Sunday, March 23, 2014

တူလေးရဲ့ ၁၈ နှစ်ပြည့် မွေးနေ့ (စ/ဆုံး)

တူလေးရဲ့ ၁၈ နှစ်ပြည့် မွေးနေ့ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – လေပြေအေးအေး

အင်းစက် ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

ကျွန်မအနေနဲ့ ဒီအကြောင်းကို ချမရေးသင့်ဘူး။ ဒါကိုဖတ်ပြီး အကြောင်းသိတဲ့သူတွေ ပြောလိုက်ရင် ကျွန်မ ဒုက္ခရောက်ပြီ။ ဒါပေမဲ့ အတွေးထဲမှာ ဒီအကြောင်းက အမြဲရောက်နေတော့ ရင်ဖွင့်လိုက်မှ အဆင်ပြေမှာ။ ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့သူ တစ်ယောက်ယောက်ကို ရင်ဖွင့်ဖို့ကလည်း အဆင်မပြေဘူး။ ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်မ ဒီမှာရေးပြီး ရင်ဖွင့်လိုက်ပါတော့တယ်။

ကျွန်မနာမည် မြတ်နိုးအေး လို့ပဲ ဆိုကြပါစို့။ အသက်က ၃၅ နှစ်ရှိပြီ။ ကျွန်မ အသက် ၂၇ မှာ ကျွန်မချစ်သူ ကိုဇာနည်နဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တယ်။ သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါ ဆိုသလို ကြီးပြင်းလာတဲ့ အိမ်ကနေ မိုင် ၃၀ လောက်ဝေးတဲ့ ကိုဇာနည့်အိမ်ကို ပြောင်းခဲ့ရပါတယ်။ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး တက်ညီလက်ညီနဲ့ ဝင်ငွေရှိတော့ အဆင်ပြေပါတယ်။ တိုက်ခန်းလေးနဲ့ ကားအဟောင်းလေး တစ်စီးနဲ့ပေါ့။ ပိတ်ရက်ဆို ပျော်ပျော်ပါးပါး စားသောက် ရုပ်ရှင်ကြည့် နေနိုင်ပါတယ်။ လိင်ဆက်ဆံတာနဲ့လည်း အပေးအယူမျှခဲ့တယ်။

နှစ်နည်းနည်းကြာတော့ ကျွန်မ ကိုယ်ဝန်ရှိလာတယ်။ သမီးလေး မေသူကို မွေးတယ်။ ကလေးရခါစကတော့ နှစ်ယောက်သား ပျော်မဆုံးပါပဲ။ သမီးလေးကိုလည်း တုန်နေအောင်ကို ချစ်လိုက်တာ။ ကြာလာတော့ ကလေးအတွက် ဗာဟီရက များလာတယ်။ အိမ်အကူလည်း မငှားနိုင်တာကြောင့် ကျွန်မအလုပ်ထွက်လိုက်ရတယ်။ အိမ်ရဲ့ ဝင်ငွေက ကိုဇာနည်တစ်ယောက်တည်း အပေါ်ပဲ မှီခိုနေရတယ်။ သိပ်မကြာဘူး သူလည်း အလုပ်က ထွက်လိုက်ရတယ်။

ကလေးရဲ့ ကိစ္စအဝဝဟာ ကျွန်မပဲ တာဝန်ယူနေရတော့ အိမ်ထောင်ရေးကလည်း အဆင်မပြေဘူး။ ကျွန်မ ကိုယ်ဝန်ရှိစကတည်းက ကိုဇာနည် ဖောက်ပြန်နေတာလည်း ကျွန်မသိလိုက်ရတယ်။ ကျွန်မတို့ အကြီးအကျယ် ရန်ဖြစ်ကြတယ်။ ခဏ ခဏရန်ဖြစ်ပြီး နှစ်ဦးသဘောတူ ကွာရှင်းလိုက်ကြတယ်။ သမီးလေး မေသူကိုတော့ တလှည့်စီ ထိန်းကြဖို့ ဆုံးဖြတ်ကြတယ်။

အခုဆို ကွာရှင်းထားတာ ၃ နှစ်ရှိပြီ။ ကျွန်မလည်း အလုပ်သစ်ရှာပြီး မိဘတွေ အိမ်နားမှာ တိုက်ခန်းလေး တစ်ခန်းငှားနေနေတယ်။ ကျွန်မအစ်မ လဲ့ရည်တို့ မိသားစုက ကျွန်မနဲ့ နှစ်လမ်းကျော်မှာနေတယ်။ ကျွန်မအစ်ကို ကိုစည်သူက တစ်မိုင်လောက်ဝေးတဲ့နေရာမှာပါ။ သမီးလေး မေသူကို ကျွန်မ အလုပ်သွားရင် ကျောင်းကို ပို့တယ်။ သမီးနေမကောင်းလို့ ကျောင်းမသွားနိုင်ရင် မလဲ့ရည်တို့အိမ်ကို ပို့ထားတယ်။ မလဲ့ရည်သား ကျွန်မတူလေး စည်သူကလည်း သမီးလေးကို ကူထိန်းပေးတယ်။

ငါးနှစ်သမီးလေးရှိတဲ့ တခုလပ် ကျွန်မအတွက် လိင်ဆက်ဆံရေးကတော့ အဆုံးသတ်မသွားပါဘူး။ ကျွန်မလည်း ရမက်ဆန္ဒရှိတော့ ကိုယ့်ဟာကို အာသာဖြေဖို့ vibrator နဲ့ ယောကျ်ားအင်္ဂါအတု ဝယ်ထားတယ်။ တခါတခါလည်း One night stand နဲ့ပဲ ရမက်မီးကို ငြိမ်းတယ်။ ဒီနောက်ပိုင်း တစ်နှစ်အတွင်းမှာ ကျွန်မရဲ့ ရမက်ဆန္ဒတွေ ပိုကြီးပြင်းလာသလိုပဲ။

ကျွန်မတူလေး စည်သူကတော့ ကျွန်မ ညဘက်အပြင်သွားရင် မေသူလေးကို ထိန်းပေးရှာတယ်။ ဆယ်တန်းအောင်ပြီးစ စည်သူဟာ ကလေးထိန်းရုံမကပါဘူး။ ကျွန်မရဲ့ တခြားကိစ္စတွေလည်း ကူညီပေးပါတယ်။ ဥပမာ ကျွန်မအခန်းရဲ့ မီတာခ၊ ရေဖိုး၊ စည်ပင်ခွန်ဆောင်တာတွေက အစပေါ့။ သူ့အမေ မလဲ့ရည် ခိုင်းလို့ သူလုပ်ပေးတယ်လို့ ပထမ ကျွန်မထင်မိခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူက ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ပဲ လုပ်ပေးနေတာပါ။

စည်သူက အရပ်မြင့်မြင့် ရုပ်ကဖြောင့်ဖြောင့် သူ့အဖေနဲ့ တူတယ်။ မျက်လုံးက ကျွန်မနဲ့ သူအမေလို စူးရှရှ မျက်လုံးမျိုးပါ။ Gym လည်း ပုံမှန်ဆော့တော့ ကြွက်သား အမြောင်းမြောင်းနဲ့ပါ။ ကျွန်မ စည်သူ့ကို စိတ်ဝင်စားလာတယ်ဆိုတာ ကျွန်မကိုယ် ကျွန်မသတိထားမိပါတယ်။

တခါသား ကျွန်မ မလဲ့ရည်အိမ် သွားလည်တုန်း မလဲ့ရည်နဲ့ သူ့အမျိုးသား ကိုကံထွေးတို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်ပွဲဝင်နေတာ အမှတ်မထင် တွေ့ခဲ့ရတယ်။ ကိုကံထွေးရဲ့ လိင်တံဟာ စံချိန်မီပါပဲ။ ကျွန်မ စည်သူဟာ အဖေတူသားများ ဖြစ်နေမလား ရင်ခုန်မိတယ်။ အဲဒီကစပြီး စည်သူကို စွဲလမ်းမိပါတော့တယ်။ အိပ်ရာပေါ်မှာ စည်သူ့ကို တွေးပြီး ယောက်ျားတန်ဆာအတုနဲ့ အာသာဖြေမိတယ်။ အဒေါ်အများစုဟာ သူတို့ တူတွေအပေါ် အဲလိုသဘောထားရှိချင်မှ ရှိပါလိမ့်မယ်။ ရှိရင်တောင် အနည်းစုပဲ ရှိမှာပါ။ ကျွန်မကတော့ လူနည်းစုထဲက တစ်ယောက်ပေါ့။

မတော်တဆ ဒါမှမဟုတ် သတိလက်လွတ်ဖြစ်ပြီး လိင်ဆက်ဆံ ဖြစ်တာ ဒါမှမဟုတ် စည်သူက ကျွန်မကို စပြီး မြှူဆွယ်တဲ့ ပုံမျိုးဖြစ်အောင် လုပ်ဖို့စဉ်းစားမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒါတွေ တကယ် ဖြစ်မလာခဲ့ပါဘူး။ အဲလိုနေရင်းနဲ့ပဲ စည်သူရဲ့ ၁၈ နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။ သမီးလေး မေသူကို သူ့အဖေက လာခေါ်သွားပါတယ်။ အိမ်မှာ ကျွန်မတစ်ယောက်တည်းပေါ့။ ဒါနဲ့ စည်သူ့နဲ့ လိင်ဆက်ဆံလို့ရအောင် အကြံထုတ်လိုက်တယ်။

ကျွန်မ အစ်မလဲ့ရည်ဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ ချိန်းထားတဲ့ ကိစ္စရှိလို့ စည်သူ့မွေးနေ့ကို မလာနိုင်တဲ့အကြောင်း မွေးနေ့လက်ဆောင်တော့ အိမ်မှာ အဆင်သင့်ရှိပြီး လာယူလို့ရတဲ့အကြောင်း ပြောလိုက်တယ်။ စည်သူကိုလည်း ချိန်းထားတဲ့ ကိစ္စကို ပုံပြင်ဆင်ပြီး ပြောလိုက်တော့ သူလည်း ကျွန်မ မလာနိုင်တာကို လက်ခံသွားတယ်။ လက်ဆောင်တော့ လာယူမယ်တဲ့။

အဲဒီနောက် ကျွန်မ စပြီး ပြင်ဆင်ပါတော့တယ်။ ဆီးခုံနဲ့ ကျွန်မ မိန်းမကိုယ်မှာ ရှိတဲ့အမွှေးတွေကို ကပ်ကြေးနဲ့ အရင်ပါးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဆပ်ပြာရည်သုတ်ပြီး ပြောင်အောင် ရိတ်တယ်။ pH care နဲ့ မိန်းမကိုယ်ကို သေချာဆေးတယ်။ ဖင်ကြားပါမကျန် ဆပ်ပြာတိုက်လိုက်တယ်။ အချိန်ပေးပြီး ရေသေချာချိုးလိုက်တယ်။

