စိတ်၏စေရာ အပိုင်း ( ၁ )

စိတ်၏စေရာ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - သူရိရ

မြေနီလမ်းလေး အတိုင်း ဦးလူမော် တစ်ယောက် လမ်းလျှောက်လာနေသည်။ ဦးလူမော် လို့ “ ဦး ” တပ်ခေါ်ရသော်လဲ အသက်အားဖြင့် သိပ်မကြီးသေး၊ သုံးဆယ် မျှသာ ရှိသေးသည်။ ငယ်ရွယ်စဥ်ကထဲက သိုင်းကစားလာသဖြင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မှာ လူငယ်သာသာ သန်မာဖြတ်လတ်လျက် ရှိနေသည်။ လမ်းအဆုံးနား ရောက်တော့ သံတံခါး တပ်ထားသော ခြံဝန်းရှေ့မှာ ရပ်ပီး ခြံထဲသို့ အော်ခေါ် လိုက်သည်။ 

“ ကိုသူရိန်ရေ ကျွန်တော် ရောက်လာပီ ..ဟေ့ တံခါးလေး..ဖွင့်ပါဦးဟ..”

အိမ်ထဲမှ လှုပ်ရှာမှု မတွေ့တော့ ဦးလူမော် တစ်ယောက် တံခါးကို အသာလေး တွန်းဖွင့်ရင်း  အိမ်လေးသို အတွေးများစွာနဲ့ လှမ်းလာခဲ့ပါတော့တယ်။

“ ဒီ လင်မယားတွေ ဘယ်များ ရောက်နေပါလိမ့်.. တံခါးလဲ ပိတ်မထားဘူး..ငယ်တော့တဲ့ အရွယ်တွေလဲ မဟုတ်ဘူး...အိမ်ထောင်ကျတာပဲ ..ငါးနှစ်လောက်ရှိနေပီ ..” 

ဟု တွေးရင်း အိမ်လေးထဲထိ ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ဧည့်ခန်းထဲ လှည့်ပတ်ကြည့်ရင်း မနှင်းဝတ်ရည်ကို ချီးကျူးနေမိသည် ။ သပ်ရပ်သော ဧည့်ခန်းအပြင်အဆင်ကြောင့် သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ ဇနီးကောင်း ရထားတယ် ဆိုပီး ဂုဏ်ယူနေမိသည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ချိတ်ထားသော မင်္ဂလာဆောင် စုံတွဲပုံကို ကြည့်ပီး အတွေးချဲနေမိသည်။

pre wedding ရိုက်မဲ့နေ့က သူငယ်ချင်းဖြစ်သူက မနက်ပိုင်း ဖိတ်စာသွားယူ နေတာနဲ့ မိတ်ကပ် လာပြင်ပေးသော အခြောက်မကို သူကိုယ်တိုင် သွားခေါ် ပေးခဲ့ရသည်။ အခြောက်မ က မိတ်ကပ် ပြင်ပေးရင်းနဲ့စကားတွေ ရေပတ်မဝင်အောင် ပြောတာကို သူငယ်ချင်း ဇနီးလောင်းလေးက ရီမောက ပြန်ပြောနေတာကို ဘေးကနေ စိတ်ဝင်တစား နားထောင်မိရင်း ငေးကြည့်နေမိသည်။ အခြောက်မက သူ့ကို တစ်ချက်ကြည့်ပီး 

“ အမလေး နောက်ဆို အမြဲတမ်း ကြည့်ရမှာကို ခုထဲက ငေးနေတာများ ပြောကိုမပြောချင်ပါဘူး..”

ဝတ်ရည်လေးက ခစ်ခနဲ ရီသံထွက်လာပီး သူကို ပြုံးစိစိနဲ့ ကြည့်နေတာကို အခြောက်မ က သဘောတွေကျပီး 

“ အကိုကြီးကို ကြည့်နေတာ ကားနဲ့ လာခေါ်ထဲက ခြေမကြည့်ပီး ရင်တွေခုန်နေတာ သတိုးသမီးတော့ အဆင်ပြေပါ့မလား ဆိုပီးတော့ တွေးပူနေသေးတယ်..” ဝတ်ရည်က 

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ..”  ဆိုပီး မေးလိုက်တော့ အခြောက်မက 

“ သတိုးသမီး သေးသေးလေးဆို ကွဲပြဲပီး လူကြားမကောင်း ဖြစ်မှာဆိုလို့လေ.. ခုတော့ စိတ်မပူတော့ပါဘူး သတိုးသမီးက အကိတ်ဆိုတော့ အဆင်ပြေမှာပါ ခိခိ...”

ဆိုပီး ရီနေသေးတယ်။ ဝတ်ရည်က မျက်နှာတွေပူပီး 

“ မာမီက လဲ ဘာတွေ လျှောက်ပြောမှန်းမသိဘူး မပြောပါနဲ့ အဲ့လို..” အခြောက်မက 

“ အမလေး ရှက်နေသေးတယ်.. လူမရှိမှမရှက်နဲ့နော် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း..ချစ်ကျ သိလား..”

ဝတ်ရည်ကလဲ စကားမရှည်ချင်တော့လို့ မပြောတာလားတော့ မသိဘူး ။ ဘာမှ ထပ်မပြောတော့ဘူး။အတွေး ကောင်းနေတုန်း ရေချိုးခန်းဘက်ကနေ အသံကြားလို့ အသာလေးဝင်ကြည့်မိတော့ ရေချိုးခန်းထဲကနေ ထွက်လာတဲ့ မဝတ်ရည်နဲ့ တဲ့တဲ့ တိုးမိတာပါပဲ။

မဝတ်ရည် လို့ သာခေါ်တာ ကိုယ့်ထက် ငါးနှစ်လောက်ငယ်တော့ တစ်မျိုးပဲ။

အိမ်နေရင်းဆိုတော့ သဘက်အတိုလေးကို ရေလဲလုပ်ထားပီး ခေါင်းလျှော်လာတဲ့ ပုံစံနဲ့ ဆံပင်တွေကို ရေသုပ်နေတာ။ သဘက်လေးက တိုတော့ အပေါ်ပိုင်း ရင်သားတစ်ဝက်လောက် အထိပဲ ပတ်ထားပီး ထွားကြိုင်းတဲ့ နို့အုံကို မပေါ်ယုံတစ်မယ်ပဲ ပတ်ထားနိုင်တယ်လေ။ ပေါင်ရင်း တစ်ဝက်လောက်ကနေ စပီးခြေသလုံးထိ  ဝင်းမွတ်တဲ့ အသားအရေကို ပိုင်ဆိုင်ထားမှန်း သေသေချာချာ မြင်တွေ့လိုက်ရတယ်။

ဝတ်ရည်က

“ အကို ပြန်လာတော့မယ် ပြောတယ် ရုံးစောစောဆင်းခဲ့မယ် ဆိုပီး ဖုန်းဆက်ထားတယ် ..”

ဆိုပီး ပြောတော့ အသာအယာပဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြနိုင်လောက်အောင် စွံအ နေခဲ့တယ်။ သယ်ရင်း မိန်းမရဲ့ ပေါင်တံအလှတွေ ရင်သားဖွေးဖွေးလေးတွေကို အသားဖြူတော့ ဖွေးမယ်ထင်ခဲ့တာ ။ အခုလောက် ဖွေးမှန်းမသိခဲ့ရိုး အမှန်ပါ ။ အခုမှ မျက်မြင် ကိုယ်တွေ့ တွေရတော့ ကြက်သေသေအောင် ငေးကြည့်နေမိတယ်လေ ။

ဝတ်ရည်က ဆက်ပီးတော့

“ ကို လူမော် ရေချိုးလိုက်ပါလား..လူလန်းသွားအောင် ..ညီမလဲ..ခေါင်းလျှော်ပီးတော့ ရေချိုးမလို့လုပ်နေတာ..”

ဆိုပီး အပြင်ကို ထွက်လာတယ် ။ မီးဖိုချောင်ထဲက ဗီဒိုအသေးလေးကို ဖွင့်ပီးအထဲက ဆပ်ပြာရည်ဘူးကိုထုပ်ကာ

“ ချိုးမယ်ဆို ရေလဲ ယူပေးမယ်လေ ညီမလဲရေလဲလုံခြည်လဲ လိုက်မယ် ..” ကျွန်တော်လဲ 

“ ကျေးဇူးပါ မဝတ်ရည်ရယ်.. လူလဲလန်းသွားတာပေါ့ ...” 

“ အာ့ဆို ခနလေးနော်..ကိုလူမော် ..” ဆိုပီး ရေလဲပုဆိုးလိုက်ရှာပေးနေတာ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ ရှေ့ကနေပီး ရှာပေးနေတဲ့ အချိန် သဘက်လေး အောက်ကနေ ဖြူဖွေးနေတဲ့ ပေါင်တန်တွေကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

ဗီဒိုအပုလေးရဲ့ မှန်ထဲကနေ ကိုလူမော်တစ်ယောက် ကျွန်မ ကုန်းနေတဲ့ ပုံစံကို အငန်းမရ ငေးကြည့်နေတာမြင်လိုက်ရတော့ ရင်တွေတောင် ဖိုသွားတယ် ။ နို့သီးတွေ တင်းမာလာပီး ပိပိထဲက အရည်စိမ့်ကျလာတယ်။ ခါးကို ပိုကုန်းလိုက်ပီးတော့ ပေါင်ကိုမသိမသာ ကားပေးလိုက်တဲ့ အချိန် ကိုလူမော့် ပုဆိုးအောက်က အကောင်ကြီးက ခေါင်းထောင်လာတယ်လေ။ 

ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ အဆင်သင့်ကိုင်ထားတဲ့ ရေလဲပုဆိုးအတိုပိုင်းလေး ပေးပီးတော့ ကိုလူမော် တစ်ယောက်လဲ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပီး လဲလှယ်လိုက်တယ်။ ပီးတော့ ရေပန်းကို ဖွင့်ပီး ရေစတင်ချိုးနေတဲ့ အသံကြားနေရတယ်လေ ။ ဘယ်လို ဖန်တီးရမှန်း မသိတာနဲ့ ခနနေတော့ ရေချိုးခန်း တံခါးခေါက်ပီး 

“ ကိုလူမော် ဆပ်ပြာဘူးလာပေးတာ..အထဲမှာကုန်နေလို..”

ဆိုပီး ပြောတော့ တံခါးလေးကို အသာဟပေးလိုက်တယ်။ ဝတ်ရည်လေး ရဲ့ ကိုယ်တစ်ပိုင်းလောက် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပီး ဆပ်ပြာဘူး လှန်းပေးနေတဲ့အချိန် မျက်လုံးက ကိုလူမော် ရဲ့  body ပေါ်မှာ ရောက်နေတာ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ ရေစက်လေးတွေတင်ပီး ကြွက်သား အမြှောင်းမြှောင့် ထနေတဲ့ လက်မောင်းတွေ ဝမ်းဘိုက် ကြွက်သားတွေက လေ့ကျင့်ထားမှန်းသိသာတယ်။ တဖြည်းဖြည်း မျက်လုံးကအောက် ရောက်သွားတော့ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်တွေကြားက ဖောင်းထနေတဲ့ နေရာကို အကြည့်က မခွာနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်နေတာပေါ့ ။

ဆပ်ပြာဘူးပေးပီးတော့ “ ဘယ်လိုကြံရမလဲ ” စဉ်းစားနေတုန်း ခေါင်းလျှော်ရည်ဘူးကို တွေ့လိုက်တော့ အကြံရပီး မိမိအကြံအတိုင်း အကောင်အထည်ဖော်လိုက်တယ်။ ခေါင်းပေါ်ကို လောင်းချလိုက်ပီး ရေစိုနေတဲ့ ဆံပင်နဲ့ ပွတ်လိုက်တယ် ။ ပီးတော့ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်တော့ ဆပ်ပြာမြုတ်တွေနဲ့ ကိုလူမော်က တံခါးဖွင့်ပေးတယ်လေ။ 

“ အကို ဖုန်းဆက်လို့ ကိုလူမော်.. အပြင်မှာညစာ စားကျမယ်တဲ့.. အခုထွက်လာပါ ..စောင့်နေမယ်..ပြောတယ်.. အဲ့ဒါ ညီမ ဆံပင်က လျှော်ရင်းတန်းလန်း ဖြစ်နေလို့ ..”

“ ရပါတယ် မဝတ်ရည် ကျွန်တော် အပြင်ထွက်ပေးမယ် ..”

“ အချိန်မရတော့ဘူး..ကိုလူမော် မြန်မြန်ချိုးမှ..ဖြစ်တော့မယ်..” ဆိုပီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ ရေပန်းအောက် ခေါင်းထည့်လိုက်တယ် ။

“ ကိုလူမော် နဲနဲ ကူညီပီး လျှော်ပေးပါလား ..” ဆိုတော့ ကိုလူမော်က 

“ ဟုတ် ..” လို ပြောပီး ဆံပင်ဝိုင်းလျှော်ပေးနေတယ်။ 

“ ကိုလူမော် အနောက်ဘက်က ထမိန်လေး တစ်ချက်လောက်လို့..” 

ပြောလိုက်တော့ ပြာပြာသလဲ ယူပေးတယ် ။ အဲ့ဒါနဲ့ဟိုဘက်လှည့်ပီး ရေလဲထမိန် လဲလိုက်တယ်လေ။ 

“ အရင်တုန်းကဆို ဂျပန်လို ရေချိုးကျတာ ခိခိ..”  ဆိုပီးပြောတော့ ကိုလူမော်က 

“ ဟုတ်လား ကျွန်တော်လဲ အဲ့လိုပဲ ချိုးတာ အခုရေလဲနဲ့ ဆိုတော့ တစ်မျိုးပဲ စိတ်ထဲကတော့ အခုလဲ ဂျပန်လိုချိုးသလိုပါပဲ မဝတ်ရည်ရယ်..” လို့ ပြောမိတာပေါ့ ။ ရေလဲ လုံခြည်ပါးပါးအောက်မှာ ရေစိုနေလို့ ကပ်နေတဲ့အသားဆိုင်တွေကို အထင်းသား မြင်တွေ့နေရတာပဲလေ။ ဟိုဘက်လှည့်ပီး ရေပန်းအောက်မှာ ဆံပင်တွေကို အရှေ့ဘက်သို စုပို့ပီး ကိုယ်လေးကို ကုန်းပီး ဆံပင်ရေညှစ်နေတာ ။

ရေလဲကလဲ သဘက်ထက် နည်းနည်းလေး ပိုရှည်တာပဲရှိတာ။ ပီးတော့ ပိုလဲ ပါးတယ်လေ ။ ရေပန်းအောက်မှာ ရပ်ပီး ရေချိုးနေတဲ့ ဝတ်ရည်ကို ကြည့်ရတာ နတ်သမီးတစ်ပါး ရေကစားနေသလိုပဲ ကျောကုန်းနဲ့ တင်ပါးကို အထင်းသား မြင်နေရတယ်။

ရေပန်းက ရေတွေက ကုန်းထားတဲ့ ခါးနဲ့ တင်ပါးပေါ်ကို အဆက်မပျက် ကျနေတာနဲ့ လုံခြည်တစ်လျှောက်ရေတွေ  ကျနေတာကို မြင်လိုက်ရတယ် ။ အာ့နဲ့ အသာလေး အနောက်ကနေ ကပ်နေပီးတော့ ဇာတ်ကျောလေးကို ဆွဲပေးလိုက်တယ် ။ ဝတ်ရည် ကိုယ်လုံးက ပြန်မတ်လာပီး အနောက်ဘက်ကို တိုးရောက်လာတော့ နဂိုထဲက တောင်နေတဲ့ လီးနဲ့ ထောက်ထားသလို ဖြစ်နေတာပေါ့ ။

“ အား ကိုလူမော်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ နာနာလေး ဘယ်ဘက်ကို ..”

ဆိုပီး ရေပန်းအောက်ထဲ နှစ်ယောက်သား တိုးဝင်လိုက်ကျတယ် ။ ဖင်ကလဲ လီးနားကို ပိုပို ကပ်လာတယ် ။ အာ့နဲ့ ဆပ်ပြာဘူး ယူပီး ဂုတ်ကနေ ဆက်ပြာရည်တွေ လောင်းချပေးလိုက်တယ်။ ဝတ်ရည်က ရေပန်းပိတ်ပီး ဂုတ်က ဆပ်ပြာရည်တွေကို ပွတ်နေတယ် ။ အဲ့ဒါနဲ့ အနောက်ဘက် ကျောကုန်းကို ပွတ်ရင်းနဲ့ အောက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းလာတော့ ဝတ်ရည်ခါးလေးကို ပွတ်သတ်ပေးရင်းနဲ့ အရှေ့ဘက် ဗိုက်သားလေးတွေဆီ လက်က ရောက်သွားတယ်။ ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်ပေးနေတုန်း “ မသင့်တော်ပါဘူးလေ..” ဆိုပီး ရေပန်းဖွင့်ကာ 

“ အမြန်ချိုးမှဖြစ်မယ် ..ကိုသူရိန်..စောင့်နေရဦးမယ်..” ဆိုပီး ပြောလိုက်တော့ ဝတ်ရည်က 

“ ဟုတ်ကဲ့ ကိုလူမော်..” ဆိုပီး အနောက်ဘက်ကို တိုးလာပီး ခန္ဓာကိုယ်ကို လှည့်လိုက်တယ်။ တောင်နေတဲ့ လီးက ဖင်ကြားထဲ ရောက်နေတုန်း အားနဲ့ဆွဲလှည့်သလိုဖြစ်တော့ ဖြိုးဖြိုးဖျက်ဖျက်နဲ့ သွေးဆူသွားတယ်။

နှစ်ယောက်သား ရေချိုးပီးတော့ taxi ငှားကာ ရှစ်မိုင်ဘက်က ရွှေဘဲစားသောက်ဆိုင်ကို ထွက်လာလိုက်တယ်။ ဝတ်ရည်က ဖုန်းထုတ်ပီး 

“ ကိုကို ရွှေဘဲကိုဘဲ လာလိုက်တော့.. အဲ့မှာစောင့်နေမယ်...”

ဆိုပီး ပြောလိုက်တယ်။ ကိုသူရိန် ရောက်လာတော့မှပဲ ညစာကို သုံးယောက်သား စားသောက်ပီး အိမ်ပြန်အိပ်လိုက်တော့တယ်။

...................................................................................................

နာမည်က လူမော်ပါ ။ အလုပ်ကတော့ gym ဆိုင်ဖွင့်ထားတယ်။ သူငယ်ချင်းက ခေါ်လို့ အိမ်သွားလည်ဖြစ်တာ။ အဲ့နေ့က မထင်မှတ်ပဲ သယ်ရင်းမိန်မနဲ့ တိုးပီး ရေအတူတူ ချိုးဖြစ်ခဲ့တယ်။

အဲ့အချိန်ကစပီး ငယ်ပေါင်းတွေလို ရင်းနီး သွားတော့တာပေါ့ ။ တစ်နေ့ မြို့ထဲသွားမို့ လုပ်တော့ ပန်းဆိုးတန်းဘက်မှာ ဝတ်ရည်နဲ့ တွေ့တယ် ။ အိမ်ပြန်လမ်းကြောင်းက တူနေတာနဲ့ “ အတူတူ ပြန်ရအောင်..” ဆိုပီး ဝတ်ရည်က လိုက်လာတယ်လေ။ လူလတ်တန်းစားတွေဆိုတော့YBS ကို အခန့်သား တိုးစီးကျတာပေါ့။

အစတုန်းကတော့ အေးအေးဆေးဆေးပါပဲ ။ ငါးမိနစ်လောက်နေတော့ လက်ကို လာတို့တယ် ။ အာ့နဲ့သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်တော့ သကောင်သားတစ်ကောင်က အနောက်ကနေ ဇိမ် ယူနေတယ်လေ။ အာ့နဲ့ “ ညီမ အကို ဘာကူညီရမလဲ..” ဆိုတော့ ရှေ့ကို တိုးကတ်လာတယ် ။ 

ဟိုကောင် စိတ်ထလဲ ထချင်စရာပဲ ။ ထမိန်စကပ် အမဲရောင်အောက်မှာ လုံးဝန်းလှတဲ့ ဖင်လုံးတွေနဲ့ ပြည့်ဖြိုးလှတဲ့ ပေါင်တန်တွေက ဆွဲဆောင်နေတယ်လေ။ အဆိုးဆုံးက ဖင်အယ်ကြီးတွေပဲ။ ရွံစရာကောင်းလောက်အောင် အယ်တာမဟုတ်ပဲနဲ့ လီးငေါက်ခနဲ တောင်အောင် အယ်တဲ့ပုံစံမျိုး။

သူငယ်ချင်း မိန်းမမို့ စည်းထားနေတာ အခုတော့ ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာ ရှောင်မရတော့  ဖင်တုံးကြီးကြားထဲတည့်တည့်ရောက်နေသော ရောကတ်ကို ဘယ်လိုမှ နေရာပြောင်းလို့မရ ။ ကားကလဲ ကျပ်တော့ ရှောင်စရာနေရာမရှိ ။ အဲ့တာနဲ့ မျက်နှာပူပူနဲ့ပဲ ပေကပ်နေလိုက်တယ်။ တစ်လမ်းလုံး ထောက်ထားသလို ဖြစ်ပီးတော့ ဝတ်ရည်ကလဲ မရှောင်ဘူးလေ။

ယောကျာ်း သူငယ်ချင်းမှန်းသိနေပေမဲ့ အထိအတွေက ငြင်းလို့မရအောင် ဆွဲဆောင်နေတာ အဖုတ်လဲအရည်တွေ စိမ့်ကျနေတာ ကိုယ့်ကို သိနေတယ် ။ အနောက်ကနေ ထောက်ထားတဲ့ လီးကို မှန်းကြည့်ရင် ယောကျာ်းထက် ကြီးတယ်ဆိုတာ ပြေးကြည့်စရာ မလိုဘူး။

ရေချိုးတုန်းက အထောက်ခံဖူးပေမဲ့ အခုလို လူကြားထဲမှာ အထောက်ခံရတော့ စိတ်ပိုကြွမိတယ်။ ဖင်ကို ပိုကော့ပေးမိနေတယ် ။ “ မြန်မြန် ရောက်ပါတော့” ဆိုပီးလဲ ဆုတောင်းမိတယ်လေ ။

“ အိမ်ရောက်မှ မီးစင်ကြည့်ကရမှာပဲ ” ဆိုပီး အိမ်ကို မြန်မြန်ပြန်လာလိုက်တယ်။ ကိုလူမော်ကလဲ အနောက်ကနေ မြန်မြန်လျှောက်ရင်းနဲ့ ပါးစပ်ကနေ 

“ အားနာလိုက်တာဗျာ ..တမင်မဟုတ်ပါဘူး ..ရှောင်လို့ မရလို့ပါ..” ဆိုပီး အတင်းပြောလာတာ။ အဲ့ဒါနဲ့ 

“ ကိုလူမော် စကားရှည်မနေနဲ့တော့ အိမ်ရောက်မှ ပြောမယ်..” ဆိုပီး အမြန်လျှောက်လာတာ ။ ခေါင်းထဲမှာလဲ ဘယ်လို စလို့စရမှန်းမသိဘူး။ အိမ်တံခါးကို ဖွင့်ပီး အထဲဝင်တော့ ကိုလူမော့်ကို ဧည့်ခန်းမှာ ခနထိုင်ခိုင်းပီး အအေးတစ်ခွက်ကို ဖျော်ကာ အလျှင်အမြန် စဉ်းစားနေလိုက်တယ်။ အအေးခွက်ချပေးပီး ကိုလူမော့်ကို 

“ အကို အအေးလေး သောက်လိုက်ပါဦး အမောပြေ..” လို့ပြောလိုက်တော့..ကိုလူမော်က 

“ ရပါတယ် ..ဝတ်ရည် ကားပေါ်က ကိစ္စက.....”

“ မလိုပါဘူး..အကို ဝတ်ရည်ကြုံနေကျပါ..” လို့ပြောပီး အိပ်ခန်းဘက်ကို လှည့်ထွက်လာလိုက်တယ်။အနောက်ကနေတော့ တင်ပါးတွေကို ကြည့်နေမှာ မလွဲပါဘူး။ အခန်းထဲရောက်တော့ စိတ်ကို ဒုံးဒုံးချ ပီးတော့ အပေါ်အကျီၤလေးကို ချွတ်လိုက်ခါ “ အမလေး..” လို့ အော်လိုက်တော့ အိမ်ရှေ့မှာရှိတဲ့ ကိုလူမော်က ပြေးဝင်လာတယ် ။

“ အိမ်မြှောင်မြင်လိုအော်တာ အကို ..” လို့ ပြောလိုက်ပီး အပေါ်ပိုင်း ဘော်လီနဲ့ အောက်ဘက်က ထမိန်စကတ်အကျပ်နဲ့ မတ်တပ်ရပ်နေလိုက်တယ်။

“ အိမ်မြောင်ထက်ကြီးတာ မြင်ရင် အော်မှာလား..” ဆိုပီးပြန်မေးလာတယ် ။

“ ဘယ်မှာလဲ ပြကြည့်လေ..” ဆိုတော့ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ပီး 

“ ဒီမှာ..” ဆိုပီး လီးကိုကော့ပြတယ်။ ပြတော့ ကျမလဲ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ ကိုလူမော်ကို တစ်ချက် ပြုံးရင်း ကြည့်လိုက်တယ် ။ နောက်တော့ ကိုလူမော့် ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချ လိုက်ပီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို စုံကိုင်လိုက်တယ်။ 

ဝတ်ရည် က ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပီး ပေါင်ရင်းကို လက်နဲ့ စတင်ပွတ်သတ်တော့တာပဲ ။ အဲ့ဒီမှာ တင် ကျွန်နော့် လီး နဲ့ ဝတ်ရည် မျက်နှာနဲ့က တတန်းတည်း ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်နော်က ဝတ်ရည်ရဲ့နောက်ကို စုစည်းထားတဲ့ ဆံပင်တွေ ကို ကိုင်လိုက်တယ် ။ 

ဝတ်ရည်က ကျွန်နော့် လီးဒစ် ကို အသာ ဆွဲ လိုက်ပီး လျှာဖျားလေး နဲ့ တို့ ထိလိုက်တယ် ။ ပီးတော့ ကျွန်နော့် ကို တစ်ချက် မော့ကြည့်လိုက်သေးတယ် ။ အသဲထဲ အေးခနဲ ဖြစ်သွားတယ် ။ ပီးတာနဲ့ ကျွန်နော့်ဒစ်ဖျား ကို လျှာ နဲ့ ပတ် ပီး လွေးတော့တယ်။ လီးရှေ့မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပီး ကိုလူမော့်ရဲ့ လီးဒစ်ကို ကုန်းစုပ်လိုက်တယ် ။

“ ဒစ်က အကြီးကြီးပဲနော်...ပါးစပ်ထဲ လီးတစ်ဆုံး စုပ်ပီးမှ ဒီလီးကတော့ မကြောက်ဘူး ..” ဆိုပီး ..တစ်ပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် အားကုန်စုပ်တော့တာပဲ။ ကိုလူမော်က 

“ နင့်ဖင်ကိုကော လိုးချင်တယ် ..ပေးလိုးပါလား ..” ဆိုပီးမေးလာတယ်လေ။ 

“ ရှင်လိုးချင်တာများ.လိုးပေါ့..ဒါမဲ့ လရည်တော့ တိုက်ရမယ် ...ကျမ လရည်မသောက်ရတာ..ကြာနေပီ ..တစ်ချီလောက်နဲ့တော့..မရတော့ဘူးနော် ...ကျမအရမ်းဟော့နေပီ ...”

“ ဟားဟား မနက်မိုးလင်းထိ လိုးခွဲပြမယ် ငါကလဲ..အဲ့လို..ထန်တာမျိုးမှသဘောကျတာ....”

ဆိုပီး ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေတဲ့ လီးတစ်ဝက်လောက်ကို ထုတ်ပီး ပါးပေါ်ကို တစ်ဖျောက်ဖျောက်နဲ့ လီးနဲ့ ရိုက်တော့တာပဲ ။

ပီးတော့ လူကို ကုတင်ပေါ် မ တင်ပီး ထမိန်စကပ်ကို ဘေးကို ခွဲပီးတော့ အတွင်းခံပင်တီကို ဘေးကို ဆွဲဖယ်ကာ ဒစ်ကားကြီးကို တေ့ပီး 

“ ဆောင့်လိုးတော့မယ်နော်..” ဆိုပီး ပြောလာတယ်။

“ လိုးစမ်းပါ..ကြမ်းကြမ်းလေး....” လို့လဲပြောလိုက်ကော တရစပ် တဖန်းဖန်းမြည်အောင် လိုးဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ လူကို ကော့ပြန်နေတာပဲ။

“ အား အား အား ဆောင့် ဆောင့် ကိုမော် ...အားကုန်ဆောင့်စမ်းပါ ...အားလားလား အဖေရေ ကောင်းလိုက်တာ ...အမလေး အဆုံးပဲ...အား အား ဆောင့်..”

“ အင်း..ဆောင့်နေတယ် ..ကောင်းလိုက်တဲ့..စောက်ဖုတ် ..”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်..ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ...ဖတ်… ဖတ်… ဖတ်..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ အားး အ အားးး..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

“ အား…ရှီ..အားးး အားးး အားးးး အဟင့် အင့် အင့် အား အား ရှီး..”

အဖုတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်သံက ဆူညံပီး ထွက်လာတယ်။

“ ငါလိုးထဲမှပဲ လီးနှစ်ချောင်းသာ ပါလို့ကတော့ ဖင်ကော အဖုတ်ကော တစ်ပြိုင်ထဲ လိုးခွဲပြစ်မှာ အားး..ကောင်းလိုက်တာ စီးးးနေတာပဲ ..”

“ ခံချင်တာ အဲ့လို ...အမလေး အားကောင်းတယ်..”

တစ်ကိုယ်လုံး ရမ်းခါနေအောင် အဆောင့်ခံလိုက်ရတော့ ဘော်လီထဲက နို့က အပြင် ရောက်လာတယ် ။ ကိုလူမော့် လက်တွေက နို့အုံတွေညှစ်လိုက် ခါးကိုကိုင်ဆောင့်လိုက် တင်ပါးတွေဖြစ်ညှစ်လိုက်နဲ့ အလုပ်တွေရှုပ်နေတာပေါ့။

“ ဖင်ကော အဖုတ်ကော လီးနဲ့လိုး ...ပါးစပ်ပါ သုံးယောက်နဲ့ အလိုးခံချင်တာ ...”

“ အားးးးးပီးပီး ပီးပီး အား...အား…ရှီ..”

အဖုတ်ကို ညှစ်ပီး ပီးလိုက်တော့ ကိုလူမော်က 

“ ညီမပီးပီလား ...”

“ အင်း ပီးပီ ကိုမော်..”

“ အကို မပီးသေးဘူး...”

“ ဘယ်လို နေပေးရမလဲပြောလေ ...”

“ ဖင်ကုန်းပေးကွာ..”

“ ကုန်းပေးမယ် ..ဖင်တော့မလိုးနဲ့ဦး..အဖုတ်ပဲ အားရအောင်လိုးပေး..”

“ စိတ်ချ ညီမအဖုတ် ကိုပဲ လိုးဦးမှာ .”.

“ လရည်ကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးနော် ကိုမော်..”

“ အင်း ကုန်းထား..”

“ ထမိန်ချွတ်ဦးမယ်...”

“ မချွတ်နဲ့ ဒီတိုင်းလိုးမယ် ကုန်းပေး ..”

ကုတင်ခေါင်းရင်းကို လက်နဲ့ ထောက်ပီး ခါးကို ကော့ပေးလိုက်တယ်။ ကို လူမော်က အနောက်ကနေ ထမိန်ကို အသာ မ ပီး အဖုတ်တည့်တည့်ကို လီဒစ်နဲ့တေ့ကာ “ လိုးမယ်နော်..” လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျမလဲ “ အရည်ရွှဲပီးသား အားမနာနဲ့..” ဆိုပီးပြောလိုက်တော့...

ခါးကိုကိုင်ပီး လီးကို ဖြည့်ဖြည့်ချင်း အသွင်းအထုတ် စလုပ်လာတယ် ။ အဖုတ်ထဲ သို့ ချောချောချူချူ ဝင်သွားတယ်။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ အားး အ အားးး”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..”

“ အား…ရှီးးးးးးးးး အားးး ကိုမော် အားးး ကိုမော်ရေ အား...”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”

ဝတ်ရည်က ကုတင်ဘောင်ကို ကိုင်က ဖင်ကြီးကို နောက်ဘက် ပစ်ပီး ကျွန်နော်က နောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျှက် လိုးနေတယ်။ တချက်တချက် စောင့်ချက်များ က ပြင်းလွန်းတော့ ကျွန်နော် နောက်ပြန်ယိုင်လဲ မလို ဖြစ်လို့ ဝတ်ရည် ခါးကို ကိုင်ထားရတယ် ။ ကုတင် ဘောင်ကို ကိုင်ပီး အားရပါးရ ခံနေသော ဝတ်ရည်နဲ့ နောက်မှနေကာ အပီအပြင် လိုးခွဲနေတာကြောင့် ကျွန်းကုတင်ကြီး မှာ “ တကျီကျီ ..” ဖြင့် မြည့်သံတွေ ထွက်နေတယ်။ ကျွန်နော် ဘိုက်သားဆီးခုံ နဲ့ ဝတ်ရည် တင်ပါးကြီး ရိုက်ခတ်သံ တဖတ်ဖတ်မြည်သံများ၊ လီးနဲ့စက်ပတ် အတွင်းမှာ တဘွတ်ဘွတ် မြည်သံများ ဖြင့် အခန်းထဲ အသံမျိုးစုံ မြည်ထွက်နေတယ်။ 

“ ညီမ ကျပ်တယ်နော် ..ညီမအဖုတ်က...”

“ မကျပ်ပါဘူး ကိုမော့်လီးက ကြီးတာကို ...”

“ သူရိန့် လီးက ကြီးလား..”

“ မကြီးဘူး..ကိုမော် သေးတယ်...”

“ ဟုတ်လား ကိုက ပထမအကြိမ်ဆို မြန်တယ် ဒုတိယအကြိမ်မှ ကြာတာ...”

“ အားးးကိုမော် အဆုံးထိထည့်ပီး ပွတ်ထား အားး...”

“ ကောင်းလား ကိုလိုးတာ...”

“ ကောင်းတယ်..ကိုမော် ...”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ အားး အ အားးး”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

“ အား…ရှီးးးးးးးးး အားးး”

“ ကိုမော့် ပထမအကြိမ်ကလဲ လူသေတော့မယ် ..အာ့ကိုများ မြန်တယ်တဲ့...”

“ အန် ဒါက ကြာလို့လား....”

“ ကြာတာပေါ့ ကိုသူရိမ် ဆိုရင် နာရီဝက်ဆိုတာ အကြာဆုံးပဲ..”

“ အမလေး ဖြည်းဖြည်းဆောင့်ကိုမော်...အဆုံးထိမဆောင့်နဲ့ အားး ...ပြောလေကဲ လေပဲကွာ ..”

“ အားး အ အားးး”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

“ အား…ရှီးးးးးးးးး အား..သားအိမ်ထဲတောင် ရောက်တယ်..”

“ သူရိမ်နဲ့ ပီးခဲ့တဲ့တစ်ခေါက် နယ်သွားတုန်းက စော်တူတူချဘူးတယ် ..”

လို့ ပြောပီး လိုးတဲ့အရှိန် နည်းနည်း မြန်လာတယ် ။ တင်ပါးက ပေါင်ရင်းကို တစ်ဖက်ဖက် ရိုက်သံထွက်လာပီး အနောက်က ဒူးထောက်ထားရင်းကနေ ဒူးတစ်ချောင်းထောင်ပီး အားနည်းနည်း ထည့်ဆောင့်လိုးပေးနေတုန်း...

“ ဆက်ပြောလေ ..အာ့ အာ့ အမေ့ ကျွတ်ကျွတ် ..အား…ရှီးးးးးးးးးကောင်းလိုက်တာ..”

“ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ကို တစ်ပြိုင်ထဲညှပ်လိုးတာလေ..”

“ သိတယ်ကိုမော် ဆက်ပြော ...အားးး ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်..”

“ ခနလေး ညီမ အကိုပီးတော့မယ် ..အားး အားး ကောင်းတယ် အိုးးး ပီးချင်လာပီ...”

လီးကို ချွတ်ပီး အမြန်ထကာ ပါးစပ်ထဲ လီးဒစ်ထည့်တုန်း လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တယ် ။ 

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာ ညှပ်လိုးတဲ့ အကြောင်းပြောတာ အပီးမြန်တယ်..ကျေးဇူးကိုမော်.. လရည်တိုက်လို့ ဆာနေတာ..ကြာပီ..”

“ အလိုးကောင်းတာလဲ ထည့်မပြောတော့ဘူးလား ညီမရယ်..”

“ ကောင်းပါတယ်..ကိုမော်ကလဲ ..ဒါပေမဲ့ စပတ်ကို မယက်ပေးတာတော့ မကျေနပ်ဖူး ...သူ့ကျတော့ စုပ်ပေးရတယ်..”

“ ဆောရီးပါ ညီမရယ်.. အကို အရမ်းလိုးချင်နေလို့..နောက်တစ်ခါ အပီယက်ပေးမယ်နော်..”

“ အာ့ဆို ရေတူတူချိုးရအောင်.. ဆပ်ပြာတိုက်ပေးမယ်လေ...အကို..အရင်သွားနှင့် လိုက်ခဲ့မယ် .အနောက်ကနေ..”

“ ok စောင့်နေမယ် ..” လို့ပြောပီးရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားလိုက်တယ်။

“ ဟုတ် ..” ဆိုပီး ထမိန်းချွတ်ကာ အပြေးလေး ရေချိုးခန်းကို သွားလိုက်တော့တယ်။

ဝတ်ရည် ပြေးထွက်သွားတာကို တံခါးဝကနေ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ လူရှိတာ ဝတ်ရည် မသိလိုက်ဘူး။ အဲ့ဒါကတော့ ကိုသူရိန်ရဲ့ အဖေ ဝတ်ရည်ရဲ့ ယောက်ခမကြီးပဲ ဖြစ်နေပါတော့တယ်။ လူမော့်ကိုလဲ မြင်ဖူးပီးသား။  သားဖြစ်သူနှင့် သူငယ်ချင်းဆိုတာလည်း သိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ချွေးမဖြစ်သူနဲ့ ဒီအခြေအနေထိ ရောက်နေတာ မသိလိုက်ဘူး။ ရေချိုးခန်းထဲ ဖင်တုံးလုံးနဲ့ ပြေးဝင်သွားတဲ့ ချွေးမလေးကို ကြည့်ပီး ခြေဖော့ကာ ကပ်နားထောင်လိုက်တော့

“ ကောင်းလိုက်တဲ့ နို့တွေ တင်းခံနေတာပဲ ..”

“ ပြွတ် ..” 

“ အား ရှီး..”

လူမော်တစ်ယောက် နို့စို့နေမှန်းအသံနဲ့တင် သိသာတယ်။

“ အားးး စို့စို့  ချေပေး အားးး အမလေး ...”

ချွေးမလေး ညည်းသံကလည်း အဆက်မပြတ်ပဲ။ ခနနေတော့ ..

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ဖတ်… ဖတ်… ဖတ်...ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”

“ အားး အ အားးး”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

“ အား…ရှီးးးးးးးးးအားးး အားးး အားးးး အဟင့်အင့် အင့် အား အား ရှီး..”

ရေချိုးခန်းထဲက လိုးသံထွက်လာတယ်။ ချွေးမလေးပါးစပ်ကနေလဲ

“ အား အား အား ဆောင့် ဆောင့် ကိုမော် အားကုန်ဆောင့်စမ်းပါ ...အမလေး လိုးလိုး စိတ်ကြိုက်လိုး ...” လူမော်ကလဲ

“ အား အား ဆောင့်....အင်း ဆောင့်နေတယ် ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ် ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ဖတ်… ဖတ်… ဖတ်...ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ အားး အ အားးး”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

“ ကြိုက်လား ကိုယ့်လီးကိုကြိုက်လား..” ဆိုပီး မေးမေးပီးတောင် လိုးသံကြားနေရတယ်။

“ ကြိုက်တယ် ကိုမော် အမလေး..ကောင်းလိုက်တာ လိုးလိုး ..” ဆိုပီး ရေကျသံ အောက်ကနေ ပြန်ပြောနေတာ ကြားနေရတယ် ။ လူမော်လဲ အားကုန်ဆောင့်နေပုံပဲ ချွေးမလေ းပါးစပ်ကနေ

“ အင်း ဆောင့် ဆောင့် မြန် မြန်ဆောင့် ကိုမော် အား အား အား ”

“ ဆောင့်နေတယ် အရမ်းကောင်းတော့ မနားချင်ဘူး..”

“ ပြွတ် စွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အင်...”

“ အား ....အား  အားလား ပြွတ် ပြွတ် ”

လူမော်လည်း စိတ်ထပြီး အသားကုန်ဆောင့်ပေးနေပါသည်။

“ ဟင့် ဟင့် အ အ အင်းအားဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဟင် အင့် အ အ အို အားလား ..”

ဆက်ကာ ဆက်ကာ ညှောင့်နေရင်း 

“ ဖျွတ် ဖျွတ်ဘွတ် ဘွက် ဖွတ် ဖွတ် ..”

“ အိုး ကိုမော်ရာ အဖုတ်ထဲ ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ. အရမ်းကောင်းတယ်..ဝတ်ရည်..အဖုတ်က မျှော့ပါတယ်..သိလား..”

“ ဟုတ်လား အားး အင့် အင့်..”

“ ဟုတ်တယ် လိုးကောင်းတယ်..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ အားး အ အားးး..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

“ အား…ရှီးးးးးးးးးကျပ်နေတာပဲ ..အား  ရှီးးးး

“ ကျွန်မလဲကောင်းတယ် အားးး ဆောင့်ဆောင့် ..”

“ အာ့မို သူရိန် သိပ်မလိုးနိုင်တာ ထင်တယ်....”

“ မသိဘူး ကျမကတော့ အလိုးခံချင်တာပဲ သိတယ်....”

“ တစ်ရက်လောက်အပြင်မှာ ချိန်းလိုးရအောင်...”

“ ဟာ ဒါတော့ မဖြစ်ဘူး ယောက်ခမရှိသေးတယ်...”

“ အင်းပါ ကော့ပေးထား ..”

“ ဟုတ် နို့တွေဆွဲပီးလိုး ကိုမော် အားရတယ်..”

“ ယောက်ခမကြီးက ကိုသူရိန်အဖေ လား..” လို့ အနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးနေရင်း မေးတော့ ခါးကော့ပီး ခံနေရင်းကနေ 

“ ဟုတ်တယ် ကိုမော်..ကိုသူရိန်ကအိမ်မှာအမြဲမရှိတော့ အိမ်စောင့်ပေးရင်း လာနေပေးတာ ..”

“ နှစ်ယောက်ထဲလား..”

“ လိုးစမ်းပါ ပီးမှ မိတ်ဆက်ပေးမယ် ..”

“ အင်း ဒီဘက်လှည့်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုးမယ်...”

“ အားမရဘူး ကိုမော် ထိုင်လိုက်..”  ဆိုတော့ ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ လီးကတော့ ထောင်ရက်ပေါ့ ။ လီးအပေါ် အဖုတ် တေ့ပီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်တာ အဖုတ်ထဲ လီးတစ်ဆုံးဝင်တဲ့ထိပဲ။ 

“ အား...ကောင်းလိုက်တဲ့ လီးကြီး သပ်လျှိုထားသလိုပဲ..” ဆိုပီး ဖင်ကိုပြန်ကြွတယ်။ လီးဒစ်ဖျားပဲ ကျန်တဲ့အချိန် ဝတ်ရည် ခါးကို ထိန်းပေးထာတဲ့ လင်နှစ်ဖက်က အားကုန် ဆောင့်ချလိုက်တော့ 

“ အမလေး ..” ဆိုပီး ကော့တက်လာတာပဲ။ နို့ကို ပါးစပ်နဲ့ ဆွဲစုပ်ပီး အောက်ကနေ ကော့လိုးလေး လိုးပေးလိုက်တော့  

“ ပီးတော့မယ် အားအား ပီးတော့မယ် ...ကိုမော် ညီမ အရမ်းကောင်းနေပီ အားးးပီးပီ ကိုမော် ...”

“ ထတောင် မထချင်တော့ဘူးကွာ အရမ်းသန်တာပဲ ..”

“ ဝတ်ရည်က လိုးလို့ ကောင်းတာကိုး ဒါတောင် မျှော့ပါလို့ စိတ်ရှိတိုင်း မစောင့်ရဲဘူး...နားနားပီး လိုးနေရတာ အမြန်ဆောင့်ရင် အပီးမြန်လို့လေ ..ဝတ်ရည်ကို အားနာလိုက်တာ..”

 

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>