တန်ခိုးရဲ့ ရူးသွပ်မှု အပိုင်း (၁)
ရေးသားသူ - လမင်းကြီး
{အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။}
အာဏာ
ပြန်ရောက်လာတော့ အရာရာဟာ အရင်ကနဲ့ မတူတော့ဘူး။ ဒီမြင်ကွင်း၊ ဒီအနံ့အသက်၊ ဒီလေထု ဘာတစ်ခုမှ အရင်ကနဲ့ မတူတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် လတ်ဆတ်မှုနဲ့ စိမ်းလန်းမှုကတော့ အရင်အတိုင်းပဲ။
စိုင်းလောဝ်ဖ လို့ ခေါ်တဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ဖခင် ဖြစ်သူရဲ့ အမွေကို ဆက်ခံဖို့ အမေရိကန်ကနေ ပြန်လာခဲ့ရတယ်။ ကျွန်တော်ဖခင် စောဝ့်ဝမ်းဖ ဟာ စစ်ကိုင်းတိုင်း တစ်နေရာရဲ့ နောက်ဆုံးစော်ဘွားကြီး ဖြစ်ခဲ့တယ်။ စော်ဘွားကြီးဆိုပေမယ့် အရင်တုန်းကလို ဟော်နန်းတွေ ဘာတွေတော့ မရှိတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် သစ္စာတော်ခံတွေကတော့ အခုထိ ကျွန်တော်တို့မျိုးရိုးကို အလေးအမြတ်ထားကြတုန်း။ အလေးအမြတ်ထားရတာကလည်း ဒီလူ၊ ဒီဒေသအတွက် ကျွန်တော်တို့ မျိုးရိုးဟာ ကြီးပွားတိုးတက်ရေး၊ ဖူလုံလောက်ငှရေးကို လုပ်ဆောင်ပေးခဲ့၊ လုပ်ဆောင်နေဆဲမို့ပါ။ ဒီဒေသရဲ့ အုပ်ချုပ်ရေးကိုလည်း ခေတ်အညီ ဥပဒေနဲ့အညီ ကျွန်တော်တို့ မျိုးရိုးကပဲ ဆောင်ရွက်ပေးခဲ့တယ်။ ပြောရရင် ခေတ်အလိုက် ပြောင်းလဲလာတဲ့ စော်ဘွားမျိုးဆက်တစ်ခုနဲ့ သူရဲ့ အုပ်ချုပ်ခံဒေသတစ်ခုပေါ့ဗျာ။
အခုတော့ ဖခင်ကြီး စောဝ့်ဝမ်းဖလည်း မရှိတော့ဘူး။ သူ ဆုံးပါးသွားလို့လည်း ကျွန်တော် ပြန်လာပြီး သူ့နေရာမှာ ဆက်ခံရတော့မယ်။ ကျွန်တော့်အဖေဟာ ပြည်သူက ချစ်တဲ့ ပြည်သူအမှုထမ်းကောင်း တစ်ယောက်၊ စော်ဘွားမြတ်တစ်ပါး ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သားတစ်ယောက်ချစ်တဲ့ အဖေတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော် သုံးနှစ်သားအရွယ်ကတည်းက အဖေဟာ ကျွန်တော့်ကို အမေရိကကို ပို့ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့် အမေလား။ ကျွန်တော့်ကို မွေးပြီးတော့ ဆုံးသွားတယ်။ ကျွန်တော် သုံးနှစ်အရွယ်အထိကို ကျွန်တော့်ကို ကျွန်တော်ရဲ့ မိထွေးတော်ကပဲ ပြုစု ပျိုးထောင်ပေးခဲ့တာ။ အမေရိကမှာ ကျွန်တော် အသက် ၂၅ နှစ်အထိ နေခဲ့တယ်။ ဒီကြားထဲမှာ အဖေဟာ ကျွန်တော့်ဆီကို တစ်ခေါက်မှ မရောက်ခဲ့ဘူး။ မိထွေးတော်ပဲ ရောက်တယ်။ အမိမဲ့တဲ့ ကျွန်တော်ဟာ မိထွေးတော်ကို မိခင်အရင်းလိုပဲ ချစ်ခင်ခဲ့ရတယ်။ မိထွေးတော်ဟာ ကျွန်တော့်ဆီကို တစ်နှစ်မှာ တစ်ခါလောက် လာတွေ့လေ့ရှိတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို မြန်မာစကား၊ မြန်မာစာ၊ ရှမ်းစကား၊ ရှမ်းစာ ကို မေ့မှာ စိုးလို့ ဆရာတစ်ယောက်ပါ ငှားထားပေးတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ့်မျိုးရိုးဘာသာစကားကိုတော့ မမေ့ခဲ့ပါဘူး။ ထီးသုံးနန်းသုံးစကားတွေကိုတောင် မမေ့ခဲ့ဘူး။
ကျွန်တော့်အဖေ ဆုံးတော့ ကျွနိတော် ဝမ်းမနည်းမိပါဘူး။ ဒီလို ဖြစ်မယ်ဆိုတာကိုလည်း ကြိုသိခဲ့တယ်။ အဖေဟာ လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်နှစ်လောက်ကတည်းက အပြင်းအထန် နာမကျန်း ဖြစ်ခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံးတော့....။ နောက်ဆုံးတော့ အချိန်တန်သွားတာပေါ့လေ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မြန်မာကို ပြန်ရောက်တော့ ဇာတိကို ချက်ချင်း မပြန်ဖြစ်ဘူး။ လူက လေယာဉ်နဲ့ ပြန်လာပေမယ့် အပြီးအပိုင် ပြန်လာတာဆိုတော့ ကိုယ်ပိုင်တဲ့ပစ္စည်းတွေအားလုံးကို သင်္ဘောနဲ့ သယ်လာရတယ်။ အထူးသဖြင့် မာစီးတီးဗန် တစ်စီးရယ်၊ ဂရန်းပီယာနိုကြီးတစ်လုံးရယ်။ အဲ့ပစ္စည်းတွေကို စောင့်ဖို့ ကျွန်တော် ရန်ကုန်က ဟိုတယ်ကောင်းကောင်းတစ်ခုမှာ တည်းနေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဒီကို ပြန်လာမယ့် နောက်ဆုံးအမေရိကန်ညမှာ ကောင်မလေး တစ်ယောက်နဲ့ ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ တစ်ညတာကို တွေးနေမိတာပေါ့။
မနက်နိုးတော့ ကျွန်တော့်ကို ကြိုဖို့ ရောက်လာတဲ့ အိုက်ကမ် ဆိုတဲ့သူနဲ့ တွေ့တယ်။ အိုက်ကမ်က ကျွန်တော်နဲ့ ရွယ်တူလောက်ပါပဲ။ ကျွန်တော် ပစ္စည်းတွေကို စောင့်မနေသင့်ကြောင်း၊ ပစ္စည်းတွေက ရောက်ရင်တောင် ချက်ချင်းရမှာ မဟုတ်ကြောင်း၊ စာရွက်စာတမ်းကိစ္စတွေ ရှိသေးကြောင်း၊ ဇာတိကို ချကိချင်းလိုက်လာစေချင်ကြောင်း အစရှိသည်ဖြင့် ပြောတာပေါ့။ အဲ့တာနဲ့ ကျွန်တော်လဲ သူ့စကား နားထောင်ပြီး လက်ဆွဲအိတ် တစ်လုံးနဲ့ပဲ သူ့နောက် လိုက်လာခဲ့တယ်။ တစ်နေ့လုံး ကားစီးပြီး ညမိုးချုပ်မှ ရောက်တယ်။ စိတ်ထဲ ဘာမှ မရှိ၊ ဘာကိုမှလည်း မမြင်တော့ဘူး။ ကျွနိတော့်အတွက် ပြင်ပေးထါးတဲ့ အခန်းထဲ ရောက်ရောက်ချင်းပဲ ကျွန်တော် ခေါင်းအုံးပေါ် ခေါင်းထိုးပြီး အိပ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဘာမှ မထူးခြားတဲ့ ညတစ်ညပါပဲ။
ပြန်ရောက်လာတော့ အရာရာဟာ အရင်ကနဲ့ မတူတော့ဘူး။ ဒီမြင်ကွင်း၊ ဒီအနံ့အသက်၊ ဒီလေထု ဘာတစ်ခုမှ အရင်ကနဲ့ မတူတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် လတ်ဆတ်မှုနဲ့ စိမ်းလန်းမှုကတော့ အရင်အတိုင်းပဲ။ မနက် လင်းလင်းချင်း ပြတင်းပေါက်ကနေ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းတွေ။ သုံးနှစ်သားအရွယ်က အရာတွေကို မှတ်မိဖို့ဆိုတာ တော်တော်ကို ခက်ခဲနေပါပြီ။
" စောဝ့်(သခင်)... မနက်စာ သုံးဆောင်လို့ရပါပြီ.."
အမျိုးသမီးငယ် တစ်ယောက် ကျွန်တော့်အခန်းထဲ ရောက်နေတယ်။ အသားဖြူပြီး ပန်းရောင်သန်းတယ်။ အပြာနုရောင် ရှမ်းဝတ်စုံကို ဒီဇိုင်းဆန်းဆန်းနဲ့ ဝတ်ထားတယ်။ ထဘီက ဒူးအပေါ်အထိ ပေါ်အောင် တိုနေတယ်။ အင်္ကျီက လက်ပြတ် ရင်ဟိုက်။ ဆံပင်ကို လှလှလေး ထုံးထားတယ်။ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ ရှမ်းဝတ်စုံနဲ့ အမျိုးသမီးဆိုလို့ မိထွေးတော်ကိုပဲ မြင်ဖူးတယ်။ ဒါပေမယ့် မိထွေးတော်ရဲ့ ဝတ်စားဆင်ယင်မှုက ကျက်သရေ ရှိလှတယ်။ ဒီတစ်ယောက်ကတော့ မတူဘူး။
" မင်းက ဘယ်သူလဲ.."
" ကျွန်တော်မက ခမ်းနောင့်ပါ.. စောဝ့်ရဲ့ အလုပ်အကျွေးအစေခံပါ..."
အစေခံတဲ့။ ကျွန်တော်ကတော့ သူ့ကို အဲ့ဒီလို မမြင်။ ရန်းဝေးပေါ်က မော်ဒယ်တစ်ယောက်လို့ပဲ မြင်တယ်။ ခမ်းနောင့်.. တော်တော် လှပါတယ်။
" အသက်က..?"
" ၁၈ နှစ်ပြည့်ပြီးပါပြီ.. စောဝ့်.."
" ပညာကရော..?"
" စောဝ့်တို့ရဲ့ စောင်မမှုကြောင့်.. စီးပွားရေးတက္ကသိုလ်တက်ရောက်နေပါတယ်.. လောလောဆယ်တော့ ဟော်နန်းက ကလေးလေးတွေကို စာသင်ပေးနေပါတယ်.. စောဝ့်ကို အလုပ်အကျွေးမှု ပြုရင်းပေါ့.."
" သြော်.. သြော်.. တော်ပါတယ်.. ဒါဆို မင်းတာဝန်က ငါ့ကို အလုပ်အကျွေးမှုပြုဖို့ပေါ့.."
" မှန်ပါတယ်.. စောဝ့်.."
ကျွန်တော်လည်း ခမ်းနောင့် ယူလာတဲ့ မနက်စာ ကြက်ဥကြော်နဲ့ နွားနို့တစ်ခွက်ကို သုံးဆောင်လိုက်တယ်။ အမေရိကမှာ သာမန်လူ တစ်ယောက်အနေနဲ့ နေခဲ့တဲ့ ကျွန်တော်ဟာ အခုမှ ရှင်ဘုရင်တစ်ပါးလို့ ခံစားနေရတော့ ဘယ်လိုပြောရမလဲ.. ဟိဟိ.. ယားသလိုလိုပဲဗျ။
စားပြီးသောက်ပြီးသွားတော့ ကျွန်တော့်အတွက် သွားပွတ်တံ နဲ့ ရေဇလားငယ်တစ်ခုကို ယူ လာပေးပြန်တယ်။ သြော် မနက်စာ စားပြီးမှ သွားတိုက်ရတာပေါ့ ဆိုပြီး သွားတိုက် မျက်နှာသစ်လိုက်တယ်။ ပြီးသွားတော့ ခမ်းနောင့်က အခန်းထဲက မထွက်သေးဘူး။ ကျွန်တော့် ကုတင်ခြေရင်းနားမှာ ကျုံ့ကျုံ့လေး ဝင်ထိုင်နေတယ်။
" သားလေး.. လောဝ်(ကြယ်)လေး.."
" မယ်မယ်လေး.."
ကျွန်တော့် မိထွေးတော် ရောက်လာတယ်။ မိထွေးတော်က အကွက်ဆန်းတွေ ကနုတ်ပန်းတွေ မပါတဲ့ ရိုးရိုး အဖြူရောင် ရှမ်းဝတ်စုံကို ဝတ်ထားတယ်။ မျက်နှာကတော့ ဆေးဆိုးပန်းရိုက် နည်းနည်း လုပ်ထားပေမယ့် သဘာဝအလှက ပေါ်လွင်လို့။ ဆံထုံးကိုတော့ ကျက်သရေရှိရှိ ထုံးထားတယ်။ အသက်အားဖြင့် ၄၀ ကျော်လာပြီး ပေမယ့် မိထွေးတော်ဟာ ကျွန်တော်သိခဲ့တဲ့ တစ်လျှောက်လုံးမှာ လှဆဲ လှမြဲပါပဲ။
မိထွေးတော် မယ်မယ်လေးက ကျွန်တော့်ကို ဖက်ပြီး နှုတ်ဆက်တယ်။ ကျွန်တော့် ပါးတွေကို နမ်းတယ်။ ကျွန်တော် အရမ်း ပျော်ပါတယ်။ မယ်မယ်လေးက ကျွန်တော့်ဆီကို တစ်နှစ်တစ်ခေါက် ရောက်တယ် ဆိုပေမယ့် ဒီနှစ်တော့ တစ်ခါမှ မရောက်သေးဘူးလေ။
" လောဝ်... သားက တစ်နှစ်ထက် တစ်နှစ် ခန့်လာလိုက်တာ.. ကြည့်စမ်း.. စောဝ့်လုံ(သခင်ကြီး) အတိုင်း တူလာပြီ.."
ကျွန်တော် ပြုံးရုံပဲ ပြုံးနေမိတယ်။
" ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီး ဆင်းလာခဲ့နော်.. ဘိသိက်ပွဲ စရမယ်.. ခမ်းနောင့်က စောဝ့်လောဝ်ဖကို ကူညီပေးလိုက်နော်.."
မယ်မယ်လေးက ကျွန်တော့်ကို နောက်တစ်ခါ နမ်းပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွားတယ်။ ဘိသိက်ပွဲ။ ကျွန်တော် စော်ဘွား လုပ်ရတော့မှာပဲ။ အဖေကို မချစ်ဘူးဆိုပေမယ့် ကိုယ်တိုင်လဲ သားကောင်းတစ်ယောက် မပီသခဲ့ပါဘူး။ အဖေ့ရဲ့ ဈာပန ကို ကျွန်တော် မမှီလိုက်ဘူး။
ကျွန်တော်လဲ ရေချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်တယ်။ ခမ်းနောင့်လဲ လိုက်ဝင်လာတယ်။
" မင်းက ဘာလုပ်မလို့လဲ.."
" စောဝ့်.. ရေချိုးတာ ကူညီမလို့ပါ.."
" လိုလို့လားကွာ.."
" စောဝ့်က မလိုဘူးဆိုရင်တောင် ခမ်းနောင့်က လုပ်ပေးရမယ့် တာဝန်နဲ့ လုပ်ပေးချင်စိတ်မို့ပါ.."
" မင်းက ရေအတူ ချိုးကူမှာမို့လို့လား.."
" ဟုတ်ပါတယ်.. စောဝ့်.."
" ဟမ်.."
ကျွန်တော် တော်တော်လည်း အံ့သြမိသလို ယုံလည်း မယုံချင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒါကြီးက လက်တွေ့ ဖြစ်နေပြီ။ သူ့အရှေ့မှာ အဝတ်အစား ချွတ်ရမှာတောင် ရှက်နေမိတယ်။ အဲ့တာကြောင့် အပေါ်အင်္ကျီကိုပဲ ချွတ်ပြီး ရေချိုးကန်ထဲ ဝင်မယ်အလုပ် ခမ်းနောင့်က ကျွန်တော့်ခါးကို ဆွဲပြီး "စောဝ့်.. ဘောင်းဘီရော ချွတ်ရမယ်လေ.." ဆိုပြီး ကျွန်တော်ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ပါလေရော။ ကျွန်တော်လဲ ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင်ဘဲ မင်သေသေနဲ့ သူလုပ်သမျှကို ကြည့်နေမိတယ်။ မယ်တော်ချောက ကျွန်တော့်ဂျင်းဘောင်းဘီကို အားကုန်ရေခမ်း ဆွဲချွတ်လို့ရသွားပြီး ကျွန်တော့်အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်မယ် လုပ်တော့မှ..
" ဟေ့.. ဟေ့.. အဲ့လောက်ဆို တော်ပြီလေ.."
" စောဝ့်.. ကိုယ်လက်သန့်စင်ရာမှာ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တစ်နေရာမှ မကျန်အောင် သန့်စင်ရပါမယ်.."
ဆိုပြီး ကျွန်တောိ့အတွင်းခံကိုပါ ချွတ်ပါလေရော။
သူလည်း ချွတ်ပြီးတာနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ရေချိုးကန်ထဲ ချက်ချင်း ခုန်ဝင်တော့တာပဲ။ သူကတော့ ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြီး ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော် ရေချိုးကန်ထဲ ရောက်တော့ ခမ်းနောင့်က သူ့ဘာသာ သူ့အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တယ်။ ရေအတူ ချိုးကူမယ်ဆိုတာ အမှန်ပဲ ထင်တယ်။ ကျွန်တော်တော့ မသိတော့ဘူးဗျာ။ စော်ဘွားဘဝဆိုတာ ဒါမျိုးလား။ ဒါမှမဟုတ် အိပ်မက် မက်နေတာလား။
ခမ်းနောင့် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တော့ ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်သွားတယ်။ အသက် ၁၈ နှစ် အရွယ် ရှမ်းမလေး။ ထမင်းစားပန်းကန်လုံးလောက် ရှိမယ့် နို့နှစ်မြွာ။ ခါးသေးသေးလေးရယ်။ ဖွင့်ထွားနေတဲ့ တင်ပါးတွေရယ်။ အမွှေးအမျှင်လေးတွေ ခပ်ပါးပါးလေး ပေါက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖြူဖြူ ဖောင်းဖောင်းလေးရယ်။ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ မိန်းမပေါင်းများစွာရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးအလှကို မြင်ခဲ့ရဖူးပြီးပြီ။ သို့သော် ရှမ်းမလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးအလှက။
ခမ်းနောင့်က ရေချိုးကန်ဘောင်ထူထူပေါ်မှာ တင်ပါးလွဲလေး ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ရေချိုးကန်ထဲ စိမ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ရေမစိမ်ထားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ရေနဲ့ ပက်ပြီး လောင်းပေးတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ယောကျ်ားပဲဗျာ။ သူ့အထိအတွေ့တွေမှာ သာယာနေပြီ။ သူလုပ်သမျှ ငြိမ်ခံနေတာပေါ့။ ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ရေစိုသွားတော့ ခမ်းနောင့်က ကန်ထဲက ရေအကုန်လုံးကို ဖောက်ထုတ်လိုက်တယ်။ ရေတွေ မရှိတော့ ကျွန်တော်လဲ ကန်ထဲမှာ တုံးလူံးကြီးပေါ့။ အောက်က ဖွားဖက်တော်က ခမ်းနောင့်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့် အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး ခေါင်းထောင်နေပြီ။ လိင်စိတ်ပြင်းထန်နေတဲ့ ကျွန်တော်လဲ အခုချိန်မှာ ဘာမှ မဖုံးမကွယ်ဖြစ်တော့ဘူး။
" ခမ်းနောင့်.. ကန်ထဲ ဝင်ခဲ့.."
လိင်စိတ်မွန်နေတဲ့ ကျွန်တော်လည်း ရမလားဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ကြံတော့တာပေါ့။
" ရှင်.. ဟုတ်.."
ခမ်းနောင့်က ခေါင်းလေး ငုံ့ပြီး ကျွန်တော့်ခြေရင်းနားကနေ ကန်ထဲကို ဝင်လာတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ခြေရင်းနားမှာ ဝင်ထိုင်တယ်။
" မင်းခန္ဓာကိုယ်ကို ငါ့နားတိုးခဲ့.."
တိုးလာတယ်။
" မင်းမျက်နှာကို ငါ့မျက်နှာအနား.."
မျက်နှာချင်းဆိုင်မိတယ်။
" အပေါ် ထပ်တိုးအုံး.."
ခမ်းနောင့်ရဲ့ နို့တွေက ကျွန်တော်မျက်နှာတည့်တည့်။ ပန်းရောင် နို့သီးခေါင်း ဖူးဖူးလေး နှစ်ခု။ စိတ်ကို လုံးဝ ထိန်းမရတော့ဘဲ ခမ်းနောင့်ရဲ့ ဘယ်ဘက် နို့သီးခေါင်းကို လှမ်းစို့လိုက်တယ်။
" အင်းး..."
ခမ်းနောင့်ဆီက ငြီးသံ တိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်။ ဘာမှတော့ မပြော။
" ပြွတ်.. ပလပ်.."
ကျွန်တော်လည်း နို့သီးခေါင်းကို စို့လိုက်.. လျက်လိုက်နဲ့ လုပ်နေတာပေါ့။ တအီးအီး ငြီးသံကလွဲပြီး ဘာမှထွက်မလာ။ ဘယ်ဘက်နို့ပြီးတော့ ညာဘက်နို့။ ၂ မိနစ်လောက် နို့တွေကို စို့ပြီးတော့မှ
" ခမ်းနောင့်.. အောက်ကို နည်းနည်း ဆင်း... ပြီးရင် လှဲလိုက်.."
ခမ်းနောင့်လည်း ကျွန်တော့်ကို နို့တိုက်ဖို့ ခွထားရာကနေ ပြန်ဆင်းပြီး ရေချိုးကန်ထဲမှာ ပက်လက်လှဲလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ ခမ်းနောင့်ရဲ့ ပေါင်ကြားနေရာကို နေရာယူလိုက်ပြီး ခမ်းနောင့်ရဲ့ ပေါင်တွေကို ဖြဲကားလိုက်တယ်။ ခမ်းနောင့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး။ စောက်ပတ် ခွဲကြောင်းနေရာမှာ ကျွန်တော့်လီးကို အချောင်းလိုက် ဖိကပ်လိုက်တယ်။ ခမ်းနောင့်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ခမ်းနောင့်မျက်နှာက ကြောက်တာမျိုးလည်း မဟုတ်။ ဝမ်းနည်းတာမျိုးလည်း မရှိ။ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ဝမ်းသာသလို ငိုချင်သလို မျက်နှာမျိုးနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်နေတယ်။
ခေါင်းထဲကို အသိတရား ရုတ်တရက် ပြန်ရောက်လာတယ်။ ဒီမိန်းကလေးက ငါ့ရဲ့ အာဏာကြောင့် ငြိမ်ခံနေတာပဲ။ သူ့ဘက်က ဆန္ဒမပါဘဲ ငါ လုပ်နေမိတာ မှန်ရော မှန်ရက်လား။ ကျွန်တော် သူနဲ့ ကပ်ထားရင်းက ချက်ချင်း ခွာပြီး နောက်ကို ဆုတ်လိုက်တယ်။
" ကိုယ် တောင်းပန်ပါတယ်.. ခမ်းနောင့်.."
