ခိုးခိုးချစ်မယ် စိုးစိုးအချစ်ရယ် တိုးတိုးချစ်တယ် အပိုင်း ( ၂ )

ခိုးခိုးချစ်မယ် စိုးစိုးအချစ်ရယ် တိုးတိုးချစ်တယ် အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

စိုးယုမော် ကျားနာမလေးတစ်ကောင်လိုပဲ ပွဲကြမ်းနေတော့သည်။

အာမက်လီးကို သူမဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ကာ အထက်စီးကနေဖိဆောင့်လိုးပေးနေရင်း တစ်ဖက်ကလည်း အနောက်မှနေပြီး ဇော်သိန်း သူ့လီးကြီးနှင့် သူမဖင်စအိုပေါက်ထဲ လိုးသွင်းလိုးထုတ်ပြုလုပ်ပေးတာကို နာကျင်မှုဝေဒနာကို ကြိတ်မှိတ်သည်းခံ၍ မညည်းမညူ ဇိမ်ယူခံစားနေသည်။ ကာမစိတ်များကလည်း အတိုင်းမသိထကြွနေပြီးဖြစ်ရာ ယခုလို စောက်ပတ်နှင့်ဖင်တစ်ပြိုင်တည်းအလိုးခံရမှုအတွက် စိတ်ထဲက ဘယ်အရာနှင့်မှမလဲနိုင်အောင် နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်မှုကလည်း ရှိနေပေသည်။ 

စိုးယုမော် ဖင်ခံကျင့်ရှိပြီးဖြစ်၍သာ ယခုလို စောက်ပတ်ရောဖင်ပါ တစ်ချီတည်း နှစ်ပင်အဆော်ခံနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ မငေ်းစိန်အဖို့ အောကားတစ်ကား အနီးကပ်ကြည့်ရှုခံစားခွင့်ရနေသည့်အလား ယောက်ျားကြီးနှစ်ယောက်၏ သူမစောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို ထောင်းလမောင်းကြေအောင် မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးဆောင့်ပေးမှုကို လုံးစေ့ပတ်စေ့ အရသာခံကြည့်ခွင့်ရနေပေသည်။

နာရီဝက်ကျော်လောက်ကြာတော့ အာမက် လရည်ထွက်သွားပြီး မကြာမီ ဇော်သိန်းကိုယ်တိုင်လည်း သူမဖင်စအိုထဲက လီးဒစ်ပြဲကြီးအားဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ကာ သူမတင်ပါးအိအိကြီးနှစ်ဖက်အပေါ်ကို သူ့လရည်ပျစ်ပျစ်ချွဲချွဲများကို တဗြွတ်ဗြွတ်ပန်းလွှတ် ထုတ်ပစ်လိုက်တာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ စိုးယုမော် ကိုယ်လုံးကို လှိမ့်ထွက်လိုက်ပြီး အာမက်၏လီးကို သူမဖင်စအိုထဲသို့ အနောက်ကနေ ထည့်သွင်းစေလိုက်ရာက ဇော်သိန်းဖက်လှည့်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်ဖြဲကားပေးလိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်အား သူ့ဧရာမလီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးဖြင့် စိတ်ကြိုက် ဖိလိုးစေလိုက်ပြန်သည်။ နှစ်ချီဆက်တိုက်အလိုးခံခြင်းဖြစ်၍ သူမ အဘယ်မျှ ခံနိုင်ရည်ရှိသလဲ ဆိုတာ ပြသလိုက်ခြင်းလည်း မည်ပေသည်။

ယောက်ျားနှစ်ယောက်လည်း အလိုးသန်သူများဖြစ်ကြလေရာ တစ်ချက်ကလေးသော်မျှ စိတ်အနှောင့်အယှက် လုံးဝမဖြစ်ဘဲ သူမဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်မံ၍ ပျော်ပျော်ကြီး လိုးခွဲပစ်လိုက်ကြပြန်သည်။

နှစ်ချီနှစ်လားလိုးပြီးမှ သုံးယောက်သား ကောင်းစွာအနားယူကြသည်။

မသောင်းစိန်ကို စိတ်ကူးပေါက်သမျှ နည်းလမ်းမျိုးစုံသုံးပြီး ကာမ မကြွကြွအောင် နှူးကြဆွကြရင်း အာမက်နှင့်ဇော်သိန်း တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ထပ်လိုးကြသည်။ သူမ ဘယ်လိုမှ မငြင်းဆန်သာ ငြင်းလည်း မငြင်းဝံ့ပါချေ။

နှစ်ယောက်သား မနက် ၅ နာရီ ထိုးပြီးချိန်လောက်မှ ပြန်သွားကြသည်။ တစ်ညတာအတွက် ထိုက်တန်သော ညကြေးကို ပေးအပ်သွားခဲ့ကြ၍ မသောင်းစိန်လည်း ပင်ပန်းနွမ်းနယ်သမျှ အတိုင်းထက်အလွန်ပင် နှစ်သိမ့်ကျေနပ်မှု ရရှိသွားခဲ့ပါသည်။

နောက်တစ်နေ့ ညကျတော့ မသောင်းစိန် အိမ်ကို ရောက်မလာဖြစ်ခဲ့ပါ။

ညက ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေ မပြေပျောက်သေး၍ နှစ်ရက်လောက်အိမ်မှာ ကြိတ်၍ အနားယူအားမွေး လုပ်ခဲ့ရပါသည်။ စိုးယုမော်တစ်ယောက်တည်း ဒိုင်ခံပြီး ယောက်ျားလေးယောက် အာမက်အပါအဝင် ၅ယောက်အား အသုံးတော်ခံခဲ့ရသည်။ သူတို့တတွေက ဇော်သိန်းခေါ်အဇစ် ကုလားဒိန်တစ်ယောက်ဖြစ်သည့် ဂျမားဆိုသူနှင့် စောသိန်းကျော် ညီညီအောင်ဆိုပြီး လေးယောက်အဖွဲ့ဖြစ်သည်။ ဇော်သိန်းကဲ့သို့ပင် ဂျမားလီးမှာလည်း ကြီးဆေးထိုးထားပြီး စောသိန်းကျော်နှင့်ညီညီအောင်က လီးမှာ ငါးရေယက်ကဲ့သို့ သားရေအထစ်ဖော်ကာ ခွဲစိပ်ပြုပြင်ထားပြီး ဂေါ်လီတွေပါ နှစ်ယောက်လုံးထည့်သွင်းထားကြသည်။

သူမကို စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော မလိုးခင် တစ်ကိုယ်လုံး အင်္ကျီအဝတ်အစားများနိကက် ချွတ်ခိုင်းပြီး ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ် လက်နှင့်တစ်ချီပြီးအောင် ဆော်ခိုင်းသည်။ အရက်ကို မူးနေအောင်တိုက်ပြီး နှစ်ယောက်တစ်တွဲ အပီအပြင်လိုးခွဲကြသည်။

တစ်ညလုံးလိုးသည်။

စိုးယုမော် အိပ်ခန်းထဲမှာ လိုးသံဆောင့်သံတွေက သောသောညံလျက်ရှိပြီး အိမ်နောက်တန်းလျားထဲမှာ သူမခိုင်းဖို့ ခေါ်ထားသည့် ငပြည့်နှင့် ကျော်မိုးဆိုတဲ့ ချာတိတ်နှစ်ယောက်ပါ ကြက်ခြံမှာထွန်းဖို့ ဘက္ထရီမီးသီး လာယူရင်း အသံဗလံများကြားရ၍ ဘာများဖြစ်နေပါလိမ့်ဆိုပြီး လာရောက်ခိုးချောင်းကြည့်ကြရာက သူမအိပ်ခန်းထဲမှ ဖြစ်ပျက်ပုံအလုံးစုံကို အမှတ်မထင် မြင်တွေ့သွားကြပြီး မစားရဝခမန်း သူတို့လည်း အလိုတူအလိုပါ ချောင်းမြောင်းကြည့်ရှု၍ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် အကြီးအကျယ်ရောဂါတက်ပြီး ကိုယ့်လီးကိုယ်ကိုင်ကာ တစ်ချီပြီးတစ်ချီ ဂွင်းတိုက်နေမိကြလေတော့သည်။

သူတို့ အလုပ်ရှင်အကြောင်း အတွင်းကျကျ မြင်တွေ့သိရှိရသဖြင့် နှစ်ယောက်သားတောင်းစားဖို့ အထိ ကြံစည်လိုက်မိကြသည်။ ဘယ်ကစရမည်ဆိုသည်ကို နှစ်ယောက်သား ခေါင်းခဲမတတ် စဉ်းစားတိုင်ပင် နေစဉ်မှာပင် သူတို့အတွက် မျှော်လင့်မထားသည့် ကြီးမားသည့် အခွင့်အရေးတစ်ရပ်ကို နှစ်ယောက်သားရရှိခဲ့သည်။

စိုးယုမော် သူတို့လေးယောက်သားစခန်းသွားပြီး၍ အပေါ့အပါးသွားရင်း ရေဆေးကြောချင်လာ၍ အ်ပ်ခန်းထဲကနေ အပြင်ထွက်လာခဲ့ရာ သူမတပည့်ကျော်နှစ်ယောက်ဖြစ်သည့် ငပြည့်နှင့်ကျော်မိုးတို့ နှစ်ယောက်နှင့် အခန်းဝမှာပင် ပက်ပင်းတိုးမိခဲ့ကြပြီး နှစ်ယောက်သား အိပ်ခနးထဲရှိ သူမတို့အဖြစ်အပျက်တွေကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ချောင်းမြောင်းကြည့်ရှုရင်း ဏှာအပြတ်ထကာ လီးဂွင်းတိုက်နေကြသည့် အခြေအနေကိုပါ ခန့်မှန်းရိပ်မိသွားသည်။

"လာခဲ့စမ်း နင်တို့ နှစ်ယောက်လုံး "

တိုးတိုးကြိတ်၍ မာန်မဲလိုက်ရင်း ကုပ်ကနေဆွဲကာ အိမ်နောက်ဖက်ကို ဆွဲခေါ်လာခဲ့ရာက စိုးယုမော်က လေသံခပ်မာမာနှင့်အပြတ်ပင် ပြောဆိုလိုက်သည်။

"နင်တို့ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ချောင်းကြည့်နေလဲ ဘယ်နေ့ကတည်းကလဲ … အားလုံး မြင်ကြတွေ့ကြတယ် မဟုတ်လား "

"ဒီ ဒီနေ့မှ တွေ့ တွေ့တာပါ မမ စိုး … ဟို လူတွေ လေး ယောက် ငါးယောက်နဲ့ ဖြစ် ဖြစ်နေတာ … အ အသံ ကြားလို့ … ကျွန်တော်တို့  … ချောင်း … ချောင်းကြည့်မိတာပါ "

"အေး ချောင်းတော့ တွေ့ရော မဟုတ်လား ဘာလဲ နင်တို့ ငါ့ကို ကြည့်ပြီး လီးတွေပါ တောင်နေကြတယ်ပေါ့ ဟင်းး ငါ့ကို လိုးဖို့ အထိ စဉ်းစားနေကြလား … ဟုတ်လား ငပြည့် မောင်မိုး ပြော … ပြောစမ်း "

" ဒီ ဒီလို မ မဟုတ် … "

"အေး ပြန်ကြ ငါ ရှင်းရှင်းပြောလိုက်မယ် … မနက်ကျ နင်တို့ ကြက်ခြံကနေ ဘယ်မှမသွားနဲ့ … အဲဒီမှာ စောင့်နေကြ … ကြားလား … နင်တို့ ဖြစ်ချင် တာ အကုန် ဖြစ်လို့ ရတယ် … ဒါပေမယ့် နှုတ်လုံရမယ် ငါပြောတာ သဘောပေါက်လား တစ်ယောက်ယောက် လျှောက်ပြောမိလို့ကတော့ လျှာဖြတ်ရုံမဟုတ်ဘူး …ငါ အသေသတ်မှာ ဓားနဲ့ ကို အသေထိုးသတ်မှာ … နားလည်လား  …ဟုတ်ပြီလား ငါပြောတာ "

နှစ်ယောက်စလုံး ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့နှင့် သူမကို နှုတ်လှန်ပြောဖို့မဆိုထားနှင့် မော်၍ပင်မကြည့်ရဲကြဘဲ အမြီးကုပ်ကုပ်နှင့် အိမ်နောက်ဖက် နားနေတဲနန်းကလေးဆီ လှည့်ပြန်သွားခဲ့ကြသည်။

စိုးယုမော်လည်း ရေအိမ်ထဲဝင်ပြီး ဆေးကြောသုတ်သင်လျက် ပြန်ထွက်လာခဲ့ကာ မိမိဝတ္တရားရှိသမျှ ကျေပွန်အောင် လုပ်ဆောင်ပေးနေရပြန်သည်။

မနက် ၅ နာရီ အထိ မပြန်ဖြစ်ကြသေး။

စိုးယုမော် တစ်ကိုယ်လုံး ကိုင်အရိုက်ခံထားရသလို နာကျင်ကျိန်းစပ်ကာ အကြောအချဉ်တွေပါ ညောင်းညာကိုက်ခဲပြီး ခြေဆစ်လက်ဆစ်အဖြုတ်ခံထားရသလိုရှိနေပေမယ့် တစ်စက်ကလေးသော်မှ မညည်းညူဝံ့ပါ။ ကိုယ်စမိတဲ့ဇာတ်လမ်းကို ဆုံးအောင်ဆက်ကရမည့် တာဝန်နှင့်ဝတ္တရားက ရှိနေပေသေးသည်။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် လီးတွေက ဒင်လီးချည်းသက်သက်မို့ စောက်ပတ်လည်းပြဲ ဖင်လည်းကွဲအောင် ပက်ပက်စက်စက်ပင် မညှာစတမ်း အလီလီအပွဲပွဲနွှဲ၍ အလိုးခံပေးနေရပါသည်။

မနက် ၇ နာရီ ၈ နာရီ အချိန်လောက်ကျမှပဲ တစ်ရေးကလေးမှတောင် မအိပ်စက်လိုက်ရဘဲ အားလုံးခြေကုန်လက်ပန်းကျပြီး နှုတ်ဆက်ပြန်သွားခဲ့ကြသည်။

တစ်ရက် နှစ်ရက်အနားယူပြီး အာမက်မှတစ်ဆင့် အချိန်းအချက်လုပ်ကာ ပြန်တွေ့ကြမည်ဟု ကတိပေးသွား ကြသည်။ ဒီတစ်ညစာအပြင် အပိုဘောက်ဆူးအဖြစ် ငွေငါးသိန်းတိတိ ထပ်မံပေးအပ်သွားခဲ့၍ ပင်ပန်းရကျိုးလည်းနပ်ခဲ့သည်ဟု ဆိုရမည်။ ဇော်သိန်းထံမှ မနေ့ညက ရခဲ့သောငွေနှင့်ပါပေါင်းလျှင် သူမတစ်လစာ လွယ်လွယ်ရှာ၍ပင်မရသော အဖိုးအခငွေကြေးများပဲဖြစ်သည်မဟုတ်ပါလား။

ကာမသုခ အနေနှင့်မူ စိုးယုမော်အတွက် ဆိုစရာပင်မရှိအောင် တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ရုံမက အလျှံပယ်ပင် ခံစားရရှိနိုင်ခဲ့သည် ဖြစ်ရာ အာမက် ဇော်သိန်းခေါ် အာဇစ်အပါအဝင် မောင်မင်းကြီးသားတစ်စုကို သူမအနေနှင့် ဒီတစ်သက် ကျေးဇူးတင်၍ပင် မဆုံးနိုင်တော့ပါချေ။

နောက်တစ်နေ့ …

နေတော်တော်မြင့်မှ ထသည်။

ရေမိုးချိုး အိမ်နေအဝတ်အစားဝတ်ဆင်၍ အိမ်နောက်ဖက်ရှိ ကြက်ခြံဆီ သူမထွက်လာခဲ့ပါသည်။

..................................................................................................................

