မီးကြောင့် သင်မလောင်ပါစေနှင့် အပိုင်း ( ၄ )
ရေးသားသူ - Jin kaleat
“ ငါက မင်းကိုလက်ဝှေ့ သင်နေတာမဟုတ်ဘူးကွ၊ ရန်ဖြစ်ရင် ချတတ်အောင်သင်နေတာ”
“ ကျွန်တော် တော့ ကြိုက်တယ် ဘဘ”
“ အေးလေ၊ မင်း အဆင်ပြေရင် ပြီးတာပဲကွာ၊ ငါ့ဆရာတွေ သိရင်တော့ ဆဲကြမလားပဲ”
အရင်ဆုံး ဦးတိုက်မောင်းက ရဲထက်ကို ရှောင်တတ်အောင်သင်ပေးသည်။ ကိုယ်ဟန်ဘယ်လိုထားရမည်။ ခြေအနှုတ်အသိမ်း နှင့် အဆုတ်အတက် ဘယ်လိုလုပ်ရမည် ဆိုတာကိုပြပေးပြီး လေ့ကျင့်စေသလို သူအားလျှင် တော့ သူထိုးနှက် ကန်ကျောက်သမျှကို ရဲထက်ကလေ့ကျင့်ရှောင် တိမ်းပြရသည်။ ဦးတိုက်မောင်း က အား လျှော့ပြီး ငြင်ငြင်သာသာပြသော်လည်း မရှောင်၍ ထိလိုက်ရင် မသက်သာသဖြင့် ရဲထက် တော်တော်လေး ကြိုးစားရပါသည်။ဒီတခုတော့ ရဲထက် ပင်ပန်း၏။ ထိုးမိ ကန်မိတာတွေကလည်း ခနခန ပင်။
“ အရှောင်မှာ ဘယ်တော့ မျက်စိမမှိတ်မိစေနဲ့၊ ငါအညာမှာ လူမိုက်တယောက် တွေ့ဖူးတယ်၊ ဘာကိုယ်ခံပညာမှ မတတ်ဘူး၊ ဒါပေမယ့် သူက သွေးအေးတယ်၊ လှုပ်ရှားတာဖျပ်လတ်တယ်၊ လုပ်ပြီဆိုရင်လည်း လက်ယဉ်တယ်၊ ပိုင်တာနဲ့ တီးထည့်လိုက်တာပဲ၊လူလေးငါးယောက်လောက် ဝိုင်းရိုတ်တာတောင် မမှုဘူး”
ရဲထက် အနည်းငယ် သွက်သွက်လက်လက် လှုပ်ရှားရှောင်တိမ်း တတ်တော့မှ လူတယောက်၏ဘယ်နေရာကို တိုက်ခိုက်သင့်တာတွေကို ပြောပြသည်။
“ ပြိုင်ပွဲ ထိုးတာမှ မဟုတ်တာကွာ၊ ရန်ဖြစ်တယ် ဆိုလို့ကတော့ ပေါင်ကြားထဲ ဆော်ဖို့ အခွင့်သာရင်လည်းဆော် သာပစ်”
“ မိန်းမ ဆိုရင်ကော ဘဘ”
“ ငါ့ လခွီး မှပဲ၊ မိန်းမ နဲ့ ဖက်ဖြစ်စရာလား၊ အဲ ..အဲ … မင်းကို တီးသွားတဲ့ ယောက်ျားမဟုတ်မိန်းမမဟုတ် မျိုးဆို ရင် တော့ ချကွာ၊ ငါကဟိုမရောက် ဒီမရောက်တွေ သိပ်မြင်ပြင်းကပ်တာ၊ သူတို့လဲ အဲဒီနေရာမှာ အကြောတွေ ရှိတာပဲ၊ နာမှာပေါ့”
ရင်ဦးက ဒေါ်ခင်လေးရီ ၏ တူမ ဖြစ်ကြောင်း ဦးတိုက်မောင်း သိပုံမရပါ၊ သိရက် နှင့် အမြင်ကပ်လို့ပြောတာလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ဘယ်နေရာတွေ ကို တိုက်ရမည်ကို ရှင်းပြပြီးမှ ဘယ်လိုတိုက်ရမည် ဆိုတာကို သင်ပေးသည်။ လက်သီးထိုးနည်း၊ တံတောင် နှင့် တိုက်နည်း၊ခြေကန်နည်း ဒူး တိုက်နည်းတွေ ပြပေး၏။
ဒါတွေ လေ့ကျင့် ချိန်မှာတော့ ရဲထက် ပင် ပန်းသည်။ ဦးတိုက်မောင်း က သူစိတ်တိုင်း ကျသည့် ပုံစံမရမချင်း အထပ်ထပ်လုပ် ခိုင်း၏။ ဒါတောင်မှဦးတိုက် မောင်း က ရဲထက်ကို သက်ညှာစွာ ဖြင့် သဲအိတ်နှင့် မကျင့်စေပဲ မှို့အပြည့် သွတ်ထားသည့် အိတ်ကြီး ဖြင့် ကျင့် ခိုင်း လို့သာတော်တော့သည်။
ဘာပဲပြောပြော သူငယ်ချင်းတွေကတော့ ရဲထက် ခက်ခဲပင်ပန်းသည် ဟု အများသိကြသော မြန်မာ့လက်ဝှေ့ပညာ ကိုသင်ယူနေသည် ဆိုသည့်အတွက် အထင်ကြီးကြ၏။ ရဲထက်က လည်း တကယ့် လက်ဝှေ့သမားကြီး တယောက်ပုံတမင် ဖမ်းထားလိုက်သည်။ ဦးတိုက်မောင်း ၏နည်းစနစ် တွေကို ကိုအောင်ကျော်မိုး ကိုပြောပြ တော့ ခေါင်းကုပ်ရင်း
“ ငါ့ကို သူအရင်ကပြောတာတော့ သင်ချင်တဲ့သူရှိရင် တကယ်တတ်အောင်သင်ပေးချင်တာတဲ့၊ အခု မင်းနဲ့ကျမှ ဘာစိတ်ကူးပေါက်သွားတယ် မသိဘူး၊ ငါ့ဘကြီးကတော့ အဲဒီလိုပဲကွ၊ ဂွတီးဂွတ သိပ်လုပ်တာ”
“ ကျွန်တော် တော့ သဘောကျတယ်”
“ အေးပါကွာ မင်းတို့ ချင်း အဆင်ပြေရင် အေးတာပဲ”
