ပန်းကလေးတပွင့်ရဲ့ မေမေ (စ/ဆုံး)

ပန်းကလေးတပွင့်ရဲ့ မေမေ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - onestop

အတတ်ကောင်းတွေ တတ်လာပြီ

'၁၅-၁၆ အမြီးပေါက်၏။'ဟူသောစကားနှင့်အညီ စုမြတ်တယောက် အမြီးပေါက်ချင်စိတ်များ ဝင်နေပြီဖြစ်သည်။ သို့သော် စည်းကမ်းတင်းကျပ်လှစွာသော သူမ၏ အမေကျောင်းဆရာမကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်ရှိသူငယ်ချင်းများတွင် အတွဲကိုယ်စီရှိနေသော်လည်း စုမြတ်တွင်တော့ ရည်းစားလက်မဲ့ဖြစ်နေပါသည်။

၁၀တန်းကျောင်းသူစုမြတ်သည် ၁၆နှစ်အရွယ် လှသွေးကြွယ်ချိန်တွင် အများသူငါလို ဖလန်းဖလန်းနှင့်လန်းဖို့ရာ အမေဖြစ်သူ၏တင်းကျပ်သောစည်းကမ်းများကြောင့် မဖလန်းနိုင်ဘဲ ဂွမ်းနေရပါတော့သည်။

သို့သော် ၁၀တန်းနှစ်စတွင် မလန်းခဲ့ရသော်လည်း နှစ်ဝက်စာမေးပွဲဖြေချိန်တွင်တော့ အကျိုးအကြောင်းဆက်စပ်၍ ချစ်သူကောင်လေးတစ်ယောက်ရလိုက်ပါသည်။ ရလိုက်သောချစ်သူကောင်လေးမှာလည်း စုမြတ်ကဲ့သို့ပင် ဖြူဖြူချောချောရှည်ရှည်လေးမို့ မြင်သူအားကျလောက်ဖွယ်ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ကံဆိုးသည်က သူတို့နှစ်ဦးတွင်တွေ့ချိန်ဟူ၍ ကျောင်းချိန်လေးပင်ရှိသည်။

စုမြတ်ကျောင်းလာချိန်ရော၊ ကျောင်းပြန်ချိန်ပါ သူမ၏အမေနှင့်သွားရသောကြောင့် ကောင်းထက်မှာအနည်းငယ်ကသိကအောက်ဖြစ်နေမိသည်။

'စုရယ်..ကိုယ်တို့ အပြင်လေးဘာလေးလျှောက်လည်ရအောင်'

'ဟင့်အင်းးးမဖြစ်ဘူး.ကို အမေသိမှာ စုကြောက်တယ်..'

'စုကလည်းကွာ'

ချစ်သူဖြစ်သူကိုအမျိုးမျိုးစည်းရုံးကြည့်သော်လည်း အကြောင်းမထူးသဖြင့် ထုံးစံအတိုင်း ကောင်းထက်တယောက်စိတ်ပျက်နေပါတော့သည်။ ကောင်းထက်စိတ်ပျက်နေသည်ကိုသိသဖြင့် စုမြတ်က ကောင်းထက်လက်မောင်းလေးကိုဆုပ်ကိုင်၍ မှီနေလိုက်ပါသည်။ ချစ်သူ၏နူးညံ့တဲ့ထွေးသိပ်မှုကြောင့် ကောင်းထက်အနည်းငယ်စိတ်ပျော့သွားပါသည်။

စုမြတ်မှီထားလို့သိပ်မကြာလိုက်။ ကလောင်ကလင်မုန့်စားတတ်ခေါင်းလောင်းထိုးပါတော့သည်။ ထိုတွင်တော့နှစ်ဦးသား မထချင်ထချင်နှင့် သပြေပန်းချုံလေးမှထွက်ခဲ့ကြပါသည်။

သပြေပန်းချုံလေးသည် သူတို့နှစ်ဦး၏မူပိုင်ဘိလေးဖြစ်ပါသည်။ ၅တန်းမှ၁၀တန်းထိသင်သော အထက်တန်းကျောင်းကြီးတွင် နှစ်ဦးသားတီတီတာတာစကားဖောင်ဖွဲ့နိုင်သော လူလာနည်းသည့်အမှိုက်ပုံဘေးမှ သပြေချုံလေးပဲဖြစ်ပါတော့သည်။

ကျောင်းဘက်စုံဆုပေးပွဲမတိုင်မီနှစ်ရက်အလို. . .

'ကျောင်းဆုပေးပွဲကို နင်လာမှာလား..'

'လာမှာပေါ့ဟ ငါ့ကိုကိုတွေလာမှာလေ..'

'အမယ်..ညည်းကိုကိုရှိရသေးတယ်.'

ပပနှင့်သူသူတို့နှစ်ယောက်ဆုပေးပွဲအကြောင်းလေပစ်နေကြချိန်တွင် စုမြတ်ကတော့ ကောင်းထက်ပူဆာထားသည်ကို လိုက်လျောရ ကောင်းနိုးမကောင်းနိုးကို ချီတုံချတုံဖြင့် တွေးနေပါတော့သည်။

'ဟဲ့..စုမြတ်နင်ဘာတွေတွေးနေတာလဲ..'

ပပက ပုခုံးကိုပုတ်၍စလိုက်သဖြင့် စုမြတ်၏အတွေးများ ခဏတာအနားရသွားပါတော့သည်။

'ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူးဟာ.. ဟိုဟိုဒီဒီပါ..'

'ဟိုဟိုဒီဒီလုပ်မနေနဲ့..ဒေါ်စုမြတ် ပွဲနေ့ကျရင် နင်ကောင်းထက်နဲ့ချိန်ထားတယ်မှတ်လား..'

'အင်းးးဟုတ်တယ်.. ငါလည်းအဲ့ဒါပဲတွေးနေတာ။ အမေ့မျက်စိရှေ့ကနေ ဘယ်လိုလစ်ထွက်ရမလဲဆိုတာ'..

'စဉ်းစား..စဉ်းစား..။ နင်လိုတာရှိရင် ငါတို့လည်းကူညီပေးမှာပါ..'

'ကျေးဇူးပါဟာ..'

သူသူ၏'လိုတာရှိရင်ကူညီပေးမယ်'ဆိုသောစကားသည် စုမြတ်ကို အနည်းငယ်အားတက်သွားစေခဲ့ပါသည်။

ကျောင်းပြန်ခါနီးတွင် ကောင်းထက်ကပပတို့နှင့်စုမြတ်အား ပွဲနေ့ချိန်းထားတာလာဖို့ကို သတိပေးလိုက်ပါသည်။

ကောင်းထက်က ဆုပေးပွဲနေ့တွင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူတူ ရင်ပြင်ကိုသွားကြရအောင်ဟုပူဆာထားသည်။ ကောင်းထက်က အတင်းပူဆာသည်ကတကြောင်း၊ သူငယ်ချင်းတွေကလိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်သည်ကတကြောင်း၊

ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကလည်းလိုက်ချင်သည်ကတကြောင်း၊ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် စုမြတ်တယောက်သွားရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

သို့သော် ဆုံးဖြတ်ထားသည့်အတိုင်းဖြစ်လာရန် အမေကိုဘယ်လိုပတ်ရမလဲဟူ၍ သူမအချိန်ရှိတိုင်းတွေးတောနေမိပါသည်။

..................................................................................

ဆုပေးပွဲနေ့ရောက်သော်. . .

ထုံးစံကိုမပယ်ဖျက်ဘဲ သွားမြဲအတိုင်း သူမအမေနှင့်ပင် ပြင်ဆင်ခြယ်သ၍ကျောင်းသို့ထွက်လာခဲ့ပါသည်။ ကျောင်းရောက်ပြီးနောက် သူမ၏အမေကဆရာမမို့ လုပ်စရာရှိသည်များကို သွားဝိုင်းကူပေးနေပါသည်။ စုမြတ်ကတော့ သူမ၏သူငယ်ချင်းများရှိရာသို့သွား၍ စတင် Plan ဆွဲပါတော့သည်။ ၉နာရီမှစမည့်ပွဲကို ၈နာရီကတည်းက ရောက်နေခြင်းဖြစ်သဖြင့် အစီအစဉ်ဆွဲချိန်ပိုထွက်ပါသည်။

'ကဲ..ငါ့တို့ဒီအစီအစဉ်အတိုင်းလုပ်ကြမယ်နော်..ဟုတ်ပြီလား စုမြတ်..'

သူသူ၏အစီအစဉ်ကို အားလုံးကခေါင်းညိမ့်သလို စုမြတ်လည်း လက်ခံလိုက်ပါသည်။

အချိန်အနည်းငယ်ကြာသော်. . .

ပွဲစပြီမို့ စုမြတ်တယောက် သူ့အမေအခြေအနေကိုကြည့်၊ အိုကေသဖြင့်ထိုင်ခုံမှထ၍ ခန်းမထဲမှ အလျင်အမြန်ထွက်လာလိုက်ပါတော့သည်။ သူမအမေသည် အရှေ့ကိုသာအာရုံရောက်နေသဖြင့် သူမထွက်သွားသည်ကို မသိလိုက်ချေ။

ထို့နောက် သုံးယောက်သားအိမ်သာထဲသို့သွားကာ အဝတ်လဲလိုက်ပါသည်။ စုမြတ်လည်း ပပယူလာပေးသော အဝတ်တစုံကိုဝတ်၍ အိမ်သာထဲမှထွက်ခဲ့ကြပါသည်။

'အမြန်သွားရအောင်.. ဟိုကောင်တွေစောင့်နေလောက်ပြီဟ..'

ပပ၏နှိုးဆော်ချက်ကြောင့် သုံးယောက်သား ခပ်မြန်မြန်ဖြင့် ချိန်းထားရာ ဂိတ်ပေါက်ဝသို့လျှောက်လာခဲ့ကြပါသည်။

ဂိတ်ဝတွင်အစောင့်မရှိသဖြင့် လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ပင် အပြင်ထွက်နိုင်ခဲ့ပါသည်။

'လာ..လာ..လာ.. သွားမယ်'

လမ်းမပေါ်ရောက်သောအခါ မိုးကျော်ကTaxi ဖမ်းငှားလိုက်ပါသည်။ လိုင်းကားနှင့်သွားမည်ဆိုပါက ပွဲအပြီး၁၂နာရီကို မမီနိုင်မှာစိုးသဖြင့်ဖြစ်သည်။ ကျောက်ဝိုင်းနှင့်မြေနီကုန်းသည် မဝေးသော်လည်း မနီးသောခရီးဖြစ်သည်။

Taxi အရှေ့ထိုင်ခုံတွင် ကောင်းထက်ထိုင်၍ မိုးကျော်နှင့်အောင်သူတို့ကတော့ နောက်ဖုံးတွင်နေရာယူထားကြသည်။ စုမြတ်တို့ခြောက်ယောက်စကားတပြောပြောနှင့်မို့ စုမြတ်၏စိုးရိမ်စိတ်များ လွင့်ပြယ်သွားပြီဖြစ်သည်။

ရင်ပြင်ရောက်သော်. . .

အားလုံးကားပေါ်ကဆင်း၍ ရေကူးကန်ရှိရာသို့ ဦးတည်ခဲ့ကြပါတော့သည်။

ရေကူးကန်ထဲမဝင်ခင်တွင် ပပကအားလုံးကို အကြံတခုပေးလိုက်ပါသည်။

'ဟဲ့ဟဲ့..ကောင်းကြီးမဝင်နဲ့အုန်း.. ငါပြောစရာရှိလို့..'

'ဘာလဲ သူသူရဲ့.. ဘာလုပ်မလို့လဲ..'

'ငါပြောပြမယ်.. နားထောင်..'

'အင်း..ပြောစရာရှိတာပြော ကြာတယ်..'

'ပြောမယ်ဟာ.. ငါတို့တွေအခုလိုတအုပ်အမကြီးသွားနေမယ့်အစား ရောက်တုန်းလေး ကိုယ့်အတွဲနဲ့ကိုယ် နေရအောင်ဟာ..'

'နင် ဘာပြောချင်တာလဲ.. သေချာပြော..'

အောင်သူက စိတ်မရှည်သံဖြင့်ဝင်ပြောလိုက်ပါသည်။

'သူသူပြောချင်တာဒီလိုကွာ.. မင်းတို့ကကိုယ့်ဘာသာလိမ့်၊ ငါတို့လည်းကိုယ့်ဘာသာလိမ့်မယ်။

ပြီးရင် ဒီအရှေ့မှာပြန်ဆုံမယ်ကွာ။ ဘယ်လိုလဲ.. သဘောတူလား'

မိုးကျော်က သူသူအစားဝင်ပြောပေးလိုက်သောစကားကို အားလုံးက လက်ခံလိုက်ပါသည်။

'ဒါဆိုကောင်းပြီ.. ၁၁နာရီ၁၅ဆိုရင် အားလုံးဒီမှာပြန်ဆုံမယ်'

ကောင်းထက်က အချိန်သတ်မှတ်ပေးပြီးနောက် မိုးကျော်နှင့်သူသူတို့အတွဲက ပန်းခြံဘက်သို့သွားပြီး

အစားသမားပပကတော့ အောင်သူကို မုန့်ဝယ်ကျွေးခိုင်းရန် မုန့်ဆိုင်သို့ဝင်သွားပါသည်။

'ကဲ..စု ကိုယ်တို့ရော ဘာလုပ်ကြမလဲ..။ ကိုယ်ကတော့ ရေဆော့ချင်တယ်စုရော'

'ဟင့်အင်း စု ရေမဆော့ချင်ဘူး..'

'ဒါဆိုလည်းပြီးရောလေ.. လာ စု ကိုယ်တို့ဟိုဘက်သွားရအောင်'

မသိရင်တော့ ချစ်သူလေးအလိုကျလိုက်လျောသလိုလိုနဲ့ အခုတော့

သူ အလိုကျရန် ရင်ပြင်၏လူကျဲ၍ချောင်ကျသောနေရာများသို့ ဦးဆောင်ခေါ်သွားပါတော့သည်။

...........................................

ကောင်းထက် ကံတက်နေ၍ထင်သည်။ သူခေါ်လာသောနေရာတွင် ကြိုဦးသူမရှိသလို လူအလာလည်း ရှင်းလှသည်။

'စု ဘယ်လိုလဲ.. ကိုယ်ခေါ်လာတဲ့နေရာကြိုက်ရဲ့လား'

'ဟင့်အင်း..လူလည်းမရှိဘူး..'

စု အနည်းငယ်မူလိုက်သည်။ ကောင်းထက် ထပ်မံစည်းရုံးသည်။ တိုးတတ်မှုမြန်သည်ဟုဆိုရမည်။ စုမြတ်၏နှုတ်ခမ်းများသည် ကောင်းထက်၏နှုတ်ခမ်းများနှင့်ထိတွေ့ကာ လျှာချင်း ရင်းနှီးဖလှယ်နေကြပါသည်။ ထိုသို့ဖလှယ်ရင်းမှ ကောင်းထက်၏လက်တဖက်သည် စုမြတ်အင်္ကျီအောက်ကို ထိုးရှိုလိုက်ပါသည်။ စုမြတ်က ဝင်လာသောလက်ကို အသာဆွဲထုတ်၍ ကောင်းထက်နှင့်နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပါသည်။

'ကိုကလည်းကွာ.. အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့။ လူတွေမြင်ကုန်ရင်မကောင်းဘူး..'

စုမြတ်သည် ပြောလည်းပြော၊ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်း အနည်းငယ်မျက်စိကစားလိုက်ပါသည်။

'စုရယ်..ဘယ်သူမှမမြင်ပါဘူး။ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်တည်းရှိတာ'

'ဘာလဲ..စုကကိုယ့်ကိုမချစ်ဘူးလား'

မချစ်ဘူးလားဟုမေးခံရသဖြင့် စုမြတ်မျက်နှာငယ်လေးနဲ့...

'စုကို့ကိုချစ်ပါတယ်..ကိုရယ်။ ဒါပေမယ့် လူတွေမြင်မှာကြောက်လို့ပါ..'

'ဘာမှမကြောက်နဲ့ ကိုတယောက်လုံးရှိတယ်။ နောက်ပြီး ဒီနားကို ဘယ်သူမှမလာပါဘူး'

ချစ်သူ၏စကားကြောင့် စုမြတ်တယောက် ချစ်သူအလိုကျ နှုတ်ခမ်းချင်းများတေ့၍ လျှာချင်းပြန်ဖလှယ်ကာ သူမရင်သားများအား ချစ်သူလက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ပေးနေမှုကို လောကစည်းစိမ်တစ်ခုနှယ် စုမြတ်တယောက် သာယာနေပါတော့သည်။

ကောင်းထက်လည်း သူ၏စည်းရုံးမှုအထမြောက်သဖြင့် ကျေနပ်နေမိသည်။ နောက်တဆင့်သည် အောက်ပိုင်းအဖုတ်လေးသာဖြစ်သည်။

ထိုအဆင့်ကို တက်ရန် သူပြင်ဆင်နေပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် သူ့နာရီမှ တတီတီမြည်သံထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။

နာရီသံကိုကြားသည်နှင့် စုမြတ်ရော၊ ကောင်းထက်ပါ နှစ်ဦးစလုံး သဘောပေါက်စွာ အရှိန်သတ်လိုက်ကြပါတော့သည်။

'ကို..စုတို့ သွားကြရအောင်..'

ကောင်းထက်တယောက် အရှိန်ဖျက်လိုက်ရသဖြင့်ကသိကအောင့်ဖြစ်သွားပါသည်။ သို့သော်လည်း အခြေအနေနဲ့ အချိန်အခါအရမို့ စုမြတ်နှင့်လက်ချင်းချိတ်၍ အားလုံးဆုံရန်ချိန်းထားရာ ရေကူးကန်အပေါက်ဝသို့ ထွက်လာခဲ့ပါသည်။

သူတို့ရောက်ချိန်တွင်တော့ ကျန်နှစ်တွဲက သူတို့အရင် ရောက်နှင့်ပြီဖြစ်သည်။ အားလုံးစုံပြီမို့ သုံးတွဲစလုံး Taxi ငှား၍ပင် ကျောင်းရှိရာဆီသို့ ပြန်လာခဲ့ပါတော့သည်။

ကျောင်းထဲသို့ဝင်ခါနီးတွင် ကောင်းထက်က နမ်းသွားအုန်းဆိုသဖြင့် အဝင်ဝထောင့်ဘက်လေးတွင် လူရိပ်လူခြေကြည့်ကာ နှုတ်ဆက်အနမ်းများ ခြွေပေးလိုက်ပါသည်။ ကားလမ်းရှင်းသဖြင့် ၁၂မထိုးမီစောစော ပြန်ရောက်နိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။

သုံးယောက်သား အိမ်သာသို့အမြန်ပြန်ပြေး၍အဝတ်အစားလဲကာ ဟောခန်းရှိရာဖက်သို့ ပြန်လာခဲ့ပါသည်။ သို့သော်ဟောခန်းထဲသို့မဝင်နေတော့ဘဲ ဘေးဘက်လေးမှာတင်ရပ်ကြည့်နေပါသည်။

ပွဲလည်းပြီးပြီမို့ စုမြတ် သူ့မေနှင့်အတူ အိမ်ပြန်ခဲ့ပါသည်။ သူ့အမေ၏အခြေအနေက တည်ငြိမ်နေပြီး ပုံမှန်လေးပဲမို့ စုမြတ်စိတ်အေးရပါသည်။

စုမြတ်၏ပထမဦးဆုံးအကြိမ် သူငယ်ချင်းများနှင့်အတူ အမေမသိအောင် ခိုးထွက်ခြင်းကိစ္စသည် အောင်မြင်မှုရသည်ဖြစ်သဖြင့် နောက်ထပ်လည်း ခိုးထွက်ရန်အတွက် အားရှိနေပါတော့သည်။

.....................................................

ပန်းပျိုးသည့်လက်

ဒေါ်စုစုအောင်သည် အလယ်တန်းပြဆရာမတဦးဖြစ်သည်။ သူမ၏သမီးလေးငါးတန်းလောက်တွင် ယောင်္ကျားသေသွားပြီး ယောင်္ကျားရှာထားခဲ့သောပိုက်ဆံများနှင့် သေသောအခါရသောစ်နာကြေးများကြောင့် ယခုကဲ့သို့အဆင့်မီမီနေနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ယောင်္ကျားလုပ်သူမှာ နိုင်ငံခြားသင်္ဘောသားဖြစ်သည်။ သမီးလေးမှာလည်း သူ့အဖေရှိစဉ်က အလိုလိုက်ခံထားရသဖြင့် အဖေမရှိတော့သော်လည်း အဖေရှိတုန်းကအတိုင်းဆိုးချင်သည်။ ထို့ကြောင့်ဒေါ်စုစုအောင်သည် သူမ၏တဦးတည်းသောသမီးလေးကို လိမ္မာရေးခြားရှိအောင် အဖေလိုရောအမေလိုပါ ဆုံးမသွန်သင်နေရသည်။ သမီးလုပ်သူစုမြတ်သည် ငယ်စဉ်ကတော်တော်ဆိုးခဲ့သည်။ စုမြတ်အပြစ်လုပ်သည့်အခါများတွင် ဒေါ်စုစုအောင်သည်ပါးစပ်ဖြင့်ဆုံးမသည်။ ရိုက်၍ဆုံးမသည်။ သို့သော်ဆိုးမြဲအတိုင်းဆိုးသည်။ ထို့ကြောင့်ဒေါ်စုစုအောင်သည် အပြစ်ပေးခြင်းဖြင့် လိမ္မာအောင်ဆုံးမကြည့်ပြန်သည်။ ဆုမြတ်အပြစ်လုပ်ပြန်သောအခါ ပထမဦးဆုံးအနေဖြင့် ဆုမြတ်ကိုဖင်ချွတ်၍ထိုင်ထလုပ်ခိုင်းသည်။ ဖင်ချွတ်ရိုက်ဖူးသော်လည်း ဖင်ချွတ်ထိုင်ထလုပ်ခိုင်းပြီးနောက်တွင်တော့ စုမြတ်အနည်းငယ်ပိုအပိုးကျိုးလာသည်။

အရွယ်ကလည်းအနည်းငယ်ရလာပြီမို့ ဖင်ချွတ်ရခြင်းကို ရှက်တတ်လာသည်။ သားအမိနှစ်ယောက်တည်းနေသောအိမ်တွင် အိမ်မှု့ကိစ္စမှန်သမျှကို ဒေါ်စုစုအောင်ကသာလုပ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင်အချိန်မပေးနိုင်တော့တာမို့ ဒေါ်စုစုအောင်သည် အိမ်အကူအဖြစ် ဆွေမျိုးနီးစပ်တော်သော ရွာမှကောင်မလေးတယောက်ကို ခေါ်ထားလိုက်ပါသည်။

ထိုကောင်မလေးသည် သူမသမီးဆုမြတ်နှင့်ရွယ်တူဖြစ်သည်။ သို့သော်ထိုကောင်မလေးသည် စာပေသင်ကြားဖူးခြင်းမရှိပေ။ အရင်ကသားအမိနှစ်ယောက်တည်းရှိသဖြင့်အပြစ်ပေးခံရသောအခါတွင် စုမြတ်သိပ်မရှက်တတ်သော်လည်း အခုတွင်တော့ သူမနှင့်ရွယ်တူကောင်မလေးတယောက်ရှေ့တွင် ဖင်ချွတ်ပြီးအပြစ်ပေးခံရမည်ကို စုမြတ်ကြောက်မိပါသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း တတ်နိုင်သမျှအပြစ်လွတ်အောင်နေပါသည်။ သို့တိုင်အောင် တခါတရံတွင် အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းဖြင့် အိမ်အပေါ်ထပ်နှင့်အောက်ထပ်ဆင်းတတ်လုပ်သော လှေကားအလယ်ထောင့်တွင် မတ်တပ်ရပ်၍ အပြစ်ပေးခံရတတ်ပါသေးသည်။

ဒေါ်စုစုအောင်သည် သူမ၏ကျောင်းဆရာမဟူသောဂုဏ်ကို အရမ်းကိုတန်ဖိုးထားသူဖြစ်သည်။ သူတို့အိမ်တွင် မိန်းခလေးများသာရှိသဖြင့် ရပ်ကွက်ကတမျိုးတမည်အပြောမခံရလေအောင် သူမခြံထဲသို့ယောင်္ကျားများမဝင်လာစေရန် သူမကိုယ်တိုင်လည်းထိန်းသည်၊ သူမအိမ်မှသမီးနှင့်အိမ်အကူကောင်မလေးကိုလည်း ယောင်္ကျားလေးများနှင့် ပရောပရီမဆက်ဆံရန်မှာထားသည်။ မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်းဘယ်ယေကာင်္ကျားလေးကိုမှ အိမ်လည်မခေါ်ရန် သူမ၏သမီးပိုအတင်းအကျပ်မှာထားသည်။

သို့တိုင်အောင် သူမ၏သမီးသည်စကားကိုနားမထောင်ဘဲ ၉တန်းတုန်းကအခန်းထဲမှ ရွယ်တူကောင်လေးတယောက်ကို အိမ်ခေါ်လာဖူးသည်။ ဒေါ်စုစုအောင်သည် စခေါ်လာချိန်က မသိပေ။ နောက်မှသာဘေးအိမ်သူများနှင့်စကားစပ်၍ ပြောမှသာသိခြင်းဖြစ်သည်။ တဖက်ကရိုးရိုးသာပြောသော်လည်း ဒေါ်စုစုအောင်သူမသမီးကို တော်တော်ဒေါသထွက်သွားသည်။ အမေလုပ်သူက ယောင်္ကျားလေးသူငယ်ချင်းတွေကို အိမ်မခေါ်လာပါနဲ့ဆိုမှ အိမ်ခေါ်လာတယ်ဆိုပြီး မေးမေးပြီးရိုက်ပါသည်။

အဖုံးအကာမပါသောဖင်ကြီးပေါ်ကို ကြိမ်လုံးရိုက်ချက်များအဆက်မပြတ်ရောက်လာသဖြင့် စုမြတ်လည်းလက်ဖြင့်ကာပါသည်။ ကာထားသောလက်ကို ချုပ်ပြီးနောက်ဒေါ်စုစုအောင်သည် သူမသမီး၏တင်းပါးကို ဒေါသဖြင့်'တရွှန်းရွှန်းးး'ရိုက်ပါသည်။ အဆုံးတွင်တော့ ကြိမ်လုံးလည်းကျိုးသွားပြီး စုမြတ်လည်း'တဟင့်ဟင့်'နဲ့ ငိုနေပါတော့သည်။ ထိုသို့အပြစ်ပေးခြင်းကို ဒေါ်စုစုအောင်သည် အိမ်အကူကောင်မလေးအရှေ့မှာပင် ပြုလုပ်နေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သို့မှာသာ အိမ်အကူကောင်မလေးကိုလည်းဆုံးမပြီးသား ဖြစ်ရန်ဖြစ်ပါသည်။ စုမြတ်သည်လည်း ထိုအချိန်မှစ၍အပြစ်မလုပ်တော့ဘဲ လိမ္မာစွာနေနေခြင်းဖြစ်ပါသည်။

ထိုနေ့သည်စုမြတ်အတွက်အလွန်ပင်အမှတ်ရဖွယ်နေ့ဖြစ်ပါသည်။ ထိုနေ့ကသူမနှင့်အိမ်အကူကောင်မလေးတို့ အတူအိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းတွင် ရှိနေချိန်ဖြစ်သည်။ သူမအမေသည်အိမ်သို့ ဒေါသနှင့်ပြန်ရောက်လာပြီးရောက် သူမကိုမေးမေးပြီးရိုက်ပါသည်။ ရိုက်နေရင်းမှာပင် သူမဝတ်ထားသော အိမ်နေရင်းဘောင်းဘီတိုလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက်ထပ်မံရိုက်ပါသည်။ ကြိမ်လုံးကျိုးသွားချိန်တွင်တော့ သူမခဏအနားရပါသည်။

သိပ်မကြာလိုက်ပါ သူမအမေကသူမကိုဆွဲထူပြီး 'နင့်ကိုအပြစ်ကောင်းကောင်းပေးရမယ်' ဟုဆိုကာ နောက်ဖေးဘက်အိမ်သာရှိရာသော ဆွဲခေါ်သွားပါသည်။ ထို့နောက်အိမ်သာထဲတွင်တံခါးကို သော့ခတ်၍သူမအား ပိတ်လှောင်ထားပါသည်။ အစပိုင်းတွင် အရိုက်ခံထားရသော နာကျင်မှု့ကြောင့် အခြားအရာများကိုမခံစားမိသေးပေ။ အချိန်တော်တော်ကြာသွားချိန်တွင်တော့ အိမ်သာနံ့ကိုစတင်ခံစားရပါသည်။

စုမြတ်တို့အိမ်တွင် အိမ်သာတစ်လုံးနှင့်ရေချိုးခန်းတခုသာရှိသည်။ သို့တိုင်အောင်အိမ်သာလာတတ်သူ တဦးတယောက်ပင်မရှိပေ။ ထို့ပြင်အိမ်အကူကောင်မလေး၏အသံကိုကြားရသော်လည်း သူ့အမေ၏အသံကိုမူမကြားရပေ။

ဒေါ်စုစုအောင်သည်လည်း သူမ၏သမီးကိုရိုက်ပြီးနောက် အခန်းထဲတယောက်တည်း ကြိတ်ငိုနေပါသည်။ သူမသည် သူမ၏သမီးလေးကို ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့ဟိုလိုဒီလိုတွေအပြောမခံရအောင် အခုကဲ့သို့ဆုံးမနေရခြင်းဖြစ်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကလူတွေက မိန်းခလေးနဲ့ယောင်္ကျားလေးတွဲတွေ့လျှင် အများအားဖြင့် သမီးရည်းစားလို့ ထင်တတ်ကြသည်။ သူ့သမီးကငယ်ငယ်လေးနဲ့ ရည်းစားထားနေတယ်လို့ အများကပြောကြမှာကို သူမအကြောက်ဆုံးဖြစ်သည်။ အခုလည်းညနေစောင်းနေပြီ ထမင်းဆာလောက်ပြီဖြစ်သော သမီးအား အပြစ်ပေးရန် အောက်ထပ်သို့ဆင်းခဲ့ပါသည်။

အိမ်သာတံခါးသော့ဖွင့်သံကြောင့် ဗိုက်ဆာနေသောစုမြတ်အနည်းငယ်အားတတ်သွားပါသည်။

'ဒီညထမင်းမစားရဘူး'

ဟူသော သူမအမေ့၏စကားကြောင့် စုမြတ်အားလျော့သွားပါသည်။ ထို့အပြင်ထမင်းမစားရုံမက ညအိပ်သောအခါတွင်လည်း စုမြတ်ကိုယ့်အခန်းတွင်ကိုယ်မအိပ်ရဘဲ အိမ်ဖော်မလေးအိပ်သောအခန်းထဲတွင် ဘာအဝတ်အစားမှမဝတ်ဘဲအိပ်ရန် သူမအမေထပ်မံအပြစ်ပေးပြန်ပါသည်။

အဝတ်အစားများမဝတ်ဘဲညအိပ်ခြင်းသည် သိတတ်သည့်အရွယ်မှစ၍ ဒါပထမဦးဆုံးဖြစ်သည်။ ထို့ပြင်တယောက်တည်းအိပ်ရခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဘေးတွင်ကိုယ်နဲ့ရွယ်တူအိမ်အကူကောင်မလေးရှိနေခြင်းသည်လည်း မိန်းခလေးချင်းဖြစ်သော်လည်း ရှက်နေမိပါသည်။ မွေ့ယာနဲ့မဟုတ်ဘဲ ဖျာခင်းပေါ်တွင်အိပ်ရခြင်းကြောင့် အိပ်မပျော်ဘဲလူးလှိမ့်နေမိပါသည်။ တချက်တချက်ဘေးမှ အိပ်နေသောတယောက်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်မိချိန်တွင်တော့ အိပ်နေသောသူမကမသိသော်လည်း စုမြတ်မှာတော့တမျိုးကြီးဖြစ်ဖြစ်သွားပါသည်။ ထိုညကိုကျော်လွန်ပြီးနောက်မှာတော့ စုမြတ်လိမ္မာလာပါသည်။ သို့သော်ယခုအချိန်တွင်တော့ ကျောင်းဆရာမဒေါ်စုစုအောင်၏သမီးလေးစုမြတ်သည် တစခန်းထလို့ ဆိုးသွမ်းနေပြန်ပြီဖြစ်ပြီး ဒါကိုတော့ပန်းပျိုးသူဒေါ်စုစုအောင်တယောက်မသိရှိသေးပေ။

.................................................................................