ငပြည့်နှင့်ကျော်မိုး မျက်နှာငယ်လေးတွေနှင့် သူမအရှေ့မှာရပ်နေကြသည်။ စိုးယုမော် သူတို့နှစ်ယောက် မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီးနောက် ငပြည့်ဆိုသော အသားခပ်မည်းမည်း ပိန်ခြောက်ခြောက် ကောင်လေးဖက်ကိုလှည့်ပြီး …

"ငပြည့် ခြံတံခါးသွားပိတ်ထားလိုက်စမ်း ပြီးရင် နှစ်ယောက်စလုံး  ဒီကိုလာခဲ့ကြ "

ငပြည့်တံခါးပိတ်ပြီး ပြန်လာသည်။ ကျော်မိုးဘေးမှာ ယှဉ်ရပ်လိုက်ပြီး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန်ကြည့်၍ မျက်နှာသေကလေးတွေနှင့် ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိဘဲဖြစ်နေကြသည်။ စိုးယုမော် သူတို့နှစ်ယောက်အရှေ့ကို လျှောက်လာပြီး တစ်ယောက်စီရဲ့မျက်နှာကို ထိလုထိခင်အခြေအထိ ငုံ့ကိုင်း၍ကြည့်နေကာ လေသံတိုးတိုးကလေးနှင့် စကားပြောဆို မေးမြန်း၍နေလေသည်။

"နင်တို့ ညက အသေအချာ မြင်လား ငပြည့် "

"ခင် ခင်ဗျာ … "

"ငါ မေးတာဖြေလေ ငါ ဘာလုပ်လဲဆိုတာ တွေ့သလောက် ပြန်ပြောစမ်း … ငပြည့်ရော ကျော်မိုးရော ငါမေးတာ အရင်ဖြေကြ "

"တွေ့ တွေ့ပါတယ် … ဟို ဟို … သူ သူတို့ လေး လေး အဲ ငါး ယောက်လားမသိဘူး ဟို …  "

"ဟယ် ဒီကောင် … အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နဲ့ ဘာလဲ မပြောရဲလို့လား … ငါ အရင်ပြောရမလား ကဲ "

စိုးယုမော်လက်က ငပြည့်ခေါင်းကို ဒေါက်ကနဲ ခေါက်လိုက်ရာက အားမလိုအားမရပြောလိုက်သည်။

"အေး ငါးယောက် ဘာဖြစ်လဲ သူတို့နဲ့ငါ လိုးကြတယ် အားလုံးချွတ်ပြီး တစ်ယောက်တစ်လှည့်ဝိုင်းလိုးတာ မလေးကပြန်လာတဲ့ကောင်တွေ အာမက်ခေါ်လာပြီး သူ့လူတွေ ငါကုန်းပေးရင် မတန်တဆပိုက်ဆံပေးမယ် ဆိုလို့ ငါတစ်ယောက်တည်းတောင်မဟုတ်ဘူး ဈေးရောင်းတဲ့မသောင်းစိန်ကိုပါ ချိန်းထားတာ သူ ပထမတစ်ည လာပြီး ညကရောက်မလာဘူး ဒီ တစ်ရက်နှစ်ရက်ထပ်လာဖို့တော့ ချိန်းထားသေးတယ် …  ဒီကိစ္စ လူတွေမသိစေနဲ့ နှုတ်ပိတ်ပြီးသာ နေကြ  အကောင်းဆုံးပဲ ကြားလား ငါပြောတာ "

"ကြား ကြားပါတယ် "

"အေး ဒါ ယောက်ျား ကတိပဲ နင်တို့ ပေးထားတဲ့ကတိတည်ရင် စံရမယ် ကတိမတည်ရင် ခံဖို့သာ ပြင်ထားလိုက်ကြ "

စိုးယုမော်ပြောပြီး သူမလက်နှစ်ဖက်က တစ်ယောက်စီရဲ့ပေါင်ကြားထဲကို ရောက်ရှိသွားကာ ငပြည့်နှင့်မောင်မိုး တို့ရဲ့ဂွေးအုံကို မိမိရရ ဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်လိုက်ရာ နှစ်ယောက်စလုံး အကြီးအကျယ် ထိတ်လန့်သွား ကြလေသည်။ စိုးယုမော်က သုမလက်ကို ပြန်လွှတ်မပေးသေးဘဲ နှစ်ယောက်စလုံး၏ဘောင်းဘီအောက်က လီးနှစ်ချောင်းကို စမ်းသပ်ကာ ဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်လိုက်ဆွလိုက်လုပ်ပေးနေရာ ကြီးကောင်ဝင်စ လူပျိုပေါက်ကလေးနှစ်ယောက်၏ လီးငုတ်တုပ်ကလေးတွေ တမုဟုတ်ချင်း တင်းမာထောင်ထလာကြတာ တွေ့ရလေသည်။

သူမက မျက်နှာကို အတတ်နိုင်ဆုံး ချိုချိုသာသာ ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးလုပ်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက်နားနားကပ်၍ သူတို့ကြားသာရုံ စကားကို ဆက်ပြောသည်။

"ဘယ်ဆိုးလို့လဲ ငပြည့်နဲ့ မောင်မိုး လီးတွေ ကြီးကြသားပဲ မမစိုးက လင်နဲ့ မအိပ်ရဘူး … လင်မယားချင်းလည်း အဆင်မပြေလို့ တစ်ကွဲတစ်ပြား မပေါင်းဖြစ်ကြတာလည်း … အတော့်ကို ကြာနေပြီ … မင်းတို့ အသိပဲလေ … မိန်းမနဲ့ယောက်ျား လင်နဲ့မယားဆိုတာ မပေါင်းတာကြာရင် ယောက်ျားလည်း တခြားမိန်းမစောက်ပတ်ကို မက်လာ လိုးချင်လာသလို မိန်းမကလည်း တခြားယောက်ျားလီးကို စိတ်ဆာပြီး အလိုးခံချင်လာတာ သဘာဝပဲ မဟုတ်လား မမစိုး ဟာ မင်းတို့ အလုပ်ရှင်ပါ … မောင်နှမအရင်းတွေလို နေလာကြပေမယ့် ခုလိုအခြေအနေမျိုးကျပြန်တော့ မင်းတို့ကို နှုတ်ပိတ်စရာ ဒီတစ်နည်းပဲ ရှိတော့တယ် … မင်းတို့နှစ်ယောက် မသိတဲ့ဟာတွေ မမသင်ပေးမယ် မင်းတို့အလိုကို မမလိုက်လျောဖြည့်ဆီးပေးမယ် မင်းတို့အနေနဲ့ ကိုယ့်အစ်မကိုယ် ယုံသလို မမကလည်း မင်းတို့ကို ယုံကြည်ပါရစေကွာ ကဲ ဒီတော့ … "

စိုးယုမော် သူမကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီအဝတ်အစားတွေကို သူတို့နှစ်ယောက်ရှေ့မှောက်မှာ တစ်လွှာချင်းချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ ဘလောက်စ်အင်္ကျီရော ထမီရော ဘရာစီယာနှင့်အတွင်းခံပင်တီပါမကျန် အားလုံးချွတ်ချလိုက်ကာ သူတို့နှစ်ယောက်အရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့်ပင် ကနွဲ့ကလျကလေးရပ်၍နေသည်။

"ကဲ နှစ်ယောက်စလုံး ချွတ် မင်းတို့ မချွတ်ရင် မမကိုယ်တိုင် ချွတ်ပေးရမလား ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"ချွတ် ချွတ် ပါ့မယ် … မ မစိုး … "

ကောင်လေးနှစ်ယောက် သရီးကွာတားဘောင်းဘီကို အသီးသီးကုန်းချွတ်လိုက်ကြတာကို စိုးယုမော် တစ်ယောက် နှစ်သက်ကျေနပ်သောအကြည့်များဖြင့် စူးစူးရဲရဲကလေး ငေးစိုက်ကြည့်နေမိလေသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်မထားကြ၍ လီးနှစ်ချောင်းက တပြိုင်တည်း ဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာသည်။ တောင်နေသော လီးငေါက်တောက်တွေကိုယ်စီနှင့် ငပြည့်လီးက ၆ လက်မ ၇လက်မနီးပါးခန့် လူပိန်သော်လည်း လီးနံပိန်မဟုတ်ဘဲ အရွယ်အစားအားဖြင့် မသေးငယ်လှတာကိုတွေ့ရသလို ကျော်မိုးလီးကလည်း သာမန်ကလေးတွေနှင့်မတူ ကွဲပြားပြီး ကရင်စပ် လူပုံက ကျစ်ကျစ်လျစ်လျစ် အရပ်ခပ်ပျပ်ပျပ်ဖြစ်ပေမယ့် သူ့ပေါင်ခွကြားမှာ တွဲလောင်းကျနေသော ကိုင်းခရမ်းသီးကဲ့သို့သော လီးတန်ညိုညိုတုတ်တုတ် အလျားရှည်လမျောလေးကမူ လူမူကြိုလီးတက္ကသိုလ်ဆိုတဲ့ လီးအမျိုးအစားမှန်း မြင်ရုံနှင့်ပင် သူမကောင်းစွာ အကဲခတ် ရိပ်မိလိုက်လေသည်။

စိုးယုမော် သူတို့နှစ်ယောက်အရှေ့မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်သဖြင့် သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ အဖုတ်တစ်ခုလုံး ခပ်ပြူးပြူးကလေး ပြဲပြဲအာအာပြူတစ်ထွက်ပေါ်လာပုံကို နှစ်ယောက်သားအကြည့်ရောက်သွားကြကာ စိတ်ထဲက ဖောက်ဖောက်ပြန်ပြန်နှင့် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် လိုးချင်စိတ်များ တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရပေသည်။

"ဘယ်လိုလဲ မမနဲ့ လိုးချင်တယ်မဟုတ်လား မမစောက်ပတ်ကို မလိုးခင် မင်းတို့လီးတွေ မမမှုတ်ပေးမယ် မင်းတို့ရော မမစောက်ပတ် မှုတ်မပေးချင်ကြဘူးလား…  ပြော မောင်မိုး ငပြည့် "

"မှုတ် မှုတ် ချင်ပါတယ် မ မ "

အာသွက်လျှာသွက်ဖြစ်သော ငပြည့်ကပြောလိုက်ရာ စိုးယုမော် သဘောကျသွားပြီး နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပင် ပြုံးလိုက်မိလေသည်။

ငပြည့်လီးကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံစုပ်လိုက်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က ကျော်မိုးလီးကို ရှေ့သွားနောက်ပြန် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ငပြည့်လီးချက်ချင်းမာတောင်လာကာ စောစောကထက်ပိုတုတ်ပိုထွားပြီး အကြောတွေ ထောင်ထလာလေသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး စုပ်လိုက်ယက်လိုက်နှင့် ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ လှမ်းစုပ်ငုံပေးလိုက်ရာ ငပြည့်တော်တော်ကလေး ကောင်းသွားပုံရပြီး သူမခေါင်းကို အမှတ်မထင် ဆုပ်ကိုင်လာတာ တွေ့ရသည်။ ကျော်မိုးလီးချောင်း တွဲတွဲကြီးကလည်း သူမဂွင်းအထုကောင်း၍ အရှေ့ကို တန်းတန်းမတ်မတ် မတ်တောင်ကာ ငေါထွက်လာလေသည်။ ငပြည့်လီးကိုစုပ်ပြီးမှ ကျော်မိုးလီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ယက် ဆွပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။

"အ အ … ရှီး အီး … အိ အီးးး ဟီးးး "

ကျော်မိုး လီးအစုပ်မခံဖူး၍ တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သွားပုံကို စိုးယုမော်ကျေနပ်ပြုံးပြုံး၍ ကြည့်နေပြီး သူမပေါင်ကြားထဲ လက်လျှို၍ စောက်ပတ်ကို နှိုက်ပွတ်လိုက်မိလေသည်။

"မောင်မိုးက မိန်းမချဖူးမှာမဟုတ်ဘူး ငပြည့် နင်ရော ဖာချဖူးလား "

"နယ်မှာတုန်းက တစ်ခါချဖူးတယ် အသက်ကြီးတယ် "

"လိုးလို့ ကောင်းရဲ့လား "

"ကောင်း ကောင်းတယ် ကောင်းလို့ နှစ်ခါသုံးခါ ဆက်လိုးရင်းနဲ့ လီးစုတ်ပြဲသွားတာ တစ်ပတ်လောက်ဆေးထည့်ရတယ် "

ငပြည့်ပြောတာကိုနားထောင်ရင်း စိတ်တအားထကြွလာ၍ သူ့ကို လှမ်းဆွဲကာ ယခုလိုပြောလိုက်ရသည်။

"ငပြည့် လာ နင် အရင်လိုးမှဖြစ်မယ် မမစောက်ပတ် အရင် ယက်ပေးဦး ကြားလား "

"ကျွန်တော် ယက်ပေးမယ် မမ ကန်တော့ နော် "

"ဟဲ့ ပြောစရာ မလိုဘူး ငါ့စောက်ပတ်နဲ့ငါ ရွလွန်းလို့ မနေနိုင်လို့ အလိုးခံတာ "

စိုးယုမော် ကြက်ခြံကြမ်းပြင်မှာပဲ မြွေရေခွံအိတ်နှစ်လုံးထပ်ဆင့်ခင်းလိုက်ပြီး ထိုအပေါ်မှာပင် ဖင်ချထိုင် လိုက်ရာက ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ငပြည့်အရှေ့မှာ ခပ်ကားကားလေး ဒူးထောင်ပေါင်ကားဖြဲကား၍ ပေးလိုက်လေသည်။ သူမပေါင်ခွကြားမှ အမွှေးအမြှင်များ အဖုတ်လိုက် သန်စွမ်းထူထပ်စွာ ဖုံးအုပ်လို့နေသော စောက်ဖုတ်အုံဖောင်းဖောင်းရွရွကြီးကို ငပြည့်မျက်နှာအပ်ပြီး ကုန်းမှောက်၍ နမ်းစုပ်ယက်သပ် ဆွနှူး ပေးလိုက်လေသည်။ စောက်ပတ်ယက်ရတာကို သူသဘောကျပြီးသားဖြစ်၍ အပြတ်ကိုမဲပြီး မရွံမရှာ လျှာနှင့်ယက်သပ်ကာ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်နှင့်စောက်စိထိပ်ချွန်ကလေးကအစ တပြွတ်ပြွတ် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေလေသည်။ အစိကိုသွားနှင့်မနာကျင်အောင် ကိုက်ခဲ၍ တဆတ်ဆတ်လှုပ်ဆွပေူလိုက်ရာ စိုးယုမော်ပင် တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်လို့သွားရလေသည်။

"အားအ အ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ငပြည့်ရာ နင် နင် ငါ့စောက်ပတ် မလိုးဘဲ တစ်နေကုန်အောင်သာ ထိုင်မှုတ်ပေးစမ်း ငါ နင်သုံးဖို့ ပိုက်ဆံအများကြီး ပုံပေးမယ် ပါးစပ်နဲ့နမ်း လျှာနဲ့ယက်ယက်ပေး လက်နဲ့လည်း စောက်ခေါင်းထဲကို လှည့်မွှေပြီး ထိုးဆောင့်ပေး ကြမ်းကြမ်းဆောင့် ဆောင့် စမ်း…  အဲဒီလို … ဟုတ် ဟုတ်ပီ အ အ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ …  အီး ဟီး ဟီး အား အ … အမေ့ အမယ်လေး ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် လုပ် လုပ်ပါ အဆက်မပြတ် လုပ်စမ်းပါ ဒါ ဒါမှ စောက် စောက်ရည်အထွက်ကြမ်းပြီး နင် လိုးလို့ကောင်းမှာ "

ငပြည့်က သူမသင်ပြပေးသည့်အတိုင်း တသွေမတိမ်းလိုက်လုပ်ပေးသည်။ စောက်ပတ်ယက်ဆိုယက်သည်။ အစိနာနာစုပ်ဆိုလျှင်လည်း အပီအပြင်ပင် စုပ်ပေးသည်။ ငပြည့်ပြီးတော့ ကျော်မိုးအလှည့် ဖြစ်သည်။ သူ့အလှည့် ရောက်ပြန်တော့လည်း ကျော်မိုး ငပြည့်လုပ်သည့်ပုံစံအတိုင်း ပုံတူကူးချပြီး စိုးယုမော်စောက်ပတ်ကို ရစရာမရှိအောင် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် ယက်လိုက်ဆွလိုက်နှင့် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး စောက်ရည်အလိမ်းလိမ်း ပေပွပြီး စိုးယုမော်လည်း နှစ်ချီလောက်အထိ အရည်တွေပန်းထွက်ကာ ကိစ္စပြီးလိုက်ရလေတော့၏။

ငပြည့်နှင့်ကျော်မိုးလည်း လိုးတောင်မလိုးရသေးခင် သူတို့ အသီးသီးရဲ့လီးထိပ်မှာ လရည်တွေ စို့ပြီးရင်းစို့ကာ နေရပေပြီ။

"ကဲ ငပြည့် နင် လာတော့  လီးကို ခပ်မြန်မြန် လိုးထည့် လိုက်စမ်း "

"ဟုတ် ဟုတ် မမ "

ငပြည့် လီးက လျှောကနဲ သူမစောက်ပတ်ထဲကို တွင်းဝင်ဖြောင့်လွန်းသည့် မြွေတစ်ကောင်လို တဟုန်ထိုး ထိုးဆောင့်တိုးဝင်သွားသည်။ လီးအရင်းထိ တစ်ခါတည်း ဆောင့်ဝင်သွား၍ ရင်ခေါင်းထဲမှာ စူးကနဲအောင့်ကနဲ ကျင်ကနဲပင်ဖြစ်သွားရသည်။ ငပြည့် ဝက်ခေါင်းထိုး လိုးတော့သည်။ အရှိန်ပြင်းလိုက်တာ မပြောပါနှင့်တော့။ မလိုးတတ်လိုးတတ် လိုးသမျှထဲမှာ ဒီလိုချာတိတ်တွေနှင့်စခန်းသွားရတာ တကယ့်ကာမအဆီအနှစ် တကယ့်လောကီစည်းစိမ်ပဲ ဆိုတာ အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်လှသည့် အရပ်ထဲကမိန်းမကြီးတွေ ပြောဆိုခဲ့တာ ယခင်က နားထောင်မှတ်သားဖူးခဲ့ပါသည်။ ယခုကျမှ လက်တွေ့ကြုံရခြင်းဖြစ်ပြီး မှန်သင့်သလောက် မှန်ကန်လှပေသည်ဟု စိတ်ထဲက ထောက်ခံအမှတ်ပေးလိုက်မိသည်။

ငပြည့်လိုးတာ ပညာသားမပါပေမယ့် ထိရောက်မှုတော့ရှိသည်။ လီးကလည်း ကလေးလီးမဟုတ် အသက် ၁၈ နှစ်ပြည့်ပြီး လောကအတွေ့အကြုံကို အမြီးအမောက်တည့်အောင် လက်တွေ့စမ်းသပ်သင်ကြားရင်း ဟိုနားတစ်စဒီနားတစ်စ ကြားဖူးနားဝသင်ခန်းစာမှန်သမျှကို အပြည့်အဝအသုံးချကာ သူမစောက်ပတ် တစ်ခုလုံးကို သူ့အတွက်စမ်းသပ်ကွင်းတစ်ခုပမာ လိုးရင်းသင် သင်ရင်းလိုးရင်းဖြင့် သူမဖင်သား အိအိထွားထွားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်နယ်လိုက် ဖြဲကားဆောင့်ချလိုက် နို့အုံနှစ်မြွှာကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖျစ်ဆွဲညှစ်နယ်ကိုင်ကာ လှိမ့်ကစားလိုက် နို့သီးနှစ်လုံးကို မရမကစို့စို့ပေးလိုက်နှင့် တဖန် လိုးဆောင့်ရာမှာလည်း တန်းတန်းဖြောင့်ဖြောင့် သမားရိုးကျ သူများတွေလိုးသလို မလိုးဘဲ လီးကို တည့်တည့်တစ်မျိုး ခပ်စောင်းစောင်း ဘေးတစောင်းလိုး၍တစ်ဖုံ အပေါ်စီးမှ လီးအောက်စိုက် ဖိနှိမ်လိုးချ၍တစ်လီ အဝင်လမ်းအဖုံဖုံ ထိဆောင့်ချက် စုံလင်အောင်လိုးပေးနေသဖြင့် စိုးယုမော် စေက်ပတ်တရွရွယားယံပြီး မခံမရပ်နိုင်အောင် ဖြစ်လာရလေသည်။

သို့ပေမယ့် ငပြည့် သိပ်အကြာကြီးတော့ သုက်မထိန်းလိုက်နိုင်ရှာပေ။

သူတတ်သလောက်မှတ်သလောက် မိနစ်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် မနားစတမ်း ကရှူးမူးထိုးအားသွန်၍ လိုးပြီး ငပြည့်လရည်တွေ ပန်းထွက်သွားခဲ့ရာ စိုးယုမော်လည်း မမီမကမ်း လိုက်ပါ ပြီးလိုက်ရပြီး ကာမဆန္ဒတွေလည်း အတော်ကလေးပင် ပြည့်ဝသွားခဲ့ရပေသည်။

"နင်မောနေပြီ … ခဏနားလိုက်ဦး ငပြည့် "

ဆိုပြီး သူ့ကို ခေတ္တနားခိုင်းလိုက်ကာ ကျော်မိုးဖက်ကို အလှည့်ပေးလိုက်ရပြန်သည်။

ဒီအခါမှာ ကျော်မိုး သူ့လီးကို စိုးယုမော်စောက်ပတ်ထဲ လဒစ်တစ်ခုလုံးသွင်းပြီး တစ်ချက်ချင်း စွိကနဲ ဇွပ်ကနဲ အားပါပါ ဖိဆောင့်လိုးပေးရှာသည်။ သူလိုးပုံကလည်း တစ်မျိုး ထိထိမိမိတော့ရှိနေသည်။ ကျော်မိုးလီးကလည်း ခပ်တုတ်တုတ်ဖြစ်ကာ လီးအလျားလည်း ရှည်သဖြင့် စောပ်ခေါင်းအတွင်းနံရံတွေကို ဖိဖိစီးစီး ထိတွေ့ပွတ်တိုက်ကာ သားအိမ်အထိ ဒုတ်ဒုတ်ထိရောက်ရှိသွားအောင် လိုးပေးနိုင်သည်။ ဝါးလုံးထိုးမလိုးဘဲ တစ်ချက်ချင်း ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် လိုးသည်။ သွေးအေးအေးနှင့်လိုးတတ်ပုံရသည်။ ထိချက်ပြင်းသည်။ လိုးရင်းနို့စို့ နို့စို့ရင်းလည်း အောက်ကနေ လီးကိုမပြတ်လိုးသွင်းပေးနေ၍ မခေလှဟူ၍ဘဲ စိတ်ထဲကတွေးကာ စိုးယုမော်တစ်ယောက် သူ့ကိုပါ အောချမိရတော့သည်။

တပည့်ကျော်နှစ်ယောက်က သူ့နည်းနှင့်သူ သူ့စနစ်နှင့်သူ ကာလသားခေါင်းတွေထံက သင်ယူစရာရှိတာ သင်ယူ၍ အောကားတွေကြည့်ကြည့်ပြီး ယောက်ျားနှင့်မိန်းမကာမဆက်ဆံမှုအတတ်ကို အချိန်ရလျှင်ရသလို အပြတ်ပင် ဆည်းပူးလေ့လာ စံနမူနာယူထားကြပုံ ပေါ်ပေသည်။

"မမ ရ ရလား ကျွန် ကျွန်တော် … ကန်တော့ … ကန်တော့ နော် … မမ "

"လိုးမှာသာ လိုးစမ်း မောင်မိုး …မင်းလီးက ရှည်တော့ အောင့်တောင့်တောင့်နဲ့ … လီးအရွယ်ချင်းလည်း ငပြည့်နဲ့ နင်နဲ့ သိပ်မကွာဘူး တစ်ယောက် တစ်မျိုးစီကောင်းတယ် …လိုး အားရအောင် လိုး ငါ ငါ … တအားထနေ ရွနေပြီ မြန်မြန်သာလိုးစမ်း … နင်လိုးပြီးရင် ဒီကနေ အိမ်ပေါ်ကို သွားကြမယ် …ကြက်ခြံထဲက အနံ့တွေနဲ့ မကောင်းဘူး … အိပ်ခန်းထဲရောက်မှ အသေလိုးကြမယ် တစ်နေ့လုံး နင်တို့ပေးလိုးမှာ … ဆောင့်ဆောင့် မောင်မိုး …မြန်မြန် မြန်မြန်လုပ် ငါ စောက်ပတ်ယားလွန်းနေပြီ ဆောင့် စမ်းပါ မြန်မြန် "

ကျော်မိုးလည်း သူမလောဆော်လွန်း၍ တက်သုတ်ရိုက်နှင်ပြီး သူမစောက်ပတ်ကို ပြဲပြဲလန်အောင် အလဲအကွဲလိုးဆောင့်ချလေတော့ရာ နောက်ထပ် ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်အကြာမှာပင် သူမရော ကျော်မိုးပါ နှစ်ယောက်စလုံး သုက်ရည်များတစ်ပြိုင်တည်း ပန်းထွက်လာခဲ့ရပြီး ကာမသံဝါသ ခရီးဆုံးပန်းတိုင် ဆီသို့ နှစ်ယောက်သား အတူတကွ တက်လှမ်းရောက်ရှိ သွားကြလေတော့သည်။

........................................................................................................

စိုးယုမော် မောင်မိုးကို ရုတ်တရက်ကြီး မရပ်တန့်လိုက်စေဘဲ လက်ဟန်ခြေဟန်ပြ၍ သူ့ကျောပြင်ကို အတင်းကုပ်ခြစ်ဖက်တွယ်ကာ နောက်ထပ်အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် ဆက်လက်၍ လိုးဆောင့်ခိုင်းလိုက် ပါသေးသည်။ ကျော်မိုး အလိုက်သိသိနှင့် သူ့မမကို အာလျပြေသည်အထိ လီးကိုစိမ်ပြီး မျှောလိုးကလေး ဆက်လိုးပေးလိုက်ရာ စိုးယုမော်လည်း အတိုင်းထက်အလွန်ပင် ကျေနပ်မှုရရှိသွားလေသည်။

သုံးယောက်သား အင်္ကျီအဝတ်အစား ပြန်လည်ဝတ်ဆင်ပြီး စိုးယုမော်ကပင် ဦးဆောင်၍ တပည့်ကျော် ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကို သူမအိမ်ထဲသို့ ခေါ်သွင်းလာခဲ့ပါသည်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့်စိုးယုမော် ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကို ဖင်နှင့်စောကိပတ်ကို တစ်လှည့်စီ လိုးခိုင်းလိုက်ပါသည်။

ဒီလိုအရွယ်လေးတွေက စမ်းသပ်လိုစိတ်ကြီးမားပြီး ဘာမဆို တိမ်းလွယ်ညွှတ်လွယ်ဖြစ်ကာ သင်သလောက် လက်ခံတတ်မြောက်နိုင်သည့် စွမ်းရည်မျိုးလည်း ရှိကြပါသည်။ သိပ်ကြာကြာ မသင်ပေးလိုက်ရဘဲ တစ်ခဏတာ အချိန်တိုလေးအတွင်းမှာပဲ ငပြည့်နှင့်ကျော်မိုး သူမကို နှစ်ယောက်တစ်ယောက် လိုးသည့်အတတ်ပညာကို ကောင်းစွာ သင်ကြားတတ်မြောက် သွားခဲ့ကြပေသည်။ ငပြည့် သူမဖင်ကို လီးသွင်း၍လိုးချိန်မှာ ကျော်မိုးက အောက်ကနေပြီး သူမစောက်ပတ်ကို သူ့လီးထည့်၍ မရပ်မနားပင် ကော့ညှောင့်ဆောင့်လိုးပေးသည်။

ကျော်မိုးကတစ်လှည့် သူမအနောက်ကနေ ဖင်လိုးပြန်တော့ ငပြည့်က သူမစောက်ပတ်ကို လုံးဝကို အနားမရအောင် အပေါ်စီးကနေ အဆက်မပြတ်လီးသွင်းကာ ဖိလိုက်ကြွလိုက်နှင့် အားပါးတရ လိုးဆောင့်၍ပေးနေပြန်လေသည်။ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူ အင်တိုက်အားတိုက်ပင် စိုးယုမော်၏စောက်ပတ်ကိုတစ်လှည့် ဖင်စအိုကိုတစ်လှည့် သူတို့လီးတွေကို ထည့်သွင်း၍ အပြတ်အသတ် လိုးကြဆော်ကြသည်။ တစ်နေ့တာအချိန်မကုန်မချင်း မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ပင် လိုးတမ်းကစား၍နေကြသလား ဟုပင် အောက်မေ့ထင်မှတ်ရလေသည်။

စိုးယုမော်အနေနှင့်လည်း ကစားစရာအသစ်နှစ်ခုကို မထင်မှတ်ပါဘဲ ကောက်ကာငင်ကာ ရရှိလိုက်သည့် မြီးကောင်ပေါက်မိန်းကလေးတစ်ယောက်လို အထူးတလည် မြူးတူးပျော်ပါးနေမိလျက် ရှိရလေတော့၏။

ညရောက်တော့လည်း ငပြည့်နှင့်ကျော်မိုးကို သူမအခန်းထဲမှာပင် စိုးယုမော်ခေါ်အိပ်လိုက်သည်။ ကျော်မိုး တစ်လောကမှ အဆုပ်အအေးပတ်ကာ ဖျားနာခဲ့ဖူးသူဖြစ်၍ တစ်နေကုန်လိုးရာမှာ အစောကြီး အားအင်ကုန်ခမ်း ပြတ်လပ်ကာ ဖလက်ပြသွားပေမယ့် ငပြည့်ကတော့ အသားမည်းကြုပ်ကြုပ် ပိန်ကပ်ကပ်တစ်ယောက် ဖြစ်သည့်တိုင် ဒေါင်ဒေါင်မြည်အကြမ်းခံသူမို့ ဇွဲနပဲကြီးလှစွာဖြင့် သူမခိုင်းသလောက် လိုက်ပါပြီး အလိုဖြည့်ဆီးပေးနိုင်လေသည်။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ထက်မှာ စစ်စတီနိုင်းပုံစံလုပ်ပြီး ငပြည့်လီးကို သူမစုပ်၍ သူမစောက်ပတ်ကို ငပြည့်က စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဘာဂျာပေး၍နေသည်မှာ စိုးယုမော်လည်း ဘယ်နှစ်ချီဘယ်နှစ်လီ ပြီးလို့ ပြီးသည်ဟူ၍ပင် မသိနိုင်တော့လောက်အောင် အလီအလီအချီချီ စောက်ရည်အကြိမ်ကြိမ် ပန်းလွှတ်ထွက်ကာ ကာမဂုဏ်အထွတ်အထိပ်ပန်းတိုင်ဆီသို့ မကြာခဏပင် ဆိုက်ရောက်နေခဲ့ရလေတော့သည်။

သူတို့နှစ်ယောက်အနက် တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ အသုံးချ၍ရသည်မှန်သော်လည်း လူမှုရေးရာ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရာကအစ ငပြည့်က ကျော်မိုးထက်ကို ပိုပြီး သွက်လက်ဖျတ်လပ်သူတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ တကယ့်နေရာတွေမှာ သူ့ကို တော်တော်ကလေး အားကိုး၍ရလေသည်။

နှစ်ရက်မြောက်နေ့မှာ မသောင်းစိန်ပါ ရောက်ရှိလာပြီး အာမက်နှင့်မိတ်ဆွေများအား ဧည့်ခံရာမှာ စားသောက်စရာဝယ်ယူတာကအစ စိုးယုမော်အနေနှင့် ငပြည့်ကို ပေါ်တင်တာဝန်ပေး စေခိုင်း၍ အကူကောင်လေးတစ်ယောက်ပမာ အစစအရာရာ တာဝန်ယူစေလိုက်သည်။ ငပြည့်က တာဝန်ကျေသည်။ အလုပ်ကိုလည်း အမှုကြီးသည်ငယ်သည် ဘာသောညာသောရွေးမနေပါ။

တစ်လခန့်ကြာသောအခါ …

ကျော်မိုးကို သူ့အိမ်က လှမ်းခေါ်၍ နယ်က သူ့ဆွေမျိုးတစ်သိုက် ထိုင်းမြန်မာနယ်စပ်သို့ သွားရောက် အလုပ်လုပ်ကိုင်ရာမှာ သူ့ကိုပါ တစ်ပါတည်း ထည့်လိုက်မည်ဟု ဆိုသဖြင့် သူတို့သဘောအတိုင်း ကျော်မိုးကို ပြန်လွှတ်ပေးလိုက်ရပြီး ကျော်မိုးနေရာမှာ ငပြည့်အတွက်အဖော်ရဖို့ လူစားတစ်ယောက်ရှာဖွေရပြန်ပါသည်။ ဒီနေရာမှာလည်း ငပြည့်က အားကိုးရသည်။ သူနှင့်အပေးအယူ သဘောချင်းမျှဖို့ လိုမည် ဆိုပြီး ငပြည့်ကိုပင် အဆိုပါတာဝန်ပေးလိုက်ရာ အဖော်တစ်ယောက်ခေါ်လာသည်။ အသက်က သူ့ထက်ကြီးပြီး ၄၀ ကျော်လောက် ရှိမည်။ သောက်တတ်စားတတ်သော်လည်း ခိုင်းသမျှပါပြီး သူ့အနေနှင့် ပြောပြီးဆိုပြီးလည်းရှိသူ ဟုဆိုကာ ကိုဘကောင်းဆိုသည့်တစ်ယောက်က်ို အိမ်ခေါ်လာခဲ့ရာ စိုးယုမော်အတွက်လည်း အဖော်အလှော်ကောင်း တစ်ယောက် ရရှိခဲ့ရပြန်လေသည်။

ငပြည့်က မသောင်းစိန်ကအစ ရင်းနှီးမှုရှိနေပြီ။

အာမက်တို့ ဧည့်သည်တွေကိစ္စနှင့်ပတ်သက်ပြီးကတည်းက စိုးယုမော်လည်း မသောင်းစိန်နှင့် နှစ်ယောက်သား အဖွဲ့ကျနေခဲ့ကြတာမို့ ငပြည့်က ဆရာတူတပည့်တစ်ယောက်အနေနှင့် သူတို့ ဘာဘာညာညာ အကြောင်းကိစ္စ ပေါ်လာတိုင်း သူတို့နောက်ကွယ်ကနေ လိုအပ်တာမှန်သမျှ ဝိုင်းကူဆောင်ရွက် ပံ့ပိုးပေးခဲ့ရသည်ချည်း ဖြစ်သည်။

ငပြည့် လုပ်ပေးသမျှသည်လည်း သူမတို့ နှစ်ယောက်စလုံးအတွက် အကျိုးရှိရသည်ချည်းပင်။

ဒီကြားထဲ စိုးယုမော်၏ယောက်ျား ကျော်ထူးတစ်ယောက် တောင်ကြီးဖက်ကို ဘုရားဖူးခရီးသည်တွေ သွားရောက်ပို့ဆောင်ပြီး ပြန်လည်ရောက်ရှိလာ၍ သူတို့အားလုံး ကိုယ်ရှိန်သတ်ကာ ကြက်ခြံထဲက အလုပ်တွေကိုသာ အာရုံစိုက်၍ ဟန်မပျက်နေထိုင်ကြရလေသည်။

မသောင်းစိန်က ငပြည့်နှင့်ကိုဘကောင်းတို့ စတည်းချနေထိုင်သည့် ကြက်ခြံနောက်က ယာယီအိမ်ကလေးဆီကို ညဖက်တွေမှာ မကြာခဏရောက်ရောက်လာတတ်သည်။ ငပြည့်နှင့်ရော ကိုဘကောင်းနှင့်ပါ အဖွဲ့ကျပြီး စိုးယုမော်ယောက်ျား ကျော်ထူး မရိပ်မိအောင် သတိထား၍ ခိုးစားကြခြင်းလည်းဖြစ်ပေသည်။

ကိုဘကောင်းက အလုပ်စုံဘဝစုံခဲ့သူဖြစ်၍ အရက်ပုန်းလည်းရောင်း ကစားဝိုင်းလည်းထောင် ဆေးတွေဘာတွေလည်း ရောင်းချဖူးခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ ဆိုက္ကားသမားဘဝနှင့်ကြာမြင့်စွာရုန်းကန်လာခဲ့ကာ အိမ်ထောင်သုံးဆက်တိတိကျခဲ့သူဖြစ်သည်။ ပထမအိမ်ထောင်နှစ်ဆက်ကွဲခဲ့ပြီး တတိယမြောက် အိမ်ထောင်ဖက်မှာ အရပ်ထဲက အပျက်မတစ်ယောက်သာဖြစ်လေရာ သူနှင့်ပေါင်းပေါင်းမပေါင်းပေါင်း အကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာ ထူးခြားလှမည်တော့မဟုတ်ချေ။ သူ့နည်းနှင့်သူ ရှာဖွေစားသောက်နိုင်မည်မှာ သေချာသလောက်ရှိပေသည်။

ကိုဘကောင်း ဒီမယားနှင့်ကျမှ တစ်သက်လုံးပွေခဲ့ရှုပ်ခဲ့သမျှ ဝဋ်လည်ပြီး ဖာဆွယ်ဖာခေါင်းလည်းလုပ်ခဲ့ရသည်။ အဆင်မပြေမှုတွေများလာ၍ ခိုးမှုနှိုက်မှုလုယက်မှု မူးရူးသောက်စားရမ်းကားမှုတွေနှင့် ထောင်နှုတ်ခမ်းကို အကြိမ်ကြိမ်နင်းကာ လမ်းပေါ်မှာလေလွင့် ပျက်စီးပြီး သူတကာခိုင်းဖတ် ဟူသောအဆင့်ကို မရောက်ချင်ဘဲ ရောက်ခဲ့ရသူဖြစ်သည်။ မြေအောက်လောကမှာ သူ့အဆက်အသွယ်တွေ အများကြီးရှိလေသည်။

ငပြည့်နှင့်ကျော်မိုး ရပ်ကွက်ထဲက အရက်ဆိုင်မှာ အရက်သွားသွားခိုးသောက်ကြရင်း နှစ်ယောက်သား စတင်ဆုံဆည်းမိကြရာက ငပြည့်ကလည်း နှုတ်သွက်အာသွက်ရှိသူဖြစ်၍ တောင်မေးမြောက်မေး ထွေရာလေးပါးစပ်စုပြောဆိုရင်း လူမိုက်လက်ဟောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်သော ကိုဘကောင်းနှင့် အပေါင်းအသင်းဖြစ်ခဲ့ကြပြီး နှစ်ယောက်သား ခင်မင်ရင်းနှီးလာခဲ့ကြရာက သူ့အတွက် အလုပ်ရော နေထိုင်စားသောက်ဖို့ နေရာပါရနိုင်မည်ဆို၍ ငပြည့်နောက်ကို စိတ်ဒုန်းဒုန်းချကာ လိုက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ကိုဘကောင်း အတွေးမမှားပါ။ ကောင်းကောင်းနေ ကောင်းကောင်းစားခွင့်ရသည့်အပြင် သူကြိုက်တတ်သော အရာတွေကိုပါ ရေကန်အသင့်ကြာအသင့် ထပ်မံခူးခပ်စားသောက်နိုင်မည့် အခွင့်အလမ်းများကို မြင်တွေ့နေရ၍ ငပြည့်ကို အထူးကျေးဇူးတင်မိသွားသည်။ အလုပ်ရှင်ကိုယ်တိုင် ရာဂဖောက်ပြန်သောင်းကျန်းပြီး ကာမဂုဏ်နှင့် ပတ်သက်လာလျှင် အတိုင်းအဆမသိ အလိုရမ္မက်ကြီးသူဟု သိရကြားရသဖြင့်လည်း မယုံနိုင်အောင်ဖြစ်မိကာ သူဆက်လက်လှုပ်ရှားရမည့် အခြေအနေကို မပြတ်အကဲခတ်၍ အခွင့်အခါကောင်းကို တိတ်တဆိတ် မျှော်လင့် စောင့်စားနေမိတော့သည်။

ယခုဆိုလျှင် ဈေးထဲမှာ ကုန်စိမ်းရောင်းသည့် မသောင်းစိန်ဆိုသော လုံးကြီးပေါက်လှ ဒေါင်းတင်မောင်းတင် အမျိုးသမီးချော တစ်ယောက်ကိုပါ စိတ်ကြိုက်ခြယ်လှယ်ကာ စားခွင့်ရနေပြီဖြစ်ရာ သူ့အနေနှင့် သေမယ်ဆိုရင်တောင် သေပျော်သည့်အဆင့်ကိုရောက်ပြီလို့ ဆိုရချိမ့်မည်။ မသောင်းစိန်ကိုယ်တိုင်လည်း သူ့အပါအဝင် ငပြည့်လို နို့နံ့မစင်သေးသည့် ချာတိတ်တစ်ယောက်ကိုပင် မထင်မှတ်ဘဲ အစွဲအလမ်းကြီးလို့ နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ လီးမမြင်ဖူးလို့လား ဆိုတော့လည်း မဟုတ်ပြန်ပါချေ။ လင်နှင့်ကာလအတန်ကြာ ဝေးကွာနေခဲ့ပြီး လီးအရသာကို မေ့မေ့မူးမူး စည်းစိမ်ယစ်မူးမွေ့ပျော်ခံစားခဲ့သူမို့ လည်း ယခုလို လီးနှင့် တွေ့ခွင့်ပြန်ရချိန်မှာ တစ်သက်လုံး အောင့်အည်းမျိုသိပ်ထားသမျှ ပွင့်အံပြီး နေ့တဓူဝ အလိုးခံလိုစိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ထွန်းပေါ်ပေါက်ခဲ့ဟန်တူပေသည်။

မသောင်းစိန်ရောက်ပြီဆိုလျှင် ငပြည့်တစ်လှည့် သူတစ်လှည့်လိုးကြသည်။ ကိုဘကောင်းက အရက်မသောက်ရ မနေနိုင်သူပီပီ ညနေစောင်းတာနှင့် ဒေါင်ချာစိုင်းအောင်သောက်စားပြီး မသောင်းစိန်ကို တစ်ချီကောင်း နှစ်ချီကောင်းလောက်သာ လိုးဖြစ်တာများပါသည်။ လိုးသလောက်လည်း တစ်ဖက်သားစိတ်တိုင်းကျအောင် အပီအပြင် သူ့လီးကိုစိမ်ပြီး ဇိမ်ဆွဲလိုးနိုင်သူဖြစ်သည်။ ငပြည့်ကတော့ မသောင်းစိန်ကို ကျားပိန်တွယ် တွယ်လို့သာ အချိန်ပြည့် ကာမဖြည့်ဆီးပေးနေတတ်ပါသည်။ ခုနောက်ပိုင်း ငပြည့်လီးက အရင်စိုးယုမော်နှင့် လိုးကာစ အခြေအနေနှင့် လားလားမျှမတူတော့ဘဲ စိုးယုမော် လိမ်းဆေးသောက်ဆေးတွေ နင်းကန်ဖိလိမ်း ဖိသောက်ခိုင်းထာခဲ့၍ အရွယ်ရောက်ပြီးယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်၏ လီးအတိုင်းပင် အဆမတန် ကြီးမား ဖွံ့ထွား၍ အလျားရှည်ဆန့်ထွက်လာခဲ့ကာ တဏှာမက်သူ မိန်းမသားတို့အကြိုက် စိတ်တိုင်းမကျမချင်း အချိန်အကြာကြီးဆွဲ၍ သူ့အသက်အရွယ်နှင့်မလိုက် လိုးပေးနိုင်လာခဲ့သည်။

ကိုဘကောင်းလီးကျတော့ ပင်ကိုကပင်ကြီးသူ ဖြစ်သည့်အပြင် အတတ်စုံသူမို့လည်း သူ့လီးကို ထောင်ထဲမှာကတည်းက ဂေါ်လီတွေထည့် ဆီလီကွန် ခေါ် ကြီးဆေးများ အပြတ်ထိုးသွင်းထားခဲ့ပြီး လီးကြီးက တောရှောက်သခွါးသီးကြီးတစ်လုံးလို ဖုထစ်ရွတ်တွပြီး ပုံပျက်ပန်းပျက် လက်တစ်ဆုပ်တစ်ကိုင်စာမက ကြီးချင်တိုင်းကြီးနေကာ လိုးရာဆောင့်ရာမှာ မကြာခဏဆိုသလို အခက်အခဲနှင့်ရင်ဆိုင်ရလေသည်။ သာမန်မိန်းမတစ်ယောက်၏စောက်ပတ်ကို လွယ်လင့်တကူ လိုး၍မရဘဲ ဖာသည်မတွေသာ အထူးတလည် နှစ်ထောင်းအားရသဘောကျမည့် ဧရာမလီးငပဲမျိုးလို့သာ ဆိုရပေမည်။

............................................................................................................

သူတို့နှစ်ယောက်က မသောင်းစိန်ကို ကိုယ်တိုင်လည်းလိုးသည့်အပြင် သူမအတွက်ခွင်ကောင်းကိုလည်း ကြံဖန်၍ ရှာဖွေပေးတတ်သည်။ ကိုဘကောင်း အရင်ကသိကျွမ်းခဲ့ဖူးသည့် ဖောက်သည်တစ်ယောက်စ နှစ်ယောက်စကို သူတို့ကြက်ခြံအနောက်က အိမ်ဂေဟာလေးဆီ ခေါ်လာတတ်ပြီး များသောအားဖြင့် သွက်လက်ချက်ချာလှသည့် ငပြည့်၏ အကူအညီကိုရယူ၍ ငပြည့်မှတစ်ဆင့် ပြင်ပနှင့်အဆက်အသွယ်လုပ်ကာ ချိတ်ဆက်လူခေါ်ပေးရလေ့ရှိသည်။ ဖောက်သည်တစ်ယောက်ဖြစ်ဖြစ် နှစ်ယောက်ဖြစ်ဖြစ် တစ်တက်စားလည်း ဒီကြက်သွန်ပဲမို့ ခန္ဓာကိုယ်နှင့်ရင်းနှီးပြီး ငွေရှာသည့်အလုပ်ကို မသောင်းစိန် ကြာလေပျော်မွေ့လာလေလေ ဖြစ်ခဲ့ရပေသည်။ စိုးယုမော်ပင် လင်တော်မောင်ရှိနေ၍ ကိုယ်ရှိန်သတ်နေရခြင်းဖြစ်ရာ မသောင်းစိန် တစ်ယောက်တည်း ငပြည့်တို့ ရဲ့ သီရိဂေဟာငယ်လေးထဲမှာ စိတ်ထင်တိုင်းကြဲခွင့်ရနေပေသည်။

အခန်းတစ်ခန်းသာရှိသော အိမ်ကလေးထဲမှာ ကွပ်ပျစ်တစ်လုံးရှိပြီး ယောက်ျားသုံးယောက် မိန်းမတစ်ယောက် ထိုင်နေသည်။ အရက်နံ့ဆေးလိပ်နံ့ တထောင်းထောင်းထပြီး မသောင်းစိန်က ငပြည့်နှင့် ကိုဘကောင်း တခြားအမျိုးသားတစ်ယောက်ဖြစ်သော မှတ်ကြီးဆိုသူ အရပ်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း အသားညိုညို ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ တက်တူးခေါ် ဆေးမင်ကြောင်အပြည့်ထိုးထားသည့် အသက် ၄၅ နှစ်အရွယ် လူညိုထွားကြီးတို့ကို အရက်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် မှန်မှန်ကြီးငှဲ့ထည့်ကာ သူတို့နဘေးမှာ ကျိုးနွံစွာပင် ဝတ်ဖြည့်ပေးနေရလေသည်။ ငပြည့်လည်း သောက်တတ်စားတတ်နေပြီ။ ကြက်ခြံအလုပ်သိမ်းပြီဆိုတာနှင့် ကိုဘကောင်းအတွက် အရက်တွေသွားဝယ်လာပြီး လူတစ်ယောက်မဟုတ်တစ်ယောက် (သူတို့အတွက် အချဉ်တစ်ကောင်ကောင်) ရှာလာခဲ့တတ်ပါသည်။ ဒီကိစ္စကို သူအတော်ကလေး ကျွမ်းကျင်နေပြီ။

ဒီနေ့ လိုက်ပါလာသူက အချဉ်မဟုတ် ကိုဘကောင်းနှင့်ရင်းနှီးသော လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး မကောင်းတာလုပ်သည့်ဖက်မှာ ဆရာကြီးအဆင့်လို့တောင် ပြောလို့ရသည်။ အလုပ်စုံလုပ်ကာ ငွေရွှင်သလောက် အဆက်အသွယ်လည်း ပေါသူဖြစ်သည်။ မသောင်းစိန်အတွက် အခြေအနေကောင်းကို ဖန်တီးပေးနိုင်မည့်သူဆိုပြီး အစောကြီး ကတည်းကပင် ကိုဘကောင်းက ငပြည့်ကို သူ့ဆီကို ဝင်လုံးခိုင်းထားခဲ့သည်။ ငပြည့်လည်း ဒါမျိုး နောကြေနေသူမို့ သူ့ကို ကျလောက်အောင်ပြောပြီး အိမ်အရောက်ပင့်ခေါ်လာခဲ့ကာ မသောင်းစိန်နှင့် စိတ်တိုင်းကျ လွှတ်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

မှတ်ကြီးလည်း စောစောစီးစီး ခရီးရောက်မဆိုက်ပင် မသောင်းစိန်၏ကာမကို တစ်ချီအပြည့်အဝရယူ၍ အားပါးတရပျော်ပါးခဲ့ပြီး အမောဖြေအနားယူရင်း စားလိုက်သောက်လိုက်နှင့် ဆက်ရက်မင်းစည်းစိမ် ခံစားနေခြင်းဖြစ်သည်။

"ငပြည့် မင်း စိတ်ကြိုက်ဆော်နော် အားမနာနဲ့ မှတ်ကြီးက ငါ့သူငယ်ချင်းအရင်းခေါက်ခေါက် ပြောမနာဆိုမနာ ဆဲမနာတွေ စော်အတူချဖက်တွေပဲ "

"သောက်ပါတယ်ဗျ ကိုကြီးကောင်း ရ ကိုမှတ်လုပ်တာ ကြည့်ချင်သေးလို့ ဟဲဟဲ မမစိန် ကျွန်တော့်မဆဲနဲ့နော် "

"ဆဲမှာပဲ နင်အလုပ်ကောင်းလို့  ဒီမှာ လမ်းတောင်ကောင်းကောင်းလျှောက်နိုင်ဦးမလားမသိဘူး "

"ငပြည့် ဒီအလှည့် မင်း စလိုက်ကွာ ဘကောင်းနဲ့ငါ ဆက်သောက်ထားလိုက်မယ် "

"တကယ်နော် ကိုမှတ် "

"အေး လုပ်ပါ ငါချည်းပဲ ဆိုရင်လည်း မင်းမမစိန် အသက်ကလေးတောင် ဖြောင့်ဖြောင့်ရှူချိန်ရမှာမဟုတ်ဘူး ဟား ဟား ဟားး "

"ကိုကြီးနော် ဟင်းး ကလေးကို သူပဲ မြှောက်ပေးနေ ဟွင်းး "

မသောင်းစိန် ခပ်ညုညုကလေးပြောသည်။ ငပြည့် တင်းနေချိန်ဖြစ်၍ အားနာမနေနိုင်တော့။ စောစောက မှတ်ကြီးဂေါ်လီလီးနှင့် ထင်တိုင်းကြဲနေချိန်မှာ မသောင်းစိန် မရှူနိုင်မကယ်နိုင်ဖြစ်ကာ အိုးအိုးအင့်အင့် ညည်းတွားဟစ်အော်နေတာမြင်ရကတည်းက သူပါ ရောယောင်ပြီး လိုးချင်စိတ်ပေါက်နေပေသည်။

ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် ငပြည့်လီးတောင်နေပြီ။

မသောင်းစိန်အနားကို ဘာမပြောညာမပြောကပ်သွားပြီး "လာ အစ်မ စိန် " ဟုဆိုပြီး သူမလက်ကိုဆွဲကာ ကွပ်ပျစ်ပေါ်ကို အသာတွန်းလှဲချလိုက်ပါသည်။

"ကိုမှတ်က သဘောကောင်းတယ်ဗျ ကျွန်တော်လည်း ခု တော်တော်တင်းနေပြီ အစ်မကိုယ်တိုင် အကြောလျှော့ပေးမှ ဖြစ်တော့မယ် "

ငပြည့်ပြောပြီး မသောင်းစိန်၏ခါးအောက်ပိုင်းမှ ထမီကို ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ မသောင်းစိန် အလစ်အငိုက် ခံလိုက်ရ၍ ထမီကခါးအထက်ကို လန်တက်သွားကာ သူမ၏အမွှေးအမြှင်များ ထူထပ်စွာ ဝန်းရံပေါက်ရောက် လို့နေသော ဖားခုံညင်းနှင့်သဏ္ဍာန်တူသည့် ပိပိတစ်ခုလုံး မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်ပေါ်ထွက်လာခဲ့ရလေသည်။

"ငပြည့် နင် နင်နော် အစကနဲ့မတူဘူး ခု တော်တော်ကဲ ဟင်းးး ဟင်းးး … "

မသောင်းစိန် မူတူတူကလေးလုပ်လိုက်ပေမယ့် ငပြည့်ကိုယ်လုံးကိုတော့ သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် အသင့်ပင် ဆီးကြိုပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပါသည်။ ဒီကောင်လေးကိုတော့ သူမမေတ္တာရှိလှသည်။ မောင်ဆိုးလေး တစ်ယောက်လို အချစ်ပိုရသူလည်း ဖြစ်ပါသည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်စုပ်နမ်း၍ ကိုင်ကြတွယ်ကြ ဖျစ်နယ်ပေနေမိကြရင်း ငပြည့် သူမပေါင်ကြားထဲကိုလက်သွင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို လက်လျှို၍ နှိုက်ကိုင်ကာ အင်္ဂါဇပ်အုံကြီးတစ်ခုလုံးကို ဖွဖွရွရွ ပွတ်သပ်ဆွနှူးပေးနေတာကို အသာငြိမ်ခံနေမိသည်။ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း အလိုက်သင့် ကော့ကာကော့ကာ ပေးမိလေသည်။ ငပြည့်အောက်ကို တဖြည်းဖြည်း လျှောဆင်းလိုက်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ကို နမ်းသည်။ အကွဲကြောင်းကို လျှာနှင့်လိုက်လံယက်သပ်၍ စောက်စိချွန်တက်တက် အသားထစ်ကလေးကို သကြားလုံးစုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်၍ငုံ၍ ပေးနေလေသည်။

စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်း လက်ထည့်နှိုက်စမ်းကာ ဘယ်ညာလှည့်ပတ် ထိုးမွှေဆောင့်သွင်းပေးလေရာ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များ မထိန်းနိုင်အောင် စီးယိုကျလာရလေသည်။ ငပြည့်အပီအပြင် ဘာဂျာကိုင်ပေးသည်။ နေ့စဉ်နှင့်အမျှ စိုးယုမော်စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးလာခဲ့သူဖြစ်၍ စောက်ပတ်ယက်ခြင်း အမှုကို ယဉ်ပါးလွန်းနေပြီး မိန်းမတစ်ယောက်၏ကာမစိတ်နိုးထအောင် နှူးဆွပေးရသည့်အလုပ်မှာ သူ့အတွက် အလွယ်ကူဆုံးနှင့် အပိုင်နိုင်အကျွမ်းကျင်ဆုံး အလုပ်တစ်ခုလိုပင် ဖြစ်နေပေတော့သည်။

မသောင်းစိန် ကြာကြာတင်းမခံနိုင်တော့ပြီ။ ငပြည့်ကို စောက်ပတ်ယက်တာရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူမကိုယ်တိုင်ပင် ငပြည့်လီးကို တစ်လှည့်ပြန်လည်၍ ကုန်းစုပ်ပေးမိသောအဆင့်ကို ရောက်ရှိခဲ့ရတော့၏။ လီးချောင်းတုတ်တုတ် မာတောင်နေသော လိင်ချောင်းတစ်ချောင်းလုံးကို စိတ်လိုလက်ရ အားပါးတရပင် ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာ စုပ်လိုက်ယက်လိုက် မှုတ်လိုက်လုပ်ပေးရင်း လီးအပြတ်တောင်လာတွေ့လိုက်ရ၍ ငပြည့်ကို သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ ချင်ချင်းလက်ငင်းလီးထည့်သွင်းကာ စိတ်ရှိသဘောရှိလိုးဆောင့်ပေးဖို့ အခွင့်ပေးလိုက်ရလေသည်။

ကိုဘကောင်းနှင့်မှတ်ကြီးလည်း အရက်သောက်နေရာက ငပြည့်က သူမကို လိုးဖို့ပြင်ဆင်နေပုံကို အသေအချာအရသာခံပြီး ကြည့်နေကြလေသည်။ ငပြည့် သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကား လုပ်စေလိုက်ကာ သူ့လဒစ်ထိပ်လုံးကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာတေ့၍ တစ်ချက်တည်း ဖိဆောင့်လိုးချ လိုက်ပါသည်။ ငပြည့်လီးက စွိဇွပ်ကနဲ မသောင်းစိန်၏ စောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ကြပ်စွာ တိုးဝင်သွားလေသည်။ အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးသည်။ အားရှိသလောက် ဇယ်ဆက်သလိုဖိဆောင့်ချလိုက်ခြင်းဖြစ်၍ မသောင်းစိန်လည်း လိုးချက်ကပြင်းထန်အားပါလွန်းလှသည့် ငပြည့်၏ လိုးနိုင်စွမ်းကို စိတ်တိုင်းကျခဲ့ရပြီး အောက်ကနေ သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို သူ့ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ ပင့်ကာကြွကာ ထိုးမြှောက် ညှောင့်ဆောင့်ရင်းဖြင့် နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီပင် အချစ်နိဗ္ပာန်ဘုံစခန်းကို ပြိုင်တူကူးခတ်မျောပါ နေမိကြတော့၏။

"အား ဆောင့်ဆောင့် ကိုပြည့် အား အ ကျွတ်ကျွတ် အရှီး ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ငပြည့်ရယ် လိုးစမ်း တအားလိုး မြန်မြန်လိုးစမ်းပါကွယ် အင့်အိ အိ အင့် အင်းး "

"စွပ် ဖွပ် ဗလပ် ဘုတ်ဘတ် ဖျပ် စွတ် ဘွတ် ဗွပ် ဘုတ် စွိ ဇွပ်  "

"မ မစိန် ကောင်း ကောင်းလား ဖင်ကို ကော့ ကော့ပေးလေ အား မစိန် စောက်ပတ်ကြီးက လိုးလို့ သိပ်ကောင်းတာပဲဗျာ ဟင်း ဟင်း "

"ငပြည့် လိုး လိုး မ မ ကောင်း နေပြီ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ထပ် လိုး အ အာ့အား အင့်အင့် အမယ်လေး လိုးတတ်လိုက်တာ ငါ့မောင်ရယ် မမ မင်းကို သိပ်ချစ်သွားပြီကွယ်  တကယ်ပဲ အင့် ဟင့် ဟင့် "

မသောင်းစိန် အပြောချိုချိုကလေးများက ငပြည့်၏လိုးချင်စိတ်ကို ပို၍ပင် မီးစာမြှင့်တင် အားပေးအားမြှောက် ပြုလိုက်ဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်သွားရကာ ငပြည့်လည်း အသည်းအသန် အားသွန်၍ ရှိသမျှ အားအင်တွေ အကုန်စိုက်ထုတ်ပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန်ကြဲပစ်လိုက်လေတော့၏။ မိနစ်အနည်းငယ်ခန့်အကြာမှာပင် မသောင်းစိန်လီးစုပ်နှိုးဆွပေးထားသောအခံဖြင့် ရာဂဆင်ရိုင်း မုန်အကြွကြီးကြွကာ ရမ္မက်သည်းထန်လို့နေပြီ ဖြစ်သော ငပြည့်ခမျာလည်း ပထမအချီလိုးရတာကတစ်ကြောင်း မသောင်းစိန်စောက်ပတ်အတွေ့က ထူးလွန်းနေတာကတစ်ကြောင်းမို့ သုက်ကို ကြာကြာထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ လရည်ပျစ်ချွဲချွဲတွေကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် အဆက်မပြတ် ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်ရလေတော့၏။ မသောင်းစိန်လည်း ငပြည့်မပြီးခင်ကပင် စောက်ရည်ထွက်ကျခဲ့ပြီး တစ်ချီဂိတ်ဆုံးရောက်ခဲ့ပြီးဖြစ်၍ အချိန်မီရုံကလေးလို့ပင် ဆိုရမည်။

ငပြည့် လီးကို ချွတ်လိုက်ရာ မသောင်းစိန်လည်း ပေကျံနေသောလရည်နှင့်စောက်ရည်များကို သူမထမီစကလေးနှင့် အမြန်ပင် လိုက်လံသုတ်သင်ပစ်လိုက်ရသည်။ ငပြည့်လိုးပြီးသားစောက်ဖုတ်ကို ကိုမှတ်ကြီး မှုတ်ပင်မှုတ်မနေတော့ဘဲ အရက်ဝိုင်းကနေထလာပြီး ဘာမပြောညာမပြောနှင့်တက်လိုးသည်။ တကယ်စိတ်ကြီးသူလည်း ဖြစ်သည်။ ဂေါ်လီလုံးတွေ လေးငါးခြောက်လုံးမက ထည့်ထားသောလီးဖြစ်၍ မသောင်းစိန်စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တစ်ဆို့ကြပ်သိပ်နေသော သူ့လီးငပဲကြီးက လီးကိုယ်ထည်က အဖုအကြိတ်အလုံးတွေ တလိမ့်လိမ့်နှင့်နေကာ စောက်ဖုတ်အတွင်းနံရံအသားနုကလေးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တိုက်ထိတွေ့ပြီး မသောင်းစိန်လည်း အရုန်းခက်ကာ မလူးသာမလွန့်သာ အီဆိမ့်နေအောင် ဝေဒနာခံစားလိုက်ရလေသည်။ ရမ္မက်တဏှာလည်း အထူးပင် ထလာကြွလာခဲ့ရပြန်ပါသည်။

ကိုမှတ်ကြီး အချိန်တော်တော်ကြာအောင် လိုးနိုင်သူဖြစ်သည်။ လီးကို အပေါ်စီးကနေ လီးအောက်စိုက်လိုးလိုက် မသောင်းစိန်ပေါင်တန်ကြီးတစ်ဖက်ကိုပိုက်ရင်း ဘေးတစ်စောင်းလိုးလိုက် အောက်မှနေ၍ လီးကို အထက်သို့ပင့်ကော်ပြီး မသောင်းစိန်၏အိုးကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ပင့်မကိုင်၍ အားပါးတရ အိုးပင့်လိုးလိုက်ဆောင့်လိုက်နှင့် သူလိုးတာကြည့်ပြီး ငပြည့်လည်း လီးပြန်တောင်လာရကာ သူ့လီးကိုသူ လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေရသည်။

ကိုဘသောင်းလည်း အရက်တစ်ကျိုက်မော့ချလိုက်ရာက ကိုမှတ်ကြီးလိုးပုံကြည့်၍ သူလည်းလီးကို အသင့်ပြင် ထားလိုက်ပြီး မှတ်ကြီးလိုးပြီးသည်နှင့် သူတစ်လှည့်ဝင်လိုးမည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပုံရပါသည်။ မှတ်ကြီးလည်း မသောင်းစိန်ကို အားရှိပါးရှိ ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကားလိုးရင်း ကြာလာတော့ ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းပြီး သူမကိုယ်လုံးကိုတစ်ဖက်သို့လှည့်စေ၍ ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာ ခြေလက်လေးဘက်ထောက် မှောက်ခုံရက် ခွေးကုန်းကုန်းခိုင်းပြီး သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အနောက်ကနေ စောက်ပတ်ထဲ ဂေါ်လီလီးကြီးထည့်သွင်းကာ စိတ်ထင်သလို ဆက်လိုးပေးနေသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ် နာရီဝက်နီးနီးလောက်လိုးပြီး လရည်ထွက်ကာနီးအချိန်မှာ မသောင်းစိန်စောက်ပတ်ထဲကသူ့လီးကို ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး လီးကို မသောင်းစိန်၏ပါးစပ်နား သွားရောက် တေ့ပေးလိုက်ကာ လီးစုပ်ခိုင်း၍ သူမပါးစပ်ထဲမှာပင် လရည်တွေကို အကုန်သွန်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။

မှတ်ကြီးနောက်မှာ ကိုဘကောင်း ခွေးကုန်း တစ်ချီထပ်လိုးသည်။

သုံးယောက်စလုံး သူမကို အနားမပေးစတမ်း သုံးချီတိတိ တက်လိုးကြခြင်းဖြစ်၍ မသောင်းစိန် စကားဟဟပင် မပြောနိုင်ရှာတော့ချေ။ အထူးသဖြင့် ကိုမှတ်နှင့်ကိုဘသောင်းလီးနှစ်ချောင်းနှင့်အတွေ့မှာ မသောင်းစိန်လည်း မျက်ဖြူပင်ဆိုက်လောက်အောင်ပင် ဧရာမလီးကြီးများရဲ့အရသာကို တနင့်တပိုးကြီးခံစားခဲ့ရသဖြင့် အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် အတော်ကလေးမာန်တင်းပြီး အောင့်အည်းသည်းခံ၍ အလိုးခံနေရကာ တစ်ယောက်တည်း မရှူနိုင်မကယ်နိုင် ဖြစ်နေရလေတော့သည်။

လိုးပွဲကြီးက မထင်မှတ်ဘဲ မြိုင်ဆိုင်၍နေသည်။ ကိုဘကောင်းလည်း အရက်ကိုရေချိန်ကိုက်အောင် သောက်ထားပြီး ဖြစ်၍ ဒီည သူမကို လိုးရာမှာ ခါတိုင်းညတွေထက်ပိုပြီး ဖီလင်လာကာ အသက်ပါလွန်းနေသည်။ သူ့လီးကြီးက တော်တော်လေးကို မဆန့်မပြဲကြီးသော လဒစ်ပြဲကြီးဖြစ်လေရာ သီဟိုဠ်သီးဆုပ်ပုံသဏ္ဍာန် လဒစ်ထိပ်လုံးထက်လီးကိုယ်ထည်ကြီးက လေးဆလောက်ပိုကြီးနေသဖြင့် သူမစောက်ခေါင်းအဝမှာ တော်ရုံနှင့်မဝင်နိူင်ဘဲ တစ်ဆို့ဆို့ကြီးဖြစ်နေရကာ တော်တော်လေးအားစိုက်ဖိသွင်းမှသာ အထဲမဝင်ချင့်ဝင်ချင်နှင့် လီးက အဝမှာတွန့်ခေါက်ထောက်ကန်ပြီး အထဲကို ဆောင့်ဆောင့်အောင့်အောင့် တိုးဝင်သွားနိုင်လေသည်။ 

ကြီးမားလှသော ဆီလီကွန်လီးကြီးပဲ ဖြစ်သည်။ အပျိုပါကင်ဆိုလျှင် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သတ်ပြီး  ဆယ်လေးငါးချက် ချုပ်ရမည်မှာကျိန်းသေသလောက်ပင်ဖြစ်သည်။ မသောင်းစိန် ဖင်ကုန်းကာ လေးဘက်ကျကျ ဖင်ကို အထက်ကိုငေါ့ထောင်ပြီး ကော့ပျံနေအောင် ဖင်ဘူးတောင်းထောင် ဖြဲကားပေးထား၍ သူမစောက်ခေါင်းအဝက အတော်ကလေးကို ရှုမြင်လို့မကောင်းအောင် ဟဟပြဲပြဲကြီးဖြစ်နေပေရာ ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာတောင်မှ ကိုဘကောင်းလီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ အဆင်ပြေပြေရှောရှောရှူရှူဝင်ရောက်နိုင်အောင် ကြိုးစားအားစိုက်၍ ဖိဆောင့်လိုးသွင်းပေးနေရသဖြင့် နှစ်ယောက်စလုံးအတွက်လည်း ခက်ခဲပင်ပန်းလွန်းလှပါပေသည်။ 

ကိုဘကောင်း အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် စက်သေနတ်ပစ်သလို အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးချနေတာမို့ မသောင်းစိန်ဟန်ချက်ပျက်ပြီး ခေါင်းအုံးထက်မှာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ချ မျက်နှာအပ်၍ သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက် တုန်ကနဲတုန်ကနဲလှုပ်ယမ်းခါသွားလောက်အောင်ပင် တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ် ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေလုမတတ် ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံနေရလေသည်။

လိုးချိန်ကလည်း တစ်နာရီနီးပါးလောက် ကြာမြင့်လာသည်။ မသောင်းစိန် လီးကြီးကြီးနှင့် အဆော်ခံပြီး စောက်ရည်အလီလီ ထွက်ရလွန်းသဖြင့် ကိုမှတ်ကြီးနှင့်ဘယ်နှစ်ချီ ကိုဘကောင်းနှင့် ဘယ်နှစ်လီ ပြီးရသည် ဆိုသည်ကို မမှတ်မိတော့သလောက်ဖြစ်နေရသည်။ ကိုဘကောင်းလည်း နောက်ဆုံးပိတ် အိတ်နှင့်လွယ် ဆိုသည့်သဘောမျိုးနှင့် အချက်လေးဆယ်မက မျက်စိစုံမှိတ် အံကြိတ်ပြီး ဇယ်ဆက်သကဲ့သို့ ဆက်တိုက် လိုးဆောင့်ချလိုက်ရာ သူ့လီးထိပ်မှပူကနဲပူကနဲဖြစ်သွားပြီး လရည်ပျစ်ပျစ်တွေကို မသောင်းစိန်စောက်ခေါင်း ထဲမှတစ်ဆင့် သားအိမ်ထိအရောက် တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်ရလေတော့၏။ မသောင်းစိန်လည်း ဘယ်နှစ်ကြိမ်မြောက်မှန်းမသိ စောက်ရည်များတဖျစ်ဖျစ်ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားရသည်။

ထိုစဉ် အပြင်ဖက်မှနေ၍ မိန်းမအသံတစ်သံနှင့် …

"ငပြည့် ငပြည့် တံခါးဖွင့်စမ်း "

ဆိုပြီး အခန်းဝကနေ ခပ်အုပ်အုပ်လှမ်းခေါ်လိုက်သံကြားရ၍ ငပြည့်လည်း သူတို့အလုပ်ရှင်မမ စိုးယုမော်ပဲ ဖြစ်ရမည်ဟု တွေးပြီး တံခါးကို အလျင်အမြန်ထဖွင့်ပေးလိုက်လေရာ သူ ထင်မှတ်သည့်အတိုင်း မမစိုးကို အခန်းဝမှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်သားရှိနေသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။

စိုးယုမော် ဘာမပြောညာမပြော အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။

...................................................................................

အခန်းထဲမှာ ကာမပွဲဆင်နွှဲပြီးစ ကိုယ်လုံးတီးနှင့် တိုးလို့တန်းလန်းဖြစ်နေကြသော မသောင်းစိန်နှင့် ကိုဘကောင်းတို့ အတွဲကို ကွပ်ပျစ်အထက်မှာ နှစ်ယောက်ယှဉ်တွဲ၍တွေ့လိုက်ရပြီး ငပြည့်နှင့်အခြား သူမတစ်ခါမှမတွေ့မြင်ဖူးသော အမျိုးသားကြီးတစ်ယောက်ကိုပါ အရက်ထိုင်သောက်ရင်း ဇိမ်ကျနေကြတာ တွေ့လိုက်ရ၍ စိုးယုမော်တစ်ယောက် အခန်းထဲကအခြေအနေကို ရုတ်ခြည်း အကဲခတ်မိသွားရသည်။

"မမ လာ ထိုင်ပါ မမ ကိုကျော်ထူးရော အိမ်မှာ မရှိဘူးလား "

ငပြည့် စကားရောသောဖောသောပြောပြီး ထိုင်စရာနေရာပြင်ပေးလိုက်သည်။

"အင်း မင်းအစ်ကို ဒီည နေပြည်တော်တက်ဖို့ ရှိတာနဲ့ စောစောကပဲ အိမ်ကထွက်သွားတယ် သုံးလေးရက်လောက် ဟိုမှာ နေရမယ်ထင်တယ် မမလည်းပျင်းလို့ ဒီကို လာခဲ့တာ "

စိုးယုမော် ပြောပြီး ခပ်တည်တည်ပင် ငပြည့်အနားမှာထိုင်ချလိုက်သည်။ ငပြည့် သတင်းကောင်းကြားရ၍ စိတ်ထဲကကြိတ်ပြီး ဝမ်းသာသွားသည်။

မသောင်းစိန်က ကိုဘကောင်းရင်ခွင်ထဲမှာ မှိန်းလျက်ရှိရာကနေ လူးလဲရုန်းထွက်လိုက်ပြီး ကွပ်ပျစ်ပေါ်က အသာဆင်းလာသည်။ ကိုယ်လုံးတီးဗလာကျင်းနေသဖြင့် သူမပုံစံကဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ရှိနေကာ တင်ရင်ခါး အချိုးကျလှစွာဖြင့် ကိုယ်ဟန်ပြမယ်လေးတစ်ယောက်လို စိုးယုမော်ရှိရာဆီကို တစ်လှမ်းချင်းလျှောက်လှမ်း လာလေသည်။ သူမခြေလှမ်းတွေ အနည်းငယ်ကွတတဖြစ်နေသည်ဟုလည်း စိုးယုမော်စိတ်က ထင်မိသွားသည်။

"ကျွန်မက မမစိန်တစ်ယောက်တည်း သူတို့နဲ့ ရှိနေမယ် မှတ်တာ …ခုက လူစုံနေကြတာကိုး … "

အနားရောက်မှ ထမီတစ်ထည်ကောက်စွပ်ကာ ထမီရင်လျားဝတ်နေသော မသောင်းစိန်တင်ပါးအိအိကြီးကို လက်နှင့်အသာပုတ်ကာ စိုးယုမော်ပြောလိုက်သည်။

စိုးယုမော်မျက်လုံးအကြည့်များက ထမီရင်လျားမလုံမလဲဖြစ်ကာနေသော မသောင်းစိန်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးဗလာကျင်းလျက် လီးတန်းလန်းနှင့်ရှိနေသည့် ကိုဘကောင်းကိုတစ်လှည့် သူမနဘေး တစ်ယောက်အကျော်မှာထိုင်ကာ အရက်သောက်လျက်ရှိသည့် ကိုမှတ်ကြီးအားတစ်လှည့် ဝေ့ဝိုက်၍ အကဲခတ်ကြည့်လိုက်သည်။

အထူးသဖြင့် ကိုဘကောင်းလီးကြီးမှာ သူမစိတ်ကို အထူးတလည် ဆွဲဆောင်လို့နေပြီး သာမန်ထက်ကို ပို၍ထူးခြားနေသည်ဟု မြင်မိလေသည်။ ကိုဘကောင်း ဒီအိမ်ကို စရောက်သည့်နေ့ကတည်းက သူမနှင့်တစ်ခါမှ တွေ့ခွင့်မကြုံသေးချေ။ ကိုဘသောင်း သူမကိုလိုးချင်စိတ်ရှိသလို သူမကိုယ်တိုင်လည်း အခြေအနေပေါ် မူတည်၍ လှုပ်ရှားဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ငပြည့်နှင့်ကျတော့ အကြောင်းသိအတွင်းလူဖြစ်နေပြီမို့ သူမရော မသောင်းစိန်ပါ သူ့ကို လိုအပ်သလို အခန်းထဲသို့ တံခါးမရှိဓားမရှိ ဝင်ထွက်သွားလာခွင့်ပြုထားကြပါသည်။

"ကိုဘကောင်း သူငယ်ချင်းပါ ကိုမှတ်ကြီးတဲ့ … "

"အော ဟုတ် ကဲ့ ကျွန်မ မစိုးပါ "

အထာသိသော မသောင်းစိန်က မှတ်ကြီးဖက်ကိုမေးငေါ့၍ ပြောပြလိုက်ပြီး သူမကိုပါ တစ်ဆက်တည်း မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။ စိုးယုမော်မြင်သာအောင်ဆိုပြီး သူမလက်ကလေးကိုလည်း ဝိုင်း၍ပြလိုက်သေးသည်။ အဓိပ္ပါယ်က ရှင်းနေသည်။ သူမအတွက် ခွင်ပဲဆိုတာ မသောင်းစိန်ကအထာနှင့် လက်ဟန်ခြေဟန်ပြ၍ ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ စိုးယုမော်ကနပ်ပြီးသား ဤမျှအထိရှင်းပြနေစရာပင် မလိုပါချေ။

"မစိန်က ဒီမှာလာ အဆင်ပြေနေတယ်ပေါ့လေ ဟုတ်လား "

"ဘာလဲ စိုးရော ဒီနေ့ည အခြေအနေပေးသားပဲ မဟုတ်လား ဟင်းဟင်း ဘယ့်နှယ်လဲ "

"အို မစိန်ကလည်း စိုး နည်းနည်းသောက်ပြီး ပြန်မှာ ကိုယ့်ဖာသာဆက်ကလိုက် ပြီးရော စစ်ကူလိုလို့လား အဟင်းဟင်း "

သူမတို့နှစ်ယောက်အပြန်အလှန်ပြောဆိုနေတာ နားထောင်ရင်း ကိုဘကောင်း ငပြည့်နှင့်မှတ်ကြီးတို့ သုံးယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ကြရာက မှတ်ကြီး ကိုဘကောင်းကို ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ တစ်ဆက်တည်း သူ့ဂျာကင်အင်္ကျီအိတ်ကပ်ထဲက ငါးထောင်တန်ငွေစက္ကူ တစ်ထပ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကိုဘကောင်းလက်ထဲထည့်ပေးလိုက်ရာ ကိုဘကောင်းလည်း ငပြည့်ကို အသာလက်ကုပ်၍ တာဝန်လွှဲချလိုက်သည်။

ငပြည့် ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်ပြီး မစိုးအနားကို ကပ်လာသည်။

"မမ ဒီည အချိန်မရနိုင်ဘူးလား … ကိုမှတ်က မမစိန်နဲ့မမရောအတွက် သူ ယူလာတဲ့အထဲက ထပ်ပေးတာ ဒီမှာပါ မမစိုး … "

ငွေကိုမြင်တော့ စိုးယုမော် မျက်နှာကလေး ဝင်းလက်သွားသည်။ ဟန်ကိုယ့်ဖို့ဆိုပြီး စိုးယုမော် လေသံအေးအေးနှင့်ပင် …

"တကယ်လား ငပြည့် … နင့်လူကိုမေးဦး …သေချာရဲ့လား လို့ "

"အသေအချာပါ …  စိုး … အဲ မ စိုးရဲ့ …စောစောကတော့ မသောင်းစိန်တစ်ယောက်တည်းမို့ … သူ့ကို ကြိုပေးပြီးသားပဲ မစိုးကသာ … စိတ်ဝင်စားမယ်ဆိုရင် … "

မှတ်ကြီးက ကြားဖြတ်ပြီး ဝင်ပြောလိုက်ရာ …

"ကဲ ငပြည့် … မမကို တစ်ခွက်ပေး မင်းအရက်ကော … ကျန်သေးလား"

ဆိုပြီး …

စိုးယုမော် ငပြည့်ဆီက အရက်တစ်ခွက်တောင်းပြီး ကောက်မော့ချလိုက်သည်။  မီးတောက်အရက်က ရင်ထဲကိုပူကနဲ ဖြစ်သွားစေပြီး စိုးယုမော် ဟားကနဲ လေတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်လိုက်ကာ မှတ်ကြီးဖက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

"ကျွန်မက ဒီည အေးဆေးပါ အချိန်လည်း ရပါတယ် ရှင်ကျွန်မကို တကယ်သဘောကျမကျပြောပါဦး "

.............................................................................................

မှတ်ကြီး သူမအနားကို တိုးကပ်လာသည်။ စိုးယုမော်နှင့်နီးနီးကပ်ကပ် မျက်နှာချင်းထိလုမတတ် အသေအချာပင် စူးစိုက်၍ ကြည့်လိုက်ရာက သူ့လက်တစ်ဖက်က စိုးယုမော်လက်တစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်လာပြီး …

"ဘယ်လိုပြောလိုက်ပါလိမ့် ဒီလောက်လှတဲ့ နတ်သမီးကလေးကိုမှ စိတ်မဝင်စားရင် မှတ်ကြီးဆိုတဲ့ကောင် နွားလုံးလုံးဖြစ်ရောပေါ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"ဟင်း ပိုပြီ …  ကျွန်မက တကယ်ရော လှလို့လား မသောင်းစိန်ရော ရှင့်အကြိုက် ရှင်တို့ ကိုဘသောင်းတို့ဆိုဒ် တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးပဲ မဟုတ်လား လို့  … အဟင်း … ဟင်း ဟင်း "

"အိုးးး … ဒါ ဒါ က တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ လို့ ဆိုရမှာပေါ့ နှစ်ယောက်စလုံးက ရေဆေးငါးကြီးတွေလို ဆူဆူဖြိုးဖြိုး တောင့်တောင့်တင်းတင်းကြီးတွေ ဆိုတော့ … စားချင်စရာကြီးဖြစ်နေတာတော့ အမှန်ပဲလေ ဟဲ ဟဲဟဲ "

"ကဲပါ … စကားတတ်တိုင်းအပိုတွေ ပြောမနေနဲ့ …  ကျွန်မတို့ … နည်းနည်းဖြစ်ဖြစ်တော့ သောက်လိုက်ကြဦးစို့ …ကျွန်မက ခုမှရောက်တာ ရှင်တို့ပဲ အရင်စလိုက်ကြဦး … မစိန်တစ်ယောက်လုံး အရှိန်က တော်တော် ရနေလောက်ပြီ "

မသောင်းစိန်ဖက်ကို လှမ်းကြည့်ပြီး နောက်လိုက်တော့ မသောင်းစိန်ဆတ်ဆတ်ထိမခံဖြစ်သွားရပြီး …

"ဟင်း ဟင်း … မစိုး နော် … ဒီမှာ လူတစ်ယောက်လုံး သူတို့လုပ်တာနဲ့ ချဉ်ဖတ်တောင်ဖြစ်ချင်နေပြီ လူကိုချည်း နင်းကန် တွန်းလွှတ်မနေနဲ့ … က်ုယ့် အလှည့်ကျ မနွဲ့စတမ်း … နော့ … ဒါပဲ … ဟင်း ဟင်းဟင်း "

စကားလည်းပြောရင်း အားလုံး အရက်တစ်ခွက်စီ မော့သောက်ကြသည်။ ငပြည့် အမြည်းပန်းကန်ကို စိုးယုမော်တို့ဖက်ကို ထိုးပေးလိုက်ရင်း အရက်ကိုလည်း မပြတ်ငှဲ့ပေးနေရလေသည်။ စိုးယုမော်လည်း သောက်ကောင်းကောင်းနှင့် လေးငါးခွက်မက လူတစ်ကိုယ်လုံးထူပူလာသည်အထိ ခွက်ကြမ်းမော့ကာ အမြည်းမယူ ဘာမယူဘဲ တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်ဆက်တိုက် သောက်ပစ်လိုက်သည်။ ခပ်မြန်မြန်မူးလေ ကောင်းလေပဲ မဟုတ်လား။ လူမှန်းမသိအောင်မူးလေ သတိလက်လွတ်ဖြစ်လေ အရှက်နဲ့သိက္ခာကို ငဲ့ကွက်နေစရာမလိုတော့ဘဲ အရာအားလုံး မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ဖြစ်ပေါ်လာသောအခြေအနေနှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် နေထိုင်ကျင့်ကြံနိုင်မည်ပဲ မဟုတ်ပါလား။

ကိုဘသောင်းလည်း စိုးယုမော်ကို မှတ်ကြီးလက်ထဲ ထည့်ပေးနိုင်ပြီမို့ စိတ်အေးလက်အေးဖြစ်ကာ သာသာယာယာပင် မသောင်းစိန်ခါးကိုဖက်၍ ခနော်နီခနော်နဲ့ ကွပ်ပျစ်ကလေးဆီကို နောက်တစ်ကြိမ် ဆွဲခေါ်လာခဲ့ပြန်ပါသည်။

"အံမယ် ကိုကြီးသောင်း နော် လူကို အခွင့်အရေးရတယ်ဆိုတာနဲ့ ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

"ချစ် ချစ်လို့ … ချစ်လွန်းလို့ပါ  မစိန်ရယ် "

"အမယ်လေ့လေး ကဲနေလိုက်ကြတာ …ဟွင်း  နိုင်ကိုမနိုင်ဘူး တကတဲမှပဲ  …မပြောလိုက်ချင်ဘူး "

မသောင်းစိန် သူဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ပါခဲ့မိသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ဇာတ်လမ်းက စလေပြီ။ မသောင်းစိန်၏ကိုယ်ပေါ်မှ ရင်လျားထမီကလေး ကျွတ်ကျသွားပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ထမီတစ်ကွင်းလုံး ပုံ၍သွားသည်။

"အိုးး အို့ … အင့်ဟင့် … ဟင့် ဟင့် လွှတ်လွှတ်ပါ ကို ဘကောင်းရယ် အသက်ရှူကြပ် ကြပ်လိုက်တာ နော် "

မှတ်ကြီးလည်း တစ်စခန်းထလာသည်။ စိုးယုမော်ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး …

"ကဲ မစိုး … ဒီဖက်လှည့်ပါဦး "

ဆိုပြီး စိုးယုမော်၏နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ချပ်ကို အမိအရနမ်းစုပ်၍ သူမပေါင်ခွကြားထဲကို သူ့လက်တစ်ဖက်က တိုးဝင်လို့ လာပါသည်။ ပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ကို လက်နှင့်အုပ်ကိုင်ကာ အကွဲကြောင်းအတိုင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းလက်စောင်းတိုက်၍ ပွတ်သပ်ဆွနှူးပေးလိုက်ရာ စိုးယုမော် တကျွတ်ကျွတ်ညည်းရင်း ကော့တွန့်တက်သွားရလေ၏။

"အင့် အ ကျွတ် ကျွတ် … ရှင်ကြီး ကလဲ  … လောလိုက်ထှာနော် … သိပ် ဆန္ဒစောတာပဲ ဟင့် …ဟင့် ဟင့် "

"ချစ်ချင်ပြီကွာ တစ်တစ်ရစ်ရစ် တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးကို … ဟင်း ဟင်း "

"မ … မ ချစ်နဲ့ ရှင့် … ရှင့်ကို …ကြောက်တယ် "

"ဘာဖြစ်လို့ "

"အိုးး သိဘူး … ကြောက်တာက ကြောက်တာပေါ့လို့ ဘာဖြစ်ရမှာလဲ လူကြီးကိုက … အ ဟင့် ဟင့် "

စိုးယုမော် မူရကီသွန်ကျီလုပ်ရင်း ရုန်းမလိုတွန့်မလိုပုံစံနှင့်ကနွဲ့ကလျကလေး လုပ်နေသည်။ တီသည်။ ပြီသည်။ ပလီသည်။ ချွဲသည်။ နော့သည်။

သည့်နောက်တွင်မတော့ … လှုပ်ရှားမှုတွေအောက်မှာ နှစ်ယောက်သား ရင်ခုန်အသက်ရှူနှုန်းတွေ ပြင်းထန်မြန်ဆန် လာခဲ့ကြသည်။  စိုးယုမော် မှတ်ကြီးနားနားကိုကပ်ပြီး မထင်မှတ်သည့် စကားတစ်ခွန်းကို ပြောလိုက်ပါသည်။

"လာ ကျွန်မတို့ အိမ်မကြီးဖက်ကိုသွားရအောင် ဟိုမှာ တစ်ယောက်မှမရှိဘူး ပိုပြီးတော့လည်း လွတ်လပ်တယ် သူတို့ဖာသာ ဒီမှာ … နေချင်နေ မနေချင်ရင်လည်းလိုက်ခဲ့ ဟုတ်ပြီလား "

"နှစ်ယောက်တည်း သွားမလို့လား "

"အင်း ဘာလဲ … ကျွန်မ ရှင့်ကို ကိုက်စားမှာ ကြောက်လို့လား … ကိုက်မစားပါဘူး မပြတ် ပြတ်အောင်ကို ကိုက်ဖြတ်မှာ  သိပြီလား … ခိ ခိ ခိ … လာပါ သူတို့ နောက်မှ လိုက်လာ ကြပစေတော့ …"

"ကောင်း ကောင်းပါပြီတဲ့ဗျာ ဟဲ ဟဲ ဟဲ "

စိုးယုမော် စကားဖြတ်ပြီး သူ့လက်ကိုဆွဲခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။ မှတ်ကြီး ဘာစကားတစ်ခွန်းမှ ပြန်ပြောမနေတော့ချေ။ သူ့အနေနှင့် ပြောနေစရာစကားလည်းမရှိ။ လိုလည်း မလိုအပ်တော့ပါ။ စိုးယုမော်ကဲ့သို့ ချောမောလှပ၍ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် အချိုးအဆစ်ကျကျ တောင့်တင်းစွင့်ကားလှသော မိန်းမချောချော တစ်ယောက်နှင့် တစ်ညဉ့်တာ အတူတကွအိပ်စက်ခွင့်ရသည်ဆိုတာကိုကပဲ သူ့အတွက် အတိုင်းထက်အလွန် ပြီးပြည့်စုံလို့နေပြီ လို့ ဆိုရမည်မဟုတ်ပါလား။

.................................................................................................

လင်ဖြစ်သူကျော်ထူးတစ်ယောက် မှတ်ကြီးနှင့်သူမတွေ့ဆုံဖို့ရန်အတွက် တမင်တကာ ရှောင်ပေးလိုက်သလား ဟုပင် ထင်မှတ်ရပေသည်။

နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးထဲက နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးထက်မှာ နေရာယူလျက် တစ်ကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စားလစ် နိကက်ဗလာကျင်းပြီး နှစ်ယောက်သားချစ်ရေယဉ်ကြောထဲ အဆုံးမဲ့မျောပါ နေမိကြပေတော့သည်။

ကြမ်းလိုက်တဲ့လူကြီး … ။ ကဲလိုက်သဲလိုက်ပုံများ ပြောမနေပါနှင့်တော့။ စိုးယုမော် တစ်ကိုယ်လုံး ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ပင် ကြေလုမတတ်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ငပြည့်နှင့် ဆက်ဆံရတာနှင့်မတူ။ အာမက်တို့ ဇော်သိန်းတို့လူစုနှင့်လိုးရသည်နှင့်လည်း မတူ ကွဲပြားခြားနားပြီး သူလည်း တစ်ပုံစံဆိုသလိုပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်ရမ်းရမ်း သက်လုံကောင်းကောင်း မောင်းအားသန်သန်နှင့် စခန်းသွားနိုင်စွမ်းရှိသူပင် ဖြစ်လေသည်။

သူ့လီးပတ်ပတ်လည်မှာ ဂေါ်လီတွေ အစီအရီမြှုပ်နှံထားသဖြင့် သူမစောက်ပတ်ကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ထိတွေ့ပွတ်တိုက်ပေးမှုက ရာဂရမ္မက်ချဉ်ခြင်းတပ်မှုကို ပို၍ပို၍ပင် အငမ်းမရ တောင့်တမွတ်သိပ်မှုများ ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ရမ္မက်လိုအင်ကို ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ တစ်ချီထက်တစ်ချီ ပို၍ပင် ငမ်းငမ်းတက်ဖြစ်လာစေသလိုပင်။ စောက်ပတ်ပြဲအောင်အလိုးခံရလေ ပိုလို့ အလိုးခံလိုစိတ်ဖြစ်ရလေ ဟုပင် ဆိုရမည်။ အိပ်ခန်းထဲမှာ သုံးချီတိုင်တိုင် စောက်ပတ်မှုတ်လိုက် စုပ်လိုက်ယက်လိုက် သူမကို ဘာဂျာအပြည့်ပေးပြီး သူမကလည်း သူ့လီးကို အရှိန်မကျစေရန်အတွက် အလီလီအခါခါ ပုလွေမှုတ် စုပ်နမ်းယက်ဆွ၍ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ကာမအရသာထူးကြီးကို ရေကုန်ရေခမ်း တစ်ယောက်တစ်ပြန်လိုးရင်းဆောင့်ရင်းဖြင့် ကမ်းကုန်အောင် ခံစားလိုက်ကြသည်။ မိန်းမကျမ်းကြေလှပြီး အချိန်ဆွဲလိုးနိုင်သလောက် လိုးအားသန်သောသူ့ကို စိုးယုမော် ဒီတစ်သက်မမေ့နိုင်အောင်အထိ အရူးအမူးစွဲလန်းသွားမိသည်။

........................................................................................

မှတ်ကြီး သူမကို ဗြောင်းဆန်အောင်လိုးရင်း သူ့အလုပ်အကြောင်းကို မပြောမဖြစ်ပြောသည်။

သူကိုယ်တိုင် ဖာဘိဖွင့်ပြီး မိန်းကလေးတွေကြေးကြီးပေး၍ ခိုင်းစေထားကြောင်း ဘသောင်း၏မယားဖြစ်သူ မကျင်မြကိုယ်တိုင် သူနှင့်မကင်းဘဲ သူ့ဘိမှာ မကြာခဏလာရောက်၍ အချိန်ပိုင်းအနေနှင့် ယောက်ျားသနာ တွေရဲ့ကာမရမ္မက်ကို အခကြေးငွေယူကာ ဖျော်ဖြေပေးသူတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း မှတ်ကြီး၏မယားကြီး သန်းသန်းရီ ကျန်မယားငယ်နှစ်ယောက် ဖြစ်သည့် ခင်မေချောနှင့်ယဉ်ယဉ်ချော ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကိုလည်း မယားကြီးကဲ့သို့ပင် နေရာပေးထားပြီး မိန်းကလေးငယ်ငယ် ချောချောကလေးတွေ လိုက်လံရှာဖွေ စုဆောင်းရသည့် အလုပ်ကို တာဝန်ပေး စေခိုင်းထားကြောင်း သူတို့နှစ်ဦးစလုံးကို …… ရပ်ကွက်ရှိ ကေတီဗွီတစ်ခုမှာ အလုပ်ရှင်နှင့် နားလည်မှုယူကာ အလုပ်သွင်းပေးထားပြီး ထိုနေရာမျိုးကနေတစ်ဆင့် လူသစ်တန်းချာတိတ်မလေးတွေကို စည်းရုံးခေါ်ယူပြီး နယ်စပ်တွေအထိ ရောင်းကုန်အနေနှင့် သွားရောက်ပို့ဆောင် ရောင်းချဖြစ်သည့်အကြောင်းများကို သူမကို အကုန်ရှင်းပြသည်။

အကယ်၍သာ သူမစိတ်ဝင်စားမည်ဆိုပါက မသောင်းစိန်နှင့်အတူ လာရောက်လေ့လာစေလိုသည် ဟုလည်း ပြောဆိုနားသွင်းလေသည်။

မသောင်းစိန်အနေနှင့် ကိုဘသောင်း အများကြီးဖွင့်ပြောထားခဲ့ပြီးဖြစ်၍ ဒီလို ငွေသောက်သောက်လဲရမည့် အလုပ်ကို လက်အလွှတ်ခံမှာမဟုတ်ဘဲ ဘသောင်း၏ မယားဖြစ်သူ မကျင်မြနှင့်လက်တွဲစေပြီး မကြာခင် သူတို့လှုပ်ရှားရမည့် ခွင်အသစ်တစ်ခုကို ချပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း မှတ်ကြီးအသေအချာရှင်းပြသည်။

မြေအောက်လောကနှင့်ပတ်သက်၍ သူ့လက်တံဘယ်လောက်ရှည်သလဲ ဆိုတာကို လမ်းပေါ်က ခါးတွေ (ခိုးဆိုးနှိုက်နေကျ ခါးပိုက်နှိုက်တွေကို ဆိုလိုသည်။) ထောင်ထွက်လူမိုက် ဘိန်းစားသူခိုး ဂျပိုးတွေ ဖာဆွယ်ဖာဂေါင်းနှင့် တို့ဆေးဘာညာ အသုံးပြုသည့် အယောင်ဆောင်လူလိမ်လူကောက်တွေကအစ သူနှင့်ပတ်သက်ရာပတ်သက်ကြေင်းတွေထဲက သူ့ကျေးဇူးမကင်းသည့် သူတွေကို နာမည်တွေ တန်းစီရွတ်ပြသည်။ ခွင်အမျိုးမျိုး သူမ မကြားဖူးတာ လိုက်မမီတာမျိုးလည်း ရှိပေသည်။ လိုင်းစုံသည်။ အပျိုပါကင်ရောင်းတဲ့အလုပ်တွေ ဖာဂေါင်းမိတ်ဆွေအချင်းချင်း စားခွင်အသစ် ပါကင်အသစ်ကို အလဲဖလှယ်လုပ်ပြီး ဖွင့်ရတာမျိုးတွေကို ပွဲတော်တစ်ခုကဲ့သို့ မကြာခဏဆင်နွှဲကြလေ့ရှိတာကိုလည်း သူပြောမှသာ ကြားဖူးနားဝရှိရလေသည်။

ဗဟုသုတအနေနှင့်မူ သူ့ထံမှနေ၍ များစွာ ကြားသိခဲ့ရပေသည်။ ကိုယ်မသိတာတွေ အကုန်သိလာရသည်။ ကြက်သီးထချင်စဖွယ် ကိစ္စရပ်တွေ အတော်များများ ပါဝင်ပါသည်။

"ကိုမှတ် ပြောသမျှ စိုးနားထဲမှာ အဆန်းချည်းပဲ နောက်နေ့ လာရင် စိုးကို ဗဟုသုတရအောင် ပြောပြပေးဦး ကိုမှတ်ပြောတဲ့အလုပ်တွေ စိုး စိတ်မဝင်စားတာ ဘာမှမရှိဘူး အကုန် စိတ်ဝင်စားစရာတွေချည်းပဲ တကယ်ပြောတာ "

စိုးယုမော် သူ့ကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲပင်ပြောလိုက်ပါသည်။

"သိရမှာပေါ့ ငါလာတာကို မတားဘူး မဟုတ်လား "

"မတားပါဘူး ဒါပေမယ့် အနောက်အိမ်ကိုပဲ အရင်လာ ကျွန်မယောက်ျား ပြန်လာတာနဲ့တိုးရင် ခက်မယ် "

"သူ့ကို တစ်ခုခု ပြန်ချည်ထားချင်ရင်ပြောပါ ကောင်မတစ်ကောင်ကောင်နဲ့လိုင်းချိတ်ခိုင်းပြီး ကိုယ့်ဖက်က သက်သေအထောက်အထား ဓာတ်ပုံတွေ အရယူထားနိုင်ရင် သူလှုပ်ချင်တိုင်း လှုပ်လို့မရတော့ဘူး "

"လိုအပ်တဲ့အချိန် ကျွန်မပြောပါ့မယ် သူက ခုချိန်အထိ ဘာပြဿနာမှ ရှာတဲ့သူတော့မဟုတ်ပါဘူး "

နားနားနေနေ စကားပြောဆိုရင်း စိုးယုမော် သူ့လီးကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ လီးက သူမလက်နှင့်ထိရုံနှင့်ပင် ပြန်တောင်လာတာတွေ့ရသည်။

"ကိုမှတ် မှုတ်ပေးရမလား ပြော "

"ကောင်းသားပဲ ဟိုအုပ်စုက မရောက်သေးတော့ တို့နှစ်ယောက်တစ်ချီပြန်စတာပေါ့ "

သူတို့ ပြန်မစဖြစ်လိုက်ပါ။

ခြေသံများကြားရပြီး ကိုဘကောင်းအပါအဝင် ငပြည့် မသာင်းစိန်သုံးယောက်သား သူမအိပ်ခန်းထဲကို ခပ်ကုပ်ကုပ်နှင့် ရောက်ရှိလာခဲ့ကြလေသည်။

စိုးယုမော် မှတ်ကြီးလီးကို အားရအောင်စုပ်ပေးလိုက်ပြီး သူမကတစ်ဖန် ကုတင်ထက်မှာ ပက်လက်အနေအထား ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ရင်း ကိုမှတ်ကြီးဂျာပေးတာကို အရသာခံနေခိုက်ဖြစ်၍ ရုတ်တရက်မထနိုင် ဖြစ်နေရသည်။

"ငကောင်း မင်းတစ်လှည့် လိုးချင်ရင်ပြော "

"မလိုးဘူး  စောက်ပတ်မှုတ်ရုံ မှုတ်ရရင် သေပျော်ပြီ "

"မင်း တစ်ခါမှ မလိုးဖူးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား "

"ကျွန်မက လောလောဆယ် သူ့အလုပ်ရှင်လေ ကျွန်မခွင့်မပြုရင် ဘယ်သူက လုပ်ရဲမှာလဲ "

"မှန်တာပေါ့ ဒါဖြင့် ခုကျတော့ရော "

စိုးယုမော် ပြုံးတုံ့တုံ့လုပ်လိုက်ရင်း ကိုဘကောင်းမျက်နှာကို မော့၍ကြည့်လိုက်ရာက …

"လာ မှုတ်ချင်တယ်ဆို အရင်မှုတ်ဦး ကျန်တာ နောက်မှဆက်ပြောမယ် ဟုတ်လား ကိုဘကောင်း "

"Ok ! မမ စိုး … ဟဲ ဟဲ ဟဲ "

ကိုဘကောင်း နွားပြာကြီး အောက်သွားမရှိ ဆိုသလို သွားကြီးအဖြီးသား ပါးစပ်ပိတ်၍ပင်မရဘဲ ဖြစ်သွားသည်။ ဒါက သူ့အတွက် အမျှော်လင့်ဆုံးသော ဆုလာဘ်တစ်ပါးပဲ မဟုတ်ပါလား။

စိုးယုမော်၏ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီဆွဲဖြဲရင်း ကိုဘကောင်း သူမစောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်ကာ အပီအပြင် ဘာဂျာကိုင်ပေးလေတော့သည်။ စိုးယုမော်တစ်ယောက် လိမ့်နေအောင်ခံရသည်။ တစ်ဖက်မှာတော့ မှတ်ကြီးအရက်သောက်ချင်သေးသည်ဆိုပြီး ငပြည့်ထံမှအရက်ပုလင်းတောင်းယူကာ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်သောက်ရင်း ငပြည့်ကို မသောင်းစိန်နှင့် ဒီအတိုင်း လွှတ်ပေးထားလိုက်သည်။

ငပြည့်လည်း တောဘုရင်ဖြစ်သော ကျားမုဆိုးကြီးတွေရဲ့စားကြွင်းစားကျန်ကို လက်ကျန်ရှင်းခွင့်ရသည့် တောရိုင်းမြေခွေးတစ်ကောင်လို မသောင်းစိန်ထံပါးကို သွက်လက်ဖျပ်လတ်သောခြေလှမ်းများနှင့် တိုးကပ်သွားလိုက်ပြီး မသောင်းစိန်နှင့် နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ် တရှိုက်မက်မက်အနမ်းချွေနေကြကာ ကိုဘကောင်းတို့အတွဲနှင့် အပြိုင်ကြဲကာ သောင်းကျန်းချင်တိုင်းသောင်းကျန်းနေကြလေတော့၏။

အိပ်ခန်းထဲမှာ အသံဗလံတွေ မြိုင်ဆိုင်လာကြပြန်ပြီ။

"ကိုကောင်း ဒီနားလာစမ်းပါဦး ကျွန်မ ရှင့်လီး စုပ်ပေးချင်လို့ "

"လာပြီ မစိုး မစိုးလည်း အရည်အရမ်းရွှဲနေပြီနော် ဟဲဟဲ "

"အဲဒါ ရှင့်ကြောင့် ရှင်ကြီး အဆွကောင်းလို့ ဖြစ်ရတာ ဟွင်း လူကို … "

စိုးယုမော် မျက်စောင်းကြီး ဒိုင်းကနဲထိုးပစ်လိုက်ပြီး ကိုဘသောင်း ပုဆိုးခါးပုံစကိုချွတ်ကာ သူ့လီးကို လက်နှင့်လှမ်းဆုပ်ဆွဲကိုင်လိုက်သည်။

"ဟင်း လီးကြီး မတရားကြီးတာပဲ မသောင်းစိန် လန့်ဖျပ် သေမသွားဘူးလား "

စိုးယုမော်က ကိုဘသောင်းလီးကြီးကြည့်၍ ပြောလိုက်ရာ မသောင်းစိန် သူမစကားကြား၍ ငပြည့်နှင့်စစ်စတီနိုင်း လုပ်ကာ ငပြည့်လီးကိုစုပ်နမ်းပေးနေရာက ခိကနဲအသံကလေးထွက်အောင် ရယ်လိုက်ရင်း …

"အဲဒါပဲ ကြည့်တော့ စိုးရေ တစ်ယောက်က ဂေါ်လီနင်းကန်ထည့် တစ်ယောက်ကလည်း ဆေးလီးကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ကွဲအောင်လိုးတာ ဟောဒီတစ်ယောက်ပဲ ကျန်တော့တယ် မထူးပါဘူး … ငပြည့် နင့်လီးကို မကြီးကြီးအောင်သာ ဆေးထိုးပစ်လိုက်တော့ … ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"တကယ်လား … မိန်းမတွေလီးကြီးမှ ကြိုက်မှန်း သိသားပဲ ကွန်တော် တကယ်ထိုးမှာ ဂေါ်လီလည်း အမုန်းထည့်ပြီး လိုးပေးမယ် … ဟင်း ဟင်းဟင်း "

ငပြည့်က ပြောလိုက်ရာ စိုးယုမော်က …

"ကောင်းသား ရှေ့ကနွားလားတွေ ဖြောင့်ဖြောင့်သွားတော့ အနောက်က နွားပေါက်ကလေးလည်း ဂျိုတမြမြ သွေးပြီး ခတ်ကွင်းပြင်ချင်လာတာပေါ့ ခိခိ ခစ်ခစ်ခစ် "

စိုးယုမော်လည်း ပြောရင်း နှစ်ယောက်သား တခစ်ခစ်ရယ်မောလိုက်ကြသည်။ စိုးယုမော် ကိုဘသောင်း၏ လီးကြီးကို အပီစုပ်ပေးသည်။ လဒစ်ထိပ်ကိုလျှာနှင့် ဒစ်ပတ်လည်လှည့်ပတ်ရစ်ဝိုက်၍ စုပ်နမ်းကာ လီးတန်တစ်လျှောက်ကို အသွားအပြန်ယက်ဆွ၍ ပါးစပ်နှင့်တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးသည်။ ဂွေးဥတွဲတွဲနှစ်လံးကိုပါ စုပ်သည်။ ဆင်အံငှက်ပျောသီးကြီးနှယ် ဖွံ့ထွားကြီးမားလှသောလဒစ်ပြဲကြီးက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ မာကြောထောင်ထလာရလေသည်။ တဆတ်ဆတ်ခုန်၍နေသော လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး စိုးယုမော်ဂွင်းတိုက်ပေးသည်။ ကိုဘသောင်းလည်း ကြာကြာတင်းမခံနိုင်တော့။ ကြာရင် လရည်ထွက်သွား ရလိမ့်မည်။ စိုးယုမော်ပါးစပ်ထဲကနေ သူ့လချောင်းကို ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်ပြီး …

"ရပြီ မစိုး … မ နေနိုင်တော့ဘူး … လိုးချင်လာပြီ "

"ရှင့်သဘောပဲ ကျွန်မ ကုန်းပေးရမလား ရိုးရိုးပက်လက်ပဲ လိုးမလား "

"ပက်လက်ပဲနေ ပေါင်နှစ်ဖက် ထမ်းလိုးပေးမယ် "

စိုးယုမော် ပက်လက်အိပ်ကာ စောက်ပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဟဟဖြဲဖြဲ လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဘကောင်း သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို တေ့ကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်၏။

စွတ် ဗြွတ်ကနဲ ဝင်ရောက်သွားသော လီးဝင်သံနှင့်အတူ စိုးယုမော် နှုတ်မှ အ ကနဲ အမေဋိတ်သံတစ်စ လွင့်စင်ထွက်သွားရပြီး မျက်နှာကလေးပါ ဟန်မဆောင်နိုင်အောင် ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်သွားရသည်။ လီးတစ်ဝက်လောက် ဝင်နေရာက ဘကောင်း အတင်းဖိသိပ်လိုးဆောင့်၍ စိုးယုမော်၏ လီးအကြိမ်ကြိမ် ဝင်ရောက်ပြီးသား စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ သူ့လီးဒဏ်ကြောင့် အသားကုန်ပြဲဟသွားရပြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲကို မလွှဲမရှောင်သာဘဲ အဆုံးအထိ ဆောင့်ဝင်သွားရလေတော့သည်။

"အား အ ထိ ထိတယ် အ အရမ်းပဲ … ရင်ခေါင်းထဲအထိ အောင့်အောင့်သွားတာပဲ ကို ကိုကောင်း … လီးကြီး တ တအားကြီးလွန်းတယ် … လိုး လိုး မြန်မြန် စောက် စောက်ပတ်ကွဲအောင် လိုး လိုးစမ်း ဆောင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်သာဆောင့် "

"စွတ် ဖွတ် ဘုတ် ဘတ် ဖွပ် ဘွတ် စွိ ဇွပ် ဗွပ် "

စောက်ရည်တွေကလည်း ရွှဲနစ်နေအောင် အထွက်ကြမ်းလှ၍ လိုးဆောင့်သံတွေ တဗွပ်ဗွပ် တဇွပ်ဇွပ်နှင့် ဆူညံပွက်လောရိုက်၍ နေလေတော့သည်။ ငပြည့်လည်း သူ့လီးကို မသောင်းစိန်၏ ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်ပေးထားသော ဖင်သားနှစ်ဖက်အနောက်ကနေပြီး စောက်ပတ်ထဲ စွိဇွပ်ကနဲ ထိုဆောင့်ချကာ အဆက်အပြတ် လိုးပေးနေပြီဖြစ်သည်။

.........................................................................

မသောင်းစိန်၏ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ကျကျနနဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးကိုတစ်ချက်ချင်း လိုးသွင်းပေးနေသော ငပြည့်၏လိုးအားကိုလည်း ဘယ်လိုမှ လျှော့တွက်၍မရပေ။ တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း မသောင်းစိန်ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက် တုန်ကနဲတုန်ကနဲ လှုပ်ရှားယမ်းခါသွားပြီး ငပြည့်လီးက သူမစောက်ခေါင်းထဲကို ရှောကနဲရှောကနဲဝင်ရောက်ကာ ကာမသုခကို အပြည့်အဝပင် ဖြည့်ဆီးပေးနေလေသည်။

ကိုဘကောင်းလည်း အခွင့်အရေးရတုန်းရခိုက် စိုးယုမော်စောက်ပတ်ဟပြဲပြဲလေးထဲကို အသေအလဲ လိုးပေးနေသည်။ စိုးယုမော် သူမစောက်ပတ်ကို လက်နှင့် ဖြဲပေးထားသဖြင့်လည်း လိုးရသည်မှာ အထစ်အငေါ့မရှိဘဲ ထင်တိုင်းကြဲခွင့်ရနေပေသည်။ လီးကြီးက တစ်ဆို့ကြပ်သိပ်နေသလောက် လိုးရတာ အတော့်ကို စီးစီးပိုးပိုးရှိလွန်းလှသည်။ အပေးကောင်းသည့်မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်၍လည်း သူ့ဆောင့်ချက်အတိုင်း လိုက်ပါပြီး သူမတင်ပါးကားကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ စကောဝိုင်းမွှေ့ကာ ကော့ပျံထွန့်လူး၍ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ပင့်မြှောက်ညှောင့်ဆောင့်ပေးနေပုံမှာ အသားပါလွန်းလှသလို နှစ်ယောက်စလုံးအတွက်လည်း ကာမဂုဏ်သုခစည်းစိမ်ကို မြိန်ရည်ယှက်ရည် ဝဝလင်လင်ကြီးပင် ခံစားရရှိစေပါသည်။

သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာတင်ထမ်းပြီး အထက်စီးကနေ လီးကိုအေညက်စိုက်ကာ လိုးသွင်းလိုးထုတ်ပြုလုပ်၍ နာရီဝက်ကျော်ကျော်လောက် မနားစတမ်း အသားကုန်လိုးပစ်လိုက်လေရာ အကောင်းကြီးကောင်း၍လာခဲ့ကြပြီး ကိုဘကောင်းလည်း သူ့လီးထိပ်မှလရည်တွေကို သူမစောက်ခေါင်းထဲသို့ တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့်နေအောင် အဆက်မပြတ် ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ စိုးယုမော်လည်း နှစ်ချီတိတိ ပြီးခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ တစ်ကိုယ်လုံး နုံးချိပန်းလျလို့ သွားရသည်။

ဘကောင်းပြီးသွားတော့ အားလုံးစုကာ အရက်သောက်ကြရင်း ကိုမှတ်ကြီး သူမအနားလာပြီး စိုးယုမော်ကိုဆွဲခေါ်ကာ မသောင်းစိန်စောက်ပတ်ကို ဘာဂျာကိုင်စေလိုက်သည်။ မသောင်းစိန်လည်း ငပြည့်လိုးပြီးသွားသည့်သူမစောက်ပတ်ကို စိုးယုမော်က ဆက်လက်နှူးဆွပေးနေပြန်သဖြင့် ရမ္မက်တဏှာစိတ်ရိုင်းများက ပြန်လည်ထကြွ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရပြန်လေသည်။ မှတ်ကြီးက မသောင်းစိန်စောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ် ကုန်းယက်ကာနေသော စိုးယုမော်ကို အနောက်ကနေပြီး တစ်ချီထပ်လိုးသည်။ မသောင်းစိန်ကိုမူ ဘသောင်းက သူ့အပေါ်ကနေ တက်ခွထိုင်စေလိုက်ကာ သူ့လီးကို မြင်းစီးခိုင်းသည်။ လဒစ်ကြီးက ကြီးမားလွန်းနေ၍ မသောင်းစိန် အပေါ်ကတက်ဆောင့်ရမှာ စိတ်ထဲ မရဲတရဲဖြစ်နေသေည်လည်း နောက်ဆုံးကျတော့ ကိုဘသောင်းဆန္ဒကို လိုက်လျောခဲ့ရသည်ပင်။

အားလုံးသောက်ကြစားကြ အပွဲပွဲ ထပ်မံလိုးဆောင့်ကြနှင့် စိုးယုမော်တစ်လှည့် မသောင်းစိန်ကိုတစ်လှည့် သူတို့နှစ်ယောက် ဘယ်နှစ်လီ လိုးလို့လိုးလိုက်ကြမှန်း မမှတ်မိနိုင်ကြတော့ချေ။ ကိုမှတ်နှင့်ဘသောင်းလည်း ဝမ်းဘိုင်ဝမ်းတစ်လီစီ ထပ်လိုးပြီးမှ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အချက်ပြလိုက်ကြရင်း သူတို့နှစ်ယောက် စိုးယုမော်ကို အရှေ့အနောက်ညှပ်ပြီး စိုးယုမော်ရဲ့ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူ လိုးကြဆော်ကြ ပြန်ပါသည်။

သူမပြီးတော့ မသောင်းစိန်ကိုလိုးသည်။ မသောင်းစိန်လည်း ဂေါ်လီလီးရော ဆေးလီးပါ နှစ်ချောင်းစုံသွင်းကာ အလိုးခံလိုက်ရ၍ လီးအရသာကို အီဆိမ့်နေအောင် ခံစားလိုက်ရပြီး တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် ရခဲလွန်းလှသော ကာမဂုဏ်သုခစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ပင် ရရှိခံစားလိုက်ရလေသည်။

ငပြည့်ကတော့ မှတ်ကြီးနှင့်ကိုဘကောင်း ယောက်ျားအရင့်အမာကြီးနှစ်ယောက်နှင့်ယှဉ်ပြီး အရွယ်နှင့်မမျှ အရက်အလွန်အကျွံ သောက်မိသွား၍ ဒေါင်ချာစိုင်းပြီး အိပ်ခန်းကြမ်းပြင်မှာပဲ ဖလက်ပြသွားခဲ့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် စိုးယုမော် မသောင်းစိန်တို့ မိန်းမသားနှစ်ယောက်သာ ဝမ်းဘိုင်ဝမ်း တစ်လှည့်စီဆော်ကြ နှစ်ယောက်တစ်ယောက်( 2in1) လိုးကြနှင့် မိုးလင်းပေါက်နီးပါး ကာမပွဲတော်အလီလီနွှဲပျော်ပြီး အချိန်ကုန်လို့ ကုန်မှန်းပင်မသိ ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။

နောက်နေ့တွေမှာ ကိုဘကောင်းသူငယ်ချင်း မှတ်ကြီးတစ်ယောက် စိုးယုမော်နေအိမ်ကို ချောင်းပေါက်အောင် လာတော့သည်။ စိုးယုမော်နှင့်တစ်နေကုန် နေထိုင်ပျော်ပါးပြီး အပြင်ကိုခေါ်ထုတ်သွားသည့်အခါမျိုးလည်း ရှိလာသည်။ မသောင်းစိန်ကိုမူ ဘကောင်း၏မယားဖြစ်သူမကျင်မြနှင့်မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်အတူ လှုပ်ရှားစေသည်။ မကျင်မြက ဘသောင်းနှင့် လင်မယားလို့သာ ဆိုသော်လည်း ခုနောက်ပိုင်း တကွဲတပြားစီ အတူမနေဖြစ် မပေါင်းဖြစ်ကြတာကများသည်။ ကိုယ့်ဝမ်းကိုယ်ကျောင်းပြီး သူမဖောက်သည်တွေနှင့်သာ အချိန်ပြည့် သွားလာပျော်ပါးနေသူဖြစ်၍ လင်နှင့်မယားဆို၍ နာမည်မျှလောက်သာ ကျန်ပေတော့သည်။

...........................................................................................

မကျင်မြကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း အလုံးအထည်ပြည့်ပြည့် အသားဖြူဖြူ လုံးကြီးပေါက်လှနှင့် ရေဆေးငါးကြီးလိုပင် ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားသနာနှင့်ပတ်သက်၍ ရမ္မက်တဏှာကြီးသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အပြင် မိန်းမသားအချင်းချင်း ထိကပါးရိကပါး ကာမစပ်ယှက်မှုကို ပျော်မွေ့တတ်သော အထုံဓလေ့ရှိသူ ဖြစ်သဖြင့် မသောင်းစိန်နှင့် မထင်မှတ်ဘဲ နှစ်ယောက်သား အတွဲညီသွားကြသည်။ စိုးယုမော်လည်း မကျင်မြနေထိုင်ရာအိမ်ကို မှတ်ကြီးခေါ်ခေါ်သွားခဲ့၍ နှစ်ယောက်သား တဖြည်းဖြည်းရင်းနှီးလာခဲ့ကြပါသည်။

တပည့်ကျော် ငပြည့်ကို ကြားခံလူအဖြစ်အသုံးချပြီး စိုးယုမော်လှုပ်ရှားသည်။ ငပြည့် လူခေါ်ပေးသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ဖာဆွယ်လုပ်သည်ဟုခေါ်သည်။

သူမမှန်း ဘယ်သူမှမရိပ်မိစေရန်အတွက် မှတ်ကြီးဆီက လွှတ်ပေးခဲ့သော မြီးကောင်ပေါက်အရွယ် ကလေးမလေးတစ်ယောက်မဟုတ်တစ်ယောက် အဖော်ခေါ်ထားပြီး သူမနှင့်အတူ အိမ်နောက်ဖက် ကြက်ခြံနဘေးမှ အခန်းငယ်လေးထဲမှာ တဏှာမက်သူ ဖောက်သည်အသစ်စက်စက်တွေနှင့် ညလုံးပေါက် အခကြေးငွေလက်ခံရယူ၍ ပျော်ပါးခဲ့ကြသည်။ 

ငပြည့်အသိတွေထဲက လက်လုပ်လက်စားအကြမ်းသမားတွေ အပျော်အပါးမက်သည့် ခပ်ပျက်ပျက်ဆိုက္ကားသမားတွေ အရက်သေစာ မူးရူးသောက်စားပြီး ညကြီးအချိန်မတော် အပျော်ထရှာသည့် အရပ်ထဲကအချို့သော ကာလသားကြီးငယ်တွေ ငပြည့်ကိုယ်တိုင် တာဝန်ယူ၍ စော်ခေါ်ပေးမည် ဆိုပြီး အမှောင်ချထားသော အခန်းကျဉ်းကလေးထဲမှာ တစ်ညလျှင် ယောက်ျားသား သုံးယောက်လေးယောက် ပုံမှန်အချိန်းအချက်လုပ်၍ ကာမအသုံးတော်ခံ အပျော်ကျူးမိခဲ့ပါသည်။

မသောင်းစိန်က ယခုရက်ပိုင်းအတွင်း သူမကိုယ်တိုင် လက်မလည်အောင် အလုပ်များနေ၍ မလာရောက်နိုင်ပါ။ စိုးယုမော်တစ်ယောက်သာ ဒိုင်ခံရှင်းပြီး သူမအသွေးအသားအား ရောင်းကုန်တစ်ခုပမာ သဘောထား၍ သည်းထိတ်ရင်ဖို စွန့်စားမှုကို ဖွေရှာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

တိတ်တဆိတ် ပျော်ပါးခြင်းဖြစ်၍ အပြင်လူဘယ်သူမှ ရိပ်စားမိခြင်းမရှိချေ။

ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခု ကွပ်ပျစ်တစ်လုံးကိုသာ အရင်းအနှီးပြုလျက် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လိုးဖို့တစ်ခုတည်း စိတ်ဝင်စားသူ ကာလသားတို့အကြိုက် ကုန်းဆိုလျှင်ကုန်းသည်။ ပက်လက်ကြိုက်သူကို မညည်းမညူ ရက်ရက်ရောရောပင် ကော့ခံပေးသည်။ စုပ်ရမှမှုတ်ရမှ တင်းတိမ်ကျေနပ်နိုင်သူအဖို့လည်း စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေသည်။ အမှောင်ထဲမှာလည်းဖြစ် မသဲမကွဲအလင်းရောင်မျှသာရှိတာမို့ အိမ်ကြီးရှင်ဖြစ်သူ သူမကိုယ်တိုင် ယခုလို လှုပ်ရှားနေခြင်းဖြစ်မှန်းကို မည်သူတစ်စုံတစ်ယောက်မျှ ရိပ်စားနိုင်စွမ်း မရှိခဲ့ကြပါ။

ခပ်တောင့်တောင့် အပေးကောင်းလှသည့် မိန်းမတစ်ယောက်အဖြစ်ဖြင့်သာ သူတို့ သိကြသည်။ ကျေနပ်မှုလည်း ရှိကြသည်။ စိုးယုမော် လင်ဖြစ်သူလစ်သည်နှင့် ငပြည့်၏ဖာခန်းလေးက အသက်ဝင်လို့ လာရစမြဲပင် ဖြစ်ပေသည်။

ဒီလိုနှင့် …

စိုးယုမော်ယောက်ျား ကျော်ထူးတစ်ယောက်  မြိတ် ထားဝယ်ဖက်ကို ဘုရားဖူးခရီးသည်ပို့ဆောင်ရင်း ခရီးရက်ရှည် ထွက်ခွာသွားချိန်မှ အစပြုပြီး စိုးယုမော်လည်း အိမ်မှာ မနေဖြစ်တော့ဘဲ တပည့်ကျော်ငပြည့် တစ်ယောက်တည်းကို စိတ်ချလက်ချအိမ်စောင့်အဖြစ်ထားရှိပြီး မှတ်ကြီး မသောင်းစိန် မကျင်မြတို့နှင့်အတူ အပြင်လောကကို လိုက်ပါသွားခဲ့သည်။

သူမပတ်ဝန်းကျင်မှ မည်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မသိနိုင်သည့် သီးခြားဗိမာန်လေးတစ်ခုဆီသွားရောက်၍ ခန္ဓာကိုယ်နှင့်ရင်းပြီး စီးပွားရှာသည်။ အပျော်ရှာသည်။ ကာမနှင့်ပတ်သက်၍ သောင်းကျန်းချင်တိုင်း သောင်းကျန်းပြီး သောက်လေသောက်လေငတ်မပြေ ဆိုသည့် စကားအတိုင်း မသောင်းစိန်နှင့်အတူ အပျော်မယ်တစ်ယောက်အဖြစ်သို့ ပျော်ပျော်ကြီး ကူးပြောင်းကာ တဒင်္ဂသာယာမှုနောက်ကို ကမ်းမမြင်လမ်းမမြင် လိုက်ပါနေမိတော့သည်။

စိုးယုမော်ပျော်သည်။

သူမဘဝအတွက် အကောင်းဆုံးနှင့်အထိုက်တန်ဆုံး လိုက်လျောညီထွေမှုအရှိဆုံးသော ဘဝတစ်ခုကို နောက်ဆုံးမှာ ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

စာရှုသူအပေါင်းကို ထာဝရ ချစ်ခင်လေးစားလျက်

နရသူ (၂၀၁၇)

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။