မုန်းသည် ဆိုသော် အပိုင်း ( ၁ )

မုန်းသည် ဆိုသော် အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ကနောင်ကိုယ်တော်ကြီး

အခန်း ( ၁ )

ဝတ်မှုန် ဒီကောင်ကို သိပ်မုန်းတယ် တကယ်ပဲသူ နဲ့ကျမှ အိမ်နီးချင်းလာဖြစ်တယ်။ သူ့ အကြောင်း မသိတဲ့သူတွေကတော့ သူ့ရုပ်ရည်သူ့ အပြောတွေကြောင့် ချစ်ကျ ခင်ကျမှာပေါ့။ဘယ်သူတွေ ဘယ်လောက် ချီးမွှမ်းသည် ဖြစ်စေ ဝတ်မှုန် ကတော့ မုန်းမိတယ်။ အို…သိပ်ကို မုန်းမိတယ်။သူလား သူက

" ငယ်သံဒိုင်"တဲ့……

ဝတ်မှုန် နဲ့ ရွှယ်တူ အတန်းတူ ပြီးတော့ အိမ်နီးနားခြင်း။ဖေဖေ နဲ့ မေမေ ကသူနဲ့ ဝတ်မှုန်ကို သဘောတူတယ်။အထူးသဖြင့် မေမေ ပေါ့…ဒီကောင် ကို သိပ်အရေးပေးတယ်။

" အသား ညိုညို အရပ်အမောင်းကောင်းကောင်းနဲ့မောင်ငယ် လို လူမျိုးက သမီးအတွက်အဆင်ပြေမှာပါကွယ်"

လို့လည်း ဝတ်မှုန် ကို အမြဲပြောသေးတယ်။ဒါဖြင့် ဖေဖေလို အသားဖြူဖြူခပ်သေးသေးလူကို ဘာဖြစ်လို့ ယူခဲ့လည်းလို့ပြန်မေးချင်တာ မေးလည်းမေးချင်တာ မေးလည်းမမေးရဲဘူး။ဖေဖေ က မေမေနဲ့ ယှဉ်ရင် အရပ်ပုတယ် ပြောလို့ရတယ်။ခန္ဓာကိုယ် သေးတဲ့လူထဲမှာပါတယ်။

ဝတ်မှုန်က ဖေဖေနဲ့ သွားတူပြီးမေမေ ဆီကတော့ ချွန်မြှတဲ့ နှာခေါင်း တစ်ခုပဲအမွေ ရထားတယ်။မေမေက ဟိုကောင်ကိုဆိုရင် သား..သားနဲ့ တသားထဲ သားနေတာလေ။ဟိုကောင်ကို ငယ်ငယ်ကတော့ ဝတ်မှုန်ခင်ပါတယ်။သူက ဝတ်မှုန် အပေါ် ကောင်းလည်းကောင်းခဲ့ပါတယ်။

ဝတ်မှုန် တောင်းတဲ့ အကူအညီ မှန်သမျှ  အဆင်ပြေဆုံး လုပ်ပေးပါတယ်။သူ က သူ့ သူငယ်ချင်းကို ဝတ်မှုန် အကြောင်း ပြောတာ ကို ကြားပြီးကတည်းက စတင်းတော့တာ…ရေလည် တင်းတယ်။ဝတ်မှုန် နဲ့ သူ အနေအထားကို သူ့သူငယ်ချင်းက မေးတော့ 

" လူကြီးချင်းတော့ သဘောတူထားပေမဲ့သူက ရင်မခုန်သေးကြောင်း ရိုးရိုးပဲ ခင်သေးတယ်တဲ့ ဒါမဲ့ ဝတ်မှုန်ရဲ့ နှာခေါင်းချွန်ချွန်ကိုတော့စောက်ရမ်း အသဲယားကြောင်း"

ပြောသတဲ့လေ။အော် ဝတ်မှုန်ကပဲ ကြိုက်မဲ့သူ မရှိပဲ သူ့ကိုပဲမျှော်လင့်နေတယ် ထင်လားမသိဘူး။ဒီကလည်းအကြိမ် တစ်ရာမက ပြန်အမ်းလိုက်ချင်ရဲ့လေ။

သူ့ကို အဲ့ကတည်းက တင်းနေတာ ဒင်းက မသိဘူး။ အိမ်ကို လာလည်တဲ့ ဝတ်မှုန် ရဲ့ဝမ်းကွဲ အမ…"မခိုင်နှင်း" နဲ့ပက်သက်မှု့ ကို မြင်ပြီး တင်းနေတာကနေ မုန်းသွားပါတော့တယ်။မခိုင်နှင်းကလည်း အိမ်လာလည်တာတစ်လ မပြည့်လိုက်ဘူး ဒင်းကို ကုန်းသွားလိုက်သေးတယ်။

ညီ အမ ချင်းမလို့ ပက်ပက်စက်စက် ပြောချင်တာ… ဟိုကကောင်က အမ ရဲ့ပါးချိုင့် လေးတွေကို စ ချစ်မိတာတဲ့လေ……

ပါးချိုင့် မပါတဲ့ မိန်းမတွေက ကိုယ့်ပါးကိုယ်ဓား နဲ့ ထိုးဖောက်ရတော့မယ်အပိုင်းလား ကဲ…ဒီလို  ဒါတွေကြောင့်တင် မကသေးဘူး……။သူတို့ နှစ်ယောက်လေ………ဝတ်မှုန် သေချာ ပြောပြပါ့မယ်…။

အဲဒီနေ့က ဖေနဲ့မေ အိမ်မှာ မရှိဘူး။မိုးကလည်း ဖွဲဖွဲလေး ရွာနေတယ်။ဝတ်မှုန်က အိမ် အပေါ်ထက်မှာ စာအုပ်ဖတ်ရင်းခြံထဲကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မခိုင်နှင်း လေနောက်ဖေးက ရေလှောင်ထားတဲ့ ကန်ဆီကို သွားနေတယ်။

အံမယ် သေချာကြည့်လိုက်မှဟိုကောင်က အဲ့မှာ ရောက်နှင့်နေပါလားအုတ်ခဲ တွေနဲ့ ခပ်ကြီးကြီး ပြုလုပ်ထားတဲ့နေရာ မို့ ဒင်းတို့ အတွက် အကာအကွယ် ရနေတယ်လေ။နှစ်ယောက်သား တွေ့တော့ ဖက်ကျနမ်းကျ တာနေမှာပေါ့။ခဏနေ တော့ မခိုင်နှင်းက  ဝတ်မှုန် ရှိရာ အိမ်ဘက်ကို လက်ညှိုးထိုးပြနေတယ်။ဝတ်မှုန် လည်း ခေါင်းငုံလိုက်ရတယ်သူတို့မြင်များ မြင်သွားမလားပေါ့။

ဒါပေမဲ့ ဝေးတော့ ဝေးပါတယ် မမြင်နိုင်ပါဘူး။ပြတင်းပေါက်ထောင့်လေးကနေ ကြည့်လိုက်တော့…။အရှက်မရှိလိုက်တဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက်မကောင်းလိုက်တဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက်(အယ် သူတို့တော့ ကောင်းချင်ကောင်းမှာပေါ့)

မခိုင်နှင်း လုံချည်က ခါးပေါ် ရောက်နေပြီးရှေ့ကို ကုန်းထားပေးတယ် ဒင်းက နောက်ကနေ အမ ရဲ့ ခါးကို ကိုင်ပြီး လုပ်နေတာလေ..။ဝတ်မှုန်လည်း ခောတ်သစ် မိန်းကလေးမို့ယောင်္ကျား မိန်းမ လိင်ဆက်ဆံတာတွေကိုသူငယ်ချင်းမ တွေနဲ့ Video ကြည့်ဖူးပါတယ်။

ရင်တွေခုန် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားခဲ့ဖူးပါတယ်။ဒါမဲ့ ဒီလိုမျိုး ကိုယ် သိတဲ့လူနှစ်ယောက် အပြင်မှာ လုပ်နေတာကျတော့ ခုမှ ပထမဆုံး မြင်ဖူးတာလေ။ မိုးထဲ ရေထဲ တက်ညီလက်ညီ နှစ်ယောက်သား ကြိုးစားနေလိုက်ကြတာ

အံ့ သြမိပါရဲ့……………

ဒေါသ တွေလည်းဖြစ် ရင်တွေလည်းခုန်မိပါရဲ့ ။ဝတ်မှုန် သူ့ကို မမုန်းသင့်ဘူးလား ကဲပြော..

.............................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

အဲဒီနေ့ကိစ္စမြင်ပြီးကတည်းက ဝတ်မှုန်သူ့ကိုစကား သိပ်ပြောဖြစ်တော့ဘူး။လူကြီးတွေ ရှေ့မှာတော့ မပြောမဖြစ်လို့ နည်းနည်းပါးပါး ပြောရတာပေါ့။သူ ကလည်း သဘောပေါက်တယ်ထင်ပါတယ် အိမ်ဘက်တာင် သိပ်မလာတော့။

လာရင်လည်းမေမေ နဲ့ပဲ စကားပြောပြီး ပြန်ပါတော့တယ်။ဒါမဲ့ တစ်နေ့မှာတော့ ထပ်ပြီးမုန်းစရာ ကောင်းမဲ့ကိစ္စ တစ်ခု ထပ်ကြံုရပြန်ပါတယ်။သူငယ်ချင်းမ "သင်ဇာ"လေ အကူအညီတောင်းတယ်။သူ့ ဘဲနဲ့ အိမ်မှာတွေ့ချင်လို့တဲ့တစ်ချို့အခြားအတွဲ တွေ ဆိုရင် ချိန်းတွေ့စရာနေရာ ယောင်္ကျားလေးကပဲ စဉ်းစားနေရာ ရှာရတာတဲ့ "မိသင်ဇာ"တို့ကမှ ပြောင်းပြန်။ 

သင်ဇာက ကိုယ်အပေါ် ကောင်းတာတွေလည်း အများကြီးလေ… ကိုယ်တွေ ဟိုကားတွေကြည့်ချင်လေ့လာချင်တော့လည်း သူပဲ စီစဉ် ရှာဖွေပေးခဲ့တာလေ။ဒင်းကိုယ်တိုင်ကလည်း ဝါသနာ မသေးဘူး။ဝတ်မှုန်တို့ သူငယ်ချင်း အားလုံးကလည်း သူ့ကို " အထန်မ" လို့ပဲ ခေါ်ကြတာ။

အထန်မ က အကူအညီတောင်းတော့လည်းအိမ်မှာ ဖေ နဲ့ မေ အပြင်သွားတဲ့ အချိန် အစီအစဉ် ဆွဲရတာပေါ့။အဲဒီနေ့က သင်ဇာ အရင်ရောက်လာတယ်။သင်ဇာ နဲ့စကားပြောနေတုန်းပဲ ဝတ်မှုန် တို့ရဲ့ မင်းသားရောက်ရှိလာပါတော့တယ်။အဲဒီထိကို ဝတ်မှုန်က သဘောမပေါက်သေးဘူး။

" ဘာကိစ္စလဲ အိမ်မှာ ဖေနဲ့မေ မရှိဘူးပြောစရာ ရှိရင် ညနေပိုင်းမှ လာခဲ့"

" ငါ က သင်ဇာဆီလာတာ ဟ" လို့

မသာကောင်က ရယ်ပြီးပြောသေးတယ်။မိသင်ဇာ တို့ကတော့ ခပ်ပြုံးပြုံးလေးနဲ့

" သံဒိုင် က ခု ငါနဲ့ဖြစ်နေပြီ ဝတ်မှုန် ရဲ့"

" ဘယ်လို ဘယ်လို နင့် အရင်ကောင် အာကာထက် နဲ့က…………………"

" ချစ်သူ ကို သူဘေးနားက computer တစ်လုံးလောက်တောင် စိတ်မဝင်စားတော့ ဂျောင်းပေါ့ ဝတ်မှုန် ရယ်။ သံဒိုင်နဲ့က ဖြစ်တာ တစ်ပတ်လောက် ရှိသွားပြီ ဒါတွေ့တာ ဒုတိယ အကြိမ်လေ ဟီး.."

ဝတ်မှုန်   သင်ဇာကိုတော့ လေးစားသွားတယ်။  အေးပါလေ ပြီးရော……ဝတ်မှုန် သူတို့ကို့ မီးဖိုခန်းထဲ လိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်။ဒါမှ ဧည့်သည် လာရင်တောင် ရုတ်တရက် မတွေ့နိုင်ဘူးလေ။ဧည့်ခန်းကြီးမှာကျ မကောင်းဘူးမလား။ဒင်းတို့က ဝတ်မှုန်ကို သိပ်မကြည်တဲ့မျက်နှာတွေ နဲ့ ကြည့်နေသေးတာ။

အဲမှာ အေးဆေးစကား ပြောကျလေ ချစ်သူရည်းစား ဘဝ ဟုတ်တယ်မလား။ခဏနေတော့ သံဒိုင် တံခါးထပိတ်တာ ရိပ်ကနဲ့တွေ့လိုက်တယ်။ ဟာ ဘာလဲပေါ့  ဒါကိုတော့ဝတ်မှုန် တင်းတယ်။သူတို့မလာရင် ဒီက အိမ်အပေါ်ထပ်တက်ပြီး နပ်နေမှာ  လူလာမှာ ဆိုးလို့ ဧည့်ခန်းကနေ စောင့်ပေးနေရတာ။

ဒါလောက် လုံခြံ ုချင်ရအောင် ဘာတွေများ လုပ်မှာမလို့တဲ့လဲ။မီးဖိုခန်းဘေးက  စတိုခန်းထဲကနေ သွားချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။စတိုခန်းထဲ မှာ ပစ္စည်းတွေ က ရူပ်တော့ အသံမကြားအောင်ဂရုစိုက်ရသေးတယ်။

" မောင် ကလည်း ဝတ်မှုန်ကို စိတ်ဆိုးမနေပါနဲ့"

" ချစ်သူတွေ ချိန်းတွေ့ဖို့ ကဒီနေရာ သင့်တော်သတဲ့လား သင်ဇာ ရယ်"

" သူ ကူညီလို့လည်း ဒီလိုတွေ့ရတာကိုပြီးတော့ သင်ဇာ သူငယ်ချင်းက ရည်းစားလည်းထားဖူးတာ မဟုတ်ဘူး   သူနဲ့ လူကြီးချင်း သဘောတူထားတဲ့ မောင့်ကိုတောင်  ပေးတွေ့တာ  ကျေးဇူး တင်စရာပါ"…

အံမယ် သူကတောင် ဝတ်မှုန်ကို စိတ်ဆိုးနေတယ်ဆိုပါလား အံ့ပါရဲ့ ခဏကြာတော့ သူကသင်ဇာ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းတယ်  သင်ဇာကလည်း တုံ ပြန်ပြီး နမ်းတယ်လေ။သကောင့်သားက သင်ဇာ အင်္ကျီတွေ ကို နမ်းရင်းချွတ်တယ်။

" မောင် အကုန်မ ချွတ်နဲ့လေ"

" မောင်က သင်ဇာကို ကိုယ်လုံးတီး ချွတ်ပြီးလုပ်ချင်တာ…"

" အချိန် နဲ့နေရာ လည်း သတိရဦး  မောင်"

သြော် ဒင်းက ဒါကြောင့် မီးဖိုးခန်းထဲ ပေးတွေ့တာကို မကျေနပ်နေတာပေါ့လေ။သူ့တို့ လွတ်လွတ် လပ်လပ် လုပ်ရဖို့  ဝတ်မှုန် အခန်းထဲထည့်ပေးရမှာလား။ …ဝေးပါသေးရဲ့…မိသင်ဇာ တို့ အရင်တစ်ခါတွေ့ ကတည်းကဘာညာ ပြီးပြီးသား ဖြစ်မှာပေါ့ အခုလည်း သံဒိုင်ရဲ့ ပေါင်ကြားထဲက ဟာကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဆွပေး နေလေရဲ့…ပြီးမှ သံဒိုင် ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်တော့…ဝတ်မှုန် အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းသွားရတယ်…။

အောင်မြင် ထွားကြိုင်း ရှည်လျားပြီး အဆင့်အတန်း ရှိလိုက်တာ။ဝတ်မှုန်လေ ယောင်္ကျားတန်ဆာဆိုလို့ video ထဲ မှာပဲ မြင်ဖူးတာပါ။သံဒိုင် နဲ့ မခိုင်နှင်း ဆက်ဆံမှု ကိုမြင်ရတာလည်း အဝေးကမို့ သေချာ မမြင်ဖူးခဲ့။ဒါမဲ့  ယောင်္ကျားတန်ဆာ ကိစ္စကိုသင်ဇာ တို့ မေမြင့်တို့နဲ့ပြောဖြစ်ခဲ့ဖူးပါတယ်။

သင်ဇာ ကတော့ တစ်ဖွဲ့လုံးမှာ ပွင့်လင်းမှု အရှိဆုံးမို့"လိင်တံ ထွားထွားတွေ ကို ပိုအားရကြောင်း အမေရိကန် ငမဲကောင်တွေဟာကြကြီး ရှည် လွန်းကြောင်း -ဂျပန်ကောင်တွေ ဟာကျ သေးလွန်းကြောင်း တော့ ပြောပြဖူးပါတယ်။မေမြင့် ရဲ့ အန်တီပြောတာကျ တော့ ကြီးတာသေးတာ ရှည်တာ တိုတာတွေ က အဓိကမကျကြောင်း မိမိကို စိတ်ရှည်ရှည်ချစ် ပေးနိုင်တဲ့ယောင်္ကျားသာ တန်ဖိုးရှိကြောင်း သိခဲ့ရတယ်။

ဝတ်မှုန်တို့ ကလည်း ရှက်နေတာမို့သေသေခြာခြာတော့ မမေးရဲဘူးလေ။သင်ဇာ ဆီကနေ ပြန်မေးရတာပေါ့။မိသင်ဇာ တို့ကတော့ ပွင့်လင်းတယ်။ အခုလည်း သံဒိုင် လိင်တံကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်ပြီး ထိပ်ဖူးကို တစ်ချက် နမ်းလိုက်ကာ လျှာ လေးနဲ့ကစားပေးနေသေးတယ်။ပြီးမှ အားရပါးရစုပ်တော့တယ်။သူ မျှော်လင့်ခဲ့တဲ့အတိုင်းသံဒိုင် ဟာ ကလည်း စံချိန်မှီ ပါပဲ။

ဝတ်မှုန် သံဒိုင် မျက်နှာ တစ်ချက်ကြည့် မိလိုက်တော့ ရွံလိုက် မုန်းလိုက်တာ ဆိုတာ မပြောပါနဲ့တော့ ဖြစ်နေပုံက………လက်နှစ်ဖက်က သူ့ ဟာကြီး စုပ်နေတဲ့ သင်ဇာ ခေါင်းကို ကိုင်ထားတယ် မျက်နှာက အပေါ်ကိုမော့ မျက်လုံးတွေမှိတ်ပြီး ပါးစပ်ကလည်း

" အား… ရှီး …အားရှီး…"

နဲ့ မြည်နေသေးတာ။ စောက်ကောင် အဲ့နားတင် လဲသေရမှာ။ခဏကြာတော့ ဇာတ်ကားထဲကအတိုင်းပါပဲ။သင်ဇာ ကို ထမင်းစား စားပွဲပေါ်မှာ ပက်လက်လန်ပြီး သင်ဇာ ပစ္စည်းလေးကို လျှာနဲ့ ယှက်ပေးလိုက် သွားနဲ့ ကိုက်လိုက် လုပ်ပေးနေတယ်။သင်ဇာတို့ တွန့်တွန့်လူးပေါ့။

" ချစ်တတ်လိုက်တာ မောင်ရယ်…သင်ဇာ မခံစားနိုင်တော့ပါဘူး"

တဲ့လေ…အဲ့ကျမှ ဒင်းက ပေါင်ကြားက မျက်နှာ ခွာပြီးသူ့ဟာကြီး ထိုးထည့်ပြီး အားရပါးရ သမပါတော့တယ်…။

အသံ မျိုးစုံတွေ ကြားရ လှုပ်ရှားမှု့ တွေမြင် တွေ့ နေရတဲ့ ဝတ်မှုန်မှာတော့ရေတွေဆာ ရင်တွေ လည်း ခုန်ပြီးလူက အလိုလို မောနေ ရတယ်။သူတို့ ပုံစံ သုံးမျိုးလောက် ပြောင်းလုပ်ပြီးအချိန်မှာတော့ သံဒိုင် အသံက ပိုကျယ်လာပြီးလှုပ်ရှားမှု့တွေ ပိုမြန်လာတယ်။

" ပြီးတော့ မယ် သင်ဇာ" 

လို့ ပြောလိုက်တော့…သင်ဇာ က ရှေ့ မှာ ကုန်းပေးနေရာကနေသူ့ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ မျက်နှာကို မော့ပေးလိုက်တော့ သူ က  လိင်တန်ကို လက်နဲ့ ကစားတယ်။ခဏအကြာမှာ သူ့လိင်တန်ကသုတ်ရည်တွေ က သင်ဇာ မျက်နှာပေါ်ပန်းထွက်ပါတော့တယ်……။

ဒင်းက ပါးစပ်ကနေ 

" တ အား အား " 

လို့အော်သေးတာလေ။ ဝတ်မှုန် ကြည့်ရတာvideo ထဲက အတိုင်းပါပဲရှင်။မခိုင်နှင်းနဲ့တုန်းကတော့ ဒီလို အပြင်မထုတ်ဘူး ဘာကြောင့်မှန်းတော့မသိဘူးလေ…………ဝတ်မှုန်လည်း ဧည့်ခန်းဆီ အမြန်ပြေးလာပြီးစာဖတ်ချင်ယောင် ဆောင်ရတာပေါ့။

သူ တို့ နှစ်ယောက်ထွက်လာတယ်သံဒိုင် က အရင်ပြန်တယ်။

" သွား မယ် ဝတ်မှုန်" 

လို့ နှုတ်ဆက်သေးတယ်။ဝတ်မှုန်လည်း သူ့ကို အရမ်း မုန်းလွန်းလို့ စကားကို ပြန် မပြောလိုက်ဘူး။သင်ဇာက မီးဖိုခန်းထဲ က ရေနဲ့ မျက်နှာတော့ဆေးခဲ့ပြီထင်တယ် ဒါမဲ့ ဆံပင် အဖျားမှာတော့အရည်လေး တစ်စက် ကပ်ငြိတွယ်ဆဲ…

" သင်ဇာ ငါ့ အခန်းထဲ အလှသွားပြင်ဦး"

လို့ပြောလိုက်ရတယ်။       ။သင်ဇာ က အလှပြင်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့

" ကျေးဇူးပဲ ချစ်ဆုံးလေး သိပ်ကိုကျေးဇူးတင်တယ်ဒါမဲ့ ငယ်သံဒိုင် နဲ့ နှစ်ပါးသွားကတာ ငါပါနင်က ပိုမောနေသလိုပဲ"

တဲ့ ပြောသွားသေးတာဒီတော့ ဝတ်မှုန်လည်း ပြန် ဆဲ လိုက်တယ်…

" သောက် ကောင်မ…"

..........................................................................................

အခန်း ( ၃ )

သံဒိုင် နဲ့ သင်ဇာ တို့တွေ့ပြီးနောက်နေ့ အိမ်ကို မေမြင့်မို ရောက်လာတယ်။ဘာဖြစ်လာမှန်းဝတ်မှုန် မသိဘူး ဒါမဲ့ မေ ငိုထားတာတော့ သေချာတယ်။ 

" ဝတ်မှုန် ရဲ့ မ သုံးလုံးလေး ဘာဖြစ်လာတာလဲ ကွယ်"

မေ့ ကို ဝတ်မှုန်တို့က မ သုံးလုံးလို့ ချစ်စနိုးခေါ်တယ်။တစ်ခါတစ်လေကျလည်း မေမြင့်လို့ ငယ်နာမည်ခေါ်တယ်။သူ့အိမ်က နာမည်ပေးထားတာက မေမြင့်တဲ့ ကျောင်းသွားအပ်တော့မှ ဆရာမက နာမည်က ရိုးလို့ဆိုပြီး မို တစ်လုံးတိုးပေးလိုက်တာလေ။အဲကျမှမေမြင့်မို ဆိုပြီး နာမည်လေးလှသွားတာ။

ဆရာမကို ကျေးဇူးတင်ရမှာ။ဝတ်မှုန်မေးလိုက်တော့မှ မေ ကပိုငိုတော့တယ်။အိမ်မှာ ဖေနဲ့မေ လည်း ရှိလို့ခြံထဲကို စွတ်ခေါ်ခဲ့ရတယ်။

" ဘာဖြစ်တာလဲ မေ ရယ် သေချာပြောပြပါ"

ဆိုတော့မှ အငို တစ်ချက် တိတ်သွားပြီး 

" ငယ်သံဒိုင် နဲ့ သင်ဇာ တို့ ချစ်သူတွေဖြစ်သွားကြပြီတဲ့ ဝတ်မှုန် ရယ်"

" အေး လေ အဲဒါ ဘာဖြစ်လဲ မနေ့ကပဲဒီအိမ်မှာ လာချိန်းတွေ့သွားပြီလေ မေ ရဲ့"

" သိတယ် မနေ့ည က 'ထိပ်ထား'ကို သင်ဇာ ကပြောပြလို့ ' ထိပ်ထား'က မနက်ပိုင်း မေ ဆီပြန်လာပြောတယ်"

" အင်း"

" ဝတ်မှုန်ကို ရှက်ရှက်နဲ့ မေ ပြောမယ်မေ လေ သူ့ကို ကြွေတယ်"

" ဘုရားရေ…" 

မင်းသားက စန်းတွေ ပွင့်နေလိုက်တာ။

" ပြီးတော့ မေ လေ ဝတ်မှုန်ကို ဘယ်သူမှ ပြောမပြသေးတဲ့ ကိစ္စလေး ပြောပြမယ်…အဲဒါကြီးကိုတွေးပြီးတော့လည်း မေ သိပ်ရှက်နေတာ"

" အင်း အဲဒါက…"

" ပြီးသွားတဲ့ သင်္ကြန် အတက်နေ့ကပေါ့ ညဖက်ဖေရယ် မေရယ် အန်တီလေး ရယ်က လမ်းထိပ်က တရားပွဲမှာ တရားသွားနာတာပေါ့…"

" အဲမှာ မေ က လူကြီးတွေ သွားတာ တစ်နာရီလောက်ကြာမှာမို့ ခြံတံခါး ဆင်းအပိတ်မှာ သူနဲ့တွေ့တာ"

" သူက မေ ဆီ ကို လာတာလား"

" မဟုတ်ဘူး မှုန်  သူ့သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ တွေ့ပြီး ပြန်လာတာတဲ့… မေ က ခြံတံခါးနား အရောက် သူကလည်း အရောက် ဆုံကြတာ…သူ က မေကို ရေလောင်း မလို့တဲ့ ဒီနှစ် ဘယ်သူ့မှ ရေမလောင်းဖြစ်ဘူးတဲ့လေ  ဘီယာတော့သောက်လာတယ် အနံ့တွေ ရနေတယ်။ သူကလက်ထဲက ရေသန့်ဘူးနဲ့ ပုခုံးအထက်ကနေလောင်းတယ်။မေ လေ ရင်တွေ သိပ်ခုန်ခဲ့တယ် မှုန် ရယ်"

" ပြီးတော့ သူက ပါးစပ်ကလည်း တတွတ်တွတ်ပြောနေတာ ဘာတွေ ပြောမှန်း   မေကောင်းကောင်း မမှတ်မိတော့ဘူး  မေ သိပ်လှတဲ့အကြောင်းရယ် မေ့ ရဲ့ အလုံးကြီးကြီးနှာခေါင်း ကို ဆွဲ လိမ်တယ်--ရယ်လိုက်ရင်  သွား ဖွေးဖွေးလေးတွေ က သိပ်ချစ်စရာကောင်းတယ်လို့ပြောတာတော့ မှတ်မိတယ်…မေ ကလည်း ရေချိုးပြီးစ အချိန်ဆိုတော့သန့်ရှင်းမွှေးကြူနေတာလေ…သူ ကလည်း 

" သိပ်လှတာပဲ မေရယ်"

လို့ပြောပြီး ခြံတံခါးဘေးက ဇွန်ပန်းခြုံ နား  မေ ကိုဆွဲခေါ်တယ်။ ပြီးတော့ မေ့ ပါးကို နမ်းတယ်။နှုတ်ခမ်းတွေ ကို နမ်းတယ်။ မေ့ နှာခေါင်းကိုသူ့ သွားတွေနဲ့ မနာအောင်ကိုက်တယ်။အဲ့အချိန်မှာ မေ လေ အသဲတွေ သိပ်ယားတယ်။သူဆီက ဘီယာနံ့တွေ ကို မေ  မကြိုက်တာကလွဲရင် သူ့အနမ်းတွေ မှာ သာယာတယ်…မေ က သူ့ရင်ခွင်ထဲ မှာ ရောက်နေပြီ ပြီးတော့ မေ  ရဲ့ ပစ္စည်းလေးကို လုံချည်ပေါ် ကနေ ပွတ်တယ်။ 

မေ ကလည်းအိမ်နေရင်းမို့လုံချည်က ပါးပါးလေး အတွင်းခံလည်း မပါဘူးလေ…… သူက ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ပြီး မေ့ပစ္စည်းကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်တယ် လျှာနဲ့ကလိတယ်။ မေ မှာ ဘယ်လိုချည်းမှန်း မသိပါဘူး  မှုန် ရယ်။

ပြီးတော့မှ မေကို ထိုင်ခိုင်းပြီး သူက မတ်တတ်ရပ် ဘောင်းဘီဇစ် အောက်ဆွဲ သူ့ဟာကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်ချိန် လန့်သွားတယ်……သူ့ ဟာကြီးက  မေ့ မျက်နှာရှေ့မှာ တရမ်းရမ်းနဲ့လေ……။

မေ လည်း လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး စုပ်တော့တာပေါ့တစ်ခါမှာလည်း ဒါမျိုးမလုပ်ဘူးတော့ သေချာတော့ မစုပ် တတ်ဘူးလေ…သူ ကပဲ လျှာလေးနဲ့ယှက်ခိုင်းလိုက် နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ စုပ်ခိုင်းလိုက်နဲ့သင်ပေးရင်း နဲ့ပဲ…သူ က မေ ခေါင်းကို ကိုင်ပြီးသူဟာကြီး အဆုံးထိ ထိုးထည့်တယ်။

မေ မှာမျက်လုံးပါ ပြူး သွားရတယ်။သူ က ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်မှ သက်သာသွားရတယ်။သူ လက်နဲ့ပဲ သူဟာကြီး ရှေ့နောက် မြန်မြန်ကစားစဲမှာ မေ့ ရဲ့နှာခေါင်းကို တော့ တချက်ချက် လာလာ တို့ထိသေးတယ်။အရည်တွေ ထွက်လာတော့ မေ့ ရဲ့ပါးစပ်ထဲ ကိုထည့်လိုက်တယ်။လည်ချောင်းစီကိုခပ်နွေးနွေး ပစ်ချွဲချွဲ အရည်တွေ ရောက်လာတာပေါ့ သူက မေ့ကို ဆွဲထူပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်း စုပ်လိုက်တော့  သုတ်ရည်တွေ ကို မေ  မြိုချ လိုက်တယ်။"

" မေ နဲ့ ဟိုဟာတော့ မလုပ်လိုက်ရဘူးပေါ့"

" မလုပ်လိုက်ရဘူး မှုန် သူက မေ့ နှာခေါင်းကိုဖွဖွလေး ညှစ်ပြီး ထွက်သွားတော့တာ"

" ဟိုဟာကိုပဲ မလုပ်တာပါ  ပါးစပ်နဲ့နှာခေါင်းကိုတော့ လုပ်သွားတယ် မေ  ခုက 10 လပိုင်းဆိုတော့ကာ ကြားထဲမှာ သူ နဲ့ မတွေ့ဘူးလား"

" လမ်း မှာ တွေ့ဖြစ်ပါတယ် သူကလည်း ပုံမှန်စကားပဲ ပြောတာ…… မေ ကတော့ ဘယ်ချိန်ဘာပြောမှာလဲ မျှော်လင့်နေတာပေါ့ မှုန် ရယ်"

" သေနာကောင် ဘာအထှာလဲကွာ"

" မေ တော့ ဘီယာ မူးပြီးလုပ်သွားတာ နောက်နေ့ကျ မမှတ်မိတာ နေမှာလို့ စဉ်းစားမိတယ် မေကလည်း ငြင်းရမှာ မငြင်းမိတာ အမှားဖြစ်သွားတာပေါ့"

" မူးလည်း ဒီလိုလုပ်လို့မရဘူးလေ မေ ရဲ့"

" မေ လည်းရှက်တာရော ဝမ်းနည်းတာရောမို့ ဘယ်သူမှ မပြောပြသေးဘူး  မှုန့် ကို ပထမဆုံး ပြောပြတာ"

" မေ …ရယ်"…………………

ဝတ်မှုန် လည်း ဒင်းကို မကျေနပ်တာပဲ ရှိတာဘယ်လိုရှင်းရမလဲ မစဉ်းစားနိုင်သေး။သူ အသံတွေလည်း  မကြားချင် သူ့ကိုလည်းမမြင် ချင်တော့ဘူးလို့ပဲ ခံစားမိတော့တယ်။

.....................................................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

ဝတ်မှုန် အိမ်ကို သူ သိပ်မလာဖြစ်ဘူး။အိမ်လာလည်း ခဏပဲနေ ပြီးပြန်သွားတယ်။ဝတ်မှုန် သူ့ကို လုံးဝစကားမပြောတော့ဘူး။သူ လည်း ဒီကသိပ်မကြည်တာ သိတော့ ခပ်တန်းတန်းပဲ နေဖြစ်ကြတာပေါ့။အိမ်ကို သူ သိပ်မလာဖြစ်ဘူးလို့အခုလိုတွေး နေတုန်းမှာပဲ မင်းသားက မင်းသမီးတစ်ပါးနဲ့အတူ အိမ်ကို ရောက်လာပါတော့တယ်သူနဲ့ပါလာတဲ့ အမျိုးသမီးကို မြင်ဖူးတယ်လို့ဝတ်မှုန် စဉ်းစားနေတုန်းမှာပဲ…အဲ့ အမျိုးသမီးက

" ဝတ်မှုန် ညီမလေး နေကောင်းလား" 

လို့ ရယ်ပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်မှ…

" အာ! အမ မမ ခရစ္စတီးနား" 

သူငယ်ချင်းထိပ်ထားရဲ့ အမဝမ်းကွဲ မခရစ္စတီးနား ဂျပန် မှာနေတာ………

" ဟုတ် မမ နေကောင်းတယ် အလည်ပြန်လာတာလား  မတွေ့တာတောင် ကြာပြီနော်"

" အင်းလေ မမ အရင်အခေါက် အလည်လာတော့ ထိပ်ထား တို့ မှုန် တို့ (၁၀)တန်းပဲရှိသေးတာလေ"

" ဟုတ်တယ်နော် မမ  ခုခေါက်က ပိုလှလာတယ်

" ကဲ မြှောက်မနေပါနဲ့ ဒီမှာလက်ဆောင်တွေ မှုန် အတွက် "

" မြှောက်ပါဘူး တကယ်ပြောတာ မှုန်က မမလိုလှချင်တာ"

" ဟလား မှုန်   မှုန်ကမှ မိုက်တာ  မမက နည်းနည်း ဝ နေလို့ စိတ်ညစ်နေတာ"

" မ ဝ ပါဘူး မရယ် ပြည့်လာတာပါ- မ ကျန်းမာရေးကောင်းတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်အသိဆုံးပါ" 

ဝတ်မှုန်တို့ စကားပြောနေတာကိုသူ က ဝင်ပြောသေးတာလေ  ဒင်းက…

" မင်းလေး ကိုတော့ မမ ဘာမှ မပြောနိုင်တော့ပါဘူးကွာ"

လို့  မမက ပြောပြီး ပြီတီတီနဲ့ သံဒိုင် ကို ကြည့်လိုက်တယ်… ဟိုကကောင် ကလည်းအထာ နဲ့ ပြန်ကြည့်တယ်။ ဘာအထာတွေမှန်းတော့ ဝတ်မှုန် မသိဘူး ဒါမဲ့ သူတို့နှစ်ယောက် မရိုးသားဘူးလို့တော့ ခံစားသိ နဲ့ ဝတ်မှုန် သိတယ်။မမ ခရစ္စတီးနား အိမ်လာတာကို ဒင်းက ဘယ်လိုပါလာတာတဲ့လဲ။ မမ က

" ဦး နဲ့ အန်တီ ဈေး ကဘယ်ချိန်ပြန်လာမှာလဲမှုန်  ဈေး ပိတ်မှ ဆိုင် လည်း ပိတ်တာ မဟုတ်လား"

" ဟုတ်တယ် မမ ခုမှ ၁ နာရီကျော်ပဲ ရှိသေးတာညနေ ၅ နာရီလောက်မှ ရောက်မယ်လေ"

" OK လေ မှုန် မမ က ခုမောင်ငယ်နဲ့ စကားပြောစရာလေး ရှိလို့" 

ဟိုက်! ဝတ်မှုန်လန့်သွားတယ် မမ က ပွင့်လင်းတယ်  ဝတ်မှုန်ကို ရှောင်ခိုင်းတဲ့ သဘောပဲလေ။ ဒီ 'ငယ်သံဒိုင်'ကလည်းခဏ လာလည်တဲ့ သူတွေနဲ့ ဘယ်ချိန် ဘယ်လိုများ ပက်သက်သွားပါလိမ့်။  ။ဝတ်မှုန်လည်းအူကြောင်ကြောင်နဲ့

" ဟုတ် မမ"  

လို့ ပြောချိန်သံဒိုင်က

" လာ မမ ဝတ်မှုန်တို့ မီးဖိုခန်းလေးကအေးဆေး စကားပြောလို့ ကောင်းတယ်"

ဟာ ဝတ်မှုန် ဒုတိယ အကြိမ် လန့်ရပြန်တယ်။ဝတ်မှုန် တွေဝေနေတုန်းမှာပဲ သူတို့ ကမီးဖိုခန်းထဲ ရောက်လို့ တံခါးတောင် ပိတ်ပြီးသွားပြီ။ 

ဝတ်မှုန် သက်ပြင်းတွေ ချ မိတယ် ခြေထောက်တွေက အလိုလို စတိုခန်းဆီသို့……ဝတ်မှုန် စတိုခန်း ချောင်းကြည့်ပေါက် ကနေကြည့်လိုက်တော့ သံဒိုင်က ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်နေတာ ဘောင်းဘီက ချွတ်ပြီးလို့ ဒူးအောက်ရောက်နေပြီ- မမခရစ္စတီးနား က မထိုင်သေးဘူး သံဒိုင် ဟာကြီးကို အပေါ်ကနေပဲ ကုန်းပြီးစုပ် ပေးနေတာ။ စုပ်နေရင်းပဲ သူ့ အင်္ကျီတွေကိုချွတ်နေတာ-မမ က နောက်ဆုံး သူ့ ပင်တီလေးပါ ချွတ်လိုက်တယ်။ မမ က တကယ်ကို ကိတ်တယ်။

သူပြောသလို နည်းနည်းလေး ဝ နေတာလည်း ပါမှာပေါ့  ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဝတ်မှုန်ကတော့ကြိုက်တယ်  မမက မေမေ့လို ဘော်ဒီမျိုး။ မမ ရဲ့ ရင်သားစိုင်တွေ က ကြီးတယ်။တင် က ဘေးကားပြီး နောက်ကို အယ် ထွက်နေတယ်။ 

သံဒိုင် တို့ ယောင်္ကျာလေးတွေ မှန်းပြီး ဂွင်းထု( လက်ကွင်းထု)ကျမဲ့  ဖင်ကြီးမျိုး။ 'ဂွင်းထု'တယ် ဆိုတဲ့ဝေါဟာရ တောင် ဟိုတစ်ခါမှ သင်ဇာ ပြောပြလို့သိရတာ။ ဝတ်မှုန် နဲ့ မေ က ယောင်္ကျားတွေ သူ့တို့ ဟာသူ ရှေ့ နောက် လက်နဲ့ ကစားတယ် လို့ပဲ သိထားတာ။

" ဟင် မ အမွှေးတွေ မရိတ်ဖြစ်ဘူးလား"

သံဒိုင်က မမ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားတော့မှပစ္စည်း ကြည့်ပြီးမေးလိုက်သံ ကြားရတယ်။

" ဟို ပြန်ရောက်မှ ပဲ ရိတ်တော့မယ်- မင်းလေးကလည်း အမွှေးပါမှ ပိုကြိုက်တာဆို"

" အင်း မမ ကို ပြောပြီးသားပဲ အမွှေး တွေကလျှာ နဲ့ လုပ်ပေးချိန်မှာပဲ အဆင်မပြေတာမျက်လုံး ကြည့် ရတာကျ  သိပ်ကြည့်ကောင်းတယ်။ မိန်းမ တစ်ယောက်ရဲ့ အင်္ဂါဇာတ် ဆိုတာအမွှေးမဲမဲလေး တွေပါမှ ပိုပြည့်စုံတယ်လို့ ခံစားမိတယ် မ ရယ်"။      

 …သေလိုက်ပါ့လား …နှာဘူးကောင် ရဲ့ မိန်းမ အင်္ဂါဇာတ်များ စာလာ ဖွဲ့နေသေးတယ်။ ဝတ်မှုန် ကသာ မကြိုက်တာမမ ကတော့ ခပ်ပြုံးပြုံးအမှု အရာ ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ 

" ဟုတ်ပါပြီ ဆရာကြီး ရယ် မိန်းမလှတွေ ရဲ့ အင်္ဂါ ဇာတ်ကို ဘယ်နှစ်ယောက်တောင် ထိုးခွဲ မှာလဲ"။

" စေတနာနဲ့ ပေးမဲ့သူများကို ဒီကကောင်ကမငြင်းပါဘူးတဲ့"

သွားသေလေ  အဲဒါကြီးကိုလည်ပင်းမှာ ဆွဲထားပြီး ကိုးကွယ်နေပါ့လား မသာကောင် ရဲ့……။

ဝတ်မှုန် ဒင်းကို မုန်းလွန်းလို့ စိတ်ထဲကနေဝင်ပြော ဖြစ်လိုက်မိတယ်။နှစ်ယောက်သားအဝတ်အစားတွေ မရှိကျတော့ဘူး။အားရပါးရအေးအေးဆေးဆေး ဒီထဲမှာ စက်ယှက်ကျမဲ့အနေအထား။ မိသင်ဇာ ကို သတိရမိသွားတယ်။ 

မမ က သူ့ထက်ပို နေပြီလေ…သံဒိုင် ခြေထောက်ကြား ဝင်ထိုင်ပြီး မမက သူမရဲ့ ကြီးမားလုံးဝန်းတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို သံဒိုင်ရဲ့ အတန် နဲ့ ရိုက်တယ်။ နှာခေါင်းနဲ့လည်း လိင်တံ ကို တရွှတ်ရွှတ်မြည်အောင် နမ်းတယ်။ဒီ လိင်တံကြီးကို သိပ်ချစ်နေတာ နေမှာပေါ့…နို့ နှစ်လုံးကြား လိင်တံ ကြီးထည့် ဖိပြီးအထက်အောက် ပွတ်ပေးသေးတယ်။အားရပါးရ စုပ်တယ်။ဂွေးဥ တွေပါ လျှာနဲ့ ယှက်တယ်။နှုတ်ခမ်း နဲ့ စုပ်တယ်။

" မ ရဲ့ အပြုအစု အယုအယ တွေမှာ ကျွန်တော်ရူးရပါတော့ မ ရယ်"--

ရူးရင်လည်း ထမင်းလွတ်ဟင်း လွတ် ရူးစမ်း ငယ်သံဒိုင် နင့်မိဘ တွေကျွေးရ သက်သာတာပေါ့လေ ဝတ်မှုန် ပြောမိပြန်ပါပြီ။-

" မင်းလေးကလည်း တော်သလို မင့်ဟာကြီးကလည်းပြုစုချင် စရာကြီးလေကွယ်… ဟင်း…ဟင်း…လျှာ နဲ့ နောက်တစ်ချီ ကျမှ လုပ်ပေးတော့ခု လုပ်တော့ကွယ် မမ မင့်ဟာကြီးနဲ့ ထည့်တာခံချင်နေပြီ" 

မမ က အဲလိုပြောပြီး အောက်ကအုတ်ခံ  ကြမ်းပြင်ပေါ် ကို လက်ပေါ် မျက်နှာမောက်ကာ ဖင်ဖူးထောင်း ထောင်ပေးတာကိုပဲဒင်းက အမွှေးမဲမဲနဲ့မမရဲ့ ဟာကို တစ်ချက်နှစ်ချက် နှုတ်ခမ်းတွေ နဲ့ စုပ်လိုက်သေးတယ်။ဒါကြီးကို သိပ်ကြိုက် သိပ်ချစ်နေလို့ နေမှာပေါ့ ဟွန်း……

ခုမှ မမ ကို ဝတ်မှုန်သေချာ ကြည့်မိတော့ မမ က  တော်တော်လေး အမွှေးသန်တယ် လက်ကောက်ဝတ်မှာလည်း လက်မွှေးရှည်ရှည်တွေခြေထောက်မှာလည်း ခြေသလုံးမွှေးတွေနဲ့……မိန်းမတွေမှာ ရင်ထွားတာ ဖင်ကြီးတာတွေခြေမွှေး လက်မွှေး သန်တာတွေ နှာခေါင်းကသာမန်ထက် ကြီးတာတွေ ဟာ ယောင်္ကျား တွေကို တဏှာစိတ်(လိင်စိတ်) သိပ် ထ ကြွစေကြောင်း မေမေ တစ်ခါ ပြောပြဖူးတယ်။

မေမေ ကလည်း သူ ပြောတဲ့ အချက်တွေနဲ့ညီတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်လေ။ ဟော ဒီမှာလည်း မမ ခရစ္စတီးနား က အဲဒီလိုမိန်းမတစ်ယောက် ဒါကြောင့်မို့ သံဒိုင် က ခုအနေအထားမှာ နောက်ကနေ ဒူးထောက်ပြီးမလုပ်ဘူး- ဒူးကို ကွေးယုံပဲနေပြီး အပေါ်ကနေပဲသူ့ လိင်တန်ကြီးနဲ့ မမ ကို ဖိထောင်းကချတာ-

အောက်က မမ ကလည်း ဒီလောက် အားရပါးရလုပ်နေတာကို မနာတဲ့ အပြင်…

" good! fuck me!"

" ကောင်းလွန်းတယ်ကွယ်…… ဘာကြောင့်ဒီလောက်ကြီးကောင်းနေရတာလဲ ကလေးရယ်"

"--------****** ------*******"

အင်္ဂလိပ်လိုရော မြန်မာလိုရော ဝတ်မှုန်နားမလည်တဲ့ ဂျပန် လိုတွေရော ရေရွတ်မြည်တမ်း နေတယ်လေ…………………

သံဒိုင် အဆုံးထိ ပက်ပက်စက် စက်လုပ်လိုက်တော့ ပြီးသွားတယ်ထင်တယ်။ဆောင့်ချက်တွေရပ်သွားတယ်။နောက်ကို ခြေထောက် ကြီး ကားထိုင်ပြီး အမောဖြေနေတုန်း မမ က တစ်ရှုးတွေယူလာပြီး သူ့ လိင်တန်ကို ယုယုယယ သုတ်ပေးနေပါတော့တယ်……။

ဝတ်မှုန် လည်း ရှေ့ဧည့်ခန်းဆီ အပြေးထွက်ခဲ့ရတာပေါ့…အသာလေးထိုင်ပြီး စာဖတ်ချင်ယောင်ဆောင်ရင်း အမောဖြေနေ လိုက်တယ်။

ဝတ်မှုန် လည်း ချောင်းကြည့်ပြီး မောမောနေတာဘယ်ကြောင့်များပါလိမ့်နော်။တော်တော်လေး ကြာတဲ့ အထိ သူတို့ ထွက်မလာကြဘူး နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၂ နာရီကျော်ကျော်ပဲ ရှိသေးတာလေ ဝတ်မှုန် ဒုတိယ အကြိမ်စတိုခန်းဆီ ချီတက်ရပြန်ပြီ။ပုံမှန် အတိုင်း ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ မမ က ပန်းသီးတွေ နွှာနေတယ်။

မနေ့ကမှ ပန်းသီးတွေ ဈေးက ဝတ်မှုန်ဝယ်လာတာ…သံဒိုင်က သူ့အိမ်လိုပဲရေခဲ သေတ္တာထဲ က သူကြိုက်တာရှိရင်တော့ယူစားနေကျ  သံဒိုင်တို့ နှာထန်ပုံများ မမနောက်ကနေ ခါးဖက်ပြီး ညှောင့်နေတယ်လေရှေ့က မမ ကလည်း အကြိုက်တွေ့နေတာ

" သွား လူဆိုးလေး ကဲကို ကဲတယ် သူဟာကြီးနဲ့ထိုးတော့ ဖင်သားတွေ ပိန်ကုန်လိမ့်မယ်"

" ဒီ ဖင်သားကြီးတွေက ဘာနဲ့ ထိုးထိုး ပိန်ပါ့မလား  မ ရယ် - ဒီ လောက်ကြီးတာ"

" အ ဟင်း ဟင်း ပြောတတ်လိုက်တာ" 

မမ ကပန်းသီး နွှာ ပြီး ဘေစင် ဆီကို ရေသွား ဆေးမလို့သွားတာ ဟို ငထန်ကောင်က ခါးကိုင်ပြီးတန်းလန်း လိုက်သွားတယ်လေ-ထန် ပုံတွေများဝတ်မှုန် မသထာလိုက်တာရှင်………………

မမ ကလည်း နှာသန်ပုံက သူ့ထက်သာရင်သာသာမယ် လုံးဝ မလျှော့ဘူး ရေခဲသေတ္တာ ဆီ ရေသောက်ဖို့ သွားတာမှာကို သံဒိုင်ရဲ့ ပေါင်ကြားက ဟာကြီးကို ဆွဲသွားတာ ဒင်းကလည်း လမ်းလျှောက်လိုက်သွားတယ်လေ--။ကိုယ်လုံးတီးကြီးတွေ နဲ့ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်က ဆွဲကိုင်လိုက် နမ်းလိုက်  တစ်ယောက်က လိင်တံ ချောင်းကို ဂွင်းဆောင့် ပေးလိုက် စုပ်ပေးလိုက်နဲ့မိုးမမြင် လေမမြင် ဖြစ်နေကျလိုက်တာမှ………

သံဒိုင်ကို ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်ခိုင်းပြီး မျက်နှာခြင်းဆိုင်အနေအထားနဲ့ မမ က အပေါ်ကတက်ဆောင့်တယ်။အပေါ်တက် မဆောင့်ခင်  မ ခရစ္စတီးနားက ထိုင်နေတဲ့လူ ရဲ့ ဘယ်ဘက်ကနေ ညာဘက်ကို ခြေထောက်တစ်ချောင်း ကျော်လိုက်တယ် ။ပြီးမှ သံဒိုင် လိင်တန်ကြီးကို လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး သူ့ဟာထဲ ထည့်တယ် တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားပြီးမှ 'စွတ်'ဝင်သွားအောင် ထိုင်ချလိုက်တဲ့မြင်ကွင်းက အားပါလှတယ်လို့ ဝတ်မှုန် ထင်တယ်။ဒီမြင်ကွင်းကိုတော့ ဝတ်မှုန် အားရတယ်ဒီ တစ်သက်မေ့မှာ မဟုတ်ဘူး။

ရင်ဘတ်ထဲမှာကျင်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတယ် သံဒိုင်ကို မုန်းတဲ့အမုန်းတွေကြောင့်နေမှာ……ခဏကြာပြီးမှ မမက ဝတ်မှုန်ဘက်ကျောပေးပြီးတက်ဆောင့်နေရာကနေ ဝတ်မှုန် ချောင်းကြည့်တဲ့အပေါက်ဖက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြောင်းပြီးလုပ်ပြန်တယ်။

မမ တို့ ကြိုးစားနေပုံများ နဖူးကချွေးတောင်စို့နေပြီ……ဘာဖြစ်လဲ မသိဘူးမမက ဝတ်မှုန်ချောင်းကြည့်တဲ့ အပေါက်လေးကိုသေချာစိုက်ကြည့်နေတယ်။

ဝတ်မှုန် လန့်သွားတာပေါ့ ခေါင်းငုံ့လိုက်မလို့ လုပ်လိုက်သေးတယ်-ပြီးမှ ခု မျက်လုံးဖယ် ခေါင်းငုံလိုက်ရင် အပေါက်နေရာက ဟာသွားလို့ သူရိပ်မိသွားနိုင်တယ်တွေးပြီ ဒီအတိုင်း ဆက်ကြည့် နေလိုက်တယ်… အပေါက်နေရာက ပုံမှန် အတိုင်းပဲဆိုတော့ မမက လှုပ်ရှားမှု့ကို ရပ်ပြီး နောက်ကသံဒိုင် အပေါ် ပက်လက်လှန် နားလိုက်တော့ပါတော့တယ်။( ချောင်းကြည့် ဝါသနာ ပါသူတွေဝတ်မှုန်လို နပ်ပါနော်)…

မမ နားလိုက်တော့ နောက်က မင်းသားကမမ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်တော့တာပေါ့…အမောပြေ သွားပုံ  ရတယ် မမက ထပြီးလိင်တံ ကို စုပ်တယ်  တံထွေး တွေ လက်မှာထွေးတယ် ပြီးမှ သူ့ဖင်ကြားကို သုတ်တယ်။ဘာလုပ်တာလဲပေါ့………။

စောစောက မြင်ကွင်းအတိုင်းပဲ သံဒိုင်နဲ့ မျက်နှာခြင်းဆိုင် ပြန်လှည့်သွားပြီး လိင်တံ ကို ကိုင်ပြီးထည့်ပြန်တယ်။ တော်တော်နဲ့မဝင်ဘူးဖြစ်နေပုံပဲ "တောက်ကွာ! မင့် ဟာကြီးကလည်း…"တဲ့။

အောက်က သံဒိုင်က ခါးလေး လှုပ်ပြီး အနေအထားနည်းနည်းပြောင်းလိုက်မှ ထိပ်ဖျားဝင်သွားပုံတယ်ထင်တယ်။

" အောက်ကနေ အတင်းထိုးပြီးခါးမကော့ လိုက်နဲ့နော် မမ ပဲ ဖြည်းဖြည်းထိုင်ချပေးမယ်--မင်းလေးရဲ့ အတန်ကြီးက မလွယ်ဘူး"

တဲ့လေ   ဝတ်မှုန်သေချာ ပြူးပြဲကြည့်လိုက်မှ ဖင် ပေါက်ထဲ ထည့် လုပ်နေကျတာလို့ သိလိုက်တယ်။ မမ ခရစ္စတီးနားက ဖင်သားကြီးတွေကြီးပေမဲ့ ဖင်စအိုပေါက်က ကျ ဉ်းကျ ဉ်းလေးမို့ထည့်ရတာ ခက်တာလို့ တွေးမိလိုက်သေးတယ်။ဘယ်လောက်ပဲ ကျယ်ကျယ်ပါ သံဒိုင်ဟာကြီးနဲ့အထည့်ခံ ရရင် အီစိမ့်နေမှာလို့စဉ်းစားမိချိန်ဝတ်မှုန် ရဲ့စအိုပါ တစ်ချက် တွန့် သွားတယ်……

အစ ပိုင်းသာ ခက်တာ ဝင်သွားပြီးတော့လည်းအေးဆေးပဲ ထင်ပါတယ် မမက အပေါ်ကနေလှုပ်ရှားဆဲ………………

" ကောင်းရဲ့လား မ ရယ် ကျွန်တော့် မှာတော့သိပ်ကောင်းတယ်"

" ကောင်းတာပေါ့ကွယ်… ကောင်းလို့ ဒီအတန်ကြီးနဲ့ လုပ်တာ ခံတာပေါ့"

" ဟိုဟာ လုပ်တာ ခံရတာနဲ့ ဒီဖင် လုပ်တာခံရတာ ဘယ်ဟာ ပိုကောင်းလဲဟင် -မ-"

" တစ်မျိုးစီပေါ့ကွယ် နှစ်ခုလုံး တစ်မျိုးစီကောင်းတာပေါ့.. ဟင့်……ဟင်း…"

ဝတ်မှုန် သူတို့ပြောတာတွေ နားထောင်သူတို့ လုပ်တာတွေ သေချာကြည့်နေမိတာအသက်ရှုဖို့ မေ့နေရပြန်တယ်-သတိရမိလို့လေ တစ်ချက်ရှုအပြီးမှာပဲ……သံဒိုင်က မတ်တတ်ရပ်တော့ မမလည်းရပ်လိုက်တယ် လိင်တံ စအိုပေါက်ထဲက ပြုတ်ထွက်တယ် ။

မမကို ဆွဲလှည့်တယ် သူ့အတန်ကြီး ကိုင်ပြီး ပြန်ထည့်တယ် မမ က နည်းနည်းလေး ရှေ့ ကုန်းပေးတယ် သူ့ လက်နှစ်ဖက်ကိုမမ ဂျိုင်းအောက်ကနေ လို လည်ဂုတ်အပေါ်လက်ချောင်းခြင်းချိတ်ထားပြီး ဆက်လုပ်တယ်-။လည်ဂုတ် ကို နှိမ်ပြီး နောက် ကနေ သဘောရှိကစ် တဲ့ အနေအထား… မမ က သူ့စအိုထဲ လိင်တံကြီး   အဆုံးထိ ဝင်လာတာကို ခါးနွဲ့ပြီးရှောင်လို့ မရအောင် အပိုင်ချုပ်ပြီးလုပ်တာလေ။

ဝတ်မှုန်က ကိုယ်တိုင် မခံရဘူးပေမဲ့ ခံရဘူးတဲ့'သင်ဇာ' က သေချာ ပြောပြခဲ့လို့အကုန်သိနေပြီ-နင့်ကို ခံ ချင်နေတဲ့ သူတွေကိုတော့လုပ်ပေါ့။

သံဒိုင် ရယ်…………

မမ က ဖင်ထဲတော့ သုတ်ရည်ပေးမထည့်ဘူးထင်တယ်-ပြီးကာနီးတော့ မမ ရဲ့ ဖင်ပေါ်သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပါတော့တယ်…။ဝတ်မှုန်လည်း  ဧည့်ခန်းမှာမထိုင်တော့ပဲအပေါ်ထပ်အခန်းထဲအပြေးဝင်နားရပါတော့တယ်။ဝတ်မှုန် အိပ်ပျော်သွားခဲ့တာ မမ နဲ့ သံဒိုင်ဘယ်ချိန် ဘယ်လို ပြန်သွားမှန်း မသိလိုက်မိဘူး။ခြံတံခါး သံဒိုင်ပိတ်ဖြစ်ခဲ့မှာပါ။ညနေပိုင်း မေမေတို့ ပြန်လာမှ အိပ်ယာနိုးတော့တယ်။အိမ်မှာ ရှိသူ ဝတ်မှုန်က ညစာချက်ရမှာမို့ ဘာမှ မချက်ရသေးတာ သတိရပြီး မီးဖိုခန်းထဲ အတင်းဆင်းပြေးခဲ့ရတယ်။

မီးဖိုခန်းထဲ ရောက်တော့ မေမေထမင်းအိုး ချက်နှင့်နေပြီ…ဝတ်မှုန် ညစာ အသီးအရွက် ကြော်ဖို့ ပြင်စဉ် ရတာပေါ့- အသားဟင်းတွေက မနက်ပိုင်း ကတည်းက ချက်ပြီးသား…မေမေက မီးဖိုခန်းထဲမှာ စုံထောက် တစ်ယောက်လို ပိုက်စစ်တိုက် စစ်ဆေးနေတယ်…

ဘာမသင်္ကာစရာ တွေ့သွားလဲတော့ မသိဘူး…မေမေက ဘာမှ မမေးသေးတော့  ဝတ်မှုန်လည်း ဘာမှ မပြောသေးပဲ  စားပွဲနားထိုင်ပြီးအသီးအရွက်တွေ အကောင်း အညံ့ ရွှေးနေလိုက်တယ်။ထိုင်မိတဲ့ ခုံက သံဒိုင် ထိုင်သွားတဲ့ခုံ မို့  ဖင်ရှုံ့မိသွားတယ်-အောက်ကြမ်းပြင်ကိုကြည့်မိလိုက်တော့ သုတ်ရည် တစ်စက်နဲ့   အမွှေး တစ်ပင်…ဘာ အနံ့မှန်း ခွဲခြားလို့မရတဲ့အနံ့တစ်ခုလည်း နှာခေါင်းက ရနေတယ်…

မေမေ ဒါကြောင့် မီးဖိုခန်းထဲက မထွက်ပဲနေတာပေါ့။ဝတ်မှုန် ကိုများ အထင်လွှဲနေလား မသိဘူး……ဝတ်မှုန်ဘေး လာထိုင်ပြီး

" သမီး ဝတ်မှုန် မေမေမေးတာ မှန်မှန်ဖြေနော်"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ"

" အိမ်ရှေ့ မှာ နိုင်ငံခြားက လာတဲ့ ပစ္စည်းတွေတွေ့တယ် အိမ်ကို ဘယ်သူလာသွားလဲ"

" ထိပ်ထား အမ မခရစ္စတီးနား လာသွားတယ်လက်ဆောင်တွေ ပေးသွားတာ"

" သြော် ဂျ ပန်သူ  လာသွားတာလား"

" ဟုတ် မေမေ" 

မေမေက  မမ ကို နာမည်မခေါ်ဝတ်မှုန်တို့ ဒီဘက်က ရန်ကုန်သူ မော်လမြိုင်သူ အဲ့လိုခေါ်သလို ဂျပန်မှာ သွားနေတဲ့ သူမို့ဂျပန်သူ လို့ပဲ ခေါ်တယ်။

" သူ တစ်ယောက်တည်းလား ဘယ်သူပါ သေးလဲ"

" သူ့ ရည်းစား ပါတယ် မေမေ" 

မေမေ အဖြေရသွားတယ်နဲ့ တူတယ် မျက်နှာတစ်ချက်ပြုံးသွားပြီး ထိုင်ရာက ထလိုက်တယ်။ သူ့နဲ့ပါတဲ့ရည်းစား က ဘယ်သူလဲ ဘယ်ကလဲ လို့ မမေးတာ တော်သေးတယ်လေ ဝတ်မှုန်ကလည်းလိမ် မပြောတတ်ဘူး။မေမေ က မတ်တတ်ရပ်ရင်းမှ မျက်မှောင်ကြုတ် စဉ်းစားပြီး……

" အိမ်ကို မောင်ငယ်ရော လာသေးလား သမီး"

.................................................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

မေမေ ဘာကြောင့်များ သံဒိုင်ရော အိမ်လာလားလို့ မေးမှန်း သေချာ မသိပေမဲ့ ဝတ်မှုန်ဖြေရတော့မယ်…

"ဟုတ် လာတယ် မေမေ--မမ နဲ့တောင် စကားတွေ အများကြီး ပြောသွားသေးတယ်လေ" 

ဝတ်မှုန် အဲ့လိုဖြေလိုက်တော့ ထပ်ပြောဖို့ မေမေ နှုတ်ခမ်းလှုပ်တာတွေ့လိုက်ပေမဲ့ ထပ်မမေးဖြစ်ပဲ မျက်မှောင်ကြုံ့ စဉ်းစားရင်း မီးဖိုခန်းထဲက ထွက်သွားပါတော့တယ်။

အဲ့ကျမှ ဝတ်မှုန်လည်း သက်ပြင်း ချ နိုင်ပါတော့တယ်-- ဟူး------ဒီလိုနဲ့ တစ်ပတ်လောက် အကြာ ဈေ းပိတ်ရက်မှာ  မေမေ နဲ့ ဝတ်မှုန် ထိပ်ထားတို့အိမ် သွားလည်ကျတယ်။မမခရစ္စတီးနား ကို နှုတ်ဆက်ရင်းပေါ့။ထိပ်ထားဆီ ရောက်တော့ မမ ကပြန်သွားတာ ၄ ရက်လောက်ရှိပြီတဲ့။

မေမေ ကထိပ်ထားတို့ မေမေနဲ့ လူကြီးတွေချင်း စကားပြောနေချိန်မှာ ထိပ်ထားက ဝတ်မှုန်လက်ကိုဆွဲပြီး အိမ်နောက်ဖေး ထွက်လာတယ်။မေမေတို့လည်း လူကြီးတွေ စကားပြောပေါ့  ဝတ်မှုန်တို့လည်း ပွားမယ်လေ… ထိပ်ထားတို့ ဘာတွေများပြောစရာ ရှိနေပါလိမ့်။      ။

" ဘာတွေ ပြောစရာ ရှိလို့လည်း ထိပ်ထားရယ်"

" ဝတ်မှုန် ကြားသွားရင် သိပ်အံ့သြသွားမယ်"

" အန်! ဘာတွေများ လဲ"

" မမ ခရစ္စတီးနား ပြန်တော့ ရန်ကုန် ကိုထိပ်ထား ရယ် ရွှေပိုးရယ် လိုက်ပို့တယ်...ကားကတော့ သိတဲ့ အတိုင်း သံဒိုင်တို့ကားပဲအော်ဒါ ခေါ်သွားတာပေါ့… ရန်ကုန်ရောက်တော့နောက်နေ့ မနက်ပိုင်းမှ လေယဉ် တက်ရမှာမို့ဟိုတယ်ပဲ ငှားနေရတာပေါ့။အဲ့မှာ သံဒိုင်နဲ့ မမက တစ်ခန်း… ငါနဲ့ ရွှေပိုးနဲ့က တစ်ခန်း။ဒီလိုပဲ ငှားပြီးနေမယ် ဆိုတာ အစကတည်းကမမ က စီစဉ်ပြီးသားလေ…"

" အင်း ခုထိတော့ ဘာမှ စိတ်ဝင်စားစရာမပါသေးဘူး"

" လာမယ်လေ မှုန် ရဲ့-- ညဖက် သံဒိုင်နဲ့ မမတို့ဘယ်လောက်တောင် သောင်းကျန်းလဲ မသိဘူးမနက်ဖက် ထိပ်ထားမှာ သွားနိုးယူရတယ်…မမ ကို လေယဉ်ကွင်းလိုက်ပို့ပြီး ဟိုတယ်ပြန်လာ ခဏ နားနေသေးတယ်။

Check-Out ကနေ့လည် ၁၂ နာရီမှ ဆိုတော့လေ…အဲ့မှာ ရွှေပိုးမ က သံဒိုင် အခန်းဆီ သွားနေတယ် မှုန် ရေ……………မမ ခရစ္စတီးနား ဂျပန်က လာလည်တော့ သံဒိုင်တို့ ကားပဲ ငှားပြီး မြန်မာပြည် လည်မှာမို့သံဒိုင် နဲ့ မမ ငြိမှာဆိုတာသိပြီးသား--ဒါကြောင့်သင်ဇာ ကို ပြောရသေးတာ သင်ဇာကတော့ရှင်းတယ် အေးဆေးပဲ "

ပစ္စည်းကောင်း ကို တစ်ယောက်တည်း သုံးရတာ အတ္တကြီးသလို ဖြစ်မှာပေါ့ မမ နားလည်ရင် သုံးပါ့-- သုံးလို့ ကုန်သွားတာမှ မဟုတ်တာတဲ့" 

ရှင်းရော အထန်မ ရယ် ဝတ်မှုန် ဘယ်လိုနား လည်ရမလဲ……

" ထိပ်ထားပြောချင်တာက သံဒိုင် သင်ဇာနဲ့ ဖြစ်တာလဲ သိတယ် မမနဲ့လည်း ယာယီပက်သက်မယ်ဆိုတာလည်း သိတယ်--ရွှေပိုးမ နဲ့ ဘယ်လိုဘယ်ချိန်ပက်သက်လိုက်တာလဲ နားမလည်နိုင်တာကို  ပြောချင်တာ မှုန် ရဲ့  ပြီးတော့ သူနဲ့ကို တစ်ခါပဲ မိတ်ဆက်ပေးဖူးသေးတယ်"

" ဟို လဒ က ပြီတီတီ အီစီကလီနဲ့ ဇာတ်လမ်းစထားလို့နေမှာ ပေါ့ ထိပ်ထားရဲ့ သူ့မွေးမေမေက လွှဲရင် မိန်းမတိုင်းရဲ့ ဟာ ကို လျှာနဲ့ ယှက်ချင်နေတဲ့ ကောင်လေ"

ကဲ! စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ဝတ်မှုန် ပြောပြီ။ဟုတ်တယ်လေဝတ်မှုန်ပြောတာ မှားလား ဒင်းကို သေလောက်အောင် မုန်းတယ်။

" ထိပ်ထား မှာ ဟိုတယ်က ထွက်ခါနီးမှ သူတို့ကို သွားခေါ်ရပြန်တယ် ထွက်လာတော့ မိရွှေပိုးတို့ဘယ်လောက်တောင် ပင်ပန်းနေလဲ မသိဘူးလူက ယိုင်တိုင်တိုင် မျက်နှာက နွမ်းနေပုံများ--"

" ထိပ်ထား သူငယ်ချင်းရွှေပိုး ဘာမှ မဖြစ်ရပဲည လည်း ပင်ပန်းထားတဲ့ ဟို ငထန်ကောင်အခန်းထဲတင် လဲသေနေရမှာ" 

ည လည်းမမနဲ့သေအောင် လုပ်မှာ ဝတ်မှုန် သိပြီးသားဟော မနက်ပိုင်းကျလည်း ရွှေပိုးနဲ့တဲ့ အခွင့်အရေး မှန်သမျှ လက်လွှတ်မခံ တဲ့ မဟာလူသား ပါလား…

" ထွက်လာတော့ မိရွှေပိုးက ဒီကလည်း ဘာမှမမေးပဲနဲ့  မမ ခရစ္စတီးနားကို သံဒိုင် လွမ်းနေမှာ သနားလို့ စကားသွားပြောပေးတာတဲ့လေ ဟီ ဟိ့"

" အောက် နှုတ်ခမ်းတွေ နဲ့ စကားပြောတာ များပြီး  ပြဲမကုန်ဘူးလား လို့ ထိပ်ထားက မေးလိုက်ရမှာ" 

ဒင်း ကို မုန်းလွန်း စိတ်တိုလွန်းလို့ဝတ်မှုန် လည်း စကားလုံးတွေ ရင့်သီး ရပါပြီ။

" အဲ့ လိုတော့ မမေးလိုက်ဘူး မှုန် ရယ် အပြန်ကျတော့လည်း သူ က သံဒိုင်ဘေး ကားရှေ့ခန်းမှာထိုင်တော်မှုတယ်တော် ထိပ်ထားမှာ နောက်ခန်းမှာ တစ်ယောက်တည်း--ထိပ်ထား လည်း တစ်လမ်းလုံး အိပ်လိုက်လာတာ…ည ဖက် ၁၂ နာရီကျော်ကျော် တစ်ရေးနိုးတော့ ကားပေါ်မှာ ထိပ်ထား တစ်ယောက်တည်း--အပြင် ကြည့်လိုက်တော့ အမြန်လမ်းပေါ် က တစ်နေရာပေါ့ကြောက်လိုက်တာ မှုန် ရယ် အမြန်လမ်းပေါ်ရောက်နေတာရယ် ကားပေါ်မှာ တစ်ယောက်တည်း ဆိုတဲ့ အသိရယ်နဲ့"

" အခြား ကားတွေ ဖြတ်မသွားဘူးလားထိပ်ထားရယ်"

" အဝေးပြေး ကားကြီးတစ်စီးတော့ ဖြတ်သွားတယ် မှုန်… ထိပ်ထား ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်တော့ သံဒိုင်က လှမ်းအော်ပြောတယ် ကားနဲ့ သိပ်တော့ မဝေးဘူး "

" သူ ဘာပြောတာလဲ"

" ခဏလေး ထိပ်ထားရေ ငါတို့လာပြီ တဲ့ခု လာခဲ့ ဟာ ငါကြောက်လို့ပါ ဟိုဟာဆိုလည်းကားပေါ်မှာ လုပ်ကြပါ ငါ အိပ်ပါ့မယ် လို့ပြောလိုက်တော့… ' အာ ကျစ်!- ဆိုတဲ့ရွှေပိုး အသံကြားလိုက်သေးတယ်"

" ဖီးလ် ပျက်သွား လို့နင့်ကို ရွှေပိုးတင်းတာဖြစ်မှာပေါ့ အဲဒီနားရှိတဲ့ ဘာညာတွေကသူတို့ ကို ကိုင်လိုက်ရမှာ ဒီလောက် နှာခေါင်းပွတဲ့ သူတွေ…"

" အင်း… သံဒိုင် က အရင် ကားဆီကို လာတယ်ငါ သူ့ဆီကိုပြေးပြီး စိတ်ဆိုးတာရော ကြောက်တာတွေရောနဲ့ သူ့ရင်ဘတ်ကိုထုမိတယ်……ပြီးမှ ငိုပြီးသူ့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းဝင်ထားလိုက်တယ်သူက လည်း ငါ့ကိုဖက်ပြီး နှစ်သိမ့်ပေးရှာတယ်"

ဒါတော့ ထိပ်ထားရယ် နင်ကလည်း ပိုကို ပိုပါတယ်လို့ ဝတ်မှုန် စိတ်ထဲကပဲ ပြောမိပါတယ်။

" အဲ့ အချိန်မှာပဲ နောက်က ကားတစ်စီးကငါ့တို့ကား နောက်မှာရပ်လိုက်ပြီး လူ ၂ ယောက်ဆင်းလာတယ်-နောက်ထပ် ၁ ယောက် နောက်ခန်းကနေ ထပ်ဆင်းလာပြန်တယ်…အားလုံး၃ ယောက်ပေါ့။ပထမ ဆင်းလာတဲ့ ၂ ယောက်က ရွှေပိုး ဆီ သွားပြီး-

" ညီမ ဘာဖြစ်လို့လဲအကို တို့ ဘာကူညီပေးရမလဲ"တဲ့………

ရွှေပိုး ကလည်း ခပ်အေးအေးပဲ …

" မလိုပါဘူးရှင် ညီမတို့ ကျန်းမာရေး ဆင်းတာပါ"

သိဘူးလေ ဟိုနှစ်ယောက်ကကျ  ပူးပူးကပ်ကပ်ဖက်နေကြတယ် ကားမီးနဲ့မြင်တယ်… ညီမ မှာတစ်ယောက်တည်း မို့ အဖော်လိုသလားလို့ပါ"

" မဟုတ်ပါဘူး အကို သူက ကြောက်နေလို့ချော့ နေတာပါ"

 သံဒိုင် က ဝင်ပြောလိုက်တော့နောက်ပါတဲ့ တစ်ယောက်က…

" မင့်ကို မမေးသေးဘူးလေ မေးမှဖြေ ညီလေးရဟုတ်လား"…

ခုမှ ထိပ်ထားလည်း တကယ်လန့် လာတယ်  သူတို့ဆီက အရက်နံ့ တွေလည်းရတယ်…

" မင်းက နှစ်ပွေ ကြီးနဲ့ မများဘူးလား ဘာလဲမင်းက  မင်းသားလား ဒါမှမဟုတ်  ဂျော်ရကီးလား ဟေ့ရောင်" 

သူတို့က သံဒိုင် ကိုရန်စ ပြီလေ…အဲမှာ သံဒိုင် အရည်အချင်း စ မြင်ရပြီပေါ့မှုန် ရယ်…သူက

" ကျွန်တော် မင်းသား မဟုတ်သလို အခြောက်လည်း မဟုတ်ပါဘူး" 

လို့ပြောရင်း ရွှေပိုးနား ပြေးသွားပြီး နီးတဲ့ တစ်ယောက်ကို ပစ်ထိုးထည့်လိုက်တယ်- အထိုးခံရတဲ့ တစ်ယောက် နောက်ကို လဲသွားချိန် နောက်တစ်ယောက်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်တယ်။

" နင်တို့ ကားထဲသွား နေလိုက်"

လို့ပြောတယ်။ရွှေပိုးနဲ့ ငါ လည်း ကားထဲ ဝင်ထိုင်ပြီး  ရန်ပွဲ ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူနဲ့ ခုနက မျက်နှာချင်းဆိုင်တစ်ယောက်က လဲမလိုပဲ ယိုင်နေပြီ။နောက်တစ်ယောက်က ဝင်လာပြီး တစ်ယောက်တစ်လှည့် ထိုးနေကြတယ်။ပထမဆုံး ထိုးခံရတဲ့ တစ်ယောက်က ထ ကို မထလာတော့ဘူး။

နောက်ဆုံးလူနဲ့ ဖိုက်ကျရင်း လူခြင်းခွာလိုက်တဲ့ အချိန်ဒုတိယ လူမှာ မြေကြီးပေါ် လေးဘက်ကုန်းကြီး-သူ့ဆီကို ပြေးသွားပြီး မျက်နှာကို ဒူးနဲ့ တိုက်ချလိုက်တာ အဲ့လူ 'အား' လို့အော်ပြီး မှောက်ရက်ကျသွားတယ်။သူ့ခေါင်းကို ခြေထောက်နဲ့တစ်ချက်ပေါက်ပြီးချိန်---- နောက်ဆုံးကျန်တဲ့သူက

" ဟေ့ကောင်--"

လို့ အော်ပြီး သံဒိုင်ဆီပြေးလာတယ်---ပထမဆုံး လဲနေတဲ့လူ ရဲ့ခေါင်းကို ခလုတ် တိုက်ပြီး သူလည်း သံဒိုင်ဆီမရောက်ခင်ရှေ့ကို ဟပ်ထိုးလဲသွားတယ်……။ရွှေပိုး မက ခစ်ကနဲ့ တစ်ချက် ရယ်လိုက်သေးတယ်။သံဒိုင် လဲကျ နေတဲ့လူ နောက်ကျောပြင်ကို ဖနှောင့် နဲ့ အားရပါးရ ပေါက်တယ်---။ ပက်လက်လှန်လိုက်ကာ ခွထိုင်ပြီး ထိုးတယ်အောက်ကလူ က

" တော်ပါတော့ ညီလေးရာအကိုတို့ မှုးလို့မှားပါတယ် တောင်းပန်ပါတယ်"

" ခင်ဗျား တို့ကမှ စောက်ခြောက် တွေဗျမနိုင်မှန်းသိတော့မှ တောင်းပန်တယ် ကျုပ်ကသုံးယောက် တစ်ယောက် သေချင်လည်း သေဆိုပြီ ချ တယ် ရှင်းလား-- ရော့- အဲ့မှာ- နောက်ဆုံး တစ်ချက်……… 

သံဒိုင် ကားပေါ် ရောက်လာတော့ ဒေါသတွေမပြေသေးဘူး… ရေဘူးကို အရင်မော့ သောက်တယ်- မောလည်း တော်တော်မောနေမှာပါ မှုန်ရယ် ကြည့်ပြီး သနားလည်း သနားတယ်အားလည်း အားကိုး ထိုက်တဲ့ ယောင်္ကျား တစ်ယောက်ပါ"

" ရန်ပွဲ ဖြစ်နေတုန်း ကားတွေ မဖြတ်ဘူးလား"

" နှစ် စီး သုံး စီးတော့ ဖြတ်သွားတာတွေ့တယ်သေချာတော့ သတိမထားမိလိုက်ဘူး…သူတို့လည်း ဘယ်ရပ်ရဲ မလဲ ကိုယ်တွေဆိုလည်း ရပ်မှာ မဟုတ်ဘူးလေ…ဒီကို ရောက်တော့ နံနက် ၄ နာရီကျော်နေပြီ။

ရွှေပိုး -အိမ် အရင်လိုက်ပို့ပြီး ငါ့အိမ်ရောက်တော့…ခြံဝန်းထဲထိ ကားထိုး လူကြီးတွေနိုးပေးပြီး

" ထိပ်ထား ရေ ငါ မမောင်းနိုင်တော့ဘူးအရမ်း အိပ်ချင်နေပြီ"

တံခါးထဖွင့်ပေးတဲ့ မေမေက 

" သား အိမ်ထဲအိပ်ပါ့လားကွယ်--လို့ ပြောသေးတယ်- ရတယ် အန်တီ သား ကားပေါ်မှာပဲအိပ်တော့မယ်"

ပြောပြီး ကားနောက်ခန်းမှာဝင်လဲတော့တယ် လဲပြီးချင်း အိပ်ပျော်သွားပုံရတယ် ကားတံခါးတောင် ငါ ပိတ်ပေးရတယ် သူ အရမ်းပင်ပန်းနေပြီလေ"

" အေးပေါ့ ထိပ်ထားရယ်"

အမုန်းစိတ် ရှိနေတဲ့ဝတ်မှုန်တောင် သူ့ကို သနားစိတ် အနည်းငယ်ဝင်မိချိန် ဒါလည်း သူ ဟိုဟာ ရှည် လို့ဖြစ်ရတာအမြန်လမ်းမှာ မရပ်ပဲ မောင်းလာရင် ဘာမှ ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး--လို့ တွေးမိပြီး မသနားနိုင်ပါဘူး။   မနက်ပိုင်း ၁၀ နာရီကျော်တာတောင် သူမနိုးသေးလို့ မေမေ သွားနိုးရတယ်။မနက်စာ စားပြီးမှ ပြန်အိပ်ချင် အိပ်လို့…မေမေက မနက်စာ စားပြီမှ ပြန်ခိုင်းတယ်လေ။သူ မျက်နှာသစ်ပြီး လာတော့ သူမျက်နှာလည်းဖူးရောင်နေတယ်။သူလည်း ပွဲမသိမ်းခင် နောက်ဆုံးလူနဲ့ ဆော်ရချ ိန် ထိပုံကျပါတယ်-- မေမေက သက်သာအောင် ကျက်ပူထိုးပေးခိုင်းတယ်။

" လူကြီးတွေ လည်းစိတ်မကောင်းဖြစ်တာပေါ့ ..မှုန့်ကို တော့ အားနာပါတယ် မှုန်ရယ်"

" ဘာဖြစ်လို့လဲ ထိပ်ထား ရယ်"

" လူကြီးတွေ အလစ် တစ်ချက်မှာ ငါ သူ့ပါးကိုနမ်း လိုက်တယ် ချစ်မိသွားလို့ ဘာကြောင့်မှန်းတော့ ငါ လည်းမသိဘူး မှုန်"

" နင် နမ်းလိုက်တာနဲ့ ငါ့ကို ဘယ်လိုဖြစ်လို့အားနာ တာလဲ"

" နင် တို့က လူကြီးချင်း သဘောတူ ထားတာလေ ဒါကို ငါက…"

" ဘာဆိုင်လဲ ထိပ်ထားရယ် လူကြီးတွေ သဘောတူပေမဲ့ လူငယ်ချင်းက ဘာဆိုဘာမှ မဖြစ်တာ-ငါ က သူ့ကို သိပ်မုန်းတာ ထိပ်ထားရဲ့"

" ဘာဖြစ်လို့ မုန်းတာလဲ မှုန်"

" မသိဘူး- အချစ် နဲ့ အမုန်း မှာ အကြောင်းပြချက်လိုသလား ထိပ်ထား-" 

ဝတ်မှုန် ရဲ့ အသံဒေါသ သံတွေ ပါသွားလို့ ထိပ်ထား တစ်ချက်လန့်သွားသလား မသိ……… ပြီးမှ

" ထိပ်ထားတောင် သူ့ကို ဘယ်လို ချစ်မိသွားမှန်း မသိသေးတာ မှုန်လည်း ဘယ်လို မုန်းမိသွား မှန်း မသိဘူးလေ"

လို့ပြန်ပြောလိုက်ရတယ်။

" အင်းပါ မှုန်ရယ် မနေ့က အကြောင်းလေးထပ်ပြောပြမယ်နော်- မနေ့က သင်ဇာလေတို့တွေ စားနေကျ အကြော်ဆိုင်မှာ ချိန်းတယ်"

" အထန်မ ငါကိုလည်း မခေါ်ဘူး ကြည့်စမ်း"

" မခေါ်တာ ကောင်းပါတယ် မှုန်ရယ်  မှုန်လာဖြစ်ရင်လည်း စိတ်အနှောက်အယှက် ဖြစ်ရမှာ…"

" ဘယ်လို ဖြစ်လို့"

" ပြောပြမယ် မှုန် ရဲ့ ငါသွားတော့ ဟိုမှာသံဒိုင်ရော မေ ရော သင်ဇာရော ရောက်နေပြီ။တို့ ထိုင်နေကျ နေရာလေး ရတယ်………"

အဲ့ အကြော်ဆိုင်လေးက စ ဖွင့်ကတည်းကဝတ်မှုန်တို့ အဖွဲ့ အားပေးလာတာလေ…ဝတ်မှုန်တို့ မြိ ု့ရဲ့အပြင်ဘက် မြစ်ကမ်းဘေးမှာ…မြစ်ဘက် အခြမ်းမှာတော့ မဟုတ်ဘူးဆိုင်နဲ့ မြစ် ကြားမှာ ဟိုင်းဝေးပြေးတဲ့ကားလမ်းတော့ ရှိတယ်။

ဝတ်မှုန်တို့ ထိုင်နေကျနေရာက  မြစ်ကမ်းပါးဘေးက ပေါက်နေတဲ့ သစ်ပင်အောက်မှာ ဆိုင်လေးနဲ့က မနီးမဝေးလေး…သစ်ပင်အောက်မှာ ထိုင် အကြော်စုံလေးစားမြစ်လေ ကိုရှုပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ စကားပြောရတာ ဝတ်မှုန် သိပ်ကြိုက်တဲ့ အနေအထားလေ-တစ်ခါတစ်လေ သွားပေမဲ့ ကိုယ်ထက်အရင် ရောက်နှင့်သူတွေ ရှိလို့ အဲ့နေရာလေးမှာမထိုင်ပဲ ပြန်ခဲ့ရတာတွေလည်း ရှိပါတယ်……

" ဟို ရောက်တော့ သင်ဇာမ ကဘာတဲ့လဲ"

" သူ့ အိမ်က စကာၤပူက သူ့အကိုဆီ အလုပ်သွားလုပ်ဖို့ စ ပြောနေပြီတဲ့ ဒါမဲ့ မသေချာသေးဘူး သူကတော့ သွားချင်တယ်တဲ့…အခုတွေ့တာ အဲ့ဒီ အကြောင်းပြောချင်လို့မဟုတ်ဘူး သံဒိုင်နဲ့ သိပ်တွေ့ချင်နေလို့တဲ့"

" သူ့ ဟာသူ ချိန်းတွေ့လေ ဘာလို့ နင်တို့ကိုခေါ်တာလဲ"

" သူ က ရိုးရိုး စကားပြောချင်တာမှ မဟုတ်တာသံဒိုင် နဲ့ ဟိုဟာလုပ်ချင်တာ မြို့က သေးတော့တည်းခိုခန်းလည်း မသွားရဲဘူး ပြီးတော့ သူများတွေ မလုပ်ရဲတဲ့ နေရာ မထင်မှတ်တဲ့ နေရာမှာ လုပ်ချင်တာတဲ့"

" အဲ့တော့ သူက ဘယ်နားကို ဘယ်လို သွားလုပ်ချင်တာတဲ့လဲ"

" ဒီ သစ်ပင်အောက်မှာပဲ မေ နဲ့ ထိပ်ထား ကိုဘေးမှာ အစောင့် ထားပြီး လုပ်ချင်တာတဲ့"

" ဘာ! ဘယ်လိုရယ် ထိပ်ထား"

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>