ရှုပ်ထွေး ပွေလိမ် အချစ်အိမ် အပိုင်း ( ၄ )

ရှုပ်ထွေး ပွေလိမ် အချစ်အိမ်  အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး @ မြကျွန်းညို

အခန်း (၁၀) 

ကျွန်တော်လည်း အမောပြေသွားမှ သတိထားမိလိုက်တာ ဘေးကနေ တစ်ယောက်စီ အန်တီနှစ်ယောက်ကို တွေ့တယ် ။ အန်တီမေသက်က အန်တီမေကို စကားပြောလိုက်တာက ကျွန်တော့ကိုသာမက အန်တီမေကိုလည်း အံဩသွားစေတယ် ။

“ ဟေ့.. မေရယ်.. ကိုက ကြားကနေ အကျိုးဆောင်ပေးတာ အခုတော့ ကိုယ်ပါမင်တို့နှင့် ပါတော့မယ်နော်”  လို့ အစချီကာ ပြောတယ် ။ အန်တီမေက ဘာကို ရည်ရွယ်ပြောတာလဲကွယ် လို့ ပြောလိုက်မှဘဲ အန်တီမေသက်က အန်တီမေကို ပြောပြတယ် ။

“ ကိုဒေ့ဗစ်က ပန်းသေနေတာ ကြာပြီ အခုလည်း နိုင်ငံခြားကို အဲ့ကိစ္စအတွက် ဆေးသွားကုတာ ပြန်ကောင်းဖို့က (၅၀= ၅၀) ဘဲ သူပြန်ကောင်းရင်လည်း မင်းကို အောင်ဇော်နှင့်ဖြစ်ခဲ့ရင် သူက သဘောတူပါတယ် ၊ တခြားတစ်ယောက်ဆိုလည်းဘဲ သူက သဘောတူမယ် ၊ ကြိုက်သလို ဆုံးဖြတ်ပါ ” လို့ ဒို့ကိုပြောခဲ့တယ် ။

တစိမ်းကောင်လေးထက် အတွင်းလူ ဖြစ်တဲ့ အောင်ဇော်ကို ရွှေးပြီး ဒို့ဆုံးဖြတ်ကာ ဆေးနှင့် မင်းတို့ နှစ်ယောက်ကို ကြံစည်ခဲတယ် ။ အခုတော့ ဒို့ပါ အောင်ဇော်နှင့် ပတ်သက်ချင်လာတယ် မင်းကရော ခွင့်ပြုမလား လို့ အန်တီမေကို ပြောလိုက်တယ် ။ အန်တီမေက ဟီး...ဟီ.. ရယ်လိုက်ပြီး မေပြောတာတွေအကုန်အမှန်တွေလားညမေးတော့ အန်တီမေသက်က ဘုရားစူးမိုးကြိုးပစ်ကွာ မေရာ လို့ အန်မေကို ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ 

အန်တီမေက ကျွန်တော့် ပါးကို နမ်းလိုက်ပြီးမှဘဲ “ ဒို့ သဘောတူတယ် ”လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ အန်တီမေက ဒို့အိပ်လိုက်ကြစို့ကွာ မနက်ဖြန် တနင်္ဂနွေနေ့လေ ဒို့အားလုံးအားမွေးကြတာပေါ့လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့ကိုဖက်ပြီး (၃) ယောက်သား အိပ်လိုက်ကြတယ် ။ 

နောက်နေ့မနက်မှာတော့ ကျွန်တော် နိုးလာချိန်မှာ ဘေးကအန်တီနှစ်ယောက်မရှိကြဘူး ။ တံခါးဖွင့်ကာ ဝင်လာတဲ့အန်တီမေသက်က ပြုံးကာ နိုးပြီလား လို့ မေးတယ် ။ ဟုတ် အန်တီမေသက် လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။

သူက ခေါင်းကိုဘယ်ညာလှုပ်ခါပြီး အင်းလို့ ပြောတယ် ။ သူက ရေချိုးလိုက်လေ လို့ ပြောမှဘဲကျွန်တော်ဟာ သွားတိုက် ၊ ရေချိုးပြီးမှဘဲ ထမင်းစားခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ အန်တီမေက မနွယ်လိုမျိုး ဟင်းချက်တဲ့သူအဝတ်လေးကိုဝတ်ကာ ကြက်ဥ ပေါင်မုန့်ကို ဇွန်းနှင့် ဆီခပ်ထည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။

ကျွန်တော့ကို အန်တီမေက မောနီးလိုပြောကာ ပြုံးပြတယ် ။ ဘာတွေဖြစ်ကုန်လဲ တွေးလိုက်မိပေမယ့်လည်း ကျွန်တော့်ဟာ အန်တီမေ့ ဆီကို ဘာများကူညီရမလဲလို့ အနီးကို သွားလိုက်တယ် ။ အန်တီမေသက်က တားပြီး ကျွန်တော့်ကို ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်စေကာ ကြက်ဥကျော်ကို စားခိုင်းတယ် ။ အန်တီမေဆီက ကြက်ဥပေါင်မုန့်လာချပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကြက်ဥဟက်ဖြိုင် (၃) လုံး နှင့် ကြက်ဥပေါင်မုန့်ကိုစားတယ် ။ အန်တီမေသက်ထည့်ပေးတဲ့ကော်ဖီကို တစ်ခွက်သောက်လိုက်တယ် ။ အရသာရှိတာမို့ နောက်တစ်ခွက် ထည့်လိုက်တယ် ။

ဒို့ ကိုကို ခဏ ပြန်ချင်တယ်ကွာ လို့ အန်တီမေသက်က ပြောတော့ အန်တီမေက သွားလေ အပြန်မှာ သောက်စရာ ၊ စားစရာအချို့ ဝယ်လို့ရတာပေါ့လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဂိုဒေါင်ထဲက ကားထုတ်မလို့အလာမှာ အနောက်က လေးလေးအုန်းအခန်းက အသံတွေထွက်နေလို့ သွားကြည့်လိုက်တယ် ။ 

အာပါးပါး အထဲမှာ လေးလေးအုန်းကို သူ့မိန့်မကို ဒေါ့ဂစ်ပုံစံနှင့် ဆောင့်လိုးနေတယ် ။ သူ့မိန့်မကလည်း နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးတယ် ။ လေးလေးအုန်းက “ ကောင်းလိုက်တာ မိန့်မရယ် ပြီးသွားရင်လည်း ဆက်လိုးပေးမှာ” လို့ ပြောတော့ သူ့မိန့်မက “ တကယ်ရော ရှင်ကလိုးပေးမှာလား ” လို့ ပြန်ပြောတယ် ။ လေးလေးအုန်းက “ စိတ်ချစမ်းပါမိန့်မရာ ငါလေ အောကားတွေဒေါင်းထားတယ် ..အား...ရှီး...ကောင်းလိုက်တာ ..” လို့ ညီးရင်နှင့် ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ 

သူ့မိန့်မကလည်း နောက်ပြန် ဆောင့်ပေးပြီး “ အား...ရှီး... ကျွန်မလည်း အရမ်းကောင်းတယ် ” လို့ ညီးနေတယ် ။ (၁၀) ချက်ခန့် ဆောင့်လိုးကာ လေးလေးအုန်း ပြီးသွားတယ် ။ သူ့မိန့်မက “ ပြောတော့ လိုးနိုင်တယ်တဲ့ လီးက ပျော့သွားပြီ ရှင့် ” လို့ အားမရတဲ့အသံနှင့်ပြောတာကို ကြားလိုက်တယ် ။ သူတို့ အဝတ်စားပြန်ဝတ်ပြီးမှဘဲ သူတို့ဆီကို သွားကာ အပြင်သွားမလို့ ပြောကာ ကားထုတ်လာခဲ့တယ် ။

အိမ်ရှေ့လှေကားအနီကနေ ရပ်ပြီး အန်တီနှစ်ယောက်ရပ်ကာ စောင့်နေတယ် ။ ပန်ရောင်အချောသားဝမ်ဆပ်ကိုဝတ်ပြီးအရမ်းလှနေတဲ့ အန်တီမေနှင့် ၊ ကြက်သွေးရောင်ထမိန် အနက်ရောင်အကျႌဝတ်ထားတဲ့ အန်တီမေသက်ကလည်း အရမ်းလှနေတယ် ။ သူ့တို့ကိုကားပေါ်တက်လာပြီးမှဘဲ အန်တီမေသက်အိမ်ကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ အပြန်မှာ စူပါမက်ကပ်ထဲကိုဝင်ပြီး နိုင်ငံခြားထုတ်အရက်ပုလင်း တစ်လုံးနှင့် ရယ်ဒီမိတ်စားစရာတွေကို ဝယ်ခဲ့ကြတယ် ။

လေးလေးအုန်းက တံခါးဖွင့်ပေးလို့ အထဲကိုဝင်လိုက်တယ် ။ အန်တီမေတို့တက်သွားမှဘဲ ကားကိုဂိုဒေါင်ထဲကို ပြန့်ထည့် ပြန်ထွက်ခဲ့တယ် ။ လေးလေးအုန်းက မင်းကတော့ပျင်းနေမှာ သူတို့နှစ်ယောက် ဆုံသွားရင် ဘေးမှာ လူရှိမှန်းတောင်မသိဘူး လို့ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်က ပြုံးလိုက်ပြီး ရပါတယ်လေးလေးကျွန်မှာ စရင်းတွေလုပ်စရာ ရှိတော့ စရင်းဘဲလုပ်နေလိုက့မယ် ။

လို့ ပြောကာ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ သူကတော့ ကျွန်တော့ကိုကြည့်ပြီး အင်းပါကွာ လို့ ပြောပြီး သူ့အခန်းဘက်ကိုထွက်သွားတယ် ။ သူက ကျွန်တော်ဟာ အန်တီနှစ်ယောက်နှင့် ဖြစ်နေတာကို မသိဘူး ။ အိမ်ထဲကိုဝင်လိုက်တာနှင့် သံတံခါးကိုသော့ခတ်ကာ အိမ်နောက် ကို သွားလိုက်တယ် ။ စားသောက်စရာတွေကို ပြင်ဆင်ပြီးလို့ ပန်ကန်လေးတွေနှင့် အရက်ပုလင်းကိုင်ကာ ရေသန့်ပါကင်ကို ယူခဲ့ကွယ် လို့ အန်တီမေသက်က ပြောကာ အိမ်အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားကြတယ် ။ 

တစ်ယောက်က အကိတ်ကြီး ၊ နောက် တစ်ယောက်က မော်ဒဲလ်လိုဘော်ဒီနှင့် သူတို့နှစ်ယောက်က ကျော့ပေးပြီး လှေကားဆီကို လျှောက်သွားတာက အတွေးထဲ “ ဪ ဒီနှစ်ယောက်ကို ထပ်ပြီးတော့ လိုးပေးရမှာပါလား ” လို့ တွေးမိတယ် ။ 

ရေသန့်ပါကင်ကိုသယ်ပြီး အရှေ့ကနေ တလှိမ့်လှိမ့်နှင့်သွားနေတဲ့ ဖင်တွေကို ကြည့်ကာ အပေါ်သို့ တက်သွားတယ် ။ အခန်းထဲကိုဝင်ကာ ကြမ်းပြင်မှာအကုန် ခင်းကျင်းလိုက်ကြတယ် ။ အန်တီမေတို့ နှစ်ယောက်ဟာ အဝတ်စားတွေချွတ်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီဘဲ ဝတ်ကာ ကျွန်တော့် ဘေးတစ်ဘက်စီမှာ ထိုင်ကြတယ် ။ 

သူတို့က “ မောင်လည်း အကုန်ချွတ်လိုက်ကွာ ” လို့ ပြောကြတယ် ။ သူတို့ ပြောသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်စားတွေကို ချွတ်ပြီး အတွင်းခံကိုချန်ထားတာကိုပါ ဆက်ချွတ်ဖို့ ပြောကြတယ် ။ လီးကလည်းခရမ်းသီး တွဲလောင်းကျကာ တလှုပ်လှုပ်နှင့် တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာထိုင်ပြီးအရက်ပုလင်းကို ဖွင့်လိုက်တယ် ။ ဒါဗယ်ဗလက်ဖွင့်ပြီးချိန်မှာ အန်တီမေသက်က ဆေးမုမ့်အချို့ကို ဖန်ခွက်သုံးလုံးမှာထည့် ပြီးတော့မှအရက်ကို ဖြည့်လိုက်တယ် ။ 

အန်တီမေက ရေသန့် ၃ ဘူးထုတ်ကာ တစ်ဘူးဘဲဖောက်လိုက်တယ် ။ အန်တီမေက “ ဟေ့ သက်.. မင်း သမီးနှင့်သမက်က မျက်နှာတွေနီရဲလို့ ဒို့အိမ်ထဲအဝင်မှာ တွေ့ခဲ့တယ် ” လို့ ပြောတော့ အန်တီသက် က “ သူတို့လည်း နားရက်မှပြန်ဆုံကြတာဘဲကွာ အဲ့ကြောင့် ဒို့က အပြင်ထွက်ကာ ရှောင်ပေးတာပေါ့ ဟီး... ” လို့ ရယ်ကာ ပြောတယ် ။ 

အရက်ခွက်ကိုယ်စီ ကိုင်ကာ ထိခတ်လိုက်ပြီးမှ သုံးယောက်သား သောက်လိုက်ကြတယ် ။ ရင်ထဲကိုပူးပြီးအူးတစ်လျောက်ကို အရက်ကစီးဆင်းသွားသလို အားသစ်တဖန်တိုးလာခဲ့တယ် ။

အရက်နှစ်ခွက်လည်းကုန်တော့ ရီဝေဝေဖြစ်လာကြတယ် ။အန်တီမေက သူ့ရဲ့လက်တော့ကိုဖွင့်ပြီးတော့ မိန့်ကြီးနှစ်ယောက်နှင့် ကောင်လေးတစ်ယောက် VD ကို ဖွင့်လိုက်တယ် ။ ကောင်လေး ကို ဘေးမှာထားပြီး မိန့်မကြီးနှစ်ယောက်နမ်းတော့ အန်တီမေသက် ထိုင်ရာကနေထကာ အန်တီမေကိုဖက်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းအနမ်းတွေ ပေးတယ် ။ 

အန်တီမေကာလည်း ပြန်ကာနမ်းပြီး လက်က ကျွန်တော့်လီးကိုလာကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီမေနှင့်အန်တီသက်ဆီသွားကာ အနမ်းပေးလိုက်တယ် ။ အနမ်းကိုရပ်ပြီး ကုတင်ဆီကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ လီးကလည်း မိုးပေါ်ချိန်ရွယ်နေပြီမို အန်တီမေကိုဆွဲယူကာ ကုတင်မှာလက်ထောက်နေခိုင်းတယ် ။ 

ဘေးက အန်တီမေသက်က ကျွန်တော့ကိုဆွဲပြီး ဒူးထောက်ကာ လီးကိုစုပ် ပေးလာတယ် ။ ကောင်းချက်ကဗျာ “ အိုး...အန်တီမေသက်ရယ်.. ” လို့ ညီးလိုက်ရတယ် ။ အန်တီမေက နောက်ပြန်လှည့်ကာ ကျွန်တော့ မျက်နှာကို လက်နှစ်ဘက်ဆွဲယူပြီး “ မမ ခေါ်ပါကွယ် ” လို့ ပြောကာ နုတ်ခမ်းချင်းအနမ်းပေးလာတယ် ။ အန်တီမေသက်ရဲ့ခေါင်းကို ဆွဲကာ အစုပ်နေတာက လက်ကိုအန်တီမေရဲ့ နို့တွေကို ချေပေးလိုက်တယ် ။

အန်တီမေသက်က ကျွန်တော့် တင်းပါးကို ဆွဲပြီးတော့ လီးစုပ်ပေးတာ အသံတွေတောင် တပြွတ်ပြွတ်နှင့်ထွက်လာတယ် ။ အန်တီမေကို ကုတင်ပေါ်တင်ကာ ပက်လက်လှဲစေပြီး သူ့ရဲ့အဖုတ်ကိုယက်ပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီမေသက်လည်း စုပ်ပေးတာကိုရပ်ပြီးတော့ ဘေးကနေ ပက်လက်နေပေးတယ် ။ အန်တီမေကိုယက်ပေးတာရပ်ပြီးတော့ အန်တီမေသက်ဘက်ကို ဆက်ကာ အဖုတ်ကိုယက်ပေးလိုက်တယ် ။

အမှေးတွေ လန်နေတာကိုဖြဲပြီး အတွင်းသားတွေကို လျာလေးသွင်းကာ ယက်ပေးတယ် ။ “ အိုး...ရှီး... မောင်ရယ်... ” လို့ အန်တီမေသက်ကနေညီးလာတယ် ။ လီးကအနည်းငယ် ပျော့လာတော့ အန်တီမေဟာ ကုတင်အောက်ကို ဆင်းကာလီးကိုစုပ်ပေးတယ် ။ အန်တီမေသက် ကို ယက်ပေးတာ ရပ်လိုက်ပြီး အန်တီမေကို ဆွဲထူကာ ပက်လက်လှန် ခြေချနေစေတယ် ။ အန်တီမေသက်ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်ကို ပခုံးမှာတင်ပြီး လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းအဆုံးထိ သွင်းလိုက်တယ် ။ “ အား..မောင် ” လို့ ညီးသံလေးထွက်လာတယ် ။ ပြန်ပြီးတော့ ဒစ်လောက်ဘဲချန်ကာ ထုတ်ပြီး အဆုံးထိကိုပြန်သွင်းလိုက်တယ် ။ အဲ့လိုဘဲ သူ့ကို (၄ /၅) ကြိမ်ခန့် လုပ်ပေးပြီးမှ မနှေးမမြန်လေး စလိုးပေးတယ် ။ 

မိုးရာသီမို့ မိုးလည်းသည်းသည်းမဲမဲရွာနေသလို ကျွန်တော်လည်း အန်တီမေသက်ကို မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လိုးပေးတော့တယ် ။ 

“ အား..ရှီး... အမလေး... မောင်ရယ်..အား... အရမ်းကောင်းတယ်...အား...ဆောင့်ပါ...အား....မြန်မြန်...အား..ရှီး... အမလေး...အရမ်း..အား...ကောင်းနေပြီ...အား.... မြန်မြန်မောင်အား...ရှီး.... အိုး....မောင်ရယ်....ပြီးတော့မယ်...မြန်မြန်.... ” လို့ ညီးကာဘေးက အန်တီမေကို ဆွဲပြီး နုတ်ခမ်းချငိးနမ်းကာ အလိုးခံပေးတယ် ။

“ အား...ရှီး... ကောင်းလိုက်တာဗျာ...မမ...အား... ”လို့ ညီးပြီးတော့ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေနှင့် အန်တီမေသက်ကို လိုးပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီမေသက်ပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်ဟာ လီးကိုသူ့ရဲ့အဖုတ်မှာဘဲစိမ်ထားကာ အန်တီမေရဲ့အဖုတ်ကို ကုန်းကာယက်ပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီမေရဲ့ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာသလို သူ့အဖုတ်ကနေ အရည် စိုကာထွက်လာတယ် ။ ထွက်လာသမျှ အရည်တွေကို စုပ်ယူသောက်ပြီး အန်တီမေသက်ဆီကနေ လီးကိုထုတ်ကာ အန်မေအဖုတ်ထဲကိုပြောင်းထည့်လိုက်တယ် ။ “ အိုး...ရှီး..ကလေး..ရယ်... ” လို့ အန်တီမေက ညီးလာတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း အန်တီမေရဲ့နုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းပြီး ဖိဖိကာဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ အန်တီမေရဲ့အဖုတ်က မျှော့ပါတော့ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကလည်း လီးတစ်လုံးကိုစုပ်ယူကာ ကစားလာတယ် ။ သူကစုပ်ယူလေ ကျွန်တော်က ဆောင့်လိုးလေ လိုးပေးတယ် ။ သူ့ကို နမ်းတာရပ်ပြီးတော့ နို့ကို ဆွဲကိုင်ကာ မြန်မြန်လေး လိုးပေးလိုက်တယ် ။

“ အား...ရီွး...ကေလးရယ္...အား.. အား..ၿပီးခ်င္လာၿပီ...အား... ရီွး..ကလေး...အား...မမ.. အား...ပြီးတော့မယ်... အား... အား... အား..ကလေး... အား... ပြီးတော့မယ်... အား...ပြီးတော့မယ်...အား...အား..ကလေးရယ်...အား...မြန်မြန်...အား...အမလေး...ပြီး...ပြီးပြီ...အား ” လို့ ညီးကာ အန်တီမေ ပြီးသွားသလို ကျွန်တော်လည်းဘဲ မြန်မြန်ဆောင့်ပြီး “ အား...ရီွး...အိုး...အား...အား... အား... မမ...အား..မမ... မမရယ္..” လို့ ညီးရင်းနှင့် ပြီးသွားတော့တယ် ။

သုံးယောက်လုံး အမောပြေတော့မှဘဲ ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်ကာ ရေဆေး ကြတယ် ။ ဆပ်ပြာတိုက်ရင်းနှင့် ဂွင်းထုပေးတယ် မပြီးအောင်ထိန်းပြီး အရက်သောက်ကြတဲ့နေရာကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ ဒီအချိန်မှာတော့အရက်ထက်အစားတွေကိုဘဲ ပိုပြီးတော့စားကြတယ် ။ အရက်ထဲမှာ ကြက်ဥကိုထည့်ကာ မွေပြီး ၂ ခွက်စီ သောက်လိုက်ကြတယ် ။ အားသစ်တဖန်ဖြစ်လာခဲ့ပြီး အိပ်ကုတင်ပေါ်ကို ဒုတိယအကြိမ်တက်လိုက်ကြတယ် ။

ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ အန်တီနှစ်ယောက် ဒေါ့ဂစ်ပုံစံနေခိုင်းပြီး အန်တီကို ပထလိုးပေးတယ် ။ အန်တီမေရဲ့ခါးတစ်ကို ကိုင်ကာဆောင့်လိုးပြီးတော့ နောက်လက်တစ်ဘက်နှင့် အန်တီမေသက်ရဲ့အဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးတယ် ။ “ အား...ရှီး... မောင်ရယ်..” လို့ ညီးသံလေးနှင့် အန်တီမေက နောက်ပြန်ကော့ကာ ဆောင့်လိုးပေးလာတယ် ။ 

ကျွန်တော်ကလည်း လိုးပြီးဆိုကတည်းက မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ အန်တီမေ နောက်ပြန်ဆောင့်လိုးပြီး “ အိုး... ရှီး...အား...ကလေးရယ်... အား.. ” လို့ ညီးတယ် ။ နည်းနည်း မောလာတော့ အန်တီမေက ကျွန်တော့်အပေါ် တက်ထိုင်ကာ ထိုင်ထမြန်မြန်လုပ်ကာ လိုးပေးတယ် ။ အန်တီမေသက်က ကျွန်တော့နုန်ခမ်းကိုအနမ်းလာပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ပြန်ကာ အနမ်းပေးပြီး သူ့ရဲ့နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။

အန်တီမေရဲ့ဆောင့်ချက်တွေက ပိုပြီးမြန်လာတော့ သူပြီးတော့ကို သိလာတယ် ။ အန်တီမေသက်ကို အနမ်းရပ်ပြီး အန်တီမေကို ဆွဲကာ အနမ်းပေး ပြီး အာက်ကနေ မြန်မြန်ဘဲပင်ကော်ကာ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။

“ အား...ရှီး...ကလေးရယ်...ပြီးတော့မယ်...မြန်မြန်...အား...ရှီး...ကလေးရယ်...အမလေး...ပြီးတော့မယ်...အား...အား...ရှီး... ” လို့ ညီးကာ အန်တီမေပြီးသွားတယ် ။ 

အန်တီမေပြီးသွားတော့ အန်တီမေက ဘေးကိုလှိမ့်ဆင်းကာ အမောဖြေချိန် အန်တီမေသက်က ကျွန်တော့အပေါ်တက်လာတယ် ။ လီးကိုသူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး အဆုံးထိရောက်အောင် ဖြည်းဖြည်းလေးထိုင် လိုက်တယ် ။ လီးအဆုံးထိဝင်သွားမှ “ အား... ရှီး... ” လို့ ညီးကာမှောက်ကျလာပြီး အနမ်းပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့အနမ်းကိုတုံ့ပြန်တော့ သူကအပေါ်ကနေ ဖင်လေးကြွကြွကာ ဆောင့်လိုးတယ် ။ စပြိန်မွေ့ယာကြီးကလည်း အန်တီမေသက်ဆောင့်လိုးချက်တိုင်း ပြန်ပြန်ခုန်ကာ ပေးတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်လာတယ် ။ အန်တီ မေသက်ကတော့ အစဘဲ ရှိသေးတာမို့ သူ့ကိုဖက်ကာ အနမ်းပေးပြီး လီးကိုစိမ်ကာ တင်းဖက်ပြီး ခဏနေလိုက်တယ် ။ အန်တီမေသက်က ဖင်လေးဖြည်းဖြည်းချင်လှုပ်ရှားပေးတော့ ကျွန်တော်ဟာ အန်တီမေသက်ကိုဆွဲလှဲချလိုက်တယ် ။

သူ့ရဲ့နို့ကို ကုန်စို့ကာ သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ဘက်ခါးမှာနေရာချပေးလိုက်တယ် ။ပြီးမှဘဲ လီးကိုသူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။ “ အိုး.. ” လို့ တစ်ချက်ညီးလာတော့ သူ့ရဲ့နို့နှစ်လုံးကို ဆွဲကိုင်ကာ မြန်မြန်ဘဲလိုးပေးလိုက်တယ် ။ 

“ အား...ရှီး... မမ... အား... ကျွန်တော်..အား... ပြီးတော့မယ်...အား...ရှီး... မမ... အား...ရှီး... မမ... မမ.. အား..” လို့ ညီးလိုက်တယ် ။ အန်တီမေသက်ကလည်း ကျွန်တော့လက်နှစ်ဘက်ကိုကိုင်ကာ 

“ အား..ရှီး...မောင်ရယ်...အား...ရှီး.. မမလည်း... အား...ရှီး.. ပြီးတော့မယ်...အား...အမလေး.. မောဂ်ရယ်...အား..မြန်မြန်...လိုးပေး...အား...ပြီးတော့မယ်.... အား...ရှီး... မောင်ရယ် ”လို့ ညီးလာတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း နောက်ဆုံး ပြီးခါနီးဆောင့်ချက်တွေနှင့် ဆောင့်လိုးတော့ သူနှင့်အတူ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတယ် ။ သုံးယောက်သား အတူဘဲ ရေစိမ်ချိုးထဲခွက်ထဲ အတူထိုင်ကာ ရေချိုးကြတယ် ။ အောက်ထပ်ကိုဆင်းတော့ ဒူးတွေက သိပ်မခိုင်ချင်ဘူးဗျ ၊ထမင်းစားသောက်ကြပြီး အပေါ်တက်ကာ သုံးယောက်အတူဖက်ကာအိပ်လိုက်ကြတယ် ။ ညနေ (၄) နာရီမှနိုးလာကြတယ် အန်တီမေသက်ကအိမ်ပြန်မယ်လို့ ပြောတော့ ရေချိုးခန်းထဲကိုပြန်ဝင်ကြကာ ရေချိုးအဝတ်စားတွေပြန်ဝတ်လိုက်ကြတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း အောက်ထပ်အခန်းမှာ အဝတ်စားပြန်လှဲ ကားထုတ်ကာ စောင့်နေလိုက်တယ် ။ သူတို့အတူဆင်းလာပြီး ကားထဲဝင်တော့မှ အန်တီမေသက်အိမ်ကို သွားလိုက်ကြတော့တယ် ။ လမ်းမှာ အန်တီမေသက်က “ အရမ်းချိုမြိန်တဲ့ တနင်္ဂနွေဘဲကွာ ဒို့ အသက်ပြန်ငယ်သွားသလို ခံရတယ် ” ပြောတော့ အန်တီမေကထောက်ခံကာ “ ဟုတ်တယ်နော် မေလို့ ” ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ အန်တီမေသက် က “ မောင် နောက်တစ်ခါမှာလည်း အခုလိုမျိုး ချစ်ပေးနော် ” လို့ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ” ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ 

အန်တီမေသက်ကို သူ့အိမ်ကို ပို့ပေးကာ အန်တီမေနှင့် ကျွန်တော်ဟာ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။အန်တီမေ ထမင်းစားပြီးနောက်မှာ ကျွန်တော်နှင့်လေးလေးအုန်းလင်မယားထမင်းစားကြတယ် ။ လေးလေးအုန်းက ကျွန်တော့်ကို “ လူလေး မင်းမှာ ရည်းစားမရှိဘူးလား ၊ မရှိရင် ရှာကွာ အဲ့ဒါမှ မင်းလည်း အားလပ်ရက်တွေမှာ အပြင်ထွက်လည်လို့ရမှာပေါ့ ၊ ဒီနေ့လို တနင်္ဂနွေနေ့ မှာ အမှန်ကရည်းစားလေးနှင့် လည်ပတ်ကာ ပျော်ရမှာလေ ” လို့ စကားတွေပြောပြီး ထမင်းစားတယ် ။ 

ကျွန်တော်ကလည်း “ မတွေ့သေးလို့ပါ လေးလေးရာ တွေ့ရင်တော့ မိန့်မအဖြစ်ကိုယူလိုက်မှာ ” လို့လဲ ရယ်ကာ ပြန်ပြောတယ် ။ လင်းမယားနှစ်ယောက်လုံး ခေါင်းတညှိတ်ညှိတ်နှင့် လက်ခံကြတယ် ။ အားလုံးစားသောက်ပြီး လေးလေးအုန်းတို့လင်မယားက အခန်းကိုပြန် သွားကြတယ် ။ ကျွန်တော်က အန်တီမေဆီ သွားရကောင်နိုး ၊ မသွားရ ကောင်းနိုးတွေးဝေနေတယ် ။ မခေါ်ဘဲနှင့် မသွားသင့်ဘူး တွေးမီပြီး ကိုယ့်ရဲ့အခန်းထဲကိုဘဲ ဝင်လိုက်တယ် ။ 

အိပ်ရာပေါ်တက်ကာ ဖုန်းကို ဖွင့်လိုက်တော့ အန်တီမေဆီက မတ်ဆေ့တစ်စောင် ပို့ထားတယ် ။“ အပေါ်ကို လာခဲ့လေကွယ် ” လို့ တွေ့ရတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ ” လို့ပြန်ပို့ကာ တက်သွားတယ် ။ အပေါ်ရောက်တော့ အန်တီမေက ပြုံးပြီးလက်နှင့် သူ့ဘေးက နေရာကိုပြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းသူ့ရဲ့ဘေးကနေ ဝင်ကာလှဲချလိုက်တော့ သူက နုတ်ခမ်းချင်းအနမ်းပေးလာတယ် ။ 

သူက အနမ်းကိုရပ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့ရဲ့ရင်ခွင်ထဲခေါင်းတိုးဝင်ကာ စကားစပြောလာတယ် ။ “ ကလေးရယ် မေလေကလေးကိုအရမ်းချစ်မိနေပြီကွယ် ၊ မေက အိမ်ထောင်သည်မို့လို့ကလေးနှင့်အတူအမြဲ ဒီလိုမနေနိုင်ဘူးလေ ၊ မေက ကလေးနှင့်ခုလိုအမြဲနေချင်တာဘဲကွယ် ” လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်းသူ့ရဲ့ဆံနွယ်လေးကိုနမ်း ၊ နဖူးလေးကိုနမ်းကာ “ ကျွန်တော်လည်းဒီလိုပါဘဲ အန်တီမေရယ် ” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်တယ် ။ နှစ်ယောက်စလုံး စကားတွေ တိတ်ဆိတ်သွားပြီး အန်တီမေက ကျွန်တော့ကိုဖက်ပြီးရင်ခွင်ထဲမှာ အိပ်ပျော်နေလို့ သူ့ကို ခေါင်းအုံးမှာတင်ပေးလိုက်တယ် ။

သူ့ရဲဘေးကနေ သူ့ရဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီးတော့ အိပ်ပျော်သွားတယ် ။နောက်နေ့မနက်မှာ ဆိုင်ကိုသွားကြတော့ အန်တီမေက သူ့ကိုပို့ပေးပြီး ဦးလေးဒေးဗစ်ကို လေဆိပ်ကနေ သွားကြိုဖို့ လွတ်လိုက်တယ် ။ သူပြောတဲ့အတိုက်းဘဲ လေဆိပ်ကိုသွားကာ ဦးလေးဒေးဗစ်ကိုစောင့်ကြိုကာ အိမ်သို့ပြန်ပို့ပေးတယ် ။ ဦးလေးဒေးဗစ်က ကျွန်တော့ကိုကြည့်ကာ အန်တီမေနှင့်ညအိပ်ပေးဖို့ ပြောလာတယ် ။ 

သူက ကျွန်တော့်ကို ယုံကြည်စိတ်ချလို့ ပြောရဲတာလို့ ပြောပြတယ် ။ ကျွန်တော်က ဦးလေး ဖြစ်ပါ့မလားလို့ ပြောလိုက်တော့ “ ဖြစ်ပါတယ်ကွာ ဒီအကြောင်းကို သမီးနှင့်သား ကောမသိပါစေနဲ့ကွာ” လို့ ထပ်ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း “ဟုတ်ကဲ့ ” လို့ ပြန်ပြောပြလိုက်တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်သွားတော့ ဦးလေးဒေးဗစ်ရဲ့အိတ်တွေကိုသယ်ကာ သူ့အခန်းကိုပို့ပေးတယ် ။ 

ပြန်ဆင်းကာ ဆိုင်ကိုသွားမလို့ ကြံတော့ သူက ကျွန်တော်ကို ခေါ်တယ် ။ ဆိုင်ကိုသွားမလို့လားလို့ မေးတော့ ဟုတ်ကဲ့လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။ သူက ရတယ် ဦးလေးဖုန်းဆက်ပြောလိုက်မယ် ညနေမှဆိုင်သိမ်းချိန်မှ ပြန်သွားတော့ကွယ် လို့ ပြောကာအန်တီမေဆီကို ဖုန်းဆက်ကာ ပြောလိုက်တယ် ။ ဦးလေးဒေးဗစ်က ပြုံးပြီးသူ့ရဲ့အကြောင်းတွေကို ပြောပြတယ် ။

.........................................................................

{ ဦးဒေးဗစ်ရဲ့ အကြောင်း }

ကျွန်တော်ဆိုတဲ့ ဒေးဗစ်က တစ်ဦးတည်းသောသား ဖြစ်တဲ့အတွက် လိုချင်အကုန်ရတယ် ။ ကျောင်းစတက်ကတည်း သူငယ်ချင်းတွေ အများကြီးရှိခဲ့ပေမဲ့လည်း တကယ်တန်းပေါင်းဖြစ်တာက ကျော်ခင် ၊ ဇော်ထက်နှင့် သွယ်သွယ်အောင် တို့ဘဲ ရှိတယ် ။ အကုန်လုံးကလည်း အိမ်နီးချင်းတွေမို့လည်း ညီအကိုမောင်နှမအရင်းတွေလို ချစ်ကြတယ် ။ 

ကျွန်တော် (၉) တန်းနှစ်မှာ လူပျိုရည်စပျက်တယ် ။ အဲ့ဒါက ကျော်ခင်အမေ ဖြစ်တဲ့ဒေါ်မူမူအေးပေါ့ ၊ ကျော်ခင်အဖေက အစိုးရအရာရှိကြီးတစ်ယောက်ပါ ၊သူက နယ်ဘက်ပြောင်းရင် ၊ ကျော်ခင်နှင့်ကျော်ခင်ညီမလေး နွဲရင်ကို စောင့်ရှောက်ဖို့ နေခဲ့တယ် ။ သူဌေးတွေဘဲ နေတဲ့ ရပ်ကွက်မို့ ဆိုးမိုက်တေလေတွေ မရှိဘူး ။ အရမ်းအေးချမ်းပြီး တိတ်ဆိတ်ရပ်ကွက်တစ်ခု ဖြစ်ပါတယ် ။ အင်း တစ်နေ့ပေါ့ ကျွန်တော်က ကျော်ခင်အိမ်ကိုသွားတယ် ။ ကျော်ခင်တို့မောင်နှမ နှစ်ယောက်က သူ့အဘွားအိမ်ကိုသွားကြလို့ မရှိကြဘူး ။ အန်တီ ဒေါ်မူမူအေးဘဲ ရှိတယ် ။ 

အန်တီမူကခန္ဒာတောင့်တောင့်နှင့် ခါးသေးရင်ချီ အသားရည်ကဖြူဖွေးကာ အရမ်းလှတယ် ။ အန်တီမူက ကျွန်တော့sကို ပြုံးပြီးတော့အိမ်ထဲခေါ်တယ် ။ အိမ်ထဲရောက်ပြီး ခုံပေါ်မှာထိုင်တော့ ကျော်ခင်တို့တွေမရှိဘူး ဆိုတာကိုပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်မလို့ဘဲ ဒါပေမဲ့ခုံပေါ်ကနေစာအုပ်တစ်ခုကို မြင်လိုက်တော့ ကြည့်လိုက်တယ် ။

စာအုပ်ကပါးပါးလေး ဒါပေမဲ့ အောစာအုပ်ဆိုတာု သိလိုက်ရတယ် ။ကျွန်တော့ကိုအန်တီမူက အန်တီမင်းအတွက် ကော်ဖီဖျော်လိုက်မယ် စောင့်အုံးလို့ ပြောကာ ထွက်သွားတယ် ။ ဟုတ်ကဲ့အန်တီမူလို့ ဖြေလိုက်ပြီး စာအုပ်လေးကို ကောက်ကာ ဖတ်လိုက်တယ် ။

စာအုပ်ဖတ်နေတုန်းမှာ အန်တီမူက ကော်ဖီခွက်ကိုင်ပြီး အနီးမှာရပ်ကာ ချပေးတယ် ။ ကြည့်လိုက်တော့ ထမိန်ရင်သျားကြီးနဲ့ဗျာအောစာအုပ်ဖတ်လို့ လီးတောင်နေတာ အန်တီမူက ထမိန်ကိုရင်သျားတာတွေ့လိုက်ရတော့ သူ့ကိုငေးကြည့်မိတယ် ။ သူကဆက်ဖတ်လေ လို့ ပြုံးကာ ရေချိုးခန်းဘက်ကို ထွက်သွားတယ် ။

ကော်ဖီမသောက်တော့ဘဲ အန်တီမူနောက်ကို လိုက်သွားတော့တယ် ။

..........................................................................................

အခန်း (၁၁) 

ကျွန်တော်လည်း အန်တီမူရှိတဲ့ ရေချိုးခန်းဘက်ကို လာပြီးတော့စိတ်ကကြောက်ရွံ့ကာ အိမ်ရှေ့ကဆက်တီမှာဘဲ ထိုင်ကာ စာအုပ်လေးကိုယူပြီးဖတ်လိုက်တော့တယ် ။ ဇာတ်လမ်းက မာယာကျောကွင်း တဲ့ စာအုပ်ထဲမှာ ဘေးအိမ်ကကောင်လေးကို ညီအမနှစ်ယောက်က မာယာသုံးပြီးတော့လိုးခိုင်တယ် ။ အဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ဖတ်နေတာ လီးကလည်းတောင်ပြီပေါ့အကြီမနှင့်ကောင်လေး လိုးနေကြပြီ ၊ အဲအချိန်မှာ အန်တီမူခေါ်သံကိုကြားလိုက်ရတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း စာအုပ်ချကာ အန်တီမူ ရှိနေတဲ့ ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်သွားတယ် ။ အန်တီမူက “ သားရယ် ဒီရေတိုင်ကီဘားကို ဖွင့်လိုက်ကွယ် ၊ ရေတွေမသန့်တော့ဘူး ” လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ထမင်းစားခန်းထဲကခုံကို သွားယူကာ အပေါ်မှာရပ်ပြီးရေတိုင်ကီ ဘားကို လှမ်းတယ် ။ “ ဖွင့်မရဘူး ထိုင်ခုံနောက်မှီကိုတက်ပြီးလှမ်းမှအဆင်ပြေမယ် ” လို့ ပြောတယ် ။ အန်တီမူက ထိုင်ခုံနောက်မှီကိုဗိုက်နှင့်ကပ်ရပ်ကာ ကျွန်တော့ကို တက်စေတယ် ။ 

နောက်မှီကသစ်သားခုံ အထိန်ကနှစ်ဆင့် တစ်ဆင့်တက်တာနှင့်ကို ရေတိုင်ကီဘားကို ဖွင်ရတာ လွယ်တယ် ။ အဲ့ဒါကြောင့် တစ်ဆင့်ဘဲတက်ကာ ရေတိုင်ကီဘားကိုလှမ်းဖွင့်လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော့ရဲ့ခြေမက အန်တီမူရဲ့အဖုတ်မှာ ကပ်နေပြီးသူ့ရဲ့လက်က ကျွန်တော့်ခါးကို ကိုင်ထားတယ် ။ စာအုပ်ဖို့လီးကငေါ့ကာထွက်နေတာက သူ့ရဲ့မျက်နှာရှေ့မှာ အသင့်ရှိနေတယ် ။ ရေဘားကို ဖွင့်လိုက်တော့ ရေတွေ အောက်ကျလာတာ အန်တီမူရော ကျွန်တော်ပါအကုန်စိုသွားကြတယ် ။

အန်တီမူက “ ဟာ ” လို့ ပြောချိန်မှာ ရေတွေက ဆက်ပြီးဆင်းနေတုန်း သူ့ကိုငုံကာ ကြည့်လိုက်တယ် ။ ထမိန်က ရေစိုလို့အသားမှာ ကပ်နေတာမြင်လိုက်ရတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ခုံကနေ ပြန်ဆင်းတော့ အန်တီမူက “သားရယ် အကုန်စိုကုန်ပြီ ကျော်ခင် အဝတ်တွေ သွားလှဲလိုက်” လို့ပြောကာ မျက်နှာက ရေတွေကို လက်နှင့်သစ်ချလိုက်တယ် ။ 

ကြည်ဗျာထမိန်ပါးပါးကိုရေစိုကာ အသားမှာကပ်နေပြီ စာအုပ်ဖတ်ပြီး လီးတောင်သူ့ကို ကြည့်ပြီး လီးတောင်တော့ ဘာမှမစဉ်းနိုင်တော့ဘဲ သူကိုနံရံမှာကပ်ကာ နမ်းလိုက်တယ် ။ အန်မူက နည်းနည်းမူပြီးတော ငြင်းပေမဲ့သူ့လက်နှင့်မတွန်းဘူး ။ “ သားရယ် အန်တီတို့ မဖြစ်သင့်ဘူးနော်..သားက အန်တီသားနှင့် သငယ်ချင်းပါကွယ် ”  လို့ ပြောတယ် ။ သူကအဲ့စကားပြောချိန် ကျွန်တော်က ထမိန်ခါးအထိတင်ပြီး လီးကိုသူ့အဖုတ်ထဲကို သွင့်လိုက်တယ် ။ “ အား... သာရယ်... ရပ်လိုက်ပါကွယ် ” လို့သူကပြောပေမဲ့ သူ့ရဲ့ခြေတစ်ဖက်ချီကာ ခါးမှာတင်ပြီး ဆောင့်လိုးတယ် ။

လိုးပြီဆိုကတည်း မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးလိုက်တာ အန်တီမူ မတားနိုင်ဘဲသူ့ရဲ့လက်က ကျွန်တော့် ခါးကိုလာကိုင်ကာ “ အား...ရှီး...” လို့ သူကညီးလာတယ် ။ အချက် (၃၀) ခန့်ဆောင့်ပြီး အရည်တွေ သူ့အထဲ ပန်းကာ ထည့်လိုက်တော့တယ် ။ “ အား...” လို့ ညီးကာ မတ်တပ်ရက်ပြီးသူ့ကိုဖက်ကာ မှေးနေတယ် ။ အန်တီမူက “ မြန်လိုက်တာကွယ် ” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့ပါးကိုနမ်းလာတယ် ။ သူက အဲ့လိုပြောတော့တက်သစ်စ လူငယ်ဘဲလေ အပြောမခံဘူး။  ဖြည်းဖြည်းချင်းကပ်ကာသူ့ကိုဆက်လိုးပေးတယ် ။ အန်တီမူကလည်း ကျွန်တော့် ရဲ့တင်ပါးကို ဆွဲကာ အလိုးခံပေးတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း တစ်ချီပြီး ဆက်လိုးပေးနေတာက ဆောင့်ချက်ကမြန်လာတယ် ။ အန်တီမူလည်း ပိုပြီးလက်နှင့်ဆွဲကာ ခံပေးပြီးတော့

“ အား...ရှီး...မြန်မြန်ကွယ်...အား....သား....အား.... မြန်မြန်...အား... အား...ရှီး...မြန်မြန်ကွယ်...မရပ်နဲ့....မြမ်မြန်လိုးပေး... အား... ” လို့ ညီးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း  “ ရှီး...အား...ရှီး...အား...” နှင့် အန်တီမူကို မြန်မြန်လိုးကာ ဒုတိယအကြိမ်ပြီးသွားတယ် ။ အန်တီမူလည်း ကျွန်တော်နှင့် အတူ ပြီးသွားကာ ကျွန်တော့ရဲ့ပါးကို နမ်းတယ် ။

မတတ်ရပ်ပြီး (၂) ချီဆက်လိုးတော့ ဆက်မရပ်နိုင်တော့ဘူ အန်တီမေကထိုင်ကြစို့ကွယ် လို့ ပြောတော့ အတူဘဲ ရေချိုးခန်းမြ်းပြင်မှာ ထိုင်ကြတယ် ။

အန်တီမူက ကျွန်တော့ရဲ့အဝတ်ကို ချွတ်ပေးသလို သူလည်း ထမိန်ကို ချွတ် နှစ်ယောက်သား ရေချိုးကြတယ် ။ အန်တီမူက အဝတ်တွေကို သူလျော်မယ်နောက်ရက်လာယူ အခု ကျော်ခင်အဝတ်တွေယူဝတ်ထားလို့ ပြောတယ် ။

အန်တီမူက ကျွန်တော့အဝတ်တွေနှင့် သူ့ထမိန်ကို ရေစိမ်နေချိန်မှာတော့ ကျွန်တော်လည်း အပေါ်ကကျော်ခင် အခန်းကိုလိုက်တယ် ။ အိမ်ကြီးထဲ တံခါးတွေကလည်းပိတ်လို့ အန်တီမူနှင့်ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်တည်းရှိတာတွေးပြီး လီးကတောင်လာတယ် ။ ကျော်ခင် အဝတ်စားတွေယူကာဝတ်ပြီးတော့ အန်တီမူ ရောက်လာတယ် ။ 

ရေချိုးခန်းထဲမှာတော့ ဆံပင်ကို ရေမစိုအောင် ခေါင်းစွပ်လေးစွပ်ထားပေမဲ့ အခုချိန်မှာ သူ့ရဲ့ဆံပင်တွေကဖြန့်ချထားတယ် ။ ထမိန်ကိုရင်သျားပြီးတော့ ကျွန်တော့အနီးကိုလာကာပါးကိုအနမ်းတစ်ချက်ပေးတယ် ။ သူ့လက်က ကျွန်တော့်ကို ဆွဲပြီးတော့သူ့ရဲ့အခန်းကို ခေါ်သွားတယ် ။

သူ့ရဲ့ အခန်းက ကျော်ခင်အခန်းထက် ပိုပြီးကျယ်သလို ကုတင်ကြီးလည်းနှစ်ယောက်အိပ်မို့ ပိုကြီးတယ် ။ လင်မယားခန်းမို့ အဝတ်ဘီဒိုကြီ းတစ်ခုအလှပြင်ထိုင်ခုံနှင့် စာအုပ်တွေဆင့်ကာ စာဖတ်ခုံ တစ်လုံးကို တွေ့ရတယ် ။

“ ဒေ့ဗစ်ရယ် ဒေ့ဗစ် ဘောလီချိတ်ကို တပ်ပေးအုံးကွယ် ” လို့ ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ အန်တီမူ ” လို့ ပြောကာ သူ့အနီးကို သွားလိုက်တယ် ။ သူက နုတ်ခမ်း စူပြီး “ ဒီလောက် ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးပြီးပြီ အန်တီ တဲ့လား ” လို့ မေးတော့ ကျွန်တော်က “ အဲ့ဒါဆိုရင် ဘယ်လိုခေါ်ရမလဲ ” လို့ သူ့ကို မေးလိုက်တယ် ။ သူက မျက်နှာကို ပြုံးလိုက်ပြီး “ ဟီး.ဟီး..” လို့ရယ်တယ် ။

“ နှစ်ယောက်တည်း သီးသန့်ရှိနေရင် မမ လို့ ခေါ် ၊ တခြားလူတွေရှိရင် အရင်လိုဘဲ အန်တီမူ လို့ခေါ် ”  လို့ ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ မမ ” လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ဘော်လီကို ကျွန်တော့်ကို ပေးပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်လျော့ကာ ဝတ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ နို့တွေက အနည်းငယ် တွဲကျနေပေမဲ့ သူ့ရဲ့နို့ကို မြင်တာနဲ လီးကတောင်လာပြီး သူ့ရဲ့နို့တွေကို စို့ပေးလိုက်တယ် ။

အန်တီမူက ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့နှင့် “ လုပ်ထားတာ ဘယ်လောက်မှ မကြာသေးဘူး ထပ်လုပ်မလို့လားကွယ် ” လို့ ပြောတော့ သူ့ရဲ့နို့ကို စို့ပြီး “ အင်း ” လို့နို့စို့ကာ ခေါင်းညှိတ်ပြလိုက်တယ် ။ အန်တီမူက ကျွန်တော့်ရဲ့ ခေါင်းကဆံပင်တွေကိုပွတ်သပ်ပြီး ပြုံးနေတာကို အလှပြင်မှန်ကနေ မြင်လိုက်ရတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နို့နှစ်လုံးကနို့မထွက်ပေမဲ့ ဝအောင်စို့လိုက်တယ် ။

အန်တီမူကလည်း “ အင်း....အား..ရှီး..” လို့ ညီးကာ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ အကျႌကို ချွတ်ပေးပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်ကိုလည်းချွတ်ကာ ကြမ်းပြင်မှာချလိုက်တယ် ။ မဲနက် ကောက်ကွေးနေတဲ့အမွေးတွေ ဖုံးအုပ်ထားလို့ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို မမြင်ရဘူး ။ သူက ကျွန်တော့ရဲ့ဘောင်းဘီးကို ချွတ်ခိုင်းကာ အိပ်ကုတင်ကြီးဆီကို တက်သွားတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီကိုချွတ်ပြီး အိပ်ကုတင်ကို မပြေးရုံတမယ် ကုတင်ပေါ်သို့ သွားလိုက်တယ် ။ အန်တီမူက ကျွန်တော့်ကို တားပြီးတော့  “ ပထမတစ်ခါလို မြန်မြန်ပြီးလို့ မရဘူးနော် ”  လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်နေချိန်တယ် ။ ကျွန်တော်က “ ဟုတ်ကဲ့ မမ ” လို့ ပြောတဲ့ အချိန်မှာ အန်တီမူက ကျွန်တော့် အပေါ်မှာ ခွကာ လီးကိုအဖုတ်မှာ တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ “ အား... မောင်ရယ် ” လို့ အန်တီမူ ညီးသလို “ အား.. ” လို့ကျွန်တော်ပါ ညီးလိုက်တယ် ။ 

အန်တီမူရဲ လက်က ကျွန်တော့လက်ကိုဆွဲကာ သူ့ရဲ့နို့တွေပေါ်မှာ တင်ပေးပြီး သူ့ရဲ့လက်က အပေါ်ကနေအုပ်ကာ ဆုပ်ကိုင် ကစားခိုင်းတယ် ။ နုညံ့တဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ နယ်ပေးတော့ အန်တီမေဟာ ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ မနှေးမမြန်လေး မြင်းစီးကာလိုးတော့တယ် ။ အန်တီမူ “ အား...ရှီး... ကောင်းလိုက်တာ...မောင်ရယ် ”  ညီးပြီးတော့ လိုးပေးတယ် ။ 

ကျွန်တော်ကလည်း အန်တီမူရဲ့နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပြီး အန်တီမူရဲ့ မြင်းစီးသလို လိုးပေးတာကို “ အား..အား.. ” လို့ ညီးရင်းနှင့်ခံယူလိုက်တယ် ။ အန်တီမူဟာ ကျွန်တော့်ကို (၂) မိနစ်ခန့်မြင်းစီးသလို စိတ်ကြိုက်လိုးပေးပြီး သူ့ရဲ့နို့ကိုကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့် လက်နှစ်ဖက်ကိုဖယ်လိုက်တယ် ။ သူရဲ့ကိုယ်လေးက နိမ့်ဆင်းလာပြီးတော့ ကျွန်တော့် ရဲ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းကာ လျာလေးတိုးဝင်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့နူး ညံ့တဲ့လျာလေးက ကျွန်တော့ရဲ့လျာလေးကို လာထိတော့ ရင်ထဲ တစ်မျိုးတွေ့ပြီး သူ့ကိုအောက်ကနေ ပင့်ကော်လိုးပေးမိတယ် ။ အဲ့ဒါကို အန်တီမူကလည်း သဘောကျပုံရတယ် ။ ပိုပြီးတိုးကာ လျာချင်းထိပြီးလုပ်ပေးတယ် ။

ကျွန်တော့်လက်ကို သူ့ရဲ့ဖင်ကို ကိုင်စေကာ ဖင်ကိုနည်းနည်း ကြွပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့တင်ပါးတွေကို ကိုင်ကာ အောက်ကနေပင့်ပြီးတော့ မြန်မြန် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်ပါ မဖြစ်ဘဲ အရမ်းနှေးသလို ခံစားရတယ် ။ အန်တီမူက အနမ်းရပ်ကာ ကျွန်တော့ရဲ့ ရင်ဘက်မှာ လက်ထောက်ပြိးတော့ မြန်မြန်လိုးပေးကာ ညီးလာတယ် ။

“ အား...ရီွး...အား...ရီွး... ကေလးရယ္...အား...ရီွး.... အား...အား.. ” လို့ မြန်မြန်လိုးပေးကာ ညီးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့တွေကို ဆုပ္ကိုင္ကာ “ အား...ရီွး..အား...အန္တီမူရယ္....အား... အား..” လို့ ညီးလိုက်တယ် ။ အန်တီမူက လိုးပေးတာကို ရပ်ပြီးတော့

“ မမ လို့ ညီးစမ်းပါ မောင်ရယ် ” လို့ ပြောကာ ဆက်ပြီး လိုးတယ် ။ ကျွန်တေ်ကလည်း “ အား...ရှီး...မမ... အား...အား... မမ... ” လို့ဘဲ ညီးတယ် ။ သူကလည်း “  အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား...အား.. ” ညီးကာ (၂) မိနစ်ခန့် လိုးပြီး သူနှင့်ကျွန်တော် ပြီးသွားကြတယ် ။ သူ့ရဲ့ ကိုယ်က ကျွန်တော့် အပေါ်မှာ မှောက်ကာ သူရော ကျွန်တော်ပါ (၂) ယောက်လုံး အမောဖြေကာ နေလိုက်ကြတယ် ။ အမောပြေတော့မှဘဲ ဘေးကိုဆင်းတော့ ကျွန်တော့် ရဲ့ အရည်တွေနှင့် သူ့အရည်တွေက ဘွတ်လို့ အသံမြည်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ဗိုက်ပေါ်ကို ကျလာတယ် ။ 

အန်တီမူက ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်တစ်ထည်နှင့် သုတ်ပေးတယ် ။ သူက “ အရမ်းများတာဘဲ လူပျိုလေးမို့ ဒီလောက် ပန်းနိုင်တာ မောင်ရဲ့ ” လို့ပြောတော့ ကျွန်တော်က “ ကျွန်တော် နောက်ထပ် ပန်းနိုင်သေးတယ် မမ ၊ ကျွန်တော် အရမ်းကြိုက်တယ်”  လို့ အန်တီမူကို ပြောလိုက်တယ် ။

အန်တီမူက ခဏစဉ်းစားပြီး “ ရတယ်မောင် အိမ်ပြန်ပြီး ဒီမှာညအိပ်ဖိုပြော ပြီးရင် ပြန်လာခဲ့ ” လို့ ပြောတော့တယ် ။

ကျွန်တော်လည်း ကျော်ခင် အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီးတော့ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်အိမ်ထဲကို ဝင်တော့ ကျွန်တော့် အဖေဟာ အိမ်ဖော်မ မသက်အခန်းက ထွက်လာခဲ့တယ် ။ မျက်နှာကြီးက နီရဲနေတာ မပျောက်သေးဘူး။ ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်ထင် မမသက်ကိုလိုးပြီးတော့ ထွက်လာတာလို့ တွေးမိတယ် ။ 

အဖေက သူ့ကိုတွေ့သွားတော့ ပြုံးပြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ပြုံးပြပြီးတော့ သူ့ကို ကျော်ခင်အိမ်မှာ ဒီည သွားအိပ်မယ် လို့ ပြောတော့ သူက တန်းပြီးခွင့်ပြုတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဖေခွင့်ပြုချက်ရတာနှင့် အန်တီမူဆီကို တန်းပြန်လာခဲ့တယ် ။

အိမ်ပြန်လာတုန်းကသာ ဒူးချောင်နေတာ အန်တီမူဆီကိုသွားတော့ ဒူးမချောင်ဘဲမပြေးရုံတမယ် မြန်မြန်သွားလိုက်တယ် ။ အန်တီမူ အန်တီမူ ခေါ်ပြီးတော့ အိမ်ထဲ ဝင်သွားလိုက်တယ် ။ အန်တီမူက Tv ကြည့်နေရာမှ “ လာလေ မောင် တံခါးကိုပြန်ပိတ်ခဲ့ ” လို့ပြောတယ် ။ အန်တီမူ အနီးရောက်သွားမှ ခွေထိုးပြီးတော့အောကားကြည့်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။

အင်္ဂလိပ်စုံတွဲက ပက်ပက်စက်စက် လိုးနေကြပြီး ၊ အဖြူကောင်မက အလိုးလည်းခံပြီးတော့ အရမ်းလည်းအော်တယ် ။ “ လာလေ ထိုင် ” လို့ ပြောပြီးတော့ နံဘေးက ပုလင်းထဲကနေ အရက်ကိုထည့်ပြီး ကွဖန်တော့ကိုပေးတယ် ။ အနံကပြင်းတော့ ကျွန်တော်နှခေါင်းရှုံ့သွားတယ် ။

အန်တီမူက ဒါသောက်လိုက် ဆေးစိမ်ထားတာလို့ပြောတယ် ။ ငယ်ငယ်တုန်းက ငှက်ဖျားဖြစ်ဖူးတဲ့ကျွန်တော်ဟာ ဆေးအရက်နှင့် သိပ်မစိမ်းတော့ပေမဲ့ ရောဂါလည်းပျောက်သွားကတည်းက မသောက်တာ (၈) နှစ်လောက် ရှိသွားပြီ ၊ အခု အရက်နံ့ကိုရတော့ နှာခေါင်းရှုံ့မိပေမဲ့လည်း အန်တီမူတိုက်လို့ အကုန်လုံးကိုသောက်လိုက်တယ် ။

ရင်ထဲကိုမီးနှင့်ထိုးသလို ရင်ထဲကိုပူပြီးတော့ ဆင်သွားတယ် ။ အသက် ၁၈ နှစ်ကျော်တဲ့နောက်မှာ ပထမဦးဆုံးသောက်မိတယ် ။ ခဏ္ဏကြာတော့ အားအင်တွေပြည့်ပြီးလန်းဆန်းသွားကာ အရှေ့အဖြူစုံတွဲလိုးတာကို ကြည့်လိုက်တယ် ။

VD ပြီးသွားမှဘဲ စက်တွေပိတ်ကာ အန်တီမူနှင့် ထမင်းချက်ခန်းထဲလိုက်သွားတယ် ။ အန်တီမူက ထမင်းချက်ခန်းထဲမှာ ထမင်းချက်ဖို့ဆန်တွေ ထည့်နေတုန်း အနောက်ကနေ ဖက်ကာ နမ်းလိုက်တယ် ။သူက “ အမလေး မောင်ရယ်.. ထမင်းအရင်ချက်လိုက် အုံးမယ် ”  လို့ ပြောကာ ဆန်ဆေးပြီး ထမင်းအိုးတည်လိုက်တယ် ။ 

အန်တီမူကို ဖက်ကာအနမ်းမပျက် သူကလည်း ထမင်းအိုးကို မြန်မြန်တည်ပြီးတော့မှ ကျွန်တော့်ကို ထမင်းစားခန်းထဲက ခုံမှာထိုင်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုဆွဲတော့ ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်တယ် ။ လီးက ဘောင်းဘီအထဲကနေ ထောင်ပြီး အန်တီမူရဲ့ ဖင်ကို ထောက်မိတယ် ။ ဘောင်းဘီနှင့်ထမိန်ခံထားလို့သာ သူ့ဖင်ထဲကိုဝင်မသွားတာ ဘာမှမရှိရင် လီးကသူ့ဖင်ထဲကို ဝင်သွားမှာဘဲ ၊ အန်တီမူက ပြုံးပြီး

“ အမလေး မောင်ရယ် သန်လိုက်တာလည်း လွန်ရော ” လို့ သူက ဘေးတစ်စောင်း အပေါ်ကနေထိုင်ပြီး ပြောတယ် ။ ထမင်းအိုး စတည်ချိန်မို့ သူကလည်း ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ ဖိပြီစကော့ဝိုင်းလေးလှည့်ကာပေးတယ် ။ ဘောလီမဝတ်ဘဲ ယောကျ်ားဝတ်ရှပ်အကျႌ ဝတ်ထားတော့ သူ့ရဲကြယ်သီးနှစ်လုံးဖြုတ်ကာ နို့တွေကိုစို့ပြီး ချေပေးတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း မနေနိုင်တော့ဘူး ။ သူ့ကို စားပွဲပေါ်မှာလက်ထောက်ကာ မှောက်စေပြီး ထမိန်ကို ခါးအထိလှန်တင်လိုက်တယ် ။ အဲ့တော့မှ ဖောင်းပြီးစေးကပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ မြင်လိုက်ရတယ် ။ သူရဲ့အဖုတ်ကိုကြည့်ပြီး ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ အန်တီမူက နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ကာ “ မမြင်ဖူးဘူးလား မောင် ” လို့ ပြောမှမမြင်ဖူးဘူး အခုမှ မြင်ဖူးတာ လို့ ပြောပြီး လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး အဆုံးထိသွင်းလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ မမရာ...အား... အား... ” လို့ ညီးရင်းနှင့် သူ့ကိုဆောင့်လိုးပေးတယ် ။

အန်တီမူကလည်း “ အား..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ.. မောင်ရယ်...အား..အာစ. လိုးကွယ်... မင်းစိတ်ကြိုက်လိုး... အား...အား... ” လိုး ညီရင်းနှင့် ကျွန်တော်လိုးတာကို စားပွဲခုံအစွန်နှစ်ဘက်ကိုင်ပြီး အလိုးခံပေးတယ် ။ ပထမ (၃) ချီလိုးထားပြီးသလို ဆေးအရက်ကြောင့် ကျွန်တော်ဟာ သူ့ကို တော်တော် လိုးနိုင်တယ် ။ အန်တီမူက ရပ်ပြီးကျွန်တော့ကို ထိုင်ခုံမှာထိုင်ခိုင်းကာ သူ့က ကျွန်တော့်အပေါ်မှခွကာထိုင်လိုက်တယ် ။ လီးကိုဆုံးထိ သူ့ရဲ့အဖုတ်ထဲမှာ သွင်းထားကာသူ့ရဲ့ရှပ်အကျႌကိုချွတ်လိုက်တယ် ။ အကာအကွယ်မရှိတဲ့နို့ကြီး (၂)လုံးက ကျွန်တော့ရဲ့ပါးစပ်အနီးမှာ လှုပ်လှုပ်နေတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့ကိုစို့ပြီးတော့ သူ့ခါးကိုကိုင်ကာ သူထိုင်ထလုပ်နေတာထိန်းပေးလိုက်တယ် ။ “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်... အား... အား... ” လို့ ညီးပြီးတော့ကို မြန်မြန်လိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့ကိုစို့ပြီးတော့ သူခါးနှစ်ဘက်ကို ကိုင်ကာ “ အင်း..အင်...ဟင်း...” လို့ညီးမိတယ် ။ ကျွန်တော် ပြီးချင်လာတော့ အန်တီမူကို ရပ်စေပြီးစားပွဲမှာ ခြေချထိုင်ခိုင်းတယ် ။ လီးကိုအဆုံးထိပြန်သွင်းပြီးတော့ မှ သူ့ခါးကိုကိုင်ကာ ဆွဲပြီးပြီးတော့ မြန်မြန်လိုးပေးတော့တယ် ။ 

သူက “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား...မြန်မြန်ဆောင့်ပေး...အား...ရှီး...မြန်မြန်....အား...မြန်မြန်ဆောင့်...အား...ပြီးချင်ပြီ...အား...မောင်..” လို့ ညီးကာ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အားပါတဲ့ဆောင့်ချက်နှင့် “ အား...ရှီး...မမ...ကျွန်တော်.ပြီးတော့မယ်...အား... ကျွန်တော်...အား... ပြီးတော့မယ်....မမ... အား...အား...ရှီး... အား... အား... ” ညီးကာ ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတယ် ။ အန်တီမူက ကျွန်တော့်ထက်အရင်ပြီးသွားတယ် ။

နှစ်ယောက်သား စားပွဲပေါ်မှာဘဲ ဖက်ကာ အမောဖြေလိုက်ကြတယ် ။ ကျွန်တော်က ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ပြီးတော့ အန်တီမူ ချက်ပြုတ်ကို စေညင့်ကာနေလိုက်တယ် ။ အန်တီမူ အကုန်ချက်ပြုတ်ပြီးသွားမှဘဲ ရေချိုးခန်းထဲအတူဝင်ကာရေချိုးကြတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း မစားဖူးတာကို စားရပြီး ၊ “ သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ ဆားငံရည် ” ကိုသောက်သလိုလိုးဖို့ဘဲ အားသန်နေတယ် ။ အန်တီမူနှင့်အတူ ရေချိုးဆပ်ပြာတိုက်တော့လည်း လီးကာပြန်တောင်လာပြန်ရော အန်တီမူရဲ့အဖုတ်ကို ဆပ်ပြာနှင့်အထဲထိကို ဆေးကြောပေးတယ် ။ 

သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို အသေချာတိုက်ပေးသလို အသေချာလည်းကြည့်လိုက်တယ် ။ ရေချိုးခန်းမှာတောင် ၁ ချီလို့ဖို့ ကြံတာ အန်တီမူက ထမင်စားပြီးမှကွယ် လို့ မနည်း တားယူရတယ် ။ “ ကျော်ခင်တို့ မောင်နှမ မနက်ဖြန်နေ့လည်မှရောက်မှာ အချိန်ရသေးတယ်ကွယ် နော် အခုပြန်ပြီး အဝတ်စားလှဲပြီး ထမင်းစားပြီးမှပေါ့ ”  လို့ ပြောကာ အိမ်အပေါ်ထပ်က သူတို့လင်မယားအခန်းကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ အန်တီမူက သနပ်ခါးလူးပြီး အဝတ်စားလှဲတာကို မျက်လုံးဒေါက်ထောက်ကြည့်ကာ ထမင်းစားခန်းထဲကို ဆင်းခဲ့ကြတယ် ။ အတူထမင်းမစားခင်မှာ အန်တီမူက အရက်နောက်တစ်ခွက်တိုက်သလို သူလည်းတစ်ခွက်သောက်တယ် ။ သူကပြုံးပြီး “ အားရှိဖို့ အတွက် ” လို့ပြောကာ ထမင်းစားခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ 

ထမင်းစားရတာ အရမ်းကြာသလို စိတ်က တွေးမိတယ် ။ ထမငမလည်း အန်တီမူစားလို့ လိုက်စားနေတာ ဖြစ်နိုင် မစားတော့ဘူး လို့ တွေးမိတယ် ။ ထမင်းစားပြီးတော့လည်း အိပ်ခန်းကိုမတက်သေးဘဲ ခေတ်ဟောင်းရုပ်ရှင်ကားပြီးအောင်ထိ ကြည့်ပေးရတယ် ။ “ ဟင်း..ဟင်း.. ” နှင့် ရုပ်ရှင်ကို ကြည့်နေတာ စိတ်မပါလို့ အန်တီမူက ပြုံးကာ ရယ်သေးတယ် ။

ရုပ်ရှင်လည်း ပြီးမှ အိပ်ခန်းဆီကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ အိပ်ယာပေါ်ရောက်ပြီးဆိုတာနဲ့ အန်တီမူကိုဖက်ကာ ပါးကိုနမ်းတယ် ။ အန်တီမူလည်း အနမ်းခံပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို “  ဒီလိုနမ်းကွယ် ” လို့ပြောကာ နုတ်ခမ်းထိကပ်ပြီး လျှာချင်းထိတွေကာ နမ်းခိုင်တယ် ။ သူကနမ်းရင်းနဲ့ အကျႌတွေအကုန်ချွတ်လိုက်သလို ကျွန်တော်လည်း ချွတ်လိုက်တယ် ။ 

သူက အနမ်းကိုရပ်ပြီးတော့ ထမိန်ကိုချွတ်ကာ ပက်လက်အိပ်ပြီး ကျွန်တော့်ကိုဆွဲကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတယ် ။ သူရဲ့လက်က ကျွန်တော့ရဲ့ခေါင်းကို သူ့နို့မှာနေရာချပေးပြီး နို့စို့စေတယ် ။ သူခိုင်းတဲ့အတိုင်ဘဲ နို့ကိုစို့တော့ “ ပြင်းပြင်းလေး စို့ပေးကွယ် ”လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်ဟာ အသံမြည်အောင်ထိ ပြင်းပြင်းလေးစို့ပေးလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး.. ” လို့ သူ့ရဲ့ ညီသံလေးတွေထွက်လာတယ် ။ 

သူ့ရဲ့လက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ ခေါင်းကို သူ့ရဲ့ဖုတ်ဆီကိုထပ်ပြီး ပို့ပေးပြီး “ မမကိုချစ်ရင် မမအဖုတ်ယက်ပေးကွယ် မောင် ”  လို့ ပြောတော့လည်း ကျွန်တော်ဟာ သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကို ယက်ပေးတယ် ။ သူက ပေါင်ကိုကားပြီးတော့ သူ့ရဲ့လက်က အဖုတ်နုတ်ခမ်းနှစ်ဘက်ကိုဖြဲကာ အစေ့လေးကိုလျာဖျားလေးနှင့်ယက်လို့ ထပ်ပြောတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကိုမြင်ဖူးသွားရုံသာမက ၊ ယက်လည်းယက်ပေး သလို လိုးလည်းလိုးရတယ် လို့တွေးကာသူပြောတဲ့အတိုင်းဘဲ ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး...မောင်ရယ်. အား.. ကောင်းလိုက်တာကွယ် ” လို့ ပြောတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ရပ်စေပြီး အထက်ကိုဆွဲတင်ကာ နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းတယ် ။ 

ကျွန်တော် ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး လိုးမလို့ ကြံတော့ သူက ကျွန်တော့ကို “ နေအုံးကွယ် ” လို့ပြောကာ ပက်လက်အိပ်စေတယ် ။ အန်တီမူဟာ ကျွန်တော့ရဲ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီးတော့ ကျွန်တော့် နို့တွေကို လက်ညိုးလက်မလေးတွေနှင့် ချေပေးတယ် ။ “ အား...” လို့ ကျွန်တော် ညီးလိုက်တယ် ။ အန်တီမူက ကျွန်တော့်ရဲ့နို့တွေကို လျာလေးနှင့်စက်ဝိုင်းရေးဆွဲကာ စို့ပေးတယ် ။ ပြီးမှဘဲ သူ့ဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပေါင်းကြားမှာခေါင်းဝင်လိုက်တယ် ။ ရင်တွေကလည်း ခုန်လိုက်တာ ပြောမနေပါနဲ့တော့ဗျာ ။

အန်တီမူက ကျွန်တော့လီးကို လက်နှင့်ခပ်ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ကာ လီးကို သူ့ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို ထည့်လိုက်တယ် ။ နွေးထွေးတဲ့ အာငွေ့လေးက လီးထိပ်ကနေ အပေါ်ထိရောက်အောင် ဆန်တက်လာသလား ထင်လိုက်ရပြီး  “ အား...မမ..ရယ်.. ”  လို့ ညီးလိုက်တယ် ။ အန်တီမူလက်နှင့်ခပ်ဖွဖွဆုပ်ကိုင်ကာ ကျွန်တော့် လီးကို စုပ်ပေးတော့တယ် ။ ကျွန်တော်ဟာ “ အား...ရှီး...အား... မမရယ်...အား... အား...” လို့ ညီး မိပြီးတော့ပြီးသွားမလား ထင်လိုက်ရတယ် ။ အန်တီမူက စုပ်ပေးတာကို ရပ်ပြီးကျွန်တော့ရဲ့အပေါ်မှာ ကျွန်တော့ရဲ့အပေါ်မှာ ခွကာ လီးကို သူ့အဖုတ်မှာပွတ်တိုက်ပြီးတော့မှ ဖြည်းဖြည်းချင်းအထိ ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ 

သူရောကျွန်တော်ပါ “ ရှီး.... အား... ” လို့ ညီးလိုက်ကြတယ် ။ အန်တီမူဟာ ဖင်လေးလှုပ်လှုပ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို စတင်ကာ မြင်းစီးတော့တယ် ။ မြင်းစီးလိုက် ၊ စကော့ဝိုင်းလှည့်သလိုမျိုး လိုးလိုက်နှင့် ကြာကြာလိုးကာပေးတယ် ။ “ ရှီး...အား...ကောင်းလိုက်တာ.....အား.... ရှီး... အား  ” လို့ နှစ်ယောက်အတူ ညီးကြတယ် ။ ကွဖန်တော်လည်း အန်တီမူရဲ့ခါးကို ကိုင်ကာ အောက်ကနေပြီး လှုပ်ရှားပေးလိုက် ၊ သူ့ရဲ့ နို့ကို ဆွဲကာလိုးပေးလိုက်နှင့် နှစ်ယောက်သား ပုံစံမပြောင်းဘဲ (၃) မိနစ်ခန့် လိုးကြတယ် ။ 

အန်တီမူက အပေါ်ကနေ မြင်းစီးလိုတာ မြန်လာတယ် ။ကျွန်ဖတာ်လည်း သူ့ရဲ့နို့ကိုဆွဲကာ အောက်ကမြန်မြန်လေး ပြန်ကာလိုးပေးတယ် ။ 

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်... မမ.. ပြီးတော့မယ်.. .အား... အား... မောင်ရယ်.... အား...ရှီး... ပြီးတော့မယ်..အား ” လို့ ညီးလာတယ် ။ 

“ အား...ရှီး..မမ...အိုး... ကျွန်တော်လည်း...အား..ပြီးတော့မယ်... အား... ရှီး.... မမရယ်... ” လို့ ညီးကာ သူ့ ပြောလိုက်တယ် ။ သူက လိုးနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီးတော့ “ မောင် ထလိုက်မမကို အနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးပေးတော့”  လို့ ပြောကာ ဒေါဂစ်ပုံစံနေပေးတယ် ။

ကွဖန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အနောက်ကနေ လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်ထဲကို အဆုံးထိသွင်းလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး... မောင်ရယ် ” လို့ ညီးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ခါးကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်ကိုင်ကာကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုးလိုက်တယ် ။ အသားချင်း ရိုက်သံတွေ အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်လာသလို ညီးသံတွေ ကိုယ်စီလည်း ထွက်လာတယ် ။ 

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား... မြန်မြန်ဆောင့်ပေး..အား...မြန်မြန်...အား...ရှီး... အမလေး..ပြီးတော့မယ်...မြန်မြန်...အား...အား....မောင်ရယ်...အား...ပြီးတော့မယ်... အား... ” ညီးသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ပိုပြီးကြမ်းကြမ်းလိုးလိုက်တယ် ။

“ အား...ရှီး...မမရယ်...အား.. ကျွန်တော်လည်း.. အား..အား...ပြီးတော့မယ်.... အား...ရှီး...မမရယ်...အား... အား.. ” လို့ ညီးပြီးတော့ ဆောင့်လိုးတယ် ။ အန်တီမူပြီသွားပြီးမှ နောက်ထပ် အချက် ၁၀ ခန့် ဆောင့်လိုးပြီးမှ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတယ် ။

..................................................

အခန်း (၁၂)

အဲ့နေ့က အန်တီမူနှင့် ကျွန်တော်ဟာ အမောဖြေရင်းနဲ့ အိပ်ပျော်သွားကြတယ် ။ မနက်မိုးလင်း အိပ်ရာကနေထတော့ အန်တီမူ အိပ်ရာပေါ်မှာ မရှိတော့ဘူး ။ အောက်ကိုဆင်းသွားတော့ သူက မနက်စာလုပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ အန်တီမူက ပြုံးပြီး

“ ရေချိုးပြီး ထွက်လာရင် အဆင်သင့်ဘဲမောင် ” လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သွားတိုက် ၊ ရေချိုးပြီး အန်တီမူနှင့်အတူ မနက်စာ စားကြတယ် ။ စားသောက်ပြီးလို့ အန်တီမူက ပုဂံတွေကို ဆေးတော့ အနောက်ကနေ သွားဖက်ကာ ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်တယ် ။ 

သူက “ မနေ့က လုပ်ထားတာ အားမရသေးဘူးလားကွယ် ...မမကတော့ ထမင်းချက်ပြီးရင် တရေးတမောအိပ်ပြီး အားမွေးရအုံးမယ်ကွယ် နော်.. သားနှင့်သမီးလေးတို့လည်း ပြန်လာကြတော့မယ် ”လို့ ပြောလာတယ် ။ 

တကယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်လည်း အတော်ကို ပင်ပန်းပြီး ဒူးတွေချောင်နေတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ကို “ ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ ဘယ်တော့ထပ်တွေ့ကြမလဲ ” လို့ သူ့ကိုမေးလိုက်တယ် ။ သူက “ အခွင့်သာရင်ပေါ့ကွယ် ” လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီမူကို နုတ်ဆက်ကာ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တယ် ။

အခွင့်ကမသာတော့ အန်တီမူနှင့် ရက် (၂၀) ခန့် လိုးခွင့်မကြုံ ရဘူး ။ တနေ့တော့ ကျွန်တော်တို့ သူငယ်ချင်းတစ်စု စုပြီး စာကျက်နေချိန်မှာ အန်တီမူရောက်လာခဲ့တယ် ။ သူက “ သား ဒေ့ဗစ်ရယ် အန်တီကို အကူညီပေးမလား ” လို့ မေးတော့ ကျွန်တော်က “ ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ် အန်တီ ” လို့ ပြောကာ အန်တီမူနောက်ကို လိုက်သွားတယ် ။ 

သူက အိမ်နောက်က ကားဂိုဒေါင်ကို ခေါ်သွားတယ် ။ ဂိုဒေါင်ထဲကို ဝင်လိုက်ပြီး ဂိုဒေါင်ထဲက ပစ္စည်းအစုတ်တွေကို စုကာအိပ်ထဲ ထည့်လိုက်ကြတယ် ။ တကယ်တော့ ပစ္စည်းတွေကို အိပ်ထဲထည့်ရုံလေးဘဲ အန်တီမူက ကုန်းပြီးတော့ ပစ္စည်းအစုတ်တွေ အိပ်မှာထည့်နေတယ် ။ သူ့ဖင်ကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်လည်း အိတ်ထဲ ကောက်ထည့်တော့ အန်တီမူက ကျွန်တော် သူ့ဖင်ကို ကြည့်နေတာတွေ့ပြီး ပြုံးပြတယ် ။ 

သူပြုံးတာမြင်တော့ သူ့ရဲ့ အနီးကိုသွားလိုက်တယ် ။ အန်တီမူက ကျော်ခင် အဖေပုဆိုး အနွမ်းလေးကို ကိုင်ပြီး သူ့လက်ကိုသုပ်လိုက်သလို ၊ ကျွန်တော့် လက်ကိုလည်း သုပ်ပေးတယ် ။ ပြီးတာနှင့် သူနှင့်ကျွန်တော်ဟာ နုတ်ခမ်းနမ်းကြတယ် ။ ဂိုဒေါင်ထဲက တစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ဆီ ကျွန်တော့် လက်ကိုဆွဲကာ ခေါ်သွားတယ် ။ 

အဲ့ဒီ နေရာက အပြင် ကလူကြည့်ရင် တော်ရုံနှင့်မမြင်ဘူးဗျ ၊ အန်တီမူက ကျွန်တော့်ကို “ အချိန်သိပ်မရဘူးမောင် မြန်မြန်လုပ်ကွယ် ” လို့ ပြောကာ ကုတင်မှာ လက်ထောက်ကာ နေပေးတယ် ။ လီးက သူ့ကိုကြည့်ပြီးတောင်နေတော့ ဘောင်းဘီကိုချွတ်ချကာ ခြေရင်းမှာစုထားပြီး အန်တီမူရဲ့ ထမိန်ကိုခါးအထိ လှန်တင်လိုက်တယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာလီးကို အဆုံးထိ ဆောင့်ကာသွင်းတော့ “ အား..မောင်ရယ်...ဇွတ်သွင်းလိုက်တာဘဲ ” လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း “ တောင်းပန်ပါတယ် မမရယ် နော် နော် ” လို့ သူ့ကို ပြန်ချောကာ သူ့ကိုဆွဲပြီးတော့ ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်တယ် ။ 

သူ့ရဲ့ခါးကို ကိုင်ပြီးတော့ အနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း နောက်ပြန်ကော့ကာ ကျွန်တော့ကိုပြန်လိုးပေးတယ် ။ “ အား..ရှီး.. ” လို့ ညီးရင်းနှင့် သူ့ကို မြန်မြန်လိုးပေးတယ် ။ သူလည်း “ အား..ရှီး.” ညီးကာ ကျွန်တော် ဆောင့်လိုးတာနှင့်အညီ ပြန်ဆောင့်ပေးတယ် ။

လိုးဆောင့်လို့ နှစ်ယောက်ပြီးခါနီးမှာ “ ဒေ့ဗစ်ရေ ဒေ့ဗစ် ” လို့ အိမ်ထဲတံခါးပေါက်ကနေ လှမ်းအော်လို့ အန်တီမူဆီက လီးကို ပြန်ထုတ်ကာ ဘောင်းဘီဝတ်ပြီး အပြင်ထွက်ကာ “ ဟေ့ ငါဒီမှာ ပစ္စည်းတွေကို သိမ်းနေတာ ပြီးခါနီပြီ ” လို့ ပြန်အော်ပြောတယ် ။

“ ဪ အေးပါ ငါတို့ အခွေကြည့်တော့မလို ”လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်က “ ရတယ် ကြည့်ကြလေ ငါနောက်မှဘဲကြည့်မယ် ”  လို့ ပြောကာ အန်တီမူဆီကို ပြန်သွားလိုက်တယ် ။ အန်တီမူလည်း ပြုံးနေပြီး “  ပြီးခါနီမှကွယ် လာမောင်... မြန်မြန်” လို့ အသံလျော ကာ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဘာပြောကောင်းမလဲ မပြေးရုံတမယ် အန်တီမူဆီကို သွားလိုက်တယ် ။ 

သူ့အနီးကိုရောက်သွားတော့  “ ဒီတစ်ခါတော့ အေးဆေးဘဲ လုပ်လိုးရပြီ ” လို့ ပြောကာ အနမ်း ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ပြန်နမ်းပြီးတော့ သူ့ကို ကုတင်ပေါ် ခေါ်မသွားတော့ဘဲ ကားရှေ့ဘက်က နံရံမှာကပ်လိုက် တယ် ။ အနမ်းပေးပြီး ဘောင်းဘီကိုချွတ်ချလိုက်ကာ သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ခါးအထိတင်လိုက်တယ် ။ အန်တီမူရဲ့လက်ကာ လီးကိုကိုင်ကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ပေးတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ခြေတစ်ဘက် ကိုခါးမှာတင်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း လီးအဆုံးသွင်းလိုက်တယ် ။

အန်တီမူရဲ့ လည်ပင်းက ကျွန်တော့ရဲ့လည်ပင်းမှာ တွဲခိုကာ နုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီမူကို အနမ်းပေပြီးတော့ မနှေးမမြန် ဆောင့်ကာလိုးပေးလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး...မောင်ရယ် ” လို့ ညီးကာ လက်တစ်ဘက်က ဖင်ကိုပြောင်းကိုင်ကာ ဆွဲပြီး အလိုးခံပေးတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုနံရံမှာကပ်ထားတာ နည်းနည်းခွှာပြီး မြန်မြန်လေးလိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူက

“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်... ကောင်းလိုက်တာ....မြန်မြန်လေး..အား..လိုးပေးကွယ်...အား.... အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား...” လို့ ညီးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မြန်မြန်လေးလိုးပေးကာ

“ အား...ရှီး...မမရယ်...အရမ်းကောင်းတယ်...အား...အား... ” လို့ ညီးကာ ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ (၃) မိနစ်အကြာမှာတော့ အန်တီမူရော ကျွန်တော်ပါ ပြီးဆုံးဖို့အခြေနေဖြစ်လာကြတယ် ။ အန်တီမူကို ကားရှေ့အဖုံးပေါ်မှာ လက်ထောက်စေပြီးတော့ သူ့ရဲ့ အနောက်ကနေ ဆောင့်ကာ မြန်မြန်ဘဲ လိုးပေးလိုက်တော့တယ် ။

“ အား...ရှီး... မောင်ရယ်...မြန်မြန်....အား...အမလေး... အား...အရမ်းကောင်းနေပြီ...အား...အမလေး...မောင်ရယ်...အား....ဒီတစ်ခါ...အား...လုံးဝမရပ်နဲ့တော့...အား...ရှီး...ပြီးတော့မယ်..အား... မောင်ရယ်...အား...ပြီးပြီ...အား....” လို့ ညီးကာ ကားရှေ့အဖုံးမှာ မှောက်ပြီးနေတယ် ယာ ကျွန်တော်လည်း နောက်ဆုံးဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေနှင့် ဆောင့်လိုးကာ ပြီးသွားတယ် ။

နှစ်ယောက် ချွေးတွေစိုကာ ဖက်ပြီးတော့ အမောဖြေလိုက်ကြတယ် ။ ပြီးမှဘဲ အိမ်ထဲကိုပြန်ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အန်တီမူနှင့်ကျွန်တော်ဟာ အခွင့်ပေးရင် ပေးသလိုဘဲ လိုးဖြစ်ကြတယ် ။ နောက်နှစ် ဆယ်တန်းတက်ချိန်မှာတော့ ကျွန်တော်ကြိတ်ပြီး တိတ်တခိုးချစ်သူ သူငယ်ချင်း သွယ်သွယ်အောင်ရဲ့အမေ ဒေါ်အေးအေးအောင်နှင့် လိုးဖြစ်သွားကြ တယ် ။ 

အဲ့ဒါကလည်း အန်တီမူရဲ့ ကောင်းမူ ၊ ပြီးတော့ သွယ်သွယ်နှင့် ဇော်ထက်တို့က ချစ်သူတွေဖြစ်လို့ သူတိုတွေနှင့် ခပ်ခွာခွာနေဖြစ်မှ အန်တီအေးနှင့် လိုးဖြစ်သွားတယ် ။ အန်တီမူကို လိုးခွင့်ရပြီးနောက် မိန်းမတွေဆိုရင် ဖင်တွေ ၊ ရင်တွေကို အသေချာကိုကြည့်တတ်လာ တယ် ။ အမေ နှင့်အဖွားကလွှဲရင် ကျန်တဲ့မိန့်မတွေဆိုရင် မလွတ်တမး ကြည့်တော့တယ် ။ ကျွန်တော်တနေ့ အန်တီမူအိမ်မှာ မုန့်ဟင်းခါးကျွေးလို့ သွားစားတယ် ။ 

သွယ်သွယ်နှင့် ဇော်ထက် ရုပ်ရှင် ၊ ပန်းခြံ တနေကုန်သွားမယ်လို့ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်နှင့် ကျော်ခင်ကလိုက်မသွားကြဘူး အန်တီမူကို ဘယ်လိုလိုးခွင့်ကြုံမလဲ စောင့်ကာ ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ အခွင့်မသာဘူး အန်တီမူက ကျွန်တော့် အနီး ရောက်လာပြီး သွယ်သွယ်အမေကို ဒီပစ္စည်းလေး ပေးပေးပါလားလို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို သွားခိုင်းတယ် ။ သွားခိုင်းပြီး မျက်လုံး တစ်ဖက်မှိတ်ပြတော့ အခွင့်သာရင် သူလည်းလိုက်လာခဲ့မယ် လို့ ထင်ပြီး သွယ်သွယ်အိမ်ကိုသွားလိုက်တယ် ။ 

သွယ်သွယ်ညီမလေး လည်းမတွေ့ရဘူး ။ အန်တီအေးရယ် ကျွန်တော်ဒေ့ဗစ်ပါ လို့ ပြောကာ အိမ်ထဲကိုဝင်သွားလိုက်တယ် ။ အမြဲလိုလိုလာနေကျမို့လည်းဝင်ကာ နောက်ထပ်တစ်ကြိပ် အန်တီအေးကိုခေါ်လိုက်တယ် ။ အိမ်နောက်ဖေး ထမင်းစားခန်းကနေ အန်တီအေးက ပြန်ထူးပြီး

“ ဝင်လာခဲ့ကွယ် အန်တီအေး ဒီမှာမီးဖိုချောင်ကို ရှင်းနေလို့ ” လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဆီကို ဝင်သွားလိုက်တယ် ။ သူက ကုန်းပြီးတော့ ဘေစင်ကို ဆေးနေတယ် ။ ခန္ဒာဝဝ လို့ ပြောပေမဲ့လည်း အချိုးစားကျကျဝနေတဲ့ အန်တီရဲ့ဖင်ကြီးကြည့်ကာ “ အန်တီမူက ဒီပစ္စည်းပို့ခိုင်းလို့ပါ ” လို့ ပြောပြီး မလွတ်တမ်းကြည့်နေလိုက်တယ် ။

လမ်းလျှောက်သွားရင် ဖင်တွေက တုံခါနေပြီး တရမ်းရမ်ဖြစ်နေတဲ့ ဖင်ကိုကြည့်ပြီးတော့ လီးကလှုပ်လာတယ် ။ အန်တီအေးက “ အေးကွယ် ခဏ ” ပြောပြီး ဘေစင်မှာ လက်ဆေးတယ် ။ ရေဆေးပိုက်ခေါင်းပြုတ်လို့ သူပြန်တပ်တော့ ရေတွေက သူ့တစ်လုံးမှာ စိုသွားတယ် ။ ကျွန်တော်ပြေးကာ ရေပိုက်ခေါင်းကိုပြန်ဖိပြီး အရစ်ကိုပြန်တင်းပေးလိုက်တယ် ။

ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ အန်တီအေးရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက သူ့ရဲ့အနီရောင် ခြည်သားအကျႌမှာကပ်နေတယ် ။ နို့သီးခေါင်းမဲမဲနှစ်ခုက စူထွက်လို့နေတယ် ။ အန်တီအေးက မသိသေးဘူးဗျ နောက်ပြန်လှည့်သွားပြီး အန်တီမူပေးလိုက်ပစ္စည်းကို ကြည့်နေတယ် ။ အမှန်က အန်တီအေး မသိတာမဟုတ်ဘူး မသိယောင်ဆောင်နေတာ လို့ နောက်မှပြောပြ တယ် ။ ပစ္စည်းကိုကြည့်ပြီးတော့ လက်တစ်ဖက်က ဖင်ထဲကိုထိုးကာ ကုပ်လိုက်သေးတယ် ။ 

ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူးဗျာ ။ အန်တီအေးရဲ့ အနောက်ကနေ ဘောင်းဘီကို မြန်မြန်ချွတ်ပြီး အန်တီအေးရဲ့ထမိန်ကို ခါးအထိလှန်တင်ကာ အဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။ အန်တီအေးက “ ဟဲ့ ဘာလုပ်တာတုန်း ဖယ်စမ်း ၊ ဖယ်စမ်း မြန်မြန်ဖယ် ”  လို့ လက်နော်ပြန်တွန်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မလွတ်တော့ဘူး သူ့ရဲ့ လက်ကိုဆွဲထားကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးတော့တယ် ။ အန်တီအေး ရဲ့လက်တွေက မတွန်းတော့ဘဲ ကျွန်တော့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ကျွန်တော်ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ ညီးလာတော့တယ် ။

“ အား...ရီွး...ကြၽတ္ကြၽတ္...အား... အား.... ရီွး... အား...အား.. ” လို့ အန်တီအေး ညီးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဆောင့်ချက်ကြမ်းနှင့် ဆောင့်ကာလိုးပေးတယ် ။ “ အား...ရှီး...အမလေး... အား..”  ညီးပြီးတော့ ပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်က နောက်ထပ် အချက် (၂၀) ခန့် ဆောင့်လိုးပြီးမှ ပြီးသွားတော့တယ် ။ 

လီးကို ပြန်နုတ်ပြီးတော့ ပြေးဖို့ဘဲ စဉ်းစားမိကာ အမြန်ဘောင်းဘီဝတ်လိုက်တော့ အန်တီအေးက လှည့်ပြီးကျွန်တော့်ကို ဆွဲထားတယ် ။ “ လိုးပြီးမှမပြေးနဲ့” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို လက်တစ်ဘက်ကိုင် ၊ ပစ္စည်းကို လက်တစ်ဘက်ကိုင်ပြီး သူ့အခန်းကို ခေါ်သွားတယ် ။ ပစ္စည်းကိုမှန်ခုံမှာတင်ပြီး ကျွန်တော့ကို ကုတင်ပေါ်တွန်းချလိုက်တယ် ။ လက်ကိုခါးထောက်ကာရပ်ပြီး “ ပြောစမ်း ငါ ကို ဘာလို့ ဒီလိုကြံတာလဲ လို့ ” ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အမှန်အတိုင်း သူ့ကိုပြောပြလိုက်တယ် ။ သူက ငါက မင်းပြောသလို တကယ်လှရဲ့လားလို့ ပြန်မေးတော့ ဟုတ်ကဲ့ လှပါတယ် အန်တီအေး လို့ပြောလိုက်တယ် ။

မိန့်မတိုင်းက သူတို့ကိုလှတယ်ပြောရင် အကုန်သဘောကျကြတာဘဲလေ အခုလည်း အန်တီအေးက သဘောတွေ ကျလို့ သူက သူ့ကိုယ်သူ အရမ်း ဝနေပြီလို့ ထင်ထားကြောင်းပြောတယ် ။ အန်တီအေးဟာ သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ဖြေချလိုက်ပြီး ၊ သူ့ရဲ့အကျႌကိုချတ်ရင်းနဲ ကျွန်တော့အနီးကို တက်လာတယ် ။ ကျွန်တော့ရဲ့ဘောင်းကိုချွတ်ပြီး လီးကိုလက်နှင့်ကိုင်ကာ ဂွင်း ထုပေးတယ် ။ 

ကျွန်တော့ကို အကျႌလည်းချွတ်ဖို့ ပြောလို့ ကျွန်တော် အကျႌပါ ချွတ်လိုက်တယ် ။ အန်တီအေးက ကျွန်တော့မျက်နှာအနီးမှာ နို့ကိုထားပြီး လက်ကလီးကိုဂွင်းထုပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်ထဲမှာလီးက အရမ်းတောင်လာခဲ့တယ် ။

အန်တီအေးက “ မင်း မူမူကို လုပ်ပေးသလို ငါ့ကိုလည်း လုပ်ပေး ” လို့ ပြောမှဘဲ ကျွန်တော်ဟာ အန်တီအေးကို အန်တီမူက ပြောပြတာ သိလိုက်ရတယ် ။ အန်တီအေးက အန်တီမူနှင့်လိုးတာကို သိသွားမှတော့ကျွန်တော်လည်း မထူးဇာတ်ကိုခင်းလိုက်တော့တယ် ။ 

အန်တီအေးကို နုတ်ခမ်းကိုနမ်းကာ သူ့ကို ပက်လက်လှဲချလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာညှစ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုပြောင်းစို့ကာ လက် က အန်တီအေးရဲ့အဖုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ် ။ အား...ရှီး ညီးသံလေးထွက်ပြီး ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အန်တီအေးရဲ့ ပေါင်ကြားကိုဆင်းကာ အဖုတ်ကြီးကိုလျာဖျားလေးနှင့် ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီအေးရဲ့ လက်တွေက ဆံပင်ကိုပွတ်သပ်ပေးပြီး ဖင်းကြီးကြွတက်လာကာ သူတစ်ချီပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော့်ကို အပေါ်ဆွဲတင်ကာ အနမ်းပေးတယ် ။ သူ့ကို ပြန်ကာအနမ်းပြီး လီးကိုလည်း ဂွင်း (၄/၅) ချက် ထုလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာ လီးကိုတေ့ပြီး အဆုံးထိအောင်သွင်းလိုက်တယ် ။ 

သူက “ အား...ရှီး...ကောင်လေးရယ်...အား.... ” လို့ ညီးကာ ကျွန်တော့် လက်နှစ်ဖက်ကို လက်ချောင်းတွေနှင့်တင်းတင်းကိုင်ထားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့ကိုကုန်းကာ စို့ပြီး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ ဝလို့အိစက်နေတဲ့အန်တီအေးရဲ့ အသားသာမက အဖုတ်ကြီးရဲ့အတွင်း နံရံသားတွေကလည်း ကျပ်ကျပ်လေးနှင့်အိစက်နေတာ ခံစားလိုက်ရတယ် ။

ပက်လက်သူ့ကိုလိုးနေရာမှ သူ့ကိုဆွဲထူပြီးတော့ ဒေါ့ဂစ်ပုံစံပြောင်း လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ လီးကိုတော့ကာ အဆုံးထိထည့်လိုက် အဆုံးထိပြန်ထုတ်လိုက်နှင့် (၆/ ၇) ချက်လောက် လိုးလိုက်တယ် ။

“ ရှီး..အား...ရှီး...အား...ရှီး...ကောင်လေးရယ်...အား... ” လို့ ညီးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဆုံးထိပြန်သွင်ကာ သူ့ရဲ့ခါးကို ကိုင်ပြီး မြန်မြန်ဘဲဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီအေးက

“ အမလေး...ရှီး... ကောင်းလိုက်တာကွယ်...အား...ရှီး... အား...ကလေးရယ်...အား... အရမ်း...ကောင်တယ်....အား...ရှီး... အား ” လို့ ညီးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ သူ့ကို မြန်မြန်ဆောင့်လိုးပြီး

“ အား...ရှီး...အန်တီအေး....အား...အရမ်းကောင်း..လိုက်တာ...အား...ရှီး... အနျတီအေး... ကြွုကျလား...အား...ရှီး..အား.....အား.” လို့ ညီးရင်းနှင့်မေးလိုက်တယ် ။ အန်တီအေးဆီကလည်း ပြန်ကာ

“ အား...ရှီး...အရမ်း...ကြိုက်တယ်....အား.... ကလေးရယ်....အား.အား...အား... မြန်မြန်ကွယ်...အား...ရှီး... အန်တီအေး...အား... ပြီး. ပြီး.ပြီးတော့မယ်...အား...ရှီး...မြန်မြန်ကွယ်...အား... ပြီးတော့မယ် ” လို့ ညီးကာ ပြန်ပြောတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း အန်တီအေးကို မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တာ (၂) မိနစ်အကြာမှာ ပြီးသွားတယ် ။ အန်တီအေးက တစ်ခါတည်းမှောက်ချသွားတော့ သူ့ရဲ့ အပေါ်ကနေ မိုးရာသီမှာ ဖားဖိုက ဖားကိုကပ်ပြီး ညှောင့်လိုးသလို ကျွန်တော် အန်တီအေးအပေါ်ကနေ ကပ်ပြီးမြန်မြန်လိုးကာ ပြီးသွားတယ် ။ အဲ့ဒီနေက အန်တီအေးကို နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် လိုးပေးပြီးမှ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တယ် ။

ကျွန်တော်ဆိုတဲ့ အကောင်က အန်တီအေး နှင့် အန်တီမူကို လိုးရင် အခြေနေမပေးမှ တစ်ကြိမ်လိုးတာ ၊ အခြေနေပေးလို့ကတော့ (၃) ကြိမ် အထက်ကို လိုးပေးတယ် ။ အန်တီမူဘက်ပြောင်းလိုက် ၊ အခွင့်မသာရင် အန်တီအေးဘက် ပြောင်းလိုက်နှင့် (၄) လအတွင်းမှာ သူတို့ရဲ့အချစ်တော် ဖြစ်လာခဲ့သလို သူတို့ကလည်း ကြံဖန်ပြီးတော့ အလိုးခံတတ်ကြတယ် ။

တစ်ယောက်ရဲ့ လင်က နယ်အဝေးမှာ နောက်တစ်ယောက်ရဲ့လင်က သင်္ဘောသားဖြစ်နေတော့ ကျွန်တော်ဟာ အသက် (၁၉) နှစ်မှာ သူတို့ကို အကြိမ် (၁၀၀) ကျော်လောက် လိုးဖြစ်သွားတယ် ။ စာမေးပွဲလည်းဖြေပြီး တစ်လအကြာမှာ အန်တီမူတို့က ရှမ်းပြည်ဘက်ကို ပြောင်းတော့မယ် ။

အခွင့်အရေးတစ်ခု ပေါ်လာတယ် အဲ့ဒါက သွယ်သွယ်ရဲ့ ညီမလေး မွေးနေ့ ညဘက် (၇) နာရီမှာ မွေးနေ့ပွဲကျင်းပကြတယ် ။ အဲ့ဒီနေက သွယ်သွယ်တို့ စုံတွဲက သွယ်သွယ် အဘွားနားမှာထိုင်ကာ ချစ်သူတွေဖြစ်ကြောင်းကို ပြောနေချိန်မှာ အန်တီမူကကျွန်တော့်ကို အိမ်နောက်လိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်တယ် ။

ကျွန်တော်လည်း လိုက်သွားပြီး မှောင်ရိပ်ကွယ်တာနှင့် နှစ်ယောက်သား ဖက်နမ်းကြပြီးတော့ အန်တီမူက သူ့ရဲ့ချိတ်ထမိန်ကာ ခါးအထိလှန်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီကို ဒူးဆစ်အထိဘဲချွတ်ကာ လီးကို အန်တီမူရဲ့ အဖုတ်ထဲကို အဆုံးထိသွင်းလိုက်တယ် ။ “ အား...ရှီး.. ” လို့ ညီးလိုက်တယ် ။ အချိန်မရတော့ အန်တီမူကို အနမ်းပေးပြီး မြန်မြန်ဆောင့်ကာလိုးပေးလိုက်တယ် ။ “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား.. ...” ညီးပြီးတော့ တိုက်နံရံကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး ခံပေးတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း “ အား...ရှီး...မမရယ်...အား...ရှီး... မမ...အား...ကောင်းလိုက်တာ အား....ရှီး...မမရယ်...အား... အား... မမ...ကောင်းရဲ့လား...အား.. မောင်လုပ်ပေးတာ....အား...ကောင်းလား...မမ.. အား... အား..”

ဆောင့်လိုးကာ ညီးရင်းနှင့်မေးလိုက်တယ် ။ အန်တီမူကလည်း “ အား...ရှီး...အရမ်းကောင်တယ်...မောင်...အား...ပြီးတော့မယ် အား...ရှီး...မောင်ရယ်...မြန်မြန်..အား...မမ..ပြီးတော့မယ် ” လို့ ညီးကာ တိုက်နံရံကို ကိုင်ပြီးတော့ ပြန်ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို မြန်မြန်ဆောင့်လိုးကာ ပြီးသွားတယ် ။ နှစ်ယောက်သားဟာ ဖက်ပြီးနမ်းကာ အရည်တွေကိုသုတ်ပြီး အန်တီမူ အရင်ထွက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်ကနောက်မှ ထွက်မလို့စောင့်ကာနေလိုက်တယ် ။

ကံဆိုးမူတစ်စပြီးတော့ ကံဆိုးမူနှစ်ခု ဖြစ်ဖို့ ဖန်လာခဲ့တာက အန်တီမူထွက်ပြီးမကြာ အန်တီအေး ရောက်လာကာ သူလည်း အန်တီမူလိုဘဲ ထမိန်ကိုခါးအထိလှန်ပေးပြီး လိုးခိုင်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း လီးကိုဂွင်းထုပြီးလီးတောင်လာတာနှင့်ကို အန်တီအေးကို လိုးပေးတော့တယ် ။ ဖင်ကြီးပြီးအိပဲ့ပဲ့က အသားရိုက်သံထွက်လာတယ် ။ မြန်မြန်ပြီးဆုံးဖို့ တာစူနေတာမို့ ဘေးကိုမကြည့်ကြဘူးလေ ဘေးကနေပြီး အန်တီအေး ယေက္ခမက ကျွန်တော်တို့လိုးနေတာကို မြင်သွားတယ် ။ 

သူကဘာမှ ပြောမသွားခဲ့တော့ အဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော်တို့မသိလိုက်ကြဘူး ။ ကျွန်တော်လည်း ပထမတစ်ချီပြီးထားတော့ အန်တီအေးကို လိုးချိန် ၃ မိနစ်ကျော်မှာဘဲ အန်တီအေးက 

“ အား...ရှီး...ကလေး...အား...အန်တီအေး...ပြီးတော့မယ်...အား...ရှီး... ကလေးရယ်...မြန်မြန်.. အား...ရှီး...ကလေး...ပြီးတော့မယ်...အား...အား...ရှီး...အား.. ” လို့ဘညီးကာ ပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်က “ အား...ရှီး... ” လို့ သာ ညီးပြီတော့ သူ့ကို နောက်ထပ် ၁ မိနစ်ခန့် ဆောင့်လိုးပြီးမှဘဲ ပြီးသွားတော့တယ် ။ 

အပြင်ကို ဟန်မပျက် ကျွန်တော်အရင်ဘဲ ထွက်သွားလိုက်တယ် ။ ပြီးမှ အန်တီအေးက နောက်မှထွက်လာခဲ့တယ် ။ မွေးနေ့ပွဲက ကျွန်တော် ၁၀ နာရီမှ ပြန်ခဲ့တယ် ။

တနေ့တော့ အန်တီအေးအိမ်ကို သွားလိုက်တယ် ။ အန်တီအေးရဲ့ ယောကျ်ားရောက်နေပြီး ကျွန်တော့အတွက်ပါ လက်ဆောင်ပါတယ် ပြောကာခေါ်တယ် ။ အန်တီအေးရဲ့မျက်နှာပျက်နေတယ် ပျက်နေဆိုသူ့ရဲ့ယောက္ခမကြီးပါရောက်နေတာဂိုဗျ ။ ဦးလေး ဦးထက်အောင်က ကျွန်တော့် အတွက် နိုင်ငံခြားကနေ ဂျင်းအကျႌနှင့်ဘောင်းဘီတစ်ထည် ပေးတယ် ။ ပျော်တာ ကို အမည်တံဆိပ် ကိုလိုချင်တဲ့ အရောင်လည်းဖြစ်နေတယ် ။ အဘွား ဒေါ်ရွှေစင်က သားအဖေ မောင်စိုးအောင်ရော နေကောင်းရဲ့လား လို့ မေးတော့ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဖွားဖွား လို့ ပြောလိုက် တယ် ။ 

အိမ်ပြန်လာခဲ့ပြီး အိမ်ထဲမှာနေတုန်း သွယ်သွယ်အဖွားက အိမ်ရောက်လာခဲ့တယ် ။ အဖေနှင့်စကားတွေပြောကြပြီး အဖေက ဒီအဖွားက အဖေတို့အပေါ်ကျေးဇူးရှိတယ်သား လို့ ပြောပြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုပြုံးပြပြီးတော့ စကားတွေပြန်ပြောပြီး ရင်းနှီးသွားကြတယ် ။ အဖေက အဖွားနှင့်စကားပြောကျန်ခဲ့တယ် ။

ကျွန်တော်က အပြင်ထွက်လာခဲ့တယ် အဖွားဒေါ်ရွှေစင်က အပြန်မှာ တွေ့လို့ ကားပေါ်ကနေဆင်လာပြီး နောက်နေ့မနက်မှာ သူ့အိမ်ကို အလည်လာခဲ့ဖို့ခေါ်တော့ ဟုတ်ကဲ့ပါ လို့ပြောလိုက်ရတယ် ။ နောက်နေ့မနက်မှာ အဖွားဒေါ်ရွှေစင်အိမ်ကို အလည်သွားတယ် ။

အရမ်းတိတ်ဆိတ်တဲ့ရပ်ကွက်ထဲက အဖွားဒေါ်ရွှေစင်အိမ်တံခါးဝမှာ ရပ်လိုက်တော့ အဖွားဒေါ်ရွှေစင်ကိုယ် တံခါးဖွင့်ကာ အိမ်ထဲကိုခေါ်သွားတယ် ။

“ အသက် (၅၈) နှစ်အရွယ် ဒေါ်ရွှေစင်က အဘွားလို့သာ ခေါ်ရတယ်။ အခုမှ အသက် (၄၀) အရွယ်လောက်ဘဲ ထင်ရပါတယ် ” ကျွန်တော်က ဒေါ်ရွှေစင်ကို ပြောလိုက်တော့ သူကပြုံးပြီးတော့ “ အဲ့လိုမျိုးစကားတွေကြောင့်ထင်တယ် ..ငါ့ရဲ့ချွေးမ အေးအေးအောင်တောင် မင်းကိုချစ်တာ အရည်ပျော်ကျမတတ်ဘဲ..” လို့ ပြန်ပြောတယ် ။ 

ကျွန်တော်က သူပြောတဲ့ အထာကို မသိဘဲ “ အန်တီအေးက ကျွန်တော်တို့ သူငယ်ချင်း (၃) ယောက်လုံးကို ချစ်တာပါ အဖွား ”လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ သူက  “ မဟုတ်ပါဘူး သမီး မွေ့နေ့မှာတောင် အိမ်နောက်မှာခိုးစားနေတာ အဖွားတွေ့ခဲ့တယ် ”  လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ နားရွက်တွေပူ ၊ ရင်တဒိုင်ဒိုင်တုန်ကာ ခြေဖျား လက်ဖျားတွေပါ အေးစက်သွားတယ် ။ သူကပြုံးပြီးတော့ “ ကဲ လိုက်ခဲ့ ” လို့ ပြောကာ အိမ်အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားတယ် ။ 

ခြေလက်တွေ လေးလံစွာနှင့်အတူ ဒေါ်ရွှေစင်နောက်က လိုက်သွားတယ် ။ ဖင်လေးကောက်ပြီး လှေကားပေါ်တက်နေတဲ့သူ့ကို အနောက်ကကြည့်ပြီး သွယ်သွယ် ဟာ သူ့အမေနှင့်မတူဘဲ သူ့အဖွားလို ဘောဒီပါလားလို့ တွေးမိသေးတယ် ။ အိမ်ထဲခန်းထဲကို ဝင်သွားလိုက်တာနှင့် အိပ်ကုတင်ခေါင်းရင်းဘောင်မှာ မှီပြီး ခြေဆန့်ကာထိုင်နေတဲ့ ဒေါ်ရွှေစင်ကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ 

သူက “ မင်း ဘယ်လောက်ထိ စွမ်းတယ် ဆိုတာ ငါ မသိဘူး ဒါပေမဲ့ အခု ငါ အရမ်းသိချင်တယ် ၊ သူတို့ထက်မပိုရင်နေ ၊ မလျောအောင်တော့ မင်းစွမ်းဆောင်ပေး ၊ အေး ငါမကြိုက်ရင် နင်ရော အေးအေးအောင်ပါ ငါက တရားစွဲမှာ ”  လို့ ပြောတယ် ။ သူက “ မင်းရဲ့အဝတ်တွေ အကုန် ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် တက်လာခဲ့တော့”  ပြောတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း အဝတ်တွေအကုန် ချွတ်ချလိုက်တော့ သူမျက်လုံးက ကျွန်တော့် လီးကို စိုက်ပြီးကြည့်တယ် ။ နုတ်ခမ်း အနည်းငယ် ဟသွားရုံဘဲ မြင်လိုက်ရတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်ရွှေစင်ရှိရာ ကုတင်းကြီးဆီကို တက်သွားလိုက်တယ် ။

................................................................

အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>>