Tuesday, March 27, 2018

တူမ အကိတ်ကြီး (စ/ဆုံး)

တူမ အကိတ်ကြီး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ ကိုကိုရယ် သိပ်ချစ်တာပဲ၊ ကိုကိုနဲ့ တွေ့ချင်လှပြီ”

“ ကိုကိုလည်း ချစ်လေးနဲ့ တွေ့ချင်တာပဲကွာ၊ အခု မကြာခင် တွေ့ရတော့မှာပဲဟာ၊ အဲဒီ အချိန်ကျမှ တဝကြီး ချစ်မယ်နော်”

အထက်ပါစကားတွေက လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လလောက်က ပြောခဲ့ကြတာ၊ အခုတော့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ရပ်ကွက်တစ်ခုက ဟော်တယ် အခန်းတစ်ခုထဲမှာ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ စောင့်နေတာက ကျွန်တော် ဂျိုးဇက်ဦး ခေါ် ကိုကိုဦး ပဲပေါ့။ အခု အချိန်ထိ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကို အသေးမစိတ်ပဲနဲ့ အတိုချုံးရရင်တော့ဖြင့် လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်လောက်က စခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်တော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆိုးပေခဲ့ပါတယ်။ ပညာလည်း ကောင်းကောင်း မသင်ချင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပဲ ဟေးလား ဝါးလား နေချင်ခဲ့သူမို့ အသက် နှစ်ဆယ်လောက်မှာပဲ အဲဒီခေတ်က ခေတ်စားခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသား အလုပ်ကို ကျွန်တော့် မိဘတွေက ရအောင် လုပ်ပေးပြီး သင်္ဘောပေါ် တင်ပေးခဲ့တာပါ။ သင်္ဘောသား ဘဝနဲ့ နိုင်ငံပေါင်းစုံကဲခဲ့ပြီး ဆယ်နှစ်လောက်အကြာမှာ ပျင်းလာတာနဲ့ အမေရိကန်ဆိပ်ကမ်းတစ်ခုမှာ သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချခဲ့ပါတယ်။

နောက်တော့ အဲဒီမှာပဲ ကြုံရာကြဘန်းလုပ်ရင်း အမေရိကန်မ တစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးနှစ်ယောက်ရ၊ အမေရိကန် အရှေ့ဘက်ကမ်းက မြို့တစ်မြို့မှာ အခြေချနေခဲ့ပါတယ်။ အဲလိုနဲ့ ကလေးတွေလည်း ကြီးတော့မှ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ဗမာပြည် ပြန်လည်ဖြစ်တော့တယ်။ အဲဒီမှာ သူလေးနဲ့ စတွေ့တော့တာပဲ။

သူလေး ဆိုတာက ကျွန်တော့် အစ်မရဲ့သမီး သူဇာခိုင်ဦး ။ ကျွန်တော့် အစ်မက ကျွန်တော့်ထက် နှစ်နှစ်ကြီးတယ်။ ကျွန်တော် သင်္ဘောလိုက်နေတုန်း သူက အိမ်ထောင်ကျလိုက်တယ်။ သူသမီးလေး မွေးတော့ ကျွန်တော်က သင်္ဘောပေါ်မှာ၊ နောက် ကျွန်တော်က သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချပြီး အမေရိကားမှာ အခြေချနေခဲ့တော့ နောက်ပိုင်း ဖေ့ဘုတ်ပေါ်မှာ အစ်မ မိသားစု ဓါတ်ပုံတွေ တွေ့နေရတာကလွဲရင် အပြင်မှာ မဆုံခဲ့ရဘူး။

ရန်ကုန်မှာ ပြန်ဆုံလိုက်ရတဲ့ ကျွန်တော့် တူမကြီးကို တွေ့တွေ့ချင်းပဲ စိတ်ဝင်စားသွားမိတယ်။ သူမျက်နှာက အစ်မနဲ့ ဆင်တယ်၊ ချောတယ်။ နူတ်ခမ်းပေါ်က မှဲ့လေးက တော်တော်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ မျက်မှန်ထူထူ အဝိုင်းကြီးကြီးကို တေလာဆွစ် မြူးဇစ်ဗီဒီယိုထဲက ဂိလို တတ်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘော်ဒီက အကိတ်ကြီး၊ ဖင်က အွန်လိုင်းပေါ်မှာ ပြန့်နေတဲ့ ဇွန်သင်ဇာ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးလိုမျိုးပဲ။ မျက်နှာကတော့ ဇွန်သင်ဇာထက် အပြတ်အသတ်ချောတယ်။ ဒါတင်မကဘူး အသားအရည်ကလည်း သူ့အဖေဘက်က တရုပ်စပ်လို့ထင်တယ် ဝင်းနေတာပဲ။

တွေ့တွေ့ချင်း စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတာက သွေးဆူပြီး လီးတောင်သွားတာကို မကောင်းတတ်လို့ ဖုံးဖုံးဖိဖိ ပြောလိုက်တာ။ ကိုယ့် တူမ အရင်းဆိုတော့ မကောင်းပါဘူး အသိနဲ့ စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ထားလိုက်တယ်။ သူက အသက်နှစ်ဆယ်ကျော် သုံးဆယ်နီးပါးတော့ရှိပြီ။ အိမ်ထောင်မကျသေးဘူး၊ နိုင်ငံခြားက လာဖွင့်ထားတဲ့ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အိပ်အာလားမသိ လုပ်နေတယ်။ ဆိုတော့ အလုပ်အကိုင် အဆင်ပြေနေတယ် ဆိုပါတော့။

သူ့ကာစင် ကျွန်တော့် ကလေးတွေနဲ့ သူနဲ့ ရှော့ပင်းစန်တာ တစ်ခုမှာ လျှောက်သွားကြတော့ ကျွန်တော်က မလိုက်တော့ပဲ အောက်ထပ်က ကော်ဖီဆိုင် တစ်ခုမှာ ထိုင်နေခဲ့မယ်ဆိုတော့ သူ့လက်တော့ပါတဲ့ အိပ်ကို ထားခဲ့တယ်။ အဲဒီဆိုင်မှာလည်း အင်တာနက်ရနေတော့ သူက အန်ကယ်ဂျိုးဇက် ပျင်းရင် သုံးလေဆိုပြီး လော့အင်ပတ်စ်ဝပ် ပေးခဲ့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့လက်တော့ထဲ လိုက်စပ်စုလိုက်တာ သူက သီချင်းတွေနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဘလော့တစ်ခု ထောင်ထားပြီး ရေးနေတယ်ဆိုတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူ့ဘလော့လိပ်စာကို မှတ်ထားလိုက်မိတယ်။

နောက်အမေရိက ပြန်ရောက်တော့ အီးမေးအကောင့် တစ်ခုနဲ့ သူ့ဘလော့ကို သွားပြီး မြူးဇစ်တွေ အကြောင်း သွားဆွေးနွေးလိုက်တယ်။ အဲလိုနဲ့ သုံးလေးလလောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်နဲ့ သူနဲ့ တော်တော်လေး ရင်းနီးလာကြတယ်။

ကျွန်တော်က proxy နဲ့ IP ကို ကနေဒါ IP ဖြစ်အောင် လုပ်ထားတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို ကနေဒါက ဖြိုးမောင် ဆိုတဲ့ လူကြီးအနေနဲ့ သိထားခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့် နေရာနဲ့ နာမည်ကလွဲရင်၊ အသက်လည်း အမှန် အိမ်ထောင်ရေးကိစ္စလည်း အမှန်ပြောထားတော့ အသက် ၅၀ ကျော် ကလေးနှစ်ယောက် အဖေမှန်း သိထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ဘလော့ chat box ကနေ ဟန်းအောက်မှာ နှစ်ယောက်ထဲ chat ကြတာ ကြာလာတော့ သံယောဇဉ် ဖြစ်လာကြတယ်။ အနည်းဆုံး တစ်နေ့မှာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တစ်နာရီလောက် မ chat ပဲ မနေနိုင်ကြတော့ဘူး။

ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း ငါဟန်ဆောင်ထားတာများ သိသွားခဲ့ရင် ဘယ်လိုများ နေမလဲ တွေးပြီး ပူပန်မိပေမဲ့ သူ့ကို ချစ်တဲ့စိတ်က ပိုပြင်းထန်တာမို့ ဆက်ပြီးပဲ chat နေမိတော့တယ်။ နောက်တော့ ချစ်တယ်လို့ ဖွင့်ပြောမိပြီး နှစ်ဦးသား အွန်လိုင်း ချစ်သူတွေ ဖြစ်လာခဲ့ကြတယ်။

သူက ဓါတ်ပုံတွေ ပြပြီး ကိုယ့်ပုံမြင်ချင်တယ် ဆိုတော့ ကျွန်တော် တော်တော် အကြံထုတ်လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်က တကယ်တော့ ထိပ်ပြောင်လာလို့ ကတုံးဆံပင်နဲ့ နေလာတာ ကြာပြီ ရန်ကုန်မှာတုန်းကလည်း ကျွန်တော့်ကို သူက ကတုံး ပြောင်နဲ့ပဲ တွေ့ဖူးတာ။ 

ဒီတော့ ကျွန်တော်က ဆံပင်တု အရှည်ကြီးစွတ် နေကာမျက်မှန်တပ်၊ လက်မောင်းမှာလည်း တက်တူး အတုတွေနှင့် တစ်ခါပြလိုက်တယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ ပုံသိပ်မပြဖြစ်တော့။ ဟန်းအောက်က အော်ဒီယိုနှင့် ခေါ်တော့လည်း ပထမတော့ လက်ကိုင်ပုဝါတွေဘာတွေ အုပ်သေးတယ်နောက်တော့ မအုပ်တော့ဘူး။ သူလည်း မှတ်မိပုံ၊ ဆက်စပ်မိပုံ မပေါ်ပါ။

အဲလိုနဲ့ ခြောက်လလောက် အကြာမှာ ကျွန်တော် Asia ဘက်သို့ ခရီးထွက်စရာ ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ဗမာပြည်ကို ရောက်မယ်လို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောထားတော့ဘူး။ ကိုယ့်တူမချော အခုတော့ ချစ်လေး ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သော သူဇာခိုင်ဦးကိုသာ ပြောထားတယ်။ဒါကြောင့်လည်း ဇာတ်လမ်းအစမှာ ရေးသားခဲ့သည့် စကားတွေကို ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတာပေါ့။

တူမလေးနှင့် ချိန်းထားသောနေ့၊ ဟော်တယ်ကို ညဘက်ကျမှ ရောက်မည်ဟုဆိုကာ တမင်ပင် ညနေစောင်းတော့မှ ဟော်တယ်လိပ်စာကို ပေးလိုက်တယ်။ ဟော်တယ်ခန်းထဲမှာ နေရာယူပြီး မီးမှောင်ချထားလိုက်တယ်။

ကျွန်တော် တရေးနိုးတော့ ကျွန်တော့်လက်တွေကို အသာလေးဖယ်ပြီး တူမလေး ထသွားတာ သိလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့် ဝင်သွားပြီး သေးပေါက်သံ ရေဆေးသံတွေ ကြားနေရတယ်။ နောက်တော့ အိပ်ယာပေါ်ပြန်လာပြီး ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ လာတိုးအိပ်နေပြန်တယ်။

ဒီတခါတော့ ကျွန်တော့်အလှည့်။ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကို ဆီးသွားချင်နေပြီ။ အဲဒါနဲ့ သူ့ပါးပြင်လေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းပြီး အိပ်ယာက ထလာလိုက်တယ်။ နောက်ရေချိုးခန်းထဲဝင် သေးပေါက်ပြီးတော့ နည်းနည်းပြန်မာလာနေပြီ ဖြစ်တဲ့ လီးကြီးကို ဆပ်ပြာနဲ့ ရေသေခြာ ဆေးကြောလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ အိပ်ယာဆီကို လျှောက်လာလိုက်တယ်။

ကုတင်နားရောက်တော့ ဖျောက်ကနဲ့ အသံနဲ့အတူ အခန်းထဲက မီးပွင့်သွားတယ်။ ကျွန်တော်မှာ ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်းလန်းနဲ့ မတ်တတ်ရပ်ရက်သား၊ ကျွန်တော့်ကို အိပ်ယာပေါ်က နေပြုံးကြည့်နေတဲ့ တူမလေး။ သူ့မျက်နှာက ပြုံးနေရာက နေ ချက်ချင်းကို တည်သွားပြီး အထိတ်တလန့် မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးနဲ့ ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

“ ဟင် အန်ကယ်ဂျိုး အန်ကယ်ဂျိုး မဟုတ်လား”

“ ဟုတ်.. ဟုတ်ပါတယ် ချစ်လေးရယ် ကိုကို ရှင်းပြပါရစေဦး”

“ အန်ကယ်ဂျိုး လုပ်ရက်တယ် ကိုယ့်တူမ အရင်းကို အီး ရွှတ် တော်တော် မရှင်းပြနဲ့တော့ သမီးသွားတော့မယ်”

တူမလေးက ငိုယိုပြီး အိပ်ယာပေါ်ကထ သူ့အဝတ်အစားတွေ ကောက်ယူနေတော့ ကျွန်တော် အနောက်ကနေ အတင်းဖက်လိုက်တယ်။

“ ခဏတော့ နားထောင်ပါ ချစ်လေးရယ် ကိုကို ရှင်းပြတာ နားထောင်ပြီးမှ ချစ်လေး သွားချင်ရင် သွားပါခဏလေးပါကွာ”

ငိုယိုပြီး ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့ တူမလေးကို အတင်းဖက်ထားပြီး ကျွန်တော့်ဖက်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ဖက်ထားတော့ သူက ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နှာအပ်ထားပြီး တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ ဆက်ငိုနေတယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို လွတ်မပေးတော့ပဲနဲ့ သူ့ကို အရင်တခေါက်က ပြန်လာတော့ တွေ့တွေ့ချင်း ချစ်မိသွားတဲ့ အကြောင်း နဲ့ ပထမတော့ စကားပြော chatting လောက်ပဲ လုပ်မယ် ကြံပြီး အွန်လိုင်းကနေ ဆက်သွယ်မိကြောင်းနဲ့ နောက်တော့ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့လို့ ဖွင့်ပြောမိပြီး ချစ်သူဘဝ ရောက်ခဲ့ရတာဖြစ်ကြောင်း၊ အဲဒါလည်း အပြင်မှာ တကယ်တွေ့ဖို့ မရည်ရွယ်ခဲ့ကြောင်း၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်မနိုင်ပဲ ချစ်လွန်းလို့ အခုလို အခြေအနေရောက်သွားရတာဖြစ်ကြောင်း တတွတ်တွတ် ပြောနေမိပါတယ်။

ကျွန်တော် သတိထားမိတော့ သူ့ရဲ့ ရှိုက်သံလေးက ပျော့နေပါပြီ။ ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို သူ့လက်သည်းလေးနဲ့ ဆွဲဆိတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော်က ငုံ့ကြည့်မိပါတယ်။ ကျွန်တော် ငုံ့ကြည့်မှန်းသိတော့ သူ့မျက်နှာကို ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ အတင်းထိုးဖွက်ပြန်ပါတယ်။ နောက်တော့ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့၊

“ ဟွန့် သူဟာကြီးက မာနေပြန်ပြီ။ ကိုယ့်တူမ အရင်းကြီးကိုတောင်မှ မညှာမတာ၊ သွား…… ဒီဘက်ကို လှည့်မကြည့်ပဲ မီးသွားပိတ်လိုက်”

ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာတော့ ပျော်လွန်းလို့ တဒုံးဒုံး ခုန်နေလိုက်တာ ဘာပြောကောင်းမလဲဗျာ။ မီးပိတ်ပြီး ပြန်လာတော့ ကုတင်နားမှာ ရပ်နေဆဲ တူမလေးကို ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်မိတယ်။

“ ချစ်တယ်မလား ချစ်လေးရယ်”

“ ဟွန့် သူသိပ်ဆိုးတယ်၊ ချစ်လေးကို ညာတယ်”

“ ချစ်လွန်းလို့ပါကွာ၊ ချစ်လေးရော ကိုကို့ကို ချစ်တယ် မဟုတ်လား”

“ မချစ်ရင် ဒီအခန်းထဲ ဆက်နေတော့မလားလို့”

“ ဟုတ်ပါတယ် ချစ်လေးရယ် ဒါပေမဲ့ ကိုကိုက နားက ကြားချင်လို့ပါ၊ ပြောစမ်းပါဦး ကိုကို့ကို ချစ်ရဲ့လားလို့”

“ ကိုကို့ကို ချစ်ပါတယ် ကိုကိုရယ်”

“ ကိုကို လိုးတာရော ခံလို့ကောင်းလားဟင်”

“ သွား သူညစ်စုပ်ပြီ၊ တော်ပြီ မချစ်တော့ဘူး လူဇိုးကြီး”

တူမလေးက လက်သီးဆုပ်ကလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လာထုတော့ အဲဒီလက်ကလေးတွေကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ သူကဆီက လည်း ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်းလေးတွေနဲ့ တုန့်ပြန်လာတယ်။ အတော်ကြာကြာလေး နမ်းနေမိကြတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့်လက်ဖဝါးတွေက သူ့နို့ကြီးတွေကို နှယ်ပေးနေမိတယ်။ ခဏကြာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ရှူဖို့ နမ်းနေတာကို ခဏရပ်လိုက်တယ်။

“ ကိုကို့ကို လီးစုပ်ပေးပါလား ချစ်လေးရယ်”

တူမလေး က ခေါင်းကို ငြိမ့်ပြပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့် မှာ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို သူ့လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းထုလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ နွေးထွေးနူးညံ့တဲ့ အာခံတွင်းထဲ ထည့်ငုံလိုက်တယ်။ လီးထိပ်က အကွဲကြောင်းလေးကို သူ့လျှာထိပ်ကလေးနဲ့ တိုးကစားရင်းက ခပ်ဖွဖွလေး စုပ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးမှာ ကြပ်ကြပ်လေး စေ့ပြီး ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လို့ ပုလွေမှုတ်ပေးပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး လီးကြီးကို တူမလေး အာခေါင်ထဲ ဆောင့်ထိုးမိလိုက်တယ်။ သူက အဲလို လုပ်မရအောင် သူ့လက်ကလေးနဲ့ ကျွန်တော့် လီးအရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ကျနော်ဆောင့်လိုက်လည်း သူ့လည်ချောင်းထဲ သွားမတစ်မိအောင်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် တဖြည်းဖြည်းချင်း သူ့လည်ချောင်းဝကို ကျွန်တော့် ဒစ်ဖျားဝင်တဲ့အထိ အဝင်အထွက် လုပ်ပေးလာတယ်။

ကျွန်တော့် ဒစ်ဖြားကို သူ့လည်ချောင်းဝက ညှစ်ညှစ်ပေးလာတာ ကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်တော် ထိန်းမထားနိုင်တော့ပဲ လရေတွေ သူ့လည်ချောင်းထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်မိတော့တယ်။ သူကတော့ ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လရေတွေကို အကုန်မျိုချပစ်လိုက်တော့တယ်။ တစက်မကျန် မျိုချပြီးတာတောင် လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်ကိုပါပြောင်အောင် လျက်ပေးလိုက်သေးတယ်။ ကျွန်တော်ဒူးတွေတောင် တုန်လာလို့ ကုတင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်ရပါတယ်။ သူ့ကိုပါဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်ရင်း နူတ်ခမ်းလှလှလေးတွေကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ချစ်လေးရယ်၊ ဘယ်တုန်းကများ လေ့ကျင့်ထားတာတုန်းကွာ”

“ ဟွန့် ကိုကို့ကို ချစ်လွန်းလို့သာ လုပ်ပေးတာ၊ ဘာလေ့ကျင့်ထားရမှာတုန်း”

“ သိပါတယ်နော် ကိုကိုက အရိုင်းလေးမှ မဟုတ်တာ၊ ချစ်လေး အတွေ့အကြုံမရှိပဲနဲ့ အဲဒါမျိုးက လုပ်လို့ မရပါဘူး။ ကိုကိုက ဘယ်လိုမှ စိတ်ထဲ ရှိလို့ မဟုတ်ပါဘူး ချစ်လေးရဲ့ ချစ်လေးကို လည်း အပျိုစင်လေးလို့ တွက်မထားပါဘူး”

“ အင်းပါ ချစ်လေးက ကိုကို့ မတိုင်ခင် ရယ်ဂူလာက နှစ်ယောက်လောက်ပဲ ဖြစ်ဖူးတာပါ။ ဘွိုင်းဖရင့်ပဲ ဆိုပါတော့။ အမှတ်မထင်က တစ်ခါ၊ ဖြစ်ဖူးတာဆိုတော့ စုစုပေါင်း သုံးယောက်ပေါ့၊ “

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် စကားပြောရင်းနဲ့မှ ကျွန်တော်က သူ့နူတ်ခမ်းလေးတွေ နမ်းနေရာကနေ နို့တွေကို အသာလေး ဆုပ်နှယ်ပေးရင်းနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်လိုက်တယ်။ သူ့ဆီက လေသံလေး ထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်းနဲ့

“ ကိုကို ဒီဆံပင်အတုကြီးက မအိုက်ဘူးလား ချွတ်လိုက်တော့လေ”

ကျွန်တော်လည်း ဆံပင်အတုကြီးကို ချွတ်ပြီး ဘေးက စားပွဲလေးပေါ် လှမ်းပစ်လိုက်တယ်။ သူက ကျွန်တော်ရဲ့ ပြောင်အောင် ရိတ်ထားတဲ့ ကတုံးဆံပင်ကို ပွတ်သတ်ပေးရင်းနဲ့

“ အဲလို ပြောင်ပြောင်လေးကို ပွတ်ရတာလဲ အရသာ တမျိုးပဲ ခစ်ခစ်”

ကျွန်တော်ကတော့ ပါးစပ်မအားတော့ပါဘူး။ နို့တွေကို ကုန်းစို့ရင်း သူ့ဗိုက်သားလေးတွေကို နမ်းလိုက် လျက်လိုက်နဲ့ ပေါင်ခွကြားကို ရောက်သွားပါတော့တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်က နှုတ်ခမ်းလေးက အမွှေးပါးပါးလေးနဲ့ စောက်စေ့လေးက ဖုနေတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို လျက်ပေးပြီးတော့မှ စောက်စေ့လေးကို လျှာထိတ်နဲ့ ထိုးဆော့လိုက်တယ်။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျွန်တော့်ခေါင်း ပိုဝင်လို့လွယ်အောင် ကားပေးပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာတယ်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ပေါင်ခွဆုံနေရာကို အသာလေးဖိထားပေးတယ်။

ကျွန်တော့်လျှာက သူ့စောက်စေ့လေးကို ထိုးလိုက် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းလေးကို ခွဲထိုးလိုက် လုပ်နေတော့ သူ့ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်းနဲ့ လှုပ်နေတယ်။ စောက်ရေတွေကလည်း တစိမ့်စိမ့်နဲ့ ထွက်နေတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့် လျှာကို တစောင်းနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်ပြီး လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ စောက်စေ့ကို ဖိပွတ်ပေးနေလိုက်တော့ သူ့ဖင်ကြီး ကြွကြွတက်လာရုံမက အသက်ရှူသံတွေလည်း ပြင်းလာတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း တဟင့်ဟင့် အသံတွေ ထွက်လာတော့ သူပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိရလို့ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီး လုပ်ပေးနေလိုက်တော့ နောက်ဆုံးမှာ

“ အာ့…….အားးး ကိုကို ချစ်လေး …ချစ်လေး ပြီးးးးးး ပြီ ပြီးပြီ”

ဆိုပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ ကျွန်တော့် နားထင်နှစ်ဖက်ကို အတင်းညှပ်ထားပြီး ဖင်ကိုလည်းကော့ သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုကို ဖိထားရင်း သူတစ်ချီ ပြီးသွားတော့တယ်။

အခုတစ်ခါ ပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဦးလေး တူမ ဆိုတာ မေ့သွားကြပြီး တကယ့် ချစ်သူတွေလိုပဲ ဖက်ထားကြရင်း နားနေကြတော့တယ်။ တူမလေးက ကျွန်တော့် မျက်နှာကို ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်က စိတ်မလုံသလို ဖြစ်လာလို့

“ ဟေ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ လူကို လှောင်ချင်လို့လား ပြုံးစေ့စေ့နဲ့”

“ ဟုတ်ပါဘူး ကိုကို့ကို ချစ်လို့ပါ”

“ အင်း ချစ်လေးကိုလည်း ချစ်ပါတယ်။ ချစ်လေးက ချစ်စရာလေး၊ အဲဒါကြောင့်လည်း ကိုကိုက စွန့်စားမိတာပေါ့”

“ ဟွန့် သွားပါ၊ တခါထဲ လူညာကြီး၊ အဲဒါမျိုး အင်တာနက်မှာ မိန်းကလေး ဘယ်နှစ်ယောက်များ ကျူခဲ့ပြီးပြီလဲ”

“ မရှိပါဘူးကွာ တကယ်ပါ။ ကိုကိုက မိန်းမရပြီးကတည်းက တလက်ကိုင်၊ ဘယ်မိန်းကလေးနဲ့မှ မဖြစ်ဖူးဘူး။ အချစ်ကလေးနဲ့ကျမှသာ ကိုကိုက စိတ်မထိန်းနိုင်တော့တာ”

“ မထင်ပါဘူး ဟွန်း”

ပြုံးစေ့စေ့ နဲ့ ကျွန်တော့်ကို စသလို နောက်သလို ပြောရင်း အချစ်ရည်ရွှမ်းတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ အချစ်လေးကို ပါးနှစ်ဘက် လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်ရင်း နှုတ်ခမ်းချိုမြမြလေးတွေကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်မိတယ်။ အချစ်လေးဆီကလည်း လျှာကလေး ကျွန်တော့် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး ကျွန်တော့်လျှာကို လာတို့တယ်။ ကျွန်တော့် လက်တွေက သူ့နို့လေးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေရင်းက နှစ်ဦးစလုံး ရမက်ပြင်းတဲ့ အနမ်းမှာ နစ်မျှော သွားကြတယ်။

ကျွန်တော် သတိမထားမိခင်မှာပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ထောင်မတ်လာတဲ့ လီးကြီးက ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်စိုရွဲရွဲလေးထဲ ထိုးဝင်နေမိပြီ။ အောက်ကနေ ဖင်ကို လှည့်ပတ်မွေ့ယမ်းရင်းက စကောဝိုင်းပေးနေတဲ့ ချစ်လေးကို ဖိဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်းက အရှိန်တွေ ပြင်းထန်လာခဲ့ရပြီ။ မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာဖက်လို့ ကျွန်တော့် လီးကြီးထဲက သုတ်ရေ ပူပူနွေးနွေးတွေကလည်း ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အထဲမှာ ဖျစ်ကနဲ ဖျစ်ကနဲ ညှစ်ထုတ်ပေးနေရင်းနဲ့ တစ်ချီ ပြီးသွားခဲ့ရပြန်တာပေါ့။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။ 



တို့ရိုးရာ အရက်ဆိုင် (စ/ဆုံး)

တို့ရိုးရာ အရက်ဆိုင် (စ/ဆုံး)

မောင်ခြိမ့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )

ရန်ကုန်တိုင်း အုတ်ဖို့မြို့လေးမှာ ကုန်းလမ်း ရေလမ်း ပေါက်ရောက်သဖြင့် စည်ကားလျက်ရှိသည်။ အုတ်ဖို မြို့စွန် ရပ်ကွက်လေးထဲ ! ဒို့ရိုးရာ … အရက်ဆိုင် ! လေးမှာ အနီးနား ရပ်ကွက်တွေက အစ အကုန်သိနေကြ၏။ အရက်ဆိုင်အား ဦးစီး လုပ်ကိုင်သူမှာ အသက် ၃၄ နှစ်ခန့် သဲအိခိုင် ဆိုသော မိန်းမချောတယောက် ဖြစ်သည်။ အရက်ဖြူဆိုင် ဆိုပေမယ့်  ကိုယ်တိုင် ချက်ပြုပ် ကြော်လှော်ထားသော အမြည်းစုံလင်စွာဖြင့် ဘီယာနှင့် ရွှမ်ပါ တွဲဖက်ရောင်းချ ပေး၏။

သဲအိခိုင်မှာ အိမ်ထောင်သည် တဦး ဖြစ်ပြီး ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေး ပါးနပ်သဖြင့် အရက်ဆိုင်လေးမှာ နေည မပြတ် အမြဲ စည်ကားနေတော့သည်။ အထူးသဖြင့် သဲအိခိုင်၏ လှိုင်းထနေသော နို့အုံများနှင့် လမ်းလျှောက် လိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးများက ပုရိသ အပေါင်းအား ဖမ်းစားထားနိုင်၏။

" မသဲ … ဘီအီး ၁ လုံးနဲ့ အချိုရည် တစ်လုံး ထပ်ပေးဗျာ "

" အေးအေး … မောင်တိုး … အချိုရည်ကတော့ လိမ္မော်ပဲ ရမယ်နော် "

" မိသဲရေ … ငါတို့ မြင်းခွာရွတ် သုပ် တပွဲ … ပေးဦးဟေ့ "

" မြင်းခွာရွက်က … ဒီနေ့မရတာ ကိုမောင်တင့်ရေ … မုန်လာချဉ်သုပ်လေး … အားပေးလေ … ရှယ် သုပ်ပေးမှာပေါ့ "

" အေးပါဟာ … မရှိတော့လည်း ရှိတာသာ သုပ် … ငရုပ်သီး စပ်စပ်လေးနော် "

" အွန်းပါ … ကိုမောင်တင့်ရဲ့ … ဒီဘက်က ကိုသိန်းတို့ရော … အသုပ် မှာဦးမလား လက်စနဲ့ … တခါတည်း သုပ်မလို့ "

သဲအိခိုင် တယောက် ဆိုင်လေးထဲ လှည့်ပတ်သွားကာ ဖေါက်သည်များအား လိုက်မေးနေတော့သည်။ စားပွဲထိုး ငှားပြန်လျင် သားလောက် အရွယ်လေးများနှင့် လင်ဖြစ်သူ အောင်ကြီးမှ သဝန်တိုကာ မူးရမ်းတတ်သဖြင့် ထပ်မခေါ်တော့ပေ။ ဆိုင်၏ အနောက်ဖက် ပိုက်ဆံရှင်းသော စားပွဲခုံလေးဘေးတွင် အကြော်အလှော်များနှင့် အသီးအရွတ်များ သုပ်ရန် ပြုလုပ်ထားသော ပန်းကန်စင်လေးပေါ် မှာထားသော အသုပ်များအား ဆက်တိုက်သုပ်ကာ ဆိုင်ထဲ သွားချပေးလိုက်ပြန်သည်။

ဆိုင်ထဲ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း သူမ နောက်ပိုင်းအလှအား ခိုးကြည့်ကာ မျက်စိအရသာ ခံရင်း စိတ်ကူးဖြင့် ပစ်မှားနေကြသူများ အများကြီးရှိကြ၏။သဲအိခိုင်အား နောက်မှကြည့်လျင် အပျို အရှုံးပေးရအောင်ပင် ခန္ဓာကိုယ်က ဆွဲဆောင်မှု့ ရှိသည်။ ထိုသူများထဲတွင် တရပ်ကွက်ကျော်မှ ဦးလှမောင်မှာ အဆိုးဆုံး ဖြစ်၏။ ဦးလှမောင်မှာ အသားမဲမဲ ဆံပင်တိုတိုကောက်ကောက် လက်ပြင်ကိုင်းကိုင်းဖြင့် ငွေတိုးပေးစားသော လူတယောက် ဖြစ်သည်။

" သဲသဲ … အောင်ကြီးရော "

" မနက်ကတည်းက တနေကုန် သောက်ပြီး … အခန်းထဲ သေနေပြီလေ "

" ညကြ … အခြေနေရော "

" ဟင် … ဒီနေ့ည ဖဲဝိုင်း သွားမယ်ဆိုပြီး … သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ … ပြောသံတော့ ကြားထားတယ် … အိုးးး … လူတွေနဲ့ … မလုပ်နဲ့လေ … ကျွတ် "

ဦးလှမောင် မှာ နောက်ဖေး အိမ်သာဘက် သေးသွားပေါက်ပြီး ဆိုင်ထဲ ပြန်အလာ ခုံပေါ်ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် အိကားနေသော သဲအိခိုင် ဖင်သားကြီးအား ပွတ်သပ်နေ၏။ မို့မောက်သော နို့အုံကြီးမှာ စားပွဲခုံပေါ် လက်ကွေးထောက်ထားသဖြင့် လက်မောင်းသား နှစ်ဖက်ပေါ်တင်နေကာ စွင့်ကား နေသော ဖင်သားကြီးမှာ ထိုင်ခုံပေါ် အိကားထွက်နေရသည်။

" ခု … ငါ တအား ထနေပြီဟာ … ကြည့်ပါလား … နင့် လင် … ညပိုင်း ဖဲဝိုင်းသွားရင် … ကောင်းမှာပဲ "

ဦးလှမောင်မှာ တကယ်ပင် ရမ္မက်စိတ် ထကြွကာ ပုဆိုးပြင်ဝတ်သလိုနှင့် ခါးပုံစ ဖြည်ကာ ပုဆိုး ရှေ့ခြမ်းအား ပေါင်လယ် လျှောကာ ပြလိုက်ပြန်၏။

" အမလေး … ဦးတုတ်ကြီး ဟာကလည်း … ခိခိ … မနက်ကမှ … သဲသဲ … ဂွင်းထုပေးထားတာကို … ပုဆိုး ပြန်ဝတ်ပါဦး … ဆိုင်ထဲ လူတွေနဲ့လေ "

ပထမ တကြိမ် အလိုးခံပြီးကတည်းက စံချိန်မှီ လီးပိုင်ရှင် ဦးလှမောင်အား သဲအိခိုင်မှ နှစ်ဦးထဲရှိချိန် ဦးတုတ်ကြီးဟုသာ ခေါ်တော့သည်။ ငွေသိမ်း စားပွဲခုံလေးမှာ ဆိုင်အနောက်ဖက်ခြမ်းတွင် ရှိကာ ရုတ်တရက် ဆိုင်ထဲမှ ကြည့်လျင် စားပွဲအောက်ပိုင်းအား ဆေးလိပ်ကြေငြာ ဗင်ဒိုင်းများဖြင့် ကာထားသဖြင့် ခါးတဝက်လောက်ထိ မမြင်ရပေ။ ထို့ကြောင့် ဦးလှမောင်မှာ အတင့်ရဲနေတော့သည်။ မနက်ပိုင်း အမြည်း ချက်ပြုတ်ရန် အကူငှားထားသော မာမာဆိုသည့် ကောင်မလေး ပြန်သွားသည်နှင့် သဲအိချိုမှာ ရေချိုးပြီးချိန် ဦးလှမောင် တခေါက် ရောက်လာသေး၏။

မာမာ မှာလည်း အရက်ဆိုင်တွင် မနေပေ အမြည်းများ ကူညီချက်ပြုတ်ပြီးသည်နှင့် နေ့တွက်ယူကား သူ့အိမ်သူ ပြန်လေ့ရှိသည်။ ဦးလှမောင် ရောက်လာစဉ် လင်ဖြစ်သူ အောင်ကြီးမှာ မူးအိပ်နေသဖြင့် နောက်ဖေး ရေဘုံပိုင်နှင့် ရေချိုးနေသော သဲအိခိုင်အား လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပင် ထိုင်ကြည့်နေ၏။ ဦးလှမောင် ထိုင်ကြည့်နေသည်ကို မပြောသာသည့် အကြောင်းတရားကလည်း ရှိနေပြန်သည်။ သဲအိခိုင်မှာ အရက်ဆိုင်ဝင်ငွေနှင့် လင်မယား ၂ ယောက် မပူမပင် စားနိုင်သော်လည်း ချမ်းသာချင်စိတ် များကာ ဖြတ်လမ်းမှ လိုက်တော့သည်။ ၂လုံး ၃လုံး လောင်းကစားလုပ်ရာ တဖြည်းဖြည်း အကြွေးတင်လာ၏။

ကြွေးပူများ များလာရာ အရက်ထဲ လှည့်ပတ်ချေးကာ ပေးရင်း မနိုင်းမနင်း ဖြစ်လာတော့သည်။ နောက်ပိုင်း ဦးလှမောင်ဆီ ချေးရာ အလွတ်ချေးမရခဲ့ပေ။ လိုအပ်နေသော ငွေ၁၂သိန်းအား ယစ်မျိုးလိုင်စင်အား အပေါင်ထားကာ ၁၅ ကျပ်တိုးဖြင့် ချေးယူလိုက်၏။ ၅ လ ထိ အတိုး မသတ်နိုင်ပဲ အတိုးအရင်းပေါင်းကာ သိန်း၂၀ ကျော်လာစဉ် ဦးလှမောင် ဘက်မှ လိုင်စင်အား အပြီးသိမ်းရန်ထိ အသံထွက်လာ တော့သည်။ သဲအိခိုင် တယောက် ကျင်းထဲကြပ်ထဲ ရောက်ကာ နောက်ပိုင်း ဦးလှမောင် အလိုကျ လိုက်လျောခဲ့ရ၏။

ပထမဆုံး အကြိမ်မှာပင် မျော့နေအောင် ခံခဲ့ရာ လင်ဖြစ်သူ အောင်ကြီးထက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်ပြီး ဂေါ်လီ၃လုံးပါသော လီးမဲကြီးအောက် သတိလစ်မတတ် ငယ်သံပါအောင် အော်ကာ အလိုးခံလိုက်ရ၏။ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားများ ကွဲကာ ၃ရက်ခန့် ကွတ ကွတဖြင့် ကျိန်းစပ်နေသည်။ ခုလည်း သူမ နောက်ကျောဘက်မှ ထိုင်ကြည့်နေသော ဦးလှမောင်ကြောင့် ရေအမြန်ချိုးကာ ရေလဲထမိန်လေး လဲလိုက်တော့၏။

ထမိန်ရင်လျားနှင့် သဲအိခိုင် နောက်မှ ကပ်လိုက်သွားရာ အိပ်ခန်းထဲတွင် တခူးခူးဖြင့် ဟောက်သံများ ထွက်ကာ အိပ်မော ကျနေသော အောင်ကြီးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ သို့သော် ဦးလှမောင် တယောက် ရမ္မက်စိတ် ထကြွနေသဖြင့် အိပ်ခန်းပေါက်မှ သဲအိခိုင် ခန္ဓာကိုယ်အား ကြည့်ကာ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးက ထောင်မတ်နေ၏။

" ကောင်တာနားက စောင့်လေ … ဦးတုတ်ကြီးရဲ့ … ကိုအောင်ကြီး အိပ်နေတာ ဟိုမှာ "

သဲအိခိုင်မှာ လင်တော်မောင် အိပ်နေသည်ကို ခပ်တိုးတိုး ပြောပြကာ နဖူးမှ ရေစက်လေးများ တဘက်အဟောင်းဖြင့် သုတ်ရင်း လှမ်းပြောနေသည်။ သဲအိခိုင် ဆံနွယ်များက နောက်ကျောဘက် ဖြည်ချလိုက်သဖြင့် ခါးလာက်ထိ စင်းကျနေသည်။ မျက်နှာနှင့် ရင်ညွှန့်မှ ရေစက်လေးများ တဘက်ဖြင့် အရင်သုတ်ပစ်လိုက်၏။ အစိမ်းရောင် အင်္ကျီလက်ပြတ်လေး ဝတ်နေစဉ် လက်မောင်းအိုး ဖွေးဖွေးလေးကြားမှ လက်နှစ်ဖက် တိုးထွက်လာကာ နို့အုံများအား ညှစ်ချေခံလိုက်ရသည်။

" အိုး  … ဟာကွာ … အဲလောက်တောင် မစောင့်နိုင်ရင် … လာလာ … ကောင်တာနား သွားစို့ "

သဲအိခိုင်မှာ လင်ဖြစ်သူ နိုးလာလျင် မိုးမီလောင်မှာ စိုးသဖြင့် ဦးလှမောင် ကျေနပ်စေရန် ဂွင်းထု ပေးလိုက်ရတော့သည်။

.......................................................................................................

" ဝေါ   ဝေါ  …  ဝုန်းးးး    ဂျိန်းးးးး   ဒလိန်းးးး  ဝေါ    ဝုန်းးးးး   ဂျိန်းးးး  ……  ဝုန်းးးးး   အုံးးးး   ဒလိန်းးးး ……အမလေး "

သဲအိခိုင် တယောက် ဆိုင်တံခါး ပိတ်ရင်း စူးစူးဝါးဝါးအော်ဟစ်ကာ အခန်းလေးထဲ  ပြေးဝင်လိုက်သည်။ လင်ဖြစ်သူ အောင်ကြီးမှာ ညနေကတည်းက ပိုက်ဆံ ၂သောင်း မရမက တောင်းကာ ဖဲဝိုင်း ထွက်သွားတော့၏။ သို့သော် ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်ကားထိုင်ကာ ပုဆိုးအား ပေါင်လယ်ထိလျှောချရင်း လီးကြီးအား ပွတ်သပ်နေသော ဦးလှမောင် ရောက်ရှိနေသည်။ မနက်ပိုင်းမှ ဂွင်းထုခိုင်းကာ အာသာမပြေသဖြင့် ညပိုင်း လိုးရန် ရောက်ရှိနေခြင်း ဖြစ်သည်။

" မိုးကြိုးတွေ ပစ်နေတာ … အရမ်းကြောက်တာပဲ ဦးတုတ်ကြီးရယ် "

" မကြောက်ပါနဲ့ … သဲသဲရာ … ဦးလေး ရှိနေတာကို … လာထိုင် "

စကားဆုံးသည်နှင့် ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ရင်း ဦးလှမောင် ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ ပေါင်ကြားမှာ လီးကြီးအား စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ လီးကြီးမှာ နီညိုရောင်သန်းနေပြီး တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းလွန်၏။ ထိပ်ဖျားမှ ဒစ်ကြီးကော့နေကာ ဒစ်ဖူး နောက်ဖက်နှင့် ဘေးတဖက် တချက်စီတွင် လီးအရည်ပြားအောက် ဖုထစ်နေသော အလုံးလေးများ မြင်နေရသည်။ သဲအိခိုင်တယောက် လီးကြီးအား ငုံ့ကြည့်ရင်း တင်ပလွဲထိုင်နေရာမှ ခြေနှစ်ဖက်လုံး ကုတင်ပေါ်တင်ကာ ဦးလှမောင် ပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်လိုက်ပြန်၏။

ဦးလှမောင် မှာ ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာသော သဲအိခိုင် ကိုယ်လုံး ထွားထွားအား ပွေ့ဖက်ကာ မျက်နှာလေး ဆွဲမော့လိုက်သည်။ မျက်ခုံးကောင်းကောင်း ပါးဖေါင်းဖေါင်း လေးနင့် မျက်နှာဝိုင်းလေး ပေါ်မှ မျက်ဝန်းနက်ကြီးက တစုံတခုအား တောင်းဆိုနေသည်ကို တွေ့မြင်ရ၏။ ပါးပြင်လေးအား နမ်းရာ သဲအိခိုင်မှာ ဦးလှမောင် ကျောပြင်အား တင်းကျပ်စွာ ပြန်လည်ဖက်တွယ်လိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ကာ ထမိန်ပေါ်မှ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ပေးရင်း ကုတင်ပေါ် အသာလှဲချပစ်၏။ ကိုယ်လုံးချင်း ထပ်ကာ အနမ်းမပျက်ပဲ သဲအိခိုင် အင်္ကျီကြယ်သီးများအား တလုံးချင်း ဆွဲဖြုတ်နေသည်။

" အင်းဟင်း … ပြွတ် … ပလပ်  ပလပ် "

အင်္ကျီချွတ်ပြီးသည်နှင့် ပုခုံးသား ဖွေးဖွေးအောက် မို့မောက် ထွက်ကာ နို့အုံကြီးအား မနိုင်တနိုင် ထိန်းထားသော အသားရောင် ဘော်လီကိုပါ ထပ်မန်ချွတ်ပစ်လိုက်၏။အနည်းငယ် အိတွဲနေသော နို့အုံကြီးထိပ်မှ နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေး ၂ ခုက ခေါင်းထောင်နေသည်။

" အားပါး … လှလိုက်တာ … သဲသဲရာ … ပြွတ် ပြွတ် "

ဦးလှမောင်မှာ နို့သီးခေါင်းလေးစို့ရင်း လက်တဖက်က ဗိုက်သားလေးပွတ်ကာ ထမိန်အား ဖြည်ချပြီး ခြေရင်းဘက် တွန်းချွတ်ရာ သဲအိခိုင်မှာ တင်းကော့နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးအား တခြမ်းဆီ ကြွပေးလိုက်၏။  ဖြူဝင်းသော ဗိုက်သားလေးအောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးလေးကြားမှ စောက်မွှေးလေးများ ထိုးထွက်နေကာ အထဲမှ စောက်ဖုတ်အုံမှာ ဖေါင်းကြွနေသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး ထပ်ချွတ်ရာ  အမွှေးပါးပါးလေးနှင့် အခေါင်းပေါက်အထက်နား နီညိုရောင် အဖတ်လေး ၂ဖတ် လန်နေပြီး အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်း အပေါ်၌ စောက်စိထိပ် အဆံလေးမှာ ပြူးထွက်နေ၏။

ဦးလှမောင် ညာလက်က စောက်ပတ်အုံအား လက်ဖဝါးနှင့် အုပ်ကိုင်ကာ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လက်ခလယ်ကွေးပြီး ပွတ်ဆွဲကာ ခေါင်းထောင်နေသော စောက်စိအား ဖိကုတ်လိုက်ပြန်သည်။

" အ    ……  အဟင့်   ရှီးးးး းးးး "

နို့သီးခေါင်းလေး စို့လိုက် စောက်ဖုတ်ကလိလိုက်နှင့်  သဲအိခိုင် တယောက် ရမ္မက်စိတ် ထကြွနေချိန်မို့  ဘေးနား ကိုယ်တစောင်း လှဲနေသော ဦးလှမောင် လီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ဦးလှမောင်မှာ နို့စို့ရင်း ကွမ်းစားထားသော ပါးစပ်မှာ အောက်ဘက် တဖြည်းဖြည်း ရွေ့သွားနေ၏။ဗိုက်သားလေးအား လျှာအပြားလိုက်ယက်ကာ ချက်ပေါက်လေးထဲ လျှာထိပ်ထိုးသွင်းကာ မွှေပေးလိုက်ပြန်သည်။

" ဟူးးးး  ရှီးးးး …… ဦးတုတ်ကြီးရာ … အင်းဟင်း "

ချက်ပေါက်လေးအား ဘေးမှ ကန်လန့်ဖျက် ထိုးစွပေးရင်း သဲအိခိုင် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကြားထဲ ဒူးထောင်နေရာယူကာ ပေါင်ခြံအား ဆွဲဖြဲပစ်၏။ ပေါင်ဂွတည့်တည့် ဆီးခုံးမှာစ၍ ဖင်ကြားထိ အမွှေးများ ထိစပ်နေသော စောက်ပတ်အုံကြီးအား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်တော့သည်။

" အို့ …  အာ  …… ဟာ …  ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ … ဦးတုတ်ကြီးရယ် … အီးးးး   အ   အ …… ငရဲတွေ ကြီးကုန်တော့မှာပဲ … အဟင့်  … မလုပ်ပါနဲ့လို့ဆို … ဟာ့ ရှီးးးးးးးး  … အို့      အ    အားးးး "

အဖုတ်တပြင်လုံး ပင့်ယက်ရင်း ပြူးထွက်နေသော စောက်စိအား လျှာထိပ်ဖြင့် ကလော်လိုက်ရာ သဲအိခိုင် ဖင်ကြီး ကော့တက်သွားရ၏။ တနေကုန် အရက်ရောင်းနေသည်မို့ ဆိုင်းသိမ်းချိန် မိုးရွာလာသဖြင့် ရေမချိုးရသေးပေ။ ဦးလှမောင်မှာ သဲအိခိုင် ပေါင်ကြားမှ ချွေးနံ့ သေးနံ့များအား မက်မက်မောမော ရှုကာ အဖုတ်ကို အားရပါးရ ယက်ပေးနေသည်။ သဲအိခိုင် ဖင်ကြီးကော့ကာ လူးလိမ့်နေရင်း အိပ်ယာခင်းများ ဆွဲလိုက် နို့အုံ့အား ညှစ်လိုက် နှင့် အသံထွက် ညည်းနေတော့၏။

ခဏအကြာ အဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာကာ ဖင်ကြီး မြောက်တက်နေပြီးမှ အောက်ကို ပြန်ကျလာသည်။ အသက်းမျှင်းရှုကာ ထထိုင်ပြီး ဦးလှမောင် ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားပြန်၏။

" ဟင့် ဟင့် … ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ … အရမ်းချစ်တယ်ကွာ … ရှီးးးး  းးးး … အရမ်းချစ်တယ် "

တတွတ်တွတ်ပြောရင်း ဒူးထောက်ထိုင်နေသော ဦးလှမောင် ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာချင်းဆိုင် လေးဖက်ကုန်း၍ လီးကြီးအား ကိုင်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဂေါ်လီ ၃လုံးနှင့် လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော လီးကြီးမှာ သဲအိခိုင်ပါးစပ်ထဲ တဆက်ဆက် တုန်နေရှာ၏။ သဲအိခိုင်မှာ ခေါင်းငုံ့ရင်း ဒစ်ဖူး အောက်ဖက် မေးသိုင်းကြိုး နေရာလေးအား လျှာဖြင့် ထိုးကလိကာ လီးထိပ်အား သွားဖြင့် မနာတနာလေး ကိုက်ပေးလိုက်သည်။

" အားဟား … တော်ပြီ တော်ပြီ … သဲသဲရယ် … ရှီးးးး   ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားလိမ့်မယ် … ထုတ်တော့ … အီးးးးးး  အင်းဟင်း "

ဦးလှမောင်မှာ လေးဖက်ထောက် လီးစုပ်ပေးနေသော သဲအိခိုင် ပုခုံးအား ဆွဲထူပြီး  ကိုယ်တပတ် လှည့်ကာ ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ကုန်းခိုင်း ပြန်၏။လေးဖက်ထောက် အနေထားနှင့် ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်၂ခြမ်းအား ဖြဲလိုက်ရာ ဖင်ဝ နီညိုလေးက စူပွစူပွလေး ဖြစ်နေရှာသည်။ ဖင်ဝလေးထဲ တံတွေးထွေးချကာ လက်မနှင့် ဖိထိုးလိုက်ပြန်၏။

" အ  … အဟင့်  …  ဘာလုပ်နေတာလဲလို့ …  သိပ်အဆန်းထွင်တာပဲကွာ … ရှီးးးးး းးးးး အင်းဟင်းးးးး "

ဖင်ပေါက်ထဲ လက်မဖိသွင်းရင်း စောက်ခေါင်းဝထဲ ဒစ်ဖူး တေ့သွင်းရာ သဲအိခိုင် ဖင်ကြီး မြှောက်တက်လာ တော့သည်။

" အမလေးးးး ……  ဖြည်းဖြည်း …  နာတယ် … အ ကျွတ်ကျွတ် "

စောက်ရည်စိမ့်နေလို့ တရစ်ချင်း ဝင်သွားပေမယ့် စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲ ကြပ်နေတော့၏။လီးအရင်းထိ သွင်းကာ ခဏရပ်ပြီး ဖင်ဝလေးအား ညာဘက် လက်မလေးမြုတ်ကာ ဘယ်လက်ဖြင့် နို့အုံနှစ်ဖက်အား ညှစ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

" အို့ …… အ  …  အားဟား … အ ဟင့် … ရှီးးးးး "

ညည်းသံလေးများ ပေးလာသဖြင့် လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်လိုက်ရာ အဖုတ်အတွင်းသားများ လိပ်ပါလာ၏။သဲအိခိုင် ခါးလေး ခွက်ကာ စုပ်သပ်နေပြန်သည်။ တချက်းချင်း လိုးကာ ဖင်ပေါက်လေးအား ထိုးစွရင်း လီးအရင်းထိ ဇပ်ကနဲ့ ဆောင့်ပစ်လိုက်စဉ် လီးအရည်ပြားအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များက ခပ်စီးစီး ညှစ်ပေးနေ၏။ တချက်တချက် နာတယ် ပြောနေပေမယ့် ဦးလှမောင်မှာ မရပ်တော့ပေ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။

လေသံမိုးသံနှင့် အတူ အခန်းလေးထဲ လီးဝင်လီးထွက် သံများ ညည်းသံများ ဆူညံနေတော့၏။ မနားတမ်းလိုးရင်း ဦးလှမောင် လီးကြီးမှာ စောင်ခေါင်းထဲ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုးလာရသည်။ သဲအိခိုင်မှာလည်း စောက်ဖုတ်ထဲ ဒစ်ကြီးမှ ချိတ်ဆွဲနေသဖြင့် စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များက အလိုလျောက် ညှစ်ပေးနေမိသည်။ဦးလှမောင်မှာ ဖင်ဝထဲ ထည့်ထားသော လက်မလေးအား ထုတ်ကာ သဲအိခိုင် ခါးလေးအား လက်နှစ်ဖက်နှင့် စုံကိုင်ရင်း အားရှိသလောက် ဆွဲလိုးလိုက်၏။

" အမလေးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … ဦးတုတ်ကြီးရယ် … ဟုတ်တယ် …… လိုးလိုး … အဟင့် ဟင့် … မညှာနဲ့ … သဲသဲ … ပြီးတော့မှာ … အို့    အ    အားးးး … အဟင့်  … ထွက်   ထွက်    …  ထွက်ကုန်ပါပြီ  …… အားးးး  အားးးးး "

သဲအိခိုင် တယောက် အသံပေါင်းစုံ ညည်းရင်း ခေါင်းလေး ဘယ်ညာရမ်းကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပြီး ဦးလှမောင် လီးအား စောက်ပတ်လေးဖြင့် ညှစ်ထားလိုက်သည်။ လီးအရည်ပြား ညှစ်ခံရသဖြင့် ဦးလှမောင် မှာလည်း အချက်၂၀ခန့် တရစပ် ဆွဲလိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့်ကာ အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားတော့၏။ နောက်ဆုံးတချက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးကာ စောက်ပတ်အုံနှင့် ဆီးခုံး ကပ်ထားရင်း သဲအိခိုင် ကျောပေါ်  မှောက်ချ ပစ်လိုက်သည်။ သဲအိခိုင်မှာလည်း လေးဖက်ကုန်းနေရာမှ ဝမ်းလျားမှောက်ကာ တအီးအီး ညည်းရင်း အနားယူနေတော့၏။

ထို့နောက့် ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ အဝတ်ဟောင်း တခုနှင့် ဦးလှမောင် လီးကြီးအား သန့်ရှင်းပေးလိုက်သည်။ ပြီးမှ ထမိန်နှင့် သူမပေါင်ခြံအား သုတ်ကာ  အခန်းပြင်သို့ ထွက်ရင်း သေးသွားပေါက်ကာ ခဏအကြာမှ ပြန်ဝင်လာ၏။ ဦးလှမောင်လည်း နောက်ဖေး အိမ်သာဖက် သေးသွားပေါက်ပြီး အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာရာ သဲအိခိုင်မှာ ကုတင်ပေါ် မှေးနေတော့သည်။နှစ်ယောက်သား စကားပြောရင်း ဦးလှမောင်မှာ နူတ်ဆက်ပြီး ပြန်သွား၏။ ဘယ်ချိန် အိပ်ပျော်သွားသည် မသိလိုက်ပဲ မနက်လင်းသည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ အောင်ကြီး အိမ်ပြန်လာကာ သူမ ဘေးနား အိပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

အိပ်ယာထရာ နို့အုံများ ကျိန်းနေတော့၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာလည်း ဦးလှမောင် လီးဒဏ်ကြောင့် နာကျင်နေသေးသည်။ အိပ်ခန်း ကြိုးတန်းပေါ်မှ ဘော်လီတထည် လှမ်းယူပြီး မဝတ်တော့ပဲ အင်္ကျီအပွတထည်အား ဝတ်ကာ မျက်နှာသစ်ရန် ထွက်ခဲ့လိုက်၏။ ရေဘုံပိုင် နား အရောက် မနေ့က နောက်ကျောမှာ ကြည့်နေသည့် ဦးလှမောင် အကြောင်း ပြန်သတိရကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားမိလိုက်ပြန်သည်။ မျက်နှာသစ်ပြီး နာရီကြည့်တော့ ဈေးဝယ်ရန် စောနေသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်ကာ လင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ခဏပြန်လှဲလိုက်၏။ ခဏအကြာ အကူခေါ်ထားသော မာမာဆိုသည့် ကောင်မလေး လာမှ ဈေးဝယ် ထွက်ခဲ့တော့သည်။

ဈေးသို့ အသွား နောက်ကျောဘက်မှ ကြည့်နေသလို ခံစားရသဖြင့် လှည့်ကြည့်ရာ လင်ဖြစ်သူ၏ ထော်လာဂျီ ကားအုံနာအား တွေ့လိုက်ရ၏။

" အောင်ကြီးရော … သဲသဲ "

" အိပ်တုန်း ဦးစံ … သမီးက ဈေးလာဝယ်တာ "

သဲအိခိုင် လှည့်ကြည့်သည်နှင့် အောင်ကြီး ဆရာ ဦးအိုက်စံမှာ ကော့ထွက်နေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်နေရာမှ အကြည့်ရွေ့ကာ စကားပြန်ပြောနေသည်။

" အေးအေး … ကုန်ပို့ရမှာ ၂ညအိပ် ၃ရက် ကြာမယ် … အောင်ကြီး ဂေါက်ကြေးတွေ လာထုတ်ရင်း …  အိမ်လာခဲ့ဦး … ဒီနေ့နော် "

" ဟုတ် … ဆရာ "

ဦးအိုက်ဆံအား နူတ်ဆက်ကာ ဈေးဝယ်ပြီး ဈေးက ပြန်လာတော့ လင်တော်မောင် အောင်ကြီးအား ထွေလာဂျီ ကုန်ရကြောင်း ပြောပြလိုက်၏။ အောင်းကြီးမှာ မယားဖြစ်သူ စကားဆုံးသည်နှင့် ရေမိုးချိုးကာ ထော်လာဂျီ မောင်းရန် ထွက်သွားတော့သည်။ မာမာနှင့် အမြည်းအတွက် ချက်ပြုတ် ပြီးစီးကာ ရေချိုးဖို့ စဉ်းစားလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ်တပိုင်း မှန်ချပ်ထဲ သူမကိုယ်သူမ ကြည်ရင်း ခ်ခ်ကနဲ့ ရယ်မိတော့၏။ မနက်က ဈေးဝယ်ရာ ဘော်လီ မပါသဖြင့့်အင်္ကျ ီချွတ်လိုက်သည်နှင့် နို့သီးခေါင်းလေးမှာ ကျိန်းနေပြီး အရင်ထက် မို့မောက်နေသည်ကို မြင်နေရသည်။ ထမိန်ရင်လျားရင် အောက်ငုံ့ကြည့်ရာ စောက်မွှေးအုံအား မြင်သည်နှင့် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်ပေါ်လာရ၏။

မနေ့က ၅ကြိမ်မြှောက် အလိုးခံခဲ့ရာ ဦးလှမောင်မှာ နို့အုံ နှစ်ဖက်အား ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ညှစ်ချေကာ ဆောင့် လိုးသဖြင့် ခုထိ ဆီးစပ်လေး အောင့်နေတုန်းပင်။ ရေချိုး ပြီးသည်နှင့် အသားရောင် ဘော်လီလေး ဝတ်ရာ စူထွက်နေသော နို့အုံအား အကုန် မဖုံးနိုင်ပေ။ ဗီဒို အောက်ထပ်မှ အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်ပြီးသည်နှင့် ထမိန် အနက်ရောင် ဗြောင်လေးနှင့် အင်္ကျ ီ ကိုယ်ကြပ် အဝါရောင် လက်ပြတ်လေး တွဲဝတ်လိုက်သည်။ 

ဆံနွယ်များ ခေါင်းစည်းကြိုးလေးနှင့် စုချည်ကာ နောက်ကျောဘက် ပို့ထားလိုက်ပြန်၏။ ဆိုင်မဖွင့်သေးပဲ အိမ်ရှေ့ တံခါးဖွင့်ကာ လင်ဖြစ်သူ ဆရာ ဦးအိုက်စံ နေအိမ်သို့ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ လမ်းမပေါ်မှ မသွားပဲ လမ်းကြိုလမ်းကြားမှ လျှောက်ရင်း ဦးအိုက်စံ၏ ခြံရှေ့ ရောက်လာခဲ့၏။ လူရိပ်လူခြေ ကြည့်ကာ ခြံတံခါးဖွင့် ဝင်လာလိုက်သည်။

" ဟော … သဲသဲ … အောင်ကြီး ပိုက်ဆံ လာထုတ်တာ ထင်တယ် … နောင်ဖေးခန်းမှာ ဆရာအိုက်စံ ရှိတယ် … ဝင်သွားလိုက် "

" ဟုတ် … ဦးလေးမြိုင် … ကားထွက်ပြီပေါ့ "

" အေးလေ … အောင်ကြီးတို့ အုပ်စုက … သွားတာ ၁နာရီလောက်ရှိပြီ … ငါက ဘရိတ်လေး ပြင်နေလို့ဟေ့ "

တခြံလုံး တိတ်ဆိတ်နေကာ အင်ဂျင်ချထားသော ထော်လာဂျီ ၂စီးသား ကျန်တော့၏။ သဲအိခိုင်မှာ ဦးမြိုင်အား နုတ်ဆက်ပြီး အိမ်မကြီးထဲ မဝင်ပဲ ဘေးမှ ကပ်လျှောက်လာကာ နောက်ဖေး အခန်းလေးရှေ့ အရောက် တံခါးကစေ့ထားတာသဖြင့် တွန်းဝင်ပြီး တံခါးဂျက်ထိုးလိုက်သည်။ အထဲရောက်တော့ ဦးအိုက်စံမှာစားပွဲခုံ ဘေးမှ ခုံတလုံးပေါ် ထိုင်ရင်း ဘီယာသောက်နေသည်ကို တွေ့မြင်ရ၏။

သဲအိခိုင် ဝင်လာသည်နှင့် ဦးအိုက်စံမှာ ထလာပြီး ခါးသေးကျဉ်လေးအား ဖမ်းကိုင်ရင်း ပါးပြင်နှစ်ဖက်အား တရွှတ်ရွှတ် နမ်းရှိုက်လိုက်၏။

" စောင့်နေရတာကြာပြီ … သဲသဲရယ် "

" ဟင် … ဆိုင်အတွက် အမြည်းတွေ ချက်ပြုပ်နေရသေးတာလေ … ဦးစံကလည်း … ပြီးတာနဲ့ ရေမိုးချိုး ထွက်လာခဲ့တာ "

စကားပြောပြီး ဦးအိုက်စံ ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာ ပြန်လည် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

" တရက်ပြီးတရက် ပိုလှလာပြီး … ဖင်ကြီးက ကော့ထွက်နေတာ … အောင်ကြီးက မလိုးနိုင်ဘူး ထင်တယ် "

" အိုးးး … ဦးစံနော် … တွေ့လိုက်ရင် လူကို လိုးဖို့ပဲ စဉ်းစားနေတာ … ဟွန့် … ဆိုင်ပြန်ဖွင့်ရ ဦးမှာနော် … အချိန်မရဘူး … ကိုအောင်ကြီး ခေါက်ကြေးတွေ အကုန်ထုတ်ပြီး အကြွေးတွေ ဆပ်ရဦးမှာ "

" အင်းပါ … အောင်ကြီး ခေါက်ကြေး … ၁သိန်း၂သောင်းရယ် … ဟောဒီက သဲသဲဖို့ ၅ သောင်းရယ် … အားလုံး ၁ သိန်း ၇ သောင်း ထုတ်ထားပြီးသားပါ … ခုံပေါ်မှာလေ … လာလာ "

စကားပြောရင်း ဦးအိုက်စံမှာ ဘီယာသောက်နေသော စားပွဲခုံနား ခေါ်လာလိုက်၏။ စားပွဲခုံပေါ်တွင် ၁ထောင်တန် အထပ်လိုက်လေးအား သရေပင်နှင့် စီးထားသည်ကို မြင်နေရသည်။ ပိုက်ဆံထုတ်အား မြင်သည်နှင့် သဲအိခိုင် မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာတော့၏။

" အာ့မို့ … ဦးစံကို ချစ်နေရတာ … သိလား ခိခိ … လုပ်မှာဖြင့် လုပ် … သဲသဲ တကယ်အချိန် မရလို့ "

" ဘာလုပ်ရမှာလည်း … သဲသဲရယ် "

" အာ … လိုးဖို့   … လိုးဖို့ပြောတာလေ … ဦးစံရဲ့ … သိသားနဲ့ … ဟွန့် "

သဲအိခိုင်မှာ စကားပြောရင်း စားပွဲခုံ နှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်း အခန်းဒေါင့်ရှိ ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။။ကိုယ်ကျပ် အင်္ကျီလေးချွတ်ကာ အသားရောင် ဘော်လီချိတ်အား လက်နောက်ပြန် ဖြုတ်ချလိုက်ပြန်၏။ ထမိန် အထက်ဆင်အား ဖြည်ချရင်း ပက်လက်လှန် လှဲရာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးအောက် ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ပတ်အုံမှာ ပေါင်ဂွလေးထဲ ပြူးထွက်နေသည်။ ဦးအိုက်စံမှာ စားပွဲခုံပေါ်မှ သောက်လက်စ ဘီယာခွက်အား အကုန်မော့ချကာ ကုတင်နား တိုးကပ်လာရင်း သဲအိခိုင်၏ ကိုယ်လုံးအလှအား စိုက်ကြည့်လိုက်၏။

" ဘာလို့ ကြည့်နေတာလဲ … ဟင့် … ဦးစံလည်း ချွတ်လေ "

" အားပါး … တကယ်ကို လှတယ် … သဲသဲရယ် "

ပြောပြီးသည်နှင့် ဦးအိုက်စံမှာ ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ရာ လီးကြီး ပေါင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက် ရမ်းခါနေကာ လဥ၂လုံးက တွဲလောင်းကျနေတော့သည်။ အမွှေးမျှင်ထူသူမို့ ချက်အောက်နားမှ ဆီးခုံးပေါ်ထိ အမွှေးများ ထိစပ်နေရာ လမွှေးများမှာ လဥများဘေးနာထိ ပေါက်ရောက်နေသည်ကို မြင်နေရ၏။ ဦးအိုက်စံ ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်သည်နှင့် သဲအိခိုင်မှာ ကုတင်အောက် ဆင်းပြီး ပေါင်ကြားရှေ့ တည့်တည့် ဒူထောက်နေရာယူလိုက်ပြန်သည်။ လီးကြီးအား လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ဟကာ ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ပစ်၏။

ဦးအိုက်စံ လီးကြီးမှာ သဲအိခိုင် ပါးစပ်ထဲ ခဏလေးနှင့် မာထင်လာတော့သည်။ ဦးအိုက်စံ လီးကြီးကလည်း လင်ဖြစ်သူ အောင်ကြီးလီးနှင့် ဘာမှမဆိုင်ပေ။ ဦးလှမောင် လီးလောက် မတုတ်ပေမယ့် အရှည်မှာ ၈ လက်မ ကျော်ကျော်လောက် ရှိ၏။ ရသလောက် ပါးစပ်ထဲ မျိုကာ လျှာဖျားလေးဖြင့် ယက်လိုက် ဆွလိုက် လုပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

" အမလေး … ကောင်းလိုက်တာ သဲသဲရာ … အီစိမ့်နေပြီ … ခဏထုတ်ဦး … သဲသဲ စောက်ပတ်လေး ယက်မလို့ "

ဦးအိုက်စံနှင့် သဲအိခိုင်မှာလည်း ၅ ခါ လောက် လိုးဖူးထားသဖြင့် တယောက်အကြိုက် တယောက် သိနေကြ၏။ ညစ်တီးညစ်ပတ် တစ်တစ်ခွခွ  ပြောဆိုလိုးခြင်းကို သဲအိခိုင် နှစ်ခြိုက်လှသည်။ ဦးလှမောင်နှင့် ဦးအိုက်စံ မတူသည့်အချက်ပင် ဖြစ်သည်။

" အင်း … စောက်ပတ်ကြီးက … ဖေါင်းကားနေတာ … ဘယ်လာက်တောင် အလိုးခံချင်နေလဲ … သဲသဲရယ် … ဦးစံ ယက်ပြီးတာနဲ့ … လိုးပေးမှာပါ "

ဦးအိုက်စံမှာ လီးမကြီးပဲ လီးတန်အရှည်နှင့် ရမ္မက်သွေး ကြွစေသော စကားလုံးများဖြင့်  အချိန်ကြာကြာ ဆွဲလိုးနိုင်သည်မို့ သဲအိခိုင် စွဲနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ငွေကြေး ပေးကမ်းသည့်အပြင် အလိုးသန်သူမို့ လင်မသိအောင် ခံနေမိ၏။ ဦးအိုက်စံကလည်း အပျို အအို မရွေးပဲ ငွေနှင့် မျှားကာ သူလီးအား စွဲလမ်းသွားအောင် လိုးပေးတတ်သည်။ အထူးသဖြင့် လင်ရှိမယားများအား အများဆုံး ခေါ်လိုးတတ်၏။ သဲအိခိုင်အား အောင်ကြီး မလိုးနိုင်မှန်း သိ၍ ပိုက်ဆံလာထုတ်တိုင်း လီးအား မမြင် မြင်အောင် ပြကာ လမ်းကြောင်းခင်းထားပြီး လူချင်းရင်းနှီးလာမှ အပိုင် ချုပ်လိုးတော့သည်။

ဦးအိုက်စံ အားသာချက်မှာ သူ၏ ထော်လာဂျီ ယဉ်မောင်း သမားများအား အရက်ဖိုးမှ လွဲ၍ ပိုက်ဆံထုတ်မပေးချေ။ ယဉ်မောင်းသမားများ၏ မယားများကို အိမ်ခေါ်ပိုက်ဆံရှင်း ပေးကာ အခွင့်ရေး ရသည်နှင့် တက်လိုးပစ်၏။ ယဉ်မောင်းသမား အများစုမှာလည်း လမ်းတွင် အချိန်ကုန်ကာ မယားဖြစ်သူများ၏ အိမ်ထောင်ရေး သုခအား ရက်ခြားသာ ပေးနိုင်သည်။ လစ်လပ်နေသော ရက်များအား ဦးအိုက်စံထံ လာကုန်းနေကြရ၏။

ခုလည်း လင်မရှိချိန် လီးစုပ်ပေးနေသော သဲအိခိုင်အား ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်ကာ ပက်လက်အနေထားနှင့် ပေါင်နှစ်ခြမ်းဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အား ကုန်းယက်တော့သည်။ သဲအိခိုင် စောက်ပတ်မှာ နှုတ်ခမ်းသားများ ဖေါင်းကြွနေပြီး ရေချိုးပြီးကာစ အနံ့သက်ကင်းနေသည်မို့ ဦးအိုက်စံ တယောက် တပြတ်ပြတ်နှင့် အားရပါးရ ယက်ပေးနေ၏။ စောက်ရည်များ ရွှဲလာသည်နှင့် တအုံလုံး လျှာအပြားလိုက် သိမ်းယက်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိပ်လေးအား စုချွန်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။

လျှာဖြင့်  ထိုးမွှေလိုက် စောက်စိအား ဆွဲစုက်လိုက်မို့ သဲအိခိုင်ဖင်ကြီး လေထဲ မြှောက်တက်လာကာ ပေါင်တန်များ တဇပ်ဇပ် တုန်ခါလာရ၏။ စောက်စိထိပ်လေးအား ဖိကိုက်ကာ စောက်ခေါင်းလေးထဲ လက်ခလယ်သွင်းပြီး အရည်များ ထွက်ကျလာသည်အထိ လက်နှင့် လိုးပေးနေပြန်သည်။

" အားးး … အဟင့် ဟင့် …  မခံနိုင်တော့ဘူး … ဦးစံရယ် … အမလေးးးး   ရှီးးးးး းးးး …… ကျွတ် …… အ   အားးးး   အဟင့် "

" ဘယ်လိုနေလဲ သဲသဲရယ် … ကောင်းလားဟင် "

စောက်စိလေးအား ဖိကိုက်ထားရာမှ လွတ်ကာ ကော့ပျံနေသော သဲအိခိုင်အား မေးနေတော့၏။

" အင်း  အင်း …  ကောင်းတယ် … ကောင်းလွန်းလို့ … တက်လိုးပေးပါတော့ … ဦးစံရဲ့ … ဟင့်  ဟင့် "

" လိုးပေးမှာပေါ့ … သဲသဲရယ် … စောက်ပတ်က ယွနေပြီလား "

" လိုးပါတော့ဆို … ဦးစံရယ် … အ   အမလေး … ဟုတ်တယ် … စောက်ဖုတ်က ယားနေပါပြီ … လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးပါတော့ နော်နော် … အင်းဟင်း … ဟင့် ဟင့် "

သဲအိခိုင် ငိုသံပါလေးဖြင့် တောင်းဆိုမှ ပေါင်ကြားထဲ စောက်ရည်များ ရွှဲကာ ဖေါင်းကားနေသော စောက်ပတ်ထဲ လီးထိပ် တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။

" ဗျစ် …… ဗွပ် … အားးးး  …… အဟင့်  … စွပ် ဘွတ်ဘွတ် … ကောင်းလိုက်တာ ဦးစံရယ် … ကျွတ် … လိုးလိုး "

" စောက်ပတ်ကို ဖြဲထား သဲသဲ … ဦးစံ ပေါင်ထမ်းပြီး လိုးမယ် "

ဦးအိုက်စံ စကားဆုံးသည်နှင့် သဲအိခိုင်မှာ ပေါင်နှစ်ချောင်း မြှောက်ကာ ပုခုံးပေါ် ချိတ်တင်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်အား ဖြဲပေးလိုက်၏။ ဦးအိုက်စံမှာ သဲအိခိုင်ပေါင်နှစ်ဖက်အား ပုခုံးပေါ်ထမ်းကာ ဆောင့်လိုးပစ်သည်။ စောက်ခေါင်းလေးထဲ အရှိန်ဖြင့် ဝင်လာရာ လီးကရှည်သဖြင့် ဒစ်ဖူးမှာ သားအိမ်ဝ ဆောင့်မိတော့၏။ လီးအရင်းထိ ပစ်လိုးတိုင်း သားအိမ်ကွဲမတတ် ခံစားရသဖြင့် သဲအိခိုင်တယောက် ခေါင်းလေးမော့ကာ အံကြိတ်ခံနေရသည်။ ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက်မှာ ဦးအိုက်စံ ဆောင့်လိုးတိုင်း လှုပ်ခါယမ်းကာ ကုတင်ပေါ် အိကားသွားပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ဒစ်ဖူးက ချိတ်ဆွဲနေရာ သဲအိခိုင်တယောက် လီးအရသာ တွေ့လာတော့၏။

" ဆောင့် ဆောင့် … အင်း  ဟုတ်တယ် …… အ   အားးးးး   ရှီးးးးး …  မြန်မြန် လိုး …… အမလေးးးး  အင်းဟင်း …… လိုးစမ်းပါ ဦးစံရဲ့ …… အဟင့်  ဟင့်် … သဲသဲ ပြီးချင်နေပါပြီဆို … အားးးး  ရှီးးးးး "

" သဲသဲ ယာက်ျားလိုးတာနဲ့ တူလား … အင့်   …… ဘွတ်ဘွတ် … ဦးစံလိုးပေးတာ ကောင်းလား "

" ဟင့်အင် … ဘယ်တူမှာလဲ … ဦးစံလီးက ရှည်ပြီး အလိုးလည်း သန်တယ် … ကောင်း … ကောင်း တယ် … ကြိုက်တယ် … ဦးစံရဲ့ လိုးစမ်းပါ … အမလေးးး  … ထွက်  ထွက်  …… အ   အားးး …… ထွက်ပြီရှင့် … အီးဟီး  ကောင်းလိုက်တာ  …… အင့်   အင့်  … အားးး  အားးးး "

ဦးအိုက်စံမှာ  စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေသော သဲအိခိုင်အား ကုတင်ပေါ်တွင် ဆွဲမှောက် လိုက်ပြန်သည်။ ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက်အား ဆွဲဖြဲကာ ဖင်ဝလေးထဲ တံတွေး တချက်ထွေးချကာ လီးထိအား ဖိထည့်ပစ်၏။

" အို့ … အမေ့ …… ဗြိ … ဗျစ်    … အ   အ "

မှောက်ယက်ဖြစ်သွားသော သဲအိခိုင်၏ နောက်ကျောပေါ် ရှေ့ကိုယ်လုံး မှောက်ချကာ ပုခုံးသားလေးအား နမ်းရင်း လီးအရင်းထိ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ လီးအရည်ပြား တလျှောက် စောက်ရည်များ ရွှဲနေသဖြင့် ဖင်ပေါက်ထဲ ဗျစ်ကနဲ့ တိုးဝင်သွားတော့၏။ အိကားကော့ထွက်နေသော ဖင်ကြီးအား တဘတ်ဘတ်ဖြင့် ဆောင့်လိုးရာ သဲအိခိုင်တယောက် တအားအား ညည်းကာ ကုတင်ကြမ်းပြင်အား လက်နှစ်ဖက်က တဘုံးဘုံး ထုရိုက်နေပြန်သည်။

" အမလေးးးး …… အ    အ  … သေပြီ သေပြီ … ဖြည်းဖြည်းနော် …… အားးး းးးး  းးးး "

ဦးအိုက်စံမှာ သဲအိခိုင် မခံနိုင်ပဲ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်နေသည်ကို အရသာခံကြည့်ကာ မနားတမ်း ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်၏။ ကျေနပ် အားရသည်အထိ လိုးပြီးမှ လီးအား ဖင်ထဲမှ ထုတ်ကာ သဲအိခိုင်အား ပက်လက်ပြန်လှန် လိုက်တော့သည်။ မျက်ရည်ဝဲနေသော သဲအိခိုင် မျက်နှာလေးအား ကြည့်ကာ မျက်စိတဖက် မိတ်ပြနေ၏။ သဲအိခိုင်မှာ ဘာလုပ်ရမလဲ ရိပ်မိလိုက်သည်။ဦးအိုက်စံ မျက်နှာပေါ် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် တက်ခွရင်း စောက်ပတ်နှင့် မျက်နာ ကပ်ပေးလိုက်၏။

ဦးအိုက်စံ စောက်ပတ်အုံအား ယက်ပေးနေစဉ် မျက်နှာရှေ့ထောင်မတ်နေသော လီးအား ညာလက်ဖြင့် ဖမ်းထိန်းကာ လီးတန်ပတ်ပတ်လည်း လျှာအပြားလိုက် ယက်ကာ ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ခပ်ကြာကြာလေး စိမ်လိုးနိုင်သည့် လီးကြီးမို့ မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေမိ၏။ ခဏအကြာ ဦးအိုက်စံမှာ သဲအိခိုင်အား လေးဖက်ကုန်းခိုင်းကာ ဖင်တလှည့် အဖုတ်တလှည့်  ခုတင်တစ်ခုလုံး လှုပ်ခါလာအောင် မီးပွင့်မတတ် နောက်မှ ဆွဲလိုးတော့သည်။ သဲအိခိုင် တယောက် မြန်သလောက် အားပါသော လိုးချက်များအား တအားအား ညည်းရင်း လီးအရသာ ခံနေလိုက်၏။

ဖင်ပေါက်ထဲ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးစဉ် ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ခဲ့ရပြန်သည်။ ဦးအိုက်စံမှာ စောက်ရည် ပန်းထွက်နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ  ပြောင်းလိုးရာ ထိထိမိမိနှင့် တရစပ် လိုးနေသဖြင့် သဲအိခိုင် တယောက် ကော့ပျံရင်း အံအောနေတော့၏။ အချက် ၅၀ခန့် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးပြီးမှ အံကြိတ်သံနှင်အတူ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လရည်များပန်းထည့်၍ ဦးအိုက်စံ တယောက် အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရှိသွားရသည်။

..........................................................................................

၅ ရက်ခန့် အကြာ တဖျောက်ဖျောက်နှင့် မိုးဖွဲလေး ရွာနေစဉ် သဲအိချို တယောက် လင်ဖြစ်သူ ကားထွက်သွားရာ ပြန်မလာသဖြင့် ညပိုင်း ဆိုင်သိမ်းလျင် ဦးအိုက်စံ ဆီ သွားမေးရန် စဉ်းစားနေသည်။

"  ရွှမ်တစ်လုံးနဲ့  … လက်ဖက်သုပ် … ချဉ်ငံစပ်လေး တစ်ပွဲ … ဟေ့ "

သဲအိခိုင် တယောက် ဆိုင်ထဲက အော်သံကြောင့် အတွေးစလေး ပျက်ကာ ငွေးသိမ်း စားပွဲခုံနား ထိုင်နေရမှ လက်ဖက်သုပ်ရန် ထရပ်လိုက်၏။ နေ့ခင်းကြောင်တောင် မလာစဖူး အလာထူးနေသူမှာ ဦးအိုက်စံ ဖြစ်နေတော့သည်။ တယောက်ထဲတော့ မဟုတ် အသက် ၅၀ခန့် ရုပ်ရည် သန့်သန့် တောင့်တောင့်တင်းတင်း လူတယောက် အဖေါ်ပါလာခဲ့၏။  လက်ဖက်သုပ် တစ်ပွဲနှင့် အရက်တစ်လုံး ချပေးရင်း လင်ဖြစ်သူ သတင်း မေးကြည့်လိုက်သည်။

" ဦးစံ လာတာနဲ့ … အတော်ပဲ … ညပိုင်း လာမေးမလို့ဟာ … ကိုအောင်ကြီးတို့ ပြန်မလာ ကြသေးဘူးလား "

" နောက် ၃ရက်လောက်မှ ရောက်မယ် ထင်တယ် … ကုန်တွေပို့ပြီး အပြန် … မိုး တအားရွာလို့ … ကားလမ်းတွေ ပြက်နေတာဟ "

အရက်ပုလင်းနှင် အမြည်း ရောက်တာနဲ့ ဦးအိုက်စံနှင့် ပါလာသူမှာ ဖန်ခွက်ထဲ အရက် ငှဲ့ကာ တရှိန်ထိုး မော့ချပစ်၏။

" အော် … ဟုတ် ဟုတ် … ဒါနဲ့ … ဦးစံဖို့ … ဘီယာ ချပေးရမလား "

" ငါ မသောက်ပါဘူး ဟာ … ငါ့ မိတ်ဆွေကို … လိုက်ပြုစု ပေးတာ … နင်နဲ့လည်း … မိတ်ဆက်ပေးမလို့ … သူက ရန်ကုန်က ဟ … ကာစီနို့ရုံ ဖွင့်မလို့  … ငါတို့ မြို့မှာ … နေရာ ရှာတော့ … ဒီရပ်ကွက် လေးကို သဘောကျတယ် ပြောလို့ "

" သဲသဲ … နေရာ ရှာပေးရမလား … ပွဲခတော့ … များများလေး ပေးရမှာနော် … ခ်ခ်  ခ်ခ် "

" သူနာမည်က … လောဟုန်တဲ့ … လောင်းကစားပဲ လုပ်တတ်တာ … ဒီမြို့မှာ လူခံ မရှိဘူး … နင်က လောင်းကစား ဝါသနာပါတော့ … မိတ်ဆက်ပေးတာ … နင်လည်း အကျိုးမယုတ်စေရပါဘူးဟာ "

" အံမယ် … အာမခံရဲနေလိုက်တာ … ဦးစံနဲ့ … အမျိုးလား "

" ညီအကိုတွေ လိုပါပဲ … တူမကြီးရယ် … ဦးကို ကူညီနိုင်မယ် မဟုတ်လား "

ဦးအိုက်စံနှင့် သဲအိခိုင် စကားပြောနေစဉ် ဦးလောဟုန်က ဝင်ပြောလိုက်၏။ ဘောစိမှန်း သိသည်နှင့် သဲအိခိုင် တယောက် အမူယာ ပြောင်းသွားရသည်။ ဒါမျိုးက ခြွေတတ်ရင် သေချာပေါက် ကြွေမှန်း အတွေ့ကြုံရ သိရှိနေ၏။

" ဆိုင်က လူပါးတယ်နော် … ရပ်ကွက်က လူစည်ရဲ့လား "

" အိုရ် … ဦးကလည်း … နေ့ခင်း ဘက်မို့ပါ … ညနေစောင်းတာနဲ့ … လာကြည့်လိုက် … ခ်ခ် ခ်ခ် "

သဲအိခိုင် မှာ မျက်ဝန်းရွဲကြီးများနှင့် ကြာပစ်ကာ ကြည့်ရင်း ဟန်လုပ် ရယ်နေတော့သည်။  အင်္ကျ ီအပါးလေးထဲမှ နို့အုံကြီး တုန်ခါလာအောင် ပုခုံးကစားကာ လုပ်ပြလိုက်၏။ ခုံပုလေးပေါ် ပေါင်ကား ထိုင်နေသော ဦးလောဟုန် ပုဆိုး ထဲမှ တွဲကျနေသော လီးကြီးအား အနီးကပ် မြင်နေရာ သဲအိခိုင်မှာ ဦးလှမောင်ကလည်း ဒီရက် အလာကျဲနေသည်မို့ ၅ရက်ခန့် အလိုးမခံရသဖြင့်  သွေးသားဆန္ဒတို့ တောင့်တနေပြန်သည်။ စကားပြောရင်း ဦးလောဟုန် လီးအား ခိုးကြည့်ကာ ကာမစိတ်များ သိသိသာသာကြီး ထကြွနေရ၏။

မနက်ပိုင်းက ဈေးဝယ်ဖို့ မာမာ ရောက်လာတော့ ပိုဆိုးသွားသည်။ ဆိုင်အတွက် အမြည်းဟင်းလျာများ ကြော်လှော်ရင်း နှစ်ယောက်သား လင်ကြောင်း သားကြောင်း ပြောမိကြ၏။ မာမာကလည်း လူကြည့်တော့ အေးတိအေးစက်နဲ့ လင်ကြောင်းသားကြောင်း ပြောပြီဟေ့ဆို တစ်တစ်ခွခွ ပြောပြတတ်သည်။ ဝက်အူချောင်းများ ကြော်ပြီးသည်နှင့်  အိပ်ခန်းဘက် မျက်လုံး ကစားကာ သဲအိခိုင်အား အောင်ကြီး မမြင်ကြောင်း စမေးလိုက်တော့၏။

" မမသဲ … ကိုအောင်ကြီးရော … မမြင်ပါလား "

" အေးဟာ … ၂ ညအိပ် ဆိုပြီး … ၅ ရက် ရှိပြီ "

" ဒါဆို … မမသဲ … ဆာနေရောပေါ့ … ခိခိ "

မာမာ တယောက်  ပြုံးစစမျက်နှာလေးဖြင့် သဲအိခိုင် ပေါင်ကြားထဲ ကြည့်ကာ ပြောဆိုနေသည်။

" အမလေး ငါ့ကိုများ … နင့်လို မှတ်နေလား … နင်သာ …  စမ်းနိုင် ရှိနေလျက်နဲ့ … မျိုးကြီး ကုန်းနေလို့ … မနှစ်က လင်မယား ကွဲမလို ဖြစ်တာ … ငါရှင်း ပေးလို့ ကောင်မ … ဟွန့် "

" ကိုမျိုးကြီး လီးက ကြီးတဲ့ အပြင် … မာမာ့ ဖင်ရော အဖုတ်ရော ယက်ပေးပြီးမှ လိုးတော့ … စွဲတာပေါ့ … ခိခိ … မမသဲ လူ … စမ်းနိုင်က အရက်စွဲသွားတော့ … လိုးရင်း အီးတပေါက်ပဲ … အားကို မရတာ "

မာမာကလည်း မဲ့ကာရွဲ့ကာဖြင့် သဲအိခိုင်အား ပြန်ပြောနေ၏။ အမှန်တကယ်လည်း မာမာ တယောက် လေထိုးကျွတ်ဖါ လုပ်သော မျိုးကြီး အိမ်သို့ လစ်ရင် လစ်သလို သွားသွား ကုန်းရာ လင်တော်မောင် စမ်းနိုင် မှာ သတင်းရသည်နှင့် မူးရမ်းကာ လင်မယား ကွဲဖို့ထိ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ထိုချိန် သဲအိခိုင်မှာ စမ်းနိုင် ကြားသည့် သတင်းများမှာ မဟုတ်ကြောင်း အတင်း အာမခံကာ မာမာကိုလည်း မျိုးကြီးနှင့် ထပ်မပက်သက်ဖို့ ကူညီပြောဆို ပေးခဲ့၏။

" အံမယ် … ခုလည်း … စမ်းနိုင် ကားထွက်ရင် … နင် ဘယ်သွား ကုန်းနေလည်း ဆိုတာ ငါမသိဘူး မထင်နဲ့နော် "

" ဘယ်မှသွားမကုန်းပါဘူးဟ … မမသဲကလည်း "

" ဟင် … အဲတာဆို … ညည်းစောက်ပတ် …  လီးငတ်နေမှာပေါ့ … ခိခိ "

" လင်တော်မောင် ခရီးထွက်ရင် … ဗိုက်က ထမင်းသာ ငတ်ချင်ငတ်မယ် … စောက်ဖုတ်တော့ လီးအငတ် မခံဘူး … လာထား အာဘွားပေါ့ … ခ်ခ် "

" အံမယ် … နင် ခုလည်း … ကုန်းနေတာပေါ့ … တော်ပါအေ … ဆိုင်တောင် မဖွင့်သေးဘူး … ကျက်သရေ ယုတ်တယ် "

သဲအိခိုင် ဟန်လုပ်ပြောနေသော်လည်း စိတ်ထဲက ကြည်နုူးနေမိတော့၏။ ဒီလို လီးနှင့် ဝေးနေသော  အချိန်မျိုးတွင် လီးကြောင်း အဖုတ်ကြောင်း မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်း ပြောတာမျိုး အကြားချင်ဆုံးပင်ဖြစ်သည်။

" ဟာ … ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ … သဲသဲရ ……ငါ မေးနေတာကို … ပြန်မဖြေဘူး "

" ဟမ် … ဘာကိုလဲ … ဦးစံရဲ့ "

သဲအိခိုင်တယောက် မနက်က မာမာနှင့် ပြောစကားများ ပြန်တွေးနေရင်း ဦးအိုက်စံမှ သူမပေါင်တန်ကြီးအား ညှစ်ကာ မေးလိုက်မှ သတိပြန်ကပ်လာ၏။

" ဆိုင် ခဏ ပိတ်လိုက်ဟာ … ကိုလောဟုန်က …ခဏ အနားယူချင်လို့တဲ့ … ပြီးတော့ လူစီတဲ့ နေရာ ခြံဝင်း ကျယ်တာမျိုး ရှာပေးထားတဲ့ … ရော့ ၁သိန်း ဒါက … မုန့်ဖိုး သူပေးထားတာ "

" အို့ … ဦးစံက … သဲသဲကို အထင်သေးတာလား … ငွေမျက်နာ တခုတည်းနဲ့တော့ … မခံဘူးနော် "

" ဟာ … သဲသဲကလည်း … အထင်သေးရင် သူပါသာ … တခြား သွားလည်း ရသားပဲ … ၁သိန်းဆို ငယ်ငယ်ချောချော လေးတွေ … အများကြီးပဲ "

ဦးအိုက်စံ၏ ထိထိမိမိ စကားလုံးများ ကြောင့် သဲအိခိုင် တယောက် ငြိမ်ကျသွားရသည်။

" ခု … အဲဒီ လူကြီးကရော "

" နောက်ဖေး သေးသွားပေါက်တယ် … ဆိုင်ပိတ်လိုက်ဟာ … ငါလည်း ဘေးက ရှိနေမှာပါ … နင် ကြောက်နေ မဆိုးလို့ "

သဲအိခိုင် တယောက် ဦးအိုက်စံ စကားနှင့် ရမ္မက်ဆန္ဒ လှုံ့ဆော်မှုကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲက ယားသလိုလို ရွသလိုလို ဖြစ်လာကာ ရှက်ပြုံးပြုံး လိုက်တော့၏။ ဆိုင်တခါး ပိတ်ကာ အိမ်ရှေ့ တံခါးပါ သော့ခတ်ပစ်သည်။

သဲအိခိုင် တယောက် လက်တွေ့တွင် အတော် ကြိုးစားနေရရှာ၏။ ဦးလောဟုန် ဘယ်လိုလူမျိုးလဲ  သိချင်တာမို့ ဦးအိုက်စံ ဘက်ကို မျက်နှာလှည့်ပြီး ဦးလောဟုန်ဘက် ဖင်သားကြီး  ကော့ပြလိုက်သည်။ ဦးလောဟုန်မှာ ရွှမ်ပုလင်း ထဲမှ လက်ကျန် အရက်များအား ဖန်ခွက်ထဲ  လက်၂ဆစ်ခန့် ငှဲ့သောက်ကာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပင် ကြည့်နေပြန်သည်။ သဲအိခိုင် တယောက် စိတ်ထဲ ဒေါသလေးထွက်ကာ ဦးအိုက်စံ ပေါင်တန်ပေါ် ခွထိုင်ရင်း  ဖင်ကြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ပွတ်ပြလိုက်၏။

ဦးအိုက်စံမှာ သူ့ညာဘက် ပေါင်ပေါ် ခွထိုင်ပွတ်နေသော သဲအိခိုင် အင်္ကျ ီ အောက်နားစလေးမှ လက်ထိုးသွင်းကာ ဘော်လီပေါ်မှ နို့အုံနှစ်ဖက်အား ညှစ်ချေနေသည်။ ဦးလောဟုန်မှာ လိုက်ကြည့်နေစဉ် ဦးအိုက်စံ လက်မှာ အင်္ကျ ီအောက်နားစမှ ပြန်ထွက်လာကာ သဲအိခိုင် ပေါင်တန် တုတ်တုတ်အားပွတ်သတ်ပေးနေပြန်၏။ သဲအိခိုင်မှာ ဘယ်လက်ဖြင့် ဦးအိုက်စံ ပေါင်ကြားထဲ ဦးလောဟုန် မြင်ရန် ပွတ်သပ်ပေးပြလိုက်သည်။ ထိုစဉ် ခုံပုလေးပေါ် ထိုင်နေသော ဦးလောဟုန် ပုဆိုးကြားမှ ဆက်ကနဲ့ လီးကြီး ထောင်လာသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့၏။

သဲအိခိုင်မှာ ခုလို လုပ်နေမိတာ မိန်းမပျက်တယောက်လို့ ဖြစ်နေပြီလား တွေးရင်း ရပ်လိုက်ရ ကောင်းမလား တွေးမိနေသည်။ ဆန္ဒတွေကလည်း ယောင်္ကျားနှစ်ယောက်နှင့် တပြိုင်ထဲ အလိုးခံချင်သည့် စိတ်က ထက်သန် နေပြန်၏။ အလကားတော့ မဖြစ်ချေ ခု သူစိမ်း ယောင်္ကျား ၂ယောက်လုံးမှာ သူမအတွက် ငွေတွင်းတေမို့ စောက်ဖုတ်အား အရင်းနှီး သဖွယ် သဘောထားလိုက်တော့သည်။ အဓိက မှာ ဦးလှမောင် ထံ ပေါင်ထားသော ယစ်မျိုးလိုင်စင်အား ပြန်ရွေးယူရန် ဖြစ်၏။

မာထင်နေသည့် ဦးအိုက်စံ လီးအား ကိုင်ရင်း ပေါင်တန်ပေါ် ထိုင်ပွတ်ရသည် အရသာမှာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေးနှင့် ဘေးမှာ ထိုင်ကြည့် နေသော ဦးလောဟုန် ဘာများ ထလုပ်လိုက်မလဲဟု မျှော်လင့်ချက်က စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ကောင်းနေပြန်သည်။

ဦးအိုက်စံ လက်တဖက် ထမိန်အောက်နားစလေး မကာ ပေါင်ဂွထဲ ရောက်လာစဉ် ဖမ်းတားပြီး အိပ်ခန်းထဲ သွားရန် ခပ်တိုးတိုး ပြောပြလိုက်၏။

" ဆိုင်ထဲလိုးလို့ … လူမိကုန်မှာ …  ဟွန့် "

အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် သဲအိခိုင်တယောက် ဆံပင်များအား ခေါင်းစည်းကြိုး တကြိုးဖြင့် စုချည်လိုက်၏။ ထမိန် ချွတ်ချလိုက်သည်နှင့် ဘော်လီ အသားရောင်ဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသော နို့အုံများနှင့် ဖင်သားစိုင်ကြီးအား မနိုင်တနိုင် ထိန်းထားသော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ပေါ်လာတော့သည်။

ဦးအိုက်စံရော ဦးလောဟုန်ပါ ၂ယောက်သား ငေးကြည့်နေကြ၏။ သဲအိခိုင်မှာ ဖင်ကြီးလှုပ်ကာ ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်း ဘော်လီချိတ် ဖြုတ်ရာ အနည်းငယ် အိတွဲနေသော နို့အုံကြီး ဘွားကနဲ့ ထွက်ကျလာသည်။ အတွင်းခံမချွတ်ခင် ဦးအိုက်စံမှာ သဲအိခိုင်ဘေးနား ကပ်ထိုင်ရာ လီးကြီးအား ညာလက်ဖြင့် ပြန်လည် ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်၏။ ဦးအိုက်စံမှာ သဲအိခိုင် နူတ်ခမ်းအား တေ့နမ်းကာ နို့အုံနှစ်ဖက်အား လက်နှင့် အုပ်ပြီး ညှစ်ပေးနေသည်။ သဲအိခိုင် တယောက် ဘေးတိုက်အနေထားနှင့် ဦးအိုက်စံအား လွတ်နေသော ဘယ်လက်ဖြင့် သိုင်းဖက်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း ပြန်နမ်းနေ၏။

ထိုစဉ် သဲအိခိုင် ဘယ်ဘက်ခြမ်းအား ဦးလောဟုန် ဝင်ထိုင်ပြီး လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်လာပြန်သည်။ လက်ချောင်းလေးများက ပေါင်အတွင်းသားလေးအား ပွတ်သပ်နေရင်း စောက်ဖုတ်ပေါ် ရောက်လာတော့၏။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပေါ်မှ အဆွခံရကာ စောက်ရည်များ ရွှဲနှစ်လာရသည်။ ဦးအိုက်စံမှာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပေးနေရာမှ သဲအိခိုင်အား ပက်လက်လေး လှန်ချပစ်၏။ သဲအိခိုင် ပက်လက်လေး ဖြစ်သည်နှင့် အဖုတ်နိုက်နေသော ဦးလောဟုန်မှ အတွင်းခံအား ဆွဲချွတ်လိုက်ပြန်သည်။ ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး နှစ်ဖက်ကြား စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အရည်လဲ့နေ၏။

" အင်း … စောက်ပတ်က ဖေါင်းကားနေတာ ယက် ပစ်ချင်စရာကြီး "

ဦးလောဟုန်မှာ သဲအိခိုင် ပေါင်ခွကြားက အဖုတ်အား ကြည့်ရင်း ပြောနေလိုက်၏။ သဲအိခိုင်မှာ ဦးလောဟန် စကားကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှား လာရ၏။ ခုမှ မြင်ဖူးသော သူစိမ်းယောင်္ကျားမှာ သူမ အဖုတ်အား ယက်ပေးချင်သည်ဟု ပြောနေသည်ကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် အားရကျေနပ် နေပြန်သည်။ ဦးအိုက်စံမှာ သဲအိခိုင် နို့နှစ်လုံးအား လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်နယ်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း ပြန်စုပ်နေ၏။ ခဏအကြာ သဲအိခိုင် နို့သီးခေါင်းလေး တဖက်အား စုပ်စဉ် ဦးလောဟုန် မှာလည်း အဖုတ်အား ငုံ့ယက်တော့သည်။

သဲအိခိုင်တယောက် သူစိမ်းယောင်္ကျား ၂ ယောက်မှ နို့အုံနှင့် အဖုတ်အား ပြိုင်တူ စုပ်ယက်ပေးနေရာ ကာမ ဆန္ဒအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်မတတ် တကိုယ်လုံး တုန်ခါ သွားတော့သည်။ တခါမှ မရဘူးသော ကာမစည်းစိမ်လေး ခံယူရင်း ခဏအကြာတွင် မထိန်းနိုင်ပဲ စောက်ရည်များ ကော့ပန်းလိုက်၏။ 

ကာမအရသာလေး အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားသဖြင့် မျက်လုံးလေး မိတ် ခဏ အနားယူကာ မျက်လုံး ပြန်ပွင့်သည်နှင့် ဦးလောဟုန်မှာ သဲအိခိုင် ပေါင်နှစ်ဖက် ဆွဲမြှောက်ကာ ဒူးထောက် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ဦးလောဟုန် ဆောင့်ချက်များအား ခါးကော့ထိုးကာ ပြန်ဆောင့်ရင်း တအားအား ညည်းနေရပြန်၏။

ဦးလောဟုန်မှာ မနားတမ်း  ဆောင့်လိုးရင်း စောက်ခေါင်းထဲက လီးအား ထုတ်ကာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် သဲအိခိုင် မျက်နှာဘေးနားမှ လီးထိပ်အား ပါးစပ်ပေါ် တင်ပေးလိုက်၏။ သဲအိခိုင် မှာ ဦးအိုက်စံ လီးထက် တုတ်သော ဦးလောဟုန် လီးအား နူတ်ခမ်းဟကာ ဆွဲစုပ်လိုက်တော့သည်။ ပက်လက်အနေထားဖြင့် စုပ်နေရာမှ လေးဖက်ထောက်စုပ်ပေးပြန်၏။

ဦးလောဟုန် လီးအား လေးဖက်ထောက်  ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်၍ စုပ်လိုက်သည်နှင့် ဖင်ကြီးများမှာ ဦးအိုက်စံ ရှေ့ ကော့ထွက်နေတော့၏။ ဦးအိုက်စံမှာ ကြည့်နေရင်း သဲအိခိုင် နောက်မှ နေရာယူကာ တချက်ထည်းဖြင့် လီးအဆုံးထိ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။

အားပါပါဖြင့် ပစ်လိုးသဖြင့် သဲအိခိုင် တယောက် လေးဘက်ထောက် အနေထားနှင့် ရှေ့ကပ်သွားရာ စုပ်နေသော ဦးလောဟုန်လီးက သူမပါးစပ်ထဲ အရင်းထိ ဝင်သွားတော့၏။ ဦးလောဟုန်မှာ လီးအရည်ပြား တလျှောက် လည်ပင်း ကြွက်သားများနှင့် ပွတ်တိုက်ကာ ထူးကဲသော အရသာလေး ရရှိလိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲ လီးအရင်ထိ ဝင်လာသဖြင့် အခံရခက်သော်လည်း  အဖုတ်ရော ပါးစပ်ပါ တပြိုင်ထဲ အလိုးခံနေရသဖြင့် သဲအိခိုင်မှာ အရသာ ၂မျိုး ဒွန်တွဲ ခံစားနေရ၏။ ပါးစပ်ထဲ တင်းပြောင်နေသော လီးကြီးမှာလည်း စချိန်မှီလှသည်။ သဲအိခိုင် လျှာဖျားလေးနှင့် ဒစ်ဖူးအား ကလိကာ  လီးအား ပါးစပ်ဟပြီး မက်မက် မောမော စုပ်ပေးနေသည်။

" အာဟား … ကောင်းလိုက်တာ သဲသဲရယ် "

သဲအိခိုင်မှာ ပါးစပ်ထဲရှိ လီးထပ်အား  လျှာလေးဖြင့်မနားတမ်း ကလိပေးရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ကာ စုပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ဦးလောဟုန်မှာ တရှီးရှီး စုပ်သပ်ရင်း သဲအိခိုင် နောက်စိလေးကို ကိုင်ကာ လီးအား ပါးစပ်ထဲ ဖိသွင်းပစ်၏။ သဲအိခိုင် တချက်ပျို့တက် လာသဖြင့် ဦးလောဟုန်မှာ လီးကြီးအား ပါးစပ်မှ ဆွဲထုတ်ကာ လီးတန်နှင့် ပါးပြင်လေးအား တဘတ်ဘတ် ရိုက်ပေးနေသည်။

ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်း ကြားမှ တံတွေးများဖြင့် ပြောင်လဲ့နေသော စောက်ဖုတ်အား ဦးအိုက်စံ  အဖုတ် အကွဲကြောင်း လေးအတိုင်း လီးထိပ်ဖြင့် အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲ ပြီးမှ ဗျစ်ကနဲ့ ဆွဲလိုးပစ်သည်။ သဲအိခိုင်မှာ ရှေ့မှ ဦးလောဟုန် လီးကြီးအား မျက်နှာ အနှံ့ အပွတ်ခံရင်း ဖင်ကြီးကော့ကာ ဦးအိုက်စံ လီးကြီးအား အလိုးခံနေတော့၏။

" ဗျစ် ဗျစ် … အ    အမေ့ …… ဘွတ်  … အု  ဝု … ဖူး   ဖလူး … ဝူး "

သဲအိခိုင် တယောက် ပါးစပ်ရော အဖုတ်ရော တပြိုင်ထဲ အလိုးခံရသဖြင့် ညည်းရာ အသံမထွက်နိုင်ပဲ တဝုဝု တဝူးဝူးနှင့် ပါးစပ်လေးဖောင်းသွားပြီး အသက်မှန်အောင် ရှုနေရသည်။။ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ဦးအိုက်စံ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေရာ ဦးလောဟုန်မှာ သဲအိခိုင် ပါးစပ်အား လိုးရင်း နို့သီးခေါင်းများအား ချေပေးနေလိုက်၏။

ဖင်ကြီး ရမ်းကာ ဦးအိုက်စံ လီးအား စောက်ပတ် အတွင်းသားဖြင့် ညှစ်ကာ ခါးလေး ကော့ပေးလိုက်ပြန်၏။ ဦးလောဟုန်မှာ တဟွတ်ဟွတ် သီးနေသော သဲအိခိုင်၏ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ ခဏ အနားပေးထား၏။ လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားသည်နှင့် သဲအိခိုင်မှာ အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ထားရင်း မနားတမ်း လိုးနေသော ဦးအိုက်စံ၏ လီးအရသာအား ခံစားနေတော့သည်။ ခဏအကြာ ဖင်ကြီး ထောင်တက်လာရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာ၏။

" ထွက် ထွက် … ထွက်ပြန်ပြီ … ဟင့် ဟင့် "

ဦးအိုက်စံမှာ  လီးကြီးအား ဆွဲထုတ်သလို ဦးလောဟုန်အား မျက်စပစ် အချက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ဦးလောဟုန်မှာ သဲအိခိုင် ပြီးသွားသည်ကို ကြည့်ရင်း လီးအား ပွတ်သပ်နေရာမှ ဦးအိုက်စံနေရာအား ဝင်ယူကာ ဖင်ဝလေး လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ထားလိုက်၏။

" ဟင် … ဖင်ကို လိုးမလို့လား "

" မဟုတ်ပါဘူး သဲသဲရဲ့ … စောက်ဖုတ်ကိုပဲ လိုးမှာပါ "

စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးအိုက်စံ ပူပူနွေးနွေး လိုးထားသော သဲအိခိုင် ဖင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်အား ဆောင့်လိုးတော့သည်။

" ဗျစ် …  ဘွတ် ဘွတ် … ဇွိ ဇွိ   … ဖွပ်  ဘွတ် …… အ  အားးးး "

စောက်ရည်ထွက်ပြီးကာစ မနားပဲ ထပ်လိုးခံရသဖြင့် သဲအိခိုင် စောက်ဖုတ်မှာ လီးဝင်သွားတိုင်း တဇွိဇွိဖြင့် မြည်နေပြန်၏။ သဲအိခိုင် ဖင်ကြီးအား လမွှေးအုံ ဖိကပ်ပွတ်တိုက်ရင်း တွဲကျနေသော ဦးလောဟုန် လဥနှစ်လုံးက စောက်ဖုတ်အား ဆောင့်လိုးတိုင်း ရိုက်မိသဖြင့် အရသာ ထူးကဲစွာ ခံစားနေရသည်။

" ရှီးးးးး  အ   အားးးး …ကောင်းလာပြန်ပြီ … အိုး ဒုက္ခပဲ … ထပ် ထွက် တော့မယ် "

တအားအား ညည်းရင်း နောက်ပြန် ဆောင့်နေလိုက်ရာ ဦးလောဟုန် လီးမှာလည်း စောက်ခေါင်းထဲ လီးအရည်ပြား ယားယံလာပြီး  သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်၏။ သဲအိခိုင် မှာလည်း ဒုတိယအကြိမ်  စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်တော့သည်။

" ရှီးးးးးး အားဟား … ကောင်းလိုက်တာ သဲသဲရယ် "

ဦးလောဟုန်မှာ လီးအား မချွတ်ပဲ သဲအိခိုင် ဂုတ်သားလေးအား ကုန်းနမ်းရင်း တွဲကျနေသော နို့အုံအား အောက်မှနှိုက်ကာ သုံးလေးချက် ဆွဲဆောင့်ပစ်ရာ ဖင်သားစိုင် ကြီးများ တုန်ခါ သွား၏။ သဲအိခိုင်မှာလည်း နုံးချိပျော့ခွေရင်း ဟင်းကနဲ့ သက်ပြင်းချကာ မျက်တောင်လေးများ စင်းကျသွားတော့သည်။



မောင်ခြိမ့်

စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူး တင်ရှိပါသည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


နောင်တနောက်ကွယ် (စ/ဆုံး)

နောင်တနောက်ကွယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

နောင်တဆိုတာ ပူလောင်မှန်း သိပေမယ့် ခုတော့ မိဆူးတစ်ယောက် တုန်လှုပ်နေရပြီ။ အိမ်မှာထိုင်မရ ထမရ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး အယောင်ယောင်အမှားမှား ဖြစ်နေမိတယ်။ ငါ့ကိုလာဖမ်းတော့မှာလား။ အဖမ်းခံရတော့မှာလား တွေးရင်း မျက်ရည်များ ဝိုင်းလာမိတယ်။ ဥပဒေနဲ့ မလွတ်ကင်းဘူးဆိုတာ မိဆူးမသိ။ မိဆူးသိတာက ဈေးချိုချိုနဲ့ ရတယ်ဆိုလို့ အိမ်မှာပိုးစားနေတဲ့ တိုင်လေးတွေ အစားလဲရအောင် ပျဉ်းကတိုး တိုင်လေးတွေမှာလိုက်မိတာပါ။ မိဆူးတို့မြို့မှာ သစ်တစ်တန် ၁၂သိန်းလောက်ပေါက်နေတဲ့အချိန် အရောက်၈သိန်းဆိုလို့ မှာလိုက်မိတယ်။

မိဆူး အိမ်လဲသစ်ရောက် ရဲတွေ သစ်တောကလူတွေလည်း ရောက်လာပြီး ဖမ်းသွားပါရော။ အိမ်နားနီးချင်းတွေ ရပ်ကွက်လူကြီးတွေ ဝိုင်းတောင်းပန်လို့ သစ်တွေတော့ ဖမ်းသွားတယ်။ တောခေါင်းဆိုတဲ့လူကြီး ပြောတဲ့ ပုဒ်မတွေ မိဆူးမသိ မိဆူးသိတာကတော့ တရားရုံးမှာဒဏ်ငွေလည်းဆောင်ရမယ် ထောင်လည်းချနိုင်တယ်တဲ့။ တွေးရင်း အလိုလိုငိုရှိုက်မိတယ်။ ထိုင်နေလို့တော့ မဖြစ်သေး။ အိမ်ဘေးက အမှုပွဲစား ဖိုးမောင်ကို မေးရဦးမယ်။ ဖိုးမောင်တို့ အိမ်ကိုထွက်ခဲ့ပါတယ်။

“ ဖိုးမောင်ရေ ဖိုးမောင်” 

“ လာလာ အမဆူး” 

“ ဧည့်သည်ရောက်နေတာလား။သြော် ဗိုလ်လေး”

“ လာလာ မိဆူးကိစ္စ ပြောနေကျတာ”

စိတ်ညစ်ပါတယ်ဆို ဒီ တဏှာရူးနဲ့မှ တွေ့ရတယ်။ မိန်းမရှိရက်နဲ့ မိဆူးကို မထိတထိ စကားတွေ ပြောလွန်းလို့ ရွံပါတယ်ဆို အမလေး အမလေး ထိုင်ခုံပေါ်ကတောင် ထပြီး လက်လာဆွဲတယ်။ မတတ်နိုင်ဘူးလေ ကိုယ်ကလည်း သူ့အကူညီ လိုတာကို။ အစွမ်းကုန် ချိုချိုသာသာပြုံးရင်း 

“ ဗိုလ်လေး မိဆူး ကိစ္စက ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်လဲ” 

“ ဗိုလ်လေး ကျနော် ဟိုဘက်အိမ်ခနနော် မကြာပါဘူး ပြန်လာမယ်။မိဆူး အမှုလေး ပြောနှင့်ပေါ့”

“ အေးအေး” 

မိဆူးဖက်လှည့်လာပြီး

“ မိဆူး သစ်ကိစ္စဆိုတော့ သစ်တောရုံးက တရားလို အကိုတို့ကတော့ သက်သေပေါ့။ ဒါတွေ မိဆူးနားမလည်ပါဘူး” 

“ ဟုတ်”

“ အကို ရှင်းရှင်းပဲ ပြောမယ်။မိဆူးကိစ္စက ထောင်ကျအောင်လည်း လုပ်လို့ရတယ်။လွတ်အောင်လည်း လုပ်လို့ရတယ်။”

“ အကို ကူညီပါ။မိဆူး နားမလည်ဘူး”

“ မိဆူး ဘယ်သူမှ မသိစေရဘူး။မိဆူးကို အကိုနဲ့ သစ်တောဦးစီးက ကူညီမယ်။ငွေရေးကြေးရေး တရားရုံးကိစ္စ အားလုံး” 

“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အကို”

“ တခုပဲ မိဆူးက အကိုတို့ နှစ်ယောက်ကို ကျေးဇူးဆပ်ရမယ်”

“ မိဆူး ဘာလုပ်ပေးရမလဲ” 

“ ဒီည သစ်တောဦးစီးအိမ်ကို မိဆူး ညလာအိပ်ပေး”

“ ရှင်…..အို အကို ”

“ စဉ်းစားပေါ့ မနက်ဆို စွဲချက်တင်တော့မှာ။အကိုလည်းသွားပြီ” 

ပြောချင်တာပြောပြီး ဆင်းသွားတဲ့ တဏှာရူးကြီး နောက်ကျောကို ကြည့်ရင်း မိဆူး အံတင်းတင်းကြိတ်မိတယ်။

ဖိုးမောင် အိမ်ပေါ်တက်လာသည်ထိ မိဆူး ငေးငိုင်တုန်း။

“ အမဆူး အဆင်ပြေလား”

“ မပြောချင်ပါဘူး ဖိုးမောင်ရယ် အဆင်မပြေဘူး”

“ ဗိုလ်လေးက ဘာတဲ့” 

ချုံးပွဲချ ငိုလိုက်မိတယ်။

“ ဖိုးမောင် ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ သူနဲ့အိပ်တဲ့ အဟင့်” 

“ ဟာဗျာ မိုက်ရိုင်းတာ အမဆူး ဒီလူ အမဆူးကို ကြံနေတာတော့သိတယ်။သူ့လက်ထဲရောက်ပြီကို”

“ အမဆူးရော ဘယ်လိုတွေးထားလဲ” 

“ ငါမသိပါဘူး ဖိုးမောင်ရယ် ငါထောင်ကျရင် ငါ့အမေတစ်ယောက်ထဲ။” အဟင့် ဟင့် “အမဆူး ဘယ်သူမှတော့ မသိလောက်ပါဘူး။တခါထဲပဲ။ အမဆူးလုပ်ကြည့်မလား”

“ ပြန်မယ် ဖိုးမောင်ရယ်။ငါလည်းခေါင်းတွေခြောက်နေပြီ။”

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အမေက 

“ သမီး ဘာတဲ့လဲ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးနော်။သမီးထောင်ကျရင် အမေသေမှာ” 

သားအမိနှစ်ယောက် ဖက်ငိုမိကျတယ်။

“ အမေ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးတဲ့။ညကျမှ ပိုက်ဆံဘာညာသွားပေးရမယ်။”

“ ဘယ်သူနဲ့ သွားမလဲ သမီး”

“ ဖိုးမောင်ပဲခေါ်သွားတော့မယ် အ့ကောင်က ပြောတတ်ဆိုတတ်ရှိတယ် အမေ” 

“ အဆင်ပြေမှာပါ သမီး”

ညရောက်မှာကို ကြောက်နေမိတယ်။ ရေချိုးပြီး သနပ်ခါးကျောက်ပြင်ရှေ့ထိုင်မိတယ်။ လိမ်းနေလည်း အလကားပဲ ကျန်မှာမှမဟုတ်တာ။ မိဆူးက မုဆိုးမ ယောကျာ်းနဲ့မတွေ့ဖူးသူတော့ မဟုတ်။ အနေတည်တဲ့ မိဆူးကို ဘယ်သူမှ လက်တည့်မစမ်းရဲ။ မိဆူးယောကျာ်းဆုံးတာပဲ ၃နှစ်ကျော်ပြီလေ။ နှစ်ယောက်တစ်ယောက်တွေ့ရမှာကို ကြောက်သလိုလို၊ရှက်သလိုလို ဖြစ်လာမှတော့ မတတ်နိုင် သွားတွေ့ရပြီ။ ဖိုးမောင်နဲ့ မြို့စွန်က သစ်တောရုံးကို ကိုရောက်လာတယ်။ ဖိုးမောင်က ရုံးရှေ့ကမဝင် ရုံးနောက်လမ်းကြားလေးကနေ ဦးစီးအိမ်ရောက်လာခဲ့တယ်။

တံခါးဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ ဦးစီးနဲ့ ဗိုလ်လေး အရက်ဝိုင်းဖွဲ့နေကျတယ်။

“ လာလာ မိဆူး ထိုင်၊ ဖိုးမောင် အဲဒီပုလင်းယူသွား ရုံးထဲမှာ ဟိုကောင်တွေဝိုင်း သွားထိုင်လိုက် ဖဲဝိုင်းရောရှိတယ်။ပြီးမှ လှမ်းခေါ်လိုက်မယ်။” 

“ ဟုတ်ကဲ့” 

ဖိုးမောင်ထွက်သွားတော့ ဗိုလ်လေးက

“ အကို ချရအောင်” 

“ ဧည့်ခန်းထဲလား” 

“ အို”

“ လာပါမရှက်နဲ့ အိပ်ခန်းထဲ သွားမယ်” 

မိဆူးလည်း ထလိုက်ခဲ့ရတာပေါ့။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့

“ အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်” 

ထမီရင်လျားပြီး ချွတ်မယ်လုပ်တော့

“ မဟုတ်ဘူး အကုန်ချွတ်ချလိုက် တခုပြီးတခု ဖြေးဖြေးပဲ” 

အို မိဆူး ရှက်လိုက်တာ လုပ်မပေးပဲ နေလို့ရမှာမဟုတ်တော့ မိဆူးလည်း ဖြေးဖြေးချင်း စချွတ်တယ်။ အင်္ကျီချွတ်လိုက်တယ်။ဘော်လီအောက်က ရုန်းကြွနေတဲ့ မိဆူးနို့တွေကို အသာငမ်းငမ်းကြည့်နေတယ်။

ဘော်လီချိတ်ကိုဖြုတ်ပြီး ရှေ့ကုန်းချွတ်လိုက်တော့ လွတ်လပ်ခွင့်ရသွားတဲ့ နို့တွေက စိတ်ကြွစရာ။ အောက်ခံ ဝတ်မထားတဲ့ လုံခြည်ကျု တဖြေးဖြေး ဖြေချပြီး လျှောချတော့ သူတို့မျက်လုံးတွေ မီးဝင်းဝင်းတောက် 

“ အခန်းအစွန်ကနေ ကုတင်ပေါ်လျှောက်ခဲ့” 

လုပ်ထားပေါ့ စိတ်ထဲကကြိမ်းပေမယ် နှုတ်ခမ်းက အပြုံးမပျက်ရဲ ဖင်တွေကို မလှုပ်လှုပ်အောင် လျှောက်ပြလိုက်တယ်။ ဦးစီးက 

“ လာလာ အကိုကြီး အဝတ်တွေ ချွတ်ပေး” 

အဝတ်တွေချွတ်လိုက်တော့ အိုး ထောင်နေတဲ့ လီးကြီး ဗိုလ်လေးကတော့ ကိုယ်တိုင် အဝတ်တွေ ချွတ်နေတယ်။ မားမားမက်မက်ထောင်နေတဲ့ လီးတွေက အရွယ်မတိမ်းမယိမ်း ဦးစီးကပိုတုတ်ပြီး ဗိုလ်လေးက ပိုရှည်တယ်။ ဒီလီးနှစ်ချောင်းနဲ့ အလိုးခံရတော့မယ်လို့ တွေးမိတာနဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ ထိမ်းမရတော့။ အဖုတ်စီမှ တစစ်စစ်နဲ့ ယားယံလာတယ်။

“ ဆူး ကုတင်ပေါ် ပက်လက် ခေါင်းအောက်ချ လှဲလိုက်”

သဘောကျနေပေးလိုက်တော့ တစ်ယောက်က မျက်နှာနားမှာ လီးကြီးဝြဲပီး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်တော့တယ်။ ဖြစ်ပြီးမှတော့ အထူးတော့ပါဘူးဆို စိတ်ပါပါနဲ့ စုပ်ပေးမိတယ်။ ပေါင်ကိုဆွဲဟပြီးမ တစ်ယောက်က ဘာဂျာကိုင်တော့တာပဲ။ အိုး အဖုတ်တခုလုံး လျှာနဲ့ သိမ်းလျှက်နေတော့ ခံရခက်လိုက်တာ။ အပေါ်ကလဲ ပါးစပ်ကိုလိုးရင်း နို့တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်နေတာ လက်နှီးစုတ်ချေတာကျလို့။ 

အမလေးလေး အစိကို ခြေနေတာ ကောင်းလိုက်တာ။ ဗိုလ်လေးတစ်ယောက် ဘယ်က အငြိုးနဲ့များ ပညာပြနေပါလိမ့်။ ခါးကိုကိုင်ပြီး လျှာအပြားလိုက် တစွပ်စွပ်နဲ့ ထိုးလိုးတာများ ဆွေးမျိုးမေ့ပြီ လက်ခလည်နဲ့ ဖင်ဝထဲ ထည့်ထည့်ကလိတော့ အဟင်းဟင်း ညည်းသံကို စုံလို့ အစိကို ကြမ်းကြမ်းစုပ်ပြီး နာအောင်လည်းကိုက်လိုက်ရော အား အ့ ဆက်ဆက်ခါနာရင်း အရည်တွေ ထွက်ကျကုန်တယ်။

အိုး လီးနဲ့ လိုးမှ ပြီးတယ် ထင်ထားတာ အိုးကောင်းလိုက်တာ။ ဦးစီးလည်း ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်ပြီး ပက်လက်လှန်ပေးတယ်။

“ ဆူး အပေါ်က တက်လိုက်” 

အပေါ်ကတက်ခွပြီးညအဝတေ့ထိုင်လိုက်တယ်။ ဟူး မလိုးတာကြာတဲ့ အထဲ ကြပ်ပြီးဝင်သွားတယ်။ ၁၅ချက်လောက်စောင့်ပြီး အရည်စထွက်လာတော့ အဆင်ပြေလာပြီ။

“ ဆူး မှောက်ချလိုက် ကုန်းထား” 

“ ဟုတ်” 

သူက အောက်ကနေ ငြိမ်ငြိမ်လေး မှောက်ပြီး ငြိမ်နေတဲ့ ဖင်ဝကို ဗိုလ်လေးက အဆီတွေ သုတ်နေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးနဲ့ တေ့ပြီး သွင်းတယ်။ ကြောက်လို့ ဖင်ရှုံထားမိတော့ အမေ့ နာတယ်။ 

“ စိတ်လျော့ထား ခနပဲ” 

ရုန်းမရအတူတူ စိတ်လျော့ထားလိုက်တယ်။

ဖင်ဝကနေ တထစ်ချင်းဝင်နေတာနဲ့အတူ အရေပြားတွေ ကွဲကုန်ပြီ ထင်တာပဲ။ တစ်တစ်စို့စို့နဲ့ သပ်လျှိုထားသလို ခံရခက်တာ။ ဒစ်ကျော်အောင် သွင်းပြီးတော့ အဆုံးထိဆောင့်ချခံလိုက်ရတယ်။ အား လူက ကော့သွားပြီး အဖုတ်ထဲက လီးက သားအိမ်လာထောက်တယ်။ အမေ့ ခံရခက်ကြီး။ ဦးစီးက နို့တွေကို စို့ပေးနေတယ်။ ဗိုလ်လေးက ဖင်တွေကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ ဟင်းဟင်း အရည်တွေ ထွက်ကျလာပြန်ပြီ။ အနာသက်သာလာတော့ ငြိမ်မခံချင်တော့ပြန်ဘူး။ လှုပ်ရှားမိတယ်။

“ ဆူး အနာသက်သာပြီလား” 

“ ဟုတ်” 

နောက်က လိုးလိုက် ရှေ့ကလိုးလိုက်နဲ့ စည်းချက်ညီညီစောင့်ကျတာ အမလေး တခါမှ မခံစားဘူးတဲ့ အရသာတွေပဲ။ အိုး ကောင်းလိုက်တာ ဆောင့်ပါ လိုးပါ တကြော်ကြော်အော်ရင်း မရေတွက်နိုင်အောင် ပြီးခဲ့တယ်။ လိုးနိုင်ဆောင့်တိုင်တဲ့သူတွေကတော့ နှစ်ယောက်တစ်ယောက်လိုးလိုက် တစ်ယောက်ချင်းလိုးလိုက်နဲ့ မနက်၄နာရီမှ ပြန်လွှတ်တယ်လေ။

ဖိုးမောင်နဲ့ ပြန်လာရင်း မိဆူး တွေးမိတယ်။ အမှုဖြစ်တာ နောက်ကျတယ်လို့။ နောက်လည်း ခေါ်ရင်ကောင်းမှာပါပဲရှင်။ ယောကျာ်းနဲ့ ကင်းတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ မိဆူး ဒီနေ့လိုနေ့မျိုး ထပ်ခါထပ်ခါ လိုချင်နေမိပြီ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



နေမွန်းတည့်တိုင်း ခံခြင်တယ် (စ/ဆုံး)

နေမွန်းတည့်တိုင်း ခံခြင်တယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မောင်တုတ်စနေ

လွန်ခဲ့တဲ့ 2003/ 2004/ လောက်ကခေတ်ဟောင်းတစ်ခု မဟုတ်ပေမယ့်  စနစ်မပြောင်းသေးတဲ့ ကျနော်တို့ နိုင်ငံ  ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး ပြောခြင်တာက. လေးတန်းပြီးရင် ကျောင်းဆက်တက်ဖို့ အခွင့်ရေး နည်းတာကို ပြောတာပါ။

မျိုးဆန်းဦး ဆိုသူကတော့ စီးပွါးရေး အဆင်ပြေသူမို့  အလယ်တန်း အထက်တန်း ဆက်တက်နိုင်တဲ့သူ ။အကြီးတွေ ကျောင်းဆက်မထားနိုင်လို့ အငယ်ဆုံးသား ကျောင်းပြီးအောင် ဆက်ထားမယ်လို့ မိဘများက ရည်ရွယ်ထားကြတယ်။

အဲဒီ ရွာလေးမှာ အဖြစ်ဆိုး တစ်ခု ရှိလာတယ်။ မိဘများ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆုံးသွားတော့ သမီးလေးတစ်ယောက် ကျန်ခဲ့တယ် ။သဲနုခိုင်တဲ့ ။ငါးနှစ်အရွယ် ကျောင်းစနေရမယ့် အရွယ်ပေါ့  ။မျိုးဆန်းဦး အဖေ ဦးသာလှက. ရွာသိရပ်သိ တရားဝင် အမွေစား အမွေခံမွေးစားလိုက်တယ်။

မျိုးဆန်းဦးက သုံးတန်းတက် ။ သဲနုလေးက ကျောင်းစထား စ။ ကျောင်းပြန်လာရင် မျိုးဆန်းဦး စာကျက်ပြီး သဲနုလေးကို စာပြပေးဖို့ ဆရာကြီးက မှာထားတော့ သင် ပြပေးရသေးတယ် ။အဲတုန်းက ငယ်သူကို ကြီးသူကစာပြပေးရတဲ့ ကျူရှင် ယဥ်ကျေးမှုတစ်ခုပေါ့။

ထားပါတော့ ။ အလယ်တန်းရောက်တော့ နှစ်မိုင် ဝေးတဲ့ရွာကို စက်ဘီးနဲ့ သွား ကျောင်းတက်ရတယ်။သဲနုလေးက ငါးတန်း တစ်နှစ်လိုက်ပြီး ဆက်မတက် တော့ပဲ အမေကို ကူလုပ် ။တောလိုက် ထမင်းပို့ ။တောင်သူလယ်လုပ် ဓားမခုတ် နေခဲ့တယ်။

မျိုးဆန်းဦးကတော့ ဆယ်တန်းရောက်တော့ မြို့မှာ အဆောင်နဲ့ နေပြီးကျောင်းတက် ။ တစ်ခါ တလေ ကျောင်းပိတ်ရက်ဆို ရွာပြန်လာ စာမေးပွဲပြီးတော့မှ နားရက်ကြာကြာနေရမှာ ။ဆယ်တန်းကျောင်းသားဆိုတော့ ဆေးလိပ်ခိုးသောက် ။ တစ်ခါတရံ အရက်လေးကသောက်လိုက်သေး ။ စနေ တနဂ်နွေဆို Video ရုံသွား။ ဖူးကားကြည့် ဂွင်းထု ။ အတတ်ကောင်းတွေ ရနေပြီ။

မျိုးဆန်းဦးကတော့ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်တယ်။ ဘားဆွဲဝိတ်မ ဟိုင်းထိုးနဲ့ ဗလက အတော်ကို ကြည့်ကောင်းတယ်ပြောရမယ် ။အတန်းထဲက ကောင်မလေးတွေ  ကြိတ်ပိုးတာကို ခံနေရပြီ ။မိဘတွေ ပေးတဲ့ ငွေကို တန်ဘိုးထားတော့  အပျော်ပါး မလိုက်စားပဲ စာပဲကြိုးစားနေခဲ့တယ်  ။ စာမေးပွဲဖြေပြီး ဒီဇင်ဘာကျောင်းပိတ်မှာ ကြာကြာနားဖို့ ရွာပြန်လာခဲ့ပြီ။

ရွာရောက်တော့လဲ တစ်ရက်သာ  နားပြီး တောလိုက်ရပါပြီ။ တောင်သူကြီးဆိုတော့ ယာခင်းက များတော့ နွားရှင်းခွဲ ထွက်ရတယ် ။ သဲနုလေးနဲ့ မျိုးဆန်းဦးနဲ့တစ်ဆိုင်း ထွက် ။မျိုးဆန်းဦးက ထွန် ထယ်ထိုး ။သဲနုကမြက်သဲ့။ နွားစာရိတ် ။နေ့ခင်းကြ တရေးတမော အိပ်အနားယူ။ ညနေ လေးနာရီကျော်မှ ရွာပြန်ဝင် ။ဒါရိုးရာပဲ။

ငယ်ငယ်ထဲက အတူနေ မောင်နှမ အရင်းလိုနေလာကြတာ ခုစိတ်ကစားတဲ့ အရွယ် ရောက်တော့လဲ ရိုးသားချစ်ခင်မှုတွေနဲ့ အကို ညီမလေးနဲ့ တစ်နေကုန် တောထဲ အတူသွား အတူစား နေလာကြတယ် ။ဝေးတဲ့ ယာခင်းသွားရင် အစောကြီး ၄ ခွဲ ၅နာရီလောက်သွားရတယ် ဆိုရင် သဲနုက အကိုဖြစ်သူရဲ့ ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးပြီး အိပ်လိုက်တယ်။

တစ်ရက်ကြ သနပ်ခါး ကြမ်း အဖွေးသားနဲ့ အိပ်နေတဲ့ ညီမလေးကို  အူယားတာနဲ့ ကုန်းနမ်းလိုက်တယ် ။ လှည်းဆောင့်တာနဲ့ သဲနု အိပ်မပျော်ပါဘူး။ အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ် ။ ညီမလေးရဲ့ ဆံနွယ်လေးကို သပ်ပေးနေပြီး ဒီတစ်ခါတော့ နမ်းတာအားပါသွားတယ်  ။သဲနု မျက်နာလေးက အပြုံးရောင်လေးကို သမ်းနေတာ ။မောင်နှမ အရင်းမှ မဟုတ်တာ သိနေတော့ မသိစိတ်က ကြိတ်ပြီး ရင်ခုန်နေကြတာ။

အဲအချိန်ကစပြီး သဲနုလေးရဲ့ အလှပကို မျိုးဆန်းဦး သတိထားမိလာတယ် ။ထွားတဲ့မျိုးရိုးကလာတော့ နို့ကမကြီးပေမယ့် တင်တွေ ရင်တွေကတော့ ကာလာသားတွေ မျက်စိကြ သွားရည်ယိုရမယ့် ကိုယ်လုံးကိုပေါက်နဲ့ ။အသက်ကလဲ ၁၆ နှစ် ကျော် ၁၇ထဲရောက်နေပြီဆိုတော့ စိတ်ကစားတဲ့ အရွယ် အနမ်းတစ်ပွင့်နဲ့ကို လွမ်းနေပြီ။

မောင်နှမဆိုတော့ တစ်ခါတလေ ရေတောင်အတူတူချိုးဖြစ်ကြတယ်။ ရင်ရှားထားတဲ့ အပေါ် မောက်ထွက်နေတဲ့ ရင်သားတွေပေါ်  မျက်စိက ရောက်ရောက်သွားတော့ ပေါင်ကြားက ညီတော်မောင်က ထောင်လာတာ ပြောစရာ ကို မလိုဘူး ။ မိန်းမတွေ ဖြတ်လျှောက်လို့ ခြေသလုံးသားပေါ်တာမြင်ရရင်တောင် လီးတောင်တဲ့ အရွယ် ၁၉ နှစ်သားလေ။

သဲနုခိုင် ရေချိုးပီး သနပ်ခါး လိမ်းပြီးတော့ခါတိုင်း ခိုးနမ်းရတာ အားမရတော့လို့ မျိုးဆန်းဦးက ဘာမှ မပြောပဲ ဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တာ

“  ကိုနော် အဖေနဲ့ တိုင်လိုက်မှာနော်  ”

မျိုးဆန်းဦး စကားပြန်မပြောပဲ ရွာထဲထွက်သွားလိုက်တော့တယ်။အဲဒီညက ညီမလေးက တကယ်များတိုင်လေမလား ကြောက်စိတ်နဲ့  ဒေါ်တာရဲ့ ထန်းလျက်အရက်တစ်ပိုင်းသောက်ပြီး ကြောက်စိတ်ဖြေ  ။မနက်တော့ သဲနုကို ချစ်တယ် ဖွင့်ပြောဖို့ သတ္တိတွေမွေးဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ပြီ။

ဝေးတဲ့ ယာခင်းသွားတဲ့ ရက်ကို တိုက်ဆိုင်ပြီးမနက် ၄ နာရီကျော်ကို ထသွားရတာ ။သဲနုက ဒီနေ့ ပိုပြီးအလှပြင် လာသလားတောင် ထင်ရတယ်။ ဒီနေ့တော့ မအိပ်တော့ပဲ နောက်က ထိုင်လိုက်လာတယ်။ရွာပြင်ရောက်တာနဲ့  ရည်းစားစကား စပြောဖို့ စဥ်းစားထားပြီး  နှစ်ယောက်သား တိတ်ဆိတ်စွား လှည်းမောင်းထွက်လာပြီး ရွာမပြင်ရောက်ရော

“  ညီမလေး    ”

“  ရှင် ကိုကြီး     ”

“  ညက အဖေကို တိုင်လိုက်လား    ”

“  ဟင့်အင်  အစကတိုင်မလို့  ကိုကြီးကို အဖေကရိုက်မှာ သနားလို့  မတိုင်တာ    ”

“  အေးပါ  ညီမလေး ရယ်  ”

“  ညီမလေး   ”

“  ရှင် ကို    ”

“  ကိုလေ ညီမလေးကို အရမ်းချစ်မိနေပြီ    ”

“  ဟာ  ကိုကြီးကလဲ  မောင်နှမတွေလေ မိုးကြိုးပစ်တော့မှာပဲ    ”

“  ညီမလေးကလဲ ကိုတို့က မောင်နှမ အရင်းမှမဟုတ်တာ ညီမလေးလဲ သိသားနဲ့  ချစ်လို့ရပါတယ်  ”

“  ချစ်တယ်ကွာ    ”

ဖက်ထားပြီးတော့ မျက်နာပေါ်ကသနပ်ခါးတွေ ပြောင်မတတ် နမ်းနေမိတယ် ။သဲနုကလဲ အဖေတို့ ကြောက်လို့သာ အရင်ထဲက ကိုကြီးအတွက်ရင်ထဲမှာ နေရာရှိပြီးသားဆိုတော့  

“  သဲ   ”

“  ရှင် ကို  ”

“  ကို့ ကို ချစ်လား    ”

“  ကိုရယ် ချစ်တော့ချစ်တယ် သဲလေ အဖေကို ကြောက်တယ်    ”

“  အဲအတွက် မပူပါနဲ့ သဲရယ် ကို စီစဥ်မယ်  ”

အဲဒီနေ့ကတော့ နှစ်ယောက်သား မျက်နာပေါ်မှာအပြုံးလေးတွေနဲ့ အလုပ်ကို လာတိုင်းထက် ပိုပြီးတက်ကြွ လုပ်နေကြတာ ။ခဏ နားတိုင်း အနမ်းပေးပြီး အမောကို  ပြေနေကြတာ ။ နေ့ခင်းအနားယူတော့ နွားတွေကို ကြိုးနဲ့ ချီထားပြီး တစ်ရေးတမော အိပ်ဖို့ နားချိန်မှာ တစ်ဆင့်တက်ပြီး ပါးစပ်ခြင်းအပ်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲ တော့

“  ဟာ ကိုနော် ဘယ်လိုတွေ နမ်းတာလဲ သဲမောတယ် ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိဘူး   ”

“  ချစ်လို့ပါ သဲရယ်  ”

ကျောင်းတက်တုန်းက စနေ တနဂ်နွေတိုင်းဖူးကား ကြည့်ထား  အပြာစာအုပ်ကို ဖတ်ထားတော့ တကယ်သာ မလိုးဖူးသေးတာ။ မျိုးဆန်းဦးက မိန်းမကျမ်းကြေသလိုရှိနေတာတော့ ဧကန်မလွဲပါ။

နှမလေးတစ်ယောက်လိုလဲဖြစ် ။အချစ်ဦးဆိုလဲဟုတ် ။သူများလက်ဦးမှာလဲ မလိုလား ။ကိုယ်တိုင်လဲ မခူးရက် မခြွေက်ရက်။ အလှကြည့်နေယုံ သက်သက်လဲမဟုတ် ။ရည်းစားဦး မြေးဦးရတောင် မမေ့ဘူး ဆိုတာ မလိုးပဲ အလှကြည့်နေလို့ ကွဲရတယ်ဆိုတာလဲ စာရောအမြင်ရော တွေ့မြင်နေရတာဆိုတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သဲနုလေးကိုတော့ အသဲစွဲ မခွဲနိုင်အောင် လိုးထားမှ ပိုင်ဆိုင်ဖို့ ဖြစ်မယ်ဆိုတာ အသိရှိနေတာ ကြိမ်းသေ။

သိပ်မကြာခင် အချိန်ကမှ ရွာရဲ့ ကျက်သရေဆောင် မခင်သက်ထားနဲ့ ကိုဆန်းထူးတို့ အတွဲက ရှေ့သွားနောက်လိုက် အတော်လိုက်ဖက်တဲ့ အတွဲလို့ ရွာနီးနားက အခြား ရွာတွေကိုက သတ်မှတ်ခြင်း ခံရတဲ့ အတွဲ ။မင်္ဂလာမဆောင်ရသေးပဲ တွဲသွားတွဲလာ သွားနေကြတာ ။ဘေးကမြင်ရင် ငေးယူရအောင်ကို လိုက်ဖက်ပါပေတယ်။

ဘာမှ မဘာပဲ အလှသာထိုင်ကြည့်နေတဲ့ ကိုဆန်းထူး။ခုတော့ ရင်ကွဲ ပက်လက်ပဲ  ရှေးထုံး အစဥ်လာအရ မင်္ဂလာမဆောင်ပဲ အတူမနေရဘူး ။ မလိုးရဘူးလို့ ပြောတာ  ။မခင်သက်ထားတို့ အိမ်က အလုပ်မနိုင်လို့ မိတ်ဆွေ သားတစ်ယောက် အကူ ခဏခေါ်ထားလိုက်တာ လိုးပြီး ခိုးပြေးသွားတော့ ကိုဆန်းထူး သေပြီပေါ့။

ရုပ်ကလဲ ဆိုးသေး ။အသက်ကလဲ ကြီးသေး ။တစ်ရွာလုံး အံ့သြလို့ကို မဆုံးဘူး ။တွေးကြည့်တော့ လိုးချက်ကောင်းလို့  ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားတာပါ။ မျိုးဆန်းဦးတစ်ယောက်  ကိုဆန်းထူးလို အသဲမကွဲဖို့သဲနုလေးကို လိုးထားပြီး စရံယူထားမှ တော်ကာကြမယ် ဆိုတာ စိတ်ကူးရှိပေမယ့် နှမလေးလိုလဲ ချစ်နေတော့ သဲနုလေးကို လိုးဖို့စိတ်ကူးလို့ မရဖြစ်နေတယ်။

ကိုယ့်တော ကိုယ့်ယာဆိုတော့ ချောင်းမြောင်းကလဲ ရှိနေတော့ ရွာထဲမပြန်ခင် တစ်ခါတလေ ရေချိုးပြီးမှ ပြန်ကြတာ ။

“  ကိုရေ ညီမလေး ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်  ”

“  အေး သဲ ကိုရော ချိုးမယ် အိမ်ကြချိုးဖို့ မလိုတော့ဘူး ပေါ့  ”

နှစ်ယောက်သား ရေချိုးဖို့ပြင် ချောင်းလေးရှိရာကိုလှမ်းလာခဲ့တော့ပြီ။

သမီးရည်းစားသာ ဖြစ်နေတာ။ သဲနုက ရှက်နေသေးတော့ ကိုနဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းလေးမှာ အကျီ ချွတ်ပြီးမှ ချောင်းထဲအတူ ဆင်းချိုးကြပြီး ရေက ခါးလောက်ပဲနက်တော့ မျက်နာလေးငုတ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ သဲနုရဲ့ အပေါ်ပိုင်း အမို့အမောက် ရင်သားအလှကမျိုးဆန်းဦး ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ရပြီ ။

လူသူကင်းမဲ့ပြီးသစ်ပင်အကာကွယ်လေးကလဲ ရှိနေတော့ မျိုးဆန်းဦးစိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာပြီး သဲနုလေးကို ရင်ခြင်းအပ်ဖက်ထား ။ပြီး ပါးစပ်အပ်ကစ်ဆွဲရင်း ရင်ရှားထမိန်ကိုဖြေချရင်း နို့သီး မာမာ ခဲခဲလေးကို ညင်သာစွာပွတ်သပ်ပေးနေတော့ သဲနုတစ်ယောက် အသက်ရှူသံကြမ်းလာပြီး ခြေထောက်က ရိုင်ခြင်သလိုလေးဖြစ်လာတော့ ကမ်းစပ်က လက်တစ်လန် အကွာဝေးကိုဖြေးဖြေးခြင်း ဆွဲခေါ်ခဲ့လိုက်တယ်။

နှစ်ယောက်လုံး ရေစိုတွေနဲ့ ။ရေစပ်ကို ညင်သာစွာလှဲချပေးပြီး ရေနွေးအကြမ်း ပုဂံလောက် နို့လေးနှစ်လုံးကို ဘယ်ညာ ပြောင်းစို့ပေးပြီး ဗိုက်သားလေး လေးကို ပွတ်ပေး ။လုံခြည်ကို ကွင်းလုံးကျွတ် အောက်ကိုကန်ချလိုက်တော့ ပင်ကိုက အသားဖြူသူမို့ နေရောင်မဝင် လေမတိုးတဲ့ ဗိုက်သားပြင် ချပ်ချပ်လေးနဲ့  အဂ်ါနံကို ညှပ်ထားတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးရဲ့ အလှကို သက်ရှိထင်ရှား မြင်လိုက်ရတဲ့ မျိုးဆန်းဦးတစ်ယောက် အသက်ရှူသံတွေ ရပ်သွားလားထင်ရအောင်  မှင်သက်လို့သွားတာ။

စောက်ပတ်လေးကရဲနေပြီး စောက်မွှေးလေးတွေ  ရေးရေးလေးပေါက်ခါစ။ လှခြင်တိုင်း လှနေတော့  လိုးရက်စရာကို မရှိအောင် လှနေတာ ။ ကိုယ်မလိုး  သူများလိုးမှာပဲ လေ. ကိုဆန်းထူးလို အသဲမကွဲချင်ဘူး။  သိပ်လှတဲ့ စောက်ပတ်လေးကိုလိုးဖို့ 100% နှုန်း ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ပြီ။

 ဖူးကားတွေကြည့် အပြာစာတွေဖတ်ထားတဲ့ပညာကို လက်တွေ့အသုံးချဖို့  လိုလာတဲ့ အချိန်ကျရောက်လို့ လာပါပြီ ။လိုးရက်စရာ မရှိတဲ့ စောက်ပတ်လေးကို မလိုးခင်  နမ်းခြင်စိတ်က တဖွားဖွားပေါ်လာပြီး စနေနှစ်ခိုင်ကို ညင်သာစွာ ကိုင်နယ်ပေး ။ဗိုက်သားပြင်လေးကိုအနမ်းစ။ ချက်တိုင်လေး ကို လျှာလေးနဲ့ထိုးပြီး ဆီးခုံခေါ် စောက်ခုံကို အနမ်းဆင်းလိုက်တော့ 

“  အင်း ဟား ကို ဘာလုပ်တာလဲ   ”

 သဲနုက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခေါင်းကိုတွန်းထုတ်ပြီး 

“  ကိုကြီး ဘာတွေလုပ်နေလဲ ငရဲတွေကြီးလိမ့်မယ်  ”

ဘယ်လို ပြောပြောမရပါဘူး။ အစာငတ်နေတဲ့ သားရဲတစ်ကောင်လို စောက်ပတ်ဆီကို မျက်နာအပ်ပြီးနမ်းပစ်လိုက်တာ

“  အား အဟင့်းးးး အား ရှီး ကိုကြီးသဲ မနေတတ်တော့ဘူး   ”

စောက်ပတ်လေးကသေးတော့လျှာ တစ်ပျားစာကိုမရှိဘူး ။စောက်စိလေးက မာတင်းနေတာ ရေချိုးရင်းဆိုတော့ စောက်ပတ်က ဘာအနံ့မှမရှိ ။နမ်းလို့ကို ဝတော့မယ် မထင်ဘူး ။သုံးမိနစ်လောက်နမ်းလိုက်တော့ သဲနုလေး ညိမ်သွားပြီး 

“  အင်းးးး အင်းးးအားးးအဟင့်းးးး အားးရှူးးးးဟားးး   ”

သဲနုတစ်ယောက်ငိုသံလား ငြီးသံလား မသဲမကွဲပဲ သံစုံတီးဝိုင်းလိုအသံတွေမြိုင်လို့နေပြီ။စောက်ပတ်လေးကို ၇ မိနစ်လောက်နမ်းတာ ကြာလာတော့ 

“  အာ့ အာ့ အားးအိုးးရှူးးး အဟင်းးးဟင့်းး  ”

အိပ်ထ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသလိုဖြစ်နေတာ ငါးခါလောက်ဖြစ်ပြီးတော့ မျိုးဆန်းဦးက လိုးဖို့ပြင်လိုက်တာ။ မုဆိုးထိုင်  ထိုင်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ပတ်လေးနားကပ်ထားကြည့်တော့ သတ္တဝါနဲ့  လက်နှက်နဲ့ ဘယ်လိုမှမမျှဘူး  ။ လီးအရှည်က ခြောက်လက်မကျော်ရှိပြီး အတုတ်က ဂွင်းတိုက်ရင်တောင် လက်ထဲမဆံ့ဘူးရယ် ။ဂွင်းတိုက်လို့  လီးရည် ထွက်ရင် လီးကရှည်တော့ လက်ကို မဆန့်ဘူး ။ ဒစ်နေရာကဆို မှိုပွင့်ကြီးအလား အတော်ကြီးတာ  ။

သဲနုက မျက်လုံးလေးမှေးပြီးနေတော့ လီးမမြင်လိုက်ရဘူး ။သဲနု အပေါ် တက်ခွပြီး စောက်ပတ်ကြားထဲ  လီးကို အလျှားလိုက် ကပ်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းလေး နမ်းလိုက်  ။နို့လေးစို့လိုက်နဲ့ သဲနုကို  အာရုံပြောင်းအောင်လုပ်ပေး ။စောက်ပတ်ကို လီးနဲ့ ချော်ထိုးလိုက် အပေါက်လေး  တေ့ကြည့်လိုက် လုပ်ပေး နေတော့..

“  အင်းး အဟင့်းးးးး ကိုကြီး  သဲ  နာမှာကြောက်တယ်  တော်ပါတော့ သဲ ကြောက်လို့ပါ   ”

“  သဲ ရယ် ကိုယ့်ချစ်ကလေး နာအောင် မလုပ်ပါဘူး ...သဲက စိတ်လေးရှော့ထားနော် သဲနာရင် မလုပ်ဘူး ချစ်တယ် သဲရယ်   ”

နောက်ကို အသာလေး ပြန်ထိုင်ပြီး လီးကို စောက်ဖုတ် တေ့ပြီး ပွတ်ပေး တော့ 

“  အဟင့်းးးး အဟင့်းးးး ဟီးးး ဟီးးး သဲကြောက်တယ်လို့   ”

လီးကြီး ကို ကိုင်ပြီး လထစ်ကိုဝင်အောင် မနည်းကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ 

“  အာ့း အားး ကိုကြီး ညီမလေး မရဘူး သေလိမ့်မယ်   ”

လီးထစ်ကို မထွက်အောင် တောင့်ထားပြီး  သဲရဲ့ပါးစပ်ကို ကစ်လေးပြန်နမ်းပေး နည်းနည်း အားထည့်လိုက်တော့ 

“  အာ့ အဟင့်းးးး အဟီးးးအဟာ့းးး   ”

သုံးလက်မလောက်ထိ လီးဝင်ပြီးရှေ့ဆက်ထိုးလို့ မရနိုင်အောင်ကို တစ်ခုခုပိတ်ဆို့ထားသလို  ဖြစ်နေတာ။  အနမ်းကြမ်းကြမ်းပေးပြီး ဖင်အားလေးနဲ့ ထည့်ထိုးလိုက်တော့  ပျစ်...ဖောက်..ဆိုတဲ့အသံကြား လိုက်ရသလို ခံစားရတော့  သဲနုလေးလဲ ငယ်သံပါအောင်အော်တော့တယ်  ။

“  အမလေး အားးးး အဟိ အဟိ အဟီးးးး   ”

ရေစိုနေပေမယ့်  ကြောက်ချွေးတွေ ရွဲနေပြီးမျက်ရည်ပါ ကျနေတော့ သနားစိတ်လေးထားပြီး လီးကို ဆက်မထိုးပဲ  အနမ်းလေးနဲ့ ဖြေသိမ့်ပေးနေပြီး ငြိမ်နေရတယ်။ လီးကို  ပြန်ထုတ်လိုက်ရင်လဲ နောက်တစ်ကြိမ်ထည့်ဖို့ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်လို့  ရောက်တဲ့နေရာ ကပ်ထားပြီး ဖြေသိမ့် အနမ်းသာဆက်နမ်းပေး နေတော့

“   ကိုကြီး ထုတ်လိုက်ပါတော့  သဲ သေတော့မယ် နာလွန်းလို့ပါ   ”

၅မိနစ်လောက်ကြာလာတော့ သဲနုလေး ငြိမ်သလိုရှိခါတော့ ဝင်ထားတဲ့ နေရာကို ဆက်မကျော်ပဲ လေးလက်မလောက်လေး ချော့လိုးနေတော့ သဲနု က

“  အင်းး အင်းး အားးး ဟင်းး ဟားးး အားးး   ”

ငြီး သံလေးအစပြုလာတော့ 

“  သဲလေး ကိုဆောင့်ရမလား   ”

“  တော်ပြီလို့ မခံနိုင်ဘူး   ”

“  အေးပါ သဲရယ်  ”

ပါကင်ဆိုတော့ သွေးကထွက် ရေစပ်လိုးတာ ဆိုတော့  ရေရော သွေးကော  နည်းနည်း သက်သာတာပေါ့ ။အစိမ်းသက်သက် လိုးတာထက်စာရင်တော်သေး ။လိုးချိန်သာ  ကြာနေတာ သဲနုက ဘယ်လိုမှ ဖီးမဖြစ်ပဲ

“  အာ့းး အာ့ အားးး ကိုကြီး  သဲ  နာတယ်လို့ ဟီးးး အဟင့်  ”

လူပျို ဒီလောက် အကြာကြီး မလိုးနိုင်ဘူး မပြောနဲ့။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးရည်ဝင်ရင် ဗိုက်ကြီးမှာ စိုးတဲ့ ကြောက်စိတ်ကြောင့် သုတ်မထွက်အောင် အာရုံပြောင်းလိုးနေတာ။ မိနစ် ၂၀ လောက်ကြတော့ ဘယ်လိုမှ ထိမ်းနိုင်စွမ်း မရှိတော့လို့ လီးကိုထုတ်ပြီး သဲနုလေး ဗိုက်ပေါ်  ဂွင်းတိုက် ပန်းချလိုက်တာ လီးရည် များချက် ပန်းတာ။ သန်ချက်ကတော့ သဲနု မျက်နာကိုကျော်ပြီး နို့လဲစင်  ဗိုက်ပြင်ပေါ်လဲအပြည့် ဖွေးဥနေတဲ့ အသားရည် ပေါ်ကို  အဖြူပြစ်ပြစ် အနှစ်တွေက ဖုံးလွှမ်းသွားတော့တယ်။

“  ဟင် ကိုကြီး ဘာရည်တွေလဲ ပေကုန်ပြီ  ”

“  ဟူးးးး ရှီးးးးဟူးးးးဟားးး   ”

အဲဒါက ကိုကြီးရဲ့ ချစ်ရည်တွေလေ  သဲထဲ ဝင်သွားရင် ကိုယ်ဝန်ရှိသွားမှာစိုးလို့ အပြင်ထုတ်လိုက်တာ နောက်ကြ  ဆေးသောက်ပြီးမှ သဲထဲ ထည့်ပေးမယ် သဲ ထရေချိုးကြစို့ သန့်ရှင်းသွားအောင်

 “  အာ့ အဟင့်းးးး စပ်လိုက်တာ ကိုကြီးရယ် အဟင့်းးးး  ”

“  အစမို့ပါ သဲရယ် နောက်ဆို မနာတော့ဘူး   ”

“  တော်ပြီ သွား နောက်တစ်ခါ မလုပ်ရဘူး နာတာ သဲ သေတော့မယ်  ”

ရေချိုးပီး လှည်းဆီသွားတာကို သဲက 

“  ကိုကြီး ညီမလေး အရမ်း နာတယ် လမ်းမလျှောက်နိုင်ဘူး   ”

“  လာပါ သဲရယ် ..ဖြေးဖြေး လျှောက် ရပါတယ်   ”

ခြေထောက်ကို ကားပြီးကွတ ကွတနဲ့ လှည်းရှိရာ အရောက်လှမ်းခဲ့လိုက်ပြီ။ ရွာကိုပြန် အိမ်ရောက်တော့ သဲနုက သိပ်နေမကောင်းလို့ဆိုပြီး  စောစော အိပ်ယာဝင်လိုက်တယ်။မျိုးဆန်းဦးကတော့  

“  အဖေ ကျနော်မနက် မုံရွာခဏ သွားအုံးမယ်  သူငယ်ချင်းက အရေးကြီးပြောစရာရှိလို့ တဲ  ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားလိုက်မယ်   ”

“  အေးပါ ဖြေးဖြေးစီး   ”

ဂျာလင်းဆိုင်ကယ်က. ပေါ်ခါစ ဝက်သောက်ကို လူတိုင်းမဝယ်နိုင်သေးတဲ့  အချိန်။ တကယ်တမ်းက ဘယ်သူငယ်ချင်းနဲ့မှ မချိန်းဘူး။ကိုယ်ဝန် တားဆေးသွားဝယ်မလို့။

ကျမ သဲနုခိုင်လေ ကိုကြီးကို အစထဲက ချစ်နေတာ ။ဒါကြောင့် ကိုကြီး လိုခြင်တာကို ပေးလိုက်တာ ။အမှန်ပြောရရင်  အလိုးခံရတာ တအားကောင်းမယ် ထင်ပြီး ခံလဲ ခံခြင်လို့  ခု ကိုကြီး လီးနဲ့ လိုးတာကို ခံရတော့ နာတာပဲ အဖတ်တင်တယ် ။ဘာမှမကောင်းလိုက်ဘူး။ 

ကိုကြီး ပါးစပ်နဲ့ နမ်းပေးတုန်းကတော့ တစ်ခါမှ မခံစားရဘူးတဲ့ အရသာတခု ရလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲက. တစ်ခုခု ထွက်သွားသလို ဖြစ်ပြီး နတ်ပြည်ကိုရောက်သွားတယ် ထင်ရအောင် အရသာထူးကြီး ခံစားလိုက်ရတာတော့ အမှန်ပဲ ။ခုတော့ ကိုကြီးရဲ့ လီးဒဏ်ကြောင့်  အိပ်ယာထဲ လှဲနေရတယ် ။သေးပေါက်ရင်လဲ စပ်တာ အနာဆားနဲ့ ပက်သလိုမျိုး ခံစားရ တော့ နောက်တစ်ခါများ လိုးမယ်ဆို ကျက်သိမ်းထ ကျောချမ်းမိပါတယ် ။ကိုကြီး လီးကလဲ ကြီးလိုက်တာ နှစ်ခဲထိုးဓါတ်မီးလောက်ကို မကဘူးထင်ရတယ်။

မျိုးဆန်းဦးလဲ ကျောင်းတက်တုန်းက ဘယ်ဆေးဆိုင်က လာဆေးရတယ် ညာဆေးရတယ် သူငယ်ချင်းတွေပြောတာကြားတော့ မှတ်ထားပြီး ခုမေးမြန်းပြီး တားဆေး အကိုက်ခဲပျောက်ဆေး  သူသုံးဖို့က တစ်ရာအားဆိုလား  နောက်တစ်ခါ လိုးဖြစ်ရင် သဲနုလေး မနာအောင်  ဖီးဆေးဆိုလား အပြည့်စုံ ဝယ်ပြန်လာ။တဏှာစိတ်က ငယ်ထိပ်ရောက်နေတော့ နေ့ပိုင်းကို ရွာပြန်ရောက်လာပြီး အိမ်ထဲ ကြည့်လိုက်တော့ သဲလေးအိပ်နေတဲ့ နေရာသွား သဲ ကိုပြန်လာပြီ။

ကျမ သဲနုခိုင်လေ ကိုယ်ကြီးကို မြင်လိုက်မှ အလိုလို အားတွေရှိလာတယ်။ အဖေတို့များ သိရင်ရိုက်ပြီး နှင်ထုတ်လေမလား။ မနေ့က လိုးထားတာက မတော်လို့  ကိုယ်ဝန်များရှိရင်  စောက်ဖုတ်က အနာက ပြည်ထည့်လို့  ဆေးရုံများ တက်နေရမလား စိုးရိမ်စိတ်က. ကြီးစိုးနေတာ ။ခု ကိုကြီး ပြန်လာတော့မှပဲ ရောက်တာနဲ့ ပိုပိုလိုလို ကြိုထားပြီး တားဆေးတစ်လုံး  အကိုက်ခဲပျောက်ဆေး တစ်လုံးတိုက်ပြီး အိမ်အလုပ်  လုပ်စရာရှိတာလုပ် နေလိုက်တယ်။

၁၅ မိနစ်နေတော့  ကျမ သဲနု ကိုက်တာတွေနာတာတွေယူပစ်လိုက်သလို ပျောက်သွားတာ ဆေးကပဲ စွမ်းတာလား  ကိုကြီး ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အားကြောင့်လား မဝေခွဲတတ်တော့ပါဘူး။

အနက် မိုးလင်းတော့ ထုံးဆံတိုင်း အတူ တောထွက် လှည်းပေါ်မှာ အကြည်ဓါတ်တွေနဲ့ တို့လိုက် ဆိတ်လိုက်နမ်းလိုက်နဲ့ တောကိုရောက် မျိုးဆန်းဦးကတော့အကြံနဲ့  ဆေးအစုံကို ကြက်ပေါင်ဂွ လွယ်အိတ်ထဲ ထည့်လာပြီး နေ့ခင်း နားချိန်ရောက်ရင် အလိုးပွဲ နွှဲဖို့ပဲ တွေးပျော်နေတယ်။၁၁ နာရီ၊ ထိုးတော့ စော်ဖီးဆေးဆိုတာကို ရေခွက်ထဲထည့်ပြီး 

“  သဲ  မောနေလား ရော့ ရေလေး  သောက်လိုက်အုံး   ”

“  ဟုတ်  ချစ်ကိုကြီး   ”

၁၂ နာရီ၊ ထိုးရင် နားမှာ ဆိုတော့ ကြိုတိုက်ထားလိုက်တာ ။နာရီဝက်ကြာတော့ သိသိသာသာ သဲနု က အူမြူးပြီး လာလာစနေပြီ။အလုပ်ကို မြန်မြန်လက်စသတ်ပြီး နွားတွေကိုအမြန်ချီထားလိုက်တော့တယ်။

တဲထဲရောက်တော့ ရေလေးသောက်ပြီး ကြမ်းစင်ပေါ် လှဲဖို့ ပြင်ရင်ပဲ သဲနုက ရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး အနမ်းကြမ်းတွေနဲ့ စ နေတော့ မျိုးဆန်းဦးလဲ ဆိုင်းမနေတော့ပဲ ရာဂကို  ပိုကြွစေမယ့် အနမ်းမျိုးနဲ့ တုန့်ပြန်ပြီး စနေနှစ်ခိုင် အမြန်မြင်ရဖို့ အင်္ကျီ ကို ကပျာကယာ ချွတ်ပြီး အမေကအဝေးသွားပြီး ပြန်အလာ နို့ဆာနေတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို  အငမ်းမရ စို့ပေးလိုက်တော့ သဲနုလေးကလဲဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ပမာ မပေးရင်  လုမယ်ဆိုတဲ့ အနေထားနဲ့  လီးကို မရမကအတင်းကို  လိုက်ဆွဲနေတာ။  နို့ကို ဘယ် ညာ စို့ပေးနေတာကို  ကိုကြီးရဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို ဖိထားဖို့ အတင်းဖက်မိနေတယ်။

ကိုကြီးရဲ့ လီးကြီးကလဲ လက်ထဲအပြည့်ကြီးတယ်ဆိုတာ အထူးမပြောတော့ဘူး ။ဘယ်လောက် ကြီးကြီး  ကွဲခြင် ကွဲပါစေတော့ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်မှကို  ကျမ ရတော့မယ်။ ကိုကြီးက နို့ပဲစို့နေတာ ဖြစ်နေတာက. စောက်ဖုတ် ရူးခြင်သလိုကို ဖြစ်နေပြီ။

“  ပြွတ်  ပြွတ်  အင်းး အဟင့်းးးး အားး ဟားးး အဟင့်းးးး  ”

ကိုယ်က အရမ်း ခံခြင်နေမှတော့ ရှက်နေလို့ အဖြစ်တော့ဘူး  ကိုကြီးက စောက်ပတ်ကို နမ်းဖို့ အနမ်းကအောက်ဆင်းနေတော့  

“  ကိုကြီး အဟင့်းးးး ညီမလေးမနေနိုင်တော့ဘူး  ကိုကြီးဟာကြီးနဲ့  ထိုးထည့်ပေးပါတော့  ”

“  အော်  သဲက ခံခြင်နေပြီလား   ”

“  အင်းလို့..ထည့်ပေးပါတော့ဆို အဟင့်းးးး   ”

“  ကိုကြီး လိုးရတော့မလား  ”

“  အင်းး ဟုတ်ကဲ့ သဲကို လိုးပေးပါတော့   ”

ပုဆိုးကို အမြန်ချွတ်ပြီး လုံခြည်ကို ကွင်းလုံးဆွဲချ  သဲလေး အရမ်းလိုခြင်နေတဲ့ လီးကို မြန်မြန် ထိုးထည့်ဖို့ သဲရဲ့ ခြေထောက်လေး မပြီး စောက်ဖုတ်အနား လီးကပ်ပေးတော့ သဲရဲ့ စောက်ဖုတ်က လီးရှိရာကို တိုးလာနေတယ်။စောက်ဖုတ်လေးက ဟိုနေ့က လိုးထားတဲ့ ပွန်းပဲ့ရာလေး သွေးခြောက်လေးကို  အလုပ် လုပ်ထားလို့ ချွေးရော ။ခု အရမ်းထန် နေလို့ထွက်နေတဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရော နူးနေပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်လိုက်တော့ 

“  အာ့ အင်းးး အားးးး  ”

သဲလေး နာသွားသလို ရှိသွားပေမယ့်  လီးကိုဆက်ထိုးဖို့ တောင်းနေတဲ့ သဏ္ဍန်နဲ့  လီးအဆုံး ထိုးထည့်လိုက်မှ

“  အာ့းးး အဟင့်းးးး   ”

“  နာတယ် ကို ဖြေးဖြေးပဲဆောင့်ပေး  ”

“  ဖောက် ဖောက် အာ့းး အားးးးးအားးးးး ရှီးးးး ဟားးးးး အင်းးးးး အဟင်းးးးး   ”

အချက် နှစ်ဆယ်ကျော် ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ သဲလေး က အောက်ကနေ အားရှိသလောက် ကော့ပေးတော့တယ်။ဒါနဲ့ အားပါပါ ဆယ်ချက်လောက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ အသားတွေ တုန်ပြီး  အမောဆို့ နေသလို ကိုကြီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားပြီး ငြိမ်ကြသွားတာ။

ကျမ သဲနုခိုင် ယောကျ်ား ယူကြတဲ့ အရသာအလိုး ခံရတဲ့ အရသာ ဘာနဲ့ မှ လဲလို့မရတာ ခုတော့ သိလိုက်ရပါပြီ။

ချွေးလေးသုတ်ပေးပြီး မောနေတဲ့ သဲလေးကိုဆံနွယ်လေးသတ်ပေး အနမ်းလေးနဲ့ နှစ်သိမ့်ပေးတော့ သိပ်မကြာဘူး ။သဲလေး အနမ်းတွေ ပြန်ကြမ်းလာတယ်။နို့နှစ်လုံးကို နာနာစို့ပေးတော့ သဲနု ဂဏာမညိမ် ပြန်ဖြစ်လာနေတော့  သဲလေး အပေါ်က နေဖို့ ပေါင်တစ်ဖက်  ဆွဲတင်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ သဲလေးက အပေါ် တက်ခွပြီး လီးကြီးကို  ကိုယ်တိုင်ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ် ၀တေ့ပြီး ဖိချနေပြီး  

“  အားးး အင်းးအားးးအဟင့်းးးး ရှီးးး အိုးးး အဟငျ့းးးး အာ့ းးးးး ရှူးးးးအားး  ”

လူကလဲ ထန် ။ ဆေးစွမ်းကလဲပြ ဆိုတော့ စောက်ပတ်က သေးသေး ကျဥ်းကျဥ်းလေး ။ ပုံမှန်ဆို လီးဝင်ဖို့မနည်းကို ထိုးရမှာ ။ခုတော့ ဒီလီးမှ မဝင်ရင် သဲ တယောက် ရူးမလိုကိုဖြစ်နေတော့တာ။

“  အာ့းး အာ့ းးးးအဟင့်းးးးအားးးရှူးးးးဟားးးး အဟင့်းးး   ”

လီးအဆုံးလဲ မဆောင့်ရဲဘူး ။သားအိမ်ထိတော့ နာတာ ဖင်ကြီး ကြွကာ ကြွကာ နဲ့ ဆာလောင်နေတဲ့ ခံခြင်စိတ်ကို သဲနု သူ ခံနိုင်သလောက် ဆောင့်လိုးပြီး ဒုတိယ အကြမ် ပြီးမြောက်ခြင်းကို ရောက်ရှိသွားပြီး ရှေ့ကို မှောက်ကြလာပြီး နှစ်ခါမြောက် အမောဆို့လို့ နေပါပြီ။

တောထဲက ကျမ်းစင်ပေါ် ဖျာလေးခင်း ပုဆိုးလေးခင်းပြီး လိုးရတာဆိုတော့ နှစ်ယောက်လုံး ဒူးတွေပွန်း ။လိုး ခြင်စိတ် ခံခြင်စိတ် ပြင်းပြနေကြလို့သာ နာတာကို ဂရုမစိုက်နိုင်ကြတာ။မျိုးဆန်းဦးက ရေလေးသောက်ပြီး

“  သဲလေး  ”

“  ရှင် ကိုကြီး    ”

“  သဲ ကောင်းလားလို့   ”

“  သိဘူး သွား မြင်သားနဲ့    ”

“  အော်  ဒါဆို ကိုကြီးက မလိုးရသေးဘူး  ”

“  ကိုယ့် အလှည့်ရောက်ပြီ  သဲလေး  ကုန်းပေး   ”

“  ဟင် ဘယ်လို နေရမှာလဲ    ”

“  လေးဘက်ထောက်ထား ခွေးလိုး လိုးမလို့  ဟာ    ”

“  ကိုကြီးကလဲ  ရှက်စရာကြီး   ”

“  ဘာရှက်တာလဲ ကုန်းပါ နောက်ကနေ လိုးပေးမလို့    ”

ကုန်းပေးရှာပါတယ်။ သဲနုလေးက ကုန်းလိုက်တော့  စောက်ဖုတ်လေးက နောက်ဖက် ပြူလာတယ်  ။စောက်ဖုတ်လေးက နှစ်ခါပြီးထားတော့  ရဲနေတာပဲ။စောက်ရည်ခြောက်နေရင် နာမှာစိုးလို့ တတွေးလေးထွေးပြီး လီး တေ့လိုက်တော့ သဲလေးက ရှေ့ကို စိုက်သွားပြီး  

“  ကို  သာသာလုပ်နော် သဲမနာအောင်   ”

လီး ဝင်ခါစတော့  နာလို့ အော်တယ် ဆယ်ချက်လောက် လိုးပြီးတော့ ဖင်ကြီး ထိုးထိုး လိုက်လာတယ် ။လီးကို အဆုံး နီးနီး ထုတ်။ အဆုံးပြန်ထိုးထည့် လုပ်ပေးလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ထဲက. လေချဥ်ပြန်သလို အနံ့ ထွက်လာတော့ သဲလေး ပြန်ကောင်းနေပြန်ပြီ ထင်လို့ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်း အလိုး ကြမ်းကြမ်း လိုးပစ်လိုက်တာ။

ဆယ်မိနစ်လောက် မနားတမ်း အလိုးကြမ်းလိုက်တော့ အသံစုံ အော်ပြီး ရှေ့ကို အရုပ်ကျိုးပြတ် မှောက်ကြသွားတော့  မျိုးဆန်းဦးလဲ သဲအပေါ်က မှောက်ချပြီးအနားယူလိုက်ရတယ်။ နောက်ရက်တွေလဲ နေမွန်းတည့် ၁၂နာရီ၊ ထိုးရင်လိုးဖို့ပြင်ကြတယ်  ။သဲနုလေးကလဲ မလိုးရင်ကို အပစ်မြင်တာ ။ဒါမိန်းမတွေရဲ့ သဘာဝပဲလေ။

ညပိုင်း အိမ်မှာလဲ လူကြီးတွေ အိပ်ရင် လစ်တာပဲ။ဒါပေမယ့် သဲနုလေးက အလိုးခံရင် အသံအော်ပြီး ခံခြင်တာ  ။တောထဲ လိုးရတာလောက် မကောင်းလို့တဲ့။တောထဲကြမှ အားရ ပါးရ ခံမယ်တဲ့ ။ ညပိုင်း အိမ်မယ်လိုးရင် မပြီးလို့တဲ့ ကိုကြီး လိုးခြင်ရင်တော့ လိုးပါတဲ့။

ဆယ်တန်း တစ်နှစ်နားတုန်း ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ အလိုးကုန်လိုးလိုက်တာ ။သဲလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အတော်ကျယ်သွားတာ ။ခုဆို  သဲလေးက လီးလဲစုတ်တတ်နေပြီ။လိုးပြီဆိုရင်  ဖင်ပါ ခံရမှ အားရတာ တဲ့။

လူကြီးတွေလဲ ရိပ်မိတယ်ထင်ပါတယ် ။မျိုးဆန်းဦး ကျောင်းပြန် တက်တော့ သဲလေးကို ယောကျ်ားပေးစားဖို့ ညစီစဥ်ကြတာ။ ကျနော်ဆီ စာရောက်လာတော့ နောက်ကြနေပြီ  ။ မင်္ဂလာဆောင် ရက်တောင် သတ်မှတ် လိုက်ကြပြီလေ ။

မျိုးဆန်းဦးလဲ အသဲတွေကွဲပြီး အရက်တောင်စွဲနေပြီ ။ မင်္ဂလာဆောင်ရက်တော့  ခွင့်ယူပြီး လာလိုက်တယ်  ။ရွာရောက်တော့လဲ အိန္ဒြေမပျက် နေရသေးတာလေ ။ ဒီအခြေနေရောက်နေမှတော့  ဘာမှလုပ်လို့ အဆင်မပြေတော့ဘူး ။လူလစ်တာနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဖက်ပြီး ငိုကြရတာပေါ့။

ညကြီးသန်းခေါင်ရောက်တော့ သဲနုလေးက နောက်ဆုံးအနေနဲ့ လိုးပေးဖို့ ချိန်းလိုက်သေးတယ်။သတိုးသားနဲ့က နောက်ညမှ အတူအိပ်ကြမှာတဲ့။ ည ၁၂ နာရီ၊ ထိုးတာနဲ့ သဲနု အခန်းကူးလာပြီ လီးကို အတင်းစုတ်ပြီး  

“  ကို သဲ ကောင်းနေပြီ ကြမ်းကြမ်းလေးလိုး ပေးတော့   ”

သဲကို ကိုယ့်ခြေထောက်ကိုပါ ကိုင်ခိုင်း ပြီး ကုတင်စွန်း ဖင်ဆွဲယူပြီး အောက်ဆင်း မတ်တတ်ရပ်ပြီး  အားပါပါနဲ့ အလိုး ကြမ်းကြမ်းနဲ့ စလိုက်တာ ။သိပ်မကြာဘူး ။ သဲနုက အထန်မဆိုတော့ ဆယ်မိနစ်လောက် လိုးတာနဲ့ ပြီးသွားတာ။ တစ်ခါထဲပဲ တမ်းပြီး ကို နောက်ကနေလိုးပေးတော့

“  သဲ နောက်တစ်ခါ ပြီးတာ မြန်ခြင်လို့ နာနာလေးသာလိုးပေး ကိုကြီး လီးရည်တွေလဲ ထည့်ပေး မညှာနဲ့ ..နာနာ လိုးပေးတော့   ”

ဆံပင်ကို နောက်ကဆွဲပြီး အလိုးကြမ်းတွေနဲ့  လွမ်းနေအောင် သဲလေးတောင်းဆိုတဲ့ အတိုင်း ပဲ အားပါပါ လိုးချက်တွေနဲ့ မိနစ် နှစ်ဆယ်လောက် မနားတမ်း လိုးပေးလိုက်တာ မျိုးဆန်းဦးရော သဲနုခိုင်ပါ အမောတွေဆို့ပြီး အထွတ်ထိပ် ရောက်သွားကြပါတယ်။

ကျမ သဲနုခိုင်လေ အမှန်တိုင်း ဝံခံရရင် ကိုကြီး ပထမဆုံး လိုးတာနဲ့ နောက်ဆုံး လိုးပေးတဲ့ ရက်ကို  ဒီတစ်သက်  မေ့နိုင်မယ် မထင်တော့ပါဘူး။အိမ်ထောင်ရေးလဲ မဖောက်ပြန်ခြင်တော့လို့  ခု ယူထားတဲ့ ယောကျ်ားက လီးကတော့ တုတ်ပါတယ်။ အရှည်ကတော့ ကိုကြီးကို မမှီပါဘူး ။ လိုးတာကဆို တက်ထွက် ဘယ်လိုမှ အသာမပြေတာ အမှန်ပါ။


        မောင်တုတ်   ။စနေ။


 အားပေးကြပါအုံးလို့ ကြိုးစားလျှက်ပါ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။