ဘဝမလှသူလေး

သိတတ်စအရွယ်မှာကတည်းအဖေမရှိသူလေးအေးသည် ကျန်မာရေးမကောင်းသောအမေကို လုပ်ကျွေးနေသူလေးဖြစ်ပါသည်။ လုပ်ကျွေးသည်ဆိုရာတွင်လည်း သူအသက်လေးနှင့်မမျှအောင်ကို လုပ်ကိုင်ပါတယ်။ သို့သော်လည်းစားဖို့သာရပြီးဆေးဖိုးဝါးခမရနိုင်ခဲ့သည်မို့ အေးအသက်၇နှစ်မှာတင် အေးအမေဆုံးပါးသွားခဲ့ပါသည်။ အမေမရှိသောအေးကို လက်တိုလက်တောင်းခိုင်းရန်အတွက် ရွာထဲရှိဦးလေးတော်စပ်သူတဦးကမွေးစားခဲ့ပါသည်။ အေးသည်အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်ကိုအလိုက်သိပါသည်။ ဒါကြောင့်လည်းအေးဦးလေး၏မိန်းမက အေးကိုမျက်မုန်းကျိုးလာပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အေး၏အလိုက်သိမှု့ကိုချီးမွမ်းပြီး သူ့သမီးများကို အေးနှင့်နှိုင်း၍ဆုံးမသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဦးလေးမှာလည်းပွဲစားတယောက်မို့ အိမ်မှာကပ်သည်မရှိပေ။ ဦးလေးမိန်းမကလည်းအဲ့ဒါကြောင့်ပင် သူမမျက်မုန်းကျိုးနေသောအေးကို အပြစ်မရှိအပြစ်ရှာ၍ ရိုက်နှက်ပါသည်။ သူမဦးလေးတွင်ရှိသော သမီးနှစ်ယောက်ကလည်း သူတို့အမေနှင့်အတူ အေးကိုအနိုင်ကျင့်ပါသည်။ ဦးလေး၏မိန်းမသည် အေးအားသူတို့ရိုက်နှက်နေခြင်းကို အပြင်လူများမသိစေရန် အိမ်ထဲမှာပင်အေးအား အပြစ်ရှာရိုက်နှက်နေပါသည်။

အစပိုင်းတွင်သမရိုးကျရိုက်နှက်သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင်တော့ သူမသမီးအငယ်မ၏ဘောင်းဘီကို လှမ်းထားရာမှ မြောင်းထဲပြုတ်ကျသည်ကိုအကြောင်းပြု၍ အေးအားဖင်ချွတ်သောကိစ္စကို စတင်ပါတော့သည်။ ဘောင်းဘီရွှံ့ပေသွားသောကြောင့် အေးအားဘောင်းဘီချွတ်၍ ဖင်ကိုဝါးခြမ်းပြားနှင့်ရိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက်ဘောင်းဘီကိုအပြီးချွတ်ခိုင်းပြီး အိမ်အလုပ်များကို ဖင်တုန်းလုံးဖြင့် ဝိုင်းကူလုပ်ပေးနေရပါတော့သည်။ အေး၏ဦးလေးပြန်ရောက်ချိန်များတွင်သာ အေး၏အောက်ပိုင်းတွင်အဝတ်ကပ်ပါတော့သည်။ ဦးလေးကိုမတိုင်ဖို့ ခြိမ်းခြောက်ထားသဖြင့်လည်း တိုင်ဖို့ကိုမတိုင်ရဲခဲ့ပေ။

ငယ်စဉ်ကမသိသာသော်လည်း ယခုအေးအသက်၁၀ကျော်၁၁နှစ်ထဲမှာမို့ ရှက်စိတ်ဆိုတာလေးအနည်းငယ်သည် အေးဆီတွင်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ ဦးလေးသမီးအငယ်မ(၁၂နှစ်)နှင့် အကြီးမ (၁၅နှစ်) တို့သည် ဦးလေးမြို့မှဝယ်လာသော စကပ်၊ဂါဝန်များဖြင့်လှနေသော်လည်း အေးတယောက်မှာတော့ ဦးလေးရှိချိန်မှလွှဲ၍ အခြားအချိန်များတွင် အောက်ပိုင်းကိုဖုံးကွယ်ခွင့်မရပေ။

နောက်ပိုင်းပိုဆိုးလာသည်က အေးကိုဖင်ချွတ်ရိုက်ရုံ အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းခိုင်းထားရုံတင်မဟုတ်ဘဲ အေး၏အဖုတ်နှင့်ဖင်တို့ကို ဦးလေးသမီးနှစ်ယောက်က သူတို့အသားမဟုတ်သည့်အတွက် နှိုက်ချင်တိုင်းနှိုက်၊ ကိုင်ချင်တိုင်းကိုင်နေကြပါသည်။ မိန်းခလေးချင်းထို့သို့လုပ်ရခြင်းကိုလည်း သူတို့သဘောကျနေဟန်တူသည်။ ညဖက်တွေမှာဆို ပိုလုပ်ကြသည်။

တညတွင်တော့ အေး၏အဖုတ်ကိုအချိန်တော်တော်ကြာ ဝိုင်းနှိုက်နေကြသည်မို့ အေးသေးသောက်ချင်လာပါသည်။ သို့သော်သေးပေါက်ခွင့်မပေးသည့်အပြင် အေးအဖုတ်အားနှိုက်ခြင်းသည် ဒီ့ထက်ပိုကြမ်းလာပါတော့သည်။ အေးမခံနိုင်ဘဲသေးနည်းနည်းထွက်သွားပါသည်။ သေးထွက်လာ၍အကြီးမက အေး၏အဖုတ်ကို သူမ၏လက်ဝါးပြားဖြင့် 'ဖေါင်းးးး'ခနဲရိုက်လိုက်ပါသည်။ ပူခနဲဖြစ်ပြီး အေးသေးထွက်ခြင်းရပ်သွားပါသည်။ သေးလန့်သွားခြင်းလည်းဖြစ်ပါသည်။

'ဟဲ့မိအေးသေးထပ်ထွက်မယ်မကြံနဲ့ သေးထပ်ထွက်ရင်ထွက်သမျှကိုပြန်လျက်ရမယ်၊ အခုငါ့လက်ပေါ်ကနင့်သေးတွေကိုအရင်ပြန်လျက်စမ်း'

အကြီးမကထိုသို့ပြောရင်းလက်ကိုအေးပါးစပ်နားကပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ အကြီးမ၏အပြုအမူကို အငယ်မပင် အထူးအဆန်းဖြင့် ကြည့်နေမိပါသည်။ အေးလည်းပြူးတူးလေးနဲ့ကြည့်နေပါသည်။ ဒါကိုအကြီးမကြီးက စိတ်မရှည်စွာဖြင့် သူမ၏သေးပေနေသောလက်ကို အေး၏ပါးစပ်ထဲသို့ထိုးထည့်လိုက်ပါသည်။

အေးလည်းဝင်လာသောလက်ကိုပြန်မထုတ်ရဲတာကြောင့် ငုံထားလိုက်ပါသည်။

'ငုံမထားနဲ့စုပ်'

အကြီးမကြီးစုပ်ဆိုသဖြင့် အေးလည်းကြောက်ကြောက်ဖြင့် 'တပျွတ်ပျွတ်' စုပ်နေရပါသည်။

ခဏအကြာတွင်တော့ အကြီးမကြီးကအေးပါးစပ်ထဲမှလက်ကိုထုတ်၍ လျက်ခိုင်းပြန်ပါသည်။ ဤသည်ကိုအငယ်မကပါ သဘောကျလာပြီး သူမ၏လက်ချောင်းများကိုအေးအဖုတ်ထဲသို့ထည့်ပြန်ပါသည်။ လက်ချောင်းများဖြင့်အေးအဖုတ်ကိုနှိုက်ပြီးနောက် ပေကျံလာသောအရည်များကို အေးအားလျက်ခိုင်းပြန်သည်။ တယောက်တလှည့်ထိုးနှိုက်မှု့ကြောင့် သိမ်မကြာခင်မှာပင်အေးအဖုတ်မှအရည်များထွက်ကျလာပါသည်။ မတ်တပ်ရပ်အနေအထားဖြစ်သည်မို့ သေးများ'တဖြန်ဖြန်း'နှင့် အောက်သို့ချသွားပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဦးလေး၏ဇနီးသူတို့နားသို့ရောက်လာပြီး အေးသေးထွက်ကျသည်ကိုမြင်သဖြင့် အေးကိုဆူပါသည်။

'ညည်းအသက်၁၂နှစ်ထဲရောက်နေပြီ၊အခုထိသေးမနိုင်သေးဘူးလားးး'

'ညည်းသေးတွေကိုကြမ်းပေါ်မှာအနံ့မကျန်အောင်အခုသုတ်စမ်း'

'မေမေအဲ့လိုမလုပ်ခိုင်းပါနဲ့သမီးမှာဒီ့ထက်ကောင်းတဲ့အကြံရှိတယ်'

'ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲသမီးငယ်လေးရဲ့'

'ဒီလိုလေအမေရဲ့အဝတ်နဲ့မသုတ်ခိုင်းဘဲသူ့ကိုဘဲလျှာနဲ့လျက်ခိုင်းလိုက်မယ်လေမကောင်းဘူးလား'

'သမီးငယ်အကြံကောင်းတယ်'

'ဟဲ့မိအေးနင့်သေးတွေကိုနင်ပြန်လျက်စမ်းကြမ်းမှာအနံ့တွေမကြံစေနဲ့နော်'

ထို့နောက်အငယ်မတို့အမေအိမ်ရှေ့သို့ထွက်သွားပါသည်။ အေးကတော့ကိုယ်ပေါက်ချလိုက်သောသေးများကို ကိုယ်ဘာသာကိုယ်ကုန်းလျက်နေရပါသည်။ အကြီးမနှင့်အငယ်မကတော့အေးအားဟာသကောင်တကောင်လို ထိုင်ဟား၍ကြည့်နေကြပါသည်။

ဦးလေးအိမ်တွင်အချိန်အတော်ကြာနေပြီးနောက် ဦးလေးဆုံးပြီးနောက်ပိုင်းတွင် ဦးလေးဇနီးကသူမ၏အမဝမ်းခွဲအိမ်တွင် အိမ်အကူသွားလုပ်ရန် အေးအားအပ်လိုက်ပါသည်။ ဦးလေးဇနီးနှင့်အကြီးမအငယ်မတို့၏လက်အောက်မှ လွတ်မြောက်ခဲ့ခြင်းအတွက် အေးအလွန်ပျော်နေလှပါသည်။

မြို့သို့ရောက်၍အိမ်အကူဖြစ်သွားကာမှ သူမမထင်မှတ်ထားသော လွတ်လပ်မှုများပင် ရခဲ့ပါသည်။ ဘဝမလှသောအေးသည်လည်း မြို့ရောက်၍အိမ်အကူဖြစ်ခါမှပင် အနည်းငယ်အဆင်ပြေသွားပါတော့သည်။

.............................................................

အိမ်မက်ဆည်းဆာ

ကောင်းထက်နှင့်ချိန်းတွေ့စဉ်ကြင်နူးခဲ့သည်များကို တသသပြန်တွေးရင်း စုမြတ်သည်အိမ်ရာဝင်ခဲ့ပါသည်။ မအိပ်ခင်တချိန်လုံးတွင်လည်း ထိုအကြောင်းကိုသာ ထပ်ခါထပ်ခါတွေးနေပါသည်။

သာယာလှသောကောင်းကင်ကြီးအောက်ရှိဥယျာဉ်တခုထဲတွင် စုမြတ်သည်ကောင်းထက်၏ပုခုံးကိုခေါင်းမှီ၍ လှဲနေပါသည်။ စုမြတ်ဇိန်ရှိနေစေရန် စုမြတ်၏ဆံနွယ်လေးများကို ကောင်းထက်ကပွတ်သပ်ပေးနေရင်း ချစ်သူနှစ်ဦးတို့သည် ချစ်သူဘဝကြင်နူးမှု၏အရသာကို ခံစားနေကြပါသည်။

'စုလေးးးပျော်ရဲ့လားးး'

'ပျော်တာပေါ့ကိုရယ် ကိုနဲ့ရှိနေတဲ့အချိန်တွေဟာစုအတွက်အပျော်ဆုံးအချိန်တွေဘဲ ကိုရော'

'ကိုလည်းစုလိုပါဘဲစုရယ်'

'ဟင် ဟုတ်လည်းဟုတ်ဘဲနဲ့'

စုမြတ်ကသွေးတိုးစမ်းကာ ခပ်နွဲ့နွဲ့လေးပြောလိုက်ပါသည်။

ကောင်းထက်ကလည်းစုမြတ်ခေါင်းတွေကိုဖွဖွလေးပွတ်ပေးရင်း စုမြတ်၏နဖူးလေးကိုငုံနမ်းလိုက်ပါသည်။ စုမြတ်လည်းကောင်းထက်ပေးသောအနမ်းလေးပေါ့ သာယာမိန်းမောသွားပါတော့သည်။

ချုံကောင်းကောင်းကိုရွေးတတ်သောကောင်းထက်၏အကျင့်နှင့်အညီ အခုလည်းချုံထူထူထဲတွင်ပင်ဖြစ်သည်။ လူသံနည်း၍ကျေးငှက်သံလေးများသာဝေဆာနေသောနေရာတခုလည်းဖြစ်ပါသည်။ တိတ်ဆိတ်မှုနှင့်လုံခြုံမှုသည် ချစ်သူနှစ်ဦးကို အရဲတိုးဖို့နှိုးဆော်ပေးနေသလိုပင်။ အခွင့်အရေးကိုလက်လွတ်မခံတတ်သောကောင်းထက်က ဇာတ်လမ်းခင်းရန် အနမ်းတပွင့်ဖြင့်စတင်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ကောင်းထက်၏စည်းရုံးမှုသည် အလွန်ကောင်းမွန်ပုံရပါသည်။ ယောင်္ကျားလေးအထိအတွေ့မရှိသောစုမြတ်သည် ကောင်းထက်လက်များ၏ထိတွေ့မှုတွင်သာယာနေပါသည်။ ကောင်းထက်၏လက်နှစ်ဖက်သည် စုမြတ်၏ရင်မွှာနှစ်ခုပေါ်တွင်ရှိနေပြီး အင်ကျီအပြင်ဘက်မှနေ၍ ပွတ်သပ်နေပါသည်။

ကောင်းထက်ကအကဲစမ်းသည့်ပုံစံဖြင့် စုမြတ်၏ညဖက်နို့အုံကို စုဆွဲညစ်လိုက်ပါသည်။ စုမြတ်လည်း'အင့်'ဆိုသည့်အသံလေး ထွက်လာပြီး ကောင်းထက်၏လက်ကိုကိုင်လိုက်ပါသည်။ မလုပ်နဲ့ဟုသဘောဆောင်သေ်ာလည်း ပါးစပ်ကထုတ်မပြောဘဲမျက်မိမှိတ်နေသဖြင့် ကောင်းထက်နောက်တခါထပ်လုပ်လိုက်ပြန်ပါသည်။ ဒီတခါတွင်တော့ စုမြတ်လက်မတားတော့ဘဲ သူမနှုတ်မ်းကိုသူမကိုက်၍သာ ငြိမ်ခံနေပါသည်။ ထိုအခြင်းအရာကြောင့်ပင် ကောင်းထက်ကသဘောကျသွားပြီး စုမြတ်၏ဘယ်ဘက်နို့ကိုတလှည့် ညာဖက်နို့ကိုတလှည့်နှင့် တလှည့်စီဆော့ကစားနေပါသည်။ အင်္ကျီအပြင်ကလုပ်နေသော်လည်း ဘောလီလျှောပေးထားရခြင်းကြောင့် ညှစ်ချက်များသည် စုမြတ်ကိုထိမိနေစေပါသည်။ ကိုယ်ချစ်ရသောရည်းစားက လုပ်နေခြင်းဖြစ်သဖြင့် စုမြတ်တယောက်နာကျင်နေသော်လည်း ထိုနာကျင်မှုလေးပေါ်တွင်အရသာတွေ့နေပါသည်။

'စုအင်္ကျီလှန်လိုက်တော့မယ်နော်'

'မလုပ်ပါနဲ့ကိုရယ်သူများတွေမြင်မှာကြောက်တယ်'

'စုကလည်းကွာဘယ်သူမှမမြင်ပါဘူးကိုလှန်လိုက်တော့မယ်'

ပါးစပ်ကလည်းပြောရင်း ကောင်းထက်လက်ကတဆက်တည်းပင် စုမြတ်၏အင်္ကျီကိုလှန်လိုက်ပါသည်။ ထို့နောက်စုမြတ်၏နို့သီးထိပ်လေးတွေကို လက်ဖြင့်ထိ၍ ကောင်းထက်ကဆော့ကစားပြန်ပါသည်။ စုမြတ်လည်းသာယာနေမိသူမို့ ကောင်းထက်အကြိုက်လိုက်လျော၍ မျက်စိမှိတ်ကာပင် ကောင်းထက်ပေါင်ပေါ်တွင် ဆက်လှဲနေလိုက်ပါသည်။

တပွစ်ပွစ်နှင့်စုမြတ်နို့သီးလေးတွေကို ကောင်းထက်ကစို့နေပါသည်။ ကောင်းထက်၏တပွစ်ပွစ်စုပ်ခြင်းသည် စုမြတ်ရင်ထဲမှာကလိကလိဖြစ်နေပါသည်။

ကောင်းထက်တော်တော်သွက်ပါသည် စုမြတ်၏ဘောလီကိုရှုပ်တယ်ဆိုကာ အပြီး့ဖြုတ်၍ဖယ်လိုက်ပြီဖြစ်သည်။ စုမြတ်အင်္ကျီသည် လိတ်တင်ထားသဖြင့် လည်ပင်းနားမှာရှိနေပါသည်။ စုမြတ်၏ရင့်ညွှန့်ကိုလည်း လျှာပြားကြီးနေသဖြင့် စုမြတ်လည်းတွန့်တွန့်လူးနေပြီဖြစ်သည်။ အခုအချိန်တွင်တော့ စုမြတ်ကမြက်ခင်းပြင်ပေါ်တွင်လှဲနေပြီး ကောင်းထက်ကတော့စုမြတ်ကိုခွကာ အပေါ်ပိုင်းကိုအပြီးသိမ်းနေပါသည်။

ကောင်းထက်အပေါ်ပိုင်းမှအောက်ပိုင်းသို့မဆင်းသေးပါ၊ စုမြတ်ရင်ဘတ်တခုလုံးကတော့ ကောင်းထက်လျှာရာများဖြင့် နေရာလပ်မကျန်အေင်ပြည့်နေပြီဖြစ်သည်။ သို့တိုင်အောင်ကောင်းထက်က နို့စုပ်ခြင်း၊လျှက်ခြင်းများကိုသာ ဆက်လုပ်နေပါသည်။

အချိန်အတော်ကြပြီးချိန်တွင်တော့ ကောင်းထက်သည်စုမြတ်၏ထဘီအားဆွဲချွတ်လိုက်ပါသည်။ သို့သော်ထဘီကကျွတ်မသွားဘဲ စုမြတ်ကိုသာသတိဝင်လာစေပြီး အရုန်းအကန်အနည်းငယ်ဖြစ်သွးပါသည်။ စုမြတ်ကချစ်သေ်ာလည်း အောက်ပိုင်းကိုတော့မပေးလို၊ ကောင်းထက်ကလည်းအရှိန်ရနေပြီမို့ လိုချင်လှပြီဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင်တော့ ပေးဆပ်ခြင်းဖြင့်ချစ်တတ်သည့်အသဲနှလုံးပိုင်ရှင်စုမြတ်ကပင် သူမထဘီကို လျှောချပေးလိုက်ပါသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးကိုလည်း ချွတ်၍ဘေးတွင်အသာထားလိုက်ပါသည်။ အားလုံးချွတ်ပြီးသွားချိန်တွင်တော့ အမွှေးအုံလေးနှင့်တန်ဆာဆင်ထားသည့် အဖုတ်ဖွေးဖွေးလေးသည် ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။

ကောင်းထက်သည်လည်းပေါ်လာပြီဖြစ်သော အဖုတ်လေးကို ကုန်းစုပ်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင်တော့ စုမြတ်ထင်မထားလောက်အောင်ကောင်းသော အရသာတမျိုးကိုခံစားလိုက်ရပါသည်။ စုမြတ်စိတ်ထဲလဲ ရှိန်းတိမ်းတိမ်းဖြစ်သွားပါသည်။

ထုံးစံအတိုင်းပင် စုပ်ခြင်း၊လျှက်ခြင်းဖြင့်ပင် ကောင်းထက်အချိန်တော်တော်ဖြုန်းလိုက်ပါသည်။ ကောင်းထက်၏လုပ်ဆောင်မှုသည် အတော်လေးကောင်းပုံရသည် စုမြတ်၏အထိအတွေ့ကင်းသေညအဖုတ်လေးမှ အရည်ကြည်များ နှစ်ခါလောက်ပင်ထွက်သွားပါသည်။ ထိုအရည်များကိုလည်း ကောင်းထက်သာ ပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ယူလိုက်ပြီဖြစ်သည်။

ထို့နောက်မှာတော့ စုမြတ်ကိုလှဲနေသည့်နဂိုပုံစံအတိုင်းထား၍ သူ၏လိင်တံကိုအဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ထုတ်ချည်သွင်းချည်လုပ်ပါတေ့ာသည်။ အစပိုင်းတွင်အသွင်းအထုတ်နူးညံ့သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင်တော့ ပြင်းထန်လာသောသွင်းမှု့များကြောင့် စုမြတ်မခံနိုင်ဘဲ ထအော်မိပါတေ့ာသည်။

အလန့်တကြားနှင့်မျက်စိဖွင့်လိုက်ချိန်တွင်တော့ မိမိအိပ်ခန်းထဲရှိခုတင်ပေါ်တွင်ဖြစ်ပါသည်။ သို့မှသဖြစ်သမျှသည် အိမ်မက်ဖြစ်ကြောင်းကို နားလည်သွားပါသည်။

'သမီးဘာဖြစ်လို့လဲ'

အခန်းထဲသို့အလျင်အမြန်ဝင်လာသော ေါ်စုစုအောင်၏စိုးရိမ်၍မေးလိုက်သည့်စကားသံဖြစ်ပါသည်။

'ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးအိမ်မက်မက်တာပါမေမေ'

'ဘုရားရောရှိခိုးအိပ်ရဲ့လား'

'မရှိခိုးမိလိုက်ဘူးမေမေ'

'အေးးအဲ့ဒါပြောတာပေါ့ ဘုရားရှိခိုးပြီးအိပ်တော့ နောက်မမေ့စေနဲ့'

'ဟုတ်ကဲ့'

စုမြတ်သည် သူမအမေထွက်သွားပြီးနောက် ဘုရားရှိခိုးပြီးပြန်လှဲလိုက်ပါသည်။ လှဲနေရင်းကအိမ်မက်အကြောင်းကိုတွေးရင်း တစ်ကိုယ်တည်းတံတွေးမြိုချနေမိပါတော့သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ သုမအိမ်စက်ပါတော့သည်။

...........................................................................................................................

မီးလောင်သွားသောပန်းကလေး

ပန်းတပွင့်ကိုပျိုးရသည်မှာတကယ်မလွယ်လှပေ။ ဒေါ်စုစုအောင်သည် သမီးစုမြတ်ကို စည်းကမ်းတင်းကျပ်စွာထိန်းချုပ်နေသည့်ကြားမှ စုမြတ်သည် ချစ်သူနှင့်ချိန်းတွေ့ချိန်ကို အတင်းရအောင်ကြံဖန်ပါသည်။ သူတို့ချစ်သူနှစ်ဦးသည်လည်း အဆင့်တစ်ခုအထိရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ သို့သော်ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်ချိန်တွင်တော့ အရာအားလုံးသည် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပါတော့သည်။ ချစ်လှပါသည်ဆိုသောချစ်သူနှစ်ဦးသည်လည်း တကွဲတပြားစီဖြစ်သွားတော့ပြီဖြစ်သည်။ ဆယ်တန်းနှစ်ယောက်စလုံးကျလို့ ကောင်လေးကိုလည်းသူ့မိဘတွေကနယ်ပို့လိုက်ပြီဖြစ်သလို စုမြတ်ကိုလည်း သူ့အမေကအကျယ်ချုပ်မှအကျဉ်းချုပ်သို့အဆင့်မြှင့်တင်ပေးလိုက်ပြီဖြစ်သည်။

စုမြတ်လည်းအပြင်သို့ထွက်လို့ရမယ့် လွတ်ရာလွတ်လမ်းကို အားသွန်ခွန်စိုက်ရှာနေခဲ့ပါတယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ အိမ်ဖော်မလေးအေးကသာ သူမအတွက်ထွက်ပေါက်တခုဖြစ်လာပါတော့သည်။ အရွယ်လေးကလည်း မတိန်းမယိမ်းမို့ အေးသည်စုမြတ်အတွက်တော့ အဖော်ကောင်းတယောက်ဖြစ်နေပါသည်။ အေးနှင့်အတူအိမ်မှုကိစ္စများကို လိုက်လုပ်ပေးရသည်။ စုမြတ်အမေသည် သူမကိုကျူရှင်ပင်မထားတော့ဘဲ သူကိုယ်တိုင်ပင် ကြပ်မှတ်၍အိမ်မှာပင်သင်ပေးပါသည်။ စုမြတ်သည် အေးနှင့်အတူနံနက်အချိန်တိုင်းဈေးသွားပါသည်။ ချုပ်တည်းမှု့များမှလွတ်မြောက်ချင်နေပြီဖြစ်သောစုမြတ်သည် ဈေးသွားရင်းကပင် ဈေးထဲတွင်အခွေရောင်းသည့်ကောင်လေးတယောက်နှင့် ငြိသွားခဲ့ပါတော့သည်။ ကောင်လေးသည် သူမထက်ငါးနှစ်ကျော်လောက်ကြီးပါသည်။ အတွေ့အကြုံရှိသူပီပီ စုမြတ်ကိုတခဏအတွင်းတွင်ပင် အရည်ပျော်သွားအောင် ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့သူပင်ဖြစ်သည်။ အခုလည်း စုမြတ်သည် သူမ၏ချစ်သူအကိုကြီးနှင့် သူမအခန်းထဲတွင်နှစ်ယောက်တည်းရှိနေပါတော့သည်။ ထိုသို့အခြေအနေဖြစ်နေပြီဖြစ်သော်လည်း ဒေါ်စုစုအောင်ကတော့ ကျောင်းတွင်ကလေးများကိုစာသင်ပေးနေပြီး လုံးဝကိုမရိပ်မိသေးပေ။ အိမ်သော့တာဝန်ယူထားသည့် အေးသည်လည်း သူမ၏ချစ်ချစ်နှင့် အိမ်အနောက်ဘက်ရှိသူ့အခန်းထဲတွင် နှစ်ဦးသားချစ်ရည်လူးနေပါတော့သည်။

‘အားးးးးအ….ဖြည်းဖြည်း…ဖြည်းဖြည်း…ကို’

စုမြတ်၏အသံသည်အခန်းတွင်းပျံနှံ့နေပြီး အနောက်မှခွေးလိုးလိုးနေသည့်တဖတ်ဖတ်အသံကလည်း အခန်းတွင်းဝေဆာနေပါသည်။ အောက်ထပ်တွင်လည်းထိုနည်းအတူပင်ဖြစ်ပါသည်။

အဆုံးသတ်တွင်တော့ စုမြတ်သည် ဒေါ်စုစုအောင်တားနေသည့်ကြားမှပင် အခွေဆိုင်ကအကောင်နှင့်လိုက်ပြေးသွားပါသည်။ အေးသည်လည်းသူ့ချစ်ချစ်နှင့်အတူလိုက်ပြေးသွားပြန်ပါသည်။ သူတို့နှစ်ဦးတို့သည် တရက်တည်းတွင်ပင် ခလေးမွေးကြပါသည်။ စုမြတ်မွေးလိုက်သောသမီးလေးသည်လည်း စုမြတ်နှင့်သရုပ်တည်းပင်ဖြစ်ပါသည်။ အေးလည်းဘဲ သမီးမိန်းခလေးမွေးပါသည်။ အေးယောင်္ကျား၏အလုပ်တွင်ကျွမ်းကျင်မှု့ကြောင့် အတော်အသင့်ပိုက်ဆံရှိသော မိသားစုဘဝလေးကို အေးကရရှိလိုက်ပါသည်။ အမေစကားနားမထောင် မလိမ္မာသောစုမြတ်ကတော့ လင်ဆိုးမယားတဖားဖားဘဝကိုရောက်နေရပါတော့သည်။ စုမြတ်ယောင်္ကျားသည် စုမြတ်နှင့်ယူပြီးအစပိုင်းတွင် ခြေငြိမ်သော်လည်း ကလေးမီးဖွားပြီးနောက်မှာတော့ မျက်နှာဖုံးခွာချလိုက်သလိုပင် သူ၏ပင်ကိုစရိုက်များပေါ်လာပါသည်။ ယောင်္ကျားကအပြင်တွင် အခွေရောင်းတာကိုအကြောင်းပြကာ မိန်းမတကာနှင့်ရှုပ်နေသော်လည်း စုမြတ်ကတော့အိမ်တွင် အိမ်မှု့ကိစ္စ၊ကလေးကိစ္စများဖြင့်သာ အချိန်ကုန်နေခဲ့ရပါတော့သည်။ သို့မှပင်စုမြတ်လည်း သူမအမေ၏ပြောဆိုဆုံးမမှု့များကို သတိရကာ နောင်တကြီးစွာရနေပါတော့သည်။ သို့သော်သူမသည် ပြင်မရသောအမှားတခုကိုပြုလုပ်လိုက်ပြီးပြီဖြစ်သည်။

...........................................................................

အမေခြေရာမနင်းပါ သို့သော်….

ယောင်္ကျားဆိုးကိုရထားသော်လည်း ကွဲမရ၊ကွာမရဘ၀၀ရယ်မို့ စုမြတ်တယောက်ဒီလိုနဲ့ပင် သူမသမီးလေး စုဝတီပင်၁၀နှစ်အရွယ်ရောက်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ စုဝတီသည်ငယ်စဉ်ကတည်းက အဖေနှင့်အမေ၏တိုက်ပွဲများကြားတွင် နေနေခဲ့ရသည်ဖြစ်သည်။ သူတို့အသက် ၁၁ နှစ်အရွယ်မှာတော့ လက်ပွန်းသတီးနေလာသော သူမ၏အမေသည်နှလုံးရောဂါဖြင့်ပင် ကွယ်လွန်သွားခဲ့ရပါတော့သည်။ စုမြတ်သေပြီးနောက်ပိုင်းတွင် ဒေါ်စုစုအောင်ကိုအကြောင်းအမျိုးမျိုးပြကာ စုဝတီကိုသူ့အဖေလက်အတွင်းမှ ခေါ်ယူခဲ့ပါသည်။ အဖေလုပ်သူက သမီးကိုချစ်သည်ဆိုသော်လည်း နောက်ထပ်ယူမယ့်မိန်းမကသဘောမကျတာမို့ သမီးသူ့အဖွားဆီရောက်နေခြင်းကိုပြန်မခေါ်နေတော့ဘဲ ဒီအတိုင်းထားလိုက်ပါသည်။ အခုအချိန်တွင်တော့စုဝတီသည် သူမအဖွားအိမ်တွင်ပင်နေနေပါတော့သည်။

အသက် ၁၃နှစ်ရှိပြီဖြစ်သောစုဝတီကို အမေ့ခြေရာနင်းမည်စိုးသဖြင့် ဒေါ်စုစုအောင်သည် စုမြတ်တုန်းကထက် မြေးမလေးစုဝတီကို စည်းကမ်းတင်းကျပ်ကာထားပါသည်။ မျက်စိအောက်ကလည်း အနည်းငယ်မျှပင်အပျောက်မခံပါ။ စုဝတီသည်အဖွားကိုဘယ်လောက်တောင်အသိပေးရသလဲဆိုရင် သူမအိမ်သာသွားမည်ဆိုလျှင်ပင် အဖွားဆီမှခွင့်တောင်းပြီးမှသာ သွားရပါသည်။ ကျောင်းကိုလည်းမိန်းခလေးကျောင်းတွင်သာအဖွားကတတ်စေပါသည်။ သို့သော်အရာရာတိုင်းသည် စင်းလုံးချောဖြစ်မနေတတ်ပါ၊ အဖုအထစ်တို့သည်နေရာတိုင်းတွင် ရှိနေတတ်စမြဲဖြစ်သည်။

စုဝတီသည် သူမ၏အတန်းဖော်လည်းဖြစ်၊ ညီအမလိုလည်းဖြစ်နေသည့်အေးသူဇာနှင့် မိန်းခလေးချင်းချစ်ခြင်းတွယ်မိနေကြပါတော့သည်။

‘အေးဖြည်ဖြည်း…ဖြည်းဖြည်းးးးး’

‘စုနာလို့လား…ဒါဆိုအေးဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲလုပ်မယ်နော်…’

အေးသူဇာသည်သူမ၏လက်ချောင်းဖြင့် စုဝတီ၏အဖုတ်လေးအတွင်းသို့ ထိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ ထုံးစံအတိုင်းစုဝတီ၏အခန်းထဲတွင်ပင် နှစ်ယောက်သားတယောက်ကိုတယောက်ကလိနေကြပါသည်။

အေးသူဇာသည် စုဝတီ၏နို့သီးထိပ်ခေါင်းလေးများကိုလည်း မထိခလုတ်၊ထိခလုတ်ပုံစံဖြင့် သူမလက်ချောင်းလေးများကိုအသုံးပြုကာ ပြုလုပ်ပေးပါသည်။ စုဝတီ၏လက်များကလည်း အေးသူဇာ၏နို့များကိုပြန်လည်ဖိညှစ်နေပါသည်။ သာယာမှု့ကတော့ ခရီးတော်တော်ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။

‘ဒေါက်…ဒေါက်…’

‘ဟဲ့…ခလေးမတွေအခန်းထဲမှာစာမကျက်ဘဲဘာတွေလုပ်နေတာလဲ…အသံငြိမ်လှချည်လားးး’

နှစ်ယောက်စလုံးလက်ရှိန်သက်၍ရပ်လိုက်ကြသည်။ ဒါတောင်အေးသူဇာကသိပ်မရပ်ချင်သေး စုဝတီ၏အဖုတ်လေးကိုပွတ်ပေးနေသေးသည်။

‘သင်္ချာတွက်နေတာအဘွားရဲ့အဲ့ဒါကြောင့်အသံမထွက်တာ’

စုဝတီသည်သူမ၏အသံစွာစွာလေးဖြင့် အခန်းအပြင်ဘက်ရှိအဘွားလုပ်သူကို လှမ်းအော်ပြောလိုက်ပါသည်။

အဘွားလုပ်သူကလည်း ယုံကြည်စွာဖြင့်ပင်အခန်းရှေ့မှပြန်ထွက်သွားပါသည်။ အခန်းထဲကနှစ်ယောက်ကလည်း ဇာတ်လမ်းပြန်စကြပြန်ပါတယ်။

‘အေးနော်တော်တော်ဆိုး ဒီမှာအသံမထွက်အောင်မနည်းကြိတ်ခံလိုက်ရတယ်’

စုဝတီ၏အပြောများကိုအေးကစပ်ဖြန်းဖြန်းလုပ်နေပါသည်။

‘တော်တော်ဆိုးတဲ့အေး တွေ့မယ်’

ဟုဆိုကာ စုဝတီသည်အေးသူဇာ၏အဖုတ်အတွင်းသို့ သူမ၏လက်ကိုအတင်းလိုက်ထည့်ပါတော့သည်။ အေးသူဇာကလည်း မထိတထိရှောင်နေပါသည်။ နှစ်ယောက်သားတယောက်အဖုတ်အတွင်းသို့ တယောက်နှိုက်ရန်အတွက် အပြင်းအထန်ကိုကြိုးစားနေကြပါသည်။ အဖုတ်ကိုနှိုက်မရသဖြင့် နို့များကိုဖိညှစ်ပါသည်။ နှစ်ယောက်လုံးတွင်အဝတ်မရှိတော့သည်မို့ လက်များ၊ခြေများဖြင့်သာကာကွယ်နိုင်ပါသည်။ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့်ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကုတင်ပေါ်တွင် အပြင်းအထန်ကိုတိုက်ပွဲဆင်နေကြပါသည်။

....................................................

အချစ်ဟူသည်

စုဝတီနှင့်အေးသူဇာတို့သည် အခုဆိုလျှင် အထက်တန်းကျောင်းသူဘဝမှ တက္ကသိုလ်သို့တိုင်ရောက်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ အရွယ်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်အပေါ်တပ်မက်စိတ်များသည် စိတ်များသည်လည်း ဖြစ်ပေါ်လာကြပြီဖြစ်သည်။ သို့သော်ယောင်္ကျားဆန်လှသောအေးနှင့် စည်းကမ်းတင်းကျပ်သောအဖွားကြာင့် စုခမျာဘယ်ယောင်္ကျားလေးနှင့်မျှ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံမှုမရှိပေ။ အေးသည် စုအပေါ်တွင်သာ ယောင်္ကျားလေးတယောက်လိုဆက်ဆံသော်လည်း အပြင်အဆင်နှင့် စိတ်အနေစိတ်ထားကတော့ မိန်းလလေးအတိုင်းသာဖြစ်သည်။

တက္ကသိုလ်ဒုတိယနှစ်တွင်တော့ အေးတွင်ရည်းစားတစ်ယောက်လက်ဝယ်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ စုကတော့ အေးနှင့်အဖွားစကားကိုနားထောင်ကာ ရည်းစားကိစ္စခေါင်းထဲမရှိဘဲ စာကိစ္စကိုသာ ခေါင်းထဲတွင်ရှိနေပါသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စုသည် ကျောင်းခန်းထဲတွင်စာအတော်ဆုံး ကျောင်းသူတယောက်ဖြစ်နေပြန်ပါသည်။ စုမသိအောင် ရည်းစားထားနေရသော အေးမှာလည်း တကယ်မသက်သာ။

‘ဟင့်အင်းးးးး’

‘အေးကလည်းကွာ ကို့ကိုမချစ်ဘူးလားးးး အေးကိုကိုယ်ကအတည်လက်ထပ်မှာဘဲဟာကို အပျော်ကြံတာမှမဟုတ်တာ…၊ ဘာလဲအေးက ကို့ကိုအပျော်ကြံနေတာလားးး’

‘ဟင်..စကားတတ်တိုင်းနော်…အေးကကို့ကိုအပျော်ကြံစရာလားးးလို့…အေးကမိန်းခလေးဆိုတော့…’

‘…လာပါအေးရယ်…နော်….’

ပန်းခြံထဲမှာ ချစ်သူနှစ်ယောက် တိုးညင်းစွာစကားလုံးများဖြင့် ငြင်းခုံလျက်။

အဆုံးသတ်မှာတော့ ချစ်သူအေးကို စည်းရုံးနိုင်သွားပြီမို့ နေလအောင်သည် ချစ်သူလက်ကိုဆွဲ၍ ပန်းခြံထဲမှထွက်ကာ တည်းခိုခန်းသို့ ဦးဆောင်ထွက်ခွာလာခဲ့ပါတော့သည်။

‘အေးးးးအဝတ်တွေချွတ်လိုက်လေ…’

‘ဟင့်အင်းးးမချွတ်ရဲဘူးးးးဒီလောက်မီးတွေလင်းနေတဲ့ဟာကို…’

‘ဒါဆိုလည်း ကိုမီးပိတ်ပေးမယ်နော်…’

နေလအောင်စကားကို လက်ခံသည့်အနေဖြင့် အေးရှက်ပြုံးလေးဖြင့် ခေါင်းညိမ့်အဖြေပေးလိုက်ပါသည်။

‘တောက်ခ်…..’

နေလအောင်ရော အေးပါ အတွေ့အကြုံမရှိသူများဖြစ်သည်။ သို့သော် လက်တွေ့အတွေ့အကြုံသာ မရှိပေမယ့် ရုပ်ရုင်ကားများကိုတော့ နှစ်ယောက်စလုံးကြည့်ဖူးသူချည်းဖြစ်သည်။

နေလအောင်သည် မီးမှိတ်ပြီးနောက် အေးအနားသို့တိုးကပ်သွားပါသည်။ အေးကတော့ ထိုင်နေရာကမလှုပ်သေး၊ အေးရှက်နေမှန်းကိုသိသဖြင့် နေလအောင်သည် အေးပုခုံးကိုဖက်၍ နှုတ်ခမ်းချင်တေ့ကာ အနမ်းများပေးလိုက်ပါသည်။

နေလအောင်နှင့်အေးသည် တည်းခိုခန်းကို အခုမှသာရောက်ဖူးသော်လည်း ပန်းခြံထဲတွင်တော့ နို့ကိုင်၊ဖင်နှိုက်လောက်တော့ လုပ်ဖူးပြီးပြီဖြစ်သည်။ ပန်းခြံထဲတွင် အခါခါကိုင်တာ၊နှိုက်တာများလုပ်ဖူးသော်လည်း အဝတ်အစားများကို ချွတ်ရမည်ကိုတော့ အေးအလွန်ရှက်နေမိပါသည်။

နေလအောင်နှင့်နမ်းထားသော နှုတ်ခမ်းများကို1စင်တီမီတာလောက် အေးခွာလိုက်ပါသည်။

‘ကို….အင်္ကျ ီမချွတ်နဲ့နော်…ဒီတိုင်းဘဲလုပ်နော်…’

ချစ်သူ၏တောင်းဆိုစကားကြောင့် နေလအောင်လည်း နမ်းရင်းအပေါ်အင်္ကျီကိုချွတ်နေရာမှ ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ပန်းခြံမှာလိုပင် အင်္ကျီအပေါ်မှ ရင်သားနေရာများကို ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါသည်။ မကြမ်းမပျော့လေးပွတ်ပေးနေသည်မို့ အပွတ်ခံရသူရော ပွတ်ပေးနေသူမှာပါ အရသာရှိနေပါသည်။ အေး၏နို့သီးခေါင်းလေးများကိုလည်း လက်ချောင်းများဖြင့် တို့ထခြင်းဖြင့် နေလအောင်သည် အေးကို ပြုလုပ်ပေးနေပါသည်။ ပြီးနောက် နေလအောင်သည် အေး၏ဆံပင်များကို ဖြည်းဖြည်းဖယ်၍ လည်တိုင်လေးကို လျှာလေးဖြင့် တို့ထိပေးလိုက်ပါသည်။

‘ယားတယ်…ယားတယ်…ကိုရဲ့…’

အသံတိုးတိုးဖြင့်ပင် တွန့်တွန့်သွားပါသည်။ ထိုမှတဆင့် နေလအောင်သည် အေးအား ထိုင်နေရာမှလှဲစေလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် အေး၏လည်တိုင်မှတဆင့် နှုတ်ခမ်းများသည် တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာပြီး အင်္က ျီအခံဖြင့်ပင် ရင်သားနေရာကို နမ်းရှိုက်ပါသည်။ နမ်းရှိုက်နေရင်းကပင် အောက်ဘက်မှလက်ဝင်၍ အေး၏ဘော်လီကို ဖြည်းဖြည်းချင်းချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ အေးလည်းဘာတခွန်းမှမဟဘဲ ချစ်သူ၏နှုတ်ခမ်းများတွင် သာယာနေပါတော့သည်။

နေလအောင်က ဘော်လီကိုဖြုတ်ပြီးချိန်တွင်တော့ အနည်းငယ်ပင့်တင်လိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းကို အင်္က ျီအောက်ဘက်မှဝင်ကာ အေး၏ရင်သားများနှင့်နို့သီးထိပ်ခေါင်းလေးကို လျှာလေးဖြင့်တဖုံ၊ ပါးစပ်ဖြင့်တမျိုး ပြုစုပေးလိုက်ပါသည်။ လက်များကိုတော့ အေး၏ထဘီလေးကိုလျော့ချ၍ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးထဲတွင် ဟိုထိုးဒီထိုးဖြင့် နေရာပေးထားလိုက်ပါသည်။ (ကျောင်းသွားမယ်ဆိုပြီး အိမ်ကထွက်လာတာဆိုတော့ ထဘီနဲ့ဖြစ်နေတာပေါ့နော်..)

‘ဟင်းးးဟင်းးးးအင်းးးး’

‘ကိုလုပ်တော့နော်… အေးမနေနိုင်တော့ဘူးးးးးး’

အေးတယောက်မနေနိုင်တော့သဖြင့် နှုတ်ကပင် တိုးညင်းစွာ ဖွင့်ပြောလာပါသည်။

ချစ်သူ၏တောင်းဆိုမှုကို နေလေအောင်ကလည်း မဆိုင်းမတွပင်…. အင်္ကျီအောက်ထဲမှခေါင်းကိုထွက်၍ အေး၏ထဘီကို ချွတ်လိုက်ပါသည်။ အေးကထဘီကျွတ်၏တင်ပါးလေးကို အနည်းငယ်ပင့်ပေးပါသည်။

ပြီးနောက် နေလအောင်သည် သူ၏ဘောင်းဘီကိုလည်း ဒူးအောက်ရောက်သည်အထိချွတ်လိုက်ပြီး အေး၏အဖုတ်ဝလေးတွင် သူ၏လိင်တံကိုတေ့ကာ စတင်၍အသွင်းအထုတ် ပြုလုပ်ပါတော့သည်။

‘အဟင့်…အ…အင်းးးး…ဟင့်….’

အေးနှုတ်ကအသံများထွက်နေသဖြင့် နေလအောင်သည် အသံများတိတ်သွားဖို့ရာ အေး၏နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်ထားလိုက်ပါသည်။ နမ်းစုပ်ရင်းကပင် အေးဖြင့် ကာမစပ်ယှက်နေပါတော့သည်။

‘အင်းးးးးးးးးးးအီးးးးးးးးးး’

သိပ်မကြာလိုက်ချိန်မှာပင် နှစ်ယောက်စလုံးပြိုင်တူဆိုသလို ပြီးသွားပါတော့သည်။

‘အေး ရေဝင်ချိုးလိုက်အုန်းမယ် လိုက်မလာနဲ့နော်…’

‘အင်းပါ…’

နှစ်ယောက်စလုံးရေချိုးပြီးချိန်တွင်တော့…..

‘ရော့…အေးးဒါလေးသောက်ထားလိုက်’

‘ဒါဘာလဲဟင်…’

‘ဒီလိုလုပ်ပြီးရင် အန္တရာယ်မဖြစ်အောင် ကာကွယ်တဲ့ဆေးပေါ့ အေးရဲ့’

‘အင်းးးပေးးး’

‘ရော့ရေဗူးးး’

နေလအောင်သည် အေးလက်ထဲကို ဆေးထည့်ပေးပြီးနောက် ရေဗူးကိုကမ်းပေးလိုက်ပါသည်။

အေးသည် ချစ်သူရ၍ ထိုသိုအခြေအနေထိ ရှိနေပြီဖြစ်ကြောင်းကို စုကိုတခွန်းတပါရမှမပြောသလို၊ မသိအောင်ပင် စုနှင့်လွတ်ရာတွင်သာ သွားကဲပါသည်။

.....................................................................

ဒေါသလွှမ်းခြုံ

ဘွဲ့ရပြီးနောက်……

ပညာရေးကို ဦးစားပေး၍ အမြဲတစေကြိုးစားသောစုသည် အဘွားအဖြစ်လဲ မိခင်တယောက်လို ကျွေးမွေးပြုစုခဲ့သော ဒေါ်စုစုအောင်အား ဂုဏ်တတ်စေခဲ့ပါတော့သည်။ အခုလည်း နိုင်ငံခြားပညာသင်ဆုကို ရရှိလိုက်ပြီဖြစ်သည်။ ဒေါ်စုစုအောင်သည်လည်း အတိုင်းမသိဝမ်းသာနေမိပါသည်။ အမေလုပ်သူက ဆိုးသွမ်းခဲ့သော်လည်း သမီးဖြစ်သူက သူ့မအမေလို မဆိုးပါလားဆို၍လည်း စိတ်ပြေစရာရနေခဲ့ပါသည်။

အေးကတော့ ဘဏ်တခုတွင်အလုပ်ဝင်လုပ်နေပြီဖြစ်သည်။ နေလအောင်နှင့်ကတော့ အတွဲမပျက် တစ်ပတ်တခါ သို့မဟုတ် တစ်လတခါလောက်အနည်းဆုံး တည်းခိုခန်းသို့ရောက်ရောက်နေတတ်ကြသည်။ သို့သော်လည်း လက်ထပ်ဖို့ရန်ကတော့ စုကိုသာ နှစ်ယောက်လုံးကြောက်နေကြရသည်။ လောလောဆယ်ထိတော့ စုကို သူတို့နှစ်ယောက်အကြောင်းကို အသိမပေးရသေးပေ။

‘စု…မနက်ဖြန် သွားတော့မှာပေါ့နော်…’

‘အင်းးးအေးးး ဟိုရောက်ရင်အေးအတွက် ပစ္စည်းတွေဝယ်ပို့ပေးမယ်လေ…’

မနက်ဖြန် ညနေတွင် နိုင်ငံရပ်ခြားသို့ သွားရခါနီးစုနှင့် အေးတို့ စုအခန်းတွင်းရှိ ခုတင်ကြီးပေါ်တွင် တစ်ယောက်ကိုတယောက်ဖက်လျက် ပွတ်သီးပွတ်သပ် တီတီတာတာစကားများကို ပြောဆိုနေကြပါသည်။

စကားလည်းပြောရင်း တယောက်အဖုတ်ကို တစ်ယောက်ပွတ်သပ်ပေး၍ သာယာနေကြပါသည်။ အေးက စုအပေါ်သို့တက်ခွ၍ သူမ၏ဖင်ပိုင်းကို စုမျက်နှာပေါ်တွင် ထားပေးလိုက်ပါသည်။ စုကလည်း အလိုက်သိစွာပင် အေး၏အဖုတ်လေးကို လက်ဖြင့်ပွတ်ရုံမက နှုတ်ခမ်းဖြင့်ပင် နမ်းစုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ အေးကလည်း စု၏အဖုတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ဝလေးကို သူမ၏နှုတ်ခမ်းများ လျှာများဖြင့် ယက်ခြင်း၊ စုပ်ခြင်းများကို ပြုလုပ်နေပါသည်။ တစ်ယောက်တလှည့်ဆီပင် အေးအလှည့်ပြီးတော့ စုကတဖန် အေးအပေါ်မှ ပြန်ခွတက်လိုက်ပြီး ထို့နည်းတူ လုပ်ဆောင်ကြပါသည်။

နှစ်ယောက်စလုံးစိတ်ကျေနပ်ပြီးချိန်တွင်တော့ အနားယူလိုက်ကြပါတော့သည်။

......................................................

နှစ်နှစ်ခန့်ကြာသောအခါ………

စုတယောက် ကိုယ့်နားကိုကိုယ်ပင် မယုံနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်သွားပါသည်။ တဖက်မှ အဖွားလုပ်သူပြောပြသော အကြောင်းအရာသည် စုမမျှော်မှန်းထားသော အရာမျိုးဖြစ်သည်။

‘အေးလက်ထပ်တော့မယ်ဆိုပါလားးးး’

စုဒေါသတွေ အလိပ်လိုက်အလိပ်လိုက်ထွက်နေပါသည်။ ငယ်စဉ်ကပင် ‘နှစ်ဦးသားအိမ်ထောင်မပြုကြေး သေထိတိုင်အတူတူနေကြမယ်’ ဟုကတိများပင်ထားခဲ့သည် မဟုတ်ပါလားးးးး။ အေး၏သစ္စာဖေါက်မှုအတွက် စုအလွန်အမင်းဒေါသဖြစ်ပြီး သူမ၏ဒေါသကြောင့် အရှေ့စားပွဲတွင်တင်ထားသော လက်တော့ကို နံရံသို့ ပစ်ပေါက်လိုက်ပါသည်။ လက်တော့လည်းခမျာမှာလည်း ကွဲအက်လျက်။

‘တီ..တီ…တီ…တီ…’

နေလအောင်သည် ဖုန်းမြည်သံကြားသဖြင့် ကြည့်လိုက်ရာ အေး၏ဖုန်းမှာ မြည်နေခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ကိုင်ရန်ပြင်လိုက်ပါသည်။ သို့သော်မကိုင်မီမှာပင် အမှတ်မထင်မြင်လိုက်ရသော ဖုန်းနံပါတ်ကြောင့် မကိုင်လိုက်တော့ဘဲ ရေချိုးခန်းအတွင်းဝင်နေသော အေးကိုသာလှမ်းအော်ခေါ်လိုက်ပါသည်။

‘အေးးးရေ ဒီမှာဖုန်းလာနေတယ်’

‘ကိုင်လိုက်လေ…ကိုယ်ကလည်း ဒီမှာအေးရေချိုးနေတာမပြီးသေးဘူး…’

‘ကိုယ်ကိုင်လို့မဖြစ်ဘူးအေးရဲ့ စုဆီကဖုန်းးး’

စုဆီကဆိုသည်နှင့် အေးလည်း ရေချိုးခန်းအတွင်းရေချိုးနေရာမှ အမြန်အမြန်လုပ်၍ ဖုန်းထွက်ယူလိုက်ပါသည်။

‘ဟဲလို..စုပြော..’

‘အေးးး စုပြန်လာတော့မယ် ဆိုတဲ့အကြောင်းလှမ်းပြောတာ’

‘ဘယ်တော့လောက်ပြန်လာမှာလဲဟင် စု..’

‘မနက်ဖြန်လောက်တော့ပြန်ရောက်မယ်ထင်ပါတယ်… အေးတို့မင်္ဂလာပွဲအမီပေါ့…’

အေး ထိတ်ထိတ်လန့်လန့်ဖြစ်သွားသည်။ စုကို သူမမင်္ဂလာပွဲကိစ္စကို အနည်းငယ်မျှပင် မပြောမိခဲ့ပေ။

‘စု… နင်ဘယ်လိုသိတာလဲ…’

‘အဖွားပြောပြတာလေ… နင်ကဘာလည်း ငါ့ကိုမသိစေချင်ဘူးပေါ့…’

‘မဟုတ်ပါဘူးဟာ…..’

ဖုန်းကျသွားသည့်တိုင် အေး ရင်တွေခုန်နေဆဲ။ သို့သော်ဒေါသသံကင်းသော စု၏စကားများကြောင့် အေး သက်သာရာအနည်းငယ်ရနေခြင်းဖြစ်သည်။

မင်္ဂလာဆောင်ခန်းမအတွင်းသို့ လူများအရှိုအရှိုဝင်လာကြပါသည်။ သစ်လွင်တောက်ပသော အဝတ်အစားများကို ဆင်မြန်းထားသည့် သူများအကြားတွင် သတို့သမီး သတို့သားတို့သည်လည်း ပေါ်လွင်လှပနေကြပါတော့သည်။

‘အေးးး ကွန်ဂရက်ကျူရေးရှင်းးး’

နောက်ကျောဘက်မှ ကြားလိုက်ရသောအသံကြောင့် အေးရော ၊ နေလအောင်ပါ ပြိုင်တူလှည့်ကြည့်လိုက်ကြပါသည်။ ကမ်းပေးသော လက်ကိုလှမ်းစုပ်လိုက်ရင်းး ‘ကျေးဇူးဘဲ…စု..’။

ထို့နေ့နံနက်ပိုင်းတွင်တော့ အားလုံးပြုံးပြုံးပျော်ပျော်နှင့်ပင် မင်္ဂလာပွဲကြီးသည် ပြီးဆုံးအောင်မြင်သွားခဲ့ပါသည်။

...........................................................

မင်္ဂလာဦးည

အခါပေါင်းများစွာ တည်းခိုခန်း၊ဟိုတယ်များတွင် ပျော်ပါးဖူးကြသော်လည်း မင်္ဂလာဦးညတွင်လည်း ပျော်ပါးဖို့ရာ နေလအောင်သည် အားရှိရန် ကြက်ဥနှင့်စပါကလင်ကို သောက်သုံးနေပါသည်။ အေးကတော့ အဝတ်အစားများကိုပင် မချွတ်ရသေးဘဲ ခုထိုင်ပေါ်တွင်ထိုင်နေပါသည်။ ခုနကမှ အားလုံးကို ယမကာများဖြင့် ဧည့်ခံပြီး၍ အခုမှပင် တနေကုန်ပင်ပန်းထားသမျှကို အနားယူရခြင်းဖြစ်သည်။ အဝတ်အစားများသည်လည်း နံနက်ကဝတ်ထားသည့်အတိုင်းပင် အခုထိမချွတ်မလဲရသေး။ ထို့ပြင် နေလအောင်သည် ဒီညကို သတို့သမီးဝတ်စုံဖြင့်ပင် နေပေးပါလို့ တောင်းဆိုးထားခြင်းကြောင့် ခင်ပွန်းအလိုကျလိုက်လျောကာ အေးလည်း အဝတ်များကို မလဲထားခြင်းဖြစ်သည်။ နေလအောင်က ပျော်ပါးရန် အားသန်နေသော်လည်း အေးကတော့ လက်ဖွဲ့ဗူးများကို ဖောက်ရန်သာ အားသန်နေပါတော့သည်။

သောက်သင့်သည်များကို သောက်ပြီးနောက် နေလအောင်သည် အေးရှိရာ ခုတင်ဆီသို့ ရောက်လာပါသည်။ ဘာမျှထွေထွေထူးထူး စကားဦးသမ်းမနေတော့ဘဲ၊ အေးပုခုံးကိုကိုင်၍ လှဲလိုက်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းများဖြင့် အေး၏မျက်နှာပြင်ကို အနမ်းမိုးများ ရွာပါတော့သည်။ နှုတ်ခမ်းများကိုလည်း ကြာကြာကပ်၍စုပ်ထားသည်မို့ အေးအသက်ရှူပင်အနည်းငယ်ကြပ်သွားပါသေးသည်။ နှုတ်ခမ်းမှတဆင့် မျက်နှာတပြင်လုံး နေရာလပ်မကျန်၊ အေးမျက်နှာတပြင်လုံးတွင် နေလအောင်၏တံထွေးရည်များဖြင့် ဝင်းလဲ့နေပါတော့သည်။ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးမက နေလအောင်သည် နားနှင့်လည်ပင်းနေရာများကိုလည်း အလွတ်မပေးပေ။

‘အားးးးး’

နေလအောင်က လည်ပင်းနေရာလေးကို ကိုက်လိုက်သဖြင့် အေးအသံပင်ထွက်၍ အော်လိုက်ပါသည်။

ပြီးနောက်တွင်တော့ အေး၏ရင်သားများကို အင်္ကျ ီအပေါ်မှနေ၍ ပွတ်သပ်ပေးပါသည်။ ပွတ်ရင်းနဲ့ပင် အေး၏အောက်ပိုင်းထဘီများကို ချွတ်ပါတော့သည်။ နေလအောင်သည် အေး၏နို့လုံးများကို ပွတ်သပ် ကိုင်စုပ်ရင်း အောက်ပိုင်းမှလည်း အေး၏အဖုတ်လေးကို စည်းချက်ညီစွာ ထိုးသွင်းပေးနေပါတော့သည်။

‘အိ..အိ..အု..အု…အ…အ…အဟင့်…’

အသံများကလည်း ဖြည်းညင်းစွာထွက်နေပါသည်။

နေလအောင်တော်တော်လေး စိတ်ထန်လာပြီးဖြစ်သဖြင့် လှဲနေသောအေးကိုဆွဲမ၍ လေးဘက်ထောက်ပုံစံနေခိုင်းပါသည်။ အေးလေးဘက်ထောက်ဖြစ်သွားချိန်တွင်တော့ အေးကိုယ်တွင်လည်း မည်သည့်အဝတ်အစားမျှ မရှိတော့ပေ။ နေလအောင်က တွန်းရင်းထိုးရင်းနဲ့ပင် အေးအဝတ်အစားများကို ချွတ်လိုက်ပြီဖြစ်သည်။

နေလအောင်သည် အေး၏နို့အုံတစ်ဖက်စီကို သူလက်တစ်ဖက်စီနှင့် ဆုပ်ကိုင်၍ အေး၏အဖုတ်ကိုအနောက်မှ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပါတော့သည်။ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရာတွင် အေး၏နို့အုပ်ကြီးကို ဆွဲကိုင်၍ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပါသည်။ သူကတော့ အနောက်ကဒူးထောက်လျက်။

‘အ…အ…အ..’

သူမ၏နို့အုံကြီးကို ကြမ်းတမ်းစွာဆုပ်ကိုင်၍ အလုပ်ခံနေရခြင်းကြောင့် အေးတယောက် ဖီးလည်းတတ်နေသလို နာကျင်မှုကိုလည်း ခံစားနေမိပါသည်။ သို့သော်ထိုအရသာသည် သူမအတွက် အလွန်ကောင်းနေပါသည်။ အဲယားကွန်းဖွင့်ထားသော်လည်း နှစ်ယောက်စလုံးတွင် ချွေးများစို့လျက်။

အဆုံးသတ်တွင် နေလအောင်သည် အေး၏အဖုတ်ထဲတွင်ပင် ပြီးပေးလိုက်ပါသည်။ အေးကတော့ ကုန်းကုန်းကွကွကြီးဖြင့် မှောက်ကျသွားပါသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး ခုတင်ပေါ်တွင် လဲနေလိုက်ကြပါသည်။ သို့သော်ကြာကြာလဲမနေရလိုက်ပါ နေလအောင်သည် အားဆေးနှင့်ဓာတ်စာများအရှိန်ကြောင့် အားပြန်ပြည့်လာသဖြင့် အေးအား တဖန်လုပ်ရန် ထထိုင်လိုက်ပါသည်။

ပြီးနောက် အေးအဖုတ်လေးအား မထိတထိလာစနေပါတော့သည်။ အေးလည်း အလိုက်သသိပင် နေပေးလိုက်ပါသည်။ ခဏအကြာတွင်တော့ စောနကအတိုင်းပင် ထပ်မံလုပ်ပြန်ပါသည်။ ဒီတခါအပြီးတွင်တော့ အေးတယောက် မျက်ဖြူစိုက်သွားပါတော့သည်။ နေလအောင် ဘယ်လောက်ဘဲ လာဆွနေစေကာမူ အေးတယောက်မလှုပ်နိုင်တော့ပေ။ ဒီညအတွက်တော့ လက်ဖွဲ့ဗူးတော့မဖေါက်ဖြစ်လိုက် သို့သော် အေး၏အဖုတ်လေးကိုတော့ နာနာကျင်ကျင်ကို အဖောက်ခံလိုက်ရပါတော့သည်။ အေးနို့အုံနှစ်ဖက်လုံးတွင်လည်း နီရဲတွက်လျက်။ အေးအနားယူသွားပြီမို့ နေလအောင်လည်း ဆက်မနှောင့်ယှက်တော့ဘဲ အိပ်စက်အနားယူခြင်းဖြင့် မင်္ဂလာဦးညကို ကုန်ဆုံးခဲ့ကြပါတော့သည်။

........................................................

ငြိုးသူဒေါသ

နေ့လည် 11 နာရီလောက်မှပင် နှစ်ယောက်စလုံး အိပ်ယာမှနိုးလာကြပါသည်။ မနေ့ကပင်ပန်းထားသည်နှင့် ညကပင်ပန်းထားသည်များကို ပြေလျော့စေရန် ရေချိုးကိုယ်လက်သုတ်သင်ရန် အေးထလိုက်ပါသည်။ နေလအောင်ကိုလည်း တခါတည်းပင် နိုးလိုက်ပါသည်။

‘ကို…ထ..ထထ…’

နေလအောင်လည်း အေးကနိုးသဖြင့် ကမူးရှူးတိုးနဲ့ထလိုက်ပါသည်။ နေလအောင်ထချင်လွန်း၍ ထခြင်းမဟုတ်ပါ၊ အေးကရေအတူတူချိုးရအောင်ဆိုသဖြင့်သာ တဏှာဦးစီးကာဖြင့် ထလာခြင်းဖြစ်ပါသည်။

ရေချိုးခန်းအတွင်းသို့ နှစ်ယောက်စလုံးရောက်သည်ဆိုရင်ဘဲ နေလအောင်သည် အေး၏ကိုယ်အနှံ့ကို သူ၏လက်များဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးပါတော့သည်။ အပေါ်မှာတော့ ရေပန်းကိုဖွင့်ထားလျက်။ ချေးတွန်းပေးနေသယောင်ရှိသော်လည်း ချေးတွန်းပေးနေခြင်းလည်းမဟုတ်ပေ။

နေလအောင်၏လက်များသည် အေး၏အဖုတ်အတွင်းတွင် အဝင်အထွက်သိပ်ညက်လွန်းနေလှပါသည်။

‘ဟင်… ကို… လုပ်မယ်ဆိုလည်းလုပ်တော့ကွာ… လက်နဲ့တော့မလုပ်နဲ့….နာတယ်…’

နေလအောင်လည်း အေးကိုအလျော့ပေးကာ သူ၏လိင်တံကို လက်ဖြင့်အနည်းငယ်ပွတ်၍ အေးအဖုတ်အတွင်းသို့ စတင်ထိုးသွင်းပါတော့သည်။ ရေများကြားတွင် နှစ်ဦးသား ကာမစပ်ယှက်နေပုံက အားရစရာအတိပင်။ အေးလည်း နံရံကိုလက်ထောက်လျက် မတ်တပ်ကိုမလဲအောင်ထိန်းပြီး နေလအောင်၏ပြုစုမှုကိုခံစားနေပါတော့သည်။

ညမိုးချုပ်သော်……

မနေ့ကမဖောက်ဖြစ်လိုက်သော လက်ဖွဲ့ဗူးများသည် အခန်းတွင်းတွင် ဒီအတိုင်းရှိနေပါသေးသည်။ ဒီညတော့ လက်ဖွဲ့ဗူးများကိုဖောက်ရန် အေး လက်ဖွဲ့တခုချင်းစီကိုကြည့်၍ ဘယ်ဟာကစဖောက်ရင် ကောင်းမည်နည်းဟု တွေးနေမိပါသည်။ နေလအောင်ကတော့ ခုနကလာသော သူ့သူငယ်ချင်းများကို ခြံဝသို့လိုက်ပို့ရင်း လေအနည်းငယ်ပစ်နေပါသည်။

‘ပုတ်….’

အေးလက်ဖြင့် မတော်တဆတိုက်လိုက်မိသဖြင့် လက်ဖွဲ့ဗူးလေးတစ်ခုသည် ခုတင်ပေါ်တွင်တင်ထားရာမှ အောက်သို့ကျသွားပါသည်။ အေးလည်း လက်ဖွဲ့ဗူးလေးကိုပြန်ကောက်လိုက်ရင်း ဒီဗူးလေးကိုအရင်ဖောက်မည်ဟု တွေး၍ ချက်ချင်းဆွဲဖောက်လိုက်ပါသည်။

‘အားးးးးးးးး’

အေး၏အသံနက်ကြီးသည် တစ်အိမ်လုံးပျံ့နှံ့သွားပါတော့သည်။ သူငယ်ချင်းများကိုပို့ပြီး၍ ပြန်လာသော နေလအောင်ပင် အပေါ်ထပ်လှေကားကိုတက်နေရင်း ကြားလိုက်ရသော အေး၏အသံကြောင့် အလျင်အမြန်ပြေးကာ အိပ်ခန်းသို့ ပြေးတက်သွားလိုက်ပါသည်။ အခန်းအတွင်းသို့ နေလအောင်ရောက်ချိန်တွင်တော့ အေးပါးစပ်ထဲမှအဖြူရည်များထွက်လျက်၊ နေလအောင် အေးကိုပွေ့ဖက်လိုက်ပါသည်။ သို့သော် အဆိပ်ပြင်းလှသော မြွေ၏ကိုက်အားကြောင့် အေးအသက်မရှိတော့ပေ။

နေလအောင်လည်း ရူးမတတ်ဖြစ်ကာ ငိုယိုဒေါသထွက်နေပါတော့သည်။ ဒေါသဖြင့်ပင် ကိုက်သွားသော မြွေကိုလည်း သည်းကြီးမဲကြီးရှာပါသည်။ သို့သော်မြွေကားရှာမတွေ့ချေ။

အေးသေသည့်အကြောင်းကို မိဘများနှင့်ဆွေမျိုးမိတ်ဆွေများကို နေလအောင်အကြောင်းကြားလိုက်ပါသည်။ ရဲများကလည်း သေမှု့မှု့ခင်းဖြစ်တာကြောင့် သေရုပ်အလောင်းကြီးကိုဓာတ်ပုံရိုက်ကာ ဖွင့်ထားသောလက်ဖွဲ့ဗူးကိုလည်း သက်သေခံအဖြစ် စစ်ဆေးရန် သိမ်းဆည်းသွားပါသည်။ ညားတာမှ၂ရက်ပင်ရှိသေးသော သတိုသမီးအေးသေသွားသဖြင့် နေလအောင်ကတော့ ရင်ထုမနာ။ မိဘများနှင့်ဆွေမျိုးမိတ်ဆွေများကလည်း ထိုနည်းတူစွာပင်။

စုဘယ်လိုမှ အိပ်လို့လည်းမပျော်နိုင်၊ စားလို့လည်းမဝင်နိုင်ဖြစ်နေပါသည်။ အေးကို သူမလက်ဖြင့် ကိုယ်တိုင်သတ်လိုက်ခြင်းမဟုတ်သော်လည်း လက်ဖွဲ့ဗူးထဲတွင် မြွေထည့်ပေးလိုက်ခြင်းဖြင့် သူမသတ်လိုက်သည်ပင်မဟုတ်ပါလော။ နိုင်ငံခြားမှပြန်မလာခင်ကပင် ကြိုတင်စီမံလာခြင်းဖြစ်သဖြင့် အေး၏ရက်လည်မတိုင်ခင်မှာပင် စုသည် နိုင်ငံခြားသို့ ပြန်လည်ထွက်ခွာသွားခဲ့ပါသည်။ ဒေါသကြောင့် ပြုလုပ်လိုက်သော အမှားတစ်ခု၏အရိပ်သည် သူမနှင့်ထပ်ကြပ်မကွာ လိုက်ပါသွားပါသည်။

အေးနှင့်စုသည် အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းများဖြစ်နေသဖြင့် နေလအောင်သည် စုကို လုံးဝသံသဃမဝင်ခဲ့၊ မင်္ဂလာဆောင်တုန်းကလည်း စုသည် သူတို့နှစ်ဦးကို ပြုံးရွှင်စွာဖြင့် ဂုဏ်ပြုထောပနာပြုခဲ့သည်မဟုတ်ပါလော။ အေးစိတ်နှင့်ပင် နေလအောင်လည်း ဘုရားရိပ်၊တရားရိပ်ကို ခိုလှုံသွားပါတော့သည်။

စုသည်လည်း နိုင်ငံခြားသို့ပြန်သွားပြီး မကြာခင်မှာပင် ဟိုနိုင်ငံသားဘဲ ခံယူလိုက်သလိုလို၊ ဘာလိုလိုကြားပြီး သူမ၏အမေတစ်ဖြစ်လဲအဖွားဒေါ်စုစုအောင် သေသောအချိန်တွင်ပင် စုရောက်လာခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ အားလုံးကတော့ စုတယောက် သူမသူငယ်ချင်းအေးအတွက် ပူဆွေးသောကကြီးစွာရောက်နေသည်ဟုပင် ထင်နေမိကြပါတော့သည်။

ရဲများကလည်း အမှုကို မတော်တဆမှု့အဖြစ်ပင် သတ်မှတ်လိုက်ပါသည်။

ဒေါ်စုစုအောင်သည် မသေခင်က အေးသေဆုံးမှု့သည် သူမ၏မြေးစုနှင့်ပတ်သက်နေကြောင်း သိသော်လည်း မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ အရိပ်အမြွတ်ပင် မပြောပြခဲ့ပေ။

.....................................♡♡♡....................................

ပြီးပါပြီ။

အင်းစက်ချည်တိုင် (စ/ဆုံး)

အင်းစက်ချည်တိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ရမ္မက်သွေး

အင်းစက် ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

“ သမီးယောင်္ကျား ခုတလော အိမ်ပြန်မအိပ်တာ ကြာပြီ ဆို” 

ဒါ က သမီးနဲ့သားမက်နေတဲ့ တိုက်ခန်းကို အလည်ရောက်နေခိုက် ဧည့်ခန်းဆက်တီပေါ်ထိုင်နေရင်း အမေဖြစ်သူက သမီးကို ပြောလိုက်တဲ့ စကား။ 

“  ဟုတ်တယ် အမေ၊ သမီးကို သူ ငြီးငွေ့လာပြီလား မသိဘူး အမေရယ်” 

“  ဘာ.... ခုမှ အိမ်ထောင်သက် ဘာကြာသေးလို့လဲ အေ၊ ကိုယ့်ယောင်္ကျား ဘာကြိုက်တက်လဲ ခုထိ မသိသေးဘူးလား၊ ကိုယ့်ယောင်္ကျားအကြိုက်ကို သိအောင်လေ့လာပြီး ချည်တိုင်မြဲအောင် ချည်ထားတက်ရတယ် အေ့ ” 

“  ခုခေတ်က  ကေတီဗီက ကောင်မလေးတွေ ၊ နိုက်ကလပ်ကကောင်မလေး ရဲ့ အညုအတာ ၊ တီတီတာတာ အခရာလေး တွေနဲ့ တွေ့ဖူးသွားတဲ့ ယောင်္ကျားတွေဟာ  အိမ်ပြန်ချိန်မမှန်တော့တာ မဆန်းပါဘူး အေ” 

“ သမီးလဲ မသိတော့ပါဘူး မေမေရယ်..” 

“ ယောင်္ကျားဆိုတာ အချော့ကြိုက် ဟဲ့၊ ချေ့ာပြောရင် ရှင်ဘုရင် ပွဲတော်အုပ်တောင် သွားခိုးခိုင်းလို့ရတယ်။ နောက်ပြီး ယောင်္ကျားတွေရဲ့ အသည်းနှလုံးက အစာအိမ်နဲ့ နီးတယ် တဲ့၊ သူကြိုက်တက်တာလေးတွေ ရော ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ ချက်ကျွေးရဲ့လား” 

“ ချက်ကျွးပါတယ် မေမေ ရဲ့” 

“ အင်း ဟုတ်ပါပြီ” 

“  မေမေကလဲ သမီးလဲ ချော့ပြောတာပဲ ၊ သူကြိုက်တက်တာလေးတွေလဲ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ ချက်ကျွေးတာပဲ မေမေရယ် သူကသာ.. ဟင့်...” 

သမီးရဲ့ ပြောစကားကြောင့်ဒေါ်ကေသီ တယောက် တခဏတာ ငြိမ်သွားပြီး သမီးရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးအခက်အခဲကို သဘောပေါက်သွားပုံရတယ်။ အိမ်ထောင်ရေး ပြဿနာတွေ အများစုဟာ ခြင်ထောင်ကိစ္စက ၇၅ ရာနှုန်းလောက် ဖြစ်နေတက်တာ အိမ်ထောင်သက်ရင့်ပြီ ဖြစ်တဲ့ ဒေါ်ကေသီ တပ်အပ် သိလိုက်တယ်။

သမီးရဲ့ အိမ်ထောင်ရေး အခက်အခဲ ကိုဖြေရှင်းပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊ သမီးက အိမ်ထောင်သက် (၂) နှစ်သာ ရှိသေးတယ်။ ယောင်္ကျားက အိမ်ပြန်ချိန် မမှန်ချင်တော့ဘူး။ သမီးက အမေတူသမီး လုံးကြီးပေါက်လှ၊ အကိတ် ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဘာမှပြောစရာ မရှိ၊ အချက်အပြုတ်နဲ့ အိမ်ထောင်မှုလည်း နိုင်နင်းတယ်၊ သန့်သန့်ရှင်းရှင်း နေတက်၊ ထိုင်တက်တယ်။ သမီးဆီ အလည်လာနေချိန်၊ အိမ်ထောင် ပရိဘောဂ၊ အိုး ခွက်၊ ပန်းကန် တွေက အစ၊ သပ်သပ်ယပ်ယပ် နဲ့ သူနေရာနဲ့သူ စီရစီပဲ။ 

ပြောပြောဆိဆို ဒေါ်ကေသီတစ်ယောက် သမီးတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းရဲ့ ခန်းစီးလိုက်ကာလေးကို ဟပြီးကြည့်လိုက်ရင်း

“ ကဲ သမီး အခန်းထဲလာ

နှစ်ယောက်လုံး အခန်းထဲရောက်တော့ မေမေနဲ့ လင်မယား နှစ်ယောက် အိပ်တဲ့ အိစက်ညက်ညောတဲ့ အိပ်ယာပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ကြပြီး

“ ကဲ သမီး ၊ မေမေပြောတာတွေ မေးတာတွေ မရှက်ရဘူးနော်...

“ ဟုတ်ကဲ့ မေမေ” 

“ သမီးလင်က ခု တပါတ် ဘယ်နှစ်ခါ လိုးလဲ” 

“ အို မေမေ ကလဲ” 

“  ရှက်မနေနဲ့ မိမာလာ၊ အိမ်ထောင်ကျပြီးတာတောင် ရှက်နေရသေး၊ ယောင်္ကျားလေးတွေက သူတို့လိုးချင်တာ မရရင် ခြေလှမ်းပျက်လာတာပဲ၊ အိမ်ပြန်ချိန် မမှန် ဖြစ်လာတာပဲ၊ ကိုယ့်လင်ကို ချည်တိုင်မှန်အောင် ချည်ထားနိုင်ရတယ် ဟဲ့ သိရဲ့လား၊ လင်နဲ့မယား ဆိုတော့ စိတ်မပါလဲ ခံပေးရတာပဲ ဟဲ့၊ ခံပေးရတာချင်း အတူတူ စိတ်ပါလက်ပါ ခံပေးရင် ကိုယ်ရဲ့ အရသာ ရှိ၊ သူလဲ အရသာရှိတာပေါ့ သမီးရဲ့” 

“ ဟုတ်တယ်နော်” 

ပြောရင်း ဒေါ်ကေသီက သူ့သမီးကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားရင်း ရင်သားလေးတွေကို ပွတ်ပေးနေတယ်၊ နှုတ်ခမ်းကလဲ သမီလေး နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူး နမ်းလိုက်တယ်၊ မာလာ့ ရင်ထဲ ဗလောင်းဆူသွားတယ်။ အမျိုးသမီးချင်း နမ်းတာကို သာယာမိသွားတယ်။ အမေ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ပြန်လည်း တုန့်ပြန်နမ်းမိလိုက်တယ်။ လက်တွေကလဲ အမေ့ကိုယ်လုံး အိအိထွေးထွေးကြီးကို ပြန်ဖက်ထားမိလိုက်တယ်။ အမေက အသက် (၄၀) သာ ကျော်လာတာ ခုထိ အသားအရေး တင်းတင်း ဝင်းဝင်း အိအိ နဲ့ ခန့်ချောကြီး ချောနေတုန်း။ ခဏကြာတော့ နှုတ်ခမ်းချင်း ခွါလိုက်ပြီး

“ သမီးလင်က တပါတ် ဘယ်နှစ်ခါ လိုးလဲ ပြောပါဦး” 

“ တစ်လ မှာ ၁ ခါလောက်ပဲ လိုးတယ်၊ လိုးတာလဲ သိပ်မကြာဘူး” 

“ သမီးက သူ့လီးကို စုတ်ပေးလား” 

“  ဟင့်အင်း” 

“ သမီး စောက်ပတ်ကိုရော သူကယက်ပေးလား” 

“ သူက ယက်ပေးတယ်၊ အကုန်လုံး ယက်ပေးတာ၊ ဖင်ပေါက်ရော ၊ စောက်ပတ်ရော” 

“ မေမေသိပြီ၊ ဒါဆို သမီး ဖက် က အပြုအစုတွေ လိုနေတာ၊ သမီး အဖေဆို အမေ့ကို ခုထိ တပါတ် ၂ ခါ ကြာကြာလိုးပေးသေးတယ်” 

“ တကယ် ခစ် ခစ်” 

ပါးစပ်က တကယ် လို့ ပြောမိပြီး၊ လွန်ခဲ့တဲ့ (၁၀) နှစ်ကျော်လောက်အချိန်၊ သူမ ကျောင်းသူဘဝကတုန်းက သူမတို့ မြောက်ဥက္ကလာ မြို့သစ်မှာ နေခဲ့တဲ့ အိမ်လေးကို သတိရမိတော့တယ်။ 

.........................................................................................

အဲဒီတုန်းက မြောက်ဥက္ကလာက မြို့သစ်တည်ကာစ၊ အိမ်တွေ သိမ်မစည်သေး၊ အဖေက သင်္ဘောသား ဘ၀ နဲ့ ကိုယ်ပိုင်အိမ်လေးနဲ့ လွတ်လတ်လပ်လပ် နေချင်တော့ ခြံလေးတခြံ ဝယ်လိုက်တယ်။ နောက်မှ အိမ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ဆောက်မယ်ပေါ့။ ဝယ်လိုက်တဲ့ ခြံထဲမှာ ထရံကာ အိမ်သေးသေးလေး ပါလာတယ်။ အဖေရော အမေရော လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်တယ် ဆိုပြီး အဲဒီအိမ်လေးမှာပဲ သွားနေကြတော့တယ်။ 

ကျမ က တဦးတည်းသော သမီး၊ စာမေးပွဲ နီးနေလို့ မြို့ထဲက အဖွားအိမ်မှာပဲ နေရစ်ခဲ့ရတယ်။ ကျောင်းပိတ်ရက်ကျမှ အဖေနဲ့ အမေ ရှိတဲ့ မြို့သစ်က အိမ်လေးမှာ သွားလည်ဖြစ်တော့တယ်၊ အပြန်ကားရှားလို့ အဲဒီနေ့က ညပါ အိပ်ဖြစ်သွားတယ်၊ အိမ်ကလေးက သပ်သပ်ရပ်ရပ်နဲ့ နေချင်စရာလေး ဖြစ်အောင် ေဖေဖတို့က ပြန်ပြင်ထားပြီးပါပြီ။ အိပ္ခန်းနဲ့ ၊မီးဖို၊ ဧည့်ခန်း သုံးခန်းပေါ့။ အိပ်ခန်းကိုတော့ အဝတ်ထူထူ လိုက်ကာစလေးနဲ့ ကာထားတယ်။  ခြံထဲလဲ အပင်လေးတွေ စိမ်းစိမ်းစိုစိုနဲ့ နေချင်စရာလေး၊ အဲဒီတုန်းက ကျမက အပျိုဖော်ဝင်ခါစ၊ ကျမ ရောက်လာတော့ ကျမက အိပ်ခန်းထဲ အိပ်ရတာပေါ့၊ ဖေဖေနဲ့ မေမေက အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထွက်အိပ်ကြတယ်။

ညဘက် တရေးနိုးလို့ တီးတိုးစကားပြောသံနဲ့  တဖွတ် ဖွတ် တဖက်ဖက် အသံတွေကြားရတော့ ဘာဖြစ်ပါလိမ့်လို့ တွေးပြီး  ခန်းစီးလိုက်ကာကြားကနေ အပြင်ကိုကြည့်လိုက်မိတယ်။  အဲဒီတော့မှ ညဦးပိုင်းက ပျက်သွားတဲ့မီးဟာ ဘယ်အချိန်ပြန်လာနေမှန်းမသိဘူး၊ မီးအားကောင်းလွန်းတော့ ညအိပ်မီးလုံးလေးပေမယ့် အတော်လေး လင်းအားကောင်းနေတယ်။ မီးရောင်အောက်မှာ အဖေနဲ့ အမေ တို့ရဲ့ ဇာခြင်ထောင်ထဲ က လိုးပွဲကြီးကို ထင်ထင်ရှားရှား မြင်ရပါတော့တယ်။

အမေက ဒူးအောက်မှာ ခေါင်းအုံးလေး ခံထားပြီး ဘာအဝတ်မှ မပါဘဲ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားတယ်၊ ကုန်းထားတာ ဆိုပေမယ့် ရင်ဘက်တွေကို ကြမ်းပြင်မှာ ကပ်နေအောင် ဝပ်ထားပေးတာပါ။ အမေ့တင်ပါးနောက် မှာ အဖေက အမေ့ခါးကို ဆွဲဆွဲပြီး အချက်ကျကျ လိုးနေတာ။ အဖေ့ကိုယ်မှာ အင်္ကျီဆိုလို စွပ်ကျယ်လေး တထည်ပဲ ရှိတယ်။ လူခြေတိတ်နေတဲ့ ညဉ့်အချိန် မှာ အဖေ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း  ဖွတ် ဖက် ဖွက်ဖက် ဆိုတဲ့ အသံတွေ အဲဒီက ထွက်နေမှန်း ကျမ သိလိုက်ရတယ်။ 

ကျမလဲ ကြည့်နေရင်း လည်ချောင်းတွေ ခြောက်လာပြီး ခြေဖျား လက်ဖျားတွေပါ အေးလာတယ်။ လင်မယားတွေ လိုးကြတာ ကြားဖူးနားဝတော့ ရှိနေပါပြီ။ အဖေက သင်္ဘောသားဆိုတော့ တခါတခါ အဖေတို့ အိပ်ခန်းထဲကို သန့်ရှင်းရေးဝင်လုပ်းပေးရင်း နိုင်ငံခြား အပြာစာအုပ်တွေ ခိုးယူပြီး ကိုယ့်အခန်းထဲ ယူကြည့်ပြီး ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ်ပွတ်ဖူးတယ်။ အဲဒီ အရသာထက် ခု မြင်နေရတာက စိတ်ထဲ ပိုအရသာရှိနေတယ်။

အင်းလေ ဟိုဟာက အရုပ်တွေပဲ၊ ခုဟာက အရွယ်ကောင်း အသွေးအသားနဲ့ သက်ရှိလူသား ၂ ယောက် အားရပါးရကြီး ကိုယ့်ရှေ့မှာ လိုးနေကြတာလေ။ ဘယ်တူနိုင်ပါ့မလဲ။

အဖေ့က ဆောင့်လိုက်တိုင်း အမေ့တင်ပါးကြီးတွေ တုန်တုန် တက်သွားကြတယ်။ ကျမ စိတ်ထဲလဲ အမေ့ နေရာမှာ ဝင်ပြီး အလိုးခံချင်စိတ်တွေ ရောက်လာတယ်။ ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ အဖေ့ ဆောင့်ချက်တွေ အရမ်း မြန်လာပြီး အမေ့ကျောပေါ်ထပ်ပြီး ငြိမ်သွားတယ်။ နောက်တော့ အဖေက အမေ့ခါးကို ဖက်လျှက်သားကြီးနဲ့ ဘေးတစောင်း အိပ်ယာပေါ်ကျသွားပါတော့တယ်။ 

သူတို့ လိုးတာပြီးသွားပြီလို့ ကျမ ထင်ထားတာ မှားပါတယ်။ သိပ်မကြာခင်ပဲ မေမေက အဖေ့ရင်ခွင်က လူးလွန့်ထပြီး ပြေလျော့နေတဲ့ ဆံပင်တွေကို ကပြာကယာ ဆွဲထုံးပြီး အဖေ့ပေါင်နား ခေါင်းငုံ့ကပ်သွားတာ တွေ့ရတယ်။ လိုးပြီးခါစ ခပ်ပျော့ပျော့ ဖြစ်နေတဲ့ အဖေ့လီးကို အနားက ပုဆိုးနဲ့ သုတ်နေတယ်၊ ခုမှ အဖေ့လီးကို သေချာမြင်ရတော့တာ။ အရှည်က ကျမတို့ ကွန်ပါဗူးထဲက ၆ လက်မ ပေတံလောက်ရှိမယ်ထင်တယ်။ အလုံးက လက်နှိပ်စက်သုံး မျဉ်းတန်နီးပါးလောက်ရှိမယ်။ အမေက အဖေ့လီးကို သူမလက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်နယ်ရင်း အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲချနေတယ်။ (နောက်မှ အဲဒါ ဂွင်းထုပေးတယ်လို့ သိရတယ်။) 

အဲလို ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးပြီးတော့ အစွမ်းကုန်ထောင်မက်နေတဲ့ အဖေ့ လီးကြီးပေါ် ထခွလိုက်တယ်။ အဖေ့ဖက်ကို မျက်နှာမူပြီး လီးတန် ပေါ် တည့်တည့်ရောက်တော့မှ လက်တဖက်နဲ့ အဖေ့လီးကို ကိုင်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တော့တယ်။ တအိအိနဲ့ အဖေ့ လီးကြီး မြုပ်သွားတာ မြင်နေရတော့ ကျမ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်ရင်း အဖုတ်ထဲက တခုခု စိမ့်ထွက်လာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ 

အဖေ့ လမွှေးအုံနဲ့ အမေ့ တင်ပါးကပ်မိသွားတော့မှ အမေက သူ့တင်ပါးတွေကို ဖိလိုက် ကြွလိုက်နဲ့ အဖေ့ရင်ဘတ်ဘေးတဖက် တချက်ကို လက်တွေထောက်ပြီး အားပါးတရ ဆောင့်ဆောင့်ချပါတော့တယ်။ တခါတခါလဲ သူမတင်ပါးတွေကို နှဲ့နှဲ့ပြီး ဖိဖိကျိတ်နေတာ တွေ့ရတယ်။

လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း အထိမ်းမရှိ ရမ်းခါနေတဲ့ အမေ့နို့တွေကို အဖေက အောက်ကနေ ဆုပ်နယ်ကစားနေတယ်။ ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ အမေက အဖေ့ကို လီးမကျွတ်ဘဲ အဖေ့ခြေထောက်တွေဖက် မျက်နှာ မူလိုက်တယ်။ အဖေက အမေ့ကျောကိုပဲ မြင်ရတော့မှာပေါ့။ အမေ့ မျက်နှာကို ကျမဘက်က မြင်ရတော့တယ်။ နောက်တော့ အဖေ့ ပေါင်တံတွေပေါ်ကို လက်ထောက်ပြီး ဆောင့်ချ လိုးတော့တယ်။ 

အဖေ့တင်ပါးကလဲ အောက်နေ ပင့်ပင့်တင်ပေးနေတယ်။ အဖေ့လီးကြီး အမေ့ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ ဝင်ထွက်နေတာ မြင်နေရတာပေါ့။ အမေ့မျက်နှာလေးကို ကျမကြည့်လိုက်တော့ အရမ်းကျေနပ်နေတဲ့ ပုံပဲ။ ကျမရင်ထဲလဲ လှိုက်ကနဲ့ လှိုက်ကနဲ ခံစားရပြီး မောဟိုက်လာပါတယ်။ အားရပါးရ အချက် ၄၀ လောက် ဖိဆောင့်လိုးပြီးတော့ သိပ်မကြာခင် အဖေက အောက်ကနေ အမေ့ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုက်ကာ အတင်းဖိကပ်ထားတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး။ အမေလဲ အဖေ့အပေါ် ကျောမှီပြီးထပ်လျှက်သား ပြိုကျသွားတော့တယ်။

ကျမလဲ အဖုတ်အတွင်းထဲ က တလှုပ်လှုပ်နဲ့ တခုခုကို ညှစ်ဆွဲထားချင်သလိုလို ဖြစ်လာပြီး ဒူးတွေလဲ မခိုင်ချင်သလာလိုဖြစ်လာတော့တယ်။ ခြင်ထောင်ထဲကိုတောင် မနည်းပြန်ရောက်အောင် သွားရတော့တယ်။

........................................................

သတိပြန်ဝင်လာတော့ ကျမရော အမေရာ အဝတ်တွေ မရှိကြတော့ဘူး။ (69) ပုံစံနဲ့ တယောက် စောက်ဖုတ် တယောက်ယက်မိနေကြပြီ။ လင်က ယက်ပေးတာ ခံဖူးပေမယ့် အိမ်ထောင်သက်တမ်းကြာပြီး မိန်းမချင်း အကြိုက်ပိုသိတဲ့ အမေ့ရဲ့ လျှာအောက်မှာ ကျမ အကြိမ်ကြိမ်ပြီးနေရတယ်။ ကျမ အလုပ်ခံနေရသလိုပဲ ကျမ ပါးစပ်ကလည်း ပြောင်းရှင်းဖောင်းအိနေတဲ့ အဖေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လဲ အမေလုပ်ပေးနေသလို လုပ်ပေးနေမိတယ်။ 

အမေ့ အဖုတ်ကြီးကလဲ အရမ်း ပြဲရွဲမနေဘဲ အိတင်းနေတုန်းပဲ။ လီးအဝင်အထွက် များထားလို့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ တော့ ခရမ်းရောင် သမ်းနေပြီ။ စောက်ရည်တွေ စိုရွဲပြီး ဖောင်းအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖြဲဖြဲပြီး အမေလုပ်ပေးနေသလို ကျမကလဲ အမေ့ အဖုတ်ကို ရွှလွတ် ရှလွတ် နေအောင် ပြန်ယက်ပေးနေမိတယ်။ အမေ့စောက်ရည်တွေလဲ ကျမနှုတ်ခမ်းမှာ စိုရွှဲနေပါပြီ။

သိပ်မကြာခင်ပဲ အမေ့လက်ညှိုးလေးက ကျမစောက်ဖုတ်ကကျတဲ့ စောက်ရည်တွေ နဲ့ ကျမဖင်ပေါက်ဝကို ဝလုံးလေးရေးပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ လက်ညှိုးထိပ်ကလေးက ကျမ ဖင်ပေါက်လေးထဲ အိခနဲ့ တိုးဝင်လာတယ်။ အို .. ကျမစအိုလေးကတင်းခနဲ အမေ့လက်ညှိုးလေးကို ညှစ်ထားမိလိုက်တယ်။ ဖင်ဝမှာ တင်းတင်းအိအိလေးနဲ့ ကျလိကျလိ  စိတ်ထဲ တမျိုးလေးပဲ၊ ခံလဲ ခံလို့ကောင်းပြီး ကျမလက်ညှိုးလေးလဲ အမေ့ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်မိတယ်။ အမေ့ဖင်ကတော့ ကျမ လက်ညှိုးကို ရှော့ရှာ့ရှုရှုလက်ခံနိုင်တာ တွေ့ရတယ်။

အဲဒီတော့မှ အမေ့ဆီက 

“ ငါ့သမီးဖင်က ပါကင်ပဲ ရှိသေးတာပဲ၊ သမီးလင်က မလိုးဘူးလား” 

“ တောင်းလိုးတာပေါ့ သမီးက မခံနိုင်လို့ စကားတောင် ၂ ပတ်လောက် များကြရတယ်” 

“ သမီးလင်က မလိုးတက်လို့ပါ၊ လိုးတက်ရင် ဖင်ခံပြီး စောက်ဖုတ်ထဲက ပြီးရတာ ဘာအရသာနဲ့မှ မတူဘူး၊ သိလား၊ နောက်မှ သမီး ဖင်ပါကင်လေးကို လီး အစစ်နဲ့ပေးတွေ့ပေးမယ်” 

ပြောရင်း ဖင်ကို လက်ညှိုးနဲ့ ကလိ လိုးကြရင်း အမေနဲ့ ကျမ အကြိမ်ကြိမ်ပြီးနေကြရပါတော့တယ်။ အဲဒီညက လင်တောင်မောင်လည်း ပြန်မလာလို့ အမေလည်း ကျမနဲ့ အတူတူ အိပ်သွားပါတယ်။

ညလုံးပေါက်နီးပါး လိုးတဲ့ ခံတဲ့ အကြောင်းတွေ တယောက်နဲ့တယောက်ဖက်ထားရင်း ပြောဖြစ်ကြတယ်။ အဖေက ဘယ်လို လိုးပုံ၊ ဘယ်လို အလိုးသန်ပုံ၊ ဆေးလိပ်မသောက်၊ အရက်မသောက်တော့ ခုထိ ကျန်းမာသန်းစွမ်းနေပုံတွေ ပြောပြတော့ ကျမလဲ ငယ်ငယ်က မကြာမကြာ အဖေနဲ့ အမေ လိုးတာကို မြင်ရတာတွေ၊ ချောင်းမိတာတွေ ပြန်ပြောပြမိတယ်။ အဖေ့ လီးကြီးကိုလည်း မျက်စိထဲ ပြန်မြင်ယောင်လာပြီး အဖေ့လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံချင်စိတ်တွေဖြစ်လာမိတယ်။ ကျမကိုယ်လည်း ကျမ အံ့သြမိတယ်။

အဖေ့လီးကြီးကို မသိစိတ်က ငယ်ငယ်ထဲက စွဲလန်းနေမိတာကို ကျမ သိလိုက်ရတယ်။ ဒါကြောင့် လင် ရလို အလိုးသာခံနေရပေမယ့် ကာမအရသာတွေ ခုထိ စိတ်ထဲ ကျေနပ်အောင် မခံစားရဘူး လို့ထင်နေမိတယ်။

ဒါကြောင့် စိတ်ပညာရှင်တွေက သူတို့ရဲ့သုတေသနပြုထားချက်များ အရ ဖခင်တွေရဲ့ လွှမ်းမိုးမှုဟာ သမီးမိန်းကလေးတွေအပေါ် အလွန်လွှမ်းမိုးနိုင်ကြကြောင်း ပြေကြတာ။ အိမ်ထောင်ပြုရင်တောင် အဖေနဲ့ အမူအကျင့်၊ ရုပ်ရည် တူတာကို အဓိကထား ရွေးခြယ်မိကြကြောင်း ပြောထားကြတာ။ အင်းလေ ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုတွေနဲ့ အစဉ်အလာတွေအရ ယောင်္ကျားသားဆိုလို့ အဖေ ဆိုတဲ့ လိင်ကွဲနဲ့သာ တစ်အိမ်ထဲ အတူတူ နေကြရင်း အရွယ်ရောက်လာကြတာ မဟုတ်ပါလား။ 

................................................................................................................

နောက် ( ၆ ) လောက်ကြာတဲ့အခါ

မိသားစု အိပ် ကုတင်ကြီး တခုအပေါ်မှာ  လုံးကြီးပေါက်လှ အမျိုးသမီးကြီးတယောက် အဝတ်ဗလာနဲ့ ဖင်ကြီးထောင်ပြီး ခါးလေးကို ကော့ထားပေးတယ်။ အဲဒီနောက်ကနေ အမျိုးသားကြီးတစ်ယောက်က ထိုအမျိုးသမီးကြီးရဲ့ ဖင်စအိုထဲကို တချက်ချင်း စည်းချက်မှန်မှန် လီးကြီးကို တဝက်လောက် ဆွဲထုတ်လိုက် ဖိသွင်းလိုက်နဲ့ လိုးဆောင့်နေတယ်။ လီးကြီး ဝင်သွားတိုင်း စအို နှုတ်ခမ်းသားတွေကလဲ အလိုက်သင့်လေး လီးကြီးကို ငုံခဲထားပြီး စုပ်မြိုရစ်ပတ် ဆွဲယူနေကြတယ်။

အမျိုးသမီးကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးရဲ့ အကွဲကြောင်းမှလည်း စောက်ရည်တွေက တတောက်တောက် တွဲရရွဲစီးပြီး ကျနေပြန်တယ်။

အဲဒီ မြင်ကွင်းကို ဘေးကနေ အသက် ၂၀ ကျော်အရွယ် လုံးကြီးပေါက်လှ အဝတ်ဗလာနဲ့ မိန်းခလေးတစ်ယောက်က တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း လက်ထဲက ဗူးတစ်ဗူးထဲက ချွဲပြစ်ပြစ် အရည်တွေနဲ့ သူ့ဖင်အစအိုဝထဲ ပွတ်သပ်ရင်း ကလိနေပေးတယ်။ ခဏကြာတော့ အမျိုးသမီးကြီးနဲ့ ဘေးချင်းယှဉ်ကာ ပုံစံတူ အနေအထားနဲ့ နေလိုက်တယ်။

ပြီးတော့ 

“ အဖေ သမီး ဖင်ကိုလဲ တလှည့်လိုးပေးဦးလေ ဟင့်” 

ဒီတော့မှ အမျိုးသမီးကြီး ဖင်စအိုထဲက လီးကြီးကို ဖြည်းညှင်းစွာ ဆွဲထုတ်ပြီး ဘေးက အမျိုးသမီးငယ်ရဲ့ နောက်မှာ ရပ်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ သူ့ဒစ်ဖူးကြီးပေါ် ဗူးထဲ့ အရည်တွေ လောင်းချပြီး ချောနေအောင် လုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အမျိုးသမီးငယ်ရဲ့ ဖင်စအိုပေါ် လီးဒစ်ကြီး တေ့ဖိလိုက်တော့တယ့်....

“ ဗြစ် ဖြစ် ဗျိ ....” 

“ အီး ကျွတ် ကျွတ်...” 

...............................................................................................

နောက်ထပ် ၃ လ လောက်ကြာတဲ့ အခါ မာလာ့လင် ကျော်ကြီးတစ်ယောက် ကေတီဗွီက ယမင်း ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ခိုးပြေးသွားပါတော့တယ်။ မာလာကတော့ အဖေ၊အမေ တို့ရဲ့ အရိပ်အောက်မှာ သာယာကြည်နူးစွာဖြင့်.....

........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။

...................................................................................................................................

ရှေး ကာမသျှတ္တရကျမ်းလာ မိန်းမအမျိုးအစားများ

သမုန္ဒြိ-လက္ခဏာ ဒီပနီ ဋီကာ (တချို့နေရာ၌ သမုတိန္ဒြိယ လက္ခဏာ ဟု ရေးကြသည်။) ကျမ်းဆရာ အလို အားဖြင့် လောက၌ မိန်းမတို့သည်..

( ၁ ) ပဒုမ္မနီ

( ၂ ) စိတ္တရနီ (စိတြနီ)

( ၃ ) သင်္ခနီ

( ၄ ) ဟတ္ထနီ ဟူ၍ အကျဉ်းအားဖြင့် လေးမျိုးပြဆိုထားလေသည်။

ထို ( ၄ ) မျိုးတို့တွင် တစ်မျိုးတစ်မျိုးစီ၌ (၆၄) မျိုးစီထပ်မံ ကွဲပြားသောကြောင့် မိန်းမ အမျိုးအစားပေါင်း အကျယ်အားဖြင့် (၂၅၆) မျိုး ရှိကြောင်း သိရသည်။

(၆၄)ယောက် ကွဲပြားပုံကား

ပဒုမ္မနီ မိန်းမအမျိုးအစားကို မူတည်၍ (ဥက္ကဋ္ဌ၊ပဏိတ၊မဇ္ဈိမ၊ဟိန) ဟူသော အယုတ်၊ အလတ် စသည်(၄) မျိုးနှင့် မြှောက်သော် ပဒုမ္မနီ (၄) ယောက်ဖြစ်၏။ 

ထို (၄) ယောက်ကိုတည်၊ အသားရွှေ၊ အသားနီ၊ အသားဖြူ၊ အသားမည်း ဟူသော (၄) မျိုးသော အဆင်းနှင့်မြှောက်သော် (၁၆) ယောက်ဖြစ်၏။

၎င်း (၁၆) ယောက်ကိုတည်၊ အဆူ (အဝ)၊ အကြုံ (အပိန်)၊ အမြင့်၊ အနိမ့် ဟူသော ဆိုဒ်ဂိုက် အချိုးအစား (၄) မျိုးနှင့်မြှောက်သော် (၆၄) ယောက်ဖြစ်သည်။

ဤနည်းအားဖြင့် ပဒုမ္မနီ မိန်းမအမျိုးအစား (၆၄) ယောက် ကွဲပြားရ၏။

ထို့အတူ စိတ္တရနီ၊ သင်္ခနီ၊ ဟတ္ထနီ မိန်းမအမျိုးအစားတို့ကိုလည်း အဆင့်ဆင့် မြှောက်ပွါးလိုက်ပါက တစ်မျိုးလျှင် (၆၄) ယောက်စီ ကွဲပြားကြသောကြောင့် အကျယ်အားဖြင့်  မိန်းမအမျိုးအစားပေါင်း (၂၅၆) မျိုးရှိကြောင်း ဖော်ပြထားပါသည်။

..............................................................................

ပဒုမ္မနီ မိန်းမတို့၏ လက္ခဏာ 

( ၁ ) လဝန်းနှင့်တူသော မျက်နှာရှိ၏။

( ၂ ) အသားညက်၏။

( ၃ ) သွားအရောင်တောက်၏။

( ၄ ) ခြေဖဝါး၊လက်ဖဝါး ပြည့်တင်း၏။

( ၅ ) ဆံပင်ကောင်း၏။

( ၆ ) လည်ရေး အရစ် သုံးတန်းရှိ၏။

( ၇ ) သားမြတ် (ရင်သား) ကြီး၏။

( ၈ ) ဟင်္သာ၏ သွားခြင်းနှင့်တူသော သွားခြင်းရှိ၏။

( ၉ ) အသံသာ၏။

(၁၀) လူကြီး၊မိဘ၊ဆရာသမား၊ပညာရှိ သူတော်ကောင်းတို့ကို ရိုသေတက်၏။

(၁၁) လင်ကိုလည်း ရိုသေတက်၏။

(၁၂) မကောင်းမှုကို မပြုတက်။

(၁၃) ရှက်တက်၏၊

(၁၄) ကြောက်တက်၏။

(၁၅) ပညာအရည်အချင်းနှင့်ပြည့်စုံ၏။ (အတန်းပညာကို ဆိုလိုဟန်မတူ)

(၁၆) ပဒုမ္မာကြာနံ့နှင့်တူသော ကိုယ်နံ့ရှိ၏။

(၁၇) ကိုအရသာချို၏။ (လျှာနဲ့ယက်ကြည့်ပေါ့ ခစ်ခစ်)

(၁၈) မာတင်္ဂမည်သော ဆင်၏ကြည့်ခြင်းကဲ့သို့သော ကြည့်ခြင်းရှိ၏။ အင်္ဂါဇာတ်ကား လိပ်ကုန်း သဏ္ဌာန်ကဲ့သို့ရှိ၏။ အစောက် (အနက်) ကား လက်ခြောက်သစ်၊ အဝန်း (အကျယ်၊အရွယ်အဝန်းကို ဆိုလိုဟန်ရှိသည်။) ကား (၁၂) သစ်ရှိ၏။ ချမ်းသောအခါ နွေး၍ ပူသော အခါ၌ အေးသော ကိုယ်အတွေ့ရှိ၏။ (မီးမလာဘဲ ပူနေချိန်ဆို အဖိုးတန်လေစွ။)

.......................................................................................................

စိတ္တရနီ မိန်းမတို့၏ လက္ခဏာ

( ၁ ) ရယ်ရွှင်မြူးတူးခြင်းများ၏။

( ၂ ) ခိုပေါက်စနှင့် တူသော အသံရှိ၏။

( ၃ ) လိပ်၏ သွားခြင်းနှင့်တူသော သွားခြင်းရှိ၏။

( ၄ ) မိဘ၊ဘိုးဘွား၊ဆရာသမားနှင့် လင်ယောင်္ကျားတို့ကို ရိုသေတက်၊ ခုံမင်တက်၏။

( ၅ ) ကြာညိုပန်း အနံ့နှင့်တူသော ကိုယ်အနံ့ရှိ၏။

( ၆ ) အသားပျော့ပြောင်ဒ၏။

( ၇ ) အင်္ဂါဇာတ်ကား ကြာရွက်နု သဏ္ဌာန် ကဲ့သို့ ရှိ၏။ အဆောက် ( အနက်) ကား လက်ဆယ်သစ်၊ အဝန်း (အကျယ်ဧရိယာ၊ အပေါက်ဝကို ပြောတာမဟုတ်) ကား (၁၆) သစ် ရှိ၏။

..........................................................................

သင်္ခနီ မိန်းမတို့၏ လက္ခဏာ

( ၁ ) ရာဂရမ္မက်ကြီး၏။

( ၂ ) ရသေ့၊ရဟန်းကို မြင်သော် မက်မောတက်၏၊ 

( ၃ ) သားမြတ် (ရင်သား) တွဲလွဲမရှိ၊ (ရင်သားမတွဲ) သလဲသီးနှင့်တူ၏။

( ၄ ) ဆံပင်ရှည်၏။

( ၅ ) ပျား အနံ့ကဲ့သို့ ကိုယ်အနံ့ရှိ၏။ 

( ၆ ) ကိုယ်ဟန် အသွင်အပြင်လှပ၏။

( ၇ ) ယောင်္ကျားတစ်နေ့မရှိက နှလုံးမသာမယာရှိတက်၏။ (ကြောက်စရာပဲ)

( ၈ ) မကောင်းသော အရသာကို စားလို၏။ (ပူ၊စပ်၊ခါး အလွန်ကြိုက်သူများသတိ)

( ၉ ) ယဇ်မ (ရစ်ငှက်မ) ၏ သွားခြင်းနှင့်တူသော သွားခြင်းရှိ၏။

(၁၀) ပန်းနံ့သာ အမွှေးအကြိုင်တို့ကို လွန်စွာ အလိုရှိ၏။

(၁၁) ခါးစင်း၍ ရင်ကော့၏။

(၁၂) အင်္ဂါဇာတ်ကား ခရုသင်းသဏ္ဌာန် ရှိ၏။ (ခရုဖင်လိမ်ပုံ)

(၁၃) အစောက်ကား (၁၄) သစ်၊ အဝန်းကား (၁၆) သစ် ရှိ၏။

..................................................................................

ဟတ္ထနီ မိန်းမ၏ လက္ခဏာ

( ၁ ) တင်ဆုံကြီး၏။

( ၂ ) မြင့်သောတင်ပါးရှိ၏။ 

( ၃ ) နားရွက်ကြီး၏။

( ၄ ) နှုတ်ခမ်းကြီး၏။

( ၅ ) နှာခေါင်းပိ၏။

( ၆ ) မျက်စိ လောက်စလုံးကဲ့သို့ ဝန်း၏။

( ၇ ) အမျက်ကြီး၏။ 

( ၈ ) ခါးကြီး (ခါးတုတ်) ၏။

( ၉ ) ပေါင်းရင်းဖြိုး၏။

(၁၀) မြင်းခေါင်း(ဒူး)၊ခြေသလုံးကြီး၏။

(၁၁) ဖဝါးတို၏။

(၁၂) လက်ချောင်း၊ခြေချောင်းတို၏။

(၁၃) လောဘကြီး၏။

(၁၄) ဆင်မနှင့်တူသော သွားခြင်းရှိ၏။

(၁၅) ယောင်္ကျားကိုမြင်လျှင် အသက်ကဲ့သိုချစ်၏။

(၁၆) ယောင်္ကျားနှင့်သာ မှီတွဲ၍နေလို၏။

(၁၇) ယောင်္ကျားနှင့် အကြိမ်များစွာ သံဝါသ (ပေါင်းဖော်) နှီးနှောရသော်လည်း ရောင့်ရဲခြင်းမရှိ၊ ကြီးသော ကြမ်းသော ပုရိသဘော (ယောင်္ကျားလိင်တန်၊ လီး) ကို အလိုရှိ၏။

(၁၈) သားမြတ် (ရင်သား) ငယ်၏၊ချက်ကြီး၏။

(၁၉) ကိုယ်နံ့ကား ဆင်မုန်၏ (မုန်ယိုဆင်မှထွက်သော) အနံ့ကဲ့သို့ ရှိ၏။

(၂၀) ကိုယ်အရသာငံ၏။

(၂၁) ရမ္မက်စပ်ရှိန်းရှိန်းရှိ၏၊ (ဆက်ဆံချိန် အရသာကို ရည်ရွယ်ဟန်တူ၏)

(၂၂) အင်္ဂါဇာက်ကား ဆင်၏နားရွက်ကဲ့သို့ရှိ၏၊ အလွန်ကြီး၏။ (ကြီးကျယ်ခမ်းနားတဲ့သဘော ခစ်ခစ်)

(၂၃) အစောက် (၁၆) သစ်၊ အဝန်း (၂၀) သစ် ရှိ၏။

................................................................

မိန်းမတို့၏ အလိုဆန္ဒ

- ပဒုမ္မနီ မိန်းမမျိုးကား တနေလျှင် (၃) ကြိမ် သံဝါသပြု ( လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- စိတ္တရနီ မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၇) ကြိမ် သံဝါသပြု ( လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- သင်္ခနီ မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၅) ကြိမ် သံဝါသပြု ( လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- ဟတ္ထနီ မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၈) ကြိမ် သံဝါသပြု ( လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

............................................................

မိန်းမအမျိုးအစားနှင့် သူတို့၏အလိုဆန္ဒ

- အရပ်မြင့်သော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၂၈) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- အရပ်နိမ့်သော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၂၆) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- ချက် အင်္ဂါနက်သော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၂၅) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။ (အိန္ဒိယ ရုပ်ရှင်များ၌ ချက်ကို တမင်ဖော်ပြထားကြသည်မှာ ဒီသဘောကိုပြလိုခြင်းလားမသိ။)

- ဆူသော (ဝသော) မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၅) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- ကြုံသော (ပိန်သော) မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၀) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- ကွသော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၅) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- သားမြတ် (ရင်သား) ကြီးသော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၂၄) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- အသားဖြူသော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၇) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- အသားနီသော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၂၂) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- အသားမည်းသော (နီဂရိုးမတွေ) မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၈) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- အသားပြာသော မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၁၆) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

- ကိုယ်ဖိုင့်သော (သိပ်ဝလွန်းတာမဟုတ်ဘဲ အကိတ်ကို ဆိုလိုဟန်ရှိ၏) မိန်းမမျိုးကား တနေ့လျှင် (၂၈) ကြိမ် သံဝါသပြု (လိင်ဆက်ဆံ) လိုကြ၏။

......................................................................

မိန်းမတို့၏ အင်္ဂါဇာတ်သဏ္ဌာန်နှင့် အကျိုးအပြစ်၊ အယုတ်၊ အမြတ် လက္ခဏာ

အကြင်မိန်းမတို့၏ အင်္ဂါဇာတ်သည် ဆင်းဦးကင်း ကဲ့သို့ရှိမူ အကျိုးတစ်ထောင်ရှိအံ့၊ ဥစ္စာများအံ။

လဝန်းကဲ့သို့ ရှိမူ အကျိုးခံစားရအံ့။ (အကျိုးခံစားရမည်)

မြင်းခွါကဲ့သို့ ရှိမူ ဆင်းရဲရအံ့။

ကျီးနှုတ်သီးကဲ့သို့ ရှိမူ လင်များအံ့။

ညောင်ဗုဒ္ဓဟေရွက်ကဲ့သို့ ရှိမူ ပုဏ္ဏားမယား ဖြစ်အံ့။

ပိန္နဲရွက်ကဲ့သို့ ရှိမူ ပညာရှိအံ့၊ ရွှေငွေများ အံ့။

.......................................

အကြင်မိန်းမသည် ဆင်ဦးကင်းကဲ့သို့ အင်္ဂါဇာတ်ရှိမူ အမျက်ဆုံးသော မိန်းမတည်း။

ဗောဓိညောင်ရွက်ကဲ့သို့ ရှိမူ မိန်းမမြတ်တည်း။

ပြည်ညောင်ရွက် (ပညောင်ရွက်) ကဲ့သို့ ရှိမူ မိန်းမလတ် တည်း။

သရက်ရွက်ကဲ့သို့ အင်္ဂါဇာတ် ရှိမူကား မိန်းမယုတ် ဖြစ်လေသတည်း။

.........................................................................................

မိန်းမအမျိုးအစားများနှင့် သူတို့အကြိုက် လိင်ဆက်ဆံမှု ပုံစံ။

ပဒုမ္မနီ မိန်းမမျိုးကား ယုန်၊မျောက် ကဲ့သို့ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို အလိုရှိ၏။

စိတ္တရနီ မိန်းမမျိုးကား ကျား၊မိကျောင်း ကဲ့သို့ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို အလိုရှိ၏။

သင်္ခနီ မိန်းမမျိုးကား မြွေ၊ငှက် ကဲ့သို့ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို အလိုရှိ၏။

ဟတ္ထနီ မိန်းမမျိုးကား မြင်း ကဲ့သို့ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို အလိုရှိ၏။

........................................💚💛💖💝💙........................................

ဏှာကြီးလှသည့် သီရိလှိုင် (စ/ဆုံး)

ဏှာကြီးလှသည့် သီရိလှိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – အမည်မသိ။

ဦးထွန်းကြည် နှင့် ဒေါ်သီရိလှိုင် တို့မှာ ရုံးတရုံးထဲတွင် အတူတူ အလုပ်လုပ်ကြသူများဖြစ်ပြီး၊ အထက် အောက် ရာထူးဖြစ်သည်။ ဒေါ်သီရိလှိုင်မှာ သူ၏ ရာထူးအရ “ဒေါ်” တတ်ခေါ်ရသော်လည်း အသက် ၃၇ အရွယ် တခုလပ်မုဆိုးမ တောင့်တုန်းဖြောင့်တုန်း သွေးသားဆူတုန်း ခါးသေးဖင်ကြီး ရင်တောင့်တောင့်နှင့် မြင်သူလိုးခြင်စရာ၊ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ခံချင်တုန်း လီးဆာတုန်း ငတ်နေသူ လိုးနိုင်မည့်သူ၊ သားကောင်ရှာနေသူ ခပ်ထန်ထန်ထဲကပင် ဖြစ်သည်။ ဦးထွန်းကြည်မှာ မိန်းမကျမ်းကြေပြီး ဒေါ်သီရိလှိုင် သူ့ကို ကုန်းခြင် နေမှန်း ရိပ်မိသည်။

တနေ့ ဒေါ်သီရိလှိုင် သည် ဦးထွန်းကြည် မရှိတုန်း စာပွဲပေါ်ကုန်း၍ သတင်းစာ ဖတ်နေစဉ် ဦးထွန်းကြည် အနောက်မှ ရောက်လာပြီး စာပွဲ ၂ လုံးကြား ဒေါ်သီရိလှိုင် ဖင်နောက်မှ သူ့လီးဖြင့်ပွတ်ကာ မတော်တဆလိုလုပ်ပြီး ဒေါ်သီရိလှိုင်ဖင်ကို အသာညှောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်သီရိလှိုင် ဖင်မှာ တွန့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး အကြောပေါင်းတထောင် ပွင့်သွားသည်။

“ အောင်မလေး လန့်လိုက်တာ ဦးထွန်းကြည်ရယ် ဘယ်ကပြန်လာတာလည်း ”

ဟု ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်ကာ အတော်ပင် ဖီးလ် လာသွားသည်၊ အထာသိသော ဦးထွန်းကြည်က

“ အစည်းဝေးရှိတယ်ဆိုလို့ ပြန်လာတာလေ ”

ဒေါ်သီရိလှိုင်က

“ အစည်းဝေးက မနက်ဖြန်လေ ဦးထွန်းကြည်ရဲ့ ကျမလည်း အခုဘဲပြန်တော့မလို့ သတင်းစာ ဖတ်နေလို့၊’

အခြေအနေကြည့်လိုက်ပြီး ဦးထွန်းကြည်က

“ အစ်မကြီးက ကျွန်တော်လာမှဘဲ ပြန်တာလား ”

“ အို မဟုတ်ပါဘူး ဦးထွန်းကြည် ဘာလုပ်စရာရှိလို့လည်း ကျမလုပ်ပေးမယ်လေ  ”

ဟု ညုတုတု လုပ်ကာ ဖင်ကိုနောက်ပစ်ပြီး ဦးထွန်းကြည် ဘေးနားကပ်သွားသည်။ ဦးထွန်းကြည်ကလည်း ရသည့်အခွင့်အရေး လက်လွတ်မခံဘဲ

“ မလှိုင် ဘာလုပ်ပေးချင်လို့လဲ  ”

ဟုဆိုကာ အနားတိုးသွားပြီး ဘယ်လက်ဖြင့် ဖင်ကိုမထိတထိလုပ်ကာ မလှိုင်ကို ကြည့်လိုက်သည်၊အခြေအနေက ငြင်းပုံမရသဖြင့် ဘယ်လက်ဖြင့် မလှိုင် ဖင်ကြားကို အသာပွတ်လိုက်ရာ မလှိုင်သည်ဖင်ကော့တက်လာပြီး အသံမျှင်းမျှင်းဖြင့်

“ ဘာလုပ်မလို့လဲ ”

ဟု မသိသလို အမူပိုပြီး ဦးထွန်းကြည် ရင်ခွင်ထဲသို့ မှီပြီး နေလိုက်သည်၊ သည်တွင် ဦးထွန်းကြည်သည်

“ ရုံးမှာ ဘယ်သူမှ မရှိတော့ဘူး မဟုတ်လား  ”

ဟု မေးလည်းမေး လက်ကလည်း ဖင်ကိုပွတ်နယ်ရင်း ကျန် ညာလက်ကလည်း မလှိုင်၏ နို့အစုံကို ကိုင်ကာ

“ မလှိုင်ကို ဒီလိုချစ်ချင်နေတာ ကြာပြီ  ”

ပြောလိုက်သည်၊ မလှိုင်သည်လည်း လီးငတ်နေတာ ကြာပြီဖြစ်၍ ဟန်ပင်မဆောင်တော့ဘဲ တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကာ ပါးစပ်မှ ညည်းတွားမိသည်။

“ ဟင်း ဟင်း ဟင်း မောင်ရယ် အင်း … လှိုင် လည်းအတူတူပါဘဲကွယ် အို့ အင်း အင်း …  ”

ဦးထွန်းကြည်သည် ပါးစပ်ကိုလည်း အလကား မထားဘဲ မလှိုင် နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်ရင်း လျှာဖြင့် ထိုးကလိနေလိုက်သည်၊ ထိုမှတဆင့် မလှိုင်၏ အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ မလှိုင်၏ ပြူးနေသော နို့အစုံမှာ ဘရာစီယာအောက်မှ ရုန်းထွက်နေသည်၊ မလှိုင်ကလည်း အပြိုင်ပင် ဦးထွန်းကြည် အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ပြန်ဖြုတ်ပေးနေသည်၊ နှစ်ဦးလုံးမှာ အောင့်ထားသမျှ အတိုးချ လိုးကြတော့မည့်ပုံပင်ဖြစ်သည်။

ဦးထွန်းကြည်သည် တဆက်ထဲ ဘရာစီယာကိုပါ ဆက်ချွတ်ရင်း နှုတ်ခမ်းကိုလည်း အဆက်မပြတ် စုပ် နေသည်၊ မလှိုင်မှာလည်း ထို့အတူပင် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေတာမပျက် ဦးထွန်းကြည်၏ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ကာ အတွေ့အကြုံရှိသူလီးနှင့် မစိမ်းသူပီပီ မရှက်ကြောက်ဘဲ ဦးထွန်းကြည်၏ လီးညိုထွားကြီးအား ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဂွင်းထုသလို လုပ်ပေးနေသည်။

ဦးထွန်းကြည်ကလည်း မလှိုင်၏ ထမီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ရာ မလှိုင်မှာ အတွင်းခံ မဝတ်ထားသဖြင့် ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားကာ လိုးရန် အဆင်သင့် ဖြစ်သွားသည်၊ ထို့နောက် ဦးထွန်းကြည်သည် မလှိုင်၏ ကားစွင့်နေသည့် ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် နယ်နေရာ ကောင်းလွန်းသဖြင့် မလှိုင်မှာ တွန့်လိမ်ပြီး မျက်တောင်စင်းကာ ကာမအရသာ ခံစားနေသည်။

ထိုမှတဆင့် နှုတ်ခမ်းချင်း စုတ်နမ်းနေရာမှ မလှိုင် သည် ခွာလိုက်ပြီး ဦးထွန်းကြည်အား ညုတုတု မျက်နှာပေးဖြင့် ကြည့်ရင်း ဦးထွန်းကြည်၏ ခြေနှစ်ချောင်းကြားတွင် ထိုင်ချကာ ဦးထွန်းကြည်၏ လီးကြီးအား သူ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဖြင့် ဖြေးဖြေးချင်း စုပ်ငုံပေးလိုက်ရာ ဦးထွန်းကြည်မှာ အရသာကောင်းလွန်း၊ မလှိုင် လီးအစုပ် ကျွမ်းလွန်းသဖြင့် စုပ်သပ်ကာနေရသည် ၊ မလှိုင်ကလည်း စေတနာပါပါ လီးကြီးကို အဆုံးထိ အရင်းထိ ရောက်အောင် အာခေါင်ထဲ အထိမြိုချကာ စုပ်ပေးနေသည်၊ ဦးထွန်းကြည် လည်း မလှိုင် လီးအစုပ်ကို ကြာကြာ မခံနိူင်တော့ဘဲ မလှိုင်ကို ဆွဲထူကာ

“ ကဲ မလှိုင်ရေ လုပ်ငန်းစကြရအောင်  ”

ဟု ပြောလိုက်ရာ မလှိုင်မှာ လီးစုပ်လို့ မဝသေးသော်လည်း

“ မောင့်အလိုအတိုင်းပါဘဲ၊ လှိုင် ဖင်ကုန်းပေးမယ်နော်  ”

ဟု ပြောပြောဆိုဆို နှင့် စားပွဲပေါ်မှောက်ကာ ဖင်ကိုအစွမ်းကုန်ထောင်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်သည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း မလှိုင်၏ ကားစွင့်နေတဲ့ ဖင်ကြီး၊ ပြဲအာပြီး အရည် ရွှမ်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ကာ လီးကြီးမှာ ငေါက်ခနဲ မာန်ဖီထလာပြီး မလှိုင်၏ ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးမှ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ လီးကြီးကို မလှိုင်စောက်ဖုတ်ထဲ ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ

“ အင့် ကျွတ်ကျွတ် မောင်ရယ် ဖြေးဖြေးလိုးပါ အခုမှအစရှိသေးတယ် ဟင်းဟင်း အင်း မောင့် လီးကြီးက ကြီးလိုက်တာ  ”

ဟု မလှိုင် ညုတုတု ညည်းပြောပြောလိုက်ပြီး ဦးထွန်းကြည်က စည်းချက်ညီညီ ဖင်ကို အနောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့် ပေးနေ၏၊

“ အင့် အင့် ဟင်း အားကောင်းတယ် မောင် ဆောင့် ဆောင့် အင့် အင့် အင်း ဟင်း ဟင်း ..  ”

ဦးထွန်းကြည်လည်း အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးနေရင်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးကို ဆောင့်လိုက်တိုင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကစားနေပုံကို အရသာခံကြည့်ကာ အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး မလှိုင်ကျောပေါ်ထပ် ၍ လည်ဂုတ်ကို ဖွဖွကိုက် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားရပါးရ နယ်ရင်း

“ မလှိုင် စောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာဗျာ  ”

ဟု ပြောပြော လိုးလိုးဖြင့် မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီး မှာ စောက်ရည်များ ရွှဲကာ

“ ဗွတ်ဗွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဖွတ်ဖွတ်  ”

သံစုံမြည်ပြီး နှစ်ဦးသား ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ခံစားရင်း

“ အင့် အင့် မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ ဟင်း ဟင်း လှိုင်ပြီးချင်ပြီ ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်လိုး မောင် အင့် အဟင်းဟင်း မရပ်နဲ့ အင့်အင့် အ ဟင့် ဟင့်  ”

မလှိုင်လည်း အထွတ်ထိပ် ရောက်ပြီမို့ ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ခါရမ်းရင်း နောက်သို့ပစ်ကာ အလိုးခံ နေပါတော့သည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း မလှိုင်၏ အပေးကောင်းမူကြောင့် အချက် ၃၀ ခန့် အစွမ်းကုန် ဆောင့်လိုးရင်း နှစ်ဦးသား ပြီးသွားပါတော့သည်။

ဦးထွန်းကြည်မှာ ပြီးသွားသော်လည်း မလှိုင် ကိုယ်ပေါ်ထပ် အောက်မှ မလှိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ရှုံပွရှုံပွနှင့် စုပ်ဆွဲပေးနေတာကို အရသာခံ ညှောင့်နေပါသေးသည်။

“ မောင် ရုံးမှာ ဘယ်သူမှ မရှိတာ သေချာတယ်နော် ”

ယခု အလိုပြည့်ပြီးမှ မလှိုင်လည်း သတိရတော့သည်၊

“ အင်းပါ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး အခုမှ ရှက်မနေပါနဲ့ ဟဲဟဲဟဲ  ”

ထိုအချိန် ဦးထွန်းကြည် ခိုင်းထား၍ အပြင်လူစောင့်ရင်း ချောင်းကြည့်နေကြသော ရုံးစောင့် ဟာရှင် နှင့် အညာသား ဦးညိုတို့ နှစ်ဦးသား

“ ဟား စော်ကြီးက အပေးကောင်းလိုက်တာကွာ ငါ လိုးခြင်လိုက်တာ လီးဘဲ ဟင်း  ”

“ ဟာ အဘရာ ဖင်ကြီးကလည်း ကောင်းလိုက်တာ ကော့ပြီး အလိုးခံနေတာများ ကျွန်တော်သာဆိုလည်း ဒီစော်ကြီးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးမှာပဲ အားပါးပါး  ”

..................................................................................................................................

သီရိလှိုင် နှင့် ဟာရှင်

နောက် ၂ ရက်ခန့် အကြာ ရုံးဆင်းခါနီး အချိန်တွင် မလှိုင် အိမ်သာအသွား ဟာရှင်နှင့်ဆုံရာ ဟာရှင်က မကြားတကြား

“ မောင့် သဘောအတိုင်းပါဘဲနော်  ”

ဟု ပြောလိုက်ရာ မလှိုင်လည်း တွန့်သွားပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ဟာရှင်က အဓိပါယ်ပါပါဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်၊ မလှိုင်လည်း ရုက်တရက် လန့်သွားပြီးမှ စဉ်းစားမိသဖြင့် တစ်ချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ် ဟာရှင် ကိုလည်း နုတ်ပိတ်ရင်း ဦးထွန်းကြည် ခရီးသွားနေ၍ ဆာနေသည်မှာ ၂ ရက်ရှိပြီမို့ ပြုံးပြလိုက်ပြီး အနားကပ်ကာ

“ ဟဲ့ ဟာရှင် ရုံးဆင်း လူကုန်ရင် တံခါးပိတ်ပြီး အပေါ်ထပ် လာခဲ့ဦး နင့်ကို ပြောစရာရှိတယ်  ”

ဟု ခပ်တိုးတိုးပြောပြီး လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်၊ ဟာရှင်ကတော့ အနောက်မှ မလှိုင်၏ ဖင်ကြီး တလုံးချင်း ခါရမ်းပြီး လျှောက်သွားတာကို အရသာခံကြည့်ရင်း စိတ်ကူးဖြင့် လိုးကြည့်နေပါသည် ၊ ညနေရုံးဆင်း လူကုန်ပြီး ဟာရှင်လည်း

“ ကဲ အဘရေ စော်ကြီး အခုလောက်ဆို ဆာနေလောက်ပြီ၊ နောက်နေ့ အဘလုံးပြီး လိုးပေါ့၊ ကျွန်တော် ပြောထားပါ့မယ် ”

မလှိုင်သည် ဟာရှင်အား တွေ့လျင် ရင်တုန်နေပြီး အလိုးကလည်း ခံချင်ပြီမို့ ရှက်ရှက်နဲ့ ပြုံးရင်း

“ ဟဲ့ တကယ် လူရှင်းပြီလား နင် တစ်ယောက်ထဲလား  ”

ဟု စကားရှာပြောလိုက်သည်။ ဟာရှင်ကတော့ အနားကပ်လာပြီး

“ ဟဲဟဲ မနေ့က အစ်မ အလိုးခံနေတာ အဘလည်းတွေ့တယ် အဲတာ .. ”

ဆိုပြီး စကားရပ်ကာ မလှိုင်၏ ခါးသေးသေးလေးကို သိမ်းဖက်ထားလိုက်ပါသည်၊ မလှိုင်လည်း နဲနဲတွန့်သွားပြီး

“ ဟယ် အဘပါတွေ့တယ်၊ ငါ စိတ်ညစ်ပါတယ်ဟာ ”

ဟု ညည်းလိုက်သည်၊ ဟာရှင်ကတော့ အေးဆေးပင်။

“ အစ်မရယ် မနက်ဖြန် အဘကို ကုန်းလိုက်ရင် ရပါတယ် အေးဆေးပါ မပူပါနဲ့ ”

ပြောရင်း လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ကောင်းကောင်းနယ်ပေးနေပြီး မလှိုင်၏ ဆီးခုံကို သူ့လီးကြီးဖြင့် ထောက်ထားပါသည်။ ပထမတော့ မလှိုင် တွန့်နေသော်လည်း ဟာရှင်၏ မနားတမ်း ကိုင်တွယ်နေခြင်း လီးကြီးကလည်း ဆီးခုံကို လာထောက်နေခြင်းတို့ကြောင့် ဖီးလ်တက်လာပြီး ဟာရှင်ကို ပြန်ဖက်ရင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကာ ကော့ကာ လုပ်ပေးနေမိပါသည်။

ဟာရှင်လည်း တဆင့်တက်ကာ မလှိုင်၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို လှမ်းစုပ်ပြီး အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်ပေးနေပါသည်။ မလှိုင်က နမ်းနေရာမှ ခွာလိုက်ပြီး နောက်ပြန်လှည့်လိုက်ပါသည်။ ထိုအခါ ဟာရှင် လီးကြီးသည် မလှိုင်၏ ဖင်နှစ်လုံးကြား ညှပ်သွားပြီး နောက်မှသိုင်း၍ မလှိုင်၏ နို့သီးခေါင်းကို ချေပေးနေပါသည်၊ မလှိုင်လည်း ဖီးလ်ပိုတက်လာပြီး ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ကော့ကာ နှုတ်ဖျားမှလည်း

“ ဟင်း ဟင်း ဟာရှင်ရယ် အင်း အင်း ဘယ်လိုလုပ်နေတာလည်းကွယ် ဟင်း ဟင်း အို့ ”

ဟု ညည်းတွားလာပါသည်၊ ဟာရှင်လည်း အချိန်ဖြုန်းမနေဘဲ မလှိုင် ထမီအား ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူကိုယ်တိုင်လည်း ပုဆိုးချွတ်လိုက်ကာ မလှိုင် အား ပုခုံးမှ အသာဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး မလှိုင် ပုခုံးမှဖိ၍ ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ မလှိုင်ကလည်း အလိုက်သင့်ပင် ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဟာရှင်၏ လီးမဲမဲကြီးကို နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဖြင့် စုပ်ငုံလိုက်ပါသည် ၊ ဟာရှင်၏ လီးကြီးမှာ တုတ်ပြီး အရှည်မှာလည်း ၇ လက်မ ကျော်သဖြင့် မလှိုင်တစ်ယောက် လီးစုပ်နေရင်း ရင်တုန်နေသလို အလိုးလည်း ခံကြည့်ချင်နေပါသည်။

“ ဟင်းဟင်း ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အင်း.. ပြွတ် ပြွတ် ”

မလှိုင်လည်း လီးကြီးကို အရသာခံ စုပ်နေပါသည်၊ ဟာရှင်ကတော့ မျက်စိမှိတ်ကာ ဇိမ်ခံနေပါသည်၊ ထို့နောက် မလှိုင်လည်း စောက်ဖုတ်ရည်များ ရွှဲလာပြီး မနေနိုင်တော့ဘဲ လီးစုပ်ခြင်းကိုရပ်ကာ

“ ကဲ ဟာရှင် ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ဘယ်လို လိုးမှာလည်း  ”

ဟု မေးလိုက်သည် ၊ ဟာရှင်က

“ အစ်မ ဟိုနေ့က ဆရာ့ကို ပေးသလို ဖင်ကုန်းပေး၊ အဲ ဒါပေမဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ကုန်းပေး၊ ဒါမှ စောက်ဖုတ်ပြူးပြီး လိုးရတာ ပိုအားရမှာ ဟဲဟဲ ဟုတ်တယ်မလား  ”

“ ဟွန်း ကုလားကလည်း ရှည်လိုက်တာ ဖင်ကုန်းပေးဆို ပြီးတာဘဲ  ”

ဟု မလှိုင်ကဆိုရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးလိုက်သည်၊ ဟာရှင်က တဟဲဟဲ ရယ်ရင်း

“ အဲဒီ ရှည်တာဘဲ အစ်မကြိုက်တယ် မဟုတ်လား  ”

ဟု ပြောပြီး မလှိုင် အနောက်မှခွ၍ စောက်ခေါင်းဝတွင် လီးကြီးကိုတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းခြင်း သွင်းထည့်လိုက်ပါသည်၊ မလှိုင်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်လာပြီဖြစ်၍ အရသာတွေ့ကာ မျက်တောင်စင်း ခံနေပါသည်။

“ ဟင်းဟင်း အင့်အင့် အ ဗွတ်ဗွတ်စွတ် အင့်အင့် အအင်း ဟင့်ဟင့် အ ဟာရှင်ရယ် အ အ အင့် အဆုံးထိထည့် ”

“ စိတ်ချ အစ်မ မခံနိုင်မှာစိုးလို့ ချော့သွင်းနေတာ နောက်မှ မအော်နဲ့ မရပ်တမ်းလိုးမှာ ကဲကဲ ဗွတ် ဗွတ် စွတ် ”

“ အ အ အောင်မလေး အင့် ဟာရှင်ရယ် အင့် အင့် ဟင့် ဟင့် အင်း သေပါပြီ အား အင့် အင့် ကောင်းလိုက်တာ ဟင်းဟင်း ဟင့် မရပ်နဲ့ ဟာရှင် ဟင့်ဟင့် ဗွတ်ဗွတ် ဖတ်ဖတ် အ အ အင့် ”

မလှိုင်တစ်ယောက် ကောင်းလည်းကောင်း၊ ကုလားလီးကြီးက ကြီးပြီး ရှည်လွန်းသဖြင့် နာလည်းနာ၊ နာကောင်းကြီး ခံစားရင်း ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန်ထောင်ကာ ဟာရှင် စိတ်ကြိုက် အလိုးခံနေပါသည်၊ ဟာရှင့် လီးကြီးမှာ ကြီးလွန်းသဖြင် မလှိုင် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လီးကြီးထည့်လိုက်တိုင်း နှုတ်ခမ်းသားများ စုဝင်လိုက်သွားပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း နှုတ်ခမ်းသားများ လန်တက်လာသည်။

ဟာရှင်လည်း မလှိုင် ဖင်ကြီးကို ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တုန်ပြီး လှိုင်းထသွားပုံကြည့်ရင်း မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေပါသည်၊ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း မလှိုင်ရှေ့ကို ရွေ့မသွားအောင် ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးမှ ဆုပ်ကိုင်ရင်း လိုးနေပါသည်။

“ ဟင့် ဟင့် အင့် ဗွတ်ဗွတ်ဖွတ်ဖွတ် အင့် အင့် ဟင့် ဟင့် အင်း…  ”

မလှိုင်လည်း ဟာရှင်၏လီးကြီး မဆံမပြဲ အလိုးကိုခံ ရင်း ကာမအထွတ်ထိပ် ပြီးခါနီးလာသဖြင့် ဖင်ကြီး ကို စည်းချက်ညီညီ အနောက်ကို ပစ်ကော့ပေးရင်း

“ ဟင်း ဟင်း ဟာရှင်ရယ် အို့ အစ်မ ပြီးချင်ပြီ အ အအင့် ဟင့် ဟင့် မရပ်နဲ့တော့ ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ အို့ အင့် အင့် ကောင်းလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် အ အား အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင်း  ”

မလှိုင် တောင်းဆိုချက်အတိုင်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း ဟာရှင်ပါ ပြီးသွားပြီး မလှိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်သည်၊ မလှိုင်လည်း ပြီးသွားပြီး ကောင်းလွန်းသဖြင့် စောက်ရည်များ အပြင်သို့ စီးကျလာပြီး ဟာရှင်လီးကြီးကို စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ညစ်စုပ်ဆွဲထားကာ လီးကြီး ကို မလွတ်ချင် ဖြစ်နေပါသည်။

“ ဟင်း ဟင်း အင့် ဟင့် ဟင့်၊ ဒါပဲနော် ဟာရှင်၊ ငါ ဒီလိုခံတာ ဘယ်သူမှ ရှောက်မပြောနဲ့၊ ပြီးတော့ နောက်လည်း ဒီလိုဘဲ ခဏခဏ ငါ့ကို လိုးပေးဦးနော် သိလား နင့်လီးက သိပ်ကြီးတာဘဲ ဟင့် ဟင့် ”

ဟု မလှိုင်က ဆိုလိုက်သဖြင့် ဟာရှင်လည်း သဘောကျကာ

“ စိတ်ချ အစ်မ ဖင်ကြီးပြုတ်အောင်ကို လိုးပေးဦးမှာ၊ အစ်မ ဖင်ကြီးက အရမ်းလိုးလို့ ကောင်းတယ်၊ အစ်မ ဖင်ကော့ အပေးကိုလည်း စွဲသွားပြီ၊ ဟဲဟဲ အော် အစ်မ မနက်ဖြန်တော့ အဘကိုလည်း တချီလောက် ပေးလိုက်ဦးနော်၊ သူ မလိုးရရင် ရှောက်ပြောနေဦးမယ် ”

မလှိုင်လည်း မတတ်နိုင်တော့ဘဲ

“ အေးပါဟာ လိုး လိုး စိတ်ကြိုက်သာ လိုးကြပါ၊ ပြီးမှသာ နှုတ်လုံကြပါနော် ”

ဟု အရှူံးပေးရင်း အလိုးခံဖို့သာ စဉ်းစားထားပါတော့သည်။ 

မလှိုင်နှင့် ဟာရှင်တို့၏ လိုးပွဲကြီးကား ပြီးပါပြီ။

.......................................................................................................................

မလှိုင် နှင့် အညာသား ဦးညို

ဟာရှင်နှင့် အလိုးခံပြီး နောက်တစ်နေ့ မလှိုင်တစ်ယောက် စောက်ဖုတ်မှာ အောင့်နေပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဖင်ကုန်း အလိုးခံထားရသဖြင့် ဒူးများလည်း ကြိမ်းနေသည်၊ ဒီနေ့ အိမ်မှာ နားချင်သော်လည်း ရုံးမတက်လျင် အဘက သူ့ကို မကုန်းချင်လို့ ရှောင်သည်ထင်ပြီး လျှောက်ပြောလျင် အရှက်ကွဲမည်။

ဒီလိုနဲ့ ရုံးဆင်းခါနီးတွင် ဟာရှင် အရိပ်ရောင်ပြသဖြင့် အိမ်သာသို့ ထလာခဲ့ရသည် ၊ တကယ်ဆို မလှိုင် သည် ဟာရှင်၏ ကုလားလီးကို အရသာ တွေ့နေသည်၊ ဦးထွန်းကြည်အလစ် ဟာရှင်ကိုသာ ကုန်းဖို့ စဉ်စားထားသည်၊ ဟာရှင်က

“ ကဲ အစ်မ ထုံးစံအတိုင်း စောင့်နေ အဘ လူရှင်းတာနဲ့ လာလိမ့်မယ်  ”

ဟု ပြောရာ မလှိုင်က တိုးတိုးလေးကပ်ကာ

“ နင်နဲ့ရော ဘယ်နေ့ ထပ်တွေ့ရမှာလဲ  ”

မေးလိုက်သည်၊

“ စိတ်ချ အစ်မ နေ့တိုင်းကို လိုးချင်တာ စောင့်နေ ”

ဟု ပြောရင်း လူခွဲလိုက်ကြသည်၊ ညနေ ရုံးဆင်းချိန်ရောက်တော့ မလှိုင်လည်း ဘာပဲပြောပြော အလိုးခံချင်စိတ်က ပေါ်လာတာမို့ အဘပဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်သူဘဲဖြစ်ဖြစ် ခံဖို့သာ စဉ်းစားထားတော့သည်၊ ထိုအချိန်တွင် အဘမှာ မလှိုင် အနောက်သို့ပင် ရောက်နေပြီ ဖြစ်၏၊ မလှိုင်လည်း လှည့်အကြည့်

“ အို အဘ ကလည်း အသံမပေးဘူး  ”

ဟု ရှက်ရှက်နဲ့ပင် လူကတော့ အဘ ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေပြီး

“ ဟင့် အဘကလည်း ဘာကြည့်နေတာလဲ ဖက်ထားတာ မဟုတ်ဘူး  ”

ဟု သူကပင် အစပျိုးပေးလိုက်ပါသည်၊ ထိုမှ အဘလည်း အသိဝင်လာပြီး မလှိုင်ကို သိုင်းဖက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က မလှိုင် ဖင်ကြားကို နှိုက်ကာ ပွတ်ပေးနေပါသည်၊ မလှိုင်ကလည်း အဘ စွဲသွားစေရန် ဟန်ပိုပိုလုပ်ရင်း

“ အင်း ဟင်း အဟင့် ဟင့် အ အစ်ကိုကြီးရယ် လှိုင် မနေတတ်တော့ဘူး ဟင့် ဟင့်  ”

ပြောပြောဆိုဆိုပင် အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာကို အမြန်ချွတ်ကာ အဘကိုလည်း ချွတ်ပေးလိုက်သည်၊ အဘဦးညိုလည်း မလှိုင်၏ မို့ပြီးပြည့်သော နို့အစုံ၊ သေးသွယ်သောခါးနှင့် ကားပြီး ကော့နေတဲ့ ဖင်ကြီး ကိုကြည့်ကာ လီးကြီးမှာ ငေါက်ခနဲ တောင်ထလာပါသည်။

မလှိုင်လည်း အဘ၏ လီးတုတ်တုတ်ကြီးအားကြည့်ရင်း အလိုးခံချင်စိတ်များ ပေါ်လာပါသည်၊ မလှိုင်လည်း အဘ အစကို မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုသလို လုပ်ပေးနေပါသည်၊ ဦးညိုလည်း မလှိုင်ကို ပြန်ဖက်ထားပြီး ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို အားရအောင်နယ်ရင်း ဖင်ကြား ခရေဖူးကို ပွတ်တိုက် ကစားပေးနေပါသည်။ မလှိုင်လည်း ဦးညို၏ အကိုင်တွယ် ကျွမ်းမှုကြောင့် ကော့ပျံနေပြီး နှုတ်မှလည်း

“ ဟင်း ဟင်း ဟင့် အို အစ်ကိုကြီးရယ် ဟင့် လှိုင် မနေတတ်ဘူး အင့် ဟင့် ဟင့် အို ဟင်း ဟင်း ”

ညည်းရင်း တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချကာ လီးကြီး ကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူ ဖူးဖူးလေးဖြင့် စုပ်ငုံနေပါတော့သည်၊ ဦးညိုလည်း ဖီးလ်တက်ကာ

“ အိုး ခလေးမရယ် ကောင်းလိုက်တာ စုပ်စုပ် အရင်းထိရောက်အောင် စုပ်  ”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် အု အု အင်း  ”

မလှိုင်ကလည်း ခိုင်းသည့်အတိုင်းပင် လီးကြီးကို အရင်းထိရောက်အောင် စုပ်ပေးနေပါသည်၊ အတန်ကြာ လီးစုပ်ပြီးသောအခါ မလှိုင် စောက်ဖုတ်မှာလည်း သူ့ဘာသာ လက်ထည့် ကလိထားသဖြင့် စောက်ရည်များရွှဲကာ တက်လိုးရန်အသင့် ဖြစ်နေပါသည်။

“ ကဲ အစ်ကိုကြီး ပြော လှိုင်ကို ဘယ်လိုပုံစံ လုပ်မှာ လည်းလို့  ”

ဟု ညုလိုက်ရာ ဦးညိုက

“ လှိုင် ကလေးမ ဖင်လေးကုန်းပေးနော် ဟုတ်ပြီလား ”

ဟု ပြောလိုက်သည်။

“ ဟင်း အစ်ကိုကြီးတို့ အားလုံး အတူတူဘဲ ဟွန်း ဖင်ကုန်းပြီးဘဲ လိုးနေကြတယ် ကဲ ဒီပုံစံ ကြိုက်ပြီလား ”

“ ဟဲဟဲ လှိုင် ဖင်ကြီးက ဖင်ထောင်ပြီး လိုးလို့ကောင်းလို့ပါကွယ်၊ ပြီးရင် တစ်မျိုးပြောင်း လိုးပေးပါ့မယ်  ”

ဦးညိုလည်း ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် မလှိုင် ဖင်ကြီးအား တက်ခွ၍ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖင်ကြီးအား ဖြဲကာ သူ့လီးကြီးကို ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပါသည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဘွတ် ဘွတ် အ အ အင့် ဟင့် ဟင့် အစ်ကိုကြီး အ အင့် အင့် ဟင့် ဟင့် အရမ်းကြမ်းတာပဲ ဗျွတ် ဗျွတ် ပျွတ် ပျွတ် ဘွတ် အင့် အင့် အ ဟင့် ဟင့်  ”

မလှိုင်လည်း ဖင်ကြီးကို ဖြဲအလိုးခံရသဖြင့် ဖီးလ် တက်ကာ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ပစ်ပစ်ပေးနေမိပါသည်၊ ဦးညိုလည်း မလှိုင်အား အချက် ၃၀ ခန့် ဖင်ထောင်လိုးပြီး ညောင်းလာသဖြင့်

“ ကဲ လှိုင်ရေ ထ ပုံစံပြောင်းရအောင်  ”

ဟု ဆိုရင်း သူ့လီးကြီးကို မလှိုင် စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ အစ်ကိုကြီး လှိုင် ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ပြော  ”

“ လှိုင် အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးလေ ကဲလာ  ”

မလှိုင်လဲ ဦးညို၏ လီးကြီးပေါ်သို့ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချရင်း ဖင်ကြီးကို ခါရမ်းကာ လီးကြီးကို နှဲ့သွင်းနေပါသည်။

“ ဟင့် ဟင့် အ အ အင့် အင့် အစ်ကိုကြီးရယ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဟင့် အင့် အင့် အ အို့  ”

မလှိုင်လည်း ကာမအရသာ အပြည့်ခံစားပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့နှဲ့နေရာ စောက်ရည်များ လျှံကျလာပြီး အသံထွက်နေ၏၊ ဆက်ကာဆက်ကာ ညောင့်နေရင်း

“ ဖျွတ် ဖျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် အ အ အင့် ဟင့် ဟင့် အို့ အစ်ကိုကြီးရယ် အင့် အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင့် အ အ ဟင်း.. လှိုင်ပြီးသွားပြီ အစ်ကိုကြီး ရောဟင် ”

ဟု ဆိုလိုက်ရာ ဦးညိုလည်း ပြီးခါနီးပြီဖြစ်၍ ဘာမှမပြောတော့ဘဲ မလှိုင်အား ကိုယ်ပေါ်မှ လှဲချလိုက်ပြီး မျက်နှာပေါ် တက်ခွကာ မလှိုင်၏ ပါးစပ်ကို တက်လိုးနေပါတော့သည်။

“ ပလွတ် ပလွတ် ပျွတ် အု အု အင်း အု အု ပလွတ် ပျွတ် စွပ် စွပ် အု အု  ”

အချက် ၂၀ ခန့် မလှိုင်ပါးစပ်ထဲ လိုးပြီးသောအခါ ဦးညိုလည်း လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ပါသည်၊ မလှိုင်ကလည်း မထွေးထုတ်ဘဲ လရည်များကို မျိုချလိုက်ပါသည် ။ 

မလှိုင်နှင့် ဦးညိုတို့၏ လိုးပွဲကြီး ပြီးပါပြီ။

..............................................................................................................................

သီရိလှိုင် နှင့် ဦးထွန်းကြည်

တနေ့ ရုံးတွင် မလှိုင် မရှိခိုက် ဦးထွန်းကြည်နှင့် ဟာရှင်တို့ စကားပြောဆိုနေကြစဉ် ၊ ဟာရှင်က ဦးထွန်းကြည်အား မြှောက်ပေးနေသည်မှာ မလှိုင်အား ဖင်လိုးရန် ဖြစ်သည်၊ ဒါမှ သူတို့လည်း နောက်မှ လိုက်လုပ်နိုင်မည် ဖြစ်သည်၊ သို့သော် သူတို့ မလှိုင်အား လိုးနေကြတာကို ဦးထွန်းကြည် မသိပေ၊ ဒှိုင်ရှို ကြိတ်လိုးနေကြခြင်း ဖြစ်သည်၊ မလှိုင်ကလည်း မပြောဘဲ ခိုးစားနေတာ ဖြစ်သည်။

ဦးထွန်းကြည်ကတော့ မလှိုင်က သူ့တစ်ယောက်ထဲ ကိုသာ ကုန်းနေသည်ဟု ထင်နေပြီး တပည့် ဟာရှင် နှင့် ဦးညိုတို့ကို ချောင်းကြည့်ရုံသာဟု သူထင်ထားပေသည်။

မလှိုင်က တစ်ယောက်ထဲနှင့် အာသာမပြေနိုင်သူ၊ ခပ်ထန်ထန် တဏှာကြီးလှသူမို့ ဟာရှင်နှင့် တွေ့ပြီးကတည်းက ကုလားလီး အရသာ တွေ့ကာ ကုလား ဆိုလာခဲ့ ဆိုတာမျိုး ဖြစ်နေသူ၊ လီးပေါင်းစုံ စမ်းပြီး အလိုးခံချင်နေသူပင် ဖြစ်သည်။ ဒီလိုနဲ့ ဦးထွန်းကြည် လိုးလိုက်၊ လစ်ရင် ဟာရှင်က တက်လိုး လိုက်နှင့်၊ ဟာရှင်ရဲ့ မြောက်ပေးမှုကြောင့် မလှိုင် ဖင်ကြီးကို လိုးခြင်စိတ်က ဦးထွန်းကြည် မမြိုသိပ်နိုင်အောင် ဖြစ်လာတော့သည်။

တစ်ရက်မှာတော့ ရုံးဆင်းခါနီးလည်းဖြစ် လူလည်းရှင်းနေသဖြင့် ဦးထွန်းကြည်လည်း မလှိုင် စာပွဲသို့သွားပြီး

“ မလှိုင် ဒီနေ့ အချိန်ရလားဟင် တွေ့ချင်လို့ ”

မလှိုင်ကလည်း သဘောပေါက်ပါသည်။ ဒီကြားထဲ မအားသဖြင့် ဘယ်သူ့အလိုးမှ မခံရတာ ၄/၅ ရက်ခန့်ရှိပြီမို့ အလိုးခံချင်နေတာနဲ့ အတော်ပဲ ဖြစ်သွား သည်။

“ အင်း အားပါတယ်၊ ညနေ မဟုတ်လား၊ ကျမ စောင့်နေမယ်လေ၊ ဟင်း ဟင်း ဟွန်း ခုမှ  ”

ဟု ပြန်ညုလိုက်ရင်း ခံခြင်စိတ်များ ပေါ်လာသည်။ ညနေရောက်တော့ ဦးထွန်းကြည်လည်း ဟာရှင် ပေးသည့် ဖင်ချလျင်သုံးသည့် ဆီဘူးလေး တိုက်ပုံ အိတ်ထဲထည့်ကာ၊ လူရှင်းလျင် ရုံးထဲပြန်ဝင်ပြီး ဟာရှင်တို့အား တံခါးပိတ်ခိုင်းပြီး၊ မလှိုင် အခန်းသို့ လာခဲ့ပါသည်။ မလှိုင်က ဆီးကြိုပြီး

“ ဟွန်း မောင် ခုမှ လှိုင့်ကို လိုးဖို့ သတိရတယ် မဟုတ်လား  ”

ဟု ခနဲ့ရင်း ကျောပေးနေလိုက်သဖြင့် ဦးထွန်းကြည် သည် အနောက်မှ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး မလှိုင်၏ နို့နှစ်လုံးကို နယ်ပေးနေပါသည်။ မလှိုင်လည်း မမူနိုင်တော့ဘဲ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ပစ်ကော့ကာ ဦးထွန်းကြည်၏ လီးကြီးကို နိုးဆွပေးနေပါသည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း အချိန်မဖြုန်းတော့ဘဲ မလှိုင်ရဲ့ အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာကိုပါ ဆက်ချွတ်လိုက်ကာ နို့နှစ်လုံးကို တလှည့်စီ စုပ်ငုံပေးနေပါသည်။

မလှိုင်ကလည်း ဆာနေပြီဖြစ်၍ ဦးထွန်းကြည်၏ အင်္ကျီ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပါသည်။ နောက် သူ့ထမီပါ ချွတ်ချလိုက်ပြီး အလိုးခံရန် အသင့်ဖြစ်နေပါသည်၊ ဦးထွန်းကြည်အား ခုံတွင် ထိုင်စေပြီး သူက ကြမ်းပြင်တွင် ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ဦးထွန်းကြည်၏ လီးကြီးကို သူ့နှုတ်ခမ်း ထူထူဖူးဖူးလေးဖြင့် စုပ်ငုံနေပါသည်။

“ ပျွတ် ပျွတ် ပလွတ် ပလပ် ပလွတ် အု အု အင်း ပျွတ် ပျွတ် ”

အသံမြည်အောင်ပင် အားရပါးရ စုပ်ပေးနေ၏၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း မလှိုင် လီးစုပ်ပေးနေတာ ဇိမ်ခံရင်း အတန်ကြာတွင် လုပ်ငန်းစရန် မလှိုင်အား ထူလိုက်ပြီး

“ လှိုင် ဒီနေ့ မောင်တို့ တစ်မျိုးပြောင်းပြီး လိုးကြရအောင်နော်  ”

“ ဟင် မောင် လှိုင့်ကို ပုံစံစုံ လိုးနေတာ မကုန်သေးဘူးလား  ”

“ ဒီလိုလေ လှိုင်လည်း တစ်ခါမှ မခံဘူးသေးတဲ့ ဖင်ကို လိုးချင်လို့ လှိုင် ဖင်လေးကို ပါကင် ဖွင့်ချင်လို့ နော်  ”

“ ဟာ မောင်ကလည်း ရပါ့မလား ကြပ်မှာပေါ့ ”

မလှိုင်က ငြင်းနေသော်လည်း အရင်က ဦးညို ဖင်ဝကို လက်ညိုးနဲ့ ကလိကတည်းက ဖီးလ်တက်ပြီး ဖင်ခံကြည့်ချင်နေတာ ဖြစ်သည်၊ လုပ်မည့်သူ မရှိသေး လို့သာ၊ ဒါကြောင့် သိပ်မမူရဲပဲ ဝေ့လည်လည် လုပ်နေ၏၊ အထာသိပြီးသားမို့ ဦးထွန်းကြည်က ဘာမှသိပ်မပြောတော့ဘဲ

“ ဒီဆီလေး လှိုင့်ဖင်ဝမှာ လိမ်းပြီးလိုးရင် နာလည်း မနာဘူး ချောချောချုချုနဲ့ ဝင်သွားမှာ ကဲ လှိုင် ဟိုဖက်လှည့်  ”

ဆိုကာ လှိုင့်ဖင်ဝတွင် ဆီရွှဲရွှဲလူးပြီး ဖင်ထဲကို လက်နဲ့ကလိပေးလိုက်ရာ

“ အို မောင်ရယ် ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး ကောင်းလိုက်တာ အင်း ဟင်း ဟင်း အင့် ဟင့် ကဲ လိုးရင်လည်း လိုးပါတော့ မောင်ရယ် လှိုင် ခံချင်လှပြီ  ”

ဟု မမြိုသိပ်နိုင်တော့ဘဲ လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း ဆီနဲနဲ ဒစ်ထိပ်တွင် သုတ်ပြီး မလှိုင် တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဖြဲကာ လီးဒစ်ကို ဖြည်းဖြည်းခြင်း မလှိုင် ဖင်ခရေဝတွင် တေ့ကာ သွင်းလိုက်သည်။

“ အင်း ဟင်း ဟင်း အ ဖြည်းဖြည်းနော် မောင် ချစ် လွန်းလို့သာ ဖင်ခံပေးတာ လှိုင့်ဖင်လေး ကွဲသွားမယ် အို့ အို အ အင့် အင့် အဟင့် ဟင့် အ့ အီး အို မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ တစ်မျိုးကြီးဘဲ အ အ အင့် ဟင့် ဟင့် စွတ် စွတ် ဖပ် ဖပ် ဖပ်  ”

ဦးထွန်းကြည်လည်း လှိုင်ဖင် ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို လိုးနေရလို့ အရသာတွေ့ကာ ကြာကြာတောင် လိုးနိုင်မယ် မထင်ပေ၊ လှိုင်ကလည်း တဖြည်းဖြည်း ဖီးလ်တက်လာပြီး ဖင်ဝကို ရှုံပွရှုံပွနှင့် လီးကို ညှစ်ပေးနေသည်။

“ စွတ် စွတ် ပျွတ် ပျွတ် အ အ အ ဟင့် အင့် အင့် ကောင်းလိုက်တာ ဟင်း ဟင်း၊ မောင် မညှာနဲ့ ဆောင့်ဆောင့် လှိုင်ခံနိုင်လာပြီ ဆောင့်၊ အ အ အို့ ဟင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာ ဟင့် ဟင့်  ”

လှိုင်တစ်ယောက် ဖင်လိုးခံရတာ အရသာတွေ့လာပြီး ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ပစ်ပစ်ကော့ပေးနေမိသည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း အချက် ၃၀/၄၀ ခန့် မနားတမ်း ဆောင့်ပြီး လှိုင်ဖင်ထဲသို့ လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

“ ဟင်း ဟင်း ဟင့် အင့် အင့် အ မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ လှိုင်ခံလို့တောင် မဝသေးဘူး  ”

လှိုင်မှာ ခံလို့ကောင်းတုန်း အာသာမပြေသေးပေ ၊ ဦးထွန်းကြည်ကတော့ အစာဝသွားပြီမို့ လှိုင်ဖင်ကြီး ကို လှည့်ပင်မကြည့်တော့ဘဲ သူ့လီးကြီးအား ဆေးကြောရန် ပြင်နေသည်၊ လှိုင်လည်း မဝတဝနှင့် ထလာပြီး ဦးထွန်းကြည်၏ လီးကြီးကို သေချာဆေးကြောပေးပြီး ပျွတ်ကနဲ မြည်အောင် စုပ်နမ်း နှုတ်ဆက် လိုက်သေးသည်။

လှိုင့်ဖင် အပျိုရည်ပျက် ဇာတ်လမ်း ပြီးပါပြီ။

...................................................................................................................

လှိုင့်ဖင်နဲ့ ကုလားလီး မိတ်ဆက်

ဦးထွန်းကြည်နှင့်တွေ့ပြီး နောက်တနေ့ မလှိုင် အိမ်သာသို့အသွား ဟာရှင် ရောက်လာပြီး မလှိုင်၏ ဖင်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သည်၊ မလှိုင်က

“ ဟဲ့ ဘာလဲ သူများတွေ တွေ့သွားမယ်  ”

ဟာရှင်က

“ ဟဲ ဟဲ အစ်မ ညနေအားလား ချစ်ခြင်လို့ ”

မလှိုင်လည်း စဉ်းစားလိုက်သည်၊ မနေ့က ဦးထွန်းကြည် ဖင်ချထားသဖြင့် ဖင်ဝကြိမ်းပြီး အောင့်နေသည်၊ ဒါပေမဲ့ ဝအောင် မခံရတာမို့ ခံလည်းခံချင်သေးသည်။

“ ဟင်း ခက်ပါတယ် နင်ကလည်း  ”

နဲနဲမူလိုက်ပြီး

“ အေး အေး ညနေ အခန်းထဲမှာ စောင့်နေမယ်  ”

ပြောပြီး လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်၊ မလှိုင် တွေးနေမိသည်၊ အင်း မနေ့ကခံလို့ မဝတဝ ရပ်လိုက်ရတာ ကုလားလီးကြီးနဲ့ဆို ဖင်ကွဲမှာ ကြောက်မိသည်၊ ဖြေးဖြေး လိုးခိုင်းရမှာပဲလေ၊ အလိုးမခံဘဲမှ မနေနိုင်တာ။

ညနေ ရုံးဆင်းတော့ လူကုန်သည်အထိ စောင့်ကြည့်ပြီး ဟာရှင် မလာသေးခင် ထမီလှန်ပြီး ဖင်ဝကို ဟိုနေ့က ကျန်သေးသည့် ဆီလူးပြီး ဖင်ခေါင်းထဲ လက်နှင့် ကလိနေမိသည်။

“ အင်း ဖင်ယားပြီး ခံချင်လာပြီ ကုလားကလည်း ကြာလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် ဟင်း  ”

မလှိုင် တစ်ယောက်ထဲ ကလိနေမိသည်၊ ခဏအကြာ ဟာရှင် ရောက်လာပြီး

“ ကဲ အစ်မ ခံချင်နေပြီလား လူရှင်းအောင် စောင့်နေရလို့ နဲနဲကြာသွားတယ်  ”

ဟု ပြောရင်း မလှိုင် စာပွဲဘေးတွင် ယူလာသော စောင်ကြမ်းကို ခင်းလိုက်သည် ၊ မလှိုင် က

“ လိုးဖို့များ သေသေချာချာ ယူလာတယ် ဟွန်း  ”

“ သြော် အစ်မ ဇိမ်နဲ့ ခံရအောင်ပါ ဟဲဟဲ စေတနာနဲ့ ယူလာတာ  ”

ပြောပြီး မလှိုင်ကိုဖက်ကာ အင်္ကျီ ဘရာစီယာ ချွတ်ပေးလိုက်ပြီး သူ့အင်္ကျီ ပုဆိုးကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်၊ မလှိုင်လည်း ထမီချွတ်ပေးလိုက်ပြီး

“ ကဲ ဘယ်လိုလဲ ဖင်ကုန်းပေးရမှာပဲလား  ”

ဟု မေးလိုက်သည် ။

“ မဟုတ်ဘူး အစ်မလည်း သက်သက်သာသာ အလိုးခံရအောင် ဘေးတိုက်လှဲပြီး ဖင်နောက်ကို ပစ်ပေး  ”

ဟု ဟာရှင်ပြောပြီး မလှိုင်၏ ဖင်ကို လက်နှင့် နှိုက်ကလိ ပေးလိုက်ပါသည် ၊ မလှိုင်လည်း စအိုတွန့်သွားပြီး

“ အို့ ဟာရှင် ရယ် ဟင်း ဟင့် ဟင့် ဆီလူးပြီးပြီ လိုး ရင် လိုးတော့လေ ဟင့်  ”

ဆိုကာ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ပစ်ကော့ပေးနေမိသည်၊ ဟာရှင်လည်း တွေမနေဘဲ မလှိုင်အနောက် ဝင်လှဲပြီး ဒစ်ကိုကိုင်ကာ မလှိုင် ဖင်ဝတွင်တေ့ကာ ထည့်လိုက်သည်။

“ ဟင်း ဟင်း.. ဟာရှင် ဖြေးဖြေးနော် နင့်ဟာက ကြီးတယ်၊ စွတ် စွတ် အင့် ဟင့် အ အ အို့ အင်း ဟင်း ဟာရှင်ရယ်  ”

ဟု ညည်းတွားရင်း မလှိုင်ဖင်ကြီး အနောက်ကို ကော့ကော့ရမ်းကာ လီးကြီးကို အငမ်းမရ ဆွဲညှစ်ပေးနေသည်၊ ဟာရှင်ကလည်း မလှိုင် ခါးသိမ်လေးကိုကိုင်ပြီး အဆက်မပြတ် ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေပါသည်။

“ စျွတ် စျွတ် စျွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ”

သံစုံမြည်ကာ နှစ်ဦးသား ကာမပန်းတိုင်ဆီ အပြိုင်ချီတက်နေကြပါသည်။

“ အင့် အင့် အဟင့် အိုး အင်း ဟင့် ဟင့် အမလေး ဟာရှင်ရယ် ချစ်တယ်ကွယ် ဟင့် ဟင့် အင်း အာ့ အို့ လိုးလိုး မညှာနဲ့နော် အ အ အဟင့် အင်း အင်း အ  ”

မလှိုင်လည်း ဖီးလ်တက်ကာ ထန်နေပြီမို့ အရှက်မရှိတော့ဘဲ အသံပေးနေမိသည်။

“ ဗွတ် ဗွတ် ပလွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် စွတ် စွတ် ”

တဖြေးဖြေး ဟာရှင့်လီးကြီးက ကြီးလွန်းသဖြင့် မလှိုင် ခရေဝမှာ ပွင့်ဟလာပြီး ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဖင်ထဲမှ လေများပင် ထွက်လာသည်၊ ဟာရှင်က ကြာကြာစိမ်လိုးနိုင်သဖြင့် မလှိုင်လည်း အလိုပြည့်ကာ အရသာရှိပြီး ဖင်ခေါင်းထဲ အီဆိမ့်ကာ စောက်ပတ်မှ အရည်များ စီးကျလာပါသည်။ အချက် ၄၀/၅၀ ခန့် ဆောင့်လိုးအပြီး ဟာရှင်လည်း ပုံစံပြောင်းရန်

“ အစ်မရေ တစ်မျိုးပြောင်းရအောင် လေးဘက်ကုန်းပေးပါဦး  ”

ပြောရင်း မလှိုင် ဖင်ခေါင်းထဲမှ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါသည်။

“ ဘလွတ် ဖွတ် ”

မလှိုင်မှာ ဖင်ထဲမှ လီးကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်သဖြင့် ဟာတာတာကြီးဖြစ်ကာ မြန်မြန်ပင် ဖင်ကုန်းပေးရင်း..

“ ဟာရှင်ရယ် ထည့်လေ ဒီမှာခံလို့ ကောင်းနေတာ ဟင်း  ”

ပြောလိုက်ရာ ဟာရှင်လည်း အမြန်ပင် မလှိုင် ဖင် ကြီးကို တက်ခွပြီး လီးကြီးကို ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပါသည်။

“ အ အား အင့် အင့် အမလေး ဟင်း အင်း အင်း အို့ ကြမ်းလိုက်တာ ဆောင့်ဆောင့် ဟာရှင် မညှာနဲ့ အို့ အို့ အား အင်း ဟင်း ဟင်း အဟင့် အင်း  ”

မလှိုင်လည်း တော်တော် အီဆိမ့်သွားပါသည်၊ ဟာရှင်ကတော့ မီးကုန်ယမ်းကုန် မလှိုင်ခါးလေးကို ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါသည်၊ မလှိုင်က ဒီလို ဖင်ကုန်းပေးရတာ ကြိုက်သော်လည်း ဟာရှင်လီးမှာ ကြီးလွန်းပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင်လိုးခံနေသဖြင့် မျက်စိမှိတ် အံကျိတ်ကာ ဟာရှင်စိတ်ကြိုက် အလိုးခံနေရတာ မသက်သာလှပါ၊ ဟာရှင်လည်း ပြီးခါနီးပြီမို့ အားကုန် တဆုံး ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေသဖြင့် မလှိုင် ဖင်ကြီး ခါရမ်းနေပါတော့သည်။

“ အ အ အင့် ဟင့် ဟင့် အ အား ကျွတ် ကျွတ် အ အ အဟင်း အင်း အ  ”

မလှိုင်လည်း အံကြိတ်ကာ အလိုးခံနေရပါသည်၊ ဟာရှင်လည်း အချက် ၅၀ ခန့် ဆက်ဆောင့်ရင်း လရည်များ မလှိုင် ဖင်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်ကာ ပြီးသွားပါသည်၊ မလှိုင်ကတော့ ဟာရှင်လီးကြီးကို စအို ရှုံပွရှုံပွ လုပ်ကာ လရည်များကို စုပ်ယူနေပါသည်။ 

လှိုင့်ဖင်ကြီးနဲ့ ကုလားလီး ဇာတ်ကြမ်းကြီး ပြီးပါပြီ။

....................................................................................................................

မလှိုင်ရဲ့ နေရာသစ် ရှာပုံတော်

နောက်ပိုင်းတွင် မလှိုင်လည်း ဟာရှင်၏ ကုလား လီးကြီးကို စွဲသွားပြီး ဟာရှင့်ကိုသာ ကုန်းနေပြီး ဦးထွန်းကြည်ကို ခပ်ရှောင်ရှောင် နေလိုက်သည်၊ ဦးထွန်းကြည်ကလည်း မိန်းမ ရိပ်မိသွားသဖြင့် အသာရှိုနေ လိုက်တော့သည် ၊ ဟာရှင်ကတော့ မလှိုင် စောက်ဖုတ်ကြီးကို တက်လိုးလိုက် ဖင်ကြီးကို တက်ချလိုက်ဖြင့် အရသာတွေ့နေပြီး တစ်လခန့်အကြာ မလှိုင် ရာထူးတိုးပြီး ရုံးပြောင်းရတော့သည်။

နေရာသစ်တွင် မလှိုင်လည်း လိုးပေးမည့်သူ မရှာနိုင်သေးခင် ဟာရှင့် အလိုးကိုသာ သွားခံနေရသည်၊ ဟာရှင်လည်း မလှိုင်အား လိုးနေရတာ ကြွားချင်သဖြင့် ရုံးမှ မြင့်သန်းနှင့် လှရွေတို့ကို ပြောပြလိုက်သည်။

“ စော်ကြီးက ဏှာကြီးတယ်ကွ ကောင်းကောင်း မလိုးပေးနိုင်လို့ကတော့ မရဘူး၊ ဟဲဟဲ ငါ့လီးကြီးကို တော်တော်တော့ စွဲသွားတယ်ကွ၊ စော်ကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြူးပြီးဖောင်းနေတာ လိုးလို့အရမ်းကောင်းတယ်၊ အပေးကလည်း ကောင်းကောင်းနဲ့ ငါသူ့ဖင်ပါ လိုးပေးလိုက်တယ်  ”

ဟု ဂုဏ်ယူပြီး ပြောပြနေပါသည်၊ မြင့်သန်းတို့ နှစ်ယောက်လည်း နားအရသာခံကာ မလှိုင်အား စိတ်ကူးဖြင့် လိုးကြည့်နေကြပါသည်၊ ထို့နောက် မလှိုင်၏ရုံးမှ ရုံးလုလင် ကုလားအီစွပ်အား သတင်းပေးကာ လုံးဖို့မြောက်ပေးလိုက်ကြသည်၊ အီစွတ်ကလည်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး လိုးချင်တာ အတော်ပင် ဖြစ်သွားကာ လုံးဖို့လမ်းစ ရှာနေပါသည်။

ဒီလိုနဲ့ မလှိုင်ခိုင်းတာ လုပ်ပေးရင်း နေ့စဉ် နေ့လည် ၂ နှစ်နာရီခန့်တွင် မလှိုင် ကော်ဖီ ဝယ်ခိုင်းနေကြမို့ အခြေအနေ ကြည့်နေရင်း၊ တနေ့ ရုံးတွင် လူလည်း ရှင်းတုန်း မလှိုင် ကော်ဖီဝယ်ခိုင်းသဖြင့် ဝယ်ပေးပြီး ကော်ဖီထဲတွင် တရုတ်မှလာသော ကာမထကြွ စိတ်ထန်ဆေးမှုန့် ထည့်ပေးလိုက်သည်။

မလှိုင်လည်း ကော်ဖီသောက်ပြီး နာရီဝက်ခန့်တွင် စောက်ဖုတ်မှ စိုစိစိ ဖြစ်လာသဖြင့် လက်ဖြင့်နှိုက် ကလိရင်း ဖီးလ် တက်လာ၏၊ အခုတလော အလိုးမခံရတာလည်း ၂ ပတ်ခန့်ရှိပြီမို့ အလိုးခံချင်စိတ်မှာ တားမရနိုင်အောင် ဖြစ်လာသည်၊ ဟာရှင်ကလည်း အနားမှာ မရှိသဖြင့် မလှိုင်တစ်ယောက် အိမ်သာထဲသွားပြီး လက်ဖြင့် အယားဖြေရန် အိမ်သာသို့အသွား အိမ်သာရှေ့တွင် ရပ်နေသော အီစွပ်က

“ အစ်မ ဘာလိုလို့လဲ ကျွန်တော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ”

ဟု မေးရင်း မလှိုင်၏ နို့အစုံကို ငေးစိုက်ကြည့်နေရာ မလှိုင်လည်း တွန့်ကနဲ ဖင်တွန့်သွားပြီး အိမ်သာထဲ ဝင်သွားတော့သည် ၊ အနောက်မှ ငေးကြည့်နေသော အီစွပ်က မလှိုင်ထမီ ဖင်ကြားတွင် စောက်ရည်များ ကွက်နေတာ မြင်လိုက်သဖြင့် အသာ လိုက်ချောင်းကြည့်ရာ မလှိုင်မှာ အိမ်သာအဖုံးပေါ်ထိုင်ကာ ပေါင်ဖြဲထားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ထည့်ကာ ကလိရင်း မျက်စိမှိတ်ပြီး အယားဖြေနေသည်။

အီစွပ်ကလည်း စဉ်းစားမနေတော့ဘဲ တံခါးဂျက်ကို လက်နှိုက်ဖွင့်ကာ ဝင်သွားတော့သည်၊ မလှိုင်ကတော့ မသိသေးဘဲ သူ့ဘာသာ ကလိနေဆဲပင် ၊ အီစွပ်လည်း မလှိုင်၏ ပြဲအာနေသည့် စောက်ဖုတ်ကြီး နှုတ်ခမ်းများ ပြဲလန်ကာ နီရဲနေတာကို အနီးကပ်ကြည့်ရင်း တံထွေးမျိုချနေရသည် ၊ မလှိုင် လည်း မျက်စိအဖွင့် ရုတ်တရက် အီစွပ်ကို တွေ့လိုက်ရ၍ လန်.သွားပြီး

“ ဟဲ့ ဟဲ့ ဘာလုပ်တာလဲ  ”

“ အစ်မ ရယ် အခုမှ ရှက်မနေပါနဲ့ အစ်မကို ကျွန်တော် စိတ်ကြိုက်လိုးပေးပါ့မယ်၊ ဒီမှာ ကျွန်တော့် လီးကိုကြည့် အစ်မ ကြိုက်သွားမယ်  ”

ဟု ဆိုကာ လီးကိုလှန်ပြလိုက်သည် ၊ မလှိုင်လည်း အီစွပ် လီးကြီးကိုကြည့်ပြီး တွန့်သွားပြီး ဖင်စအို ပွစိပွစိ ဖြစ်သွားသည် ၊ အီစွပ်လီးမှာ ဟာရှင် လီးထက် ကြီးလဲကြီး ရှည်လဲပိုရှည်ကာ ၇ လက်မပင် ကျော်မည် ၊ နောက်ပြီး မလှိုင်မှာ ကာမထန်ဆေးတန်ခိုး ကလည်းပြ အလိုးမခံရတာကြာလို့ လီးဆာကာ နဂိုကတည်းကလည်း ခပ်ဏှာကြီးကြီး ထန်ထန်ထဲကမို့ ရှက်မနေနိုင်တော့ဘဲ အီစွပ်ရှေ့ ဒူးထောက်ကာ လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ငုံပေးပါတော့သည်။

“ ပျွတ် ပျွတ် ပလွတ် အင်း ပျွတ် ပျွတ် ပလပ် ပျွတ်  ”

အီစွပ်လည်း မျက်တောင်စင်းပြီး ဖီးလ်တွေ့ကာ မလှိုင်၏ ခေါင်းကို ရှေ့နောက်ဆွဲကာ နှုတ်ခမ်းထူထူ လေးထဲ လီးကြီးအား လိုးထည့်နေပါတော့သည် ၊ ထို့နောက် အီစွပ်လည်း မလှိုင်ကို ထူလိုက်ပြီး

“ ကဲ အစ်မ ဒီပေါ် ဒူးထောက်ပြီး ကုန်းပေး  ”

ပြောရာ မလှိုင်လည်း အလိုးခံချင်နေပြီမို့ အိမ်သာ အဖုံးပေါ်တွင် ဒူးထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းကာ နံရံကို လက်ထောက်နေပေးရင်း

“ ကဲ ရပြီလား  ”

အီစွပ်လည်း

“ ကောင်းတယ် အစ်မက ပေးတတ်တယ်  ”

ဆိုကာ မလှိုင်၏ ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝ တေ့သွင်းကာ ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် စွပ် စွပ် ဘွတ် ဗျွတ် အင့် အ အမလေး အင့် ဟင့် ဟင့် အိုး ကျွတ် ကျွတ် အင့် ဟင့်  ”

မလှိုင်လည်း အီစွပ်၏ လီးကြီးဖြင့် မဆံ့မပြဲ အလိုးခံ ရသဖြင့် သားအိမ်ထောက်ကာ အီဆိမ့်နေပါတော့သည်၊ အီစွပ်ကတော့ ဆောင့်လိုက်တိုင်း မလှိုင်ဖင်ကြီး ကော့တက်သွားတာကြည့်ရင်း မညှာတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးထည့်နေပါသည် ။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် စွပ် စွပ် အ အ အ ဟင့် အင့် အိ အိ အင့် အမလေး ကျွတ်ကျွတ် အား အင်း ဟင်း အဟင့် အီစွပ်ရယ် အသေသတ်နေတာလား ဟင်း အင့် အ အ  ”

မလှိုင် သံစုံထွက်နေသော်လည်း ကောင်းလည်းကောင်းတာမို့ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ပစ်ကာ ခါရမ်းပေးနေပါသည်၊ မလှိုင် စောက်ဖုတ်မှ အရည်များရွှဲလာသဖြင့် ခံလို့ပိုကောင်းလာကာ အီစွပ်ကလည်း အသားကုန် တက်လိုးနေပါတော့သည် ၊ မလှိုင် လည်း ပြီးချင်လာပြီမို့

“ အို အီစွပ်ရယ် မညှာနဲ့ အစ်မ ပြီးခါနီးပြီ ဆောင့်ဆောင့် ဟင့် ဟင့် အ အိ အိ ဘွတ် ဘွတ် စွပ် ဗျွတ် ဗျွတ် အို့ ကောင်းတယ် အင့် အင့် ဟင့်  ”

အီစွပ်လည်း အချက် ၅၀ ခန့် ဆောင့်လိုးရင်း မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ပြဲကြီးထဲ လရည်များ ပန်းထည့်ကာ ၂ ဦး စလုံး ပြီးသွားကြပါတော့သည် ၊ ထို့နောက် အဝတ်ပြန်ဝတ်ပြီး မလှိုင်က အီစွပ်အား ဖက်ရင်း

“ နင် ဘယ်သူမှ မပြောနဲ့နော် နင့်လီးက ခံဘူးသမျှထဲမှာ အကြီးဆုံးပဲ  ”

ဆိုကာ ဖင်ကို ခါရမ်းပြီး ပျော်ရွင်ှစွာ ထွက်လာခဲ့သည်။ 

လှိုင်၏ ကုလားလီး အတွေ့အကြုံ ၂ ပြီးပါပြီ။

...............................................................................................................

မလှိုင်၏ မောင်လေး ဆလင်း

ရုံးသစ်တွင် မလှိုင်အဖို့ အီစွပ်နှင့် အဆင်ပြေနေတုန်း အီစွပ် ပြသာနာတက်ကာ အလုပ်ပြုတ်သွားသဖြင့် စိတ်ညစ်နေတော့သည် ၊ နောက် ၂ ရက်ခန့် အကြာတွင် ရုံးလုလင်အသစ် ဆလင်း ဆိုသည့် ကုလားလေး ရောက်လာသည် ၊ ဆလင်း မှာ အသက် ၂၁ ခန့်သာ ရှိသေးပြီး အသားမဲသော်လည်း ရုပ်ရည် ကြည့်ကောင်းပြီး အရပ်ရှည်ရှည် တောင့်တောင့်ဖြစ်၍ မလှိုင် သဘောကျကာ စည်းရုံးနေတော့သည်။

ဆလင်းကတော့ ဘာမှမသိဘဲ လူကြီးလည်းဖြစ်သည့် မလှိုင်ကို ကြောက်နေကာ မလှိုင်ဖင်ကြီးကိုပင် သဘောကြသော်လည်း ရဲရဲမကြည့်ရဲပေ၊ ဒီလိုနဲ့ တစ်လခန့် အကြာတွင် မလှိုင် ရုံးအလုပ်ဖြင့် အပြင်သွားရန် အကြောင်းပေါ်လာသဖြင့် ဆလင်းကိုပါ ဖိုင်များကူသယ်ရန် အကြောင်းပြ၍ ခေါ်သွားလေသည်၊ ရုံးအလုပ်ပြီး၍အပြန် ဘတ်စ်ကားပေါ်တွင် လူကြပ်သဖြင့် မလှိုင်လည်း ဆလင်းအား

“ ဆလင်း ငါ့ အနောက်မှာ ရပ်နေစမ်း  ”

ဟုပြောပြီး ထောင့်နေရာတွင် ရပ်နေလိုက်သည် ၊ လူကလည်းကြပ် မလှိုင်ကပ်ခိုင်းသဖြင့် ဆလင်းမှာ ကပ်နေရသောအခါ သူ့လီးကြီးနှင့် မလှိုင်ဖင်ကြီး ပွတ်နေကာ တောင်ထလာပါတော့သည် ၊ ဆလင်း လည်း နောက်ဆုတ်မလို့လုပ်တုန်း မလှိုင်က

“ ဟဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ကပ်ထားပါဆို  ”

ဟု ပြောရင်း သူ့ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ကော့ကာ လီးကို ပွတ်တိုက် နှိုးဆွပေးနေသည် ၊ ဆလင်း လည်း မထူးတော့ဘဲ လီးကလည်း တောင်နေပြီမို့ လက်တစ်ဖက်က မလှိုင်ခါးကို ကိုင်ကာ ဖင်ကြီးကို အသာညှောင့်နေမိသည် ၊ မလှိုင်က တိုးတိုးလေးကပ်ပြီး

“ ဟွင်း ထမီလည်းပေါက်ပြီး ဝင်သွားဦးမယ်  ”

ညုကာပြောရင်း ဖင်ကိုကော့ကာ နှဲ့နေသည် ၊ ဒီလို ပွတ်နေကြရင်း မြို့ထဲရောက်လာတော့ ရုံးမရောက်ခင်တွင် ကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ကြပြီး မလှိုင်က သူ့သူငယ်ချင်း မုဆိုးမ တစ်ယောက်ထဲနေသော အိမ်သို့ ခေါ်သွား၏၊ ထိုအိမ်ရောက်တော့ ဆလင်းကို ဧည့်ခန်းတွင် ခဏထားခဲ့ပြီး အခန်းထဲဝင်ကာ သူ့သူငယ်ချင်းအား အကျိုးကြောင်းပြောပြပြီး အပြင်သွားခိုင်းလိုက်သည်၊ မလှိုင်လည်း အိမ်ရှေ့ပြန်ထွက်လာပြီး ဆလင်းလက်ကို ဆွဲကာ

“ လာလေ ဘာလုပ်နေတာလဲ  ”

ဟု ညုတုတု မျက်နှာပေးဖြင့် အိပ်ခန်းတွင်းသို့ ခေါ်သွားပါသည် ၊ အခန်းထဲအရောက် မလှိုင်က ဆလင်း အားဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ စောက်ဖုတ်ကိုကော့ကာ လီးကြီးနှင့် ပွတ်တိုက်နေပါသည်၊ ဆလင်းကလည်း မလှိုင်ကို ပြန်နမ်းစုပ်ရင်း လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးကို နယ်နေပါသည်၊ ထို့နောက် အဝတ်စားများချွတ်ကာ ဆလင်းအား ကုတင်ဘေးတွင် ရပ်ခိုင်းပြီး မလှိုင်က ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်ရင်း ဆလင်းဖက် မျက်နှာမူလိုက်သောအခါ မလှိုင်နှုတ်ခမ်းနှင့် ဆလင်း၏ လီးကြီးမှာ
အတော်ပင် ဖြစ်သွားပြီး မလှိုင်က သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူလေးဖြင့် ဆလင်း၏ လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေပါသည်။

ဆလင်းကလည်း မလှိုင်၏ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ လီးကြီးကို ညှောင့်ပေးနေပါသည် ၊ ဆလင်း၏ လီးမှာ ၇.၅ လက်မကျော် ရှည်သော်လည်း မလှိုင်က အရင်းထိရောက်အောင် လည်ချောင်းထဲထိပင် မြိုကာ စုပ်ပေးနေသဖြင့် ဆလင်းအဖို့ အရသာထူး တွေ့နေပေသည် ၊ အတန်ကြာအောင် လီးစုပ်ပြီး မလှိုင်လည်း အလိုးခံချင်ပြီမို့ လီးစုပ်ရပ်ကာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ဖြဲကာ ဒူးကွေးပြီး နေပေးလိုက်သည်၊ ဆလင်းလည်း မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီး ပြဲအာကာ အရည်ရွှဲနေတာကြည့်ပြီး တက်ခွကာ ဒစ်ဝင်သည်နှင့် အားကုန်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

“ ဘွတ်ဘွတ် ဗျွတ်ဗျွတ် ယဗျွတ် အင့်အင့်အ အဟင့် အမလေး ဆလင်းရယ် ဟင့် ဟင့် အင့် အိ အိ အား ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် အင်း အင်း ဟင်း အ ”

မလှိုင်လည်း ဖီးလ်လာနေပြီမို့ အရှက်နည်းကာ အသံထွက်ရင်း ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းပေးနေပါသည်၊ ဆလင်း ကလည်း လိုးနေရင်း

“ အန်တီ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းပြီး လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ  ”

“ ဟွင်း လူကိုလည်း လိုးနေသေးတယ် အန်တီတဲ့၊ ဟင်း အင်း အ အ ဗျွတ်ဗျွတ် စွပ်စွပ် ဘွတ်ဘွတ် အိအိ အင့် ဟင့် ဆလင်းရယ် အင့် အင့်  ”

မလှိုင်ကလည်း ခံနေရင်းမှ ညုနေပါသည်၊ ထို့နောက် ဆလင်းက

“ အန်တီ လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား အန်တီ့ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့ ”

ပြောရာ မလှိုင်လည်း လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးရင်း

“ ကဲကဲ လိုးပါ သူ့စိတ်တိုင်းကျပဲ ဟွင်း  ”

ဟု ညုနေသေးသည်၊ မလှိုင် ဖင်ကုန်းလိုက်သဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အနောက်သို့ ပြူးပြီး ထွက်လာသည်၊ ဆလင်းလည်း သေချာကြည့်ကာ ဒစ်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ဝတေ့ပြီး အဆုံးထိ လိုးထည့်လိုက်ပါသည်၊
‘ အား ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အ အင်း အင်း ဟင်း ဗျွတ်ဗျွတ် ဘလွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဟင့် ဟင့် အင်း အိုး ဆလင်းရယ် လိုး လိုး မရပ်နဲ့ အန်တီ ပြီးတော့မယ်  ”

မလှိုင်မှာ ဏှာကြီးသူပီပီ အလိုးခံနေရင်းမှပင် အငန်းမရ ဖြစ်နေ၏၊ ဆလင်းလည်း ပြီးခါနီးပြီမို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အချက် ၅၀ ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး လရည်များ မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ပန်းထည့်ကာ ၂ ဦးစလုံး ပြီးသွားကြပါသည် ၊ ထို့နောက် အအဝတ်စား ပြန်ဝတ်ပြီး မလှိုင်က ဆလင်းအားဖက်ရင်း

“ ဆလင်းက သိပ်ချစ်ဖို့ ကောင်းတာဘဲ နောက်လည်း အန်တီ့ကို လိုးပေးရမယ်နော်  ”

ဟု ညုနေ၏၊

“ စိတ်ချ အန်တီ ဖင်ပါလိုးချင်တာ အခုအချိန်မရတော့လို့ နောက်တစ်ခါကြရင် ဖင်ချမယ်နော်  ”

ဆလင်းလည်း မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးအား အရသာတွေ့ကာ ဖင်ကိုပါ တောင်းနေတော့သည် ၊ မလှိုင်ကလည်း ဖင်လိုးခံချင်နေတာမို့ ပျော်သွားပြီး

“ အင်းပါ ဆလင်းကို အန်တီကချစ်လို့ တကိုယ်လုံး ပေးပြီးသားဘဲ ဟွင်း ခုလည်း ပါးစပ်ပါ လိုးနေပြီးတော့ ”

ပြန်ပြောရင်း ရုံးသို့ပြန်လာကြသည် ။ ဏှာထန်သည့် လှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကုလားလီးများဖြင့် အတော်ပင် ပြဲလံနေပါတော့သည် ။ 

လှိုင့်စောက်ဖုတ်ကြီးနှင် ဆလင်းလီးတို့ချစ်ခန်း လိုးခန်း ပြီးပါပြီ။

.....................................................................................................

မလှိုင်၏ အိမ်တွင်းပုန်း အိမ်တွင်းကုန်း အချစ်ဇာတ်လမ်း

မလှိုင်တွင် သားတစ်ယောက် သမီးတစ်ယောက် ရှိရာ နယ်တွင် အလုပ်လုပ်နေသဖြင့် အိမ်တွင် အိမ်ဖော် မမြင့်နှင့်သာ နှစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်သည်။

တနေ့ သူ၏ သမက်တော် ကျော်စိုး အလုပ်ဖြင့် ရန်ကုန်လာရသဖြင့် မလှိုင်၏ အိမ်တွင်ပင် တည်းသည်၊ တနေ့ ညနေဘက် ကျော်စိုးလည်း သူငယ်ချင်းများနှင့် စားသောက်ပြီး ပြန်လာကာ ထမင်းမစားတော့ဘဲ ဝင်အိပ်လိုက်သည်၊ မလှိုင်က ထမင်းခူးပြီး ကျော်စိုးကို သွားခေါ်ရာ အိပ်ရာပေါ်တွင် ပက်လက် ပုဆိုးက ကျွတ်နေကာ လီးကြီးကို တွေ့လိုက်ရပြီး ရင်တုန်ကာ မလှိုင်အဖို့ လီးစုပ်ချင်စိတ်များ ပေါ်လာတော့၏၊ အိမ်ဖော် မမြင့်ကတော့ တီဗီကြည့်နေသဖြင့် မသိပေ။

မလှိုင်လည်း ဏှာထန်လှသူမို့ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ကျော်စိုး၏ လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ရင်း သူ၏ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးဖြင့် စတင် စုပ်ငုံပေးမိပါတော့သည်၊ ကျော်စိုးလည်း မူးနေသဖြင့် ပထမတွင် အိမ်မက်ထင်နေကာ မျက်စိဖွင့်ကြည့်မှ သူ့ယောက်က္ခမ လီးစုပ်ပေးနေတာသိပြီး

“ ဟာ အန်တီကလည်း အားနာစရာကြီး  ”

ပြောရင်း မလှိုင်ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ညှောင့်နေပါ တော့သည်။

“ ပျွတ် ပျွတ် ပလွတ် အု အု အင်း ပျွတ် ပျွတ် အင်း ”

မလှိုင်လည်း အာခေါင်ထဲထိ လီးကြီးကို မျိုချကာ ချစ်သမက်အား ပြုစုနေပါသည်၊ ကျော်စိုး၏ လီးမှာ လက်တဆုပ်မက တုတ်ပြီး ၇.၅ လက်မ ကျော်တာမို့ မလှိုင် အကြိုက်ပင် ဖြစ်တော့သည် ၊ ထို့နောက် လီးစုပ်နေရာမှ ရပ်လိုက်ပြီး မလှိုင်က

“ ကျော်ရယ် လိုးတော့ကွာ အန်တီ မအောင့်နိုင်တော့ဘူး  ”

ဟု ဏှာထန်လှသူပီပီ အရှက်မရှိ ပြောရင်း ကျော်စိုးပေါ် တက်ခွပြီး လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။

“ အဟင့် အင့် အင်း ဟင်း ကောင်းလိုက်တာ ကျော်ရယ် ဟင့် အင့် အိ အိ ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဗျွိ ဗျွိ အင့် ဟင့် အင်း ချစ်တယ်ကွယ်  ”

မလှိုင်မှာ ဏှာထနေပါတောသည်၊ ကျော်စိုးကတော့ အောက်မှကော့ကာ ညှောင့်ရင်း မလှိုင်၏ နို့နှစ်လုံးကို အသေအချာနယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေပေးနေပါသည်။

“ အို အင့် ဟင့် ကျော်ရယ် အင့် အင့် ဟင့် ဗျွိ ဗျွိ ဘွတ် ဘလွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အ အီး ဟင်း ဟင်း  ”

အသံစုံထွက်ရင်း မလှိုင်မှာ ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းကာပေးနေမိသည်၊ မလှိုင်မှာ စောက်ရည်များ ရွှဲလာပြီး ကျော်စိုးကိုယ်ပေါ်ပင် စီးကျလာပါတော့သည်၊ ဒီလိုနှင့် အချက် ၅၀ ခန့် ညှောင့်ပြီးသောအခါ မလှိုင်က

“ အန်တီ ညောင်းပြီကွာ ဖင်ကုန်းပေးမယ် ကျော်ဆောင့်လိုးပေး  ”

ဟု ဏှာထန်လှသူပီပီ အရှက်မရှိပြောရင်း ပုံစံပြောင်းရန် ထလိုက်သည် ၊ မလှိုင် လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်း ပေးလိုက်သောအခါ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အနောက်သို့ ပြူးပြီး နှုတ်ခမ်းများ ပြဲအာနေကာ ကျော်စိုးမှာ လျက်ချင်စိတ်ပင် ပေါက်သွားသည် ၊ ကျော်စိုးလည်း မလှိုင် စောက်ဖုတ်ဝတွင် ဒစ်ကိုတေ့ကာ ခါးလေးအားကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပါသည်။

“ အင်း အ အိ အိ ဟင်း အင်း ဗျွိ ဗျွိ ဘွတ် ဘလွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အင့် အင့် ဟင်း ကျော်ရယ် အရမ်းဆိုးတာဘဲ အင့် ဟင့် ဟင့် အိ အိ  ”

လီးကြီးမှာ သားအိမ်သွားထောက်သဖြင့် မလှိုင်မှာ အသံထွက်ကာ အံကျိတ် အလိုးခံရင်း ဖင်ကြီးကို
အနောက်သို့ ပစ်ကော့ပေးနေမိသည် ၊ ကျော်စိုး လည်း ဆောင့်လိုး လိုက်တိုင်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီး တုန်ကာ ကော့သွားတာကြည့်ရင်း ခါးလေးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေပါသည်။

“ ဟင့် ဟင့် အင်း အ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွက် ဗျွက် ဘွတ် ဘလွတ် စွပ်စွပ် အ အ အိ အိ ဟင့် အဟင့် ကျော်ရယ် အန်တီ ပြီးချင်ပြီ ဆောင့် အင်း အိ အင်း ဟင်း မညှာနဲ ဗျွိ ဗျွိ ဗျွိ ဖွတ် ဇွပ် ဇွပ်  ”

စောက်ရည်များရွှဲကာ မလှိုင်လည်း ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ပစ်ကော့ပေးနေမိတော့သည်၊ ကျော်စိုး လည်း အချက် ၅၀ ခန့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုး ရင်း သုတ်ရည်များ မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ကာ နှစ်ဦးစလုံး ပြီးသွားတာမို့ စွပ်ရက်ထပ်ကာ အိပ်ရင်း အမောဖြေနေကြပါသည်၊ ထို့နောက် ကျော်စိုးက

“ အန်တီ စောက်ဖုတ်က အန်တီ့သမီး သီတာ့ စောက်ဖုတ်ထက် ပိုလိုးလို့ ကောင်းတယ်  ”

ဟု ပြောလိုက်ရာ မလှိုင်လည်း ကျေနပ်ပြီး စောက်ဖုတ် ရှုံပွရှုံပွလုပ်ကာ လီးကြီးကို ဆွပေးရင်း

“ ဟွင်း ကျော်က လိုးကောင်းအောင် ပြောနေတယ် ချစ်ရင် ခဏခဏ လိုးပေးရမယ်  ”

ဟု ဏှာကြီးသူပီပီ အမြဲအလိုးခံဖို့သာ စဉ်းစားရင်း ပြောလိုက်ပါသည် ၊ ကျော်စိုးလည်း အောက်မှ မလှိုင်က စောက်ဖုတ် ရှုံပွရှုံပွ လုပ်ပေးနေ၍ လီးပြန်တောင်လာပြီး

“ ကဲ အန်တီ ဖင်နဲနဲ ကော့ပေးထား  ”

ဆိုကာ ဆောင့်ကာ ညှောင့်ကာ လိုးပါတော့သည်။

“ ဗျွိ ဗျွိ ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဗျွတ် အင်း အင်း ဟင်း အ အ အိ အိ အဟင်း ကျော်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် အင်း အ အို့  ”

ဖင်ကြီးအား ကော့ကော့ပေးနေမိပါသည်၊ ကျော်စိုး လည်း လက်နှစ်ဖက် အအားမထားဘဲ မလှိုင်နို့ကို လက်ရှိုပြီး ကိုင်ပေး နယ်ပေးနေပါသည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘလွတ် အင့် အ အင်း ဟင်း ဟင်း အိ အိ ဗျွိ ဗျွိ ဘွတ် ဘွတ် အင့် အ ”

မလှိုင်လည်း ကာမစည်းစိမ် ခံစားကာ အလိုးခံနေပါသည်၊ ကျော်စိုး ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးမှာ ပြားကပ်သွားပြီး ကြွလိုက်လျင် ပြန်ဖောင်းမို့လာကာ ကြည့်လို့ပင် ကောင်းလှပါသည်၊ မလှိုင်လည်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးရင်း လီးကြီးကို ညှစ်ဆွဲပေးကာ ကျော်စိုး စွဲသွားစေရန် အစွမ်း ကုန် အသုံးတော်ခံနေပါတော့သည်။

ကျော်စိုးလည်း ပြီးချင်လာပြီမို့ လက်ထောက်ကာ မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့တက်လာသည်အထိ တအားပင် ဆောင့်လိုးရင်း သုတ်ရည်များ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ကာ မလှိုင်လည်း ပြီးသွားတာမို့ စောက်ဖုတ်ကြီး ပွရှုံ့ပွရှုံ့လုပ်ကာ လရည်များ တစ်စက်မကျန် စုပ်ယူနေမိပါသည်၊ ထို့နောက် နှစ်ဦးသား ဖက်အိပ်ရင်း မလှိုင်က

“ ကျော် အန်တီ့ကို ခဏခဏ လိုးပေးရမယ်နော် ဒါပဲ ”

ဟု ညုတုတု မျက်နှာပေးဖြင့် ပြောလိုက်ပါသည်။

“ ကျော်စိုးကလည်း စိတ်ချ အန်တီ ဖင်ကြီး ပြုတ်အောင်ကို လိုးပေးမှာ နောက်မှ မအော်နဲ ”

“ အမလေး ကျော်ရယ် ချစ်လို့ တကိုယ်လုံး ပေးထားတာပဲ စိတ်တိုင်းကျသာလိုးပါ၊ ဟွင်း ဒါပေမဲ့ အန်တီလို့ မခေါ်နဲ့တော့ကွာ လင်လေးရာ နော်  ”

ဟု မလှိုင်လည်း ညုရင်း အသားယူနေပါသည်၊ ကျော်စိုးလည်း စော်ကြီး စိတ်တိုင်းကျ

“ ဒါဆို မမလှိုင်လို့ခေါ်မယ် မိန်းမရာ ဟုတ်လား  ”

မလှိုင်လည်း သဘောကျကာ

“ ဟင်း ဟင်း အဲဒါကြောင့် လင်လေးကို ချစ်တာ လီးစုပ်ချင်တာ  ”

ဟု ဏှာထကာ ပြောရင်း နှစ်ဦးသား ဖက်အိပ်သွားကြပါသည် ။ ချစ်သမက်လေးနှင့် ဏှာကြီးလှသည့် လှိုင်၏ အိမ်တွင်း ဖင်ဆော့ ဖင်ရွ ဇာတ်လမ်း ပြီးပါပြီ။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။