ရေချိုးပြီးတော့ အခန်းကို ပြန်လာတယ်။ မှန်ရှေ့မှာ ဝတ်လစ်စလစ် ရပ်ပြီး ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြန်ကြည့်တယ်။ ကောက်ကြောင်းတွေက လှပနေဆဲပဲ။ ကျွန်မအရပ်က ငါးပေငါးလက်မရှိတယ်။ ဆံပင်က ကျောအလယ်လောက်ထိ။ ငါ ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေတုန်းပါပဲ ကိုယ့်ဟာကို တွေးပြီး ပြုံးမိတယ်။

ရင်သားတွေကလည်း ပုရိသတို့အကြိုက်။ နို့သီးခေါင်းနဲ့ ပတ်လည်က နည်းနည်းအညိုဘက် သန်းနေပြီ။ အသားဖြူတော့ sexy ဖြစ်အောင် အနက်ရောင် push up bra ဝတ်လိုက်တယ်။ Size က 32 e ပါ။ bra နဲ့လိုက်အောင် ပင်တီကိုလည်း အနက်ရောင် ပိုးသား thong လေးဝတ်လိုက်တယ်။ bra က ကျွန်မရင်သားတွေ ပင့်တင်ပေးထားပြီး အကွဲကြောင်းလေးလည်း ပေါ်နေတယ်။

အသားကပ် stocking အနက်လေး ဝတ်ရင်ကောင်းမလား စဉ်းစားတယ်။ ဒါပေမဲ့ စည်သူတို့အရွယ်ကောင်လေးတွေကို stocking က ဆွဲဆောင်နိုင်ပါ့မလား တွေးမိတာနဲ့ မဝတ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ stocking အစား ဒူးလောက်ရှိတဲ့ အညိုရင့်ရင့် skirt ကိုရွေးတယ်။ Skirt ရဲ့ ဘေးနှစ်ဖက်ကို တင်ပါးအလယ်လောက်ထိ ခွဲထားတယ်။ အပေါ်ပိုင်းကိုတော့ အညိုရောင်အင်္ကျီပဲ ဝတ်လိုက်တယ်။ မင်းဟာ အလှနတ်သမီးပဲ ကိုယ့်ဟာကို ရေရွတ်တယ်။

မိတ်ကပ်လိမ်းပြီးတော့ ကျွန်မဟာ ကမ္ဘာပေါ်မှာ sexy အကျဆုံး မိန်းမတစ်ယောက်လို့ ယုံကြည်ထားလိုက်တယ်။ ရေမွှေးနံ့ ပြင်းပြင်းလည်း ဆွတ်ထားတယ်။

နာရီဝက်လောက်နေတော့ စည်သူ ရောက်လာတယ်။ တိုက်ခန်းတံခါးဖွင့်ပေးပြီး ဧည့်ခန်းကို ခေါ်သွားလိုက်တယ်။ သူပါးကို ဖွဖွလေးနမ်းပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ်။ အရင်ကလည်း ဖက်လိုက် နမ်းလိုက် လုပ်နေကြပါပဲ။ အခုက နည်းနည်းကြာကြာ ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားတယ်။ ကျွန်မ ဆွတ်ထားတဲ့ ရေမွှေးနံ့ရအောင်ရယ် ကျွန်မရင်သားတွေနဲ့ သူ့ရင်အုပ်ကျယ်ကြီး ထိကပ်နေအောင်ရယ်ပေါ့။

“ မွေးနေ့ရှင်လေး လာပါဦး ဒီနေ့ ဘယ်လိုလဲ”

ဖက်ထားရာက လွှတ်ပြီး နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာပေါ် ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။

“ အဆင်ပြေပါတယ် အန်တီမြတ်နိုး။ ညလုပ်မဲ့ပါတီကို အန်တီမလာနိုင်တာတော့ စိတ်မကောင်းဘူး”

စည်သူက ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ချလိုက်ရင်း ပြန်ဖြေတယ်။ ကျွန်မကို ကြည့်ပြီး ပြုံးနေတယ်။ ကျွန်မလည်း သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖာပေါ်ဝင်ထိုင်တယ်။ ခြေနှစ်ချောင်းကို ချိတ်ထားလိုက်တယ်။ ဒါမှ skirt အကွဲက တဆင့် ကျွန်မတင်ပါးကို စည်သူ မြင်နိုင်မှာပေါ့။

“ အန်တီလည်း ပါတီမလာနိုင်တာ အားနာပါတယ် စည်သူရယ်”

ကျွန်မပြန်ပြောရင်းနဲ့ တူတော်မောင်ကို အကဲခတ်လိုက်တယ်။ သူ့အကြည့်ရိုင်းရိုင်းတွေက ကျွန်မမျက်နှာ ရင်သား တင်ပါးတွေကို ငေးနေရာက မျက်နှာဆီ ပြန်ရောက်လာတယ်။ သူခိုးကြည့်နေတာ ကျွန်မသိသွားတာ ရှက်တယ်ထင်ပါရဲ့။ မျက်နှာနီမြန်းလာတယ်။ ကျွန်မအသက်က သူ့အသက်နှစ်ဆရှိပေမဲ့ သူရော ကျွန်မလို စိတ်ကူးနေမလား တွေးမိတယ်။

“ စည်သူ သား ဒီနေ့ လူကြီးဖြစ်ပြီ အောင်ပွဲခံလိုက်ရအောင်”

ပြောရင်းနဲ့ ကျွန်မ ဆိုဖာကထပြီး မီးဖိုချောင်ဖက် လျှောက်လာခဲ့တယ်။ လျှောက်တဲ့အခါလည်း တင်သားတွေကို လှုပ်နေအောင် သတိထားပြီး လျှောက်တယ်။ တူတော်မောင်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက ကျွန်မတင်ပါးကို ကြည့်နေမှာ အသေအချာပါပဲ။

ရေခဲသေတ္တာထဲက ရှန်ပိန်ပုလင်းနဲ့ ဖန်ခွက်နှစ်ခွက် ယူပြီး ကျွန်မဧည့်ခန်းကို ပြန်လာတယ်။ စားပွဲရှေ့မှာ ငုံ့ပြီး ရှန်ပိန်ပုလင်းကို ဖွင့်တယ်။ ကိုယ်ကိုအငုံ့ ဟသွားတဲ့ လည်ဟိုက်အင်္ကျီကြောင့် ရင်နှစ်မွှာကို လှစ်ဟပြသလိုပါပဲ။ တူတော်မောင်လည်း မျက်တောင်မခတ် အားပေးနေတယ်။ စိတ်ထဲ ကျေနပ်သွားတယ်။ မြှူဆွယ်လို့ ရကောင်းပါရဲ့။

ရှန်ပိန်ကို ဖန်ခွက်နှစ်ခွက်ထဲ လောင်းထည့်တယ်။

“ သား ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်ပြီ သောက်လို့ရပြီ”

သူ့ကို ရှန်ပိန် တစ်ခွက်ပေးရင်း ကျွန်မလည်း တစ်ခွက်ယူလိုက်တယ်။ သူ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖာမှာ ပြန်ထိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်မပေါင်ရင်းကို ပေါ်နိုင်သလောက်ပေါ်အောင် ခြေထောက်ကိုလည်း သေချာ ချိတ်ထားလိုက်တယ်။

“ Cheers စည်သူ စိတ်ချမ်းသာ ကိုယ်ကျန်းမာပါစေ”

ရှန်ပိန်ခွက်ကို မြောက်ရင်း ဆုတောင်းလိုက်တယ်။

“ Cheers အန်တီမြတ်နိုး ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်”

စည်သူက ခွက်မြောက်ရင်း ပြန်ပြောတယ်။ ရှန်ပိန်သောက်ရင်းနဲ့ စကားစမြည် ပြောကြတယ်။ အရက်သောက်တာက အစ လူပျိုဖြစ်ရင် ဘာတွေလုပ်သင့်ကြောင်း အစုံပါပဲ။ စည်သူက ရည်းစားထားဖို့ ခက်တဲ့အကြောင်း ပြောလာတယ်။ ကျွန်မလည်း မခက်တဲ့အကြောင်း မိန်းကလေးတွေမှာလည်း ရမက်ဆန္ဒရှိကြောင်း သူက ရုပ်ဖြောင့်ပြီးသားဖြစ်လို့ ကိုယ့်ဟာကို ယုံကြည်မှုရှိဖို့ ပြောလိုက်တယ်။

ရှန်ပိန် နောက်တစ်ခွက်ထည့်ပေးပြီး စည်သူ့ကို ကျောင်းပြီးရင်လုပ်မဲ့ အစီအစဉ်တွေ မေးတယ်။ ဘယ်မိန်းကလေးဖြစ်ဖြစ် ကြိုးစားရင် ရနိုင်ကြောင်း အခွင့်အရေးကို အမိအရ ဆုပ်ကိုင်ဖို့သာ လိုကြောင်း ပြောတယ်။ သူ့မျက်လုံးကို သေချာကြည့်နေလိုက်တယ်။ သူ့မျက်လုံးက ကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှာ တဝဲလည်လည်။ ကျွန်မ သူ့ကို အကဲခတ်နေတာ သူရိပ်မိသွားတော့ သူ့မျက်နှာ ရဲကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ မြတ်နိုးအေး နင် လှုပ်ရှားဖို့ အချိန်တန်ပြီ။ ကျွန်မ စိတ်ထဲက ပြောလိုက်တယ်။

“ ဒီတော့ မွေးနေ့ လက်ဆောင်က”

ကျွန်မပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဆိုဖာနောက်က ပါဆယ်ကို ယူလိုက်တယ်။ အဲဒါကို စက္ကူအလှနဲ့ ထုပ်ပြီး အနီရောင်ဖဲပြား တပ်ထားတယ်။ စည်သူ့ကို ပေးလိုက်တော့ သူက သေချာသတိထားပြီး ဖွင့်တယ်။ ကျွန်မ သူ့ကို ဝယ်ပေးတာက ကင်မရာပါတဲ့ ဒရုန်းလေးပါ။

“ ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ် အန်တီမြတ်နိုး။ ကျွန်တော် ဒါလေးလိုချင်နေတာ ကြာပြီ”

“ သားမေမေပြောလို့ အန်တီ သိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒါကိုသုံးပြီး ကောင်မလေးတွေကို ချောင်းတာတို့ ခိုးရိုက်တာတို့ မလုပ်ရဘူးနော်”

