အမှောင်ထဲက ချစ်သူတွေ အပိုင်း ( ၁ )
Winn (BlackLotus) ရေးသည်။
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
အားလုံးပဲ ပျော်ရွင်နိုင်မဲ့ နေ့လေးဖြစ်ပါစေလို့ ခင် ဆန္ဒပြုပါတယ်။
နာမည်ကတော့ ခင်ဖုန်းရွှေပါ ညီအမနှစ်ယောက်ပဲရှိပါတယ်။ ခင်နဲ့ မမ တင်ဖုန်းရွှေပေါ့…။ ဖေဖေကတော့မရှိတော့ဘူး ။ မေမေကတော့ ကျန်းကျန်းမာမာနဲ့ပဲ မမတင်တို့ မိသားစုနဲ့အတူနေတယ်။ ခင်လဲ အိမ်ထောင်နဲ့ပါ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ မရှိတော့ဘူး။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ… ခစ်.ခစ်..အခုလောလောဆယ်တော့ အပျိုကြီးပြန်လုပ်နေတယ်လို့..ပြောရမလား..ဟင်..ဟင်။
ခင့်ရဲ့ အမအကြီး ခင့်စီဖုန်းဆက်လာပါတယ်။ အကြောင်းကတော့ ရန်ကုန်ကို ကုမ္မဏီကိစ္စ အစည်းအဝေး တခုသွားစရာ ရှိတဲ့ ခင့် ကို ရန်ကုန်မှာကျောင်းတက်နေတဲ့ တူတော်မောင် သူ့သားစီ အိမ်ကနေ ပစ္စည်းလေးတချို့ ထည့်ပေးလိုက်ချုင်လို့တဲ့ ။
ပြီးတော့ အိမ်တလုံးထဲမှာ သူ့သားတယောက်ထဲ ဘယ်လိုနေထိုင် စားသောက်နေတယ် ဆိုတာကိုလဲ သိချင်လို့ ခင့်ကိုကုမ္မဏီကစီစဉ်ပေးတဲ့ ဟိုတယ်မှာမနေပဲ သူ့သားနဲ့ အတူ တပတ်လောက်သွားနေပေးဖို့ ပြောလာတယ်။အိမ်ကိုလွမ်းနာကျလို့ အိမ်ကိုလဲ အတော်လွမ်းနေပါတတဲ့…ဒါနဲ့ ခရီးမထွတ်ခင် မမတင်အိမ်ရှိရာကို အရင်ဆုံးသွားခဲ့ပါတယ်။ အိမ်လုပ်စားစရာတွေ အကြော်အလှော်တွေ အိင်္ကျီအဝတ်အစားတချို့ ထည့်ထားတဲ့ အိတ်တလုံး ကို ခင်နဲ့ လူကြုံထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။
သားက ကျောင်းကိစ္စတွေ သူ့အားကစားကိစ္စတွေနဲ့ အခုတလော အိမ်သိပ်မကပ်နိုင်ဘူးဖြစ်နေတယ်တဲ့ …ဒါကြောင်တင် သူ့ တိုက်ခန်းသွားရင် သား ဝသန်နဲ့မတွေ့မှာစိုးလို့ ဆိုပြီး သားရဲ့ အိမ်ခန်းသော့တချောင်းကိုပါ တခါထဲထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပစ္စည်းတွေတင်ပြီး ခင်လဲ ခရီးစထွက်ခဲ့ပါတယ်။ကားကတော့ ခင် ကိုတိုင်ပဲမောင်းတယ်…ဒရိုက်ပါမထားဘူး ။
အခုလိုရန်ကုန်-မန္တလေး ဟိုက်ဝေးလဲ ကိုကိုယ်တိုင်ပဲမောင်းနေကျလေ…ကားပျက်မှာဘာညာ ဘာမှမကြောက်ဘူး …ခင် တို့ ငယ်ငယ်ကတဲ့က ကားနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ သိသင့်သိထိုက် ဖြစ်တတ်တာလေးတွေကို ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်အောင် ဖေဖေကတင်ပေးထားတယ်လေး…ကို့ကိုယ်လဲ ယုံကြည်မူတော့ အပြည့်ရှိပြီးသားပဲ။
ကားလေးမောင်းနေရင်း လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်က ထူးခြားတဲ့ အဖြစ်လေးတွေကို သွားပြီးတွေးမိ နေပါတယ်။ ခင့် ရဲ့အိမ်ထောင်ရေးအကွဲအပြဲ တွေ၊ ၃၄ နှစ်ပြည့်မွေးနေ့နဲ့ …အထူးခြားဆုံးကတော့ ခင်တူတော်မောင်ရဲ့ ထူးခြားတဲ့ အပြုအမူလေးတွေ အကြောင်းပေါ့….။
ဥပမာ အနေနဲ့ ပြောရရင် ပြီးခဲ့တဲ့နှစ် ကုမ္မဏီရုံးပိတ်ရက် တရက်က မမတင်တို့အိမ်မှာ ခင်ရယ် မမရယ် ဝသန်ရယ် မေမေရယ် ၄ ယောက် မုန့်ဟင်းခါးလုပ်စားကျပါတယ် ။ တင့် ယောကျာ်း ကိုသန်းဝင်းကတော့မရှိဘူး။ နယ်ဘက်ခရီးထွတ်နေတယ်။
အဲ့ဒီနေ့က ဝသန်တယောက်ထူးခြားနေတယ်..ခင့်ကိုကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်နဲ့ ပထမတော့ သာမန်ပဲကြည့်ထယ်ထင်ထားတာ ။ အဲလိုလဲမဟုတ်ဘူး သူကြည့်ရင်လဲ ခင့်ရဲ့ရင်သားတွေ တင်ပါးတွေကိုပဲ မျက်စိကျွတ်ကျမတတ်ကိုကြည့်တာ။အဲလိုတွေကြည့်ကြည့်ပြီးရင် အိမ်သာထဲကို ခဏခဏ ဝင်ဝင်သွားပါရော…အဲဒါဘာအဓိပါယ်လဲဆိုတာ ခင်ကောင်းကောင်းသဘောပေါက်ပါတယ်။ မမ တင်ကတော့ ဘယ်လိုမှ သတိထားမိတဲ့ ပုံမပေါက်ဘူး။
သူလုပ်စရာရှိတာတွေကိုပဲလုပ်လို့ ချက်ပြုတ်ကြော်လှော်လို့ ..ဘာမှသတိထားမိပုံ မပေါ်ဘူး။ ဒီလို ဆယ်ကျော်သက်လေးများ ကြီးပြင်းလာတဲ့ သဘာဝကို ခင်ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်ပါတယ်… ။သူတို့အသက်အရွယ်လို အချိန်အခါမျိုးဟာ လေပြေလေး ဖြည်းဖြည်းဖြတ်တိုက်သွားတာတောင် လိုက်ခံစားပြီး ထိလွယ်ရှလွယ် ခံစားလွယ်တဲ့ အသက်အရွယ်ဆိုတာ။
ခင့်ကို ဝသန်အဲလိုတွေကြည့်တော့ အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ မှန်ရှေ့ ရပ်လို့ ခင့် တကိုလုံးကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ပြန်ပြန်ကြည့်မိတယ်။ ခင့် အသက်က အခု ၃၅နှစ်ထဲမှာ အသားဖြူတယ် အရပ် ၅ ပေ ၅ ရှိတယ် ကိုခန္ဓောအလေးချိန် ၁၂၅ ပေါင်ရှိတယ်။
ရင်တို့ တင်တို့ကတော့ အကြီးကြီးတွေမဟုတ်ဘူး သူ့ကောက်ကြောင်းနဲ့သူတော့ တင့်တင့်တယ်တယ်ရှိတယ်။ အိမ်ထောင်ကျဖူးတယ် …ဒါပေမဲ့အဲဒီယောကျာ်းနဲ့ ၁ နှစ်ကျော်ကျော်သာပေါင်းပြီး တရားဝင်ကွာရှင်းခဲ့တယ်။ သဘောထားခြင်းမတိုက်ဆိုင်တာလား ဘာလားတော့မသိဘူး ခင်သူနဲ့ ဆက်ပေါင်းလို့ မရတော့တာသေချာသလောက်ရှိနေလို့ ကွာရှင်းပြတ်စဲခဲ့ကျတာပေါ့။
ဒီလို အိမ်ထောင်ကွဲပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ခင့်ကို လက်ထပ်ချင်လို့ နိုင်ငံခြားရှိမေမေ့ အမျိုးဘက်က လူတယောက် လာပြီးတောင်းရမ်းဖူးတယ်.။ခင် အိမ်ထောင်ရေးဆိုတာကို စိတ်ကုန်နေတဲ့ အချိန်လဲဖြစ် စိတ်တွေလဲ အရမ်းရှုပ်ထွေးနေတာကြောင့် ခင် ညင်းပယ်ခဲ့လိုက်မိတယ်။ မေမေနဲ့ မမတင်ကတော့ အဲလို ငြင်းလိုက်လို့ ခင့်ကို တပါတ်လောက် စကားတောင်မပြောကျဘူးလေ။
ဟုတ်လဲဟုတ်ပါတယ် ခင့်ကို လက်ထပ်ချင်တယ့် ပုဂ္ဂိုလ်က နိုင်ငံခြားက စတော့တွေအများကြီးပိုင်တယိလို့ ပြောတယ် ..ဘောစိကြီးပေါ့…မေမေတို့ ဆွေမျိုးအတိုင်းအဝိုင်းထဲမှာဆိုရင် မျက်နှာတော်တော်ကြီးတယ်လို့ပြောတာပဲ…ခင်လဲသေချာမသိဘူး..။ ကိုမြင့် အသုံးမကျလို့သာ ကွာရှင်းလိုက်ရတာ အရင်ချစ်သူသံယော်ဇဉ်ကမကုန်သေးတော့ ခင် စိတ်ရှုပ်လို့ ကို့ကို တည်ငြိမ်အောင် လုပ်နေတဲ့ အချိန်နဲ့လဲတိုးသွားတော့ ခင် ငြင်းပယ်ခဲ့ရတယ်လေး။
သူတို့ဘက်က ဘယ်လောက်ချမ်းသာလို့ ဘယ်လောက်မျက်နှာကြီးတယ်ဆိုတာလဲ ခင် သေချာတော့ မသိပါဘူး။ဒါနဲ့ ဝသန်တယောက် မမတို့အိမ်မှာ မုန့်ဟင်းခါလုပ်စားတဲ့နေ့ကသူ ခင့်ကိုအဲလိုတွေ ချောင်းချောင်းကြည့်နေတာတွေကို မသိသလိုပဲနေပေးလိုက်မိတယ်။
..............................................................................................
ခင် တခုပြောချင်တာက ဝသန်တယောက် ဘာကြောင့် သူ့အဒေါ်အရင်းကိုမှ ဒီလိုစိတ်တွေနဲ့ ခံစားနေရတာလဲ ဘာလို့ အဒေါ်အရင်းကို စိတ်ဝင်စားနေရတာလဲ….သူ့ရုပ်ရည်ကအစိုးကြီး မဟုတ်တဲ့အပြင် အရမ်းကိုကြည့်ကောင်းပြီး ယောကျာ်းပီသတဲ့ လူချောလေးတယောက်ပါ။ ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ အားကစားအရမ်းလုပ်ထားလို့ အရွှယ်နဲ့ မလိုက်အောင် တောင့်တင်းလှပတဲ့ ခန္ဓာကိုအချိုးအစားရှိတဲ့ သူတယောက်…
သူ့လိုပုံမျိုးနဲ့ မိန်းမချောလေးတွေကို ခေါင်းခေါက်ပြီးရွေးလို့ရနေရဲ့သားနဲ့ ကျမလို့ အသက် ၃၀ကျော်ပြီဖြစ်တဲ့ တလင်ကွာ တခုလပ် သူ့အဒေါ်အရင်းခေါက်ခေါက်ကိုမှ ဒီလို ဖိုမစိတ်မျိုးနဲ့ စိတ်ဝင်စားနေရတာလဲ…မစဉ်းစားတတ်အောင်ပဲ ဖြစ်ရပါတယ်။ သား ဝသန်အသက်က ဒီနှစ်ထဲမှာဆို ၂၁နှစ်ကျော်သွားပြီလေး။ ခင်ကလဲ သူအဲလိုအပြုအမူမျိုးတွေ လုပ်ပြလာရင် အခန်းထဲဝင်ပြီးကို့ကိုယ်ကို မှန်ထဲချေဆုံးခေါင်းဆုံး ပြေးပြေးကြည့်မိတယ်…ကိုလဲ ဘာတွေလုပ်လို့လုပ်မိလဲမသိတော့ပါဘူး။
ခင့် စိတ်တွေ ဟာလဲ အနယ်မကျသေးဘူး …ယောကျာ်းနဲ့ကွာရှင်းထားတာလဲ သိပ်မကြာသေးတော့ တည်ငြိမ်အောင်လုပ်နေရတဲ့ အတွက် …စိတ်တွေကသိပ်ပြီးနေသာထိုင်သာ မရှိသေးတဲ့ သဘောလို့ပဲပြောရမလား…သိပ်အဆင်မပြေသေးဘူးပေါ့။
အဲလိုကွာရှင်းထားတုန်းက မမတင် တို့အိမ်မှာ တော်တော်ကြာနေခဲ့တယ်။ ခင့်ကိုယ်ပိုင်အိမ်တလုံး မဝယ်ဖြစ်ခင်ထိလို့ ပြောရမှာပေါ့။ တနေ့ ဝသန် ရန်ကုန်ကနေ ကျောင်းခဏပိတ်လို့ ပြန်လာပါတယ်…သူပြန်လာတော့ ခင်က သူ့အခန်းမှာနေနေတာလေ။သူ့အတွက် ဘုံပျောက်သွားတာပေါ့…ဝသန်အခန်းထဲမှာပဲ ခင်နဲ့ အတူအိပ်ဖို့ ဝသန့်ကို ပြောသေးတယ်…ကောင်လေးက အိပ်ချင်နေတဲ့ပုံပဲ …ဒါပေမဲ့ ဝသန် ခင်နဲ့အတူူအိပ်ခွင့်မရလိုက်ပါဘူး မမတင်က မအိပ်ခိုင်းဘူးလေ
“အို ..မင်းတို့ တူဝရီးနှစ်ယောက် ကုတင်တလုံးထဲ ကျပ်ကကျပ်နဲ့ ဘယ်လိုအိပ်လို့ရမလဲ အိပ်နေရင်း ကုတင်ပေါ်က ပြုတ်ကျမှဖြစ် အကွဲကွဲအပြဲပြဲတွေ ဖြစ်ကုန်မှာပေါ့ …သား ကလာတုန်းခဏ အိမ်ရှေ့ ဆိုဖာပေါ် အိပ်လိုက်ပါကွယ် နော်..သားလေး”
လို့ မမတင်က ပြောလာတော့မှ သူ့ ပျော်နေရာကနေ စိတ်အိုက်သွားသလိုပုံစံလေးဖြစ်သွားတာ ခင် သတိထားလိုက်မိတယ်။ ခင် လဲ ဘာမှမပြောတော့ပဲ သူတို့ သားအမိနှစ်ယောက်ကြား ပြုံးစိစိသာလုပ်နေမိတော့တယ်။မမတင် ကလဲသူ့သား အရွယ်ရောက်နေပြီဆိုတာကို သဘောပေါက်တဲ့ ပုံရှိတယ်။ ဒါကြောင့်လဲ ခင် နဲ့ ပေးမအိပ်ရဲတာလဲဖြစ်မှာပါ။ ဟုတ်တော့လဲဟုတ်တယ် သား ဝသန်ရဲ့ ကုတင်က နဲနဲမြင့်တယ်… တယောက်အိပ်ကုတင်ဆိုတော့ နဲနဲလဲကျင်းတယ်လေး။
ဒါနဲ ဝသန်က
“ တီတီခင် သားအခန်းမှာပဲ အိပ်လိုက်ပါ …သား ဆိုဖာပေါ်မှာပဲ အိပ်လိုက်မယ်”
ဆိုတော့..အဲဒီည ခင်လဲ ဝသန့်အခန်းမှာပဲ ဆက်အိပ်လိုက်တယ်… ညတခေါင်ကျော်လောက် ၁နာရီထိုးလောက်လဲရောက်ရော ခင်တရေးနိုးပြီး မျက်လုံးဖွင့်အကြည့် ..
“အမလေး”
ခင် ကျက်သီးတွေ ထပြီး လှန့်ဖြန့် သွားလိုက်တာမပြောပါနဲ့။ ခင့် ညဝတ် ဂါဝန်လေးက ခင့် ဗိုက်သားအထိလှန်တက်နေတယ်သိလာ…ခင့် အတွင်းခန်အဖြူလေးကပေါ်လို့ အတွင်းခံက အရမ်းပါးတော့ ခင့် ပစ္စည်အကွဲကြောင်းရာလေးက သစ်သစ်ရစ်ရစ်လေးပေါ်လို့ ။ခင် အရမ်းလန့်သွားတယ် …ခင့် ညဝတ် ဂါဝန်ဇာပါလေးတွေ ဝတ်အိပ်တတ်တယ်…တခါတလေတော့ ထမီနဲ့ပဲအိပ်တယ်။ အခုလိုတော့ အပေါ်ထိ လှန်တက်နေရလောက်အောင် ခင် အအိပ်မကျန်းဘူးဆိုတာ ခင့် ကိုခင်သိတယ်။အိပ်ရာပေါ်ကဆင်းပြီး တံခါးသွားကြည့်တော့ တံခါးက ခပ်ဟဟလေး ပွင့်နေတယ်။
ခင်ညက တံခါဂျတ်မထိုးခဲ့မိဘူးဆိုတာ အခုမှစဉ်းစာမိတော့တယ်။ ခင် သဘောပေါက်လိုက်ပါပြီ ဒါဘယ်သူ့လက်ချက်လဲဆိုတာ။ အဲဒီညခင် အိပ်လို့မရတော့လို့ စဉ်းစားနေရင်းက ရေစာသလိုဖြစ်လာတာနဲ့ ရေခဲသေတ္တာရှိရာ မီးဖိုခန်းဘက်ကို ထွတ်လာခဲ့မိတယ်။
မီးဖိုခန်းထဲရောက်တော့ ဝသန်တယောက် ရေဖန်ခွက်လေးကိုင်လို့ ထိုင်ခုံတလုံးပေါ်ထိုင်နေလေရဲ့…ခင်လဲ အိပ်ချင်မူးတူးပုံစံနဲ့ ဝသန့်ကို ဘာမှမပြောပဲ ရေခဲသေတ္တာရှိရာကို လာခဲ့လိုက်ပြီး သေတ္တာထဲက ရေဗူးကိုထုတ် ဖန်ခွက်တလုံးထဲထည့်ပြီးသောက်ချလိုက်တယ်။ ရေဗူးပြန်ထည့်ရင်း ဝသန်ဘက်ကို ခင်လည့်လိုက်တယ်…
“ သား ဝသန် မအိပ်သေးဘူးလာ ညနက်နေပြီလေး သားရဲ့”
“ ဟုတ်တယ် တီတီ … သား သိပ်အိပ်မရတာနဲ့ ထထိုင်နေမိတာ”
“ဟင်…ဘာလို့လဲသားရဲ့ …ကြိုးစားပြီး အိပ်လိုက်ပါ သားရယ် မိုးလဲ တော်တော်ချုပ်နေပြီ”
သား ဝသန် အိပ်မရတဲ့အကြောင်းကို ခင် လဲသိနေတယ်ဆိုတာကို ဝသန်တယောက်ရိတ်မိတဲ့ပုံမပေါ်ဘူး…
“ဟုတ်ကဲ့ တီတီ”
ဒါနဲ့ ဝသန် ဖန်ခွက်လေးချလို့ ဧည့်ခန်းရှိရာကို ထွတ်သွားတော့တယ်။အဲနောက် ခင်လဲ အခန်းထဲပြန်လာ တံခါဂျက်ထိုးလို အိပ်ရာပေါ်တက် ဟိုဟာစဉ်းစား ဒီဟာစဉ်းစားနဲ့ ခင် လဲ အိပ်မရတော့ဘူး ..သိပ်မကြာပါဘူး သား ဝသန် အိပ်နေတဲ့ ဧည့်ခန်းထဲကနေ ညည်းညူသံ သဲသဲ လေးထွက်လာတယ်…
ဘာများလဲ ဆိုပြီး အိပ်ရာပေါ်က ထ ပြီး တံခါးအသာဖွင့်လို့ ဧည့်ခန်းထဲကို တိုးတိုးလေးလမ်းလျှောက်သွားရင်း ဝင်သွားမိတာ တွေ့လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ခင် တညလုံး အိပ်ရာပေါ်တယောက်ထဲ နေမထိထိုင်မသာကိုဖြစ်လို့။ ဘာများထင်လဲ ..အမလေး သား ဝသန်တယောက် သူ့ ငယ်ပါလေးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အားရပါးရပွတ်နေလိုက်တာ။
ကိုမြင့်ရှိစဉ်က ခင် ကိုလုပ်လို့ ခင်ကစိတ်မပါဘူး ပင်လဲပင်ပန်းနေတယ်လို့ ပြောလိုက်ရင် ကိုမြင့်တယောက် သူ့လိင်တံကြီးကို ခင့် ပစ္စည်းထဲကထုတ်လိုက်တယ် နောက်ပြီး… ဝသန်အခုလုပ်သလိုပဲ သူ့ပစ္စည်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အပေါ်အောက်ပွတ်ပေးနေတတ်တယ်။ခင်က ကိုမြင့်အဲလိုလုပ်တာကို ဘာလုပ်တာလဲလို့မေးတော့ ကိုမြင့်က ဒါယောကျာ်းလေးတွေမိန်းမနဲ့ မဆက်ဆံပဲ ကို့ကိုယ်ကို အာသာဖြေတာ တနည်းအားဖြင့်ပြောရင် ဂွင်းတိုက်တယ်ခေါ်တယ်ခင့်ရဲ့လို့ ကိုမြင့် ပြောပြဖူးတယ်။
.............................................................................................
ဒါဆို သား ဝသန် ဂွင်းတိုက်လို့ အာသာဆန္ဒဖြေဖျောက်နေတာပါလာ ဆိုပြီး ခင်လဲ မျက်လုံးလေးအပြူးသားနဲ့ ကြည့်နေမိရော..။သူငယ်ငယ်တုန်းက တွေ့ဖူးတဲ့ ဝသန့်ငယ်ပါလေးက အခုတော့ရှည်ပြီး အလုံး ကလဲကြီးလိုက်တာမှ…ခင့်ယောကျာ်း ကိုမြင့် ထက်နှဆနီးပါးလောက်တောင်ကြီးမယ်..ကို့မျက်လုံးတွေကိုယ်မယုံနိုင်အောင်ဖြစ်ပြီး …ပါစပ်အဟောင်းသား မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ ကြည့်နေတုန်…သားဝသန် တယောက် ပါစပ်က နေ
“အား…အားးး…အ.”
ဆိုတဲ့ အသံတွေထွက်လာပြီး သူ့ငယ်ပါထဲကနေ သုတ်ရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ လေပေါ် ပြန်တက်လို့ သွားကုန်ပါရော… သူ့ဗိုက်က အရစ်အရစ် ကြွက်သားတွေ ပေါ် သုတ်ရည်တွေ ဖြန်းပတ်ထားသလိုက်သလိုပဲ သုတ်ရည်တွေ ပြန်ကျလာတယ်…သူ့တကိုလုံးလဲတဆတ်ဆတ်တုန်လို့။ ခင်လဲ တအံ့တသြနဲ့ မျက်တောင်မခက်ပဲကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်ရင်း မှင်တက်မိနေမိတယ်…. ထွားလာလိုက်တဲ့ကောင်လေး ကြည့်ပါအုံ သူ့ငယ်ပါလေးက အခုတော့ တကယ့်ကိုကြီးမားတဲ့ ယောကျာ်း တန်ဆာကြီးကို ဖြစ်လို့။
ခင်လဲ သတိပြန်ဝင်လာပြီး ကို့အခန်းထဲကို အသာလေး ပြန်ဝင် တံခါးဂျက်ထိုးလို့ …အိပ်ရာပေါ်တက်လဲနေလိုက်ပါတယ်။ မျက်စိထဲမှာလဲ သား ဝသန်ရဲ့ လိင်တံကြီးက ပြန်ကိုဖျောက်လို့ မရတော့ဘူး…ကြိုးစားပြီးဘယ်လောက် အိပ်အိပ် အိပ်လို့မရတာ မိုးလင်းထိပဲ။ အမေလေး ဘုရားဘုရား…လို့ စိတ်ထဲမှာလဲ ရေရွတ်လိုက်မိတယ်။နောက်တခေါက်က ဝသန် သင်္ကြန်ကျောင်းပိတ်လို့ အိမ်ခဏပြန်အလာ …မမတင် ယောကျာ်း ..ဝသန့် အဖေဘက်က အမျိုးတွေလာလည်ကျတယ်လေ။
အိမ်မှာ ဧည့်သည်တွေတည်းတော့ အိပ်ခန်းများများစားစား မရှိတဲ့ မမတင်တို့အိမ်မှာ ဝသန် အဖို့ အိပ်စရာမရှိဖြစ်သွားပါရောလား…ဒါနဲ ဝသန်ကို မမတင်က ခင့် အိမ်မှာညအိပ်ဖို့လွှတ်လိုက်တော့တာပေါ့။ အဲဒီ အချိန်မှာတော့ ခင် ကိုပိုင်အိမ်တလုံးဝဲပြီးသွားပြီလေး။
အဲဒီည ခင် ကုမ္မဏီမှာ စိတ်ရှုပ် အလုပ်ရှုပ်ခဲ့ သမျှ အိမ်ရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ခင့် အခန်းထဲကို အမြန်ဝင် ကိုပေါ်က အဝတ်အစားတွေအားလုံးချွတ် အတွင်းပစ္စည် အပြင်ပစ္စည်း တခုမှမကျန်အောင် ချွတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင် ရေကိုအဆုံးထိဖွင့်လို့ရေပန်းလေးနဲ့ ရေစချိုးတော့တယ်။ ရေချိုးနေရင်းက ပိုက်ပေါ်သွယ်ထားတဲ့ ရေပန်းလေးကိုဖြုတ် ခင့် ကိုယ်ခန္ဓာအနံ့ ရေပန်းနဲ့လိုက်ပန်းလို့ တိုက်ချွတ်စေးကျောနေမိတာပေါ့… နို့တွေ ဟိုကြားဒီကြား ကြားမှန်သမျှ နိုက်ပြီး အားရှိပါးရှိ ပွတ်သပ်ချိုးနေရင်းက ဖီလင်ယူနေတဲ့အချိန် …
မျက်လုံးလေး ဟဟ ဖွင့်အမိမှာ …အမလေး ဝသန်တယောက် ရေချိုးခန်းတံခါး ခပ်ဟဟလေးကြားကနေ ရပ်လို့ ခင့်ကို ဝါးစားတော့မတက် ကြည့်နေလေရဲ့….ခင် တာထအော်လိုက်ရင် တူနဲ့ အဒေါ်ကြား တယောက်မျက်နှာတယောက်မကြည့်ရဲပဲ မကောင်းမကောင်းတွေဖြစ်မှာစိုးလို့ မသိသလို မျက်လုံးလေးပြန်မေးပြီး ဆက်ချိုးနေမိတယ်။
ခင် ကလဲခင်ပဲ ဝသန်အိမ်မှာရှိနေတာကို သတိမထားပဲ အရင်လို တယောက်ထဲ လွှွှတ်လွှတ်လပ်လပ် အခန်းတံခါးတွေဘာတွေ ပိတ်မနေပဲ ဒီတိုင်လုပ်နေမိတာပေါ့။ တော်တော်ကြာ ခင်လဲ ချိုးနေရင်းက ရေပန်းလေးကိုပိတ် တပါတ်လေးကို လှန်းယူလို့ ရေချိုးခန်းအဝကို မျက်နှာမူလိုက်တဲ့ အချိန် ဝသန်မရှိတော့ဘူး …သူထွက်သွားပါပြီ ။
ရေချိုးပြီး တပါတ်လေးနဲ့ ရေသုတ်နေရင်းက စဉ်းစားရင်းရှက်စိတ်တွေ ဝင်လာမိတယ်။ အဲဒီညလဲ ဝသန့် အခန်းထဲက နေ … အာသာဖြေရင်းက ထွက်လာတဲ့ အသံ သဲသဲကို ကြားနေရတယ်…အသံတွေကို နားစွန့်ရင် ဆောင်အောက် က ပစ္စည်းလေးကို လက်နိုက်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ အကွဲကြောင်းလေး တခုလုံး အရည်တွေရွဲလို့။
ခင့် ကို့ကိုယ်ကို ရှက်လဲရှက် …ငါကပါ ဒီလိုစိတ်တွေဘာလို့လိုက်ဖြစ်နေရတာလဲ ကို့တူက ကို့အပေါ်အဲလိုစိတ်တွေဖြစ်နေတာကို ဆုံးမရမယ့် အစား ကိုကိုယ်တိုင်ကပါ အရသာလိုက်ခံနေတော့ ကို့ကိုယ်ကိုလဲရှက် အံလဲအံသြမိတယ်သိလာ စိတ်လဲတိုမိတယ်။
အဲဒီညအဖြစ်တွေကို ဘယ်လိုလုပ်ရမယ်မှန်မသိတာနဲ့ ခင်လဲ အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ ခင့် စိတ်ထဲပဲထားလိုက်တယ်။ဒီလိုနဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်က ဖြစ်ပျက်ခဲ့တမျှတွေကို ပြန်တွေးလို့ ကားလေးမောင်းလာရင် တောင်ငူမြို့လေးကိုတောင် ရောက်လို့လာပါပြီရှင်။ တောင်ငူမှာ ခဏနားပြီး ဆက်ထွတ်လာခဲ့လိုက်တယ်။
နောက်တနေ့ မနက်အရောက်မှာတော့ ရန်ကုန်ကို ခင်ချောမောစွာပဲ ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဝသန်ရှိတဲ့ ကွန်ဒိုရှိရာကို အရင်မောင်းသွားလိုက်တယ်။ ရောက်တော့ ကားကို တိုက်ခန်းအောက် ပါကင်မှာထိုးပြီး ဓာတ်လေကားကတဆင့် ဝသန့်အခန်းနံပါတ် အတိုင်းအပေါ်ကိုတက်သွားလိုက်ပါတယ်။ ဝသန့် အခန်းတံခါးရှေ့လဲရောက်ရော လူခေါ် ဘဲလ်ကို ၂ချက်ဆင့်နိပ်ပြီးခေါ်ကြည့်ပါသေးတယ်…လာမဖွင့်ပေးပါဘူး..နောက်တချက်ထပ်နိပ်ပြီးခေါ်ကြည့်တာ လာမဖွင့်တာနဲ့ မမတင်ပေးလိုက်တဲ့ သော့ထုတ်ပြီး ဝသန့် အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ပါတယ်.။
ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ တူတော်မောင် မောင်ဝသန်တယောက်မရှိပါဘူး။ ဒါနဲ့ ခင်လဲ ခရီးကလဲ ပန်းပန်းနဲ့ဆိုတော့ …ရေချိုးမိုးချိုးပြီး တရေးလောက်အိပ်လိုက်မယ်ဆိုပြီး…ပါလာတဲ့ အိပ်ကိုချ အဝတ်စားရှိသမျှချွတ်ပြီး တပါတ်လေးထုတ်လို့ ရေချိုးခန်း ရှိရာဘက်ကို ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဝသန်တယောက် ယောကျာ်းလေးလို့သာပြောသာ တယောက်ထဲအတော့ကို နေတတ်ထိုင်တတ်တဲ့ကောင်းလေးပဲလို့ …သန့်ရှင်းသပ်ရပ်နေတဲ့ သူ့ဧည့်ခန်း လေးကိုကြည့်လို့ စိတ်ထဲ တူတော်မောင်ကို ချီးကျူးနေမိတယ်။
ဒါနဲ့ သူ့အိပ်ခန်းထဲကို လဲဝင်လိုက်ရော အိပ်ရာတွေကလဲ သပ်သပ်ရက်ရက်နဲ့ အဝတ်အစားဗီရိုတွေ စာအုပ်စင်တွေ အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ သူ့အားကစားပစ္စည်းတွေ နံရံကပ် ပိုစတာတွေ အားလုံး သူ့နေရာနဲ့ သူနေသားတကျပါပဲ။အရင်က အိမ်မှာနေတုန်းကဆို ဝသန်တယောက် သူ့အခန်းကို အမေလုပ်သူရှင်းရင်ရှင်းမဟုတ်ရင် ခင့်မေမေ သူ့အဖွားကိုတိုင် ဝင်ဝင်ရှင်းပေးရတာပေါ့။ အခုတော့ ကြည့်ပါအုံး တော်လိုက်တဲ့ တူလေးဆိုပြီး ဝသန့်ကိုချီးကျူးနေမိတယ်။
...................................................................................................
ဒါနဲ့ သူ့အခန်းလေးကိုဖြတ်လို့ ရေချိုးခန်းထဲရှိရာကို ဝင်လိုက်ပါတယ်။ တညလုံးလဲ ကားမောင်းထားတာဆိုတော့ ပင်ကလဲပင်ပန်းနဲ့ ဆိုတော့ ရေမိုးချိုးပြီး တရေးလောက်အိပ်ဖို့ စဉ်းစာမိတယ်။ရေးပန်းလေးဖွင့်လို့ တကိုလုံးကို နေရာမကျန် တိုက်ချွတ်စေးကျောပြီး ရေချိုးနေလိုက်မိရော…ရေချိုးပြီးလို့ ရေချိုးခန်းကအထွတ် …တပါတ်လေးတထယ်တာ ခင့် ကိုယ်ပေါ်မှာရှိတယ် သိလား…
“အမလေး…..အော်..ငါ့နဲ့ အသံမပေးဘာမပေးနဲ့ ဝသန်ရယ်…တီခင်ကို လန့်ဖျန့်သွားတာပဲ…ဘယ်တုန်းကတဲ့ကအိမ်ပြန်ရောက်နေတာတုန်းဟဲ့…”
ကိုတော်ချော တူတော်မောင် ဝသန်တယောက် ရေချိုးခန်း၀ ကိုရောက်လို့နေတယ်လေ ။ဝသန် က
“ခုနမှရောက်နေတာ တီတီရဲ့ …ဒီအချိန်ဆို တီခင် အိမ်ရောက်နေလောက်ပြီဆိုတာ သိလို့ ကျောင်းကပြန်ခဲ့တာ။”
တီခင်က
“ ဟုတ်လား တီလဲ ရောက်တာမကြာသေးဘူး…ရောက်ရောက်ချင်းမင်းစီ အရင်လာတာပဲ ..ကုမ္မဏီကလူတွေနဲ့ တောင် မဆက်သွယ်ရသေးဘူး….မမတင် ကသားနဲ့ အတူ တပတ်လောက်နေဖို့ မှာလိုက်တယ်…အဲဒါကောသိလာ”
ဝသန် က
“သိပါတယ်..တီခင်ရယ် သားမေမေနဲ့ ဖုန်းရပြီးပါပြီ…တီခင်ရန်ကုန်လာမယ်ဆိုတာ မေမေကပြောလို့သိပြီးသား…တီဒီမှာနေဖို့လဲ မေမေ့ကို သားပြောလိုက်တာ ..တီရဲ့”
ကြည့်စမ်းဒီကောင်လေး သူနဲ့ တပတ်လောက် အတူတူနေဖို့ သူကိုတိုင် မမတင်ကိုပြောလို့ …စီစဉ်ထားတာကိုး တော်တော်မလွယ်တဲ့ တူတော်မောင်ပဲ လို့ ခင့် စိတ်ထဲရေရွတ်နေမိပါတယ်။
သူနဲ့များတပတ်လောက် ဘယ်လို အတူတူ အိမ်တလုံးထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဘယ်လိုနေရမလဲ…ခင်နဲ့တပတ်နီးနီး အတူနေမယ့် ယောကျာ်းတယောက်ဟာ တူတော်မောင်ဖြစ်ပေမဲ့လဲ ခင့်ကို ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်တယောက်လိုသဘောအမြင်မျိုးနဲ့ သဘောကျနေတဲ့ သူဆိုတော့ တပတ်တောင် ဘယ်လိုနေရမလဲလို့ ခင်လဲစဉ်းစားနေမိတယ်။ အခုမှတော့လဲ မထူးတော့ပါဘူး…နေရုံပဲရှိတာပေါ့ …။
“ ဟုတ်ပါပြီ ကိုတော်ချောရယ် နေပေးပမယ်”
လို့ ခင်သူ့ကို ပြုံးလို့ပြောလိုက်မိတယ်။ အဲလိုပြောလိုက်တော့ ဝသန်တယောက် မိုရတဲ့ မျက်နာနဲ့ ခင့်ကို ကျေနပ်ပြုံး ပြန်ပြုံးပြနေလေရဲ့ …လူတယောက်က တယောက်ကို ပြုံးပြတယ်ဆိုတာ အမျိုးမျိုးရှိတယ်နော်…လူတွေပြုံးပြုံးပြတယ်ဆိုတာ ရည်ရွယ်ချက်အများကြီးရှိတယ်….
လူတယောက်က ကို့ကိုလိုလို့လား၊မလိုလို့ ပြုံးတာလား၊ မချိပြုံး ရွဲ့ပြုံး စောင်းပြုံး လူတွေကဘယ်လိုစိတ်ရှိလို့ ဘာရည်ရွယ်ချက်ရှိလို့ ထွတ်လာတဲ့ မျက်နှာဘေးနဲ့ အပြုံးလေးတွေ ကိုကြည့်လို့ လူအကဲခက် ပညာကို ခင်က တဖက်ကမ်းခပ် တတ်မြှောက်ထားတာ နော်..ဟဲဟဲ ..အထင်တော့မသေးလိုက်နဲ့…
အခု ဝသန်ပြုံးတဲ့ အပြုံးက ခင် သိတယ် သူဘာကိုသဘောကျနေလဲ ဘာကိုတော့ဖြစ်လုပ်ခွင့်ရတော့မယ်ဆိုတာကို တွေးလို့ ပျော်နေတဲ့ အပြုံး။ စကားတွေ ပြောရင်း ဝသန်နဲ့ ခင် တယောက်ကိုတယောက် မျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့် ပြီး ၁ မိနစ်လောက် ငြိမ်းသွားကျတယ် ..သိလား။
ဝသန်နဲ့ အတူတူနေရမယ်ဆိုတော့ နဲနဲတော့ ကြောက်မိတယ်…ဟုတ်တယ်လေး သူက ခင့်ကို အဒေါ်တယောက်လို သဘောထားပြီး ချစ်နေတာမှမဟုတ်တာ….ပြီးရင် ခင်ကလဲ ခင့်တူလေးလို ယောကျာ်းပီသတဲ့ လူချောလေးကို နဲနဲတော့ ရင်ခုန်မိခဲဖူတဲ့သူ ….ဒါပေမဲ့ ဒီလို မတင့်သော်တဲ့ ကိစ္စကို ခင့်ခေါင်းထဲကနေ ဘယ်လိုမှလဲ လက်ခံမှာမဟုတ်ဘူး ဘာအခွင့်အရေးမှလဲပေးမှာမဟုတ်ဘူးလို့ စိတ်ထဲကနေတော့ ပြောနေမိတာပေါ့။
သား ဝသန်ကလဲ အခွင့်အရေးကို အလွတ်ယူတတ်တဲ့ လူစားမျိုးတော့မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အခွင့်ရေးရရင်တော့ လက်လွတ်ခံတတ်တဲ့ သူတယောက်လဲ မဟုတ်တာတော့သေချာတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ခင့် သဘောပါ ခင်အနေအထိုင် ဆင်ခြေပြီး နေလို့ရှိရင် ဘာမှဖြစ်လာစရာ အကြောင်းမရှိဘူး။ လက်ခုပ်ဆိုတာ တစ်ဖက်ထဲတီးလို့မမီဘူး နှစ်ဖက်တီးမှမီတဲအမျိုးပဲလေ။
ပြီးရင် ဒီလောက် ကြီးမားကျယ်ဝန်းတဲ့ ကွန်ဒို တိုက်ခံထဲမှာ ဖိုနဲ့မနှစ်ယောက်ထဲ ။ သူကျိတ်ကျွေနေတဲ့ သူ့အဒေါ်နဲ့ တပတ်ကြီးများတောင် အတူတူနေရမှာဆိုတော့ ….ခင့် အတွက် စဉ်းစားရမယ်။ အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ရမယ်လေး..ကိုကအကြီးပဲ မဟုတ်လား….မျက်လုံးချင်းစုံရပ်လို့ ပြောနေကျရင်းက …ခင်လဲ မျက်နာကို တဖက်လွဲလိုက်ပြီး .. ဒါနဲ့ ခင့် ကိုယ်ပေါ်မှာ တပါတ်လေးတထည်သာပတ်ထားတာကို အခုမှသတိထားမိတော့တယ်…
“ သားဝသန် တီတီခင်အခန်းထဲမှာ ခဏအနားယူလိုက်အုံးမယ်နော်” လို့ ပါစပ်ကပြောရင်း ခက်မြန်မြန်လျှောက်လို့ ဝသန့်ကို လည့်ကြည့်မနေတော့ပဲ ခင်အိပ်ရမယ့် အခန်းထဲကို သုတ်ခြေသင် ခဲ့မိတယ်…
အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ တံခါးလေးကိုပိတ် ပတ်ထားတဲ့ တပါတ်လေးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး ခင့်အိပ်ထဲက အတွင်းခံ ပင်တီလေးကို ယူပြီး ဝတ်မယ်ရှိသေးတယ်…
“ဒုံးဒုံး..ဒုံး….”
“ တီတီ နေ့လည်စာဘာစားချင်လဲ …ကျနော် စီစဉ်ပေးထားမယ်…တီတီ နိုးတာနဲ့ တခါထဲစားလို့ ရအောင်”
ဒါနဲ့ ခင်လဲ ပင်တီလေးကို ခင့်တင်ပါသစ်သစ်ရစ်ရစ်လေးပေါ အသာလေး ဆွဲဝတ်လို့
“ ရပါတယ် သားရယ် သားစားသလိုပဲ တီတီအတွက် လုပ်ထားလိုက်ပါ…တီတီအတွက် အရေးမကြီးပါဘူး”
“ ဒါဆိုလဲ ….သား စီစဉ်ထားလိုက်မယ်.. တီတီအနားယူလိုက်အုံးနော်..”
“ဟုတ်ပါပြီ ရှင့်…” လိုခင် ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။
.........................................................................................................
သား ဝသန်တယောက် အဲလိုပြောပြီး ထွက်သွားပါရော..ခင်လဲ ဘော်လီဝတ် တီရှပ်ပါးပါးလေးတထည် နဲ့ လုံခြည်ကောက်စွတ်ပြီး ဆံပင်တွေ ကို ခြောက်အောင် တံပါတ်နဲ့ နာနာလေးသုတ်နေမိတယ်။
ဆံပင်ရေခြောက်အောင် သုတ်နေရင်း အခန်းဝရန်တာကနေ ထွက်ကြည့်လိုက်တာ သားရဲ့ ကွန်ဒိုခန်းကနေ ရန်ကုန်တမြို့လုံးကို တွေ့ရတယ် သိလာ။ဒီကောင်လေး အိမ်ဝယ်တာ တော်တော်နေရာရှာတတ်တာပဲလို့ စိတ်ကချီးကျူးမိသေးတယ်။ ဆံပင်တော်တော် ခြောက်သွားတော့မှ အိပ်ရာပေါ် အသာလဲပြီး မျက်လုံးလေး တချက်မိတ်လိုက်တာနဲ့ ခရီးပန်းလို့လားမသိ အိပ်ပျော်သွားပါရော။
“ဒုံ …ဒုံ….တီခင်…ဒုံ…ဒုံ….တီ ..ထတော့လေ ညနေ ၅နာရီတောင်ခွဲနေပြီ..”
ဝသန်လာနိုးသံကြားလို့ ခေါင်းရင်းက နာရီလေးလှန်းယူလို့ ကြည့်မိတယ်…ဟုတ်ပါ့တော် အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ ညနေ ၅နာရီတောင်ထိုးနေပါရောလာ…ဆက်အိပ်လို့တော့ မဖြစ်ဘူး ထအုံးမပဲ ဆိုပြီး အိပ်ရာက လူလဲထလိုက်မိတယ်။
“သား ဝသန် …တီတီအခုလာခဲမယ်..စောင့်နေနော်…မျက်နှာသစ်သွားတိုက်လိုက်အုံးမယ် ..”
“ဟုတ်ကဲ့…ဟုတ်ကဲ့ တီတီ …တီခင် စားဖို့ ဝဲထားပြီးပြီနော်”
ခင်လဲ ရေချိုးခန်းထဲဝင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး မီးဖိုခန်းထဲ ထွက်လာလိုက်တယ်…မီးဖိုခန်းထဲ ရောက်တော့ သားဝသန် အလုပ်ရှုပ်နေတယ်…ဟင်းတွေ ပန်းကန်တွေထဲထည့် ဟိုဟာယူ ဒီဟာယူနဲ့ပေါ့။သား ဝသန်က တယောက်ထဲနေတော့ အပြင်မှာပဲ ထမင်းစားတာလေး…တခါတလေ အိမ်ကို ပါဆယ်ဆွဲလာပြီးသူ့အခန်းထဲမှာပဲစားတယ်။
ကျောင်းကိစ္စတွေနဲ့ ပဲအလုပ်များနေတဲ့ ဝသန်တယောက် ကျောင်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဖြစ်သလို တွေ့တဲ့နေရာဝင်စားမယ် အစားအသောက်အတွက် အစီအစဉ်စနစ်တကျ စားချိန်သောက်ချိန် ဇယားဆွဲထားပုံမပေါ်ဘူး။ အခု သူ့ အဒေါ် ခင့်ကို ထမင်းဟင်းချကျွေးနေတဲ့ ပုံကိုပဲကြည့် ပြာယာကိုခက်နေတာပဲ။ ဒါနဲ့ ခင်ချောင်းတချက်ဟန့်လိုက်ပြီး
“အ..ဟမ်း”
ဝသန် ခင့် ကိုပြန်လဲ့ကြည့်တယ်
“ ဟာတီတီလာပြီ …အဆင်သင့်တော့ဖြစ်နေပြီ တီခင် …လာစားရအောင်”
ခင်လဲခုံတလုံးပေါ် ထိုင်လိုက်ပြီး ဝသန့်ကိုပြုံးလို့ကြည့်နေမိတယ်။ အော်..ငါ့တူတယောက် မိဘအိမ်မှာတုန်းက လက်ဆေးစားခဲ့ပြီး အခုသူတယောက်ထဲနေတော့မှ အမလေး…ထမင်းစားဖို့အရေးအလုပ်တွေရှုပ်လို့ ဆိုပြီး ခင်တွေးရင်းသဘောကျ ပြုံးကြည့်မိနေတာပေါ့။ဒါကို သူက
“ တီတီ …ကျနော့ကို ဘာလို့ ရီနေတာလဲ..”
“ ဘာမှ ဟုတ်ပါဘူးကွယ် ငါ့တူလေးကို သဘောကျနေလို့ပါ ..တီဗိုက်စာပြီကွား စားကျရအောင် ”
“ အင်..စားမယ် တီတီ ..” လို့ပြောပြီး ထိုင်ခုံတလုံးဆွဲယူပြီး ခင့်အနားမှာ သူထိုင်လိုက်တယ်…လာထိုင်တာကလဲ အရမ်းကပ်နေလို့…ခင်က
“ အော်..သားရယ် အဲလောက်ကပ်ထားမှတော့ တီဘယ်လို ထမင်းစားမလဲကွဲ့ …ခစ်..ခစ်”
လို့ ပြောတော့မှပဲ
“ ဟုတ်သားပဲ ..အရမ်းကပ်နေတာကြီးကို ..ဟီဟီ..စောတီ..စောတီး….တီတီ…”
ဆိုပြီး ခင့်ကို စပ်ဖြဲဖြဲ အပြုံးနဲ့ပြန်ပြောလို့ …ဝသန်ခင့်ကို ဟင်းတွေထည့်ပေးတော့တာပဲ။
“စား တီတီ…သားက အခုလိုအိမ်မာတကူးတက ဝယ်စားတာမဟုတ်ဘူး …တီတီရှိလို့သာ။ သားတယောက်ထဲဆို ကျောင်းသွားရင်း မြို့ထဲ သွားရင်း အဲလိုပဲ ..ကြုံရာထိုင်စားလိုက်တာ”
“ သားရတယ်..တီ့ကို ဟင်းတွေခွထည့်ပေးမနေနဲ့ ..တီစားနိုင်ဘူး…”
လို့ပြောရင်း ထမင်းစားကျတော့တယ်ထမင်းစားရင်းက
“သား ဝသန် မင်းအဲလိုတွေ အပြင်မှာ လျှောက်ဝယ်စားနေတယ်…သန့်လားမသိ မသန့်လားမသိကွယ်…”
“ အော်..တီတီကလဲ သားက သန့်ရှင်းတဲ့ဆိုင်ပဲစားတာပေါ့…မသန့်ရှင်းရင်မစားပါဘူး…သားအသန့်ကြိုက်တာလဲ တီတီသိရဲ့သားနဲ့ ..”
“ ဟုတ်ပါတယ်..မောင်သန့်ရှင်းလေးရယ်…ဒီက စိတ်ပူလို့ပြောတာကို “ ခင်လဲ တူတော်မောင်ကို မျက်စောင်းလေးတချက်ပြစ်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်မိတယ်
“သားက ..ကျောင်းဘယ်လောက်ထိ တက်ရအုံးမှာလဲ ..ဟင်”
“သားလာ…သားနောက်ထပ် ၂ နှစ်လောက်တော့ တက်ရအုံးမယ် …တီတီရဲ့”
“ဟုတ်လား…ဒါဆိုသိပ်မလိုတော့ ဘူးပဲ …ကျောင်းပြီးရင်ကော ဘာဆက်လုပ်မှာလဲ?”
“သားကျောင်းပြီးရင် …အမေရိကတော့ သွားချင်တယ်..အဲမှာ အလုပ်လုပ်ချင်တယ် တီတီ”
“ကောင်းပါတယ် သားရယ် …ဒါဆို စာများများကြိုးစားနော်…အခုကော တင်နစ်ရိုက်သေးလာ ?”
