီက လေသံလေး ထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်းနဲ့

“ ကိုကို ဒီဆံပင်အတုကြီးက မအိုက်ဘူးလား ချွတ်လိုက်တော့လေ”

ကျွန်တော်လည်း ဆံပင်အတုကြီးကို ချွတ်ပြီး ဘေးက စားပွဲလေးပေါ် လှမ်းပစ်လိုက်တယ်။ သူက ကျွန်တော်ရဲ့ ပြောင်အောင် ရိတ်ထားတဲ့ ကတုံးဆံပင်ကို ပွတ်သတ်ပေးရင်းနဲ့

“ အဲလို ပြောင်ပြောင်လေးကို ပွတ်ရတာလဲ အရသာ တမျိုးပဲ ခစ်ခစ်”

ကျွန်တော်ကတော့ ပါးစပ်မအားတော့ပါဘူး။ နို့တွေကို ကုန်းစို့ရင်း သူ့ဗိုက်သားလေးတွေကို နမ်းလိုက် လျက်လိုက်နဲ့ ပေါင်ခွကြားကို ရောက်သွားပါတော့တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်က နှုတ်ခမ်းလေးက အမွှေးပါးပါးလေးနဲ့ စောက်စေ့လေးက ဖုနေတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို လျက်ပေးပြီးတော့မှ စောက်စေ့လေးကို လျှာထိတ်နဲ့ ထိုးဆော့လိုက်တယ်။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျွန်တော့်ခေါင်း ပိုဝင်လို့လွယ်အောင် ကားပေးပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာတယ်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ပေါင်ခွဆုံနေရာကို အသာလေးဖိထားပေးတယ်။

ကျွန်တော့်လျှာက သူ့စောက်စေ့လေးကို ထိုးလိုက် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းလေးကို ခွဲထိုးလိုက် လုပ်နေတော့ သူ့ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်းနဲ့ လှုပ်နေတယ်။ စောက်ရေတွေကလည်း တစိမ့်စိမ့်နဲ့ ထွက်နေတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့် လျှာကို တစောင်းနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်ပြီး လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ စောက်စေ့ကို ဖိပွတ်ပေးနေလိုက်တော့ သူ့ဖင်ကြီး ကြွကြွတက်လာရုံမက အသက်ရှူသံတွေလည်း ပြင်းလာတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း တဟင့်ဟင့် အသံတွေ ထွက်လာတော့ သူပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိရလို့ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီး လုပ်ပေးနေလိုက်တော့ နောက်ဆုံးမှာ

“ အာ့…….အားးး ကိုကို ချစ်လေး …ချစ်လေး ပြီးးးးးး ပြီ ပြီးပြီ”

ဆိုပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ ကျွန်တော့် နားထင်နှစ်ဖက်ကို အတင်းညှပ်ထားပြီး ဖင်ကိုလည်းကော့ သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုကို ဖိထားရင်း သူတစ်ချီ ပြီးသွားတော့တယ်။

အခုတစ်ခါ ပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဦးလေး တူမ ဆိုတာ မေ့သွားကြပြီး တကယ့် ချစ်သူတွေလိုပဲ ဖက်ထားကြရင်း နားနေကြတော့တယ်။ တူမလေးက ကျွန်တော့် မျက်နှာကို ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်က စိတ်မလုံသလို ဖြစ်လာလို့

“ ဟေ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ လူကို လှောင်ချင်လို့လား ပြုံးစေ့စေ့နဲ့”

“ ဟုတ်ပါဘူး ကိုကို့ကို ချစ်လို့ပါ”

“ အင်း ချစ်လေးကိုလည်း ချစ်ပါတယ်။ ချစ်လေးက ချစ်စရာလေး၊ အဲဒါကြောင့်လည်း ကိုကိုက စွန့်စားမိတာပေါ့”

“ ဟွန့် သွားပါ၊ တခါထဲ လူညာကြီး၊ အဲဒါမျိုး အင်တာနက်မှာ မိန်းကလေး ဘယ်နှစ်ယောက်များ ကျူခဲ့ပြီးပြီလဲ”

“ မရှိပါဘူးကွာ တကယ်ပါ။ ကိုကိုက မိန်းမရပြီးကတည်းက တလက်ကိုင်၊ ဘယ်မိန်းကလေးနဲ့မှ မဖြစ်ဖူးဘူး။ အချစ်ကလေးနဲ့ကျမှသာ ကိုကိုက စိတ်မထိန်းနိုင်တော့တာ”

“ မထင်ပါဘူး ဟွန်း”

ပြုံးစေ့စေ့ နဲ့ ကျွန်တော့်ကို စသလို နောက်သလို ပြောရင်း အချစ်ရည်ရွှမ်းတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ အချစ်လေးကို ပါးနှစ်ဘက် လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်ရင်း နှုတ်ခမ်းချိုမြမြလေးတွေကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်မိတယ်။ အချစ်လေးဆီကလည်း လျှာကလေး ကျွန်တော့် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး ကျွန်တော့်လျှာကို လာတို့တယ်။ ကျွန်တော့် လက်တွေက သူ့နို့လေးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေရင်းက နှစ်ဦးစလုံး ရမက်ပြင်းတဲ့ အနမ်းမှာ နစ်မျှော သွားကြတယ်။

ကျွန်တော် သတိမထားမိခင်မှာပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ထောင်မတ်လာတဲ့ လီးကြီးက ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်စိုရွဲရွဲလေးထဲ ထိုးဝင်နေမိပြီ။ အောက်ကနေ ဖင်ကို လှည့်ပတ်မွေ့ယမ်းရင်းက စကောဝိုင်းပေးနေတဲ့ ချစ်လေးကို ဖိဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်းက အရှိန်တွေ ပြင်းထန်လာခဲ့ရပြီ။ မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာဖက်လို့ ကျွန်တော့် လီးကြီးထဲက သုတ်ရေ ပူပူနွေးနွေးတွေကလည်း ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အထဲမှာ ဖျစ်ကနဲ ဖျစ်ကနဲ ညှစ်ထုတ်ပေးနေရင်းနဲ့ တစ်ချီ ပြီးသွားခဲ့ရပြန်တာပေါ့။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။ 



နောင်တနောက်ကွယ် (စ/ဆုံး)

နောင်တနောက်ကွယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

နောင်တဆိုတာ ပူလောင်မှန်း သိပေမယ့် ခုတော့ မိဆူးတစ်ယောက် တုန်လှုပ်နေရပြီ။ အိမ်မှာထိုင်မရ ထမရ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး အယောင်ယောင်အမှားမှား ဖြစ်နေမိတယ်။ ငါ့ကို လာဖမ်းတော့မှာလား။ အဖမ်းခံရတော့မှာလား တွေးရင်း မျက်ရည်များ ဝိုင်းလာမိတယ်။ ဥပဒေနဲ့ မလွတ်ကင်းဘူးဆိုတာ မိဆူးမသိ။ မိဆူးသိတာက ဈေးချိုချိုနဲ့ ရတယ်ဆိုလို့ အိမ်မှာပိုးစားနေတဲ့ တိုင်လေးတွေ အစားလဲရအောင် ပျဉ်းကတိုး တိုင်လေးတွေမှာလိုက်မိတာပါ။ မိဆူးတို့မြို့မှာ သစ်တစ်တန် ၁၂သိန်းလောက် ပေါက်နေတဲ့အချိန် အရောက် ၈သိန်းဆိုလို့ မှာလိုက်မိတယ်။

မိဆူး အိမ်လဲသစ်ရောက် ရဲတွေ သစ်တောကလူတွေလည်း ရောက်လာပြီး ဖမ်းသွားပါရော။ အိမ်နားနီးချင်းတွေ ရပ်ကွက်လူကြီးတွေ ဝိုင်းတောင်းပန်လို့ သစ်တွေတော့ ဖမ်းသွားတယ်။ တောခေါင်းဆိုတဲ့လူကြီး ပြောတဲ့ ပုဒ်မတွေ မိဆူးမသိ မိဆူးသိတာကတော့ တရားရုံးမှာဒဏ်ငွေလည်းဆောင်ရမယ် ထောင်လည်းချနိုင်တယ်တဲ့။ တွေးရင်း အလိုလိုငိုရှိုက်မိတယ်။ ထိုင်နေလို့တော့ မဖြစ်သေး။ အိမ်ဘေးက အမှုပွဲစား ဖိုးမောင်ကို မေးရဦးမယ်။ ဖိုးမောင်တို့ အိမ်ကိုထွက်ခဲ့ပါတယ်။

“ ဖိုးမောင်ရေ ဖိုးမောင်” 

“ လာလာ အမဆူး” 

“ ဧည့်သည်ရောက်နေတာလား။သြော် ဗိုလ်လေး”

“ လာလာ မိဆူးကိစ္စ ပြောနေကျတာ”

စိတ်ညစ်ပါတယ်ဆို ဒီ တဏှာရူးနဲ့မှ တွေ့ရတယ်။ မိန်းမရှိရက်နဲ့ မိဆူးကို မထိတထိ စကားတွေ ပြောလွန်းလို့ ရွံပါတယ်ဆို အမလေး အမလေး ထိုင်ခုံပေါ်ကတောင် ထပြီး လက်လာဆွဲတယ်။ မတတ်နိုင်ဘူးလေ ကိုယ်ကလည်း သူ့အကူညီ လိုတာကို။ အစွမ်းကုန် ချိုချိုသာသာပြုံးရင်း 

“ ဗိုလ်လေး မိဆူး ကိစ္စက ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်လဲ” 

“ ဗိုလ်လေး ကျနော် ဟိုဘက်အိမ်ခနနော် မကြာပါဘူး ပြန်လာမယ်။မိဆူး အမှုလေး ပြောနှင့်ပေါ့”

“ အေးအေး” 

မိဆူးဖက်လှည့်လာပြီး

“ မိဆူး သစ်ကိစ္စဆိုတော့ သစ်တောရုံးက တရားလို အကိုတို့ကတော့ သက်သေပေါ့။ ဒါတွေ မိဆူးနားမလည်ပါဘူး” 

“ ဟုတ်”

“ အကို ရှင်းရှင်းပဲ ပြောမယ်။မိဆူးကိစ္စက ထောင်ကျအောင်လည်း လုပ်လို့ရတယ်။လွတ်အောင်လည်း လုပ်လို့ရတယ်။”

“ အကို ကူညီပါ။မိဆူး နားမလည်ဘူး”

“ မိဆူး ဘယ်သူမှ မသိစေရဘူး။မိဆူးကို အကိုနဲ့ သစ်တောဦးစီးက ကူညီမယ်။ငွေရေးကြေးရေး တရားရုံးကိစ္စ အားလုံး” 

“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အကို”

“ တခုပဲ မိဆူးက အကိုတို့ နှစ်ယောက်ကို ကျေးဇူးဆပ်ရမယ်”

“ မိဆူး ဘာလုပ်ပေးရမလဲ” 

“ ဒီည သစ်တောဦးစီးအိမ်ကို မိဆူး ညလာအိပ်ပေး”

“ ရှင်…..အို အကို ”

“ စဉ်းစားပေါ့ မနက်ဆို စွဲချက်တင်တော့မှာ။အကိုလည်းသွားပြီ” 

ပြောချင်တာပြောပြီး ဆင်းသွားတဲ့ တဏှာရူးကြီး နောက်ကျောကို ကြည့်ရင်း မိဆူး အံတင်းတင်းကြိတ်မိတယ်။

ဖိုးမောင် အိမ်ပေါ်တက်လာသည်ထိ မိဆူး ငေးငိုင်တုန်း။

“ အမဆူး အဆင်ပြေလား”

“ မပြောချင်ပါဘူး ဖိုးမောင်ရယ် အဆင်မပြေဘူး”

“ ဗိုလ်လေးက ဘာတဲ့” 

ချုံးပွဲချ ငိုလိုက်မိတယ်။

“ ဖိုးမောင် ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ သူနဲ့အိပ်တဲ့ အဟင့်” 

“ ဟာဗျာ မိုက်ရိုင်းတာ အမဆူး ဒီလူ အမဆူးကို ကြံနေတာတော့သိတယ်။သူ့လက်ထဲရောက်ပြီကို”

“ အမဆူးရော ဘယ်လိုတွေးထားလဲ” 

“ ငါမသိပါဘူး ဖိုးမောင်ရယ် ငါထောင်ကျရင် ငါ့အမေတစ်ယောက်ထဲ။” အဟင့် ဟင့် “အမဆူး ဘယ်သူမှတော့ မသိလောက်ပါဘူး။တခါထဲပဲ။ အမဆူးလုပ်ကြည့်မလား”

“ ပြန်မယ် ဖိုးမောင်ရယ်။ငါလည်းခေါင်းတွေခြောက်နေပြီ။”

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အမေက 

“ သမီး ဘာတဲ့လဲ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးနော်။သမီးထောင်ကျရင် အမေသေမှာ” 

သားအမိနှစ်ယောက် ဖက်ငိုမိကျတယ်။

“ အမေ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးတဲ့။ညကျမှ ပိုက်ဆံဘာညာသွားပေးရမယ်။”

“ ဘယ်သူနဲ့ သွားမလဲ သမီး”

“ ဖိုးမောင်ပဲခေါ်သွားတော့မယ် အ့ကောင်က ပြောတတ်ဆိုတတ်ရှိတယ် အမေ” 

“ အဆင်ပြေမှာပါ သမီး”

ညရောက်မှာကို ကြောက်နေမိတယ်။ ရေချိုးပြီး သနပ်ခါးကျောက်ပြင်ရှေ့ထိုင်မိတယ်။ လိမ်းနေလည်း အလကားပဲ ကျန်မှာမှမဟုတ်တာ။ မိဆူးက မုဆိုးမ ယောကျာ်းနဲ့မတွေ့ဖူးသူတော့ မဟုတ်။ အနေတည်တဲ့ မိဆူးကို ဘယ်သူမှ လက်တည့်မစမ်းရဲ။ မိဆူးယောကျာ်းဆုံးတာပဲ ၃နှစ်ကျော်ပြီလေ။ နှစ်ယောက်တစ်ယောက်တွေ့ရမှာကို ကြောက်သလိုလို၊ရှက်သလိုလို ဖြစ်လာမှတော့ မတတ်နိုင် သွားတွေ့ရပြီ။ ဖိုးမောင်နဲ့ မြို့စွန်က သစ်တောရုံးကို ကိုရောက်လာတယ်။ ဖိုးမောင်က ရုံးရှေ့ကမဝင် ရုံးနောက်လမ်းကြားလေးကနေ ဦးစီးအိမ်ရောက်လာခဲ့တယ်။

တံခါးဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ ဦးစီးနဲ့ ဗိုလ်လေး အရက်ဝိုင်းဖွဲ့နေကျတယ်။

“ လာလာ မိဆူး ထိုင်၊ ဖိုးမောင် အဲဒီပုလင်းယူသွား ရုံးထဲမှာ ဟိုကောင်တွေဝိုင်း သွားထိုင်လိုက် ဖဲဝိုင်းရောရှိတယ်။ပြီးမှ လှမ်းခေါ်လိုက်မယ်။” 

“ ဟုတ်ကဲ့” 

ဖိုးမောင်ထွက်သွားတော့ ဗိုလ်လေးက

“ အကို ချရအောင်” 

“ ဧည့်ခန်းထဲလား” 

“ အို”

“ လာပါမရှက်နဲ့ အိပ်ခန်းထဲ သွားမယ်” 

မိဆူးလည်း ထလိုက်ခဲ့ရတာပေါ့။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့

“ အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်” 

ထမီရင်လျားပြီး ချွတ်မယ်လုပ်တော့

“ မဟုတ်ဘူး အကုန်ချွတ်ချလိုက် တခုပြီးတခု ဖြေးဖြေးပဲ” 

အို မိဆူး ရှက်လိုက်တာ လုပ်မပေးပဲ နေလို့ရမှာမဟုတ်တော့ မိဆူးလည်း ဖြေးဖြေးချင်း စချွတ်တယ်။ အင်္ကျီချွတ်လိုက်တယ်။ဘော်လီအောက်က ရုန်းကြွနေတဲ့ မိဆူးနို့တွေကို အသာငမ်းငမ်းကြည့်နေတယ်။

ဘော်လီချိတ်ကိုဖြုတ်ပြီး ရှေ့ကုန်းချွတ်လိုက်တော့ လွတ်လပ်ခွင့်ရသွားတဲ့ နို့တွေက စိတ်ကြွစရာ။ အောက်ခံ ဝတ်မထားတဲ့ လုံခြည်ကျု တဖြေးဖြေး ဖြေချပြီး လျှောချတော့ သူတို့မျက်လုံးတွေ မီးဝင်းဝင်းတောက် 

“ အခန်းအစွန်ကနေ ကုတင်ပေါ်လျှောက်ခဲ့” 

လုပ်ထားပေါ့ စိတ်ထဲကကြိမ်းပေမယ် နှုတ်ခမ်းက အပြုံးမပျက်ရဲ ဖင်တွေကို မလှုပ်လှုပ်အောင် လျှောက်ပြလိုက်တယ်။ ဦးစီးက 

“ လာလာ အကိုကြီး အဝတ်တွေ ချွတ်ပေး” 

အဝတ်တွေချွတ်လိုက်တော့ အိုး ထောင်နေတဲ့ လီးကြီး ဗိုလ်လေးကတော့ ကိုယ်တိုင် အဝတ်တွေ ချွတ်နေတယ်။ မားမားမက်မက်ထောင်နေတဲ့ လီးတွေက အရွယ်မတိမ်းမယိမ်း ဦးစီးကပိုတုတ်ပြီး ဗိုလ်လေးက ပိုရှည်တယ်။ ဒီလီးနှစ်ချောင်းနဲ့ အလိုးခံရတော့မယ်လို့ တွေးမိတာနဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ ထိမ်းမရတော့။ အဖုတ်စီမှ တစစ်စစ်နဲ့ ယားယံလာတယ်။

“ ဆူး ကုတင်ပေါ် ပက်လက် ခေါင်းအောက်ချ လှဲလိုက်”

သဘောကျနေပေးလိုက်တော့ တစ်ယောက်က မျက်နှာနားမှာ လီးကြီးဝြဲပီး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်တော့တယ်။ ဖြစ်ပြီးမှတော့ အထူးတော့ပါဘူးဆို စိတ်ပါပါနဲ့ စုပ်ပေးမိတယ်။ ပေါင်ကိုဆွဲဟပြီးမ တစ်ယောက်က ဘာဂျာကိုင်တော့တာပဲ။ အိုး အဖုတ်တခုလုံး လျှာနဲ့ သိမ်းလျှက်နေတော့ ခံရခက်လိုက်တာ။ အပေါ်ကလဲ ပါးစပ်ကိုလိုးရင်း နို့တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်နေတာ လက်နှီးစုတ်ချေတာကျလို့။ 

အမလေးလေး အစိကို ခြေနေတာ ကောင်းလိုက်တာ။ ဗိုလ်လေးတစ်ယောက် ဘယ်က အငြိုးနဲ့များ ပညာပြနေပါလိမ့်။ ခါးကိုကိုင်ပြီး လျှာအပြားလိုက် တစွပ်စွပ်နဲ့ ထိုးလိုးတာများ ဆွေးမျိုးမေ့ပြီ လက်ခလည်နဲ့ ဖင်ဝထဲ ထည့်ထည့်ကလိတော့ အဟင်းဟင်း ညည်းသံကို စုံလို့ အစိကို ကြမ်းကြမ်းစုပ်ပြီး နာအောင်လည်းကိုက်လိုက်ရော အား အ့ ဆက်ဆက်ခါနာရင်း အရည်တွေ ထွက်ကျကုန်တယ်။

အိုး လီးနဲ့ လိုးမှ ပြီးတယ် ထင်ထားတာ အိုးကောင်းလိုက်တာ။ ဦးစီးလည်း ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်ပြီး ပက်လက်လှန်ပေးတယ်။

“ ဆူး အပေါ်က တက်လိုက်” 

အပေါ်ကတက်ခွပြီးညအဝတေ့ထိုင်လိုက်တယ်။ ဟူး မလိုးတာကြာတဲ့ အထဲ ကြပ်ပြီးဝင်သွားတယ်။ ၁၅ချက်လောက်စောင့်ပြီး အရည်စထွက်လာတော့ အဆင်ပြေလာပြီ။

“ ဆူး မှောက်ချလိုက် ကုန်းထား” 

“ ဟုတ်” 

သူက အောက်ကနေ ငြိမ်ငြိမ်လေး မှောက်ပြီး ငြိမ်နေတဲ့ ဖင်ဝကို ဗိုလ်လေးက အဆီတွေ သုတ်နေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးနဲ့ တေ့ပြီး သွင်းတယ်။ ကြောက်လို့ ဖင်ရှုံထားမိတော့ အမေ့ နာတယ်။ 

“ စိတ်လျော့ထား ခနပဲ” 

ရုန်းမရအတူတူ စိတ်လျော့ထားလိုက်တယ်။

ဖင်ဝကနေ တထစ်ချင်းဝင်နေတာနဲ့အတူ အရေပြားတွေ ကွဲကုန်ပြီ ထင်တာပဲ။ တစ်တစ်စို့စို့နဲ့ သပ်လျှိုထားသလို ခံရခက်တာ။ ဒစ်ကျော်အောင် သွင်းပြီးတော့ အဆုံးထိဆောင့်ချခံလိုက်ရတယ်။ အား လူက ကော့သွားပြီး အဖုတ်ထဲက လီးက သားအိမ်လာထောက်တယ်။ အမေ့ ခံရခက်ကြီး။ ဦးစီးက နို့တွေကို စို့ပေးနေတယ်။ ဗိုလ်လေးက ဖင်တွေကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ ဟင်းဟင်း အရည်တွေ ထွက်ကျလာပြန်ပြီ။ အနာသက်သာလာတော့ ငြိမ်မခံချင်တော့ပြန်ဘူး။ လှုပ်ရှားမိတယ်။

“ ဆူး အနာသက်သာပြီလား” 

“ ဟုတ်” 

နောက်က လိုးလိုက် ရှေ့ကလိုးလိုက်နဲ့ စည်းချက်ညီညီစောင့်ကျတာ အမလေး တခါမှ မခံစားဘူးတဲ့ အရသာတွေပဲ။ အိုး ကောင်းလိုက်တာ ဆောင့်ပါ လိုးပါ တကြော်ကြော်အော်ရင်း မရေတွက်နိုင်အောင် ပြီးခဲ့တယ်။ လိုးနိုင်ဆောင့်တိုင်တဲ့သူတွေကတော့ နှစ်ယောက်တစ်ယောက်လိုးလိုက် တစ်ယောက်ချင်းလိုးလိုက်နဲ့ မနက်၄နာရီမှ ပြန်လွှတ်တယ်လေ။

ဖိုးမောင်နဲ့ ပြန်လာရင်း မိဆူး တွေးမိတယ်။ အမှုဖြစ်တာ နောက်ကျတယ်လို့။ နောက်လည်း ခေါ်ရင်ကောင်းမှာပါပဲရှင်။ ယောကျာ်းနဲ့ ကင်းတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ မိဆူး ဒီနေ့လိုနေ့မျိုး ထပ်ခါထပ်ခါ လိုချင်နေမိပြီ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



နေမွန်းတည့်တိုင်း ခံခြင်တယ် (စ/ဆုံး)

နေမွန်းတည့်တိုင်း ခံခြင်တယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မောင်တုတ်စနေ

လွန်ခဲ့တဲ့ 2003/ 2004/ လောက်ကခေတ်ဟောင်းတစ်ခု မဟုတ်ပေမယ့်  စနစ်မပြောင်းသေးတဲ့ ကျနော်တို့ နိုင်ငံ  ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး ပြောခြင်တာက. လေးတန်းပြီးရင် ကျောင်းဆက်တက်ဖို့ အခွင့်ရေး နည်းတာကို ပြောတာပါ။

မျိုးဆန်းဦး ဆိုသူကတော့ စီးပွါးရေး အဆင်ပြေသူမို့  အလယ်တန်း အထက်တန်း ဆက်တက်နိုင်တဲ့သူ ။အကြီးတွေ ကျောင်းဆက်မထားနိုင်လို့ အငယ်ဆုံးသား ကျောင်းပြီးအောင် ဆက်ထားမယ်လို့ မိဘများက ရည်ရွယ်ထားကြတယ်။

အဲဒီ ရွာလေးမှာ အဖြစ်ဆိုး တစ်ခု ရှိလာတယ်။ မိဘများ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆုံးသွားတော့ သမီးလေးတစ်ယောက် ကျန်ခဲ့တယ် ။သဲနုခိုင်တဲ့ ။ငါးနှစ်အရွယ် ကျောင်းစနေရမယ့် အရွယ်ပေါ့  ။မျိုးဆန်းဦး အဖေ ဦးသာလှက. ရွာသိရပ်သိ တရားဝင် အမွေစား အမွေခံမွေးစားလိုက်တယ်။

မျိုးဆန်းဦးက သုံးတန်းတက် ။ သဲနုလေးက ကျောင်းစထား စ။ ကျောင်းပြန်လာရင် မျိုးဆန်းဦး စာကျက်ပြီး သဲနုလေးကို စာပြပေးဖို့ ဆရာကြီးက မှာထားတော့ သင် ပြပေးရသေးတယ် ။အဲတုန်းက ငယ်သူကို ကြီးသူကစာပြပေးရတဲ့ ကျူရှင် ယဥ်ကျေးမှုတစ်ခုပေါ့။

ထားပါတော့ ။ အလယ်တန်းရောက်တော့ နှစ်မိုင် ဝေးတဲ့ရွာကို စက်ဘီးနဲ့ သွား ကျောင်းတက်ရတယ်။သဲနုလေးက ငါးတန်း တစ်နှစ်လိုက်ပြီး ဆက်မတက် တော့ပဲ အမေကို ကူလုပ် ။တောလိုက် ထမင်းပို့ ။တောင်သူလယ်လုပ် ဓားမခုတ် နေခဲ့တယ်။

မျိုးဆန်းဦးကတော့ ဆယ်တန်းရောက်တော့ မြို့မှာ အဆောင်နဲ့ နေပြီးကျောင်းတက် ။ တစ်ခါ တလေ ကျောင်းပိတ်ရက်ဆို ရွာပြန်လာ စာမေးပွဲပြီးတော့မှ နားရက်ကြာကြာနေရမှာ ။ဆယ်တန်းကျောင်းသားဆိုတော့ ဆေးလိပ်ခိုးသောက် ။ တစ်ခါတရံ အရက်လေးကသောက်လိုက်သေး ။ စနေ တနဂ်နွေဆို Video ရုံသွား။ ဖူးကားကြည့် ဂွင်းထု ။ အတတ်ကောင်းတွေ ရနေပြီ။

မျိုးဆန်းဦးကတော့ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်တယ်။ ဘားဆွဲဝိတ်မ ဟိုင်းထိုးနဲ့ ဗလက အတော်ကို ကြည့်ကောင်းတယ်ပြောရမယ် ။အတန်းထဲက ကောင်မလေးတွေ  ကြိတ်ပိုးတာကို ခံနေရပြီ ။မိဘတွေ ပေးတဲ့ ငွေကို တန်ဘိုးထားတော့  အပျော်ပါး မလိုက်စားပဲ စာပဲကြိုးစားနေခဲ့တယ်  ။ စာမေးပွဲဖြေပြီး ဒီဇင်ဘာကျောင်းပိတ်မှာ ကြာကြာနားဖို့ ရွာပြန်လာခဲ့ပြီ။

ရွာရောက်တော့လဲ တစ်ရက်သာ  နားပြီး တောလိုက်ရပါပြီ။ တောင်သူကြီးဆိုတော့ ယာခင်းက များတော့ နွားရှင်းခွဲ ထွက်ရတယ် ။ သဲနုလေးနဲ့ မျိုးဆန်းဦးနဲ့တစ်ဆိုင်း ထွက် ။မျိုးဆန်းဦးက ထွန် ထယ်ထိုး ။သဲနုကမြက်သဲ့။ နွားစာရိတ် ။နေ့ခင်းကြ တရေးတမော အိပ်အနားယူ။ ညနေ လေးနာရီကျော်မှ ရွာပြန်ဝင် ။ဒါရိုးရာပဲ။

ငယ်ငယ်ထဲက အတူနေ မောင်နှမ အရင်းလိုနေလာကြတာ ခုစိတ်ကစားတဲ့ အရွယ် ရောက်တော့လဲ ရိုးသားချစ်ခင်မှုတွေနဲ့ အကို ညီမလေးနဲ့ တစ်နေကုန် တောထဲ အတူသွား အတူစား နေလာကြတယ် ။ဝေးတဲ့ ယာခင်းသွားရင် အစောကြီး ၄ ခွဲ ၅နာရီလောက်သွားရတယ် ဆိုရင် သဲနုက အကိုဖြစ်သူရဲ့ ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးပြီး အိပ်လိုက်တယ်။

တစ်ရက်ကြ သနပ်ခါး ကြမ်း အဖွေးသားနဲ့ အိပ်နေတဲ့ ညီမလေးကို  အူယားတာနဲ့ ကုန်းနမ်းလိုက်တယ် ။ လှည်းဆောင့်တာနဲ့ သဲနု အိပ်မပျော်ပါဘူး။ အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ် ။ ညီမလေးရဲ့ ဆံနွယ်လေးကို သပ်ပေးနေပြီး ဒီတစ်ခါတော့ နမ်းတာအားပါသွားတယ်  ။သဲနု မျက်နာလေးက အပြုံးရောင်လေးကို သမ်းနေတာ ။မောင်နှမ အရင်းမှ မဟုတ်တာ သိနေတော့ မသိစိတ်က ကြိတ်ပြီး ရင်ခုန်နေကြတာ။

အဲအချိန်ကစပြီး သဲနုလေးရဲ့ အလှပကို မျိုးဆန်းဦး သတိထားမိလာတယ် ။ထွားတဲ့မျိုးရိုးကလာတော့ နို့ကမကြီးပေမယ့် တင်တွေ ရင်တွေကတော့ ကာလာသားတွေ မျက်စိကြ သွားရည်ယိုရမယ့် ကိုယ်လုံးကိုပေါက်နဲ့ ။အသက်ကလဲ ၁၆ နှစ် ကျော် ၁၇ထဲရောက်နေပြီဆိုတော့ စိတ်ကစားတဲ့ အရွယ် အနမ်းတစ်ပွင့်နဲ့ကို လွမ်းနေပြီ။

မောင်နှမဆိုတော့ တစ်ခါတလေ ရေတောင်အတူတူချိုးဖြစ်ကြတယ်။ ရင်ရှားထားတဲ့ အပေါ် မောက်ထွက်နေတဲ့ ရင်သားတွေပေါ်  မျက်စိက ရောက်ရောက်သွားတော့ ပေါင်ကြားက ညီတော်မောင်က ထောင်လာတာ ပြောစရာ ကို မလိုဘူး ။ မိန်းမတွေ ဖြတ်လျှောက်လို့ ခြေသလုံးသားပေါ်တာမြင်ရရင်တောင် လီးတောင်တဲ့ အရွယ် ၁၉ နှစ်သားလေ။

သဲနုခိုင် ရေချိုးပီး သနပ်ခါး လိမ်းပြီးတော့ခါတိုင်း ခိုးနမ်းရတာ အားမရတော့လို့ မျိုးဆန်းဦးက ဘာမှ မပြောပဲ ဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တာ

“  ကိုနော် အဖေနဲ့ တိုင်လိုက်မှာနော်  ”

မျိုးဆန်းဦး စကားပြန်မပြောပဲ ရွာထဲထွက်သွားလိုက်တော့တယ်။အဲဒီညက ညီမလေးက တကယ်များတိုင်လေမလား ကြောက်စိတ်နဲ့  ဒေါ်တာရဲ့ ထန်းလျက်အရက်တစ်ပိုင်းသောက်ပြီး ကြောက်စိတ်ဖြေ  ။မနက်တော့ သဲနုကို ချစ်တယ် ဖွင့်ပြောဖို့ သတ္တိတွေမွေးဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ပြီ။

ဝေးတဲ့ ယာခင်းသွားတဲ့ ရက်ကို တိုက်ဆိုင်ပြီးမနက် ၄ နာရီကျော်ကို ထသွားရတာ ။သဲနုက ဒီနေ့ ပိုပြီးအလှပြင် လာသလားတောင် ထင်ရတယ်။ ဒီနေ့တော့ မအိပ်တော့ပဲ နောက်က ထိုင်လိုက်လာတယ်။ရွာပြင်ရောက်တာနဲ့  ရည်းစားစကား စပြောဖို့ စဥ်းစားထားပြီး  နှစ်ယောက်သား တိတ်ဆိတ်စွား လှည်းမောင်းထွက်လာပြီး ရွာမပြင်ရောက်ရော

“  ညီမလေး    ”

“  ရှင် ကိုကြီး     ”

“  ညက အဖေကို တိုင်လိုက်လား    ”

“  ဟင့်အင်  အစကတိုင်မလို့  ကိုကြီးကို အဖေကရိုက်မှာ သနားလို့  မတိုင်တာ    ”

“  အေးပါ  ညီမလေး ရယ်  ”

“  ညီမလေး   ”

“  ရှင် ကို    ”

“  ကိုလေ ညီမလေးကို အရမ်းချစ်မိနေပြီ    ”

“  ဟာ  ကိုကြီးကလဲ  မောင်နှမတွေလေ မိုးကြိုးပစ်တော့မှာပဲ    ”

“  ညီမလေးကလဲ ကိုတို့က မောင်နှမ အရင်းမှမဟုတ်တာ ညီမလေးလဲ သိသားနဲ့  ချစ်လို့ရပါတယ်  ”

“  ချစ်တယ်ကွာ    ”

ဖက်ထားပြီးတော့ မျက်နာပေါ်ကသနပ်ခါးတွေ ပြောင်မတတ် နမ်းနေမိတယ် ။သဲနုကလဲ အဖေတို့ ကြောက်လို့သာ အရင်ထဲက ကိုကြီးအတွက်ရင်ထဲမှာ နေရာရှိပြီးသားဆိုတော့  

“  သဲ   ”

“  ရှင် ကို  ”

“  ကို့ ကို ချစ်လား    ”

“  ကိုရယ် ချစ်တော့ချစ်တယ် သဲလေ အဖေကို ကြောက်တယ်    ”

“  အဲအတွက် မပူပါနဲ့ သဲရယ် ကို စီစဥ်မယ်  ”

အဲဒီနေ့ကတော့ နှစ်ယောက်သား မျက်နာပေါ်မှာအပြုံးလေးတွေနဲ့ အလုပ်ကို လာတိုင်းထက် ပိုပြီးတက်ကြွ လုပ်နေကြတာ ။ခဏ နားတိုင်း အနမ်းပေးပြီး အမောကို  ပြေနေကြတာ ။ နေ့ခင်းအနားယူတော့ နွားတွေကို ကြိုးနဲ့ ချီထားပြီး တစ်ရေးတမော အိပ်ဖို့ နားချိန်မှာ တစ်ဆင့်တက်ပြီး ပါးစပ်ခြင်းအပ်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲ တော့

“  ဟာ ကိုနော် ဘယ်လိုတွေ နမ်းတာလဲ သဲမောတယ် ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိဘူး   ”

“  ချစ်လို့ပါ သဲရယ်  ”

ကျောင်းတက်တုန်းက စနေ တနဂ်နွေတိုင်းဖူးကား ကြည့်ထား  အပြာစာအုပ်ကို ဖတ်ထားတော့ တကယ်သာ မလိုးဖူးသေးတာ။ မျိုးဆန်းဦးက မိန်းမကျမ်းကြေသလိုရှိနေတာတော့ ဧကန်မလွဲပါ။

နှမလေးတစ်ယောက်လိုလဲဖြစ် ။အချစ်ဦးဆိုလဲဟုတ် ။သူများလက်ဦးမှာလဲ မလိုလား ။ကိုယ်တိုင်လဲ မခူးရက် မခြွေက်ရက်။ အလှကြည့်နေယုံ သက်သက်လဲမဟုတ် ။ရည်းစားဦး မြေးဦးရတောင် မမေ့ဘူး ဆိုတာ မလိုးပဲ အလှကြည့်နေလို့ ကွဲရတယ်ဆိုတာလဲ စာရောအမြင်ရော တွေ့မြင်နေရတာဆိုတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သဲနုလေးကိုတော့ အသဲစွဲ မခွဲနိုင်အောင် လိုးထားမှ ပိုင်ဆိုင်ဖို့ ဖြစ်မယ်ဆိုတာ အသိရှိနေတာ ကြိမ်းသေ။

သိပ်မကြာခင် အချိန်ကမှ ရွာရဲ့ ကျက်သရေဆောင် မခင်သက်ထားနဲ့ ကိုဆန်းထူးတို့ အတွဲက ရှေ့သွားနောက်လိုက် အတော်လိုက်ဖက်တဲ့ အတွဲလို့ ရွာနီးနားက အခြား ရွာတွေကိုက သတ်မှတ်ခြင်း ခံရတဲ့ အတွဲ ။မင်္ဂလာမဆောင်ရသေးပဲ တွဲသွားတွဲလာ သွားနေကြတာ ။ဘေးကမြင်ရင် ငေးယူရအောင်ကို လိုက်ဖက်ပါပေတယ်။

ဘာမှ မဘာပဲ အလှသာထိုင်ကြည့်နေတဲ့ ကိုဆန်းထူး။ခုတော့ ရင်ကွဲ ပက်လက်ပဲ  ရှေးထုံး အစဥ်လာအရ မင်္ဂလာမဆောင်ပဲ အတူမနေရဘူး ။ မလိုးရဘူးလို့ ပြောတာ  ။မခင်သက်ထားတို့ အိမ်က အလုပ်မနိုင်လို့ မိတ်ဆွေ သားတစ်ယောက် အကူ ခဏခေါ်ထားလိုက်တာ လိုးပြီး ခိုးပြေးသွားတော့ ကိုဆန်းထူး သေပြီပေါ့။

ရုပ်ကလဲ ဆိုးသေး ။အသက်ကလဲ ကြီးသေး ။တစ်ရွာလုံး အံ့သြလို့ကို မဆုံးဘူး ။တွေးကြည့်တော့ လိုးချက်ကောင်းလို့  ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားတာပါ။ မျိုးဆန်းဦးတစ်ယောက်  ကိုဆန်းထူးလို အသဲမကွဲဖို့သဲနုလေးကို လိုးထားပြီး စရံယူထားမှ တော်ကာကြမယ် ဆိုတာ စိတ်ကူးရှိပေမယ့် နှမလေးလိုလဲ ချစ်နေတော့ သဲနုလေးကို လိုးဖို့စိတ်ကူးလို့ မရဖြစ်နေတယ်။

ကိုယ့်တော ကိုယ့်ယာဆိုတော့ ချောင်းမြောင်းကလဲ ရှိနေတော့ ရွာထဲမပြန်ခင် တစ်ခါတလေ ရေချိုးပြီးမှ ပြန်ကြတာ ။

“  ကိုရေ ညီမလေး ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်  ”

“  အေး သဲ ကိုရော ချိုးမယ် အိမ်ကြချိုးဖို့ မလိုတော့ဘူး ပေါ့  ”

နှစ်ယောက်သား ရေချိုးဖို့ပြင် ချောင်းလေးရှိရာကိုလှမ်းလာခဲ့တော့ပြီ။

သမီးရည်းစားသာ ဖြစ်နေတာ။ သဲနုက ရှက်နေသေးတော့ ကိုနဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းလေးမှာ အကျီ ချွတ်ပြီးမှ ချောင်းထဲအတူ ဆင်းချိုးကြပြီး ရေက ခါးလောက်ပဲနက်တော့ မျက်နာလေးငုတ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ သဲနုရဲ့ အပေါ်ပိုင်း အမို့အမောက် ရင်သားအလှကမျိုးဆန်းဦး ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ရပြီ ။

လူသူကင်းမဲ့ပြီးသစ်ပင်အကာကွယ်လေးကလဲ ရှိနေတော့ မျိုးဆန်းဦးစိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာပြီး သဲနုလေးကို ရင်ခြင်းအပ်ဖက်ထား ။ပြီး ပါးစပ်အပ်ကစ်ဆွဲရင်း ရင်ရှားထမိန်ကိုဖြေချရင်း နို့သီး မာမာ ခဲခဲလေးကို ညင်သာစွာပွတ်သပ်ပေးနေတော့ သဲနုတစ်ယောက် အသက်ရှူသံကြမ်းလာပြီး ခြေထောက်က ရိုင်ခြင်သလိုလေးဖြစ်လာတော့ ကမ်းစပ်က လက်တစ်လန် အကွာဝေးကိုဖြေးဖြေးခြင်း ဆွဲခေါ်ခဲ့လိုက်တယ်။

နှစ်ယောက်လုံး ရေစိုတွေနဲ့ ။ရေစပ်ကို ညင်သာစွာလှဲချပေးပြီး ရေနွေးအကြမ်း ပုဂံလောက် နို့လေးနှစ်လုံးကို ဘယ်ညာ ပြောင်းစို့ပေးပြီး ဗိုက်သားလေး လေးကို ပွတ်ပေး ။လုံခြည်ကို ကွင်းလုံးကျွတ် အောက်ကိုကန်ချလိုက်တော့ ပင်ကိုက အသားဖြူသူမို့ နေရောင်မဝင် လေမတိုးတဲ့ ဗိုက်သားပြင် ချပ်ချပ်လေးနဲ့  အဂ်ါနံကို ညှပ်ထားတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးရဲ့ အလှကို သက်ရှိထင်ရှား မြင်လိုက်ရတဲ့ မျိုးဆန်းဦးတစ်ယောက် အသက်ရှူသံတွေ ရပ်သွားလားထင်ရအောင်  မှင်သက်လို့သွားတာ။

စောက်ပတ်လေးကရဲနေပြီး စောက်မွှေးလေးတွေ  ရေးရေးလေးပေါက်ခါစ။ လှခြင်တိုင်း လှနေတော့  လိုးရက်စရာကို မရှိအောင် လှနေတာ ။ ကိုယ်မလိုး  သူများလိုးမှာပဲ လေ. ကိုဆန်းထူးလို အသဲမကွဲချင်ဘူး။  သိပ်လှတဲ့ စောက်ပတ်လေးကိုလိုးဖို့ 100% နှုန်း ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ပြီ။

 ဖူးကားတွေကြည့် အပြာစာတွေဖတ်ထားတဲ့ပညာကို လက်တွေ့အသုံးချဖို့  လိုလာတဲ့ အချိန်ကျရောက်လို့ လာပါပြီ ။လိုးရက်စရာ မရှိတဲ့ စောက်ပတ်လေးကို မလိုးခင်  နမ်းခြင်စိတ်က တဖွားဖွားပေါ်လာပြီး စနေနှစ်ခိုင်ကို ညင်သာစွာ ကိုင်နယ်ပေး ။ဗိုက်သားပြင်လေးကိုအနမ်းစ။ ချက်တိုင်လေး ကို လျှာလေးနဲ့ထိုးပြီး ဆီးခုံခေါ် စောက်ခုံကို အနမ်းဆင်းလိုက်တော့ 

“  အင်း ဟား ကို ဘာလုပ်တာလဲ   ”

 သဲနုက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခေါင်းကိုတွန်းထုတ်ပြီး 

“  ကိုကြီး ဘာတွေလုပ်နေလဲ ငရဲတွေကြီးလိမ့်မယ်  ”

ဘယ်လို ပြောပြောမရပါဘူး။ အစာငတ်နေတဲ့ သားရဲတစ်ကောင်လို စောက်ပတ်ဆီကို မျက်နာအပ်ပြီးနမ်းပစ်လိုက်တာ

“  အား အဟင့်းးးး အား ရှီး ကိုကြီးသဲ မနေတတ်တော့ဘူး   ”

စောက်ပတ်လေးကသေးတော့လျှာ တစ်ပျားစာကိုမရှိဘူး ။စောက်စိလေးက မာတင်းနေတာ ရေချိုးရင်းဆိုတော့ စောက်ပတ်က ဘာအနံ့မှမရှိ ။နမ်းလို့ကို ဝတော့မယ် မထင်ဘူး ။သုံးမိနစ်လောက်နမ်းလိုက်တော့ သဲနုလေး ညိမ်သွားပြီး 

“  အင်းးးး အင်းးးအားးးအဟင့်းးးး အားးရှူးးးးဟားးး   ”

သဲနုတစ်ယောက်ငိုသံလား ငြီးသံလား မသဲမကွဲပဲ သံစုံတီးဝိုင်းလိုအသံတွေမြိုင်လို့နေပြီ။စောက်ပတ်လေးကို ၇ မိနစ်လောက်နမ်းတာ ကြာလာတော့ 

“  အာ့ အာ့ အားးအိုးးရှူးးး အဟင်းးးဟင့်းး  ”

အိပ်ထ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသလိုဖြစ်နေတာ ငါးခါလောက်ဖြစ်ပြီးတော့ မျိုးဆန်းဦးက လိုးဖို့ပြင်လိုက်တာ။ မုဆိုးထိုင်  ထိုင်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ပတ်လေးနားကပ်ထားကြည့်တော့ သတ္တဝါနဲ့  လက်နှက်နဲ့ ဘယ်လိုမှမမျှဘူး  ။ လီးအရှည်က ခြောက်လက်မကျော်ရှိပြီး အတုတ်က ဂွင်းတိုက်ရင်တောင် လက်ထဲမဆံ့ဘူးရယ် ။ဂွင်းတိုက်လို့  လီးရည် ထွက်ရင် လီးကရှည်တော့ လက်ကို မဆန့်ဘူး ။ ဒစ်နေရာကဆို မှိုပွင့်ကြီးအလား အတော်ကြီးတာ  ။

သဲနုက မျက်လုံးလေးမှေးပြီးနေတော့ လီးမမြင်လိုက်ရဘူး ။သဲနု အပေါ် တက်ခွပြီး စောက်ပတ်ကြားထဲ  လီးကို အလျှားလိုက် ကပ်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းလေး နမ်းလိုက်  ။နို့လေးစို့လိုက်နဲ့ သဲနုကို  အာရုံပြောင်းအောင်လုပ်ပေး ။စောက်ပတ်ကို လီးနဲ့ ချော်ထိုးလိုက် အပေါက်လေး  တေ့ကြည့်လိုက် လုပ်ပေး နေတော့..

“  အင်းး အဟင့်းးးးး ကိုကြီး  သဲ  နာမှာကြောက်တယ်  တော်ပါတော့ သဲ ကြောက်လို့ပါ   ”

“  သဲ ရယ် ကိုယ့်ချစ်ကလေး နာအောင် မလုပ်ပါဘူး ...သဲက စိတ်လေးရှော့ထားနော် သဲနာရင် မလုပ်ဘူး ချစ်တယ် သဲရယ်   ”

နောက်ကို အသာလေး ပြန်ထိုင်ပြီး လီးကို စောက်ဖုတ် တေ့ပြီး ပွတ်ပေး တော့ 

“  အဟင့်းးးး အဟင့်းးးး ဟီးးး ဟီးးး သဲကြောက်တယ်လို့   ”

လီးကြီး ကို ကိုင်ပြီး လထစ်ကိုဝင်အောင် မနည်းကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ 

“  အာ့း အားး ကိုကြီး ညီမလေး မရဘူး သေလိမ့်မယ်   ”

လီးထစ်ကို မထွက်အောင် တောင့်ထားပြီး  သဲရဲ့ပါးစပ်ကို ကစ်လေးပြန်နမ်းပေး နည်းနည်း အားထည့်လိုက်တော့ 

“  အာ့ အဟင့်းးးး အဟီးးးအဟာ့းးး   ”

သုံးလက်မလောက်ထိ လီးဝင်ပြီးရှေ့ဆက်ထိုးလို့ မရနိုင်အောင်ကို တစ်ခုခုပိတ်ဆို့ထားသလို  ဖြစ်နေတာ။  အနမ်းကြမ်းကြမ်းပေးပြီး ဖင်အားလေးနဲ့ ထည့်ထိုးလိုက်တော့  ပျစ်...ဖောက်..ဆိုတဲ့အသံကြား လိုက်ရသလို ခံစားရတော့  သဲနုလေးလဲ ငယ်သံပါအောင်အော်တော့တယ်  ။

“  အမလေး အားးးး အဟိ အဟိ အဟီးးးး   ”

ရေစိုနေပေမယ့်  ကြောက်ချွေးတွေ ရွဲနေပြီးမျက်ရည်ပါ ကျနေတော့ သနားစိတ်လေးထားပြီး လီးကို ဆက်မထိုးပဲ  အနမ်းလေးနဲ့ ဖြေသိမ့်ပေးနေပြီး ငြိမ်နေရတယ်။ လီးကို  ပြန်ထုတ်လိုက်ရင်လဲ နောက်တစ်ကြိမ်ထည့်ဖို့ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်လို့  ရောက်တဲ့နေရာ ကပ်ထားပြီး ဖြေသိမ့် အနမ်းသာဆက်နမ်းပေး နေတော့

“   ကိုကြီး ထုတ်လိုက်ပါတော့  သဲ သေတော့မယ် နာလွန်းလို့ပါ   ”

၅မိနစ်လောက်ကြာလာတော့ သဲနုလေး ငြိမ်သလိုရှိခါတော့ ဝင်ထားတဲ့ နေရာကို ဆက်မကျော်ပဲ လေးလက်မလောက်လေး ချော့လိုးနေတော့ သဲနု က

“  အင်းး အင်းး အားးး ဟင်းး ဟားးး အားးး   ”

ငြီး သံလေးအစပြုလာတော့ 

“  သဲလေး ကိုဆောင့်ရမလား   ”

“  တော်ပြီလို့ မခံနိုင်ဘူး   ”

“  အေးပါ သဲရယ်  ”

ပါကင်ဆိုတော့ သွေးကထွက် ရေစပ်လိုးတာ ဆိုတော့  ရေရော သွေးကော  နည်းနည်း သက်သာတာပေါ့ ။အစိမ်းသက်သက် လိုးတာထက်စာရင်တော်သေး ။လိုးချိန်သာ  ကြာနေတာ သဲနုက ဘယ်လိုမှ ဖီးမဖြစ်ပဲ

“  အာ့းး အာ့ အားးး ကိုကြီး  သဲ  နာတယ်လို့ ဟီးးး အဟင့်  ”

လူပျို ဒီလောက် အကြာကြီး မလိုးနိုင်ဘူး မပြောနဲ့။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးရည်ဝင်ရင် ဗိုက်ကြီးမှာ စိုးတဲ့ ကြောက်စိတ်ကြောင့် သုတ်မထွက်အောင် အာရုံပြောင်းလိုးနေတာ။ မိနစ် ၂၀ လောက်ကြတော့ ဘယ်လိုမှ ထိမ်းနိုင်စွမ်း မရှိတော့လို့ လီးကိုထုတ်ပြီး သဲနုလေး ဗိုက်ပေါ်  ဂွင်းတိုက် ပန်းချလိုက်တာ လီးရည် များချက် ပန်းတာ။ သန်ချက်ကတော့ သဲနု မျက်နာကိုကျော်ပြီး နို့လဲစင်  ဗိုက်ပြင်ပေါ်လဲအပြည့် ဖွေးဥနေတဲ့ အသားရည် ပေါ်ကို  အဖြူပြစ်ပြစ် အနှစ်တွေက ဖုံးလွှမ်းသွားတော့တယ်။

“  ဟင် ကိုကြီး ဘာရည်တွေလဲ ပေကုန်ပြီ  ”

“  ဟူးးးး ရှီးးးးဟူးးးးဟားးး   ”

အဲဒါက ကိုကြီးရဲ့ ချစ်ရည်တွေလေ  သဲထဲ ဝင်သွားရင် ကိုယ်ဝန်ရှိသွားမှာစိုးလို့ အပြင်ထုတ်လိုက်တာ နောက်ကြ  ဆေးသောက်ပြီးမှ သဲထဲ ထည့်ပေးမယ် သဲ ထရေချိုးကြစို့ သန့်ရှင်းသွားအောင်

 “  အာ့ အဟင့်းးးး စပ်လိုက်တာ ကိုကြီးရယ် အဟင့်းးးး  ”

“  အစမို့ပါ သဲရယ် နောက်ဆို မနာတော့ဘူး   ”

“  တော်ပြီ သွား နောက်တစ်ခါ မလုပ်ရဘူး နာတာ သဲ သေတော့မယ်  ”

ရေချိုးပီး လှည်းဆီသွားတာကို သဲက 

“  ကိုကြီး ညီမလေး အရမ်း နာတယ် လမ်းမလျှောက်နိုင်ဘူး   ”

“  လာပါ သဲရယ် ..ဖြေးဖြေး လျှောက် ရပါတယ်   ”

ခြေထောက်ကို ကားပြီးကွတ ကွတနဲ့ လှည်းရှိရာ အရောက်လှမ်းခဲ့လိုက်ပြီ။ ရွာကိုပြန် အိမ်ရောက်တော့ သဲနုက သိပ်နေမကောင်းလို့ဆိုပြီး  စောစော အိပ်ယာဝင်လိုက်တယ်။မျိုးဆန်းဦးကတော့  

“  အဖေ ကျနော်မနက် မုံရွာခဏ သွားအုံးမယ်  သူငယ်ချင်းက အရေးကြီးပြောစရာရှိလို့ တဲ  ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားလိုက်မယ်   ”

“  အေးပါ ဖြေးဖြေးစီး   ”

ဂျာလင်းဆိုင်ကယ်က. ပေါ်ခါစ ဝက်သောက်ကို လူတိုင်းမဝယ်နိုင်သေးတဲ့  အချိန်။ တကယ်တမ်းက ဘယ်သူငယ်ချင်းနဲ့မှ မချိန်းဘူး။ကိုယ်ဝန် တားဆေးသွားဝယ်မလို့။

ကျမ သဲနုခိုင်လေ ကိုကြီးကို အစထဲက ချစ်နေတာ ။ဒါကြောင့် ကိုကြီး လိုခြင်တာကို ပေးလိုက်တာ ။အမှန်ပြောရရင်  အလိုးခံရတာ တအားကောင်းမယ် ထင်ပြီး ခံလဲ ခံခြင်လို့  ခု ကိုကြီး လီးနဲ့ လိုးတာကို ခံရတော့ နာတာပဲ အဖတ်တင်တယ် ။ဘာမှမကောင်းလိုက်ဘူး။ 

ကိုကြီး ပါးစပ်နဲ့ နမ်းပေးတုန်းကတော့ တစ်ခါမှ မခံစားရဘူးတဲ့ အရသာတခု ရလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲက. တစ်ခုခု ထွက်သွားသလို ဖြစ်ပြီး နတ်ပြည်ကိုရောက်သွားတယ် ထင်ရအောင် အရသာထူးကြီး ခံစားလိုက်ရတာတော့ အမှန်ပဲ ။ခုတော့ ကိုကြီးရဲ့ လီးဒဏ်ကြောင့်  အိပ်ယာထဲ လှဲနေရတယ် ။သေးပေါက်ရင်လဲ စပ်တာ အနာဆားနဲ့ ပက်သလိုမျိုး ခံစားရ တော့ နောက်တစ်ခါများ လိုးမယ်ဆို ကျက်သိမ်းထ ကျောချမ်းမိပါတယ် ။ကိုကြီး လီးကလဲ ကြီးလိုက်တာ နှစ်ခဲထိုးဓါတ်မီးလောက်ကို မကဘူးထင်ရတယ်။

မျိုးဆန်းဦးလဲ ကျောင်းတက်တုန်းက ဘယ်ဆေးဆိုင်က လာဆေးရတယ် ညာဆေးရတယ် သူငယ်ချင်းတွေပြောတာကြားတော့ မှတ်ထားပြီး ခုမေးမြန်းပြီး တားဆေး အကိုက်ခဲပျောက်ဆေး  သူသုံးဖို့က တစ်ရာအားဆိုလား  နောက်တစ်ခါ လိုးဖြစ်ရင် သဲနုလေး မနာအောင်  ဖီးဆေးဆိုလား အပြည့်စုံ ဝယ်ပြန်လာ။တဏှာစိတ်က ငယ်ထိပ်ရောက်နေတော့ နေ့ပိုင်းကို ရွာပြန်ရောက်လာပြီး အိမ်ထဲ ကြည့်လိုက်တော့ သဲလေးအိပ်နေတဲ့ နေရာသွား သဲ ကိုပြန်လာပြီ။

ကျမ သဲနုခိုင်လေ ကိုယ်ကြီးကို မြင်လိုက်မှ အလိုလို အားတွေရှိလာတယ်။ အဖေတို့များ သိရင်ရိုက်ပြီး နှင်ထုတ်လေမလား။ မနေ့က လိုးထားတာက မတော်လို့  ကိုယ်ဝန်များရှိရင်  စောက်ဖုတ်က အနာက ပြည်ထည့်လို့  ဆေးရုံများ တက်နေရမလား စိုးရိမ်စိတ်က. ကြီးစိုးနေတာ ။ခု ကိုကြီး ပြန်လာတော့မှပဲ ရောက်တာနဲ့ ပိုပိုလိုလို ကြိုထားပြီး တားဆေးတစ်လုံး  အကိုက်ခဲပျောက်ဆေး တစ်လုံးတိုက်ပြီး အိမ်အလုပ်  လုပ်စရာရှိတာလုပ် နေလိုက်တယ်။

၁၅ မိနစ်နေတော့  ကျမ သဲနု ကိုက်တာတွေနာတာတွေယူပစ်လိုက်သလို ပျောက်သွားတာ ဆေးကပဲ စွမ်းတာလား  ကိုကြီး ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အားကြောင့်လား မဝေခွဲတတ်တော့ပါဘူး။

အနက် မိုးလင်းတော့ ထုံးဆံတိုင်း အတူ တောထွက် လှည်းပေါ်မှာ အကြည်ဓါတ်တွေနဲ့ တို့လိုက် ဆိတ်လိုက်နမ်းလိုက်နဲ့ တောကိုရောက် မျိုးဆန်းဦးကတော့အကြံနဲ့  ဆေးအစုံကို ကြက်ပေါင်ဂွ လွယ်အိတ်ထဲ ထည့်လာပြီး နေ့ခင်း နားချိန်ရောက်ရင် အလိုးပွဲ နွှဲဖို့ပဲ တွေးပျော်နေတယ်။၁၁ နာရီ၊ ထိုးတော့ စော်ဖီးဆေးဆိုတာကို ရေခွက်ထဲထည့်ပြီး 

“  သဲ  မောနေလား ရော့ ရေလေး  သောက်လိုက်အုံး   ”

“  ဟုတ်  ချစ်ကိုကြီး   ”

၁၂ နာရီ၊ ထိုးရင် နားမှာ ဆိုတော့ ကြိုတိုက်ထားလိုက်တာ ။နာရီဝက်ကြာတော့ သိသိသာသာ သဲနု က အူမြူးပြီး လာလာစနေပြီ။အလုပ်ကို မြန်မြန်လက်စသတ်ပြီး နွားတွေကိုအမြန်ချီထားလိုက်တော့တယ်။

တဲထဲရောက်တော့ ရေလေးသောက်ပြီး ကြမ်းစင်ပေါ် လှဲဖို့ ပြင်ရင်ပဲ သဲနုက ရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး အနမ်းကြမ်းတွေနဲ့ စ နေတော့ မျိုးဆန်းဦးလဲ ဆိုင်းမနေတော့ပဲ ရာဂကို  ပိုကြွစေမယ့် အနမ်းမျိုးနဲ့ တုန့်ပြန်ပြီး စနေနှစ်ခိုင် အမြန်မြင်ရဖို့ အင်္ကျီ ကို ကပျာကယာ ချွတ်ပြီး အမေကအဝေးသွားပြီး ပြန်အလာ နို့ဆာနေတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို  အငမ်းမရ စို့ပေးလိုက်တော့ သဲနုလေးကလဲဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ပမာ မပေးရင်  လုမယ်ဆိုတဲ့ အနေထားနဲ့  လီးကို မရမကအတင်းကို  လိုက်ဆွဲနေတာ။  နို့ကို ဘယ် ညာ စို့ပေးနေတာကို  ကိုကြီးရဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို ဖိထားဖို့ အတင်းဖက်မိနေတယ်။

ကိုကြီးရဲ့ လီးကြီးကလဲ လက်ထဲအပြည့်ကြီးတယ်ဆိုတာ အထူးမပြောတော့ဘူး ။ဘယ်လောက် ကြီးကြီး  ကွဲခြင် ကွဲပါစေတော့ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်မှကို  ကျမ ရတော့မယ်။ ကိုကြီးက နို့ပဲစို့နေတာ ဖြစ်နေတာက. စောက်ဖုတ် ရူးခြင်သလိုကို ဖြစ်နေပြီ။

“  ပြွတ်  ပြွတ်  အင်းး အဟင့်းးးး အားး ဟားးး အဟင့်းးးး  ”

ကိုယ်က အရမ်း ခံခြင်နေမှတော့ ရှက်နေလို့ အဖြစ်တော့ဘူး  ကိုကြီးက စောက်ပတ်ကို နမ်းဖို့ အနမ်းကအောက်ဆင်းနေတော့  

“  ကိုကြီး အဟင့်းးးး ညီမလေးမနေနိုင်တော့ဘူး  ကိုကြီးဟာကြီးနဲ့  ထိုးထည့်ပေးပါတော့  ”

“  အော်  သဲက ခံခြင်နေပြီလား   ”

“  အင်းလို့..ထည့်ပေးပါတော့ဆို အဟင့်းးးး   ”

“  ကိုကြီး လိုးရတော့မလား  ”

“  အင်းး ဟုတ်ကဲ့ သဲကို လိုးပေးပါတော့   ”

ပုဆိုးကို အမြန်ချွတ်ပြီး လုံခြည်ကို ကွင်းလုံးဆွဲချ  သဲလေး အရမ်းလိုခြင်နေတဲ့ လီးကို မြန်မြန် ထိုးထည့်ဖို့ သဲရဲ့ ခြေထောက်လေး မပြီး စောက်ဖုတ်အနား လီးကပ်ပေးတော့ သဲရဲ့ စောက်ဖုတ်က လီးရှိရာကို တိုးလာနေတယ်။စောက်ဖုတ်လေးက ဟိုနေ့က လိုးထားတဲ့ ပွန်းပဲ့ရာလေး သွေးခြောက်လေးကို  အလုပ် လုပ်ထားလို့ ချွေးရော ။ခု အရမ်းထန် နေလို့ထွက်နေတဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရော နူးနေပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်လိုက်တော့ 

“  အာ့ အင်းးး အားးးး  ”

သဲလေး နာသွားသလို ရှိသွားပေမယ့်  လီးကိုဆက်ထိုးဖို့ တောင်းနေတဲ့ သဏ္ဍန်နဲ့  လီးအဆုံး ထိုးထည့်လိုက်မှ

“  အာ့းးး အဟင့်းးးး   ”

“  နာတယ် ကို ဖြေးဖြေးပဲဆောင့်ပေး  ”

“  ဖောက် ဖောက် အာ့းး အားးးးးအားးးးး ရှီးးးး ဟားးးးး အင်းးးးး အဟင်းးးးး   ”

အချက် နှစ်ဆယ်ကျော် ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ သဲလေး က အောက်ကနေ အားရှိသလောက် ကော့ပေးတော့တယ်။ဒါနဲ့ အားပါပါ ဆယ်ချက်လောက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ အသားတွေ တုန်ပြီး  အမောဆို့ နေသလို ကိုကြီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားပြီး ငြိမ်ကြသွားတာ။

ကျမ သဲနုခိုင် ယောကျ်ား ယူကြတဲ့ အရသာအလိုး ခံရတဲ့ အရသာ ဘာနဲ့ မှ လဲလို့မရတာ ခုတော့ သိလိုက်ရပါပြီ။

ချွေးလေးသုတ်ပေးပြီး မောနေတဲ့ သဲလေးကိုဆံနွယ်လေးသတ်ပေး အနမ်းလေးနဲ့ နှစ်သိမ့်ပေးတော့ သိပ်မကြာဘူး ။သဲလေး အနမ်းတွေ ပြန်ကြမ်းလာတယ်။နို့နှစ်လုံးကို နာနာစို့ပေးတော့ သဲနု ဂဏာမညိမ် ပြန်ဖြစ်လာနေတော့  သဲလေး အပေါ်က နေဖို့ ပေါင်တစ်ဖက်  ဆွဲတင်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ သဲလေးက အပေါ် တက်ခွပြီး လီးကြီးကို  ကိုယ်တိုင်ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ် ၀တေ့ပြီး ဖိချနေပြီး  

“  အားးး အင်းးအားးးအဟင့်းးးး ရှီးးး အိုးးး အဟငျ့းးးး အာ့ းးးးး ရှူးးးးအားး  ”

လူကလဲ ထန် ။ ဆေးစွမ်းကလဲပြ ဆိုတော့ စောက်ပတ်က သေးသေး ကျဥ်းကျဥ်းလေး ။ ပုံမှန်ဆို လီးဝင်ဖို့မနည်းကို ထိုးရမှာ ။ခုတော့ ဒီလီးမှ မဝင်ရင် သဲ တယောက် ရူးမလိုကိုဖြစ်နေတော့တာ။

“  အာ့းး အာ့ းးးးအဟင့်းးးးအားးးရှူးးးးဟားးးး အဟင့်းးး   ”

လီးအဆုံးလဲ မဆောင့်ရဲဘူး ။သားအိမ်ထိတော့ နာတာ ဖင်ကြီး ကြွကာ ကြွကာ နဲ့ ဆာလောင်နေတဲ့ ခံခြင်စိတ်ကို သဲနု သူ ခံနိုင်သလောက် ဆောင့်လိုးပြီး ဒုတိယ အကြမ် ပြီးမြောက်ခြင်းကို ရောက်ရှိသွားပြီး ရှေ့ကို မှောက်ကြလာပြီး နှစ်ခါမြောက် အမောဆို့လို့ နေပါပြီ။

တောထဲက ကျမ်းစင်ပေါ် ဖျာလေးခင်း ပုဆိုးလေးခင်းပြီး လိုးရတာဆိုတော့ နှစ်ယောက်လုံး ဒူးတွေပွန်း ။လိုး ခြင်စိတ် ခံခြင်စိတ် ပြင်းပြနေကြလို့သာ နာတာကို ဂရုမစိုက်နိုင်ကြတာ။မျိုးဆန်းဦးက ရေလေးသောက်ပြီး

“  သဲလေး  ”

“  ရှင် ကိုကြီး    ”

“  သဲ ကောင်းလားလို့   ”

“  သိဘူး သွား မြင်သားနဲ့    ”

“  အော်  ဒါဆို ကိုကြီးက မလိုးရသေးဘူး  ”

“  ကိုယ့် အလှည့်ရောက်ပြီ  သဲလေး  ကုန်းပေး   ”

“  ဟင် ဘယ်လို နေရမှာလဲ    ”

“  လေးဘက်ထောက်ထား ခွေးလိုး လိုးမလို့  ဟာ    ”

“  ကိုကြီးကလဲ  ရှက်စရာကြီး   ”

“  ဘာရှက်တာလဲ ကုန်းပါ နောက်ကနေ လိုးပေးမလို့    ”

ကုန်းပေးရှာပါတယ်။ သဲနုလေးက ကုန်းလိုက်တော့  စောက်ဖုတ်လေးက နောက်ဖက် ပြူလာတယ်  ။စောက်ဖုတ်လေးက နှစ်ခါပြီးထားတော့  ရဲနေတာပဲ။စောက်ရည်ခြောက်နေရင် နာမှာစိုးလို့ တတွေးလေးထွေးပြီး လီး တေ့လိုက်တော့ သဲလေးက ရှေ့ကို စိုက်သွားပြီး  

“  ကို  သာသာလုပ်နော် သဲမနာအောင်   ”

လီး ဝင်ခါစတော့  နာလို့ အော်တယ် ဆယ်ချက်လောက် လိုးပြီးတော့ ဖင်ကြီး ထိုးထိုး လိုက်လာတယ် ။လီးကို အဆုံး နီးနီး ထုတ်။ အဆုံးပြန်ထိုးထည့် လုပ်ပေးလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ထဲက. လေချဥ်ပြန်သလို အနံ့ ထွက်လာတော့ သဲလေး ပြန်ကောင်းနေပြန်ပြီ ထင်လို့ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်း အလိုး ကြမ်းကြမ်း လိုးပစ်လိုက်တာ။

ဆယ်မိနစ်လောက် မနားတမ်း အလိုးကြမ်းလိုက်တော့ အသံစုံ အော်ပြီး ရှေ့ကို အရုပ်ကျိုးပြတ် မှောက်ကြသွားတော့  မျိုးဆန်းဦးလဲ သဲအပေါ်က မှောက်ချပြီးအနားယူလိုက်ရတယ်။ နောက်ရက်တွေလဲ နေမွန်းတည့် ၁၂နာရီ၊ ထိုးရင်လိုးဖို့ပြင်ကြတယ်  ။သဲနုလေးကလဲ မလိုးရင်ကို အပစ်မြင်တာ ။ဒါမိန်းမတွေရဲ့ သဘာဝပဲလေ။

ညပိုင်း အိမ်မှာလဲ လူကြီးတွေ အိပ်ရင် လစ်တာပဲ။ဒါပေမယ့် သဲနုလေးက အလိုးခံရင် အသံအော်ပြီး ခံခြင်တာ  ။တောထဲ လိုးရတာလောက် မကောင်းလို့တဲ့။တောထဲကြမှ အားရ ပါးရ ခံမယ်တဲ့ ။ ညပိုင်း အိမ်မယ်လိုးရင် မပြီးလို့တဲ့ ကိုကြီး လိုးခြင်ရင်တော့ လိုးပါတဲ့။

ဆယ်တန်း တစ်နှစ်နားတုန်း ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ အလိုးကုန်လိုးလိုက်တာ ။သဲလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အတော်ကျယ်သွားတာ ။ခုဆို  သဲလေးက လီးလဲစုတ်တတ်နေပြီ။လိုးပြီဆိုရင်  ဖင်ပါ ခံရမှ အားရတာ တဲ့။

လူကြီးတွေလဲ ရိပ်မိတယ်ထင်ပါတယ် ။မျိုးဆန်းဦး ကျောင်းပြန် တက်တော့ သဲလေးကို ယောကျ်ားပေးစားဖို့ ညစီစဥ်ကြတာ။ ကျနော်ဆီ စာရောက်လာတော့ နောက်ကြနေပြီ  ။ မင်္ဂလာဆောင် ရက်တောင် သတ်မှတ် လိုက်ကြပြီလေ ။

မျိုးဆန်းဦးလဲ အသဲတွေကွဲပြီး အရက်တောင်စွဲနေပြီ ။ မင်္ဂလာဆောင်ရက်တော့  ခွင့်ယူပြီး လာလိုက်တယ်  ။ရွာရောက်တော့လဲ အိန္ဒြေမပျက် နေရသေးတာလေ ။ ဒီအခြေနေရောက်နေမှတော့  ဘာမှလုပ်လို့ အဆင်မပြေတော့ဘူး ။လူလစ်တာနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဖက်ပြီး ငိုကြရတာပေါ့။

ညကြီးသန်းခေါင်ရောက်တော့ သဲနုလေးက နောက်ဆုံးအနေနဲ့ လိုးပေးဖို့ ချိန်းလိုက်သေးတယ်။သတိုးသားနဲ့က နောက်ညမှ အတူအိပ်ကြမှာတဲ့။ ည ၁၂ နာရီ၊ ထိုးတာနဲ့ သဲနု အခန်းကူးလာပြီ လီးကို အတင်းစုတ်ပြီး  

“  ကို သဲ ကောင်းနေပြီ ကြမ်းကြမ်းလေးလိုး ပေးတော့   ”

သဲကို ကိုယ့်ခြေထောက်ကိုပါ ကိုင်ခိုင်း ပြီး ကုတင်စွန်း ဖင်ဆွဲယူပြီး အောက်ဆင်း မတ်တတ်ရပ်ပြီး  အားပါပါနဲ့ အလိုး ကြမ်းကြမ်းနဲ့ စလိုက်တာ ။သိပ်မကြာဘူး ။ သဲနုက အထန်မဆိုတော့ ဆယ်မိနစ်လောက် လိုးတာနဲ့ ပြီးသွားတာ။ တစ်ခါထဲပဲ တမ်းပြီး ကို နောက်ကနေလိုးပေးတော့

“  သဲ နောက်တစ်ခါ ပြီးတာ မြန်ခြင်လို့ နာနာလေးသာလိုးပေး ကိုကြီး လီးရည်တွေလဲ ထည့်ပေး မညှာနဲ့ ..နာနာ လိုးပေးတော့   ”

ဆံပင်ကို နောက်ကဆွဲပြီး အလိုးကြမ်းတွေနဲ့  လွမ်းနေအောင် သဲလေးတောင်းဆိုတဲ့ အတိုင်း ပဲ အားပါပါ လိုးချက်တွေနဲ့ မိနစ် နှစ်ဆယ်လောက် မနားတမ်း လိုးပေးလိုက်တာ မျိုးဆန်းဦးရော သဲနုခိုင်ပါ အမောတွေဆို့ပြီး အထွတ်ထိပ် ရောက်သွားကြပါတယ်။

ကျမ သဲနုခိုင်လေ အမှန်တိုင်း ဝံခံရရင် ကိုကြီး ပထမဆုံး လိုးတာနဲ့ နောက်ဆုံး လိုးပေးတဲ့ ရက်ကို  ဒီတစ်သက်  မေ့နိုင်မယ် မထင်တော့ပါဘူး။အိမ်ထောင်ရေးလဲ မဖောက်ပြန်ခြင်တော့လို့  ခု ယူထားတဲ့ ယောကျ်ားက လီးကတော့ တုတ်ပါတယ်။ အရှည်ကတော့ ကိုကြီးကို မမှီပါဘူး ။ လိုးတာကဆို တက်ထွက် ဘယ်လိုမှ အသာမပြေတာ အမှန်ပါ။


        မောင်တုတ်   ။စနေ။

 အားပေးကြပါအုံးလို့ ကြိုးစားလျှက်ပါ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။