ကျွန်မ မျက်တောင်လေးဝင့်ပြီး ပြောလိုက်ရင်း စားပွဲပေါ်ကနေ ငုံ့ပြီး သူ့နဖူးကို နမ်းလိုက်တယ်။ တခြားအဒေါ်တွေလည်း နမ်းကြမှာပါပဲ။ ခြွင်းချက်က အဲလိုနမ်းနေရင်း ကျွန်မရဲ့ အပေါ်ပိုင်းကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် မြင်အောင် ပြလိုက်တာပါ။ တကယ်လို့ ကျွန်မ ရင်နှစ်မွှာကို push up bra နဲ့ မပင့်ထားဘူးဆိုရင် ကျွန်မ ချက်လောက်အထိ စည်သူ မြင်နေရမှာပါ။

“ ဘယ်လိုလဲ အန်တီပြောတာ သဘောတူရဲ့လား”

မေးရင်းနဲ့ ကျွန်မမျက်နှာကို သူ့ဆီကနေ နည်းနည်းခွာလိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်။ သူဟာ ကျွန်မရင်သားတွေကို သေချာကြည့်နေလေရဲ့။

ပြီးတော့ သူ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်တယ်။ ရှန်ပိန်တစ်ခွက် ထပ်ငှဲ့တယ်။ သူ့ပေါင်ခွဆုံကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ ဘောင်းဘီအောက်မှာ ဖုဖောင်းနေတာ တွေ့ရတယ်။

“ အန်တီ့ဘဝမှာ သိပ်မပျော်ရဘူး စည်သူရယ်”

ရှန်ပိန်ကို မော့လိုက်ရင်း ကျွန်မပြောတယ်။ သူ့ကိုလည်း သောက်ခိုင်းတယ်။

“ ဒါပေမဲ့ စည်သူပျော်ရင် အန်တီလည်း ပျော်ပါတယ်လေ”

သူ့ပေါင်နဲ့ ကျွန်မပေါင်ထိနေအောင် သူ့နားထပ်တိုးပြီး ထိုင်လိုက်တယ်။ ရှန်ပိန်ခွက်ကို ထပ်မြောက်ပြီး ပျော်ရွှင်ပါစေလို့ ဆုတောင်းလိုက်တယ်။ စည်သူလည်း လိုက်ဆုတောင်းပြီး ရှန်ပိန်ခွက်ချင်းတိုက်တယ်။ ရှန်ပိန်သောက်နေရင်း တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အကြည့်ချင်းဆုံသွားတယ်။ ဒါ ပွဲသိမ်းရမဲ့အချိန်ပဲလို့ ကျွန်မသိတယ်။

“ ဘုရားရေ အန်တီမေ့တော့မလို့ ။ သားမေမေကို သားကိုယ်တိုင် မွေးနေ့လက်ဆောင်လာယူဖို့ ပြောထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒါ တစ်ခုပဲ ရှိသေးတယ်။ တစ်ခုက ထပ်ခိုးပေါ်မှာ။ သားလိုက်ယူမှရမယ်”

စည်သူ့ပေါင်ကို ပုတ်ပြီး ကျွန်မ ဆိုဖာပေါ်က ထတယ်။ ထပ်ခိုးပေါ် တက်ဖို့သွားတယ်။ စည်သူလည်း ထပြီး ကျွန်မနောက် လိုက်လာတယ်။

လှေကားတက်တော့ သူအနေနဲ့ ကျွန်မ skirt ထဲကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရတဲ့ အနေအထားမှာရှိတယ်။ သူကြည့်ခဲ့မယ်ဆို ကျွန်မတင်ပါးနဲ့ thong က ကြိုးလေးကို မြင်နေရမှာ။

ထပ်ခိုးက ကျွန်မအိပ်ခန်းလေးထဲ ခေါ်သွားတယ်။ အခန်းကို စည်သူကြည့်နေတုန်း ကျွန်မ တံခါးပိတ်လိုက်တယ်။ အိမ်မှာ ကျွန်မတို့ကလွဲလို့ ဘယ်သူမှမရှိပေမဲ့ တံခါးဘာလို့ ပိတ်မိမှန်း စဉ်းစားမရဘူး။

“ စည်သူ”

ညုတုတုအသံဖြစ်အောင် တမင်လုပ်ပြီး ခေါ်လိုက်တယ်။

“ နောက်လက်ဆောင်တစ်ခုက အန်တီကိုယ်တိုင်ပဲ”

စည်သူက ကျွန်မနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်တယ်။ သူ့ခါးကို ဆွဲဖက်ပြီး ကျွန်မနားကပ်အောင် ဆွဲတယ်။ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းတယ်။ သူပါးစပ်ဟလိုက်တော့ ကျွန်မလျှာက ဝင်သွားပြီး သူ့လျှာကိုပါ ဆွဲစုပ်နေလိုက်တယ်။ သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ ကျွန်မနို့တွေ ထိကပ်နေတာ ခံစားမိတယ်။ သူ့ဆီက အနွေးဓာတ်ကို ကျွန်မလိုချင်မိတယ်။

“ အန်တီ မြတ်နိုး”

စည်သူက နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေတာကို ရပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မ လက်ညှိုးကို သူ့နှုတ်ခမ်းပေါ်တင်လိုက်တယ်။

“ မဟုတ်ဘူး စည်သူ ဒီအခန်းမှာ ငါက မင်းအန်တီ မဟုတ်ဘူး။ နောက်ပြီး ဒီမှာ ဖြစ်ပျက်သမျှကို ဒီအခန်းမှာပဲ ထားရမယ်”

ကျွန်မ ပြန်စနမ်းတယ်။ စည်သူလည်း အနမ်းကြမ်းတွေနဲ့ ပြန်တုန့်ပြန်လာတယ်။ သူ့လက်တွေက ကျွန်မခါးမှာ ရောက်နေပြီး တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် နီးသထက်နီးအောင် ဆွဲဖက်နေမိတယ်။ စည်သူ့ဘောင်းဘီအောက် ခပ်ဖောင်းဖောင်းတစ်ခုက ကျွန်မ ပေါင်ကို လာဖိနေတယ်။ သူ့လက်တွေကလည်း ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ကို ပွတ်သပ်နေတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကျွန်မတွေးမိတယ်။

“ မြတ်နိုးအေး နင် အမှားကြီး ကျူးလွန်နေပြီ။ သူက နင့်အစ်မရဲ့သား နင့်တူလေး။ ပြီးတော့ နင့်အသက် ထက်ဝက်လောက်ပဲရှိတာ”

တခြားဘက်မှာတော့ ကျွန်မ ဒါကို လိုလားတောင့်တနေတယ်။ ရုပ်သန့်သန့်ကောင်လေးနဲ့ ကျွန်မကို ထောက်ထားတဲ့ သူပေါင်ကြားက ဟာရယ်၊ တူအရင်းနဲ့ ဆက်ဆံရတော့မှာပါလား ဆိုတာရယ်က ရမက်ကို ပိုထကြွလာစေပါတယ်။

“ မင်းရဲ့ လက်ဆောင်ကို ဖွင့်ဖို့ အချိန်ရောက်ပြီ စည်သူ”

သူ့လက်ကို ကျွန်မ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေပေါ် ခပ်သွက်သွက် တင်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့လက်တွေ တုန်နေပေမဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီး ၃ လုံးပဲရှိတော့ တစ်မိနစ်အတွင်း ဖြုတ်ပြီးသွားပါတယ်။ ကျွန်မ အပေါ်ပိုင်းက bra ပဲ ကျန်ပါတော့တယ်။ bra ကိုတော့ ကျွန်မကိုယ်တိုင် ချွတ်လိုက်တယ်။ စည်သူ့အနေနဲ့ bra ချိတ်ကို ဖြုတ်တတ်လိမ့်ဦးမယ် မထင်ဘူးလေ။

ကျွန်မနို့တွေကို မြင်တော့ စည်သူက အသပ်ရှူတာ ပိုမြန်လာတယ်။ ခါးပေါ်က သူ့လက်ကို ကျွန်မ ရင်သားတွေပေါ် ဆွဲဖိလိုက်တယ်။ သူ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို ကစားဖို့ ပြပေးတယ်။

“ အို ဘုရားသခင် ကျွန်မ ဒါကို သာယာမိနေပါပကော”

နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ပြန်ဂဟေဆက်ပြီး လျှာအချင်းချင်းပွတ်လိုက် ဆွဲစုပ်လိုက်လုပ်တယ်။ ကျွန်မလည်း စည်သူ့ T- shirt အောက်ကနေ ရင်ဘတ်နဲ့ ဗိုက်ကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်သပ်တယ်။ နောက်ဆုံး t shirt ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ အခုဆို နှစ်ယောက်လုံး အပေါ်ပိုင်းက ဗလာဖြစ်သွားပြီ။ နောက်ကြောင်း ပြန်လှည့်ဖို့တော့ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။

ဒီတခါတော့ စည်သူ့လက်ကို skirt ချိတ်နေရာပြပေးလိုက်တယ်။ မျက်စိတမှိတ်အတွင်း skirt ခြေထောက်ကနေ ကြမ်းပြင်ပေါ် ကျွတ်ကျသွားတာ ခံစားမိတယ်။ စည်သူ့လက်က အခု ကျွန်မတင်ပါးတွေပေါ် ပွတ်သပ်နှိပ်နယ်နေပါပြီ။ ကျွန်မလည်း သူ့ခါးပတ်ကိုဖြုတ် ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖွင့်လိုက်တယ်။ လက်က ဘောင်းဘီထဲရောက်ဖို့လိုတယ်လေ။

ဘောင်းဘီထဲမှာ လက်က နွေးပြီး တင်းမာနေတဲ့ လီးရဲ့ အထိအတွေ့ကို ရလိုက်တယ်။

“ ဟင်းးးး စည်သူရယ် မင်းရဲ့ လီးကတော့ စံချိန်မီပါပဲကွာ”

ကျွန်မ တိုးတိုးပြောလိုက်တယ်။ လီးကို ကိုင်ထားရာက လွှတ်လိုက်တယ်။ ရမက်ကြီးတဲ့ မိန်းမတွေ မြှူဆွယ်တဲ့ပုံမျိုးနဲ့ ကျွန်မ thong ကို ချွတ်တယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်တယ်။ လှဲနေရင်း စည်သူ့ကို လက်ယပ်ခေါ်တယ်။

“ လာခဲ့လေ အချစ်လေး”

စည်သူလည်း စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း သူ့ဘောင်းဘီ၊ အတွင်းခံနဲ့ ဖိနပ်ကို ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လာပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား လူးလှိမ့်နေတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေရင်းနဲ့ပေါ့။ စည်သူ့ပေါင်သားတွေက ကျွန်မရဲ့ အမွေးရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ဖိကြိတ်နေတယ်။ တောင်မတ်နေတဲ့လီးကလည်း ဗိုက်သားကို လာထောက်နေတယ်။ စည်သူ့လက်ကလည်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေလိုက် နို့တွေကို ဆုပ်နယ်လိုက်နဲ့ပေါ့။ ကျွန်မ နို့သီးခေါင်းတွေ ခဲဖျက်လို မာတောင့်လာတယ်။