ခမ်းနောင့်က ကျွန်တော် ကို ကြောင်ကြည့်နေရင်းကမှ
" စောဝ့်.. ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်.. ခမ်းနောင့် အမှား လုပ်မိလို့လား.."
" မင်းမမှားဘူး.. ကိုယ်မှားသွားတာပါ.. ကိုယ် အာဏာကို အသုံးချပြီး ခမ်းနောင့်ကို ဖျက်ဆီးမိ.."
" မဟုတ်ဘူး.. စောဝ့်.."
ရေချိုးခန်းက တိတ်ဆိတ်နေပါတယ်။
" ခမ်းနောင့်က စောဝ့်ရဲ့ အစေခံဆိုတာ ဟုတ်တယ်.. ဒါပေမယ့် ဒီ.. အခုအပြုအမူမျိုးတွေက အစေခံတိုင်း ဖြစ်လို့မရဘူး.. ဆန္ဒသဘောထား ပါမှ ဒီအမှုကို ထမ်းခွင့် ရှိတာ.."
" ဆိုလိုတာက..?"
" ဆိုလိုတာက ခမ်းနောင့်က စောဝ့်ရဲ့ ကိုယ်လုပ်တော် အဖြစ် ကိုယ်တိုင်ဆန္ဒနဲ့ စာရင်းပေးခဲ့တာပါ.. ခမ်းနောင့်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို စောဝ့်ဆီမှာ အမှုထမ်းဖို့ ဆန္ဒစာရင်း ပေးခဲ့တာပါ.."
" ဒါဆို.."
" ဟုတ်ပါတယ်.. ခမ်းနောင့်ကို စောဝ့်ပိုင်ပါတယ်.. တစ်ဖက်သတ်အာဏာအရ ပိုင်တာမဟုတ်ဘဲ လိုလိုလားလား အသိမ်းပိုက်ခံတာပါ.."
" သြော်.. ခမ်းနောင့်ရယ်.."
ခမ်းနောင့်ကို ဆွဲပွေ့ပြီး ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ခမ်းနောင့်က ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲမှာ ငြိမ်ငြိမ်လေး။ ဆံနွယ်လေး တစ်ရစ် နှစ်ရစ် ကျနေတဲ့ နဖူးတင်းတင်းလေးကို ကျွန်တော် နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ နှာတံတစ်လျောက်။ ပြီးတော့ နှာခေါင်းလှလှလေး။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေး။ နှုတ်ခမ်းနီ မရှိတော့ပေမယ့် နီရဲနေဆဲ နှုတ်ခမ်းလေးက နမ်းလိုက် စုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေရတာ အရသာ တစ်မျိုးပဲ။ လျှာနဲ့ လျက်ဖို့ လုပ်လိုက်တော့ ကျွန်တော့် လျှာကို ခမ်းနောင့်က လှမ်းစုပ်တယ်။ လျှာအစုပ်ခံလိုက်ရတော့ ပျော့ချင်သလိုလို ဖြစ်နေတဲ့ ဖွားဖက်တော်က ချက်ချင်း ပြန်အသက်ဝင်လာပြီး ခမ်းနောင့်ရဲ့ ပေါင်ရင်းကို သွားထောက်နေမိလိုက်တယ်။ အဲ့တာကို ခမ်းနောင့် သတိထားမိသွားတော့ သူ့လက်နုနုလေးနဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို လှမ်းကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးတါပေါ့။ ကြာလာတော့ ကျွန်တော်လည်း မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။
" ဒါဆိုလဲ ခမ်းနောင့်.."
ကျွန်တော် ထမယ်လုပ်တော့ ခမ်းနောင့်က ကျွန်တော် ရင်ဘတ်ကို ဖိလိုက်တယ်။ မထနဲ့ ဆိုတဲ့ သဘောပေါ့။ သူကိုယ်တိုင်ပဲ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော်ကိုအပေါ်က ခွပြီး ကြည့်တယ်။ အဝတ်မပါတဲ့ ရှမ်းမလေးက ကိုယ့်ကို အပေါ်စီးက ခွပြီး ကြည့်နေတာဗျာ။ နောက် ခမ်းနောင့်က တဖြည်းဖြည်း ထိုင်ချလာပြီး ကျွန်တော့်လီးနဲ့ သူစောက်ဖုတ်ဝ တေ့မိတဲ့အထိပဲ။ ပြီးတော့ လီးကို စောက်ခေါင်းဝမှာ တည့်အောင် သေချာပြင်ပြီး အားနဲ့ ဖိထိုင်ချပြစ်လိုက်တယ်။
" အား.."
ခမ်းနောင့် မျက်လုံးမှာ မျက်ရည်စတွေ။ စောက်ပတ်မှာက သွေးတွေ။ ခမ်းနောင့်က အပျိုစင်ပဲ။ ဒါပေမယ့် တစ်ချက်ပဲ တွန့်သွားပြီးတော့ သူ့ဘာသာသူ ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်တယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ တကယ် ဘာလုပ်ရမှန်း မသိလို့ ငြိမ်နေမိတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး။ကျွန်တော်ကို ပူးကပ်နေတဲ့ လိင်နတ်က အစွမ်းကြီးလာတော့ ခမ်းနောင့်ကို ဆွဲယူပြီး အောက်ကနေ တအား ဆောင်းပေးနေလိုက်တယ်။
" အာ့.. ကောင်း.. ကောင်းတယ်.. စောဝ့်.."
ခမ်းနောင့်ရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် စို့ပေးပြီး အောက်ကနေ ခမ်းနောင့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို တဖုန်းဖုန်း မြည်တဲ့အထိ ဆောင့်ပေးနေမိတယ်။ သိပ်မကြာလိုက်ဘူး။ ခမ်းနောင့်ရဲ့ သားအိမ်ထဲကို ကျွန်တော် သုတ်ရည်တွေ ဒလဟော သွန်ထည့်ပေးလိုက်တော့တယ်။
ခမ်းနောင့်ကပဲ ဘိသိတ်ပွဲ ရှိသေးတာကို သတိပေးတော့မှ နှစ်ယောက်လုံး ရေအမြန်ချိုးပြီး မေမေလေး ထားပေးခဲ့တဲ့ စော်ဘွားဝတ်စုံကို ဝတ်ပြီး ဘိသိတ် ခန်းမကို ထွက်လာခဲ့တယ်။
ဘိသိတ်ပွဲကိုတော့ ရိုးရာအတိုင်း ကျင်းပတယ်။ ကျွန်တော့်ကို စော်ဘွားအဖြစ် ဘိသိတ်သွန်းအပြီးမှာ ကျွန်တော့်ပိုင်နယ်အတွင်းက လူကြီးတွေ၊ အာဏာပိုင်တွေက ကျွန်တော်ါကို လာဂါဝရပြုကြတယ်။ ဘိသိတ်ပွဲ ပထမပိုင်းအပြီးမှာ ပရိသတ်အပေါင်းကို အစားအသောက်တွေနဲ့ ဧည့်ခံတယ်။ စားသောက်နေတုန်းမှာ ကျွန်တော်က ပြည်သူတွေကို လှည့်နူတ်ဆက်ရတယ်။
ဒုတိယအဖြတ်ကိုတော့ သီးသန့်ဆောင်တစ်ခုမှာ အထက်ပိုင်းတာဝန်ရှိတွေလောက်နဲ့ပဲ ဆက်ကျင်းပတယ်။
" စောဝ့်လောဝ်ဖမှာ ဇနီးမယား ရှိပါသလား.."
" မရှိပါ"
" ချစ်သူရည်းစား ရှိပါသလား.."
" လောလောဆယ် မရှိပါ. ."
" ခုနက လိုက်နှုတ်ဆက်ရတဲ့အထဲက ပြည်သူထဲမှာရော မျက်စိကျမိတဲ့သူရော ရှိပါသလား.."
" သတိမထားမိပါ.."
" ဓလေ့ထုံးတမ်းများအရ စော်ဘွားမှာ မဟာဒေဝီ ရှိရပါမယ်.. အခု စောဝ့်လောဝ်ဖမှာ မဟာဒေဝီ တင်မြောက်ရန် ရည်ရွယ်ထားသူ မရှိလို့ သိရပါပြီ.. ထုံးစံများအရတော့ စောဝ့်လောဝ်ဖရဲ့ မိထွေးတော် ဖြစ်တဲ့ စောဝ့်နန်းဆိုင်ဒေဝီကို မဟာဒေဝီအဖြစ် ပြန်တငါမြှောက်နိုင်ပါတယ်.."
အဲ့ဒီစကားက ကျွန်တော့ကို တော်တော် ရှော့ရသွားစေတယ်။ ကိုယ့်မိထွေးကိုယ် မိဖုရားမြှောက်လို့ ရတယ်ဆိုပါလား။ မေမေလေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပဲ။
" စောဝ်နန်းဆိုင်ဒေဝီဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ မိထွေးပေမယ့် အမေအရင်းလိုပါပဲ.. သူ့ကို မဟာဒေတီ မတင်မြှောက်ပါဘူး..."
" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဓလေ့အရတော့ စောဝ့်နန်းဆိုင်ဒေဝီဟာ ယခင်စော်ဘွားကြီးရဲ့ မဟာဒေဝီ မဟုတ်ခဲ့၊ ယခင်စော်ဘွားကြီးနဲ့လည်း သားသမီးမထွန်းကားခဲ့တဲ့အတွက် ယခု စော်ဘွားနဲ့လည်း ဒေဝီတစ်ပါးအနေနဲ့ ဆက်ရှိပေးနေရမှာ ဖြစ်ပါတယ်.. ဒါကြောင့် စောဝ့်နန်းဆိုင်ဒေဝီကို သီးသန့်ဆောင်မှာ စံတဲ့ ဒေဝီအဖြစ် စော်ဘွားအမတ်များက သတ်မှတ်လိုက်ပါတယ်.."
ကျွန်တော့်သဘောထားမပါဘဲ မေမေလေးနဲ့ ကျွန်တော်ကို လင်မယားအဖြစ် သတ်မှတ်လိုက်ကြတာပါပဲ။
" စော်ဘွားအနေနဲ့ မဟာဒေဝီတင်မြှောက်မယ့် မိန်းမပျိုကို ၃ နှစ်အတွင်း ရှာပါ.. မတွေ့ခဲ့ရင် အမတ်နဲ့ ဝန်များက ရွေးချယ်မှုကို လက်ခံရပါမယ်.."
ပြီးတာနဲ့ တစ်ခါ ကျွန်တော်နဲ့ မေမေလေးကို ထပ်ပြီး ဘိသိတ် သွန်းကြတယ်။ မေမေလေးကတော့ ကျွန်တော့်အနားကပ်ပြီး
" ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး.. လောဝ်လေးရယ်.. ဒါက ဓလေ့တွေပါပဲ.."
ဆိုပြီး နှစ်သိမ့်ရှာတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ ကျွန်တော့်အမေအရင်းကို မမြင်ဖူးခဲ့ပေမယ့် မေမေလေးက ကျွန်တော့်ရဲ့ အမေအရင်းလိုပါပဲ။ ဘိသိတ်သွန်းတဲ့အချိန် မေမေလေးကို သေချာ ကြည့်မိတော့ အသက် ၄၀ ကျော် မိန်းမတစ်ယောက်ဆိုတဲ့ စကားစုနဲ့ လုံးဝမလိုက်ဖက်အောင် မေမေလေးဟာ လှနေပါသေးတယ်။ လတ်ဆတ်သန့်ရှင်းတဲ့ဒေသရဲ့ သမီးပျို ဖြစ်ခဲ့ရလို့ထင်ပါတယ်။ မေမေလေးဟာ အခုချိန်ထိ ၂၀ ကျော် ၃၀ ကျော် အရွယ်လိုပဲ နုပျိုနေဆဲပါ။
ဘိသိက်ကို အဲ့ဒီမှာ အဆုံးသတ်တယ်။ အဲ့ဒီနောက်မှာ ကျွန်တော်နဲ့ မေမေလေးကို စော်ဘွားနဲ့ ဒေဝီအဖြစ် ပြည်သူ လူထု တစ်ရပ်လုံးကို ကြေညာတယ်။ အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ ညနေ ကခုန်စားသောက်ပွဲကို စတယ်။ ပွဲက အခြားသူတွေအတွက် ပျော်စရာပေမယ့် ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ခေါင်းစားတဲ့ပွဲကြီးပါ။ ပွဲအတွင်းမှာ အမတ်တွေ၊ မျိုးနွယ်စုခေါင်းဆောင်တွေ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်က လက်ဆောင်ပဏ္ဍာတွေ ဆက်ကြတယ်။ နောက်ဆုံး အမတ်ချုပ်ကကြီးက မြေပုံတစ်ခု ယူလာပြီး ကျွန်တော် အုပ်ချုပ်ရမယ့် နယ်နိမိတ်ကို ရှင်းပြတယ်။ အားလုံးကို မေမေလေးက ကူပေးလို့ တော်ပါသေးတယ်။
နေဝင်ခါနီးတော့ ကျွန်တော် နေနေတဲ့ တဲကို အမတ်တစ်ဦးက ကောင်မလေး အုပ်စုတစ်စုကို ခေါ်လာတယ်။
" စော်ဘွား.. ဒီမိန်းကလေးတွေက စော်ဘွားရဲ့ ကိုယ်လုပ်တော်အဖြစ် ထမ်းဆောင်မယ့် သူတွေပါပဲ.."
မိန်းကလေးတွေထဲမှာ ခမ်းနောင့်လည်း ပါတာပဲ။ မိန်းကလေးတွေက အရွယ်စုံ ဆိုဒ်စုံ၊ အားလုံးက ချောလဲချောသလို ချစ်စရာလဲ အင်မတန် ကောင်းကြတယ်။ သဘောကျစရာကောင်းတာက အားလုံးက ခေတ်ဆန်တဲ့အသွင်အပြင်ရှိကြပေမယ့် မျက်လုံးတွေက အင်မတန် ရိုးသားနေကြတာပဲ။
" ဒီအယောက် ၂၀ က စာရင်းပေးထားတာတွေထဲက လက်ရွေးစင်တွေပါပဲ.. အားလုံးကို သေချာ လေ့ကျင့်သင်ကြားပေးထားပါပြီ.. အသက် ၁၃ ကနေ ၃၀ အထိ အသီးသီး ရှိပါတယ်.."
" ဟင်.. ၁၃ ဟုတ်လား.."
ကျွန်တော် လန့်သွားတာပဲ... ။ ဒါကို မေမေလေးက သတိထားမိပုံပဲ။
" လောဝ်လေး.. စော်ဘွားမှာ ကိုယ်လုပ်တော်ကို ကညာအရွယ်ကနေ စပြီး ထားရတာက ထုံးစံပဲ.. အရင့်အရင်က စော်ဘွားတွေဆို ဂေါရီအရွယ်ကစပြီး ထားတယ်.. ဒီလိုထားတာဟာ လိုအပ်လို့ ထားတာ ဖြစ်ပြီး ဒါက စော်ဘွားရဲ့ နေ့စဉ်လုပ်ငန်းဆောင်တာတွေကို အကူအညီ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်.."
မေမေလေးက အဲ့ဒီလို ရှင်းပြတော့မှ ကျွန်တော်လဲ နားလည်တော့တယ်။ အဲ့တာနဲ့ ကျွန်တော်လဲ အယောက် ၂၀ လုံးကို လက်ခံလိုက်တယ်။ (ဟဲဟဲ)
" အယောက် ၂၀ ထဲက ဘယ်သူ့ကို ကိုယ်လုပ်တော် ခေါင်းဆောင်အဖြစ် ခန့်အပ်ချင်ပါသလဲ စော်ဘွား.."
အဲ့မေးခွန်းအတွက် အဖြေကတော့ ရှင်းသားပဲ။ ခမ်းနောင့်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ပြုံးနေတယ်။
" ခမ်းနောင့်ကို ရွေးပါတယ်.."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
နေဝင်သွားတော့ ထုံးစံဆိုတဲ့ စကားနဲ့ ကျွန်တော့်ကို မေမေလေးနေတဲ့ သီးသန့်ဆောင်ကို ပို့လိုက်တယ်။ မေမေလေးကတော့ သာမန်ပါပဲ။ ကျွန်တော့်ကို ကော်ဖီဖျော်ပေးတယ်။ သူ့ လပ်တော့ထဲကနေ အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့တွေနဲ့ အဖွဲ့ဝင်တွေကို မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ စော်ဘွားနဲ့ပတ်သကါတာတွေ ပြောပြတယ်။ မေမေလေးရဲ့ သီးသန့်ဆောင်က ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းပဲ။ မနက်က ခမ်းနောင့်နဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာလဲ ဒီနန်းဆောင်ရဲ့ အခန်းတစ်ခန်းမှာပဲ။ ပစ္စည်းအစုံအလင်နဲ့ ရံရွှေတော်၊ သက်တော်စောင့် အစုံအလင်နဲ့ပါပဲ။ မေမေလေးရဲ့ အဆောင်က ပင်မ ဟော်နန်းရဲ့ အနောက်ဘက် ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ရှိတယ်။ ဟော်နန်းနဲ့ မေမေလေးရဲ့ အဆောင်ကြားမှာ ကျွန်တော့်ရဲ့ သီးသန့်စံနန်း ရှိတယ်။ အရှေ့ဘက်တည့်တည့်ကို မျက်နှာ မူထားတဲ့ ဟော်နန်းရဲ့ ဘေးနှစ်ဖက်မှာတော့ အနာဂတ်ရဲ့ မဟာဒေဝီနဲ့ ဒုတိယဒေဝီတို့အတွက် အဆောင်တွေ ရှိတယ်။
ည ၈ နာရီ ကျော်ကျော်လောက်မှာ မေမေလေးကို ကန်တော့ပြီး ကျွန်တော်လဲ ကိုယ့်အဆောင်ကို ပြန်လာတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ သီးသန့်စံနန်းဟာ ဟော်နန်းပြီးရင် အကြီးဆုံးအဆောက်အအုံပဲ။ ကြီးဆို ပထမဝန်းတံတိုင်းရဲ့ ထောင့်လေးထောင့်မှာ ကင်းတဲ (ခပ်ကြီးကြီး) လေးတဲ နဲ့ အစောင့် ၁၂ ယောက် စောင့်တယ်။ ပြီးရင် ဒုတိယ တံတိုင်း။ နန်းဆောင်ရဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံက အရှေ့ဘက်ကို မျက်နှာမူပြီး ခပ်ရှည်ရှည် ဆောက်ထားတယ်။
ပထမ တံခါးမကြီးကို ဖွင့်လိုက်ရင် ဧည့်ခန်းလို ခန်းမကြီး၊ ဘေးနှစ်ဖက်မှာက ထမင်းစားခန်းနဲ့ စာကြည့်ခန်း၊ ခန်းမကို ကျော်သွားရင် စင်္ကြံအရှည်ကြီး၊ စင်္ကြံရဲ့ ဘေးနှစ်ဖက်မှာက အခန်းတစ်ဆယ်စီ၊ နှစ်ဆယ်ခန်း။ တစ်ခန်းစီက ၁၅ စတုရန်းပေ ကျယ်တယ်။ တစ်ခန်းစီမှာ ရေချိုးခန်းအိမ်သာ နဲ့ အဝတ်ဗီရို၊ အလှပြင်နေရာနဲ့ ပစ္စည်းအစုံပါပြီးသား။ အဲ့ အခန်း ၂၀ မှာ ကိုယ်တော်လုပ်တော် အယောက် ၂၀ ကို ထားတယ်။ ဘယ်ဘက်အခန်းတွေမှာ အငယ်ဆုံးကို ထိပ်ဆုံးကထားပြီး အစဉ်လိုက်၊ ညာဘက်အခန်းတွေမှာ အကြီးဆုံးကို ထိပ်ဆုံးမှာ ထားပြီး အစဉ်လိုက်။ ခမ်းနောင့်က ညာဘက်ခြမ်းရဲ့ အောက်ဆုံး ဧည့်ခန်းနဲ့ အနီးဆုံး အခန်းပဲ။ အခန်းတိုင်းရဲ့ ရှေ့မှာ ကိုယ်လုပ်တော်ရဲ့ နာမည်ကို ရှမ်း၊ ဗမာ၊ အင်္ဂလိပ်လို သုံးမျိုးရေးထားတယ်။ စင်္ကြံဆုံးရင်တော့ ကျွန်တော့်အခန်းပဲ။ ကျွန်တော့်အခန်းကတော့ ပြောစရာလိုမယ် မထင်ပါဘူး။ ဒီတော့ ကျွန်တော့် နန်းဆောင် ဘယ်လောက်ကြီးတာ သိရောပေါ့။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ငယ်သူလေး
အချိန်လဲ စောသေးတာနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ခမ်းနောင့်ရဲ့ အခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်တယ်။ ခမ်းနောင့်က တံခါးဖွင့်ပေးတယ်။ ခမ်းနောင့် ကိုယ်မှာ ဇာအင်္ကျီရှည်ရှည်ပါးပါးကလွဲပြီး ဘာမှ မဝတ်ထားဘူး။ နို့တွေ၊ စောက်ပတ်၊ ဖင် အားလုံးကို အတိုင်းသား မြင်နေရတယ်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ ကုတင်က နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်။
" ခမ်းနောင့်.."
" ဟုတ်.."
" မနက်ကဟာလေးကို ဆက်လိုက်ရအောင်.. ဟဲ.."
" မရပါဘူး.. စောဝ့်.."
" ဘာလို့.."
" ခမ်းနောင့်က ကိုယ်လုပ်တော် ခေါင်းဆောင် ဖြစ်နေပြီလေ.."
" ဒီတော့ ကိုယ့်ကို မလိုချင်တော့ဘူးပေါ့..."
" လိုချင်ပါတယ်.. အရမ်း လိုချင်ပါတယ်.. ခမ်းနောင့်လိုပဲ တခြားသူတွေလဲ လိုချင်ပါတယ်.."
" ဆိုလိုတာက.."
" ဆိုလိုတာက တခြားသူတွေကိုလဲ အလှည့်ပေးရမယ်လေ.. စောဝ့်သိမလားတော့ မသိဘူး.. စော်ဘွားဟာ မိဖုရားမဟုတ်ဘဲ ကိုယ်လုပ်တော်တွေနဲ့ပဲ ပျော်ပါးချင်တယ်ဆိုရင် ခေါင်းဆောင်ကို တိုင်ပင်ရပါတယ်.. ခေါင်းဆောင်က စော်ဘွားရဲ့ ဆန္ဒကို ကြည့်ပြီး ဆုံးဖြတ်ပေးရပါတယ်.. ဒီနေရာမှာ ခမ်းနောင့်က စောဝ့်ထက် အာဏာ ပိုရှိပါတယ်.."
" ဒါဆို ခမ်းနောင့်က ကိုယ် ဘယ်သူနဲ့ ပျော်ရမယ်ဆိုတာ ဆုံးဖြတ်ပေးမှာပေါ့.."
" ဟုတ်.."
" ဒါဆို ဘယ်သူနဲ့..."
" ဒီညတော့ အငယ်ဆုံးလေးဆီ သွားလိုက်ပါ.."
" ဟမ်... အငယ်ဆုံးလေးဆိုတာ ၁၃ နှစ်.."
" ဟုတ်ပါတယ်.."
" ကလေးပဲ ရှိသေးတာကို.."
" ဟုတ်ပါတယ်.. တခြားဒီအရွယ်မိန်းကလေးဆို ကလေးပါပဲ.. သူကတော့ မတူပါဘူး.. သေချာလေ့ကျင့်ထားတဲ့ သူပါ.. သူ ဆယ်နှစ်သမီးအရွယ်မှာပဲ လိင်ကာမ ဆက်ယှက်တာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သိအောင် စိတ်ပါအောင် သူ့မိဘတွေက ပုံသွင်းပေးပါတယ်.."
" ဘယ်လို လုပ်သလဲ.."
" အရင်ခေတ်ကတော့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးပန်းချီတွေ၊ ယောက်ျားမိန်းမ ဆက်ယှက်နေတဲ့ ပန်းချီတွေကို အသုံးပြုပါတယ်.. အခုတော့ နည်းပညာအကူအညီနဲ့ အောကားပြတာ၊ ယောက်ျားတွေရဲ့ လိင်တံပုံတွေပြတာတွေ အပြင် သူ့အဖေနဲ့ အမေက သူ့အရှေ့မှာ ဆက်ဆံပြတာတွေအထိ လုပ်ကြပါတယ်.."
" ငယ်သေးတာကို.. စိတ်ရော ပါမလား.."
" သူကတော့ ပါရမီပါတယ်လို့ ပြောရမလား.. အဲ့ဒီလို လုပ်ပြတာ ပထမလမှာတင် စိတ်ပါလာတယ်ပြောတယ်.. အဲ့ဒီမှာ သူ့အမေကပဲ လက်နဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်၊ လျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်နဲ့ အာသာဖြေပေးခဲ့တာပဲ.. ဒီ သုံးနှစ်အတွင်း ဘယ်ယောက်ျားနဲ့မှ မထိတွေ့ခဲ့ဘူး.. စောဝ့်ရဲ့ ပုံကို မြင်အပြီးမှာတော့ စောဝ့်လိုး..အင်း.. လုပ်ပေးတာပဲ ခံမယ်ဆိုပြီး စောဝ့်ကို ချစ်ပြီး မျှော်နေခဲ့တာပဲ... နန်းတွင်း လေ့ကျင့်ရေးကျတော့ အငယ်ဆုံးလေး၊ အတော်ဆုံးလေးဆိုပြီး လူတိုင်းက သူ့ကို ချစ်ကြတယ်.. ပြီးတော့ သူက အရမ်း လိမ္မာတယ်လေ.."
" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငယ်သေးတော့.. မနက်ကဆို ခမ်းနောင့် သွေးထွက်သံယိုတွေ ဖြစ်..."
" အဲ့ဒီအတွက်တော့ မစိုးရိမ်နဲ့ သူက ငယ်သေးတော့ အခုလို ပထမဆုံးအကြိမ်မှာ သွေးတွေနဲ့ဆို လန့်နေမှာ စိုးလို့ သူ့အျမက အပျို အမြှေးပါးကို လီးတုနဲ့ ဖောက်ပေးပြီးပြီ.. ပြောရရင် သူက လီးတု ပေါင်းစုံနဲ့ ခံဖူးပါတယ်.. လီးအစစ်နဲ့ကတော့ စောဝ့်ဟာပဲ ရှိတယ်.."
" ဪ..."
အတန်ကြာအောင် စဉ်းစားပြီးမှ ကျွန်တော်လဲ ခမ်းနောင့် အမိန့်ကို နာခံလိုက်တယ်။ အခန်းထဲက ထွက်ခါနီး ခမ်းနောင့်က ကျွန်တော့်ကို ဦးချတယ်။
" ဪ.. ကိုယ်လုပ်တော်တွေရဲ့ အခန်းတံခါးက ပွင့်လျက်ပဲနော်... တံခါးခေါက်စရာ မလိုဘူး..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(နန်းဆိုင်ယွမ့်)
တံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေးလှဲပြီး စာအုပ်ဖတ်နေတဲ့ ကလေးမလေး တစ်ယောက်။ တစ်ကိုယ်လုံးအတိုင်းသား မြင်ရတဲ့ ဇာအင်္ကျီလေး ဝတ်လို့။ ကျွန်တော် ဝင်လာတာလဲ မြင်ရော၊ လှဲနေရာက ကမန်းကတန်း ထပြီး ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ပုဆစ်တုပ်ထိုင် လက်အုပ်ချီပြီး...
" ဒီည စောဝ့်.. ဆိုင်ယွမ့်ကို အလိုရှိလို့လားဟင်.."
" ဟုတ်တယ်.."
ဟုတ်တယ်လို့ ပြောလိုက်တော့ ဆိုင်ယွမ့်ဟာ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလာပြီး ကျွန်တော့်အနားကို ကပ်လာတယ်။ တကယ့် ၁၃ နှစ် အရွယ်ပါပဲ။ ခါးပေါ်လောက်ထိ ရှည်တဲ့ ဆံပင်ကို ဖြေချထားတယ်။ အပြစ်ကင်းတဲ့၊ ဝိုင်းစက်နေတဲ့ ချစ်စရာ ကလေးမျက်နှာလေး။ အရပ်ဆို ၅ ပေတောင် မရှိလောက်ဘူး။ သူ့အရပ်က ကျွန်တော့်နံရိုးနားလောက်ပဲ ရှိမယ်။ နို့နှစ်ရောင်နဲ့ ပန်းရောင် ရောထားတဲ့ အသားအရေ။ စူထွက်ရုံလေးပဲ ရှိသေးတဲ့ နို့အုံ။ နို့သီးခေါင်းတွေဆိုတာ ရင်ဘတ်မှာ ပန်းရောင်ချယ်ရီပွင့် သေးသေးလေး နှစ်ပွင့် ကပ်နေသလိုပဲ။ ကိုယ်လုံးလေးကတော့ မဝမပိန် ပြည့်ပြည့်ကစ်ကစ်လေး။ တင်ပါးလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေ၊ အမွှေးအမျင် လုံးဝမရှိ၊ ပန်းရောင်နဲ့အနီရောင် ခွဲကြောင်းလေး ရှိတဲ့ စောက်ပတ် ဖောင်းဖောင်းလေး။
တခြားဘာစိတ်မှ မဝင်ခင် ကျွန်တော့်ခေါင်းထဲ ရောက်လာတာက ငါ့မှာလဲ ဒီလို ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ညီမလေး ရှိရင် ကောင်းမှာပဲဆိုတာပဲ။
" ဆိုင်ယွမ့်က စောဝ့်နဲ့ အတူ နေရမှာကို စောင့်နေတာ ကြာလှပြီ.."
" ဪ.."
ဆိုင်ယွမ်က ပြောနေရင်း ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်နေတာ။ သူ့လှုပ်ရှားမှုတွေက တကယ့်ကလေးအတိုင်းပဲ။
" ဆိုင်ယွမ့်လေ.. စောဝ့်ကို အရမ်း ချစ်တာပဲ သိလား.."
" မြင်နေရပြီပဲ.. ဆိုင်ယွမ့်ရယ်.."
ကျွန်တော်ကတော့ သူလုပ်သမျှကို ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်နေမိတယ်။ ကျွန်တော့် အဝတ်အစားတွေ အားလုံး ကျွတ်သွားတော့ ဆိုင်ယွမ့်က ဒူးထောက်ချလိုက်တယ်။ သူ လီးစုပ်ဖို့ လုပ်နေတာပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒူးထောက်လိုက်တော့ မမှီပြန်ဘူး။ အဲ့တာနဲ့ ခြေထောက်ကို နည်းနည်း ပြန်ဆန့်ရတယ်။ အရမ်းကို အပြစ်ကင်းတဲ့ ကလေးမလကို ကျွန်တော် လီးစုပ်ခိုင်းရမှာ တွန့်ဆုတ်နေမိတယ်။
" နေဦး.. ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်.."
" အား.."
ကျွန်တော်က ဆိုင်ယွမ့်ကို ရုတ်တရက် ကောက်ပွေ့ပြီး ကုတင်ပေါ် ပစ်တင်လိုက်တယ်။ ကိုယ်တိုင်လဲ ကုတင်ပေါ် ခုန်တက်လိုက်ပြီး ဆိုင်ယွမ့်ကို ရင်ခွင်ထဲ တအား ဖက်ထားလိုက်တယ်။
" စောဝ့်က ပထမဆုံးညမှာ ဆိုင်ယွမ့်ဆီ လာတာဆိုတော့ ဆိုင်ယွမ် အရမ်း ကံကောင်းတာပဲပေါ့နော်.. ဆိုင်ယွမ်က ..."
" ဆိုင်ယွမ့် ကိုယ်နဲ့ အတူ ရှိရတာ ပျော်တယ်ပေါ့.."
" ပျော်တာပေါ့ စောဝ့်ကလည်း.. ဆိုင်ယွမ့်က စောဝ့် ပထမဆုံး ညမှာ ပီမောက်ဆီ သွားမှာလားလို့..."
" ပီမောက်ဆိုတာ.."
" ပီမောက်ဆိုတာ ဆိုင်ယွမ့် မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်းက အစ်မကြီးလေ.. ကိုယ်လုပ်တော်ထဲမှာ အသက်အကြီးဆုံးလေ ၃၀ တဲ့.. သူက နို့ကြီးကြီး ဖင်ကြီးကြီးနဲ့ဆိုတော့ လိုးချင်စရာကြီးလေ.."
" ဪ.. လိုးချင်စရာကြီးဟုတ်လား.."
" အင်း.. ဒါပေမယ့် ဒီညတော့ ဆိုင်ယွမ့်ပဲ စောဝ့်ကို သေချာပြုစုပေးမယ်နော်.. ဆိုင်ယွမ့်မှာ နို့တော့ သိပ်မထွက်သေးဘူး.."
ပြောနေတဲ့စကားတွေက ကျွန်တော့်လီးကို ဆတ်ကနဲ တောင်လာစေတယ်။ ဒါပေမယ့် သူပြောနေတာက ကလေးလေးလို ဆိုတော့ အရမ်းလဲ ချစ်စရာကောင်းနေရော။ ကျွန်တော်လဲ မအောင့်နိုင်တော့ သူနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ ဆိုင်ယွမ့်လဲ "ဟင်း" ဆိုပြီး ကျွန်တော့်လျာတွေကိုပါ စုပ်လိုက် လျက်လိုက် လုပ်လာတယ်။ တော်တော်လေး နမ်းပြီးမှ အနားပေးရတယ်။
" စောဝ့်... မိန်းမတွေ အများကြီးကို လိုးဖူးလားဟင်.."
ကလေး။ တကယ့် ကလေးလေး။ သူပြောတဲ့စကားတွေက ဒီလိုးတောထဲက မထွက်ဘူး။
" အင်း.. ဆိုပါတော့.."
" ဆိုင်ယွမ့်ကတော့ လီးအတုတွေနဲ့ပဲ လိုးဖူးတယ်.. အမေက စောဝ့်နဲ့ လိုးရင် ခံနိုင်အောင်ဆိုပြီး လီးအတု အမျိုးစုံနဲ့ ဟိုတုန်းကတည်းက လိုးပေးတယ်.. ဟော်နန်းကို ရောက်တော့ စောဝ့်အနားမှာ ရှိနေရမှာမို့တဲ့ လီးအတု တစ်ခုမှ မထည့်ပေးလိုက်ဘူး..."
မရတော့ဘူး။ သူ့စကားတွေက ကျွန်တော့်ကို အရမ်း ထန်နေစေပြီ။ ကလေးတွေ ဘာတွေ မသိတော့ဘူး။ လက်ကလည်း သူ့ နို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးတွေကို ညစ်နေမိပြီ။
" ဒီတော့ မင်းက ကိုယ့်လီးကို လိုချင်တယ်ပေါ့.."
" ဟုတ်.."
" မရဘူး.. ကိုယ့်ကို နို့စို့ခိုင်းမှ လီးနဲ့ လိုးပေးမယ်.."
" ဟင်.. ဆိုင်ယွမ့်က နို့တောင် သေချာမထွက်သေးတာ စောဝ့်က ကြိုက်.."
သူ့စကား မဆုံးသေးခင် ပက်လက်လှဲနေတဲ့ သူ့အပေါ် ကျွန်တော်က အပေါ်ကနေ မိုးလိုက်တယ်။
" ဒါဆို မစို့စေချင်ဘူးလား.."
" စို့စေချင်ပါတယ်.. စို့ပေးပါနော်.."
" ပြွတ်..."
" အာ့.."
သူ့ရဲ့ ဘယ်ဘက်နို့သီးလေးကို စို့ပေးလိုက်တယ်။ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေးဟာ အံကြိတ်ခံရတဲ့ ပုံစံမျိုး ပြောင်းသွားတယ်။
" ပြွတ်.. ပြွတ်.. ရှလွတ်.."
ချယ်ရီပန်းဖတ်လေး ရင်ဘတ်မှာ ကပ်နေသလို ဖြစ်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းကို စို့ရတာ သိပ်အားရစရာ မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အရမ်း ချိုတယ်။ ဟုတ်တယ်။ ချိုတဲ့ အရသာပဲ။
" ပြွတ်.."
" အာ့.. ဆိုင်ယွမ့် ဒါ ပထမဆုံး နို့စို့ခံဖူးတာ.. အာ့.."
ပထမဆုံးတဲ့။ ဟုတ်မှာပါ။ ကျွန်တော်လဲ အားရစရာ မရှိတဲ့ နို့ကို အားရအောင် ဘယ်ပြန်ညာပြန် တော်တော်ကြာကြာ စို့နေလိုက်တယ်။ ဆိုင်ယွမ့်ကတော့ တော်တော် ကောင်းနေပြီ။ ကလေးထဲမှာ တော်တော် ထန်တဲ့ကလေး။
" ဆိုင်ယွမ့်.. လိုးမယ်.. ဖင်ကုန်း.."
" ဟင်.. ဪ.. ဟုတ်.."
နို့စို့ခံရလို့ တော်တော် မောသွားပုံပဲ။ မနည်းအားယူပြီး ဖင်ကုန်းပေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သေချာ မကုန်းနိုင်ဘဲ ဖင်ဘူးတောင်းပဲ ထောင်ပြီး ကိုယ်အထက်ပိုင်းက ကုတင်ကို မျက်နှာအပ်ထားတယ်။ ဒါပေမယ့် မသနားတတ်တော့ပါ။
ဆိုင်ယွမ့်ရဲ့ တင်ပါးလေးဟာ လုံးလုံးကျစ်ကျစ် သေးသေးလေးပါပဲ။ ဖင်ကုန်းလိုက်တော့ စောက်ပတ်လေးက ပြူထွက်လာတယ်။ စောက်ပတ်ခွဲကြောင်းလေးက ဟဟလေး။ လီးတုနဲ့ အကြိမ်ထောငါပေါင်းများစွာ အလိုးခံထားရတာပဲ။ ဖင်နှစ်တုံးကို လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်ဝကို လီးထိပ်နဲ့ အရင်ပွတ်ပေးလိုက်တော့ မောနေတဲ့ သူလည်း မနေနိုင်တော့ဘူး။ ခေါင်းထောင်လာပြီး..
" အာ့.. အား ကောင်းတယ်.. အဲ့စောက်ပတ်ကို လိုးပေးပါနော်.. စောဝ့်.. နော်.." တွေ ဖြစ်လာတယ်။
ကျွန်တော်လဲ စောက်ခေါင်းဝမှာ တေ့ထားတဲ့ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက်တယ်။ မျှော်လင့်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ ချောချောမွေ့မွေ့ပဲ ဝင်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် အချောင်ကြီးတော့ မဟုတ်ဘူး။
" အားး..."
ကလေးတစ်ယောက်ကို လိုးလို့ အဲ့ဒီကလေးဆီက ထွက်လာတဲ့ ညီးသံလေးက အင်မတန် နားထောင်ကောင်းချက်ပဲ။ စိတ်ထဲမှာတော့ ငါသာ ဒီအရသာကို အစောကြီးထဲက သိခဲ့ရင် ကလေးမုဒိမ်းကောင် ဖြစ်နေလောက်ပြီလို့ တွေးနေမိတယ်။
" အာ့.."
" နာလား.. ဆိုင်ယွမ့်လေး.."
" နည်းနည်း.. မရပ်နဲ့နော်.. ဆက်လုပ်ပေးပါ စောဝ့်.."
နာမှာ စိုးလို့ ကျွန်တော်က ရပ်နေလိုက်တော့ ဆိုင်ယွမ့်က သူ့ဖင်တုံးလေးနဲ့ ကျွန်တော့်ဆီးခုံ ကပ်တဲ့အထိ သူ့ဘာသာ ဆောင့်လာတယ်။ အဲ့တာနဲ့ သူ့ဆောင့်ချက်တွေကို အသာလေး ငြိမ်ခံနေရင်း တော်တော်လေး အရှိန်ရလာတော့မှ သူ့ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ကိုင်ပြီး "ကြမ်းပြီ" တအားဆောင့်တော့တာပဲ။
" ဖောင်း.. ဖောင်း.. ကောင်းလား.. ဆိုင်ယွမ့်.."
" အားအား.. ကောင်းတယ်.. အာ့.."
" ကိုယ့်လီးကို ကြိုက်လား.."
" အရမ်း ကြိုက်တယ်.. အာန်း.."
၁၃ နှစ် သမီးလေးက ကျွန်တော့်ရဲ့ အားနဲ့ လိုးချက်တွေကို အစွမ်းကုန် ခံပေးနေတာ။
" အား.. အာ့.. ကောင်းတယ်.. လိုးပေး.. အာ့.. ဆောင့်.. ဆောင့်ပေး.. ဆိုင်ယွမ့် စောက်ပတ်ကို.. အား"
ဖြူဖွေးဝင်းရှင်းနေတဲ့ ဖင်တုံးနှစ်တုံးကြားက စောက်ဖုတ်လေးထဲ ကိုယ့်လီးကြီး အဝင်အထွက် လုပ်နေရရှာတယ်။
" ဖြန်း.."
" အား.."
စိတ်ပါလာလို့ တင်ပါးဖွေးဖွေးကို အားနဲ့ ရြိက်ပစ်လိုက်တယ်။ နာတယ်လို့ မပြော။ ကလေးသံလေးနဲ့ပဲ ညီးနေတယ်။
" ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း.."
သူက ညီးလေလေ ကိုယ်က စိတ်ပါလေဆိုတော့ လေးငါးချက်လောက် ဆက်ပြီး ရိုက်ပေးလိုက်တယ်။
" ဆိုင်ယွမ့်.. ပြီးတော့မယ်.. စောဝ့်.. အာ့.. မရပ်နဲ့ ကြမ်းပေး.. အာ့.. အာ့.."
ကိုယ်ဆောင့်ပေးတာကိုတောင် အားမရနိုင်တော့ဘဲ သူကိုယ်တိုင် နောက်ကို ဆောင့်ပေးလာတယ်။ ဒီကလေးမ ပြီးတော့မှာပဲ။ ကိုယ်လဲ သူ ကောင်းသွားအောင် သူ့ ကျောပေါ် ကျနေတဲ့ ဆံပင်ရှည်ကို စုဆွဲပြီး ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။
" အင်း.. ကောင်းလား.. ဆိုင်ယွမ့်.."
" ကောင်း.. အာ့.. ပြီးတော့မယ်.. ပြီးတော့.. ပြီး.. ပြီးပြီ.. အား.. အာ့အာ့.."
အားရပါးရ ဆောင့်ချက်တွေ အပြီးမှာ ဆိုင်ယွမ့်ရဲ့ ဖင် တုန်တက်သွားပြီး သူ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ပျော့ခွေသွားတယ်။ ကလေးမလေး အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားပြီ။ ကျွန်တော်လဲ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို ဖြုတ်ပြီး သူ့ဘေးနား ဝင်လှဲလိုက်ပြီး သူ့ကို ဖက်ထားပေးလိုက်တယ်။ ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် နောက်ဆုံးတော့လဲ သူဟာ ကလေးမလေး တစ်ယောက်ပဲ မဟုတ်လား။
" စောဝ့်... ကောင်းလားဟင်.."
" ကောင်းတာပေါ့.."
ဆိုင်ယွမ့်က သူရဲ့ ဝိုင်းစက်ပြီး အရည်ရွမ်းတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီး စကားပြောနေတာ။
" ပြွတ်.."
သူက ကျွန်တော့်ကို နမ်းလိုက်ပြီး
" ဆိုင်ယွမ့်.. စောဝ့်ကို အရမ်း ချစ်တာပဲ.."
" သိပါပြီ.. ကလေးလေးရယ်.."
" ကလေးနဲ့ လိုးရတာ ကြိုက်လားဟင်.."
" ကြိုက်သွားပြီ.."
" စောဝ့်.. မဝသေးဘူးမလား.. စောဝ့်လီးကြီးက တောင်နေတုန်းပဲ.. ခဏပဲ.. ခဏပဲ နားပြီးရင် ပြန်လိုးလေနော်.."
" အင်းပါ.. နားလိုက်ဦး.."
အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ကျွန်တော် မပြီးသေးဘူး။ သူပြီးသွားတုန်းက ဒီတိုင်း လမ်းဆုံးပြီလားလို့ တွေးပူလိုက်မိသေးတယ်။
" စောဝ့်.. နို့စို့လေ.."
သူက ဆန္ဒ ရှိတော့ သူ့ရဲ့ မဖြစ်စလောက် နို့လေးကို စို့ပေးရပြန်တယ်။ တကယ်က ကျွန်တော်လဲ ဒီကလေးရဲ့ နို့ကို ကြိုက်နေပါပြီ။ ချိုတယ်လေ။
" ပြွတ်စ်.."
" အာ့.. ကောင်းတယ်.."
