ဓါတ်လိုက်တက်သည် သတိထား (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - အမည်မသိ။
ကိုယ်လက်တွင်း၌ ကိုယ့်ဘာသာဆုပ်ကိုင်ထားရင်ပင် ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေမိသည်။ ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် အစွမ်းထက်သော ကျော်ထက် ပေးလိုက်သည့် လိမ်းဆေးကြီးက အမှန်တကယ်ပင် အစွမ်းပြနေသည်။
ထိပ်လုံးက မပွင့်ရသေးသော တောင်ပို့မှိုကြီးပမာ အတုံးလိုက် အခဲလိုက်ကြီး ပွယောင်းကြီးထွားနေပြီး လက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားသည့်အတွက် လီးထိပ်တခုလုံးက ဆီ သုတ်ထားသည့်အလား တင်းပြောင်ဝင်းလက်နေ၏။ လုံးတန်ကြီးက မူလထက် ( ၂ ) ဆ ခန့်ရှည်ပြီး ထွားသည်ကတော့ အမှန်ပဲဟု တွေးရင်း ငုံ့ကြည့်မိပြန်သည်။
မဲမှောင်၍ အုံကောင်းလှသော လမွှေးအုပ်ရှုပ်ရှုပ်တွေးကြားမှ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီး မတ်ထောင်နေသော လီးကြီးမှာ အကြောကြီးများ ဖောင်းကြွလျက် မာန်ဖီနေသော မြွေဟောက်ကြီး တကောင်အလား တဆတ်ဆတ်တုန်နေ၏။ ဂွေးစိမဲမဲကြီးက အထက်သို့ တဖြေးဖြေးချင်း လိပ်တက်လာလိုက် တဖန်ဖြေးဖြေးချင်းပြန်ဆင်းသွားလိုက်ဖြင့် ဓါတ်လှေကား အစုံအဆန် လှုပ်ရှားနေသည်နှင့်ပင် ဆင်တူနေပြန်၏။
လည်ချောင်းတွေ ခြောက်ကပ်လာသည်မို့ တံတွေးကို မကြာခဏ မြိုချနေရင်း မာဒင်သည် ပတ်ဝန်းကျင်ကို မလုံမလဲ တချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်မိသည်။ လည်ချောင်းတွေ ချောက်ကပ်လာသည့် အလျောက် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဆက်ဆော့ပြီး ဟိုကောင် ကျော်ထက်ပေးလိုက်သော လိမ်းဆေးကို လိမ်းကြည့်ခြင်းကပင် ပြဿနာ စတင်ခြင်းဖြစ်၏။
ကျော်ထက်ဆိုတဲ့အကောင်က အစကတည်းက လူစုံလိုင်းစုံနေသော အကောင်ဖြစ်သည်။ မာဒင်နှင့်တလမ်းထဲ နေလာကြသည်မှာလည်း ငယ်စဉ်ကတည်းကပင် ဖြစ်သည်။ ယခု မာဒင်တို့ အသက် (၂၀) ဝန်းကျင်ရောက်ခဲ့ကြပြီဖြစ်သော်လည်း ကျော်ထက်လောက် ဗဟုသုတမစုံ။
ကျောက်ထက်က ( ၈ ) တန်းနှင့် ကျောင်းထွက်ပြီးကတည်းက ဝပ်ရှော့၊လက်ဖက်ရည်ဆိုင်၊ထမင်းဆိုင်၊ အရက်ပုန်းဆိုင်၊စားသောက်ဆိုင်တွေစုံအောင် လုပ်ဖူးနေသည်မို့လဲ လူပေါင်းစုံနှင့်တွေ့ကာ ဗဟုသုတကလည်း စုံမှစုံ။
ယနေ့ကတော့ ကျော်ထက်၊ ကျော်ဦး၊ စိုးမင်းနှင့် မာဒင်တို့အုပ်စု ဟိုးအရင်ကလိုပင် "ရွှေဗန်ဒါ" လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ဆုံမိကြရာ ကျော်ထက်က ရှားရှားပါးပါး သူရရှိလာသော လီးကြီးဆေး လိမ်းဆေးတောင့်ကို ထုတ်ပြလေသည်။
“ အလကား အာပလာတွေပါကွာ၊ ဘယ်လောက်ယူမလဲ ”
ဟု မယုံသင်္ကာပြောသည်။
“ သာဦး လိမ်းကြည့်ပါလား ”
“ မင်း လိမ်းပါလား ငါက ဆေးမလိုဘူး၊ အဲဗားထန်နေတဲ့ အကောင် ဟဲဟဲ ”
သည်လိုနှင့်ပင် ကျော်ထက်လက်ထဲက လိမ်းဆေးတောင့်က သာဦးမှ တဆင့် မာဒင့်လက်ထဲ ရောက်သွား၏။ အတွေ့အကြုံမရှိသော မာဒင်က အူကြောင်ကြောင်နှင့် ယူထားလိုက်မိသည်။ ညနေကျောင်းမှ ပြန်လာသောအခါ အိမ်တွင် အစ်ကိုမရောက်သေး၊ အလုပ်မှ ပြန်မလာသေးချေ။
“ အငယ်ကောင် ထမင်းစားနှင့်မလား ”
ဟု အစ်ကို့မိန်းမ မအုန်းကြည်က မီးဖိုထဲမှ လှမ်းအော်သည်။
“ အစ်ကို လာမှပဲ စားတော့မယ် ”
ဟု ပြန်အော်ရင်း အိပ်ခန်းထဲဝင်လာကာ ကျောင်းလွယ်အိပ်ကို နံရံ နိုက် ချိပ်၍ ကျော်ထက် ဆေးကို စမ်းသပ်ကြည့်မိခြင်းဖြစ်သည်။
ပထမ ပုဆိုးကို လှန်၍ ဆေးကို အရင်းမှ အဖျားသို့ လက်သုံးချောင်းဖြင့် သပ်ခါသပ်ခါ လိမ်းကြည့်သည်။ ဆေးညွှန်းက ဘယ်လိုမှန်း မသိ၊ မာဒင်ကတော့ လိမ်းဆေးအတောင့်ကို ညှစ်လိုက် လိမ်းလိုက်နှင့် အတန်ကြာကြာကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်မိသောအခါ လီးကြီးက မာကြောတောာင်လာ၏။ ယခင်ကလည်း လူငယ်ဘ၀ ဂွင်းတိုက်နေကြမို့ သိပ်ပြီး တအံ့တသြကြီး မဖြစ်သော်လည်း တစ်မိနစ်ခန့်ကြာသောအခါ လီးတန်ကြီး တခုလုံးတဆတ်ဆတ်ဖြင့် လိုးချင်စိတ်မှာ ထိန်းမရသိမ်းမရအောင် ဖြစ်လာလေသည်။
ထို့ကြောင့် မာဒင်က မဆိုင်းမတွပင် လီးကြီးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ သုံးလေးချက် ဂွင်းဆောင့်လိုက်သည်နှင့် သုတ်ရည်များက အားကောင်စွာ ဖြောင်းကနဲ ဖြောင်းကနဲ ပန်းထွက်ကုန်လေသည်။ ယခင်ကဆိုလျှင် သုတ်ထွက်ပြီးသွားသည်နှင့် လီးကြီးက မောပန်းစွာ ဇတ်ကျိုးသွားလေ့ ရှိသော်လည်း ယခုမူ ပိုမိုတင်းမာကာ မာန်ထလာပြန်၏။
ယခင်ကထက် အဆပေါင်းများစွာ ထန်ပြင်းလာသည့် ဝေဒနာကိုတော့ တကယ် ခံစားရသည်။ မာဒင် စိတ်ထဲ၌ ပူလောင်ပြင်းပြစွားဖြင့် တခါမှ မချဘူးသေးသော မိန်းမကို ချချင်စိတ်မှာ ဆောက်တည်ရာ မရနိုင်လောက်အောင် ပြင်းထန်လာသည်။
ဒုတိယအကြိမ် မိမိလက်ထဲ၌ ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ပြီး ခပ်တင်းတင်း ထိန်းချုပ်ညှစ်ထားသော သူ့လီးကြီးကို ငုံကြည့်မိပြန်သည်။ လီးကြီးခမျာ စိတ်ကြွဆေးများ အလိမ်းခံထားရသောကြောင့် တင်းမာ ခက်ထန်နေရလင့်ကစား အမှန်တကယ် မျိုးစပ်ရမည့် မိန်းမအင်္ဂါစပ်နှင့် မတွေ့ဘဲ ဂွင်းတိုက်ဖြေသိမ့်ခြင်း ခံစားလိုက်ရသည့်အတွက် အောင့်သက်သက်နှင့် ကျေနပ်ဟန်မတူ။ ခေါင်းမာသော ကလေးငယ်တစ်ဦးပမာ ဟန်ရေးပြလျက်သာ ရှိနေပြန်သည်။ လီးထိပ်မှ ယိုစိမ့်ပြီးကျလာသော သုတ်ရည်လက်ကျန်တို့က ဆုပ်ကိုင်ထားသော လက်ချောင်းများပေါ်သို့ ပူနွေးစွာ စီးကျလာကြသည်။
“ ဟဲ့ အငယ် နင် ဘာလုပ်နေလဲ ”
မရီးဖြစ်သူ မအုံးကြည် အသံက ဟိုး အိမ်နောက်ဖက် မီးဖိုချောင်မှ လွင့်ဝင်လာခြင်းဖြစ်သည်။
ကုတင်ဇောင်းပေါ် တင်ပလွှဲထိုင်ကာ လီးကို တင်းတင်းကြီး ဆုပ်ကိုင်ကာ ငုံ့ကြည်လျှက်ရှိသော မာဒင်၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ဆက်ကနဲ့လန့်ပြီး မတသွားသည်။ ပုဆိုးကိုလည်း ကမန်းကတန်း ဆွဲဖုံးပြီး ဖရိုဖရဲ ဝတ်လိုက်သည်။
“ ဘာ လုပ်မလို့လဲ အမ ”
မာဒင်က အသံကိုထိန်းပြီး ပြောလိုက်သည့်တိုင်အောင် အသံက လှိုင်းထလှုပ်ရှားနေသည်။
မအုံးကြည်က မီးဖိုချောင်ရှေ့တွင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ မီးပြောင်းဖြင့် မီးကိုကုန်းမှုတ်နေရာမှ သမင်လည်ပြန် လှည့်ကြည့်ကာ အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် ပြန်အော်လိုက်ပြန်သည်။
“ ဟဲ့ ငါ့ကို အချိုမှုန့် ငါးကျပ်တန် တထုတ်လောက် သွားဝယ်ပေးစမ်း အငယ်၊ အဲဒီ ဗီဒိုပေါ်က နို့မှုန့်ဗူးထဲမှာ ပိုက်ဆံတွေ့လား၊ အခန်းဝက ဗီဒိုပေါ်မှာလေ ”
မာဒင် စိတ်ပျက်လက်ပျက် မျက်နှာနှင့် သူ့အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး အစ်ကိုတို့ လင်မယား အခန်းဝရှိ လူတရပ်ကျော်ကျော်ခန့်ရှိသော ရှေးဟောင်း ဗီဒိုဟောင်းကြီးပေါ်မှ နို့မှုန့်ဗူး ဆိုသည်ကို ရှာသည်။ လက်ကို ဟိုဖက် သည်ဖက် ရမ်းသည့်တိုင်အောင် မအုံးကြည်ပြောသော နို့မှုန့်ဗူးက မတွေ့ဘဲ ဖြစ်နေသည်။
“ မတွေ့ဘူး အမရဲ့ ”
“ ဗီဒိုပေါ်မှာပါဆို ဟယ် နင်ကလဲ ”
မအုံးကြည်က စိတ်မရှည်တော့ဘဲ မီးဖိုနားက ထလာကာ ထမီကိုဖြစ်သလို ဝတ်ရင်းအပြင်ထွက်လာသည်။ မာဒင်က ဗီဒိုရှေ့နိုက် ခြေဖျားထောက်ကာ ရှာနေဆဲ
“ ဖယ်စမ်း ဒီအပေါ်မှာ ထားတဲ့ ဟာပဲ ”
မအုံးကြည်က အမှတ်တမဲ့ မာဒင်ကို လက်ဖြင့် ပုတ်လိုက်သည်။ မာဒင့် ပေါင်ကြားမှ ထုထည်ကြီးမားစွာ ငေါထွက်နေသော လီးကြီးက မအုံးကြည်လက်နှင့် ဒိုင်းကနဲ ထိခတ်မိ၏။ မာဒင် တကိုယ်လုံး ဖောင်းကနဲ ပေါက်ကွဲသွားသလိုပင် မျက်လုံးတွေ ပြာဝေသွားသည်။ မအုံးကြည်က မမျှော်လင့်သော အထိအတွေ့ကြောင့် မာဒင်ကို ဇဝေဇဝါလေး တချက်ကြည့်ပြီး ကြောင်သွားသည်။
ဒီကောင်လေး သူတို့လင်မယားနှင့် ငယ်စဉ်ကတည်းက အတူနေလာခဲ့ခြင်းကြောင့် မိမိသားသမီး အရင်းလိုပင် သဘောထားခဲ့သည်။ ယခုကဲ့သို့သော ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်း ကြီးထွားမှုကို ကိုင်လိုက်မိသောအခါ အသက် (၃၀) ခန့်ရှိသော သွေးသားအဆူဖြိုးဆုံး အရွယ် မအုံးကြည် ခေါင်းထဲ လှစ်ကနဲ ဖြတ်သန်းစီးဝင်သွားသော လှုံ့ဆော်မှု စိတ်အစဉ်ကြောင့် ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး ဖြင်း ကနဲကြက်သီးထသွားမိလိုက်သည်။
အင်း မာဒင်တောင် အသက် (၂၀) ရှိပြီပဲ ဟု တွေးရင်း စိတ်တွေ ကစဉ်ကလျား ဖြစ်ချင်သွားသည်။ မာဒင့်မျက်နှာကို မသိမသာ အခဲခတ်လိုက်သော အခါ လူပျိုရိုင်းလေးမျက်နှာတွင် နီရဲနေပြီး အသက်ရှုပြင်းနေ၏။ ထို တဒင်္ဂလေး အတွင်း၌ မာဒင့်မျက်လုံး အစုံက ဝင်းဝင်းလက်ကာ မအုံးကြည် ဖင်လုံးတစ်တစ်ကြီးကို ဝါးစားတော့ မယောင် စိမ်းစိမ်းကြီး ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ဂရသည်။
နောက်တကြိမ် ရှားပါးသော ကြည်သီးထခြင်းကို မအုံးကြည် ခံစားလိုက်ရပြန်သည်။ မူမမှန်တော့သော မအုံးကြည်၏ အသက်ရှုသံသည်လည်း ပြင်းပြလာသည်။
“ နင့်လက်က အနောက်ထိ မှီလား အငယ် ”
“ ခြေဖျားထောက်ရင် မှီပါတယ် အမ ”
မာဒင်က ဗီဒိုအပေါ် မျက်နှာပြင်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ရမ်းကာ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ ပြောလိုက်၏။ မအုံးကြည် မျက်လုံးက မာဒင့်ပေါင်ကြားမှ ပုဆိုးကို ထိုးထွင်းကာ ငူလျက်ငေါထွက်နေသော မာဒင့် ဒုတ်ကြီးကို မသိမသာ ကြည့်လိုက်မိပြန်သည်။
ဒီကောင်လေး ဒုတ်ကြီးက သူ့အစ်ကို စိန်သောင်းထက်ပင် ကြီးမားထွားကြိုင်ပုံရသည် ဟု တွေးမိသည်။ မာဒင်ကလည်း လက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်တွင် စုံမြှောက်ကာ အလုပ်များနေသည့် အတွက် လိင်တန်ကြီးမှာ အရင်းမှကိုင်း၍ ခါရမ်းနေသော ဝါးရင်းဒုတ်ကြီးအလား လှုပ်ရမ်းနေ၏။
ယောင်္ကျားသားများထက် အဆတထောင် အကြောပေါင်းစုံဆောင်သည် ဆိုသော မိန်းမသား မအုံးကြည်သည် မာဒင့် အပေါ် စိတ်ကစားလျက် မိန်းမဉာဏ်သုံးကာ ပရိယာယ်ဆင်လေတော့သည်။
“ ဟဲ့ မာဒင် ”
“ ဗျ ”
ခပ်ဆောင့်ဆောင့် အခေါ်ကြောင့် မာဒင့် ခမျာ ပင်ကိုယ်က လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်နေရာ လန့်ပြီးထူးရင်း မအုံးကြည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်မိသည်။
“ ငါ့ကို မ ပေး၊ ရှေ့တိုးလေ၊ ကဲ လုပ် မ ”
“ အစ်မကို ချီပေးရမှာလား အစ်မ ”
“ အေးပေါ့ ဟဲ့ ဒါမှ ဗီဒိုပေါ်ကို မြင်ရမှာ ”
မခိုင်းစဖူး အခိုင်းထူးသောကြောင့် မာဒင့်ခမျာ ရုတ်တရက် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်နေသေးသည်။
“ အေး ကောင်လေးက လဲ ချီပေးစမ်းပါဆို ”
“ ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ ”
မာဒင်က မအုံးကြည် တင်ပါးအောက်မှ လက်နှစ်ဖက်ကို သိုင်းယှက်ပြီး ပွေ့လိုက်သည်။ မအုံးကြည် ဆီးစပ်နှင့် မာဒင့် မျက်နှာ ဖိကပ်သွားလေသည်။ မအုံးကြည်စိတ်ထဲ၌ ချမ်းမြေ့ပီတိလေး ဖြစ်ကာ မာဒင့်ခေါင်းကို အတင်းဆွဲယူကပ်ဖိရင်း ဗီဒိုပေါ်သို့ ရှာဟန်ပြုလိုက်သည်။ စင်စစ်မူကား ဗီဒိုပေါ်တွင် လျက်ဆားပုလင်း အဟောင်း ဓါတ်ခဲအဟောင်းများသာ တွေ့ပြီး နို့မှုန့်ဗူးကိုမူ မတွေ့ချေ။
သို့သော် မအုံးကြည်က မတွ့ဘူး ဟူ၍ ချက်ချင်းမပြောဘဲ ဟိုရှာသည်ရှာဟန် ပြုရင်း မာဒင်မျက်နှာနှင့် သူမ၏ ဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားပါးတရ ပွတ်နေ၏။
“ မ နိုင်တော့ဘူး အစ်မ ရဲ့ ”
“ နေဦးဟဲ့ မချနဲ့ဦး ဒါလေးတောင်မှ ”
မာဒင်ခမျာ တခါမှ မရီးဖြစ်သူကို ထိကိုင်ဖူးခြင်းမရှိသည့်အပြင် ဆေးတန်ခိုးကြောင့် ထကြွနေသော စိတ်များဖြင့် ယခုကဲ့သို့ တင်းတင်းကြီး ပွေ့ဖက်ထားရသည့် ခံစားမှုမှာ အသက်ရှုမေ့လောက်အောင် ပြင်းပြလှသည်။
မအုံးကြည် တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး ဆုပ်ကိုင်မိထားသလို မအုံးကြည်က မကြာခဏ ဟိုသည်ယိမ်းနွဲ့သလိုဖြင့် ပေါင်ကြားကို မာဒင့်မျက်နှာနှင့် ပွတ်သပ်သောအခါ မာဒင်မှာ အစိမ်းလိုက် ကိုက်စားချင်စိတ်ပင် ပေါက်လာလေတော့သည်။
“ နင် ငါ့ကို တအား မချနဲ့နော် မာဒင် ”
“ ဗျာ ”
“ ဖြေးဖြေးချလေ ကြည့်ပါလား၊ ချလဲ မချတက်ဖူး၊ ဘယ်လိုကောင်လေးလဲ မသိဘူး ”
မအုံးကြည် အသံသည် တမျိုးကြီးဖြစ်နေသလား ဟု မာဒင်က ထင်သည်။ မိမိ စိတ်ကိုက ထောက်ပြန်နေလို့ ထင်ပါရဲ့ ဟု လည်းတွေးမိပြန်သည်။
“ ဟဲ့ လုပ်လေ ချတော့ ”
“ အောက်ကို ချရမှာလား ”
“ အေးပေါ့ဟဲ့ နင်က ဘယ်ကို ချချင်သေးလို့တုန်း ”
မအုံးကြည်လေသံက ဘယ်လိုချချင်သေးလို့တုန်း ဟူသော နေရာတွင် တီးတိုးလေး ဖြစ်သွားသော်လည်း မာဒင် သဲသဲကွဲကွဲကြီး ကြားလိုက်လေသည်။ မာဒင့် စိတ်ထဲ၌ ကသောင်းကနင်း ဖြစ်လျက်ရှိသည်။
ဖြေးဖြေးချင်း လျောချပေးလိုက်သော မအုံးကြည်၏ လုံးတစ်ပြူးအစ်နေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးက မာဒင့်မျက်နှာ နှင့် အိကနဲ ပွတ်သပ်ပြီးမှ မာဒင့် ရင်ဘတ်တွင် ခပ်ပြားပြားဖြစ်သည်အထိ ဖိကပ်သွားကြသည်။
မာဒင်က ဖက်ထားဆဲဖြစ်ကာ မအုံးကြည်ကလဲ နို့နှစ်လုံးကို ရင်ဘတ်နှင့် လှိမ့်ကာပွတ်ချေလိုက်ရင်း မာဒင့်ကျောပြင်ကို မသိမသာလေး ပြန်ဖက်ကာ ရစ်သိုင်းလျက် စက္ကန့်အနည်းငယ်မျှ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ဖိကပ်ပူး၍ ပွတ်သပ်နေမိကြသည်။