ဒီရက်တွေ ထဲမှာ နွေးနွေးကို သိပ်မတွေ့ရပါ။ တွေ့ပြန်ရင်လည်း ဘေးမှာ ရင်ဦးပါသည်။ ရဲထက် ဘာတွေလုပ်နေသည် ဆိုသည့် သတင်းတွေ ရင်ဦးလည်း သိမည်ပင်။ ရဲထက်ကို သရော် သလိုကြည့်တတ်သည်။ နွေးနွေးကတော့ ထုံးစံ အတိုင်း ခိုးကြည့်ရုံလောက်သာ။ သူငယ်ချင်းတွေကို ပြောပြမိတော့
“ ဘောပြားနဲ့ ရန်မဖြစ်ချင်သေးလဲ ကောင်မလေးကို အိမ်မှာသွားတွေ့ပေါ့ကွ”
“ ရမလားဟ၊ သူတို့ သမီးကို ဗူးလာကျမှန်း သိသိနဲ့ အမေအဖေ က လက်ခံမလား၊ ငါ့ ကိုရိုတ်မထုတ်ရင် ကံကောင်း”
“ ဒါဆိုလဲ နွေးနွေး ဟိုတခါတုန်း ကလိုမင်းဆီလာအောင်လို့ တပတ်လောက် အိမ်ထဲ အောင်းနေလိုက်ကွာ၊ငါတို့ မင်း ရောဂါဖြစ်ပြီး သေတော့ မလိုလို သတင်းလွှင့် လိုက်မယ်၊ ဒါဆိုကောင်မလေး လာမေးမှာပဲ”
ဒီလိုနည်းတွေက ရုပ်ရှင်ထဲမှာ ရိုးနေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ရဲထက် လုပ်ချင်စိတ်မရှိပါ။
“ မလုပ်ချင်ဘူးကွာ”
“ ဒါဆို မင်းက ဘောပြားနဲ့ ကောင်မလေးကို ဒီတိုင်း ထိုင်ကြည့်နေမှာလား”
“ မဟုတ်ပါဘူးကွာ၊ အခွင့်အရေး တခုခု ပေါ်လာလိုပေါ်လာငြား စောင့်ကြည့်နေတာ”
“ အဲဒါဆိုလဲ ဘိုးဘွားရိပ်သာက စောင့်တော့”
ရဲထက် ပြုံးနေလိုက်ပါသည်။ ဦးတိုက်မောင်း စကားကိုပြန်သတိရလိုက်မိ၏။ အခွင့်အရေးရသည် နှင့် ချက်ကောင်း ကို တချက်ထဲ အပိုင်ကိုင်လိုက်လျှင် မိန်းမတွေ မလှုပ်နိုင်တော့တဲ့။ အခွင့်တခု ပေါ်လာသည်နှင့်အား လုံးပွဲ သိမ်းသွားစေရမည်ဟု ရဲထက် ရင်ထဲက ကြုံးဝါးလိုက်မိပါသည်။
......................................................................................................
အိပ်ယာပေါ်မှာ မှိန်းရင်း တံခါးပွင့် သွားသံကြောင့် နွေးနွေး လှမ်းကြည့် လိုက်ရာ ရင်ဦးဖြစ်နေသည်။
“ နွေး အိပ်ပြီလား လို့”
“ အလို ဒီအချိန်ကြီး ဘာစိတ်ကူးပေါက်လာတာလဲ”
အခုလို ညနက်မှ ရင်ဦးမလာဖူးပါ။ အချိန်က ညကိုးနာရီခွဲလုပေပြီ။
“ အိမ် က ညနက်လို့ စိတ်ပူနေဦးမယ်”
“ ဒီမှာ အိပ်မယ်လို့ ပြောခဲ့ပြီးသား”
ကုတင်ပေါ် စွေ့ကနဲတက်ထိုင်လိုက်ရင်း ရင်ဦးပြောသည်။ လက်ကလည်း အငြိမ်မနေ လှဲအိပ်နေသည့်နွေးနွေး ပေါင်ကို ညှစ်လိုက်သေး၏။ နွေးနွေး ထထိုင်လိုက်ချိန်တွင် ရင်ဦးကနွေးနွေး၏ စပန့်သားဂါဝန်ဖားဖားကြီး အောက် ကို နှိုက်လာသည်။
“ နေဦး ရင်ဦးအတွက် ခေါင်းအုံး နဲ့ စောင်သွားယူလိုက်ဦးမယ်”
ခါတိုင်းလည်း ရင်ဦး လာအိပ်တတ်လို့ နွေးနွေး တို့ အိမ်ကလူတွေ အတွက်မထူးခြားပါ။ ရင်ဦး နဲ့ နွေးနွေးတို့၏ထူး ခြားသည့် လူမသိသူမသိ ဆက်ဆံရေးကို သာသိရင် အိမ်ကိုလာခွင့်ပြုကြတော့မှာ မဟုတ်လို့ တွေးရင်း နွေးနွေး ပြုံးမိသည်။ တကယ်တော့ ရင်ဦး အခုလိုယောက်ျားစိတ်လုံးလုံးဖြစ်သွားရခြင်း မှာနွေးနွေး စနက်မကင်းလို့ ဆို ရင် ရနိုင်မည် ထင်ပါသည်။ အဝေးသင် မှာ အနီးကပ်တက်ရင်း တွေ့ကြတော့ ရင်ဦး ဒီလောက် အခြေအနေ မ ဆိုးသေးပါ။
အနီးကပ် သွားတက်ရင်း အဆောင်မှာ တခန်းထဲ တူတူငှားနေကြရာမှ ဒီလိုတွေဖြစ်သွားကြခြင်း ဖြစ် သည်။တူတူအိပ်ကြ တူတူ ရေချိုးကြရင်း ရင်ဦးက စသလိုနောက်သလို နှင့် နွေးနွေးကို ဟိုဟိုဒီဒီ လုပ်သည်။ခုချိန်ထိ ရင်ဦး မသိတာက အထက်တန်းကျောင်းသူ ဘဝကထဲက နွေးနွေးက ကိုယ့်ဖာသာ လက်ဖြင့် အာသာဖြေဖျောက် သည့်အလုပ်ကို စွဲစွဲမြဲမြဲ လုပ်လာသူဖြစ်ချင်း ကိုပင်။ သူငယ်ချင်းတယောက်၏ အမက သင်ပေးလို့ တတ်ခဲ့သည်။ လက်တည့်စမ်းကြည့်ရင်း သဘောကျသွားလို့ မကြာခန လုပ်မိသည်။