" ပြွတ်စ်.. ပြွတ်စ်.. ပလပ်.. ပလပ်.."
နို့သီးခေါင်းတွေနဲ့ မထွက်သေးတဲ့ နို့အုံတွေကို စုပ်လိုက် လျက်လိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်း ငယ်ပါက တင်းသထက် တင်းလာတယ်။
" ပြွတ်စ်.."
" စောဝ့် လိုးချင်ပြီလားဟင်.."
" လိုးချင်ပြီ.. အရမ်း လိုးချင်နေပြီ.. ကလေးရဲ့ ဗိုက်ထဲကို လရည်တွေ ပန်းထည့်ချင်နေပြီ.."
" လိုးပေးတော့လေ.."
ဆိုင်ယွမ့်က သူ့ပေါင်နှစ်ခုကို အကျယ်ကြီး ကားပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ သူ့စောက်ပတ်ထဲကို လီး ချက်ချင်း ထိုးထည့်လိုက်တယ်။
" အိ့.."
" ကြမ်းမယ်နော်.."
" ဟုတ်.."
စိုရွဲနေတဲ့ သူ့စောက်ရည်တွေကြောင့် လီးအသွင်းအထုတ် လုပ်ရတာ တော်တော်လေး အဆင်ပြေတယ်။
" အား.. ကောင်းလိုက်တဲ့ ကလေးစောက်ဖုတ်.."
မွေ့ရာကို လက်ထောက်ပြီး ဆောင့်လိုးနေရာက အားမရလာတော့ ဆိုင်ယွမ့်ကို ခေါင်းကနေ ပွေ့ချီ။ ကျွန်တော်က ဖင်ထိုင်လျက်သား။ ဆိုင်ယွမ့်က ကျွန်တော့်ပေါ်မှာ ခွလျက်သား ဖြစ်တော့မှ သူ့ပါးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ပြီး အောက်ကနေ ဆောင့်လိုးပြန်တယ်။
" အာ့.. အာ့.."
" ကောင်းလား.. ဆိုင်ယွမ့်.."
" အရမ်း ကောင်းတယ်.. အာ့.."
" ဘယ်သူလိုးပေးနေတာလဲ.. "
" စောဝ့်လောဝ်ဖ လိုးပေးနေတာ.."
" ဘယ်ကို လိုးနေတာလဲ.."
" အာ့.. ဆိုင်ယွမ့် စောက်ပတ်ကို..အာ့.."
လိုးရင်းလည်း လျှာချင်းလိုက် စုပ်လိုက်ပေါ့။ တစ်ခါတစ်ခါ နို့လေးတွေကို စို့လိုက် ညစ်ပေးလိုက်နဲ့။ ပြောရရင် အဲ့ပုံစံအတိုင်း လိုးနေတာ တော်တော်ကြာကြာပဲ။
" စောဝ့်.. ဆိုင်ယွမ့် ပြီးချင်လာပြန်ပြီ.."
" အတူတူ ပြီးမယ်.. ခဏစောင့်.."
" အာ့.. အာ့.. ကောင်းတယ်.. ဆောင့်လိုးပေး.."
" ကိုယ်လဲ.. ပြီးတော့မယ်.. အား.."
" ကြမ်း.."
" အား.. အတူတူ ပြီးမယ်.. အား.. အား.."
" ဟုတ်.. အာ့.. စောက်ပတ်တအား ယားလာပြီ.. အာ့.."
" တစ် နှစ် သုံး.. ပြီးပြီ.. အား.."
" ပြီးပြီ.. အား.."
လီးတစ်ချောင်းလုံး ပူနွေးသွားပြီး ကျွန်တော်လဲ ဆိုင်ယွမ့်ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲ လရည်ပူတွေ အများကြီး ပန်းထည့်လိုက်တယ်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မေတ္တာလား တဏှာလား
လောကီစည်းစိမ်ဆိုတာမျိုးက ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် ခံစားလို့ကောင်းပါလား။
" မောသွားပြီလား.. ဆိုင်ယွမ့်.."
" အင်း.. မောတော့မောတယ်.. ဒါပေမယ့် ကောင်းတယ်.."
ကလေးလေးက ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲကနေပြီး ကျွန်တော့်အမေးကို ဖြေရှာတယ်။
" အိပ်ရအောင်နော်.."
" ဟုတ်.."
ကျွန်တော် ဆိုင်ယွမ့်ကို ဖက်ထားရင်းပဲ သူ့လက်မောင်းလေးတွေကို ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ သိပ်မကြာလိုက် ဆိုင်ယွမ့် အိပ်ပျော်သွားတယ်။ အခုလို အိပ်ပျော်သွားတော့လဲ ဆိုင်ယွမ့်ဟာ အရမ်းထန်တဲ့ ကောင်မလေး မဟုတ်ပြန်တော့ဘဲ အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ သာမန် ၁၃ နှစ်ကလေးလေး ဖြစ်နေပြန်တယ်။
တခြား ၁၃ နှစ် ကလေးတွေ ဆော့ကစားနေချိန်မှာ သူဟာ ကျွန်တော်လိုးတာကို ခံရတယ်။ ကျွန်တော် တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူး။ နောက်ဆုံး အိပ်မရတာနဲ့ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ဆိုင်ယွမ့်ရဲ့ ပါးလေးကို တစ်ချက်နမ်းပြီး စောင်ခြုံပေးလိုက်တယ်။ ပွင့်နေတဲ့ ပြတင်းပေါက်ကိုလည်း ပိတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ အခန်းပြင်ကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ အခန်းပြင်ရောက်တော့ ခမ်းနောင့်ဆီ သွားဖို့ စိတ်ကူးပေါ်မိသေးပေမယ့် အိပ်ပျော်နေလောက်ပြီမို့ ကိုယ့်အခန်းပဲ ကိုယ်ပြန်လာခဲ့တယ်။
ကျွန်တော်ကုတင်ဟာ လူအိပ်တဲ့ ကုတင်မှ ဟုတ်ရဲ့လား။ လူလေးငါးခြောက်ယောက်လောက် အသာအယာ အိပ်လို့ရလောက်အောင် ကျယ်တယ်။ မွေ့ရာကတော့ အရမ်းကို အိစက်နေသလို ခေါင်းအုံးကလည်း အတော်လေးကို များနေတယ်။
တစ်နေ့ထဲမှာပဲ မိန်းမ နှစ်ယောက်နဲ့ ဆက်ဆံခဲ့ပြီး အခမ်းအနားပေါင်းစုံ တက်ခဲ့ရလို့ ထင်ပါရဲ့။ ကုတင်ျခါင်းအုံးပေါ် ခေါင်းချတာနဲ့ ကျွန်တော်လဲ အိပ်ပျော်သွားတယ်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကျွန်တော် နိုးလာတော့ မနက် ၈ နာရီ ကျော်နေပြီ။ နိုးနိုးချင်း မြင်ရတဲ့ မျက်နှာက ခမ်းနောင့်ပဲ။ ကုတင်ခြေရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ လက်ပ်တော့တစ်လုံးနဲ့ သူ့ဘာသာသူ အလုပ်တွေ ရှုပ်နေတယ်။ ကျွန်တော် နိုးလာတာ မြင်တော့မှ အဖြူရောင်ပိုးသား ဝတ်လုံတစ်ခုကို ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ် လာရုံပေးတယ်။ သူကိုယ်တိုင်ကတော့ မနေ့က ရှမ်းဝတ်စုံမျိုးကို ပန်းရောင်ပြောင်းပြီး ဝတ်ထားတယ်။
" ဒီတစ်ခုတော့ ခွင့်ပြုမယ်ထင်ပါတယ်.."
လို့ ပြောပြီး သူ့နို့ကို မတော်တဆလိုလိုနဲ့ တမင်သက်သက် ကိုင်ပြီး သူ့ကို မော့နမ်းလိုက်တယ်။ သူကတော့ ဘာမှ မပြောဘဲ ပြုံးပြုံးပါပဲ။
" စောဝ့်.. မနက်ခင်းကိုယ်လက်သန့်စင်ဖို့ အဆင်သင့် ပြင်ထားပြီးပါပြီ.. ရေချိုးမယ်ဆိုလဲ အဆင်သင့်ပါပဲ.."
" ရေပဲ ချိုးကြတာပေါ့.."
ခမ်းနောင့်နဲ့ ကျွန်တော် ရေချိုးခန်း အတူ ဝင်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ခမ်းနောင့်က မနက်ခင်း အစောကြီး ရေချိုးထားနင့်ပြီမို့ ရေတော့ အတူမချိုးရဘူး။ သူက ရေချိုးတာကိုပဲ ကူပေးတယ်။ တိုတိုပြောရရင် ရေချိုးခန်းထဲ ဘုရားစူး ရေပဲ ချိုးခဲ့ရပါတယ်။
ရေချိုးပြီးတော့ စော်ဘွားဝတ်စုံကို ဝတ်ရတယ်။ စော်ဘွားဝတ်စုံဆိုပေမယ့် ရှေးတုန်းကလို မဟုတ်တော့ဘူး။ ကျွန်တော့် ကိုယ်တိုင်းအတိုင်း သေချာချုပ်ထားတယ်။ အနက်ရောင်အပေါ် ရွှေရောင် ကနုတ်ပန်းတွေ ပါတဲ့ ရှမ်းအမျိုးသားဝတ်စုံကိုမှ ရွှေအစစ်နဲ့ လုပ်ထားတဲ့ ရင်ထိုးတွေ အနားကွပ်တွေ နဲ့ပေါ့။ အောက်ကတော့ ရှမ်းဘောင်းဘီ အနက်ရောင်ပေါ့ဗျာ။ အရင်စော်ဘွားတွေလို မကိုဠ်တွေ ဘာတွေလဲ မဆောင်းရဘူး။ ခြေနင်းတော်ကတော့ လယ်သာရှူးကိုမှ ရွှေအနားသပ်တွေနဲ့ပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော် ဘယ်လောက်ထိ ခမ်းနားနေမယ်ဆိုတာ ခင်များတို့ စိတ်ကူးယဉ်ကြည့်ပေါ့ဗျာ။ ဟဲ။
အဝတ်အစားလဲပြီးတော့ ကျွန်တော့်အခန်းထဲကို ကိုယ်လုပ်တော် အားလုံး ဝင်လာတယ်။ ကုတင်ခြေရင်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထိုင်ကြပြီး ဂါရဝပြု ကန်တော့ကြတယ်။
" မနေ့ညက အငယ်ဆုံးလေးနဲ့ အဆင်ပြေပါရဲ့လား စောဝ့်.."
ခမ်းနောင့်ရဲ့ ရုတ်တရက်စကားက ကျွန်တော့်ကို လုံးဝ မျက်နှာသွားစေတာပဲ။ ကျွန်တော့်အခြေအနေကို သတိထားမိသွားလို့လား မသိဘူး။ ခမ်းနောင့်က
" စောဝ့်.. ဒီနန်းဆောင်က စောဝ့်ရယ် စောဝ့်ရဲ့ ကိုယ်လုပ်တော်တွေပဲ နေတဲ့ နန်းဆောင်ပါ.. အားလုံးကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရပါတယ်.. ပြီးတော့ ဒီက ကိုယ်လုပ်တော်အားလုံးက စောဝ့်ရဲ့ လိင်အာသာကို ဖြေဖျောက်ဖို့နဲ့ စောဝ့်ရဲ့ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာတွေမှာ ကူညီဖို့ပါ.. ပြောရရင် ခမ်းနောင့်တို့က စောဝ့်ရဲ့ အရိပ်တွေပါ.."
ခမ်းနောင့် ဘယ်လိုပဲ ပြောပြော ကျွန်တော်တော့ မျက်နှာ ပူနေတုန်းပဲ။
" အင်း.. အငယ်ဆုံးလေးက လိမ္မာတော့ အဆင်ပြေပါတယ်.."
ကျွန်တော်လဲ မဖြေချင်ဖြေချင်နဲါ ဖြေရတာပေါ့။ ဖြေပြီးတော့မှ ကိုယ်လုပ်တော်တွေထဲ သတိထားကြည့်မိတယ်။ ဆိုင်ယွမ့်လေး ပျောက်နေတယ်။ အဲ့ဒီတော့မှ ကျွန်တော်လဲ ပြာပြာသလဲလဲ ဖြစ်သွားပြီး
" ဆိုင်ယွမ့်လေးရော.. ဘယ်ရောက်နေတာလဲ.."
ကျွန်တော့်အမေးကို ကိုယ်လုပ်တော်တွေက ပြုံးစိပြုံးစိ လုပ်နေကြတယ်။ နောက်မှ ခမ်းနောင့်ကပဲ
" ဆိုင်ယွမ့်လေးက မနေ့ညက စောဝ့်နဲ့ ဆက်ဆံထားတာ မဟုတ်လား.. စောဝ့်ရဲ့ တညဆက်ဆံထားတဲ့ ကိုယ်လုပ်တော်က နောက်တစ်နေ့ကျ အနားရပါတယ်.. ကိုယ်လုပ်တော် ခေါင်းဆောင်က လွဲလို့ပေါ့ အဟင်း.."
တော်ပါသေးရဲ့။ ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ ထင့်နေတဲ့ ကိစ္စလေးကို သေချာ မေးချင်လို့ ခမ်းနောင့်ကို လက်ပြခေါ်လိုက်တယ်။ အနားရောက်လာတော့မှ နားနားကို တိုးတိုးလေး
" ကိုယ် မနေ့က ဆိုင်ယွမ့်ထဲကို အများကြီး ပြီးလိုက်တယ်.. ဆိုင်ယွမ့်က အရမ်း ငယ်သေးတော့ ကိုယ်ဝန်တွေ ဘာတွေ မရစေချင်ဘူး.. အဲ့တာ ဘယ်လို ဖြေရှင်းလို့ ရနိုင်လဲ.."
ကျွန်တော်က တိုးတိုးလေး မေးပေမယ့် ခမ်းနောင့်ကတော့ အဖြေကို ကိုယ်လုပ်တော် အားလုံးကြားအောင်
" စောဝ့် ကိုယ်လုပ်တော်တွေရဲ့ အထဲမှာ ပြီးပြီး အပြင်မှာ ပြီးပြီး စောဝ့်ဆန္ဒ မပါရင် ကိုယ်ဝန် မရနိုင်ပါဘူး.. ဆိုင်ယွမ့်လေးကို ခမ်းနောင့် ဖြေရှင်းပေးပါမယ်.. စောဝ့်ရဲ့ လိင်ပျော်ရွှင်မှု ကို ခမ်းနောင့်တို့က တာဝန်ယူထားတာပါ.. တကယ်လို့ စောဝ့်က နှစ်ယောက်တွဲ.. သုံးယောက်တွဲ.. အို အယောက်နှစ်ဆယ်လုံးနဲ့ ပြိုင်တူ ဆက်ဆံချင်လဲ စီစဉ်ပေးနိုင်ပါတယ်.. ဘယ်သူ ဘယ်သူနဲ့ ဆိုတာကိုပဲ စောဝ့်က ရွေးခွင့် မရှိတာပါ.. ကိုယ်လုပ်တော်ထဲက မဟုတ်ဘဲ ဆိုရင်တော့ ဒီတစ်ပြည်လုံးမှာ ကာမပိုင်မိန်းမကလွဲပြီး ကျန်တာတွေက စောဝ့်ရဲ့ လိင်အလို ဖြည့်ပေးနိုင်ပါတယ်.. "
" ဪ.. ဟုတ်ပါပြီ.. ဒါနဲ့ မနက်စာရော စားပြီးကြပြီလား.."
" စောဝ့်နဲ့ အတူ စားဖို့ စောင့်နေကြပါတယ်.. မနက်စာစားပြီးရင် ညီလာခံ အတူတက်ဖို့ အနောက်ဒေဝီက သူ့သီးသန့်နားဆောင်ကို လာခဲ့ဖို့လည်း မှာထားပါတယ်.."
ကျွန်တော်တို့ အားလုံး ထမင်းစားခန်းထဲမှာ မနက်စာ အတူတူ စားကြတယ်။ ဆိုင်ယွမ့်လေးရော အတူတူ လာစားတယ်။ အခြားသူတွေက အငယ်ဆုံးလေးကို အားရှိမယ့် အစားအစာတွေ ထည့်ပေးကြတယ်။ တကယ့်ကို ပျော်ဖို့ ကောင်းပါတယ်။ မနက်စာကို အသက်အကြီးဆုံးကိုယ်လုပ်တော်နဲ့ တခြား ကိုယ်လုပ်တော် တစ်ယောက်က ချက်ပြုတ်ပေးထားတယ်လို့ သိရတယ်။
ထမင်းအတူစားရင်း ကိုယ်လုပ်တော် တစ်ယောက်ချင်းဆီနဲ့ မိတ်ဆက်တယ်။ သိရတာတော့ ကိုယ်လုပ်တော်အားလုံးဟာ ခေတ်ပညာတတ်တွေ ချည်းပါပဲ။ အချို့က အစိုးရကျောင်းမှာ အလယ်တန်း အထက်တန်းတွေ တက်နေတယ်။ အချို့က ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ခဏ နားနေတယ်။ အချို့က တက္ကသိုလ် တက်နေပြီ။ အချို့က ဘွဲ့ရပြီးပြီ။ အခု မနက်စာ စားပြီးရင် တစ်ယောက်မှ နန်းဆောင်မှာ မရှိကြတော့ဘူး။ ကိုယ့်ဆိုင်ရာ ဆိုင်ရာအလုပ်တွေ လုပ်ကြမှာ။
မနက်စာစားပြီးတော့ ကျွန်တော်လဲ မေမေလေး နန်းဆောင်ကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ မေမေလေးကို ဧည့်ခန်းထဲမှာ မတွေ့ရဘူး။
" မေမေလေး.."
" လောဝ်လေး.. သား.. မေမေ အိပ်ခန်းထဲမှာ ဝင်လာခဲ့.."
ကျွန်တော်လဲ ဝင်သွားလိုက်တာပေါ့။
မေမေလေးက ယောဂ ကျင့်နေတာ။ မေမေလေးဟာ ဘာမှ မဖြီးမလိမ်းထားဘဲနဲ့တောင် အရမ်း လှနေတယ်။ ဆံပင်ကို မထုံးဘဲ ဖြေချထားလို့လားမသိ။ မျက်နှာက အရမ်း နုနေတယ်။ အပေါ်ပိုင်း အားကစားဘရာပန်းရောင်လေး ဝတ်ထားတယ်။ အောက်ပိုင်းမှာတော့ အားကစားအတွင်းခံပန်းရောင်လေး။ မေမေလေးကို အားကစားဘရာနဲ့ မြင်ဖူးပေမယ့် အားစကားအတွင်းခံနဲ့တော့ ဒါ ပထမဆုံးပဲ။ အရင်တုန်းကဆို ဘောင်းဘီ ရှည်ပဲ ဝတ်တာလေ။
ဘရာအရောင်ကြောင့်ပဲလားတော့ မသိဘူး။ မေမေလေးရဲ့ ရင်သားတွေဟာ ကြီးထွားဝိုင်းစက်ပြီး တင်းရင်းနေတယ်။ တင်ပါးဟာလည်း အခုထိ ပုံလုံးဝ မပျက်သေးဘဲ တင်းရင်းဖွံ့ကားနေတုန်းပဲ။ မေမေလေးရဲ့ ခါးတွေဟာ သွယ်လျတယ်ဆိုတာကိုတော့ အရင်ကတည်းက ကျွန်တော် သိထားပြီးသားပါ။
" မနေ့ညက အငယ်ဆုံးလေးနဲ့ နှစ်ပါးသွားခဲ့တယ်ဆို.."
ဝက်သားဖတ်။ ဒီအငယ်လေး ကိစ္စက ဘယ်က ရောက်လာတာလဲ။ ဒီအငယ်လေးနဲ့ လိုးမိတာပဲ မှားသွားပြီလား။ မျက်နှာ ဘယ်နားထားရမှန်းကို မသိတော့ဘူး။
" သားက ရှက်နေတာလား.. ရှက်မနေနဲ့.. ဒါလဲ ထုံးစံပဲ.. စော်ဘွားရဲ့ ဒေဝီတွေဟာ စော်ဘွားအပေါ် အကောင်းဆုံး ပါရမီဖြည့်ရတာမို့ ဝန်တိုစိတ်နဲ့ သံသယစိတ် မရှိအောင် ဒီထုံးကို ထားခဲ့တာ.. စော်ဘွားဟာ ညက ဘယ်ကိုယ်လုပ်တော်နဲ့ အတူ ရှိခဲ့တယ်ဆိုတာ ကိုယ်လုပ်တော် ခေါင်းဆောင်က ဒေဝီတိုင်းကို မနက်တိုင်း အသိပေးရတယ်.. အသေးစိတ်ပေါ့.. အဟင်း.."
ဘယ်လိုပဲ ပြောပြော မျက်နှာပူတာပါပဲ။ မပူဘဲ နေပါ့မလား။
" ကဲပါ.. မနက်စား စားခဲ့ပြီမလား.. မေမေ အဝတ်အစား လဲအုန်းမယ်.. ပြီးရင် ညီလာခံ တက်ရမယ်.."
မေမေလေးက အဝတ်အစားလဲတဲ့ ကန့်လန့်ကာ နောက်မှာ အဝတ်အစားလဲတယ်။ ကျွန်တော် ဝတ်ထားတာနဲ့ ဆင်တူတဲ့ ဒေဝီအဝတ်အစားမျိုးပါပဲ။ ပြင်ဆင်ခြယ်သပြီး နှစ်ယောက်အတူ တွဲပြီး ညီလာခံကို ဝင်ခဲ့ကြပါတယ်။ မေမေလေးဟာ အင်မတန် ကျက်သရေ ရှိနေပါတယ်။
ညီလာခံကို ပင်မ ဟော်နန်းမှာ ကျင်းပတယ်။ ဟော်နန်းဟာ ကြီးလွန်းလို့ ဟော်နန်းဖွဲ့စည်းပုံကို မဖော်ပြတော့ဘူး။ ညီလာခံကတော့ သိပ် ထွေထွေထူးထူး မဟုတ်ဘူး။ အုပ်ချုပ်ရေးအစိုးရအဖွဲ့က လူတွေကို ရာထူးအလိုက် မိတ်ဆက်တယ်။ အဲ့ဒီထဲမှာ ပင်မအစိုးရ (မြန်မာနိုင်ငံအစိုးရ) က လူ နှစ်ယောက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အုပ်ချုပ်မှုပုံစံကို ရှင်းတယ်။ နိုင်ငံတော်ဥပဒေနဲ့ စော်ဘွားအုပ်ချုပ်မှုဒေသရဲ့ ဥပဒေတွေကို ရှင်းတယ်။ ဒီလောက်ပါပဲ။ ညီလာခံစဲတော့ အမတ်တွေ ဝန်တွေ အသီးသီးပြန်ကြတယ်။ မေမေလေးလဲ ပြန်ဖို့ လာနှုတ်ဆက်တယ်။
" ညကျရင် အနောက်နန်းဆောင်(သီးသန့်နန်းဆောင်) ကို လာခဲ့ဦးနော်.."
" ဟုတ်ကဲ့.. မေမေလေး.. အဲ.. အနောက်ဒေဝီ.."
ညီလာခံပြီးပေမယ့် ကျွန်တော့် တာဝန် မပြီးသေးဘူး။ မြေတိုင်းဝန်နဲ့ ပြည်ထဲရေးဝန်က ကျွန်တော့်ကို အခန်းတစ်ခုထဲ ခေါ်သွားတယ်။ အဲ့ဒီအခန်းမှာ မြေပုံပေါင်းသောင်းခြောက်ထောင် ရှိတယ်။ အခန်းအလယ် စားပွဲကြီးမှာတော့ မြေပုံအကြီးကြီး တစ်ခုကို ခင်းထားတယ်။ ပြည်ထဲရေးဝန်က စပြီး
" ဒီမြေပုံက စောဝ့် အုပ်ချုပ်ရမယ့် နယ်နိမိတ်ပါပဲ.."
" ဪ.. မြေတိုင်းဝန်က သေချာ ရှင်းပြပေးပါ.."
" ဟုတ်ကဲ့.. ဒီနယ်နိမိတ်အတွင်းမှာ မြို့သုံးမြို့နဲ့ ရွာ ၁၅ ရွာ ရှိပါတယ်.. ဟော်နန်းတည်တာကတော့ ဟောဒီနေရာမှာပါ.."
မြေတိုင်းဝန်က ရှုပ်ထွေးမနေတဲ့ နေရာလွတ်တစ်ခုကို ကျူတံနဲ့ ထောက်ပြတယ်။
" မြို့သုံးမြို့မှာ နှစ်မြို့က ဟော်နန်းရဲ့ တောင်ဘက်နဲ့ မြောက်ဘက်မှာ ရှိပါတယ်.. နောက်တစ်မြို့ကတော့ နယ်နိမိတ်ရဲ့ အနောက်တောင်ဘက် နယ်နိမိတ်အဆုံးမှာ ရှိပါတယ်.. အဲ့ဒီမြို့က ပြည်မ မြန်မာနိုင်ငံနဲ့ ချိတ်ဆက်ထားတဲ့ မြို့ပါ.."
မြေတိုင်းဝန် ရှင်းအပြီးမှာ ပြည်ထဲရေးဝန်က
" ကျေးရွာနဲ့ မြို့ သုံးမြို့ကို ဒေသအလိုက် အုပ်ချုပ်မှု ပုံစံနဲ့ အုပ်ချုပ်ပါတယ်..
ရွာ ၁၅ ရွာမှာ ၁၂ ရွာက စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးကို အဓိက လုပ်ကိုင်ပါတယ်.. ဒီရွာ ဒီရွာ ဒီရွာတွေက လိမ္မော် စပျစ် နဂါးမောက်လို သီးနှံတွေကို အရည်အသွေးပြည့်မီအောင် စိုက်ပျိုးပြီး နိုင်ငံခြားကို စီးပွားရေးတံခါးမမြို့တော်ကနေ တဆင့် တင်ပို့ပါတယ်.. ဒီရွာမှာတော့ အချိုမှုန့်စက်ရုံ ရှိပါတယ်.. ဒီ ၁၂ ရွာ အပြီး ကျန် ၂ ရွာကတော့ ပြည့်တန်ဆာလုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်ပါတယ်.."
" ပြည့်တန်ဆာ လုပ်ငန်း.."
" ဟုတ်ကဲ့.. ကျွန်တော်မျိုးတို့ ဒေသဟာ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ပြည့်တန်ဆာ လုပ်ငန်းကို တရားဝင် လုပ်ကိုင်ခွင့်ရထားတဲ့ ဒေသပါ.. အဲ့ဒီ ၂ ရွာကနေ ပြည့်တန်ဆာ အဓိက ရပါတယ်.. ရွာတွင်း ပြည့်တန်ဆာ လုပ်ငန်းနဲ့ ဒီ ဟော်နန်းရဲ့ တောင်ဘက်မှာ ရှိတဲ့ မြို့ကို ပြည့်တန်ဆာ တင်ပို့ပါတယ်.. ရွာ နှစ်ရွာမှာ အမျိုးသားပြည့်တန်ဆာ ၂ ရာခိုင်နှုန်းနဲ့ အမျိုးသမီးပြည့်တန်ဆာ ၉၀ ရာခိုင်နှုန်း ရှိပါတယ်.. ကျန်တဲ့ ၄ ရာခိုင်နှုန်းက အနားယူ ပြည့်တန်ဆာ ဖြစ်ပြီး ကျန် ၄ ရာခိုင်နှုန်းက အခြား လုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်သူပါ..
ပြည့်တန်ဆာ လုပ်ငန်းကို လုပ်ကိုင်မယ်ဆို မိမိ တစ်ဦးတည်းဆန္ဒပါမှ လုပ်ကိုင်ခွင့် ရမှာ ဖြစ်ပြီး အသက် ၁၈ နှစ် ပြည့်မှ တရားဝင် လက်မှတ်ထိုးပြီးမှ လုပ်လို့ရတာပါ.. ပြည့်တန်ဆာ အားလုံးကို လစဉ် ကျန်းမာရေး စစ်ဆေးတာ.. တန်းတူအခွင့်အရေး ရစေတာ.. ယဉ်ကျေးတဲ့ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခု ဖြစ်အောင် သင်တန်းပေးတာတွေ လုပ်ပါတယ်.. နိုင်ငံသား ရပိုင်ခွင့် အားလုံးကိုလဲ ရစေပါတယ်.. ပြည့်တန်ဆာ သက်တမ်းကို အသက် ၁၈ နှစ်ကနေ ၅၀ အထိ သတ်မှတ်ထားပါတယ်.. မိမိသဘောနဲ့လည်း လုပ်ငန်းကို ရပ်နားလို့ရပါတယ်.. "
" ဪ.. ဒါဆိုရင် ကောင်းပါတယ်.. အဲ့ဒီမူ အတိုင်း ဆက်လုပ်ပါ.."
" ဟုတ်ကဲ့.. အချို့ လက်ရွေးစင် ပြည့်တန်ဆာတွေကိုတော့ အချို့ကို ပင်မအစိုးရ ရောက်လာရင် ဒီကိစ္စနဲ့ မကင်းတဲ့သူတွေကို ဧည့်ခံဖို့နဲ့ အချို့ကို နိုင်ငံခြားကို ဒေသဝင်ငွေအတွက် ပို့ပါတယ်.."
" ဪ.. ဪ.. ဟုတ်ပြီ.."
ကျွန်တော် မြေပုံကို သေချာ ကြည့်နေမိတယ်။
" အခုပြောသွားတာ ၁၄ ရွာပဲ ရှိသေးတယ်.. နောက် တစ်ရွာရော.."
" ဟုတ်ကဲ့ နောက်တစ်ရွာက ဒီမှာပါ.. အရှေ့ဘက်တောင်တန်းက ခြားထားလို့ သီးခြားလို ဖြစ်နေပါတယ်.. အဲ့နေရာက ပြင်ပလူတွေနဲ့ သိပ်အဆက်အသွယ် မလုပ်ကြဘူး.. အဲ့ဒေသမှာ ကျွန်တော်တို့ ခန့်ထားတဲ့ အုပ်ချုပ်ရေးမှုးက ၃ လ တစ်ခါ အခွန်လာပေးတာလောက်ပဲ ရှိပါတယ်.. အချို့ ပြောကြတာတော့ အဲ့ရွာကို သွားရင် ဖြတ်ရမယ့် တောင်က သရဲပေါတယ်တဲ့.."
ကျွန်တော် ပြုံးမိတယ်။
" နောက် တစ်ပတ်နေရင် ကျွန်တော် ဒီဒေသတွေကို ကွင်းဆင်းလေ့လာမယ်.. အဲ့ဒီအတွက် စီစဉ်ပေးပါ.."
" ဟုတ်ကဲ့.. စောဝ့်.."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ညနေစောင်းလောက်မှ ကျွန်တော်လဲ ဟော်နန်းထဲက ထွက်လာရတယ်။ ကျွန်တော် စော်ဘွား ဖြစ်ရတာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်တော့ ရှိတယ်။ နန်းဝန်းထဲမှာဆို ကိုယ်ရံတော် မပါဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် သွားနိုင်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ မေမေလေး နန်းဆောင်ကို ထွက်လာခဲ့တယ်။
ထုံးစံအတိုင်း မေမေလေးကို ဧည့်ခန်းထဲမှာ မတွေ့။ အဲ့တာနဲ့ ကျွန်တော်လဲ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်တယ်။
မေမေလေးက ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး စာဖတ်နေတယ်။ မနက်က အဝတ်အစားတွေကိုတော့ မချွတ်သေးဘူး။ ကျွန်တော်ကတော့ ပူလွန်းလို့ အပေါ်က ရှမ်းစော်ဘွားတိုက်ပုံကို ချွတ်လိုက်တယ်။ (အောက်မှာ ရှပ်အဖြူလည်ကတုံးတစ်ထည် ပါတယ်)
" ဟော်နန်းက ပြန်လာပြီလား.. လောဝ်လေး.."
" ဟုတ်ကဲ့.. "
ကျွန်တော်လဲ အရင်က မေမေလေးကို ချွဲနေကျအတိုင်း ထိုင်နေတဲ့ မေမေလေးရဲ့ ခြေရင်း ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်၊ မေမေလေး ပေါင်ပေါ်မှာ ပါးအပ်ပြီး ကလေး လုပ်နေပြန်တယ်။ အကြောင်းသိတဲ့ မေမေလေးက ကျွန်တော့် ဆံပင်ကို အသာအယာ ပွတ်သပ်ပေးရင်း
" ပင်ပန်းသွားပြီလား.."
" ပင်ပန်းတယ်ရယ်လို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး.."
" ဒီလိုပါပဲ.. စော်ဘွားဆိုတာ.. အခု လောဝ်လေး လုပ်နေသမျှက ပြည်သူပြည်သားတွေ အတွက်ပဲလေ.. ပြည်သူတွေကို ချစ်ရင် ပြည်သူတွေကလဲ ပြန်ချစ်ပါတယ်.."
" ကျွန်တော်တော့ အခုထိ မေမေလေးကို အချစ်ဆုံးပဲ.."
" အဟင်း.. ကောင်လေး စကားတော်တော် တတ်.."
မေမေလေးက ပြုံးပြီး ကျွန်တော့် နောက်စေ့ကို တစ်ချက်နမ်းတယ်။
" ကဲ.. ခဏထ.. မေမေ အဝတ်အစား လဲဦးမယ်.."
" ဟုတ်"
ကန့်လန့်ကာနောက်ကို မေမေလေး ဝင်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လဲ မေမေလေး အိပ်ခန်းကို ကြည့်နေမိတာပေါ့။
" သားရေ.. လောဝ်လေး.. ခဏ လာပါဦး.."
ကန့်လန့်ကာ နောက်ကနေ မေမေလေးက အော်ခေါ်လာတော့ ကျွန်တော်လဲ လိုက်ဝင်သွားတာပေါ့။
" လောဝ်.. မေမေ့ အင်္ကျီနောက်ဇစ်ကို ဖြုတ်ပေးပါဦး.."
အခုမှ သတိထားမိတယ်။ မေမေလေး ဝတ်စုံက ရှမ်းဝတ်စုံရင်ဖုံးမျိုးကို အရှေ့မှာ ချုပ်ထားပေမယ့် အလှသက်သက်ပဲ။ ကျောနောက်မှာမှ ဇစ်တွေ ထုံးကြယ်သီးတွေနဲ့ သေချာကြပ်အောင် ဆွဲထားတာပဲ။
ပထမဆုံး ကြိုးထုံးကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ရတယ်။ အဲ့တာရဲ့ အောက်မှာမှ ဇစ်ကို ဆွဲဖြုတ်ရတယ်။
" ရပြီ မေမေလေး.."
" အင်း.. မေမေ့ကို အဝတ်အစား လဲကူပါလား.. ဒီဝတ်စုံက ချွတ်ရခက်လို့.."
" ဗျာ.. ဪ.. ဟုတ်.."
ဇစ်ကို ဖြုတ်ပြီး ပုခုံးကနေ အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ရတယ်။ ဆွဲချွတ်နေတုန်း ကျွန်တော့် ညာဘက်လက်မက မေမေလေး အတွင်းခံဘော်လီကြိုးနဲ့ သွားညှိနေလို့ နည်းနည်း ရှိုးတိုးရှန့်တန့် ဖြစ်သွားသေးတယ်။
" အင်း.. ဟုတ်ပြီ.. လက်ကျွတ်တဲ့အထိ ဆွဲချလိုက်.."
ကျွန်တော်လဲ မေမေလေး ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ဆံပင်ကိုလည်း ထုံးထားတုန်း ဆိုတော့ မေမေလေးရဲ့ ကျောပြင်ဟာ ဘရာစီယာလေးကလွဲရင် ပြောင်ရှင်းနေတယ်။ တကယ်ပြောတာ မေမေလေး ကျောပြင်သာ မှဲ့ တစ်ပေါက် မရှိ၊ အမာရွတ်ကင်းရှင်းပြီး ချောမွတ်ဖြူဝင်းနေတယ်။
မေမေလေးရဲ့ ဝတ်စုံက အင်္ကျီနဲ့ အောက်က ထဘီကိုပါ ဆက်ပြီး ချုပ်ထားတာ။ dress လိုမျိုး ဆိုပါတော့။
အင်္ကျီကို တဖြည်းဖြည်း အောက်ကို ဆွဲချွတ်လာတော့ တင်ပါးနားကို ရောက်လာတယ်။ အဲ့ဒီနား ရောက်တော့ ကျွန်တော့်လက်တွေ အသက်မဲ့သွားတယ်။ စိတ်ထဲမှာလည်း "ငါဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ" ဆိုတဲ့ အတွေး ဝင်လာတယ်။
ကျွန်တော့်ကို ကျောပေးထားတဲ့ မေမေလေးက လက်နောက်ပြန်ပြီး ကျွန်တော့် လက်ဖျံတွေကို လှမ်းကိုင်လာတယ်။
" ဘာလို့ ရပ်သွားတာလဲ.. ဆက်ချွတ်ပေးဦးလေ.."
ကျွန်တော်က ရပ်နေပေမယ့် မေမေလေးက ကျွန်တော့် လက်ဖျံတွေကို တွန်းဆင်းလိုက်တော့ ကျွန်တော်လက်တွေကို မေမေလေးက ထိန်းချုပ်လိုက်သလိုပဲ ကျွန်တော်ဟာ မေမေလေး ဝတ်စုံကို မေမေလေးရဲ့ ခြေမျက်စိနား ရောက်တဲ့အထိ ဆွဲချွတ်မိရက်သား ဖြစ်သွားတယ်။
ဒူးထောက် ငုံနေရက်မိသားကနေ ပြန်မော့အကြည့်မှာ မြင်ကွင်းတစ်ခုလုံးကို နေရာအပြည့်ယူထားတာက မေမေလေးရဲ့... မေမေလေးရဲ့ တင်ပါးတွေ။ မနက်က မြင်ရတာမျိုးနဲ့ မတူ။ လုံးဝန်းပြည့်ကားပြီး ပြည့်စုံမှုဆိုတာနဲ့ လိုက်ဖက် ညီနေတာပဲ။ ကျွန်တော်လဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတိပြန်ကပ်၊ မတ်တပ်ပြန်ရပ်ပြီး
" မေမေလေး.. ရသွားပြီ.."
" ဪ.. ဟုတ်လား.."
ဟုတ်လားဆိုပြီး မေမေလေးက ကျွန်တော်ဘက်ကို လှည့်လာတယ်။ ယုံမလားတော့ မသိဘူး။ လေနုအေးလေးတစ်ခု ကျွန်တော့်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုက်ခတ်သွားသလိုပဲ။
နံ့သာ မှုန်ခြယ်တွေနဲ့ ဝင်းပပြီး ကျက်သရေ ရှိလွန်းတဲ့ မေမေလေးရဲ့ မျက်နှာ။ နန်းရှင်သခင်မ ပီပီသသ ထုံးထားတဲ့ ဆံထုံး။ ပြီးတော့။ ပြီးတော့ ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးမှာတော့ ဇာအတွင်းခံ တစ်စုံထဲ။ ဖြူဖွေးဝင်းပပြီး ရွှေရောင်သန်းနေတဲ့ အသားအရေဟာ အနက်ရောင် ဇာဘရာစီယာ၊ ဇာအတွင်းခံနဲ့ အရမ်းကို လိုက်ဖက်နေတယ်။ ဇာဘရာစီယာရဲ့ အပွင့်အခက်တွေဟာ သေးမြောင်ပြီး နေရာလွတ်တွေက မေမေလေးရဲ့ ရင်အစုံရဲ့ အတွင်းအလှကို လှပ်ပြနေသလို။ ချယ်ရီပုံပွင့်ဖတ်လေးကပဲ အလှ နှစ်ခုကို တစ်ဖက်တစ်ချပ်စီ ဖုံးထားလို့ ထားတယ်။ ဖွံ့ထွားလွန်းတဲ့ ရင်အစုံကို ဒီဇာဘရာစီယာဟာ အလုံးစုံ မထွေးပိုက်နိုင်ပါ။ မထွေးပိုက်နိုင်ခဲ့ပါ။
(ကန်တော့ပါတယ် ဆရာတက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင်ခင်ဗျာ။ ဆရာ့ရဲ့ ရေးဟန်ကို ကော်ပီကူးချပါရစေ.. မေမေလေးက အရမ်း အရမ်း လှနေလို့ပါ.. အဟီး)
နက်မှောင်လွန်းတဲ့ ချက်ရဲ့ အောက်၊ ဖြောင့်စင်းတောင့်တင်းလွန်းတဲ့ ပေါင်တံ နှစ်ခုရဲ့အကြားမှာတော့ ဇာအတွင်းခံအနက်ရောင်လေး။ အုန်းလက်အယောင်ဆောင်ထားတဲ့ ဇာပန်းထိုးလေးက မေမေလေးရဲ့ ရတနာကို အမှောင်ဖုံးနေတယ်။
မဟုတ်ဘူး။ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဒါဟာ ကျွန်တော် တစ်လျှောက်လုံး သိလာတဲ့ ကျွန်တော့် မိထွေး မဖြစ်နိုင်ဘူး။ အသက် ၄၀ ကျော် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဟာ ခန္ဓာကိုယ် တစ်လျှောက်လုံး သွေးသားစီးဆင်းပြီး လှသွေးကြွယ်နေတုန်းတဲ့။
ကျွန်တော်ဟာ တစ်ဘဝလုံး သတိမထားမိခဲ့တဲ့ မေမေလေးရဲ့ အလှကို မှင်သက်ပြီး ကြည့်နေမိတယ်။
" လောဝ်လေး.."
မေမေလေးရဲ့ ခေါ်သံကြားမှ သတိပြန်ဝင်ပြီး အကြည့်လွဲလိုက်ရတယ်။ ဒါပေမယ့်။ ဒါပေမယ့် မေမေလေးရဲ့ လက်နှစ်စုံဟာ ကျွန်တော် ပုခုံးပေါ် ရောက်လာတယ်။
" သား.. မေမေကို တကယ် ချစ်သလားဟင်.."
" ချစ်.. ချစ်တာပေါ့.. မေမေရယ်.."
ကျွန်တော့် အသံတွေ တုန်နေတယ်။ မေမေလေးကတော့ ကျွန်တော် မျက်လုံးတွေကို စိုက်ကြည့်ပြီး ပြုံးနေတယ်။ မေမေလေးရဲ့ အကြည့်တွေကို ဘာရယ်ကြောင့် မသိ။ ကျွန်တော် မခံနိုင်ဘူး။ ထွက်ပြေးနေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ထွက်ပြေးနေတဲ့ ကျွန်တော် မျက်လုံးတွေကို မေမေလေး ပြန်ဖမ်းမိချိန်မှာတော့
" ဘယ်အချိန်အထိ မေမေလေးလို့ ခေါ်နေဦးမှာလဲဟင်.."
" ဗျာ.."
" မေမေတို့က လင်မယားတွေ ဖြစ်နေပြီဆိုတာ သတိမထားမိသေးတာလားဟင်.."
" မေမေလေး.. မဟုတ်သေး.."
မေမေလေးကို ကျောခိုင်းမယ်အလုပ် မေမေလေးက ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဖက်ထားလိုက်ပြီး
" မနေ့ညကလဲ လောဝ် ထွက်သွားပြီးပြီ.. မျှော်လင့်မိသေးပေမယ့် လောဝ် ရှက်နေသေးလို့လို့ ဖြည့်တွေးလိုက်ရသေးတယ်.. ဒါပေမယ့် ဒီညတော့ ထွက်မသွားပါနဲ့တော့ လောဝ်ရယ်.. နော်.. မေမေ.. မဟုတ်ဘူး.. မမ မခံစားနိုင်တော့ဘူး.. အရှက်သိက္ခာ မှန်သမျှ ကုန်ပါစေတော့ မမ တောင်းပန်ပါရစေ.."
ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ ပြောနေတဲ့ မေမေလေးက သူ့ကိုယ်သူ မမတဲ့။ အင်းလေ။ ဒီအလှနဲ့ဆို မမ မကလို့ ညီမလေးတောင် ခေါ်ထိုက်ပါသေးတယ်။
" မမကို ချစ်သလားဟင်.."
" ချစ်ပါတယ်.."
ကျွန်တော် လေးလေးပင်ပင်နဲ့ ဖြေနေရတယ်။
" မဟုတ်ဘူး.. ကိုယ့်မယား တစ်ယောက် အနေနဲ့လေ.."
ဒီတစ်ခေါက် အမေးကိုတော့ ကျွန်တော် ချက်ချင်း မဖြေနိုင်။ ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်ထားတဲ့ မေမေလေးကို ခဏလောက် တွန်းခွာပြီး
" မေမေလေးကို ကျွန်တော် ချစ်ပါတယ်.. ပြီးတော့ ပေါ့ပေါ့တန်တန် ပြောတယ်လို့တော့ သဘောမထားပါနဲ့.. မေမေလေးကို မယား တစ်ယောက်လိုလဲ ချစ်ချင်ပါတယ်.. ဒါပေမယ့်.."
" ဒါပေမယ့်.."
" ဒါပေမယ့် မေမေလေးကို မေမေလေးအနေနဲ့ရယ် ချစ်မယား တစ်ယောက်အနေနဲ့ ချစ်သူ တစ်ယောက်အနေနဲ့ရယ်ပဲ ချစ်ပါရစေ.. မမလို့တော့ မခေါ်ပါရစေနဲ့.."
" ဪ…"
မေမေလေးရဲ့ မျက်နှာဟာ နားမလည်နိုင်တဲ့ ပုံကို ပြောင်းသွားတယ်။ မျက်လုံးအိမ်တွေမှာလဲ မျက်ရည်တွေ ပြည့်လျှံလာတယ်။ ငိုတော့မလိုနဲ့ မျက်ရည်တွေ ကျလာပြီး နှုတ်ခမ်းကတော့ ပြုံးနေပြန်ရော။ လိုက်လို့ မမှီတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ပြာပြာသလဲလဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်တော် လိင်စိတ်မွန်နေတာ မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော် မေမေလေးကို တကယ် ချစ်သွားတာ။
" အွန်းမ်... ပြွတ်စ်.."
ရုတ်တရက်ကြီး မေမေလေးက ကျွန်တော့်ကို နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့နမ်းလိုက်တယ်။
" အွန်းမ်.. ပြွတ်.. ပြွတ်စ်.."
နမ်းရုံတင်မကဘူး။ လျှာချင်းပါ စုပ်လာတယ်။
" ပြွတ်စ်.. ဟမ်း.. ရှလွတ်.. ပြွတ်စ်.."
မေမေလေးရဲ့ နမ်းချက်တွေက အားရစရာပါပဲ။ မေမေလေးက နမ်းနေရင်း သူ့ ဘရာစီယာကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ဘရာလဲ ကျွတ်သွားရော။ မေမေလေးရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးဟာ အထိန်းအကွပ် မရှိ လျှံကျလာရော။ မေမေလေးရဲ့ နို့အုံဟာ ကျွဲကောသီးရွယ်ရွယ် နှစ်လုံးစာလောက် ရှိမယ်။ ဖွေးဥနေတာပဲ။ နို့သီးခေါင်းတွေက ရွှေရောင်နဲ့ ပန်းရောင် ရောနေပြီး လှလှပပကို စူထွက်နေတယ်။
" မေမေလေး.. နို့စို့ချင်တယ်.."
" အင်း.."
ခွင့်ပြုချက်ရတာနဲ့ မတ်တပ်ရပ် အနေအထားနဲ့ပဲ မေမေလေးရဲ့ နို့တွေကို ငုံ့စို့လိုက်တယ်။
" ပြွတ်စ်.."
နှုတ်ခမ်းကြားမှာ နို့သီးခေါင်းတွေ။ အရသာက ချိုချိုငံငံလေး။ စို့ရတာတော့ တကယ် အားရတယ်။ တစ်လုံးချင်းကို သေချာ စို့လိုက်၊ ကလိလိုက်နဲ့ လုပ်နေလိုက်တယ်။ မေမေလေးကတော့ အရမ်းကောင်းနေတဲ့ပုံပဲ။ ကျွန်တော့် ခေါင်းကို ပွတ်လိုက် ဖွလိုက်နဲ့။
" လောဝ်.. ကုတင်ပေါ် သွားရအောင်.."
အဲ့ဒီတော့မှ နို့စို့တာ ရပ်ပြီး ရှေ့က ဦးဆောင်သွားတဲ့ မေမေလေးနောက် လိုက်ခဲ့ရတယ်။ ကုတင်နားရောက်တော့ မေမေလေးက ကျွန်တော်ကို နမ်းလိုက် လျက်လိုက်နဲ့ ကျွန်တော် အဝတ်အစားတွေကို အကုန် ချွတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ ကိုယ်တုံးလူံး ဖြစ်သွားတာနဲ့
ကုတင်ပေါ်ကို ပစ်လှဲပစ်လိုက်ပြီး
" မေမေလေး.. ကျွန်တော် မျက်နှာပေါ် ထိုင်ပေးပါ.."
" ဟယ်.."
မေမေလေးက ရှက်သလို ရီချင်သလိုလေးနဲ့ ပြုံးလို့။ ပြီးတော့လဲ ကုတင်ပေါ် တက်လာတယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ခေါင်းကို ခွထားပြီး ကျွန်တော့်ကို ပြုံးကြည့်နေတာပဲ။
ဒီက ရှမ်းမတွေ လူကို ခွရပ်ပြီး အပေါ်စီးက ကြည့်ရတာ တော်တော် ဝါသနာ ပါပုံပဲ။ မေမေလေးရဲ့ စောက်ပတ်က ကျွန်တော့် မျက်စိ ရှေ့တည့်တည့်ပဲ။
ရိတ်ထားတာမျိုး ပြုပြင်ထားတာမျိုး မဟုတ်ပေမယ့် မေမေလေးရဲ့ စောက်မွှေးတွေဟာ စီစီရီရီလေး ပေါက်နေတယ်။ စောက်မွှေးတွေ အောက်မှာတော့ စောက်ပတ်ခွဲကြောင်းရှည်ရှည်လေး။ ကျွန်တော်က ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ ဆိုတဲ့ မျက်နှာမျိုး လုပ်ပြလိုက်တော့မှ တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလာပြီး နောက်ဆုံး ကျွန်တော့် ပါးစပ်မှာ မေမေလေး စောက်ပတ်ကြီး ကပ်လိုက်တာပဲ။ ဘာမှ မလုပ်ခင် နားခေါင်းနားရောက်နေတဲ့ မေမေလေးရဲ့ စောက်မွှေးတွေကို ရှူလိုကါတာပဲ။ မွှေးရပါသည်။ ပြီးတော့ မေမေလေးရဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းသလို နမ်းလိုက် စုပ်လိုက် စလုပ်လိုက်တယ်။
" ဟင်း... အင်း.."
ကျွန်တော် စလှုပ်ရှားလိုက်တာနဲ့ မေမေလေး တစ်ယောက် တွန့်လိမ်သွားတာပဲ။ နောက်ဆုံး ကြံရာမရတော့ ကျွန်တော့်ဆံပင်ကို ဆွဲထားလိုက်တာ တော်တော် နာတယ်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားကို နမ်းပြီးတော့မှ လျှာကို ထုတ်ပြီး စောက်ပတ်ခွဲကြောင်းကို စမွှေတော့တာပဲ။ ပြီးတော့ စောက်စိကို။ မွှေလိုက် လျက်လိုက် လျှာကို တောင့်ပြီး ထိုးပေးလိုက် စောက်စိကို ကလိလိုက် ကိုက်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတာ မေမေလေးမှာ ထွန့်ထွန့်ကို လူးလို့။ လျှာကို အပြားလိုက် တောင့်ပြီး ဆွဲလျက်လိုက် အထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးလိုက်တော့..
" လောဝ်.. မေမေ မရတော့ဘူး.. ပြီးချင်လာပြီ.. အာ့.. အာ့.. ပြီးပြီ.. အား.. ပြီးပြီ" ဆိုပြီး ကျွန်တော် မျက်နှာပေါ် စောက်ရည်တွေ ပန်းချလိုက်ရော။ မေမေလေး ပြီးသွားတဲ့အချိန် တုန်သွားလိုက်တာ မေမေလေးရဲ့ အိစက်နေတဲ့ တင်ပါးတွေပါ လှိုင်းတွေ ထသွားတယ်။
ကျွန်တော်လဲ မနေနိုင်တော့ဘဲ မေမေလေး ဖင်ကြီးကို မပြီး မျက်နှာပေါ် သေချာတင်။ ပြီးတော့ ဖင်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ ကလိထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖင်တုံးကြီးကိုပါ အားနဲ့ တစ်ချက် ရိုက်ထည့်လိုက်သေးတယ်။
" ဖြန်း.."
" အား.. ကောင်လေး.. တော်တော် ဆိုး.."
မေမေလေး အသံက တက်ကြွနေတုန်းပဲ။ အားမကုန်သေးဘူး။ ကျွန်တော် မျက်နှာပေါ် တက်ခွထားတဲ့ မေမေလေးက ကမန်းကတန်း ထပြီး လှဲနေတဲ့ ကျွန်တော် ပေါင်ကြားကို ဝင် နေရာ ယူလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ မိုးပေါ်ကို ပျံတက်သွားတော့မယ့်အတိုင်းအစွမ်းကုန် ထောင်နေတဲ့ ကျွန်တော်လီးကို မေမေလေးရဲ့ လက်ဖဝါး နုနုလေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်လာတယ်။ ပထမ ဂွင်းတိုက်သလို လုပ်ပေးနေရင်းနဲ့မှ လီးတံအောက်ခြမ်းကို လျှာတစ်ပြင်လုံးနဲ့ ဆွဲလျက်ပစ်လိုက်တာ။ အား။ လူကို တုန်သလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးတော့မှ လီးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးတယ်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး စိုရွဲနေတော့မှ ထုတ်ပြီး လီးတံကို သူ့ နို့ကြီး နှစ်လုံးကြားကို ညပ်လိုက်ရော။ ပြီးမှ နို့နှစ်လုံးနဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို ဂွင်းထုသလို လုပ်ပေးတယ်။ တစ်ခါ တစ်ခါ လျှာဖျားလေးနဲ့ ကျွန်တော့် လီးထိပ်ကို လျက်ပေးသေးတယ်။
" ဒီလီးကြီးနဲ့ပေါ့.. အငယ်ဆုံးလေးကို လိုးပေးတာ.."
ကျွန်တော် ဘာမှ ပြန်မပြော။
" အဲ့တာကို ကြားတော့ စိတ်ပူလိုက်ရတာနော်.. လောဝ်က ငယ်ငယ်လေးတွေပဲ ကြိုက်တတ်တာလားလို့.. မေမေလို အိုနေတာကြီးကို မကြိုက်တော့ဘူးလားလို့.."
" အဟင်း.. အရင်က စိတ်မရှိခဲ့ဖူးတာတော့ အမှန်ပဲ.. အခုတော့ မေမေလေးကို ချစ်သူလို ချစ်နေပြီလေ.."
" တကယ်ကြီးပေါ့လေ.."
" တကယ်ပေါ့.. တကယ်လို့ မေမေလေးက ကိုယ်လုပ်တော်တွေနဲ့ လိုးတာ မကြိုက်ရင် မလိုးတော့ဘူး.."
" မဟုတ်ပါဘူး.. ကြိုက်တယ်.. အရမ်း ကြိုက်တယ်.. လောဝ်က အဲ့လို မိန်းမတွေကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးနိုင်တာ ကြားရတော့ မေမေ အရမ်း အားရတာပဲ.. နောက်အဆင်ပြေမယ့်နေ့ကျ အငယ်ဆုံးလေးကို မေမေ့ဆီ ခေါ်ခဲ့ဦးနော်.."
" ဘာလုပ်မှာလဲ.."
" လျို့ဝှက်ချက်ပေါ့.. လောဝ်နဲ့ အတူ ခေါ်ခဲ့နော်.."
ကျွန်တော့်လီးကို နို့ကြားထဲ ထည့်ပြီး ပွတ်ပေးနေတာ ကြာလာတော့ ကျွန်တော်လဲ မနေနိုင်တော့ဘူး။
" မေမေလေး... လိုးရအောင်.."
" လိုးချင်ပြီပေါ့.. ကောင်ဆိုးလေးက.."
" အင်း.. လာ လိုးမယ်.."
ကုတင်ပေါ်က မေမေလေးကို ပွေ့ပြီး ပြတင်းပေါက်နား ခေါ်သွားလိုက်တယ်။ ပွင့်နေတဲ့ပြတင်းပေါက်နားက လေတွေက လိင်စိတ်ကြောင့် ပူထူနေတာတွေကိုတောင် အေးမြစေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လိုးချင်စိတ်က လျော့ မသွားဘူး။
" ပြတင်းပေါက်မှာ လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းတာ.."
မေမေလေးက ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ အချိန်တွေ ဆွဲမနေတော့ဘူး။ လီးကို စောက်ပတ်နား သေချာ တေ့ပြီး ဆောင့်ထိုးပစ်လိုက်တယ်။
" အားး...."
မေမေလေးရဲ့ အသံက အကျယ်ကြီးပဲ။ အခုမှ သတိထားမိတယ်။ ပြတင်းပေါက်က ပွင့်နေတယ်လေ။ မေမေလေးရဲ့ အော်သံကြောင့် အောက်က အစောင့် နှစ်ယောက်က လှမ်းကြည့်တယ်။ ကျွန်တော်ပါ ပူထူသွားတယ်။ အစောင့်နှစ်ယောက်က မေမေလေးရဲ့ ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်နေတာနဲ့ အနောက်က ကျွန်တော့်ကို မြင်သွားတော့ ခပ်ပြုံးပြုံးပဲ လုပ်ပြီး ပြန်လှည့်သွားကြတယ်။ ဟုတ်ပါရဲ့။ ခမ်းနောင့် ပြောထားတာပဲ။ တစ်ပြည်လုံးက ကျွန်တော် တစ်ဦးတည်းရဲ့ လိင်အလိုကို ဖြည့်ပေးရတယ်ဆိုတာ။ အခုမှ ပိုတောင် ထန်သွားပြီ။ လီးက ပိုမာ ပိုကြီးလာတော့ မေမေလေး စောက်ပတ်ကတောင် ကြပ်သလို ဖြစ်လာတယ်။ မေမေလေး ဆံထုံးက လျော့ရဲရဲ ဖြစ်လာပေမယ့် မပြေသေးဘူး။ အဲ့တာနဲ့ ကျွန်တော်လဲ မေမေလေး ဆံထုံးကို ဆွဲပြီး ဆောင့်တော့တာပေါ့။
" အား.. ကောင်းတယ်.. သား.. လိုး.. ဆောင့်.."
" အား.. ကောင်းလား.. ခံလို့.. ကောင်းအောင် လိုးပေးမယ်.."
" လိုး... အ.. လိုးသာလိုး.. ဒီကောင်မကြီးက သားလေး လိုးမှာကို စောင့်နေရတာ.."
" အား... ဟုတ်လား.. လိုးပေးမယ်.. သေတဲ့အထိ လိုးပေးမယ်.."
" သေတဲ့အထိ လိုးရင်တော့ ကောင်းတာပေါ့.. မသေခင် မလိုးချင်တော့ဘူး.. ဒီဘွားတော်ကြီးကို ဆိုရင် သွားပါပြီ.."
" လိုးမှာ.. စိတ်ချ.. ရစရာ မရှိတဲ့အထိ လိုးပေးမှာ.. သေမှ အလိုးရပ်ပေးမယ်.."
မေမေလေးနဲ့ ကျွန်တော် အဲ့လို ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ ပြောပြီး လိုးနေကြာတာ တော်တော်ကြာတယ်။ ပြောတာလဲ တိုးတိုးလေး မဟုတ်ဘူး။ အစောင့်တွေ ကြားအောင် အော်ပြောနေကြသလိုပါပဲ။ အရှိန်လည်း တဖြည်းဖြည်း ရလာတော့ ခပ်မြန်မြန် ဆောင့်လိုးလိုကါတာ လီးတစ်ချောင်းလုံးမှာ ပွစိပွစိ ဖြစ်လာပြီး မကြာလိုက်ဘူး။ လီးက ပူနွေးသွားတာကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ မေမေလေး ပြီးသွားတာပဲ။
" မေမေလေး မောသွားပြီလား.."
" မမောပါဘူး.. ကောင်းသွားတာ.."
ပြတင်းပေါက်နားမှာ မတ်တပ်ရပ်နေရင်းပဲ မေမေလေးနောက်ကနေ လက်လျှိုပြီး နို့တွေကို ဆော့နေမိတယ်။
" မေမေလေး ဒီအရွယ်အထိ ဘာလို့ နို့တွေ တင်းရင်းနေရတာလဲ.."
" ဟား..ဟား.. မပြောပြပါဘူးနော်.."
" အင်း.. ထားပါတော့.. ကျွန်တော် ငယ်ငယ်က ဒီနို့တွေ စို့ခဲ့တာပေါ့နော်.."
" ဒါပေါ့.. လောဝ်လေးရဲ့.. မေမေ့ရဲ့ နို့ နှစ်လုံးလုံးကို သားစို့ပြီး ကြီးခဲ့တာပေါ့..."
" နေပါဦး.. မေမေလေးက ကိုယ်ဝန် မရှိဖူးဘဲ ဘယ်လို နို့ထွက်ခဲ့တာလဲ.."
" အဲ့တာကလေ.."
အဲ့တာကလေ ဆိုပြီး မေမေလေး မျက်နှာက ညိုးသွားပြီး အသံက တိမ်ဝင်သွားတယ်။ ပြီးတော့မှ
" ကဲ.. ကိုယ့်ကို နို့တိုက်ခဲ့တဲ့ ကိုယ့်အမေကိုတောင် ကိုယ် လိုးနေရပြီပဲ.. ဘာသိချင်သေးတာလဲ.."
" မသိချင်တော့ပါဘူး.. လိုးချင်ပါတယ်.."
မေမေလေးကို နောက်က ဖက်ထားတာကနေ အရှေ့ကို ဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လည်ပင်းကို အနမ်းမှာ ကုတင်ပေါ်က စိမ်းစိမ်းအရာ တစ်ခုကို သတိထားမိသွားတယ်။
" မေမေလေး.. ဒါက သခွားသီးကြီးပဲ.. ဟ ဟ.."
" အင်း.. မရီနဲ့လေ.. လောဝ်လေးကလဲ.."
" ဘာလဲ.. ဒါကြီးနဲ့ မေမေလေး.."
" အင်း.. ဟုတ်တယ်.."
" ဘာဟုတ်တာလဲ.."
" လောဝ်လေးများ လာလိုးမလား.. လာလိုးမလားနဲ့ စောင့်ရင်း အဲ့သခွားသီးကြီး လိုးတာ ခံခဲ့ရတာ.. သိလား.."
" ဘယ်က သခွားသီးလဲ.."
" အရှေ့တောင်ဘက်က လာတာလို့တော့ ပြောတာပဲ.. တစ်လ တစ်ခါ ရောက်ရောက်လာတတ်တယ်.. အမြဲတ်း တစ်ဆိုဒ်ထဲပဲ မေမေလည်း မီးဖိုဆောင်ကနေ ယူယူလာတာပဲ.."
" ဪ.."
" ထူးဆန်းတယ်.. ဒီသခွားသီးကြီးနဲ့ ခံရင် လောဝ် ဖေဖေကို သတိရတယ်.. စောဝ့်လုံကြီးနဲ့ လိုးရသလို ခံစားရတယ်.. ဒါပေမယ့် မတင်းတိမ်နိုင်ဘူး.."
" အင်း.."
" အခု လောဝ်လေး လိုးပေးမှပဲ အားရတော့တယ်."
" အဲ့တာဆို ထပ်လိုးမယ်.."
မေမေလေးကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲလိုက်ပြီး ပေါင်ကို ဖြဲလိုက်တယ်။ စီစီရီရီ အမွှေးတွေ ပေါက်နေတဲ့ မေမေလေး စောက်ဖုတ်ကို သေချာဖြဲပြီး လီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လုံးဝန်းဖွံထွားနေတဲ့ နို့နှစ်လုံးထိပ်က နို့သီးခေါင်း နှစ်ခုကို ညစ်လိုက်တယ်။
" ကျွန်တော် စို့ခဲ့တဲ့ နို့တွေကို ကျွန်တော် ကလေးတွေကိုလည်း စို့ခိုင်းစေချင်တယ်.."
" လောဝ်လေး ပြောချင်တာက..."
ကျွန်တော်လဲ မှန်မှန်လေး လိုးနေရင်း
" မေမေလေး အခုထိ ရာသီလာသေးသလား.."
" အင်း.. အခုထိ ပုံမှန်လာနေသေးတာပဲ.. ပြဿနာ မရှိဖူးဘူး.. အဲ့ကိစ္စနဲ့.."
" ဒါဆို မေမေလေး ကိုယ်ဝန် ဆောင်လို့ ရသေးတာပဲ.."
" လောဝ်လေးက မေမေ့ကို ဗိုက်ကြီးအောင် လိုးပေးမှာလား.."
မေမေလေး မျက်လုံးတွေက မျှော်လင့်နေသလိုပဲ။
" အင်းပေါ့.. မေမေလေးကို ကလေး မွေးခိုင်းရမယ်.."
" အား..."
ကျွန်တော်လဲ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ လီးကို တအားဆောင့်သွင်းလိုက်တောါ နာသွားပုံပဲ။ ညီးသံနဲ့အတူ ခေါင်းပါ မြောက်တက်လာတယ်။ မြောက်တက်လာတဲ့ မေမေလေး ခေါင်းကိုကိုင်၊ ပါးနှစ်ဖက်ကို ညစ်ပြီး မြန်မြန်လေး လိုးပေးနေတာပေါ့။ စောက်ရည်တွေနဲ့ စိုရွဲနေတဲ့ လီးကို လိုးရတော့ မေမေလေး စောက်ပတ်က အသံပေါင်းစုံကို ထွက်နေရော။ လိင်စိတ်မွန်နေတဲ့ မေမေလေးလည်း သတိမကပ်တော့ဘူး။
" ဖွတ်.. ပြွတ်.. ပလွတ်.. ပြွတ်စ်..."
" အား.. ကောင်းတယ်.. လောဝ်လေး လိုးတာ ကောင်းတယ်.. လောဝ်လေး လီးက လောဝ်လေး ဖေဖေလီးထက် ကောင်းတယ်.. အား.. ကောင်းလိုက်တာ.."
ကျွန်တော် တစ်ချက် ဆောင့်လိုကါတိုင်း လှိုင်းထသွားတဲ့ မေမေလေးရဲ့ နို့တွေကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ မေမေလေးနို့တွေကို ဘယ်ပြန် ညာပြန် ရိုက်ပစ်လိုက်တယ်။
" ဖြန်း.. ဖြန်း.."
" အား.. အား.."
မေမေလေး တော်တော် ကောင်းနေတဲ့ပုံပဲ။
" ရိုက်.. ရိုက်.. လိုး.. ဒီဟာမကြီးက လောဝ်လေးကိုရော လောဝ်လေး ကလေးတွေကိုရော နို့တိုက်မှာ.. လိုးသာလိုး.."
ကျွန်တော်လဲ တအား ကောင်းလာပြီ။ လိုးချက်တွေကလဲ မြန်သထက် မြန်လာပြီ။ မေမေလေးက ခံနေရင်း လျှာထုတ်ပေးလာတယ်။
" သား.. မေမေလေး ပြီးပြန်တော့မယ်.."
" သားလည်း ပြီးချင်ပြီ.. အာ့.."
" အတူတူ ပြီးချင်တယ်.."
" အင်း.."
ထွက်နေတဲ့ မေမေလေး လျှာကို ငုံ့စုပ်ပေးလိုက်တယ်။
" ပလွတ်စ်.."
" အား.. သား မေမေပြီးပြီ.."
" သားလည်း ပြီးပြီ.. အား..."
ကျွန်တော် လီးလည်း ပူနွေးသွားသလို တဆတ်ဆတ် တုန်လာပြီး လရည်တွေကို မေမေလေး သားအိမ်ထဲကို အပြည့်အလျှံ ပြီးထည့်ပေးလိုက်တယ်။
" ကောင်းလိုက်တာ.. မေမေလေးရယ်.."
