တီလေး အပိုင်း ( ၇ )

တီလေး အပိုင်း ( ၇ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

Uglyjoe ရေးသည်။ { အတွေးပင်လယ်ပြာ }

ကျနော်လည်း ကားပေါ်ကဆင်း မောင်းတဲ့နေရာထိုင်ပြီး အိမ်မောင်းပြန်ခဲ့ပါတယ်။

ကျနော့် အိမ်ကို တန်းပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဖြစ်နိုင်ရင် ဒီနေ့ တနေ့လုံး တီလေးနားမှာပဲ နေချင်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော် အိမ်ရောက်တော့ တီလေး မရောက်သေးဘူး။ တီလေးရဲ့ ဖုန်းကိုဆက်တော့လဲ မကိုင်ဘူး။ အဲ့ဒါနဲ့ မနက်ဖြန် ခရီးထွက်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ ထုတ်ပိုးရင်း လူကဒေါင်းပြီး အိပ်ပျော်သွားတယ်...Zzzz

ကျနော့် နှုတ်ခမ်းပေါ်က နွေးထွေးစိုဆွတ်တဲ့ အနမ်းတပွင့်နဲ့ အတူ ကျနော် အားအင်ပြည့်စွာ နိုးထလာခဲ့တယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို တင်းကျပ်စွာဖက်ထားပြီး တီလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ငတ်မွတ်စွာနမ်းနေမိတယ်။

" မောင်! ထတော့ လန်းသွားအောင် ရေချိုးလိုက်နော်!"

ကျနော် လက်က နာရီကြည့်တော့ ညနေ ငါးခွဲနေပြီ။

" ဟာ! တော်တော်အိပ်ပျော်သွားတာပဲ! တီလေးက ခုမှပြန်ရောက်တာလား?"

" တီလေးရောက်တာ ကြာပေါ့ ညစာတောင်ချက်ပြီးပြီ😉 ကဲပါထရေချိုးပြီး အောက်ဆင်းခဲ့ တီလေးညစာပြင်ထားတယ်"

ကျနော် ဘာမှမပြောပဲ တီလေးကိုဆွဲလှဲပြီး အပေါ်ကနေ ဖိပြီး တီလေးနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်တယ်။ လက်ကလဲ တီလေးရဲ့ ရင်သားတွေကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက အောက်ကနေ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းတင်ရင်း....

" မောင် ညမှနော်😚 အောက်မှာ မဝေရှိတယ် တီလေးကိုစောင့်နေတယ်"

" မဝေ ကလဲ အလိုက်ကို မသိဘူး"

တီလေးက ကျနော့် နှာခေါင်းကို ညှစ်ခါဆွဲရင်း

" မဝေက မောင် မနက်ဖြန်သွားဖို့ လိုအပ်တာ လာပေးရင်း မောင့်အလုပ်အတွက် အစီအစဉ်တွေ လာရှင်းပြတာလေ၊ မောင် ကိုနှုတ်ဆက်တဲ့ အနေနဲ့ သရီးဆမ်း ဆွဲမလို့တဲ့😬"

" တီလေး! ထူး တီလေးကိုပဲ ချစ်တယ်"

" အိုကေ အိုကေ တီလေးမစတော့ဘူး၊ ရေချိုးပြီး ညစာစားဖို့ ဆင်းခဲ့တော့😘"

တီလေးကပြုံးပြီး ကျနော့်ကိုတွန်းကာ ထရပ်ပြီး ထွက်သွားပါတယ်။

ကျနော်လဲ ရေမြန်မြန်ချိုးကာ အိမ်နေရင်းဘောင်းဘီတို တီရှပ်တထည် ကောက်ဝတ်ပြီး အိမ်အောက်ဆင်းလာလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က မဝေ တယောက်ထဲရောက်နေတယ်ထင်တာ၊ ဇော်ဇော်၊ စိုင်းစံ၊ သီရိ၊ အင်ကြင်း၊ သူဇာတို့နဲ့ မီးဖိုချောင်မှာ လူစုံ ဆူညံနေပါတယ်။

သွားပါပြီဗျာ ကျနော် တီလေးနဲ့ ၂ယောက်ထဲ ရိုမယ့်အစီအစဉ်တော့ ပျက်ပြီထင်ပါတယ်။ ကျနော် တော်တော်လေးညစ်သွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း ဒီသူငယ်ချင်းတွေနဲ့က ဟိုးငယ်ငယ်လေးကတည်းက ဒီလိုလာနေကျ ကျနော်မရှိရင်တောင် ပြန်မယ့်သူတွေမဟုတ်ဘူး။ အဲ့တော့ ဘယ်လိုနှင်လွှတ်မလဲ? ညစ်ပြုံးပြုံးပြီး နှုတ်ဆက်ကာ ထမင်းစားပွဲဝင်ထိုင် လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ဒံပေါက် လာချပေးပါတယ်။

" ဇော်ဇော်တို့ ဝယ်လာပေးတာ ထူး။ အမဲနှပ်က တီလေးချက်ထားတာ။ အားရှိအောင် စားလိုက်နော်"

ကျနော် တီလေးကို မချိပြုံးပြုံးပြပြီး ညစ်ညစ်နဲ့ ညစာပဲ စားနေလိုက်တော့တယ်။ ခဏကြာတော့ ဇော်ဇော်နဲ့ စိုင်းစံ ခြံနောက်ဖက်ထွက်သွားတယ်။ ဆေးလိပ်ထွက်သောက်တာ ထင်တာပဲ။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်ပြီးတောင်းဆိုကြည့်လိုက်တယ်။

" တီလေး ကျနော် မနက်ဖြန် မသွားချင်သေးဘူး။ တီလေးနဲ့ ပြောထားတာ တနင်္လာမှလေ"

" တီလေး စီစဉ်တာမဟုတ်ဘူးလေ ထူး! မဝေ အဆင်ပြေသလို စီစဉ်ရတာလေ"

ကျနော် မဝေကို တောင်းပန်တဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။ မဝေကလည်း တီလေးကို အံ့သြတဲ့ အကြည့်နဲ့ လှမ်းကြည့်တယ်။ တီလေးက တည်ကြည်လေးနက်တဲ့ ပုံစံနဲ့ ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး စကားဆိုလာတယ်။

" ထူး! ခုဆိုကျောင်းပြီးလို့ လုပ်ငန်းခွင်ဝင်ရတော့မယ်။ ထူူး ကလေး မဟုတ်တော့ဘူး။ လူကြီးတယောက်လို ကြိုးစား ပြုမူရတော့မယ်။ လူကြီးတယောက်လို တွေးရတော့မယ်။ ထူး ဖွားဖွား ယုံကြည်အောင် ကြိုးစားလုပ်ကိုင်ပြရတော့မယ်။ အဖေ့ခြေရာ ထက်သာအောင် ကြိုးစားရတော့မယ်။ ထူးက လိမ္မာပြီးသားပါ။ အဓိကနဲ့ သာမည ထူးခွဲခြားတတ်ပါတယ်။"

ကျနော် ဘာမှန်းမသိပဲ တော်တော်ဝမ်းနည်းသွားတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကိုပြောပြီး ထထွက်သွားတယ်။

" ဟုတ်ကဲ့ပါ တီလေး။"

ကျနော် စားလက်စ ပန်းကန်ကို လက်စသတ် ဆေးကြောပြီး မဝေနဲ့ အလုပ်ကိစ္စ လိုအပ်တာတွေကို လက်ချာယူလိုက်တယ်။ မဝေက ကျနော့်ကို အစစအရာရာ လိုတာမရှိအောင် စီစဉ်ပေးထားတာပဲ။ မနက်ဖြန် လေယာဉ်နဲ့ မန္တလေးတက်။ အဲ့ကမှ ကားနဲ့ မိုးကုတ်တက်ဖို့ အပြင် ကျနော်နဲ့ တွဲလုပ်ဖို့ ဆောက်လုပ်ရေး အင်ယာအနေနဲ့ စိုင်းစံနဲ့ သူဇာ ကိုပါ ကျနော်နဲ့ အတူသွားဖို့ စီစဉ်ပေးထားတာပဲ။ ကျနော် တော်တော် အံ့သြသွားတယ်။

" အစစအရာရာ အတွက် ကျေးဇူးပါ မဝေ။ ကျနော် ပြောမှားဆိုမှား ရှိရင်တောင်ပန်ပါတယ်။"

" ထူး! မဝေကို နားလည်ပေးတဲ့ အတွက်လည်း မဝေက ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"

အဲ့တော့မှ သူဇာက ကျနော့်ကို စပြီးကောပါတော့တယ်။

" ထူးပိုင်! ငါတို့သူငယ်ချင်းတွေက လုပ်ငန်းခွင် မဝင်ခင် ပျော်ဖို့ ရွှင်ဖို့ နင့်စီ လာလည်တယ်။ နင်က မျက်နှာကြီး မှုန်သုတ်ပြီး မွှန်နေတာကိုး။"

အင်ကြင်းကလဲ ကျနော့်ကို စပါတယ်။

" ကိုထူးရယ် မွှန်မနေပါနဲ့ ကိုထူး ဆန္ဒရှိရင် ညီမလေးတို့အားလုံးက ရယ်ဒီပဲ"

ကျနော် မျက်လုံပြူး သောက်နေတဲ့ ရေပါသီးသွားတယ်။ သီရိက ရီပြီး ကျနော့်ကျောကို ပုတ်ပေးတယ်။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက အပေါက်ကနေ ချောင်းနေမှန်းမသိတဲ့ ဟို ၂ ကောင်ကလဲ။

" ဇော်ဇော် ဘယ်လိုလဲ? ငါတို့က အလိုက်သိသိနဲ့ ပြန်ပေးရမှာလား?"

" လိမို့ ပြန်ရမှာလား? မင်းပွဲတုန်းကတောင် ပါတီသေးတာပဲ။ ဒီည ပါတီပဲဟေ့ရောင်၊ မနက် မင်းတို့ကို လေဆိပ်ပို့ပြီးမှ ပြန်မှာ။"

သီရိက အားကျမခံ ကျနော့်ကို..

" ပြန်လွှတ်ကြည့်ပါလား တခါထဲ ထူးပိုင် မကောင်း သတင်းတွေ ဖွားဖွားကို သွားတိုင်ပစ်လိုက်မယ်။"

ကျနော့်မျက်နှာလေး ဇီးရွက်လောက် မာန်ချပြီး ပြောလိုက်ရတယ်။

" အားလုံးကို တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ"

မဝေက မှာစရာရှိတာ ပေးစရာရှိတာ ကျနော့်ကိုပေးပြီးနောက်။

" ထူး! ဘာလိုအပ်သေးလဲ? မရှင်းတာရှိရင် လိုအပ်တာရှိရင်ပြောနော်?"

" မရှိဘူး မဝေ၊ ကျေးဇူးပါ၊ ကျနော့် သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ကို ခန့်ပြီးထည့်ပေးတဲ့အတွက် တကယ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"

အဲ့အချိန်မှာ တီလေး ကျနော်တို့ရှိရာ ပြန်ရောက် လာပါတယ်။

" ထူး! အဲ့ဒါဆို တီလေးနဲ့ ထူးရဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကို ကျေးဇူးတင်။ တီလေး စီစဉ်ပြီး သူတို့လက္ခံလို့ပါ😊"

လို့ မဝေက ကျနော့်ကိုရှင်းပြပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်နံဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ကျနော့်ရဲ့ချပ်နေတဲ့ဗိုက်ခေါက်ကို လိမ်ဆွဲရင်း...

" ကျေးဇူးတင်စရာ မလိုပါဘူး၊ ဒါ စပိုင်ထည့်ပေးလိုက်တဲ့ သဘောပါ။ ဟုတ်တယ်နော် သူဇာ?😉"

" စိတ်ချ တီလေး👍🏼 ထူးပိုင် ဆိုတဲ့ကောင် သူဇာကလွဲလို့ တခြားမရှုတ်စေရဘူး😬"

" ဟာ!"

" ဟာ! ကောင်းကွာ"

ဇော်ဇော် နှင့် စိုင်းစံ ပြိုင်တူအသံထွက်လာပါတယ်😁။

ကျနော်လဲ တီလေးဗိုက်ခေါက်လိမ်ထားလို့ နာနေရာကနေ မျက်လုံးပြူးသွားမိတယ်။ တီလေးက ကျနော်တို့ စကားစုဖွဲ့ပြောနေတာကို ခုမှသတိထားမိပုံနဲ့

" ဒီအုပ်စု ထူးထူးခြားခြား ငြိမ်နေပါလား? ဘာမှ မသောက်ကြဘူးလား?"

" အိမ်ရှင်ကမှ ဘာမှထုတ်မတိုက်တာ တီလေးရ😬" 

ဇော်ဇော်က ပြောတာပါ။

" မြတ်စွာဘုရား ဒီအိမ်မှာ ဘယ်နေရာ ဘာရှိတယ် အကုန် သိနေတာများ ငါကပဲ ထုတ်မတိုက်တဲ့ပုံနဲ့ လိလား?"

" မသိဘူးလေကွာ အိမ်ကြီးရှင်နှစ်ယောက် ရန်ထဖြစ်တော့မယ့်ပုံ ဆိုတော့ အလိုက်သိရတာပေါ့ကွာ၊ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား စိုင်းစံ?"

" အေးပေါ့ကွာ ငါနဲ့နန်း အထုတ်တွေယူလာပြီးမှ၊ ခုပဲပြန်ပြေးရတော့မလို၊ ဒါမှမဟုတ် မနက်မှပဲ ချီးထုတ်နဲ့ လေဆိပ် အတူတူဆင်းရတော့မလို့နဲ့ ဟီး"

" ခစ်ခစ် sorry တီလေးလဲ အထုတ်သွားသိမ်း နေတာနဲ့ နေရာချဖို့မေ့သွားတယ်။ စိုင်းစံ နဲ့ သူဇာ... တီလေးအခန်းမှာ အိပ်လိုက်နော်။ ဇော်ဇော် နဲ့ အင်ကြင်းက ထူးအခန်းမှာ အိပ်လိုက်၊ ထူးက ဒီဧည့်ခန်းမှာ အိပ်လိုက်၊ မဝေနဲ့သီရိက တီလေးနဲ့အတူတူလာအိပ်လေ။"

ကျနော် တင်းပြီး တီလေးကို ဘုကြည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော့်ကိုကြည့်ပြီး တခွီးခွီးရီတယ်။ ပြီးမှ ပြန်တော့မယ်ပြောပြီး ထလာကာ ကျနော့်ကိုဖက်တယ်။ ကျနော့်ကို တိုးတိုးလေး နားနားကပ်ပြောတယ်။

" လိင်မာအောင်နေနော်၊ ငါပြောခဲ့တာမမေ့နဲ့"

ပြောလဲပြော ဂွေးကို မနက်ကလို မသိမသာထပ်ညှစ်သွားသေးတယ်။🤪

" ထူပိုင်း မကြာခင်ပြန်ဆုံမယ် သူငယ်ချင်း"

" ကိုထူး လိုတာရှိရင် မနန်းကိုပြောနော် ခစ်ခစ်"

ကျနော် လက်သီးပဲ ထောင်ပြမိတယ်။ တခြားဟာထောင်ပြလို့မှ မကောင်းတာကိုး။

" ငဇော်! မင်းပြောတော့ ပါတီဆို?"

" အလိုက် သိတတ်ရတာပေါ့ ထူးပိုင်ရာ၊ အားလုံပဲ နှုတ်ဆက်တယ်နော် သွားပြီဗျို့"

သီရိနဲ့အင်ကြင်း တီလေးတို့နဲ့ နူတ်ဆက်နေတုန်း ဇော်ဇော်က ကျနော်နဲ့ စိုင်းစံ လက်ဆွဲပြီး ကားစီထွက်လာပါတယ်။ ပြီးမှ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကို ဖက်ပြီး....

" မင်းတို့ အစစအရာရာ ဂရုစိုက်ကွာ၊ စိုင်းစံ သူဇာ့ကို အနိုင်မကျင့်ပါနဲ့ မင်းကံကောင်းပါတယ်။ ထူးပိုင် ဆုံးဖြတ်ပြီးရင် နောက်ပြန်မလှည့်နဲ့ သူငယ်ချင်း။ သီရိ အတွက် မပူနဲ့ ငါတို့လဲ ဖိုင်နယ်ပတ်တူး နပန်းလုံးရမှာ။ ငါတို့ အိမ်မကပ်လို့ ဘိုးတော်ဘွားတော်ပြောနေပြီ။ ဟိုနှစ်ယောက်ရောပဲ ဒါကြောင့်ပြန်ရတာ။ နှုတ်မဆက်ချင်ဘူး ပြန်ဆုံမယ်"

ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေက အဲ့လို ဟေးလားဝါးလား နောက်ပြောင်သောင်းကျန်းပေမယ့် တယောက်နဲ့တယောက် အရမ်းချစ် ဘာမဆို အလိုက်သတိ ဖြည့်ဆည်း ပြောဆိုဆုံးမပေးနေကြ။ ပြီးမှ ဇော်ဇော်က သီရိတို့ညီအမ ကိုခေါ်ပြီး အားလုံးကိုနှုတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားပါတယ်။

စိုင်းစံနှင့်သူဇာ တို့ကို တီလေးက မနက်၆နာရီ လေဆိပ်ဆင်းမယ်ပြောပြီး သူ့အခန်းမှာ နားခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ဟို နှစ်ကောင်လဲ ဘယ်ကတည်းက ကဲချင်နေလဲမသိ လှစ်ခနဲ တီလေးအခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို တိုးတိုးလေးပြောပါတယ်။

" မဝေကို အတူတူအိပ်ဖို့ ခေါ်လိုက်မယ်လေ"

ကျနော် အံ့သြသွားတယ်။

" ဟာ! တီလေးကလဲ!"

တီလေးကို ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီး ကျနော်နေခဲ့တဲ့ အခန်းနားသွားရင်း...

" ထူး! မဝေက ယောက်ျားမရှိတော့ ဆာနေတာကြာပြီ သနားပါတယ်။ ကူညီကောင်းပါတယ်။ တီလေးတို့ ဒီညကို အတူတူပျော်ပျော်ပါးပါးလိုးကြမယ်လေ?"

ဖေဖေနဲ့ဦးငယ် မဝေကိုလိုးတာကို မြင်ယောင်မိပြီး စိတ်ကတမျိုးဖြစ်သွားတယ်။

" တီလေး စိုင်းစံတို့ကိုပါ ခေါ်လိုက်ရမှာလား? သူဇာက လက္ခံပါ့မလား မသိဘူး"

" အိုကေလေ ပျော်ပျော်ပါးပါးပေါ့"

တီလေးက ကျနော့် အခန်းနားရောက်တော့ ကျနော့်ကို နှုတ်ခမ်းပေါ် လက်တင်ပြပြီး တံခါးကိုဖြည်းဖြည်းလေးလှည့်ဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်တို့မြင်လိုက်ရတာက မဝေ လီးတုကြီးတပ်ရက်နဲ့ သူ့နို့တွေကိုင်ပြီး ဖီလ်တက်နေတာပါ။ ကျနော် မဝေကို စိတ်မကြည်တာတွေပြောက်ပြီး သနားသွားပါတယ်။ မဝေက ကျနော်တို့ချောင်းနေတာ မသိပါဘူး။ မဝေကို သနားတာနဲ့ ကျနော်ပဲ စခေါ်လိုက်ပါတယ်။

" မဝေ!"

မဝေ လန့်သွားပြီး တုန်သွားကာ ကမန်းကတန်း ထမိန်ကို ဖုံးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ တီလေး အခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး မဝေကို လက်ကမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။

" မဝေ please join with us!"

မဝေ ထမိန်ကိုပြန်ဖုံးလိုက်ပေမယ့် တဂျီဂျီနဲ့ ဘိုင်ဘရေတာ အသံကထွက်နေပါတယ်။ မဝေ ရှက်ပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲကာ ဆံပင်နဲ့ဖုံးကွယ်ဖို့ကြိုးစားပါတယ်။ တီလေးက မဝေရဲ့ ထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်ပြီး တုန်နေတဲ့ လီးတုကို ဆွဲထုတ်ကာ ထိပ်ကခလုတ်လေးကို နှိပ်ကာနှိပ်ကာ ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ မဝေကာ လက်နဲ့ ထမိန်ကိုပြန်ဆွဲချပါတယ်။ တီလေးကရီပြီး မဝေ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ လီးတုကြီးကို တစ်ရှူးအစိုနဲ့ သုတ်လိုက်ပါတယ်။

" ထူးရေ... မဝေ သနားပါတယ်ကွာ၊ ထူး လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးလိုက်နော်😝"

" အို!!!!"

ကျနော် မဝေလက်ကို ဆွဲပြီး ထူပေးလိုက်ပါတယ်။

" တီလေး ကလဲ မဝေပုံက ထမိန်နဲ့ ဆွယ်တာပွပွကြီး... ထူး ဖီးလ်မလာပါဘူး"

" ခစ်ခစ်ခစ်! ကဲ ထူး သောက်စရာ တစ်ခုခုယူပြီး ဟိုနှစ်ယောက်ခေါ်ပြီး အခန်းထဲလိုက်ခဲ့တော့၊ တီလေး မဝေကို ထူး ဖီးလ်လာအောင် ရှိုင်းပေးထားမယ်။"

အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း မီဖိုဖက် ထွက်လာပြီး Genius beer ထဲ ကြက်ဥတစ်လုံးဖောက်ထည့်ပြီး redbull တဝက်ရောကာ အချိန်ယူပြီး အေးဆေးသောက်နေလိုက်တယ်။ ပြီးမှ တီလေးတို့ဖို့ ရှန်ပိန် တစ်လုံးယူပြီး စိုင်းစံတို့ အခန်းသွားကာ တံခါးခေါက်လိုက်တယ်။ တအောင့်ကြာတဲ့အထိ အသံမကြားတာနဲ့ တံခါးထပ်ခေါက်လိုက်မှ စိုင်းစံ ထွက်လာတယ်။

" ဘာလဲဟ?"

ကျနော် တိုးတိုးပဲ စိုင်းစံကိုပြောပြလိုက်တယ်။ စိုင်းစံ ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ မျက်လုံးကျယ်သွားတယ်။

" လာ သွားမယ်!"

" သူဇာကို ခေါ်လေ!"

" အိပ်နေပြီဟ! မခေါ်တော့ဘူး သူပါရင် ပါမစ်တောင်းနေရအုံးမယ်၊ မင်းနဲ့ တီလေး ငါနဲ့ မဝေ ဝေစုတည့်ပြီလေ"

" ဟ ငလူး! မင်းကို ဘယ်သူက ခံမယ်ပြောလို့လဲ?"

စိုင်းစံက နန်းသူဇာ သိမှာစိုးရိမ်ပုံနဲ့ ကျနော်ကို အခန်းနဲ့ဝေးရာကို ဆွဲခေါ်ပြီးမှ...

" ရှော့ရှိတယ်၊ လာစမ်းပါ ထူးပိုင်ရာ၊ မင်းကျေးဇူး မမေ့ပါဘူး ဟီး"

" မင်း တီလေးကို လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိရဘူးနော်"

" အေးပါကွာ"

အဲ့တော့မှ ကျနော် စိုင်းစံကို ခေါ်ပြီး အပေါ်ထပ်တက်ခဲ့တော့တယ်။ အခန်း တံခါးခေါက်လိုက်တော့ တီလေးက တံခါး လာဖွင့်ပေးတယ်။ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို မြင်တော့မှ သူဇာရောလို့မေးတယ်။

" သူဇာ အိပ်နေပြီ တီလေး" စိုင်စံက ဝင်ဖြေပါတယ်။

" စိုင်စံ လဲ အိပ်တော့လေ၊ ဘာလို့မအိပ်ပဲ လိုက်လာတာလဲ? ခစ်ခစ်"

တီလေးက စိုင်းစံကို နောက်ရင်း မီးမှိန်မှိန်လေး ထွန်းထားတဲ့ အခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ တီလေး ဝတ်ထားတာ မီးခိုးရောင် ကိုယ်ကြပ်စကတ်နဲ့ ကုတ်အင်္ကျီ လည်ဟိုက်ပါ၊ ရင်နှစ်မွှာတစွန်းတစကို မြင်နေရပါတယ်။ မဝေက ခါးမှာဖဲကြိုးလေးစည်းထားတဲ့ အနီရဲရဲ လက်ပြတ်တဆက်ထဲ ဂါဝန်လေးဝတ်ကာ ကုတင်မှာ ထိုင်နေပါတယ်။ ကျနော် ရှန်ပိန်ပုလင်းဖောက်ပြီး မဝေကို ပေးလိုက်ပါတယ်။

" မဝေ လန်းသွားအောင် နည်းနည်းသောက်လိုက်နော်"

မဝေက ပုလင်းကို မော့သောက်လိုက်ပြီး တီလေးကိုလက်ဆင့်ကမ်းပေးလိုက်ကာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ကျနော့် တီရှပ်ကို ဆွဲချွတ်ပါတယ်။ ကျနော့်တီချပ် ကိုချွတ်နေတုန်း ကျနော့် ရင်အုံကို အနမ်းတပွင့် မီပွင့်သွားပါတယ်။ မဝေက တီလေးကို လှမ်းကြည့်ရင်းပြောပါတယ်။

" Wow! So romantic Tattoo!

တီလေးက သူ့ကုတ်အင်္ကျီဘယ်ဖက်ကို အသာလှစ်ဟပြကာ မဝေကို ကြွားလိုက်ပါတယ်။ မဝေ တအံ့တသြနဲ့...

" ကေသီ! ဟယ် အံ့သြပါ့ဟယ်! တက်တူးထိုးထားတာမြင်ရင်ရွံတဲ့ မိန်းမက တက်တူးထိုးထားတယ်?"

" ခစ်ခစ်" 

တီလေးက မျက်လုံးလေး စင်းအောင် ရီပါတယ်။ ချစ်လိုက်တာဗျာ အဟိ။

စိုင်းစံက ကျနော့်ကို လက်မထောင်ပြတယ်။ tattoo ကိုပဲ ရည်ရွယ်တာလား? ဘာကိုရည်ရွယ်လဲတော့ သူပဲသိမယ်။

မဝေက ကျနော်ရင်သီးဖုလေးတွေကို စုပ်နမ်းရင်း ကျနော့်ရဲ့ ဘောင်းဘီတိုကို ချွတ်နေတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ဝမ်းပျင်သားကို ဖွဖွနမ်းရင်း လက်တဖက်က ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးကိုပွတ်သပ်ပေးတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးလေး မဝေလက်ထဲမှာ နိုးထလာတယ်။ မဝေက ဒူးထောက်ကာ ဂျိုးလေးကို သေချာစစ်ဆေးတယ်။ ယဥတွေကိုလဲ ကိုင်သွယ်ပိတ်သပ်ကာ စစ်ဆေးတယ်။

" ထူးပိုင်ဟာက သူ့အဖေ၊ ဦးလေးတွေထက် သာတာပဲ"

ကျနော် အံ့သြသွားတယ်။

" မဝေကလဲ ကျနော့်ဂျိုးက အတိုဆုံး"

မဝေက ဂျိုးဂျိုးကို အထက်အောက်ပွတ်ပေးရင်း...

" ရှည်တိုင်းကောင်းတာမှ မဟုတ်တာ ထူးပိုင်ရဲ့၊ သားဟာက ဖြတ်ထားတော့ ဒစ်ကအရမ်းလှတယ်၊ သန့်လဲသန့်တယ် လုံးပတ်ကလဲ တုတ်တယ် အရှည်ကလဲ အတော်ပဲ။ သဘာဝကပေးထားတဲ့ ဒီထိပ်ဖူးနဲ့ဒစ်က မိန်းမတွေကို အရမ်းကောင်းစေမှာ၊ ထိန်းလိုးပေးနိုင်ဖို့ပဲလိုတယ်။"

မဝေက ကျနော့်ကိုမော့ကြည့်ကာ ဂျိုးထိပ်လေးကို လျှာလေးနဲ့တို့ကာ ပါးစပ်နဲ့ဖမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။

" စိုင်းစံ သောက်ချည်မနေနဲ့ လာလေ"

စိုင်းစံက ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ပါတယ်၊ ကျနော်ခပ်တည်တည် ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။

" ဟုတ်တီလေး! ထူးပိုင်က တီ တီလေးကို လက်ဖျားနဲ့တောင်မထိရဘူးတဲ့"

တီလေးက ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ရင်း ရီပါတယ်။ စကတ်လေးကို ဆွဲတင်ရင်း စိုင်းစံကို လှမ်းပြောပါတယ်။

" လက်ဖျားနဲ့ မထိရတာ၊ လျှာဖျားနဲ့ထိလို့ရတယ် လာခဲ့။ နောက်မှ သူငယ်ချင်းကို အကြွေးပြန်ဆပ်လိုက်"

စိုင်းစံ တီလေးထိုင်နေတဲ့ ပေါင်ကြားဝင်ပြီး မုန့်ပေါင်းကို မျက်နှာ အပ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေး စိုင်းစံခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ဖိကာဖိကာ ကွန်ထရိုးလုပ်နေပါတယ်။ ကျနော်လဲ မဝေရဲ့ ပုလွေစွမ်းနဲ့ တီလေးကိုကြည့်ကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေပါတယ်။ မဝေက ကျနော့်ကို မျက်လုံးလှန်ကြည့်ရင်း လွေးနေတာကို ရပ်လိုက်ပါတယ်။

" ထူးပိုင် တက်လှဲလိုက်နော် မဝေလိုချင်ပြီ"

ကျနော် တီလေးဘေး ကုတင်ပေါ် တက်လှဲလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကိုဆွဲကိုင်ကာ နို့အုံပေါ်တင်ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေး နို့လေးကိုပွတ်ပေးကာ တီလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ မဝေက ကွိုင်ဖောက်စွပ်ပေးကာ ဂါဝန်မပြီး ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးကို စလိုးပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ကျနော့်ကိုကြည့်ရင်း ကောင်းလာပုံရပါတယ် ခါးကိုကော့ကော့ပေးနေပါတယ်။ ကျနော် စိုင်းစံ မှုတ်ပေးနေတာကိုကြည့်ရင်း တီလေးကို အပြည့်အဝ ကောင်းစေချင်လာတယ်။

" စိုင်းစံ တီလေးကောင်းနေပြီ လိုးပေးလိုက်လေ"

စိုင်းစံက ကျနော့်ခွင့်ပြုမိန့်လဲရရော မှုတ်နေရာကနေ ရပ်ကာ ဘောင်းဘီချွတ်ပါတယ်။

" ကေသီ! မဝေနဲ့ နေရာလဲလိုက်၊ စိုင်းစံ! လာ မဝေကို ကောင်းကောင်းလိုးပေးနော်"

မဝေက ကျနော်ပေါ်လက်ထောက် ဆောင့်နေရာကနေ ရပ်ကာ စိုင်းစံ ဂျိုးဂျိုးကို အာငွေ့ပေး ဦးထုပ်ဆောင်းပေးပြီး ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ကုန်းပေးပါတယ်။ စိုင်းစံက မဝေ အနောက်မှာနေရာယူပြီး ဂါဝန်လှန်တင်ကာ လီးကိုတေ့သွင်းပါတယ်။ မဝေရဲ့ တင်အိုးကိတ်ကိတ်ကြီးကို စုံကိုင်ကာ တဖန်းဖန်း စောင့်လိုးပါတယ်။

" အား! ကောင်းလိုက်တာ၊ ဆောင့် ဆောင့် မဝေ အဲ့လို မခံရတာ ကြာလှပြီ၊"

တီလေးက ကွိုင်ကို ဆွဲချွတ်ကာ ဂျိုးဂျိုးပေါ် တက်ဆောင့်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေး နို့တွေ တုန်ခါနေတာကြည့်ပြီး လက်နဲ့ ထိန်းကာပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။

" စိုင်းစံ! ဖင်လိုးဘူးလား? လိုးချင်လား?"

" မလိုးဖူးဘူး မဝေ၊ စမ်းကြည့်ချင်တယ်"

" ဒါဆို မဝေ ခရေကို ဖြေးဖြေးဖြဲပြီး လက်မလေးနဲ့ အရင်ချဲ့ပေးနော်"

စိုင်းစံက မဝေပြောတဲ့ အတိုင်း မဝေပိပိက အရည်တွေနဲ့ ခရေလေးကို ပွတ်လိုက် လက်မနဲ့ သွင်းလိုက် ခါးအားနဲ့ ဂျိုးဂျိုးကို သွင်းလိုက်နဲ့ စည်းဝါးကိုက်နေပါတယ်။

တီလေးက ကျနော့်ကိုလိုးနေရာကနေ ပိပိကို တဆုံးထိုင်ချကာ ဂျိုးဂျိုးနဲ့ဖိကပ်ကာ ကျိတ်ဆောင့်နေပါတယ်။ တီလေး ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိလို့ ကုတင်ကို လက်ထောက်အားယူကာ ထထိုင်ပြီး တီလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပါတယ်။ တီလေး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရင်း နိုသီးနီနီလေးတွေကိုချေပေး နေလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် နားရွက်ဖျားလေးကိုကိုက်ရင်း တီလေးပြီးသွားပြီလို့ တိုးတိုးလေးပြောပါတယ်။ ကျနော့်ကိုဖက်ရင်း တီလေးနားနေပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကျောလေးကို ပွတ်ပေးနေပါတယ်။

" တီလေး အိပ်ချင်ပြီ၊ အိပ်တော့မယ်နော်.. ထူး မဝေနဲ့ ပြီးလိုက်နော်😘"

" ရေသွားဆေးမယ်လေ ဆေးပြီးမှအိပ်လေ"

" တီလေး အရည်တွေပဲ မဆေးတော့ဘူး၊ တီလေး အရမ်းအိပ်ချင်ပြီ မောင်!"

တီလေး တိုးတိုးလေးပြောကာ ဂျိုးဂျိုးပေါ်ကကြွပြီး ဘေးမှာ ခွေခွေလေးလှဲ အိပ်သွားပါတယ်။ ကျနော်တီလေး ဆံပင်လေးတွေ သပ်ပေးပြီး အနမ်းတပွင့်ပေးကာ

" ဂွတ်နိုက် တီလေး အရမ်းချစ်တယ်နော်"

တီလေးက ကျနော့် ဆံပင်လေးတွေဖွကာ ပြုံးပြပါတယ်။ ကျနော် တီလေး အဝတ်အစားတွေ ဆွဲဆန့်ပေးပြီး ရေချိုးခန်းထဲသွားကာ ဆေးကြောလိုက်ပါတယ်။

ကျနော် ရေချိုးခန်းက ထွက်လာတော့ မဝေက စိုင်းစံအပေါ်ကနေ ဖင်နဲ့တက်ဆောင့်နေပါတယ်။ မဝေရဲ့ စကေးက မသေးမှန်း ကျနော် သိပြီးသားဆိုတော့ မအံ့သြတော့ပါဘူး။

" ထူးပိုင်လာ မဝေနို့ကို လာလိုး"

ကျနော်လဲ သရီးဆမ်း အတွေ့အကြုံလိုချင်တာနဲ့ စိုင်းစံကိုခွပြီး ဂါဝန်ထဲက ပြူထွက်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားကို ဂျိုးနဲ့ ချိန်လိုက်ပါတယ်။ မဝေက နို့ကို လက်နဲ့ထိန်းပေးရင်း ဂျိုးဂျိုးကိုပွတ်သပ်ပေးပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်း ကျနော့် ညီလေးက ပြန်လည် ခေါင်းထောင်လာပါတယ်။ ကျနော် မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ ညီလေးကို မဝေလွေးပေးပါတယ်။

" မဝေ ကျနော်တို့ သရီးစမ်းလိုးရအောင်?"

" ကွန်ဒုံ မရှိတော့ဘူး ထူး။ မဝေ ဆေးတော့ ပုံမှန်စစ်ထားတယ်၊ ထူး စိတ်သန့်ရဲ့လား?"

" ဟုတ်! မဝေ ခွင့်ပြုမယ်ဆိုရင် စမ်းကြည့်ချင်တယ်။ ကျနော် အပြင်မှာ ပြီးပေးမယ်လေ၊"

" စိုင်းစံ အိုကေလား သူငယ်ချင်း?"

" ငါလဲ အတွေ့အကြုံသစ်လိုချင်တယ်၊ ခုတောင် တော်တော်ကောင်းနေပြီး၊ လုပ်ချင်မြန်မြန်လုပ်"

မဝေက စိုင်းစံကို ဖင်ခံနေရာကနေ နောက်ပြန် လက်နဲ့ထောက်ပေးရင်း ကော့ပေးပါတယ်။

" စိုင်းစံ! နည်းနည်းပိမယ်နော်၊ နှစ်ယောက် ပြိုင်တူမသွင်းနဲ့နော် တယောက် အထုတ် တယောက် အထည့် လိုးနော်၊ ဖြည်းဖြည်းနော်! ထူးပိုင်.. မဝေ ကြွတဲ့အချိန်မှ လိုးနော်"

" ဟုတ်"

" ဟုတ်ကဲ့ မဝေ"

ကျနော် မဝေရဲ့ကော့နေတဲ့ အစိလေးကို လျှာနဲ့စိုစွတ်ပေးလိုက်ပြီမှ ဂျိုးလေးကို တေ့လိုက်ပါတယ်။ မဝေက ကြွရင်း....

" ထူးပိုင်! လိုး ဖြည်းဖြည်းလိုး! အား ကျွတ်ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာ! ရွှီး"

ကျနော်လဲ ဖြည်ဖြည်ချင်း မဝေရဲ့ ပိပိလေးထဲကို လိုးလိုက်ပါတယ်။ စိုင်းစံရဲ့ တုတ်လေးဝင်လာရင် ကျနော်ကကြွပေးလိုက်၊ ပြီးရင် ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးလေးကို ငုတ်သွင်းလိုက် နဲ့ အတွေ့အကြုံသစ်ကို စူးစမ်းနေပါတယ်။ မဝေခါးလေးကိုကိုင် နို့လေးကိုစို့ကာ အလိုက်သင့် ပုံမှန်လေးလိုးနေပါတယ်။ မဝေ ကအံကျိတ်ခံပေမယ့် တခါတရံ ညီးသံလေးတွေ ဝေစည်နေပါတယ်။ တစ်ချီမှာ စိုင်းစံ တုတ်လေးက ပြန်မဆုတ်ပဲ ဖိကပ်ကာ ပြီးသွားပါတယ်။ ကျနော်လဲ ကြိုးစားပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်နိုင်သမျှလေး ဖိပေးထားလိုက်တယ်။

" ကျနော် ပြီးသွားပြီ မဝေ၊ မဝေ ပြီးရဲ့လား?"

" စိုင်းစံရယ် ဒီလောက်လိုးနေမှ ပြီးတာ ဘယ်နှစ်ကြိမ် မှန်းတောင် မသိဘူး ခိခိ၊ ထူးပိုင် သားနဲနဲကြွ၊ စိုင်းစံ ပြီးရင်လဲ သားလီးကို ထုတ်လိုက်တော့နော်၊ မဝေ ဖင်ကျိန်းနေပြီ"

" ကျနော် အရင် ဖယ်ပေးမယ် မဝေ"

ကျနော်ပဲ ဂျိုးဂျိုးလေးကို ထုတ်ကာ သူတို့ပေါ်က ဖယ်ပေးလိုက်တယ်။ မဝေ ပိပိလေးက အရည်တွေ အိုင်ရွှဲနေတယ်။ စိုင်းစံ တုတ်ရှည်လေးက ပျော့ပြောင်းပြီး ခွေချင်နေပြီ။ မဝေက တစ်ရှူးယူကာ ကွိုင်ကို သေသေချာချာချွတ်ပေးတယ်။ စိုင်းစံက မဝေစီက တစ်ရှူးမဲ့ကွိုင်ကိုယူကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ ကျနော်နဲ့ မဝေ တီလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေတယ်။ မဝေက ကျနော့်ဂျိုးလေးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးတယ်။

" မဝေ ကျေးဇူးပဲနော်၊ ကျနော် သွားအိပ် တော့မယ်၊ အားလုံးပဲ ဂွတ်နိုက်"

စိုင်းစံက သူပြောချင်တာပြောပြီး ခပ်သုတ်သုတ် လစ်ထွက်သွားတယ်။ မဝေက ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ကျနော့်ကိုပါ လက်ဆွဲခေါ်တယ်။

" ထူးပိုင် မဝေကို ပြီးအောင်လိုး"

" ကျေးဇူး မဝေ၊ မဝေ ပင်ပမ်းနေပြီ အိပ်လိုက်"

မဝေ အနမ်းက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်တာပါ။ ကျနော့် ကိုမျက်လုံးချင်း စကားပြောပြီး ရေချိုးခန်းကို ခေါ်ဆောင်သွားပါတယ်။ ရေပန်းကို ဖွင့်ကာ ပိပိကိုဆေးကြောပါတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကိုလဲ ဆေးပေးပါတယ်။ ပြီးမှရေပန်းကို နံရံမှာချိတ်ကာ ကျနော့်ကို camel ဆပ်ပြာခဲပေးပါတယ်။ ကျနော် မဝေကို အရမ်းကြိုက်သွားတယ်။ မဝေပါးကို မွှေးမွှေးပေးပြီး မဝေကို ဆွဲဖက်လိုက်ပါတယ်။ 

မဝေကျောကို ဂါဝန်ပေါ်ကနေ ဆပ်ပြာနဲ့ပွတ်ပေးပါတယ်။ မဝေ ချိုဘူးတွေ အားရှိပါးရှိ စို့ပြီး နို့သီးဖုလေးတွေကို လျှာနဲ့ဝိုက်လိုက် သွားနဲ့ဖွဖွကိုက် ပေးပါတယ်။ လက်က မဝေရဲ့ကိတ်တဲ့တင်ပါးတွေကို ပါပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့်ဂျိုးလေးက တင်းပြီး မဝေရဲ့ ဆီးစပ်ကို ထောက်တေ့ထားပါတယ်။ ကျနော် မဝေ နှုတ်ခမ်းတွေကို ငတ်မွတ် စွာနမ်းရင်း မဝေ နားရွက်လေးကို ကိုက်ကာ တိုးတိုးလေး တောင်းဆိုလိုက်ပါတယ်။

" မဝေ နံရံကို လက်ထောက်ပြီး နောက်ပစ်ပေးနော် ကျနော် နောက်ကနေ လိုးချင်လို့"

မဝေ ချက်ချင်း နောက်လှည့်ကာ နံရံကို လက်ထောက်ပြီး တင်ပါးတွေကော့ပေးပါတယ်။ ကျနော် ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ပြီး မဝေရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကိုင်ကာ ပြူထွက်နေတဲ့ မုန်ပေါင်းကြီးကို လျှာနဲ့ဂျာပေးလိုက်တယ်။ မဝေ တင်ပါးကြီးတွေ ခါထွက်သွားတယ်။

" အား! ထူးပိုင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ"

" ထူး... လုပ်တော့ကွယ် မဝေလိုချင်ပြီ"

ကျနော် ဂျာနေတာကိုရပ်ပြီး မဝေရဲ့ ပိပိကို ဂျိုးဂျိုးနဲ့တေ့ကာ အဆုံး ထည့်လိုက်ပါတယ်။

" အား ကျွတ် ကျွတ်.."

မဝေရဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ကာ မဝေရဲ့ ရွှေလည်တိုင်ကို ငုံခဲပြီး ခန္ဓာချင်း ကပ်ပွတ်ကာ ဂျိုးဂျိုးကို မှန်မှန်လေး လိုးခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ မဝေ တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာမြှုပ်တွေနဲ့ လှပကာ ထိလို့ ကိုင်လို့ လိုးလို့ အရမ်းကောင်းနေပါတယ်။ ဂျိုးဂျိုးကို ဒစ်နားထိ ထုတ်လိုက် တဆုံးထိ တရစ်ချင်းလိုးလိုက် မဝေနို့တွေကို ပွတ်တိုက်ကစားလိုက်နဲ့ ပြီးချင်လာပါတယ်။

" မဝေ ကျနော်ပြီးတော့မယ်"

" လိုးလိုး သွက်သွက်လေး လိုး၊ မဝေလဲ ပြီးတော့မယ်"

ကျနော်လဲ မဝေကို မညှာတော့ပဲ ခါးကိုကိုင်ကာ သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ်။

" ကောင်းလိုက်တာ ထူးပိုင်ရယ်! မဝေ ပြီးပြီ... အရမ်းကောင်းတာပဲ။"

မဝေ ပြီးပြီဆိုတာနဲ့ ကျနော် ဂျိုးဂျိုးကို ပိပိလေးထဲ ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ဖိကပ်ထားလိုက်တယ်။ မဝေ ပိပိလေးက ပွစိပွစိဖြစ်နေသလို ခံစားရတယ်။ မဝေက ကော့ကော့ပေးတာနဲ့ ကျနော် ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာတယ်။

" မဝေ လျှော့ပေး ကျနော်ပြီးချင်ပြီး"

ကျနော် မဝေကို သတိပေးရင် ဂျိုးလေးကို လျှင်မြန်စွာ ဆွဲထုတ်လိုက်မိတယ်။ မဝေက ချက်ချင်း ကျနော့်ဖက်လှည့်ပြီး ထိုင်ကာ ဂျိုးလေးကို ဖမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ လရည်တွေက မဝေ မျက်နှာတဝိုက်နဲ့ နိုအုံနဲ့ ဂါဝန်ပေါ်ပက်ဖြန်းကုန်တယ်။ မဝေက ရီရင်း ပါးစပ်လေး ဟကာ ဂျိုးလေးကို ငုံစုပ်ပေးတယ်။ လက်ကျန် သုတ်ရည်တွေ မဝေက ကုန်အောင် စုပ်ယူ မြိုချလိုက်တယ်။ ကျနော် မဝေမျက်နှာမှာ ပေနေတဲ့ အရည်တွေကို လက်လေးနဲ့ ပွတ်သပ်သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ မဝေက ကျနော်လက်ချောင်း လေးတွေကို တချောင်းချင်း စုပ်ယူပေးတယ်။ ကျနော် မဝေကို ဆွဲထူပြီး မဝေနှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်နိုးစွာ နမ်းရှိုက်လိုက်တယ်။ 

မဝေက ကျနော် အနမ်းတွေကို တုန့်ပြန်ရင်း ရေပန်းနဲ့ ကျနော့်ကို ပွတ်တိုက်ဆေးကြောပေးတယ်။ ဂျိုးလေးကို ရေနွေးနွေးလေးနဲ့ သေချာဆေးပေးတယ်။ ကျနော် မဝေရဲ့ ဂါဝန်ခါးစည်းကြိုးလေးကိုဖြည်လိုက်ပြီး ပုခုံးပေါ်ကနေ ချွတ်ချပေးလိုက်တယ်။ မဝေ ကို သေသေချာချာ ရေချိုးသုတ်သင်ပေးလိုက်တယ်။ ရေခြောက်အောင်သုတ်ပေးပြီး ကျနော်ကို အတွင်းခံနဲ့ တီရှပ် ဝတ်ပေးတယ်။ မဝေက ဇာပင်တီ ပြန်ဝတ်ပြီး တီလေးရဲ့ ဂါဝန်ပွပွတထည် ယူဝတ်ကာ ခေါင်းသုတ်နေတယ်။

" ထူးပိုင် မနက် ထရမှာ အိပ်တော့"

" ဟုတ် မဝေ"

ကျနော် တီလေးနားလှဲကာ ဖက်အိပ်လိုက်တယ်။ မဝေက ကျနော့် ကျောကနေ လာဖက်ကာ သုံးယောက် အတူတူ အိပ်လိုက်ကြတယ်။

......................................................................................................

ဇာတ်သိမ်း

ကျနော့် အကျင့်အတိုင်း မနက်စောစောမှာ နိုးထလာခဲ့တယ်။ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်တော့ တီလေးက ကျနော့်ကိုဖက်ကာ စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျနော် တီလေးဆံနွယ်လေးတွေ သပ်ပေးကာ ပါးပြင်ကို နမ်းလိုက်တယ်။ သတိရမိပြီး မဝေကို လှည့်ကြည့်တော့ မတွေ့မိဘူး။ မဝေ ဘယ်ချိန်က ထွက်သွားမှန်း မသိလိုက်မိဘူး။ 

" ထူး အဝတ်အစား လိုအပ်တာအစုံ ထည့်ပြီးပြီလား?"

" ဟုတ် မနေ့က နေ့လည်က အားလုံးပြင်ထားပြီးပြီ၊ တီလေး"

" ထူး! အကောင်းဆုံး ဖြစ်အောင်ကြိုးစားနော်၊ လိုတာရှိ ဖုန်းခေါ်"

ကျနော် တီလေး နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ လက်ကလဲ ကုတ်အင်္ကျီပေါ်ကနေ ပေါ်နေတဲ့ နို့လုံးလုံးလေးကို ညှစ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးလက်က ကျနော်ဂျိုးလေးကို လာနှိုက်ကာ အထက်အောက်ပွတ်ပေးတယ်။ ကျနော် တီလေးကို နမ်းရင်းနဲ့ နို့သီးလေးကို ချေပေးလိုက်တယ်။ အဲ့ချိန်မှာ အခန်းတံခါး ပွင့်လာတယ်။

" ဟယ်! အချိန်မရှိတော့ဘူး လေဆိပ်ဆင်းရမယ်လေ! မြန်မြန်ရေချိုးပြီး ဆင်းခဲ့တော့၊" 

ဟုပြောကာ မဝေပြန်ထွက်သွားပါတယ်။

" ထူး! တီလေးကို လိုးပေးတော့" 

တီလေးက စကတ်ကို ဆွဲတင်ကာ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးကို ပိပိကိုတေ့ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးခါးကိုထိန်းခါ ဘေးစောင်းလေးလိုးလိုက်ပါတယ်။ ဂျိုးကချော်ပြီး စိုရွှဲနေတဲ့ ပိပိအမြှောင်းလေးကို ပွတ်ဆွဲကာထွက်သွားပါတယ်။ တီလေးက သေချာကိုင်ကာ ပြန်ထည့်ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို နမ်းရင်း မှန်မှန်လေး လိုးပေးလိုက်တယ်။

" ထူး! တီလေးကုန်းပေးမယ်၊ နောက်ကနေ ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးနော်"

လို့ပြောပြီး ကျနော့်ပေါ်ကခွကာ လေးဖက်ကုန်းပေးပါတယ်။ ကျနော် ထထိုင်လိုက်ရင်း မြင်နေရတဲ့ ပိပိလေးနဲ့ စိစိလေးကို နမ်းစုတ်လိုက်ပါတယ်။

" မောင် မမှုတ်နဲ့ လိုးတော့၊ တီလေး လိုချင်ပြီ"

ကျနော် တီလေးခါးလေးကိုကိုင်ကာ တဖန်းဖန်း ဆောင့်လိုးပါတယ်။ တီလေးကျောပြင်လေးကိုပွတ်လိုက်၊ နို့လုံးလုံးလေးကို ဆွဲကာလိုးလိုက်၊ ဖင်ပြောင်ပြောင်လေးကို ရိုက်ရင်းလိုးလိုက်နဲ့ ကောင်းလာပါတယ်။ စအိုကို လက္မလေးနဲ့ဖိမွှေပေးလိုက်နဲ့ တီလေးကို ချစ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

" တီလေး အရမ်းချစ်တယ်၊ အရမ်းကောင်းတယ်။"

" တီလေးလဲ မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်။ လိုးလိုး ကောင်ူတယ် မောင်ရေ လိုးလိုး တီလေးပြီးတော့မယ်။"

ကျနော့်ဂျိုးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ ကုတင်စောင်းမှာထိုင်ရင်း တီလေးကို ကျနော်ပေါ်မှာထိုင်ကာ တီလေးစိတ်ကြိုက် ဆောင့်လိုးခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ နို့လေးကို စုပ်ယူကာ နမ်းလိုက်ပါတယ်။ တီလေး ဖီးလ်တက်ကာ အမြန်ဆောင့်ပါတယ်။ ကျနော့်လက်တွေနဲ့ တီလေး တင်သားတွေကို ညှစ်ပေးပါတယ်။ တီလေးကော့ကာကော့ကာ ပြီးသွားပါတယ်။

" Wow! အရမ်းကောင်းတယ်မောင်၊ တီလေးပြီးပြီ ပြီးသွားပြီ"

ပြောကာ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းပါတယ်။ ကျနော်ချစ်တဲ့ တီလေးကို ဖက်ကာပြန်နမ်းပါတယ်။ တီလေးက ပိပိလေးကို ဆက်ကော့ကာ ညှောင့်ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကိုဖက်ထားရင်း မတ်တပ်ရပ်ချီကာ ရေချိုးခန်းကို ခေါ်ဆောင်သွားပြီး ရေပန်းကိုလဲဖွင့်ချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးကို နံရံမှာကပ်ကာ နမ်းရင်း အပီဆောင့်ပါတော့တယ်။ ပါးစပ်ကလဲ တီလေးနို့တွေကို နမ်းရင်း အားနဲ့ တချက်ချင်း လိုးပါတော့တယ်။

" အား အား အား! ဖွတ် စွတ် ဖတ် ဖတ် ကောင်း ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ မောင် ရယ်.... ပြီးခါနီးရင်း ပြောနော် တီလေး ပါးစပ်ထဲမှာပြီး တီလေး စုပ်ပေးချင်လို့"

" ပြီးတော့မယ် တီလေး ထူး အရမ်းကောင်းနေပြီ။ တီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်။"

ကျနော်တီလေး ပိပိလေးကို တချက်ချင်းလိုးကာ တီလေးကိုချစ်ကြောင်း အမြန်ဆုံး တူတူနေချင်ကြောင်း ချွဲနေမိပါတယ်။ 

" မောင် တီလေးလဲ ကောင်းနေပြီ ဆောင့်ဆောင့်၊ အား ရှီး..."

တီလေးက ပြောရင်း ကျနော့်ခါးကိုဆွဲကာ ဂျိုးတဆုံးဖိကပ်စေပြီး ပိပိလေးက ညှစ်ညှစ်ပြီး အထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားပါတယ်။ ကျနော်လဲ ထိန်မထားနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကာ အတူတူပြီးဆုံးခြင်း ရောက်ရှိသွားပါတယ်။ 

တီလေးက ကျနော့်ကို ဖက်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းကာ ရင်သားတွေနဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးနေပါသေးတယ်။ ကျနော့် ရင့်အုံ အထက်နားက တီလေးနာမည်လေးနဲ့ နှတ်ခမ်းရာလေးကို နမ်းရင်း ကျနော့်နို့သီးလေး ကိုချေကစားပေးပါတယ်။ ဂျိုးဂျိုးက ပိပိလေးထဲမှာ မာန်မကျပဲ တင်းတင်းလေး ဇိမ်တွေ့နေပါတယ်။ ကျနော့် နားရွက်ဖျားလည်တိုင် ပုခုံးကိုနမ်းနေရင်း ရုတ်တရက် ကျနော့် ဘယ်လက်မောင်းကို သွားနဲ့ကိုက်ထည့်လိုက်ပါတယ်။

" အား!!!!!!!!"

ကျနော် တအားနာသွားပြီး ဂျိုးလေးက ပိပိလေးထဲကနေ ကျွတ်ထွက်သွားပါတယ်။တီလေးက ချက်ချင်း ဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး ကျနော့်ဂျိုးလေးကို စုပ်ယူကာ ဂွေးဥတွေကို ဆော့ကစားပြီး ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ပါတယ်။

ကျနော် နာလည်းတော်တော်နာ တီလေးစုပ်ယူပေးနေတာကလဲ တအားကောင်းပြီး ကြောင်နေမိပါတယ်။ တီလေးက အရည်တွေပြောင်စင်သွားအောင် စုပ်ယက်မြိုချပြီးမှ ထကာ ကျနော် လက်မောင်းကို ပွတ်ပေးပြီး ကျနော့်ကို ပြုံးကြည့်ကာ နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးနဲ့ သွေးစို့နေတဲ့လက်မောင်းကို နမ်းပါတယ်။

" မောင်! အရမ်းနာသွားလား? တီလေး မောင့်ကိုချစ်လွန်းလို့ မောင်.. တီလေးကို သတိရနေအောင် ကိုက်ပစ်လိုက်တာ"

ပြောပြီး ကျနော့်ကို ဖက်ကာနမ်းပြန်တယ်။ ကျနော့်အောက်နှုတ်ခမ်းကို သာသာလေးကိုက်ဆွဲပြန်တယ်။ ပြီးမှကျနော့်ကို ရေချိုး ဆပ်ပြာတိုက်ပေးပြီး တဘက်ပတ်ပေးကာ တွန်းလွှတ်ပါတယ်။ မဝေ က အခန်းအပြင်ကနေ ပွစိပွစိနဲ့ အော်နေတာကြာနေပြီလေ😂။

ရေချိုးခန်း အပြင်ရောက်တော့ မဝေက ပစ္စည်းတွေသယ်ကာ ထွက်သွားပါပြီ။ ကျနော် ရှပ်အင်္ကျီနဲ့ဂျင်းဘောင်းဘီ ဝတ်ကာ ဆင်းပြီး ကားထဲ အထုပ်တွေထည့်နေတဲ့ မဝေကို ကူညီကာထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်(အထုပ်အထုပ်😜)။ 

" မဝေ အထုပ်တွေက အများကြီးပါလား?"

" ကေသီ့ ဟာတွေရောလေ ထူးရဲ့"

ကျနော် တော်တော် ပျော်သွားတယ်။

" တီလေးက သူလိုက်မှာကို မလိုက်သလိုနဲ့၊ ကျနော့်ကို လျှိုထားပြီး စိတ်ဒုက္ခပေးတယ်။"

မဝေက ကျနော့်ကို အံ့သြသလိုကြည့်ပြီး

" ထူး ကို ကေသီက ဘာမှမပြောထားဘူးလား၊ သူက ဒီမနက်ဖလိုက်နဲ့ စင်္ကာပူသွားမှာလေ။ ထူးကျောင်းဆက်တက်ရင် အဆင်ပြေအောင်လို့ သူကြိုသွားနှင့်မယ် ပြောတာပဲ။"

ကျနော် ရင်ထဲနင့်နေအောင် ခံစားလိုက်ရတယ်။ တီလေးကို အရမ်းချစ်မိသွားတယ်။ ပစ္စည်းအထုပ်အပိုးတွေနေရာချပြီးတော့ တီလေးကားနောက်ဖုံးကိုပိတ်လိုက်တယ်။

" မဝေ ထမင်းကြော်ထားတယ်။ ကော်ဖီလဲဖျော်ထားတယ်။ သွားစားလိုက်အုံး။"

ကျနော် မဝေနဖူးကို နမ်းလိုက်ပြီးတော့

" မဝေ အစစအရာရာ အတွက် ကျေးဇူးနော်"

မဝေကပြုံးပြီး ကျနော်ကိုတွန်းလွှတ်ပါတယ်။ ကျနော်ထမင်းစားခန်းရောက်တော့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က ပွေ့ဖက်လို့။

" အထုပ် ဝိုင်းကူထည့်ပေးမယ်မရှိဘူး၊ ဒီမှာ လာပြီးသာယာနေကြတယ်။"

" ခစ်ခစ် ကိုရေ... ထူးက ချစ်တို့ကို ဂျေဝင်နေတယ် ခိခိ"

ကျနော် မဝေကြော်ပေးထားတဲ့ ပဲပြုတ်ထမင်းကြော်နဲ့ ကြက်ဥကြော်ကို မြန်မြန်စားပြီး ကော်ဖီပါသောက်လိုက်တယ်။ 

" ထူးပိုင် ညက နင်နဲ့ စိုင်းစံ အကြာကြီး ဘာတွေဆွေးနွေးနေတာလဲ"

" ဟမ်!!!"

ကျနော်စားနေတဲ့ ထမင်းကြော်နင်သွားတယ်။ စိုင်းစံကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြတယ်။

" နင့်ကို သူ ဘယ်လောက်ချစ်တဲ့ အကြောင်းတွေပေါ့ဟာ!"

သူဇာက မျက်နှာကိုမဲ့ရွဲ့ပြပါတယ်။ အဲ့ချိန်မှာ တီလေး ဆင်းလာတော့ ကျနော်တို့ လေဆိပ်ဆင်းခဲ့ကြာတယ်။ကားကို စိုင်းစံကမောင်းပြီး သူဇာကရှေ့ခုံမှာထိုင်ကာ မဝေ၊ တီလေးနဲ့ ကျနော်က အနောက်မှာ ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ မဝေက တီလေးကို လေဆိပ်နောက်ကျမှာစိုးလို့ မနက်စာ မစားခဲ့တဲ့ အတွက် ပွစိပွစိပြောနေသေးတယ်။တီလေးက ကျနော့် လက်မောင်းကိုပွတ်ကာ အရမ်းနာနေလားလို့မေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ 

" အရမ်းချစ်တယ် တီလေးရယ်"

တီလေးက ကျနော့်ဆံနွယ်တိုတွေကို ပွတ်ဖွနေပါတယ်။

ရန်ကုန်လေဆိပ် ရောက်တော့ တီလေး လေယာဉ်က အရင်မို့လို့ တီလေးကို အင်တာနေရှင်နယ်ဖက်မှာ အရင်ချပေးပါတယ်။ မဝေက စိုင်းစံနဲ့ သူဇာကို domestic ဖက်ပိုပေးပြီးမှ ကျနော့်ကို ပြန်လာခေါ်မယ် ပြောပါတယ်။ ကျနော် တီလေးနဲ့ အတူးဆင်းနေခဲ့ကာ တီလေး check in ဝင်တာ အတူတန်းစီအထုပ်အပ် အလေးချိန်ချိန် ကူညီပေးလိုက်ပါတယ်။ မဝေလဲ ပြန်ရောက်နေပါပြီ။ မဝေက တီလေးကို အစာစားဖို့ တိုက်တွန်းပါတယ်။

" ကေသီ အားရှိအောင် တစ်ခုခု စားသွားအုံးလေ"

" မစားတော့ဘူး မဝေ၊ လေယာဉ်ပေါ်မှာ ကျွေးမှာပဲ၊"

တီလေးက နာရီတချက်ကြည့်ရင်း မဝေကို ဖက်ပြီး နှုတ်ဆက်ပါတယ်။ မဝေက တီလေး ကျောကိုပုတ်ကာ နှစ်သိမ့်ပါတယ်။

" မဝေ၊ ကေသီ စိတ်ချမယ်နော်။ ထူးကိုလဲ ဂရုစိုက်ပေးနော်။"

" အားလုံး စိတ်ချပါ ကေသီရယ်"

" ဒါဆို ခဏစောင့်ပေးအုံးနော် မဝေ!"

တီလေးက ကျနော့်လက်ကိုဆွဲကာ လေဆိပ်က မသန်မစွမ်းသူတွေ သုံဖို့ထားတဲ့ သီးသန့်အိမ်သာထဲ ဝင်လိုက်ပါတယ်။ တံခါးဂျက်ချရင်း ကျနော့် ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်ကာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရင်း ဂျိုးလေးကို ပုလွေပေးပါတယ်။ တီလေးက ခရမ်းရောင် လည်ဟိုက်ဂါဝန် လေးဝတ်ထားတာပါ။ ကျနော့်ငုံ့ကြည့်တော့ တီလေးရဲ့ ရင်သားပြည့်ပြည့်လုံးလုံးလေး တွေမလုံ့တလုံ မြင်နေရပါတယ်။ ဂျိုးလေးက သွေးအားတိုးကာ ရယ်ဒီပြန်ဖြစ်နေပါပြီ။

တီလေးက ကျနော့်ကို အိမ်သာဘိုးတိုင်မှာထိုင်စေပြီး ပင်တီလေးကို ချွတ်ကာ ကျနော့်ကိုခွပြီး ဂျိုးလေးပေါ် ပိပိလေနဲ့ ထိုင်ချပါတယ်။ ပိပိလေး တဆုံးဝင်သွားအပြီးမှာ ကျနော့်ပုခုံးကိုကိုင်ကာ လိုးပါတယ်။ ကျနော်တီလေးခါးကျင်ကျင်လေးကို ကိုင်ကာထိန်းပေးပါတယ်။

" မောင်! လက်တွေ့လုပ်ငန်းခွင်မှာ အဆင်မပြေတာတွေ မနာလိုတာတွေ ဆန္ဒနဲ့ ထပ်တူမကျတာတွေ ရှိလာလိမ့်မယ်။ အရာအားလုံးကို စေတနာ အနစ်နာခံပြီးကြိုးစားနော်။ ထူးတို့ အောင်စာရင်းထွက်ရင် ၃ယောက်စလုံးရဲ့ နှစ်အလိုက် အမှတ်စာရင်းတွေ ထုတ်ပြီး တီလေးစီပို့ပေး တီလေးကျောင်းအပ်ပေးမယ်။ ဘာပဲလိုလို တီလေးကို သတိရ။ ထူး! မိုက်မိုက်ကမ်းကမ်း ဆုံးဖြတ်တော့မယ်ဆိုရင်၊ မောင့် ဘဝမှာ တီလေးရှိသေးတယ်ဆိုတာကို သတိရနော်။ မောင့်ကို တီလေး အရမ်းချစ်တယ်"

" အလုပ် အားရင် ဖွားဖွားစီ သွားတွေ့အုံးနော်။ ဖွားဖွားကို တီလေး ထူးကို ချစ်တဲ့အကြောင်း ဂရုစိုက်တဲ့ အကြောင်း ခဏခဏပြောပေး သိလား။ ဖွားဖွားက ထူးကချစ်ရတဲ့သူထက် သီရိလို ထူးကိုချစ်တဲ့သူကိုပဲ လက်ခံမှာ။ တီလေး မောင် မပါပဲ ဘယ်သူနဲ့မှ လိင်မဆက်ဆံဘူး။ အဲ့ဒါမှန်သော တီလေးရဲ့ သစ္စာစကားပါ။ မောင် ယုံပေးပါနော်။ မောင့် ကိုတစ်ခု တောင်းဆိုချင်တာက မဝေနဲ့ မောင့် သူငယ်ချင်းတွေကလွဲလို့ တခြားသူနဲ့ လိင်မဆက်ဆံပါနဲ့။ မောင် မိန်းမလည်လေးတွေနဲ့ တွေ့ပြီး ဒုက္ခရောက်မှာစိုးရိမ်လို့ ပြောတာ။ ဂွိုင်လဲသုံးဖြစ်အောင်သုံးနော် ခစ်ခစ်။ တီလေးကိုချစ်ရင် မြန်မြန်ပြီးအောင်လိုးတော့၊ တော်ကြာ တီလေး ကျန်ခဲ့အုံးမယ်"

" တီလေး! မခွဲချင်ဘူး တီလေးရယ်"

တီလေးက ကျနော့်ကို ကြည့်ရင်း နမ်းပါတယ်။

" မောင်!...... တီလေးလို့မခေါ်ပဲ မ ကို ချစ်တယ် ဆိုပြီး လိုးပေးစမ်းပါ။ မ ကြားချင်လို့။ မ တအားကောင်းနေပြီ ပြီးတော့မယ် မောင်ရေ..."

" မရယ်! မကို မောင် အရမ်းချစ်တယ်"

" မ ကို ချစ်တယ်.... မ ကို မောင် အရမ်းချစ်တယ်"

တီလေး ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်နိုးစွာနမ်းပါတယ်။ ကျနော်တီလေးကို ချစ်မြတ်နိုးစွာနမ်းရင်း ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးက အချစ်ရည်တွေနဲ့ တီလေးရဲ့ သားအိမ်မြတ်ကို ပက်ဖြန်းလိုက်ပါတော့တယ်။ တီလေး ရဲ့ပိပိလေးလဲ ရွှဲရွှဲစိုကာ ဂျိုးလေးကို ပွေ့ဖက်ထားပါတယ်။ တီလေး ပါးပြင်မှာ မျက်ရည်တွေ စီးကျလာပါတယ်။

" မ!!!!!!"

တီလေး ကျနော့်ပါးကို အာဘွားပေးရင်း

" မောင့်ကို ချစ်လွန်းလို့ ပျော်ပြီးကျတဲ့ မျက်ရည်တွေပါမောင်ရယ်!"

တီလေး ကျနော့်ပေါ်ကဆင်းကာ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးကို စုပ်နမ်းပေးပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့် ဘောင်းဘီကို တီလေးကိုယ်တိုင်ပြန်ဝတ် ပေးပါတယ်။ ပြီးမှ တီလေး ပိပိကိုဆေးကြောကာ ပင်တီပြန်ဝတ်ပါတယ်။ ဘေစင်မှာ ပလုတ်ကျင်း နှုတ်ခမ်းနီပြန်ဆိုးပြီးမှ ဂါဝန်ကို ဆွဲဆန့် ကျနော့်လက်ဆွဲကာ တံခါးဂျက်ဖြုတ်ပြီးထွက်လိုက်ပါတယ်။ အဝမှာ မဝေက ကျနော်တို့ကို ရပ်စောင့်ပေးနေပါတယ်။ တီလေးက မဝေလက်ကိုပါ ဆွဲကာ သုတ်သုတ်လျှောက်သွားပြီး ခရီးသည်ဝင်ရမယ့်နေရာရောက်မှ ကျနော်နဲ့မဝေကို နှုတ်ဆက်ကာဝင်သွားပါတယ်။ ကျနော် တီလေး ပြောက်ကွယ်သွားတဲ့ အထိရပ်ကြည့်နေမိတယ်။ 

ပြီးမှ မဝေကိုခေါ်ကာ ကျနော်စီးရမယ့် domestic ဖက်ကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ စိုင်းစံနဲ့ နန်းသူဇာ ကျနော့်ကိုစောင့်နေတာနဲ့ မဝေကို နှုတ်ဆက်ပြီး လေဆိပ်ထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျနော့် iPod နားကြပ်လေးထုတ်ကာ နားဆင်ရင်း မှန်ခန်းကျယ်ထဲက ခုံလေးမှာထိုင်ရင်း တီလေးကို တင်ဆောင်သွားတဲ့ လေယာဉ်ကိုမျက်စိတဆုံးကြည့်ကာ တီလေး နဲ့ ထာဝရ ပါရမီဖြည့် ရပါလို၏ ဆုတောင်းနေမိပါတော့တယ်။

.................................................................................

အမှားများစွာ၊ လိုအပ်ချက်များစွာကို သီးခံဖတ်ရှုပေးတဲ့ တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ကောင်းကင်ပြာပြာအောက်က စိတ်ကူးရင် အတွေးရိုင်းရိုင်းကို ပုံဖေါ်ခွင့်ရတဲ့ ပင်လယ်ပြာပြာကြီးနဲ့ ပတ်သက်သူတိုင်းကို ကျေးဇူးအထူးတင်ရှိပါကြောင်း.............😘

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။