ထိုအမ ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြလိုက် ပြီးနောက်သူငယ်ချင်း ကိုကျော်ကာ အဲဒီအမ နှင့် အရမ်းရင်းနှီးသွားပြီး တတွဲတွဲ နေကြပြီးတယောက်ကို တ ယောက် အပြန်အလှန် လုပ်ပေးရင်းနေခဲ့သည်။ ထိုအမျိုးသမီးက ရင်ဦးလို ယောက်ျားရှာမဟုတ်၊ အလွန်ချော အ လွန်လှသော မိန်းမစစ်စစ် ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့်သူမက ယောက်ျားတွေကို စိတ်မဝင်စားပါ။မိန်းမချင်းသာ စိတ် ဖြေတတ်သူဖြစ်သည်။ ဒါက ရန်ကုန်မှာတုန်းက ဖြစ်ပါသည်။နွေးနွေး အဖေ အလုပ်က အငြိမ်းစားယူပြီး ရင်ဦး တို့ မြို့မှာ အခြေချတော့ နွေးနွေးလဲလိုက်ပါခဲ့ရ၏။
ရန်ကုန်က ပြောင်းလာပြီးမှ တယောက်ထဲ စိတ်ဖြေနေရသည့် အချိန်တွင် ရင်ဦး နှင့် အခုလိုကြုံသည့် အခါနွေး နွေးက လည်း မရှောင်ဖယ် ဘဲငြိမ်နေလိုက်ရာမှ ခုလိုအခြေရောက်ခဲ့ခြင်းပင်။ ဟိုမိန်းမ နှင့် ရင်ဦး မတူတာက တော့ ရင်ဦးက နွေးနွေးကို သာလုပ်ပေးရင်း ကျေနပ်သူဖြစ်သည်။
ရင်ဦး နှင့်ကျမှ နွေးနွေး လည်း အဆင့်တက် ခဲ့သည်။ ဟို အမနှင့်တုန်းက တယောက်နို့ကို တယောက်စို့ကြ၊ အပြန်အလှန်ပွတ်ပေးကြ ရုံ အပြင် 69 ပုံစံဖြင့် လျှာနှင့် ကစားပေးကြခြင်းလောက် သာဖြစ် ခဲ့ ပေမယ့် ရင်ဦးကတော့ အဆုံးထိအောင် နှိုက်ချင်သူဖြစ်သည်။ ခုတော့ နွေးနွေးကိုယ်တိုင်လည်း ဒါကို သဘောကျ နေပြီ လို့ ဆိုနိုင်ပါ၏။
ခေါင်းအုံး ယူပြီး အခန်းထဲပြန်ရောက်တော့ ကုတင်ဘေးမှာ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန် လျှောက်နေသည့် ရင်ဦးကိုတွေ့ လိုက်ရသလို အခုန သတိမထားမိသည့် အနံ့တခုကို လည်း နွေးနွေးရလိုက်သည်။ မသင်္ကာ စိတ်ဖြင့် ရင်ဦးကို အ ကဲခတ်လိုက်ရာ မျက်နှာက နီပြီး မျက်လုံးတွေရီဝေနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရ၏။
“ ရင်ဦး အရက်သောက်လာသလား”
“ ဟုတ်တယ်၊ နဲနဲပါ၊ တို့သူငယ်ချင်း တယောက် အလုပ်လုပ်တာလေ၊ ဒီနေ့ ခြံတကွက်နဲ့ ဆိုင်ကယ် တစီးအဆင် ပြေသွားတယ်၊ အဲဒါနဲ့ ပွဲလုပ်တာ”
ရင်ဦး က ဟိုစပ်စပ် ဒီစပ်စပ် ပွဲစားမျိုးလည်း တခါတလေ လုပ်သည်။ စီးပွားဖြစ်တော့ မဟုတ် သူငယ်ချင်းတွေနှင့် အပျော်လုပ်ခြင်းသာ။ ဒါပေမယ့် ခုလိုယောက်ျားလေးတွေ နှင့် သောက်စားတာမျိုးကိုတော့ နွေးနွေးစိတ်ပူသည်။ သူ့ကိုသူ ဘာထင်နေထင်နေ ရင်ဦးက မိန်းကလေး သာဖြစ်သည်။ အရက်ကိုမူးအောင်တိုက်ပြီးစော်ကားသွား လျှင် ခံရဖို့သာရှိသည်။ ဒါကို ပြောရင်လည်း ကြိုက်မှာ မဟုတ် ထို့ကြောင့်
“ အရက်သောက်တာ ဘုရားမကြိုက်ပါဘူး ရင်ဦးရယ်၊ မသောက်ပါ နဲ့လား”
“ သိတယ် သိတယ်၊ ဘုရားလဲ မကြိုက်ဘူး၊ နွေးလဲ မကြိုက်ဘူးဆိုတာ၊ နောက်ကို မသောက်တော့ဘူး၊ဒါကြောင့် ဒီနေ့ များများ သောက်လိုက်တယ် ဟဲဟဲ”
“ ကဲ မူးရင်လဲ အိပ်၊ ဒါမှ မဟုတ်လှဲနေလိုက်၊ ဒီမှာ ခေါင်းအုံး လာခဲ့”
“ လှဲလိုက်ရင် အိပ်ပျော်သွားမှာပေါ့၊ ဒါကြောင့် လမ်းလျှောက်နေတာ၊ အိပ်လို့ မဖြစ်ဘူး၊ နွေးကို ချစ်ရဦးမယ်”
ပြောပြောဆိုဆို နှင့် အနားကို လာပြီး နွေးနွေးကို ဖက်လိုက်သည်။ ပါးကို နမ်းလိုက်တော့
“ အရက်စော် နံတယ်”
“ ဒါဆိုလဲ ပါးကို မနမ်းတော့ဘူး၊ ချိုချိုလေးတွေပဲ စို့တော့မယ်လာ”
ရင်ဦး အရက်ရှိန်ဖြင့် လက်တွေသွက်နေ၏။ နွေးနွေး ဝတ်ထားသည့် ဂါဝန်ကြီ းကို ဆွဲလှန်ချွတ်ပစ်လိုက်၏။နွေး နွေး ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘရာစီယာလေး တထည်ပဲ ကျန်တော့သည်။အောက်ပိုင်းက အရင်ထဲက ဘာမှဝတ် မထား။ ဘရာစီယာကိုပါ အတင်းဆွဲ ချွတ်လိုက်ပြီးနောက်မတ်တပ်ရပ် လျှက်ကနေကုန်းပြီး နွေးနွေး နို့တွေကိုစို့သည်။ လက်ဖြင့် ညှစ်သည်။ သူက ယိုင်နေလို့ နွေး နွေးပါ လိုက်ပြီး ယိမ်းထိုးနေသည်။
“ ရင်ဦး ရယ် ကုန်းကုန်းကြီး မညောင်းဘူးလား”
“ ဒါဆိုလဲ နွေးက ထိုင်”
နွေးနွေး ကို ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး သူကကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ရင်း ဆက်စို့သည်။ ပေါင်ကြားထဲကိုလည်း လက်တဖက်ထိုးသွင်း လာလို့ နွေးနွေး အလိုက်သင့်လေး ပေါင်ကို ဟပေးလိုက်သည်။ ရင်ဦး တော်တော် မူးနေသည်။ ရှေ့ကို စိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းက နွေးနွေး ဗိုက်ကိုလာလာခွေ့မိသလို ပေါင်ပေါ်ကိုလဲ ယိုင်ယိုင်သွား၏။
“ မူးနေရင်လည်း တော်တော့လေ ရင်ဦးရယ်”
“ ရပါတယ် နွေးရဲ့၊ တို့ ပူစီလေးနဲ့ လဲကစားရ ဦးမယ်”
ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးဝင်လာသည့် အတွက် စိတ်ကျေနပ်စေရန် လက်ကိုနောက်မှာထောက်ပြီးကော့ထားပေး လိုက်ရသည်။ အမှန်အတိုင်းပြောရလျှင် ဒီညတော့ နွေးနွေး စိတ်ကျေနပ်မှု ရဖို့ သိပ်မမြင်ပါ။ ရင်ဦး လုပ်နေပုံတွေ က ဆော့ကစားသလို ဖြစ်နေသည်။ ရင်ဦး မူးနေတာကို ကြည့်ပြီးနွေးနွေး စိတ်ကူးတခု ဖျပ်ကနဲပေါ်လာသည်။ ထို့ ကြောင့်
“ ရင်ဦး၊ ဒီကိုလာ၊ အပေါ်ကိုတက်”
“ မအိပ်ချင်သေးဘူး”
“ မအိပ် ခိုင်းပါဘူး၊ လာပါဆို၊ ပြစရာ ရှိတယ်”
အတင်းခေါ်လိုက်လို့ ရင်ဦး ကြောင်တောင်နဲ့ အပေါ်ရောက်လာသည်။ နွေးနွေးကအိပ်ယာပေါ်တွန်းလှဲလိုက်ရာ
“ မအိပ်ပါဘူး ဆို”
“ မအိပ်နဲ့ မျက်လုံးဖွင့်ပြီး သေသေချာချာ ကြည့်”
နွေးနွေးက သူ့မျက်နှာပေါ်ကို ကျော်ပြီး ခွလိုက်သည့် အခါ ရင်ဦး မျက်လုံးတွေ ကျယ်သွားသလိုပင်။ သူ၏ခြေရင်း ဖက်သို့ မှောက်ချလိုက်ပြီးနောက် နွေးနွေး က သူမ၏ ရတနာတွင်းဝလေးကို ရင်ဦး ပါးစပ်နားမှာတေ့ ပေးလိုက် သည်။
“ ရင်ဦး သဘောရှိပဲ၊ အိပ်တော့ မပျော်စေနဲ့နော်”
“ မအိပ်ဘူး စိတ်ချ”
နွေးနွေး ပေါင်ကြားထဲမှ လက်လျှိုကာ တင်ပါးကိုဖိချ၍ ရင်ဦး စိတ်ကြိုက်လျက်သည်။ စုပ်သည်။ နွေးနွေး၏အ သား နုနုလေးတွေ သူ့ပါးစပ်ထဲ အုံလိုက်ဝင်သွား သည်အထိအောင်ဆွဲစုပ်လိုက်သည့် အခါ နွေးနွေး မတိုးမကျယ် လေး ညည်းရင်း တွန့်လိမ်ကာ ရင်ဦး ဗိုက်ပေါ်မှောက်ကျသွားသည်။
နွေးနွေး ပါးပြင်က ရင်ဦးဆီးခုံ နှင့် ကပ်နေ သည်။ ရင်ထဲက တလှိုက်လှိုက်နှင့် ဝေဒနာကို ခံစားရင်း ရင်ဦးပေါင်ကို လက်သည်း နှင့်ကုပ်၏။ ဗိုက်ကို ခြစ်၏။ နွေးနွေးကောင်းနေတာကိုသိသည့် ရင်ဦးက လည်းလျှာကို စိတ်ကြိုက်ကစားကာ ပညာကုန်ပြသည့် အခါနွေး နွေး လည်း ထွန့်ထွန့် လူးနေသည်။ ဒါပေမယ့် နွေးနွေးသူမ၏ အဓိကရည်ရွယ်ချက်ကို မမေ့ပါ။ ရင်ဦး၏ ဘောင်း ဘီ ဇစ်ကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်။
“ ဟာ နွေး ဘာလုပ်တာ ..”
ရင်ဦး စကားမဆုံးလိုက်ပါ။ ရင်ဦး ပါးစပ် ကို နွေးနွေးက သူမ၏ ရွှဲစိုနေသည့် နှုတ်ခမ်းသားလေး တွေဖြင့်ဖိပိတ်လိုက်၏။ ရင်ဦး၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီက မိန်းကလေး တွေဝတ်တတ်တာ မျိုးမဟုတ်သည့် အပြင် ပေါင်ကြား မှာ ရှည်မျောမျောကြီးဖုထွက် နေသည်။ ရင်ဦးရာသီလာနေသလားဟု တွေးရင်း ဘောင်းဘီကို လှန်လိုက်ရာ ရင်ဦး ၏ မသဘာ၀ အင်္ဂါ ပေါ်တွင်မွေးပွ လက်ကိုင်ပဝါ တထည်ကို ရှည်မျောမျောလေး အလိပ်လိုက်ခေါက်ပြီး အုပ်တင် ထားသည်ကို တွေ့ရသည်။
“ pad ကုန်နေလို့ လား တို့ဆီမှာ ရှိပါတယ်”
“ မ …မ ..ဟုတ်”
ပါးစပ်က ပြောရင်း ရင်ဦး ကျုံးထဖို့ လုပ်သေးသော်လည်း နွေးနွေးက သူ့ပေါ်မှာခွပြီးဖိထားသလို ဖြစ်နေလို့ ထလို့ မရပါ။ လူကောင်း ဆိုရင် ရင်ဦးထချင် ထလာနိုင်သည်။ အခုတော့မူးနေတာကြောင့် သူ့ခေါင်းကို ပင် မနည်းထူ မနေ ရသည့် အချိန်တွင် နွေးနွေး ကို ရင်ဦးမတားဆီးနိုင်တော့။
“ ဘာမှ လဲ မပေပါဘူး”
အဝါနုရောင်လက်ကိုင်ပဝါ ၏ အမွှေးပွလေးတွေကြားတွင် အနက်ရောင်လိမ်ကောက်ကောက် အမွှေးလေးတပင် မှ အပ ဘာအစွန်း အထင်း မှ မတွေ့ရပါ။ သေချာအောင် နွေးနွေး ရင်ဦး၏ တွင်းဝလေးဆီ သို့လက်နှင့်စမ်း ကြည့် လိုက်တော့ စိုရွှဲနေသည်။ လက်ကို ပြန်ရုပ်ကြည့်လိုက်ရာသွေးမဟုတ်သည့် အရည်ချွဲချွဲ တွေဖြစ်နေသည်။ ဘာ တွေဆိုတာ နွေးနွေးကောင်းကောင်း သိပါ၏။
“ ဒါနဲ့ များ ရင်ဦး က နွေးတို့လို မဟုတ်ပါဘူး ဆို”
“ တောင်းပန်ပါတယ် နွေးရယ်၊ တော်ပါတော့၊ တို့ အရမ်း မူးနေတာ မတတ် နိုင်တော့ဘူး”
ရင်ဦး၏ တောင်းပန်မှုကို ဂရု စိုက်မနေတော့ဘဲ နွေးနွေး ၏ လက်ခလယ်က အကွဲကြောင်းလေး တလျှောက်လျှောကနဲ တိုးဝင်သွားသည်။ ချောကျိကျိ နှုတ်ခမ်းသား သားများတလျှောက် ဟိုဟိုဒီဒီ လိုက်ပွတ်ရင်းနွေးနွေး သူမ ရှာဖွေနေသည့် အရာကိုတွေ့ ရှိလိုက်ပြီးနောက် လက်ထိပ်ဖြင့် ဖိပွတ်ချေလိုက်သည်။ ရင်ဦးတွန့်သွားသည်။
“ မလုပ်ပါနဲ့ နွေးရယ်”
ရင်ဦး အသံက တုန်ရီအက်ကွဲပြီး တိုးဖျော့နေသည်။ နွေးနွေး ကရင်ဦး စကားကိုလုံး၀ ဂရုမစိုက်ဘဲ သူမလုပ်ချင် ရာကိုသာဆက်လုပ်နေသည်။ ရင်ဦး ဗိုက်သားပြင် တရွရွလှုပ်နေသည်ကို ဗိုက်နှင့် ထိနေသည့်ရင်သားတွေက တဆင့် နွေးနွေး သိနေသည့် အတွက် အားစိုက်ပြီး ပွတ်ချေပေးနေသည့် အခါ ရင်ဦးခြေထောက်တွေပါ ခါလာ ၏။ ပြောမရသည့် နွေးနွေးကို မကန့်ကွက်တော့သော်လည်း ရင်ဦးသက်ပြင်းတွေအခါခါချသည်။
ဘောင်းဘီကို အောက်သို့တွန်းချဖို့ ကြိုးစားသည့် အခါရင်ဦးက တင်ပါး နှင့် အတင်းဖိထားသည်။ နွေးနွေးရှိသမျှ အားကုန်သုံးပြီး တွန်းလိုက်မှ ပေါင်လည် လောက်အထိလျှောကျသွားသည်။ ပွတ်လက်စ အဖုလေးကိုဆက်ကာ ပွတ်ပေးရင်း နှင့် ဘောင်းဘီကို တဖြည်းဖြည်း ချင်း တွန်းသွားသည်။ ဒူးအောက်ပိုင်း ချောင်သည့်နေရာရောက် သည် နှင့် နွေးနွေး ရင်ဦး ခြေထောက်တဖက်ကို မပြီး လုံးလုံးလျားလျား ချွတ်ပစ်လိုက်၏။
“ တောင်းပန်လို့ မရဘူးလားနွေး”
နွေးနွေးက ခေါင်း ကို အားရပါးရခါ လိုက်ပြီး
“ မရဘူး၊ တို့ကိုလဲ လုပ်ပေးဦးလေ၊ ဘာလို့ ရပ်ထားတာလဲ”
သက်ပြင်း တချက်ချလိုက်ပြီး နွေးနွေး ကိုလျှာလေးဖြင့် ထိုးကစားပေးပါသည်။ ဒါပေမယ့် လျှာ၏ ရွေ့လျားမှုတွေ က စည်းချက်မညီ စိတ်မပါလက်မပါ ဝတ္တရားကျေ လုပ်ပေးသလို ဖြစ်နေသည်။ ဒါပေမယ့် နွေးနွေးဒါ ကိုဂရု မ စိုက်ပါ။ အဓိက က ရင်ဦး ကောင်းသွားဖို့ ဖြစ်သည်။ ရင်ဦး ဖီးလ် တက်လာသည်နှင့် အမျှ နွေးနွေးကိုလည်း အကောင်းဆုံး တုန့်ပြန်တော့မည်သာဖြစ်သည်။ ဒါက ရန်ကုန်တုန်း က တွဲခဲ့သည့် အမ နှင့်ကထဲက နွေးနွေး အတွေ့ အကြုံ ရခဲ့ ပြီးသား ဖြစ်သည်။
နွေးနွေး ရင်ဦး ပေါင်ကြားထဲသို့ ခေါင်းထိုးဝင်လိုက်သည်။ ဒူးကို ထောင်ပြီး ပေါင်တွေကို ကားလိုက်သည် နှင့်နွေးနွေး ၏ စိတ်ကြိုက် အနေအထားသို့ ရောက်သွားသည်။ ဒါမျိုးကိစ္စ မှာ နွေးနွေးက အများကြီး ပိုပြီးဝါရင့် ကြောင်း ရင်ဦး မသိရှာဟု တွေးရင်း နွေးနွေးပြုံးလိုက်မိသည်။ ပြီးတော့တတ်နိုင်သမျှ အကောင်းဆုံး လုပ်တော့ ၏။ နွေးနွေး၏ လျှာနီနီ ကလေးတဖျပ်ဖျပ် ရွေ့လျားနေမှုကို ရင်ဦး ကြာရှည်တောင့် မခံနိုင်ပါ။
တကိုယ်လုံးတုန် လာပြီး နောက် နွေးနွေး၏တင်ပါး လေးကိုလည်း အတင်းဖိချပြီး သူကလည်း နွေးနွေး နှင့် အပြိုင် အစွမ်းပြတော့ ၏။ အဖုလေးကို လျက်ပေးရင်း အပေါက်ထဲကို လက်နှစ်ချောင်း ပူးထည့်ကာ ဆက်တိုက်အသွင်းအထုတ်လုပ် ပေးသည့် အခါ နွေးနွေး လုပ်လက်စအလုပ်တွေ နားပြီးခပ်တိုးတိုးလေး ကြိတ်ညည်းရသည်။
နွေးနွေးသာ လက် သည်းရှည်တွေ မထားခဲ့ရင် နွေးနွေးလည်းပြန်ထည့်ပေးလို့ရသည်။ အခုတော့ လက်သည်းရှည်တွေ အထဲမှာ ထိုး မိကုန်မှာစိုးပြီး အဝကိုပဲ ပွတ်ပေးလို့ရသည်။ ဒါပေမယ့် နွေးနွေး၏ ကျွမ်းကျင်မှု ကြောင့် ရင်ဦးလည်း နွေးနွေး ထက်မလျော့သည့် ခံစားမှုကို ရကြောင်း ရင်ဦး ၏ တင်ပါးကနေ တဆင့် အိပ်ယာပေါ်အထိ တစိမ့်စိမ့် ထွက်ကျ နေသည့် အရည်တွေက သက်သေ ခံနေသည်။
ရင်ဦး စိတ်ထလာပြီး အားသွန်လုပ်ပေး လိုက်သည့်အတွက် နွေးနွေး လည်းစိတ်ကျေနပ်မှု ရခဲ့ပါသည်။ဒီလိုပင် နွေးနွေး ၏ အစွမ်းကြောင့် ရင်ဦးလည်း ကောင်းသွားသည်လို့ နွေးနွေး ထင်မိသည်။ ဒါပေမယ့်ရင်ဦးကို မေး ကြည့် ချိန်မရလိုက်ပါ။ မူးနေသော ရင်ဦး တယောက် နွေးနွေး လက်ချက်ကြောင့်ပိုပြီးနွမ်းနယ်ကာ ချက်ချင်း လိုလို အိပ်မောကျသွားပါသည်။
အိပ် ပျော်နေသော ရင်ဦးကို ကြည့်ရင်း နွေးနွေး ပြုံးလိုက်မိ၏။ ဒါတောင်မှ နို့ သီး ဖျားကလေး တွေကိုပွတ်ချေလျှင်၊ ပါးစပ် နှင့် စုပ်ပေး လျှင် ဘယ်လို အရသာရှိကြောင်း ရင်ဦးကိုမြည်းစမ်း ခွင့် မပေး လိုက်ရပါ။
နွေးနွေး ကို အိမ်ထောင်မပြုရဟု ရင်ဦးပြောဖူးသည်။ တကယ်လို့ ဒီည အတွေ့ အကြုံကြောင့် ရင်ဦးလည်း အမြင် မှန်ရပြီး မိန်းမသားတယောက်၏ စိတ်ခံစားမှု အရသာကို သိသွားလျှင်တော့ ဘာပြောဦးမည် နည်းဟု ဂါဝန်ပြန် စွပ်ရင်း တွေးနေမိသည်။ ဒါဆိုရင်တော့ ရဲထက် နွေးနွေးကိုချဉ်းကပ်နေသည့် နှင့် ပတ်သက်ပြီး ရင်ဦး သဘော ထားတွေ ပြောင်းသွား နိုင်သည်။ ရင်ဦး သာကြားထဲက ခံမနေရင် သူမ နှင့် ရဲထက် အခုလောက်ဆိုရင် ချစ်သူ တွေ ဖြစ်နေကြနိုင်မှန်း နွေးနွေး သိသည်။
ရင်ဦး ဝင်မရှုပ်ဖြစ်ရင် ရဲထက်လည်း ရှေ့ကို လွယ်လွယ်တိုးလာနိုင် သလို နွေးနွေး ကလည်း တုံ့ပြန်မိမည်ပင်။ဘာကြောင့်မှန်း မသိ ရဲထက်ကိုတော့ နွေးနွေး သဘောကျသည်။ နွေးနွေး ကို တခါတလေ သူကြည့်တတ်သည့် မျက်လုံးတွေ၏ အဓိပ္ပါယ် ကို ရင်ဖိုမိရသည့် တိုင် ရဲထက်ကို နွေးနွေး သဘောကျသည်။ နွေးနွေးရင်သားတွေ ကို ဝင်းဝင်းတောက်သည့် မျက်လုံးတွေ နှင့် ရဲထက်ကြည့်လာတိုင်း နွေးနွေး လည်းရင်တွေအရမ်းခုန်မိသည်။ ဒီရင် သားတွေကို နွေးနွေး ကိုယ်တိုင်မှ အပ ကိုင်ဖူးသူမှာ မိန်းမသားတွေသာဖြစ်သည်။
ရဲထက်ကတော့ ဒါတွေ ကို အရင်ဆုံး ကိုင်ခွင့်ရသည့် ယောက်ျား ဖြစ်လာနိုင်ပါသည်။ အခုကထဲကတပ်မက်စွာ အတင်းလိုက်ကြည့် နေသူက ရည်းစားဘ၀ သာရောက်ရင် ဘယ်လိုမှ ချမ်းသာပေးမှာမဟုတ်တာသေချာ၏။
နောက်ပြီး ဟိုတခါ ရဲထက်လုံချည် ပြင်ဝတ်တုန်းမြင်လိုက်ရသည့် အချောင်းကြီးကလည်း နွေးနွေး ကို ရဲထက်အကြောင်း တွေးတိုင်း ရင်ဖိုရစေသည်။ အဲဒီနောက်ပိုင်း ရင်ဦးက လက်ချောင်းတွေ ထည့်ပြီးနှစ်သိမ့် ပေးတိုင်း ရဲထက် ဟာကြီး ကို နွေးနွေး ပြန်ပြန်ပြီး မြင်ယောင်မိ၏။
ရင်ဦး၏ လက်ချောင်းတွေထက် ပိုပြီးကြောက်စရာ ကောင်း မှာ သေချာ သည်။ တွေးရင်း နှင့်ပေါင်ကြားထဲက ပြန်စိုလာတာကို သတိထားမိပြီး အတွေး စကို နွေး နွေး ဖြတ်ပစ်လိုက်သည်။အောက်ပိုင်းဗလာ နှင့် ပေါင်ကားပြီး အိပ်ပျော်နေသည့် ရင်ဦးကို စောင်နှင့် အုပ်ပေးခဲ့ပြီး နွေးနွေးအပြင်ထွက်ပြီး ရင်ဦး အရည်တွေ စိုစွတ်နေသည့် လက်နှင့် ပါးစပ်တွေကိုဆေးကျောရသည်။
အထဲပြန်ရောက်တော့ ရင်ဦးကို ဘောင်းဘီ ပြန်ဝတ်ပေးသော်လည်း အဆင်မပြေထို့ကြောင့် ထမိန်တထည်ယူဝတ်ပေးပြီး နွေးနွေး လည်း အိပ် ယာ ဝင်ခဲ့သည်။ မနက်ပိုင်း နွေးနွေး အိပ်ယာက ထသည်အထိ ရင်ဦးမနိုးသေးပါ။ မေမေ မနက်စာချက်ကတာ ကို ခနသွားကူပေး ပြီးပြန်ဝင်လာသည့် တိုင် ရင်ဦးက အိပ်ပျော်နေဆဲ။
“ ရင်ဦး၊ မိုးလင်းပြီလေ ထ …ထ၊ မနက်စာ စားရအောင်”
လှုပ်နှိုးလိုက်တော့ လည်းဝုန်းကနဲ ထထိုင်သည်။ မျက်စိတွေကိုပွတ် ရင်း
“ ညက သိပ်မများပါဘူး၊ ဘာလို့ ခေါင်းက နောက်နေရတာလဲ”
မျက်လုံးတွေကို ပွတ်ရင်း နွေးနွေးကို မေးလိုက်သည်။
“ ရင်ဦး မများဘူး ထင်တာက များနေလို့ နေမှာပေါ့”
“ မသိပါဘူး၊ …ဟာ”
ကိုယ်အောက်ပိုင်း က ထမိန်ကို ကြည့်ပြီး ရင်ဦး မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ မျက်နှာတခုလုံးလည်း သွေးဆုတ်ဖြူ လျော်သွားကာ အောက်ပိုင်း ကို ချက်ချင်း စောင်နှင့် ဖုံးလိုက်၏။
“ နွေး… တို့ ဘောင်းဘီ”
“ ရှိတယ် ဒီမှာ၊ ပြန်ဝတ်ပေး မလို့ပါပဲ၊ ဝတ်ပေးရခက်တာနဲ့ တို့ ထမိန် ဝတ်ပေးထားတာ”
ရင်ဦး နွေးနွေးကို မကြည့်ဘဲ အခန်းနံရံကိုသာစိုက်ငေး နေသည်။
“ တို့ကို စိတ်ဆိုးနေလား”
ဘာမှပြန်မဖြေပဲ ရင်ဦး ငြိမ်သက်နေ၏။