ထိုအခါ ထောင် နေသော မာဒင့်လီးကြီးက မအုံးကြည် ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ ရဲရဲတင်းတင်းကြီး ထိုးဝင်သွားကာ စောက်ဖုတ် ဟု ထင်ရသော မာတင်းတင်း မို့မောက်မောက် နေရာကို ခပ်ဖိဖိကြီး ထိုးထောက်လိုက်မိပါတော့သည်။
မာဒင့် ခေါင်းတခုလုံး ပူလောင်နေသည်။ အသိဉာဏ်များက ကာမရာဂစိတ်များ လောင်မြိုက်မှုကြောင့် လွှင့်ပါးကုန်၏။ ဤမျှအထိ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အပေးအယူသိရှိလာမှု အတွက် မအုံးကြည် က မာဒင့် ပုခုန်းအပေါ် မျက်နှာလေး ဝှက်လိုပ်ရင်း
“ အဟင့် ဟင့် သူ့ဟာ ကြီးကလည်း ”
ဟု တိုးတိုးလေး ဆိုလိုက်၏။ ပါးစပ်က ချွဲတဲတဲ ပြောနေစဉ် မအုံးကြည်၏ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီး နှစ်ချောင်းက ဘေးသို့ ကားပေးလိုက်လေသည်။ မာဒင် တကိုယ်လုံး ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ် တုန်လာကာ ကားပေးထားသော ပေါင်ကြား အတွင်းသို့ မာတင်းတုတ်ခိုင် ရှည်လျားသော လီးကြီးကို ဇပ်ကနဲ ထိုးဆောင့်လိုက်၏။ ပုဆိုးနှင့်ထမိန် နှစ်ထပ်ခံနေသည့် ကြားမှ လီးအတန်ကြီးက စောက်ပတ်အဝသို့ တင်းကနဲ တင်းကနဲ ထိုးမိသွားသည်။
“ အင်း အင်း ”
မအုံးကြည်က မချိတင်ကဲလေး ညီးတွားရင်း မာဒင့် တင်ပါးကို စွန်လက်သည်းကုတ်သလို စုံကိုင်ပြီးကုတ်လိုက်၏။ မာဒင့် တကိုယ်လုံးက ဝုန်းကနဲ ပေါက်ကွဲသွားသည့်အလား သွက်သွက်ခါသွားကာ မအုံးကြည် ခါးသေးသေးလေးကို တင်းနေအောင် ဖက်ပြီး အားရပါးရကြီး ဆောင့်ချလိုက်ပြန်၏။ မအုံးကြည်၏ တင်ပါးကြီး အစုံ တုန်ခါသွားသည်။
“ အိပ်ခန်းထဲ သွားကြရအောင်ကွယ် ”
မအုံးကြည်က မောလျလျအသံလေးနှင့် ဆို၏။ မာဒင်က မအုံးကြည်ကို ဖက်ထားလျက်မှ အိပ်ခန်းတွင်းသို့ တစ်ပတ်လှည့်ပြီး ဝင်လိုက်ကြ၏။ နှစ်ယောက်စလုံး၏ အသက်ရှူသံတို့က ပူလောင်ပြင်းပြစွာ တဦးနှင့်တဦး ရိုက်ခတ်ကာ နေကြပြီး အသားဖြူသော မအုံးကြည်၏ မျက်နှာလေးမှာ အံ့သြဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် နုပျိုလန်းပြီး ရှက်သွေးတို့ဖြင့် ရဲရဲနီလျက်ရှိသည်။
တသက်လုံးက မိမိမောင်အရင်းလိုပင် သဘောထား ဆုံးမသွန်သင်လာခဲ့သော မာဒင်ဆိုသည့် ကောင်လေး၏ အားရပါးရ ဖက်ပွတ်ကာ တင်ပါးကြီးကို တဆဆ ဆုပ်နယ်ခံနေရခြင်း အရသာမှာ မအုံးကြည်အတွက် တကြိမ်ဖူးမျှ မခံစားခဲ့ရသော ကာမရာဂ လှုပ်ဆော်မှု အသစ်အဆန်း အတွေ့အကြုံတရပ်လိုပင် ဖြစ်နေပေရာ အပျိုရိုင်းလေးအလား ရွှေရင်အစုံမှာ တသိမ့်သိမ့်တုန်စွာ ရင်ခုန်နေမိရှာသည်။ မာဒင်ကလည်း ရဲတင်းသွက်လက်လာပြီး မအုံးကြည်မျက်နှာကို စေ့စေ့မကြည့်ရဲသည့်တိုင် ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ခြင်းကိုမူ စိတ်ရှိလက်ရှိကြီး လုပ်ရဲလာလေသည်။
မအုံးကြည်က သူမခါးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားသော မာဒင့်လက်ကို အသာအယာဖြုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ ခပ်စောင်းစောင်းလေး လှဲချလိုက်သည်။ မာဒင့် မျက်နှာကိုလည်း မဝံ့မရဲ တချက်ဝေ့ကြည့်ကာ အကဲခတ်လိုက်သည်။
အတွေ့အကြုံမရှိသော လူပျိုရိုင်းလေး မာဒင်မှာမူ တရှူးရှူး တရှဲရှဲနှင့် မအုံးကြည် ခန္ဓာကိုယ်ကြီး တခုလုံးကို ကြွပ်ကြွပ်ဝါးစားတော့မယောင် အရောင်တဖျတ်ဖျတ် တောက်ပနေသော မျက်လုံးများဖြင့် စူးစူးကြီး ကြည့်နေရင်း မအုံးကြည် ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို့ တက်ခွ ရန်တာစူနေသည်။
“ ဟဲ့ ဘယ်လို လုပ်ဦးမှာလဲ ဒီဘက်လာလေ ”
မအုံးကြည်သည် သူမခါးလည်မှ တက်ခွရန် ခြေထောက်ကြီး တဖက် မြောက်ကြွ မြောက်ကြွ လုပ်နေသော မာဒင့် ကို ဆက်ကနဲ ဆောင့်ဆွဲပြီး ကုတင်အလယ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်ရာ မာဒင် ခမျာ မအုံးကြည်ခါးပေါ်၌ ကန့်လန့်ကြီး မှောက်လျက်လဲကျသွားလေသည်။
“ ခိုးချင်တာကလဲ ပြာလို့ လက်ကလဲ ချာလို့ ဟွန်း ”
မအုံးကြည်က သွားကလေးများ စေ့ထားရင်း က အားမလိုအားမရ တီးတိုးကြိမ်းဝါးလိုက်သည်။ မအုံးကြည်ကျောနောက် ရောက်သွားသော မာဒင်ကမူ မအုံးကြည် ကျောပြင်ကို ရင်ဘတ်နှင့်အပ်ကာ တွင်တွင်ကြီးဖက်ထားရင်း တဟင်းဟင်း အဖျားတက်သလို ညီးညူးနေရင်း မာတင်းသန်စွမ်းလှသော လိမ်းဆေးလူးထားသည့် သူ့လီးထိပ်ကြီးဖြင့် မအုံးကြည် ဖင်ကြားသို့ ဂမူးရှူးထိုး ဆောင့်သွင်းနေပြန်ချေသည်။
“ အို ဘယ်လို ဖြစ်နေတာလဲ ကျွတ် ”
မအုံးကြည်က သူဖင်ကြားသို့ မာကျောစွာ ထောက်ထားပြီး တဆက်ဆက်ညှောင့်နေခြင်းကို စိတ်မရှည်တော့ဘဲ ခပ်ဆက်ဆက်အော်ရင်း သူမ ခန္ဓာကိုယ်ကို မာဒင့်ဖက်သို့ ဖျတ်ကနဲ တစ်ပတ်လှည့်လိုက်သည်။
မအုံးကြည် ကိုယ်မှ မွှေးပျံ့သော သနပ်ခါးရနံ့က မာဒင့်စိတ်ကို ပိုမိုတက်ကြွစေပြီး သူ့ဖက်သို့ လှည့်လာသော မအုံးကြည်၏ ပါးမို့အစုံကို တရှူးရှူး နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။
“ ကြည့် အရမ်းဆိုးတာပဲ ”
မအုံးကြည်က ခပ်နွဲ့နွဲ့လေး မျက်စောင်းထိုးရင်း မာဒင့် ခန္ဓာကိုယ်နှင့် သူမ ခန္ဓာကိုယ်ကို ရင်ချင်းအပ်ကာ ပူးကပ်ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ အိစက်သော မအုံးကြည်၏ နို့ထွားထွား မို့မို့ကြီးနှစ်လုံးက မာဒင့် ရင်ခွင်ကြီးကို အိစက်နွေးထွေးသော ခံစားမှုတရပ် ပေးလိုက်သည်။
မာဒင့် လက်အစုံက အလိုလိုပင် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဖြစ်ကာ တရွရွ ဆုပ်ညှစ်နယ်ကာ နေမိ၏။ တစောင်း လှဲထားသော မအုံးကြည်၏ အပေါ်ခြမ်းပေါင်တန်က ထောင်သွားသည်။ ခပ်စင်းစင်း လှဲထားသော အောက်ဖက် ပေါင်တန်ကမူ မာဒင့်ပေါင်ကြားသို့ မသိမသာလေး တိုးဝင်လိုက်သည်။ မာဒင်ကလည်း ကြွတက်လာသော မအုံးကြည်အပေါ်ပေါင်နှင့် အောက်ပေါင်ခွကြားသို့ သူ့ခြေထောက်တဖက်ကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ပုဆိုးကိုဆွဲလှန်လိုက်သည်။
အဝတ်မဲ့သွားသော ပေါင်သားချင်းအထိအတွေ့က နှစ်ဦးစလုံး၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ ရာဂသွေးများကို ပွတ်ပွတ်ဆူလောင်စွာ ထကြွလာစေတော့သည်။ ပင့်လှန်ထားသော မာဒင့်ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးက မအုံးကြည်ပေါင်ရင်းကို နွေးနွေးကြီး စိုစွတ်စွာ တွေ့ထိမိကြ၏။
မအုန်းကြည် လက်တဖက်က သူမထမီကို ဆွဲတင်ပေးလိုက်ရာ မဲမှောင်နေသော စောက်မွှေးအုံးကြီးကြားမှ အက်ကြောင်း ထင်းထင်းကြီးထကာ ဖင်နှင့်တဆက်တည်းမျှ ရှည်လျားသော စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဘွားကနဲပေါ်လာသည်။ မာတင်က တစောင်းအိပ်လျှက် မျက်နှာချင်းဆိုင် လိုးရမည်ကို မလိုလားဟန်ဖြင့် ဇက်ကနဲထကာ မအုံးကြည်၏ ထောင်ထားသောပေါင်တန်ကြီးကို ပုခုံးပေါ်ဆွဲမပြီး လက်ခွတက်သဏ္ဌန် လီးကို ထိုးတပ်လိုက်သည်။
စောက်ပတ်အနံ့ ရလိုက်ပြီးဖြစ်သော မာဒင်၏ လီးကြီးမှာ တဆတ်ဆတ်နှင့်မာန်ဖီကာ သွားရေ တမြားမြားကျလာ၏။ ဆီးစပ်ကျော်ရုံလေးပင့် လှန်ထားသော မအုံးကြည် ထမီစကို စောက်မွှေးတောကြီးကျော်ကာ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးဥဥလေး ပေါ်သည်အထိ မာဒင်က ဆွဲလှန်လိုက်သည်။
“ အိုး ဘာလို့ အကုန် လှန်ပြစ်နေတာလဲလို့ ”
မောလျတုန်ခါသော အသံလေးဖြင့် မအုံးကြည်က မာဒင့်ကို မျက်စောင်းလေး ထိုးကာ ပြောလိုက်သည်။ မာဒင်က ယခုအချိန်ထိ စကားတလုံးမျှပြန်မပြောသေးဘဲ မအုံးကြည် မျက်နှာကိုလည်း စေ့စေ့မကြည့် ။ကြီးမားသော တဝက်ကျော်ကျော် ခပ်အာအာဖြစ်နေသော မအုံးကြည်၏စောက်ပတ်ကြီးကိုသာ အားရပါးရကြီး စိုက်ကြည့်ရင်း တံတွေးကို ဂလု ကနဲမြိုချနေသည်။
မအုံးကြည်က ပက်လက်မကျတကျ အနေအထားမှ သူမစောက်ဖုတ်ကို လက်တဖက်နှင့် မမှီမကမ်းလေး လှမ်းဖုံးရင်း ရဲရဲနီသော မျက်နှာလေးဖြင့်
“ ဘာဖြစ်လို့ တအားကြည့်နေမှန်း မသိဘူး ”
“ မမြင်မှ မမြင်ဖူးတာ ”
ပထမဆုံးအကြိမ် မာဒင့်အထံမှ ခြောက်ကပ်အက်ရှသော အသံတုန်တုန်ကို စတင်ကြားရသည်။
“ ဟေ့အေး မကြည့်နဲ့ကွယ် မမရှက်တယ် ”
တကယ်လည်း မအုံးကြည် ရှက်နေမိသည်။ နေခင့်ကြောင်တောင်ကြီးမို့ စောက်ပတ်ကြီးက ထင်ထင်ရှားရှားဖြင့် အဆီရွှဲ နေသလိုကြီး ဝင်းလတ်နေသည်။ မအုံးကြည်သည် အလွန်အကျွံအသားဖြူသော မိန်းမတယောက်မဟုတ်သော်လည်း ထမီကိုလှန်လိုက်သော အခါ စောက်ပတ်ကြီးမှာ ဖွေးဥ နုဖတ်နေသည်ကို မာဒင်သတိထားမိသည်။ မအုံးကြည်၏ အတွင်းနုနု စိုစိုလေးများထက်စာလျှင်ပင် မာဒင်လီးတန်ကြီးက မီးသွေးရောင် ပေါက်နေသေးသည်။
မာဒင် မိန်းမ မလိုးဖူးသေးကြောင်း မအုံးကြည် ကောင်းကောင်းသိသည်။ စောက်ပတ်ကို မထိမကိုင်ရဲသလို ခွကိုင်ထားပြီး ငုံ့ကြည်နေသော မာဒင့် ဟန်ပန်ကြီးက အသဲယားစရာကောင်း၏။
မအုံးကြည် လက်နှင့် ဖုံးထားသလို ဖိထားသောကြောင့် စောက်ပတ်မှာ ခပ်ရွံ့ရွံ့လေးဖြစ်နေပြီး မအုံးကြည်ကလက်နှင့် ဖုံးသလိုလိုဖြင့် စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲပေးထားခြင်းလည်း ဖြစ်နေသည်။
မာဒင် သူ့လီးတန်ကြီးကို ဂုတ်မှနှိမ်ပြီး မအုံးကြည်၏ ပြဲအာအာ ရဲရဲနီသော စောက်ပတ်အဝသို့ တေ့သွင်းကာ သူ့ဖင်ကြီးကို ရှေ့သို့အနည်းငယ် တိုးကပ်လိုက်သည်။
“ ပြွတ် ဗလွတ် ”
“ အင့် အင်း ကျွတ် ကျွတ် ”
မအုံးကြည်က စောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးထားသော လက်ကို ရုတ်ကနဲ ဖယ်လိုက်ပြီး သူမဆံပင်များကို တင်းနေအောင် ဆွဲစုကိုင်ရင်း မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ကော့လန်သွား၏။ မှိုငုံကြီးအလား ထိပ်ပိုင်းအလုံး အငုံကြီးက မအုံးကြည် စောက်ခေါင်းဝသို့ ပြွတ် ကနဲ ကျွံအဝင် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများက အတွင်းပိုင်းသို့ ပြိုင်တူလိပ်ဝင်ပြီး တင်း ကနဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး အလိုးခံလိုက်ရခြင်းကြောင့် မအုံးကြည်မှာ ကော့ကနဲ ဆက်ဆက်ခါသွားရသည်။
“ ဗြစ် ပြစ် ပြစ် စွတ် ”
“ ဟ အ အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ”
ဖြေးဖြေး ဖြေးဖြေးနှင့် လီးတန်ကြီး အဝင်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ဖြေးညှင်းစွာ သွင်းနေရာမှ မာဒင်က မအုံးကြည် နို့နှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲပြီး အားနှင့်ဆောင့်ချလိုက်၏။ စောက်မွှေးမဲမဲနှင့် လမွှေးနီကျင်ကျင်တို့ ရောထွေးသွားစဉ် လီးတန်ကြီး တဝက်နီးပါး စိုက်ဆင်းသွားလေသည်။
“ ပြွတ် စွတ် ”
“ အောင်းမလေး ဟင့် အင်းအင်း ”
မာဒင် လီးလုံးပတ်ကြီးက မအုံးကြည် စောက်ပတ်အဝထက် ကြီးကာ ဝိုင်းစက်သော မအုံးကြည် စောက်ပတ်အဝလေးက မာဒင့် လီးတန်ကြီး ပတ်ပတ်လည်ကို ဆွဲညှစ်ထားသလို တင်းတင်းကြီး ကြပ်တောင့်နေလေပြီ။
“ ပြွတ် စွတ် ပြွတ် စွတ် ”
“ အောင်းမလေး အမေ့ အောင်းမလေး လေး ”
နှစ်ချက် ဆင့်ကာဆင့်ကာ ဆောင့်သိပ်လိုက်သော မာဒင့်လီးကြီးက မအုံးကြည် သားအိမ်ခေါင်းလုံးလုံးလေးကို ဒုတ် ကနဲ ဒုတ်ကနဲ နှစ်ချက်ဆက် တိုက်ဆောင့်မိသွားသည်။ မအုံးကြည် လက်နှစ်ဖက်က ဘာကို ကိုင်ရမှန်း မသိအောင် ပြာယာခပ်သွားပြီးမှ မာဒင့်ပေါင်ကို လှမ်းပြီး လက်သည်းများနှင့် ကုတ်ဆွဲထားလိုက်မိသည်။
ပေါင်သားတင်းတင်းကို မအုံးကြည်၏ လက်သဲ စူးစူးလေးများ ဆစ် ကနဲနစ်ဝင်သွားသည်နှင့် မာဒင့် လီးတန်ကြီးမှာ အံ့သြစရာကောင်းအောင် ထောင်း ကနဲ မာကျစ်သွားလေသည်။ ဘာကြောင့် ထိုသို့ ဖြစ်ရသည်ကို မာဒင် မသိ၊ စောက်ပတ်အတွင်း၌ လီးတန်ကြီး ကျောက်သားကျောက်စိုင်ပမာ မာကြောသွားခြင်းကို မအုံးကြည် အရသာရှိစွာ ခံစားသိရှိနေပါသည်။
ယောင်္ကျားများက ဤသို့ပင် မိန်းမအင်္ဂါဇာတ်အတွင်း လိင်တန်ကြီးဝင်နေစဉ်၌ ပေါင်ကြောပြင်၊လက်မောင်းတနေရာရာကို ကုတ်ခြစ်ပေးပါက ဤသို့ဖြစ်တက်သည်ကို မအုံးကြည်သိ၏။ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး ထိုးသွင်းထားသော လီးတန်ကြီးက အနည်းငယ် လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း မအုံးကြည်စောက်ခေါက် တခုလုံး ထူးကဲသော အရသာကို ခံစားနေရသည်။
“ ပြွတ် ဘွတ် အင့် အင်း ”
“ ပြွတ် ဘွတ် အင့် အင်း ”
“ ပြွတ် ဘွတ် အင့် အင်း ”
လေးလေးမှန်မှန်ကြီး ဆောင့်နေသော မာဒင့်လီးကြီး အသွင်း အထုတ်လုပ်တိုင်း မအုံးကြည် မျက်လုံးအစုံမှေးစင်းကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြတ်လုနီးပါး ကိုက်ရင်း တအင်း အင်း ညီးနေ၏။ မာဒင်က လီးနှင့်စောက်ပတ်ကြားမှ စိမ့်ထွက်လာသော အမြုပ်ဖြူဖြူလေးများကို ငုံ့ကြည့်ရင်း မအုံးကြည်၏ အဝတ်မဲ့သော ဖင်ကြားသို့ လက်တချောင်းဖြင့် အသာအယာ ပွတ်သပ်လိုက် စအိုဝလေးကို လှည့်မွှေလိုက်ဖြင့် ဆော့ကစားလိုက်ရာ မအုံးကြည် ထွန့်ထွန့် လူးသွား၏။
စောက်ပတ်ကို အလိုးခံနေရစဉ် ထိုသို့ စအိုဝကို ကလိပေးခြင်းခံရပါက မိန်းမများ ထွန့်ထွန့်လူးတက်သည် ဆိုသော သာဦးစကားကို မာဒင် စမ်းသပ်ကြည့်ခြင်းပင် ဖြစ်၏။တကယ်ပဲ မအုံးကြည် တွန့်လိန်သွား၏။
“ ပြွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဘွတ် ”
“ အင့် အင့် အင့် ”
ထိုစကားကို မအုံးကြည်က မာဒင့်မျက်နှာကို မကြည့်ဘဲ ပြေကျနေသော ဆံပင်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပြန်ထုံးရင်း ပြောနေခြင်း ဖြစ်၏။ မာဒင်ကျေနပ်သလို ခံစားလိုက်ရ၏။ စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားဆဲဖြစ်သော သူ့လီးကို တချက်နှစ်ချက် ဆွဲနှုတ်လိုက် ဆောင့်လိုက် ဆော့ကစားလိုက်သည်။
“ ဟဲ့ နင့်လီးက မပျော့သေးဘူးလား ”
“ ဟင့်အင်း မာတုန်းပဲ မမ ”
“ ကဲပါ ခဏချွတ်ပါဦး ဆီးသွားပါရစေဦး ”
မအုံးကြည်က မာဒင့် ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို အသာအယာတွန်းလိုက်မှ မာဒင်က လီးတန်ကြီးကို ဖြေးညှင်းစွာ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ဗလွတ် ကနဲ့ထွက်လာသော လီးတန်ကြီးထိပ် ဒစ်တဝှိုက်၌ မအုံးကြည်၏ စောက်ပတ်အရည်များ တွဲခိုလျက် ပါလာလေသည်။
“ ရှည်လိုက်တာကြီးလဲ မပြောပါနဲ့တော့ ”
မအုံးကြည်က မာဒင့် လီးတန်ကြီးကို လက်ဖျားကလေးနှင့် မဝံ့မရဲကလေး ပုတ်ခတ်ရင်း တိုးတိုးလေး ပြောကာ ကုတင်ပေါ်မှ ခြေနှစ်ဖက်ချရင်း ထမိန်ပြင်ဝတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အခန်းအပြင်သို့ ထွက်သွားလေသည်။ မာဒင်က ပေကျံနေသော သူ့လီးတန်ကြီးမှ အရေများကို အဝတ်ဟောင်း တခုဖြင့် စင်ကြယ်စွာ သုတ်လိုက်သည်။
ထိုအခိုက် မအုံးကြည် ဆပ်ပြာခွက်နှင့် ရေဖလားကို ကိုင်ကာအခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာသည်။
“ ရော့ စင်ကြယ်အောင် ဆပ်ပြာနဲ့တိုက် ”
“ ဟင် မမက တော်ပြီလား ”
“ စကားသိပ်မျာတာပဲ ကွယ် လာ ဒီဖက်လှည့် ပုဆိုးလှန် ”
မအုံးကြည်က မာဒင်ကို ကုတင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းပြီး ခြေတွဲလောင်းချကာ ပုဆိုးကိုလှန်စေပြီး ဆင်နှာမောင်းကဲ့သို့ တွဲလောင်းကြီး တင်းနေဆဲဖြစ်သော လီးတန်ကြီးကို ရေဆေးပြီး ဆပ်ပြာမွှေးနှင့် အသေအချာ တိုက်ပေးသည်။ဒူးထောက်ကာ တယုတယလီးကို ရေဆေးပေးနေသည်။ မအုံးကြည် ပါးအို့လေးကို မာဒင် ကုန်းနမ်းရင်း
“ မမကို ချစ်လိုက်တာဗျာ ”
ဟု ကတုံကရီကြီး ပြော၏။ မအုံးကြည်က လမွှေးများကြားသို့ ဆပ်ပြာမြှုပ်များနှင့် ဖွဖွလေးပွတ်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို မသိမသာ မဲ့ပစ်လိုက်သည်။
“ ရိုးနေပြီ မာဒင် မင်းတို့ယောင်္ကျားတွေက လိုးရတုန်း ဒီစကားပြောကြတာပါ ဟင်း ဟင်း ”
“ ကျတော် တကယ် ချစ်တာဗျ ”
မအုံးကြည်က လှိုက်လှိုင်လှဲလှဲ ပြောလိုက်သော မာဒင့် စကားကြောင့် နှလုံးအိမ်ထဲနိုက် စိမ့်ကနဲအေးမြစွာ ခံစားလိုက်ရပါသည်။ အချစ်ဆိုသည်ကို ချိုသည် ခါးသည် မသိတက်သေးခင် (၁၆) နှစ်သမီး အရွယ်ကပင် သူ့ထက် (၁၀) နှစ်ခန့်ကြီးသော ကိုစိန်သောင်းနှင့် အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရသည်။ မိမဲ့ ဖမဲ့ဘဝ၌ အဒေါ်ဖြစ်သူတို့က ရိုးအေးသော ကိုစိန်သောင်းနှင့် နေရာချပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယနေ့ထက်တိုင် ကိုစိန်သောင်းကလည်း မအုံးကြည်ကို
“ ချစ်လိုက်တာ ကွယ် ”
ဟု တယုတယလေး မပြောခဲ့။ယခုကဲ့သို့ မိမိကို ”
“ သိပ်ချစ်တာပဲ ”
ဟု နှစ်နှစ်ကာကာကြီး အပြောခံလိုက်ရသောအခါ ချမ်းမြေ့ခြင်း ပီတိသောမနဿကို မအုံးကြည် မြိုးမြိုးမျက်မျက်လေး ခံစားလိုက်ရခြင်း ဖြစ်ပါ၏။ ထို့ကြောင့် ဆပ်ပြာမွှေး အမြှုပ်များ ဖွေးနေအောင် လိမ်းကျန်ထားသော မာဒင်၏ ဧရာမလီးတန်ကြီးကို သွယ်လျသော လက်ချောင်းလေးများဖြင့် တယုတယကိုင်တွယ်ရင်း
“ မမကလဲ မောင်လေးကို သိပ်ချစ်သွားပါပြီကွယ် ”
ဟု မပွင့် တပွင့် မဝံ့မရဲလေး ပြောလိုက်မိလေရှာသည်။
“ မမ ကျနော့ကို တကယ်ချစ်တာလားဟင် ”
“ တကယ်ပါဆိုကွယ် ”
မအုံးကြည်နှင့် နှစ်ပေါင်းများစွာ နေလာခဲ့သော မာဒင်သည် မအုံးကြည်၏ အနူးညံ့ဆုံးသော မျက်နှာ အနေအထားကို ခုအကြိမ် ပထမဆုံး တွေ့လိုက်ရခြင်း ဖြစ်မည်ထင်၏။ မအုံးကြည်မျက်နှာက ရှက်သွေးရဲရဲလေးများဖြင့် ရှိရင်းစွဲထက် (၁၀) နှစ်ခန့် ပျိုမြစ်နုနယ်နေသည်။
မာဒင်က လက်နှစ်ဖက်ကို အနောက်သို့ထောက်ထားပြီး လီးကြီးကို မတ်သထက် မတ်အောင်ကော့ပေးရင်း
“ မမ ကျနော့ကို တကယ်ချစ်တယ်ဆိုရင် စုပ်ပေးပါလား ”
မအုံးကြည်မျက်နှာလေး ကွက်ကနဲပျက်သွားရှာ၏။ မာဒင်သည် သူ့ကို အပေါစား သဘောထားလေပြီလား ဟု စိတ်ထဲ၌ ညှိုးငယ်သွားမိသည်။ သို့သော် မာဒင့်မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်သောအခါ မာဒင့်မျက်လုံးများက အချစ်အရောင်တွေ တဖိတ်ဖိတ် တောက်ပနေခြင်းမှအပ အထင်သေးသည့် အရိပ်အရောင်မျိုး လုံးဝ မတွေ့မမြင်ရပါချေ။
“ တခါမှ မစုပ်ဖူးဘူးဟဲ့ ကောင်စုတ်လေးရဲ့ ”
“ ကျနော်လဲ တခါမှ မယက်ဖူးပါဘူး၊ ကျနော့ကို မမ စုပ်ပေးပြီးရင် မမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကျနော် ယက်ပေးမယ်လေ နော် မမ ”
“ ဟယ် မလုပ်ပါနဲ့ ငရဲငအုံတွေ ကြီးကုန်ပါ့မယ် ”
မအုံးကြည်က မာဒင်၏ - မမစောက်ပတ်ကြီးကို ယက်ပေးမယ် ဆိုသော စကားကြားရုံနှင့်ပင် ကြက်သီးဖြန်းဖြန်း ထသွားအောင်ပင် ကျောထဲ စိမ့်သွားမိသည်။
“ လုပ်ပါဆို မမကလဲ ”
ပြောပြောဆိုဆို မာဒင်က ရှစ်လက်မခန့် ရှည်လျားသော သူ့လီးတန်ကြီးကို မအုံးကြည် ပါးစပ်ဝသို့ ကော့ပြီးတေ့ပေးလိုက်လေသည်။ မအုံးကြည်က နောက်သို့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီးမှ သူမပါးစပ်နားသို့ ကပ်လာသော မာဒင်၏ လီးထိပ်ကြီးကို စူးရဲရဲလေးကြည့်ကာ ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးလိုက်သည်။
“ နေဦး ခဏ ”
ဟုပြောလျှက် ရေဖလားမှ ရေများဖြင့် လီးတန်ကြီးထိပ်မှ ရေများလောင်းချလိုက်လေ၏။ ဆပ်ပြာမြှုပ်များ သန့်စင်သွားသော လီးတန်ကြီးမှာ စင်ကြယ်လျက် သန့်ရှင်းဝင်းလတ်သွားလေသည်။
“ တခါထဲ သိပ် အနိုင်ကျင်တဲ့ ကောင်လေး ”
လက်မှရေများကို ခါထုတ်ရင်း မာဒင့်ကို မျက်စောင်းလေးထိုးကာ ပြောပြီးမှ လီးတန်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် စုကိုင်လျက် နီရဲသောဒစ်ကြီး ပြဲလန်သွားအောင်ပင် ခပ်ဖိဖိလေး ဖြဲချလိုက်လေသည်။ လီးထိပ်ကြီးက လုံးဝလတ်ဆပ်သော အမဲသားစိမ်းကဲ့သို့ ရဲတွတ်လျက်ရှိနေ၏။
မအုံးကြည်က သူမ၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားသို့ လီးထိပ်ကြီးကို ငုံခဲလိုက်ပြီး ဒစ်ပိုင်း တခုလုံးငုံထားကာ လျှာဖျားလေးဖြင့် ဝေ့ကာဝိုက်ကာ ပွတ်သပ်လိုက်သည်။
“ အ အိအိ အင်း အား လား လား လား ရွှီး ကျွတ် ”
မာဒင် ဖင်သားကြီးများ တင်းတက်သွားသည်။ လီးတန် အရင်းမှ အမွှေးများ ဇောင်းထကာ ထောင်လာကြ၏။ တွန့်လွန့် ရှုံ့မဲ့သွားသော မာဒင့်မျက်နှာကို မျက်လုံးလေး လှန်ကြည့်ပြီးမှ လီးတန်တဝက်ခန့်အထိ ပါးစပ်ထဲသို့ သွင်းယူလိုက်ပြီး လျှာနှင့်လိပ်စုပ်ထားလျှက် ထိပ်ပိုင်းသည် မအုံးကြည်၏ ပါးစပ်ထဲ၌ မြဲမြန်စွာ ကျန်ရစ်နေပေရာ မာဒင်မှာ လီးထိပ်ကို အစုပ်ခံရခြင်းနှင့် နှုတ်ခမ်းအစုံက တင်းတင်းကြီး ရစ်ပတ်ထားမှုကြောင့် ရုတ်တရက်သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်တော့မလောက် ခံစားလိုက်ရလေသည်။
“ အားပါးပါး ကျွတ် ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ”
မာဒင် ဗိုက်သားများ ရှပ်ဟိုက်သွားပြီး ဆီးခုံကြီးမှာ အထက်သို့ ကော့တက်သွားပြီး ဖင်တခုလုံးမှာလည်း ဟိုသည်ရမ်းခါလျက် ကြွတက်သွားမိလေသည်။ မအုံးကြည်က လီးတန်ကြီး၏ ခန့်ညားထယ်ဝါမှုကြီးကို အားရနှစ်ခြိုက်စွာ ကြည့်ရင်း တပြွတ် ပြွတ် နှင့် စုပ်နေရာ လီးတန်တချောင်းလုံး တံတွေးများ စိုစွတ်လာလေသည်။ မာဒင်က လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်သို့ ထောက်ထားရင်း ခေါင်းကိုမော့လှန်လျှက် ပါးစပ်ကို ဟထားပြီး အသက်ကို တရှူးရှူး ရှိုက်သွင်းနေရ ရှာလေသည်။
စုံကိုင်ထားသော မအုံးကြည် လက်တဖက်က မာဒင်၏ ဂွေးစိမဲမဲကြီးကို ခပ်ဖွဖွလေး ချေနယ်ပေးလျက် လီးကြီးကိုလဲ သွားလေးများဖြင့် မနာအောင် တဇက်ဇက် ကိုက်ပေးလိုက်ရာ မာဒင်မှာ မည်သို့မျှ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်း မရှိတော့ဘဲ သုတ်ရည်များကို မအုံးကြည် ပါးစပ်ထဲသို့ ဒရစပ် ပန်းထည့်လိုက်မိလေ၏။
တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေရာမှ အာခေါင်အတွင်းသို့ ပူကနဲ ပူကနဲ ပန်းထည့်လိုက်သော မာဒင်၏ သုတ်ရည်များကြောင့် မအုံးကြည် လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်မှ ချွတ်လိုက်မိလေသည်။ မအုံးကြည် ပါးစပ်ထဲတွင် သုတ်ရည်များ ပြစ်ခဲ့စွာ လျှံကျလာသည်။
“ ဟာ ဆောရီး မမရယ် ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း မသိဘူး ”
မာဒင်က အားတုံ့ အားနာဖြင့် မအုံးကြည် မျက်နှာလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှပ်ယူပြီး သုတ်ရည်များကို ပုဆိုးနှင့်သုတ်ပေးမည် ပြုစဉ် မအုံးကြည်က ရှောင်ဖယ်လိုက်ပြီး သုတ်ရည်များကို မြတ်နိုးစွာ မြိုချလိုက်လေသည်။
“ ဟာ မမကလဲ ဘာလို့ မြိုချပြစ်ရတာလဲ ”
မာဒင်က မအုံးကြည် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုအသာအယာ ဆွဲမယူပြီး ကုတင်ပေါ် ဆွဲတင်ရင်းပြောသည်။ မအုံးကြည်က မှေးစင်းသော မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် မာဒင့်ကို ခပ်စွေစွေကြည့်ကာ မောလျနွမ်းနွယ်စွာ ပြုံးရင် ပြောလိုက်သည်။
“ ချစ်လို့ သိပလား ”
“ ဒါလောက်တောင် ချစ်ရသလား မမရယ် ”
မာဒင်က မအုံးကြည် စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့်အုပ်ကိုင်ရင်း မချင့်မရဲကြီး ပြောလိုက်ကာ မအုံးကြည် ပါးလေးကို ရှည်လျားစွာ နမ်းရှိုက်ပြစ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် မအုံးကြည်ကို ကုတင်ပေါ်အသာ လှဲချလိုက်သည်။ မအုံးကြည် ခြေထောက်အစုံက ကုတင်အောက်တွင် တွဲလောင်းကျလျှက် ရှိသည်။
“ ထမီချွတ်လိုက်မယ် မမရယ် နော် ”
“ အပေါ်လှန်တင်လိုက်ပါလားလို့ တော်တော်ကြာ တယောက်ယောက် ဝင်လာလို့ ဗြုံး ဒိုင်း ဆို ထမီရှာနေရရင် ဒုက္ခ ဘာမှလည်း နားမလည်ဘူး ”
မအုံးကြည် ပေးသော ဆင်ခြေက ဟုတ်သလိုလို ဖြစ်နေသဖြင့် ထမီကို မအုံးကြည် ဗိုက်ပေါ်လိပ်တင်လိုက်သည်။ ဖွေးနုသောပေါင်တန်ကြီး နှစ်လုံးကြားမှ မို့မောက်အုံကြွနေသော စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ မကြာခင်က ဆပ်ပြာတိုက် ရေဆေးထားခြင်းကြောင့် ကျိကျိမြည်ကာ သန့်စင်လန်းဆန်းနေသည်။
မာဒင်က မအုံးကြည် ခြေရင်းတွင် ခြေနှစ်ဖက်ကြားသို့ ဝင်ကာ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး နူးအိနေသော ပေါင်တွင်းသားများကို ပထမဆုံး လျှာဖြင့် လျောက်ယက်လိုက်၏။ မအုံးကြည်မှာလည်း တခါမှ စောက်ပတ် အယက်ခံယူဖူးသူ မဟုတ်လေရာ ရုတ်တရက် ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ယောင်ပြီး ကပ်စေ့လိုက်မိလေ၏။
“ အ ဟ ယားတယ် ဟဲ့ ”
မအုံးကြည်က ရှက်ပြုံးလေးနှင့် မာဒင့်ဆံပင်ကို မ ဆွဲ ခေါင်းကို နောက်သို့ လှန်လိုက်သေးသည်။ သို့သော် မာဒင်သည် အမဲသားနံ့ရသော ကျားဆိုးလေး ပမာမျက်နှာကို အတင်းထိုးကပ်ပြီး မအုံးကြည်၏ စပျစ်သီးပမာ ရှိနေသော စောက်စိလေးကို စုပ်ယူလိုက်သည်။
မအုံးကြည် တကိုယ်လုံး လှိုင်းမိသော လှေပမာ လူးခါသွားသည်။
“ အို အိုး မောင်လေးရယ် ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲ ကွယ် ”
မာဒင့်ခေါင်းမှ ဆံပင်များကို ဟိုသည် ထိုးဖွရင်း မအုံးကြည်ဖင်ကြီးက ကြွတက်လာလေရာ မာဒင်၏ နှာခေါင်းနှင့် စောက်မွှေးအုံကြီးမှာ ဖိကပ်မိသွားလေသည်။
ဆပ်ပြာမွှေးနံ့ သင်းသင်းက မာဒင့် နှာခေါင်းထဲ စူးကနဲ ထိုးဝင်လာသည်။ မာဒင်က ဤမျှနှင့် အားမရသေးဘဲ မအုံးကြည်၏ လက်နှစ်သစ်ခန့် ထူအမ်းသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကို လက်မအစုံဖြင့် ဆွဲဖြဲကာ နီရဲသော အတွင်းသားများကို ဂဏန်းပြုတ် စုပ်သကဲ့သို့ ရှလူး ကနဲ မြည်အောင် စုပ်ယူလိုက်လေသည်။
စောက်ပတ် အတွင်းသားများမှာ အလွန်တရာ နူးညံ့သည် အားလျှော်စွာ လေဖြင့် အစုပ်ခံရသောအခါ ပင်လယ်ရေမြုပ်များ ပမာ မာဒင်ပါးစပ်ဝသို့ အစုလိုက် အပြုံလိုက် ပါလာကြလေသည်။
“ အား အ သေပါပြီ မောင်လေးရယ် ”
မအုံကြည် အူစုံ အသဲစုံကို ဆွဲနှုတ်ခြင်း ခံလိုက်ရသလို ခန္ဓာကိုယ် အတွင်းပိုင်း ကလီဇာများ လစ်ဟာသွားသလို ဖြစ်သွားပြီး ဖင်သားများဖြင့် ဇိုးဇိုး ဖတ်ဇတ်တုန်အောင် ခံစားလိုက်ရရှာလေသည်။
မာဒင်က သူ့စွမ်းဆောင်ချက် ထိရောက်ကြောင်း သိလေလေ ပိုမိုကြွလာကာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လျှာကို ထိုးသွင်းပြီး ပျော့အိသော အတွင်သား နုနုလေးများကို ကလော်ပြီး လျှာဖြင့် ယက်ထုတ်ဆွဲယူလိုက်ပြန်သည်။
“ ဟဲ့ ဟဲ့ အို ကျွတ် နာတယ် ဟဲ့ ”
မာဒင်က စုပ်သန်သဖြင့် သာမန် တို့ထိရုံမျှ မကဘဲ စောက်ပတ်အတွင်းသား နုနုများအပြုံလိုက် ဆွဲထုတ်ကာ စုပ်လိုက်သဖြင့် မအုံးကြည် မျက်ရည်ဝဲသွားသည်။ ထိုအခါမှ မာဒင်က အပြင်နှုတ်ခမ်း နှစ်ခြမ်းအောက်ခြေကို လျှာစောင်းလေးထိုးထိုးပြီး အလျားလိုက် အထက်အောက် ကော်ကော်ပြီး တင်ပေးလိုက်သည်။
“ အို ကွယ် ကောင်း လှချည်လား မောင်လေးရယ် အင့် ”
မအုံးကြည် ခါးကို ဟိုနွဲ့သည်ရမ်းပြုရင်း သူမနို့ကြီး နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုကိုင်ဆုပ်ညှစ်နေမိရှာလေသည်။
မာဒင်က မနားတမ်း ထိုးယက်ပေးပြီးမှ စောက်စိအောက်ခြေမှ ညိုမဲမဲကျင်ငယ်ဝလေးကို လျှာဖျားလေး ခပ်တောင့်တောင့်ပြုကာ ဟင့် ကနဲဆောင့်ထိုးလိုက်ရာ မအုံးကြည် အား ကနဲ အော်ရင်း မာဒင့်မျက်နှာကြီးနှင့် သူမစောက်ပတ်ကြီးကို အတင်းဆွဲဖိ၍ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။
ရှီးကနဲ ရှီးကနဲ ပန်းထွက်လာသော စောက်ရည်များက မာဒင့်မျက်နှာကို စပရေးဂန်းဖြင့် ပန်းသလို ဗလနှံ ပန်းမိသွားလေသည်။ မွှေးချို စူးရှသော စောက်ရည်နံ့က ယောင်္ကျားသုတ်ရည်နံ့ထက် ပြင်းသည်ကို မာဒင်လက်တွေ့ ခံစားလိုက်ရပါလေသည်။
“ အဲ အ ကန်တော့ပါ မောင်လေးရယ် ကန်တော့ ”
မအုံးကြည် ငိုသံနွဲ့နွဲ့နှင့် အားတုံ့အားနာ တိုးတိုးပြော၏။
“ မောင်လေးကို မမ လိုးပေးမယ်နော် ”
“ မမက ကျတော့်ကို လိုးပေးမှာလား ”
“ အင်းပါလို့ ဆို ကဲ ထ ဒီမှာပဲအိပ်လိုက် ”
မာဒင်က ကုတင်စောင်း၌ ကန့်လန့်ဖြတ် အနေအထားဖြင့် ပက်လတ်လှန် အိပ်လိုက်သည်။ အခုန ထမီချွတ်ရန် ညင်းဆန်ခဲ့သော မအုံးကြည်က ယခုအခါ သူမဘာသာပင် ထမီကို ကွင်းလုံးချွတ်ပြီး မာဒင့် လီးတန် မတ်မတ်ကြီး အပေါ်သို့ တက်ခွလိုက်လေသည်။ ခပ်ယိုင်ယိုင် အပေါက်လွဲနေသော လီးတန်ကြီးကို မအုံးကြည်က လက်ပြန်ကလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်အဝနှင့် အသေအချာတေ့ပြီး ညှင်သာစွာ ထိုင်ချလေသည်။
“ ဗြစ် ဘွတ် ”
ဆိုသော အသံက ကျစ်လစ်စွာ တိုးတိတ်သောမြည်သံကို ဖြစ်သွားစေသည်။
“ ကြပ်ကို ကြပ်တာ သိလား အတန်ကြီးက အလုံးအထည်ကို ကြီးနေတာ ၊ ရှည်တာကလဲ တရားလွန် ”
တရားလွန်အောင် ရှည်သည် ဆိုသော လီးကြီးကိုပင် မအုံးကြည်က မက်မောစွဲလန်းစွာ ငုံ့ကြည့်ရင်း အဆုံးသို့တိုင်အောာင် ဖိသွင်း ဆောင့်လိုး ယူလိုက်လေသည်။
“ ဖြွတ် ဒုတ် ”
မအုံးကြည်သည် ပင်ကိုယ်အရပ်နိမ့်သူဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် စောက်ခေါင်းတိမ်ပြီး ရှစ်လက်မခန့်ရှည်သော မာဒင့်လီးအဆုံးသွင်းတိုင်း လုံးချောမာတင်းသော သားအိမ်ခေါင်းနှင့် ဒုတ် ကနဲ ဒုတ် ကနဲ ဆောင့်မိလေသည်။
“ အထဲမှာ ဘာနဲ့ သွားသွားထိတာလဲ ဟင် မမ ”
လူပျိုရိုင်းလေး မာဒင်၏ အပြစ်ကင်းစင်သော မျက်နှာကိုကြည့်ရင်း မအုံးကြည် ရယ်ချင်သွား၏။ စောက်ပတ်ထဲသို့ တနင့်တပိုးကြီး ပြည့်ကြပ်စွာ နစ်ဝင်နေသော လီးတန်ကြီးကို ဖင်ကြီးကြွကာ အာသာအယာ ဆွဲနှုတ်ရင်း ခပ်တိုးတိုးလေး ဖြေလိုက်သည်။
“ သားအိမ် သားအိမ် ဂေါင်းနဲ့ ထိုးမိတာ ”
“ သားအိမ်ဂေါင်း ဟုတ်လား ”
“ အင်းပေါ့ နင့် ဟာကြီးက ရှည်တာကိုး ဟဲ့ ”
ရှက်ကိုး ရှက်ကန်း မျက်နှာလေးဖြင့် မပွင့်တပွင့်လေးပြောရင်း ဖင်ကြီးကို မာဒင့် ဆီးခုံကြီးနှင့် ဖိကပ်သွားအောင် ဖိထိုင်ချလိုက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို အရှေ့သို့ငိုက်ချပြီး ဖင်ပိုင်းကို အားယူတွန်းတင်ပြစ်လိုက်ပြန်သည်။
“ ဗြစ် ပြွတ် ဒုတ် ”
“ အိုး အိုး ရှီး ကွဲသွားပြီ ”
မအုံးကြည် စိတ်လိုက်မာန်ပါ အားရှိပါးရှိဆောင့်လိုက်ရာ ပါးလွှာသော စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေး ဖတ် ကနဲကွဲသွားကာ ဖြင်း ကနဲ့ စပ်ဖြင်းဖြင်းဝေဒနာကို ခံစားလိုက်ရ၏။
“ မမ စောက်ပတ် ကွဲသွားတာလားဟင် ”
“ ဟုတ်တယ် အား လား လား ”
လီးကြီး တစ်လစ်နှင့် ပြည့်တင်း ဖောင်းကားနေသော သူမစောက်ပတ် ပြဲပြဲကြီးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်မိ၏။ စောက်ပတ် အဝ၌ လီးအပေါ်ယံ အရေခွံများ အရစ်လိုက်ပုံနေပြီး လီးတန်ကြီးကို ရစ်ပတ်ယှက်သန်းနေသော အကြောကြီးများ ဖောင်းတင်းလျက် စောက်ပတ်ကြီးက ညှစ်ထားသလို ဖြစ်ကာ အစ်တစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
လေးကန်သော မအုံးကြည်၏ လှုပ်ရှားမှုကိုကြည့်ရင်း မာဒင် ခမျာ မချင့်မရဲဖြစ်လာလေသည်။ မာဒင် ကလည်း ပက်လက်အိပ်နေရာမှ တဆစ်ချိုးထထိုင်ကာ လီးနှင့်စောက်ပတ် တစ်စို့စို့ကြီး ဖြစ်နေပုံကိုကြည့်ကာ လီးကြီးမှာ သံဒုတ်ကြီးအလား ပိုမိုမာကျောသွားလေသည်။
“ ချစ်တယ် မမရယ် ၊ မမကို လိုးရတာ အားမရဘူး ”
ပါးစပ်က တလုံးတခဲကြီးပြောရင်း မအုံးကြည် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲညှစ်နယ်ဖတ်ပြီး မအုံးကြည်ကို သူ့ပေါင်ပေါ်မှ ပက်လက်လှန်ချလိုက်လေသည်။
“ ဟဲ့ ဇောက်ထိုးကြီး ဖြစ်နေပြီ ဟဲ့ ”
မအုံးကြည်က ဘာကို ကိုင်ရမှန်း မသိဘဲ ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်နှင့် ကျောပြင် ထိတွေ့သွားလေ၏။ မာဒင်က မအုံးကြည်၏ ခေါက်ကွေးနေသော ခါးပိုင်းကို လက်အစုံဖြင့် အားရပါးရကြီး ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖင်ကြီးကို လျင်မြန်စွာ ရှေ့နောက် လှုပ်ရှားပြီး စောက်ပတ် အိအိဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ သို့ လီးတန်ကြီးကို ဒလစပ် ဆောင့်ဆောင့်ပြီး စိုက်လိုးလိုက်ပါတော့သည်။
“ ပြွတ် စွတ် ပြွတ် စွတ် ပြွတ် စွတ် ”
“ အ အား အ အား အ အား ကျွတ် ကျွတ် မောင်းနဲ့ ထောင်းထဲ့နေတာလား မောင်လေးရယ် ”
မအုံးကြည်က ကြမ်းပြင်ကို လက်သဲများဖြင့် ကုတ်ခြစ်ရင်း မချိ့မဆန့် အံကျိတ်ရင်း ညီးတွားနေရ၏။ မအုံးကြည်၏ ကြီးမားကားဖွင့်သော တင်ပါးကြီးနှစ်လုံးကို မာဒင်က ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြင့် မှေးထောက်ထားပြီး ပွင့်လန်နေသော မအုံးကြည်စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လိမ်းဆေးတန်ခိုးဖြင့် သံဒုတ်ကြီးတချောင်းပမာ မာကြောနေသော သူ့လီးကြီးအား အပေါ်စီးမှ ဆောင့်ဆောင့်ထည့်သလို ဆောင့်ဆောင့်လိုးချလိုက်လေရာ မအုံးကြည် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း အောက်အစပ်မှ သွေးစ သွေးနလေးများပင် ယိုစီးကျလာပါလေတော့သည်။
“ ပြွတ် ဘွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် စွတ် ”
“ အိ အိ အင့် အင့် အင့် သေပါပြီ ”
မညှာမတာကြီး စက်သေနတ် ပစ်သကဲ့သို့ ဆင့်ကာဆင့်ကာ ဆောင့်နေသောကြောင့် မအုံးကြည် ခမျာ စောက်ပတ်ထဲ ပူကျင်လာပြီး စောက်ခေါင်းထဲမှ ဆစ်ခနဲ ဆစ်ကနဲ ခံစားလိုက်ကာ စောက်ရေများ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်တော့၏။
ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ လီးတန်ကြီး ဆွဲနုတ်လေတိုင်း အန်ထွက်လာသော စောက်ရည်များကြောင့် လီးတန်ကြီးမှာ ဆီသုတ်ထားသကဲ့သို့ ဝင်းလတ်ပြောင်တင်းကာ အမြှုပ် တစီစီ ထွက်လာသည်အထိ မနားတမ်းလိုးဆောင့်လိုက်မိလေတော့၏။
မအုံးကြည် ပျော့ခွေသွားသော လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကြမ်းပြင်တွင် ဆန့်တန်းရင်း၍ ငြိမ်သက်သွားသည်။ တစောင်းလေး ဖြစ်နေသော မအုံးကြည် မျက်ခမ်းဒေါင့်လေးမှ ကြည်လဲ့သော မျက်ရည်လေးများ စိုလာသည်ကို မာဒင် ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့လိုက်ရသည်။
“ ဘွတ် ပြွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဘွတ် ပြွတ် ”
အသံတွေက ပိုမို မြည်တွန်လာသည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ လှိုင်ထွက်လာသော လေသံကပါ ရောနှောပါလာ၏။ စောက်ခေါင်းတွင်းမှ ပြစ် ကနဲ ပြစ်ကနဲ ကန်ထွက်လာသော သုတ်ရည်များနှင့် အတူ သွေးများ ရောနှောပါလာသည်။ မာဒင်က သူ့လီးကြီးကို အဆုံးထိတိုင်အောင် လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် ကပ်ဖိထားပြီး သိပ်သိပ် ထည့်ချလိုက်သောအခါ လီးတန်ကြီး တလျောက် သုတ်ရည်များ ဒလဟော ပြေးထွက်လာသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်ရသည်။
“ အ အား ဟင်း ဟင်း ကျွတ် ကျွတ် ”
ချက်ချင်း ဆိုသလိုပင် ခါး၊ဒူးနှင့် အောက်ပိုင်း အဆစ်အမြစ်များ ညောင်းကာ ပျော့ခွေသွားလေသည်။မအုံးကြည်ကို အသာအယာကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ လှဲချပေးလိုက်စဉ် လီးတန်ကြီးက ရှည်လျားစွာ ထွက်လာပြီး ဒစ်ကြီး ကျွတ်ထွက်သွားစဉ် မအုံးကြည် ခန္ဓာကိုယ်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ စူးနစ်နေသော ငုတ်ကြီးတချောင်း ဆွဲနုတ်ခြင်း ခံလိုက်ရသည့် အလား ဆက်ကနဲ တုန်ခါ သွားရှာလေသည်။
လီးထိပ်တွင် အမျှင်တန်းကာတွဲလောင်း ကျနေဆဲ သုတ်ရည်များက မအုံးကြည်၏ ဖြူဝင်းသော ဗိုက်သား ဝင်းဝင်းလေးအပေါ်သို့ ကျဆင်းသွားကြလေသည်။ မာဒင်က ရိုက်သတ်ခြင်းခံရသော မြွေတကောင် ပမာပျော့ခွေနေသော မအုံးကြည်ဘေး၌ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပါ၏။
“ မမ ဘယ်လိုဖြစ်နေလို့လဲ ဟင် ”
မအုံးကြည်က အားယူပြုံးပြပြီး မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဟူသော အဓိပ္ပါယ်မျိုး ခေါင်းခါပြရင်း ကြမ်းပြင်မှ ထိုင်လိုက်သည်။
“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဗလစ် ဘွတ် ”
စောက်ပတ် အတွင်းမှ ကန်ထွက်လာသော လေသံများက မာဒင့်ကို တအံ့တသြ ဖြစ်စေလေသည်။
“ အဲဒါ ဘာဖြစ်တာလဲ ဟင် မမ ”
“ လေအန်တာပေါ့ သူဆောင့်တာက နားမှမနားဘဲ ”
“ စောက်ပတ်က အီး ပေါက်သလိုပဲနော် ”
“ သွား စုတ်ပဲ့ ”
မအုံးကြည် မျက်နှာနီနီလေးဖြင့် ပြုံးရင်း မာဒင့် ဒူးခေါင်းကို လက်သီးဆုပ်ကလေးဖြင့် ထုလိုက်သည်။ ရှစ်လက်မ အရှည်မှ အနည်းငယ်မျှ တန့်တိုဝင်သွားခြင်း မရှိသော မာဒင့်လီးကြီးကို မအုံးကြည်က မချင့်မရဲကြီး ဆုပ်ကိုင်ရင်း
“ လိမ်ချိုးပစ်ဖို့ ကောင်းတယ် ”
ဟု တိုးတိုးလေးပြော၏။
“ အဲ အဲ သွားကိုင်ပြန်ပြီနော် မပြောမရှိနဲ့ ”
“ ဘွာ ဘွာ မကိုင်ရဲတော့ပါဘူးရှင် လန့်ပါပြီ ”
မအုံးကြည်က ပြောပြောဆိုဆို ကြမ်းပြင်မှ ကုန်းထလိုက်စဉ် စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ဖင်နှစ်ခမ်းကြားမှ နောက်သို့ပြူးထွက်လာသည်ကို မာဒင်ရုတ်တရက် တွေ့လိုက်မိပြန်လေရာ ဆက်ကနဲ မအုံးကြည် ခါးကိုဖက်၍ သူ့လီးကြီးဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ တေ့သွင်းကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန်ပါသည်။
“ ပြွတ် ဘွတ် ”
“ အာ လွန်ပြီကွယ် အင်း အင်း အင်း ”
မအုံးကြည် လေးဘက်ထောက် အနေအထား ကနေ မအီမသာပြောလိုက်သော်လည်း လီးတန်ကြီးက စောက်ခေါင်းထဲ ဇိ ကနဲ တိုးဝင်လာပြန်သောအခါ စိတ်များက ထလာရပြန်သည်။
ဒါကလဲ မအုံးကြည်တို့ မိန်းမသာများ အမူအကျင့်ပဲ ဖြစ်မည် ထင်ပါသည်။ စိတ်ပါသည်ဖြစ်စေ မပါသည် ဖြစ်စေ အားနှင့်အင်နှင့် မာကျောခက်ထန်စွာ ထိုးထည့်လိုက်သော လီးတန်ကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိထိမိမိဝင်လာပြီဆိုလျှင် ခံချင်စိတ်က အလိုလိုပေါ်ထွက်လာစမြဲပဲဖြစ်ပါသည်။
“ တော်တော့ကွယ် တော်ကြာ နင့်အစ်ကိုပြန်လာတော့မှ မိသွားရင် ခက်ကုန်မယ် ”
“ မိသွားတော့လဲ ဘာဖြစ်လဲ မမကို ကျနော်က ယူလိုက်မှာပေါ့ အင် အင်း အင်း ”
မာဒင်က အရူးအမဲသားကျွေးမိသလိုပင် မရပ်မနားပွဲဆက်နေပြန်သည်မို့ မအုံးကြည်ချော့ရသည်။
“ နောက်နေ့တွေ အများကြီးကျန်သေးတာပဲကွယ်နော် ”
“ တကယ်နော် အခုလိုကုန်းပေးရမယ် ”
“ အေးပါ ကုန်းပါမယ်၊ စောက်ပတ်ကို လိုးလိုး အားမရသေးရင် ဖင်စအိုကိုပါ လုပ် သိလား ကဲ မှတ်ထား ”
ပြောပြောဆိုဆို မအုံးကြည်က လေးဘက်ကုန်းနေရာမှ ထရပ်လိုက်ရာ မာဒင့်လီးကြီးမှာ မဆံ့တငံ့ တန်းလန်းကြီး ကျွတ်ထွက်လာပြီး ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ ဒေါသကြီးနေပြန်သေးသည်။
“ တကယ်နော် ဖင်ကိုပါ လိုးမှာ ”
“ လိုးပါ လိုးပါ ကိုယ်တော်ရယ် အခုလဲ ပါးစပ်ကိုပါ လိုးပြီးပြီ မို့လား ဟွန်း ”
မအုံးကြည်၏ ရွဲတဲ့တဲ့ အမူအယာ ကလေးကို ကြည့်ကာ မာဒင့်မှာ မချင့်မရဲကြီး ဖြစ်လာပြီး မအုံးကြည်ကို တအားဆွဲဖက်ရင်း စောက်မွှေးများကို လက်နဲ့ ပွတ်ပေးရင်း စိုးရိပ်စွာ တီးတိုးပြောလိုက်၏။
“ အမြဲတမ်း လိုးနေပါရစေ မမရယ်နော် ”
“ လိုးပါ မောင်လေးရယ် မမစောက်ပတ်ဟာ မောင်လေးလီးကြီး အတွက်ဆို အမြဲခံဖို့ အသင့်ပါကွယ် ”
“ ချစ်စရာကောင်းလိုက်တဲ့ မမရယ် ”
မာဒင်က ဝမ်းသာအားရကြီး ရေရွတ်ကာ မအုံးကြည် နှုတ်ခမ်းကို သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်မည်ပြု၏။
“ ဟဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ ဘာလဲ ”
“ ဟင် ပါးစပ်ထဲမှာ ဘာတွေ့လို့လဲ မမရယ် ”
“ အော် ဟာ အင်း ”
မအုံးကြည်က ဘာမှ ထပ်မပြောဘဲ မာဒင်၏ ပါးစပ်ဒေါင့်တွင် ညှပ်နေသော ကောက်ကွေးနေသည့် အမွှေးလေး တချောင်းကို လက်ညှိုးနှင့် လက်မလေးဖြင့် ညှပ်ကာ မာဒင့်မျက်နှာ ရှေ့သို့ ပြုံးပြုံးလေး လုပ်ရင်းယူပြ၏။
“ အမွှေး တွေ့လား ”
“ ဘာမွှေးလဲ ဟင် ”
“ ကြည့် မသိဘူးလား ”
“ အခုန သူပဲ မမကို ဘာဂျာမှုတ်သေးတယ် မို့လား ခစ် ခစ် ခစ် အဲဒါ မမ စောက်မွှေးပေါ့ ခစ် ခစ် ခစ် ”
နှစ်ယောက်သား တင်းတင်းကြီးဖက်၍ အဝတ်မဲ့သော အောက်ပိုင်းနှစ်ခု ပူးကပ် ပွတ်သပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းအစုံမှာ ပြွတ် ကနဲ စုပ်မိသွားကြလေသည်။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
