ကျူတာဆရာမ ချစ်မမ (စ/ဆုံး)

ကျူတာဆရာမ ချစ်မမ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

၁၀ တန်းအောင်၊ ကောလိပ်တစ်ခုမှာ ကျောင်း လာတက်ရတယ်။ နယ်ကဆိုတော့ အဆောင်ငှါးနေရတာပေါ့။ ငွေကြေး မတက်နိုင်တော့ ကျူရှင် မယူနိူင်ဘူးလေ။ ပထမနှစ်ကတော့ အဆင်ပြေချောမွေ့စွာ အောင်မြင်တယ်။ ဒုတိယနှစ်ကြတော့ မရတော့ဘူး။ ကျောင်းမှာလည်း စာတွေသေချာ သင်သလို စာမေးတာတွေလည်း လုပ်လာတယ်။ ကျတော်က စာမရတာကများတယ်။ မေးတိုင်းမရတော့ တနေ့မှာ အင်္ဂလိပ်စာပြတဲ့ ဆရာမက နှစ်ပြားမတန်အောင် ဆူပါလေရော။ မျက်နှာတောင် မဖော်ရဲဘူး။ ပြောလိုက်တာဗျာ ကျောင်းဆင်းတော့ ဆရာမကို တွေ့တာနဲ့.. 

“ ဆရာမ.. စကားနည်းနည်း ပြောချင်လို့ပါ” 

“ အေး.. ပြောလေ” 

“ ကျတော် နယ်က လာပြီး ကျောင်းတက်တာပါ ကျတော်တို့ ဘဝက.. မပြည့်စုံပါဘူး.. ကျူရှင်လည်း မတက်နိုင်ပါဘူး.. ဆရာမ” 

မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ပြောနေတော့ ဆရာမ ဂရုဏာသက်သွားတယ်နဲ့ တူပါတယ်။

“ အေးလေ.. ဆရာမကလည်း နေ့လည်က.. အခြား ကိစ္စနဲ့ ရောသွားတော့.. ဒေါသပိုဖြစ်သွားတယ် မင်းမင်း…” 

“ ဟုတ်.. ဟုတ်.. ဆရာမ” 

“ ပိတ်ရက်တွေမှာ.. အိမ်လာခဲ့လေ. . ဆရာမ ဘာသာအပြင်.. အခြားဘာသာပါ သင်ပေးမယ်…” 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ.. ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.. ဆရာမ” 

ဆရာမလည်း ဆိုင်ကယ်ပေါ်ခွ ဆိုင်ကယ် ဦးထုပ်ဆောင်းပြီး မောင်းထွက်သွားသွားပါတော့တယ်။ ဆရာမနာမည်က ဒေါ်မေသူဇင်ပါ။ အင်္ဂလိပ်စာ သင်ပါတယ်။ အသင်ပြလည်း ကောင်းသူတစ်ယောက်ပါ။ ဆရာမက တရုတ် လူမျိုးစပ်တဲ့ သဘောရှိတယ်။ အသားက ဖြူတယ်။ တရုတ်မျက်နှာပေါက် ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်ဝတ်ဆင် နေထိုင်တက်သူဖြစ်ပါတယ်။ 

ကျောင်းပိတ်ရက်ရောက်တော့ ဆရာမအိမ် ထွက်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ဆရာမ အိမ်ရှေ့မှာ ပန်းအိုးတွေ ရွေ့နေတယ်။ လွယ်အိတ်ကို ဒန်းပေါ်မှာတင်ပြီး ဆရာမကို ဝိုင်းကူလုပ်ပေးနေတုန်း… 

“ ဇင်ဇင်.. သူက ဘယ်သူတုန်း…” 

“ အိမ်မှာ.. စာလာသင်တာ.. မင်းမင်းတဲ့.. နောက်မှ.. အမေ့ကို ပြောပြမယ်..” 

“ မင်းမင်း.. အဲဒါအမေလေ” 

“ ဟုတ်.. အန်တီ နေကောင်းလား..” 

“ ကောင်းပါတယ်ကွယ်… သားလည်း စာကြိုးစားနော်” 

ဆိုပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်သွားတယ်။ ဆရာမ အမေက သဘောကောင်းမယ့်ပုံရှိတယ်။ မျက်နှာကပြုံးလို့ ဆရာမနဲ့ ပန်းအိုးတွေ အတူရွေ့တော့မှ အနီးကပ် မြင်ဖူးတယ်။ ဆရာမက အရပ်တော့ မရှည်ဘူး။ အသားတော့ တော်တော်ဖြူတယ်။ အိမ်နေ အဝတ်အစားနဲ့ဆိုတော့ သဘာဝအတိုင်း လှပနေတယ်။ ကိုယ်ခန္ဓာကလည်း ပြည့်တယ်လို့ ပြောရမယ်။ အပိုအလိုမရှိ ဆူဖြိုးနေတယ်။ 

အားလုံးပြီးသွားတော့ ခြေထောက် လက်ထောက်ဆေးရန် နောက်ဖေး ဦးဆောင်ခေါ်သွားတယ်။ ဆရာမက လှမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ခါနေတဲ့ တင်ပါးကြီးကို ကြည့်လိုက်လာခဲ့တယ်။ စာသင်တော့လည်း ကြမ်းပြင်မှာပဲ သင်တော့ ဟိုက်နေတဲ့ လည်ပင်းမှ နို့တွေ တွေ့နေရတယ်။ မနေနိုင်တော့ဘူး ဆရာမကို ခွင့်တောင်ပြီး အိမ်သာထဲဝင်၊ ဆရာမမှန်းပြီး ဂွင်းထုပလိုက်တယ်။ 

ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်း သွားတော့ ဆရာမအပြင် မိသားစုနဲ့ပါ ခင်မင်ရင်းနှီးသွားတယ်။ စာမေးပွဲဖြေဖို့ ကျောင်းပိတ်ရက်ပေးတော့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ဆရာမအိမ်မှ ဆရာမမှလွဲ၍ တစ်အိမ်သားလုံး ဘုရားဖူး ထွက်ကြတယ်။ ဆရာမက ကျောင်းမှာဆို သူနဲ့ မသိသလိုပဲ။ ကျတော့ကို ဆက်ဆံတာ မာတင်းနေတာပဲ။ အဲလို အချိန်တွေဆို ဆရာမကို မကျေနပ်ဖူး။ အိမ်မှာကျတော့လည်း ဖင်ပုတ် ခေါင်းပုတ်နဲ့ “တွေ့မယ်” ဆိုပြီး ညိုးထားလိုက်တယ်။ 

ဒီတပတ်တော့ ဆရာမအိမ်မှာ ကျတော့နဲ့ နှစ်ယောက်တည်း ရှိမှာကို တွေးပြီး ရန်ခုန်နေတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ။ ဆရာမကို ခိုးကြည့်ရင် ယခင်က အိမ်ကလူတွေ သိမှာစိုးလို့ သေချာ မကြည့်ရဲဘူး။ ဒီတခါတော့ ပတ်ဝန်းကျင်လွတ် ကြည့်ရတော့မယ် ဟဲဟဲ။ ပိတ်ရက်ရောက်တော့ အိမ်ကနေ အစောကြီး ထွက်လာခဲ့တယ်။ ဆရာမအိမ်ရောက်တော့.. 

“ ဆရာမ.. ဆရာမ” 

အသံလည်း မကြားဘူး။ အဲဒါနဲ့ အိမ်ထဲဝင် ကြည့်တော့လည်း မတွေ့ဘူး။ ဆရာမ အခန်းကို ကြည့်တော့ အားပါးပါး ဆရာမအိပ်နေတာ ဖင်ကိုပြောင်နေတာပဲ။ အတွင်းခံလည်း ဝတ်မထားဘူး။ တစောင်းအိပ်နေတာများ နောက်က ကြည့်ရတာ ဂစ်တာတလက် ဒေါင်လိုက် ချထားသလိုပဲ။ ကြည့်နေရင်းနဲ့ ကျတော့ငပဲက ပြထောင်တက်လာပြီ။ ဆရာမက ပုလို့လား မသိဘူး။ တင်တော်တော်ကြီးတယ်။ နောက်ပြီး ဖွေးဥနေတာပဲ။ ပေါင်တန်က အရင်းဘက်က တုတ်ပြီး အောက်ဘက်ကို သွယ်ဆင်းသွားတယ်။

ကျတော့လီးကလည်း မရတော့ဘူး။ ပုဆိုးလှန်ပြီး ဂွင်းထုနေတာ သိပ်မကြာပါဘူး ထုလို့ပြီးသွားတယ်။ ကျတော်လည်း လီးရည်တွေကို ပုဆိုးနဲ့သုပ် အပြင်ပြန်ထွက်ပြီး…။ 

“ ဆရာမ.. ဆရာမ” 

မကြားကြားအောင် ခေါ်လိုက်တော့.. 

“ လာလေ မင်းမင်း.. ဆရာမလည်း မင်းမင်းခေါ်မှ နိုးတော့တယ်” 

ကျတော်လည်း ခုမှရောက်တဲ့ ပုံစံနဲ့ ဆရာမပုံက ခုမှအိပ်ယာထတာဆိုတော့ ဆံပင် ဘိုသီ ဖက်သီနဲ့ မျက်နှာလေးကတော့ အိပ်ရေးပျက်တာသာ ပြောတာ ဖောင်းနေတာပဲ။ ဘော်လီလည်း ဝတ်မထားဘူးနဲ့တူပါရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ရုန်းထွက်နေသယောင်။ ဆရာမကို သေချာစဆုံး ကြည့်ပြီးမှ…။ 

“ အားနာလိုက်တာ.. ဆရာမရယ်.. ကျတော့ကြောင့်.. အိပ်ရေးပျက်ပြီ” 

“ ညက တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူး..” 

“ ဧကန်န.. ဆရာမ ညက.. ချစ်သူနဲ့ ဖုန်းပြောတာ ဖြစ်မယ်.. ဟုတ်တယ်ဟုတ်..” 

“ မင်းမင်းကတော့.. စွတ်အထင်ကြီးနေတယ်.. ချစ်သူလား.. မူးရင်တောင်.. ရှူစရာမရှိဘူး..”

“ ကျတော့.. ဆရာမက ဒီလောက်လှနေတာ.. အကြွင်းမဲ့တော့.. မယုံပါဘူး..” 

“ ကိုယ်တော်.. မယုံလည်းနေ.. မျက်နှာသစ်လိုက်ဦးမယ် .. ခဏစောင့်” 

ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်သွားပါတော့တယ်။ ဆရာမက ကျတော့ကို စာသင်လိုက်၊ စက်ချုပ်လိုက်နဲ့ အလုပ်တွေ များနေတယ်။ စာသင်ထွက်သွားတော့လဲ လှုပ်လိုက်တဲ့ဖင် စက်ချုပ်ခုံမှာ ကျောပေးထိုင်ပြန်တော့လည်း ဖင်က ခုံအပြည့် နေရာယူထားတယ်။ ကျတော် ဆရာမကိုကြည့်ပြီး အမျိုးမျိုးပြစ်မှား နေတယ်။ 

“ မင်းမင်း.. ခဏ” 

“ စက်ခုံက.. နင်းရတာ.. ဘာဖြစ်နေလဲ မသိဘူး.. အရမ်းလေးနေတယ်” 

“ နတ်တွေ ကြပ်နေလို့ နေမှာပေါ့.. ဆီထိုးလား” 

“ မထိုးတာ ကြာပြီ” 

ကျတော်လည်း ပုဆိုးကို တိုတိုဝတ်၊ ဆရာမရှေ့မှာ ထိုင်၊ ဆီထိုးပေးနေတယ်။ ပြီးတော့ ဆရာမကို ကြည့်ပြီး တောင်နေတဲ့ လီးကိုလည်း အောက်စ နည်းနည်းလွတ်ပြီး ပြပေးနေတယ်။ ဆရာမက ဆီထိုးတာ မကြည့်ပဲ လီးကိုသာ အာရုံစိုက်နေတယ်။ အာရုံစိုက်လေ ပိုပြီးပြပေးတော့ ဆရာမ မနေနိုင်တော့ဘူးလားမသိ။ အိမ်သာဘက် ခဏခဏ ထွက်သွားတယ်။  

.................................................................................................................

မိုးနည်းနည်းချုပ်လာတော့..

“ မင်းမင်း.. အိမ်မှာ အိပ်သွားပါလား” 

“ ဆရာမနဲ့ ကျတော် နှစ်ယောက်တည်း တော်ကြာ.. ဆရာမကို.. ပြောကြဦးမယ်” 

“ မင်းမင်းရယ်.. ဆရာမအတွက် မစိုးရိမ်ပါနဲ့” 

“ အိုကေလေ.. အိပ်မယ်” 

ဆရာမနဲ့ ကျတော် စကားပြောလိုက်၊ စာသင်လိုက်နဲ့ အချိန်ကုန်လို့ ကုန်မှန်းတောင် မသိတော့ဘူး။ ခဏနေတော့ အခန်းထဲသွားပြီး ထမီရေရှားကြီးနဲ့ ထွက်လာတယ်။

“ အိုက်တယ်ကွယ်.. ရေချိုးဦးမယ်..” 

“ ဆရာမကလည်း.. မိုးချုပ်မှ.. အအေးပတ်နေပါဦးမယ် ..” 

“ ရပါတယ်.. ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး..” 

ဆရာမက ပြောလည်းပြော၊ အလုပ်ကလည်း လုပ်နေသေးတယ်။ ရေရှားနဲ့ဆိုတော့ ဖင်ကြီးတွေ တုန်ခါနေတာပဲ။ အနားရောက်လို့ ကြည့်လိုက်ရင်လည်း ရင်သားကြီးတွေက ဝင်းဝါ မို့မောက်နေတာပဲ။ ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမရိုးမရွ ဖြစ်နေပြီ။ 

“ ဆရာမ.. ကျတော်လည်း.. ဆရာမနဲ့အတူ ရေချိုးမယ်..” 

“ ချိုးလေ..”

ဆရာမလည်း ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ရေပန်းအောက်ဝင်ပြီး ရေပန်း ဖွင့်ချလိုက်တယ်။ ကျတော်က ဆရာမနောက်မှဆိုတော့ ရေစိုထမီနဲ့ လှနေတဲ့ ဆရာမဖင်ကိုမြင်ပြီး စိတ်က ထိမ်းမရတော့ဘူး။ ဆရာမနောက်မှာ ကပ်လိုက်တယ်။ လီးက ဆရာမတင်ပါးကို ထောက်လိုက်တယ်။ ပထမတော့ တွန့်သွားသေးတယ်။ ဘာမှ မပြောတာနဲ့ ဆရာမကို နောက်ကနေ သိုင်းဖတ်လိုက်တယ်။ 

“ အို့.. မင်းမင်း” 

“ မနေနိုင်တော့ဘူး.. ဆရာမရယ်..” 

“ မင်းမင်း.. ဆရာမကို အထင်သေးတာလား” 

“ မဟုတ်ရပါဘူး.. ဆရာမရယ်” 

စကားလည်းပြော ဂုတ်သားလေးကိုလည်း နမ်း၊ နို့တွေလည်း ကိုင်၊ ဖင်ပါးကြီးကိုလည်း လီးနဲ့ နေရာအနှံ့ လိုက်ထိုးပေးနေတယ်။ ဘာမှ မပြောတော့ ရေရှားထမီးကို ချွတ်ချလိုက်လိုက်တယ်။ ဖြူဖွေးနေတာပဲ၊ အသားက တခါမှတောင် မတွေ့ဖူးဘူး။ ဥနေတာပဲ။ ဆရာမကို မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေ စုပ်လိုက်တယ်။ 

နို့တွေလည်း နယ်ပေးနေတယ်။ ဆရာမပျော့နေပြီး လက်က တဖြည်းဖြည်း အောက်ကိုလျော စောက်ဖုတ်ဆီ သွားနေတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက အရည်တွေရွှဲနေပြီ။ လက်ချောင်းတွေက စောက်စေ့နေရာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ 

“ အို..အို..ဟာ…ဟာ..ဟင်း..အင်း… အမလေး.. ဟင်း… ဟင်း..ကျွတ်..” 

ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဆရာမစောက်ပတ်ကို နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်က ဖြဲလိုက်ပြီး လျှာနဲ့ ယက်တင်ပေးလိုက်တယ်။ ဆရာမ ထွန့်ထွန့်လူးနေပြီ။ နံရံမှာ ဆရာမကိုကပ်စေပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကကိုင်ပြီး မတင်လိုက်တယ်။ 

“ မင်းမင်းရယ်.. ဘယ်လိုလုပ်မလို့လဲ..” 

ဘာမှပြန်မပြောပဲ ပြဲအာသွားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အပြီအပြင် ယက်ပေး၊ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးထည့်ပေး၊ စောက်စိကို သကြားလုံး စုပ်သလိုမျိုး… 

“ ပြွတ်..ပြွတ်..ရှလွတ်..ရှလူး..ပြွတ်..” 

“ အိုး..အိုး.. အား.. အား.. အား.. အမလေး.. အင်း.. အင်း..ဟင်း” 

“ မင်းမင်း..မရတော့ဘူး… အား.. အား.. အို..  ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ.. ဟင်း. အမလေး.. လေး.. အား..အား… ထွက်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြီ… အား… အား.” 

ဆရာမ စောက်ရည်တွေ.. ကျတော့ မျက်နှာပေါ် ပန်းချလိုက်တယ်။ ကျတော်လည်း ထွက်ကျလာတဲ့ စောက်ရည်နဲ့ ပေနေတဲ့ စောက်ရောတွေပါ ယက်ပေးလိုက်တယ်။ 

“ မင်းမင်းရယ်.. အားနာလိုက်တာ.. ဆရာမ.. ဘယ်လို ဖြစ်သွားမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး…” 

“ လိုးပေးရမလား.. ဆရာမ” 

“ အင်း” 

ကျတော်လည်း ပုဆိုးနဲ့အင်္ကျီပါ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ချွတ်နေတုန်းလီးက ခါးယမ်းနေတော့ ဆရာမကြည့်ပြီး အသည်းတွေ ယားနေလားမသိ ထိုင်ချလိုက်ပြီးကျတော့လီးကို သူ့လက်ဖြူဖြူလေးနဲ့ အသာအယာဆွဲယူကာ ပါးစပ်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။ ကျတော်လည်း ဆရာမခေါင်းကို ကိုင်ပြီး လီးကို ရှေ့တိုးပေးလိုက်တယ်။ 

ဆရာမက အတွေ့အကြုံ မရှိပေမယ့် စုပ်ပေးချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဖုံးလွမ်းနေလို့လားမသိ ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေသော လီးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးကာ ဒစ်တဝိုက်ကို ယက်ပေးနေတယ်။ 

“ ဟ…အား.. ကောင်းလိုက်တာ ဆရာမရယ် ” 

ဆရာမ ကျတော်ပြောတာ ကြားလိုက်တော့ မော့ကြည့်ပြီး လီးကို အစွမ်းကုန်ငုံစုပ်ကာ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေပါတယ်။ ဆရာမ လီးစုပ်ကောင်းတဲ့ အတွက်ကြောင့် ကျတော့ဂွေးစိကြီးတွေပါ အတွဲလိုက် ရှုံ့တက်သွားပါတယ်။ လီးမွှေးတွေကလည်း ဆရာမ မျက်နှာကို ထိနေတော့ ကြက်သီးတွေ ပိုထလာလားမသိဘူး အားရပါးရကို စုပ်ပေးနေပါတယ်။ 

“ အား..အား.. ဆရာမ.. ဆရာမ.. တော်.. တော်ပြီ..  ထွက်ကုန်တော့မယ်..” 

ဆရာမခေါင်းကို ဖယ်သော်လည်း ဖယ်မပေးတဲ့အပြင် အားပြင်းပြင်းနဲ့ စုပ်ပြီး လီးတဝက်လောက်မှာ ဆရာမ သွားနဲ့ ဖိထကာ လီးထိပ်က အပေါက်လေးကို လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးပေးနေပါသည်။ 

“ အိ.. အား.. ဆရာမ..ကျွတ်.. အား.. ထွက်ပြီ.. အ…  အ.. အား..” 

ကျတော့ သုတ်ရည်တွေ ပြစ်ကနဲ ပြစ်ကနဲ့ ဆရာမပါးစပ်ထဲ ပန်းဝင်ကုန်ပါတယ်။ ဆရာမက ပါးစပ်ထဲက သုတ်ရည်တွေကို ထွေးမထုတ်ပဲ မြိုချလိုက်ပါတယ်။ 

“ ဆရာမရယ်..” 

ဆိုပြီး မထူကာ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်ပါတယ်။ နီရဲနေသော နို့သီးခေါင်းကို လက်ညိုးလက်မနဲ့ ပွတ်ချေပေးပြီး နို့သီးလေးတွေ ထောင်လာတော့မှ ဆရာမစောက်ဖုတ်ကို လက်ဝါးနဲ့အုပ်ကာ ပွတ်ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“ မင်းမင်း.. လိုးပေးတော့လေ.. အရမ်းခံချင်နေပြီကွယ်..” 

“ နံရံကို လက်ထောက် ဖင်ကိုကော့ထား.. ဖြန်း.. ဖြန်း.. ဖင်ကိုကော့လေ..” 

“ ကော့.. ကော့နေပါတယ်.. မင်းမင်းရယ်…” 

“ တင်နှစ်ခုကိုကိုင်.. ဖြဲထားပေး..” 

“ ဖြန်း..ဖြန်း..ဖြန်း… လုပ်လေ” 

“ ဟုတ်.. ဟုတ်… လုပ်ပါ့မယ်… မရိုက်ပါနဲ့…” 

ကုန်းပြီး ဖြဲထားတော့.. ပြဲအာနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်တယ်။ 

“ အား..အား…အင်း..အိုး..” 

ယက်လည်းယက် တင်ပါးတွေလည်း ရိုက်နဲ့ ဆရာမ အသားတွေပါ တဆတ်ဆတ် တုန်နေတယ်။ ယက်နေရင်း စအိုပါ လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးလိုက်တော့ ဖင်ကြီးပါ ကော့တက်သွားတယ်။ 

“ အိုး.. အိုး.. အား.. အား.. ဟင်း.. ဟင်း.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. မနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့… လိုးပေးပါတော့…  အား.. အင်း.. အမလေး.. အမေလေး….ဟင်း” 

“ သေချာဖြဲထား..” 

“ ဟုတ်.. ဟုတ်ကဲ့.” 

“ ဗျိ..ဗျိ..ဇွတ်.ဇွိ..ဒုတ်.” 

“ အမေလေး.. အမေရဲ့… သေပါပြီ… ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ.. မင်းမင်းရယ်.. ကွဲသွားပြီလား ..မသိဘူး..” 

“ ဗြစ်.ဗြစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..ဇွိ..ဇွိ” 

“ အား.. အား.. အင်း.. အင်း.. ဟင်း.. အိုး.. အိ.. အား..  ကျွတ်.. ကျွတ်.. အမလေး.. အား.. အား.. ဟင်း” 

ခါးကော့ပြီး နောက်သို့ ကော့ထွက်နေသော တင်ပါးထိပ်ကို စုံကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေပါသည်။ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်းလွန်းတော့ ဖင်ကြီးတွေနဲ့ ကျတော့ဆီးခုံ ရိုက်ချက်တွေက တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဆူညံနေပါသည်။ ဆရာမက ပါးစပ်ကလဲ… 

“ အား.. အား.. အင်း.. အို.. အိုး.. ဟင်း… ဟင်… ကျွတ်… ကျွတ်.. မင်းမင်းရယ်.. အား.. အား… အား….. အမလေး.. အမလေး.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဆောင့်.. ဆောင့်.. ကောင်းတယ်.. ဆောင့်.. ဆောင့် နာနာဆောင့်လိုး.. အူး.. အား.. အား ဘွတ်.. အားပါးပါး.. မင်းမင်းရယ်.. ဘွတ်.. ထိတယ်.. အား..  အား… ထိတယ်.. အား.. အား.. ပြီးပြီ.. ပြီးပြီ….. ထွက်…  ထွက်ကုန်ပြီ… အ… အ…” 

ဆရာမလည်း ထွက်ကုန်သလို ကျတော်လည်း ဆရာစောက်ခေါင်းထဲ လီးရည်တွေ ထွက်ကုန်ပါတယ်။ လီးရည်နဲ့ စောက်ရည်တွေ ပေါင်းပြီး ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်တောင် လျှံကျ ကုန်ပါတယ်။ 

“ ကောင်းလိုက်တာ.. မင်းမင်းရယ်… ခုလိုဖြစ်တာကို.. ဘယ်သူ့မှ မပြောပါနဲ့နော်… နောက်လည်း လိုးပေးပါနော်..” 

ရေချိုးပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အနားယူကြပါတယ်။ ကျတော် စားဖို့အတွက် ဆရာမက ကြက်ဥ ကြော်ပေးပါတယ်။ ငှက်ပျောသီးနဲ့ နွားနို့ပါ တိုက်ပါတယ်။ ကျတော် အားရှိအောင်တဲ့။ ပြီးတော့ အခန်းထဲ ဝင်သွားကြတယ်။ 

အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ဆရာမက လီးကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်တယ်။ ကျတော်လည်း ဆရာမ နှုမ်းခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ အိပ်ယာမှာ အသာလှဲ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲပီး ပြဲအာသွားတဲ့ စောက်ပတ်ထိပ်က စောက်စေ့လေးကို လက်ညိုးလေးနဲ့ အသာတို့လိုက်တယ်။ 

“ အင့်.. အင့်..” 

ညည်းသံနဲ့အတူ ဆရာမ တင်ပါးကြီးများ ကော့တက်လာပါတယ်။ ကော့တက်လာတဲ့ တင်အစုံကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ကိုင်ပြီး စောက်စေ့လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ တို့ယက် ပေးလိုက်တော့.. 

“ အိုး.. မင်း.. မင်း..” 

ဆရာမ ညည်းသံက ကျတော့လုပ်ရက်ကို အားပေးနေသလို ဖြစ်နေတော့ တို့တာရပ်ပြီး လျှာအပြားလိုက် စောက်စေ့ကို ယက်လိုက်ပါတော့တယ်။ 

“ အိုး.. အင်း.. အင်း.. ကောင်းလိုက်တာ.. မင်းမင်းရယ်… အား.. အား.. လုပ်.. လုပ်.. အင်း.. အင်း…  ကျွတ်.. ကျွတ်..” 

ကျတော့လျှာက ကလိသလောက် ဆရာမလည်း တင်ပါးကို ကော့ကာ ကော့ကာနဲ့ တအင်းအင်း တအားအား ဖီလင်တွေ တက်နေပါတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း… 

“ အား.. အား.. မင်းမင်း.. အား.. အား.. တော်ပါတော့.. မခံနိုင်တော့ဘူး… အား.. အား.. ကျွတ်.. ကျွတ်..” 

ဆရာမ ညည်းလေ.. ကျတော်က ပိုလုပ်ပေးလေ။ 

“ အား.. အား.. တော်ပြီ.. တော်ပြီ.. လုပ်ပါတော့.. မင်းမင်းရယ်.. လုပ်ပါတော့…” 

ဆရာမ အရမ်း ခံချင်နေပြီဆိုတာသိတော့ ပေါင်ကြားဝင်ထိုင်ပြီး ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကျတော့ပေါင်ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်ပြီး ဆရာမ စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ကာ လိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။ 

“ အို… အို…” 

လီးက ဆရာမ စောက်ခေါင်းထဲ မဝင်ပဲ ချော်ထွက်ကာ စောက်စေ့ကို ထိုးမိတော့ အသဲတယားယားနဲ့ ဆရာမ အသံတွေ ထွက်လာပါတယ်။ ပေါင်ပေါ်က ခြေနှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်သို့ ပြောင်းတင်ပြီး လီးကို ဆရာမ စောက်ခေါင်းဝမှာ သေချာတေ့ ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တော့…“ပြွတ်” ဆို လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားပါတယ်။ 

“ အား.. အား.. အင်း.. အင်း.. အိုး.. အား.. အား.. အင်း…. ဟင်း.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. ဘွတ်.. ဘွတ်.. အိုး.. အင်း.. ဟင်း.. အား…..” 

လီးကို တဆုံးထည့်လိုက် ပြန်ချွတ်ပြီး တဆုံးပြန်လိုးလိုက်နဲ့ ဆရာမကလည်း..

“ အား..အား..အို..အိုး အင်း..အင်း..ဟင်း…ဟိ.. အ..အ.. ကောင်းလိုက်တာ..အိုး. အ..အ..ဟင်း.. ကျွတ်….အမေ့. ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်. ကောင်းလိုက်တာ…. လိုးပါ… အားရပါးရ.. ဆောင့်.. ဆောင့်လးိုပါ.. အား..အား..အားရလိုက်တာ…. အို…. နာနာဆောင့်လိုး… စောက်ပက်ကွဲသွားပါစေ မင်းမင်းရယ်…. တအားလိုးပေး.. အား.. အား.. ကောင်းတယ်… အို..ဟို..ဟို..အင်း..အား” 

ဆရာမကလည်း အော်၊ အောက်ငုံ့ကြည့်တော့လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးက ဝင်လိုက်၊ ထွက်လိုက်နဲ့ ကြည့်ရတာ အရသာကို ရှိနေတာပဲ။ ဆရာမက အော်လေ ဆောင့်ဆောင့် လိုးလေနဲ့ ဆောင့်ချက်အရမ်းကြမ်းလာတော့…

“ အိုး.. အိုး.. ကောင်းလိုက်တာ…လအီး.. အီး.. ကောင်းတယ်.. ဟင်း.. ဟင်း.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. အမလေး.. အား.. အား.. ဆောင့်ပါ.. နားနာလိုး… ဟင်း.. အင်း..  အား… အား…. အား.. အား… မရတော့ဘူး.. ဟူး.. ဟူး… အား.. ကောင်းတယ်.. ကောင်းတယ်… အား.. အား… ပြီးတော့မယ်… ပြီးတော့.. မယ်… အား…. ထွက်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြီး…  အား.. အား” 

ဆရာမ အော်ညည်းရင် ကျတော့လီးကို ဆရာမစောက်ပက်က စုပ်စုပ်ယူနေတော့ မခံနိုင်တော့ဘူး။ အချက် ၃၀ ကျော်လောက် မရပ်မနား ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ရာ မအော်နိုင်တော့ဘဲ ဆရာမရော ကျတော်ပါ သုတ်ရည်များ ပြိုင်တူပန်းထုတ်ကာ ပြီးဆုံးသွားပါတော့တယ်။ 

ဆရာမကို လိုးပြီးသည့်နောက်ပိုင်း ကျတော့ကို ဆူဖို့နေနေသာသာ အလိုလိုက်၊ အကြိုက်ဆောင်၍ ပြောသမျှကို နာခံတက်သူ ကျတော်လိုးသမျှ လိုက်နာဆောင်ရွက်ကာ သူမြတ်နိုး တန်ဖိုးထားသည့် ဆံပင်တွေကိုပဲ အကြမ်းပတမ်း ဆောင်ဆွဲပြီးလိုးလိုး ဘာမျှ မပြောပဲ ကျေနပ်စွာ ခံယူတက်သူဟာ မင်းမင်းရဲ့ ကျူတာဆရာမပါ။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

တီလေး အပိုင်း ( ၇ )

တီလေး အပိုင်း ( ၇ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

Uglyjoe ရေးသည်။ { အတွေးပင်လယ်ပြာ }

ကျနော်လည်း ကားပေါ်ကဆင်း မောင်းတဲ့နေရာထိုင်ပြီး အိမ်မောင်းပြန်ခဲ့ပါတယ်။

ကျနော့် အိမ်ကို တန်းပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဖြစ်နိုင်ရင် ဒီနေ့ တနေ့လုံး တီလေးနားမှာပဲ နေချင်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော် အိမ်ရောက်တော့ တီလေး မရောက်သေးဘူး။ တီလေးရဲ့ ဖုန်းကိုဆက်တော့လဲ မကိုင်ဘူး။ အဲ့ဒါနဲ့ မနက်ဖြန် ခရီးထွက်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ ထုတ်ပိုးရင်း လူကဒေါင်းပြီး အိပ်ပျော်သွားတယ်...Zzzz

ကျနော့် နှုတ်ခမ်းပေါ်က နွေးထွေးစိုဆွတ်တဲ့ အနမ်းတပွင့်နဲ့ အတူ ကျနော် အားအင်ပြည့်စွာ နိုးထလာခဲ့တယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို တင်းကျပ်စွာဖက်ထားပြီး တီလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ငတ်မွတ်စွာနမ်းနေမိတယ်။

" မောင်! ထတော့ လန်းသွားအောင် ရေချိုးလိုက်နော်!"

ကျနော် လက်က နာရီကြည့်တော့ ညနေ ငါးခွဲနေပြီ။

" ဟာ! တော်တော်အိပ်ပျော်သွားတာပဲ! တီလေးက ခုမှပြန်ရောက်တာလား?"

" တီလေးရောက်တာ ကြာပေါ့ ညစာတောင်ချက်ပြီးပြီ😉 ကဲပါထရေချိုးပြီး အောက်ဆင်းခဲ့ တီလေးညစာပြင်ထားတယ်"

ကျနော် ဘာမှမပြောပဲ တီလေးကိုဆွဲလှဲပြီး အပေါ်ကနေ ဖိပြီး တီလေးနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်တယ်။ လက်ကလဲ တီလေးရဲ့ ရင်သားတွေကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက အောက်ကနေ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းတင်ရင်း....

" မောင် ညမှနော်😚 အောက်မှာ မဝေရှိတယ် တီလေးကိုစောင့်နေတယ်"

" မဝေ ကလဲ အလိုက်ကို မသိဘူး"

တီလေးက ကျနော့် နှာခေါင်းကို ညှစ်ခါဆွဲရင်း

" မဝေက မောင် မနက်ဖြန်သွားဖို့ လိုအပ်တာ လာပေးရင်း မောင့်အလုပ်အတွက် အစီအစဉ်တွေ လာရှင်းပြတာလေ၊ မောင် ကိုနှုတ်ဆက်တဲ့ အနေနဲ့ သရီးဆမ်း ဆွဲမလို့တဲ့😬"

" တီလေး! ထူး တီလေးကိုပဲ ချစ်တယ်"

" အိုကေ အိုကေ တီလေးမစတော့ဘူး၊ ရေချိုးပြီး ညစာစားဖို့ ဆင်းခဲ့တော့😘"

တီလေးကပြုံးပြီး ကျနော့်ကိုတွန်းကာ ထရပ်ပြီး ထွက်သွားပါတယ်။

ကျနော်လဲ ရေမြန်မြန်ချိုးကာ အိမ်နေရင်းဘောင်းဘီတို တီရှပ်တထည် ကောက်ဝတ်ပြီး အိမ်အောက်ဆင်းလာလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က မဝေ တယောက်ထဲရောက်နေတယ်ထင်တာ၊ ဇော်ဇော်၊ စိုင်းစံ၊ သီရိ၊ အင်ကြင်း၊ သူဇာတို့နဲ့ မီးဖိုချောင်မှာ လူစုံ ဆူညံနေပါတယ်။

သွားပါပြီဗျာ ကျနော် တီလေးနဲ့ ၂ယောက်ထဲ ရိုမယ့်အစီအစဉ်တော့ ပျက်ပြီထင်ပါတယ်။ ကျနော် တော်တော်လေးညစ်သွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း ဒီသူငယ်ချင်းတွေနဲ့က ဟိုးငယ်ငယ်လေးကတည်းက ဒီလိုလာနေကျ ကျနော်မရှိရင်တောင် ပြန်မယ့်သူတွေမဟုတ်ဘူး။ အဲ့တော့ ဘယ်လိုနှင်လွှတ်မလဲ? ညစ်ပြုံးပြုံးပြီး နှုတ်ဆက်ကာ ထမင်းစားပွဲဝင်ထိုင် လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ဒံပေါက် လာချပေးပါတယ်။

" ဇော်ဇော်တို့ ဝယ်လာပေးတာ ထူး။ အမဲနှပ်က တီလေးချက်ထားတာ။ အားရှိအောင် စားလိုက်နော်"

ကျနော် တီလေးကို မချိပြုံးပြုံးပြပြီး ညစ်ညစ်နဲ့ ညစာပဲ စားနေလိုက်တော့တယ်။ ခဏကြာတော့ ဇော်ဇော်နဲ့ စိုင်းစံ ခြံနောက်ဖက်ထွက်သွားတယ်။ ဆေးလိပ်ထွက်သောက်တာ ထင်တာပဲ။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်ပြီးတောင်းဆိုကြည့်လိုက်တယ်။

" တီလေး ကျနော် မနက်ဖြန် မသွားချင်သေးဘူး။ တီလေးနဲ့ ပြောထားတာ တနင်္လာမှလေ"

" တီလေး စီစဉ်တာမဟုတ်ဘူးလေ ထူး! မဝေ အဆင်ပြေသလို စီစဉ်ရတာလေ"

ကျနော် မဝေကို တောင်းပန်တဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။ မဝေကလည်း တီလေးကို အံ့သြတဲ့ အကြည့်နဲ့ လှမ်းကြည့်တယ်။ တီလေးက တည်ကြည်လေးနက်တဲ့ ပုံစံနဲ့ ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး စကားဆိုလာတယ်။

" ထူး! ခုဆိုကျောင်းပြီးလို့ လုပ်ငန်းခွင်ဝင်ရတော့မယ်။ ထူူး ကလေး မဟုတ်တော့ဘူး။ လူကြီးတယောက်လို ကြိုးစား ပြုမူရတော့မယ်။ လူကြီးတယောက်လို တွေးရတော့မယ်။ ထူး ဖွားဖွား ယုံကြည်အောင် ကြိုးစားလုပ်ကိုင်ပြရတော့မယ်။ အဖေ့ခြေရာ ထက်သာအောင် ကြိုးစားရတော့မယ်။ ထူးက လိမ္မာပြီးသားပါ။ အဓိကနဲ့ သာမည ထူးခွဲခြားတတ်ပါတယ်။"

ကျနော် ဘာမှန်းမသိပဲ တော်တော်ဝမ်းနည်းသွားတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကိုပြောပြီး ထထွက်သွားတယ်။

" ဟုတ်ကဲ့ပါ တီလေး။"

ကျနော် စားလက်စ ပန်းကန်ကို လက်စသတ် ဆေးကြောပြီး မဝေနဲ့ အလုပ်ကိစ္စ လိုအပ်တာတွေကို လက်ချာယူလိုက်တယ်။ မဝေက ကျနော့်ကို အစစအရာရာ လိုတာမရှိအောင် စီစဉ်ပေးထားတာပဲ။ မနက်ဖြန် လေယာဉ်နဲ့ မန္တလေးတက်။ အဲ့ကမှ ကားနဲ့ မိုးကုတ်တက်ဖို့ အပြင် ကျနော်နဲ့ တွဲလုပ်ဖို့ ဆောက်လုပ်ရေး အင်ယာအနေနဲ့ စိုင်းစံနဲ့ သူဇာ ကိုပါ ကျနော်နဲ့ အတူသွားဖို့ စီစဉ်ပေးထားတာပဲ။ ကျနော် တော်တော် အံ့သြသွားတယ်။

" အစစအရာရာ အတွက် ကျေးဇူးပါ မဝေ။ ကျနော် ပြောမှားဆိုမှား ရှိရင်တောင်ပန်ပါတယ်။"

" ထူး! မဝေကို နားလည်ပေးတဲ့ အတွက်လည်း မဝေက ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"

အဲ့တော့မှ သူဇာက ကျနော့်ကို စပြီးကောပါတော့တယ်။

" ထူးပိုင်! ငါတို့သူငယ်ချင်းတွေက လုပ်ငန်းခွင် မဝင်ခင် ပျော်ဖို့ ရွှင်ဖို့ နင့်စီ လာလည်တယ်။ နင်က မျက်နှာကြီး မှုန်သုတ်ပြီး မွှန်နေတာကိုး။"

အင်ကြင်းကလဲ ကျနော့်ကို စပါတယ်။

" ကိုထူးရယ် မွှန်မနေပါနဲ့ ကိုထူး ဆန္ဒရှိရင် ညီမလေးတို့အားလုံးက ရယ်ဒီပဲ"

ကျနော် မျက်လုံပြူး သောက်နေတဲ့ ရေပါသီးသွားတယ်။ သီရိက ရီပြီး ကျနော့်ကျောကို ပုတ်ပေးတယ်။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက အပေါက်ကနေ ချောင်းနေမှန်းမသိတဲ့ ဟို ၂ ကောင်ကလဲ။

" ဇော်ဇော် ဘယ်လိုလဲ? ငါတို့က အလိုက်သိသိနဲ့ ပြန်ပေးရမှာလား?"

" လိမို့ ပြန်ရမှာလား? မင်းပွဲတုန်းကတောင် ပါတီသေးတာပဲ။ ဒီည ပါတီပဲဟေ့ရောင်၊ မနက် မင်းတို့ကို လေဆိပ်ပို့ပြီးမှ ပြန်မှာ။"

သီရိက အားကျမခံ ကျနော့်ကို..

" ပြန်လွှတ်ကြည့်ပါလား တခါထဲ ထူးပိုင် မကောင်း သတင်းတွေ ဖွားဖွားကို သွားတိုင်ပစ်လိုက်မယ်။"

ကျနော့်မျက်နှာလေး ဇီးရွက်လောက် မာန်ချပြီး ပြောလိုက်ရတယ်။

" အားလုံးကို တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ"

မဝေက မှာစရာရှိတာ ပေးစရာရှိတာ ကျနော့်ကိုပေးပြီးနောက်။

" ထူး! ဘာလိုအပ်သေးလဲ? မရှင်းတာရှိရင် လိုအပ်တာရှိရင်ပြောနော်?"

" မရှိဘူး မဝေ၊ ကျေးဇူးပါ၊ ကျနော့် သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ကို ခန့်ပြီးထည့်ပေးတဲ့အတွက် တကယ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"

အဲ့အချိန်မှာ တီလေး ကျနော်တို့ရှိရာ ပြန်ရောက် လာပါတယ်။

" ထူး! အဲ့ဒါဆို တီလေးနဲ့ ထူးရဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကို ကျေးဇူးတင်။ တီလေး စီစဉ်ပြီး သူတို့လက္ခံလို့ပါ😊"

လို့ မဝေက ကျနော့်ကိုရှင်းပြပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်နံဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ကျနော့်ရဲ့ချပ်နေတဲ့ဗိုက်ခေါက်ကို လိမ်ဆွဲရင်း...

" ကျေးဇူးတင်စရာ မလိုပါဘူး၊ ဒါ စပိုင်ထည့်ပေးလိုက်တဲ့ သဘောပါ။ ဟုတ်တယ်နော် သူဇာ?😉"

" စိတ်ချ တီလေး👍🏼 ထူးပိုင် ဆိုတဲ့ကောင် သူဇာကလွဲလို့ တခြားမရှုတ်စေရဘူး😬"

" ဟာ!"

" ဟာ! ကောင်းကွာ"

ဇော်ဇော် နှင့် စိုင်းစံ ပြိုင်တူအသံထွက်လာပါတယ်😁။

ကျနော်လဲ တီလေးဗိုက်ခေါက်လိမ်ထားလို့ နာနေရာကနေ မျက်လုံးပြူးသွားမိတယ်။ တီလေးက ကျနော်တို့ စကားစုဖွဲ့ပြောနေတာကို ခုမှသတိထားမိပုံနဲ့

" ဒီအုပ်စု ထူးထူးခြားခြား ငြိမ်နေပါလား? ဘာမှ မသောက်ကြဘူးလား?"

" အိမ်ရှင်ကမှ ဘာမှထုတ်မတိုက်တာ တီလေးရ😬" 

ဇော်ဇော်က ပြောတာပါ။

" မြတ်စွာဘုရား ဒီအိမ်မှာ ဘယ်နေရာ ဘာရှိတယ် အကုန် သိနေတာများ ငါကပဲ ထုတ်မတိုက်တဲ့ပုံနဲ့ လိလား?"

" မသိဘူးလေကွာ အိမ်ကြီးရှင်နှစ်ယောက် ရန်ထဖြစ်တော့မယ့်ပုံ ဆိုတော့ အလိုက်သိရတာပေါ့ကွာ၊ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား စိုင်းစံ?"

" အေးပေါ့ကွာ ငါနဲ့နန်း အထုတ်တွေယူလာပြီးမှ၊ ခုပဲပြန်ပြေးရတော့မလို၊ ဒါမှမဟုတ် မနက်မှပဲ ချီးထုတ်နဲ့ လေဆိပ် အတူတူဆင်းရတော့မလို့နဲ့ ဟီး"

" ခစ်ခစ် sorry တီလေးလဲ အထုတ်သွားသိမ်း နေတာနဲ့ နေရာချဖို့မေ့သွားတယ်။ စိုင်းစံ နဲ့ သူဇာ... တီလေးအခန်းမှာ အိပ်လိုက်နော်။ ဇော်ဇော် နဲ့ အင်ကြင်းက ထူးအခန်းမှာ အိပ်လိုက်၊ ထူးက ဒီဧည့်ခန်းမှာ အိပ်လိုက်၊ မဝေနဲ့သီရိက တီလေးနဲ့အတူတူလာအိပ်လေ။"

ကျနော် တင်းပြီး တီလေးကို ဘုကြည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော့်ကိုကြည့်ပြီး တခွီးခွီးရီတယ်။ ပြီးမှ ပြန်တော့မယ်ပြောပြီး ထလာကာ ကျနော့်ကိုဖက်တယ်။ ကျနော့်ကို တိုးတိုးလေး နားနားကပ်ပြောတယ်။

" လိင်မာအောင်နေနော်၊ ငါပြောခဲ့တာမမေ့နဲ့"

ပြောလဲပြော ဂွေးကို မနက်ကလို မသိမသာထပ်ညှစ်သွားသေးတယ်။🤪

" ထူပိုင်း မကြာခင်ပြန်ဆုံမယ် သူငယ်ချင်း"

" ကိုထူး လိုတာရှိရင် မနန်းကိုပြောနော် ခစ်ခစ်"

ကျနော် လက်သီးပဲ ထောင်ပြမိတယ်။ တခြားဟာထောင်ပြလို့မှ မကောင်းတာကိုး။

" ငဇော်! မင်းပြောတော့ ပါတီဆို?"

" အလိုက် သိတတ်ရတာပေါ့ ထူးပိုင်ရာ၊ အားလုံပဲ နှုတ်ဆက်တယ်နော် သွားပြီဗျို့"

သီရိနဲ့အင်ကြင်း တီလေးတို့နဲ့ နူတ်ဆက်နေတုန်း ဇော်ဇော်က ကျနော်နဲ့ စိုင်းစံ လက်ဆွဲပြီး ကားစီထွက်လာပါတယ်။ ပြီးမှ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကို ဖက်ပြီး....

" မင်းတို့ အစစအရာရာ ဂရုစိုက်ကွာ၊ စိုင်းစံ သူဇာ့ကို အနိုင်မကျင့်ပါနဲ့ မင်းကံကောင်းပါတယ်။ ထူးပိုင် ဆုံးဖြတ်ပြီးရင် နောက်ပြန်မလှည့်နဲ့ သူငယ်ချင်း။ သီရိ အတွက် မပူနဲ့ ငါတို့လဲ ဖိုင်နယ်ပတ်တူး နပန်းလုံးရမှာ။ ငါတို့ အိမ်မကပ်လို့ ဘိုးတော်ဘွားတော်ပြောနေပြီ။ ဟိုနှစ်ယောက်ရောပဲ ဒါကြောင့်ပြန်ရတာ။ နှုတ်မဆက်ချင်ဘူး ပြန်ဆုံမယ်"

ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေက အဲ့လို ဟေးလားဝါးလား နောက်ပြောင်သောင်းကျန်းပေမယ့် တယောက်နဲ့တယောက် အရမ်းချစ် ဘာမဆို အလိုက်သတိ ဖြည့်ဆည်း ပြောဆိုဆုံးမပေးနေကြ။ ပြီးမှ ဇော်ဇော်က သီရိတို့ညီအမ ကိုခေါ်ပြီး အားလုံးကိုနှုတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားပါတယ်။

စိုင်းစံနှင့်သူဇာ တို့ကို တီလေးက မနက်၆နာရီ လေဆိပ်ဆင်းမယ်ပြောပြီး သူ့အခန်းမှာ နားခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ဟို နှစ်ကောင်လဲ ဘယ်ကတည်းက ကဲချင်နေလဲမသိ လှစ်ခနဲ တီလေးအခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို တိုးတိုးလေးပြောပါတယ်။

" မဝေကို အတူတူအိပ်ဖို့ ခေါ်လိုက်မယ်လေ"

ကျနော် အံ့သြသွားတယ်။

" ဟာ! တီလေးကလဲ!"

တီလေးကို ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီး ကျနော်နေခဲ့တဲ့ အခန်းနားသွားရင်း...

" ထူး! မဝေက ယောက်ျားမရှိတော့ ဆာနေတာကြာပြီ သနားပါတယ်။ ကူညီကောင်းပါတယ်။ တီလေးတို့ ဒီညကို အတူတူပျော်ပျော်ပါးပါးလိုးကြမယ်လေ?"

ဖေဖေနဲ့ဦးငယ် မဝေကိုလိုးတာကို မြင်ယောင်မိပြီး စိတ်ကတမျိုးဖြစ်သွားတယ်။

" တီလေး စိုင်းစံတို့ကိုပါ ခေါ်လိုက်ရမှာလား? သူဇာက လက္ခံပါ့မလား မသိဘူး"

" အိုကေလေ ပျော်ပျော်ပါးပါးပေါ့"

တီလေးက ကျနော့် အခန်းနားရောက်တော့ ကျနော့်ကို နှုတ်ခမ်းပေါ် လက်တင်ပြပြီး တံခါးကိုဖြည်းဖြည်းလေးလှည့်ဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်တို့မြင်လိုက်ရတာက မဝေ လီးတုကြီးတပ်ရက်နဲ့ သူ့နို့တွေကိုင်ပြီး ဖီလ်တက်နေတာပါ။ ကျနော် မဝေကို စိတ်မကြည်တာတွေပြောက်ပြီး သနားသွားပါတယ်။ မဝေက ကျနော်တို့ချောင်းနေတာ မသိပါဘူး။ မဝေကို သနားတာနဲ့ ကျနော်ပဲ စခေါ်လိုက်ပါတယ်။

" မဝေ!"

မဝေ လန့်သွားပြီး တုန်သွားကာ ကမန်းကတန်း ထမိန်ကို ဖုံးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ တီလေး အခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး မဝေကို လက်ကမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။

" မဝေ please join with us!"

မဝေ ထမိန်ကိုပြန်ဖုံးလိုက်ပေမယ့် တဂျီဂျီနဲ့ ဘိုင်ဘရေတာ အသံကထွက်နေပါတယ်။ မဝေ ရှက်ပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲကာ ဆံပင်နဲ့ဖုံးကွယ်ဖို့ကြိုးစားပါတယ်။ တီလေးက မဝေရဲ့ ထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်ပြီး တုန်နေတဲ့ လီးတုကို ဆွဲထုတ်ကာ ထိပ်ကခလုတ်လေးကို နှိပ်ကာနှိပ်ကာ ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ မဝေကာ လက်နဲ့ ထမိန်ကိုပြန်ဆွဲချပါတယ်။ တီလေးကရီပြီး မဝေ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ လီးတုကြီးကို တစ်ရှူးအစိုနဲ့ သုတ်လိုက်ပါတယ်။

" ထူးရေ... မဝေ သနားပါတယ်ကွာ၊ ထူး လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးလိုက်နော်😝"

" အို!!!!"

ကျနော် မဝေလက်ကို ဆွဲပြီး ထူပေးလိုက်ပါတယ်။

" တီလေး ကလဲ မဝေပုံက ထမိန်နဲ့ ဆွယ်တာပွပွကြီး... ထူး ဖီးလ်မလာပါဘူး"

" ခစ်ခစ်ခစ်! ကဲ ထူး သောက်စရာ တစ်ခုခုယူပြီး ဟိုနှစ်ယောက်ခေါ်ပြီး အခန်းထဲလိုက်ခဲ့တော့၊ တီလေး မဝေကို ထူး ဖီးလ်လာအောင် ရှိုင်းပေးထားမယ်။"

အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း မီဖိုဖက် ထွက်လာပြီး Genius beer ထဲ ကြက်ဥတစ်လုံးဖောက်ထည့်ပြီး redbull တဝက်ရောကာ အချိန်ယူပြီး အေးဆေးသောက်နေလိုက်တယ်။ ပြီးမှ တီလေးတို့ဖို့ ရှန်ပိန် တစ်လုံးယူပြီး စိုင်းစံတို့ အခန်းသွားကာ တံခါးခေါက်လိုက်တယ်။ တအောင့်ကြာတဲ့အထိ အသံမကြားတာနဲ့ တံခါးထပ်ခေါက်လိုက်မှ စိုင်းစံ ထွက်လာတယ်။

" ဘာလဲဟ?"

ကျနော် တိုးတိုးပဲ စိုင်းစံကိုပြောပြလိုက်တယ်။ စိုင်းစံ ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ မျက်လုံးကျယ်သွားတယ်။

" လာ သွားမယ်!"

" သူဇာကို ခေါ်လေ!"

" အိပ်နေပြီဟ! မခေါ်တော့ဘူး သူပါရင် ပါမစ်တောင်းနေရအုံးမယ်၊ မင်းနဲ့ တီလေး ငါနဲ့ မဝေ ဝေစုတည့်ပြီလေ"

" ဟ ငလူး! မင်းကို ဘယ်သူက ခံမယ်ပြောလို့လဲ?"

စိုင်းစံက နန်းသူဇာ သိမှာစိုးရိမ်ပုံနဲ့ ကျနော်ကို အခန်းနဲ့ဝေးရာကို ဆွဲခေါ်ပြီးမှ...

" ရှော့ရှိတယ်၊ လာစမ်းပါ ထူးပိုင်ရာ၊ မင်းကျေးဇူး မမေ့ပါဘူး ဟီး"

" မင်း တီလေးကို လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိရဘူးနော်"

" အေးပါကွာ"

အဲ့တော့မှ ကျနော် စိုင်းစံကို ခေါ်ပြီး အပေါ်ထပ်တက်ခဲ့တော့တယ်။ အခန်း တံခါးခေါက်လိုက်တော့ တီလေးက တံခါး လာဖွင့်ပေးတယ်။ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို မြင်တော့မှ သူဇာရောလို့မေးတယ်။

" သူဇာ အိပ်နေပြီ တီလေး" စိုင်စံက ဝင်ဖြေပါတယ်။

" စိုင်စံ လဲ အိပ်တော့လေ၊ ဘာလို့မအိပ်ပဲ လိုက်လာတာလဲ? ခစ်ခစ်"

တီလေးက စိုင်းစံကို နောက်ရင်း မီးမှိန်မှိန်လေး ထွန်းထားတဲ့ အခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ တီလေး ဝတ်ထားတာ မီးခိုးရောင် ကိုယ်ကြပ်စကတ်နဲ့ ကုတ်အင်္ကျီ လည်ဟိုက်ပါ၊ ရင်နှစ်မွှာတစွန်းတစကို မြင်နေရပါတယ်။ မဝေက ခါးမှာဖဲကြိုးလေးစည်းထားတဲ့ အနီရဲရဲ လက်ပြတ်တဆက်ထဲ ဂါဝန်လေးဝတ်ကာ ကုတင်မှာ ထိုင်နေပါတယ်။ ကျနော် ရှန်ပိန်ပုလင်းဖောက်ပြီး မဝေကို ပေးလိုက်ပါတယ်။

" မဝေ လန်းသွားအောင် နည်းနည်းသောက်လိုက်နော်"

မဝေက ပုလင်းကို မော့သောက်လိုက်ပြီး တီလေးကိုလက်ဆင့်ကမ်းပေးလိုက်ကာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ကျနော့် တီရှပ်ကို ဆွဲချွတ်ပါတယ်။ ကျနော့်တီချပ် ကိုချွတ်နေတုန်း ကျနော့် ရင်အုံကို အနမ်းတပွင့် မီပွင့်သွားပါတယ်။ မဝေက တီလေးကို လှမ်းကြည့်ရင်းပြောပါတယ်။

" Wow! So romantic Tattoo!

တီလေးက သူ့ကုတ်အင်္ကျီဘယ်ဖက်ကို အသာလှစ်ဟပြကာ မဝေကို ကြွားလိုက်ပါတယ်။ မဝေ တအံ့တသြနဲ့...

" ကေသီ! ဟယ် အံ့သြပါ့ဟယ်! တက်တူးထိုးထားတာမြင်ရင်ရွံတဲ့ မိန်းမက တက်တူးထိုးထားတယ်?"

" ခစ်ခစ်" 

တီလေးက မျက်လုံးလေး စင်းအောင် ရီပါတယ်။ ချစ်လိုက်တာဗျာ အဟိ။

စိုင်းစံက ကျနော့်ကို လက်မထောင်ပြတယ်။ tattoo ကိုပဲ ရည်ရွယ်တာလား? ဘာကိုရည်ရွယ်လဲတော့ သူပဲသိမယ်။

မဝေက ကျနော်ရင်သီးဖုလေးတွေကို စုပ်နမ်းရင်း ကျနော့်ရဲ့ ဘောင်းဘီတိုကို ချွတ်နေတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ဝမ်းပျင်သားကို ဖွဖွနမ်းရင်း လက်တဖက်က ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးကိုပွတ်သပ်ပေးတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးလေး မဝေလက်ထဲမှာ နိုးထလာတယ်။ မဝေက ဒူးထောက်ကာ ဂျိုးလေးကို သေချာစစ်ဆေးတယ်။ ယဥတွေကိုလဲ ကိုင်သွယ်ပိတ်သပ်ကာ စစ်ဆေးတယ်။

" ထူးပိုင်ဟာက သူ့အဖေ၊ ဦးလေးတွေထက် သာတာပဲ"

ကျနော် အံ့သြသွားတယ်။

" မဝေကလဲ ကျနော့်ဂျိုးက အတိုဆုံး"

မဝေက ဂျိုးဂျိုးကို အထက်အောက်ပွတ်ပေးရင်း...

" ရှည်တိုင်းကောင်းတာမှ မဟုတ်တာ ထူးပိုင်ရဲ့၊ သားဟာက ဖြတ်ထားတော့ ဒစ်ကအရမ်းလှတယ်၊ သန့်လဲသန့်တယ် လုံးပတ်ကလဲ တုတ်တယ် အရှည်ကလဲ အတော်ပဲ။ သဘာဝကပေးထားတဲ့ ဒီထိပ်ဖူးနဲ့ဒစ်က မိန်းမတွေကို အရမ်းကောင်းစေမှာ၊ ထိန်းလိုးပေးနိုင်ဖို့ပဲလိုတယ်။"

မဝေက ကျနော့်ကိုမော့ကြည့်ကာ ဂျိုးထိပ်လေးကို လျှာလေးနဲ့တို့ကာ ပါးစပ်နဲ့ဖမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။

" စိုင်းစံ သောက်ချည်မနေနဲ့ လာလေ"

စိုင်းစံက ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ပါတယ်၊ ကျနော်ခပ်တည်တည် ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။

" ဟုတ်တီလေး! ထူးပိုင်က တီ တီလေးကို လက်ဖျားနဲ့တောင်မထိရဘူးတဲ့"

တီလေးက ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ရင်း ရီပါတယ်။ စကတ်လေးကို ဆွဲတင်ရင်း စိုင်းစံကို လှမ်းပြောပါတယ်။

" လက်ဖျားနဲ့ မထိရတာ၊ လျှာဖျားနဲ့ထိလို့ရတယ် လာခဲ့။ နောက်မှ သူငယ်ချင်းကို အကြွေးပြန်ဆပ်လိုက်"

စိုင်းစံ တီလေးထိုင်နေတဲ့ ပေါင်ကြားဝင်ပြီး မုန့်ပေါင်းကို မျက်နှာ အပ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေး စိုင်းစံခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ဖိကာဖိကာ ကွန်ထရိုးလုပ်နေပါတယ်။ ကျနော်လဲ မဝေရဲ့ ပုလွေစွမ်းနဲ့ တီလေးကိုကြည့်ကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေပါတယ်။ မဝေက ကျနော့်ကို မျက်လုံးလှန်ကြည့်ရင်း လွေးနေတာကို ရပ်လိုက်ပါတယ်။

" ထူးပိုင် တက်လှဲလိုက်နော် မဝေလိုချင်ပြီ"

ကျနော် တီလေးဘေး ကုတင်ပေါ် တက်လှဲလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကိုဆွဲကိုင်ကာ နို့အုံပေါ်တင်ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေး နို့လေးကိုပွတ်ပေးကာ တီလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ မဝေက ကွိုင်ဖောက်စွပ်ပေးကာ ဂါဝန်မပြီး ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးကို စလိုးပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ကျနော့်ကိုကြည့်ရင်း ကောင်းလာပုံရပါတယ် ခါးကိုကော့ကော့ပေးနေပါတယ်။ ကျနော် စိုင်းစံ မှုတ်ပေးနေတာကိုကြည့်ရင်း တီလေးကို အပြည့်အဝ ကောင်းစေချင်လာတယ်။

" စိုင်းစံ တီလေးကောင်းနေပြီ လိုးပေးလိုက်လေ"

စိုင်းစံက ကျနော့်ခွင့်ပြုမိန့်လဲရရော မှုတ်နေရာကနေ ရပ်ကာ ဘောင်းဘီချွတ်ပါတယ်။

" ကေသီ! မဝေနဲ့ နေရာလဲလိုက်၊ စိုင်းစံ! လာ မဝေကို ကောင်းကောင်းလိုးပေးနော်"

မဝေက ကျနော်ပေါ်လက်ထောက် ဆောင့်နေရာကနေ ရပ်ကာ စိုင်းစံ ဂျိုးဂျိုးကို အာငွေ့ပေး ဦးထုပ်ဆောင်းပေးပြီး ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ကုန်းပေးပါတယ်။ စိုင်းစံက မဝေ အနောက်မှာနေရာယူပြီး ဂါဝန်လှန်တင်ကာ လီးကိုတေ့သွင်းပါတယ်။ မဝေရဲ့ တင်အိုးကိတ်ကိတ်ကြီးကို စုံကိုင်ကာ တဖန်းဖန်း စောင့်လိုးပါတယ်။

" အား! ကောင်းလိုက်တာ၊ ဆောင့် ဆောင့် မဝေ အဲ့လို မခံရတာ ကြာလှပြီ၊"

တီလေးက ကွိုင်ကို ဆွဲချွတ်ကာ ဂျိုးဂျိုးပေါ် တက်ဆောင့်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေး နို့တွေ တုန်ခါနေတာကြည့်ပြီး လက်နဲ့ ထိန်းကာပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။

" စိုင်းစံ! ဖင်လိုးဘူးလား? လိုးချင်လား?"

" မလိုးဖူးဘူး မဝေ၊ စမ်းကြည့်ချင်တယ်"

" ဒါဆို မဝေ ခရေကို ဖြေးဖြေးဖြဲပြီး လက်မလေးနဲ့ အရင်ချဲ့ပေးနော်"

စိုင်းစံက မဝေပြောတဲ့ အတိုင်း မဝေပိပိက အရည်တွေနဲ့ ခရေလေးကို ပွတ်လိုက် လက်မနဲ့ သွင်းလိုက် ခါးအားနဲ့ ဂျိုးဂျိုးကို သွင်းလိုက်နဲ့ စည်းဝါးကိုက်နေပါတယ်။

တီလေးက ကျနော့်ကိုလိုးနေရာကနေ ပိပိကို တဆုံးထိုင်ချကာ ဂျိုးဂျိုးနဲ့ဖိကပ်ကာ ကျိတ်ဆောင့်နေပါတယ်။ တီလေး ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိလို့ ကုတင်ကို လက်ထောက်အားယူကာ ထထိုင်ပြီး တီလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပါတယ်။ တီလေး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရင်း နိုသီးနီနီလေးတွေကိုချေပေး နေလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် နားရွက်ဖျားလေးကိုကိုက်ရင်း တီလေးပြီးသွားပြီလို့ တိုးတိုးလေးပြောပါတယ်။ ကျနော့်ကိုဖက်ရင်း တီလေးနားနေပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကျောလေးကို ပွတ်ပေးနေပါတယ်။

" တီလေး အိပ်ချင်ပြီ၊ အိပ်တော့မယ်နော်.. ထူး မဝေနဲ့ ပြီးလိုက်နော်😘"

" ရေသွားဆေးမယ်လေ ဆေးပြီးမှအိပ်လေ"

" တီလေး အရည်တွေပဲ မဆေးတော့ဘူး၊ တီလေး အရမ်းအိပ်ချင်ပြီ မောင်!"

တီလေး တိုးတိုးလေးပြောကာ ဂျိုးဂျိုးပေါ်ကကြွပြီး ဘေးမှာ ခွေခွေလေးလှဲ အိပ်သွားပါတယ်။ ကျနော်တီလေး ဆံပင်လေးတွေ သပ်ပေးပြီး အနမ်းတပွင့်ပေးကာ

" ဂွတ်နိုက် တီလေး အရမ်းချစ်တယ်နော်"

တီလေးက ကျနော့် ဆံပင်လေးတွေဖွကာ ပြုံးပြပါတယ်။ ကျနော် တီလေး အဝတ်အစားတွေ ဆွဲဆန့်ပေးပြီး ရေချိုးခန်းထဲသွားကာ ဆေးကြောလိုက်ပါတယ်။

ကျနော် ရေချိုးခန်းက ထွက်လာတော့ မဝေက စိုင်းစံအပေါ်ကနေ ဖင်နဲ့တက်ဆောင့်နေပါတယ်။ မဝေရဲ့ စကေးက မသေးမှန်း ကျနော် သိပြီးသားဆိုတော့ မအံ့သြတော့ပါဘူး။

" ထူးပိုင်လာ မဝေနို့ကို လာလိုး"

ကျနော်လဲ သရီးဆမ်း အတွေ့အကြုံလိုချင်တာနဲ့ စိုင်းစံကိုခွပြီး ဂါဝန်ထဲက ပြူထွက်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားကို ဂျိုးနဲ့ ချိန်လိုက်ပါတယ်။ မဝေက နို့ကို လက်နဲ့ထိန်းပေးရင်း ဂျိုးဂျိုးကိုပွတ်သပ်ပေးပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်း ကျနော့် ညီလေးက ပြန်လည် ခေါင်းထောင်လာပါတယ်။ ကျနော် မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ ညီလေးကို မဝေလွေးပေးပါတယ်။

" မဝေ ကျနော်တို့ သရီးစမ်းလိုးရအောင်?"

" ကွန်ဒုံ မရှိတော့ဘူး ထူး။ မဝေ ဆေးတော့ ပုံမှန်စစ်ထားတယ်၊ ထူး စိတ်သန့်ရဲ့လား?"

" ဟုတ်! မဝေ ခွင့်ပြုမယ်ဆိုရင် စမ်းကြည့်ချင်တယ်။ ကျနော် အပြင်မှာ ပြီးပေးမယ်လေ၊"

" စိုင်းစံ အိုကေလား သူငယ်ချင်း?"

" ငါလဲ အတွေ့အကြုံသစ်လိုချင်တယ်၊ ခုတောင် တော်တော်ကောင်းနေပြီး၊ လုပ်ချင်မြန်မြန်လုပ်"

မဝေက စိုင်းစံကို ဖင်ခံနေရာကနေ နောက်ပြန် လက်နဲ့ထောက်ပေးရင်း ကော့ပေးပါတယ်။

" စိုင်းစံ! နည်းနည်းပိမယ်နော်၊ နှစ်ယောက် ပြိုင်တူမသွင်းနဲ့နော် တယောက် အထုတ် တယောက် အထည့် လိုးနော်၊ ဖြည်းဖြည်းနော်! ထူးပိုင်.. မဝေ ကြွတဲ့အချိန်မှ လိုးနော်"

" ဟုတ်"

" ဟုတ်ကဲ့ မဝေ"

ကျနော် မဝေရဲ့ကော့နေတဲ့ အစိလေးကို လျှာနဲ့စိုစွတ်ပေးလိုက်ပြီမှ ဂျိုးလေးကို တေ့လိုက်ပါတယ်။ မဝေက ကြွရင်း....

" ထူးပိုင်! လိုး ဖြည်းဖြည်းလိုး! အား ကျွတ်ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာ! ရွှီး"

ကျနော်လဲ ဖြည်ဖြည်ချင်း မဝေရဲ့ ပိပိလေးထဲကို လိုးလိုက်ပါတယ်။ စိုင်းစံရဲ့ တုတ်လေးဝင်လာရင် ကျနော်ကကြွပေးလိုက်၊ ပြီးရင် ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးလေးကို ငုတ်သွင်းလိုက် နဲ့ အတွေ့အကြုံသစ်ကို စူးစမ်းနေပါတယ်။ မဝေခါးလေးကိုကိုင် နို့လေးကိုစို့ကာ အလိုက်သင့် ပုံမှန်လေးလိုးနေပါတယ်။ မဝေ ကအံကျိတ်ခံပေမယ့် တခါတရံ ညီးသံလေးတွေ ဝေစည်နေပါတယ်။ တစ်ချီမှာ စိုင်းစံ တုတ်လေးက ပြန်မဆုတ်ပဲ ဖိကပ်ကာ ပြီးသွားပါတယ်။ ကျနော်လဲ ကြိုးစားပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်နိုင်သမျှလေး ဖိပေးထားလိုက်တယ်။

" ကျနော် ပြီးသွားပြီ မဝေ၊ မဝေ ပြီးရဲ့လား?"

" စိုင်းစံရယ် ဒီလောက်လိုးနေမှ ပြီးတာ ဘယ်နှစ်ကြိမ် မှန်းတောင် မသိဘူး ခိခိ၊ ထူးပိုင် သားနဲနဲကြွ၊ စိုင်းစံ ပြီးရင်လဲ သားလီးကို ထုတ်လိုက်တော့နော်၊ မဝေ ဖင်ကျိန်းနေပြီ"

" ကျနော် အရင် ဖယ်ပေးမယ် မဝေ"

ကျနော်ပဲ ဂျိုးဂျိုးလေးကို ထုတ်ကာ သူတို့ပေါ်က ဖယ်ပေးလိုက်တယ်။ မဝေ ပိပိလေးက အရည်တွေ အိုင်ရွှဲနေတယ်။ စိုင်းစံ တုတ်ရှည်လေးက ပျော့ပြောင်းပြီး ခွေချင်နေပြီ။ မဝေက တစ်ရှူးယူကာ ကွိုင်ကို သေသေချာချာချွတ်ပေးတယ်။ စိုင်းစံက မဝေစီက တစ်ရှူးမဲ့ကွိုင်ကိုယူကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ ကျနော်နဲ့ မဝေ တီလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေတယ်။ မဝေက ကျနော့်ဂျိုးလေးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးတယ်။

" မဝေ ကျေးဇူးပဲနော်၊ ကျနော် သွားအိပ် တော့မယ်၊ အားလုံးပဲ ဂွတ်နိုက်"

စိုင်းစံက သူပြောချင်တာပြောပြီး ခပ်သုတ်သုတ် လစ်ထွက်သွားတယ်။ မဝေက ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ကျနော့်ကိုပါ လက်ဆွဲခေါ်တယ်။

" ထူးပိုင် မဝေကို ပြီးအောင်လိုး"

" ကျေးဇူး မဝေ၊ မဝေ ပင်ပမ်းနေပြီ အိပ်လိုက်"

မဝေ အနမ်းက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်တာပါ။ ကျနော့် ကိုမျက်လုံးချင်း စကားပြောပြီး ရေချိုးခန်းကို ခေါ်ဆောင်သွားပါတယ်။ ရေပန်းကို ဖွင့်ကာ ပိပိကိုဆေးကြောပါတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကိုလဲ ဆေးပေးပါတယ်။ ပြီးမှရေပန်းကို နံရံမှာချိတ်ကာ ကျနော့်ကို camel ဆပ်ပြာခဲပေးပါတယ်။ ကျနော် မဝေကို အရမ်းကြိုက်သွားတယ်။ မဝေပါးကို မွှေးမွှေးပေးပြီး မဝေကို ဆွဲဖက်လိုက်ပါတယ်။ 

မဝေကျောကို ဂါဝန်ပေါ်ကနေ ဆပ်ပြာနဲ့ပွတ်ပေးပါတယ်။ မဝေ ချိုဘူးတွေ အားရှိပါးရှိ စို့ပြီး နို့သီးဖုလေးတွေကို လျှာနဲ့ဝိုက်လိုက် သွားနဲ့ဖွဖွကိုက် ပေးပါတယ်။ လက်က မဝေရဲ့ကိတ်တဲ့တင်ပါးတွေကို ပါပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့်ဂျိုးလေးက တင်းပြီး မဝေရဲ့ ဆီးစပ်ကို ထောက်တေ့ထားပါတယ်။ ကျနော် မဝေ နှုတ်ခမ်းတွေကို ငတ်မွတ် စွာနမ်းရင်း မဝေ နားရွက်လေးကို ကိုက်ကာ တိုးတိုးလေး တောင်းဆိုလိုက်ပါတယ်။

" မဝေ နံရံကို လက်ထောက်ပြီး နောက်ပစ်ပေးနော် ကျနော် နောက်ကနေ လိုးချင်လို့"

မဝေ ချက်ချင်း နောက်လှည့်ကာ နံရံကို လက်ထောက်ပြီး တင်ပါးတွေကော့ပေးပါတယ်။ ကျနော် ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ပြီး မဝေရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကိုင်ကာ ပြူထွက်နေတဲ့ မုန်ပေါင်းကြီးကို လျှာနဲ့ဂျာပေးလိုက်တယ်။ မဝေ တင်ပါးကြီးတွေ ခါထွက်သွားတယ်။

" အား! ထူးပိုင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ"

" ထူး... လုပ်တော့ကွယ် မဝေလိုချင်ပြီ"

ကျနော် ဂျာနေတာကိုရပ်ပြီး မဝေရဲ့ ပိပိကို ဂျိုးဂျိုးနဲ့တေ့ကာ အဆုံး ထည့်လိုက်ပါတယ်။

" အား ကျွတ် ကျွတ်.."

မဝေရဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ကာ မဝေရဲ့ ရွှေလည်တိုင်ကို ငုံခဲပြီး ခန္ဓာချင်း ကပ်ပွတ်ကာ ဂျိုးဂျိုးကို မှန်မှန်လေး လိုးခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ မဝေ တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာမြှုပ်တွေနဲ့ လှပကာ ထိလို့ ကိုင်လို့ လိုးလို့ အရမ်းကောင်းနေပါတယ်။ ဂျိုးဂျိုးကို ဒစ်နားထိ ထုတ်လိုက် တဆုံးထိ တရစ်ချင်းလိုးလိုက် မဝေနို့တွေကို ပွတ်တိုက်ကစားလိုက်နဲ့ ပြီးချင်လာပါတယ်။

" မဝေ ကျနော်ပြီးတော့မယ်"

" လိုးလိုး သွက်သွက်လေး လိုး၊ မဝေလဲ ပြီးတော့မယ်"

ကျနော်လဲ မဝေကို မညှာတော့ပဲ ခါးကိုကိုင်ကာ သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ်။

" ကောင်းလိုက်တာ ထူးပိုင်ရယ်! မဝေ ပြီးပြီ... အရမ်းကောင်းတာပဲ။"

မဝေ ပြီးပြီဆိုတာနဲ့ ကျနော် ဂျိုးဂျိုးကို ပိပိလေးထဲ ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ဖိကပ်ထားလိုက်တယ်။ မဝေ ပိပိလေးက ပွစိပွစိဖြစ်နေသလို ခံစားရတယ်။ မဝေက ကော့ကော့ပေးတာနဲ့ ကျနော် ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာတယ်။

" မဝေ လျှော့ပေး ကျနော်ပြီးချင်ပြီး"

ကျနော် မဝေကို သတိပေးရင် ဂျိုးလေးကို လျှင်မြန်စွာ ဆွဲထုတ်လိုက်မိတယ်။ မဝေက ချက်ချင်း ကျနော့်ဖက်လှည့်ပြီး ထိုင်ကာ ဂျိုးလေးကို ဖမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ လရည်တွေက မဝေ မျက်နှာတဝိုက်နဲ့ နိုအုံနဲ့ ဂါဝန်ပေါ်ပက်ဖြန်းကုန်တယ်။ မဝေက ရီရင်း ပါးစပ်လေး ဟကာ ဂျိုးလေးကို ငုံစုပ်ပေးတယ်။ လက်ကျန် သုတ်ရည်တွေ မဝေက ကုန်အောင် စုပ်ယူ မြိုချလိုက်တယ်။ ကျနော် မဝေမျက်နှာမှာ ပေနေတဲ့ အရည်တွေကို လက်လေးနဲ့ ပွတ်သပ်သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ မဝေက ကျနော်လက်ချောင်း လေးတွေကို တချောင်းချင်း စုပ်ယူပေးတယ်။ ကျနော် မဝေကို ဆွဲထူပြီး မဝေနှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်နိုးစွာ နမ်းရှိုက်လိုက်တယ်။ 

မဝေက ကျနော် အနမ်းတွေကို တုန့်ပြန်ရင်း ရေပန်းနဲ့ ကျနော့်ကို ပွတ်တိုက်ဆေးကြောပေးတယ်။ ဂျိုးလေးကို ရေနွေးနွေးလေးနဲ့ သေချာဆေးပေးတယ်။ ကျနော် မဝေရဲ့ ဂါဝန်ခါးစည်းကြိုးလေးကိုဖြည်လိုက်ပြီး ပုခုံးပေါ်ကနေ ချွတ်ချပေးလိုက်တယ်။ မဝေ ကို သေသေချာချာ ရေချိုးသုတ်သင်ပေးလိုက်တယ်။ ရေခြောက်အောင်သုတ်ပေးပြီး ကျနော်ကို အတွင်းခံနဲ့ တီရှပ် ဝတ်ပေးတယ်။ မဝေက ဇာပင်တီ ပြန်ဝတ်ပြီး တီလေးရဲ့ ဂါဝန်ပွပွတထည် ယူဝတ်ကာ ခေါင်းသုတ်နေတယ်။

" ထူးပိုင် မနက် ထရမှာ အိပ်တော့"

" ဟုတ် မဝေ"

ကျနော် တီလေးနားလှဲကာ ဖက်အိပ်လိုက်တယ်။ မဝေက ကျနော့် ကျောကနေ လာဖက်ကာ သုံးယောက် အတူတူ အိပ်လိုက်ကြတယ်။

......................................................................................................

ဇာတ်သိမ်း

ကျနော့် အကျင့်အတိုင်း မနက်စောစောမှာ နိုးထလာခဲ့တယ်။ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်တော့ တီလေးက ကျနော့်ကိုဖက်ကာ စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျနော် တီလေးဆံနွယ်လေးတွေ သပ်ပေးကာ ပါးပြင်ကို နမ်းလိုက်တယ်။ သတိရမိပြီး မဝေကို လှည့်ကြည့်တော့ မတွေ့မိဘူး။ မဝေ ဘယ်ချိန်က ထွက်သွားမှန်း မသိလိုက်မိဘူး။ 

" ထူး အဝတ်အစား လိုအပ်တာအစုံ ထည့်ပြီးပြီလား?"

" ဟုတ် မနေ့က နေ့လည်က အားလုံးပြင်ထားပြီးပြီ၊ တီလေး"

" ထူး! အကောင်းဆုံး ဖြစ်အောင်ကြိုးစားနော်၊ လိုတာရှိ ဖုန်းခေါ်"

ကျနော် တီလေး နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ လက်ကလဲ ကုတ်အင်္ကျီပေါ်ကနေ ပေါ်နေတဲ့ နို့လုံးလုံးလေးကို ညှစ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးလက်က ကျနော်ဂျိုးလေးကို လာနှိုက်ကာ အထက်အောက်ပွတ်ပေးတယ်။ ကျနော် တီလေးကို နမ်းရင်းနဲ့ နို့သီးလေးကို ချေပေးလိုက်တယ်။ အဲ့ချိန်မှာ အခန်းတံခါး ပွင့်လာတယ်။

" ဟယ်! အချိန်မရှိတော့ဘူး လေဆိပ်ဆင်းရမယ်လေ! မြန်မြန်ရေချိုးပြီး ဆင်းခဲ့တော့၊" 

ဟုပြောကာ မဝေပြန်ထွက်သွားပါတယ်။

" ထူး! တီလေးကို လိုးပေးတော့" 

တီလေးက စကတ်ကို ဆွဲတင်ကာ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးကို ပိပိကိုတေ့ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးခါးကိုထိန်းခါ ဘေးစောင်းလေးလိုးလိုက်ပါတယ်။ ဂျိုးကချော်ပြီး စိုရွှဲနေတဲ့ ပိပိအမြှောင်းလေးကို ပွတ်ဆွဲကာထွက်သွားပါတယ်။ တီလေးက သေချာကိုင်ကာ ပြန်ထည့်ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို နမ်းရင်း မှန်မှန်လေး လိုးပေးလိုက်တယ်။

" ထူး! တီလေးကုန်းပေးမယ်၊ နောက်ကနေ ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးနော်"

လို့ပြောပြီး ကျနော့်ပေါ်ကခွကာ လေးဖက်ကုန်းပေးပါတယ်။ ကျနော် ထထိုင်လိုက်ရင်း မြင်နေရတဲ့ ပိပိလေးနဲ့ စိစိလေးကို နမ်းစုတ်လိုက်ပါတယ်။

" မောင် မမှုတ်နဲ့ လိုးတော့၊ တီလေး လိုချင်ပြီ"

ကျနော် တီလေးခါးလေးကိုကိုင်ကာ တဖန်းဖန်း ဆောင့်လိုးပါတယ်။ တီလေးကျောပြင်လေးကိုပွတ်လိုက်၊ နို့လုံးလုံးလေးကို ဆွဲကာလိုးလိုက်၊ ဖင်ပြောင်ပြောင်လေးကို ရိုက်ရင်းလိုးလိုက်နဲ့ ကောင်းလာပါတယ်။ စအိုကို လက္မလေးနဲ့ဖိမွှေပေးလိုက်နဲ့ တီလေးကို ချစ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

" တီလေး အရမ်းချစ်တယ်၊ အရမ်းကောင်းတယ်။"

" တီလေးလဲ မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်။ လိုးလိုး ကောင်ူတယ် မောင်ရေ လိုးလိုး တီလေးပြီးတော့မယ်။"

ကျနော့်ဂျိုးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ ကုတင်စောင်းမှာထိုင်ရင်း တီလေးကို ကျနော်ပေါ်မှာထိုင်ကာ တီလေးစိတ်ကြိုက် ဆောင့်လိုးခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ နို့လေးကို စုပ်ယူကာ နမ်းလိုက်ပါတယ်။ တီလေး ဖီးလ်တက်ကာ အမြန်ဆောင့်ပါတယ်။ ကျနော့်လက်တွေနဲ့ တီလေး တင်သားတွေကို ညှစ်ပေးပါတယ်။ တီလေးကော့ကာကော့ကာ ပြီးသွားပါတယ်။

" Wow! အရမ်းကောင်းတယ်မောင်၊ တီလေးပြီးပြီ ပြီးသွားပြီ"

ပြောကာ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းပါတယ်။ ကျနော်ချစ်တဲ့ တီလေးကို ဖက်ကာပြန်နမ်းပါတယ်။ တီလေးက ပိပိလေးကို ဆက်ကော့ကာ ညှောင့်ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကိုဖက်ထားရင်း မတ်တပ်ရပ်ချီကာ ရေချိုးခန်းကို ခေါ်ဆောင်သွားပြီး ရေပန်းကိုလဲဖွင့်ချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးကို နံရံမှာကပ်ကာ နမ်းရင်း အပီဆောင့်ပါတော့တယ်။ ပါးစပ်ကလဲ တီလေးနို့တွေကို နမ်းရင်း အားနဲ့ တချက်ချင်း လိုးပါတော့တယ်။

" အား အား အား! ဖွတ် စွတ် ဖတ် ဖတ် ကောင်း ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ မောင် ရယ်.... ပြီးခါနီးရင်း ပြောနော် တီလေး ပါးစပ်ထဲမှာပြီး တီလေး စုပ်ပေးချင်လို့"

" ပြီးတော့မယ် တီလေး ထူး အရမ်းကောင်းနေပြီ။ တီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်။"

ကျနော်တီလေး ပိပိလေးကို တချက်ချင်းလိုးကာ တီလေးကိုချစ်ကြောင်း အမြန်ဆုံး တူတူနေချင်ကြောင်း ချွဲနေမိပါတယ်။ 

" မောင် တီလေးလဲ ကောင်းနေပြီ ဆောင့်ဆောင့်၊ အား ရှီး..."

တီလေးက ပြောရင်း ကျနော့်ခါးကိုဆွဲကာ ဂျိုးတဆုံးဖိကပ်စေပြီး ပိပိလေးက ညှစ်ညှစ်ပြီး အထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားပါတယ်။ ကျနော်လဲ ထိန်မထားနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကာ အတူတူပြီးဆုံးခြင်း ရောက်ရှိသွားပါတယ်။ 

တီလေးက ကျနော့်ကို ဖက်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းကာ ရင်သားတွေနဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးနေပါသေးတယ်။ ကျနော့် ရင့်အုံ အထက်နားက တီလေးနာမည်လေးနဲ့ နှတ်ခမ်းရာလေးကို နမ်းရင်း ကျနော့်နို့သီးလေး ကိုချေကစားပေးပါတယ်။ ဂျိုးဂျိုးက ပိပိလေးထဲမှာ မာန်မကျပဲ တင်းတင်းလေး ဇိမ်တွေ့နေပါတယ်။ ကျနော့် နားရွက်ဖျားလည်တိုင် ပုခုံးကိုနမ်းနေရင်း ရုတ်တရက် ကျနော့် ဘယ်လက်မောင်းကို သွားနဲ့ကိုက်ထည့်လိုက်ပါတယ်။

" အား!!!!!!!!"

ကျနော် တအားနာသွားပြီး ဂျိုးလေးက ပိပိလေးထဲကနေ ကျွတ်ထွက်သွားပါတယ်။တီလေးက ချက်ချင်း ဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး ကျနော့်ဂျိုးလေးကို စုပ်ယူကာ ဂွေးဥတွေကို ဆော့ကစားပြီး ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ပါတယ်။

ကျနော် နာလည်းတော်တော်နာ တီလေးစုပ်ယူပေးနေတာကလဲ တအားကောင်းပြီး ကြောင်နေမိပါတယ်။ တီလေးက အရည်တွေပြောင်စင်သွားအောင် စုပ်ယက်မြိုချပြီးမှ ထကာ ကျနော် လက်မောင်းကို ပွတ်ပေးပြီး ကျနော့်ကို ပြုံးကြည့်ကာ နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးနဲ့ သွေးစို့နေတဲ့လက်မောင်းကို နမ်းပါတယ်။

" မောင်! အရမ်းနာသွားလား? တီလေး မောင့်ကိုချစ်လွန်းလို့ မောင်.. တီလေးကို သတိရနေအောင် ကိုက်ပစ်လိုက်တာ"

ပြောပြီး ကျနော့်ကို ဖက်ကာနမ်းပြန်တယ်။ ကျနော့်အောက်နှုတ်ခမ်းကို သာသာလေးကိုက်ဆွဲပြန်တယ်။ ပြီးမှကျနော့်ကို ရေချိုး ဆပ်ပြာတိုက်ပေးပြီး တဘက်ပတ်ပေးကာ တွန်းလွှတ်ပါတယ်။ မဝေ က အခန်းအပြင်ကနေ ပွစိပွစိနဲ့ အော်နေတာကြာနေပြီလေ😂။

ရေချိုးခန်း အပြင်ရောက်တော့ မဝေက ပစ္စည်းတွေသယ်ကာ ထွက်သွားပါပြီ။ ကျနော် ရှပ်အင်္ကျီနဲ့ဂျင်းဘောင်းဘီ ဝတ်ကာ ဆင်းပြီး ကားထဲ အထုပ်တွေထည့်နေတဲ့ မဝေကို ကူညီကာထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်(အထုပ်အထုပ်😜)။ 

" မဝေ အထုပ်တွေက အများကြီးပါလား?"

" ကေသီ့ ဟာတွေရောလေ ထူးရဲ့"

ကျနော် တော်တော် ပျော်သွားတယ်။

" တီလေးက သူလိုက်မှာကို မလိုက်သလိုနဲ့၊ ကျနော့်ကို လျှိုထားပြီး စိတ်ဒုက္ခပေးတယ်။"

မဝေက ကျနော့်ကို အံ့သြသလိုကြည့်ပြီး

" ထူး ကို ကေသီက ဘာမှမပြောထားဘူးလား၊ သူက ဒီမနက်ဖလိုက်နဲ့ စင်္ကာပူသွားမှာလေ။ ထူးကျောင်းဆက်တက်ရင် အဆင်ပြေအောင်လို့ သူကြိုသွားနှင့်မယ် ပြောတာပဲ။"

ကျနော် ရင်ထဲနင့်နေအောင် ခံစားလိုက်ရတယ်။ တီလေးကို အရမ်းချစ်မိသွားတယ်။ ပစ္စည်းအထုပ်အပိုးတွေနေရာချပြီးတော့ တီလေးကားနောက်ဖုံးကိုပိတ်လိုက်တယ်။

" မဝေ ထမင်းကြော်ထားတယ်။ ကော်ဖီလဲဖျော်ထားတယ်။ သွားစားလိုက်အုံး။"

ကျနော် မဝေနဖူးကို နမ်းလိုက်ပြီးတော့

" မဝေ အစစအရာရာ အတွက် ကျေးဇူးနော်"

မဝေကပြုံးပြီး ကျနော်ကိုတွန်းလွှတ်ပါတယ်။ ကျနော်ထမင်းစားခန်းရောက်တော့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က ပွေ့ဖက်လို့။

" အထုပ် ဝိုင်းကူထည့်ပေးမယ်မရှိဘူး၊ ဒီမှာ လာပြီးသာယာနေကြတယ်။"

" ခစ်ခစ် ကိုရေ... ထူးက ချစ်တို့ကို ဂျေဝင်နေတယ် ခိခိ"

ကျနော် မဝေကြော်ပေးထားတဲ့ ပဲပြုတ်ထမင်းကြော်နဲ့ ကြက်ဥကြော်ကို မြန်မြန်စားပြီး ကော်ဖီပါသောက်လိုက်တယ်။ 

" ထူးပိုင် ညက နင်နဲ့ စိုင်းစံ အကြာကြီး ဘာတွေဆွေးနွေးနေတာလဲ"

" ဟမ်!!!"

ကျနော်စားနေတဲ့ ထမင်းကြော်နင်သွားတယ်။ စိုင်းစံကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြတယ်။

" နင့်ကို သူ ဘယ်လောက်ချစ်တဲ့ အကြောင်းတွေပေါ့ဟာ!"

သူဇာက မျက်နှာကိုမဲ့ရွဲ့ပြပါတယ်။ အဲ့ချိန်မှာ တီလေး ဆင်းလာတော့ ကျနော်တို့ လေဆိပ်ဆင်းခဲ့ကြာတယ်။ကားကို စိုင်းစံကမောင်းပြီး သူဇာကရှေ့ခုံမှာထိုင်ကာ မဝေ၊ တီလေးနဲ့ ကျနော်က အနောက်မှာ ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ မဝေက တီလေးကို လေဆိပ်နောက်ကျမှာစိုးလို့ မနက်စာ မစားခဲ့တဲ့ အတွက် ပွစိပွစိပြောနေသေးတယ်။တီလေးက ကျနော့် လက်မောင်းကိုပွတ်ကာ အရမ်းနာနေလားလို့မေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ 

" အရမ်းချစ်တယ် တီလေးရယ်"

တီလေးက ကျနော့်ဆံနွယ်တိုတွေကို ပွတ်ဖွနေပါတယ်။

ရန်ကုန်လေဆိပ် ရောက်တော့ တီလေး လေယာဉ်က အရင်မို့လို့ တီလေးကို အင်တာနေရှင်နယ်ဖက်မှာ အရင်ချပေးပါတယ်။ မဝေက စိုင်းစံနဲ့ သူဇာကို domestic ဖက်ပိုပေးပြီးမှ ကျနော့်ကို ပြန်လာခေါ်မယ် ပြောပါတယ်။ ကျနော် တီလေးနဲ့ အတူးဆင်းနေခဲ့ကာ တီလေး check in ဝင်တာ အတူတန်းစီအထုပ်အပ် အလေးချိန်ချိန် ကူညီပေးလိုက်ပါတယ်။ မဝေလဲ ပြန်ရောက်နေပါပြီ။ မဝေက တီလေးကို အစာစားဖို့ တိုက်တွန်းပါတယ်။

" ကေသီ အားရှိအောင် တစ်ခုခု စားသွားအုံးလေ"

" မစားတော့ဘူး မဝေ၊ လေယာဉ်ပေါ်မှာ ကျွေးမှာပဲ၊"

တီလေးက နာရီတချက်ကြည့်ရင်း မဝေကို ဖက်ပြီး နှုတ်ဆက်ပါတယ်။ မဝေက တီလေး ကျောကိုပုတ်ကာ နှစ်သိမ့်ပါတယ်။

" မဝေ၊ ကေသီ စိတ်ချမယ်နော်။ ထူးကိုလဲ ဂရုစိုက်ပေးနော်။"

" အားလုံး စိတ်ချပါ ကေသီရယ်"

" ဒါဆို ခဏစောင့်ပေးအုံးနော် မဝေ!"

တီလေးက ကျနော့်လက်ကိုဆွဲကာ လေဆိပ်က မသန်မစွမ်းသူတွေ သုံဖို့ထားတဲ့ သီးသန့်အိမ်သာထဲ ဝင်လိုက်ပါတယ်။ တံခါးဂျက်ချရင်း ကျနော့် ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်ကာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရင်း ဂျိုးလေးကို ပုလွေပေးပါတယ်။ တီလေးက ခရမ်းရောင် လည်ဟိုက်ဂါဝန် လေးဝတ်ထားတာပါ။ ကျနော့်ငုံ့ကြည့်တော့ တီလေးရဲ့ ရင်သားပြည့်ပြည့်လုံးလုံးလေး တွေမလုံ့တလုံ မြင်နေရပါတယ်။ ဂျိုးလေးက သွေးအားတိုးကာ ရယ်ဒီပြန်ဖြစ်နေပါပြီ။

တီလေးက ကျနော့်ကို အိမ်သာဘိုးတိုင်မှာထိုင်စေပြီး ပင်တီလေးကို ချွတ်ကာ ကျနော့်ကိုခွပြီး ဂျိုးလေးပေါ် ပိပိလေနဲ့ ထိုင်ချပါတယ်။ ပိပိလေး တဆုံးဝင်သွားအပြီးမှာ ကျနော့်ပုခုံးကိုကိုင်ကာ လိုးပါတယ်။ ကျနော်တီလေးခါးကျင်ကျင်လေးကို ကိုင်ကာထိန်းပေးပါတယ်။

" မောင်! လက်တွေ့လုပ်ငန်းခွင်မှာ အဆင်မပြေတာတွေ မနာလိုတာတွေ ဆန္ဒနဲ့ ထပ်တူမကျတာတွေ ရှိလာလိမ့်မယ်။ အရာအားလုံးကို စေတနာ အနစ်နာခံပြီးကြိုးစားနော်။ ထူးတို့ အောင်စာရင်းထွက်ရင် ၃ယောက်စလုံးရဲ့ နှစ်အလိုက် အမှတ်စာရင်းတွေ ထုတ်ပြီး တီလေးစီပို့ပေး တီလေးကျောင်းအပ်ပေးမယ်။ ဘာပဲလိုလို တီလေးကို သတိရ။ ထူး! မိုက်မိုက်ကမ်းကမ်း ဆုံးဖြတ်တော့မယ်ဆိုရင်၊ မောင့် ဘဝမှာ တီလေးရှိသေးတယ်ဆိုတာကို သတိရနော်။ မောင့်ကို တီလေး အရမ်းချစ်တယ်"

" အလုပ် အားရင် ဖွားဖွားစီ သွားတွေ့အုံးနော်။ ဖွားဖွားကို တီလေး ထူးကို ချစ်တဲ့အကြောင်း ဂရုစိုက်တဲ့ အကြောင်း ခဏခဏပြောပေး သိလား။ ဖွားဖွားက ထူးကချစ်ရတဲ့သူထက် သီရိလို ထူးကိုချစ်တဲ့သူကိုပဲ လက်ခံမှာ။ တီလေး မောင် မပါပဲ ဘယ်သူနဲ့မှ လိင်မဆက်ဆံဘူး။ အဲ့ဒါမှန်သော တီလေးရဲ့ သစ္စာစကားပါ။ မောင် ယုံပေးပါနော်။ မောင့် ကိုတစ်ခု တောင်းဆိုချင်တာက မဝေနဲ့ မောင့် သူငယ်ချင်းတွေကလွဲလို့ တခြားသူနဲ့ လိင်မဆက်ဆံပါနဲ့။ မောင် မိန်းမလည်လေးတွေနဲ့ တွေ့ပြီး ဒုက္ခရောက်မှာစိုးရိမ်လို့ ပြောတာ။ ဂွိုင်လဲသုံးဖြစ်အောင်သုံးနော် ခစ်ခစ်။ တီလေးကိုချစ်ရင် မြန်မြန်ပြီးအောင်လိုးတော့၊ တော်ကြာ တီလေး ကျန်ခဲ့အုံးမယ်"

" တီလေး! မခွဲချင်ဘူး တီလေးရယ်"

တီလေးက ကျနော့်ကို ကြည့်ရင်း နမ်းပါတယ်။

" မောင်!...... တီလေးလို့မခေါ်ပဲ မ ကို ချစ်တယ် ဆိုပြီး လိုးပေးစမ်းပါ။ မ ကြားချင်လို့။ မ တအားကောင်းနေပြီ ပြီးတော့မယ် မောင်ရေ..."

" မရယ်! မကို မောင် အရမ်းချစ်တယ်"

" မ ကို ချစ်တယ်.... မ ကို မောင် အရမ်းချစ်တယ်"

တီလေး ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်နိုးစွာနမ်းပါတယ်။ ကျနော်တီလေးကို ချစ်မြတ်နိုးစွာနမ်းရင်း ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးက အချစ်ရည်တွေနဲ့ တီလေးရဲ့ သားအိမ်မြတ်ကို ပက်ဖြန်းလိုက်ပါတော့တယ်။ တီလေး ရဲ့ပိပိလေးလဲ ရွှဲရွှဲစိုကာ ဂျိုးလေးကို ပွေ့ဖက်ထားပါတယ်။ တီလေး ပါးပြင်မှာ မျက်ရည်တွေ စီးကျလာပါတယ်။

" မ!!!!!!"

တီလေး ကျနော့်ပါးကို အာဘွားပေးရင်း

" မောင့်ကို ချစ်လွန်းလို့ ပျော်ပြီးကျတဲ့ မျက်ရည်တွေပါမောင်ရယ်!"

တီလေး ကျနော့်ပေါ်ကဆင်းကာ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးကို စုပ်နမ်းပေးပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့် ဘောင်းဘီကို တီလေးကိုယ်တိုင်ပြန်ဝတ် ပေးပါတယ်။ ပြီးမှ တီလေး ပိပိကိုဆေးကြောကာ ပင်တီပြန်ဝတ်ပါတယ်။ ဘေစင်မှာ ပလုတ်ကျင်း နှုတ်ခမ်းနီပြန်ဆိုးပြီးမှ ဂါဝန်ကို ဆွဲဆန့် ကျနော့်လက်ဆွဲကာ တံခါးဂျက်ဖြုတ်ပြီးထွက်လိုက်ပါတယ်။ အဝမှာ မဝေက ကျနော်တို့ကို ရပ်စောင့်ပေးနေပါတယ်။ တီလေးက မဝေလက်ကိုပါ ဆွဲကာ သုတ်သုတ်လျှောက်သွားပြီး ခရီးသည်ဝင်ရမယ့်နေရာရောက်မှ ကျနော်နဲ့မဝေကို နှုတ်ဆက်ကာဝင်သွားပါတယ်။ ကျနော် တီလေး ပြောက်ကွယ်သွားတဲ့ အထိရပ်ကြည့်နေမိတယ်။ 

ပြီးမှ မဝေကိုခေါ်ကာ ကျနော်စီးရမယ့် domestic ဖက်ကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ စိုင်းစံနဲ့ နန်းသူဇာ ကျနော့်ကိုစောင့်နေတာနဲ့ မဝေကို နှုတ်ဆက်ပြီး လေဆိပ်ထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျနော့် iPod နားကြပ်လေးထုတ်ကာ နားဆင်ရင်း မှန်ခန်းကျယ်ထဲက ခုံလေးမှာထိုင်ရင်း တီလေးကို တင်ဆောင်သွားတဲ့ လေယာဉ်ကိုမျက်စိတဆုံးကြည့်ကာ တီလေး နဲ့ ထာဝရ ပါရမီဖြည့် ရပါလို၏ ဆုတောင်းနေမိပါတော့တယ်။

.................................................................................

အမှားများစွာ၊ လိုအပ်ချက်များစွာကို သီးခံဖတ်ရှုပေးတဲ့ တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ကောင်းကင်ပြာပြာအောက်က စိတ်ကူးရင် အတွေးရိုင်းရိုင်းကို ပုံဖေါ်ခွင့်ရတဲ့ ပင်လယ်ပြာပြာကြီးနဲ့ ပတ်သက်သူတိုင်းကို ကျေးဇူးအထူးတင်ရှိပါကြောင်း.............😘

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။

တီလေး အပိုင်း ( ၆ )

တီလေး အပိုင်း ( ၆ )

Uglyjoe ရေးသည်။ { အတွေးပင်လယ်ပြာ }

တီလေး ရေကူးကန်ထဲကနေ ကျနော့်ကိုကြည့်ရင်း လက်ညှိုးလေး ကွေးကာ ကျနော့်ကို ခေါ်တယ်။

" မောင်.... လာလေ!"

ကျနော် ရေကူးကန်ထဲ လိုက်ခုန်ချ လိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်စီကို ရေထဲကနေ လှမ်းလာကာ ဖက်ပြီး ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းတယ်။ လက်ကလဲ ဘောက်ဆာအတွင်းက ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးကို လှမ်းကိုင်တယ်။ ခဏအကြာ နမ်းနေတာကို ရပ်ပြီး ဟိုဖက်ကို ရေကူးသွားတယ်။ 

ညအမှောင်မှာ ဟိုတယ်ဝန်းထဲ ထွန်းထားတဲ့ မီးတွေနဲ့ ဟိုးအဝေးတနေရာက ဝင်းဝါ ထိန်လင်းနေတဲ့ ပန်းချီကားတစ်ချပ်ဟာ တော်တော်ကို လှပနေတယ်။ အဲ့ဒီ ပန်းချီကား ပတ်ဝန်းကျင်ထက် တီလေးရဲ့ ရေစိုနေတဲ့ အလှက ကျနော့်ကို ဖမ်းစားထားတယ်။ ကျနော် တီလေးရှိရာကို ကူးခတ်သွားလိုက်တယ်။

" မောင့် ကို တီလေး အရမ်းချစ်တယ်"

" တီလေးကို အဆုံးရှုံး မခံနိုင်အောင် ချစ်တယ်"

ကျနော် တီလေးကို အတည်ကြည်ဆုံး သစ္စာစကား ပြောဖြစ်သွားတယ်။

" မောင် တီလေးကို ဖက်ထားပေးပါ"

တီလေး နှုတ်ခမ်းလေးတွေက ချမ်းပြီး တုန်နေတယ်။ ကျနော် တီလေးကို နောက်ကနေ ဖက်ထားလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် လက်တွေကို ရင်သားတွေပေါ်ကို အုပ်ကိုင်စေတယ်။ တီလေးက မြင်ကွင်းရှေ့ ခပ်ဝေးဝေးက ထိန်ထိန်ဝင်းဝါနေတဲ့ အလင်းရောင်ကို ကြည့်ရင်း ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ မှီထားတယ်။

" မောင်! တီလေး ဘဝမှာ လိင်ဆက်ဆံတာ ဦးငယ်ရယ်၊ မောင့်ဖေဖေရယ်၊ မောင်ရယ်၊ ဂျပန်ကြီးရယ် ဒါပဲရှိဖူးတယ်။ မောင် မကြိုက်ရင် နောက် တီလေး မလုပ်တော့ဘူးနော်။ တီလေး မောင့်ကို ကောင်းစေချင်တဲ့ စိတ်နဲ့ ညက ဖြစ်ပျက်သွားတာပါ။"

" တီလေးရယ်။ ထူး တီလေးကို တောင်းပန်ပါတယ်။"

" တီလေးလေ ထူးကို ဘယ်လောက်ချစ်လဲဆို...၊ ထူးကို တီလေး အပျိုစင်ဘဝ မပေးနိုင်ပေမယ့် ကျန်တာအားလုံး လိုက်လျှောဖို့ အသင့်ပါပဲ။ သီရိနဲ့ ထူးနဲ့ သံယောဇင်ကြီးတာ သိသလို ထူး သီရိနဲ့ အတူနေတော့ ထူး သီရိကို ချစ်သွားမှာ စိုးရိမ်ပူပန်မိတယ်။ စိတ်လှုပ်ရှား သာယာမှုလဲဖြစ်မိတယ်။ အဲ့ဒါကြောင် ထူး တခြားတယောက်နဲ့ ဆိုရင်ရော တီလေးအဲ့လို ခံစားရမလား သိချင်စိတ်နဲ့ တီလေး စမ်းသပ်ကြည့်မိတာ။ ထူး ခံစားရသလို တီလေးလဲ သီရိနဲ့တုန်းက ခံစားရတယ်။ ဒါပေမယ့် မမမြတ်နဲ့ မှာ တီလေးအဲ့လို မခံစားရဘူး"

တီလေး ကိုယ်လုံးက တုန်နေတယ်။ လေပြေအေးအေးက ဝေ့တိုက်နေသလို ကောင်ကင်က နက်မှောင် ကြည်လင် နေတယ်။ မှိတ်တုတ်တုတ် ကြည်ပွင့်လေးတွေ ကောင်းကင်မှာ ထွန်းလင်းနေသလို အာရုဏ်ဦး နိုးထခါနီး တေးသံက တိတ်ဆိတ်နေတယ်။ ထိန်ထိန်ငြီးနေတဲ့ ဟိုးအဝေးက အလင်းရောင်က တီလေးနဲ့ ကျနော့်ကို အေးငြိမ်းစေတယ်။

" တီလေး! ချမ်းနေပြီ၊ အခန်းထဲ ပြန်သွားရအောင်နော်။"

" ဟင့်အင်း တီလေး ဒီတိုင်းလေး ထူးနဲ့ ဒီညလေးကို ပျော်ရွှင်စွာ စီးမြောချင်တယ်။ ထူးကို တီလေး ချစ်တယ် သိလား? တီလေး ထူးရဲ့ ပါရမီ ဖြည့်ဖက် ဖြစ်ချင်တယ်။ ထူးဆန္ဒတွေကို တသက်လုံး ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တယ်။"

" ထူးလဲ တီလေးကို ဘဝနဲ့ထပ်တူ ချစ်တာပါ။ တီလေး ချမ်းနေပြီ။ ဖျားနေအုံးမယ်။ ကန်ပေါ်တက်ရအောင် တီလေးရယ် တီလေး နေမကောင်းမှာ ဆိုးလို့ပါ။"

တီလေး ကျနော့်ကို ကျောပေး အဖက်ခံထားရာကနေ ကျနော်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖက်ကို လှည့်လာတယ်။ ကျနော့် ဆံပင်တွေကို သပ်တင်ပေးရင်း ကျနော့်လည်ကုတ်ကို တွဲလွဲခိုပြီး ကျနော့်ကို ကြင်နာစွာကြည့်တယ်။ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ အရောင်ဖျော့ပြီး တုန်ခါနေတယ်။

" တီလေးလေ.... မောင်မြတ်နိုးတဲ့ ရေစိုဝတ်စုံလေးရယ်၊ မောင် exciting ဖြစ်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ရယ်မှာ၊ တီလေး မောင့်ဆန္ဒတွေ ဖြည့်ဆည်းပေးပါရစေ..."

" တီလေး ရယ်!"

ကျနော် တီလေးရဲ့ ခါးကိုဖက်လိုက်တယ်။ တီလေးရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက ကျနော်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ထိခတ်တို့ထိ လာတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ လက်ညှိုးလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ တီလေး ကို ကျနော် မြတ်မြတ်နိုးနိုး မျက်လုံးချင်း ကြည့်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်။

" တီလေး အပြင်မှာ အေးတယ်။ အထဲ သွားမယ်နော်"

တီလေး အရည်လဲ့နေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်ပြီး ခေါင်ညှိမ့်ပြတယ်။ ကျနော် ကန်ဘောင်ပေါ်ကို လက်ထောက် ခုန်တက်လိုက်တယ်။ အပေါ်ကနေ တီလေးကို လက်ကမ်းပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကို ဖမ်းကိုင်အားပြုပြီး ကန်ဘောင်ပေါ်တက်လာတယ်။ ကျနော် တီလေး လက်ကိုဆွဲပြီး ဘန်ဂလိုထဲ ဝင်လိုက်တယ်။ ကုတင်ခြေရင်းက တံခါးမကြီးကို ပိတ်လိုက်တယ်။ တီလေးကို သဘက်ကြီးယူပြီး ဆံပင်တွေခြောက်အောင် သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော် တီလေး အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပေးမလို့ အကျႌကြယ်သီးကို ကိုင်လိုက်တော့....

" မောင်! တီလေး ဒီတိုင်းရေစိုအဝတ်နဲ့ မောင်လိုးတာ ခံချင်တယ်။ တီလေးကို ချစ်ပေးနော်"

တီလေးက ပြောပြီး ကျနော့်ခါးကို လှမ်းဖက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ တုန်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ပြန်နမ်းရင်း ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ပွတ်တိုက်ဆော့ ကစားပေးနေတယ်။

" မောင်! တီလေး လိုချင်ပြီ"

ကျနော် တီလေးကို ရုတ်တရက် ပွေ့ချီလိုက်ပြီး ခြေလှမ်းကျဲတွေနဲ့ ခုတင်ဖက်ကို လှမ်းလိုက်တယ်။ တီလေး လက်တွေက ကျနော့်လည်ပင်းတွေကို တွဲခိုထားတယ်။ ကျနော် တီလေးကို မွှေ့ရာပေါ် ညှင်ညှင်သာသာ ချလိုက်ပြီး ကျနော် ဘောက်ဆာကို ချွတ်လိုက်တယ်။ တီလေးက စကတ်လေးကို လှန်ကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကာ ပေးထားတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ ရေစိုဝတ်စုံ စကတ်လေးက တီလေး ခန္ဓာကိုယ်မှာ လှပစွာ လန်ပြီးကပ်နေတယ်။

ကျနော့် လက်လေးနဲ့ တီလေးရဲ့ ပေါင်တွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်ရင်း မြင်နေရတဲ့ တီလေးရဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကို ပွတ်တိုက်ရင်း အစိလေးကို လက်ညှိုးလက်မနဲ့ ဖိချေပေးလိုက်တယ်။ တီလေး တွန့်တွန့်လူးသွားပြီး ညည်းသံ တိုးတိုးလေးထွက်လာတယ်။ 

တီလေး ပိပိနှုတ်ခမ်းလေးကို ကျနော့် မျက်နှာထိုးအပ်လိုက်ပြီး လျှာနဲ့ အပြားလိုက် ယက်ပေးနေလိုက်တယ်။ တီလေးလက်က ကျနော့် ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပိပိကိုကပ်နေအောင် ဆွဲဖိထားတယ်။ ခါးကိုလဲ တတ်နိုင်သမျှ ကော့ကော့ပေးတယ်။ ကျနော့် လက်ခလယ်ကို တီလေးပိပိထဲ ထဲ့မွှေပေးပြီး လျှာနဲ့ဖိဖိပြီး ယက်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးတင်ပါးကြီးကြွကြွတက်လာပြီး ကျနော့်ဆံပင်းတွေကို တင်းတင်း ဆွဲထားတယ်။

" မောင် တီလေးလိုချင်ပြီး လိုးပေးတော့နော်"

ကျနော် ဂျိုးဂျိုးကို တီလေးရဲ့ စိုရွှဲနီတာရဲနေတဲ့ ပွင့်ဖတ်လေးနှစ်ခုကြားက အဝလေးကိုတေ့ပြီး ခါးအားနဲ့ ဖြည်းဖြည်းလေး နှစ်မြှုပ်လိုက်တယ်။

" အ!!!!!"

တီလေးက ကျနော့်ကို ပြုံးပြုံးလေးကြည့်ရင်း ညည်းသံလေးထွက်ပြီး မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစဉ်းသွားတယ်။ ကျနော်လဲ ထိတွေ့ခံစားမှုကို ခံစားရင်း တရစ်ချင်းချင်း တိုးဝင်အောင်လိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးလေး တဆုံးဝင်သွားတော့ တီလေး ရဲ့ ခါးလေးက ကော့တက်လာတယ်။ တီလေးရဲ့ လက်နဲ့ ကျနော့် နိုးသီးဖုလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးတယ်။ ကျနော်လဲ ဂျိုးဂျိုးကို အဖျားနားထိရောက်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်၊ ဖြည်းဖြည်းလေး တရစ်ချင်းဖိသွင်းလိုက်နဲ့ ငြိမ့်ညောင်းတဲ့ သံစဉ်တစ်ပုဒ်ကို တီးခတ်နေမိတယ်။

" မောင်! တီလေးပြီးတော့မယ်။ သွက်သွက်လေး လိုးပေးနော်"

ကျနော် တီလေးပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး တီလေးနှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းကာ ခါးအားနဲ့ မြန်မြန်လေး ဖိလိုးပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော်နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်နမ်းပြီး ကော့ကော့ပေးကာ ခံပါတယ်။ခဏကြာတော့ ညည်းသံလေးထွက်လာပြီး အံကြိတ်ကာ ကျနော့်အား စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။

" ချစ်တယ် တီလေးရယ်! လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ"

" တီလေးပြီးပြီမောင်! မောင်ပြီးတော့မှာ မဟုတ်လား? မောင်! တီလေး မျက်နှာနဲ့ အဝတ်အစားတွေပေါ် မောင့် အချစ်ရည်တွေ ပမ်းလိုက်လေနော်"

ကျနော် တီလေးကို သွက်သွက်စောင့်နေရာကနေ တီလေး နှုတ်ခမ်းလေးကို လှမ်းနမ်းလိုက်ပြီး....

" တီလေး! မောင် အထဲမှာပြီးလိုက်မယ်နော်"

တီလေး ကျနော့်ကို မြတ်နိုးစွာကြည့်ရင်း ခေါင်းညှိမ့်ပြတယ်။

ကျနော်လဲ တီလေးခွင့်ပြုချက်ရတာနဲ့ တီလေးပေါင်တံတွေကို တွန်းတင်ပြီး တအားမြန်မြန်စောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ကောင်းတဲ့အရသာက ဘယ်လိုရေးပြရမှန်းကိုမသိပါဘူး။ တီလေးရဲ့ အတွင်းသားတွေက ညှစ်ပေးနေသလို ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးတံ တလျှောက် ယားယံလာကာ ဂွေးဥကနေ အရည်တွေ တွန်းပို့နေတာပါ ခံစားရပါတယ်။

" တီလေး ကျနော်ပြီးတော့မယ်"

" တီလေးလဲ အရမ်းကောင်းတယ် မောင်! မောင် လိုးတာ တအားကောင်းတယ်"

တီလေးက သူ့နို့တွေကို ရေစိုအင်္ကျီပေါ်ကနေပွတ်သပ်ပြီး ကျနော်လိုးတာကို ကော့ပေးရင်းပြန်ပြောပါတယ်။

ကျနော်လဲ စိတ်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး တီလေးပေါ် မှောက်ချလိုက်ကာ တီလေးကို ဖက်လိုက်ပြီး ဂျိုးဂျိုးကို တဆုံးသွင်းကာ တွန့်တွန့်ပြီး အရည်တွေပမ်းထွက်ကုန်ပါတယ်။

" အား! ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်! ခုမှပဲ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ပြီးတဲ့ အရသာကို ခံစားရတော့တယ်။ မောင့် ကို တီလေး အရမ်းချစ်တယ်"

တီလေးက ညည်းပြော ပြောရင်း ကျနော့်နဖူးကို အနမ်းပေးကာ တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားပါတယ်။ ကျနော့်ဂျိုးလေးလဲ တီလေးရဲ့ဂူထဲအောင်းရင်း တီလေးရဲ့ ညီမလေးရဲ့ နွေးထွေးစွာ ပွေ့ဖက်ခြင်းကိုထပ်တူခံစားရပါတယ်။

" အရမ်း ချစ်တယ် တီလေးရယ်"

ကျနော် တီလေး ရင်သားပေါ်ပါးကပ်ရင်း တိုးတိုးလေးပြောမိတယ်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လုံး ရင်ခုန်ကြည်နှူးစွာပွေ့ဖက် အနားယူရင်း ကျနော်ဂျိုးဂျိုးကိုထုတ်ဖို့ ကြွလိုက်တဲ့အခါ....

" မောင် မထုတ်နဲ့! ဒီတိုင်းလေး အိပ်ရအောင်နော်! တီလေးမထချင်တော့ဘူး"

တီလေးက ကျနော့်ကိုတင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားရင်း ခန္ဓာကိုယ်ကို ဘေးစောင်းလိုက်ကာ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲခေါင်းတိုးပြီး ကျနော့်ကိုစိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးကို ပွေ့ဖက်ထားရင်း နွေထွေးစွာအိပ်ပျော်သွားပါတယ်။

ကျနော့် ရင်အုံကို ပွတ်တိုက် ထိတွေ့နေတဲ့ နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့လေးကို ခံစားရင်း ကျနော်နိုးထလာခဲ့တယ်။ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်တဲ့ အခိုက်မှာ ကြည်လင်းဝင်းပတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ကျနော်ကို နှစ်လိုစွာကြည့်နေတဲ့ တီလေးကို တွေ့လိုက်ရတာဟာ တစ်သက်နဲ့ တစ်ကိုယ် တစ်ခါမှ မရဘူးတဲ့ ပြည့်စုံမှုတစ်ခု ရလိုက်သလိုပါပဲ။

" ဂွတ်မောနင်း အိပ်ပုတ်လေး"

" ဂွတ်မောနင်း မိန်းမ"

" အယ်လ်! မောင် အကျင့်ပုတ်လေး ဘယ်က မိန်းမလဲ? ဟွန်း!"

ကျနော် တီလေးကို တိုးဖက်ထားလိုက်တယ်။ တီလေးကလဲ ကျနော့်ကို အလိုက်သင့်ပြန်ဖက်ထားတယ်။ တီလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေက စောစောက သူမ ထိတွေ့ကိုင်တွယ်နေတဲ့ ကျနော့်ရင်အုံက သူမနာမည် တက်တူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ တင်လုံးလုံးလေးကို ပွတ်ပေးရင်း ဆွဲညှစ်လိုက်တယ်။ ခြေထောက် တစ်ဖက်နဲ့လဲ တီလေးခါးကို လှမ်းခွလိုက်တယ်။ 

တီလေးလက်က ကျနော့်ပေါင်ကြားကို ပွတ်တိုက်ရင်း ညီလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ကျနော်တို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်ရင်း တီလေးက ပြုံးပြတယ်။ အချိန် တအောင့်လောက်ကြာအောင် ဒီအတိုင်းလေးကြည်နူးစွာ နေဖြစ်တယ်။ နိုးထ အားအင်ပြည့်တင်းလာတဲ့ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးလေးကို တီလေးက ဖြစ်ညှစ်ရင်း ပိပိ အဝလေးကို တည့်ပေးတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ဘေးတစောင်းခွထားရင်း ဖြည်းဖြည်လေး ညှောင့်ပြီး ချော့သွင်းလိုက်တယ်။

" အ အင့် ဟင်းဟင်း ဟင်း...!"

တီလေးစီက အံကြိတ်ပြီး ငြီးသံလေးထွက်လာတယ်။

ကျနော် ဖြည်းဖြည်းလေးပဲ အချိန်ယူပြီး တရစ်ချင်း ကျနော့်ဂျိုးလေးကို တီလေးပိပိထဲ တဆုံးဝင်အောင် သွင်းလိုးလိုက်တယ်။ တီလေးလက် သွယ်သွယ်လေးက ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို ထိတွေ့ရင်း ကျနော့်နှုတ်ခမ်းထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ ကျနော် တီလေးလက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးကို လျှာနဲ့ ရစ်ပတ်စုတ်ယူလိုက်တယ်။ တီလေးရဲ့ ခါးလေးကော့တက်လာချိန်မှာ ကျနော့်လက်မ လက်ညှိုးနဲ့ နို့သီးခေါင်း ပန်းညိုရောင်လေးကို ချေပေးလိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ တီလေးနဲ့ ကျနော် လင်းဆွဲလေးဆွဲနေတုန်း တီလေးဖုန်း ဝင်လာပါတယ်။ တီလေးက ဖုန်းယူကြည့်ပြီး မထူးပဲ မက်ဆေ့စ် ပဲပြန်လိုက်ပါတယ်။

ပြီးမှ ကျနော့်ကို တွန်းပြီး ကျနော်က ပက်လက် တီလေးက ကျနော့် အပေါ်ကနေ ဆက်လိုးပါတယ်။ ကျနော်က တီလေးနို့လုံးလုံးလေးကို ပွတ်သပ်ကိုင်သွယ်ပြီး နို့သီးလေးတွေကို ချေပေးပါတယ်။ တီလေးက ဖြည်းဖြည်းကြွလိုက် ထိုင်လိုက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းလေး လိုးနေပါတယ်။

" လွယ်လွယ်လေးနဲ့ မင်းချန်ထားခဲ့ပေမယ့်... နေရာတိုင်းမှာ..."

တီလေးက ကုတင်ဘေးက ကျနော့်ဖုန်းကိုကိုင်လိုက်ပြီး ကျနော့်ကိုပေးပါတယ်။ ကျနော်က တီလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ လက်မနဲ့ လက်သန်းထောင်ပြီး ပါးနားကပ်ပြတယ်။ (သီရိစီကဖုန်းပါ ကျနော့်ကား ဇော်ဇော်အိမ်ကနေ သူမောင်းယူလာတဲ့ အကြောင်းနဲ့ မနက်စာစားဖို့ခေါ်တာပါ။ 

ကျနော်လဲ ခဏနေလာခဲ့မယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်ပါတယ်။) တီလေးက ကျနော်ဖုန်းပြောနေတဲ့ အချိန်မှာ ကျနော့်ကို ဆွဲထူပြီးဖက်ထားကာ စောင့်ပါတယ်။ ကျနော် သီရိနဲ့ပြောတာတွေ တီလေးကြားသလို ကျနော် တီလေးနဲ့ လိုးနေတာလဲ သီရိသိမယ့်ပုံပါပဲ။ ကျနော့် ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ ကျနော့်ကိုနမ်းကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစောင့်ပါတယ်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် မျက်နှားချင်းဆိုင် ထိုင်ပြီး ကျနော့်အပေါ်မှာ တီလေး တက်ဆောင့်ပြီး လိုးနေတာပါ။ နမ်းရင်း ကျနော့်အောက်နှုတ်ခမ်းကိုပါ ကိုက်လိုက်ပါသေးတယ်။ တော်တော်နာပါတယ်။

" အား! တီလေး"

" တီလေး ပြီးတော့မယ် ထူး! နာရင် အောင့်ခံနော်၊ တီလေး ဖီးလ်တအားလာနေလို့"

တီလေးက ပြောလဲပြော ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်း ပိပိကို ဂျိုးဂျိုး တဆုံးဖိကပ်ပြီး ကော့ကာကော့ကာ ပြီးသွားပါတယ်။ ကျနော် တီလေးတခါတခါ ကြမ်းတတ်တာ သိပေမယ့် နှုတ်ခမ်းပေါက်အောင်ကိုက်ပြီး ကျနော့်ကို ကာမ အနုကြမ်းစီသွားတာမျိုးမတွေ့ဘူးသေးပါ။ တီလေးက နားကွင်းဝိုင်းဝိုင်းလေး လှုပ်အောင်ခါပြီး ပြုံးပြပါတယ်။ ကျနော့် နှုတ်ခမ်းပေါက်ပြီး ထွက်နေတဲ့သွေးကို လက်ညှိုးလေးနဲ့တို့ပြီး သူမပါးစပ်ထဲလက်ထဲ့ကာ စုပ်လိုက်ပါသေးတယ်။

" Sorry ထူး! တီလေးက ထူးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဂျေဝင်ရရင် ပိုပြီးရမက်ဆံတဲ့ ဖီလင်ရတယ်။ ဒါကြောင့် ထူးကို သီရိနဲ့ ဖုန်းပြောခိုင်းတာ ဟီး!"

" အဲ့ဒါ ထူးကိုချစ်လို့" ကျနော့်ကို ဖက်ထားပြီး အဲ့လိုပြောပါသေးတယ်။

" တီလေး ချစ်တာကလဲ ထူး သေနိုင်တယ်!"

" ခိခိ! တီလေး sexနဲ့ပတ်သက်ရင် ထူးအလို အကုန်လိုက်ထားတယ်လေ၊ ထူးနေချင်တဲ့ သူနဲ့နေ၊ ထူးလိုချင်တဲ့ ပုံစံ ပြော တီလေး ငြင်းဘူးလို့လား? တခါတလေလေး တီလေး climax ဖြစ်လို့ ကြမ်းမိပါတယ် ပွစိ ပွစိနဲ့..."

" ဟီး!! တီလေးကြမ်းတာက နှုတ်ခမ်းတောင်ပေါက်တယ်"

" ထူး မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား? ကဲ တီလေး ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ?"

" တော်ပြီ နောက်မှပဲ အကြွေးဆပ်ခိုင်းတော့မယ်။ ထူး ဗိုက်ဆာပြီ"

" ဟွန်း သီရိဖုန်းဆက်ခေါ်တာနဲ့ တီလေးကို ကြမ်းတယ် ဘာညာပြောပြီး ဗိုက်ဆာတယ် အကြောင်းပြပြီး ပြစ်ပြေးချင်ပြီပေါ့လေ?"

တီလေးက ကျနော့် ဗိုက်ခေါက်ဆွဲလိမ်ပြီးရန်တွေ့ပါတယ်။

" ဟာ! မဟုတ်ပါဘူး တီလေးရာ။ ကျနော် ချစ်တာဒီကမ္ဘာမှာ တီလေးတစ်ယောက်ထဲရှိတယ်။"

" ဟွန်း! အပိုတွေ လာချွဲမနေနဲ့၊ လာအတူတူ ရေချိုးပြီး သွားစားကြမယ်"

တီလေးက ပြောပြီး ကျနော့်ဂျိုးဂျိုး ပေါ်ကထကာ ဖင်လေးကို နိမ့်တုန် မြင့်တုန်လျှောက်ရင်း ရေချိုးခန်းစီလျှောက်ဝင်သွားပါတယ်။ ကျနော်လဲ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုး မှာပေပွနေတဲ့ အရည်တွေကို တစ်ရှူးယူသုတ်ရင်း တီလေးနောက်လိုက်သွားပါတယ်။

" တီလေး ထူးကို စုပ်ပေးပါလား?"

တီလေးက ရေချိုးနေရင်း ကျနော့်ကို ပြုံးကြည့်ပါတယ်။

" တီလေး ဘယ်လိုနေပေးရမလဲဆိုတော့ ဗိုက်ဆာတယ်လေးဘာလေးနဲ့ ကဲလာလာ ကလေးလေး"

တီလေးက ကျနော့် လက်ကိုဆွဲရင်း ကျနော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချပါတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကိုကိုင်ပြီး ဒစ်လေးကို လှမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ချစ်တာ အဲ့လို ကျနော်ကို အလိုလိုက်တာတွေ့ကြောင့်လဲ ပါပါတယ်။ ကျနော်တီလေး ခေါင်းကိုပုတ်ပြီး ချိုင်းကမကာ ဆွဲထူလိုက်ပါတယ်။

" တီလေးကို ချစ်လို့ အလကားစတာ၊ တော်ပြီး ထူး တကယ်ဗိုက်ဆာနေပြီ တီလေးရ"

" သိသားပဲ"

တီလေးက ပြုံးပြုံးလေးပြောရင်း ရေပန်းယူကာ ကျနော့်ကိုရေချိုးပေးပါတယ်။

" မောင်! ဟိုတယ်ခ သွားရှင်းထားနှင့်နော် တီလေး ကားထဲကပဲစောင့်မယ်"

ကျနော် ခုမှ သတိရသွားတယ် တီလေး အကျႌနဲ့စကတ် ညတုန်းက ရေစိုနေတာပဲ။

" တီလေး အဝတ်တွေ ရေစိုနေတာပဲ ဖျားနေအုံးမယ်။ မောင် အိမ်းပြန်ပြီး သွားယူလိုက်အုံးမယ်။ ခဏစောင့်"

" ညက တီလေး လက်နဲ့ဖွတ်ပြီး ရေခြောက်အောင် ညှစ်ပြီး လှမ်းထားတယ်။ မခြောက်သေးပေမယ့် ပြန်ဝတ်လို့ရပါတယ်။ နေမြင့်နေပြီ တီလေးပြောသလို ဟိုတယ် ချက်အောက်လုပ်ပြီး ကားစီလာခဲ့နော်။ သွားသွား သီရိစောင့်နေပြီ"

ကျနော်လဲ တီလေး ပြောသလို ဟိုတယ် ချက်အောက်လုပ်နေရင်း တွေးမိတာက ကျနော့်ထက် တီလေးက ပိုပြီး စီမံခန့်ခွဲမှုကျွမ်းကျင်တယ်ဆိုတာပဲ။ ကိုယ်ကမှ ဟိုဟာမေ့ ဒီဟာမေ့နဲ့။ ပိုက်ဆံရှင်းနေတုန်း မမမြတ်ရောက်လာပြီး ဘရိတ်ဖတ်စားဖို့ ပြောနေတာနဲ့ သွားစရာရှိသေးလို့ မစားဖြစ်တော့ဘူး ပြောပြီး နှုတ်ဆက်တော့ မမမြတ်က ကားထိလိုက်ပို့ပေးပြီး တီလေးကိုပါ နှုတ်ဆက်ပါတယ်။ 

တီလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက ဂျင်းဂျာကင်လေး အပေါ်ကထပ်ဝပ်ပြီး ဆေးဆိုးပန်းရိုက် ပါးပါးနဲ့ လှလို့ပလို့ အဟိ။ ကျနော်လဲ တီလေးဘေးက မောင်းတဲ့နေရာဝင်ထိုင်ပြီး ကားကို အင်းယာလမ်းက ခေမရ်ရကို ဦးတည်လိုက်ပါတယ်။

........................................................................................................................

တီလေးနဲ့ကျနော် ခေမရဌ်ရောက်တော့ သီရိတစ်ယောက်ထဲ ထိုင်နေတာတွေ့တာနဲ့ ကျနော်တို့ဝင်ထိုင်ပြီး တို့ဟူးနွေး ၂ ပွဲမှာလိုက်ပါတယ်။

" သီရိ နင်တစ်ယောက်ထဲလား?"

" နင် ဘယ်နှယောက်မြင်လို့တုန်း?"

" အဲ မဟုတ်ဘူးလေဟာ ကျန်တဲ့လူတွေရောလို့ မေးတာ"

သီရိက မျက်စောင်းထိုးပါတယ်။ ကျနော်လဲ သီရိစိတ်ကောက်နေတယ်ထင်တာနဲ့ တိတ်တိတ်လေးနေပြီး ရေနွေးငှဲ့ပြီး ဝေလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ပုံကိုကြည့်ပြီး ကျိတ်ရီပါတယ်။ ကျနော်လဲ လာချပေးတဲ့ တို့ဟူးနွေးကိုစာစာနဲ့ စားလိုက်ပါတယ်။ တီလေးနဲ့ သီရိက မိန်းခလေး သဘာဝ တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ စကားပြောနေကြတယ်။ ကျနော့် အတင်းပြောနေတယ်ထင်တာပဲ။ ခဏကြာတော့ တီလေးက ပိုက်ဆံရှင်းပြီး ကျနော့်ကို သီရိကို လိုက်ပို့လိုက်နော်လို့ ပြောပြီး ကားသော့ယူကာ ထထွက်သွားပါတယ်။

" သီရိ! ငါတောင်းပန်ပါတယ်ဟာ စိတ်မဆိုးပါနဲ့"

သီရိက ကျနော့်ကိုကြည့်ပြီး ပြုံးပါတယ်။

" နင်က ဘာကိုတောင်းပန်တာလဲ? ငါက ဘာကိုစိတ်ဆိုးနေလို့တုန်း?"

" မသိဘူးလေဟာ၊ နင်စိတ်မဆိုးဘူးလား ဟီးဟီး"

" ထူး! ငါတို့ ငွေဆောင်မှာ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့လဲ့ နင်မသိချင်ဘူးလား?"

ကျနော် သီရိကို ကြည့်မိသွားတယ်။ သီရိပုံစံက ထူးခြားမှုမရှိဘူး။ ကျနော့်ကြောင့် သီရိကိုလဲ မခံစားစေချင်ဘူး။ သီရိနဲ့ ကျနော် ပိုပြီး ပွင့်လင်းဖို့ လိုမယ်လို့လဲ ကျနော်တွေးမိတယ်။

" သီရိ!"

သီရိက ကျနော့်ကို ကြည့်တယ်။ ကျနော် သီရိလက်လေးကို ကိုင်လိုက်တယ်။

" ငါ့ကို တကိုယ်ကောင်းဆန်တယ်ပြောလဲ ငါခံရမှာပဲ။ နင်ပြောမယ့်ဟာ ငါမသိချင်ဘူးဟာ။ ဒါပေမယ့် နင်ပြောမှ ဖြစ်မယ်ဆို ငါနားထောင်ပေးပါ့မယ်။"

သီရိက ကျနော်ကိုင်ထားတဲ့လက်ကို ဖြစ်ညှစ်ပါတယ်။

" နင် တီလေးကို အရမ်းချစ်တာပဲလား ထူး?"

ကျနော် ခေါင်းပဲ ငြိမ့်ပြဖြစ်တယ်။ သီရိပြုံးပါတယ်။

" ပြန်ကြရအောင် သူငယ်ချင်း ငတုန်းလေးရေ"

သီရိက ကျနော့်ကို ပြောရင် ဆွဲထူပါတယ်။

" ဟင်! နင်ငွေဆောင်က အကြောင်းပြောမယ်ဆို?"

" နင်မှမသိချင်တာ၊ ငါတို့ ဘယ်လောက်ပျော်ခဲ့ရလဲဆိုတာ မပြောပြတော့ပါဘူး"

သီရိက စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ပြောတာပါ။ သူတို့မိန်းခလေးတွေက အခုတမျိုး တော်ကြာတမျိုးနဲ့ ခန့်မှန်းရ ခက်ပါတယ်။ ကျနော့်ကို ကားသော့မပေးပဲ ခပ်တည်တည်မောင်းတဲ့နေရာ တက်ထိုင်ပါသေးတယ်။

" တက်လေ! ဘာကြောင်နေတာလဲ"

ကျနော်လဲ ကိုယ့်ကားပေါ်ကိုယ့်ဘာသာပဲဖွင့်ပြီး တက်ထိုင်ရပါတယ်။

" ထူး ငါနင့်ကို ကားတင်ပြေးရမလား?"

ကျနော့်မျက်ခုံး နှစ်ဖက်မြင့်တက်သွားပါတယ်။ သီရိက ကားကို လေလေးချွန်ပြီ ကျွမ်းကျင်စွာမောင်းထွက်သွားပါတယ်။ လမ်းတလျှောက် ကျနော့်ကို စနောက်ရင် ငွေဆောင်က အကြောင်းတွေပြောနေပါသေးတယ်။ သူ့ခြံရှေ့ရောက်မှကားကို စက်သတ်ရင်း ကျနော့်ကိုပြုံးပြပါတယ်။

" သူငယ်ချင်း လိင်မာအောင်နေနော် ဟိ။ ငါ့ကို သတိရလို့ပဲ ဖြစ်ဖြစ် လိုတာရှိရင် ဖုန်းခေါ် ကြားလား? အလုပ်ကောင်းကောင်းလုပ်၊ ပေါက်ကရတွေတွေးမနေနဲ့ နင်နဲ့ငါက ထာဝရ သူငယ်ချင်း"

သီရိကကျနော့်ကို အဲ့လိုပြောပြီး အာဘွားပေး ဂွေးနှိုက်ကာ ကားပေါ်ကဆင်းသွားပါတယ်။ ကျနော် မှာကြောင်တောင်တောင်နဲ့၊ အမယ် မယ်မင်းကြီးမ သီရိက ကျနော့်ဖက် လှည့်ကြည့်ပြီး မျက်စိတဖက်မှိတ် ဖလိုင်းကစ် သွားသေးသဗျ😂။

အပိုင်း ( ၇ ) ဆက်ရန် >>>>

တီလေး အပိုင်း ( ၅ )

တီလေး အပိုင်း ( ၅ )

Uglyjoe ရေးသည်။ { အတွေးပင်လယ်ပြာ }

ကျနော် တီလေးလက်ကို ဆွဲပြီး ဟိုတယ် လော်ဘီထဲ လျှောက်ဝင်လာလိုက်တယ်။ ကျနော်တို့စီကို စာသောက်ခန်းမထဲက ပီယာနိုသံ မြူးစစ်တိုးတိုးလေး ပျံ့လွင့်လာတယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကို တင်းတင်းလေးဆွဲလိုက်တယ်။ ကျနော် တီလေးဖက် ငဲ့ကြည့်လိုက်တော့...

" မောင်! တီလေး မစားချင်ဘူး မဆာသေးဘူး"

" တီလေး! အချိန်လင့်နေပြီ နဲနဲတော့ စားမှဖြစ်မယ်"

" တရုတ်တန်းမှာ စားထားတယ်လေ မောင်ရယ်။"

" လာပါ တီလေးရာ နဲနဲတော့ စားလိုက်နော်"

တီလေး တိုးတိုးလေး ကျနော့်ကို ပြောတယ်။

" ထူး! တီလေးတို့ကို ဝိုင်းကြည့်နေကြတယ်။ တီလေးတို့ ဝတ်ထားတဲ့ပုံလဲ ကြည့်အုံး။"

" ဟာ! ကြည့်ကြည့်ပေါ့ မောင်တို့က ဘာဖြစ်နေလို့လဲ ဒီထဲမှာ အဖြူအမဲကောင်တွေနဲ့ ဂိုက်တွေပဲများတာ။ မောင်တို့ ရေကူးကန်ဘေးက ဝိုင်းမှာထိုင်မှာပဲ။"

ကျနော် ဧည့်ကြိုဝန်ထမ်းမမကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။

" မမ... ကျနော်တို့ ဒီပုံစံနဲ့ ဝင်လို့ရပါတယ်နော်?"

အဲ့မမ ကပြုံးပြီး ပြူငှာစွာ ပြန်ဖြေပါတယ်။

" ရပါတယ် မောင်လေး။ မမတို့က မောင်လေးတို့ကို ဖော်ရင်နာ ထင်ပြီးကြည့်နေတာ။ ဒီက ညီမလေးကလဲ တအားချောတယ်လေ။"

" ကျေးဇူးပါ မမ၊ ကျနော်တို့ အပြင်က ရေကူးကန်ဘေးမှာ ထိုင်လို့ ရပါတယ်နော်။"

" ရတယ် မောင်လေး လာ! မမ လိုက်ပို့မယ်"

ကျနော် တီလေးခါးကို ဖက်ပြီး အဲ့ဒီ မမရဲ့ အချိုးကျလှပတဲ့ ဂစ်တာရှိတ်ကြီးကို မျက်စိအစာ ကျွေးရင်းလိုက်သွားလိုက်တယ်။ မမရဲ့တင်ကြီးတွေက ယူနီဖောင်းဝတ်စုံ ပေါင်လယ်လောက်ရှိတဲ့ စကတ်တိုတို အတွင်းမှာ တုံတုံနဲ့ တော်တော်ကြည့်လို့ကောင်းပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ဗိုက်ကြောကို ဆွဲလိမ်ပါတယ်။ ကျနော် နဲ့ တီလေး မမချပေးတဲ့ စားပွဲဝိုင်းမှာနေရာယူပြီး... တီလေးက မမ ပေးတဲ့ menu ကိုကြည့်ပြီး wine & cheese mussels with garlic bread မှာလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က steak တပွဲမှာလိုက်ပါတယ်။

" Wow! Excellent Choices!"

မမ က အဲ့လိုလေးပြောပြီး ထွက်သွားပါတယ်။ ကျနော် မမရဲ့ နောက်ပိုင်းကောက်ကြောင်းတွေကို လိုက်ကြည့်နေဖြစ်ပါတယ်။

" မောင် တော်ယုံပဲ နှာထနော်၊ တီလေး ဘေးမှာရှိနေတာနော်"

" ဟီးဟီး တီလေး ဂျေဝင်ပြီလား"

" ဝေးသေး! မောင် စိတ်ဝင်စားရင် တီလေးက ပြောတောင်ပေးအုံးမှာ။"

" ..........................."

" မောင်! ဖြေလေ? အကိတ်ကြီးနော်။ တီလေးက ဘယ်လောက် စားစား အဲ့လိုမျိုးကိတ်လာမှာမဟုတ်ဘူး ခိခိ"

" ဟီး အဲ့ဒီရှိတ်ကြီးထက် သူ့ရဲ့ ယူနီဖောင်းကို စိတ်ဝင်စားတာ တီလေးရဲ့ စကတ်ချွတ်ပြီး အပေါ်ကုတ်အင်္ကျီ အနောက်ကအကွဲက တင်ကြီးတွေကို ကွယ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။"

" အိုကေ! တီလေး ဒီည စစ်ကူတောင်းရတော့မှာပေါ့"

" တီလေးရယ်..... လောကကြီးမှာ အဲ့ဒီလောက် မလွယ်ပါဘူး၊ ကိုယ်ဖြစ်ချင်တိုင်း မဖြစ်ပါဘူး။"

" ထူး! မကြိုးစားကြည့်ပဲနဲ့တော့ ဘာမှဖြစ်မလာဘူး။ ကြိုးစားကြည့်ရမှာပဲ။ ထူးကို မေးအုံးမယ်၊ မဝေလဲ အကိတ်ကြီးပဲ၊ မဝေကို ဘာလို့ စိတ်မဝင်စားတာလဲ? အကယ်၍ အဆင်မပြေရင် မဝေကို ခေါ်ပေးမယ် အိုကေ။"

" တီလေး ကျနော် မဝေကို စိတ်မရှိဘူူး!"

" Why?"

" မသိဘူး! ဖေဖေ နဲ့ ဦးငယ် နဲ့ ပတ်သက်မှုကြောင့် ထင်တာပဲ။"

" ဟင်! ဒါဆို တီလေး လဲ အတူတူပဲလေ"

တီလေး ကြည့်ရတာ ဝမ်းနည်းသွားပုံပဲ။ ကျနော် တီလေးလက်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။

" တီလေး! ကျနော် တီလေးကို သူတို့ထက် အရင် ချစ်ခဲ့ မြတ်နိုးခဲ့တာ။ မတူဘူး ဘယ်လိုမှ မတူနိုင်ဘူး၊ တီလေးက ကျနော့်ရဲ့ ပထမဆုံး အချစ်မွေးဖွားခဲ့တာ။ ထာဝရ ချစ်နေမှာပါ။"

" အကယ်၍ ထူး တီလေး တစိမ်းယောက်ျားနဲ့ ကာမ ဆက်ဆံတာ မြင်ရင် ထူး တီလေးကို မုန်းသွားမှာပါ။"

" တီလေး ထင်လို့ပါ။ ကျနော် တီလေးကို အရမ်းချစ်တာ တီလေး လိုအပ်ရင် ကျနော် ခွင့်ပြုမိမှာပါ။"

တီလေးက သေချာစဉ်းစားပြီး သူ့ပုံစံအတိုင်း အောက်နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီးမှ....

" အိုကေ ဒီညပဲ တီလေးတို့ စမ်းသပ်ကြည့်တာပေါ့"

ကျနော် စိတ်ထဲ တစ်ခုခုကို စိုးရွံ့သွားမိတယ်။ ကျနော် တကယ်က အဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူးဆိုတာလဲ ခုမှသေသေချာချာ သိလိုက်ရတယ်။

" ဆော်ရီး တီလေး၊ ကျနော် ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး၊ ထူးစကားပြော မှားသွားတယ်။"

တီလေးက ပြုံးပြီး ခေါင်းခါပြတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ ကျနော်တို့ မှာထားတာတွေကို စောစောက မမနဲ့အတူ ကောင်လေး တစ်ယောက်က လာပို့ပေးတယ်။

" သုံးဆောင်နိုင်ပါပြီရှင်၊ လိုတာရှိသေးရင် လှမ်းခေါ်လိုက်နော်"

" မမ!"

တီလေးက အဲ့ဒီမမ ဘေးက ကောင်လေးကို မျက်စပစ်ပြရင်း ခေါ်လိုက်တာပါ။ အဲ့ဒီ မမ က လူရေလည်ပုံပါပဲ။

" သူရ အထဲ သွားကူလိုက်နော်၊ ဒီမှာ အမပဲ ဆက်လုပ်လိုက်မယ်။"

ကောင်လေး ထွက်သွားတော့မှ.....

" ဒီက လိုတာရှိရင်ပြောနော်၊"

" မမမြတ်စု ကို ညီမ အကူအညီတောင်းစရာရှိလို့ ရှက်လဲရှက်လို့ပါ"

ကျနော်လဲ တီလေးပြောမှ အဲ့ဒီ အမရဲ့ နာမည်ရင်ထိုးလေးကိုကြည့်မိတယ်။

" ရပါတယ် ညီမရဲ့ အားနာစရာမလိုပါဘူး။ ဧည့်သည်တွေကို အဆင်ပြေအောင် ကူညီရမှာ မမတို့ ဝန်ထမ်းတွေရဲ့ တာဝန်ပဲလေ။ မမ လို့ပဲခေါ်ပါ ရပါတယ်။"

တီလေးက မျက်နှာရဲရဲလေးနဲ့

" မမ ညီမတို့ အဖော်လိုလို့ ရနိုင်မလားဟင်?"

တီလေးတော့ မသိဘူး ကျနော်တော့ ရှက်သွားတယ်။ တီလေး က အဲ့ဒီ မမ ကိုပဲ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ မမ က ဝိုင်ဖန်ခွက်ထဲကို ဝိုင်ဖြည့်ပေးပြီးတော့မှ ပြုံးပြပြီး....

" ဒီဟိုတယ် မှာတော့ မရောင်းဘူး ညီမရဲ့၊ နိုက်ကလပ်က ဝန်ထမ်းတွေမှာတော့ ရှိတတ်တယ်။"

" မသန့်မှာ စိုးလို့ မမရဲ့"

တီလေးက ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး စဉ်းစားနေတဲ့ပုံစံ ဖြစ်နေတယ်။ အဲ့ဒီ မမက ကျနော့်ကိုကြည့်ပြီး ရီချင်နေတဲ့ပုံပဲ။ ကျနော်ကို ပဲ ဒဲ့ပြောလာတယ်။

" ငါ့မောင်က ယောက်ျားလေး ဖြစ်ပြီး မဆောင်ထားဘူးလား?"

" ဗျာ!!!!"

တီလေး ရော မမ ပါ ကျနော့် ဗျာကို ဝိုင်းရီကြတယ်။

" ဟိဟိ"

" ခိခိ"

" ညီမ.... မမ မှာ တစ်ခုတော့ ကျန်သေးမယ်ထင်တယ်။ သေတော့မသေချာဘူး။ ရှိရင် ဆယ်ခွဲဂျူတီ ပြီးမှ ပေးလို့ရမှာ။"

တီလေးက သူ့ Bussiness card လေးထုတ်ပြီး အဲ့မမကိုပေးလိုက်တယ်။ အဲ့မမ က အံ့သြသွားပြီး တီလေးကို ကြည့်တယ်။ တီလေး က မမကို ပြုံးပြလိုက်ရင်း....

" မမကို ညီမတို့ မလေးမစား ရိုင်းပြမိရင် တောင်းပန်ပါတယ်နော်။ ညီမ ပြောတဲ့ အဖော်က......"

တီလေးက ဆက်မပြောပဲ စကားကို ရပ်ပြီး အဲ့ဒီမမ ကိုလှမ်းကြည့်တယ်။

" မောင် က မမကိုကြည့်ပြီး စိတ်လာနေလို့၊ မမ အိမ်ထောင်မရှိရင် ညီမလေးတို့နဲ့ အတူတူ ပါဝင်ပျော်ရွှင်နိုင်မလားလို့?"

အဲ့မမ ကြည့်ရတာ စိတ်ဆိုးတဲ့ပုံမပေါ်ပဲ အံ့သြနေတဲ့ပုံရတယ်။ ပြီး ကျနော့်ကို သေသေချာချာ ကြည့်တယ်။ တီလေးက စကားဆက်ပြောတယ်။

" မမ လက်မခံနိုင်ရင် ညီမလေးတို့ တောင်းပန်ပါတယ်၊ ခွင့်လွှတ်ပေးပါလို့ တောင်းဆိုပါရစေ။"

" ညီမလေး က ညီမချစ်သူ မမနဲ့ ဟဟွာပြုမှာကို သဝန်မတိုဘူးလား?"

တီလေးက ခေါင်းခါပြတယ်။

" မမြတ် အတွက် ဘာအကျိုးအမြတ်ရှိမှာလဲ?"

" မမ ပြောကြည့်လေ ညီမတို့ လိုက်လျောနိုင်တာဆိုရင် လိုက်လျောပါ့မယ်။"

မမ က ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး မေးလာပါတယ်။

" ငါ့မောင်က ဒီလောက် ချောလှပြီး စိတ်သဘောထားကောင်းတဲ့ ချစ်သူရှိတာကို ဘာလို့ မမကို စိတ်လာနေတာလဲ?"

ကျနော် ဖြေရကြပ်သွားတယ်။ တီလေးက ပါးစပ်ကိုလက်ကာပြီး ရီတယ်။

" မောင် မညာရဘူးနော် အမှန်အတိုင်းပြောပြလိုက်။"

" ကျနော်.... မမရဲ့ ဂစ်တာရှိတ်ကို သဘောကျလို့ပါ။ ပြီးတော့ ဒီလိုဝတ်ထားတဲ့ ပုံစံက အရမ်း စွဲဆောင်မှုရှိတယ်"

" မမ! ထူးက စိတ်ရောဂါရှိတယ် မမရဲ့၊ ခိခိ.... သူက ဒီဇိုင်းရူးရူးနေတာ။ အခု ညီမဝတ်ထား တာလဲ သူ့မေမေ ဝတ်စုံလေ။ မောင်က clothes sexရောဂါရှိတယ်။"

တီလေးက ကျနော့်ကို စနောက်ပြီး ပြောနေတယ်။ ကျနော် တကယ်ရှက်နေမိတာပါ။

" မမ က မုဆိုးမပါ။ မမ ညီမလေးတို့ စုံတွဲကိုကြည့်ပြီး အားကျနေမိတာ။ အရမ်း လိုက်ဖက်တယ်လို့ ခံစားရတယ်။ မမ စဉ်းစားအုံးမယ် ဂျူတီထွက်ရင် အဖြေပေးမယ်လေ၊ ပိုက်ဆံနဲ့တော့ မကူညီချင်ဘူး။ မမ ဟဟွာမတွေနဲ့ တူသွားမှာပေါ့။ မမ အကူအညီလိုရင် မောင်လေးနဲ့ ညီမလေးက မမကို ပြန်ကူညီပေးရမယ်။ ညီမလေးတို့ မောင်လေးတို့လဲ သေချာပြန်စဉ်းစားပေါ့။"

" ကျေးဇူးမမ ညီမလေးတို့ ပြန်ကူညီဖို့ ဂတိပေးပါတယ်။"

" ညီမလေး နဲ့ မောင်လေး တို့ စားလိုက်ကြအုံး အစားအသောက်တွေ အေးနေပြီ။ မမ ဆယ်ခွဲရင် အဆင်ပြေမပြေ ပြန်ပြောမယ်နော်။"

ကျနော် အဲ့ မမ ကိုကြည့်ပြီး လိုချင်တာကို ပြောလိုက်တယ်။

" မမ အကယ်၍ သဘောတူရင် ဒီဝတ်စုံလေး တော့ ဝတ်ခဲ့ပေးပါနော်"

တီလေးက ရီပါတယ်။

" ယူနီဖောင်းတော့ ဝတ်လို့မရဘူးကွ။"

ကျနော့်ကို အဲ့လိုပြောပြီး မမ ကလှဲ့ထွက်သွားပါတယ်။

" ခစ် ခစ် ခစ် ထူးကတော့လေ! ကဲ Cheers!"

" ထူး အတွက် ညစာ အကိတ်ကြီးရသွားပြီ ဆိုတော့ တီလေး အတွက် ညဉ့်ငှက် ရှာရအုံးမှာပေါ့ကွာ။"

" ဟာ... တီလေး!"

ကျနော် တီလေးကို တောင်းပန်ကြည့်နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။ တီလေးက ပြုံးရင်း လျှာတစ်လစ်ထုတ်ပြတယ်။

" Must be fair, ok!"

ကျနော်နဲ့ တီလေး ဝိုင်သောက်ရင်း ညစာစားလိုက် စနောက်လိုက် ရီလိုက် မောလိုက်နဲ့ အချိန်တွေကုန်သွားပါတယ်။ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်း ကောင်လေး လာပေးတဲ့ ဘေလ်ကို ရှင်းပေးပြီးတဲ့ အချိန်မှာ...

" ထူး.... ဟိုမှာထိုင်နေတဲ့ ဂျပန်လေး ဘယ်လိုလဲ?"

ကျနော် တီလေးပြတဲ့ တယောက်ကို နောက်လှည့် ကြည့်လိုက်တယ်။ တီလေး ပြတာ ချောချော ရုပ်သန့်သန့်နဲ့ တီလေးလို အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ပါပဲ။ ကျနော် ဂျေဝင်သွားတယ်။ ဘာကြောင့်မှန်းမသိဘူး အောက်က ဂျိုးဂျိုးက သွေးတိုးလာတယ်။ တီလေး က ထိုင်နေရာ ကနေ ဝိုင်ခွက်လေးကိုင်ရင်း သူ့စီကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ ကျနော် ခဏခဏ နောက်လှည့်ကြည့်နေမိတယ်။ 

ဂျပန်ကောင်က တီလေးခါးကိုဖက်ပြီး တခုခု ကို ပွတ်ပေးနေသလိုပဲ။ တီလေးက ပြုံးရယ်လို့ ကျနော့် ဂျေဝင်ပြီး ဂျိုးကတင်းနေပါပြီ။ တခုခုကို ဒေါသ ထွက်နေမိတယ်။ ကျနော့် ပုခုံးကို လက်နဲ့ လာပုတ်လို့ကြည့်လိုက်တော့ မမမြတ်စု ရယ်။ ယူနီဖောင်း လဲပြီး blouse အင်္ကျီအနီ လက်ပြတ် ရင်စိ တင်ပါးဖုံး နဲ့ စကတ်ထမိန် အနက်ပြောင် နဲ့ လှနေတယ်။

" မောင်လေး အူတိုနေတာလား?"

" ဟုတ် မမ"

မမမြတ်က ကျနော့်ရှေ့က တီလေးခုံမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ကျနော့်ကို ဝိုင်ငှဲ့ပေးတယ်။

" မမ လဲ သောက်လေ..."

" မမ ဒီမှာ သောက်ခွင့်မရှိဘူးလေ..."

" မမ မောင်လေးကို မေးစရာရှိသေးတယ်?၊ မင်း မမကို အထင်မသေးပါဘူးနော်?"

" ဟာ! မသေးပါဘူး မမရာ"

" မမ မောင်လေး နာမည် မသိရသေးဘူူးနော်?"

ကျနော် ခုမှသတိရပြီးပြုံးမိတယ်။

" ကျနော့် နာမည် ထူးပိုင် ပါ မမ။"

မမက လှလှလေးပြုံးပါတယ်။

" အကယ်၍ ဒီညပြီးသွားလို့ နောက်ရက်တွေ မမနဲ့ အပြင်မှာတွေ့ရင် မောင်လေး ဘာလုပ်မလဲ? မသိချင်ယောင်ဆောင် သွားမှာလား?"

" ကျနော်က ခင်ပြီးရင် မမေ့တတ်ဘူး မမ။ မိတ်ဆွေ တယောက်လို ခေါ်ပြော နှုတ်ဆက်မိမှာပဲ။ မမ က မသိချင်ယောင် ဆောင်စေချင်ရင်တော့ ကျနော် မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးပါ့မယ်။"

" အကယ်၍ မမက လိုအပ်နေတယ် ဆိုရင်ရော ငါ့မောင်က မမကို ပြန်ကူညီမှာလား?"

ကျနော် ဘာဖြေရမှန်းမသိဘူး။ နဲနဲ စဉ်းစားပြီးမှ...

" ကျနော့် မမက သူ့ကို အသိပေးရမယ် ပြောတယ်၊ သူခွင့်ပြုရင်တော့...."

" မောင်လေး မိန်းမ ဘယ်နှယောက် လုပ်ဖူးလဲ? ဘယ်တုန်းက လူပျိုရည်ပျက်တာလဲ? ဘယ်သူနဲ့လဲ?"

" မဖြေလို့ မရဘူးလား မမ?"

" မဖြေချင်ရင် မဖြေနဲ့ပေါ့ကွာ၊ မမလဲ အိမ်ပြန်အိပ်ရတာပေါ့"

ကျနော်လဲ ညစ်ချင်တာနဲ့ တီလေးကို လဲ လှည့်ကြည့်ရင်း အချိန်ဆွဲလိုက်တယ်။ ကျနော် မှားသွားတယ် တီလေးကို ဂျပန်ကောင်က နမ်းနေပြီ။ တီလေးက နမ်းနေပေမယ့် ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော် မမဖက်ပြန်လှည့်လိုက် ပြီးမှ....

" မမ ကျနော့် ညီလေး အရမ်းတင်းနေပြီ။ ကျနော့် ညီလေးကို ပွတ်ပေးပါလားဗျာ?"

" မမ မေးတာဖြေလေ?"

" နှစ်ယောက်၊ ပြီးခဲ့တဲ့ အပတ်ကမှ လုပ်ဖူးတာ၊ မမကေသီ နဲ့။"

မမမြတ်က ကျနော်ဘေးနား ဒူးထောက်လာထိုင်ပြီး ကျနော့် ဂျင်းဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ဂျိုးဂျိုးကို လာပွတ်ပေးပါတယ်။

" နောက်တစ်ယောက်က ဘယ်သူလဲ? မောင်လေး မမ သိလား?"

" သူငယ်ချင်း၊ သိတယ်"

မမ က ကျနော့်ကို မော့ကြည့်လာပါတယ်။ ကျနော်လဲ နှုတ်ခမ်းထူထူ နဲ့ မမ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိနမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ မမ က ကျနော့် အနမ်းတွေကို ခဏတုန့်ပြန်ပြီးမှ ထကာ ခုံမှာ ပြန်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ တီလေးနဲ့ ဂျပန်ကောင်က ကျနော်တို့နား ရောက်လာပါတယ်။ တီလေး က ကျနော်တို့ကို ဂျပန်ကောင်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးပါတယ်။

တီလေးက 

" My boyfriend Thoo Paing"

" Hi, Mr. Thoo Paing. I am Takeshi."

ကျနော်က "Hi!"

တီလေးက "My friend, Ma Myat Su Htwe"

မမြတ်စုက "Hi! Nice to meet you"

" Nice to meet you too.., I wanna invite all of you to dance at club!"

တီလေးက "Ma Myat, How r you?"

မမြတ်စု က ပြုံးစစနဲ့ "I’m fine, let’s go together"

ပြောရင်း ကျနော့်လက်ကို ဆွဲကာ ရှေ့က သွားပါတယ်။ ကျနော့်ကို လဲတိုးတိုးလေး ကပ်ပြောပါတယ်။

" နောက်က မောင်လေးချစ်သူကို ကြည့်ပြီးလိုက်ရင် မောင်လေး ဂျိုးပိုကြီးလာမှာ စိုးလို့နော်။"

ကျနော်လဲ တိုးတိုးလေး ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။

" မမ က ငြင်းလိုက်တာ မဟုတ်ဘူး"

မမမြတ်က ရီပါတယ်။

" ဒါမျိုးက မငြင်းကောင်းဘူး မောင်လေးရဲ့"

ကျနော်တို့ ကန်တော်ကြီး ပဲလေ့စ် ဟိုတယ်ရဲ့ ဘေ့စ်မန့်ထဲက ကလပ်ကိုရောက် သွားကြတယ်။ ကျနော် ဝင်ကြေးပေးတာကို လက်မခံပဲ ဂျပန်ကောင်က အားလုံးစာ ဝင်ကြေးပေးလိုက်တယ်။ တီလေးနဲ့ မမြတ် အတွက် ဝိုင်တစ်လုံး ထပ်မှာပြီး ရတဲ့ ဘီယာ လေးခွက်ကို ကျနော်နဲ့ ဂျပန်ကောင် မျှသောက်လိုက်တယ်။ ဝိုင်မှာတဲ့ အတွက် ကျနော်တို့ ထောင်ကျကျ ခပ်မှောင်မှောင် နေရာမှာ စားပွဲနေရာရပါတယ်။ မမမြတ် ကျေးဇူးကြောင့်လဲ ဒီနေရာရတာပါ။ 

ကလပ်ထဲမှာ မြူကြွတဲ့ တေးသွားနဲ့ အတူ ကျနော်တို့ သောက်လိုက် ကလိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့ ဘီယာကုန်ရင် ထပ်မှာလိုက်နဲ့ တော်တော် ကောင်းလာပါတယ်။ တီလေး က ဂျပန်ကောင်နဲ့ ကပွဲခန်းမမမှာ ကနေရာကနေ၊ မမမြတ် ကိုတိုးတိုးလေး ကပ်ပြောပြီး မမမြတ်က တီလေးကို တစ်ခုခု ပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ဂျပန်ကောင် နဲ့ မမမြတ်ကို ကစေပြီး ကျနော်နဲ့ လာကပါတယ်။ ကျနော် တီလေးခါးကို ဖက်လိုက်ပြီး ဂျိုးဂျိုးနဲ့ ဆွဲကပ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ရီရင်း ကျနော့် လည်ပင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ချိတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်မျက်လုံးတွေကို စိုက်ကြည့်ရင်း....

" မောင်! တီလေး အလိုးခံတော့မယ်နော်၊ မောင့်ကို မချစ်လို့ မဟုတ်ဘူး၊ အရမ်းချစ်လို့ နော်။ မောင် ကြည့်ပြီး ခံစားကြည့်နော်"

" တီလေး! မောင် ခံစားနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး၊ မလုပ်ပါနဲ့ ပြန်ရအောင်နော်၊ ဟိုမမ ကိုလဲ မောင်မလုပ်ဘူး။ မောင် တီလေး ကိုပဲ ချစ်တယ်။ တီလေးက လွဲပြီး ဘယ်သူ့မှ မဆက်ဆံတော့ဘူး"

တီလေးက ကျနော့် နားရွက်တွေကို နမ်းရှိုက်ရင်း....

" မောင်! သီရိနဲ့ လုပ်တုန်းက တီလေး ဘယ်လောက် ရမက်ထန်လဲ၊ မောင့်ကို သိစေချင်တယ်။ မောင့်ကို တီလေး ဘယ်လောက်ချစ်လဲ သိစေချင်တယ်။ ကိုယ်ချစ်သူ ပျော်တာ အထွဋ်အထိပ်ရောက်စေချင်တာ ဘယ်လောက် ကောင်းလဲ မောင့်ကို သိစေချင်တယ်။"

" တီလေး လေ.... ချောင်းသာမှာ ကတည်းက မောင့်ရှေ့မှာ ဇော်ဇော်နဲ့ နေလိုက်ချင်တာ။ တီလေးတို့တွေဟာ သွေးနဲ့ သားနဲ့ လေ... ဒါပေမယ့် မျက်နှာပူစရာတွေ ဖြစ်မှာစိုးလို့ တီလေး ထိန်းချုပ်ထားတာ။ သီရိ မောင့်ပေါ်မှာ သစ္စာရှိစွာ ငွေဆောင်မှာ စောင့်ထိန်းမယ်လို့ မောင်ထင်သလား? မောင့်သူငယ်ချင်းတွေ ကရော စောင့်သိမယ်လို့ မောင်ထင်သလား?"

" တီလေး!"

" တော်တော်များများ သူတွေက စောင့်ထိန်းကြတယ် မောင်၊ မြန်မာ့ ယဉ်ကျေးမှုအရပေါ့။ မောင်တို့သူငယ်ချင်းတွေလို အရမ်းခင် အရမ်းနားလည်ပြီး ခေတ်ပညာတတ်တဲ့ သူတွေတော့ အဲ့ဒီအုပ်စုထဲမှာ မပါဘူး။ မောင့်ကို တီလေးက စိတ်ဓါတ်ခိုင်မာ အောင်ထရိန်းပေးနေတာ၊ အချစ်နဲ့ ကာမကို ခွဲခြားနားလည် စေချင်တာ။ မောင့်ကို တီလေး အရမ်း ချစ်တယ်။ ဟိုး အရင် တီလေးရဲ့ ကျောင်းသား ဖြစ်ကတည်းက ချစ်တာ။ 

ဖြစ်ချင်တာနဲ့ ဖြစ်သင့်တာကို နားလည်လို့ တီလေး ဦးငယ် အချစ်ကို ခေါင်းငြိမ့် လက္ခံခဲ့တာ။ မောင့် အနားမှာနေချင်လို့။ မောင့်ကို အမြဲ တွေ့မြင်နေချင်လို့။ မောင်နဲ့က အသက်ကွာတာလဲ ပါတာပေါ့ကွာ။ တီလေး မှားခဲ့တာပါ။ မောင့်မိဘ တွေက သီရိနဲ့ မိဘချင်း သဘောတူထားတာလဲ တီလေး သိနေခဲ့လို့ပါ။"

" တီလေးရာ!"

" တီလေး မောင့်ကို မချစ်လို့ မဟုတ်ဘူး။ တီလေး ရွနေလို့မဟုတ်ဘူး။ တီလေး မောင့်ကို အဲ့ဒီခံစားမှုမျိုး ခံစားစေချင်လို့။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို တီလေးတို့ ဟိုတယ်ခန်းထဲထိ တီလေး ခေါ်မသွားချင်ဘူး မမြတ်ကလဲ တစိမ်းယောက်ျား သိတာမြင်တာ မခံချင်ဘူး။ ပြီးတော့ မဝေ.... မဝေ ဆိုတာ ခု မမမြတ်လိုပဲ သူ့မှာ တခါတလေ သွေးသား တောင်းတတာ လိုအပ်မှာပဲ။ ဒါပေမယ့် လူတကာကိုတော့ ခံမှာမဟုတ်ဘူး။ 

မဝေက မောင်တို့မိသားစုရဲ့ ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့ သစ္စာရှိတဲ့ ဝန်ထမ်း။ မောင် မဝေကို နားလည်ပေးမှရမယ်။ မဝေလို သစ္စာရှိတဲ့သူကို လွင့်မသွားအောင် မောင်ထိန်းသိမ်းတတ်ဖို့ လိုတယ်။ မောင့် ဖေဖေ၊ မေမေ၊ ဖွားဖွားနဲ့ ဦးငယ်ရဲ့ စီမံခန့်ခွဲတတ်တဲ့ ပါးနပ်မှုမျိုး မောင့်မှာ အရည်အချင်း နည်းနေသေးတယ်။ အဲ့ဒါတွေကို လူမှုပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ လုပ်ငန်းခွင်မှာပဲ မောင် လေ့လာ သင်ယူမှရမှာ။ ဒါကြောင့် မောင့်ကို လုပ်ငန်းခွင်ထဲ တီလေး လွှတ်တာ။ မောင့်ကို မချစ်လို့ မဟုတ်ဘူး။ ချစ်လွန်းလို့....."

တီလေးက ပြောလို့ ဆုံးတော့ ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရှိုက်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို တယောက်ယောက်က ကြည့်နေတယ်လို့ စိတ်ထဲမှာ ခံစားရပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ဂျပန်ကောင်နဲ့ မမမြတ် တယောက်နဲ့ တယောက် ဖက်ကရင်း ကျနော်တို့ကို ကြည့်နေတာပါ။ တခြား သူတွေက ကိုယ်စီကိုယ်စီ ညရဲ့ ရင်ခုန်စရာ စီချက်နဲ့ မြောပါနေကြတာပါ။

" မောင်! ခဏနေ စားပွဲကို မမမြတ်နဲ့လိုက်ခဲ့နော်။ တီလေး မောင်ချစ်တဲ့ မုန့်ပေါင်းကို မပေးဘူး မောင် မကြိုက်တဲ့ ဖင်ပဲခံမှာ။ အိုကေ!"

တီလေးက ကျနော့်ကို ပြောပြီး ထားခဲ့ကာ စားပွဲရှိရာ အမှောင်ထဲ လျှောက်ဝင်သွားပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က နောက်ကလိုက်သွားပါတယ်။ မမ မြတ်က ကျနော့် နား ရောက်လာပါတယ်။ ကျနော်လဲ မမမြတ် လက်ကို ဆွဲပြီး ဘားကောင်တာ စီထွက်ခဲ့ပါတယ်။

" မမ ဘာသောက်မလဲ!"

" Orange Juice"

" Two Tequila & An Orange Juice please!"

ကျနော် ပိုက်ဆံရှင်းပေးပြီး Tequila နှစ်ခွက်ကို ဆက်တိုက်ကစ်လိုက်တယ်။ လည်ချောင်းထဲ ပူပြီးဆင်းသွားတယ်။ Lemon ကို သွားနဲ့ကိုက်ပြီး စုပ်လိုက်တယ်။ မမြတ်က ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး လက်ကိုလှမ်းတွဲလိုက်တယ် ကျနော် မမြတ်အတွက် မှာထားတဲ့ လိမ္မော်ရည်ခွက်ကို ကိုင်ပြီး တီလေးတို့ရှိရာကို ဦးတည်လိုက်တယ်။

တီလေးက ဂျပန်ကောင်ရဲ့ ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ပြီး လီးစုပ်ပေးနေပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က ကျောမှီတဲ့ ခေါင်းအုံးလေးကိုင်ပြီး ကွယ်ထားပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ မမမြတ်နဲ့ ဂျပန်ကောင်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထား ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က ကျနော်နဲ့ မမမြတ်ကို တချက်ရှိုးလိုက်ပြီး တီလေးခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးနေပါတယ်။ တီလေး နို့ကို ဇော်ဇော်လိုးတာကို ကြည့်ရတုန်းက ဖီလင်နဲ့ အခု ဖီလင် လုံးဝမတူပါဘူး။ 

ကျနော့် ဂျိုးမှာ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးပြီး ဘောင်းဘီးထဲမှာ တင်းပြီး အောင့်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကောင့် ဒုတ်က ကျနော့်ဂျိုးလောက် မတုတ်ပေမယ့်။ ကျနော့်ထက် နဲနဲပိုရှည်ပါတယ်။ တီလေးက တုတ်တစ်ချောင်းလုံးကို အဆုံးထိ ကြိုးစားပြီးငုံလိုက် ဥတွေကို လက်နဲ့ ကစားပေးလိုက်နဲ့ ဆွပေးနေပါတယ်။

မမမြတ်က တီလေးတို့ကို ကြည့်ရင်း ရေငတ်လာပုံရပါတယ်။ လိမ္မော်ရည်ကို ပိုက်ဖြုတ်ပြီး တဂွက်ဂွက် သောက်ကာ၊ ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲမှီကာ၊ ကျနော်ညာလက်ကို ယူပြီး သူမ နို့အုံတွေပေါ်တင်ပေးပြီး သူမကိုယ်တိုင် ပွတ်ပါတယ်။ ကျနော့် ဘယ်လက်ဖဝါးနဲ့ မမမြတ်ရဲ့ တင်းကားကားကြီးကို ပွ္ပတ်ကိုင် ဆုတ်ညှစ်လိုက်ပါတယ်။ ညာလက်နဲ့ မမမြတ်ရဲ့ နို့အုံတွေကို ဆုတ်ညှစ်ပေးပါတယ်။ မမမြတ်က သူ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပေးပြီး ကျနော့်လက်ကို ဘရာအောက်ထဲကို ကိုင်စေပါတယ်။ ကျနော်လဲ မမမြတ် ဘာလိုချင်တယ် ဆိုတာ သဘောပေါက်ပြီး၊ တင်းထောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်မနဲ့ လက်ညှိုးညှပ်ကာ ဖိချေ ဆွဲဆော့ပေးလိုက်ပါတယ်။

တီလေးက ဂျပန်ကောင်တုတ်ကို အထက်အောက်ပွတ်တိုက်ဆော့ကစားပေးကာ ထိပ်ကိုငုံ စုပ်ပေးနေရာကနေ ရပ်လိုက်ပြီး အဖော်ကိုထုတ်ကာ ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ပြီး ဖောက်လိုက်ပါတယ်။ ဂျပန်ကောင် တုတ်မှာ ကွိုင်စွပ်လိုက်ပြီး ဖြည်ချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးလက်တဖက်နဲ့ ပိပိနဲ့ ဖင်ကို ပွတ်နေပါတယ်။ ပြီးမှ ထကာ ဂျပန်ကောင်ကို ကျောပေးပြီး ကျနော်တို့ဖက် မျက်နှာလှဲ့ကာ တုတ်ကို ကိုင်ပြီး ဖင်ဝနဲ့တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းလေး ထိုင်ချပါတယ်။ တီလေးက အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့နှဲ့ပြီးစောင့်နေပါတယ်။ 

ဂျပန်ကောင် က တီလေး နို့တွေကို လှမ်းဖက်လိုက်တာ တွေ့ရပေမယ့် တီလေးက အကိုင်မခံပဲ ခါးစီကိုလက်တွေကို ကိုင်ပြီး နေရာရွှေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က တီလေး ခါးတွေကို ကိုင်ပြီး အလိုက်သင့် ဆောင့်ပေးနေပါတယ်။ တီလေးလဲ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ ကျနော့်မျက်လုံးတွေကို စိုက်ကြည့်ရင်း ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်နေပါတယ်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့ ဂျပန်ကောင် ဆောင့်ချက်တွေမြန်ပြီး တီလေးဖင်ထဲ တဆုံးလိုးကာ ပြီးသွားပါတယ်။ တီလေး လဲ ခဏ အမောဖြေပြီးမှ ကြွကာ တုတ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကွိုင်ထိပ်မှာ ဖြူဖြူ အရည်တွေ စုနေတာကို မမမြတ်က စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ 

တီလေးက တစ်ရှူးစက္ကူယူပြီး ကွိုင်ကို ချွတ်ကာ အမှိုက်တောင်းထဲ စက္ကူနဲ့ လိပ်ပြီး ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်တုတ်ကို တစ်ရှူးနဲ့သေသေချာချာ သုတ်ပေးပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်ပြီး ဝိုင်ခွက်ကို သောက်ကာ ကျနော်တို့ အားလုံးကို နှုတ်ဆက်ပြီး ထွက်သွားပါတယ်။ တီလေးက သူမခွက်ထဲမှ ဝိုင်လက်ကျန်ကို ပလုတ်ကျင်းပြီး အမှိုက်တောင်းထဲ ထွေးထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ မမမြတ်ရဲ့ လိမ္မော်ရည်ခွက်ကိုင်ပြီး မမမြတ်ကို ခွင့်တောင်းကာ အကုန် မော့သောက်လိုက်ပါတယ်။

" မောင်! ကားထဲမှာ မမရဲ့ဟိုဟာတွေထည့်တဲ့ အိတ်ထဲမှာ ကွိုင်ရှိသေးတယ် ထင်တယ်။ အဲ့ဒီအိတ် သွားယူပြီး အခန်းကို လိုက်ခဲ့နော်။ မမတို့ သွားနှင့်မယ်။"

ပြောပြီး ကျနော့်ကိုနမ်းကာ မမမြတ်လက်ကို ဆွဲပြီး တီလေးက ခပ်သွက်သွက် ထွက်သွားပါတယ်။ (နောက်မှ ပြန်ပြောပြတာက တယောက်ယောက်မြင်ပြီး မျက်နှာမှတ်မိ သိသွားမှာကို ရှက်လို့ ထွက်ပြေးတာ ဆိုပဲ။)

ကျနော် လည်း ကားပတ်ကင်ကို သွားပြီး ကားတံခါးဖွင့်ကာ တီလေးရဲ့ sex toys တွေထည့်တဲ့ အိတ်ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ durex mutual climax condoms ဘူးကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ ကျနော့်ဖုန်း message ဝင်လာပါတယ်။ ဖုန်းကိုထုတ် ကြည့်လိုက်တော့ missed call တွေရော message တွေရော အများကြီး။ နောက်ဆုံး message က တီလေးပို့တာ။ တီလေးလို့ မမမြတ်ရှေ့မှာ မခေါ်ဖို့ သတိပေးတာပါ။ missed call တွေက သီရိ၊ စိုင်းစံ နဲ့ ဇော်ဇော်ပါ။ msg က မဝေ စီက တဘက်ခါ မနက် ဖလိုက်နဲ့ မန္တလေး သွားရမယ့် အကြောင်းပါ။ ကျနော် နာရီကြည့်လိုက်တော့ သန်းခေါင်ကျော်စပြုနေပါပြီ။ ကျနော် ဇော်ဇော်ကို ခေါ်ကြည့်လိုက်တော့ ဖုန်းဝင်သွားပြီး သီရိဖုန်းကိုင်ပါတယ်။

" ထူး၊ နင် ဖုန်းလဲ မကိုင်ဘူး ပြန်လဲ မခေါ်ဘူး"

" ငါ မသိလိုက်လို့ပါဟာ။ ခုပြန်ခေါ်ပြီလေ"

" နင်... ငါ့စီခေါ်တာမှ မဟုတ်တာ။ ဇော်ဇော့်စီ ခေါ်တာ... အ..."

" သီရိ အတူတူပဲလေဟာ၊ ဘယ်သူ့စီခေါ်ခေါ်ပေါ့၊ နင် ဘာလုပ်နေတာလဲ မအိပ်သေးဘူးလား?"

" ငါ... အလိုးခံနေတာ ထူး! နင်ကြားတယ် မဟုတ်လား? နင် ငါ့ကို ပစ်ထားခဲ့တာလေ။"

" သီရိရာ.... ဒါပဲ ဟာ၊"

ကျနော် ဖုန်းချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက လဲ ကျနော့်ရှေ့မှာ ဂျပန်ကောင်နဲ့ ဖင်ခံတယ်။ သီရိက လဲ ဇော်ဇော်နဲ့ အလိုးခံနေတယ်။ ကျနော် ဂျိုးဂျိုးလဲ ပေါက်ကွဲချင်နေပြီ။

ကျနော် အခန်းရှိရာ ဘန်ဂလိုဖက်ကို ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်လိုက်တယ်။ အခန်း တံခါးဝရောက်တော့ တံခါးက စိရုံပဲ စိထားတယ်။ ကျနော် အခန်းထဲဝင်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်တယ်။ တီလေး နဲ့ မမမြတ် နဲ့က ဝိုင်တစ်လုံး ဖောက်ပြီး သောက်ရင်း စကားပြောနေကြတယ်။ မမမြတ်က ကျနော့်ကို ဝိုင်ခွက်ကမ်းပေးရင်း ပြုံးပြတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ အိတ်ကိုပေးလိုက်တော့ တီလေးက ဖွင့်ပြီး ကွိုင်ဘူးကို မမမြတ် လက်ထဲထည့်လိုက်တယ်။

" တော်သေးတာပေါ့၊ ကွိုင်မရှိရင် မမက မောင့်ကိုမခံဘူးတဲ့။ မောင့် ဂစ်တာရှိတ်ကြီး လွတ်တော့မလို့ ခိခိ"

" မောင်လေး စောစောက စိတ်တွေဝုန်းဒိုင်း ကျဲနေတာ မဟုတ်လား? မမ မင်းရဲ့ ပစ္စည်းကြီး ကြည့်ချင်ပြီ မမကို ချွတ်ပြပါလား?"

ကျနော် ကိုယ်တိုင်လဲ ကျနော့် အငယ်ကောင်ကို လွတ်လပ်ခွင့် ပေးချင်နေပါပြီ။ ကျနော့် ဘောင်းဘီ ကျယ်သီးကို ဖြုတ်လို့ ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်ညီလေးက ဘောက်ဆာထဲကနေ မမတို့ကို တည့်တည့်ချိန်ရွယ်ထားပါတယ်။

" ခိခိ"

" Wow!"

တီလေးက မမမြတ် ကိုနမ်းရင်း မမမြတ်ရဲ့ စကတ်ထမိန်ဇစ်ကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ကျနော့်အင်္ကျီကို အလျှင်အမြန် ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး မမမြတ်ကို လက်ကမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ မမမြတ်က ကျနော့်ကို တချက်မော့ကြည့်ပြီး ကျနော်လက်ကို ဆွဲယူကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ 

ကျနော် မမမြတ် ခါးကို ဆွဲယူ ပွေ့ဖက်လိုက်ရင်း မမရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ မမမြတ် လျှာကကျနော့် နှုတ်ခမ်း အတွင်းဝင်ရောက်မွှေနောက်ကာ ကျနော့်လျှာကို မိတ်ဆက်ပါတယ်။ ကျနော့် လက်တွေက မမမြတ်ရဲ့ ပေါင်တွေကို ပွတ်သပ်ရင်း စကတ်ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်ရဲ့ လက်က မမရဲ့ပေါင်ကြားကို စမ်းမိလိုက်ချိန်မှာ မမရဲ့ပင်တီပေါ်မှာ အရည်တွေ ရွှဲနေပါပြီ။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက ဝိုင်ငုံရင်း ကျနော်တို့ကို ကြည့်နေကာ ကျနော့်ကို ပြုံးပြပါတယ်။

" မမ ယူနီဖောင်း ယူမလာဘူးလား?"

" ယူလာတယ် မမအိတ်ထဲမှာ"

ကျနော် တီလေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း မမရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီး နီနီလေးတွေကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ အင်္ကျီနှင့် အတူ ဘရာနဲ့ပင်တီပါ တခါထဲချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် အထာကို သိကာ မမမြတ် ယူနီဖောင်းကို ထုတ်ပြီး ကျနော့်ကို ကမ်းပေးတယ်။ ကျနော် အပေါ်ကဝတ်တဲ့ ကုတ်အင်္ကျီလေးပဲ ယူလိုက်ပြီး မမမြတ်ကို ကြည့်လိုက်တယ်။

" မမ ဒါလေးဝတ်လိုက်နော်၊ မမ ကိုကုန်းပြီး မမရှိတ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ကျနော် အမုန်းဆောင့်ချင်လို့"

" မောင်လေး ဝတ်ပေးလေကွယ်"

ကျနော် မမမြတ် ကုတ်အင်္ကျီကို ဝတ်ပေးလိုက်ပြီး ထောင်နေတဲ့ နို့သီးဖုလေးတွေကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ကာ မမရဲ့ အဖုတ်ဖောင်းကြီးကို ခပ်သွက်သွက် ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ လက်ခလယ်ကို ပိပိထဲကိုနှိုက်ပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေမိတယ်။ မမမြတ် မဖုတ်ကြီးက အရည်တွေရွှဲကာ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါပြီ။ တီလေးကလဲ စကတ်ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး စိစိကို လက်နဲ့ပွတ်ရင်း ငုံးဥလေးကို ပိပိထဲ ထည့်ထားပါတယ်။

" မောင် မမကို မနှိပ်ဆက်ပါနဲ့တော့ မမ တအားလိုချင်နေပြီ"

" မမ ကျနော့် ဂျိုးကို ခဏလောက် စုပ်ပေးပါလားဗျာ?"

မမမြတ်က ကျနော့်ကို တချက်နမ်းရင်း ကျနော့် ဒီနေ့မှ ထိုးထားတဲ့ တက်တူးလေးကို ကိုင်ကြည့်ကာ အာဝါးပေးရင်း ကျနော့် နို့လေးကို ဖမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။ မမလက်က ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ကာ ဂွင်းထုပေးနေပါတယ်။

" အ......! ကောင်းလိုက်တာ မမရာ..."

မမမြတ်က ဒူးထောက်လိုက်ရင်း ကျနော့် ဂွေးဥကို ငုံကာ လျှာနဲ့ယက်စုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော် ခြေဖျားထောက်ကာ မမမြတ် ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ဖီးလ်တက်နေပါတယ်။ တီလေးကိုကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက သူ့စတိုင်လ် အတိုင်း အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ အင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့တွေကို နယ်ကာ ကျန်တဖက်က စိစိကို ပွတ်ပြီး ကျနော့်ကို စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးက မမမြတ် ပါးစပ်ထဲမှာ ကြီးမား စိုရွှဲ ဇိန်ကျနေပါပြီ။ ကျနော် မမမြတ်ကို ဆွဲထူကာ နှုတ်ခမ်းကို ကစ်ပေးလိုက်ပြီး......

" မမ ကျနော်လိုးတော့မယ်နော်"

မမမြတ်က ပြုံးပြခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး ကွိုင်ဖောက်ကာ ကျနော့် ဂျိုးကိုစွပ်ပေးပါတယ်။

" မမ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ မောင်လေး?"

" မမ ကေသီဖက် လှည့်ခွပြီး ပေါင်ကား ကုန်းပေးပါနော် မမ"

မမက တီလေး ဖက်လှည့်ကာ မျက်နှာချင်း ဆိုင်ပြီး ပေါင်ကားကာ ကုန်းပေးရှာပါတယ်။ မမရဲ့ ကုတ်အင်္ကျီနောက်ကွဲက မမတင်ကားကားကို လုံအောင်မဖုံးနိုင်ပဲ ဖင်ကြီးကလှပစွာ တင်းကားနေပါတယ်။ ဖင်ကြားထဲမှာ အမွှေးရေးရေးနဲ့ အမြှောင်းကြီးကြီးက လှလှပပကြီးပွင့်အာနေကာ အပေါ်နားမှာ ခရေညိုညိုလေးက ဝိုင်းဝိုင်းလေး ကဗျာဆန်နေပါတယ်။ ကျနော် မမရဲ့ ဖင်ကြီးကို ဖြန်းခနဲ မြည်အောင် ညာလက်နဲ့ ရိုက်လိုက်ပါတယ်။ ဖင်ကြီး တုန်ခါသွားပုံ က ကျနော့်ကို ရမက်ဆန်စေပါတယ်။

" အ!........."

ကျနော် နောက်တစ်ချက် လက်ပြန် ဘယ်ဖက် ဖင်တုန်ကြီးပေါ် ထပ်ရိုက်လိုက်ပါတယ်။

" အ! အ!......"

မမ က အံကြိတ်ခံမယ့်ပုံပါ ညည်းသံက လွဲလို့ ဘာအသံမှ ထွက်မလာပါဘူး။ ကျနော် မမရဲ့ ဖင်ကြီးကို ပွတ်ပေးပြီး အမြှောင်းကြားကို လျှာပြားနဲ့ ဖိယက်လိုက်ပါတယ်။ တပြိုင်နက် စအိုဝကို နှာခေါင်းနဲ့ ဖိကာ နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။ မမရဲ့ ဖင်ကြီးတုန်ခါသွားပါတယ်။

တီလေး နဲ့ မမမြတ် အပြန်အလှန် နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေချိန်မှာ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို မမမြတ် ပိပိကို တေ့ပြီးပွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ဖြေးဖြေးချင်း မမမြတ်ရဲ့ ပိပိထဲကို လိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ မမမြတ် အဖုတ်ကြီးက ကောင်းမှကောင်း စီးပိုးနေတာပဲ။ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုး ကို ညှစ်ပေးပြီး စုပ်ယူနေတဲ့ အရသာက တော်တော်ကောင်းပါတယ်။ ကျနော် စောစောက ဂျပန်ကောင်ကို တီလေးလိုးနေတာကို မြင်ယောင်ပြီး မမမြတ်ခါးကို ကိုင်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့် ဥနှစ်လုံးနဲ့ မမမြတ် တင်ပါးတွေ နဲ့ရိုက်ခတ်သံ တဖတ်ဖတ်က သံစဉ်တစ်ခု အလား ငြိမ့်ညောင်းစွာ ထွက်ပေါ်နေပါတယ်။

" မောင်! မကို တလှည့်လိုးပေးပါ။ မ တအားလိုချင်နေပြီး"

" မမ ညီမကို တလှည့် ပေးခံပါနော်"

တီလေး လှမ်းပြောလိုက်တာပါ။ ကျနော် မမမြတ် နို့တွေကို မမှီတမှီ လှမ်းဆွဲရင်း ကုန်းပေးထားတဲ့ မမမြတ်ကို လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ ဆောင့်လိုးနေမိတာပါ။

" မမ ပြီးတော့မလား? ကောင်းရဲ့လားဟင်?"

" အရမ်းကောင်းတယ်! ရတယ်... မောင်လေး မမကို လိုးပေးလိုက်လေ"

" ထူး မွေ့ယာပေါ် သွားရအောင်။ ထူး... လှဲအိပ်လိုက်နော်၊ တီလေး အပေါ်က စောင့်ချင်လို့"

တီလေး စာပို့ထားတော့ တီလေး လို့ မခေါ်နဲ့ ဆိုပြီး တီလေး က စခေါ်နေတယ်။ အင်းလေ မမမြတ်လဲ ကျနော့် တက်တူး မြင်ပြီး ရိပ်မိလောက်ပါပြီ။

ကျနော့် ဂျိုးကို ဖြေးဖြေးချင်း မမမြတ် ပိပိထဲက ဆွဲနှုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ မမမြတ် နဲ တီလေး ခါးတစ်ဖက်စီ ဆွဲဖက်ပြီး မွှေ့ယာ စီ ချီတက်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် မွှေ့ယာ ကိုကန့်လန့်ဖြတ် လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက အဝတ်အစား အကုန်ချွတ်ပြီး ပိပိထဲက ငုံးဥလေးကို ထုတ်ကာ ကျနော့်ကို တက်ခွပြီး ကျနော့်ဂျိုးကို ကိုင်ကာ ပိပိနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း တဆုံး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။

မမမြတ်က တီလေး ရင်အုံထက်က တက်တူးပုံလေးကို မြင်ပြီး အံ့သြနေပါတယ်။

" တက်တူး ထိုးထားတာ နာလားဟင်? ဆင်တူပုံလေး အရမ်း လှတာပဲ"

" ညနေကမှ ထိုးလာတာ မမရဲ့ နဲနဲနာတယ် စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့"

တီလေးက ဂျိုးဂျိုးကို ပိပိနဲ့ဖိပွတ်ရင်း မမမြတ်ကို ပြန်ဖြေတယ်။

" မမ..... ကျနော့်မျက်နှာ ပေါ်တက်ခွပြီး လာပွတ်လေ၊ ကျနော် မမပိပိကြီးကို မှုတ်ပေးမယ်။"

မမမြတ်က ကျနော်လဲ ပြောလိုက်ရော ကျနော့်မျက်နှာကို ပိပိနဲ့တက်ပွတ်ပါတယ်။ ကျနော့် လျှာကို ထုတ်ပြီး အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ မမပိပိကို စုပ်နမ်းပြီး မှုတ်ပေးမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော် မှုတ်ပေးလို့မရပါဘူး။ ကျနော့် မမနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် အပြိုင်ကျဲပြီး ဂျိုးဂျိုးနဲ့ မျက်နှာကို အပီပွတ်နေကြတာ။ ကျနော့် မျက်နှာမှာ အရည်တွေ ပေပွပြီး အသက်ကို မနည်းရှူနေရပါတယ်။ ခဏကြာတော့ တီလေးပိပိကငြိမ်ပြီး တီလေး ပြီးသွားပုံပါပဲ။ တီလေးက ကျနော့်ပေါ်က ထပြီး ကျနော့်ဘေးမှာ ခွေခွေလေး လာအိပ်ပါတယ်။ မမမြတ်က မျက်နှာပေါ်ပွတ်နေရာကနေ ခွဆင်းပြီး ကျနော့် မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ရီပါတယ်။

" ခွီး ခွီး ခွီး"

ကျနော့်မျက်နှာကို ရှုံ့မဲ့ပြီး...

" မမ ဖင်ကြီးနဲ့ စိတ်တိုင်းကျပွတ် သွားတာလေ၊ ဖီးလ်လာနေတာတောင် ပြောက်သွားတယ်၊ အသက်တောင် မနဲကြိုးစားပြီး ရှူနေရတယ်။ ကိုယ်ဖီးလ်လာတဲ့ ကုတ်အင်္ကျီ နောက်ကွဲကလဲ မျက်စိကို လာလာထောက်သေးတယ်။"

ကျနော် ပြောတာကို မမမြတ်က တခွီးခွီး ရီပါတယ်။ တီလေးက မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပြီး ပြုံးကာ ကျနော့်မျက်နှာကို လက်ဖဝါးနဲ့ ပွတ်ပြီး သန့်စင်ပေးပါတယ်။ ပြီး ကျနော့် ပါးကို နမ်းပါတယ်။ မမမြတ် က ကျနော့်ကို တဖန်ပြန်ခွပြီး ကျနော့်ဂျိုးကို ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

" မမ ဒီတခါ ကျနော် အပေါ်ကစောင့်မယ်။ မမ အောက်ကနေ။"

မမမြတ်က ခေါင်းငြိမ့်ပြီး ကျနော့်ဘေး လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ထပြီး ကွိုင်ကို ချွတ်ကာ အမှိုက်ခြင်းထဲ လွှင့်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကွိုင်တစ်ခုယူကာ ဖောက်စွပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် မမမြတ် ပေါင်ကြား နေရာယူလိုက်တော့ မမက ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးပါတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးကို မမမြတ် ပိပိထဲ သွင်းပြီးတော့ ကျနော် စိမ်ထားလိုက်ပါတယ်။ လက်တွေက မမမြတ်ရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ပွတ်သပ်ဆုတ်နယ်ပြီး ချိုချိုစို့လိုက်ပါတယ်။ မမက ကျနော့်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။ မမမြတ်က ကျနော့် မျက်နှာ အနှံ့နမ်းရင်း ကျနော့်နားရွက်တွေကို ဖွဖွကိုက်ကစားပါတယ်။ ကျနော့်ကို တိုးတိုးလေးပြောပါတယ်။

" မောင်! မမကိုလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးတော့နော်။ မမ တအားကောင်းနေပြီ။"

ကျနော် မမရဲ့ ဒူကွေး ပေါင်ကားနေတဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို တွန်းတင်လိုက်ပြီး မမရဲ့ နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်က ခပ်သွက်သွက် လိုးလိုက်ပါတယ်။ မမက အောက်ကနေ ကော့ကော့ပြီး စကောဝိုင်းဝိုက်ကာ ပစ်ပစ်ပြီး ခံပါတယ်။ တီလေးက ကျနော် မမမြတ်ကို လိုးနေတာကို သေချာ စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော့် စိတ်ထဲမှာ တီလေး အဲ့လိုကြည့်နေတာကို တမျိုးခံစားနေရတယ်။

" ကောင်းတယ် မောင်လေး! တအားကောင်း တယ်။ ဆောင့် ဆောင့် မမ ပြီးတော့မယ်"

မမက ပြောလဲပြော ကုန်းထပြီး ကျနော့်လည်ပင်းကို ဆွဲခိုပါတယ်။

" အား! မမ!"

ကျနော့်ကို တအားဆွဲဖက်ကာ ပိပိကို တဆုံးကပ်ပွတ်ပြီး တွန့်ကာတွန့်ကာနဲ ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ ကျနော် မမလို ပြီးတာ တခါမှ မတွေ့ဘူး ပါဘူး။ ကျနော်ကို အကြာကြီးဆွဲဖက်ထားပြီး ပိပိ အတွင်းသားတွေက ညှစ်ညှည်ပေးနေတာပါ။ ခဏကြာမှ... ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပြီး....

" မောင်လေး မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား။ မောင်လေးရဲ့ ကြာကြာ လိုးနိုင်အားကိုတော့ ခိုက်သွားပြီ။ မမ ဘယ်လို နေပေးရမလဲ?"

ကျနော် တီလေးကို ငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေရာကနေ ပြုံးပြတယ်။

ကျနော် တစ်ခုခုကို မကျေမနပ် ဖြစ်နေတယ်။ ကိုယ့်ဟာကိုလဲ ဘာဖြစ်နေမှန်း မသိဘူး။ ဖီလ်းတက်လိုက် ကျလိုက်နဲ့ ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြစ်နေသလိုပဲ။ မမမြတ်က ဖက်ထားတာကို ဖြေလျှော့လိုက်မှ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

" မမမြတ်! တအားကောင်းသွားလား? ပြီးသွားတာလား?"

မမမြတ်က ရှက်ပြုံးပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။ ကျနော် စိတ်တိုတိုနဲ့ ကွိုင်ချွတ်ပြီး ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ လီးတရမ်းရမ်းနဲ့ ဝိုင်တစ်ခွက် ငှဲ့ပြီးသောက်လိုက်တယ်။ မမြတ်စု က ကျနော့်ကို အံ့သြပြီးကြည့်နေတယ်။ ကျနော် အားနာသွားပြီး...

" Sorry မမ၊ ကျနော် ကိုယ့်ဟာကို စိတ်တိုသွားတာ။"

တီလေးက မမကို ကပ်ပြီးတိုးတိုးလေး ပြောနေတယ်။ မမကလဲ တီလေးကို ပြန်ပြောနေတယ်။ ကျနော် စိတ်တိုတိုနဲ့ ဝိုင်ကို ပုလင်းလိုက် ကောက်မော့ပစ်လိုက်တယ်။

ကျနော် တီလေးတို့ သောက်လက်စ ဝိုင်လက်ကျန် ပုလင်းကို မော့ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပြီး ရေပန်းဖွင့်ကာ ရေပန်းအောက် ဝင်လိုက်ပါတယ်။ ခေါင်းလျှော် တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာတိုက်ပြီး နံရံကိုမှီကာ တဖြည်းဖြည်း ခြေဆင်းထိုင်ချလိုက်တယ်။

ငါ သောက်ထားတာ တော်တော်များများတာပဲ ကော့တေးတွေရော၊ ဘီယာတွေရော၊ တက်ကီလာတွေရော၊ ဝိုင်တွေရော၊ တော်တော်စုံသွားတာပဲ။

မမမြတ်စုက ဘီယာနဲ့ တူတယ်၊ သောက်ရင်း မူးလာပြီး ချက်ချင်းပြန်ပျယ်သွားတယ်။

သီရိဝေ သူငယ်ချင်းလေးက ငါ့ကို ယစ်မူး အတွေးတွေများစေတယ်။ ဝိုင် တခွက်လိုပဲ ယစ်မူး ချိုမြိန် တွေဝေ စေတယ်။

တီလေး ကရော? ကော့တေးတခွက်လို ရသာစုံပေးတာတော့ အမှန်ပဲ။

ထူးပိုင် ဆိုတဲ့ ငါကရော...?

အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ.... တီလေးနဲ့ မမြတ်စု ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာတယ်။ တီလေးက ကျနော် ထိုင်နေတဲ့ ပုံစံကို ကြည့်ရင်း....

" ထူး! ဘာဖြစ်နေတာလဲ?"

ကျနော် ပြုံးပြီး ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။ မမြတ်စုက ကျနော့်ကို လက်ကမ်းပေးတယ်။ ကျနော် မမြတ်စုရဲ့ လက်ကိုဆွဲကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။

" မောင်လေး မပြီးသေးဘူးလေ၊ မမ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ? စိတ်အလိုမကျရင် တခါတလေ ပေါက်ကွဲပစ်လိုက် ရတယ်ကွ!"

ကျနော် မမမြတ်စု မျက်လုံးတွေကို ကြည့်လိုက်တော့ စေတနာနဲ့ ပြောနေမှန်း သိလိုက်ရတယ်။ ကျနော်လဲ စိတ်ထဲ ရှိတဲ့အတိုင်း တောင်းပန်လိုက်တယ်။

" ကျေးဇူးမမ! ကျနော် သောက်ထားတာတွေ များပြီး ခုဏက ရိုင်းသလိုဖြစ်သွားတယ်။ တောင်းပန်ပါတယ် မမ၊"

မမြတ်စုက ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးရင်း....

" မောင်လေး ဂျိုးဂျိုးက မာန်မကျသေးဘူး၊ မမကုန်းပေးမယ်လေ၊ မောင်လေး ပြီးအောင်လိုးလိုက်နော်။"

တီလေးကလဲ ကျနော့် အနောက်ကနေ ကျနော့်ကို ဖက်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့် လက်နှစ်ဖက်လုံးနဲ့ တီလေးဖက်ထားတဲ့ လက်တွေပေါ် အုပ်ကိုင် လိုက်မိတယ်။

" ကျေးဇူးပါ မမ! စောစောက ကျနော် ချွတ်ပစ်လိုက်တဲ့ ဦးထုပ်က နောက်ဆုံးတခုလေ၊"

တီလေးက ရီတယ်။

" မောင် တီလေးကို လိုးချင်လို့ လွှင့်ပစ်လိုက်တာပေါ့လေ? ကဲကဲ တီလေးကိုပဲ လိုးတော့🙂"

မမမြတ်စုက ရုတ်တရက် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ကာ ကျနော့်ဂျိုးကို ငုံပြီးစုပ်လိုက် ပါတယ်။ ကျနော် ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ မမက ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ပြီး ဂျိုးကို တစ်ချောင်းလုံး ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင် ငုံစုပ်ကာ မှုတ်ပေးပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ဖက်ထားရာကနေ ကျနော့် နို့သီးခေါင်း နှစ်ဖက်ကို ချေပေးပါတယ်။ ကျနော် ယူနီဖောင်း အင်္ကျီရေစိုနဲ့ ရေပန်းအောက်မှာ မှုတ်ပေးနေတဲ့ မမကိုကြည့်ကာ ဂျိုးတလျှောက် ယွစိတက်လာပါတော့တယ်။ ကျနော် လက်တွေကို မမမြတ်စု ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ဂျိုးဂျိုးကနေ ခွာဖို့ဖိတွန်းလိုက်ပါတယ်။

" မမ! ကျနော် မရတော့ဘူး ပြီးတော့မယ်"

ကျနော် တကယ် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လရည်တွေ အများကြီး ထွက်ကုန်ပါတယ်။ မမမြတ် မျက်နှာနဲ့ ကုတ်အင်္ကျီ ရင်သားတဝိုက်မှာ ကျနော့် လရည်တွေနဲ့ ပေပွသွားပါတယ်။ တီလေးလက်က ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကိုကိုင်ကာ အရည်တွေ ထွက်တာ ကုန်တဲ့အထိ ဂွ္ဂင်းတိုက်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော် မြင်နေရတဲ့ မြင်ကွင်းက ကျနော့်ကို ယစ်မူးသာယာ စေတာအမှန်ပါပဲ။ မမမြတ်က ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ရင်း ရီပါတယ်။

မျက်နှာမှာ ပေပွနေတဲ့ လရည်တွေကို လက်နဲ့သပ်ယူရင်း ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ကာ မြိုချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးဒစ်ကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်ကာ စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ တီလေး လက်တွေက မမမြတ် ကုတ်အင်္ကျီပေါ်က ပေသွားတဲ့ လရည်တွေကို လက်ညှိုးနဲ့ယူကာ ကျနော့် နှုတ်ခမ်း ကိုထိတွေ့ ဆော့ကစားပါတယ်။ ကျနော် တီလေး လက်ညှိုးကို စုပ်ယူပြီး လျှာနဲ့ယက်လိုက်ပါတယ်။ မမြတ်စုက ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို လာနမ်းပါတယ်။ ကျနော်တို့ သုံးယောက် ရေပန်းအောက်မှာ တယောက်နဲ့ တယောက် ပွတ်တိုက်ဆော့ ကစားကာ ရေချိုးလိုက်ပါတယ်။

" မမ ပြန်တော့မယ်နော်။ အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဒီညလေးကို မမ အမြဲအမှတ်ရနေမှာပါ။"

" မောင်! မမမြတ်ကို ပြန်ပို့ပေးလိုက်နော်"

မမမြတ်က အတွင်းခံပြန်ဝတ်ရင်း...

" မပို့နဲ့တော့ ထူး! မမ အငှားကား နဲ့ပဲ ပြန်လိုက်တော့မယ်"

ကျနော် မမမြတ်ရဲ့ စကတ်ထမိန်ကို ယူကာ ကိုယ်တိုင် ခြေထောက်ကိုင်စွတ်ပေးပြီး ဝတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အင်္ကျီနီနီလေးကိုလဲ ဝတ်ပေးကာ ကြယ်သီးတွေကို တလုံးချင်း တပ်ပေးလိုက်တယ်။ မမက ကျနော့် ခါးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး နမ်းကာ....

" မမ... မောင်လေး အပေါ် အကြွေးကျန်သွားတယ်။ အခွင့်အရေး ရလို့ နောက်တခါ ဆုံရင် မမ ပိပိထဲမှာပြီးနော်၊ မမကို လိုက်မပို့နဲ့၊ တီလေးကို ဂရုစိုက်လိုက် ခိခိ၊"

" ညီမ! အကူအညီလိုလဲ မမကို ဖုန်းဆက်လိုက်နော်၊ Bye!"

မမြတ်စု နှုတ်ဆက်ပြီး ကျောပိုးအိတ်လွယ် တံခါးဖွင့်ကာ ထွက်ခွာသွားပါတယ်။ ကျနော် နဲ့ တီလေး တံခါးဝကနေ မမြတ်စုကို ပြောက်ကွယ်သွားတဲ့အထိ ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ဘန်ဂလိုထဲ ပြန်ဝင်ကာ တံခါးပိတ်လိုက်ပါတယ်။

မမမြတ်စု ထွက်သွားပြီးနောက် တီလေးက ကျနော့်ကို ရီချင်သလို ပြုံးဖြီးဖြီး ကြည့်ရင်း ပြုံးစိစိလုပ်နေပါတယ်။ ကျနော် မကျေမနပ်နဲ့ပဲ တီလေးကို ယောက်ျားကြီးတန်မဲ့ နှုတ်ခမ်းစူပြီး ဘုကြည့်ကြည့် ပစ်လိုက်တယ်။

" ခိခိ ခိ... အဲ့ဒါက ဘာဖြစ်နေတာလဲ? စူပုတ်ကြီး လှလဲ မလှဘူး"

ကျနော် ဘာမှပြန်မပြောပဲ ကုတင်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် တက်လှဲကာ တီလေးကို စိတ်ကောက် နေလိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာ ညက တီလေးနဲ့ ဂျပန်ကောင် ကလပ်ထဲမှာ ကဲနေတာပဲ ပြန်မြင်နေမိတယ်။ တီလေး ကုတင်ခြေရင်းကနေ တက်လာရင်း ကျနော့ကိုခွပြီး ကျနော် ရေချိုးပြီး ဝတ်ထားတဲ့ တဘက်ခါးစည်းကြိုးကို ဖြေလိုက်တယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ပျော့ခွေနေတဲ့ ဂျိုးဂျိုးကို လာကိုင်တယ်။

" တီလေး တော်ပြီ! ပင်ပမ်းနေပြီ အိပ်တော့မယ်။"

" ထူး အိပ်ချင် အိပ်လေ၊ ခိခိ တီလေး ကတော့ ကိုင်မှာပဲ၊ ထူး ညီလေး က မအိပ်ချင်သေးဘူးတဲ့။ ဒီမှာ ခေါင်းထောင်လာပြီ။"

တီလေးက ပြောရင်းက ကျနော့်ရဲ့ မမာသေးတဲ့ ဂျိုးထိပ်လေးကို လက်လေးနဲ့ကိုင်ရင်း ပါးစပ်လှလှလေးနဲ့ ထိပ်ဖူးလေးကို လှမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် မျက်စိကို မှိတ်ထားလိုက်တယ်။ တီလေးလျှာရဲ့ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်နေမှုကို ခံစားသိရှိနေတယ်။ ဂျိုးလေးက တဖြည်းဖြည်း တင်းမာကာ ဒီဂရီတွေတိုး ထောင့်ချိုးတွေ ပြောင်းလဲလာတယ်။ ဒါပေမယ့် အတွေးထဲမှာ တီလေး ဂျပန်ကောင်ကို မှုတ်ပေးနေတာပဲ မြင်နေတယ်။

ဂျိုးထိပ်လေးရဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ အနေအထားကနေ ခြောက်တွေ့ နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့ကို ပြောင်းလဲသွားသလို ဂျိုးတံ တလျှောက် နူးညံ့တဲ့ ပွတ်တိုက်မှုက မြန်ဆန်လာတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ရေငတ်တလို တုန်ခါနေမိတယ်။ ကျနော် တီလေးကို နမ်းချင်နေမိတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ မျက်ခွံလေးတွေ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွင့်ဟလိုက်တော့ တီလေးရဲ့ မျက်ဝန်း တစုံက ကျနော့်ကို ကြင်နာစွာ ကြည့်နေတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးထိပ်ဖူးလေးက တီလေး ရေချိုးပြီးဝတ်ထားတဲ့ ဟိုတယ်ကပေးထားတဲ့ တဘက်ဝတ်စုံထဲက မလုံ့တလုံနဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားမှာ ပုန်းခိုနေလေရဲ့။

" မောင် စိတ်ဆိုးနဲ့တော့နော်!"

" ထူးက တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲနေချင်လို့ ဒီကိုလာတာ😔 တီလေးက ဟိုဂျပန်နဲ့ နေနေတာကိုး"

" ထူးလဲ မမမြတ် မမမြတ်နဲ့ ပျော်နေပြီးတော့"

" ဟာ! မပျော်ပါဘူး။ ထူးက တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တကယ် နေချင်တာ။ ခုတော့ အချိန်တွေ နှမြောစရာ။"

" ကဲပါ စိတ်ဆိုးနဲ့တော့.. ခု နှစ်ယောက်ထဲ မောင့်သဘောနော်..😘"

" တီလေး...."

တီလေးက ကျနော့်ကို ပြုံးကြည့်နေပါတယ်။

" တီလေး တခြားသူနဲ့ အဲ့လိုနေရတာ ကြိုက်လို့လားဟင်? မောင် အဝေးရောက်နေရင်ကော နေမှာလား?"

" မောင် မကြိုက်ဘူးလား? မောင်လဲ တခြားလူနဲ့ နေတာပဲလေ"

" ထူး မခံစားနိုင်ဘူး တီလေးရာ၊ ထူး လဲ တခြားသူနဲ့ မနေတော့ဘူး၊ တီလေးလဲ မနေရဘူး။ နော် တီလေး"

တီလေးက ကျနော့်ကို သေခြာစိုက်ကြည့်ပြီးမှ...

" ထူး တခြားတယောက်နဲ့ တီလေးရှေ့မှာ လိုးနေရင် တီလေး စိတ်တွေပိုလာတယ် ထူး ဖီးလ်တက်နေရင် တီလေး ကြည်နူးတယ်၊ စောစောက ထူးကြည့်ပြီး ဂျေဝင်နေတာတွေ့တော့ ထူးရှေ့မှာ အလိုးခံနေရတာ တီလေး ဖီးလ်ပိုလာတယ်။"

တီလေးက ကျနော့် လက်ကိုယူပြီး သူမနို့အုံတွေကို ကိုင်စေတယ်။

" သူလိုးပေးနေတာ ကောင်းလို့ မဟုတ်ဘူး ထူး တီလေးကိုကြည့်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေတာကို တွေ့လို့ တီလေး တကယ်ကောင်းနေတာ။"

" တီလေး ရာ.... ထူး တကယ် မခံစားနိုင်ဘူး။ ရောဂါတွေ ဘာတွေ ရရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ?"

" တီလေးက အဲ့လိုပေါက်ကရ တွေ့ကရာလူ ကုန်းပါ့မလားကွယ်၊"

" ကျနော်လဲ တီလေးကလွဲပြီး ဘယ်သူ့မှ မလုပ်တော့ဘူး။ တီလေးလဲ မလုပ်ရဘူး။ ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ်။ တကယ် မခံစားနိုင်ဘူး"

တီလေးက ကျနော့် နဖူးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။

" နောက်မှ ဆွေးနွေးတာပေါ့၊ ခုအချိန်ရှိခိုက် လုံးလစိုက်၊ ထူး ဘာဖြစ်ချင်လဲ။ တီလေး ဘယ်လို နေပေးရမလဲ?"

ကျနော် တီလေးရဲ့ ခါးစည်းကြိုးကို ဆွဲဖြေလိုက်တယ်။ ကျနော့် အပေါ်မှာမိုးပြီး လေးဖက်ထောက်နေတဲ့ တီလေးကို ဆွဲလှဲလိုက်တယ်။ တီလေး အပေါ်က တက်ခွလိုက်ပြီး တီလေး နှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်နိုးစွာနမ်းလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် စုပ်နမ်းမှုတွေကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်နမ်းရင်း ကျနော့် ဂျိုးကို ဆွပေးတယ်။ ကျနော့် တီလေးရဲ့ နဖူးကို ပြန်ပြီး ဖွဖွနမ်းလိုက်တယ်။

" တီလေး! အရမ်းချစ်တယ် တီလေးရယ်!"

" မောင့်ကို တီလေးလည်း အရမ်းချစ်တယ်😍"

" ဒါဆို တီလေး မောင်ကလွဲပြီး ဘယ်သူနဲ့မှ မနေရဘူး"

တီလေးက စိုက်ကြည့်ပြီးမှ...

" မောင်... ဘာဖြစ်နေတာလဲ? တီလေးကို ချစ်တယ်ဆို တီလေးကို မပိတ်ပင်နဲ့လေ၊"

ကျနော် တီလေး ပေါ်ကနေ ထပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဘောက်ဆာ ပြန်ဝတ်လိုက်တယ်။ တီလေးက ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းလာပြီး ကျနော့်လက်ကို လာဆွဲတယ်။

" မောင်!"

ကျနော် တီလေးလက်ကို ရုန်းလိုက်ပြီး ရှပ်အင်္ကျီကောက်ဝတ်လိုက်တယ်။ တီလေး မျက်ရည်တွေကျလာပြီး ကျနော့်ကို အတင်းဖက်ထားတယ်။

" မောင်ရယ်.... မောင့်ကို တီလေး အရမ်းချစ်တယ်။ မောင် မသိဘူးလား? မောင့်ကို ကောင်းစေချင်လို့ မောင် စိတ်လှုပ်ရှား ဖီးလ်လာစေချင်လို့ တစိမ်းနဲ့ မောင့်ရှေ့မှာ ပထမဆုံး နေမိတာပါ။ မောင် ဂျေဝင်လေ တီလေးလဲ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကောင်းလို့ပါ။ မောင့် သူငယ်ချင်း ဇော်ဇော်နဲ့ ချောင်းသာမှာ ကတည်းက အဲ့ဖီလင်ရသွားတာ။ ဒါပေမယ့် ဇော်ဇော်က မောင့်သူငယ်ချင်းလဲဖြစ် အမြဲတွေ့နေမယ့်သူမို့ တီလေးစိတ်ကိုချုပ်တီးခဲ့တာ။ တီလေး ကြုံရင်စမ်းကြည့်မယ်လို့ အဲ့ဒီတုန်းက စိတ်ကူးရသွားတာပါ။"

" တီလေးရာ... ထူး.. တီလေးကို နှမြောမိတယ်။ အဲ့ဒါ တီလေး သိရဲ့လား? ကြားထဲက တစ်ခါမှ မသိတဲ့ ဂျပန်ကောင်က အမြတ်ထုတ်သွားတာ။"

တီလေးက ကျနော့်ကို ဖက်ထားရာကနေ ခွာပြီး ဝတ်ထားတဲ့ တဘက်ကြီးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ကျနော့် ရှပ်အင်္ကျီအဖြူရဲ့ ကြယ်သီးတွေကို တပ်ပေးတယ်။ တီလေး သူမ အဝတ်အစားတွေကို ယူလိုက်ပြီး ကျနော့်ကိုပေးတယ်။

" ထူး တီလေးကို အင်္ကျီပြန်ဝတ်ပေး။"

ကျနော် တီလေး အဝတ်တွေကို ကိုင်ကာ ကြောင်ပြီးကြည့်နေမိတယ်။ တီလေး မျက်ဝန်းတွေက ငိုထားလို့ နီနေတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်ပြီး သနားသွားတယ်။ ကျနော်.. တီလေး ကျနော့် ဘဝထဲက ထွက်သွားမှာကို စိုးရိမ်မိသွားတယ်။ ကျနော် တီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်။ တီလေးကို ဆုံးရှုံးမှာ အရမ်းကြောက်မိတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ဆွဲဖက်ထားလိုက်တယ်။

" ထူး... တီလေးကို ပိတ်ပင်တာ မဟုတ်ပါဘူး တီလေးရယ်။ ထူး တီလေးကို ဆုံးရှုံးသွားရမှာကို ကြောက်တာပါ၊တီလေးကို ထူး ချစ်လွန်းလို့ အူတိုမိတာပါ။"

တီလေးက ကျနော် ရင်ခွင်ထဲကနေ ကျနော့်ကို မော့ကြည့်တယ်။ ပြီး ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲကနေ ရုန်းထွက်သွားတယ်။

" မောင်... မောင်.. တီလေးကို ချစ်တယ်ဆို? မောင် ဒီဝတ်စုံလေးကို နှစ်သက်တယ်ဆို၊ တီလေးကို ဝတ်ပေးနော်"

ကျနော် တီလေးကို မိုးပြာရောင်လက်ပြတ် အင်္ကျီလေးကို ဝတ်ပေးလိုက်တယ်။ ရှေ့ကြယ်သီလေးတွေကို တပ်ပေးရင်း အထိအတွေ့တွေကို ကြည်နူးမိတယ်။

" မောင်! ခါးစီးကြိုးပါ ဖဲပြားလှလှလေး ချည်ပေးနော်"

ကျနော် အင်္ကျီခါးစည်းကြိုးလေးပါ ဖဲပြားပုံချည်ပေးလိုက်တယ်။ စကတ်ပြာပြာလေးကို တီလေးခါးမှာ ပတ်ပြီး ရှေ့ကြယ်သီးတွေကို တလုံးချင်း တပ်ပေးနေမိတယ်။

တီလေးက ပုခုံးသိုင်းကြိုးလေးပါ သိုင်းပြီး ကျနော့်လက်ထဲ ထည့်ပေးတယ်။ ကျနော် ပုခုံးကြိုး ကြယ်သီးလေးပါတပ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီး ကျနော့်ကို ဆိုဖာခုံမှာထိုင်စေတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ပေါင်ပေါ်မှာ ကျောပေးရင်းထိုင်တယ်။ ကျနော့်လက်တွေကို တီလေး ရင်သားတွေပေါ် တင်ပေးတယ်။ တီလေးတင်ပါးတွေနဲ့ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ပွတ်ပေးတယ်။ ကျနော် တီလေး ရင်သီးဖုလေးတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကချေပေးရင်း တီလေး လည်ကုတ်လေးကို နမ်းလိုက်တယ်။

" မောင်! ကြိုက်လား?"

" ဟုတ်"

" စောစောက တီလေးကို ဂျပန်လုပ်နေတာ မောင်ကြည့်နေရတာနဲ့ ခု ဘယ်ဟာပိုကောင်းလဲ?"

" ..............."

ကျနော် ဘာမှမပြောမိဘူး။ သိလိုက်တာကတော့ စောစောက ဂျပန်ကောင် တီလေးကို လိုးနေတာက ပိုစိတ်လှုပ်ရှာဖို့ကောင်းတယ်။ တီလေးက ထလိုက်ပြီး ကျနော့်လက်ကို ဆွဲကာ ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားတယ်။ ဘေစင်ရှေ့က မှန်ရှေ့မှာ ကျနော့်ဖက် လှည့်ပြီး အတွင်းခံ ဘောက်ဆာကို ဆွဲချွတ်ပြီး ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ထိုင်ပြီး မှုတ်ပေးတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်နေမိတယ်။ တီလေးက သေသေချာချာကို မှုတ်ပေးနေတယ်။ ဂွေးဥတွေကိုပါ ငုံပြီး စုပ်ပေးနေတယ်။ တခါတလေ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကြားကနေပြီး နို့ကိုလိုးသလို ပွတ်ပေးတယ်။ တကယ် ပြောပြလို့မရအောင် တော်တော် ကောင်းပါတယ်။ တီလေးက ဂျိုးကို တချက် ဆုံးအောင် ငုံစုပ်ပေးပြီးတော့မှ မတ်တပ်ထရပ်ပါတယ်။

တီလေးက ဘေစင်ကို လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးကာ ကျနော်ဂျိုးဂျိုးကို နောက်ပြန်ကိုင်ပြီး ပိပိကိုတေ့ပြီး ကော့ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးခါးကို ကိုင်မိသွားပါတယ်။ တီလေးကို ဖြေးဖြေးချင်း နောက်ကနေလိုးပေးနေမိပါတယ်။ တီလေက ကော့ကော့ပေးရင်း ကျနော့်ကို မှန်ကနေ ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော် မှန်ကနေ တီလေး ကြည့်နေတာ သတိထားမိသွားတော့ တီလေးက နှုတ်ခမ်းလှုပ်ရုံလေး ကောင်းလားလို့ မေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်တယ်။

" မောင်! တော်ပြီ... မောင်ဂျိုးဂျိုးကို ထုတ်လိုက်တော့"

ကျနော် အံ့သြသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် တီလေး စကားကို နားထောင်ပြီး ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဖက်လှည့်ပြီး ကျနော့် ရှပ်အင်္ကျီ ကြယ်သွားတွေကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်လိုက်တယ်။ ကျနော့် ရှပ်အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးပြီး ချိတ်နဲ့ ချိတ်ကာ လှမ်းလိုက်တယ်။ ကျနော့် ဘောက်ဆာကို ပြန်ဝတ်ပေးတယ်။ ကျနော့် လက်ကိုဆွဲကာ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လိုက်တယ်။ အိပ်ခန်းရှေ့က မှန်တံခါးကြီးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ပြီး ကန်တော်ကြီးဖက် လှည်ထားတဲ့ အခန်းပြင်ကို ထွက်လိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို တချက်ရှိုးပြီး private pool ရေကူးကန် သေးသေးလေးထဲ ခုန်ဆင်းသွားတယ်။

အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>>