“ စည်သူ မိန်းမတစ်ယောက်က ဘယ်အချိန်မှာ အလိုးခံဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီလဲ သိလား”

တုန်ရီလှိုက်မောစွာနဲ့ တိုးတိုးပြောလိုက်တယ်။ ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ခပ်ရိုင်းရိုင်းစကားတွေ ပြောမိပါလိမ့်။ ကျွန်မရဲ့ ဆန္ဒတွေ ပိုထကြွလာတယ်။ စည်သူခေါင်းကို ကိုင်ပြီး အောက်ဖက်ကို ဖြေးဖြေးတွန်းတယ်။ စည်သူက နို့တွေကိုနမ်း ချက်ကလေးကို လျက်တယ်။ ကျွန်မကတော့ သူ့မျက်နှာ ပေါင်ကြားကို မရောက်မချင်း တွန်းပို့နေမိတယ်။ သူ့လျှာက ကျွန်မရဲ့ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားတွေပေါ် ပြေးလွှားနေတော့ သာယာမိတယ်။ စိတ်လှုပ်ရှားတာတစ်ခုက ကျွန်မရဲ့ အရည်ရွှဲရွှဲတွေကို စည်သူ အရသာခံနေမှာကို သိရလို့ပါပဲ။

“ စောက်စိကိုပါ လျက်ပေး စည်သူ”

ခပ်တိုးတိုးညည်းရင်း ပြောလိုက်တယ်။

“ အင်းးး ဟုတ်တယ် ထိပ်နားက အဖုလေးးး အဲဒါပဲ”

စည်သူက ကျွန်မစောက်စိကို ထပ်ခါထပ်ခါ လျက်တယ်။ ပြောမပြတတ်အောင် ခံစားရတယ်။ ခပ်တိုးတိုးလည်း အော်ဟစ်နေမိတယ်။

တစ်မိနစ် နှစ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ စည်သူ့ကို ရပ်ခိုင်းပြီး ဒူးထောက်နေဖို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကျွန်မက သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ကနေ နမ်းတယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းမှာ ပေပွနေတဲ့ ကျွန်မ စောက်ရည်တွေကို အရသာခံမိတယ်။

“ အခု အန်တီမြတ်နိုး အလှည့်”

ပြောရင်း ကျွန်မ စည်သူ့ရင်ဘတ် ဗိုက်ကနေ လီးအထိနမ်းလာတယ်။ ခြောက်လက်မ ခုနစ်လက်မလောက်ရှည်ပြီး အနေတော်လုံးပတ်ရှိတဲ့ လီးဟာ ပေါင်ကြားကနေ ထိုးထွက်နေတယ်။ သတိမတ်နေအောက်ဆွဲထားတဲ့ စစ်သားတစ်ယောက်လိုပါပဲ။

လီးဒစ်ကို ဖုံးထားတဲ့ အရေပြားကို နောက်ဆွဲချတယ်။ ပန်းရောင်ရင့်ရင့် မှိုပွင့်ပုံစံ ဒစ်ကို လျှာနဲ့ လှိမ့်လိုက် ပွတ်လိုက်လုပ်တယ်။ လီးရဲ့ ကိုယ်ထည်ကိုလည်း လျှာနဲ့ လျက်တယ်။ လီးဒစ်ကို ပါးစပ်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တော့ စည်သူရဲ့ ညည်းသံကို ကြားရတယ်။ လီးကလည်း ဆတ်ကနဲ တုန်ခါသွားတယ်။ တစ်မိနစ်လောက်ပဲ စုပ်ပေးပြီး ရပ်လိုက်တယ်။ တူတော်မောင် လူပျိုပေါက်လေး စည်သူရဲ့ သုတ်တွေ ကျွန်မပါးစပ်ထဲ ထွက်သွားမှာ မလိုလားဘူးလေ။ အလိုးလည်း ခံချင်သေးတာပေါ့။

ကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲပြီး ပေါင်ကို ဖြဲကားထားလိုက်တယ်။

“ ကဲ စလိုးကြရအောင်”

သူက ခြေထောက်ကြားမှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ ကျွန်မ သူ့လီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ စည်သူက တစ်ချက်တည်းနဲ့ အဆုံးထိရောက်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်နံရံတွေက သူ့လီးနဲ့ အဆင်ပြေအောင် ဆန့်ပေးနေတယ်။

ကျွန်မ ခံဖူးသမျှထဲမှာ သူ့လီးက အကြီးဆုံး မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ ပြတ်လပ်နေတာ ကြာပြီလေ။ စည်သူက ခပ်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်တယ်။ ကျွန်မ ခြေထောက်တွေကို လီးအဝင်နက်အောင် မြောက်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့ဆီးခုံကလည်း စောက်စိကို ဖိပေးနေတော့ ဖီးပိုတက်လာတယ်။ စည်သူ အရှိန်မြင့်လိုးတော့ ကျွန်မလည်း ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ အော်ဟစ်ညည်းညူနေရပါတော့တယ်။

“ လိုး စည်သူ လိုး လိုး ခပ်မြန်မြန်လေးလိုး”

ခြေထောက်တွေကို စည်သူ့ခါးမှာ ချိတ်လိုက်တယ်။ ကောင်ငယ်လေးရဲ့ အောက်မှာ အလိုးခံနေရတဲ့ ကျွန်မ အသက်ရှူနှုန်းတွေ မြန်လာတယ်။ ကျွန်မ ပြီးခါနီးပြီ။

“ လိုးပါ စည်သူ လိုး ..လိုး အားး ကောင်းလိုက်တာ”

ခပ်တိုးတိုးအော်သံနဲ့ အတူ ကျွန်မ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားပါတော့တယ်။ ရင်ဘတ်ထဲ ရထားဖြတ်မောင်းသွားသလိုပါပဲ။ တကယ်လို့ ကျွန်မသာ ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် အော်တတ်တဲ့သူဆို အိမ်နီးနားချင်းတွေကို ဘာလုပ်နေတယ်ဆိုတာ ကြေညာပြီးသား ဖြစ်သွားမှာပါ။

ကျွန်မလည်း တစ်ချီပြီးသွားတော့ ထကြွနေတဲ့ စိတ်တွေ တဖြေးဖြေး ပြန်လျော့လာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ စည်သူကတော့ မပြီးသေးပါဘူး။ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ သူရဲ့လီးက တောင်မတ်နေဆဲပါ။

“ ခဏနားကြရအောင် စည်သူ”

ကျွန်မစကားကို ကြားလိုက်ရတော့ စည်သူတစ်ယောက် ကျေနပ်ပုံမရပါဘူး။ သူ့ကို ပက်လက်နေခိုင်းလိုက်တယ်။

“ အကုန်လုံး မင်းပဲ လုပ်စရာမလိုပါဘူးကွာ”

ပြောရင်းနဲ့ သူ့အပေါ်တက်ခွလိုက်တယ်။ သူ့လီးကိုဆွဲယူပြီး အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။ တစ်လက်မချင်း တိုးဝင်နေတာကို ခံစားလိုက်တယ်။ အဆုံးထိရောက်တော့ ကျွန်မ စဆောင့်ပါတယ်။ အစပိုင်းတော့ ဖြေးဖြေးပဲ နောက်မှ မြန်မြန်ဆောင့်တယ်။

စည်သူလည်း အသက်ရှူသံတွေ မြန်လာပါတယ်။ သူ့လက်ကလည်း နို့တွေကို ကစားနေပါတယ်။ သူပြီးခါနီးပြီဆိုတာ ကျွန်မသိလိုက်တယ်။ စောက်စိနဲ့ သူ့လီးအရင်း ထိမိနေအောင် ကျွန်မအရှေ့ကို ကိုင်းပြီး မြန်မြန်ဆောင့်ပေးတယ်။

“ ကျွန်တော် ထွက်တော့မယ် အန်တီ”

ကျွန်မ တားဆေးထိုးထားတာမို့ စည်သူသုတ်ရည်တွေ အထဲမှာ ထွက်လည်း အရေးမကြီးပါဘူး။ တူအရင်းက စောက်ဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်ပန်းသွားတယ်လို့ တွေးမိရုံနဲ့ စိတ်တွေ ပိုလှုပ်ရှားလာရပါတယ်။ ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးနေမိတယ်။

“ ဟုတ်ပြီ မင်း အန်တီစောက်ဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်စမ်းပါ”

စည်သူ့လက်တွေက အိပ်ရာခင်းကို ဆုပ်ထားတယ်။ သူ့လီးက စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပိုဖောင်းလာတာ ခံစားမိနေတယ်။ သူ့သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တဲ့အချိန် စောက်ခေါင်းထဲ နွေးသွားပြီး ကျွန်မလည်း နောက်တစ်ချီ ပြီးသွားပါတော့တယ်။

သူ့အပေါ်က ဆင်းပြီး ဘေးမှာ ဝင်လှဲလိုက်တယ်။ တူအရင်းနဲ့ လိုးလိုက်မိတာ တွေးရင်း တကိုယ်လုံး ကြက်သီးထနေတယ်။ ခဏကြာတော့ ဒီအကြောင်းကို ဘယ်သူမှ မပြောဖို့ စည်သူ့ကို ထပ်သတိပေးရပြန်ပါတယ်။ သူလည်း နားလည်မှာပါ။

အခုဆို စည်သူနဲ့ ကျွန်မ တစ်ပတ်ကို သုံးလေးရက်လောက် လုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ သူက အဝေးသက်တက်ရင်း အိမ်နားက စားသောက်ဆိုင်မှာ ညနေဖက် ဝိတ်တာလုပ်နေတယ်။ အဲဒီတော့ သမီးလေး နေ့ခင်း ကျောင်းသွားနေတုန်း ကျွန်မတို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှားလို့ရတာပေါ့။

ဝတ္ထုအစက ပြောခဲ့သလိုပဲ ကျွန်မ ဒါကို ဖွင့်ပြောရတာ စိတ်ထဲအမြဲရှိနေလို့ပါ။ ပထမတော့ ဒါဟာ ရှက်စရာ ရွံစရာလို့ ကျွန်မထင်ခဲ့မိတယ်။ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါဟာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာပါပဲ။ ၃၅ နှစ်အရွယ် single mother တစ်ယောက်အနေနဲ့ ကာမဆက်ဆံဖို့ လိုအပ်ပါသေးတယ်။ အသက်ငယ်ငယ် လိင်ခွန်အားရှိတဲ့ ကောင်လေးနဲ့ဆိုတော့ ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့။ အသက်ထက်ဝက်ပဲရှိတဲ့ တူအရင်းခေါက်ခေါက်နဲ့ လိုးရတော့ အတိုင်းထက်အလွန်ပါပဲ။

တခြားသူတွေ မသိအောင်တော့ ကျွန်မတို့ ဆင်ခြင်ရပါတယ်။ မိုးမီးလောင်သွားနိုင်တယ်လေ။ နောက်တစ်ခုက ကိုယ်ဝန်ရသွားမှာကိုလည်း ကြောက်တယ်။ ဒီလတော့ ဆရာဝန်က တားဆေးကို မထိုးဘဲ ခဏရပ်ခိုင်းထားတယ်။ ဒီတော့ ကွန်ဒုံး သုံးရတာပေါ့။ ဒါမှမဟုတ် လက်၊ ပါးစပ်နဲ့ လုပ်ပေးတယ်။

စည်သူက အဲလိုလုပ်နေရင်း ကျွန်မတင်ပါးတွေက လှတဲ့အကြောင်း၊ နောက်ပေါက်ကလည်း သူလက်နဲ့ဆွတဲ့ အချိန် တင်းကြပ်နေကြောင်း ခဏခဏပြောလာတယ်။

ကျွန်မလည်း ကိုယ့်ဟာကို အတုနဲ့ အာသာဖြေရင်း ခရေကိုဆွတာ သဘောကျပါတယ်။ ကျွန်မထင်ပါတယ်။ စည်သူသာ နည်းလမ်းကျကျ လုပ်တတ်ရင် သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူ့အဒေါ်ရဲ့ ခရေကို ခြွေပြီးသွားပါလိမ့်မယ်။ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် နေ့ရက်တွေပါပဲ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

Calliope The 3rd ရဲ့ His Eighteenth ကို ဘာသာပြန်ထားတာပါ။




ဒေါ်လေးနှင့် တစ်ထောင့်တစ်ည (စ/ဆုံး)

ဒေါ်လေးနှင့် တစ်ထောင့်တစ်ည (စ/ဆုံး)

Researcher ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ပွကြီးတစ်ယောက် ၁၀ တန်းဖြေပြီးတည်းကအိမ်မြဲနေသည်။ ကျောင်းတက်ကတည်းက အိမ်မှကျောင်း ကျောင်းမှကျူရှင် ကျူရှင်မှအိမ် ဤသုံးနေရာဖြင့်သာအချိန်ကုန်နေခဲ့သည်။

မိဘများက အပြင်ထွက်ခြင်းကိုခွင့်မပြုသည့်အပြင် ပွကြီးကိုယ်တိုင်ကလည်း အိမ်မှာပဲ အိမ်တွင်းပုန်းနေရသည်ကိုသာ သဘောကျ၏။ ၁၀ တန်းပြီးတော့ သူငယ်ချင်းများက ခရီးထွက်ဖို့ခေါ်တာတောင် မလိုက်ပဲဇွတ်ကျန်နေခဲ့၏။အိမ်က အမေကတောင်မှ

" သားရယ်ပျင်းနေမှာပေါ့ လိုက်သွားလိုက်ပာ"

လို့ပြောတာတောင် မလိုက်ပဲနေခဲ့သည်။ အခုလည်းပွကြီးအဖေ သင်္ဘောထွက်လို့ လေဆိပ်ပို့ဖို့ကို မလိုက်ချင်ဘူးဟုဇွတ်ငြင်းနေသည်ကို အမေက

" ဟဲ့သား ကိုယ့်အဖေခရီးထွက်မှာကို စိတ်ညစ်အောင်လို့ `တောက်´  သည်းခံတာလွန်လာပြီနော် ပွကြီး".

" ကလေးကိုမဆူပါနဲ့ မိန်းမရယ်".

" ဒီမှာသား သားမလိုက်ချင်ရင်နေခဲ့အဖေမရှိတုန်းမင်းအမေကိုဂရုစိုက်နော်သား ကြားလား"

" ဟုတ် အဖေ" 

အမေလည်း မတတ်သာ၍ဘာမှဆက်မပြောတော့ပေ။ဒီလိုနဲ့ အဖေခရီးထွက်ပြီးကတည်းက အိမ်မှာပွကြီးတို့ သားအမိ နှစ်ယောက်သာကျန်နေခဲ့၏။

" ကလင်.....ကလင်...."

" သားရေ ဖုန်းလာနေတယ် ကိုင်လိုက်အုံး အမေ ဒီမှာ ဟင်းကိုင်နေလို့"

" ဟုတ်.. ဟုတ်" 

ပွကြီးတစ်ယောက် အခန်းထဲအပြာကားကြည့်ပြီးဂွင်းတိုက်နေရာမှ အောက်ထပ်သို့ဆင်းကာ ဖုန်းကိုင်လိုက်၏။

" ဟဲလို...ဟဲလို ဘယ်သူလဲ"

" ပွကြီးလား..."

တစ်ဖက်ကဖုန်းသံကြောင့်ပွကြီး ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေသည်။

" ဟုတ် ကျွန်တော်ပွကြီးပါ "

" အေး ငါ့တူ ဦးပါကွ မင့် ဦးလေး လေးသိန်းလေကွာ"

" သြော် လေးသိန်း ပြောလေ"

" အေး ဦးတို့မိသားစု နက်ဖြန်မင်းတို့ဆီလာဖို့် ဖုန်းဆက်တာ ဒါနဲ့ငါ့အစ်မ မင်းအမေရော"

" အမေကအခုဟင်းကိုင်နေလို့ သားပဲဖုန်းကိုင်လိုက်တာ အမေနဲ့ပြောအုံးမလား"

" နေ နေ ငါ့တူ ဦးတို့လာမယ်ဆိုတာသာမင်းအမေကိုပြောပေးထား ဟုတ်ပြီလား"

" ဟုတ်..ဟုတ်"

" အေး..အေး ဒါပဲ ငါ့တူ"

ဦးလေးသိန်း ဖုန်းချလိုက်ပြီးနောက်ပွကြီးလည်းအိမ်ပေါ်ထပ်သို့တက်ရန် ပြင်လိုက်ပြီးမှ နောက်ဖေးသို့လှည့်ဝင်ကာ

" အမေရေ ဦးလေးသိန်းတို့ လင်မယားနက်ဖြန်လာမယ်တဲ့"

" အေး အေး သူတို့ နေဖို့အခန်းရှင်းလိုက်အုံး"

" ဟုတ် အမေ"

ပွကြီးလည်းစကားဖြတ်၍အခန်းထဲဝင်ကာကြည့်လက်စ ဖူးကားကိုဆက်ကြည့်၍ဂွင်းတိုက်လိုက်၏။ထိုစဉ် အရိုင်းဆန်သော စိတ်အတွင်းသို့ လေးသိန်းမိန်းမဒေါ်လေးဝေ၏ပုံရိပ်သည် တစ်စ တစ်စနှင့်တိုးဝင်လာလေသည်။ ။

.............................................................................................................................

ပွကြီးအမေနှင့်ဦးလေးသိန်းတို့မှာ ဖေမတူမေကွဲ တစ်ဝမ်းကွဲမောင်နှမဖြစ်သလို ဆွေမျိုးထဲတွင်လည်း အရင်းနှီးဆုံး၊အခေါ်အပြောရှိဆုံးပင်။မကြာခဏ ဆိုသလိုရန်ကုန်အလည်လာပြီး လာတိုင်း လာတိုင်းရွာလက်ဆောင် တစ်ခုမဟုတ်တစ်ခုကပါလာတတ်သည်။

လွန်ခဲ့သော ၂  နှစ်ကမှနဖူးစာလည်ပြီး ရန်ကုန်သူ ကရင်မတစ်ယောက်နှင့်ညားကာ ရန်ကုန်မှာပဲ အခြေချနေကြသည်။အခုဆို လေးသိန်းသားတောင်မှ ဆယ်လပြည့်တော့မည်။လေးသိန်းမိန်းမ ဒေါ်လေးဝေသည် ဦးလေးနှင့်မယူခင်က အပ်ချုပ်ဆိုင်မှအပ်ချုပ်သမ ဘဝနှင့်လုပ်ကိုင်နေခဲ့သည်။

လေးသိန်းနှင့်ယူပြီးမှအလုပ်ထွက်ကာ ကိုယ်ပိုင်အပ်ချုပ်ဆိုင်တစ်ခုထောင်ထား၏။ဒေါ်လေးဝေသည် ၃၂ နှစ်သာရှိသေးသောလုံးကြီးပေါက်လှ ဖြစ်သလို ကရင်ကပြားဖြစ်သဖြင့် အသားမှာလည်းဖြူစွတ်လှသည်။တင်သားများမှာလုံးဝန်းပြီး ဘေးဘက်သို့စွင့်စွင့်ငွားငွား ကားထွက်နေ၏။ထမိန်ဝတ်တိုင်း တင်သားမှာကားထွက်နေပြီးဘေးမှကြည့်လျှင် လွန်တရာမှကောက်ချိတ်လှ၏။အို တစ်ခါလောက်တော့ လိုးချင်စမ်းပါဘိ။မင်္ဂလာဆောင်မှာကတည်းကမြင်လိုက်ရသော ဒေါ်လေးဝေ၏တင်မှာ အခုချိန်ထိ မှန်းထုနေမိဆဲပင်။

" သားရေ အိမ်ရှေ့မှာကားသံကြားတယ်

ထွက်ကြည့်လိုက်အုံး"

" ဟုတ်..ဟုတ်"

ပွကြီးတစ်ယောက် TV ကြည့်နေရာမှအိမ်ပြင်သို့ထွက်ကြည့်လိုက်၏။

" အမေရေ လေးသိန်းတို့လာပြီ"

" လာ..လာ လေးသိန်း"

ပွကြီးလည်းနောက်ခန်းတံခါးဖွင့်ကာအိတ်များကူသယ်နေ၏။ထိုစဉ် ကားထဲမှဒေါ်လေးဝေကလေးချီကာဆင်းလာသည်။အိတ်သယ်သလိုနှင့်ဒေါ်လေးအားမသိမသာခိုးခိုးကြည့်နေသည်မှာပွကြီးသာ။ကြီးလိုက်တဲ့အိုး မင်္ဂလာဆောင်တုန်းကတောင် ဒီလောက်ကြီးမယ်မထင်။

အခုအနေအထားသည်စကောလောက်တော့အနည်းဆုံးရှိလောက်မည်။ဒီထက်ပိုအံ့သြသည်က ကလေးစို့နေသောရင်သားများပင်။တွေ့စတုံးက တင်သာကြီးတာ ရင်ကတော့သူလိုငါလို။မကြီးမသေးပဲအနေတော်ပင်။ အခုမြင်နေရသည်မှာလေမှုတ်ပူဖောင်းအရွယ်လောက်။လက်တစ်ဖက်နှင့်မဆန့် နှစ်ဖက်ပေါင်းမှဆုံမယ်ထင်။တစ်သားမွေးပြီးတစ်သွေးလှလာသောဒေါ်လေးအားငေးရင်းစိတ်ထဲ၌အကြိမ်တစ်ရာလောက်လိုးနေမိ၏။ဒေါ်လေးနောက်ကလိုက်ရင်းငပဲမှာ သိသိသာသာတောင်မတ်လာ၏။အမေတို့မမြင်ခင် အမြန်ဖုံးကာအိမ်ထဲသို့ဝင်ခဲ့၏။

................................................................................................................

ပွကြီးတစ်ယောက် ပုံမှန်အတိုင်းအိပ်ရာဝင်ခဲ့သော်လည်းထူးထူးဆန်းဆန်းအိပ်မပျော်ပေ။မျက်စိကိုစုံမှိတ်ပြီးအိပ်နေသော်လည်းဒေါ်လေးဝေကောက်ကြောင်းများကအိပ်မရအောင်နှိုးဆွပေးနေ၏။

မျက်စိမှိတ်လိုက်တိုင်းထမိန်ချွတ်ပြီးဖင်ကုန်းပေးနေသော ဒေါ်လေးဝေပုံရိပ်များကညီတော်မောင် ငပဲအား အစွန်းကုန်ထောင်မတ်စေသည်။ထမိန်ကိုအောက်စမှအသာအယာလှန်တင်ပြီး အတွင်းခံလေးကိုချွတ် စောက်ဖုတ်ကိုလက်ကလေးနှင့်ဖြဲကာဖင်ကုန်းပေးနေသော ဝေကိုမှန်းရင်းအနီးရှိကြွပ်ကြွပ်အိတ်ခံကာဂွေးကိုတရစပ်ထုနေ၏။

ဂွင်းတိုက်နေစဉ်ခြေရင်းခန်းရှိလေးသိန်းတို့ထံမှ အသံသဲ့သဲ့ကိုပွကြီးတစ်ယောက်နားစွန်နားဖျားကြားလိုက်ရ၏။ဒီလင်မယားနှစ်ယောက်ဇာတ်လမ်းစနေပြီနဲ့တူတယ်။ပွကြီးဂွင်းတိုက်နေရာမှထကာလေးသိန်းအခန်းတံခါးသို့နားကပ်လိုက်၏။ "ပြွတ်...ပြွတ်"။ဟင်...ဒါကလေးနို့တိုက်နေတာပဲ။တော်ပြီကွာ ဂွင်းပဲပြန်တိုက်တော့မည်ဟုလှည့်အထွက်

" ကိုသိန်း...တော်တော့ကွာ..ကလေးနဲ့လုစို့နေတယ်"

" ကိုယ့်မိန်းမကလည်းကွာ ညဆိုကိုယ်ကကလေးပဲပေါ့..ဟဲ...ဟဲ"

ပွကြီးလည်းအသံနှင့်သာမကအမြင်နှင့်ပါကြည့်ချင်လာသည်။ပွကြီးတို့အိမ်သည်သစ်သားနှစ်ထပ်အိမ်ပီပီ အခန်းများကိုသုံးထပ်သားပြားဖြင့်သာခြားထားသည်။

ဆောက်ထားသည်ကလည်းကြာ ကြွက်တွေကလည်းပေါတာကြောင့် အချို့သုံးထပ်သားများတွင် အပေါက်ငယ်လေးများမှာလက်ညိုးတစ်ချောင်းစာဝင်ဆန့်၏။ပွကြီးတစ်ယောက်ချောင်းပေါက်ရှာရင်းလက်သန်းရွယ်အပေါက်လေးတစ်ခုကိုသွားတွေ့၏။

မြင်ကွင်းရှင်းအောင် အပေါက်ကိုလက်သန်းဖြင့်ထိုးချဲ့လိုက်သည်။ထိုစဉ်ပွကြီးမြင်လိုက်ရသောမြင်ကွင်းမှာ ဒေါ်လေးဝေ၏နို့တစ်ဖက်တွင် ကလေးစို့၍ ကျန်တစ်ဖက်ကို လေးသိန်းက အငမ်းမရကုန်းစုပ်နေ၏။လေးသိန်း အစုပ်ကောင်း မှုကြောင့်ဒေါ်လေးဝေခမျာ ခေါင်းလေးမော့ မျက်လုံးကလေးစင်းပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ဖဲ့နေ၏။ပွကြီးကတော့ကြည့်မြဲကြည့်ဆဲပင်။

" ဝေ...သားလေးအိပ်သွားပြီလား"

" ရှူး...တိုးတိုး...အိပ်ပျော်နေပြီ"

" အာ့ဆိုကိုယ့်ပေး ပုခက်ထဲထည့်သိပ်လိုက်မယ်"

ဒေါ်လေးဝေဆီမှကလေးကိုတယုတယချီကာ ပုခက်ထဲထည့်ပြီး အနည်းငယ်လွှဲပေး၏။ထို့နောက် ဒေါ်လေးဝေဘက်လှည့်ကာ

" ဝေ...လုပ်ငန်းစရအောင်"

" မဖြစ်ဘူးထင်တယ်ကိုသိန်း အောက်မှာအမရှိတယ် ပြီးတော့သားလေးနိုးသွားလိမ့်မယ်"

" မနိုးပါဘူးကွာ...အိပ်နေတာမှကျိုးနေတာပဲ  အမမကြားအောင်တော့အသံမထွက်နဲ့ပေါ့ လာပါ"

" ကိုသိန်း...မဖြစ်ဘူးနော်"

" ကိုသိန်း...မဖြစ်ဘူး.......အား....ရှိ....အား...ကိုသိန်း"

ဒေါ်လေးဝေတားချိန်မရလိုက်ပေ။လေးသိန်းကဒေါ်လေးေ၀ ထပ်မငြင်းခင်ထမိန် လှန်ကာစောက်ဖုတ်အား ကုန်းယက်လေ၏။

ဒေါ်လေးဝေကတားသာတားနေတာတကယ်တော့သူကိုယ်တိုင်ကလည်းအယက်ခံချင်နေသည်။လေးသိန်းခေါင်းကိုကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်နှင့်မျက်နှာမလွတ်အောင်ကပ်ထားလိုက်၏။လေးသိန်းတစ်ခါယက်လိုက်တိုင်း ဒေါ်လေးခမျာ ကော့ကော့တက်ကာ တဟီးဟီးနှင့်ညဉ်းနေ၏။

လေးသိန်းမှာတောသားဆိုသော်လည်းခေပုံမပေါ်။မယူယုံတမယ် ထည်လဲတွဲခဲ့သူမို့ ဘာဂျာပေးရာတွင်တစ်ဖက်ကမ်းခတ်ကျွမ်းကျင်လှသည်။စောက်စိကလေးကိုနှုတ်ခမ်းဖြင့် ဆွဲစုပ်ကာ အတွင်းသားများကို လျှာဖြင့်ကလော်ပေး၏။ဒေါ်လေး လက်တစ်ဖက်က လေးသိန်းခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်က သူနို့သူ ညှစ်ချေနေ၏။

" ကိုသိန်းရယ်....ဝေ့ နို့တွေချေပေးစမ်းပါ............ ချေ..ချေ.. ဟုတ်ပြီ..ချေ......အား....ရှိ.....အား"

ဒေါ်လေးတစ်ယောက် ရမက်ကြီးထန်နေ၏။လေးသိန်းကုန်းယက်နေသော အဖုတ်တစ်ဝိုက် ကြမ်းပြင်တွင် အရည်များ စိုရွှဲနေ၏။လေးသိန်းလည်း လျှာဖြင့်ယက်နေရုံမက လက်ညိုးနှင့်လက်ခလယ်ပူးကာ အဖုတ်ထဲသို့ တရစပ် သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်လုပ်နေ၏။

" ကိုသိန်း...ဝေ..မရတော့ဘူး"

ဆိုကာလေးသိန်းအားတွန်းဖယ်လိုက်ပြီး ကျောပေးကာ ထမိန်လှန်ပြီး ဖင်ကုန်းနေ၏။ဒေါ်လေးဝေသည် အသားဖြူရုံမက ဖင်သားများမှာလည်းဖြူဖွေးပြီး တစ်ချက်ရိုက်လိုက်တိုင်း တုန်ခါသွား၏။

" ကိုသိန်း....ဝေ့ကို လိုးပေးစမ်းပါ..ဝေအရမ်းခံချင်နေပြီ" 

လင်မယားမို့လို့လားမသိ အင်မတန်မှ ပွင့်လင်းနေ၏။ကာမစိတ်၏တောင်းဆိုမှုကို ဒေါ်လေးတစ်ယောက် ခါးစီးခံနေရ၏။

" နေအုံးလေ...ဝေ...ကိုယ့်ကို ပြန်စုပ်ပေးအုံးလေ"

ဒေါ်လေး၀ေ  ဖင်ကုန်းနေရာမှ နောက်ပြန်လှည့်ကာ လေးသိန်းပုဆိုးအားဆွဲချွတ်လိုက်လေ၏။ဟိုက်....။ပွကြီးမျက်လုံးပြူးသွားလေ၏။ ရှည်လျားပြီး မဲသည်းနေသော လေးသိန်းလီးကြီးမှာ ၈ လက်မပေတံတစ်ချောင်းစာလောက်ရှိမည်။

ရွာသားလီး ရှည်သည်ကို မြင်ဖူးယုံ ကြုံဖူးမှလက်ခံမိသည်။ထို့ထက်ပိုအံ့သြသည်ကဒေါ်လေးေ၀ ဖင်ကြီး။အစက ဖင်ကုန်းနေစဉ် ပွကြီးချောင်းပေါက်ဆီသို့မျက်နှာမူရာမှ တစ်ဖက်လှည့်သောအခါ ဒေါ်လေးေ၀ ဖင်ကြီးမှာ ပွကြီး ချောင်းပေါက်နှင့်ကွက်ကွက် ကွင်းကွင်း တန်းနေ၏။

ပွကြီးတစ်ယောက်ပွပေါက်တိုးကာဖင်ကြီးကိုကြည့်ရင်း ဂွင်းတိုက်နေ၏။မှန်းဆသမျှ တန်းရချက်ကတော့ ပြောမပြောချင်။ ထမိန်အောက်က မိမွေးဖမွေး စောက်ဖုတ်လေးကို မြင်ချင်ခဲ့သည်မှာ ရူးမတတ်ပေ။အခုတော့ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်ကို မြင်နေရသည်။

" ဒေါ်လေးရယ်" 

ဟု တစ်ချက်ညဉ်းကာ တစ်ဖက်ကကြွပ်ကြွပ်အိတ်ခံ ကျန်တစ်ဖက်က အရည်ထွက်မစောရန် ဖြည်းဖြည်းချင်းထုနေ၏။ဒေါ်လေးမှာမွေးရာပါ လီးစုပ်ကျွမ်းသည်မသိ။

ဒေါ်လေး၏စုပ်ချက်အောက်တွင် လေးသိန်းတစ်ယောက်အသားကုန်ဖီးတက်နေ၏။လီးစုပ်ရုံသာမက လဥကိုပါ ငုံပြီးလျှာဖြင့် ကလိပေးနေ၏။ထို့နောက် ခေါင်းကိုကိုင်ကာ အဖုတ်ကို လိုးသလို အဆတ်မပြတ်စောင့်ပေး၏။ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ တအုအု နှင့် စည်းချက်ညီလှသည်။ဒေါ်လေး၀ေ လီးစုပ်နေရာမှာ တစ်ဖက်လှည့်ကာ ဖင်ပြန်ကုန်းနေ၏။

" ကိုရယ်....လိုးပေးတော့ကွာ..."

လေးသိန်းတစ်ယောက် ထိုင်နေရာမှ ကုန်းထကာ ဒူးထောက်ပြီး လီးကိုအဖုတ်ဝသို့တေ့လိုက်၏။သို့သော် ချက်ချင်းမသွင်းသေး အဖုတ်ကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လီးဖြင့်ပွတ်ဆွဲနေ၏။

" ဝေ...ကို လိုးတော့မယ်နော်"

" အင်းပါ လိုး..လိုး...စောက်ဖုတ်ကွဲအောင်လိုး..ေ၀ ခံချင်လှပြီ..အီး.."

အရေးထဲလေးသိန်းတစ်ယောက် နားအရသာခံနေ၏။ဒေါ်လေး၀ေ တဏှာစိတ်ကြောင့် အသနားခံနေသံမှာ လေးသိန်းသာမက ပွကြီး ရမက်စိတ်ကိုပါ အုံကြွလာစေသည်။လေးသိန်းလည်း သူ့ရှစ်လက်မ လီးရှည်ကြီးကိုဒေါ်လေးေ၀ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်း၏။မကြာမီ လေးသိန်းလီးမှာစောက်ဖုတ်ထဲသို့အဆုံးထိ မြုပ်သွား၏။

အစ တွင်ဖြေးဖြေးချင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေပြီး နောက်ပိုင်းတွင် အရှိန်ရလာသည်နှင့်အမျှ စည်းချက်မြန်လာသည်။ဒေါ်လေးမှာ အပေးကောင်းသလို လေးသိန်းမှာ အလိုးကောင်းသောကြောင့် အတိုင်အဖောက်ညီစွာ ကာမအရသာကို ကောင်းစွာခံစားနေကြသည်။

" ကိုသိန်း...ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးစောင့်လိုး...ဝေ့ မညှာနဲ့...လိုးသာလိုး..ဝေပြီးခါနီးပီ....အား...အား...ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ်...အား...အား.."

" ဖတ်.......ဖွတ်......ဖတ်........ဖွတ်.....ဘလွတ်.....ပြွတ်...အား...အား...."

ဒေါ်လေး၀ေ ကမ္ဘာပျက်နေသည်။အိမ်အောက်တွင် အမေရှိသည်ကို သတိမရတော့။ကာမစိတ်က ကြီးစိုးနေသည်။အရှိန်ရလာသည်နှင့်အမျှ လီးတံကြီးမှာ အဖုတ်အတွင်းသို့အငမ်းမရ တိုးသွင်းနေ၏။ဆောင့်ချက်တို့မြန်လာသည်။ကြမ်းလည်းကြမ်းလာသည်။တွဲကျနေသော နို့အုံများကိုဆွဲကာ အသာကုန်မောင်းတင်နေ၏။

" ကိုသိန်း...စောင့်..စောင့်...အား... အား..."

မကြာမီပင် အသားကုန်လိုးနေရာမှလင်မယားနှစ်ယောက် ပြိုင်တူပြီးသွားလေ၏။လေးသိန်းလည်း လရည်များကို ဒေါ်လေးအဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာ ပွကြီးလည်း ကြွပ်ကြွပ်အိတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်အမြောက်အမြား ပန်းထည့်လိုက်၏။

လေးသိန်းမှာ ဒေါ်လေးအပေါ်မှမိုးကာ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းရှိုက်ရင်း နို့အုံများကို ဆွဲညှစ်ကာ အမောဖြေနေကြ၏။ပွကြီးလည်း ပေနေသော သုတ်ရည်များကို တစ်သျှုးဖြင့်သုတ်ပြီးနောက် အိပ်ယာထဲလှဲကာ ပြန်အိပ်နေလိုက်၏။

................................................................................

ပွကြီးတစ်နေ့လုံးတစ်စက်ကလေးမှအိန္ဒြေရေမရပေ။မနေ့ညကလေးသိန်းတို့ လင်မယား ပက်ပက်စက်စက်လိုးခန်းကိုမြင်ပြီးကတည်းက တစ်သက်စားမကုန်သော ဒေါ်လေး၀ေ ဖင်တုံကြီးကို လိုးချင်လိုက်တာမှ ရွပိုးထိုးနေသည်။

ပို၍ရွပိုးထိုးစေသည်က တစ်အိမ်တည်း ဒေါ်လေးဝေနှင့်ပွကြီး တူအရီးနှစ်ယောက်တည်း ညအိပ်ရမည်ဆိုသောကြောင့်ပင်။ ဘယ်လာက်ပဲ ပျော့ခွေနေပါစေ ဖြူလွပြီး လုံးကျစ်သော တင်ပဆုံကြီးကို မြင်လိုက်တိုင်း လီးကဆက်ခနဲ ဆက်ခနဲ တောင်မတ်လာသည်။

လိုးချင်သည်မှာလည်း လူးလိမ့်နေပြီ။ဒီထက်ဆိုးရင်ရူးတောင်သွားနိုင်တယ်။မဖြစ်သေးဘူး။နှစ်ခါပြန်မရနိုင်တဲ့အခွင့်အရေးကို ပွကြီးဘယ်လိုမှလက်မလွတ်နိုင်ဘူး။ဒီတော့ ပွကြီးတစ်ယောက် မကြံကြီးစည်ရာတွေ ဘာတွေမသိ။ဖင်ကြီးမဒေါ်လေးကို ဒီည အသားကုန်လိုးရန်ကြံစည်တော့၏။

" ဒေါ်လေး"

" ဟေ...ဘာပြောမလို့လဲသား ပြောလေ"

" ဒီမှာ ဒေါ်လေးအတွက် နွားနို့ဖျော်လာတယ်"

" သြော်...အေး အေး..သားရော မသောက်ဘူးလား"

" ကျွန်တော်သောက်ပြီးပြီ ဒေါ်လေး"

" အေး.. အေး..ကျေးဇူးပဲကွယ်"

ပွကြီး နွားနို့ပေးပြီးနောက် မီးဖိုချောင်သို့ပြေးဝင်ပြီး ဒေါ်လေး သောက်မသောက်ကို သေချာအောင် ချောင်းကြည့်နေ၏။

အကြောင်းကား ဖျော်ထားသော နွားနို့ထဲတွင် ဒေါ်လေးအတွက် စပါယ်ရှယ်အိပ်ဆေးများ ပါသောကြောင့်ပင်။တစ်ကျိုက်ပြီးတစ်ကျိုက် မော့သောက် နေသော ဒေါ်လေးအား ငေးကြည့်ရင်း စိတ်ထဲတွင် ဒီညတော့ အမုန့်းဆွဲပစ်မည် ဟုကြုံးဝါးနေ၏။နာရီဝက်ခန့်ကြာသော်....

" သားရေ...ဒေါ်လေးအိပ်ငိုက်လာလို့ မင့်ညီသိပ်ပြီး အိပ်တော့မယ်။တံခါးတွေသေချာပိတ်နော်"

" ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး"

ဟိုက်....။ဆေးစွမ်းကတော့ပြနေပြီ ပြနေပြီ။ကျန်တာ နှစ်ပါးသွားကဖို့ အချိန်စောင့်ဖို့ပဲလိုတော့တယ်။ဒေါ်လေးအိပ်ပျော်မှအခြေအနေကြည့်ပြီး စခန်းသွားရမယ်။ပွကြီးတစ်ယောက် မိန့်မိန့်ကြီးပြုံးကာ နာရီစက်သံ တစ်ချက်တစ်ချက်ကို လိုက်လံမှတ်သားနေ၏။အို..။အချိန်ကုန်သည်မှာနှေးလွန်းလှသည်။နာရီဝက်ခန့်ကြာသော် ဒေါ်လေးအိပ်ပျော်နေပြီအထင်နှင့်အရဲစွန့်ကာ အိမ်ပေါ်သို့တစ်လှမ်းချင်းတိတ်ဆိတ်စွာတက်လာ၏။

အိပ်ခန်းထဲတွင်ညီလေးမှာပုခက်ထဲအိပ်ပျော်နေပြီး ဒေါ်လေးမှာဖျာပေါ်တွင် ဘေးစောင်းလျက်အိပ်ပျော်နေသည်။အခန်းထဲအဝင်တံခါးပေါက်ဘက်ခြမ်းသို့ကျောပေးအိပ်နေသောကြောင့် စူကားပြီးပြူထွက်နေသောဖင်တုံကြီးမှာပွကြီးအားစိန်ခေါ်နေ၏။

ပွကြီးရမက်စိတ်က အသိစိတ်ကိုလွှမ်းခြုံသွားလေ၏။ ခြေသံမကြားရအောင် တိတ်တိတ်လေး လှမ်းကာအခန်းထဲဝင်၍ ဒေါ်လေးနောက်ဘက်တွင် လှဲကာနေရာယူလိုက်၏။နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေသော်လည်း ပိုသေချာအောင် ဒေါ်လေးအားလှုပ်နှိုးကာ အိပ်ပျော်မပျော်အရင်စမ်း၏။သေချာမှ လည်ဂုတ်နားကပ်ကာတစ်ချက်နမ်းရှိုက်လိုက်၏။

မွှေးလိုက်တဲ့ကိုယ်သင်းနံ့။ဒေါ်လေးရဲ့ပင်ကိုအမွှေးနံ့တို့ကပွကြီးအားပို၍စိတ်ကြွလာစေသည်။ပွကြီးလက်ကဒေါ်လေးခါးနားသို့ကပ်ကာ ချည်ထားသောထမိန်စကို အသာအယာလေး နောက်ဘက်မှလှမ်းဖြည်လိုက်၏။ပြီးနောက် အင်္ကျီအတွင်းသို့လက် လျှိုကာ နို့ရည်ပြည့်တင်းနေသော ရင်သားကို ဖွဖွလေး ဆုပ်လိုက်ညှစ်လိုက် လုပ်နေ၏။

" အင်း....."

ထိုစဉ် ဒေါ်လေးဆီမှညဉ်းသံထွက်ပေါ်လာသည်။နို့ကိုကိုင်ပြီးညှစ်နေသောပွကြီးညဉ်းသံကြားသည်နှင့်လန့်ဖျန့်ပြီး ဇောချွေးပြန်ကာ ညှစ်နေသောလက်ကိုရက်တန့်လိုက်၏။

ဒေါ်လေးမှာ တစ်ချက်သာညဉ်းပြီး ရှူး...ရှူးနှင့်ပြန်အိပ်ပျော်သွား၏။ပွကြီးလည်းပြန်အိပ်ပျော်အောင်စောင့်ပြီးမှ လက်ကိုထုတ်ကာ ပြေနေသောထမိန်စအတွင်းသို့ ဗိုက်သားပေါ်မှ တိုးဝင်သွား၏။အထဲတွင် အတွင်းခံမပါသောအဖုတ်နှင့်ပွကြီးလက်တို့မှာ တဖြည်းဖြည်း မိတ်ဆက်သွား၏။ပွကြီးလက်မှာ ဆီးခုံပေါ်ရှိ အမွှေးပါးလေးတွေကို စမ်းရင်းအက်ကြောင်းတစ်လျှောက်ပွတ်ဆွဲနေသည်။

ဒေါ်လေး အဖုတ်ကိုပွတ်ဆွဲနေသော အထိအတွေ့မှာ ကြက်သီးမွှေးညင်းထလာပြီး လီးမှာတဆက်ဆက် တောင်မတ်လာသည်။လိုးချင်လွန်း၍ အရည်ကြည်များ ထပ်တွင်စို့လာသည်။ဒေါ်လေးဝေမှာဘာမှမသိ အိပ်ဆေးကြောင့်ကျိုးနေသည်။ပွကြီးလည်း တောင်မတ်နေသောပုဆိုးထဲမှ လီးကိုထုတ်ကာ ဖင်အက်ကြောင်းတစ်လျှောက် ပွတ်ပေး၏။

ပွတ်ရင်းပွတ်ရင်း ထန်လာကာ အဆင့်တက်ပြီး ဒေါ်လေးေ၀ ထမိန်ကို အောက်စမှဆွဲ လှန်တင်လိုက်၏။ပြီးနောက် လီးကိုပေါင်နှစ်လုံးကြားထည့်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေ၏။

" အီး....အား....အီး...."

ဒေါ်လေး၀ေ ညဉ်းသံ တစ်စတစ်စ ကျယ်လာသည်။သို့သော်လူကမနိုးသေး။အိမ်မက်ထဲ၌အလိုးခံနေပုံရတယ်။မသိစိတ်က ဖီးတက်နေတာလားမသိ အဖုတ်အတွင်းမှ အရည်များစိမ့်ထွက်လာသည်။ပွကြီးစလိုးရင်ပြင်လိုက်၏။သူ့လီးအား တံတွေးစွတ်ကာ အဖုတ်ထဲမထည့်ခင် ချောနေအောင် ဂွင်းတိုက်လိုက်၏။

ပြီးနောက်လီးကိုအရင်းမှကိုင်၍ အဖုတ်ဝနားနှင့်လီးထိပ်ကိုတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်း၏။လေးသိန်း ညတိုင်းလိုးသည်ကတစ်ကြောင်း၊အဖုတ်ထဲတွင် ရွှဲစိုနေသည်ကတစ်ကြောင်း လီးမှာဇွတ်မသွင်းရပဲ သူ့အလိုလို လျှောခနဲတိုးဝင်သွားသည်။

သွင်းရင်းသွင်းရင်း လီးလည်းတစ်ဆုံးဝင်နေချိန် ဒေါ်လေးမှာရုတ်တရက် လန့်နိုးလာလေ၏။နိုးနိုးချင်း အဖုတ်ထဲလီးဝင်နေသည်ကို သိသည်နှင့် အတင်းပင် နင်းကန်ရုန်းလေ၏။

..........................................................................................

" ဟဲ့ ပွကြီး နင်....နင်...လွှတ် ငါ့ကိုလွှတ်...ခွေးကောင်....ဖယ်လို့..."

အိပ်မက်ထဲ၌လေးသိန်းလိုးနေသည်ဟုထင်နေသော ဒေါ်လေးဝေတစ်ယောက် ပွကြီးမှန်းသိသော် နင်းကန်ရုန်းလေ၏။အမှန်ကမူ နေ့လည်ကတည်းက ပွကြီးလီးကို မြင်ပြီး ခံချင်နေသည်မှာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်စိမ်ထားချင်လောက်အောင်ပင်။ သို့သော် လက်တွေ့တွင် လင်ပါတူ ဖြစ်နေသည်က ဒေါ်လေးဝေအား ရုန်းကန်စေ၏။ပွကြီးမှန်းသိသော် အတင်းပင်အိပ်နေရာမှ ကုန်းထ၏။

ရုတ်တရက်ထလိုက်သောကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲတွင်စိမ်ထားသောပွကြီးလီးမှာ ပြွတ်ခနဲ ကျွတ်ထွက်သွား၏။ပွကြီးကား ခေသူမဟုတ်။အောကားပေါင်း သောင်းခြောက်ထောင်ကို ကြည့်ဖူးသူမို့ ဒေါ်လေးေ၀ ဘယ်ယုန်မြင်၍ ဘယ်ချုံထွင်နေမှန်း တန်းခနဲရိပ်မိ၏။

ဒါဟာ အစမို့ မူနေတာ နောက်ကျရင် သူဟာသူအလိုလို ပါလာမှာ။အရေးကြီးတာက ဒေါ်လေးဖီးတက်အောင်လုပ်ဖို့ဘဲ။ရုတ်တရက်ထရပ်သော ဒေါ်လေးလက်ကို စောင့်ဆွဲလိုက်သောကြောင့် ဒေါ်လေးခမျာ အရုပ်ကြိုးပျက် ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဘုန်းခနဲ လဲကျ၏။

ပက်လက်လန် လဲကျသွားသောဒေါ်လေးကိုယ် ပေါ်အတင်းတက်ကာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် ဖိ၏။ဒေါ်လေးကလည်းအတင်းရုန်း၏။တက်ဖိလျက်နှင့်ပင် လက်တစ်ဖက်က ထမိန်ကိုအတင်းလှန်တင်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲလက်ထည့်၍ ရှေ့တို့နောက်ဆုတ်လုပ်၏။ဒေါ်လေးကလည်း အငြိမ်မခံ ခွန်အားရှိသမျှ တွန်းဖယ်၏။

" ပွကြီး.....လွှတ်ပါတော့.....ဒေါ်လေးတောင်းပန်ပါတယ်.....မလုပ်ပါနဲ့တော့....အား...အား......မလုပ်နဲ့...အား....ယား........အင်း......"

ပွကြီး စောက်ဖုတ်နှိုက်နေရာမှ ထမိန်ကို ဗိုက်ထိဆွဲတင်ကာ ခေါင်းကိုစောက်ဖုတ်ကြားထဲ လျှိုသွင်း၍ ကုန်းယက်လေ၏။

တက်စွမ်းသမျှ လျှာကို အတွင်းသားထဲ သွင်းကာ လျက်စုပ်၏။ပက်ကြားအက်တစ်လျှောက် အပေါ်အောက်လျက်လိုက်၊နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို စုပ်ဆွဲလိုက်လုပ်ရင်း ဒေါ်လေး၏ ခွန်အားလည်းတစ်စတစ်စ လျော့နည်းသွား၏။ခါးသည်လည်းတဖြည်းဖြည်း ကော့ကော့တက်လာသည်။

တွန်းနေသောလက်တို့ကလည်း ပွကြီးခေါင်းကို စောက်ဖုတ်နှင့်ဖိကပ်နေသည်။ပွကြီး အခြေအနေကို ရိပ်မိ၏။ထို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ကို အသားကုန်ယက်လေရာ အဖုတ်မှအရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ဒေါ်လေးမှာ မလှုပ်နိုင်ဘဲငြိမ်ကျသွားသည်။ပွကြီးလည်း ဒေါ်လေးပြန်မရုန်းခင် ဘေးစောင်းလေးခွေနေသော ဒေါ်လေး နောက်မှနေ၍ လီးကို အဖုတ်အတွင်းသို့ လျှိသွင်း၏။

" အား........"

တုတ်ခိုင်သောလီးမှာ စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ လမ်းကြောင်းအတိုင်း တိုးဝင်သွား၏။စောနက တစ်ခါပြီးထားသောကြောင့်လီးမှာထစ်မနေပဲ လျှောဝင်သွား၏။ လက်တစ်ဖက်က အင်္ကျီစကို လှန်ကာ စူထွားသောနို့အုံကြီးများကို ပွတ်ချေ၏။ဓမ္မတာကို မလွန်ဆန်နိုင်သော ဒေါ်လေးတစ်ယောက် ပွကြီးလုပ်သမျှကို မရုန်းကန်တော့ပေ။

ပွကြီးကလည်း နောက်ဘက်မှ တစ်ဖောင်း ဖောင်းနဲ့ ဆောင့်ချက်ပြင်းလာသည်။ဒေါ်လေးမှာလည်းခံရင်းခံရင်း ပွကြီးဘက်သို့ ခါးကိုကောက်၍ ဖင်ကိုကော့ကော့ ပေးလာသည်။

ကောက်ချိတ်ပြီး ဆူတင်းသော တင်သားကြီးမှာ ပွကြီးလိုးသမျှကို တဖွတ်ဖွတ်နှင့် မှုတ်မှုတ်ညက်ညက်ကျေအောင် ခံနေရသည်။ လိုးရင်းလိုးရင်း ဦးလေးမိန်းမကို လိုးနေသည်ဆိုသောအသိက ပွကြီးအား ပို၍ဆောင့်ချက်ပြင်းလာစေသည်။

"..ဖွတ်....ဖွတ်........ဘွတ်.....ပြွတ်.....အား....အား......ဟင်း.......ဘွတ်.....ပြွတ်.....ဘွတ်..ဘွတ်.ဘွတ်..အား......အား...."

အချက်သုံးဆယ်လောက် မနားတမ်း ဆက်တိုက်လိုးရာ ကာမစိတ်မှာ ထိပ်ဆုံးသို့ရောက်လာပြီး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်ပူများ ပြည့်လျှံအောင် ပန်းထည့်လိုက်လေ၏။.....


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။