ဝင်္ကပါလမ်းကလေးများ အပိုင်း ( ၂ )

ဝင်္ကပါလမ်းကလေးများ  အပိုင်း ( ၂ ) 

လမင်းအေးချမ်း ရေးသည်။

နောက်ပိုင်း တော်တော်ကြာသည်ထိ ပိုးပိုးနှင့်မိမိ ထပ်မဆုံဖြစ်တော့ပေ ။ အွန်လိုင်းပေါ်မှာတော့ အမြဲ စကားပြောဖြစ်ကြသည်ပေါ့ ။ စက်ရုံမှာတော့ အရင်ကတည်းက မေးထူးခေါ်ပြောလောက်ပဲ ပြောဖြစ်ကြတာဖြစ်လို့ တော်ရုံ ဘယ်သူမှတော့ မရိပ်မိကြပေ ။ မိမိကလည်း အလုပ်ချိန်တွင် မလိုအပ်ပဲ ဘယ်သူနဲ့မှ ရောရောနှောနှော မနေပါ ။ လိုအပ်လာလျှင်တော့ ဖော်ဖော်ရွေရွေ ဆက်ဆံသည် ။ 

ပိုးပိုး ကိုယ်တိုင်ကလည်း အေးအေးဆေးဆေး နေတတ်သူပင် ။ တခြား မိန်းကလေးတွေလို မျက်စိဒေါက်ထောက်လိုက်ကြည့်နေပြီး သဝန်တို ရန်ရှာတာမျိုး မရှိပေ ။ တခါတလေ နေ့လည်ဘက် အိမ်က ယူလာသည့် ဟင်းထုတ်ကို မိမိရှိရာ ယဉ်မောင်းငှာန သို့ လာပို့ပေးတတ်သည် ။

" ..... "

စားပွဲပေါ်က ရုံးဖုန်း ထမြည်လာလို့ အတွေးရပ်သွားသည် ။

" ဟုတ်ကဲ့ အမိန့်ရှိပါ "

" ဟုတ် ကိုတိုး လား "

မသဇင် ၏ အတွင်းရေးမှူးမလေး ကြည်ပြာ့အသံ ။

" ဟုတ်တယ် ညီမ ပြောလေ "

" ကိုတိုးရေ အမ က သူ့ဆီ ခဏ လာခဲ့ပါဦး တဲ့ "

" ဟုတ်ပြီ ညီမ ကိုယ်ခုပဲ လာခဲ့လိုက်မယ် "

မိမိငှာန နှင့် MD ရုံးခန်းက အတော်တော့လှမ်းသည်။ တစ်ဝန်းထဲဖြစ်ပေမယ့် မိမိငှာန အဆောက်အဦးက သက်သက် ၊ စက်ရုံက သပ်သပ် ၊ MD အခန်းရှိရာ VIP အဆောက်အဦး က သပ်သပ် ဖွဲ့စည်းထားသည် ။

MD အခန်းရှေ့ရောက်တော့ ကြည်ပြာ တစ်ယောက် လပ်တော့ တစ်လုံးနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည် ။ ဖြောင့်စင်းသည့်နှာတံလေး ၊ အောက်နှုတ်ခမ်းထူထူလေးတွေနှင့် မလိုက်ဖက်စွာ ရင်သား အမို့အမောက် က ကြီးပြီး အချိုးမပြေဖြစ်နေတာ သတိထားမိသည် ။

" ကိုတိုး အထဲဝင်သွားလိုက်နော် "

သူမော့ကြည့်ပြီး ပြောသည် ။

" အေး ဒါနဲ့ အထဲ မှာ ဘယ်သူရှိလဲ "

" မမ ဧည့်သည် ရှိတယ် အကို "

အခန်းတံခါး အနည်းငယ် ခေါက်လိုက်သည် ။ ပြီးမှ အနည်းငယ် တွန်းဖွင့်ရင်း

" ဝင်ခွင့်ပြုပါ အမ "

" အေး ဝင်ခဲ့ မောင်လေး "

မသဇင်က သူ့စားပွဲ နောက်တွင် ထိုင်ရင်း လှမ်းခေါ်သည် ။ ဧည့်သည်ဆိုသော မမ ရဲ့ VIP ကတော့ အခန်းထောင့်ရှိဧည့်ခန်း ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ရင်း မိမိကို ပြုံးပြသည် ။ မိမိကလည်း အလိုက်တသိ ပြန်ပြုံးပြီး ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်သည် ။

" ငါ့မောင် အလုပ်တွေ များနေလား "

မိမိ MD စားပွဲရှေ့မှ ခုံအလွတ်တစ်ခုတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။

" ခုတလောတော့ ထွေထွေထူးထူး မရှိဘူး အမ တခြား ကားတွေကလည်း မပျက်ကြတော့ ကျွန်တော် သိပ်ကူဝင်ပေးစရာမလိုတော့ဘူး အမ ကျွန်တော့ကားလည်း နားရတာပေါ့ အဟဲ "

MD ဆိုပေမယ့် နှစ်ရှည်လများ လက်တွဲလာခဲ့တော့ အရိုအသေတန်တာမျိုး မဟုတ်ပဲ ဖော်ဖော်ရွေရွေ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲ ပြောမိသည် ။

" ဟုတ်ပါပြီ ဒီလိုကွဲ့ ဒီက ကိုကျော်စွာထက်ကြီးက မင်း ဝင်္ကပါခြံ ကို လိုက်လည်ချင်လို့လေ အမ ကို အပူကပ်နေလေရဲ့  အမတောင် မင်းခြံကို အလည်တစ်‌ခေါက်တောင် မရောက်ဖူးသေးဘူး "

သူ့ VIP ဘက် မေးငေါ့ပြရင်း စကားဆိုသည် ။ နာမည် ခုမှ သိရသည် ။

" ဟုတ်ကဲ့ လိုက်လည်လို့ရပါတယ် အကို ကျွန်တော်က အမြဲ ဝဲလ်ကမ်းပါ "

ကိုကျော်စွာထက် က ရီကျဲကျဲ ပြန်ပြုံးပြသည် ။

" ဟုတ်တယ် ညီ ဟိုတခါ မင်းပြောကတည်းက ကိုယ်က လိုက်ကြည့်ချင်တာ မင်း အဆင်ပြေမယ်ဆို ပိုကောင်းတာပေါ့ "

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ မိမိ ကားလေးက သန်လျင်ဘက် သွားသည့် လမ်းမထက် ရောက်နေပြီ ။မသဇင်ကတော့ အလုပ်ရှိနေသေး၍ အတူမလိုက်ဖြစ်ပဲ မိမိနှင့် ကိုကျော်စွာ နှစ်ယောက်တည်းသာ ထွက်ခဲ့သည် ။

ခြံထဲရောက်တော့ ခြံစောင့် အဘလည်း ရှိတာမို့ သူစိုက်ပြုထားသည့် သီးပင် စားပင်တွေ ၊အရိပ်ရ အပင်ကြီးတွေ ၊ ခြံအဆုံး ကုန်မြင့်နားဆီ မရောက်ခင် ဆောက်ထားသော မိမိတိုက်ကလေးအကြောင်း ၊ ခြံဝကနေ တိုက်ကလေး မျက်နှာစာအထိ ဖောက်ထားသော မြေနီလမ်းကလေး ၊ ထိလမ်းကလေး တဖက်တချက်ရှိ ကန့်ကော်ပင်တန်းများ အကြောင်း ၊ မိမိ ဦးလေး၏ ခြံအတွင်းသေချာတည်ဆောက်စိုက်ပျိုးထားခဲ့မှု အကြောင်းတို့ကို မိမိ ရော အဘ ကပါ သေချာလိုက်ရှင်းပြသည် ။

တိုက်ကလေး အနောက်ဘက်ရှိ ကုန်းမြင့်အစပ် ကွက်လပ်တွင် အတူတူ ကော်ဖီ ထိုင်သောက်ဖြစ်ကြသည် ။

" ငါ့ညီ ကိုမေးရဦးမယ် "

" ဟုတ် "

" ဟိုနေ့ညက အကိုတို့အနောက်ကနေ မင်းလိုက်ကြည့်သေးတယ်မလား "

" ဗျာ "

အံဩမင်သက်ခြင်းနှင့် အတူ သူဝန်ခံလိုက်သည် ။

" ဟုတ် အကို ဆောရီးပါ ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်"

" ဟာ အဲ့တာတွေ မလိုဘူး မင်းဘာလို့ လိုက်ချောင်းတာလဲ ပဲ သိချင်တာ ငါ မင်းအမ ကို ပြန်မတိုင်ပါဘူးကွ "

" ဟုတ် ဒီလို အကို "

မိမိ ပြန်ပြုံးပြရင်း ကြားထားသည့် အကြောင်းအရာများကို ပြန်ပြောပြလိုက်သည် ။

" ဟုတ်တယ်ကွ မင်းကြားထားသလိုပဲ "

ကိုကျော်စွာ က ကော်ဖီ သောက်ရင်း ခပ်လေးလေးပြောနေသည် ။

" သဇင် အဖေက ကိုယ်နဲ့ သဘောမတူဘူးကွ မျိုးဂုဏ်ကို သိပ်မက်မောတဲ့ အဖိုးကြီး ၊ ကိုယ်က ဒီလို နိုင်ငံခြားရောက်ပြီး အခြေအနေတခုရောက်သည်အထိ အောက်ကနေကြိုးစားခဲ့ရတာ ရိုးဂုဏ်လေးပဲ ရှိတာပေါ့ကွာ အဟက် "

" ဟုတ် အကို "

" ဒါပေမယ့် မင်းအမ က ကိုယ့်ကို ချစ်ရှာပါတယ် ဒီအတောအတွင်း ကိုယ်ဟိုဘက်က အလုပ်ကိစ္စတွေ မပြတ်လို့ မြန်မာပြည် ပြန်မလာဖြစ်ပေမယ့် သူ မရရအောင် ကိုယ့်ဆီ လာလာတွေ့တယ် "

သူဆက်ပြောနေသည် ။

" အဘိုးကြီး ဆုံးပြီး နောက်ပိုင်းကျ ပိုတိုးပြီး တွေ့ဖြစ်ကြတယ်ပေါ့ကွာ ကိုယ်အခု ပြန်လာတာက သူနဲ့ တခုခု ဆုံးဖြတ်ဖို့ပဲလေ "

" ကိုယ် အိမ်ထောင်ပြုချင်ပြီ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက် အိမ်ထောင်ပြုသင့်တဲ့ အရွယ်လည်း ရောက်နေပြီ ခက်တာက သူကလည်း သူ့အလုပ်တွေ ပစ်ထားပြီး ကိုယ့်ဆီလိုက်မနေချင် ကိုယ်ကလည်း ဟိုမှာ အခြေကျနေပြီဆိုတော့ ညှိမရဖြစ်နေတာ "

အတွင်းရေး အကြောင်းတွေကို ဘာလို့ မိမိရှေ့မှာ လာပြောနေလည်း မသိပေမယ့် မျက်နှာဟန်ပန် မပျက်စေပဲ ဂရုတစိုက်နားထောင်ပေးသည် ။

" မင်းရော အကို့နေရာမှာသာဆို ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်သင့်လဲ အကြံပေးပါဦး "

မိမိ သောက်လက်စ ကော်ဖီခွက်ကို ဘေးချပြီး အပွင့်လင်းဆုံး ပြောပြသည် ။

" ကျွန်တော်က ခုထိ အတည်တကျ ချစ်ရမယ့် သူ မတွေ့သေးတော့ ပြောရခက်နေတယ်အကို ကိုယ်ချင်းမစာတတ်ဘူးပေါ့လေ ဒါပေမယ့် တစ်ခု အကြံပေးချင်တာက ညှိမရရင် ဖိအားပေး မညှိပါနဲ့အကို ကြိုးဆိုတာ နှစ်ဖက် တင်းတင်းဆွဲလွန်းရင်လည်း ပျက်တတ်တယ်မလား "

သူ ခေါင်းညှိမ့်သည် ။

" မင်းအကြံပေးတာလည်း မဆိုးပါဘူး ၊ အိမ်ထောင်ပြု့ဖို့အတွက်ကလည်း တစ်ပိုင်းပေါ့ ၊ နောက်တစ်ပိုင်းက တော့ မင်းကို တောင်းဆိုချင်တာ တစ်ခုရှိတယ် "

ကိုကျော်စွာ က မိမိ ကို တည့်တည့်လှည့်ကြည့်သည် ။ ဘာများတောင်းဆိုမလို့ပါလိမ့် ။

" မင်းအမက မင်းကို သဘောကျနေတယ် "

" ခင်ဗျာ "

" ဟုတ်တယ် မင်းကို တွေ့တိုင်း ဆက်စ် စိတ်ဖြစ်မိတာကို သူကိုယ့်ကို ပြောပြတယ် "

မိမိ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ထရီမိသည် ။

" မနောက်ပါနဲ့ အကိုရာ မသဇင်နဲ့ ကျွန်တော် ဆက်ဆံလာတာ နှစ်တွေတောင် ကြာပါပြီ တစ်ခါမှ သူ့ဆီက အဲ့လို အရိပ်အယောင် မတွေ့မိပါဘူး ပြီးတော့ သူ့လက်အောက်က သာမာန် ဝန်ထမ်းကို အဲ့လိုမျိုးဖြစ်ဖို့ဆိုတာ ပိုပြီး မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလေ "

သူက ဆက်ပြောနေသည် ။

" ဖြစ်နိုင်တာပေါ့ ညီ ၊ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် လိုက်လိုက်လျောလျော သဘောတူနေမိတာ "

" တကယ်ကွ ပုံမှန် ဆက်စ်မျိုးမဟုတ်ဘူး သူရော ကိုယ်ရော မှာ ဖြစ်ချင်တဲ့ ဆန္ဒ တစ်ခုရှိတယ် နှစ်ယောက်ထက် ပိုတဲ့ ဆက်စ် ပက်သက်မှုမျိုးကို လိုချင်တာ "

မိမိ ကိုကျော်စွာ စကားတွေ နားထောင်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားမိသလို ဖြစ်လာသည် ။

" ညီ ကွတ်ကိုးလ် တို့ ဆွင်းဂါးတို့တော့ ကြားဖူးတယ်မလား "

" သိတာပေါ့ အကို "

" အဲ့လိုမျိုး သဘောတရားပဲ ကိုယ်တို့က အဲ့သဘာတရားထဲ ဝင်ချင်လည်း ဝင်မယ် အဲ့တာမျိုး ဟုတ်ချင်မှလည်း ဟုတ်မယ် ကိုယ်တို့က သရီးစမ်း ဘက် ပိုရိမ်းတယ် "

မိမိ တခါမှ မကြုံဖူးသော စကားလုံးတွေ ။

" ဟုတ် အကို အဲ့တော့ အကိုဆိုလိုတာက "

ဖြေးဖြေးနဲ့ မှန်မှန် သူဆက်ပြောသည် ။

" ကိုယ်တို့ လိုချင်တဲ့ တတိယမြောက် ပါတနာ အဖြစ် မင်းကို နေစေချင်တာပဲ "

မိမိ ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားမိတာတော့ အမှန်ပင် ဖြစ်သည် ။ အကယ်၍ နေဖြစ်ပါက မိမိ အတွက် ပထမဆုံး သရီးစမ်း အတွေ့အကြုံ ဖြစ်ပါလိမ့်မည် ။

" ကျွန်တော့ကိုမှ အကိုတို့က ဘာလို့ ရွေးတာလဲ ပြောပြပေးလို့ရမလား "

မိမိ၏ မေးခွန်း အပေါ် ချက်ချင်းပင် သူတုန့်ပြန်သည်။

" ကိုယ်တို့ ပါတနာ က ကိုယ်တို့ကို လွှမ်းမိုးတဲ့သူမျိုး မလိုချင်ဘူးညီ ကိုယ်က မင်းအမ ကို သူ့လက်အောက်ငယ်သားတစ်ယောက်နဲ့ နေ‌တာမျိုးကို မြင်ချင်သလို မင်းအမကလည်း အဲ့လိုပဲ လက်အောက်ငယ်သားတစ်ယောက်နဲ့ နေချင်တာ "

" သူလိုချင်တဲ့ ကာရိုက်တာမျိုး မင်းဆီမှာရှိနေတယ် "

စကားအရှည်ကြီး ပြောလိုက်ရလို့ သူခဏနားသည် ။ ကော်ဖီ အစား ရေနွေး သောက်နေသည် ။

" ကျွန်တော့်ကို ယုံကြည်ပေးတာ ကျေးဇူးတင်ရမှာပေါ့ အကိုတို့ ကမ်းလှမ်းမှုက တတိယမြောက် ပါတာနာ အဖြစ်နဲ့ ပထမဆုံး အကြိမ်လား "

မိမိ သိချင်တာ ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမေးမိသည် ။

" ဟုတ်တယ် ညီ ကိုယ်ရော မင်းအမရော သေချာ ဆွေးနွေးပြီးမှ မင်းကိုပဲ ရွေးချယ်ခဲ့တာ မင်းအမ မင်းအကြောင်းပြောထားတာကြာပြီလေ "

ဘာပဲပြောပြော မိမိ စိတ်လှုပ်ရှားမိ‌တာတော့ အမှန်ပင် ဖြစ်သည် ။ မသဇင်ဆိုတာထက် တောက်လျှောက် ကိုယ့်ရဲ့ အထက်လူကြီးတစ်ယောက်အဖြစ်နေနေသောသူနှင့် ဆက်ဆံရမှာကို သူတပ်မက်မိသလို ဖြစ်မိသည် ။ကိုကျော်စွာ ကို နေ့လည်စာ အဖြစ် ခြံထွက် အသီးအနှံ တို့နှင့် အဘ က သေချာ ကျွေးမွေးသည် ။ ညနေ စောင်းမှ စက်ရုံကို ပြန်ထွက်လာခဲ့သည် ။

" ညီ စီစဉ်ပြီးရင် ဖုန်းဆက်မယ်ကွာ "

" ဟုတ် အကို "

VIP ဝင်ပေါက်ရှေ့ ကားရပ်ပေးတော့ ဆင်းခါနီး သူပြောသွားသည် ။ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံ အတွက် ရင်ခုန်နေမိသည် ။

.....................................................................................................................

ဆန်းဒေးမို့ နားရက်ပေမယ့် သူခပ်စောစောထ ရေမိုးချိုးပြီး ကိုကျော်စွာ ချိန်းထားသည့် ဟိုတယ်သို့ ထွက်ခဲ့သည် ။ ပိုးပိုး ကိုတော့ အလုပ်ကိစ္စ အကြောင်းပြပြီး ချိန်းထားတာ ဖျက်ခဲ့ရသည် ။

ကောင်တာမှာ ကိုကျော်စွာ နာမည် နှင့် အခန်းနှစ်ခန်း ယူထားနှင့်ပြီးသားမို့ တစ်ခန်းကို မိမိ ယူလိုက်သည် ။ ပထမဆုံးမို့ ရင်ခုန်နေမိပေမယ့် ဒီကိစ္စက လောမကြီးဖို့ လောဘမတက်ဖို့ လိုကြောင်း မိမိ ကိုယ်ကိုယ် ဆုံးဖြတ်ပြီး တည်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားသည် ။ အခန်းတွင်း ခဏလှဲရင်း ကိုကျော်စွာဖုန်းကို စောင့်နေလိုက်သည် ။

" .... "

" ဟယ်လို "

" အေး ညီ နောက် ၁၀ မိနစ်ဆို လာခဲ့တော့ "

မိမိ အခန်းကနေ ဘေးချင်းကပ်ရပ် အခန်းသို့ဝင်ခဲ့သည် ။ အခန်းထဲမှာ မီးရောင်မှိန်ဖျဖျ လေးပဲ ထွန်းထားသည် ။ ခုတင်ပေါ်ဝယ် အမ က ပက်လက် နှင့် ကိုကျော်စွာက အပေါ်ကပ်လျက် ထပ်နေပြီး နမ်းနေကြသည် ။ သေချာကြည့်မိတော့ မသဇင် မျက်လုံးတွေကို အဝတ်စတစ်ခုနှင့် ချည်နှောင်ထားသည် ။ မိမိဝင်လာတာတွေ့လို့ ကိုကျော်စွာက ခြေဟန်လက်ဟန်နှင့် ခဏ ထိုင်နေရန် ခုံဘက် ညွှန်ပြသည် ။ မိမိ ဝင်ထိုင်နေလိုက်ပြီး သူတို့နှစ်ဦးဆီ လှမ်းကြည့်သည် ။

မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားရင်းပင် မသဇင်က ကိုကျော်စွာ နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုတ်နမ်းနေသည် ။ ဒီအချိန် မသဇင် ကို MD အနေနှင့် မမြင်မိပဲ မကြာခင် အတူနေရမည့် ဆက်စ် ပါတနာ တစ်ဦးလို မြင်မိသည် ။ ကိုကျော်စွာက နမ်းနေရင်း မိမိကို သူ့အနားလာရန် ခြေဟန် လက်ဟန်ပြသည်။ မိမိ အသာခုတင်ပေါ်လှမ်းတက်လိုက်ရင်း နမ်းနေသည့် သူ့တို့မျက်နှာ နှစ်ခု အနား မိမိမျက်နှာကိုပါ တိုးကပ်လိုက်သည် ။ အကိုက မမ ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေစုတ်နမ်းနေရာမှ အသာခွာပြီး မိမိကို မမ နှုတ်ခမ်းတွေဆီ မေးငေါ့ပြသည် ။ မိမိ အလိုက်တသိပင် မမ ရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုတ်ယူလိုက်သည် ။

" အင့် "

ရုတ်တရက် မမ မျက်နှာလေး တမျိုးဖြစ်သွားတာ သတိထားမိသည် ။ အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေး အောက်နှုတ်ခမ်းလေး နမ်းနေခိုက် အကိုက သူ့အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပစ်နေသည် ။ ပြီးမှ ခုတင်ပေါ်ပြန်တက်လာရင်း မမ ရှပ်အင်္ကျီကို ပင့်တင်ရင်း ထွက်လာသည့် ရင်သားတွေကို ဆုတ်ကိုင် နမ်းစုတ်သည် ။ မမ လက်တစ်ဖက်က မိမိ ခေါင်းကို ကိုင်ထားသလို တခြား တစ်ဖက်ကလည်း အကို့ ခေါင်းမှ ဆံပင်တွေကို တွန်းထိုးနေသည် ။

မိမိ နှုတ်ခမ်း‌တွေကို မမ နှုတ်ခမ်းဆီကနေ လည်တိုင်လေးဆီ နေရာ ပေးလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ အကိုက မမ အင်္ဂါလေး အသာဖြဲပြီး သေချာနမ်းနေပြီ ။ အလိုက်တသိ မိမိက ထောင်နေသည့် နို့သီးခေါင်းလေးတွေ နမ်းပေးနေရင်း ခှန်လက်စ ရှပ်အင်္ကျီလေး အကုန်အပေါ်သို့ လှန်ချွတ်ပေးလိုက်သည် ။ တလက်စတည်း မိမိ ရှပ်အင်္ကျီနှင့် ဘောင်းဘီပါ ချွတ်ချလိုက်သည် ။ နှုတ်ခမ်းတွေကတော့ မမ ရင်သားတွေက မခွါပါ ။

အကိုက လက်အသာလှမ်းပုတ်ပြီး သူ့နေရာ ဝင်ရန်ပြောသည် ။ မိမိ အလိုက်တသိပင် မမ ပေါင်ကြားထဲ ဝင်လိုက်သည် ။ အကို ယက်ထားလို့ မမအင်္ဂါလေး စိုရွှဲနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ပြောင်ရှင်းနေသည့် နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို အသာထပ်တိုး၍ ယက်ပေးလိုက်သည် ။

" အာ့ အင်း ဟင်း "

ထွက်လာသည့် မမ ဆီမှ အာမေဋိတ် အသံတွေက ပလုံးပထွေးဖြစ်သွားသည် ။ အကိုက သူ့ဟာကို မမ ပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက်၍ ဖြစ်သည် ။ မိမိ ယက်နေခိုက် မမက အကို့ အချောင်းကြီးကို ခေါင်းလေးစောင်း၍ အငမ်းမရစုတ်ပေးနေသည် ။အကို့ လက်တစ်ဖက်က မမ ရင်သားတစ်ဖက်ကို ညစ်ထားသလို မိမိလက်တဖက်ကလည်း တခြား တစ်ဖက်ရှိ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်မ လက်ညှိုးလေးနှင့် ချေပေးနေသည် ။

မမက ဝတဲ့ အထဲပါတာမို့ ရင်သားလုံးလုံးလေးတွေထက် ဝမ်းဗိုက်က အနည်းငယ် ပူနေသယောင်ရှိသည် ။ တရုတ်သွေးမို့ မီးအမှောင်မှာတောင် တစ်ကိုယ်လုံးဖြူဖွေးနေပြီး မိမိနဲ့ အကိုက အညိုရောင်လူသားတွေ ဖြစ်နေသည် ။

ခဏ နေတော့ အကိုက ထည့်ဖို့ အချက်ပြသည် ။ မိမိ အလိုက်တသိပင် မမ ပေါင်ကြားထဲ နေရာယူလိုက်သည် ။ ကွန်ဒုံးမသုံးရန် အကိုကြိုပြောထားလို့ မိမိ ဒီအတိုင်းပင် မမအင်္ဂါလေးထဲ တိုးထည့်လိုက်သည် ။ မိမိဟာက အဆုံးထိ တိုးဝင်သွားခိုက် အကို့အချောင်းကြီးကို မမက ပါးစပ်ထဲက တွန်းထုတ်လိုက်ရင်း အသံထွက် ညည်းသည်။

" အား ကောင်းတယ် "

မမ အာရုံခံစားမှု က အမြင့်ဆုံးသို့ရောက်နေသည် ။ မိမိ ထိုးသွင်းပြီး မဆောင့်ရသေးခင်မှာပင် တင်ပါးကြီးက ကော့ကော့တက်လာသည် ။ အကို အချက်ပြလို့ မမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်ဆွဲတင်ရင်း ဒူးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို ရင်သားတွေ ထိတဲ့အထိ ကွေးညွတ်ချရင်း တချက်ချင်းဆီ ခပ်မှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးမိသည် ။ အကိုက မမ ခေါင်းလေးကို ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ဆုတ်နယ်ပေးနေသည့်အပြင် မမရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို အသာထွေးပွေ့ရင်း နားရွက်ဖျားလေးတွေ နမ်းပေးနေသည်။ ဆယ်မိနစ်လောက် နေပြီးတော့ အကိုကို နေရာချိန်းရန် မိမိ ဖယ်ပေးလိုက်သည် ။

အကိုက အမကို လေးဘက်ထောက်ပုံစံပြောင်းလိုက်ပြီး နောက်ကနေ နေရာဝင်ယူသည် ။ အလိုက်တသိပင် ငုံ့နေသော မမ မျက်နှာလေး ရှေ့ သို့ မိမိဟာကို အသာထိုးပေးလိုက်တော့ မမ က သူ့လက်ကလေးနှင့် ဆုတ်ကိုင်သည် ။ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ထုပေးရင်း ပါးစပ်ထဲ ထည့်စုတ်တော့သည် ။ အကိုကည်း နောက်ကနေ ပုံမှန်ပင် ဆောင့်ပေးနေသည် ။ တဖြေးဖြေး အကို့ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက အားပါလာသလို မိမိကလည်း မမဆံပင်တွေ ခပ်တင်းတင်းကိုင်ရင်း မမပါးစပ်ထဲ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် စည်းချက်ညီညီ လုပ်ပေးနေမိတော့သည် ။

ပုံသံအမျိုးမျိုးပြောင်း၍ လုပ်ရင်း တစ်နာရီကျော်လောက်ကြာလာတော့ မိမိ ပြီးချင်လာသည် ။ အကိုကလည်း ရိပ်မိပုံရသည် ။ မမကို အသာဆွဲထူ ဒူးလေးထောက်ခိုင်းရင်း မိမိနှင့် အကိုက ဘေးတွင်ရပ်၍ မမ မျက်နှာရှေ့တွင် အချောင်းနှစ်ခုလုံးကို ပြိုင်တူ လက်နှစ်ဖက်ထည့်ထုခိုင်းသည်။ မရှေးမနှောင်းဆိုသလိုပင် မမ မျက်နှာဝယ် သုတ်ရည်များဖြန်းပက်မိသွားသည် ။

ခဏနေတော့ အကို ကိုယ်တိုင် မမကို ရေချိုးခန်းထဲထိ တွဲခေါ်သွားရင်း မိမိကို ခဏ နားနေရန် လေသံတိုးတိုးဖြင့်ပြောသည် ။ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း အားကုန်သုံးမိတာမို့ ဆိုဖာပေါ်ဝယ် ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်မိသည် ။ သရီးစမ်း ပထမဆုံး အကြိမ်မို့လည်း ရင်ခုန်နှုန်းက အခုထိ မြန်‌နေဆဲပင် ။ အကိုက အရင်ထွက်လာသည် ။

" ဘယ်လိုလဲ ညီ အဆင်ပြေရဲ့လား "

" ကျွန်တော်ကရတယ် အကိုရ အကိုတို့ အဆင်မပြေမှာပဲစိုးတာ "

" ငါ့မောင်လေးက အားနာတတ်တယ်ပေါ့လေ "

ရေချိုးခန်းထဲကနေ သဘက်အဖြူလေးနှင့် ထွက်လာသော မမ မျက်နှာက ပန်းနုရောင်သန်းနေသည် ။ သုံးယောက်သား ပြိင်တူရယ်လိုက်မိကြသည် ။

" မျက်နှာစည်းထားတာတောင် မင်းအမ က ခုထိ ရှက်နေတုန်းကွ "

မိမိ ပြုံးရုံပင် ပြုံးနေလိုက်‌တော့သည် ။

...................................................................................................................................

ညနေစောင်းမှ မိမိ အိမ်ပြန်ရောက်သည်။ မနက်ပိုင်း သုံးယောက်သားရေချိုးပြီး နေ့လည်စာ ထွက်စားကြသည် ။ အခန်းပြန်‌ရောက်တော့ နောက်တစ်ချီ ထပ်ဆွဲကြသေးသည် ။

မိမိကို ခုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်နေစေပြီး မျက်လုံးတွေကို သူ့အားချည်ခဲ့သည့် အဝတ်စဖြင့်  ပြန်လည်ချည်နှောင်သည် ။ ဒီတစ်ခါကျတော့ ကိုကျော်စွာ ဝင်မပါတော့ပေ ။ မသဇင်က မိမိ တကိုယ်လုံးကို အငမ်းမရနမ်းပြီး တော်ရုံမလဲသည့် မိမိအင်္ဂါကို အသံတွေထွက်သည်အထိ အားရပါးရစုတ်သည် ။ ဉတွေကို ညစ်လိုက် လျှာနှင့်ယက်လိုက် ဉကနေ ဒစ်ထိပ်ထိ လျှာဖြင့် အစုတ်အဆန်လျက်လိုက် နှင့် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းပြနေတာ သတိထားမိသည်။ 

အတန်ကြာအောင် စုတ်ပြီးမှ အပေါ်က တက်ဆောင့်တော့သည် ။ လူက အနညးငယ် ဝနေတာမို့ ခါးကို သိပ်ပြီးတော့ မလှုပ်နိုင်ပေမယ့် မိမိရင်ဘတ်ပေါ် လက်ထောက်ရင်း အဆုံးထိ အားယူ ဆွဲထုတ်ပြီး ပစ်ပစ် ဆောင့်ချသည် ။ မိမိ မခွဲခြားနိုင်သည့် အသံပေါင်းစုံ ထွက်နေပြီး တစ်နာရီနီးပါး ဆောင့်နိုင်သည်ကို မိမိအမှောင်ထဲမှ အဲ့ဩစွာ တွေးမိသည် ။ မိမိပြီးခါနီးတော့ သူကိုယ်တိုင် လက်နှင့်ကစားပေးပြီး သုတ်ရည်ပြစ်ပြစ်‌တွေကို နို့သီးခေါင်းထိပ်ကလေးတွေဆီ လွှတ်ချလိုက်သည်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ တကိုယ်လုံး မသယ်ချင်တော့ပဲ ခြေပစ်လက်ပစ် အိပ်ချလိုက်မိသည် ။ မိမိအတွက် ပထမဆုံးဆိုသော အရာတွေ ဒီနေ့ တော်တော်များများ ကြုံရတာမို့ ဒီနေ့လေးကို တော်ရုံ မေ့ပစ်နိုင်မည်တော့ မဟုတ်ပေ ။

 အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>