ကျွန်တော်လဲ လီးကို ချွတ်ပြီး မေမေလေး ဘေးနား တင်လှဲပြီး မေမေးလေးကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။ လီးကို ဖြုတ်လိုက်တော့ မေမေလေး စောက်ခေါင်းထဲက လရည်တွေ လျှံကျ လာတယ်။
" ဟယ်.. လောဝ်လေးရဲ့ လရည်တွေ ထွက်လာပြီ နှမြောစရာကြီး.."
မေမေလေးက ပေါင်ကြီးကို ကားပြီး ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေကို သူ့လက်နဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို ပြန်သပ်ထည့်နေတယ်။
" မေမေလေးကလည်း.. ဟားဟား.. ကျွန်တော် လရည်တွေက မေမေလေး စောက်ပတ်မှာ ပြည့်သွားလို့ လျှံထွက်လာတာပေါ့.. ဘာတွေ နှမြောနေတာလဲ.."
" အို.. ရပါဘူး.. လောဝ်လေး လီးက ထွက်လာတာတွေ နှမြောတယ်.."
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ မေမေလေးက သူ့စောက်ပတ်က ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေကို လက်နဲ့သပ်ယူပြီး လျှာနဲ့ ပြန်လျက်သောက်တော့တာပဲ။
ကိုယ်ကလေးဘဝ တုန်းက ကိုယ့်ကို နို့တိုက်ခဲ့တဲ့ မိန်းမဟာ အခု ကိုယ်လိုးတာကို ခံလိုက်ရပြီ။ ကျွန်တော်ဘဝဟာ တခြား ဘယ်နေရာမှ မထူးခြားပေမယ့် လိင်ဘဝကတော့ အတော်လေးကို ထူးပါတယ်။ ဘာတွေ ဆက်ထူးဦးမယ် မသိ။
" မေမေလေး.. ခုနက ပြတင်းပေါက်မှာ လိုးတော့ အစောင့်တွေ မြင်သွားတယ်နော်.."
" အင်း.."
" သူတို့လဲ ထန်နေမယ် ထင်တယ်.."
" သိဘူးလေ.."
" မေမေလေး သခွားသီးကြီးနဲ့ လိုးတော့ရော သူတို့ ကြားလား.."
" ကြားရုံတင် မဟုတ်ဘူး.. မြင်ပါ မြင်မယ် ထင်တယ်..
တမင်သက်သက်တော့ မဟုတ်ပေမယ့် တစ်ခါတစ်ခါ အဲ့ပြတင်းပေါက်နားမှာ.. သွားပြီး သခွားသီးနဲ့ လိုးတတ်တယ်.."
" အဲ့လိုလား.. သူတို့ကို သနားလိုက်တာ.."
" လောဝ်လေးက ဘာလုပ်ပေးချငါလို့လဲ.."
" အင်း.. ပြောရရင် မေမေလေး စိတ်ဆိုးမလား.."
" ကဲ.. ပြောပြီးပြီကော.. မေမေလေးက လောဝ်လေးရဲ့ ပါရမီ ဖြည့်ဖက်ပါလို့.. လောဝ်လေးရဲ့ လိင်အလိုနဲ့ အခြား လိုအငါတိုငါးကို လိုက်လျောပေးမှာ.."
" အဲ့တာဆို မေမေလေးရဲ့ အတွင်းခံ တစ်ထည်ကို သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ပေးချင်တယ်.."
" ဪ.. အဲ့လိုလား.. ကောင်းသားပဲ.."
" မလျော်ရသေးတာ ရှိလား.."
" ခုနက ချွတ်ထားတဲ့ တစ်ထည် ရှိတယ်လေ.."
" အင်း.. အဲ့တာ ယူသွားလိုက်မယ်.."
ပြောရရင် ကျွန်တော် မေမေလေးနဲ့ တခြားအကြောင်းတွေ ခဏပြောပြီး အောက်ကို ဆင်းလာခဲ့တာပေါ့။ အောက်ရောက်တာနဲ့ အစောင့်နှစ်ယောက်ဆီ သွားလိုက်တယ်။
" စော်ဘွားကြီး.."
" မောင်မင်းတို့.. တာဝန်ထမ်းဆောင်နေတုန်း ငါ့ရဲ့ အတွင်းအိမ်ကိစ္စတွေကို မြင်ခဲ့ရဲ့မလား.."
" ပေးတဲ့အပြစ်ကို ယူပါ့မယ်.. ကျွန်တော်မျိုးတို့ မြင်မိပါတယ်.."
" မောင်မင်းတို့ လူပျိုလူလွတ်လားကွယ့်.."
" ကျွန်တော်မျိုးက လူလွတ်ပါ.."
" ကျွန်တော်မျိုးက မယားနဲ့ သမီးတစ်ယောက် ရှိပါတယ်.."
အစောင့် နှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက်က ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် နဲ့ တစ်ယောက်က အသက် ၃၀ ကျော်လောက်တွေ။
" မစိုးရိမ်ကြနဲ့.. ငါ မင်းတို့ကို ဆု ချီးမြှင့်လာတာ.."
" ဘုရား.."
" အေး.. မင်းတို့ဟာ တာဝန်ကို ကျေပွန်အောင် ထမ်းရွက်နေလို့ ငါ ဆု ချီးမြှင့်မလို့ပဲ.. ဒါပေမယ့် ငါမေးမယ့် မေးခွန်းတွေကို အထိမ်အချန် မရှိ အရိုးသားဆုံး ဖြေရမယ်..."
" ဘုရား.."
" မင်းတို့.. စောဝ့်နန်းဆိုင်ဒေဝီ အာသာဖြေဖျောက်တာကို အရင်က မြင်ဖူးခဲ့လား.."
" မှန်ပါ.. မြင်ဖူးပါတယ်.."
" သူ့မှာ အဝတ်ကပ်ရဲ့လား.."
" သူ့မှာ အဝတ်မပါ.. ဗလာ ဖြစ်လို့ ကျွန်တော်မျိုးတို့ အတားအဆီးမရှိ စောဝ့်နန်းဆိုင်ေဲဝီရဲ့ အလှအစုံကို အပြည့်အစုံမြင်ရပါတယ်.."
" မောင်မင်းတို့ ဘယ်နှယ်ခံစားရတုန်း အမှန်တိုင်း ဖြေ.."
" မှန်ပါ.. စောဝ့်ဒေဝီကို လိုချင်တပ်မက်မိပြီး ကိုယ့်နဲ့သာဆိုပြီး.. ပေးတဲ့အပြစ်ကို ယူပါ့မယ်.. ကျွန်တော်မျိုးတို့ မနောကံနဲ့ ပြစ်မှားမိပါတယ်.."
" အင်း.. မစိုးရိမ်နဲ့.. အမှန်အတိုင်း ဖြေတာ ငါ ကျေနပ်တယ်.. မောင်မင်းတို့ကို ပေးမယ့် ဆုက စောဝ့်ဒေဝီကို မနောကံနဲ့ ချွင်းချက်မရှိ ပြစ်မှားခွင့်ပါပဲ.. သူ့ကို မောင်မင်းတို့ စိတ်မှာ စိတ်ကြိုက်အာရုံပြုပြီး လိင်အာသာ ဖြေဖျောက်နိုင်ပါတယ်.. ဒီအတွင်းခံက စောဝ့်ဒေဝီရဲ့ အတွင်းခံပဲ.."
အစောင့်နှစ်ယောက်က ကျွန်တော် ကမ်းပေးတဲ့ အတွင်းခံကို လှမ်းယူတယ်။ ပြီးတော့ မြေကြီးပေါ်ဒူးထောက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ကန်တော့တယ်။
" ဒီအတွင်းခံက ဒီနေ့ တစ်နေ့လုံး ငါနဲ့ မဆက်ဆံခင်အထိ စောဝ့်ဒေဝီ ဝတ်ထားတာပဲ.. လုံးဝ မလျှော်ရသေးဘူး.. မောင်မင်းတို့ တာဝန်ကို အကျေပွန်ဆုံး ထမ်းဆောင်ကြ.. ငါ ကိုယ်တော် ဆုမကြာမကြာ ချီးမြှင့်မယ်.."
" ကောင်းပါပြီ.. စော်ဘွားကြီး..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
လျှံပိုသော
သုံးယောက်သား ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားတော့ အစောင့်နှစ်ယောက်က မေမေလေးရဲ့ တင်ပါးလုံးလုံးထွားထွားကြီးကို တစ်ယောက် တစ်ဖက် ကိုင်ပြီး ပွတ်လိုက် နယ်လိုက် လုပ်လာတယ်။
" နန်းဆိုင် ဖင်ကြီးက အရမ်း ကြီးတာပဲ.."
"မေ ာင်ကြီးရဲ့ မိန်းမဖင်လောက် ကြီးလား.."
" ငါ့ မိန်းမ ဖင်က သေးသေးလေး.. နန်းဆိုင် ဖင်ကမှ အားရတာ.."
" မောင်လေးကော ကြိုက်လား.."
" နန်းဆိုင် ဖင်ကြီးက မကြိုက်ဘဲ နေနိုင်မလား.."
မေမေလေးက သူတို့ အပြောမှာ ရီလိုက် မောလိုက်နဲ့ လက်က အစောင့်နှစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ပွတ်လိုက်။ နှုတ်ခမ်းကလဲ အစောင့်နှစ်ယောက်ကို နမ်းလိုက်၊ လည်ပင်းတွေ နားတွေကို လျက်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေရော။
(ကိုယ် ချစ်ရတဲ့ မိထွေးမိန်းမက တခြားသူ နှစ်ယောက်နဲ့ ပလူးနေတာ ကြည့်ရတာ လီး တော်တော် တောင်ရပါတယ်။ သို့သော် ကျွန်တော် ဘောင်းဘီတောင် မချွတ်ပါ)
" နန်းဆိုင်.. လိုးရအောင်.."
" မောင်လေးက လိုးချင်နေပြီလား.."
" လိုးချင်နေပြီ.. နန်းဆိုင်ကို.."
" မောင်ကြီးကော လိုးချင်ပြီလား.."
" လူပျိုလေးကို အရင် ပေးလိုးလိုက်ပါ.."
မေမေလေးက လေးဘက် ထောက်ပြီး ကုတင်ပေါ် တက်သွားတယ်။
(ပုံမှန်ဆို အင်မတန် ကျက်သရေ ရှိတဲ့ မေမေလေးဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ တောင်းဆို ထားမှုကြောင့် ဒီညတော့ အရမ်း အပျက်မ ဆန်နေတယ်။ အမူအရာ အပြောအဆိုက အစ။ ဒါဟာ သူပြောတဲ့ ပါရမီ ဖြည့်တယ်ဆိုတာမျိုးလား။ အင်းပေါ့လေ။ ကျွန်တော်က ကာမဒါန လုပ်နေတာကိုး။)
" မောင်လေး.. နန်းဆိုင်ကို လိုးချင်နေပြီလား.."
ကုတင်ပေါ်မှာ ကုန်းနေရင်းပဲ မေမေလေးက သူ့ဖင်ကို လှုပ်ပြတယ်။ အစောင့်ငယ်လေး ဆိုတာ စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းလို့ သူ့ကိုယ်သူ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ကုတင်ပေါ် ခုန်တက်သွားတယ်။ အစောင့်ငယ် ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ မေမေလေးက ပက်လက်လှဲလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ အုပ်လိုက်ရော။
" မောင်လေးက ဘယ်ကို လိုးချင်တာလဲ.."
" စောက်ပတ်ကို.."
" ဘယ်သူ့စောက်ပတ်ကိုတုန်းလို့.."
" နန်းဆိုင်စောက်ပတ်.."
" ဘာနဲ့ လိုးပေးမှာလဲ.."
" ငါလီးနဲ့ နန်းဆိုင် စောက်ပတ်ကို ရှယ်လိုးမှာ.. ဟုတ်ပြီလား.."
" စွာလိုက်တာကွယ်.. မောင်လေးက.. မောင်ကြီးကရော.. ဘာလုပ်မှာလဲ.."
" နန်းဆိုင်က ဘာလုပ်စေချင်လဲ.."
" နန်းဆိုင်တော့ မောင်ကြီး လီးကို စုပ်ထားချင်တာပဲ.."
" ဒါဆိုလဲ စုပ်ခိုင်းရမှာပေါ့.."
အစောင့်ကြီးကလဲ လီးတန်းလန်းနဲ့ ကုတင်ပေါ် တက်လာတယ်။ ပက်လက်လှန်ထားတဲ့ မေမေလေး မျက်နှာပေါ်ကို တွဲကျနေတဲ့ ဂွေးဥကို တင်လိုက်တယ်။ အစောင့်တွေက တစ်ကိုယ်ရည်သန့်ရှင်းမှု အားကောင်းတော့ မေမေလေးနဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် ကံကောင်းတယ် ပြောရမှာပေါ့။
အစောင့်ငယ်က လီးထိပ်နဲ့ မေမေလေး စောက်စိကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ မေမေလေးကတော့ အစောင့်ကြီးရဲ့ ဂွေးဥတွေကို ငုံလိုက် စုပ်လိုက် လျက်လိုက်နဲ့ပေါ့။ အစောင့်ကြီး ဘယ်လောက်ထိ ကောင်းနေမယ်ဆိုတာ စိတ်ကူးကြည့်တော့။
" ကဲ.. လိုးတော့မယ်.."
အစောင့်ငယ်က မေမေလေး စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက်တယ်။
" အာ့.. ကောင်း.. အင်း.. သွင်း..သွင်း.."
လီးဝင်သွားတော့ မေမေလေး တင်ပါးလေး မြှောက်လာတယ်။ ပါးစပ်ကလဲ ဂွေးဥကို ငုံထားရင်းနဲ့ အသံတွေ ထွက်လာတယ်။ အစောင့်ငယ်က သူ့ရဲ့ ကြမ်းတမ်းထူထဲနေတဲ့ လီးမွှေးတွေ မေမေလေးရဲ့ စောက်မွှေးတွေနဲ့ ဖိကပ်သွားတဲ့အထိ လီးကို သွင်းလိုက်တယ်။
" အား.. ကောင်းလား.. နန်းဆိုင်.."
" အင်း........ ငြိမ်မနေရင် ပိုကောင်းမှာပဲ.."
အဲ့လို ပြောလိုက်တော့ အစောင့်ငယ်က လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်လာတယ်။ မေမေလေးစောက်ပတ်က အရည်ရွှမ်းနေတော့ သူ့အတွက် အဆင်ပြေနေတာပေါ့။ အစောင့်ကြီးကလဲ ဂွေးဥကို မစုပ်ခိုင်းတော့ဘဲ လီးအချောင်းလိုက်ကို မေမေလေး ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်တော့တာပဲ။ ကျွန်တော် အမြတ်တနိုး နမ်းရတဲ့ မေမေလေး နှုတ်ခမ်းကြားထဲ အစောင့်တစ်ယောက်ရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီး ဝင်ထွက်နေတာကို ကြည့်ရတာ ကျွန်တော် ခေါင်းထဲ သုတ်ရည်တွေပဲ ရှိတော့တဲ့အတိုင်းပဲ။ ကာမဂုဏ်ပင်လယ်မှာ မျောနေပြီ။
အရှိန်ရလာတော့ အစောင့်ငယ်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက ပိုမြန်လာတယ်။ အစောင့်ကြီးကလဲ တစ်ချက်ကလေးတောင် တွန့်မနေဘဲ မေမေလေး ပါးစပ်ကို ရှယ်လိုးနေတယ်။ မေမေလေး ဆိုတာ ကောင်းသလား မမေးနဲ့။ တင်ပါးကို မြှောက်ပြီး ပေါင်ကို ရှယ်ကားပြီးကို ခံနေတာ။ လက်တစ်ဖက်က အစောင့်ကြီးရဲ့ ဖင်ကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ လက်တစ်ဖက်က ခေါင်းအုံးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ကိုင်ထားတယ်။ အပျက်မ ဆန်တဲ့ မျက်လုံးတွေကတော့ ကျွန်တော့်ဆီကို။
" မေမေ အလိုးခံနေတာ ကြည့်ကောင်းလား.. လောဝ်လေး.." လို့ မေးနေသယောင်။
" အွမ်းး.. အွမ်း.. ခံလို့ကောင်း.. လိုးလိုး.."
အရှိန်မြန်လာတော့ မေမေလေး ပါးစပ်ကနေလည်း အသံစုံထွက်လာတယ်။ အစောင့်ငယ်က နောက် အချက် ၂၀ လောက် မြန်မြန်လေး ဆက်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ မေမေလေးခင်မျာ မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ တီကောင် ဆားပက်သလို တွန့်လိမ်ပြီး တစ်ချီ ပြီးသွားရှာတယ်။
မေမေလေး ပြီးသွားတော့ အစောင့်ငယ်က ဆက်မလိုးတော့ဘဲ မေမေလေး စောက်ပတ်ထဲက လီးကို ဖြုတ်ပြီး မေမေလေး ဘေးမှာ ဝင်လှဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မေမေလေး နဖူးပေါ်က စိုရွှဲနေတဲ့ ချွေးတွေကို လက်လေးနဲ့ အသာအယာ သုပ်ပေးနေလေရဲ့။ အစောင့်ကြီးလဲ မေမေလေး ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်လိုက်ပြီး မေမေလေးရဲ့ နောက် ဘေးတစ်ဖက်မှာ ဝင်လှဲပြီး မေမေလေးကို ခပ်ခွာခွာလေး ဖက်ထားပေးတယ်။ မေမေလေးကို နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းပြီး လက်တစ်ဖက်ကလည်း မေမေလေး နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ကစားနေတယ်။ မေမေလေး ဆိုတာ အရမ်း မောသွားသလား မသိ။ အသက်ကလေးကို ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လေး ရှူသွင်း ရှူထုတ်လုပ်ပြီး အနားယူနေရတယ်။
အစောင့်ငယ်က ချွေးတွေကို လက်နဲ့ သုပ်ပေးရတာ အားမရလို့ ထင်ပါတယ်။ ချက်ချင်း ထပြီး နဖူးပေါ်က ချွေးတွေ၊ လည်ပင်းက ချွေးတွေ၊ ဂျိုင်းကြားက ချွေးတွေ၊ တင်ပါးက ချွေးတွေ၊ ပေါင်ခြံကြား ဒူးကောက်ကွေးကြားက ချွေးတွေကို လျှာနဲ့ လိုက်လျက်တော့တာပဲ။ အဲ့လို လျက်ပေးလိုက်လို့ ထင်တယ်။ မေမေလေးလည်း ပြန်ထန်လာတယ်။
" မောင်ကြီး.. မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို လျက်ပေးပါလား.."
နှုတ်ခမ်းကို နမ်းနေတဲ့ အစောင့်ကြီးကလဲ မေမေလေး ပြောတဲ့အတိုင်း မေမေလေး မျက်နှာကို လျာပြားကြီးနဲ့ လျက်တော့တာပဲ။ နှာခေါင်းကိုလည်း စုပ်လိုက် လျက်လိုက် လုပ်ပေးတယ်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
လျှံပိုသော (၂ )
ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးကို လျက်နေတဲ့ အစောင့်ငယ်ကလည်း တဖြည်းဖြည်း အောက်ကို ဆင်းသွားပြီး ခြေထောက်ဆီကို ရောက်သွားတယ်။ ပြီးတာနဲ့ မေမေလေး ခြေဖဝါးကို အငမ်းမရ လျက်တော့တာပဲ။ အဲ့လို လျက်ပေးလိုက်တော့ မေမေလေးလည်း အပျက်မဆန်ဆန် အမူအရာတွေ ထွက်လာတယ်။ ခြေဖဝါးပြီးတော့ ခြေချောင်းကြားတွေ၊ ပြီးတော့ ပြီးတော့ ခြေမ။ အစောင့်ငယ်က မေမေလေးရဲ့ ခြေမကို စုပ်ပေးတယ်။ မေမေလေး ခြေမဆိုတာ အရမ်းကို နန်းဆန်တယ်။ ကျွန်တော် အပိုပြောတာ မဟုတ်ဘူး။ မေမေလေးရဲ့ ခြေမဟာ အပြစ်အနာအဆာ မရှိဘဲ ချောမွတ်ပြည့်စုံနေတယ်။ မေမေလေးကို တစ်ခါပဲ လိုးရသေးတဲ့ ကျွန်တော့်ထက် အစောင့်ငယ်က လက်ဦးမှု ရပြီး မေမေလေးရဲ့ ခြေမကို စုပ်ခွင့်ရသွားတယ်။ နောက်တစ်ခါ မေမေလေးနဲ့ လိုးရင် ဒီခြေမတွေကို စုပ်ဖြစ်အောင် စုပ်မယ်လို့ ကျွန်တော် စိတ်ထဲမှာ တေးထားလိုက်တယ်။
အစောင့်ငယ်က မေမေလေး ခြေမတွေကို လီးစုပ်သလို စုပ်နေတာဗျ။ လျာလေးနဲ့လည်း ကစားပေးသေးတယ်။
မေမေလေးကလည်း မျက်နှာကို အစောင့်ကြီး လျက်ပေးတာ ခံရင်း အစောင့်ငယ် ခြေမ စုပ်ပေးတာကို မျက်တောင် မခတ် ကြည့်နေတယ်။
" အူး.. အင်း.. အူး.. စုပ်ပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ.."
မေမေလေးက ပါးစပ်လေးကို အပျက်မလို ချွန်ချွန်လေး လုပ်ပြီး အပျက်မ လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။ ခြေမ စုပ်ပြီးတော့ အစောင့်ငယ်က မေမေလေး နားကို ပြန်တိုးလာပြီး နို့သီးခေါင်းတွေကို တစ်ချက်စီ စို့ပေးတယ်။ ပြီးတော့မှ...
" နန်းဆိုင်... ဖင်ပေါက်ဝကို လျက်ပေးချင်တယ်.."
" ဖင် လျက်ချင်တာပေါ့.. အိုခေလေ.."
မေမေလေးက ဖင်ကုန်းပေးတယ်။ အစောင့်ငယ်ရဲ့ အဆုံးအဖြတ် မှန်ပါတယ်။ မေမေလေးရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝလေးက အရမ်း အရသာ ရှိတယ်။ မယုံမရှိနဲ့။ မေမေလေးက သူ့ဖင်ကို အမြဲတမ်း သန့်ရှင်းနေအောင် ထားတာ။ မေမေလေးမှာ အတွင်းတော်လို့ ခေါ်တဲ့ မိန်းကလေး အခြွေအရံ နှစ်ယောက် ရှိတယ်။ အဲ့နှစ်ယောက်ရဲ့ တာဝန်က အခုခေတ် ကမ္ဘာမှာ မရှိလောက်တော့ဘူး ထင်ပါတယ်။
(ရွံတတ်ရင်တော့ ကျော်ပြီးသာ ဖတ်လိုက်ပါ။ အခု ပြောမယ့်အကြောင်းတွေက အချို့လူတွေအတွက် ရွံစရာ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နေနိုင်လို့ပါ။)
အဲ့နှစ်ယောက်က မေမေလေး အိမ်သာ တက်ရင် အိမ်သာထဲအထိ ဝင်သွားရတယ်။ အဝတ်အစားကို ချွတ်ကူရတယ်။ ပြီးရင် မေမေလေး ကိစ္စပြီးတဲ့အထိ စောင့်ရတယ်။ ကိစ္စပြီးပြီ ဆိုတာနဲ့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်က မေမေလေးကို ဖက်ထားရတယ်။ မေမေလေးက အဲ့မိန်းကလေးကို မှီပြီး ဖင်ကို ကုန်း၊ ပေါင်ကို ကားထားပေးရတယ်။ နောက်မိန်းကလေး တစ်ယောက်က မေမေလေး ဖင်ဝမှာ ကပ်နေတဲ့ အညစ်အကြေးတွေကို ရိုးရိုးရေနဲ့ လက်ကို သုံးပြီး ဆေးကြောပေးရတယ်။ အညစ်အကြေးတွေ ပြောင်သွားပြီဆိုရင် ဒုတိယအနေနဲ့ အရမ်းနူးညံတဲ့ ပိုးသားထည် အဖြူကို ရေနွေးမှာ နှစ်ပြီး မေမေလေး ဖင်ပေါက်ဝကို နူးနူးညံ့ညံ့လေး ပွတ်သပ်ပေးရတယ်။ ပြီးသွားရင်တော့ ပိုးသားထည် အဖြူ အခြောက်နဲ့ မေမေလေး ဖင်ပေါက်ဝကို ခြောက်အောင် ဖြည်းဖြည်းလေး သုပ်ပေးရတယ်။ တင်ပါးတွေရော ပေါ့လေ။ ပြီးရင် ဖင်ဝကိုတော့ မဟုတ်ပေမယ့် ဖင်ဝ အနီးနားနဲ့ တင်ပါးကို အနံ့အရမ်း မပြင်းဘဲ မွှေးတဲ့ အသားအရေကို နူးညံ့စေတဲ့ အလှဆီ တစ်မျိုးနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးရတယ်။
ပြီးရင် အဲ့ဒီ မိန်းကလေး ကိုယ်တိုင် မေမေလေး ဖင်ဝ နားမှာ နှာခေါင်းတေ့ပြီး အနံ့ ရှူကြည့်ရတယ်။ အားလုံး အဆင်ပြေပြီ ဆိုရင် မိန်းကလေးက ကိုယ့်လက်ကို သေသေချာချာ ပြောင်အောင် ဆေးကြောသန့်စင်ရတယ်။ ပြီးရင် မိန်းကလေး နှစ်ယောက်က မေမေလေးကို အဝတ် ပြန်ဝင်ပေးရတယ်။ မေမေလေးကို ဖက်တာနဲ့ မေမေလေး ဖင်ကို ဆေးပေးရတဲ့ တာဝန်ကို မိန်းကလေး နှစ်ယောက်က အလှည့်ကျ လုပ်ရတယ်။ ဒီတာဝန်အတွက် လစာက အမတ်ငယ် တစ်ယောက်ရဲ့ လစာလောက် ရပြီး မိန်းကလေးတွေရဲ့ မိသားစုကိုယ်စီကိုလည်း လစဉ် ထောက်ပံ့ငွေနဲ့ အခွန်ကင်းလွတ်ခွင့် အပြင် တိုက်တာအိုးအိမ်ကိုပါ ပေးသေးတယ်။ မေမေလေး ဒေဝီ စဖြစ်ကတည်းက အခုအချိန်အထိ မေမေလေးရဲ့ အတွင်းတော် အဖြစ် ခေတ် နှစ် ခေတ်၊ ပြောရရင် ကောင်မလေး လေးယောက် တာဝန်ထမ်းဆောင်ပြီးပြီ။ တာဝန်ကို ရာသက်ပန် မထမ်းဆောင်ရပေမယ့် ရပိုင်ခွင့်ကိုတော့ ရာသက်ပန်ရတယ်။ ဒီလို ရာထူးမျိုးကိုလဲ တခြား ဘယ်ဒေဝီမှ မခန့်ထားဖူးဘဲ မေမေလေး တစ်ယောက်ပဲ ခန့်ထားဖူးတာ။
ဒီတော့ စဉ်းစားကြည့်ဗျာ။ မေမေလေးရဲ့ ဖင်က ဘယ်လောက်တောင် အရသာ ရှိလိမ့်မလဲ။ မေမေလေးက ဖင်ကုန်းပေးတော့ အစောင့်ငယ်က မေမေလေး တင်ပါးတွေကို ဖြဲပြီး မေမေလေးရဲ့ စအိုဖင်ဝလေးကို သေချာကြည့်တယ်။ တိုက်ဆိုင်တာလား။ တမင်လားတော့ မသိဘူး။ မေမေလေးရဲ့ ဖင်တွေက ကျွန်တော့် မျက်လုံးတည့်တည့်။ ဖင်ကုန်းထားတဲ့ မေမေလေး စောက်ပတ်ကြီးက အစောင့်ငယ် အသားကုန်လိုးတာကို ခံထားရလို့ ခပ်ဟဟလေး ဖြစ်ပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက လှန်ချင်သလိုလိုလေး ဖြစ်နေတယ်။
ခမ်းနောင့်ရဲ့ ပြောပြချက်အရ မေမေလေးဟာ ဖခမည်းတော်နဲ့ စေ့စပ်ပြီးကတည်းက မေမေလေးရဲ့ မယ်တော်နဲ့ အထိန်းတော်တွေက မေမေလေးကို လိင်မှုကိစ္စတွေ သင်ပေးတယ်။ မြင်သာအောင် ပြောရရင် ဆိုင်ယွမ့်ကို လေ့ကျင့်သလိုပဲပေါ့။ မေမေလေးကို လေ့ကျင့်တဲ့အထဲ နည်းနည်း ရက်စက်တယ်လို့ မြင်တဲ့ နည်းက မေမေလေးကို ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး မေမေလေးရဲ့ လက်တွေ ခြေတွေကို ကြိုးနဲ့ တုပ်ထားတယ်။ ပြီးရင် မေမေလေး ရှေ့မှာ အတွဲသုံးတွဲက လိင်ဆက်ဆံပြတယ်။ အဲ့ထဲက တစ်တွဲက မေမေလေးရဲ့ မယ်တော်နဲ့ ဖခမည်းတော်။ ပြီးရင် မေမေလေး အရှေ့မှာ ယောက်ျားလီးတံ အတုတွေ အစုံချထားတယ်။ အဲ့တာတွေ မြင်ပြီး မေမေလေးဟာ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာပေမယ့် ဘယ်လိုမှ လုပ်မရဘူး။ အတွဲသုံးတွဲပြီးသွားရင်လည်း အခန်းထဲမှာ အောကားတွေ အပြာကားတွေ ပြပေးထားတယ်။ အစာကိုတော့ အဝတ်မပါတဲ့ အခြွေအရံတွေက လာကျွေးပေမယ့် ချီးသေးကိစ္စတွေကိုတော့ အဲ့ဒီတစ်နေ့လုံး ကြိုးတုပ်ထားလျက်သား အဲ့ဒီနေရာမှာပဲ ကိစ္စ ရှင်းရတယ်။
ဒီနည်းဟာ မေမေလေးကို ရမ္မက် ပြင်းထန်စေပြီး အဲ့ဒီပြင်းထန်တဲ့ ရမ္မက်ကို ထိန်းနိုင်အောင် ဆိုပါတော့။ ပြောရရင် ကိုယ့်ခင်ပွန်းရဲ့ ဆန္ဒမပါဘဲ ဘယ်လိင်မှုကိစ္စကိုမှ မပြုအောင် ပေါ့ဗျာ။ မေမေလေးဟာ လိင်မှု ကိစ္စတွေမှာ ကျွမ်းကျင်ပြီ ဆိုရင် ဒီဒေသရဲ့ အကျွမ်းကျင်ဆုံး ပြည့်တန်ဆာ ဖာသည်မ သုံးယောက် ရှေ့မှာ ကျွန်တော်ရဲ့ ဖခင် ကိုယ်တိုင်း အတိုင်း လုပ်ထားတဲ့ လိင်ဖျော်ဖြေရေး အရုပ်နဲ့ လိုးပြရတယ်။ ဖာသည်မတွေကတော့ မေမေလေးကို ဒီဒေသမှာ အပေးအကောင်းဆုံး မိန်းမ၊ ဒေဝီ မဖြစ်ခဲ့ဘဲ ဖာသည် ဖြစ်ခဲ့ရင် ကြေးအကြီးဆုံး ဖာသည် ဖြစ်နိုင်တယ်လို့ မှတ်ချက် ပြုခဲ့သတဲ့။
မှန်ပါတယ်။ မေမေလေးဟာ ဖာသည် တစ်ယောက် မဟုတ်ပေမယ့် ကာမသျှတ္တရ ကျမ်းလာ မိန်းမမြတ် လက္ခဏာ ဖြစ်တဲ့ အိပ်ရာပေါ်ဝယ် ဖာသည်ကဲ့သို့ ပြုခြင်းဆိုတာနဲ့တော့ ပြည့်စုံခဲ့ပါတယ်။
ဖခမည်းတော်နဲ့ လက်ထပ်ပြီး ဖခမည်းတော် ကွယ်လွန်တဲ့အထိ မေမေလေးဟာ ဖခမည်းတော်ဆိုတဲ့ ယောက်ျား တစ်ယောက်ထဲက လိုးတာကိုပဲ ခံခဲ့ရတယ်။ တဆင့်စကားတွေအရ အရင်က မေမေလေးရဲ့ နို့တွေဟာ ရင်တန်းစေ့အရွယ်ပေမယ့် ကျွန်တော့်ရဲ့ မယ်တော် အရင်း ကွယ်လွန်ပြီးမှာတော့ မေမေလေး နို့တွေကို ပိုပိုကြီးလာတယ် ဆိုပါလား။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဖခင်ကြီးကလည်း မယ်တော် ဆုံးပြီးကတည်းက ဘယ် ကိုယ်လုပ်တော်ကိုမှ မလိုးတော့ဘဲ မေမေလေးကိုပဲ စွဲစွဲမြဲမြဲ လိုးခဲ့တယ်တဲ့။ ဒီလို နှစ်ရှည်လများ အလိုးခံခဲ့ရပေမယ့် မေမေလေးရဲ့ စောက်ပတ်ဟာ ကျယ်မသွားဘူး။ ပြဲမသွားဘူး။ စောက်ပတ်ခွဲကြောင်းလေး ရှည်နေတာကလွဲရင် မေမေလေး စောက်ပတ်ဟာ အပျိုစင် တစ်ယောက်လို လှဆဲပဲ။
ဒီစောက်ပတ်ဟာ လီးတုပေါင်းများစွာ လိုးတာ ခံခဲ့ရဖူးတယ်။ ကျွန်တော် ဖခင်ကြီး လိုးတာ ခံခဲ့ရဖူးတယ်။ ကျွန်တော် လိုးတာ ခံခဲ့ရပြီ။ ကျွန်တော့်ဆန္ဒအရ အစောင့် နှစ်ယောက် လိုးတာ ခံရဦးမယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီစောက်ပတ်ကို ကျွန်တော် ချစ်ပါတယ်။
ကျွန်တော့်ဘက်ကို လှည့်ထားတဲ့ ဖင်တုံးကြီးကြားက ဖင်ပေါက်ဝကို အစောင့်ငယ်က လျှာပြားကြီးနဲ့ စလျက်တယ်။ မေမေလေး တစ်ချက် တွန့်သွားတယ်။ မေမေလေးက အသားဖြူဥနေပေမယ့် စအိုဖင်ဝက နည်းနည်း ညိုတယ်။ အလျက်ခံလိုက်ရတော့ ဖင်ဝကြီးက ပွစိပွစိ ဖြစ်လာတယ်။ အစောင့်ငယ်က မေမေလေး ဖင်တုံးကို သေချာ ကိုင်ပြီး ဖင်ဝကို လျက်ပြန်တယ်။ မေမေလေးက အနေခက်လို့ ထင်တယ်။ အစောင့်ကြီးရဲ့ လက်ချောင်းတွေကို စုပ်နေတယ်။ အစောင့်ငယ်က လျှာပြားနဲ့ လျက်နေရင်းက လျှာကို ချွန်ချွန်လေး လုပ်ပြီး ဖင်ထဲ ထိုးပေးတယ်။
" မောင်လေး.. ကောင်းတယ်.. နန်းဆိုင်ဖင်ကို လုပ်ပေးတာ.. တော်လိုက်တာ.."
မေမေလေးက အသံထွက်ပြီး ပြောတယ်။ အစောင့်ငယ်လဲ လျှာချွန်နဲ့ ထိုးပေးလိုက် လျှာဖျားနဲ့ ကလိလိုက် နဲ့ လုပ်ပေးတယ်။ အစောင့်ငယ် လျက်နေတာကို ကြည့်ပြီး အစောင့်ကြီးလဲ စိတ်ပါလာတယ် ထင်တယ်။
" နန်းဆိုင်.. လက်မစုပ်နဲ့တော့.. ငါလဲ မင်းဖင်ကို လျက်ချင်တယ်.."
" မောင်ကြီးရော.. လျက်ပေးမှာလား.. ကောင်းလိုက်တာ.."
မေမေလေးက ဖာသည်မလေးလို ဖင်လေးကို လှုပ်ခါပြတယ်။ ပြီးတော့ မျက်နှာကို မွေ့ရာမှာ အပ်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်းကို ခပ်မြင့်မြင့် ထောင်ပေးတယ်။ အစောင့်ငယ်က ဖင်ဘက်မှာ နေနေတော့ အစောင့်ကြီးက မေမေလေး ခေါင်းကို ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ခွ၊ ကျောဘက်ကနေ မေမေလေး ဖင်နား တိုးသွားတယ်။ ပြီးတော့ အစောင့်ငယ်နဲ့ လျှာချင်း ဆိုင်ပြီး မေမေလေး ဖင်ဝကို လျက်ပေးတော့တာပဲ။ ပြီးတော့ လီးကလည်း အငြိမ် မနေဘူး။ လီးတံ နဲ့ လဥကို မေမေလေး ကျောပေါ်မှာ ပွတ်ဆွဲနေသေးတယ်။
" ရှလွတ်.."
" ရှလွတ်.."
မေမေလေး ဖင်ကို အလှည့်ကျ လျက်ကြတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ လျှာချင်းစုံပြီးလည်း လျက်ပေးတယ်။ မေမေလေး မျက်နှာကို မမြင်ရပေမယ့် တော်တော် ကောင်းနေလောက်မှာပါ။
နှစ်ယောက်သား ဖင်လျက်တာ အတော်ကြာသွားတော့ ဖင်လျက်တာ ရပ်သွားတယ်။ မေမေလေး ဖင်ဆိုတာ စိုရွှဲနေပြီ။ စောက်ပတ်ဆိုလည်း ရွပိုး ဝင်လို့ ရှုံ့ပွပွ ဖြစ်နေပြီ။ အစောင့်ကြီးက စောက်ရည်တွေ ရွဲနေတဲ့ မေမေလေး စောက်ပတ်ကို ခွဲကြောင်းအတိုင်း လက်ညိုးလေးနဲ့ ဆွဲပွတ်သွားတယ်။
" အင်း..."
မေမေလေး တစ်ချက် တွန့်သွားပြန်တယ်။
" နန်းဆိုင်.. ငါလိုးတော့မယ်.."
အစောင့်ကြီးက ပြောလိုက်တော့ မွေ့ရာမှာ မျက်နှာ အပ်ထားတဲ့ မေမေလေးက မျက်နှာခွာပြီး လေးဘက်ကုန်းလျက်သားပဲ ပေါင်ကို ခပ်ကျယ်ကျယ်လေး ခွာထောက်ပေးတယ်။ အစောင့်ငယ်လဲ ထပြီး ကုတင်ခေါင်းရင်းကို မှီပြီး ပေါင်ကိုကား၊ လီးကို မေမေလေး မျက်နှာ နားမှာ ထားပြီး အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်နေလိုက်တယ်။
" မောင်လေး.. နန်းဆိုင်ကို လိုးရတာ ကောင်းလားဟင်.."
မေမေလေးက သူ့ရှေ့မှာ ရောက်နေတဲ့ အစောင့်ငယ်ကို မေးလိုက်တယ်။
" ကောင်းတာထက်ပိုတယ်.. စော်ဘွားကြီး ကျေးဇူးနဲ့ နန်းဆိုင်ကို လိုးရတာ.. ကျွန်တော် မိန်းမ ရရင်တောင် နန်းဆိုင်ကို လိုးရတာကို မမေ့ဘူး.."
" ပြောတတ်လိုက်တာ... အွန်မ်း.."
မေမေလေးလည်း အစောင့်ငယ်ရဲ့ လီးကို လှမ်းငုံလိုက်တယ်။ ပါးစပ်ကိုတော့ လီးတေ့သွားပြီ။ စောက်ဖုတ်မှာပဲ ကျန်တော့တယ်။ အစောင့်ကြီးက မေမေလေးရဲ့ အရမ်းနူးညံ့တဲ့ ဖင်တုံးကြီးတွေကို အားရအောင် နယ်ပြီးမှ လီးကို မေမေလေး စောက်ဖုတ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက်တယ်။
စောက်ရည်တွေကြောင့် သွင်းရတာ ချောပေမယ့် တမင် ဖြည်းဖြည်း သွင်းနေပုံပဲ။ လီးအဆုံးထိ ဝင်သွားတော့ အစောင့်ကြီးက မေမေလေးရဲ့ သေသေချာချာ မပြေသေးတဲ့ ဆံထုံးကို ဖြေပြီး နှစ်ခွ ဖြဲလိုက်တယ်။ သူ့အကြံကို သိပြီ။ အစောင့်ကြီးက မေမေလေးရဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးတွေကို သေသေချာချာ ကျကျနန ရစ်ကိုင်ပြီး ဆွဲတင်းထားတယ်။ ပြီးတော့ မေမေလေး စောက်ဖုတ်ကို ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။
" ရှီး.. ကောင်းတယ်.. ဆောင့်လိုး.. အာ့.. ထိတယ်.. မောင်ကြီး လီးက ကောင်းလိုက်တာ.."
" ဖတ် ဖတ်.. ဗွစ်.. ဖတ် ဖတ်.."
" အား.. ကောင်းတယ်.. လီးနှစ်ချောင်းနဲ့ ခံဖူးပြီ.. အား.. ရှီး.. အွမ်း.."
အစောင့်ကြီးက ဆံပင်ကို ဆွဲဆွဲပြီး လိုးတယ်။ အစောင့်ငယ်ကလည်း စကားပြောချင်နေတဲ့ မေမေလေး ပါးစပ်ကို အလွတ် မပေးဘူး။ ပါးစပ်ဟ လိုက်တာနဲ့ လီးကို အတင်း ပြန်ထိုးထည့်တယ်။ မေမေလေးဆိုတာ ပါးစပ်ထဲက သလိပ်တွေ တံတွေးတွေ စီးကျ၊ ဆံပင်တွေက ဖရိုဖရဲ၊ ပါးတွေက နီရဲလို့ မျက်လုံးကလည်း မျက်ဖြူစိုက်ချင်နေပြီ။(ဒါပေမယ့် ချစ်စရာ ကောင်းတုန်း)
အစောင့် နှစ်ယောက်ကလဲ မေမေလေးကို တိရစ္ဆာန်လို သဘောထားပြီး လိုးနေတယ်။
အစောင့်ကြီးရဲ့ လိုးချက်တွေက မြန်သထက် မြန်လာပြီး နောက်ဆုံး လီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးချင်လာလို့ ခဏ နားတဲ့ သဘော။
" လီး ဘယ်မှာလဲ.. ပြန်ထည့်ပေးပါ.. လီးကြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ပြန်ထည့်ပေးပါ..."
မေမေလေးမှာလဲ အသိဉာဏ် မရှိတော့ဘူး။ တဏှာကျွန် ဖြစ်နေပြီ။
" ဖြန်း.."
" အား.."
အစောင့်ကြီးက မေမေလေး ဖင်ကို အားနဲ့ ရိုက်ထည့်လိုက်တာ။ မေမေလေး မျက်ရည်တောင် ဝဲသွားတယ်။ ကျွန်တော် ရင်ထဲ အောင့်သွားပေမယ့် ဘာမှ မတတ်နိုင်။ ကိုယ် ပေးထားတဲ့ အမိန့်ပဲ။
" ငြိမ်ငြိမ်နေ.. စောက်ကောင်မ.. လိုးပေးမယ်.. နေဦး.."
အစောင့်ကြီးက မေမေလေးကို ဆဲလိုက်တော့ မေမေလေး ငြိမ်သွားတယ်။ အစောင့်ကြီးက မေမေလေးရဲ့ ခြေထောက်တွေကို ဆွဲပြီး ကုတင်အောက် ချလိုက်တယ်။ မေမေလေးက ကုတင်မှာ လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်း ကြမ်းမှာ ခြေထောက် အနေအထား ဖြစ်သွားတယ်။ အစောင့်ကြီးက အစောင့်ငယ်ကို လာခဲ့ဆိုပြီး မျက်ရိပ်ပြလိုက်တယ်။ အစောင့်ငယ်လည်း ဆင်းလာတယ်။ ပြီးတော့ သူတို့ချင်း တိုးတိုး တိုးတိုး ပြောနေကြတယ်။
ပြီးတာနဲ့ အစောင့်ငယ်က လီးကို မေမေလေးရဲ့ ဟနေတဲ့ စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိ ရောက်အောင် သွင်းထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပြန် ဆွဲထုတ်တယ်။ အစောင့်ငယ်လီး ထွက်သွားတော့ အစောင့်ကြီးက အဆုံးထိ ပြန်သွင်းတယ်။ ပြီးရင် ပြန်ထုတ်တယ်။ အစောင့်ငယ်က ပြန်သွင်းတယ်။ အဲ့လိုနဲ့ အသွင်းအထုတ်ကို တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ စီးချက် မှန်မှန် လုပ်လိုးတော့တာပဲ။ မေမေလေးက ကုတင်ကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ကြိတ်ခံတယ်။ ဒီလိုအချိန်မှာ မေမေလေး ဘယ်နှကြိမ် ပြီးနေပြီလဲ မသိဘူး။ မေမေလေးရဲ့ ပေါင်တံ နှစ်ခုလုံးနဲ့ ခြေသလုံးတွေတော့ ရွဲစိုနေပြီ။
" အားအားးးအားးး.... မရတော့ဘူး.. ခံရ ကောင်းလွန်းနေပြီ.. အား.... စောက်ပတ်.. စောက်ပတ်က..."
အစောင့် နှစ်ယောက်က မှန်မှန်နဲ့ မြန်မြန်လေး လိုးပေးတယ်။ မေမေလေးကတော့ မျက်နှာမှာလဲ မျက်ရည်တွေနဲ့ ပျော်နေတဲ့ မျက်နှာကြီး။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အပိုင်း (၂) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment