Thursday, January 31, 2013

အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၄ )

အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၄ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - န၀ရတ်

ထို့နောက် ဖင်သားခြမ်း ကြီးနှစ်ခုကို ပိုင်ပိုင်နိူင်နိူင်ပင်ဖြဲလျှက်ပြဲ အာပွင့်လာသော ဖင်ပေါက် (မြသီတာအောင်မှာ ဖင်လိုးခံနေကျမိန်းမမို့ ဖြဲလိုက်လျှင် စအိုသည်ပြဲအာပွင့်၍လာသည်) ကို လျှာနှင့်ရက် သည်။ ဖင်၀တွင်လျှာဖျားနှင့် လှည့်ပတ်ရက်ပေးရုံသာမက စအိုပေါက်ထဲသို့ပင် လျှာကို ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်လုပ်ပေးသည်။ ဖင်ရက်ပေး ထိုးကလိပေးနေချိန်တွင်လက်မနှင့် စောက်ပတ်အလယ် အကွဲနေရာပေါ် ဖိဖိထိုးချသလို လုပ်ကာ ပွတ်လိုက်ပြန်သည်။ မြသီတာအောင်ကလည်း ကိုစိုးနောင် လုပ်သလို အတုယူကာ လိုက်လုပ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်ပေါက်ကိုဖြဲ၍လျှာနှင့်ထိုးမွှေကလိသည်။

သို့သော် ခိုင်ကြူသင်းမှာ မြသီတာအောင်လို ဒူးတုတ် ဖင်ထောင်ပေးထားသလို အနေအထားမျိုးမဟုတ်။ ပက်လက် အိပ်နေသည်ကို မြသီတာအောင်က အပေါ်မှ ကုန်းချကာစောက်ပတ် ရက်ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်စအိုပေါက်ကိုဖြဲရာတွင် ကိုစိုးနောင်ဖြဲသလိုမျိုးအဆင်မပြေ။ ပြဲရုံသာဖြဲ နိူင်သည်။ ထို့ပြင်ခိုင်ကြူသင်းမှာ စောက်ပတ်ပင်ယနေ့မှစ ပါကင်ဖွင့်ခံရသူလေး ဖြစ်ရာ ဖင်တစ်ခါမျှအလိုးမခံဘူးသေး။ အပျိူပေါက်ကလေး၏ စအိုမှာသေသေချာချာ ဆွဲဖြဲလျှင် ပင်အာရုံလေးသာအာတာတာဖြစ်လာနိူင်သည်။

မြသီတာအောင်၏ ဖင်ပေါက်လိုတော့ ပြဲလန်ပွင့်အာသွားမည် မဟုတ်ပေ။ သည်တော့ မြသီတာအောင်မှာ မိမိ ဖင်ပေါက်အရက် အထိုးခံနေရသလိုမျိုး အတိုင်း ခိုင်ကြူသင်း၏ စအိုကိုမလုပ်နိူင်။ အပျိုပေါက်လေး၏ ဖင် ပေါက်အ၀ကိုလျှာနှင့်ထိုးကာ မစို့မပို့လေးရက်ပေးကလိပေးသလိုအနေအထားသာရှိနေ သည်။ သို့သော် သည်မျှလောက်ထိတွေ့ရက်ပေးမှုကပင် အပျိုပေါက်လေးကိုတွန့် တွန့်လူးစေသည်။ဖင်ယားလာစေသည်။

“ အိုအို..အမေ့..ဟင့်..မမသီတာ..ဟာ ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ..အဲဒါဖင်ပေါက် မမရဲ့..အားအားယားတယ်..အဲ့ဒါကိုမရက်နဲ့လေ..ဟာဟာ..အို့..ဟင်းဟင်း”

အပျိုပေါက်လေး၏ ရေရွတ်မြည်တမ်းသံများကိုကြားရသော ကိုစိုးနောင် အရမ်းကျေနပ်သွားသည်။ သူကခိုင်ကြူသင်းကိုဖင်လိုးဖို့လည်း စိတ်ကူးထားသည်။

အပျိုပေါက်လေး ဖင်လိုးခံချင်လာအောင် ကျူံးသွင်းယူရန်လည်း အစီအစဉ်ချထားပြီးသား။ ယခု မြသီတာအောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏ စအိုပေါက်ကို ရက်ပေးကလိပေးလိုက်မှုမှာ အထိရောက်ဆုံးသော ဖင်ယားအောင်နှိုးဆွချက်မဟုတ်ပါလား။ သည်လို ဖင်အရက်ခံဖူး ပြီးသောမိန်းကလေး၏ စအိုထဲ လီးခိုးသွင်းကာ ဖင် လိုးရဖို့က ဘာမျှမခက်တော့ပါ။

“ သီတာရေ..တို့လီးအရမ်းတောင်နေပြီ.မနေနိူင်တော့ဘူး..လိုးချင်တယ်ကွာ”

ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်၏ ဖင်ကြားမျက်နှာအပ်ကာ စအိုပေါက်ကို ထိုးကလိပေးနေရာမှ ခွါပြီးပြောသည်။

“ လိုးချင်ရင်လိုးလေ ကိုစိုးရ..သီတာ ကုန်းပေးနေတာပဲဟာ”

မြသီတာအောင်ကလည်း ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားမှ ခေါင်းငဲ့ကြည့်ကာပြော သည်။

“ ဖင်လိုးမှာနော်” 

“ ရတယ်..လိုး”

“ သမီးကိုရော မလိုးဘူးလား..ဦးလေး”

မြသီတာအောင်နှ င့်ခိုင်ကြူသင်းတို့နှစ်ယောက် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆိုသလို ပြောလာကြသည်။

“ သီတာ့ကို လိုးသလိုမျိုး လိုးမှာနော်..သမီးခံမလား” 

ကိုစိုးနောင်က အပိုင်ချည်ကာ မေးလိုက်၏။

“ ခံမယ်..ခံမယ်”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ရက် ဖင်ရက်လုပ်ပေးထားမှုကြောင့် တဏှာ ရမက်အရမ်းထန်ပြင်းနေသည့်အပြင် တခြားမိန်းမတစ်ယောက် လုပ်တာ ကိုမိမိလည်း ကျန်မနေပဲ လိုက်လုပ်ချင်သည့်စိတ်ကြောင့် အမောတကောပင်ပြောသည်။ ထိုအချိန်တွင် မြသီတာအောင်သည် သူမ၏ စအို၀တွင်တံတွေးအမြန်ဆွတ် လိုက်သည်။

ပြီးအချိန်ကိုက်ဟု ဆိုရမည်။ မြသီတာအောင် တံတွေးဆွတ်ပြီးသွားသည့် အချိန်မှာပင် ကိုစိုးနောင်ကလည်းသူမ၏ ဖင်၀တွင်လီးကြီးတေ့ထောက်လိုက်သည်။ မြသီတာအောင်သည် ဒူးနှစ်ခုကိုရှေ့ဘက်သို့ ခပ်ကျကျထောက်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ချောင်း ကို ကြမ်းပြင်နှင့် ထောင့်မှန်ကျကျ တည့်မတ်နေအောင် ထောင်လျှက်တင်ပါးဆုံကြီးဖုထစ် လုံးတက်လာသည့်တိုင်ခါးကော့ညွှတ်၍ ကုန်းပေးသည်။ ကိုယ်ရှေ့ပိုင်းကိုတော့မွှေ့ယာ ပေါ်တွင်ပိပြားနိူင်သလောက် ပိပြားအောင် လုပ်ထားသည်။ ဖင်လိုးခံနေကျမို့မြသီတာအောင်သည် ဖင်ချရာတွင် အကောင်းဆုံးအနေ အထားကို ကောင်းကောင်း အထာပေါက် နားလည်နေသည်။

“ အိုကေ.. ဒါဆိုသီတာနဲ့ သမီးတစ်လှည့်စီ လိုးမယ်..လာ.. သီတာ့ဘေးမှာ သီတာကုန်းသလိုမျိုးကုန်း။ သီတာ့ကို လိုးသလိုပဲသမီးကိုလိုးမယ်”

ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်းကိုလှမ်းပြောရင်း ကျကျနနတေ့ထောက်ထားမိပြီ ဖြစ်သော လီးကို မြသီတာအောင်၏ ဖင်ထဲဖိထိုးထည့်လိုက်သည်။ လီးသည်ဖင်လိုးနေကျ ဖြစ်သည့်အပြင် မြသီတာအောင်ကလည်း စအိုတွင်တံတွေးများခပ်ရွှဲရွှဲ ဆွတ်ပေးထား သည်မို့ဖိထည့်လိုက်သောအခါ လီးကြီးတစ်၀က်လောက်ပင် ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ၀င်သည်။ ဖင်လိုးဖင်ခံလုပ်နေကျဖြစ်သော်လည်း ဖင်လိုးသည့်ထုံးစံအတိုင်း လီးစသွင်း သည့်အခါ စအိုဝြပဲအာကျိန်းစပ်လျှက် အရမ်းနာသည်။

“ အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..အင့်ဟင့်ဟင့်..အား..အိ”

ခါတိုင်း သည်လိုဖင်ထဲ လီစထိုးအသွင်းတွင် မြသီတာအောင်သည် စူးစူးဝါးဝါးအော်ဟစ်ညည်းညူတတ်သည်။ ဖင်လိုးခံမှုတွင်နာကျင်မှုကပင် အရသာတစ်မျိုးဖြစ်လေရာ လီးဒဏ်ကြောင့် ဖင်ပေါက်ကျိန်းစပ် နာကျင်သည့်အတွက် အော်ဟစ်ညည်းတွားရခြင်းတရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်ရခြင်း အရမ်းမသွင်းရန်တောင်းပန်ရခြင်းတို့ကလည်း တစ်မူဆန်းသောအတွေ့အကြုံများဖြစ်သည်။

ယခုမိမိနှင့် အပြိုင်ဆိုသလို ခိုင်ကြူသင်းလည်း တစ်လှည့်စီ ဖင်လိုးခံတောမည့် အခြေအနေတွင် မိမိက အော်ဟစ်ညည်းတွား တောင်းပန်မည်ဆိုလျှင် ယခုမှ ဖင်စအလိုးခံမည့် အပျိုပေါက်မလေး လန့်ဖြန့်သွားကာ ဖင်လိုးမခံတော့ဘဲရှိမည်ကို မြသီတာအောင်က စိုးရိမ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကို ကိုစိုးနောင်ကအရမ်းဖင်လိုးချင်နေသလို မြသီတာအောင်ကလည်း ိုင်ကြူသင်းဖင်လိုးခံသည်ကို(လိုးသည့်လီးကလည်းသူမ၏ ဖင်ကိုလိုးသည့်လီးပင်ဖြစ်သည်မို့) အရမ်းကြည့်ချင်နေသည်။

ထို့ကြောင့် ကိုစိုးနောင်၏ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းမာမာ တုတ်တုတ်ကြီးတစ်၀က်သာသာလောက် ဖင်ထဲအသွင်းခံရမှုကြောင့်နာလှသော်လည်း ကြိတ်မှိတ်ခံလျှက်စုတ်သပ်ရုံ အနည်းငယ်ညည်းရုံသာပြုသည်။ ကိုစိုးနောင်ကလည်းသည်အထာကို နားလည်ပါသည်။ သို့သော် သူသည် ဖင်လိုးသောအခါ ဖင်လိုးခံသည့်မိန်းမ၏ နာကျင်စွာအော်ဟစ်သံ တောင်းပန်အသနားခံ သံတို့ကို အရသာခံ နားဆင်နေကျဖြစ်ရာယခုမြသီတာအောင်ကသည်လို အသံတွေမပြု တော့သည့်အတွက် ဆားပေါ့သော ဟင်းကိုစားရသလို တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေသည်။ထို့ကြောင့် ကျန်နေသေးသောလီးတစ်၀က်ကို အားအပြည့်ထည့်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည်။

“ ဘွပ်.. ဘုဗျစ်ဗျစ်..အမလေးလေး.. နာလိုက်တာဦးစိုးရဲ့..သိပ်မကြမ်းပါနဲ့..နာတယ်နာတယ်..အား” 

မြသီတာအောင် ကြိတ်မှိတ်မခံနိူင်ရှာတော့ပါ။ ဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းမှုကလည်း ကြမ်းလွန်းသည် မဟုတ်ပါလား။ မြသီတာအောင်၏ ညည်းတွားအော်ဟစ်သံသည် ခိုင်ကြူသင်းကို လန့်မသွား စေပါ။ အမှန်ပြောရလျှင်အပျိုပေါက်ကလေး ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်၏ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးထိုးသွင်းသည်ကိုပင်မသိ။ စောက်ပတ်ထဲ သွင်းနေသည်ဟု သာထင်နေသည်။

ကိုစိုးနောင်၏ လီးကြီးလှသောကြောင့် မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ် ထဲ အောင့်ကာ နာလှ၍ အော်ခြင်း ဖြစ်မည်ဟု မိမိအလိုးခံရသည့်အဖြစ်နှင့် စာနာကာတွေး သည်။ နာသော်လည်းမကြာမီကောင်းမည်ဟုအထာပေါက်နေသောခိုင်ကြူသင်းအတွက်မြသီတာအောင်၏ အော်ဟစ်သံသည် ရမက်ထစရာအကြောင်းတစ်ခုသာ ဖြစ်နေသည်။

မိမိဘက်သို့ ကိုစိုးနောင် ပြောင်းကာလိုးလာမည့်အချိန်ကိုသာ စောက်ပတ်တယားယား စောက်ရည် တရွှဲရွှဲနှင့် စောင့်လင့်နေသည်။ ကော့ထောင်ကုန်းထားသည့်တင်ပါးပင် တဆတ်ဆတ်လှုပ်ခါ၏။ ကိုစိုးနောင်မှာလည်း (အသစ်လေးကိုကြိုက်တတ်သည့် လူ့သဘာ၀အတိုင်း) သူလိုးနေကျ မြသီတာအောင်၏ ဖင်ပေါက်ထက် အပျိုပေါက်လေး၏ စအိုနုနုသစ်သစ် လေးကိုလိုးချင်စိတ်က ပိုများနေလေရာ မြသီတာအောင်အတွက်အလှည့်ပေးရမှု အမြန်ပြီး စေရန်အတွက်ဖင်ထဲ လီးထိုးထည့်ပြီးသည်နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးလေတော့သည်။

“ ဘွပ်..အားအား..ဖွတ်ဘွပ်..ဖြည်းဖြည်းဦးစိုးရဲ့..အား..သိပ်မကြမ်းပါနဲ့”

ကိုစိုးနောင်၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖင်လိုးသံများနှင့်အတူ မြသီတာအောင်၏ အော်ဟစ်သံများညည်းတွားတောင်းပန်သံများရောယှက်ပေါ်ထွက်နေသည်။

“ မမသီတာကလည်း အော်လှချည်လား.. နည်းနည်းတော့ အောင့်ခံမှပေါ့.. လိုးရင် အစမှာ ဒီလို နာတာကိုလည်းသိသားနဲ့”

ခိုင်ကြူသင်းက လူတတ်ကြီးလုပ်ကာ ပြောလိုက်သေးသည်။

“ ဒါတော့ သိတာပေါ့.. အခု ဦးစိုးက စစခြင်းကြမ်းလွန်းလို့ ပြောနေရတာ..ဘွပ်.. အိုး.ကြည့်ပါလား..တအားဆောင့်ပြန်ပြီ..နာတယ်လို့ဆို..ဘွပ်ဘုဘုပ လွတ် အား”

မြသီတာအောင်က ခိုင်ကြူသင်းကို ပြန်ပြောနေစဉ် ကိုစိုးနောင်က အားပိုထည့် ကာပို၍ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုက်သောကြောင့် မြသီတာအောင်၏ စကားလမ်းကြောင်းက ကိုစိုးနောင်ဘက်ပြောင်းလာသည်။ ဖင်လိုးနေလေပြီမို့ဖင်ဇိမ်တွေ့စပြုလာသည်။

မြသီ တာအောင် အရသာစတွေ့ချိန်မှာပင် ကိုစိုးနောင်က ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲထုတ်လိုက်ရာ သူမ၏ စအိုပေါက်တွင် ပူကနဲပင်ဖြစ်သွားသည်။ ကျိန်းစပ်သည်။ ဖင်ထဲ မှလီးကျွတ်ထွက်သွား၍ ဟာတာတာကြီးလည်းဖြစ်ကျန်ရစ်သည်။ ဆက်လိုးပေးဖို့ပြောချင်သော်လည်း ခိုင်ကြူသင်းကို အလှည့်ပေးရအုန်းမည်မို့ အသာငြိမ်နေလိုက်တော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် မြသီတာအောင်၏ ဖင်ပေါက်မှလီးဆွဲထုတ်ပြီးသည်နှင့် ခိုင် ကြူသင်းဘက်သို့နေရာပြောင်းသည်။ နေရာပြောင်းရင်းမိမိလီးကိုလည်း တံတွေးဆွတ် လိုက်သေးသည်။

လီးတစ်ချောင်းတည်းကို မိန်းမနှစ်ယောက်က ရှယ်ယာခွဲကာ အလှည့်ကျအလိုးခံဖို့ တန်းစီကုန်းပေးရာတွင် ဘေးချင်းယှသ်လျက် အသားချင်းထိနေအောင် ပူးပူးကပ်ကပ်ကုန်းပေးရသည်။ ဒါမှ လိုးသူယောက်ျားအနေဖြင့် မိန်းမတစ်ယောက်မှ တစ်ယောက်သို့ နေရာပြောင်းရာတွင် ခြေတစ်လှမ်းမျှ ရွှေ့လိုက်ရုံနှင့် အလုပ်ဖြစ်သည်။ 

ယခုမြသီတာအောင်ရော ခိုင်ကြူသင်းပါ သည်လို တန်းစီခံမှုအတွေ့အကြုံ မရှိ။ လိုးမည့်ယောက်ျားကိုစိုးနောင်ကလည်း ဒါမျိုးလက်တွေတစ်ခါမျှမလုပ်ဖူးသေး။ သည်တော့ မြသီတာအောင်နှင့် ခိုင်ကြူသင်းတို့နှစ်ယောက် တန်းစီကုန်းထားသည်မှာ အထာမကျ။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် သုံးပေသာသာခန့်ပင် ကွာနေသည်။ ပြီးတော့ ညီညီညာညာ တန်းစီထားသလိုမျိုးလည်း မဟုတ်။ မြသီတာအောင်က အနောက်ရောက် ကာခိုင်ကြူသင်းကအရှေ့ရောက်နေသည်။ 

ထို့ကြောင့် ဖင်ပြောင်းလိုးနိူင်ရန် အကူးတွင် ကိုစိုးနောင်မှာခြေလှမ်းလေးငါးလှမ်းလောက်ကိုပင် သွားရသည်။ ဒီလိုသွားရသည့်အတွက် တစ်ခုတော့ အဆင်ပြေသည်။ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို တံတွေးများစိုရွှဲအောင်ဆွတ်ဖို့အချိန်ကောင်းကောင်းရသည်။ ဖင်ချရာတွင် လိုးမည့်လီးထက်အလိုးခံမည့် စအိုတွင်တံတွေးဆွတ်တာက ပိုကောင်းသည်။ ပိုအဆင်ပြေသည်။ သို့ရာတွင် ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဖင်လိုးခံဖူးသူမဟုတ်။ ဖင် လိုးတာကိုပင် သိစရာအကြောင်းမရှိသည့်အတွက် ဖင်၀တွင်တံတွေးဆွတ်လျှင် အပျို ပေါက်ကလေးကမေးလားမြန်းလားလုပ်အုန်းမည်။

ဖင်ချဖို့တံတွေးဆွတ်ကြောင်းသိသွားလျှင် ဖင်မခံဟု ငြင်းပယ်မှာကိုလည်း ကိုစိုးနောင်က ကြိုတွေးထားသည်။ ထို့ကြောင့်သူလိုး ရမည့် ကောင်မလေး၏ ဖင်ပေါက်တွင်တံတွေးမဆွတ်ပဲ ကိုယ့်လီးကိုသာတံတွေးဆွတ် ခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုမှ ဖင်စအလိုးခံရမည့် ဖင်အပျိုစစ်စစ်လေး၏ စအိုထဲ အ၀င်ချောနိူင် သမျှချောစေရန် ကြိုးပမ်းလိုက်ခြင်းပင်။

ဖင်လိုးခံဖူးသူ မဟုတ်သောကြောင့် ခိုင်ကြူသင်း ကုန်းပေးထားပုံက မြသီတာ အောင်လိုတော့ စနစ်မကျပါ။လေးဘက်ထောက်ထားသလိုမျိုးသာဖြစ်သည်။ သို့သော် ကိုစိုးနောင်က အနေအထားမပြင်ခိုင်းတော့ပါ။ လေးဘက်ကုန်းပေးထားသော ခိုင်ကြူ သင်း၏ဖင်လေးနောက်တွင် ကပ်ကာနေရာယူသည်။ ဖင်သားခြမ်းတစ်ခုကို ဘယ်လက် ဖြင့်ကိုင်ကာ ဖြဲလိုက်ပြီး စူတူတူလေးပေါ်လာသော စအို၀တွင်လီးတေ့ထောက်သည်။

“ ဟာ..ဦးလေး..အဲဒါ ဖင်ကြီး” 

ဖင်၀တွင် လီးတေ့ထောက်ခံရသောအခါ ခိုင်ကြူသင်းက စောက်ပတ်နှင့် အပေါက်မှားကာ ထောက်လာသည်ထင်၍ ကမန်းကတန်း ပြောလိုက်ရှာသေးသည်။ ကိုစိုးနောင်ကတော့ ဘာမှရှင်းပြမနေပါ။ သည်လို ပထမဆုံးဖင်အလိုးခံမှုတွင် ဖင်ပေါက်ထဲ လီး၀င်အောင်သွင်းဖို့က အရေးအကြီးဆုံးဆိုတာ နားလည်ထားသည့် အတိုင်းလီးတေ့ပြီးသည်နှင့်အားထည့်ကာ ဖိချထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။

ခိုင်ကြူသင်းမှာဖင်လိုးမခံဘူးပါ။ သည်တော့ ဖင်ထဲလီးအ၀င်အဆင်ပြေစေ ရန်စအို၀ဖွင့်ပေးတာတို့၊ လီး၀င်လမ်းကြောင်းဖြောင့်စေရန် ဖင်ကိုကော့ထောင်ပင့်တွန်းတာမျိုးတို့ မလုပ်ပေးတတ်ပါ။ သူမ၏ဖင်ပေါက်ကလည်း တကယ့် အစိမ်းသက်သက်။ ကျဉ်းကျဉ်းလေး။ ဒါပေမယ့် ကိုစိုးနောင်တို့က ဖင်လိုးနေကျ။ ဖင်လိုးလည်းကျွမ်းသူ။ ဖင်ထဲလီး၀င်အောင်ဘယ်လိုသွင်း၍ ဖင်လိုးခံသူမိန်းမ နာကျင်မှုရောနှောနေသည့်ဖင်လိုးခံမှုအရသာကို စွဲမက်သွားအောင် ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမည်ဆိုသည့်အထာတွေကို ကောင်းကောင်း နားလည်သည်။ ဖင်ထဲလီးထိုးသွင်းချလိုက်သည်နှင့် အပျိုပေါက်ကလေး၏ခါးကို ညာလက်နှင့်ဝိုက်ပတ်ကာပိုင်ပိုင်နိူင်နိူင်ထိန်းကိုင်သည်။

ဘယ်လက်ကပုခုံးကိုလှမ်း၍ ချုပ်ကိုင်သည်။ ကောင်မလေးဘယ်လိုမှ ရုန်းမထွက်နိူင်။ ကိုစိုးနောင် လွှတ်မပေးသမျှ မလွတ်တော့။ အပိုင်အနိူင်ချုပ်ကိုင်ထားကာအားထည့်၍ ဖိထိုးသွင်းချသည့်တိုင် လီးကကြီးလွန်းရှည်လွန်းပေရာ တစ်ချက်တည်းနှင့်အဆုံးမ၀င်။ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ တစ်၀က်သာတစ်၍တိုး၀င်သွားသည်။

“ အမေရေ..နာလှချည်ရဲ့..ဖင်ထဲ၀င်နေပြီ.. အရမ်းနာတယ်..ပြန်ထုတ် ပြန် ထုတ်..သေလိမ့်မယ်..ဦးလေးရဲ့..ဘွပ်ဘုဘုအားအား..ဆက်သွင်းပြန်ပြီ..မလုပ်ပါနဲ့..အမ လေး..နာတယ်..သနားပါအုန်းရှင့်..ဘွပ်. အား..ဖင်ကွဲလိမ့်မယ်.. မရဘူး..မဖြစ်ဘူး.. လွှတ်ပါ..အားရှီး..သေပါပြီ”

လီးအဆုံး၀င်မှ အထာကျကာအလုပ်ဖြစ်မည်မို့ ကိုစိုးနောင်မှာ အပျိုပေါက်လေးကို သနားသော်လည်း မညှာနိူင်။ ခါးအားပေါင်အားတို့သာမက ကိုယ်အလေးချိန်ကို ပါဖြည့်ထည့်ကာ တအားပင်ထိုးသွင်းသည်။ ရက်စက်ရာတော့ကျသည်။ ဒါပေမယ့် မတတ်နိူင်ပါ။

သည်လိုတအားဖိသွင်းမှသာ ဖင်ပေါက်ထဲလီးတစ်ချောင်းလုံး ၀င်မည်။ တစ်၀က်တစ်ပျက်နဲ့ဆိုကောင်လေးအရသာမတွေ့ရဘဲ နာတာသာ အဖတ်တင်ကာဖင်လိုး ခံရမှုကို လုံး၀ ကြောက်လန့်သွားပေလိမ့်မည်။ လီးအဆုံး၀င်အောင်သွင်းကာ ဖင်ဇိမ်တွေ့အောင် လိုးပေးလိုက်လျှင်တော့ အစရှိ အနောင်နောင် ဆိုသလို နောင်တွင်လည်းသဘောရှိ ဖင်လိုးနိူင်ပေမည်။ မညှာတမ်းအတင်းအားထည့်ဖိထိုးသွင်းရာ လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး ခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ အဆုံး၀င်သွားလေတော့သည်။ 

ယခုမှဖင်လိုးခံဖူးသော ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ ခံရသည့် ဝေဒနာက မသက်သာပါ။ လီးကလည်းစံချိန်လွန်အောင်ကြီးလှသည်ကိုး။

“ နာတယ်ဦးလေးရာ..အရမ်းနာတယ်..သေမှာပါပဲ.. ဖင်ထဲမှာကြပ်သိပ်ဆို့နေ တာပဲ..ဘာဖြစ်လို့ဖင်ထဲထိုးထည့်ရတာလဲ.. လိုးစရာစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးရှိနေရက်နဲ့ ဦးလေးရာ..ရက်စက်တယ်..ဟင့်ဟင့်”

“ ဘယ်လိုလဲ..တို့ကိုတော့ပြောပြီး.. အခုမင်းလည်းအရမ်းအော်.. အိုအမေ့ ဦးစိုးကလဲ”

မြသီတာအောင်က နာလွန်း၍ အော်ဟစ်ညည်းတွားနေသော ခိုင်ကြူသင်းအနားတွင် လာရပ်ကာပြောသည်။ ထိုသို့ပြောနေခိုက် ကိုစိုးနောင်က သူမ၏ စောက်ပတ် ကိုတစ်ချက်လှမ်းနှိုက်ကာ ခပ်တင်းတင်းလေးလိမ်ဆွဲလိုက်ရာ ပြောစကားကိုပင်ဆုံးအောင်မပြောနိူင်တော့ပဲ ညုသံလိုလို ခရာသံလိုလို ရေရွတ်သံလေးများပြုလိုက်မိသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် ညည်းတွားမြည်တမ်းနေသော်လည်း ရုန်းကန်ထွက်ခြင်း တော့မလုပ်ပါ။သူမ၏သွေးသားများကဖင်လိုးခံရမှုကို ကောင်းကောင်းအရသာတွေ့နေ လေပြီ။

ကိုစိုးနောင်ကလည်း ဖင်ထဲအဆုံး၀င်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ဖိကပ်ထိုးသိပ်၍ စိမ်နှစ်ထားသည်။ ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းလှုပ်ရှားမှုလေးပင် မလုပ်သေး။ ဖင်ခေါင်းပေါက် ကတော့တစ်ကယ့်ကို ကျဉ်းလှသည်။ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသည့် ချာတိတ်မလေး၏ ဖင်ပေါက် မဟုတ်ပါလား။ သဘာ၀အနေနှင့်ဆို ကိုစိုးနောင်လိုးဖူး သော အရွယ်ရောက်ပြီးအမျိုးသမီးများ စအိုပေါက်ထက် များစွာကျဉ်းကြပ်နေပေသည်။ လီးသည် ထိုဖင်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေး ထဲတွင် လေ၀င်ပေါက်မရှိအောင် တစ်ဆို့ပြည့်သိပ် နေသည်။

“ ဦးရဲ့ လီးကြီးက သမီးဖင်ခေါင်းပေါက်လေးထဲမှ ာအဆုံး၀င်နေပြီကွ..ကောင်းလာပြီ မဟုတ်လား”

ကိုစိုးနောင်က မေးရင်း ကောင်မလေးဖင်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ် တစ်ချက်ပုတ် သည်။ လီးတန်ကိုလည်း ငေါ့ကနဲ နေအောင်တစ်ချက်တော့လိုက်သည်။ လီးတော့လိုက်မှု ကြောင့်ဖင်ပေါက်အတွင်းဖက်တွင် သိမ့်ကနဲလှုပ်သွားကာ ခိုင်ကြူသင်းကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲထသည်။

“ ဟာ..အထဲမှာကြပ်ပြီး အရမ်းနာနေတာ.. ပြန်ထုတ်လိုက်ပါလား ဦးလေးရာ.. နာလွန်းလို့ပါ”

ခိုင်ကြူသင်းက ငိုမဲ့မဲလေးပြန်ဖြေရှာသည်။ သူမ၏ စအိုကတော့ အလိုလိုပင်တော့ပေးသော လီးလှုပ်ရှားမှုကိုတုန့်ပြန်ကာ ဖျစ်ညှစ်စုပ်ဆွဲသည်။ ကိုစိုးနောင်အဖို့လည်း အရသာထူးသွားသည်။

“ သူ့စောက်ပတ်ကို နှိုက်ပွတ်ပေးလိုက်ပါလား ဦးစိုးရ.. ဖင်လိုးခံတဲ့ အခါ စောက်ပတ်ကို ပွတ်ပေးရင်ဖီလင်တက်ပြီးနာတာတွေပျောက်တာပေါ့”

မြသီတာအောင်က ဘေးမှ၀င်ကာအကြံပေးသည်။

ခိုင်ကြူသင်း ရုန်းကန်ထွက်မသွားတော့ပါ။ ခေါင်းစိုက်ခါခါးကော့ ဖင်ထောင် လျက်ကုန်း၍ဖင်လိုးခံမှုအနေအထားလည်း ကျနမှန်ကန်သွားသည်။ ဖင်ခံမှုတွင် အထာကျဝါရင့်နေသော မြသီတာအောင် ကုန်းပေးခဲ့ပုံကို ကြည့်ရှုနည်းယူထားမှုအခံတွင် လီးက ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးဝင်လျှက်သပ်လျှိုပင့်တင်သလို ရှိသွားမှုနှင့်ပေါင်းလိုက်သော အခါသူ့အလိုလိုအနေအထားပုံစံမှန်သွားခြင်းဖြစ်သည်။

ဖင်ထဲလီး သွင်းလိုက်ပြီးနောက် မိမိဖင်လိုးနေသော မိန်းမ၏တင်ပါးကြီးကို လက်ဝါးဖြင့်ရိုက်ရခြင်းသည် ဖင်လိုးသူယောကျာ်းအတွက်လည်း အလွန်ပင် အားရ ကျေနပ်၍စိတ်ထစေပေသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် အပျိုပေါက်မလေးနေရာယူ မှန်သွားသည်နှင့် လီးကြီးကိုဆောင့်လိုးသွင်းရန်အတွက် စအိုထဲမှ ထုတ်လိုက်သည်။ အဆုံးဝင်နေသော လီးဆွဲထုတ်ခြင်းသည် ဆောင့်လိုးသွင်းရန်ဖြစ်ကြောင်းနားလည်သောခိုင်ကြူသင်းသည် ကမန်းကတန်းတောင်းပန်လိုက်ရှာသေးသည်။

“ အရမ်းကြီးမဆောင့်..ဘွပ်ဘု..အမလေးလေး နာတယ်ဦးလေး”

တအားမဆောင့်ရန်တောင်းပန်သည့်အသံမဆုံးမှီမှာပင် ကိုစိုးနောင်ကဆွဲ ထုတ်ယူပြီးသော လီးကို အားနှင့်ပြန်ဆောင့်သွင်းသည်။ လီးတန်ကြီးသည် တင်းကြပ်စီးပိုင်သောဖင်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်တိုးဝင်သည်။ စအိုဝကျိန်းစပ် သည်။

ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ နင့်ကာ အောင့်သည်။ ခိုင်ကြူသင်း အော်ဟစ်လိုက်ရရှာသည်။ ဖင်လိုးလျှင် ဖင်ခံသည့်မိန်းမ ဘယ်လောက်အော်အော် အပြတ်ဆော် အပီ ဆောင့်ရသည့်အထာကို နားလည်နေသော ကိုစိုးနောင်သည် အားဖြင့်လိပ်ဝင်သွားသော လီးကြီးကိုဆတ်ကနဲပြန်ထုတ်သည်။ ပထမအချက်တုန်းကလိုအသာအယာဆွဲထုတ်ခြင်း မဟုတ်။ ဒစ်အရစ်နားပေါ်အောင် ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်ပြီး အားထည့်ကာပြန်ဆောင့်လိုး သွင်းသည်။

“ ဗျစ်..ဦးလေး. .ဘွပ်အားပါးပါး.. ဗျစ်..သိပ်မကြမ်း..ဘွပ်..အမလေးလေး..ဗျစ်..ဖြည်းဖြည်း..ဘွပ်ဘုဘု..အားအားအား”

လီးဆွဲထုတ်သံ၊ ခိုင်ကြူသင်း၏တောင်းပန်သံတစ်ပိုင်းတစ်စ၊ ဖင်ထဲလီးကြီး ဆောင့်လိုးလိုက်သံ၊ကောင်မလေး၏အော်ဟစ်သံတို့ စည်းချက်ညီညီပေါ်လာသည်။

ကို စိုးနောင်က မြန်မြန်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ အချက်(၂၀)ခန့်ဆောင့်လိုးအပြီးတွင်တော့ ခိုင်ကြူသင်းတောင်းပန်သံတွေအော်သံတွေပျောက်ကုန်သည်။ ဖင်လိုးသံနှင့်ဖင်လိုးခံကောင်မလေး၏အရသာတွေ့၍ မြည်တမ်းလာသည့် ညည်းညူသံလေးတွေသာပဲ့တင်ထပ်နေသည်။

“ ဘွပ်ဘုဘွပ်ဘု..ဆောင့်ဆောင့်..တအားဆောင့်..ဘွပ်ပလွတ်”

ဖင်ပေါက်မှလီးဒစ်အရစ်ပေါ်လာသည်အထိ ဆွဲထုတ်ကာ အားအပြည့်ထည့်၍ လိုးဆောင့်သည်။ လီးတစ်ချက်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ဒူးကိုကော့ကာဆန့်ကာအားဖြည့်ထည့်သည်။

“ အားပါးပါး..အိ..ကောင်းလိုက်တာ.. လီးကိုအဲလိုမျိုး ကော့ကော့ဆောင့်ပါ ဦးလေးရဲ့..အမလေးလေး”

“ ဘယ်လိုလဲ..ဖင်လိုးခံရတာကောင်းလား.”

“ ကောင်းတယ်ဦးလေးရာ..သိပ်ကောင်းတာပဲ” 

“ ဖင်မှာဘယ်လိုနေလဲ”

“ ဦးလေးရဲ့လီးကြီးပြည့်သိပ်နေတာပေါ့”

“ ဆောင့်လိုက်ရင်ကော” 

“ ဖင်ထဲနင့်နင့်သွားတာပဲ..ဆောင့်လေဦးလေးရ”

“ ဟိတ်..အချက်ငါးဆယ်စေ့ပြီနော်..သီတာ့အလှည့်”

ဖင်လိုးဖင်ခံလုပ်နေကြသူနှစ်ယောက်မှာ အပေးအယူမျှနေကြရာ မြသီတာ အောင်ကိုပင်မေ့သလိုဖြစ်နေသည်။
တစ်ယောက်လျှင် အချက်ငါးဆယ်စီဆောင့်လိုးပေး မည်ဟုခွဲတမ်းချပေးထားသည်ကိုလည်း သတိမရနိူင်။ လိုးကောင်းကောင်းနှင့်အပြတ်တွယ်နေကြသည်။ မိမိအလှည့်ကို ရမက်ပြင်းစွာစောင့်နေလေသော မြသီတာအောင်မှာတော့ ဘယ်မေ့လေမည်နည်း။ ကိုစိုးနောင်၏ဆောင့်ချက်များကို မြသီတာအောင်ကရေတွက် မှတ်သားထားသည်။ အချက် (၅၀)ပြည့်သည်နှင့်သတိပေးလိုက်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် သွက်လက်အားပြင်းစွာဖင်ဆောင့်လိုးနေလေရာ မြသီတာ အောင်သတိပေးလျှင်ပေးခြင်းချက်ချင်းမရပ်နိူင်။

ငါးချက်ပိုဆောင့်မိသွားသည်။ သူကလည်းမရပ်ချင်။ လိုးကောင်းလှသော အပျိုပေါက်လေး၏ စအိုပေါက် ကျဉ်းကျဉ်းလေးကိုဆက်လိုးချင်နေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာတော့ပြီးလုလုပင် ရှိနေသည်။ ဘယ်မှာရပ်လိုက်ချင်ပါမည်နည်း။ သို့သော် အလှည့်ပေးရဖို့ကလည်းရှိနေသောကြောင့် ကိုစိုးနောင်သည်ငါးချက် ပိုဆောင့်လိုးလိုက်ပြီးနောက် မရပ်ချင်ရပ်ချင်နှင့်မနည်းကြီးရပ်ကာ ခိုင်ကြူသင်း၏ဖင် ပေါက်ထဲမှလီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ ဦးလေးရယ်..သမီးပြီးတော့မှာ.. လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ဆက်ဆောင့်ပေး ပါလား”

ခိုင်ကြူသင်းကအမောတကောပြောလိုက်လေသေးသည်။

“ ခဏလေးစောင့်..ခဏလေး” 

ကိုစိုးနောင်သည် ဆွဲထုတ်ပြီးသောလီးကိုအရင်းပိုင်းလောက်မှကိုင်ထိမ်းကာ မြသီတာအောင်ဘက်သို့အမြန်ကူးသည်။ လီးကိုလည်းအမြန်ပင်ဆောင့်ထိုးသွင်း ထည့်သည်။ မြသီတာအောင်ကလည်းစအိုဝကိုကျကျနနဖြဲ၍အသင့်လုပ်ပေးထားပါ သည်။ ကိုစိုးနောင်မှာ မြသီတာအောင်၏ဖင်ကိုအချက်(၅၀)ပြည့်အောင်အမြန် ဆောင့်လိုးပြီး ခိုင်ကြူသင်းဘက်ပြန်ကူးချင်ဇောကထန်နေရာ ဖင်ပေါက်ဝကိုကျကျနနမချိန်ဘဲဆောင့်ထိုးချမိသည်။ ဖင်ပေါက်ဆိုတာကစောက်ပတ်နှင့်မတူ။ ကျဉ်းသည်။နေရာကလည်းစောက်ပတ်ထက်သေးသည်။ ဖင်ထဲသွင်းလျှင် စအိုဝတွင်လီးကိုကျကျနနတေ့ထောက်ပြီးဖိထိုးမှသာဝင်နိူင်သည်။ အလောတကြီး ရမ်းထိုးသောကိုစိုးနောင်လီးမှာဖင်ထဲမဝင်စောက်ပတ်ထဲချော်ဝင်သည်။

“ ဦးစိုး..စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားပြီ..ဖင်မဟုတ်ဘူး”

“ ဘွပ်ဖွတ်ဘုဘုဗလွတ်” 

မြသီတာအောင်က ကမန်းကတန်း ပြောလိုက်ပါသေးသည်။ ကိုစိုးနောင်ကတော့မြန်မြန်ပြီးချင်ဇောပြင်းပြထက်သန်နေရာ ဝင်သွားပြီဆို ကျူံးဆောင့်လေတော့သည်။

“ ဟိတ်..ဖင်ထဲမဟုတ်ဖူးဆို..အဲဒါစောက်ပတ်..အင့်အိ”

မြသီတာအောင်က ထပ်ပြောသည်။ စောက်ပတ်လိုးခံရတာလည်း အရသာတွေ့ ပေရာ ရေရွတ်သံတွေတော့ထွက်သည်။

“ ရတယ်..စောက်ပတ်ပဲချမယ်..လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်ပေး”

ဖင်ပေါက်ထဲ သွင်းရာတွင် စောက်ပတ်ထဲ ချော်ဝင်သွားတော့ပြန်မထုတ်တော့။ မြသီတာအောင်၏ အကြိုက်လိုးဆောင့်မှုဖြစ်သော လက်နှစ်ဘက်နောက်ပစ်ထားကာဆွဲတင်၍ ဆောင့်လိုးပေးနိူင်ရန်သာပြောလိုက်သည်။

မြသီတာအောင်ကလည်း စောက်ပတ်ကို ဆောင့်လိုးတော့မည်ဟု ဆိုသော အခါ တွင်တော့ ဖင်ထဲ လီးမဝင်ဘဲရှိမှုကို ဘာမှပြသနာလုပ်နေတော့။ မိမိ၏လက်နှစ်ဖက်ကို အမြန်ပင်နောက်ပစ်ပေး လိုက်လေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် သူမ၏လက်ကောက်ဝတ်များကိုဘယ်ညာလက်နှစ်ဘက် ဖြင့် မိမိရရဆုပ်ကိုင်ကာ နောက်သို့ရနိူင်သမျှဆွဲယူသည်။

လက်နောက်ပစ်ရက်နှင့် မြသီတာအောင်၏ ကိုယ်သည် ကော့တက်လာသည်။ လီးက စောက်ပါတ်ထဲထိုးသွင်းလျှက်ဖြစ်ကာ ဒူးနှစ်ဘက်ကလည်းကွေးထောင်ထားလေသောကြောင့်ကိုယ်လုံးသည် မတ်မတ်တော့မဖြစ်။ခါးအစွမ်းကုန်ညွှတ်၍ ကိုယ်အထက်ပိုင်းကြွနေသောအနေအထား သာဖြစ်သည်။

ဤကိုယ်နေဟန်ထားသည် စောက်အုံဝန်းကျင်ကို အပြည့်အဝတစ်ရစ်နေ စေသည်။ ပေါင်ချန်ဝန်းကျင်ဆီးစပ်တစ်ဝိုက်နှင့် စောက်အုံပတ်လည်ရြွှိကက်သားတို့ သည်အပြည့်အဝတင်း၍နေသည်။ စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုရှုံ့ကာညှစ်ထားသည့်အနေ အထားမျိုးဖြစ်သည်။ လိုးရသည့်လီးနှင့် စောက်ခေါင်းပေါက် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတို့သာမက စောက်အုံတစ်ခုလုံးပင်အပြည့်အဝစီးစီးပိုင်ပိုင်ထိကပ်၍နေသည်။

ကိုစိုးနောင်သည် ဆောင့်အားသန်သူဖြစ်၍သာ လီးကိုစောက်ပတ်ထဲမှဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းဆောင့်လိုးနိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင်လို ခါးအားပေါင်အားမသန်သည့်ယောကျာ်းဆိုလျှင်တော့ တင်းကြပ်စွာစုပ်ညှစ်သလို ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ထဲမှလီးကို ဆွဲပင်ထုတ်နိူင်မည်မဟုတ်။ ထို့ပြင် စောက်ပတ်၏စုပ်အားညှစ်အားပြင်းပြင်းကြောင့်သုတ်ရည်များပင်ပန်းထွက်ကုန်နိူင်ပေသည်။ ကိုစိုးနောင်အဖို့ကတော့ လိုးအားဆောင့်အားလည်းကောင်း သုတ်ရည်လည်း ကောင်းကောင်းထိန်းနိူင်သည့်အတွက်အားပြင်းပြင်းဆောင့်ချက်သွက်သွက်နှင့်လိုးပေး နိူင်သည်။

မြသီတာအောင်အဖို့လည်း အခြားသော ကိုယ်နေဟန်ထားလိုးနည်းပုံစံတို့ဖြင့် အလိုးခံရမှုနှင့်မတူ။ တင်းကြပ်စီးပိုင်သော ထိတွေ့မှုကို အပြည့်အဝခံစားရသည်။ ဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်လိုးခိုက်သည်နှင့် မြသီတာအောင်တစ်ချီ ပြီး သွားသည်။ သူမ ခွဲတမ်းရထားသောဆောင့်ချက်(၅၀)ပြည့်အောင် ကိုစိုးနောင်က အံခဲကာဆက်ဆောင့်သည်။ သည်အနေအထားတွင် ကိုစိုးနောင်သည် အားတော့အတော်စိုက်ရသည်။

သုတ် ရည်မထွက်ရအောင်လည်း အံခဲကာ ထိန်းနေရသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေရွှဲနေလေပြီ။ တအားကျူံးဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ရာခွဲတန်းပြည့်ရန် ဆောင့်ချက်သုံးချက်အလို တွင်မြသီတာအောင် တစ်ချီထပ်ပြီးသွားပြန်သည်။ အပြီးအတော်ကြမ်းသည်။ ကောင်မကြီးမှာဖင်ဆုံကိုအပြတ်ခါယမ်းသည်။

စောက်ပတ်ညှစ်အားကလည်းပိုကြမ်း လာသည်။ ကိုစိုးနောင်သုတ်ထွက်လုလုပင် ဖြစ်သွားသည်။ ကျန်နေသောဆောင့်ချက်သုံး ချက်ကိုပင် ဆက်မဆောင့်နိူင်တော့။မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲမှသူ့လီးကိုသာ အမြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရသည်။မြသီတာအောင်မှာနှစ်ခါပြီးရသည်မို့ သူမအတွက်ခွဲတမ်း ပြည့်မပြည့်ကိုပင်မသိနိူင်တော့။

စောက်ပတ်ထဲမှလီးဆွဲဖြုတ်သွားသည့်အတွက် မိမိ အတွက်ပေးသော ဆောင့်လိုးချက်(၅၀)ပြည့်သွားပြီဟုသာမှတ်လိုက်ရသည်။ ပြီး သွားခဲ့ ပြီမို့လည်းလီးဆွဲဖြုတ်သွားခြင်းအတွက် ဆန့်တငံ့ငံ့ကြီးသိပ်မဖြစ်တော့။ ခိုင်ကြူသင်းကတော့မြသီတာအောင်လိုမဟုတ်။

မြသီတာအောင်ကိုအချက် (၅၀)ဆောင့်လိုးပေးပြီးလျှင် မိမိဘက်သို့ ကိုစိုးနောင် ပြောင်းကာလိုးမည်မို့ ဆောင့်ချက် များကိုသေသေချာချာပင် ရေတွက်ထားခဲ့သည်။ (၄၇)ချက်ဆောင့်ပြီးချိန်တွင် လီးကြီးဆွဲ ထုတ်လိုက်သောအခါ ဖင်ထဲကိုပြောင်းထည့်ကာလက်စသိမ်းသုံးချက်ဆောင့်လိုးလေ မည်လားဟုပင် ထင်လိုက်သေးသည်။ သို့သော်ကိုစိုးနောင်က မိမိဘက်သို့ ကူးလာသည်မို့ ကြောင်သလိုလိုပင် ဖြစ်သွားသည်။

ဘာမျှအဆင်သင့်မဖြစ်။ ဒူးတုတ်ကာ ဖင်ထောင်လည်း မဟုတ် လေးဘက်ထောက်လည်းမကျသောအနေအထားဖြင့်သာ ရှိနေသည်။ ဖင်ဖြဲပေးတာတွေဘာတွေကို လည်းမလုပ်ထားမိ။ ကိုစိုးနောင်ကတော့ ခိုင်ကြူသင်းဘက်ကူးလာသည်နှင့် ကောင်မလေး၏ဖင် တစ်ခြမ်းကို ဘယ်လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဖြဲလိုက်သည်။ 

ဟပြဲပြဲဖြစ်သွားသော စအိုပေါက်တွင် လီးကိုကျကျနနတေ့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်ခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်လေးကိုအတော်ကြီးကို ကြိုက်နေသည်။ မြသီတာအောင်တုန်းကလို ချော်သွားမည် စိုးရိမ်သောကြောင့်ဖင်တစ် ခြမ်းဖြဲလျှက်စအိုဝတွင် လီးကိုကျကျနနတေ့ထောက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဖင်ဝလီးတေ့လာတော့မှ မိမိကိုပြောင်းကာဖင်ဆက်ချတော့မည်မှန်း ခိုင်ကြူသင်းသိလေတော့သည်။ သည်တော့ကောင်မလေးကခါးညွှတ်ဖင်ကော့ပေးသည်။ 

ထောင်သလိုဖြစ်နေသောခါးကိုအောက်သို့ အမြန်စိုက်ချသည်။ ကိုယ်အထက်ပိုင်းကိုမွှေ့ယာပေါ်ကပ်နိူင်သမျှကပ်ပေးသည်။ ကိုစိုးနောင်ကလည်း ဖင်ဝတွင်တေ့ထောက်ထားသော လီးကို အားထည့်ကာ ဖိဆောင့်သွင်းချသည်။ လီးထိုးသွင်းလိုက်ချိန်တွင် ဖင်ဖြဲထားသောဘယ်လက်ဖြင့်ခိုင်ကြူသင်း၏ဖင်သားဘေးကိုတစ်ချက်ရိုက်လိုက်သေးသည်။ ပြီးတော့ဘယ်လက်ကိုပေါင်ကြားထဲထိုးနှိုက်ကာ စောက်ပတ်ကိုကိုင်ပွတ်သည်။ လီးထိုးသွင်းလိုက်သည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်း၏လိုးလက်စဖင်ပေါက် ပြဲအာ ထွက်ကာအရမ်းနာသည်။

သည်ကြားထဲစောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်နှိုက်ကလိခံရသောအခါ ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ဖင်ပေါက်ထဲလီးအဝင်အောင့်၍နာသွားမှုကိုသာ ဝေဒနာအဖြစ်ခံစား လိုက်ရပြီးနောက်ဆက်၍တော့ အရသာတွေချည်းရရှိခံစားနေရသောအခြေအနေသို့ တမဟုတ်ခြင်းပြောင်းလဲသွားသည်။

ကိုစိုးနောင်မှာ မြသီတာအောင်ကိုအလှည့်ပေး ဖင်လိုးခဲ့စဉ်က သုတ်ထွက်လုလုဖြစ်လျှက် မနည်းကြီးပင် ထိန်းထားခဲ့ရလေရာယခုတော့ ကြာကြာဆက်ထိန်းနိူင်ဖို့လမ်းမမြင်။ခိုင်ကြူသင်း၏ ခွဲတမ်းဖြစ်သော ဆောင့်ချက်(၅၀) ပြည့်အောင်ပင်ဆောင့်မှဆောင်နိူင်ပါတော့မည်လား ဟုမိမိကိုယ်ကိုစိတ်မချဖြစ်မိသည်။ ဒါကြောင့်အပျိုပေါက်မလေးမြန်မြန် ]ပြီး}စေရန် ဖင်ထဲလီးထိုးအသွင်းတွင် စောက်ပတ်ကိုပါ ပွတ်ကလိပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။လီးဝင်ပြီးနောက်ခပ်မှန်မှန်ထိန်း ကာ ဆောင့်သည်။

“ ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..ကောင်းလိုက်တာဦးလေးရဲ့..ထိတယ်.. ပိုမြန်မြန်ကြမ်းကြမ်း လိုးစမ်းပါ..ဘွပ်..ဖင်ကိုလည်းရိုက်အုန်းလေ..ဖျန်းဖျန်း.. အားကောင်းလိုက်တာ..ဖျန်း ဖျန်း..ရိုက်ရိုက်..အီး..ကျွန်မဖင်ကိုလိုးရတာကောင်းရဲ့လား”

“ အာ..ကောင်းတာပေါ့သမီးရဲ့.. သမီးဖင်က ကျဉ်းပြီးကြပ်နေတာ.. နို့ကော ဆွဲရမလား”

“ ဆွဲ..ဆွဲ..ကြိုက်သလိုချ..ကြိုက်သလိုဆွဲ”

ကောင်မလေးကို နို့ဆွဲမည်ပြောသော်လည်း လက်တစ်ဖက်က စောက်ပတ်နှိုက်နေရလေရာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့်သာ နို့အုံတ်လုံးကိုလှမ်းကိုင်ညှစ်လိုက်ရသည်။

“ ဒီလိုမျိုးလား”

“ အင်း..ကော်းလိုက်တာ..ဖင်ကိုရိုက်အုန်းလေဦးလေးရ”

“ ဖင်ရိုက်ဖို့လက်မအားဘူးကွ.. စောက်ပတ်နှိုက်နေရတာ..သမီးဖာသာသမီး ဖင်ရိုက်ပါလား”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဖင်လိုးခံရတာကလည်းကောင်း ဖင်ရိုက်ခံရတာကလည်း အရသာ တွေ့နို့ဆွဲခံရတာလဲလိုချင်နှင့် အငမ်းမရဖြစ်နေသည်။

“ သူ့ဖင်ကိုသီတာရိုက်ပေးမယ်.. ဦးစိုးက နို့ဆွဲအဖုတ်ပွတ်ပြီးအပီသာလိုးပေး ထား”

မြသီတာအောင်က ဝင်ပြောသည်။ ကောင်မလေးဘေးတွင် ဖင်ထိုင်ချကာ တင်ပါးကိုတဖျန်းဖျန်းနှင့်မြည်အောင်ရိုက်ပေးသည်။ ထိမိပြင်းထန်လွန်းသောလုပ်ရပ်မျိုးစုံကြောင့်ခိုင်ကြူသင်း အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့နေသည်။ ကော့ပျံလူးလွန့်လာသည်။

အချက် (၃၀)ကျော် မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆိုသလို အားရပါးရ ကျုံးကာ ဆောင့်လိုးပေးပြီးနောက်တွင်တော့ ကိုစိုးနောင်တစ်ယောက် သုတ်ရည်ဆက်မထိမ်းထားနိူင်တော့။ သုတ် လွှတ်ဆောင့်ချက်အဖြစ် ရှိသမျှအားအကုန်ထည့်ကာ ဖင်ထဲတအားဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပြီးနောက်သုတ်ရည်များပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း အားအပြည့်ပါသော သုတ်လွှတ်ဆောင့်ချက်ကြောင့် ကော့ကေြာွ့က၍ လှုပ်ခါသွားသည်။

ဖင်ထဲ အီဆိမ့်အရသာတွေ့ကာ တစ်ချီပြီးသည်။ ထိုသို့ပြီးသည့်အချိန်မှာပင်သူမ၏ ဖင်ပေါက်ထဲအဆုံးတိုင်မြုပ်ဝင်နေသော ကိုစိုးနောင်၏ လီးကြီး တငေါ့ငေါ့လှုပ်ကာ ပူနွေးပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည်တွေ ပျစ်ကနဲပျစ်ကနဲပန်းထွက်လာလေရာ ကောင်မလေးခမြာဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲပင် တုန်သည်။ အရမ်းလည်းအရသာတွေ့လျှက် တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သွားရလေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်နှင့်ခိုင်ကြူသင်းအတော်ကိုမောသွားကြသည်။

ဖင်လိုးပွဲအပြီးတွင် မွှေ့ယာပေါ်လှဲချကာအသက်ပြင်းပြင်းရှု၍ အနားယူကြရသည်။ မြသီတာအောင်က ကိုစိုးနောင်အသင့်လုပ်ထားသော စားသောက်ဖွယ်ရာများ သွားယူသည်။ ကာမစပ်ယှက်မှုအတွေ့အကြုံကောင်းကောင်းရှိသော မိန်းမမို့ ယခုအချိန် တွင်နားနေကာစားသောက်ရမည်ဟု အထာပေါက်သည်။ မြသီတာအောင်ပြင်ပေးသော အစားအသောက်များစားရင်း အပန်းဖြေကြ သည်။

“ ဘယ်လိုလဲဦးစိုး..ဆက်လိုးအုန်းမလား..ရပ်လိုက်တော့မလား”

အမောအပန်းပြေလောက်သောအခါ မြသီတာအောင်က ကိုစိုးနောင်ကိုမေး သည်။

“ တို့ကိုတော့မေးမနေနဲ့..ချချင်တာပေါ့.. သီတာကို့ကော.. ခံနိူင်ကြသေးရဲ့လား..ဒေါင်းကုန်ကြပြီလား”

ကိုစိုးနောင်က ပြုံးစစနှင့်ပြန်မေးသည်။ မြသီတာအောင်ကိုမေးခြင်းဖြစ်သော် လည်းခိုင်ကြူသင်းပါအကြုံးဝင်သည်။ ကိုစိုးနောင်၏မျက်လုံးကလည်းအပျိုပေါက် လေးကိုတစ်ချက်စိုက်ကြည့်သည်။

“ ရတယ်.. သီတာတို့ကတော့ခံဖို့အသင့်ပဲ.. ခိုင်ကြူသင်းကောဘယ်လိုလဲ..ဆက်အလိုးခံမလား..ပြန်မလား”

အလိုးခံဝါရင့်နေသောမိန်းမမို့ မြသီတာအောင်ကအပြောအဆို ရဲတင်းသည်။

ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဆက်အလိုးခံချင်သေးသည်။ အလိုးခံရတာကောင်းမှန်းလည်း သိနေပြီကိုး။ သို့သော်ခဏအနားယူလိုက်၍ ရမက်ဇောကအတန်အသင့်ငြိမ်ကျသွားရာရမက်ထန် ပြင်းချိန် ကာမဆိပ်တက်နေတုန်းကလိုတော့ တစ်တစ်ခွခွပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်မပြောရဲ။ နူတ်တွန့်သလိုဖြစ်နေသည်။ သို့သော် မြသီတာအောင်၏ စကားက ခိုင်ကြူသင်းကို ရမက်ရှိန်မြင့်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်သည်။

“ အိုး.. မမသီတာဆက်ခံမယ်ဆိုရင်သမီးလည်းခံမှာပေါ့.. ဦးလေးကရောလုပ် နိူင်သေးတယ်
မဟုတ်လား”

“ ဟာ..လုပ်နိူင်သလားမမေးနဲ့.. ခံမယ့်မိန်းမသာရှိ၊ အပီကိုလိုးနိူင်တာ..ဟဲဟဲ ဟဲ”

“ ပါးစပ်ကတော့ပြောနေ..သူ့လီးကဖြင့်မတောင်သေးပဲနဲ့”

မြသီတာအောင်ကဝင်၍လှောင်သလိုမျိုးပြောသည်။

“ လီးမတောင်မှတော့ မပူနဲ့သီတာရဲ့.. ဆော့ပေးလိုက်ရင် တို့လီးကမတ်လာတာပဲ..ဘယ်သူစုပ်ပေးမလဲ”

မြသီတာအောင်ဘာလိုချင်၍သည်လိုပြောလာသည်ကို နားလည်သော ကိုစိုး နောင်ကစိန်ခေါ်သလိုပင်စကားဆိုသည်။

“ ဟင့်..သီတာစုပ်ပေးမှာပေါ့”

မြသီတာအောင်သည် ပြောပြောဆိုဆို လီးကိုညာလက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်သည်။ တစ်ချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက် သလိုပွတ်ပေးကာ ခေါင်းငုံ့ချလျှက်ပါးစပ်နှင့်ကုန်းစုပ်ပေး သည်။လီးကိုဆော့ပေးစုပ်ပေးလျှင် ပြန်လည်မတ်ထောင်လာမည်ကို (စောစောပိုင်း တုန်းကကိုစိုးနောင်သင်ပြပေးပြီးကိုယ်တိုင်လည်းလုပ်ပေးခဲ့ဖူးသည့်အတွက်) ခိုင်ကြူ သင်းသိသည်။ သို့သော် ခိုင်ကြူသင်းသည်သည်နေ့မှစ အလိုးခံဖူးသည့် အပျိုပေါက် ကလေး။

မြသီတာအောင်ကတော့ သင်္ဘောသားမယား ဖြစ်ခဲ့ဖူးပြီး လင်တော်မောင်သေဆုံး သွား၍မုဆိုးမဘဝရောက်ပြီးသည့်နောက်တွင်လည်း ကြိုက်ကုန်းသဘောမျိုး ကာမအရသာခံစားနေလေသူ။ သည်တော့ ခိုင်ကြူသင်းထက် ဝါရင့်နေသလို ခိုင်ကြူသင်းထက်လည်းအရာရာ ရဲတင်းသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဘာမှမပြောလိုက်ရသေးမှီမှာပင် မြသီတာ အောင်ကလီးကိုစုပ်ပေးနေလေပြီ။

“ အားပါးပါး..သီတာရာ..အိုး”

ကိုစိုးနောင် အံကြိတ်ကာရေရွတ်သည်။ သူ့လီးကြီးသည်လည်း မတ်ကနဲ တောင်လာသည်။ လီးစုပ်နေသူမြသီတာအောင်သာမက ဘေးမှကြည့်နေသူခိုင်ကြူသင်း ပင်လျှင်လီးတောင်လာတာကိုရိပ်မိသည်။ မြသီတာအောင်စုပ်ပေးမှုကြောင့်သည်လိုလီးတောင်လာသည်ကို(မိန်းကလေးပီပီ) မနာလိုသလိုလိုမကျေနပ်သလိုလိုဖြစ်သည်။

“ သမီးလည်းစုပ်ပေးမယ်လေ..ဦးလေး” ခိုင်ကြူသင်းပြောလိုက်မိရှာသည်။

“ ဦးစိုးလီးကတောင်နေပါပြီ ခိုင်ကြူသင်းရ။ စုပ်ပေးစရာမလိုတော့ပါဘူး.. လိုးကြရုံပဲရှိတော့တယ်”

မြသီတာအောင်က စုပ်ပေးနေသော လီးချောင်းကြီးကိုပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက် ရင်းပြောသည်။ အသံကကြွားသံပါနေသည်။ မိန်းမချင်း ကြော လိုက်သည့်သဘောလည်း ဖြစ်သည်။

“ လာလေသမီး..သမီးလည်းစုပ်ပေး..ဟုတ်လား”

မိန်းမတွေ၏အထာကိုအတော်ကျွမ်းနေသော ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်းကို ဖြေသိမ့်လိုက်လျော
ပေးလိုက်သည်။

“ သူက မစုပ်တတ်စုပ်တတ်နဲ့တအားစုပ်လိုက်လို့ လရည်တွေထွက်ကုန်ပြီး မလိုးနိုင်ဖြစ်သွားအုန်းမယ်နော်..ဦးစိုး”

မြသီတာအောင်ကဝင်ရစ်ပြန်သည်။

“ အံမာ..သမီးကအရည်မထွက်အောင်စုပ်ပေးတတ်ပါတယ်နော်”

ခိုင်ကြူသင်းကပြန်ပြောကာ ကိုစိုးနောင်၏လီးကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံကာစုပ်လိုက် လေတော့သည်။

“ မင်းကအခုမှစအလိုးခံဖူးတာ..လီးစုပ်တတ်ပါ့မလား” 

ခိုင်ကြူသင်းက ချက်ချင်းပြန်မပြော။ ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေသောလီးကိုစုပ်ပေး ရက်ပေးလိုက်သည်။ မြသီတာအောင် လောက်တော့ လီးစုပ်မကျွမ်းသေးပါ။ သို့သော် ဆိုးတော့မဆိုး။

“ အားပါးပါး..ကောင်းတယ်သမီးရာ..သမီးကလည်း မဆိုးဘူး..လီးအတော်စုပ် တတ်သားပဲ..လျှာလေးနဲ့ လီးဒစ်ကိုလည်းမွှေပေး”

ကိုစိုးနောင်က သူ့လီးကို စုပ်ပေးနေသော အပျိုပေါက်ကလေး၏ ခေါင်းမှ ဆံပင်များကိုကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးရင်းပြောသည်။ တကယ်တော့ခိုင်ကြူသင်းလီးစုပ်ပေး တာ မြသီတာအောင်လောက်တော့ မကောင်းပါ။ကောင်မလေးကိုအားပေးသည့်အနေဖြင့် ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ခိုင်ကြူသင်းအနေနှင့် လီးစုပ်ပေးရတာ အရမ်းကောင်းနေသော်လည်း မိမိက စုပ်ကောင်းကောင်းနှင့်စုပ်ပေးလိုက်၍ လရည်တွေထွက်ကုန်လျှင်မြသီတာ အောင်၏ ပြောစရာဖြစ်မည်ကိုစိုးရိမ်သည့် အပြင် သည်လီးကြီးနှင့်လိုးတာကိုလည်း ခံချင် နေသေးသောကြောင့် လေးငါးဆယ်ချက်လောက်စုပ်ပေးပြီးနောက် လီးကိုပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ မိန်းမနှစ်ယောက်လီးစုပ်ပေးမှုကြောင့် ကိုစိုးနောင်၏လီးချောင်းကြီးသည် မတ်မတ်ကြီးထောင်ကာတံတွေးများစိုရွှဲလျှက်လက်ပြောင်၍လည်းနေသည်။

“ ကြည့်..သမီးစုပ်ပေးတာအရည်မထွက်ဘူး..ပိုပြီးတော့လည်းမာလာတယ်”

ခိုင်ကြူသင်းကတစ်လှည့်ခပ်ကြွားကြွားပြောသည်။

“ မင်းကတယ်ဟုတ်ပါလား.. ငယ်သာငယ်တယ်.. လီးစုပ်တာမဆိုးဘူးဘဲ..ဘယ်လိုတတ်နေတာလဲ”

“ ဦးလေး သင်ပေးထားတာပေါ့.. ကဲ..ဦးလေး.. လီးတောင်နေပြီ မဟုတ်လား..သမီးလည်းစောက်ပတ်တောင်နေပြီ..လိုးကြရအောင်” 

ခိုင်ကြူသင်းကပြောသည်။ကိုစိုးနောင်အကြိုက်အခေါ်အဝေါ်များကိုသုံးကာ တမင်ပြောသည်။

“ အိုကေ..လိုးကြတာပေါ့”

“ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီနော်..ဦးစိုး”

မိမိဘေးထိုင်မနေရလေအောင်မြသီတာအောင်ကပြောသည်။

“ ဒါပေါ့သီတာရဲ့.. မိန်းမနှစ်ယောက်ရှိနေတာ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ အလှည့်ပေးပြီးလိုးရမှာပေါ့”

“ စောစောကလိုတစ်ယောက်ကိုအချက် (၅၀) စီဆောင့်လိုးပေးမှာပဲမဟုတ် လား”

မိမိထက်စာလျှင်အသက်ငယ်ငယ်နုနုထွတ်ထွတ် ခိုင်ကြူသင်းကို ကိုစိုးနောင်ပိုသဘောကျကြောင်းရိပ်မိသည့်မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်းနှင့်တန်းတူအလိုးခံ ခွင့် ရရှိအောင်ကြို၍စကားခင်းလိုက်သည်။

“ ဒါပေါ့..ဒါပေါ့”

“ သမီးတို့ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲဟင်.. ဦးလေး.. ဘယ်အပေါက်ကိုချမှာလဲ.. ဖင်ပဲချမလား.”

မြသီတာအောင်နှင့်အချီအချပြောသလို ဖြစ်နေရာ ခိုင်ကြူသင်းက ကြားဝင် ကာ မေးသည်။

“ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော..အပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးကိုချမယ်”

မိန်းမနှစ်ယောက်ကို စိတ်ကြိုက်ဆော်နိူင်ခွင့်ရထားသည့် ကိုစိုးနောင်ကလည်း အပေါက်ဆို ဘာအပေါက်မှအလွတ်မပေးသည့်သဘောဖြင့်ပြောသည်။

“ ရတယ်..နှစ်ပေါက်လုံးချ..ပါးစပ်ပေါက်ကိုပါ ချချင်လည်းချ.. ကဲ..သီတာ တို့ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ဆိုတာသာပြော.. စောစောတုန်းကလိုဘေးချင်းကပ်ပြီးတန်းစီဖင်ကုန်းပေးရမလား.”

“ ဒီတစ်ခါတစ်မျိုးဆန်းသွားရအောင် တစ်ယောက်အပေါ် တစ်ယောက်က ထပ် ပြီးကုန်းပေကြ”

ကိုစိုးနောင်သည် သူကြည့်ဖူးသော အပြာကားထဲတွင် မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကလိုးပြသည့်ဇာတ်ဝင်ခန်းထဲမှ အနေအထားကို လိုးကြည့်ရန်စိတ်ကူးရ၍ ပြောလိုက်သည်။ မြသီတာအောင်သည် ထိုအပြာကားကို မကြည့်ဘူးသောကြောင့် ကိုစိုးနောင် လိုချင်သည့် အနေအထားကို မသိ။ခိုင်ကြူသင်းကတော့ပိုဆိုးသည်။သို့သော်ကိုစိုးနောင် က တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက်ထပ်ကာနေပေးရန်ပြောစကားအရခိုင်ကြူသင်းကို ပက်လက်ဆွဲလှန်ချကာ အပေါ်မှထပ်၍ ရင်ချင်းအပ်အဖုတ်ချင်းထိကပ်မိအောင်နေပေး လိုက်သည်။

“ ဟာ..ဒီလိုမဟုတ်ဘူး.. သီတာဖယ်လိုက်အုန်း..တစ်ယောက်ကဖင်ထောင်ကုန်း..တစ်ယောက်က ကုန်းထားတဲ့အပေါ်က ထပ်ပြီးခွကုန်းပေးတာမျိုးပြောတာ”

မိမိလိုချင်သည့် အနေအထားမဟုတ်သောကြောင့် ကိုစိုးနောင်ကပြောသည်။သင်ပြပေးသည်။ မြသီတာအောင် ခိုင်ကြူသင်းကိုယ်ပေါ်တက်ထပ်ထားရာမှ ဖယ်ခွါ သည်။ ပက်လက်ဖြစ်နေသောခိုင်ကြူသင်းလည်းချက်ချင်းလူးလဲထကာ ဒူးတုတ်၍ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးသည်။ မြသီတာအောင်ကလည်း တုံ့ဆိုင်းမနေ။ ခိုင်ကြူသင်း၏ဖင်လေးပေါ်ခွကာ ထပ်လျက်ကုန်းပေးသည်။ အောက်မှခိုင်ကြူသင်းကဒူးတုတ်နေလျှက်အပေါ်ရှိမြသီတာ အောင်ကတော့ ဒူးမကွေးတကွေး ပေါင်ခပ်ကွကွဖြစ်သည်။
 
ခိုင်ကြူသင်း၏ဖင်သည် မြသီတာအောင်၏ပေါင်ခွကြားတွင်ကပ်၍ထိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်သည်တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက်ထပ်လျက်သား ဖင်ထောင် ကုန်းနေကြသော အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် နောက်သို့ သွားသည်။ လီးကြီးက မတ်တောင် လျှက်။ထပ်ရက်သား ဖင်ထောင် ကုန်းပေးထားသော မိန်းမနှစ်ယောက်မှာတော့ ဘယ်သူ့အပေါက်ထဲလီးအရင်စသွင်းလေမည်နည်းဟု ရင်ဖိုမောစွာ စောင့်လင့်နေကြ သည်။

သည်အနေအထားတွင် မြသီတာအောင်နှင့် ခိုင်ကြူသင်းတို့၏ စောက်ပတ်နှစ်ခုနှင့် ဖင်ပေါက်နှစ်ပေါက်တို့သည် အထက်အောက် မျဉ်းတစ်ကြောင်းတည်းကျနေသလိုမျိုးဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင်က ဖင်ပေါက်နှစ်ပေါက်တွင် တံတွေးများဆွတ်လိုက် သည်။အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်မှာတွန့်ကနဲခါနဲဖြစ်ကုန်ကြလေသည်။ စအိုဝတွင်တံတွေးဆွတ်ခြင်းသည်ဖင်လိုးမှု၏ရှေ့ပြေးမဟုတ်ပါလား။ 

မိမိတို့၏ဖင်များ အလိုးခံရလေဦးမည်ဟုသော အသိကို မြသီတာအောင်နှင့်ခိုင်ကြူသင်းတို့အား သတိပေးလိုက်သည့်အထာလည်းဖြစ်သည်။ ဖင်ယားသလိုလိုဘာလိုလိုလည်းဖြစ်လာကြသည်။ စအိုဝများကို တံတွေးကောင်းကောင်းဆွတ်လိုက်သော်လည်း ကိုစိုးနောင် သည် ဖင်စလိုးခြင်းမပြု။ အရင်ဆုံးအပေါ်ဘက်တွင်ရှိနေသော မြသီတာအောင်၏စောက် ပတ်ထဲကိုအရင်ဆုံးလီးထိုးထည့်သည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်ရမ်းရမ်းလိုးရန်ဆုံးဖြတ်ထား သည့်အတွက်လီးကိုတစ်ချက်တည်းနှင့် အဆုံးဖိသွင်းသည်။ ရစ်သွင်းခြင်းမဟုတ်ပဲ တစ်ခါတည်းအဆုံးဝင်အောင်ထိုးထည့်သည်။

“ အား..ကျွတ်ကျွတ်..ဦးစိုးရဲ့..ဖြည်းဖြည်းရှင့်..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်”

လီးကြီးတိုးဝင်လာမှုကြောင့်စောက်ပတ်တင်းကြပ်ပြည့်သိပ်ကာ ကျိန်းစပ်စပ်နှင့်နာသလိုလည်းဖြစ်၍မြသီတာအောင်စုတ်သပ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာတော့မြသီတာအောင်အလိုးခံရမှုကို(စောစောတုန်းကလို)မျက်စိဖြင့်မမြင်ရပါ။ သို့သော် သူမ၏ကျောပေါ်ကပ်၍ကုန်းထားသောမြသီတာအောင်၏ ကိုယ်တွန့်ခါလှုပ်သွားမှုတင်ပါးတွင်ထိနေသောမြသီတာအောင်၏ဆီးစပ်ပိလာမှုအပြင်မြသီတာအောင်၏ညည်းသံတို့က လီးသွင်းလိုက်ပြီဆိုတာကိုသိစေသည်။ ဘယ်အပေါက်ကိုချသလဲဆိုတာကိုတော့မမှန်းဆတတ်။

“ ချနေပြီမဟုတ်လား..ဟင်မမ”

သိလိုစိတ်ပြင်းပြနေသည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်းကမေးလိုက်သည်။

“ အင်း..အင်း..လိုးနေပြီ..အိုးအမေ့..ဦးစိုး..အဟင့်ဟင့်”

မြသီတာအောင်ကပြန်အဖြေကိုစိုးနောင်ကအဆုံးဝင်နေသောလီးကို တစ်ဝက် ဆွဲထုတ်ကာခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးလိုက်ရာ မြသီတာအောင်၏အဖြေစကားနဲ့အတူ အသက်ရှုမှားသံရေရွတ်မြည်တမ်းသံများ ဆက်၍ပေါ်ထွက်သည်။

“ ဘယ်အပေါက်ကိုလိုးနေတာလဲဟင်..စောက်ပတ်လား..ဖင်လား.”

“ ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်ဖတ်ဖတ်..ဟင့်ဟင့်..အာ့အိ..အမလေးလေး”

ကိုစိုးနောင်ကတရကြမ်းဆောင့်လိုးနေရာ မြသီတာအောင်မှာပြန်မဖြေနိူင် အား။ဆောင့်လိုးချက်များကြောင့်အရသာတွေ့ကာ အသံလေးတွေထွက်နေသည်။

“ ဖင်လိုးတာလား..စောက်ပတ်ချတာလားဟင်..မမ”

ခိုင်ကြူသင်းကထပ်မေးပြန်သည်။

“ ဘွပ် ဘွပ်ဖွတ် အားပါးပါး..ဗျစ်ဖတ်ဖတ်..သေပါပြီး.. အားအား..စောက်ပတ်ကို..ရှီး..လိုး..အိ.အူး..နေတာ”

မြသီတာအောင်က မိမိစောက်ပတ်ကို လိုးနေကြောင်းပြန်ဖြေအပြီးမှာပင် ကိုစိုး နောင်က စောက်ပတ်မှ လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲပြောင်းထိုးထည့်ဆောင့်သွင်း လိုက်သောကြောင့်နာနာကြင်ကြင်နှင့်စူးစူးဝါးဝါးဆက်အော်သံပေါ်လာသည်။

“ အခု သူ့ဖင်ကိုပြောင်းလိုးနေပြီသမီးရ.. စောက်ပတ်တစ်လှည့် ဖင်ပေါက် တစ်လှည့်ပေါ့.”

ဖင်ထဲလီးဝင်မှုကြောင့်အော်ဟစ်ညီးတွားကာ ပြန်မဖြေနိူင်ဖြစ်နေသော မြသီ တာအောင်ကိုယ်စား ကိုစိုးနောင်ကပင်ပြောလိုက်သည်။ ဖြေရင်း မြသီတာအောင်၏ဖင်ကိုလည်းသွက်သွက်ဆောင့်လိုးသည်။ ဆောင့် ချက်(၄၈)ချက်အရောက်တွင် ဖင်ပေါက်ထဲမှလီးကြီးကိုဆွဲထုတ်ကာ မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲပြောင်းထည့်သည်။လီးတစ်ချောင်းလုံးအားပြင်းပြင်းနှင့်ဖိဆောင့်သည်။

“ ဘွပ်..အားအီး”

အဆုံးဝင်သွားသောလီးကို အကုန်ကျွတ်ထွက်အောင်ဆွဲထုတ်ပြီး နောက်တစ်
ချက်အဆုံးပြန်ထိုးဆောင့်သည်။

“ ဘွပ်..အမလေးလေး..ထိလိုက်တာ..အားအား.”

ထို့နောက်လီးကိုမြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲမှဆွဲထုတ်ကာ အောက်ဖက် ရှိခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ မြသီတာအောင် ၏ စောက်ပတ်နှင့် ဖင်တို့ကိုဆောင့်လိုးနေမှုကြောင့် အောက်ဆုံးရှိ ခိုင်ကြူသင်း၏ကိုယ်မှာပိ၍ညွှတ်ကျနေသည်။ ဒူးကွေးလျှက်အနေအထားသိပ်မမှန်။ မှောက်ရက်ထိုးလဲမကျအောင်မနည်းတောင့်ထားရသည်။ ထို့ကြောင့် ခိုင်ကြူသင်းစအိုထဲပြောင်းထိုးထည့်သည့်တိုင်စအိုထဲမဝင်။ ချော်ထွက်ကာစောက်ပတ်ထဲဝင်သွားလေတော့သည်။

“ အားအား..နာလိုက်တာ..သိပ်ကြမ်းတာပဲ.. စောက်ပတ်လည်း အောင့်သွားတယ်ဦးလေးရာ..အား..ကျွတ်ကျွတ်”

တစ်ချက်တည်း လီးအဆုံးဝင်အောင်သွင်းလိုက်မှုကြောင့် ကောင်မလေးအော်ဟစ်ညည်းမိသည်။

“ ဟာ..စောက်ပတ်ထဲဝင်သွားသလား..ဖင်မဟုတ်ဘူးပေါ့.. ဒါကြောင့် သမီး ဖင်ခေါင်းက သိပ်မကျဉ်းတော့ပါလားလို့ ထင်နေတာ”

ကိုစိုးနောင်က ပြောရင်းစောက်ပတ်ထဲမှ လီးကိုဆွဲထုတ်သည်။ ဖင်ဝကို လက်ခလယ်ထိပ်ဖြင့် အသာစမ်းကာလီးကိုဖိထိုးသည်။ ဖင်ရှုံ့ထားသလိုမို့ လီးကမဝင်။ ချော်ထွက်သွားသည်။ ချော်သွားသောလီးသည် အပေါ်ဘက်ရှိမြသီတာအောင်၏စောက်ပတ်ထဲကိုတန်းတန်းမတ်မတ်ဝင်သည်။

“ အာ့..အိ”

ကော့ပင့်ထိုးဆောင့်လိုက်သလိုမို့မြသီတာအောင်အရသာတွေ့ကာ အံကြိတ်၍ ရေရွတ်သည်။

“ ဝင်သွားပြီမဟုတ်လား”

ကိုစိုးနောင်မှာတော့ အရှိန်တက်နေလေရာ သူ့လီးဘယ်အပေါက်ထဲဝင်သွား သည်ကိုပင်သေသေချာချာမကြည့်နိူင်။ အပေါက်တစ်ခုထဲတိုးဝင်သွားရာ သူသွင်းလိုက် သောခိုင်ကြူသင်း၏ဖင်ပေါက်ဟုထင်ကာ မေးလိုက်သည်။ ခါးကော့ကာဖင်ပြောင်ကြီး ကိုလှုပ်၍လည်းဆောင့်လိုးသည်။

“ မဝင်ဘူးဦးလေး..မဝင်ဘူး”

ခိုင်ကြူသင်းကကမန်းကတန်းဖြေသည်။

“ ဖင်ထဲမဝင်တာလား”

“ မဟုတ်ဘူး..ဖင်ထဲလည်းမဝင်ဘူး..စောက်ပတ်ထဲလည်းမဝင်ဘူး”


“ သီတာ့ စောက်ပတ်ထဲဝင်နေတာ ဦးစိုးရဲ့..ဟင့်”

ခိုင်ကြူသင်းနှင့်ကိုစိုးနောင်တို့အကြားတွင် ရှုပ်သလိုဖြစ်သွားရာ မြသီတာအောင်က ဝင်ဖြေရှင်းပေးလိုက်ရသည်။

“ ဟာ..သီတာ့စောက်ပတ်ထဲ ချော်ဝင်သွားတာကိုး”

ကိုစိုးနောင်ကပြောပြောဆိုဆိုသူ့လီးကြီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ သေသေချာချာတေ့ထောက်ပြီးထိုးသွင်းစမ်းပါဦးလေးရာ.. တကထဲ..ဟိုချော် ထိုးသည်ချော်ထိုးနဲ့”

“ အေးအေး..သမီးဖင်ကိုနည်းနည်းမြှင့်ပေး..ဟုတ်ပြီ..ဖင်ဖြဲပေးလေ”

“ ဟာ..ဦးလေးကလည်း.. ဒီမှာလက်နှစ်ဘက်လုံး အားပြုထောက်ထားရတာ..ဖင်ဖြဲလို့ မရဘူး..ဦးလေးပဲ ဖြဲပြီးသွင်း”

“ အေးအေး”

ကိုစိုးနောင်ကခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်ကိုဖြဲကာ လီးသွင်းသည်။ တော်တော်နှင့်မရ။ မနည်းကြီး အားစိုက်သွင်းမှ ဖင်ထဲလီးဝင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း နာ၍အော်ရပြန် သည်။ အပျိုပေါက်မလေး၏ ဖင်ပေါက်ကို(၂၅)ချက်ဆောင့်လိုးပြီးနောက် စောက်ပတ်ထဲပြောင်းထည့်ကာ (၂၃)ချက်ဆောင့်သည်။ နောက်ဆုံးလက်ကျန်နှစ်ချက်အဖြစ် စအိုထဲပြောင်းထည့်ကာ ဆောင့်ရန်ဖြစ်သော်လည်း ဖင်ပေါက်ထဲ မဝင်။ ဖင်ကြားတွင်သာကပ်ပွတ်ပေးသလိုချော်နေရာ စောက်ပတ်ထဲသို့သာ ပြန်ထည့်လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ရလေတော့သည်။

“ ဘွပ်ဘွပ်..အားအား”

ပြီးတော့ အပေါ်ဘက်ရှိ မြသီတာအောင်ဘက်သို့ လှည့်သည်။ စောက်ပတ်တစ်လှည့်ဖင်တစ်လှည့်လိုးသည်။ နောက်တော့ ခိုင်ကြူသင်းပေါ့။ ထိုနေ့က..ကိုစိုးနောင်သည် ဆော်နှစ်ပွေကို အပြတ်ပင် တွယ်ပစ်လိုက်လေ တော့သည်။




...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။



အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၃ )

အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - န၀ရတ် 

ကိုစိုးနောင်သည် စကားလည်းပြော ဖင်ပြောင်ကြီးကိုလည်း ဝေ့ကာလှုပ်ကာ နှင့် ခပ်ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် ဆောင့်ပေးနေသည်။ဆောင့်ချက်မကြမ်း။ အားမပြင်း။ သည်တော့ ယခုမှပါကင်ပွင့်ပြီးကာစ ကောင်မလေးအဖို့အရသာတွေ့ဖို့ချည်း ဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးနောင်အနေဖြင့် မူပြင်းပြင်းမဆောင့်ရ၍ အားမရသော်လည်းအပျိုစစ်စစ်လေး ကို ပါကင်ဖွင့်ကာအပျိုရည်ဖျက်လိုးရသည့်ကြုံတောင့်ကြုံခဲအခွင့်အရေးမို့ သဘောကျ အကြိုက်တွေ့မှုကတော့ အပြည့်ရှိနေသည်။

လိုးနေရင်း စကားအပြန်အလှန်ပြောနေရ သည်ကလည်း ကြည်နူးစရာတစ်မျိုးပင်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း မိမိစောက်ပတ်နှင့် မြသီတာစောက်ပတ်တို့ကို တစ်တစ်ခွခွနှိုင်းယှဉ်ပြောပြသော ကိုစိုးနောင်၏ စကားတို့ကြောင့် စိတ်ပိုလှုပ်ရှားလာသည်။ နာတာတွေကိုတော့ မေ့သွားလေပြီ။ တဏှာရမက်ပြင်းလာသည့် မိန်းမတို့သဘာ၀အတိုင်း အားပြည့်ကြမ်းတမ်းသော ဆောင့်လိုးချက်များကို လိုလားတမ်းတလာသည်။

“ ဦးလေး..ဆောင့်လေ..ရပြီသိလား.”

မြသီတာအောင်ကို ဆောင့်လိုးပေးတာကို ချောင်းကြည့်သိနားလည်ထားသော ခိုင်ကြူသင်းက ထုတ်ပြောလေသည်။

“ အခု ဆောင့်လိုးပေးနေတာပဲ သမီးရ”

“ ဒိထက်မြန်မြန်နဲ့ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ဖို့ပြောတာ”

“ သမီးနာမှာစိုးတယ်”

“ ရတယ်..ဦး။။ ဆောင့်..မနာတော့ဘူး”

“ လီးဒစ်ပေါ်အောင်ထုတ်ပြီးနည်းနည်းအားထည့်ပြီးဆောင့်ကြည့်မယ်.. နာရင် ပြောနော်”

“ ဟုတ်.”

ကိုစိုးနောင်က စောက်ပတ်ထဲမှလီးကို ဒစ်ပေါ်လာသည်အထိ အသာဆွဲထုတ် သည်။ ထို့နောက် တအိအိပြန်ထိုး သွင်းသည်။ ခြောက်လက်မကျော်ရှည်သော လီးချောင်း ကြီးကလေးလက်မလောက်၀င်သွားသောအခါ ကျန်နှစ်လက်မနီးပါးကိုတော့အား အနည်းငယ်ထည့်ကာဖိဆောင့်သွင်းချသည်။

“ ဘွပ်..အင့်ဦးလေးရာ..အား.”

အစပိုင်း အသာထိုးထည့်ချိန်တွင် လီးတန်ကြီးနှင့်စောက်ပတ်အတွင်းသားတို့ညင်သာစွာ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှု အရသာကို တညိမ့်ညိမ့်ခံစားနေရသော ခိုင်ကြူသင်းမှာဆတ်ကနဲဆောင်သွင်းမှုတွင် သိပ်ထည့်လိုက်သလို၀င်လာသော ထူးခြားသည့်အရသာကိုခံစားရသောအခါ ရေရွတ်မြည်တမ်းရင်း ရင်တွေကော့တက်လာသည်။ ဆောင့်သွင်းချ လိုက်သည့်အရှိန်ဖြင့် ခေါင်းကလေးလည်းခါယမ်းသွားသည်။ 

“ ခံနိူင်လားသမီး.”

“ အင်း..အင်း”

“ ကောင်းလား”

“ အင်း..ကောင်းတယ်”

“ ဒါဆိုအဲလိုမျိုးဆက်ဆောင့်လိုးမယ်”

“ အင်း..ဆောင့်” 

ကိုစိုးနောင်က ပို၍ သွက်သွက်ဆောင့်သည်။ အားတော့ သိပ်မထည့်သေး။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း စောစောကထက် ပိုထူးကဲသော ကာမအရသာ အသစ်အဆန်းများကိုရရှိခံစားရသည်။ အလိုးခံရတာကို ပိုစွဲမက်လာသည်။ အချက်(၂၀)ခန့်ဆောင့်ပြီးနောက်ကိုစိုးနောင်က အားထည့်၍ပေးသည်။ ထိုအခါ လီးအ၀င်ကပို၍လေးပင်လာသည်ကို ခိုင်ကြူသင်းကောင်းကောင်းကြီးခံစားရသည်။

“ အား..ကောင်းတယ် ဦးလေးရာ.. အဲလိုမျိုးအားနဲ့ဆောင့်ပါ.. သိပ်ကောင်းတာ ပဲ..သမီးနို့တွေရော မဆွဲတော့ဘူးလား” 

အရသာပိုတွေ့လာသော ကောင်မလေးက ပြောသည်။ မြသီတာအောင်ကို နို့ဆွဲ ပြီး အပီလိုးဆောင့်တာမြင်ဖူးထားသည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်းကလည်းသူမနို့ကိုဆွဲကိုင် စေချင်သည်။

“ ဆွဲမှာပေါ့သမီးရ” 

ကိုစိုးနောင်က အပျိုသွေးကြွယ်စနို့အုံသားနုနုဖူးဖူးလေးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ဆွဲနယ်သည်။ လီးကိုလည်းပို၍အားပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးသည်။

“ ဘွပ်..အားပါး အိ”

“ ဘွပ်..ထိလားသမီး”

“ အား..ထိတယ်ဦးလေးရယ်..သိပ်ကောင်းတာပဲ”

“ သမီးလက်တွေက ဦးရင်ဘတ်ကို တွန်းမထားနဲ့လေ။ အဲလိုတွန်းထားရင် ဆောင့်ရတာအားမရဘူး”

“ ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ထားရမှာလဲ”

“ ဦးရဲပုခုံးကိုလှမ်းဖက်ချင်ဖက်၊ ဒါမှမဟုတ် သမီးရဲ့ပေါင်တွေကို ကိုင်ထိန်း ထားပေးချင်ထားပေါ”

ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်ကလေးများနှင့်ဆီး၍ တွန်းနေသည်ကို ချက်ခြင်းဖယ်သည်။ ပြီးတော့ ငနဲသား၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လှမ်းကိုင် ဖက်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ခေါင်းကိုအသာကိုင်းချသည်။

“ ပါးစပ်စုပ်မယ်.”

ခိုင်ကြူသင်းလည်း အလိုက်သင့်ပင် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများကို စုကာ မော့ပေးလိုက်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်ပါးစပ်ကို မျှင်းကာစုပ်ရင်း အားပြင်းပြင်းနှင့်သွက်သွက်မြန်မြန်ဆောင့်သည်။ စောက်ရေကြည်တွေ ရွှဲနေအောင်ထွက်သည့်အပြင် လီးနှင့်စောက်ခေါင်းပေါက်တို့လည်း အံကျဖြစ်နေသည်မို့ လီးကဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တိုင်းတင်းကြပ်စီးပိုင်မှုအပြည့်ရှိသည်။ ဆောင့်ချက်ကြောင့်သားအိမ်ကိုထိကာ အောင့်၍သွားသော်လည်းရမက်ဇောကပ်နေသော ခိုင်ကြူသင်းမှာနာကြင်မှုမခံစားရတော့ပါ။

ကိုစိုးနောင်၏ ဂွေးအုကြီးများက ကောင်မလေး တင်ပါးကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်၍ နေသည်။ အားထည့်ကာဆောင့်လိုးနေသည်မို့ ချွေးပြန်လာသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ လက်ဝါးပြင်လေးများက ကိုစိုးနောင်ပုခုံးများ၊လက်မောင်းများ၊ ရင်ဘတ်များ၊ကျောပြင် စသည်တို့ကို လျှောတိုက်ပွတ်သပ်နေကြသည်။ ချွေးတွေကိုထိမိသုတ်မိသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ဂျိုင်းနျစ်ဖက်အောက်မှ လက်လျှိုသွင်းကာ ပုခုံးနှစ်ခုကိုလက်ဝါးများဖြင့် ပိုင်ပိုင် နိူင်နိူင်ကိုင်သည်။ ရင်ချင်းအပ်မိသည်။ စူကာစနို့လေးများသည်ကိုစိုးနောင်ရင်ဘတ်ကြီးနှင့် ထိမိဖိမိနေကြသည်။

“ သမီးခြေတောက်နှစ်ချောင်းကိုဦးရဲပုခုံးပေါ်မှာဖြတ်ချိတ်လိုက်”

အပျိုပေါက်လေးကလည်းခိုင်းသည့်အတိုင်းချက်ချင်းလုပ်ပေးသည်။

“ ဒီလိုမျိုးလား..ဦးလေး.”

“ ဟုတ်တယ်။ ချိတ်ထားတာ မပြုတ်စေနဲ့။ လက်တွေက ဦးရဲ့ ကျောကို ဖက်ထား.”

“ ကောင်းကောင်းဆောင့်တော့မလို့လား..ဟင်” 

ယခုမှစ အလိုးခံရသော်လည်း အနေအထားပြင်နေပုံကို ကြည့်၍ အပီဆောင့် တော့မည်ဟု ရိပ်မိသော ခိုင်ကြူသင်းက မေး၏။

“ ဟုတ်တယ်။ သမီးကို အီဆိမ့်ပြီး နောက်ထပ် တစ်ချီထပ်ပြီးသွားအောင် ကောင်းကောင်း ဆောင့်လိုးမလို့။ သမီးလည်း ဒီလိုလိုးပေးတာခံချင်တယ်မဟုတ်လား.”

“ ဦးလေးသဘောပဲ”

“ ကဲ..ဆောင့်ပြီ”

“ ဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်”

“ နာလို့လား..ဖွတ်..ဘွပ်”

“ ဘွပ်..အင့်..ဟင့်အင်း..ကောင်းလို့ပါ..ဘွပ်..အား.”

ကိုစိုးနောင်ကလည်း ပို၍အားပြင်းပြင်းဆောင့်သည်။ သည်လို လိုးဆောင့်မှုတွင်လီးက စောစောကထက်အ၀င်နက်သည်။ ထို့အပြင် ကိုစိုးနောင်သည် ကိုယ်ကိုရှေ့သို့အနည်းငယ်တိုးကာ လီးကို စောက်ပတ်ထဲသို့မြေစိုက်ဆောင့်နည်းဆန်ဆန် ခပ်စိုက်စိုက်ဆောင့်လိုးရာ(မြေစိုက်ဆောင့်နည်းပုံစံအပြည့်အဝတော့မဆောင့်သေးပါ။

ကောင်မလေး မခံနိူင်မှာစိုးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။) လီးချောင်းသည် စောက်စေ့ကို ကျကျနနဖိ၍
ထိုးပွတ်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ၀င်ထွက်လှုပ်ရှားနေလေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ ကြက်သီး ဖျန်းဖျန်းထကာအရသာအတွေ့ကြီး တွေ့နေလေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်သူ့ဖင်ကြီး ကို ဘယ်ဝေ့ညာရမ်းလှုပ်ရှားနေပြန်ရာ လီးချောင်းကြီးကစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးမွှေ သလိုဖြစ်နေပြန်ရာ ယခုမှစအလိုးခံသောကောင်မလေးအဖို့လူးလွန့်ကော့ပြန်လှုပ်ခါ၍ နေပါလေတော့သည်။

“ သမီးစောက်ပတ်က လိုးရတာသိပ်ကောင်းတာပဲကွာ.. သမီးရော ဦး ဆောင့်လိုးပေးတာ ခံလို့ကောင်းရဲ့လား.”

“ ဘွပ်..ဟင့်..ဖွတ်..အင့်.အင့် အင့်”

“ ပြောအုန်းလေ..ဆောင့်လိုးပေးတာခံလို့ကောင်းရဲ့လားလို့.”

“ အင်း..အင်း..ကောင်းတယ်”

“ လီးအ၀င်ရောထိရဲ့လား”

“ ဘွပ်ဘွပ်အားအား ထိတယ် ဦးလေးရာ..ဘွပ်.. အမေ့။ ဦးလေးဟာကြီးကသမီးအထဲမှာကြပ်သိပ်နေအောင်ကို၀င်နေတာ..ဘွပ်ဘွပ်..ကောင်းတယ်..အား..”

“ ဘွပ်ဘုဘုဖွပ်ဖတ်”

“ ဦးလေး..မောနေပြီလား.”

“ ဟာ..မောတော့မောတာပေါ့..ဒါပေမယ့်မောဘူး”

“ ဘွပ်ဘုဘုဖွတ်..အားပါးပါး.. ကောင်းလိုက်တာဦးလေးရာ.. အထဲမှာပူဆင်း နင့်သွားတာပဲ”

“ ဘွပ်ဘုဖွပ်ဖွပ်.ဒီလိုမျိုးရော” 

“ ဗျစ်ဗလစ်ဘု”

မြေစိုက်တစ်ချက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးချသည်။

“ အောင်မလေးလေး..အား.ရှီး၊အသည်းကိုခိုက်သွားတာပဲ၊ကောင်းလိုက်တာ”

“ ဟောဒီမှာ..လာပြန်ပြီ.”

“ ဗျစ်ဘုဗျစ်ဘု” 

မြေစိုက်ဆောင့်ချက်နှစ်ချက်ဆင့်ဆောင့်ချသည်။

“ အားအိအိ.. ထွက်ကုန်ပြီ..ထွက်ကုန်ပြီ ဦးလေးရဲ့..ပြီးပြီ.. သမီးပြီးပြီ..ကောင်း..ကောင်းတယ်..အား..အင့် အင့်..ကောင်းလိုက်တာ.”

ပြင်းထန်ထိမိသော မြေစိုက်ဆောင့်ချက်များကြောင့် ခိုင်ကြူသင်းမှာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းနှင့်တစ်ချီပြီးသွားရလေတော့သည်။

ကိုစိုးနောင်လည်း ကောင်မလေးပြီးသွားချိန် ကော့ပျံလှုပ်ခါလာမှု စောက်ပတ်ကလီးကို စုပ်ညှစ်ယူနေမှုတို့ကြောင့် အခြားမိန်းမများကို လိုးရသည်နှင့်မတူခြားနားသော အရသာတွေ့ရလျှက် လီးကို အားကုန်တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်ပြီး သုတ်ရည်တွေ ပျစ်ကနဲပျစ်ကနဲဆိုသလိုပန်းထွက်ကုန်လေတောသည်။

စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲတွင် ပူနွေး ပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည်များ ပြည့်လျှံသွားသည်။ ထိုသုတ်ရည်တို့၏ အထိအတွေ့သည် အရသာတွေ့လွန်းလှပေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ နောက်ထပ်တစ်ချီ ထပ်ပြီးရပြန်သည်။ နှစ်ချီဆက်တိုက်]ပြီး}သွားသည်ဟုဆိုရပေမည်။

“ အား..အား..ထွက်ကုန်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြန်ပြီ..အမလေး.. သိပ်ကောင်းတာပဲ..အားပါးဦးလေးရဲ့ အရည်တွေကနွေးတေးတေးကြီး..သမီးလည်းထွက်ပြန်ပြီ.”

ခိုင်ကြူသင်း တစ်ယောက် အရသာ မည်မျှတွေ့နေသည်ဆိုခြင်းကို ကိုစိုးနောင်အား တင်းကြပ်စွာဖက်ထားမှုကသက်သေပြနေသည်။ စောက်ပတ်ဆိုလျှင်လည်းရေထဲမှကုန်းပေါ်ဆွဲတင်ထားသော ငါးပါးဟက်လို ဟစိဟစိဖြစ်လျှက် လီးကို အတင်းစုပ်ညှစ်နေ သည်။ညှပ်ဆွဲနေသည်။

ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ထပ်လျက်သားနှင့် မှိန်းနေ သည်။ လီးချောင်းကြီးကိုလည်း စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲမထုတ်သေး။ ထိုးထည့်ထားဆဲ။ သုတ်ရည်ထုတ်လွှတ်ပြီးသောကြောင့် လီးကပျောတော့နေသည်။ 

သို့သော် သူ့လီးသည်အချို့သောယောက်ျားတွေလို သုတ်ထွက်သွားပြီးနောက် လေထွက်သွားသော ဘူဘောင်းရှည်လို ပျော့ခွေပိန်ကျသွားခြင်းမျိုးမရှိ။ လီးမတ်တောင်နေမှုအားသာ အတန်အသင့်လျော့သွားလျှက် လီးကတော့ မတ်တောင်နေသည့် အနေအထားအရွယ်အစားထက် အနည်းယ်သာလျော့ကျသည်။ ထို့ကြောင့်လိုးနေသည့်အပေါက်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ယူခြင်းမရှိလျှင်အခြားသောလီးတွေလို သူ့အလိုလိုပြုတ်ထွက်လာခြင်းမရှိပါ။ 

ခိုင်ကြူသင်းမှာတော့သုံးချီသုံးလား ပြီးသွားလျှက် မောပန်း နွမ်းလျသွားသည်။ ကာမမှုတွင်သိပ်နားမလည်သေးသော်လည်း ကိုစိုးနောင်၏ လီးမှအရည်များ ပန်းထွက်ကုန်ပြီးလီးမှာ သံချောင်းတမျှမာတောင်နေမှုမှလည်း လျှော့ပါးသွားခဲ့သည်မို့ လိုးပွဲတစ်ချီတော့လက်စသတ်ပြီကိုနားလည်သည်။ မိမိကိုအရသာကောင်းကောင်းပေးခဲ့ သောလီးပိုင်ရှင်မို့လည်း စွဲမက်သောစိတ်ဖြင့် ကိုစိုးနောင်ကိုသိုင်းဖက်ထားမိလေသေး သည်။

ကိုစိုးနောင်က ကောင်မလေးအမောပြေလောက်သည် အထိ ဖက်ထားသေးသည်။ ကိုယ်ပေါ်မှထပ်ရက်မူမဟုတ်တော့။ ဘေးသို့အသာဆင်းကာ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစောင်းအနေအထားနှင့် ဖက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ အပျိုပေါက်လေးအမောပြေပြီးအသက်ရှုမှန်လာတော့မှ ဖက်ထားရာက လွှတ်သည်။

“ လာသမီး..ရေသွားဆေးရအောင်”

ကောင်မလေးကိုလည်း ဆွဲထူသည်။ ခိုင်ကြူသင်း အသာထရပ်သည်။ ထိုအခါတွင်မှသူမ၏ပေါင်ခြံတစ်ဝိုက်နှင့် အိပ်ယာခင်းတို့တွင် သွေးများစိုနေသည်ကို သတိထားမိသည်။

“ ဟာ..သွေးတွေပါလား။သမီးဥစ္စာကွဲသွားပြီထင်ပါရဲ့..ဒုက္ခပါပဲ”

သွေးများကိုမြင်တော့ ကောင်မလေးက မျက်စေ့မျက်နှာပျက်ပျက်နှင့် ပြောသည်။

“ မကွဲပါဘူးသမီးရ..အမှေးပါးပေါက်သွားလို့ထွက်တဲ့သွေးတွေပါ.. လာလာ..ရေသွားဆေးရအောင်.”

“ ဟုတ်ရဲ့လားဦးလေးရာ” 

“ ဟုတ်ပါတယ်သမီးရဲ့..ရေဆေးပစ်လိုက်ရင်သန့်စင်သွားမှာပါ.”

ကိုစိုးနောင်က အပျိုပေါက်လေးကို ရေချိုးခန်းဆီသို့အသာဆွဲခေါ်သွားသည်။ အလိုးခံပြီးကာစ လီးဒဏ်ကြောင့် စောက်ပတ်နီရောင်သန်းကာ အထဲတွင်စပ်နေပြီး အောင့်သလိုလိုနာသလိုလိုမို့ ခိုင်ကြူသင်းလမ်းလျှောက်ရာတွင် ပုံမှန်မဟုတ်။ကွတတ ဖြစ်၍နေသည်။ 

“ ဒုက္ခပါဘဲဦးလေးရာ..လမ်းတောင်လျှောက်ရခက်နေပြီ..ကွဲသွားတာပါ”

ခိုင်ကြူသင်းကငိုမဲ့မဲ့လေးပြော၏။

“ မကွဲပါဘူးသမီးရ..စိတ်ချပါ..လီးနဲ့လိုးလို့ စောက်ပတ်ကွဲတယ်ဆိုတာမရှိပါ ဘူးကွယ်.”

ကိုစိုးနောင်က သူ အပျိုရည်ဖျက်လိုးထားသော ချာတိတ်မကို ချော့မော့ကာရေချိုးခန်းသို့ အရောက်ခေါ်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲတွင်ဆေးကြောသန့်စင်ရန် ဆပ်ပြာမွှေးရည်၊ ဘရပ်အနုစားနှင့်ကိုယ်သုတ်ပုဝါအလတ်စားလေးတစ်ထည်လည်း အသင့်ရှိနေသည်။ ရေပက်ဖျန်းရန် ရေပန်းပုလင်းလေးပင်ရှိနေသေးသည်။

“ ဟာ..ငရဲကြီးတော့မှာပဲ..သမီးဖာသာသမီးဆေးပါ့မယ်..ဦးလေးရဲ့.”

“ ရပါတယ်ကွာ..ကိစ္စမရှိပါဘူး..ဦးပဲလုပ်ပေးပါ့မယ်.”

ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်နှင့်ပေါင်ခြံတို့တွင် ပေကျံနေ သောသွေးစသွေးနများစောက်ရည်ကြည်များနှင့် သုတ်ရည်များကို သေသေချာချာဆေးကြောသန့်စင်ပေးသည်။ မိမိအပျိုရည်ဖျက်ကာလိုးထား၍ ထွက်သော သွေးနှင့်အရည်များကိုသန့်စင်ဆေးကြောပေးနေရမှုကလည်း ကိုစိုးနောင်အတွက် ကျေနပ်နှစ်ချိုက်စရာဖြစ်သလိုခိုင်ကြူသင်း အဖို့မှာလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာတစ်မျိုးဖြစ်နေသည်။

ကောင်မလေးကိုဆေးကြောသန့်စင်ပေးပြီးနောက် ကိုစိုးနောင်က မိမိ၏လီးနှင့်ဆီးစပ်တဝိုက် ပေကျံနေသည်များကို ဆက်၍သန့်စင်သည်။ခိုင်ကြူသင်းကရေပန်းပုလင်းယူကာရေဖျန်းပေးသည်။

“ သမီးဆေးပေးရမလား”

“ ရတယ်.. ရေပဲပက်ပေး..ဟေး.. လီးဒစ်တည့်တည့်ကို မပက်နဲ့လေ.. စပ်တယ်ကွ”

“ ခစ်ခစ်ခစ်..ကန်တော့နော်..ဦးလေးကန်တော့”

နှစ်ယောက်သား ဆေးကြောကြရင်း ကျီစယ်သလို ဖြစ်နေကြလေသေးသည်။ ပြီးတော့ အိပ်ယာရှိရာသို့ပြန်လာကြသည်။ ကိုစိုးနောင်က သွေးပေနေသော အိပ်ယာခင်းကို ခေါက်သိမ်းကာ အသစ်တစ်ထည်ပြန်ခင်းသည်။ ထိုအခါတွင်မှ ခိုင်ကြူသင်းသည်အိပ်ယာခြေရင်းနားရှိ တင်အုန်းလေးကိုသတိပြုမိသွားလေသည်။

“ ဟင်..ဒီခေါင်းအုန်းလေးကဘာဖြစ်လို့ခြေရင်းဘက်ရောက်နေတာလဲ.”

တင်အုန်းလေးကိုလှမ်းယူကာခေါင်းရင်းဘက်ပို့မည်ပြုသည်။

“ နေပါစေ..အဲဒါခေါင်းအုန်းမဟုတ်ဘူး..တင်အုန်း။ခြေရင်းမှာပဲထား”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ တင်အုန်း ဆိုတာကိုနားမလည်ပေ။

“ တင်အုန်း..ဟုတ်လား.”

“ ဟုတ်တယ်”

“ အဲဒါကဘာလဲဦးလေးရ..ပြောစမ်းပါဦး”

“ ပက်လက်အိပ်ပြီးအလိုးခံတဲ့အခါ တင်ပါးအောက်မှာ ထိုးခုရတာ။ တင်ပါးအုန်းတာကြောင့်တင်အုန်းလို့ခေါ်တယ်” 

“ ဟယ်တော့”

ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုင်ထားသောတင်အုန်းလေးကို လက်မှ လွှတ်ချလိုက် သည်။

“ ဘယ်လိုလဲ..လိုးတာကောင်းတယ်မဟုတ်လား.”

“ သွား..သိဘူး..ဒီမှာစပ်ပြီးနာနေတာ” 

“ ဘယ်မှာနာနေတာလဲ..လက်မောင်းလား”

“ ဟုတ်လိမ့်မယ်အားကြီး..ဟောဒါကနာနေတာ”

“ သမီးက အခုပထမဆုံး စအလိုးခံတာကြောင့် ပါကင်ပွင့်ပြီးနာနေတာပါ..နောက်ထပ်သုံးလေးခါလောက်ဆက်လိုးပေးရင်အထာကျသွားပြီး နာတာပျောက်သွား မှပေါ့”

“ ဘာ..နောက်ထပ်လုပ်အုန်းမလို့လား”

“ အင်းပေါ့..အချိန်တွေအများကြီးရှိသေးတာ.. ခဏနားပြီးရင် ဆက်လိုးကြ တာပေါ့”

“ ဟင့်အင်းကွာ ဟင့်အင်း..တော်ပြီ၊မလုပ်နဲ့တော့။ သမီးဥစ္စာအရမ်းနာနေတာ၊ ဒီနေ့တော့ ဆောရီးပဲ၊လုပ်ချင်ရင်နောက်နေ့တွေမှလုပ်”

“ ဟာ..မဟုတ်ဘူး..ဒီနေ့ဆက်မလိုးရင်သမီးပြဿနာတက်မှာပေါ့”

“ ဦးလေးနော်..ခွင်မဖန်နဲ့”

“ ခွင်ဖန်တာမဟုတ်ပါဘူး..အကောင်းပြောတာ”

“ သမီးကဘယ်လိုပြဿနာတက်မှာလဲ..ပြော” 

“ ပထမတစ်ခါစလိုးပြီး စောက်ပတ် အထာကျအကင်းသေသွားအောင် ဆက်မ လိုးရင် သမီးလမ်းလျှောက်တဲ့အခါကွနေလိမ့်မယ်..ဒါကိုမြင်ရင် သူများတွေကဒီကောင်မ လီးအလိုးခံပြီးပြန်လာတာလို့ သိကုန်ကြလိမ့်မယ်..ဒါဆိုပြဿနာတက်ပြီပေါ့”

“ ဦးလေးနော်..သမီးကိုလာချောက်မနေနဲ့”

“ ချောက်တာမဟုတ်ဘူး.. စောစောက ရေချိုးခန်းဆီလျှောက်သွားတုန်းက ကွတတဖြစ်နေတယ် မဟုတ်လား”

“ အင်း..ဟုတ်တယ်..ခက်တော့တာပါပဲ”

“ မခက်ပါဘူး.. နောက်ထပ်တစ်ခါနှစ်ခါလောက်အလိုးခံလိုက်ရင် အားလုံး အေးဆေးပဲ”

“ ဟွန့်..ဦးလေးဟာကပျော့နေပြီ..လုပ်လို့ရအုန်းမှာလား.”

“ အောင်မယ်လေး.. ဦးလေးလီးက အရမ်းအထမြန်တာ.. နည်းနည်းပါးပါးလောက်ဆော့ပေးလိုက်ရင် ချက်ချင်းမတ်ထောင်လာမှာ..” 

“ အဟုတ်ပဲလား”

“ သိချင်ရင်လာဆော့ပေးလေ”
 
“ အိုး..လုပ်တတ်ပါဘူး.”

“ မလုပ်တတ်ရင်လုပ်တတ်အောင်ဦးကသင်ပေးမှာပေါ့” 

“ အံမယ်..သင်ချင်ပါဘူး.”

“ လီးတောင်လာအောင် ဆော့ပေးတာမှာ အဓိကနည်းလမ်းနှစ်မျိုးရှိတယ်..တစ်မျိုးကစုပ်ပေးတာ.. နောက်တစ်မျိုးက လက်နဲ့ကိုင်ပွတ်ပေးတာ.. ကဲသမီးကဘယ်နည်းနဲ့ဆော့ပေးချင်လဲ”

“ အယ်” 

“ ပြောလေ..လီးကိုပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေးမလား..လက်နဲ့ကိုင်ပွတ်ပေးမလား.”

“ တော်ပြီ..တော်ပြီ..ဘယ်လိုမှလုပ်မပေးဘူး..သွား”

“ ဒါဆိုလီးကဘယ်တောင်မှာလဲ” 

“ မတောင်ချင်နေပေါ့.”

“ လီးမတောင်ရင်သမီးကိုဘယ်လိုလို့ ထပ်လိုးနိူင်မှာလဲ.”

“ နေပါစေရတယ်..မလုပ်နိူင်ရင်မလုပ်နဲ့တော့”

“ ထပ်မလိုးရင်သမီးကွတတနဲ့ပြဿနာဖြစ်မှာနော်.”

“ အယ်” 

ကောင်မလေးမျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်ဖြစ်သွားသည်။ အဖုတ်ကျိန်းစပ် နာကျင်၍လမ်းလျှောက်ရာတွင် ကွနေတာတော့ အမှန်။ ပြီးတော့ ခိုင်ကြူသင်းသည် သွေးသားဆူဖြိူးသော အရွယ်ဖြစ်သည့်အပြင် ကာမစိတ်ထန်သည့်ဗီဇလည်းရှိပေရာ အလိုးခံရသည့်အရသာကို ယစ်မူးနေကာထပ်၍ခံချင်သည့်အာသီသကလည်း(မသိစိတ် တွင်)ရှိနေသည်။ ယခု ကိုစိုးနောင်ကထပ်၍လိုးရန် နှပ်ကြောင်းပေးဆွဲဆောင်နေလေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ အလိုးထပ်ခံလိုသည့်စိတ်တို့ကတက်ကြွစပြုသည်။

စောက်ပတ်နာနေ သည့်အပြင်သုံးကြိမ်တိုင် ပြီးခဲ့မှုကြောင့် ရမက်စိတ်အတန်ငယ် လျှော့ပါးနေကာ ငမ်းငမ်း တက်ထကြွနေသော အခြေအနေမျိုးတော့ မရှိသေးပါ။ကိုစိုးနောင်သည် သူအပျိုရည်ဖျက်လိုးထားပြီးကာစ အပျိုပေါက်လေးကို နောက်တစ်ချီထပ်လိုးရန်လမ်းခင်းပြောဆိုနေရင်းက စိတ်တွေ နိူးထတက်ကြွလာလေရာကာမအားသန်ပြီး လီးအထမြန်သည့်ရှာမှရှားသော အားကောင်းမောင်းသန်ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတိုင်း သူ့လီးချောင်းကြီးသည် (ကောင်မလေးအထွေအထူးဆော့မပေးရသေးပါပဲ) ဆတ်ကနဲတောင်၍လာတော့သည်။

“ ဟော..တောင်လာပြီ.”

ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်၏လီးကိုမသိမသာဆိုသလိုခိုးကြည့်နေရာ လီး ကြီးမတ်ကနဲထတောင်လာသည်ကိုမြင်သည်။ လီးတောင်လာတာကိုမြင်ရသည့် မိန်းမ များဖြစ်လေ့ရှိသည့်အတိုင်း ကောင်မလေး၏ ရင်ဒိန်းကနဲခုန်သည်။ ရမက်ဇောလည်း ဟုန်းကနဲပင်ထလာသည်။ပါးစပ်မှပင်လွှတ်ကနဲပြောထွက်သွားသည်။

“ ဘာလဲခိုင်ကြူသင်းရဲ့..ဘာဖြစ်လို့လဲ”

ကိုစိုးနောင်ကမသိဟန်ဆောင်ကာမေးသည်။

“ ဟို..ဟိုမှာ..ဟိုဒင်းဖြစ်လာပြီ”

ခိုင်ကြူသင်းက မေးငေါ့ပြကာ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့်ဖြေသည်။ မျက်နှာလေး ရဲကနဲဖြစ်သလို စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်းစိုကနဲအရည်တစ်သုတ်ယိုစိမ့်ထွက်သည်။

“ ဟာ..ဟုတ်ပါရဲ့..ဦးလီးကြီးတောင်လာပြီကိုး.. သမီးစောက်ပတ်ကို ဒီကောင်ကသိပ်လိုးချင်နေတယ် ထင်ပါရဲ့..ဆော့ပေးစရာတောင် မလိုဘူး.. သူ့ဖာသာတောင်လာတာပဲ..ကဲ..လာ”

“ အိုး..ဘာလဲလို့”

ကိုစိုးနောင်ကပုခုံးကိုအသာလှမ်းဆွဲဖက်လိုက်ရာ အပျိုပေါက်လေးကညုသံ လေးနှင့်ပြောသည်။

“ လီးတောင်လာပြီလေ..လိုးကြတာပေါ့” 

ပြောလည်းပြော အသာလည်း ဖက်လှဲချသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း လီးကြီးသူမ၏ မျက်စေ့အောက်မှာပင်ဗြုံးကနဲမတ်ထောင်ထလာသည်ကို မြင်ရကတည်း ကပင် စောက်ပတ်ရွ၍ လာလေရာဟန်ဆောင်လေးမျှပင် မရုန်းနိူင်ရှာ။မွှေ့ယာပေါ် ပက်လက်ကလေးလှဲအိပ်ချသည်။ ဒူးလေးနှစ်လုံးကိုထောင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလည်းကားပေးလိုက်၏။ စောစောကအလိုးခံခဲ့သောအနေအထားအတိုင်းအသင့်လုပ်ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

“ ရော့..ဖင်အောက်မှာဒါခုလိုက်”

ကိုစိုးနောင်ကခြေရင်းနားရှိတင်အုန်းလေးကိုယူကာပေးသည်။ 

“ မမသီတာရဲ့ဖင်အောက်မှာလည်းဒါကိုခုတာပဲမဟုတ်လား.. သူများဖင် အောက်ခုထား ပြီး သားကြီး”

ခိုင်ကြူသင်းကမယူသေးပဲအမူပိုပိုလေးပြော၏။ 

“ ဒီတင်အုန်းလေးကအသစ်က်စက်ပါသမီးရ..သမီးဖင်အောက်မှာခုဖို့စပါယ် ရှယ်အော်ဒါလုပ်ပြီး၀ယ်ထားတာ.”

သည်တော့မှပင် ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင် ကမ်းပေးသောတင်အုန်းလေးကိုလှမ်းယူ၍ မိမိ၏ဖင်အောက် ထိုးခုသည်။ မကျွမ်းကျင်သောကြောင့်ခုတာကစနစ်တော့ မကျပါ။ ဖင်သားခြမ်းအောက်နားလောက်တွင် သွင်းထိုးခုလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ 

“ ဖင်သားရဲ့ အပေါ်ဘက်ပိုင်းခါးဆစ်နားလောက်မှာ ခုရတာသမီးရဲ့.. ခုတဲ့နေ ရာ နည်းနည်းလွဲနေတယ်..ပြင်လိုက်အုန်း.”

“ ခစ်ခစ် မသိလို့ပါနော်..ဦးလေး” 

“ အခုပြောပြတော့သိပြီလား.” 

“ အင်း..သိပြီ..လာ..တက်လေ”

ခိုင်ကြူသင်းက ဖင်အောက်ရှိ တင်အုန်းကို နေရာရွှေ့ကာခုလိုက်ရင်းပြောသည်။

“ ဖင်အောက်မှာခုထားတော့ တင်ကကြွပြီး ပေါင်ကားပေးရတာ ပိုအဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လား”

“ အင်း..အင်း..လုပ်တော့လေ” 

ကိုစိုးနောင်လည်း ခိုင်ကြူသင်းအပေါ်တက်ခွသည်။ ကားပေးထားသောပေါင် ကြားတွင် ၀င်နေရာယူသည်။

“ ဖြည်းဖြည်းသွင်းနော်ဦးလေး..ဟာ.. အပေါက်ချော်သွားပြီ..ဘယ်မှာသွားတေ့တာလဲဦးလေးရ”

တကယ်တော့ အပေါက်ချော်သွားခြင်းမရှိပါ။ အပျိုပေါက်မလေးကိုဖင်ဆော် ရန်လည်းစိတ်ကူးရှိသည့် အတိုင်း ကိုစိုးနောင်က အစပျိုးအထာပြသည့်အနေဖြင့် ချော်သလိုလို ဘာလိုလိုနှင့် ဖင်ပေါက်တွင်လီးတေ့ထောက်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

“ ဘယ်အပေါက်မှာသွားတေ့မိလို့လဲ..သမီးရဲ့” 

“ ဖင်ပေါက်..သိရဲ့လား.”

“ လိုးချင်လွန်းလို့အပေါက်ချော်တေ့မိတာပါ..စိတ်မဆိုးနဲ့..ဟုတ်လား” 

ပြောသာပြောသည်။ ခပ်ဖိဖိကော့ထောက်လိုက်ရာ အပျိုမလေး စအိုတစ်ဆို့ဆို့ ယားတားတားဖြစ်သွားသည်။

“ ကဲပါ..ရှေ့ပေါက်တည့်တည့်တေ့စမ်းပါ..တစ်ကယ်ပါဘဲ”

“ အပေါက်မှန်အောင် သမီးကိုယ်တိုင် ဆွဲကပ်တေ့ပေးပါလား.” 

“ အို..မလုပ်ချင်ပါဘူး”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲသမီးရ..လီးကိုင်ရမှာကြောက်လို့လား”

“ ဟုတ်တယ်.”

“ လီးများ ကြောက်စရာမဟုတ်ပါဘူး.. စောစောတုန်းကပဲ ဒီလီးနဲ့သွေးထွက်အောင် ထိုးတာကိုတောင် ခံပြီးပြီပဲဥစ္စာ..ဘာဆန်းတော့လို့လဲ”

“ သွား..မပြောနဲ့” 

“ မဟုတ်လို့လား” 

“ အဲဒါကြီးနဲ့လုပ်ရင် သွေးထွက်တယ်ဆိုတာ အဲဒီတုန်းကသိမှမသိဘဲလို့.. အခုထပ်လုပ်ရင် ကောစောစောကလို သွေးတွေဘာတွေထွက်အုန်းမလား မသိပါဘူး.. ကြောက်တယ်ဦးရာ”

“ သမီးစောက်ပတ်ကပါကင်ပွင့်သွားပြီပဲ.. ဒီတစ်ခါလိုးရင် သွေးမထွက်တော့ပါဘူး..အခြားဟာပဲထွက်မှာ”

“ ဘာထွက်မှာလဲ” 

“ စောက်ရည်တွေပေါ့..။ သမီးဖီလင်ပိုတက်လေ အရည်ကြည်တွေပိုထွက်လေ နေမှာပေါ့..ကဲသမီးကလိမ္မာပါတယ်.. လီးကိုကိုင်ပြီးစောက်ပတ်အ၀မှာတေ့ပေးစမ်းပါ”

“ ဦးလေးကတစ်ကယ်ရစ်တယ်ကွာ”

“ အပေါက်ချော်ပြီးဖင်ထဲသွင်းမိမှာစိုးလို့ပါ”

“ ဟွန့်..မိန်းမလုပ်နေတာဒီလောက်များနေပြီး အပေါက်တည့်အောင်မလုပ်နိူင် ဘူးလား.”

“ ဟဲဟဲဟဲ”

 “ ဘာဟဲဟဲ..လဲ..ကဲ..လာ..ပေး.” 

ခိုင်ကြူသင်းသည် စူအောင့်သလိုအမူပိုပိုပြောကာ ကိုစိုးနောင်၏ လီးကို လက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်ဆွဲယူကာ စောက်ပတ် အ၀တွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ ကိုစိုးနောင်က ကောင်မလေး၏ စောက်စေ့ကို လက်မဖြင့် ထိုးဖိပွတ်သည်။ လီးကိုတော့ထိုးမထည့်သေး။ ခပ်ဖိဖိသာထောက်ထားသည်။

“ အိုး..ဟင့်..ယားတယ်ဦးလေးရ..လုပ်မှာဖြင့်လုပ်လေ.. ဒီမှာတေ့ပေးထားတဲ့ဟာကို..ဟင့်.ကြည့်ပါလား..လုပ်ဆို”

 ခိုင်ကြူသင်းထကြွကော့ပြန်၍နေသည်။

“ သမီးစောက်ပတ်ကောအပြတ်တောင်နေပြီလား”

“ အင်း..တောင်နေပြီ”

“ စောက်ပတ်ထဲကယားကော ယားလား”

“ အရမ်းယားနေတာ..လုပ်ပါဦးလေးရာ..သွင်းပေးပါ.. ကျွန်မအရမ်းယားနေပြီ..မနေနိူင်တော့ဘူး..လုပ်ပါ” 

ကိုစိုးနောင်က လီးကို ဖိသွင်းသည်။ဒစ်ပြဲကြီး၀င်သွားရုံချိန်ကာ ထိုးဖိသွင်းချ လိုက်သော်လည်း ကောင်မလေးက စိတ်ထထနှင့်ဖင်ကော့ပင့်လိုက်ရာ ဒစ်ပြဲကြီးသာမက လီးချောင်းတစ်၀က်သာသာလောက်ပင်စောက်ပတ်ထဲ၀င်သွားသည်။
 
“ အား..နာတယ်..နာတယ်..သိပ်မကြမ်းနဲ့။ဖြည်းဖြည်းဦးလေး..ဖြည်းဖြည်း.”

တိုး၀င်လာသော လီးဒဏ်ကြောင့် စောက်ပတ်ဝပြဲလန်သွားရာ စောစောကလိုးထားသည့် အရှိန်ကလည်း ရှိနေရာ ပြင်းပြစွာနာသည်။

စောက်ခေါင်းထဲတွင်လည်း အောင့်သည်။ ကောင်မလေး ဖင်ကော့မပင့်ရဲတော့။ သို့သော် ဖင်အောက်တွင် တင်အုန်း ထိုးခုထားသည်မို့လီးအ၀င်ကတော့ နင့်နေသည်။ ကိုစိုးနောင်က လီးကို ထပ်မသွင်းသေးဘဲ ၀င်နေသမျှသောလီးတစ်၀က် လောက်ကိုသာဆွဲထုတ်ထိုးသွင်းလှုပ်ရှားကာ ဆောင့်လိုးနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းမို့ ညည်းညူမြည်တမ်းရင်းမျက်လုံးများမှေးကျလာ သည်။

“ ဘယ်လိုလဲသမီး..နာနေတုန်းလား”

“ ဟုတ်..နာတယ်..ဦးလေးဟာကြီးအဆုံး၀င်နေပြီလားဟင်”

“ မ၀င်သေးဘူးသမီးရ.. လီးတစ်၀က်ပဲ စောက်ပတ်ထဲသွင်းနိူင်သေးတာ။ အခု အဲဒီလီးတစ်၀က်ကိုပဲ ဆောင့် လိုးနေတာ..ကောင်းတော့ကောင်းတယ်မဟုတ်လား”

“ ကောင်းပါတယ်ဦးလေးရာ..နာလည်းနာတယ်ရှင့်”

“ လီးအဆုံး၀င်အောင် သွင်းလိုက်မယ်လေ.. ပြီးရင် သမီးအရသာတွေ့အောင် ကောင်းကောင်းလိုးပေးမယ်..ဒါဆိုနာတာပျောက်ပြီးကောင်းလာမှာ”

“ အဲလိုမျိုးသွင်းတာပိုနာမှာပေါ့”

“ နာတာအောင့်ခံလိုက်လေ.. လီးအဆုံး၀င်ပြီး အပီလိုးရင်အရမ်းကောင်းတာ သမီးလည်း အသိသားပဲ”

“ ဘာသိတာလဲ” 

“ စောစောကလိုးတုန်းကသိပြီးသားလေ” 

“ သွား”

“ ကဲ..လီးအဆုံး၀င်အောင်သွင်းမယ်နော်” 

“ သွင်းသွင်း..ဒါမှကိစ္စပြတ်မှာ”

“ ကောင်းလည်းကောင်းမှာပါသမီးရ” 

ကိုစိုးနောင်သည်ဆောင့်ကြောင့်မကျတကျထိုင်လိုက်သည်။

“ လီးကိုင်ထားတဲ့လက်ဖယ်လိုက်လေ.. တော်ကြာ သမီးလက်ပါ လီးနဲ့အတူ စောက်ပတ်ထဲ၀င်သွားအုန်းမယ်”

“ ၀င်အုန်းတော့မှာပဲ..ဒီလက်ကြီးလား”

ခိုင်ကြူသင်းသည် လီးတန်အရင်းပိုင်းကိုကိုင်ထားသည့်လက်အား ဖယ်ပေး လိုက်သည်။

“ နိူ့ဆွဲပြီးဖိထိုးသွင်းမယ်နော်”

“ သဘောပဲ..သဘောသဘော”

ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏နိူ့နှစ်လုံးကို ဘယ်ညာလက်များဖြင့် လှမ်းဆွဲ သည်။ နို့ဆွဲပုံကလည်း တစ်ကယ့်ကို ပညာသားပါသည်။ နို့အုံအောက်ခြေတွင် လက်ဖနောင့်ဖြင့်ဖိတွန်းကာလက်ချောင်းတွေဖြန့်လျှက်မို့၀န်းသောနို့အုံသားကိုခပ်တင်း တင်းဆုပ်ကိုင်သည်။ လက်ညှိုးနှင့်လက်ခလယ်တို့အကြားတွင် နို့သီးခေါင်းရှိနေစေ လျှက်ထိုလက်ချောင်းနှစ်ခုဖြင့် နို့သီးကိုဖျစ်ညှစ်သည်။ နို့အုံသားခပ်တင်းတင်းအဆွဲခံရမှု နှင့်နို့သီးခေါင်းခပ်နာနာလေးအညှစ်ခံရမှုကိုတစ်ပြိုင်တည်းခံစားရကာရင်တုန်အသည်း အေးစေသည်။ စိတ်လည်းပိုထစေသည်။

“ သွင်းလေ.. ဦးလေး..ဦးလေးဟာကြီး အဆုံး၀င်အောင်ထိုးသွင်းလေ..သမီးဥစ္စာလေးအရမ်းယားနေပြီ..သွင်းပါ..သွင်းစမ်းပါ” 

ကောင်မလေးကရဲရဲတင်းတင်းပြောလာသည်။

“ ခိုင်ကြူသင်းကလည်းကွာ.. ဟာကြီးတွေဟာလေးတွေ လုပ်မနေပါနဲ့..

သူတို့ကိုဘယ်လိုခေါ်တယ်ဆိုတာ သမီးသိတယ်မဟုတ်လား.. အဲဒီသိတဲ့အတိုင်းပဲခေါ် စမ်းပါ”

“ ကျွတ်..ရှက်တယ်ဦးလေးရ..မခေါ်ရဲဘူး” 

“ ရှက်မနေပါနဲ့..ခေါ်ကြည့်စမ်းပါ”

“ ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း” 

“ ကဲ..တစ်ခါပဲခေါ်၊ဟုတ်လား.. သမီးပါးစပ်ကခေါ်လိုက်တာလေးနားထောင် ချင်လို့ပါ”

“ တစ်ခါတည်းပဲနော်..ထပ်မရစ်နဲ့”

“ အင်းပါ..ကဲပြောလေ”

“ ဟာ..ဘယ်လိုပြောရမှာလဲ..ပြောတတ်ဘူး”

“ ဟောဒီအချောင်းကြီးကဘာလဲ” 

မေးရင်းနို့သီးဖျားကို ခပ်နာနာလေးဖျစ်ညှစ်သည်။ စောက်ပတ်ထဲ ၀င်နေသော လီးတစ်၀က်ကိုလည်း ကော့ပေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်းဖြစ်၏။

“ လ..လ..လလ.လီး” 

အပျိုပေါက်လေးက စွန့်ကာပြောချလိုက်သည်။ ပြောလိုက်ချိန်တွင်ကောင်မလေး၏ မျက်နှာရဲကနဲဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်သည်လည်း တစ်ချက်တုန်ခါသည်။

“ ဟုတ်ပြီ..ဒီလိုပြောလိုက်လည်းပြီးတာပဲ.. လီးကြီးထိုးထည့်ထားတဲ့ဟာလေးကကောဘာခေါ်လဲ.” 

“ စ..စ..စောက်..ဟာကွာ..မပြောချင်ဘူး..ဘာခေါ်လဲဆိုတာသမီးသိတယ်”

“ ခေါ်ကြည့်စမ်းပါသမီးရဲ့..ခေါ်ပြမယ်လို့ပြောထားတာပဲ”

“ ရှက်တယ်ဦးလေးရာ” 

“ ဦးကိုများ ရှက်နေရသေးလား..ကဲခေါ်လိုက်စမ်းပါ..သမီးပေါင်ကြားကဖုဖု ဖေါင်းဖေါင်းလေးကဘာလဲ၊ဘယ်လိုခေါ်လဲ”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ ခေါ်ပြောရမှာ အတော်ကို မျက်နှာပူနေသည်။ မျက်နှာကို လက်ဝါးနှစ်ဘက်ဖြင့်ရှက်စနိူးအုပ်ကာခပ်တိုးတိုးပြောသည်။

“ စောက်..ပတ်”

“ ကောင်းကောင်းမကြားလိုက်ရဘူး..ခပ်ကျယ်ကျယ်လေးထပ်ပြောပါလား”

“ တော်ပြီကွာ..မပြောချင်တော့ဘူး” 

“ သေသေချာချာမကြားမိလို့ပါသမီးရဲ့..ပြောစမ်းပါ”

“ စောက်ပတ်” 

အသံအနည်းငယ်ကျယ်၍ပြောသည်။

“ အခုဦးနဲ့သမီးဘာလုပ်နေကြတာလဲ” 

လီးကိုအသာဆွဲထုတ်ကာ ပြူတစ်ပြူတစ်လှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဖီလင်တွေတက်လာကာစိတ်လည်းမရှည်နိူင်တော့သောကြောင့် အသံစူးစူးလေး နှင့်ပြောချလိုက်သည်။

“ လိုးနေကြတာ.. လိုးနေတာ..ကဲကျေနပ်ပြီလား..ဟုတ်တယ်.. ညစ်ညစ် ပတ်ပတ်စကားတွေပဲကြားချင်နေတယ်”

“ စိတ်ဆိုးသွားလားသမီးရယ်.. သမီးစိတ်ဆိုးတယ်ဆိုရင်မလိုးတော့ဘူးလေ.. ရပ်လိုက်မယ်”

ကောင်မလေးဖီလင်တွေအပြတ်တက်နေကြောင်း ရိပ်မိသောကြောင့် ကိုစိုး နောင်က အပိုင်ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ယခု အခြေအနေတွင်ခိုင်ကြူသင်းမှာအလိုးမခံရတော့ လျှင်ဘယ်လိုမှ နေနိူင်တော့မည် မဟုတ်ပါ။

“ဦ းလေးဟာလေ. တစ်ကယ်ပါပဲ.. ဟိုမေးသည်မေးလျှောက်မေးပြီးရစ်နေတာကိုစိတ်မရှည်တာ။သိလား”

“ ဒါဆိုလိုးနေတာကိုစိတ်မဆိုးဘူးပေါ့”

“ မဆိုးဘူးမဆိုးဘူး” 

“ တကယ်အလိုးခံချင်နေတာလား”

“ တကယ်ခံချင်လို့ကားပေးဖြဲပေးထားတာပေါ့” 

“ ဘာကိုကားပြီးဘာကိုဖြဲပေးထားတာလဲ”

“ ပေါင်ကားပြီးစောက်ပတ်ဖြဲပေးထားတာပေါ့။ ကဲ..သွင်းမှာသွင်း.. ရစ်မနေနဲ့ တော့”

“ ပေါင်ကားပေးထားတာတော့ ဟုတ်ပါပြီ.. စောက်ပတ်ကိုမှဖြဲပေးမထားတာ။ဖြဲပေးပါလား.”

“ ကျွတ်၊ ဦးလေးကွာ.. ပေါင် ဒီလောက်ကားပေးထားမှ အဲဒါလည်းပြဲနေတာ ပေါ့၊ လက်နဲ့ကိုင်ဖြဲပေးစရာလိုသေးလို့လား”

“ လိုတာပေါ့ခိုင်ကြူသင်းရ.. ဖြဲလိုက်စမ်းပါ။ ဖြဲပေးတဲ့ စောက်ပတ်ထဲလီးထိုးသွင်းရတာ သိပ်အရသာရှိတာ..သမီးကိုအရသာကောင်းကောင်းတွေ့စေချင်လို့ပါ”

“ တော်ပါ.. သူကျတော့အရသာ မရှိတဲ့ အတိုင်း.. ဦးလေးရဲ့လီးကြီး၀င်နေလို့ အထဲမှာ ပြည့်ကြပ်သိပ်နေတာ။ စောက်ပတ်ဖြဲပေးလို့ရမတဲ့လား.”

“ရတယ်..ရတယ်.. စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီးတော့ သာ ဖြဲချလိုက်”

“ကဲ..ကဲ..ရော့ဖြဲပေးမယ်” 

လီးအဆုံး၀င်အောင် ထိုးသွင်းကာလိုးတာကို အရမ်းခံချင်နေသောခိုင်ကြူ သင်းသည် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်စောက်ပတ်ကို ဆွဲဖြဲပေးလိုက်လေသည်။ လီးကတစ်၀က်ကျော်ကျော်၀င်နေလျှက် အပြည့်အသိပ်ဖြစ်နေရာ ဆွဲဖြဲပေးသည့်တိုင်စောက်ပတ်ကသိပ်ပြဲမလာပါ။ သို့သော် ကောင်မလေးက ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ်ဖြဲပေးတာကိုသာ လိုရင်းမို့ကိုစိုးနောင်ကလည်းနို့အုံနှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲ၍ လီးကြီးကိုဖိစိုက်ထိုးသွင်းချလိုက် သည်။

“ ဗျစ်ဘုဗျစ်ဗျစ်” 

ကျန်နေသေးသော လီးတစ်၀က်အကုန်ပင်စောက်ပတ်ထဲ ထိုး၀င်သွားသည်။

“ အားအား..နာလိုက်တာ.. သွင်းဆိုတာနဲ့ တအားကြီးဖိထိုးချလိုက်ရသလား ဦးလေးရဲ့။ ဦးလေးဥစ္စာကြီးကအကြီးကြီးဟာကို” 

လီးတစ်ချောင်းလုံး ၀င်သွားသည်တွင် ကောင်မလေးရှံ့မဲ့ကာညည်းတွားလိုက် ရရှာသည်။

“ လီးတော့အဆုံး၀င်သွားပြီမဟုတ်လား”

“ ဟာ..၀င်တာပေါ့။ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်နာလိုက်တာဦးလေးရယ်”

“ ဆောင့်မယ်နော်.”

“ ဟာ..ဒီမှာနာလို့သေတော့မယ်..ဆောင့်ဖို့စဉ်းစားသေးတယ်”

“ ဆောင့်လိုးပေးမှ အနာပျောက်ပြီးအရသာတွေ့မှာပေါ့ ခိုင်ကြူသင်းရ” 

ပြောလည်းပြော။ဖင်တလှုပ်လှုပ်နှင့်ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်ဆောင့်သည်။

“ သိပ်မကြမ်းနဲ့နော်ဦးလေး..ဖြည်းဖြည်း..ဖြည်းဖြည်း.” 

ခိုင်ကြူသင်းက အရမ်းမဆောင့်ရန်ပြောသည်။ သို့သော် ဆောင့်မလိုးရန် တောင်းပန်ခြင်းကား မပြုတော့ပါ။အသာမှန်မှန်ဆောင့်လိုးပေးမှုကြောင့် ကောင်မလေး အရသာတွေ့စပြုလာလေပြီ။မကြာပါ။ကောင်မလေး ဟော့ ၍လာတော့သည်။

“ ဆောင့်လေ..ဦးလေး..ရပြီ။ သမီးမနာတော့ဘူး.. ကြိုက်သလိုဆောင့်..ဘွပ်ဘွပ်ဘု..အား..ကောင်းလိုက်တာ..ဖွတ်.ဖွတ်။ဗျစ်..ဆောင့်..ဆောင့်..တအားဆောင့်”

တဏှာရမက်ပြင်းထန်လာမှုနှင့်အတူအငမ်းမရပြောပါလေတော့သည်။ ကိုစိုး နောင်သည်ကောင်မလေးအရသာတမျိုးပြောင်းရရှိခံစားနိူင်စေရန်ညာဘက်ပေါင်လေး ကိုဆွဲမြှောက်ကာတန်းတန်းဖြစ်အောင် ထောင်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကဘယ်ဘက် ပေါင်တန်လေးပါထောင်ပေးသည်။

“ ဘယ်ပေါင်မထောင်နဲ့။ ကွေးပြီးဘေးကိုချထား.. ညာဘက်ပေါင်သာတန်းတန်းမတ်မတ်ဖြစ်အောင်ထောင်ပေးထား” 

တန်း၍ ထောင်ထားသောညာပေါင်လုံးလေးကို ဘယ်ဘက်ပုခုံးဖြင့်မှေးကာ ထိန်းရင်း ကိုစိုးနောင်ကပြောသည်။ခိုင်ကြူသင်းလည်းဘယ်ပေါင်ကိုကွေးကာဘေးသို့ ကားချထားလိုက်သည်။

စောက်ပတ်ညာဘက်နူတ်ခမ်းသားက ဖုထစ်နေလျက် ဘယ်ဘက်နူတ်ခမ်းသားကတော့ပြဲပြဲလန်လန်လေးဖြစ်နေသည်။ စောက်ပတ်သည် တစ်ဖက်ပွင့်အနေအထားမျိုးတွင် ရှိနေသည်။အနေအထားစိတ်ကြိုက်ပြင်ပြီးနောက် ကိုစိုးနောင်က လီးကြီးကိုဒစ်ပေါ်သည်အထိဆွဲထုတ်ကာ ဆတ်ကနဲအားထည့်၍ဆောင့် လိုးလိုက်သည်။

“ ဘွပ်ဗျစ်ဖွတ်..အားပါးပါးထိတယ်ဦးလေးရာ.. အရမ်းထိတာပဲ..သိပ်ကောင်း တယ်”

“ စောစောတုန်းကဆောင့်လိုးတာနဲ့ဆိုဘယ်လိုနေလဲ” 

“ အခုဟာကပိုကောင်းတာပေါ့”

“ ပေါင်တစ်ချောင်းတန်းထောင်ပြီးတစ်ချောင်းကွေးချထားတော့ စောက်ပတ် တစ်ဖက်ပွင့်သလို ဖြစ်နေတာကိုး..ပြီးတောဦးရဲ့လီးကကြီးပြီးမာတော့ သမီးခံရတာပိုထိတာပေါ့..နာကောနာသေးလား”

“ အထဲမှာ အောင့်သွားတယ် ဦးလေးရ..ရတယ်..ဆောင့်သာဆောင့်”

“ အကြိုက်တွေ့သွားပြီပေါ့” 

“ အင်း..မမသိတာကိုရော ဒီလိုမျိုးဆောင့်လိုးဖူးလား”

“ လိုးဖူးတာပေါ့” 

“ သူကကောဘာပြောသေးလဲ”

“ လီးအ၀င်နက်လို့အောင့်ပေမယ့်အရမ်းကောင်းတယ်..တဲ့” 

ထို့နောက် ကိုစိုးနောင်သည်တစ်ချက်ချင်း အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်းခမျာ အင့်ကနဲအင့်ကနဲ ဖြစ်ကာ ခေါင်းဘယ်ညာယမ်းခါနေသည်။ ပြီး ရန်လည်း သိပ်မဝေးတော့။ နောက်ထပ် (၁၀)ချက် (၁၅)ချက်ခန့်ဆောင့်လိုးတာခံရ လျှင် ပြီး သွားပေတော့မည်။ထိုအချိန်မှာပင်..

“ တောက်..တောက်..တောက်..တောက်..တောက်” 

ခပ်ဖွဖွ တံခါးခေါက်သံပေါ်လာသည်။ တစ်ချက်ချင်းဆောင့်လိုးနေသူ ကိုစိုးနောင်က တံခါးခေါက်သံကို ချက်ချင်း ကြားသည်။ ဖီလင်အပြတ်တက်နေသောခိုင်ကြူသင်းကမူမကြား။ ကိုစိုးနောင် အဆောင့် ရပ်လိုက်သည်။ လီးကိုလည်းစောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်သည်။ ကောင်မလေးကို လိုးနေရာမှလည်း အသာခွါသည်။

“ ဟင့်..ဦးလေး..ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲ..ဒီမှာ အရမ်းကောင်းနေတာဟာကို”

အရသာတွေ့နေခိုက် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးဆွဲထုတ်သွားသောကြောင့် ဆန့်တငံ့ ငံ့ကြီးဖြစ်သွားသော ခိုင်ကြူသင်းက မကျေမနပ်ပြောသည်။

“ တံခါးခေါက်သံကြားလို့..ဘယ်သူလာလဲမသိဘူး”

“ ဟင်..ဟုတ်လား”

“ တောက်..တောက်..တေက်..တောက်”

 တံခါးခေါက်သံ ထပ်ပေါ်လာပြန်သည်။သည်တစ်ခါတွင် ခိုင်ကြူသင်းပါ ကြားသည်။

“ ဟာ..ဒုက်ခပါပဲ”

ကောင်မလေးအလန့်တကြားရေရွတ်ကာငေါက်ကနဲထထိုင်သည်။

“ သွား..ရေချိုးခန်းထဲ၀င်ပုန်းနေ”

ကိုစိုးနောင်ကပြောရင်း ဧည့်ခန်းဘက်သွားသည်။ ချွတ်ထားသော ပုဆိုးကိုကောက်ယူ၀တ်ကာ တီရှပ်ကိုခေါင်းမှစွပ်ချရင်း အပြင်ဘက်စာအုပ်ဆိုင်ခန်းသို့ အမြန်ကူး သည်။ တံခါးကိုအသာဖွင့်သည်။ အနောက်ဖက်ခန်းတွင်ကျန်နေခဲ့သော ခိုင်ကြူသင်းလည်းကမန်းကတန်းပင် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ပြေး၀င်သည်။

ရုတ်တရက် အလန့်တကြားပြေး၀င်ရသည်မို့ သည်အတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနှင့်ဖြစ်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှဧည့်ခန်းတွင်ကျန်ခဲ့သော မိမိ၏ အ၀တ်အစားများကို သတိရသည်။ ရောက်သာသည့် ဧည့်သည် ထိုအ၀တ် အစားတွေတွေ့သွားလျှင်အခက်ဟု စိုးရိမ်သည်။ ကိုစိုးနောင်ကသိမ်းထားမှာပဲဟုတော့ ဖြေသိမ့်တွေးမိသည်။ ကိုစိုးနောင် တံခါးဖွင့်လိုက်ရာ မြသီတာအောင်ကို တွေ့ရလေသည်။ 

ကိုစိုးနောင်ကသိပ်တော့ မအံ့သြပါ။မြသီတာအောင်သည် တစ်ခါတစ်ရံ သည်လိုပင်နေ့လည် ပိုင်းရောက်လာလေ့ရှိသည်။

တံခါးခေါက်သံကလည်း မြသီတာအောင်ခေါက်လေ့ရှိသည့် အသံမျိုးမို့သူမပင်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ကိုစိုးနောင်ကထင်ထားခဲ့သည်။ သို့သော် ခိုင်ကြူသင်းနှင့် လိုးလက်စတန်းလန်းကြီးတွင် မြသီတာအောင် ရောက်လာသည်မို့ ခိုးလိုးခုလုတော့ဖြစ်သည်။ ခါတိုင်းလိုမြသီတာအောင်ကို ချက်ချင်း အိမ်ထဲခေါ်သွင်းမသွားဖြစ်ဘဲ ဘယ်လိုလုပ်ရမည်နည်းဟု စဉ်းစားအဖြေထုတ်ကာနေမိသည်။ 

ကိုစိုးနောင်ကခေါ်မသွင်းတော့ မြသီတာအောင် ကိုယ်တိုင် အိမ်ထဲ၀င်ရသည်။ အိမ်တံခါးကိုလည်း သူမကပင်ပြန်ပိတ်သည်။ ကိုစိုးနောင်အကြပ်ရိုက်သွားရသည်။ စာအုပ်ဆိုင်ခန်းမှနေ၍ ဧည့်ခန်းထဲကူးလျှင် သူချွတ်ပစ်ထားခဲ့သော ခိုင်ကြူသင်း၏ အ၀တ်အစားတွေကို မြင်သွားပေတော့မည်။ မြသီတာအောင် ဧည့်ခန်းထဲသို့မ၀င်ပဲအမြန်ပြန်သွားရအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရကောင်းမလဲ ဟုစဉ်းစားသည်။ မြသီတာအောင်သည်အလိုးခံချင်၍ ရောက်လာခြင်းဖြစ်ရာ အမြန်ထွက် သွားအောင်လုပ်ဖို့ကတော့ မလွယ်။ သည်စာအုပ်ဆိုင်ခန်းထဲတွင်ပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်မြန်မြန်တစ်ချီကောင်းလိုးပေးလိုက်တာ အကောင်းဆုံးဟု စဉ်းစားသည်။

မြသီတာအောင်ကလည်း မိန်းမလယ်လေးဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင် ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ပဲမူပျက်နေသည်ကို ချက်ချင်းရိပ်မိသည်။ တစ်ချက်နှစ်ချက်စူးစိုက်အကဲခတ်လိုက်သည်နှင့် ကိုစိုးနောင်၏အမူအယာအသွင်အပြင်တို့သည် လိုးလက်စတန်းလန်းအခြေအနေမျိုးရှိနေသည်ကို အကဲခတ်မိသွားလေသည်။

“ ကိုစိုး.. ဘယ်သူ့ကိုခေါ်ဖိုက်နေတာလဲ..သီတာရောက်လာလို့ဆတ်တငံ့ငံ့ကြီးနဲ့ ရပ်ထားလိုက်ရတယ်မဟုတ်လား”

လိုးနေဆော်နေကျရင်းနှီးပြီးနေသည်မို့ မြသီတာအောင်ကပွင့်လင်းရဲတင်းစွာ ပြောသည်။

“ ဟိုလေ..ဟဲ”

“ ရွှီးမယ်မကြံနဲ့နော်..ကိုစိုးပုံကြီးက လိုးလက်စတန်းလန်းကြီးဆိုတာ သိပ်သိ သာနေတယ်”

“ အဟီး..ဟုတ်တယ်..အဲဒါ” 

“ ဒီလိုမှပေါ့..သီတာကော အတူပါလို့မရဘူးလား”

ဤစကားကို ကြားတော့ ကိုစိုးနောင် အတော်သဘောကျသွားသည်။သည် အပြောအရဆိုပါက မြသီတာအောင်နှင့်ခိုင်ကြူသင်း ဆော်နှစ်ပွေနဲ့မိမိ တူးဘိုင်၀မ်း ခေါ်နှစ်ယောက်တစ်ယောက် လိုးပွဲကြီးကျကျနနလုပ်နိူင်မည် မဟုတ်ပါလား။

“ အိုကေ..ရတော့ရပါတယ်.. ဟိုတစ်ယောက်က လိုက်လျောနိူင်ပါ့မလားမသိ ဘူး”

“ အဲဒီတစ်ယောက်က ဘယ်သူလဲ”

“ ချာတိတ်မလေးတစ်ယောက်ပါ..ငယ်တော့ငယ်တယ်” 

“ သီတာ့အသိထဲကလား”

“ သိလိမ့်မယ် ထင်တာပဲ” 

“ နာမည်ပြောစမ်းပါအုန်း”

“ ခိုင်ကြူသင်း” 

“ အော်..စီတိုဘီ၀င်းထဲကမဟုတ်လား” 

“ ဟုတ်တယ်”

“ ကိုစိုးကတယ်ပိုင်ပါလား.. ကောင်မလေးကခလေးလေးပဲရှိသေးတာ..။အခု သူအိမ်ထဲမှာလား”

“ ဟိုဒင်း..ဟို.. ဖြစ်ပါ့မလား သီတာရယ်.. အလကားကွိုင်တက်ကုန်ပါအုန်း မယ်”

ကိုစိုးနောင်သည် ဆော်နှစ်ပွေနှင့်လိုးပွဲကို နွဲလိုသော်လည်း ခိုင်ကြူသင်းမှာ သည်လိုမျိုးလုပ်၍ ရပါ့မည်လားဟုလည်း စိတ်ပူနေသည်။

“ ဖြစ်ပါတယ်ကိုစိုးရ..ဒီကောင်မလေးကြည့်ရတာ ဏှာထန်တဲ့ပုံပါပဲ..ဒီအရွယ်လေးနဲ့ ဒီကိစ္စတွေစိတ်၀င်စားတာကြည့်ပါလား.. နည်းနည်းပါးပါးတော့ ကျူံးသွင်းယူရမှာပေါ့..သီတာ့တာ၀န်ထား..လာ”

မြသီတာအောင် အိမ်ထဲ ၀င်သွားသည်။ ကိုစိုးနောင်က ပုခုံးကိုဖက်ကာလိုက် လာခဲ့သည်။ ဧည့်ခန်းထဲရောက်၍ ခိုင်ကြူသင်းချွတ်ထားသော အ၀တ်အစားများကို တွေ့ သောအခါ မြသီတာအောင်က ခပ်ထေ့ထေ့ပြုံးသည်။ ထို့နောက်..ကောင်မလေးဘယ်မှာလဲဟု မေးသည့်သဘောဖြင့် ကိုစိုးနောင်ကို တစ်ချက်ကြည့်ကာမေးဆတ်ပြသည်။

“ ရေချိုးခန်းထဲမှ ၀င်ပုန်းနေတယ်” 

ကိုစိုးနောင်က ခပ်တိုးတိုးပြောသည်။

“ ဟုတ်ပြီ..သူ့ကိုခေါ်ထုတ်လိုက်..ပြီးရင် သီတာ့တာ၀န်”

မြသီတာအောင်ကလည်း လေသံနှင့်ပြန်ပြောသည်။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်သားဧည့်ခန်းထဲမှနေ၍ လိုက်ကာနောက်သို့၀င်ကြ သည်။အိပ်ယာကိုမြင်တော့မြသီတာအောင်ကသိပါတယ် ဟူသေ ာအပြုံးမျိုးပြုံးလိုက်လေ သေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက်မှာတော့ရေချိုးခန်းထဲတွင် အတော်ကြီးကို မရိုးမရွ ဖြစ်၍နေသည်။ ပြီး ရန်သိပ်မလိုတော့သည် အခြေအနေတွင် အလိုးရပ်သွားရသည်မို့ နေမထိထိုင်မသာလည်းဖြစ်နေသည်။ ရောက်လာသည့်လူကို ကိုစိုးနောင်ကကိစ္စမြန်မြန် ဖြတ်ကာပြန်သွားစေပြီး မိမိကိုဆက်လိုးရန်လာခေါ်မည့်အချိန်ကို အသည်းတအေးအေး ရင်တဖိုဖိုဖြင့် မျှော်လင့်နေသည်။

“ ဒေါက်ဒေါက်..ခိုင်ကြူသင်းထွက်လာခဲ့တော့”

ရေချိုးခန်းတံခါးကိုအသာခေါက်ကာခေါ်လိုက်သံကိုကြားရသည်နှင့်ခိုင်ကြူ သင်းသည် တံခါးကိုအမြန်ဖွင့်ကာအပြေးတပိုင်းနှင့်ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။ သူမအလိုးခံခဲ့ရာနေရာသို့တန်း၍သွားသည်။ ထိုနေရာတွင်ကိုစိုးနောင်ရှိနေ မည်လေ။
......................................................................................................................

ကိုစိုးနောင် တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ပါ။ မြသီတာအောင်ပါရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်ရောမြသိတာအောင်ပါ အ၀တ်အစားတွေမရှိ။ ဗလာကိုယ်လုံးတီးများဖြစ်သည်။ မြသီတာအောင်ကိုပါ ၀တ်လစ်စလစ်နှင့်တွေ့မြင်လိုက်ရသောအခါ ခိုင်ကြူသင်းမှာအရမ်းကို အံ့သြသွားသည်။ ပြေးလာနေသည့် ခြေလှမ်းလည်းချက်ခြင်းတုန့်ရပ် သည်။ ဘာပြော၍ဘာလုပ်ရမညကိုမသိတော့။ မြသီတာအောင်ကတော့ ဘယ်လိုလုပ်ရမည်ကိုစဉ်းစားထားပြီးသား။ အံ့အားတသင့်ဖြစ်နေသောအပျိုပေါက်လေးကိုမြသီတာအောင်က သိုင်းဖက် လိုက်သည်။ 

“ အို” 

ခိုင်ကြူသင်းမှာ အလန့်တကြား ရေရွတ်သံလေးပြုမိသည်။ သူမ၏ ကိုယ်လုံး ကျစ်ကျစ်တစ်တစ်လေးကတော့ မြသီတာအောင် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်သွားလေပြီ။ မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်းကို ဖက်ထားရင်း အိပ်ယာပေါ်ဆွဲလှဲချ သည်။ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လေးကျသွားသည်။ သူမကိုသိုင်း ဖက်ထားသည့်မြသီတာအောင်လည်းအပေါ်မှထပ်ရက်သားဆိုသလိုပါသွားသည်။

“ ဘာ..ဘာ..ဘာလုပ်တာ”

မြသီတာအောင်က ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ်၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်းငုံစုပ်နမ်းလိုက်ရာ ခိုင်ကြူသင်းစကားတစ်ပိုင်း တစ်စနှင့်ရပ်သွားသည်။ မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်ထဲသို့လျှာထိုးသွင်းသည်။ လှည့်ပတ်ကလိသည်။ ခိုင်ကြူသင်းကြက်သီးတွေ ထလာရလေပြီ။ မြသီတာအောင်က သူမ၏ဆီးစပ်ကို အပျိုပေါက်လေးဆီးစပ်နှင့်ဖိကပ် သည်။ ထိုအခါသူတို့နှစ်ယောက်၏ စောက်ပတ်များသည်လည်း ကျကျနနထိမိ ပွတ်မိ သည်။ မြသီတာအောင်က ခါးကိုဝိုက်၍ဖင်ကြီးကစားသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏အဖုတ်ကိုသူမအဖုတ်နှင့်ဖိကြိတ်ကပ်ပွတ်သည်။ မြသီတာအောင်သည် ကာမမှုတွင်အတော်စုံသည်။

ကြိုက်ကုန်းသဘောမျိုး သူမနှစ်သက်သော ယောက်ျားများနှင့် စပ်ယှက်ပျော်ပါးသလို မိန်းမချင်းပလူးမှုလည်း ကောင်းကောင်းလုပ်သည်။ သည်တော့ စောက်ပတ်ချင်းထိကပ်ဖိပွတ်မှုတွင် ကောင်းစွာ ကျွမ်းကျင်နေသည်။ အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်းမှာ စောစောကကိုစိုးနောင်နှင့် နေခဲ့စဉ် ကခံစားရသည့်ကာမအရသာနှင့်မတူ တစ်မူထူးခြားဆန်းပြားသော အရသာကိုခံစားနေရသည်။ စောစောက ပြီး တော့ရန်လက်တစ်ကမ်း အလိုတွင်ရှိလျှက် အရှိန်တက်နေသော ရမက်ဇောတို့သည်လည်းတစ်မျိုးတစ်ဖုံနိူးထထန်ပြင်းလာကြသည်။

မြသီတာအောင်၏ လက်များသည် ခိုင်ကြူသင်း၏ တစ်ကိုယ်လုံး နေရာအနှံ့လျှောက်သွားနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းရင်တလှပ်လှပ်ဖိုမောလာသည်။ ရုန်းကန်ညင်းဆန်ရန်ကိုပင်သတိ မရနိူင်တော့။ မြသီတာအောင်ကပါးစပ်ကို စုပ်နမ်းနေရာမှခွါသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏လည် တိုင်ကြော့ကြော့လေးကို နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်သည်။

ပုခုံးများကိုလည်း စုပ်နမ်းသည်။ ခိုင်ကြူသင်းနှင့် လူချင်းထပ်လျက် ရင်ချင်းအပ်လျက် ရှိနေရာမှ ညာဘက်သို့ အနည်းငယ် ရွေ့သည်။ ပြီးတော့ ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားသို့ ဘယ်ပေါင်ကိုထိုးထည့်သည်။ စောက်ပတ် ကို ပေါင်သားနှင့်ထိပွတ်သည်။ စောက်ပတ်ချင်းကပ်ပွတ်တာလောက် အရသာမတွေ့ သော်လည်း တစ်မျိုးတော့ထူးသည်။ စောက်ပတ်ချင်းကပ်ပွတ်တာလောက် မထိသည့် အတွက်မရိုးမရွဖြစ်လာသည်။

ပါးစပ်မှ တအင်အင်အသံလေးများ မြည်တမ်းလာသည်။ မြသီတာအောင်က သူမ၏ စောက်ပတ်နှင့်ခိုင်ကြူသင်း၏ဘယ်ပေါင်ကို ကပ်ပွတ်နေပြန် သည်။ သူမ၏ ပါးစပ်ကခိုင်ကြူသင်း၏ နို့အုံတွေပေါ်ရောက်လာသည်။ နို့သီးခေါင်း ကိုနူတ်ခမ်းသားနှင့်ကပ်စို့ကာနို့သီးခေါင်းထိပ်ကိုလျှာဖျားနှင့်ကလိသည်။

“ အို..ဟင့်..ဟင့်..အို.” 

မြသီတာအောင်က နို့သီးနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီပြောင်းကာစို့ပေးယက်ပေးပြန် သည်။ အပျိုမလေး တဟင်းဟင်းဖြစ်လာရသည်။ ရမက်ပြင်းထန်လာသည့်သဘော လက္ခဏာတွေ သိသာထင်ရှားလာပြီမို့မြသီတာအောင်အပြတ်ကို သဘောကျနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းတလှုပ်လှုပ်တရွရွနှင့်လူးလွန့်နေသည်။ 

သူမ၏စောက်ပတ်သည် မြသီတာအောင်၏ညာပေါင်နှင့်ထိပွတ်နေသလို သူမ၏ ဘယ်ပေါင်ကလည်း မြသီတာအောင် စောက်ပတ်ကို ထိပွတ်ပေးထားသလို ဖြစ်နေသည်။ မြသီတာအောင်အဖို့လည်း အရမ်းဖီလင်ရနေသည်။ မြသီတာအောင်သည် မိန်းမချင်းပလူးခဲ့သည့် အတွေ့အကြုံ အတော်အတန်ပင်ရှိသည်။

သို့သော် ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်အပျိုပေါက်လေးနှင့်ဖြစ်ရသည်ကတော့ယခုပထမဆုံး။ပြီးတော့မိန်းမချင်းပလူးမှုတွင် လုံး၀အတွေ့အကြုံမရှိသေးသည့် အစိမ်း လေးကိုစတင်ဇာတ်သွင်းယူရသလိုမျိုးမို့လည်း မဖြစ်စဖူးအထူးစိတ်လှုပ်ရှားနေ သည်။

မြသီတာအောင်၏ ပါးစပ်သည်ခိုင်ကြူသင်း၏ နို့အုံများအပေါ် စို့ပေးစုပ်ပေးခဲ့ ရာတွင် တွံတေးများထွေးချထားခဲ့သည့်အတွက် နို့သီးခေါင်းများသည်တွံတေးများစိုရွှဲ ကာ အေးစက်စက်အတွေ့ထူးကို ခံစားနေရသည်။ သူမ၏နို့စို့ပေးမှုသည် ကိုစိုးနောင်နှင့် မတူ။ မိန်းမချင်းဖြစ်နေသောကြောင့်လားတော့ မပြောတတ်။ ခိုင်ကြူသင်းအတွက် တစ်မူဆန်းသောအရသာကို ခံစားရသည်။ နို့အုံတွေပေါ်မှ ပါးစပ် ဖယ်ခွါသွားသောအခါတွင် အပျိုပေါက်လေးမှာ မရိုးမရွဟာတာတာကြီးလိုဖြစ်ကျန်သည်။ မြသီတာအောင်၏ ခေါင်း ကိုပင် လှမ်းဆွဲကာ မိမိရင်ဘတ်ဆီသို့ဖိသည်။

“ သမီးကို ဒိထက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမလို့ပါကွ.. အပြတ်ညိမ့်စေရမယ်.. ဟုတ်လား”

မြသီတာအောင်က သူမ၏ ခေါင်းကိုလှမ်းဆွဲသည့် ကောင်မလေး၏ လက်ကလေးများကိုအသာဖယ်ရင်းပြောသည်။ သူ့ခေါင်းသည် အောက်သို့တစစရွေ့လာသည်။

အပျိုပေါက်လေးသာဖြစ်သော်လည်း ကိုစိုးနောင်နှင့်ဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီမို့ ခိုင်ကြူသင်းသည် မြသီတာအောင် ဘာဆက်လုပ်တော့မည်ကိုမှန်းဆမိသည်။ ပို၍ရင်ဖိုမောဟိုက်လာသည်။ ဘေးမှထိုင်ကြည့်နေသော ကိုစိုးနောင်အဖို့ကတော့ သည်လို ၀တ်လစ်စလစ် မိန်းကလေးနှစ်ယောက် ဖက်ဖက်ပွေ့ပွေ့နှင့်အချစ်ပလူးကြသည်ကို အနီးကပ်ကြည့်ရှုရခြင်းမှာကြုံတောင့်ကြုံခဲ အခွင့်အရေးမဟုတ်ပါလား။

ပြီးတော့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လုံးက သူလိုးထားပြီးတွေ ဖြစ်နေမှုကလည်း တစ်မျိုးစိတ်လှုပ်ရှားစရာ။ နှစ်ယောက်သားပလူး ကြရင်းစိတ်တွေထလာရလာကာ ကာမယမ်းအိုးပေါက်ကွဲကုန်ကြလျှင် မိမိက၀င်၍ စိတ်ကြိုက်အနေအထား ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် ကမ်းကုန်အောင်တွယ်ပစ်နိူင်သည့် အနေအထားက လည်းရှိနေရာ ကိုစိုးနောင်မှာ လီးတငေါ့ငေါ့အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ပွဲကြီးပွဲကောင်းကို အားမနာတမ်း ထိုင်ကြည့်နေသည်။ ယောက်ျားသားကြီးတစ်ယောက် ထိုင်ကြည့်နေသည့် မျက်မှောက်တွင် အပျိုပေါက်ကလေးတစ်ယောက်နှင့် အချစ်ပလူးရမှုသည် မြသီတာအောင် အတွက်ထူးခြားလှသော အတွေ့အကြုံတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ပိုစိတ်လှုပ်ရှားသည်။ ပိုလည်းကဲနေသည်။

မြသီတာအောင်၏ ခေါင်းသည်အောက်ဘက်သို့ ရွေ့၍ကျသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည် တဟင်းဟင်းနှင့် အဖျားတက်သလို မြည်တမ်းရင်း ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းတလှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာသည်။ ဘေးမှထိုင်ကြည့်နေသော ကိုစိုးနောင်သည်ကြည့်ရင်း မရိုးမရွဖြစ်လာ ကာအပျိုပေါက်လေး၏ ခြေကျင်း၀တ်နှစ်ခုကို ဘယ်ညာလက်များဖြင့်ကိုင်ကာ ဆွဲကား ထုတ်လိုက်သည်။

ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် ပေါင်လေးနှစ်ချောင်း ကားထွက်သွားလေပြီ။ မြသီတာအောင်ကလည်း တုံ့နှေးမနေ။ ကားထွက်သွားလေသော ကလေးမ၏ ပေါင်နှစ် လုံးအာကြားတိုး၀င်သည်။ ပေါင်ခွကြားသို့မျက်နှာအပ်လာသည်။ အရင်ဆုံးခိုင်ကြူသင်း၏စောက်ပတ်ကိုလက်ဖြင့်အုပ်ကာပွတ်သည်။

“ အို..မမ..ဟင့်..မမကလဲကွာ”

“ ဒီချာတိတ်မကငယ်သာငယ်သေးတာ.. စောက်ပတ်က ဖေါင်းပြီးအတော်ကိုကြီးတာပဲနော်..ကိုစိုး”

ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်ကို အုပ်ကိုင်ပွတ်လိုက်ရင်း မြသီတာအောင်က မှတ်ချက်ချသလိုပြောသည်။

“ ဟာ..သူ့စောက်ပတ်ကတော့ရှယ်ပဲ.. ကိုင်ပွတ်လိုက်တာနဲ့ဖေါင်းတက်လာတာပဲ..တကယ်အထမြန်တယ်”

ကိုစိုးနောင်ကလည်းပြောသည်။

“ သူ့စောက်ပတ်ကလိုးလို့ကောကောင်းလား..ဟင်”

“ ကောင်းတယ်..အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး..အရည်လည်းရွှမ်းတယ်”

“ အဟုတ်ပဲလား..ကိုစိုးရဲ့” 

“ အဟုတ်ပေါ့..ထိုးထည့်ကြည့်ပါလား..သီတာရဲ့”

“ ခစ်ခစ်..သီတာ့မှလီးမှမရှိတာ..ဘယ်လိုလို့ထိုးထည့်စမ်းကြည့်လို့ရမှာလဲ”

“ သီတာကလည်း..လက်ချောင်းနဲ့ထိုးထည့်စမ်းကြည့်ဖို့ပြောတာ”

“ အော်..ဟုတ်သားပဲ..ကဲစမ်းကြည့်ပြီ” 

ထိုသို့ပြောပြီးနောက် ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ခေါင်းပေါက်၀ကို လက်ခလယ် ဖြင့် အသာထိစမ်းပွတ်သည်။

“ အိုဟင့်.. ထိုးလေ..ထိုးထည့်လိုက်စမ်းပါ.. မမသီတာရဲ့..သမီးစောက်ပတ်အရမ်းယားနေလို့ပါ..ထိုးပါ..ထိုးပါ”

အပျိုပေါက်လေး၏ပါးစပ်မှအငမ်းမရပြောဆိုတောင်းတသံပေါ်လာသည်။

“ ထိုးထည့်မှာပေါ့သမီးရဲ့။ လက်ချောင်းနဲ့လည်းထိုး.. လျှာနဲ့လည်းရက်ပေးမယ်..သမီးအဖုတ်ကချစ်စရာလေး.” 

“ ဟင့်ဟင့်..ရက်ပါ..ရက်ပေးစမ်းပါ.”

ခိုင်ကြူသင်းကတော့ မြသီတာအောင် အံ့သြလောက်အောင်ပင် ဟော့နေ သည်။ ရဲတင်းနေသည်။ မြသီတာအောင်က နဂိုကကျဉ်းသည့်ကြားထဲတွင် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများ ဖုထစ်ဖောင်း တက်၍ အက်ကြောင်းရာလေးလောက်သာ ပေါ်နေသည့် ပါကင်ပွင့်ပြီးကာစ စောက်ပတ်လေး၏ အကွဲကြောင်းအလယ်လောက်ရှိ စောက်ခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့လက်ခလယ်ကိုဆတ်ကနဲထိုးသွင်းထည့်လိုက်သည်။ 

“ အို့”

စောက်ပတ်ထဲ လက်ချောင်းတိုး၀င်လာသောအခါ (လီးအသွင်းခံရသလောက် မဟုတ်စေကာမူ)
အရသာ အတော်တွေ့သည်မို့ ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်မှရေရွတ်သံလေးပေါ် လာသည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးသည်လည်းဆတ်ကနဲတုန်ခါသွားသည်။

“ ဘယ်လိုလဲ..စောက်ခေါင်းပေါက်ကကျဉ်းကျဉ်းလေးမဟုတ်လား.”

ကိုစိုးနောင်ကမေးလာပြန်သည်။

“ အင်း..ကျဉ်းပြီးကြပ်နေတာပဲ..ကိုစိုးလီးကြီးသွင်းနိူင်တာအံ့သြစရာပဲ”

မြသီတာအောင်သည် ပြန်အဖြေပေးပြီးနောက် လျှာလေးတစ်လစ်ထုတ်ကာ စောက်စေ့ကို လှမ်းရက်သည်။ စိတ်အရမ်းထနေသည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်စေ့ မှာအကွဲကြောင်းထိပ်နားလောက်တွင် ပဲလှော်စေ့တစ်စေ့ညှပ်နေသလိုပြူးတစ်ကာငေါက်တောက်ထောင်နေသည်။ မြသီတာအောင်၏ စိုစွပ်သောလျှာဖျားက စောက်စေ့ထိပ်ကို သေသေချာချာပွတ်စုပ်ရက်ပေးနေရာ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက်ဖင်ကြွရင်ကော့တက်လာ သည်။ လက်ခလယ်ကိုလည်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲထိုးသွင်းပြန်ထုပ်နှင့်လှုပ်ရှားကလိ နေပြန်ရာ..

“ အားပါးပါး..အားအီးအီး..အား”

ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်မှ အငမ်းမရ ရေရွတ်သံတွေပေါ်လာသည်။လူးလွန့် ကော့ ပြန်နေသည်။ သည်လိုသာဆက်လုပ်ပေးလျှင် မကြာမီကောင်မလေး တစ်ချီပြီးသွားနိူင်သည်။ သို့သော် မြသီတာအောင်သည် စောက်စေ့ရက်နေသောလျှာကိုခွါထုတ်ကာ ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားမှခေါင်းကို အသာကြွလျှက်ကိုစိုးနောင်ကို လှမ်းပြောသည်။

“ ကိုစိုး..သီတာ့ကိုလည်းရက်ပေးစုပ်ပေးပါလား” 

ထိုသို့ပြောလိုက်ချိန်တွင် ခိုင်ကြူသင်းစောက်ပတ်ထဲ ထိုးကလိနေသောလက် ခလယ်ကိုလည်း ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်သည်။

“ မမသီတာ.. ရက်လေ..ထိုးလေ..ဘာလို့ရပ်.. အားပါးပါး..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ..အမလေး..ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်”

ဖီလင်အပြတ်တက်နေရာမှဆတ်တငံ့ငံ့လိုဖြစ်သွားသော ခိုင်ကြူသင်း အားမ လိုအားမရပြောသည့်စကားမဆုံးမီမှာပင် မြသီတာအောင်က စောက်ပတ်ကိုပါးစပ်နှင့်ထိကပ်သွားအောင်ပင် ကုန်းကာဖိကပ်စုပ်ပေးလိုက်ရာ အပျိုပေါက်လေးမှာ တရှိုက်မက်မက် နှင့် ရေရွတ်သံတွေအတောမသတ်နိူင်အောင် ပြုမိလေတော့သည်။ မြသီတာအောင်လုပ်ပုံ ကလည်းတကယ့်ကိုရက်ရောသည်။ 

စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသားများကို ပါးစပ်နှင့်ငုံခဲစုပ် သလိုလျှာကိုလည်းထုတ်ကာ လှည့်ပတ်ရက်ကစားလေသေးသည်။ စောက်ပတ်ရက်ပေးသော လျှာသည်စောက်ပတ်နှင့် စအိုပေါက်အကြား အသားနေရာလေးဆီသို့ပါနယ်ကျော်သလိုရောက်သွားသည်။ စအိုပေါက်ကို မထိတထိဖြစ်သွားသည်။ ထိုအချိန်တွင်ကိုစိုးနောင်ကလည်း မြသီတာအောင်၏ ဖင်ကြီးနောက်သို့ အမြန်သွားသည်။

မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ခါးညာဘက်နားလောက်တွင် ဒူးနျစ်ဘက်ထောက်ကာ ပေါင်ကြားသို့မျက်နှာအပ်လျက် စောက်ပတ်ရက်ပေးစုပ်ပေး နေရာ ဒူးတုတ်ဖင်ထောင်ကုန်းထားသလို အနေအထားမျိုး ဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးနောင် တစ်ယောက်ဖင်ကြီးနောက်သို့ရောက်သွားချိန်တွင် မြသီတာအောင်က ဒူးနှစ်လုံးကို ခပ် ကျဲကျဲထောက်ကာ ခါးကော့၍တင်ပါးကြီးပင့်ပေးလိုက်သည်။ 

ထိုအခါစောက်ပတ်ကြီး သည် နောက်သို့ပြူးတစ်ထွက်လျှက် ဖင်သားခြမ်းဘကီးနှစ်ခုကလည်း ကားချင်တိုင်း ကားနေသည်။ ဖင်အကွဲကြားမှ စအိုပေါက်သည်လည်း အထင်းသား။ အကွင်းသား။ ရိတ်ထားခဲ့သောစောက်မွှေးတို့သည် အားယူကာပြန်ပေါက်ကာစမို့ စောက် ပတ်နူတ်ခမ်းသားများနှင့် စောက်စေ့ထိပ်တို့တွင်မွှေးညင်းငုတ်တိုလေးများသည် ကြက် သီးဖုလေးများထသလို စူစူကြွကြွ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေသည်။

တိုနံ့နံ့ငုတ်စိလေး တွေမို့ စောက်ပတ်တဝိုက်တွင် အနက်ရောင် ပုဝါပါးလေး ထပ်ဖုံးအုပ်ထားသလိုဖြစ်နေသည်။ စအိုတွင်တော့ အမွှေးနှစ်ခုသာရှိနေသည်။ သိပ်မရှည်သော ထိုအမွှေးနှစ်ပင်က စအိုပေါက်၏ ညာဘက်ဘေးနားတွင် တစ်ချောင်းအပေါ်ဘက်မကျ တကျတွင်တစ်ချောင်း ရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်ကမြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကိုလက် နှစ်ချောင်းဖြင့်ကျကျနန ကိုင်ကာ ရက်ရက်ရောရောဆွဲဖြဲသည်။ ပြူးတစ်ထွက်နေသော စောက်ပတ်ကြီးပြဲအာလန်လာသည်။ စောက်ပတ်ထဲတွင်စောက်ရည်ကြည်များရွှန်းစိုကာအပြင်သို့ အချို့အံထွက်စီးကျသည်။ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆွဲဖြဲထားသော စောက်ပတ်ကြီးပေါ်သို့ကိုစိုးနောင်က ပါးစပ်ကိုပိကပ်အောင်ဖိကပ်ကာ အာခေါင်အားပြင်းပြင်းနှင့် တစ်ချက်စုပ်သည်။

“ ပြွတ်..ပျစ်..အိအိအု..အစ်” 

စောက်ပတ်ကို စုပ်လိုက်သံမတိုးမကျယ်ပေါ်ထွက်သည်။ မြသီတာအောင်တစ် ကိုယ်လုံးတုန်ခါလျှက် ပါးစပ်မှအသံလေးတွေထွက်သည်။ သူမ၏ပါးစပ်သည်လည်း ခိုင်ကြူသင်းစောက်ပတ်ပေါ် ကျကျနနစုပ်ပေးရက်ပေးနေလေရာရေရွတ်မြည်တမ်းသံ တို့ကသိပ်မပီ။ မသိမသာသာထွက်သည်။ ဖင်ကြီးကိုယမ်းခါကော့တွန်းပေးသည်။ မြသီတာအောင် အဖို့စောက်ပတ်အရက်ခံရတာသိပ်မဆန်းပါ။ သူ့လင်တော်မောင် သင်္ဘော သားရှိစဉ်ကပင် အရက်ခံခဲ့ရသည်။ 

သည်နောက်တော့ ကိုစိုးနောင်တို့လို သူနှင့် အထာကြည်အလုပ်ဖြစ်သော ယောက်ျားတွေကလည်း ရက်ပေးကြသည်။ ယခုအကြိမ်မှာ မူ ယခင်ကအရက်ခံခဲ့ရသည်များထက် ပို၍ရင်ခုန်မောဟိုက်တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်စေ သည်။ ဖင်ကိုပိုကော့ပေးမိသည်။

ပေါင်တန်ကြီးများကိုပိုကားပေးမိသည်။ ကိုစိုးနောင် သည် မသီတာအောင်၏ ညာဘက်စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသား ကို သွားဖြင့်တစ်ချက်ကိုက် လိုက်သည်။ ကြင်ကနဲနာသော်လည်း အသည်းတအေးအေးဖြစ်စေသည့်အရသာက ပို သောကြောင့်မြသီတာအောင်မှာ နာတာကို အရေးမလုပ်နိူင်။ နာသည်ကို နာသည်ဟုပင် မထင်တော့။ ပြီးတော့ ကိုစိုးနောင်သည်လျှာကိုဆန့်ထုတ်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးမွှေရက်ပေးပြန်သည်။ မြသီတာအောင်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ကိုရက်လိုက်ကိုက်လိုက် စုပ်လိုက် လုပ်နေသောကိုစိုးနောင်လုပ်ဆောင်မှုများကိုအတုယူကာ ခိုင်ကြူသင်း၏ဘယ်ဘက် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသား ဖုဖုဖေါင်းဖေါင်းကို သွားဖြင့်တစ်ချက်ကိုက်သည်။

“ အား..မမသီတာရဲ့..အား”

အကိုက်ခံရမှုကြောင့် စစ်ကနဲ နာသည်မို့ ခိုင်ကြူသင်း ညည်းတွားအော်ဟစ်မိ သည်။ဆက်၍ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လျှာထိုးမွှေရက်လာမှုသည် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားအကိုက်ခံရှုကြောင့် နာနာကြင်ကြင်နှင့်ဟုန်းကနဲနိူးထလာသော ကာမရမက်ဇောတွင်ရောမွှေသွားလေရာ နာတာကိုပင်အရသာအဖြစ်ခံစားမိလေတော့သည်။

“ ကောင်းတယ်..မမရဲ့..ကောင်းတယ်.. ကိုက်စမ်းပါအုန်း.. ကျွန်မစောက်ပတ် ကိုကိုက်လိုက်ပြီးရက်ပေးစမ်းပါရှင့်”

ရမက်ဇောပြင်းထန်လာပြီဆိုလျှင် မိန်းမတိုင်းသည် အရှက်အကြောက်ကင်း ကာရဲတင်းပွင့်လင်းလာကြမြဲဖြစ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကတော့ အသက်ကလည်းငယ်ပင်ကိုယ်ကပင်ရဲတင်းသူလေးမို့ အငမ်းမရပြောမိလေသည်။ 

အပျိုပေါက်လေး၏ အာသာငမ်းငမ်းဖွင့်ဟတောင်းဆိုသောစကားကို ကြားရသောအခါ မြသီတာတစ်ယောက် သူ့စောက်ပတ် အကိုက်ခံအရက်ခံရမှုအတိုင်း ခိုင်ကြူသင်းကို ပြန်လုပ်ပေးနေကြောင်းကိုကိုစိုးနောင်ရိပ်မိနားလည်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် မြသီတာအောင်၏ စောက်စေ့ကို လျှာဖျားနှင့်မကာ ပင့်တင် ပေးသလို ထိုးကော်ရက်ပေးသည်။ မြသီတာအောင့်တစ်ကိုယ်လုံးဖိန်းရှိန်းသွားရသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်စေ့ကိုလည်း မြသီတာအောင်က လျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးပင့် မကလော်ကာ ရက်ပေးလိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းထိုးထိုးတွန့်တွန့်ဖြစ်သွားရပြန်သည်။

“ အားပါးပါး..ထိတယ်မမရာ..သိပ်ထိတာပဲ..လုပ်စမ်းပါ..အဲလိုလေး”

ခိုင်ကြူသင်း၏ စကားသံသည် တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်နေသည်။ မြသီတာ အောင်မှာလည်း ဖီလင်တော့အပြတ် တက်နေပါသည်။ သို့သော် သူမသည် ခိုင်ကြူသင်းလို ပါးစပ်မအားပါ။ ခိုင်ကြူသင်းလို မအော်နိူင်မဟစ်နိူင်ပါ။ ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်ကို သာ မဲရက်လျှက် “အိအိအုအု”ဟူသောမပီမသအသံတွေသာလုပ်နိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင်က အထာတစ်မျိုးပြလာသည်။ စောက်ပတ်ရက်ပေးနေရာမှလျှာကို ချော်သွားသလိုလိုဘာလိုလိုနှင့် စအိုပေါက်ကို လှမ်းရက်သည်။ 



အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>>




အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၂ )

အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - န၀ရတ်

နောက်နေ့တွင် ခိုင်ကြူသင်းကို ကိုစိုးနောင် မျှော်သည်။ ကောင်မလေးလာလျှင် ပြရန် အမျိုးသမီးကိုယ်လုံး တီးပုံ တစ်ပုံလည်း အသင့်ဆောင်ထားသည်။ အပျိုပေါက်မလေးမျက်လုံး မရဲမှာစိုးသောကြောင့် အပြာပုံပြလိုသော်လည်း အသာချိုထားသည်။

သို့သော် ခိုင်ကြူသင်း ပေါ်မလာပါ။ နောက်တစ်နေ့လည်း အပျိုပေါက်မလေး ရောက်မလာ။ သူမငှားသွားသော စာအုပ်ကိုပင် ကိုယ်တိုင် လာမအပ်သောကြောင့် ကိုစိုးနောင်စိတ်ထဲ စနိုးစနောင့်တော့ ဖြစ်မိသည်။ သုံးရက်ကြာပြီးမှ ခိုင်ကြူသင်း ရောက်လာပါသည်။ တစ်ယောက်တည်းလာ သည်။ ပြီးတော့ ဆိုင်ဖွင့်ကာစ အစောကြီးရောက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင် ၀မ်းသာ သွားသည်။ အပျိုပေါက်လေး စားပွဲရှေ့တွင်လာရပ်မိသည်နှင့် ကိုစိုးနောင်က ညာခြေ တောက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်စားပွဲရှေ့ ခပ်ခွါခွါတွင်ရှိနေသည်မို့ ခြေတောက်က မမှီ။မထိ။အလှမ်းကွာနေသည်။

ထိုအခါ ကောင်မလေးသည် စားပွဲနှင့်ကပ်လျက် ဖြစ်အောင် ရှေ့သို့တိုးလာ သည်။ သည်တော့မှ ခြေတောက် ကပ်သွား၏။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အဖြူရောင်ဂျင်းစကပ်နှင့် အဝါရောင်လိမ္မော်ရောင် အစင်းလေးများပါသော စပို့ရှပ်ကို ၀တ်ထားသည်။ စကပ်က ဒူးဖုံးအောင်ရှည်သည်။ အဖျားပိုင်းတွင် ခပ်ကားကားနှင့် ခပ်ပွပွဖြစ်သည်။ စပို့ရှပ်၏ ထိပ်ဆုံးကြယ်သီးဖြူတ်လာရာ ရင်ညွန့်သား၀င်း၀င်းလေးများနှင့် လည်ပင်းပေါ်ရှိ ရှိန်းမြမြအကြောများကို မြင်နိူင်သည်။ 

ကိုစိုးနောင်ကလည်း သူ့ညာခြေတောက်ကို ဂျင်းစကပ်ဖြူအောက်သို့ ထိုးသွင်း လိုက်ကာ အပေါ်သို့ အသာပင့်တင်လိုက်ရာ ခြေတောက်အဖျားပိုင်းသည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံသို့ တစ်ခါတည်းတန်း၍ ရောက်သွားလေတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အောက်ခံဘောင်းဘီ၀တ်မထားပေ။ ဂျင်းစကပ်က ထူသော ကြောင့် ကောင်မလေး အောက်ခံ ဘောင်းဘီမပါသည်ကို ကိုစိုးနောင် မရိပ်မိ။ ပေါင်ကြား ခြေတောက်ထိုးထည့်မိတော့မှပင် အတွင်းခံမပါ၊ စကပ်တစ်ထပ်တည်းသာ ၀တ်ထား သည်ကို သိရလေတော့သည်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအောက်သို့ ခြေမထိုးသွင်းရန်သာ လိုတော့။ ပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ပတ်ကို သေသေချာချာခြေမနှင့် ထိပွတ်ထိုးကလိနိူင် လေတော့သည်။

အပျိုပေါက်မလေးသည် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ၀တ်မလာသည်သာမက ရဲတင်းသော အပြုအမူများကိုပင် ခပ်ကဲကဲ လုပ်လေတော့သည်။ သူမပေါင်ကြားထဲ ထိုးကလိနေသော ကိုစိုးနောင်၏ ညာခြေတောက်ကို သူမ၏ လက်ဖြင့် မိမိရရကိုင်ကာ ခြေမကို စောက်စေ့ပေါ် တည့်တည့်သို့ရောက်အောင် ဆွဲရွေ့ယူသည်။ ငေါက်တောက်တောက် ထောင်တက်နေသော စောက်စေ့ပေါ်သို့ ခြေမ တည့်တည့်မတ်မတ် ထိမိသောအခါ နေရာရွေ့မသွားရအောင် ကိုစိုးနောင်၏ ညာချောင်းကို လက်ဖြင့် သေသေချာချာကိုင်ထိမ်းပေးထားသည်။ ရဲတင်းလွန်းလှသော ခပ်ကဲကဲ သည်အပြုအမူကြောင့် ကိုစိုးနောင်အံ့သြမိသည်။ 

တကယ်တော့ ကိုစိုးနောင်၏ အကိုင်အပွတ် ခံရသည့်နေ့ ညဘက်တွင်ပင် ခိုင်ကြူသင်း ရာသီလာခဲ့သည်။
အဖုတ်တွင် ပေကျံနေသောကြောင့် ကိုစိုးနောင်ထံသို့ မလာ ဖြစ်။ ရာသီလာနေသည့်အချိန်တွင် မိန်းကလေးတို့ စိတ်နိူးထမှု သဘာ၀အတိုင်း မိမိစောက်ဖုတ် အထိုးအပွတ်ခံခဲ့ရပုံများကို တွေးတော စမြုံပြန်ကာရင်ခုံနေခဲ့ရသည်။ ရာသီလာပြီး၍ စောက်ပတ် သန့်စင်သွားသည်နှင့် ကိုစိုးနောင်ထံသို့ ကောင်မလေးလာခဲ့သည်။ ရာသီလာပြီးကာစ မိန်းကလေးတစ်ယောက်၏ သွေးသားလှုပ်ရှားနိူးထမှုရှိနေရာ စောက်စိကိုခြေမနှင့် မိမိရရထိုးကလိပွတ်တိုက်မှုကလည်း ကြမ်းရှပြင်းထန်သော ဖီလင်ခံစားရသည်မို့ ခပ်ရဲရဲ ခပ်ကဲကဲလုပ်လိုက်ခြင်းဖြစ်လေတော့သည်။

ကိုစိုးနောင်သည် မိန်းမတို့ အထာကို အတော်လေးကျွမ်းသော်လည်း သည်နေ့ညနေတွင် ခိုင်ကြူသင်းတွင်ရှိနေသည့်စိတ် သဘာ၀အခြေအနေကိုတော့ မှန်ကန်အောင် အကဲမဖြတ်နိူင်ခဲ့ပေ။ သို့သော် သည်လို ကောင်မလေးဘက်က ရဲတင်းလာတော့ သူ့အဖို့လည်း ဘာမှအားနာနေ နောက်တွန့်နေ စရာမလိုတော့ပေ။ ထို့ပြင် စောက်စေ့ကို ထိုးပွတ်ရတာကလည်း သူ့အတွက်ကောင်းလှ သောကြောင့် အပီကိုပွတ်ပေးလိုက်လေသည်။ စောက်စေ့အား ထိပွတ်မိလိုက်တိုင်း ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ ရင်သိမ့်တုန်အောင်ပင် အရသာတွေ့ရသည်။ 

အတွေ့ထူးတွင် မိန်းမူးမိသည့် အပျိုပေါက်လေးသည် စွင့်ကားစ တင်ပါးကို ရှေ့ထိုးနောက်ငင်လှုပ်ရှားသည်။ ဒူးကွ၍ ပေါင်ကွေးသည်။ ထိုအခါ ခြေမနှင့်စောက်စေ့တို့ ထိပွတ်မှုပိုပီပြင်လာသည်။ ပိုကောင်းလာသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဖင်တလှုပ် လှုပ်နှင့်ပါးစပ်မှလည်း တဟင်းဟင်းဖြစ်၍နေသည်။

ဆိုင်ဖွင့်စအချိန် စာအုပ်ငှားသူလည်း ရောက်မလာသေးရာ သူတို့နှစ်ယောက် ကဲချင်တိုင်းကဲနေနိူင်ပေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ယခုအခြေအနေကို သိပ်အားမရချင်တော့။ ခြေတောက်နှင့် ထိုးတာကဘယ်လောက် ကောင်းကောင်းလက်နှင့် ကိုင်ပွတ်ရတာလောက်တော့ အားရပါး ရမရှိပေ။ ကောင်မလေးကိုကြည့်ရသည်ကလည်း ခြေတောက်နေရာတွင် လက်ကို အစားသွင်းလျှင် အကြိုက်ပိုတွေ့နိူင်သည့်အနေအထားရှိသောကြောင့် ကိုစိုးနောင်က ဆိုင်အပြင်ဘက်သို့ တစ်ချက်မျက်စေ့ကစားလိုက်သည်။

သူ့ဆိုင်သို့လာရာ လမ်းသွယ်လေးတွင် လူရှင်းနေသည်။ နိူက်နေရင်းတန်းလန်း ရုတ်တရက် လူရောက် လာစရာ အကြောင်းမရှိ။ သုံးလေးငါးမိနစ်လောက်တော့ အချိန်ကောင်းကောင်းရသည်။ ကိုစိုးနောင်က ခြေတောက်ကို ဖယ်ကာ ခိုင်ကြူသင်း၏ ပေါင်ကြားသို့ လက်လှမ်းလိုက်သည်။ လက်ကိုတော့ စားပွဲအောက်မှလျှိုကာ လှမ်းလို့မရ။ စားပွဲပေါ်မှသာလှမ်းရသည်။ ၀တ်ထားသော ဂျင်းစကပ်လေးပေါ်မှသာ စောက်ပတ်ကို ကိုင်ပါတ်မည်ဟု စိတ်ကူးရှိသည်။

သို့သော် ကိုစိုးနောင် အံ့သြသွားလောက်အောင် ရဲတင်းသည့် အပြုအမူကို ခိုင်ကြူသင်းကလုပ်သည်။ အပျိုပေါက်လေးသည် သူမ၏ပေါင်ကြားဆီသို့ ကိုစိုးနောင်လက်လှမ်းလာသည်နှင့် ၀တ်ထားသည့် ဂျင်းစကပ်၏ ရှေ့ဘက်အောက်စကို လှမ်းကိုင်ကာ ဆွဲလှန်ပေးလိုက်သည်။ စောက်ပတ်သည် အကာအကွယ်ကင်းမဲ့သွားသည်။ အ၀တ်အစားအဖုံးအကာ မရှိဖြစ်သွားသည်။ သို့သော် ပေါင်ကြားဆီသို့ အလင်းရောင်ကောင်းကောင်း မရောက်ပဲ ခပ်မှောင်မှောင်ရှိနေရာ (ခိုင်ကြူသင်းသည် အလင်းရောင်လာရာဘက်သို့ကျောပေးထား သည်) ကိုစိုးနောင်အနေနှင့် စောက်ပတ်လေးကိုတော့ ကောင်းကောင်းမမြင်ရ။

ပေါင်ခွဆုံ နေရာကိုသာ မပီဝိုးတဝါးမမြင်တမြင်ရှိသည်။ သို့သော် အပျိုပေါက်စ မိန်းမငယ်လေးကိုယ်တိုင်က စကပ်လှန်ကာစောက်ပတ်ပေါ်သွားအောင် လုပ်ပြနေမှုကတော့ ကိုစိုးနောင် ကိုအထူးပင် ကျေနပ်အားရစေပေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အကြီးအကျယ်တဏှာတက် ကြွကာစောက်ပတ်ကို အပီအပြင် ကိုင်နိူက်တာခံချင်လွန်းနေသည်ကတော့ ထင်ရှားနေ လေပြီ။ ကိုစိုးနောင်၏ ညာလက်က လှန်ပေးထားသော စောက်ပတ်ဆီသို့သွားသည်။ ထိကိုင်သည်။

စောက်ပတ်မှာ ဖေါင်းတက်နေသည်။ အရည်တွေလည်း စိုရွှဲနေသည်။ ကိုစိုးနောင်က စောက်ပတ်ကိုအသာရွရွလေး ကိုင်ပွတ်ပေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဆတ်ဆတ်တုန် သည်။ ပေါင်ကွပေးသည်။ တင်ပါးလေးကို ရှေ့ထိုးနောက်ငင်ပြုသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်တွင် အရည်တွေစို၍နေသည်။ စောက်ပတ်ကိုင်ပွတ်ရတာ အရမ်းကောင်းလှသည်။ သို့သော် လူရိပ်လူခြည် လည်းသတိထားရအုန်းမှာမို့ ကိုစိုးနောင်သည် ဆိုင်သို့လာရာလမ်းသွယ်ဘက်ကို လှမ်း၍ လှမ်း၍ကြည့်ရသေးသည်။

ငါးမိနစ်ကျော်ကျော်လောက် အကြာတွင်တော့ စာအုပ်ငှားမည့် လူတစ်သိုက်လာနေသည်ကို လှမ်းမြင်ရသည်။ ထိုလူစု လမ်းတစ်၀က်လောက်ရောက်သည်အထိ ဆက်နိူက်နေလိုက်သေးသည်။ ပြီးမှလက်ကိုဖယ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း လှန်ထားပေးသော စကပ်အောက်စကို လွှတ်ချကာနောက်ဆုတ်သွားသည်။ မယောင်မလည် စာအုပ်များကိုယူကြည့်သည်။ စာ အုပ်တစ်အုပ်ငှားကာ ထွက်သွားလေသည်။

နောက်တစ်နေ့တွင်လည်း ခိုင်ကြူသင်း လာသည်။ ည(၈)နာရီကျော်ကျော် လောက်တွင် ရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ စာအုပ်ဆိုင်၏ လူအရှင်းဆုံးအချိန်လည်း ဖြစ် သည်။ ဤအချိန်ကို တမင်ရွေးကာ လာလေသည်လားတော့ မပြောတတ်။ တစ်ယောက် တည်းတော့မဟုတ်။ အသက်(၉)နှစ်(၁၀)နှစ်အရွယ် ချာတိတ်မတစ်ယောက်လည်း အတူ ပါလာသည်။ ခိုင်ကြူသင်းရောက်လာချိန်တွင် ကိုစိုးနောင်သည် အိမ်ထဲ၀င်ကာ ရေသောက် ပြီး ပြန်ထွက်လာကာစဖြစ်သည်။

စာအုပ်ဆိုင်တွင် ထိုင်မနေပါ။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ဆိုင်ထဲ တန်း၀င်ကာစားပွဲရှေ့တွင် ရပ်သည်။ ကိုစိုးနောင်အနေဖြင့် စားပွဲနောက်ရှိ ထိုင်ခုံသို့သွား ရာတွင်ခိုင်ကြူသင်း၏ နောက်မှဖြတ်ရသည်။ အထာစမ်းသည့်အနေဖြင့် ကောင်မလေး၏ တင်ပါးကိုညာလက်ဖြင့်ကိုင်ပွတ် ပြီးခပ်တင်းတင်းဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အပြာနုရောင်ပန်းရိုက်စကပ်ဘောင်းဘီတိုနှင့် အဖြူရောင် ရှပ်အင်္ကျီ၀တ်ထားသည်။ 

ကိုစိုးနောင်သည် အပျိုပေါက်လေးနောက်မှ တမင်ပင်ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေး ဖြတ်သည်။ တင်ပါးကိုလည်းအားရပါးရကိုင်သည်။ ပွတ်သည်။၀တ်ထားသောစကပ် ဘောင်းဘီတို၏အသားက ခပ်ထူထူဖြစ်သော်လည်း ပျော့အိသည်။ ဖင်သားများကို ဘောင်းဘီပေါ်မှ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ရသည့် အထိအတွေ့က အရသာအတော်ကောင်းသည်။ စီး စီးပိုင်ပိုင်ရှိသည်။ တင်းအိလုံးတစ်နေသောအပျိုသွေးကြွယ်ကာစဘယ်ညာ ဖင်သားခြမ်းနှစ်ခု နှင့် ဖင်တုံးများကြားမှအကွဲနေရာတို့ကို ကျကျနနပင်ထိကိုင်ပွတ်ညှစ်ရသည်။ သေသေ ချာချာကိုင်ကြည့်ရသောကြောင့် စကပ်ဘောင်းဘီတို တစ်ထပ်တည်းသာဖြစ်ကာ အောက် တွင်အတွင်းခံမပါသည်ကိုလည်း သေသေချာချာသိရသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီ၀တ်မ ထားခြင်းသည်အပီအပြင်အကိုင်အနိူက်ခံဖို့ ပြင်လာသည့်သဘောဖြစ်ကြောင်း နားလည် သည်မို့ ကိုစိုးနောင်ပျော်သွားသည်။ 

ထိုင်ခုံတွင် ၀င်ထိုင်မိသည်နှင့် ကိုစိုးနောင်သည်ညာခြေတောက်ကို ဆန့်လိုက်သည်။ ကောင်မလေး၀တ်ထားသည့်စကပ်ဘောင်းဘီတို၏ ခြေအိုးသည် ဒူးဆစ်သာသာလောက်အထိ ရှည်သည်။ ခြေအိုးခပ်ပွပွဖြစ်ရာ ကိုစိုးနောင်၏ညာခြေတောက်ကဘယ်ဘက်ခြေအိုးအောက် တိုး၀င်သည်။ 

သို့သော် ခြေတောက်ထိပ်သည် ပေါင်ခွကြားစောက်ပတ်ရှိရာသို့မူ အရောက်မတိုးနိူင်။ တုတ်ဖြိုးလေသောပေါင်၏ အရင်းဘက်အတွင်း သားတွေကိုသာ ခြေဖဝါးနှင့်ထိကပ်ဖိမိနေကြသည်။ ခိုင်ကြူသင်းနှင့်အတူအဖေါ်ပါလာသောချာတိတ်မသည်ကာတွန်းအဟောင်း များကိုသွား၍ လှန်လောကြည့်နေသည်။ ယင်းစာအုပ်များတင်ထားသည့်စာအုပ်စင်ကား ဆိုင်အ၀င် တံခါးဘေးနားကပ်ရက်တွင်။ သူတို့ဘက်သို့လည်း ကျောပေးထားရသည်။ ဒီတော့ကိုစိုးနောင်တို့က အဖေါ်ချာတိတ်မ၏နောက်ကျောဘက် မျက်ကွယ်ရာတွင်ရှိ နေသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လလပ် အခြေအနေမျိုးတွင် ရှိနေကြသည်။ ပေါင်ချန်အရောက် ခြေတောက်ကို မတိုးနိူင်ဘဲရှိနေရာ စကပ်ဘောင်းဘီ ဘယ်ဘက်ခြေအိုးကို အပေါ်သို့ ဆွဲလှန်တင်ကြည့်သည်။ မရပါ။ ကိုယ်တိုင်လှန်၍ မရသောကြေင့် ခိုင်ကြူသင်း လှန်ပေးလေမလားဟု စောင့် သေးသည်။ ကောင်မလေးက လှန်မပေးပါ။ စကပ်ဘောင်းဘီ၏ အလယ်နေရာလောက်ကို လက်နှင့်ပင် ကိုင်ထားသည်။ ကိုစိုးနောင်အခက်တွေ့ကာ စိတ်ပျက်ချင်သလိုလိုပင် ဖြစ် လာရသည်။

သည်လိုဆိုရင်တော့ စောက်ပတ်ကို ခြေတောက်နှင့်ထိအောင် ထိုးလို့ရတော့ မည်မဟုတ်။ ဘောင်းဘီအပေါ်ကသာ ထိကိုင်ရပေမည်။ ခြေတောက်၀င်နေသမျှပြန်ထုတ်ကာပေါင်ကြားသို့ စကပ်ဘောင်းဘီလေးပေါ်မှပင် ထိပွတ်ရန်လှမ်းသည်။ ကောင်မလေး၏ လက်က ဘောင်းဘီခွဆုံနေရာလောက်တွင် စုကိုင်သလိုလုပ်ထားရာ လှမ်းထိုးသော လက်တံကပေါင်ကြားကို မထိ။ အပျိုပေါက်လေး၏လက်ကိုသာထိနေသည်။

တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲဟု ကိုစိုးနောင်တွေးမိကာ သေသေချာချာကြည့်သည်။ ထိုအခါတွင်မှ ခိုင်ကြူသင်းက သူမ၀တ်ထားသည့်စကပ်ဘောင်းဘီတို၏ ခွကြားနေရာရှိကြယ်သီးနှစ်လုံးကိုဖြုတ်ပြီး အသာဖြဲဟပေးထားတာကို တွေ့ရတော့သည်။ ကောင်မလေး ကသူ့စောက်ပတ်ကို ကျကျနနထိုးနိူက်၍ရစေရန် သေသေချာချာပြင်ဆင်လုပ်ပေးထား ခြင်းပါလား။

ကြယ်သီးဖြုတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီခွဆုံနေရာကို ဘယ်လက်နဲ့ထောက်ကိုင်ပြီး ခပ်ဟဟဖြစ်အောင် လုပ်ပေးထားတာ။ ဒါလေးတောင် မရိပ်မိ။ မမြင်မိခဲ့တာကို ကိုစိုးနောင်ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်တင်မိသည်။ ဒီလိုဆို စိတ်ပျက်စရာ ဘာလိုတော့လို့လဲ။ အားလုံး အိုကေနေပြီ..။ စကပ်ဘောင်းဘီခွကြားနေရာကို ဖွင့်ဟပေးထားသည်ကို တွေ့ရသည်တွင် ကိုစိုးနောင်သည် အပျိုပေါက်လေး၏မျက်နှာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကခေါင်းလေး အသာဆတ်ပြသည်။ ဟပေးထားသည့် အကွဲနေရာကိုပင် လှုပ်ပြလိုက်သေး သည်။ ထိုနေရာကနေ စောက်ပတ်ကို လှမ်းနိူက်တော့ဟု မပြောရုံတမယ်ပင်။ အထာသိသွားတော့လည်း ကိုစိုးနောင်က လက်သွက်သည်။ ဟကွဲနေတဲ့ခွဆုံ နေရာကနေဘယ်လက်ထိုးသွင်းပြီး ခိုင်ကြူသင်း၏စောက်ပတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက် သည်။

အောက်ခံဘောင်းဘီ ၀တ်မထားသောကြောင့် တစ်ခါတည်း စောက်ပတ် ပကတိကို တန်း၍ ထိကိုင်ရသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ဆီးစပ်နားကိုလည်း အသာလှမ်းကိုင်ပွတ်ကြည့်လိုက်သေးသည်။ ကောင်မလေးစောက်မွှေးပေါက်နေမှုရှိမရှိသေချာအောင် လက်တွေ့စမ်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့လက်များက ဘာအမွှေးအမျှင်ကိုမှမထိ မစမ်းမိပါ။ ချောမွတ်အိတင်းသောဆီးစပ်သားပြေပြေမွတ်မွတ်ကိုသာ ကိုင်မိသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် နို့ကလေးအတော်စူပြီး တင်လည်းကားနေထွားနေရာ စောက်မွှေးနုနုလေးပေါက်ကာစဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ကိုစိုးနောင်က ထင်ထားသည်။ ယခုမှစောက်မွှေးမပေါက်သေးကြောင်း သေချာစွာသိရလေပြီ။ ကိုစိုးနောင်က စောက်ပတ်နုနုလေးပေါ် ဘယ်လက်ဝါးအုပ်တင်ကာ အသာ ပွတ်သည်။

 ထို့နောက်စောက်စေ့ကို နိူက်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ကို လက်ခလယ်ထိုးသွင်းရန်လည်းကြိုးစာသည်။ ထိုးကြည့်သည်။ သိပ်တော့မ၀င်ပါ။ လက်ချောင်းထိပ်ဖျားပိုင်းလောက်သာ၀င်သည်။ ကောင်မ လေး၏စောက်ပတ်ထဲမှအရည်များ စိမ့်၍စိမ့်၍ ထွက်သည်။ အဖုတ်လည်းဖေါင်း၍ဖုတက် လာသည်။ အိတင်းလာသည်။ သူ့စောက်ပတ်ကိုနိူက်နေသော ကိုစိုးနောင်၏လက်ကို ခိုင်ကြူသင်းက ခပ်ရဲရဲ ဆွဲယူကာ သူလိုချင်သည့်နေရာသို့ရောက်အောင်ပို့ပေးသည်။

စောက်ပတ်ကို ပီပီပြင်ပြင် ထိထိမိမိ ကိုင်ပွတ်နိူက်ကလိနိူင်အောင် ကူညီလုပ်ပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ စိတ်ထ ကာနေသည့် အပြင် ကိုစိုးနောင်နှင့်လည်းအတော်ကို ရင်းနှီးယဉ်ပါးလာပြီမို့ ခိုင်ကြူသင်းက ခပ်ရဲရဲ လုပ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ စောက်ပတ် အကိုင်အနိူက်ခံရမှုမှ ဖီလင်ကောင်းကောင်း ယူချင်နေမှန်း သိသာ လှသည်။

စောက်စေ့ကို ဖိပွတ်စေပြီးစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်ခလယ်ထိပ်နဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးတဲ့ အထာကို အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်း အပြတ်ခိုက်ပုံရကြောင်း ကိုစိုးနောင်က အကဲခတ်မိသည်။ ကိုစိုးနောင်က ထိုအထာအတိုင်း ကျကျနနလုပ်ပေးလိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည်ခေါင်းလေးငုံ့လျှက် ငြိမ်ခံနေသည်။ အံလေးကိုလည်း မသိမသာခဲထားသည်။ကိုစိုး နောင်က စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ခလယ် ထိုးသွင်းကြည့်ပြန်သည်။ မ၀င်ပါ။ ထိုး သွင်းရတာ အဆင်မပြေပါ။လက်ခလယ်ထိပ်လောက်ပဲ သွင်း၍ရသည်။

ယခု အနေအထားအတိုင်း ထိုးသွင်းလျှင် စောက်ပတ်ထဲ လက်ချောင်း အကုန်၀င်နိူင်မည် မဟုတ်သည်ကိုနားလည်သည့်အတွက် ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏ ပေါင်အရင်းဘက်နား လက်နှင့်အသာကိုင်တွန်းပင့်လျှက် ခြေတောက် ကြွတက်ပေးရန်အချက်ပြသည်။ အပျိုပေါက်လေးကလည်း သူ၏အချက်ပြမှုကို အထာပေါက်နားလည် သည်။ ခြေဖျားများထောက်ကာ ကိုယ်ကို အပေါ်ကြွသွားအောင် လုပ်ပေးသည်။ သူ့စောက် ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့ ကိုစိုးနောင်၏လက်ချောင်း မိမိရရပိုင်ပိုင်နိူင်နိူင်ထိုးသွင်းနိူင်စေရန် ကူညီလုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ 

ကိုစိုးနောင်လည်း အချိန်ဆိုင်းမနေတော့။ ကောင်မလေးကိုယ်ကြွတက်သွား သည်နှင့် စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်သို့ လက်ခလယ် သွင်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။ အောက်ဘက်မှနေ၍ ပေါ်သို့ ခပ်ပင့်ပင့်လေးထိုးထည့်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ လက်ချောင်း သည် ခိုင်ကြူသင်း၏အပျိုစစ်နုနုထွတ်ထွတ်စောက်ပတ်လေးထဲအဆုံးပင် တိုး၀င်သွား တော့သည်။ အပျိုပေါက်လေးမို့ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးကလည်း ကျဉ်းသည်။

လက်ခလယ်ထိုးသွင်းသည်ပင် တင်းကြပ်၍နေသည်။ ထိုးသွင်းလိုက်သော လက်ချောင်းသည်စောက်ပတ်အတွင်းသား နုနုအိအိကလေးများနှင့် ထိကပ်မိသည်။ လက်ခလယ်ထိပ်သည် ခပ်ဖုဖု ခပ်လုံးလုံးအရာတစ်ခုကို ထိမိတိုက်မိသည်။ အပျိုပေါက်မလေး၏ သားအိမ်၀ ဖြစ်သည်။ သူ့စောက်ပတ်ထဲလက်ချောင်းအဆုံး ထိုးသွင်းလိုက်သည့်အချိန်တွင် ခိုင်ကြူ သင်းသည်ခေါင်းငုံ့ထားရာမှ ဆတ်ကနဲ ခေါင်းမော့၍ ကိုစိုးနောင်ကို တစ်ချက်ကြည့် သည်။

စောက်ပတ်ထဲ လက်ချောင်းထိုးထည့်ထားသည်ကိုတော့ ငြိမ်ခံနေသည်။ ကိုစိုး နောင်၏ လက်ကို ဆွဲဖယ်တာတွေ နောက်ယို့သွားတာတွေမပြု။ ခြေဖျားထောက်ထားမှုကိုသာ ပြန်ချသည်။ လက်ချောင်း၀င်အောင်ထိုးသွင်းနိူင်ပြီးပြီမို့ ခြေဖျားဆက်ထောက်ပေးဖို့လည်း မလိုတော့ပါ။ ကိုစိုးနောင်သည် လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲမှဆွဲထုတ် ပြန်သွင်းလုပ်သည်။ စောက်စေ့ကိုလည်းထိလိုက်ပွတ်လိုက်သေးသည်။ အပျိုပေါက်လေး၏ နိူ့တွေကိုလည်း ကိုစိုးနောင်က သုံးသည်။ နိူ့တွေက အတော်ပင်စူနေပြီ။ မို့မို့၀န်း၀န်းဖြစ်နေပြီ။ ခိုင်ကြူသင်းက ကိုယ်ကိုခပ်ကိုင်းကိုင်းလုပ်ပေးထားကာ ရင်ဘတ်နားတွင် မဂ္ဂဇင်းတစ်အုပ်ဖြင့်အသာကာပေးထားသည်။သူ့အဖေါ်ချာတိတ်မလေးလှမ်းမမြင်စေရန် ကာကွယ်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ အော်..အင်း..ကိုင်လေ..ကိုင်..” 

ပါးစပ်မှလည်း ခပ်တိုးတိုးပြောသည်။

“ နို့ဆွဲပေးတာ ကြိုက်လား.” 

ကိုစိုးနောင်ကခပ်တိုးတိုးမေးသည်။ခိုင်ကြူသင်းက သူ့အဖေါ်ကောင်မလေးဘက်သို့ တစ်ချက်လှမ်းကြည့်သည်။နူတ်ခမ်းပေါ်လက်ညှိုးလေးအသာတင်ကာ “ရှူး” တိုးတိုးဟုသောအချက်ပြမှုမျိုးလုပ်ပြ သည်။

ခေါင်းလေးကိုလည်းအသာငြိမ့်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ဘလောက်စ်ပေါ်မှနေ၍နို့ကိုတစ်ချက်နှစ်ချက်ဆုပ်နယ်ဆွဲ ပြီးနောက် ညာလက်ကိုဘလောက်စ်နှင့်ဘော်လီကြားသို့လျှိုထိုးသွင်းသည်။ ထိုးသွင်းစ တွင် ဘလောက်စ်အောက်ကိုသာလက်ရောက်သည်။ ဘော်လီရင်အုံခုံးလျှက်ထားသည့် နို့အုံနှစ်လုံးကိုတစ်ချက်စီဆွဲကိုင်ကာခပ်တင်းတင်းဆွဲညှစ်သည်။ထို့နောက်လက်ကိုပြန် ထုတ်ကာဘော်လီအောက်သို့ ထိုးသွင်းသည်။ခိုင်ကြူသင်းကလည်း ဘော်လိအောက်စကို အသာမကာပင့်လှန်ပေးသည်။

အပျိုပေါက်လေးသည် သူမ၏ငုံဖူးစနို့အုံသားနုနုလေး များကို ဆွဲကိုင်ဆုပ်နယ်တာကိုလည်း ကျကျနနပီပီပြင်ပြင်ခံချင်နေသည်က သိသာလွန်း လှသည်။ ကိုစိုးနောင်၏ လက်သည်ဘော်လီအစည်း အကာမရှိတော့သော အပျိုဖြစ်စ နုထွတ်တင်းမာသည့် နို့အုံများပေါ်သို့ရောက်သွားသည်။ အိထွေးသေ ာနို့အုံနှစ်လုံးကို အပြန်အလှန်ဆိုသလိုတစ်လှည့်စီ ဆုပ်ကိုင်သည်။ နို့အုံသားလုံးလုံးအိအိလေးများက လက်တစ်အုပ်စာမရှိတရှိဖြစ်သည်။ လက်ဖဝါးထဲတွင်အိထွေးနေကြသည်။ နို့အုံသားများ ကိုဆုပ်ကိုင်သလိုနို့သီးခေါင်းများကိုလည်း ပွတ်ဆွဲပေးသည်။ 

ကိုစိုးနောင်သည်ခိုင်ကြူသင်း၏ဘယ်ဘက်နို့အုံကို အဓိကထားကာ ဆုပ်သည်။ နယ်သည်။ ညာဘက်နို့ကိုတော့စစချင်းသာ တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက်ဆုပ် နယ်ပေးထားရာ ခိုင်ကြူသင်းကညာဘက်နို့ကိုပါခြေပေးရန်အထာပေးသည့်အနေဖြင့် ညာဘက်ရင်ဘတ်ကိုလက်နှင့်ပုတ်ပြသည်။

ထို့ကြောင့်ကိုစိုးနောင်ကလည်း ဘယ်ဘက် နို့အုံကိုလွှတ်ကာ ညာဘက်နို့အုံပေါ်သို့ လက်ပြောင်းတင်သည်။ ညာနို့အုံသားကိုလက် ဝါးနှင့်ကျကျနနအုပ်ကာခပ်တင်းတင်းဆုပ်ညှစ်သည်။ ညာဘက်နို့သီးကိုလည်း ခပ်နာ နာဆွဲဆိတ်ပေးလိုက်သည်။ကောင်မလေးတွန့်ကနဲတစ်ချက်ဖြစ်သည်။ နို့သီးအဆိတ်ခံရ ၍နာသည်။တစ်ချိန်တည်းမှာပင်ရင်တလှပ်လှပ်ဖိုအောင် ထူးကဲသည့်အရသာကိုလည်း ခံစားရသည်။

ကိုစိုးနောင်က ချာတိတ်မဘက် အကဲခတ်ကာ သည်ဘက်ကို မကြည့်တာ သေချာသည်နှင့် ခိုင်ကြူသင်း၀တ်ထားသောဘလောက်စ်နှင့် ရှင်မြီးဆန်ဆန်ဘော်လီ အောက်စများကိုပင့်လှန်ကာ နို့အုံများကိုအောက်မှနေ၍ကြည့်လိုက်သေးသည်။ ထိုသို့ လှန်ကြည့်ရာတွင် ညာဘက်နို့အုံကို ကောင်းကောင်းမြင်ရသည်။ ဘယ်နို့ကိုတော့ မထင်မရှားသာတွေ့သည်။ နို့လေးမှာ စူစူကြွကြွလေးဖြစ်နေသည်။ နို့သီးဘေးတဝိုက်တွင်မူအညိုနုရောင်အဝိုင်းလေးတစ်ခု ဖြစ်နေသည်။ ထိုအဝိုင်းလေးက ငါးမူးပြားသာသာလောက်တော့ရှိမည်။ ကြက်သီးဖုဖုလေးတွေလိုလိုလည်း စူထတက်နေသည်။

နို့ကိုလှန်ကြည့်သည်ကိုလည်း ခိုင်ကြူသင်းက ငြိမ်နေသည်။ ဆွဲလှန်သော ဘော်လီအောက်စကို ဆွဲချတာမျိုး မလုပ်။ ကောင်မလေးက အတော်ကို ရဲတင်းစွာလိုက်လျှောနေတော့ ကိုစိုးနောင်ကလည်းအပြတ်ကဲတော့သည်။ နို့လှန်ကြည့်ပြီးနောက်စောက်ပတ်ကိုကြည့်ပြန်သည်။ ကြယ်သီးတွေဖြူတ်ပေးထားလို့ ဟနေတဲ့စကပ်ဘောင်း ဘီကိုခွာကြားအကုန်ဟသွားအောင် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ဖြဲထားပြီး ပေါင်ကြားကစောက်ပတ်ကိုကြည့်ရာ အလင်းရောင်သိပ်မကောင်းလှပေမယ့်မြင်တော့မြင်ရပါသည်။

ကိုစိုးနောင်အဖို့ (၁၂)နှစ်အရွယ် အပျိုပေါက်လေးရဲ့ စောက်ပတ် ပြောင်ပြောင်ရှင်းရှင်း မို့မို့လေးကို ပထမဆုံးအကြိမ်ကြည့်ရှုရခြင်းပါ။ ခိုင်ကြူသင်းအတွက်လည်းသူမ စောက်ပတ်ကို သူစိမ်းယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ကစျေးဦးပေါက်အကြည့်ခံရခြင်းဖြစ် သည်။ ကြည့်သူရောအကြည့်ခံရသူပါ စိတ်လှုပ်ရှားနေကြသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလည်းမရှိသောကြောင့်အမြင်ရှင်းသည်။ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်တွင် စောက်မွှေးများပေါက်မနေပါ။

ပေါင်တန်နှစ်ချောင်း၏ခွဆုံနေရာတွင် စောက်ပတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးက အပြောင်သားရှိနေ၏။ စောက်ပတ်အလယ်အကွဲ ကြောင်း၏ထိပ်ဖက်ပိုင်းနားတွင် ဟတတဖြစ်နေမှု၊စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခု ဖုဖု ဖေါင်းဖေါင်းဖြစ်နေမှုတို့ကိုမြင်ရသည်။ခိုင်ကြူသင်းကလည်း သူမ၏ကိုယ်ကို စားပွဲနှင့် ခပ်ခွာခွာရှိနေစေရန်နောက်သို့အသာဆုတ်လျှက် စောက်ပတ်ကြည့်၍ အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးသည်။ မဂ္ဂဇင်းတစ်အုပ်ကိုဖွင့်၍ ဖတ်သလိုလိုလုပ်နေသည်။ ပထမဆုံးစောက်ပတ်အကြည့်ခံရသောကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားမျက်နှာပူမှုကိုဖြေဖျောက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အခြေအနေအရမ်းကို ကောင်းနေသည်မို့ ကိုစိုးနောင်က အပျိုပေါက်လေးကို အေးအေးဆေးဆေးချိန်းဆိုခေါ်ယူရန်စိတ်ကူးရလာသည်။ပါးစပ်မှပြောလိုက်လျှင် အဖေါ်ချာတိတ်မ ကြားမည်စိုးသောကြောင့် စာရွက်ပိုင်းလေးတစ်ခုတွင်

“ မနက်ဖြန် ၁၂ နာရီ လာခဲ့မလား” 

ဟုရေး၍ အသာလှမ်းပေးလိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်စာရွက်ပိုင်း လေးကို ဆတ်ကနဲဆွဲယူကာဖတ်ကြည့်သည်။ ကိုစိုးနောင်က ဘယ်လိုလဲဟုသော အမေး သဘောမျိုးဖြင့်အပျိုပေါက်လေးကိုကြည့်သည်။ ကောင်မလေးသည် စာဖတ်ပြီးနောက်ကိုစိုးနောင်ကိုပြုံးစစနှင့်ကြည့်သည်။ ထို့နောက်ဆတ်ကနဲ ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ 

ထို့နောက် ဖြုတ်ထားသောစကပ်ဘောင်းဘီခွကြားနေရာမှ ကြယ်သီးများကို ပြန်တပ်ကာ စာအုပ်နှစ်အုပ်ငှား၍ပြန်ထွက်သွားလေသည်။ ကိုစိုးနောင်မှာ ခိုင်ကြူသင်း ကိုပြမည်ဟု အသင့်လုပ်ထားသော ကိုယ်တုံးလုံးပုံကိုပင် မပြဖြစ်တော့။ တကယ်တော့ လည်းထိုပုံမျိုးပြစရာ မလိုတော့အောင်ကို အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် အပြတ် ဟော့နေကဲနေ သည်မဟုတ်ပါလား။

နောက်တစ်နေ့နံနက်စောစောကပင် ကိုစိုးနောင် စိတ်လှုပ်ရှားသလိုဖြစ်နေ သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်  သူ၏ဆွေမျိုးများစုပေါင်းနေထိုင်ရာ ခြံကြီး၏ တစ်နေရာတွင်အိမ်ငယ်လေးတစ်လုံးဆောက်လုပ်၍ တစ်ကိုယ်တည်းနေထိုင်သူဖြစ်သည်။ အိမ်နှင့်တွဲလျှက်စာအုပ်ဆိုင် ဖွင့်ထားသည်။ တိုလီမိုလီအရောင်းအ၀ယ်လေးများလည်း လုပ်သည်။ သူ့တစ်ကိုယ်ရေတစ်ကာယလောက်ငဖူလုံရုံမက ပိုပိုလျှံလျှံပင်ရှိသည်။

ကိုယ့်အိမ်နှင့်ကိုယ်ဆိုသလို နေထိုင်ကြသည်မို့ အကြောင်းကိစ္စထူးမရှိလျှင် ကိုစိုးနောင်ထံသို့ဆွေမျိုးများလာလေ့မရှိ။ ဧည့်သည်လည်းအလာနည်းပေရာ နေ့လည် ပိုင်းဆိုသူ့အိမ်သည် အရမ်းကိုလွတ်လပ်နေသည်။ မြသီတာအောင် တစ်ခါတစ်လေ ရောက်လာကာ အလိုးခံလေ့ရှိသည်။ သည်နေ့တော့ ခိုင်ကြူသင်းကို ပါကင်ဖွင့်နိုင်တော့ မည်။ကောင်မလေးကခပ်ထထ၊အစကလည်းပျိုးထားပြီး စောက်ပတ်ကိုကိုင်နိူက်ရုံမကလက်ခလယ်ထိုးသွင်း၍လက်ချောင်းနှင့်ပင်လိုးပြီးခဲ့ပြီ။ လက်ချောင်းနေရာလီးအစားထိုး ကာလိုးဖို့သာရှိတော့သည်။ ပို၍မြိုင်ဆိုင်စိုပြေစေရန် အပြာပုံများပြရကောင်းမလား၊ အပြာဗီဒီယိုကားပြရကောင်းမလားဟုပင် ဝေခွဲရခက်နေသည်။ သူ့ထံတွင်အပြာစာအုပ် တွေ၊အပြာဗီဒီယိုကားတွေ အတော်စုံစုံလင်လင်ရှိရာ အခြေအနေအရအဆင်ပြေတာလုပ်နိူင်ရန် အပြာပုံစာအုပ်တစ်အုပ်နှင့် အပြာကားတစ်ခွေကို အသင့်လုပ်ထားသည်။ စားသောက်နိူင်ရန်လည်းအသားညှပ်ပေါင်မုန့်၊ ကိတ်မုန့်၊ငှက်ပျောသီးနှင့် စီပလပ်အချို ရည်များကိုလည်း ရေခဲသေတ္တာထဲတွင်ထည့်ထားသည်။ ခိုင်ကြူသင်း လာမှလာပါ့မလားဟုလည်း တွေးပူမိသည်။ 

အကြာကြီးပင် မစောင့်ရပါ။(၁၂)နာရီထိုးရန်(၁၅)မိနစ်အလိုမှာပင် ခိုင်ကြူသင်း ရောက်လာခဲ့သည်။ ကောင်မလေးသည် အဝါရင့်ရောင်ရင်စေ့လက်တို၊ ခရမ်းရောင်ထက်တရွန်ပြောင်တို့ကို၀တ်ဆင်ထားသည်။ စကပ်၊စကပ်ဘောင်းဘီတိုစသည့် အ၀တ်အစားများနှင့်သာအတွေ့ များခဲ့သေ ာအပျိုပေါက်လေးမှာ ထမီတွေ၊ ရင်စေ့အင်္ကျီတွေဘာတွေနှင့်ဆိုတော့ အမြင်တစ်မျိုးဆန်းနေသည်။ အပျိုပေါက်လေးအသွင်ပင် မရှိတော့။ တကယ့်အပျိုမတစ် ယောက်လိုမျိုးဖြစ်နေသည်။ ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးများကို မြင်းမြီးပုံစံမျိုးသားရေကွင်းနှင့် နောက်စေ့နားတွင်စည်းထားသည်။ မိမိက အပီလိုးဖို့ချိန်းဆိုထားရာသို့ ဆိုက်ဆိုက် မြိုက်မြိုက်ပေါက်ချလာခြင်း မှာအလိုးခံရန်လာသည့်သဘော ဖြစ်လေရာလမ်းသွယ်လေးအတိုင်း လျှောက်လာသောအပျိုပေါက်လေးကို လှမ်းမြင်လိုက်သည်နှင့်ပင် ကိုစိုးနောင်၏လီးကြီးမတ်ကနဲ တောင်တက်လာလေတော့သည်။

ကိုစိုးနောင်သည် ပုဆိုးတစ်ထပ်တည်း၀တ်လျှက် တီရှပ် တစ်ထည်စွပ်ထားသည်။စွပ်ကျယ်တွေ၊အောက်ခံဘောင်းဘီတွေ၀တ်မထား။ ကိုစိုးနောင်က တံခါးကိုအသာဟကာအသင့်စောင့်နေသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည် ခပ်ရဲရဲပင်ခြေလှမ်းမှန်မှန်ဖြင့် လျှောက်လာနေသည်။ ငယ်ရွယ်သောအပျိုပေါက် လေးဖြစ်သည့်တိုင် ကိုစိုးနောင်က ဘာအတွက်ချိန်းဆိုခေါ်ယူသည်ဆိုခြင်းကိုတော့ ခိုင် ကြူသင်းရိပ်မိသည်။ မိမိကိုအပီကိုင်မှာ၊အပီနှိုက်မှာကိုတော့ သေချာပေါက်သိသည်။ အကိုင်အနှိုက်လည်းခံချင်သောကြောင့် လာခြင်းဖြစ်သည်။ 

သည်ထက်ပို၍လည်း ကဲချင်ကဲနိူင်သည်ကိုလည်းတွေးမိသည်။ သွေးသားဆူဖြိုးစ စိတ်ကစားနေသည့်အချိန်တွင် ပင်ကိုယ်ကလည်းခပ်ထထဖြစ်သောခိုင်ကြူသင်းမှာ ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင်တို့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးကြတာ ချောင်းကြည့်တွေ့မြင်ခဲ့ပြီး ကိုစိုးနောင်၏ အဖုတ်နိူက်၊ဖင် ကိုင်နိူ့ဆွဲလည်းကောင်းကောင်းခံခဲ့ရလေရာ ကာမအရသာ ကို လျှာလည်သလိုဖြစ်နေ သည်။ပို၍ကဲလျှင် ပို၍အရသာတွေ့မည်ဟုနားလည်ကာ မဆွတ်မီကပင်ညွတ်နေလေ တော့သည်။ခြေလှမ်းမှန်မှန်ခပ်ရဲရဲလျှောက်လှမ်းလာသည်။ အိမ်ရှေ့နားသို့ ခိုင်ကြူသင်းရောက်လာသည်နှင့်ကိုစိုးနောင်ကဟထားသော တံခါးကိုဖွင့်သည်။

ခိုင်ကြူသင်းလည်းအိမ်ထဲသို့(တကယ်တော့စာအုပ်ဆိုင်နေရာထဲသို့ ပါ) တစ်ခါတည်းတန်း၍ ၀င်သည်။ စာအုပ်ဆိုင်ဖွင့်ချိန်မဟုတ်သောကြောင့် စာအုပ်သစ် များတင်ခင်းကျင်းသောစားပွဲရှည်ပေါ်တွင် ဘာမျှမရှိ။ ပြောင်ရှင်းနေသည်။ မြသီတာ အောင်ကိုဒီစားပွဲရှည်ပေါ်တင်လိုးခဲ့တာ သေသေချာချာမြင်ခဲ့သိခဲ့လေရာ မိမိကိုလည်းဒီပေါ်မှာတစ်ခုခုလုပ်လေဦးမလားဟုတွေးမိသည်။ မိမိကလိုးဖို့ခေါ်သည်ကိုရောက်လာသည့်ကောင်မလေးကိုယ်တိုင်ကလည်း အလိုးခံချင်နေတာ သေချာသောကြောင့် ကိုစိုးနောင်သည် အားနာတွန့်ဆုတ်ခြင်းမရှိ။ ခိုင် ကြူသင်း လှမ်း၀င်လာသည်နှင့်တံခါးကိုချက်ချကာ ပိတ်လိုက်သည်။ 

ခိုင်ကြူသင်းက စာအုပ်ဆိုင်ခန်းထဲသို့၀င်သွားမည်ပြုသည်။ သို့သော်ကိုစိုး နောင်က ကောင်မလေး၏ညာလက်ကိုအသာကိုင်ဆွဲကာသူ၏ဧည့်ခန်းလေးထဲသို့ ခေါ်သွားသည်။ထိုဧည့်ခန်းလေးကစာအုပ်ဆိုင်ခန်းနှင့်ကပ်လျှက်။ဧည့်ခန်းလေးသို့ ကူး ၀င်သည့်တံခါးပေါက်သည် ရုပ်ပြစာအုပ်များတင်သည့် ခုံတန်းဘေးနားတွင် ရှိသည်။ထို တံခါးကိုလည်းချက်ချကာပိတ်လိုက်သည်။အားလုံးလုံခြုံသွားပြီ။သူတို့နှစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှိသွားကြ ပြီ။

ဧည့်ခန်းထဲရောက်သောအခါ ကိုစိုးနောင်က နှစ်ယောက်ထိုင်ထိုင်ခုံပေါ်တွင်ထိုင်သည်။ခိုင်ကြူသင်းနှင့်အတူနှစ်ယောက်ထိုင်ခုံပေါ်တွင်ယှဉ်ထိုင်ရင်း နမ်းကိုင်နိူက်စို့ကလိ၍အစပျိုးရန်ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့မှ ဧည့်ခန်းနောက်ဘက်နားတွင်အသင့်ခင်းထားသောအိပ်ယာသို့ခေါ်သွားပြီးအပိုင်လိုးမည်။ တစ်ချီအပီလိုးပြီးနောက်အပြာစာအုပ်၊ ဒါမှမဟုတ်အပြာဗွီဒီယိုပြမည်။ ခိုင်ကြူသင်းစိတ်တွေနိူးထလာပါက နောက်တစ်ချီဆက်ချမည်။လိုးနည်းအဆန်းများနှင့်လိုးမည်။ ဒါကကိုစိုးနောင်ချထားသည့်အစီအစဉ်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ကိုစိုးနောင်၏ဘေးတွင်၀င်မထိုင်ပါ။ ကိုစိုးနောင်၏ပေါင် ပေါ်ကိုတစ်ခါတည်းတက်ထိုင်သည်။ရဲတင်းလွန်းသောထိုအပြုအမူကြောင့် ကိုစိုးနောင် မှာ သဘောလည်းကျ၊ ဖျားလည်းဖျားသွားသည်။

စွင့်ကားစခိုင်ကြူသင်း၏တင်ပါးဆုံ သည်ကိုစိုးနောင်၏ပေါင်ကြားတွင်အိကနဲပိနေသည်။ကိုစိုးနောင်ကအပျိုပေါက်လေး၏ ဘယ်ဘက်ပါးပေါ်နှာခေါင်းဖိတင်ကာ ရွှတ် ကနဲမြည်အောင်တစ်ချက်နမ်းသည်။

“ အို..ဦးကလဲ..” 

ခိုင်ကြူသင်းမျက်နှာ ရဲကနဲဖြစ်ကာပါးစပ်မှရေရွတ်သံလေး ပေါ်လာသည်။ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်ကျော် အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်းမှာရည်းစားပင်မရှိသေး။ ရည်းစားစကားတောင်အပြောမခံရသေး။ 

ယခုတော့ဦးဦးဖျားဖျားဆိုသလိုပါးနမ်းခံလိုက်ရပြီ။ စောက်ပတ်ထိုးကလိခံရမှု၊နိူ့ဆွဲခံရမှုတို့နှင့်မတူ၊တမူဆန်းသောရင်သိမ့်တုန်ဖွယ်ရာ ကြည်နူးမှုကိုခိုင်ကြူသင်းခံစားရသည်။အဖုတ်ထိုးကလိခံရသလိုကြမ်းရှသောစိတ်လှုပ် ရှားမှုလည်းမဟုတ်။ နိူ့အဆွဲခံရစဉ်ကလိုရင်ဒိန်းကနဲခုန်သွားရတာမျိုးလည်းမဟုတ်။ ရင်ကညိမ့်ညိမ့်သိမ့်သိမ့်လေးခုန်ကာဖိန်းရှိန်းသွားရသည့်အရသာလေးဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏ပါးစပ်ပေါ်သို့မိမိပါးစပ်ဖြင့်ထိကပ်ကာ တစ်ချက်စုတ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ်..အိုး.ကြည့်ပါလား” 

ဖိကပ်ငုံခဲစုတ်နမ်းမှုမဟုတ်။ တစ်ချက်သာစုပ်လိုက်ခြင်းမို့ပါးစပ်ခြင်းစုပ်သံ နျင့်အတူခိုင်ကြူသင်း၏ခရာသံလိုလို၊ ဘာလိုလိုပြောသံလေးလည်းတွဲ၍ပေါ်လာသည်။ ပါးအနမ်းခံရစဉ်ကသိမ့်သိမ့်လေးရင်ခုန်မှုထက်အနည်းငယ်ပိုပြင်းစေသောစိတ်လှုပ်ရှား မှုဖြစ်ပေါ်သည်။ ပါးနမ်းပါးစပ်စုပ်နှင့်အစပျိုးပြီးနောက် ကိုစိုးနောင်ကခပ်ရဲရဲပင်ခိုင်ကြူသင်း ၏ ဘလောက်စ်ရင်ဘတ်ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်သည်။ကြယ်သီးအားလုံးကုန်အောင်တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ခပ်မြန်မြန်ဖြုတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ကောင်မလေးမှာလည်း နိူ့အပေါ် အကိုင်အဆွဲခံရမည်ကို သိကာ ရင်တွေခုန်နေသည်။

ကြယ်သီးအားလုံးပြုတ်သွားသော အခါဘလောက်စ်ရင်ဘတ်ကိုဆွဲဖွင့်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ခါတိုင်း၀တ်နေကျ ရှင်မြီးလိုလိုဘော်လီ ၀တ်မထားပါ။အဖြူရောင်ဘရာစီယာလေး၀တ်ထားသည်။ ထိုဘရာစီယာလေးတွင် ပခုန်းသိုင်းကြိုးတို့လည်းမပါ၊မရှိ။ ရင်ကိုဖြတ်ကာခပ်တင်းတင်းစည်းနှောင်ထားသည်။ နောက်ကျောချိတ် နားတွင်အိသတ်စလစ်ခေါ် မျှော့ကြိုးသဘောမျိုးပါရှိရာ ရင်တွင်ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်တော့ရှိ နေသည်။

“ အံမယ်..ဘရာစီယာတွေဘာတွေ၀တ်လို့ပါလား.” 

ကိုစိုးနောင်က အပျိုမလေးစည်းထားသောထရိုက်ဘရာစီယာခေါ် ဘရာ စီယာလေးကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ပြောသည်။

“ ခစ်ခစ်..လှလား.”

ခိုင်ကြူသင်းကရယ်ကျဲကျဲနှင့်မေးသည်။

“ လှတယ်..ဘရာစီယာရင်အုံလှန်လိုက်မယ်နော်.” 

“ အိုး..ဘာလုပ်ဖို့လဲလို့..”

“ နိူ့တွေကြည့်ချင်လို့.” 

“ ကြည့်ရုံပဲလား”

“ ကြည့်မယ်၊ကိုင်မယ်၊ဆွဲမယ်။ပြီးတော့..စို့မယ်.” 

“ သွားပါ..မကဲနဲ့” 

ကိုစိုးနောက်ကပြောရင်းခိုင်ကြူသင်း၀တ်ထားတဲ့ ဘရာစီယာလေး၏ရင်အုံ များကိုအပေါ်လှန်တင်လိုက်သည်။နောက်ကျောချိတ်အနားရှိ မျှော့ကြိုးအစများ၏ဆွဲ အားနှင့်သာထိန်း၍ပတ်စည်းထားသည်မို့လှန်တင်ရသည်ကလွယ်လွန်းသည်။ ဆွဲလှန် လိုက်သည်နှင့် လန်တက်သွားသည်။ကိုစိုးနောင်သည် မြသီတာအောင်၀တ်လာသော ဘရာစီယာအမျိုးမျိုးကိုမြင်ဖူးသည်။အခြားသူနိူက်ဖူးသောအမျိုးသမီးများ၏ ဘရာစီ ယာတွေလည်းတွေ့ဖူးသည်။ယခုခိုင်ကြူသင်း၀တ်လာသောအ၀တ်သင်ဘရာစီယာလေး မျိုးကိုတော့ မမြင်ဖူးသေးပါ။သည်အပျိုပေါက်လေး ဘယ်ဆီကများရလာပါလိမ့်ဟု လည်း တွေးကြည့်သေးသည်။

သို့သော်ယခုလောလောဆယ်တွင် ထိုဘရာစီယာလေး ဘယ်ကရလာသည်ကိုစူးစမ်းဖို့ထက်ရင်ဘုံပင့်တင်လိုက်၍ အရှင်းသားပေါ်လာသည့် နိူ့နှစ်လုံးကပိုအရေးပါနေရာကိုစိုးနောင်ကထိုအကြောင်းတွေကို ထွေထွေထူးထူးမေးမနေ တော့။နိူ့တွေကိုသာစူးစိုက်ကြည့်သည်။ မနေ့က ခိုင်ကြူသင်းနိူ့ကို ကြည့်ခဲ့ရပြီးသော်လည်းယခုမှသေသေချာချာ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်ရခြင်းဖြစ်သည်။ နုနုထွတ်ထွတ်အပျိုသွေးကြွယ်ကာစနိူ့အုံသားနှစ်လုံးသည်လုံးအာမို့၀န်းနေ ကြသည်။နို့သီးခေါင်းများသည်မြုတ်၀င်လျှက်ပင်ရှိနေသေးသည်။

“ သမီးနိူ့တွေက အတော်ကို လှတာပဲကွာ” 

“ ဟုတ်ရဲ့လားဦးရဲ့.. ကြီးကောကြီးရဲ့လား.”

ခိုင်ကြူသင်းသည်မိမိ၏နိူ့များသည် မြသီတာအောင်၏ ရင်သားဆိုင်ကြီးတွေလောက် ထွားထွားရွားရွား မရှိကြောင်းပြောလိုသည်။ ထိုသို့ပြောချလိုက်လျှင်သူတို့လိုးကြသည်ကို မိမိချောင်းကြည့်ခဲ့သည့်အမှု ပေါ်သွားမှာစိုးသောကြောင့်စကားကိုထိန်းကာ ပြောလိုက်သည်။

“ အရမ်းကြီးတော့မကြီးဘူးပေါ့။ဒါပေမယ့်တော်တော်ကိုလှတယ်.” 

“ တော်ပါ..အပိုတွေ.”

ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏နိူ့တွေကို ညာလက်ဖြင့်ကိုင်သည်။ဘယ်လက် ကတော့ကောင်မလေးကိုသိုင်း၍ဖက်ထား၏။ ဘယ်ညာနိူ့နှစ်လုံးကိုတစ်လှည့်စီကိုင်ဆွဲ ခြင်းဖြစ်သည်။ ဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်တာတော့ မလုပ်သေး။ ကိုင်ရုံဆွဲရုံသာ။ နိူ့အုံသားများ၏ အထိအတွေကတင်းရင်းအိထွေးသည်။

“ ကိုင်လို့ကောင်းလား.” 

“ ကောင်းတာပေါ့..သမီးကောနိူ့ဆွဲခံရတာကောင်းလား.”

ကိုစိုးနောင်ကမေးရင်း ညာနိူ့အုံကို ခပ်တင်းတင်းညှစ်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမျက်နှာလေးမဲ့သလိုဖြစ်သည်။ ခေါင်းလေးကိုတော့ညိတ်ပြရှာသည်။ ကိုစိုးနောင် သည်ညာနိူ့အုံကိုဆက်၍ခပ်တင်းတင်းညှစ်ထားပြီးနိူ့သီးကိုကုန်းစို့ပေးသည်။အရင်ဆုံး လျှာထိပ်ဖျားနှင့် နိူ့သီးဖျားကိုထိုးယက်ပြီးမှ တံတွေးလေးများစိုအောင် လုပ်သည်။ထို့နောက်တွင်မှပါးစပ်ဖြင့်နိူ့သီးကိုငုံကာစို့သည်။

“ အဟင့်ဟင့်..ဦးလေးရာ..ယားတယ်..ယားတယ်..ဟင့်ဟင့်..ဟင့်..အမေ့”

အပျိုပေါက်လေးမျက်တောင်မှေးစင်းကျကာ ပါးစပ်မှ အသံလေးတွေထွက် လာသည်။အမျိုးသမီးတွေ ယားတယ် ဟုဆိုခြင်းသည် အရသာတွေ့သည့်သဘော၊ စိတ်ထရွလာသည့်အထာဖြစ်ကြောင်းသိနေသောကိုစိုးနောင် သဘောကျသွားသည်။နိူ့အုံနယ် နိူ့သီးစို့လုပ်နေရင်းခိုင်ကြူသင်းကို အသာဖက်ထားသည့် လက်ကိုကောင်မလေး၏ပေါင်ကြားသို့ပို့သည်။ စောက်ပတ်ကိုထမီပေါ်မှ နေ၍ကိုင်ပွတ်ပေးသည်။

“ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်.” 

နိူ့နယ်၊နိူ့သီးစို့၊စောက်ပတ်နှိုက်ကို နှစ်မိနစ်၊သုံးမိနစ်လောက်လုပ်ပေးပြီး နောက် ကိုစိုးနောင်ကပြော၏။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ကိုစိုးနောင်ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်နေရာမှဆင်းကာ ထိုင်ခုံ ဘေးတွင်မတ်တပ်ရပ်သည်။

ဘလောက်စ်ရင်ဘတ်ပွင့်ကာ ဘရာစီယာရင်ဘုံများလှန် တင်ထားလျှက်မို့နိူ့လေးနှစ်လုံးက အရှင်းသားပေါ်နေကြသည်။ ကိုစိုးနောင်ကခပ်တင်းတင်းဆွဲနယ်ညှစ်ထားသည့်အတွက် ဖြူအုသောနိူ့အုံသားနုနုလေးများပေါ်တွင်အညို အမည်းအရာတွေပင်ထင်နေသည်။ အစို့ခံထားရသည့်နိူ့သီးလေးများမှာလည်း တံတွေးများစိုကာ လက်ပြောင်တောင်တက်နေသည်။ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၀တ်ထားသော ခရမ်းရောင်တက်ထရွန်ထမီလေး၏ရှေ့ကဘက်ပိုင်းအောက်စကိုကိုင်ကာ ဆွဲလှန်တင်လိုက်သည်။

“ ရော့..ကိုင်ထား.” 

တကယ့်လူပင်။ ထမီအောက်စ ဆွဲလှန်ရုံတင်မက၊ လန်တက်သွားသောအောက်စအစွန်းကိုပင် အပျိုပေါက်လေးကို အကိုင်ခိုင်းသည်။ စိတ်အရမ်းထကာ ကိုစိုးနောင်အပေါ်လည်း ကြည်ဖြူလိုလားနေသော ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်ခိုင်းသည့်အတိုင်းမဆိုင်းမတွပင်လိုက်နာသည်။ သူ့ထမီအောက်စကို ဆွဲကိုင်ပေးထားသည်။ သူမကိုယ်တိုင်၀တ်ထားသောထမီ၏ရှေ့ပိုင်းကို ကိုယ့်ဖါသာလှန်ပြသည့်အနေအထားမျိုးဖြစ်နေသည်။ ထမီလှန်ထားသော်လည်း အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး၀တ်ထားသည်မို့စောက်ပတ်ကိုတော့အပြူးသားမမြင်နိူင်သေးပါ။

“ ဘာဖြစ်လို့ အောက်ခံဘောင်းဘီ၀တ်လာတာလဲ။ မနေ့ညတုန်းကလိုလာပါ လား.”

အောက်ခံဘောင်းဘီလေးရှိနေသော ပေါင်ခွကြားကို မျက်လုံးအပြူးသားနှင့်စိုက်ကြည့်ရင်းကိုစိုးနောင်က ပြောသည်။

“ ဟာ..ထမီကပျော့ပြီးပါးနေတာ..ပင်တီမ၀တ်လို့ဘယ်ရမလဲဦးလေးရ..”

“ အောက်ခံဘောင်းဘီ၀တ်ထားတော့စောက်ပတ်ကိုဘယ်ကြည့်လို့ရမှာလဲ.”

“ အံမယ်လေး..ပင်တီဆွဲချွတ်ချလိုက်လို့မရတာကျနေတာပဲ.” 

“ ဆွဲချွတ်ရမလား.”

အပျိုပေါက်မလေးက ဘာမှမပြော။ ပြုံးစစမျက်နှာပေးလေးနှင့် မျက်စောင်း လှလှတစ်ချက်သာထိုးသည်။

“ အောက်ခံဘောင်းဘီချွတ်လိုက်မယ်နော်”

“ ချွတ်ချွတ်..တကယ်ပါပဲ..ဟုတ်တယ်.”

ခိုင်ကြူသင်းကနူတ်ခမ်းလေးစူကာ အမူပိုပိုလေးပြော၏။ ကိုစိုးနောင်သည်အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ချက်ချင်းဆွဲမချွတ်ချသေး။ ပင်တီခွဆုံပေါ်လက်အုပ်တင်ကာစောက်ပတ်ကိုလေးငါးချက်ပွတ်လိုက်သေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းတဟင့်ဟင့်ဖြစ်သွားရသည်။

“ ချွတ်မယ်ဆိုချွတ်လေကွာ..ဦးလေးကလည်း”

စောက်ပတ်ပကတိကို ကိုင်ပွတ်နှိုက်ခံရတာ အရသာတွေ့ဖူးပြီးသည့် ခိုင်ကြူ သင်းသည်အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်မှအုပ်ပွတ်သည်ကို အားမရပဲ ပြောသည်။ ကိုစိုး နောင်ကလည်းအပျိုပေါက်မလေး၀တ်ထားသော အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို အသာ ချွတ်ချသည်။

သိပ်မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကြီးမလုပ်ပါ။ ဘောင်းဘီလေးသည် တုတ်ဖြိုးသောပေါင်လုံးများ တလျောက်ခြေသလုံး အလယ်နားရောက်သည်အထိ လျှောကျသွားသည်။ အပေါ်ပိုင်းနိူ့နှစ်လုံးကလန်လျက်သားဖြစ်နေသလို အောက်ပိုင်းက အပျိုစစ်စစ် ပါကင်ပိတ်စောက်ပတ်သည်လည်းအကာအကွယ်မရှိ၊ အထင်းသားအရှင်းသား ပေါ်လာခဲ့လေပြီ။

ကိုစိုးနောင်ကအပျိုပေါက်လေး၏ စောက်ပတ်ကိုအသေအချာကြည့်သည်။ ပေါင်ရင်းခွဆုံတွင်ဖုဖုဖေါင်းဖေါင်းခုံးခုံးမို့မို့လေးဖြစ်နေသည်ကို ကျကျနန တွေ့မြင်ရသည်။ အပြူးသား အဖေါင်းသားဖြစ်နေသောစောက်ပတ်ကို ညာလက်ဖြင့်လှမ်း ကိုင်ပွတ်သည်။ စောက်ပတ်အလယ်ခေါင်အကွဲကြောင်းလေးကို လက်ညိုးလက်မတို့ဖြင့် အသာဖြဲကြည့်သည်။ ပြဲထွက်မသွားပါ။

စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားတို့မလန်တလန်လေး ဖြစ်လျှက် မဟတဟလေးသာဖြစ်လာသည်။ထိုအကွဲကြောင်းလေးအတိုင်းလက်ခလယ် ထိပ်ဖြင့်အသာပွတ်ဆွဲသည်။ကောင်မလေးတုန်တုန်ရင်ရင်ဖြစ်လာသည်။ စောက်ခေါင်း ပေါက်အ၀ကိုစမ်းမိ၍အသာဖိထိုးထည့်လိုက်ရာ စွပ် ပြွတ် ဟူသော အသံတိုးတိုးလေးမြည်လျှက်စောက်ပတ်ထဲလက်ချောင်းတိုး၀င်သွားသည်။

“ အာ.အိ..၀င်သွားပြီ..ဟင့်.”

ခိုင်ကြူသင်းဆတ်ကနဲတွန့်ကာရေရွတ်သံလေးပြု၏။

“ ၀င်သွားပြီလား..သမီး.”

“ အင်း..အင်း.”

“ ဘယ်လိုနေလဲ..ကောင်းလား..”
 
ခိုင်ကြူသင်းကဘာမှပြန်မပြော။ ကိုစိုးနောင်ကို ချစ်စရာမျက်စောင်းလေး တစ်ချက်သာချိတ်လိုက်သည်။
ကိုစိုးနောင်သည်လက်ချောင်းကိုကောင်မလေး၏ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲထိုးသွင်းပြန်ထုတ်လေးငါးခါလောက်လုပ်ပေးသည်။ သည်လိုလက်ချောင်းနှင့်လိုးပေးမှုကိုခံဖူးပြီးမို့ခိုင်ကြူသင်းသည် မျက်တောင်လေး ခပ်မှေးမှေး၊ အံလေးမသိမသာခဲကာငြိမ်၍ခံနေသည်။ ခဏအကြာတွင် ကိုစိုးနောင်သည် စောက်ပတ်ထိုးကလိပေးတာကို ရပ်သည်။

အပျိုပေါက်လေး၏စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှလက်ချောင်းကိုလည်းဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏မှေးနေသော မျက်လုံးလေးများတစ်ချက်ပွင့်ကာ ကိုစိုးနောင်ကို ရီဝေစွာ ကြည့်သည်။ ကိုစိုးနောင်က တစ်ချက်ပြုံးကာခေါင်းဆတ်ပြပြီး ကိုယ်ပေါ်မှအ၀တ်များကို ချွတ်သည်။ ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုအပြည့်နှင့်အောက်ခံတွေဘာတွေလုံး၀မပါဘဲ အလွယ် တကူချွတ်နိူင်သောအ၀တ်အစားများကိုတစ်ထပ်တည်းသာ ၀တ်ထားလေရာ ပုဆိုးကို ဖြေချပြီး တီရှပ်ကိုခေါင်းမှဆန်၍အမြန်ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။

ပုဆိုးခြေရင်းသို့ပုံကျ သွားချိန်မှာပင် ခေါင်းမှတီရှပ်လည်းကျွတ်ထွက်သွားသည်။ကိုစိုးနောင်ဗလာကျင်းသွား လေပြီ။ 

“ အို.” 

ခိုင်ကြူသင်းထံမှ ရေရွတ်သံလေးပေါ်လာသည်။ခေါင်းလေးလည်းငုံ့သွား သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် ထ၍ ရွ၍ နေသော်လည်းအပျိုပေါက်လေးမို့ သူမ၏ရှေ့တည့် တည့်တွင် အားကောင်းမောင်းသန်ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက် ဗလာကျင်းသွားသည်ကို ရုတ်တရက်မကြည့်ရဲဘဲဖြစ်သွားရသည်။

“ သမီးရဲ့အ၀တ်တွေလည်း ချွတ်ပစ်ရအောင်နော်..။ ဦးလေးရော.. သမီးပါကိုယ်တုံးလုံးပေါ့..ဟုတ်လား.”

ကိုစိုးနောင်ကပြောပြောဆိုဆို ခိုင်ကြူသင်း၏ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေသောအ၀တ်များကိုအသာချွတ်ခွါယူသည်။ တကယ်တော့အပျိုပေါက်လေးမှာ နို့ပေါ်၊ဖင်ပေါ်စောက်ပတ်ပေါ်ဖြစ်နေရာ ၀တ်လစ်စလစ်အနေအထားနှင့်ဘာမျှမခြားနားပါ။ ကိုစိုးနောင်အဖို့အ၀တ်တွေချွတ်ခွါယူရသည်မှာအလွန်ကိုလွယ်သည်။ ရင်ဘုံများပင့်လှန်ထားသောလက်သင်ဘရာစီယာလေးကလည်းပုခုံးသိုင်းကြိူးပင်မပါသည့်အတွက် နောက်ကျောချိတ်ကိုဖြုတ် လိုက်သည်နှင့် ကွာကျသွားသည်။ ကိုယ်ပေါ်တွင် ဘာအ၀တ်အစားမျှမရှိတော့ပဲအပျိုပေါက်မလေး လုံး၀ ကိုယ်လုံးတည်းဖြစ်သွားသောအခါ ကိုစိုးနောင်ကထိုင်ခုံတွင်ပြန်ထိုင်သည်။ 

“ လာလေ..သမီး.”
 
ကောင်မလေးကို လှမ်းခေါ်သည်။ခိုင်ကြူသင်းသည် ရွံ့တွန့်တွန့်လိုဖြစ်နေ သေးသည်။

“ လာပါသမီးရ..ဦးပေါင်ပေါ်မှာလာထိုင်စမ်းပါ.” 

ကိုစိုးနောင်ကခိုင်ကြူသင်း၏ညာလက်ကိုဘယ်လက်ဖြင့်အသာလှမ်းကိုင်ဆွဲ ခေါ်သည်။အပျိုပေါက်လေးအလိုက်သင့်ပင်ပါလာသည်။ အထွေအထူးဆွဲခေါ်ရခြင်းမရှိ။

ကိုစိုးနောင်၏ပေါင်ပေါ်သို့တက်ထိုင်သည်။ စောစောကထိုင်ခဲ့သည်ထက်နှစ်ယောက်လုံးပို၍ စိတ်လှုပ်ရှားသည်။ ကိုယ် လုံးတီးဖြစ်နေကြသည်မို့ အသားဆိုင်များထိတွေ့မှုသည် ပိုပီပြင်သည်။ ကိုစိုးနောင်က အ၀တ်ကင်းမဲ့နေလေသော ခိုင်ကြူသင်း၏တစ်တစ်ရစ်ရစ်၊ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်၀တ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကို အားရပါးရပွေ့ဖက် ဖျစ်ညှစ်သည်။အငမ်း မရကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်သည်။ အာသာပြင်းပြင်းနှင့်နမ်းသည်။ စုပ်သည်။နိူ့သီးခေါင်းများကိုပါးစပ်နှင့်တလှည့်စီငုံစို့ကာ စောက်ပတ်ပေါ်လက်ဝါးတင် ပွတ်လေသောအခါတွင်တော့အပျိုပေါက်လေး လူးလွန့်ကော့ပျံလန်လာသည်။

“ အို..ဟင့်..ကြည့်ပါလားလို့။သူ့ဟာကြီးက..တစ်ကယ်ပဲ.”

ပါးစပ်မှညုသံလေးနှင့်လည်းပြောသည်။

“ ဘာဖြစ်လို့ဘဲခိုင်ကြူသင်းရဲ့.”

ကိုစိုးနောင်ကနိူ့သေးသေးလေးကိုကုန်းစို့ရာမှခေါင်းထောင်ထ၍မေးသည်။ 

“ ဦးလေးရဲ့ဥစ္စာကြီးကိုပြောတာပေါ့။ တကတည်း.. မာပြီးတောင်တက်နေ လိုက်တာ။ကြောက်စရာကြီး..”

ကိုစိုးနောင်၏လီးကြီးမှာ မတ်တောင်လျှက် သူ့ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်နေသော ခိုင်ကြူသင်း၏အ၀တ်ကင်းမဲ့သည့်တင်ပါးသားများကို ထိမိထောက်မိနေရာအပျိုပေါက်လေးအသည်းယားလာပြီးပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ အော်..ဒါလား..သမီးရ။မဆန်းပါဘူး။သမီးကို ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီးကိုင်နေနမ်းနေတော့ဒီကောင်ကလည်းစားချင်သောက်ချင်ပြီး ထောင်တက်လာတာပေါ့.”

“ အယ်..သူကဘာစားချင်တာလဲ.”

“ လီးကဘာစားရမှာလဲသမီးရဲ့..။စောက်ပတ်ပေါ့။ခိုင်ကြူသင်းရဲ့ စောက်ပတ် ကို လိုးချင်လို့ ဦးရဲ့လီးကြီးကထောင်မတ်နေတာ။လိုးကြရအောင်နော်..။သမီးလည်း အလိုးခံချင်နေပြီမဟုတ်လား.”

“ သွား..ပေါတ်တတ်ကရ..သိဘူး..ခစ်ခစ် “ “သမီးစောက်ပတ်ကတောင်နေတာ။အလိုးခံချင်နေပါတယ်.” 

“ မဟုတ်တရုတ်တွေ..။ သမီးဟာလေးက ဦးလေးဥစ္စာလိုအချောင်းမှမဟုတ် တာ။ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ထောင်လာနိူင်မှာလဲ.”

“ စောက်ပတ်ထောင်တယ်လို့ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး..။ တောင်တယ်လို့ပဲပြောတာ..။သမီးရဲ့စောက်ပတ်လေးတောင်နေပြီမဟုတ်လား..”

“ အဲဒါဘယ်လိုမျိုးလဲ..ဟင်။သမီးနားမလယ်ဘူး” 

အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်းမှာစောက်ပတ်တောင် သည် ဆိုသောအသုံး အနူန်း ကိုနားမလည်ပေ။

“ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းတွေ ဖုထစ်ဖေါင်းမို့ပြီး စောက်ပတ်ထဲမှာလဲ အရည်တွေ အရမ်းစိုနေမယ်..။ယားနေမယ်ဆိုရင်စောက်ပတ်တောင်တယ်လို့ခေါ်တာပေါ့။အခုသမီး ရဲ့စောက်ပတ်ကိုကြည့်လေ..ဖေါင်းဖုနေတယ်မဟုတ်လား.”

မေးလည်းမေးစောက်ပတ်ပေါ်လက်ဝါးနှင့်ခပ်ဖိဖိလည်းပွတ်သည်။

“ အင်း..ဖေါင်းနေတယ်.” 

အပျိုပေါက်လေးမှာပြန်ဖြေရင်း ရှက်နေသေးသည်။

“ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှကော၊အရည်တွေစိုနေတယ်မဟုတ်လား.”

စောက်ခေါင်းပေါက်၀သို့လက်ခလယ်ထိုးထည့်မွှေပေးပြန်သည်။

“ ဟုတ်.”

“ အဲဒါ..စောက်ပတ်တောင်နေတာပေါ့။နားလည်ပြီလား.”

“ အင်း..အင်း”

“ ကိုင်း..အိပ်ခန်းထဲသွားကြရအောင်.” 

“ ဟာ..ဦးလေးကလည်း.”

အိပ်ခန်းဆိုသည်မှာ လိုးကြသည့်နေရာဟုနားလည်ထားသောခိုင်ကြူသင်းမှာ
ကိုစိုးနောင်၏အခေါ်ခံရမှုကြောင့် ရှက်သလိုလိုကြောက်သလိုလိုဖြစ်မိသည်။

“ လာပါ..သမီးရ.”

“ ဟို..ဟို..သမီးကို..ဟိုဒင်း.” 

ခိုင်ကြူသင်းအပြောရခက်နေသည်။စိတ်ထနေရာအလိုးကတော့သိပ်ကိုခံချင် နေသည်။ မိမိကိုလိုးတော့မည်လားဟုလည်းမေးကြည့်ချင်သည်။ သို့သော်..ပါးစပ်က ထိုစကားမျိုးပြောမထွက်သေး။

“ သမီးကိုလိုးမလို့ပေါ့ကွ၊လာ.” 

ကိုစိုးနောင်ထိုင်နေရာမှထသည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်းပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်နေ ရာမှအသာဖယ်လိုက်ရသည်။ ကိုစိုးနောင်ကအိပ်ခန်းရှိရာသို့လျှောက်သွားသည်။ ခိုင်ကြူ သင်းကိုလက်ဆွဲခေါ်ခြင်း၊ ဖက်ခေါ်သွားခြင်းမျိုးမလုပ်။

အပျိုပေါက်လေးကို အလိုးခံရ မည့်နေရာသို့ သူမဖာသာလိုက်လာစေရန်အထာပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင်ကအသာဆွဲခေါ်သွားလျှင် မငြင်းတန်းလိုက်သွားရန်အသင့်ရှိ သော ခိုင်ကြူသင်းမှာ အနည်းငယ်တွန့်ဆုတ်လျှက် ထိုင်ခုံဘေးနားမှာပဲ ကျန်ရစ်နေခဲ့သည်။ စောက်ပတ်အပြတ်တောင်ကာအရမ်းအလိုးခံချင်နေသော်လည်း မိန်းကလေးတစ်ယောက်မို့ သူ့ကိုလိုးမည့်နေရာသို့ သူ့ဖာသာသွားရမည်ကို ရှက်သလိုလိုဖြစ်နေ သည်။

သို့သော်ထိုသို့လိုက်မသွားလျှင် အလိုးမခံရတော့ဟုတွေးမိပြန်တော့ခိုင်ကြူသင်းရဲလာသည်။ ကိုစိုးနောင်၏ နောက်သို့လိုက်သွားလေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် အိပ်ခန်းသို့တမင်ခပ်ဖြေးဖြေးသွားသည်။ ကောင်မလေးလိုက်လာမလာကိုလည်းအသာပင် နားစွန့်အကဲခတ်နေသည်။ အပျိုပေါက်လေးသူ့ဖာသာသူလိုက်မလာခဲ့လျှင်နောက်ပြန် လှည့်ကာသွား၍ ဆွဲခေါ်မည်ဖြစ်သည်။ သူကလည်း အပျိုဖေါ်၀င်စကောင်မလေး ကိုအရမ်းလိုးချင်နေသည်ကိုး။ အပျိုပေါက်လေးလိုက်လာသည့်အသံကြားရတော့ သဘောကျသွားသည်။ သည်ကောင်မလေးကိုအစဦးပိုင်းကပင် လွှမ်းမိုးပိုင်စိုးထားနိူင်သည့်အတွက်ကျေနပ်သည်။ ကိုစိုးနောင်၏အိပ်ခန်းကအပေါ်ထပ်တွင်ဖြစ်သည်။ 

သို့သော် အပျိုပေါက်လေးကို ထိုအိပ်ခန်းထဲသို့ခေါ်မသွားပါ။ ဧည့်ခန်းနျင့်ကပ်လျှက် (လိုက်ကာဖြင့်သာခြားထားသည့်) နေရာတွင်ခိုင်ကြူသင်းကိုလိုးဖို့ (ယာယီအိပ်ခန်းလေး) လုပ်ထားသည်။ထိုနေ ရာသည် နေ့လည်နေ့ခင်းတရေးတမောအိပ်ရန်(နေ့ခင်းပိုင်းဆိုလျှင် အိမ်အပေါ်ထပ်ကပူသောကြောင့်)သစ်သားကွပ်ပျစ်လေးတစ်ခုကလည်း အရံသင့်ရှိနေသည်။ထိုကွပ်ပျစ် ပေါ်သင်ဖြူးဖျာချောခင်းကာ မွှေ့ယာအသေးစားလေး (မွှေ့ယာကတော့မနက်ပိုင်းကမှ သွား၀ယ်ထားသည့်အသစ်စက်စက်ဖြစ်ပါသည်)ခင်း၍ထားသည်။

မွှေ့ယာခင်းကလည်း အသစ်။ရေမွှေးနံ့သင်းသင်းလေးဖြစ်နေအောင်ပင်ဆွတ်ဖျန်းပြင်ဆင်ထားလေသည်။ မွှေ့ယာလေးက လူတစ်ယောက်လှဲလှောင်းနိူင်ရုံခပ်သေးသေးခပ်ပါးပါးဖြစ် သည်။ နှစ်ယောက်ယှဉ်အိပ်မည်ဆိုလျှင်မူ အနည်းငယ်တော့ကြပ်သပ်သပ်ရှိမည်။ ခေါင်းရင်းပိုင်းတွင် ခေါင်းအုန်းတစ်လုံးချထားသည်။ ခြေရင်းပိုင်းတွင်တော့ကောင်မ လေးကိုလိုးလျှင် တင်ပါးအောက်ခုရန်အတွက်ခေါင်းအုန်းအသေးစားလေးတစ်ခုချထား သည်။ ထိုခေါင်းအုန်းလေးကအလျားတစ်တောင်မရှိတရှိ၊အနံရှစ်လက်မလောက်၊ထုက တော့တမိုက်ခန့်။ခိုင်ကြူသင်းသည် ပေါင်တောင့်ပြီး တင်ပါးလည်း အတော်စွန့်ကားဖွံ့ထွား နေပြီ။ဖင်ပြားသောမိန်းမတွေလိုတင်ပါးအောက်ခေါင်းအုန်းခုရန်မလိုပါ။

အပျိုပေါက် လေးစိတ်ပိုလှုပ်ရှားရန်ဖန်တီးလိုသောကြောင့်သာ ထိုခေါင်းအုန်းလေးကိုအသင့်လုပ် ထားခြင်းဖြစ်သည်။ကာမစပ်ယှက်ရာတွင် သုံးရသောပစ္စည်းများကိုတွေ့သိရအောင်လုပ် ပေးခြင်းသည် အမျိုးသမီးတို့ကို စွဲစွဲမက်မက်ဖြစ်စေတတ်သည့်အကြောင်းတစ်ခုဖြစ် ကြောင်းကို ကိုစိုးနောင်နားလည်ထားပါသည်။

“ ဒါ..ဦးလေးအိပ်တဲ့အိပ်ခန်းလား.” 

ဧည့်ခန်းနှင့်ဖြတ်ကာထားသော လိုက်ကာကိုဖယ်၍အသင့်ခင်းထားသော အိပ်ယာလေးကိုမြင်သောအခါ ခိုင်ကြူသင်းကမေးသည်။သည်လိုမေးမြန်းခြင်းကပင် ထိုအိပ်ယာနေရာလေးကို ကောင်မလေးစိတ်၀င်စားသည့်အရိပ်အရောင်မို့ ကိုစိုးနောင် သဘောကျသွားသည်။

“ မဟုတ်ပါဘူး။တို့အိပ်ခန်းကပေါ်ထပ်မှာ။ ဒီအချိန်ဆိုအပေါ်ထပ်ကပူတယ်။ချွေးတလုံးလုံးနဲ့အရသာရသင့်သလောက်မရဘဲဖြစ်နေမှာစိုးလို့၊ဒီမှာအရေးပေါ်အိပ်ခန်း လုပ်ထားတာ။ သမီးကိုတင်လိုးမယ့်စပါယ်ရှယ်အိပ်ယာဆိုပါတော့။အသစ်စက်စက်ကို ၀ယ်ထားတာ”

ပြောရင်း ကိုစိုးနောင်လည်း အိပ်ယာလေးပေါ်တွင်ထိုင်ချသည်။ အပျိုပေါက် လေးလည်းသူ့ဘေးနားတွင် အလိုက်သင့်လာထိုင်သည်။ နှစ်ယောက်သားကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေကြလျှက် အိပ်ယာပေါ်သို့လည်းရောက်နေကြပေရာ ရှေ့တဆင့်တွင် လိုးကြဆော်ကြဖို့သာရှိသည်။ ဒါကိုခိုင်ကြူသင်းလည်းနားလည်သည်။ ဇာတ်၀င် စပြုပြီမို့လားတော့မပြောတတ်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာစောစောကလောက်ရွံ့တွန့်တွန့်ဖြစ်နေခြင်းမျိုးမရှိတော့ပါ။ခေါင်းလေးကိုတော့မသိမသာငုံ့၍ထားသည်။

“ သမီးမှာရည်းစားတွေဘာတွေရောရှိနေပြီလား.”

“ အာ..ဦးလေးကလဲ..မရှိသေးပါဘူး”

ကိုစိုးနောင်က အသာသိုင်းဖက်လိုက်ရာ အပျိုပေါက်မလေး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ရောက်လာသည်။ ပါးစပ်စုပ်ရန်ပြင်လိုက်ရာခိုင်ကြူသင်းသည် မျက်နှာလေးအလိုက်သင့် မော့ပေးလာသည်။ရည်းစားပင်မရှိသေးသောအပျိုပေါက်လေးမှာ ယခုတော့ရည်းစားကို လိုက်လျောရမှုမျိုးထက်များစွာသာလွန်သောအပြုအမူတွေကိုလုပ်နေရလေပြီ။အပျိုပေါက်လေး၏အိထွေးသောနူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများကို ကိုစိုးနောင်ကငုံခဲ စုပ်နမ်းသည်။သူ့ညာလက်သည် ခိုင်ကြူသင်းရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်သည်။ ငုံစဖူးစနိူ့အုံ သားများကိုဆုပ်နယ်သည်။ နိူ့သားတို့သည်နုထွတ်တင်းမာသည်။နိူ့သီးခေါင်းလေးတွေ ချွန်ကော့တက်လာကြရာ နိူ့သီးကိုလက်မနှင့်ဖိပွတ်ချေသည်။

ကောင်မလေးတဟင့်ဟင့် ဖြင့် လှုပ်လှုပ်ခါခါဖြစ်လာသည်။ ဟတတဖြစ်နေသောအပျိုပေါက်လေး၏ပါးစပ်ထဲ ကိုစိုးနောင်ကလျှာထိုးထည့်ကာ လှည့်ပတ်ကလိပေးသည်။အထွေအထူးသင်ပြပေးစရာမလိုဘဲခိုင်ကြူသင်းကကိုစိုးနောင်၏လျှာကိုမျှင်း၍စုပ်နမ်းသည်။ကိုစိုးနောင်ကသူ့လျှာ ကိုပြန်ရုတ်လိုက်ရာ ကောင်မလေး၏လျှာက တိုး၍လိုက်လာသည်။

ကိုစိုးနောင်က လျှာဖြင့်အသာသိမ်းယူရာခိုင်ကြူသင်းကလည်းအထာသိစွာပင်ကိုစိုးနောင်၏ပါးစပ်ထဲ သို့သူမလျှာကိုထိုးထည့်ပေးသည်။ သည်လိုဖြင့်နှစ်ယောက်သား(ပြင်သစ်အနမ်း) ဟုခေါ် သည့်လျှာခြင်းထိုးကလိကာပါးစပ်ခြင်းစုပ်နမ်းသည့်ကြမ်းတမ်းပြင်းရှသောအစုပ်အနမ်း ကိုအပေးအယူမျှတစွာ လုပ်ဆောင်နေကြသည်။အပျိုပေါက်မလေးကို မွှေ့ယာပေါ်ဆွဲလှဲချပြီး တစ်ခါတည်းတက်ခွကာ လိုး လိုက်လျှင်ရပြီကိုသိသော်လည်း ကိုစိုးနောင်သည်အလောတကြီးမလုပ်ပါ။

ကာမမှုတွင် ကောင်မလေး တမ်းတမ်းတတစွဲစွဲမက်မက်ဖြစ်သွားအောင် တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့်ဖြည်း ဖြည်းချင်းသာလုပ်သွားရန်စိတ်ကူးထားသည်။လိုးချင်နေသောစိတ်ကို အသာချူပ်တည်းကာ ကောင်မလေးကို ပိုကြွ ပိုရွ ပိုထ လာအောင်လုပ်နေသည်။ နိူ့သီးတွေကိုစို့ပေးရန်ပါးစပ်ချင်းခွါလိုက်သည်။

“ ဟင့်..ဦးလေး..လုပ်လေလို့..လုပ်ပါရှင့်.”

ပါးစပ်ခြင်းခွါသွားသည်နှင့်ခိုင်ကြူသင်းအငမ်းမရပြောသည်။ ကိုစိုးနောင်၏ လီးကြီးကိုလည်းလက်ဖြင့်လှမ်း၍ကိုင်စမ်းသည်။ “ဘာလုပ်ရမှာလဲခိုင်ကြူသင်းရ။ ရှင်းအောင်ပြောစမ်းပါဦး.”ကောင်မလေးက စိတ်ထထနှင့် မရှက်နိူင်မကြောက်နိူင် လုပ်ရန်ပြောလာ သည်ကိုကိုစိုးနောင်က မလိုးသေးပဲရစ်နေပြန်သည်။

“ ဟင့်..ဦးလေးကလဲနော်..သိသားနဲ့။လုပ်မှာလုပ်လေ..လို့.”

“ မသိလို့မေးတာပါခိုင်ကြူသင်းရ။ ဘာလုပ်ရမှာလဲ.” 

ကိုစိုးနောင်ကညာလက်ဖြင့်စောက်ပတ်ကိုနိူက်ပွတ်၊ ဘယ်လက်ကနိူ့အုံလေး တစ်ဖက်ကိုဆုပ်နယ်ကာလက်မနှင့်နို့သီးလေးကိုဖိချေရင်းပြန်မေးသည်။

“ ကျွတ်..မမသီတာကိုဦးလေးလုပ်သလိုမျိုးပြောတာ။ အဲလိုမျိုးသမီးကိုလည်း လုပ်ပေး”

ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်မှ (လိုးပါတော့) ဟူသော တစ်တစ်ခွခွစကားမျိုးထွက်လာ ရန် ကိုစိုးနောင်ကဖန်ယူနေခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုခိုင်ကြူသင်းပြောလိုက်သည်က ကိုစိုး နောင်မျှော်လင့်မထားသည့်စကား။ ဒါပေမယ့်သဘောကျစရာစကားလည်းဖြစ်ပါသည်။

“ ဦးနဲ့သီတာလိုးကြတာကို သမီးကသိနေပါလား.” 

“ အင်းပေါ့.”

“ ဘယ်လိုလုပ်သိတာလဲ” 

“ ဒီလိုပဲပေါ့” 

“ ချောင်းကြည့်တာလား.” 

“ ဟုတ်.”

သည်တော့မှ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် မိမိအနားမှာ လာကပ်ရသည့် အကြောင်းရင်းတစ်ခုကိုကိုစိုးနောင်ထပ်သိရပြန်လေသည်။

“ လိုးမှာပေါ့ခိုင်ကြူသင်းရယ်။ လိုးဖို့ ဒီအိပ်ယာထဲခေါ်လာတာပေါ့။ သမီး ပိုယားပြီးပိုထလာအောင် လုပ်ပေးပါရစေအုန်း။ ဒါမှ လိုးတဲ့အခါသမီး အပြတ်အရသာ တွေ့မှာ.”

“ သမီး..အခုအရမ်းယားပြီးအလုပ်ခံချင်နေပါပြီ..ဦးရဲ့..လုပ်ပါတော့.”

ကောင်မလေးအပြတ် (ဟော့) နေသော်လည်းကိုစိုးနောင်က တက်မလိုးသေး။ခေါင်းကိုအသာကိုင်းချကာ ညာဘက်နို့သီးလေးကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံကာ စို့ပေးသည်။ညာ လက်ခလယ်ကိုလည်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးထည့်သည်။ အပျိုအမှေးပါးကိုမဆုတ်ပြဲစေရန်သတိထားကာ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်ကလိသည်။

“ အားပါးပါး..အိအိ..ယားတယ်ဦးလေးရဲ့..အိုအို..ကြည့်ပါလား.. ယားတယ်.. လို့ဆို”

ခိုင်ကြူသင်းတစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသည်။ တင်ပါးဆိုလျှင် ရှေ့ထိုးနောက်ငင်ပင် လှုပ်ယမ်းလျှက်ရှိသည်။ စောက်ပတ်လည်းဆတ်ဆတ်တုန်နေ သည်။စောက်ခေါင်းပေါက်သည် ထိုးကလိနေသောလက်ချောင်းကိုဆစ်ကနဲဆစ်ကနဲ ဆိုသလိုဖျစ်ညှစ်နေသည်။ နောက်တော့ကောင်မလေးပက်လက်လန်လဲကျသွားမတတ် ပင် ကော့ပြန်လန်နေသည်။ကိုစိုးနောင်က ဘယ်လက်ဖြင့်အပျိုပေါက်လေး၏ကျောကို ထိန်းထားရသည်။နို့စို့ပေးမှုနှင့်စောက်ပတ်ကလိပေးမှုတို့ကို ပြိုင်တူခံစားနေရသောအပျိုပေါက်လေးမှာတောင့်မခံနိူင်။တစ်ကိုယ်လုံးရှိအကြောအချင်တွေလှုပ်ခါလျှက် တစ်ချီပြီးသွားရလေတော့သည်။ 

“ အောင်မယ်လေးလေး.. ကောင်းလိုက်တာဦးလေးရဲ့..အားအား..ထွက်ကုန်ပြီ ..ဘာတွေလဲမသိဘူး..ထွက်ကုန်ပြီ.. အိအိအိ..အာ့အာ့..အမလေးလေး.” 

ပြီးတာမှတော်ကိုကြမ်းတမ်းသည်။ စောက်ပတ်ထဲတွင် ကာမဆိတ်တက်၍ထွက်သည့်အရည်များအပြင် ပြီး ၍ထွက်ကျသောအရည်တို့နှင့် ပြည့်လျှံသွားသည်။အဖုတ်ထဲမှလျှံထွက်လာသောအရည်နွေးနွေးလေးများသည် ကိုစိုးနောင်၏လက်ဝါးပေါ်သို့စီးတန်းတန်းလေး အံကျသည်။ ကိုစိုးနောင်စို့ပေးနေသောနို့သီးခေါင်းလေးဆိုလျှင်လည်းတငေါ့ငေါ့လှုပ်ခါ၍ပင်နေပြန်သည်။ထို့နောက်ကောင်မလေးအကြောဆွဲသလို ထိုးကနဲတွန့်ကနဲဖြစ်သွားကာပျော့ခွေငြိမ်ကျသွားသည်။ ပြီးသွားသည့်အတွက်မောလျလျဖြစ်သွားခြင်းပင်။

“ ဘယ်လိုလဲခိုင်ကြူသင်း။ တစ်ခါပြီးသွားပြီမဟုတ်လား.” 

ကိုစိုးနောင်ကနို့စို့ရာမှ ခွါကာမေး၏။

“ သမီးမသိဘူးဦးလေးရယ်.” 

အပျိုပေါက်လေးသည် ပြီးသည့်အကြောင်းကိုတကယ်ပင်နားမလည်ရှာပေ။ ဒါကိုရိပ်မိသောကိုစိုးနောင်က ရှင်းပြသွန်သင်ပေးသည်။

“ တစ်ကိုယ်လုံးပူထူဖိန်းရှိန်းသွားပြီး အရမ်းနေလို့ကောင်းသွားတယ်။ အသား တွေအကြောတွေအကုန်လှုပ်ရှားတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ပတ်ထဲကအရည်တွေလည်း အများကြီးယိုစီးထွက်တယ်။ အဲလိုမျိုးဖြစ်တာကို ပြီး တယ်လို့ခေါ်တယ်.”

“ အော်..အင်း”

“ သမီးအဲလိုဖြစ်သွားတယ်မဟုတ်လား.” 

“ ဟုတ်တယ်ဦးလေး.”

“ အရမ်းကောင်းတာပဲမဟုတ်လား.” 

“ အင်း…ကောင်းတယ်.”

“ ဒါတောင်အလိုးခံရလို့ပြီးတာမဟုတ်သေးဘူး။ အလိုးခံရတာကြောင့်ပြီးတာ ကဒီထက် အဆတစ်ရာလောက်ကိုပိုကောင်းတာ။” 

“ အဟုတ်ပဲလားဦးလေးရ”

“ တကယ်ပါဆို..ဘယ်လိုလဲ..လိုးရတော့မလား” 

“ ခစ်ခစ်ခစ်..ခစ်ခစ်.”

“ ဘာရီတာလဲသမီးရ..ပြောစမ်းပါ..သမီးကိုလိုးရတော့မလား.”

“ ဟာကွာ..ဦးလေးကလဲ၊အဲလိုကြီးမမေးနဲ့”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ” 

“ ရှက်တာပေါ့..လို့”

“ အမလေးရှက်မနေစမ်းပါနဲ့၊လိုးကြတော့မယ့်ဟာပဲ.”

“ ဟော..ကြည့်၊ပြောပြန်ပြီ”

“ ဘာပြောလို့လဲသမီးရ” 

“ အဲလို..မပြောပါနဲ့ဆို.”

“ ဘာလဲ..လိုးတယ်လို့ပြောတာကိုလား.” 

“ ဟုတ်..ခစ်ခစ်.”

“ ဒါဆိုရင်..ချရတော့မလား.” 

“ အဲဒါလည်းမပြောနဲ့”

“ အင်း..ဘယ်လိုပြောရမလဲ၊အော်သိပြီ..လုပ်မယ်။ ဟုတ်လား..သမီးကိုလုပ်ရ တော့မလား.”

“ အင်း..လုပ်လုပ်” 

သည်အသုံးအနှုံးကိုတော့ အပျိုပေါက်မလေးပြောရဲသည်။တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ သည့်ခိုင်ကြူသင်းစိတ်တွေပြန်ထလာ စေရန်နှင့်တစ်တစ်ခွခွ စကားလုံးများတွင်နားယဉ် လာစေရန်အတွက်ကိုစိုးနောင်က ယခုလိုပြောဆိုနေခြင်းဖြစ်သည်။

“ အိပ်လိုက်” 

ကိုစိုးနောင်ကအပျိုပေါက်လေးကိုပြောသည်။

“ ပက်လက်အိပ်ရမလား၊မှောက်အိပ်ရမလား..ဟင်”

ကောင်မလေးက ပြန်မေးသည်။တကယ်တော့အလိုးခံရန် ဘယ်လိုအနေ အထားမျိုးနေပေးရမည်ကို မေးလိုသည်။မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။

“ ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား”

ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။

“ ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.”

“ ဒီလိုမျိုးလား”

“ ဟုတ်တယ်” 

မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။ မျက်နှာသာမက တစ်ကိုယ်လုံးပင် သွေးရောင်လျှမ်းကာရဲတွတ်နီမြန်းနေ သည်။ ကိုစိုးနောင်က ကောင်မလေး၏နိူ့နှစ်လုံးကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ် ညှစ်သည်။

နိူ့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီခပ်ကြမ်းကြမ်းကုန်းစို့သည်။ ထို့နောက်ရှပ်ဟိုက်သော၀မ်းပျဉ်သားတစ်လျှောက် လျှာလေးနှင့်တို့လိုက်၊ နူတ်ခမ်းများနှင့်ခပ်ဖိဖိစုတ်ပေးလိုက်လုပ်ရင်း အောက်သို့ရွေ့ဆင်းသည်။ ခိုင်ကြူသင်း တုန်တခိုက်ခိုက်နှင့်တဟင်းဟင်းဖြစ်နေသည်။

“ လုပ်ပါဦးလေးရဲ့..လုပ်ပါတော့..အမလေးနော်..အိုးအမေ့.. ယားတယ်ဦးလေးရဲ့..ယားတယ်..ကြည့်ပါလား..လုပ်ပါလို့ဆိုနေမှ..အဟင့်ဟင့်”

ကိုစိုးနောင်သည် ချက်နက်နက်လေးထဲ လျှာထိုးမွှေကာတစ်ချက်ကလိလိုက် သေးသည်။အောက်သို့ပို၍လျှောကျသွားကာနောက်ဆုံးတွင် ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားခေါင်းရောက်သွားလေသည်။

“ ဟာ..ဦးလေး..အဲဒါမလုပ်ပါနဲ့။ မကောင်းပါဘူး။ ငရဲကြီးလိမ့်မယ်..ဟာ.. မလုပ်ပါနဲ့ဆို..အီး.”

မိမိစောက်ပတ်ကိုရက်ပေးတော့မှသိသည်နှင့် ခိုင်ကြူသင်း အမောတကော တောင်းပန်သည်။ မိမိထက်အသက်များစွာကြီးသော ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်က မိမိ စောက်ပတ်အားကုန်းရက်ပေးမှာကို အတော်လေးလည်းအားနာသည်။ မလုပ်သင့်ဟု လည်းထင်သည်။ သို့သော်စောက်ပတ်ပေါ်ကိုစိုးနောင်၏ပါးစပ်ထိကပ်မိတာ၊ လျှာနှင့်ထိုးရက်ခြင်းခံလိုက်ရသည် နှင့်တစ်ကိုယ်လုံးဓါတ်လိုက်ခံလိုက်ရသလိုထိုးထိုးတွန့်တွန့် ဖြစ်လျှက် ပြောမပြတတ်သောအတွေ့ထူးတွင် ယစ်မူးသွားသည်။

ငြင်းဆန်တောင်းပန် နေသည့်စကားများနှင့်တဆက်တည်းဆိုသလိုမှာပင် ရမက်ပြင်းပြမှုမှပွင့်အံထွက်လာ သောရေရွတ်မြည်တမ်းသံများ ပေါ်လာသည်။ ကိုစိုးနောင်ကလည်းပါကင်ပိတ်အပျို စစ်စစ်စောက်ပတ်နုနုသစ်သစ်လေးကို အားရပါးရရက်ပေး စုပ်ပေး နေသည်။သူ့အနေဖြင့် မိန်းမစောက်ပတ်ရက်ဖူးသော်လည်း ဆယ်ကျောက်သက်အရွယ် ကလေးသာသာစောက်ပတ်ကိုတော့ ယခုပထမဆုံး ရက်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ စွဲမက်ကျေနပ်နေသည်။သဘောအကျကြီးကျနေသည်။

“ အားပါးပါး..ဦးလေးရဲ့.. ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ.. လိုးပါတော့ဦးလေးရဲ့..သမီးကို တက်လိုးပါတော့..သမီးမနေနိူင်တော့ဘူး”

စောက်ပတ်ရက်ခံရမှုကြောင့် ကာမစိတ်တွေ တဟုန်ထိုးနိူးကြွပြင်းထန်လာ သောအပျိုပေါက်လေး ၏နူတ်ဖျားမှ တစ်တစ်ခွခွစကားတွေပြောထွက်လာသည်။

ဒါက လည်း သိစိတ်ကင်းမဲ့လျှက် အရှက်အကြောက်ကုန်အောင်ပင် ရွ လာ ထ လာ သည့်သဘောလက္ခဏာပင်။ ကိုစိုးနောင်လိုချင်သောအနေအထားသို့ ရောက်လာလေပြီ။သည်ကောင်မလေး သည်လိုအရမ်းစိတ်ထ ကြွလာမည့်အချိန်ကို သူကစိတ်ရှည်ရှည်စောင့်နေခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား။ စိတ်ထနေသောမိန်းမကို ဘယ်လောက်ကြမ်းကြမ်းလိုးလိုးစွဲမက်လိုလားစွာခံသည်သာဖြစ်ကြောင်းကို ကိုစိုးနောင်နားလည်ထားသည်။ 

သူ့လီးကလည်း သာမာန်ထက်များစွာ ကြီးမားတုတ်ခိုင်ပေရာ သည်လိုအရမ်းယားနေထန်နေအောင်လုပ်မထားလျှင် ယခုမှပါကင်ဖွင့်အလိုးခံရမည့်အပျိုပေါက်လေး နာကြင်ကာလန့်သွားနိူင်သည်။ လိုးတာကိုလည်း တစ်ခါတည်းကြောက်သွားသည်အထိပင်ဖြစ်နိူင်သည်။ ဒါမျိုးဖြစ်သွားပါကနောက်နောင်စားလမ်းလည်းပိတ်သွားမည်။အပျိုပေါက်လေးကိုအပြတ်ခိုက်အောင် လုပ်နိူင်ရင်တော့အစရှိအနောင်နောင် ကောင်းမှန်းသိ သာအိ တစိုစိုဆိုသလို နောင်လည်းဆက်၍လိုးနေဆော်နေဖို့ လမ်းကောင်းကောင်း ပွင့်နိူင်သည်မဟုတ်ပါလား။ ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏ပေါင်ကြားမှ မျက်နှာခွါသည်။ ပြီးတော့ကောင်မလေးကို တက်ခွသည်။

“ သမီးကို လိုးတော့မယ်မဟုတ်လားဟင်..လိုးပါတော့နော်..” 

အရမ်းကိုထကြွနေသောခိုင်ကြူသင်းသည် မရှက်မကြောက်ပင် ပြောလျှက် ကိုစိုးနောင်၏မတ်တောင်နေသော
လီးချောင်းကြီးကိုပင် လက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်ယူကာ သူမ ၏စောက်ပတ်အ၀တွင် တေ့ကပ်ပေးသည်။

ဒါကလည်း မိန်းမတို့၏ သဘာ၀ပင်။ အိုက်တင်တွေမည်မျှခံ၍ဣနြေ္ဒတွေဘယ်လိုထိန်းနေကြပါစေ။ တဏှာရမက်ကြွတက် လာအောင်ကျကျနနနိူးဆွပေးနိူင်လျှင် အရည်ပျော်ကျလျှက် အရှက်အကြောက်တွေ ဘေးချိတ်။ဣနြေ္ဒသိက္ခာတွေခဝါချကာ အရမ်းကိုရဲတင်းလာတတ်ကြမြဲပင်။


“ သမီးရဲ့စောက်ပတ်အခေါင်း၀မှာ လီးထိပ်ကို သေသေချာချာတေ့ပေးထား နော်..အပေါက်ချော်မသွားစေနဲ့”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး..ဟုတ်”

လီးကို စောက်ခေါင်းပေါက်၀တွင် သေသေချာချာကို တေ့ကပ်ပေးသည်။ပါကင်ပိတ် စောက်ခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး၏အ၀တွင် လီးထိပ်ဒစ်ဖူးကြီးသည်အသေအချာကို တေ့ကပ်မိသည်။ ထောက်မိသည်။ လီးနှင့်စောက်ပတ်တို့ ထိတွေ့မှုမှရှိန်းမြမြအရသာကို နှစ်ယောက်လုံးခံစားရသည်။ 

“ တေ့မိပြီလား.” 

“ အင်း.”

“ သမီးစောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးသွင်းမယ်နော်” 

“ အင်း.” 

ကိုစိုးနောင်သည် အသာဖိချသည်။ ပါကင်ပိတ်အပျိုစစ်စစ် စောက်ခေါင်း ပေါက်လေးကကျဉ်းလှပြီး လီးကကြီးမားတုတ်ခိုင် လှပေရာဖိမိသော်လည်း မ၀င်။ သို့သော် စောက်ခေါင်းဝလေးချိုင့်အိနေအောင်ထိုးဖိမိသောအတွေ့ကတော့ အတော် ကောင်းသည်။ ကောင်မလေးတုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သလိုကိုစိုးနောင်လည်း အသက်ရှု ပြင်းလာသည်။

“ နာလားသမီး” 

“ ဟင့်အင်”

လီးကစောက်ပတ်ထဲမ၀င်။စောက်ခေါင်းအ၀တွင် ဖိရုံသာဖိမိနေရာ ကောင်မလေးမှာနာကြင်မှုမရှိသေး။ 

“ ဆက်ထိုးသွင်းရမလား” 

ကိုစိုးနောင်မေးပုံက စောက်ပတ်ထဲလီးအတော်အတန်၀င်ပြီးသလို အမေးမျိုး ဖြစ်သည်။

“ အင်း..သွင်းလေ” 

ကိုစိုးနောင်က အားထည့်ပြီး ဖိထိုးသည်။ နှစ်လက်မသာသာရှည်သောလီးဒစ်ကြီး၏ထိပ်ဖျားပိုင်းက စောက်ခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ မြုပ်၀င်သည်။ဒစ်တွင်ဖုံးထားသောအရေပြားကတော့နောက်သို့လန်၍ရစ်ကျလာသည်။

“ အား..အား..နာလိုက်တာ..အမလေး..အား..အား.” 

လီးဒစ်ထိပ်ဖူးပိုင်းတကယ်ထိုး၀င်လာသောအခါ စောက်ခေါင်းပေါက်၀တွင် တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်လျှက်ကျိန်းစပ်နာကြင်သည်။ ကောင်မလေးမျက်နှာရှံ့မဲ့ကာ ညီးရှာသည်။လီးကိုင်ထားသောလက်လည်းဖယ်လွှတ်ကာ ကိုစိုးနောင်၏ရင်ဘတ်ကို ဆီးတွန်းလိုက် ရှာသည်။

နာသွားလို့လားသမီး” လီးဒစ်ကအဆုံးမ၀င်။ ထိပ်ဖျားပိုင်းသာ၀င်လျှက်တစ်နေရာကိုစိုးနောင်မှာ ၀င်နေပြီးသော ထိပ်ဖူးပိုင်း ပြန်ထွက်မလာစေရန်တောင့်၍ကြိုးစားကာထိန်းထားရသည်။ 

“ ကျိန်းစပ်ပြီးအောင့်သလိုလိုကြီး..ဦးလေးရာ.”

အပျိုပေါက်လေးအောင့်၍ ကျိန်းစပ်နာကြင်နေမှန်းသိသော်လည်း မညှာတာ နိူင်ဘဲဖင်ပြောင်ကြီးရှုံ့သွားအောင်ပင် ကိုစိုးနောင်က ထပ်မံဖိထိုးသင်းသည်။

“ ဗျစ်..ဘုဘွပ်”

လီးဒစ်ကြီးတစ်ခုလုံးစောက်ခေါင်းကျဉ်းလေးထဲသို့ မြုပ်၀င်သွားသည်။တင်းကြပ်စီးပိုင်မှုကတော့အပြည့်အ၀ပင်။

“ အားအား..မရဘူးထင်တယ် ဦးလေး။ ဆက်သွင်းလို့ဖြစ်ပါ့မလား..အရမ်း နာတယ်..
ဟင့်ဟင့်ဟင့်”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ မျက်ရည်လေးတွေယိုစီးကျလာလျှက်ရှိုက်သံလေးနှော၍ ပြောရှာသည်။

“ သမီးစောက်ပတ်က အခုမှစလီးအသွင်းခံရတာမို့အထာမကျသေးပဲနာတာ ပါ။ လီးအကုန်၀င်အောင်သွင်းပြီးလို့အထာကျသွားရင်နာတာပျောက်ပြီးအရမ်းကောင်း လာမှာ။ ခဏတော့အောင့်ခံကွာ.. ဟုတ်လား..
ခိုင်ကြူသင်းကလိမ်မာပါတယ်နော်.”

ကိုစိုးနောင်က အပျိုပေါက်လေး၏ပါးပြင်ပေါ် နှာခေါင်းဖိကပ်ကာ အသာနမ်း ရင်းချော့သည်။လီးကိုလည်းဆက်၍ ဖိထိုးချသည်။ ဒစ်၀င်နေလေသည်မို့ဖိလိုက်သည် နှင့်လီးက တစ်လက်မခန့်ထပ်၍ ထစ်ကာ၀င်သည်။ လီးပို၀င်လာသလိုစောက်ခေါင်း၀ သည်လည်းပို၍ပြဲအာလာသည်။စောက်ခေါင်းထဲတွင်ပို၍ကြပ်သိပ်သွားသည်။ 

“ ဗျစ်ဗျစ်.ဘုအောင်မယ်လေး.. နာလိုက်တာ။သမီးဟာလေးကွဲသွားပြီထင်ပါ ရဲ့..သိပ်နာတာပဲ..ဟင့်”

ခိုင်ကြူသင်းကော့တက်လာပြီးညည်းညူနေရရှာလေသည်..။

“ မကွဲပါဘူးသမီးရ၊ လီးသွင်းတာနဲ့ စောက်ပတ်ကွဲတယ်ဆိုတာထုံးစံမရှိဘူး.. မှတ်ထား.”

“ အရမ်းနာနေတယ်..ဦးလေးရယ်.”

“ ခဏလေးပါ..ခဏလေး.”

ကိုစိုးနောင်ကဖိ၍ချပြန်သည်။ လီးက တစ်၍၀င်သည်။

“ အား..သွင်းပြန်ပြီ.. သမီးကို သနားပါအုန်း..ဦးလေးရဲ့.. နာလို့ပါရှင့်.. နာလွန်းလို့ပါ.”

လီးဒစ်ဖူးသည် စောက်ခေါင်းပေါက်တွင် ခုံးအုပ်နေသောအပျိုအမှေးပါးကိုသွားထိထောက်မိသည်။ ကိုစိုးနောင်အရမ်းသဘောကျကာ လီးကိုအသွင်းရပ်သည်။

လီးထိပ်နှင့်အပျိုအမှေးပါးထိနေမှုကို သေသေချာချာခံစားအရသာယူသည်။ လီးသည်တစ်၀က်မရှိတရှိ။ (၃) လက်မကျော်ကျော်လောက် စောက်ပတ်ထဲ၀င်နေသည်။ (၃)လက်မလောက်တော့ အပြင်တွင်ကျန်နေသေးသည်။ ကိုစိုးနောင်၏လီးက(၆)လက်မကျော် ရှည်သည်။လီးအသွင်းရပ်ထားသည်မို့ခိုင်ကြူသင်းမှာ အနာသက်သာသလိုဖြစ်သွား သည်။

၀င်နေသမျှသောလီးအပိုင်းကတော့ ပါကင်ပိတ်စောက်ပတ်လေးထဲတွင်ဆို့နစ်ပြည့်သိပ်စွာရှိနေသည်။ ကျိန်းစပ်စပ်နာကြင်ကြင်အောင့်တောင့်တောင့် ဝေဒနာဒဏ်ကို တော့အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်းခံစားနေရသည်။ကိုစိုးနောင်က ၀င်နေသောလီးကို အသာဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းလုပ်၍ညှောင့်နေသည်။

နို့သီးများကိုကုန်းစို့လိုက်၊ပါးစပ်လေးနမ်းလိုက်၊ လည်တိုင်လေးစုပ်ပေး ရက်ပေးလိုက်၊စောက်စေ့ကိုဖိပွတ်လိုက်လည်းလုပ်ပေးနေသေးသည်။ အပျိုအမှေးမပေါက်သေးပဲလီးကလည်းအဆုံး၀င်မလာသေးသည့်တိုင် လီးထိပ်ထက်ပိုင်း (၄)လက်မကျော်ကျော်လောက်ကို ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းလှုပ်ရှားညောင့်နေမှုကြောင့် ခိုင်ကြူသင်း လီးအရသာကိုတော့ခံစားနေရသည်။ ထိုအရသာက အပျိုပေါက်လေး၏ဆူဖြိုးစသွေးသားတို့ကို နိူးထအောင်လှုံ့ဆော်နေကြသည်။ သွေးသားတွေဆူပွက်လာသည်။ 

သည်ထက်ပိုကြမ်းရှပြင်းထန်သောခံစားမှုကို တမ်းတလာသည်။ ရမက်ပြင်းလာသောအမျိုးသမီးတွေလုပ်လေ့ရှိသည့်ထုံးစံအတိုင်း ခိုင်ကြူသင်းသည် အောက်မှနေ၍ ဖင်လေးကိုကော့ပင်လှုပ်တင်ပေး သည်။စိတ်အရမ်းထနေသည်မို့ ဖင်အကော့ကြမ်းသည်။ထို့ပြင် မိန်းမသဘာ၀အရ သာပြုခြင်းမို့ သည်အလုပ်မျိုးတွင် မကျွမ်းကျင်။ အရှိန်မထိန်းတတ်ကောင်မလေး၏ တင်ပါးသည်မွှေ့ယာမှ တတောင်သာသာလောက်ကိုမြောက်ကြွတက်သည်။

ဖင်ကော့ပင့် တင်ပေးလိုက်ခြင်းသည် စောက်ပတ်ကိုဖြဲကာ ပင့်ပေးသည့်သဘောလည်းဖြစ်သည်။ တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ ခိုင်ကြူသင်းကဖင်အကော့တွင် ကိုစိုးနောင်ကလည်းစောက်ပတ်ထဲ ၀င်နေသောလီးကြီးကို ဒစ်အရင်းပိုင်းနားပြုထွက်လာသည်အထိဆွဲထုတ်အပြီးအသာ ပြန်၍ညောင့်သွင်းလိုက်သည်နှင့် တိုက်ဆိုင်နေသည်။လီးကအသွင်းတင်ပါးကအကော့၊ တကယ့်ကိုအချိန်ကိုက်ပင်။

ကိုစိုးနောင်ကတော့ လီးကို ၀င်နေသလောက်သာ ချိန်သွင်းလိုက်ခြင်းဖြစ် သည်။သို့သော်ကောင်မလေး၏ကော့ပင့်တင်မှုက ကြမ်းလေရာလီးကြီးသည်တရှိန်ထိုးဆိုသလိုစောက်ပတ်ထဲ၀င်သည်။ လီးပင်ပူကနဲဖြစ်၏။ လီးဒစ်ထိပ်ဖူးသည်အပျိုအမှေး ပါးကိုရက်ရက်ရောရောပင်ထိုးဖေါက်ပစ်လိုက်သည်။

ကိုစိုးနောင်အနေဖြင့် လီးထိပ်အဖျားပိုင်းတွင် ခပ်တင်းတင်းထိတွေ့မှုကိုခံစား ရသည်။ ပြီးတော့
တစ်စုံတစ်ရာသောအရာကို ထိုးဖေါက်စုတ်ဖြဲပစ်လိုက်သည်ကိုကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲထသွားအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။ စုတ်ပြတ်ထွက်လာသောအပျို မှေးအပိုင်းအစတစ်ခုကလီးဒစ်ဖျားတွင်ကပ်ပါလာသည်။ အပျိုမှေးပေါက်ပြဲစုတ်ပြတ် သွားမှုကြောင့် ယိုစီးထွက်လာသောသွေးရည်ပူနွေးနွေးများက လီးတန်လုံးပတ်ကို ပက်ဖျန်းသလိုဖြစ်နေသည်။

“ အား..ကောင်း..အု..အု..အားပါးပါး” 

ကိုစိုးနောင်ကြိတ်ကာရေရွတ်မိရသည်အထိအရသာတွေ့သွားသည်။

“ အား..နာလိုက်တာ.. သေပြီ..အထဲမှာ စုတ်ပြတ်ကုန်ပြီထင်ပါတယ် ..သေတော့မှာပဲ..အားအား” 

အပျိုအမှေးပါးစုတ်ပြတ်မှု၏ ပြင်းပြသောဝေဒနာဒဏ်ကိုခိုင်ကြူသင်း မချိ မဆန့်ခံလိုက်ရသည်။ အာခေါင်ခြစ်၍ ငယ်သံပါအောင်အော်မိသည်။ကိုစိုးနောင်၏ အိမ်မှာသိးသန့်ခြံ၀န်းအစွန်တွင်ရှိသည့်အပြင် ယခုလိုနေ့ခင်းပိုင်းတွင်လူသိပ်မရှိလှပဲ ရှိသမျှသော လူအနည်းငယ်ကလည်း တရေးတမောအိပ်စက်နေကြ၍သာတော်တော့ သည်။ ရပ်ကွက်ထဲတွင်သာဆိုက ကောင်မလေးအော်သံကိုအခြားသူတွေကြားကုန်ကြ ကာ အရှုပ်အထွေးတွေဖြစ်သွားနိူင်သည်။

အောင့်၍အလွန်နာသောကြောင့် အပျိုပေါက်လေးသည် ကော့ပင့်တင်ထားသောဖင်လေးကိုအာက်သို့အမြန်ပြန်ချသည်။ သည်နေရာတွင် ကိုစိုးနောင်သာမလျှင်ဘူးဆိုလျှင် တင်ပါးဆုံပြန်ကျသွားသည်နှင့် စောက်ပတ်ထဲတိုး၀င်နေသောလီးသည် လည်းကျွတ်ထွက်သွားပေမည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ကာမစပ်ယှက်မှုတွင်အတော် ဖျံကျသည်မို့ခိုင်ကြူသင်း၏ ကော့ပင့်ကြွတင်ထားသောတင်ပါးလေး အောက်သို့ကျသွားသည်နှင့်သူကလည်း အလိုက်သင့်ပင်ထိုးဖိ၍ကပ်လိုက်သည်။သည်တော့စောက်ပတ်ထဲ၀င်နေသောလီးသည် ကျွတ်မထွက်။ တစ်လစ်ကြီးရှိမြဲရှိသည်။

အပျိုပေါက်လေး၏ဖင်လေးမွှေ့ယာပေါ်ပြန်ကျ သွားသည်နှင့် အပေါ်မှတပ်လျက်ရှိနေသောကိုစိုးနောင်က သူ့ဖင်ပြောင်ကြီးကိုတစ်ချက် ဆတ်ကနဲလှုပ်၍ ဖိတွန်းသည်။ ထိုအခါတစ်လစ်ကြီးဖြစ်နေသောလီးချောင်းကြီး၏ ကျန်နေသေးသော အရင်းပိုင်း နှစ်လက်မလောက်ကပါကင်ပွင့်သွားပြီးကာစဖြစ်သော စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့ထပ်၍ တိုး၀င်သည်။စောက်မွှေးမပေါက်သေးသောအပျိုမလေး၏ ဆီးစပ်ပြောင်ပြောင်ချောချောလေးနှင့်လီးမွှေးလိမ်ကောက်ကောက်တွေထူထပ် စွာပေါက်နေသောကိုစိုးနောင်၏ဆီးစပ်တို့ပိပြားသွားအောင် ဖိမိကပ်မိသည်။

“ အား..အား..ကြမ်းလှချည်လားဦးလေးရဲ့။ နာလိုက်တာ။ ဒီလိုအရမ်းကြမ်း ရင်သမီးသေလိမ့်မယ်။
သိလား။ နည်းနည်းပါးပါးများ ညှာတာပါအုန်းဦးလေးရယ်..နာတယ်..နာတယ်နာတယ်..သေတော့မှာပဲ”

ခိုင်ကြူသင်းငိုယိုညီးတွားသည်။သူမ၏လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကတော့ ကိုစိုး နောင်ကျောကုန်းကို သိုင်းဖက်ထားသည်။ကြီးမားလှသောလီးကြီး အဆုံးထိုးသွင်းမှု ကြောင့်အရမ်းနာနေသလို စောက်ပတ်ထဲတွင်မာကြောတုတ်ခိုင်သောလီးကြီး အဆုံး တိုး ၀င်နေမှု၏အရသာကလည်းအပြတ်ညိမ့်အောင်ခံစားနေရသည်။ ယခုလောလောဆယ် တွင်နာကြင်မှုဘက်သို့စိတ်ကရောက်နေသောကြောင့် ကာမအရသာကိုမခံစားနိူင်သေး ပါ။

သို့သော်ကောင်မလေး၏သွေးသားတွေကတော့ ထိုလီး၏အရသာကို တုန့်ပြန်ခံစားရလျှက်နိူးထနေလေရာ ထိုနိူးထမှု၏စေ့ဆော်ချက်ဖြင့် သူမကိုလိုးနေသောကိုစိုးနောင်၏ကျောပြင်ကိုသူမ၏လက်ကလေးများဖြင့် သိုင်းဖက်မိခြင်းပင်။ ကိုစိုးနောင်သည်၀င်နေသောလီးချောင်းကြီး၏အရင်းပိုင်း လက်မ၀က်သာ သာလောက်သာထွက်လာစေလျှက်ဖင်တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ဖိ၍ဖိ၍ညောင့်ပေးသည်။ ဆောင့် လိုးခြင်းမဟုတ်သည့်တိုင်စောက်ပတ်ထဲအဆုံး၀င်နေသလိုဖြစ်နေသော လီးချောင်းကြီး က စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနှင့်တသိမ့်သိမ့်လေးပွတ်တိုက်နေရာ ခိုင်ကြူသင်း ခမျာ တညိမ့်ညိမ့်အရသာတွေ့စပြုလာသည်။ 

လန့်ကြောက်သလိုရှိနေသည့် စိတ်တို့ လည်းပျောက်သွားပြီ။သည်ကိစ္စများကိုအတွေးဖြင့်သာ စမ်းတဝါးဝါးရှိနေခဲ့သော အပျိုပေါက်မနူး မနပ်လေးအဖြစ်မှလောကစည်းစိမ် ကာမအရသာကို လက်တွေ့ရရှိခံစားတတ်သော မိန်းကလေးတစ်ယောက်အသွင်သို့လည်းပြောင်းလာလေပြီ။ သည်လိုမျိုးရင်ဖိုမောဟိုက် တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်စေလောက်သည့် အရသာတွေပေးသော လီးကြီး ကိုလည်း စွဲမက် နှစ်သက် သဘောကျသွားလေပြီ။

“ ဘယ်လိုလဲခိုင်ကြူသင်း..နာသေးလား”

ပါကင်ပွင့်သွားပြီဖြစ်သောအပျိုပေါက်လေးအရသာတွေ့လာပြီကိုရိပ်မိသော ကိုစိုးနောင်ကမေးသည်။

“ ဟင့်အင်း..မနာတော့ဘူး” 

“ ကောင်းလာပြီမဟုတ်လား.”

“ အင်း.”

“ ဆက်လိုးပေးရမလား..လီးကိုထုတ်ပြီးအလိုးရပ်လိုက်ရမလား”

“ ဟင့်..ကြည့်ပါလား..ဦးလေးနော်။သမီးကိုမစနဲ့”

“ အကောင်းမေးတာပါ။ စောစောက ဆက်မသွင်းပါနဲ့ ဘာညာပြောထားတာ ကြားမိသလားလို့.”

“ အဲဒီတုန်းကအရမ်းနာတာကိုး..ပြောမိတာပေါ့” 

“ အခုကျတော့ကော”

“ ကျွတ်..ဦးလေးကွာ.. ဘာတွေမေးနေတာလဲ.. လုပ်မှာလုပ်တာမဟုတ်ဘူး.. တကယ်ပါပဲ.”

“ ဦးလိုးပေးတာခံလို့ကောင်းနေပြီပေါ့” 

“ ဟုတ်”

“ ဆောင့်လိုးမယ်နော်” 

“ အင်း”

“ ဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်”

“ နာလာပြန်ပြီလား.”

“ ရပါတယ်..လုပ်ပါ.” 

“ ဘွပ်ဘုဘု..အားပါးပါး..အား” 

“ သမီးကိုလိုးရတာသိပ်ကောင်းတာပဲ”

“ သွားပါ..အပိုတွေ..ဘွပ်..အင့်”

“ တကယ်ပြောတာပါ.”

“ ဘွပ်..ဟင့်..မမသီတာကိုလိုးရတာလောက်ကောင်းရဲ့လား” 

“ ဒါတော့ဘယ်ပြောလို့ရမှာလဲ။သီတာကလိုးရည်ဝပြီးသားစောက်ပတ်၊သမီး က ပါကင်ပိတ်စောက်ပတ်။သူ့အခြေအနေနဲ့သူ၊သပ်သပ်စီပဲ” 

“ ဦးလေးကတော့ကြံကြံဖန်ဖန်ပြောရော့မယ်”

“ ဟုတ်တယ်လေ။သီတာကသမီးလည်း သိတဲ့အတိုင်း၊ သူ့လင်သင်္ဘောသားရှိ တုန်းကအပြတ်လိုးထားပြီးသား။ သူ့လင်သေပြီးသွားတော့လည်း သူကအထာကြည်တဲ့ဘဲတွေနဲ့ကြိုက်ကုန်းလုပ်နေတာ။ သူ့စောက်ပတ်ထဲ လီးဘယ်နှစ်ချောင်းတောင်၀င်ပြီးပြီလဲမပြောတတ်ဘူး”

“ ဦးလေးရဲ့ ဟာကြီးလည်းပါမှာပေါ့ ခစ်ခစ်ခစ်”

“ သမီးကတော့ လီးဝေးလို့ လက်ချောင်းတောင် မထိုးသွင်းရသေးတဲ့ နုနုထွတ်ထွတ် စောက်ပတ်လေး”

“ ဒီဥစ္စာဒီဥစ္စာပဲဟာ။ ဘာများကွာခြားတာမှတ်လို့”

“ အမလေး၊ကွာပဲလား။သိပ်ကွာတာ၊ လိုးရည်ဝနေတဲ့စောက်ပတ်က ချောင် တယ်။ပြဲတယ်။ပါကင်ပိတ်စောက်ပတ်ကကျဉ်းတယ်ကြပ်တယ်”

“ ဟို..သွင်းပြီးရင်တော့ကျယ်သွား ချောင်သွားတာပဲမဟုတ်လား”

“ မဟုတ်ဘူး၊ လီးအ၀င်များပြီး အလိုးခံအကြိမ်လည်း မနည်းတော့မှ ချောင်သွားတာ။သမီးစောက်ပတ်လေးဆိုရင် နောက်ထပ်အကြိမ်တစ်ထောင်လောက်လိုးပြီးမှနည်းနည်းချောင်သွားမှာ.”

“ သွားပါ..မဟုတ်တရုတ်တွေ.”

“ တကယ်ပြောတာပါသမီးရ။ မယုံရင်လက်တွေ့စောင့်ကြည့်”

“ တတ်တယ်.. လက်တွေ့သိရအောင် သူလုပ်တာ အကြိမ်တစ်ထောင်ခံရမယ့် သဘောကြီး.”

“ ဟဲဟဲဟဲ..သမီးကမခံချင်ဘူးလား”

“ ဟွန့်.. ဦးလေးရဲ့ဟာကြီးနဲ့ အကြိမ်တစ်ထောင်ခံပြီးရင် သမီးသေများသေသွားမလားမှ မသိတာ”

“ လိုးတာနဲ့တော့ မသေနိူင်ပါဘူးသမီးရာ”

.......................................................................................





အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>