နူးညံ့သော ကြမ်းတမ်းခြင်း အပိုင်း ( ၃ )

နူးညံ့သော ကြမ်းတမ်းခြင်း အပိုင်း ( ၃ )

{ဇာတ်သိမ်းပိုင်း}

ကိုမောင်တုတ် ရေသည်။

ထို့နောက် တွင် လူချင်းခွါလိုက်ပြီး ရမ္မက်ထန်နေသော မျက်လုံများဖြင့် နှစ်ဦးသား အကြည့်ချင်း ဆုံကြပြီးနောက်တွင် ဝေဖုန်းက ဆက်ခနဲ အန်တီဆွေ့အား ပေ့ွလိုက်ပြီး အန်တီဆွေ့၏ အခန်းတွင်သို့ ပွေ့ချီသွားလေသည်။အခန်းတွင်းသို့ ရောက်သောအခါတွင် အခန်းတံခါးပင် မပိတ်နိုင်တော့ပဲ အန်တီဆွေ့အား ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲချလိုက်ပြီး အန်တီဆွေ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အုပ်မိုးလျှက် နှုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းများ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပေးလိုက်သည်။ 

လက်များကလဲ အန်တီဆွေ၏ နို့များကို ဆုတ်နယ်ပေးလိုက်၊ စကပ်အားလှန်၍ အန်တီဆွေ၏ ပေါင်သား ဖြူဖြူကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေလေသည်။ အန်တီဆွေမှာလဲ ဝေဖုန်းပြုသမျှနုမည့် အရုပ်တစ်ခုသဖွယ် ခံယူထားသည် လားတော့မသိ။ တဟင်းဟင်းဖြင့် ဖီလင်များ တက်နေသည်။ ထို့နောက်တွင် ပက်လက် အနေအထားဖြစ်နေသော အန်တီဆွေသည် ငုတ်တုတ်ထထိုင်၍ ဝေဖုန်းဝတ်ထားသော တီရှပ်ကိုချွတ်ပေးပြီး၊ ဂျင်းဘောင်းဘီ ကျယ်သီးများကို ဖြူတ်ပေးလေသည်။ ဝေဖုန်အား အင်္ကျီနှင့်ဘောင်းဘီများကို ချွတ်ပေးသောအန်တီဆွေအား ဝေဖုန်းမှ သူမ၏အင်္ကျီများကို ချွတ်ပေးလေသည်။ 

ဘရာဇီယာ အပြာရောင်လေးသည် အန်တီဆွေ၏ နို့ကြီးများကို တွဲလောင်းမကျစေရန် ပင့်တင်ပေးထားသကဲ့သို့ ဖြစ်နေလေသည်။ထို့နောက်တွင် မပြောအဆိုနှင့် သူမအားဆွဲထူလိုက်သောအခါတွင် အန်တီဆွေ မတ်တပ်ရပ်လျှက်သား ဖြစ်သွားလေသည်။ အန်တီဆွေ၏ ခါးမှစကပ်ဇစ်ကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်သောအခါတွင် စကဒ်ကလေးသည် ကြမ်းပြင်ပေါ် သို့ ပုံလျှက်သားကျသွားလေသည်။ 

ဇာပါးအမဲရောင် အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးနှင့် အန်တီဆွေ၏ တင်ပါးဖြူဖြူကြီး တို့သည် လိုက်ဖက်ညီလှသည်။ ဝေဖုန်းတစ်ယောက် အန်တီဆေ့ွကိုကြည့်ရင်း စိတ်များထလာပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ တွန်းလဲှလိုက်သောအခါတွင် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ပိုင်သည် ကုတင်ပေါ်သို့ မှောက်လျှက်ကျသွားပြီး ခြေထောက်များမှာ ကုတင်အောင်တွင် ကျန်နေခဲ့သည်။

ဝေဖုန်းသည် အန်တီဆွေ၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်ကို ဖြဲလိုက်ကာ ဇာပါးအတွင်းခံအောက်မှ ဖုဖောင်းနေသော စောက်ဖုတ်နေရာလေးကို အတွင်းခံဘောင်းဘီအပေါ်ကပင် ပွတ်ပေးလေသည်။ အန်တီဆွေသည် ဖီလ်းလာနေပြီး အလိုးခံချင်နေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် စောက်ဖုတ်တွင် အရည်များ ရွှဲစိုနေပြီဖြစ်ကြောင်း ဝေဖုန်း သိထားလေသည်။ 

ထိုစဉ် အန်တီဆွေဘယ်လိုမှ ထင်မထားသည့် လုပ်ရပ်တစ်ခုကို ဝေဖုန်းက လုပ်လိုက်သောအခါ အန်တီဆွေနှုတ်မှ 

“ အား..အီး..အင်း..” 

ဟုပင် ရေရွတ်ရလောက်အောင် ကောင်းမွန်သော ခံစားမှုတစ်ရပ်ကို အန်တီဆွေ ခံစားလိုက် ရသည်။ဝေဖုန်းလုပ်လိုက်သည်မှာ တစ်ခြားမဟုတ်။ မှောက်လျှက်ဖြစ်နေသော အန်တီဆွေ့အား သူမ၏တင်ပါးများကို ဖုံးအုပ်ထားသော ဇာနားကွပ် အတွင်းခံဘောင်းဘီး၏ ဘယ်ညာနှစ်ဘက်ကို လက်ဖြင့်ကိုင်လိုက်ပြီး ကြိုးတစ်ချောင်း သဖွယ် ဖြစ်သွားပါမှ စောက်ဖုတ်တစ်လျှောက် ဘယ်ညာပွတ်ပေးလေသည်။ ကြိုးတစ်ချောင်းသာ ပါသော အတွင်းခံ သဖွယ် ဖြစ်သွားပြီး ဖင်ကြားထဲတွင်လည်း ထူးခြားသော ထိတွေ့မှုကို ခံစားရသည်။

ထို့နောက်တွင် လက်တစ်ဖက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီစကို ကိုင်လျှက်ပင် စောက်ဖုတ်ကြီးကို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ဖယ်လျှက် ယက်ပေးလေသည်။ အန်တီဆွေ တစ်ယောက် ကောင်းလွန်းသဖြင့် မှောက်လျှက် အိပ် နေပြီးခေါင်းကို မွေ့ယာနှင့် ကပ်လျှက်ဖြင့် တအင်းအင်းဖြင့် အော်ညည်းနေသည်။ ဝေဖုန်းကတော့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနေဆဲ။

အတန်ကြာအောင် စောက်ဖုတ်ကြီးအား ယက်ပေးပြီးသောအခါတွင် အန်တီဆွေသည် ငုတ်တုတ်ထထိုင်ပြီး ခေါင်းကိုအောက်သို့ငုံ့လျှက် ဝေဖုန်း၏ အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ထွက်ပေါ်လာသော လိင်တံကြီးအား ငုံ၍စုတ် လေသည်။ ဝေဖုန်းသည်ခေါင်းငုံ့၍ လီးစုပ်ပေးနေသော အန်တီဆွေ၏ ကျောပြင်ပေါ်မှ အပြာရောင် ဘရာဇီယာ၏ ချိတ်ကိုဖြုတ်ပေးလိုက်သဖြင့် ခေါင်းငုံ့၍ကိုယ်ကို အနည်းငယ်စိုက်ကာ လီးစုပ်ပေးေသော အန်တီဆွေ့နို့ကြီးမှာ တွဲ လောင်းကျလျှက် ဝေဖုန်း၏ပေါင်များကို ပင်ပွတ်တိုက်နေသည်။

ထိုသို့ပွတ်တိုက်နေမှုကြောင့် အန်တီဆွေ၏ နို့သီးခေါင်းများမှာ ကလိပေးသလို ဖြစ်နေသဖြင့် ထောင်ထလာ သည်။ ဝေဖုန်းကတော့ အန်တီဆွေ၏ ဆံပင်များကိုစု၍ လက်ဖြင့်ကိုင်ထားပြီး လီးစုပ်ပေးသည့် အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားလေတော့သည်။ (၁၀) မိနစ်ခန့် ကြာသောအခါတွင ်အန်တီဆွေအား ကုတင်ပေါ်တွင် ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး အနက်ရောင်အတွင်းခံကို ခုနကအတိုင်း လက်ဖြင့်ဆွဲဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ အတွင်းခံ မချွတ်ပဲ ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။

“ အင့်..အား..ရှီး..ဟင်း ”

“ အင်း ”

ဝေဖုန်းက အနောက်မှနေ၍ အန်တီဆွေက ဆောင့်လိုးနေသည်။ တင်ပါးကြီးများကို လက်ဖြင့်ညှစ်လိုက်၊ တစ်ချက်တစ်ချက် ဖြန်းကနဲ အားရပါးရ ရိုက်လိုက်ဖြင့် လိုးပေးနေသည်။ ထို့နောက်တွင် ဝေဖုန်းသည် အန်တီဆွေ၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနက်ရောင်လေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီးနောက်တွင် လက်ဖြင့်ကိုင်ထားကာ အန်တီဆွေကို ပက်လက် အနေအထား ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်ကားခိုင်းလိုက်သည်။ အန်တီဆွေက ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ခါးအောက် တွင်ခု၍ ပေါင်ကိုဖြဲထားပေသည်။ အမွေးနက်များ အောက်တွင် ဖုဖောင်နေသော စောက်ဖုတ်နီနီရဲရဲကြီးက အာထွက် လာသည်။

ဝေဖုန်းသည် တံတွေးတစ်ချက် စွတ်ပေးလိုက်သည့်အခါတွင် ပြူနေသော အန်တီဆွေ၏ စောက်စိပြူးပြူး ကြီးကို လီးထိပ်ဖြင့်ထိုးပေးနေသည်။ လက်တစ်ဖက်မှ ခုနုချွတ်ထားသော ဘရာဇီယာကို လှမ်းယူလိုက်ပြီးနောက် အန်တီဆွေ၏ မျက်လုံးတွင် ဘရာဇီယာဝတ်သလို ချည်ထားပေးလိုက်သည်။ အန်တီဆွေတစ်ယောက် ဘာမှ မမြင်ရ တော့ချေ။

ထို့ကြောင့် အင်း..အင်း. ညည်းနေသော အန်တီဆွေ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ လက်ညိုးတစ်ချောင်း ထိုးထည့်ပေးရာ အန်တီဆွေက သကြားလုံးစုပ်သလို ပြန်စုပ်ပေးသည်။ ဝေဖုန်းဘာပြီးလျှင် ဘာလုပ်မည်ကို မသိရပဲ အန်တီ့အစိကိုသာ လီးထိပ့်ဖြင့်ထိုးလိုက် လီးတန်ကြီးကို အထက်အောင် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက် လုပ်နေသည်။

ထို့နောက်တွင် အန်တီဆွေ၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီးအား လက်ဖြင့်လုံးလိုက်ပြီးနောက် အန်တီဆွေ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ဆို့ထားလိုက်သည်။ အန်တီဆွေသည် ဘာပြီးလျှင်ဘာဆက်လုပ်မည်ကို မသိရတော့ပဲ ပက်လက် အနေအထားဖြင့်သာ ဝေဖုန်းလုပ်သမျှကို မျှော်လင့်ရင်း အထိအတွေ့ကြောင့်ရသော သာယာမှုကိုသာ ခံစားလေ သည်။ ထိုသို့ပါးစပ်ထဲသို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီအား ဆို့ထားပြီးပါမှ အန်တီဆွေ၏စောက်ဖုတ်ဝသို့ သေချာချိန်၍ လီးကိုထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ ဝူး..အူး..အင့်..ဟင်း ”

ပါးစပ်ကို အတွင်းခံဘောင်းဘီဖြင့် ဆို့ထားခြင်းခံရသော အန်တီဆွေ့ထံမှ ဗလုံးပထွေး ညည်းညူသံများကြား ရသည်။ ထိုသို့ကြားလေလေ ဝေဖုန်တစ်ယောက် စိတ်ပါလေလေ ဖြစ်ကာဆောင့်ဆောင့် လိုးတော့သည်။ လီးနှင့် စောက်ဖုတ် ထိရိုက်သံ တစ်ဖြောင်းဖြောင်းနှင့်၊ အန်တီဆွေ့ထံမှ ဝူးဝူးဝါးဝါးအော်သံများကို ကြားရသဖြင့် လိင်တံမှာ မာသထက် မာလာသည်။

အန်တီဆွေ၏ အောက်မှ ထိုးကော့ပေးမှုကလဲ အံမခန်း။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ ဝင်လာသောလိင်တံအား စောက်ဖုတ်အတွင်းပိုင်း ကြွက်သားများဖြင့် ညှစ်ထားပေးခြင်းသည် အန်တီဆွေနှင့် ဝေဖုန်းတို့အတွက် ကာမစိတ်များ ကြွလာကာ အထိအတွေ့တစ်မျိုးကို ခံစားရသည်။ ထို့နောက်တွင် ဝေဖုန်းသည် အန်တီဆွေ၏ နို့ကြီးများမှ နို့သီး ခေါင်း နှစ်ဖက်ကို လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ဆွဲကိုင်ကာ အားကုန်ဆောင့်သည်။ မကြာမီပင် အန်တီဆွေသည် တအင်းအင်း ညည်းလျှက် ပြီးသွားသည်။ ထိုမှဝေဖုန်းသည် အန်တီဆွေ့ပါး စပ်ထဲဆို့ထားသော အတွင်းခံကို ဆွဲထုတ်လိုက်လေ တော့သည်။

“ အား.. အား.. အီး.. ရှီး.. ကောင်းတယ်.. ကောင်းတယ်..လုပ်..ပြီး..ပြီး..ပြီးတော့မယ်…အား…အင်းး..အား..အား.. အအ..”

အန်တီဆွေတစ်ယောက်ပြီသွားရချေပြီ။ ဝေဖုန်းထိုနည်းအတိုင်းပင် ဆက်၍ဆောင့်ပေးရာ အချက် (၆၀) ခန့်တွင် သုတ်ရည်များ ထွက်ချင်လာသဖြင့် လိင်တံကို စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အန်တီဆွေ ပါးစပ်နား သို့ ကပ်ပေးလိုက်သည်။ အန်တီဆွေသည် မျက်လုံးကို ဘရာဇီယာဖြင့် အုပ်ခြင်းခံရသဖြင့် ဘာလုပ်သည်ကို မသိ သော်လည်း အထိအတွေ့ အသိအရ အန်တီဆွေသည် လိင်တံကို နှုတ်ခမ်ဖူးဖူးများဖြင့် ကွင်းထုသလို အထက် အောက် စုပ်ပေးလိုက်လေရာ အန်တီဆွေ့ ပါးစပ်ထဲသို့ ဝေဖုန်၏သုတ်များ အဆက်မပြတ် ဝင်ကုန်သည်။

ဝေဖုန်ကလဲ တစ်စက်ကျန်သည်အထိ ဖီလ်းယူနေမလားတော့မသိ။ အတော်လေးကြာအောင် အန်တီဆွေ့ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုပြန်မချွတ်ပေ။ မျက်လုံးတွင် အုပ်ထားသော ဘရာဇီယာကိုတော့ ဖြည်ပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါ အန်တီဆွေသည် ဝေဖုန်းအား ရမ္မက်ပြည့်သော မျက်လုံးမျာဖြင့် ကြည့်ရင်း သူမ၏တံတွေးများနှင့် ဝေဖုန်းလီးစုပ်ခြင်း ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အရည်ဖြူဖြူမျာသည် ပါးစပ်ထဲမှအပြင်သို့ လျှံကျလေတော့သည်။ ဝေဖုန်းသည် ထိုအခါမှ ဘေးတွင် စောင်းစောင်းလေးအိပ်ရင်း အန်တီဆွေ့နိုများကို ပွတ်သတ်ပေးသည်။ တစ်ချီပြီးသွားသဖြင့် အားပြန်ဖြည့်တဲ့သဘော...

.....................................................................................................................................

ကုတင်ပေါ်တွင် တစောင်းလေးကွေးကာ အိပ်နေသော အန်တီဆွေအား ဝေဖုန်းက ဖက်ထားသည်။ ဝေဖုန်း ၏ လက်များသည် အန်တီဆွေ၏ နို့များကိုပွတ်သတ်ပေးနေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးများကို လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ဖိကာဆွဲ ထုတ်ပေးနေသည်။ မကြာမီပင် နို့သီးခေါင်းလေးများသည် မာတောင်လာသည်။ ဝေဖုန်းကိုယ်တိုင်လဲ ပထမတစ်ချီ ပြီးသွားသည့်အတွက် အနည်းငယ် မောပန်းနေသဖြင့် လီးမှာအောက်သို့ ငိုက်စိုက်ကျနေသည်။ 

အန်တီဆွေကတော့ ဝေဖုန်းနို့ပွတ်ပေးနေသည်ကို ဇိမ်ခံကာ မျက်လုံးများ မှေးကာမှိန်းနေသည်။ဝေဖုန်းသည် ရှူးပေါက်ချင်လာသဖြင့် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ အန်တီဆွေ တစ်ယောက်ကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ကွေးနေဆဲ။ ဝေဖုန်း ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး အခန်းဝသို့ကြည့်လိုက်ကာမှ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ 

သူတို့နှစ်ယောက် အခန်းထဲတွင် စိတ်ကြိုက်လိုးနေသည့် အချိန်တွင် အခန်းတံခါးကို မပိတ်မိခဲ့။ ဝေဖုန်း အတွေးတစ်ခုဝင်လာသည်။ ဒါဆို..ကေသီ..ကေသီ.. အားလုံးကိုမြင်သွားပြီလား အတွေးမဆုံးမီ အောက်သို့ငိုက်စိုက် ကျနေသော လီးပင်ပြန်မတ်ချင်လာသည်။ 

ရှူးပေါက်ပြီး သဘက်တစ်ခုကို ခါးတွင်ပတ်လိုက်ပြီး အခန်းတွင်းမှအပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ အန်တီဆွေ ကတော့ ဖလက်ပြနေတာလားမသိ ကုတင်ပေါ်တွင် ပုဇွန်တုတ်ကွေး ကွေးနေဆဲ။ ဝေဖုန်းအခန်း အပြင်သို့ ထွက်ရ သည့် အကြောင်းမှာ ကေသီဘာလုပ်နေသလဲဆိုတာ သိချင်၍ဖြစ်သည်။ အန်တီဆွေ့ကိုတော့ စားစရာတစ်ခုခု သွားစားမည်ဟု လေသံမတိုးမကျယ်ဖြင့် မှာခဲ့လေသည်။ ဝေဖုန်း အခန်းအပြင်သို့ထွက်ပြီး အခန်းတံခါးအား အနည်းငယ် ပြန်စိခဲ့သည်။ မြင်ကွင်းကတော့ ရှင်းနေသည်။ တိတ်ဆိတ်သော ကွန်ဒိုအခန်းကျယ် တစ်ခန်း၏ ဧည့်ခန်းတွင် အမျိုးသမီး တစ်ယောက် တီဗီကြည့်ရင်း ထိုင်နေသည်။ ထိုအမျိုးသမီးမှာ ကေသီကလွဲ၍ မည်သူ ဖြစ်မည်နည်း…..။

ကေသီကိုကလဲ ဝေဖုန်းအခန်းထဲက ထွက်လာတာကိုသိသည်။ ဝေဖုန်းကလဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ရေခဲသေတ္တာထဲမှ နွားနို့တစ်ပုလင်းထုတ်ကာ ကေသီအနားသို့ လျှောက်လာပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်လိုက်သည်။ ဝေဖုန်းသည် အပေါ်ပိုင်းဗလာနှင့် အောက်တွင် သဘက်အဖြူတစ်ထည်ကို ပတ်ထားသည်။ ကေသီဘာပြောမည် ဆိုတာကို စောင့်စားရင်း နွားနို့သောက်ကာ ကေသီဖွင့်ထားသော တီဗီကိုသာကြည့်နေလိုက် သည်။

“ ဝေဖုန်း..အင်္ကျီကျွတ်ကြီးနဲ့ မနေနဲ့လေ.. ဖျားအုန်းမယ်..”

“ အော်..အင်း..ရပါတယ်.. ”

“ ရပါတယ်.. မလုပ်နဲ့.. နင်နေထိုင်မကောင်းဖြစ်ရင် အန်တီဆွေ စိတ်မကောင်း ဖြစ်အုန်းမယ်..သူ့အားလပ်ရက် တွေကို အလကားဖြစ်အောင် မလုပ်ကောင်းဘူး လေဟာ.. နင်ကလဲ.. ”

“ ဟာ..ဒါဆို..မကေသီက သိသွားပြီလား… ”

“ မသိနေနိုင်မလား.. နင်နဲ့အန်တီနဲ့ အိမ်ထဲဝင်လာတည်းက ကိုသိတာ.. နောက်တော့ ဘယ်လောက်မွှန်နေလဲ မသိဘူး.. တခါတည်း.. အခန်းတံခါးတောင် မပိတ်ဘူး.. နင်ကတော့လေ.. တကယ်လက်လံတယ်.. နင်သူငယ် ချင်း ရဲထက်အတိုင်းပဲ.. မိန်းမစောက်ဖုတ်မြင်ရင် မနေနိုင်တာ.."

“ အမြဲတမ်း မြင်နေရတာမှ မဟုတ်တာပဲ.. စွဲလန်းတာပေါ့ ဗျ ”

ဝေဖုန်းက အတည်ပေါက်နှင့် ပြန်နောက်လိုက်သည်။

“ အောင်မာ..ပြောပုံက..မိန်းမတွေက နင်တို့ရှေ့မှ အဝတ်ဗလာနဲ့ နေရမှာလား ဟဲ့... ”

ကေသီကလဲ ပြုံးစစဖြင့်ပြန်တုံ့ပြန်သည်။

“ မိန်းမတွေ အားလုံးတော့ မဟုတ်ဘူးလေ... ကျွန်တော့်ရှေ့က မိန်းမတစ်ယောက် ရှိနေမယ်ဆို လုံလောက် တာပဲ .. ”

“ အောင်မာ.. ကြည့်စမ်း.. စကားကတက်တယ်. အခုလေးတင် တချီပြီးလာတာ မဟုတ်လာ..နင့်လီးက မော်တာများ တပ်ထားသလား ဝေဖုန်းရယ်.. ”

“ မသိဘူးလေ..မကေသီ မသိဘူးလား ”

“ ကောင်စုတ်... ”

မကေသီက မျက်စောင်းလှလှလေး ထိုးလိုက်သည်။ ထို့နောက် တီဗီကို ဆက်ကြည့်နေသည်။ ထိုစဉ် အန်တီဆွေ တစ်ယောက် အခန်းထဲက ထွက်လာသည်။ ကေသီကို မြင်သောအခါ..

“ အော်.. သမီး.. နိုးနေတာလား..အန်တီက အိပ်နေတာ အောင့်မေ့လို့.. ”

အန်တီဆွေ ထွက်လာသည့်ပုံစံက သဘက်အဖြူလေးကို ပတ်၍ထွက်လာခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ဝေဖုန်းနှင် ဘာတွေလုပ်ခဲ့သည် ဆိုခြင်းကို ရှင်းပြရလျှင် ခပ်ညံ့ညံ့ မြန်မာဗီဒီယို ဇာတ်ကားသဖွယ် ဖြစ်တော့မည်။

“ အော်..ဟုတ်…သမီးနိုးနေတာ ကြာပြီ..အန်တီရဲ့ ”

“ ကောင်းတာပေါ့..အန်တီက သမီးကိုနှိုးရမှာ အားနာနေတာ…”

“ အော်.. အန်တီ ဘာစားမလဲဟင်..”

“ အင်း..ဘာမှမစားဘူး..ကော်ဖီတစ်ခွက်ဖျော်မလို့…”

“ သမီး ဖျော်ပေးမယ်လေ..”

“ အင်း..ကောင်းသားပဲ..”

“ ဒါဆို ဗီဒိုထဲက အထုတ်ကို ဖျော်လိုက်.. ဖျော်လက်စနဲ့ (၃)ခွက်ဖျော်လိုက် သမီး...”

ကေသီမျက်နှာ ဝင်းပသွားသည်ကို ဝေဖုန်းသတိထားမိလိုက်သည်။ ကေသီကလဲ လျှင်မြန်စွာထ၍ အန်တီဆွေ့ အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ ထို့နောက်လက်ထဲတွင် တစ်စုံတစ်ခုကိုင်ပြီး ပြန်ထွက်လာသည်။ အန်တီဆွေဖျော် ခိုင်းသည့် ကော်ဖီသည် ကာမကြွစေရန် သောက်သုံးသည့် ကော်ဖီမှန်းသာ ဝေဖုန်းသိခဲ့လျှင်……………

မကေသီ ကော်ဖီဖျော်နေစဉ် အန်တီဆွေက အဝတ်လဲအုန်းမည်ဟုဆိုကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်သွားသည် မကေသီက သူမဖျော်လာသော ကော်ဖီခွက်များကို အသီးသီးနေရာတကျ ချပေးပြီး ဝေဖုန်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖာတွင် ဝင်ထိုင်သည်။ ဝေဖုန်းသတိထားမိသည်မှာ မကေသီ၏ မျက်နှာမှာ စပ်ဖြီးဖြီးနှင့်၊ တခဏကြာသောအခါ အန်တီဆွေ အိပ်ခန်းထဲမှ ပြန်ထွက်လာသည်။

ညဝတ်ဂါဝန် ခရမ်းရောင်လေးကို ဝတ်လာသည်။ မျက်နှာသစ်လိုက်သည်ဟု ဝေဖုန်းထင်မိသည်။ အန်တီဆွေ့ မျက်နှာမှာ ကြည်လင်လန်းဆန်းနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ အန်တီဆွေသည် ခပ်တည်တည်နှင့်ပင် ဝေဖုန်း၏အနား သို့ကပ်ထိုင်သည်။ ဝေဖုန်းသည် မကေသီဖျော်လာပေးသော ကော်ဖီကို တစ်ကျိုက်သောက်ကြည့်သည်။ အနည်း ငယ် ခါးသက်သော်လည်း ပူရှိန်းရှိန်းနှင့်၊ တစ်ခါမှမသောက်ဖူးသော အရသာမျိုး ဖြစ်နေသည်။ သို့သော်လည်း အန်တီဆွေသည် နိုင်ငံခြားသို့ မကြာခဏ ဈေးဝယ်ထွက်တက်သူ ဖြစ်ရာ နိုင်ငံခြားမှ ကော်ဖီတစ်မျိုးဟုသာ ထင်လိုက် မိသည်။

ဝေဖုန်းနည်းတူ အန်တီဆွေနှင့် ကေသီတို့ကလဲ ကော်ဖီသောက်နေကျသည်။ အန်တီဆွေနှင့် ကေသီတို့သည် ကော်ဖီခွက်ကို လက်ကမချပေ။ ထို့အပြင်အန်တီဆွေသည် ယခုအချိန်တွင် ကေသီကို ကြည့်သော အကြည့်များတွင် အဓိပ္ပာယ် ပါရှိနေသယောင်။ ကေသီကလဲ အန်တီဆွေအား ယခင်ကနှင့်မတူပဲ စူးစူရဲရဲစိုက်ကြည့်နေသည်။ 

ဝေဖုန်းစိတ်ထဲတွင် တစ်ခုခုတော့ ထူးခြားလိမ့်မည်ဟု တွေးထင်မိသည်။ ကံကောင်းပါက တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် လုံးကြီးပေါက်လှ မမ ( ၂ ) ယောက်နှင့် မိမိကိုယ်တိုင် အချစ်စခန်းဖွင့်ကြရမည် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အစပျိုးရန် လိုအပ်နေသည်။ မည်သို့လုပ်လျှင်ကောင်း မည်လဲကိုတွေးနေရင်းပင်..အန်တီဆွေက

“ တီဗီက တစ်ခုခုပြောင်းလိုက်ပါလား..ပျင်းစရာကြီး… ”

“ ဟုတ်..အန်တီဆွေ..ဘာကြည့်ချင်လို့လဲ..”

“ အင်း..ဘာကြည့်ရင်ကောင်းမလဲ..”

“ ခဏ..သမီးသွားယူလိုက်အုန်းမယ်..အသစ်တစ်ခွေရှိတယ်…”

ကေသီက အန်တီဆွေ၏အမေးများအား သွက်လက်စွာပြန်ဖြေ၍ သူမ၏အခန်းအတွင်းသို့ အပြေးတပိုင်း ဝင်သွားလေသည်။ အန်တီဆွေက ကေသီအခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်နှင့် ဝေဖုန်းအနားသို့ ပိုမိုတိုးကပ်စွာ လာထိုင် သည်။ ဝေဖုန်းလဲ မထူးတော့ပါဘူးဟု တွေးလျှက် အန်တီဆွေ့အား ဖက်ထားလေသည်။ အန်တီဆွေက ဝေဖုန်း၏ နှုတ်ခမ်းနားသို့ တိုးကပ်လာပြီး နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ စုပ်နမ်းနေလေတော့သည်။

မကြာမီ ကေသီတစ်ယောက် လက်ထဲမှ ဒီဗီဒီတစ်ခွေနှင့် ပြန်ထွက်လာသည်။ ဒါကိုဝေဖုန်းနှင့် အန်တီဆွေတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သတိပြုမိသော်လည်း သူတို့နမ်းနေသည်မှာ လုံးဝရပ်မသွားပေ။ ဆက်၍ဆက်၍ပင် အနမ်းများက ရပ်တန့်မသွားပဲ ပိုမိုကြမ်းတမ်းလာသည်။ ဝေဖုန်း၏လက်များသည် အန်တီဆွေ၏ နို့ကြီးများကို အိမ်နေရင်း ဂါဝန် ပေါ်မှနေ၍ ဆုတ်နယ်ပေးနေသဖြင့် အန်တီဆွေ့ နို့သီးခေါင်းများသည် မာထောင်လာသကဲ့သို့ သူတို့နှစ်ဦးအား ရွှန်းရွှန်းစားစား ကြည့်နေသော ကေသီတစ်ယောက် စိတ်တွေမရိုးမရွဖြစ်လာသည်။

စောက်ဖုတ်ထဲမှ ယားကျိကျိပင် ဖြစ်လာသဖြင့် မိမိလက်ဝါးဖြင့် စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ထားမိလေသည်။ လူသားသုံးဦးတို့သည် ကမ္ဘာဦးအစကို ပြန်လည်သွားရောက်ရန် အဆင်သင့် ဖြစ်နေကြသည်။ ကေသီက သူ၏ရှေ့ တွင် အငမ်းမရ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေသော ဝေဖုန်းနှင့် အန်တီဆွေတို့အား အတန်ကြာအောင် ကြည့်နေပြီးမှ ခုနကယူလာသော ဒီဗီဒီအခွေကို ဖွင့်ရန်အတွက် တီဗီရှေ့သို့ ထသွားလေသည်။ ဝေဖုန်းနှင့် အန်တီဆွေလဲ အတန်ကြာအောင် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေရာမှာ ခွါလိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် အန်တီဆွေက…

“ သမီး..နောက်ဆုံးအခွေလား... ”

ဟု ကေသီကို မေးလိုက်သည်။ ကေသီက..

“ ဟုတ်..အန်တီဆွေ..အရင်ကဟာတွေကို ဖျက်ထားလိုက်ပြီ… ”

“ အင်း..ဝေဖုန်း..တီဗီကြည့်နှင့်အုန်းနော်..ကေသီနဲ့..မနဲ့ အခန်းထဲ သွားလိုက်အုန်းမယ်... ”

ဟု စပ်ဖြီးဖြီး အမူအရာဖြင့် ပြောနေသော အန်တီဆွေကို ကြည့်ရင်း ဝေဖုန်းတစ်ယောက် ဒီအခြေအနေ ရောက်လျှင် ဘာတွေဆက်ဖြစ်လာမည်ကို အလိုလိုကြိုသိနေသည်။ ထို့ကြောင့်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ကေသီနှင့် အန်တီဆွေတို့ အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားကြသည်။ အခန်းဝသို့ ရောက်သောအခါတွင် ဝေဖုန်းအား ကေသီက..ဝေဖုန်းရေ.ခနနေရင်ခေါ်လိုက်မယ်နော်..အခွေကြည့်နှင့်ဦး..ဝေဖုန်းဘာမှမပြောပဲ တီဗီရီမုဒ်ကိုယူကာ ကေသီယူလာသောအခွေကိုဖွင့်လိုက်သောအခါတွင် သရုပ်ဆောင် များကိုမြင်သောအခါ အံသြသွားသည်။ အခြားသူများမဟုတ် အန်တီဆွေနှင့် ကေသီ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းကြသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းပြီးပါက တစ်ယောက်နို့တစ်ယောက်စို့ပေး၊ ကိုင်ပေးပွတ်ပေး..ကြသည်။ 

နောက်ဆုံး တစ်ယောက်စောက်ဖုတ် တစ်ယောက်ယက်ပေးနေကြသည်။ ကင်မရာအား ဒေါက်ဖြင့်ထောင်၍ ရိုက် ထားသဖြင့် ကင်မရာနှင့် အနည်းငယ် လှမ်းနေသောကြောင့် ကြည့်၍မကောင်းပေ။ နှစ်ယောက်စလုံး၏ ခန္ဓာကိုယ် များကိုအပြင်မှာ ထိတွေ့ဖူးသောကြောင့်လဲဖြစ်သည်။ 

သို့သော်လည်း ဝေဖုန်းတစ်ယောက် ဆက်၍ကြည်နေစဉ် အခန်းတွင်းမှ..ဝေဖုန်းရေ.. ဟူသောခေါ်သံကို ကြားလိုက်သည်။ သူမျှော်လင့်နေသော အသံဖြစ်သည်။ ဝေဖုန်းတစ်ယောက် ကမန်းကတမ်းထ၍ အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်သောအခါတွင် ကုတင်ပေါ်တွင် အနီရောင်ဘရာဇီယာနှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအနီရောင်ကို ဝမ်းဆက်ဝတ်ထားသော ကေသီနှင့်ခရမ်းရောင်ဝမ်းဆက် ဘရာဇီယာနှင့် အတွင်းခံကို ဝတ်ထားသော အန်တီဆွေ့ကို တွေ့ရသည်။

အမှန်အတိုင်း ပြောရလျှင် ဝေဖုန်းသည် မိန်းမလိုးဖူးသည်မှာ မှန်သော်လည်း နှစ်ယောက်တစ်ယောက် တစ်ခါမျှမလိုးဖူးချေ။ ထို့ကြောင့်လိုးချင်ပါသော်လည်း ဘယ်ကစကိုင်ရမှန်း မသိဖြစ်နေသည် ထို့ကြောင့်ဘာမှမစဉ်းစားတော့ပဲ ခါးတွင်ပတ်ထားသော မျက်နှာသုတ်ပဝါ အဖြူကိုချွတ်ကာ လီးတောင်လျှက်တန်းလန်းဖြင့် ကုတင်ပေါ်မှ စော်နှစ်ပွေဆီသို့ လျှောက်သွားလေသည်။

ဝေဖုန်းကုတင်ပေါ်သို့ ရောက်သောအခါ အန်တီဆွေက ဝေဖုန်းကို ပက်လက်လှန် အိပ်စေပြီး သူမသည် ဝေဖုန်းမျက်နှာပေါ်သို့ တက်ခွသည်။ အန်တီဆွေ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးသည် ဝေဖုန်းမျက်နှာနားတွင်။ သို့သော်လည်း အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကျန်နေသေးသည်။ ဝေဖုန်းပက်လက်လှန်ထားသဖြင့် လီးသည်မိုးပေါ်သို့ ထောင်မတ်နေခြင်းဖြစ်ရာ ကေသီက သူမ၏လက်ဖဝါး နုနုလေးနှင့် လီးအားရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးသည်။

ဝေဖုန်းသည် သူ၏အပေါ်သို့ တက်ခွထားသော အန်တီဆွေ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခရမ်းရောင်ကို လက်ဖြင့် ဖယ်လိုက်ပြီး အန်တီဆွေ့ကို အနောက်သို့ အနည်းငယ်ကော့စေကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျာဖြင့်အပြားလိုက် ယက်ပေးသည်။ ဆီးခုံမွေးထူထပ်စွာ ပေါက်နေသဖြင့် အမွေးနက်နက်ကြီးများရှိရာဆီမှ စောက်ဖုတ်အတွင်းသား အထိ လျှာဖြင့်အပြားလိုက် ယက်ပေးရင်း ထောင်ထွက်နေသော အစိကို လျှာဖြင့်ထိုးသည်။ အန်တီဆွေသည် တဟင်းဟင်း ညည်းညူကာ ကောင်းလွန်းသဖြင့် ဖီလင်များတက်နေသောကြောင့် အရည်များစိမ့်ထွက်လာသည်။

အစိကိုလျှာဖြင့် ထိုးသောအခါတွင် ခါးကိုကော့ကော့ပေးကာ ပါးစပ်မှ အား ဟုပင် အသံထွက်ကာ ညည်း တွားလေသည်။ ထိုအချိန်တွင်ကေသီသည် ခြေဆင်းထားသော ဝေဖုန်း၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းအားဖြဲ၍ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး လီးကိုစ၍စုပ်လေသည်။ လိင်ကိစ္စတွင်ကျွမ်းကျင်ပြီး အတွေ့အကြုံများသော လူ ( ၃ ) ယောက်၏ ချစ်စခန်းသည် မြိုင်ဆိုင်လှသည်။ အခန်းတွင်းတွင် လီးစုပ်သံများ ဖီလင်တက်၍ ညည်းသံများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေတော့သည်။

အတန်ကြာအောင် အန်တီဆွေသည် စောက်ဖုတ်ယက်ခံပြီးသည့်အခါတွင် ကေသီနှင့်နေရာချင်းချိန်းလိုက်သည်။ ကေသီကတော့ အတွင်းခံအနီကိုချွတ်သည်။ ထို့နောက်တွင် ဝေဖုန်းမျက်နှာကို ခွမထိုင်ပဲဆောင့်ဆောင့်ထိုင်ကာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများအထိ ထိမိစေရန် ဝေဖုန်းကို ယက်စေသည်။ အန်တီဆွေက ပက်လက်လှန်ထားသော ဝေဖုန်းနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် အနေအထားဖြင့် လေးဘက် ထောက်လျှက် ဝေဖုန်းလီးကိုစုပ်နေသည်။ ဝေဖုန်းကလဲ လက်တစ်ဖက်အား သူအနားတွင်ဖင်ကုန်းထားသဖြင့် ပြူထွက်နေသော အန်တီဆွေ့စောက်ဖုတ်ကို လက်ထိုးမွှေနေ သည်။

“ အား..အီး..ရှီး..အင်း..အား..”

ကေသီညည်းညူသံလား၊ အန်တီဆွေ့ ညည်းညူသံလား ခွဲခြား၍ပင် ခက်နေသေးသည်။ ဝေဖုန်းကတော့ ပထမတစ်ချီ ပြီးထားသဖြင့် တော်သေးသည်။ မဟုတ်လျှင် ဒီလိုအခြေအနေမျိုးတွင် လီးစုပ်သည့်အချိန်တွင် ပြီးသွား နိုင်သည်။ ထို့နောက် ကေသီသည် ဝေဖုန်းမျက်နှာပေါ် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေရာမှ ဆင်းလိုက်သည်။ အန်တီဆွေလဲ လီးစုပ်ခြင်းကို ရပ်လိုက်ပြီးနောက်တွင် ကုတင်ဘေးရှိ အံဆွဲအတွင်းမှ သားရေလီးတုတစ်ချောင်းကို ယူလိုက်သည်။ 

ထို့နောက်တွင် အန်တီဆွေက ဝေဖုန်းရှေ့တွင် လေးဘက်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဝေဖုန်းလဲ အန်တီဆွေ့ ကုန်းပေးထားသည့် အတိုင်းပင် အနောက်မှနေရာယူလျှက် လီးကိုအန်တီဆွေ့ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သွင်းလိုက်သည်။

“ အင်း..အား..အီး..ရှီးး..ဟင်း ”

“ စွတ်ဖြွတ်..အင့်..အား..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာကွာ..အီး..ရှီးဟင်း..ဟင်း ”

အန်တီဆွေ တစ်ယောက် ဝေဖုန်း၏လီး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဝင်သည်နှင့် ဝမ်းခေါင်းသံကြီးဖြင့် ညည်းညူနေ သည်။ ကေသီသည် အန်တီဆွေ့အရှေ့တွင် ဒူးထောက်ထိုင်ချသည်။ ရာဘာလီးတုကြီးကို လီးစုပ်သလို လက်ဖြင့်ကိုင် ကာ ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းနေသည်။ ကေသီက ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ခါးကိုကော့ထားခြင်းဖြစ်ပေရာသူမစောက်ဖုတ်ကြီးနှင့် အန်တီဆေ့ွမျက်နှာမှာ ကွက်တိဖြစ်နေသည်။ ထို့နောက် အန်တီဆွေ့၏ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ သူမစောက်ဖုတ် နေရာနှင့် တည့်အောင်နေရာချပေးသောအခါ အန်တီဆွေကအလိုက်သိစွာပင် ကေသီစောက်ဖုတ် ကိုယက်ပေးနေ သည်။

ဝေဖုန်းကတော့ အန်တီဆွေ့တင်ပါးကြီးကို တစ်ချက်တစ်ချက် ဖြန်းကနဲရိုက်ပေးလေသည်။ (၅)မိနစ်ခန့် ဝေဖုန်းက ဖင်ကုန်းပေးထားသော အန်တီဆွေ့ကိုလိုး၊ အန်တီဆွေ့ကလဲ ခါးကော့ပေးထားသော ကေသီ အဖုတ်ကို ယက်ပေးနေပြီး နောက်တွင် ( ၃ ) ယောက်သား ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းလိုက်သည်။ ဝေဖုန်းပက်လက်လှန်ချလိုက်သည်။ 

ကေသီကဝေဖုန်း၏ လီးပေါ်တွင်တက်ခွကာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ လီးကိုဆောင့်ချလိုက်သည်။ ကေသီက အပေါ်က တက်ဆောင့်နေသည်။ စကောဝိုင်းပတ်မွှေလိုက်၊ ခါးကိုဖိ၍ပွတ်လိုက်၊ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာဆောင့်လိုက်ဖြင့် ဝေဖုန်းအား စိတ်ကြိုက် တက်လိုးနေသည်။

အန်တီဆွေက ခေတ္တခဏ ဝေဖုန်းအနားတွင်လှဲနေပြီး ဝေဖုန်းရင်ဘတ်တွင် မျက်နှာအပ်ကာ ဝေဖုန်း၏ ဗိုက်သားများ နို့များကို လျှာဖြင့်ကလိပေးနေသည်။ လက်တစ်ဖက်ကလဲ ရာဘာလီးတုကို ဒစ်မြှုပ်ရုံ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းနေသေးသည်။ ထိုသို့လိုးနေရင်းမှ ဝေဖုန်းတစ်ယောက် ပြီးချင်လာသဖြင့် စိတ်ပြောင်းသည့် သဘောဖြစ် အောင် ပုံစံပြောင်းဆွဲရန်အတွက် အန်တီဆွေနှင့်ကေသီတို့အား ကုတင်စောင်းတွင် လက်ထောက်ကာ လေးဘက် ထောက် ကုန်းခိုင်းထားသည်။ ကြီးမားဝိုင်စက်သော ဖင်ကြီးတစ်လုံးနှင့် ကော့ကောက်နေသော ဖင်ကောက်ကောက် တစ်လုံးတို့သည် စောက်ပက်ကြီးများ အသီးသီး ပြူထွက်နေလျှက် ကုတင်စောင်းတွင် ကုန်းပေးထားသည် စိတ်ကြွ ဖွယ် ကောင်းလှသည်။

ဝေဖုန်းတစ်ယောက် အန်တီဆွေ့ ခါးကိုကိုင်ကာ လီးကိုထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ၁၅ ချက်လောက် အားပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုက်၊ လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကေသီအားခပ်ပြင်းပြင်း ၁၅ ချက်လောက် ဆောင့်လိုက်ဖြင့် တလှည့်စီ လိုးပေးနေသည်။ ထိုနည်းဖြင့် ပုံစံမပြောင်းပဲ လိုးနေသည်မှာ အတော်ကြာသွားသည်။ 

အန်တီဆွေတစ်ယောက် ပြီးသွားဖြင့် ခြေပစ်လက်ပစ်ပင် မေ့ွရာပေါ်သို့ ပစ်ကျသွားသည်။ မပြီးသေးသည် ကကေသီ။ ထို့ကြောင့် အန်တီဆွေ့ကို ကုတင်တွင် ကန့်လန့်ဖြတ်ကာ ပက်လက်လှန် အိပ်ခိုင်းပြီး ကေသီကပက်လက်လှန် စောက်ဖုတ်ဖြဲထားသော အန်တီဆွေ့အား စောက်ဖုတ်ယက်ရင်း ဖင်ပူးတောင်းထောင် ကုန်းပေးထားသည်။ စောက်ဖုတ်ရည်များ တံတွေးများ ဖြင့် စိုရွဲနေသော အန်တီဆွေ စောက်ဖုတ်ကြီးအား ကေသီက ယက်ပေးရင်း မိမိအားအနောက်မှ လိုးနေသော ဝေဖုန်း အလိုးကိုခံနေသည်။

အန်တီဆွေက ကေသီစောက်ဖုတ် ယက်နေသဖြင့် ဇိမ်ခံကာ မျက်စိလေး မှေးစင်းနေသည်။ ထို့နောက်တွင် ဝေဖုန်းတစ်ယောက် မခံနိုင်တော့ပဲ ကေသီဖင် ကောက်ကောက်ကျစ်ကျစ်လုံလုံးလေးကို အားပါးတရ ဆုတ်ကိုင်ကာ တရစပ်ဆောင့် သောအခါတွင် အန်တီဆွေ့ပက်လက်လှန်ကာ စောက်ဖုတ်ယက်ခံနေရာမှ ဝေဖုန်းအနားတွင်း ဒူး ထောက်ထိုင်ပြီး ဝေဖုန်း၏နို့များကို စို့ပေးနေသည်။ ဝေဖုန်းကလဲ အန်တီဆွေ့ကို တစ်ဖက်တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားရင်း လက်တစ်ဖက်မှ ကေသီဖင်သားကြီးများကို ဖြစ်ညှစ်လိုက်ပြီး အသားကုန်ဆောင့်လေတော့သည်။

“ အား..အီး..ရှိး.ကောင်းတယ်..အား.အင့်..အီး..ရှီး..ဟား..ပြီးတော့မယ်..အား ”

“ အား..အီးရှီး..အင်း..ဟင်း..အီး..အင့်.. ”

ကေသီတစ်ယောက် ကောင်းလွန်းသဖြင့် ဗလုံးပထွေးများပင် ဖြစ်လာသည်။ ဝေဖုန်းကိုယ်တိုင်လဲ ပြီးချင်ပြီ ဖြစ်သဖြင့် အားဖြင့်ဆောင့်ကာ အကြောများ စိမ့်သွားသောအချိန်တွင် လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဘေးရှိအန်တီဆွေ့ နှုတ်ခမ်းအနား လိင်တံကိုလက်ဖြင့်ညှစ်ကာ ကပ်ပေးလိုက်သည်။ အန်တီဆွေ လီးကိုစပြီး ငုံလိုက်သည်နှင့် ဝေဖုန်း လရည်များ တရဟော အန်တီဆွေ့ပါးစပ်ထဲသို့ ထွက်ကျလေတော့သည်။

အန်တီဆွေခေါင်းကိုလဲ ဝေဖုန်းမှတင်းကျပ်စွာ စုပ်ကိုင်ထားသည် အကြောင်းမှာ လီးကိုပါးစပ်နှင့် တင်းကျပ် စွာ စုပ်ပေးစေချင် သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဤနည်းဖြင့် အန်တီဆွေ့ ပါးစပ်ထဲသို့ နောက်ဆုံးလရည် တစ်စက်ကျန် သည်အထိ ထည့်ပေးလိုက်သည်။ လရည်ကုန်သွားသောအခါတွင် အန်တီဆွေက ပက်လက်အိပ်နေသော ကေသီ ဘေးသို့ မှောက်ချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းပြီး အန်တီဆွေ့ပါးစပ်ထဲမှာရော၊ ကေသီပါးစပ်ထဲမှာရော ဝေဖုန်၏ လရည်များ ရောက်ကုန်သည်။

ထူးခြားသည်မှာ နှစ်ယောက်စလုံး လရည်များကို မြိုချလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် အန်တီဆွေကို အလယ် ထား၍ ဝေဖုန်းတို့ ( ၃ ) ဦးသား ဖက်လျှက် ခေတ္တအနားယူကြလေတော့သည်။ မအိပ်ခင် အန်တီဆွေပြောသော စကားတစ်ခွန်းမှာ ................

“ အား..ကောင်းလိုက်တာ..ဒါပေမဲ့ ( ၃ ) ယောက်လုပ်တာ တခြားပုံစံတွေ ကျန်သေးတယ် သိလား… ” 

ဟူ၍။

...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

နူးညံ့သော ကြမ်းတမ်းခြင်း အပိုင်း ( ၂ )

နူးညံ့သော ကြမ်းတမ်းခြင်း  အပိုင်း ( ၂ )

ကိုမောင်တုတ် ရေးသည်။

ကျွန်တော်ကလဲ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စဉ် ပြောပြလိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒါက တော့ ကျွန်တော်တို့ အနောက်မှာ ပြည့်တန်ဆာလား ဒါမှမဟုတ် ကကတစ်ယောက်ကိုများ လျော်ပြီးခေါ်လာတဲ့ ဘဲတွေက သူတို့ခေါ်လာတဲ့ ကောင်မလေးတွေကို လီးစုပ်ခိုင်းနေတာပါ။ အတွဲချောင်းတာ ဝါသနာပါတဲ့ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းတွေ ပြောပြချက်အရဆိုရင်တော့ ဒီလိုမျိုးတွေဟာ အဘိုးကြီးတွေ ဒါမှမဟုတ် တက္ကစီကားသမားတွေလုပ်နေကြလို့ သိရပါတယ်။ သူ့ဂွင်နဲ့သူ သူ့လမ်းကြောင်းနဲ့သူ လှုပ်ရှားတဲ့ ဇယားတွေရှိပါတယ်။ လရည်တစ်ခါထွက်ကို ၅၀၀၀ ဆိုလား။

“ ဟယ်... အဲ့ဂလိုကြီး... ”

“ ဟုတ်ပ... ဟုတ်ပ… ”

အော်.. အန်တီဆွေ ဘာမှလိုက်မမှီပါဘူးကွယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ကယ်တင်ရှင်လေး ရောက်လာပါတယ်။ သူကတော့ ခြင်ဆိုတဲ့ သတ္တဝါပါ။ အန်တီဆွေရဲ့လက်ကို ကိုက်နေလို့ အန်တီဆွေက ရုတ်တရက် ခြင်ကိုဖတ်ဆိုလှမ်း ရိုက်လိုက်တော့ သူ့မရဲ့လက်အလွဲမှာ…………

“ ဟာ…… ”

အန်တီဆွေ နှုတ်ခမ်းလေး အဝိုင်းသားဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်ငပဲကို လာထိသွားတာပါ။ ကျွန်တော်ကလဲ ရယ်ပြလိုက်ပါတယ်။ အန်တီဆွေက ပြောတယ် လူဆိုးတဲ့ ဒီလောက်ဆို ကျွန်တော်လဲ သဘောပေါက်ပြီမို့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ အန်တီဆွေ့ကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲကို ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်တို့ ( ၂ ) ယောက်ရဲ့ တောင်မရောက် မြောက်မရောက် ဖြစ်နေတဲ့ ကန်တော်ကြီးထဲက အခြေအနေကို အသက်ပေးပြီးတော့ ကယ်တင်ပေးတဲ့ အမည်မသိ ခြင်ကို ကျေးဇူးတင်မိတာအမှန်ပါ။

အန်တီဆွေက ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ သူမရဲ့လက်ချောင်းလှလှ လက်သည်းချွန်ချွန် လေးတွေဟာကျွန်တော့ရဲ့ ဝမ်းဗိုက်သားကို အင်္ကျီပေါ်ကနေပြီး ဖွဖွလေး ကုတ်ခြစ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်ကလဲ အန်တီဆွေကိုဖက်ထားတယ် ဆိုပေမဲ့ ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေက အငြိမ်တော့ မနေပါဘူး။ သူမကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေပြီးသူမဝတ်ထားတဲ့ ဘရာဇီယာချိတ်လေးကို အင်္ကျီပေါ်ကနေပဲ အသာလေး ဆွဲလိုက်ပြန်လွှတ်လိုက် လုပ်ပေးနေရင်းတစ်ချက်တစ်ချက်မှာတော့ ကျောပြင်မှတဆင့် အောက်ကို အနည်းငယ် လျှောဆင်းသွားပြီး ကျွန်တော့်လက်တွေဟာအန်တီဆွေ့ ခါးနေရာက တီရှပ်ရဲ့နောက်ဆုံး ဧရိယာလေးကို မလိုက်ပြီးတော့ ဂျင်းဘောင်းဘီအောက်က အတွင်းခံရဲ့သရေကြိုးလေးကို ဆွဲလိုက်ပြန်လွှတ်လိုက် လုပ်ပေးနေတာ.. ဖတ်.. ဖတ် ဆိုတဲ့အသံတွေ မြည်လာတဲ့အထိပေါ့.။အန်တီဆွေကလဲ ခေသူတော့မဟုတ်။ ကျွန်တော့်ငပဲကို လာပြီးလက်ကလေးနဲ့ ဖွဖွလေးကိုင်တယ်ဗျ။ ကျွန်တော်အန်တီဆွေ့ကို ဖက်ထားရာကနေ မျက်နှာကို ဆွဲမော့လိုက်ပြီး သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းသား ဆူဆူလေးတွေကို အနမ်းမိုးရွာပါတော့တယ် ခင်ဗျာ။

အန်တီဆွေဟာ ခေသူတစ်ယောက် မဟုတ်မှန်း သူမရဲ့အနမ်းတွေကတဆင့် သက်သေခံပါတယ်။ အန်တီရဲ့အနမ်းတွေဟာ ပညာသားပါတယ်လေ။ အန်တီဆွေရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်တွေကို ဖိပြီးနမ်းပြီးတာနဲ့ အန်တီဟာသူမရဲ့လျှာကို ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်း အတွင်းသားတွေအထိ ထိုးဆွပေးပါတယ်။ သူမရဲ့လက်ကလဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ညီတော်မောင်ကို ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေပဲ ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ညီတော်မောင်ဟာ စိတ်ကြိုက်ခေါင်းထောင်ပြီးလောကကြီးကို စူးစမ်းချင်နေတဲ့အတွက် ထောင်မတ်နေပါတယ်။

ကျွန်တော်ကလဲ အရိုင်းထဲကအယဉ် တစ်ယောက်မို့ အန်တီဆွေရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့နု့ိတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေပဲကိုင်တွယ်လိုက်၊ ဘရာဇီယာပေါ်က နို့သီးခေါင်းရှိလောက်မဲ့ နေရာကိုမှန်းပြီးတော့ ချေပေးလိုက်လုပ်နေပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတဲ့ အချိန်ကာလဟာ အသက်ရှုသံတွေ မြန်ဆန်နေကြပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့အသက်ရှုဖို့မေ့နေကြပါတယ်။

အန်တီဆွေ့ ညီမလေးရှိရာကို ဂျင်းဘောင်းဘီပေါ်ကတဆင့် စမ်းသပ်လိုက်ပေမဲ့ ဘောင်းဘီဟာ ထူတဲ့အတွက် သေချာတော့ ထိထိမိမိမရှိလှပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အထိအတွေ့ကတော့ ပူနွေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ဟာမိနစ် (၂၀) လောက်ကို အငမ်းမရ နှုတ်ခမ်းချင်းဆက်လျှက် နမ်းရှံ့ပြီးချိန်မှာတော့ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းခွါလိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှသာ အသက်ရှုတောင် ကျပ်နေကြတယ်ဆိုတာကို သတိထားမိကြတာပါ။ အန်တီဆွေက ကျွန်တော့်ကို လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ ယခုလိုပြောပါတယ်။

လူဆိုး.. အရမ်းဆိုးတာပဲကွာ တဲ့…။ လူဆိုးလေး တစ်ယောက်ဟာ အသက် (၃၈) အရွယ် အန်တီတစ်ယောက်ကို တစ်စုံတစ်ခု တောင်းဆိုလိုက်ပါတယ်။ ရှိတာအကုန်ထုတ်ဖို့ တောင်းဆိုတာမဟုတ်ပဲ ဝတ်ထားသမျှ အကုန်ချွတ်ဖို့အတွက် တစ်နေရာသွားဖို့ပါ။

အချိန်ဆိုတာ စက္ကန့်နဲ့အမျှ တန်ဖိုးရှိလှပါတယ်။ ဒါကြောင့်ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီဆွေတို့ နှစ်ယောက်သား ပါကင်မှာထိုးထားတဲ့ ကားဆီကို လက်ချင်းတွဲပြီး အပြေးတစ်ပိုင်း ထွက်လာခဲ့ကြပါတယ်။ အန်တီဆွေကတော့ ဆယ်ကျော်သက်လေးလို ပျော်ရွှင်နေလေရဲ့ ကားပေါ်ရောက်တော့

“ အန်တီ... ဘယ်သွားကြမလဲဟင်.. ဟိုတယ်သွားမလား ”

“ ဟိုတယ်တော့ အဆင်မပြေဘူး.. အန်တီ မသွားချင်ဘူးကွာ… ”

“ ဒါဆို ဘယ်သွားမလဲ……… ”

“ အင်း…….အန်တီ့ အိမ်ပဲသွားမယ်………… ”

“ ကွန်ဒိုကို ပြောတာလား... ”

“ မဟုတ်ဘူး... သော့မပါဘူးကွ… အန်တီ့ ဘောက်ထော် အိမ်... ”

“ ဖြစ်ပါ့မလား… ”

“ ဒီအချိန်ဆို ဦးငယ်တို့လင်မယား အိပ်နေပြီ.. ကောင်မလေးပဲရှိတာ... ဖြစ်ပါတယ်…အလုပ်ရှိတယ်ပေါ့ ”

“ အင်း... ”

မြို့တွင်းမှာ တစ်နာရီ မိုင်(၆၀)ဟာ အတော်လေး မြန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ တစ်နာရီ ဘယ်နှမိုင်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် အန်တီအိမ်ကို အမြန်ရောက်ဖို့ ကားလီဗာကိုပဲ ဖိနင်းနေပါတယ်။ အန်တီကတော့ ဘေးကနေပြုံးစစနဲ့ကျွန်တော့် ကိုကြည့်နေပါတယ်။ အန်တီဆွေ့ အိမ်ရောက်တော့ ခြံစောင့်က တံခါးလာဖွင့်ပေးပြီး နောက်မှာတော့ကျွန်တော်တို့ အိမ်ထဲဝင်ကြပါတယ်။ ဟုတ်ပါတယ် အန်တီဆွေ့အိမ်မှာ လူမရှိသလိုကို ဖြစ်နေတာပါ။ အားလုံးက သူ့အခန်းသူ ရှိနေကြပါတယ်။

အိမ်ဖော်ကောင်မလေးကိုလဲ အလုပ်ရှိတယ် ကော်ဖီ ( ၂ ) ခွက် အခန်းထဲလာပို့ ဆိုပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့လှေခါးကတဆင့် အန်တီဆွေ့အိမ်ရဲ့ အပေါ်ထပ်ကို တက်လာခဲ့ပါတယ်။ လှေခါးတက်တော့ အန်တီ့နောက်ကလိုက်တက်လာတာမို့ နိမ့်တုန်မြင့်တုန်ဖြစ်နေတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီအောက်က အန်တီ ဖင်တုံးကြီးတွေဟာ တိုက်ပွဲတစ်ပွဲအတွက် စစ်ကြေညာအလား ဖြစ်နေပါတယ်။ သေချာတာကတော့ ကျွန်တော် ဒီနေ့ညမှာ ဒီဖင်တွေကို ကိုင်ပြီးတော့ကို လိုးမှာလို့ ခိုင်မာတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ချလိုက်ပါတော့တယ်ဗျာ။

အန်တီဆွေ့ အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ အဲယားကွန်းရဲ့ အေးမြလတ်ဆတ်တဲ့ လေအေးလေးနဲ့အတူ လာဗင်ဒါ ရနံ့လေးက ဖုံးလွှမ်းသွားပါတယ်။ အန်တီဆွေ့ အခန်းပြင်ဆင်မှုကတော့ ရှင်းလင်းသပ်ရပ်လှပါတယ်။နှစ်ယောက် အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ DAMLOPP စပရိန်မွေ့ရာကြီးဟာ အလွန်တရာမှ လိုက်ဖက်လှပါတယ်။ ကုတင်ခြေရင်းမှာတော့ ၄၂ လက်မ FLAT တီဗီတစ်လုံး၊ တီဗီစင်ဘေးမှာတော့ အန်တီဆွေ့ စာကြည့်စားပွဲပါ။ အခန်းရဲ့ ညာဘက်နံရံကပ် ဘီဒိုကြီးတစ်လုံးနဲ့အတူ ဘယ်ဘက်မှာတော့ ရေချိုးခန်းအိမ်သာတွဲရက် အခန်းတစ်ခန်းရှိပါတယ်။အခန်းထဲကို လေ့လာနေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို အန်တီဆွေက..

“ ဘာတွေ ကြည့်နေတာလဲ.. ”

“ ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး…… ”

ကျွန်တော်လဲ ခပ်သွက်သွက် အန်တီဆွေ့ခါးက ပြေးဖက်လိုက်ပါတယ်။ အန်တီဆွေက ခနလေးဟု တိုးတိုးလေး ပြောပြီးတော့ ဟန်မပျက်ဖိုင်တွဲတစ်ခုကို ယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ စာကြည့်စားပွဲမှာ နှစ်ယောက်သားထိုင်ပြီး ဖိုင်တွဲကို ဟိုလှန်ဒီလှော လုပ်နေရင်း…

“ ဒေါက်…ဒေါက်…အန်တီဆွေ ကော်ဖီရပြီ... ”

“ အေး..ဇာခြည်..ဝင်ခဲ့… ”

အိမ်ဖော်ကောင်မလေး ဇာခြည်က ကော်ဖီခွက်နှစ်ခွက်ကို ကျွန်တော်တို့အရှေ့ လာချပေးပါတယ်။ ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့...

“ အန်တီ..သမီးသွားတော့မယ်..ဘာခိုင်းအုန်းမလဲ.. ”

“ ဘာမှ မခိုင်းတော့ပါဘူး... နင်လဲ အိပ်ချင်အိပ်တော့လေ.. ”

“ ဟုတ်.. အန်တီ… ”

ဇာခြည်ဆိုတဲ့ အိမ်ဖော်မလေးကတော့ မိန်ကလေးပီပီ စပ်စုတဲ့အကြည့်နဲ့ ကျွန်တော်ကို အကဲခတ်နေတာတွေ့ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ဖိုင်တွဲကိုကြည့်လိုက် Calculator ကို တဖြောင်းဖြောင်းနှိပ်လိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေပါတယ်။ ဇာခြည်ကိုပြန်ပြီး အကဲခတ်လိုက်တော့ သူတကယ်ပဲ ကျွန်တော်တို့ အလုပ်ရှုပ်နေတယ်ဆို တာ ယုံသွားတဲ့ မျက်နှာပေးနဲ့မို့ စိတ်အေးရပါတယ်။ အိမ်ဖော်ကောင်မလေး အခန်းထဲက ပြန်ထွက်သွားပြီဆိုတာနဲ့ အချိန် မဆိုင်းတော့ပဲ ထိုင်နေတဲ့ အန်တီဆွေကို ဆွဲထူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းအကျပ် စုပ်နမ်းနေမိပါတော့တယ်။

အန်တီဆွေကလဲ ကျွန်တော်ကို အလိုက်သင့် ပြန်နမ်းပါတယ်။ အနမ်းတွေဟာ ရမ္မက်တွေ ပါနေတဲ့အတွက်ကြမ်းလှပါတယ်။ အန်တီဆွေ့ အောက်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ကျွန်တော့နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဆွဲဆွဲပြီး စုပ်ပေးလိုက်တာ ပြတ်ထွက်မလားတောင် မှတ်ရပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ဦးရဲ့ လက်တွေဟာ ခန္ဓာကိုယ်တွေရဲ့ အဓိကကျတဲ့ နေရာတွေမှာ ပွတ်သတ်လို့။ (၁၀) မိနစ်ခန့်ကြာအောင် နမ်းပြီးတဲ့အခါမှာ ကျွန်တော်တို့ဟာ နှုတ်ခမ်းချင်း ခွါလိုက်ပါတယ်။

ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး မွတ်သိပ်စွာကြည့်ရင်း အန်တီဆွေ့အင်္ကျီကို ကျွန်တော်က ချွတ်ပေးသလို၊အန်တီဆွေကလဲ ကျွန်တော့်အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးပါတယ်။ကျွန်တော်ကတော့ အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်း သွားပြီဖြစ်ပေမဲ့ အန်တီဆွေ့ ဆီမှာတော့ သူမရဲ့ရင်သားနှစ်မွှာကိုထိန်းထားတဲ့ ဘရာဇီယာ အမဲရောင်လေးသာ ကျန်နေပါတယ်။ ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ အန်တီဆွေရဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီကို ကျွန်တော်ချွတ်ပါတယ်။ အန်တီဆွေကလဲ ကျွန်တော့်ကို ပြန်ပြီးတော့ ဘောင်းဘီချွတ်ပါတယ်။

ကျွန်တော်ရဲ့ချည်သား ဘောင်းဘီတိုလေးဟာ အလွယ်တကူ ကျွတ်ပေမဲ့ အန်တီဆွေ့ရဲ့ ဂျင်းဘောင်ဘီဟာ ကျပ်နေတာကြောင့် သူမရဲ့ပေါင်တံနေရာမှာ တစ်နေပါတယ်။ အန်တီဆွေကိုယ်တိုင်ပဲ ဖင်ကြီးကို ယမ်းပြီးတော့ ပေါင်မှာတစ်နေတဲ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ပါတော့တယ်။

အန်တီဆွေ့ရဲ့ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ပေါ်မှာ အန်တီဆွေကို ကျွန်တော်ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ဖိထားပါတယ်။ လုံဝန်းတဲ့ နို့တွေဟာ အနည်းငယ်ပျော့သယောင် ဖြစ်နေပေမဲ့ အောက်ကိုတွဲမကျသေးပါဘူး။ ဘရာဇီယာ အမဲလေးကိုအပေါ်လှန်တင်ပြီးတော့ နို့တွေကို စို့ပေးနေတာပါ၊ အန်တီဆွေ့ရဲ့ အညိုရောင် နို့သိးခေါင်းများဟာ ကျွန်တော်စို့နေတဲ့ အချိန်အတွင်းမှာပဲ မာထောင်ပြီး အပေါ်ကို ထိုးထွက်နေပါတယ်။

ဒီနေရာမှာ ကျွန်တော်တစ်ခု ပြောစရာရှိပါတယ် ကျွန်တော်ဟာ စော်ချပြီဆိုရင် နို့စို့တဲ့အပိုင်းမှာ အခုလိုပုံစံနဲ့ပဲ အရင်ဆုံးနို့ကို စို့လေ့ရှိပါတယ်။ ဘရာဇီယာကို မချွတ်ပဲ ဘရာဇီယာ ရင်အုပ်ထဲကနေပြီး နို့တွေကို အပေါ်ကို ပင့်တင်ပြီးတော့ စို့တာပါ။ ကျွန်တော်အရမ်းကြိုက်တဲ့ အနေအထားပါ။ တချို့စော်တွေက အားမလိုအားမရ ဖြစ်ပြီးတော့ ဘရာကိုချွတ်ချင်ပေမဲ့ ကျွန်တော်က ပေးမချွတ်ပါဘူး ဘာလို့လဲဆိုတော့ အောက်မှာဆက်ဖတ် ကြည့်ကြပါ။

အန်တီဆွေ ကိုယ်တိုင်လဲ ဘရာဇီယာရဲ့ ချိတ်တွေကို ဖြုတ်ပေးဖို့ ကျန်ပေမဲ့ ကျနော်လက်မခံပါဘူး။ကျွန်တော် ဘယ်ဘယ်က နု့ိတွေကို စို့နေရင် ညာတစ်ဖက်က နို့တွေကိုလက်နဲ့ညှစ်လိုက်၊ နို့သီးခေါင်းလေးကိုလက်ညိုးလက်မနဲ့ ဖိချေလိုက် လုပ်နေပါတယ်။ အန်တီဆွေကတော့ တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းလို့နေပါတယ်။

ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ကျွန်တော်ဟာ အန်တီဆွေရဲ့ဗိုက်သား ဆူဆူဝင်းဝင်းလေးတွေကို လျှာလေးနဲ့ယက်လိုက်၊ချက်နေရာကို လျှာနဲ့စက်ဝိုင်းဝိုင်းပေးလိုက် လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ အန်တီဆွေရဲ့အောက်က ပင်တီအနီရောင်လေးရဲ့အလယ်ဗဟိုမှာတော့ အကွက်တစ်ကွက်တွေ့ပါတယ် ဒါဟာအောင်မြင်စွာ သိမ်းပိုက်ရမဲ့ တောင်ကုန်းတစ်ခုရဲ့အလံဖြူပါပဲ။

အန်တီဆွေ့ ပင်တီလေးကို ကျနော် တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ လိပ်ပြီးချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ညနေက အန်တီဆွေနဲ့တီသက်တို့ရဲ့အပြာခွေကို ကြည့်ထားပေမဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာအနားမှာ အရှင်လတ်လတ်တွေ့လိုက်ရတဲ့ အန်တီဆွေ့စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ ဆီးခုံမွှေး မဲမဲထူထူကြီးတွေကြားမှာ ဖုဖောင်းပြီး လှပနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လဲ မနေနိုင်တော့ပဲ…

လှလိုက်တာ အန်တီဆွေရယ်.. လို့ တစ်ခွန်းထဲပြောပြီးတော့ အန်တီဆွေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အလျားလိုက်လျာနဲ့ယက်ပါတယ်။ ထိုးထောင်နေတဲ့ အစိလေးကိုလျှာနဲ့ တို့ပေးလိုက်တိုင်း အန်တီဆွေတစ်ယောက် တွန့်တက်သွားပြီးတော့ အင့်..အင့်… ဆိုတဲ့ အသံလေးတွေတောင် ထွက်လို့လာပါတယ်။ အန်တီဆွေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာတော့ ဖီလ်းလာလို့ ထွက်နေတဲ့ သူမရဲ့အရည်တွေရယ်၊ ကျွန်တော်ယက်လို့ ပေနေတဲ့ ကျွန်တော့် တံတွေးတွေရယ် ခွဲခြားလို့မရလောက်အောင်ကို စိုရွဲလို့နေပါတယ်။

“ အင့်…အား..ကောင်းတယ်..သား..အစိလေးကို တို့ပေးပါအုန်း..ကြမ်းကြမ်းလေး..အား..အီး..ရှီး..ဟင်း... ”

အန်တီဆွေတစ်ယောက် ကျွန်တော်ရဲ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ သူမကိုယ်တိုင် ပေါင်ကိုကားထားပြီးသူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို ကျွန်တော်ရဲ့ မျက်နှာဝင်သွားမလား ထင်ရလောက်အောင် ဖိထားပါတယ်။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကလဲ အတွင်းခံ မချွတ်ရသေးတာကြောင့် ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးဟာ တစ်စုံတစ်ခုနဲ့ဖမ်းပြီး ထိမ်းထားသလို ဖြစ်နေတာကြောင့် အနဲငယ်အောင့်လာပါတယ်။

ဒါကြောင့် ကျွန်တော်ဘာဂျာမှုတ်တာကို ရပ်လိုက်ပြီးတော့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။အဲ့လိုဆွဲချွတ်လိုက်တဲ့ အခါမှတော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ ကျွန်တော်လီးဟာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး စစ်မြေပြင်ကိုထွက်တော့မဲ့ ရဲရင့်တဲ့စစ်သူကြီး တစ်ယောက်ပမာ မာန်ဖီလို့နေပါတယ်။ အန်တီဆွေက ကျွန်တော့်လီးကို လာကိုင်ပြီးရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ပက်လက်လှန်ထားတဲ့ အန်တီဆွေ့ဘေးမှာ ဒူးထောက်ရက်။ အန်တီဆွေ့နှုတ်ခမ်းတွေဆီကို လီးတည့်တည့်ချိန်ပြီး မှုတ်ခိုင်းဖို့ရာ မဝံ့မရဲဖြစ်နေတာကြောင့်မို့ အန်တီဆွေ့ရဲ့ညာဘက်နို့အုံကြီကိုသာ ဆုတ်ကိုင်လို့ ထားမိပါတယ်။ အန်တီဆွေ က.....

“ သား...လာ...လှဲလိုက်လေ…… ”

အန်တီဆွေ့စကားဆုံးတာနဲ့ ကျွန်တော်ဒူးထောက်ထိုင်နေရာကနေပြီး ပက်လက်လှန် လှဲချလိုက်ပါတယ်။အန်တီဆွေက ကျွန်တော့်ပေါင်နှလုံးကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီးနောက် ကျွန်တော်လီးဒစ်ဖျားလေးကို လျှာနဲ့စပြီးသပ်လိုက်ပါတယ်။ ဖော်မပြနိုင်လောက်တဲ့ အထိအတွေ့တစ်ခု ခံစားနေရချိန်မှာ အန်တီဆွေဟာ လီးကိုဒစ်မြုပ်ရုံအထိပဲ ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကတော့ ကျွန်တော့်ဥနှစ်လုံးကိုလက်ကလေးနဲ့ ပွတ်သတ်ပေးနေရင်း လီးကိုအာဂေါင်ထဲ အထိရောက်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

“ အီး... အား... ကောင်းလိုက်တာ အန်တီဆွေရယ်... ”

အန်တီဆွေကတော့ ဘာမှပြန်မပြောပါ။ သူမဟာ ကုန်းပြီးလီးစုပ်နေတဲ့အတွက် သူမရဲ့ မျက်နှာပေါ် ဝဲကျနေတဲ့ဆံပင်တွေကို ကျွန်တော်လက်ဖျားနဲ့ စုချည်ပြီး ကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။ အန်တီဆွေရဲ့ နို့တွေဟာ သူမခါးကိုကိုင်းထားတဲ့အတွက် အောက်ကိုတွဲကျနေပြီး၊ သူမနို့သီးခေါင်းတွေကတော့ တစ်ချက်တစ်ချက် ကျွန်တော့်ရဲ့ပေါင်တွေကို လာရောက်ပွတ်သတ်နေပါတယ်။ (၅) မိနစ်ခန့်ကြာတော့ ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ပဲ အန်တီဆွေကိုကုတင်ခြေရင်းမှာ ခေါင်းထားတဲ့ အနေအထားအတိုင်း ပက်လက်လှန်လိုက် စေပါတယ်။

သူမဟာ ဒူးထောက်နေတာမို့ အရှေ့ကိုလှဲချလိုက်ရင်း မှောက်ရက်အနေအထားဖြစ်မှာမို့ အနောက်ကိုလှန်ချလိုက်တာပါ။ အခုအချိန်မှာ ခေါင်း ရင်တွေ၊ ခြေရင်းတွေထက် အရေးကြီးတာ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ကျွန်တော့်လီးရောက်ဖို့ပဲ မဟုတ်ပါလား။ ပက်လက် အနေအထားနဲ့ ပေါင်းကားထားတဲ့ အန်တီဆွေ့ စောက်ဖုတ်ကို ကျွန်တော်လီးနဲ့အပေါ်အောက် စုန်ချည်ဆန်ချည် ပွတ်လိုက်ပါတယ်။ လီးကိုအရင်းက ကိုင်ပြီးတော့ အစိရှိတဲ့နေရာကိုလဲ လီးထိပ်နဲ့ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ အန်တီဆွေတစ်ယောက် မျက်လုံးတောင်မဖွင့်နိုင်ရှာပဲ ဟင်း..ဟင်းး..လို့သာ ညည်းတွားနေပါတယ်။

“ သား... ထည့်လိုက်တော့လေ… အချိန်မဆွဲနဲ့တော့ ”

အန်တီဆွေ့ထံမှ လေသံတိုးတိုး ထွက်လာပါတယ်။ အန်တီဆွေအသံကြားမှပဲ ကျွန်တော်သတိထားမိတာပါ။သူမ အခန်းမှာဖြစ်တဲ့အတွက် အချိန်အရမ်းဆွဲလို့ မရဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်သဘောပေါက်တဲ့အတွက် ကျွန်တော့်လီးကို အန်တီဆွေ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ချက်ထဲ ဝင်အောင်ဆောင့်ထိုးလိုက်ပါတယ်။

“ အင့်... အီး…… ”

အန်တီဆွေ နာသွားဟန်တူပါတယ်။ မျက်လုံးကြောကြီးတွေရှုံ့ပြီး အံကိုကြိတ်ထားပါတယ်။ လီးကအထဲကိုရောက်သွားတော့ နဂိုကတည်းက အရည်ထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ ပြည့်ကျပ်နေပါတယ်။ အန်တီဆွေ့အဖုတ်က အတော်လေး အလတ်ကြီးရှိပါသေးတယ်။ ကျွန်တော်ဆောင့်ချက်တွေကိုလဲ ပြန်ပြီးတော့ညှစ်ပေးထားပါတယ်။တချက်တချက် ပြန်ပြန်ပြီး ကော့ပေးပါသေးတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ကိုတင်ပြီး ဆောင့်ပါတယ်။အန်တီဆွေ့နို့တွေကို ကုန်းစို့လိုက်.. ဆောင့်လိုက်၊ နို့သီးခေါင်းတွေကို လက်မလက်ညိုးနဲ့ ဖိပြီးချေလိုက်ပေါ့။

“ အား..အီး..အင့်..ရှီ..ဟင်း..အင်း..အား..အိ…အင်း…ဟင်း..ဟင်း ”

အန်တီဆွေ့ဆီက ညည်းတွားသံတွေ ထွက်နေပါတယ်။ အန်တီဆွေ တစ်ယောက် အရမ်းကောင်းနေပါပြီ။

“ ကောင်းလား အန်တီ... ”

“ အင်း.. ကောင်းတယ်… သား.. ဆောင့်ကွာ. အားပါပါဆောင့်... အန်တီပြီးချင်ပြီ..အီး..အင်း... ပြီးချင်နေပြီး..ဆောင့်...ဖိပြီးဆောင့်.. ”

အန်တီဆွေ့ဆီက မဝံ့မရဲ၊ မချိတင်ကဲ တောင်းဆိုသံတွေ ထွက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အရှိန်ကိုမြှင့်ပြီး ဆောင့်လိုက်တဲ့အခါမှာ ပါးစပ်ထဲကို လက်ညိုးထည့်ပြီး စုပ်လိုက်ရင်း ခံစားရတဲ့ အရသာမျိုး ကျွန်တော့် လီးကခံစား လိုက်ရပြီး အန်တီဆွေကလဲ လက်နှစ်ဖက်ကို အိပ်ယာခင်းတွေကို ဆုတ်ကိုင်ရင်း ခြေထောက်ကို ကြွကာခါးကိုကော့ထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လီးကလဲ အောက်ကိုဖိချလို့ မရလောက်အောင်ကို အန်တီဆွေ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားက စုပ်ပြီးညှစ်ထားပါတယ်။

၂ မိနစ်လောက် ကြာတော့ ပက်လက်အနေအထား ခါးကိုကော့ထားတဲ့ အန်တီဆွေ တစ်ယောက် အောက်ကိုပြန်ကျသွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အန်တီဆွေ ပြီးသွားပြီဆိုတာသိလို့ အလိုက်သင့်ပုံမှန် လေးညှောင့်လိုးပေးနေပါတယ်။ အန်တီဆွေ တစ်ယောက် မျက်လုံးတောင် မဖွင့်နိုင်တော့ပဲ အသက်ရှုသံ တဟင်းဟင်းနဲ့ အနားယူနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လဲ အလိုက်သိစွာနဲ့ ဖြည်းဖြည်းနဲ့ သာသာယာယာပဲ လီးကိုအသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေတာ ( ၅ ) မိနစ်လောက်ကြာတော့ အန်တီဆွေမျက်လုံး ပွင့်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြပြီး..

“ ချစ်လိုက်တာ သားရယ်…သား..မပြီးသေးဘူးလား ”

“ ဟင့်အင်း အန်တီဆွေ…. ”

သူမခေါင်းထောင်လာပါတယ်။ ကျွန်တော့်ပါးကို နမ်းချင်လို့ ခေါင်းထောင်လာတာပါ။ ကျွန်တော်လဲ အလိုက်သင့် ပါးကိုသူမနှုတ်ခမ်းနားကို ကပ်လိုက်တော့ ရွတ်ခနဲတစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး

“ သား... ပြီးအောင်လုပ်... အန်တီ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ... ”

အန်တီ ကုန်းလိုက်…. လို့ ကျနော်မပြောရဲလို့ စကားကိုကွေ့ပြီးတော့ ပြောလိုက်ပါတယ်။

“ သား အနောက်က ချစ်ချင်တယ်... အန်တီ ”

“ အင်း... အန်တီ ကုန်းပေးမယ်နော်... သား….. ”

“ ဟုတ်... ”

အန်တီဆွေတစ်ယောက် ကုတင်ခြေရင်းမှာ လေးဘက်ထောက် ကုန်းထားပါတယ်။ ကြီးမားပြီး စွင့်ကားတဲ့တင်ပါးဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးမှာ အကြောပြတ်နေတဲ့ အရာအနည်းငယ်နဲ့ ပင်တီသားရည်ကြိုး နေရာလောက်ပဲ အနာရွတ်ပုံစံရှိနေပြီး စင်းလုံးချောဖြူဖွေးပြီး လှပနေပါတယ်။ သူမကခါးကို အနည်းငယ် အောက်နှိမ့်ပေးထားတာမို့ကျွန်တော့်လီးကို ကုန်းထားတဲ့အတွက် ဖင်သားဖြူဖြူကြီးတွေကြားမှာ နစ်မြုပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အလွယ်တကူပဲထိုးသွင်းခွင့်ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လဲ သူမရဲဖင်သား ဖြူဖြူကြီးနှစ်လုံးကို တစ်ချစ်စီနမ်းပေးလိုက်ပြီး လီးကိုအရင်းကကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲကို သွင်းလိုက်ပါတယ်။

“ အား..အီး..အင့်..အား..ရှိး.. ”

“ ဖတ်ဖတ်.. ဖွတ်.. အင့်.. အား.. ရှိး..ဟင်း ”

လီးနဲ့စောက်ဖုတ် ရိုက်သံတွေဟာ သံစဉ်တစ်ခုသဖွယ် ထွက်နေပြီး ကုန်းထားတဲ့အတွက် အန်တီဆွေ့နို့တွေဟာ ဘရာဇီယာ မချွတ်သေးပေမဲ့ အောက်ကိုတွဲလောင်း ကျနေပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော်အကြိုက်ဆုံးပုံစံကို ပုံဖော်ဖို့ အချိန်ကျရောက်လာပါပြီး။ သူမရဲ့ဖင်သားကြီး နှစ်လုံးကို အားရှိပါးရှိကိုင်ပြီး ဆောင့်ပေးနေပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ သူမကျောပြင်က ဘရာဇီယာအနက်ရောက်လေးကို မြင်းဇက်ကြိုး ဆွဲကိုင်သလိုကိုင်ပြီး အားပါးတရ ဆောင့်ပေးပါတယ်။

အန်တီဆွေတစ်ယောက် အင့်..အင့်..ရှိး ဆိုပြီး ဖီလ်းတွေ ပြန်တက်လာပါတယ်။ အသံတွေ အရမ်းထွက်မှာကြောက်တာကြောင့် လားတော့မသိဘူး။ မျက်နှာကို အိပ်ယာခင်းနဲ့ ကပ်ထားပါတယ်။ အိပ်ယာခင်းစကို ကိုက်ထားတာ သတိထားမိပါတယ်။ အရမ်းပဲကောင်းနေလို့လားတော့ မသိပါဘူး အန်တီဆွေကို ကျွန်တော်အားပါပါဆောင့်ပေးရင်း ပြီးချင်လာတဲ့ အချိန်မှာတော့အန်တီ... ကျွန်တော် ပြီးချင်ပြီ.. စိတ်ကြိုက်ချစ်မယ်နော်..ဟု ပြောလိုက်တဲ့အခါမှာ အန်တီဆွေက ခေါင်းညိမ့်ပြတာမို့ ကျွန်တော်လဲ ဘရာဇီယာကို ကျောပြင်က ချိတ်ဖြူတ်ပေးလိုက်ပြီး ခုတင်ပေါ်ကို ခြေထောက်တစ်ချောင်း တင်ကာ သူမရဲ့ဆံပင်တွေကို ဆောင့်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကတော့ သူမတင်ပါးကြီးတွေကို ဆုတ်နယ်လိုက် တစ်ချက်တစ်ချက် ဖြန်းကနဲရိုက်လိုက်နဲ့ဆောင့် လိုးနေပါတယ်။

အန်တီဆွေကတော့ တဟင်းဟင်းနဲ့ ကြိတ်ပြီး ညည်းနေပါတယ်။ အသံအရမ်းထွက်လို့မှ မရတာကိုး။ဒါကြောင့်ထိန်းပြီး ညည်းနေပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေလဲ ပိုပိုပြီးတော့ အားပါလာပြီး ကျွန်တော့် လိင်တံတစ်ချောင်းလုံး ကျင်သလိုဖြစ်သွားပြီး ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တုန်တက်သွားပါတယ်။ ဆောင့်ချက်တိုင်မှာ ကျွန်တော့်လရည်တွေဟာ အန်တီဆွေ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ဝင်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အံကြိတ်ပြီး လရည်နောက်ဆုံးတစ်စက်ကျန်သည်အထိ အန်တီဆွေ့ ဆံပင်ကိုဆွဲကာ ဆောင့်ပေးနေပြီး မခံနိုင်တဲ့အဆုံးမှာတော့ သူမအပေါ်ကိုမှောက်လျှက် လှဲချလိုက်ပါတယ်။

အန်တီဆွေရဲ့ ကျောပြင်ပေါ်မှာ ရောက်နေတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ သူမရဲ့ကျောပြင်လေးမှာ ချွေးလေးတွေစို့နေတဲ့အတွက် လျှာလေးနဲ့ လိုက်ယက်ပေးနေမိပါတယ်။ အန်တီဆွေကတော့ အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းတွေနဲ့အနားယူနေလေရဲ့၊ (၃) မိနစ်လောက်ကြာတော့ အန်တီဆွေ့စောက်ဖုတ်ထဲစိမ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို စွပ် ဆိုပြီးထုတ်လိုက်ပါတယ်။ အန်တီဆွေက ..

“ လူဆိုးလေး.. အရမ်းကြမ်းတာပဲ.နောက်..အထဲမှာပြီးပစ်တယ်..သူများအိပ်ယာခင်းတွေပေါ်စီးကျကုန်ပြီ ”

အန်တီဆွေက ညုတုတုအသံနဲ့ ပြောပေမဲ့ ကျွန်တော်ပြုံးရုံသာ ပြုံးပြလိုက်ပါတယ်။ သူမဆံပင်တွေဟာကျွန်တော် ဆွဲဆောင့်ထားတဲ့အတွက် ရှုပ်ထွေးနေပါတယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် အလှဆုံးအချိန် ပြပါဆိုရင်လိုးပြီးစ အချိန်ပဲလို့ သတ်မှတ်ချင်ပါတယ်။ အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ အန်တီဆွေနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးသူ့ပစ္စည်း၊ ကိုယ့်ပစ္စည်းရေဆေးပြီး အပြင်ရောက်တော့အင်္ကျီတွေ ပြန်ဝတ်ပါတယ်။

အန်တီဆွေလဲ ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ ခုနကချွတ်ထားတဲ့ ဝတ်စုံကိုသာ ဟန်မပျက်ပြန်ဝတ်ရင်း အိမ်ဖော်မလေးလာပို့ထားတဲ့ ကော်ဖီကိုသောက်ကာ ခဏကြာတော့ ကျွန်တော်ပြန်ဖို့အတွက် သူမကိုယ်တိုင် တံခါးဝအထိလိုက်ပို့ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဖိုင်တွဲတစ်တွဲကိုင်ပြီး ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ ဆင်းခဲ့ရတာပေါ့။ အိမ်တံခါးဝရောက်တော့ကားပေါ်တက်ခါနီးမှာ အိမ်ဖော်ကောင်မလေး ရှိနေတဲ့အတွက် အလုပ်ကိစ္စတွေကို လျှောက်ပြောနေပါတယ်။

ပြီးတော့ ကျွန်တော်လဲ ကားကိုမောင်းထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ကား မောင်းရင်း မီးပွီုင့်ရောက်လို့ မီးနီနေတဲ့အတွက် ခေတ္တရပ်ထားစဉ်မှာ ကျွန်တော့်ဖုန်းထဲကို မက်ဆေ့တစ်စောင် ဝင်လာပါတယ်။ ပို့သူကတော့ အန်တီဆွေပါ။စာသားကတော့….

မနက်ဖြန်လဲ တွေ့ကြမယ်နော်.. မောင်… မ..အတွက် EZEE2 ဝယ်ခဲ့ပါအုန်း..တဲ့ဗျာ……….

.....................................................................................................

နောက်တစ်နေ့ နံနက်ရောက်တော့ ကျွန်တော်လဲ အန်တီဆွေ ခိုင်းထားတဲ့အတိုင်း မကေသီအိမ်ပြောင်းဖို့ကိစ္စအတွက် မကေသီရဲ့ အဆောင်ကို ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ မနက် (၈) နာရီလောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။ မကေသီမရှိဘူးလို့ပြောလို့ ကျွန်တော်ကားပေါ်ကနေပဲ ထိုင်စောင့်နေခဲ့ပါတယ်။ ညက အန်တီဆွေနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ပြန်တွေးရင်းပေါ့။ ၈ နာရီ ၁၅ လောက်မှာတော့ အန်တီဆွေ့ဆီက မက်ဆေ့ဝင်လာပါတယ်။

ဟိတ်.. ဘာတွေ လုပ်နေလဲ.. တဲ့

ကျွန်တော်ကတော့ မကေသီအိမ်ပြောင်းဖို့ စောင့်နေတဲ့အကြောင်း ပြောလိုက်ပါတယ်။ သူမဆီကတော့မက်ဆေ့ပြန်မလာတော့ပါဘူး။ (၈း၄၅) လောက်အထိ မကေသီပြန်မရောက်တာကြောင့် ကျွန်တော်လဲမနက်စာစားဖို့နီးစပ်ရာ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကို ဝင်ခဲ့ပါတယ်။ လက်ဖက်ရည်သောက်ရင်း တစ်ခုတွေးမိတာက မကေသီတစ်ယောက်ရဲထက်နဲ့ သွားအိပ်နေမလား၊ ရဲထက်ဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်ပါတယ်။ ပထမတစ်ကြိမ် ဖုန်းခေါ်သံ ဆုံးသွားပါတယ်။ရဲထက်မကိုင်ပါဘူး။ ဒုတိယအကြိမ်ဆက်တော့ ရဲထက်မောသံကြီးနဲ့…

“ လဖွတ်တဲ့မှပဲ.. ဝေဖုန်းရာ.. ဘာဖြစ်လို့ တဂွမ်ဂွမ်ဆက်နေတာလဲ… ဒီမှာလင်းဆွဲလေး တစ်ချီဆွဲနေတာကို”

သေချာပါတယ်၊ မကေသီနဲ့ ဒီကောင်ညက အတူတူရှိနေတာပါ။

“ ရဲထက်.. စောက်ရူး.. နှာဗူး.. စကားမများနဲ့.. မကေသီ ဒီနေ့အိမ်ရွေ့ဖို့ အန်တီမှာထားလို့ ငါလာစောင့်နေတာ… မကေသီရှိရင် ဖုန်းခဏပေးလိုက်... ”

“ ဟ လို.. ”

“ မကေသီ.. အစ်မ.. ကျွန်တော်အစ်မတို့ အဆောင်ရှေ့မှာ ဘယ်အချိန်ပြန်လာမှာလဲ..”

“ ဝေဖုန်းရေ.. ဆောရီး.. ဆောရီး.. ငါမေ့နေတာ.. ဆောရီးဟာ.. အခုပြန်လာခဲ့မယ်… ခဏလေးပဲစောင့်..တောင်းပန်ပါတယ် နော်… ”

မကေသီ တစ်ယောက်ရှက်စိတ်နဲ့ စကားတွေတောင် ထစ်ချင်နေပါတယ်။ ရဲထက်ကတော့ ကျွန်တော့်ကိုကောင်းကောင်းမေတ္တာပို့နေမှာပါ။ ဒါပေမဲ့မတက်နိုင်ဘူးလေ။ သူတို့အလိုကိုလိုက်ရင် ကျွန်တော် အဆောင်ရှေ့မှာရေမျောကမ်းတင်ဖြစ်တော့မှာ။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က ထိုင်ပြီးစောင့်နေတုန်း ရဲထက်ဆီက ဖုန်းဝင်လာပါတယ်။

“ မသာ... သာသနာဖျက်..မိစ္ဆာ..အခုဘယ်မှာလဲ.. ”

“ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ.. မင်းတို့ကို စောင့်နေတယ်.. ”

“ လဖြွတ်ကောင်.. ငါတို့ရောက်တော့မယ်.. အဲ့ဒီမှာပဲ အပင်းစို့ရင်း စောင့်နေ.. ”

“ လီးပဲ…သောက်ရူး..နှာဗူး..သုတ်ပိုးခေါင်းထဲရောက် သုတ်ကြောင်နေတဲ့ ကောင်.. ”

ပြောမနာဆိုမနာ ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ ရဲထက်နဲ့ကျွန်တော် ဖုန်းထဲက အယုတ္တအနတ္တတွေဆဲဆိုနေပါတယ်။မကေသီကတော့ ဘေးကရယ်နေသံကို ကြားရပါတယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး။ ရဲထက်ရဲ့ဟွန်ဒါဖစ် အနီရောင်လေးလက်ဖက်ရည်ဆိုင်ရှေ့ကို ဆိုက်လာပါတယ်။ မကေသီကြည့်ရတာ မျက်နှာကြီး နီရဲလို့နေပါတယ်။ ရဲထက်ကတော့ကျွန်တော့်ကို မကြည်သလိုကြည့်ရင်း

“ မင်း.. ဒီဝိုင်းရှင်းရမှာနော်..ဝေဖုန်း.. ”

“ ဟ… ဘာဆိုင်လို့လဲ..”

“ မင်းခေါ်လို့ ငါလာတာလေ..”

“ အေးပါ..ရှင်းပါ့မယ်..ဒီလိုမျိုး သာသနာဖျက်ပြီးရင် ရှင်းရလဲ တန်ပါတယ်ကွာ..ရဲထက်ရာ..ဟဟ ”

“ မသာ… ”

ရဲထက်နဲ့ မကေသီတို့ လက်ဖက်ရည်နဲ့ ထမင်းကြော်တစ်ပွဲစီ မှာစားပါတယ်။ ရဲထက်ကတော့ စားလိုက်ကျွန်တော့်ကို ပွစိပွစိပြောလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်လဲ မကေသီရှက်နေမှာဆိုးလို့ မစပဲနေပေမဲ့ ရဲထက်ကိုကြည့်ရင်း ရယ်ချင်နေတာကြောင့်

“ ဟေ့ကောင်..ဖြေးဖြေးစား..နင်နေအုန်းမယ်.. ”

“ မင်း အပူမပါဘူး..အေးဆေးနေ..”

ရဲထက်က ထမင်းကြော်တွေ ပလုတ်ပလောင်းနဲ့ စားနေရင်း ကျွန်တော့်ကို ပြောပါတယ်။ မကေသီကတော့ပြုံးရုံသာ ပြုံးရင်း ထမင်းကြော် စားနေပါတယ်။

“ ဟေ့ကောင်..ရဲထက်..သူငယ်ချင်း..ကြက်ဥသောက်အုန်းမလား..ပေါက်စီတို့စမူစာတို့ရော..”

“ ဘာမှ လာဖားမနေနဲ့ ဟိတ်ကောင်.. ”

“ မင်း ပေါက်စီနဲ့ စမူစာ စားပြီးမှန်းသိပါတယ်။ အားပြည့်သွားအောင်.. ကြက်ဥလေးသောက်နော်.. ”

“ လီးး.လီးး..မင်းနဲ့ငါ နောက်မှ..နောက်မှ.. စာရင်းရှင်းမယ်.. ”

မကေသီကတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ရင်း ရယ်နေပါတယ်။ ပေါက်စီနဲ့ စမူဆာလို့ပြောမှမကေသီရဲ့ နို့တွေဆီကို ကျွန်တော်အကြည့် ရောက်သွားပါတယ်။ ခိုးကြည့်လို့လားမသိပါဘူး လူမိသွားပါတယ်။မကေသီက ကျွန်တော်ကြည့်နေတာကိုသိတော့ ပြန်ပြီးပြုံးပြပါတယ်။ ကျွန်တော်စိတ်ထဲက ပြောလိုက်ပါတယ်..

ရဲထက်ရေ... ငါ့ကိုလဲ နဲနဲအမြည်းလေး ကျွေးပါလား.. ဆိုပြီးတော့။မကေသီ အိမ်ပြောင်းတာ ဘာမှပစ္စည်းမယ်မယ်ရရ မပါတော့ ကျွန်တော်တို့ အတော်လေး သက်သာပါတယ်။ မကေသီရဲ့ ပစ္စည်းတွေတင်ပြီးတော့ အန်တီဆွေ့တိုက်ခန်းရှိရာကို ကျွန်တော်မောင်းခဲ့ပါတယ်။ ရဲထက်ကတော့ အလုပ်ကိစ္စရှိတယ်ဆိုတာနဲ့ပဲ ကျွန်တော်တို့နဲ့ လမ်းခွဲခဲ့ပါတယ်။ အန်တီဆွေရဲ့ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်း ဘယ်မှာရှိတယ်ဆိုတာ မကေသီပဲသိတာမို့ ကျွန်တော်က မကေသီ လမ်းညွန်တဲ့ အတိုင်းပဲ မောင်းလာခဲ့ပါတယ်။ ရဲထက်နဲ့ မကေသီတို့ ညကဗျင်းထားတယ်ဆိုတာ သိသိကြီးနဲ့ မကေသီတစ်ယောက် ကျွန်တော်ဘေးမှာ အရှင်လတ်လတ်ထိုင်နေတယ် ဆိုတာသိလို့ ကျွန်တော့်စိတ်တွေ တစ်မျိုးဖြစ်လာပါတယ်။

အန်တီဆွေကတော့ အဲ့ဒီကွန်ဒိုတိုက်ခန်းကို နေ့လည်ပိုင်းလောက်မှ လာမှာပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော်မကေသီကို ဘေးမှာထားပြီး ကားမောင်းရာ ဖီလင်တမျိုးဖြစ်နေတာမို့ အရှိန်ဖြေးဖြေးနဲ့ပဲ မောင်းနေမိပါတယ်။နှစ်ယောက်စလုံးဟာ ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ် တိတ်ဆိတ်နေကြပေမဲ့ မကေသီကတော့ ကျွန်တော့်ကိုအနည်းငယ်ရှက်နေပေမဲ့လည်း တစ်ခုခုပြောချင်ဟန်ရှိပါတယ်။ ဒါကိုသိတဲ့ ကျွန်တော်က မျက်နှာရိပ်မျက်နှာက ခပ်ပြီးတော့စကားစလိုက်ပါတယ်.

“ အစ်မ… ”

“ ဟေ.. ”

“ ရုံးသွားရအုန်းမှာ မဟုတ်လား.. ”

“ ဟုတ်တယ်လေ.. နင်လဲပါတယ်၊ စက်ရုံက မန်နေဂျာတွေကို အန်တီဆွေ နားမယ့် (၁၀)ရက်အတွင်းမှာလုပ်စရာရှိ တာတွေကို Guide Line ပေးရမှာ။ နင်နဲ့ငါနဲ့ကတော့ သိပ်အနားရမယ် မထင်ဘူး။ ကုမ္ပဏီကို သွားလိုက်ပြန်လိုက် တော့ဖြစ်နေမှာပဲ။ စက်ရုံကိုလဲ တစ်ချက်တစ်ချက် သွားကြည့်ရမယ်။ အန်တီဆွေအနားယူတာ မန်နေဂျာတွေ သိသွားရင် အလုပ်မှာ ပေါ့နေကြမှာကိုလဲ ငါစိုးရိမ်တယ်.. နင်လဲကူအုန်း..”

“ ဟုတ်..ကူမယ်လေ..ဒါဆိုအစ်မက..ဟို ကွန်ဒိုအိမ် ရောက်ပြီးတာနဲ့ ရုံးသွားမှာလား.. ”

“ အင်း.. အဝတ်အစားတွေတော့ ယူလာပြီဆိုတော့ ရေချိုးပြီးရင် သွားမယ်လေ.. နင်ခဏစောင့်လို့ရနိုင်ရင်စောင့်ပေါ့ မဟုတ်ရင်လဲ.. သွားနှင့်လိုက်လေ.. ”

“ အင်း.. စောင့်နေပေးမယ်လေ… ဒါနဲ့.. အစ်မနဲ့ ဟိုကောင်နဲ့ ပြန်အဆင်ပြေသွားတာ ဝမ်းသာပါတယ်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ရန်ဖြစ်လိုက်ပြန်ချစ်လိုက်ပေါ့။

“ နင်ကောင်ကတစ်မျိုးဟ.. ကောင်းချင်ရင် စွတ်ကောင်းတယ်.. ဆိုးချင်ပြန်ရင်လဲ သူ့ပြင်မရှိဘူး.. ဒီလိုပါပဲအသက် ငယ်တဲ့လူကို ကြိုက်မိတော့လဲ အလိုလိုက်ရတာပေါ့ ”

“ ဒါဆို ရန်ဖြစ်ပြီးရင် ပြန်ချစ်ရတာ မသက်သာဘူးပေါ့ ”

ကျွန်တော စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း ပါးစပ်က လွှတ်ခနဲ ထွက်သွားတာပါ။ ပြီးတော့မှ.. ငါ.. မှားပြီ လို့တွေးမိပါတယ်။ဒါပေမဲ့ မမှားပါဘူး။ သားကောင်ဟာ ကျော့ကွင်းထဲကို အလိုလိုဝင်လာတဲ့ သဘောဖြစ်သွားတာပါ။

“ ရဲထက်နဲ့ငါနဲ့ ဖြစ်တာတွေ အန်တီဆွေ့ကို မပြောနဲ့နော်… နောက်ပိုင်းငါတို့အနေအထိုင်ဆင်ခြင်မှဖြစ်မယ် ”

“ စိတ်ချပါ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး..အန်တီဆွေသိလဲ ပြသနာတော့ မရှိလောက်ဘူး.. သူ နားလည်နိုင်မှာပါ..”

“ အေးပါဟယ်.. ထားပါတော.. ဒါနဲ့.. နင်လဲရည်းစားမထား ဘာမထားနဲ့ ဆိုတော့ တွေ့ကရာ စော်တွေနဲ့ပတ်သတ် မနေနဲ့အုန်းနော်.. တော်ကြာနေ… ရောဂါရနေအုန်းမယ်.. ”

“ မပူနဲ့ အစ်မရေ.. အဖော်ဆောင်ထားတယ်.. ”

ကျွန်တော် ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဆေးဆိုင်တစ်ဆိုင်တွေ့လို့ ကားကိုထိုးရပ်လိုက်ပါတယ်။

“ ဆေးဝယ်လိုက်အုန်းမယ်..အစ်မ..”

“ ဘာလဲ.. နေမကောင်းဘူးလား..”

“ မဟုတ်ပါဘူး.. သူများမှာလို့ပါ.. လမ်းကြုံနေတော့ ဝင်ဝယ်လိုက်မယ်..”

“ အင်း... သွား သွား ”

ကျွန်တော် ကားပေါ်ကဆင်းပြီး ဆေးဆိုင်မှာ EZEE2 တစ်ကဒ်ရယ်။ ရိုမန်းတစ် (၃) ဗူးရယ် ဝယ်လိုက်ပါတယ်။လူမြင်ကောင်းအောင်လို့ ပါရာစီတမောရယ် အန်နာဗွန်စီရယ်ကိုပါ ရောဝယ်လိုက်ပါတယ်။ ကွန်ဒုံးနဲ့တားဆေးကိုတော့ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲပဲ ထည့်လိုက်ပြီးတော့ ဆေးကဒ်တွေသာ အိတ်နဲ့ထည့်ယူလာလိုက်ပါတယ်။ ကားပေါ်ရောက်တော့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး အိပ်လုနီးနီးဖြစ်နေတဲ့ မကေသီကို တွေ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော်ကားပေါ်ရောက်တော့ မကေသီက..

“ မြန်သားပဲ ဟ... ငါတောင် အိပ်ငိုက်နေတာ... ”

“ ငိုက်မှာပေါ့... ညက အိပ်မှမအိပ်တာကိုး ”

“ နင် နော်... ”

“ မဟုတ်ဘူးလား... လက်ပူးလက်ကြပ် မိတာတောင်မှ... ”

နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူရယ်မိပါတယ်။ မနက်က မမျှော်လင့်ပဲ ဖြစ်သွားတဲ့ အခြေအနေတစ်ခုဟာ ကျွန်တော်နဲ့ မကေသီကြားမှာ ပွင့်လင်းမှုတွေ တိုးလာပါတော့တယ်။ ပြောရင်းပြောရင်းနဲ့ လိင်ကိစ္စဘက် ရောက်သွားပါတယ်။ရဲထက်အကြောင်း မေးနေတာပါ။

“ ဝေဖုန်း.. နင့်ကိုငါမေးမယ်... မှန်မှန်ဖြေ... ရဲထက်ဟာလေ တစ်ခါတစ်လေ အတူတူအိပ်ရင် သူ စိတ်ကူးယဉ်ထားတဲ့အတိုင်း လုပ်တာဟ.. ငါတောင်လန့်တယ်.. ဟိုတစ်ခေါက်က အဲ့ဒါကြောင့် ငါတို့ကွိုင်ကြတာ..”

“ ဟုတ်လား.. အင်း.. လူတိုင်းမှာ အဲ့လိုမျိုးဆိုက်ကို တစ်ခုဆီတော့ ရှိမှာပဲလေ။ ကျွန်တော်မှာလဲ ရှိတာပဲ.ကျွန်တော်ဆို MILF တွေကို သိပ်ကြိုက်တာ.. ”

“ ဘာလဲ MILF ဆိုတာ.. ”

“ အော်.. အသက်ကြီးတဲ့ ဘော်ဒီတောင့်တဲ့ စော်ကြီးတွေကို ပြေတာပါ။ နိုင်ငံခြားမှာဆို သူတို့က PORN ဇာတ်ကားတွေမှာ သီးသန့် ကဏ္ဍတစ်ခုအနေနဲ့ ကိုရှိတယ်။ သီးသန့် သရုပ်ဆောင်တွေလဲရှိတယ်။ ဥပမာ LISA ANN တို့ပေါ့ ”

“ အော်.. ”

“ ရဲထက်နဲ့ကျွန်တော် အကြိုက်တူတာလဲ အတော်များတယ်။ သူလဲဒါမျိုးကြိုက်တယ်လေ။ ဒါကြောင့်လဲသူ့ထက် အသက်ကြီးတဲ့ အစ်မနဲ့ကြိုက်တာပေါ့ ... ”

စကားတပြောပြောနဲ့ မောင်းလာလိုက်တာဟာ အန်တီဆွေ့ အိမ်ရှေ့ကို ရောက်လာပါတယ်။ အန်တီဆွေနဲ့ မကေသီဟာ ဝန်ထမ်းနဲ့ အလုပ်ရှင်ဆက်ဆံရေးထက်ပိုတဲ့ နက်ရှိုင်းတဲ့ သံယောဇဉ်တွေ ရှိတာမို့ မကေသီကိုအန်တီဆွေက တော်တော်လေး ချစ်ပါတယ်။ မကေသီဆီမှာ သော့တစ်စုံပေးထားပြီးတော့ နေထိုင်ရေးကိစ္စကိုအဆင်ပြေအောင် စီစဉ်ပေးထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လဲ အထုတ်တစ်ထုတ်ကိုဆွဲ၊ မကေသီကလဲ တစ်ထုတ်ဆွဲပြီး ဓါတ်လှေခါးနဲ့ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်း ဆီ ကိုတက်လာပါတယ်။ တိုက်ခန်းသော့ကို ဖွင့်လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ ခေတ်မှီအပြင်အဆင်တွေနဲ့ လှပတင့် တယ်နေတဲ့အခန်းတွင်း ပြင်ဆင်ထားမှုကို တွေ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော့စိတ်ထဲ ထင်နေလို့လားတော့ မသိပါဘူး။ အခန်းထဲကိုဝင်လိုက်တယ် ဆိုတာနဲ့ပဲ လိင်စိတ်ကြွစေမဲ့ အငွေ့အသက်တွေ ရှိနေတယ် လို့ထင်ရပါတယ်။

မကေသီ ပါလို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဘာကြောင့်မှန်းတော့မသိ။ အန်တီဆွေရဲ့ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းဟာ လိင်စိတ်ကြွစေတဲ့ ဓါတ်တစ်မျိုးရှိနေတာ အသေအချာပါပဲဗျာ။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်က ဧည့်ခန်းမှာ စောင့်ရင်း တီဗီကြည့်နေမိတယ်။မကေသီကတော့ အထုတ်တစ်ထုတ်ကို ဆွဲရင်း အခန်းတစ်ခန်းထဲ ဝင်သွားလေရဲ့ဗျာ။ ကျွန်တော်ထိုင်နေရင်းနဲ့

“ ဝေဖုန်း..ဝေဖုန်..လာပါအုန်း ဟ ”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ..မကေသီ… ”

အခန်းထဲက မကေသီရဲ့ အော်သံကြားလိုက်တာနဲ့ နဲနဲတော့ လန့်သွားပါတယ်။ ဘာများဖြစ်သလဲပေါ့ အခန်းတံခါး ပိတ်ထားတာကြောင့် ကျွန်တော်လဲ အခန်းဝကနေပြီးတော့ပဲ..

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ မကေသီ.. ”

“ နင်ဆွဲလာတဲ့ အထုတ်ထဲမှာ ရေချိုးခန်းသုံး ပစ္စည်းတွေဟ.. အဲ့ဒါကျန်နေတာ.. ငါထွက်လာလို့ မရဘူး..နင်လာပေး ဟာ ”

“ ဟုတ်.. ”

ကျွန်တော်ဆွဲလာမိတဲ့ အထုတ်ကို ဇစ်ဖွင့်ပြီးတော့ မကေသီရဲ့ ရေချိုးခန်းသုံး ပစ္စည်းတွေကို ရှာဖွေပါတယ်။တွေ့ပါပြီ။ ကျွတ်ကျွတ်အိတ်တစ်လုံးနဲ ထည့်ထားတာပါ။ PHCare လေးတောင် ပါလိုက်သေးတယ်။ အော် ဒါ ရဲထက်တစ်ယောက် အဖုတ်ယက်ပေးရင် မွေးနေအောင် မမကေသီက အထူစီမံထားတာပေါ့။ အင်း.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်..ဘာမှ မဖြစ်ဖို့လိုတယ်လေ၊ ဟုတ်တယ်လေဗျာ၊ ကျွန်တော်နဲ့သူမနဲ့ အခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ.. လေ.. ဟီး ..

ကျွန်တော် မလုပ်သင့်မှန်းတော့ သိပေမဲ့ မကေသီရဲ့ အထုတ်ကိုဇစ်ပြန်မပိတ်မီ နဲနဲစပ်စုလိုက်တော့ ဒါဟာသူမရဲ့ ထမိန်တွေ၊ အတွင်းခံတွေ ထည့်ထားတဲ့ အထုတ်ပါ။ အတွင်းခံဘောင်းဘီး အပြာနုရောင်လေး တစ်ထည်ကိုတွေ့လို့ ဖြန့်ကြည့်လိုက်ပါသေးတယ်။ တြိဂံပုံအတွင်းခံလေးဟာ မကေသီရဲ့လျို့ဝှက်အပ်သော အလှအပတွေကိုဖုံးအုပ်ထားတဲ့ ပစ္စည်းမှန်းသိတော့ အလိုလိုပဲ အောက်ကညီလေးက ခေါင်းထောင်လာပါတယ်။

“ ဝေဖုန်း.. တွေ့လား.. မတွေ့ဘူးလား… ပြန်ပြောအုန်းလေ... ငါဒီမှာတန်းလန်းကြီး၊ တော်ကြာရုံးနောက်ကျတော့မယ် ”

“ အင်း….တွေ့တယ်..လာပြီး..လာပြီး..အစ်မ.. ”

ရေပန်းမှရေကျသံသည် စည်းချက်ညီစွာကြားနေရသည်။ ဝေဖုန်း၏ရင်ထဲတွင်တော့ ရေချိုးခန်းထဲတွင်အလွန်တရာမှ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစား ပြေပြစ်လှပသော မိန်းမတစ်ယောက် ရေချိုးနေသည်။ ယင်းအသိကြောင့်ပင်ဝေဖုန်း တစ်ယောက် လီးတောင်လာခဲ့သည်။ အတင်းဆွဲဖက်ပြီးတော့ ဒါလဲမဖြစ်သေး၊ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းဖြစ်သူရဲထက်၏ ချစ်သူဖြစ်နေသည်။ စောင့်ထိန်းရမည် ဟူသည့်အသိက ဝင်လာသည်။

“ မကေသီ... ဝင်လာပြီနော်... ”

“ အင်း... အင်း... ”

မကေသီထံမှ ခွင့်ပြုချက် တောင်းလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်း တံခါးဝဆီသို့ ကပ်လိုက်ပြီး ရေချီုးခန်းတံခါးကိုခေါက်လိုက်သောအခါ တံခါးမှာ ပွင့်တယ်ဆိုရုံလေး ပွင့်သွားသည်။ ရေပန်းမှ ရေကျနေသည်ကိုသာ ဝေဖုန်းတွေ့ရသည်။ မကေသီ၏ လက်တစ်ဖက် တံခါးအပြင်ဖက်သို့ ထွက်လာသည်။ ဝေဖုန်းတစ်ယောက် မကေသီ၏ ရေချိုးခန်းသုံး ပစ္စည်းများကို ထည့်ထားသော အိတ်ကိုလှမ်းပေးလိုက်စဉ် ဝေဖုန်း၏လက်မှာ နူးညံ့အေးစက်သောအထိအတွေ့ကိုခံစားရသည်။ ထိုအထိအတွေ့နောက်သို့ ဝေဖုန်းလိုက်ပါသွားခဲ့သည်။ နူးညံ့အေးစက်သော အထိအတွေ့တစ်ခုကလဲ သူ၏လက်ကို တင်းကျပ်စွာ ချုပ်ကိုင်ထားသည်။ ဝေဖုန်း၏ ခြေထောက်များသည် အေးစက်သော အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ ဝေဖုန်း ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်သွားသည်။

ထို့နောက်… ထို့နောက်……

တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အငမ်းမရနှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေသည်။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ကျွတ်သွားမှန်းမသိ သောဝေဖုန်း၏ အဝတ်အစားများသည် ရေချိုးခန်းအတွင်းရှိ စတီလ်းတန်းပေါ်တွင်။ သူ့ထံတွင် အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကလွဲ၍ ဘာမှမရှိတော့၊ မကေသီနှင့် နှုတ်ခမ်းခြင်း စုပ်နမ်းနေရင်း သူ၏လက်များသည် ပေါက်စီအရွယ်အစားခန့်ရှိသော မကေသီ၏ နို့များကိုပွတ်သတ်ဖျစ်ညစ်နေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် နို့သီးခေါင်း နီညိုရောင်လေးများကိုလက်ညိုးလက်မနှင့် ဖိပွတ်သည်။ နို့သီးခေါင်းလေးများသည် ထောင်ထလာသည်။

သူတို့အနမ်းမိုး ရွာနေသည်မှာ ရမ္မက်ပါ ရောယှက်လာ၍ အသက်ရှုသံများပါမက ဝေဖုန်းတစ်ချက်တစ်ချက်နို့သီးခေါင်းများကို ပွတ်ချေပေးချိန်တွင် သူ၏ နောက်ကျောသို့ သိုင်းဖက်ထားသော မကေသီ၏ လက်များမှာ သူ၏ကျောပြင်ကို ဖျစ်ညှစ်ရင်း အင့် အင့် ဟုညည်းသည်။ ထို့နောက်တွင် နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေရာမှ ခါွလိုက်ပြီးနောက်မကေသီ၏ ဘယ်လက်ရင်သားများကို စို့ပေးနေသည်။

“ အင်း..ဟင်း..ကောင်းလိုက်တာ..ဝေဖုန်းရယ်..အင်း.. ”

“ ပြွတ်..ပြွတ်..အား..အီး..အင့် ”

နို့တစ်ဘက်ကို စို့ပေးနေသော်လည်း ဝေဖုန်းလက်များက အငြိမ်မနေ၊ ကျန်နို့တစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်။လုံးကျစ်သော မကေသီ၏ ဖင်သားဝိုင်းဝိုင်းကြီးများကို ဆုတ်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။ မကြာမီပင်နှစ်ယောက်သားမျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်လိုက်သည်။ မကေသီက ရေပန်းကို ပိတ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်တွင် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ရင်း ဝေဖုန်း၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ပြီးနောက်တွင် ထောင်မတ်နေသော လိင်တံကြီးနှင့် နီပြဲနေသော ဒစ်ကြီးအား တွေ့သောအခါတွင် အာသာငမ်းငမ်းဖြင့်ဝေဖုန်းကို တစ်ချက်မော့ကြည့်လိုက်ပြီး သူမ၏နှုတ်ခမ်းများ ပွင့်လာကာ လီးထစ်ကို ပါးစပ်အတွင်းသို့ သွင်းလိုက်ပြီးလီးတစ်ချောင်းလုံးကို လျာဖြင့်ယက်ပေးရင်း ဒစ်တဝိုက်ကို ကလိပေးနေသည်။

“ အင့်..အား…အိး..ကောင်းတယ်..မကေသီ.အား..”

ဒီအတိုင်းဆိုလျှင် (၅) မိနစ်အတွင်း ဝေဖုန်း၏ သုတ်ရည်များသည် မကေသီ ပါးစပ်အတွင်းသို့ဝင်တော့မည်။မကေသီ၏ ခေါင်းကိုကိုင်လိုက်ပြီး နောက်တွင် လီးစုပ်ခြင်းကိုရပ်ရန် အချက်ပြလိုက်သည်။ ထို့နောက် မကေသီကို အလိုက်သင့် ဆွဲထူလိုက်ရင်း မကေသီ မတ်တပ်ရပ်လာသော အခါတွင် ပွေ့ချီလျှက် ယနေ့ညမှစ၍ မကေသီအိပ်ရတော့မည့် အိပ်ယာဆီသို့ ခေါ်လာခဲ့လေတော့သည်။

( ၂ ) ယောက်အိပ် ကုတင်ပေါ်တွင် မကေသီတစ်ယောက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားထားသည်။ ဝေဖုန်းကတော့ကားထားသည့် ပေါင်ကွကြားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်ကာ နေရာယူလျှက် မကေသီ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုမျက်နှာအပ်ကာ အစိလေးကို လျှာဖြင့်ယက်သည်။ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လျာဖြင့် စုန်ချည်ဆန်ချည်ယက်သည်။ စောက်ဖုတ်ကိုလက်ဖြင့် ဖြဲ၍အတွင်းသား နီနီရဲရဲလေးများကို လျာဖြင့်ထိုးမွေသည်။

မကေသီ တစ်ယောက် ခေါင်းကိုဘယ်ညာယမ်းလျှက် တအီးအီးတအားအား အော်နေသည်။ ကော့ပျံနေအောင် ကောင်းနေသော မကေသီသည် ဝေဖုန်းဘာဂျာ ကိုင်နေသည့် အချိန်တွင် ညည်းညူနေရင်း သူမနို့များကိုသူမ၏ လက်များဖြင့် သူမဘာသာ ပွတ်သတ်နေသည်။ (၁၅) မိနစ်ခန့် ဘာဂျာကိုင်ပြီးသော အခါတွင် ရဲထက်သည်သူ၏ လီးထိပ်နှင့် မကေသီအစိကို ထိုး၍ ပွတ်လိုက်ရာ မကေသီတစ်ယောက် ဝမ်းခေါင်းသံကြီးနှင့် အား ဟုအော်ကာအံကိုတင်းတင်းတင်း ကြိတ်ထားတော့သည်။ ဝေဖုန်းလည်း စောက်ရည်များဖြင့် ရွဲနစ်နေသော မကေသီ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လီးကိုတစ်ဆုံး ဆောင့်သွင်း လိုက်လေတော့သည်။

“ အင့်..အား..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာကွာ..အီး..ဆောင့်ပေးပါ ”

မကေသီက ထူးခြားသည်။ လီးဝင်လာသည်နှင့် ဆောင့်ပေးဖို့တောင်းဆိုသည်။ ဝေဖုန်းက အားနှင့်ပင် အချက် (၂၀) ခန့်ဆောင့်ပေးသည်။ ဒီအတိုင်းဆိုလျှင် ပြီးတာမြန်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ဝေဖုန်းတစ်ယောက် ခါးကိုအားပြုကာဘယ်ညာစကောဝိုင်း ဝိုင်းလိုက်။ ဘယ်ဘက်ကို အားပြုကာ ညာဘက်ကို ဆောင့်ပေးလိုက်၊ ညာဘက်ကိုအားပြုကာ ဘယ်ဘက်ကို ဆောင့်ပေးလိုက်ဖြင့် လိုးပေးနေသည်း။

“ အား..အီး..ကောင်းလိုက်တာ..အီး..ရှီ..ဟင်း ”

မကေသီတစ်ယောက် အံကိုတင်းတင်းကြိတ်၍ ဝမ်းခေါင်းသံကြီးနှင့် ညည်းညုူနေသည်။ ဝေဖုန်းကလဲစည်းချက်ကျနစွာ ဆောင့်ပေးနေသည်။ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးနှင့် လွန်စွာပဏာရသော ဆီးခုံမွေး မဲမဲများကလဲ လိုးနေသူအဖို့ မျက်စိအစာကျွေးချင်စရာ ကောင်းလှသည်။ ဝေဖုန်းတစ်ယောက် သူအရမ်းတက်မက်ခဲ့သောမကေသီကို အားပါးတရ လိုးဆောင့်ရသည့်အတွက် ကျေနပ်နေသည်။

မကေသီကလဲ အံကြိတ်ခံကာ ဝမ်းခေါင်းသံကြီးဖြင့် ညည်းညူနေရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသော တက်မက်သည့်အသွင် ဆောင်သည့်မျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့် မျက်စောင်းထိုးကြည့်တက်သေးသည်။ ဝေဖုန်းတစ်ယောက် ပုံစံပြောင်းဆွဲချင်လာသည်။ မကေသီကိုမှန်း၍ ဂွင်းတိုက်ခဲ့ရသော၊ သူကြိတ်မှိတ်မြိုသိပ်ခဲ့ရသော ဆန္ဒတစ်ခုရှိသေးသည်။ သို့သော်ယခု ပြည့်တော့မည်ဖြစ်သည်။

“ မ..ကုန်းလိုက်ပါလား..”

“ အင်း... ”

တစ်ချီပြီးသဖြင့် အနည်းငယ်နွမ်းနေသော မကေသီက ဝေဖုန်းကုန်းလိုက်ပါဟု ပြောသောအခါတွင်ငြင်းဆန်ခြင်းမရှိပဲ ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဘက်ထောက်ကာ ခါးကိုနှိမ့်လျှက် ဖင်ကိုကောက်နေအောင် ကုန်းပေးသည်။ဝေဖုန်းက ဖင်သားကြီးများကို လက်ဖြင့်ဆုတ်နယ်ရင်း လီးကိုမသွင်းသေးပဲ တစ်ချက်တစ်ချက် ဖြန်းကနဲမြည်အောင်ရိုက်လိုက်၊ ဖင်သားကြီးများကို လက်ဖြင့်ဖြစ်ညှစ်လိုက် လုပ်နေသည်။

ဤသည်မှာ တစ်ချီပြီးထားသော မကေသီအတွက် တဖန်ပြန်၍ စိတ်ပါလာသည်။ ဝေဖုန်းကတစ်ချက်ဖြန်းကနဲမြည်အောင်ရိုက်လိုက်တိုင်း အား.. ဟု ဝမ်းခေါင်းသံကြီးဖြင့် ပြန်အော်တက်သည်။ ရဲထက်လိုင်းသွင်းထားသဖြင့်နာကျင်စွာ လိင်ဆက်ဆံခြင်း အရသာကို သူမကောင်းစွာ ခံစားတက်နေသည်။ ဝေဖုန်းက လီးကိုစောက်ဖုတ်ဝသို့တေ့လိုက်ပြီးနောက် ဖင်သားနှစ်ခြမ်းကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဆောင့်ချလိုက်သည်။

“ အင့်..အင်း..ကောင်းတယ်..အီး..ရှီ ”

ဝေဖုန်းတစ်ယောက် မကေသီကို စည်းချက်မှန်မှန် ဆောင့်ပေးသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် တင်ပါးကြီးတွေကိုရိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် မကေသီ ပခုံးလေးကို ဆွဲထူလိုက်ကာ သူကိုယ်တိုင်လဲ လီးကိုကောင့်ကာ ဒူးထောက်ရင်းညှောင့်ပေးသည်။

“ အိး..အင်း..အင်း ”

( ၅ ) မိနစ်ခန့် ကြာလာတော့ မကေသီ ညောင်းလာဟန်တူသည် လေးဘက်အနေအထားသို့ သူမဘာသာပြန်ပြင် ပြီး ဖင်ကိုကုန်းထားသည်။ ဝေဖုန်းကတော့ အနောက်ကဆောင့်ပေးနေမြဲ။ လေအေးပေးစက် အသံနှင့်စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးဝင်ထွက်နေသည့် အသံ၊ မကေသီ ညည်းညူသည့် ဝမ်းခေါင်းသံများမှာ အခန်းတွင်းသို့ ပျံနှံနေသည်။

မကေသီ ဘာစိတ်ကူး ပေါက်သည်မသိ။ လေးဘက်ထောက်ထားရာမှ လက်တစ်ဖက်ကို သူမဆံပင်များကို လက်တစ်ပတ်ရစ် စုပြီးကိုင်ကာ ဝေဖုန်းကိုပေးလိုက်သည်။ အထာပေါက်သော ဝေဖုန်းမှာ မကေသီ ဖြစ်စေချင်သော ပုံစံဖြစ်သည့် ဆံပင်ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးစေချင်သည့် ပုံစံဖြစ်အောင် ဆံပင်ကိုကိုင်ပြီး ဆောင့်ပေးသည်။ မကေသီ အော်သံများတစ်ဖြေးဖြေး ကျယ်လောင်လာသည်။ ဝေဖုန်းမှာလဲ ပြီးချင်လာသည်။ ထို့ကြောင့် ဆံပင်ဆွဲ ဆောင့်လိုးနေရင်း

“ မကေသီ..ကျနော်..ကျနော်..ပြီးတော့မယ်..အထဲမှာပြီးရမလား.. ”

“ ဟင့်အင်း..မပြီးနဲ့.. အပြင်ကိုထုတ်.. ”

“ အင်း ”

ရဲထက် ဆံပင်ကိုဆွဲပြီး အားဖြင့်ဆောင့်သည်။ (၂၀)ချက်လောက် အားပါးတရ ဆောင့်ပြီးသည့်အခါ လီးအတွင်းမှ အကြောများစိမ့်လာသည်။ ဝေဖုန်းပြီးတော့မည်။

“ အား..အီး..မ..ကေ..သီ. ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ်..အား.. ”

“ ပက်လက်လှန်လိုက်.. ”

ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ဝေဖုန်းသည် ဖင်ကုန်းထားသော မကေသီ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကိုဖြုတ်လိုက်သည်နှင့်မကေသီက အလိုက်သင့် ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ ဝေဖုန်းတစ်ယောက် မကေသီရင်ဘတ် နို့သီးနားသို့ ခွထိုင်လိုက်ပြီး လက်ဖြင့်ဖြစ်ညှစ် ထိမ်းထားသော လိင်တံကို အထက်အောက် ကွင်းတိုက်လိုက်ရာ သုတ်ရည်ပူပူများပန်းထွက်လာ လေတော့သည်။

“ အင့်..အား..ဟား.. ”

ဝေဖုန်းတစ်ယောက် လီးရည်ကို တစ်စက်ကျန်သည်အထိ မကေသီမျက်နှာပေါ်သို့ ပန်းချသည်။ မကေသီမျက်နှာတစ်ခုလုံး သုတ်ရည်များ ပေပွကုန်သည်။ အထူးသဖြင့် မကေသီ၏ နှုတ်ခမ်နှစ်လွှာတွင် ပိုဆိုးသည်။ မကေသီကမျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ တစ်အင်းအင်းညည်းရင်း နှုတ်ခမ်းပေါ်မှ လရည်များကို လျာဖြင့်သတ်နေလေတော့သည်။ဝေဖုန်းနှင့် မကေသီတို့ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်အနေအထား အနားယူနေကြသည်။ ဝေဖုန်းကတော့တစ်ချက်တစ်ချက် ရဲထက်ကို မြင်ယောင်လာသဖြင့် အားနာမိသည်။ မကေသီကတော့ အေးအေးဆေးဆေး ပုံစံနှင့်ပင်

“ ဝေဖုန်း..ဘာလို့လဲ..မပျော်ဘူးလား.. ”

“ ဟို..ဟို..ပျော်ပါတယ်..ဒါပေမဲ့… ”

“ ရဲထက်ကြောင့်လား.. သူ ဒါတွေသိပြီးသားပါ… ”

“ ဟင်.. ”

မကေသီ စကားကြောင့် ရဲထက်ကြောင်သွားသည်။

“ ဟင်..ဘယ်လို..ဘယ်လိုသိတာလဲ..မကေသီ.. ”

“ သူကအမြဲတမ်းပြောတယ်.. မင်းက.. မ.. ကိုမှန်းပြီး ဂွင်းထုတာတဲ့… အရမ်းစွဲလမ်းတယ်ဆိုပဲ..ဒါကိုသူသိတော့ တစ်ခါလောက်တော့ ကျွေးလိုက်ပါ.. ကျွန်တော်ခွင့်ပြုတယ်လို့ ပြောထားတယ်..မ..လဲသူပြောပြီးကတည်းကမင်းကို ရင်ခုန်ပြီး စိတ်ကူးယဉ်မိတာ.. အခုတော့ တကယ်ဖြစ်သွားပြီ..ရဲထက်ကိုလဲပြန်ပြောပြရမယ်.. ”

“ အော်..ဒီလိုဆိုတော့လဲ..မသာ ရဲထက်က ဘယ်ဆိုလို့လဲ.. ”

“ အင်း..ဟုတ်ပါတယ်..ဒါပေမဲ့ အန်တီဆွေရဲ့ ဒီအိမ်မှာဖြစ်တာဆိုတော့ စိတ်ထဲ မလုံသလိုပဲ…”

“ ဘာမှမဖြစ်နဲ့..မရေ…အေးဆေးပါ..ဘယ်သူမှ သိတာမှမဟုတ်တာ..”

“ အင်းပါ..ကဲ..သန့်ရှင်းရေးလုပ်..အဝတ်အစားဝတ်ပြီး ရုံးကိုသွားကြမယ်နော်.. ”

“ အင်း ... ”

မကေသီနှင့် ဝေဖုန်တို့ ရေချိုးခန်ထဲဝင်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်၊ အဝတ်အစား လဲကြပြီးလျှင် အန်တီဆွေ၏ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းမှ ထွက်ခဲ့ကြလေသည်။ နှစ်ဦးသား လူမသိသူမသိ ပျော်မြူးကြသည့် အိမ်အလွတ်တစ်လုံးဝယ်တခုကတော့ သူတို့ကို စောင့်ကြည့်နေလေသည်။ ထိုအရာက တခြားမဟုတ် ၂၁ ရာစုနည်းပညာ CCTV ကင်မရာတစ်လုံးပင် ဖြစ်လေသည်။

............................................................................................................................

ဝေဖုန်းနှင့်ကေသီတို့ ရုံးကိုသွားပြီး လုပ်စရာရှိသည်များကို လုပ်ဆောင်နေကြသည်။ အန်တီဆွေခိုင်းထားသော ကုမ္ပဏီအလုပ်များကို စိတ်ပါလက်ပါ လုပ်နေကြသော်လည်း ဝေဖုန်းက အန်တီဆွေနှင့်လည်းကောင်း၊ကေသီကလဲ ရဲထက်နှင့်လည်းကောင်း လွန်ခဲ့သည့်ညက အပြတ်ဆွဲထားကြသည့်အပြင်၊ ဝေဖုန်းနှင့် ကေသီကလဲရုံးလာခါနီးလေးကပင် မမျှော်လင့်ပဲ လိင်ဆက်ဆံဖြစ်သွားခဲ့ရာ နှစ်ဦးသား အလွန်ပင်ပန်းနေကြသည်။ အထူးသဖြင့်ကေသီ။ မျက်ချောင်လေးများပင် ကျနေလို့………

ဝေဖုန်းနှင့်ကေသီတို့မှာ အန်တီဆွေနှင့် မည်သည့်အတိုင်းအတာအထိ ပတ်သတ်ခြင်းရှိသည်ကို တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အကုန်အစင် မပြောဖြစ်ကြပေ။ ကေသီကတော့ ဝေဖုန်းကို အန်တီဆွေ သူငယ်ချင်း တူတစ်ယောက်ဟုသာသိထားပြီး၊ ဝေဖုန်းကလဲ ကေသီအား အန်တီဆွေ ယုံကြည်အားကိုးရသော ဝန်ထမ်းလူယုံ တစ်ယောက်ဟုသာသိထားသည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့ကြားတွင် နက်ရှိုင်းသော ပတ်သတ်ဆက်နွယ်မှုများ ရှိနေသည်မှာ အမှန်တရားတစ်ခုပင် ဖြစ်လေတော့သည်။

ကွန်ဒိုတိုက်ခန်း အတွင်းတွင် အန်တီဆွေ(ခ)ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်တစ်ယောက် ဝိုင်ဖြူတစ်ခွက်နှင့် စီးကရက်တစ်လိပ်ကိုခဲကာ တစ်စုံတစ်ခုကို ငေးစိုက်ကြည့်နေသည်။ ၅၂ လက်မ မှန်ပြား မျက်နှာပြင်ကျယ် တီဗီတွင် လူငယ်နှစ်ယောက် လိင်ဆက်ဆံနေကြသည်။ ဒါကို ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင် မမှိတ်မသုန် ကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ မကြာမီပင် တီဗီထဲမှ ကောင်လေး၏ လရည်များသည် ကောင်မလေး၏ နို့ပေါ်သို့ ပန်းချလိုက်သည်။ ဒါကဇာတ်သိမ်းခန်း .....

တီဗီကို ကြည့်နေရင်း အသက်ရှုသံများ မြန်နေသော ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်တစ်ယောက် ဝိုင်ခွက်အတွင်းမှလက်ကျန်ကို မော့ချလိုက်သည်။ ရင်ခွင်ထဲတွင် ဝိုင်အရှိန်ကြောင့် ပူဆင်းသွားသည်။ ထို့နောက် စီးကရက်ကို (၂) ဖွာခန့်ဆက်တိုက်ဖွာလိုက်ပြီး အငွေ့များကို ကောင်းကင်ပေါ်သို့ မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် သူမမျက်နှာတွင်ကျေနပ်သော အပြုံးတစ်ခုပွင့်လန်းလာသည်။ 

သူမကြည့်နေသော အောကား၏ သရုပ်ဆောင်သူများမှာ ဝေဖုန်းနှင့်ကေသီ။အောကားကြည့်ထား၍ အနည်းငယ် ယားကျိကျိဖြစ်လာသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်ကိုယ်တိုင်ထမီပေါ်မှ လက်ဖြင့် ၂ ချက် ၃ ချက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်လိုက်သည်။ ထိထိမိမိရှိလှသည်တော့မဟုတ်၊ ထမိန်နှင့်အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခံနေခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထို့နောက်တွင် သူမသည် ဆိုဖာပေါ်သို့ ပက်လက်လှန် လှဲချလိုက်ပြီးအတွေးနယ်ချဲ့ မိလေသည်။ 

သူမ၏တူအရွယ် သားအရွယ်ဖြစ်သည့် ဝေဖုန်းကိုမှ စိတ်တွေ တိမ်းညွှတ်ရခြင်းကိုလဲ ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေသကဲ့သို့ ကေသီဟူသော တပည့်မလေးနှင့်လဲ မိန်းမသားချင်း ဆက်ဆံဖူးသည်။ ထိုသို့မိမိဘာကြောင့်လိင်ကိစ္စတွင် ဒီလောက်ထိ စွဲစွဲလန်းလန်း ဖြစ်နေသလဲကို ပြန်တွေးမိသည်။

သူမ (၁၀) တန်း ကျောင်းသူဘဝမှစ၍ ခင်ခင်သက်ဟူသော သူငယ်ချင်းမ တစ်ယောက်နှင့် ခင်မင်မိသည်။ခင်ခင်သက်က လိုင်းစုံသည်။ အရက်၊ ဘီယာ ဆေးလိပ်၊ ဆေးခြောက်အကုန်ချသည်။ ခင်သက်သက်နှင့် စတင်သိကျွမ်းသော အချိန်တွင် ခင်သက်သက်သည် ရည်းစား (၅) ယောက် ပြောင်းပြီးပြီဖြစ်သည်။ ရည်းစား (၅) ယောက်တွင် (၃)ယောက်နှင့် အိပ်ဖူးသည်။ ထို့အပြင် ခင်သက်သက်မှာ ကြုံလျှင်ကြုံသလို၊ ကြိုက်လျှင်ကြိုက်သလို ကုန်းသေးသည်။

ခင်ခင်သက်သည် အတွေ့အကြုံ အတော်အတန်ရှိသူ တစ်ယောက်ဖြစ်သဖြင့် ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင့်အတွက် တကယ့်ကိုဆရာကောင်းတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့သည်။လိင်နှင့်ပတ်သတ်သည်များကို သင်ကြားပေးပြီး ကြာလာတော့ သူမတို့နှစ်ယောက် မိန်းမသားခြင်း ဆက်ဆံဖြစ်ကြသည်။ အစိချင်းထိုးပွတ်ခြင်း၊ ငှက်ပျောသီး၊ သခွါးသီးများကို ကွန်ဒုံးစွပ်ကာ တစ်ယောက်စောက်ဖုတ်ထဲတစ်ယောက် ထိုးထည့်ခြင်း၊ သွားတိုက်တံနှင့် အစိကိုသွားတိုက်သလို တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ပွတ်ပေးခြင်းအစရှိသည်တို့ကို အထက်တန်းကျောင်းသူ ဘဝကပင် အတူတကွ လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြပြီး တက္ကသိုလ်ရောက်ချိန်တွင် အဆက်အသွယ် ကောင်းကောင်းရှိလျှင် ဗိုင်ဘရေတာများ၊ လီးတုများကို နိုင်ငံခြားမှ မှာယူ၍ အတူကွ လိင်ဆက်ဆံဖြစ်သည်။

သို့နှင့်ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်ကိုယ်တိုင် ရည်းစား၃ယောက် ပြောင်းခဲ့ပြီး သုံးယောက်လုံးနှင့် ကုန်းပြီးပြီဖြစ်သည်။တစ်ခါတစ်ရံ နှုတ်မဖွာ အာမချောင်သော ရည်းစားများရရှိလျှင် နှစ်ယောက်တစ်ယောက်သော် လည်းကောင်း၊တစ်ယောက်နှစ်ယောက် သော်လည်းကောင်း Group ဖွဲ့၍ လိုးခဲ့ကြဖူးသည်။ သို့သော် ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်သည် အချစ်ကိုအယုံအကြည်မရှိ၊ ယောင်္ကျားများကို အထင်မကြီးသော အစွဲရှိသူဖြစ်သဖြင့် ဘယ်ယောက်င်္ကျားကိုမှ အတည်မယူပဲကြိုက်လျှင်သာကြိုက်သလို ကြုံသလိုကုန်းဖြစ်ခဲ့သည်။

တစ်ခါတစ်ရံ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ခင်ခင်သက်ရှိရာ စင်္ကာပူသို့ ဈေးဝယ်ထွက်သည့်ပုံစံဖြင့် ခရီးသွားဟန်လွဲသွားပြီး ခင်ခင်သက်တို့ လင်မယားနှင့် Group Sex လုပ်တက်သေးသည်။ သို့သော်လည်း ခင်ခင်သက်ရှိရာသို့ အမြဲမပြတ်တော့ မသွားနိုင်။ သူမကိုယ်တိုင်က အောင်မြင်သည့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ ပိုင်ဆိုင်သည်ဖြစ်ရာ အလုပ်ရှုပ်လွန်းသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် နေပြည်တော်သို့ အလုပ်ကိစ္စနှင့် ခရီးသွားရင်း အမှတ်မထင် မိန်းမသားချင်း လိင် ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့သော ကေသီမှာသူမ၏ အဖော်မွန်ကောင်းတစ်ဦး ဖြစ်လာသည်။ ကေသီသည်ငယ်သည်၊ လှသည် တောင့်သည်ဖြောင့်သည် ဆိုတာများထက် သူမအတွက် အဖော်မွန်ကောင်းတစ်ဦး ဖြစ်လာစေသောအဓိက အကြောင်းအရင်းမှာသူမကဲ့သို့ လိင်စိတ်ကြွလျှင် ပိုးစိုးပက်စက် ရာဂထန်သူ ဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ကေသီအား သူမပိုင်ဆိုင်သော ကွန်ဒိုပေါ်တွင် ခေါ်ထားခြင်းမှာ အချို့သော ဘောစိအမျိုးသားများ ကီပင်ထားသကဲ့သို့ သူမစိတ်ပါသည့်အချိန်တွင် ကေသီနှင့်အတူတကွ နေထိုင်နိုင်ရန်ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ဘာဖြစ်မှန်းမသိ သူမ၏ တူအရွယ်သားအရွယ် ဝေဖုန်းဆိုသည့် ကောင်လေးကိုမှ ရင်ခုန်နေမိသည်။ အခုလဲ ဝေဖုန်းကလိုးပေးပြီးသွားပြီဖြစ်ရာ ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်တစ်ယောက် ဝေဖုန်းသို့ စွဲလမ်းမှုများ ပိုမိုတိုးပွားလာခဲ့သည်။

အထူးသဖြင့် ကေသီနှင့်ဝေဖုန်း လိုးပြီးကြောင်း အထောက်အထား ဗီဒီယိုကိုကြည့်ပြီးသည်မှစ၍ သူမတွေးမိသည်မှာ တစ်ချက်ခုတ်လိုက်တိုင်း နှစ်ချက်ပြတ်သွားသည့်သဘော ဖြစ်နေသဖြင့် လွန်စွာမှ မနောခွေ့နေလေတော့ သည်။

မိန်းမသားချင်း ဆက်ဆံသူ စုံတွဲများတွင် တစ်ဦးသည် စောက်ဖုတ်အရွယ်အစားနှင့် အစိကြီးပြီး ရှည်တက်ကြသည် ဖြစ်လေရာ ကေသီနှင့်သူမ သူငယ်ချင်း ခင်ခင်သက်တို့မှာ စောက်ဖုတ်ဖောင်ဖောင်းကြီးများကိုဖီလ်းလာချိန် ဖြဲလိုက်လျှင် အစေ့မှာရှည်ပြီး မာတောင်နေတက်သည်။ ထိုအရာသည် မိန်းမချင်းမျက်နှာချင်းဆိုင်စောက်ဖုတ်ခြင်းတေ့၍ ပွတ်လျှင်အင်မတန်မှ ကောင်းမွန်သောအရသာထူးကို ခံစားရနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ကေသီနှင့် ခင်ခင်သက်တို့ကို ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်သည် တမ်းတမ်းစွဲ ဖြစ်နေရခြင်း ဖြစ်နေတော့သည်။ ဒါကတော့ မိန်းမသားချင်းဆိုလျှင်ပေါ့။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်အဖြစ် ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်ကို ဆွဲဆောင်နိုင်သူကိုပြပါဆိုလျှင် ဝေဖုန်းပင်ဖြစ်လေတော့သည်။

ရုံးပိတ်မည်ဖြစ်သဖြင့် ဝန်ထမ်းတွေကို ဘောက်ဆူးပေးရ၊ ရုံးပိတ်သော်လည်း စက်ရုံမပိတ်သဖြင့် စက်ရုံရှိတာဝန်ရှိသူ မန်နေဂျာများကို မှာစရာရှိသည်များကို မှာကြားရစသဖြင့် ရှုပ်ထွေးသော အလုပ်များအား ကေသီနှင့်ဝေဖုန်းတို့ ခေါင်းမဖော်နိုင်အောင် လုပ်နေရဖြင့် ကေသီသည် အင်မတန်ပင်ပန်းနေသည်။ အိမ်အပြန်တွင် ဝေဖုန်းမှပင်အိမ်သို့လိုက်ပို့သည်ဖြစ်ရာ ကားပေါ်တွင်တစ်လမ်းလုံး ငိုက်မြည်းလျှက် လိုက်ပါခဲ့သည်။ သူမသည် ကျန်ခဲ့သည့်ညက တစ်ညလုံး ချစ်သူဖြစ်သူ ရဲထက်နှင့် အစွမ်းကုန် လိင်ဆက်ဆံပြီး မနက်မိုးလင်းသည့် အခါတွင်လည်း ဝေဖုန်းနှင့် အမှတ်မထင် လိင်ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့သဖြင့် အလွန်အမင်းပင် မောပန်းလျှက်ရှိသည်။

အန်တီဆွေ့ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းသို့ ရောက်လျှင် ဝေဖုန်းကိုယ်တိုင်က မနည်းနှိုးရသည်။ ဝေဖုန်းကတော့အိပ်ရေး ပျက်ထားခြင်း မရှိသည့်အပြင်သွေး သားဆူဖြိုးသော အားကောင်းမောင်းသန် အမျိုးသားတစ်ဦး ဖြစ်သဖြင့်အလုပ်ပင်ပန်းသည်ကလွဲ၍ သာမာန်အနေအထားသာ ဖြစ်နေလေသည်။ 

အခုလည်း အိမ်ပြန်ရောက်လျှင် အန်တီဆွေ ရောက်နှင့်နေမည်ကို တွေးမိလိုက်သဖြင့် လီးပင်အနည်းငယ် မာလာသယောင် ရှိနေသည်။ အမှန်စင်စစ်ဝေဖုန်း မညာတမ်းပြောရလျှင် မကေသီနှင့် အန်တီဆွေအား တစ်ယောက်ရွေးလိုးပါဟု ဆိုပါလျှင် အန်တီဆွေကိုသာ ရွေးမိမည်ဖြစ်သည်။ သို့နှင့် ကေသီနှင့် ဝေဖုန်းတို့ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းတံခါးကို ဖွင့်၍ဝင်လာရာ အထဲသို့ရောက်လျှင် အန်တီဆွေတစ်ယောက် IPad တစ်လုံးဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ ဝေဖုန်းနှင့် ကေသီကိုတွေ့သောအခါ…

“ သားနဲ့သမီးတို့ ပြန်လာပြီလား...”

“ ဟုတ်... အန်တီဆွေ... အန်တီဘယ်တုန်းက ရောက်နေတာလဲ... ”

“ အင်း.. နေ့လည်လောက်ကပါ.. ညကတော့ ဝအောင်အိပ်ပစ်လိုက်တာ မနက်က (၁၀)နာရီကျော်မှ နိုးတယ်ကွာ… ”

အန်တီဆွေသည် ကေသီကို သေသေချာချာ ရှင်းပြနေသည်။ ကေသီကလဲ..

“ ဟုတ်... အန်တီဆွေ... ညစာဘာစားမလဲ... သမီးဘာလုပ်ပေးရမလဲ... ”

“ အမလေး... သမီးကေသီရယ်... ဘာမှမစားတော့ဘူး... အပြင်ထွက်စားမယ်... သမီးရော... ဝေဖုန်းရော လိုက်ခဲ့လေ"

“ သမီးတော့ မလိုက်တော့ဘူး အန်တီ... အရမ်းပင်ပန်းနေလို့… ”

“ အော်... အင်း... ဟုတ်မှာပါလေ... ”

“ ဝေဖုန်းရော... ပင်ပန်းနေသေးလား… မင်းတို့အလုပ်များခဲ့ကြတာ ဆိုတော့လေ… ”

အဓိပ္ပာယ်နှစ်ခွ ထွက်သော အန်တီဆွေ စကားကြောင့် ကေသီနှင့်ဝေဖုန်း မျက်လုံးပြူးသွားကြသော်လည်းဟန်မပျက်ပင် ဝေဖုန်းက ဖောရှောလုပ်လိုက်သည်။

“ အင်း... ကျွန်တော်က အေးဆေးပါ... မြန်မာပြည်တစ်ပတ်တောင် ပြေးနိုင်သေးတယ်... အန်တီဆွေ ဘယ်အချိန်သွားမလဲ... လာခေါ်မယ်လေ... ”

“ သား... ဝေဖုန်း... အိမ်ပြန်... ရေမိုးချိုး၊ အဝတ်လဲပြီး ပြန်လာခဲ့လေကွာ... နော်... အန်တီစောင့်နေမယ်..”

“ အင်း... လာခဲ့မယ် ... အန်တီ... ”

“ အင်း.. ”

“ ဒါဆို သမီးသွားနားတော့မယ် နော်… ”

မကေသီက အန်တီဆွေ့ဆီ ခွင့်တောင်းလိုက်သည်။

“ အေး... သမီး... နားတော့ နော်… ”

“ ဒါဆို သားလဲပြန်မယ်... အန်တီဆွေ... ”

“ အော်... အေး... အန်တီ စောင့်နေမယ် နော်... ”

“ အင်း... ”

မကေသီက ဧည့်ခန်းထဲမှ သူမအခန်းထဲသို့ အရင်ဝင်သွားပြီဖြစ်ရာ ဝေဖုန်းကလည်း လူလစ်တာနဲ့ အန်တီဆွေ့ပါးအား ရွှတ်ခနဲ တစ်ချက်နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက်တွင် သူအိပ်ကပ်ထဲမှ EZEE2 တစ်ကဒ်အား အန်တီဆွေ့ ထံသို့ပေးလိုက်လေသည်။ အန်တီဆွေက ပြုံးစစဖြင့်ကြည့်ရင်း...

“ မြန်မြန်ပြန်လာနော်... မောင်… ” 

ဟု ခပ်တိုးတိုး ဆိုလိုက်လေတော့သည်။ဝေဖုန်း တစ်ယောက် အိမ်ပြန်ရေမိုးချိုးကာ ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်ဆီသို့ ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်ဆီသို့ရောက်သောအခါတွင် အန်တီဆွေ (ခ)ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်သည် အင်္ကျီအဖြူ လည်ဟိုက်အကျပ်နှင့် ပေါင်လယ်လောက်ရှိသော လှိုင်းတွန့်စကပ်အတိုကို တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားသဖြင့် အလွန်တရာ Sexy ဖြစ်နေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူမ၏ လုံးဝန်းပြည့်တင်းသော ရင်နှစ်မွှာမှာ လည်ဟိုက်အင်္ကျီ အကျပ်ဝတ်ဆင်ထားသဖြင့် ရင်ဘတ်တွင်အကွဲကြောင်းလေးက ထင်းကနဲ ပေါ်နေလေသည်။

ပေါင်လည်လောက်ရှိသော စကပ်အတိုသည်လည်း သူမ၏ဖြူဖွေး ဝင်းမွတ်သော ပေါင်တံကြီးများကို ဖော်ပြနေပြီး စွင့်ကားသော တင်ပါးကြီးများသည် စကဒ်တွင် တင်းကားထွက်နေပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ သရေမျော့ကြိုးအရာလေးသည်လည်း ထင်းကနဲဖြစ်နေသည်။ မျက်နှာတွင် မိတ်ကပ်ပါးပါးနှင့် နှုတ်ခမ်းနီရဲရဲကို ဆိုးထားသေးသည်ဖြစ်ပေရာ အန်တီဆွေ့အား တစိမ့်စိမ့်ကြည့်သော ပုရိသများသည် (၂) မိနစ်အတွင်း လီးမတောင်လျှင် ထိုသူ ပန်းသေနေ၍ ဖြစ်နိုင်သည်ဟု သတ်မှတ်၍ရသည်။

“ ဟေ့... ဘာကြည့်နေတာလဲ... လူကိုစားတော့ဝါးတော့မဲ့အတိုင်း ”

“ မ... ကလှလို့... စားမှာ...ဝါးမှာပါ... ”

“ ဟွန်း... တော်တော်လဲ သန်မာနေတယ်ပေါ့ ”

အန်တီဆွေနှင့် ဝေဖုန်းတို့ အပြန်အလှန် ကလူကျီဆယ်ပြောဆိုနေကြသည်။ ထို့နောက်တွင် ဓါတ်လှေခါးနှင့်အောက်သို့ ဆင်းလာကာ ကားပါကင်တွင် ရပ်ထားသော ကားပေါ်သို့ တက်လိုက်ကြလေတော့သည်။

“ အန်တီဆွေ..ဘာစားချင်လဲ..”

“ အင်း..ဘာမှတော့ မယ်မယ်ရရ မစားချင်ဘူးကွာ…မောင်ရော..”

“ ကျွန်တော် စားချင်တာ အန်တီဆွေ ” ဟု ဝေဖုန်း ပြန်ဖြေလိုက်ချင်သော်လည်း ………

“ ရပါတယ်... ကျွန်တော်လဲ သိပ်မဆာဘူး... ”

“ ဒါဆို လိုဖ်ဖုဒ် လောက်ပဲ စားတာပေ့ါ ”

“ အင်း... ”

ဝေဖုန်းက လူရှင်းသော ကော်ဖီဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့ မောင်းလာခဲ့သည်။ ကော်ဖီဆိုင်သို့ ရောက်သောအခါတွင်သီးသန့်ခန်းတစ်ခန်း မှာလိုက်ပြီး နောက်တွင်ကော်ဖီ မုန့်များကို မှာလိုက်သည်။ အဆိုပါ ကော်ဖီဆိုင်သည် လူရှင်းပြီးအတွဲများသာ လာရောက်လေ့ရှိသည်။ သာမာန်ထက် ဈေးနှုန်းကြီးမြင့်ပြီး သီးသန့်ခန်းများသည် လုံခြုံမှု ပရိုက်ဗေစီအပြည့်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် အတွဲများလာရောက် ကြခြင်းဖြစ်သည်။

သီးသန့်ခန်းများတွင်လည်းဆိုဖာ အရှည်တစ်လုံးနှင့် စားပွဲတစ်လုံးသာရှိသည်။ သာယာငြိမ့်ညောင်းသောတီးလုံးနှင့် အေးစက်မွှေးပျံနေသောအခန်း အိစက်နေသော ဆိုဖာပေါ်တွင် အနည်းဆုံးတော့ ပလွေသံစဉ်၊ ဘာဂျာသံစဉ်များကို လာရောက်အားပေးသူတိုင်း သီကြူးလေ့ရှိသည်။

ဝိတ်တာလေးမှ လူခေါ်ခေါင်းလောင်းတီး၍ အခန်းတွင်းသို့ စားသောက်စရာများ ပို့ဆောင်ပေးပြီးသည့်နောက်တွင် အန်တီဆွေနှင့် ဝေဖုန်းတို့နှစ်ဦးသား ကော်ဖီသောက်ရင်း စကားပြောကြသည်။ အန်တီဆွေက ထူးထူးဆန်းဆန်း ဆေးလိပ်သောက်ချင်သည်ဟု ဆိုလာသဖြင့် ဝေဖုန်းဆေးလိပ် ပေးလိုက်ရသည်။ ဝေဖုန်းရင်ခွင်ထဲသို့ခေါင်းတိုးဝင်ရင်း စီးကရက်ဖွာနေသော အန်တီဆွေအား ဝေဖုန်းပွေ့ဖက်ထားသည်။ သို့သော်လက်များသည်အငြိမ်အနေ အင်္ကျီပေါ်မှ အန်တီဆွေ၏ နို့အုံကြီးကိုပွတ်လိုက် ပေါင်းတံကိုပွတ်လိုက်ဖြင့် ဝေဖုန်း၏လက်များသည်လှုပ်ရှားနေလေသည်။

“ မောင်..ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲကွာ.ဒီမှာနေရတာတစ်မျီုးကြီးဖြစ်နေပြီ…စီးကရက်ကောင်းကောင်းတောင်မသောက်ရဘူး.. ” 

ဟု ဆိုကာ အန်တီဆွေသည် လက်ထဲက စီးကရက်ကို ဆေးလိပ်ခွက်အတွင်းသို့ထိုးချေလိုက်ပြီး ဝေဖုန်းအား ငြုတုတုလေသံဖြင့်ပြောသည်။ဝေဖုန်းသည် ဘာမျှပြန်မပြောပဲ ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖွင့်ကာ သူ၏တောင်နေပြီဖြစ်သော လီးကြီးကို ထုတ်ပြ၍အန်တီဆွေအား ကိုင်ခိုင်းထားသည် အန်တီဆွေသည် သွယ်လျှပျော့ပျောင်းသော လက်ချောင်းလေးများဖြင့်ဝေဖုန်း၏ လီးကြီးအား အထက်အောင် အဆုန်အဆန် ဂွင်းတိုက်သလို မဟုတ်ပဲ နုနုရွရွဆွဲပေးနေသည်။

မကြာမီပင် ဝေဖုန်းလီးကြီးသည် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထောင်လာသောအခါ အန်တီဆွေက ဝေဖုန်း၏ ရင်ခွင်ထဲမှပင် ခန္ဓာကိုယ်ကိုအနည်း ငယ်အောက်သို့ လျှောချလျက် သူမ၏လျှာဖျားလေးများဖြင့် လီးဒစ်အား ပတ်ကာကလိပေးနေသည်။

ဝေဖုန်းတစ်ယောက် ကောင်းလွန်းသဖြင့် တအင်းအင်းပင် ညည်းနေရရှာသည်။ အဆိုပါအထိအတွေ့သည်ဝေဖုန်းအတွက် သုတ်ရည်ပင် ထွက်သွားနိုင်သည် ဖြစ်ပေရာ ခေါင်းငုံ့၍ လီးစုပ်ပေးနေသော အန်တီဆွေ့ ခေါင်းအားဆတ်ခနဲဆွဲမ၍ သူမနှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးကြီးများအား အငမ်းမရ စုပ်နမ်းနေလေတော့သည်။ အန်တီဆွေနှင့် ဝေဖုန်းတို့နှစ်ယောက်သား အနမ်းခရီးစဉ်တွင် မျောလွင့်နေကြလေသည်။ မကြာမီ ဝေဖုန်းက အဆင့်တက်ချင်လာသည်။အန်တီဆွေ့အင်္ကျီကို နို့အုံနေရာအထိ လှန်တင်လိုက်သည့်အခါ..

“ ဟိုး…မောင်..ပြန်ကြမယ်နော်.. ”

“ မ..ဒီမှာပဲ..တစ်ခါလောက်ကွာ.. ”

“ အာ..မ..ရှက်တယ်ကွာ..အိမ်ရောက်မှ.. ”

“ မ..တကယ်နော်.. ”

“ အင်း.. ”

“ ဒါပေမဲ့ ဒီမှာထောင်နေတယ်.. ဘယ်လိုအပြင်ပြန်ထွက်မလဲ… ”

“ ဟွန်း..တော်တော်လဲ အားကြီးတဲ့ဟာ.. မနေ့ကပဲ လုပ်ပြီးပြီဟာကို.. ”

“ အာ..အန်တီဆွေ့ကလဲ ဖြစ်နိုင်ရင် ကျွန်တော်က ၂၄ နာရီ စိမ်ထားချင်တာ…”

“ ဟွန်း... တော်တော် အပြောကောင်း.. ”

“ အပြောကောင်းရုံပဲလား..မရဲ့ ”

“ အလုပ်လဲ ကောင်းပါတယ်နော်... ဒါကြောင့် ဟိုကောင်မလေး ကေသီအရည်တွေ တောက်တောက် ကျသွားတာ ”

အန်တီဆွေ့ထံမှ မမျှော်လင့်ထားသော စကားကြောင့် ဝေဖုန်းတစ်ယောက် ခေါင်းနားပန်း ကြီးသွားသည်။ထောင်နေသော လီးပင် အနည်းငယ်ပြန်ကျသွားသည်။

“ အာ..မ..ကလဲ..”

“ ဟွန်း.. မညာပါနဲ့နော်..မ..ကသိပြီးသား ”

ဝေဖုန်း (၅) စက္ကန့်လောက် ဆွံ့အ သွားသည်။ သို့သော်လည်း အန်တီဆွေက…

“ ဘာမှ မဖြစ်ပါနဲ့ မောင်ရဲ့ ဒို့နဲ့ကေသီနဲ့ကလဲ……………………………………………”

အန်တီဆွေ အကြောင်စုံ ရှင်းပြလိုက်သောအခါတွင် ဝေဖုန်းတစ်ယောက် အံသြသွားသည်။ ပျော်လည်းပျော်သွားသည်။ ခေါင်းတွင်လဲ အကြံတစ်ခုရသွားသည်။ ယခုညတွင် ကံကောင်းပါက ကေသီရော အန်တီဆွေ့ကိုပါရောကြိတ်နိုင်ပြီ မဟုတ်ပါလား။ ဝိတ်တာလေးကိုခေါ်၍ ကျသင့်ငွေရှင်းပြီး မုန့်တစ်ချို့ဝယ်ကာ အန်တီဆွေနှင့်အတူဆိုင်ထဲမှ ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။

အပြန်တွင် ကားမောင်းနေရင်း ဝေဖုန်းနှင့် အန်တီဆွေတို့မှာ ဂီယာတံပေါ်တွင် နှစ်ဦးသား တစ်ယောက်လက်တစ်ယောက်ဆုတ်ကိုင်ထားကြသည်။ ဘာစကားမှတော့မဆိုဖြစ်၊ ကားထဲက ကက်ဆက်တွင်တော့ ဝေဖုန်းအင်မတန်ဖြုတ်ချင်နေသည့် နီနီခင်ဇော်၏ သီချင်းသံက ပျံလွှင့်နေသည်။ ဝေဖုန်းအတွက်တော့ မီးလောင်ရာ လေပင့်ဆိုသလိုဖြစ်နေပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် မဆီမဆိုင် နီနီခင်ဇော်၏ ဘော်ဒီအကိတ်ကြီးသည် ဝေဖုန်းတစ်ယောက်ကြိတ်ပြီး ခိုက်သည်မှာ ကြာနေသောကြောင့်ဖြစ်ပေသည်။

ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းသို့ ရောက်ရှိပြီး ကားပါကင်တွင် ကားထိုးလိုက်သည်။ ဝေဖုန်းနှင့် ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်တို့ ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်ပြီး ဓါတ်လှေခါးရှိရာသို့ ခပ်သွက်သွက် လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။ ဓါတ်လှေခါးအတွင်း ရောက်သောအခါဝေဖုန်း၏ လက်များသည် အန်တီဆွေ၏ ပြည့်ကားသောတင်ပါးကြီးကို လက်ဖြင့်အသာအုပ်၍ ကိုင်တွယ်ထားလေသည်။ အန်တီဆွေကတော့ ပြုံးစစနှင့် ....

အခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပြီးနောက် နှစ်ဦးသားအခန်းတွင်းသို့ ပင်မရောက်လိုက်ကြ။ တံခါးပိတ်ပြီးသည်နှင့်နှစ်ဦးသား နှုတ်ခမ်းချင်းကပ်၍ နမ်းရှုံ့လိုက်ကြသည်မှာ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ဂဟေဆော်ထားသည့်အလား။ ဝေဖုန်း၏လက်များက အငြိမ်မနေ၊ အန်တီဆွေ့ နို့ကြီးများကိုအင်္ကျီပေါ်ကပင် ဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်လိုက်လေသည်။

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>

နူးညံ့သော ကြမ်းတမ်းခြင်း အပိုင်း ( ၁ )

နူးညံ့သော ကြမ်းတမ်းခြင်း အပိုင်း ( ၁ )

ကိုမောင်တုတ် ရေးသည်။

“ တော်တော့ဟာ.. ဆက်မပြောနဲ့တော့.. ငါဒီကောင့်အကြောင်း မကြားချင်တော့ဘူး.. ”

“ အစ်မကလဲဗျာ.. ချစ်တုံးကတော့ ချစ်လိုက်တာတုန်လို့… အခုမှဘာဖြစ်ရပြန်တာလဲ.. ”

“ နင်မသိဘူး..ဝေဖုန်း..နင်မသိတာတွေအများကြီး..ငါသူ့ကို ဆက်သည်းမခံနိုင်တာတွေအများကြီးရယ် ”

“ ဟုတ်လား.. ဒါဆိုလဲဗျာ.. သူဖုန်းဆက်ပါလိမ့်မယ်.. လက်ခံစကားပြောပြီးတော့..အပြတ်ပြောသင့်ရင်လဲပြောလိုက်တော့… ကျွန်တော်အောင်သွယ် ပေးထားတာဆိုတော့ ကျွန်တော့်ကိုလာပြီး နားပူနေတယ်.. အစ်မ ကောင်က.....”

“ ဘာငါ့ကောင်လဲ.. ငါနဲ့မဆိုင်တော့ဘူး.. မပတ်သတ်ချင်တော့ဘူးဟာ.. ဖုန်းဆက်လာရင် ကိုင်လိုက်မယ်..ငါ့ကိစ္စ ငါရှင်းမယ်.. ကျေနပ်ပြီလား.. နင်သာသူများအတွက်နဲ့ မျက်နှာပျက်မခံနဲ့တော့.. ငါနင့်ကိုပါ စိတ်ဆိုးလိုက်မှာ…”

“ ဟိုးထားပါ..မကေသီရယ်..ကျွန်တော် မပြောနဲ့ဆို မပြောတော့ပါဘူး… ”

“ ပြီးရော.. နင်ရော သူရော… စောက်ကျင့်တွေ.. အတူတူပဲ.. ”

“ ဗျာ…ဘာဖြစ်လို့လဲ.. ”

“ နှာဗူးတွေလေ.. ငါမသိဘူး ထင်နေလို့လား..”

“ ဗျာ.. ”

“ ထားလိုက်တော့.. ဟိုမှာ အန်တီဆွေ လာနေပြီ… ရှူးတိုးတိုး.. ဘာမှဆက်မပြောနဲ့တော့…… ”

ကျွန်တော်နဲ့ တရုံးထဲက စီနီယာဖြစ်တဲ့ မကေသီနဲ့ စကားပြောနေချိန်မှာ အန်တီဆွေ ဝင်လာတာပါ။အန်တီဆွေ ဆိုတာ ဒေါ်ဆွေဇင်ခိုင်ပါ။ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ စီးပွားရေးလောကမှာ မသိသူရှားပါတယ် လုပ်ငန်းကြီးတွေကိုဦးဆောင်နေသူတွေပေါ့။ မကေသီ ဆိုတာကတော့ ကျွန်တော့် စီနီယာအစ်မကြီးပါ။ အသက်ကတော့ (၂၈)နှစ်လောက်တော့ ရှိုပြီထင်ရပါတယ်။ အန်တီဆွေ အင်မတန်အားကိုရတဲ့ အတွင်းရေးမှူး ညာလက်ရုံးပေါ့။

ကျွန်တော်လား… ကျွန်တော်ကတော့ ယောင်ဝါး၊ ဒီကုမ္ပဏီမှာ မိဘတွေ ရှယ်ယာပါထားတာရယ်၊ကျွန်တော့် အဒေါ်နဲ့ အန်တီဆွေနဲ့က ငယ်သူငယ်ချင်း အရင်းကြီးဖြစ်နေလို့ အန်တီဆွေနဲ့ ငယ်ကတည်းက အတူတူ နေလာတာရယ်ကြောင့် တူဝရီးတွေလို ဖြစ်နေတာကြောင့် ဘွဲ့ရအလုပ်လက်မဲ့ ဖြစ်နေပြီး စော်တွေထည်လဲတွဲပြီးပွေးနေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ခြေငြိမ်အောင် အန်တီဆွေဆီမှာ အလုပ်သွင်းပေးထားတာပါ။ အန်တီဆွေကလဲ လူရင်းတစ်ယောက်ကို အနားမှာခေါ်ထားရတယ်၊ ယုံကြည်ရတယ်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ လက်ခံထားတာပါ။

လက်မခံလဲ မရဘူးလေ၊ အန်တီဆွေ မျက်စိရှေ့မှာတင် ကြီးလာတဲ့ ကလေးဆိုတော့လဲ ကျွန်တော်ဟာအန်တီဆွေကို နွဲ့ဆိုးဆိုးတက်ပါတယ်။ အန်တီဆွေကလဲ ကျွန်တော့်ကိုချစ်လို့ အလိုလိုက် ထားပါတယ်။ အခုမကေသီနဲ ပြောနေတဲ့ကိစ္စက ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ရုံးလိုက်လာရင်း မကေသီကို ကြိုက်တယ်ပြောတာနဲ့ အောင်သွယ်ပေးရင်း ဟိုကောင်က ဘာတွေသွားလုပ်တယ် မသိပါဘူးဗျာ။ အပျိုကြီးပေါက်စ တစ်ယောက်ခါးခါးသီးသီးတွေ ဖြစ်နေပြီ။ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းရဲ့ဇကို ကျွန်တော်သိနေလို့ မကေသီနဲ့ ဘယ်လိုအခြေအနေတွေများဖြစ်နေပြီလဲလို့ အရမ်းသိချင်လာပါတယ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်သတ္တပါတ်တုန်းကဆို မကေသီတစ်ယောက် ရုံးဆင်းတာနဲ့ ယူနီဖောင်းချွတ်၊ စတော်ကင်ဘောင်းဘီတွေ၊ ဂျင်းဘောင်းဘီတွေလဲပြီး ဒိုးတော့တာပဲ။ အလုပ်တွေတောင် ဒိုင်ခံလုပ်ခဲ့ရသေးတယ်။ သူ့ကိုအကဲခတ်ကြည့်တော့ နည်းနည်းထူးခြားတာက မကေသီ နို့တွေဟာ ပုံမှန်မဟုတ်သလိုပါပဲ။ တစ်ခါတလေ ရုံးကိုအစောကြီး ဆင်းသွားပြီး သူတစ်ယောက်ထဲ ရုံးကို အစောကြီး ရောက်တဲ့နေ့များဆို သူလမ်းလျှောက်တာ ကြည့်ရတာကွတတနဲ့။ သေချာပါတယ်၊ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း ဆိုတဲ့ကောင်ရဲ့ ဇက 9 လောက်ရှိလို့ပါပဲဗျာ။

တကယ်တော့ အန်တီဆွေဆီမှာ အလုပ်လုပ်တယ် ဆိုတာက ဟန်ပြပါ။ အဓိကကတော့ ရည်စားနဲ့ကွဲပြီးကတည်းက စိတ်လေနေတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ဆေးချလိုက်၊ အရက်သောက်လိုက်၊ အပေါင်းအသင်း ကောင်းရင်ကလပ်သွားလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေတာမို့ အိမ်ကလူကြီးတွေက ကြည့်မရတာနဲ့ အန်တီဆွေလက်ထဲ အပ်လိုက်တာပါ။

အန်တီဆွေကလဲ ဒီအကြောင်းတွေသိပေမဲ့ ကျွန်တော်ကို ရုံးမှာတာဝန်တစ်ခု ပေးထားပါတယ်။ တချို့နေရာတွေကို သူသွားရင် ကျွန်တော်က ကားမောင်းပြီး လိုက်ပို့ပေးရပါတယ်။ကျန်တဲ့အချိန်ဆို ရုံးရောက်တာနဲ့ ရုံးခန်းထဲမှာ အင်တာနက်ဖွင့် ဒေါက်တာဗိုက်ကလေးတို့ ညမင်းသားတို့ လျှောက်ကြည့် ပျင်းလာရင် ရုံးထဲကိုလျှောက်သွား၊ မာကတ်တင်းဌာနက စော်တွေကိုသွားကြောင်၊ ဒါမှမဟုတ် အရောင်းကားမောင်းတဲ့ ဘဲတွေ ဆီခိုးရောင်းတာကို သွားကျစ်၊ ဘီယာတိုက်ခိုင်း ဘာညာပေါ့။ မကေသီကတော့နာရီနဲ့အမျှ အလုပ်များသူပါ။ အန်တီဆွေ ရုံးခန်းထဲမှာတော့ ကျွန်တော်နဲ့ မကေသီရဲ့ စားပွဲတစ်လုံးစီ ယှဉ်ရက် ထိုင်ရပါတယ်။

အန်တီဆွေနဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ ပတ်သတ်မှုကို သိနေတော့လဲ ကျွန်တော့်ကို တရုံးလုံးက ဘေးမဲ့ပေးထားကြလေသတည်းပေါ့ဗျာ။ တစ်ရက်ကျွန်တော် ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ် မသိဘူး။ တက်တူး အရမ်းထိုးချင် လာတယ်။ရုံးကရတဲ့ လခရယ်၊ အိမ်ကဘတ်တဲ့ ပိုက်ဆံရယ်က သုံးလို့လောက်တယ်မရှိပါဘူး။ ဖုန်းဘေလ်တွေ၊ ကားဓါတ်ဆီဖိုးတွေ၊ သုံးတာဖြုန်းတာတွေနဲ့ ကုန်တာပါပဲဗျာ။ ဒါကြောင့်ကျွန်တော် အန်တီဆွေဆီမှာ ပိုက်ဆံကြိုထုတ်မလားလို့တွေးပြီးတော့ အန်တီဆွေအလာကို ရုံးကပဲ စောင့်နေပါတယ်။

ရုံးကလူတွေ ပြောပြချက်အရဆိုရင်တော့ မကေသီနဲ့ အန်တီဆွေတို့ အပြင်ထွက်သွားလို့ နေလည်မှ ပြန်ရောက်မယ်လို့ သိရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ကျွန်တော် ထိုင်စောင့်နေရင်းနဲ့ ပျင်းလာတာနဲ့ ညမင်းသားကိုဖွင့်ပြီး မြန်မာမလေးများရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှများဆိုတဲ့ စာမျက်နှာမှာ ဝင်ပြီးခံစားနေမိပါတယ်။ ကြာလာတော့လဲ စိတ်ကြွလာတယ်ဗျို့ ဓါတ်ပုံဆရာတွေ တော်တာလဲပါပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လဲ ချစရာစော်က လတ်တလော မရှိသေးဘူးလေ။

ကျွန်တော် ရည်းစားနဲ့ ပြတ်တာ ( ၄ ) လကျော်နေပါပြီ။ ဒီအတောအတွင်းမှာ ညဆိုဒ်က ဘော်ဘော်တွေ လမ်းညွှန်တဲ့ ဆီလိမ်းတဲ့မာဆတ်မှာ စော်ကိုပလွေမှုတ်ခိုင်းတဲ့ တစ်ကြိမ်ကလွဲလို့ စော်နဲ့မအိပ်ရသေးပါဘူး။တစ်ခါတစ်လေ ကျပြန်တော့လဲ ကျွန်တော့် ချစ်မမကြီးကို လွမ်းပါတယ်။ သူနဲ့ဆို ကျွန်တော်တို့ စိတ်တူကိုယ်တူ မိုးမမြင်လေမမြင် ချစ်ကြတာတွေဟာ အခုအချိန်မှာ လွမ်းလို့ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီပေါ့လေ။ 

ကျွန်တော်လဲ သူ့အကြောင်း တွေးရင်းနဲ့ပဲ ညမင်းသားဆိုဒ်ကို ပိတ်ပြီးတော့ အပြင်မှာ ဆေးလိပ်ထွက်သောက် နေပါတယ်။ အာရုံပြောင်းအောင်ပေါ့ဗျာ။ ဆေးလိပ်တစ်ဝက် မကျိုးခင်မှာပဲ အန်တီဆွေနဲ့ မကေသီပြန်လာပါတယ်။ လက်ထဲမှာလဲဖိုင်တွေ တစ်ပွေ့တပိုက်ဖြစ်နေတဲ့ မကေသီကို ကူညီတဲ့သဘောနဲ့ပဲ သူ့လက်ထဲက ဖိုင်တွဲတွေကို ကူသယ်ပေးရင်း အန်တီဆွေနဲ့ မကေသီအနောက်က လိုက်လျှောက်လာခဲ့ပါတယ်။

ဒီနေ့ အန်တီဆွေဝတ်လာတာက ထမိန်စကဒ်ပန်းရောင်နဲ့ အပေါ်ကတော့ ခါးအတိအင်္ကျီ အမဲလေးရယ်။မကေသီကတော့ ဒူးဖုံးရုံသာရှိတဲ့ မီနီစကဒ်အမဲလေးရယ်၊ အပေါ်ကတော့ ကော်လာပါတဲ့ အင်္ကျီအဖြူလေးရယ်ကိုတွဲဖက် ဝတ်ဆင်ထားပါတယ်။ အန်တီဆွေရော မကေသီရော ဘော်ဒီလှကြပါတယ်။ အန်တီဆွေက အပျိုကြီးလို့လူသိကြပေမဲ့ နောက်ကွယ်က အိမ်ထောင်ကျဖူးတယ်ဆိုတဲ့ ဇာတ်လမ်းက ကျွန်တော်တို့ မိသားစုတွေလောက်ပဲ သိကြတာပါ။

ဒါကြောင့်မို့လို့ အသက် (၃၈) နှစ်တိုင် အလှမပျက်သေးတဲ့ အန်တီဆွေ့ရဲ့ တင်းမာလုံးဝန်းနေတဲ့ နောက်ပိုင်းအလှနဲ့ သူမရဲ့ ပန်းရောင် စကဒ်ထမိန်အောက်က ထင်းနေတဲ့ ပင်တီအရာလေးကိုကြည့်ရင်း တံတွေးတစ်ချက်မြိုချမိပါတယ်။ မကောင်းပါဘူးလေဆိုပြီး မျက်နှာလွဲလိုက်ပြန်တော့လဲ မကေသီရဲ့ အိုးကောက်ကောက်လုံးလုံးလေးက လှနေပြန်ရော။ ဟူးကနဲ လေပူတစ်ချက် မှုတ်ထုတ်ရင်း ကျွန်တော်သူတို့ အနောက်ကပဲ လိုက်လျှောက်ပြီး ရုံးခန်းထဲကို လိုက်ဝင်လာပါတယ်။

“ အန်တီဆွေ.. ဘာစားပြီးပြီလဲ.. ကျွန်တော်သွားဝယ်ပေးမယ်လေ..”

“ အံမယ်.. အလိုက်တွေသိနေတာ.. အန်တီရေ.. သူတစ်ခုခု ပူဆာတော့မယ်…”

မကေသီက ကျွန်တော့အထာကို နပ်နေသူမို့ လှမ်းစပါတယ်။ အန်တီဆွေက ပြုံးနေပြီးတော့..

“ လာပါအုန်း.. ဝေဖုန်း.. ရဲ့.. သားကိုအန်တီပြောစရာရှိလို့..ကေသီပါလာထိုင်…”

“ ဟုတ်..အန်တီဆွေ..ဘာခိုင်းမလို့လဲ…ဟင်..”

“ ဘာမှ မခိုင်းပါဘူး.. သားကိုပြောစရာရှိလို့ ခေါ်တာပါ။ သမီးကေသီလဲ လာ..”

အန်တီဆွေ့စားပွဲရှေ့မှာ မကေသီရော ကျွန်တော်ပါထိုင်ပါတယ်။ အန်တီဆွေ့မျက်နှာက ပင်ပန်းမှုတွေဖြစ်ပေါ် နေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သတိထားမိပါတယ်။ အန်တီဆွေက မျက်မှန်ကိုချွတ်ပြီး အနောက်ကို ဆံပင်တွေ သိမ်းပြီးထုံးဖွဲ့ထားလို့ ပြောင်နေတဲ့ နှဖူးကချွေးစလေးတွေကို တစ်သှူးနဲ့ သုတ်ကာ…………

“ အန်တီလဲ.. အလုပ်တွေကြားထဲ မြှုပ်နေတာကြာပြီ.. သားနဲ့သမီးရယ်.. အရမ်းပင်ပန်းနေတာ..အခုအချိန်မှာခဏတော့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် နားချင်နေတယ်။ ဒါကြောင့်လာမယ့် စနေကစပြီး ကုမ္မဏီကို တစ်ပတ်ပိတ်မယ်၊ဝန်ထမ်းတွေလဲ နယ်တွေဘာတွေ ပြန်ချင်ရင်ပြန်ပါစေ။ စက်ရုံတွေတော့ မပိတ်ဘူး၊ ရုံးအဖွဲ့ကိုပဲပိတ်မယ်လို့ပြောတာ၊ရုံးပိတ်တဲ့ (၁၀)ရက်အတွက် ဝန်ထမ်းတွေကို တစ်ရက်ကို ၁၀၀၀၀ နှုန်း အန်တီမုန့်ဖိုးပေးမယ်…”

“ ရုံးအဖွဲ့ကိုပဲလား.. အန်တီ.. ”

“ ဟုတ်တယ်သမီး.. စက်ရုံတွေက ရပ်လို့မရဘူးလေ ပုံမှန်ဆက်လုပ်နေပစေပေါ့။ သူတို့ကိုလဲ အန်တီဆွေဒီနှစ် အစိုးရရုံးပိတ်ရက်ကျရင် တစ်နေရာပို့ပေးမယ်.. အဲ့ကျရင်တော့ ရုံးအဖွဲ့မပါတော့ဘူး။ ဒါကြောင့် သမီးနဲ့သားကမန်နေဂျာတွေ အားလုံးကို အစည်းအဝေးခေါ်ရမယ်။ ရုံးအဖွဲ့ကို ကြေညာချက်ထုတ်၊ ပြီးရင် တာဝန်တွေခွဲပေးထားပေါ့။ ဟုတ်ပြီလား.. ဒါမျိုးဆို ဝေဖုန်းကျွမ်းကျင်ပါတယ်။ ဟိုလိုလုပ်ပါလား.. ဒီလိုလုပ်ပါလားဆိုတာ သပြောတက်တယ်… ဟားဟား ”

အန်တီဆွေက ပြောရင်းရယ်ပါတယ်။ မကေသီကတော့ ပြုံးရုံသာပြုံးပါတယ်။ ပြီးတော့ မကေသီက..

“ အန်တီကရော.. ဘယ်လိုနားမယ် စိတ်ကူးလဲ.. Oversea ကို Shopping ထွက်မှာလား။ ဒါမှမဟုတ် ချောင်းသာတို့ ဘာတို့.. ”

အန်တီဆွေကလက်ကာပြရင်း..

“ မဟုတ်ဘူးသမီး…ဒီတစ်ခါနဲနဲဆန်းတယ်… ”

ကျွန်တော်ရော မကေသီပါ စိတ်ဝင်စားသွားပါတယ်။ အန်တီဆွေ ဘာပြောမလဲ စောင့်ကြည့်နေမိပါတယ်။

“ ဒီလိုကွ အန်တီမှာ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်း တစ်ခန်းရှိတယ်။ အန်တီစိတ်ပင်ပန်းရင် သွားနားနေကြပေါ့။ တစ်ခန်းလုံး အန်တီစိတ်ကြိုက် ပြင်ဆင်ထားတယ်လေ။ အဲ့ဒီမှာနားမှာ၊ နားမှာဖြစ်တဲ့အတွက် အန်တီဆွေ့ ဖုန်းတွေ ဘာတွေအကုန် ဆက်သွယ်လို့ မရအောင် လုပ်ထားမယ်။ သမီးတို့က အန်တီနိုင်ငံခြား သွားတယ် ပြောထားပေါ့။ ဒါပေမဲ့သားနဲ့ သမီးကတော့ ရုံးမပိတ်ဘူးနော်.. ”

“ ဟာ.. ဒါဆို ကျွန်တော်တို့က ရုံးတက်ရမှာလား… ”

အန်တီဆွေကပြုံးရင်းနဲ့..

“ မဟုတ်ပါဘူးကွာ.. အန်တီဆွေ့အခန်းမှာ ရုံးလာတက်ကြရမှာ.. သမီးကတော့ အန်တီကို လိုတာကူပေးပေါ့။ပြီးရင် သမီးကို အဲ့ဒီကွန်ဒိုမှာ နေခိုင်းမလား စိတ်ကူးတယ်။ သမီးလဲ အန်တီဆီကို ရောက်နေတာ (၁၀) နှစ်ရှိပြီလေ။အန်တီ ဒီအခြေအနေ ရောက်လာတာ သမီးကေသီရဲ့ကူညီမှုတွေပါတယ်။ ဒါပေမဲ့သမီးက အဆောင်မှာပဲနေတာဆိုတော့ အန်တီစိတ်မကောင်းဘူးကွာ.. ဒါကြောင့်ပါ။ ဒီလိုဆိုရင် အဲ့ဒီနေ့ကစလို့ ပြောင်းလာခဲ့တော့ ဟုတ်ပလား ”

“ ဟုတ်..အန်တီ.. ”

မကေသီ မျက်နှာမှာ ပျော်ရွင်မှုတွေ ရှိနေပါတယ်။ ကျွန်တော်က အန်တီဆွေ့ကို စချင်တာနဲ့

“ အန်တီ မျက်နှာလိုက်တယ်… သားကိုရော.. ”

“ ဟား ဟား.. ဝေဖုန်း.. မင်းက ငယ်ငယ်ကအတိုင်းပဲ.. ဟုတ်ပါပြီ.. မင်းဘာလိုချင်လဲပြော.. ”

“ တက်တူး ထိုးချင်တာ… အန်တီဆွေ..”

“ ဟင်.. မင်းက အသားအနာခံပြီးတော့... မကြောက်ဘူးလား ”

“ မကြောက်ပါဘူးဗျာ.. နောက်ပြီး မနာပါဘူး.လက်ရာလှလှထိုးမယ်ဆို(၃)သိန်းလောက်ကုန်မှာ.. ”

“ အော်..မင်းက အန်တီဆွေ့ကို စပွန်ဆာ တောင်းနေတယ် ဆိုပါတော့...”

“ ဟီး.. ”

“ ကဲပါ.. မင်းထိုးချင်တဲ့ ဆရာနဲ့ထိုး၊ အန်တီဆွေကျသလောက် ရှင်းပေးမယ်..ဟုတ်ပြီလား.. အေးလေ..ခေတ်က ပြောင်းသွားပြီပဲ.ဒီလောက်တော့ လိုက်မှီပေးရမှာပေါ့။ မင်းအဒေါ်တောင်မှ လက်ဖျံမှာတစ်ခု၊ ခါးမှာတစ်ခုထိုးထားတာ မဟုတ်လား.. မကြီးမငယ်နဲ့လေ.. ယောင်္ကျားငယ်ငယ်လေး ယူထားပြီးတော့... အင်း… ဒီကောင်မရောစင်္ကာပူမှာ အဆင်ပြေရဲ့လား မသိပါဘူး.. သူက ငယ်ငယ်ကတည်းက နာမှကြိုက်တဲ့ ကောင်မ.. တက်တူးတွေပေါ်လာတော့ သူနဲ့အံကိုက်ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ဒါနဲ့ခင်သက်ကြီးနဲ့ ဖုန်းပြောဖြစ်သေးလား ဝေဖုန်း ”

“ တီသက်နဲ့ ဗိုင်ဘာမှာတော့ တွေ့ဖြစ်တယ်... အန်တီဆွေနဲ့ မတွေ့ဘူးလား ”

တွေ့တော့တွေ့တယ်.. သား အဒေါ်က ရေလည်လန်းနေတာနော်.. လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် ၂၀ က အတိုင်းပဲ.. ”

“ ဟုတ်တယ်.. အန်တီဆွေ ကျွန်တော်တို့တောင် တစ်ခါတလေ လက်လန်တယ်. နောက် အရမ်းလဲ ပွင့်လင်းတယ်။ ”

“ ဟုတ်တယ်.. အန်တီဆွေအခုလို အနားယူမယ်ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ ဒီကောင်မ အကြံပေးတာ.. ဆွေဇင်ခိုင်.. ညည်း လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်၂၀ကို ပြန်သွားပါလားတဲ့... ညည်း အရမ်း အိုဇာနေပြီ.. စိတ်ထောင်းကိုယ်ကြေဖြစ်နေပြီတဲ့…”

“ အန်တီ.. က ဘယ်လိုအနားယူချင်တာလဲ…”

“ စိတ်လွတ်လက်လွတ်..နေပုံထိုင်ပုံ..ဝတ်စားဆင်ယင်ပုံကအစ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၂၀ က စိတ်နဲ့ဒီနေ့ခေတ်ရဲ့ရေစီးကြောင်းမှာမျောကြည့်မယ်လေ…”

မကေသီကတော့ ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် ကျွန်တော်ကတော့ အန်တီဆွေ့ အကြောင်းသိသည်။ ကျွန်တော်လူလားမြောက်တော့ စီးပွားရေးစလုပ်နေသည့် အန်တီဆွေသည် အတော်လေး တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်နေသည်။ကျွန်တော်တို့ ကလေးဘဝကဆိုလျှင် ကျွန်တော်အဘွား ပြောပြသလောက် ဆွေဇင်ခိုင်နဲ့ ခင်သက်သက်ပေါင်းရင် ကမ္ဘာတောင် ပျက်နိုင်တယ်ဆိုလား သူတို့ခေတ် သူတို့အခါကတော့ ဆက်စီကျသော ဆိုရှယ်ကျသော မိန်းကလေးများ ဖြစ်နိုင်သည် အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အန်တီဆွေနှင့် ကျွန်တော့်တီသက်တို့ ကစ်ဆင်ဆွဲနေသောပုံကို တီသက် အခန်းထဲက တစ်ခါတွေ့ဖူးသည်။

ပါတီပွဲတိုင်း သူတို့မပါလျှင် ပွဲမစည်သလောက်အထိကို ဖြစ်နေသည်။ ကျွန်တော်အဒေါ် ဒေါ်ခင်ခင်သက်ကတော့ သူ့ထက်၁၀နှစ် တိတိငယ်သည့် လူနှင့်အိမ်ထောင်ပြုသွားသည်။ တစ်လောက စင်္ကာပူကပြန်လာသောတီသက်ထံမှ စွန့်ကြဲသွားသည့် အိုင်ဖုန်းလေးတွင်လည်း သူတို့ လင်မယား ပလူးပလဲလုပ်နေပုံတွေ၊ တီသက်ရဲ့အတွင်းခံပဲ ဝတ်ထားပြီး နို့ဖော်ထားတာတွေ၊ သူ့ယောင်္ကျားရဲ့ ပစ္စည်းပုံတွေ၊ ဗိုင်ဘရေတာ ပုံတွေကို တွေ့ရသေးသည်။

ကျွန်တော်လဲကြည့်ပြီးတော့ မတော်တဆ ညမင်းသားမှာ တင်နေလျှင် ဒုက္ခဟုဆိုကာ အမြန်ဖျက်လိုက်ရသည်။ကိုယ့် အဒေါ်အရင်းရဲ့ပုံတွေကိုကြည့်ပြီး ဂွင်းထု့ရလျှင် ဆရာအိတ်ကြီး၏ ဘာသာပြန် ဝထ္ထုထဲက ဇာတ်ကောင်ဖြစ် သွားမှာလဲကြောက်ရသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ဖျက်ပစ်လိုက်သည်။

“ ဟုတ်ပြီလေ… ဒါဆိုလဲလုပ်စရာရှိတာ ဆက်လုပ်ကြပေါ့…. သမီးကေသီက ဘယ်တော့ ပြောင်းလာမှာလဲ…”

“ ဟုတ်..သမီးကတော့ အလုပ်တွေဖြတ်ပြီးမှ အေးဆေးပြောင်းလာ ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ နောက်ပြီး အန်တီဆွေအနား ယူတဲ့ကာလမှာလဲ သမီးပြောင်းလာရင် အဆင်မပြေဖြစ်မှာဆိုလို့ အန်တီဆွေ အနားယူပြီးမှ…”

မကေသီ စကားမဆုံးမီ အန်တီဆွေက လက်ကလေး ကာပြပါတယ်။ ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့

“ မဟုတ်ဘူး သမီးကေသီ.. အန်တီဆွေက တမင်တကာ နားရက်မှာ အဖော်ရအောင် ခေါ်တာ.. ဒါဆို ဒီလိုလုပ်လိုက်တော့ ဒီနေ့ညနေ ရုံးဆင်းတာနဲ့ သိမ်းစရာရှိတာ သိမ်းထားပေါ့။ မနက်ဖြန်မနက် ဝေဖုန်းကို PRADO  ပေးလိုက်မယ် အဲ့ဒီကားလောက်နဲ့ဆို အဆင်ပြေမယ်.. သမီးလဲတစ်ယောက်ထဲ သမားဆိုတော့ အသုံးအဆောင်တွေ သိပ်မများဘူး ထင်တာပဲ.. ဘီဒိုတို့ဘာတို့ဆို သယ်လာမနေနဲ့.. ထားခဲ့လိုက်တော့.. အိမ်ကျဉ်းသွားမှာ ဆိုးလို့ သမီးရေ….”

“ ဟုတ်.. ဒါဆိုလဲ သမီးစီစဉ်လိုက်တော့မယ်..အန်တီဆွေ..”

“ သား ဝေဖုန်းကလဲ..မင်းအစ်မကို..လိုတာကူညီပေးလိုက်နော်..”

“ ဟုတ်..အန်တီဆွေ..”

ကျွန်တော်တို့နဲ့ အန်တီဆွေလဲ စကားစဖြတ်ပြီးတာနဲ့ ကိုယ့်စားပွဲကိုယ်ပြန်ထိုင်ပြီး အလုပ်လုပ်ကြပါတော့တယ်။ မကေသီ ဦးဆောင်မှုနဲ့ပဲ မန်နေဂျာတွေကို အစည်းအဝေးခေါ်တာတွေ ဘာတွေလုပ်ပြီးသွားပါတယ်။ ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ကျွန်တော်လဲ ဒေါင်းလက်စ ဖူဂျီကိုကန်နိုရဲ့အောကားတစ်ပိုင်းတစ်စကို ဆက်ဒေါင်းနေတုန်းမှာပဲမကေသီတစ်ယောက် ရုံးဆင်းပြီး လုပ်စရာရှိတာ လုပ်မယ်ဆိုပြီး ထွက်သွားပါတယ်။ အန်တီဆွေကတော့ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ပြန်သွားလဲမသိပါဘူး။ ကျွန်တော်တို့ အစည်းအဝေးခန်းထဲက ပြန်လာတော့ မရှိတော့ဘူး။ ဒါပေမဲ့အန်တီဆွေက ကျွန်တော့်စားပွဲမှာ စာလေးတစ်စောင် ကပ်သွားခဲ့ပါတယ်။

ရုံးချုပ်ဂိုဒေါင်က PRADO ကို အိမ်ကိုယူသွားပါတဲ့။ သော့ကိုသူမရဲ့ အံဆွဲထဲမှာ ရှာကြည့်ပါ။ ကားနံပါတ်ရေးထားတဲ့ ကီးချိန်းနဲ့ တွဲထားပါတယ်တဲ့။ ဒါဆို ဒီလိုကားပေးလိုက်ခြင်းက တခြားခိုင်းစရာလဲ ရှိနေသေးတယ်ဆိုတာသေချာသလောက် သိနေပါပြီ။ ကျွန်တော်လဲ စားပွဲကထလို့ ကားသော့ရှာရန်အန်တီဆွေရဲ့ အံဆွဲထဲကိုရှာဖွေကြည့်လိုက်မိပါတော့တယ်။

အံဆွဲထဲမှာ ကားသော့ကို တွေ့ပါပြီ။ စပ်စုတက်တဲ့ ဗီဇလို့ ပြောရမလားပဲဗျာ။ ကျွန်တော်ရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ဒိုင်ယာရီ စာအုပ်အနက်ရောင်လေး တစ်အုပ်ကို ကောက်လှန်မိပါတယ်။ ရိုင်းတဲ့အပြုအမူဆိုတာ ကျွန်တော် သိပေမဲ့ ကျွန်တော် စာအုပ်လေးကို ဖွင့်ဖတ်လိုက်မိပါတယ်။

ဆွေဇင်ခိုင်၊ ညည်းသိပ်ကဲမနေနဲ့အုန်း။ ကောင်လေးက အခုမှနုနုထွတ်ထွက်လေးရယ်၊ ညည်းလိုရွတ်တွနေတဲ့အဖွားကြီးကို ဘယ်စိတ်ဝင်စားပါ့မလဲ ညည်းကိုရရင်တော့ လုပ်ပြီး ထားခဲ့မှ ဒုက္ခနဲ့လှလှတွေ့နေအုန်းမယ်။ ဘာလဲ..ညည်းက ခင်သက်သက်ကို အားကျနေတာလား။ ခင်သက်သက်က ယောင်္ကျားငယ်ငယ် လေးရတယ်ဆိုတာနဲ့ ညည်းကပါ လိုက်ကြံချင်တာလား…အာ..စိတ်တွေလေပါတယ်..ဆွေဇင်ခိုင်ရယ်……….

ဒီနေ့အမှတ်မထင် ကောင်လေးကိုတွေ့တယ်။ တွေ့တယ်ဆိုတာ သူ့ပစ္စည်းကိုတွေ့တာ ကောင်လေးကအောကားတွေ ဒေါင်းလောခ့်ဆွဲပြီး စိတ်တွေထန်နေတာကို ဘေးမှာလဲ ကေသီနဲ့ဆိုတော့ အင်း..ညိတော့ညိ ကြအုန်းမလားမသိပါဘူး။ ဒါဆိုအဲ့ဒီကေသီမကို ပါးသာဆွဲရိုက်ပစ်မယ်.. သူ့ကိုငါ ဒီအခြေအနေ ရောက်အောင်ဆွဲတင်ပေးထားတာများ.. ငါ့ကိုအာခံချင်တယ်.. ဆွေဇင်ခိုင်တို့က ၂ယောက် တစ်ယောက် စိတ်ပါရင်ဆွဲပေးလိုက်မယ်။

လုတာကြောတာလာမလုပ်နဲ့… ဟိဟိ.. ငါဘာတွေ ရေးဖြစ်နေပါလိမ့်… ဆွေဇင်ခိုင်..နင်စိတ်ထိန်း..သူ့အဒေါ်မျက်နှာရှိတယ်။…အို..ဘာဂရုစိုက်စရာလဲ..သူ့အဒေါ်နဲ့ငါနဲ့က အကြိမ်ကြိမ်နွဲလာတဲ့ပွဲ နဲမှမနဲတော့တာ။ အင်း အခုလဲ ကိုစိုင်းနဲ့ရပြီးတော့လဲ စင်္ကာပူက သူတို့အိမ်မှာ… မျက်နှာပူလို့ အမြန်ပြန်ပြေးခဲ့တယ်.. ခင်သက်သက်ရေ.. ညည်းကို အကြွေးဆပ်မယ်… အတိုးပါပေးမှာ.. မှတ်ထားလိုက်အုန်း…

ဒါဆိုသေချာပါပြီ။ အန်တီဆွေကကျွန်တော့်အကြောင်းတွေ ရေးထားတာပါ။ ဒါဆိုဒါကဘာတွေလဲ သေချာသိချင်တယ်။ မထူးပါဘူး မနက်ဖြန်လဲ အန်တီဆွေ ရုံးမတက်တော့မဲ့ အတူတူတော့ အိမ်မှာယူပြီး အေးဆေးဖတ်မယ် ။ ဒီစာတွေထဲကအတိုင်း တကယ်ဆို ဘာတွေဆက်ဖြစ်လာမှာလဲ ဟူးကနဲ ကျွန်တော် လေပူတစ်ချက်ကို မှုတ်ထုတ် မိပါတော့တယ်။

မ… နောက်တစ်ခါ ဒီလိုမျိုး မဖြစ်စေရပါဘူးနော်… မောင်အာမခံပါတယ်… မောင်အဲ့ဒီနေ့က စိတ်တွေညစ်နေလို့အသီးနဲနဲကြူးလိုက်မိလို့.. ဒီလိုဖြစ်သွားတာ.. နောက်တစ်ခါ မဖြစ်စေရပါဘူးနော်..

မကေသီတစ်ယောက် အင်းယားကန် ရေပြင်ကိုသာ ကြည့်နေသည်။ သူမ၏ဘေးမှ တတွတ်တွတ်ပြောနေသောရဲထက်အား မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ကန်ရေပြင်ကို ငေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ရဲထက်ထံမှ နောက်ထပ်များ ဘာစကားတွေနဲ့ ထပ်တောင်းပန်မလဲဆိုတာ သိချင်နေမိသဖြင့် နားစွင့်ထားလေသည်။

“ မ…အရမ်းပဲ ချစ်တယ်…သိလား…”

ရဲထက်က ကေသီအနားကို ကပ်၍ ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သည်။ ရဲထက်ထံမှအသက်ရှု၍ မှုတ်ထုတ်လိုက်သော လေများသည် ကေသီ၏ နားသယ်အစပ်နားသို့ ထိမိသဖြင့် ကေသီတွန့်သွားသည်။ ရဲထက်မှာလဲ ကေသီအနားသို့တိုး၍ စကားပြောလိုက်သဖြင့် ကေသီ၏ ကိုယ်သင်းနံ့လေးများကြောင့် သားကောင်၏ အနံ့ရသော မုဆိုးနှယ်ရင်ထဲတွင်ထိန်းကနဲဖြစ်ကာ အောက်ကညီတော်မောင်က ထောင်ချင်လာသည်။ ထို့နောက်ရဲထက်ဘာမပြောညာမပြောနှင့် ကေသီအား သူ၏ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲသွင်းလိုက်လေသည်။ ကေသီကတော့ အလိုက်သင့် ရဲထက်၏ရင်ဘတ်တွင် မျက်နှာလေးအပ်လျှက်…

“ မ.. စိတ်မဆိုးနဲ့တော့နော်… မောင် တောင်းပန်တယ် သိလား…”

“ အင်း.. ”

“ မ… နောက်တစ်ခါလဲ ထပ်မဖြစ်စေရဘူး.. သိလား… မောင်ဂတိပေးတယ်… ”

“ အင်းပါ.. နောက်တစ်ခါဆို တကယ်အပြတ်ပဲနော်.. မောင် ”

“ ဟုတ်… ”

ရဲထက်၏ ရင်ဘတ်တွင် မျက်နှာအပ်လျှက်ရှိသော ကေသီအား ရဲထက်မှ ဆွဲမလိုက်ပြီး ကေသီ၏နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို နမ်းလိုက်သည်။ ကေသီကတော့ အလိုက်သင့်လေး ပြန်နမ်းပေးသည်။ ရဲထက်၏ လက်များကအငြိမ်မနေပေ။ ကေသီ၏ အဖြူရောင်အင်္ကျီပေါ်မှ ရင်သားများကို ဖွဖွလေး ဆုတ်နယ်လေသည်။ CUP ပုံသဏ္ဍန်ဘရာဇီယာဝတ် ထားသဖြင့် နို့အတွင်းသားများအထိတော့ ထိမိခြင်းမရှိပေ။ သို့သော်လည်း ကေသီထံမှ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းကို ရဲထက်ကြားနေရသည်။

“ မ… ဒီနေ့ည အဆောင်မပြန်ပါနဲ့လား.. နော်.. မ.. ”

ကေသီက ရဲထက်ကို မျက်စောင်းလှလှလေး တစ်ချက်ထိုးပြီး ခေါင်ညိမ့်ပြလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင်ကန်ဘောင်မှ ဆင်းခဲ့ကြပြီးနောက်တွင် ရဲထက်၏ Honda Fit အနီရောင်ကားလေးသည် ရှင်စောပုလမ်းရှိ ဂရင်းဟော်တယ်ဆီသို့ ဦးတည်မောင်းနှင်လာခဲ့ လေတော့သည်။ ဟိုတယ်ဝိတ်တာလေးက အခန်းရှိရာဆီသို့ လိုက်ပို့်ရာ လမ်းတစ်လျှောက်တွင် ကေသီ၏လုံးဝန်း၍ ကောက်နေသော တင်သားလေးများကို ရဲထက်က လက်ဖြင့်အုပ်၍ ပွတ်ရင်းလျှောက်လာခဲ့လေသည်။

အခန်းတွင်းသို့ ရောက်ပြီးသည်နှင့် ဝိတ်တာလေး ပြန်ထွက်သွားပြီးနောက်တွင် ကေသီနှင့် ရဲထက်တို့မှာနှုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်ထားသည့်အလား တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အငမ်းမရ စုပ်နမ်းကြသည်။ အနမ်းမျာတွင် ရမ္မက်ပါလာသောအခါတွင် ကေသီ၏လျှာလေးသည် ရဲထက်၏နှုတ်ခမ်း အတွင်းသားတွေကို ဖွဖွလေးထိုးဆွနေသည်။ ရဲထက်ကလဲ ကေသီ၏အောက်နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဆွဲ၍နမ်းပြန်သည်။

ရဲထက်၏ လက်များသည် အငြိမ်မနေ။ နံရံနားကပ်နေသော ကေသီအား နံရံနှင့်တသား ထဲရှိစေရန် ကပ်လိုက်ပြီးသည်နှင့် အင်္ကျီအဖြူလေး၏ ကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်း ချွတ်လိုက်ရာ CAP ပုံသဏ္ဍန် အမဲရောင်ဘရာဇီယာလေးမှာ ကေသီ၏ ပေါက်စီလုံးခန့်ရှိသော နို့များကို ထိမ်းသိမ်းထားသည်ကို တွေ့ရသည်။ ကေသီ၏နို့များသည် အောက်သို့ တွဲကျမနေသေးပဲ တင်းရင်းလျှက်ရှိသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးများမှာ ပန်းရောင်သန်း နေသေးသည်။

ဆက်လက်၍ ရဲထက်သည် ကေသီ၏ခါးရှိ စကပ်အားထိန်ထားသော ဇစ်ကလေးအား ဗြိကနဲမြည်အောင်ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ကေသီက အလိုက်သင့်ပင် ပေါင်လေးကို ကားပေးထားသည်။ လျှင်မြန်သွက်လက်သည့်ရဲထက်၏ လှုပ်ရှားမှုများသည် ကေသီအား နှစ်မိနစ်အတွင် အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနီရောင်လေးနှင့် ဘရာအမဲရောင်လေးသာ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ကျန်ရှိအောင် စွမ်းဆောင်လိုက်နိုင်သည်။ ထို့နောက်တွင် ရဲထက်သည် ကေသီ၏တင်ပါးများကို သူမ၏အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနီရောင်လေးအပေါ်မှပင် လက်ဖြင့်ဖျစ်ညစ်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းနေလေသည်။

“ အား..အင်းး..ရှီး..ပွတ်စ်..အီး.. ”

ကေသီထံမှ မဝံမရဲတိုက်ပွဲခေါ်သံလေးများ ထွက်လာသည်။ ရဲထက်သည် သူ၏တီရှပ်ကိုချွတ်လိုက်သည်။ပြီးနောက်တွင် သူ၏ဂျင်းဘောင်းဘီကိုလည်း ကေသီအား ချွတ်ပေးပါဟူသော အသွင်ဖြင့် ဂျင်းဘောင်းဘီ ကြယ်သီးရှိရာကို ကေသီ၏လက်အား ကိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ကေသီသည် ကျွမ်းကျင်သောမုဆိုးတစ်ဦးပမာ ဂျင်းဘောင်းဘီအားချွတ်ပေးလိုက်သောအခါတွင် CK အမျိုးအစား အတွင်းခံလေးသာ ရဲထက်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် ကျန်ရှိနေသည်။

တစ်ကိုယ်လုံး ခြုံကြည့်ပါလျှင် အတွင်းခံများသာ ကျန်ရှိသော လူသားနှစ်ယောက် အိစက်ညက်ညောသော ကုတင်ကြီးပေါ်သို့ နှုတ်ခမ်းချင်းကပ်၊ လူချင်းထပ်လျှက် ပြုတ်ကျသွားလေသည်။ ကံကောင်းတာလား ကံဆိုးတာလားတော့မသိ၊ ရဲထက်ကအပေါ်က ကေသီကအောက်က။

“ မ...ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော်… ”

ကေသီက ခေါင်းညိမ့်ပြသည်။ ရဲထက်က ဘရာဇီယာချိတ်ကို ဖြုတ်ရန်အတွက် ကေသီအား ကျောဘက်မှလက်လျှို၍ဖက်လိုက်သည်။ ကေသီကလဲ အလိုက်သင့် ကျောလေးကို ပင့်ပေးသည်။ ထို့နောက်တွင် အမဲရောင်ဘရာဇီယာအောက်မှ လုံးဝန်းပြည့်တင်းသော နို့လေးနှစ်လုံး ပေါ်လာသည်နှင့် ရဲထက်သည် ကေသီ၏ နို့လေးများအား တစ်ဖက်ကိုစို့လိုက်၊ ကျန်တစ်ဖက်ကို လက်ညိုးလက်မတို့နှင့် နို့သီးခေါင်းလေးများကို ပွတ်ချေပေးသည်။

ကေသီ၏ နို့သီးများသည် အရှေ့ကိုချွန်ထွက်လာလေ တော့သည်။ ကေသီနှုတ်ဖျားမှ တိုက်ပွဲခေါ်သံလေးများမှာတဖြည်းဖြည်း ခပ်စိတ်စိတ် ပေါ်ထွက်လာသည်။

“ အင်း..အင်း..အီး…ရှီး..အား..ပြွတ်..ပြွတ်.. ”

“ ကောင်းလားဟင်…..မ ”

ကေသီခေါင်းလေးကို သာညိမ့်ပြနိုင်သည်။ ထို့နောက်တွင် ရဲထက်က ကေသီ၏ ဝမ်းဗိုက်သား ပြင်လေးများကိုနမ်းရှံ့ရင်း တဖြည်းဖြည်း အောက်သို့ဆင်းကာ ကေသီ၏ အတွင်းခံလေးကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ကေသီကလဲ အလိုက်သိစွာဖြင့် ဖင်ကိုကြွပေးသည်။ ကေသီတစ်ယောက် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားပြီ၊ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစား လှပ၍စောက်ဖုတ်အပေါ်ပိုင်းတွင် အမွေးလေးများ ပါးပါးပေါက်နေသော ကေသီ၏ ဆီးခုံမွေးများကို ရဲထက်က အငမ်းမရနမ်းနေတော့သည်။

“ မောင်.. ရေမဆေးရသေးဘူးလေ… နံမှာစိုးလို့.. ”

ရဲထက်လက်ညိုးလေးဖြင့် ကေသီ၏ နှုတ်ခမ်းအား ဖိလိုက်သည်။ ပြောချင်တာကတော့ တိတ်တိတ်နေဆိုသည့်သဘော။ တဖြည်းဖြည်း အရည်ကြည်လေးများ စို့နေသော စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးကို ဖြဲလိုက်သောအခါတွင် ထိုးထွက်လာသော အတက်လေးတစ်ခုကို တွေ့ရသည်။ အများအခေါ်ကတော့ အစေ့ဖြစ်သည်။ အဆိုပါအစေ့အား ရဲထက်မှလျှာဖျားလေးဖြင့် တို့ပေးလိုက်ရာ ကေသီတစ်ယောက်…

“ အင်း..ရှီ..အင်း..အင်း ”

ဘာဂျာမှုတ်ခြင်းဟု ချစ်စနိုးခေါ်သော စောက်ဖုတ်ယက်ခြင်းအား သေချာစွာ စနစ်တကျ လုပ်ဆောင်ပေးသည်။ ကေသီကလဲ မျက်လုံးလေး မှေးစဉ်းလျှက် ရဲထက်ပြုသမျှကို နုပေးနေသည်။ ရဲထက်နှုတ်ခမ်းတစ်ဝိုက်တွင်လည်း ကေသီ၏အရည်များ၊ ရဲထက်၏တံတွေးများဖြင့် ပေကျံနေသည်။ မကြာမီသူတို့ခရီးတစ်ခုကို အတူထွက်တော့မည်ဖြစ်သည်။ အထက်အောက် စုန်ချည်ဆန်ချည် လျှာဖြင့်အပြားလိုက် လျှက်လိုက်၊ ထိုးထောင်ထွက်နေသော အစေ့လေးကိုက်လိုက်ဖြင့် နှစ်ဦးသား ခရီးတစ်ခုထွက်ရန် ပြင်ဆင်နေသည်။

ထို့နောက်တွင် ကေသီက ထလာပြီးနောက် ရဲထက်ကိုအိပ်စေသည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလဲ ကားထားစေသည်။ အဆိုပါ ကားထားသော ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်လျှက်ထိုင်ကာ အရှည်(၆)လက်မ ရှိသည့်ရဲထက်၏ကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းအား သူ့တစ်ဦးတည်းမူပိုင် ဖြစ်ကြောင်းပြသသည့် သဘောဖြင့် လျှာဖြင့်ဒစ်ဖျားလေးကိုပွတ်ရင်း အာဂေါင်တွင်းရောက်သည်အထိ ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။

အထက်အောက် ခေါင်းကိုလှုပ်ရှားလျှက် လီးအားပါးစပ်ထဲသို့ ဝင်ချည်ထွက်ချည် လုပ်ပေးသဖြင့် ရဲထက်၏လီးမှာ အကြောပြိုင်ပြိုင်းဖြင့် တိုက်ပွဲဝင် ရောမစစ်သားကြီးနှယ် ဝံ့ကြွားနေသည်။ သုတ်ရည်ကြည်များလည်း စိမ့်ထွက်လာသည်။ ထို့နောက်တွင် မိမိ၏လီးအား စုပ်ပေးနေသော ကေသီကို ဆွဲထူလိုက်ပြီးနောက် ကုတင်စောင်းတွင်ပက်လက်အနေအထားဖြင့် နေစေပြီး ရဲထက် ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ မိမိ၏လီးဖြင့် ကေသီ၏အစိအား အစုန်အဆန်ပွတ်ပေးနေသည်။

“ အား..အ..အီး..ရှီး..ကျွတ်… ”

ကေသီတစ်ယောက် အံလေးကြိတ်ကာ ညည်းတွားနေရင်း လိုးပါတော့မောင်ရယ်.. ဟု မကြားတကြားလေးရဲထက်အား တောင်းဆိုလိုက်သည်နှင့် ရဲထက်သည် သူ၏လီးအား အရင်းမှကိုင်၍ ဒစ်မြုပ်ရုံ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဖိသွင်း ပြီး ၁၅ ချက်လောက် အဝင်အထွက် လုပ်ပေးနေသည်။ ထို့နောက်တွင် ခါးကိုအားပြုကာ လီးအား စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တစ်ဆုံး ဆောင့်ထိုးလိုက်လေသည်။

“ အင့်... မောင်... အရမ်းမလုပ်နဲ့နော်… ဟိုနေ့ကလို့…. အား... အ.. ရှီး... အင်း.. ကောင်းတယ်မောင်…ဆောင့်ပေးပါ… မအဖုတ် ကွဲအောင်ဆောင့် ”

ကေသီ၏ တိုက်ပွဲခေါ်သံများ ပြတ်သားကျယ်လောင်လာသည်။ ရဲထက်ကလဲ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ဖိဆောင့်ပေးသည်။

“ အား..အီး..ကောင်းလိုက်တာ..မောင်ရယ်..အား..အီး..စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ.. ”

“ မောင့်ကိုချစ်လား..... ဟင်.. ”

“ အင်း… ”

ကေသီ ခေါင်းညိမ့်ပြသည်နှင့် ရဲထက်က လီးကိုတစ်ချက် ဆောင့်ထိုးလိုက်သည်။

“ အင့်... ”

“ မောင့်... လီးကိုကြိုက်လား ဟင်... ”

ထပ်၍ဆောင့်ထိုးပြန်သည်။

“ အင့်... ”

ဒီနည်းဖြင့် အချက်ပေါင်း (၄၀) ခန့်ထည့်ပြီးသောအခါ ကေသီ၏ ခါးလေးကိုကိုင်လျှက် မိမိလိုချင်သော ပုံစံကိုပြင်ယူလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်ကေသီတစ်ယောက် လေးဘက်ထောက်ကာ ဖင်ကိုအစွမ်းကုန် နောက်ပစ်ပေးထားသည်။ နဂိုကတည်းကမှ သူမသည် ဘော်ဒီလှသူဖြစ်ရာ ရဲထက်တစ်ယောက် တင်ပါးများကိုကိုင်၍ အချက်မှန်မှန်ဖြင့် မရပ်မနား လိုးပေးလေသည်။ ရဲထက်၏ လက်များသည် ကေသီ၏ တင်ပါးများကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်တဖြန်းဖြန်း ဖြင့်ရိုက်ပေးသည်။

“ ဖြန်း..အား..အီး..ရှီး..အိုး..ထည့်..ကပ်ပြီးဆောင့်..မောင်.. အား..အီး.. ”

ကေသီတစ်ယောက် လက်ကိုအရှေ့တွင် ထောက်ထားသဖြင့် ညောင်းလာဟန်ရှိ၍ လက်ကိုဆွဲချမည်အပြုရုတ်တရက် ရဲထက်က လက်တစ်ဖက်ကို ဖမ်းဆွဲလိုက်သည်။ ကေသီကတော့ အနေအထား မပျက်စေရန်အတွက်သူမ၏ခါးကို ခွက်ကာတင်ပါးကြီးများကို အစွမ်းကုန် စွင့်ကားစေ၍ အလိုးခံနေသည်။

“ အား..အီး..ရှီး..အီး..ကောင်းတယ်..လုပ်..ကောင်းလိုက်တာမောင်..မ..ပြီးတော့မယ်..မောင်..”

“ အိး..အင်း..ရှီး…ရှီး ”

ရဲထက်၏ အသက်ရှုသံများ မြန်လာသည်။ ထို့နောက်တွင် ရဲထက်သည် တစ်ကိုယ်လုံး ကျင်တက်လာပြီးနောက်တွင် သုတ်ရည်များကို ပန်းထုတ်ပေးလိုက် လေတော့သည်။

“ အား..ရှိး... ပြီးပြီလား မောင်.. ”

“ တစ်ချီတော့ ပြီးပြီ... ”

“ မရော..ပြီးရဲ့လား ”

“ အင်း..ပြီးတယ်... ”

“ လာ.. ဒါဆို မောင့်လီးကို..မ ဆေးပေးမယ်…”

ရဲထက်သည် သောက်လက်စ စီးကရက်ကို ပြာခွက်ထဲသို့ ထိုးချေလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် မျက်လုံးများမှိတ်လိုက်ပြီး ခေတ္တအနားယူ လိုက်လေသည်။ မကြာမီပင် ရဲထက်တစ်ယောက် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်ပြီးဟောက်သံများပါ ထွက်လာလေသည်။ ကေသီသည် မိမိ၏ဘေးတွင် အိပ်မောကျနေသာ ရဲထက်ကိုကြည့်ရင်းအခုကျပြန်တော့လဲ ဘာမှမသိတဲ့ ကလေးလေးလို ပါပဲလားဟု တွေးမိသည်။ ဟုတ်လဲဟုတ်သည်။ ပြီးခဲ့တဲ့ရက်သတ္တပတ်က ရဲထက်နှင့်ကေသီ ဟော်တယ်သို့သွားစဉ် ရဲထက်သည်စိတ်ကြွဆေးများ သုံးစွဲလာခဲ့သည်။

ရဲထက်သည် လိင်နှင့် ပတ်သတ်လျှင် တဏှာရာဂကြီးသည်။ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်များမှ ခွဲထွက်ချင်သည်။ပုံစံအသစ်အဆန်းများကို စိတ်ဝင်စားသည်။ ထို့ကြောင့်သူနှင့်ချစ်သူဖြစ်သော ကောင်မလေးများကို ဆန်းကြယ်သောနည်းဖြင့် လိင်ဆက်ဆံလေ့ရှိသည်။ အဲ့ဒီနေ့က ကေသီနှင့် ဟော်တယ်သို့လာပြီးနောက်တွင် ဘာမှကြိုမပြောပဲကေသီအား ကြိုးအနီဖြင့်တုတ်သည်။ ပါးစပ်ကို မီးတိပ်အမဲနှင့်ပိတ်သည်။ ထို့နောက်နူးနှပ်ခြင်း မပြုတော့ပဲ အင်္ကျီများကို ဆွဲဖြဲပြီး အတင်းအဓ္ဓမ ဆက်ဆံသည်။

ကေသီသည် ဘာမှကြိုတင်သိထားခြင်း မရှိသဖြင့် ကြောက်လန့်တကြား အော်ဟစ်ရုန်းကန်သည်။ နူးနှပ်ခြင်းမရှိပဲ အစိမ်းသက်သက် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ခံရသဖြင့် နာကျင်ရသည်။ နာကျင်ခြင်း၊ အံ့သြခြင်း၊တုန်လှုပ်ခြင်း တို့ကြောင့် ကေသီ ရုန်းကန်အော်ဟစ်သည်။ သို့သော်မရပေ။ ရုန်းကန်အော်ဟစ်သည့် ကေသီအသံနှင့် ငိုယိုထားသဖြင့် အိုင်းရှဲဒိုးများ ဆွဲထားသော ကေသီမျက်လုံးမှ အမဲရောင်အိုက်ရှဲဒိုးများသည် ကေသီ၏ မျက်နှာပေါ်သို့ ပေကျန်ကုန်သည်။

ထိုအချိန်တွင် ဖြစ်ပေါ်နေသော ကေသီမျက်နှာ၊ အသံများသည် ရဲထက်အတွက်လိင် စိတ်အလွန်ကြွစေသည်။ထိုနည်းဖြင့် ရဲထက်က (၃) ချီဆွဲခဲ့သည်။ လုံးဝကြိုးဖြည်မပေး။ ကေသီတစ်ယောက် အံကြိတ်ရင်း ခံရရှာသည်။ အင်္ကျီများပြဲကုန်သည်။ အတွင်းခံဘောင်ဘီလေးမှာ ရဲထက်ဆွဲဖြဲထားသဖြင့် ပြန်ဝတ်၍မရတော့ပေ။ အင်္ကျီပြဲနေသဖြင့်ရဲထက်၏ ရှပ်အင်္ကျီ ဖားဖားကြီးကို ဝတ်၍ပြန်ခဲ့ရသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ မပါပဲ အောက်ပိုင်းဟာလာဟင်းလင်းဖြင့်အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ရသည်။

ထိုအချိန်တွင် ရဲထက်ကို ကြောက်လဲကြောက်သွားသည်။ မုန်းလဲမုန်းပစ်လိုက်ဖို့ စဉ်းစားသည်။ သို့သော်လည်း ကေသီသည် အချစ်စိတ်နှင့် သွေးသားဆန္ဒကို မလွန်ဆန်နိုင်သည်က တစ်ကြောင်း၊ ရဲထက်ချော့၍ တောင်းပန်သည်က တစ်ကြောင်း အကြောင်းကြောင်းဖြင့် ရဲထက်ကို ပြန်လည်ခွင့်လွှတ်ပေးသဖြင့် ယခုတဖန် ဟော်တယ်တွင်ရဲထက်လိုးတာကို ခံနေပြန်သည်။

ကေသီသည် ထို့နေ့ကဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော အခြေအနေများနှင့် ယခုမိမိဘေးတွင် ကလေးတစ်ယောက်သဖွယ်အိပ်နေသော ရဲထက်ကိုကြည့်ရင်း ဇဝေဇဝါဖြစ်လာ၍ ကုတင်ပေါ်ကထကာ စီးကရက် တစ်လိပ်ယူ သောက်ပြီးဟော်တယ် တီဗီမှပြသော လိုင်းများကို တစ်လိုင်းခြင်း ပြောင်းကြည့်နေသည်။ ထိုစဉ်အမှတ်မထင် မရည်ရွယ်ပဲရောက်သွားသည့်လိုင်းမှာ အောကားပြနေသည့် လိုင်းဖြစ်သဖြင့် ထိုင်ခုံကိုယူကာ အကျအနထိုင်ကြည့်လိုက်သည်။

ကေသီစပြီး ကြည့်နေချိန်တွင် အောကားထဲမှ တစ်ခန်းပြီးဆုံးချိန် ဖြစ်သဖြင့် အောကားထဲမှ အမျိုးသားကသူ၏လိင်ဆက်ဆံဖက်၏မျက်နှာပေါ်သို့သုတ်ရည်များပန်းချပေးနေသည့်အခန်းဖြစ်သည်။ထို့နောက်တွင်ကေသီကြည့်နေသောအောကားမှာနောက်တစ်ခန်းကိုပြောင်းသည်။ထိုအခန်းကြောင့်ကေသီစိတ်တွေတစ်မျိုးဖြစ်လာလေတော့သည်။

တီဗီဖန်သားပြင်တွင် ပေါ်နေသည်က အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အား ကုတင်တွင် ခြေလက်များကိုကားစေပြီး ကြိုးတုတ်ထားသည်။ မျက်လုံးကိုမူ ညအိပ်အပျော်လျှင်ပိတ်သည့် မျက်လုံစီးသည့် အဝတ်နှင့်ပိတ်သည်။ ပါးစပ်တွင်လည်း ပင်ပေါင်ဘောလုံး အရွယ်အစားရှိ ဘောလုံးတစ်လုံးအား ထည့်သွင်းထားလျှက် ထို့နောက်တွင်ဝတ်လစ်စလစ် ဖြစ်နေသော ယောင်္ကျားတစ်ယောက်နှင့် နောက်ထပ်ဝတ်လစ်စလစ် မိန်းမတို့ဝင်လာပြီး ကုတင်ပေါ်မှ အမျိုးသမီးကို နူးနှပ်သည်။

အမျိုးသားက လိင်တံအတုဖြင့်ထိုးသည်။ အမျိုးသမီးက စောက်ဖုတ်၊ နို့ စသည်တို့ကို လျှာဖြင့်ယက်သည်။ထို့နောက်တွင် ပက်ပက်စက်စက်လိုးကြသည့် ဇာတ်ဝင်ခန်းဖြစ်သည်။ ကေသီ တစ်ယောက်ကြည့်နေရင်း အာခြောက်လာသည်။ မိမိအား ရဲထက်အတင်းအဓမ္မ လုပ်သည့်နေ့က ကြောက်လန့်နေ၍ ဘာမှမသိ။ အခုအချိန်တွင်မူခံစား တတ်လာသည်။ ကေသီသည် သူမကိုယ်တိုင် ကုတင်တွင်ပက်လက်လှန် အိပ်နေသော အမျိုးသမီးနေရာမှဝင်ခံစားမိသည်။ စိတ်များထကြွလာသည်။ မိမိ၏နို့ကလေးများကို ကိုယ်တိုင်ပွတ်ပေးနေမိသည်။

မကြာမီတွင် နို့သီးခေါင်းများ ထောင်လာကာ အောက်ပိုင်းရှိ စောက်ဖုတ်တွင် ယားကျိကျိဖြစ်လာပြီး အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်ကို ခံစားမိသည်။ ၁၀ မိနစ်ခန့် တစ်ဥိးတည်း အောကားကြည့်ရင်း ဖိလ်းတက်နေခိုက်တွင် အိပ်ယာပေါ်တွင် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် အိပ်မောကျနေသော ချစ်သူရဲထက်ကိုကြည့်ရင်း တစ်စုံတရာကို အကြံရသွားပြီးနောက်တွင် ထိုင်ခုံမှထကာ ရဲထက်ဆီသို့ ထွက်လာလေသည်။ အောက်ကြမ်းပြင်တွင် ကျနေသောမိမိ ဘရာဇီယာအမဲရောင်နှင့် အတွင်းခံ အနီရောင်လေးအား မြင်သောအခါတွင် တစ်စုံတစ်ခုသွား၍ သတိရသွာလေသည်။

ထို့နောက် ဘရာဇီယာနှင့် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ကောက်ယူလိုက်ပြီးနောက်တွင် ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲချကာဘေးစောင်းအနေအထား အိပ်နေသော ရဲထက်၏ မျက်လုံးများကို မိမိ၏ဘရာဇီယာဖြင့် မျက်လုံးကို အဝတ်စည်းသလို စည်းလိုက်သည်။ ရဲထက်သည် အိပ်နေရာမှ အထိအတွေ့တစ်ခုကြောင့် နိုးလာသည်။ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့် သော်ဘာမှမတွေ့ရ။ သို့သော်လည်း ချစ်သူ၏ အနံအသက်တော့ ရနေသဖြင့် ဆက်လက်၍ မှိန်းနေလိုက်သည်။ မသိမသာပက်လက်လှန်ပေးပြီး အိပ်ချင်ယောင် ဆက်၍ဆောင်နေပြီးနောက် ကေသီဘာဆက်လုပ်မည်ကို စောင့်စား နေ လိုက်သည်။

ကေသီ၏ နူးညံသော လက်များသည် တစ်ဖြည်းဖြည်း ရဲထက်လီးကို လာကိုင်သည်။ ဥများကိုပွတ်သည်။ရဲထက်တစ်ယောက် အထိအတွေ့ကြောင့်သာ လီးတောင်လာသည်။ ကေသီလုပ်နေသည်မှန်း သိသော်လည်းအခြေအနေကို မမြင်ရပေ။ ထို့နောက်တွင် သူ၏လီးသည် စိုစွတ်သောအရာတစ်ခုနှင့် စတင်မိတ်ဆက်မိလေသည်။

ဤသည်မှာ အခြားမဟုတ်.. ကေသီ၏ လျှာဖျားလေးပင်ဖြစ်သည်။ ကေသီတစ်ယောက် ရဲထက်လီးကို စုပ်နေသည်။ရဲထက်ကလဲ တစ်ဖြည်းဖြည်း ကောင်းလာသဖြင့် တဟင်းဟင်း ညည်းနေရသည်။

ထို့နောက်တွင် ကေသီသည် ရုတ်တရက် လီးစုပ်တာကို ရပ်လိုက်ပြီးနောက်တွင် ရဲထက်၏ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို့တက်ခွလိုက်သည်။ သူမ၏စောက်ဖုတ်သည် ရဲထက်၏ မျက်နှာနားမှာ။ ရဲထက်သည် ဘာမှမမြင်ရသော်လည်းအထိအတွေ့၊ အနံအသက်ကြောင့်သိနေသည်။ စားနေကြကြောင်ပါး တစ်ဦးဖြစ်သဖြင့် ထိုအခြေအနေကို မည်သို့ကျော်ဖြတ်ရမည် ကိုလဲသိသည်။ ထို့နောက် လျှာကိုအလိုက်သင့် ထုတ်ထားလိုက်သည်။ ကေသီက ရဲထက်ကိုခွလျှက် လိုသလိုပုံစံပြင်ယူကာ စောက်ဖုတ်အား ယက်စေတော့သည်။ (၁၅) မိနစ်ခန့် ယက်ပြီးသောအခါတွင် ကေသီတစ်ယောက် ရဲထက်ကို ခွထားရာမှ အောက်သို့ ဆင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင်……

“ မောင်.. ဒီနေ့မင်းကို ဂလဲ့စားပြန်ချေမယ်.. သိလား… ”

ရဲထက်က ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ပြီး…

“ မ..မောင့်လွယ်အိတ်ထဲမှာကြိုးအနီပါတယ်…”

“ အင်း.. ”

ကေသီက အလျှင်အမြန် သွားယူသည် ကိုရဲထက် အသံကြားသဖြင့်သိသည်။ မိမိ၏မျက်လုံးကို သူမ၏ဘရာဇီယာဖြင့် ဖုံထားသဖြင့် ဘာမှတော့မမြင်ရ။ ထို့နောက် ကေသီကုတင်ပေါ်သို့ ပြန်တက်လာသည်။ ရဲထက်၏လက်နှစ်ဖက်ကို လက်ထိပ်ခတ်သည့် ပုံစံနှင့်ကြိုးချည်သည်။ ထို့နောက်တွင် ရဲထက်၏ နို့သီးများကို လျာဖြင့်ကလိရင်းဝမ်းဗိုက်သားများကိုလည်းယက်ပြီး တစ်ဖြည်းဖြည်းအောက်သို့ ဆင်းသွားကာ ရဲထက်လီးကို ထပ်၍ရေခဲချောင်းစုပ်သလိုစုပ်လိုက် ဒစ်ဖျားကို လျှာဖျားဖြင့် သိမ်းယူလိုက် လုပ်ပေးနေသည်။

ရဲထက်တစ်ယောက် တအင်းအင်းထုတ်အော်ရသည်အထိ ကောင်းနေသည်။ ရဲထက်၏ အော်သံများခပ်စိတ်စိတ် ဖြစ်လာသောအခါတွင် ကေသီက သူမ၏အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနီရောင်လေး၏ စောက်ဖုတ်နေရာကိုသေချာစွာချိန်လိုက်ပြီး ရဲထက်၏ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အစကတော့ ရဲထက်ကိုယ်တိုင် အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားသည်။ သူမလုပ်စေချင်သည့် ပုံစံအတိုင်း အတွင်ခံဘောင်းဘီကို ပါးစပ်တွင် ကိုက်ထားလိုက်သည်။

လက်နှစ်ဖက်က ကြိုးတုတ်အနေအထားနှင့် မျက်လုံးကို ဘရာဇီယာနှင့် ပိတ်ထားသေးသည်။ကေသီက ရဲထက်အနားကိုကပ်၍

 “ မင်းကို..မ…လိုးတော့မယ်… ”

ဟု ပြောလိုက်ပြီး နောက်တွင် အစွမ်းကုန်ထောင်မတ်နေသော ရဲထက်လီးကြီး၏ အလယ်ဗဟိုတည့်တည့်သို့ သူမ၏ကိုယ်ပိုင် အုပ်ချုပ်ခွင့်ရ ဒေသလေးကိုထိုးသွင်းလိုက် လေတော့သည်။

............................................................................................

ဝေဖုန်းတစ်ယောက် အန်တီဆွေ၏ ဒိုင်ယာရီကို ဖွင့်လျှက်ငေါင်နေသည်။ စာမျက်နှာအစုံ မဖတ်ရသေး။စိတ်တွေ ထွေလာသည်။ အဒေါ်တစ်ယောက်လို ချစ်ခင်ရသော အန်တီဆွေက ကြိတ်ကြိုက်နေသည်လား။ ရုံးဆင်းလျှင် အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ရဲထက်နှင့် တိုင်ပင်ကြည့်ရမည်။ ရဲထက်ဖုန်းကိုဆက်သည်။ စက်ပိတ်ထားသည်။

မကေသီလဲ ရုံးအစောကြီးဆင်းသွားသည်။ ဆက်စပ်တွေးကြည့်ပါက သူတို့နှစ်ယောက် လိုးနေသည်ဟုသာ အဖြေထွက်သည်။ ထွက်လာသော အဖြေကြောင့် ဝေဖုန်းတစ်ယောက်ပို၍ပင် စိတ်များထန်လာသည်။ မဖြစ်သေးပါဘူးဟုဆိုကာ စီးကရက်တစ်လိပ် ထွက်သောက်သည်။

ထိုအချိန်တွင် ရုံးဆင်းရန်အချိန်သိပ်မလိုသဖြင့် ဝန်ထမ်းများအိမ်သာသို့ သွားသည့်အချိန် ဖြစ်သဖြင့်မာကတ်တင်းမန်နေဂျာ ဒေါ်ခင်သူဇာ အိမ်သာက ပြန်ထွက်လာသည်နှင့်ကြုံသည်။ ဝေဖုန်းက ပြုံးပြနှုတ်ဆက်သည်။ ဒေါ်ခင်သူဇာကလဲ အလိုက်သင့်ပင်။ ဒီစော်ကြီးကို ဝေဖုန်းဂွင်းတိုက်လျှင် အမြဲမှန်းသည်။ မျက်နှာပေါက်နှင့် ဘော်ဒီက မေသန်းနုနှင့် ခပ်ဆင်ဆင်။ ဝေဖုန်းအရှေ့မှ ဖြတ်လျှောက်သွားသော ဒေါ်ခင်သူဇာ၏ နောက်ပိုင်းအလှကို ကြည့်ရင်းသက်ပြင်းခိုးချမိသည်။ သောက်လက်စ စီးကရက်ကို နင်းချေပြီး နောက်တွင် ရုံးခန်းအတွင်းသို့ပြန်ဝင်လာသည်။

ထို့နောက်တွင် အိမ်ပြန်မည်ဟုတွေးကာ အန်တီဆွေ့ ဒိုင်ယာရီ စာအုပ်ကို ပြန်ထားရန်အတွင် ဟန်ပြင်လိုက်သော်လည်း သူဆက်၍ ဖတ်ချင်သေးသည်။ ထို့ကြောင့်ဒိုင်ယာရီအား သူ့နေရာသူ ပြန်မထားတော့ပဲ ဘီရိုကိုပိတ်ရန်အတွက်ပြင်လိုက်စဉ် ဘီဒိုတံခါးနှင့် နံရံကြားမှ ဒီဗီဒီတစ်ချပ် ထွက်လာသည်။ ဒီဗီဒီခွေတွင် ဆော့ပင်နှင့် အသဲပုံများဆွဲထားသည်။ ဝေဖုန်းစိတ်ဝင်စားသွားသည်။ အဆိုပါဒီဗီဒီကိုပါ ယူပြီးနောက် ဗီဒိုတံခါး သေချာပိတ်ကာ အန်တီဆွေယူလာခိုင်းသည့် ပရာဒိုကားသော့ကိုယူကာ ကားဂိုဒေါင်သို့ ထွက်ခဲ့ပြီး ကားထုတ်ကာ အိမ်သို့မောင်းပြန်လာတော့သည်။

အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါတွင် အခန်းတွင်းသို့ဝင်ကာ လက်ပ်တော့ဖွင့်ပြီး အန်တီဆွေ့ ဘီဒိုထဲမှရသော အခွေအား ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ အခွေထဲတွင် အန်တီဆွေနှင့် ဝေဖုန်း၏အဒေါ် ခင်ခင်သက်တို့နှစ်ဦး မိန်းမချင်းလိင်ဆက်ဆံသည်ကို ဒေါ်ခင်ခင်သက် အမျိုးသားက ဗီဒီယိုရိုက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ရိုက်ထားခြင်းမဟုတ်။ အနိးကပ်ဘေးမှ သေသေချာချာ မြင်ကွင်းကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ရိုက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ သာမာန်ဖုန်းကင်မရာလောက်နှင့် ရိုက်ထားခြင်းမျိုးလဲမဟုတ်၊ High Defination ကင်မရာနှင့် ရိုက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။

ဝေဖုန်းအရမ်း စိတ်ဝင်စားသွားပြီး စကားပြောသံများကို ကြားရစေရန်အတွက် Ear Phone ကို ကောက်တပ်လိုက်သည်။ ညမင်းသာမှ အောကားကြည့်ကြသူများ ပိုစ့်တွင်တင်ထားသည့်အတိုင်း အောကားဆိုသည်မှာ အသံထွက်ကြည့်မှ အရသာရှိသည့်အရာ မဟုတ်ပါလား။ အပြင်အဆင်ကိုကြည့်ပါက ဒီဇာတ်ကားသည် စင်္ကာပူရှိတီသက်၏ အိပ်ခန်းထဲတွင် ရိုက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဇာတ်ကားအား နားကြပ်တပ်၍ ကြည့်ပါမှ ဇာတ်လမ်းသည် ပို၍ပို၍ အသက်ဝင်လာတော့သည်။

“ ခင်သက်.. ညည်းအတုကြီးက Anal ထဲတော့ မရဘူးနော်…… ”

အန်တီဆွေက ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်အနေအထားဖြင့်အိပ်လျှက် စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ပြောသည်။ အန်တီဆွေ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် ပန်းရောင်ဘရာဇီယာနှင့် အတွင်းခံဝမ်းဆက်လေးမှလွဲ၍ ဘာမှမရှိ။ တီသက်ကိုကြည့်ပါအုန်း ဘာအဝတ်အစားမှ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် မရှိတော့။ အန်တီဆွေရော၊ တီသက်ရော ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တင်းလှပသူ များဖြစ်ကြသည်။ အန်တီဆွေကတော့ လိင်ဆက်ဆံခြင်းနှင့် ပတ်သတ်၍ အကြိမ်အရေအတွက်နည်းသူဖြစ်သည် ကြောင့်လားမပြောတက်။ နို့တွေဖင်တွေ တင်းနေသေးသည်။

တီသက်ကတော့ နို့အနည်းငယ်တွဲနေသည်။ တင်ပါးတွင်လည်း အကြောပြတ်နေသည့် အရာများရှိသည်။အန်တီဆွေသည် ပုံမှန်တွေ့နေရသူဖြစ်သဖြင့် အန်တီဆွေ့ ထက်စာလျှင် တီသက်ကို ပိုစိတ်ဝင်စားမိသည်။ တီသက်၏ညာဘက်လက်ဖျံနှင့် ခါးတို့တွင် ကနုတ်ပုံတက်တူးများ ထိုးထားသည်ကို တွေ့ရသည်။ တီသက်က အန်တီဆွေ့နို့ကြီးများကို ဘရာဇီယာပေါ်မှ အပေါ်သို့ တွန်းထုတ်ထားပြီး လက်တစ်ဖက်က ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်ပေးနေသည်။

ကျန်နို့တစ်ဖက်ကိုလည်း စို့ပေးနေသည်။ အန်တီ ဆွေ၏ညည်းသံများသည် ဝေဖုန်း၏ Ear Phone တွင်အတိုင်းသား…

“ အီး..အင်း..ဟား..ရှီ..ခင်သက်..အီး.. ”

“ ကောင်းလား သူငယ်ချင်း.. ”

“ အင်းကောင်းတယ်..အီး…ရှီး..အင်း… ”

အန်တီဆွေ၏ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီး ရှိရာသို့ ရောက်နေပြီး အတွင်းခံပန်းရောင်ပေါ်မှ ဖိပွတ်နေသည်။ ရိုက်သည့်ကင်မရာ ကောင်းသဖြင့် မြင်ကွင်းမှာ ရှင်းလင်းနေသည်။ အန်တီဆွေ၏အတွင်းခံ ဂွကြားနေရာ စောက်ဖုတ်နေရာတွင် အရည်များ စိမ့်ထွက်၍ ကွက်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ထို့နောက်တီသက်က အန်တီဆွေ့၏ ဘရာနှင့်အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်သည်။

အားပါး..အန်တီဆွေ့နို့တွေ ဖင်တွေက လှလိုက်တာ . . .ဝေဖုန်းတစ်ယောက် တစ်ကိုယ်တည်း ရေရွတ်မိသည်။ တီသက်က အန်တီဆွေ့နို့များကို သူမ၏လက်သည်းချွန်များဖြင့် မထိတထိဖိကုတ်နေပြီး၊ တစ်ဖြည်းဖြည်း အောက်သို့ဆင်းကာ အန်တီဆွေ၏ ဝင်းဝါသော အသားအရည်ရှိသည့် ဝမ်းဗိုက်သားများကို နမ်းရှုံလိုက်၊ လျှာဖြင်လျှက်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ အန်တီဆွေတစ်ယောက် ကော့ကော့တက်လာသည် အထိကောင်းနေပြီး ပါးစပ်မှလည်း တဟင်းဟင်းညည်းနေသည်။ ထို့နောက်တွင် ကင်မရာဖြင့်မှတ်တမ်းတင် ရိုက်ကူးနေသူ တီသက်အမျိုးသားမှ လိင်တံအတုကြီးတစ်ခုနှင့် ဗိုင်ဗရေတာ ခပ်သေးသေး တစ်ခုကိုတီသက်ထံသို့ လှမ်းပေးလိုက်သည်။

တီသက်သည် စောက်ဖုတ်ယက်ပေးနေရာမှ ခေါင်းမော့မကြည့်ပဲ လှမ်းယူလိုက်ပြီး နောက်တွင် တီသက်ကသူမ၏ လက်ချောင်းများဖြင့် အန်တီဆွေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖြဲလိုက်သည်။ ဆီးခုံမွေးများ ထူထဲစွာပေါက်သောအန်တီဆွေ စောက်ဖုတ်ကြီးမျာ သူမ၏အသားဖြူဖြူနှင့် ဆီးခုံမွေးမဲမဲကြီးတို့နှင့် လွန်စွာမှ ပဏာရနေလေသည်။

အန်တီဆွေက အံလေးကို တင်းတင်းကြိတ်၍ ကာမအရသာကို ခံစားနေသည်။ ဂျီ.ဂျီဟူသော မော်တာလည်သံခပ်တိုးတိုးနှင့်အတူ ဗိုင်ဗရေတာကို အန်တီဆွေ စောက်ဖုတ်၏ အစေ့နေရာကို တီသက်က ထောက်လိုက်သည်နှင့်အန်တီဆွေတစ်ယောက် ဖျတ်ဖျတ်လူးသွားသည်။ ပါးစပ်မှလည်း..

“ အားး.အီး..ရှီး..အင်းး.ခင်သက်…အား… ”

တီသက်ကတော့ ပြုံးစစနှင့် အစိနှင့်ဗိုင်ဘရေတာကို ဖိကပ်ထားသည်။ ထို့နောက်တွင် လိင်တံအတုကြီးကိုအန်တီဆွေ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တီသက်က ထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။

“ အိး..ရှီး..ကျွတ်..ကျွတ်..အား..အင်း..အိး..အား..”

“ ကောင်းလား..သူငယ်ချင်း.. ”

“ အား..ကောင်းတယ်..အား..လုပ်…ခင်သက်..မြန်မြန်ထိုးသွင်းစမ်းပါ..အစိကိုလဲ ဖိထား..ဖိထား..အား..ရှီး..အင်း အား..ရှီး..ဟား..င့ါပြီးတော့မယ်..အားရှီး..အား..ဟားး…အီးး..အမလေး…… ”

အန်တီဆွေတစ်ယောက် ကော့တက်လာပြီး ဝမ်းခေါင်းသံကြီးနှင့်အော်ကာ ငြိမ်ကျသွားသည်။ တီသက်ကအန်တီဆွေ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ လိင်တံအတုကြီးကို သူမ၏အမျိုးသားထံသို့ လှမ်းပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် ကင်မရာကို Stand ဖြင့်ထောက်၍ တီသက်နှင့် အန်တီဆွေတို့ရှိရာ ကုတင်နားသို့ လျှောက်လာသည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် တီသက်ကတော့ ဒူးထောက်လျှက်သား သူ့အမျိုးသားကို စောင့်ကြိုနေသည်။

အန်တီဆွေကတော့ ခုနက ဘယ်လောက် ကောင်းလိုက်သည်မသိ ခြေပစ်လက်ပစ် ပက်လက်လှန်နေသည်။ မျက်လုံးများမှာ မပွင့်တပွင့်။ တီသက်က သူ့ယောင်္ကျား အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ရာ ယောင်္ကျားချင်းပင်ကျွန်တော် အံအာသင့်သွားသည်။ လုံးပတ်သည် လက်တစ်ဝိုင်းစာ၏ နှစ်ဆရှိပြီး၊ ဒုတ်အရှည်မှာ မရှိဘူးဆိုလျှင် (၇) လက်မရှိသည်။ နောက်ပြီးတော့ ဂေါ်လီနဂါးပတ်နှင့် ဝမ်းဗိုက်သားများတွင်လည်း ကြွက်သာများကလဲအမြောင်းလိုက်။ အားကစားလုပ်ထားသော ကျွန်တော်ပင် သူ့လောက်ဘော်ဒီမတောင့် လီးတွင်လဲနဂါးပတ်ဂေါ်လီနှင့်ဆိုတော့ ကျွန်တော့်အဒေါ် ဘယ်လိုခံမလဲ စိတ်ဝင်စားလာသည်။

တီသက်က သူ့ယောင်္ကျား အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းဖြင့် တဆတ်ဆတ်တုန်နေသောလိင်တံကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ဒစ်ဖျားလေးအား လျှာဖျားဖြင့်ယက်သည်။ ထိုသို့ (၁၀) မိနစ်ခန့် လုပ်ပြီးသောအခါတွင် တီသက်၏ အနည်းငယ်တွဲနေသော နို့(၂)လုံးကြားသို့ လီးထည့်ပွတ်သည်။ တီသက်က ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်လျှက်အနေအထား။ သူ့အမျိုးသားက ကုတင်ပေါ်တွင မတ်တပ်အနေအထား၊ လီးထည့်ပွတ်နေတာ တဖြည်းဖြည်းနှင့် အရှိန်ရလာသည်။ ခြေဖျားကိုကြွကြွပြီး လိင်တံကို တီသက်၏ နို့(၂)လုံးကြားသို့ ထည့်ပွတ်နေသည်။

တီသက်ကလဲ ခေါင်းကလေးငုံကာ ပါးစပ်ကို အလိုက်သင့် ဟပေးထားသည်။ တီသက်၏ လျှာသည်လိင်တံထိပ်ဖူးကို တိုင်ပင်မှန်မှန် တို့ထိပေးသည်။ များမကြာမီတွင် တီသက်၏ အမျီုးသားသည် ကုတင်ပေါ်သို့တက်လာပြီး တီသက်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဖြဲကာ လျှာဖြင့်အပြားလိုက် ယက်နေလေသည်။ မြင်ကွင်းသည်တစ်မျိုးဖြစ်သွားပြီဖြစ်သည်ကို အန်တီဆွေကသိသည်။

ပက်လက်လှန်လှဲ နေရာမှ ထကာ တီသက်နှင့်သူ့ယောင်္ကျားတို့ လိုးပွဲကို ကင်မရာအင်ဂယ် မှန်အောင်ချိန်သည်။ ထို့နောက်တွင် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားလေသည်။ သိပ်မကြာခင် အန်တီဆွေကုတင်ပေါ်သို့ ပြန်တက်လာသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးတွင် ဘာမှဝတ်မထားပေ။ တီသက်ကိုတော့ သူ့ယောင်္ကျားက ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုဆိုင်ကယ်စီသလို ဖြဲကိုင်ထားပြီး လီးကိုတစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ဆောင့်သွင်း လေသည်။

“ အီး..အင့်… ”

တီသက်သည် အင်မတန်ကြီးမားပြီး ဂေါ်လီများပါသော လီးဝင်သည်ကို တစ်ချက်ကလေး မအော်..သူမမျက်ရည်များပင် ဝိုင်းနေသည်။ အော်ချင်စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ထားဟန်ရှိသည်။ နာကျင်မှုနှင့်စိတ်ကျေနပ်မှုကိုတပြိုင်နက် ခံစားနေပြီး အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ထားသည်။ တီသက်အမျိုးသား ဆောင့်လိုက်သောအခါ တီသက်နို့များသည် အထက်အောက် ရမ်းခါသွားသည်။

ထို့နောက်တွင် အန်တီဆွေ ကစားကွင်းအတွင်းသို့ ဝင်လာသည်ဟုဆို၍ရသည်။ တီသက်နို့များကို လက်ဖြင့်ဖမ်းထိမ်းပြီးနောက်တွင် တစ်လုံခြင်းစီကို စို့ပေးလေသည်။ တီသက်အသက်ရှုုသံများ ပြင်းထန်လာသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် အင့် ..အင့်…ဟူသော အသံများထွက်လာသည်။ အံကြိတ်ပြီးခံနေသော တီသက် နှုတ်ခမ်းများအား အန်တီဆွေက ကုန်း၍စုပ်ပြန်သည်။

တီသက်နှင့်အန်တီဆွေတို့သည် ကစ်ဆင်ဆွဲလျှက်။ တီသက် အမျီုးသားကတော့ ပုံမှန်နှုန်းဖြင့်ဆောင့်လိုးလျှက်။ ထိုအချိန်တွင် လေးဘက်ကုန်းကာ တီသက်ကို ကစ်ဆင်ဆွဲနေသော အန်တီဆွေ၏ အနောက်ပိုင်သည်ကင်မရာအင်ဂယ်နှင့် ကွက်တိကျသဖြင့် လုံးဝန်းပြည့်တင်းသော တင်းပါးကြီးများကြားမှ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ကျွန်တော်ရှုစား ရလေတော့သည်။

ထို့နောက် သူတို့ပုံစံ ပြောင်းကြသည်။ အန်တီဆွေက ကုတင်ခေါင်းရင်းတွင် ပက်လက်အိပ်နေသည်။တီသက်က အန်တီဆွေကို မျက်နှာချင်းဆိုင် လေးဘက်ထောက် ကုန်ပေးသည်။ အန်တီဆွေ၏ စောက်ဖုတ်သည် တီသက်မျက်နှာနှင့် ကွက်တိ၊ တီသက်အမျိုးသားကတော့ ကုတင်ပေါ်မှဆင်း၍ မတ်တပ်ရပ်ကာ တီသက်စောက်ဖုတ် တီသက်တစ်ယောက် သူ့ယောင်္ကျား ဆောင့်လိုက်တိုင်း မျက်နှာသည် အန်တီဆွေ့ စောက်ဖုတ်နားကိုရောက်သွားသည်။ လျှာလေးထုတ်၍ တီသက်ကယက်သည်။ အန်တီဆွေက ကြိုက်ဟန်မတူ။ အန်တီဆွေကုန်းထလာသည်။ တီသက်အမျိုသားကလဲ တီသက်၏ လက်နှစ်ဖက်ကို လှမ်ဆွဲသည်။ အန်တီဆွေက တင်ပလင်ခွေထိုင်ပြီး တီသက်၏ ဆံပင်များကို ဆောင့်ဆွဲသည်။ ထို့နောက် အားပါသော ဆောင့်ချက်များဖြင့် တီသက်ကို သူ့ယောင်္ကျားက လိုးလေတော့သည်။ ထိုမှ တီသက်၏ အော်သံများထွက်လာသည်။

“ အား..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ..အား..အီး ”

တီသက်ဆံပင်များကို အလယ်မှစု၍ အပေါ်သို့ အန်တီဆွေက ဆွဲထားသည်။ တီသက်လက်များကိုလဲ သူ့ယောင်္ကျားက လှမ်ဆွဲ၍ဆောင့်သည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် တီသက်၏ ဖင်တုန်တုန်ကြီးများကို သူ့ယောင်္ကျားကအားရှိပါးရှိ လှမ်းရိုက်သံ တဖြန်းဖြန်းကိုလဲ ကြားရသည်။ တီသက်စိတ်တွေ အမြင့်ဆုံး ရောက်နေလေသည်။

အန်တီဆွေက လက်တစ်ဖက်ဖြင့် တီသက်ဆံပင်ကို ဆွဲထားသည်။ တီသက်လက်နှစ်ဖက်ကို အရှေ့သို့ ထောက်ပြီးခန္ဓာကိုယ်ကို နဲနဲပြန်မတ်သည်။ အန်တီဆွေက တီသက်ယောင်္ကျား တီသက်ဖင်ကို တစ်ချက်ရိုက်ပြီးတိုင်းတွင်တီသက်၏ ပါးအားဖြန်းကနဲ ရိုက်သည်။

တီသက်တစ်ယောက် အံကိုကြိတ်ပြီး မီးပွင့်မတက် မျက်လုံးများဖြင့်ကြည့်သည်။ ထိုနည်းဖြင့် လိုးသံရိုက်သံများတဖွတ်ဖွတ်၊ တဖြန်းဖြန်၊ အော်သံများ တအားအားနှင့် တီသက်အမျိုးသားက ပြီးတော့မယ်ဟု ပြောလိုက်သောအခါတွင် တီသက်က အလိုက်တသိ မှောက်ချပေးလိုက်သည်။ တီသက်အမျိုးသားက တီသက်စောက်ဖုတ်ထဲမှလီးကို ဆွဲထုတ်ကာ အချက် (၂၀) ခန့် ဂွင်းထုလိုက်ပြီး မိမိအရှေ့တွင် မှောက်လျှက်လဲနေသော တီသက်၏ဖင်သားကြီး များပေါ်သို့ လရည်ပူပူဖြူဖြူများ ပန်းချလိုက်လေတော့သည်။

တီသက်တစ်ယောက် မှောက်လျှက်ကြီး မလှုပ်မယှက်ဖြစ်နေသည်။ အသက်ရှုသံများ မြန်နေပြီးမောနေဟန်လဲတူသည်။ တီသက်အမျိုးသားကတော့ လရည်ပန်း လိုက်ပြီးသည်နှင့် ကုတင်ဘေးရှိ ဆိုဖာပေါ်သို့ အရုပ်ကြိုး

ပြတ် ထိုင်ချကာ အနားယူနေသည်။ တီသက်အား အန်တီဆွေမှ ဆွဲမလိုက်ပြီးနောက်တွင် သူမ၏ပေါင်တံ လှလှလေးပေါ်တွင် ခေါင်းအုန်းအိပ်စေသည်။ တခဏကြာသော် တီသက်တစ်ယောက် မျက်လုံးပွင့်လာသည်။ အနည်းငယ်အမောပြေသွားဟန်လဲရှိသည်။ အန်တီဆွေက

“ ကောင်မ..ကောင်းလာ..ညည်း ဒါမျိုးလုပ်ချင်လို့ ငါ့ကို တကူတက လှမ်းခေါ်တာ မဟုတ်လား ”

“ မဟုတ်ပါဘူး ဆွေရယ်.. ငါတို့လင်မယား မလုပ်ဖြစ်ဘူး.. ဒီမှာက အလုပ်တွေ များတယ်လေ.တစ်ပတ်တစ်ခါ တောင်မှ မှန်တာမဟုတ်ဘူး။ ဒါကြောင့် သူအရမ်းပင်ပန်းလို့ မအားရင် ငါအတုနဲ့ပဲနေတယ်။ ငါအရမ်းပင်ပန်းလို့ သူလုပ်ချင်ရင် ငါတို့လုပ်ထားတဲ့အချိန် ရိုက်ထားတာကြည့်ပြီး သူ့ဟာသူ ဂွင်းထုလိုက်တယ်..ဒီလို့ပဲစခန်းသွားနေတာလေ…

“ ဟယ်..ခင်သက်..ညည်း စောက်ဖုတ် နီရဲနေတာပဲ.. ”

“ ဂေါ်လီကြောင့်လေ.. နာလဲနာ ကောင်းလဲကောင်း.. ငါကငယ်ကတည်းက နာမှကြိုက်တာ မဟုတ်လား..ဟား ... ဟား ”

“ နင်ကတော့ ဆိုက်ကိုပါပဲ.. ခင်သက်ရယ်…”

“ ညည်း ရောက်တုန်း ဂေါ်လီအရသာ မြည်းသွားမလား.. ငါကျွေးပါတယ်.. သဝန်မတိုပါဘူးနော်.. ”

“ မလုပ်ပါနဲ့ကွာ.. ငါ့ပန်းလေး စုတ်သွားပါအုန်းမယ်.. ကိုကျော်စွာ့ပစ္စည်း ငါ့မခံနိုင်လောက်ဘူး.. နောက်တော့ငါကြိတ် ခိုက်နေရတဲ့ ပစ္စည်းလေးအတွက် ဒါလေးကို သေချာပြစ်မျိုးမှည့်မထင်ထားမှာ.. ”

“ ကောင်မ..ဘာလဲ..လင်လိုချင်နေပြီလား.. ”

“ မလိုချင်ပါဘူး ခင်သက်ရယ်..ကြိတ်ကြွေနေတာ.. ငါတို့က.. လိုချင်လို့လဲ မရဘူးလေ…”

“ အောင်မာ.. ဘယ်သူမို့လို့လဲ.. နင့်လိုကောင်မမျိုး လိုချင်တဲ့ ငနဲတွေတပုံကြီး..”

“ ဟ..ငါမှမကြိုက်တာ..ခင်သက်ရ.. ”

“ ဒါဆို နင်ကြိတ်ခိုက်နေတာ ဘယ်သူလဲ..”

အန်တီဆွေ အနည်းငယ် တွေနေသည်။ တီသက်က ထပ်မေးပြန်သည်။

“ ဟဲ့.. ငါတို့လျှိုထားစရာလား..ပြော.ဘယ်သူလဲ..ငါကူညီမယ်..”

“ နင်မေးလို့ ငါပြောတာနော်..မဖွကြေး..”

“ အေးပါ.. ဆွေရယ်.. လိမ္မာတယ်.ပြော.. ”

“ နင့်တူ..ဝေဖုန်း ”

“ ဗုဒ္ဓေါ…………………. ”

အန်တီဆွေတစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်း၍ ရေချိုးခန်းအတွင်းသို့ ပြေးဝင်သွားလေ တော့သည်။ ဖင်ကြီးတုန်ခါစွာဖြင့် ပြေးဝင်သွားသော အန်တီဆွေ၏ နောက်ပိုင်းအလှကို ကြည့်ရှုနေစဉ်အတွင်း ကျွန်တော် ကြည့်နေသောကျွန်တော့်အဒေါ်၏ အောကားမှာလဲ ပြီးဆုံးသွားလေတော့သည်။ စိတ်ထဲမှာတော့ အတော်လေး ရင်ခုန်နေမိသည်။

ကျွန်တော်အဒေါ် အရင်းတစ်ယောက်၏ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံသော ဇာတ်ကားကိုဖွင့်ရင်းဂွင်းထုရတာ လရည်တွေ အတော်လေးထွက်ခဲ့သည်။ထို့အပြင် ကျွန်တော်ကို ချစ်သည်ဟုဆိုသော ကျွန်တော်ကို ကလေးတစ်ယောက်သဖွယ် အလိုလိုက်သောအန်တီဆွေ။ အန်တီဆွေပြောသည့် စကားများသည် အမှန်တကယ်ပင် ဖြစ်နေပါလျှင် စားရကံကြုံသဖြင့် မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲသည်ဟု ဆိုနိုင်သော်လေး သေချာတွေးကြည့်လျှင် ရင်မောဖွယ်ရာများဖြစ်သည်။ အန်တီဆွေ့အသက်အရွယ်၊အန်တီဆွေ့ဂုဏ်သိက္ခာ ကျွန်တော်တို့နှင့် ခင်မင်ပတ်သတ်မှု စတာတွေကို တွေးမိလျှင် လီးပင်တောင်ပါ့မလားတွေးမိသည်။

ထို့အပြင် ကွန်ပြူတာ ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် ခေတ္တမျှရပ်ထားသော အန်တီဆွေ၏ အတွင်းခံလေးများသာဝတ်ထားပြီး ပက်လက်လှန်နေသည့် အနေအထားတွင် PAUSE လုပ်ထားပြီး ကျွန်တော်တွေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ကျွန်တော် အန်တီဆွေ့ကို ကြည့်ရင်း လိုးချင်စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်ထွက်လာသည်။

ထိုစဉ် ဝေဖုန်း၏ လက်ကိုင်ဖုန်းမှ အသံမြည်လာသည်။ နံပါတ်ကြည့်လိုက်တော့ အန်တီဆွေ။ ဝေဖုန်းတစ်ယောက်ရင်တွေခုန်သွားသည်။ ဖုန်းကိုကောက်ကိုင်လိုက်သည်။ အသံ ပင်ပုံမှန်အနေအထား မဖြစ်ချင်တော့………..

“ ဟလို ”

“ သား... ဝေဖုန်း ဘာလုပ်နေလဲ…”

“ ဘာမှ မလုပ်ပါဘူး.. အန်တီဆွေ… ခုနကမှ အိမ်ပြန်ရောက်လို့ နားနေတာပါ ”

စိတ်ထဲမှာတော့ အန်တီဆွေ့ကို လိုးချင်နေတာပါ ဟု ပြောချင်သော်လည်း။

“ သား…အားမယ် ဆိုရင်လေ. အန်တီဆွေ့အိမ်ကို ခဏလာခဲ့ပါလား။ မနက်ဖြန်ရုံးကို အန်တီမနက်ပိုင်း လာပြီးရင် နားတော့မှာမို့လို့ လိုအပ်တာလေးတွေ ဝယ်ချင်တယ်.. သား..ကားလိုက်မောင်းပေးပါလား……”

“ ဟုတ်..ရပါတယ်..အန်တီဆွေ..ဘယ်တော့လဲ..အခုလား..”

“ အင်း အခုဘယ်နှနာရီ ရှိပြီလဲ… ”

“ ၅း၀၀ ထိုးပြီးပြီ အန်တီ.. ”

“ ဒါဆို (၆) နာရီလောက် ရောက်အောင်လာခဲ့လေ.. အန်တီတို့လဲ အပြင်မှာ တစ်ခုခုစားကြတာပေါ့.. ”

“ ဟုတ်.. အန်တီဆွေ….. သား လာခဲ့မယ်.. ”

“ ဒါဆို ဒါပဲနော်.. အန်တီဆွေ ရေချိုးအလှပြင်ထားလိုက်မယ်……..

“ ဟုတ်…………”

အန်တီဆွေထံမှ ဖုန်းချသွားသောအခါတွင် ကျွန်တော်သက်ပြင်း ရှည်ကြီးတစ်ချက်ကို မှုတ်ထုတ်ဖြစ်သည်။ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကျွန်တော့်ကွန်ပြူတာ စခရင်မှာ ပေါ်နေတာက အန်တီဆွေ့ရဲ့ အတွင်းခံတွေသာ ဝတ်ထားတဲ့ပုံနဲ့ အန်တီဆွေ့အသံ ကြားလိုက်တဲ့အခါမှာ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ကျွန်တော့်ညီလေးကိစ္စပါ။ သူအရမ်းကို ခေါင်းထောင်ကြည့် နေပြီလေ။ သူ့အတွက် နယ်မြေသစ်များ ရှိလေမလားဆိုပြီးတော့……………….။

ဆိတ်ငြိမ်အေးချမ်းသော ပတ်ဝန်းကျင်ရှိသည့် ဆိုင်ကိုရွေးပါဆိုလို့ ကျွန်တော်ကန်တော်ကြီးထဲက ယိုးဒယားဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို ရွေးဖြစ်သည်။ အန်တီဆွေ့ကို ပြောလိုက်တော့ သူကလဲ သဘောတူသည်။ မရောက်တာအတော်ကြာပြီတဲ့ စားသောက် စရာများမှာလိုက်ပြီးနောက်တွင် …

“ သား..ဘီယာသောက်ချင် သောက်လေ…… ”

“ ဘီယာတော့ မသောက်ချင်ဘူး… ကျွန်တော် ဘီယာမသောက်တာ ကြာပြီ..အန်တီ.. ”

“ ဟုတ်လား.. ဘာလို့လဲ.. ”

“ ဗိုက်ပူမှာဆိုးလို့.. ကစားထားတာတွေ အလကားဖြစ်ကုန်မယ်လေ…”

“ ဒါဆို အပြင်းသောက်မလား………”

ကျွန်တော်လဲ သောက်ချင်နေတာနဲ့ မငြင်းချင်တော့.. ဟုတ်…ဟုသာဖြေလိုက်သည်။အန်တီဆွေက..သူ့အတွက်လဲ COLA နှင့်စပ်ပေးဟုဆိုလာသည်။ ကျွန်တော် တစ်ပက်ဆီ မှာလိုက်သည်။ကျွန်တော်အတွက်တော့ BLACK (HARD ROCK) နှင့် အန်တီဆွေ့အတွက်တော့ ကိုလာနှင့် ရောရန် COKE တစ်ဗူးမှာလိုက်သည်။ ဆိုင်ကစားပွဲထိုးကို မစပ်ခိုင်းတော့ပဲ အန်တီဆွေ့အတွက် ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် စပ်ပေးလိုက်

သည်။ အရက်စပ်ပေးနေစဉ် အန်တီဆွေသည် ကျွန်တော့်ကို မျက်လုံးရွဲကြီးများနှင့် ခိုးကြည့်နေကြောင်း ကျွန်တော်သတိထားမိလိုက်သည်။

ဝီစကီခွက်ကို ရေခဲတုံးအသံမြည်အောင် လှုပ်လိုက်ပြီးနောက်တွင် ကျွန်တော်နှုတ်ခမ်းစွတ်ယုံ ငုံလိုက်သည်။ ထို့နောက် MILD SEVEN တစ်လိပ်ကိုထုတ်ကာ မီးညှိဖွာရှိုက်လိုက်သည်။ အန်တီဆွေကတော့ ကန်တော်ကြီးရေပြင်ကိုငေးလျှက် သူမ၏လက်မှ ဝီစကီခွက်ကို အာစွတ်ယုံ နဲနဲသောက်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်တို့ ပတ်ဝန်းကျင်သည် တိတ်ဆိတ်နေသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဝီစကီကို မျှင်းသောက်လိုက်၊ စီးကရက်ဖွာလိုက် လုပ်နေသည်။ ထိုစဉ်အန်တီဆွေ၏ ခြေထောက်မှာ ကျွန်တော်၏ ခြေဖမိုးသို့ လာထိနေသည်ဟု ခံစားရသဖြင့် အနောက်သို့ အနဲငယ်ဆုတ်လိုက်သည်။ သို့သော်..အန်တီဆွေ၏ ခြေဖဝါးမှာ ကျွန်တော်ခြေဖမိုးသို့ ထပ်၍လာထိပြန်သည်။

ကျွန်တော် ဒီတစ်ခါတော့ မရုန်းတော့ ၃ မိနစ်ခန့် ကြာလာတော့ အန်တီဆွေ၏ ခြေမလေးများ လှုပ်ရှားလာပြီး ကျွန်တော့်ခြေဖမိုးကို လာပွတ်နေသည်။ ကျွန်တော်အသာလေး ငြိမ်နေလိုက်ပြီးနောက် ကျွန်တော်၏ ကျန်ခြေထောက်တစ်ဖက်မှ ခြေဖဝါးဖြင့် အန်တီဆွေ၏ ခြေဖမိုးကို အုပ်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ သူ့နည်းအတိုင်း ခြေမလေးကို ကစားကာ ပွတ်ပေးနေမိသည်။ အချိန်မည်မျှ ကြာမြင့်သွားသည် မပြောတက်ပေ။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ဘာမှမပြောဖြစ်ကြ။ ကိုယ့်အရက်ခွက် ကိုယ်ကိုင်ကာ တွေးချင်ရာတွေးရင်း ခြေထောက်ခြင်း ကလိနေခြင်းဖြစ်သည်။

ကျွန်တော်တို့ မှာထားသော အစားအစာများ ရောက်လာမှ ခြေထောက်ခြင်း ကလိနေခြင်းကို ရပ်လိုက်ပြီးနောက် ကျွန်တော်တို့ အစားအစာများကို စားသောက်ကြသည်။ အန်တီဆွေနှင့် ကျွန်တော်တို့ သူတစ်ပြန် ကိုယ်တစ်ပြန် ဟင်းတွေခပ်ထည့်ပေးရင်း အတော်လေး ထမင်းစားဝင်သွားကြသည်။ စားသောက်ပြီးစီးသောအခါတွင်အန်တီဆွေ က..

“ နဲနဲသောက်လိုက်လို့လား မသိဘူး..ထမင်းစားလို့ ကောင်းတယ်နော်.. ”

“ ဟုတ်တယ်.. အန်တီဆွေ..”

ခြေထောက်ခြင်း ကလိနေသည်ကို နှစ်ယောက်စလုံး မသိချင်ယောင် ဆောင်နေကြသည်။ ထို့နောက်ကျသင့်ငွေရှင်းပြီနောက်တွင် ..

“ ဝေဖုန်း..သား..ဗိုက်လေးနေတယ်..လမ်းလျှောက်ကြမယ်လေ..”

“ ကောင်းသားပဲ..”

အန်တီဆွေ့ အသံက နဲနဲလေးနေသည်။ မိန်းကလေးများသည် အရက်တစ်ပက်၊ ဘီယာတစ်ခွက် ဝင်သွားလျှင်ဇာတိပြချင်သည်ကို ကျွန်တော့်အတွေ့အကြုံအရ သိထားသည်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်သား ဘေးချင်းယှဉ်လျှက် လမ်းလျှောက်ဖြစ်ကြသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် သူမ၏ပခုံလေးများသည် ကျွန်တော်နှင့် လာလာထိနေသည်ကို သတိထားမိသည်။

ထို့နောက်လူရှင်းပြီး အတွဲများသော နေရာသို့ ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ လမ်းလျှောက်လာသည်မှာလဲအတော်လေး ခရီးရောက်ခဲ့သည်။ ခြုံများ၊ ကျောက်တုန်းများစသဖြင့် အကာအကွယ်တစ်ခုခုရှိသည့် နေရာများတွင်အတွဲလေးတွေ ကိုယ်စီကိုယ်ဟ။ တစ်ချို့ကစကားတွတ်ထိုနေကြည်။ အချို့ကတော့ ကစ်ဆင်ပေးနေကြသည်။အချို့ကတော့ ကိုယ်ပိုင်ကားများနှင့် အတွဲရှိသောကားများသည် အနည်းငယ်လှုပ်နေကြသည်။

“ ဝေဖုန်း၊ ညောင်းတယ်ကွာ..ခဏထိုင်ရအောင်.. ”

“ အတွဲတွေ ချည်းပဲ အန်တီ.. မှောင်လဲ မှောင်တယ်.. ”

“ အို... ဘာဖြစ်လဲ.. အတွဲချောင်းမှာပေါ့.. ” ဟုပြောရင်း သူမရယ်လေသည်။ သူမ၏အသံလွင်လွင်လေးသည်

ကျွန်တော် ကိုရင်ခုန်စေအမှန်ပင်။ ကျောက်တုန်းတစ်တုံးနားတွင် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ထိုင်လိုက်ကြသည်။ထိုစဉ်ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်၏ အရှေ့ရှိမြင်ကွင်းမှာ သစ်ပင်တစ်ခု၏ အောက်တွင် ထိုင်နေသောအတွဲတစ်တွဲ ကစ်ဆင်ဆွဲနေကြသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်ထားသည့်အလား။ ကောင်လေး၏ လက်များသည် အငြိမ်မနေ၊ကောင်မလေး၏ ထမီထဲသို့ ရောက်နေသည်။

ကျွန်တော်နှင့် အန်တီဆွေထိုမြင်ကွင်းကို သေချာရှင်းလင်းစွာ မြင်ရသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သည်ကတစ်ကြောင်း၊ မာကျူရီမီးရောင်ထိန်နေသည်က တစ်ကြောင်း။ မကြာမီ ကောင်မလေးသည်ကောင်လေး၏ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်။ ထောင်မတ်နေသော လိင်တံကြီးထွက်လာသည်။ ကောင်မလေးသည် တစ်ချက်ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်ပြီး လီးကိုကုန်း၍ စုပ်လေတော့သည်။

“ ဟယ်..ကဲ..လိုက်ကြတာ.. ”

“ ပြောသားပဲ.. ဒီနေရာက... အတွဲတွေချည်းပါပဲလို့ ”

“ ဟုတ်ပနော်… အခုခေတ်ကလေးတွေများ... အင်း... ကောင်းတော့ကောင်းပါတယ်လေ... ”

“ အင်း..အင်း…ရှီး..အင့်..ဖတ်ဖတ်.. ”

“ ကို..မြန်မြန်ဆောင့်..လူတွေလာမယ်… ”

“ အင်းပါ…အား..ကောင်းလား..ကို ..ပြီးလိုက်တော့မယ်..

“ အင့် အင့် အင့်... အားအား... ရှီး... ပြီးပြီးပြီးပြီ.. ”

ကျွန်တော်တို့ ရှေ့ကအတွဲကိုကြည့်နေခိုက် ကျောက်တုန်းအနောက်မှ ကြားရသော အသံဖြစ်သည်။ သူတို့ဆွဲနေ ကြလေသည်။ အန်တီဆွေနှင့် ကျွန်တော်တို့တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ဖြစ်ကြသည်။ အန်တီဆွေက တစ်စုံတစ်ခုပြောမည့်ဟန့် ပြုသောအခါ ကျွန်တော်က လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့် ရှူးတိုးတိုးလို့ လုပ်ပြလိုက်သည်။ပြီးနောက် အန်တီဆွေ့အနားနားကပ်၍

“ အရှိန်ပျက်သွားမယ်လေ..အန်တီ..ငရဲကြီးတက်တယ်………. ”

သူမ၏ကိုယ်သင်းနံ့လေးကို အနီးကပ်ခံစားရသဖြင့် လီးတောင်ချင်လာသည်။ အန်တီဆွေက ကျွန်တော့်ကိုပြုံးစစဖြင့် ကြည့်ရင်း နှာဗူးဟု လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့် လုပ်ပြလိုက်လေတော့သည်။

“ အမလေ…ဝေဖုန်း..လုပ်ပါအုန်း..ဘာကြီးလဲ… ”

မြေကြွက်ကြီးတစ်ကောင် အန်တီဆွေ့ ခြေထောက်နားက ဖြတ်သွားတာပါ။ အန်တီဆွေ့ အော်သံက အတော်လေး ကျယ်တဲ့အတွက်ကြောင့်မို့လို့ ကျွန်တော်တို့ အနောက်ဖက် ကျောက်တုံးနောက်မှာ ဆွဲနေတဲ့ အတွဲတောင်မှချောင်းဆိုးသံတွေ ဘာတွေထပေးနေတာကို ကြားရပါတယ်။

“ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး... အန်တီဆွေ... ကြွက်ပါ… ”

“ အမလေး... ရုတ်တရက်ဆိုတော့ လန့်သွားတာပေါ့သားရယ်... ဟူး... မလွယ်ဘူး…… ”

ကျွန်တော်ကြည့်လိုက်တော့ အန်တီဆွေ့က ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို အားကိုးတကြီး ဆုတ်ကိုင်ထားပါတယ်။ သူမ ရဲ့ခေါင်းလေးကိုလဲ ကျွန်တော့်ပုခုံးမှာ မှီထားပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ အန်တီဆွေတစ်ယောက် တစ်စုံတစ်ခုကို သတိ ထားမိသွားပါပြီ။ ချည်သားသရီးကွာတ ဘောင်းဘီအောက်မှာ အတွင်းခံဝတ်ထားရက်နဲ့ ငေါထွက်ချင်နေတဲ့ကျွန်တော့်ငပဲကြီးကို အန်တီဆွေ စိုက်ကြည့်နေတာကိုလဲ ကျွန်တော်သတိထားမိပါတယ်။ ဘာမှတော့ပြန်မပြောဖြစ်ပါဘူး။ အန်တီဆွေက ခေါင်းကိုအနည်းငယ် ခွါလိုက်ပြီးတော့

“ ဝါး..သားလက်မောင်းကြီးတွေက ကြီးလှချည်လား.. ”

“ ဟုတ်တယ်..အန်တီဆွေ.. GYM ကစားထားလိုပါ။

အန်တီဆွေက ကျွန်တော်လက်မောင်းတွေကို ကိုင်ကြည့်နေပါတယ်။ ဆယ်ကျော်သက် ဘဝကတည်းကဝိတ်တုန်းတွေကို ဒုက္ခခံပြီးမထားတဲ့ အကျိုးကျေးဇူးက ဒီမှာအကျိုးပေးပါပြီ။ သူကကိုင်ကြည့်ရုံတင်သာမဟုတ် ဖွဖွလေးပွတ် နေပါတယ်။

“ အန်တီ... ကျွန်တော် ယားတယ်ဗျ ”

ကျွန်တော်က ယားတက်တော့ နေရခက်လာပြီး ပြောလိုက်တာပါ။ အန်တီဆွေက ခပ်ဖွဖွ ရယ်ရင်းနဲ့

“ ယားတက်တယ် ဟုတ်စ.. ဝေဖုန်း.. မင်းအကြောင်း ငါမသိတာများမှတ်လို့ကွာ.. ရည်းစားတွေ မှိုလိုပေါက်လျှောက်ထားနေတဲ့ ချာတိတ်လေးကများ…. ယားတက်တယ်ဆိုတော့.. အင်း.. စဉ်းစားစရာပဲ.. ”

“ အန်တီဆွေကလဲ ရည်းစားထားတာနဲ့ ယားတက်တာနဲ့ ဘာဆိုင်လို့တုန်း…. ”

“ မင်းတို့ယောင်္ကျားလေးတွေ အဲ့ဒါခက်တာပေါ့။ ရည်းစားဖြစ်တဲ့ ကောင်မလေးနဲ့ အတူ အပြင်မှာများသွားရမယ်ဆို ကျောလေးရရင် ကျောလေးပွတ်လိုက်၊ လက်မောင်းလေးရရင် လက်မောင်းလေး ပွတ်လိုက်နဲ့ သူတို့ယားဖို့လဲချန် ထားပါအုန်း………”

“ ဟား ဟား… ”

အန်တီဆွေ စကားကို ကျွန်တော်သဘောကျစွာ ရယ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ အန်တီဆွေကပေါ်တင်ပဲ ကျွန်တော်လက်မောင်းတွေမှာ မှီရင်း

“ ဇိမ်ပဲ… ဝိတ်ကစားထားတာ ဒီတစ်ကွက်တော့ အသုံးဝင်တယ်ဟေ့… ”

“ သေချာ မှီထားလေ... အန်တီရဲ့... ”

ကျွန်တော်လဲ မသိမသာ မာဆယ်တွေကို နဲနဲတော့ တောင့်လိုက်ပါတယ်။ အန်တီဆွေတစ်ယောက်ကန်ရေပြင်ကို ကြည့်နေတာလား။ အန်တီဆွေ့ရဲ့ အနီးကပ်အထိအတွေ့ကြောင့် မာတောင်နေပြီး ငေါထွက်ချင်နေတဲ့ကျွန်တော့် ငပဲကိုပဲကြည့်နေတာလားတော့ မသိပါဘူး။ ခေတ္တခဏ တိတ်ဆိတ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်မှန်းတာမလွဲဘူးဆိုရင် သူမအကြည့်တွေဟာ ကျွန်တော့်ညီလေးဆီက ဘယ်မှမရောက်နိုင်ဘူးလို့တော့ ထင်မိတာပါပဲဗျာ။

“ ပြီးခါနီးရင်ပြောနော်.. ရှင်တို့တွေက စောက်ကျင့်ယုတ်တက်လို့ ပြောတာ.. ”

“ အေးပါဟာ... မှုတ်မှာသာ မှုတ်စမ်းပါ…… ”

တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီဆွေတို့ အကြားမှာ အသံတစ်ချို့ တိုးဝင်လာပါတယ်။ ကန်တော်ကြီးအထာနပ်နေတဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ ဘာဆိုတာ တန်းသိပေမဲ့ အန်တီဆွေကတော့ သိချင်တဲ့မျက်လုံးလေးနဲ့ကျွန်တော့်ကို သေချာကြည့်နေပါတယ်။

“ ဝေဖုန်း.. ဘာသံတွေလဲ.. ”

“ လာ..အနားတိုး..ပြောပြမယ်... ”

“ အင်း... ”

အန်တီဆွေက ကျွန်တော့်အနား တိုးလာပါတယ်။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>