“ ရိုက်တာပေါ့ တီတီရဲ့ အဲဒါကတော့ …training ပြတ်လို့ မဖြစ်ဘူးလေ…ကိုယ်လက်လုပ်ရှားမှုတခုခုရှိမှပဲ…မဟုတ်ရင် သားကထိုင်နေရတာများတယ်”
ဟုတ်လဲ ဟုတ်ပါတယ်လေ …သား ဝသန်ကိုကြည့်ပါအုံး တကယ့် athletic ဘောဒီမျိုး …အရင် ယောကျာ်းကိုမြင့်နဲ့များဘာမှ မဆိုင် …ကိုမြင့်က ငပိန် ဒီကြားထဲ ဆေးလိပ်ကသောက်သေးတယ်…ဘာမှသုံးမရဘူး …ခင်လဲ မစီမဆိုင် ခင့်အရင်ယောကျာ်းနဲ့ ဝသန့်ကို နှိုင်းရှင်ကြည့်မိနေတယ်…ဒါနဲ့
“ ကောင်းတာပေါ့ သားရယ် အဲလိုအားကစားလဲလုပ် …ပညာလဲထူးချွန်အောင်လုပ်မှ အဖက်ဖက်က ပြည့်စုံတဲ့ ယောကျာ်းကောင်းတယောက်ဖြစ်မှာ သိလာ… တီတီတို့ကတော့ အားကစားလဲမလုပ်နိုင်တော့ပါဘူး”
“တီတီကလဲ ..အားကစားမလုပ်ဘူးသာဆိုတယ် ..တီတီကိုယ်ခန္ဓာက တကယ့် အနစ်ဗျ…ဟဲဟဲ”
“ ဟင်..ကောင်လေး ကို့အဒေါ်ကိုနော်..ငါထုလိုက်ရ ခွေးစုတ်လေး”
“ ဟုတ်လို့ပြောတာပေါ့တီတီရယ်..တီခင်က ယောကျာ်းတာရတာ ကလေးမယူရသေးဘူးဆိုတော့ …တကယ့် လုံးကြီးပေါက်လှ အပျိုလေးတယောက်လိုပဲ…သိလာ…ဝသန်က အမှန်ပြောတာ…စိတ်ဆိုးလား”
ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်ပါတယ်လေး…ခစ်..ခစ် …သား ဝသန် ကို့အဒေါ်ကို အဲလိုပြောလို့ စိတ်စိုးဟန်သာဆောင်ရတာ…ရင်ထဲမှာတော့ သဘောတွေကျ လို့ ပီတိတွေဖြာလို့ ..ကျေနပ်မိနေတာ…မျက်နှာကလဲ သူအဲဒီလိုပြောလို စိတ်စိုးဟန်ဆောင်နေတဲ့ ကြားထဲက … ပြုံးဖီးဖီးလေးလုပ်မိတယ်။
“ အမလေး….ကို့အဒေါ်ကို လာမြှောက်နေတယ်…တခုခုလိုချင်လဲပြောပါနော် ..မြှောက်နေစရာမလိုဘူး…ချက်ချင်း ဝယ်ပေးလိုက်မယ် သိလာ”
“သားကလဲ …တခုခုလိုချင်တာများ တီတီ့ကို မြှောက်ပြောမှရမှာလား…
သား တီခင့်စီကဘားမှမလိုချင်ပါဘူးဗျာ…သား လိုချင်တာလဲတီ ပေးနိုင်မယ်ထင်ပါဘူး”
“သားက ဘာလိုချင်လို့လဲ …တီတက်နိုင်တာဆိုရင် ကြိုက်တာပြော ချက်ချင်းဝယ်ပေးလိုက်မယ် ငါ့တူလေးကို”
လို့ပြောပြီး ဝသန့်မျက်နှာလေးကို ကြည့်လိုက်တယ်ခုနက ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ စကားပြောနေတဲ့ ဝသန့် မျက်နှာလေး ညိုးသွားပြီး ခင့် ကိုစိုက်ကြည့်နေလေရဲ့…ခင်လဲ သူနောက်နေတယ်ထင်ပြီး ပြုံးစိစိလုပ်ပြောနေရင်းက …ဝသန်တယောက်ခင့်ကို ပြန်မပြုံးပြဘူး…စိုက်လို့ပဲကြည့်နေတယ်။ခင်လဲ သူ့ကို တချက်အကဲခက်ပြီး …ဒီကောင်လေးတော့ ဒီလိုမတော်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ သူ့အဒေါ်ကို ကြည့်နေပြန်ပါပြီဆိုပြီး စိတ်ထဲပြောလို့ ခေါင်းလေးငုတ်ထားလိုက်မိတယ်။
ရုတ်တရက်ဆိုသလိုပဲ ခင့်လက်ကလေးကို ဝသန်လာကိုင်လိုက်ပါရော…ခင်လန့်သွားတယ် ခဏတော့ အကိုင်ခံနေပြီး သတိဝင်လာမှ လက်ကို ပြန်ဆွဲယူလိုက်တယ်။ ပြီးအရည်ရွမ်းတဲ့ မျက်လုံးလေးတွေနဲ့ ချစ်စရာအရမ်းကောင်းတာပဲသိလာ …ခင့်ကိုကြည့်နေတဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေကလေ…ခင်လဲ ခဏတော့ စိုက်ကြည့်မိနေလိုက်သေးတယ်…ပြီးမှ
“ သား ဝသန် မင်းဘာတွေဖြစ်နေတာလဲကွာ…ခုပဲ ပျော်ရွှင်နေရာကနေ ဘာလို့ အဲလိုမျက်နှာကြီးညိုးသွားရတာလဲ…တီဘာပြောမှားသွားလို့လဲ”
“ မဟုတ်ပါဘူးတီခင်…သားဘာမှမဖြစ်ပါဘူး…ဒီလိုပါပဲ …ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး”
ဝသန် ခင့်ကိုညာနေပေမဲ့ သူ့အမူအရာတွေက အရမ်းသိသာလွန်းနေတယ်…ခင့်ကိုလဲ မကြည့်တော့ပဲ ခေါင်းလေးကို ငုတ်လို့ထမင်းပြန်စားနေတယ်..ခင် လဲမနေတတ်တော့တာနဲ့
“သား ဝသန်ရယ် သားဘာတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ တီသိတယ်နော်..အဲလိုမနေနဲ့ကွာ တီမကြိုက်ဘူး…တီက သားနဲ့ အတူ တပါတ်လောက်နေအုံးမှာနော်…အဲလိုတွေ မလုပ်ပါနဲ့ …တီတီမနေတတ်ဘူး…အဲလိုတွေ ဖြစ်နေရင် တီတီသားနဲ့မနေတော့ဘူးနော်…တီတီ ကုမ္မဏီကပေးတဲ့ ဟိုတယ်မှာ သွားနေလိုက်မယ်လို့”
ခင်ပြန်ပြောလိုက်မိတယ်….ဒါနဲ့ ဝသန် ခေါင်းလေးငုံသွားပြီး ..
“သားဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး တီခင်ကလဲ … ဒီလိုပါပဲ အကြောင်းတိုက်ဆိုင်မှုတခုကို သွားစဉ်းစားမိလိုက်လို့ပါ…တီခင် တခြားမှာတော့ သွားမနေပါနဲ့နော်…တီခင်မကြိုက်ရင် ဝသန်မလုပ်တော့ဘူး…တီခင်နားမှာ ပျော်ပျော်ရွင်ရွှင်နဲ့ နေပါ့မယ်..နော်…တီခင်…နော်လို့”
အဲလို သား ဝသန်ကပြောလာတော့ ခင်လဲစိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်…စားပွဲပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ ဝသန့် လက်ကလေးကို ခင့် လက်ကရုတ်တရက် သွားအုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်…
ဝသန်လဲခေါင်းလေးမော့လာပြီး ခင့်ကို တောင်းပန်တဲ့ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ကြည့်နေတာပေါ့ ….ခင်ရင်ထဲမှာလဲ တမျိုးကြီးပဲ …သူ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်လိုက်တာ သနားဖို့ကောင်းလိုက်တာရှင်…ချစ်စရာလဲအရမ်းကောင်းတာပဲသိလား။ သား ကို အရမ်းသနားမိသွားတယ်။ အစကတည်းက ဒီမှာလာမနေရင် အကောင်းသားလို့ စိတ်ထဲမှာလဲ တွေးနေမိတယ်…
“သား ဝသန် တီတီနဲ့ သားရဲ့ ကြားမှာ တချို့ကိစ္စတွေက မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာကိုသားနားလည်ရမယ်နော် “
လို့ ခင်လဲ ဝသန့်ကိုချော့ပြောရတာပေါ့….ဝသန်ကလဲ
“သား သိပါတယ် တီခင် …စိတ်မပူပါနဲ့ သားနဲ့အတူရှိနေတဲ့ အချိန်တွေ တီ့အတွက် စိတ်အနှောက်အယှက်မဖြစ်စေရပါဘူးလို့ သားကတိပေးတယ်…တီလဲဘယ်မှသွားမနေပါနဲ့နော်”
ခင်လဲ ခေါင်းကို ညိတ်ပြရင်း
“စိတ်ချ တီ ဒီတပတ်လုံး သားနဲ့ပဲနေမယ်..နော်…ဝသန်”
လို့ပြောရင်း သူ့လက်ကလေးကို စုပ်ကိုင်ရင်းက အနည်းငယ်ဖိညစ်မိလိုက်တယ်။ဝသန်တယောက်ရုတ်တရက်ထရက်ပြီး
“တီ..သား အပြင်မှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ချိန်းထားတာရှိသေးတယ်…တီအိမ်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေပါ…လိုအပ်တာရှိရင်သားကို ဖုန်းဆက်နော်…ပြီးတော့ ကုမ္မဏီကိစ္စ တခုခုသွားစရာရှိရင်လဲ သားကိုပြော …သားကားနဲ့ပဲ လိုက်ပို့ပေးမယ် သိလား”
“ အင်…ဒီနေ့တော့ တီဘယ်မှမသွားချင်ဘူး …ရုံးကိစ္စလဲ တီဖုန်းဆက်ထားလိုက်မယ်…အစည်းအဝေးကလဲ မနက်ဖြန်မှဆိုတော့လေ…သား သွားစရာရှိတာသွား..တီတီအိမ်မှာပဲရှိမယ်…နော်”
“ ဒါဆိုသားသွားမယ်နော်”
လို့ပြောပြီး ကျောပိုးအိတ်နဲ့ ကားသော့ကို ယူပြီး ဝသန်ထွတ်သွားတာပေါ့..ခင်မှာလဲ ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိပဲ ဝသန်ထွတ်သွားတာကို ငေးကြည့်ရင်း ခင် တယောက်ထဲ ထမင်းစား စားပွဲမှာ တယောက်ထဲထိုင်လို့ အတွေးပင်လယ်ဝေနေမိတယ်..။
အော်…ဝသန်တောင် တကဲ့ ယောကျာ်းကြီးတယောက်ဖြစ်နေပါပေါ့လား…အခုဖြစ်သွားတဲ့ကိစ္စမှာတောင် ခင် စိတ်တွေမနဲ့ ထိန်းထားရတယ်…ဝသန့်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး ခင်အရမ်းသနားသွားမိတယ်။ လူတယောက်က ခင့်ရဲ့အချစ်မေတ္တာတွေ ကိုပေးပါ သနားပါလို့ အသနားခံ တောင်းနေသလိုပဲ …သနားလဲအရမ်းသနားသွားတယ် သိလား။
..............................................................................................
မယ်မင်းကြီးမ ခင်ဖုန်းရွှေ ညည်းမကြံကောင်းမစီရာတွေ တွေးမနေနဲ့နော် …လို့ ကို့ကိုကိုပြောရင်း စားသောက်ထားတဲ့ ပန်းကန်တွေကို ဆေးကြောသုတ်သင်ဖို့ ထရပ်လိုက်တယ်။
ပန်းကန်တွေ ကို ဆေးစရာရှိဆေး လဲစရာရှိလဲကျင်းပြီး ခင့်အခန်းဘက်ထွတ်လာလိုက်တယ်။ ခင့်အခန်းဘက်ထွတ်လာတော့ ဘေးက ဝသန့်အခန်းလေးက ပွင့်နေတယ်…ဒါနဲ့ ဝသန်မရှိတုံး သူ့အမေ မမတင်မှာထားတဲ့အတိုင်း ဝသန့်အခန်းကို မွေအုံးမှပဲဆိုပြီး ဝသန့်အခန်းထဲ ဝင်လိုက်မိတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အရင်ဆုံး ကွန်ပျူတာစာပွဲ ရှိရာကို သွားပြီးထိုင်ချလိုက်တယ်….ကွန်ပျူတာစာပွဲပေါ်မှာလဲ သူ့ကျောင်းကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ စာရွက် စာတန်းတွေနဲ့ ရှုပ်လို့….
ဟိုလန်ဒီလော်လုပ်လိုက်တာ….ဟော်တွေ့ပါပြီ…ခွေတွေထားတဲ့ ကွန်ပျူတာစင်အောက်အန်ဆွဲ ထဲမှာ …အပြာဇာတ်လမ်းတွေ…အမလေး ကြောက်စရာကြီးတွေရှင် ယောကျာ်းသားများရဲ့လိင်တံကြီးများကလဲ လေကားလက်ကိုင်လောက်နီးနီးရှိတဲ့ ဟာကြီးတွေ။
မိန်းမသားများ ရဲ့ နို့တွေ အဖုတ်တွေဟာလဲ အကြီးကြီး ပြဲပြဲလန်လန်ကြီးတွေနဲ့ ခင် ခွေတွေတချပ်ပြီးတချပ်ကြည့်ရင်း တံတွေးတွေ တအွန့်အွန့်နဲ့ မျိုချနေမိတယ်။တခုထူးဆန်းတာက မိန်းမပုံတွေက အသက်ခက်ငယ်ငယ် ဝသန့်လို အသက်အရွယ်မျိုး sexy လေးတွေမဟုတ်ပဲ …ခင်တို့လို အသက်သုံးဆယ်ကျော် လေးဆယ်ဝင်းကျင် မိန်းမပုံတွေ …ခင် တော်တော်အံသြနေမိတယ်…ရေးထားသေးတယ်
ဘာတဲ့ MILFS တဲ့ ဘာလဲ MILFs မသိဘူး …အသက်ကြီးတဲ့ မိန်းမပြည့်တန်ဆာတွေ ဆိုတာတော့ ခင် သေချာပြောနိုင်တယ်…ဒါနဲ့ ခင်လဲ ခွေတွေကို အံဆွဲထဲပြန်ထည့်ထားလိုက်တယ်…ဒါကိုတော့သူ့အမေကို တိုင်ပြောလဲအပိုပဲ ဒါတွေက အခုခေတ်လူငယ်တိုင်း ယောကျာ်းလေးတိုင်းရဲ့ အခန်းထဲမှာရှိတယ်လေ….ခင် ကိုမြင့်နဲ့ တက္ကသိုလ်မှာ ရီစားဖြစ်တုန်းကတောင် ကိုမြင့်က ဒါမျိုးကားတွေ ခင့် ကိုလာလာပြလို့ ရန်ခဏခဏဖြစ်ရဖူးတယ်လေး…ဒါကတော့မဆန်းဘူး ခင် ခွတ်လွတ်နိုင်တယ်…
ဒါပေမဲ့ တခုရှိတာက အပြာခွေတွေအားလုံးက အသက်ကြီးတဲ့ မိန်းမပုံတွေကြီးပဲ…ဒါကို ခင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ…အို ..လျှောက်စဉ်းစားနေ တာကို့နဲ့မ မဆိုင်တာပဲ ..ဆိုပြီး ခွေတွေသူ့နေရာနဲ့သူပြန်ထားလိုက်တယ်…ခွေတွေထားတဲ့ အံဆွဲလေးထဲမှာပဲ ရွှေဗူးလေးနဲ့ထည့်ထားတဲ့ Diary စာအုပ်တအုပ်ကို ထပ်တွေ့ပြန်တယ်။
ဒါနဲ့ ..ဗူးလေးကို ယူပြီးဖွင့်ကြည့်မိတယ်..ဗူးထဲမှာစာအုပ်တအုပ် diary စာအုပ်လေး…ဖွင့်ဖတ်ရကောင်းမလား ဖွင့်မဖတ်ရကောင်းမလား ခင် စဉ်းစားသေးတယ်…ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ ခင် ကသူ့အဒေါ်ပဲ ကို့တူတယောက်ရဲ့အခြေအနေကိုတော့ အဒေါ်တယောက်အနေနဲ့ သိခွင့်ရှိတယ်ဆိုပြီး ဖွင့်ဖတ်ပြစ်လိုက်တယ်.
ဘာတွေများရေးထားတယ်ထင်လဲ…သူထားခဲ့ဖူးတဲ့ ရီစားအကြောင်းတွေရှင့်…ဒီကတော့ တူတော်မောင်လေး ရီးစာလဲမထား ဘာမထားနဲ့ သူ့အဒေါ်ကိုပဲ သဘောကျနေတယ်ထင်ခဲ့တာ…
အမလေး ငါမှားပါပေါ့လားလို့ ကို့ကိုယ်ကို စိတ်တိုမိတယ် သိလာ…သူ့ကိုလဲ အရမ်းကို စိတ်တိုမိတယ်…တူလေးရီးစားထားတာ သူများအဒေါ်တွေ အတွက်တော့ စိတ်တိုစရာမဟုတ်ပေမဲ့ ခင် ကတော့ရင်ထဲမှာ ဘလောင်ကိုဆူသွားတာပဲ…ဝသန်နှင့်ကိုငါ အရမ်းမုန်းတယ် သိလားလို့ စိတ်ထဲမှာလဲ ဝသန့်ကို ပြောလိုက်မိတယ်။
စာအုပ်ကို တရွက်ချင်းလှန်ရင်းက သူ့ရီးစားတွေအကြောင်းရေးထားတာ စာမျက်နှာ ၁၅ မျက်နှာလောက်ရှိတယ် ..သူတို့အရပ်အမောင်းတွေ ဘယ်လိုသူတို့နဲ့ ဆက်ဆံရရင် အရသာရှိတာတွေ ဘယ်တယောက်ကဘယ်လို အပြုအစုတော်တာတွေ အဲဒါတွေကို ရေးထားတာရှင်း …
ဘယ်တယောက်ကိုတော့ ဘယ်လောက်အထိ ချစ်မိတယ် ဆိုတာမျိုးကိုတော့ တရွက်မှာမှ မရေးထားဘူး….။ လှန်ဖတ်ရင်းနဲ့ သူ့ကောင်မလေးတွေရဲ့ စာမျက်နှာကုန်သွားတယ်…လှန်ရင်းလှန်ရင်း အမလေး….တွေ့လိုက်ရတဲ့ ဓာတ်ပုံတပုံကြောင့် ခင် အရမ်းကို အံသြသွားမိတယ် …ဘယ်သူ့ပုံများ မှတ်သလဲ ခင့်ပုံပါရှင်..
ခင့်ပုံမ …ခင့်ပုံအစစ် ပုံလေးက ကွဲသွားတဲ့ ယောကျာ်းကိုမြင့်နဲ့ ယူပြီး ဟန်းနီးမွန်းထွတ်တုန်းက ပုံလေးပါ ..အဲတုန်းက ဝတ်ထားတာက ပင်တီအဖြူ ဘော်လီအဖြူလေးနဲ့ အိပ်ရာပေါ် မောက်ရပ်အနေအထားနဲ့ ကိုမြင့် လက်ဆော့ပြီး ရိုက်ထားတာ …အဲဒီပုံက အယ်ဘန်ထဲက ပျောက်သွားတာ တနှစ်လောက်ရှိနေပြီ တအိမ်လုံးနံနေအောင်ရှာတာလဲမတွေ့ဘူး …အခုတော့ တရားခံ ပေါ်ပြီ ဒင်းလေးက ခိုးထားတာကို သူ့အဒေါ်ပုံကို။
သူများတွေ့မှာစိုးလို့ အဲလိုတွေပျောက်မှာစိုးလို့ ဘယ်မှာမှမထားဘူးခင့် အခန်းထဲက သီးသန့် အဲဘန်ထဲမှာထည့်ထားတာ….အခုမှတွေ့တော့တယ်ရှင်…ဝသန် …ဝသန်သူခိုးလေး…ဟင်..ဒင်းတော့ တွေ့မယ်ဆိုပြီး ပုံကိုကြည့်ရင် ပုံအောက်က စာကို ဖတ်ကြည့် မိလိုက်တယ်…
“ တလောကလုံးမှာ ဒီမိန်းမကလွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ မချစ်နိုင်ဘူး”
ခင် ပျော်ပဲပျော်ရမလား စိတ်ပဲညစ်ရမလား ဟင်… ဒီစာသားလေးကြောင့် ခင် ရင်ထဲမှာအရမ်းဝမ်းသာသွားတာတော့သေချာတယ်… ဦးဏှောက်ကတော့ လက်မခံနိုင်ဖြစ်လို့ ဝသန့်ကို စိတ်တိုရမလား …ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ခင် မသိတော့ပါဘူးရှင်… ခင် ပျော်နေတာကတော့အမှန်ပဲ
အဲဒီစာလေး ကိုလဲတွေ့ရော ခင်ပြုံးလိုက်မိတယ်..ခုနကတော့ သူ့ရီးစားတွေ အကြောင်းရေးထားတာတွေဖတ်နေတုန်းကတော့ ခင် ဝသန့်ကို အရမ်းဒေါသထွက်နေမိတယ်….ဒါပေမဲ့ ဒီစာသားလေးတွေ့မှ ခင် အရမ်းကိုပျော်သွားတယ် သိလား…
“ တလောကလုံးမှာ ဒီမိန်းမကလွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ မချစ်နိုင်ဘူးတဲ့ “
ခင် ရင်တွေခုန်လို့ ပျော်နေမိတယ် သိလာ…မပျော်ပဲနေမလား ကြည့်အုံးလေ…သူထားခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးတွေက ခင့် ထပ်အသက် ထက်ဝက်လောက်ကွာတဲ့ ငယ်ငယ်ချောချောလေးတွေ…အဲလို ကောင်မလေးတွေ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရှိနေတာတောင် ဒီက အဒေါ်အအိုကြီးကို ချစ်နေရှာတဲ့ တူကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မုန်းလို့ရနိုင်တော့မှာလဲ…ဟုတ်တယ်မလား…..ခစ်..ခစ်။
အော်…သား ဝသန်ရယ် မင်းတီတီ့ကို အဲလောက်တောင်ပဲလားကွယ်ဆိုပြီး ပီတိတွေပြစ်လို့ ခင် အရမ်းပျော်နေမိတယ် သိလား။ ခင်လဲ ခြေရာလက်ရာမပျက် စာအုပ်ကို ပြန်ထားပြီး ခင့် အခန်းထဲ ထွက်လာလိုက်မိတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ..အိပ်ရာပေါ်တက် နဖူးပေါ်လက်တင်ရင်း အတွေးပင်လယ် ဝေနေမိပါရော။…
အော် ဒီကောင်လေး ငါ့ကို ဘာလို့ အဲလောက်တောင် ရူးသွပ်နေရတာလဲ …ဘာလို့လဲ …သူ့မှာ ငယ်ငယ်ချောချောရီးစားတွေဆိုတာလဲ တပုံကြီးနဲ့ ခင့်လို တခုလပ် အဒေါ်အရင်းကိုမှ ဘာလို့ အရမ်းချစ်နေရတာလဲ ဝသန်ရယ်။…..
ဒါနဲ့ နေပါအုံး ခင် ကကော ဝသန့်ကို မချစ်ဘူးလား ချစ်ရင်လဲ တူလေးတယောက်ကို အဒေါ်တယောက်က သာမန်ထားတဲ့ အချစ်မေတ္တာသန့်သန့်နဲ့ပဲချစ်တာလာ သေကောသေချာလို့လား ဆိုပြီး ….ခင့် ကိုခင်ပြန်ဆန်းစစ်မိနေတယ်။ဘာပဲပြောပြော …ခင် သူ့အကြည့်တွေကို မခံနိုင်တာကတော့ အမှန်ပဲ ..အဲလိုရီးစားတွေထားတယ်ဆိုတာကိုလဲ ခင့်ရင်ထဲမှာ မကျေနပ်သလို ဖြစ်နေမိတယ်…အဲဒါတွေက ဘာကြောင့်လဲ ကို့ကိုယ်ကို မေးခွန်းထုတ်နေမိတယ်ရှင်။
ခင်တို့ နှစ်ယောက် ဒီထပ်ပိုပြီး ဘာမှလဲ ထပ်ဖြစ်မလာပါစေနဲ့ လို့လဲ ဆုတောင်းမိတယ်။ နာရီဝက်တနာရီလောက်လဲကြာရော..အိမ်ရှေ့အခန်းတံခါးကို သော့နဲဖွင့်ဝင်လာတဲ့ အသံကို အခန်းထဲက ကြားနေရတယ်…ဒါနဲ့ ဘယ်သူများလဲ သူခိုးများလားဆိုပြီး အခန်းတံခါးဖွင့် ကြည့်လိုက်မှ ဝသန်ပြန်ရောက်နေပြီ…
“သား ဝသန် ပြန်ရောက်နေပြီလား …အသံမပေးဘာမပေးနဲ့ ..တီတီဖြစ်သူခိုးထင်လို့ လန့်သွားတာပဲ”
“ တီတီကလဲ ဒီရပ်ကွက်သူခိုးမရှိဘူး …လူခိုးပဲရှိတာ…ဟဲ..ဟဲ”
ဝသန်က ခင့် ကိုစနေသေးတယ် ..မျက်နှာကလဲ ပြုံးဖီးဖီးနဲ့ မုန်းဖို့ကောင်းလိုက်တဲ့ ကောင်လေးလိုစိတ်ထဲက ပြောရင်း …သူ့ကို
“ အမလေး ..တီခင် တို့က လူမပြောနဲ့ ဂေါ်ဇီလာတောင်မကြောက်ဘူးနော်..သိလား”
လို့ မျက်စောင်းလေးတချက်ခဲပြီး ဝသန့်ကို ပြန်ပြုံးပြလိုက်တယ်။
“ တီ ဒီည ဘယ်မှမသွားဘူးလာ ဟင်…ဘယ်မှလျှောက်မလယ်ချင်ဘူးလား…လယ်ချင်ရင် ဝသန်လိုက်ပို့မယ်နော်”
“ရပါတယ် ဝသန်ရယ် တီခင် ဒီညဘယ်မှမသွားဘူး …ကို့တူလေးနားမှာပဲ နေမယ် ..စကားတွေအများကြီးပြောရင်းနဲ့ ပေါ့”
လို့ ကြာပါတဲ့ အပြုံးလေးနဲ့ ကိုလူချောလေးကို ပြန်ပြောလိုက်မိတယ်
ဝသန် ခင့် အနားကပ်လာပြီး တကယ်ပြောတာလား တီခင်…တီခင်က ဝသန်နဲ့ ဘာအကြောင်းတွေများပြောချင်တာလဲ…” လို့ ခင့်အနားကပ်ပြောတော့ ခင်ကလဲ
“ခစ်..ခစ် ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်းပေါ့လို” ပြောလိုက်တယ်
“ ဒါဆိုရင် တီခဏစောင့် ကျနော် ရေမိုးချိုးလိုက်အုံးမယ်နော်”
“ အင်”
ဝသန် သူ့အခန်းထဲ ဝင်သွားပါလေရော။
.......................................................................................................
ဝသန် အခန်းထဲ ဝင်နေတုံး ခင်လဲ ကုမ္မဏီက ဒါရိုက်တာကို ဒီနေ့ သူရန်ကုန်ရောက်ကြောင်း ..မနက်ဖြန် အစည်းအဝေးကျမှပဲ စုံကျမယ်လို့ လှန်းဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ ဒါရိုက်တာကလဲ ခင် ခရီးပန်းလာရင် ဟိုတယ်မှာပဲအနားယူလိုက်ပါ …
ဒီနေ့တော့ လာမတွေ့တော့ပါနဲ့လို့တဖက်ကပြန်ပြောတယ်…ခင်က အခုဟိုတယ်မှာ ခင် မနေတဲ့ အကြောင်း ခင့်အမတိုက်ခန်းမှာ တူတယောက်နဲ့ နေနေတာကြောင့် ဟိုတယ်မှာမနေဖြစ်တော့ ကြောင်းပြန်အကြောင်းကြားလိုက်တယ်…ဒါရိုက်တာကလဲ အဲဒါလဲရတာပဲ ဒါဆို မနက်ဖြန်အစည်းအဝေးတော့ အမီလာခဲ့နော် ခင်ဆိုပြီး တယောက်ကိုတယောက်အပြန်အလှန် အကြောင်းကြားအသိပေးရင်းဖုန်းချလိုက်ကျတယ်။
ဖုန်းပြောပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့ တီဗွီဖွင့်ပြီး ဟိုလိုင်းပြောင်းကြည့် ဒီလိုင်းပြောင်းကြည့်နဲ့ လုပ်နေလိုက်တယ်။ဝသန်သူ့အခန်းထဲကနေ ပြန်ထွတ်လာပါပြီရှင်… အားကစားဘောင်းဘီတို တီရှပ်အဖြူနဲ့ … တကယ့် အားကစားသမားကြီးပုံစံကိုပေါက်နေတာ…ရင်အုပ်တွေကလဲကားကား လက်မောင်းတွေကလဲ ကြွက်သား လုံးကြီးတွေနဲ့ တော့ …
သူကြည့်ရတာ ဟိုလွန်ခဲ့တဲ့ ၃ လ ၄လကနဲ့ မတူပဲ အရမ်းကို ပြောင်းလဲနေတဲ့ ကောင်းလေးပဲလို့ ဝသန် ဧည့်ခန်းထဲ လမ်းလျှောက်လာတာကို ငေးကြည့်နေရင်း ခင် သူ့ကို အားကျနေမိတယ် သိလာ… ပြီးတော့ အရမ်းယောကျာ်းကောင်းပြီသပြီး ချောတာလဲ မပြောပါနဲ့တော့ လို့ ခင် ဝသန့်ကို စိတ်ထဲကနေလဲ ချီးမွမ်းနေမိတယ်…။
ခင်ကချောတယ်လို့ ပြောတဲ့ ယောကျာ်းဆိုတာ တော်တော်ရှားတာနော်…ကျောင်းတုန်းကဆို သူငယ်ချင်းတွေက ခင့်ကို အပျိုကြီးဖြစ်မယ်လို့ တောင်ထင်ထားကျတာ သိလာ…ခင် ကဇီဇာအရမ်းကြောင်ပြီး လူလဲအရမ်းရွေးလို့တဲ့…ဟုတ်လဲဟုတ်တယ်သိလား…။
ခင် ကျောင်းတုန်းကဆို အရမ်းမာနကြီးတာ …ကိုတိုင်ကားမောင်းပြီး ကျောင်းတတ်တယ်လေ…အဲဒီခေတ်က မန္တလေးတမြို့လုံး ကားဘယ်နှစီးရှိလဲ လိုက်ရေလို့ရတဲ့ခေတ်မျိုး….ကျောင်းကို ကားနဲ့လာတက်တယ်ဆိုတာ အတော်ပိုက်ဆံချမ်းသာမှ ကားစီးနိုင်တာ..အခုခေတ်လို မျက်စိနှောက် ပလူပျံနေအောင် ကားတွေက မများသေးဘူး…
ရုပ်ကလဲ အသင့်သင့်ချော ပိုက်ဆံလဲရှိ ကားကြီးနဲ့ ဆိုတော့ …ကျောင်းထဲက ဘဲတွေများ ခင့် ကိုလိုချင်လိုက်တာများ မပြောနဲ့ ကြွားပြောတာမဟုတ်ဘူးသိလာ…တကယ်…ခင် ကလဲ အဲလိုအနေအထားတွေ သိတော့ …မာနကြီးတခွဲသားနဲ့ တော်ယုံယောကျာ်းဆို စကားလာပြောရင်ပြန်ဟောက်လွှတ်တာ…ဘယ်သူမှ မကပ်ရဲဘူး …ကိုမြင့်တယောက်သာ ခင် ကလက်ခံခဲ့တာလေး…ကိုမြင့်က အဲဒီအချိန် မန္တလေးမိန်းထဲမှာ ကင်းနော်…ဒီလိုနဲ့ ကိုမြင့်နဲ့ပဲယူဖြစ်ခဲတာလေ…
လည်လွန်းတဲ့ဘီး ချီးနင်း ဆိုသလို ကိုမြင့်ဆိုတဲ့လူဟာ ခင့်အတွက်တော့ ရုပ်ချောတာတခုပဲ မက်မောစရာရှိတယ်…ကျန်တာ ဘာမှသုံးစားမရတဲ့ လူကြီးပါ…ဒါကြောင့်လဲ ကိုမြင့်နဲ့ခင် မနှစ် တနှစ်ကပဲ ကွဲခဲ့ကျတာပေါ့..။
ဒါကြောင့် ဝသန့်ကို ခင် ကချောတယ်လို့ စိတ်ထဲမှာ ပြောနေမိတာ ဝသန်တကယ်လဲချောလို့ပေါ့…ခင် သူ့ကိုကြည့်နေရင် တချက်တချက်လွှတ်လွှတ်သွားတယ်…အဲဒါဘာလဲသိလား…ဝသန့်ကို ကို့တူလေးတယောက်လိုမမြင်မိပဲ တကယ်ဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်းတဲ့ အစင်လေး ဆိုပြီးပေါ့။
ဒီလိုစိတ်ထဲ မှာဖြစ်နေတာကို ဝသန် သတိထားမိမှာစိုးလို့ မနဲ ပြန်ပြန် ထိန်းယူရတယ်…ကိုကအကြီးနော် ဆိုတာကို ခေါင်းထဲ အမြဲတမ်းပြန်သတိရပြီး ကို့ကိုယ်ကို ပြန်ထိန်ထိန်းပြစ်ရတယ်…တခါတလေ ကို့ကိုယ်ကို ပြန်ပြီး မထိန်းနိုင်မှာတောင် ခင် ကြောက်နေမိတယ်။ဒီလိုနဲ့ ဝသန် ခင့် အနားမှာလာထိုင်တယ်.. ဆိုဖာနှစ်ယောက်ထိုင်ခုံမှာ ခင်ကတဖက် ဝသန်ကတဖက်ပေါ့။
သူလာထိုင်ပြီး နှစ်ယောက်သား ဘာမှစကားမှမပြောဖြစ်ကျပဲ တီဗွီကိုသာ ဆိုက်ကြည့်နေမိကျတယ်… ဒါနဲ့ ဝသန်က ခင့်ဖက်လည့်ပြီး စကားစတယ်…
“ တီခင် …တီခင် ညဘာမှ မစားတော့ဘူးလာ ..ဟင် …တီခင်..ဗိုက်စာတယ်ဆို သား အောက်ဆင်းပြီး တခုခုဝယ်ပေးမယ်လေး..”
ခင်ကလဲ သူ့ဖက်လည့်ပြီး
“ တော်ပါပြီ သားရယ်…တီတီ ဘာမှမစားချင်တော့ပါဘူး ၅ နာရီလောက်ကပဲ သားနဲ့ စားထားတဲ့ဥစ္စာကို ..ရပြီ တီခင်ညဘာမှမစားတော့ဘူးနော်သား”
“ အင်…အဲဒါဆိုသားလဲ ဘာမှသွားမဝယ်တော့ဘူး…ရေခဲသေတ္တာထဲမှာလဲ ကိတ်တွေ ဒးိုနပ်တွေရှိတယ်…ထမင်းမှစားချင်တယ်ဆိုရင်လဲ …ကြက်ဥနဲ့ ဝက်အူချောင်းတွေရှိတယ်..တီတီ”
“ရေခဲသေတ္တာထဲ ကို သားကအစုံထည့်ထားတာပဲ…အမလေး အစားပုပ်လိုက်တာ ငါ့တူလေးကလဲ…”
“မဟုတ်ဘူးတီတီရဲ့…သားက တခါတလေ ညတော်တော်နက်တဲ့ အထိ စာဖတ်နေတတ်တယ် …အဲလိုစာဖတ်နေရင်း ဗိုက်စာစာလာတတ်လို့ ရေခဲသေတ္တာထဲ …ရိက္ခာတွေဖြည့်ထားတာ…ညကြီးမင်းကြီးကျတော့ ဘယ်မှသွားဝယ်စားလို့မရတော့ဘူးလေ…ဒါကြောင့်ပါတီခင်ရဲ့”
“ဟုတ်တော့…ဟုတ်တာပဲ…အဲလိုဗိုက်ဆာရင် ညကြီးဘယ်မှလျှောက်မသွားနဲ့နော် သား ဝသန်…လူစိုးသူခိုးနဲ့ တွေ့နေမှဖြင့် ဒုက္ခများနေမယ်”
“အင်ပါ တီခင်ရဲ့ ..အဲလိုတွေ သိလို့ကို ရိက္ခာအပြည့် ဖြည့်ထားတာ..ဟဲ..ဟဲ”
ခင့်ကို ပြုံးဖြီးဖြီးဖြစ် ပြန်ဖြေတယ်။ ဒီလိုနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဘာမှ ထပ်မပြောဖြစ်ပဲ တီဗွီကိုသာ ဆက်ပြီးကြည့်နေကျတာပေါ့ ..နဲနဲကြာတော့ ခင်ကပဲ စကားစလို့
“သား ဝသန် မင်းမှာ ချစ်သူရီးစားများရှိနေပြီလား…ရှိရင်လဲ တီတီ့ကိုပြောပြလေ…သူကချောလား…ဘယ်လိုလေးလဲ ဆိုတာ ..တီတီလဲသိချင်တယ်…ပြောပြပါလား…”
လို့ ဝသန့်မျက်နှာတချက်ကြည့်ပြီး မသိချင်ယောက်ဆောင်ကာမေးလိုက်မိတယ်…ဒါနဲ့ ဝသန်ကလဲ တီဗွီကို မျက်နှာမူထားလျက်နဲ့ ခင့်ကို ပြန်ဖြေတယ်…
“တီကလဲဗျာ…ကျတော်က ရီးစားဘယ်လိုလုပ်ရှိမှာလဲ …ကျောင်းနဲ့အိမ် အိမ်နဲ့ တဲနစ်ကွင်း ဒါတွေနဲ့ပဲ ပတ်ရှုပ်နေတဲ့ ဥစ္စာ ဘယ်သူကသားကို လာကြိုက်မှာလဲ…မရှိသေးပါဘူး တီတီရယ် ..”
ဆိုပြီး ခင့်ကို ခပ်ယဲ့ယဲ့အပြုံးနဲ့ ပြန်ပြောတဲ့ သူ့ပုံစံကို ခင်လေး သိလာ နာရွက်ဆွဲပြီး ..ဗိုက်ခေါက်တွေဆွဲလိမ်ပြစ်ချင်တယ်…သူ့အဒေါ်ကိုများဘာမှတ်နေလဲမသိဘူး လာလိမ်နေသေးတယ်…။ခင်လဲ သူ့အကြောင်းမသိသလိုပဲ နေပြီး ပြန်ပြုံးပြလို့ …တခုမေးလိုက်မိတယ်
“ သားမှာရီးစားမရှိဘူးဆိုတာကို တီယုံပေးလိုက်မယ်ဟုတ်လား..”
လို့ ခပ်ယဲ့ယဲ့အပြုံးနဲ့ ပဲဝသန့်ကို ပြန်ပြောလိုက်မိတယ်…သူမှာရီးစား မရှိဘူးဆိုတာ ခင် မယုံမှန်းသူရိပ်မိတဲ့ပုံပဲ…သွားတွေပေါ်အောင်ဖီးပြီး ခင့် ကိုပြန်ရီပြနေတယ်လေ…
“ဟီ..ဟီ…ဟုတ်တယ်တီရဲ့ သား မှာမရှိဘူး…”
ဟင်..ဟင် ကောင်လေးနော် ငါအကုန်သိတယ်ဆိုတဲ့ အထာနဲ့ သူ့ကို မျက်လုံးတချက်ပြူးပြလိုက်တယ်..အဲတော့ သူက
“တီကလဲ..အဟုတ်ပြောတာ …သားမှာလုံးဝရီးစားမရှိသေးဘူး…ယုံ”
ဆိုပြီး မျက်နှာပိုး အချိုးသတ်လို့ ခင့် ကို အတည်ပေါက်ပုံစံမျိုးနဲ့ ပြန်ဖြေတယ်…ဒါကြောင်ခင်လဲ ထပ်မမေးတော့ပါဘူး မေးလဲ ဒါပဲဖြေမယ်. ခွေးကောင်လေးဆိုပြီး ထပ်မမေးပဲ…ပြုံးစိစိလုပ်ကာ တီဗွီဖက်ခေါင်းလည့်လို့ တီဗွီဖန်သားပြင်ကြီးကို ဆက်ငေးနေလိုက်တယ်…ဒီလိုတီဗွီကို စိမပါပဲကြည့်နေရင်းက မေးစရာ တခုခေါင်းထဲထပ်ပေါ်လာတယ်…
“သား ဝသန်…”
ခင် သူ့ကိုမကြည့်ပဲ လေသံခပ်တိုးတိုးနဲ့ ခေါ်လိုက်တယ်…
“တီပြော”
သူကလဲ လဲ့မကြည့်ပဲ ပြန်ဖြေတယ်…ခင်ကပဲ ဆက်ပြီး…
“သား ဝသန်မှာ ချစ်သူရီးစားမရှိဘူးဆိုတော့ သားရင်ထဲကနေ တဖက်သတ်ချစ်နေတာမျိုးကောမရှိဘူးလား..ဟင်…”
လို့ နှစ်ယောက်ထဲကြားနိုင်တဲ့ လေသံတိုးတိုးနဲ့ပဲ ထပ်မေးလိုက်မိတယ်…
...............................................................................................
ဝသန် ခင့်ကို ဘာမှ ပြန်မဖြေဘူး တီဗွီကိုပဲ ဆိုက်ကြည့်နေတယ်…ညကလဲ တဖြည်းဖြည်းနက်လာရင်းက လမ်းထဲ ကားတွေ ဖြတ်သွားဖြတ်လားလုပ်တဲ့ အသံတွေတောင် ခပ်ကျဲကျဲသာကြားရတော့တယ်…
တီဗွီက သရုပ်ဆောင်များရဲ့ စကားတွေကတော့ အတိုင်းသာကြားနေရပေမဲ့ ဘာတွေဆိုလို နေတာလဲဆိုတာကိုတော့ ဝသန်ကော ခင်ပါ လုံးဝနားလည်မှာမဟုတ်ဘူး…အနေထားတခုအတွက်သာ စိတ်မပါပဲ ကြည့်နေကျရတာပေါ့…ဝသန် အတော်နဲ့ ခင့် မေခွန်းကို မဖြေဘူး …ခဏကြာတော့
“တီခင်…”
လို့သာ ခေါ်ပြီး ပြန်တိတ်ဆိတ်သွားပြန်တယ်….ခင် ကပြန်လို့
“ပြောလေ..ဝသန်”
ဝသန်က ဆက်ပြီး …
“ သား အရမ်းချစ်ရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်တော့ ရှိတယ် သိလား တီခင်”
“အင်..ပြောလေသား သူကဘယ်သူလဲ ..ဟင်” သိလိုဇောအားကြီးတဲ့ ပုံစံနဲ့ ဝသန့်ဖက်လည့်ပြီး ခင် ထပ်မေးလိုက်တယ်…
ဒါနဲ့ ဝသန်က
“ သား အရမ်းချစ်ရတဲ့ မိန်းမတယောက်တော့ ရှိတယ် သိလား တီ….သူ့ကို ဘယ်လောက်ချစ်ချစ် ဘယ်လောက်ပဲမြတ်နိုးနိုး …သား ရင်ထဲကစကားတွေကို သူ့ကို ပြောပြလို့ လုံးဝမဖြစ်ဘူးတီ…တသက်လုံးလဲ မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ ကျတော်သိတယ်….ဒါပေမဲ့ ကျတော် သူ့ကလွဲပြီး တခြားမိန်းကလေးတွေကို ပြောင်းချစ်ကြည့်တယ်….လုံးဝပြောင်းလဲလို့မရဘူး…သူကသား အတွက်တော့ နတ်သမီတပါးပါပဲ …တီတီ”
ခင် ဘာဆက်ပြောရမှန်မသိ ဖြစ်သွားတယ်..ရုတ်တရက်မို့ သူ့စကားတွေက ခင့် ရင်ထဲစူးဝင်သွားသလိုပဲ ဒါကြောင့် ခင့် မျက်နှာရဲကနဲဖြစ်သွားတာကို ဝသန်မသိစေချင်လို့ အရှေ့ကို ပဲ ဆိုက်ကြည့်နေလိုက်မိတယ် အတွေးထဲမှာလဲ
“….အော်..ဝသန်ရယ် တီခင်မင်းရင်ထဲမှာ ဘာတွေရှိတယ် ဆိုတာကို တီခင် တိတိကျကျကိုသိပါတယ်ကွယ်…မင်းရင်ထဲက အချစ်ဆိုတာကြီးက ဘယ်သူ့အတွက် သိမ်းဆည်းထားသလဲ ဆိုတာတီခင် အသိဆုံးပါ…ဒါပေမဲ့ လုံးဝမဖြစ်နိုင်တဲ့ အရာတခုဆိုတာလဲ မင်းနားလည်ထားစမ်းပါ ဝသန်…ဒီလိုကိစ္စမျိုးဖြစ်ခဲ့သည်ရှိသော် ..မင်းရော မင်းရင်ထဲမှာရှိနေတဲ့ သူပါ …တသက်လုံး အမှောင်ကမ္ဘာထဲမှာနေသွားကျရမယ်ဆိုတာ…မင်းသိထားသင့်တယ် ဝသန်…”
လို့ စိတ်ထဲမှာ ရေရွတ်နေမိတယ်…မျက်လုံးထဲမှာလဲ မျက်ရည်ပူတွေဝဲလို့ စုပြုံလာတယ်…ခင် မငိုမိအောင် မျက်ရည်မကျမိအောင် မနဲစိတ်ထိန်းထားနေရတယ်။ဒါနဲ့ သူမရိတ်မိအောင် စီရီထားချင်မရှိတဲ့ ကပေါက်တီကပေါက်ချာစကားလုံးတွေကို အမြန်ပြောလိုက်မိတယ်…
“အော်..ဟုတ်လား…ဝသန်….အင်….ဒါဆို…ဒါဆို သား ချစ်နေတဲ့ သူက သားနဲ့ အဆင့်အတန်းခြင်းလုံးဝကွာခြားနေလို့လားကွာ…ဘယ်လိုမိန်းမမျိုးမလို့လဲ…တီတီကိုပြ …တီတီတို့ကလဲ အခြေအနေမဲ့တွေမှ မဟုတ်တာ….ဘယ်သူလဲ သား”
လို့ ဝသန်ကို မေးလိုက်မိတယ်.......။ဝသန်…ခင့်ဖက်ကို လည့်လို့ စူးစူးရဲရဲကြည့်နေတယ် ဆိုတာကိုခင်သိတယ် ဒါကြောင့် သူ့ဖက်ကို မလည့်ပဲ စကားတွေ ပြောနေမိတာပေါ့…သူနဲ့ ခင်အကြည့်ချင်းဆုံလို့ မဖြစ် ခင်မျက်လုံးတွေကို သူတွေ့သွားလို့ လုံးဝမဖြစ်ဘူး။
သူ တီဗွီဖက် မျက်နှာလဲ့သွားမှပဲ ခင် သူ့ဖက်ကို လဲ့ကြည့်မိလိုက်တယ်…ဝသန်မျက်လုံးတွေထဲမှာ အရည်တွေလဲ့နေလေရဲ့ တီဗွီဖန်သားပြင်က ပို့လွှတ်တဲ့ အလင်းရောင်ကြောင့် မျက်လုံးထဲ မျက်ရည်တွေ ဝိုင်းနေတယ်ဆိုတာ ပိုသိသာတယ်။ခင့်ရင်ထဲမှာလဲ အရမ်းကို ဝမ်းနည်းစိတ်မကောင်းဖြစ်ရတယ်….ဝသန် တီဗွီကို ငေးနေရင်းမှ
“ အဲလိုမျိုးကြီးလဲမဟုတ်ပါဘူးတီတီရယ်….သားပြောတဲ့ ကွာခြားမှုတွေ ..ဘယ်လိုမ မဖြစ်နိုင်မှုတွေဆိုတာ တီပြောသလိုမျိုးတွေနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ပါဘူး …တီခင်ရယ်…အဲတာကို ကျနော်တယောက်ကလွဲပြီး ဘယ်သူမှလဲ ..နှိုင်းယှဉ်ပြလို့ အဖြေထုတ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး…”
ခင် ဝသန့် ကိုကြည့်ရင်း ရင်ထဲစို့လာတယ်…ခင် စိတ်တွေကို မနဲထိန်းချုပ်ထားရတယ်…
“သား ဝသန်ရယ် ..လောကကြီးမှာ မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာလဲ မရှိပါဘူး…သား အဲလိုတယူတန်တော့ မတွေးပါနဲ့ သားရယ်”
လို့ ခင် ဝသန့်ကို နှစ်သိမ့်ရင်း သူအနှားကို တိုးသွားလိုက်တယ်…ပြီးတော့ ဝသန့် လက်ကောက်ဝတ်လေးကို ခင် ဘယ်လက်နဲ့ စုပ်ကိုင်လို့ ဝသန့်ပုခုံးပေါ်ကို ခင် ခေါင်းလေးမှီထားလိုက်မိတယ်။
ဝသန်ရုတ်တရက် နဲနဲအံသြသွားပုံရတယ်…မှီထားတဲ့ ခင့် ခေါင်းလေးကို ကြည့်ပြီး …ခဏအကြာမှ ဝသန့်ရဲ့ ဘယ်လက်ကလေးက ခင်ပုခုံးပေါ်ကို ရောက်လာတော့တယ်ရှင်…ဒီလိုနဲ့ နှစ်ယောက်သား တိတ်ဆိတ်လို့ ဘာမှဆက်မပြောဖြစ်ကျတော့ဘူး…ခင်လဲ သူ့ပုခုံးလေးကို မှီထားရင်းက သူ့ရင်ခုန်သံတွေကို အတိုင်းသာကြားနေရတယ်…
ဝသန် တယောက်ရင်ခုန်သံတွေ အရမ်းမြန်နေတယ်လေး…သူ့ရဲ့ ဝင်သက်ထွက်သက်တွေကလဲ ပိုမြန်မြန်လာသလိုပဲ…ခင့် ပုခုံးပေါ်တင်ထားတဲ့ သူ့လက်က ခင့် ပုခုံးကို တချက်တချက် ဖြည်းဖြည်း ညစ်ပေးနေတယ်…ချစ်သူ တယောက်ကို ဖက်လို့ နှစ်သိမ့်ပေးတဲ့ ပုံစံမျိုးလေးပေါ့…ခင် လဲအရမ်းကို သာယာမိနေတာပေါ့….အဲလို ပုံစံလေးနဲ့ပဲ နှစ်ယောက်သား ဆိုဖာပေါ်မှာ တိတ်ဆိတ်လို့နေတာ ဘာစကားမှကို မပြောမိကျပဲ တော်တော်ကြာနေလိုက်မိကျတယ်…ဒါနဲ့ခင် ကစလို့ …
“ သား ဝသန် …သွားအိပ်ကျဆို့နော် …ညလဲနက်လပြီ…တီလဲ မနက်ဖြန် ကုမ္မဏီ အစည်းအဝေး တက်ရမယ်..သား လဲကျောင်းတက်ရမယ် မလား”
လို့ ပြောပြီး မှီထားတဲ့ ခင့်ခေါင်းလေးကို သူ့ပုခုံးပေါ်က အသာထလို့ မှတ်တက်ထရပ်လိုက်တယ်…
“တီသွားအိပ်တော့မယ်နော်…သား”
“ဟုတ်ကဲ့ …တီ..”
လို့ ဝသန်ပြန်ဖြေပြီး ခင် လဲ ဝသန်ကို ကျောခိုင်းလို့ ဧည့်ခန်းထဲကနေ ခင့် အခန်းဖက်ကို လျှောက်လာခဲ့လိုက်တယ်။
ခင် အိပ်ရာပေါ်ရောက်တော့ ခင် ရင်ထဲမှာ ဟာသွားသလိုပဲ…လုံးဝမဖြစ်နိုင်တဲ့ အရာကြီးကို ရှေ့ဆက်မတိုးမိအောင် ခင် မသိစိတ်နဲ့ သိစိတ်နှစ်ခုကအပြင်းအထန် တိုက်ခိုက်နေကျသလိုပဲ ..ခင့် ရင်ဘတ်ကြီးတခုလုံးလဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ရင်ခုန်နှုန်းတွေ အရမ်းကို မြန်နေတော့တာပဲ…အဲလိုနဲ့ ဟိုစဉ်းစားဒီစဉ်းစားနဲ့ ခင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပါတယ်။
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment