အငြိမ့်သမလေးရဲ့ ငရဲခန်း (စ/ဆုံ)

အငြိမ့်သမလေးရဲ့ ငရဲခန်း (စ/ဆုံ)

ရေးသားသူ - ကျော်ကြီး

ဤဇာတ်လမ်းမှာ ဖေ့ဘွတ်ဂရုတစ်ခုတွင် ကျွန်တော်ရေးခဲ့သော ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ အဲ့ဒီမှာတော့ Private Group မို့ ကျွန်တော်သဘောကျတဲ့ အပြင်က မင်းသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ အမည်အရင်းအတိုင်း ရေးတင်ခဲ့တာ ဖြစ်ပါသည်။ အခုအခါမှာတော့ သူမနှင့်သိသောသူများ၊ သူမရဲ့ပရိတ်သတ်တွေ စိတ်အနှောက်အရှက် မဖြစ်အောင်လို့ မင်းသမီးအမည်ကိုပြောင်း၍ တင်လိုက်ပါသည်။ အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

ကျော်ကြီး…။

...........................................................................

မှုံရွှေရည် ခိုင်မာလာနှင်းဆီ ကြိုင်ကာသာသင်းကြည် မြိုင်ဟေမာအတွင်းထုံဝေစီ သင်းရနံ့ကမွှေးလွင်သည် ဝင်းဖန့်ဖန့် ထွေးချင်သည် သင်းပျံ့ပျံ့ပန်းဝတ်မှုံရွှေရည် မှုံရွှေရည်…

ဒိုင်း… ဒိုင်း..

အငြိမ့်မင်းသမီးလေးခိုင်ခိုင်ခင်မျာ အငြိမ့်ကနေရင်းနဲ့ သေနတ်သံတွေ ကြားလိုက်ရလို့ လန့်သွားရှာလေသည်။

“ဗိုလ်မိုးသီးကွ တစ်ယောက်မှ မလှုပ်နဲ့။ အကုန်လုံး သေသွားမယ်”

ဒိုင်း… ဒိုင်း…

ဗိုလ်မိုးသီးလို့ အသံကြားလိုက်တာနဲ့ ပွဲကြည့်နေတဲ့ လူအားလုံး လန့်ဖြန့်ကာ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား ကြကုန်သည်။ အထူးသဖြင့် ရွာထဲရှိ အပျိုအရွယ် မိန်းကလေးတွေခင်မျာ အလွန်ကြောက်လန့်ကာ ဆောက်တည်ရာမရတော့ပဲ ငိုယိုကြလေသည်။ အကြောင်းမှာ အခုရွာကို ဓားပြလာတိုက်တဲ့ ဓားပြဗိုလ် ဗိုလ်မိုးသီးဆိုသူမှာ ဓားပြတိုက်သည်ထက် ရွာထဲက အချောဆုံး ကွမ်းတောင်ကိုင် ပန်းတောင်ကိုင် မိန်းမပျိုလေးတွေကို မုဒိမ်းကျင့်လေ့ရှိသောကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။ ဒါ့အပြင် သူကြိုက်တဲ့ ရုပ်ချောချော ဘော်ဒီတောင့်တောင့်နဲ့ မိန်းမပျိုလေးတွေဆိုရင် လူပုံအလယ်မှာပဲ အတင်းမုဒိမ်းကျင့်သည့်အပြင် သူ့ရဲ့ ဓားပြစခန်းကိုပါ ဖမ်းခေါ်သွားပြီး ချုပ်ထားကာ သူလိုးချင်တဲ့အချိန်တိုင်း မညှာမတာဘဲ အတင်းတက်လိုးလေ့ရှိသူဖြစ်သည်။

ဗိုလ်မိုးသီးဆိုသူ ဓားပြဗိုလ်သည် သူ့ရဲ့မြင်းညှိုကြီးကိုစီးကာ ခြောက်လုံးပြူးသေနတ်ကို ကိုင်လျက် လူတွေကြားထဲသို့ ဝင်လာကာ မိန်းမပျိုလေးတွေရဲ့ ဖင်တွေ ရင်တွေကို ငမ်းငမ်းတက် လိုက်လံကြည့်လေသည်။ အနောက်တွင်တော့ သူ့ရဲ့ တပည့်ဓားပြတွေကတော့ ပွဲလာကြည့်တဲ့ လူတွေဆီကနေ ရွှေတွေ ငွေတွေကို သေနတ်နဲ့ချိန်ပြီး ဓားပြတိုက်နေသည်။ ဓားပြဗိုလ်မိုးသီးကတော့ ဓားပြတိုက်ဖို့ ဂရုမစိုက်ဘဲ ပွဲလာကြည့်တဲ့ ရွာသူအချောအလှလေးတွေရဲ့ ဖင်တွေနို့တွေကို ကြည့်ကာ ဘယ်ကောင်မကို မုဒိမ်ကျင့်ရင်ကောင်းမလဲဟု စဥ်းစားနေသည်။

ထိုစဉ် ဗိုလ်မိုးသီးက ဇာတ်ခုံပေါ်တွင် ကြောက်ရွံ့စွာနဲ့ သူ့ကိုကြည့်နေရှာသော အငြိမ်းမင်းသမီးလေး ခိုင်ခိုင်ကို တွေ့သွားလေရာ ချက်ချင်းပင် အငြိမ့်ဇာတ်ခုံပေါ်သို့ ခုန်တက်ကာ ခိုင်ခိုင်ကို အတင်းဖက်နမ်းလေသည်။

“ လွှတ် လွှတ် ရှင်ဘာလုပ်တာလဲ…။ လူယုတ်မာကြီး…။ ရှင် ကျွန်မကို အခုလွှတ်…”

အငြိမ့်မင်းသမီးလေး ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ သူမကို ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်ရှေ့ ဇာတ်စင်ပေါ်တွင် အတင်းဖက်နမ်းတာခံရ၍ အလွန်ရှက်သွားကာ အကူအညီ ရလိုရငြား အော်ဟစ်ကာ ရုန်းရှာလေသည်။

“ အား ကယ်ကြပါဦးရှင်။ ကျွန်မကို အနိုင်ကျင့်နေလို့။ ကယ်ကြပါဦး..”

“ ဟား ဟား အော်စမ်း ကြိုက်သလောက်အော်။ ဒီမှာ ဘယ်သူမှ မင်းကို ကူညီရဲမှာ မဟုတ်ဘူး”

ဟုဆိုကာ ဗိုလ်မိုးသီးက ခိုင်ခိုင့်ကို မလွှတ်ပေးတဲ့အပြင် လူအများကြားမှာပင် ခိုင်ခိုင်ရဲ့နို့ကြီးတွေကို သူ့ရဲ့လက်ကြီးတွေနဲ့ မင်းသမီးအင်္ကျီပေါ်ကပင် အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်လိုက်လေရာ မင်းသမီးခိုင်ခိုင်ခင်မျာ နာကျင်လွန်းလို့ အော်ရှာလေသည်။

“ အား… အမေ့..”

မိုးသီးက ခိုင်ခိုင့်ကို အနောက်ကသိုင်းဖက်ကာ နို့တွေကို ဂျိုင်းအောက်ကနေ လက်ကိုလျှိုသွင်းပြီး စိတ်တိုင်းကျ ညှစ်ချေလေသည်။ ဒါ့အပြင် အောက်တွင်လည်း သူ့ရဲ့ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဖင်လုံးအိအိကြီးကိုထောက်ကာ အရသာခံနေလေသည်။ အငြိမ့်ပွဲလာကြည့်တဲ့ ပရိတ်သတ်တွေခင်မျာ မင်းသမီးခိုင်ခိုင်ရဲ့ အကအလှတွေကို မကြည့်ရဘဲ ဓားပြဗိုလ်မိုးသီးက အငြိမ့်မင်းသမီးလေးခိုင်ခိုင်ကို မုဒိမ်းကျင့်တဲ့ပွဲကိုသာ ကြည့်ရှုကြရလေသည်။

မိုးသီးက ခိုင်ခိုင့်ကို အနောက်ကအတင်းဖက်ပြီး နို့တွေကို စိတ်ကြိုက် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ညှစ်ရုံမက ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကို သူ့ရဲ့လက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့ အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ကာ အရသာခံနေလေသည်။ ထို့နောက် မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့အင်္ကျီလေးကို ဆွဲဖြဲလိုက်လေရာ မင်းသမီးခိုင်ခိုင်ရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ ဘော်လီလေးထဲမှ ခုန်ထွက်မတက်လှပစွာ ပေါ်ထွက်လာလေရာ စင်အောက်မှ ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်များပင် ဟင်ခနဲ ဟာခနဲနဲ့ အံ့ကြသွားကြကုန်သည်။

ယောက်ျားအထိအတွေ့ လုံးဝပင်မရှိသေးတဲ့ အပျိုလေးခိုင်ခိုင်ခင်မျာ သူမအငြိမ့်ကတဲ့ ဇာတ်စင်ပေါ်မှာပဲ အောက်တွင်လည်း ကြည့်ရှု့သူ ပရိတ်သတ်အများကြီးရှေ့တွင် ဓားပြဗိုလ် ဗိုလ်မိုးသီးက သူမကို အတင်းဖက်ကာ နို့တွေညှစ် ဖင်တွေကိုင်ပြီး မဖွယ်မရာ ပြုကျင့်နေလေရာ ရှက်လည်းရှက် ကြောက်လည်းကြောက်နဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရီနေရှာသည်။ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ အကူအညီရလိုရငြား အော်ဟစ်တောင်းရှာသော်လည်း မိုးသီးတပည့်များက သေနတ်တွေနဲ့ချိန်ထားလို့ ဘယ်သူမှ မကူညီရဲတဲ့အပြင် တစ်ချို့သော ရွာသားများမှာ မင်းသမီးခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဝင်းဝါနုဖတ်ပြီး လုံးဝန်းတင်းကားနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကိုတွေ့ကာ လီးတွေပင် တောင်လာကြလေသည်။ ထို့နောက် မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ကို ဇာတ်ခုံပေါ်သို့ ဆွဲလှဲချလိုက်လေရာ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ ကြောက်လန့်စွာနဲ့ ရုန်းရှာလေသည်။

“ အား ရှင် ရှင် မယုတ်မာနဲ့နော်…။ လွှတ် ကျွန်မကို အခုလွှတ် အီးဟီးဟီး..”

မိုးသီးကလည်း ခိုင်ခိုင်အပေါ်သို့ အတင်းတက်ခွကာ ခိုင်ခိုင်ရဲ့နို့ကြီးတွေကို အတင်းဖျစ်ညှစ်ရင်းနဲ့ ပါးစပ်ကလည်း ခိုင်ခိုင်ရဲ့မျက်နှာအနှံ့ကို အတင်းနမ်းရှိုက်လေသည်။ မိုးသီးရဲ့တပည့်များမှာ သူတို့ဆရာက အငြိမ့်မင်းသမီးချောလေး ခိုင်ခိုင်ကို မုဒိမ်းကျင့်တဲ့ပွဲကို လီးတွေတောင်ပြီး သရေတမြားမြားနဲ့ အားပေးကြလေသည်။ အငြိမ့်ပွဲလာကြည့်တဲ့သူများမှာလည်း လူပုံအလည်မှာ မုဒိမ်းကျင့်ခံနေရရှာသော အငြိမ့်မင်းသမီးလေး ခိုင်ခိုင်ကို သနားပေမယ့် ဘယ်လို့မှ မကူညီနိုင်ကြဘဲ စိတ်မကောင်းစွာနဲ့ပဲ မုဒိမ်းကျင့်ပွဲကို ကြည့်နေရလေသည်။

မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဘော်လီလေးကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ဖိုဆိုလို့ ယင်ဖိုတောင်မသမ်းဖူးသေးသော ခိုင်ခိုင် ရဲ့ အပျိုစင်နို့ကြီးတွေက ထိန်းထားတဲ့ ဘော်လီလေးမရှိတော့လို့ ပိုပြီးစူထွက်တင်းကားလာရာ မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့နို့ကြီးတွေကို လက်ဖြင့် စိတ်ကြိုက်ဖျစ်ညှစ်ရင်းနဲ့ ပါးစပ်ဖြင့်ပါ နို့ကြီးတွေကို ငုံပြီးစို့လေတော့သည်။

“ အား အား ဘာလုပ်တာလဲ တော်ပါတော့ရှင်…။ လွှတ် ကျွန်မကို အခုလွှတ် အား..”

သနားစရာ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ သူမရဲ့နို့ကြီးတွေကို မိုးသီးက စိတ်ကြိုက်ဖျစ်ညှစ်ကာ စို့နေလို့ အလွန်နာကျင်ကာ ရုန်းရှာသော်လည်း မိုးသီးရဲ့အားကို မလွန်ဆန်နိုင်၍ မိုးသီး နို့ညှစ်သမျှ နို့စို့သမျှတွေကို ခေါင်းကိုသာ ဘယ်ညာရမ်း၍ အော်ဟစ်နေရရှာသည်။ မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့နို့ကြီးတွေကို စို့နေညှစ်နေရင်းနဲ့ အောက်ကိုဆင်းလာကာ မင်းသမီးခိုင်ခိုင်ရဲ့ ထမိန်လေးကို အတင်းချွတ်လေရာ အပျိုစင်လေးဖြစ်တဲ့ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ အလွန်ကြောက်လန့်ကာ ရှိသမျှအားလေးတွေနဲ့ ရုန်းကန်ပြီး သူမရဲ့ထမိန်လေးကို မကျွတ်သွားစေရန် ပြန်ဆွဲထားလေသည်။ မိုးသီးလည်း ဒေါသထွက်ကာ ခိုင်ခိုင်ကိုတွန်းလှဲပြီး ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် နှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်လိုက်ရာ သနားစရာ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ အလွန်နာကျင်ကာ မရုန်းရဲရှာတော့ပေ။ ထိုအခါမှ မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်လေရာ အငြိမ့်မင်းသမီးလေးခိုင်ခိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို မနိုင်မနင်းဖုံးထားရရှာတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခရမ်းရောင်လေး ပေါ်လာလေသည်။

မိုးသီးလည်း အချိန်မဆွဲတော့ပဲ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်လေရာ စောက်မွှေးလေးအနည်းငယ်နဲ့ မို့မောက်ဖောင်းကားပြီး လိုးချင်စရာကောင်းလှတဲ့ အငြိမ့်မင်းသမီးချောလေး ခိုင်ခိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်လှလှလေး ပေါ်လာလေသည်။ အပျိုစင်လေးဖြစ်တဲ့ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ သူမရဲ့ ဖုံးကွယ်ထားအပ်သော အလှတရားလေးဖြစ်တဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို မိုးသီးက သရေတမြားမြားနဲ့ စားမတတ်ဝါးမတတ် ကြည့်နေသဖြင့် အလွန်ရှက်သွားကာ သူ့မရဲ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးကို ကာထားရှာလေသည်။ မိုးသီးကလည်း ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ကာထားတဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲခွာကာ သူ့ရဲ့မျက်နှာကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးဆီ အတင်းကပ်ပြီး ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ယက်လေတော့သည်။

“ အား အီး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ… အား… တော်ပါတော့ရှင်… အား… ကျွန်မ မနေတတ်တော့ဘူး… အီးဟီး…”

“ ပလပ် ပလပ် ပလပ်”

“ အား တော်ပါတော့ရှင် အား…”

ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ သူမအငြိမ့်ကတဲ့ ဇာတ်စင်ပေါ်တွင်ပဲ ပရိတ်သတ်တွေရှေ့မှာပင် ထမိန်ဆွဲချွတ်ခံရပြီး စောက်ဖုတ်ကို အတင်းယက်တာ ခံနေရသဖြင့် အလွန်ရှက်ရွံ့သွားကာ သူမရဲ့ပေါင်ကြားထဲကို အတင်းဝင်ကာ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို စိတ်ရှိလက်ရှိ ယက်နေတဲ့ မိုးသီးကို ရှိသမျှအားလေးတွေနဲ့ ကြိုးစားကာ ထုရိုက်ပြီး တွန်းထုတ်ရှာလေသည်။ ဒါပေမယ့် သူမရဲ့လက်နုနုလေးနဲ့ ထုရိုက်တာက မိုးသီးလို လူသန်ကြီးကို လုံးဝမနာကျင်စေ၍ မိုးသီးက လုံးဝမဖယ်ပေးဘဲ ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပို၍ပင်အားထည့်ကာ ယက်လေသည်။

ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးမှာ တစ်ခါမှပင် အလိုးမခံရဖူးသေးတဲ့ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်လေးဖြစ်ရာ စောက်ခေါင်းပေါက်ပင်မပေါ်ဘဲ အရာလေးပဲပေါ်ကာ နှုတ်ခမ်းပါးနှစ်ဖက်ကစိနေသဖြင့် မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းပါးနှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့်အသာဖြဲပြီး ပေါ်ထွက်လာတဲ့ ပန်းရောင်စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုလေးတွေကို သူ့ရဲ့လျှာကြမ်းကြမ်းကြီးဖြင့် အပြားလိုက် ပင့်ယက်လိုက်လေရာ အပျိုစင်လေးဖြစ်တဲ့ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ ကော့တက်သွားကာ ညည်းသံတွေပင် ထွက်လာလေသည်။ မိုးသီးလည်း ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို လျှာဖြင့်ယက်နေရင်းနဲ့ လက်ကလည်း စောက်စိလေးကို ချေပေးပြီး ကလိနေလေရာ အငြိမ့်သမလေးခိုင်ခိုင်ခင်မျာ လူကအလိုမတူဘဲ ငြင်းဆန်ရုန်းကန်နေပေမယ့် စောက်ဖုတ်ကတော့ မိုးသီးရဲ့လျှာစွမ်းကြောင့် ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာလေသည်။

ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ စောက်ရည်တွေ ထွက်လာသဖြင့် မိုးသီးမှာ စောက်ဖုတ်ယက်လို့ ပိုကောင်းလာသည်။ မိုးသီးက သူ့ရဲ့လျှာကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ပါကင်စောက်ခေါင်းလေးထဲ ထိုးထည့်ကာ စောက်စိလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့်ငုံပြီး သွားဖြင့်ဖွဖွလေး ခဲပေးလိုက်ရာ တစ်ခါမှ စောက်ဖုတ်အယက်မခံဖူးသေးတဲ့ အပျိုစင်လေးခိုင်ခိုင်ခင်မျာ ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်ဘဲ စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်တွေ ဒလဟော စီးကျလာသဖြင့် မိုးသီးရဲ့ပါးစပ်ထဲသို့ပင် ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ရည်တွေ ဝင်လာလေသည်။

ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ခေါင်းလေးထဲ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် မိုးသီးလည်း တစ်ဆင့်တက်ကာ ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ခေါင်းလေးထဲ သူ့ရဲ့လက်ခလယ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးထည့်ကြည့်လိုက်ရာ

“ အာ့ နာတယ် ဘာလုပ်တာလဲ… အား မလုပ်ပါနဲ့ရှင်…”

စောက်ခေါင်းလေးထဲ တစ်ခါမှ လက်ပင်ထိုးထည့်ကာ အာသာမဖြေဖူးရှာသေးသော အပျိုစင်လေးခိုင်ခိုင်ခင်မျာ နာလို့အော်ရှာသည်။ ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ခေါင်းပေါက်လေးမှာ အလွန်ပင်ကျဥ်းနေသဖြင့် လက်ခလယ်ကိုပင် ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးထည့်ရလေသည်။ မိုးသီးက

“ တောက် ဒီကောင်မရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးက တကယ့်ကို ပါကင်စောက်ဖုတ် သန့်သန့်လေးပဲကွာ။ လက်ခလယ်တစ်ချောင်းတောင် ဝင်အောင် မနည်းထည့်ရတာ။ ငါ့ရဲ့ ရှစ်လက်မရှည်တဲ့ လီးကြီးသာ ထိုးထည့်ပြီး ပါကင်ဖွင့်လို့ကတော့ ကောင်မ ငယ်သံပါအောင် အော်မလားမသိဘူး”

ဟုဆိုကာ ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲ လက်ခလယ်ထည့်ပြီး ကလိုင်းကာ ပါးစပ်ကလည်း စောက်စိလေးကိုငုံပြီး လျှာဖြင့်ကလိပေးလေရာ အတွေ့အကြုံ လုံးဝမရှိသေးတဲ့ အပျိုရိုင်းလေးခိုင်ခိုင်ခင်မျာ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ စောက်ရည်တွေသာမက သေးတွေနဲ့ပါ မိုးသီးရဲ့မျက်နှာကို ပန်း၍ တစ်ချီ ပြီးသွားလေတော့သည်။ အငြိမ့်ပွဲလာကြည့်တဲ့သူများမှာလည်း မင်းသမီးရဲ့ အကအလှတွေကို မကြည့်ရပဲ မင်းသမီးလေးခိုင်ခိုင် စောက်ရည်တွေ သေးတွေ ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးတာကို ကြည့်ရှု့ခံစားနေရသဖြင့် တစ်ချို့ယောကျာ်းလေး ပရိတ်သတ်တွေမှာ ခိုင်ခိုင်ပြီးတာကိုကြည့်ပြီး လီးတွေပါတောင်ကာ ဂွင်းတွေထုကြလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် မိုးသီးရဲ့တပည့်တွေက အငြိမ့်ပွဲလာကြည့်တဲ့ ရွာထဲက ရုပ်ချောပြီးဖင်ကြီးတဲ့ ရွာသူလေးတွေကို သူတို့ဆရာမိုးသီး မုဒိမ်းကျင့်ကာ လိုးဖို့အတွက် လိုက်လံရွေးကာ ဖမ်းဆီးနေလေသည်။ အဖမ်းခံရတဲ့ ရွာသူချောချောလေးတွေခင်မျာ အလွန်အမင်း ကြောက်လန့်ကာ ငိုယိုကြရှာလေသည်။ အကြောင်းမှာ ဓားပြဗိုလ်မိုးသီးက ရွာထဲက အချောအလှ မိန်းမပျိုလေးတွေကို သူ့စခန်းကို ဖမ်းခေါ်သွားပြီးလျှင် သူ့ရဲ့ရှစ်လက်မလီးကြီးနဲ့ နေ့ရောညပါ မညှာမတာပဲ စောက်ဖုတ်ကော ဖင်ကော အသေလိုးခွဲလေ့ရှိသူ ဖြစ်သည်။ သူစိတ်တိုင်းကျ မုဒိမ်းကျင့်လို့ဝမှ သူ့တပည့်တွေကို ဆက်ပြီး အုပ်စုဖွဲ့ကာ မုဒိမ်းကျင့်ခိုင်းပြီး သူက အဲ့ဒီမုဒိမ်းကျင့်ပွဲကို အရသာခံကာ ကြည့်လေ့ရှိသူဖြစ်သည်။ တစ်ခုတော့ ကောင်းသည်မှာ မိုးသီးက သူကော သူ့တပည့်တွေကော စိတ်ကြိုက်မုဒိမ်းကျင့်လို့ဝရင် ကောင်မလေးတွေကို မသတ်ဘဲ ရွာသို့ ပြန်လွတ်ပေးလေ့ရှိသူ ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် သူကော သူ့တပည့်တွေကော စိတ်တိုင်ကျ ဖင်ကော စောက်ဖုတ်ကိုရော ကွဲပြဲအောင်လိုးပြီးမှ ပြန်လွှတ်ပေးလေ့ရှိရာ ရွာသူလေး တွေခင်မျာ အလွန်ထိတ်လန့်၍ ငိုကြရှာလေသည်။

အခုလည်း မိုးသီးက အငြိမ့်မင်းသမီးလေးခိုင်ခိုင်ကို ပရိတ်သတ်တွေရဲ့အရှေ့ ဇာတ်ခုံပေါ်တွင်ပင် စောက်ဖုတ်သာမက ဖင်ပါကွဲအောင် လိုးခွဲပြီးမု ဒိမ်းကျင့်ရုံသာမက သူ့စခန်းသို့ပါ ခိုင်ခိုင်ကို ဖမ်းခေါ်သွားပြီး နေ့ရောညပါ စိတ်ကြိုက်လိုးရန် ကြံစည်နေခြင်းဖြစ်သည်။ အပျိုစင်လေးဖြစ်တဲ့ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို မိုးသီးက အတင်းယက်ကာ ကလိုင်းလို့ တစ်ချီပြီးသွားသဖြင့် အလွန်မောဟိုက်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရီနေရှာလေသည်။

မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ကို အတင်းဆွဲထကာ သူ့ရဲ့ထောင်မတ်နေတဲ့ ရှစ်လက်မလီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်ကာ လီးစုပ်ခိုင်းလေသည်။ သနားစရာ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ တစ်ခါမှ လီးမစုပ်ပေးဖူး၍ မိုးသီးရဲ့လီးကြီးကို သူမရဲ့ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ခံရ၍ အလွန်ရွံရှာကာ လီးကို ပြန်ထွေးထုတ်လိုက်လေသည်။ မိုးသီးလည်း ဒီကောင်မ ငါ့လီးကို မစုပ်ပေးရကောင်းလား ဆိုပြီးတော့ ခိုင်ခိုင်ကို ဆံပင်ဖုတ်ကဆွဲပြီး ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် လေးငါးချက်လောက် ခပ်ဆက်ဆက်ကလေး ပိတ်ရိုက်လိုက်လေသည်။ သနားစရာ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ ပါးထပ်ရိုက်ခံရမှာစိုး၍ ထပ်မငြင်းရဲတော့ဘဲ မိုးသီးရဲ့ ရှစ်လက်မလီးကြီးကို ရွံရှာပေမယ့်လည်း ကြောက်လန့်စွာဖြင့် မစုပ်တတ်စုပ်တတ် စုပ်ပေးရရှာလေသည်။

“ အား ကောင်းလိုက်တာ ခိုင်ခိုင်ရာ။ အား စုပ်စမ်း ငါ့လီးကို သေချာစုပ်စမ်း။ ငါလိုးမခိုင်ခိုင်လေး ငါ့လီးဒစ်ကို နင့်လျှာလေးနဲ့ ထိုးကစားပေး။ အေ ကောင်းတယ် အား…”

မိုးသီးမှာ အငြိမ့်မင်းသမီးလေးခိုင်ခိုင် ပရိတ်သတ်တွေရှေ့မှာ လီးစုပ်ပေးနေတာကို အရသာခံနေလေသည်။ ခိုင်ခိုင်မှာ အပျိုစင်လေးဖြစ်လို့ လီးစုပ်သိပ်မကျွမ်းကျင်ပေမယ့် မိုးသီးရဲ့လီးကြီးမှာ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲတွင် နွေးထွေးနေပြီး နူးညံ့လွန်းတဲ့ ခိုင်ခိုင်ရဲ့နှုတ်ခမ်း အထိအတွေ့တွေကြောင့် ပိုပြီး ထောင်မတ်တင်းကားလာလေရာ မိုးသီးလည်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဆံပင်ဖုတ်ကိုဆွဲကာ သူ့ရဲ့ ရှစ်လက်မရှည်တဲ့လီးကြီးနဲ့ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ်သဖွယ် သဘောထားကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် အူးအူး အား အား”

မိုးသီးရဲ့ ရှစ်လက်မလီးကြီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ပါးစပ်ပေါက်တစ်ခုလုံးကို ဆို့ထားလေရာ သနားစရာခိုင်ခိုင်ခင်မျာ ပါးစပ်အလိုးခံရလို့ အော်ရှာသော်လည်း အသံမထွက်လာဘဲ အူးအူးအားအား ဟူ၍သာ ထွက်လာလေသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ်”

“ အား လိုးလို့ကောင်းလိုက်တဲ့ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်လေးကွာ။ ကဲ့ကွာ ကဲ့ကွာ..”

“ ပြွတ်ပြွတ် အူးအူး ပြွတ်ပြွတ်”

မိုးသီးရဲ့လီးကြီးမှာ ရှစ်လက်မတောင်ရှည်လေရာ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို တစ်ခါဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တိုင်း သူ့ရဲ့လီးကြီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့အာခေါင်ကိုပါကျော်ကာ လည်ချောင်းအထိပင် ရောက်သွားသဖြင့် သနားစရာခိုင်ခိုင်ခင်မျာ မျက်ရည်များပင် ပေါက်ပေါက်ကျရှာလေသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း မိုးသီးက လုံးဝမသနားဘဲ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ဆံပင်ဖုတ်ကို အသေဆွဲကာ သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲ မညှာမတာဘဲ ထိုးထည့်၍ လူအများရှေ့တွင်ပင် ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်ကို ရက်ရက်စက်စက် လိုးလေသည်။ အငြိမ့်ပွဲကိုလာကြည့်တဲ့ ပရိတ်သတ်တွေခင်မျာလည်း မင်းသမီးခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်ကို မိုးသီးက မညှာမတာ လိုးနေတာကိုသာ စိတ်မကောင်းစွာနဲ့ ကြည့်ရှု့နေရရှာလေသည်။

မိုးသီးလည်း ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်လေးကို စိတ်တိုင်းကြ လိုးနေရင်းနဲ့ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါစပ်ပေါက်လေးက အလွန်နူးညံ့ပြီး နွေးထွေးနေလေရာ လိုးရသည်မှာ အရသာရှိလှ၍ ပြီးချင်လာသည်။ ထို့ကြောင့် မိုးသီးက သူ့ရဲ့ ရှစ်လက်မရှည်တဲ့ လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်ပေါက်လေးထဲသို့ တစ်ဆုံးထိုးထည့်ကာ ဆံပင်ဖုတ်ကိုဆွဲပြီး ရက်ရက်စက်စက်ပဲ အားကုန်ဆောင့်လိုးရင်းနဲ့ သူ့ရဲ့လရည် ပူပူနွေးနွေးတွေကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲသို့ ပန်းထည့်ပြီး တစ်ချီပြီးသွားလေသည်။ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ သူမရဲ့ပါးစပ်ထဲကို မိုးသီးရဲ့ လရည်ပူပူပျစ်ပျစ်တွေ အများကြီးဝင်လာသဖြင့် အလွန်ရွံရှာသွားကာ ထွေးထုတ်ရန် ကြိုးစားရှာသော်လည်း မိုးသီက သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်ပေါက်လေးထဲမှ လုံးဝပြန်မထုတ်ပေးဘဲ အတင်းပိတ်ဆို့ပြီး စိမ်ထားလေရာ သနားစရာခိုင်ခိုင်ခင်မျာ ဘယ်လိုမှမတတ်နိုင်တော့ဘဲ မိုးသီးရဲ့ လရည်ပူတွေအကုန်လုံးကို ရွံရှာပေမယ့်လည်း အသက်အောင့်၍ မျိုချလိုက်ရရှာလေသည်။

မိုးသီး သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်ပေါက်ထဲမှ ပြွတ်ကနဲမြည်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်တော့မှ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးထွက်သွားသည်နှင့် အော်ဂလီဆန်ကာ အန်ရှာလေသည်။ မိုးသီးရဲ့လီးကြီးမှာ ခုနကပင် ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲတွင် တစ်ချီပြီးထားသော်လည်း လုံးဝပင်ကျမသွားဘဲ မာတင်းကာ ထောင်မတ်နေဆဲပင်ဖြစ်သည်။ မိုးသီးလည်း ခိုင်ခိုင်ကို အတင်းဆွဲလှဲချကာ ထမိန်ကို ဆွဲလှန်လိုက်လေသည်။ ထိုအခါ မင်းသမီးခိုင်ခိုင်ခင်မျာ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်လေကို လက်ဖြင့်ကာ၍ သူမကိုမလိုးရန် သနားစဖွယ် ငိုယိုပြီး တောင်းပန်ရှာလေသည်။

“ မလုပ်ပါနဲ့ ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ်ရှင်။ ဒါလေးတော့ ချမ်းသာပေးပါ။ ကျွန်မက မိကောင်းဖခင် သားသမီးပါရှင် အဟင့် အဟင့်။ ကျွန်မက အပျိုလေးပါ။ ကျွန်မဘဝကို မဖျက်ဆီးပါနဲ့ အစ်ကိုရယ် အီး ဟီး ဟီး”

မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကို ကာထားတဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖယ်ကာ

“ ငါကလည်း အဲ့လို မိကောင်းဖခင်သားသမီး အပျိုစစ်စစ်လေးကိုမှ ငါ့ရဲ့လီးကြီးနဲ့ ဖင်ကော စောက်ဖုတ်ကော ပါကင်ဖောက်ပေးချင်တာ… ဟား ဟား ဟား…”

ဟုဆိုကာ သူ့ရဲ့ ရှစ်လက်မရှည်တဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်လေးထဲ ထိုးထည့်ကာ ပါကင်ဖွင့်ရန် ပြင်လေသည်။ သနားစရာခိုင်ခိုင်ခင်မျာ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲ မိုးသီးရဲ့လီးကြီး ထိုးထည့်တာမခံရစေရန် ရှိသမျှအားလေးနဲ့ ကြောက်လန့်တကြား အော်ဟစ်ကာ ရုန်းရှာလေသည်။

“ ရှင် ရှင် မယုတ်မာနဲ့နော်။ လွှတ် ကျွန်မကို အခုလွှတ် လူယုတ်မာကြီး လွှတ် လွှတ် မလုပ်နဲ့…”

ဒါပေမယ့် ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ မိုးသီးရဲ့အားကို ဘယ်လိုမှမယှဥ်နိုင်၍ မိုးသီးလက်မှလွတ်အောင် လုံးဝမရုန်းနိုင်ရှာဘဲ အော်ဟစ်ပြီးသာ အကူအညီရလိုရငြား တောင်းနေရရှာသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း ဇာတ်စင်အောက်မှ အငြိမ့်ပွဲလာကြည့်ကြတဲ့ ပရိတ်သတ်များမှာ လူအများရှေ့ ဇာတ်ခုံပေါ်တွင် မုဒိမ်းကျင့်ခံနေရရှာသော အငြိမ့်မင်းသမီးလေးခိုင်ခိုင်ကို သနားသော်လည်း ဓားပြဗိုလ် ဗိုလ်မိုးသီးကို ကြောက်၍ မည်သူကမှ ဝင်ပြီး မကူညီရဲကြပေ။ မိုးသီးလည်း သူ့ရဲ့ ရှစ်လက်မရှည်တဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ် ကြီး အမြှောင်းလိုက်အတိုင်း ဒေါင်လိုက်ပွတ်ဆွဲကာ စောက်ရည်ချူလေသည်။

မိုးသီးရဲ့လီးကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ပွတ်ဆွဲတာခံရ၍ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ လူက အလိုမတူဘဲ ရုန်းနေပေမယ့် စောက်ဖုတ်ကတော့ လီးရဲ့အထိအတွေ့ကို ဘယ်လိုမှ မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာလေသည်။ ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးက စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနစ်လာကာ အလိုးခံဖို့ အဆင့်သင့်အနေအထား ဖြစ်လာလေသည်။ ထို့ကြောင့် မိုးသီးလည်း အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ ခိုင်ခိုင်အလိုမတူဘဲ ရုန်းနေတဲ့ကြားမှပင် သူ့ရဲ့ ရှစ်လက်မရှည်တဲ့ လီးကြီးကို အငြိမ့်မင်းသမီးလေး ခိုင်ခိုင်ရဲ့ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ မရမက အတင်းဆောင့်ထည့်လိုက်လေတော့သည်။

“ ပြွတ်”

“ အာ့ အမေ့ အား နာတယ် အီး”

မိုးသီးရဲ့လီးကြီးမှာ အပျိုစင်လေးခိုင်ခိုင်ရဲ့ အလွန်ကြပ်သိပ်လှတဲ့ ပါကင်စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးဒစ်ထိပ်သာ ဝင်သေးသော်လည်း လီးရဲ့အထိအတွေ့ကို တစ်ခါမှမခံစားဖူးသေးသော အပျိုရိုင်းမလေးခိုင်ခိုင်
ခင်မျာ နာကျင်လွန်းလို့ မျက်ရည်တွေပင်ကျကာ အသံကုန် အော်ငိုနေရရှာလေသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် အား ဗျစ်ဗျစ် အား နာတယ် ပြန်ထုတ်ပေးပါ ဗြစ်ဗြစ် အား သေပါပြီ အီးဟီးဟီး”

မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့ရဲ့လီးဒစ်ကိုသာထည့်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ညောင့်လိုးနေတာတောင် ခိုင်ခိုင်ခင်မျာနာ ကျင်လွန်းလို့ အော်နေရရှာလေသည်။ မိုးသီးက သူ့ရဲ့လက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့ မင်းသမီးခိုင်ခိုင်ရဲ့ စူထွက်တင်းကားနေသော နို့ကြီးတွေကို ဂျုံနယ်သလို အတင်းဖျစ်ညှစ်ကာ နယ်နေရင်းနဲ့ အောက်တွင်လည်း ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ ဝင်စပြုနေသော သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းညှောင့်ပြီး ဆက်သွင်းနေလေသည်။

“ ပြွတ်ပြွတ်”

“ အား နာတယ် ပြန်ထုတ်ပေးပါတော့ နာလွန်းလို့ပါ အား ကျွတ်ကျွတ်”

“ ဗြစ်ဗြစ် ဘွတ်ဘွတ်”

မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ဆောင့်လိုးနေရင်းနဲ့ သူ့ရဲ့လီးဒစ်ထိပ်ကို တစ်စုံတစ်ရာက ခုခံတားဆီးထားသည်ကို ခံစားနေမိ၍ ပြုံးမိသည်။

“ အား ပွတာပဲ။ ငါတော့ ဒီနေ့ အငြိမ့်မင်းသမီးချောလေး ခိုင်ခိုင်ရဲ့ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်လေးကို ပရိတ်သတ်တွေရဲ့ရှေ့မှာ ပါကင်ဖွင့်ရတော့မယ်ကွ”

ဟုဆိုလေရာ သနားစရာခိုင်ခိုင်ခင်မျာ အလွန်ထိတ်လန့်သွားကာ အားကုန်ရုန်းရှာလေသည်။ ဒါပေမယ့် မိန်းမတွေကို အတင်းချုပ်ကာ မုဒိမ်းကျင့်တဲ့နေရာမှာ အထူးကျွမ်းကျင်လှတဲ့ မိုးသီးရဲ့လက်မှလွတ်အောင် ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ မရုန်းနိုင်ရှာပေ။ နောက်ဆုံးမှာတော့ မိုးသီးက အလိုမတူဘဲ ရုန်းကန်နေရှာတဲ့ ခိုင်ခိုင်ကို အတင်းချုပ်ပြီးတော့ ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ အနည်းငယ်ဝင်နေပြီးဖြစ်သော သူ့ရဲ့ ရှစ်လက်မရှည်တဲ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်တစ်ဆုံးထိ ရက်ရက်စက်စက်ပင် အားကုန်ဆောင့်ထည့်လိုက်လေသည်။

“ ဗြစ် ဖောက် ဒုတ်”

“ အာ့ အမေ့ အားးးး သေပါပြီ။ အား ခွေးကြီး အား နာတယ် အားး တော်ပါတော့ရှင်”

“ ပြွတ်ပြွတ်”

မိုးသီးရဲ့ ရှစ်လက်မလီးကြီးက တစ်ခါမှ အလိုးမခံရဖူးသေးသော အပျိုစစ်စစ်ဖြစ်တဲ့ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝနားရှိ အပျိုအမြှေးပါးလေးကို ဖောက်ကနဲမြည်အောင် ရက်ရက်စက်စက် ထိုးခွဲပြီး စောက်ခေါင်းကျဥ်းကျဥ်းလေးတစ်လျှောက် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုလေးတွေကို အတင်းပွတ်ဆွဲ၍ စောက်ခေါင်းအဆုံးထိ ထိုးဝင်သွားကာ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ သားအိမ်နံရံကိုပင် ဒုတ်ခနဲမြည်အောင် သွားဆောင့်လေသည်။ အငြိမ့်သမလေးခိုင်ခိုင်ခင်မျာ နာကျင်လွန်းလို့ မျက်ရည်များပင် ပေါက်ပေါက်ကျကာ ငယ်သံပါအောင် အော်ရှာလေတော့သည်။

“ အား နာတယ် အား အမေ့ အား နာတယ် တော်ပါတော့ အား”

“ ဗျစ်ဗျစ် ဖတ်ဖတ် ဘွတ်ဘွတ် ဗျစ်ဗျစ်”

“ အား လူယုတ်မာကြီး နာတယ် အား အီးဟီးဟီး နာတယ် အား သေပါပြီ ပြန်ထုတ်ပေးပါ အား”

“ ဘွတ်ဘွတ် ဗျစ်ဗျစ်”

အငြိမ့်ဇာတ်စင်တည်ထားတဲ့ ကွင်းပြင်ကြီးတစ်ခုလုံးမှာ အငြိမ့်မင်းသမီးချောလေးခိုင်ခိုင်ရဲ့ အော်သံတွေနဲ့ ဖုံးလွှမ်းနေလေသည်။ ဒါပေမယ့် အငြိမ့်မင်းသမီးချောလေးခိုင်ခိုင်ရဲ့ အငြိမ့်ကရင်း သီချင်းသီဆိုတဲ့အသံတော့ မဟုတ်ရှာပေ။ အခုကြားနေရတဲ့ အငြိမ့်မင်းသမီးချောလေးခိုင်ခိုင်ရဲ့ အော်သံမှာ ဓားပြဗိုလ် ဗိုလ်မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ကို ပရိတ်သတ်ရှေ့ ဇာတ်စင်မြင့်ပေါ်တွင် အတင်းချုပ်ကာ သူ့ရဲ့ရှစ်လက်မရှည်တဲ့ လီးကြီးနဲ့ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ပါကင်စောက်ဖုတ်လေးကို မညှာမတာ လိုးခွဲပြီး မုဒိမ်းကျင့်နေသဖြင့် သနားစရာခိုင်ခိုင်ခင်မျာ နာကျင်လွန်းလို့ အော်ညည်းနေရတဲ့ အော်သံတွေဖြစ်သည်။ ပရိတ်သတ်တွေမှာလည်း သူတို့ချစ်လို့ လာအားပေးတဲ့ အငြိမ့်မင်းသမီးချောလေးခိုင်ခိုင်ကို သနားကြပေမယ့် မိုးသီးကိုကြောက်လို့ မည်သူမှ မကူညီရဲကြပဲ စိတ်မကောင်းစွာနဲ့ပဲ မုဒိမ်းကျင့်ပွဲကို ကြည့်နေရရှာလေသည်။ မိုးသီးလည်း သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကျဥ်းကျဥ်းလေးထဲ မညှာမတာဘဲ တစ်ဆုံးထိုးထည့်ကာ အားရပါးရပဲ ဆောင့်လိုးနေလေတော့သည်။

“ ပြွတ်ပြွတ် ဗျစ်ဗျစ် ဖတ်ဖတ်”

“ အား နာတယ်”

“ ဘွတ်ဘွတ် ဖောင်းဖောင်း”

“ အားး သေပါပြီရှင် တော်ပါတော့ရှင် အား နာလွန်းလို့ ကျွန်မသေရပါတော့မယ် အဟင့် ဟင့်ဟင့်”

မိုးသီးရဲ့လီးကြီးမှာ အရှည်ရှစ်လက်မရှိရုံသာမက လုံးပတ်ကပါ တော်တော်ကြီးသဖြင့် ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ တစ်ချက်ဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုလေးတွေကို အတင်းပွတ်ဆွဲကာ စောက်ခေါင်းအဆုံးထိ မဆန့်မပြဲကြီး တိုးဝင်သွားလေသဖြင့် လိုးနေတဲ့မိုးသီးက အရသာရှိသလောက် အလိုးခံနေရရှာတဲ့ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာမှာတော့ စောက်ဖုတ်နာကျင်မှုဒဏ်ကို ငိုယိုကာ အံကြိတ်ပြီး ခံနေရရှာလေသည်။

မိုးသီးမှာ ခိုင်ခိုင်ကို အသေဆောင့်လိုးနေရင်းက သူ့ရဲ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်လေးထဲကနေ ပြွတ်ကနဲမြည်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်လေရာ သူ့ရဲ့လီးကြီးနဲ့အတူ ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်အတွင်းသား နုနုလေးတွေပါ ကပ်လျက်ပါလာလေရာ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ နာကျင်လွန်းလို့ မျက်ရည်တွေပါကျကာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရီနေရှာသည်။ မိုးသီးရဲ့လီးဒစ်ကြီး ထိပ်ပိုင်းတွင်လည်း ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကို ပါကင်ဖောက်တုန်းက ထွက်လာတဲ့ သွေးစအချို့နဲ့အတူ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ အပျိုအမြှေးပါးစလေးပါ ကပ်ပါလာလေသည်။ မိုးသီးလည်း သူ့ရဲ့လီးကြီးမှာကပ်နေတဲ့ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ အပျိုအမြှေးပါးစလေးနဲ့ ပါကင်သွေးတွေကို စောက်ဖုတ်နာလို့ ငိုယိုနေရှာတဲ့ သနားစရာခိုင်ခိုင်လေးရဲ့ မျက်နှာနားကပ်၍ မြင်အောင်ပြကာ

“ တွေ့လား ဒီမှာ နင့်ရဲ့အပျိုစင်စောက်ဖုတ်လေးကို ငါ့ရဲ့လီးကြီးနဲ့ ပါကင်ဖောက်လို့ ထွက်လာတဲ့ သွေးတွေ။ ဒီမှာတွေ့လား ငါ့လီးဒစ်ကြီးရဲ့ထိပ်မှာ ကပ်နေတာ နင့်ရဲ့ အပျိုအမြှေးပါးစလေးပေါ့။ အခုတော့ နင်ဘာတတ်နိုင်သေးလဲ ခိုင်ခိုင်။ နင့်စောက်ဖုတ်လေးကို ငါ့လီးကြီးနဲ့ ပါကင်ဖွင့်လိုက်ပြီကွ။ အငြိမ့်မင်းသမီးချောလေး ခိုင်ခိုင်ရဲ့ အပျိုစင်ပန်းဦးကို ငါချွေလိုက်ပြီကွ။ ဟားဟား ဟားဟား”

ဟုဆိုလေရာ သနားစရာအငြိမ့်သမလေးခိုင်ခိုင် ခင်မျာ နှုတ်ခမ်းကို ပြတ်ထွက်မတတ်ကိုက်၍ နာကြည်းစွာနဲ့ မျက်စောင်းထိုးကာ မိုးသီးကိုကြည့်၍

“ လူယုတ်မာကြီး သူများဘဝကို ဖျက်ဆီးတယ်။ ခွေးကြီး မုန်းတယ် ရှင့်ကိုအရမ်းမုန်းတယ် နှာဘူးကြီး အီးဟီး”

မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ကို

“ အခုတော့ မင်းငါ့ကို မုန်းထားဦးပေါ့ကွာ။ အေ ငါ့ရဲ့လီးကြီး မင်းရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ရောက်သွားရင်တော့ မင်းငါ့ကို ချစ်လာမှာပါ ခိုင်ခိုင်”

ဟုဆိုကာ ခိုင်ခိုင်လေးကို အတင်းလေးဖက်ထောက် ကုန်းခိုင်းပြီး လုံးဝမလှုပ်နိုင်အောင် ချုပ်ထားကာ သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ မညှာမတာဘဲ တစ်ဆုံးဆောင့်ထည့်လိုက်ကာ မင်းသမီးခိုင်ခိုင်ကို ခွေးမတစ်ကောင်လို ခွေးလိုးလိုးနေလေတော့သည်။ ပွဲခင်းထဲမှ မိန်းကလေးပရိတ်သတ်များမှာ မိုးသီးက မင်းသမီးခိုင်ခိုင်ကို လူပုံအလယ်တွင်ပင် ခွေးမတစ်ကောင်လို ခွေးလိုးလိုးနေတာကို မြင်နေရ၍ မင်းသမီးလေးခိုင်ခိုင်ကို မိန်းကလေးချင်း ကိုယ်ချင်းစာ၍ သနားသော်လည်း မိမိတို့ကိုလည်း မိုးသီးက ထိုသို့မုဒိမ်းကျင့်မှာကို တွေးပြီး ကြောက်နေကြရှာလေသည်။ ယောကျာ်းလေးထဲမှ အထန်ကောင်အချို့မှာမူ မိုးသီးက အငြိမ့်သမလေးခိုင်ခိုင်ကို လေးဖက်ထောက်ကုန်းခိုင်းထားပြီး လူပုံအလည်မှာပဲ ခွေးလိုးလိုးကာ မုဒိမ်းကျင့်နေတာကိုကြည့်ပြီး ဖီးလ်တွေတက်ကာ ဂွင်းထုစရာမလိုပဲ လရည်တွေပင် တောက်တောက်ကျကြကုန်လေသည်။

မိုးသီးကလည်း ခိုင်ခိုင်ကို လေးဖက်ထောက်ကုန်းခိုင်းပြီး ဆံပင်ကိုဆောင့်ဆွဲကာ ခိုင်ခိုင်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကျဥ်းကျဥ်းလေးကို သူ့ရဲ့ရှစ်လက်မရှည်တဲ့ လီးကြီးနဲ့ ရက်ရက်စက်စက်ပဲ လိုးခွဲလေသည်။ ဒါ့အပြင် မိုးသီးက သူ့ရဲ့လက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဖင်သားဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးတွေကို လက်ဝါးရာထင်အောင် တဖြောင်းဖြောင်းရိုက်ပြီး မညှာမတာပဲ လိုးနေလေသည်။ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ နာလွန်းလို့ ငိုယိုကာ အော်ဟစ်နေရရှာလေသည်။

“ ဘွတ်ဘွတ် ဗျစ်‌ဗျစ် ‌ဖြန်းဖြန်း”

“ အား နာတယ် အား တော်ပါတော့ရှင် နာလွန်းလိုပါ ပြန်ထုတ်ပေးပါတော့ အား နာတယ် အီးဟီး”

ထိုသို့ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ နာကျင်လွန်းလို့ အော်ငိုကာ မိုးသီးရဲ့လီးကြီးကို သူမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ ပြန်ထုတ်ခိုင်းသော်လည်း မိုးသီးကတော့ ခိုင်ခိုင်ကို လုံးဝမသနားဘဲ သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ ပြန်မထုတ်ပေးတဲ့အပြင် ပိုလို့ပင် အားထည့်ကာ ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို မညှာမတာဘဲ ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။ မိုးသီးရဲ့ ရှစ်လက်မလီးကြီးနဲ့ ရက်ရက်စက်စက် ဆောင့်လိုးမှုကြောင့် ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးပင် အနည်းငယ်ကွဲထွက်သွားကာ သွေးတွေပင် ထွက်လာလေသည်။

“ အား နာတယ် အား ကွဲပါပြီး အားး အားး အီးဟီးဟီး သွေးတွေထွက်လာပြီ အား တော်ပါတော့ရှင် နာလွန်းလို့ပါ နာတယ် အဟင့် အဟင့် အီးဟီးဟီ”

ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေး ကွဲသွားပြီး သွေးတွေထွက်လာသော်လည်း မိုးသီးက လုံးဝမသနားဘဲ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို တဖြောင်းဖြောင်းမြည်အောင် ရိုက်ကာ မုဒိမ်းဆက်ကျင့်နေလေသည်။ မိုးသီးမှာ မင်းသမီချောခိုင်ခိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြပ်ကြပ်လေးကို ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်တွေရဲ့ရှေ့မှာ စိတ်ကြိုက် လိုးနေရတဲ့အပြင် ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုလေးတွေကလည်း သူ့ရဲ့လီးကြီးကို မလွှတ်တမ်း ဖျစ်ညှစ်ထားလေရာ အလွန်အရသာရှိကာ ပြီးချင်လာလေသည်။ ထို့ကြောင့် မိုးသီးလည်း လေးဖက်ထောက်ကုန်းနေတဲ့ အငြိမ့်မင်းသမီးလေးခိုင်ခိုင်ရဲ့ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အသေကိုင်ထားပြီး အဆက်မပြတ် အသားကုန်ဆောင့်လိုးရင်းနဲ့ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ သားအိမ်နံရံကိုပါထိုးခွဲပြီး သူ့ရဲ့လရည် ပူပူနွေးနွေးတွေကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့သားအိမ်ထဲသို့ ပန်းထည့်ကာ နောက်ထပ်တစ်ချီ ပြီးသွားလေတော့သည်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ခိုင်ခိုင်လေးလည်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ရီကာ စောက်ရည်တွေသာမကပဲ သေးတွေပါပန်းထွက်ကာ ဒုတိယအကြိမ် ပြီးသွားလေသည်။ အခုမှ ပထမဆုံးအကြိမ် လီးနဲ့အလိုးခံဖူးရှာသော ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီးသည်နှင့် အားပြတ်ကာ လေးဖက်ပင်မထောက်နိုင်ရှာတော့ဘဲ ဇာတ်ခုံပေါ်သို့ မှောက်ရက်လဲကျရှာလေသည်။ မိုးသီးလည်း သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ ပြန်မဆွဲထုတ်သေးဘဲ မှောက်ရက်လဲနေရှာသော ခိုင်ခိုင်ပေါ်ကိုထပ်ကာ စောက်ဖုတ်လေးထဲတွင် လီးကြီးကို ကျင်းစိမ်ထားလေသည်။ ထို့နောက် မိုးသီးက သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ ပြွတ်ကနဲမြည်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်လေရာ ခိုင်ခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်တွေနဲ့ သုတ်ရည်တွေက သူမရဲ့ထမိန်လေးပေါ်သို့ စီးကျလာလေရာ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ထမိန်ပေါ်တွင် မိုးသီးရဲ့လရည်တွေသာမက သူမရဲ့စောက်ရည်တွေနဲ့ပါ အိုင်ထွန်းနေလေသည်။

မိုးသီးရဲ့လီးကြီးမှာ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကော ပါးစပ်ကော လိုးထားလို့ နှစ်ချီပြီးထားသော်လည်း လုံးဝကျမသွားဘဲ ထောင်မတ်နေသေးလေရာ မိုးသီးလည်း နှစ်ချီပြီးထားလို့ အားပြတ်ရှာနေတဲ့ ခိုင်ခိုင်ကို ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး ပေါင်ကိုဆွဲဖြဲလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခိုင်ခိုင်ရဲ့ထမိန်ပေါ်မှ စောက်ရည်နဲ့ သုတ်ရည်တစ်ဝက်ကို သူ့ရဲ့လီးကြီးမှာ ချောဆီအဖြစ် သုတ်လိမ်းလိုက်သည်။ သနာစရာခိုင်ခိုင်ခင်မျာ မိုးသီးက သူမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို နောက်တစ်ခါ ထပ်လိုးဦးမည်လို့ထင်ကာ အလွန်ကြောက်လန့်စွာဖြင့် သူမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ထပ်မလိုးရန် သနားစဖွယ်ငိုယိုကာ တောင်းပန်ရှာလေသည်။

“ တော်ပါတော့ အစ်ကိုရယ် ကျွန်မကို ထပ်မလုပ်ပါနဲ့တော့ရှင်။ ကျွန်မဟာလေးလည်း ကွဲသွားလို့ သွေးတွေထွက်နေပါပြီ။ ကျွန်မ အရမ်းနာလွန်းလို့ပါ တောင်းပန်ပါတယ်ရှင် အဟင့် အဟင့်”

မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်လေးကို ဖင်လိုးရန် ဆုံးဖြတ်ထားပြီဖြစ်ရာ သနားစဖွယ်ခိုင်ခိုင်က ငိုယိုကာတောင်းပန်နေရှာသော်လည်း မိုးသီးက ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ထမိန်ပေါ်မှာ ကျန်တဲ့စောက်ရည်တွေနဲ့ သုတ်ရည်တွေကို လက်ဖြင့်ယူ၍ သူမရဲ့ ဖင်စအိုပေါက်လေးကိုဖြဲပြီး ချောဆီအဖြစ်ထည့်လေရာ မင်းသမီးလေးခိုင်ခိုင်ခင်မျာ အံ့သြထိတ်လန့်သွားကာ

“ ဟင် ရှင် ရှင် ဒါဘာလုပ်တာလဲ”

ဟု တုန်ရီစွာ မေးလေသည်။ မိုးသီးက သွေးအေးစွာနှင့်ပင်

“ မင်းကို ဖင်လိုးမလို့”

ဟု ပြန်ဖြေလေရာ ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ ဖင်လိုးခံရမယ်ဆိုလို့ အလွန်ကြောက်လန့်သွားကာ

“ ရှင် အနောက်ကိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်။ ကျွန်မ မခံနိုင်လို့ပါ။ နာကျင်လွန်းလို့ ကျွန်မ သေရပါလိမ့်မယ်။ တောင်းပန်ပါတယ် အစ်ကိုရယ်။ အနောက်ပေါက်ကိုတော့ ချမ်းသာပေးပါရှင်။ အီးဟီး”

ဟု သူမကို ဖင်လိုးမှာကြောက်လို့ ဖင်မလိုးရန် သနားစဖွယ်ငိုယိုပြီး တောင်းပန်ရှာလေသည်။ မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ကို လုံးဝမသနားဘဲ

“ မရဘူး ငါဒီည ပရိတ်သတ်တွေရှေ့ ဇာတ်ခုံပေါ်မှာပဲ အငြိမ့်မင်းသမီးချောလေးခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဖင်စအိုလေးကို ပါကင်ဖွင့်မယ်”

ဟုဆိုကာ ခိုင်ခိုင်ငိုယိုပြီး ရုန်းနေတဲ့ကြားထဲကပင် သူ့ရဲ့ရှစ်လက်မရှည်တဲ့ လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဖင်စအိုပါကင်လေးထဲသို့ ရက်ရက်စက်စက်ပင် အသားကုန် ဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်လေတော့သည်။

“ အားးးးးး”

ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ အား ဟုသာ တစ်ခွန်းထဲ အော်လိုက်နိုင်ပြီး နာကျင်လွန်းလို့ အသံပင်မထွက်နိုင်ရှာတော့ဘဲ မျက်ရည်တွေသာမက သေးတွေပါ တဖြန်းဖြန်း ထွက်ကျရှာလေသည်။ ပွဲခင်းကြီးတစ်ခုလုံးမှာလည်း အငြိမ့်မင်းသမီးလေးခိုင်ခိုင်ကို မိုးသီးက သေးတွေပါ တဖြန်းဖြန်းထွက်ကျအောင် ဖင်လိုးနေသည်ကို ကြည့်နေရလေရာ အပ်ကျသံပင် မကြားလောက်အောင် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေကြကုန်သည်။ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ဖင်စအိုလေးမှာ လီးမပြောနဲ့ လက်သန်းလေးပင် မသွင်းဖူးသေးသော ပါကင်စအိုလေးဖြစ်ရာ မိုးသီးက ထန်လွန်းနေ၍ အသားကုန်ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သော်လည်း လီးဒစ်ဖျားပိုင်းလောက်သာဝင်ပြီး တစ်နေလေရာ မိုးသီးရဲ့လီးထိပ်ပင် အနည်းငယ် အောက်သွားလေသည်။ ထို့ကြောင့် မိုးသီးက မကျေနပ်ဘဲ သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့စအိုလေးထဲမှ ဗြစ်ကနဲမြည်အောင် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လိုးရလွယ်ကူစေရန်အတွက် ခိုင်ခိုင်ရဲ့ထမိန်ပေါ်မှ စောက်ရည်တွေ သုတ်ရည်တွေကို တစ်စက်မကျန် ယူ၍ သူ့ရဲ့လီးကြီးမှာ ချောဆီအဖြစ် အကုန်လိမ်းကာ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ဖင်စအိုလေးထဲသို့ မညှာမတာဘဲ အသားကုန်ထပ်ပြီး ဆောင့်ထည့်လိုက်လေသည်။

“ ဗြစ် ဗြစ်”

“ အားးးး နာတယ် အား ခွေးကြီး သေပါပြီ”

“ ပြွတ်ပြွတ် ဘွတ်ဘွတ်”

မိုးသီးရဲ့လီးကြီးက ဒီတစ်ခါမှာတော့ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဖင်စအိုပါကင်လေးထဲသို့ တစ်ဆုံးဝင်သွားလေသည်။ ဒါပေမယ့် လွယ်လွယ်ကူကူ ဝင်သွားတာ မဟုတ်ဘဲ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဖင်စအိုကျဥ်းကျဥ်းလေးကို ရက်ရက်စက်စက် သူ့ရဲ့လီးကြီးနဲ့ လိုးခွဲကာ ဝင်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ မိုးသီးရဲ့ မညှာမတာဘဲ ဆောင့်လိုးမှုကြောင့် ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဖင်စအိုလေးပင် ကွဲထွက်သွားကာ သွေးတွေပင်ရဲနေအောင် ထွက်လာလေသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း မိုးသီးက လုံးဝမသနားဘဲ သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ဖင်စအိုလေးထဲ ပို၍အားထည့်ကာ တစ်ချက်ချင်း အရသာခံကာ ဆောင့်လိုးနေလေသည်။

မိုးသီး တစ်ချက်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူ့ရဲ့လီးကြီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့ စအိုကြွက်သားနုနုလေးတွေကို တဗျစ်ဗျစ်မြည်အောင် ပွတ်ဆွဲကာ စအိုအဆုံးထိ သွားဆောင့်မိသဖြင့် ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ သေးတွေပါထွက်ကာ နာကျင်မှုဒဏ်ကို အံကြိတ်ကာ ခံနေရရှာသည်။ မိုးသီးက ခိုင်ခိုင်ရဲ့ဖင်စအိုလေးကို တဖုန်းဖုန်းမြည် အောင် အသေဆောင့်လိုးရင်းနဲ့ လက်ခလယ်နဲ့ လက်သူကြွယ်ကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲနှိုက်ပြီး ကလိုင်းကာ စောက်စိလေးကိုပါ လက်မဖြင့် ချေ ပေးလိုက်လေရာ ခိုင်ခိုင်လေးခင်မျာ စောက်ရည်တွေကော သေးတွေပါ ပန်းထွက်ပြီး နောက်တစ်ချီ ထပ်ပြီးသွားလေသည်။

မိုးသီးကလည်း သူ့ရဲ့လီးကြီးနဲ့ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ဖင်စအိုလေးကို မီးပွင့်မတတ် မရပ်မနားဘဲ အသေဆောင့်လိုးနေလေရာ ခိုင်ခိုင်ရဲ့ဖင်စအိုလေးမှာ ပို၍ကွဲသွားကာ သွေးတွေပိုထွက်လာသဖြင့် သနားစရာခိုင်ခိုင်လေးခင်မျာ အလွန်နာကျင်လွန်းလို့ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရီကာ လောကငရဲကို ခံစားနေရရှာလေသည်။ မိုးသီးလည်း ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဖင်စအိုကြပ်ကြပ်လေးကို စိတ်ရှိသလောက် လူအများရှေ့တွင်ပင် မညှာမတာ လိုးခွဲနေရလို့ အလွန်အရသာရှိနေသည့်အပြင် ခိုင်ခိုင်ရဲ့ စအိုကြွက်သားနုနုလေးတွေကလည်း သူ့ရဲ့လီးကြီးကို အတင်းဖျစ်ညှစ်ထားကြလို့ ဖီးလ်တွေအလွန်တက်ကာ ပြီးချင်လာသည်။ ထို့ကြောင့် မိုးသီးလည်း ခိုင်ခိုင်ရဲ့ စူထွက်လုံးဝန်းနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို လက်ဖြင့်အရာထင်လောက်အောင် အသေဖျစ်ညှစ်ရင်းနဲ့ သူ့ရဲ့ ရှစ်လက်မရှည်တဲ့လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်လေးရဲ့ ဖင်စအိုလေးထဲ အချက်ပေါင်းများစွာ နွားသိုးကြိုးပျက် ဆောင့်လိုးရင်းနဲ့ သူ့ရဲ့ လရည်ပူပူပျစ်ပျစ်တွေကို ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ဖင်စအိုလေးထဲသို့ ပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်။

မိုးသီးလည်း အငြိမ့်မင်းသမီးချောလေးဖြစ်တဲ့ ခိုင်ခိုင်ကို ပရိတ်သတ်ရှေ့ ဇာတ်ခုံပေါ်တွင်ပင် စောက်ဖုတ်ကော ဖင်ကော ပါးစပ်ကော အပေါက်စုံကိုလိုးကာ မုဒိမ်းကျင့်လို့ ဝသွားသောအခါမှ နောင်အခါ လိုးချင်တဲ့အချိန် စိတ်ကြိုက်ခေါ်လိုးလို့ရအောင် ဖင်ကော စောက်ဖုတ်ကော ပါကင်အဖွင့်ခံထားရလို့ မျော့မျော့ပဲကျန်ရှာတော့တဲ့ အငြိမ့်မင်းသမီးချောလေး ခိုင်ခိုင်ကို သူ့ရဲ့မြင်းပေါ်ကို အတင်းဆွဲတင်ကာ သူတို့ရဲ့ ဓားပြစခန်းကို ဖမ်းခေါ်သွားလေတော့သည်။ ဒါ့အပြင် ရွာထဲမှ ရုပ်ချောပြီး ဖင်တွေနို့တွေကိတ်တဲ့ အပျိုလေးတွေကိုလည်း ဓားပြဗိုလ် ဗိုလ်မိုးသီးက မုဒိမ်းကျင့်ရန် ဖမ်းခေါ်သွားလေသည်။

ထိုအချိန်မှစ၍ အငြိမ့်မင်းသမီးချောလေး ခိုင်ခိုင်ခင်မျာ နေ့တိုင်းပင် ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ရော ပါးစပ်ရော အပေါက်စုံအောင် အလိုးခံနေရကာ လောကငရဲကို ခံစားနေရရှာလေတော့သည်။

........................................💚💛💖💝💙........................................  

ပြီးပါပြီ။

တမ်းတတတ်သည် (စ/ဆုံး)

တမ်းတတတ်သည် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ကိုသစ်

ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

 

'' ပြွတ်" 

ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ မွန့်စောက်ပတ်ထဲ ကထွက်သွားတဲ့ လီး မဲမဲချောင်းကြီးကို ကြည့်ပြီး စောက်ပတ်ထဲ ဟာတာ တာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ ဆားငံရေလေ။ စာမေးပွဲတွေ အဲလောက် အများကြီး ရှိတဲ့ ကြား က နေ လာပြီး အလိုးခံရတဲ့ ဘဝလေ။ အရင်ကတော့ မဖြစ်သင့်ဘူး နောက် မဖြစ်တော့ဘူး ဆိုပေမယ့် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ခံစားရတော့လဲ မငြင်းနိုင်တော့ဘူးကွယ်။

“ ကိုဟိန်း တော်ရင် ပြန်တော့မယ် ဒီနေ့က ပင်ပန်းနေတယ်။ နောက်နေ့လာခဲ့မယ် အခုလဲ ဆေးရုံက တန်းလာရတာ”

ဟောက် ဆာဂျင် ဆင်းပြီးကတည်းက အပြင် ဆေးရုံတစ်ခုမှာ စဆင်းတော့ ဟိန်းလတ်နဲ့စတွေ့တာပဲ။ သူက အသားညိုညို နဲ့ အရပ် ကတော့ ပုံမှန်ပါပဲ။ ရုပ်ကတော့ ကုလားဆင်ရယ်။ ကိုယ့် အပေါ် အနွံတာခံတာရယ် ဂရုစိုက်တာလေးတွေနဲ့ပဲ တွဲခဲ့တာပါ။ လိုအပ်တာလဲ မရှိစေရဘူးလေ။ ချစ်လို့ရယ် မဟုတ်ပေမယ့် ကျောင်းကလဲ မဟုတ်။ ကျောင်းတုန်းကတော့ ချစ်သူရယ်လို့တော့ မထားဖူးပါဘူး။ စာတွေနဲ့ ရောထွေးနေတာရယ် ဂိုက်လိုက်သင်တာရယ် မိဘတွေက ကိုယ်နဲ့အတူတူ နေတာမဟုတ်တော့ ကိုယ့်ဖာသာ ချက်စား လျှော်ဖွတ်ဆိုတော့ ကျန်တာတွေ ခေါင်းထဲ မထည့်မိဘူးရယ်။

မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာက ဟိန်းလတ်နဲ့ နေတာကို ပြောတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ အကြောင်းအရင်း။ သူ့အကြောင်း အကုန်မသိသေးပဲနဲ့ ဒီလိုတွေ ဖြစ်ခဲ့တာရယ် တကယ် ချစ် မချစ် မသေချာပဲနဲ့ အလိုလိုက် အလိုက်သိတာတွေကို သာယာမိခဲ့တာတွေကိုပေါ့။ အချိန်သိပ်မရတော့ အပြင် ထွက် ချိန်ရယ်လို့တော့ သိပ်မရှိတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကလဲ သိပ်ပြီး မရိပ်မိတော့ တူတူသွား တူတူစားတွေကလဲ အခုလက်ရှိနေတဲ့ အမကလဲ မသိတော့ အဆင်ကို ပြေနေတာပဲ။ ဆေးရုံနားမှာ တွေ့တွေ့နေတော့ ဒီလိုပဲ ဖြစ်သွားတာပါပဲ။ 

သိပ်တော့လဲ မကြာလိုက်ဘူး တွဲနေရာကနေ နှစ်လလောက်ကြာတော့ ဆေးရုံကနေ ညဂျူတီကနေ အထွက်။ ဟိန်းလတ်တိုက်ခန်း လိုက်ရာကနေ အဖွင့် ခံလိုက်ရတာပါပဲ။ အဖွင့်ခံလိုက်ရတော့လဲ ဘာဖြစ်လဲဆိုတော့ ပွင့်သွားတာပေါ့။ ဖွင့်တဲ့နေ့ကဆို ကိုယ် မျှော်လင့်ထားတဲ့ SEX က အေးအေးဆေးဆေးလေး ထင်ပေမယ့် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းနဲ့ ဘာဂျာတွေ ကို ကင်းမြှီးကောက်ထောင်ပြီး အမှုတ်ခံရတာတွေ ခေါင်းက အောက်စိုက်နေတော့ ဟိန်းလတ်လီးကို ကိုယ့်ဖက်က အလိုက် တသိနဲ့ ပြန် စုတ်ပေးလိုက်ရတဲ့ Oral sex တွေ စုံလို့ပါပဲ။ 

ကိုဟိန်းလီး က ထိပ်က ဖြတ်ထားတာတွေ့တော့ ကျန်းမာရေး ရှု့ထောင့်က ကြည့်တော့ ကောင်းသားပဲ။ သူ့ family ကလဲ ဒီလိုလုပ်ပေးထားတာပဲ ဆိုပြီး ရိုးရိုးလေးပဲ စဉ်းစားမိတာ။ အဲဒီ့နေ့ကတော်တော် အီစိမ့်သွားတာ။ ခုတင်ပေါ်မှာ လူကို လိုးတာ ချာလပတ်ကို ယမ်းနေတာပဲ။ ပက်လက်တွေရော လေးဖက်ထောက်တွေရော ဒါတောင် first time မှာတောင် အပျိုစင်ကို ဖြုတ်ရတာကို တောင် အားမရနိုင်သေးပဲ လေးချီမြောက်မှာ ဖင် လိုးမယ် ဆိုလို့ ငိုယိုပြီး မနည်းတောင်းပန်ရသေးတယ်။ 

သူ ကျေနပ်အောင် ၆ ချီလောက် ညနေ 5နာရီလောက်အထိ မနက်စာစားချိန်ရယ် နေ့လည်စာစားချိန်လေးပဲ နားခဲ့ရတာ။ ဂျယ်တွေဆိုတာတော်တော်သုံးရတယ်။ ဒီလောက်လိုးတာ ပူထူကုန်လို့ မနည်းကို ဖက်ပြီး အလိုးခံရတယ်။ သာဒ့် အမ်ဘီတုန်းက ကြည့်တဲ့ အောကားထဲက ကောင်ထက်တောင် ဆိုးသေး။ တကယ်ကို မညှာမတာလိုးတာ။ ဘယ်တုန်းထဲက လိုးချင်နေမှန်းမသိဘူး။ ဒီလိုမှန်းသိ ကျောင်းထဲက ဂျူနီယာလေး ကိုယ့်ကို လဲ အခုထိ ကြိုက်နေတုန်းဖြစ်တဲ့ ကောင်းမြတ်ကိုပဲ ပြန်ကြိုက်လိုက်ရ ကောင်းသား။ သူကတော့ပျော့ဖတ်ဖတ်နဲ ဖြူဖြူ သန့်သန့်လေးပါပဲ။ အခုတော့ တော်ပါပြီ ဆိုတာတောင် မရ။ 

သူ့နဲ့သွားနေခါနီးဆို အရမ်းကြောက်တာပဲ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ တစ်ခါသွားရင် အနည်းဆုံး 4ချီလောက်ကတော့သေချာတယ်။ 4ချီဆိုတာ သူ ပြီးတဲ့ အချီကိုပြောတာ။ မွန်ပြီးတာဆိုရင် တော်တော်များတယ်။ လူကတော့ ပျော့ ခွေပြီးကိုနေတာ။

တစ်ရက်ပေါ့ သူနဲ့နှစ်ခေါက်လောက်နေပြီးတော့ အိပ်ရာပေါ်မှာ နားနေတုန်း သူ့ဖုန်းလာလို့ဘေးနား က နားထောင် အလီ ဆိုတာ သူ့ကုလားနာမည်ထဲက နာမည်တစ်လုံးမှန်းသိလိုက်ရတယ်။ ကိုယ့်ဖာသာ ဘယ်လောက်ပဲ လွတ်လပ်တဲ့ အတွေးတွေ ရှိနေပါစေ အသိုင်းအဝိုင်းကတော့ ဘယ်လိုမှ လက်ခံမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာသိတော့ တွေဝေသွားတယ်။ ပုံစံကြည့်ရင်လဲ ဘယ်လိုမှ မထင်ရဘူးဆိုတော့။ 

ထားပါတော့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ အခုနောက်တော့ နှစ်ပတ်လောက်မှ တစ်ခါလောက်ပဲ သွားဖြစ်တော့တယ်။ သွားလည်း မထူးပါဘူး အလိုးခံရတာတော့ခံရတာပဲ။ ဦးနှောက်က တော့ ရှေ့ဆက်မတိုးသင့်မှန်းမသိပေမယ့် သွေးသားတွေကတော့ တောင်းဆိုနေတုန်းပဲ။

ဒီလိုနဲ့အချိန်တွေ ကြာလာတော့ တစ်ရက်ပေါ့။ သူနဲ့ လမ်းခွဲ သလို အနေအထားတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အဆက်အသွယ် တစ်ခု နဲ့တစ်ခုကြား တော်တော် ကြာပြီးမှ သူ့ဖက်က ချိန်းဆိုမှု တစ်ခုကို လက်ခံခဲ့တယ်။ "ထားခဲ့တော့မယ် ဆိုရင်လဲ ခဏ ငါ့ရဲ့ နဘေးနားမှာ" ဂျီလတ်သီချင်းလေးပို့ပြီး တောင်းဆိုတော့လည်း တစ်ခါလောက်တော့ ခွင့်ပြုနေချင်မိတယ်။ 

ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ကောင်းမွန်နဲ့က ချစ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ပြီး အမနဲ့ကောင်းမွန် နဲ့ကလည်း အိမ်ကို ဝင်ထွက်နေတော့ ဟိုဖက်အိမ် ဒီဖက်အိမ် သိနေပြီပေါ့။ ကိုဟိန်းကိုလဲ ပြောလိုက်တယ်။ လက်တွဲကြဖို့ဆိုတာ အဆင်မပြေဘူးလေ။ တစ်ခန်းရပ်လေးပဲ ကောင်းပါတယ်လို့။ တစ်ခန်းရပ်တွေကတော့ ဆက်ရန် ဆိုပြီးပေါ်လာတတ်တာတော့ ကံကြမ္မာ လို့ ခေါ်ရမလားပဲ။ ကောင်းမွန်ကိုတော့ ပြောပြဖူးပါတယ်။ 

ဟိန်းလတ်နဲ့ကြိုက်ခဲ့ဖူးတာရယ် အတူတူ နေခဲ့ဖူးတာရယ်ပေ့ါ။ 

“ မ ရယ် ပြီးခဲ့တာတွေအတွက် ကျွန်တော် ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ။ နောက်ဖြစ်လာမယ့် အနာဂါတ်ကိုပဲ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အကောင်အထည် ဖေါ်ကြတာပေါ့။ နောက်ပြီး ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် က လျှောက်ရမဲ့ လမ်းကလဲ တူတယ်။ မကို ချစ်ခဲ့တာ အခုမှ မှ မဟုတ်တာ”

“ မောင် ခွင့် လွှတ်တယ် ကျေနပ်တယ် ဆိုရင် ပြီးတာပါပဲ”

“ နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်လောက်တော့ နင့် တစ်သက် မမေ့အောင် ကြည့်ခွင့်လေးတော့ ပေးခဲ့ပါလား ဘယ်တော့မှ အပြစ်တွေ မမြင်ပါဘူး”

“ အား အရမ်း မဆောင့်နဲ့ကွာ”

“ ကောင်းလို့ပါ အရမ်းကောင်းတယ်။ မတွေ့တာကြာလို့ မသိဘူး။ ကြပ်နေတာပဲ”

“ ဒီမှာ သေတော့မယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ”

“ နောက်ဆို လိုးရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး မွန် ရယ်။ ဒီနေ့တော့ မွန့်ကို တစ်သက် မမေ့အောင် လိုးပေးမလို့”

“ လုပ်ကွာ အိမ်ကိုတော့ ညနေ ပြန်မှာနော်”

နောက်သုံးလေးရက်ဆို မင်္ဂလာဆောင်က ကပ်နေပြီ။ မောင် က နယ် ခဏပြန်ပြီး သူမိဘတွေ ပြန်ခေါ်နေလို့အခုလို လာခဲ့တာ။ လာတုန်းကတော့ စကားပြောဖို့ပဲလာတာ။ ခံစားနေရတဲ့ မျက်နှာလေးတွေ့တော့ လိုက်လျောမိတာ။ အရင်ကလဲ ဒီကိစ္စတွေပဲ ရှိခဲ့တာပဲဆိုတော့ ချစ်တယ်ဆိုတာ တကယ်တော့ မရှိပါဘူး။ ကိုယ့်လိုအင် ဆန္ဒတွေအတွက် ပဲ ဆန့်ကျင်လက်လိင်တွေကို လိုအပ်တာပါ။

ဖေါင်း ဖေါင်း

ပြွတ်ပြွတ် ဗွက် ဗွက်

အာ

ပြွတ်

“ အာ့ ဘာလို့ဆွဲထုတ်လိုက်တာလဲ”

“ တစ်မျိုးစမ်းချင်လို့”

 

“ ဘာတွေ စမ်းမလို့လဲ ဒီလောက်လုပ်တာပဲ တော်တော်စုံနေပြီ”

“ ကိုယ်တို့ တစ်ခါကြည့်တဲ့ ဗီဒီယို ထဲကလို လုပ်ချင်လို့နော်”

“ ဘယ်လို ဟာလဲ”

“ သဇင့် အောကားလိုလေ”

“ အခုလဲ လုပ်နေတာပဲ”

“ ဟိုလေ။ blindfold လေး လုပ်ပြီး မွန့်ကို လုပ်ချင်လို့”

“ ဟာ ဒီတိုင်းလုပ်လဲ ရနေတာကို ကိုရယ်”

“ လုပ်ပါ မွန်ရယ် ဒီတစ်ခါတည်းပါ အမှတ်တရပေ့ါ”

“ ပြောမရလဲ သဘောပဲ”

“ အင်း”

မွန်လဲ ကိုဟိန်းလတ် သဘောကျ နေ ပေးလိုက်တယ်။ သူ့တိုက်ခန်းမှာကလဲ ဘယ်သူ့မှ မရှိဘူးလေ။

“ ဒါဆို ခဏလေးနော် ကို ကြိုးသွားယူလိုက်မယ် ဟိုဘက်ခန်းမှာ”

မွန်လဲ ခဏစောင့်နေလိုက်တယ်။ သူပြန်လာတော့ အကျီၤတွေတော့ မချွတ်သေးဘူး။ မွန် ခေါင်းငုံ့ပေးဆိုပြီး Blindfold လေးစွပ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ လက်ကို ပဝါစအရှည်လို ဟာလေးနဲ့ ချည်ထားပြီး နောက်ပြန်လှည့်ပြီး နံရံလေးမှာ ကပ်ပြီး မတ်တပ်လေး ဖြစ်အောင်ထိန်းပေးထားတယ်။ ကိုက အဲလို လုပ်နေရင်းနဲ့ပဲ မွန် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာတယ်။ သဇင့်ရဲ့ အောကားထဲ က သဇင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုများခံစားနေရမလဲဆိုပြီး ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကို လိမ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်နေလိုက်တယ်။ အချိန်ကိုက်ပါပဲ အခန်းထဲကို လူတစ်ယောက် အသံဖွဖွလေးပေးပြီး ဝင်လာတယ်။ 

ပြီးတော့ အခန်းထဲက လူနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မျက်ရိပ် ပြလိုက်ကြတယ်။ တစ်ယောက်က မွန့် နောက်ကနေ တိတ် တိတ်လေး ခွာပြီၤး နေရာဖယ်ပေးလိုက်တယ်။ နောက်ကနေ ရောက်လာတဲ့ တစ်ယောက်ကတော့ အရပ်အမောင်းကတော့ ဟိန်းလတ်ထက် မသိမသာ ပိုမြင့်ပြီးတော့ လူကောင်လဲ နည်းနည်းထွားတယ်။ ပို သိသာစေတာကတော့ တွဲလောင်းကျနေတဲ့ မပျော့မမာ အနေအထားမှာတောင် ဟိန်းလတ်ရဲ့ တောင်နေတဲ့ အနေအထားထက် ပိုကြီးပြီး ရှည်မျောမျော ဒစ်ဖြတ်ထားတဲ့ လီးမဲမဲကြီးတစ်ချောင်းပါပဲ။ ကော့နေတဲ့ မွန်မွန့်ဖင်တွေကို လီးနဲ့ဖွဖွလေးတို့ပေးလိုက်တော့ မွန်လဲ အသဲယားပြီး ကြက်သီးတောင်ထတယ်။ သဇင် လဲ အဲလို ခံစားရမှာပဲ ထင်တယ်။

“ ကို လုပ်တော့လေ” 

လူမဲကြီးက မွန့်ပေါင်တွေကို ဖြဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကုန်းပြီး ဖင်သားလေးတွေကို လျှာ နဲ့လျှက်ပေးတော့ 

“ အင်းးးးးး မှုတ်ရင်လဲ မှုတ်ကွာ ..ဒီမှာ မနေတတ်တော့ဘူး”

ပလပ် ပလပ် ပလပ် 

“ ယားတယ် ကိုရယ် မျက်နှာဖုံးတပ်ပြီး မှုတ်နေတာလား”

ပေါင်ကြားထဲမှာ မုတ်ဆိတ်မွှေးတွေလို နဲ့ ဘာတွေ အဆန်းထွင်နေပြန်ပြီလဲ မသိဘူး။ မှုတ်ခံရတဲ့ အထဲ ဒီတစ်ခါ ပိုမိုက်တယ်။ အမွှေးတွေပါ ပါတော့ ကိုတစ်ယောက်ကလေ။ တော်တော် အတတ်ဆန်းချင်တယ်။ ကောင်းလိုက်တာာ။ 

“ အာ ပြီးပြီကွာ ကောင်းလိုက်တာ”

ဖြောင်းးးး ဖြောင်းးးးး ဖြောင်းးးးး

“ နာတယ်.. ဘာလို့အရမ်းရိုက်နေတာလဲ” 

ဖင်သားလေးတွေက ကို လူစိမ်းက လက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့ အားရပါးရ နှစ်ချက်က ရိုက်ပလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မာတင်းနေပြီဖြစ်တဲ့ သူ့လီး ကို တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် ဂွင်းတိုက်ပြီးတော့ မွန့်မွန့်ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး လီးနဲ့စောက်ပတ်တေ့မိအောင် ချိန်နေတယ်။ မွန် ကလဲ ဘယ်ရမလဲ နာအောင်ရိုက်တော့ ဖင်ကို ဟိုဒီဖက် ယမ်းပြီး တေ့လို့မရအောင် လှုပ်ပေးလိုက်တယ်။ မှတ်ပလား ရိုက်ချင်ဦး။ 

အဲတော့မှ ကိုလူစိမ်းက လီးကိုကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို လွှတ်ပြီး မွန့်မွန့်ခါးကို ကိုင်ပြီး ငြိမ်အောင်လုပ် ပြီးတော့ ဖင်ကြားထဲကို တံတွေးထွေးချတယ်။ တံတွေးတွေက ဖင်ဝကို ဖြတ်ပြီး စောက်ပတ် အဝ အရောက်၊ မွန်ကလဲ ယောင်ပြီး နွေးသွားလို့ ဖင်အကော့ ကျမှပဲ လီးကို ကော့ဖင်ကို တစ်ချက်ကောက်ပြီး ချိန်သားကိုက် လီးထိုးချပလိုက်တယ်။

ပလစ် ပလစ်

“ အားနာတယ်။ ဘာတွေ လုပ်ထားတာလဲ နာတယ်။ ပြန်ထုတ်လိုက် ကိုဟိန်းလတ်”

မွန် နာလွန်းလို့ ကော့နေတဲ့ ဖင်တောင် နံရံကိုကပ်သွားတယ်။ လီးကတော့ အဆုံးမဝင်သေးပါဘူး။ နံရံမှာ ကပ်နေတဲ့ မွန့်စောက်ပတ်ထဲ ဝင်အောင် သူ့အရပ်နဲ့ မတူတဲ့အတွက် ဒူးကို ကွပြီး ပင့်လိုးပြီး ရသလောက်ဝင်အောင်လုပ်နေတယ်။

“ တော်ပြီနော် ဟီးးးး ဟီးးးးးးးနာတယ် ခွေးကုလားဟိန်းထက် နှမသားချင်းကိုယ်ချင်းမစာနာ အတင်းလုပ်တယ်”

“ ကောင်မ နင်မှ ငါ့ကို မယူချင်တာ။ အခုလိုးနေတာ ငါလိုးနေတာ မဟုတ်ဘူး။ ငါ့ ဦးလေး အီစမိုင် လိုးနေတာ”

“ နင် ယုတ်မာလှချည်လား ငါ့ကို အခုလွှတ် ခွေးကုလား”

ပလောက်

လီးက စောက်ပတ်ကနေ ကျွတ်ထွက်သွားတယ်။

“ အလီ ဒီကောင်မကို မျက်လုံးကာကို ချွတ်ပေးလိုက်။ ကုလားလီး ဘယ်လောက်ကောင်းတယ်ဆိုတာ မျက်နှာ ချင်းဆိုင်ပြီး လိုးပြမယ်။ နင့်မျက်နှာကို တည့်တည့်ကြည့်ပြီးလိုးမယ်”

မွန့်ကို အတင်းခုတင်ပေါ်ကို တင်ပြီး BLINDFOLD ကို ခွာလိုက်တယ်။ မြင်လိုက်ရတာ တော်တော်ရုပ်ဆိုးတဲ့ ကုလားကြီးတစ်ယောက်။ မဲနေတာပဲ။ လက်ကတော့ ချည်ထားတာက မလွှတ်သေးတော့ ရုန်းလေ လက်နာလေပဲဖြစ်နေတာ။ ပက်လက်လဲဖြစ်သွားရော အတွန်းခံလိုက်ရလို့ သတိလွတ်သွားတဲ့အချိန် လက် က နောက်ပြန်ချုပ်ထားတော့ ခါးလောက်မှာ ခုနေတယ်။ တော်သေးတာက မွေ့ယာဖြစ်နေတယ်။ အီစမိုင်လဲ အလစ်မှာ ပေါင်ကြားထဲဝင် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အလယ်ကနေလက်နဲ့ထောက်ထားတော့ ပေါင်ကို ဖြဲထားသလိုဖြစ်နေတုန်း လီးမဲမဲကို စိုက်ချပြစ်လိုက်တော့ နောက်တစ်ချက် သေလောက်အောင်နာတယ်။ ဒီတစ်ခါကတော့ အဆုံးထိဝင်တယ်။

“ ခွေးကုလား နင့် နှမကို သွားလုပ် အခုပြန်ထုတ် ထွီးးးးး”

မျက်နှာကို တံတွေးထွေးခံရတော့ အီစမိုင်က 

“ အေး ထွေး ဒီမှာကြည့် နင်ထွေးလိုက်တဲ့ တံတွေးတွေ နဲ့နင့် ဖင်ဝကို သုတ်ပြီး ဖင်ပါလိုးပစ်မယ်”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ လက်က မျက်နှာကတံတွေးကိုယူ ခါးအောက်ကနှိုက်ပြီး ဖင်ဝကို သုတ်လိုက်တယ်။ လန့်ပြီး အား မလုပ်ပါနဲ့ဆိုပြီး ခါးက လန့်ပြီးအကော့ အပါ်စီးကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ ရုန်းရင် ရုန်းတဲ့ဘက်ကို လိုက်ပြီးလိုးတာ။ လိုးနေတဲ့ကြားက နို့တွေကိုလဲ အလွတ်ပေးခံရတာ မဟုတ်ဘူး။ နို့လဲ အစို့ ခံရတော့ မုတ်ဆိတ်ပါပါတော့ အလိုးခံနေရင်းနဲ့ စောက်ပတ်ကလဲ အလိုက်ကမ်းဆိုးမသိဘူး။ အရည်တွေကော အသံတွေကော ထွက်တာ စုံနေတာပဲ။ မုန်းတယ်။ စောက်ဟိန်းလတ်။ ရင်ထဲမှာ စကားတွေ ရှိပေမယ့် အတွေ့နောက်ကို အသိက လိုက်နေတယ်။ မျက်ရည်တွေ ဝဲနေတဲ့ မွန့်ရဲ့ မျက်နှာလေးက သနားဖို့ထက် ဆွဲဆောင်တဲ့ မျက်နှာလေးမျိူးများ ဖြစ်နေမလား တော့ မသိဘူး။

လိုးချက်တွေကတော့ စိပ်လာတယ်။ ကောင်းလာပြီ။ ငါလိုချင်တာတွေ မဟုတ်ဘူး။ ဒီခံစားမှုတွေ မပေးပါနဲ။ နာတယ်။ နာတယ်။ နာတယ်။ ပြွတ်။ နာတယ်။ ကောင်းလာပြီ။ ပတ် ပတ် ပြွတ် ဖတ် ဖတ်။ ကောင်းတယ်။ မုန်းတယ်။ ဒီကုလားကြီးကို။ လရည်တွေ ထွက်လာပြီ။ အားးးး မလုပ်နဲ့။ အများကြီးပဲ မကုန်သေးဘူးးးးးး။ ထွက် နေတုန်းပဲ။ ညှစ်ပေးသလို ဖြစ်နေပြီ မွန်ညှစ်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ မကုန်သေးဘူး။ ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်ပြီလဲ။

“ ကောင်းတာကွာ အလီ စောက်ရမ်းလိုးကောင်းတဲ့ စော်ပဲ မင်းကံကောင်းတယ်။ စောက်ပတ်က ဖေါင်းတင်းပြီး လိုးချက်တွေကို ပင့် ပင့်ခံတာ”

“ မဟုတ်ဘူး”

“ ဟိန်းလတ်ရယ် တောင်းပန်ပါတယ်။ ကြိုးဖြေပေးပါတော့။ လက်တွေ နာလှပြီ။ ဦးလေးရယ် ပြီးရင်လည်း တော်ပါတော့နော်”

“ ဟား ဟား ဟား။ အဲလို ပြေပြေလည်လည် ပြောရင် ဖင်တောင် အလကားလိုးပေးလိုက်မယ်”

မချစ်သော်လည်းအောင့်ကာနမ်းတဲ့ ဒီအချိန်မှာ အာခံနေရင် ဘာမှ ထူးလာမှာမှ မဟုတ်တာ။ 

“ မွန် ရေသွားဆေးပါရစေ” 

ရေနဲ့ ထိလိုက်ရင် စပ်တယ်။ သေချာတယ်။ အောက်သားလေးတော့ ကွဲသွားပြီ။ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလဲ နီရဲနေပြီ။ အီးးးး ဟင်။ မျက်ရည်တွေ ကျလာတော့ မထူးပါဘူးဆိုပြီးးး ရေပန်းအောက်မှာ ခေါင်းထိုးပေးလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ ဟိန်းလတ်က လာပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ခေါ်ထုတ်သွားတယ်။ တာဝါ လေးနဲ့ယုယု ယယ လာသုတ်ပေးတယ်။ ဟိန်းလတ်ကို ဖက်ပြီး ငိုမိတယ်။ ရက်စက်တယ်။

“ ကိုဟိန်းလတ် ဟီး ဘာလို့ ကိုယ့်ချစ်သူ တစ်ယောက်ကို အဲလို လုပ်နေတာလဲ”

“ ပြီးတာတွေ လာမပြောနဲ့တော့ မွန် ပြန်စရအောင်”

“ တော်ပြီနော် မွန့်ကို သနားရင် အိမ် ပြန် ပါရစေနော်”

“ အစောကြီး ရှိသေးတာ ခဏနေဦးနော်”

“ ဘာလဲ ဆက် လိုးဦးမှာလားးမလုပ်ပါနဲ့တော့နော်”

“ အခုမှ တော့ လာပြီး တားမနေနဲ့တော့ ဦးလေးလဲ အိမ်ရှေ့မှာ အရက် သောက်ပြီး စောင့်နေတယ် သူဝဦးမှာ မဟုတ်ဘူး”

“ အောင်မလေးးးး” 

ဆိုပြီး ဒူးခွေကျသွားတော့ ဟိန်းလတ်က ပွေ့ပြီး အိမ်ရှေ့ကို ခေါ်သွားပါတော့တယ်။ အချိန်တွေ ကုန်လွန်ခဲ့တော့လည်း မွန့်အတွက် အတိတ်တွေ က မလှပပေမယ့် အနာဂါတ်တွေတော့ လှပမယ်ထင်ရဲ့ကွယ်။ အခုတော့ ဘေးနားမှာ လဲ ကိုယ့် ချစ်တဲ့ကိုယ့် အပေါ်နားလည်မှု ရှိတဲ့ အိမ်ထောင်ဘက်လဲ ရှိနေပြီ။ ယောင်္ကျား က GP ဖွင့်ပြီး အလုပ် ကြိုးစားနေတော့ နောက် နှစ်လောက်ဆို ဘွဲ့လွန်တောင် ဝင် ဖြေဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ 

လူတွေ က ဆရာဝန် ဖြစ်နေတာ ကို မြင်တာ သူပေးဆပ်လိုက်ရတဲ့အရာတွေကို ဘယ်သူမှ မြင်တာမဟုတ်ဘူး။ မမဆိုရင် အခုလို ရနှစ်ကျော်ကြီး သူပဲ ဒုက္ခခံ ပြီး ကြိုးစားပေးခဲ့တာ။ မွန် ကလဲ ကျေးဇူးသိတတ်တော့ ဆရာဝန်လဲ ဖြစ်ကော ယောင်္ကျား ယူလိုက်ကကော တော်တော် အားကိုးရတဲ့ ညီမလေ။

မောင်ကတော့ အတိတ်က အကြောင်းတွေကို ဘာမှ အပြစ်မတင်တဲ့အတွက် မျှော်လင့်ထားတာထက် ပိုကောင်းတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးတစ်ခု ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရခဲ့တာတော့ လောကကြီးကို ကျေးဇူးတင်ရမယ်။ ဒါပေမယ့် မောင်နဲ့တူတူအိပ်တဲ့အခါကျတော့ တစ်ခါတစ်ခါတော့ လဲ အားမလို အားမရတော့ ဖြစ်သား။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ချစ်နေကြလို့သာ ကြည်နူးမှုနဲ့ အဆင်ပြေ ပြီးမြောက်နေကြတာ။ 

တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း ကျေနပ်အားရမှုဆိုတာတော့ လိုချင်သားရယ်။ ကောင်းမြတ် တစ်ယောက်ကတော့ အချိန်တွေ အကြာကြီး လိုချင်ခဲ့ရတဲ့ မွန် မွန့်ကို အခုလို တရားဝင် ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရခဲ့ရတော့ တစ်လောကလုံးမှာ သူ့လောက်ပျော်တဲ့လူတောင် မရှိဘူး လို့တောင် မင်္ဂလာဆောင်တုန်းက တွေးတွေးပြီး ပြုံးနေလို့ မ ကတောင် တားရတယ်။ (ကျွန်တော်က မွန့်ကို မလို့ခေါ်တာဗျ) အဲလောက်ကြီး ပြုံးနေရအောင် မောင်ဘာတွေ လုပ်ထားလဲ ပြောလို့ မနည်း မျက်နှာပိုးသတ်ရတယ်။

မင်္ဂလာဦးညလဲ ရောက်ကော တစ်ကိုယ်လုံးကို သေချာကို နမ်း ပွတ်သပ်ပြီး ချစ်ပေးလိုက်တယ်။ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။ မ ကို အိပ်ယာပေါ်က ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ရင် ကျေနပ်အောင် ကြိုးစားပေးမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ တစ်ခုပဲ ကံမကောင်းတာက မရဲ့ ပထမဆုံး လူတစ်ယောက် အဖြစ် ဖြစ်ခွင့်မရှိခဲ့တာရယ်။ အရင်လူနဲ့မ က တော်တော်ကြီး ပက်သက်ခဲ့တာတွေကို မ က ပြောတော့ ပထမတော့ တစ်မျိုးပဲ နောက်တော့ အဲလို ဖြစ်ခဲ့တာလေးတွေကို ပြန်ပြန်မေးပြီး လိင် ဆက်ဆံကြတာ အဲလို အခါမျိုးတွေကျရင် မ ရဲ့ စိတ်တွေ ပိုထလာပြီးတော့ ပြီးမြောက်တာတွေ မြန်မြန်သွားတယ်။ 

ဒီလို အခြေအနေလေးတွေကြောင့်လဲ ကျွန်တော်က ခဏခဏ ပြောပြီး လုပ်ဖြစ်ကြတယ်။ ရင်ထဲမှာတော့ မ သာ စိတ်ချမ်းသာမယ်ဆိုရင် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခွင့်ပြုထားမယ်လို့တော့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ မ ပျော်ရင် စိတ်ချမ်းသာရင် ကျွန်တော့် ဘဝကြီး ပြည့်စုံပါတယ်။

......................................................................................................................

သက်မွန်တစ်ယောက်တော့ လောကကြီး ကို မေ့ပြီး အင်တိုက်အားတိုက် ဆောင့်လိုး တာကို ခံနေရပြီး ရှက်စရာကောင်းတာဆိုတာ ဘာမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ ဟိုတယ်က ကန်တော်ကြီးနားက လူတွေ သိပ်မသိတဲ့ဟိုတယ်တစ်ခုရဲ့ စနေနေ့လေးမှာပေါ့။ တစ်ပါတ်တစ်ခါတော့ ဒီကိုလာပြီး ကာမ အလိုတွေ ဖြည့်ပေးနေရတာပေါ့။ စနေနေ့ဆိုတော့ နေ့ဝက်ဆိုပြီး လာတည်းနေတာပေါ့။ 

ကိုထွန်းဆိုတာလည်း ချောချော လှလှ လူတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အသားမဲ မဲ အောက်သားတစ်ယောက်ပေါ့။ ဟိုးငယ်ငယ်တုန်းက လှေ လိုက်ပြီး အခုကျတော့ လှေ ပိုင်နဲ့ သင်္ဘောပိုင်နဲ့ အစစ အဆင့်မြင့်လာခဲ့သူပေါ။ အရင်တုန်းကဆိုရင် လှေပေါ်မှာပဲ ကိစ္စပြီးခဲရတာပေါ့။ နောက်တော့ အဲဒါတွေ မလိုတော့ဘူးလေ။ ပိုက်ဆံရှိလာတဲ့ နောက်တော့ ကောင်းကောင်းပဲ စားတော့တယ်။ အပျိုစစ်စစ်တွေကျတော့လည်း အဆင်မပြေဘူး ပြီးတော့ လိုချင်တဲ့ပုံစံမပေးနိုင်တာများတယ်။ ပါကင်ဆိုပြီး သွားမလုပ်နဲ့ သွေးထွက်တာပဲ အဖတ်တင်တယ်။ ကျန်တာတွေ က ဘာမှ ကို မကောင်းတာ။ ပြီးတော့ ပြောရဆိုရတာ ခက်သေး။ 

တော်ပါပြီ။

အခု ဒီဆော်ကျမှ လိုးလို့ကိုကောင်းတာ တော်တော်လဲ အပေးကောင်းတယ်။ ဆွဲနေတာတော့ ကြာပြီ ပေးခဲ့တာပိုက်ဆံဆိုတာ ဆောရီးဗျာ။ အပြောမတတ်လို့။ သူ့ကိစ္စတွေတော့မဟုတ်ဘူး သူ့ညီမ ကိစ္စတွေအတွက် ပိုက်ဆံလိုလို့ ချိတ်ဆက်မိရာကနေ တွေ့ခဲ့တာ တော်တော် တောင့်တဲ့ဆော်။ တစ်ခါတစ်လေကိုယ့်မှာ သင်္ဘောတွေ အတွက် အလုပ်ရှုပ်နေလို့ မတွေ့ဖြစ်တဲ့နေ့တွေဆို လီးကိုတောင်နေတာ။ တော်တော်လိုးလို့ကောင်းတဲ့ဆော် ကလေးတစ်ယောက်အမေ ယောင်္ကျား လဲ ရှိတယ်။ ပိုက်ဆံဆိုတာတော့ ကျွန်တော့်အတွက် ဆိုတာ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။ ပြောတာကြာတယ်။ သက်မွန်ကို လိုးရတာ လွှတ်ကောင်းပဲ။

ဖေါင်း ဖေါင်း ဖေါင်း ပြွတ် ပြွတ်

“ လိုးရတာ သိပ်ကောင်းတယ် သက်မွန်ကော အားးး”

“ ကောင်းတယ်”

“ ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်ပေး”

“ ဒီလိုလေးလား” 

ကျွန်တော်လည်း လီးကို မွှေ့ထိုးလေး လိုးပေးလိုက်တယ်။

 

“ အင်းးးးး အဲလိုလေး လိုးပေး ထိတယ်ကွာ”

“ နောက်တစ်ချီ ပြီးရင် ဖင်လိုးချင်တယ်”

“ ကိုထွန်းက အရမ်းလိုးတာပဲ ဖင်လိုးရင် တော်တော် နာမှာ”

“ ဒါဆိုလဲ သက်မွန် အပေါ်ကနေ နေပေးလေ သက်မွန်ဖင်လေးက သိပ်လိုးကောင်းတာ ဖင်ထဲကိုလဲ လရည်တွေ ထည့်ပေးထားမယ် ပြန် မထုတ်နဲ့ အိမ်ယူသွားနော်”

“ တော်ပါ ယောင်္ကျားနဲ့လိုးတုန်း လရည်တွေ ဖင်ထဲက စီးကျလာမှ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေမယ် အရင်တစ်ခေါက်တုန်းကလဲ လရည်တွေ စောက်ပတ်ထဲ ကျန်လို့ မနည်း မရိပ်မိအောင် ပြောရသေးတယ်”

“ အားသက်မွန် ခါးလေးပြန်ကော့ပြီး တောင့်တောင့်လေးနေပေး တစ်ချက်ချင်း လီးဝင်တာ ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့”

“ သဘော အားးး ကိုထွန်း အဆုံးထိ ခဏလောက် ထည့်ထားပေးကွာ ဒီမှာ ကောင်းနေပြီ ဟားးး ပြီးပြီကွာ”

သက်မွန် စောက်ပတ်လေးက ညှစ်တာကို မခံစားနိုင်တာနဲ့ လီးကို ကော့အထိုး မှောက်ခုံလေးဖြစ်သွားတာနဲ့ အားရပါးရ ရိုက်ချက်ပြင်းပြင်းလေး အဆက်မပြတ် ရိုက်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီကောင်မ လိုးရတာ စိမ့်နေတာပဲ။ လရည်တွေ ဆိုတာ ညှစ်ညှစ်ယူတာ။ စောက်ပတ်ကိုက ညှစ်အား သိပ်ကောင်းတာ။ ဒါကြောင့်လဲ အပတ်တိုင်း စနေဆို ဦးထွန်းလာမယ်ဆိုတာချည်းပဲ။ 

ဟိုတယ်ကကောင်လေးတွေဆိုတာ အခန်းကို ထောင့်ခန်းပဲပေးတာ။ ဒီကောင်တွေ ချောင်းနေတာလဲ သိတယ်။ အရင်တုန်းကတော့ အခန်းက အတည်တကျမဟုတ်ဘူး။ နောက်တော့ စနေဆို ဒီအခန်းပဲ ပုံသေဖြစ်နေပြီ။ ဟိုတယ်က ကောင်လေးတွေ ချောင်းနေတာသိတော့ လိုးရတာ ပိုကောင်းတယ်။ သက်မွန်အော်တာလည်း တော်တော်ကျယ်တယ်။ ဂျပန်မတွေထက်တော့ မလျော့ဘူး။ အော်သံလေးကြောင့်လဲသဘောကျတာ ဖြစ်မယ်။ ချောချော လှလှ တောင့်တောင့်လေး အပေးကောင်းလေး။ နှစ်ချီပြီးစားတာတောင် မရိုးနိုင်သေးတဲ့ ကောင်မလေး။ သူ့ညီမကိုပါ စားချင်တာ အိမ်ကို သွားရင် မတွေ့လို့။ မဆုံဖြစ်တာများပါတယ်။

“ ကိုထွန်း ပြီးရင်လဲ ထတော့ ဒီမှာ ပိနေပြီ”

“ ဒီအတိုင်းလေးပဲ နေဦး အရည်တွေ ကို ညှစ်ထား မထွက်စေနဲ”

“ ကိုထွန်းကလဲ ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး အရမ်း အနိုင်ကျင့်တာပဲ”

“ မှောက်ခုံလေး အိပ်နေ ဒီအတိုင်းလေး ကြည့်နေချင်လို့”

“ ပြီးရော”

ကိုထွန်းလဲ Room Service phone ကို ကောက်ကိုင်လိုက်တယ်။

“ မင်္ဂလာပါ အကို ဘာများသုံးဆောင်ချင်ပါလဲ”

“ အေးးးး ဘီယာ နှစ်လုံး tiger ပဲ ပေး ပြီးတော့ ကြက်သားလုံးကျော် shark တစ်ဗူး ပေး၊ အကို လက်ကျန်ပေးထားတဲ့ Double Black ပါ ချပေးး ကွာနော် ညီရာ။ ပြီးတော့ အရင် ပို့နေကျ ကောင်လေးပဲ ပို့ခိုင်းလိုက်ကွာ”

“ အကို မောင်လွင်က နားတယ်။ အကို ကျွန်တော်တော့ မေးကြည့်ဦးမယ်။ တခြားလူ ပို့ရင်ကော အဆင်ပြေလားအကို”

“ ဖြစ်နိုင်ရင်တော့ ပို့နေကျ လူပဲ ကောင်းပါတယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ အကို ကျွန်တော် ကြည့်လုပ်ပေးပါ့မယ်”

“ အေးကွာ အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးပါဦး”

“ ဟုတ်အကို ကျွန်တော်တို့အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်”

“ မြန်မြန်လေးတော့ လုပ်ကွာ နော်”

“ ဟုတ်အကို ဒါပဲနော်”

“ မောင်လွင် ဟေ့ကောင် ထတေ့ာ”

“ ဟား ငါလိုးမ မင်းအမေသေလို့လာ ခေါ်နေတာလား”

“ အေး မင်း အဖေ ခေါ်ခိုင်းလို့လာခေါ်တာ”

“ လီးလား။ မလာဘူးကွာ”

“ ဟေ့ကောင် ထတော့ ကိုထွန်း ရောက်နေလို့ လာခေါ်တာ ဟ မှာတာတွေသွားပို့ရမယ်”

“ ငါဒီနေ့ နားတယ်လေကွာ ရတယ်။ သွားပို့ လိုက်မယ် ငါ့လီးကွာ ညတုန်းက အောကားကြည့်တာ ကောင်းတာကွာ ကြည့်ဦး လီးတောင် ခုထိ မကျသေးဘူး”

“ ဘောစိကော”

“ မရှိဘူး မနက်ထဲက မင်းဘာသာ သွား”

 

“ အေး ကိုထွန်း စော်ကြီးက မိုက်တယ်နော် အပေးကောင်းချက်ကွာ”

“ မင်းဘယ်လိုသိလဲ”

“ ဒီလိုပဲပေါ့ကွ”

“ လစ်ပြီ ဟေ့ကောင် ကောင်တာမှာ လူမရှိဘူး”

“ မင်းတစ်ယောက်ထဲလား”

“ အေး နားတဲ့ကောင်တွေ များနေတယ် မင်းတောင် ရှိလို့တော်သေးတယ်”

“ ဟေ့ကောင် ငါ ကိုထွန်း တစ်ခန်းပဲ ပို့မှာနော်”

“ အေးပါ ပြီးရင် ပြန်အိပ်တော့”

“ အေးးးးးး”

ဒေါက်ဒေါက်ဒေါက် Room Service

“ အေး လာပြီ”

“ စားစရာတွေလာပို့နေပြီ တော်ပြီ ထတော့မယ်”

“ အဲအတိုင်းပဲနေနော် ပြောထားတယ်”

“ အထဲမှာ အရည်တွေကော”

“ တော်ပြီကွာ”

“ လေကုန်တယ်။ ငြိမ်ငြိမ် ခဏလေးနေ”

“ အေးလာပြီ ညီလေး ရေ အေး ဝင်ခဲ့လိုက်ကွာ မင်းပဲ ဘီယာထည့်တော့ တံခါးကိုတော့ လော့ချလိုက်”

“ ဟာ” 

စော်ကြီး ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ လီးပဲ ကွိုင်တတ်တော့မှာပဲ။ ဟဟ ဘဲကြီးက မျက်လုံးမှိတ်ပြနေတယ်။ ဘာအထာလဲကွ။ သူတောင် အလှူပေးနေတာပဲ ကြည့်တယ်ကွာ။

“ မိုက်လားး ညီ”

“ ဗျာ”

“ ဟိုမှာလေ။ ငါ့စော်လေ။ မိုက်လား ခုနကမှ ငါလိုးပြီး လရည်တွေ အပြည့်ထည့်ထားပေးတာ”

“ ဟာ ကိုကြီးကလဲ မနောက်ပါနဲ့ အမ ရှက်နေပါ့မယ် ကျွန်တော့်ကို ခွင့်ပြုပါဦး”

“ မင်းကလဲ လာရှက် နေသေးတယ်။ ဘီယာထည့်ပေးဦးလေ”

ရှက်လိုက်တာ လူဆိုးကြီး သက်မွန်တစ်ယောက် ရှက်လို့မျက်နှာတောင် မဖော်ရဲဘူး။ ပြီးရင်တော့ တွေ့မယ်။ ကျွန်တော်လဲ အမ ဆီက မျက်နှာလွှဲပြီး ဘီယာထည့်ပေးတော့ 

“ အကို နှစ်ခွက်လား”

“ အေး နှစ်ယောက်ဆိုမှတော့ မင်းက ဘယ် နှစ်ခွက် ထည့်ချင်လို့လဲ”

“ ဟဲဟဲ အမ မသောက်ဘူး ထင်လို့”

“ သောက်မှာ ကဲ မင်းလက်ထဲက ခွက် ကို အမကို ပေးလိုက်”

“ ဗျာ”

“ နားမလည်ဘူးလား ပေးလိုက်လေ”

“ ဟုတ်”

သက်မွန်လဲ မထူးတော့ဘူး ဆိုတော့ လက်ဖဝါးနဲ့စောက်ပတ်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ထလိုက်တော့တယ်။ ကိုထွန်းကိုမှ မလွန်ဆန်နိုင်တာ။ ဟ ထွက်ကျကုန်ပြီ စောက်လရည်တွေကလဲ။ ဖင်ပြောင်နဲ့ ဟိုတယ်။ စားပွဲထိုးရှေ့မှာ လရည်တွေ အပြည့်နဲ့ ထ ထိုင်ရတာ ဘယ်လောက်တောင် နေရခက်တယ်။ ဆိုတာ အခုမှ ပဲ ခံစားဖူးတော့တယ်။ လှလိုက်တဲ့ စော်ကွာ။

“ သက်မွန် ဘီယာခွက် ယူလိုက်”

“ ညီလေး မင်းနုတ်လုံတယ် မလား”

“ ဟုတ် ဘာခိုင်းမလို့လဲ မသိဘူး”

“ အေး သက်မွန်ရေ ဘီယာသောက်တော့ ညီ မင်း စားပွဲပေါ်က Tissue Box လေး ယူလိုက်”

“ သက်မွန်ရေ မောင်လေးက လရည်တွေ သုတ်ပေးမလို့ ပေါင်ကားပေးလိုက်”

“ ဟာ မဟုတ်တာ ကိုထွန်းကလဲ”

“ ညီလေး သွား သန့်ရှင်းပေးလိုက် မင်းဆီမှာ စနိုးတာဝါ ကော ရှိလား”

“ ရှိတယ်။ အကို ရေခဲ သေတ္တာ ထဲမှာ ကွိုင်ကော စနိုးတာဝါကော ရှိပါတယ်”

“ မင်း အမကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက် ရတယ်မလားးး”

“ အကို ကလဲ လာနောက်နေတယ်။ အကို နဲ့ အမ သာ သဘောတုူရင် ကျွန်တော်လုပ်ပေးမှာပေါ့ ကျွန်တော်က ဘာနာစရာရှိလဲ”

“ အေး ဒါဆိုလဲ မင်း အမကို သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးလိုက်တော့”

“ ကိုထွန်းးးးးးးး မကောင်းဘူးကွာ”

“ ဘာမကောင်းတာလဲ မောင်လေးက အကောင်းနဲ့ရှင်းပေးမှာကို မရစ်နဲ့တော့ ပြောတော့ ကိုထွန်း ကျေနပ်မယ် ဆိုရင် ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်ဆို အရင်တုန်းက စကားတွေ မေ့ သွားပြီလား”

“ အကို အမ ခွင့်မပြုရင်လဲ မလုပ်ပါနဲ့ ကျွန်တော်သွားတော့မယ် အကို လိုတာရှိရင် လှမ်းခေါ်လိုက်ပါ”

“ နေပါဦးဟ မင်းကလဲ ဧည့်သည်စိတ်ချမ်းသာအောင် လုပ်ပေးရဦးမယ်လေ”

“ ဟုတ်အကို ကျွန်တော်က အမ ကို အားနာလို့ပါ”

“ ရတယ်။ ကိစ္စမရှိဘူး လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပေးလိုက် ငါ ဘီယာသောက်လိုက်ဦးမယ်”

ကိုထွန်း ဘီယာ သောက်ဖို့စားပွဲခုံဘေး က ခုံမှာ ထိုင်ပြီး တီဗွီ လိုင်းဖွင့်တော့ ဒီဟိုတယ်လေးရဲ့ ဝန်ဆောင်မှု တစ်ခု ဖြစ်တဲ့ ချန်နယ် တစ်လိုင်းမှာ အောကားပါ ထည့်ထားပေးတော့ ကိုထွန်းလဲ အသံကို နည်းနည်းကျယ်ပြီး ဘီယာလေးသောက် အရက် လေး တစ်ငုံ ငုံ ကြက်သားလေး တစ်ဖက်လောက် ဝါးပြီး ဇိမ်ကျနေတယ်။ ဒီမှာတော့ ရှက်လို့ရင်တွေတောင်တုန်တယ်။ ညီမလေးအရွယ်လောက်ရှိတဲ့ ကောင်လေး ကိုယ့်ပေါင်ကြားထဲဝင် ပြီးတော့ စောက်ပတ်ကို သုတ်ပေးမယ်ဆိုတော့ ပြီးတော့ သူက နုတ်လုံဦးမှ တော်ကြာ ဟိုတယ်က သူတွေကို ပြန်ပြောရင် ဒုက္ခ တွေတော့ ဖြစ်တော့မှာပဲ။

“ မမ ပေါင်လေးဟပေးနော် ကျွန်တော် မလုပ်ပေးရင် အကို က ပြောနေဦးမယ် မမကို ဆူနေပါ့မယ်”

“ ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်နော် လက် ကို အရင်သွားဆေးလိုက် နောက်ပြီးတော့ ဒီလိုလုပ်တာ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါနဲ့နော် အမ တောင်ပန်းပါတယ်။ သူ့ကို မလွန်ဆန် နိုင်လို့သာ”

“ ဟုတ် အမ ပေါင်လေး ကာပေးနော် ပြီးတော့ လက်လဲ ဖယ်ပေးနော်”

“ လက်ဖယ်လိုက်ရင် ထွက် ကျ လာလိမ့်မယ်”

“ ဟုတ်အမ”

မောင်လွင်တစ်ယောက် သက်မွန် ဖင်ကြားအောက်ကနေ ပြီးတော့ tissue လေး သုံး လေးရွက် လောက် ထပ်ပြီး တော့ သက်မွန် ရဲ့ လက် လေးကို ကိုင်ပြီး ဖယ်ခိုင်းလိုက်တော့ သက်မွန်လဲ ရှက် ရှက်နဲ့ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ခုတင်ပေါ် လက်ထောက် ပြီး လှန်ချလိုက်တယ်။ ရှက်နေလို့လဲ ပြီးတာမှ မဟုတ် တာ မြန် မြန် လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပြီး သွားတော့လည်း ပြီး တာပါပဲ။ 

စောက်ဖုတ်ကတော့ ကွာ ဖေါင်းပြီး ယောင်ကိုင်းနေတာပဲ ဒီဘဲကြီး တော်တော် ချထားလို့များလား မသိဘူး။ Tissue လေးနဲ့ သေသေချာချာ သုတ်ပေးလိုက်တော့ ခြေထောက်လေးတွေ ဘေးကို ပိုကားသွားတယ်။ အကဲစမ်းသလို ဘာလိုလို နဲ့ လက်ချောင်းလေး တွေနဲ့ စောက်ပတ်ကို တို့ကြည့်လိုက်တယ်။ အိနေတာပဲ။ လက်ချောင်းမှာ လရည်တွေ ပေနေတော့ ဖင်ဝလေးကိုပါ မသိမသာ တို့ကြည့်တော့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။

“ ညီလေးဟေ့ကောင်”

“ ဗျာ”

“ ဘာလို့မင်းအသံတွေက တုန်နေတာလဲဟ ဘယ်လိုလဲ ငါ့ကောင်မလေး စောက်ပတ်က လှလား”

“ ဟုတ် အကို”

“ မင်း ကလဲ ရဲရဲ တင်းတင်း ပြောစမ်းပါ လှ လို့လှတယ်ပြောတာ ရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ”

“ ဟုတ်အကို အကို့ကောင်မလေး ရဲ့ စောက်ပတ် က အရမ်းလှတယ်အကို အမွှေးလဲ မရှိဘူး ဖေါင်းပြီးတင်းနေတာပဲ လုပ်လို့တော်တော်ကောင်းမဲ့ပုံပဲ” (အဲလို ပြောစေချင်တာမလား ပြီးရော)

“ အေးကွာ အဲလိုပြောစမ်းပါကွာ”

“ ဟေ့ မင်းရှင်းပြီးရင် ဖယ်တော့”

“ ဟုတ်အမ”

“ ကိုထွန်း သက်မွန် Restroom သုံးဦးမယ်”

“ အင်းသွားလေ”

“ ဘယ်လိုလဲ ညီ မင့်အမ ဖင်လုံးလေးတွေ ကော မိုက်လား”

သက်မွန်လဲ ကိုယ်လဲ အထ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ဆိုတော့ တာဝါလဲ ရေချိးခန်းမှာ မယူထားတော့ အဲလိုလဲ အပြောခံရတော့ စောက်ဖုတ်ထဲတောင် ကျင်သလိုကြီး တစ်ယောက်က အမြဲတမ်း လိုးနေကျ ကျေးဇူးရှင် လူ နောက်တစ်ယောက်ကတော့ ဟိုတယ်။ ဝန်ထမ်းဆိုတော့ တစ်ခါမှလဲ အဲလို မပြောခံဘူးတော့ ရှက်လဲ ရှက်ရှက်နဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ သွက်သွက်လေး ဝင်ပြီး ရေပန်းကို ဖွင့်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ကို ရေနွေးနွေးနဲ့ စိမ်ချိုးပြီး တော်တော်ကြာနေပြီးမှ ထွက်မယ် စိတ်ကူးလိုက်တယ်။ ဒါမှလဲ ဟိုကောင်လေးလဲ ပြန် ပြီးမှ ကိုထွန်းကို စိတ်ကောက်ရမယ် ပိုက်ဆံကလဲ လိုနေပြီလေ။ ဒီနေ့ပေးမယ် ပြောထားတယ်။ ကလေးတစ်ယောက် စရိတ်နဲ့ ညီမ ဆရာဝန်ဖြစ်အောင် လိုက်လျော ပေးလိုက်ရတဲ့ အရာတွေ ဘဝမှာ တော်တော် များနေပြီ ယောင်္ကျားလဲ မသိအောင် အသုံးစရိတ်တွေလဲ တော်တော်လေး ရုန်းကန်နေရသေးတယ်။

“ ကဲထိုင်ပါဦးဟ မင်းက အလုပ်ရှိသေးလို့လား”

“ မရှိပါဘူး ကျွန်တော်ဒီနေ့မှ နားတာ အကို အခုလဲ အိပ်နေရင်း အကိုခေါ်လို့ထလာတာ”

“ မင်းကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ မေးမယ် မင်းစားချင်လား ငါ့ ဇယားလေးကို”

“ ဟာအကို ကလဲ မကောင်းပါဘူး မလုပ်ပါနဲ့”

“ မကောင်းလို့ပဲ မင်းခုနကတောင် ငါ့ ကောင်မလေးရဲ့ စောက်ပတ်တောင် သေချာကြည့်ထားသေးတာပဲ ကိုင်တောင် ကိုင်သေးတာပဲ”

“ ဟာ အဲဒါကတော့ အကို ပဲ ကိုင်ခိုင်းပြီးတော့”

“ ထားပါတော့ ငါက လို းခိုင်းရင် မင်းလိုးမလား”

“ အကိုကလဲ ဘယ်သူက အမလို အမိုက်စားလေးကို မလုပ်ချင်ပဲ နေပါ့မလဲ”

“ ဒါဆို လုပ်ချင်တယ်ပေါ့”

“ ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ အကိုရာ”

“ မင်းက အဖြစ်ကော ရှိပါ့မလား ငါပေးလိုးရင်တောင် ငါ့ကောင်မလေး စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်အောင် လိုးပေးနိုင့်ပါ့မလား”

“ ဘယ်ပြောကောင်းပါ့မလဲ အကို ရာ ညတိုင်း စော်ချနေတာပါ အကိုရာ စော်ကြည်အောင်တောင် ဂေါ်လီတောင် ပတ်ပတ်လည် ထည့်ထားတာ”

“ မင်းက ရုပ်လေးကြည့်တော့ ထင်တောင် မထင်ရဘူး ဂေါ်လီတွေ ဘာတွေနဲ့ပါလား”

“ အကိုကလဲ အရက်လေးသောက်ပြီးလိုးတောင် အကို့စော် အသာလေး နာရီဝက်မကအောင် လုပ်ပေးနိုင်တယ်”

“ ဟုတ်မှလဲ လုပ်ပါ မောင်ကာလုရယ်”

“ တကယ်ပြောတာ အကို အကို့စော် ကောင်းလွန်းလို့ အော်နေစေရမယ်”

“ မင်းပြောတော့ မင်းစကားပေါ့ အဲတော့ မင်းလိုး တကယ် ကောင်းအောင်ဆော်ပေးနိုင်ရင် မုန့်ဖိုးပါ ပေးမယ် အများကြီး ပေးမယ်”(အဲလိုကောင်လေးကို စိတ်ကို ဆွပေးမှ သက်မွန်ကိုတကယ်တီးမှာ အဲဒါမှ အောကားထက်ကောင်းတာကို ကြည့်ရမှာ အဲလို လုပ်ချင်နေတာကြာပြီ)

“ အကို သေချာရင် ပြီးတာပဲ အမကို ချနေတုန်း အကို ကကြည့်နေမှာလား”

“ အေးပေါ့ကွ အဲလို ချတာကြည့်ချင်လို့လဲ မင်းကို ချခိုင်းတာပေါ့ကွ”

“ အမကကော သဘောမတူရင် အော်ဟစ်လိုက်ရင် ကျွန်တော်ထောင်ကျမှာပေါ့”

“ ဟေ့ကောင် ဒီကောင်မကို ငါပိုင်တယ်”

“ ရော့ ခွက်ထဲကိုယ့်ဖာသာ ထည့်သောက် မူးပြီးမှောက်သွားရင်တော့ မင်းကို ငါ ဖင်ပြန်ချမယ်”

“ မလုပ်ပါနဲ့ အကို အရက်က ဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း ချရတာလောက် ကျွန်တော် မကြိုက်ပါဘူး”

“ အေး မင်းမချခင် ငါ့စော်ထွက်လာရင် မင်း မချခင် ရေချိုးလိုက်ဦး သူက အသန့်ကြိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကွိုင်လဲ ယူထားဦး ဒီတိုင်းတော့ ငါပေးမချဘူး ရေချိုးပြီး ကွိုင်ယူပြီး ပြန်လာခဲ့ ခုသွားတေ့ာ”

“ ဟုတ်အကို ကျွန်တော် ခဏနေ ပြန်လာခဲ့မယ်”

“ အေး တံခါးခေါက်လိုက် ဘီယာ နှစ်လုံးလောက်ပါ ထပ်ယူလာခဲ့”

...........................................................................................

ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်

“ အေး ဝင်လာခဲ့ ကွာ”

“ သက်မွန့်ကတော့ ရေချိုးခန်းထဲမှာပဲ ရှိနေတုန်းပဲ သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေတယ် ပြီးတော့ မင်းမှုတ်လို့ရတာပေါ့”

“ အာ အကိုကလဲ”

“ ဘာလဲ မင်းမမှုတ်ဘူးလား”

“ ကျွန်တော်က မမှုတ်ဘူး တန်းလိုးတာ လီးပြပြီးတော့ကို တန်းလိုးတာ ကျွန်တော့်လီးမြင်တာနဲ့ စောက်ရည်ထွက်တယ်”

“ ဟုတ်ပါ့မလား ငါ့ကောင်ရာ”

“ အကို ကြည့်ကြည့်လေ”

“ အေးဒါဆိုလဲ သက်မွန့်ကို သွားခေါ်တော့မယ်”

 ဒေါက်ဒေါက်

“ သက်မွန် ပြီးပြီလား”

“ အင်း ကိုထွန်းပြီးပြီ”

“ လာတော့ ကြာနေပြီ အအေးပတ်တော့မှာပဲ”

“ လာပြီ ဆိုမှပဲဘယ်လို ဖြစ်နေလဲမသိပါဘူးး တကယ်”

တာဝါနဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ဝက်လောက် လုံအောင်ပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းက ထွက်လိုက်တော့ အခန်းထဲမှာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတစ်ထည်ပဲ ဝတ်ထားတဲ့ကောင်လေးကို ခုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး ကိုထွန်းနဲ့ စကားပြောတာ တွေ့ရတယ်။ အောင်မာ ကို ထွန်း က အလိုလိုက်လို့ အရက်ခွက်ကိုပါ ကိုင်ပြီး သောက်နေသေးတယ်။ ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်နေတာလဲ ဘာလို့ WAITER ကောင်လေးကို အဲလို ခုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းရတာလဲ။

“ သက်မွန်လာ ရော့သောက်”

“ မသောက်ချင်ပါဘူး ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ”

“ ရော့ပါ သောက်ဆိုသောက် အရက်နဲ့ကျွဲရိုင်း ရောပေးထားတယ်။ ပြီးတော့ အစားလေးနည်းနည်းလဲစားဦး”

ဘာတွေမှန်းလဲ မသိဘူး မကောင်းတဲ့ အငွေ့အသက်တွေတော့ ရနေတယ်။ ဘုရားဘုရား ဟိုကောင်လေးကိုများ ငါ့ကို လုပ်ခိုင်းမှာတော့ မဟုတ်လောက်ဘူး ထင်တာပဲ ဒါဆို ဘာလို့ဘာလို့ ဟိုကောင်လေးက အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ထားတာလဲ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် အရက်သာက်ပစ်မယ်။ Buttom ‘s up သောက်လိုက်တယ်။ ရင်ထဲမှာ ပူဆင်းသွားတာပဲ ကြက်သားဖတ် သုံးလေးဖတ်လောက် ဝါးပလိုက်တယ်။ သွေးတွေတောင်ပူတယ်။

“ နောက်တစ်ခွက်ပေး”

“ လုပ်လှချည်လား သက်မွန်ရယ် ဖြည်းဖြည်းပေါ့”

“ ဖြည်းဖြည်းတွေဘာတွေ မသိချင်ဘူး မူးတာပဲကောင်းတယ်”

“ အေးချကွာ ရော့ မင်းအမကို စပ်ပေးလိုက် ပျော့ပျော့လေးစပ်”

နောက်တစ်ခွက်လဲ အရင်တစ်ခွက်လိုပဲ သောက်ချလိုက်တာ လူလဲ ကောင်းသွားတော့တာပဲ။ 

“ ကောင်လေးစတော့လေ” 

ကောင်လေးကို ပေါင်သားလေးတွေကို လာကိုင်တယ်။ “ဖေါင်း” လက်ကို ပုတ်ချလိုက်တယ်။

“ သက်မွန် အကို သက်မွန်နဲ့ကောင်လေး လိုးတာကြည့်ချင်တယ်”

“ ကိုထွန်းက လူကို ဘယ်လို မှတ်နေလဲ ဖာသည် မဟုတ်ဘူးနော် လူတကာနဲ့အလုပ်ခံတဲ့ ကောင်မ မဟုတ်ဘူးနော်”

“ ဖာသည် မဟုတ်လို့လဲ ကြေးကြီးကြီး ပေးပြီး ဝယ်ထားတာလေ။ မင်းကို ငါပိုင်တယ်။ မင်းယောကျာၤးက အိမ်မှာ မင်းကို ပိုင်ပေမယ့် ဒီအခန်းထဲမှာတော့ ငါပိုင်တယ်”

“ အဲလို ပြောပြီး လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်လို့မရဘူးလေ”

“ ရတာပေါ့ မင်းနဲ့ငါ သဘောတူညီမှုတစ်ခုရှိတယလေ။ ငါ ကျေနပ်မယ်ဆို မင်း ဘာမဆို လိုက်လျောမယ်ဆို”

“ အဲဒါက ဒါတွေ မပါဘူးလေ”

“ ပြောခဲ့လို့လား ဘာမဆိုလေ”

“ ဟာ မသိတော့ဘူးကွာ ရှင်က လူကို တန်ဖိုးမထားဘူး”

“ တန်ဖိုးထားလို့ အခုလို ဟိုတယမှာ လုပ်တာလေ။ တန်ဖိုးမထားရင် လမ်းဘေးမှာ လုပ်မှာပေါ့”

“ လုပ်ဟာာ မသိတော့ဘူး လုပ်ချင်တာသာလုပ်တော့ နောက် ဘယ်တော့မှ လာမတွေ့တော့ဘူး”

“ အခုတော့ လိုးခံလိုက်ဦး”

“ ရှင်ကြည့်ချင်တယ် မလား ကြည့် ကြည့် နှမသားချင်းကိုယ်ချင်းမစာတဲ့လူကြီး”

“ ကောင်လေး စတော့လေကွာ မင်းကလဲ လိုးချင်တာလဲ တစ်ပိုင်းကိုသေလို့ လိုးပါတော့ဆိုမှ”

“ ဟုတ်”

သက်မွန်ဆိုတဲ့အမရဲ့ ပေါင်လေးတွေ ကိုင်တော့ အမက ပက်လက်လှန်ချပြီး ခေါင်းအုန်းကို မျက်နှာပေါ်အပ်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဘယ်ရမလဲ တာဝါကို ဆွဲခွါ ချပြီးတော့ နို့သီးလေးတွေကို ကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။ တင်းနေတုန်းပဲ ခေါင်းလေးတွေက ထောင်လာတယ်။ တစ်ချက်လောက် အားရပါးရ စုံကိုင်ပြီးတော့ အားရပါးရ ညှစ်လိုက်တယ်။ အားးးး ခေါင်းအုန်းအောက်က အော်သံလေးက လုံးပြီးထွက်လာတယ်။ 

ဟိုဘဲကြီးတော့ အောကားကြည့်သလိုကို သေချာထိုင်ကြည့်နေတာ သေချာ လိုးရမယ်။ အလကားရတာ ပစ္စည်းကောင်းလေးတွေ တစ်ခါတစ်လေမှ စားရတာ စားနေကျ ဖာသည်မတွေလို မဟုတ်ဘူး။ ပေါင်လေးကို အသာဟပြီး ကြည့်လိုက်တော့ လီးက လဲ အလိုက်တသိနဲ့ ခုနက မပျော့မမာ ဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံကနေပြီး တန်းပြီး မတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ အချိန် ဆွဲနေလို့မဖြစ်ဘူးဆိုပြီးတော့ ပါလာတဲ့ ကွန်ဒုံးကို စားပွဲပေါ်ကလှမ်းယူလိုက်တယ်။ 

ကွန်းဒုံးကလဲ အကောင်းစားဆိုတော့ Tiger Type လေ။ အဖုလေးတွေလဲ ပါတယ်။ ကျွန်တော်ဒုတ်မှာလဲ ဂေါ်လီက ထည့်ထားတာ ခြောက်လုံး။ တိုက်လုံး ခိုက်လုံး မိုက်လုံး ဆိုပြီး နှစ်လုံးစီထည့်ထားတာ နောက်ဆုံးအလုံးက ထည့်ထားတာ နှစ်ပါတ်လောက်ပဲရှိသေးတယ်။ ဖာတွေဆိုတာ အရင် ၅လုံးလောက် ထည့်ထားတာတောင် လီးထည့်လိုက်ရင် တွန့်တွန့်သွားတာ အခုစော်ကြီးကော ဘာခံနိုင်မှာ မို့လဲ။ ကောင်းကောင်းလေး လိုးပြစ်မယ်ဆိုပြီး ကွန်ဒုံးကို စွပ်လိုက်တယ်။ ပေါင်ကြားထဲကို ဒူးနှစ်ဖက်နဲ့ဝင်တော့ ခြေထောက်တွေက သိပ် အများကြီး မဟုတ်ပေမယ့် ကားတော့ ကားပေးတယ်။ လီးကို အသာကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ပေးလိုက်တော့။

“ အင့်”

Waiter ကောင်လေးကတော့ စောက်ဖုတ်ကို လာတေ့တော့ တမျိုးကြီးပဲ လန့်တာလဲပါတယ်။ ကွန်ဒုံးကောပါရဲ့လားဆိုပြီး လက်ကို ပေါင်ကြားထဲနေ စမ်းမယ်လုပ်တော့ 

“ ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ ကွန်ဒုံးပါတယ်” (ကိုထွန်းက သက်မွန်စိတ်ကို သိနေသလိုနဲ့ ပြောလိုက်တယ်) 

ကျွန်တော်လဲ သူ့လက်မရောက်ခင်မှာပဲ လူကို ခပ်ကွကွလုပ် ပေါင်ကိုကားအောင်လုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝကို ဖိချလိုက်တော့။ 

“ ဟာာ မင်းကလဲ လီးတောင် ဝင်အောင် မထည့်တတ်ဘူးလား”

သူ့လီးက ဘယ်လိုကြီးလဲ ချောချောကြီးလဲ မဟုတ်ပါလားးးး။ အားးးး ဝင်လာပြီ သူ့ဒစ်ကြီးဝင်လာပြီ ပုံမှန်ပါပဲ။ အားးးးး နာတယ်။ အထစ်ထစ်တွေနဲ့ ဘယ်လိုကြီးပါလိမ့် ဂေါ်လီတွေထည့်ထားတာလား မသိဘူး။ အားးးး ဝင်လာပြီနော် တစ်မျိုးကြီးပဲ အတွင်းသားတွေ လိပ်ဝင်သွားတယ်။ နောက်တစ်ထစ်လာပြန်ပြီ နာတယ်။ အစိကို ထွသွားပြီ။ အားးးး အဆုံးထိဝင်လာပြီ နောက် စောက်ပတ်နားမှာ နောက် တစ်ခေါက် အလုံးကြီးနဲ့။ သေချာတယ်။ ဂေါ်လီပါတဲ့ လီးနဲ့ အလိုးခံရပြီ။ ပြန်ဆွဲထုတ်မလို လုပ်တယ်။ မလုပ်ပါနဲ့။

“ မောင်လေး နေပါဦး မထုတ်ပါနဲ့ဦး ခဏလောက် နေဦးနော်”

“ ဘာလဲ ကျွန်တော့်လီးကို အမ စောက်ပတ်ထဲမှာ စိမ်ထားပေးရမှာလား”

“ ဟုတ်တယ်။ ဟာ အခုမှလဲ တွေ့သေးတယ်။ စကားလုံးသုံးတာ ရိုင်းလိုက်တာ”

သက်မွန် စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ခေါင်းအုံးဖယ်ပြီး ကောင်လေး မျက်နှာကိုကြည့်တော့ စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ မုန်းဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ 

“ မမ” 

“ ဘာလဲ” 

ကျွန်တော်လဲ အသည်းယားဖို့ကောင်းတဲ့ မျက်နှာလေးကြောင့် ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ငြိမ်အောင်ကိုင်ပြီး Kissing ဆွဲပလိုက်တယ်။ 

“ မလုပ် အွန်းးးးးးးးးးးး” 

“ ပြွတ်” 

အားရပါးရ နုတ်ခမ်းတွေကို မလွတ်တမ်း နမ်းပလိုက်တယ်။ နုတ်ခမ်းတွေက တော်တော် ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။ သူ့ရဲ့ စောက်ပတ်လေးတွေလိုပါ ပါးပါးလေးနဲ့ လီးကို တစ်ဝက်လောက် ဖင်ကြွပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပြန်ပြီး အဆုံးထိ ပြန်ထည့်လိုက်တယ်။ နုတ်ခမ်းသားလေးတွေ လိပ်ပြီး ပါလာတယ်။ အဲလို လေး ငါးချက်လောက် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ လီးကို ဆွဲထုတ်မယ့် အချိန်တွေ ကျတော့ စောက်ဖုတ်သားကို ညှစ်ပြီး ထွက်မသွားအောင် လုပ်ပေးတာကို တော်တော် သဘောကျတယ်။

“ ကောင်းတယ် အကို အကို့စော် အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာပဲ”

“ အင့် ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ”

“ လိုးကောင်းလို့ကောင်းတယ်ပြောတာ အမကလဲ”

ပတ် ပတ် စွိ ဖေါင်း

“ အားးး ဖြည်းဖြည်းလုပ်နာတယ်။ ထိတယ်ကွာ အကုန်လုံးထုတ်ပြီး အဆုံးထိတစ်ချက်ချင်းစီပြန်ထည့်ပေး”

“ ဒီလိုမျိုးလားးး”

“ ဟုတ်တယ်။ ကောင်းတယ်။ လုပ်ပေးပါဦး ကိုထွန်း ကျေးဇူးပဲ ပြီးပြီ ပြီးပြီ ထွကိကုန်ပြီ”

“ ကျွန်တော် မပြီးသေးဘူး”

“ ခဏလေးနော် ဒီအတိုင်းလေး စိမ်ထား"

“ အင်းးးးးး” (တကယ်ညှစ်တဲ့ စောက်ပတ်ကွာ)

ကိုထွန်းက ထလာပြီး မောင်လွင့်ရဲ့ နားနားကပ် ပြီး တိုးတိုးပြောလိုက်တယ်။ မောင်လွင်က အသြတဲ့ အမှုအရာနဲ့ကိုထွန်းကိုကြည့်တော့ ကိုထွန်းက ရတယ်။ လုပ်သာလုပ်ဆိုပြီး ပြောတော့ မောင်လွင့်မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်သွားတယ်။ အမလာဆိုပြီး ခဏနားပြီးတော့ သက်မွန်ကို ဆွဲထူလိုက်တယ်။ ခုတင်စောင်းလေးကို ခေါ်ပြီး ခြေထောက်တွဲလွဲကျနေတဲ့ပုံ ကို လုပ်ယူလိုက်တယ်။ သက်မွန်လဲ တော်တော်တော့ ပြိုင်းနေပြီ ကိုထွန်းချထားတာရယ် ကောင်လေးက မပြီးသေးပေမယ့် ဂေါ်လီနဲ့လုပ်ထားတော့ နည်းနည်းလဲ နုန်းနေတယ်။

ရုတ်တရက် မောင်လွင်က ဒူးထောက်ချပြီး ဖင်ကြားနဲ့စောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့အားရပါးရ လျှာနဲ့လျှက်လိုက်တော့ ခြေဖဝါးလေးတွေ ကော့ပြီးတော့ ခေါင်းလေးပါ မော့သွားတဲ့ မသက်မွန်ရဲ့ တုံ့ပြန်မှုလေးကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

လျှာနဲ့လျှက်နေရင်းကနေ ဖင်ကြားထဲနဲ့ ဖင်ဝကို တံတွေးတွေ ရွှဲနေအောင် မသိမသာလေး လုပ်နေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကြားထိပ်ပေါ်ကနေ ပြီးတော့ တံတွေးကို ပြစ်ကနဲ နေအောင် ဖြည်းဖြည်းချင်းထွေးတင်ပေးလိုက်တော့ တံတွေးလုံးက စီးစီးလေးနဲ့ ဖင်ကုန်းနေတဲ့ အနေအထားမှာ တံတွေးလေးကျနေတာ သေချာကြည့်တော့ ဖင်ဝလေးလဲရောက်ရော လက်ချောင်းလေးနဲ့ သေချာ ဖမ်းပြီး ဖင်ဝလေးမှာ ဝှိုက်ပြီး သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကော့ တောင်နေတဲ့ လီးပေါ်ကို တံတွေးတစ်ချက် လက်ဝါးလေးပေါ် တင်ပြီး လီးကို ထိပ်နားလေးကို သုတ်လိမ်းပြီးတော့ မသက်မွန်ရဲ့ ခါးကို လက်တစ်ဖက်ကိုင် ပြီးတော့ ဖင်ဝကို တေ့ပြီး စိုက်သွင်းချလိုက်တယ်။

အားးးးး နားတယ်။ မလုပ်ပါနဲ့ ဖင်ကို မလုပ်ပါနဲ့ ကျန်တာအကုန်ပေးပြီးပြီးပြီပဲ။ မုန်းလိုက်တာ ”

ကိုထွန်းကြောင့်ပေါ့။ ဖင်က အခုထိ အိမ်သာသွားရင် နာနေတုန်းပဲ။ ဟို မသာကောင်လေးကလဲ လိုးလိုက်တာ အလကားရတဲ့စောက်ပတ်ဆိုပြီး လုပ်တာ လူသာငယ်တယ်။ လီးကလဲ မဟုတ်တာတွေ လုပ်ထားတော့ နာလိုက်တာလဲ မပြောပါနဲ့။ ကောင်းတယ်ဆိုတာ ခဏရယ် ပြီးတော့လဲ ခံစားရတာ မသက်သာဘူး။ လူလဲ ဖာသည်ဖြစ်နေပြီ ကိုထွန်းလုပ်ပေါက် က လူကို လူလို မြင်တာမဟုတ်ဘူး။

..........................................................................................................................

“ ညီမလေး မွန်”

“ မမ နေမကောင်းဘူးဆို ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ လာလာ အိပ်ခန်းထဲလာ မမပြောမယ် နင့်ယောက်ကျားလဲ သွားမပြောနဲ့နော် ပြီးတော့နင့်အကိုလဲ မသိစေနဲ့ ကြားလား”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ မမရဲ့ ညီအမ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတာ ပြောစရာလား”

“ အေး အဲဒါတွေလဲ နင့်ကြောင့်ပဲ ဖြစ်တာ”

“ ဟင် မမဖာသာ နေမကောင်းဖြစ်တာနဲ့ပဲ မွန် နဲ့ဆိုင်လို့လားလို့ ဘာလဲ ဒီရက်ပိုင်း မွန့်မလာလို့တော့ သတိရပြီး နေမကောင်းဖြစ်တာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် ကိုကြီးမ ရှိလို့လွမ်းဖျားလွမ်းနာ ကျနေတာ မလား”

“ တော်ပြီ နင့်အကို မရှိလဲ ဘာမှ မဖြစ်ဘူး တံခါးသာပိတ်လိုက်ပါ”

“ ဓါတ်မီးက ဒီမှာ နင့်ကိုကြည့်ခိုင်းမလို့ အနာများဖြစ်နေလားဆိုပြီး စပ်နေလို့ ၂ရက်လောက်တော့ ရှိပြီ”

သက်မွန်လဲ ခုတင်ပေါ်ကို မှာ မှောက်ခုံလုပ်ပြီး အတွင်းခံမဝတ်ထားတဲ့ဂါဝန်ကို မပြီးဖင်ပေါ်အောင် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

“ နင်ဆရာဝန် ဖြစ်ပြီဆိုတော့ ဒီဟာလောက်တော့ ကြည့်ရမှာပါ”

“ မမက ဘာပြမှာလဲ”

“ ဖင်ဝကို ကြည့်ပေးစမ်းပါ ကွဲသွားလားလို့”

“ အော်”

“ အားးးး”

“ ဖြည်းဖြည်းသက်သာ ဖြဲပါဟဲ့ နာရတဲ့အထဲ”

“ ဟင်းဟင်း နည်းနည်းပါ မမရဲ့ ဘာဖြစ်လို့လဲ နောက်တစ်ရက် နှစ်ရက်ဆို ပျောက်သွားမှာပေ့ါ”

“ ဘာမှ မဖြစ်လဲ ပြီးတာပဲ”

“ ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ ဝမ်းချုပ်ရင်းနဲ့ကွဲသွားတာတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး မမက ငယ်ငယ်ထဲက ဝမ်းမှန်တာပဲ”

“ မဟုတ်ဘူးဟေ့ anal sex လုပ်တာ”

“ ထင်သားပဲ မမက ဂျယ် ကို သုံးလေ နေပါဦး ကိုကြီးက မရှိတာ ကြာပြီ အခုမမဟာက သိပ်မကြာသေးသလိုပဲ”

“ အေး အစကတော့ မပြောပဲ နေမလို့ပဲ အခုတော့ ဖင်ထဲမှာလဲ နာတယ်။ ပြီးတော့ နင့်မှ မပြောရင်လဲ ငါတစ်ယောက်ထဲဆိုလဲ အကြာကြီး ခံစားပြီးတော့ မနေနိုင်တော့ဘူး”

……………….

………………

…………………..

“ မမရယ် မမ ဘဝနဲ့ ရင်းပြီးတော့ ညီမလေးကို ကျောင်းထားခဲ့တာ သိရတော့ ညီမလေးက ဘယ်လို ဆက်ပြီး နေရမှာလဲ နေပါဦး ကိုကြီးတော့ လုံးဝတော့ မသိပါဘူးနော်”

“ ဟဲ့ သိစရာလား သူသိရင် နင်ကော ငါကော နှစ်ယောက်လုံးကို သတ်ပြစ်မှာပေါ့”

“ မမရယ် ဒါနဲ့များ ညီမလေးကို အစထဲကပြောရောပေါ့”

“ နင့်ပြောလဲ ကျောင်းတတ်နေတဲ့ ငါ့ညီမလေး စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်ရုံပဲ ရှိမှာပေါ့ မေမေတို့က အိမ်ပဲ ကျန်တာလေ။ အဲဒါလေးရှိတော့ သိပ်မသိသာဘူး နင့်အကို ကလဲ နင်တတ်နေတဲ့ ဆေးကျောင်းက မိဘတွေ ကျန်တဲ့ ငွေနဲ့တတ်နေတယ်ပဲ သိထားတာ”

“ သြော်” 

မွန်မွန် တိုးတိုးလေးငြီးပြီး မျက်ရည်တွေဝဲ ပြီး ညီအမနှစ်ယောက် ဖက်ထားမိတယ်။

“ အခုကိုထွန်းက နင့်ကို တွေ့ချင်လို့တဲ့”

“ ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ ငါထင်တာတော့ သူလဲ ငါ့ကိုလုပ်သလို နင်ကို လဲ ဖြစ်ချင်တယ်ပြောတယ် ငါလဲ ခါးခါးသီးသီး ငြင်းတာပေါ့ ငါ့ညီမလေးကို ပညာတတ်စေချင်လို့ ငါပဲ အနစ်နာခံတာ နင့်ကိုတော့ မရဘူး”

မွန် ခဏတော့ ငြိမ်သက်မိသွားတယ်။ ဦးနှောဏ်ကလဲ စဉ်းစားရသေးတယ်။ တော်ကြာ မမတို့အိမ်ထောင်ရေးကို ထိခိုက်အောင် ဟိုလူကလုပ်လိုက်ရင်လဲ ဒုက္ခ။ အခုလို အသက်အရွယ် ရောက်လာတော့ စဉ်းစားတတ်လာပြီလေ။ အဲလို လူတွေ က သူတို့လိုချင်တာရတဲ့ အချိန်မှာ ဘာမှ မဖြစ်ပေမယ့် လိုချင်တာမရရင် အကြပ်ကိုင်တတ်တယ်ဆိုတာ။ လူတွေ အကြောင်းကို သိနေပြီလေ။ ကိုယ်ကလဲ ခံထားရပြီးပြီလေ။ မမသာမသိတာရယ် အပျို ဘဝထဲက ဖြစ်ခဲ့တာတွေက အရိပ်လို ဖြစ်နေတယ်။ အရိပ်ဆိုတာ ကိုယ်သွားသလာက် လိုက်နေတတ်တာရယ်။ မလိုက်စေချင်လဲ အမှောင်ထဲမှာ နေရမှာ တစ်ဘဝလုံး ကိုယ်ပြုတဲ့ကံက ပြန်လာတတ်တယ်မဟုတ်လား။ ကြက်သွန်ဖြူလိုလေ။ နည်းနည်းစားလဲ။ ညီမလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ခုခုကို စဉ်းစားနေသလိုပဲ။

“ ညီမလေး နင်ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ”

“ မမ ညီမလေး မနက်ဖြန်လောက် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်”

“ ဘာကိုလဲ”

“ မမပြောတဲ့ကိစ္စကို စဉ်းစားမလို့”

“ ဘာလဲ ငါ့ညီမလေးလေးက ဖြူဖြူစင်စင် လေးကို ဘာမှ မစဉ်းစားနဲ့ ကိုယ့်ဖာသာနေ မမကြည့်ရှင်းလိုက်မယ်”

“ မမ နေဦး ညီမလေးပြောပြမယ် သေချာနားထောင်” (နောက်ကြောင်းပြန်သည်။)

“ ငါတို့ညီအမလဲ အဖြစ်တွေကလဲ”

“ မမနောင်တတွေ မရနဲ့တော့ ဖြစ်တာတွေကတော့ ဖြစ်ပြီးနေပြီ ဘယ်လိုကောင်းအောင်လုပ်မလဲ သာ စဉ်းစားတော့”

အဲဒီ့ညက အိပ်လို့မပျော်ဘူး ဆေးရုံမှာ ညဂျူတီကျတယ်။ လူနာကလဲ သိပ်ပြီး မရှိဘူး။ ပြီးတော့ ခွဲစိတ်ထားတဲ့ လူနာနှစ်ယောက်ကလဲ အေးအေးဆေးဆေး ဆိုတော့ အတွေးတွေက များတယ်။ ခွင့်လွှတ်ပါတော့ မောင်ရယ်။ မွန်ဖြူစင်ချင်တာပါ။ ညီအမနှစ်ယောက် ချိန်းပြီးတော့ မွန့်ရဲ့တိုက်ခန်းမှာပဲ ကိုထွန်းနဲ့တွေ့ဖို့စီစဉ်လိုက်တယ်။ မောင်ကလဲ နယ်မှာဆိုတော့ တော်ကြာ ဟိုတယ်ချိန်းမှ လူတွေ ပိုသိမယ်။ တိုက်ခန်းဆိုတော့ သိပ်မသိဘူး လူတကာတက်နေ ဆင်းနေပြုနေတော့ အဆင်ပြေတယ်။ ရာသီဥတု က မိုးကသည်းနေတယ်။ တိုက်ခန်းတစ်ခုထဲမှာ ဝရန်တာ တံခါးတွေ ပိတ်ထားတယ်။

“ ဦးထွန်း လို့ပဲ ခေါ်မယ်နော်”

“ ရတယ်။ ကြိုက်သလိုခေါ်ပါ”

“ ဘယ်ကစချင်တာလဲ”

“ အင်း” (သက်မွန် ညီမလေးက တော်တော်မိုက်တာပဲ )

“ သက်မွန်နဲ့က အရင်က ဖြစ်နေတာဆိုတော့ သူနဲ့ပဲ ဦးအရင်စလိုက်မယ်”

“ ညီမလေးတို့လင်မယား အိပ်တဲ့ အခန်းမှာဆိုရင်ကော”

“ ရပါတယ်။ ဝင်နှင့်လေ။ ပြီးမှပဲ မွန်ဝင်လာတော့မယ် မမ ရတယ် နော်”

“ အေးပါ ညီမလေးရယ်”

သက်မွန်ရယ် ကို ထွန်း ရယ် ဝင်မယ်လို့ထတော့ “ခဏ ဦးထွန်း” ။ မွန်မွန်တစ်ယောက် ဝတ်ထားတဲ့ ထမီအနက်ကို အောက်ကနေ မပြီးတော့ အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ပေါင်သားဖွေး၂ လေးတွေ ကို မြင်လိုက်တော့ ကိုထွန်းတစ်ယောက် လီးက မတ်ကနဲ ပဲ။

“ ရော့ ဒါကို ရှူပြီး မမကို လုပ်”

“ ဟင်”

“ ပြီးမှတွေ့မယ်” (မျက်နှာကတော့ သခင်မ တစ်ယောက်လိုပဲ )

ကိုထွန်း အစကထင်တာတော့ ရှက်နေမယ် ထင်တာ အခုတော့ မျက်နှာက မပြုံးမရယ်နဲ့။ တစ်ခုခုကို ရင်ဆိုင်တော့မယ် ဆိုပြီး မျက်နှာပေးရယ် နောက်တော့ မဖေါ်ပြတတ်တဲ့ အပြုံးလေး တစ်ခု အတွင်းခံပေးလိုက်တော့ မြင်ရတယ်။ အတွင်းခံကို လှမ်းယူလိုက်တော့ သက်မွန်တစ်ယောက်ကြောင် ပြီးကြည့်လို့ ငါ့ညီမ တစ်ယောက် ဘယ်လို တွေ ဖြစ်နေပါလိမ့်လို့တော့ စဉ်းစားမရဖြစ်နေတယ်။

ရှူကြည့်လေ။ PH care 5 5 သုံးထားတာ ခရမ်းရောင်လေ။ နောက်ဆို မရှူ ရရင်တောင် ဆိုင်မှာ ဝယ်ပြီး မှန်းရှူလို့ရအောင်ပြောပြတာ။ အခန်းထဲရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်းတော့ ကိုထွန်းကမဟုတ်တော့ဘူး။ သက်မွန်ကို အတင်းကို ခုတင်ပေါ်ဆွဲ တွန်း ထမီကိုလဲ ဆွဲချွတ် ပြီးတော့ အတွင်းခံလေးကို ချွတ်ပြီး ဘာမှမလုပ်သေးပဲ အတွင်းခံ နှစ်ခုလုံးကို တစ်လှည့်စီ ရှုူကြည့်နေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အဝတ်အစားတွေ ကို ခပ်မြန်မြန်ချွတ်ပြီး ခုတင်ပေါ်ကို တက်။ သက်မွန် မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်ပေးနော် အောက်ကနေ လျှက်ချင်တယ်ပြောတော့ သက်မွန်မှာ ရင်ထဲမှာ ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာတယ်။ 

သူ့ အပေါ်တက်ခွလိုက်တော့ လျှာကြီးက တစ်ခါတည်းကိုလျှက်တော့တာပဲ။ ဖင်ဝနဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာဆို ကိုထွန်းတံတွေးတွေကော သက်မွန်စောက်ရည်တွေဆိုတာ ရွှဲနေတာပဲ။ အဲဒီ အချိန် ကိုထွန်းက position ပြောင်းပြီးတော့ သက်မွန်ကို ခုတင်စောင်းကို ဆွဲ အတွင်းခံတွေကို သူ့ခေါင်း မှာ တစ်ခုချင်းစီ စွပ်ပြီး သက်မွန် စောက်ပတ်ဝကို တေ့ပြီး လီးထိုးသွင်းမယ် အလုပ်။

ဖြောင်းးးး။ အားးးး နာလိုက်တာ ဖင်ကို အနောက်ကနေ အရိုက်ခံလိုက်ရတယ်။ တော်တော်နာတယ်။ နောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အဝတ်အစား မဝတ်ထားတဲ့ ချစ်စရာကောင်မလေးက မျက်နှာတည်တည်နဲ့ လက်ထဲမှာလဲ ယောင်္ကျားဝတ် ခါးပတ်တစ်ခုလဲ ပါရဲ့။ 

“ မလိုးနဲ့ဦး ဒီဟာကိုကော လာလျှာပေး”

ကိုထွန်းကတော့ ကြောင်ပြီး ကုန်းကုန်းကြီးဖြစ်နေတော့

ဖြောင်း ဖြောင်း

“ အားးးးးး”

“ လာလျှက်လို့ပြောနေတယ်လေ။ မကြားဘူးလားးး”

ကိုထွန်းလဲ ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေတုန်း မွန်မွန်ဆိုတဲ့ကောင်မလေး ဆီကို သွားမယ်လုပ်တော့ 

“ ဒီအတိုင်းမလာနဲ့ ဒူးထောက်ပြီးလာ” 

ခုတင်နဲ့မွန်မွန် မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့နေရာက ခြေနှစ်လှမ်းစာလောက်ပဲ ဝေးတာ။ ကိုထွန်း စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လို ဖြစ်သွားမှန်း မသိဘူး ခုနက အတွင်းခံရှူခိုင်းပြီးထဲက လူဆိုတာ အရင်တုန်းက ထွန်းနိုင် မဟုတ်တော့သလိုပဲ။ အဲကောင်မလေးရဲ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ရင် မလွန်ဆန် နိုင်သလိုဖြစ်နေတယ်။ ဒူးထောက်ပြီး သွားတော့

ဖြောင်း

“ တော်တော် စောက်ပတ်လျှက်ချင်တယ် ဟုတ်လား”

“ အေးး” 

လို့တိုးတိုးပြောမိတယ်။

ဖြောင်း

“ အားးးး”

မွန်မွန် က နောက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆုတ်ပြီး လျှောက်တော့ ကိုထွန်းက လေးဖက်ထောက်ပြီး လိုက်နေတယ်။ သက်မွန်ကတော့ စောက်ပတ်ထဲမှာ အရည်တွေစိုလာတယ်။ ကြည့်လေ။ ကို့ကို သူများတဲ့ လိုးခိုင်းတဲ့လူက အတွင်းခံကို ခေါင်းမှာစွပ်ပြီး ညီမလေး စောက်ပတ်ကို လျှက်ချင်လို့ လိုက်နေတဲ့ ပုံက စိတ်ထဲမှာလဲ ပျော်လာသလိုပဲ။ အခန်းထောင့်ကို မွန်မွန် ကျော ကပ်မိတော့ နောက်ဆုတ်တာကို ရပ်လိုက်တယ်။ ကိုထွန်းက အဲနားကို ရောက်တော့ မွန်မွန့်ခြေထောက်တစ်ဖက်က ဦးထွန်းပုခုံးပေါ် လှမ်းတင်လိုက်တယ်။

“ လျှက်လို့ရပြီ လျှက်တော့” 

ခွင့်ပြူချက်လဲရကော ခွေး တစ်ကောင်လို လျှက်တော့တာပဲ။ တော်တော်ကြာတော့

“ လာလိုက်ခဲ့” 

ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ခိုင်းတယ်။ 

“ ဒီအတိုင်းနေ လက်တွေက ဘယ်ကိုမှ မကိုင်နဲ့ကိုင်ရင် မလိုးပေးတော့ဘူး” 

ခေါင်းပဲငြိမ့်ပြနိုင်တော့တယ်။

“ မမကို မှုတ်ပေးလိုက်” 

ခုတင်ပေါ်မှာ ကိုထွန်းက ပက်လက်လှန် ပြီး သက်မွန်ကို မှုတ်ပေးနေတယ်။ လက်နှစ်ဖက်ကတော့ဘေးမှာ ဆန့်ထားတယ်။ လက်လှုပ်ရင် သက်မွန်က ခါးပတ်နဲ့လှမ်းရိုက်တယ်။ ကိုထွန်းအောက်ပိုင်းမှာတော မွန် က ကိုထွန်းလီးကို အပေါ်ကို လှန်ပြီး စောက်ပတ်နဲ့ အပေါ်က ဖိပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေတယ်။ စောက်ပတ်ထဲကိုတော့ မထည့်သေးဘူး။ သိပ်မကြာဘူး ကိုထွန်းတစ်ယောက် လရည်တွေ ထွက်လာတော့ မွန်မွန်က လရည်ကုန်အောင် စောက်ပတ်နဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီး လျှာနဲ့လျှက်လိုက်တော့ လီးက ငေါက်ကနဲ ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ခေါက်အတွက် အဆင်သင့်ရှိကြောင်း body language နဲ့ ပြလိုက်သလိုပဲ။

တကယ်တော့ မွန်မွန် တကယ် ကိုထွန်းလီးကို တွေ့ကထဲ က ခံချင်နေတာလို့ပြောရင်ကော။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပြန်တောင်လာတဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီၤး မွန်မွန်တစ်ယောက် အတွင်းထဲထိရောက်အောင် တစ်ချက်ထဲ ထိုင်ချလိုက်တော့ နောက်တော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း အဝင်အထွက်ကောင်းအောင် တစ်ချက်ချင်း အဆုံးထိ ထုတ်လိုက် ပြန် ထိုင်ချလိုက်နဲ့ သက်မွန်ကတော့ သူ့ကို မှုတ်ဖို့မေ့နေပြီးတော့ မျက်လုံးမှိတ်ခံစားနေတဲ့ ကိုထွန်း မျက်နှာပေါ်ကနေထပြီၤး ခုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး သူ့ညီမက သူ့ရဲ့ ဘဲကြီး အပေါ်မှာ လိုးပေးနေတာ ကြည့်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ပြီၤး စောက်ဖုတ်နှိုက်နေပါတော့တယ်။ ညီမလေးပြီးချင်လာပြီ ထင်တယ်။ အသက်ရှူသံတွေ တွေ စိပ်လာတယ်။

နောက်တော့ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်ကို အားရပါးရ လေးခါလောက်လုပ်လဲ ပြီးရော သက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး ဆတ်ကနဲ ကိုထွန်းပေါ်ကနေ ထလိုက်တယ်။ လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားတဲ့ အသံက ပြွတ်ဆိုပြီး ထွက်လာတော့ ကိုထွန်းက မျက်လုံးကြီး ဖွင့်ပြီး ဟာ လို့အော်ငြီးသံပါ တဆက်တည်း ကြားလိုက်ရတယ်။

“ ဒီမှာ မပြီးသေးဘူးလေ”

“ မမနဲ့ဆက်လုပ် မွန် ပြီးသွားပြီ”

ကိုထွန်းလဲ ခုတင်ဘေးမှာ ရပ်နေတဲ့ သက်မွန်ကို ဆွဲပြီး doggy ပုံစံလေးနဲ့ မညှာမတာ ဆောင့်လိုး တော့တယ်။ လီးက ပြီးခါနီးမှ ဆွဲထုတ်ခံလိုက်ရတော အတိုးချပြီး လိုးးခံလိုက်ရတာက သက်မွန်။ လိုချင်တာကို ရအောင် ယူသွားတာက မွန်မွန်။ ဘယ်လောက်တောင် ဖီးတွေ တက်နေလဲ မသိဘူး။ သက်မွန် စောက်ဖုတ်ထဲ ကိုထွန်း ပန်းထည့်လိုက်တဲ့ အရည်တွေက နည်းနည်းနောနော မှ မဟုတ်တာ။ ကိုထွန်း လီးလဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ကော သက်မွန်လဲ မှောက်ခုံလေး လဲကျသွားပုံက ခြေပစ်လက်ပစ် စောက်ဖုတ်ကလဲ မနေနိုင်ဘူး ဘူ ဆိုပြီး လေတွေတောင် အန်ပြီး လရည်တွေ စီးကျလာတယ်။ 

ကိုထွန်း ခုတင်ပေါ်မှာ မောပန်းလွန်းလို့ အသက်ရှုတာတောင် မနည်းရှုနေရတယ်။ မွန်မွန်ကတော့ ကြံစည်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ သက်မွန် မှောက်ခုံလေးဖြစ်နေတဲ့ ဖင်ကနေ ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေကို ဖင်ကြားလေး နှစ်ခုကို အသာဖြဲပြီး လက်ခလည် ချောင်းလေးနဲ့ ကော်ယူပြီးး သူ့ရဲ့ ဖင်ဝလေးမှာ ခပ်ကွကွလေးလုပ်ပြီး ပွတ် လိုက် လက်ချောင်းထိပ်ဖျားလေး တစ်ဆစ်လောက် မြုပ်အောင် လရည်တွေ နေအောင် လုပ်လိုက်တယ်။ ဒီနည်းတွေက ဟိုအကောင် လုပ်တဲ့ နည်းတွေလေ။

“ ဦးထွန်းရသေးလား လိုးနိုင်သေးလား”

“ ခဏလောက်တော့ နားချင်သေးတယ်”

“ ဧည့်ခန်းထဲ သွားရအောင် လာကြ”

ကိုထွန်းတို့ နှစ်ယောက် လဲ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်တော့ မွန်မွန့်ကို နားမလည်နိုင်တဲ့ သဘော နဲ့တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်မိလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်ပြီးး မွန်မွန်က JD ကို ဖွင့်ပြီး ရေခဲနဲ့ စပ်ပြီၤး သုံးယောက်သားထိုင်သောက်နေတုန်း ကိုထွန်းလီးကို မွန်မွန် က ဂွင်းကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုပေးးနေတယ်။

“ ဦးထွန်း” (မျက်နှာကတော့ တည်တည်ပဲ)

“ ဘာလဲ” 

ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့မေးဆတ်ပြလိုက်တော့

“ ဖင်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုး ပေးမလားး” 

ခေါင်းပဲ ငြိမ့်ပြ လိုက်ရတော့တယ်။

မွန်မွန် လက်ဝါးထဲကို တံတွေးတွေ ထွေးပြီးတော့ ဦးထွန်းလီးကို ခပ်ဖွဖွလေး ၄ချက် ၅ချက်လောက် ထုပေးလိုက်တယ်။ သက်မွန်ကတော့ ပွဲကြည့် ပရိတ်သတ်တစ်ယောက်ပေါ့ အခုပွဲမှာ အလုပ်ခံချင်တာထက် သူများတွေ လုပ်တာကို ကြည့်ချင်စိတ်ပဲ ရှိနေတော့တယ်။ မွန် ထရပ်လိုက်တော့ ကိုထွန်းလဲ ထရပ်တယ်။ ဆိုဖာရဲ့ နောက်ကြောဖက် နဲ့ လက်တင်တဲ့ နေရာ ထောင့်မှာ ခေါင်းမှီတဲ့ နေရာမှာ ရင်ဘတ် အပ်ချလိုက်တယ်။ position ကတော့ မတ်တပ်လေးလုပ်လို့ အဆင်ပြေတဲ့ပုံ။ ဒါပေမယ့် ဖင်လိုးဖို့ဆိုရင်တော့ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့ လိုက်မှပဲ အဆင်ပြေမယ်ဆိုတာသိတော့ ကိုယ်ကို ခပ်ကော့ကော့လေး ပြန်ပြင်ပြီး နေပေးလိုက်တယ်။ မွန့်လက်တစ်ဖက်က ဆိုဖာကို ကိုင်ပြီး

“ ဦးထွန်း မွန့်ဖင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်” 

ကိုထွန်းဆိုတာ ရင်ဘတ်ထဲမှာ ဘုရားပွဲ လှည့်နေတာလေ။ မွန် ကိုထွန်းလီးကိုကိုင်ပြီး နောက်ပြန်ကိုင်ပြီး ဖင်ဝကို တေ့လိုက်တယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်။ မွန်မွန့်ဖင်ဝထဲ ကိုထွန်းလီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်သွားတယ်။ ပထမတော့ ဒစ် နောက်တော့လဲ အဆုံးထိပေါ့။

“ ပြန်ထုတ်ပေး ဒစ်ဖျားထိထုတ် အင်း ဟုတ်တယ်” 

ကိုထွန်းကတော့ ဖင်သားနှစ်ဖက် ဘေးကို ဖြဲထားပြီး သူ့လီးကို ဖင်ထဲက ဆွဲထုတ်တော့ ခရေ ပွင့်ဖက်လေးတွေ ကတော့ အောက်ကနေ စူထွက်လာတယ်။ 

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာ အဲလိုလေးပဲ လုပ်နေ ကောင်းတယ် မဆောင့်နဲ့” 

ဒီလိုနဲ့ နှစ်တွေ အနည်းငယ်ကြာသွားတဲ့ နောက် မွန်မွန် တစ်ယောက် ဘွဲ့လွန်တက်ခဲ့တယ်။ မမကတော့ နောက် ကလေးတစ်ယောက် ရတယ်။ ကလေးကတော့ မွေးတုန်းကတော့ အသားညိုတယ်။ ကိုကြီးနဲ့ရခဲ့လား ကို ထွန်းနဲ့ရတာလား ဆိုတာတော့ မဝေခွဲတတ်ဘူးရယ်။ မျက်နှာပေါက်လေးက မမနဲ့ တူနေခဲ့တယ်။ 

မောင့်ကိုတော့ ခွင့်လွှတ်ဖို့ပြောတော့ မောင်ကတော့ ခွင့်လွှတ်ပါတယ်။ မဆန္ဒ နဲ့ မ စိတ်ချမ်းသာသလို နေရင် မောင်စိတ်ချမ်းသာပါတယ်တဲ့။ မွန် ဒီဘဝထဲက လွတ်မြောက်အောင် လုပ်တော့မယ် မောင်ရယ်လို့တစ်ခွန်းထဲ ပြောမိတယ်။ နောက်ပိုင်း လိင်ကိစ္စ ဆိုတာ တစ်ခါတစ်လေမှ ကိုထွန်းနဲ့ပဲ လုပ်ဖြစ်တယ်။

 

နောက်တော့ MRCP တက်ဖို့ စကောလားရှစ် ရခဲ့တယ်။ မွန် ခုတော့ အင်္ဂလန်ရဲ့ နယ်မြို့ဆေးရုံလေးမှာပေါ့။ ချစ်ရတဲ့ မောင်ကတော့ မွန့်ရဲ့ အရိပ်တွေ ကင်းဝေအောင် တစ်ခါတစ်လေ။မှပဲ ဖုန်းခေါ်ဖြစ်တယ်။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လိုပေါ့။ တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း မွန် တမ်းတမိပါတယ်။ အရာအားလုံးကိုပေါ့။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

စမ်းမြရဲ့သား (သို့မဟုတ်) ငါလိုးမသူငယ်ချင်း (စ/ဆုံး)

စမ်းမြရဲ့သား (သို့မဟုတ်) ငါလိုးမသူငယ်ချင်း (စ/ဆုံး)

ကျော်ကြီး ရေးသည်။ 

အခန်း ( ၁ )

ဤအပြာဝတ္ထုအတွက် ရေးသားရန်အကြံပေးသော စာဖတ်သူမိတ်ဆွေ တစ်ယောက်ကို ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

...................................................................................................................

ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီ စမ်းမြ တို့ ခိုးစားတာ ၃ နှစ်လောက်ရှိပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ နှစ်ဦးသဘောတူ လက်ထပ်လိုက်ကြပါတယ်။ လက်ထပ်ကြတော့ ကျွန်တော့်အသက်က ၂၄ နှစ်နဲ့ အန်တီ ဒေါ်စမ်းမြက ၄၆ ရှိပါပြီ ။ သည်တော့ သူနဲ့ ကျွန်တော် အသက်က ၂၀ ကျော်လောက်ကွာတယ်ပေါ့။ ပြီးတော့ အန်တီ ဒေါ်စမ်းမြရဲ့သား ဇော်ထွေး က ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးပါ။ ဟာ သည်လိုဆို မင်းက ကိုယ့်သူငယ်ချင်းအမေကိုပြန်လိုးတဲ့ ကောင်ပေါ့။  မိုက်ရိုင်းလိုက်တာ ၊ ဘာညာပြောရင်လည်းခံရမှာပဲ မဖြစ်ချင်လည်းမဖြစ်လို့မှ မရတာလေ ။

အခုတော့ သည်ကောင်က ကျွန်တော့် မယားပါသားဖြစ်နေပြီ ။ သည့်ကောင် အဖေ အန်တီ စမ်းမြ လင်ကလည်း ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်က ဓားထိုးခံရလို့ လျှောသွားခဲ့တယ်။ အဲ့ဘဲကြီး မသေခင်ကတည်းက အန်တီ ဒေါ်စမ်းမြနဲ့ ဖြစ်နေခဲ့တာပါ ၊ ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီဒေါ်စမ်းမြ ငြိ တာကတော့ ထုံးစံအတိုင်း အနေနီးတာရယ် နှစ်ယောက်သား သံယောဇဉ်ရှိတာရယ်ကြောင့်ပါ ၊ အသေးစိတ်ကတော့ နောက်ပိုင်းပြောပြပါ့မယ်ဗျာ။

အရင်ဆုံး ကျွန်တော့် နာမည် ကျွန်တော် မိတ်ဆက်ပေးပါ့မယ်။ ကျွန်တော့် နာမည်က ရန်နောင်ပါ။ ဇော်ထွေးနဲ့ ကျွန်တော် က သက်တူ ရွယ်တူ ဟိုး ၆ တန်းနှစ်လောက်ကတည်းကနေ လည်ပင်းဖက် ပေါင်းလာတဲ့ ကောင်တွေဆိုတော့ တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်က အူမချေးခါးမကျန်သိကြတယ်။ 

ငယ်ငယ်ကတည်းက ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်က တပူးပူးတတွဲတွဲပဲဗျ၊ တစ်ယောက်စိတ် တစ်ယောက်သိတယ် ။ ရင်ဘက်ချင် းနီးတယ် ပြောရမလားပဲ၊ အကြိုက်ချင်းလည်း တူတယ်၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ မိသားစုက အဆင်မပြေပေမယ့်လည်း သည်ကောင်ကတော့ အဆင်ပြေတယ် ပြောရမလားပဲ။ သူ့အဖေ ဦးကျော်ဆန်းက ပုဂ္ဂလိက ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ တွဲဖက်ဒါရိုက်တာ၊ သူ့အမေ ဒေါ်စမ်းမြက ရပ်ကွက်ထဲ ငွေတိုးချေးတယ်။ 

သည်တော့ နေနိုင်စားနိုင်သောက်နိုင်ထဲကပေါ့။ ဒါပေမယ့် သည်ကောင်တွေ မိသားစုက ဟိတ်ဟန်မရှိဘူးပြောရမလားပဲ၊ ကြွားဝါတာတွေလည်းမရှိဘူး ။ သိုသိုကုပ်ကုပ်နဲ့ အေးအေးဆေးဆေး ပဲနေကြတယ် ။ ဘယ် သူတို့နေရာမပြောနဲ့ သူတို့လောက်တောင် ဝင်ငွေမကောင်းတဲ့ သူတွေတောင် ကားတွေဘာတွေ တိုက်တွေဘာတွေနဲ့ ဖြစ်နေကြတာလေ၊ ဒါပေမယ့် သည်ကောင်တွေ မိသားစုကတော့ သူလိုကိုယ်လို သာမန်ပဲနေတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့လည်း အဆက်ဟပ်တည့်တယ်။

ဇော်ထွေးကလည်း အဲ့ကတည်းက ကျွန်တော့်အပြင် အခြားအပေါင်းအသင်းက များများစားစားရှိတာမဟုတ်ဘူး၊ ကျွန်တော်လည်း အနေအေး သူလည်းအနေအေး ဟာကို ဘယ်လိုပေါင်းမိသွားလဲတော့ မသိတော့ပါဘူး ၊ ဒါပေမယ့် ဇော်ထွေးက ပေါင်းလို့သင်းလို့ကောင်းတဲ့ ဘေ်ာဒါကောင်းတစ်ယောက်ဆိုတာ အဲ့ကတည်းက သိခဲ့ရတယ်။

ပြီးတော့ သည်ကောင့်အမေ အန်တီဒေါ်စမ်းမြကလည်း ကျွန်တော့်ကိုဆို တော်တော်ချစ်တယ်ပြောရမလားပဲ။ သားလေး သားလေးနဲ့ ပါးစပ်ကမချဘူး၊ ကျွန်တော်လာရင် ထမင်းကျွေး၊ မုန့်ကျွေးပြီးမှ အမြဲပြန်ပြန်လွှတ်တယ်။ မိသားစုလိုပြောရမလားပဲ ။

ပြီးတော့ အဲ့တုန်းကဇော်ထွေး သူ့အိမ်မှာ PS2 ဝယ်ထားတော့ ကျောင်းပိတ်ရင် အမြဲသွားသွားဆော့ဖြစ်တယ်။ အန်တီ ဒေါ် စမ်းမြကလည်း သဘောကောင်းမှကောင်းဆိုတော့ အဆင်ပြေတာပေါ့။ အဲ့တုန်းကတော့ ဒေါ်စမ်းမြကို အခုလိုလိုးရဖို့ နေနေသာသာ မှန်းတောင်မမှန်းဖြစ်သေးဘူး ။ ဒါပေမယ့် အဲ့ကတည်းက ဒေါ်စမ်းမြက ဖင်ကြီးရင်ချီဆိုတာ အသေအချာပါ။ အဲ ဇော်ထွေးအဖေ ဦးကျော်ဆန်းနဲ့က တော့ သိပ်မဆုံဖြစ်ပါဘူး။

သွားသွားလည်တာက နေ့လည်နဲ့ညနေလောက်ဆိုတော့ တော်ရုံမဆုံဖြစ်ဘူး ။ အလုပ်ပိတ်ရက်လောက်ပဲ။ တကယ်လို့ တွေ့လည်းမေးထူးခေါ်ပြောလောက်ပါပဲ။ ပြီးတော့ သူ့အဖေ ဦးကျော်ဆန်းအလုပ်က ခရီးအမြဲထွက်ရတော့ အိမ်မှာ သိပ်မတွေ့ဖြစ်တာလို့ ဇော်ထွေးက ပြောဖူးတယ်။

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကို တွဲဘောအဖြစ် တစ်ကျောင်းလုံးက မြင်လာတဲ့အထိ သည်ကောင်နဲ့ကျွန်တော် အတွဲများခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ သည်ကောင်က စာတော်တယ် ဉာဏ်လည်းကောင်းတယ် ။ စာသိပ်ကျက်တာ အသဲသန်ကြိုးစားတာမျိုးသိပ်မတွေ့ရပေမယ့် လစဉ် စာမေးပွဲတိုင်း အမှတ်ကောင်းတယ် ။ အဆင့်ကောင်းတယ် ၊ ကျွန်တော်နဲ့တော့ ဆီနဲ့ရေလိုပေါ့။ ကျွန်တော်ကတော့ အိမ်ကအဆင်မပြေတာကိုအကြောင်းပြပြီးမကြိုးစာတာလည်းပါတယ်။

ဉာဏ်ထိုင်းတာလည်း ပါတယ်ပြောရမလားပဲ ရှေ့ကျက် နောက်မေ့ပေါ့။ တကယ်က စာကို စိတ်မဝင်စားတာလည်းပါမယ်ထင်ပါတယ်။ သည်တော့ စာမေးပွဲဆို သည်ကောင့်ဆီကခိုးချတော့တာပေါ့။ သည်ကောင်နဲ့ တစ်ခုံတည်း မထိုင်ရရင်လည်းရအောင်ကူးတယ် အဆင်မပြေရင်တော့ကျပေါ့၊ သည်ကောင်ကလည်းသည်နေရာမှာ တိကျတယ် ပြောရမလားပဲ စာပြရင်တောင် အောင်မှတ်လောက်ပဲပြတယ် စာလည်းခဏခဏကျက်ခိုင်းတယ် ကျွန်တော့်ကိုစာပြတာဘာညာဆိုပြီး သြဝါဒ ခြွေရင်တော့ အဆိုးဆုံးပေါ့။ 

ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ဆိုတဲ့ ကောင်ကလည်း သည်ကောင် ဘယ်လောက်ဆရာလုပ်လုပ် အပြစ်မမြင်ပါဘူး ။ ပြန်တောင် စနောက်သေးတယ် ။ သည်ကောင်ကလည်းပြောတာသာပြောတာပါ ။ ကောင်းစေချင်တဲ့စိတ်နဲ့ဆိုတော့ ကျွန်တော်သိတယ်လေ ။ ပြီးတော့ သည်ကောင်လည်း ကျွန်တော့်ကို မနာလိုတဲ့စိတ် အနိုင်ယူတဲ့ စိတ်မရှိဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်အသိဆုံးပါ ၊ မုန့်နှစ်ခုရှိရင် တစ်ခုစီအတူတူခွဲစားတယ် ၊ ရန်ဖြစ်ရင်အတူတူဖြစ်တယ် ၊ တိုင်ပင်စရာရှိရင် အတူတူတိုင်ပင်တယ် ကျောင်းပြေးရင်အတူတူပြေးတယ် ။ ရေတူတူကူးတယ် ဘာလုပ်လုပ်ဘာကိုင်ကိုင်ရင်ဘက်ချင်းတူခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေပေါ့။

သည်လိုနဲ့ ၁၀တန်းနှစ်ထဲ ရောက်တော့ ကျွန်တော့်မိဘတွေ ရောဂါတစ်ခုစီနဲ့ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးသွားတယ် ။ သည်တော့ ကျွန်တော်လည်း ကျောင်းထွက်လိုက်ရတော့တာပေါ့၊ ကျွန်တော်ကျောင်းထွက်လိုက်လို့ အစ်ကိုတွေရော ဆရာတွေရောအိမ်နီးနားချင်းတွေရော ဆူကြတယ် အစ်ကိုတွေကလည်း သူတို့အလုပ်လုပ်နေတာအဆင်ပြေရဲ့သားနဲ့ ကျွန်တော်အခုလိုကျောင်းထွက်တာကိုမကျေနပ်ကြဘူး။ 

ကျွန်တော်ကတော့ ပညာရေးကို စိတ်မပါတော့ဘူး။ ကိုယ့်ထမင်းကိုပဲ ရှာစားချင်တော့တယ်လို့လည်း ပြောရတာပေါ့၊ ကြာတော့လည်းအားလုံးအဆင်ပြေသွားတယ်ပြောရမလားပဲ ၊ သနားတဲ့သူတွေ ၊ အားမရတဲ့သူတွေလည်း ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်ရှာစားနေကြပြီ ၊ ချီးမွမ်းခုနှစ်ရက် ကဲ့ရဲ့ခုနှစ်ရက်ပေါ့သိတယ်မလား၊အဲမပြီးသေးတာကတော့ ဇော်ထွေးပါ ဇော်ထွေးတစ်ယောက် ကျွန်တော့်ကို အဲ့အချိန်ကစလို့ တစ်နှစ်လုံးစကားမပြောတော့ဘူး ကျွန်တော်လည်း အစကသည်ကောင်ခဏစိတ်ကွက်တာနေမှာပါလို့ ထင်လိုက်သေးတယ်။  ဒါပေမယ့် သည်ကောင်ကအတည်ကြီးဖြစ်သွားတော့ နှစ်ကောင်သားထိုးကြသေးတယ်။

.................................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

အဲ့လိုထိုးကြရင်းနဲ့ ကျွန်တော်လည်းသည်ကောင့်ကိုမထိုးရက်တော့လို့ သူထိုးသမျှငြိမ်ခံနေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့နှစ်ကောင်သားအဲ့တစ်နှစ်လုံးစကားမပြောကြတော့ဘူး ကျွန်တော်လည်းအစ်ကိုတစ်ယောက်ရဲ့အဲကွန်းပြင်ဆိုင်မှာအကူဝင်လုပ်ဖြစ်တယ်။ ပညာသင်ထမင်းကျွေးပေါ့ တစ်လတစ်ခါမုန့်ဖိုးလေးပေးတာကိုတော့ နဲနဲပါးပါးသုံးပြီး ကျန်တာကို စုဘူးနဲ့စုထားလိုက်တယ်။

သည်လိုနဲ့ တနေ့ကျ သည်ကောင်ကျွန်တော့်အိမ်ရောက်လာပြီး ကျွန်တော့်ကို လာတောင်းပန်တယ်။ သူမှားသွားတယ်ဘာညာပေါ့ ၊အဲ့နေ့ဖြစ်ပြီးနောက်တစ်နေ့ကတည်းကသူမှားသွားတာသိပေမယ့်စာမေးပွဲရှိနေလို့ မလာဖြစ်ခဲ့တာပေါ့၊ ပြီးတော့စာလည်းကြိုးစားနေရလို့တဲ့လေ၊ အဲ့တာသူအခု ဂုဏ်ထူးနှစ်ခုနဲ့အောင်လို့ လာပြောတာတဲ့ ၊ ကျွန်တော်လည်းသည်ကောင်လာပြောမှ သည်နေ့ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းတွေတောင်ထွက်နေပြီဆိုတာသိလိုက်ရတာပေါ့ လုပ်ငန်းခွင်ထဲပဲ ပိတ်မိနေတော့ ကျောင်းနဲ့အဆက်ပြက်နေတာကြာပြီလေ။

ပြီးတော့ သည်ကောင်နဲ့လည်းမတွေ့တာကြာပြီ ။ အခုသည်လို ဖြစ်တော့ကျွန်တော့်မှာ ဝမ်းသာရတာပေါ့ဗျာ ။ကိုယ့်ရဲ့ ဘောဒါအရင်းကြီးအခုလို အောင်တော့ တကယ့်ကို ရင်ထဲကနေ နှစ်နှစ်ာကာကာနဲ့ဝမ်းသာမိခဲ့တယ် အခုလိုလာမပြောခင်က စိတ်ဆိုးနေတာတွေတောင်ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိဘူး အဲ့တာ သည်ကောင်က တစ်ခုခုသွားစားမယ်ဆိုလို့ နှစ်ကောင်သားလည်ပင်းဖက်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ လမ်းတစ်ဝက်အရောက်သည်ကောင်က စကားစတယ် ။ ငါတောင်းပန်ပါတယ်တဲ့လေ...။

သည်လိုနဲ့ ရက်တွေလတွေ တရွေ့ရွေ့နဲ့ပြောင်းလာခဲ့တယ်။ ဇော်ထွေးလည်း ဘူမိဗေဒ မေဂျာနဲ့.... တက္ကသိုလ်မှာတက်နေသလို ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့်အစ်ကိုတွေဝပ်ရှော့မှာ လုပ်နေရပြီပေါ့ နှစ်ယောက်လုံးကိုယ်စီအလုပ်ရှိပေမယ့် ညနေဘက်တိုင်းလက်ဖက်ရည်ဆိုင်တော့ထိုင်ဖြစ်ကြတယ်။လက်ဖက်ရည်ဆိုင်လေးထိုင်စော်လေးငေးပေါ့ ၊အဲသည်ကောင်ကတော့ စော်ကြည်တယ်ပြောရမလား။

၈ တန်းလောက်ကတည်းက စော်တွေထည်လဲတွဲတယ်။ဒါပေမယ့်တစ်ယောက်မှမမြဲဘူး၊ ကျွန်တော်ကတော့ ဒါကျသည်ကောင်နဲ့မတူဘူး လိုက်သမျှစော်အငြင်းခံရလိုက်၊ လင်နောက်လိုက်သွားတာနဲ့ဆိုပါတော့၊အချစ်ရေးမှာ သည်လိုကံမကောင်းခဲ့တဲ့ ကျွန်တော်ကံက သည်ကောင့်အမေနဲ့ကျ လုံဝကိုပြောင်းလဲသွားပါ တော့တယ်။

ကျွန်တော်နဲ့ ဒေါ်စမ်းမြ စပြီးချစ်ကြိုးသွယ်ခဲ့မိတာက သည်လိုပါ ကျွန်တော်လည်းအစက ဇော်ထွေးမျက်နှာနဲ့သွားရာကနေ နောက်တော့ အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာသွားဖြစ်လာတယ် အမှန်တိုင်းပြောရရင် ဒေါ်စမ်းမြနဲ့ ပိုပြီးရင်းနှီးပြီးလိုးရတဲ့အခြေအနေအထိဖြစ်လာတာက ဇော်ထွေးကြောင့်ပဲဆိုရင်မမှားဘူးဗျ၊ ဘာလို့ဆိုဇော်ထွေးက ကျွန်တော့်လို ကလေ ကချေမဟုတ်ပဲ တက္ကသိုလ်တက်နေတာဆိုတော့ တစ်ပက်မှာ ငါးရက်လောက်ကကျောင်းသွားရတယ် ပြီးတော့သူယူတဲ့ မေဂျာကဘူမိဗေဒဆိုတော့ ကျောက်တွေဘာတွေလေ့လာရတဲ့ ခရီးကခဏခဏထွက်ရတယ်။ Field ဆင်းတယ်ပေါ့ ၊ တစ်ခါသွားရင် တစ်လအနည်းဆုံးကြာတက်တယ် ။

သည်တော့ ကျွန်တော့်အတွက် ဒေါ်စမ်းမြနဲ့ ခဏခဏဆုံဖို့ဖြစ်စေခဲ့တယ်ဆိုရင်တော့မမှားဘူးပြောရမှာပေါ့ ဇော်ထွေးကလည်းသူခရီးထွက်ပြီဆိုရင်သူ့အမေကို သွားသွားကြည့်ဖို့ အမြဲမှာမှာသွားတက်တယ် သူ့အဖေအကြောင်းလည်းသိတော့ ကျွန်တော့်နဲ့ပဲစိတ်ချတာပေါ့ ကျွန်တော်ကလည်းဟန်ကိုယ်ဖို့ဖြစ်အောင် အလုပ်အားရင်သွားပေးမယ်ဘာမယ်နဲ့ပြောရတာပေါ့၊ အမှန်တော့ နေ့တိုင်းရောက်ဖြစ်တယ်ပြောရမလားပဲ၊ အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာသွားပြီးဂွင်ဖန်ရတာပေါ့။

လက်ခုပ်ဆိုတာ နှစ်ဖက်တီးမှမြည်တယ် ဆိုသလိုပဲ ဒေါ်စမ်းမြဘက်ကလည်း ကျွန်တော့်ကိုစိတ်ဝင်စားနေတယ်ဆိုတာသိသာပါတယ် သူ့သားသူငယ်ချင်းမို့လို့သာ အလွန်ကျွံမဖြစ်အောင်ထိန်းနေပေမယ့် သူ့စိတ်ထဲလည်း ကျွန်တော်လိုမျိုးတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်အတပ်ပြောနိုင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်နဲ့ စကားပြောလို့ရှိရင် အနှောင့်အသွားမလွတ်တာတွေ ထည့်ထည့်ပြောတာတို့ ဟင်းအမျိုးမျိုးချက်ကျွေးတာတို့ အမြဲတမ်းအကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာ သူ့ဆီလာလာတွေ့ခိုင်းတာမျိုးတို့လို သိတယ်မလား အထာတွေပေးလာတယ်လို့ပြောရမယ်ဗျ နှစ်ယောက်သား ရင်ခုန်သံတွေကပိုမိုခိုင်မာလာတယ်ပြောရမလားပဲ။

ဒေါ်စမ်းမြ ကို အမျိုးမျိုး ဂွင်း မှန်းထုနေရတဲ့ဘဝကနေ တစ်နည်းနည်းနဲ့ကြိုးစားရင်ရမယ်လို့ထင်လာမိတယ်။ အစကတည်းက မိသားစုလိုဖြစ်နေတော့ ဝင်ရထွက်ရတာကအဆင်ပြေတယ် ဒေါ်စမ်းမြကလည်း ဘာမှမပြောဘူး သူကိုယ်တိုင်လည်း ကျွန်တော့်အပေါ်ယိုင်နေပြီဆိုတာသိသာတယ်။ ညဘက် သူ့ယောကျာ်းပြန်မလာချိန်အထိ စကားတွေဘာတွေ ပြောကြတယ်။ ဟင်းတွေဘာတွေချက်ကျွေးတယ် အဲ့လိုကစလို့ ဘွားတော်ဆီက ရင်ဖွင့်ချင်တဲ့အရိပ်ယောင်တွေတွေ့လာရတယ် သူ့ဘဝကအထီးကျန်လွန်းတယ် အိမ်ထောင်ရေးကအဆင်မပြေပါဘူး ဘာညာတွေရိုက်မစစ်ရဘဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့အန်လာတယ်။ 

သည်တော့ ကျွန်တော့်ဘက်ကလည်း သူ့ကို စိတ်ပါလာအောင်အညှီအဟောက်တွေ အတို့အထိလေးတွေနဲ့ ပြောပေးရတာပေါ့ စကားအသွားအလာတော့ဂရုစိုက်ရတယ်။ သည်လိုနဲ့ရက်တွေလတွေကြာလာတော့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကြား သံယောဇဉ် တွေပိုမိုခိုင်မာလာကြတယ် တစ်နေ့တော့ ကျွန်တော်လည်းဖွင့်ပြောမယ်ဆိုပြီးအရက်တွေအမူးသောက်ရင်းသူ့ဆီသွားတော့ ဟိုလည်းရောက်ရော ဘာတွေဖြစ်သွားမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး သည်လိုနဲ့ ညသန်းခေါင်ကျော်လောက် ရုတ်တရက်ကြီးနိုးလာလို့ကြည့်လိုက်တော့ အခန်းတစ်ခုရဲ့ ကုတင်တစ်လုံးပေါ ရောက်နေတာတွေ့ရတယ်။ 

သည်ကြားထဲ ပေါင်ကြားကစိုစိစိဖြစ်လာလို့ အားယူထပြီးငုတ်ကြည့်လိုက်တော့ အားပါးပါး ကျွန်တော့်လီးကို အားရပါးရ ကိုင်စုပ်ပေးနေတဲ့ ဒေါ်စမ်းမြကိုတွေ့ရတယ်။ အစကတော့ ကျွန်တော်လည်းကြောင်နေသေးတယ်။ နောက်တော့လည်း ကျွန်တော်လည်းချော်လဲရော်ထိုင်အကွက်နဲ့ အမုန်းဆွဲဗုံးကြမ်းရတော့တာပေါ့၊ အဲ့ညက သူ့လင်အပြင်ကပြန်လာပြီးပြီချင်းအိပ်ခန်းထဲမှာ မူးပြီးအိပ်ပျော်နေတုန်း ကျွန်တော်ရောက်လာတာတဲ့၊ ဒါပေမယ့် စကားမေးတောင်မရအောင်မူးနေတဲ့ကျွန်တော်က သူ့ကိုလည်းမြင်ရောလဲထိုးကျပြီး အန်တော့တာပဲတဲ့ သည်လိုနဲ့ ကျွန်တော်တစ်ကိုယ်လုံး ပေကျံနေသမျှကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးရင်း သူ့သားအဝတ်အစားပုဆိုးနဲ့အကျီတွေလဲပေးလိုက်ရတယ်တဲ့ ပြီးတော့ မြန်မာကားတွေထဲကလို အခန်းထဲရောက်အောင်တွဲခေါ်လာပေးရတယ်ဆိုပဲ။

......................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

အခန်းကသူ့သားဇော်ထွေးအခန်းပါ ကျွန်တော်လည်းဘာကိုမှသတိမရဘဲ မူးမူးရူးရူးနဲ့လျှောက်အောင်နေလို့မနည်းထိန်းထားပြီးအဝတ်အစားလဲပေးတုန်း ကျွန်တော့်လီးကို မြင်သွားတော့ သူရင်တွေဘာတွေခုန်မိသွားတယ်ဆိုလားပဲ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကနေ ဗလုံးဗထွေးနဲ့ ရွတ်နေတဲ့စကားတွေထဲ မစမ်းမြကိုချစ်တယ် ဒေါ်စမ်းမြကို လိုးချင်တယ် ဘာညာနဲ့ ပြောနေတော့ သူ့ခင်ဗျာ ပိုပြီးရှက်မိသွားတယ်တဲ့။ ဒါပေမယ့်နောက်ဆုံး သူလည်းစိတ်မထိန်းနိုင်တာနဲ့ အခုလိုမျိုး ကျွန်တော့်လီးကို ပုဆိုးကြားထဲကထုတ်ကြည့်ရင်းမနေနိုင်တော့တဲ့အဆုံး အခုလိုမျိုးငုံ့စုပ်ပေးတော့တာပဲတဲ့။

သည်အကြောင်းတွေကို တစ်ချီပြီးသွားလို့နားနေတုန်း ဒေါ်စမ်းမြက ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ မှီအိပ်ရင်း ပြောပြနေတာပါ ပြီးတော့ သူကဆက်ပြောသေးတယ်။သည်လိုမျိုး ကျွန်တော့်ကိုကုန်းပေးရမယ်ဆိုတာ သူစိတ်တောင်မကူးထားဘူးတဲ့ ကျွန်တော့်ကို အရမ်းချစ်တာပဲတဲ့ ကျွန်တော်လည်းအရမ်းချစ်ပါတယ်လို့ ပြန်ပြောလိုက်ရတာပေါ့ ။သည်လိုနဲ့ ဇော်ထွေးပြန်မလာမချင်း ဒေါ်စမ်းမြကို နေ့တိုင်းနီးပါး အားရင်အားသလို သွားသွားပြီးလိုးပေးဖြစ်ခဲ့တာပေါ့။ ဇော်ထွေးပြန်လာတော့လည်း အားလုံးပုံမှန်လိုပဲဆိုတော့ သူလည်းသံသယမဝင်ပါဘူး။

သည်လိုနဲ့ ဒေါ်စမ်းမြနဲ့ ကျွန်တော် ဇော်ထွေးအိမ်မှာမရှိတဲ့အချိန်ဆိုရင် လင်မယားလိုမျိုး ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေတော့တာပေါ့။ ပြီးတော့ ဇော်ထွေးအဖေ ဒေါ်စမ်းမြလင် ဘိုးတော်ကြီးကလည်း စမောအငယ်လေး ဆွဲနေတာဆိုတော့ အဆင်ပြေတယ် တော်ရုံအိမ်မှာရှိတာမဟုတ်ဘူးဗျ ။အဲ အိမ်မှာရှိရင်လည်း ဒေါ်စမ်းမြ ကို ဂရုစိုက်တာမှမဟုတ်တာ၊ သူတို့ရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးက အဆင်မပြေဖြစ်နေခဲ့တာကကြာနေပြီပြောရမယ် လင်မယားနှစ်ယောက် အမြဲ တကျက်ကျက်နဲ့ တပူပူပဲ၊ ဇော်ထွေးရှိရင်တော့မဖြစ်ရဲကြဘူး။

ဒေါ်စမ်းမြ ပြောတာကတော့ ကွာရှင်းဖို့အထိပြင်ဆင်ထားတယ်ဆိုပဲ၊ သူတို့သား ဇော်ထွေးမျက်နှာကြောင့်တင်းခံထားကြရတာတဲ့၊ အဲ့လောက်ပဲ သိတယ် ကျန်တာတော့ကျွန်တော်လည်း မသိတော့ဘူး။ သည်တော့ ဒေါ်စမ်းမြနဲ့ ကျွန်တော် အခုလို ဖောက်ပြန်ကြတာ အပြစ်မရှိဘူးလို့တော့ထင်မိတယ် ။အရင်ထဲက သည်စော်ကြီးကို ရအောင်စားမယ်ဆိုပြီးစိတ်ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့တော့ သူငယ်ချင်း ဇော်ထွေးမျက်နှာတောင် မထောက်ချင်တော့ဘူးပေါ့ဗျာ။ ဟုတ်တယ်လေ ကျွန်တော်တို့က အချစ်စစ်အချစ်မှန်နဲ့ဖောက်ပြန်ကြတာလေ။

ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်စမ်းမြ နဲ့ လိင်မူ့ကိစ္စကိုပျော်ပျော်ကြီးကျူးလွန်ပေမယ့် အရင်ကတည်း ဆေးလိပ်တွေအရက်တွေ သောက်တက်တာမဟုတ်ဘူး အရက်တော့ ဒေါ်စမ်းမြက အတင်းတိုက်လို့သာသောက်ရတာပါဒါတောင် စျေးကြီးပေးဝယ်ရတဲ့ Johny Walker တို့ ဘာတို့မို့လို့လည်းပါတယ် ကျွန်တော်ကလည်းလူပျိုအရိုင်းလေး သူကလည်း သွေးသားဆူဖြိုးနေတုန်း မိန်းမတစ်ယောက်ဆိုတော့ ကြောင်ခံတွင်းပျက်နဲ့ ဆက်ရက်တောင်ပံကျိုးလိုမျိုး ကာမပင်လယ်ရေကို အငမ်းမရ သောက်ကြတော့တာပေါ့ဗျာ။

ကျွန်တော့်အနေနဲ့ အန်တီဒေါ်စမ်းမြကို အိပ်ယာထဲရောက်ရင်သဘောကျတဲ့အချက်က နံပါတ် ၁ ပွင့်လင်းတယ် နံပါတ်၂ ခေတ်မှီတယ် ဘာလိုဆိုအမြဲ သူလိုချင်တာလည်းပြောပြတယ် ကျွန်တော့်ကိုလည်းစိတ်တိုင်းကျစေတယ် ပြောရမယ်ဆိုရင် အပေးအယူမျှတယ်ပေါ့ ပြီးတော့.ကျွန်တော့်ကိုဆို အမြဲ ဖင်ခံလီးစုပ်အကုန်လုပ်ပေးတာ တစ်ချက်ကလေးမှ မငြိုငြင်ဘူး ရွံလည်းမနေဘူး လရည်တွေဘာတွေလည်းမြိုချပစ်လိုက်တာပဲအပေါ်ကတက်ဆောင့်ပေးရမလား၊ အောက်ကနေ တင်းခံပေးရမလား မြင်းစီးပဲခံမလားစသဖြင့် ကျွန်တော့်တောင်းဆိုသမျှ အကုန်လိုက်လျောတယ် လိုက်လျောသလောက်တော်တော်လည်းထန်တယ်ပြောရမလားပဲ ။

သူ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကအမြဲ အရည်ရွှဲနေရတဲ့ကြားထဲ ခြေဆံလက်ဆံကြီးကြီးနဲ့ နူတ်ခမ်းထူထူကြီးတွေလေ၊ ပြီးတော့ကျွန်တော့်လိုလီးမျိုးနဲ့တွေ့ရတာက သူ့အတွက် ပြီးပြည့်စုံလွန်းတယ်တဲ့ သိတယ်မလား ကျွန်တော်ကလည်း လီးက သိပ်အကြီးကြီးမဟုတ်ပေမယ့် သူစောက်ဖုတ်ထဲကျ အပြည့်ကျပ်ဖြစ်နေတော့ သူစွဲတာပေါ့ သည်ကြားထဲ ကျွန်တော်ကလိုးရင် ဝုန်းဒိုင်းအုံးဂွမ်းနဲ့ ကြမ်းရတာထက် အေးအေးဆေးဆေးလေးနဲ့ သက်လုံလေးထိန်းရင်း ဇိမ်နဲ့ဆွဲလိုးတက်တာလည်းပါပါတယ် ဒါကို သူ့ဘက်ကစွဲနေတာလည်းပါမှာပေါ့။

ဒေါ်စမ်းမြက အသက်က ၄၀ ကျော် ၅၀ ထဲဆိုတော့ နဲနဲတော့ ဝချင်ပေမယ့် အရပ်မြင့်တော့ လူကကြည့်ကောင်းတယ် သုံးလုံးတစ်တောင် သရက်သီးအရွယ်အစားမျိုး နို့တွေနဲ့ စစ်ကိုင်းအိုးလိုမျိုးဖင်က ကျွန်တော်သူ့ကိုမြင်တိုင်းလီးတောင်စေတာတွေပဲဗျ ဖင်အိုးကြီးတွေက ဘေးနှစ်ဖက်ကိုအမြဲကားထွက်နေတော့ မြန်မာဝတ်စုံအမြဲ ဝတ်တဲ့သူ့အတွက် ဖင်အလှ အမြဲပေါလွင်တယ်ပြောရမယ်၊ အရင်ကတည်းကသူ့ဖင်ကို မှန်းလိုးနေကြလေ၊ အခုတော့လည်းအတိုးနဲ့ အဝလိုးနေရတာပေါ့၊ ကျွန်တော်နဲ့ ဒေါ်စမ်းမြအခုလိုမျိုး ကွယ်ရာမှာ အဝတ်မကပ်အောင်ထန်ကြသောင်းကျန်းနေတာကို ဇော်ထွေးရော အဖိုးကြီးပါသိဖို့နေနေသာသာ ရိပ်မိမှာတောင်မဟုတ်ဘူး ပီရိတယ်ပြောရမလားပဲ နှစ်ယောက်သားသရုပ်ဆောင်ကောင်းတာလည်းပါမှာပေါ့ တကယ်လို့ သိသွားရင် အဘိုးကြီးကရှော့ မရှိပေမယ့် ဇော်ထွေးသိသွားရင်ကြ မကောင်းဘူးလေ။

သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးဆိုတော့ မျက်နှာလည်းပူမိတယ်ဗျ ဖြစ်တာကတော့ဖြစ်ပြီးပြီ၊ ဗိုက်တောင်ကြီးနေပြီလားမသိဘူး အစကတော့တားဆေးသောက်ခိုင်းတာပဲ အဲ့သည့်တော့ သည်လိုအခြေအနေမှတော့ နောက်ပြန်မဆုတ်ချင်တော့ဘူး ဒါကို ဒေါ်စမ်းမြကို ပြောပြတော့ သူက သူစီစဉ်ပေးမယ်စိတ်မပူနဲ့တဲ့၊ ကျွန်တော့်ကိုတော့ဘယ်တော့မှခွဲမသွားဘူးဘာမှစိတ်မပူနဲ့တဲ့၊ ထင်တဲ့ အတိုင်းပါပဲ ဘယ်လို စီစဉ်လိုက်လဲမသိဘူး နောက်ဆုံးအခုလိုလက်ထပ်တဲ့အထိဖြစ်လာတာပေါ့။

နောက်ပြီး လက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့တာကလည်းအမှန်တော့ ဘိုးတော်ကြီးကြောင့်ပါ နို့မိုဆိုခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့ပဲနေရဦးမှာပေါ့ ဘိုးတော်ကြီးက တစ်ရက် သူခိုးစားနေတဲ့ အငယ်အနှောင်းရဲ့ပထမ လင်နဲ့ ပြသာနာတက်ရင်း ငွေညစ်ခံရတာမကျေနပ်လို့ပြသာနာ‌ေတွအကြီးအကျယ်တွေတက်ကြရင်းနောက်ဆုံး ဓားထိုးခံလိုက်ရတယ် ဘိုးတော်ကို စော်နဲ့သူ့လင်က ပေါင်းလိမ်ခဲ့တာပါ။ သည်သတင်းကြားပြီးပြီး ဇော်ထွေးကိုခံစားရမယ်ထင်ခဲ့တာဒါပေမယ့် သည်ကောင်က အေးဆေးပါပဲ၊ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့သူ့အဖေ အသုဘကို ပြီးတဲ့အထိလုပ်တယ် ကျွန်တော်လည်းတက်နိုင်သလောက်ကူရတာပေါ့၊ သိတယ်မလားဘိုးတော်ကြီးလျှောသွားတာကတစ်ရန်အေးသွားပေမယ့် တစ်ဖက်ကကြည့်တော့လည်း အားနာစိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်။

................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

စိတ်ထဲကနေခင်ဗျားချန်ခဲ့တဲ့ ခင်ဗျားမိန်းမအဆီတုံးကြီးကိုတော့ အားရပါးရစားပြီဗျာ စိတ်ချလက်ချသာချန်ခဲ့ပါတော့လို့ ပြောလိုက်မိတယ်။ ဒေါ်စမ်းမြကလည်းပျော်နေတာပါပဲ။ အခုမှပဲ ကျွန်တော်နဲ့လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်ခွင့်ရပြီပေါ့။ သူ့သားကသူပိုင်တယ်ဆိုတော့သူ့စိတ်ထဲသိပ်ပြီးလူပ်ရှားစရာမလိုတော့ဘူးလို့တွက်ထားတယ်။

သည်တော့ မိန်းမမာယာသဲကိုးဖြာဆိုတဲ့အတိုင်း အသုဘချတဲ့နေကစလို့ အိမ်မှာ ခုနှစ်ရက်ဖဲဝိုင်းထား ရေစက်ချ အမျှဝေတဲ့အထိ တက်မတက် ချက်မတက် ငိုပြတယ်။ ကျွန်တော်တောင်ကြိုမသိနေရင် တကယ် ထင်မိမလားပဲ ၊ အသုဘလာတဲ့သူတွေကလည်းသူ့ကိုဝိုင်းသနားကြတယ် ဆွဲရပြုရ ချော့ရ ဖြောင်းဖျရနဲ့ပေါ့ သိတဲ့အတိုင်း ညဘက်ဆိုရင်တော့ ကျွန်တော့်ကိုလစ်တာနဲ့ သူ့အခန်းထဲ ခေါ်တော့တာပဲ ၊ အသုဘရှိတဲ့ရက်ကြီးတွေတောင် တစ်ရက်မှမလွတ် ကျွန်တော့်မှာ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့ သူ့အခန်းထဲ မရောက်ရောက်အောင်သွားရင် ခိုးအိပ်ပေးရတယ်။

မနက်မိုးလင်းခါနီးကျ တိတ်တိတ်လေးခိုးထွက်ပေါ့၊ ဇော်ထွေးကလည်းဖဲဝိုင်းအကောက်ရယ် လိုအပ်တာတွေစီစဉ်နေရတော့ကျွန်တော်တို့ကိုအာရုံမစိုက်နိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူမရိပ်မိအောင်တော့ သတိထားရတာပေါ့။ တကယ့်ကိုစွန့်စားခန်းပါပဲ သည်လောက်ထန်တဲ့ စော်ကြီးမျိုး ဘဝမှာ တစ်ခါမှ မမြင်ခဲ့ဖူးဘူးလေ မမြင်ဖူးဘူးဆို ကျွန်တော်က စော်တောင်မထားဘူးတဲ့ကောင်ဆိုတော့သိတယ်မလား ထားဖို့ကြံတော့လည်း ပြန်မှမကြိုက်ကြတာ၊ ဒေါ်စမ်းမြနဲ့ကျမှ စပြီးရင်ခုန်ဖူးတာ။

ဟုတ်တယ်ဗျ တစ်ချို့တွေဆို ရည်စားထား လျှောက်လည် မုန့်စားရုပ်ရှင်ကြည့် ရည်းစားသက်တမ်းကြာမှ နို့ကိုင် ဖင်ကိုင်နဲ့စကြရတာ ပြီးတော့ ဘယ်ချုံတိုးမလဲ ဘယ်ဟော်တယ်လည်းဆိုတာရွေးရသေးတယ် ကျွန်တော်ကတော့ ဒါတွေတစ်ခုမှမလိုခဲ့ဘူး ကျွန်တော်ကတော့ နို့စို့မလား ဒါမှမဟုတ် သူ့ကို ဂွင်းထုခိုင်းမလားသည်ကနေစခဲ့တာလေ၊ ပြီးတော့ ဒါလုပ်ဖို့ ဘယ်မှ ဝေးဝေးလံလံသွားနေစရာမလိုဘူး ဘိကရှိပြီးသားလေ။

ဒေါ်စမ်းမြက သူ့အခန်းထဲ ခေါ်ခေါ် ကုန်းတာဆိုတော့ ကျွန်တော့်အတွက်ကအေးဆေးပဲပြောရမယ် အဲကွန်းအောက်ကဖဲမွေ့ရောပေါ် ချွေးပြိုင်းပြိုင်းထွက်အောင် တက်လိုးပေးရုံပဲလေ။ လရည်တွေကတော့ ပြောမနေနဲ့တော့ အိပ်ရာခင်းတွေ စောင်တွေ လျှော်မလောက်ဘူး ပြီးတော့ ကျွန်တော့်အတွက် အားဆေးတို့ ကြက်ဥတို့နွားနို့တို့ကအမြဲအဆင်သင့်၊ တစ်ခါတစ်လေ သူ့သားမသိအောင် ခိုးဝယ်ထားတဲ့ အရက်တွေလည်းတိုက်သေးတယ် အဲ့လိုနေ့ဆိုတာကလည်း ဇော်ထွေးခရီးထွက်နေတဲ့ရက်တွေမျိုးပါ။

သည်လိုနဲ့ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်စမ်းမြနဲ့ လစ်ရင်လစ်သလို ခိုးစားနေလာရင်းကနေ ဘိုးတော်ကြီးဆုံးပြီးတစ်နှစ်အကြာအမှာတော့ အားလုံးကို ဖွင့်ပြောလိုက်တယ်။ ထင်ထားတဲ့အတိုင်း ဇော်ထွေးက ဒေါသတကြီးနဲ့အကြီးအကျယ်ကန့်ကွက်တယ် ညှိလို့မရတဲ့အထိဖြစ်ကြတယ်။ ကျွန်တော့်ကို သတ်မယ်တွေဘာတွေအထိကျိမ်းပေမယ့် နောက်ဆုံးသူ့အမေမျက်နှာကြောင့်လက်လျှော့ပေးလိုက်ရတယ် အင်းလေ ဘယ်သူက ကျေနပ်မှာလဲကိုယ့်အမေကို ကိုယ်နဲ့ရွယ်တူတစ်ကောင်ကလိုးတာဘယ်သူကလက်ခံနိုင်မှာမို့လဲ၊ သူငယ်ချင်းဆိုတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့။ 

ဒါပေမယ့်နောက်ဆုံး သူ့အမေမျက်နှာနဲ့လျှော့ပေးလိုက်ရတာပေါ့ ။ ဒါပေမယ့် နောက်ရက်ကစလို့ နိုင်ငံခြားထွက်ဖို့ပြင်တော့တာပါပဲ။ ကျွန်တော့ကိုတော့ ပထွေးလို့ မမြင်တာကြောင့်တဲ့လေ ။ ကျွန်တော်တို့လည်း မင်္ဂလာတော့မဆောင်ပါဘူး ရုံးတက် လက်မှတ်ထိုးတယ် သည်လောက်ပဲ ပြီးတော့ အိမ်မှာ ရှေ့ခုနှစ်အိမ် နောက်ခုနှစ်အိမ်ခေါ်ပြီးမုန့်ကျွေးလက်ဖက်ရည်တိုက်တယ်၊ ဘယ်ဆွေမျိုးမှမဖိတ်ဘူး၊ ဇော်ထွေးလည်းမလာဘူး၊မျက်နှာပူလို့ဖြစ်မယ်လို့ ကျွန်တော့်ကို ဒေါ်စမ်းမြကတိုးတိုးလေးကပ်ပြောတယ် ကျွန်တော်လည်းအားနာမိပါရဲ့။

အဲ့ညကတော့ မင်္ဂလာဦးည တရားဝင်လိုးခွင့်ရပြီဆိုတော့ ကျွန်တော့်အတွက်အရင်ကလိုးခဲ့ရတာတွေထက် အခုညအရသာက တစ်မျိုးထူးမလားသိချင်နေမိတယ်။ ရင်တွေလည်းခုန်နေမိတယ် အတွေ့အကြုံ ဘယ်လောက်ရှိရှိ လူပျိုရိုင်းလေးလိုပဲ အရင်က အန်တီခေါ်ပြီစလိုးခဲ့ရတာ အခုကျ ကိုယ့်မိန်းမဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ဖီးလ်ကပိုပြီးတက်ရတာပေါ့ ၊ အဲ့ညက ဆီဒိုရာ တစ်လုံးကြိုသောက်ထားပြီးတော့ တစ်ညလုံးသောင်းကျန်းတော့တာပါပဲ ဇော်ထွေးကလည်း မရှိတော့ လွတ်လပ်ရေး ရသွားတာပေါ့ တစ်ညလုံးမမောနိုင်မပန်းနိုင်လိုးနိုင်တဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ နွားပျိုရိုင်းအားနဲ့ ဆေးအစွမ်းက မော်တာစက်လိုမျိုးပဲ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ဆိုတော့ ဒေါ် စမ်းမြခင်ဗျာ သူ့ရဲ့လင်အသစ်လေးရဲ့ လိုးအားကို အောက်ကနေ အားရပါးရနဲ့ကော့ခံနေတော့တာပေါ့။

နှစ်ယောက်သားည ၉ နာရီထဲက စလိုးလာလိုက်တာ ညလယ်သန်းခေါင်ကျော်တဲ့အချိန်အထိ တစ်ချီပဲ ပြီးသေးတယ် လိုးအားကမကျသေးပေမယ့် ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံးကတော့ရေချိုးထားသလိုချွေးတွေ ရွှဲနစ်နေတယ် ဆေးကြိုသောက်ထားတာက အိုကေသွားတယ်လို့ ကျွန်တော်ထင်မိတယ် ဒေါ်စမ်းမြလည်းထန်တဲ့ထန်ချက်က မြင်မကောင်းဘူး ။

သူ့ရဲ့ သုံးလုံးတစ်တောင် သရက်သီးလောက်ရှိတဲ့ ရင်သားနှစ်လုံးလှုပ်ရမ်းရင်းဆောင့် ဆောင့်ဆိုပြီးအော်အော်ပြီးတင်းခံနေတာ ကြားရတဲ့ ကျွန်တော့်ကိုစိတ်တွေပိုကြွစေသလားပဲ သည်တော့ ဒေါ်စမ်းမြကို ကျွန်တော့်မှာ ခွေးလိုးဖားလိုးကျားကြီးရေသောက်စသဖြင့်အားရပါးရနဲ့ စုံနေအောင် လိုးနေရတာပေါ့ ကျွန်တော်လည်းဆောင့်လိုးနေရင်းနဲ့ တစ်ခါတစ်ခါရပ်ပြီး ဒေါ်စမ်းမြ ရဲ့နို့တွေကို အမောပြေငုံ့ငုံ့ပြီး စို့စို့ပေးနေမိတယ် ။အခုလိုမျိုး နို့ရည်ကြည်တွေ တစိမ့်စိမ့်နဲ့ထွက်နေတဲ့ နို့တံမဲမဲတွေကိုလျှာနဲ့အရသာခံစို့စို့ပေးနေရင်းကနေကျန်တဲ့ နို့နောက်တစ်ဖက်ကိုလည်းလက်နဲ့ ညှင်ညှင်သာသာလေး ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေမိပါတော့တယ်။ 

သည်လိုမျိုး ဒေါ်စမ်းမြရဲ့ နို့ကို အရသာခံစို့ပေးနေရင်းကနေ ပါးစပ်တစ်ခုလုံးနို့ရည်တွေနဲ့ ပြည့်လျံသွားပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့ ခုနကပုံစံအနေအထားနဲ့ ပြန်လိုးဖို့ကြိုးစားပါတယ်။ ခုနက လှေကြီးထိုးပုံစံအတိုင်း ကျွန်တော်လည်းဒေါ်စမ်းမြရဲ့ ကိုယ်ပေါ် လှေကြီးထိုးပုံစံနဲ့အချက်နှစ်ဆယ်လောက် မှောက်လိုးပေးနေရင်းနဲ့တစ်အောင့်ကြာတော့လိုးနေတာကိုရပ်လိုက်တယ် သည်တိုင်းကြီးပြီးသွားလို့မဖြစ်ဘူးလေ ဒါ့ကြောင့်စိတ်ကိုထိန်းရင်း

" မိန်းမ မောင့်ကို ဖင်ကုန်းပေးကွာ...ထထ..." 

ဆိုပြီး စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကိုချွတ်ပြီးကုန်ခိုင်းလိုက်တယ်။

..................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

ဒေါ်စမ်းမြလည်း ကောင်းနေတော့ဘာမှမပြောနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေရှာတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးထွက်သွားပြီးပြန်ဝင်လာဖို့ပဲမျှော်လင့်နေတော့တယ် သည်တော့ ကျွန်တော်ပြောတဲ့အတိုင်းကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်လေးကုန်းပေးတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သည်တစ်ချီကိုဂိတ်ဆုံးတင်မယ်လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဒေါ်စမ်းမြလည်းတော်တော်ထန်နေပါပြီဆိုတော့

" မောင် လိုးပေးကွာ....မိန်းမ မဝသေးဘူး....မြန်မြန်လေးလိုး....လိုးပါဆို....မြန်မြန်လေးလိုးပါတော့ဆိုကွာ.....မောင့်လီးကြီးနဲ့အရမ်းအလိုးခံချင်နေပြီ "

" အင်းပါ...မောင် လိုးတော့မယ်နော်...မိန်းမ "

" မြန်မြန်လိုးပါကွာ ဒါဆိုလည်း ဟင့် "

ကျွန်တော်လည်းတင်းရင်းကားထွက်နေတဲ့ ဒေါ် စမ်းမြရဲ့ ဖင်ကြီးကိုအရသာခံကြည့်ရင်းနဲ့ လီးကမနေနိုင်တော့ပါဘူး ဒါကြောင့် နောက်ဘက်ကို ပြူထွက်နေတဲ့ မွှေးထူစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းထဲ လီးကိုကိုင်ထည့်လိုက်တယ်။

" အ့.....ကျွတ်...ကျွတ်..အ့....ရှီး....အ့....မောင်....ဖြေးဖြေး....ဖြေးဖြေး...မောင်...."

ကျွန်တော်လည်း လီးကိုတစ်ဆုံးထိသွင်းပြီးပြန်ထုတ်တဲ့အချိန်မှာတော့ လီးတစ်ခုလုံးအရသာထူးတွေ့သွားသလိုဖြစ်သွားတယ် ဒေါ်စမ်းမြရဲ့ ဖင်ကိုထိန်းကိုင်ထားရင်းနဲ့ပြဲအာနေတဲ့ စောက်မွှေးထူ စောက်ဖုတ်ထဲ တစ်ဆုံးအထိဝင်သွားအောင် လီးကို ဆောင့်ထည့်ပေးလိုင်တော့ အောက်က ဒေါ်စမ်းမြတစ်ယောက်ငယ်သံပါအောင်အော်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်းအဲ့သည်လိုပုံစံမျိုး လေးငါးခြောက်ခါလောက် ကိုင်ထည့်ပေးရင်း နဲ့ပဲ ကာမအရသာထူးကိုကြိတ် ခံစားနေရင်းပါးစပ်ကလည်း ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းတွေပြောနေလိုက်တော့တယ်။

" အား.... ရှီးပဲ ကောင်းလိုက်တာ....ရှီး...ဖက်ခ့်ရှစ်....ကောင်းလိုက်တာကွာ.....မိန်းမရာ....စမ်းမြ နင့်ကို ငါလိုးနေပြီ .....အ့...ရှီး....ကောင်းလားဟမ်.....ကောင်းလားလို့...စမ်းမြ.....ဟမ်.....နင့်စောက်ပက်ကြီးကစုပ်အားကောင်းလှချည်လားဟာ.....ရှီးပဲ....ဖာသည်မကြီး ကောင်းလိုက်တာ...."

ကျွန်တော်အခုလို စိန်လိုးနေတာကိုအားမရတာကျွန်တော်သိပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားမှာစိုးလို့ သက်သက်အချိန်ဆွဲနေရတာပါ။ ဒေါ်စမ်းမြကတော့ သူ့နို့တွေသူပြန်ညှစ်ရင်းညီးတွားနေရင်းကနေ သူ့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်လိုးပေးဖို့တတွတ်တွတ်ပြောနေပါတော့တယ်။

" အရမ်းကောင်းတယ်...မောင်ရယ်....နာနာလေးလိုးပေးပါ......ဟင့်.....လိုးပါတော့ မြန်မြန်လေးလိုးပေးပါတော့...."

" အေး....လိုးပေးမယ်...ရှီးပဲ မသာမ....."

အဲ့သည့်နောက် ကျွန်တော်လည်းကြာကြာအချိန်မဆွဲနိုင်တော့ပါဘူး ကာမဒီရေကလည်းအရှိန်တက်နေပြီဆိုတော့ အစွမ်းကုန်ပေါက်ကွဲချင်နေပါပြီ ဒါ့ကြောင့် ဒေါ်စမ်းမြရဲ့ ခါးအထိလိပ်တင်ထားတဲ့ အင်္ကျီစကိုကိုင်လိုက်ရင်း နောက်ကနေခွေးလိုးပုံစံနဲ့ စတင်ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း ရမ္မက်ငယ်ထိပ်ရောက်နေပြီဆိုတော့ ဒေါ်စမ်းမြရဲ့ခါးကိုသေချာကိုင်ရင်း ရှိသမျှအားအကုန်ထုတ်သုံးပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးပါတော့တယ်။ လိုးနေရင်းနဲ့လည်း လီးအဝင်အထွက်နဲ့ ဒေါ်စမ်းမြရဲ့ဖင်ကြီးကြီးခါးကျဉ်းကျဉ်းရဲ့အရှေ့အနောက်ယိမ်းထိုး လူပ်ရှားနေမူ့က ခွန်အားပိုဖြစ်စေသလိုပါပဲ။

" အ့....အ့....အား...အား...အား....ဆောင့်....ဆောင့်......အား...လိုးပါမောင်ရယ်....လိုးပါ....အဟင့်.....အ့.......ဆောင့်......"

ဒေါ်စမ်းမြက ခေါင်းအုံးနှစ်အုံးအားယူကုန်းလှဲပေးရင်း ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆောင့်လိုးသမျှကိုအားရးပါရနဲ့ အော်ဟစ်နေတော့ ကျွန်တော်လည်း ပိုပြီးစိတ်ကြွလာတယ် နောက်ဆုံးကျွန်တော်လည်းမနေနိုင်တော့တာကြောင့် သူ့ဆံပင်ကို လိမ်ကိုင်ဆွဲထားလိုက်ပြီး ရှိးမျှအကုန်ထုတ်သုံးကာ မျက်လုံးစုံမှိတ်ရင်း အချက် သုံးဆယ်လောက် ဆောင့်လိုးပေးအပြီးမှာတော့စိတ်ကို လျှော့ချလိုက်ပါတော့တယ်။

" အား...အ့...အ့...ပှီးပှီ...အ့...ပှီ....ပှီးးးးးးးးးးးအားးးးးးးးးးရှီးးးးးးးးးးးးးးရှီးပဲ....ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရာ....အား.."

ထူးကဲလွန်းတဲ့ကာမသုခကို အပြည့်အဝခံစားလိုက်ရသလိုမျိုးလီးတစ်ခုလုံးကျင်တက်ယားယံလာပြီးနောက်မှာတော့ သုတ်ရေပူပူနွေးနွေးတွေက ဒေါ်စမ်းမြ စောက်ဖုတ်ထဲတရစပ်ဝင်သွားပါတော့တယ်။ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့်လီးထဲ က လရည်တွေကို ဒေါ်စမ်းမြ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်လျှံလုမတက် စိမ်ထည့်ထားရင်းနဲ့ ဒေါ်စမ်းမြရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့လိုက်ပြီးနမ်းရှုံ့ပေးနေမိပြီး

" မိန်းမ ကျေနပ်ရဲ့လား....ဟင်...."

" အင်း.....မောင်ရယ်ချစ်လိုက်တာ......"

" တကယ်လား....."

" အင်းပေါ့....."

" ကောင်းလိုက်တာကွာ သည်ညတော့မအိပ်တော့ဘူး..တစ်ညလုံးလိုးမယ်ကွာ...."

" မောင့်သဘောကြိုက်သလောက်လိုးပါ ..သည်စောက်ဖုတ်က မောင့်အတွက်ပါနော် "

" ချစ်လိုက်တာ မိန်းမရာ..."

ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်စမ်းမြပေါ်မှောက်အိပ်ချရင်းနဲ့ပဲကာမစည်းစိမ်ကိုဆက်ပြီးခံစားနေလိုက်ပါတော့တယ်။

.......................................................................................

အခန်း ( ၆ )

သည်လိုနဲ့ တစ်နှစ်လောက်အကြာမှာတော့ ဒေါ်စမ်းမြနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ဘဝထဲ သီတာဆိုတဲ့ သမီးလေးတစ်ယောက်ရောက်ရှိလာပါတော့တယ်။ အမှန်ဆိုဒေါ်စမ်းမြအနေနဲ့ ကလေးမယူချင်ခဲ့ပါဘူး။

ဒါကြောင့်မို့လို့ပဲ အမျိုးမျိုးသော တားဆေးတွေသောက် ခဏခဏဖျက်ဖျက်ချနေကြပါ ဒါပေမယ့်လည်းနောက်ဆုံးမှာတော့ ကျွန်တော်တောင်းဆိုလွန်းလို့ သီတာလေးကိုတော့မေးပွေးခဲ့ပါတယ် အခုဆို ဇော်ထွေးကလည်း သူ့အမေနဲ့အတူလာနေနေပါပြီ ကျွန်တော့်ကိုတော့အခုထိ စကားမပြောသေးပါဘူး သူနဲ့အတူ သူ့မိန်းမလည်းပါလာပါတယ် ကရင်မလေးဆိုတော့ချစ်စရာလေးပါ နော်မူလို့ခေါ်တယ်။ 

မအေဘေးဘယ်ကမလာမှန်းမသိပေမယ့် သည်ကောင့်ကိုတော်တော်ချစ်တာတွေ့ရတော့ ကျွန်တော်ဝမ်းသာမိပါတယ် နော်မူလေးကိုကြည့်ရတာလည်းရိုးသားလိမ့်မယ်လို့ထင်မိတယ် ခန္ဓာကိုယ် ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားနဲ့အိမ်မူ့ကိစ္စလည်းနိုင်နင်းတယ် ယောက္ခမကိုလည်းရိုသေလေးစားတယ်ဆိုတော့ ဒေါ်စမ်းမြက သဘောတွေကျနေတာပေါ့။

ကျွန်တော်ကတော့ ကြားထဲက ယောက္ခမဖြစ်သွားတာပေါ့လေ ထားပါတော့လေ အခုလိုမျိုးသည် အိမ်လေးမှာ အခုလို စိုပြည်လာတာမြင်ရတော့ဝမ်းသာမိတယ် ဟုတ်တယ်လေ အရင်ကဆိုခြောက်ကပ်နေတာ၊ အခုတော့ မိသားစုနှစ်ခု တစ်မိုးအောက်ထဲနေရတော့ ဘယ်လောက်သာယာလိုက်လဲ၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဇော်ထွေးကို ကျေးဇူးတင်မိပါတယ်။

ဟုတ်တယ် သည့်ကောင်ကျေးဇူးတွေကအများကြီးပဲ ကျွန်တော်ကအခုဆိုသူ့အမေကိုယူထားတော့ သူ့အနေနဲ့ သူငယ်ချင်းကို မခံချိမခံသာ ပထွေးတော်ထားရတာလေ၊ ပြီးတော်အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းမို့သာခွင့်လွှတ်ပေးထားရတာ ဘယ်ကြည့်မှာလဲဟုတ်တယ်မလား။ 

ဒါကြောင့် သည်ကောင်စိတ်မပြေလည်းမပြေနိုင်စရာပါ ။ သည်ကောင်ဘယ်လိုပဲ ကျွန်တော့်အပေါ် ဆက်ဆံဆက်ဆံ ဘယ်လိုပဲ သဘောထားထားပါ ။ ကျွန်တော်ကတော့ သည်ကောင့်ကို ဗွေမယူပါဘူး။ သည်ကောင်က ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းလေ၊ ဟုတ်တယ်မလား သူငယ်ချင်းတောင်မှရိုးရိုးသူငယ်ချင်းမဟုတ်ဘူး အကောင်းဆုံးသူငယ်ချင်း ရိုင်းရိုင်းပြောရရင်ငါလိုးမသား သူငယ်ချင်းပေါ့။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။