Wednesday, November 18, 2015

စိတ်၏စေရာ အပိုင်း ( ၄ )

စိတ်၏စေရာ အပိုင်း ( ၄ )

သူရိရ ရေးသည်။

ဝတ်ရည် ပုခုံးလေးကို အသာအယာ ဖက်ပီး အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော အိမ်ထဲသို့ကြည့်ရင်း..

“ အဖေ အိမ်မှာ မရှိဘူးလား ..”

“ အဖေက..ကိုလူမော်နဲ့ ချောင်းသာ သွားတယ်..အကို.. ဝတ်ရည်တို့ကို နောက်မှ..လိုက်ခဲ့ပါ..တဲ့ ..”

“ အော် ..”

“ အစက အတူတူသွားကြမလို့လေ ..ဒါပေမဲ့ အကို့ကို တစ်ရက်လောက်..နားပါစေဦး ..ဆိုပီး အရင်ထွက်သွားကြတာပဲ ..”

ဟု ပြောကာ ရေအေးစက်မှ ရေတစ်ခွက် ထည့်လာပေးသည် ။ ရေကို ကုန်အောင်သောက်ပီး ခွက်ပြန်ပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်က ပြုံးပီး ကြည့်နေတယ်လေ။ ဝတ်ရည် မျက်နှာလေးကို ငေးကြည့်နေရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖွဖွလေး နမ်းမိတယ်။

“ ချစ်လိုက်တာ မိန်းမရယ် ဘယ်ဘဝထဲက ချစ်မိပါလိမ့်..” ဝတ်ရည်က ပါးလေးကို ပြန်နမ်းရင်း 

“ ဝတ်ရည်က ပိုချစ်တာပါနော် အချစ်ချင်းပြိုင်ရင် ကိုယ်ရှုံးမှာသိလား ..” ဟု ပြောကာ ရင်ခွင်ထဲကို မျက်နှာထည့်ထားပီး 

“ သွားနားရအောင်..အကိုရာ ကားစီးရတာ ပင်ပန်းနေမှာပေါ့ ..”

ဝတ်ရည်ကို ဖက်ခါ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းမှီထာတဲ့ ဝတ်ရည်က ခါးလေးကို ဖက်ပီး အသာ လိုက်လာခဲ့တယ်လေ ။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဝတ်ရည်က ကျွန်တော့် အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ကူဖြုတ်ပေးတယ် ။ အင်္ကျီကျွတ်သွားတော့ ရင်အုပ်ကြွက်သားတွေကို ဖွဖွလေးနမ်းတယ် ။ ရင်အုပ်ကနေ လည်ပင်း ကို နမ်းပီး ပါးလေးကို နမ်းကာ လက်က ပုဆိုးကို ဖြည်ချပီး အတွင်းခံဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ ပွတ်ကိုင်ပေးနေတယ်လေ ။

ကျွန်တော်က ဝတ်ရည် အင်းကျီလေးကို အသာချွတ်ပီး ဝတ်ရည် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို အသာအယာစုပ်ယူ နမ်းလိုက်တယ် ။ ဝတ်ရည်မျက်လုံးလေးတွေ စဉ်းကျလာပီးတော့ ပြန်နမ်းကာ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားတယ်။ ဝတ်ရည် ထမိန်လေးကို အသာအယာ ချွတ်လိုက်ပီး အတွင်းခံလေးကိုပါ တစ်ခါထဲ ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ဘော်လီချိတ်ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းဖြုတ်ကာ ဝတ်ရည်ရဲ့နို့တွေကို လှမ်းစုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ဝတ်ရည်က ခေါင်းကို လက်နဲ့ထိန်းကာ နို့စို့ခံနေလေရဲ့။

ဝတ်ရည်က ကျွန်တော့် ကိုယ်လုံးကို ဖက်ပီး ကုတင်ပေါ်လှဲချကာ အပေါ်ကနေ တက်ခွပီး ကျွန်တော့်အတွင်းခံလေးကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့လက်နုနုလေးတွေနဲ့ အသာကိုင်ကာ အဖုတ် ဝကို သူဟာသူ တေ့နေတယ် ။ ဝတ်ရည် က လီးနဲ့အဖုတ် တည့်သွားတာနဲ့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ခါ အပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်သွင်းနေတယ်။ ဆီးခုံချင်း ထိမိတော့မှ အပေါ်ကနေ မှောက်ချပီး နား နားကပ်ခါ 

“ အရမ်းချစ်တယ်..အကိုရာ လွမ်းနေတာကြာပီ..”

“ ကိုယ်လဲချစ်ပါတယ် မိန်းမရယ် ...”

လို့ ပြောပီး အောက်ကနေ လီးကို ကော့ပေးလိုက်တယ် ။ ဝတ်ရည်က ဖြည်းဖြည်းချင် ရှေ့နောက် လှုပ်ခါ စတင် လိုးကျပါတော့တယ်။ ဝတ်ရည်ကျောကုန်းလေးကို ဖက်ခါ အလိုက်သင့်လေး ပြန်ဆောင့်ပေးနေရင်းနဲ့ ဝတ်ရည်မျက်နှာလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ ရှက်ပြုံးလေးပြုံးကာ ကျွန်တော့်ပါးလေးကို ပြန်နမ်းတယ် ။အချက်သုံးဆယ်လောက် ကျိတ်ပွတ်ပီးတော့ ဝတ်ရည်က ဖင်လေးကြွကာကြွကာနဲ့ စတင်ဆောင့်ပါတော့တယ် ။

“ အင့်... အင့်... ဒုတ်... အား ဟင်း... ဟင်း... ဟင့်...အား...”

ဝတ်ရည် ဆောင့်ချက်နဲ့ အညီ အောက်ကနေ ပြန်ကော့လိုးပေးနေရင်း ဝတ်ရည်က ပုံစံကို ပြင်လိုက်တယ်။  အဖုတ်ထဲက လီးမကျွတ်အောင် ထိန်းကာ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ပီး ကျွန်တော့် ဗိုက်ပေါ်လက်ထောက်ကာ ဆီးခုံချင်းရိုက်တဲ့ အထိ အရှိန်နဲ့ လိုးဆောင့်တော့တယ်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ဖတ်… ဖတ်… ဖတ်..ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”

“ အားး အ အား..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..”

“ အား…ရှီး...အားးး အားးး အားးးး အဟင့်...အင့် အင့် အား အား ရှီး..”

အစပိုင်က ဖြေးဖြေးချင် းလိုးနေရင်းကနေ အရှိန်ကို တဖြည်းဖြည့် မြှင့်လာတယ်။ ဝတ်ရည်ကိုယ်လုံးမှာကော ကျွန်တော့် ကိုယ်မှာပါ ချွေးတွေ ဆို့လာပီး ဆယ်မိနစ်လောက် ဝတ်ရည်က အပေါ်ကနေ ဆောင့်ပေးကာ ပုံစံပြောင်းဖို့ ပြင်လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်က ဝတ်ရည်ကို လှဲချလိုက်ပီး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ တလှည့်ပြန်လိုးဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်တယ် ။ ဝတ်ရည်က အလိုက်သင့်ပေါင်ကားပေးထားတယ် ။ လီးဒစ်ကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ခါးကိုနွှဲ့ပီး အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလိုက်တယ် ။

“ အဟင့် အကိုရယ် ..”

ဝတ်ရည်ရဲ့ ညည်းသံလေးထွက်လာခဲ့တယ်။ တစ်ကယ်ကောင်းလို့ ညည်းတာလား တမင်ညည်းတာလားတော့ သူကိုယ်တိုင်သာလျှင် သိမှာပါ ။ ဒါပေမဲ့ လိုးနေရင်း ညည်းသံလေးကြားရတော့ စိတ်ထတာတော့ အမှန်ပဲလေ ။ ဝတ်ရည်ခါးကို ကိုင်ပီး အချက်လေးဆယ်ခန့် အားကုန်ဆောင့်ချလိုက်တယ်

“ အား အား ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ..” ဝတ်ရည်နို့တွေကို ဆွဲကာ အားကုန်ဆောင့်ပေးမိနေသည်။

“ အား...အားး အဟင့် ..”

“ အား ကောင်းလိုက်တာ..မိန်းမရယ်.. မိန်းမ  ညည်းသံလေးက ကိုယ့် လီးကိုပိုကြီးလာသလိုပဲ..”

“ အင့်...အင့်..အား..”

“ ဗြစ်….စွတ်..စွတ်… ဖတ်…”

“ အု…..အု….အီး…”

“ အားပါး ပါး…စွိ.စွိ…..ဖတ်….ပြွတ်..”

အဖုတ်ထဲ လီး ဝင်သံထွက်သံ နှင့် ဆီးခုံချင်းရိုက်သံ ညည်းသံတို့ အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်နေသည်။ နာရီဝက်ခန့် ချွေးဒီဒီးကျအောင် လိုးဆောင့်ပီးသည်နှင့်

“ အ အ ဆောင့်ဆောင့် မညှာနဲ့ အ အ ပြီးပြီ ဟင်း ဟင်း  အ အ..”

“ ပလွတ်...ကျွတ်...ကျွတ်...ကျွတ်...ဟင်း...ဟင်းဟင်..ကျွတ် ..”

ဝတ်ရည် တစ်ကယ်ပီးသွားမှန်း အဖုတ်ထဲက အရည်တွေက သက်သေပြနေသလို လီးကို လာညှစ်တဲ့ ညှစ်အားက မနဲလှပေ။ ဝတ်ရည် အဖုတ်ရဲ့ ညှစ်အားကြောင့် ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို့မရတော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ မွှေဲယာပေါ်မှာ ဘေးချင်းယှဉ် လှဲပီး အမောဖြေနေရင်းနဲ့ 

“ မိန်းမ ကောင်းလား ..”

“ ကောင်းတယ်..အကို တစ်ကယ်..ကောင်းတာ..အကိုကော ကောင်းရဲ့လား ..”

“ ကောင်းတာမှ အရမ်းပဲ ..”

“ ဝတ်ရည် ပီးတာကို အကို မယုံနိုင်ဘူး သိလား ..”

“ ဘာလို့လဲ အကိုကလဲ ..”

“ ဟုတ်တယ်လေ ..ကိုလူမော်တို့ ကိုယ့်အဖေတို့ လီးက ကိုယ့်လီးထက် ကြီးတယ်လေ ..”

“ အင်းလေ ကြီးတော့ ဘာဖြစ်လဲ ..”

“ သူတို့လီးကြီးနဲ့ တောက်လျှောက် အလိုးခံလာပီးမှ..ကိုယ်လီးနဲ့ အာသာမပြေ..ဖြစ်မှာစိုးရိမ်နေတာ ..”

“ အာ အကိုကလဲ လီးကြီးတာနဲ့ ပြီးဆုံးတာ မဆိုင်ပါဘူး...ပီးတော့ အကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ ချစ်သူ ကိုယ့်ချစ်သူနဲ့ ကိုယ်အတူတူ နေပီ ဆိုထဲက ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝပီးသားပါ..ကြီးတာငယ်တာနဲ့..မဆိုင်ဘူး..လို့ထင်တာပဲ..အကိုရယ် ..အဓိက က အချစ်စိတ်ပဲလို ဝတ်ရည်ကတော့..ထင်တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား ..”

“ ကိုယ်လဲ သေသေချာချာမသိပါဘူး မိန်းမရယ် ..”

“ မသိရင်..မှတ်ထား အိုပါးရေ ..တစ်ကယ်ချစ်လာရင် ရုပ်ဆိုးတာတွေ ချောတာတွေ အသားမဲတာတွေ..ဖြူတာတွေနဲ့ မဆိုင်တော့ဘူးရှင် ..” ဆိုပီး ရင်ဘက်လေးကို လက်နဲ့ဖြည်းဖြည်းထုကာ ပြန်ပြောသည်။

“ air con မဖွင့်ထားဘူးလား..မိန်းမ...”

“ တမင်..ပိတ်ထားတာအကို..အသိဆရာဝန် တစ်ယောက်ကို မေးကြည့်ထားတယ် ..ကိုယ်ဝန်ရအောင် ဘယ်လိုနေရမလဲ ..ဆိုတာ ပုံမှန် လိင်ဆက်ဆံရဲ့သားနဲ့ ကိုယ်ဝန်မရဘူးဆိုရင် တစ်ခုခု ချို့ယွင်းချက် ရှိနေလို့ဖြစ်မယ်လို့..ပြောတယ်..လောလောဆယ် ပုံမှန်..အခန်းအပူချိန်မှာ လိင်ဆက်ဆံခိုင်းတယ်..အခန်းအပူချိန်အတွင်း လိင်ဆက်ဆံရင် ကိုယ်ဝန်ရနိုင်ခြေများတယ်လို့တော့ ပြောတာပဲ အဲ့ဒါကြောင့် aircon ပိတ်ထားတာ သိလား..”

“ ဝတ်ရည် အကို့ရင်သွေးလေး တစ်ယောက်လောက်တော့..လိုချင်သေးတယ်အကိုရယ် ..”

“ ကံပါတဲ့..တစ်နေ့တော့ဖြစ်လာမှာပါ ..မိန်းမကလဲ ကိုယ်လဲ..လိုချင်တာပေါ့..ခု ကိုယ်တို့..အိမ်က တိတ်ဆိတ်နေတာပဲ ..”

“ ဝတ်ရည် အခု တားဆေးလဲ ဖြတ်လိုက်ပီ အကို..”

“ ဟင် ဒါဆို မွေးလာမဲ့ ကလေးက ကိုယ်နဲ့မတူပဲ ကိုလူမော်နဲ့တူနေရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ..”

“ ဟိုတစ်လောက တိုင်ပင်ပီးပါပီ အကိုကလဲ အဖော်ဆောင်ဖို့ ခိခိ..”

“ အင်းပါ..မိန်းမရယ် ...”

“ ဆရာဝန်က ပြောလိုက်သေးတယ်...သိလား..”

“ ဘာ ပြောလိုက်လဲ..”

“ ကိုယ်ဝန်ရဖို့များများကြိုးစားပါတဲ့ ဟိဟိ..”

“ လာထား အာဘွား ..” ဟုပြောကာ ဆက်လက်ကြိုးစားပါတော့သည် ခင်ဗျာ။

.....................................................................................................

ကော်ဖီထုပ်ကို ခွက်ထဲဖောက်ထည့်ပီး ရေနွေးထည့်ကာ ဇွန်းနဲ့ အသာအယာမွှေနေတုန်း အနောက်ကနေ ဝတ်ရည်က ခါးလာဖက်သည်။

“ အကို အစောကြီး နိုးနေတာလား ..”

“ ဟုတ်တယ် မိန်းမရေ စောစောနိုးလာတာနဲ့ မိန်းမဖို့ မနက်စာ ပြင်နေတာ မုန့်လဲအဆင်သင့်ပဲ ..”

“ WOW ပိုချစ်သွားပီ အာ့မို့..ချစ်နေရတာ ချစ်ယောက်ျားကို ..”

“ မနက်စာ စားပီးရင် ချောင်းသာသွားဖို့..ပြင်ရအောင် ..”

“ ဟုတ် ကိုကို သွားတာပေါ့ ..”

ဝတ်ရည်ရဲ့ ကလေးဆန်ဆန် စကားလုံးလေးတွေ ကြားရတော့ သူပိုချစ်လာမိတယ်။ ဆယ်နာရီလောက်ကျတော့ ငှားထားတဲ့ကား လာခေါ်တာနဲ့ ချောင်းသာသို့ ခရီးထွက်လာခဲ့တယ်။ လမ်းမှာ တစ်လမ်းလုံး ဝတ်ရည်က စကားတွေဖောင်ဖွဲ့ပီး ပြောသလောက် ကျွန်တော်က ဝတ်ရည်ကို ငေးမောကာ သူပြောသမျှ စကားကိုပဲ ထောက်ခံတဲ့ လူဖြစ်နေတာပေါ့။

ရန်ကုန်ကနေ လေးနာရီလောက် မောင်းခဲ့ပီးတော့ အဖေတို့ ငှားထားတဲ့ hotel ရှေ့မှာ ကားသမားက ချပေးပီး ပြန်သွားတယ် ။ အပြန်က ကိုလူမော့် ကားနဲ့ ပြန်မှာ ဆိုတော့ အခု စီးလာတဲ့ကား မလိုတော့ဘူးလေ။ဟိုတယ် ဧည့်ကြို ကောင်တာရောက်တော့ 

“ booking လုပ်ထားတဲ့ သူရိန်ပါ အခန်းရပီလား..မသိဘူး ..” လို့ဧည့်ကြို ကောင်မလေးကို မေးလိုက်တယ်။

“ ဟုတ်ကဲ့ ရပါပီ ရှင့် ..”

“ မှတ်ပုံတင်လေး တစ်ချက်လောက်ပေးပါလား..အကို..”

ဝတ်ရည်ကော ကျွန်တော်ပါ မှတ်ပုံတင်ကိုယ်စီ ထုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ အခန်းကို ကောင်လေးတစ်ယောက်က လိုက်ပို့ပေးပီး ဘေးချင်ကပ်အခန်း မှာ ကိုလူမော်နဲ့အဖေ နေတယ် ဆိုတာ ဝတ်ရည် ပြောပြလို့ တံခါးခေါက်လိုက်တော့ အထဲကနေ 

“ ဘယ်သူလဲဟေ့ ..” ဆိုပီး အဖေ့အသံကြားကာ တံခါးပွင့်လာခဲ့သည်။ အဖေက ကျွန်တော့်ကိုလဲ တွေ့ကော 

“ ဟာ သား စောလိုက်တာ.. ညနေလောက်မှ ရောက်မယ် ထင်နေတာ ..”

“ စောစောပဲ ထွက်လာလိုက်တာ..အဖေရ စောစောနားရတာပေါ့ ကမ်းခြေမှာ ..”

“ နေ့လည်စာ စားပီးပီလားသား ..”

“ စားခဲ့ပီအဖေ လမ်းမှာစားလာတာ ..”

“ အဖေတို့ မစားရသေးဘူး ခုသွားစားမလို့ ပြင်နေတာ လိုက်မလား ..”

“ သားမလိုက်တော့ဘူး ဝတ်ရည် လိုက်ချင်လိုက်သွားလေ ကိုယ် ခနအိပ်ဦးမယ် ..”

“ မနက်က အစောကြီး ထထားလို့အိပ်ချင်လို့ ..”

“ အေးပါသားရယ် အိပ်ပါ ဒါဆိုလဲ.. ညနေမှ ကမ်းခြေ ဆင်းကျတာပေါ့ ..”

ဟု ပြောကာ သုံးယောက်သား အပြင်ထွက်သွားကျတယ်။ ဘယ်လောက်တောင် အိပ်ပျော်သွားလဲ မသိဘူး ။ အိပ်ယာက နိုးတော့ ဆီးသွားချင်လာတာနဲ့ toilet ထဲ ဝင်နေတုန်း တံခါးဖွင့်သံ နှင့် ရီသံ တိုးတိုးလေးပါကြားရပီး 

“ အကို နိုးနေပီထင်တယ် ..”

ဟု ဝတ်ရည်စကားသံပါ တစ်ဆက်ထဲ ကြားလိုက်ရတယ် ။ မျက်နှာသစ် ကိုယ်လက်သန့်စင် ပီးတော့ အခန်းထဲ လှမ်းဝင်လိုက်တော့ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက ဝတ်ရည်က ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ကုန်းထားတယ်။

အဖေက ဝတ်ရည်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတွေကို ကုတင်အောက်ကနေပီး မတ်တပ်ရပ်ခါ ပွတ်သတ် ဆုတ်နယ်ပေးနေသည်။ ကိုလူမော်က ဘောင်ဘီ မရှိတော့ဘူး ။ ဝတ်ရည် လေးဘက်ကုန်ထားသည့် အရှေ့မှာ ဒူးထောက်ကာ ကော့ပေးထားသည်။ ဝတ်ရည်က ကိုလူမော့် ပေါင်တစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ လှမ်းကိုင်ပီး တောင်နေတဲ့ လီးကို ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိဝင်အောင် ကျိုးစားနေပုံပဲ။

“ အွတ် အွတ် ပြွတ် ပြွတ် အွတ် ..”

“ အား...ကောင်းလိုက်တာ ဝတ်ရည် ရာ စုပ်ထား ..ယက်ယက် လီးဒစ်ကို ယက်ပေး အားးး”

ဝတ်ရည်ရဲ့ လီးစုပ်နေတဲ့ အသံ ကိုလူမော့်ရဲ့ မာန်တက်နေတဲ့ အသံက အခန်းထဲ လှိုင်ထွက်နေသည်။အဖေက တော့ ဝတ်ရည် နို့တွေကို ပွတ်လိုက် ဖင်တွေကို ပွတ်လိုက်နှင့် သဘောတွေ ကျပီး စိတ်ရှိလက်ရှိပွတ်သတ်နေသည်။

ဘေးနားက ခုံမှာအသာထိုင်ကာ ကြည့်နေတုန်း ဝတ်ရည်က အကီၤျချွတ်ခါ ပတ်လက်လှန်လိုက်သည် ။ ကိုလူမော်က ဝတ်ရည် ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးကာ ဖောင်းကားနေတဲ့ အဖုတ်ကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုပ်လိုက်ယက်လိုက် လုပ်တော့သည်။ ဝတ်ရည်က 

“ အား…ရှီးးးး.. အားးး အားးး အားးးး အဟင့်..အင့် အင့် အား အား ရှီး ..”

“ ယက်ပါ ကိုမော် အားး ဝတ်ရည် ကောင်းလာပီ ..အဟင့် အားး စုပ်စုပ်အစိကို စုပ်..အား…ရှီ..”

အဖေက အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ကာ ဝတ်ရည် နို့တွေကို ကုန်စုပ်နေတယ်။ ဝတ်ရည်က ရင်ဘက်တွေကိုကော့လိုက် အဖုတ်ကို ကော့ပေးလိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတုန်း ကျွန်တော်လဲ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်သည်။ အဖေက ဝတ်ရည်အပေါ်ပိုင်းကို ခွထိုင်ကာ သူ့လီးဖြင့် နို့တွေကို တဘုတ်ဘုတ် ရိုက်လိုက်သည်။

ဝတ်ရည် နို့လေးတုန်ခါသွားတာကို အနီးကပ်ကြည့်ကာ ကျွန်တော်က ဝတ်ရည် နှုတ်ခမ်းကို လှမ်းစုပ်လိုက်တော့ အငန်းမရ ပြန်နမ်းစုပ်ပေးတယ်လေ။ အဖေ့ လီးက ဝတ်ရည် နို့ကြားထဲ ထည့်ကာ လက်ဖြင့် နို့နှစ်လုံးကို တွန်းပီး စတင် လိုးတော့သည် ။ အဖေ့လီးက ဝတ်ရည် နို့တွေကြားထဲကနေ ခေါင်းထွက်ထွက်လာတာကို အသဲတစ်ယားယား မြင်နေရတာပေါ့။

အောက်ပိုင်းမှာလဲ ကိုလူမော်က လျှာစွမ်းပြနေတာ ဝတ်ရည်ပေါင်တွေ ကားသွားလိုက် စိလိုက်နဲ့ ကိုလူမော်ကလဲ အပြတ်ကို ယက်နေစုပ်နေတယ်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် ..” အဖေက နို့တွေ လိုးနေရင်းကနေ 

“ သား နေရာလဲမယ် ..” 

ဆိုတော့ လူချင်း ချိန်းလိုက်သည် ။ အဖေက ဝတ်ရည် ပါးစပ်ထဲ လီးဒစ်လေး ထည့်ပေးတော့ ဝတ်ရည်က လျှာလေးနဲ့ ယက်လိုက် ပါးစပ်နဲ့လှမ်းစုပ်ပေးလိုက်လုပ်တာကို ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်ကို မြင်နေရတာပေါ့။

ခနနေတော့ လွတ်နေတဲ့ ဘေးတစ်ဘက်ကို ကိုလူမော်ရောက်လာတယ် ။ အခုဆို ကုတင်ပေါ်မှာ ဝတ်ရည်တစ်ယောက်ထဲ သာ စကပ် အတိုလေး ဝတ်လျှက်သား ကျန်တော့တာ။ ကျန်တဲ့ ယောက်ျားသုံးယောက်ကတော့ ကိုယ်လုံးတီးတွေ ဖြစ်ကုန်ပီလေ။

“ ကိုမော် ရှေ့တိုးလိုက် .” လို့ဝတ်ရည်ပြောလိုက်တော့ ကိုလူမော်က ရှေ့ကိုနည်းနည်း တိုးလိုက်တယ်။မျက်စိရှေ့မှာမြင်ကွင်းကတော့ ရှယ်ပဲ ။ သန်မာတဲ့ လီး နှစ်ချောင်းက ထိပ်ချင်း ထိလုမတက် နီးကပ်ပီး ဝတ်ရည်မျက်နှာပေါ် ဝဲနေတယ် ။ ဝတ်ရည်က ကျွန်တော့် လီးကို ခေါင်းမက်ကာ လှမ်းစုပ်တော့ ခါးကိုကော့ပေးလိုက်ရတယ် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် အွတ် ..”

ဝတ်ရည် က မျက်စိလေးမှိတ်ကာ စုပ်ပေးနေတုန်း ကျွန်တော်က ခေါင်းလေးကို အသာထိန်းကာ အဖေ့ဘက်ကို စောင်းပေးလိုက်တော့ အဖေ့ လီးက ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားတယ်။ ဝတ်ရည်ကလဲ စုပ်တာပဲ။ အဖေက အာဂေါင်ထဲထိ ထိုးထည့်တော့လဲ ရအောင် နေပေးတာပဲ။ ငါးမိနစ်လောက် ပေးစုပ်ပီးတော့ ကိုလူမော်ဘက်ကို လှည့်ပေးလိုက်ပြန်တယ် ။

ကိုလူမော်က ဝတ်ရည်ခေါင်းကို ထိန်းကာ လီးတစ်ဆုံး ပါးစပ်ထဲထိ ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ကိုလူမော့်လီးရှည်ကြီး ထိုးထည့်မှတော့ တိုင်းကြည့်စရာမလိုဘူး။ သေချာတယ် ။ လည်ချောင်းထဲထိ ရောက်မယ်ဆိုတာ။ သူမရှိတုန်း ကျင့်သားရနေတာ နေမှာပေါ့လေ ။ ကိုလူမော်က ကွန်ဒုံးစွပ်ခါ ပက်လက်လှန်နေလိုက်တယ် ။

ဝတ်ရည်က အလိုက်သင့်ပင် အပေါ်ကနေ တက်ခွကာ လီးကို လက်ပြန်ကိုင်ပီး အဖုတ်ထဲ ဒစ်ဝင်အောင်ထည့်လိုက်သည်။ ကိုလူမော်က လီးဒစ်လဲ ဝင်ကော ဝတ်ရည်ခါးကို ထိန်းကာ လီးတစ်ဆုံးထိ ဝင်အောင် ထည့်လိုက်သည်။ ဝတ်ရည်ဆီးခုံနှင် ကိုလူမော် ဆီးခုံတို့ ထိမိပီးတာနှင့် ဝတ်ရည်က လူမော် ကိုယ်လုံးအပေါ်ထပ်လျက် သားဖြစ်အောင် မှောက်ချလိုက်သည်။

အဖေဘက်ကို စောင်းပီး မှောက်ချလိုက်တဲ့ အချိန် အဖေက ကျွန်တော့်ကို မျက်နှာရိပ်ပြကာ လီးကို ဝတ်ရည် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့တယ်။ နောက်ဆုံးကျန်တဲ့ ကျနော်ကတော့ စဉ်းစားစရာကို မလိုတော့တာ။ ဝတ်ရည် ဖင်စအိုလေးကို အသာဟကာ ထိုးထည့်လ်ုက်တော့တယ်။ ဝတ်ရည်က အဖေ့ လီးကိုစတင်စုပ်ခါ ခါးကို လှုပ်ပေးလိုက်တဲ့အချိန် သုံးယောက်သားတိုင်ပင်မှန်မှန် လိုးကျတော့တာပါပဲ။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ..ဖတ်… ဖတ်… ဖတ် ..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”

“ အားး အ အားးး..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..”

“ အား…ရှီးးးးးးးးးအားးး အားးး အားးးး အင့် အင့် အား အား ရှီး ..”

“ ကောင်းလိုက်တာ ဇိမ်ပဲ ..”

“ ဘွတ် ဖတ်  ဇွိ … ဇွိ  အား..ဟင့် ဟင့် အ အ အင်းအား..ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဟင် အင့်..အ အ အို အားလား ..” ဆက်ကာ ဆက်ကာ ညှောင့်ပေးနေရင်း 

“ ဖျွတ် ဖျွတ်ဘွတ် ဘွက် ဖွတ် ဖွတ် အိုး ကိုမော်ရာ အဖုတ်ထဲ..ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ.. အရမ်းကောင်းတယ်..” 

“ အကို နာနာဆောင့် မညှာနဲ့ ..” လို့ အဖေ လီးကို ပါးစပ်မှ ချွတ်ကာ ပြောတော့သည်။ အဖေကလဲ ဝတ်ရည်နှင့် ကူမော့်ကိုယ်လုံးကြားထဲ ခေါင်းဝင်ကာ နို့တွေကို တ ပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စို့ပေးနေသည်။

“ အားးး စို့စို့  အဖေ နှစ်ဖက်လုံးစို့ ..”

“ အားးး ညှစ်ပါ ..” ဝတ်ရည် အော်သံကအဆက်မပြတ်ထွက်လာတယ်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ဖတ်… ဖတ်… ဖတ် ..ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”

“ အားး အ အား..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..”

“ အား…ရှီ..အားးး အားးး အားးးး အဟင့်အင့် အင့် အား အား ရှီး..” ကိုလူမော်နှင့် ကျွန်တော်လဲ အားကုန်လိုးဆောင့်ရင်း မာန်တွေ တက်လာတော့သည်။

“ အား အား အား ဆောင့် ဆောင့် ကိုမော် အားကုန်ဆောင့်စမ်းပါ ..အမလေး လိုးလိုး စိတ်ကြိုက်လိုး ..အား အား ဆောင့်..” ကိုလူမော်ကလဲ

“ အင်းဆောင့်နေတယ် ကောင်းလိုက်တဲ့..စောက်ပါတ်ကွာ စီးးနေတာပဲ..”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်..” ဝတ်ရည်က 

“ အကို အဖုတ်ကို လိုးပေးတော့ ကိုလူမော်က ဖင်လိုးပေး ပါ..”

ဆိုပီး ပြောလဲပြော လူလဲထလာကာ ကိုလူမော့် အပေါ်ကို ပက်လက် လှန်ပီး လီးကို ဖင်ထဲ စတင်ထည့်တော့သည်။ လီးတစ်ဆုံးဝင်သွားတော့ ကိုလူမော်က ဝတ်ရည် နို့တွေကို လှမ်းဆွဲကာ ပက်လက်လှန်အနေအထားဖြစ်အောင်ပြင်ပီး 

“ သူရိန် လိုးတော့ အားမနာနဲ့ ငါထိန်းပေးထားမယ်..” ဟုပြောနေတုန်း ကျွန်တော့်လီးကို ဝတ်ရည်အဖုတ်ထဲ တစ်ဆုံးထည့်ကာ မနားတမ်းဆောင့်လိုးလိုက်ပါတော့သည်

“ ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ဖတ်… ဖတ်… ဖတ်ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”

“ အားးး အားးး အားးးး အဟင့်..အင့် အင့် အား အား ရှီး..”

လိုးဆောင့်နေရင်းနဲ့ လီးအရင်းကနေ ကျင်တက်လာသည်နှင့် ဝတ်ရည် လည်ပင်းကို ဖက်ခါ အားကုန် ဆောင့်ချပီး သုတ်ရည်များကို အဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည် ။ သုတ်ထွက်သွားသည်နှင့် ဝတ်ရည်အပေါ်ကနေ ဆင်းကာ ဘေးဘက်မှာ အနားယူ အမောဖြေနေလိုက်တာပေါ့။ ကျွန်တော် ပီးတာနှင့်တပြိုင်နက်ထဲ ကွန်ဒုံးစွတ်ပီး စောင့်နေတဲ့ အဖေက တန်းလိုးတော့တာပဲ။

ဝတ်ရည်ကို ဆွဲထူကာ ဖက်ထားပီး လီးကို ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးနေတုန်း ကိုလူမော်က ထလာတယ်။  အခုက ကုတင်ပေါ်မှာ သုံးယောက်လုံး ထိုင်ရက်သားပုံစံဖြင့် ရှိနေပါသည်။ ကိုလူမော်နဲ့အဖေ ကမျက်နှာချင်းဆိုင် ဝတ်ရည်က အလည်က နေပီး ကိုလူမော့်ကို ကျောပေးထားသည် ။

ကိုလူမော်က အနောက်ကနေ ဝတ်ရည်ရဲ့ နို့အုံကို ညှစ်ပေးလိုက်တော့ စူထွက်လာတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို အဖေက တစ်လှည့်စီ စို့ပေးနေတယ်။ ဝတ်ရည်ကလဲ ထိုင်နေရင်းနဲ့ ဖင်လေးကို ကော့လိုက် အဖုတ်လေးကို ကောလိုက်လုပ်နေတယ်လေ။

အဖေက လီးကို အဖုတ်ထဲ ကောထိုးတဲ့ အချိန် ကိုလူမော်က အချိန်ကိုက် အပြင်ထုတ်ပေးတယ် ။ ကိုလူမော့်လီးက ဖင်ထဲ တိုးဝင်တဲ့အချိန် အဖေ့လီးက အဖုတ်အပြင်ထွက်နဲ့ ချိနိသားကိုက် လိုးနေလိုက်တာ ကြည့်၍ပင် ကောင်းနေသေးတော့သည်။ ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် လိုးကျပီးတော့ ကိုလူမော်က 

“ ပီးတော့မယ် ဝတ်ရည်ရေ ..” ဆိုတော့ အဖေကလဲ 

“ အတူတူပဲ ငါလဲပီးချင်နေပီ..”

ဝတ်ရည်က အဖေ့ ပုခုံးကို ဖက်ခါ အားကုန်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ အချက်နှစ်ဆယ်ခန့်စီ ဆောင့်ပီးတော့ ဝတ်ရည်ကိုယ်လုံးလေး တုန်တက်ခါ 

“ ပီးပီး ပီးပီ အားး ကောင်းလိုက်တာ အီဆိမ့်နေတာပဲ..”

ကိုလူမော်နဲ့ အဖေက အမြန် ထကာ ဝတ်ရည် မျက်နှာ နားသို့ကပ်ပီး ဂွင်းထုလိုက်ကျသည် ။ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ လရည်များက ပြိုင်တူနီးပါး ပန်းထွက်ပီးတော့ ဝတ်ရည် မျက်နှာနှင့် ပါးစပ်ထဲသို့ တန်းဝင်ကုန်သလို့ နောက်ဆုံးမှ လက်ကျန် လရည်များကလဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ နို့တွေပေါ် ပန်းကျသွားတော့သည်။သန့်ရှင်းရေး ပြုလုပ်ပီးတော့ ကမ်းခြေဘက် လမ်းလျှောက်ကျတယ် ။

အဖေနဲ့ ကိုလူမော်ကတော့ ရေကစားနေတဲ့ ကောင်မလေးတွေကို မျက်စိအစာကျွေးနေတာပေါ့ ။ ကျွန်တော်ကတော့ ချစ်ဇနီးလေးမျက်နှာကို သာငေးကြည့်မိနေတာပါပဲဗျာ ။ နေဝင်ဆည်းဆာ ပင်လယ်အလှထက် မိန်းမ က ကျွန်တော့် မျက်စိထဲမှာ ပိုလှနေပါတော့သည်။

ကမ်းခြေကပြန်ခါနီး  ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန် ရေချိုးပီးမှ အတူတူ ညစာစားဖို့ လေးယောက်သား တိုင်ပင်ခဲ့ကျတယ်။ ဟိုတယ်အခန်းရှေ့ရောက်တော့ အဖေတို့ အခန်းရဲ့ တစ်ခြားအခန်းတံခါးက ပွင့်နေပီး ယောက်ျားတစ်ယောက်ဖုန်းပြောနေတဲ့ အသံကြားနေရတယ်။

“ လီးထဲမှာပဲ ဘယ်လိုစောက်လုပ်တွေ လုပ်နေတာလဲ ..ငါမအားဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား ခွေးမသားတွေရဲ့ ..”

“ ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ် တာဝန်ကျေအောင်မလုပ်ဘူး ..အားအားယားယား..ဖုန်းခေါ်နေရအောင် ငါက..မင်းအမေလင်..လားကွ ..” ( ညဘက် ML play နေတုန်း အလိုက်မသိ video call ခေါ်တဲ့လူတွေပါ ရော ဆဲသည် ။ စိတ်မဆိုးနဲ့နော် စတာ )။

ကိုလူမော်ရဲ့ ဖျတ်ခနဲ့အကြည့်နဲ့ ကျွန်တော့်ကို လှည့်ကြည့်တယ် ။ ပီးတော့ အခန်းရှေ့က ခုံလေးမှာထိုင်နေတုန်း ကျွန်တော်က အနားနားကပ်ခါ

“ ကိုလူမော် ဒီအသံနဲ့ ဆဲတဲ့ပုံစံ ရင်းနှီးနေသလိုပဲ ဗျနော်..”

“ ဟုတ်တယ် သူရိန်ရေ ..ငါတို့ထင်တဲ့လူ မဖြစ်ပါစေနဲ့ကွာ ဆုတောင်းပါတယ်.. GM ကြီး..ဖြစ်နေလို့ကတော့ မင်းကောငါကော သေပီပဲ..”

“ ဟုတ်တယ်ဗျို့ ..အသံကတော့..တော်တော်..တူတယ်..”

အဲ့ဒီအချိန်မှာ အခန်းထဲကနေ ကောင်မလေး ငယ်ငယ်တစ်ယောက် ထွက်လာတယ် ။ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်ကတော့ သိပ်ပီးကိတ်တဲ့ အထဲမပါဘူး။ အရပ်ကတော့ ငါးပေခွဲလောက်ရှိတယ် ။ ဝတ်ရည်ထက် နှစ်လက်မလောက် ပိုမြင့်တာပေါ့ ။ ကောင်မလေးလဲ အခန်းရှေ့က ခုံမှာထိုင်ပီး ဆေးလိပ်ကို ဟန်ပါပါနဲ့ ဖွာရှိုက်နေသည်။ ကိုလူမော်က 

“ သူရိန်ရေ ငါတို့ထင်တာတော့..လွဲပီ ဟာဟား ..ဆော်လေးက GMကြီး စမော ဟုတ်ဘူးကွ.. GMကြီး..စမောက ငါမြင်ဘူးတယ် ..ဒီထက်ပိုကိတ်တယ်.. အိချောပိုလို ဆိုဒ်မျိုး ..ခုဟာလေးက ပိစိလေးကွ.. အေးဆေးဖြစ်သွားပီ ..”

ဆိုပီး လက်ထဲက ဘီယာဘူးကို မော့ချလိုက်တယ် ။ ဘီယာတွေ ဗိုက်ထဲ မရောက်ခင်လေးတင် မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ကိုလူမော် ဘီယာသီးသွားခဲ့သည် ။

“ ခွီး.. အဟွတ်.. အဟွတ်.. အဟွတ် ..”

“ မင်္ဂလာပါ အဘ ..”

ဟု ကိုလူမော်က ဘီယာသီးနေရာကနေ ကမန်းကတမ်း နှုတ်ဆက်လိုက်တော့ ကျွန်တော်လဲ အမြန် မတ်တပ်ရပ်ခါ နေလိုက်ရသည် ။

“ အေးအေး သက်သက်သာသာ နေကျကွာ ..မင်းတို့နှစ်ယောက်က ဘယ်ကဘယ်လို ဒီရောက်လာတာလဲ..”

“ ဟုတ် အဘ နယ်ဘက်က ဂျူတီပီးလို့ ခွင့်ရတုန်း ခန အနားလာယူတာပါ အဘ ..” လို့ ကျွန်တော်က ရဲရဲဝံဝံ ပြောရဲသော်လဲ ကိုလူမော်က ခေါင်းငုံ့ကာ 

“ ကျွန်တော်က အလုပ်ကနေ အနားယူလိုက်ပီ..အဘ သူရိန်တို့ မိသားစုနဲ့..လိုက်လာတာပါ..အဘ ..” GM က ကိုလူမော်ကို သေသေချာချာကြည့်ပီး 

“ အေးပါ ထားပါတော့ ..ငါ ဘာဘာညာညာ..အသံမကြားချင်ဘူး ..”

“ ဟုတ် အဘ နားလည်ပါတယ်..အဘ..”

“ ညစာ ငါနဲ့အတူတူ လာစားကျကွာ..”

“ ဟိုလေ အဘ မိသားစုပါ ပါသေးတယ် အဘ..”

“ ပါရင်ခေါ်ခဲ့ကွာ.. မိချောင်းမသားတွေရဲ့..”

“ ဟုတ် အဘ..”

“ အေး ည (၇) နာရီ တွေ့မယ် ..” ဟု ပြောကာ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားသည်။

“ သေလိုက်ပါတော့ သူရိန်ရယ် ..တဲ့တဲ့လာတိုးနေသေးတယ် ..ဒုက္ခပဲ.. ငါက နားလည်မှုနဲ့..ထွက်လာတာကွ ..ဘိုးတော် မသိလောက်သေးဘူး..”

“ အဲ့ဒါ ကိုလူမော်..အပြစ်ပဲလေ ..ဟိုတယ်ရွေးတာ ...ကျွန်တော်မှ မဟုတ်တာ ဟိုတယ်..မတူလဲ ကမ်းခြေမှာတွေ့မှာပဲကို ဖြစ်ပီးမှတော့ ပူမနေနဲ့တော့..”

“ ပီးတော့ ပြသနာမတက်စေရဘူး ..ကျွန်တော် တာဝန်ယူတယ်..”

“ မင်းက ဘယ်လို တာဝန်ယူမှာလဲ ..”

“ မတွေ့ဘူးလားဗျ new လေးနဲ့ လာတာ.. သူ့မိန်းမကြီးဆိုရင်တော့ တစ်မျိုးပေါ့ ..အခုက စမောလ် လေ ဟားဟား..ကွိုင်မတက်ဘူး..စိတ်ချ ..”

“ အေးကွ အဲ့လိုဆိုတော့လဲ..ဖြေသာပါသေးတယ်..”

ခြောက်နာရီခွဲ လောက်ကတဲက အဆင်သင့်ပြင်ထားပီး အခန်းထဲက ဘိုးတော်ထွက်လာမှာကို မလွတ်တမ်း သတိထား စောင့်နေသည်။ ကိုလူမော်က 

“ ဘိုးတော် သွားပီလား..မသိဘူး သူရိန်ရေ.”

“ မသွားလောက်သေးဘူးဗျ မီးပွင့်နေသေးတယ်။..”


အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment