Sunday, March 30, 2014

မိသားစုအတွင်းထဲက လျို့ဝှက်ချက် (စ/ဆုံး)

မိသားစုအတွင်းထဲက လျို့ဝှက်ချက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အာကာမင်း

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

သာယာကုန်းရွာ။ သာယာကုန်းရွာဆိုတာက အိမ်ခြေ ၇၀၀ ကျော်ရှိသော ရွာကြီးတရွာဖြစ်ပြီး လူဦးရေအားဖြင့် ၂၅၀၀ လောက်ထိ နေထိုင်ကြသော ရွာကြီးတရွာလည်း ဖြစ်သည်။ အများစုသောလူတွေမှာ လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေးဖြင့်သာ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းပြုကြပြီး တချို့ကလည်း တခြားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို လုပ်ကိုင်ကြသည်လည်း ရှိကြသည်။ ထိုရွာထဲမှာ လူချမ်းသာဆိုတာက လက်ချိုးရေတွက်လို့ရနိုင်ပြီး အလယ်အလတ်များသာပေါများကြသည်။ ထိုသာယာ ကုန်းရွာရဲ့ လူချမ်းသာမိသားစုတွေထဲမှာ နိုင်ဇော်တို့မိသားစုလည်း အပါအဝင်ဖြစ်သည်။ နိုင်ဇော်တို့မိသားစုက ငွေကြေးချမ်းသာသော လယ်ပိုင်ရှင်တောသူဌေးများဖြစ်ကြပြီး လယ်ဧကပေါင်းရာနဲ့ချီပြီး ပိုင်ဆိုင်ထားကြသည်။

ထို့ကြောင့် ရွာထဲတွင် အတော်အတန်သြဇာလည်းရှိုပီး တခြားလူတွေနဲ့မတူဘဲ သီးသန့်လိုဖြစ်နေကြသည်။ နိုင်ဇော်တို့မိသားစုဝင်များမှာ စုစုပေါင်း 7 ဦးအထိရှိကြပြီး ထိုသူများမှာ ၁ ။ ဦးသော်က။ ဦးသော်ကမှာ အသက် ၆၅ နှစ်ခန့်ရှိပြီ နိုင်ဇော်၏အဘိုးလည်းဖြစ်သည်။ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့် အသားညိုကာ စည်းကမ်းကြီးသောသူလည်း ဖြစ်သည်။ 

အသက်ကြီးနေပြီဖြစ်သော်လည်း သန်မာဖျက်လက်နေတုန်းဘဲဖြစ်ပြီး ရာဂရမ္မက်လည်း ပြင်းထန်သည်။ သူငယ်စဉ်အချိန်တုန်းက မိန်းမကိစ္စမှာအလွန်နာမည်ကြီးခဲ့ပြီး ယခုအချိန်အထိ သွေးသားရမ္မက်ကို အသာငမ်းငမ်းဖြစ်နေတုန်းဘဲဆိုတာ အပြင်လူတွေမသိကြပေ။ ၂ ။ ဒေါ်အိမ်စည်။ ဒေါ်အိမ်စည်က ဦးသော်ကရဲ့ဇနီးဖြစ်ပြီးနိုင်ဇော့်အဘွားဖြစ်သည်။ အသက် ၆၀ ခန့်ရှိနေပြီး ကျန်းမာရေးအလွန်ကောင်းကာ ဖျက်လက်နေတုန်းဘဲဖစ်သည်။

ဒေါ်အိမ်စည်မှာ နို့များနှင်ဖင်တွေကကြီးမားပြီး အသက်အရွယ်အရ ဗိုက်လည်း အနည်းငယ်ပူနေသည်။ သူမရဲ့နို့တွေနဲ့ဖင်တွေကတော့ တင်းမာကျစ်လစ်မနေတော့သော်လည်း အလွန်ပျော့တွဲနေတာမျိုးလည်း မဖြစ်အောင်အတွက် ဆေးဝါးတွေနဲ့ထိန်းသိမ်းထားသည်။ ၃ ။ ဦးဇော်မင်း။ ဦးဇော်မင်းမှာ နိုင်ဇော့်အဖေဖြစ်ပြီး အသက် ၄၅ နှစ်ခန့်ရှိသည်။ ဦးဇော်မင်းမှာ မိသားစုစီးပွားရေးကို ပါဝင်မပတ်သတ်ဘဲ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းဖြင့်သာ လုပ်ကိုင်သည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ နှစ်ရှည်လများရုံးထိုင်လုပ်ရသောကြောင့် ဗိုက်ရွှဲပြီး အလွန်ဝနေလေသည်။ ၄ ။ ဒေါ်တင်တင်မာ။

ဒေါ်တင်တင်မာက နိုင်ဇော့်အမေဖြစ်ပြီး ဦးဇော်မင်းရဲ့ဇနီးလည်းဖြစ်သည်။ သူမအသက်မှာ ၄၃ နှစ်ခန့်ရှိနေပြီး တမိသားစုလုံးရဲ့ အိမ်ရှင်မလည်းဖြစ်သည်။နေ့စဉ်နှင့်မျှ အိမ်အလုပ်တွေလုပ်နေရသောကြောင့် သန်မာဖျက်လက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကလည်းအဖုအထစ် အမို့အမောက်တွေနဲ့ လှပနေတုန်းဘဲဖြစ်သည်။ သူမခန္ဓာကိုယ်နှင့် လှပနေသောမျက်နှာက နိုင်ဇော်ကိုအရူးတယောက်လို ဖြစ်စေသည့်အပြင် သူသာသူ့အဖေ့နေရာမှာဆိုပါက သူ့အမေ့ကိုအချိန် ပြည့် မျက်စိအောက်ကနေအပျောက်မခံနိုင်ဟု စဉ်းစားမိရင်းကိုယ့်အမေအပေါ်မှာ တိတ်တခိုးဖြင့် ချစ်ခင်စုံမနေလေသည်။ ၅ ။ မင်းဇော်။ မင်းဇော်က အသက် ၂၃ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ဘွဲ့ရပြီးသာလည်းဖြစ်ကာ အတည်တကျအလုပ်တခုကို ရှာဖွေနေတုန်းဖြစ်သည်။

အရပ်မြင့်မြင့်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ထွားကျိုင်းသန်မာကာ ကြည့်ကောင်းသောလူတယောက်ဖြစ်သဖြင့် မိန်းကလေးများအနေနဲ့ မငြင်းပယ်နိုင်သောလူတယောက်လည်း ဖြစ်သည်။ ၆ ။ သီရိဇော်။ သီရိဇော်က အသက် ၂၁ နှစ်အရွယ်ဖြစ်ပြီးသူတို့မိသားစုရဲ့ ဒုတိယအလှဘုရင်မတပါးလည်း ဖြစ်သည်။အမေဖြစ်သူဒေါ်တင်တင်မာနှင့် အဘွားဖြစ်သူဒေါ်အိမ်စည်တို့ဆီကနေ လှပမှုတွေကိုအမွေဆက်ခံထားသဖြင့် သူမရဲ့နုပျိုမှုနှင့်ပေါင်းစပ်လိုက်သောအခါ အလှဘုရင်တပါးဖြစ်နေတော့သည်။ 

ငယ်ရွယ်သူပီပီ အဝတ်အစားကအစ ခေတ်မှီပြီး စတိုင်လ်ကျကျနေတတ်သည်။ သူမရဲ့ တောင်းတင်းလှပသောခန္ဓာကိုယ်နှင့် နုနယ်ကာချောမောလှပသောမျက်နှာတို့ကြောင့် သူမကိုပိုင်ဆိုင်ချင်သည့်ပုရိသတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေသော်လည်း သူမကတော့တယောက်ကိုမျှပင် စိတ်မဝင်ချေ။

နိုင်ဇော်။ နိုင်ဇော်ကတော့ သူကိုယ်တိုင်ဘဲဖြစ်ပြီး အ သက် ၁၉ နှစ်ခန့်ရှိကာ အိမ်ရဲ့အငယ်ဆုံး အထွေးဆုံးလည်းဖြစ်သည်။ သူ့ရဲ့ခံယူချက်က ထူးဆန်းသည်။ ဘယ်မိန်းမကိုမှ သူမအလိုမတူဘဲ လိင်မဆက်ဆံသလို ဘယ်လိုမိန်းမမျိုးကဘဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ကိုလိုလားနေပါက သူမဆန္ဒကိုဖြေဖျောက်ပေးရမည်က သူ့တာဝန်ဟု သတ်မှတ်ထားသည်။ ဒါက သူတိုမြိသားစုဝင်တွေဘဲဖြစ်သည်။ 

သူတို့အိမ်ရဲ့ထူးခြားချက်မှာ အိမ်ထဲမှာရှိနေကြချိန်တွေမှာ အဘွားဖြစ်သူဒေါ်အိမ်စည်ကအစ သူ့အမေဒေါ်တင်တင်မာအလယ် သူအမသီရိဇော်အဆုံး ဘယ်သူမှအတွင်းခံမဝတ်တတ်ကြပေ။ နိုင်ဇော်တယောက် သူရဲ့စာမေးပွဲပြီး၍ နွေရာသီရက်ရှည်ပိတ်ရက်တွင် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ သူ့အိမ်ကိုကြိုတင်အကြောင်းကြားမထားဘဲ ပြန်လာလိုက်သဖြင့် ကြိုဆိုမည့်သူမရှသည့်အပြင် အိမ်တံခါးပိတ်ထားတာကိုပါကြုံလိုက်ရသည်။

အချိန်က နေ့လည် ၁ နာရီကျော်ပြီဖြစ်သဖြင့်ထမင်းစားသောက်ကြပြီး တရေးတမောအ်ပ်နေကြဟန်တူသည်။ ထို့ကြောင့် အိမ်အနောက်ဖက်ကိုပတ်ကြည့်ပြီး ပွင့်နေသောပြတင်းပေါက်ကနေ ကျော်ဝင်လာခဲ့သည်။ အိမ်တွင်သူ့အခန်းကအပေါ်ထပ်မှာရှိသဖြင့် ကိုယ့်အခန်းဆီကိုဘဲ အရင်ဆုံးသွားလိုက်သည်။ အမေ့အခန်းကိုကျော်ပြီးမှ သူ့အခန်ကိုသွားရသဖြင့် အမေ့အခန်းရှေ့ကနေဖြတ်လာခဲ့သည်။ 

ထိုအချန်တွင် မသိစိတ်၏ လှုံ့ဆော်မှုကြောင့် အမေ့အခန်းတံခါးကိုအသံမမြည်အောင် အသာလေးဟပြီး ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ အမေက ကုတင်ပေါ်တွင် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့်အိပ်ပျော်နေတာကိုတွေ့ရပြီး အမေ့ပေါင်ကြားကိုတော့ သေချာမမြင်ရပေ။ သို့သော် ဖြူဖွေးပြီးတင်းမာထွားကျိုင်းလှသောနို့တွေ ပေါင်တံတွေ ဖင်တွေကိုကြည့်ပြီး သူလီးကတောင်လာရသည်။သူသေချာသတိထားကြည့်မိတော့မှ အမေကအိပ်ပျော်နေတာမဟုတ်ဘဲ လှဲလျောင်းနေတာဖြစ်ပြီး အမေ့ညာဘက်လက်က သူမပေါင်ကြားကိုရောက်နေတာကိုလည်း တွေ့ရသည်။

အမေကသူမတယောက်ထဲရှိနေသည်ဟု ထင်မြင်ယူဆထားပြီး လွတ်လပ်စွာအာသာဖြေနေတာဖြစ်သည်။သူ့အနေနဲ့အလွန်ကံကောင်းလို့သာ ယခုလိုမြင်တွေ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်မှာပင် အမေ့ပါးစပ်ကအသံတချို့ထွက်လာတာကိုကြားရသဖြင့် သူ့ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဆွဲချကာ အမေ့ကိုချောင်းကြည့်ရင်းထုနေလိုက်သည်။ သူသုတ်ရည်တွေကအမေ့တံခါးဆီကိုပန်းထွက်သွားချိန်မှာဘဲ သူ့ပုခုံးပေါ်ကိုလာထိသော အထိအတွေ့တခုကြောင့် တကိုယ်လုံးတုန်ခိုက်သွားပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့အနောက်တွင် သူ့အ ဘွားဒေါ်အိမ်စည်က သူ့ကိုပြုံး၍ကြည့်နေပြီး အသံမထွက်ရန် သတိပေးသည်။ ထို့နောက် ခြေဟန်လက်ဟန်ဖြင့် သူ့အ ခန်းထဲကိုခေါ်သွားသဖြင့် သူ့မှာကုပ်ကုပ်လေးနဲ့လိုက်လာရ သည်။ အဘွားအခန်းကိုရောက်သောအခါ အဘွားက သူ့ကိုစိတိမပူရန်ပြောသည်။

ထို့နောက် သူမလက်တွေက သူ့ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်သဖြင့် သူ့မှာအံ့သြလွန်းသဖြင့်မှင်တက်နေမိသည်။ သူအံ့သြမှင်တက်နေချိန်မှာဘဲ အဘွားက သူ့လီးကိုသူမပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး သူ့လီးထိတ်ကစိမ့်ထွက်နေသော သုတ်ရည်တွေကိုစုတ်ပေးနေသည်။ ထို့နောက် အဘွားက သူ့ကိုမော့ကြည့်ပြီး

“ မြေးဟာက မြေးအဖိုးဟာနဲ့တောင် တူနေပါလားကွဲ့။ဒါပေမယ့် မြေးအရည်တွေကပိုပြစ်ပြီး ပိုအရသာရှိတယ်” 

ဟု ပြောလေသည်။ ထို့နောက် အဘွားကသူ့ကိုကုတင်ပေါ်မှာထိုင်စေပြီး သူ့ဘေးမှာကပ်ထိုင်လိုက်သည်။ သူအံ့သြနေမှန်းရိပ်မိသဖြင့် သူမက 

“ အံ့သြမနေပါနဲ့မြေးရယ်ဒါတွေအားလုံးက မြေးအဖိုးကြောင့် ဖြစ်လာရတာဘဲ”

ဟု အစပြုကာ ပြောလိုက်သည်။ထိုအခါ သူက 

“ ဘယ်လိုတွေလဲ အဘွားရယ်သားတော့ဘာမှကို နားမလည်တော့ဘူး” 

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အဘွားက “အဘွားအတွက် လီးစုတ်တယ်ဆိုတာကဘာမှမဆန်းဘူးမြေးရဲ့။မြေးအဖိုးနဲ့မညားခင်တုန်းကအဘွားကကြေးစားတယောက်ဖြစ်ခဲ့ဖူးတယ်” ပြန်ဖြေလိုက်သဖြင့် သူအလွန်အံ့သြသွားရသည်။ ထိုအခါအဘွားကဘဲဆက်ပြီး

“ ဘာမှမထူးဆန်းပါဘူးမြေးရယ်မြေးအမေဆိုရင်လည်း သူကြိုက်တဲ့လူကိုကုန်းပေးနေတာအဘွားသိသားဘဲ။ ဒါပေမယ့် အဘွားဘာမှမပြောခဲ့ပါဘူး။မိန်းမချင်းလည်း ကိုယ်ချင်းစာမိတယ်လေ။ မိန်းမတယောက်က ဆန္ဒပြင်းပြလာရင် သားတို့ အဖေတို့ကိုတောင်မသိတော့ဘဲ ကုန်းပေးကြတာမျိုးမြေးရဲ့” 

ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် သူက

“ ဒါဆိုရင် အဖွာနဲ့သားအဖေနဲ့ရော လုပ်ဖူးကြလား?” 

ဟု သွေးတိုးစမ်းပြီး မေးလိုက်သည်။ ထိုအခါ အဘွားက

“ အဲဒီလိုအခွင့်အရေးမျိုးတော့ မရခဲ့ဘူးမြေးရဲ့အခွင့်အရေးသာရခဲ့ရင်တော့ အဖွားမွေးထားတဲ့သားရဲ့လီးကို အရသာခံကြည့်မိမှာအမှန်ဘဲ” 

ဟု ဖြေလေသည်။ထို့ကြောင့် သူက

“ အခုချိန်မှာသာ အဖေကအဘွားကိုလိုးမယ်ဆိုရင်အဘွားဘာလုပ်မှာလဲ” 

ဟု ပြန်မေးသောအခါ အဘွားက 

“ တနေကုန် တညလုံး ကုတင်ပေါ်ကမဆင်းဘဲ အလိုးခံပြစ်လိုက်မှာပေါ့မြေးရယ်။ မြေးလည်း မြေးအမေကိုအဲလိုလိုးချင်နေတာမလားကွဲ့” 

ဟု သူ့ကိုပြန်ပြီး မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ သူက 

“ ဟုတ်တယ်အဘွားရယ်သားအမေ့ကို လိုးချင်နေတယ်မရရအောင်ကို လိုးမယ်ဗျာ” 

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အဘွားက အားတက်သရော်ဖြင့် 

“ မှန်တယ်မြေး။ ငါ့မြေးမလိုးရင် တခြားတစိမ်းက ငါ့မြေးအမေကိုလိုးလိမ့်မယ်။ ဒီတော့ တစိမ်းနဲ့ပေးလိုးမယ့်အစားငါ့မြေးကိုယ်တိုင်ဘဲ လိုးသင့်တယ်” 

ဟု ထောက်ခံလေသည်။ သူက 

“ ဒါပေမယ့် သားဘယ်ကစရမလဲဆိုတာ မသိဘူး” 

ဟု စောဒကတက်လိုက်သောအခါ အဘွားက 

“ ဒါကလွယ်ပါတယ်မြေးရယ်မြို့ပေါ်မှာ ငါ့မြေးအဖေရဲ့ မိတ်ဆွေတယောက်ရှိတယ်။သူကတည်းခိုခန်းပိုင်ရှင်တယောက်ပေါ့။အဲလူဆီကို ငါ့မြေးအမေက အပတ်တိုင်းသွားတတ်တယ်။ ဒီလောက်ဆိုငါ့မြေးသဘောပေါက်လောက်ရောပေါ့။ ငါ့မြေးဖုန်းနဲ့ video ရိုက်ထားလိုက်ပြီး ငါ့မြေးအမေကိုပြန်ပြပြီး အကျပ်ကိုင်လိုက်တော့” 

ဟု ညွှန်ကြားလေသည်။ ထိုအခါ သူက 

“ သားသိပြီအဘွားအဘွားကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်” 

ဟု လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲဖြင့် ပြောလိုက်သောအခါ အဘွားကသူမဝတ်ထားသောထမိန်ကို ခါးအထိလှန်တင်လိုက်ပြီး

“ ကျေးဇူးတင်ရင် အဘွားကို လိုးမပေးတော့ဘူးလား” 

ဟု မေးလာသဖြင့် သူလည်းရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲကျဆိုသလိုဖြစ်သွားပြီး သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ အဘွားကသူမပေါင်တွေကိုကားပေးပြီး ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်လှန်ချလိုက်သဖြင့် အဘွားပေါင်ကကြားထဲဝင်လိုက်သည်။ အဘွားစောက်ပတ်မှာ အရည်တွေစိမ့်ထွက်ပြီးစိုရွှဲနေသဖြင့် သူ့လီးကိုအဘွားစောက်ပတ်မှာတေ့ကာ ဖိချလိုက်သည်။ အဘွားစောက်ပတ်ထဲကိုသူ့လီးက ရှောခနဲ့တိုးဝင်သွားပြီး သူလည်းတအားဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်သည်။

အခန်းတံခါးကိုလော့ချထားခဲ့ပြီးသားဖြစ်၍ အသက် ၆၀ ကျော်အဘွားစောက်ပတ်ကို စိတ်တိုင်းကျဘဲအားနဲ့မာန်နဲ့ ဆောင့် လိုးနေလိုက်သည်။ သူ့အဘွားက တချိန်ကကြေးစားဖာ သည်ဖြစ်ခဲ့ဖူးသောကြောင့် အပေးကောင်းသဖြင့် သူလိုးရသည်မှာ အလွန်ကောင်းနေသည်။ အသက် ၆၀ ကျော်နေပြီဖြစ်သော်လည်း သူ့လိုဆယ်ကျော်သက်ကောင်လေးတ ယောက်နဲ့ စည်းကျကျကျဖြင့် အပေးအယူမှန်မှန်လှုပ်ရှားပေးတတ်သည်။ ထို့ကြောင့် အဘွားစောက်ပတ်ကို ကြိုက်လာမိပြီး မပြီးအောင်ထိန်းထားပြီး အချိန်ဆွဲကာလိုးနေမိ သည်။ ပထမတချီပြီးတော့ အဘွားကသူမအဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ရန်ပြင်နေချိန်မှာ သူကအဘွားပါးစပ်မှာ သူ့လီးကိုတေ့ပေးလိုက်သဖြင့် အဘွားကကြည်ဖြူစွာစုတ်ပေးသည်။

အဘွားလီးစုတ်ပေးနေချိန်မှာဘဲ သူ့လီးကနောက်တကြိမ်ပြန်ပြီး ထောင်မတ်လာပြန်သဖြင့် အဘွားကိုလေးဘက်ကုန်းခိုင်းကာလိုးလိုက်ရင်း အလိုးခံတာအလွန်ကျွမ်းကျင်သော အဘွားရဲ့သင်ပြပေးမှုဖြင့် ပုံစံတွေတမျိုးပြီးတမျိုးပြောင်းကာလိုးလိုက်ကြသည်။ ထိုနေ့က အချိန်တနာရီလောက်အတွင်း မှာ ဘဲ အဘွားကို ၃ ချီလိုးပြစ်လိုက်သည်။ သူ့အခန်းပြန်ခါနီးအချိန်တွင် အဘွားက

“ အဘွားကိုခုလိုပြုစုပေးလို့ ငါ့မြေးလေးအသက်ရှည်ပါစေ။ ကျန်းမာပြီး လိုရာဆန္ဒတလုံးတဝထဲပြည့်ပါစေကွယ်။ အထူးသဖြင့် ငါ့မြေးအမေနဲ့ စိတ်တူကိုယ်တူ အမြန်ဆုံးလိုးနိုင်ကြပါစေ  ”

ဟု ဆုပေးလိုက်သဖြင့် သူက 

“ ပေးတဲ့ဆုနဲ့ ပြည့်ပါစေ ”

ဟု ပြန်လည်ပြောလိုက်ကာ အဘွားအခန်းကနေထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ နောက်အပတ်တွင် အမေမြို့ကိုထွက်သွားပြီးနောက်သူလည်းတိတ်တဆိတ်လိုက်သွားသည်။ အမေက တည်းခိုခန်းရှိရာသို့မသွားဘဲ မြို့အပြင်ဘက်တနေရာသို့ သွားနေသဖြင့် သူ့မှာအံ့သြသွားရသည်။ မြို့ပြင်ရှိ သစ်ရိပ်ဝါးရိပ်ကောင်းပြီး အေးချမ်းတိတ်ဆိတ်နေသော ခြံဝင်းထံသို့ဝင်သွားသဖြင့်ခဏမျှစောင့်ဆိုင်းနေလိုက်သည်။ ၁၅ မိနစ်မျှကြာပြီးသည် အထိ အမေပြန်ထွက်မလာသည့်အပြင် ဘာတခုမှလည်းထူးခြားမလာသဖြင့် သူပါခြံထဲကိုလိုက်ဝင်လာခဲ့သည်။

ခြံဝင်းအလယ်တွင် မြေစိုက်သစ်လုံးအိမ်လေးတလုံးသာရှိသဖြင့် ထိုအိမ်အနားသို့ ချဉ်းကပ်လာလိုက်သည်။ ထို့နောက် အိမ်ထဲကိုခိုးဝင်ရန်အတွက် စဉ်းစားနေစဉ်မှာဘဲ ဖွင့်ထားလျက်သားဖြစ်နေသော ပြတင်းပေါက်ကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့် ထိုအပေါက်ကနေ အိမ်ထဲသို့ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအပေါက်ကနေ အိပ်ခန်းထဲကိုမြင်နေရသဖြင့် သူကံကောင်းပြီးရင်း ကံကောင်းနေသည်ဟု ပြောရပေမည်။ သူက ဖုန်းကိုထုတ်၍ အဆင်သင့်ပြင်ထားလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲတွင် အဖေ့မိတ်ဆွေဖြစ်သော တည်းခို ခန်းပိုင်ရှင် ဦးမြင့်ဆွေကအမေနဲ့အတူရှိနေပြီး အမေက သူမဝတ်ထားသောအဝတ်အစားတွေကိုစတင်ချွတ်နေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ဦးမြင့်ဆွေက 

“ တင်တင့်ရဲ့သား အငယ်ဆုံးကောင်ပြန်ရောက်နေတယ်ဆိုလို့ မလာဖြစ်တော့ဘူးတောင်ထင်နေတာ” 

ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် အမေက

“ ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်ကိုလေးရအဲဒီအငယ်ကောင်က တခုပြီးတခုပူဆာတတ်တာနောက်အပတ်ကျရင် မလာဖြစ်မှာစိုးရိမ်လို့ ခုထဲကကိုလေးကိုအဝကျွေးထားမလို့လာခဲ့တာ” 

ဟု ပြီတီတီမျက်နှာပေးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ သူ့အမေရဲ့မျက်နှာက အမြဲတမ်းအေးချမ်းသောအပြုံးပိုင်ရှင်လို့ တင်စားထားတဲ့ သူ့ရဲ့အထင်တွေ မှားယွင်းနေကြောင်း အမေက သက်သေပြနေသလိုဖြစ်နေသည်။အမေနဲ့ဦးမြင်ဆွေတို့က တပတ်လုံးမတွေ့ရသဖြင့် အဆုံးစွန်အထိ ကြမ်းနေကြသည်ကို အမိအရ video ရိုက်ယူထားလိုက်သည်။ ဦးမြင့်ဆွေရဲ့လီးက အမေ့စောက် ပတ်ထံဝင်နေတာကို ရသလောက်ဆွဲံယူကာရိုက်ထားလိုက်ပြီး အမေ့မျက်နှာနှင့် အလိုးခံနေတာကိုတွဲပြီး ရိုက်ယူထားလေသည်။ သို့သော် ဦးမြင့်ဆွေက ၂ ချီအပြင် ပိုမလိုးနိုင်ပါတော့ချေ။

အမေလီးစုတ်ပေးနေတာတောင် သူ့လီးကပြန်မထောင်လာတော့သဖြင့် စိတ်ကြိုက်အလိုးခံရန် မောင်းတင်လာထဲ့သောအမေက သိပ်ပြီးကျေနပ်ဟန်မတူချေ။ သို့သော်ဦးမြင့်ဆွေလီးက ဘယ်လိုမှပြန်မတောင်လာတော့သည့်အပြင် မောမောဖြင့်အိပ်ပျော်နေသည်မှာလည်း ဟောက်သံပင်ထွက်နေသဖြင့် အမေ့မှာစိတ်ကျေနပ်မှုမရှိဘဲ အဝတ်အစားတွေကိုပြန်ဝတ်ကာ ပြန်ရန်အတွက်ဘဲပြင်ရလေတော့သည်။ သူလည်း မြို့ထဲမှာပတ်နေလိုက်ပြီး ညနေစောင်းမှသာ ရွာသို့ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူ့ဖုန်းထဲကရိုက်ယူထားသော video တခုက သူ့ဘဝအတွက် အလွန်အရေးပါနေသည်။သူ့အနေနဲ့ ထိုညမှာဘဲ နောက်ထပ်အသစ်အဆန်းတခုကို သိလိုက်ရပြန်သည်။

ထိုညက သူသေးပေါက်ပြီးအပြန်တွင် သူတို့ခြံဝိုင်းထဲမှာသီးသန့်ဆောက်ထားသော ခြံအနောက်ဖက်ကတဲဖက်သို့ အမှတ်မထင်လာခဲ့မိလိုက်သည်။ ထိုတဲအနီးသို့ရောက်သောအခါ တဲအတွင်းထဲက မီးရောင်အပြင် အသံသဲ့သဲ့ကိုပါကြားလိုက်ရသဖြင့် သူခိုးများလားဆိုပြီး သတိထားကာနားစွင့်နေလိုက်သည်။ တဲနံရံမှာထရံတွေသာဖြစ်သဖြင့် တဲအတွင်းထဲကိုချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအခါ သူ့မျက်လုံးကိုသူပင် မယုံနိုင်အောင်အထိ အံ့သြသွားမိသည်။ တဲအတွင်းထဲတွင် သူ့အဘိုးဦးသော်ကနှင့် ကြွေရုပ်ကလေးလိုလှပသော သူ့အမသီရိဇော်တို့ မြေးအဘိုးနှစ်ယောက်ရှိနေကြသည်။ အမက အဘိုးကိုလေးဘက်ထောက်ကာ ဖင်ကုန်းပေးထားပြီး အဖိုးကအမနောက်ကနေဆောင့်လိုးနေသည်။

အမကို သူအံ့သြမိသည်။ သူမနဲ့ရွယ်တူ ကောင်လေးချောချောသန့်သန့်တွေဝိုင်းဝိုင်းလည်နေတာကို တယောက်ကိုမှစိတ်မဝင်စားဘဲ အဖိုးလိုအိုကြီးအိုမရဲ့လိုးတာကိုဘဲခံနေလေသည်။ထိုအချိန်တွင် အဘိုးကတအားကုန်ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီး အမေစောက်ပတ်ထဲမှာဘဲ ပြီးသွားချိန်တွင် အမက 

“ အဖိုးက သိပ်ရဲတင်းတာဘဲခါတိုင်းလိုဘဲ တွေ့ရအောင်ပါဆိုတာကိုပြောမရဘူး” 

ဟု မျက်စောင်းလေးချီကာ ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါ အဘိုးက 

“ အဘိုးအရမ်းဆာနေတာမြေးရဲ့” 

ဟု ပြန်ဖြေလိုက်သောအခါ အမက

“ ဆာနေလည်း အဖွားကိုလိုးပြီး စိတ်ဖြေနေလိုက်ပေါ့ခုလိုအချိန်မှာများ တယောက်ယောက်တွေ့သွားရင်ဘာဖြစ်သွားမလဲဆိုတာလည်း ထည့်စဉ်းစားဦးမှပေါ့” 

ဟု ဆုံးမသလိုလို သတိပေးသလိုလိုဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ထိုအခါ အဘိုးက 

“ သမီးအဘွားက သူ့မြေးအကြီးကောင်မင်းဇော်အခန်းထဲဘဲ ညတိုင်းသွားပြီးအလိုးခံနေတာမြေးရဲ့ပြန်လာတာနဲ့ တုံးခနဲ့အိပ်ပျော်သွားတာဘဲ” 

ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် သူ့မျကိလုံးပင်ပြူးသွားရသည်။ အဘွားနဲ့အကို ၊ အဘိုးနဲ့အမ ဘာတွေဖြစ်နေကြမှန်းကို မသိချင်တော့ပေ။ ထို့ကြောင့် ထိုတဲအနီးကနေ ထွက်ခွာရန်ပြင်လိုက်စဉ်မှာပင် 

“ သမီးတို့မိသားစုထဲမှာ အဘွားနဲ့အကိုကဖောက်ပြန်နေပြီးသမီးနဲ့အဘိုးကလည်း ဖောက်ပြန်နေကြတယ်။ ဒါ့အပြင် အဖေကလည်း သူ့စာရေးမတွေနဲ့ တိတ်တိတ်လေးညားနေကြတယ်ဆိုတော့ အမေနဲ့မောင်လေးတို့ဘဲ သန့်ရှင်းကြတော့တာပေါ့နော်” 

ဟု အမဖြစ်သူရဲ့အသံကို ကြားဖြစ်အောင်ကြားလိုက်ရသေးသည်။ထိုညမှာဘဲ သူ့အနေနဲ့အပြန်ပြန်အလှန်လှန်စဉ်းစားနေမိသည်။ သူဘာလုပ်ရင်ကောင်းမလဲလို့ အဖြေရှာမတွေ့သေးခင်မှာဘဲ တမိသားစုလု့းရဲ့သစ္စာမဲ့မှုကို သူတွေ့ထားမြင်ထားပြီးသားဖြစ်နေသည်။ ထိုအထဲတွင် သူဘဲအဆိုးဆုံးလူဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ်ထင်ထားမိပေမယ့်လည်း သူ့ရဲ့ဆ ရာတွေချည်းသာ ဖြစ်နေလေသည်။ ထိုသို့နှင့် နောက်အပတ်ထဲသို့ပင် ရောက်လာခဲ့သည်။ သူကအမေအိမ်ကမထွက်ခင်ကဘဲ ကြိုထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ တက္ကဆီကားပေါ်ကနေဆင်းလာသောအမေက သူမဝင်မည့်ခြံတံခါးရှေ့မှာ ပိတ် ထိုင်နေသောသူ့ကိုမြင်ပြီး အံ့သြထိတ်လန့်သွားသည်။ ထိုအခါ သူက အမေ့လက်ကိုဆွဲခေါ်လာလိုက်ပြီး ထိုခြံကနေဝေး ရာသို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အမေရောသူပါ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်စွာဖြင့် လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။

ထို့နောက်သူက 

“ ဒီအရှေ့နားလေးမှာဘဲ သားတို့ပိုင်တဲ့ခြံရှိတယ်မလားသားသော့ကိုပါယူလာခဲ့တယ်။ အဲဒီမှာဝင်နားပြီး အမေ့ကိစ္စကို ဆွေးနွေးကြမယ်” 

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ထိုအနီးနားကခြံလေးတခုထဲကို ဝင်လာကြပြီး ခြံအလယ်ကဦးမြင့်ဆွေရဲ့သစ်လုံးအိမ်ထက်သေးသော အိမ်လေးထဲကို ဝင်လာလိုက်ကြသည်။ထိုအိမ်လေးထဲရောက်ပြီး ထိုင်ခုံတခုပေါ်မှာထိုင်လိုက်သည့်အချိန်အထိ အမေကတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသဖြင့် သူက 

“ အမေ့ကို သားအနေနဲ့အပြစ်မတင်ချင်ဘူးအမေအဖေမှားသလို အမေအမှားလုပ်နေတာကိုဘဲသားကပြုပြင်စေချင်တာ”

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမေက 

“ အမေက ဘယ်လိုပြင်ရမှာလဲသားသားကဘယ်လိုဖြစ်စေချင်လို့လ?” 

ဟုပြန်၍ မေးလာသည်။ သူက 

“ အမေက မိခင်တယောက်ဘဲလေမိခင်စိတ်နဲ့ဘဲ စဉ်းစားကြည့်ပေါ့သားလည်း ဦးမြင့်ဆွေလိုမျိုး အမေနဲ့လိုးချင်တယ်” 

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမေက 

“ ဘာမင်းဘာပြောလိုက်တာလဲ?” 

ဟု ပြန်မေးလာသဖြင့် သူကမထူးဇာတ်ခင်းလိုက်ကာ “ဟုတ်တယ်အမေသားအမေ့ကို လိုးချင်နေတာကြာပြီသားအမေ့စောက်ပတ်ကိုသာ လိုးရမယ်ဆိုရင်ဘာဘဖြစ်ဖြစ် လုပ်ပါ့မယ့်အမေရာသားလိုးပါရစေနော်” ဟု အမေသနားလာအောင် ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေကသူ့ကိုကြည့်ကာ ရယ်လိုက်ပြီး 

“ ဟား ဟား ဟား မင်းကငါ့ကို လိုးချင်တာဟုတ်လား နိုင်ဇော်။ ငါ့စောက်ပတ်ကိုလိုးချင်ရအောင်မင်းစိတ်ထနေတာပေါ့လေ။ လာစမ်း။ ငါ့နားလာခဲ့” 

ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် သူလည်းအမေ့အနားကို သွားလိုက်ရသည်။အမေက သူလျှောက်လာတာကို စောင့်ကြည့်နေပြီး သူမအနားမှာမတ်တပ်ရပ်လိုက်သောအခါတွင်

“ လာစမ်း။ ငါ့ဘေးလာထိုင်” 

ဟု ပြောလေသည်။ တဲအိမ်လေးကသေးပြီး အမေကကုတင်စွန်းမှာထိုင်နေသဖြင့် သူလည်းကုတင်ပေါ်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အမေကသူ့မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး 

“ သားက အမေ့ကိုဘာလုပ်ချင်တာလဲသေချာရျင်းအောင် ပြန်ပြောစမ်း” 

ဟု ပြောသဖြင့် သူက 

“ အမေ့ကို လိုးချင်တာပါ” 

ဟု ပြောလိုက်သည်။ အမေက 

“ နောက်တခေါက်ပြန်ပြော”

“ အမေ့ကို လိုးချင်တာပါ” 

“ သေချာရှင်းအောင်ပြောလို့ဆိုနေအမေ့ဖင်ကိုလား စောက်ပတ်ကိုလား?” 

ဟု ပြောလာသဖြင့် သူ့အနေနဲ့အခြေအနေကောင်းလာပြီလို့ယူဆလိုက်ပြီး 

“ အမေ့တကိုယ်လုံးက လိုးလို့ရသမျှအပေါ်က်အကုန်လုံးကို လိုးချင်ပါတယ်” 

“ အဲလိုမဟုတ်ဘူးလေကွာသားအလိုးချင်ဆုံး နေရာတခုကိုဘဲ အရင်ပြော”

“ သားကိုမွေးထားတဲ့ အမေ့စောက်ပတ်ကိုအလိုးချင်ဆုံးပါ” 

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမေက 

“ ဒါဆို ခုချက်ခြင်း လာလိုးတော့” 

ဟု ပြောသဖြင့် သူကအံ့သြာ်နေသော်လည်း အမေကသူမထမိန်ကိုလှန်ပေးကာ ပင်တီကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် အမေ့စောက်ပတ်ကို ငေးကြည့်နေလိုက်မိစဉ်တွင် အမေက 

“ ဟေ့ ငါ့စောက်ပတ်ကို မမြင်ဖူးတာကျနေတာဘဲတအားစိုက်ကြည့်နေတယ်”

“ သားမမြင်ဖုးလို့ပါ အမေရ” 

“ လာမလိမ်စမ်းနဲ့သားရာဟိုနေ့ကအမေလက်နဲ့ လုပ်နေတုန်းသားချောင်းကြည့်နေတာ မသိဘူးထင်နေတာလား” 

“ ဟင် အဲဒါကို အမေသိနေတယ်ပေါ့လေ”

“ သိတဲ့အပြင် သားများစိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ အမေ့ကိုဝင်လာလိုးမလားဆိုပြီး ကျိတ်ပြီးမျှော်နေခဲ့တာသားရဲ့” 

ဟု ပြောလာသဖြင့် အမေ့စောက်ပတ်ထဲလီးထိုးထည့်ကာစလိုးပြစ်လိုက်သည်။လူသူကင်းမဲ့သောခြံကြီးထဲက တဲအိမ်လေးထဲမှာဖြစ်သဖြင့် အမေနဲ့သူကစိတ်ထင်တိုင်းကြမ်းနေကြသည်။ အမေ့ကိုလိုးရသည်မှာ သားအမိချင်းဖြစ်နေလို့လားတော့မသိ အဘွားကိုလိုးရတာထက်ပင် ပို၍ကောင်းနေသည်။ ထို့ကြောင့် အားကုန်အင်ကုန်ပင် ကြမ်းနေကြပြီး အမေက လည်း သူကြမိးတာကိုကြိုက်ပုံရသည်။ ပထမတချီအပြီးမှာဘဲ အမေနဲ့သူက နားလည်မှုရသွားကြပြီး နှစ်ရှည်လများပေါင်းသင်းခဲ့ကြသောလင်မယားတွေလိုဘဲ အပေးအယူမှန်လာကြသည်။ ထိုတနေ့ထဲမှာဘဲ အမေ့ကို ၅ ချီအထိလိုးလိုက်သောကြောင့် အမေရောသူပါအတော်လေးပန်းသွားကြပြီး အချိန်လည်းလင့်လာသဖြင့် ရွာကိုဘဲပြန်လာခဲ့ကြသည်။ ထိုညက သူ့မှာအတော်နဲ့ပင် အိပ်မပျော်နိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ထိုအချန်တွင် သူ့အခန်းတံခါးပွင့်သွားပြီး အမေဝင်လာသဖြင့် သူအံ့သြော်သွားပြီး

“ ဟင် အမေ” 

“ အင်း အမေ့သားလေးဆာနေမှာစိုးလို့ သားကိုညစာလာကျွေးတာ” 

ဟု ပြောလိုက်ပြီး ထမိန်ကိုချွတ်ကာ သူ့အပေါ်ကနေတက်ဆောင့်လေတော့သည်။ အမေက ထိုသို့အပေါ်ကနေတက် ဆောင့်ရင်း 

“ အမေကျွေးတာရော ကြိုက်ရဲ့လား?” 

“ ကြိုက်တယ် အအေရမ်းကြိုက်တယ်” 

“ အင်းးးးသားကြိုက်ရင် မနက်အစောကြီးကို တခါလာကျွေးဦးမယ် စားမလား” 

“ အခုလည်း အဝကျွေးခဲ့နော်”

“ အေးပါသားရယ် အမေကလည်း ကျွေးချင်နေတာပါ” 

ဟု ပြောရင်း သားအမိနှစ်ယောက် အတိုင်အဖောက်ညီစွာ ဖြင့် အားကြိုးမာန်တက် လိုးနေလိုက်ကြသည်။ 


 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။



ခေတ်သမီးပျို (စ/ဆုံး)

ခေတ်သမီးပျို (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – အမည်မသိ

“ ငါ့တူလေး မင်းမင်း မင်းဘာစာအုပ်တွေ ဖတ်နေတာလဲကွ”

“ ဦးဦး ကျနော် ဝတ္ထုစာအုပ် ဖတ်နေတာ”

“ မင်းကွာ အရည်မရ အဖတ်မရ ဝတ္ထုတွေ ဖတ်နေရတယ်လို့”

“ ဦးဦးကလည်း ကျနော် ပျင်းလို့ပါ”

“ အေး ပျင်းနေရင် ဒီလို အနှစ်သာရရှိတဲ့ တရားစာအုပ်တွေ ဖတ်ပေါ့”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးဦး”

ကျနော်လည်း ဦးလေးပေးတဲ့ စာအုပ်ကို ခဏယူကြည့်တော့ အနစ္စအမြဲမရှိသော၊ စာအုပ်ဖြစ်နေတယ်။ “ဟင်းးး” သက်ပြင်းချလိုက်ရတယ်။ ကဲဗျာ စဉ်းစားကြည့်လိုက် သူက ရန်ကုန်အရှေ့ပိုင်းတက္ကသိုလ်က ကထိက၊ ကျနော်က သူ့တူ၊ ကျနော်ဆယ်တန်း အောင်ပြီးကတည်းက ရောက်နေတာ။ သူက အသက်လေးဆယ်ကျော်ပဲ ရှိသေးတယ်။ ဘာတဲ့ ပင်စင်ရရင် ဘုန်ကြီးဝတ်ပြီး တရားအားထုတ်မယ်တဲ့။ ကျနော်ကိုလည်း သူ့လိုလူပျိုကြီးဖြစ်စေချင်တာ။

ကျနော်ဗျာ အခုဖိုင်နယ်ရောက်ပြီ၊ သူ့ကိုကြောက်လို့ ရည်းစား မထားရဲဘူး။ အခုခေတ် စကီလေးတွေက မိုက်မှမိုက်၊ အလန်းစားတွေ၊ ကိုယ့်အကြိုက်မတွေ့သေးလို့သာ.. မစွန့်စားရဲတာ။ တနေ့တနေ့ တရားနာရတာနှင့် တရားထိုင်ရတာနှင့် မလွယ်ဘူဗျ၊၊ သူ့အိမ်နေတော့ သူ့စည်းကမ်းပေါ့ဗျာ။

—————-

ကျနော်လည်း ညစ်ညစ်နှင့် ကျောင်းဘက်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကားပေါ်ကဆင်းတော့ နောက်ဆုံးကပဲဆင်းတာ “အွန့်” ဆင်းလိုက်တာ ကားပေါ်တက်လာတဲ့ စကီလေးကို သွားတိုက်မိတယ်၊ သူ့လက်ထဲက စာအုပ်တွေပြုတ်ကျသွားတယ်ဗျ။

“ ဆောရီး… ဆောရီး”

ကျနော်လည်း ပြာပြာသလဲ ကောက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကိုလှမ်းပေးပြီး

“ ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ်ဗျ”

“ မြန်မြန်လုပ်ကြပါဗျ၊ ဒီမှာ ကားပေါ်တက်မယ့်သူတွေ ရှိတယ်”

စပါယ်ယာ လှမ်းအော်တော့ ကျနော်ဘေးကပ်လိုက်ရတယ်။ ကောက်မလေးကို သေချာကြည့်လိုက်မှ ဟအရမ်းမိုက်တယ်။ အရပ်ရှည်ရှည် အသားဖြူဖွေးလို့၊ ဇင်ယော်တောင် မျက်ခုံးတန်းလေး၊ သွားလေးတွေက ညီညီညာညာ၊ နှင်းဆီဖူးလေးလို နှုတ်ခမ်းနှင့်၊ ကျနော့်ရင်ထဲ ရေခဲမြစ်စီးဆင်းသွားတယ်။ ကျနော့်ကို စပါယ်ယာ ခဏ လှမ်းကြည့်ပြီး

“ ဇာတ်လမ်းတွေ၊ ဇာတ်လမ်းတွေ၊ ဇာတ်ကား ရောင်းမလို့ပါ”

“ အာ ဒီခွေးသားတော့”

ကောင်မလေးလည်း ရှက်ရှက်နှင့် ကားပေါ်တက်သွားတယ်။ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်သွားတာတောင် မြင်လိုက်ရတယ်။

“ မိုက်တယ်ကွာ၊ မနက်ဖြန် ကျောင်းစောစောလာပြီး စောင့်ရမယ်” 

ကျနော်ညတောင် အိပ်မပျော်ဘူး၊ တစ်ညလုံး ကောင်မလေး မျက်နှာကိုပဲ မြင်ယောင်မိတယ်။ အခုမှ ဖူးစာရှင် တွေ့ပြီလား မသိဘူး၊ မနက်အစောကြီး အိပ်ရာထတယ်၊ ဦးလေးနှင့်အတူ ကျောင်းသွားလို့ မဖြစ်ဘူး ကိုယ်ဘာသာ သွားမယ်ဆိုပြီး အိမ်ရှေ့အထွက်

“ မင်းမင်း ဘယ်သွားမလို့လဲ”

“ ကျောင်းဘက် ဦးဦး”

“ အေး ဘုရားရှိခိုးပြီးမှ သွားလေ”

“ ဟုတ်.. ဟုတ်ကဲ့”

ဘုရားခန်းထဲဝင်ပြီး ပုဆိန်ပေါက် ရှိခိုးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဦးလေးအလစ်ကို ထွက်လိုက်ရတယ်ဗျာ။ ကျောင်းဘက်စ်ကားစီးတာ စိတ်ကိုမရှည်ဘူး၊ ခါတိုင်းလည်း ဒီလိုပါပဲ။ 

“ ဟာကွာ.. နောက်ကျတော့မယ်နှင့်တူတယ် သောက်ကားက နှေးလိုက်တာ” 

ကျောင်းရှေ့ရောက်တော့ ကားမှတ်တိုင်မှာ လူရှင်းတယ် ။ ကျနော် မှတ်တိုင်ရှေ့က စောင့်နေတုန်း ဦးလေး ကားလာတော့ ကော်ဖီဆိုင်ထဲ ပြေးဝင်ပုန်းရတယ်။

“ ဟင်းးး မလာသေးဘူးလားကွာ” 

အရေးထဲ ကော်ဖီဆိုင်က သီချင်းသံ ထွက်လာသေးတယ်။ ပြုံးတောင် ပြုံးမိသေးတယ်။ ကိုယ့်အဖြစ်နှင့်တူလို့၊ သူ့သီချင်းက ဘိုဘိုဟန်သီချင်း “စောင့်ရတာမောပေါ့၊ ခေါင်းမူးသွားပြီ ဒူးယားလေးရယ်၊ နင်ဘယ်မှာလဲ ကားပေါ်ပါသွားလား တကယ်ပါ တစ်နာရီလောက် ရပ်စောင့်ကြည့်တာတောင် မလာသေးဘူး” တစ်နာရီလောက်စောင့်ပြီးတော့မှ ကောင်မလေးကို အိမ်စီးကားပေါ်မှာ တွေ့လိုက်ရတယ်။

သွားပါပြီ ပြေးလိုက်ဖို့ကလည်း မလွယ်တော့ နောက်ကနေပြီး လိုက်ခဲ့တယ်။ စာသင်ဆောင်နံပါတ်သုံးဖက်က ဝင်သွားတော့၊ အဲဒီနောက်ကိုလိုက်ခဲ့တယ်။ အနားလည်းရောက်တော့ ကားရောလူရော မရှိတော့ဘူး။ ဟာသွားပြီ။ ဒီတစ်ဆောင်လုံးရှာရတော့မယ်ဆိုပြီး မြေညီထပ်ကနေ တစ်ထပ်ချင်းရှာခဲ့တယ်ဗျ။ တခန်းမှ ရှာမတွေ့ဘူး။ အဲဒါနှင့်စိတ်ပျက်ပြီး ကင်တင်းကိုသွားမယ်ဆုံးဖြတ်ပြီး ပြနထွက်တော့

“ အွန့်”

“ ဟင်.. ရှင်.. ရှင်.. တိုက်ပြန်ပြီ”

“ အာ ဆောရီး ဆောရီး”

“ လုပ်ပြန်ပြီ ဘာဆောရီးလဲ”

“ တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ”

“ ရှင် နှစ်ကြိမ်ရှိပြီး”

“ ရေစက်လို့ ထင်ပါရဲ့”

“ ဘာရှင့်”

“ ဆောရီး ဆောရီး”

“ ဟင်း အူကြောင်ကြောင်နှင့်”

———————-

မိုးနေခြည်မှာ တနေ့က သူ့ကိုကားပေါ် အတက်မှာ တိုက်မိတဲ့သူကို သတိထားမိတယ်။ လူပုံက ရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့် အရပ်မြင့်မြင့်နှင့်ဆိုတော့။ ဒါပေမယ့် ကားစပါယ်ယာ အော်လိုက်တော့ နည်းနည်းရှက်သွားတယ်။ အိမ်ရောက်ပြန်တော့လဲ သူ့မျက်နှာပဲ မြင်ယောင်မိပြီး အိမ်အလုပ်ကူလုပ်တာက ဟိုဟာလွတ်ကျ ဒီဟာလွတ်ကျနှင့်မို့ အပျိုအဒေါ်ကြီးက ဗိုက်ခေါက်လိမ်ပြီး အဆူခံရတယ်။ စည်းကမ်းကြီတဲ့ အဒေါ်မို့ ကြောက်ရတယ်။

“ မိုးနေခြည် လုပ်လိုက်ရင် ရှပ်ပြာ ရှပ်ပြာနှင့် နင့်စိတ်တွေ ဘယ်ကို ရောက်နေတာလဲ၊ ဂနာမငြိမ်ဘူး”

“ အမလေး ကြောက်ပါပြီ တီတီရဲ့”

“ အေး မိန်းကလေးဆိုတာ ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ နေရတယ် သိလား”

“ သူအဲလို ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ လုပ်နေလို့ လင်မရတာ ခိခိ” 

လို့ တွေးရင်း အလိမ်ခံရတဲ့ ဗိုက်ကို ပွတ်ပေးနေရတယ်။ အဒေါ်အပျိုကြီးက ကျောင်းသွားရင် အမြဲလိုက်ပို့ ညနေကျတော့ ကိုယ့်ဘာသာ လိုင်းကားစီးပြန်ရတာ၊ တူမကို တချက်ကလေးမှ စိတ်မချဘူး။ ပြောသေးတယ်။

“ နင့် မိဘတွေ ငါ့ကို စိတ်ချလို့ အပ်ထားတာ၊ နင်ရှုပ်ရှုပ်ရှက်ရှက် မလုပ်နဲ့”

မိုးကလည်း အဒေါ်အပျိုကြီးကို ကြောက်လို့ ကိုယ့်ကြိုက်တဲ့ သူကိုတောင် အီစီကလီ မလုပ်ရဲဘူး။ အခုကြည့်လေ မနေ့ကလူ ကားဂိတ်မှာတွေ့ပြီး အခုမိုးတို့နောက် လိုက်လာတယ်။ မိုးက အိမ်သာဖက်ကထွက်တော့ သူနှင့်တိုက်မိပြန်ပြီ။ ဒေါသထွက်မိတယ်။ ပြောပုံက ရေစက်လား မသိဘူးတဲ့ ခစ်ခစ် ခစ်ရယ်ချင်စရာ။

“ ဟေ့.. မိုးဟိုမှာ ဆရာစာသင်နေတယ်၊ အဆူခံနေရအုံးမယ်”

“ အေးအေး”

အဲဒီဆရာက ဘယ်လိုမှန်းမသိဘူး၊ ဘုဂွကလန့် မိန်းကလေးတွေဆို တချက်မှ မျက်နှာသာ မပေးဘူး၊ အိန္ဒြေကြီးနှင့်။

“ ကဲမိုး စာသင်လို့ပြီးပြီ ငါတို့ပြန်ရအောင်၊”

“ အေး အေး”

“ ဟေ့ ဒါနဲ့ မနေ့က နင်လူတစ်ယောက်နှင့် တိုက်မိသေးတယ်ဆို၊”

“ အေး ဒီနေ့လည်း ထပ်တိုက်ပြန်ပြီ”

“ ဟီဟိ.. ဖူးစာရှင်လား မသိဘူး”

“ ဟွန့်ကောင်မ စိတ်ကူးယဉ်နေတယ်”

“ အေးဟ.. မနက်က သူကပြောသွားတယ် ရေစက်လား မသိဘူးတဲ့”

“ ဟဲဟဲ.. ဖြစ်နိုင်တယ်မိုး”

ကျောင်းရှေ့ လမ်းလျှောက်လာရင်း ဟိုလူကိုကားဂိတ်မှာ တွေ့ရပြန်တယ်။

“ ဟေ့ ရှေ့မှာ အိန္ဒြေမပျက်စေနှင့် ကြည့်လိုက်ဦး”

“ ဟိုဘက်က အရပ်ရှည်ရှည်နှင့် လူလား”

“ အေး ဟုတ်တယ်”

“ အဲဒါ ကိုမင်းမင်းလေ”

“ နင်က ဘယ်လိုသိသလဲ၊”

“ အဲဒါ ဆရာ့တူလေ”

“ ဘုဂွကလန့် ဆရာလား”

“ အေး ဟုတ်တယ်”

“ အမလေး ဒုက္ခပါပဲ”

“ အမလေး အခုထဲက တွေးပူနေတယ်”

“ ခစ်.. ခစ်..”

“ ဘာလဲ နင်ကြွေသွားပြီလား၊”

“ အာ နင်ကလည်း”

“ အံမာ ရှက်နေရသေး ခေတ်သမီးပျို မဟုတ်တဲ့အတိုင်း”

“ ဟဲ့ ဟိုမှာ လာနေပြီ”

“ မိုး.. ကျနော် မိုးကို ခင်ချင်လို့”

“ ရှင်”

“ ဟင်းးဟင်းးး မိုးကိုခင်တယ်၊ နောက်တော့ ရည်းစား စကား ပြောမယ်၊ နောက်ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားမယ်၊ ဒီလိုလား’”

“ ဗျာ”

“ ဟဲ့ စန္ဒာ ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ”

“ နိမိတ်ဖတ်တာ”

“ အာ ဒီမိန်းမ”

မိုးလည်း ရှက်ရှက်နှင့် စန္ဒာဗိုက်ကြောလိမ်လိုက်တယ်။

“ အာ.. လွှတ်ဟ… နာတယ်”

“ အဟဲ.. ကျနော် မင်းမင်းပါ”

“ ဟုတ်ကဲ့”

“ ကဲ ကိုမင်းမင်း ရှင်နှင့် ပြောနေရင် အိမ်ပြန်နောက်ကျရင် သူအဒေါ် အပျိုကြီးက ဆူလိမ့်မယ်”

“ ဗျာ၊ အော်.. ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့”

“ စန္ဒာ ရှေ့မှာ ကားလာပြီ သွားရအောင်”

“ ကိုမင်းမင်း ကားလာပြီ ကျမတို့ကို ခွင့်ပြုအုံး”

“ အော် ဟုတ်ကဲ့၊ ဟုတ်ကဲ့။ ကျနော်လည်း လိုက်ခဲ့မယ်”

“ ရှင်”

“ လိုက်လို့ မရဘူးလား၊”

“ ရပါတယ် ကျမတို့ကားမှ မဟုတ်တာ”

မင်းမင်းလည်း မိုးလိုက်သွားသော ကားနှင့် လိုက်ခဲ့လိုက်တယ်။ မိုးမှာ တစ်လမ်းလုံး ရင်ခုန်နေရတယ်။ သူက မိုးနောက်က ကပ်နေတာလေ။ မင်းမင်းလည်း ကားပေါ်တက်လိုက်မှ မိုးရဲ့ ကိုယ်သင်နံ့လေးရတော့ လီးတောင် တောင်လာတယ်၊ လွယ်အိပ်ကို ရှေ့မှကာပြီး မိုးနားကို ကပ်လိုက်တယ်။

မိုးမှာ စိတ်ထဲမှာ ချမ်းသလို တုန်သလို ဖြစ်လာတယ်။ မင်းမင်းရဲ့ အသက်ရှူပြီး ထုတ်လိုက်တဲ့ ပူနွေးနွေး လေတွေကြောင့်ပေါ့။ အပျိုစင်သမိုင်း ရိုင်းလောက်အောင် ရင်ခုန်တယ်။ စကားလည်း မပြောရဲဘူးလေ၊ နောက်တော့ ကားပေါ်က မင်းမင်း ဆင်းသွားမှ သက်ပြင်းလေး မျှင်းမျှင်းချမိတယ်။ မင်းမင်းအိမ်ရောက်တော့ ဦးဦးက ရောက်နေပြီ၊

“ မင်းမင်း… မင်း မနက်ပိုင်းကလည်း ငါ့ကိုမစောင့် ညနေလည်း ငါ့ကိုမစောင့်ဘူး၊ မင်းဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ”

“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဦးဦးကလည်း”

“ မင်းကျောင်းရှေ့မှာ ကောင်မလေး နှစ်ယောက်နှင့် စကားပြောပြီး ပါသွားတာ ငါမြင်တယ် ဟေ့ကောင်၊ အဲဒါ ဘယ်သူတွေလဲ”

“ သူငယ်ချင်းတွေပါ ဦးဦး”

“ မင်းနော် မိန်းကလေးတွေနှင့် ရှုပ်ရှုပ်ရှက်ရှက် မလုပ်နှင့် ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးဦး”

“ အေး ကြားလို့ကတော့ ငါ့အမွေတွေ တပြားမှ မပေးဘူး မှတ်ထား”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးဦး”

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်နှင့်မိုးတို့ ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားကြတယ်။ ချစ်သူတွေ ဖြစ်တော့လည်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မျက်စိအောက်က အပျောက်မခံနိုင်ကြဘူးပေါ့။ ကျောင်းထဲမှာ နေ့လည်ဆို ကန်တင်းမှာထိုင်ပြီး စားကြသောက်ကြပေါ့၊ နေ့လည်အတန်းချိန်မရှိရင်လည်း သူ့ဆီသွားချောင်းပေါ့ဗျာ။

အဲဒါနှင့် တစ်ရက် ကျနော် သွားချောင်းတဲ့ နေ့မှ ဦးဦးက မိုးတို့အခန်းမှာ စာသင်နေတာ။ မိုးကိုငေးကြည့်တုန်း ဦးဦးက မြင်သွားတယ်။ ညနေဘက် အိမ်ရောက်တော့

“ မင်းမင်းး… မင်း ငါစာသင်တဲ့ အခန်း ဘာလာလုပ်တာလဲ”

“ ကျနော့် သူငယ်ချင်းဆီ လာတာပါ”

“ မင်းက ကျောင်းမတက်ပဲ သူငယ်ချင်းဆီကို လာတယ် ဟုတ်လား”

“ ဟုတ်တယ် ဦးဦး”

“ မင်း ကောင်မလေးဆီလာတာ မဟုတ်လား”

“ ………”

“ မင်းးမင်း.. လူဆိုတာလေ အပုပ်ကောင် ရုပ်ဆောင်ထားကြတာကွ၊ သိလား၊ လောကထဲ ရောက်လာတာနှင့် ဇာတိဇရာ၊ မရဏဆိုတဲ့ အရာတွေနှင့် ဆုံတွေ့ရမှာကွ၊ မသေခင် ဉာဏ်ဦးအောင် လုပ်ရမှာ။ ကိုယ်သေရင် ကိုယ့်နောက် ဘာမှမပါဘူး။ မင်းချစ်သူ ကောင်မလေးကလည်း မင်းကို ချစ်လှပါချည်ရဲ့ဆိုပြီး မင်းသေရာကို မလိုက်နိုင်ဘူး၊ အေးအေးချမ်းချမ်း နေစမ်းပါကွာ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးဦး”

“ မင်းကွာ မိန်းမတွေနဲ့ မပတ်သက်စမ်းပါနှင့်ကွာ၊ မိန်းမဆိုတာ ရှိလည်းမကောင်း မရှိလို့ မကောင်းဘူးတဲ့ကွ၊ နဒီမြစ်တို့လို ကွေ့ဝိုက်တတ်တယ်၊ မိန်းမ မာယာ သဲကိုးဖြာတဲ့။ မိန်းမဖျက် ပြည်ပျက်တတ်တယ်တဲ့။ မင်းကြည့်လေ စုဖုရားလတ်ကြောင့် မြန်မာတွေ ပြည်ပျက်ခဲ့တာ”

“ မဆိုင်ပါဘူး ဦး”

“ ဘာလို့ မဆိုင်ရတာလဲ”

“ သီပေါမင်း အသုံးမကျလို့ပါဗျာ”

“ မင်း မသိလို့ပါ၊ စုဖရားလတ်က သီပေါမင်းကို မီးနေသည် ထမီရေကို တိုက်ခဲ့တာကွ”

“ ဦးကလည်း မြင်ရတာမှ မဟုတ်တာဗျာ”

“ အေး ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းမိန်ကလေးတွေနှင့် မပတ်သက်နှင့်”

“ ……”

——————————-

“ မောင် ဘာဖြစ်နေတာလဲ”

“ ဦးဦးကြောင့်ပါကွာ”

“ ဟင် ဘာဖြစ်လို့လည်း”

“ ဦးဦးက ဘယ်မိန်းကလေးနှင့်မှ သဘောမတူဘူးလေ၊ မောင့်ကို လူပျိုကြီး လုပ်စေချင်တာ”

“ မောင်သာ မိုးကို တကယ်ချစ်ရင် ပြီးတာပဲ”

“ မောင်မိုးကို တကယ် ချစ်ပါတယ်”

“ သစ္စာဆိုပြ”

မင်းမင်းလည်း သစ္စာဆိုပြလိုက်တယ်။ ဦးထွန်းမင်းမှာ တူဖြစ်သူကို တားမရသဖြင့် နောက်ဆုံး တရားပြရန်၊ မိုးနေခြည် အား ကင်မရာနှင့်ချိန်၍ ဓာတ်ပုံရိုက်ကာ Microscope ဖြင့် အဆပေါင်းများစွာချဲ့ပြီး၊ ရင်ခွဲရုံမှ ဓာတ်ပုံများရိုက်၍ မင်းမင်းကို ပေးလေသည်။

“ ရော့ မင်းမင်း ကြည့်”

“ ဟ.. မိုးပုံပါလား လှသားပဲ”

“ နောက်ကဟာကို ကြည့်ပါအုံး”

“ ဟ ဒါကြီးကဘာလဲ၊ ရေစီးကြောင်းတွေလို ပတ်ကြားအက်တွေနှင့်”

“ အဲဒါ မင်းကောင်မလေး နှုတ်ခမ်းလေ”

“ ဗျာ… ဒီတောင်းကုန်းတွေနှင့် ဒီချိုင့်ခွက်က ဘာလဲဗျ”

“ အဲဒါ မင်းကောင်မလေး ပါးပဲ၊ ချိုင့်ခွက်တွေက မွေးညှင်းပေါက်တွေလေ”

“ ဗျာ… ဒီတွင်းနက်ကြီးက ဘာလဲ။

“ ဒီမဲမဲကြီးက သစ်ပင်ကြီးတွေလား”

“ အဲဒါ မင်းကောင်းမလေး နှာခေါင်းပေါ့”

“ ဟာ ဒါကြီးကရော”

“ မင်း ကောင်မလေး မျက်လုံးလေ”

“ ဟာ ကြောက်စရာကြီးဗျာ”

“ အေး အားလုံးကို အဆငါးရာလောက် ချဲ့ထားတာ”

“ ဟာ ဒီပုံတွေက ဝမ်းတွင်း ကလီစာတွေ”

“ အေးလေ လူဆိုတာ သေသွားရင် အဲလိုပဲ ပျက်စီးတတ်တယ်.. မင်းကြည့် အဲဒီမှာ အချစ်ဆိုတာ ဘာလဲ ရှာမတွေ့ဘူး၊ ဦးနှောက်မှာလည်း မတွေ့ဘူး၊ နှလုံးမှာလည်း မတွေ့သလို၊ အသဲမှာလည်း မရှိဘူး”

မင်းမင်းမှာ ဓာတ်ပုံတွေ ကြည့်ရင်း အန်ချင်လာသဖြင့် အိမ်သာထဲ ပြေးအန်ရလေသည်။ ထို့နောက်မှာတော့ မင်းမင်းတစ်ယောက် ငြိမ်သွားလေသည်။ မိုးကိုမြင်တိုင်း ဓာတ်ပုံကို မြင်ယောင်နေသဖြင့် စိတ်ထဲမှာ ကသိကအောက် ဖြစ်ရလေသည်။ မိုးမှအကျိုးအကြောင်း မေးရာ မင်းမင်းလည်း အမှန်အတိုင်း ဖြေလေသည်။ မိုးတစ်ချက် စဉ်းစားလိုက်ပြီး

“ ကဲမောင်.. မောင့်ကို ပြစရာရှိတယ်၊ မိုးနှင့်လိုက်ခဲ့”

“ သွားလေ”

မိုးလည်း ကားငှားပြီး ဟိုတယ်ဘက်ကို ခေါ်ကာ အခန်းတစ်ခန်း ယူလိုက်သည်။ မင်းမင်းမှာ မိုးလုပ်ရပ်ကို နားမလည်နိုင်ပေ။ မိုးလည်း အခန်းထဲရောက်ပြီး မင်းမင်းအား ကုတင်ပေါ်ထိုင်စေပြီး ရေချိုးခန်းဖက်သွားကာ၊ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့လေသည်။

“ မောင်”

“ ဘာလဲ မိုး”

“ မိုးကို ကြည့်ပါမောင်၊ မိုး မလှဘူးလား”

“ လှပါတယ် မိုး”

မိုးအပေါ် အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ဖြူဖွေးတဲ့အသားနှင့် လိုက်ဖက်တဲ့ နို့အုံက ဘရာအပေါ်ဘက်ရုန်းကန်နေသလိုပါ။ မင်းမင်းမှာ ကြည့်ရင်းနှင့် လီးက တောင်လာတယ်။ မိုးက ဘရာကို ချွတ်လိုက်တယ်။

“ မောင် မိုးရင်သားတွေ မလှဘူးလား”

လုံးဝန်းပြီး လှပတဲ့ ရင်သား၊ ပန်းရောင်သန်းတဲ့ နို့ဝန်း၊ စုချွန်တဲ့ နိုးသီးခေါင်းလေး၊ လှပလိုက်တာ၊ မင်းမင်း တံတွေး တစ်ချက်မြိုပြီး ဂလုလို့တောင် အသံထွက်သားပြီး

“ လှတယ် သိပ်လှတာပဲ မိုး”

မိုး လုံချည်ကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ပင်တီ ပန်းရောင်လေး ပေါ်လာတယ်၊ မို့ဖောင်းနေတဲ့ နေရာကြီးကိုကြည့်ရင်း မင်းမင်း အာခြောက်သလို ရင်တွေတုန်သလို ဖြစ်လာတယ်။

“ မောင် မိုးလှလားဟင်”

“ အရမ်းလှတယ်”

မိုး ပင်တီပါ ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ဖင်လေးကုန်းပြီးတော့ပေါ့။ မင်းမင်းမှာ ငေးမောကြည့်နေမိတယ်။ အလှနတ်သမီးလေးတပါး ကိုယ့်ရှေ့ကို ရောက်နေပါလားလို့ တွေးမိလာတယ်။

“ အူးးး”

မိုးက တပတ်လှည့်လိုက်ပြီး

“ ဘယ်လိုလဲ မောင်… မိုးမလှဘူးလား”

ဖွင့်ထွားတဲ့တင် သေးသောခါးနှင့် လုံးဝန်းတဲ့နို့ အပြစ်ဆိုစရာ မရှိအောင် လှပလွန်းတယ်၊ ဆီးခုံပေါ်မှ အမွေးပါးနှင့် မို့မောက်နေတဲ့ အဖုတ်။ အား မင်းမင်း တစ်ယောက် မနေနိုင်တော့ဘူး၊ လီးက တောင်လွန်းလို့ ဂွေးပါ အောင့်လာတယ်။ မိုး ပေါင်နှစ်လုံးကိုကားပြီး ကုန်းပြလိုက်တဲ့အခါ။ ပန်းရောင် စအိုနှင့်အဖုတ်ပြူးပြူးလေး မြင်ရတယ်။

“ အားးး တကိုယ်လုံး လှရက်တဲ့ မိုးရယ်”

“ ကဲမောင်… မောင့်မျက်လုံးက မှန်ဘီလူးလို ချဲ့ကြည့်လို့ရလား”

“ မရဘူး မိုး”

“ မောင်ရယ် ပုံမှန်လေးပဲ မြင်ရတာကို မောင်က ဘယ်လိုဖြစ်နေတာပဲ”

မိုးက အနားကိုကပ်ပြီး စကားပြောတော့ မင်းမင်းလည်း မိုးခါးကိုဖက်ပြီး မိုးနှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်။ မိုးလည်း မင်းမင်းကို ပြန်နမ်းလိုက်တယ်။ နှစ်ဦးစလုံး အသက်ရှူသံတွေ မြန်လာပြီးနောက် မင်းမင်းက မိုးကို ကုတင်ပေါ် လဲချလိုက်ပြီး မိုးရဲ့ နို့ကို မွေးကြူပြီး ပါးစပ်နှင့်ငုံကာ စို့လိုက်တော့တယ်။

မင်းမင်းလည်း နို့ကိုစုပ်ရင်း ပိပိကိုပါ ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ နို့ကိုတလှည့်စီ ပြောင်းစို့လိုက် နို့ဝန်းတွေကိုလျှာနှင့် ယက်လိုက်တဲ့အခါ မိုးမှာ တဟင်းဟင်း အသံထွက်လာတယ်။

“ ပြွတ်… ပြွတ်… ပြွတ်”

“ အာ့.. အင့်ဟင်းးဟင်းး မောင်ရယ်”

“ ပြွတ်… ပလပ်… လပ်..”

“ မောင်ရယ်… မိုး မနေတတ်တော့ဘူး”

မင်းမင်လည်း ကာမစိတ်က ဒီရေအလား တိုးပွားလာသလို မိုးလည်း ကာမစိတ်က တဖြေးဖြေး မြင့်တက်လာခဲ့ပြီ။ မင်းမင်းလည်း မိုးရဲ့နို့ကို စို့ပြီးတော့မှ မိုးပိပိဆီ ဦးတည်လိုက်တယ်။

ဦးဦးပြောတဲ့ အရာတွေကနေ လာနှင်းပျောက်သလိုဖြစ်ပြီး ကာမရေအလျင်မှာ စီးမျှောလိုက်လေသည်။ မိုးမှာ မောင်က လဲချလိုက်သဖြင့် ကုတင်ပေါ် ကန်လန့်လဲရာမှ မောင့်အကြင်နာကို ကျေနပ်စွာ ခံယူလိုက်သည်။ မင်းမင်းမှာ မိုး၏ပေါင်ကိုကားပြီး အဖုတ်ကို ကြည့်ရာ မို့ဖောင်းပြီး နှုတ်ခမ်းသားထူပြီး အရွတ်သေးသေးလေးနှင့် ပန်းရောင်ပြေးနေသော အဖုတ်ကို ရှူမငြီးသော အကြည့်ဖြင့် ကြည့်ပြီးနောက် လျှာကို အပြားလိုက်လုပ်ကာ အကွဲကြောင်းတလျှောက် ယက်ပစ်လိုက်တယ်။

“ ရှလွတ်… ပလပ်”

“ အားးရှီးး မောင်… အားး”

အဖုတ်ထဲမှ အရည်တစ်ချို့ မင်းမင်း ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားတယ်။ မင်းမင်းလည်း မြိုချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားဖြဲပြီး လျှာကို စုချွန်ပြီး အဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျောက် ယက်လိုက်တယ်။

“ ပလပ်… ပလပ်”

“ အိုး..အင့်..ဟင့်..”

မိုးမှာ အရမ်းကောင်းပြီး လူကို တွန်လိမ်သွားပြီး လေထဲ မြောက်သွားကာ လေဟာနယ်ထဲ ရောက်သလို ခံစားရသည့်အတွက် အိပ်ရာခင်းကိုတာ တင်းတင်း ဆွဲကိုင်လိုက်တယ်။

“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်”

“ အားးးးး မောင်ရယ် အားးး”

မင်းမင်းက မို့ရဲ့ ကာမဖူးလေးကို စုပ်ယူလိုက်တာပါ။ မိုးမှာ ခါးမြှောက်ပြီး တင်ပါးကို အိပ်ရာခင်းနှင့် ထိနေပြီး အရမ်းကောင်းတဲ့ အရသာ ခံစားလိုက်ရပြီး ပိပိထဲ သွေးတိုးလာသလို တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ကောင်းသွားရလေသည်။ မိုးမှာ စိတ်ကျေနပ်မှု အပြည့်အဝရပြီး ပိပိထဲမှ အရည်များ အပြင်ဘက်သို့စိမ့်ပြီး တလှိမ့်ချင်း ထွက်လာရတော့သည်။

မိုး ပြီးသွားသဖြင့် မင်းမင်လည်း မတ်တပ်ရပ်ကာ အဝတ်အစားများ ချွတ်လိုက်ပြီး ကုတင်အနားကပ်ရာ မိုးက အိပ်ရာက ထလာပြီး ကြမ်းပေါ် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ မင်းမင်းလီး ဆုပ်ကိုင်ပြီး စုပ်လေသည်။ မင်းမင်းလည်း အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်သလို ခံစားရလေသည်။

မိုးရဲ့ လီးစုပ်မှုမှာ မကျွမ်းကျင်သော်လည်း ထိရောက်မှုက ပြင်းထန်ပေသည်။ လီးမှာလည်း အလွန်အမင်းတောင်ကာ လီးဒစ်မှာ ကားထွက်လာကြီး မာန်ဖီသလို ဖြစ်လာသဖြင့် မင်းမင်းလည်း ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာသောကြောင့် ရပ်တန်လိုက်ရသည်။ ထို့နောက် မိုးပေါင်ကြားဝင်ကာ လီးကို မိုးပိပိထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည်။ တင်းကျပ်မှု့နှင့်အတူ လီးက နှစ်လက်မခန့် ဝင်သွားလေသည်။

“ ဗျစ်…ဗျစ်…ဗျစ်”

“ အင့်… အင့်ဟင့်ဟင့်… မောင်ရယ်၊ ဖြေးဖြေးနော်”

လီးထိပ်မှာ တင်းကနဲ ဖြစ်သွားမှန်း သိသွားပြီး ရှေ့ကို ထပ်သွင်းလိုက်တယ်။

“ ဗျစ်…ဗျစ်…ဖောက်”

“ အာ့… မောင်”

“ နာသွားလာ မိုး”

“ နည်းနည်းတော့ နာတယ် မောင်”

မင်းမင်းလည်း မိုးအနာသက်သာဖို့ လီးထိုးထည့်တာရပ်လိုက်ပြီး မိုးနို့ကိုထပ်ပြီး ကုန်းစို့လိုက်တယ်။ မိုးမှာ တင်းကျပ်တစ်ဆို့တဲ့ ဝေဒနာကို ကြိတ်မှိတ် ခံစားနေရင်းက မောင်နို့စို့ပေးလို့ သက်သာလာတယ်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…ပြွတ်”

“ ဟင်းးအင်းးအင်းးး”

မိုးလည်း ဝေဒနာကို ကာမဆန္ဒက အနိုင်ယူသွားပြီး နာကျင်မှုတွေ သက်သာလာကာ၊ နောက်ဆုံးတော့ ကာမရေစီးမှာ မျောပါရင်း ညည်းညူမိတော့တယ်။

“ အင့်…ဟင်းးးဟင်းးးးး”

မိုး သက်သာပြီး အော်ညည်းသံတွေ ထွက်တော့ မင်းမင်းက လီးကို အဆုံးထိ ထိုးသွင်းရင်း လိုးလိုက်တော့တယ်။

“ ဗျစ်….ဗျစ်…ဘွတ်…ဘွတ်ဖတ်…ဖတ်”

“ အာ့အင့်ဟင်းးးဟင်းးး”

“ ဗြိ..ဗျိ..ဖျစ်..ဖျစ်..ဘွတ်ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်”

“ အား..အင့် ကောင်းလာပြီ မောင်”

“ အင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအာ့..ရှီးးရှီးး”

မင်းမင်းလည်း ရှစ်မိနစ်လောက် မနားတမ်းလိုးလိုက်တော့ မင်းမင်းလည်း ပြီးချင်လာသလို မိုးကတော့ အော်ညည်းပြီး ပြီးသွားတယ်။

“ အာ့… ရှီးးရှီးးအားပြီးပြီမောင်… အာ့မိုးပြီးပြီ”

မင်းမင်လည်း အချက်ငါးဆယ်လောက် မနားတမ်းလိုးလိုက်ပြီး သုတ်များ ပန်းထွက်သွားတော့တယ်။

မင်းမင်းနှင့် မိုးမှာ အဲယားကွန်း ခန်းထဲမှာ ချွေးများစီးကျကာ မောဟိုက်သွားကြပြီး အနားယူကာ နောက်တကြိမ်အတွက် တာစူလေသည်။ နောက်အခေါက်မှာ အပေးအယူမျှပြီး တစ်ယောက်တလှည့် အပေါ်တက်လိုးပြီး ပြီးခါနီး မိုးအား ကုန်းစေကာ နောက်မှလိုးပြီး သုတ်ပန်းထည့်လိုက်တယ်။

မင်းမင်းနှင့်မိုး ဟိုတယ်မှ ထွက်ကာ အိမ်ကို ခဏပြန်ကြပြီး အဝတ်အစားနှင့် မိမိပိုင် ငွေကြေးများထည့်ကာ စာရေးခဲ့တယ်။

ဦးထွန်းမင်းမှာ အိမ်သို့ရောက်ပြီး စာကို တွေ့သဖြင့် ဖတ်ကြည့်ရာ

“ ဦးဦး….. ကျနော် မိန်းမ ခိုးသွားပါပြီ။ ကျနော့်မှာ ကျနော့် ချစ်သူအား မှန်ဘီလူးကဲ့သို့ ချဲ့ကြည့်နိုင်သော မျက်လုံးများ မရှိသဖြင့် ပုံမှန်သာ မြင်ရပါတယ်။ မိမိ မျက်လုံးမှ လှပသော အရာများကိုလည်း ဖျောက်ဖျက်နိုင်စွမ်း မရှိပါ။ ထို့အပြင် အချစ်ဆိုတာ ရင်ခွဲရုံမှာ ခွဲစိတ်ပြီး အချစ်ကို ရှာသင့်တာ မဟုတ်ပါ။ ရင်ခွဲရုံမှ လူများမှာ သေပြီး လူများသာဖြစ်၍ ချစ်သောစိတ်ကို ရှာလို့ မရနိုင်ပါ။ တဏှာကိုလည်း ကျနော်မှာ မလွန်ဆန်နိုင်ပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျနော်သည် သူတော်စင် မဟုတ်ပါ။ တရားရရှိပြီးသော ရဟန္တာလည်း မဟုတ်ပါ။ ထို့ကြောင့် ကိလေသာကို မပယ်ဖြတ်နိုင်ပါသဖြင့် တဏှာခေါ်ဆောင်ရာ အချစ်ခေါ်ဆောင်ရာသို့ လိုက်သွားပါပြီ။ မိမိချစ်သူကိုသာ ထာဝစဉ် မြတ်နိုးပြီး လက်ထပ်ပေါင်းသင်းသွားမှာပါ။ ကာမဟာ ဘယ်လောက်ကောင်းတယ်ဆိုတာ ကျနော် မျက်ဝါးထင်ထင် သိရပြီ ဖြစ်သဖြင့် ဦးဦး ဆုံးမစကားကို နာမထောင်သော တူတော်မောင်အား ခွင့်လွတ်ပါ”

ဦးထွန်းမင်းမှာ

“ ဟာကွာ ဒီကောင်တော့ကွာ” 

လို့ နဖူးကိုသာ ရိုက်လိုက်ပြီး ထိုင်ခုံပေါ် အရုပ်ကြိုးပြတ် ထိုင်ချလိုက်လေတော့သည်…။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။