Tuesday, August 10, 2010

အချစ်ကြမ်းလို့ မိုးလင်းနေပြီ (စ/ဆုံး)

အချစ်ကြမ်းလို့ မိုးလင်းနေပြီ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ လိုးစမ်းကွာ … လိုးလိုး … နင်ဘယ်လောက်လိုးမလဲ ကြည့်စမ်းမယ် အောင်မောင်း … ငါ့တစ်ကိုယ်လုံးလည်း နင် တစ်ညလုံးဆော်ချင်သလို ဆော်နေတာနဲ့တင် … ငြီးစော်နံနေပြီ … လိုးစမ်း … ဒီလောက်လိုးချင်နေတာ နင့် အိမ် မပြန်နဲ့ တော့ … ဒီမှာပဲ မိုးလင်းတဲ့အထိ အပြီးသာ လိုးသွားလိုက် ကြားလား” 

အောင်မောင်း မသိန်းတင်စကားကို ကြားတော့ ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်လိုက်မိသည်။ မသိန်းတင် ပြောမယ်ဆိုလည်းပြောချင်စရာ။ သူ မသိန်းတင်အိမ်မှာ တစ်ညလုံး သောင်တင်နေပြီး အရက်သေစာများ သောက်လိုက်စားလိုက် မသိန်းတင်ကို ဖီးလ်လာလျှင်လာသလို တစ်ချီပြီးတစ်ချီ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးလိုက်နှင့် သူ့ထက်အသက်အများကြီး ပိုကြီးသည့် မသိန်းတင်ကို အစ်မကြီးတစ်ယောက်ကို မောင်ငယ်လေးတစ်ယောက်က နွဲ့ဆိုးဆိုးနေသလို ဂျီကျချင်တိုင်းကျကာ နိုင်ထက်စီးနင်းလုပ်နေပေသည်။ 

မသိန်းတင်က လင်မရှိ။ သေပြီ။ (၉၆)ပါးနှင့်လား အရက်ပဲအလွန်အမင်း သောက်ခဲ့မိလို့များလား ကာမဂုဏ်ဇက်ကြိုး အထုံးအဆက်ပြတ်ပြီး စက်တပ်သလို နေ့နေ့ညည မအားနိုင်အောင် လင်မယားနှစ်ယောက် အလိုးလွန်ခဲ့ကြလို့လား။ 

ဒါတော့ သူလည်း အသေအချာတော့ မသိပါ။ သေတဲ့သူက သေပြီး ကျန်တဲ့သူသာ ကာမဂုဏ်အလိုရမ္မက်ကို မကျေမနပ် မရောင့်ရဲ မတင်းတိမ်နိုင်စွာဖြင့် တစ်ယောက်တည်း ဟတ်ကော့ကြီး ဖြစ်ကျန်ခဲ့ရတာဖြစ်သည်။ မသိန်းတင် တဏှာအလွန်ကြီးသည်။ ယောက်ျားမရှိလျှင် ဘယ်လိုမှ နေတတ်မည့်သူလည်း မဟုတ်ပါ။ 

သူ့ယောက်ျားမောင်လုံး ရှိစဉ်အခါက အလုပ်ကြမ်းသမားပီပီ နွေရာသီ အုတ်ဖိုချိန်ရောက်ပြီ ဆိုတာနှင့် (သူတို့ဒေသမှာ ဒီလို ဆောင်းအကုန်နွေအကူး ရာသီချိန်မျိုးကျမှ မြေအုတ်ဖုတ်သည့်လုပ်ငန်းကို စတင်လုပ်ကိုင်ကြလေ့ရှိသည်။ ယောက်ျားက လုပ်ငန်းခွင် အခေါ် ဖိုဆရာဖြစ်၍ ဟိုအုတ်ဖိုသွား ဒီအုတ်ဖိုသွား အငှားလိုက်ရင်း ငွေကိုမဲရှာပြီး အလုပ်ထဲမှာသာ အချိန်ကုန် လေ့ရှိသူ ဖြစ်သည်။) အိမ်မပြန်စတမ်း အလုပ်ထဲနစ်နေတတ်ပြီး သူ နှစ်ပတ်နေ၍တစ်ခါလောက် အိမ်ပြန်လာပြီ ဆိုတာနှင့် မယားဖြစ်သူကို လုပ်ခပိုက်ဆံတွေလည်းအပ်ရင်း အချစ်တွေပါ တနင့်တပိုး ပေးသွားလေ့ရှိပါသည်။ အသားမည်းမည်း ကျွဲကြီးတစ်ကောင်လို သန်ကလည်းသန် မာလည်းအလွန်မာသူမို့ တစ်ညနှစ်ညလောက် ဆက်တိုက် သူစိတ်ရှိလက်ရှိ အစွမ်းကုန်ဆော်ပြီးလျှင် သုံးရက်လေးရက် လောက်အထိ သူမအိပ်ယာမှ မထနိုင်တော့ချေ။

လီးကလည်း တုတ်သည်။ ရှည်သည်။ ဘယ်လောက်လိုးလိုး မာန်လျှောကာ ပျော့ခွေသွားသည်မရှိ ပုံမှန်တစ်ချီ လိုးပြီးတိုင်း ပို၍ပင် မာကြောတောင့်တင်းလာလေ့ရှိသော လီးငပဲကြီးဖြစ်လေသည်။ မသိန်းတင်အကြိုက်ပင်။ အရက်သောက်တာလည်း အလွန်အကျွံ။ သေပြန်တော့လည်း ကောက်ကာငင်ကာ ဆိုသလို ဖျားနာခြင်းပင်မရှိဘဲ ဒီနေ့တစ်နေကုန်သောက် နောက်တစ်နေ့ နံနက်မှာ ဘာမပြောညာမပြော တုံးကနဲ လဲသေသည်။ ဦးနှောက်သွေးကြောပြတ်သည်ဆိုလား သူမတော့ နားမလည်လိုက်ပါ။ ဒီလိုနှင့်ပဲ … မသိန်းတင် မုဆိုးမဖြစ်ရတော့သည်။ 

အသပြာငွေကြေးအားဖြင့်တော့ ပူပန်စရာမလိုပါ။ အလုံအလောက်ရှာဖွေပေးသွားခဲ့သည်။ ခက်သည်က သူလိုးပြီး ဆတ်တငံ့ငံ့ကျန်ရစ်နေခဲ့သည့် သူမစောက်ပတ်ဟောင်းလောင်းကြီးကို ဘာနှင့်အစားထိုးရမလဲ ဆိုတာကိုပဲ တစ်နေ့တစ်နေ့ ခေါင်းပူမတတ် တွေးတောစဉ်းစားရင်း စိတ်မသက်မသာဖြစ်ရလေသည်။မသိန်းတင်က လင်ရှိမယားဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် လင်ငုတ်တုတ်ရှိစဉ်ကတည်းကပင် ဇယားရှင်းခဲ့သူတော့မဟုတ်။ ထွေလာကာလီ ဇာတ်လမ်းကလေးတွေ ရှိခဲ့ဖူးသည်။ အောင်မောင်းဆိုတာလည်း တကယ်တော့ အဆိုပါ ယောက်ျားသားတွေထဲက တစ်ယောက်သာ ဖြစ်သည်။ 

သူမယောက်ျား မောင်လုံးနှင့် သောက်ဖော်သောက်ဖက် စားဖော်စားဖက် လောင်းကစားအတူတူလုပ်ဖက်တွေဖြစ်ကြသည်။ အသက်အရွယ်ချင်းတော့ ကွာသည်။ မောင်လုံး ၄၀ ဝန်းကျင်ရှိပြီး အောင်မောင်းက နှစ်ဆယ်ကျော် အစိတ်တင်း လူငယ်လေးတစ်ယောက် မျှသာ ဖြစ်သည်။လူက အလုပ်ကြမ်းသမားပီပီ အသားညိုမောင်းပြီး ကိုယ်ခန္ဓာကြံ့ခိုင်၍ ကျစ်လျစ်တောင့်တင်းကာ အကြမ်းပတမ်းအလွန်ခံပြီး အလုပ်ရှင်တိုင်း မျက်စိကျခြင်းခံရသူဖြစ်သည်။ 

မောင်လုံးကို ဦးတပ်ခေါ်ပြီး သူမကို ကျတော့ မမသိန်း ဟုခေါ်ကာ အိမ်မှာပဲ စားကျက်ကျပြီး မကြာခဏ ဝင်ထွက်သွားလာ ညဉ့်အိပ်ညဉ့်နေ နေသွားတတ်သူ ဖြစ်သည်။ ထိုမှစ၍ နှစ်ယောက်သား ငြိခဲ့ကြခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ သူ့ဇာတိက သူမတို့လို အောက်နယ်ဖက်ကမဟုတ်။ ဧရာဝတီတိုင်း ဒေးဒရဲနယ် အစွန်အဖျားဒေသတစ်ခုက ဖြစ်သည်။ မိသားစုအလိုက်လာပြီး ရေကြည်ရာမြက်နုရာ ရှာဖွေကာ အလုပ်လာရောက် လုပ်ကိုင်ကြသူတွေ ဖြစ်သည်။ နယ်စုံသူဖြစ်၍ အောက်သက် အလွန်ကျေပြီး အပြောအဆိုလည်း ညက်ကာ မိန်းမတွေ မကျကျအောင် ပြောတတ်ဆိုတတ်သူ ဖြစ်သည်။

ရုပ်ကြမ်းနှင့် နွဲံ့တတ်သူလို့ ဆိုရမလိုပင်။ အလုပ်ခွင်ထဲမှာလည်း အကြမ်းသမားတွေထဲက အတွေ့အကြုံခပ်နုနု ဆတ်စလူးခါနေသည့် အလုပ်သမ ကလေးတွေဆိုလျှင် သူမို့ မငြိလိုက်နှင့်။ ငြိတာနှင့်ပင် ဇာတ်လမ်းက ပြတ်ပြီ။ အလစ်မှာ သူ ကိုင်လိုက်သည်ချည်း သူတို့ကလေးတွေရဲ့ကာမကို မရရသည့်နည်းနှင့် အပိုင်စား ရယူသိမ်းပိုက်ပြီး ဖြစ်သည်။ တစ်နှစ်လောက် အချိန်တိုကလေး အတွင်းမှာပင် သူ့အနေနှင့် ပါကင်တွေ မနည်းမနောကြီး စိတ်ကြိုက်ဖွင့်ခွင့် ကြုံလိုက် ရသေးသည်။ 

အလုပ်သမတွေ အများစုက အလယ်မဝယ် မနူးမနပ်ကလေးတွေသာမို့ မြေတူးမြေသယ် အုတ်သယ်အုတ်ထမ်း အတူတကွလုပ်ကိုင်ရင်း ထိကပါးရိကပါး စကြနောက်ကြ ပွတ်ကြကိုင်ကြနှင့် အချစ်မပါ တဏှာသက်သက် လက်တည့်စမ်းချင်တိုင်း စမ်းခွင့်ရနေသည်။ သူဋ္ဌေးခြေတော်တင်လိုက် အလုပ်အတူ လုပ်သူချင်း မောင်လုံးနှင့် အောင်မောင်းတို့ကဲ့သို့ အထာနပ်သူတွေက ရသမျှအခွင့်အရေးတိုင်း လက်လွတ်မခံဘဲ ဖြစ်သလို ကြုံသလို ခြုံပုတ်ထဲဆွဲသွင်းကာ အလုပ်ဖြစ်လိုက်နှင့် ပန်းပွင့်ကလေးတွေ တဖြုတ်ဖြုတ် မြေခ ကြွေကျရရှာသည်။ မျက်ရည်ကလေးစမ်းစမ်း စမ်းစမ်းနှင့် ဟိုချော့ဒီချော့ ချော့မော့ နှစ်သိမ့်ရင်း ပြီးတော့လည်း ပြီးသွားရသည်ပင်။ 

မိန်းမသဘာဝက အရည်ဝင်လျှင် အသေခင်သည်ဆိုသော ဆိုရိုးစကားလည်း အရှိသားပဲမဟုတ်လား။ အောင်မောင်း လူကဖြင့် အသက်နှစ်ဆယ်အစိတ်လောက်သာ ရှိပေမယ့် လိုးသက်ကတော့ ဝါရင့်သမ္ဘာရင့် ဖြစ်နေချေပြီ။ သူ့လီးကလည်း ရှယ်ကြီးသည်။ မောင်လုံးထက်မသာလျှင်တောင်မှ သူ့အောက်ဘယ်လိုမှ မလျှော့သည့် လီးဖြစ်သည်။ လုံးပတ် ကျပ်လုံးမကကြီးပြီး အရှည် ၇ လက်မသာသာ ၈ လက်မနီးနီးရှိပါသည်။ 

ဒါကြောင့်လည်း မသိန်းတင်တစ်ယောက် အောင်မောင်းဆိုသောသူ့ကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ လက်ခံခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူနှင့် ပရောပရီလုပ်ကာ အရောတဝင်နေကြရင်း နောက်ဆုံး သဒ္ဓါလွန်တဏှာကျွံ၍ ကာလဝိဘက်နောက်ပိုးတက်ကာ သူမဗိုက်ပေါ်မှာပဲ အောင်မောင်းစားကျက်ကျပြီး ကာမပင်လယ်ထဲ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူ လက်ပစ်ကူးကြသည့်အဆင့်ကို ရောက်ခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ မောင်လုံး အလုပ်ထဲကနေ ပိုက်ဆံပို့ခိုင်းတာတို့ အိမ်မှာ လိုအပ်သည့် စားသောက်စရာတွေ မြို့တက် ဝယ်ခိုင်းတာတို့ ဆိုလျှင် လင်မယားနှစ်ယောက် သူ့ကိုသာခိုင်းတတ်သည်။ ခြေပေါ့လက်ပေါ့ ရှိသည်။ လက်လည်း သွက်သူပင်။

လက်သွက်လို့လည်း ယခုလို ယောက်ျားနောက်ကွယ်မှာ မထင်မှတ်ဘဲ ဖောက်ပြားမိကြရင်း နှစ်ယောက်သား အတွေ့အရသာကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲဖြစ်ကာ လှေကြီးပေါ်ဝယ် လှေငယ်တင် မိသည့်အခြေသို့ ဆိုက်ခဲ့ရသည်။ လူကွယ်ရာမှာ နှစ်ယောက်သားတွေ့ဆုံတိုင်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် တဏှာအကြည့်များဖြင့်ကြည့်၍ ပေါင်ပုတ်လက်ပုတ် စနောက်ကိုင်ကြ လိုသည်ထက် ပို၍ အခွင့်အရေးပေးမိလာရာက တစ်ည သူမအိပ်မောကျနေခိုက် အောင်မောင်း မပြောမဆို ခြင်ထောင်ထဲဇွတ်ဝင်လာပြီး သူမရဲ့ကာမကို သူ့တစ်ဦးတည်းသဘောနှင့် ပိုင်စိုးပိုင်နင်း အရယူသွားနိုင်ခဲ့သည်။ 

မသိန်းတင် နိုးတစ်ဝက်အိပ်တစ်ဝက် သတိဝင်လာတော့ အောင်မောင်း လီးကြီးက သူမစောက်ဖုတ်ထဲ တန်းလန်းကြီးဖြစ်နေတုန်းပင်။ မထူးတော့တာနှင့် နောက်တစ်ချီအတွက် သူ့ကို ခွင့်ပြုပေးလိုက်မိပြန်သည်။ လင်သည်နှင့်မခြားသော အရွယ်အစား အထိအတွေ့ဓာတ်ကြောင့် အောင်မောင်းအပေါ် သူမအထင်တကြီး ဖြစ်သွားမိပြီး အရူးအမဲသားကျွေးမိသည့်ပမာ မစားရမနေနိုင် ရောဂါအသည်းကြီး သည်းခဲ့ရလေတော့သည်။ 

ဒီ့အရင်ကလည်း သူမယောက်ျား အလုပ်ခွင်ထဲရောက်ခိုက် နီးစပ်ရာလူနှင့် ရောရောနှောနှော ထွေးရော ယှက်တင် နေထိုင်တတ်လေ့ရှိသူမို့ မသိန်းတင်တစ်ယောက် အခွင့်သာတာနှင့် ဘယ်ယောက်ျား တစ်ယောက်နဲ့ပဲ ဖြစ်ဖြစ် တိတ်တိတ်ပုန်း အပြာဇာတ်ခင်း ညအိပ်ဖို့ကို လုံးဝ ဝန်မလေးတတ်သူလည်း ဖြစ်ရာ သူမဖက်ကလည်း အောင်မောင်းလို ချာတိတ်တစ်ယောက်ကို သူမရင်ခွင်ထဲက ပြန်ထွက်မသွားအောင် တတ်စွမ်းသမျှ နည်းလမ်းအစုံအလင်ဖြင့် အပိုင်ချည်နှောင်ထားလိုက်တော့သည်။ 

အောင်မောင်းက မောင်လုံးတပည့်လည်း ဖြစ်၍ သူ့ဆရာသေတော့ ဆရာကတော်ကို အနီးကပ်စောင့်ရှောက်မှု ပေးသလိုနှင့် မသိန်းတင်ဆီ တစ်ရစ်ဝဲဝဲနှင့် တစ်ရက်ခြားနှစ်ရက်ခြား ရောက်ရှိလာပြီး ကာမကိစ္စအတွက်ကိုပါ ဆရာဖြစ်သူနှင့်မခြား ကိုယ်စားပြုတာဝန်ယူပြီး မသိန်းတင်၏ ရမ္မက်လိုဘကို ဝိုင်းကူဖြည့်ဆည်းပေးနေခဲ့တာ ဖြစ်သည်။

ဒီည အောင်မောင်းနှင့်သူမ အချစ်ရေယဉ်ကြောထဲ မျောပါခဲ့တာ သုံးကြိမ်သုံးလီပင် မကတော့ပြီ။ အောင်မောင်း မနက်ဖြန်အလုပ်နားသည့်ရက်ဖြစ်၍ တစ်ညလုံး စိမ်ပြေနပြေ သူမကို အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ အစွမ်းတွေပြပြီး တအုန်းအုန်းလိုးနေခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ သူ အလိုးကောင်းလွန်း၍ မသိန်းတင်လည်း စောက်ပတ်တွေပါ ကျိန်းလာရသည်။ ကောင်လေးက လွယ်ကိုမလွယ်။ သူ့လီးကြီးကဖြင့် မငယ်လှ။ ကိုမောင်လုံးနှင့် နင်လားငါလား ရှိမည်ဖြစ်ပြီး ဟိုက အားကောင်းမောင်းသန် ယောက်ျားကြီးပီပီ လိုးအားပိုပြင်းပြီး နွားသိုးကြိုးပြတ် သရဲမရဲစီးသလို ကရှူးမူးထိုး မချိအောင်လိုးတတ်သူ ဖြစ်ကာ အောင်မောင်းကျပြန်တော့ သာသာတစ်မျိုး ပြင်းပြင်းသွက်သွက်တစ်ဖုံ နှေးလိုက်မြန်လိုက် သက်လုံချွေပြီး ကြာကြာအချိန်ဆွဲ၍ ချော့လိုး ညှောင့်လိုးကလေးများပါ လိုးပေးတတ်သူဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်လုံး တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ ကောင်းကြပါသည်။ လီးအဝင်နက်အောင် လိုးရာမှာတော့ အောင်မောင်းရော မောင်လုံးရော အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ လီးချောင်းတုတ်သလောက် အလျားကပေမီဒေါက်မီတွေချည်းမို့ သားအိမ်ထိအောင် အပြတ်အားသွန်ပြီး လိုးနိုင်ကြသည်။ သူမအလိုးခံဖူးသမျှ ဒီနှစ်ယောက်ကိုတော့ဖြင့် အသိအမှတ်မပြုဘဲနှင့်ကို မနေနိုင်ပါချေ။ 

“ မသိန်း ကျွန်တော့်လီး စုပ်ပေးစမ်းဗျာ ဒီတစ်ချှီ လီးပြန်တောင်တာနဲ့ မသိန်းဖင်ရောစောက်ပတ်ရော လိုးပေးမှာ သိလား” 

အောင်မောင်းပြောလိုက်တော့ … 

“ ဟဲ့ စောက်ပတ်လိုးရ တော်ပြီပေါ့ အောင်မောင်းရယ် … ဘယ့်နှယ် ဖင်ကိုပါ ပြဿနာ ရှာချင်ရတယ်လို့ ” 

မသိန်းတင် သူ့ကို မျက်လုံးကလေးစွေကြည့်ပြီး ခပ်ညုညုကလေးပြောသည်။ အောင်မောင်းကိုယ်လုံးကို မှီထိုင်နေပြီး သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်က သူ့လီးကို နှိုက်ကိုင်၍ ဆွကာဆွကာနှင့် လီးပြန်တောင်လာအောင် မသိ မသာ ပွတ်သပ်ဆွနှူးပေးနေသည်။ အောင်မောင်းလက်များကလည်း မသိန်းတင် နို့အုံအိအိနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်နယ်ကိုင်ပေးနေပြီး နို့သီးကလေးနှစ်ခုကို ဖိလှိမ့်ပွတ်ချေကစားပေးနေသည်။ မသိန်းတင် ကလေးမွေးဖူးသူ မဟုတ်၍ သူမရင်သားအစုံက ပျော့အိတွဲကျနေခြင်းမရှိဘဲ အလုံးလိုက်အမြွှာလိုက် အုံခဲတင်းကြွနေလျက် ရှိသည်။ 

အသားအရေဖြူဝင်းပြီး လုံးကြီးပေါက်လှ ရွှေရင်ထွားထွား တင်ပဆုံသားကားကား ရေဆေးငါးကဲ့သို့ ဖြစ်ကာ ရာဂအားကြီးမားသည့် ယောက်ျားသားတို့အကြိုက် မိန်းမပီသသည့် ရုပ်ဆင်းအင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံသော မိန်းမချောမိန်းမလှတစ်ဦးပင် ဖြစ်လေသည်။ သူမမိဘတွေက ရေး လမိုင်းဖက်က မွန်သွေးနည်းနည်းစပ်သည်။ 

မသိန်းတင် ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းရော အောက်ပိုင်းမှာပါ အဝတ်အစားမဲ့နေပြီး အောင်မောင်း အပေါ်ကိုင်လိုက် အောက်နှိုက်လိုက်နှင့် ဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ညှစ်နယ်ကိုင်ပြီး သူမစောက်ပတ်တစ်ဝိုက်နှင့် ဖင်စအိုဝကလေးကိုပါ လက်နှင့်အသာဆွ၍ဆွ၍ ပေးနေပါသည်။ 

“ ဦးမောင်လုံးရှိတုန်းက မသိန်းဖင်ကို ချတာပဲ မဟုတ်လား ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်မြင်တာ ” 

“ နင်နော် ငါ့ကို ဘယ်ကတည်းက ချောင်းကြည့်နေတာလဲ ”

“ ကြာပြီ ချစ်လို့ မသိန်းမသိအောင် ခိုးခိုးပြီး ချောင်းကြည့်နေတာ ဦးမောင်လုံး လိုးတိုင်းကြည့်တယ် ဟဲ ဟဲဟဲ ” 

“ သူ တစ်ခါတစ်လေ မူးလာမှ ငါ့ဖင်ကို ချတာ တစ်ခါတစ်ခါ ဖင်တောင်ကွဲတယ်'” 

“ သိသားပဲ သူလိုးပြီးထားတော့ ကျွန်တော့်အလှည့်ဖင်မကွဲတော့ဘူးပေါ့ ” 

“ ဟင်း ကြွက်ပျင်းကလေး ရေသာခိုဖို့ကျတော့ ထိပ်တန်းပဲ ဟင့်ဟင့် ” 

မသိန်းတင်ပြောလိုက်ပြီး အောင်မောင်းနှုတ်ခမ်းကို အောက်ကနေ၍ မမီမကမ်းလှမ်းစုပ်လိုက်သည်။

အောင်မောင်းလက်များက သူမကိုယ်လုံးအိအိကြီးအား ရစ်သိုင်း၍ဖက်လိုက်ပြီးနောက် ကုတင်ပေါ်ကို ထပ်မံ လှဲချလိုက်ပါသည်။ နှစ်ယောက်သား နမ်းရင်းစုပ်ရင်း ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နေ၍ တစ်ယောက်က အပေါ်ကနေ စောက်ပတ်ကိုယက် ကျန်တစ်ယောက်က အောက်မှနေ၍ သူ့လီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ အားရပါးရစုပ်နှင့် ဇယ်ဆက်သလို အလုပ်များသွားကြတော့သည်။

 “ ချစ်တယ် မသိန်းရယ် ချစ်လို့ မဝနိုင်ဘူး ” 

“ ဟင်း ဟင်း သူချစ်တာလည်း ကြောက်စရာကြီး ဖယ် ဖယ်တော့ကွာ မမ စောက်ပတ်တအားရွလာပြီ တစ်ညလုံး ယက်ပြီးရင်း ယက်နေတာပဲ ” 

“ ယက်ရုံဘယ်ကမလဲ လိုးလည်း လိုးပေးနေတာပဲ မဟုတ်လား” “အော လူကို ဒီလောက်ဆွနေပြီးမှ မလိုးရင် မသိန်းအော်ငိုမိမှာပေါ့ လို့ ” 

“ ကဲ ပါ အလကားစတာ မသိန်းဖင်ကြီး ကုန်းလိုက် အနောက်ကနေ အပီလိုးချင်တယ် ” 

“ လိုးပါ မောင်လေးရယ် နာနာလေးသာ လိုးပေးစမ်းပါ မင်း အေးအေးစိုးတို့ သက်မွန်တို့ လိုးမယ့်အစား မမနဲ့သာ ညတိုင်းအိပ် မင်းလိုချင်တာ အကုန်ဖြစ်စေရမယ် ”

“ မမ … အဲ ဒါ ဘယ်က … ကြားလဲ ” 

အောင်မောင်း ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားရာက ကမန်းကတန်းမေးသည်။ သူဖြစ်ပျက်နေပုံကြည့်၍ မသိန်းတင် တဟင်းဟင်းရယ်လိုက်ပြီး … 

“ ဘာလဲ သိပ်လန့်သွားလား ဟင်း ဟင်း ဟင်း …မမ မသိတာ ဘာမှမရှိဘူး မင်းတို့အလုပ်ကလူတွေ မမဆိုင်ကို အမြဲရောက်နေတာ … စားစရာဝယ်ရင်း သူတို့ချင်းပြောတာကြားလို့ သိတာပေါ့ ” 

အောင်မောင်း ညာလို့မရဘဲ ဖြစ်သွားသည်။ သူ့အလုပ်ထဲက စားခွင်ကလေးတွေကို သတိရသွားသည်။ အေးအေးစိုးက တကယ်တော့ သူဋ္ဌေးဦးကျော်လှရဲ့စမောလေးဖြစ်ပြီး သူ တစ်လောကမှ ဖြတ်ခုတ်ခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ ခုတော့ သူ့လီးကိုမှ တစ်ညတစ်ခါ မစုပ်ရလျှင် အေးအေးစိုး မနေနိုင်တော့ပြီ။ သက်မွန်ကိုကျတော့ သူသိပ်ပြီး လူသိမခံချင်။ သက်မွန်ကျော်က လင်ရှိသည်။ လင်တစ်ယောက်လုံး ငုပ်တုပ်ရှိပါလျက် သူကြောင် တောင်ဝင်နှိုက်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပေသည်။

သူ့လင်သိလျှင် ဓားခုတ်ပွဲတောင်ဖြစ်သွားနိုင်သည်။ တကယ်ပြောရလျှင် အပျိုမအေးအေးစိုးထက်ပိုပြီး ကလေးတစ်ယောက်အမေ မသက်မွန်က ပိုတောင်ထသေးသည် ဆိုတာ သူ့အသိပင်ဖြစ်ပေတော့သည်။ 

“ မမက သိပ်တတ်နိုင်တာပဲ ကျွန်တော်က ချလို့ရတာ အကုန်ချတယ်ဆိုပေမယ့် မမကို ဘယ်လာက်အထိ ချစ်တယ်ဆိုတာ မမအသိပဲ ကျွန်တော်ပြောတာ ယုံလိုက်စမ်းပါ ” 

“ မမက မယုံဘူး ပြောလို့လား မင်း ဦးမောင်လုံးရှိတုန်းကလည်း ဒီလိုပဲ သူ တခြားမိန်းမလိုးရင် မမကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောမှ မမကြိုက်တယ် ”

“ သူ ပြောပြလား ” 

“ အင်းပေါ့ အကုန်မဟုတ်တောင် အဖော်တွေနဲ့ဖာချတာတို့ အလုပ်ထဲမှာ ဟိုကောင်မဒီကောင်မ ဒိတ်လုပ် ခဲ့တာတွေ သူလာလာပြောပြတာပဲ” 

“ မမ သဝန်မတိုဘူးလား ဟင် ” 

“ သဝန်မတို ဘယ်ရှိမှာလဲ ကွယ် ဒါပေမယ့် သူပြောပြတော့လည်း တစ်မျိုးတော့ ခံစားရတာပါပဲ” 

“ ဏှာပိုထလို့လား မမ ” 

“ အင်း … တစ်မျိုးပဲ အဲ့ လို … ဘယ်လိုပြောရမလဲ … ဆိုတော့ … ”

“ ဒါဖြင့် ကျွန်တော် ပြောပြမယ် … တစ်ခါလိုးဖြစ်တိုင်း တစ်ခါ ပြောပြမှာ ” 

“ အင်း … ကဲ ထားပါကွာ … ပြောချင်ရင်လည်း နောက်မှပြော … လိုးချင်လို့ မမအိမ်ခေါ်လိုးရင်လည်း ရတယ် ခု … မမ သိပ်တင်းနေပြီ …လျှော့ပေးတော့ … မောင်လေးရယ် … မမ မင်းနဲ့ နေချင်ပြီ ” 

အောင်မောင်းလက်က သူမစောက်ပတ်ဆီမှ ရွှဲရွှဲနစ်နစ်ထွက်ကျလာပြီဖြစ်သည့် စောက်ရည်တွေကို စမ်းမိသွားပြီး သူမ တော်တော်ထန်နေပြီဆိုတာ ရိပ်စားမိလိုက်သည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ ထူးဆန်းနေသည်။ ဒီလို ခံစားချက်မျိုးကို သူ မမသိန်းနှင့်ကျမှသာ ကြားဖူးတော့သည်။ 

“ ဒါဆို လာ မမ … ဖင် ကုန်းလိုက် … ဖင်မလိုးခင် ဒီတစ်ချီ စောက်ပတ်ကိုပဲ လိုးဦးမှာ ”

“ မမလည်း စောက်ပတ်ပဲ အလိုးခံချင်တယ် … ဖင်လိုးတာ ကောင်းလွန်းပေမယ့် နာလည်း အရမ်းနာတယ် … ဟင်းဟင်း ဟင်း ” 

မသိန်းတင်၏လေးဘက်ကျကျ ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ပေးလိုက်သော ဖင်သားကားအိအိနှစ်ဖက်အကြားက အရည်ဝင်းလဲ့ကာ အနောက်ဖက်ကို ပြူးထွက်နေသည့် သူမစောက်ပတ်အဝ တည့်တည့်မှာ သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကြီး တေ့လိုက်ပြီး အနောက်ကနေ စွိ ဗွပ်ကနဲ အသံထွက်အောင် လီးကြီးကို ဖိနှစ်ဆောင့်ချပေးလိုက်သည်။ အောင်မောင်းလီးကြီးက တစ်ကြပ်နေသော သူမစောက်ခေါင်းထဲကို တစ်ဝက်လောက်အထိ တစ်ချီတည်း လျှောထိုးဝင်ရောက် စိုက်ဝင်သွားလေသည်။ အောင်မောင်း လေးချီမြောက် …လိုးပြီ။ ဝက်ဝက်ကွဲ ဆော်သည်။ မီးပွင့်မတတ် စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးတော့သည်။ 

“ အ အိ အိ အင့် အ … ထိ ထိတယ် ဟင့် အင့် အိ အင့် အ အောင်မောင်း ဆောင့် ဆောင့် လိုးစမ်းကွာ မြန်မြန် မင်းလီးကြီး မမကြိုက်တယ် … လိုး …လိုးပေး နာနာလိုးပေး … အားကုန်ဆောင့်ထည့်ပစ်လိုက်စမ်း မြန်မြန် ဆောင့် … အ အင့် … အိ အိ အ … ကောင်း ကောင်းတယ် … အရမ်း ကောင်းပဲ ဟင့် ဟင့် ” 

စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး ပြဲလန်ထွက်သွားအောင် အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် နန်းစတော့လိုးပစ်လိုက်သည်။ အသက်ငယ်ငယ် လိုးအားဆောင့်အား အလွန်ကာင်းမှန်း သိပြီးဖြစ်၍လည်း သူမ၏ထန်ပြင်းနေသော ကာမ ဂုဏ်ခံစားလိုစိတ်ကို အမြန်ဆုံးပြေပျောက်သွားအောင် အဆက်မပြတ် တွန်းတွန်းတိုက်တိုက် လိုးခိုင်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

အောင်မောင်းလည်း အလိုက်သိပါးနပ်သူဖြစ်၍ တခြားကောင်မတွေနှင့် ပက်ပက်စက်စက် လိုးသည့်အကြောင်း ပြောရင်း ကာမစိတ်ထိန်းမရအောင် ထကြွလာတတ်သည့် သူ့မမသိန်း၏စောက်ပတ်ကို အလဲအကွဲပင် ဆော်နေကာ နောက်တစ်ချီ သူမဖင်ပေါက်လိုးနိုင်ရန်အတွက်ကိုပါ အသင့်ပြင်သည့်အနေနှင့် စောက်ပတ် လည်းလိုး ဖင်ပေါက်ကိုလည်း လက်နှင့်ထိုးနှိုက်ဆွကာ ကလိကစား ပေးလိုက်ရင်း အချက်လေးငါးဆယ်လိုးလိုက် ခဏနားလိုက် အားယူပြီး နောက်တစ်ခါ အသားကုန်မောင်းတင်၍ ထပ်လိုးလိုက်နှင့် သူမဖင်သားကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်စုံကိုင်ဆွဲယူလျက် တရစပ်ပင် စောက်ပတ်ရောလီးရော ထူပူသွားအောင် မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆော်ပစ်လိုက်လေတော့သည်။ 

“ အ အား ပြီး … ပြီး ပြီ … ကျွန်တော် … ထွက် …ထွက် ပြီ … အ အားးးး … ဟားးးး … ” 

အောင်မောင်း လရည်ပျစ်ပျစ်တွေ မသိန်းတင်စောက်ပတ်ထဲကို အဆက်မပြတ် ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ မသိန်းတင်လည်း ဖင်ကြီးတလိမ့်လိမ့် နောက်ပြန်ဝေ့ဝိုက်လှိမ့်ထိုးညောင့်ပေးနေရင်း သူမစောက်ခေါင်းထဲက စောက်ရည်တွေကို အောင်မောင်းနှင့်အတူ တစ်ပြိုင်တည်း ဖျစ်ညှစ်ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ပြီးခြင်းဖြစ်၍ အောင်မောင်းသူ့လီးကို မသိန်းတင်စောက်ပတ်ထဲ ကပ်ဖိထည့် သွင်းထားရင်း အတန်ကြာအောင်စိမ်ထားပြီး ငါးမိနစ်လောက်ကြာမှ သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲကနေ ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်လေသည်။

“ မသိန်း စုပ်ပေး ” 

“ အေး စုပ်ပေးမယ် နင်လည်း ငါ့စောက်ပတ်ယက်ပေးဦး ကြားလား … ငါ ရေဆေးလိုက်ရမလား ”

 “ မဆေးနဲ့ ဒီအတိုင်းမှုတ်မယ် မသိန်းစောက်ပတ်ထဲ နှာခေါင်းနှစ်ပြီးတော့ကို နမ်းမယ် စုပ်မယ် ရှလူးရှလူး လုပ်ပစ်မယ် ”

“ နင်မို့ မရွံမရှာ ဟယ် … အောင်မောင်း ရယ် ” 

“ ကိုယ်ချစ်တဲ့ မမပဲ မမရဲ့… စောက်ပတ်ယက်ယက် ဖင်ယက်ယက် ကျန်တာ ဘာမှ အရေးမကြီးဘူး ဟင်း ဟင်း ” 

မသိန်းတင် မချိတင်ကဲဖြစ်ပြီး အောင်မောင်းကိုဖက်နမ်းသည်။ နှုတ်ခမ်းစုပ် လျှာလျှာချင်းခလုတ်တိုက်၍ အပြတ်ကို ကစ်ဆင်ပေးပစ်လိုက်သည်။ ကုတင်အောက်ဆင်း၍ အောင်မောင်းလီးကို စုပ်ပေးရင်း တစ်ဖက်ကလည်း သူမသိအောင်ဆိုပြီး အောင်မောင်းလရည်ရော သူမစောက်ရည်တွေပါ မြင်မကောင်းအောင် ရွှဲစိုအိုင်ထွန်းနေသည့် သူမစောက်ဖုတ်ကို ကုတင်အောက်ကျနေသော သူမထမီစကလေးနှင့် အမြန်ဆွဲယူ သုတ်သင်ပစ်လိုက်ရသည်။ 

ဒီကလေး တကယ်ကို မလွယ်တာ သူမအသိပင်ဖြစ်သည်။ ရွံလို့ ရွံရမှန်းမသိ။ လုပ်သင့်မလုပ်သင့်လည်း ဘယ် တော့မှ မစဉ်းစား။ ထင်ရာမြင်ရာ ကရှူးမူးထိုး စိတ်ထဲရှိရာ လုပ်တတ်သည်။ ဒါကြောင့်မို့လည်း သူတကာထက်ပို၍ အောင်မောင်းဆိုတဲ့သူ့ကို သူမ အချစ်ပိုနေရခြင်းပင် ဖြစ်တော့သည်။ အတန်းပညာ မည်မည်ရရမတတ်။ ဗလအားကိုး မိုက်ရူးရဲဆန်တာမျိုးက ကိုယ်လိုရာပုံသွင်းပြီး လက်ညှိုးထိုး ခိုင်းချင်ရာခိုင်းစေ၍ရမည် ဆိုတာ သူမနားလည်သဘောပေါက်နေပါသည်။ ပထမလင်ဖြစ်သော မောင်လုံးလည်း ဒီအတိုင်းပင် ဖြစ်သည်မဟုတ်လား။ 

သူတို့ အသိဉာဏ် အမျှော်အမြင်သာမရှိတာ ကာယအားကိုး အလုပ်ကြမ်းသမားအဖြစ် ငွေကိုနင်းကန် ဖိရှာခိုင်းရင်း တစ်ဖက်ကလည်း ကိုယ့်ရဲ့ရမ္မက်လိုအင်အတွက် သူတို့ဆီက သူတကာထက် ကြီးမားသန်စွမ်းလှသည့် အဟိတ်တိရစ္ဆာန်နှင့်မခြားသော ကာမစွမ်းအင်ကို ဝဝလင်လင်ရယူခံစားပြီး ထမီနံ့ကလေး မစို့မပို့ပေးလိုက် ကိုယ့်အတွက်ကျန်အောင် ကွက်ကျော်နင်းလိုက်နှင့် ဘဝကို မိမိလိုရာပုံစံအတိုင်း ဟန်ကျပန်ကျဖြတ်သန်းနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

မောင်လုံးတစ်ယောက် အခြားသော မိန်းမတွေရဲ့ပေါင်ကြားထဲမှာ သွားကြီးအဖြဲသားနှင့်မြူးပျော်နေစဉ် သူမကိုယ်တိုင်လည်း တစ်ပါးသော ယောက်ျားသားများရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ကာမသုခအလီလီ ခံစားရယူနိုင်ခဲ့သည့် အဖြစ်ကို သူ့လင်မောင်လုံးတစ်ယောက် သိပင်သိငြားသော်လည်း ဘာတစ်ခွန်းမှပင် ပြန်လည်တုံ့ပြန် ပြောဆိုဝံ့ခြင်း မရှိသည်မှာ ဘယ်လိုမှလျှော့တွက်၍မရသည့် သူမ၏ အစစ်အမှန် အရည်အချင်းတစ်ခုပင် ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။ 

သူမ လီးအစုပ်ကောင်းလွန်း၍ အောင်မောင်းလည်း လီးမတ်မတ်တောင်လာရလေပြီ။ လဒစ်ထိပ်လုံးကြီးက မှိုပွင့်တစ်ပွင့်လို ထိပ်ဖူးတစ်ခုလုံး ပွပွကားကားကြီးဖြစ်လာတာ တွေ့ရသည်။ လဒစ်ထိပ်ပွင့်အမျိုးအစား ဖြစ်သည်။ သူ့လဒစ်အနားသားတစ်လျှောက် ခမောက်ဆောင်းထားသလို နှုတ်ခမ်းသားများကော့လန်၍ အပြင်ဖက်ကို ကားထွက်နေပုံမှာ အသည်းယားစရာ ကောင်းလွန်းလှပါသည်။ 

လီးဒစ်အောက်ခြေတစ်ဝိုက်ကို လျှာနှင့်ရစ်ဝိုက် ယက်ဆွပြီး ထိပ်လုံးကို စုပ်ကာစုပ်ကာ ပေးလိုက်သည်။ လချောင်းတစ်လျှောက်ကိုလည်း အသွားအပြန် လျှာနှင့်ယက်သည်။ နမ်းသည်။ စုပ်သည်။ ဂွေးဥနှစ်လုံးပင်မကျန်အောင် ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ စုပ်ယူနေ၍ အောင်မောင်း ကြာကြာအောင့်မခံနိုင်ဘဲ သူမကို လက်ပြကာတားလိုက်ရသည်။ 

သူ့ဆီးအိမ်နှင့် ကပ်ပယ်အိတ်တစ်ဝိုက်မှာပါ တင်း၍လာရပြီ။ ဆက်တိုက်လိုးထားရသဖြင့် လီးချောင်း တစ်ချောင်းလုံးပါ ကျင်သလိုကြီး ဖြစ်နေသည်။ ပွတ်တိုက်ဖန်များ၍ လီးကျိန်းနေသည်။ မသိန်းစောက်ပတ် ဘယ်လိုနေမည် မသိပါ။ ဒီတစ်ကြိမ် သူမစောက်ပတ်မလိုးဘဲ ဖင်ကိုသာလိုးမည်ဖြစ်၍ အောင်မောင်း သူမကိုကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ပြီး သူမပေါင်ကြားထဲရှိ အမွှေးအမြှင်များထူပြောစွာ ပေါက်ရောက်နေလျက် ရှိသည့် သူမစောက်ပတ်အုံဖောင်းအိအိကြီးကိုရော ဖင်စအိုဝစူတူတူကလေးကိုပါ နှစ်ခုစလုံးကို ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့်တပြပ်ပြပ် ယက်သပ် ဆွနှူးပေးလိုက်သည်။ 

မသိန်းတင် ဖင်ပေါက်ကို သူမလင်ဖြစ်သူမောင်လုံးတစ်ယောက် အမြဲဆော်နေကျဖြစ်၍ စအိုဝပွင့်လို့နေကာ အနောက်ကို မသိမသာစူထွက်နေသည်။ အောင်မောင်း လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှင့် စောက်ပတ်ကို ထိုးနှိုက် ဆွပေးရင်း ကျန်နေသည့် သူ့လက်မဖြင့် မသိန်းတင်၏ဖင်စအိုဝလေးထဲကိုပါ လှည့်ပတ်မွှေ့ထိုးပေး လိုက်ပါသည်။

ဖင်ပေါက်ဖွင့်ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဖင်ပေါက်လမ်းကြောင်းဖွင့်ရင်း အောင်မောင်း မနေနိုင်တော့တာနှင့်သူမစောက်ပတ်ကိုပါ တစ်ခါတည်း အားရပါးရ ကုန်းမှုတ် ကုန်းယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ မသိန်းတင်နှုတ်မှ တကျွတ်ကျွတ် စုပ်သပ်မြည်တမ်းညည်းညူရင်း သူမခါးကလေးပါ အပေါ်ကို ကော့ထိုးတက်သွားရလေသည်။

“ အင့် အောင်မောင်း နင် … နင် ဘာ … မ ပြော …ညာ … မပြော နဲ့ … လူကို ဟင့် ဟင်းးး ” 

“ ဖလပ် လပ် ပြပ် ပြပ် … ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ” 

“ အ အာ့ ယား ယား တယ် နင် အ တ အားလုပ် လုပ်တာ အိအင့် အ အစိကို မ မကိုက်နဲ့ အ … သေ သေပီ သေပါပီ …တော် ” 

အောင်မောင်းအပြတ်ပင် ယက်လိုက်စုပ်လိုက်နမ်းလိုက်လုပ်နေသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို အောက်ကနေ အထက်သို့ လျှာအပြားလိုက်ကြီး လေးငါးကြိမ်ခန့် ယက်ယက်သပ်တင် ပစ်လိုက်ရင်း စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်း ပေါက်လေးထဲကို လျှာလိပ်၍ ထိုးသွင်းကာ ထက်အောက်ဝဲယာ နာရီလက်တံ လားရာအတိုင်း လေးဘက်လေးတန် လှည့်ပတ်ယက်ဆွ၍ ပေးလိုက်သည်။ 

စောက်ဖုတ်အတွင်းရော အပြင်ရော နှုတ်ခမ်းသားများကို သူ့လျှာမထိတွေ့မိသည့်နေရာ ဟူ၍မရှိ။ အစိထိပ်ဖူးချွန်တက်တက်ကလေးကိုလည်း ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် ဟူ၍ အသံအကျယ်ကြီး ထွက်အောင် စုပ်သည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်း နံရံတစ်ဝိုက်ကို သူ့လျှာစောင်းကြီးနှင့် ဟိုထိုးဒီထိုး ဗရမ်းဗတာ ထိုးမွှေထိတိုက်မိတာကြောင့် မသိန်းတင် စောက်ရည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ သောက်သောက်လဲထွက်ကျလာခဲ့ကာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်တောင်မှ ရှက်အားပိုသွားမိသည့် အဖြစ်။ စောက်ဖုတ်သာမက ဖင်ကိုပါ သူ့လက်နှစ်ချောင်းနှင့် အဆက်မပြတ် ထိုးမွှေနေမှုက လူကိုပင်ရူးမတတ် ဖြစ်သွားစေပါသည်။ 

မသိန်းတင် အောင့်အည်းမျိုသိပ်ရဖန်များ၍ စောက်ရည်တွေသာမက သေးတွေတောင်မှ ထွက်ချင်ချင် ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ လုပ်ချင်ရာ လုပ်လို့ဝတော့မှ အောင်မောင်း ကုတင်နဘေးရှိ ကြွက်လျှောက်နေရာမှာ တင်ထားသည့် ခေါင်းလိမ်းဆီပုလင်း ကို ယူပြီး သူ့လီးကိုရော မသိန်းတင်ဖင်နှင့်စောက်ပတ် ပေါင်ခြံတစ်ခုလုံး ရွှဲနစ်နေအောင်ကို စိမ်ပြေနပြေ သုတ်လိမ်းပစ်လိုက်သည်။ 

“ နင် တကယ် ဖင် … လိုး မှာနော် ဟုတ်လား ”

“ အင်း ဘာဖြစ်လို့လဲ … ဖင်မခံချင်လို့လား ” 

“ မ ဟုတ် … ပါဘူး … ငါ ငါ ပြီး … လိုက်ချင် …လို့ … စောက်ဖုတ် အရင်လိုးပေး တကယ်ပြောတာ နော်…ပြီးမှ နင့်အကြိုက် လုပ် … ” 

“ သိတယ် …ဒါကြောင့် အစ်မ စောက်ပတ်ပါ ဆီကြိုလိမ်းထားတာ … စောက်ပတ်ရော လီးရော ဆီရွှဲရွှဲနဲ့လိုးတော့ ဇွပ်ဇွပ် ဇွပ်ဇွပ်နဲ့ အဝင်ချောနေမှာပဲ ” 

“ အေးပါဟယ် လုပ်ချင်တာ လုပ်ပါ ငါ နင့်ကို ချစ်လွန်းလို့ နင်ဘာလုပ်လုပ် ခံပြီးသားပဲ ”

“ အဲဒီအပြောလေးတွေကြောင့် မသိန်းကို ချစ်ရတာ ဟင်း ဟင်း ” 

အောင်မောင်း သူမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွဲတွဲကလေးနှစ်ချပ်ကို ပြွတ်ကနဲစုပ်နမ်းလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား နောက်တစ်ချီထပ်ဆွဲဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်ကြလေသည်။

မသိန်းတင် ပက်လက်အနေအထားအတိုင်း ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုထောင်ကားပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကား လုပ်ပေးလိုက်သည်။ အောင်မောင်းက သူမပေါင်နှစ်ချောင်းအလယ်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်၍ သူ့လဒစ်ထိပ်ကို မသိန်းတင်စောက်ဖုတ်ထဲ တေ့သွင်းလိုက်သည်။ ခေါင်းလိမ်းဆီအစွမ်းဖြင့် သိသိသာသာ လီးအဝင်ချောပြီး ရှောကနဲဆိုသလို သူ့လီးချောင်းကြီး အရင်းထိရောက်အောင် ဒုတ်ဒုတ်ထိစိုက်နစ် တိုးဝင်သွားလေသည်။အောင်မောင်း အဆက်မပြတ် လိုးတော့သည်။ 

လှေကြီးထိုးဆိုပေမယ့် မသိန်းတင်ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက် တင်ထမ်းကာ လိုးရသဖြင့် လီးစိုက်ဝင်အားပိုကောင်းပြီး မောင်းအား ကောင်းကောင်းနှင့် တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်လိုးချလေလေ ပိုမိုခရီးရောက်လေလေဖြစ်လာရလျက် မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်အကြာမှာ မသိန်းတင် ဂဏှာမငြိမ်ဘဲဖြစ်ကာ အောက်ကနေ ဖင်ကြီးတလိမ့်လိမ့် ကော့ပျံတွန်းထိုးလို့ လာရလေသည်။ 

“ အ ဆောင့် ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းလိုး အောင်မောင်း မမ ပြီး ပြီးချင်လာပြီ ဟင့် အ အိ အိ အင့် ကောင်း ကောင်း လိုက်တာကွယ် ”  

“ ကျွန်တော်လည်း ကောင်းတာပဲ အစ်မစောက်ပတ်ကြီး လိုးလို့ကောင်းလွန်းလို့ ဓားနဲ့လှီး အိမ်တိုင်မှာ ချိတ်ပြီးတော့တောင် သိမ်းထားလိုက်ချင်တယ် ”

“ အမယ်လေ့လေး ကြောက်စရာကြီးပါလား ငအောင်မောင်းရယ် ဟွင်း ခွေးသားလေး နင် ငါ့စပတ်ဖြတ်ချိတ်ပြီး အချိန်ပြည့် လိုးချင်သေးတယ်ပေါ့ … ဟုတ်လား ” 

“ ဒါပေါ့ မမရဲ့ မစောက်ပတ်က အပျိုမဟုတ်တာတောင် … လိုးရတာ ထုတ်ထုတ် ထုတ်ထုတ်နဲ့ ဝက်သား သုံးထပ်သားကြီး သွားဖုံးမြုပ်အောင် ကိုက်ဝါးနေရသလိုပဲ …ဟီးဟီး အနားမှာတစ်နေကုန်ထားပြီး အချိန်ရတာနဲ့ လိုးပစ်လိုက်ချင်တာ ဟင်း ဟင်း ဟင်း ”

“ အင်းးး ငါကလဲ နင့်လီးကြီး သံတုတ်ကြီးတစ်ချောင်း သပ်လျှိုသလို လိုးပြီးရင်းလိုးနေတာ … အားရပါတယ် ငါ့မောင်ရယ် … ကဲ လိုးပါ လိုးပါ … လီးကို ဒီအတိုင်း စိမ်မထားနဲ့ …စောက်ပတ်လိုး ပြီးရင် ဖင်လိုး စကားသိပ်များမနေနဲ့တော့ ” 

အောင်မောင်းလည်း ကောင်းပါပြီ ဆိုပြီး စပ်ဖြဲဖြဲမျက်နှာနှင့် သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲကားထမ်းပြီး အချက်လေးငါးဆယ် တအုန်းအုန်းဝုန်းပစ်လိုက်ရာ မသိန်းတင်ဖျပ်ဖျပ်လူးသွားရပြီး စောက်ရည်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ စောက်ခေါင်းထဲကနေ အပြင်ကို တဖြောဖြော ထွက်သွန်ကျလာခဲ့ရလျက် ပထမအချီကို မပြီးချင်ဘဲ ပြီးလိုက်ရတော့သည်။ သူမစောက်ပတ်ထဲက လီးကိုဆွဲထုတ် ဖင်ကိုကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူမဖင်ပေါက်ထဲ လီးစသွင်းလိုက်သည်။ 

“ မောင်လေး ဖြေးဖြေးနော် မင်းလီးတော့ မမကြောက်တယ် ဖင်မကွဲစေနဲ့” 

“ စိတ်ချ မမရဲ့ မကွဲစေရပါဘူး ” 

အောင်မောင်း သူ့လီးကို ဂရုတစိုက်လိုးသွင်းသည်။ ကြပ်တပ်တပ်နိုင်ပြီး ဆီလိုသေးသည်ထင်၍ ဆီပုလင်း ထပ်ယူ သူမဖင်ပေါက်နှင့်သူ့လီးမှာ ထပ်မံသုတ်လိမ်းပြီး လီးကိုနောက်တစ်ကြိမ် ထိုးစိုက် လိုးသွင်းလိုက် ပြန်သည်။

ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ အဝင်ပေါက်ပွင့်ပြီးဖြစ်သည့် သူမစအိုပေါက်ကလေးက သူ့လီးကြီးဒဏ်ကို တဖြည်းဖြည်း ခံနိုင်လာပြီး လီးဒစ်မြုပ်ရုံအဆင့်ကနေ လီးတစ်ဝက်သာသာလောက်အထိ အထဲဝင်အောင် သွင်းနိုင်လာသည်။ ဖိလိုက်ကြွလိုက် ဆောင့်လိုက်ညှောင့်လိုက်နှင့် အသွင်းအထုတ်လည်း မှန်မှန်ကြီး လုပ်နိုင်လာသည်။ နှစ်ယောက်သား စတင်၍ ဖီလင်တွေရလာကြပြီ။အောင်မောင်း သူ့မမဖင်ပေါက်ထဲကို မဝင်ဝင်အောင်လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖြဲပြီး လဒစ်ထိပ်ကားကြီးကို အဆက်မပြတ် ဇွတ်လိုးသွင်းနေသည်။ ခုနင်ကလောက် တစ်ဆို့ဆို့ ဖြစ်မနေတော့ပေမယ့် အလိုးမခံရတာ ကြာ၍လားတော့မသိ။ စီးကြပ်ကြပ်ဖြစ်နေတာတော့ အမှန်ပင်။ စောက်ပတ်ကမှ အရည်ရွှဲလာလျှင် ချောင်ချောင်ချိချိ ဖြစ်လို့နေသေးသည်။ 

ဖင်ပေါက်ကဖြင့် ဆီဆွတ်ပြီးလိုးတာမဟုတ်လျှင် သိပ်တော့မလွယ်ချေ။ ဓမ္မတာနှင့်ဆန့်ကျင်သောနည်းဖြစ်၍ လီးချောင်းကြီးသူဆိုလျှင် စောက်ပတ်လောက် ဆွဲဆန့်အား မကောင်းလှသည့် ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲမှာ ကပ်ကပ်သပ်သပ် ကြပ်သိပ်ညှပ်၍နေမှာ သေချာသလောက်ပဲ ဖြစ်ပါသည်။ အောင်မောင်းဖင်လိုးရတဲ့အရသာကို မသိန်းတင်လောက်တောင် မခံစားဖူးခဲ့ပါ။ အောကားတွေကြည့် သူသူငါငါ အပြောမျှလောက်သာ ကြားဖူးခဲ့သည်။ 

ဖာချတော့လည်း ဖာမတွေက တော်ရုံနှင့် ဖင်ကိုင်ခွင့်မပြုကြ။ ဖင်လိုးခံသော စော်မျိုးက အလွန်ရှားပါးလှပါသည်။ ဖင်ပါကင်အမြဲဖွင့်နေကျ ခေါင်းတွေသာ တစ်လက်ကိုင် သဘောမျိုးထားကာ ထင်တိုင်းကြဲခွင့်ရကြသည်။ သူ အခုမှသာ ဖင်တကယ်လိုးဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ အလုပ်ခွင်ထဲက ကောင်မလေးတစ်ယောက်နှင့် လက်တည့်စမ်း ကြည့်ဖူးခဲ့ပေမယ့် လဒစ်လောက်သာဝင်ပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံး အသွင်းမခံနိုင်တာကြောင့် ပြန်ပြီး လက်လျှော့ခဲ့ရသည်။ ဒီတစ်ချီဖင်လိုးခြင်းက သူ့အတွက် ဗွေဆော်ဦးအကြိမ်ပင်ဖြစ်၍ သည်းထိတ်ရင်ဖို ဖြစ်ချင်စရာလည်း ကောင်းလှပါသည်။

ပထမဆုံး လီးဒစ်ကိုဝင်အောင်သွင်း တစ်ရစ်ပြီတစ်ရစ်လှည့်ပတ်၍ လီးတစ်ဝက်လောက် ဝင်အောင်ဆောင့်သွင်းပြီး ချောဆီအရှိန်နှင့် လီးကိုတစ်လက်မချင်း နှဲ့ကာနှဲ့ကာကပ်ဖိ ညှောင့်၍ အပြင်ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် အဝင်ပိုနက်အောင်အားနှင့်ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်လုပ်ပြီး တဖြည်းဖြည်း လီးအရင်းထိရောက်ဖို့ ဇောချွေးများပျံနေအောင်ကို မနည်းကြီး ကြိုးစားအားထုတ်လိုးပေးရသည်။ လိုးရင်းကနေ အရသာကို ခံစားတတ်လာသည်။

တစ်ခုပဲ ပြောစရာ ရှိသည်။ လီးကို အချိန်ကြာကြာ ဆွဲမလိုးနိုင်အောင် သဘာဝက တမင်တကာ တားမြစ်ပိတ်ပင် ထားလို့လားမသိ။ အောင်မောင်း လီးဝင်လီးထွက် ခပ်သွက်သွက် လိုးနိုင်လာပြီး လီးလမ်းကြောင်းပွင့်သည်နှင့် တရစပ် အားသွန်လိုးပစ်လိုက်ရာ စောက်ပတ်ထက်တောင် ပိုပြီး ဖိညှစ်စုပ်ဆွဲအားများလှသည့် စအိုအတွင်းနံရံ များရဲ့ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှု ကလည်း စောက်ပတ်ကိုလိုးရသည်ထက် သုံးလေးဆလောက် ပို၍ ပြင်းထန်ထိရောက်မှု ရှိခြင်းကြောင့် သူ့ခမျာ အချိန်အကြာကြီး ဆွဲမလိုးနိုင်တော့ဘဲဖြစ်ကာ မိနစ်လေးဆယ်ခန့် အကြာမှာပင် လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံး ကျင်ကနဲဆိမ့်ကနဲ ပူကနဲဖြစ်သွားပြီး သူ့လရည်ပျစ်ပျစ်တွေကို မသိန်းတင်၏ ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲသို့ ဒလဟောကြီး ပန်းထုတ်ကာ ကိစ္စပြီးသွားရလေတော့၏။ 

ဖင်လိုးရသည့်အရသာကို သူတော်တော်ကလေး စွဲလန်းနှစ်ခြိုက် သွားခဲ့ရပြီ။ မသိန်းတင်ဖင်ထဲ လီးစိမ်ထားရင်း အောင်မောင်းလက်က သူမစောက်ပတ်ထိပ်နားရှိ ဗီဇံခေါ် အစိကလေးရှိရာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလှုပ်နှူးဆွ၍ လက်ညှိုးလက်မဖြင့်ညှပ်ကာ ဖိပွတ်ပေးလိုက်ရင်း သူမအနေနှင့် အပြီးသတ် ခရီးရောက်အောင် ခပ်သွက်သွက်ကလေး ဝိုင်းကူပို့ဆောင်ပေးလိုက်လေသည်။ မသိန်းတင်လည်း အဆက်မပြတ် ထွန့်လူးကော့ပျံ၍ စောက်ရည်များ အသည်းအသန်ပန်းထွက်ကာ ငြိမ်ကျသွားရလေတော့၏။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ခုတော့လဲ သူစိမ်းတွေလိုပါပဲလား (စ/ဆုံး)

ခုတော့လဲ သူစိမ်းတွေလိုပါပဲလား (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

( ၁ )

ပြည့်ဝန်းသော ခြေဖမိုး ဖွေးဖွေးလေးက ရှေ့သိုလှမ်းလိုက်လေတိုင်း ဝတ်ထားသော ထမီစကပ် အစိမ်းရင့်ရောင်လေး၏ အောက်ဖက်တွင် ခွဲထားသော အနားစလေးသည် ဖြတ်ကနဲ ကွဲဟကာ သွားနေရင်း ဝင်းလဲသော သူမ၏ ခြေသလုံးသားလေးက လှစ်ကနဲ လှစ်ကနဲ ပေါ်ထွက်၍ နေရသည်။

ထို အချိန်အခါနှင့် တပြိုင်နက်တည်းမှာပင် စွင့်ကားကာ ပြောင်တင်းနေသော သူမ၏ တင်သားစိုင်တို့ကလည်း အားကျမခံ ငြိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ လှုပ်ခါ၍ သွားကြရပါသေးသည်။

သူမ၏ ပုခုံးတဖက်တချက်ပေါ်ဆီပေါ်ရှိ ပန်းနုရောင် ကုတ်အင်္ကျီလေးပေါ်တွင် ဝဲ၍ ကျနေသော အဖျားလေးများ အတိုအရှည်မညီသည့် ဆံဖျားစလေးများကို ဖောင်းတစ်ဖွေးဥ၍နေသော သူမ၏ လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ကျောဖက်သို့ တချက်သပ်တင်လိုက်သည်။ ပြီးမှ တံခါးလက်ကိုင်ကို ညင်သာစွာကိုင်ရင်း  မှန်တံခါးကို အတွင်းသို့ တွန်းဖွင့်ကာ အထဲသို့ လှမ်းဝင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ တံခါးလက်ကိုင်ပေါ်မှ သူမ၏ လက်ကို လွှတ်၍ပေးလိုက်သည်။

အခန်းတွင်းသို့ လှမ်း၍ ဝင်လိုက်နှင့် သူမ၏ မျက်လုံးက တခန်းလုံးကိုဝေ့၍ တချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ရုံးအဖွဲ့ဝန်ထမ်းများ လူမစုံသေး။ ခြောက်ယောက် ခုနှစ်ယောက်မျှသာ ရောက်နေကြပြီး ကိုယ့်နေရာတွင် ကိုယ်ထိုင်နေကြခြင်း မဟုတ်ဘဲ ဟိုတစု သည်တစုဖြင့် စကားထိုင်၍ ပြောနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။

သူမက တခန်းလုံးကို လှမ်း၍ အကဲခတ်ကြည့်လိုက်စဉ်မှာပင် ထိုအခန်းထဲတွင် ရောက်နေသူအားလုံးက သူမကို လှည့်၍ ကြည့်သည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်။

အသာမျက်လွှာကိုချကာ သူမ၏ အလုပ်စားပွဲသို့ လျှောက်၍သွားသည်။ စားပွဲသို့ရောက်လျှင် သူမ၏ စလင်းဘက်ကို စားပွဲပေါ်သို့ တင်လိုက်ပြီး ကုလားထိုင်ပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်၍ချလိုက်ရင်း သက်ပြင်းတချက်ကို ခပ်မြှင်းမြှင်းလေး ချလိုက်သည်။

ထိုအချိန်မှာပင် သူမ၏ အလုပ်စားပွဲရှေ့သို့ တစုံတယောက် ရောက်လာသည်ကို သိလိုက်ရသဖြင့် သူမသည် မျက်လုံးလေးကို လှန်ကာ တချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ထိုသူကို ဖော်ရွေစွာ ပြုံးပြလိုက်သည်။

“ စိမ့်..သူ..ရောက်နေတာ ကြာပြီလား.. ” 

ထိုသူက ပြုံးလိုက်သော စိမ့်စိမ့်သူ၏ မျက်နှာလေးဆီမှ ချစ်စရာပါးချိုင့်လေးကို ငေး၍ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။

“ ခုတင်ပဲ ...ကျုမျိုးဝင်းလွင်...ထိုင်ပါဦးလား..ခဏလောက်... ” 

မျိုးဝင်းလွင်က စိမ့်စိမ့်သူ၏ အလုပ်စားပွဲရှေ့တွင် ရှိသော ကုလားထိုင်တလုံးတွင် ဝင်၍ ထိုင်လိုက်သည်။ စိမ့်စိမ့်သူက မျိုးဝင်းလွင်ကို ကြည့်ကာ ဒုတိယအကြိမ် ပြုံးပြလိုက်ပြန်သည်။

“ တခြားမဟုတ်ပါဘူး ကိုမျိုးဝင်းလွင်...ကျွန်မလဲ ပြောမယ် ပြောမယ်နဲ့ ခုလူရှင်းတုန်း မျိုးဝင်လွင်နဲ့လဲ ကြုံတုန်းမို့ပါ... ” 

စကားကို ခေတ္တ နားလိုက်ကာ စိမ့်စိမ့်သူက မျိုးဝင်းလွင်၏ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးမှ စကားကို ဆက်သည်။ 

“ ကိုမျိုးဝင်းလွင် ကျွန်မကို အဖြေတောင်းထားတဲ့ ကိစ္စပါ...အဲဒါ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး..လို့ ပြောမလို့ပါ... ” 

“ ဗျာ... ” 

မျိုးဝင်းလွင် မျက်လုံးပြူးသွားရသည်။ 

“ ဟုတ်ပါတယ်ရှင်...ကိုမျိုးဝင်းလွင်မှာ မိန်းကလေးတွေ သဘောကျတဲ့ အရည်အချင်းတွေ အများကြီး ရှိပါတယ်...ကျွန်မငြင်းရတာက ကျွန်မရဲ့ ရင်ထဲမှာ ချစ်တက်တဲ့ နှလုံးသား မရှိလို့ပါ.. ” 

“ အင်း.. ” 

မျိုးဝင်းလွင်၏ ထံမှ အင်လိုလို..အင်းလိုလို အသံတချက် ထွက်၍ လာရသည်။

“ ကျွန်မ အချစ်ဆိုတာကို မသိပါဘူး...ပြောရတာတော့ အားနားပါတယ်...အဟင်း...အားနားတယ်ဆိုလို့ တမျိုးလဲ မထင်ပါနဲ့...ကျွန်မ ကိုမျိုးဝင်းလွင်ကို လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် မိတ်ဆွေ တယောက်အနေနဲ့ ခင်ပါတယ်...ကျွန်မကို မျှော်လင့်တကြီးနဲ့ ဖြစ်နေမှာစိုးလို့ ခုလိုပြောရတာပါ..ကျွန်မရဲ့ သဘောကတော့ ဘယ်တော့မှ မပြောင်းလဲပါဘူး...ကိုမျိုးဝင်းလွင် ကျွန်မကို နားလည်ပေးပါနော်... ” 

လေသံသာသာလေးမျှဖြင့် ပြောနေသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ စကားသံလေးက ဒီမှာတင် အဆုံးသတ်၍ သွားသည်။မျိုးဝင်းလွင်ကတော့ နားမလည်နိုင်သော မျက်နှာဖြင့် စိမ့်စိမ့်သူကို ငေး၍ ကြည့်နေသည်။ ထိုအခိုက်မှာပင် သူတို့၏ အနားသို့ ဝန်ထမ်းအမျိုးသားတဦးက ရောက်၍လာသည်။ 

“ စိမ့်သူ ...မရောက်မီလေးတင် ဖုန်းဝင်လာတယ်...ဦးသန့်စင်ဦး ဆိုလား ဘဲ.. ” 

“ သြော်..ဟုတ်ကဲ့..ကျေးဇူးပဲ..ဘာမှာသွားသေးလဲ.. ” 

“ သူနေ့ခင်း မအားလို့ စောစောဆက်လိုက်တာ ဆိုတဲ့ အကြောင်းနဲ့ ညနေ (၄) နာရီလောက် သူ့ဆီ ဖုန်းပြန်ဆက်ဖို့ ပြောလိုက်ပါ တဲ့... ” 

“ သြော် ..ဟုတ်ကဲ့ရှင့် ...ဟုတ်ကဲ့.. ” 

စိမ့်စိမ့်သူ၏ ပုံစံက စောစောကလို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် မဟုတ်ဘဲ သွက်လက်၍ နေသည်ကို မျိုးဝင်းလွင် သတိထားမိလိုက်သည်။

“ ကဲ ..စိမ့်သူ ..ကျွန်တော်သွားလိုက်ဦးမယ်... ” 

“ ဟုတ်ကဲ့... ” 

မျိုးဝင်းသူ တယောက် ထိုင်နေရာမှ မထချင် ထချင် ထ၍ စိမ့်သူကို ကျောခိုင်းလိုက်ပေတော့သည်။

....................................................................

( ၂ )

“ ဒီမှာ.. ပြီးခဲ့တဲ့ အပါတ်က စိမ့်ပြောတဲ့ ဟမ်းချိန်းလေ.. ” 

“ ဟယ်...လှလိုက်တာ...အကိုကြီးရယ်... ” 

လှုပ်ခတ်စွာ ပြောလိုက်ရင်းက စိမ့်စိမ့်သူသည် ဦးသန့်စင်ဦး၏ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ့သို့ ပြေး၍ ဝင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ လက်တဖက်က ဦးသန့်စင်ဦး၏ ခါးကို သိုင်း၍ ဖက်လိုက်ကာ ကျန်သော လက်တဖက်က ရှေ့မှနေ၍ ဦးသန့်စင်ဦး၏ ပုခုန်းပေါ်သို့ တင်၍ ဖက်သည်။

ပြီးတော့ သူမ၏ ပါးပြင်လေး တဖက်ကို ဦးသန့်စင်ဦး၏ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးတွင် ကပ်၍ မျက်နှာလေးကို တစောင်းလေးလုပ်ကာ ဦးသန့်စင်ဦး၏ လက်ထဲမှ မြှောက်၍ ပြထားသော တဖိတ်ဖိတ် လက်နေသည့် ရွှေဟန်းချိန်းလေးကို ကြည့်၍နေသည်။

ဦးသန့်စင်ဦးက သူမ၏ မျက်နှာလေးကို ငုံ့၍ကြည့်လိုက်ပြီး ကျေနပ်စွာဖြင့် ပြုံးလိုက်သည်။

ပြီးတော့ သူ၏ ပုခုံးတဖက်ကို လှမ်းကိုင်၍ ဖက်ထားသော သူမ၏ လက်လေးကို အသာလေး ပုခုံးပေါ်မှ ဆွဲ၍ ခွါယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ၏ လက်ထဲမှ ဟမ်းချိန်းလေးကို ဦးသန့်စင်ဦးက စိမ့်စိမ့်သူ၏ လက်ကောက်ဝတ်လေးတွင် ဝတ်၍ ပေးလိုက်သည်။

“ ဒါ..ပြီးခဲ့တဲ့ အပါတ်တုန်းက စိမ့်ရဲ့..နှစ်နှစ်ဆယ်မြောက် မွေးနေ့အတွက် အကိုကြီးရဲ့ မွေးနေ့လက်ဆောင်ပဲ...စိမ့်.. ” 

“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်...အကိုကြီးရယ်... ” 

“ ပြီးခဲ့တဲ့ အပါတ်က စိမ့်နဲ့အကိုကြီး တွေ့တုန်းက စိမ့်ရဲ့မွေးနေ့က တရက်ပဲ လိုတော့တာကို အကိုကြီးက သိရတာ...အဲဒါ တခါထဲ မွေးနေ့လက်ဆောင် မပေးခဲ့ရတာကို အကိုကြီးက စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေတာ စိမ့်ရဲ့...

“ သြော် ..အကိုကြီးရယ်... ” 

ဦးသန့်စင်ဦး၏ ရင်ခွင်တွင် ပါးလေး တခြမ်းကပ်ကာ သူမ၏ လက်မှ ဟမ်းချိန်းလေးကို လှုပ်ခါ၍ ကြည့်နေသော စိမ့်စိမ့်သူက သူမ၏ မျက်နှာကို ရင်ခွင်ထက်မှ ခွါကာ ဦးသန့်စင်ဦး၏ မျက်နှာကို မော့၍ ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

ဒီတခါမှာတော့ သူမ၏ မျက်နှာလေးကို မက်မောစွာဖြင့် ငုံ့၍ကြည့်နေသော ဦးသန့်စင်ဦး၏ မျက်လုံးများဖြင့် ဆုံမိကြသည်။

သူမ၏ ခါးသေးသေးလေး၏ အောက်နား ထွေးအိကားစွင့်နေသော တင်သားကြီးများ၏ အပေါ် ခါးစပ်၌တင်ကာ ဖက်ထားသော ဦးသန့်စင်ဦး၏ လက်များက ပို၍ တင်းကြပ်စွာ ဖက်ရင်း သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲ၍ ယူလိုက်သည်။

ပြီးတော့ ဦးသန့်စင်ဦး၏ မျက်နှာက စိမ့်စိမ့်သူ၏ မျက်နှာဆီသို့ ငုံ့၍ ဆင်းလာသည်။ သူမ၏ အကြည့်များက မလွှဲ။ ပူနွေးသော နှုတ်ခမ်းအစုံက သူမ၏ နုထွေးသော နှုတ်ခမ်း အစုံပေါ်သို့ ဖိကပ်ကျရောက်လာသောအခါမှ သူမ၏ မျက်လုံးလေးများသည် မှေးစင်း၍ ကျသွားရလေတော့သည်။

စိမ့်စိမ့်သူ၏ လုံးပြည့်၍ ဖူးဖူးလေးဖြစ်နေသော နှုတ်ခမ်းအစုံကို ဦးသန့်စင်ဦးက မက်မောစွာဖြင့် စုပ်နမ်းနေသကဲ့သို့ စိမ့်စိမ့်သူကလဲ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများဖြင့် ဦးသန့်စင်ဦး၏ နှုတ်ခမ်းထူကြီးများကို တုန့်ပြန်၍ စုပ်နမ်းပေးသည်။

ပြီးတော့လဲ လျှာချင်းထိ၍ ကလိရင်း လျှာလေးတွေက သက်ဆိုင်ရာ နှုတ်ခမ်းအစုံကို တာဝန်ကျေစွာ ပွတ်သပ်၍ ပေးနေကြသည်။

စိမ့်စိမ့်သူ၏ ဖြူဖွေးသွယ်လျသော လက်လေးနှစ်ဖက်က ဦးသန့်စင်ဦး၏ ကျောပြင်ကြီးကို ဖက်တွယ်ရင်း ကျောပြင်ကြီးပေါ်တွင် ရွေ့လျားကာ ရွရွလေး ပွတ်သပ်၍ ပေးနေသလို ဦးသန့်စင်ဦး၏ လက်တွေကလဲ စိမ့်စိမ့်သူ၏ တင်သားကြီးတွေကို ခပ်ဖွဖွပင် ဆုပ်နယ် ဖျစ်ညှစ်၍ပေးသည်။

မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖိကပ်၍ ထားသော ဆီးခုံနှစ်ခုကြားမှ မာကြောသော လီးချောင်းကြီးက နူးညံ့လွန်းသော သူမ၏ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို လာ၍ ဖိကပ်နေကာ တဒိတ်ဒိတ် သွေးခုန်နေသည်ကို စိမ့်စိမ့်သူ တယောက် သိ၍နေရသည်။

စိမ့်စိမ့်သူသည် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများးကို ဦးသန့်စင်ဦး၏ နှုတ်ခမ်းများဆီမှ အသာလေး ဆွဲယူကာ ခွါလိုက်သည်။ ဘာသံမျှမထွက်ဘဲ နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ခုက ကင်းကွာ၍ သွားရသည်။ 

စိမ့်စိမ့်သူသည် တုန်ရင်ချင်သလို ဖြစ်နေသော သူမ၏ လက်လေးများကို အသာထိန်းကာ ဦးသန့်စင်ဦး၏ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို တလုံးချင်း ဖြုတ်၍ ပေးနေသည်။ အောက်ဖကိသို့ ငိုက်၍ ထားသော သူမ၏ မျက်နှာလေးသည် ပန်းရောင်လွှမ်း၍ နေသည်။

ဦးသန့်စင်ဦး၏ အင်္ကျီကြယ်သီးများ အားလုံး ပြုတ်ထွက်သွားတော့ စိမ့်စိမ့်သူသည် အင်္ကျီရင်လက်စ နှစ်ဖက်ကိုဆွဲ၍ ဟလိုက်ရာက သူမ၏ လက်လေးနှစ်ဖက်ကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ဦးသန့်စင်ဦး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို အသားချင်းထိကာ ဖက်လိုက်သည်။

ပြီးလျှင် ရွှမ်းစိုသော သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများက ဦးသန့်စင်ဦး၏ နို့တဖက်ဆီသို့ ဖိကပ်သွားကာ နို့သီးသေးသေးလေးကို စုပ်လိုက်သည်။ ဦးသန့်စင်ဦး၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာက အတန်ဟန် ဟ၍ သွားရသည်။ ပြီးတော့ စိမ့်စိမ့်သူက သူစုပ်ယူထားသော နို့သီးလေးကို သူမ၏ လျှာလေးဖြင့် ယက်၍ပေးသည်။ ဦးသန့်စင်ဦး၏ လက်များက သူမကို မချင့်မရဲဖြင့် ဖက်၍ ထားရှာသည်။

ဦးသန့်စင်ဦး၏ နို့နှစ်ဖက်ရှိ နို့သီးလေး နှစ်လုံးကို မိမိရရလေး စုပ်ပေးပြီးတော့မှ စိမ့်စိမ့်သူ၏ မျက်နှာက သူ၏ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးဆီမှ ခွါလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကြယ်သီးများ ပြုတ်ပြီးနေပြီ ဖြစ်သော ဦးသန့်စင်ဦး၏ အင်္ကျီကို ချွတ်၍ ပေးလိုက်သည်။

“ အကိုကြီး.. ကုတင်ပေါ်ကို တက်နှင့်လေ... ” 

သူမ၏ ပြောစကားကို ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်ကိုပင် စိမ့်စိမ့်သူက ကြည့်၍ မနေတော့ ။ ဦးသန့်စင်ဦး ရှိရာကို သူမသည် ကျောခိုင်းလိုက်သည်။ ဦးသန့်စင်ဦးကတော့ ကုတင်ပေါ် တက်၍ လှဲလိုက်ရာက သူရှိရာဖက်သို့ ကျောခိုင်း၍ အဝတ်အစားများ ချွတ်၍ နေသော စိမ့်စိမ့်သူကို ကြည့်၍နေသည်။

သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများကို ဖြေးဖြေးချင်း ချွတ်၍နေသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ လက်လေးသည် လှုပ်ရှားနေသည် ဖြစ်၍ လက်ကောက်ဝတ်တွင် ဝတ်၍ ထားသော ဟမ်းချိန်းလေးကလဲ တလက်လက်ဖြင့် အရောင်တောက်လျှက် ရှိလေသည်။

အပေါ်ယံမှ အင်္ကျီလေး ကျွတ်သွားသော အခါတွင်တော့ ဘရာစီယာ အနက်ရောင်လေးမှာ ဝင်းဝါသော သူမ၏ အသားလေးပေါ်တွင် ပေါ်လွင်ထင်ရှားစွာဖြင့် လိုက်ဖက်ညီစွာ ပေါ်ထွက်၍ လာသည်။

စိမ့်စိမ့်သူ သည် သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ဘရာစီယာလေးကို ဆက်၍ မချွတ်သေးဘဲ သူမ၏ ထဘီလေးကို ဖြန့်လိုက်ကာ အထက်ဆင်စလေးကိုပါ ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ထဘီတွင်းသို့ လက်နှစ်ဖက်ကို ထိုးသွင်း၍ သူမ၏ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ တပါတည်း ဘရာစီယာလေးကိုပါ ချွတ်၍ ထဘီလေးကို ရင်လျှားကာ ဝတ်လိုက်သည်။

စိမ့်စိမ့်သူနှင့် ဆုံတွေ့တိုင်း တွေ့မြင်နေကျ မြင်ကွင်းပင် ဖြစ်သော်လည်း ဦးသန့်စင်ဦးက မရိုးနိုင်ဘဲ တပ်မက်စွာဖြင့် ကြည့်နေမိသည်။

ဦးသန့်စင်ဦး တယောက် စိမ့်စိမ့်သူကို အတော်ပင် မက်မောသည်။ ဒါကလဲ သိပ်တော့ မဆန်း။ စိမ့်စိမ့်သူ၏ အသက်က အခုမှ (၂၀) သာ ရှိသေးသည်။ ဦးသန့်စင်ဦး၏ အသက်က (၄၆) နှစ် ရှိပြီး ဖြစ်သည်။ ဦးသန့်စင်ဦး၏ သမီးငယ်သည်ပင် (၂၂) နှစ် ရှိချေပြီ။

ယောင်္ကျားချင်းတွေ့လျှင် ဂုဏ်ယူ၍ ပြောတက်သော ...ကျုပ်သမီးထက်တောင်..ငယ်သေးတယ်...ဆိုတာမျိုး ဖြစ်သဖြင့် ဦးသန့်စင်ဦးက စိမ့်စိမ့်သူ အပေါ်တွင် စွဲလန်းမက်မောရခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုမျှမကသေး။ စိမ့်စိမ့်သူက အသက်ငယ်သည်သာ မဟုတ်သေးဘဲ အတော်ပင် ချောမောလှပသူလေး တဦးဖြစ်၍နေခြင်း အကြောင်းရင်းခံကလဲ ဦးသန့်စင်ဦးက သူမကို စွဲလန်းစေခြင်း အချက် တခုလဲ ဖြစ်သည်။ 

ဒါတင်ပဲလား။ မကသေးပါ။ အိမ်ထောင်သက် (၂၅) နှစ်ကျော်ပြီ ဖြစ်သော အသက် (၄၃) နှစ်အရွယ် ရှိပြီဖြစ်သည့် သူ၏ ဇနီးထံမှ မရနိုင်သော အရာများကိုလဲ စိမ့်စိမ့်သူ၏ ထံမှ ရ၍နေသည်။ ဒါကြောင့် စိမ့်စိမ့်သူကို ဦးသန့်စင်ဦးက စွဲလန်းကာ အလိုလိုက်ထားရခြင်း ဖြစ်လေသည်။

အခုလဲ စိမ့်စိမ့်သူ တယောက် ထဘီလေးကို ကပိုကယို ရင်လျှား၍ ဦးသန့်စင်ဦးရှိရာ ကုတင်ပေါ်သို့ တက်၍ လာချေသည်။

ကုတင်ပေါ်ရောက်သည်နှင့် သူမသည် လှဲ၍ မချသေးဘဲ ဦးသန့်စင်ဦး၏ နံစောင်းဘေးတွင် ဝင်၍ ထိုင်လိုက်ကာ သူ၏ ပုဆိုးကို ဆွဲ၍ ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ဦးသန့်စင်ဦး တယောက် ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်၍ သွားခဲ့ပေပြီ။

ပုဆိုး ကင်းကွာသွားသည်နှင့် မတ်ထောင်၍ ထွက်ပေါ်လာသော ဦးသန့်စင်ဦး၏ ညိုညိုမဲမဲ လီးတန်ကြီးမှာ အရှည် (၆) လက်မခွဲလောက်နှင့် လုံးပတ်က ကျပ်လုံးထက်ပင် ကြီးပါသေးသည်။ ပြီးတော့ ထိပ်ဖူးကြီး တခုလုံးမှာ ညို၍ နေပြီး ပြဲလန်၍ နေသည်။

စိမ့်စိမ့်သူ၏ ဖြူဖွေး ဖောင်းကစ်သော လက်ချောင်းလေးများက ဦးသန့်စင်ဦး၏ လီးတန်ကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်လောက် ဆုပ်၍ ပေးလိုက်ပြီးမှ သူမ၏ လက်လေးသည် လီးတန်ကြီးပေါ်မှ အရေပြားကို ညင်ညင်သာသာပင် လီးတန်ကြီး၏ အရင်းဖက်ဆီသို့ ဆွဲ၍ချသည်။ ပြီးတော့ ဒစ်ကြီး အရင်းသို့ ပြန်၍ ဆွဲတင်ပေးသည်။ တကြိမ်မှသည် ဆယ်ကြိမ်ထက်မနဲ တချက်ခြင်း လုပ်ပေးလိုက်သောအခါတွင်တော့ စိမ့်စိမ့်သူ၏ လက်ဖဝါးနုနုလေးထဲတွင် ဦးသန့်စင်ဦး၏ လီးတန်ကြီးမှာ တဆတ်ဆတ် ခုန်၍ လာတော့သည်။

ထိုအခိုက်မှာပင် ဦးသန့်စင်ဦးက စိမ့်စိမ့်သူ၏ ဂျိုင်းအောက်တွင် ညှပ်၍ထားသော ထဘီ အထက်ဆင်စလေးကို ဆွဲ၍ဖြုတ်ကာ သူမ၏ ထဘီလေးကို ချွတ်၍ ချလိုက်သည်။ ထိုင်နေသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ ခါးဆီသို့ ထဘီလေးလျှော၍ ကျသွားသော အခါတွင်တော့ ဘဲဥခပ်ကြီးကြီး အရွယ်မျှရှိသော ဝင်းမွတ်မာတင်းနေသည့် စိမ့်စိမ့်သူ၏ နို့လေးနှစ်လုံးသည် နို့သီးလေးများ ထိုးထိုးထောင်ထောင်လေး ဖြစ်လျှက် ထွက်ပေါ်၍ လာသည်ကို ဦးသန့်စင်ဦးက တပ်မက်စွာဖြင့် ကြည့်လိုက်ပြီး  တံထွေးတချက် ကျိတ်၍ မျိုချလိုက်သည်။

ပြီးတော့ သူ၏ လက်များနှင့် သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို အသာဆွဲ၍ ယူကာ ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး သူက ကြုံး၍ထကာ စိမ့်စိမ့်သူ၏ ရင်သားနှစ်မွှာပေါ်သို့ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မာတင်းဖောင်းမို့နေသော နို့အုံလေးနှစ်ခုကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မာတင်းဖောင်းမို့နေသော နို့အုံလေးနှစ်ခုကြားသို့ သူ၏ နှာခေါင်းကို ထိုးသွင်းကာ ဖိကပ်၍ နမ်းလိုက်သည်။ တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ လက်လေးများက ဦးသန့်စင်ဦး၏ ကျောပြင်ကြီးပေါ်သို့ ရောက်၍ လာတော့သည်။

မက်မောစွာ နမ်းရှိုက်ပြီးသည့်နောက် ဦးသန့်စင်ဦးသည် နို့အုံလေးနှစ်ခုကြားသို့ ထိုးသွင်းထားသည့် သူ၏ နှာခေါင်းကို ပြန်၍ ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ပထမဆုံး စိမ့်စိမ့်သူ၏ လက်ဝဲဖက် နို့သီးလေးကို သူ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဖြင့် ဖိညှပ်ကာ အပေါ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်သည်။

“ အ...အ.. ” 

နို့ပျဉ်းလေး တလက်မလောက် ရှည်ထွက်ကာ နို့သီးလေးက မြောက်၍ ပါလာသည်။ ဒီတော့မှ ဦးသန့်စင်ဦးသည် သူ၏ လျှာကိုစု၍ ထိပ်ကို ချွန်လိုက်ပြီး လျှာထိပ် ချွန်ချွန်လေးဖြင့် နို့သီးလေးထိပ်ဝသို့ အသာအယာ ထိုး၍ ထိုး၍ ယက်ပေးလိုက်သည်။ 

“ အင့်...အ...ဟင်း...ကျွတ်..ကျွတ်... ” 

အသက်အောင့်ထားသော လည်ချောင်းသံလေးများ ထွက်ပေါ်လာပြီး ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချကာ စိမ့်စိမ့်သူ ခမျာ စုပ်သပ်လိုက်ရရှာသည်။

ဦးသန့်စင်ဦးက ဆက်၍လည်း ထိုကဲ့သို့ လုပ်ပေးနေပြန်တော့ စိမ့်စိမ့်သူမှာ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့လျှက် အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်၍ ထားရရှာသည်။

ခဏနေတော့မှ ဦးသန့်စင်ဦးက သူမ၏ နို့သီးလေးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဖြင့် ဖိညှပ်ထားလျှက်မှပင် ဆွဲတင်ထားသော နို့သီးလေးကို ပြန်၍ ချပေးလိုက်သည်။ နို့သီးလေးမှာ မူလအတိုင်း ပြန်၍ ရောက်သွားသည်နှင့် သူ၏ နှုတ်ခမ်းများက ပို၍ ဟကာ နို့အုံလေး တဝက်လောက်ကို ငုံလိုက်သည်။ ပြီးတော့ စုပ်သည်။ ပြီးတော့ လျှာဖြင့် နို့သီးခေါင်းလေး အခြေစိုက်ထားသော အနီးရောင် အဝန်းဝိုင်းလေးကို ယက်၍ ပေးသည်။

စိမ့်စိမ့်သူ၏ ရင်ဘတ်လေးများသည် ကော့၍ တက်လာသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ လက်လေးများက ဦးသန့်စင်ဦး၏ ကျောပြင်ကြီးကို ကြုံး၍ ဖက်ထားမိလိုက်တော့သည်။ 

ပြီးတော့မှ ဦးသန့်စင်ဦးက သူ၏ လကျ်ာဖက် နို့သီးလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိညှပ်ကာ ဆွဲတင်ပြီး လက်ဝဲဖက် နို့လေးကို လုပ်ပေးသည့် နည်းတူ လုပ်၍ ပေးနေလေသည်။ 

တချိန်လုံး မျက်လုံးမဖွင့်နိုင်အောင် ဖြစ်၍ နေရသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ ရင်ထဲတွင် ကျင်ကနဲ စိမ့်ကနဲ ခံစးနေရပြီး ခြေရင်းဖက်သို့ ဆန့်၍ စင်းထားသော သူမ၏ ခြေထောက်လေး နှစ်ချောင်းဆီမှ ပေါင်လုံးလေးနှစ်လုံးသည် မြှောက်လိုက် ချလိုက် ဖြစ်၍ နေရလေသည်။

ပြီးတော့လဲ ထဘီလေးက အပေါ်မှ ဖုံးလျှက်သားလေး ရှိနေသေးသည့် သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးသည်လည်း တင်းကနဲ တင်းကနဲ ဖြစ်၍ လာရသည်ကို စိမ့်စိမ့်သူသည် ခံစားသိရှိ၍ နေရလေသည်။

စိမ့်စိမ့်သူ၏ နို့နှစ်လုံးကို တလုံးပြီးမှ တလုံးစို့၍ ကလိပေးနေသော ဦးသန့်စင်ဦး၏ လက်တဖက်သည် သူမ၏ နံစောင်းဘေးသားလေးကို စုန်ချီဆန်ချီဖြင့် ပွတ်၍ ပေးနေရင်းက သူမ၏ ပြားချပ်တင်းမာ၍ နေသော ဝမ်းဘိုက်သားလေးပေါ်သို့ ရောက်၍လာသည်။ ဘိုက်သားဝင်းဝင်းလေးကို လျှောတိုက်ကာ ခပ်ဖိဖိလေး ပွတ်၍ ပေးရင်းက သူမ၏ ခါးစောင်းဆီသို့ ရောက်၍ နေသော ထဘီလေးကို ဆွဲ၍ ချွတ်ပေးသည်။

စိမ့်စိမ့်သူက သူမ၏ ဖင်သားအိအိကြီးတွေကို ကြွ၍ ပေးလိုက်တော့ ထဘီလေးက ဗြုန်းဆို သူမ၏ ဒူးဆစ်ဆီသို့ ရောက်၍ သွားသည်။

ဒီတော့မှ သူ၏လက်က စိမ့်စိမ့်သူ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ ရောက်၍လာကာ ဖောင်းမို့နေသော စောက်ဖုတ်အုံလေးကို အုပ်၍ ကိုင်လိုက်သည်။ 

စိမ့်စိမ့်သူ၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားရပြီး သူမက ပေါင်လေး တဖက်ကို ဒူးကွေး၍ ထောင်လိုက်မိတော့ ထိုခြေထောက်လေးမှာ ထဘီလေးထဲမှ ကင်းလွတ်၍ သွားရလေသည်။

သူမ၏ စောက်ဖုတ်အုံလေဒကို အုပ်၍ ကိုင်လိုက်သော ဦးသန့်စင်ဦး၏ လက်က စောက်ဖုတ်အုံလေးပေါ်ရှိ တွန့်လိမ်၍ ခပ်ပါးပါးလေး ဖြစ်နေသော စောက်မွှေးလေးများကို ထိုးဖွကာ စောက်ဖုတ်အိအိလေးကို ပွတ်၍ ပေးလိုက်တော့ သူမ၏ ခါးအောက်ပိုင်း တခုလုံး ပေါင်ရင်းနားထိ ကြက်သီးဖုလေးများ ထ၍ သွားရလေသည်။

ထိုမှတဖန် ဦးသန့်စင်ဦး၏ လက်က စိမ့်စိမ့်သူ၏ စောက်ဖုတ် ရှေ့ဖက်မျက်နှာသို့ ရောက်၍ လာကာ ဖောင်းဖောင်းလေး ဖြစ်၍နေသော သူမ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို လက်ဖဝါးဖြင့် အသာလေး ဆုပ်ကာ ညှစ်လိုက်သည်။

ဗြုန်းကနဲ အသက်အောင့်၍ သွားရသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ ဝမ်းဗိုက်သားလေးများမှာ ရှုံ့၍သွားရလေသည်။

နူးညံ့အိထွေးလွန်းသော အတွေ့နှင့် အတူ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို ဆွဲညှစ်လိုက်သည် ဖြစ်၍ အထဲမှ စိမ့်ထွက်နေသော အရည်ကြည်လေးများကို ညှစ်ချလိုက်သလိုလဲဖြစ်သွားရကာ ဦးသန့်စင်ဦး၏ ညှစ်လိုက်သော လက်ဖဝါးထဲသို့ အရည်ကြည်လေးများမှာ ဇီးကင်းလောက် ကျ၍ လာရသည်။

ထိုအခါတွင်တော့ ဦးသန့်စင်ဦးသည် သူ၏ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ရာကာ ထိုင်လိုက်ပြီး တောင်မတ်နေသော သူ၏ လီးတန်ကြီးထိပ်ရှိ ပြောင်တင်း၍နေသော ထိပ်ဖူးကြီးကို ထိုအရည်ကြည်လေးများဖြင့် သေသေချာချာ သုတ်လိမ်းပေးလိုက်သည်။

ဒါကို အမိအရ တွေ့မြင်လိုက်ရသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ ရင်ထဲတွင် တင်းကနဲ ဖြစ်ကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ဝလေးတွင်လဲ တမျိုးလေး ခံစား၍ သွားရလေသည်။

ပြီးတော့ သူမ၏ ကြည်လဲ့နေသော မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးက ဦးသန့်စင်ဦးကို တပ်မက်စွာဖြင့် ညှို့ယူကြည့်ရှုနေလေသည်။

“ မလုပ်သေးဘူးလား..ဟင်.. ” 

တကယ်မှ တိုးတိုးလေးပါ။ ပြီးတော့ လျှာလေးလေးဖြင့် မပီမသ အသံလေး။

ဦးသန့်စင်ဦးကလဲ ဖောင်းတင်း၍ မို့နေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ခုက သူမ၏ ပေါင်ဖွေးဖွေးလေး နှစ်လုံးကို စုလိုက်ကားလိုက် လုပ်နေသဖြင့် ဟစ်ဟစိဖြစ်ကာ နီရဲနေသော အတွင်းသားလေးများ ဖြတ်ကနဲ ဖြတ်ကနဲ ပေါ်ပေါ်လာရသည်ကို ကြည့်နေရင်း သူမ၏ စကားကို အဖြေမပေးမိသေး။

စိမ့်စိမ့်သူက အနေရခက်ပုံဖြင့် သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို စုကာ အတင်းပဲ ဖိကပ်ထားလိုက်သော အခါတွင်မှ ဦးသန့်စင်ဦး၏ မျက်လုံးများက စိမ့်စိမ့်သူ၏ မျက်နှာလေးကို လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်သည်။ 

“ မှောက်ပေးပါလား...စိမ့်.. ” 

“ ဟင့်အင်းကွာ...အစဆုံး မမှောက်နဲ့ ဦးကွာ...မခံနိုင်ဘူး...ရိုးရိုးပဲ လုပ်ဦးနော်... ” 

“ စိမ့်ကလဲ...ကွာ... ” 

“ နောက်တော့ မှောက်ပေးမှာပေါ့ အကိုကြီးကလဲ...ကဲ...လုပ်မှာဖြင့်လဲ ... လုပ်ကွာ.. ” 

ဒီတော့မှ ဦးသန့်စင်ဦးက သူမ၏ ခြေဖျားလေး တဖက်တွင် ချိတ်၍နေဆဲဖြစ်သော ထဘီလေးကို ညင်သာစွာ ဆွဲယူ၍ ကုတင်ခြေရင်းဘက်သို့ ပို့လိုက်သည်။

ပြီးတော့ သူမ၏ ခြေထောက်လေး နှစ်ဖက်ကို ဆွဲမြှောက်လိုက်ပြီး ပေါင်ရင်း၌ ဝင်၍ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်ပြီး ဖြူဖွေးသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ ခြေထောက်လေး နှစ်ဖက်ကို သူ၏ လက်များဖြင့် စုန်ကာ ဆန်ကာ လျှောတိုက်၍ ပွတ်လိုက်ပြီးတဲ့ နောက်မှ သူမ၏ ခြေထောက်လေးများကို သူ၏ ပေါင် တဖက်တချက်စီတွင် တင်လိုက်သည်။

ပြူးထွက်လာသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး၏ အကွဲကြောင်းလေးဆီသို့ သူ၏ တင်းကားနေသော လီးထိပ်ဖူးကြီးကို အသာလေး မေးတင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သူမ၏ တင်ပါးကြီးများကို အသာထိန်း၍ နောက်သို့ ဆုတ်ရင်း လီးထိပ်ဖူးကြီးကို စိုစိမ့်နေသော အကွဲကြောင်း တလျှောက် လျှောတိုက်၍ အကွဲကြောင်း အောက်ဖက်နားသို့ ပြောင်းရွေ့ယူလိုက်သည်။

စိမ့်စိမ့်သူက အံလေးတချက် ကြိတ်လိုက်ရာမှ သူမ၏ မျက်လုံးအစုံကို စုံမှိတ်ချလိုက်စဉ်မှာပင် လီးထိပ်ဖူးကြီးက သူမ၏ စောက်ပတ်ဝကို တေ့မိသွားချေသည်။

ဦးသန့်စင်ဦးက သူ၏ ခါးအား တင်ပါးအားတို့ဖြင့် လီးထိပ်ဖူးကြီးကို စိမ့်စိမ့်သူ၏ နူးညံ့နွေးထွေးသော စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ အသာလေး ဖိ၍ သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြိ... ဗြိ... ” 

“ အ...အိ...အင်း... ” 

သူမ၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို တင်းတင်းစေ့ထားသည့်ကြားမှ လည်ချောင်းသံလေးများက မအောင့်နိုင်ဘဲ ထွက်၍လာသည်။ သူမ၏ ခါးလေးပင် တင်းကနဲ ကော့သွားရသည်။ 

စိမ့်စိမ့်သူမှာ အပျိုမဟုတ်ပါ။ အိမ်ထောင်သည်လည်း မဟုတ်ပါ။ (၁၀) ရက် (၁၅) ရက်လောက်ကို ဦးသန့်စင်ဦး လိုးသည်ကို နှစ်ချီသုံးချီမျှသာ ခံရသူဖြစ်သည်။ အသက်ကလဲ (၂၀) ပဲ ရှိသေးသည်။ ဒီတော့ အပျိုမှေး ပေါက်ကွဲပြီးခဲ့ပေမယ့်လည်း စောက်ခေါင်းလေးက အပျိုစင်လေးနှင့် မခြားဘဲ ရှိနေရကာ ဦးသန့်စင်ဦး၏ လီးကြီးသွင်းစဉ်အခါတိုင်း ဒီလိုပင် နာကျင်စွာ ခံစားရမြဲဖြစ်သည်။

စိမ့်စိမ့်သူတယောက် ဒီလိုလေး ဖြစ်ဖြစ်နေရသည်ကိုပင် ဦးသန့်စင်ဦးက ကြေနပ်အားရ ဖြစ်နေရသည်။ 

စိမ့်စိမ့်သူ၏ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ လီးထိပ်ဖူးကြီး တခုလုံးဝင်၍ သွားပြီဖြစ်သည်။ ခေါင်းဝင်လျှင် ကိုယ်ဆန့်မည်ဖြစ်သော်လဲ လီးချောင်းကြီးကို ဆက်၍ မသွင်းသေးဘဲ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ရောက်နေပြီဖြစ်သော လီးထိပ်ဖူးကြီးကို ဟိုထိုး ဒီထိုးဖြင့် သုံးလေးချက်မျှ ညင်သာစွာ ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်ပေးပြီးတော့မှ တဖန် လီးချောင်းကြီးကို လက်သုံးလုံး နီးပါးမျှဝင်အောင် ဖိသွင်းလိုက်ပြန်သည်။

“ ဗြစ်..ပြွတ်.. ” 

“ အ .. အ... ဟင်း.. ” 

ဦးသန့်စင်ဦး လီးတန်ကြီးမှာ အပြင်ဖက်တွင် လက်နှစ်လုံးသာသာလောက်ပင် ကျန်တော့သည်။ ဦးသန့်စင်ဦး လီးသွင်းပုံမှာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးထိပ်ဖူးကြီးကို ထည့်၍ ကျဉ်းကြပ်လှသော စောက်ခေါင်းလေးကို ထိပ်ဖူးကြီးဖြင့် စောက်ခေါင်း အတွင်းဖက် ဝဲယာအထက်အောက်တို့ကို ထိုး၍ ချဲ့ပြီး လီးတန်ကြီးကို နဲနဲဖိသွင်းလိုက် ဖိသွင်းလိုက်ဖြင့် စောက်ခေါင်းကို ချဲ့လိုက် လိုးသွင်းလိုက် လုပ်နေပုံမျိုး ဖြစ်သည်။

ဦးသန့်စင်ဦးက ထိုသို့လုပ်နေခြင်းမှာ စိမ့်စိမ့်သူ အတွက်ကတော့ အကြီးအကျယ် နှိုးဆွမှုကြီးတရပ်ကဲ့သို့ ဖြစ်ပေါ်ခံစားရကာ သူမ၏ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးမှာ လူးလူးလှိမ့်လှိမ့် ဖြစ်နေရပြီး စောက်ရည်ကြည်များမှာလဲ ရွှဲနစ်နေအောင် ထွက်၍ လာရသည်။ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများသည်ပင် တဆတ်ဆတ်တုန်၍ လာရလေတော့သည်။

ဒီတကြိမ်တော့ သုံးလေးခါမက နဲနဲကြာအောင် လီးထိပ်ကြီးက စောက်ခေါင်းထဲတွင် ထိုးမွှေကလိ၍ နေသည်။

“ အို..အို..ဟင့် ...အဟင့်.. ” 

ခံရခက်လွန်းသဖြင့် ဦးသန့်စင်ဦးက ကျန်ရှိနေသေးသော သူ၏ လီးတန်ကြီး လက်နှစ်လုံးသာသာလောက်ကို စောစောကလို ဖြေးဖြေးချင်း မသွင်းဘဲ အားဖြင့် ဆောင့်ကာ တချက်တည်း ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြွတ်...ပလွတ်... ဘွပ်...ဒုတ်... ” 

“ အမေ့...အား...ကျွတ်...ကျွတ်...ကျွတ်...အကိုကြီးရယ်...ဟင်း..ဟင်း.. ” 

စေးထန်း ကျဉ်းကြပ် နူးညံ့လှသော စောက်ခေါင်းလေးအတွေ့က ဦးသန့်စင်ဦးကို ဆိမ့်၍သွားရသကဲ့သို့ မာကြောသော လီးတန်ကြီးကလဲ ပူပူနွေးနွေးကြီးဖြင့် စိမ့်စိမ့်သူကို အရသာတွေ့စေသည့် အပြင် သူမ၏ စောက်ပတ်ဝသို့ အရှိန်ဖြင့် ဆောင့်ကာ ဖိကပ်ချလိုက်သော ဦးသန့်စင်ဦး၏ လီးတန်ကြီးအရင်း ဆီးခုံကြီးကလဲ သူမကို ကျေနပ်အားရ ဖြစ်သွားစေရသည်။

ဦးသန့်စင်ဦးက စိမ့်စိမ့်သူ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဆုံးဝင်သွားပြီဖြစ်သော သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ငြိမ်၍ထားသည်။ စောစောကလိုများ လီးထိပ်ကြီးက အထဲတွင် ဟိုထိုး ဒီထိုးဖြင့်များ မွှေဦးမလား ဟု စိမ့်စိမ့်သူမှာ ရင်တလှပ်လှပ် ဖြစ်နေရလေသည်။

ဦးသန့်စင်ဦး၏  လက်နှစ်ဖက်က သူမ၏ နို့လေးနှစ်လုံးကို အုပ်၍ကိုင်လိုက်ကာ နို့သီးနီနီလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ညှပ်ကာ ပွတ်သပ်ချေမွရင်း သူ၏လီးတန်ကြီးကို တဝက်မျှ ထုတ်ပြီး အားပါပါဖြင့် တချက်ချင်း ဆောင့်၍ လိုးပေတော့သည်။

“ ပြွတ်..ဘွပ်...စွပ်..ဘွတ်.. ” 

“ အင့်..အ ...အင့်...အ.. ” 

ဆယ်ချက်မျှ လိုး၍ အပြီးတွင်တော့ ဦးသန့်စင်ဦးက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်၍ထားသော ဒူးနှစ်လုံးကို ဗြုန်းကနဲ သူမ၏ ပေါင်ရင်းဘေးဖက်သို့ ထောက်ချလိုက်ပြီး သူ၏ကိုယ်လုံးကြီးက စိမ့်စိမ့်သူ၏ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်သို့ မှောက်၍ချကာ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်တော့ရာ စိမ့်စိမ့်သူကလည်း သူမ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကွေး၍ ဦးသန့်စင်ဦး၏ တင်ပါးကြီးပေါ်သို့ တင်၍ ကပ်ကြေးကိုက် ချိတ်လိုက်ကာ သူမ၏ ကိုယ်လုံးကြီးပေါ်သို့ မှောက်၍ ချလာသော ဦးသန့်စင်ဦး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို သူမ၏ လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ထွေးပိုက်ကာ ဖက်လိုက်သည်။

ဦးသန့်စင်ဦးက စိမ့်စိမ့်သူ၏ ပါးလေးတဖက်ကို လှမ်း၍ နမ်းလိုက်ပြီးတော့မှ သူမ၏ နို့လေးတဖက်ကို စို့ပေးကာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန် တချက်ခြင်း အားရပါးရ ဆောင့်၍လိုးသည်။

စိမ့်စိမ့်သူ၏ လက်လေးနှစ်ဖက်အနက် တဖက်က ဦးသန့်စင်ဦး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားပြီး ကျန်တဖက်က ကျောပြင်ကြီးပေါ်တွင် ရွေ့လျားကာ ပွတ်၍ပေးနေသည်။

တချက်ချင်း မှန်မှန်ဆောင့်၍ လိုးနေသော ဦးသန့်စင်ဦး၏ ဆောင့်ချက်များက ပြင်းထန်လှသလို အရှိန်ပြင်းစွာဖြင့် ဆောင့်၍ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်လာသော လီးချောင်းကြီးက စောက်ခေါင်းနံရံ နူးနူးညံ့ညံ့လေးများကို ပြည့်သိပ်စွာ ဖိတွန်းပွတ်ဆောင့်ပြီး လီးထိပ်ကြီးက သားအိမ်ခေါင်းကို ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ ပြေးပြေးဆောင့်သဖြင့် စိမ့်စိမ့်သူမှာ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ဖြစ်ကာ ကော့၍ ကော့၍ တက်နေရလေသည်။ 

“ ပြွတ်...စွပ်..ဒုတ်...ပလွတ်...ပြွတ်..ဖွတ်.. ” 

“ အင့်...အ..ဟင့်...အမလေး...အ...အင့်...အင့်... ” 

ဒီလောက် ထိထိမိမိ ခံနေရသည့်ကြားကပင် စိမ့်စိမ့်သူက အားမလိုအားမရဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့၍ ကော့၍ ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ ပင့်တင်ပေးနေသည်။ စိမ့်စိမ့်သူက ရိုးရိုးကော့တင်ပေးနေခြင်း မဟုတ်ဘဲ ပေါင်ရင်းနှစ်ဖက်ကို ကား၍ ကော့တင်ပေးနေခြင်းဖြစ်၍ လီးအဝင် ကောင်းလှသဖြင့် သူမမှာပို၍ ထိထိမိမိ ခံစားနေရလေသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး၏ အသက်ရှုသံများမှာ ဘေးမှ ကြားရလောက်အောင်ပင် ပြင်းထန်၍ လာရပြီး အားဖြင့် တချက်ချင်း ဆောင့်၍ လိုးနေသော ဦးသန့်စင်ဦး၏ ဆောင့်ချက်များမှာလဲ ခပ်သွက်သွက်ဖြင့် အားကုန်ဆောင့်၍ လိုးလာလေသည်။

“ အ..စိမ့်..အင်း.. ” 

ဟူ၍ ဦးသန့်စင်ဦး၏ ကိုယ်လုံးကြီးမှာ တောင့်တင်း၍ သွားပြီး သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ အတင်းဆောင့်ချကာ ဖိသွင်းလိုက်သော လီးတန်ကြီးထိပ်မှ ပူနွေးသော သုတ်ရည် ကျဲကျဲများက စိမ့်စိမ့်သူ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ အရှိန်ဖြင့် ပန်းဝင်ကာ သူမ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးများနှင့် သားအိမ်ဝလေးတို့တွင် ပူကနဲ နွေးကနဲ ဆက်တိုက်ဖြစ်သွားရစဉ်မှာပင်..

“ အ...အမလေး...အား...ဟား... ” 

ဆိုသော ညည်းသံလေးများ ပွင့်အန်ထွက်လာရပြီး စိမ့်စိမ့်သူ၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်ကာ သူမ၏ မေးဖျားလေးမှာ ဆက်ကနဲ ဆက်ကနဲ မော့၍ မော့၍ တက်သွားရလေတော့သည်။ 

.................................................................................

( ၃ ) 

သူ၏ ရင်ခွင်ထဲတွင် ထွေးပိုက်၍ ဖက်ထားသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ ကိုယ်လုံးတီးလေးကို မက်မောစွာ ကြည့်လိုက်ရင်းမှ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကို ဦးသန့်စင်ဦးက မက်မောမြတ်နိုးစွာဖြင့် တချက် နမ်းလိုက်သည်။

“ စိမ့်...ကျေနပ်ရဲ့လားဟင်.. ” 

“ ဟွန်း...ကိုကြီးကလဲ စိမ့်ကမေးရမယ့် ဟာကို..ကိုကြီးမကျေနပ်မှာသာ စိမ့်က စိုးရိမ်နေတာ.. ” 

အမူ ပိုပိုလေးဖြင့် ပြောလိုက်တော့ ရင်ထဲတွင် တင်းသွားရသော ဦးသန့်စင်ဦးက သူမ၏ ပါးလေးတဖက်ကို ရှိုက်နမ်းလိုက်ပြန်သည်။

“ စိမ့်...ကိုကြီးကို ချစ်လားဟင်.. ” 

“ ဟင်... ” 

စိမ့်စိမ့်သူက သူ၏ ရင်ခွင်ထဲမှ ဖြတ်ကနဲ လှိမ့်ထွက်လိုက်သည်။ ဦးသန့်စင်ဦးက သူမကို ဖက်ထားသော လက်လေးများကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့ ရုန်းထွက်လိုက်သော စိမ့်စိမ့်သူက ပက်လက်လေး ဖြစ်၍ သွားသည်။ ဦးသန့်စင်ဦး၏ ကိုယ်လုံးတီးကြီးကတော့ သူမ၏ဘက်သို့ စောင်းငဲ့ကာ စိမ့်စိမ့်သူကို ငေး၍ နေသည်။

“ ချစ်လားတဲ့..  ” ဟင်း..ရူးများနေလား မသိဘူး။ စိမ့်သူ အဖေထက်တောင် သူက အသက်ကြီးဦးမည်။ ဒါက သမီးရင်းထက်ပင် အသက်ငယ်သော ချောချောလှလှ ကောင်မလေးများနှင့် ပလူးခွင့်ရသော အရွယ်လွန်ယောင်္ကျားကြီးများ၏ ရူးပေါပေါ စိတ်ကူးယဉ်မှု တခုပေလား ..ဟု စိမ့်စိမ့်သူ ရင်ထဲမှ တွေးလိုက်မိသည်။

“ စိမ့်...ပြောမယ်နော်...စိတ်မဆိုးကြေး.. ” 

“ အင်း.. ” 

“ စိမ့်က..အကိုကြီးတင် မဟုတ်ဘူး...ဘယ်ယောင်္ကျားကိုမှ မချစ်ဘူး...စိမ့်ရဲ့ ရင်ထဲမှာ ချစ်တက်တဲ့ နှလုံးသား မရှိဘူး..အကိုကြီး.. ” 

“ ဒါဖြင့်ရင် အကိုကြီးနဲ့... ” 

“ ဒီလိုပါ အကိုကြီး စိမ့်ဆီက ရတဲ့အထိအတွေ့နဲ့ ယုယမှုတွေကို အကိုကြီးရဲ့ တသက်လုံးပေါင်းလာတဲ့ မိန်းမဆီက မရနိုင်ဘူး မဟုတ်လား... ” 

ဝန်ခံသည့် အလား ဦးသန့်စင်ဦး၏ မျက်လုံးများက အရောင်လက်၍ သွားသည်။

“ ကိုကြီးရဲ့ မိန်းမဆီက မရနိုင်တဲ့ ဟာတွေကို စိမ့်ဆီကနေ အကိုကြီးက ရတယ်..ဒီလိုပဲ အကိုကြီးဆီက စိမ့်က လိုချင်တာတွေကို ပူဆာလို့ ရတယ်.. ” 

“ အင်း.. ” 

သူ့ထံမှ အသံထွက်လာသည်။

“ ဒီလို ပြောလို့လဲ တမျိုးမထင်နဲ့ဦး ... ကျွန်မက ဘယ်လောက်တန်ပါတဲ့...ပေးပါ..ဆိုတဲ့ ကြေးစားမျိုးလဲ စိမ့်က မဟုတ်ဘူးနော်...အကိုကြီးသိတယ်...နောက်ပြီး စိမ့်က ပညာတက်တယောက်...ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ် စားနိုင် သောက်နိုင် ရပ်တည်နိုင်တယ်...စားဝတ်နေရေး အတွက် အကိုကြီးဆီမှာ အငယ်အနှောင်း အဖြစ်နဲ့ နေတာလဲ မဟုတ်ဘူးနော် အကိုကြီး...အကိုကြီးကတောင် ဒီလို ပုံစံမျိုးပြောလို့ စိမ့်က ပြင်းပြင်းထန်ထန် ငြင်းခဲ့သေးတယ်...မှတ်မိတယ်မို့လား... ” 

“ အင်း...ဟုတ်ပါတယ်.. ” 

“ အကျဉ်းချုပ် ပြောရမယ် ဆိုရင် စိမ့်ဆီက အကိုကြီး ကိုယ်ခန္ဓာရသလို စိမ့်ကလဲ အကိုကြီးဆီက လိုချင်တဲ့ ရုပ်ဝတ္ထု ပစ္စည်းတွေကိုရတယ်...အင်း...သူ့အတိုင်းအတာနဲ့ သူပေါ့လေ...ပြီးတော့လဲ ရှင်းရှင်းပြောရရင် ယောင်္ကျားဖြစ်ဖြစ် မိန်းမဖြစ်ဖြစ် ကျန်းမာတဲ့ အရွယ်ရောက်သူတိုင်း ခံစားရတဲ့ အခံရခက်တဲ့ ကာမဆန္ဒ ဝေဒနာကို စိမ့်သူအတွက် အကိုကြီးက ဖြည့်ဆည်းပေးတယ်..ဒါပါပဲ..အကိုကြီး...အင်း...ချစ်တယ် .. ဆိုတာတော့ စိမ့်သူ မသိဘူး...ဒါပေမယ့် ကိုကြီးကို စိမ့်သူ ခင်တယ်..နောက်ပြီး သဘောကျတယ်...ကြိုက်တယ် အကိုကြီးရယ်..

“ သြော်..စိမ့်သူရယ်... ” 

ရှေ့သို့ တိုး၍ ဦးသန့်စင်ဦးက စိမ့်စိမ့်သူ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်သည်။

“ စောစောက ချစ်သလား..ဆိုတဲ့ အမေးကို စိမ့်သူက အကိုကြီးကို ပြန်မေးရင် အကိုကြီး ဘယ်လို ဖြေမလဲ ဟင်...မဖြေပါနဲ့ အကိုကြီး...စိမ့်သူကို မချစ်ပါနဲ့ ခင်ပါ..ကြိုက်ပါ..တက်မက်ပါ..အကိုကြီး မချစ်ပါနဲ့...တကယ်ချစ်ရမှာက အိမ်က အကိုကြီးရဲ့ ကောင်းတူဆိုးဖက် မရှိအတူ ရှိအတူ အနွံအတာ ခံတဲ့ ကိုကြီးရဲ့ မိန်းမကိုပါပဲ...အကိုကြီး မိန်းမကသာ အကိုကြီးဆီမှာ မပြည့်စုံလဲ သည်းညည်းခံမှာ အကိုကြီး...ကဲပါလေ..ဒါတွေထားလိုက်ပါတော့... ” 

စိမ့်သူက သူမ၏ စကားကို ဖြတ်လိုက်စဉ်မှာပင် စောစောထဲက သူ၏ လက်တဖက်ဖြင့် ဆော့ကစားနေသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ နို့လေးတဖက်ကို ဦးသန့်စင်ဦးက ငုံ့၍ မက်မက်မောမော စို့ပေးလိုက်သလို စိမ့်စိမ့်သူကလဲ သူမ၏ လက်လေးတဖက်ကို ဦးသန့်စင်ဦး၏ ပေါင်ကြားထဲသို့ သွင်းကာ မာတာတာဖြင့် စင်းစင်းကြီး ဖြစ်နေသော ဦးသန့်စင်ဦး၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ညပ်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ဆွဲ၍ ထုတ်လိုက်ကာ ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးရင်း လီးတန်ကြီးပေါ်မှ အရေပြားကို ဆွဲချလိုက် ဆွဲတင်လိုက်ဖြင့် လုပ်ကာ ယုယစွာ နှိုးဆွနေပါလေတော့သည်။

.................................................

( ၄ )

“ မမိုး.. ” 

“ အင်း.. ” 

“ မမိုးကို တခုမေးချင်လို့... ” 

“ မေးလေ စိမ့်သူ.. ” 

“ ဟိုလေ ...မိန်းကလေး တယောက်က ယောင်္ကျားလေး တယောက်ကို စိတ်ထဲမှာ အမြဲပဲ မြင်နေပြီးတော့လေ ကြည့်နူးနေရတာ..အဲဒါ ... ချစ်လို့လားဟင်... ” 

“ အယ်..ကျားသားမိုးကြိုး စိမ့်သူရယ်...ညည်းဆီက အချစ် ဆိုတဲ့..စကား ကြားရတယ်လို့.. ” .

“ ဟင်း...ဟင်း...မမိုးကလဲ.. ” 

စိမ့်စိမ့်သူ၏ ရင်ထဲတွင် ရှက်သလိုဖြစ်၍ ခံစားသွားရသည်။ မမိုးနှင့်စိမ့်သူ တို့က ဒီအတောင်မှာ အတူနေလာကြတာ သုံးလေးနှစ် ရှိပေပြီ။ ညီအစ်မတွေလို ပြောမနာ ဆိုမနာ တိုင်ပင်ဖော် တိုင်ပင်ဖက် ဖြစ်၍နေသည်။

“ ဒီမှာ စိမ့်သူ...ညည်းလဲ အပျို ငါလဲ အပျို ..ငါက ညည်းတို့လိုတောင် ရီးစားစာ အပေးခံရတာ မဟုတ်ဘူး...ညည်းမေးတာ ငါဘယ်သိမှာလဲ စိမ့်သူရဲ့... ” 

“ ဟွန်း..ဒါကြောင့် မမမိုး ခုထိ မစွံသေးတာ.. ” 

“ အို...ဘာဆိုင်လို့လဲ...ဒါနဲ့ ပြောပါဦး စိမ့်သူရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ဘယ်သူ့ကို မြင်နေလို့လဲ ပြောပါဦး...တို့က ညီအစ်မတွေပဲဟာ... ” 

“ ဟို..ဟိုလေ .. တင်ဦးမောင်... ” 

“ ဟယ်.. စိမ့်သူရယ်... ” 

မမိုးတယောက် သူမ၏ စကားကို ဗြုန်းကနဲ မဆက်နိုင်။ မမိုး တယောက် အံ့သြရုံသာမက ထိတ်လန့်စွာဖြင့် စိမ့်စိမ့်သူကို ကြောင်၍ ကြည့်နေသည်။ ပြီးမှ...

“ အဲဒီ တင်ဦးမောင်က သိုက်သမား.. ဒီနားက အဆောင်က မိန်းကလေးတွေမှန်သမျှ သူစာမပေးဖူးတဲ့သူ မရှိသလောက်ဘဲ...လေးငါးယောက် ပြောင်းပြီးလဲ တွဲပြီးပြီ...နောက်ပြီး မိဘလုပ်စာ ထိုင်စားနေတာ (၁၀) တန်းတောင် မအောင်သေးဘူး... ” 

“ အဲဒါတွေ စိမ့်သူ သိပါတယ် မမိုးရယ်.. ” 

တင်ဦးမောင်က စိမ့်သူတို့ အဆောင်ရှိရာ လမ်းသွယ်ထဲမှ ထွက်ပြီး ကားစီးရသည်။ ကားဂိတ်နားက လေးခန်းတွဲ ခုနှစ်လွှာရှိသည်။ တိုက်ကြီးက (၄) လွှာ ဘယ်စွန် အခန်းတွင်နေသော တဦးတည်းသော သားဖြစ်သည်။ ဖခင်က လုပ်ငန်းကောင်းသည်။ အလိုလိုက်ထားတော့ ဆိုးချင်တိုင်း ဆိုး၍ နေသည်။

တင်ဦးမောင်က စိမ့်သူနှင့် သက်တူရွယ်တူ။ အရပ်မြင့်မြင့် ခပ်ချောချော စတိုင်လ်ဖြောင့်ဖြောင့် မိန်းမတွေ ကျသည့် ရုပ်မျိုးရှိသူ။

“ စိမ့်သူ..နင်တို့ကြိုက်နေပြီလား..ဘယ်အခြေအနေရှိပြီလဲ.. ” 

မတ်တပ်ရပ်၍ မီးပူတိုက်နေသော မမိုးက မီးပူ ခလုပ်ကို ပိတ်၍ အိပ်စင်စောင်းတွင် ခြေတွဲလောင်းချကာ ထိုင်နေသော စိမ့်သူ၏ ဘေးတွင် ဝင်၍ ထိုင်လိုက်ရင်း မေးလိုက်သည်။

“ အဖြေတော့ မပေးရသေးပါဘူး..ဒါပေမယ့် အတူ လျှောက်လည်တယ်...အတူ ရုပ်ရှင်ကြည့်တယ်...အတူ စားတယ်.. ” 

“ ကုန်ကျတာကို တင်ဦးမောင်က ရှင်းပေးလား... ” 

အပျိုကြီး မမိုးက စေ့စပ်သည်။

“ အို..မမိုးကလဲ သူက အလုပ်မှ မရှိသေးတာပဲ...အလုပ်ရှိတဲ့ စိမ့်သူကပဲ ရှင်းရတာပေါ့.. ” 

“ အေးဟယ်..စိမ့်သူရယ်..စဉ်းစဉ်းစားစား လုပ်ပါ ညီမရယ်... ” 

“ အင်းပါ ” 

ပြောလိုက်ရင်းက စိမ့်သူက မမိုးကို သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိမ်းကြုံး၍ ဖက်လိုက်လေတော့သည်။ 

“ အို..ဟဲ့..ဟဲ့ .. ကောင်မလေး..အို.. ” 

“ ဟင်း..ဟင်း..ခစ်...ခစ်..ခစ် ” 

ယားတက်သော မမိုး၏ တွန့်လိမ်ပြီး မြည်တမ်းသံလေးနှင့် စိမ့်စိမ့်သူ၏ တခစ်ခစ် ရယ်သံလေးများသည် ကြည်နူးဖွယ်ရာ ပျံ့လွင့်၍ သွားရပါလေတော့သည်။

..................................................................................

( ၅ )

နောက်တနေ့မှာပင် စိမ့်စိမ့်သူ တယောက် တင်ဦးမောင်ကို ခေါင်းငြိမ့်၍ အဖြေပေးခဲ့သည်။ အတူသွား အတူလာတာတွေက ပို၍ စိပ်လာခဲ့သည်။ အရင်က အတူတွဲသွား တွဲလာလုပ်ခဲ့စဉ်ကနှင့် ယခု အဖြေပေးပြီးမှ တွဲသွားတွဲလာ လုပ်ရခြင်းက ပို၍ စိမ့်သူ၏ ရင်ထဲတွင် အဓိပ္ပါယ် ပို၍ ရှိနေလေသည်။

(၁၀)ရက် (၁၅) ရက်လျှင် တကြိမ် ချိန်းဆိုသော ဦးသန့်စင်ဦးထံသို့လဲ စိမ့်သူက မပျက်မကွက် သွားရောက်လျှက်ပင် ရှိနေသေးသည်။

ဒီလိုဖြင့် တလကျော်မျှ ကြာမြင့်ခဲ့သော ကာလတွင်တော့ တင်ဦးမောင်က စိမ့်သူကို အေးအေးဆေးဆေး တွေ့ချင်၍ သူ၏ သူငယ်ချင်း အိမ်သို့ လိုက်ခဲ့ရန် ခေါ်သည်။ စိမ့်သူက လက်မခံ။ ငြင်းဆန်ပြီး စိမ့်စိမ့်သူသည် တင်ဦးမောင်ကို မော်တင်သို့ ခေါ်လာသည်။ ပြီးတော့ ကျသင့်ငွေကို သူမကပင် ရှင်း၍ အခန်းယူကာ အပေါ်ထပ်ရှိ အိပ်ခန်းများ ရှိရာသို့ ဝင်ခဲ့ကြလေတော့သည်။

အိပ်ခန်းထဲသို့ နှစ်ယောက်သား လှမ်းဝင်ပြီး စိမ့်သူက အခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်နေစဉ်မှာပင် တင်ဦးမောင်က သူမကို နောက်ကျောမှ နေ၍ ဖက်လိုက်သည်။

“ အို..မောင်...ဟင့်...အေးအေးဆေးဆေး တွေ့ချင်တယ် စကားပြောချင်တယ် ဆိုလို့ စိမ့်သူ လက်ခံတာနော်...အို...အို...မလုပ်နဲ့ မောင်ရယ်...မောင်မကောင်းဘူးကွာ... ” 

နောက်မှနေ၍ သူမကို ဖက်ထားသော တင်ဦးမောင်က သူမ၏ ဂုတ်ပိုးဝင်းဝင်းလေးကို ငုံ့၍ နမ်းလိုက်ရုံမျှပင်မက သူမ၏ ရှေ့မှ မို့မောက်လုံးဝင်း၍ နေသော နို့နှစ်လုံးကိုပါ ညှစ်နယ်၍ နေသည်။

ပြီးတော့ သူမ၏ နောက်မှ နေ၍ တင်သားအိအိကြီးများ ပေါ်သို့ ဖိကပ်ထားသော တင်ဦးမောင်၏ ပုဆိုးတွင်းမှ လီးတန်ကြီးကလဲ မာကြောတောင့်တင်းလျှက် သူမ၏ ဖင်ကြားသို့ ထိုးလိုက် ထောက်လိုက်ဖြင့် ဖြစ်၍နေသည်။

တခဏအတွင်းမှာပင် စိမ့်စိမ့်သူ၏ မျက်နှာလေး တခုလုံးမှာ နီမြန်း၍ လာရသည်။ 

“ မောင်..မလုပ်နဲ့ဆိုကွာ...စိမ့်သူ ပြောနေတယ်လေ..အို..အို...အ.. ” 

စိမ့်စိမ့်သူက ပါးစပ်ကသာ ငြင်းဆန်၍ နေသည်။ လူက မရုန်းပါ။ မချင့်မရဲ ဖြစ်၍ လာပုံရသော  တင်ဦးမောင်က သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲ၍ လှည့်လိုက်ရာမှ သူမ၏ နှုတ်ခမ်း အစုံကို ငုံ့၍ ခဲလိုက်လေတော့သည်။

ကိုယ်လုံးလေး ဆတ်ကနဲ တွန့်သွားရပြီချိန်တွင်တော့ စိမ့်စိမ့်သူ၏ လက်တွေက တင်ဦးမောင်၏ လည်ပင်းကို ဟီးလေးခိုကာ သိုင်းဖက်၍ လာသည်။

ပြီးတော့လဲ စိမ့်စိမ့်သူ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများက တင်ဦးမောင်၏ နှုတ်ခမ်းများကို ပြန်လှန်ကာ နမ်းပေးလေသည်။

တင်ဦးမောင်က တရွေ့ရွေ့ဖြင့် စိမ့်စိမ့်သူကို အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးထဲတွင် ရှိသော ခမ်းနားသပ်ရပ်စွာ ပြင်ဆင်ထားသည့် နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးဆီသို့ အနမ်းမပျက် ဆွဲ၍ ခေါ်လာခဲ့သည်။

ကုတင်ကြီးနား ရောက်သည်နှင့် စိမ့်စိမ့်သူကို တင်ဦးမောင်က ကုတင်ဘေးစောင်းးပေါ်သို့ ထိုင်၍ ပေးလိုက်ပြီး သူ၏ နှုတ်ခမ်းများကို ဆွဲ၍ ခွါလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူကပါ စိမ့်စိမ့်သူ၏ ဘေးတွင် ဝင်၍ ထိုင်လိုက်သည်။

“ ပြန်..ပြန်မယ်...မောင်ရယ်.. ” 

လှိုက်မောနေသည့် ကြားမှ စိမ့်စိမ့်သူက ကြိုးစား၍ ပြောလာသည်။ တင်ဦးမောင်ကတော့ သူမပြောသည်ကို ဂရုမစိုက်ပါ။ ဘာမှလဲ ပြန်၍မပြောပါ။ စိမ့်စိမ့်သူ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ရင်းက သူမ၏ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်၍ ပေးနေသည်။

စိမ့်စိမ့်သူကတော့ သူမ၏ နီမြန်းသော မျက်နှာလေးကို အောက်သို့ ငုံ့၍ ထားပြီး ပြုသမျှ နုရတော့မည့် အသွင်ဖြင့် ငြိမ်၍ နေလိုက်သည်။

သူမ၏ အင်္ကျီလေးတွေ ကျွတ်သွားပြီးသည့် အခါတွင်တော့ ဘရာစီယာပန်းရောင်လေး တထည်သာ ကျန်တော့သည်။ စိမ့်စိမ့်သူ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို တပ်မက်စွာ ကြည့်ရင်းက တင်ဦးမောင်သည် သူ၏ အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ကာ ဖွေးဥနေသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ ရင်ညွန့်သားလေးများနှင့် ဘရာစီယာထဲမှ ပြည့်လျှံကာ ထွက်နေသော သူမ၏ နို့အုံသား နုနုလေးများကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းနေရင်း စိမ့်စိမ့်သူ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ဘရာစီယာလေးကို ဂျိတ်ဖြုတ်၍ ချွတ်လိုက်ပြီး တပါတည်း သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကိုလည်း ကုတင်ပေါ်သို့ ကန့်လန့်ဖြတ်လှဲသိပ်လိုက်ကာ ဝင်းနှစ် ဖွေးဥနေသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ နို့အုံလေးများထိပ်မှ နို့သီးနီနီလေးတွေကို အငမ်းမရ တလှည့်စီ စို့ပါလေတော့သည်။

စိမ့်စိမ့်သူကတော့ သူမ၏ မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးကို စုံမှိတ်ထားပြီး လက်နှစ်ဖက်က သူမ၏ နို့လေးများကို စို့၍ပေးနေသော တင်ဦးမောင်၏ ပုခုံးစွန်းသို့ လက်လေးတဖက်က မချင့်မရဲ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ကျန်လက်လေးတဖက်ကတော့ တင်ဦးမောင်၏ ဦးခေါင်းပေါ်သို့ တင်ကာ ဆံပင်များကို လက်ချောင်းဖွေးဖွေး တစ်တစ်လေးများဖြင့် ထိုးဆွပေးနေလေသည်။

ပြီးတော့လဲ စိမ့်စိမ့်သူသည် သူမ၏ ကျောလေးကို ကော့၍ သူမ၏ နို့အုံလေးများကို တင်ဦးမောင်၏ ပါးစပ်ဆီသို့ ဖိကပ်၍ ပေးနေမိသည်။

“ အင့် ...အို...အ ...အ ...မောင်... ” 

နို့သီးလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိကြိတ်ပြီး တဆက်တည်းမှာပင် တင်ဦးမောင်က နို့သီးလေးနှင့် နို့အုံလေး အနှံ့ကို တဇတ်ဇတ်လိုက်၍ ကိုက်လိုက်သဖြင့် စိမ့်စိမ့်သူ တယောက် ဖျပ်ဖျပ် လူးသွားရသည်။

လက်တဖက်ဖြင့် သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ကာ နို့စို့ပေးနေသော တင်ဦးမောင်က သူ၏ ကိုယ်လုံးကြီးမှာ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးဘေးတွင် ကုန်းကွကွကြီးဖြစ်နေ၏။ သူမ၏ နို့လေးကို မလွတ်တမ်း ငုံခဲရင်း သူ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်သို့ တဖြေးဖြေးလျှော၍ ဆင်းလိုက်လေသည်။

ပြီးတော့ ကုတင်စောင်းတွင် တွဲလောင်းချထားသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ ဝင်၍ ရပ်လိုက်ပြီး သူ၏ နို့လေးကို လွှတ်၍ပေးကာ ခါးဆန့်၍ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။

သူ၏ ပါးစပ်မှ လွှတ်ပေးလိုက်သော စိမ့်စိမ့်သူ၏ နို့သီးလေးများမှာ တံတွေးများနှင့် စိုစွတ်ကာ ပြောင်လတ်၍ နေသည်ကို အသာငမ်းငမ်းဖြင့် ကြည့်ရင်းက တင်သီးမောင်သည် စိမ့်စိမ့်သူ၏ ထဘီလေးကို ဆွဲ၍ ချွတ်ချလိုက်သည်။

အိကားသော ဖင်ကြီးတွေကို ကြွပေးလိုက်ရင်းက..

“ မောင်...မလုပ်နဲ့...အို... ” 

စိမ့်စိမ့်သူ၏ လက်လေးတဖက်က သူမ၏ ထဘီလေးဆီသို့ လှမ်းလိုက်ပါသေးသည်။ ဒါပေမယ့် မမီတော့ပါ။ သူမ၏ ထဘီလေးမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပုံလျှက်သားလေးကျသွားခဲ့ရပြီ ဖြစ်ကာ ဖောင်း၍ ခုံးထနေသော အမွှေးနုလေးများ တွန့်လိမ် ခွေခေါက်ကာ ပေါ်နေသော စောက်ဖုတ်လေးသည် ပေါ်ထွက်၍ လာရလေတော့သည်။

စိမ့်စိမ့်သူ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ စောက်ဖုတ်မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ငုံ့၍ကြည့်ရင်း တင်ဦးမောင်၏ လက်က စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့ ရောက်သွားပြီး ဖွဖွလေး ပွတ်လိုက်သည်။

“ အ... ဟင့်... ” 

အသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာရင်း စိမ့်စိမ့်သူ၏ ကိုယ်လေးမှာ တွန့်သွားရသည်။ တကယ့် အစိမ်းသက်သက်လေးလိုပင်။ ဘယ်အချိန်က စ၍ စိမ့်ထွက်နေသည်ကို မသိရသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းတလျှောက်ရှိ အရည်များကြားသို့ တင်ဦးမောင်၏ လက်ညှိုးလေး ထိုး၍ ဝင်သည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်ဝမှ အတွင်းဖက်သို့ လက်တဆစ်ခန့်ဝင်သွားပြီးသော အခါတွင်တော့ တင်ဦးမောင်က သူ၏ လက်ညှိုးကို ဆက်၍ မသွင်းတော့ဘဲ စောက်ပတ်ဝလေးကို လှမ်း၍ သပ်ပေးလိုက်သည်။

“ အင့်...အ...ဟ...အို...ကျွတ်...ကျွတ်.... ” 

ကုတင်စောင်းပေါ်တွင် တင်ထားသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ ဖင်သားအိအိကြီးများပင် ကုတင်စောင်းမှကြွ၍ ကော့တက်ကာ သွားရလေသည်။

စောက်ရည်ကြည်လေးများကလဲ သူမ၏ စောက်ပတ်ဝမှ အလုအယက် တိုးဝှေ့၍ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်ကျလာကြသည်။

တင်ဦးမောင်က သူ၏ လက်ညှိုးကိုဆွဲ၍ ထုတ်လိုက်ပြီး သူ၏ ခါးမှ ပုဆိုးကို ချွတ်၍ ချလိုက်လေတော့သည်။တွေ့လိုက်ရသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ ရင်ထဲတွင် လှပ်ကနဲ ဖြစ်၍ သွားရလေသည်။ တင်ဦးမောင်၏ လီးမှာ ဦးသန့်စင်ဦး၏ လီးလောက်မကြီးပါ။ ဒါပေမယ့် ပို၍ မာကျောပုံရပြီး ရှင်းသန့်၍ လတ်ဆက်ကာ နေသည်။

ကြည့်ရင်းကပင် စိမ့်စိမ့်သူ၏ စောက်ခေါင်းထဲတွင် မရိုးမရွဖြစ်၍ လာရလေသည်။

ကုတင်စောင်းတွင် တွဲလောင်းကျနေသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲ၍ ဖြဲကားလိုက်ကာ ရှေ့သို့တိုးရပ်လိုက်ရင်း တင်းပြောင်၍ နေသော သူ၏ လီးတန်ကြီးထိပ်ကို စိမ့်စိမ့်သူ၏ စောက်ပတ်ဝသို့ တေ့လိုက်ပြီး တဆက်တည်းမှာပင် ဆတ်ကနဲ ဆောင့်ကာ တရှိန်ထိုး သွင်းလိုက်လေသည်။

“ ဗြိ..ဗြိ..ပလွတ်..ပြွတ်...ဘွပ်....ဒုတ်... ” 

“ အမေ့....အား...အမလေး...ဟင်း...ကျွတ်...ကျွတ်...ကျွတ်... ” 

တရှိန်ထိုး ဆောင့်၍ဝင်လာသော တင်ဦးမောင်၏ လီးချောင်းကြီးက စိမ့်စိမ့်သူ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးများကို ထိုးခွဲ ပွတ်တိုက်ကာ သူမ၏ သားအိမ်ဝသို့ လီးထိပ်ဖူးကြီးက ဒုတ်ကနဲ ထိုး၍ စိုက်သွားသည်။

ရင်ခေါင်းထဲတွင် ကျင်တက်သွားရာမှ တကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်းဖြစ်၍ သွားရပြီး စိမ့်စိမ့်သူမှာ ကော့ပျံ့၍ တက်သွားရသည်။ 

တင်ဦးမောင်သည် သူ၏ လီးချောင်းကြီးမှာ စိမ့်စိမ့်သူ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ တဆုံးဝင်သွားသည်နှင့် လီးချောင်းကြီးကို ထိုအတိုင်းပင် တပ်လျှက်ကြီး ဖိသွင်းထားရာမှ ငုံ့၍ ကြည့်လိုက်ပြီး လီးချောင်းကြီး တချောင်းလုံးဝင်နေသဖြင့် ပြဲဟဟ ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြားမှ ငေါက်တောက်လေး ထွက်၍ နေသော စိမ့်စိမ့်သူ၏ နီတျာရဲစောက်စေ့လေးကို လက်မထိပ်လေးဖြင့် တို့ထိလိုက်သည်။

“ အင့်...ဟင့်... ” 

စိမ့်စိမ့်သူမှာ တုန်၍ သွားရပြီးနောက် မှိတ်ထားသော မျက်လုံးလေးများကို ဖွင့်၍ ကြည့်သည်။

ထိုအခါတွင်တော့ ကြေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်သော တင်ဦးမောင်က သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ဆွဲ၍ ထုတ်ကာ ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးပါလေတော့သည်။

“ ပြွတ် ...စွပ်...ပလွပ်...ဖွတ်.. ” 

“ အ..အီး...ဟင့်...အ.. ” 

စ၍ ဆောင့်လိုးလိုက်ကတည်းက အားပါးတရ ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်သောတင်ဦးမောင်၏ လီးတန်ကြီးမှာ သူမ၏ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ထွက်နေကြသော စောက်ရည်များကြောင့် လျှောကနဲ လျှောကနဲ ဖြစ်ကာ ဝင်ချီထွက်ချီဖြင့် ဖြစ်နေလေသည်။

အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေသော တင်ဦးမောင်၏ ဆောင့်ချက်များနှင့် အညီ စိမ့်စိမ့်သူကလဲ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့၍ ကော့၍ တင်ပေးသည်။

တင်ဦးမောင်၏ ဆောင့်ချက်များကြောင့် စိမ့်စိမ့်သူ၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေရသည့်နည်းတူ သူမ၏ နို့လေးနှစ်လုံးသည်လည်း တတုန်တုန်ဖြစ်၍ နေရလေတော့သည်။

သူမ၏ စောက်ခေါင်းတွင်းသို့ အားပါးတရ ဆောင့်၍လိုးနေသော တင်ဦးမောင်၏ လီးချောင်းကြီးမှာ ဦးသန့်စင်ဦး၏ လီးချောင်းကြီးထက် ပို၍ ပူနွေးမာကြောနေသည်ကို စိမ့်စိမ့်သူက ခံစား သိရှိ၍ နေရလေသည်။

“ စွပ်...ပြွတ်...ဖွတ်...ပလွတ်...ဘွတ်.. ” 

“ အင့် ...အား...ဟင်း... ” 

တဆထက် တစလဲ တင်ဦးမောင်၏ ဆောင့်အားတွေမှာ ပို၍ ပြင်းထန်ကာလာရလေသည်။

“ ဟင်း...ဟင်း...မောင် ...စိမ့်သူကို ချစ်လား..ဟင်.. ” 

“ ချစ်...ချစ်... တယ် ... စိမ့်သူရယ်... ” 

“ ဟင်း ...စိမ့်ကလဲ မောင့်ကို သိပ်ချစ်တာပဲ မောင်ရယ်...ဟင်း...ဟင်း... ” 

“ ပြွတ်...စွပ်... ပြွတ် ....စွပ် ” 

“ ဟင်း...ဟင်း... ဆောင့် ..မောင် ...အားရအောင် ဆောင့်... အမလေး ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်... ” 

အရသာတွေ့လွန်းသော စိမ့်စိမ့်သူ တယောက် ကော့လူးပျံ၍ တက်လာချေပြီ။

အားရပါးရကြီး ဆောင့်၍ လိုးနေသော တင်ဦးမောင်ကလဲ တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်၍ နေသော သူမ၏ နို့လေးနှစ်လုံးကို လက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဆုပ်နယ် ဖျစ်ညှစ်ရင်း ဆက်တိုက်ကို ဆောင့်၍ လိုးနေသည်။

“ ပလွတ်...ပြွတ်...ဖွတ်...ပလွတ်... ” 

“ ဟင်း...ဟင်း...အင့်..အင်း..ဟင်း..ဟင်း.. ” 

အရသာများ ဆိမ့်တက်လာကာ အားမရနိုင်တော့သော စိမ့်စိမ့်သူက ကုတင်စောင်းတွင် တွဲလောင်းချထားသော သူမ၏ ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကိုင်ကာ တင်ဦးမောင်၏ ခါးတဖက်တဖျက်ဆီသို့ ချိတ်၍ တင်ကာ အားယူ၍ သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးကို အတင်းပင် ကော့၍ ပေးနေလေသည်။

“ အမလေး...မောင်...အား....မောင်...မောင်ရယ်...အမလေး...အ...အား... ” 

စိမ့်စိမ့်သူ၏ ကိုယ်လုံးလေး တခုလုံး သွက်သွက်ခါသွားရသည်။ တင်ဦးမောင်ကလဲ အသားကုန် လေးငါးချက်လောက် ဆောင့်ပြီး သူ၏ လီးတန်ကြီးကို စိမ့်စိမ့်သူ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိုးစိုက်လိုက်ကာ သုတ်ရည်များကို ပန်း၍ ထည့်လိုက်ပါလေတော့သည်။

...............................................

ဟော်တယ်၏ အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးထဲ့သို့ နံနက် (၁၁) နာရီလောက်တွင် ရောက်ခဲ့ကြသော စိမ့်စိမ့်သူနှင့် တင်ဦးမောင်တို့သည် ညနေ (၅) နာရီလောက်မှ အိပ်ခန်းများ ရှိရာ အပေါ်ထပ်မှနေ၍ စားသောက်ခန်းများရှိရာ အောက်ထပ်သို့ လှေကားအတိုင်း တယောက်ခါးကိုတယောက်က ဖက်လျှက် ဆင်းလာခဲ့ကြသည်။

လှေကားတဝက်လောက် အရောက်မှာပင် စိမ့်စိမ့်သူက ဟော်တယ်ဝင်ပေါက်မှ အတွင်းစားသောက်ခန်းထဲသို့ ဝင်၍လာသော ဦးသန့်စင်ဦးကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ဦးသန့်စင်ဦးသည် ဖြူဖြူချောချော အမျိုးသမီးကြီး တဦးနှင့်ယှဉ်၍လျှောက်လာပြီး သူတို့၏ ဘေးတွင်တော့ စိမ့်စိမ့်သူထက် အသက် နှစ်နှစ်သုံးနှစ်လောက်ကြီးသည့် လှပတောင့်တင်းသော မိန်းကလေး တယောက်နှင့် (၇)တန်း (၈)တန်းအရွယ် မိန်းကလေးတယောက်တို့ကလဲ အတူပါလာသည်ကို တွေ့ရသည်။ မိသားစု ညစာစားရန် လာရောက်ခြင်းပင် ဖြစ်ရမည်ဟု စိမ့်စိမ့်သူက တွေးမိလိုက်သည်။

ထိုစဉ်မှာပင် သူမတို့ နှစ်ယောက် ဆင်းလာရာ လှေကားဆီသို့ အမှတ်မထင် ကြည့်လိုက်သော ဦးသန့်စင်ဦးနှင့် စိမ့်စိမ့်သူတို့ မျက်လုံးချင်း ဆုံမိကြသည်။ 

စိမ့်စိမ့်သူက အတူတွဲ၍ လျှောက်လာသော တင်ဦးမောင်ကို တချက်ကြည့်လိုက်ပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများ ရှေ့တွင် ဖြူဖွေးဖောင်းတစ်နေသော သူမ၏ လက်ညှိုးလေးကို ထောင်၍ နှုတ်ခမ်းလေးများနှင့် ဖိကပ်၍ ပြလိုက်သည်။

ထိုအခါတွင် ဗြုန်းကနဲ သူတို့ကို အံ့သြစွာဖြင့် ကြည့်နေသော ဦးသန့်စင်ဦးကလဲ ချက်ခြင်းပင် ပြုံးယောင်သန်းကာ လက်တဖက်ထောင်၍ ပြလိုက်ပါလေတော့သည်။



တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ် ပေါက်စနလေးတွေကို အလွမ်းပြေပေါ့။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ကျွန်တော်တို့ လင်မယား အပိုင်း ( ၂ )

ကျွန်တော်တို့ လင်မယား အပိုင်း ( ၂ )

အောင်လေး (ရန်ကုန်) ရေးသည်။

သြော် ..ဘာလိုလိုနဲ့ ကျတော်နဲ့ခိုင်လေး အိမ်ထောင်ကျလာတာ တစ်နှစ်ကျော်လာခဲ့ပါပြီ။ အိမ်ထောင်သက်လေးနဲနဲကြာလာတာနဲ့အမျှ အစစအရာရာ မှာပို့မိုပွင်းလင်းလာကြပါတယ်။ လိင်မှုကိစ္စမှာလဲ ပိုမိုပွင့်လင်းပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပေးအယူမျှမျှနဲ့ စိတ်ချမ်းသာပြီး ခုဆို ခိုင်လေးတောင်မှ အားလုံးစိတ်ချမ်းသာလို့ထင်ပါရဲ့။ နဲနဲ၀၀ကစ်ကစ်လေးနဲ့ ပိုချစ်စရာကောင်းလာတယ်...။

လိင်ကိစ္စမှာလဲ ညားကစကလို ညတိုင်း မလုပ်ဖြစ်ကြတော့ပါဘူး။ တပါတ်တခါ ၊ နှစ်ခါ တချီကောင်းလေးလောက်ပဲ ကြာကြာလေးလုပ်ဖြစ်ကြတော့တယ်။ ဒါကို ကျတော်မိန်းမ ခိုင်လေးက သံသယဝင်တဲ့ဗျ။

“ အကိုနော် ခိုင်လေးအပေါ်ရိုးသွားပြီလား  ” တဲ့ ။

ခဏခဏမေးတာ။

“ ဟွန်း....ဒါပဲနော် ခိုင်လေးအပေါ် သစ္စာဖောက်ရင်အသိပဲ ”

ဆိုပြီး စိတ်ကောက်တက်သေးတာ။လင်မယားပဲ ဗျာ။ ခိုင်လေးနားလည်အောင်တော့ သေသေချာချာ ရှင်းပြရတာပေါ့။ ယောက္ခမ လုပ်သူကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ရိပ်သာမှာ သွားသွားနေတက်ပါတယ်။ တခါသွားရင်လဲ ၁ လ၊ ၂ လကြာတက်ပါတယ်။

အဲဒီလို ရက်ပိုင်းတွေမှာဆို ကျတော်တို့လင်မယား ၂ ယောက်လဲ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ကဲကြတာပါ့။ရုံးပိတ်ရက်ဖြစ်လေတော့ သောကြာနေ့ ညနေ အလုပ်ကနေအိမ်ကို တန်းပြီးပြန်လာကြေးဆိုပြီး ကတိပြုထားကြတယ်။ ကျတော့် ဘော်ဒါတွေဆို အမြဲစကြတယ်။

“ လီး ...လိုပဲ.... အောင်လေးကွာ မင်းက ခုထိ မိန်းမချတာ မဝသေးဘူးလား  ” တဲ့။

ကျတော်လဲ ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ 

“ ကောင်းတုန်းကွ  ”

ဆိုပီးပြန်ဖြေလိုက်ပါတယ်။ သောကြာညမှာ အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ချက်ပြုတ်စားသောက် ရေမိုးချိုးပီးတာနဲ့ လင်မယား ၂ ယောက် အေးအေးလူလူ အိပ်ခန်းထဲမှာ ပက်လက်လေးလှန်နေကြရင်း သူ့မိဘအကြောင်း ကိုယ့်မိဘအကြောင်းတွေ ပြောဖြစ်ကြတယ်။ ကျတော်က စွပ်ကျယ်လေးနဲ့ပက်လက်လေး လှန်၊ မျက်နှာကျတ်လေးကိုကြည့်လို့ ခိုင်လေးက လဲတီရှယ်ကို ဘော်လီအတွင်းခံမပါပဲ ၀တ်ထားတယ်။ ကျတော့်ခါးကို ခွပီးစကားတွေတွတ်ထိုးကြတယ်။

ပြောရဦးမယ် ကျတော်တို့လင်မယားက ညားတာ ညားရော ၂ ခါလောက်ပဲချိန်တွေ့ဖူးတော့အခြားသူတွေလို့စကားကသိပ်များများပြောချိန်မရလိုက်ဘူးလေ။ ခုမှအတိုးချပြောရတာကိုးဗျ.။ နောက်ပြီး ခိုင်လေးကလဲ မိဘစကားနားထောင်တော့ သမီးရည်းစားဘဝမှာ နို့လေးလောက်ပဲ ကိုင်ရတာ။ ဒါတောင်အင်္ကျီပေါ်က...။

မယူရသေးခင် ဘယ်တော့မှ ရီးစားကို အလိုမလိုက်ရဘူးလို့ အမေက ကတိတောင်းထားလို့ တဲ့လေ။ ဒါကြောင့်လဲ ကျတော်က မြန်မြန်ပဲဆွဲစိလိုက်တာပေါ့။ အဲလို စကားတွေပြောကြရင်း ကျတော်က မေးမိတာပေါ့ ။ 

“ ခိုင်လေးကကိုယ့်ကို ဘာလို့ချစ်သွားတာလဲ ” ပေါ့။

“ ကိုယ်က အရပ်မြင့်တယ်လေ ”

“ ဟင် ...ဒီတော့...”

“ ဖေဖေနဲ့လဲ တူတယ် ”

“ ဘာဆိုင်လို့လဲ ”

“ ဆိုင်တာပေါ့..ကိုရဲ့... ခိုင်လေး ဖေဖေနဲ့မေမေက ခိုင်လေး ၁၀ တန်းနှစ်မှာ ကွဲသွားတာလေ။ ဒါကြောင့် ခိုင်လေးက အကို့ကို ယောင်္ကျားလိုရော အဖေလိုရော ချစ်မိတယ်။ အဖေနဲ့တူတော့...အဖေ့နေရာမှာထားပြီး ချစ်မိတာပေါ့..။ အရပ်မြင့်ပြီး ပြောတာဆိုတာကလဲ အဖေနဲ့တူလို့ သဘောကျလို့ယူတာလေ.. ”

“ ဟုတ်ပါပြီ.. ထားပါတော့။ ဒါနဲ့ခိုင်လေးက အမေတူလို့ထင်တယ် ၊ အရပ်ပုပျပ်ပျပ်လေးနော်။ ကိုယ်လုံးကလဲ ခလေးလိုပဲ အဟတ်.. ။ ဟော ခုတော့ နဲနဲလေးဝလာတော့ ကြည့်ကောင်းသေးတယ်။ ဒီထက်ပိုဝလာရင်တော့.......... ”

“ ဟင်း ကိုနော်...ဘာဖြစ်လဲ ဆက်ပြောလေ ”

ဆိုပြီး ကျတော့်လက်မောင်းကို ဆွဲဆိတ်ပါရော...။

“ အားး....ဟ ဟ ဟ ဟား...နာတယ် ခိုင်လေးရ... ”

“ နာပစေ...လူကိုများ ဆက်ပြောလေ ဒီထက် ဝလာရင် ဘာဖြစ်လဲ... ”

အတင်းမေးတော့တာ့...။ကျတော်လဲခိုင်လေးဘက်မျက်နှာလေး စောင်းပီး ပြောလိုက်တယ်...။

“ ပိုပြီး လိုးလို့ကောင်းလာတာပေါ့.... ”

လို့ပြောလိုက်တော့ ခိုင်လေးလဲ သဘောတွေကျသွားတယ်။

“ ဟွန်း နော်..လူကြီး...အဖြေကောင်းလို့....မဟုတ်ရင် ဒီည အငတ်ပဲ.... ”

ဒီလိုမျိုးလေးတွေက လင်မယားသက်သိပ်မကြာသေးတဲ့ သူတွေရဲ့ ညဉ့်ဦးယာမ်တေးသံလေးတွေမဟုတ်ပါလားဗျာ...။နောက်ပြီး...ခိုင်လေးက ပြောသေးတယ်...။

“ အကို့ကို ခုလိုပိုချစ်သွားတာက ဟိုတချက်လဲပါသေးတယ် ”တဲ့...။

ကျတော်လဲ စိတ်ဝင်စားသွားတာပေါ...ဘာများလဲလို့လေ. ”

“ ကို ခိုင်လေးကို အထင်မသေးရဘူးနော်... ”

ဟော..ခိုင်လေးက အဲလိုစကားတွေပလ္လင်ခံနေတော့ ကျတော်က ပိုပြီး သိချင်လာတာပေါ့။

“ အေးပါ..ပြောမှာသာပြောစမ်းပါ.. အကိုက ခိုင်လေးကို ချစ်ပြီးသား.....။ဘာလို့အထင်သေးရမှာလဲလို့... ”

“ ဒါဆိုပြီးရော ဆိုပြီး ဟိုလေ အကိုက ခိုင်လေးအဖေနဲ့တူလို့လေ ”

“ ဟော... အဲဒါသိတယ်လေ....အဆန်းမှတ်လို့... ”

“ ဟုတ်ဖူး ကိုရဲ့ ..ဒီနေရာပါ တူတာ ”

ဆိုပြီး ပုဆိုးကြားက ညီတော်မောင်ကိုပါ လာပြီး ဆုပ်ကိုင်တော့တယ်။

“ ဟင်.... ”

ကျတော်လဲ အံ့သြသွားတာနဲ့...

“ ခိုင်လေးက ဘယ်လိုသိလဲ ..မြင်ဖူးလို့လား... ”

“ မြင်ဖူးတာပေါ့....ခိုင်လေး ၉တန်းနှစ်၊ ၁၀တန်းနှစ်တွေမှာလေ ”

“ ပြောပါဦး..ဘယ်လိုမြင်ဖူးတာလဲ.. ”

ဆိုပြီး ကျတော်လဲ ထိပ်ထိပ်ပြာပြာမေးမိတော့တာပဲ...။

“ ဖေဖေက နယ်စပ်ကို ခဏခဏ ခရီးထွက်တယ်..ကိုရဲ့။ တခါတလေများ ၁ လလောက်ကြာတက်တယ်။ခိုင်လေးလဲ အရင်က ခလေးဆိုတော့ ဒါမျိုးတွေ မသိဘူးလေ။ ရိပ်လဲမရိပ်မိဘူး...ကိုရဲ့.. ”

“ အင်းလေ.  ”

“ နောက်ပြီး...ခိုင်လေးတို့အိမ်က ဒီအိမ်မဟုတ်ဘူး..အင်းစိန် တောင်သူကုန်းဘက်မှာလေ.. ”

“ သြော်...သိပြီ ဒါကြောင့် ခိုင်လေးက ကရင်မလေးနဲ့ခပ်ဆင်ဆင်တူနေတာကိုး. ”

“ ကဲ..ဆက်ပါဦး ..ခိုင်လေးရဲ့...

“ အိမ်က ၂ ခန်းတွဲပဲလေ။ မေမေနဲ့ဖေဖေက အပေါ်ဘက်အခန်း ခိုင်လေးက ခြေရင်းဘက်ကလေ..။အထပ်သားနဲ့ကားထားတဲ့ အခန်းတွေပေါ့..။ခိုင်လေးအခန်းမှာက ကုတင်မရှိဘူး..မေမေတို့အခန်းမှာက ကုတင်နဲ့...သိလား...။ တညမှာလေ ခိုင်လေးစာကျတ်ပြီး အိပ်ပျော်သွားတယ်..ရှုးပေါက်ချင်လို့တရေးနိုးတော့ ...ခေါင်းရင်ဘက်ကကုတင်ကတကျွီ ..ကျွီနဲ့မြည်တယ်လေ..အသံတွေလဲ တိုးတိုးနဲ့ ကြားရတယ်...။

ဒါနဲ့ ခိုင်လေးလဲ...နဲနဲအာရုံစိုက်နားထောင်မိတော့...ဗွက် ..ဗွက် ဆိုတဲ့ အသံတွေ ကြားရတယ်...သိလား....။ဒါနဲ့ပိုစိတ်ဝင်စားပြီး.....ခေါင်းရင်းဘက်က အထပ်သားနံရံမှာ အပေါက်လေး ဘာလေး ရှိလိုရှိငြားလိုက်ရှာတော့... သံပေါက်ရာအဟောင်းလေး တွေ့တယ် သိလာ....။ဒါနဲ့...ခိုင်လေးလဲ ချောင်းကြည့်မိတာပေါ့..။

မေမေနဲ့ ဖေဖေ လုပ်နေတာကို ခိုင်လေး စမြင်ဖူးတာ....ပဲ.. အဲဒီမှာ...။အိပ်ခန်းမှာက ညအိပ်မီး ခပ်ပြပြလေး ရှိတယ်လေ..။မေမေက မီးရောင်မှိန်လေးအောက်မှာ အသားဖွေးတော့ ပေါင်တန်ဖြူဖြူကြီးတွေကိုအထင်းသားပဲ.မြင်ရတာ...။

ပေါင်ကိုကားထားပြီး...ဖေ့ဖေ့ခါးကို ချိပ်ထားတယ် သူ့ခြေထောက်တွေနဲ့လေ..။ဖေဖေက မေ့မေ့ ပေါင်ကြားမှာ မှောက်ပီး မေ့မေ့ရဲ့ဘေး ဘက်တချက်ဆီမှာ လက်ထောက်ပီး ခါးပဲ လှုပ်ပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာ....ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဗွက်ကနဲ့ ဗွက်ကနဲ့ အသံတွေ ...မြည်နေတယ်လေ..။

ခိုင်လေးလဲ ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်နေလိုက်တာ..ခိုင်လေးပေါင်းကြားထဲမှာလေ အရည်တခုခုစီးကျလာလို့လန့်ပြီး...သေးထွက်ကျတယ် ထင်လိုက်တာ...ကိုရဲ့..။စိတ်ထဲမှာလဲ တမျိုးကြီးပဲ..။နောက်တော့ မဟုတ်မှန်း ကိုနဲ့ရတော့မှ သိလာတာ..

ဆိုပြီး ကျတော့်လီးကို ထက်အောက် အယာအယာလေး ဂွင်းထုပေးနေတယ်..။

“ မသိရင်ပြပေးမယ်လေ...  ”

ဆိုပြီးကျတော်ကလဲ ခိုင်လေး အဖုတ်ပေါ်ကို လက်နှိုက်ပြီး အဖုတ်မွေးရိတ်စကြမ်းကြမ်းလေးကို ပွတ်ပေးနေတယ်..။

“ သြော် ...ဒါဆို ခိုင်လေးက ခိုင်လေး အဖေ့ဟာကိုတော့ သေသေချာချာ မမြင်ရဘူးပေါ့..  ”

“ ညဘက်တွေမှာ ဆိုရင်တော့ မမြင်ရဘူးပေါ့...။တခါတလေ ဖေဖေကလေ မေ့မေ့ကို့နေ့ခင်းဘက်မှာပါ လုပ်တာ..  ”

“ ဟင် ခိုင်လေးရှိနေတုန်းလား...ဆိုးပါ့နော်...  ”

“ အမေ့ကတော့ မပေးချင်ဘူးလေ.. ခိုင်လေးရှိနေတော့ ...ဒါပေမယ့် အဖေ့က သူ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးထွက်ခါနီးဆိုတော့ မေမေက ခံပေးရှာတာပေါ့..။ခိုင်လေးကတော့ ...ကိုယ့်အခန်းမှာပဲ ဝတ္ထုဖတ်နေသလိုလိုနဲ့ ချောင်းတာပေါ့..။နောက်ပိုင်း ခစ်...ခစ်.. ခိုင်လေးလဲ ချောင်းရင်းနဲ့ အစိလေးကို ပွတ်ပွတ်တက်သွားပီလေ...။

ကျဉ်ကနဲ ကျဉ်ကနဲ နဲ့ အရသာ ကောင်းမှကောင်း...။ ခိုင်လေးက အဲဒီကထဲက အတက်ကောင်းတက်နေတာ..။ တနေ့မှာ အဖေခရီးထွက်ခါနီးဆိုတော့...ခိုင်လေးလဲ ဝတ္တုတအုပ်ကိုမဖတ်ချင် ဖတ်ချင်နဲ့ ဟိုလှန်ဒီလှန်ရင်းနားစွင့်နေတာ..ကိုရဲ့..။

စကားတိုးတိုး ပြောသံလေးကြားရပီး ငြိမ်သွားတော့ ခိုင်လေးလဲ..စချောင်းတော့တာ..။မေမေနဲ့ဖေဖေက အဝတ်တွေတောင် အောက်ပိုင်းမှာ မရှိကြတော့ဘူး...။မေမေကလေ ဖေဖေ့ လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး ဆွနေပီ.. အဲဒီမှာ ဖေ့ဖေ့ဟာ ကို စပြီးမြင်ဖူးတာ..ကို့ရဲ့။

ကို့ရဲ့ဟာနဲ့သိပ်တာတူပဲ...။ဒါပေမယ့်..ကို့ဟာက ပိုရှည်တယ် သိလား..ဆိုပြီး ကျတော့်လီးကို ပို ညှစ်ပေးလာတယ်..။ မေမေကတော့ အောက်ပိုင်းမှာဘာမှမရှိတော့ဘူး ။ အမွှေးထူထူတွေပဲမြင်ရတယ်။ ဖေ့ဖေ့မှာက အမွှေးသိပ်မရှိဘူး...။ ခဏကြာတော့..ဖေဖေက အမေ့ကို ကုတင်းစောင်းမှာလေ...ကျောပေးပီး ကုန်းခိုင်းတယ်..။

ခိုင်လေးချောင်းနေတဲ့ အပေါက်ရဲ့မျက်နှာကနေဆို မေ့မေ့ တင်ပါးကြီးနဲ့ တန်းလို့..။ မေမေ့ အဖုတ်ဟာလေ ခိုင်လေးမြင်ရတာ ဖောင်းပြီးနောက်ကိုပြူးထွက်နေတယ်..အရည်တွေကြောင့်လဲပြောင်လတ်နေသလိုပဲ...ဖင်ပေါက်လေးကလဲ ညိုတိုတိုလေး...ဘာလို့လဲမသိဘူးကိုရဲ့...အမေက အသားဖြူပေမယ့် အဲဒီနေရာမှာညိုနေတယ်.။

ခိုင်လေးလဲချောင်းရင်း ပေါင်ထဲမှာ လက်ရောက်နေတာပေါ့....။ အဲဒီအချိန်မှာကျတော်လဲ ခိုင်လေး အဖုတ်အကွဲလေးတရှောက် စမ်းမိတာ အရေလေးတွေ စစိုနေပီလေ..။ ဖေဖေကလ သူ့လီးကိုလေ လက်နဲ့ရှေ့တိုးနောက်ငင် တချက်နှစ်ချက်လုပ်ပြီး မေ့မေ့ တင်ပါးနောက်မှာရပ်တယ်..ဖေဖေက အရပ်နဲနဲ ရှည်တော့ ဒူးကိုနဲနဲညွှတ်ပြီး သူ့ဟာကိုကိုင်ပြီးမေ့မေ့အဖုတ်ပြူပြူမှာတေ့လိုက်တယ်..ဟီး..အဖေ့ဟာကြီးကလေ..ပြောင်နေတာပဲ အကြောတွေနဲ့..။

လုံးပတ်ကလဲ အကို့ဟာလောက်လေ လက်နှိပ်ဓါတ်မီးလုံးလောက်ပေါ့.။ အဖေကလေ မေ့မေ့ခါးကိုကိုင်ပြီး ဒူးလေးညွှတ်လိုက်တာနဲ့... ဖေ့ဖေ့လီးကြီးဟာတဝတ်လောက်ဝင်သွားတယ်..မေမေလဲ ခေါင်းကိုနဲနဲ မော့တက်သွားတာပဲ သိလား...နောက်တော့ ဖေဖေက ဖြေးဖြေးနဲ့သွင်းနေတာ..တဆုံးဝင်သွားတော့မှ မေ့မေ့ ခါးလေးကိုကိုင်ပြီးဆောင့်နေတာလေ..။

ဖေ့ဖေ့ ရဲ့ပြောင်လတ်နေတာတဲ့ လီးကြီးမေ့မေ့ထဲဝင်ထွက်နေတာ ခုထိမြင်ယောင်နေတယ် သိလား...။ မေမေကလဲ ဖေဖေဆောင့်လိုက်တိုင်းလေ တင်ပါးကိုနောက်ကို ပစ်ပစ်ပီး တွန်းပေးနေတယ်..။ ခိုင်လေးလဲ အဒီအချိန်မှာ ..အစေ့ကို သွက်သွက်ပွတ်ပြီး ဇိမ်တွေ့နေတာ....သိလား...။မျက်လုံးကတော့ အချောင်းမပျက်ဘူး...။

၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ ဖေ့ဖေ့ကလေ ပိုသွက်လာတယ်..။ မေ့မေ့ရဲ့အမွှေးထူတွေကြားမှာလဲ ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်အရည်တွေကျလာတာမြင်နေရတယ်...။ အဖေ့က အထဲမှာပြီးလိုက်တယ်ထင်တယ်...။

နောက်တော့အဖေလဲ လီးကိုမချွတ်ပဲ...မေ့မေ့ကို ခါးကနေ ကိုင်ထူမပြီး ပါးလေးတွေ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုနမ်းနေတယ်..။ နား နားကို ကပ်ပြီး ဘာတွေပြောနေမှန်းတော့မသိဘူး..တခုခုပြောနေသလိုပဲ မေမေကလဲ ..ခေါင်းတွေ တညိမ့်ညိမ့်နဲ့ပေါ့..။

ခိုင်လေးလဲ သူတို့ပြီးသွားပြီထင်လို့..ဖတ်လက်စစာအုပ်ကို ပြန်လှန်နေတယ်..အရည်တွေကတော့ အနားကထမီအဟောင်းနဲ့သုတ်ပစ်လိုက်ရတယ်..။ဒါနဲ့ မသင်္ကာလို ထပ်ချောင်းကြည့်တော့ မေမေကလေ ဖေ့ဖေ့ လီးကြီးကို ပါးစပ်ကလေး ခွက်နေအောင် စုပ်နေတာ တွေ့တော့ အံသြသွားတယ်..။

ဖေဖေ့က ကုတင်ပေါ်မှာဇိမ်နဲ့ပက်လက်ပေါ့..တခါတခါ တင်ပါးတွေကြွကြွလာတယ်...ခိုင်လေးမြင်ရတာ ..ရင်တွေတုန်လိုက်တာ မေမေလေ ဖေ့ဖေ့ ဟာကြီးကို မရွံမရှာ...ထိပ်ကိုစုပ်ပေးတယ်လက်တဖက်ကလဲ ဖေ့ဖေ့လီးကြီးကိုလေ..အောင်ဖက်ကိုဖြဲဖြဲချပေးနေတယ်..ဖေ့ဖေ့ လီးကြီးဟာ တံတွေးတွေနဲ့...မိုးပေါ်ထောင်ပီးထိပ်ကြီးက.ပြောင်လတ်နေတာပဲ....မေမေက ပုပုသေးသေးဆိုတော့ မေ့မေ့လက်ထဲမှာ တဆုပ်စာပြည့်ပီး ဖေ့ဖေ့ လီးထိပ်က ၂ လက်မလောက်ပိုထွက်နေတယ်..။

ခိုင်လေးလဲ လေ ကြည့်ရင်း စိတ်တွေပြန်ထ လာတာပေါ့..နောက်တော့ ဖေဖေက မေ့မေ့ကို လက်ကိုပုတ်ပြီး စုပ်တာရပ်ခိုင်းလိုက်တယ်...။ မေမေလဲ ဖေ့ဖေ့ မျက်နှာဘက်ကိုကျောပေးရင်း လီးကိုလက်တဖက်ကကိုင်လို့ အဖုတ်ရဲ့အပေါက်မှာတေ့ပီး..ဖြေးဖြေးလေး ထိုင်ချနေတာ....တအိအိနဲ့ဝင်သွားလိုက်တာ...ကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ်...တကယ်ပဲ သိလား။

နောက်တော့ နဲနဲလေးဖင်ကိုကြွပြီး ကျိတ်ကျိတ်ပွတ်ပေးနေတယ်....။ခိုင်လေးလဲ လေ ဖီးလ်တွေပြန်တက်လာပီး....ပြန်ပွတ်နေပီ...အစေ့လေးကို..။ ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့...ခိုင်လေး မျက်လုံးပြုးသွားတယ်...။

မေမေဟာလေ...ဖေ့ဖေ့ လီးကို ကိုင်ပီး သူ့ဖင်မှာတေ့ပြီး ဖိချနေတယ်..။ ခိုင်လေးပဲမျက်စိမှားတယ်ထင်လို့ သေသေချာချာကြည့်တော့ အီးအီးပါတဲ့ ဖင်ပေါက်မှ ဖင်ပေါက်ပါပဲ...ခိုင်လေးလဲ အံသြသွားတယ်လေ.. လိုးလို့ရသလားပေါ့...ခုနက တိုးတိုးပြောနေတာ ဒါပဲထင်တယ်...။ခိုင်လေးတွေးနေတုန်းမှာ ဖေ့ဖေ့လီးဟာ မေ့မေ့ ဖင်ဝမှာ ဒစ်မြုပ်အောင်ဝင်နေပီ..။ မေ့မေ့မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တော့ ..မအီမသာနဲ့ ဝတက်လောက်ပဲဝင်နေသေးတဲ့လီးကြီးကို လက်နဲ့စမ်းစမ်းကြည့်နေတယ်..။

အဲဒီမှာ ဖေဖေကလေ မေ့မေ့ ခါးကိုကိုင်ပီး ဆောင့်ဖိချလိုက်မှ မေမေလဲ ပါးစပ်လေး ဟပြီးခါးလေးကော့တက်သွားတယ်...လီးကြီးလဲ ဝင်တာဆုံးသွားပီလေ...။ နောက်တော့ ....မေ့မေ့ ကို ဖင်ကလီးမချွတ်ခိုင်းပဲ ကွေးကွေးစောင်းစောင်းလေး နေခိုင်းပြီးနောက်ကနေလိုးနေတော့တယ်...။

သိပ်မကြာပါဘူး..မေ့မေ့ ဖင်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ ဖေ့ဖေ့ လီးမှာ ခပ်ပျစ်ပျစ် ဖြူဖြူအရည်တွေမြင်ရတော့ မှဖေ့ဖေ့ပြီးသွားတယ်ဆိုတာ..သိလိုက်ရတယ်..ဖေဖေလဲ လီးကိုအထဲမှာပဲ...လိုးထားရင်ဇိမ်ယူနေတယ်ထင်တယ်...။အဲဒီမှာကထဲက ခိုင်လေးလဲ ဖင်ကိုလဲ လုပ်လို့ရတာ သိနေတာ ကိုရဲ့...။

ဒါနဲ့ဖင်ထဲတောင် လက်ညှိုးလေးနဲ့ ထိုးကြည့်မိသေးတယ်...နာလို့..။ လီးနဲ့ဆို ဘယ်လောက်နာမလဲဆိုပြီး ...နောက်မလုပ်ရဲတော့ဘူး...။အကို ဖင်လိုးဖို့ပြောနေတာ ခိုင်လေးငြင်းတာက နာမှာစိုးလို့သိလား.....  ”

ဆိုပြီး...ကျတော့်အပေါ်ကို ခိုင်လေးခွတက်လာတယ်.....။

ပြီးတော့ ကျတော့် လီးပေါ်ကို သူ့အဖုတ်ဝနဲ့တေ့လိုက်ပြီး...သေသေချာချာ ဖိထိုင်င်ချနေတော့တာ....ပဲ။

“ ကောင်းလိုက်တာဗျာ....ရှီး...  ”

မိန်းမတွေ စိတ်ပါလက်ပါ ရှိနေရင် အရမ်းသိသာတာ...အရည်တွေကလဲ ရွှဲနေပြီဆိုတော့ ခပ်ရှောရှောရှုရှုနဲ့အဆုံးထိ ဝင်တော့မှ သူ့စိတ်ကြိုက်ဖိကျိတ်လေး ကြွတယ်ဆိုရုံလေး...ဆောင့်တာဗျ.....အား........ရှီးးကောင်းချက်ဗျာ...အရသာ...။

မိန်းခလေးတွေကို သူတို့အနှေးကြိုက်လား အမြန်ကြိုက်လားဆိုတာကို သိဖို့ အပေါ်ကနေ နေခိုင်းမှသိရတာလေ....။

ခိုင်လေးလဲ သူ့စိတ်ကြိုက် ၁၀ မိနစ်လောက် လုပ်ပီး ကော့ပျံပြီး ပီးသွားတယ်ထင်တယ်....။ကျတော့ဘေးကို လှိမ့်ဆင်းလို့ အမောဖြေနေတယ်..။လီးကို လက်ကကိုင်းရင်း...

“ အကိုက မပြီးသေးဘူးနော်   ”

ဆိုပြီး.... ကျတော့်လီးကို ပုလွေစကိုင်တော့တာပဲ...။

ပါးလေးကို ခွက်နေအာင် လွေးတာ......လက်တဖက်ကလဲ ထုပေးနေတယ်..လီးအရင်းပိုင်းကိုလေ...။သိပ်မကြာပါဘူး...။ကျတော်လဲ ပြီးခါနီးတော့ 

“ ရှီး .......အ..အ...ခိုင်လေးရေ....မရတော့ဘူး  ”

ဆိုတော့...သူကနှုတ်ခမ်းကိုမဖယ်ပဲ ထိပ်ကိုပိုငုံထားတာ့...အရည်တွေဟာ ခိုင်လေးအာခေါင်းကို ဖောက်ကနဲ့ ဖောက်ကနဲ့ မှန်ပီး ပါးစပ်က လျှံကျလာတာပေါ့... ခိုင်လေးလဲ မျိုချလိုက်တယ်..။

ပြီးတော့ ကျတော့်နှုတ်ခမ်းကို လာဖိစုပ်တော့ ခပ်ညှီညှီအနံ့လေးနဲ့..ကိုယ့်ဟာကိုတော့ ရွံမနေတော့ပါဘူး...ဗျာ...။လင်မယား ဖြစ်နေမှကိုး...။

ခိုင်လေးက ...

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုရာ...အရမ်းပဲ  ” တဲ့...။

ဒါနဲ့ တချီကောင်းလေး ဆွဲပြီး အိပ်ပျော်သွားကြတယ်...။

မနက်လင်းတော့ ခိုင်လေးက ကျတော့်ကို ကျောလေးပေးလို့ ကွေးကွေးလေးပေါ့ အိပ်နေတာ...။ထမီကတော့ တင်ပါးအောက် လျောကျနေလို့... တင်ပါးလုံးလုံးလေး တဝတ်ပေါ်နေတယ်..ကျတော်လဲ တင်ပါးပေါ်လက်လေး တင်ပြီး ပွတ်လိုက် တင်ပါးကြားလေးထဲ...ဖင်ပေါက်ကလေးကိုစမ်းရင်...ပွတ်လိုက်နဲ့ပေါ့...။

ညက ခိုင်လေး ပြောပြထားတဲ့ သူ့ဖေဖေနဲ့မေမေ လိုးခန်းကို ပြန်ကြားယောင်ပြီး...လီးက မတ်လာတယ်...။ခိုင်လေးက ဖင်ပေါက်လေးထဲ လက်ညှိုးလေးနဲ့နဲနဲ ဖိချလိုက်တော့....ဟင်းး...ဆိုပြီးနဲနဲအသံထွက်လာတယ်..။

ကျတော့်...လီးကလဲ ထိပ်လေးမှာ ချွဲကျိကျိအရေလေး နဲ့ချောနေပီလေ...။ ဒါနဲ့ ခိုင်လေး တင်ပါးနားကို ကပ်လိုက်ပြီး..ခိုင်လေးရဲ့ အပေါ်ဘက်ပေါင်ကို နဲနဲရှေ့တိုးလိုက်တယ်....။ ဒစ်ကလေးကို ခိုင်လေးရဲ့ဖင်ပေါက်လေးမှာ စမ်းတေ့ရင်း....အပေါ်ဘက်တင်ပါးလေးကို နဲနဲဖြဲပြီးဖိချလိုက်တယ်...။

ခိုင်လေး က...ဟင်း...ဆိုပြီး....လက်နောက်ပြန်ကျတော့်လီးကို..လာစမ်းပြီး...အရင်းပိုင်းလေးကိုပွတ်ပေးနေတယ်..။ကျတော့်လီးကတော့ ဒစ်ဝင်နေပြီမိုလို့ ... ရှေ့ကိုပဲတိုးဖို့တာဆူနေပီလေ...။

ခိုင်လေး ဖင်ကလဲ အစဆုံးအကြိမ်မဟုတ်တော့လို့ သိပ်အားမစိုက်ရပဲ...နဲနဲဖိလိုက်တာနဲ့...လီးဟာ တဝက်လောက်ဝင်သွားတယ်..။ဒီတော့မှ ခိုင်လေးလဲ သူ့လက်ကိုဖယ်လိုက်ပြီး လက်နောက်ပြန်နဲ့ သူ့တင်ပါးကို လီးဝင်သာအောင်ဖြဲပေးနေတယ်..။

ဒါနဲ့ ကျတော်လဲ ခိုင်လေးရဲ့ အဖုတ်ကလေးကိုပွတ်ပေးရင်း...နဲနဲထပ်ဖိ ဆောင့်လိုက်တော့ သူ့တင်ပါးနဲ့ကျတော့် ဆီးစပ်ကပ်သွားပြီး..လီးဟာတဆုံးဝင်သွားတယ်.ဆိုတာ..သိလိုက်တယ်။ကျတော်လဲ နဲနဲ ဇိမ်ယူချင်လို့ နဲနဲစိမ်ထားလိုက်တယ်...။

သတိထားမိတာတခု က ဖင်လိုးရတာ အဖုတ်က တုန် ပြန်သလိုမျိုး လီးကိုတချောင်းလုံး ဆွဲညှစ်တာမဟုတ်ပဲ..ဖင်၀ ၁ လက်မလောက်ပဲညှစ်တာ ဗျ... ကျန်တဲ့အတွင်းပိုင်းက ဟာတာတာ ကြီးကိုးဗျ...။ဒါနဲ့ကျတော်လဲ ဖြေးဖြေးလေး ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး....ဒစ်ရဲ့ထိပ်လေးတင်... ဆောင့်နေတယ်...။အရသာက အဲမှာပဲလေ...။

ဒါနဲ့ခိုင်လေးကတော့ တင်ပါးကြီး အတင်းတွန်းတွန်းပီး အဆုံးထိလိုးစေချင်ပုံရတယ်..။ကျတော်လဲ ငါးချက်မှာတချက်လောက်တော့ အဆုံးထိ ဖိကပ်ကပ်လိုးပေးလိုက်တယ်..။လက်တဖက်ကလဲ ခိုင်လေး အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးနေတယ်...။ 

ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာဗျာ..။ ၁၀ မိနစ်လောက်ကြာတော့....ကျတော်လဲ ပြီးချင်လာတာနဲ့ ခိုင်လေးအဖုတ်ကို ပွတ်နေတဲ့ လက်ကိုလဲမြန်မြန် ဆောင့်ချက်ကိုလဲ သွက်သွက်လေးနဲ့..မောင်းနေမိတော့တယ်..။ ခိုင်လေးဆို ...ရှေ့ရောနောက်ပါ ဇိမ်တွေ့လို့ထင်တယ်... ရှီးကနဲ ..ရှီကနဲ့ အော်ရင်း...ကွေးထားတဲ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ဟာ စက်ဘီးနင်းသဘို တွန့်တွန့်ကို လူးလို့....။

“ အ....အ......အာ......ဆောင့်...ဆောင့်.....ကို...ဆောင့်.....  ”

ကျတော်လဲ ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့လို့ လီးအရင်းကိုဖိ ဖိ သွင်းပီးကပ်ထားလိုက်တယ်...။လရည်တွေဟာ ခိုင်လေး စအိုနံရံကို တဖျင်းဖျင်းနဲ့ပန်းမိပြီး..လီးလဲတဆက်ဆက်တုန်နေအောင်ကောင်းနေတော့တယ်...။နဲနဲလဲ မောသွားတယ်လေ...။

ကောင်းလိုက်တာဗျာ....။တပါတ်တခါ မြိန်မြိန်လေး.....လင်မယားအရသာ ခံစားရတာ.....။

ကျတော်လဲ ခဏငြိမ်နေပြီး လီးနဲနဲပျော့သွားမှာ အနားကအဝတ်စတခုယူပြီး..ခိုင်လေးတင်ပါးအောက်နားမှာခံပြီးလီးကို ဖြေးဖြေးချင်းချွတ်လိုက်တယ်..။လီးကျွတ်တာနဲ့ ခိုင်လေးဖင်က ပွစိပွစိနဲ့ ခပ်ဝါဝါညစ်ညစ်အရည်တွေပါ ယိုစီးလာတော့တယ်..။

ဖင်စလုပ်ခါစလောက်လိုတော့....သိပ်မနံတော့ဘူးလေ..။ခိုင်းလေးလဲ ကျတော် တွဲဖက်စားသုံးတက်မှန်းသိတော့..သန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားတက်တယ်..။နောက်တော့..ခိုင်လေးနားနားကပ်ပြီး..... 

“ ကောင်းလားဟင်..  ”

ဆိုတော့.....မျက်လုံးလေးမှေးစင်းနေပီးနှုတ်ခမ်းလေးက...တစ်လုံးထဲ

“ ဟုတ်....  ” တဲ့......။

ဒါက ကျတော်ရဲ့ချစ်မငြီးတဲ့ ချစ်ဇနီးလေးခိုင်ပေါ့....ဗျာ။

နားပါဦးမည်...။

အားလုံးကိုလေးစားလျက်

အောင်လေး (ရန်ကုန်)


...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



ကျွန်တော်တို့ လင်မယား အပိုင်း ( ၁ )

ကျွန်တော်တို့ လင်မယား  အပိုင်း ( ၁ )

အောင်လေး (ရန်ကုန်) ရေးသည်။

ကျွန်တော်တို့လင်မယားက လှိုင်သာယာ မြို့သစ်မှာနေပါတယ်။ ညားတာက ၂ နှစ်ကျော်ပါပြီ။ ၂ ခန်းတွဲ အိမ်လေးမှာ ယောက္ခမနဲ့ တခန်းစီ ကန့်ပြီး နေကြရပါတယ်။ ညားကာစကတော့ လင်းမယားပဲဗျာ ။ ပုံစံ အမျိုးမျိုးနဲ့ ဆက်ဆံကြတာပေါ့။ ခက်တာက ကျွန်တော်တို့ မြန်မာလင်မယားတွေမှာ ပုလွေမှုတ်တာတို့ ဘာဂျာဆွဲတာတို့ကတော့ အစမှာ မလုပ်ဖြစ်ကြပါဘူး။ နောက်ပြီး တဖက်မှာက ယောက္ခမ အခန်းကလဲ ရှိနေတယ်လေ။ 

ဒါပေမယ့် ယောက္ခမကြီးက တခါတခါ ရိပ်သာ၀င်ရင် တစ်လလောက် ကြာတက်ပါတယ်။ ဒါဆို ကျွန်တော်တို့လင်မယားအတွက် လွတ်လပ်ရေးပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်တို့လဲ အိမ်ခွဲနေနိုင်အောင်တော့ ကြိုးစားနေပါတယ်။ မိန်းမကတော့ မကြိုက်ဘူးဗျ။ သူက သူ့အမေကို တယောက်ထဲ မထားချင်ဘူးတဲ့လေ။ 

ကျွန်တော့် မိန်းမနာမည်က “ ခိုင် ”ပါ။ ကျွန်တော့်ကိုတော့ “ အကို” လို့ ပဲသူကခေါ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ညားတာကလဲ မြို့ထဲအသွား ဘက်စ်ကားစောင့် အတူတူ စီးလဲအတူတူကနေ သံယောဇဉ်တွေ ဖြစ်ကြပြီး ညားကြတာပါ။ ခိုင် က အရပ်ပုပျပ်ပျပ် သေးသေးကျစ်ကျစ်လေးပါ။အချိုးအစားကတော့ ကျပါတယ်။ ကျွန်တော်က အရပ်မြင့်မြင့် ခပ်ထွားထွားပါ။ သူ့ထက် ခေါင်းတလုံးပို ပါတယ်။ ညားကာစ ကတော့ ရိုးရိုးပဲ ဆက်ဆံကြတာပါ။

ယောက္ခမကလဲ အိမ်မှာပဲပေါ့။ ဘွားတော်ကလဲ အလိုက်သိပါတယ်။ သိပ်မကြာခင်ပဲ ရိပ်သာမှာ သွားနေပါတယ်။ ဒီတော့ လင်မယား ၂ ယောက် အခွေတွေကြည့်ပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲ ကဲကြပါတယ်။ ပုလွေမှုတ်ပေးဖို့ ခိုင့် ကိုပြောတော့ 

“  အို ကိုကလဲ ရွှံစရာကြီး  ကွာ ”

လို့ ပြောပါတယ်။ 

“ ခိုင် ကလဲကွာ ရေးဆေးထားရင် စင်စင်ကြည်ကြယ်ပဲဟာ သူများတွေ ခွေထဲမှာ လုပ်နေကြတာပဲဟာ ”

“  ဟာ မလုပ်ရဲဘူးကွာ  ”

တဲ့။ ဒီလိုနဲ့ တဖြေးဖြေး စည်းရုံးပြီး ကြာလာတော့ ပုလွေတွေ ဘာတွေ မှုတ်ပေးလာတယ်။ ခက်တာက ယောင်္ကျားလေးတွေမှာ အနံ့ အသက်မရှိပေမယ့် မိန်းခလေးတွေကို ဘာဂျာဆွဲဘို့ကျတော့ သူ့တို့မှာ အနံ့ က နဲနဲ ရှိတယ်ဗျ။ ဒါပေမယ့် လည်း သူ့အလှည့် ကိုယ့်အလှည့် ဆိုတော့ လုပ်ပေးရတာပါပဲ။ ကျွန်တော်တို့ ညားခါစ ကဆို တညထဲ ၆ ချီလောက်ကို ဆွဲပစ်တာ ။ 

ခိုင် ဆို မိုးလင်းတော့ ကွတတတောင် ဖြစ်သွားတာ။ မိုးလင်းတော့ ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ 

“ ကို  ညက တော်တော်လုပ်နိုင်တယ်နော်  ”

တဲ့ ။ ဒီလိုသာ ည တိုင်းဆို မလွယ်ဘူးတဲ့ ”

“  ခိုင် ” ကလဲ ကွာ အစမို့ပါ ။ နောက်တော့လဲ ပုံမှန်ပေါ့။ မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ”

ဒီတော့ ချစ်စရာ မျက်စောင်းလေး ထိုးပြီး

“ ဒါပဲနော်'နောက်မှရိုးသွားပြီး အသစ်မရှာမနဲ့ ”

မင်္ဂလာဦးညမှာ ခိုင်က ဘေးစောင်းလေး အိပ်နေတယ် ည၀တ် အင်္ကျီလေးနဲ ပေါ့။ ကျွန်တော်လဲ ဘေးလေးကနေ ၀င်အိပ်ပြီး နားလေးနားကပ်ပြီး 

“ ခိုင်လေး ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲဟင်  ”

“ ရင်ခုန်နေတာပေါ့ ”

“  ပြစမ်းပါဦး ”

ကျွန်တော်လဲ ခိုင်လေး ရင်ကို စမ်းပြီး သူ့နို့ လုံးလုံးလေးကို ပွတ်သပ်ပေးတော့ ခိုင်လေးက 'ဟင်း 'ဟင်း' နဲ့ ညီးသံလေးထွက်လာတယ်။

“ ကဲ ကိုယ်တို့ချစ်မယ်နော်  ” ဆိုတော့ 

“ အင်း ”

တဲ့။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ခိုင်လေးနောက်ကနေ ခွလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် ဟာကတော့ မာနေပြီပေါ့။ ဂါ၀န်အင်္ကျီအပေါ်ကနေပဲ ခိုင်လေးရဲ့ ဖင်ကို ထောက်ထားလိုက်တယ်။ 

“ ခိုင်လေး  ”

“ ရှင်  ”

“ ခုလိုထောက်ထားတော့ ဘယ်လိုနေလဲဟင် ”

“ ပြောတက်ဘူး။ ရင်ထဲမှာ တမျိုးကြီးပဲ။ ပြီးတော့ ဖင်ထဲမှာ နွေးနွေးကြီး ”

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့် ဟာကို လက်နဲ့ကိုင်ထားပြီး ခိုင်လေးလက်ကို ပေးကိုင်လိုက်တယ်။ 

“ ဟင် ကို့ဟာက အကြီးကြီးပဲနော်။ ထိပ်ကလဲ ပြောင်ပြောင်ကြီး။ ဟင် အရည်လေးတွေလဲ ထိပ်မှာ စိုနေပြီ  ”

“ အဲဒါ လုပ်ချင်လာလို့ပေါ့ ”

“ ခိုင်လေး ဒီလိုကစားရတယ် ”

ပြောပြီး ကျွန်တော်လဲ ဂွင်းတိုက်နည်း သင်ပေးလိုက်တယ်။ ခိုင်လဲ အထက် အောက်ဂွင်းတိုက်ပေးလာတယ်။ သူ့လက်ကသေးသေး နဲ့ဆုပ်ပြီး တိုက်တာ ဒစ်က လက်ဆုပ်အပြင်မှာပေါ်နေတယ်။ ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ 

“ ကဲ ရပြီ ကိုယ်တို့လုပ်ကြမယ်နော် ခိုင်လေး ပတ်လက်လှန်လိုက်နော်  ”

“  ဟုတ်  ”

ကျွန်တော်လဲ ခိုင်လေးကို ဒူး ၂ ဖက်ကို ကားပြီး ထောင်လိုက်တယ်။ ည၀တ်အင်္ကျီ ကို လှန်လိုက်တော့ အမွှေးနုနု လေးတွေကနဲ့ ၀န်းရံထားတဲ့ ချစ်စရာ အဖုတ်ဖောင်ဖောင်းလေးကို မြင်ရတယ်။ 

“ အကို ဘာကြည့်နေတာလဲ ၊ ရှက်စရာကြီး ” တဲ့။ 

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ လက်မ လက်ညှိုးလေးနဲ့ အဖုတ် အခြမ်းလေးကို ဖြဲ လိုက်တော့ စေ့နေတဲ့အတွင်းသားလေးဟာ ရဲ ကနဲပေါ်လာတယ်။ ပြီးတော့ အရည်လေးတွေတောင် ရွှဲ လို့။ 

“ ခိုင်လေး ”

“ ရှင်  ”

“ အကို လုပ်တော့မယ်နော် ”

“ နာမှာလားဟင် ”

“ အစတော့ နာမှာပေါ့ ”

“ အရမ်းနာအောင်မလုပ်နဲ့နော် ”

“ မလုပ်ပါဘူး။ ခိုင်လေး သဘောကျ နာရင် ရပ်ထားမှာပေါ့ ”

“ ဒါဆို လုပ်တော့လေ ”

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ ကျွန်တော့်ဟာကို ကိုင်ပြီးအပေါက်မှာ တေ့လိုက်တယ်။ ဒစ်ခေါင်းလေး ၀င်တာနဲ့ ဘေး နှုတ်ခမ်းသားတွေဟာ ဘေးကို နဲနဲ ကားသွားတယ်။ ခိုင်လေးကတော့ မျက်နှာလေး နဲနဲ တွန့်သွားတယ်။ 

“ ခိုင်လေး နာလားဟင် ”

“ မနာပါဘူး ”

“ ဒါဆို ဆက်သွင်းမယ်နော် ”

“ ဟုတ်  ”

ကျွန်တော်လဲ နဲနဲ အားစိုက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ တထစ်ထစ်နဲ့ လီးဟာ တိုး၀င်သွားတယ်။ ခိုင်လေးလဲ ကျွန်တော့် ရင်ဘက်ကို ဆီးတွန်းလိုက်တယ်။ 

“ နဲနဲ နာတယ်အကို ”

“ ကဲ ဒါဆို ဆက်မသွင်းပဲ ရပ်ထားမယ်နော် ”

“ ဟုတ် ”တဲ့။ 

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ၀င်သလောက်လေးနဲ့ပဲ ဖြေးဖြေး ဆောင့်နေတယ်။ အရည်တွေ သူ့အထဲက ထွက်လာတော့ နဲနဲ ချောင်လာတယ်။ ခိုင်လေးကလဲ အောက်ကနေ ပြန် ကော့ကော့ ပေးလာတယ်။ လုပ်ရတာ စီးနေတာပဲဗျာ။ ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ မသိမသာလေး တိုးတိုးပြီး ဆောင့်လိုက်တယ်။ တဖြည်းဖြည်း နဲ့ ချော့သွင်းရင်း ဆုံးခါနီးထိ ၀င်သွားပြီ။ 

“ ခိုင်လေး' ”

“ ရှင်  ”

“ နာသေးလား ”

“ နာတော့ဘူး အကို ”

“ ဒါဆို အကို အကုန် သွင်းလိုက်တော့မယ်နော် ”

“ ဟုတ် ”

ကျွန်တော်လဲ အားနဲ့ ဆောင့်လိုက်တာ ခိုင်လေးလဲ ကော့ပြီးတက်သွားတယ်။ 

“ ရှီး....... ကျွတ် ကျွတ် နာလိုက်တာ ”

လို့တိုးတိုးလေး အော်ရှာတယ်။ ဆီးစပ်ချင်းကတော့ ထိသွားပြီ။ 

“ အကို အဆုံးထိ ၀င်သွားပြီလားဟင် ”

“ ၀င်သွားပြီလေ ”

ကျွန်တော်လဲ ခဏမှိန်းနေတယ်။ ကျပ်တာကတော့ မပြောနဲ့တော့။ ခဏကြာတော့ ကျွန်တော်လည်း ဖြေးဖြေးချင်း စဆောင့်ပါတော့တယ်။ ခိုင်လေးလဲ ကျွန်တော် ဆောင့်လိုက်တိုင်း အောက်က ကော့ကော့ပေးတယ်။ 

“ ခိုင်လေး ”

“ ရှင် ”

“ ခံလို့ကောင်းလားဟင် ”

ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ 

“ ကောင်းလိုက်တာ ” လို့ ပြန်ပြောတယ်။

ကျွန်တော်လဲ သွပ်သွပ်လေး အချက် ၂၀ လောက် ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ အဖုတ်ထဲမှာပဲ ထွက်ကုန်တယ်။ ထွက်ခါနီးမှာ ခိုင်လေးက ကျွန်တော့်ကို အတင်းပဲဖက်ထားတယ်။ သူအထဲက တခုခုကလဲ ကျွန်တော့် လိင်တန် ကို အတင်းညစ်ထားသလိုပဲ။ ပြီးတော့ ခဏနားပြီး။ 

“ ကောင်းလိုက်တာခိုင်လေးရယ် ”

“ အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ် ခိုင်လေးက ..ခိုင်လေးရော ခံရတာ ကောင်းလား ”

“ ကောင်းတယ် ”

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ လီးကို ချွတ်လိုက်တော့ သွေးစလေးတွေရော သုတ်ရည်တွေပါ ပေနေတဲ့ လီးကြီးဟာ သိပ်မပျော့သေးပဲ ပြွတ် ကနဲ ထွက်လာတယ်။ ခိုင်လေးလဲ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို သေသေချာချာ ကြည့်ပြီး 

“ ဟင်း ဒါကြီးနဲ့ လိုးလိုက်တာလား ဟင် ”

“ ဒါပေါ့ ခိုင်လေးရဲ့ ”

သူ့လက်လေးနဲ့ ရွရွလေး ကိုင်ကြည့်ပြီး  ”

“ ဒါဆို ဒါကြီးက ချစ်ဖို့ကောင်းတာပေါ့ ”

“ ဟုတ်တာပေါ့ ခိုင်လေးရဲ့ ”

“ ဟော အကို့ဟာကြီးက ကိုင်ထားရင် ပြန်မာလာပြန်ပြီ ”

“ အဲဒါ နောက်တခါ ထပ်လိုးဖို့ အဆင့်သင့် ပြန်ဖြစ်တာလေ. ခိုင်လေး ခံဦးမယ်မဟုတ်လား ”

ရှက်ပြုံးလေးနဲ့

“  ဟုတ် ခံဦးမယ် မဝသေးဘူး  ”တဲ့။

“ ဒီတခါ ခိုင်လေး အပေါ်က နေ။ ခိုင်လေးလဲ အကို့ လီးကြီး ၀င်ထွက် နေတာတွေ့ရတာပေါ့။ 

“ ခိုင်လေး မသိဘူးလေ။ အကိုသင်ပြပေးပေါ့ ”

“ ကဲ ဒါဆို ထ ”

ကျွန်တော်လဲ ပတ်လက်လှန်ပြီး နေလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် လီးကြီးက မိုးသို့ထောင်နေတယ်။ ခိုင်လေးလဲ ထပြီး ကျွန်တော့် အပေါ်တက်ခွပြီး သူ့အဖုတ်နဲ့ တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချနေတယ်။ တကယ့် အရသာပဲဗျာ။ အဖုတ်ကျပ်ကျပ်လေးနဲ့ ဒစ်ကြီးကို ညှပ်ပြီး ဖြဲချနေသလိုပဲ။ 

တထစ်ချင်း ၀င်၀င်လာပြီး ဆုံးသွားတယ်။ ဆုံးသွားတော့ခိုင်မျက်နှာလေး နဲနဲ မဲ့သွားတယ်။ 

“ ခိုင်လေး ထိုင်ထလုပ်ပြီး ဆောင့်လေ ”

ဒါနဲ့ခိုင်လေးလဲ့ သူ့တင်ပါးလေးကို တမိုက်လောက်ကြွကြွပြီး ဆောင့်ပါတော့တယ်။ တွဲမယောင်ဖြစ်နေတဲ့ ခိုင်နို့လေးတွေဟာအထက်အောက် ခုန်နေတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ သူ ဆောင့်လိုက်တိုက် နတ်ပြည်ကို ရောက်ရောက်သွားသလိုပဲ။ 

“ ခိုင်လေး ငုံ့ကြည့်လေ  ”

လို့ပြောတော့ ငုံကြည့်လိုက်တယ်။ 

“ ဟင် ခိုင်လေးအဖုတ် ထဲမှာ အကို့လီးကြီး၀င်နေတာ အားရစရာပဲ။ ခိုင် အဖုတ်လေးက မဆံမပြဲ ခံနေရသလိုပဲ ”

“ ခိုင်လေးရော ခုလို ဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်တော့ ဘယ်လို နေလဲဟင် ”

“ အင်း တမျိုးကြီးပဲ အတွင်းနံရံတွေကို အကို့ဟာကြီးက ပွတ်ပွတ်သွားတာ အီစိမ့်နေတာပဲ ”

“ ခိုင်လေး  ”

“ ရှင် ”

“ နားနားပြီး ဆောင့်နော် ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ”

ခိုင်လေးလဲ ကျွန်တော်လီးကြီး ၀င်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတာကိုကြည့်ပြီး ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းလာပါတယ်။ သူ့ဆံပင်တွေဟာ ဆောင့်ချတိုင်း လေမှာ ဝဲနေတယ်။ ခိုင်လေးလဲ နဲနဲ ကြာလာတော့ မဆောင့်တော့ပဲ ဆီးခုံခြင်းပွတ်ပြီး ရှေ့ကိုငိုက်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောတယ်။ 

“ အကို ခိုင်လေးပြီးချင်လာပြီ  ”တဲ့။

“ ပြီးလိုက်လေးဆိုတော့  ”

ခိုင်လေးလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ၅ ချက်လောက် ပွတ်ဆောင့်လေးဆောင့်ပြီး အီး ကနဲ့ အော်ပြီး ကျွန်တော့်အပေါ် ထပ်လျက်ကျလာတယ်။ နှုတ်ကလဲ တိုးတိုးလေး 

“ ကောင်းလိုက်တာ အကိုရယ် ”တဲ့။

ကျွန်တော်လဲ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ပြီး။ 

“ အကိုက ပြီးသေးဘူး ”

“ ခဏနားပြီး ပြန်လုပ်ပေါ့ ”

“ ဒါဆို ခိုင်လေး ကုန်းပေးနော် ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ”

ခဏနားပြီး ခိုင်လေးလဲ အိပ်ယာထဲမှာ ဖင်ဖူးထောင်းလေး ထောင်ပေးတယ်။ ကျွန်တော်လဲ နောက်ကနေ ဒူးထောက်ရပ်ပြီး ကျွန်တော့် လီးကို ခိုင်လေးရဲ့ တင်ပါးထဲမှာ ညှပ်ပြီး ဖင်ဝလေးမှာ တေ့လိုက်တယ်။ ခိုင်လေးက နောက်လှည့်ကြည့်ပြီး 

“ ဟင် အကို မှားနေပြီ ”

“ သိပါတယ် ခိုင်လေးရဲ့ ”

ခိုင်လေးရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးက စူစူလေးနဲ့ ညိုညိုလေး။ ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ အဖုတ်မှာတေ့ပြီး သွင်းလိုက်တယ် ။ခိုင်လေးလဲ ခါးလေးကုန်းထပြီး 

“ ဖြေးဖြေး နော်အကို  ”တဲ့။ 

“ နားလို့လားဟင် ”

“ ဟုတ်ဖူး။နောက်ကနေဆိုတော့ အ၀င်တမျိုးကြီးပဲ ”

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လဲ သူ့ခါးလေးကို ညွှတ်ခိုင်းလိုက်ပြီး အနေအထားပြင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တထစ်ချင်းဆုံးအောင်သွင်းပြီး ဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်နေလိုက်တယ်။  ဆောင့်လိုက်တိုင်း ခိုင်လေးကလဲ နောက်ကို တိုးတိုးပြီး တွန်းဆောင့်လေးပြန်ဆောင့်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ အချက် ၃၀ လောက်ဆောင့်ပြီး မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပြီးချင်လာပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ ချက်ချက်ပြန်ဆွဲထုပ်ပြီး လက်ကျန်သုတ်ရေတွေ ဖင်၀မှာ ပဲ သုပ်လိုက်တယ်။  ခိုင်လေးလဲ အိပ်ယာထဲမှာ ခွေကျသွားတယ်။ 

“ ကောင်းလိုက်တာ အကိုရယ် ”

 .......................................................................................................................................

ဒီလိုနဲ့ အိမ်ထောင်သက် ၈ လလောက်အတွင်းမှာ ခလေးမယူသေးပဲ ပျော်ပျော်ပါးပါးပဲ စတိုင်လ် မျိုးစုံနဲ့ လိုးကြတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အဖုတ်ကို လိုးရတာ နဲနဲကြာလာတော့ ဖင်လိုးစမ်းကြည့်ဖို့ စိတ်ကူးတွေပေါက်လာတယ်။ စမ်းကြည့်ချင်တာပေါ့။ 

ဇာတ်ကားတွေထဲမှာ ဖင်လိုးတာတွေ တွေ့နေ မြင်နေရတော့ အရမ်းစမ်းကြည့်ချင်နေတာ။ အဖုတ်တောင် ကျပ်ပြီး ဒီလောက်ကောင်းနေရင် ဖင်ဆို ဘယ်လောက်ကောင်းလိမ့်မလဲ ဆိုတဲ့ အသိက စိတ်ထဲမှာ အမြဲရှိနေတယ်။ ခိုင်လေးကိုလဲ ဘယ်လိုမှ စည်းရုံးလို့မရဘူး။ သူက နာမှာကြောက်တယ်ချည်းပဲ ပြောနေတယ်။ ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ လိုးတိုင်း အမြဲစည်းရုံး ပြောကြည့်နေတာပဲ။ 

နောက်တော့ အဆင်ပြေချင်တော့ ဘောလုံးပွဲကြောင့်ဗျာ။ ခိုင်လေးက မန်ယူပရိသတ်ဗျ။ ကျွန်တော်က အာကြီး။ အဲဒီတုန်းက အာကြီးခေတ်ပေါ့။ မြ၀တီက ဘောပွဲလာရင် ၂ ယောက်လုံး ဧည့်ခန်းမှာအတူတူထိုင်ပြီး ခိုင်လေးက ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲကနေ ကြည့်ကြတာပဲ။ အဲဒီနေ့က မန်ယူနဲ့ အာကြီး ကန်တဲ့ပွဲ။ 

ထုံးစံအတိုင်း မန်ယူနဲ့အာကြီးက ကန်လိုက်ရင် အငြင်းပွါးစရာတွေနဲ့ပဲ ပြီးကြတာ မဟုတ်လား။ ဘောပွဲကြည့်နေရင်း ခိုင်လေးနဲ့ ကျွန်တော် ဒိုင်ညစ်တယ်။ အာကြီးက စိတ်ဓါတ် ညစ်ပက်တယ်။ ဘာညာနဲ့ထိုင်ကြည့်ရင်း အားပေးနေကြတာပေါ့။ ဒီတော့ ကျွန်တော်ကပဲ စလိုက်တယ်။ 

“ ခိုင်လေးရေ ဒီတခါတော့ အာကြီးနိုင်မှာနော် ”

“ ကြည့်ထားစမ်းပါ မန်ယူက လုပ်ပြလိမ့်မယ်။ 

“ ဘာကြေးလောင်းမလဲ ” တဲ့ ။

ခိုင်လေးက ပြောလာရော။ 

“ ရတယ်လေ စိမ်လိုက်  ”

လို့ကျွန်တော်ကပြောတော့။ ပြောနေရင်း မန်ယူက ၁ လုံးစသွင်းပါလေရော။ ဒီတော့ ခိုင်လေးက လက်ခုပ်ထတီးပြီး 

“ တွေ့လား အကို မန်ယူ က လုပ်လိုက်ပြီ  ”တဲ့။ 

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ နဲနဲ တင်းသွားပြီး 

“ ဒါဆို လောင်းမယ်။ အကိုက အာကြီး ။ အာကြီးနိုင်ရင် ခိုင်လေး ဖင်ခံ ရမယ်။ မန်ယူနိုင်ရင် ခိုင်လေး သဘောကျ အကို အာလုံးလုပ်ပေးမယ် ၊ ဘယ်လိုလဲ ”

“ စိမ်လိုက်လေ  ” တဲ့။ 

ဟော မကြာပါဘူး ပထမပိုင်းပြီးခါနီးမှာပဲ အာကြီးက ချေပဂိုး ရပါလေရော။ ပွဲကတော့ ကြည့်ကောင်းနေပြီ။ ကျွန်တော်ကလဲ ရင်ခုန်နေပြီ။ ကျွန်တော် လုပ်ချင်နေတဲ့ ဖင်ကို ကံကောင်းရင် လုပ်ရတော့မယ်လေ။ ခိုင်လေးလဲ ရင်ခုန်နေမှာပဲ။ ရှုံးရင် သူဖင်ခံရတော့မှာ မဟုတ်လား။ 

သူ့အတွက်လဲ အတွေ့အကြုံသစ် ဖီလင် အသစ် ကြုံရတော့မှာ မဟုတ်လား။ ဒါနဲ့အားလပ်ချိန်မှာ ကော်ဖီတွေ ဘာတွေ ဖျော်သောက်ကြရင်း ဒုတိယပိုင်းကို ဆက်လက်အားပေးကြတာပေါ့ဗျာ။ ပွဲကတော့ အကြိတ်အနယ်ပါနဲ့ မိနစ် ၈၀ လောက်ထိ အဝါ အနီတွေနဲ့ ကြမ်းကြပါတယ်။ ၈၈ လောက်မှာ မထင်မှတ်ပဲ အွန်နရီက မန်ယူဘက်ကို လှလှပပ ကန်သွင်းလိုက်ပါရော။ ကျွန်တော်လဲ ပျော်သွားတာပေါ့။ 

ဒါနဲ့ခိုင်လေးမျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မဲပြုံးကြီး။ ကျွန်တော်လဲ ပွဲပြီးအထိ ရင်တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ပေါ့။ ဒီကြားထဲ အချိန်ပိုက ၄ မိနစ်တောင်ပေးနေသေးတယ်။ ခိုင်လေးကတော့ ချေပဂိုးသွင်းစေချင်တာပေါ့။ 

သိတယ်မဟုတ်လား။ အဲဒီအချိန်က အာကြီးခေတ်လေ။ ၁၊၂ နဲ့ပွဲပြီးသွားပါတယ်။ ဒါနဲ့ 

“ ခိုင်လေးရေ ဂတိအတိုင်းနော်။ ကိုယ့်စိတ်တိုက်ကျ ဒီည ခိုင်လေး ခံပေးပေတော့ ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ တဲ့။ ဒါနဲ့ တီဗီ ပိတ်ပြီး ဧည့်ခန်းမှာပဲ ခိုင်လေးလက်ကို ဆွဲပီး ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ခိုင်ပြီး 

“ မှုတ်ပေးနော် ခိုင်လေး ”

“ ဟုတ်  ”

ဆိုပြီး ကျွန်တော့် လီးကို လက်နဲ့တချက် နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက်ပြီး သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်း ထူထူလေးနဲ့ကျွန်တော့် ဒစ်ကို ငုံပြီး စမှုတ်ပါတော့တယ်။ ခါတိုင်းလဲ မှုတ်ပေးနေကြပါ။ဒီအဆင့်အထိ သူ့အတွက် အခတ်အခဲ မရှိပါဘူး။ 

“ အားးးး ကောင်းလိုက်တာခိုင်လေးရာ။ ထိပ်ခလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ မှုတ်ယက်ပြီး အရင်းကို လက်တဖက်နဲ့ထုထု ချပေးပါတယ်။ ကျွန်တော့် လီးလဲ အစွမ်းကုန် ထောင်မက်လာပါတယ်။ 

“ ရှီး...  ”

ကျွန်တော်လဲ အရမ်း လိုးချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာတာနဲ့ 

“ ကဲ ကို လိုးချင်လာပြီကွာ.။ ဒါဆို အိပ်ခန်းထဲ သွားရအောင် အကိုရယ်။ ဧည့်ခန်းကြီးမှာ မမိုက်ဘူး။ နောက်ပြီး အကို့ကိစ္စအတွက် ခိုင်လေးလဲ သေသေချာချာ စင်အောင်ဆေးပေးရဦးမယ်လေ  ”တဲ့။ 

“ ဟာ မလိုပါဘူး ခိုင်လေးရာ ”

“ မဟုတ်ဘူးလေ တော်ကြာ အကိုရွှံ မှာစိုးလို့။ ခဏနော်  ”

ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းဘက် သွားရော။ ကျွန်တော်လဲ အိပ်ခန်းထဲကနေ လီးကို မှန်မှန်လေး နဲ့ဖြေးဖြေးလေး ထုပြီးစောင့်နေတာပေါ့။ မကြာခင်ပဲ ခိုင်လေးက အားလုံး ချွတ်ပြီး အခန်းထဲ၀င်လာတယ်။ 

“ ကဲ ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ အကို ”

“ ခိုင်လေး တကယ်ရော စိတ်ပါရဲ့လား ”

“ ဟာ အကိုကလဲ ခိုင်လေးကျေနပ်ပါတယ်။ ခိုင်လေးလဲ စမ်းကြည့်ချင်နေတာ။ နာမှာစိုးလို့ ”

“ ဒါဆိုပြီးရော ”

“ ကုန်ပေးနော် ”

“ ဟုတ် အကို ”

ခိုင်လေးဟာ ပြောရင်း ကုတင်ပေါ်မှာ ခါးလေးညွှတ်ပြီး လက်လေး၂ ဖက်က ခေါင်းဦးပေါ်မှာ ထောက်ကာ ဖင်ထောင်ပေးထားတယ်။ အမွှေးတွေရိတ်ထားလို့ ခိုင်လေးအဖုတ်ဟာ ဖောင်းဖောင်း လေးနဲ့ ဖင်ပေါင် စူစူညိုညိုလေးဟာ ကျွန်တော့် လီးအလာကို မျှော်နေသလိုပဲ။ 

ခိုင်လေးကတော့ ရင်ခုန်စိုးရိမ်နေလား မသိ။ ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ ခိုင်လေး အဖုတ်ကို နဲနဲ ဖြဲကြည့်လိုက်တော့ အရည်လေးတွေ တောင် ရွှဲနေပီ။ ဒါနဲ့ကျွန်တော့် လီးကို တေ့ပြီး အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ခိုင်လေးလဲ ဖင်ကိုလိုးမယ်ထင်ထားတာ အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်တော့ နောက်လှည့်ကြည့်ပြီး 

“ ဟင် အကို ဖင်လိုးမယ်ဆို ”

“ နောက်မှ ခိုင်လေးကိုအရင်ပြီးအောင် လုပ်ပေးရဦးမှာပေါ့ ”

“ ဒါကြောင့် အကို့ကို ချစ်နေရတာ... ”တဲ့။ 

ကျွန်တော်က ကျွန်တော့် အကြံနဲ့ ကျွန်တော်ပါ။ ဒုတိယ အချီကျတော့မှ ကြာကြာလေး ဇိမ်နဲ့ ဖင်းလိုးချင်လို့ပါ။ ကျွန်တော်လဲ တ၀တ်လောက်၀င်နေတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကို တဖြေးဖြေးနဲ့ ချော့လိုးလေး လိုးပေးနေတယ်။ အချက်၂၀ လောက်လိုးပေးလိုက်တော့ ခိုင်လေးလဲ နောက်ပြန် ပြန်ပြန်ဆောင့်လာတယ်။ 

“ အကို နာနာဆောင့်ပါ  ”တဲ့။ 

ကျွန်တော်လဲ အားမနာတော့ပဲ ဆက်တိုက် အချက်၃၀ လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်ပစ်တယ်။ အသံတွေကလဲ တဖက်ဖက်နဲ့ မြည်လိုက်တာ။ ကျွန်တော်လဲ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပြီးခါနီးလဲကြရော လီးကို ဆွဲထုပ်ပြီး ဖင်ပေါက်ပေါ်မှာ ပန်းပစ်တယ်။ 

ပြီးတော့မှာ ဖင်ပေါင်တဝှိုက် လိုက်ပွတ်ပြီး လက်ညှိုးနဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲ နဲနဲ ထိုးထည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ခပ်ကြပ်ကြပ်လေးပဲ လက်တဆစ်လောက် ၀င်သွားတယ်။ ခိုင်လေးလဲ ခါးလေးနဲနဲ တွန့်သွားတယ်။ 

“ ခိုင်လေး ”

“ ရှင် ”

“ နာလို့လား ”

“ နာတော့သိပ်မနာပါဘူး။ အကို့ဟာနဲ့ဆိုရင် နာမလားမသိဘူးနော်၊အကို့ဟာက ကြီးတယ်။ ဖြေးဖြေးနော်  အကို ”

“ အင်းပါ ခိုင်လေးနာရင်အကို အတင်းမလုပ်ပါဘူး။ ကဲ ပတ်လက်ပြန်လှန်လိုက်နော် ”

ကျွန်တော်လဲ ခိုင်လေးမျက်နှာကို အကဲခတ်ပြီး လိုးနိုင်အောင် ပတ်လက်အနေအထား ပြင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တင်ပါးအောက်မှာ ခေါင်းဦးလေး ခုပြီး ပေါင် ၂ ဖက်ကို ဆွဲထောင်လိုက်တယ်။ အဖုတ်အောက်နားက သုတ်တွေနဲ့ပေနေတဲ့ ဖင်ပေါက်လေးက မျက်စိၡေ့ လိုးချင်စရာလေးပါ။ ဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော့် လီးက ပြန်မာနေပါပြီ။ ကျွန်တော်လဲ လီးကိုကိုင်ပြီး ဖင်ပေါက်၀မှာတေ့လိုက်တယ်။ ခိုင်လေးလဲ နဲနဲ တွန့်သွားပြီး ဖင်ကို ရှုံလိုက်တယ်။

“ ခိုင်လေး မရှုံ့ထားနဲ့လေ ဖင်ကို ”

“ ဟင့် နာမှာပေါ့ ”

“ မနာပါဘူးကွာ၊ဇာတ်ကားတွေထဲမှာလဲ လိုးနေကြတာပဲဟာ ”

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ခိုင်လေး အဖုတ်ထဲ လက်ညှိူးထိုးထည့်ပြီး ကလိလိုက်တယ်။ လီးကတော့ ဖင်ပေါက်မှာ တေ့ထားရက်ပါပဲ။ အဖုတ်ကိုကလိပေးတော့မှ အဖုတ်ဆီ အာရုံရောက်ပြီး ခိုင်လေးဖင်ရှုံ့ထားတာ ခဏ မေ့သွားတယ် ။ အမြဲ အကဲကတ်နေတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ အားနဲနဲထည့်ပြီး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ 

ဒစ်ဟာ ကျပ်ကျပ်တည်းတည်း ခေါင်းမြုပ်ရုံ၀င်သွားတယ်။ ခိုင်လေးလဲ မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့ပြီး 

“ အား...ကျွတ်..ကျွတ်  ”

စအိုကိုလဲ ဖမ်းရှုံ့လိုက်တော့ ကျွန်တော့် လီးဟာ အညစ်ခံလိုက်ရတော့ ပိုပြီး မန်ထလာတယ်။ 

“ ခိုင်လေး  ”

“ ရှင် နားလားဟင် ”

“ ဟုတ် နာတော့မနာဘူး ။ ဖင်ထဲမှာ အောင့်တောင့်ကြီး ”

“ ၀င်သွားပြီလား အကို  ”

“  ဒစ်တော့ ၀င်သွားပြီ ခိုင်လေး။ အရမ်းနားရင် ပြန်ထုတ်လိုက်မယ်လေ  ”

“ ဟင်အင်း ဖြေးဖြေးတော့ လုပ်နော် ”

“ အင်းပါ ”

ဒါနဲ့ ခိုင်လေးကို ကျွန်တော်လဲ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ပြီး လျှာနဲ့ကစားလိုက်တယ်။ ခိုင်လေးလဲ အငမ်းမရ ပြန်တုန့်ပြန်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ အမြဲ သတိထားနေတော့ လီးကို ညစ်ထားတာ နဲနဲ လျှော့လာတာနဲ့ နဲနဲ ဖိသွင်းလိုက်တာ လီးဟာ ထစ်ထစ် ထစ်ထစ်နဲ့ တ၀က်လောက် ၀င်သွားတယ်။ 

ကြပ်လိုက်တာ မပြောနဲ့၊ ခိုင်လေးကလဲ ပြန် ညစ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် လီးက လဲ ညစ်လေ ရုန်းချင်လေပေါ့။ အရင်ကထက်လည်း ပိုမာလာသလိုပဲ။ ခိုင်လေးတောင် နှုတ်ခမ်းစုပ်ထားနေရာကနေ လွတ်သွားပြီး  ရှီး.. ကနဲ့ ကော့တက်သွားတယ်။ ပြီးတော့ 

“ ဆုံးသွားပြီလားဟင်  ” တဲ့။ 

ပြောရင်း လက်နဲ့ သူ့ဖင်မှာ၀င်နေတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကို စမ်းကြည့်တယ်။

“ ဟင့်.. ကျန်နေသေးတယ်။ အကို့ဟာကြီးက ပိုမာနေသလိုပဲ ”

သူပြောတာနဲ့ကျွန်တော်လဲ သူ့ဖင်ပေါက်မှာ ၀င်နေတဲ့ လီးကို ပြန်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ စအိုထဲမှာ အဆုံးနီးပါး၀င်နေတဲ့ မြင်ကွင်းဟာ ပိုပြီး ဖီးလ် ဖြစ်စေတယ်။ ခိုင်လေးဖင်ပေါက်ဟာလဲ တင်ပါး ၂ ဖက်မှာ နဲနဲ ခွက်၀င်နေသလိုပဲ။ 

ကျွန်တော့ လီးဟာလဲ ခုချိန် ရှေ့သို့ပဲ တာစူနေတယ်။ ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ ခိုင်လေးကို 

“ ခိုင်လေး  ”

“ ရှင်  ”

“ အဆုံးထိ ထည့်လိုက်တော့မယ်နော်၊ နဲနဲ အောင့်ခံလိုက်၊ စိတ်ကိုရှော့ထားနော် ”

“ ဟုတ်  ”

ဆိုတဲ့ အသံတိုးတိုးလေးကြောင့် ကျွန်တော်လဲ ဖိပြီး လိုးလိုက်တယ်။ လီးဟာကြပ်တည်းစွာနဲ့ တင်ပါးနဲ့ကပ်သွားတယ်။ခိုင်လေးမျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ မဲ့ရှုံ့ပြီး အားတင်းခံနေရတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဆုံးသွားပြီ ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ခိုင်လေးကို ကပ်နေအောင်ဖက်ထားပြီး နို့သီးလေးတွေကို စို့လိုက်တယ်။ ခိုင်လေးလဲ တရှုးရှုးနဲ့ ဟင်းဟင်း နဲ့ ကော့တက်လာတယ်။ 

ကျွန်တော်လဲ နားနားမှာ ကပ်ပြီး 

“ ဆုံးသွားပြီ သိလား  ”

ဆိုတော့ 

“ ဟုတ်သိတယ်။ ဖင်ထဲမှာ ဒုတ်ကြီးဖိုးထည့်ထားသလိုပဲ။ တစ်စို့ကြီး။ နောက်နွေးနွေးကြီး ”

ကျွန်တော် ခိုင်လေးကို အချစ်ပိုတာ အဲဒါကြောင့်လဲပါတယ်။ သူ့ဖီးလ်ကို ခုလိုအချိန်မှာ ပြောပြတက်တာပဲ။ 

“ အကို ကောင်းလားဟင် ” တဲ့။ 

“ အရမ်းကြပ်ပြီး အရမ်းကောင်းတာပဲ ခိုင်လေးရာ ”

ပြောပြီး ချစ်မျက်စောင်းလေး ထိုးလိုက်တယ်။ 

“ ဒါပဲနော် နောက် ဒီအပေါက်ရိုးပြီး ဘယ်အပေါက် လိုးချင်ဦးမှာလဲ မသိဘူး ”

ကျွန်တော်လဲ စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ပေါ့ ။

“ ခိုင်လေး  ”

“ ရှင် ”

“ အကိုနဲ နဲ ဆောင့်ကြည့်မယ်နော် ”

“ ဟုတ် ဖြေးဖြေးနော်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ကြပ်နေတဲ့ လီးကိုနဲနဲ လှုပ်ကြည့်တယ်။ 

“ အကို  ”

“ ဟင် ဘာလဲခိုင်လေး

“  ပြန်ချွတ်ရင် မငုံ့ ကြည့်နဲ့နော် ”

“ ဘာလို့လဲ ခိုင်လေးရဲ့ ”

“ ဟာကွာ မကြည့်နဲ့ ဒီအတိုင်းပဲ ဆောင့် ဖြေးဖြေး၊ အကို ရွံမှာစိုးလို့ ”

“ ဟာ မရွံလို့ ဖင်ကိုလိုးနေပြီပဲ ”

“ ကြည့်ပြီး လိုးချင်တယ်ကွာ ”

“ အကို မရွံလဲ ပြီးတာပဲ ”

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲနှုတ်လိုက်တယ်။ အဟီး ခိုင်လေးပြောသလိုပဲဗျာ။ နဲနဲတော့ လီးမှာပေနေတယ်။ 

ဒါပေမယ့် ဖီလင်က မွှန်နေတော့ တ၀က်ပြန်ဆွဲထုပ်ပြီး ပြန်ထိုးလိုက်တယ်။ တကယ့် အရသာပဲဗျာ။ လိုးလိုက်တိုင်း ခိုင်လေး ဖင်ဟာ ခွက်ခွက်၀င်သွားတယ်။ ၅ ချက် ၆ ချက်လောက် ဆောင့်လိုက်တော့ နဲနဲ အ၀င်ချောင်လာတယ်။ ခိုင်လေးလဲ နဲနဲ ခံရတာ ဖီးလ်တက်လာတယ် ထင်တယ်။ ကျွန်တော်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကော့ကော့ပေးလာတယ်။

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ ခပ်မြန်မြန်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။ ကြပ်တဲ့ ဒါဏ်ကြောင့် ဒုတိယအချီမှာ ကြာလေ့ရှိပေမယ့် သိပ်ကြာကြာမထိန်းနိုင်ပဲ သူ့ဖင်ထဲမှာ သုတ်တွေ ပန်းထည့်လိုက်မိတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဖိကပ်ထားပြီး ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ ကျတော့် သုတ်ရည်တွေဟာ အရင်ကထက်ပိုများပြီး ထွက်ကုန်တယ်ထင်တယ်။

ကျတော်လဲ ဖီးလ်ယူပြီး ဆက်ဆောင့်နေတယ်။ ခိုင်လေး အဖုတ်က စိမ့်လာတဲ့ စောက်ရှည်တွေဟာလဲ အိပ်ယာခင်း ပေါ် ယိုစီးကျလာတယ်။ 

“ ကောင်းလားဟင် ခိုင်လေး ”

“ အင်း အရသာ တမျိုးပဲ ”

“ ကဲ ဆင်းတော့ အကို ကျေနပ်ပြီလား ”

“ ဟင်အင်း နောက်တချီ ”

“ ဟာ မိုးလင်းမှ ကွာ ခုနားပါဦး။ ခိုင်လေး ခံနိုင်ပါပြီ အကိုရဲ့ အရမ်းနာမယ်ထင်ထားလို့ ”

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လဲ နဲနဲပျော့စပြုလာတဲ့ လီးကို ပြန်ချွန်လိုက်တော့ သုပ်တွေနဲ့ အတူ အညစ်အကြေးတွေရောနေတဲ့ ၀ါညစ်ညစ်အရည်တွေ ခိုင်လေးဖင်ပေါက်က စီးကျလာတယ်။ 

ဒါနဲ့ ခိုင်လေးလဲ ဖင်ကို ရှုံပွ ရှုံပွ လုပ်လိုက်တာ ဖင်ပေါက်လေးက ချစ်စရာလေး။ စိတ်ထဲလည်း နောက် မကြာမကြာ စားရတော့မယ်လေ။ ကျေးဇူးပဲ အာကြီးရာ။ 


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>