ရမ္မက်ရဲ့ ညတွေပြီးရင် အချစ်ရဲ့ မနက်ဖြန်တွေ လာမယ် (စ/ဆုံး)

ရမ္မက်ရဲ့ ညတွေပြီးရင် အချစ်ရဲ့ မနက်ဖြန်တွေ လာမယ် (စ/ဆုံး)

မြတ်နိုးသိမ့်  ရေးသည်။

(Cuckold ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။)

ခေါင်းစဉ်လေး စဉ်းစားရတာ တော်တော်ကြာသွားတယ်....တခါရေးရင် တခန်းစီပဲ ရေးတော့မယ်နော်...ကျွန်တော် စပြီး ရေးဖို့စဉ်းစားတော့ အချစ်တက္ကသိုလ်ရဲ့  ဇာတ်ကားတွေ မျှဝေမယ်ဆိုတဲ့ အခန်းကလားမသိဘူး...ကားနာမည်ပဲမှတ်မိတော့တယ်...အဲ့ကားကို ကြည့်ပြီး ရေးချင်တဲ့ အကြောင်းနဲ့ ဇာတ်ကားထဲကdialogs တွေ ပြီးတော့နောက် ရုပ်ရှင် နှစ်ကား (အရင်တုန်းက ကြည့်ဖူးတဲ့)ကိုယူပြီးရေးတာပါ..ဒီတစ်ခါတော့ ပြီးဖို့နည်းနည်းကြာလိမ့်မယ် ထင်တယ်...ဒါပေမယ့် တစ်ခါတင်ရင် ချစ်ခန်းတခန်းတော့ ပါနိုင်အောင်ကြိုးစားပါ့မယ်..အကြံပြုချင်တာတွေရှိရင်လဲ PMပို့ပြီး ပြောလို့ရပါတယ်..တချို့အခန်းတွေကတော့ ကျွန်တော်....download လုပ်ထားတဲ့ cuckold တို့ swinger  တို့က သူတို့ပြောတဲ့ အကြောင်းအရာတွေ အဖြစ်မှန်တွေကို interview ထားးတာကို ဘာသာပြန်ပြီး မြန်မာမှု ပြုမှာပါ.။

ကျေနပ်စရာကောင်းတဲ့ ခံစားမှု နှင့် ဝင့်ဝါ

ပြတင်းပေါက်ကနေ ဝင်လာတဲ့ လေနုအေးကြောင့် ..မနက်ဖက် နိုးထရတဲ့မနက်တွေ..အရမ်းသဘောကျမိတယ် ။ တိုက်ရိုက်မဟုတ်ပေမယ့် အလင်းရောင်ကို လုံလောက်အောင် ဖြန့်ကျက်ပေးနေတဲ့ အိပ်ခန်းရဲ့တည်နေရာကိုလဲ ဝင့်ဝါ နှစ်သက်တယ်..။ ဘေးနားမှာ ကလေးလို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေတဲ့ မင်းမင်း ဆိုတဲ့ ဝင့်ဝါ ရဲ့အမျိုးသားလေးရှိနေတော့လည်း လုံခြုံသလို ခံစားရတယ်…။ တကယ်ဆိုရင်တော့ သူနိုးထလာရင်….ဝင့်ဝါတို့နှစ်ယောက် အချစ်ကြမ်းကြဦးမှာပါလားလို့တွေးမိတော့ ရင်ခုန်စွာနဲ့ဘဝကိုကျေနပ်တယ် ။

စိတ်ဖိစီးမှု များတာတွေတော့ ကြုံရမှာပဲ..ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်ခံစားချက်ကို တစ်ယောက်နားလည်ပြီးဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်တဲ့ အိမ်ထောင်ရေးမျိုး ပိုင်ဆိုင်မိတာကိုက လောကကြီးကို ကျေးဇူးတင်ဖို့ကောင်းတယ်။အရင်တုန်းကတော့ နည်းနည်းတော့ ခက်ခဲတာပေါ့လေ…..အခုလို အိမ်ထောင်သက် ငါးနှစ်ကျော် ကြာလာတာတောင် လင်မယားနှစ်ယောက် ဘယ်လို ဖြတ်သန်းခဲ့ရတယ် တစ်ယောက်ရဲ့ဆန္ဒကို တစ်ယောက်ဘယ်လောက် အလေးထားပြီး ပံပိုးခဲ့တာတွေက…အခုလို အောင်မြင်တဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို ပိုင်ဆိုင်စေခဲ့တာဆိုရင်လဲ..မမှားပါဘူးလို့ပဲ ပြောချင်တယ် ။

အိပ်ယာကနေထပြီး…..မျက်နှာသစ်..ပြီးတော့ မနက်စာတွေကို သီချင်းလေးညီးပြီး ပြင်ဆင်နေမိတယ်..။ ထမင်းကြော်နဲ့ ဝက်အူချောင်းရယ် ကြက်ဥကြော်ရယ်ပေါ့ ။ ထမင်းကြော် ကြော်ပြီးလို့ပန်းကန်ထဲ ထည့်နေတုန်း..နောက်ကနေ အသံကြားတော့ မင်းမင်းက ထမင်းစားပွဲမှာ လိမ္မော်ရည် နှစ်ခွက်ရယ် ပြီးတော့ ခုနက လက်ရွေးစင် ကထုတ်တဲ့ 3in1 ကော်ဖီ အထုတ်ကို ဖွင့်ပြီး ကော်ဖီနှပ်ဖို့ပြင်နေတဲ့ မင်းမင်းကို တွေ့ရတယ် ။ အဲဒါပဲလေ….သူက ဝင့်ဝါ အိပ်ယာထဲမှာ ရှိဦးမယ် ဆိုနေရင်တော့ အခုလို မနက်စာ ပြင်ဖို့အချိန်တောင်ရှိမှာမဟုတ်ဘူး ။

" မောနင်း…နော် ချစ်.."

" သွား..အိပ်ပုတ်.."

" မပုတ်ပါဘူး..ချစ် ထလာလို့နောက်ကနေ လာပြီး ကူညီပေးတာလေ…."

" အင်း မနက်စာ စားတော့မယ်  နော်..ကို "

" ဆွဲကြတာပေါ့….."

ဝင့်ဝါ အရင်စားပြီးတော့ အိမ်သာထဲဝင်ချင်လို့ပန်းကန် တွေကို ဘေစင်ထဲ ထည့်ပြီး…ကိစ္စလေးတွေ ကို အိမ်သာထဲမှာဖြတ်ရတယ်…. ပေါ့ပါးသွားတယ် ဝင့်ဝါ အကျင့်ကိုက မနက်စာ စားပြီးရင် အဲလိုလေးသွားမှ အဆင်ပြေတာ…မင်းမင်းလဲ အတူတူပါပဲ….။ ဝင့်ဝါ အိမ်သာက ထွက်လာတော့ မင်းမင်းက စောင့်နေတယ် ။

သူ့အလှည့်ပေါ့ ပြီးတော့ လက်ကို သေချာဆေးပြီးတော့မှ ပန်းကန်တွေကို ဆေးတော့တယ် ။ပန်းကန်တွေဆေးပြီး…ရေစစ်ဖို့ ထားတဲ့ စင်လေးဆီ တင်ပြီးတဲ့အချိန်မှာပဲ…နောက်ကနေ မင်းမင်းရဲ့ ပွေ့ပိုက်ပြီး လည်ပင်းနောက်ကျောလေးကို နမ်းတဲ့ အထိအတွေ့လေးရတယ် ပြီးတော့ မင်းမင်းရဲ့ ကိုယ်ကိုတစ်စောင်းလှည့်ပြီးတော့ပွေ့ချီတာခံရပြီးတော့ လူက ငြိမ်ငြိမ်လေး သူခေါ်တဲ့ ဆီကို လိုက်လာခဲ့တယ်…….။ လားရာကတော့အိပ်ယာဆီကိုပေါ့…။

အိပ်ခန်းရောက်တော့ ခုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား လုံးထွေးကျပြီးတော့ အနေအထားက မင်းမင်းက အပေါ်က  ဝင့်ဝါကတော့ သူ့ရင်ခွင်အောက်မှာ ရင်သားလေးတွေ ပြားပြားကပ်အောင် ဖိ ခံထားရတယ်…..ဝင့်ဝါရဲ့ လက်ကလေးတွေကတော့ မင်းမင်းရဲ့ နောက်ကျောလေးကို..တင်းနေအောင် ဖက်ထားတယ်မင်းမင်းရဲ့ ခေါင်းလေးက ဝင့်ဝါရဲ့လည်တိုင်လေးတွေ ပါးလေးတွေ ကို မက်မက်မောမောနမ်းပြီး….ဝင့်ဝါ ကိုစကားတိုးတိုးလေးပြောတယ်……

" ည က အဆင်ပြေလား..ချစ်……"

" အင်း ကိုရော.."

" ကို လဲ အဆင်ပြေပါတယ်…..ကောင်မလေး က စလင်းဘော်ဒီလေးဆိုတော့ အားရပါးရ လုပ်ပြစ်

  လိုက်တယ်……"

" ကို ကကော မှုတ်ပေးလိုက်လား "

" အင်း ကို နဲ့ကောင်မလေးနဲ့69 လုပ်သေးတယ် အကြာကြီးပဲ…..ချစ်တို့ကော…."

" အင်း ချစ်က ခဏပဲစုပ်ပေးရတယ် အကိုကြီးက ပြန်မှုတ်တာ.အကြာကြီးပဲ ပေါင်တွေကို အကြာကြီး ထောင်ရတာတောင် ညောင်းတယ်. ပေါင်ကြားထဲမှာလဲ အနီကွက်တွေ ရှိတယ်ထင်တယ်ကိုကြည့်ပေးပါဦး.."

" အင်း.."

မွေ့ယာပေါ်မှာ ခဏကြာတော့  နှစ်ယောက်သား အဝတ်အစား တွေ မရှိကြတော့ဘူး 69 ပုံစံလးနဲ့ ဝင့်ဝါတို့နှစ်ယောက် အချစ်ပြိုင်ကြတယ် ။ စိတ်ထဲမှာတော့ မနေ့ညက ကောင်မလေးကို ကို နဲ့69 လုပ်နေတဲ့ ပုံကိုမြင်ပြီး…ကို့ဟာကို စုပ်တော့ ညက အကိုကြီး ကို မှုတ်ပေးတာက ခေါင်းထဲပေါ်လာတယ်မင်းမင်းရဲ့ ခေါင်းထဲမှာလဲ …ဝင့်ဝါကို…ညက..ဟိုအကိုကြီး မှုတ်ပေးလို့ ညီးတွားနေမဲ့ ပုံကို ခံစားပြီး လျှာဖျားကို ဖင်ကြားထဲထိအောက်ကနေ တောက်လျှောက်လေး ယုယပေးလိုက်တယ် ။ဝင့်ဝါ ပေါင်ကြားထဲကို ကို့ ဒူးခေါင်း ဝင်လာတော့ ပေါင်လေးကို ကားပြီး…အနေအထားကို အကောင်းဆုံး ပြင်ပေးလိုက်တယ်…။ 

နောက်တော့ ဝင့်ဝါရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲကို ကို့ဟာကြီး..အဆုံးထိရောက်အောင် နှစ်ယောက်သားတစ်ယောက်ကအပင့်နဲ့တစ်ယောက်ရဲ့အဆောင့် တစ်ပြိုက်နက်ထဲ လှုပ်ရှားပြီး ဆီးခုံချင်း ကပ်မိသွားတယ်….။ နှစ်ယောက်သား အဲဒီ့ဖီးလေးကိုမျက်လုံးမှိတ်ပြီး. နှုတ်ဖျားကနေ…" အ " လို့အော်ပြီး….စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက် ဆီးခုံ ချင်းကပ်ပြီး ခံစားမိတယ်..ဝေးကွာသွားတဲ့ လူနှစ်ယောက် ပြန်ဆုံဆည်းခြင်းပေါ့  ။ မွေ့ယာပေါ်က ကို စိတ်လျှော့ပြီးကော့ထားတာလေး ပြန်ကျလာတော့မှ နှစ်ယောက်သား မျက်လုံးလေးတွေ ဖွင့်ပြီး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စိုက်ကြည့်ပြီး……ခပ်မှန်မှန်လေးလေး…..လှုပ်ရှားတော့တယ်….။ဝင့်ဝါ က မင်းမင်းရဲ့ ခါးကိုကိုင်ပြီး……

" ကို့…"

မင်းမင်း ဆောင့်တာကို ရပ်ပြီး ခေါင်းလေးဆတ်ပြတယ်။

" ခဏဖယ်ပေးနော်…."

" အင်း…"

မင်းမင်းရဲ့ ဟာ ဝင့်ဝဆီကနေ ကျွတ်ထွက်သွားတော့..ဝင့်ဝါက မွေ့ယာကနေ…ထပြီးတော့ နံရံဖက်ကို သွားပြီး ခြေတစ်လှမ်း အလိုကျတော့ နံရံကို လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးတယ်….။

" လာခဲ့ကို……နောက်ကနေလုပ်ပေး ညက အကိုကြီးက ချစ်ကို အဲ့လို လုပ်တာ…."

မင်းမင်းလဲ နောက်ကနေ သေချာခါးကို ကိုင်ပြီး အပေါက်ဝကို ချိန်ပြီး…အဆုံးထိပြန်ထည့်လိုက်တယ်။

" ဘယ်လိုလုပ်သေးတယ် ချစ်ရယ်…"

" အကိုကြီးက ညက ချစ်ကို အဲလို ဆောင့်တာ…အသံတွေ ဆူညံနေတာပဲ…ချစ်လဲအော်ရတာပဲ ကောင်းလို့"

မင်းမင်းစိတ်တွေ ပြင်းထန်လာသလို  ဆောင့်ချက်တွေကလဲ ပြင်းထန်လာတယ်..။

" ချစ် က ဘယ်လို အော်လဲ ကို့ဆောင့်တာတော်တော်အရသာရှိတယ် အဲ့အကိုကြီးလဲ တော်တော်ကောင်းမှာ "

" ဟုတ် မှာပေါ့ ကိုပြောသလို ပြောသေးတယ်… မင့်ဖင်လုံးတွေက ကုန်းလိုက်ရင် ကားပြီးလုံးနေတာပဲတဲ့ "

" အင့်…အင့် ဒီလို ဆောင့်ရင်..ချစ်ဖင်တွေက တုန်သေးတယ်….အရမ်းလှတယ် "

" ချစ်ကလဲ ကောင်းလာတော့………အကိုကြီးရယ်….ကောင်းလိုက်တာလို့လဲ..ပြောရော အကိုကြီးလဲ ပြီးတော့တာပဲ ကိုရယ်….အင့် ဟင့်…အဲလိုဆောင့် ဟုတ်တယ် ကို ကောင်းလိုက်တာ "

ဝင့်ဝါတစ်ယောက်…ခြေဖျားလေးတွေ ကော့ပြီး….ပြီးသွားတယ် မင်းမင်းလဲ ဆောင့်တာကို ရပ်ပေးလိုက်ပြီး ခါးကနေ ဝင့်ဝါတစ်ယောက် ဒူး မညွှတ်သွားအောင်ထိန်းကိုင်ပေးတဲ့အချိန်မှာပဲ…မင်းမင်း…လဲ ဝင့်ဝါရဲ့ ညှစ်နေတာကို မျက်လုံးမှိတ် အရသာ ခံတယ် ။ ပြီးတော့ ဝင့်ဝါကို ပွေ့ခေါ်ယူပြီး….ခုတင်စောင်းမှာ ခုတင်အောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဆောင့်လို့ကောင်းမယ့် ပုံစံကို ပြင်ပြီးတော့……

" ချစ်…."

" ရှင်….."

" ကိုက ကောင်မလေးကို ညတုန်းက လုပ်တာ ဒီလိုပုံစံပေါ့ သူကပိန်တော့ကိုက ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို   ပူးကိုင်ပြီးတော့ ကို့ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး……..ဒီလိုဆောင့်တာ "

" ကောင်မလေးကတော့ အရမ်းကောင်းမှာပဲနော် ကိုလဲ ကောင်းမှာပေ့ါ ခြေထောက်တွေ ပူးထားတော့..လုပ်ရတာ ကြပ်ကြပ်လေးပဲ နေမှာပေါ့ "

"အင်း ဟုတ်တယ်……."

ကို့မျက်လုံးတွေ မှိတ်ပြီးဝင့်ဝါကိုအားရပါးရလုပ်နေတယ်…အားး…ဝင့်ဝါထပ်ပြီးပြန်ပြီ…ကို့ရဲ့ ဆောင့်တာတွေစိပ်လာတယ်။

" ပြီးပြီ….ကောင်မလေးရယ်……."

အရည်တွေ အများကြီးပဲ..ကိုက ပြီးရင်..အဲလို သူလုပ်ခဲ့တဲ့ကောင်မလေး ကို တမ်းတပြီး ပြီးတတ်တယ် ။အဲလို အချိန် ဝင့်ဝါ ပြန်တုန့်ပြန်မိတာကတော့

" ညီမလဲ ပြီးပြီ အကိုကြီးရယ်…"

နှစ်ယောက်သား ဖက်ပြီး ခဏလောက် အိပ်ဖြစ်ကြတယ်…….။

......................................................................................................................

မြတ်မြတ် နှင့်   စိတ်ဖိစီးမှု

" မြတ်.."

" ဟေး ဝင့်ဝါ လာလေ "

" စောင့်နေရတာ ကြာသွားပြီလား "

" မကြာသေးပါဘူး..ငါလဲ မြန်မြန် ထွက်လာမလို့ပဲ မနက်က အချစ်စမ်းနေလို့ "

" နင်တို့ကလဲဟာ မရိုးသေးဘူးလား "

" ဘာကို ရိုးရမှာလဲ မိန်းမရဲ့ "

" ငါတို့ဆို မလုပ်ဖြစ်တာတောင်ကြာပြီ…"

" ဟုတ်ကောဟုတ်သေးရဲ့လား… ဝင့်ဝါရယ် "

" ဟုတ်သမှ သိပ်ဟုတ်…နင်ဘာသောက်မလဲ ကော်ဖီပဲလား "

" အေး ကပ်ပချီနိုပဲ .."

" ပြောပါဦး ခေါ်တဲ့ ကိစ္စက..ဘာများ အရေးကြီးနေလို့လဲ "

" ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူး… အိမ်မှာလဲ မနေချင်တာကြောင့်ပါ..ပျင်းနေလို့ စိတ်ကလဲ အရင်လို မဟုတ်ဘူး

" ဘာဖြစ်ရပြန်ရတာလဲ အလုပ်မှာ အဆင်မပြေလို့လား "

" အလုပ်ကတော့ အဆင်ပြေပါတယ်…..စကားပြောချင်လို့သက်သက်ပါ ဘာလဲ နင်က မအားလို့လား "

" နင့်ပြန်မေးရမှာ ငါတို့က ကလေးရှိတာ မဟုတ်ဘူး နင်က ကလေးနဲ့ ပြီးတော့ အလုပ်ကလဲရာထူးကလဲ  မသေးဆိုတော့ "

" အေးပါဟာ…."

" ဒါနဲ့ နင်ခုနက ကိစ္စ ဆက်ပါဦး ဘာကိုလဲ နင် မလုပ်ဖြစ်တာ ကြာပြီဆိုတာက "

" အေးဟာ တကူးတကကြီး မလုပ်မဖြစ်တာကို ပြောတာ လတောင် ချီနေပြီ  "

" ဟာ...နင်ကလဲ…ကိုဝေလင်း သနားပါတယ် ပစ်မထားပါနဲ့ "

" သူကကို မစတော့တာ ကြာပြီ "

" စိတ်အပြောင်းအလဲ ဖြစ်အောင် ခရီးလေး ဘာလေး ထွက်ကြည့်ပါလား "

" ငါတော့ မပြောချင်ပါဘူး..  နင့်ဖာသာမင်းမင်းနဲ့ပြောခိုင်းကြည့် တော်ကြာအရမ်း လိုချင်သလို ဖြစ်နေဦးမယ်"

" အေးအေး ငါ မင်းမင်းကို ပြန်မေးကြည့်ဦးမယ် "

(မင်းမင်း နှင့် ဝေလင်း မှာ အလုပ်တူတူ လုပ်သူများဖြစ်ကြသည်..ဝင့်ဝါနှင့် မြတ်မြတ်မှာတော့ အရင်တုန်းထဲက သူငယ်ချင်း များဖြစ်သည်)

" နင်ကော ဘာတွေလုပ်လဲ ဟိုတစ်ခါ နင်ပြောတဲ့ကိစ္စက တကယ်ကြီးလား "

" ဘယ်ဟာကို ပြောတာလဲ "

" နင်တို့သဘောတူညီမှု စာရွက်တွေနဲ့ဟာလေ "

" သြော် မနေ့ညကတောင် တစ်ပွဲဖြစ်သေးတယ် "

" ဟယ် နင်ကလဲ ငါက နင်ပြောမှ သိတာ ဘာလို့မှန်းကို စဉ်းစားလို့တောင် မရဘူး "

" ဟိဟိ…ဒါတော့ ခံစားကြည့်မှ သိရမှာပေါ့ "

" နေပါဟာ… ဘဝမှာ အဲ့ကိစ္စကြီးကို ရှေ့တန်းတင်ပြီးလဲ လုပ်စရာမလိုပါဘူး "

" နင်ကတော့ ဒါတွေ ဘယ်နားလည်မလဲ စာအုပ်ကြီးအတိုင်းပဲ နေတာကိုး…ကိုဝေလင်းတောင် အခု    နင်နဲ့မအိပ်ဖြစ်လို့ ဘယ်သူနဲ့သွားနေ ပြီးပြီလဲ မသိဘူး သွားလဲသွားပါစေပေါ့  ငါတောင်သက်သာသေး……."

" နင်ကော တခြားဟာလေးတွေ…မရှိဘူးလား အလုပ်မှာလေ…"

." ဘာကိုပြောတာလဲ "

" မိန်းမရယ် ရှို မနေစမ်းပါနဲ့ နင်က ငါ့ထက်တောင် လှသေးတာကို နင့်ယောင်္ကျားနဲ့ လုပ်တာကိုတောင် ဒီလောက် အကြာကြီး နေနိုင်တာဆိုတော့    ဟင်းဟင်းးးး ရိုးတော့မရိုးဘူးနော် "

" ငါက ဘာဖြစ်နေလို့လဲ "

" ဟဲ့ ပြောပြဟာနော်…ငါတောင် လူသိခံလို့မရတဲ့ ကိစ္စကို ငါ့ယောင်္ကျား မသိအောင်  နင့်ကို ပြောပြထားသေးတာကို .."

" နင့်လို မဟုတ်ဘူးဟေ့ နင်က အိမ်မှာ နေရတာ..အေးအေးဆေးဆေးးနဲ့ ငါကတော့ ရုံးမှာ   လူကြီးလို နေရတာလေ…"

" လူကြီးလို နေတော့လဲ….လူကြီးတွေက …ဟင်းဟင်း..."

" နင်ဘာတွေ သိထားလို့ငါ့လာအစ်နေတာလဲ နင်ကလေ ကျောင်းတုန်းက အတိုင်းပဲ  နင့်ဆီရောက်ရင် ဘာမှ ဖုံးထားလို့မရဘူး "

" အင်းပေါ်လာပြီ ဘာလဲ ပြောပြ "

" ဘယ်သူမှ လျှောက်မပြောနဲ့နော် နင်ထင်သလိုတော့ မဟုတ်ဘူး ဘာမှ လဲ ဖြစ်တဲ့ကိစ္စလဲ မဟုတ်ဘူး

" ငါ ပိုသိချင်လာပြီနော်….ပြောပြတော့  "

ဘေးဘီ ကြည့်လိုက်တော့ ဘယ်သူမှ လဲ ကိုယ်တွေ  ဝိုင်းနားမရှိတာရယ် လူရှင်းနေတာကြောင့်ပြောရင် ကောင်းမလား ကျွန်မ စဉ်းစားမိတယ် မထူးပါဘူးလေ..သူ့ပြောလိုက်ရင်တော့ ရင်ထဲ ပေါ့သွားတာပေါ့

" ဒီလိုဟာ….."

မြတ်မြတ်တို့ရုံးက မနက်ပိုင်းတွေသာ အလုပ်များ လူများတာ မနက်ပိုင်း short meeting ပြီးရင် အကုန်လုံးက Sale call တွေ ထွက်တဲ့လူ ကထွက်  marketing သွားတဲ့လူက သွားနဲ့ ရုံးမှာက account တို့admin တို့ပဲ ကျန်ခဲ့တာလေ ။ ရုံးခန်းက နေ့လည်ဆိုရင်တော့ တိတ်ဆိတ်နေတာ များတယ် ။ ကိုယ့် ရုံးခန်းနဲ့ကိုယ်ဆိုတော့ ကိစ္စရှိမှပဲ….ဟိုအခန်း ဒီအခန်းကူးတော့တယ်….မြတ်တို့က management ပိုင်းကလူတွေဆိုတော့ အေးအေးဆေးဆေးပဲ ။ ဒီလို အေးအေးဆေးဆေး ဖြစ်အောင်လဲ ဆရာ့ကို ကျေးဇူးတင်ရမယ် ။ မြတ်ကို ၅ နှစ်အတွင်းမှာ ရာထူးတွေ တဆင့်တဆင့်တက်ပေးခဲ့တာ မြတ် ကြိုးစားခဲ့သလို ဆရာကလဲ အားပေးခဲ့တယ် ။ 

ဆရာဆိုတာ ကိုအောင်ကြီးပါ…။ မြတ် ထက် ၅နှစ်ကျော်ကျော်လောက် ကြီးတယ်….ကျန်းမာရေးလိုက်စားတော့ ဆရာ့ကို ကြည့်ရင် ၃၀ ဝန်းကျင်လောက်ပဲ ထင်ရတယ် ။အမှန်တော့ဆရာက ၃၄ လောက်ရှိပြီ.။ ဖြစ်လာပုံကတော့ ဆန်းတယ်။ တစ်ရက် ဆရာ့ ရုံးခန်းထဲ သွားတော့ဆရာ laptop ကို အာရုံစိုက်ပြီး ကြည့်နေတာ တွေ့တယ်.။.နောက်ချင်တာနဲ့ တိတ်တိတ်လေး ဝင်သွားတာဆရာ သိတောင်မသိဘူး….။

" ဆရာ့…"

" အမလေး..လန့်လိုက်တာ…မြတ်ရယ် "

ဆရာဘာတွေ အာရုံစိုက်နေတာလဲ ? ။ မြတ် ဆရာ့ laptop ကို ကြည့်မလိုလုပ်တော့ အတင်းဟိုဖက်စောင်းတယ်။

" Personal တွေပါ…"

" သြော်……ဆရာ့အကြောင်းကို မြတ်အကုန်သိနေတာကို.."

" နင်မသိပါဘူး………"

" ပြော ဘာကိစ္စ လဲ  "

" မနေ့က supplier ကိစ္စလေ ဆရာ သဘောတူညီမှုဟာလေး.. မြတ် လုပ်ထားတာ  လာပြတာ ပြင်စရာရှိရင် ပြင်လို့ရအောင်လို့ "

" အင်း ထားခဲ့လေ "

" မဟုတ်ဘူး ဒီညနေ ပေး၇မှာ တစ်ခါတည်းစစ်ရအောင် လာတာ "

" ပေး……"

ဆရာ စာချုပ်ကို သေချာဖတ်နေတုန်း……..မတ်တပ်ကြည့်နေတော့

" ဒီမှာ….."

" ရှင် ဆရာ…."

" ဒီအချက်က ထည့်စရာမလိုဘူးလေ..သူက main supplier အကြီးစားမဟုတ်တော့ ဒီလိုသတ်မှတ်ရက် အတိုင်းမရပါက ပယ်နယ်တီ အဖြစ်ယူတဲ့ ဒဏ်ကြေးကများနေတယ် "

" ဟုတ် မြတ် အဲဒါကို သတိလွတ်သွားတယ် မှားသွားပါတယ်  "

မြတ်လဲ….စားပွဲခုံမှာ ခါးလေးကိုင်းပြီး   ဘောပင်နဲ့အကြမ်း ပြင်တော့ ဆရာနောက်ကို ရောက်နေတာ သတိမထားမိလိုက်ဘူး ။

" အပြစ်ရှိတယ်နော်..အဲလို အသေးအမွှားမဟုတ်တဲ့ ဟာတွေ သတိထား "

" ဟုတ်…အခုလို ပြင်ပေးတဲ့ ဆရာကို မုန့်ဝယ်ကျွေးပါ့မယ် "

" နောက်တစ်ခါ မမှားအောင်  မှတ်မိအောင်လုပ်ရမယ်…."

" ရှင်……ဘာပြောတာလဲဆရာ "

" ဟိုမှာကြည့်စမ်း….."

မြတ်ဆရာ လက်ညွှန့်ပြရာ ကြည့်တော့ ဘာမှ မရှိဘူး..ဆိုပြီး ဒီဖက်ပြန်လှည့်တော့ ဆရာက အနားနားရောက်နေပြီး…မြတ် ညာဖက်တင်ပါးကို သူ့ညာလက်နဲ့ဖမ်းညှစ်တယ် ။ မြတ်လဲ လန့်သွားတယ် ။အရင်က ဆရာက အဲလိုမှ မလုပ်တာ အဲလိုမျိုးမလုပ်တတ်ပါဘူး…မောင်နှမလိုနေတာ ။

" အာ့..ဆရာ…လွှတ်ပါ….."

ခါးလေးတွန့်ပြီး ရုန်းသလိုလုပ်တော့ မြတ်ရှေ့ကနေ….မတ်တပ်ရပ်ပြီးတော့  တည့်တည့် ဖက်သလို ပုံစံနဲ့ လက်နှစ်ဖက်က တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်တယ် ။ လူကလဲ ဆရာ့ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေတယ် ။မြတ်ကကြောက်နေတော့ ပြီးတော့ ခံစားရတာ တမျိုးကြီး  ဖြစ်နေတော့ လူက ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားတယ်။ တစ်ခါမှ မျှော်လင့်မထားတဲ့ အဖြစ်လေ…။

" မြတ်…."

" အို့ လွှတ်ပါ…"

" နောက်တစ်ခါမှားရင်…….ဒီထက်ဆိုးမယ်နော်….."

" ဟုတ်…သွားပါရစေတော့ ."

မလွှတ်ခင်..မြတ်တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို အားရအောင် ညှစ်ပြီး…..ဆရာ့ရဲ့ခါးက ကော့လိုက်တော့ ဖိဆောင့်တဲ့ ပုံစံနဲ့ မြတ်တောင် ကြက်သီးတွေ ထသွားတယ် ။

" ကလေးမွေးပြီးတာတောင်…. တင်းနေတာပဲ မြတ်….ငါကြိုက်တယ်….."

မြတ်လဲ ဆရာ့လက်က နည်းနည်းအားလျှော့တာနဲ့ မြန်မြန်လေး ကိုယ့်ရုံးခန်းကို ပြန်လာလိုက်တယ်..။လူကတော့ရင်တွေတောင် တုန်တယ်.။.ခုနက နောက်ဆုံးလုပ်လိုက်တဲ့ ကော့တာဆိုရင် ဆရာ့မာမာ အချောင်းကြီးရဲ့ အရွယ်ကို သိနေတယ့်   နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး ။ 

" ဟာ မဟုတ်သေးပါဘူး ငါဘာတွေ တွေးမိနေပါလိမ့် "

စိတ်ကို မနည်းတင်းပြီး ခုနက မှားတဲ့ အချက်ကို ပြင်ပြီး print ပြန်ထုတ်တယ်…။ ဆရာ့ အခန်းကို မသွားရဲဘူး….ပြီးတော့ စာချုပ်ကို သေချာစစ်တယ် ။ ဒီတစ်ခါတော့ မမှားတော့ဘူး ဆရာ့ကို မပြလဲ ပြီးတာပါပဲ…..ကိုယ်လဲ အတည်ပြုလို့ရတာပဲ….။.မသွားတော့ပဲနဲ့ရုံးခန်းထဲမှာပဲ လုပ်စရာရှိတာတွေကိုပေပြီး လုပ်နေမိတယ် ။ စိတ်ကလဲ စဉ်းစားနေတာ..ဆရာ ဘယ်လို ဖြစ်သွားတာပါလိမ့် အရင်က ဒီလို မဟုတ်ပါဘူးဆိုပြီးတော့…..။

ညနေဖက်ရောက်တော့ အပြင်ထွက်တဲ့လူတွေ ပြန်လာတော့ evening report တွေ စစ်တော့ ဆရာကို တွေ့တယ် ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလိုပဲ  ။ မြတ်လဲ ပုံမှန်ပဲ… နောက်တော့ ဆရာက အားလုံးနဲ့ ရယ်ရယ်မောမော ပြောနေတော့ မြတ်လဲ စကားဝိုင်းထဲရောက်တော့ အရင်လို ပဲ စိတ်မှာ ဖြစ်သွားတယ်….။အစရှိက နောက်နောင် ဆိုသလို….လူလစ်ရင် လစ်သလို ဆရာရဲ့ ကိုင်တွယ်တာတွေ..ခံရတယ် ။

မြတ်ကတော့ ကိုယ့်ဆရာလိုလဲ ဖြစ်နေတော့ ကျေးဇူးရှင်ဆိုလဲ မမှားတော့ ဘယ်သူမှ ပြန်မပြောတော့ဘူး ။တတ်နိုင်သမျှတော့ ထိန်းပါတယ်…။ ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်တာက  အဲလို အကိုင်ခံပြီးရင် ..ပင်တီအောက်မှာ အရည်တွေ အနည်းငယ် တွေ့တယ် ။ အမြဲတမ်း မဟုတ်ပေမယ့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲ မကျေမနပ်ဖြစ်တယ်…။ အခုဆို…တင်သားတွေကို ကိုင်ရင်…စကားတိုးတိုးလေးတွေတောင် ဆရာပြောတယ် ။

" အိနေတာပဲ….တင်းနေတာပဲ….." 

ဆိုတဲ့ စကားတွေ ပေါ့….။ အဲလိုမျိုး ခံစားချက်တွေကို တစ်ယောက်ထခံစားနေရတာ…..

………………………..

………………………..

မြတ်တို့ လင်မယားက ကားတစ်စီးပဲ ရှိတော့ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ကားသုံးကြတယ် ။ မြတ်ကားယူရင် သားကို ကြိုရတယ်..ယောင်္ကျားက ကားယူရင်တော့ သူကြိုတယ် ။ တစ်ပါတ်စီ ကားယူကြတယ်….။ကားမရှိတဲ့ ရက်တွေကျရင် စောရင်တော့ လိုင်းကားစီးတယ်..တစ်ခါတစ်လေတော့ တက်စီတော့ စီးတယ် ။နောက်ကျမှပါ…။ ဆရာ့ အဲလို တင်သားတွေ ကိုင်ပြီး နောက်ပိုင်း…။ ဘယ်လိုဖြစ်တယ် မသိဘူး..ကားပေါ်မှာဘယ်သူများ မြတ် ကို နောက်ကနေ ထိသွားပွတ်သွားရင်….တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ် ။ 

ဟိုတစ်ရက်ကဆိုနောက်ကနေ လူတွေ ကျပ်တုန်း အထောက်ခံရတော့….ဘယ်သူမှလဲ သတိမထားမိတော့ ငြိမ်နေလိုက်တော့ သကောင့်သားက မြတ်ရဲ့ ထင်သားကြားထဲ သူ့ဟာင်္ကြီး ကို ထိုးထည့်ထားတာ မြတ်က ရှေ့ကို ခါးကော့ရှောင်သေးတယ် ။နောက်တော့ ကော့ရှောင်ရတာကြာတော့ ခါးနာသလိုဖြစ်တာနဲ့ နောက်ကို ပြန်ပြီး ခါးဆန့်တော့ အဲ့အချောင်းကြီးက ပြန်ရောက်လာတယ် ။ မြတ်မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတော့ကားလှုပ်တိုင်းပွတ်သလို ဖြစ်နေတော့ ကြက်သီးတွေတောင် ထလာတယ် ။ ဆင်းရမယ့်မှတ်တိုင်ရောက်မှပဲ လူကြားထဲအတင်းတိုးထွက်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ရတယ် ။

………………..

………………..

" မြတ်ရယ် အဲလိုဖြစ်တော့ နင် ဘာမှ မဖြစ်ဘူးလား "

" ဖြစ်တယ် အောက်မှာတော့ စိုရွှဲနေတာပဲ…."

" အိမ်ရောက်တော့ ကိုဝေလင်းနဲ့လုပ်ဖြစ်သေးလား "

" မလုပ်ဖြစ်ပါဘူး……………….."

ဝင့်ဝါ သေချာစဉ်းစားပြီးး အကြံတစ်ခုပေးလိုက်တယ် ။

" နင်နဲ့ကိုဝေလင်း နေတဲ့အခါကျတော့ အဲဒီ့အကြောင်းပြောပြလိုက်ပေါ့ "

" ငါ့ လုပ်မှာလေ နန့်တယ်ဆိုပြီး ရန်တောင် အကြီးအကျယ်ဖြစ်ဦးမယ် "

" စမ်းမှာသာ စမ်းကြည့်စမ်းပါ…မပြောခင် စိတ်မဆိုးနဲ့လို့ ပြောလိုက်ပေါ့ "

" မလုပ်ချင်ပါဘူး..တော်ကြာ လင်မယားတွေရန်ဖြစ်နေဦးမယ် .. ကလေးကလဲ ရှိသေးတယ် "

" ငါပြောတာက အိမ်မှာမဟုတ်ဘူးလေ မင်းမင်းကိုပြောပြီး နင်နဲ့သူ တနေရာ သွားရအောင်  သွားတဲ့အခါကျတော့ပြောတာပါ "

" နင်က ငါ့ကို အဲလိုစမ်းခိုင်းတော့ ဘယ်လို အကျိုးအမြတ်တွေရမှာလဲ "

" နင်သိလာမှာပါ မြတ်မြတ်ရယ်….ကံကောင်းရင်ပေါ့  "

" သြော် ကံမကောင်းရင်တော့ ……နင်နဲ့မဆိုင်ဘူးပေါ့  "

" ငါတာဝန်ယူတယ်……တစ်ခုခုဖြစ်ရင် ငါတာဝန်ယူပြီး ဖြေရှင်းပေးမယ် "

" ဘယ်လိုမျိုးတာဝန်ယူတာကိုပြောတာလဲ….."

" နင့်လင်ကို တကယ်မဟုတ်ဘူး ငါက သဝန်တိုအောင်စခိုင်းတာ ဆိုပြီး ဖြေရှင်းမှာပေါ့  အဲလောက်ဆိုရပြီလား  "

" မသိသေးဘူး….."

နောက်အပတ်သောကြာနေ့ ညနေမှာတော့ သားကိုကြိုပြီး…..သူ့ အဖွားအိမ်ကိုပို့ပြီး မြတ်တို့လင်မယား  ဝင့်ဝါတို့စီစဉ်ပေးတဲ့အတိုင်း…ဟိုတယ်တစ်ခုမှာ အခန်းယူဖြစ်တယ် ။ သူတို့ပြောတာတော့ရည်းစားဘဝက ဟိုတယ်မှာတည်းသလို တည်းခိုင်းတယ် ။ နောက်ပြီး ကလပ်တစ်ခုခု သွားခိုင်းတယ် ။

အိမ်က အိပ်ယာထက်က အိမ်ထောင်သက်တစ်လျှောက်လုံး နေခဲ့တာဆိုတော့ အပြောင်းအလဲ လည်းဖြစ် ခံစားချက်တစ်မျိုးလဲ ပြန်ဖြစ်စေတယ်ဆိုပြီး ဆေးထိုးမှုကြောင့် နှစ်ယောက်သား…သဘောတူညီစွာနဲ့သူတို့ ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ဖို့ လက်ခံလိုက်တယ်….။. အဲ့ဒီညက  နှစ်ယောက်သား…ညစာကိုဂျပန်ဆိုင်လေးတစ်ခုမှာ….ပေါ့ပေါ့ပါးပါးစားဖြစ်တယ် ။ သမီးရည်းစားတွေလိုလဲ ပြန်ခံစားမိတယ် ။

ပြီးတော့ စကားမစပ် ပြောရမှာက ဝင့်ဝါပြောတဲ့အတိုင်း Sexy ကျစေမယ့် လည်ဟိုက် ဂါဝန်အတိုပါးပါးလေးကို ဝတ်ဖြစ်တယ်…။.တစ်ခါမှတော့ အဲလို ဝတ်ပြီး ညဖက်တွေလဲ မထွက်ဖြစ်ဘူးလေ………. ရိုးရိုးလေးပဲ ဝတ်ခဲ့တာ များတယ် ။ မြတ်ပြောချင်တာက အဲလိုတွေတော့ တိုတိုတွေ ဝတ်ဖြစ်ပေမယ့် ဒူးခေါင်းလောက်ပဲတိုတာ ဝတ်ဖူးတာလေ…ပေါင်လယ်လောက်တိုတာတွေတော့…အခုမှ ပထမဆုံးရယ်ပါ….။

......................................................................................................................................

ဝေလင်း

ဒီနေ့ည ကိုမင်းမင်း…အကြံပေးလို့လင်မယားနှစ်ယောက် အပြင်မှာ ထွက်ပြီး အစီအစဉ်နဲ့ပျော်အောင်နေဖို့ စဉ်းစားထားတယ်…။ ကိုမင်းပြောတဲ့ စကားတွေကို စဉ်းစားကြည့်တော့ … အရင်တုန်းက နဲ့ မတူတဲ့ ခံစားမှုတွေ ခံစားရတယ်…စမ်းကြည့်ဖို့လဲ ကြိုးစားမယ်…။ ဒီနေ့မြတ် ဝတ်လာတာတွေက အရင်တုန်းက မဝတ်ဖူးတာဆိုတော့ ကြည့်ရတာ…အရမ်းမိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လဲ လင်မယားလို မနေဖြစ်တာ တော်တော် ကြာပြီ…။ စိတ်ကလဲ ကြာလာလို့လား မသိဘူး တစ်ခါတစ်ခါ လုပ်ရင် တော်တော်နဲ့မပြီးတော့ဘူး ။

ပြီးတော့ မြတ်နဲ့ကျတော့ ဘာလာရင် ဘာဖြစ်မယ် ဆိုတဲ့ ခံစားချက်ကြီး ရှိနေတော့ ညဖက် အိပ်လို့တူတူ အသားချင်း ထိမိရင်တောင် စိတ်က မလာတော့ဘူး…။.ကလေးတစ်ယောက်တောင် ရနေပြီဆိုတော့ တော်ရုံနဲ့  မတောင်တော့တာနေမှာ ချစ်တာကတော့ ချစ်တယ်…အရမ်းချစ်လို့ ယူခဲ့ကြတာလေ… တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်လဲ ငွေရေးကြေးရေးကိစ္စ သားကိစ္စ ကလွဲလို့ လိင်ကိစ္စတွေ တောင် မပြောဖြစ်တော့ဘူး။ အဲဒါက နှစ်တောင် ပေါက်တော့မှာ အဲလိုပြောလို့မြတ်ကို ရုပ်ဆိုးဆိုး မိန်းမတစ်ယောက်လို့ မထင်စေချင်ဘူး ။ မြတ်က မယ်တစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်လုံးမျိုးနဲ့ ချောတယ်ဆိုတာ  သူ့ကိုတွေ့ဖူးတဲ့လူတိုင်းက အသိအမှတ် ပြုကြတယ်…။ အရင်ကဆို..ကျွန်တော်တို့ အပြင်ထွက်တိုင်း ပုရိသ တွေရဲ့မျက်လုံးတွေက မြတ်ရဲ့ တင်သားတွေပေါ်မှာ ရစ်ဝဲနေတာ အဲဒီ့တုန်းကဆို အရမ်းစိတ်တိုတာ ဒါတောင် အခုလိုတောင်ဝတ်တာ မဟုတ်သေးဘူး။ ကျွန်တော်တို့ ညစာပေါ့ပေါ့ပါးပါး စားပြီးတော့  ဟိုတယ်ကို မပြန်ဖြစ်သေးဘူး ။ နာမည်ကြီး ကလပ်တစ်ခုကို သွားပြီး……အချိန်ဖြုန်းဖို့လဲ လုပ်ထားသေးတယ်….။ကလပ်ထဲရောက်တော့ ဘားကိုသွားပြီး ကျွန်တော်ကတော့ ဘီယာနှစ်ခွက် နဲ့..စဖွင့်ရတာပေါ့ ။

မြတ် မသောက်ချင်ဘူးဆိုလို့ ဝင်ကြေးထဲမှာပါတဲ့ တစ်ယောက်တစ်ခွက်ရတဲ့ ဘီယာကို ကျွန်တော်ပဲ ကိုင်ရတော့တာပေါ့…..မြတ်အတွက်ကတော့  မိုဟီတို  တစ်ခွက်ပေါ့ ။ သူများတွေ ကတာကြည့်လိုက်.နှစ်ယောက်သား စကားပြောလိုက်နဲ့  အချိန်နည်းနည်းကုန်တော့ အရှိန်နည်းနည်းလဲ ရလာပြီပေါ့ ခွက်တွေကတော့  မှာလာတာ စိပ်လာတယ်…တက္ကီလာလေး နှစ်ယောက်သားချီးယားလုပ်တာ…တစ်ယောက်ကို လေးခွက်လောက်ရှိပြီ..နည်းနည်းတောင်မဟုတ်ဘူး…လစ်မစ်တောင်ကျော်ချင်နေပြီ..။မြတ်ကတော့ မြူးကြွနေပြီလေ..ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ကလပ်မရောက်ဖြစ်တာ တော်တော်ကြာနေပြီ…အခုလို လွတ်လွတ်လပ်လပ် မဖြစ်တာကတော့ သားကို မြတ် ကိုယ်ဝန် စဆောင်ရကတည်းကပေါ့ .။

အလုပ်နောက်ကို မည်းလိုက်နေကြတာ မြတ်နဲ့အတူ ကလပ်ထဲမှာ မြူးကြွပြီးတော့ ဟိုတယ်ကို ခရီးဆက်ကြတယ် ။ကလပ်ထဲမှာတုန်းက မြတ်ကို လှမ်းကြည့်တဲ့ မျက်လုံးတွေ တင်သားကို မက်မက်မောမော ကြည့်တဲ့ မျက်လုံးတွေကို ကြည့်ပြီး အရင်လိုသဝန်မတို စိတ်မတိုတတ်တော့တာတော့ ထူးဆန်းတယ်လို့တွေးပြီး….မှီထားတဲ့ မြတ်ကိုယ်လုံးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်….။ အင်းလေ…မြတ်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို သူများတွေကြည့်တာကြည့်ပြီး……မင်းမင်း ပြောသလိုပေါ့ ။ သူများတွေ..ကိုယ့်မိန်းမကို ဘယ်လောက်တောင် ပြစ်မှားနေလိုက်ကြမလဲ တွေးကြည့်တော့ အောက်ကကောင်က မထစဖူး ထလာတယ်  ….လိင်စိတ်တွေ ကြွလာတယ်…..ဟိုတယ်ရောက်တော့…မြတ်မူးမူးနဲ့ ရေချိုးခန်းဝင်တုန်း…ကျွန်တော်….လိုက်ပို့တဲ့ ဝိတ်တာလေးကို…ဘီယာပုလင်းအေးအေးလေး နှစ်လုံးမှာလိုက်တယ်….Minibar မှာ ရှိတာတွေက can ဗူးတွေ များတယ်လေ…ပြီးတော့ ကြက်သားလုံးကျော်က တစ်ပွဲ…

" မြတ်….ဘာလို့ကြာနေတာလဲ….."

" အိမ်သာတက်မလို့ ……. ပြီး ရေပါ ချိုးလိုက်မယ်…"

" သဘော အကြာကြီး ချိုးမနေနဲ့ဦး…"

" အင်းး………"

" မြတ်တော့ မူးနေတယ်……"

ခဏကြာတော့ ……. မှာထားတာတွေ..ရောက်လာတယ်…..

" ညီလေး….စားပွဲပေါ်ပဲ တင်လိုက်ကွာ….."

" ဟုတ်….."

အဲဒီ့အချိန်….မြတ်က ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတယ်..။

" အမလေး….."

" ဟာ….."

မြတ်ထွက်လာတာက…တာဝါကို …ရေသုတ်ရင်းထွက်လာတာ…ကိုယ်တုံးလုံးကြီး…အကုန်ကြောင်သွားတယ်။ ဝိတ်တာကောင်လေး ကြည့်နေတာက ..မြတ်ရဲ့ အဝတ်အစားမကပ်တဲ့…ကိုယ်လုံး ကြောင်ပြီးကြည့်နေတာ…မြတ်ကလဲ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်း မသိဖြစ်သွားပုံရတယ် ရေချိုးနေတာ ဆိုတော့ ရေသံနဲ့ ဝိတ်တာကောင်လေး…ဝင်လာတဲ့ အသံကို မကြားလိုက်ဘူးထင်တယ် ။စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက် ကြောင်သွားပြီးမှ ကောင်လေးက ဆောရီး..ဆိုပြီး ပြောဟိုဖက်လှည့်ပြီး နေမှ မြတ်လဲကြောက်အားလန့်အားနဲ့….ရေချိုးခန်းထဲ ကမန်းကတန်း ဝင်သွံားတယ်…။ ကျွန်တော်လဲ …ဘာပြောရမှန်းမသိဘူးလေ ဒေါသထွက်ရအောင်လဲ   ဘယ့်သူအမှားမှ မဟုတ်တာ ။ ညီလေးရော..ဆိုပြီးတသောင်းတန်ထုတ်ပေးတော့..

" အကို ပိုတာ လာပြန်အမ်းမယ်နော်…ပြီးတော့ ဆောရီးနော်..အကို ကျွန်တော်..တမင်တကာ….."

" ရတယ်..ညီ မတော်တဆပဲ…ဘယ်လောက်ပိုလဲ  "

" ၂၅၀၀ အကို.."

" ပြန် မအမ်းနဲ့ မင်းယူထားလိုက်တော့ "

" ဟုတ် အကို ကျေးဇူး….."

" တံခါးလော့ချခဲ့လိုက်…ညီ  "

" ချောက်…."

တံခါးပိတ်သွားတော့မှ……

" မြတ်ရေ..ထွက်ခဲ့တော့ ဘယ်သူမှ မရှိတော့ဘူး.."

မြတ်တစ်ယောက် တာဝါလေး လုံအောင်ပတ်ပြီး..ထွက်လာတယ်…။ပြီးတော့ မွေ့ယာပေါ် ခေါင်းမှောက်ချပြီးအိပ်နေတယ်…။ ကျွန်တော်.. အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်တယ်..ပြီးတော့ မီးပိတ်တယ် ။ မီးရောင်မှိန်မှိန်လေးတော့ အခန်းထဲမှာ ကျန်သေးတယ်….မှောက်ခုံလေးအိပ်နေတဲ့ မြတ်ရဲ့ ရင်ဖက်အောက်ကို နှိုက်ပြီး..တာဝါ..အစကို…လှမ်းဖြုတ်တဲ့ အချိန်မှာ မြတ်က ရင်ဘတ်ကို ကြွပေးတယ်…။ ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်သွားတဲ့ မြတ်ရဲ့  မှောက်ခုံလေးပေါ်ကို တက်ပြီးတော့..မြတ် တင်သား နှစ်ဖက်ကြားမှာ..လီးကိုအလျှားလိုက်တင်ပြီး…တစ်ကိုယ်လုံး ကျွန်တော်မှောက်ချလိုက်တယ် ။ အရသာရှိလိုက်တာ…ကျွန်တော့်လီးကတော့ မပျော့မမာပဲ ရှိပါသေးတယ် လုံးလုံးကြီး မတ်နေသေးတာတော့ မဟုတ်ဘူး ။ ကျွန်တော်လက်တစ်ဖက်က လွတ်နေတဲ့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ယူပြီးတော့ မြတ် ဗိုက်အောက်ထဲ ထည့်တော့…မြတ်ကအလိုက်သင့် ကြွပေးတယ်…။ကျွန်တော် အကြိုက်ဆုံး ပို့စ် ဖြစ်သလို မြတ်လဲကြိုက်တယ်….

" မြတ်….."

" အွန်း…"

" မူးနေသေးလား…."

" အင်း….နည်းနည်းတော့မူးနေသေးတယ်…"

" ထပ်သောက်မလား…"

" ပြီးတော့မှ သောက်မယ်…."

ကျွန်တော်…အပေါ်ကနေ ဖိသလို မဖြစ်အောင် တံတောင် နှစ်ဖက်ကို ထောက်ပြီး မြတ် ခန္ဓာကိုယ်ကို ကပ်ထားတာပါ ။ အောက်ပိုင်းကတော့ ခေါင်းအုံးခံလို့ ကော့တက်နေတဲ့ မြတ် တင်သားပေါ်မှာ..လီးကရှိနေတုန်းပဲ ။ မင်းမင်းပြောတဲ့ မြတ်ကို ခံစားချက်တစ်မျိုးဖြစ်စေမယ့် စကားလုံးတွေ ဖြစ်အောင် ကျွန်တော်ပြောရတော့မယ်…။ အပြောင်းအလဲ ဖြစ်သွားအောင်လို့ပြောတာပဲ…။

အစကတော့ ဂါဝန် အတိုဝတ်ထားတဲ့မြတ် ကို လူတချို့ အာသာငမ်းငမ်း ကြည့်တာကိုပြောမလို့ပဲ ။ အခုတော့ ကျွန်တော် အစီအစဉ်တစ်မျိုးပြောင်းသွားတယ် ။ မြတ်ရဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို လူစိမ်းတစ်ယောက်က မြင်သွားပြီလေ…။မြတ်ဘယ်လို ခံစားရမလဲ ကျွန်တော် သိချင်လာတယ်…။ အဲဒီ့အချိန်မှာ လီးကလဲ..မတ်လာတယ်………ကျွန်တော်..ခါးလေးကို ကြွပြီး……လီးကို အောက်စိုက်လိုက်ရင် မြတ်…ဟာထဲ ဝင်သွားမှာ သိတယ် ။သမရိုးကျ ကြီးဖြစ်လို့မရဘူး ။ ကျွန်တော် စိတ်ကို ထိန်းလိုက်တယ်…

" မြတ်……."

" အွန်း…ပြောဟာ…."

" ခုနတုန်းက….ဟာ..ဝိတ်တာ ကောင်လေးက အကုန်မြင်သွားတယ်နော်…"

" ကိုကလဲ မြတ်က သူရှိမှန်းမှ မသိတာ..တမင်တကာပြတာမှ မဟုတ်တာဆို အဲ..ဒါ ခုထိရှက်တုန်း "

" ကို ..ပြီးလို့ရှိရင်…..သူက မြတ်ကို တစ်ကိုယ်လုံး မြင်ဖူးတဲ့ ဒုတိယလူ ဖြစ်သွားပြီးပေါ့…"

" မသိဘူးကွာ….."

ပြောနေတဲ့ အချိန်မှာ မြတ်က ဖင်ကို ကြွပြီး….နေရာပြောင်းအောင်လုပ်တယ် ။ ဝင်သွားအောင်ပေါ့….ကျွန်တော်က မြတ်ဖင်နဲ့ကျွန်တော့် လီးကို အကွာမခံတော့ မဝင်ဘူးလေ အရင် ပုံစံအတိုင်းပဲ ဖြစ်နေတယ် ။နှစ်ကြိမ်လောက် မြတ် ဖင်ကော့ပေမယ့်  ကျွန်တော် မဝင်အောင်ရှောင်နိုင်တယ် စလို့မရသေးဘူးလေ………

" မြတ်က လှနေတုန်းပဲနော်…"

" လာဖားမနေနဲ့……လုပ်စရာရှိတာလုပ်…"

" နေပါဦး..ဖြေးဖြေးပေါ့..အချိန်ရှိပါတယ် မြတ်ရယ် "

" ရှင့်သဘော…..ရှင့်သဘော "

" ခုနက ကောင်လေး ခုချိန် ဘာလုပ်နေမယ်ထင်လဲ.."

" ဘယ်သိမလဲ သွားမေးကြည့်ပေါ့…"

" မမေးပါဘူး…သိနေတယ်……"

" ဘာသိတာလဲ…."

" မြတ်..ဖုတ်ဖုတ်တွေ နို့တွေကို မှန်းပြီး ဂွင်းထုနေမှာပေါ့ ငါ့မိန်းမက  ပြလိုက်တာကို…"

" ထုထုပေါ့..မြတ်နဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ…"

" မြတ်…."

" ဘာလဲ…."

" သေချာတယ်သိလား..."

" ဘာကိုလဲ..အဆုံးမရှိ အစမရှိ  "

" မြတ်..ကို ဒီကောင်ကော..ခုနက ကလပ်ထဲက မြတ်ဖင်ကိုကြည့်နေတဲ့ကောင်တွေကော မြတ်ကို  လိုးချင်မှာပဲနော်….."

" ဟာ…..ကိုကလဲ…..ဘာတွေ ပြောနေမှန်း မသိဘူး…..ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူး..ဒီနေ့ကျမှ .."

" မြတ်ကလဲ…နှစ်ယောက်ထဲ  လွတ်လွတ်လပ်လပ်…ရှိတုန်း..အခုလို…..ပြောရတာ…ဒီလိုညမှ မပြောရင် ဘယ်နေ့သွားပြောမလဲ တစ်ရက်ထဲပဲဟာကို…."

" မြတ်..နော်…."

" မြတ်….."

" အင်း..."

" ခုနက ကောင်လေးဆို မြတ် ကို တွေ့တွေ့ချင်းအရမ်း လိုးချင်သွားမှာပဲနော်…."

" ဟုတ်မှာပေါ့……"

" မြတ်က ဘယ်လိုသိလဲ…."

" မြတ် ကို လုပ်ချင်နေတဲ့ လူတွေ အများကြီး…….."

" ကို လဲ..သိတယ်…….မြတ်ကိုလုပ်ရင်လဲ..အရမ်းလုပ်ကြမှာပဲနော်…"

" ကို သိရဲ့သားနဲ့…….."

" ကို သာမရှိရင်…..ခုနက မြတ်ပုံစံနဲ့ဆို ဟိုကောင်က အတင်းတက်လိုးလိမ့်မယ်သိလား မြတ်က လှတာကိုးနော် ..သူသာ အတင်းလုပ်ရင် မြတ်ဘာလုပ်မလဲ…"

" အော်ဟစ် အကူအညီတောင်း နီးရာဟာနဲ့ ဆွဲလုပ်မှာပေါ့ ခံစရာလား  "

" ဘာဖြစ်လို့လဲ…."

" သူလို ဝိတ်တာ လုပ်တာခံစရာလားး အဆင့်အတန်း ရှိတဲ့ လူဆိုတော်သေး…."

" ဘယ်လိုမျိုးလဲ………."

" ရုံးက ဆရာလို လူမျိုးဆိုတော်သေး…."

" မြတ်ဆရာ..က မြတ်ကို ဘယ်လုပ်မလဲ…ယောင်္ကျားရှိတာ သိသားပဲ…"

" ကို..သာ…မသိတာ..မြတ် မပြောရဲလို့ "

" ဘာဖြစ်လို့လဲ…ပြော "

" မြတ်ဖင်ကို လာလာညှစ်တယ် လူလစ်ရင်……"

" ဟင် အရင်တုန်း ကဆရာ တပည့်တွေလေ မဟုတ်ဘူးလား "

" မသိဘူး…..ကို နဲ့လဲ သိနေတာကို လာလုပ်တယ် "

" မြတ် ကမပြောဘူးလား.."

" မပြောရဲဘူးလေ..သူက မြတ် လေးစားရတဲ့လူလေ…"

" ကို့ကို ဘာလို့အစောကြီးထဲက မပြောတာလဲ…."

" ကို သိရင် မကောင်းဘူးလေ…ခုလဲ မြတ် ဘာမှ ဖြစ်တာမှ   မဟုတ်တာကို..

  ခုနကတောင် မြတ်တစ်ကိုယ်လုံး ဟိုကောင်လေး မြင်သွားတာကို .."

" ကဲထားပါ….ဆရာ..က ဘာတွေ လုပ်သေးလဲ…"

" ဟင့်အင်း ဘာမှ မလုပ်ပါဘူး….ဖင်ကိုပဲ ညှစ်တာ…"

" မြတ်ကိုလုပ်ချင်လို့နေမှာပေါ့ လာညှစ်တာ…"

မြတ် နဲ့အဲလိုပြောနေတဲ့ အချိန်မှာ လီးက တော်တော် တောင်လာတယ် ။

" မသိဘူးလေ…….တော်ကြာ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတုန်း..မြတ်ဆရာက မြတ်ကို လုပ်လိုက်ရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ…"

" အဲလိုတော့ ဘယ်ဖြစ်ပါ့မလဲ ကို ရယ် ."

ကျွန်တော်…..လီးကို ဖင်ကနေ ခွာပြီး…….လက်နဲ့ကိုင်ပြီး မြတ် ဖုတ်ဖုတ် ရှိတဲ့နေရာကို တည်လိုက်တော့ မြတ်…ဖုတ် အဝမှာ အရည်တွေ တော်တော်များနေပြီ..မြတ်တော်တော် စိတ်လာနေတယ်…။ကျွန်တော်..ထိုးထည့်လိုက်တော့ အရည်တွေ များနေတော့ ချောချောချူချူ..လီးက အဆုံးထိဝင်သွားတယ်..ဒီပစ္စည်းနဲ့ဒီပစ္စည်းကတော့ ချောင်နေပြီလေ…။ ကျွန်တော် အားရပါးရ အချက်တော်တော်များများ….အားရအောင်ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ။ မျက်လုံးထဲမှာ ပေါ်လာတာက မြတ်ရဲ့ ဆရာမျက်နှာ…ရုပ်တည်ကြီးနဲ့မြတ်ဖင်ကို ညှစ်နေတဲ့ ပုံကြီး ပေါ်လာလို့ပါ။မျက်လုံးထဲမှာ မြတ်က ဖင်လေးကော့ထားတာ…။ဆက်ဆောင့်ရင်ပြီးမှာ စိုးလို့ ခဏရပ်ထားရတယ်…။

" မြတ်..ရရဲ့လား.."

" အင်းရပါတယ်……..ကောင်းတယ်.."

" အပျိုတုန်းကဆို မြတ်ဟာလေးက တင်းကြပ်နေတာပဲနော်.."

" ကိုနော်..ဘယ်တူတော့မလဲ………"

" အင်းနော်..ကို့ဟာက မြတ်ဟာ ကျယ်သလောက် လိုက်မကြီးတော့ ချောင်သွားမှာပေါ့ "

" သဘာဝပဲဟာကို……"

" မြတ်…ခဏနားရအောင်.."

" မပြီးသေးဘူးမလား...."

" အင်း..မြတ်ကော.."

" ခုနက တစ်ခေါက် ပြီးသွားတယ်…."

" လာ..ထ ဘီယာ သောက်ရအောင်…"

" မသောက်ချင်ဘူး..ဘီယာင်္ကြီး….."

" စပိုင်ရှိတယ်..သောက်မလား ဘလက်လေ…နှစ်လုံးရှိတယ် minibar ထဲမှာ…"

" ဖေါက်ပေး…."

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်…ဘီယာသောက် ဝိုင်သောက်တုန်း တီဗီကို ဖွင့်ကြည့်တော့….မြန်မာကားဖြစ်နေလို့လိုင်းပြောင်းကြည့်တယ် ။ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ပြောင်းရင်းနဲ့ နောက်ဆုံးလိုင်းမှာ ပြနေတာကအခွေလိုင်း အောကားပြနေတာ….ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လဲ အဲ့လိုင်းပဲ ကြည့်လိုက်တယ်..။

စကြည့်တော့ တစ်ခန်းပြီးခါနီးပါ…ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကောင်မလေး မျက်နှာပေါ်..လရည်တွေ ပန်းနေတဲ့ အခန်းဆိုတော့ ပြီးခါနီးပြီလေ ။ နောက်တစ်ခန်းကျတော့မှ   ဂျပန်မလေးပေါ်လာတယ်…။ ကားက ဂျပန်မနဲ့အဖြူကောင် ကြုံးတဲ့ကားပါ…။ အဖြူကောင် လီးက တော်တော်တုတ်တယ်…ဂျပန်မဟာထဲ ကဆွဲထုတ်ရင်အတွင်းသားလေးက ကြွတက်လာတယ်….တင်းကြပ်တဲ့ အနေအထားလေ…။

" မြတ်………"

" အင်း…"

" မြတ်..ဖုတ်ဖုတ်ကလေ….အဲလို လီးကြီးကြီးနဲ့မှ ကွက်တိကျပြီး မချောင်တော့မှာ………."

" ဟုတ်တယ်….ကို့ဟာက သေးတယ်..ကားထဲက ဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲ "

ကျွန်တော်ဟာကို သေးတယ်ပြောတော့ စိတ်မဆိုးပဲ ခုနက မပြီးသေးတဲ့..လီးက ပြန်တောင်လာတယ်။

" မြတ်..အဲလို လီးမျိုးရရင်  အလုပ်ခံမလား "

" စဉ်းစားမယ်လေ..ခိခိ…"

" နှစ်ခါမပြောရဘူး တော်တော် လိုချင်နေတယ်..ဟုတ်လား..."

" သူပဲ အရင်စပြောပြီးတော့..."

" အင်းလေ…..အဲလို ဟာကြီးနဲ့ အလုပ်ခံချင်လား..."

" အင်း ကို ရှာပေးမလို့လား..."

" ဘာလို့ရှာပေးရမှာလဲ..မြတ် ဖာသာရှာပေါ့  "

" မြတ်က ဘယ်လို ရှာမလဲ…..ယောင်္ကျားတကာ လိုက်ကိုင်ကြည့်ရမှာလား.."

" ကိုင်ရဲရင် ကိုင်ပေါ့…."

" တကယ်ပြောတာလား….ကို့ထက်ကြီးတဲ့ လီးက အများကြီးပဲနော်…"

" မြတ်က ဘယ်လိုသိလဲ….."

" ဆရာလေ….သိလား ကို့ထက်ကြီးတယ်….."

မြတ် အဲလို ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး….မြတ်ကို ထိုင်နေရာကနေ ဆွဲပြီး…ကျွန်တော်တီဗီ ဖက်ကို မျက်နှာမူထားတော့ သူကို့ ကျောပေးပြီး ထိုင်ချခိုင်းတယ်…။ လီးကတော့  ဝင်နေကျ တွင်းစွပ်ကနဲပဲ ဝင်တယ်..။ မြတ်က စကားစပြောတယ် ။

" မြတ်ကို ဆရာ .ဆရာ ဖင်ကိုင်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လေ….သူ့ဟာကြီးက မြတ် ပေါင်ခြံကို ထောက်ထားတာ……အကြီးကြီးပဲကို မြတ်သိတယ်…."

မြတ်က အဲလိုပြောပြီး အပေါ်ကနေ ဆောင့်ပေးတယ် ။ မြတ်လဲ အဲလိုပြောပြီး လုပ်နေတာ အရည်တွေ အများကြီးထွက်နေတာကို ကြည့်ပြီး…….မြတ်စိတ်တွေ တအားလာနေတာကို ကျွန်တော်သိတယ် ။ကျွန်တော်…..တီဗီကို ကြည့်တော့ ဂျပန်မလေးကို အဖြူကောင်ကြီးက အမုန်းဆွဲနေတာ ကျွန်တော် မျက်လုံးထဲ မြင်ရတာက. မြတ်ကို သူ့ဆရာက နောက်ကနေ လိုးနေသလို ကျွန်တော့်မျက်လုံးထဲမှာ တီဗီကို ကြည့်ပြီး…….တကယ်လို ခံစားလာရတယ်…။

' မြတ်…'

ကျွန်တော် အမောတကောနဲ့ မြတ်ကိုခေါ်တယ် ။ မြတ် လှုပ်ရှားမှုလေးရပ်သွားတော့…..

" တီဗီထဲကို ကြည့်စမ်း.. ကိုပြောသလို ခံစားကြည့်စမ်း….."

" ပြောလေ ..ကို ဘာ ခံစားရမှာလဲ….."

" မြတ်က တီဗီထဲမှာ ဖင်လေး ကုန်းနေတယ်နော်…သိလား "

" အင်း.."

ကျွန်တော်..ထိုင်ရာကနေ မြတ် ခါးကိုကိုင်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ် လီးကတော့ မကျွတ်သွားဘူး ။မတ်တပ်လုပ်တဲ့ ပုံစံပေါ့….ဖြည်းဖြည်းချင်းးး တီဗီ..ရှိတဲ့ ..ခုံနားကိုတိုးသွားတော့ မြတ်ရဲ့ လက်တွေကတီဗီ ခုံကို လက်ထောက်ပြီး မတ်တပ် အနီးကပ်ကြည့်တဲ့ပုံပေါ့ ။ ကျွန်တော်က နောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ပြီးမြတ် ။လီးကတော့ မြတ်ရဲ့ အထဲမှာပဲ မြတ် စိတ်ပါလာအောင်….လေးငါးချက်လောက်ဆောင့် လိုက်တော့မြတ် ခါးလေးကော့သွားတယ်….။ပြီးတော့ ဖြေးဖြေး ချင်းတစ်ချက်စီ..ဆောင့်ဆောင့်ထည့်ပြီး…..

" မြတ်..တီဗီထဲမှာလေ ..မြတ်က ဂျပန်မလေးလေ နော်  "

" အင်း…."

" ခံစားကြည့်………."

" နောက်ကနေ ဘယ်သူလိုးနေလဲသိလား  '

" ကိုပေါ့.."

" မဟုတ်ဘူးမြတ်…သေချာကြည့်…လီးက အကြီးကြီးလေ  "

" အင်း……"

" မြတ်ရဲ့ ဆရာပေါ့ "

" အိုး...ကို ကလဲ  :

" ဟုတ်တယ် မြတ်…တီဗီထဲမှာ..ကို အပြင်မှာခံစားကြည့် နောက်ကနေ မြတ်ကိုလိုးနေတာ ဘယ်သူလဲ…"

" ဆရာ….."

" ဆရာ့လီးကြီး…ဝင်နေတာကကော…."

" မြတ်..ဟာထဲမှာ…"

" ကို ဘာလုပ်နေလဲ သိလား..."

" ဘာလုပ်နေလဲဟင်  ကို  "

" မြတ်ကို ဆရာလိုးနေတာကို ကြည့်နေတာ…."

" ကိုကလဲ…..ကြည့်ပါဦး…….မြတ်ကို တအားလုပ်နေပြီ………."

ကျွန်တော် မထိန်းနိုင်တော့ဘူး

မြတ်ရဲ့  မြတ်ကို တအားလုပ်နေပြီ…..ဆိုတဲ့ အသံလဲကြားရော ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို့မရတော့ဘူး…..ကျွန်တော်ပြီးသွားတယ်………။ မြတ်…..ဟာက ကျွန်တော့်..ဟာကို ညှစ်နေတယ် ။မြတ် ပြီးပြန်ပြီ………………..။

....................................................................................................................................

ပထမ ခြေလှမ်း

တနင်္လာနေ့မနက်…..

" ဝေလင်း..မောနင်း…."

" ဟာ ကိုမင်း မောနင်း….."

" လန်းဆန်းလို့ပါလား …"

" ဆိုပါတော့ဗျာ..နောက်တော့အေးဆေးပြောပြမယ်………."

တနင်္လာ နေ့တွေတိုင်းဟာတော့ အလုပ်တွေ များကြတာ များတယ်…။ နေ့ခင်းကျတော့မှပဲ…ကိုမင်း နဲ့ပြန်တွေ့တော့..

" ညနေဖက် ဆိုင်ထိုင်ရအောင်လေ……."

" မနက်ဖြန် အလုပ်ဆင်းရမယ်လေ…."

" ဝေလင်းကတော့ လုပ်တော့မယ်…….ph လေ… ပြည်ထောင်စုနေ့ကို .."

" ဟာဟုတ်သားပဲ…..မေ့နေတာ…ဒါဆိုရတယ်လေ…"

" အိမ်မှာ..သောက်မလား…..မြတ်မြတ်ကိုပါ ခေါ်လိုက်ပေါ့ "

" အင်း..မေးကြည့်လိုက်မယ်…"

" အိုကေပြီးနော်…ဒါဆို….ဝင့်ဝါကို ငါဖုန်းဆက်ပြီး   စားစရာလေးတွေ စီစဉ်ခိုင်းလိုက်တော့မယ် "

" အင်း…..အဆင်ပြေတယ်…ကျွန်တော်လဲ ပြီးရင် မြတ် ကို ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်…"

" မြတ်..ကိုမင်းတို့က သူတို့အိမ်မှာ ဒီညနေ သောက်ကြမလို့တဲ့ မနက်ဖြန် ပိတ်တယ်လေ…"

" ကို့ကို ပြောမလို့ မေမေ့ အိမ်မှာ ဒီည သွားအိပ်မလို့ သားပါပါတယ်.."

" ဘယ်လိုဖြစ်လို့လဲ….."

" ပြည်ထောင်စုနေ့ဆိုတော့…သူမြေးကို  ရပ်ကွက်က လုပ်တဲ့….. ကစားပွဲတွေ ပြမလို့တဲ့ "

" ကို့လဲ ကြိုမပြောဘူး..ဟိုမှာ ကိုမင်းတို့က စီစဉ်နေပြီ ..ဖျက်လို့မကောင်းဘူးလေ.."

" ရပါတယ် ကိုပဲ သွားလိုက်ပေါ့ မြတ်နဲ့သားပဲ သွားအိပ်လိုက်မယ်…ပွဲဈေးတန်းလဲ ရှိတယ်လေ…"

" ကို မလိုက်လို့ကော ရလို့လား တော်ကြာ မြတ် အမေက ပြောနေဦးမယ်.."

" ရတယ် မြတ် ဖာသာ ပြောလိုက်မယ် ကို့ဖာသာသွား အရမ်းလဲ သောက်မနေနဲ့ဦး..."

" အင်း ပြီးရော မနက်ကျမှ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်…."

" အင်း…အိမ် ပြန်လာဦးမှာလား…."

" မြတ်ကကော…"

" မြတ်က အလုပ်ကနေ ပဲ သားကိုကြိုပြီး သွားလိုက်တော့မယ် ဟိုမှာ မြတ်

  အဝတ်အစားကော သားအဝတ်အစားတွေကော ရှိတာပဲ…"

" အင်း တစ်ခုခုလိုတာရှိလဲ ဖုန်းဆက်ဦးနော်…."

" အင်း ဒါဆို ဒါပဲနော်..ဘိုင့်.."

" အင်း..ဘိုင်.."

ကျွန်တော်လဲ မြတ် မပါဘူးဆိုတာ ကိုမင်းကို သွားပြောတော့ ရတယ် အိမ်မှာပဲ..အိပ်ပါပြောတော့ ။အခြေအနေ အရလို့တော့ ပြောထားရတယ်…သူများအိမ်တော့ တစ်ခါမှ မအိပ် ဖူးဘူးရယ် ။ ဒီလိုနဲ့ညနေ ၅နာရီ ရုံးဆင်းတဲ့ အချိန်ကိုရောက်လာတော့ ကျွန်တော်နဲ့ ကိုမင်း…..နှစ်ယောက်သား..ကိုမင်း အိမ်ကိုချီတက်ကြတယ် ။ ကိုမင်းတို့ အိမ်နားမှာက….နိုင်ငံခြားအရက် သီးသန့်ရောင်းတဲ့ဆိုင်ရှိတော့ အဆင်ပြေတယ်….။ ဗော့ကာ နှစ်လုံး….24/7 mini-mart  ကနေ ခရမ်ဘယ်ရီဂျူ့စ် သုံးဗူးလောက်နဲ့ လိမ္မော်ရည်ဗူး နှစ်ဗူးနဲ့ဆိုတော့အဆင်ပြေသွားတယ်…။ပြီးတော့ ရေခဲတုံး အထုပ်တွေကလဲလေးထုပ်ဆိုတော့ အဆင်ပြေပြီလေ…။ အိမ်က ရေခဲသေတ္တာဆိုတာက….ရေခဲ အဲလောက်မှ မရတာဆေးလိပ်ကလဲ…နှစ်ဗူးပါသေး ။

ကိုမင်း အိမ်ရောက်တော့ ကိုမင်းထုတ်ပေးတဲ့..အိမ်နေရင်း ပုဆိုးဟောင်းလဲပြီးခြေလက်လေး ဘာလေးဆေးပေါ့ ။ ဗော့ကာနဲ့ဂျူ့စ် ရောထားတဲ့ ခွက်ကလေး ကိုယ်စီကိုင်လို့ကျွန်တော်တို့သုံးယောက် စကားတပြောပြောနဲ့ပေါ့.နည်းနည်လေးကြာလာတော့..  ရုပ်ရှင်ကားကြည့်ဖို့သဘောတူညီမှုယူလိုက်တယ်…။ အရှိန်ကတော့ သိပ်မရောက်သေးပါဘူး အမြည်း သစ်သီးနဲ့ အသားကြွတ်ကြော်ရယ်ဝက်သားအချိုသုပ်ရယ် လောက်ပါပဲ…။ အသီးကတော့ အစုံပေါ့……။

စစ်ကားပါဗျာ….အဟောင်းဆိုပေမယ့် ကျွန်တော် အရမ်းကြိုက်တဲ့ မင်းသားပါတဲ့ Save the private Ryan ဆိုတဲ့ ကား အရမ်းကောင်းတော့ သုံးယောက်သား ငြိမ်ပြီး ဗော့ကာ ခွက် ကိုယ်စီနဲ့ ။ ဇာတ်ကားပြီးတော့ အချိန်ကတော့  ၁၀ နာရီလောက်ရှိနေပြီ ။.ဗော့ကား နှစ်လုံးမှာ…တစ်လုံးကတော့ ကုန်သွားပြီ နောက်တစ်လုံးကတော့ သုံးပုံတစ်ပုံလောက်တော့ ကုန်နေပြီ…။ ဆေးလိပ်ကိုယ်စီနဲ့ မှိန်းပြီး ယူနေတဲ့  အချိန်ပေါ့ ။ ဝင့်ဝါကတော့ ဆေးလိပ်မသောက်တတ်ပါ…..။ ဝင့်ဝါ ထသွားတော့ မင်းမင်းက လှမ်းမေးတယ်…..။

" ဘယ်သွားမလို့လဲ.."

" အင်္ကျီသွားလဲမလို့…"

" အင်း..အတွင်းခံတွေ ချွတ်ခဲ့နော်.."

" ဟာကိုမင်းကလဲ….."

ကျွန်တော် အားနာလို့ လှမ်းပြောတော့ ကိုမင်း က မျက်စိမှိတ်ပြတယ် ။ ဝင့်ဝါ ကတော့ အဝတ်အစားလဲဖို့ ထွက်သွားလေရဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လဲ ဆေးလိပ်သောက်လိုက် ဗော့ကာ မော့လိုက်နဲ့ပုလင်းကလက်သုံးလုံးလောက်ပဲ ကျန်တော့တယ်..။

" ဝေလင်း ခဏလေး…."

" ရတယ်…ကိုမင်း..အေးဆေးလုပ်…"

" ဒီမှာ အိပ်မှာ မဟုတ်လား …

" ပြန်ရင်ကောင်းမလားလို့လူကတော့ ကောင်းနေပြီ.."

" မပြန်နဲ့တော့ မင်း မိန်းမလဲ အိမ်မှာ ရှိတာ မဟုတ်ဘူး ဒီမှာပဲ အိပ်တော့ ခေါင်းအုံးတွေ အပိုရှိပါတယ် "

" ကိုမင်းတို့အဆင်မပြေ ဖြစ်မှာ စိုးလို့ပါ.."

ကိုမင်း အိမ်သာဘက် ထွက်သွားတော့ ဝင့်ဝါ အခန်းထဲကနေ ထွက်လာတယ်…။ 

" ဟာ…မိုက်တယ်ဗျာ…"

အင်္ကျီအရှည်လို ဟာမျိုးကို တစ်ခုထဲ ဝတ်ထားတာ…။ ဖင်လုံရုံလောက်ပဲ ဒါတောင် ကျွန်တော် ရှေ့ကနေမြင်ရတာ…. ပေါင်သားလေးတွေ က ဝင်းဖန့်နေတာပဲ အအမာရွတ်လဲ မရှိဘူး..ပေါင်တံတွေက စင်းပြီးတင်းနေတာပဲ ။ လူကပဲ ကောင်းနေလို့လားတော့ မသိဘူး ။ ကိုယ့်လူရင်း မိန်းမရဲ့ သူငယ်ချင်းကိုကြည့်ပြီး လီးတောင်လာတယ်။ ဆီးကလဲ နည်းနည်းသွားချင်တယ် ။ တောင်ကလဲ တောင်လာတော့ မနေနိုင်တော့ဘူး ။ကိုမင်းလဲ အိမ်သာဖက်က ပြန်လာတာလဲတွေ့ကော…အိမ်သာဖက်ကို ပြေးရတော့တာပဲ ။အိမ်သာထဲ ရောက်တော့မှ နည်းနည်းကြာတော့မှ တင်းနေတာလေးတွေ လျှော့သွားတယ် ။တက်လာတာကအရက်ရှိန်…ထိုင်နေတုန်းက သာ သောက်ကောင်းကောင်းနဲ့သောက်နေတာ ထပြီး အပေါ့ သွားပြီဆို ..သိသာပြီ..ရိပ်ရိပ် နဲ့တက်လာတာ…ပြီးတော့ မြင်ယောင်တာက  ဝင့်ဝါရဲ့ ပေါင်တံ…။ အတွင်းခံပါတော့သိပ်မသိသာဘူး….အောက်ကတော့ တင်းနေတယ် ။သောက်နေတဲ့ နေရာရောက်တော့ ဝင့်ဝါ ကမျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ခုံမှာ ခြေထောက်ချိတ်ပြီး ထိုင်နေတာ သေချာသလောက်ရှိတယ်…အတွင်းခံ မဝတ်ထားတာ…။ တင်သားတစ်ခြမ်းပေါ်နေတဲ့ အနေအထားဆိုတော့….မျက်လုံးကတော့ အားနာပါးနာနဲ့လွှဲလိုက်ပါတယ် ။ တစ်ခါမှ သူများ သားမယားပေါ် အဲလို ပေါ်တင်ကြီး မကြည့်ဖူးပါဘူး ။ အခုမှ ထူးထူးဆန်းဆန်း လာဖြစ်နေတယ်.။ 

ကိုမင်းသိရင်တော့ သေပြီဆရာပဲ..လူကလဲလန့်နေတယ် ။ကိုမင်း မျက်နှာကြည့်တော့လည်း အရမ်းတော့ မမူးပေမယ့် မှန်နေပုံပဲ…။ ကိုယ်ကိုကိုယ်တိုင်လဲ မှန်နေတာပဲလေ ။သောက်ထားတာ နည်းမှမနည်းပဲ။သောက်နေကျမို့သာ အဲလောက်တင်းခံနေတာ…အဲ့အချိန်မှာ….ကိုမင်းက ခွက် သုံးခွက်ကို ဆတူစီ မျှထည့်ပြီးတော့ နောက်ဆုံးလက်ကျန် လိမ္မော်ရည်နဲ့ရောပြီးတော့သုံးယောက်သား ချီးယားစ် လုပ်ကြတယ်…အမြည်းကတော့ သစ်သီးတွေကတော့ ကုန်သလောက်ပဲ….။အသားသုပ်ကတော့ ကျန်သေးတယ်  ဗော့ကာ နဲ့သိပ်မလိုက်လို့သိပ်မစားဖြစ်ကြတာလဲပါတယ် ။ခွက်ကုန်မော့ပြီးတော့ ကိုမင်းက ဆေးလိပ်တစ်လိပ် မီးညှိပြီး မတ်တပ်ရပ်တယ် ။

" ဝေလင်း မြန်မာလား တိုက်ဂါးလား.."

" ဗျာ…"

" ငါသွားဝယ်မလို့ မင်းဘာသောက်မှာလဲ ဝင့််ဝါကတော့ မြန်မာ…"

" တော်ပြီလေ ကိုမင်း ဒီမှာ နှစ်လုံးတောင်ကျနေပြီ……"

" သောက်စမ်းပါကွာ..မနက်ဖြန် ပိတ်ရက်ကြီးကို …မင်းနေခဲ့.."

" ဘယ်မှာ ဝယ်မှာလဲ ဆယ်နာရီပဲ ခွဲနေပြီ….."

" ခုနက ဂျူးစ် ဝယ်လာတဲ့ဆိုင်ကလေ…ဒီမှာပဲနေခဲ့ ဝင့်ဝါတစ်ယောက်ထဲ ငါက ရတယ် ငါ့ရပ်ကွက်.."

" ပုလင်းတွေက လေးနေမှာ ကိုမင်းရဲ့.."

" ရတယ်နေခဲ့ " 

ဆိုပြီး ပိုက်ဆံအိတ် ယူပြီးထွက်သွားတော့…ကျွန်တော် တံခါးဝ ထိ လိုက်ပို့လိုက်တယ်..။

" ဝေလင်း…."

" ဗျာ.."

" ဝင့်ဝါကို ကူပြီး ပြီးတဲ့ ဟာလေးတွေကို သိမ်းထားလိုက်ပေါ့ မနက်ကျတော့မှ ဆို ရှုပ်ပွနေမှာစိုးလို့ "

"စိတ်ချ ကိုမင်း ကျွန်တော် လုပ်ထားလိုက်မယ်…"

ကျွန်တော်လဲကိုမင်း သွားတာနဲ့ ပြီးတဲ့ သစ်သီး ပန်းကန်လေးတွေကို အမှိုက်တွေစု …ပန်းကန်တွေ ထပ်နဲ့လုပ်နေတုန်း..ဝင့်ဝါက တီဗီ စင်ကို  လှည့်ပြီးတစ်ခုခု လုပ်နေတာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ခုနက ကြည့်တဲ့အခွေကို စက်ထဲကနေ ထုတ်ပြီး အိတ်ထဲ ပြန်ထည့်နေတာ တွေ့တယ် ။အဲဒီမှာ ဒုက္ခ ရောက်တော့တာပဲ……အခွေထားတဲ့ နေရာကို ဝင့်ဝါပြန်ထားတော့ လေးဖက်ကုန်းပုံစံ..နဲ့ဆိုတော့ ဝတ်ထားတဲ့ဂါဝန်လို အင်္ကျီရှည်က အပေါ်ကို တက်သွားတော့….အောက်မှာ ပေါ်နေတာက..ဝင့်ဝါရဲ့ စောက်ဖုတ်လေး ပန်းနုရောင်သန်းနေတာပဲ…။ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး…။ ဝင့်ဝါ..ရှိရာဆီသွားပြီး..နောက်ကနေ ဝင့်ဝါ…ပန်းနုရောင်လေးကို အားရပါးရ….ကုန်းလျှက်မိတယ် ။ ဝင့်ဝါရုန်းမှာ စိုးလို့ ဝင့်ဝါရဲ့ ခါးလေးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီးမှုတ်နေမိတယ်…။ ဖင်ကြားတွေကိုကော.တစ်ခါမှ…မလုပ်ဖူးပေမယ့်  လျှက်ပေးမိတယ် ။ပြီးတော့ ဆွဲစုပ်တယ်ဖုတ်ဖုတ်ရဲ့ နုတ်ခမ်းသားတွေကို ကစ်ဆင်တွေဆွဲတယ်…။ 

ကျွန်တော် နားထဲမှာ ကြားရတာက …ဝင့်ဝါရဲ့ငြင်းဆိုတဲ့…..အသံတွေ ကြားရလိမ့်မယ် ထင်တာ သက်ပြင်းချသံတွေ……တွန့်တွန့်သွားတာတွေ………..အံကြိတ်ပြီးငြီးတွားသံတွေပဲ ကြားရတယ်…။ဝင့်ဝါတစ်ယောက်..စိတ်လာနေပြီ ကျွန်တော်သိတယ်။ပုဆိုးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ ချွတ်ချပြီး…အတွင်းခံကို ချွတ်မယ် လုပ်တဲ့ အချိန်မှာ..ဝင့်ဝါက ကိုယ်ကို ပြန်ထလိုက်ပြီးရုန်းထွက်သွားတယ်…။ ကျွန်တော် ကြောင်သွားတယ်…ခုနကတော့ ငြိမ်နေပြီးတော့……….

" ကိုဝေလင်း……"

ကျွန်တော်..ဝင့်ဝါ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တယ်..။ မျက်နှာလေးက အတင်း တည်ထားတဲ့ ပုံ ။

" ဝင့်ဝါကို အရမ်းလုပ်ချင်လား.."

ကျွန်တော်..ဖြေလိုက်တယ်..ခေါင်းငြိမ့်ပြီးတော့ ဝင့်ဝါကို လုပ်ရရင် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဗျာ…ကျွန်တော်..တော်တော်လိုချင်နေပြီ……အတွင်းခံအောက်ထဲက ကျွန်တော့််ကောင်တောင် တော်တော်အောင့်နေပြီ ။

" ဒါဆို ခဏစောင့်………."

ကျွန်တော် ငိုင်ပြီး ပုဆိုးကို ပြန်ဝတ်လိုက်တယ် ။စိတ်ကလဲ အခုမှ.ပြန် အသိဝင်လာတယ်..ကိုမင်းသိရင်တော့သွားပြီ..။ နောက်ပြီး မြတ်..ဝင့်ဝါသာ ပြောလိုက်ရင်..လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် သူငယ်ချင်းလို ခင်ရသူရဲ့ မိန်းမပြီးတော့ မိန်းမရဲ့ သူငယ်ချင်း။ အဲအချိန်မှာ တံခါးဖွင့်ပြီး..ဝင်လာတာကကိုမင်း ။ကျွန်တော် ကျောက်ရုပ်ကြီးလိုထိုင်နေမိတယ်…။ကိုမင်း လက်ထဲက… ဘီယာ ပုလင်းတွေကို…..ဝင့်ဝါက သွားယူနေတဲ့ အသံကြားတယ် ။ဘာဆက်လုပ်ရမလဲဆိုတာ..မသိသေးဘူး…တော်တော်ကြီးကို တုန်လှုပ်သွားတယ်..။ ဝင့်ဝါက ကိုမင်းဝင်လာတဲ့ အချိန်မှာ..ကိုမင်းကို မျက်စိ မှိတ်ပြလိုက်တာကိုတော့ ဝေလင်းတစ်ယောက် မသိလိုက်တာကတော့သေချာသလောက်ပေါ့..။

ကိုမင်း..သောက်တဲ့နေရာစီပြန်လာတော့…ကျွန်တော်ကတော့ မျက်လုံးချင်း မဆုံမိအောင်ရှောင်နေရတယ်..။အားလည်းနာတယ်….။ ခဏနေတော့ ဝင့်ဝါ လဲ ဖန်ခွက်တွေနဲ့ရောက်လာတယ်….။

" ဝေလင်း..ပြောပါဦး "

" ဗျာ..."

ကျွန်တော် တော်တော်ကြောင်သွားတယ်….။

မင်းနဲ့မင်းမိန်းမနဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ စနေနေ့ည က ကိစ္စက ခေါင်းထဲရောက်လာတယ် ။လူက စိတ် က တခြားဖက်ရောက်သွားတယ်.။ မျက်လုံးထဲမှာ မြင်လာတာက မြတ်ရဲ့ ဆရာ့ မျက်နှာကြီး…ပြီးတော့ မြတ်ရဲ့ တီဗီရှေ့မှာကုန်းပြီး အလုပ်ခံနေရတဲ့ ပုံ….တီဗီထဲက ဂျပန်မနဲ့ အဖြူကောင်ရဲ့ ဆွဲချက်တွေ….ဘာမှ ပြန်ပြောမနေပဲ….ရှေ့မှာ ရှိတဲ့ ဘီယာခွက်ကိုကိုင်ပြီး တစ်ချက်ထဲ ချပလိုက်တယ် ။ ကုန်တော့ မကုန်ပေမယ့် လက်သုံးလုံးလောက်တော့ ခွက်ထဲ ကျန်နေသေးတယ်…အေးစက်နေတဲ့ ဘီယာက အကြောတွေကို အေးခဲသွားစေတယ်…။ ပုလင်းကို ကိုင်ပြီး…..ခွက်ပြည့်အောင် ပြန် ဖြည့်လိုက်တယ် ။ အဲ့ဒီတော့မှ ကိုမင်းတို့လင်မယား ခွက်ကိုင်တာ တွေ့တယ် ။

" ကဲ..ဝေလင်း ရေ ချီးယာ့စ် "

" ကိုဝေလင်း ချီးယာ့စ်  "

" ချီးယာ့စ် ဗျာ…."

ဘီယာသုံးလုံးကို သုံးယောက် ကုန်တဲ့ အထိသောက်ပြီးတော့မှ..စကားဆက်ကြတယ် ။ ဝင့်ဝါက အရင်ပြောတာပါ…။

" ကိုဝေလင်း.."

" အွမ်းပြော…ဝင့်ဝါ.."

လေသံတွေက မလေးအောင် သတိထားရတယ် ။ ခုနက လန့်သွားလို့လား မသိဘူး သိပ်မမူးပဲနဲ့ ထုံဝေဝေ ဖြစ်နေတယ် ။

" မြတ်..နဲ့ နေ့လည်က ဖုန်းပြောဖြစ်တယ်…"

" အင်း.."

" ကိုဝေလင်းနဲ့ ဟိုနေ့ဖြစ်တဲ့ အပြောင်းအလဲတွေ ပြောတယ်.."

" အကုန်ပြောပြတာလား "

" အင်း ဝင့်ဝါ အတင်းမေးလို့ပါ သူပြောတာ ကိုဝေလင်း မိန်းမအကြောင်းလဲ သိသားနဲ့ရှက်တတ်တာကို… အဲဒီတော့ ဆရာ့အကြောင်းပါ ပါတယ်.."

" ဟာ...ဒီမိန်းမကတော့ အကုန် လျှောက်ပြောနေတော့တာပဲ…"

" မြတ် ကို အတင်းမေးလို့သူပြောတာပါ.."

" ဒါ ..သူပြောစရာလား  ရှက်စရာကြီးကို….."

" ဝင့်ဝါ..ကို မေးပါဦးမယ်..ဝေလင်းတို့ကိစ္စက ဘယ်လိုလဲ ကို့ကိုကော ပြောပြလေ…ဝေလင်း မင်းက  လျှိုတယ်ပေါ့လေ "

" ကိုမင်း ကို ပြောမလို့ပဲ ..နေ့လည်က လူတွေ ရှိနေတော့ မကောင်းဘူးလေ "

" အင်း..ဟုတ်တာပဲ..အခုပြောပြလေ…..ငါလဲ သိရတာပေါ့…."

" ဝင့်ဝါသိရင် ဝင့်ဝါပဲပြောပြလိုက်ပါ….ကျွန်တော်ကတော့ မပြောတော့ဘူး "

" အင်း ကို့ကို ဝင့်ဝါပဲ ပြောပြမယ် ကိုဝေလင်းကတော့  မှားတဲ့နေရာရှိရင် ထောက်ပေးပေါ့ "

ဝင့်ဝါကို ကိုမင်းကို ပြောပြနေတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော် လဲ နားထောင်နေရင်းနဲ့ လီးက ပြန်တောင်လာတယ် ။ကိုမင်း ဝင့်ဝါကို ကြည့်ပြီး ဘီယာသောက်လိုက် နားထောင်လိုက် လုပ်နေတဲ့ အချိန်မှာ…ကျွန်တော်က ဝင့်ဝါရဲ့ပေါင်တံ ဝင်းဝင်းလေးတွေကို ကြည့်ပြီး ပြစ်မှားနေတာ…။ တစ်ချက် တစ်ချက် လှမ်းကြည့်တဲ့ ဝင့်ဝါမျက်လုံးတွေမှာ သူသိတယ်ဆိုတဲ့ အရိပ်အရောင်တွေ တွေ့နေရတယ်။သူသိနေတယ်လို့ခံစားရလေ ။

ကျွန်တော်ပိုပြီး…တောင်လာလေ ဖြစ်နေတယ် ။ စိတ်ကိုလဲ တစ်ခြားကို ပြောင်းလို့မရဘူး။စိတ်က အာရုံတွေက များနေတယ်…။ သောက်ထားတာက တစ်မျိုး……ဝင့်ဝါပြောပြနေတဲ့…တစ်ချက်တစ်ချက်…..ဆရာဆိုတဲ့နာမည်..ကြားရင်တစ်မျိုး ..ဝင့်ဝါကို စိတ်လာတာက တစ်မျိုးနဲ့လူလဲ…..လှိုင်းစီးနေရသလိုပဲ ဘေးရောက်သွားလိုက် နိမ့်ဆင်းသွားလိုက်…..မြင့်တက်သွားလိုက်နဲ့..ဝင့်ဝါ စကားဆုံးတော့…ကိုမင်းက စလာတယ် ။

" ဝေလင်း မင်းကို ငါမေးရင် မင်းဖြေမလား……."

" မေးကြည့် ကိုမင်း.."

" မင်း အဲ့ညက ဆရာ့နဲ့မြတ်ကို မြင်ယောင်ပြီး လုပ်တော့….ဘယ်လိုခံစားရမလဲ.."

" ဝင့်ဝါရှိနေတာ ဖြစ်မလား.."

" ဝေလင်း..အိမ်ထောင်သည်တွေပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပေါ့ ရှော့ကို မရှိတာ…အမှန်အတိုင်းပဲပြော…"

" မြတ်နဲ့ အဲ့ညက လုပ်တော့ ဆရာနဲ့မြတ်နဲ့လုပ်နေတာကို တွေးကြည့်လိုက်တာ..ဘယ်လို ပြောရမလဲ ပထမတော့ ဒေါသထွက်တယ်…ခဏပဲဗျ….မပြီးအောင် မနည်းထိန်းရတာ..မြတ်နဲ့အဲလို ပြောပြီး နေရတာက..ပိုပြီး လုပ်လို့ကောင်းနေတယ်.."

" မြတ် ကကော .."

" သူလဲကောင်းတာ ကျွန်တော် သိတယ်.."

" မြတ်က အဲ့အချိန် မင်းလုပ်ပေမယ့် သူ့ဆရာ..တကယ် လုပ်နေသလို ခံစားလိုက်လို့နေမယ်.."

" ဟုတ်လောက်တယ်..ကိုမင်း..မြတ်ပြီးတာ ခဏခဏပဲ….ပြီးတော့..ကိစ္စတွေပြီးတော့  ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ဖက်အိပ်ကျတာ အရင်ကထက် ပိုနွေးထွေးပြီး ပို နီးကပ်သွားသလို ခံစားရတယ် "

" အတွေ့အကြုံ အသစ်ပေါ့ ဝေလင်းရာ…"

" အင်း ကျွန်တော်လဲ အဲဒါကို ကြိုက်တယ်…ထင်တယ် "

" အကယ်လို့ မြတ်က ဆရာနဲ့ အပြင်မှာ တကယ် လုပ်ဖြစ်ရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ.."

" ကျွန်တော် မပြောတတ်ဘူး..ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် နောက်မှ သိရရင်တော့ ဒါ ဖောက်ပြန်တာပဲ "

" မင်း ကို အသိပေးပြီး လုပ်ရင်ကော…"

" အဲဒါတော့ ကျွန်တော် မသိသေးဘူး..ကိုမင်း ခဏ ..ရေအိမ် သွားချင်လာလို့.."

" အင်း..သွား….."

" ကိုဝေလင်း သွားတုန်း ကိုမင်း ကို ဝင့်ဝါ တိုင်စရာရှိတယ်.."

ကျွန်တော် တင်းနေတဲ့ ဆီးအိမ်တောင်…ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိအောင် ပူထူသွားတယ် ။

" သွား..ဝေလင်း သွား………"

ကျွန်တော်လဲ ဘယ်လို လုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့ ရေအိမ်ကို ခပ်သုတ်သုတ် သွားပြီး…လျှော့ချလိုက်တော့တင်းနေတာတွေက ပြေသွားပေမယ့် စိတ်တွေကတော့ တင်းကြပ်လာတယ် ။ ဒီအချိန်လေး….မရှိခဲ့ရင် ကောင်းမှာပဲ…။ခပ်ထွေထွေ နဲ့အိမ်ရှေ့ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောက်လာတော့…ပထမဆုံးတွေ့ရတာက ကိုမင်းရဲ့ မျက်နှာ…

" လာဝေလင်း ငါ့ကိုကူဦး……."

" ဗျာ…."

" ဘီယာပုလင်း လက်ကျန်တွေ ကူသယ်ပေး နေရာပြောင်းမယ်.."

နောက်ဆုံးရောက်သွားတာက…သူတို့အိပ်ခန်းစီကို…သုံးယောက်သား ပုလင်းကိုယ်စီ ကိုင်ပြီးခုတင်ဘေးကစားပွဲပုလေးမှာ.. အမြည်းတွေကို တင်ပြီး...သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ ခုတင်ပေါ်မှာထိုင်တယ်..။ကျွန်တော်ကတော့ မတ်တပ်ရပ်လို့ ဘယ်မှာထိုင်ရမှန်း မသိသေးဘူး..။

" လာ ကိုဝေလင်း ဒီမှာထိုင်…"

ဝင့်ဝါပြတဲ့နေရာကို ကြည့်တော့ ခုတင် ခြေရင်းဖက်…..သုံးယောက်သား…ဘီယာကို ပုလင်းလိုက်ကိုင်ပြီး  "   ချီးယာစ်. "လုပ်ပြီး သောက်ကြတယ် ။ ဘာအတွက် သူတို့နှစ်ယောက် ချီးယာစ် လုပ်မှန်း ကျွန်တော်မသိဘူး ။ ဘီယာ လေးငါးငုံ ငုံပြီးတော့…နှစ်ယောက်အိပ် ခုတင်ရဲ့ အလယ်တည့်တည့်ကို ဝင့်ဝါက…နေရာရွှေ့သွားပြီးတော့…ပက်လက်လှန်ချပြန်တယ်…..ပြီးတော့ ဝင့်ဝါရဲ့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့အင်္ကျီအရှည်ကိုဆွဲမပြီး.ဗိုက်သားနေရာလောက်မှာ…အောက်နားစတွေကို လှန်တင်ထားတယ် ။

ကျွန်တော် ကြည့်လိုက်မိတဲ့ပုံက ခုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်က တစောင်းဖြစ်နေတယ်..။ကျွန်တော် ခြေထောက်တွေက….ခုတင်အောက်ကိုချထားတော့…ခန္ဓာကိုယ်က နေရာမကျဘူး ဖြစ်နေတယ်.။အဲဒီအချိန်မှာ သတိဝင်လို့ ဘေးနားမှာရှိတဲ့ ဝင့်ဝါ ယောင်္ကျား ကိုမင်းကို ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကို လှမ်းကြည့်နေတယ်……။ကျွန်တော် ဝင့်ဝါကိုကြည့်လိုက်တော့….မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်ထားတယ် ။ လောကကြီး ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်ပြီလဲ ။ အဲဒီအချိန်မှာကျွန်တော် ဘာကိုမှ မမှန်းဆ တတ်ခဲ့ဘူးဗျာ..။

" ဝေလင်း….."

" ဗျာ ကိုမင်း…"

" ငါ မရှိတုန်းက ဝင့်ဝါကို ပြုစုခဲ့တာ လေး ကောင်းတယ် ဝင့်ဝါက ပြောတယ်.."

" ကျွန်တော်…."

" အခုဆက်လုပ်ပေးလိုက်ကွာ……ငါခွင့်ပြုတယ်.."

" ကိုမင်းရာ မကောင်းဘူး…."

" မူမနေစမ်းပါနဲ့ ငါ့ကောင်ရာ…လုပ်မှာလုပ်ပါ..."

ကျွန်တော်.ဝင့်ဝါရဲ့ လှန်ထားတဲ့.ခါးအောက်ပိုင်းကို ကြည့်လိုက်တော့ပြောင်တင်းနေတဲ့ ဆီးခုံ မို့မို့လေးရယ်ပြီးတော့ စေ့ထားတဲ့ ပေါင်လုံးလေး နှစ်ဖက်က.ဘယ်ပန်းချီရေးလို့မမှီ..လို့ပဲ .ပြောပါရစေတော့..။ကျွန်တော်..ခုတင်ပေါ်ကို လှမ်းတက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ….ဝင့်ဝါရဲ့ ခြေထောက်တွေက…ကွေးသွားပြီး…ပက်လက် ပေါင်ကားတဲ့ ပုံစံပြောင်းသွားတယ် ။ ဝင့်ဝါ ပြောင်းလိုက်တာပါ..။  

ကျွန်တော်…ဝင့်ဝါ ခြေထောက် အောက်ဖက် ရောက်တဲ့ အချိန်မှာ…ဝင့်ဝါရဲ့ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်က သူ့ရဲ့ ဒူးထောင်ပေါင်ကားဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံမှာပဲ..တံကောက်ဝတ်နှစ်ခုကို သူ့ဟာသူ ဆွဲဖြဲပြီး မကိုင်ပလိုက်တော့ တင်သားတွေက ခုတင်ပေါ်ကနည်းနည်းလွတ်သွားတယ်  ။ ဖြစ်သွားပုံက……ခုနက စိနေတဲ့ ဖုတ်ဖုတ် နုတ်ခမ်းသားတွေက..ဆွဲပြီးမတင်သလို ဖြစ်သွားပြီး ဖတ်ကနဲ ကွဲသွားတယ်… အရည်လေးတွေ က အပေါက်ဝမှာ စိုစွတ်နေတယ်..။

စက္ကန့်မခြားပဲ..ဖြစ်သွားတာက..ကျွန်တော် လက်နှစ်ဖက်…..ဝင့်ဝါရဲ့ ပင့်တင်ထားတဲ့ ပေါင်ရင်းအောက်ဖက်သားနှစ်ဖက်ကို ဖိကိုင်လိုက်တယ်…ကျွန်တော့ ခေါင်းက အလိုက်အလျှောက် ငုံချလိုက်ပြီး….ရွံရကောင်းမှန်းမစဉ်းစားတော့ပဲနဲ့  ဝင့်ဝါရဲ့ ဖင်ဝကနေ အပြားလိုက်….လျှက်ချမိသွားတယ် ။ ပြီးတော့ ဆက်တိုက်ဆိုသလိုအဆက်မပြတ် လျှက်ချမိတယ်…ပြီးတော့ ကျွန်တော် ဝင့်ဝါ ရဲ့ ဖုတ်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ကိုယ့်ချစ်သူနှုတ်ခမ်းအလား ကစ်ဆင်ဆွဲနေမိတယ်….။ ဝင့်ဝါရဲ့ ငြီးတွားသံတွေက..ပိုပြီး…လျှက်ချင်လာအောင်...တွန်းအားတွေပေးနေတယ် ။ တစ်ခါတစ်ခါမှာလဲ……

" အား..အ…….သေပြီ…ကောင်းတယ်.."

သက်ပြင်းတွေ ချတယ်…။ အံကြိတ်သံတွေလိုလဲပါတယ်…။ ဒါပေမယ့် ဝင့်ဝါရဲ့ လက်တွေကတော့သူ့တံကောက်ဝတ်ကို ကိုင်ထားတာကတော့ လုံးဝကို မလွှတ်ဘူး……ပြီးတော့ မြတ်လိုလဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလဲ  လုံးဝလက်တွေနဲ့ ဆံပင်လာဆွဲတာမျိုးလဲမလုပ်ဘူး…position လုံးဝကို မပျက်တာ…။

ကျွန်တော်ဝင့်ဝါဖုတ်ဖုတ်ကို လျှက်နေရာကနေ….မျက်လုံးပင့်ပြီးကြည့်လိုက်တော့ကိုမင်းမျက်လုံးတွေက..ကျွန်တော်လျှက်နေတာကို သေချာထိုင်ကြည့်နေတာ ။ တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ပြီး ပေါင်ကြားမှာလဲ ဘီယာပုလင်းကြီးကိုလက်တစ်ဖက်က ကိုင်လို့.. ။ ကျွန်တော်ပုံက  သူ့မျက်လုံးထဲ ဘယ်လို နေမလဲတော့ ကျွန်တော်..မသိဘူးသူ့မိန်းမကို အားရပါးရ မှုတ်ပေးနေတာကို ကျေနပ်အားရစွာ ကြည့်နေပုံနဲ့

" ကိုဝေလင်း…"

" အွန်း...."

" ဝင့်ဝါနေချင်ပြီ…ထည့်ပေးတော့……"

ကျွန်တော်..ကိုမင်းကို အလန့်တကြားကြည့်လိုက်တော့….ခေါင်းညိတ်ပြတယ် ။ ကျွန်တော်လဲ ပုဆိုးကိုချွတ်ပြီး…အတွင်းခံတွေကိုပါ…တစ်လက်စတည်း ခပ်မြန်မြန် ချွတ်ချလိုက်တယ်..ပြီးတော့ ဝင့်ဝါရဲ့ ပေါင်ကြားမှာ ဆောင်ကြောင့်လေး ထိုင်ပြီး…ကျွန်တော်ရဲ့ မပျော့မမာ  ဖြစ်နေတဲ့…လီးကို ကိုင်ပြီးဖုတ်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို….ဒစ်ဖျားလေးနဲ့…အလျားလိုက် စုန်ဆုန်ပြီး….ပွတ်ပလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်က အရက်သောက်တာလစ်မစ်ကျော်သွားရင်.စစချင်း အရမ်းမတောင်တော့ဘူး…..လုပ်နေရင်းနဲ့မှ မာလာတတ်တယ်…။

ကျွန်တော်..အဖျားကနေ သေချာ..ထိန်းပြီး လက်မနဲ့ဖိပြီး ဖိသွင်းလိုက်မှ စိုစွတ်နေတဲ့ ဝင့်ဝါရဲ့ တွင်းဝထဲထိပ်ဖျားလေးဝင်သွားတယ် ။ ဒါတောင် သူသေချာ ပေါင်ဖြဲထားလို့ဝင်တာ…မပျော့မမာနဲ့ကအရမ်းကျပ်နေရင်သွင်းလို့မရဘူး ။ ပြီးတော့ အဖျားဝင်သွားတော့ .မချော်သွားအောင် လက်နဲ့ထိန်းကိုင်ပြီး…ဖိထည့်လိုက်တော့မှ..တစ်ဝက်လောက်က တင်းပြီး ဒစ်ဖျားကို အရည်ပြားဆွဲတင်းသလို ဖြစ်ပြီး…..ဝင်သွားရှာတယ်…။

အဲနောက်မှ…..ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဖြည်းဖြည်းချင်းလုပ်မှ .ဏနေတော့ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် မာလာတယ်..။ကျွန်တော်လက်နှစ်ဖက်ကို….ဝင့်ဝါရဲ့ ဘေးတစ်ဖက်စီကို ထောက်ပြီးတော့…ခြေထာက်နှစ်ဖက်ကို ကွေးထားရာကနေ ..ဆောင့်လို့ကောင်းအောင်..နည်းနည်း အောက်လျှောပြီး ပုံစံပြင်လိုက်တယ်….။ တစ်ချက်ချင်းကျွန်တော်ဆောင့်တယ်..။ 

ဝင့်ဝါရဲ့ မျက်နှာ အပြောင်းအလဲ…မျက်တောင်မခတ်ပဲ..အဝင်အထွက်တွေကိုကြည့်လိုက် သူ့မိန်းမမျက်နှာကို ကြည့်လိုက်နဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ ကိုမင်းကို ကြည့်လိုက်နဲ့…ဆောင့်ချက်တွေ..ကျွန်တော် အားပါလာတယ်….နွေးနွေးထွေးထွေး ကြိုဆိုနေတဲ့ ဝင့်ဝါရဲ့ ဖုတ်ဖုတ်လေးက တစ်ချက်တစ်ချက်ညှစ်လိုက်ရင် ကျွန်တော်….ပိုမာန်ပါလာတယ်…တော်တော်လေးကြာအောင်…ဆောင့်ပြီးတဲ့ အခါကျတော့ကျွန်တော်…အရည်တွေ တော်တော်များများ  ဝင့်ဝါဖုတ်ဖုတ်လေးထဲ..ပန်းထည့်လိုက်တယ် ။အဲ့ဒီတော့မှ.ဝင့်ဝါရဲ့  လက်နှစ်ဖက်က  တံကောက်ဝတ်ကို ကိုင်မပေးထားတာကို လွှတ်လိုက်တယ် ။ 

ကျွန်တော်လဲအားကုန်သလို ဖြစ်သွားပြီး ဝင့်ဝါပေါ် လှဲချလိုက်တယ်..။ ဝင့်ဝါရဲ့ အင်္ကျီအောက်က နို့နှစ်လုံးပေါ်…မျက်နှာအပ်မိတယ်…။ ကျွန်တော် နို့တွေတောင်…မကိုင်ရသေးပါလားလို့ တွေးလိုက်မိတယ် ။ဝင့်ဝါ အောက်ကနေ လေးတဲ့ ပုံပေါက်လာလို့ကျွန်တော်..ဖယ်ပေးလိုက်တော့…လီးက ပလွတ်ဆိုပြီး ကျွတ်သွားတယ်…။

ပြီးတော့ ဝင့်ဝါထလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကတော့ ခုတင်ခြေရင်းမှာ..ခေါင်းရင်ဖက်ကို  ခြေထောက်ဆင်းပြီး ထိုင်ချလိုက်တော့ ဝင့်ဝါ ထလာတယ်…။ နောက်တော့ အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ပြီး……..ကျွန်တော့် မျက်နှာကိုသေချာကြည့်တယ်…..။

" ကိုဝေလင်း.."

ကျွန်တော်ဝင့်ဝါ မျက်နှာကို သေချာပြန်ကြည့်လိုက်တယ်..။

" ဝင့်ဝါ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးမယ်နော် " 

ဆိုပြီး….လေးဖက်ထောက်လိုက်ပြီး .ခုနက သူ့လုပ်ထားလို့သူ့အရည်ရယ်..ကျွန်တော့်လရည်တွေရယ် ပေပွနေတဲ့….ကျွန်တော့်လီးကို လာစုပ်ပေးတယ်..။ အဲ့အချိန်မှာကျွန်တော်ကြားလိုက်တာက….." ဗွက် "ဆိုပြီးး….ဝင့်ဝါ လေးဖက်ကုန်းတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့် လရည်တချို့ကို အန်ထုတ်သံကို ကြားရတယ် ။ ဝင့်ဝါရဲ့ ခေါင်းလေးကို ကိုင်ပြီး စုပ်ပေးတာကို အရသာ ခံလိုက်တော့ခုနက ကျသွားတဲ့….ကောင်က ပြန်ထလာတယ်…ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်နေတဲ့ ဝင့်ဝါနောက်မှာ….ရုတ်တရက်ပုဆိုးချွတ်ပြီး..နေရာယူလိုက်တာက ကိုမင်း…သူ့မိန်းမရဲ့ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို သေချာကိုင်ပြီး..ဖြဲကြည့်တယ်…။အထဲမှာ…အရည်တွေ ကျန်သေးတယ်…ပြီးတော့ .ကျွန်တော်ထက် နည်းနည်း ပိုတုတ် ပြီး…ပိုမဲတဲ့ သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး ဝင့်ဝါ ဖုတ်ဖုတ်လေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်…။

" ဗွက်…ပလစ်..တစ်..တစ်…"

ခုတင်ပေါ်မှာ…မိန်းမဖြစ်တဲ့သူက သူ့စောက်ရည်တွေ နဲ့ကျွန်တော်အရည်တွေ ပေပွနေတဲ့ ကျွန်တော်လီးကိုသေချာကိုင်ပြီး  စုပ်နေချိန်မှာ…သူ့ယောင်္ကျားက ကျွန်တော် ပန်းထုတ်ခဲ့တဲ့ အရည် လက်ကျန်တွေနဲ့သူ့မိန်းမကို မက်မက်စက်စက် နဲ့ လေးဖက်ထောက်လေးလုပ်လို့…ကျွန်တော်.နားမလည်စွာနဲ့လရည်တွေပန်းထုတ်မိတာက….

" ဝင့်ဝါ……ဆောရီး…" 

ပါးစပ်ကထုတ်လိုက်မိတယ်..။ကျွန်တော် တောင်းပန်လိုက်တော့ဝင့်ဝါကတော့ အရည်တွေကုန်အောင်…ပါးလေးတွေခွက်လို့….လီးမကျွတ်အောင်စုပ်ပြီး မြိုချပစ်တယ်…။

ကျွန်တော် သူ့မိန်းမ ပါးစပ်ထဲ အရည်တွေ ထုတ်လိုက်တဲ့ အကြောင်းလဲသိကော ကိုမင်းရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ..အားပါလာပြီး…ခဏနေတော့ပြီးသွားပြီး  ဝင့်ဝါပေါ် မှောက်ခုံလေး လဲကျသွားတယ် ။ ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားမှာတော့ လင်မယားနှစ်ယောက် မှောက်ရက်သားလေးနဲ့….ရမ္မက်ရဲ့ ညလေး…ကုန်ဆုံးခဲ့ပါတယ်။နောက်တစ်နေ့မနက်မှာတော့  အချစ်ရဲ့ မနက်ဖြန်တွေ တကယ်ရောက်လာမလားဆိုတာတော့ ........

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။