အရသာနှစ်ခု (စ/ဆုံး)
ဘခက် ရေးသည်။
ဘခက် အသက် ၄၀ အရွယ်လူပျိုကြီး ။ တွေ့မရှောင်ဆိုတဲ့ ဘွဲ့ကတော့ ရင်းနှီးသူများပေးထားတာပါ။ ဟုတ်တော့လဲဟုတ်သည်။ ဘခက်ဆိုတဲ့လူက နုရွယ်စဉ်လူပျို ပေါက် ကတည်းက ပျို ပျို အိုအိုမရွေး ဘယ်မိန်းကလေးမဆို အထာပေးပါက ရှောင်လွှဲခဲ့ခြင်း အလျ ဉ်းမရှိခဲ့ပါ။ ဘခက် သဘောကျသော မိန်းခလေးများဆိုလျှင်လဲ တနည်းနည်းနဲ့ ရအောင်ဖန်တီးယူတတ်သည်။
ထိုကြောင့် ရင်းနှီးသူများက တွေ့မရှောင်ဘွဲ့ပေးထားကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘခက်ကိုယ်တိုင်ကလဲ ထိုဘွဲ့အမည်ကို သဘောကျ နှစ်ခြို က်နေလေသည်။ ဘခက်ကတဦးထဲသောသား။ မိဘက နယ်မြို့လေးရဲ့ ဆီစက်ပိုင်ရှင်တွေ။ ဘခက်အမေက ဘခက်ကိုသိပ်ချစ်တာ။ အလိုလဲလိုက်တယ်။
သားတော်မောင် မျက်နှာမညိုးစေရဘူး။ ဒီတော့ ဘခက်အတွက် အမေရှိရင် ငွေရှိတယ်။ တိတိကျကျပြောရရင် အမေ့ ပိုက်ဆံအိတ်မြင်နေရသ၍ ဘခက်ငွေကြေးပူစရာမလို။ အမေကလဲ ပိုက်ဆံအိတ်ကိုဘယ်တော့မှမဖွက် ။ ဘခက်မြင်သာအောင် ထားနေသလားအောင့်မေ့ရတယ်။
ဘခက်မှာကောင်းတာလေးတခုတော့ရှိတယ်။ ကျောင်းနေစဉ်ကာလပတ်လုံး ကျောင်းစာကိုတော့သေချာစနစ်တကျလုပ်တတ်တယ်။ ဒီတော့ AGTI လက်မှတ်ကလေးတော့ ရခဲ့သည်။ မိဘက ပိုက်ဆံရှိတာရော ကိုယ်တိုင်က အစိုးရအလုပ်မလုပ်ချင်တာရောကြောင့် မိဘ လက်ငုတ်လက်ရင်းဖြစ်တဲ့ ဆီစက်လုပ်ငန်းမှာ သူ့ပညာတွေ ဝင်ရောက်အစွမ်းပြလေသည်။
စက်မှု့အင်ဂျင်နီယာ ဘာသာရပ်ကိုအထူးပြု ခဲ့သူမို့ မိဘပိုင် ဆီစက်ထဲမှာ စိတ်ကူးပေါက်ရာ စက်တွေ ဆင်သည်။ သူလုပ်တာ အချိုးကျတော့ ပုံမှန်ဆီစက် တလုံးမှာ လူ ၃ ယောက်တာဝန်ယူရပေမယ့် သူလက်စွမ်းပြလိုက်တဲ့နောက်မှာ လူတယောက် စက်တလုံးသာ လိုတော့သည်။
အရင်က လူ ၃ ယောက်လုံးပင်ပင်ပမ်းပမ်း အလုပ်လုပ်ရပေမယ့် သူ့ရဲ့တီထွင်မှု့ကြောင့် လူတယောက်ထဲက အေးဆေးသက်သာစွာ လုပ်ကိုင်နိုင်တော့သည်။ သူများစက်တွေမှာ လူ ၃ ယောက်လောက် တောင်းတွေထမ်းနေရချိန်မှာ သူ့စက်မှာ လူတစ်ယောက်ထဲက အေးဆေးစွာ လေလေးချွန်နေရုံသာ။ မြေပဲ နဲ့ နှမ်းရဲ့ နေလှန်းကွင်းကိုလဲ စက်ရဲ့ အမိုးပေါ်ကို တင်လိုက်တော့ လှန်းစရာနေရာလဲ အကျယ်ကြီး ရတော့တာပေါ့။
ဒီတော့ အလုပ်သမား စားရိတ်တွေ သက်သာ လာတယ်။ အလုပ်လဲ ပိုတွင်ကျယ်လာတာပေါ့။ဒီတော့ အကျိုးအမြတ်က အများကြီးပိုထွက်လာတယ်လေ။ ဒီတော့ ဘခက်ရဲ့ မွေးသဖခင်က လုပ်ငန်းတခုလုံး ဦးစီးဖို့ ဘခက်ကို တာဝန်ပေးလာတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘခက်က လုပ်ငန်းကို စိတ်ဝင်တစားကြီးမဟုတ်တော့ ငြင်းပယ်လိုက်တယ်။ တခါတရံတော့ ကွပ်ကဲပေးပါ့မယ် ဆိုတဲ့ ဆင်ခြေလေးနဲ့ပေါ့။
ဒီလိုနဲ့ ဘခက် အသက် ၄၀ နားသာကပ်လာတယ်။ အိမ်ထောင်ချဖို့ တိုက်တွန်းလို့လဲ မရခဲ့ပါဘူး။ မိဘ ၂ ပါးက မြေးချီချင်တယ်ဆိုလဲ အရေးမလှုပ်ဘူး။ ဘခက်သဘောက ကိုယ့်ဖာသာ ကဲမယ် မိန်းမတော့ မယူနိုင်ဘူး ဆိုတဲ့သဘော။ အဲ့လိုနေလာရင်း တနေ့မှာတော့ …။
မထွေးကြည်… … မုံရွာမြို့နဲ့ ရွှေဘိုမြို့ကြား အရာတော်ဆိုတဲ့ မြို့ ငယ်လေး တမြို့ရှိပါတယ်။ အရာတော်မြို့နယ်ရဲ့ အုပ်စုဝင် ရွာလေးတရွာဖြစ်တဲ့ ကျီတောဆိုတဲ့ ရွာကလေးက ကွမ်းတောင်ပန်းတောင်ကိုင်မလေး မထွေးကြည် … … အညာဒေသရဲ့ ပူပြင်းမှု့တွေကြောင့် သူမရဲ့အသားအရည်က ဝင်းဝါမနေပါဘူး။
သူ့အလှဟာ စွဲညှိစရာ ယဉ်သကို ဆိုသလို ညို စိမ့်စိမ့် အသားအရည်လေးကို တောင့်တင်းကျန်းမာတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ လိုက်ဖက်စွာ မြင်တွေ့ရမှာပါ။ ထူလွှလွှ နှုတ်ခမ်းအစုံက နှုတ်ခမ်းနီမဆိုးတာတောင် နီတျာရဲလေးပါ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ မင်းကြို က်စိုးကြို က် ထယ်ထယ်ဝါဝါ လှလှပပကြီးပေါ့ဗျာ။ မြို့ကျောင်းမှာ ၈ တန်းအထိနေခဲ့ဖူးသူလေးပေါ့ ။ ဒီတော့ စာလေးပေလေးလဲ လူဝင်ဆန့်ရုံတော့ တတ်ရှာတာပေါ့။
မထွေးကြည်က ရွာရဲ့ကွမ်းတောင်ကိုင် မိန်းမချောလေးဖြစ်နေတော့ ကျီ တောရွာကတင် မက ရွာနီးချု ပ်စပ် ကျေးရွာတွေရဲ့ ကာလသားများ ပါးစပ်ဖျားမှာလဲ ရေပန်းစားနေပါရဲ့။
“ ဟိတ်မောင် ဘယ်သွားမလို့လဲဟ ”
မင်းစုရွာလယ်လမ်းမှာ လူပျို ကြီး ကိုသောင်းကို မော့တော့မော့တော့နဲ့ ဆိုင်ကယ်စီးလာရင် ရွာထိပ်က ကိုမြမောင်ဆိုင်မှာ ဆီဝင်ဖြည့်လို့ မင်းစုရွာ ကာလသားခေါင်း ကိုဘဦးက နှုတ်ဆက်စကားမှာ မေးခွန်းလေးပါ ထည့်လိုက်တာပါ။ ကိုသောင်းကတော့ ကျီ တောရွာနဲ့ ကပ်ရက်က မင်းစုရွာသား လူပျို ကြီးပါ။
အသက် ၃၅ နှစ်လောက်ရှိပြီး မိခင်ဖြစ်သူနဲ့ အေးဆေးစွာ နေသူပါ ။မရှိမရှားဆိုတာ ကိုသောင်းလို လူမျိုးကိုခေါ်တာပါ။ ပစ္စည်းဥစ္စာတွေ ရှိလားဆိုတော့ မရှိပါဘူး။ အစာရေစာ ရှားပါးလားဆိုတော့လဲ မရှားပါးပါဘူး။ စုမိဆောင်းမိသာ မဖြစ်တာပါ။ အခုလဲ ကျီ တောရွာဖက် သွားဖို့ ဆီဖြည့်ရာမှာ မင်းစုရွာကာလသားခေါင်း ကိုဘဦးနဲ့ တွေ့တော့တာပါ။ ” ဟိုဖက်က ကျီ တောရွာကို သွားမလို့ပါ ဘဦးကိုရ
“ ဟားး ဒီမောင် ကတော့ ထွေးကြည်မ ဆီ သွားမလို့ထင်ပါ့ ”
“ ကျီ တောက ဆရာတော်ဆီ အမေ့ဒူးနာအတွက် ဆေးလေးတောင်းစရာရှိလို့ပါဗျ ”
“ ဟုတ်ပါပြီ မောင်ရာ ဘုရားလဲ ဖူးရင်း လိပ်ဥလဲ တူးမယ်ပေါ့ ဟား ဟား ”
လူပျို ကြီး ကိုသောင်းကတော့ ပြုံးစေ့စေ့ ပဲ လုပ်နေလိုက်ပါတယ်။ဒါကို ဆိုင်ကယ်ဆီထည့်ပေးနေတဲ့ ကိုမြမောင်က ဝင်ပြောလိုက်ပြန်ရော။
“ ဟားး ဘဦးကိုရေ ဒီမောင့်ကို အထင်မသေးနဲ့ဗျ ဒီဝါကျွတ်ဆို လူပျို ကြီး စွံတော့မယ် ထင်တယ်နော ”
ကိုမြမောင်က အဲ့လိုပြောလိုက်ရင်ပဲ ကိုမြမောင်မိန်းမ မအေးစိန်ကလဲ အနားကို ရောက်လာပြန်တယ်။
“ ဟုတ်တယ် ကာလသားခေါင်းကြီးရဲ့ ခများက မသိလေသလားလေ လူပျို ကြီးကံဇာတာတွေ တက်နေပြီကော “
“ ဟားး အေးစိန်မရယ် မဟုတ်သေးပဲ မပြောပါနဲ့အုံးဟ ခုမှ ငါက ကြိုးစား ဆဲပါဟ ”
ကိုသောင်းက စကားလေးကို ဖာထေးပြောပေမယ့် မရပါဘူး။
“ အမလေး ကသောင်းကိုရယ် အေးစိန်မတို့က သတင်းတွေကြားပြီးသားပါနော် ဟင်း ဟင်း ”
မအေးစိန်အပြောကြောင့် ကိုသောင်း နည်းနည်းရှက်မိသည်။ အပူမရှာချင်လို့ တယောက်ထဲနေလာပြီးမှ ထွေးကြည်မလေးကို တမ်းတမ်းစွဲ ဖြစ်မိတာကိုး။
“ ကဲပါအေးစိန်မရာ နင်ပြောနေတာနဲ့ ဆရာတော်ဆီ သွားဖို့ နောက်ကျနေတော့မယ် ကဲ သွားပြီဗျာ အားလုံးပဲ ”
လူပျို ကြီးကိုသောင်း ဆိုင်ကယ်စီးထွက်လာရင်း အနောက်က ကာလသားခေါင်း ဘဦးကို စကားသံကြောင့် ပြုံးလိုက်မိသေးလေသည်။
“ ဖြည်းဖြည်းသွားပါဗျ ခုမှ ခလေးမက အခုမှ သနပ်ခါးလူးနေတုန်းနေမှာပါ ”
ကျီ တောရွာရဲ့ ကွမ်းတောင်ကိုင်မလေး ထွေးကြည်ရဲ့ အချစ်ကိုရဖို့ ကိုသောင်း တော်တော်ကြို းစားရပါသည်။ လူငယ်ကာလသားတွေ ကြားထဲကနေ အသက် ၃၀ စွန်းစွန်းကျော်လာတဲ့ လူပျို ကြီးတယောက်အနေနဲ့ အတော်လေးတော့ မျက်နှာပြောင်လဲ တိုက်ခဲ့ရတာပါ။ ဒါပေမယ့် ဖူးစာကံကြောင့်လားမသိ။
ထွေးကြည်မက ကိုသောင်းကို စိတ်ဝင်စားသည်။ စိတ်ဝင်စား၍ အရေးပေးမိရာမှ လက်သွက်လှတဲ့ လူပျို ကြီးကြောင့် မထိတထိလေးတွေ ကိုင်တွယ်ခြင်းခံရကာ ရင်တဖိုဖိုနဲ့ ခံစားလာရသည်။
ဒီနေ့တော့ ကိုသောင်းကို အဖြေပေးဖို့ အချိန်းအချက်လုပ်ထားလေသည်။
“ ဟဲ့ အဲမ နွားတွေကျွေးပြီးပြီလား ” ( အဲမ ဆိုတာက တောဓလေ့အရ သမီးလို့ ခေါ်တာပါ )
ထွေးကြည်မတယောက် လှေကားခုန်လေးမှာ ထိုင်ရင်း အဖြေပေးရမည့်အရေး ရင်တဖိုဖိုနဲ့ စဉ်းစားနေစဉ် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်အေးဘုံရဲ့ အော်သံကြောင့် အတွေးစများ ပြတ်တောက်ရလေတော့သည်။
“ ဟုတ်ကဲ့ အမေ အစောကပဲ နွားစာတွေ ထည့်ထားပြီးပါပြီတော့ ”
“ အေးအေး ဒါနဲ့ နင်က ဒီနားထိုင်ပြီး ဘာလုပ်နေတာတုန်းအေ့ ”
ဒေါ်အေးဘုံက မီးဖိုထဲကထွက်လာရင်း လှေကားအောက်ခြေရင်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ သမီးကို မေးလိုက်တာပါ။
“ ဟိုလေ ကျု ပ်ရေချိုးမလို့တော့ ”
“ အေးအေး ချိုးမှာဆိုလဲ မြန်မြန်ချိုးလေ တော်ကြာ မိုးချု ပ်သွားမယ် ”
“ ဟုတ် အမေ ”
လှေကားရင်းမှာ ဆက်မထိုင်ရဲတော့ပဲ အမေ့ရှေ့က အိမ်ပေါ်တက်ပြေးရတော့သည်။ အခန်းထဲ ရောက်၍ ရေချိုးဖို့ အင်းကျီ ချွတ်ပြန်တော့ ချစ်ရသူ လူလည်ကြီးကိုသတိရမိပြန်သေးသည်။ ရှေ့ကထောင်ထားတဲ့ မှန်ထဲမှာ ပေါ်နေသော သူမရဲ့ နို့လုံးလုံးလေးတွေကို အဲ့လူလည်ကြီးက မထိတထိ ရော ထိထိမိမိပါ ကိုင်တွယ်ဖူးသည်လေ။
တခါတရံ ထွေးကြည်မ လက်မောင်းလေးကို ကိုင်သလိုနဲ့ နို့အုံလေးကို လက်ဖမိုးနဲ့ ပွတ်တတ်သလို တခါတလေကျ ရင်ဘတ်ပေါ်က ပုရွက်ဆိတ်ကို ဖယ်ပေးသလိုနဲ့ နို့တွေကို ညာတာပါတေးနဲ့ ကိုင်တတ်သည်။ အဲ့လိုအထိတွေ့တွေကြောင့် ထွေးကြည်မရင်တွေ ခုန်ရလေသည်။ ဒီည ချစ်တယ်လို့ ပြောလိုက်ရင် ကိုလူလည်ကြီးက နို့တွေကို ကိုင်အုံးမှာလားမသိ။ စဉ်းစားမိတာနဲ့ အဖုတ်လေးက ယွစိစိ ဖြစ်လာသလို ဖြစ်ကာ ပေါင်လေး၂ ဖက်ကို လိမ်ကျစ်ကျစ်လေး လုပ်ထားမိလိုက်သည်။
ဟူးး မဖြစ်သေးပါဘူး ။ ရေအမြန်ချို းမှပါ လို့ တွေးမိရင် လုံခြည်ကို ရင်ရှားက တဘက်ကလေး ပုခုံးပေါ်ခြုံ ရင်း အိမ်နောက်ဖက်က ရေစည်ပိုင်းဆီသို့ ခြေလှမ်းပြင်လိုက်လေတော့သည်။ ဆရာတော်ဆီမှာ ဆေးဝင်တောင်းပြီးတာနဲ့ ကိုသောင်းတယောက် ကျီတောရွာရဲ့ တခုထဲသော ဘုံဆိုင်လေးဆီမှာ သွားထိုင်နေလေသည်။ အချိန်လဲ ဖြု န်းရင်း ရဲဆေးလဲ တင်ရင်းပေါ့။ ကျီတောရွာက လျှပ်စစ်မီး မရသေးပါဘူး။
ရွာဦးဘုန်းကြီးကျောင်းက မီးစက်နှို းကာ တရွာလုံးကို မီးပေးထားလေသည်။ ညဦးပိုင်း ၇ နာရီလောက်မှာ မီးစက်နှိုးကာ ည ၉ နာရီလောက်ကျ မီးမှိတ်လေသည်။ ဒီတော့ ည ၉ နာရီဆိုလျှင် တရွာလုံး အိပ်ကြတာများသည်။ ကာလသား လူငယ်တွေက လွဲလို့ပေါ့။ ကာလသားတွေကတော့ ၉နာရီခွဲကျော်မှ ပြီးလေ့ရှိတဲ့ ရွာအနောက်ဖက်က ကိုတုတ်ကြီးရဲ့ ဗွီဒီယို ရုံက နောက်ကျကားလေးတွေပြီးမှ ပြန်လေ့ရှိကြလေသည်။
နောက်ကျကား ဆိုတာတော့ ဘလူးကား ပေါ့။ ကိုသောင်းတယောက် အရက်ကိုမြှင်းသောက်ရင်း ကုန်ခဲလှတဲ့ အချိန်ကို စောင့်နေရရှာလေသည်။ ထွေးကြည်မ အိပ်ယာထက်မှာ လှဲရင်း တဒုန်းဒုန်းခုန်နေတဲ့ ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ဖိထားရသည်။ အရင် ညတွေကလဲ သူနဲ့ တွေ့ဆုံဖူးပေမယ့် အခုလို ချစ်သူတွေ အနေနဲ့မဟုတ်တော့ ဒီလောက်ရင်မခုန်ဖူးပေ။
အခုတော့ မတွေ့ရခင်ကတည်းက ရင်တွေခုန်လွန်းလှလေပြီ။ အဖေနဲ့အမေက တောဓလေ့ ထုံးစံအတိုင်း စောစောအိပ်ကြသည်။ ဒါမှ မနက်စောစောထကာ လယ်ယာလုပ်ငန်းခွင် ဝင်နိုင်ပေသည်။ အတွေးများစွာ စဉ်းစားနေစဉ် ဖြတ်ကနဲ့ မီးမှိတ်သွားတော့ ထွေးကြည်မ လန့်တောင်သွားရသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် ခပ်လှမ်းလှမ်းဆီက ဆိုင်ကယ်သံသဲ့သဲ့ကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက် အသံက ပြန်ပျောက်သွားလေသည်။ သူ လာနေပြီပဲ။
အိမ်နားရောက်လို့ ဆိုင်ကယ်ကို စက်သပ်ကာ တွန်းလာတာဖြစ်မည်။ အိမ်မှာ မွေးထားတဲ့ ခွေးမလေး မိကျားကတော့ သူ့ကို ယဉ်ပါးနေပြီမို့ တချက်ကလေးတောင် ဟောင်သံထွက်မလာခဲ့ပါ။ ထွေးကြည်မ ဆင်းတွေ့ရမှာကို မဝံမရဲဖြစ်နေပေမယ့် ချစ်ရသူရဲ့ မျက်နှာကိုလဲ မြင်ချင်နေမိပြန်သည်။ တလှပ်လှပ်ခုန်နေတဲ့ ရင်အစုံကို အသာဖိရင်း အိမ်အောက်ကို ဖွဖွလေးဆင်းလာခဲ့သည်။
သူစောင့်နေမယ့်နေရာက အိမ်နောက်ဖက်က ငှက်ပျောပင်တွေကြားမှာပါ။ လရောင်ဖျ ဖျ အားကိုးနဲ့ ငှက်ပျောပင်တန်းတွေကြားရောက်လာခဲ့ရပါပြီ။
“ အထွေး ”
ထွေးကြည် ကိုမြင်ကာ လှမ်းခေါ်လိုက်သော ကိုသောင်းအသံက အနည်းငယ် တုန်ခါနေသလိုပင်။ သူမရှေ့မဆက်နိုင်ပဲ နေရာမှာတင် ရပ်နေမိသည်။
“ လာလေ အထွေး ”
ကိုသောင်းက သူမလက်ကို ဆွဲခေါ်သဖြင့် ခေါင်းလေးငုံ့က ချစ်သူခေါ်ရာ ပါသွားရသည်။ မြေပြန့်ပြန့်မှာ ပုဆိုးလေးတထည်ခင်းထားသောနေရာအရောက်မှ ကိုသောင်းနဲ့ အတူ ထိုင်ချလိုက်မိသည်။ သူမခေါင်းကတော့ ငုံ့ထားဆဲပင်။
“ အထွေး ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ခေါင်းလေးမော့ပါအုံး ”
ထွေးကြည်မ ရှက်လို့ခေါင်းငုံ့ထားတာကို မေးဖျားကနေလက်နဲ့ပင့်ရင်းမော့ခိုင်းနေပြန်သည်။ ရှက်စိတ်ကြောင့် ထွေးကြည် မမော့ပေးခဲ့ပါ။
“ အာ အထွေးရယ် ဘာလို့လဲကွာ အကို့ကို အဖြေပေးမယ်ဆို အကို့ကို မချစ်လို့လားဟင် အကို့ကို မကြည့်ချင်တော့တာလားဟင် ”
ထွေးကြည်မ ပါးစပ်ကမဖြေပဲ ခေါင်းကိုတွင်တွင်ရမ်းနေလေသည်။ နောက်တော့ အကို့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ ဖွက်ထားလိုက်တော့သည်။ အကို့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ထားမှတော့ အကို့ကို ထွေးကြည်မ ချစ်တယ်ဆိုတာ အကိုလူလည်ကြီး သိမှာပါ။
“ အော် အထွေးလေးက ရှက်နေတာလား မရှက်ပါနဲ့ကွာ ဒါက ရှက်စရာမှမဟုတ်တာ နော် ”
အကိုကတိုးတိုးလေးပြောရင်း မေးဖျားကနေ ဆွဲထူပြန်သည်။
ဒီတခါတော့ ထွေးကြည်မ အလိုက်သင့်လေးမော့ပေးလိုက်မိသည်။ အကိုက ထွေးကြည်မ ပါးကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တော့ ရင်ထဲ နွေးထွေးသွားသလိုပါပဲ။
“ အထွေးရယ် အထွေး အကို့ကို ချစ်တယ်ပေါ့နော် ”
အော်အကိုရယ် ချစ်လို့အနမ်းတောင်ခံနေပြီပဲလို့ ပြောလိုက်ချင်ပေမယ့် ပါးစပ်က ထွက်မလာခဲ့ပဲ ခေါင်းကိုသာ ညိမ့်နေလိုက်မိတယ်။
“ အာ အထွေးလေးရယ် ပါးစပ်ကဖြေပေးပါလားကွာ ”
လူပျို ကြီး အသံတွေက နူးညံလွန်းလှသည်။
“ နော် လို့ အထွေးလေးရယ် ချစ်တယ်လို့ ပြောပေးပါလားကွာ ”
“ အဲ့အကိုက ဇွတ်ပဲတော့ ကျနော်ရှက်ပါတယ်ဆို ”
ထွေးကြည်မအသံက တိုးတိုးလေးပေမယ့် တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့် ကောင်းကောင်းကြားရပါတယ်။
“ အော် အထွေးလေးရယ် ရှက်စရာ မဟုတ်ပါဘူးကွာ အကိုကြားချင်လို့ပါ ”
အကိုရယ် အကိုကြားချင်တာ ထွေးကြည်လဲ ပြောချင်ပါတယ် လို့ စိတ်ထဲကပြောမိတယ်။
“ ကဲ ဒီမှာ အကို့ကို သေချာကြည့် ”
လရောင် ရိပ်တိတ်တိတ်ကြားကနေ အကို့ မျက်နှာကိုသေချာကြည့်မိတယ်။ အကိုနဲ့ မျက်လုံးခြင်းဆုံတယ်ဆိုရင်ပဲ အကိုက
“ အထွေး အကို့ကို ချစ်လား ”
“ ချစ်တယ် … … အဲ တော့ ခစ် ခစ် ”
သံလိုက်ဓါတ်လို ဆွဲဆောင်လွန်းတဲ့ အကို့စကားသံနောက်ကို ထွေးကြည် ကိုယ်တိုင်မသိလိုက်ပါပဲ အလိုက်သင့် ဖြေမိသွားရတယ်။ အကိုကလေ ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ စကားအဆုံးမှာပဲ ထွေးကြည်ရဲ့ခေါင်းကို လက်၂ ဖက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ရင်း နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကို ပြွတ်ကနဲ့ နမ်းပစ်လိုက်တယ်။
ထွေးကြည်မခမျာ ရုတ်တရက်မို့ လန့်သွားမိတယ်။ အဲ့လိုနမ်းကြတာကို အရီးမြတို့အိမ်မှာ တီဗီ သွားကြည့်ရင်း ၂ ခါ ၃ ခါလောက်တော့ မြင်ဖူးပါတယ်။ အခုမှ လက်တွေ့အနမ်းခံရတာ။ အခုလိုနမ်းတာလဲ ပါးကိုနမ်းသလိုပါပဲလို့တွေးနေတုန်း အကို့လျှာကြီးက ထွေးကြည် ပါးစပ်လေးထဲ အတင်းထိုးပြီးဝင်လာတယ်လေ။
ပူနွေးနွေး စိုတိုတို လျှာကြီးက ထွေးကြည်မ လျှာလေးကို လိုက်ဖမ်းနေသလို ခံစားလာရတယ်။ ” အွင်း အူး အူး “ လန့်ဖြန့်ပြီး ထွေးကြည်မ ခေါင်းကိုနောက်ဆုတ်ပေမယ့် အကိုက ခေါင်းအနောက်ကနေ လက်နဲ့ဖမ်းထိန်းထားတော့ အကို့ အနမ်းအောက်က ရုန်းလို့မလွတ်ခဲ့ပါဘူး။
မကြာခင်မှာပဲ အကို့လျှာက ထွေးကြည်မ လျှာလေးကို လိပ်ဆွဲကာ လိုသလိုမွှေနှောက်ပါတော့တယ်။ အကို့ရဲ့ လျှာအထိအတွေ့တွေနောက်ကို ထွေးကြည်မ ယစ်မူးစွာ လိုက်ပါသွားရပါတော့တယ်။ အကိုက လျှာနဲ့ပဲ သူလိုချင်တဲ့ပုံစံကို ပြပေးသလို ထွေးကြည်မ လဲ သူခိုင်းသလို လိုက်လုပ်နေမိတော့သည်။ ထွေးကြည်မ ရင်ထဲမှာတုန်ခါနေပြီး တခုခုကို လိုလားတောင့်တနေမိသလိုပါပဲ။
သူမ သတိထားမိချိန်မှာ သူမ ရင်စေ့အင်းကျီလေးရဲ့ နှိပ်သီးတွေ ပွင့်ထွက်နေပြီး အကို့လက်တွေက ဘော်လီပေါ်ကနေ နို့တွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေတာ သိလိုက်ရတော့ ကြက်သီးဖုလေးတွေပင် ထလာရသည်။ အမျို းအမည် မသိသော ခံစားချက်တခုက လွှမ်းမိုးလာရသည်။ ထို ခံစားချက်ကိုပဲ ဒိထက်မက ရချင်နေမိပြန်သည်။ အကိုက လက်ကိုနောက်လျှို ကာ ဘော်လီချိတ်တွေကို ဖြု တ်တော့ သူမမတားမိပါ။ သူမကိုယ်တိုင်က ဘော်လီမပါပဲ ထိတွေ့မှု့ကို လိုချင်မိတာလေ။
“ အထွေးလေး အင်းကျီတွေ ချွတ်လိုက်မယ်နော် ”
အကိုက ထွေးကြည်မ ကို နမ်းနေရာက ခနရပ်ကာ အသံတိုးတိုးလေးနဲ့ ပြောလိုက်တာပါ။
“ ဟင့်အင်း အကိုရယ် ကျနော် ရှက်တယ် ”
ယောကျာ်းလေး တယောက်ရှေ့မှာ ထွေးကြည်မ အင်းကျီမပါပဲ မနေတတ်ပါဘူး။ တကယ်ရှက်တာပါ။ အကိုက ဘာမှထပ်မပြောတော့ပဲ သူဝတ်ထားတဲ့ စပို့ရှပ်ကို ခေါင်းပေါ်ကကျော်ပြီး ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ လုပ်ငန်းခွင်ဝင်နေတဲ့တောသားပေမို့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့ပါ ။
နောက်တော့လေ ထွေးကြည်ရဲ့ဟနေတဲ့ ရင်စေ့အင်းကျီအောက်က ဘော်လီကို လက် ၂ ဖက်နဲ့ ပင့်တင်ပြီး သူမရဲ့ လုံးကျစ်နေတဲ့ နို့တွေကို ကလေးတွေ နို့စို့သလို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပါတော့တယ်။
အိုးးး အကိုရယ် ကျနော်ကလွဲလို့ ဘယ်သူတဦးတယောက်မှ မထိတွေ့ဖူးသေးတဲ့ နို့တွေကို အကိုက ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီး စို့နေလိုက်တာများ အနေရ ခက်လိုက်တာရှင်။ ကျနော့် တကိုယ်လုံး လေထဲမှာလွင့်နေသလိုပါပဲ။ ကျနော့် အဖုတ်လေးထဲကလဲ ယားယံကာ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတော့ စိတ်ထဲ နဲနဲ လန့်မိသွားရသည်။
ဟုတ်တယ်လေ ကျနော် ရာသီလာပြီးသွားတာ ၃ ရက်ပဲရှိသေးတာကိုး။ ထိတ်လန့်မိတဲ့စိတ်ဟာ ခနလေးပါပဲ။ အကို့ရဲ့ လက်ရဲဇက်ရဲ လုပ်ဆောင်မှု့တွေအောက်မှာ ကျနော် လူးခါနေအောင်ခံရတာပါ။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ပြေကျနေမှန်းမသိတဲ့ လုံချည်အတွင်းထဲကို အကို့လက်ကြမ်းကြီးက တရွေ့ရွေ့ တိုးဝင်လာတာ သိနေပေမယ့် ဖယ်ပစ်ဖို့လဲ အင်အားက မရှိနေပြန်ဘူးလေ။ အကိုက နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာနဲ့လိပ်ဆွဲနေတဲ့ အသိနောက်မှာ ကျနော် ကောက်ကောက်ပါသွားရတာပါ။
တရွရွနဲ့ တိုးဝင်လာတဲ့လက်ကြမ်းကြီးက အဖုတ်လေးပေါ်ကို ထိထိမိမိကြီးကို အုပ်မိသွားပါပြီ။ တောသူမလေးမို့ ရာသီလာချိန်ကလွဲရင် အောက်ခံဘောင်းဘီကလဲ ဝတ်လေ့ဝတ်ထမှ မရှိခဲ့တာ။ ဒီတော့ လက်ကြမ်းကြီးက အဖုတ်လေးပေါ်ကို တိုက်ရိုက်ရောက်သွားတော့တာပေါ့ရှင်။ တယွယွတက်နေတဲ့ ရင်ထဲက ခံစားမှု့တွေကြောင့် မသိစိတ်က ပေါင်ကို ခပ်ဟဟလေး ကားပေးလိုက်မိလေတော့သည်။
ချစ်ရသူကို နမ်းပေးနေရင်း အဖုတ်ကလေးကိုလဲ လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ပေးလိုက်သည်။ ခပ်ဟဟ ဖြစ်နေတဲ့ ပေါင်ကြားမှာ အပျို စင် အဖုတ်လေးက စေ့စေ့လေးဖြစ်နေပီး အရည်လေးတွေတော့ စိမ့်ထွက်နေလေပြီ။ အဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်ခလယ်နဲ့ အသာပွတ်ဆွကာ အောက်မှအထက်ကို ကုတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့ သူမ ရင်ကိုကော့ကာ ကျနော့် ပုခုံးကို သူမလက်သည်းများနစ်ဝင်သွားရမတတ် ကုတ်ထားတော့သည်။
ကျေးတောသူမလေးမို့ လက်သည်းရှည် မထား၍သာ တော်တော့သည်။ လက်ခလယ်က အဖုတ်လေးရဲ့ အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို ပွတ်တိုက်ပေးနေတော့ ချစ်ရသူ ထံမှ ညည်းညူ သံ တိုးတိုးလေးကနေ နဲနဲတောင် ကျယ်လာရသလို အဖုတ်လေးထဲကလဲ အရည်တော်တော်များများ ထွက်လာတော့သည်။
“ အင့် အ ကို အီး ဟီး ဟီး ”
သူမ မျက်နှာလေးကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ မျက်စေ့ကို မှိတ်ကာ အံကိုကြိတ်ရင်း တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းနေရှာလေသည်။ ကျနော်လဲ ထကြွနေတဲ့ ကာမစိတ်ကြောင်း ပုဆိုးကို ချွတ်ကာ သူမ ပေါင်ကြားကို ဒူးထောက်ဝင်ရောက်လိုက်တော့သည်။ အနှင်းကို အသာလှဲချခိုင်းလိုက်တော့ ပက်လက်အနေအထားလေးဖြစ်သွားရရှာပြီ။ ကျနော့်အနေနဲ့က မြို့ပေါ်သွားရင် မကြာခဏ ဖာချ ဖူးတာမို့ မိန်းမတယောက်ကိုဘယ်လို လိုးရတယ်ဆိုတာ ကောင်းကောင်းသိသည်။
အခုဟာက ကိုယ်နှစ်နှစ်ကာကာ ချစ်ရသူမို့ သူမနာကျင်သွားမှာ မလိုလားပါ။ ဒီတော့ လီးထိပ်ကို အဖုတ်ဝလေးမှာ အသာတေ့ထားလိုက်သည်။ ဒီအချိန်မှာ သူမက မျက်လုံးလေးဖျတ်ကနဲ့ ပွင့်လာကာ အကို လို့တိုးညှင်းစွာခေါ်လေသည်။ သူမ မျက်ဝန်းမှာ စိုးရိမ်မှု့တွေကို တွေ့နေရသည်။
“ စိတ်မပူနဲ့နော် အထွေးလေး မနာအောင် လုပ်ပေးမယ်နော် ”
သူမကိုနှစ်သိမ့်ရင်း အစေ့လေးကို လက်မနဲ့ ပွတ်ချေလိုက်တော့ မျက်လုံးပြန်မှိတ်ကာ အဖုတ်လေးကို ကော့ကာ ကော့ကာ ပေးနေတော့သည်။ ချစ်သူစိတ်မပြောင်းခင်မှာပဲ လီးဒစ်ဝင်သွားအောင် ဖိသွင်းလိုက်သည်။ အစေ့ကိုပွတ်ပေးနေတာတော့ မရပ်ပေးပါ။
“ အင့် ဟင့် ”
တင်းကြပ်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကြောင့် သူမဆီက ညည်းသံလေးထွက်လာရပြန်သည်။ ရွှဲရွှဲထနေတဲ့ အရည်တွေကြောင့်သာမဟုတ်ရင် နောက်ထပ်ထိုးသွင်းဖို့တောင်လွယ်မယ်မထင်ပေ။ ဒစ်မြု တ်ရုံ လောက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူမလေးက အံကိုကြိတ်ထားရှာသည်။
အစေ့လေးကို ပွတ်ပေးနေတဲ့လက်ကို လက်ကောက်ဝတ်နေရာကနေသူမလက်ကလေးနဲ့ ဖမ်းဆုပ်ထားရင်း တင်းနေအောင် ညှစ်ထားလေသည်။ လေးငါးခါလောက် အထုတ်အသွင်းလုပ်ရင် ပြန်သွင်းတဲ့တချက်မှာ ပိုပိုသာသာလေးသွင်းလိုက်တော့ လီးက တဝက်လောက်ဝင်သွားလေသည်။
“ အမေ့ အင်း ဟင်းး ဟင်းး ရှီးး ”
ရောက်နေတဲ့နေရာမှာ အသာရပ်ထားရင်း အစေ့လေးကို ဖွဖွဆက်ပွတ်နေလိုက်တော့ သူမခါးလေး ကော့လာရပြန်သည်။ ဒီတခါတော့ ၃ ခါခန့်သာ အထုတ်အသွင်းလုပ်ကာ အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်တော့သည်။
“ အားး အမေ့ ရှီးး အီးး အီးး ”
အဆုံးထိဝင်သွားချိန်မှာတော့ အားနေတဲ့ လက်တဖက်က နို့ လုံးလုံးတင်းတင်းလေးတွေကို ပွတ်သပ် ဖြစ်ညှစ်ပေးလိုက်တော့ အဖုတ်လေးထဲက ပွစိပွစိနဲ့ တုန့်ပြန်လေတော့သည်။
“ အီးး အ ကို ရယ် နေရ ခက်လိုက်တာ အီး ဟီးး ဟီး”
ညည်းညူ တာလား ငိုတာလားမသိရပေမယ့် မျက်ဝန်းထောင့်လေးတွေက မျက်ရည်စလေးကျလာတာတော့ မြင်လိုက်ရသည်။
အဆုံးထိ သွင်းထားရင်း သူမကိုယ်ပေါ် မှောက်ချလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းအစုံကြား လျှာကိုထိုးသွင်းကစားပေးလိုက်သည်။ နွေးထွေးစိုစွတ်တဲ့ အနမ်းတွေကြောင့် သူမပြန်လည်တုန့်ပြန်နမ်းလာလေသည်။ ကျနော်လဲ အချိန်ကျပြီမို့ ခါးကိုလှုပ်ကာ အသွင်းအထုတ်ကို မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ အချစ်တွေနဲ့ပေါင်းစည်းထားတဲ့ ကာမဆက်ဆံမှု့ဟာ နူးညံပြီး ဘယ်အရာနဲ့မှ မတူအောင် အရသာထူးလှတာကို လက်တွေ့ခံစားရမိလေတော့သည်။
ဖြည်းညှင်းစွာ တချက်ချင်းဆောင့်နေရင်း သူမက ခါးကိုကော့ကော့ပေးလာတော့သည်။
“ အူး ဟူး အကို ရယ် တမျိုးကြီးပဲ ဟီး ဟီး ရှီးးး ဟီးး”
သူမကိုကြည့်ရတာ ပြီးကာနီးလာပြီထင်မိတာကြောင့် ဆောင့်အားကိုအနည်းငယ်တင်ပေးလိုက်တော့ ကျနော်ကျောပြင်ကို အတင်းကုတ်ဆွဲထားရှာသည်။ ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းကာ တဟင်းဟင်း သာ ညည်းနေနိုင်တော့သည်။ ကျနော်ကိုယ်တိုင်လဲ ကြပ်တည်းလွန်း၍ အရည်တွေစိုစွတ်နေသော အဖုတ်ကလေးကြောင့် ပြီးချင်နေရပါပြီ။ ကျနော်ဆောင့်နေရင်းမှာပဲသူမဖင်ကို ပင့်ပင့်ပေးကာ တဟီးဟီးအော်ဟစ်ရင်း ကာမဆက်ဆံခြင်းရဲ့ အဆုံးစွန်သော ခံစားမှု့ကို ရရှိသွားလေတော့သည်။
“ အ ဟီးး ဟီးး ဟင့် ဟင့် ရှီးး ဟင်းး ဟင့် အိုးး အမေရေ အီးးးးးး ”
သူမဆီက ညည်းသံရှည်ကြီးထွက်လာပြီး အဖုတ်လေးထဲက အားနဲ့ညှစ်သလို ဖြစ်လာတာကြောင့် ကျနော်လဲ ဆက်မဆောင့်နိုင်တော့ပဲ သူမ အဖုတ်လေးထဲကို သုတ်ရည် နွေးနွေးတွေ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။အစရှိတော့ အနောင်နောင် ဆိုသလို့ ကိုသောင်းနဲ့ ထွေးကြည်တို့ တပါတ်မှာ ၃ ခါလောက်တွေ့ဖြစ်ကြသည်။ ကိုသောင်းက မြို့က ဝယ်လာတဲ့ ဆေးကဒ်လေးကို ထွေးကြည်ကိုသောက်ခိုင်းသည်။ တရက်တလုံးမှန်မှန်သောက်ရမယ် ဆိုပဲ ။ ချစ်သူဖြစ်ကြပြီး ၃ လလောက် အကြာမှာတော့ ချစ်မိကြတော့လဲ အတူနေချင်ကြလေပြီ ။
ဒီတော့ အတူနေနိုင်ဖို့ ကိုသောင်းကြိုးစားရပေတော့သည်။ ချစ်ရသူကို တင့်တောင်းတင့်တယ် ထားနိုင်ဖို့ ရွာကလူတွေ သွားနေကြတဲ့ မလေးရှားနိုင်ငံကို အလုပ်သွားလုပ်ပါတော့သည်။ ချစ်သူကိုခွဲခွာကာ အလုပ်လုပ်ရတာမို့ ကိုသောင်းတယောက် ငွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်စုသည်။ ၃ နှစ်အကြာမှာတော့ သိန်း ၁၀၀ ခန့် စုမိဆောင်းမိ ရှိနေလေပြီမို့ ချစ်သူနဲ့ လက်ထပ်ဖို့ ဇာတိမြေကို ပြန်လာခဲ့တော့သည်။
ချစ်ရတဲ့အကို့ကို ရန်ကုန်လေဆိပ်မှာ သွားရောက်ကြို ဆိုဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည်လေ။ ရန်ကုန်မြို့ကြီးကို လုံးဝမရောက်ဖူး၍ အကိုက လာမကြို နဲ့လို့မှာထားသည်။ အမေတို့ကလဲ လွှတ်မည်မထင်။ ဒါကြောင့် ရွာဦးဘုန်းကြီးကျောင်းက ဥူးဇင်းဆီမှာ ရန်ကုန်အကြောင်း မေးမြန်းထားလိုက်သည်။
ဒီလိုပဲ သိချင်တဲ့ ပုံစံနဲ့ မေးရတာပေါ့။ ထွေးကြည်သွားချင်လို့မေးတယ် ဆိုရင်ကတော့ မပြောပြတဲ့အပြင် ခေါင်းပါခေါက်ခံရအုံးမယ်လေ။ ဥူ းဇင်း မိန့်တဲ့အတိုင်းဆို ရန်ကုန်ဆိုတာ ပိုက်ဆံပါရင် သွားလိုရာသွားဖို့မခက်ပါဘူး။ အကို့ကို အံသြသွားအောင် သွားကြို ဖြစ်အောင် ကြို ရမည်။ ရင်တွေခုန်လိုက်တာ အကိုရယ် … … အချိန်အားဖြင့် ညနေ ၆ နာရီ … … မုံရွာ မန်းလေး လမ်းမကြီးပေါ်မှာ အဖြူ ရောင် Mark II ကားလေး အရှိန်မှန်မှန်နဲ့ မောင်းနှင်နေလေသည်။ ကားမောင်းနေသူက ဘခက်။ တွေ့မရှောင် ဘခက် ။
မနက်ဖြန် မန်းလေးတွင် အလုပ်ကိစ္စရှိသည့်အတွက် ဘခက်မန်းလေးသို့သွားနေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ သီချင်းလေးညည်းကာ ကားကို ပုံမှန်အရှိန်လေးနဲ့ မောင်းနေလေသည်။ မြင်းမူ တိုးလ်ဂိတ်ကိုကျော်ကာ ထီးဆောင်းလမ်းခွဲအရောက်မှာ လူတယောက် သူ့ကားကို တားနေတာ မြင်နေရသည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ဘခက်ကားပေါ်မှာ လူကြုံ မတင် တတ်ပါ။
အနားရောက်မှ ကြည့်မိတော့ မိန်းခလေးတယောက်ဖြစ်နေသည်။ မိန်းမဆိုတဲ့အသိရောက်လာချိန်မှာပဲ အကျင့်ပါနေတဲ့ ညာခြေထောက်က ခြေထောက်က လီဗာမှ ဘရိတ်ကို အလိုလို ရွေ့သွားလေတော့သည်။ အရှိန်ကြောင့် ကားလေးက မိန်းကလေးကိုကျော်ကာ ၁၀ ပေလောက်မှာ ရပ်သွားသည်။ ကြက်သွေးရောင်ဖျော့ဖျော့ ဝမ်းဆက်ကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ မိန်းခလေးက ကားဆီခပ်သွက်သွက် လျှောက်လာတာကို နောက်ကြည့်မှန်ကတဆင့် မြင်နေရသည်။
အားပါးပါး … …ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က အမိုက်စားပါလားဟ ဝါသနာအတိုင်း ကိုယ်လုံးကို အရင်ကြည့်မိတာကိုး။ နဘေးမှာလာရပ်တဲ့ မိန်းခလေးကြောင့် ဘခက်မှန်ကို အောက်လျှောပေးလိုက်တော့ ညို ညက်ညက် မျက်နှာလှလှလေးကို မြင်တွေ့လိုက်ရပြီ။
“ မန်းလေးကို လိုက်ချင်လို့ လိုက်လို့ရမလားရှင့် ”
မျက်နှာလှလှလေးနဲ့ ရွှေရင်ဖြို းဖြို းလေးကို ငမ်းနေဆဲ ခပ်တိုးတိုးအသံလေးနဲ့ သူမက ပြောလာလေသည်။
“ အော် အင်း ရပါတယ် လာလေ ဟိုဖက်ကတက် ”
ဘခက်က ပြောရင်း တံခါးဖွင့်ကာဆင်းလိုက်သည်။ အားပါးပါး အလန်းကြီးပါလားဟ ဘခက်စိတ်ထဲကကြိတ်တွေးရင်း သူ့ကားပေါ်မတက်မှာ စိုးရိမ်သည့်အလား မိန်းခလေးတက်ရန် ကားတံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ သူမက ကားပေါ်ဝင်ထိုက်လိုက်တော့ တင်သားတွေက ခပ်ကားကားလေးနဲ့ ရင်ဖိုချင်စရာပင်။ ဘခက်ကားကိုမောင်းလာစဉ်မှာပဲ
“ ကားခက ဘယ်လောက်ပေးရမှာလဲဟင် ”
သြော် ဒီကလေးမက ငါ့ကို အငှားကားထင်ပြီးတားတာပဲကိုး လို့ ဘခက်တွေးလိုက်မိသည်။
“ ကားခမပေးရပါဘူး ညီမရ မန်းလေးကျ ဘယ်ကိုသွားချင်သလဲပဲပြောပြပါ ”
“ ရှင် ဟိုလေ ဘူတာကြီးကို သွားမှာရှင့် ဒါနဲ့ ကားခက ဘာလို့မယူတာလဲဟင် ”
“ သြော် ဒါလား ဒါက အကို့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်ကားပါ အငှားကားမဟုတ်ပါဘူး ”
သူ ပြောလိုက်တော့ ကောင်မလေး မျက်နှာပျက်သွားရသည်။
“ အဲ ဟို ဟိုလေ ကျနော်မသိလို့ပါရှင် အဲ့တာဆို ကျနော်နေခဲ့မယ်လေ ”
ကောင်မလေးက နေခဲ့ဖို့ပြောလို့ ဘခက်ပြာပြာသလဲ ဖြစ်သွားရသည်။ ဒီလို ကောင်မလေးနဲ့ ခရီးသွားရတာ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အပျင်းပြေတာပေါ့။
“ ဟာ ရပါတယ် လိုက်ခဲ့ပါကွ အကိုကူညီတယ်ပေါ့ ဟုတ်ဘူးလား ”
“ ဟာ တကယ်ကြီးလား ”
“ တကယ်ပေါ့ ညီမရ မန်းလေးရောက်ရင်လဲ ထမင်းကျွေးမယ်ကွာ ”
ဘခက်ကစေတနာတွေပိုပစ်လိုက်သေးသည်။
“ ဟယ်တော် အကိုက အရမ်းသဘောကောင်းတာပဲ အကိုက သူဌေးထင်တယ်နော် ကားကလဲ အကောင်းစားကြီးပဲ ”
ဘခက်စိတ်ကို မသိပဲ အထင်ကြီးနေတဲ့ ကောင်မလေးကို ကြည့်မိရင်း ဘခက်ပြုံးနေမိသည်။ တလမ်းလုံး စကားတွေ အများကြီး ပြောဖြစ်ကြသည်။ စကားပြောကောင်းတဲ့ ဘခက်ကို ခင်သွားတာ အဆန်းတကျယ်တော့မဟုတ်ပါလေ။
“ ဒါနဲ့ ညီမ နံမည်က ”
ကားမောင်းရင်း ဘခက် စကားစကြည့်လိုက်သည်။
“ ထွေးကြည် ပါ ”
“ အင်း အကို့ နံမည်က ဘခက်တဲ့ မုံရွာမှာနေတယ်”
“ ခစ် ခစ် အကို့ နံမည်ကြီးကလဲ ဘခက်တဲ့ ”
ကောင်မလေးနဲ့ ရင်းနှီးမှု့ ရစေရန် ဘခက် စကားစ အပြတ်မခံတော့ပါ။
“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ညီမရဲ့ ”
“ ဟိ သိပါဘူး ခေါ်ရတာ တမျိုးကြီးမို့ပါ ”
“ သြော် ဟုတ်လား ဒါနဲ့ ညီမက ဘယ်ရွာကလဲ ”
ဘခက် မသိမသာစပ်စုလေပြီ။
“ ကျနော်က ကျီ တောရွာကပါ ”
“ အင်းအခု ဘယ်ကိုသွားမလို့လဲ”
ကောင်မလေးက တချက်တွေဝေ သွားပြီးမှ
“ ရန်ကုန်ကို သွားမလို့ အကိုရ ကျနော့် ချစ်သူ မလေးရှားက ပြန်လာမှာကို သွားကြို မလို့ ”
ချစ်သူကိုသွားကြို မလို့တဲ့လား ။ အေးလေ ဒီလောက်လှပြီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကောင်မလေးမှာ ချစ်သူရှိနေတာတော့ မဆန်းပါဘူး။
“ ဒါနဲ့ ညီမက အဖော်မပါဘူးလား ”
“ အင်း ဟုတ်တယ် အကိုရ ကျနော့်ကို အိမ်က သွားမကြို ခိုင်းဘူးလေ အာ့ကြောင့် အိမ်ကမသိအောင် ခိုးထွက်လာခဲ့တာ ”
“ သြော် ဟုတ်လား ”
ဒီလိုနဲ့ မန္တလေးကို ရောက်တော့ ညနေ ၇ နာရီခွဲလေပြီ။ ဘခက်က ကန်တော်ကြီးထဲက ကုက္ကို ကျွန်း စားသောက်ဆိုင်ကို တန်းမောင်းသွားလိုက်သည်။ ရေကန်စပ်မှာ ဘန်ဂလိုပုံစံ တဲလေးတွေနဲ့မို့ ကောင်မလေး မျက်လုံးထဲ အဆန်းတကျယ် ဖြစ်နေပုံရသည်။
“ အကို ဒါကဘယ်နေရာလဲဟင် ”
ဘခက်လဲ ကားလေးကို ပါကင်ထိုးရင်း ” သြော် ဒီမှာ ထမင်းစားကြမယ်လေ ”
“ အော် ဟုတ် ဟုတ် ”
ရေစပ်က တဲလေးပေါ်ကိုရောက်တော့ ကောင်မလေးပုံစံက ပျော်နေတဲ့ပုံစံကိုတွေ့ရသည်။ စားစရာများမှာလိုက်ပြီး အရင်ဆုံးရောက်လာတာက ဘခက်အတွက် သောက်စရာ ဝီစကီ ပင်ဖြစ်လေသည်။
“ အကို… အကို ဟိုကောင်မလေးတွေက ဘာတွေသောက်နေတာလဲဟင် ”
ဘေးနားကတဲပေါ်မှာ မိန်းခလေးအဖွဲ့တဖွဲ့ရှိနေပြီး Spy ဝိုင်သောက်နေတာကို မြင်မိလို့မေးလာတာပါ။
“ အင်း ဝိုင်သောက်နေတာလေ ”
“ အဲ့ ဝိုင်က ချို လားဟင် အကို ”
“ အင်း ချို ပါတယ် ဒါပေမယ့် နဲနဲတော့ ရီဝေရီဝေ ဖြစ်တယ် ”
“ ဟုတ်လား ကျနော်အဲ့တာ မသောက်ဖူးသေးဘူး သောက်ကြည့်ချင်တယ် ”
“ အင်းသောက်တာက သောက်လို့ရပါတယ် ဒါမယ့် မူးနေလိမ့်မယ် ”
ကောင်မလေးက ဝိုင်သောက်ချင်တယ်ဆိုကတည်းက ဘခက်ရင်ထဲက ကြိတ်ပျော်နေတာပါ။
“ အင်း အကိုကလဲ သူတို့တောင်သောက်နေတာပဲကို ဟင့် အကိုက သဘောကောင်းတယ်ထင်ထားတာ တကယ်ကျ ကပ်စီးကုပ်ပါ ”
ငင့် သူ့ကို ဝိုင်မတိုက်တာနဲ့ပဲ ကပ်စီးကုပ်ဖြစ်ရလေပြီ။
“ အေးပါကွာ တိုက်ပါ့မယ် ဟုတ်ပြီလား ”
ဒီလိုနဲ့ပဲ ကောင်မလေးရှေ့မှောက် ဝိုင်တခွက် ရောက်လာရပြီ။ ကောင်မလေးအကြောင်းကို လမ်းမှာ စပ်စုခဲ့တာမို့ မနက်ကို ရထားနဲ့ ရန်ကုန်သွားမှာ သိထားသည်။ ဝိုင်တခွက်ကုန်သွားတော့ သူမကစကားပြော ပိုသွက်လာသည်။
“ ဒါနဲ့ ညီမက ဒီည ဘယ်မှာအိပ်မှာလဲ ”
“ အာ အကိုကလဲ ကျနော်က ဘူတာမှာ အိပ်မှာပေါ့ဗျ ”
“ အမ် အဲ့လိုမဖြစ်ဘူးလေ ဘူတာမှာ အိပ်လို့မရဘူးလေဟ တော်ကြာ လူဆိုးတွေနဲ့ တွေ့နေမှဖြင့် ”
“ အမ် ဒါဆို ကျနော်ဘယ်မှာအိပ်ရမလဲဟင် ”
ကောင်မလေးက မျက်တောင်လေးပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်နဲ့ မေးလေတော့သည်။
“ အင်း ညီမ ယုံကြည်ရင်တော့ အကိုနဲ့ လိုက်ခဲ့ပေါ့ အကိုက ဘူတာကြီးနားက ဟိုတယ်မှာတည်းမှာ ”
“ ဟုတ် အကို ဒါကြောင့် ကျနော်ထင်နေတာ အကိုကသဘောကောင်းပါတယ်လို့ နောက်တခွက်လောက်လဲ တိုက်အုံးနော် ဟီး ”
ပြောင်ခါနေတဲ့ ဖန်ခွက်ကို မြှောက်ပြရင်း နောက်ထပ် ထပ်တောင်းနေတော့သည်။ စားသောက်အပြီးမှာတော့ ကောင်မလေးအရှိန်အတော်ကောင်းနေလေပြီ။ ဘခက် ဟိုတယ်ကိုပဲ တန်းမောင်းသွားပြီး အခန်းယူလိုက်သည်။ တည်းနေကျ ဟိုတယ်မို့ အားလုံးအဆင်ပြေလေသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကောင်မလေးကုတင်ပေါ်မှာ ခေါင်းစိုက်နေလေပြီ။
“ ညီမ ညီမ ထအုံးလေ ရေလေးချိုးလိုက်အုံး ”
“ အင် ဟင် ဟုတ် ”
ပါးစပ်ကသာ ဟုတ်ပြောနေသော်လည်း လူက သိပ်မလှု ပ်။
“ ညီမ … ညီမ ရေချိုးရအောင် ထအုံး တကိုယ်လုံး ညစ်ပတ်နေပြီ ”
“ အင်းး ဟုတ် ”
ပြောရင်း သူမလက်တွေက ရင်စေ့အင်းကျီ ကို ချွတ်ဖို့ ကြို းစားနေလေသည်။ သောက်ထားတဲ့ အရှိန်ကြောင့် လက်တွေက လိုရာမရောက်နိုင်ပါခြေ။
“ ကဲ ကဲ အကိုချွတ်ပေးမယ် ”
တွေ့မရှောင်ဘခက်ရဲ့ ကျွမ်းကျင်လှတဲ့ လက်တွေကြောင့် သူမကိုယ်ပေါ်မှာ ကျောအပြည့် ဘော်လီနဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီသာ ကျန်တော့သည်လေ။ လုံးတင်းနေတဲ့ နို့တွေက ဘော်လီထဲက လျှံထွက်နေလေသည်။ များပြားလှတဲ့ ချိတ်တွေကို ဖြု တ်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ဝင်းမွတ် လှပကာ တင်းရင်းတဲ့ ရင်သားအစုံက တဏှာစိတ်ကို ထကြွလာစေပြီ။ ကောင်မလေးမှာ ဘာမှမသိလိုက်ခင်မှာတင် ကိုယ်တုံးလုံးလေးဖြစ်သွားရရှာလေသည်။ ဘခက်ကိုယ်တိုင်လဲ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပစ်ကာ သူမကို ပွေ့ချီ၍ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။
ရေပန်းအောက်မှာ ဖက်ထားကာ ရေပန်းကို ဖွင့်လိုက်တော့ ကောင်မလေးအသားတွေ ဆတ်ကနဲ့တုန်သွားရှာသည်။ ဘခက်က သူမခေါင်းကိုမော့စေကာ နှုတ်ခမ်းခြင်းတေ့လျှက် အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေပေးပစ်လိုက်တော့ သူမလက်တွေက ခပ်တင်းတင်းလေး ပြန်ဖက်ထားလေသည်။
“ အွင်းး အင်းး ပြွတ် ပြွတ်”
ဝိုင်အရှိန်နဲ့ ရီဝေဝေ ဖြစ်နေတဲ့ကောင်မလေးက ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ လျှာကို လိုက်ဖမ်းနေလေသည်။ အနမ်းတွေကို တဆင့်တိုးကာ နို့အုံ လုံးလုံးလေးကို ငုံစို့လိုက်ချိန်မှာတော့ ကောင်မလေးခမျာ ထွန့်ထွန့် လူးသွားရှာလေပြီ။ နို့တွေကို စို့ရင်း တင်းရင်းကောက်ကားနေတဲ့ တင်ပါးအစုံကို ဖြစ်ညှစ်နေမိပြန်သည်။
ရေပန်းမွှားမွှားအောက်မှာ တဏှာရမ္မက်စိတ်တွေ တရိပ်ရိပ် ထကြွလာရခြေပြီ။ နို့အစုံကို ဘယ်ညာစို့ရင်း အားရမှ ကောင်မလေးကို အသာဆွဲကာ အဖုံးပိတ်ထားတဲ့ ဘိုထိုင်ကမုတ်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို တချက်စုပ်ယူလိုက်ပြီး သူမရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။
ပြည့်ဖောင်းတဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ဘေးဖက်ဆီ ကားထုတ်လိုက်တော့ အမွှေးမည်းမည်းလေးတွေကို မြင်လိုက်ရပြီ။ အမွှေးတွေကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဖယ်လိုက်တော့ ပန်းဆီရောင် နှုတ်ခမ်းသားလေး တွေက အဖတ်ကလေး ၂ ခုကို ထိကပ်နေသည်။ ဒီကောင်မလေး လိင်ဆက်ဆံမှု့ အကြိမ်ရေ အတော်နည်းသေးသည်လို့တောင် စိတ်ထဲက တွေးမိနေသေးသည်။ ရေတွေ ဆိုနေတဲ့ အမွှေးတွေကို ဖယ်ရင်း အဖုတ်ကလေးထဲကို လျှာပစ်သွင်းလိုက်သည်။
“ အို အမေ့ ရှီး အ ကို ဘာ လုပ် ရှီး အဟီးးး ”
အဖုတ်ရဲ့ အတွင်းသားတွေကို လျှာနဲ့ ထိုးမွှေပေးတဲ့ဒါဏ်ကို ကောင်မလေး ခံနိုင်ရည် ရှိပုံမရပေ။ ဖင်ကြွတက်လာသည်အထိ ဖြစ်လာရသည်။ သေချာတယ် ဒီကလေးမ ဘာဂျာအပေးမခံရဖူးသေးပေ။
ထိုအတွေးစဉ်းစားမိကာမှ လျှာက အလိုလိုကို အရသာတွေ့နေလေပြီ။ ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်တဲ့ လျှာအစွမ်းအောက်မှာ သူမအဖုတ်လေးလဲ ရွှဲရွှဲစိုနေရလေပြီ။ အစေ့လေးကို လျှာနဲ့ ဝိုက်စုပ်လိုက်ချိန်မှာတော့ သူမအနေနဲ့ မခံစားနိုင်တော့သည့်အလား တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ပီးသွားရရှာသည်။ ကောင်မလေး ပီးသွားမှ သူမကို အသာပွေ့ထူကာ ရေပြန်ချိုးပေးလိုက်သည်။
သူမကတော့ရှက်အမ်းအမ်းနဲ့ အတင်းလိုက်ဖက်ထားတော့သည်။ ကုတင်ရှိရာ ခေါ်လာတော့ ခေါင်းလေးငုံကာ ရင်ဘတ်လေးပိုက်ပြီး လိုက်လာရှာသည်။ မွှေးပွတဘက်နဲ့ ဖွဖွသုတ်ပေးတော့ သူမမျက်နှာလေးက နီမြန်းနေရှာသေးသည်။ အင်းး သူမလေး ရှက်နေရှာမှာပေါ့ ။ ကုတင်ပေါ်မှာအတူလှဲရင် သူမကို ဖက်ထားကာ သူမမျက်နှာကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်မိတော့ သူမ မနေတတ်ပြန်။
“ ဘာကြည့်နေတာလဲ အကိုရယ် အထွေးမနေတတ်တော့ဘူး ”
အော် အထွေးတဲ့လား ခလေးမရယ် ဟင်း ဟင်း။
“ အထွေးကို ချစ်လို့ပေါ့ကွာ ”
“ ဟင်း အပိုတွေပါ အကိုရယ် အထွေးကို ချစ်တယ်ဆိုပြီး ဘာတွေလုပ်တာမှန်းလဲ မသိဘူး ”
“ အင် ဒါဆို အထွေးက အကိုလုပ်ပေးတာ မကြို က်ဘူး ပေါ့ ”
“ အာ အကိုနော် ဘာဒေလာမေးနေလဲမသိဘူး ”
“ ဖြေလေ အထွေးရဲ့ အကိုလုပ်ပေးတာ မကြို က်ဘူးလား ”
“ အာကွာ ငိုချင်လာပြီ ဘာတွေမေးနေတာလဲဆို ”
ဘခက်ကတော့ စကားလဲပြောရင်း သူမရဲ့နို့တွေကို ပွတ်သပ်ဆော့ကစားပေးနေလိုက်သည်။
“ အာ အကိုရာ ယားတယ်ဗျ ဟင်းး ဟင်းးး အို အကို့ ”
ဘခက် သူမနို့တွေကို စို့ရင်း အဖုတ်လေးကို လက်ခလယ်နဲ့ ကလိပေးလိုက်သည်။
“ အို ဗျာ ဟင့် ဟင့် အကို ”
သူမအဖုတ်လေးက အရည်ချွဲချွဲလေးတွေ စိုလာပြန်ခြေပြီ။ ကောင်မလေးရဲ့လက်တဖက်ကို အသာဆွဲယူက လိင်တန်ပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့
“ အို အကို ဟင့် မာမာကြီး ရှီးးး အို့ အ ကို အမေ့ ရှီးး”
အစေ့လေးကို လက်နဲ့ဖိကာ မွှေပေးလိုက်တော့ သူမလက်က လိင်တန်ကိုတင်းနေအောင် ညှစ်ထားတော့သည်။ မရတော့။ မနေနိုင်တော့ပါ။ ဘခက်ရဲ့ စပါးအုံးမြွေကြီးက ခိုအောင်းစရာ တွင်း လိုအပ်နေလေပြီ။ ဘခက်လဲ သူမအပေါ်အုပ်မိုးကာ လိင်တန်ကို အဖုတ်ဝမှာတေ့လိုက်သည်။
“ ဟင့် အကို ဖြည်းဖြည်းနော် ဟင့် ”
အကြမ်းပတမ်းလုပ်တဲ့အကျင့်ဟာ ဘခက်မှာ မရှိရိုး အမှန်ပါ။ ဖြည်းဖြည်းချင်းနဲ့ တရစ်ချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတော့ ခေါင်းဝင်ကိုယ်ဆန့် ဆိုသလို လိင်တန် အရင်းထိ သွပ်သွင်းမိတော့သည်။
စေးပိုင်ကြပ်ထုပ်နေတဲ့ အဖုတ်ကလေးကြောင့် အရသာရှိလိုက်ပုံများ ပြောပြဖို့တောင် မဖြစ်နိုင်အောင်ပါပဲ။ ကောင်မလေးကလဲ အံလေးကြိတ်ကာ ဇွဲနဘဲ ကောင်းလှပါသည်။ အဖုတ်လေးက တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေတဲ့ အရည်များကြောင့် အသွင်းအထုတ်ကို ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေးကနေ မှန်မှန်လေး အဆင့်ကို မြှင့်တင်နိုင်ခဲ့သည်။
“ အင့် အင့် ကောင်းလား အထွေး ”
“ အဟင့် ကောင်း ဟင့် ကောင်းတယ်အကိုရယ် ဟင့် ”
အချစ်ဆိုတာမပါသော်ငြား ယုယမှု့တွေ ထုံမွှန်းထားတဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှု့ကြောင့် သူမလဲ အရသာတွေ့နေမှာပါ။ အားပြု ထောက်ထားတဲ့ ဘခက်ရဲ့ လက်မောင်းတွေကို လက်သည်းမြုတ်မတတ် ကုတ်ထားရင်း ဖင်ကြီးကြွကာကြွကာနဲ့ တဆတ်ဆတ် တုန်သွားပြန်ပါတယ်။ သူမ နောက်တကြိမ်ပြီးသွားပြန်ပြီပေါ့။ ကောင်မလေးပြီးသွားပြီဆိုတဲ့အသိနဲ့ အသာငြိမ်ပေးလိုက်တော့ သူမက ဖင်လေးကြွကြွပေးပြန်သည်။
( စကားချပ် – တချို့မိန်းခလေးတွေက တကြိမ်ပီးသွားရင် နောက်ထပ် ဆက်ဆံလိုစိတ်မရှိတော့ပါ ။ တချို့ကျ တကြိမ်ပြီးသွားတဲ့နောက် နောက်တကြိမ်အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်နေကြတတ်သည် ကြုံ ဖူးသည်ကို ဖေါက်သည်ချခြင်းသာ ဖြစ်ပါသည် )
အဆင်သင့်ဖြစ်နေတဲ့ ကောင်မလေးအတွက် ဘခက် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ခပ်စိပ်စိပ်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ အဖုတ်လေးထဲက လိင်တန်ကို ဖိညှစ်နေတော့သည်။ လှို င်းကလေးများသဖွယ် တလိပ်လိပ် ညှစ်နေသော အရသာကြောင့် ဘခက်လဲ စိတ်တွေမထိမ်းနိုင်တော့ပါ။
“ အင့် အင့် ရှီးး အမေ့ အူးး အားးးး ”
ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်အားနဲ့အတူ သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေ ပန်းထုတ်လိုက်သလို သူမလဲ နောက်တကြိမ် ထပ်ပီးကာ ကော့လန်သွားရတော့သည်။ဘခက် တရေးနိုးတော့ သူ့ရဲ့ဘယ်ဖက်လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းလေးတင်ကာ နှစ်နှစ်ခြို က်ခြို က် အိပ်မောကျနေသော ကောင်မလေးကို တွေ့ရလေသည်။
အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ မျက်နှာလှလှလေးက ချစ်စရာလေးပင်။ ထူလွှလွှ နှုတ်ခမ်းအစုံက အနမ်းတွေကို လက်ခံဖို့ အသင့်ဖြစ်နေတဲ့ပုံစံ။ စောင်အောက်က ကိုယ်လုံးလေးကို လက်နဲ့ဖွဖွပွတ်ရင်း တင်းရင်းနေတဲ့ တင်သားတွေအရောက်မှာ လက်နဲ့ ဖြစ်ညှစ်လိုက်မိတယ်။
“ အင်းးး ဟင်းး ”
အအိပ်ဆတ်ပုံရတဲ့ ကောင်မလေး လူးလွန့်လာတော့သည်။ တင်ပါးအနောက်ကနေ အကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်ခလယ်ကိုထိုးထဲ့ကာ စအိုဝလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ … …
“ အိ အင့် ဟင့် ”
ဖင်လေး ဆတ်ကနဲ့ ကော့သွားကာ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ တုန်နေလေတော့သည်။ သူမ မျက်လုံးအစုံကတော့ ပိတ်ထားဆဲပင်။ ဘခက်က သူမ နဖူးလေးကို ဖွဖွ နမ်းရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကို ငုံနမ်းပစ်လိုက်လေသည်။
“ အင်း ပြွတ် ပြွတ် အွင်းး ပြွတ် အု အု ပြွတ် ပြွတ် ”
တရေးနိုးစ ငံကျိကျိ အရသာနဲ့ လျှာစိုစိုလေး အရသာကို မက်မက်သက်သက်ကို ခံစားပစ်လိုက်လေသည်။ ကောင်မလေးကလဲ ဘခက်ကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားကာ တုံ့ပြန်အနမ်းများပင် ပြန်လည်ပေးလာချေ ပြီ။ အနမ်းရှည်ကြီး ကျဲ နေပေမယ့် ဘခက်လက်တွေက အငြိမ်မနေပါ။ အကြိမ်ကြိမ် ပွဲတိုးထားတဲ့ အတွေ့အကြုံ အရ စအိုဝလေးကိုတလှည့် အစေ့လေးကို တလှည့် ပွတ်သပ်ပေးနေတော့သည်။
“ အု ဟု ပြွတ် အင်း ပြွတ် ပြွတ် အူးး ဟူးး ပြွတ် ”
နှုတ်ခမ်းကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် အနမ်းခံနေရတော့ အော်ညည်းသံတွေက မပီမသ ဗလုံးဗထွေး သာ ။ ပိပိလေးထဲကလဲ အရည်ချွဲ ချွဲ လေးများ စိမ့်ထွက်နေလေပြီ။
ဘခက် သူမကို ဘေးတစောင်းအနေအထားကနေ ပင်လက်အနေအထားကိုပြောင်းယူလိုက်သည်။ နောက် လုံးတင်း ကော့လန်နေတဲ့ နို့အစုံကို အငမ်းမရ စို့ပါတော့သည်။ အောက်ဖက်က တိုက်စစ်အဖြစ် လက်ခလယ်ကလဲ သူမရဲ့ အစေ့လေးကို ဖိကာ ပွတ်ပေးနေသေးသည်။
စစ်မျက်နှာ ၂ ဖက်ဖွင့်ထားတာတောင် အားမရသေးသည့်အလား အဖုတ်လေးထဲက စီးကျလာတဲ့ အရည်လေးတွေနဲ့ စအိုဝကို တချက်တချက် ကလိလိုက်သေးသည်။ ကောင်မလေး ခမျာမှာတော့ ဘယ်တိုက်စစ်ကို ခုခံရမယ် မသိအောင်ကို အလူးအလိမ့် ခံနေရတော့သည်။ ဘခက်စိတ်ထဲမှာ ကောင်မလေးကို နောက်ပေါက်ဖွင့်ချင်လာမိသည်။ ဘခက်က လိုချင်တာကို ရအောင်လုပ်တတ်သူ ပဲလေ။
ကောင်မလေး အဖုတ်လေးထဲ လက်ခလယ်ကို ဖြည်းဖြည်းထည့်တော့ ခေါင်းလေးမော့ကာ အံကြိတ်ထားရှာသည်။ သတ္တိ ခဲမလေးပင်။ လက်ခလယ် တချောင်းလုံးဝင်မှ ဂျီစပေါ့ နေရာကို လက်ထိပ်နဲ့ စမ်းကာ ဖိပွတ်ပေးလိုက်တော့ ကောင်မလေးခမျာ ငါးရံပြာလူး ဆတ်ဆတ်ခါနေလေတော့သည်။ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကလဲ လက်ခလယ်ကို အတင်းညှစ်ထားလေသည်။ ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေဆိုတာများ အောက်က အိပ်ယာခင်းကိုပင် စိုစိုရွှဲနေလေပြီ။
“ အဟင့် ရှီး ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဟင့် အမေ့ အိုးးးး ရှီးး ဟီးးးး အ … ကို … ဟင့် မနေ … တတ် တော့ ရှီးးး ”
ကောင်မလေးခမျာ ဖင်ကို အိပ်ယာပေါ်က ကြွတက်လာသည်အထိ တဆတ်ဆတ် ကော့ပေးနေတော့သည်။ ထိုစဉ် ဘခက်က လက်ကို ရုတ်တရက်ထုတ်ကာ ရပ်ပစ်လိုက်တော့ ကောင်မလေးဖင်ကြီး အိပ်ယာထက်ပေါ် ဘုန်းကနဲ့ ပြန်ကျသွားရသည်။ ဆီးခုံလေးဆို တဇတ်ဇတ် ခုန်နေတော့သည်။
“ အင့် ဟင့် … ဘာလို့ ရပ်လိုက်တာလဲလို့ ဟင့် ဟင့် ”
ကောင်မလေးအသံက မချင့်မရဲ ဖြစ်နေသောအသံ။ အင်းလေ ။ သူမ မလွန်ဘူးလေ ။ ပြီးကာနီး အရမ်းကောင်းနေချိန်မှာ ဆန့်တငံငံ ဖြစ်သွားရတာကိုး။
“ ဒီထက် ပိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးမလို့လေကွာ အထွေးလေး မခံစားချင်ဘူးလား ”
“ ဟင့် … ဟင့် တကယ်လား ဟင် အာ့ဆို အကို့သဘော ပဲ ”
“ အကို လုပ်ပေးတာကို ငြိမ်ငြိမ်လေးခံ အကိုပြောတဲ့အတိုင်း လိုက်လုပ်ရင် အထွေးလေး ထူးခြားတဲ့ အရသာတွေ ရစေရမယ် သိလား ”
ဘခက်က အနောက်ပေါက်ရဖို့ ကြုံးသွင်း နေတာပါ။ ကောင်မလေးကတော့ ဘခက်ပြောသမျှ နားထောင်ဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပြီလေ။ဒါနဲ့ ဘခက်လဲ ခရီးဆောင်အိတ်ထဲမှာ အမြဲဆောင်ထားတဲ့ အဖော်ဂျယ်လ် ဗူး ကို ထုတ်ယူလိုက်တော့သည်။ နောက် ကောင်မလေးပေါင်ကြားကို ခေါင်းတိုးဝင်ကာ အဖုတ်နဲ့ ဖင်ဝကို လျှာဖျားနဲ့ တလှည့်ဆီ ကလိလေတော့သည်။ အစေ့လေးကို လျှာနဲ့ ကစားပေးနေချိန်မှာ ဖင်ပေါက်လေးထဲကို လက်ခလယ်နဲ့ ဖွဖွလေး ထိုးပေးသည်။ နောက် ဂျယ်ကိုညှစ်ကာ ဖင်ဝလေးထဲ ဝင်အောင် ထည့်တော့သည်။
“ အင့် အဟင့် ဘာကြီးလဲဟင့် ဟင့် အီး ဟီး ”
“ စိတ်ကိုလျော့ အကြောတွေလျော့ထား အထွေး ”
“ အီးး ရှီးး ဟုတ် ”
ဘခက်လဲ အစေ့ကို သေချာလေး စုပ်ပေးကာ ဖင်ဝကို အပီအပြင်ချဲ့လေတော့သည်။ လက်ခလယ် လက် ၂ ဆစ်ခန့် ဝင်ချိန်မှာတော့ အစေ့လေး စုပ်ပေးတာကို ရပ်ကာ ကောင်မလေး ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်နေရာ ယူလိုက်တော့သည်။ လက်ဖဝါးထဲကို အဖော်ဂျ ယ်လ် အတော်များများ ညှစ်ထည့်ကာ လိင်တန် တချောင်းလုံးကို နှံစပ်အောင် သုတ်လူးလိုက်လေသည်။
“ အထွေးလေး စိတ်ကိုလျော့ထားနော် အကို ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ် သိလား ”
အခုအချိန်မှာ ဘခက်ပြောသမျှ လိုက်နာနိုင်လောက်အောင် သူမမှာ ကာမအဆိပ်တွေ တက်နေလေပြီလေ။ ဘခက်က သူမတင်ပါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးတလုံးထိုးထည့်လိုက်တော့ ဖင်ပေါက်လေးက အသင့်အနေအထားလို ကော့တက်နေတော့သည်။
သူမရဲ့ ပေါင် ၂ လုံးကို သူမလက်နဲ့ ပြန်ဆွဲခိုင်းထားတော့ ဖင်ပေါက်လေးက လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကို အလိုးခံဖို့ ဖိတ်ခေါ်နေသယောင်ပင်။ ဂျယ်တွေ အရည်တွေနဲ့ စိုလူးနေတဲ့ စအိုဝထိပ်လေးကို လိင်တံဒစ်နဲ့ တေ့ထောက်လိုက်တော့သည်။ နောက် အစေ့လေးကို လက်မဖြင့် ဖိပွတ်ကာ မွှေနှောက်ကစားပေးလိုက်တော့ ကောင်မလေး ဆတ်ဆတ်ခါအောင် ဖြစ်နေရလေပြီ။ ထိုအခါမှ ဘခက်က လိင်တံကို စအိုဝထဲ တရစ်ခြင်း သွင်းလေတော့သည်။
“ အီးး ရှီးးး အူးဟူးးးး အာ့ ဟ ဟ ”
ကောင်မလေးခမျာ ဖင်ထဲကို လီးကြီးဝင်လာတာ နင့်နေအောင်ခံစားနေရသလို အစေ့ကိုလဲ ပယ်ပယ် နယ်နယ်အဆွခံရတော့ အရမ်းထူးခြားတဲ့ အရသာကို ခံစားရရှာမှာပါ။ ပွစိပွစိ ညှစ်နေတဲ့ကြားကကို လီးကြီးတဆုံး ဝင်ရောက်သွားတာပါ။ ကောင်မလေး မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ ရမ္မက်ဇောတွေနဲ့ နီမြန်းနေလေသည်။
ဂျယ်လ်ရဲ့အစွမ်းနဲ့ အဖုတ်လေးထဲက စီးကျတဲ့ အရည်တွေက ဖင်ထဲဝင်ချည် ထွက်ချည် လုပ်နေတဲ့ လီးတံကို အကူအညီပေးကြလေသည်။ ဘခက်က ခါးကို မတ်မတ်ထားရင်း တချက်ချင်း ပုံမှန်အားလေးနဲ့ ဆောင့်ပေးနေသည်။ စအိုကြွက်သားတွေရဲ့ ညှစ်အားကြောင့် လီးတချောင်းလုံး အရသာတွေ့နေရတော့သည်။
“ အီးးး ရှီးး အကို ပွတ် ဆောင့် ပေး အင့် ဟင့် ဟင့် အားးးး အရမ်း ……ကောင်း … … ပွတ် … ဟင့် … … ဆောင့် … ဟင့် အမေရေ့ … …ဟင့် ”
ကောင်မလေးခမျာ အရသာ ၂ ခုကို တပြို င်နက် ခံစားနေရတော့ ပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းချင်နေရှာပြီလေ။ဒီတခါတော့ အတော်ကို ခံစားရ ရှာပုံရသည်။ ခါးလေးများပင် ကော့တက်လာရaလသည်။
“ အမေရေ့… … ရှီးးး … ဟီးးး အမလေး …လေး ဟူးးး အီးးးး ပြီးတော့မယ် ဟင့် ပွတ် … …ဆောင့် … …ဆောင့် ”
အံကိုကြိတ်ကာ ပြောနေတဲ့လေသံကြောင့် ဘခက်မှာ အစေ့ကိုပွတ်တာရော ဖင်ကိုလိုးနေတာကိုပါ အရှိန်တင်လိုက်တော့သည်။ မကြာပါ ၁၀ ချက်လောက် ဆောင့်ချိန်မှာ အဖုတ်ထဲက အရည်များစိမ့်ကျလာကာ ခါးလေးကော့ကာကော့ကာနဲ့ တဇတ်ဇတ်တုန်ရင်း ကောင်မလေး ပီးသွားတော့လေသည်။
ဘခက်ကိုယ်တိုင်လဲ ကောင်းလွန်းတဲ့ အရသာကြောင့် ဆက်လက်ထိမ်းထားနိုင်စွမ်း မရှိတော့ပဲ ဖင်ထဲသို့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ကာ လက်ကားယား ခြေကားယား ပုံစံဖြင့် ကောင်မလေးကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ရက်သားလေး ကျသွားရပါတော့သည်။
* * *နေ့တိုင်းးးး စာအုပ်တွေ နေ့စဉ်ဖတ်ပါတယ် ဟာသတွေ ကြည့်နေခဲ့သော်လည်း ၁၅ မိနစ်ကျော်ရင် အလိုလို လွမ်းလာတယ် * * *
ရုတ်တရက်ထမြည်တဲ့ ဖုန်းသံကြောင့် ဘခက်အိပ်မှုန်စုံမွှားနဲ့ ဖုန်းကိုင်လိုက်မိသည်။
“ ဟလို ”
“ ဟလို ကိုဘခက်လား ”
“ အာ ဟုတ်တယ်အကို အကိုရောက်ပြီလား ”
တဖက်က ဖုန်းက ဘခက် ဒီနေ့တွေ့ဖို့ ချိန်းထားသူပါ ။
“ ဟုတ်ကဲ့ ကျနော် ရောက်ကာနီးပီအကို ”
“ ဟုတ်ပြီ ကျနော် ခနနေ ထွက်ခဲ့ပါ့မယ် ”
“ ဟုတ်အကို ဒါပဲနော ”
ဖုန်းချသွားမှ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၈ နာရီတောင် ထိုးနေပြီပဲ။ အဲ ဟိုကောင်မလေးရော … သတိရလို့ ရှာမိတော့ အခန်းထဲမှာ ရှိမနေတော့။ သူမရဲ့အသုံးအဆောင် အဝတ်အစားတွေလဲ မရှိတော့ဘူးဆိုတော့ မနက်စောစော ဘူတာဆင်းသွားတယ် ထင်ပါ့။ ညက ၂ နာရီလောက်ထိ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ ချစ်ပွဲဝင်ခဲ့တာမို့ မနက်ကျ မထနိုင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ အတော် ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ကောင်မလေး။ အမြဲသတိတရရှိနေမယ့် ကောင်မလေးပါ ။ ။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