“ ရင်ဦးရယ်၊ အမှန်အတိုင်းပြောရရင်လေ ရင်ဦးကြောင့် တို့ အများကြီးပျော်ခဲ့ရပါတယ်၊ ဒါကြောင့် ရင်ဦးကိုလည်း တို့လိုပဲ ပျော်စေချင်တယ်၊ နှစ်ယောက်တူတူ ဆိုရင် ပျော်စရာကောင်းမှာပဲ လို့ ထင်ခဲ့တယ်၊ အဲဒါကြောင့်ပါ”
မျက်နှာငယ်လေး နှင့် တောင်းပန်သည့် နွေးနွေး ကို တချက်ကြည့်ပြီး ရင်ဦး ခေါင်းငိုက်စိုက်ချသွား၏။
“ ရင်ဦး မကြိုက်ရင် နောက်မလုပ်တော့ပါဘူး၊ တောင်းပန်ပါတယ်၊ စိတ်မဆိုးပါ နဲ့ ရင်ဦးရယ်”
“ တခြားသူတယောက်သာဆိုရင် ….. ဒါပေမယ့် …နွေးကိုတော့ စိတ်မဆိုးရက်ပါဘူး၊ ဘောင်းဘီ နွေး”
“ ရော့ … ဟာ …နေဦးခန”
အတွင်းခံ ကို လက်ထဲက ပြန်ဆွဲယူလိုက်လို့ ရင်ဦး ကြောင်သွားသည်။ နွေးနွေး က သူမ၏ အံဆွဲထဲက လစဉ်သုံး pad တခုကို ဆွဲထုတ်ပြီး ရင်ဦး အတွင်းခံမှာ ကပ်ပေးလိုက်တော့ မျက်လုံးကြီးပါ ပြူးသွား၏။
“ ရော့ … မနေ့ က စိတ်မချရလို့ လက်ကိုင်ပဝါ ခံထားတာလား၊ သန့်ရဲ့လားရင်ဦးရယ်၊ နောက်ပြန်သုံးလို့မရမယ့် တူတူ အမှိုက်ခြင်းထဲ ထည့်လိုက်ပြီ”
ရင်ဦး ယောင်တောင်တောင် နှင့် လှမ်းယူပြီး စောင်ကို မခွာဘဲ ထမိန်ကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး မှ စောင်အောက်မှာအတွင်းခံကို ဝတ်လိုက်သည်။ ဘောင်းဘီရှည်ကို လည်း ထိုနည်းအတိုင်းဝတ်၏။ ရှက်စရာ မလိုသူချင်း ဒီလောက် အထိ အဖြစ်သည်း နေသည်ကို နွေးနွေးစိတ်မသက်မသာကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချမိသည်။ ရင်ဦး လုပ်ပုံတွေ မဟုတ် သေး။
“ တလက်စထဲ ပြောရဦးမယ်၊ အရင်ကရော ဒီလိုပဲ အဝတ်နဲ့ ထိုးခံလိုက်တာပဲလား၊ အဝတ်သန့်ရင်တော့ အကြောင်း မဟုတ်ပါဘူး။ ရင်ဦးစိတ်က ဘယ်လိုရှိရှိ ဒီလို အချိန်မှာတော့ ကိုယ်နဲ့ မဆိုင်သလို သဘောထားပြီး သန့်သန့်ရှင်းရှင်း မနေရင် ရောဂါ ရနိုင်တယ် ”
“ မဟုတ် ဘူးလေ၊ အဲဒါ ဟို …မနေ့က”
“ အင်းလေ၊ မနေ့က တော့ဘာမှမဖြစ်ဘူး၊ တို့တွေ့ပါတယ်၊ ဒီနေ့ ဖြစ်ရင် ရင်ဦးပေါက်ကရတွေ ခံနေမှာ စိုးလို့တခါထဲ လုပ်ပေးလိုက်တာ၊ ရင်ဦး ဆီမှာ မရှိဘူးလား၊ အော် သိပြီ၊ ရင်ဦး ဝယ်ရမှာ ရှက်နေတာဖြစ်မယ်”
ရင်ဦး ခေါင်းကို တဗျင်းဗျင်း ကုပ်ပြီး စိတ်ပျက်လက်ပျက် အမူအရာ ဖြင့် ကြည့်နေသည်။
“ ရင်ဦး မဝယ်ချင်ရင် နောက်ဆို တို့ဝယ်ထားပေးမယ်၊ အခုလဲ အပိုယူသွား ဦးမလား ရှိတယ်”
နွေးနွေးက အံဆွဲကို ဖွင့်ပြန်ရာ ရင်ဦးကုတင်ပေါ်က ဆင်းလာပြီး လက်ကိုဆွဲကာ တားသည်။
“ တို့ကို အန်တီခင် ဝယ်ပေးပါတယ်”
“ အော်၊ ဒါဆိုလဲ ပြီးရော၊ မျက်နှာ သွားသစ်လေ၊တို့ အိပ်ယာသိမ်း လိုက်ဦးမယ်၊”
ရင်ဦး က မိန်းမ ကိစ္စတွေ ဆိုရင်မပြောချင်တာလည်း သိနေ၍ နွေးနွေး ဆက်မပြောတော့ပါ။ ညတုန်းက အကြောင်း တွေ ပြန်မေး ချင်စိတ်ကိုလည်း မနည်း ထိန်းထားရသည်။နွေးနွေး တို့ မိသားစု နှင့် အတူ မနက်စာ စား ပြီး အပြန်ကျမှ ခြံဝလိုက်ပို့ရင်း
“ ရင်ဦး ညက ပျော်ရဲ့လားဟင်”
“ အရမ်းမူးနေလို့ ဘာမှ တောင်မမှတ်မိတော့ပါဘူး”
မျက်နှာ တည်တည်ကြီး နှင့် ပြောပြီး ထွက်သွားသည့် အခါ နွေးနွေး ပါးစပ်လေး အဟောင်းသား ဖြင့် ကျန်ခဲ့တော့၏။
အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment