မမရဲ့ ရင်ခွင်နန်းတော် အပိုင်း ( ၁ )

မမရဲ့ ရင်ခွင်နန်းတော် အပိုင်း  ( ၁ )

နရသူ ရေးသည်။

ကာမရောဂါ၊ကိုယ်တွင်းနာကား၊ ကုရာနတ္ထိ ဆေးမရှိ တည့်၊ မိမိပညာ ၊သတိသာလျှင် ၊ မဟာသြဓ၊ ဆေးမည်စွာရှင့်။

(မာဃဒေဝ)

....................................................................

အချိန်က ညနေ ၄ နာရီခွဲလောက်ရှိပြီ။

အလုပ်ကပြန်လာပြီး အိမ်ကိုရောက်သည်နှင့် မျိုးမမတစ်ယောက် အခန်းထဲဝင်ကာ မှန်တင်ခုံရှေ့မှာ စက်ရုံယူနီဖောင်းကို ချွတ်လဲလိုက်ပြီး အိမ်ရှိလူအခြေအနေကိုကြည့်လိုက်သည်။ ကြီးဒေါ် ဒေါ်နွဲ့တစ်ယောက်သာ မီးဖိုချောင်မှာ ရှိနေပြီး ညနေစာအတွက် တကုပ်ကုပ် ပြင်ဆင်ချက်ပြုတ်နေတာ တွေ့ရသည်။ ကျောင်းသားကလေးတွေ အရိပ်အယောင်ကလေးသော်မှ မမြင်ရသေး။

မျိုးမမ ကြီးဒေါ်အနားကို အသာလျှောက်သွားပြီး သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နှင့် ချိန်းဆိုထားတာရှိ၍ မြို့ထဲခဏသွားရမည်ဖြစ်ကြောင်း အစ်မလတ်ပြန်လာလျှင်ပြောပေးဖို့ မှာလိုက်ပြီး လမ်းထိပ် လဘက်ရည်ဆိုင်ရှိရာဖက်ဆီ ခြေလှမ်းခပ်သွက်သွက်နှင့် ထွက်လာခဲ့သည်။

အစ်မလတ်က သူမနှင့်အတူနေသည့်အစ်မရင်း … ။

နာမည်က ဝင်းပပလှိုင်။

အသက်က မျိုးမမထက် ၅ နှစ်လောက် ကြီးသည်။ သူမက ကျောင်းဆရာမအပျိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ညီအစ်မနှစ်ယောက် အလုပ်ချင်းမတူကြသလို နေထိုင်ပုံချင်းလည်း ကွာခြားသည်။ မလတ်က ဣန္ဒြေကြီးသည်။ အရှက်အကြောက်ကြီးသည်။ သူ့ဖာသာသူ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းနေတတ်သည်။ စကားမရှိ၍ မာနကြီးသူလို့တောင် လူတွေထင်ကြရသည်။ သူမကတော့ နေပုံထိုင်ပုံ သွက်လက်ချက်ချာပြီး လူတိုင်းနှင့်ပလဲနံပသင့်အောင် ပေါင်းတတ်သည်။ အထူးသဖြင့်တော့ ယောက်ျားသနာတွေနှင့် ထွေးရောယှက်တင် သွားသွားလာလာ နေတတ်ထိုင်တတ်သည်။ တွဲစရာရှိလျှင် ပေါ်တင်တွဲသည်။ ပြတ်စရာရှိလျှင် ပေါ်တင်ပြတ်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို နည်နည်းလေးမှ ဂရုစိုက်သူမဟုတ်ပေ။

အစ်မသုံးယောက် အစ်ကိုတစ်ယောက်ရှိရာမှာ အစ်မကြီး ခင်မမလှိုင်ရော အစ်မငယ်တင်မမလှိုင်နှင့် သူမအထက်ကအစ်ကို မြင့်မိုးလှိုင်တို့ပါ အိမ်ထောင်ရက်သားကျကုန်ကြပြီး တစ်အိုးတစ်အိမ်စီခွဲ၍ နေထိုင်ကြကာ သူမတို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်နှင့် နယ်မှခေါ်ထားသည့် ကြီးဒေါ်အပျိုကြီး(ဒေါ်နွဲ့)တစ်ယောက် ပေါင်းသုံးယောက်သာ ဒီအိမ်မှာ ကျန်ခဲ့ကြသည်။

မျိုးမမနာမည်ရင်းက မျိုးမမလှိုင်ဖြစ်သည်။

ညီအစ်မနှစ်ယောက်တည်း ကျန်ရှိတာမို့ အစ်မလတ်ကိုတော့ သူရှိန်ရသည်။ အစ်မလတ်က အနေအထိုင် တည်ငြိမ်အေးချမ်းသလောက် စကားနည်းပြီး ပြောစရာဆိုစရာရှိလာလျှင်လည်း ဆရာမပီပီ ဒိုးဒိုးဒေါက်ဒေါက်နှင့် တစ်ဖက်သားကို နာလိုခံခက် မထောက်ညှာစတမ်း ပြောဆိုတတ်သူမို့ ရွံ့ရကြောက်ရသလို သူမအနေနှင့် မလတ်ကို ကျန်အစ်မတွေထက်ပိုပြီး ချစ်လည်းချစ် လေးစားရင်းစွဲလည်းရှိပါပေသည်။ မလတ်က အိမ်မှာရော ဝိုင်းအနေနှင့်ပါ ကျူရှင်လည်းပြသူမို့ ကျောင်းသားကျောင်းသူတွေ အမြဲတမ်း ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တရုန်းရုန်းနှင့် အိမ်မှာလူပြတ်သည် ဟူ၍မရှိဘဲ ဖြစ်နေပေသည်။

သို့ပေမယ့် … မျိုးမမက ပင်ကိုဗီဇကိုက သူမအထက်က အစ်မလတ်ဖြစ်သော ဝင်းပပလှိုင်နှင့် လားလားမျှမတူ။ ငယ်စဉ်ကတည်းကပင် ဆိုးသည်။ ပေသည်။ တေသည်။ ခေါင်းကြောမာသည်။ လုပ်ချင်ရာကို တဇွတ်ထိုး လုပ်ဆောင်တတ်သူ ဖြစ်သည်။ မပြောနဲ့ဆိုလျှင် ပြောချင်သည်။ မလုပ်နဲ့ဆိုလျှင်လည်း ဇွတ်လုပ်ချင်သည်။ မသွားရဆိုသည့် လမ်းကိုမှ မဖြစ်ဖြစ်အောင် သွားချင်သူ ဖြစ်သည်။ ရည်းစားမထားနဲ့ဆိုလည်း ထားသည်။ သူမကျောင်းနေစဉ် အရွယ်ကတည်းက ရည်းစားများခဲ့သူဖြစ်ပြီး ရုပ်ရည်ကလေးချောလှသလောက် ပျံတန်တန် နံ့တန့်တန့်ကလေးဆိုပြီး နာမည်တွင်ခဲ့သည်။ လက်တည့်စမ်းချင်သူတွေနှင့် မကြာခဏဆုံတွေ့ခဲ့ရသူဖြစ်သည်။

အရာရာကို စူးစမ်းလေ့လာချင်သည်။ စမ်းသပ်ချင်သည်။ မီးကို ပူမယ်မှန်းသိလျက်နှင့် မရရအောင် ကိုင်ချင်သူ ဖြစ်သည်။ ပြောရလျှင် သူမအသက် ၁၅ နှစ်သမီးအရွယ်လောက်ကတည်းက ရပ်ကွက်ထဲမှ လူရှုပ်လူပွေ တစ်ယောက်၏ မရမကသွေးဆောင်စည်းရုံးမှုဖြင့် သူမဘဝ၏တန်ဘိုးထားရာဖြစ်သော အပျိုရည် ပျက်စီးခဲ့ရပြီး ဖြစ်သည်။

ယခုလည်း သူမမှာ လူမသိသူမသိ အစီအစဉ်တစ်ခုရှိလေသည်။ (အစီအစဉ်ကောင်းတော့ မဟုတ်တာ သေချာသည်။)

သူမ၏ဇာတ်လမ်းတွဲတွေထဲမှ ငနီနှင့်ကျော်ထက်တို့နှစ်ယောက် လမ်းထိပ်က လဘက်ရည်ဆိုင်မှာ သူမအလာကို စောင့်နေကြမည်။ ဖုန်းကြိုဆက်ပြီးဖြစ်၍ လဘက်ရည်ဆိုင်နှင့် ဘေးချင်းကပ်ရက်က ကွမ်းယာဆိုင်မှာ သူတို့ရှိနေမည်ဖြစ်ကြောင်း မျိုးမမသိရသည်။

ထင်သည့်အတိုင်းပင် …

လဘက်ရည်ဆိုင်ရောက်တော့ နဘေးက ကွမ်းယာနှင့်ဆေးလိပ်ရောင်းသည့်ဆိုင်မှာ ဆေးလိပ်ဝယ်သလိုလို ကွမ်းယာမှာသလိုလိုပုံစံနှင့် သူမအလာကို အသင့်စောင့်နေကြတာတွေ့ရသည်။ သူမ လာတာကိုမြင်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်ကာ ထိုင်ရာကနေ ဖုတ်ဖက်ခါ၍ ထလိုက်ကြသည်။

"ရောက်တာ ကြာပြီလား "

"ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ် "

ကျော်ထက်ပြောသည်။

မျိုးမမက ပါးချိုင့်ခွက်ကလေးနှစ်ခု ပေါ်အောင်ပင် ပြုံးရယ်လိုက်ရင်း …

"ဟင်းဟင်း အချိန် အတိအကျပဲနော် ၅နာရီ မထိုးစေရဘူး ပြောထားတယ်လေ  "

"လေးစားပါတယ်အစ်မရယ် ကဲ ရယ်ဒီပဲမဟုတ်လား သွားကြရအောင် "

"အင်း ရယ်ဒီ "

မျိုးမမကပြောလိုက်ပြီး ဘေးဘီဝဲယာကို တစ်ချက် အကဲခတ်ကြည့်လိုက်သည်။

လဘက်ရည်ဆိုင်မှာလည်း လူပါးချိန်ဖြစ်ပြီး စားပွဲထိုးလေးတွေကအစ ညနေဆိုင်ခင်းဖို့ရန်အတွက် ပြင်ကြဆင်ကြနှင့် သူ့အလုပ်နှင့်သူ ရှုပ်နေကြကာ သူမတို့သုံးယောက်ကို လှည့်ကြည့်ဖော်တောင် မရတာတွေ့တော့  မျိုးမမကျေနပ်သွားပြီး ငနီ့ကို တည့်တည့်ကြည့်ကာ …

"… … ရော ပါရဲ့လား "

မေလိုက်တော့ ငနီက ခေါင်းတစ်ချက်ညိတ်၍ …

"ပါတယ် ကားပေါ်ကျမှ … ဟဲဟဲ "

မျိုးမမ မသိမသာ ခေါင်းကလေးကို ဆတ်ကနဲညိတ်ပြီး ကားရှေ့ခန်းတံခါးကို အသာဆွဲဖွင့်၍ ကားပေါ်စွေ့ကနဲ တက်ထိုင်လိုက်ပါသည်။ ငနီတို့နှစ်ယောက်လည်း ကားပေါ်တက်လာပြီး ခေါင်းခန်းထဲမှာပင် သုံးယောက်သား ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ် ဝင်ထိုင်၍ ကားလေးကို စတင်မောင်းထွက်လိုက်ကြသည်။

ကျော်ထက်က ကားကို သူကိုယ်တိုင်ပဲ ကျင်လည်စွာမောင်းနှင်နေသည်။ အော်တိုဂီယာမို့ ခြေတင်နင်းရုံနှင့်ပင် ကားလေးက လေးညှို့မှပစ်လွှတ်လိုက်သည့် မြားတစ်စင်းလို လမ်းမကြီးထက်မှာ ဝေါကနဲဝေါကနဲ တရိပ်ရိပ်ပြေးလွှားလျက် ရှိနေပေသည်။

ငနှီလက်တစ်ဖက်က မျိုးမမလက်မောင်းသားလုံးအိအိကလေးကို အသာလှမ်းပုတ်လိုက်ပြီး တစ်စုံတစ်ရာကို ကမ်းပေးသည်။ မျိုးမမ သူမလက်ထဲရောက်ရှိလာသောအရာကို ကျေကျေနပ်နပ်ပင် ငုံ့ကြည့်လိုက်ရင်း …

"ကြိုက်ပြီ …ရေ ပေးဦး  "

"ရော့ ဒီမှာ အသင့်ပဲ "

"အိုကေ "

မျိုးမမ သူမလက်ထဲမှ အရာကို ပါးစပ်ထဲသို့ ပစ်သွင်းလိုက်ကာ ငနီကမ်းပေးလိုက်သော သောက်ရေသန့်ဘူး ထဲကရေနှင့် အလျင်အမြန်ပင် မျှောချလိုက်လေသည်။ သူတို့ အုပ်စုသုံးစွဲနေကျ … … တစ်မျိုးပဲဖြစ်သည်။ ငနီဖက်ကို မျက်လုံးကလေးစွေ၍ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာက သူမက …

"သိပ်ကြာနေလို့တော့မရဘူးနော် အိမ်မှာ လူစုံတယ် "

"အင်းပါ သဘောပေါက်ပြီးသား ဘာရှော့မှ မရှိဘူး ဟဲဟဲ "

ငနီလက်က သူမခါးဆီရောက်လာပြီး ပိုင်စိုးပိုင်နင်း သိုင်းဖက်လာသည်။

"အိုး …  "

မျိုးမမ တွန့်ကနဲဖြစ်သွားရင်းက တခစ်ခစ်နှင့် အသံလွင်လွင်ကလေးရယ်လိုက်သည်။ ကျော်ထက်က သူ့ပုံစံအတိုင်း နှုတ်ခမ်းထောင့်ကလေး ကွေးတွန့်သွားသည်ဆိုရုံကလေး မပွင့်တပွင့် ပြုံးလိုက်ပါသည်။

သုံးယောက်သား တွေ့ရပေဦးတော့မည်။

ကားလေးက မြောင်းကြီးအနီးက ကန်ထရိုက်တိုက်သစ်ကြီးတစ်လုံးအရှေ့မှာ ထိုးရပ်သွားသည်။

ကားတံခါးဖွင့်ပြီး သုံးယောက်စလုံး ဆင်းလိုက်ကြကာ လေးလွှာအထိ သူတို့ သုံးယောက် ခပ်သွက်သွက်ကလေး လျှောက်လှမ်း တက်လာခဲ့ကြလေသည်။

လူတစ်ယောက်တံခါးလာဖွင့်ပေးသည်။ ငနီနှင့် ကျော်ထက်တို့နှင့်စကားပြောနေကြပြီး သူမကို အတွင်းဖက်ဝင်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်လိုက်ရာ သူတို့သုံးယောက်သား လျှောက်ဝင်လာခဲ့ကြသည်။

အိမ်ခန်းထဲကိုဝင်လိုက်သည်နှင့် အဲကွန်းအအေးဓာတ်က ဆီးကြိုနေတာတွေ့လိုက်ရသည်။ ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ရှိလှသော အခန်းဖြစ်သည်။

ဒီနေရာကို မျိုးမမ တစ်ခါလားပဲ ရောက်ဖူးခဲ့သည်။ ပစ္စည်းအရောင်းအဝယ်လည်းလုပ် လိုအပ်တာတွေလည်း အကုန်နီးပါးရသည်။ ဝန်ဆောင်မှုကောင်းသည်။ အခန်းလည်းစီစဉ်ပေးသည်။

လက်ဝဲဖက် စင်္ကြ ံလမ်းအတိုင်းလျှောက်လာကြပြီး သုံးယောက်သား အခန်းထဲဝင်ကြသည်။ လုပ်စရာရှိတာ တွေကို ခပ်မြန်မြန်လုပ်ကြသည်။ နာရီဝက်ခန့် အချိန်ကလေးအတွင်းမှာ ဟိုနှစ်ကောင်ရော သူမပါ ဇိတွေ(မျက်စိတွေ) စင်းလျက် ထူပူကုန်ကြပြီ။

မီးခိုးငွေ့တွေ လေထဲမှာ ဝဲပျံသွားကြသည်။ နှမျောစရာကောင်းလွန်းလိုက်တာ … ။ ကိစ္စတော့မရှိ။ ကုလားဒိန်ငနီတို့ ကျော်ထက်တို့က  ဖျံတွေ … ။ ငွေကို မရ ရသည့်နည်းနှင့် မဖြစ်မနေ ရှာကြံတတ်ကြသည်။ ဘုရင့်နောင်ဖက်မှာ သူတို့ ပိုင် ပွဲရုံတွေ ကိုယ်စီရှိကြသည်။

ကုတင်တိုင်ကိုမှီပြီး မွေ့ယာပေါ်မှာ ခြေတစ်ဖက်ထောင်တစ်ဖက်ချပုံစံနှင့် မျိုးမမ ခဏလဲှအိပ်ချလိုက်သည်။

ယခုလို တစ်နေ့တာ အလုပ်ထဲပင်ပန်းသမျှကို ရသလောက် အချိန်ကလေးအတွင်း ကုပ်ကပ်ပြီး ဖီလင်ယူရခြင်း မျိုးကို သူမ အလွန်ကို ခုံမင်နှစ်သက်လွန်းပါသည်။ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်သမျှ မေ့ပျောက်လို့ သွားရသည်။

အစွဲအလမ်းထားသူ မဟုတ်ပေမယ့် ဒီဖီလင်ကိုတော့မူ အခွင့်အရေးပေးလျှင်ပေးသလို မယူလို့ကိုမရ။ ယူကို ယူလိုက်ရမှ ကျေနပ်သူဖြစ်သည်။

ကုတင်ပေါ်တင်ပြီး ဒူးထောင်ထားသော ခြေတစ်ဖက်အောက်ကနေ သူမ၏ထမီကလေးက အောက်စလွတ်ကာ အတွင်းခံပင်တီ အနီရဲရဲကလေးကိုပင် အတိုင်းသားလှမ်းမြင်နေရသည်။ ငနီအရသာခံပြီး ဆေးရှူမပျက် အေးအေးလူလူပင် ထိုင်ကြည့်နေသည်။ ကျော်ထက်က မနေပါ။ အနားလာပြီး မျိုးမမနဘေးနားကပ်ထိုင်ကာ သူမခါးလေးကို ပွေ့ဖက်၍ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွဲတွဲကလေးနှစ်ချပ်ကို အမိအရ နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။

"အွန်း အင်း ဟင်းဟင်း … သွား သိပ် အသားယူတာပဲ"

မျိုးမမ သူမနှုတ်ခမ်းကလေးကို လက်နှင့်ပွတ်သပ်ကာ သူ့ကို ရီဝေဝေကလေး ပြန်ကြည့်နေပါသည်။ ကျော်ထက်က …

"မျိုး … ချွတ်တော့လေ "

"ဟင့်အင်း ချွတ်ဘူး ကိုယ့်ဖာသာ လုပ် "

"အချိန်မရဘူး ဆို "

"ဟင်းဟင်း ဟင်း ရ ပါတယ် ကိစ္စ မရှိဘူး "

မျိုးမမ ကျေကျေနပ်နပ်ကလေးပြုံးနေပြီး သူ့ကို တမင်တကာ စနောက်နေမှန်း ကျော်ထက်သိလိုက်သည်။ သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်က အင်္ကျီကြယ်သီးကလေးကို စမ်းသပ်ပြီး တစ်လုံးချင်းဖြုတ်ချွတ်ပေးနေသည်ကို နှစ်ယောက်သား တံတွေးတနင်နင်ဖြင့် စိတ်မရှည်စွာ ထိုင်ကြည့်နေရသည်။

အပေါ်အင်္ကျီကလေး ကျွတ်ကျသွားပြီး ဘရာစီယာလေးအောက်မှ မို့မောက်တင်းကြွလျက်ရှိသည့် သူမ၏ နို့အုံအိအိနှစ်လုံးက မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်စွာဖြင့် ပေါ်ထွက်လာသည်။ ဘရာစီယာကြိုးကလေးကို လျှောချလိုက်ပြီး ရင်အစုံကိုဖွင့်လှစ်ပြလိုက်သည်။ ထမီကို ခါးပေါ်ကနေလျှောချွတ်လိုက်ပြန်သည်။ ကိုယ်ပေါ်မှာ ပင်တီအနီရောင် ကလေး တစ်ထည်သာ ကျန်ပြီး လှချင်တိုင်းလှနေသည့် သတို့သမီးကလေးကိုကြည့်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး မနေနိုင်ကြတော့ပေ။ မျိုးမမအလှက ရေဆေးငါးကဲ့သို့ပင် ဖြူဖွေးဝင်းမှည့်နေကာ ထွားထွားစို့စို့ မျှစ်ပေါက်သဏ္ဍာန်နှယ် အမို့အမောက် အချိုင့်အဝှမ်းများက သူ့နေရာနှင့်သူ အချိုးတကျ ပြေပြစ်ကျစ်လျစ် လှစွာဖြင့် လုံးကစ်တစ်ရစ်လျက် ရှိပြီး ပင်ကိုယ်သဘာဝ အတိုင်း မပြင်မဆင်ဘဲ ကပိုကယို အသွင်ကလေးကပင် တစ်မျိုးတစ်ဖုံ တပ်မက်ချစ်ချင်စဖွယ် ကောင်းလွန်းလို့နေတာကို တွေ့ရလေသည်။

ငနီလည်း လက်ကျန်ကိုဖြတ်ကာ ထိုင်ရာကထလာရပြီး သူ့ဘောင်းဘီခါးပတ်နှင့် ဇစ်ကိုပါ ဆွဲဖြုတ်နေသည်။ ကျော်ထက်လည်း ပုဆိုးချွတ်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ငယ်ပါမည်းမည်းသဲသဲကြီးတွေ တိုးလို့တန်းလန်းနှင့် ဖြစ်ကုန်ကြပြီ။ နည်းတာကြီးတွေတော့မဟုတ်။ ဒုတ်ကောင်းသည်။ ထွားသလောက် တုတ်သလောက် အလျားလည်းရှည်လှပါသည်။  ပေမီဒေါက်မီစံချိန်မီတွေပဲ ဖြစ်ကြသည်။ ဒီလီးကြီးတွေက မျိုးမမ ရင်းနှီးနေပြီးသား လီးကြီးတွေဖြစ်၍ နည်းနည်းကလေးမှ စိုးရွံ့စိတ်မဝင်မိပါချေ။

မျိုးမမကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီနှင့်ဘရာစီယာ ထမီတစ်ကွင်းလုံး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပုံကျသွားရလေသည်။ သူမဖင်ကို ကုန်းကွပြီး နောက်ဆုံးကျန်နေသည့် ပင်တီပါးကလေးကို ကုန်း၍ ချွတ်နေသည်ကို ငနီက သူ့ဖုန်းနှင့် ဓာတ်ပုံ လှမ်းရိုက်ယူ ထားလိုက်ပေသည်။

"စောက်ပိုတွေ ငနီ နင်တော့ … လား … "

မျိုးမမ အယုတ္တအနတ္တ လှမ်းဆဲသည်။ ပြောမနာဆိုမနာ ဆဲမနာ ငယ်ပေါင်းတွေ။

"ကြည့်ကောင်းလွန်းလို့ ဟဲဟဲ "

"နှစ်ပင်ဆွဲမှာနော် မျိုးမျိုး ကြားလား …ငါပြောတာ"

"ဟင်း လောဘကြီးလိုက်ကြတာ ငါဖင်မခံချင်ဘူး "

"မရှည်နဲ့ … မျိုး … လာ နင် လုပ်စရာရှိတာ ဒီမှာ အရင်လာလုပ်ပေးဦး ငါ ထန်နေပြီ "

"ထန်နေရင် နင့်နှမ ပြန်လိုး ကျော်ထက် ငါ အေးဆေးပဲ လုပ်မှာ …လာဆွမနေနဲ့"

"အေးပါ နင် စက်မှုဇုန်က ကြီးကြပ်ဆိုတဲ့ ကောင်နဲ့ကုန်းတော့ အဲလို ဇိမ်ခံနိုင်လို့လား ရမိရရာ ချုံပုတ်ထဲ ဝင်ဆွဲရတယ် မဟုတ်လား"

"မသာကောင် အဲဒါ ထည့်ပြောစရာလား ဟဲ့ နင်လီးတောင်တိုင်း လူကို မဟုတ်ကဟုတ်က လျှောက်ပြောနေ "

ကျော်ထက် တဟားဟားရယ်သည်။ မျိုးမမက ဒီကောင်နဲ့စတာ မကြိုက်ဘူးဆိုတာ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး သိသည်။ ဟိုကောင်က ရုပ်ဆိုးဆိုး ပုညှက်ညှက်မို့ နာမည်အပျက် မခံချင်ပေ။ သူမကြိုက်တာက ရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့် ခပ်ထောထော သူဋ္ဌေးသားတွေ ငွေရွှင်လို့ကတော့ လာထားပဲ။ ကုန်းသည်။ ဖင်အသားနီလန်အောင်ပင် အပြတ်အသတ် ကုန်းပစ်လိုက်မည် ဆိုတဲ့မိန်းမစားမျိုး။

သူတို့နှစ်ယောက်ကိုလည်း သူမ လိုအပ်တာမှန်သမျှ လိုက်လျောဖြည့်ဆီးပေးရာကနေ တဖြည်းဖြည်း တစ်ဆင့်ချင်း အဆင့်တက်ပြီး ဒီအခြေအနေကို ရောက်ရှိလာခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ငနီကကုလားဒိန် ပိန်ရှည်ရှည် အသားမည်းသည်။ ကျော်ထက်လည်း ကရင်တရုတ်စပ်ပေမယ့် အလုပ်ကြမ်းလုပ်ခဲ့ရသူမို့ သူမစိတ်ကူးထဲက ကိုးရီးယားမင်းသားတွေလို ဖြူဖြူချောချောကလေးတော့မဟုတ်ပေ။ အသားကကြေးနီရောင်သမ်းပြီး မျက်နှာမှာ ကျောက်ပေါက်မာအချို့ရှိကာ ရုပ်ရည်အနည်းငယ်ကြမ်းသည် ဟုဆိုရမည်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ ကောင်းကွက် ဘယ်နေရာမှာရှိသလဲ ဆိုတာကိုတော့ မျိုးမမတစ်ယောက် ကောင်းကောင်း သိနှင့်ပြီးလည်းဖြစ်သည်။ ဒါတော့ မယုံမရှိနဲ့ပေါ့လေ။

"ကဲ ဒီဖက်လာ ငါ့ဖင်ကိုချည်း ငမ်းမနေနဲ့ "

သူမက အပေါက်ခပ်ဆိုးဆိုးမိန်းမပုံစံဖမ်းပြီးပြောလိုက်ပေမယ့် ဟိုနှစ်ကောင်ခမျာ သူ့ကို လိုးချင်လွန်းလို့ အတော်ကလေး ရင်းကိုက်နေကြပြီ။ ငနီနှင့်ကျော်ထက်အရှေ့မှာ ဆောင့်ကြောင့်ကလေး ထိုင်ချလိုက်ကာ သူတို့ လီးနှစ်ချောင်းကို လက်တစ်ဖက်စီဆုပ်ကိုင်၍ ရှေ့သွားနောက်ပြန် ပွတ်တိုက်ဆောင့်ဆွဲကစားလိုက်ရင်း သူမပါးစပ်နှင့် လီးတုတ်တုတ်ကြီးတွေကို တစ်လှည့်စီ စုပ်ငုံပစ်လိုက်ပါသည်။ လဒစ်ထိပ်လုံးကိုရော လီးကိုယ်ထည် တစ်လျှောက်ကိုပါ လျှာနှင့်အသွားအပြန် ယက်သပ်ဆွပေးနေသည်။ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုလည်း မရွံမရှာပင် ပါးစပ်နှင့်တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် စုပ်ပေးယက်ပေးသည်။

လီးနှစ်ချောင်းက သူမပါးစပ်ထဲမှာ မာတောင်တင်းပြောင်ကာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထ၍ လာကြလေသည်။ ဆေးအရှိန်ကလည်းတက်နေပြီမို့ မျက်လုံးကလေးများမှေးစင်းကာ ဖီလင်ယူ၍ သုံးယောက်သား ကိုယ့်ဖီးလ်နှင့်ကိုယ် ငြိမ့်နေကြသည်။ မျိုးမမလည်း လီးစုပ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲကသူမစောက်ပတ်ရှိရာကို လက်တစ်ဖက်ကရောက်ရှိပြီး အသာဖွဖွ နှိုက်ကိုင် စမ်းသပ်နေမိပါသည်။ သူမစောက်ပတ်မှ ကာမရှေ့ပြေး အရည်ကြည်ကလေးများဖြင့် ရွှဲရွှဲစို၍နေပြီဖြစ်သည်။

"လိုးချင်ပြီ မျိုးမျိုးရ လီးက ထိန်းမရတော့ဘူး "

ကျော်ထက်အပြောကို သူမခေါင်းအသာညိတ်ပြရင်း …

"ခဏစောင့် ငါ့ပါးစပ်ထဲမှာ အရင်လိုးထား … ငနီ နင်လာဦး ဘာလုပ်ရမလဲ သိတယ်နော် "

ငနီ့ကိုပါခေါ်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှမ်းတက်လိုက်သည်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်ဖြဲကားပေးလိုက်သော မျိုးမမ၏အမွှေးထူထူ စောက်ဖုတ်ဖောင်းအိအိကြီးကို ငနီမျက်နှာအပ်ပြီး လျှာနှင့်တပြပ်ပြပ်အသံမြည်အောင် ယက်ပစ်လိုက်သည်။ လျှာကို ချွန်လိပ်ပြီး သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲ ထည့်သွင်းကာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်၍ ယက်လိုက်ဆွလိုက်လုပ်သည်။ စောက်ပတ်မျက်နှာပြင်တဝိုက်နှင့် အကွဲကြောင်း တစ်လျှောက်ကိုပါ အောက်ကနေ သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် ပင့်ယက်သပ်၍ စောက်ရည် ဒလဟော ယိုစီးထွက်ကျ လာအောင် ဘာဂျာစွမ်းပြလိုက်ရာ မျိုးမမကော့ပျံကြွတက်လာရပြီး အလိုးခံလိုစိတ်ကို ထိန်းမရတော့ပေ။

"ကျော်ထက် နင့်လီး ထည့်တော့ "

"အေးး ထည့်ပြီ နင့်စောက်ပတ်ကိုသာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲပေးထားလိုက် ကဲ စပြီနော် "

ကျော်ထက် ကရှူးမူးထိုးနှင့် မျိုးမမစောက်ပတ်ကို လီးထိပ်တေ့ကာ ဆောင့်ချလိုက်ပြီး နွားသိုးကြိုးပြတ် လိုးဆောင့်ချလိုက်ပါတော့သည်။

"အင့် အိအိ အ ကောင်းတယ် ငထက် ဆောင့် အ အား အလာ့ ဆောင့်ပါ ကြမ်းကြမ်းလိုးပစ်လိုက်စမ်း "

မျိုးတစ်ယောက် အပြတ်ဟော့ကာ နေပေတော့သည်။

ကျော်ထက်လည်း သူမစောက်ပတ်ထဲကို လီးတစ်ချောင်းလုံးနစ်ဝင်သွားအောင် အပေါ်စီးကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ လိုးနေသည်။ မျိုးမမ သူ့လီးကိုကော့ခံပေးနေရင်း တစ်ဖက်ကလည်း ငနီ၏လီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်သွင်းကာ စုပ်ပေးလေသည်။ လဒစ်မဲမဲကြီးမှာ ကြက်သီးထချင်စဖွယ် မာတောင်တောင့်တင်းနေပြီ ဖြစ်သည်။ ဆောင့်ချက်က ပြင်းလွန်းပြီး သူ့လီးကြီးက အပေါ်ငေါ့ထိုးလိုက် ဘေးတစ်စောင်းလိုးလိုက် အောက်စိုက်လိုးလိုက် အမျိုးမျိုးအဆန်းထွင်ကာ လှည့်ပတ်လိုးနေသဖြင့် မျိုးမမလီးစုပ်ရတာတောင် မဖြောင့်ဘဲ သူမပါးစပ်ထဲကို ငနီလီးက ဝင်တစ်ချက်မဝင်တစ်ချက်နှင့် ရင်ထဲမချိအောင် ခံစားနေရလေသည်။

"ငထက် နင်လိုးမှာဖြင့် ကောင်းကောင်း လိုးစမ်းပါဟယ် လီးက အပေါ်ရောက် အောက်ရောက်နဲ့ ကပ်သီးကပ်သပ်လိုးနေတာ အငြိမ်ကိုမနေရဘူး "

"ငါ ကောင်းကောင်းလိုးနေတာပဲ နင့်စောက်ပတ်ကမငြိမ်တာ နင်က လီးပဲစုပ်ချင်နေတာကိုး ငနီ့ကို ဖင်လိုးခိုင်းလိုက် ဟုတ်ပီလား "

"အေးး ကောင်းတယ် ဒီလောက်ဖြစ်နေ နင့်လီးပြန်ချွတ်လိုက် ငါ နင့်အပေါ်ကနေ တက်လိုးပေးမယ် "

မျိုးမမစိတ်ထဲ ယတိပြတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး လိုးလက်စလီးကို ချွတ်ခိုင်းလိုက်ကာ ကျော်ထက်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူမက အပေါ်ကနေ ကျော်ထက်လီးပေါ်က တက်ထိုင်ကာ လိုးပေးသည်။ ဖင်ကို လိုအပ်သလောက် ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်ပေးထားသဖြင့် ငနီအနောက်ကနေ သူမဖင်ထဲလီးသွင်းဖို့ရာ အနေတော်ပင် ဖြစ်သွားသည်။ မျိုးမမဖင်ကုန်းထားပုံက ဘယ်သူမဆို အနောက်ကနေ တအားကျုံးလိုး ပစ်ချင်စရာပင် ဖြစ်နေသည်။

ငနီလည်း မျိုးမမဖင်ကိုမလိုးရတာကြာပြီဖြစ်၍ သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားမှ ဖင်ဝစူတူတူကလေးကို တံတွေးဆွတ်၍ လက်ဖြင့်ထိုးနှိုက်ကလိကာ အပေါက်ချဲ့ပေးလိုက်ရင်း သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ ဇွိကနဲ ထည့်သွင်း ဆောင့်ချလိုက်လေသည်။ အောက်က ကျော်ထက်လီးကလည်း သူမစောက်ဖုတ်ထဲ တစ်ဆုံးအထိ နစ်ဝင်နေသည်။ လီးကို စောက်ပတ်ထဲသွင်း၍ နှဲ့ကာနှဲ့ကာ ဖင်ကြီးတလှိမ့်လှိမ့် ဖိဆောင့် လိုးချပေးရင်း ငနီကလည်း ဖင်ထဲကိုစည်းချက်ကျကျ လီးဝင်လီးထွက်မှန်မှန်နှင့် တစ်ချက်ချင်း လိုးသွင်းပေးနေရာ စောက်ဖုတ်ထဲကို ကျော်ထက်လီးက တိုးဝင်လာလိုက် လီးပြန်ကြွချိန်မှာ ငနီက သူ့လီးကို သူမဖင်စအိုပေါက်ထဲ အရင်းထိ လိုးစိုက်ဆောင့်ချလိုက် ငနီလီးပြန်ကြွအထုတ်မှာ ကျော်ထက်လီးအား ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်နှင့် သုံးယောက်သား ကာမပင်လယ်ကြီးထဲမှာ တက်ညီလက်ညီ လှော်ခတ်လိုက်ကြရင်း မျိုးမမလည်း သူမ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး စောက်ရည်အတော်ကြီး ရွှဲလိုက်လာခဲ့ရကာ နှစ်ချီသုံးချီ ဆက်တိုက်ကို ပြီးသွားရလေသည်။ ငနီလည်း ကြပ်ထုတ်နေသော မျိုးမမဖင်ပေါက်ကို စိတ်ရှိလိုးလိုက်ရသဖြင့် သုက်ကြာကြာ ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ သူ့လီးထဲက လရည်တွေကို မျိုးမမဖင်ပေါက်ထဲမှာပဲ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းလွှတ်ထုတ် လိုက်ရသည်။

"မျိုးမျိုး နင်အောက်ဆင်းဦး ငါ တစ်လှည့် လိုးပေးမယ် "

"ကောင်းပြီ "

စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော တစ်ပြိုင်တည်းအလိုးခံရမှုက ထင်သလောက်မလွယ်ကူပါ။ မျိုးမမ ဖင်ခံကျင့်ရှိ၍သာ ဟန်မပျက် အလိုးခံနိုင်ခြင်းဖြစ်ပြီး (ယခုလို နှစ်ယောက်တစ်ယောက် လိုးခြင်းကိုလည်း ဝါသနာထုံပြီး တော်တော်ကလေးလည်း ကျင့်သားရနေပြီ ဖြစ်သည်။) သာမန် အတွေ့အကြုံမရှိသည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက် သာဆိုလျှင် ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်  ဝက်ဝက်ကွဲအလိုးခံရ၍ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော ကွဲပြဲကာ  သေချင်စော်ပင် နံသွားပေလိမ့်မည်။

ကျော်ထက်က သူမကိုယ်လုံးကလေးအားပွေ့ချီပြီး ကုတင်မှာ လှဲချလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထောင်ကားလိုက်ရာက သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးထည့်သွင်းပြီး တရစပ်ပင် စက်သေနတ်ပစ်နေသလို တဖုန်းဖုန်းတဒိုင်းဒိုင်း ဖိဆောင့်လိုးပစ် လိုက်လေတော့သည်။ အချက်လေးငါးဆယ်မက လက်သံပြောင်ပြောင်နှင့် လိုးရင်း မျိုးမမလည်း တဏှာရည်တွေ မပြတ်စီးယို ထွက်လာရပြန်ကာ ကျော်ထက်လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ အားယူဆုပ်ဆွဲလျက်…

"ဆောင့်ဆောင့် အသားကုန် လိုးပစ်လိုက်စမ်း ကျော်ထက် ဆောင့် လိုး လိုး ငါ့စောက်ပတ်ပြဲအောင် လိုး မညှာနဲ့ ဆောင့် ဆောင့်ပေး အိ အင့် အင့် "

"လိုးမယ် ငါ နင့်စောက်ပတ် လိုးရတာ တအားကြိုက်တယ် နင် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲထားစမ်း အားး ကောင်းတယ် ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ် "

"ငါ ငါလည်း ကောင်း ကောင်းနေပြီ ငထက် မ မရပ်နဲ့ ဖိလိုး လိုး လိုး စမ်း အိ အ အ "

"စွတ် ဖွပ် ဗလပ် ဘုတ်စွိ စွိ ဇွပ်  ဗြိ  ပြွတ် ဗြွတ် ဗွပ် "

"အင့် အိ အင့် အ အ ပြီး ပြီးတော့မယ် မြန် မြန်လုပ် "

သူမလောဆော်နေစဉ်မှာပဲ ကျော်ထက်လရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်သွားလေသည်။ အံကြိတ်ပြီး နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဇွတ်အတင်း လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ရာ မျိုးမမလည်း ကောင်းခန်းကို ရောက်သွားပြီး အောက်ကနေ ကော့ပျံထွန့်လူး၍ စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်များ အဆက်မပြတ် ပန်းထွက်လာရတော့သည်။ သူမနားခွင့်မရသေး။ ငနီက ဒီအခွင့်အရေးကို စောင့်နေသည်။ ကျော်ထက် လိုးနေစဉ်မှာပဲ သူ့လီးကို ပြန်တောင်လာအောင် ဂွင်းတိုက်ထားခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ သုံးစွဲထားသည့် ဆေးအရှိန်ဖြင့် လီးက တစ်ချီပြီးလည်း ပျော့ကျမသွားဘဲ ခပ်တင်းတင်းသာရှိနေရာ လီးကို တစ်ချက်နှစ်ချက် ဂွင်းရိုက် ဆောင့်ရုံနှင့်ပင် ခဏအတွင်း မာကြောထောင်ထ လာရပြန်သည်။ ငနီက ကျော်ထက်လီးချွတ်ထုတ်လိုက်တာနှင့် တစ်ပြိုင်နက် သူမအနားကိုရောက်လာပြီး နှုတ်ခမ်းသားတွေ အသားနီလန်ကာ ဟပြဲပြဲကလေးဖြစ်နေသော သူမစောက်ပတ်ထဲကို တောင်နေသည့်သူ့လီးကို ဇွတ်ဗြွတ်ကနဲ တစ်ဆုံးလိုးဆောင့်ထည့်လိုက်လေသည်။

"ဟဲ့ အို ငနီ …  ငနီရယ် … သေ သေပါပြီ မအေလိုး လေးရဲ့ ဟီး …  ငါ့ အသက်ရှူချိန်လေးတောင် မပေးတော့ဘူးလား "

"ငါ တင်းနေတာ နင့်စောက်ပတ် မလိုးရသေးဘူး"

"စောက်ပတ်သာ မလိုးတယ် ဖင်တော့လိုးပြီးပြီမဟုတ်လား ဟင်း … ကဲ လိုး လိုး …လိုးတော်မူပါ တကတည်း "

မျိုးမမ မျက်စောင်းကြီးပစ်ထိုးလိုက်ရင်း ငနီခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားပါးတရ သိုင်းဖက် ထားလိုက်ပါသည်။ ငနီလည်း သူမကိုနမ်းလိုက်စုပ်လိုက် နို့နှစ်လုံးကို ဖျစ်နယ်ကိုင်လိုက်လုပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းကလေးလှိမ့်ချေပေးရင်း တစ်လှည့်စီစို့၍နေလေသည်။ ဒီလို မိန်းမကြိုက် စော်လေးတွေအကြိုက် အနှူးအနှပ်ကလေးတွေပံ့ပိုးပေးရာမှာ ငနီက ကျော်ထက်ထက်ကို အပြတ်အသတ် သာသည်။ ဟိုငနာက ပလိန်းကစ်မယ်ဆိုတာချည်း။

သူစိတ်ပါတာနှင့် တက်ဖြုတ်မည်။ လိုးခွဲပစ်လိုက်မည်။ ဖင်ပဲရရ စောက်ပတ်ပဲရရ အကုန်ဆော်ပစ်မယ် ဆိုတဲ့ ကောင်စားမျိုး … ။

မျိုးမမအနေနှင့်မူ နှစ်ယောက်စလုံး သူ့နည်းနှင့်သူ ကောင်းကြတာချည်းပါပင်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း အလိုရှိပြီဆိုလျှင် ပဲများမနေတတ်ပါ။ ထမီလှန် တက်လိုး ဒါမျိုးကိုမှ ကြိုက်သည်။ နှစ်ထောင်းအားရလည်း ရှိပါသည်။ စောက်ပတ်ကို အရည်ထွက်အောင် စုပ်ယက်ပေးတာမျိုးတော့ လိုအပ်တာပေါ့လေ။ ဒီခေတ်မှာ ဘယ်သူမဆို ယောက်ျားမိန်းမ လိုးပြီဟေ့ ဆိုတာနှင့် လီးစုပ် စောက်ပတ်ယက်ကြတာချည်းပဲမို့ အထူးတလည် ခိုင်းစေ သင်ကြားပေးနေစရာလည်း မလိုတော့ပါချေ။ စောက်ပတ်ယက် ပြီးတာနဲ့ လိုး … ဒါပဲပေါ့။

ငနီလည်း သူမစောက်ပတ်ကို လိုးခွင့်ရပြီဆိုပြီး အသည်းအသန် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ လိုးနေပါသည်။

မျိုးမမ၏အလုံးအထည်ပြည့်ပြည့် အိုးကြီးနှစ်ဖက်ကို အောက်မှနေ၍ လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားပါးတရ ပင့်မ ဆုပ်ဆွဲယူကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးနှင့်တွန်းကန်ပြီး သူ့လီးချောင်းရှည်လမျောကြီးကို လဒစ်ထိပ်ကနေ အရင်းအထိ ဘုတ်ကနဲဗွပ်ကနဲ အောက်စိုက်လိုးချနေခြင်းမို့ ထိချက်လည်း တကယ်ပြင်းလှသည်။ သူ့ဆောင့်လိုးချက်အတိုင်း မျိုးမမနှုတ်မှနေ၍ အွန့်ကနဲအိကနဲ အသံထွက်ပြီး သူမပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ဆီမှ တစ်ကြပ်စီးပိုင်သော ငနီလီးကြီး၏အတွေ့ကလည်း ထူူးခြားကောင်းမွန်လှတာမို့ မျိုးမမတစ်ယောက် ကာမဖီလင် အပြည့်အဝပင် ရရှိနေပေသည်။

သူမစောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်တွေ မြင်မကောင်းအောင် စီးကျလာရပြန်ပြီ။ အရည်သံတဇွပ်ဇွပ် လိုးသံတဖွပ်ဖွပ်နှင့်မို့ အခန်းထဲမှလိုးဆောင့်သံကို အခန်းပြင်ကနေပင်ကြားရလောက်သည်။

မျိုးမမလည်း ငနီအလိုးကိုခံနေရင်း ကျော်ထက်က သူမအနားကိုလာပြီး လီးစုပ်ခိုင်းနေတာမို့ သူ့လီးကို စိတ်လိုလက်ရ စုပ်ပေးရပြန်သည်။ ငနီလည်း မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာအောင် ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် တဇွပ်ဇွပ်လိုးဆောင့်နေပြီး သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကို လရည်တွေပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။

"အိ အ အ ဆောင့် ဆောင့်ဦးလေ ငနီ အဟင့် ဟင့် "

မမီမကမ်းဖြစ်နေရှာသည့် မျိုးမမအတွက် ကာမပန်းတိုင်ရောက်ဖို့ သူ့လီးကို ပြန်မချွတ်သေးဘဲ အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်လောက် ဆက်ဆောင့်ပေးရသည်။ မျိုးမမလည်း တစ်ကိုယ်လုံးထွန့်လူးကော့ပျံရင်း သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးသွားရလေသည်။

ခဏတာအနားယူပြီးနောက် ကျော်ထက်နှင့်ငနီ နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး သူမကိုနှိုးဆွမှုစတင်လိုက်သည်။ ငနီနှင့်သူ သူမဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ နေရာယူပြီး နို့စို့သူစို့ ဖင်နှိုက်သူနှိုက်ဖြင့် သူမ၏ကာမစိတ်တွေ အစွမ်းကုန် နိုးကြွလာအောင် အပြတ်ပင်ဆွနှူးပေးနေကြပါသည်။ သူမနို့ကြီးတွေက လက်ပူမိဖန်များလို့လားတော့မသိ။ အရွယ်နှင့်မလိုက် ကြီးမားဖွံ့ထွားကာ ထည်ဝါလွန်းလှသည်။ တစ်ဆုပ်တစ်ခဲအိအိတင်းတင်းကြီး မို့မောက်ကြွရွ နေတာမို့ ဘသားချောနှစ်ကောင် အလုအယက် နမ်းလို့စို့လို့ ဖျစ်ဖျေနယ်လို့မဆုံးအောင်ဖြစ်နေကြပေသည်။ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကလည်း လုံးလုံးဝိုင်းဝိုင်းကားကားစွင့်စွင့်ရှိကြပြီး သူတို့ ညီအစ်မတစ်တွေ အလှကိုယ်စီနှင့်မို့ ရပ်ကွက်ထဲက ကာလသားမှန်သမျှ စိတ်ဝင်စားခြင်းကိုခံရသည်။ ဟိုအကြီးမ ဝင်းပပလည်း သူ့လိုပဲ။ အသက်သာကြီးသည် ဆိုသော်လည်း မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ရဲ့ အကိုင်ကိုမှ မခံဖူးသေး၍ ငနီရော ကျော်ထက်ပါ နှစ်ယောက်စလုံး သူမကို အလစ်တွယ်ဖို့ ကျားချောင်းချောင်းနေကြသည်။ အချောင်ရလျှင် စားချင်သည်။ အသားကုန်ဘွတ်ချင်သည်။ အပျိုကြီးဆိုတော့လည်း နည်းဗျူဟာ ချင့်ချိန်သုံးနိုင်မှ တော်ကာကျပေလိမ့်မည်။ မှားများမှားခဲ့လျှင် အကုန်မျိုးကန်းသွားနိုင်သည်။

မျိုးမမကတော့ ဆူလွယ်ကြွလွယ်ဖြစ်သည့်အတိုင်း သူမကို ကြာကြာနှူးနှပ်မနေရချေ။ ငနီစောက်ဖုတ်ပွတ်လိုက် ကျော်ထက် ဖင်ထဲလက်သွင်းကာ ကလိကစားလိုက်နှင့် ခဏအတွင်း စောက်ပတ်ကစောက်ရည်လိုက်လာပြီး ထန်လာသည်။ မြူးမြူးကြွကြွကလေး ပြန်ဖြစ်လာသည်။ သူမစောက်ပတ်ကို သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်တစ်လှည့် ကုန်းမှုတ်ပေးလိုက်ချိန်မှာတော့ မျိုးမျိုးတစ်ယောက် ဘယ်လိုမှပင် အောင့်အည်း နေနိုင်တော့ပါပြီ။

တကယ်တမ်းအားဖြင့်လည်း အဖိုနှင့်အမ အခန်းတစ်ခုတည်းမှာ အတူရှိနေကြကတည်းက ကာမရာဂနှင့် စပ်လျဉ်းသည့် စိတ်ဆိုးစိတ်ယုတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာတတ်ကြစမြဲပဲ မဟုတ်လား။

"တော်ပြီ နင်တို့ ငါ့ကို ဒီလောက်အထိ နှိပ်စက်မနေကြနဲ့တော့ နှစ်ယောက်စလုံးလုပ်မှာပဲ မဟုတ်လား "

"ဒါပေါ့ နှစ်ယောက်လုံး … အချိန်သိပ်မရဘူး ဆိုတော့ … "

"အဲဒါ ငါပြောရမယ့်စကား သေနာကောင်ရဲ့ …အလကားရတိုင်း လူကို "

"အလကားတော့ မဟုတ်ပါဘူး အရင်းအနှီးက ကြီးပါတယ် "

ငနီက သူ့လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားသောအရာကို မျိုးမမမြင်သာအေင် ကိုင်မြှောက်ပြလိုက်သည်။ သူမမျက်နှာကလေး ချက်ချင်း ဝင်းလက်လို့ သွားသည်။

"အိုကေ ဒီလိုဆိုတော့လည်း ဘယ်ဆိုးလို့လဲ ငနီ လိမ်မာသားပဲ ဟင်းဟင်း ဟင်း "

သုံးယောက်သား ခေါင်းချင်းဆိုင်မိသွားကြသည်။ အခန်းထဲမှာ တဒင်္ဂတိတ်ဆိတ်မှုကြီးစိုးသွားပြီး ကိုယ်စီကိုယ်ငှ အိပ်မက်ကမ္ဘာလေးထဲကို အလည်အပတ် ရောက်ရှိသွားကြသည်။ သုံးယောက်သား ဝတ်လစ်စားလစ် မိမွေးတိုင်းကိုယ်ခန္ဓာနှင့်ကုတင်ပေါ်မှာ ပိုးလိုးပက်လက်လှဲအိပ်နေကြလျက်ရှိလေသည်။ အတန်ငယ်ခန့် ကြာတော့မှ မဆုံးသေးသည့်ဇာတ်လမ်းကို သုံးယောက်သား ပြန်ကကြသည်။

ဒီတစ်ကြိမ်ပြန်အစမှာတော့ ဖြည်းဖြည်းလေး ငြိမ့်ငြိမ့်ကလေး ခုနကလောက်ပွဲမဆူကြတော့။

မျိုးမမ သူမဖင်ထဲတိုးဝင်လာသော ကျော်ထက်လီးကို ပိုမိုဝင်သာအောင်ဆိုပြီး ဖင်နှစ်ဖက်အသာကြွမြှောက်၍ ကော့ထောင်ကာ ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ကျကျ ငနီကို ခွရက်သားအနေအထားအတိုင်း မိုးမျှော်ကာ အထက်ကို တန်းတန်းကြီး မတ်ထောင်ပေးထားသည့် ငနီ၏လီးထိပ်ခေါင်းကြီးအား သူမ၏ စောက်ပတ်အဝမှာ အသေအချာကလေး ချိန်တေ့လိုက်ရာက အသာအယာပင် သူမကိုယ်လုံးကလေးကို ဖိချ၍ စောက်ခေါင်းထဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး နစ်ဝင်သွားအောင် အနည်းငယ်အားစိုက်၍ ဖိဆောင့်လိုးသွင်းချလိုက် လေသည်။

လီးနှစ်ချောင်းလုံး သူမရှေ့ပေါက်နောက်ပေါက်ကို တိုးဝင်သွားပြီး အနောက်ကနေ ကျော်ထက် လိုးဆောင့်ချသည့် အားအရှိန်ကိုယူ၍ ငနီလီးကြီးကို သူမ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိဖိလိုးချလိုက်သည်။ သူမလက်နှစ်ဖက်က ငနီကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်ထားသလို သူနှုတ်ခမ်းနှင့်သူမနှုတ်ခမ်းအစုံကို ဖိကပ်တေ့ဆက်၍ အနမ်းပန်းတွေ ကြဲဖြန့်နေမိလေသည်။

ငနီလက်က သူမနို့အုံကြီးနှစ်မြွှာကို ဖျစ်ကာညှစ်ကာ နယ်ပေးနေသည်။ နို့သီးခေါင်း မာကျစ်ကျစ်ကလေးနှစ်လုံးကို လှိမ့်ချေနယ်ကာ ကစားပေးသည်။ မျိုးမျိုး မနေတတ်တော့ပါ။ ဖီးလ်တွေ အပြတ်တက်ပြီး စောက်ပတ်က ပိုမို၍ ရွစိထလာခဲ့ရလေသည်။

"ဆောင့် ကျော်ထက် ငါ့ဖင်ကွဲချင်ကွဲပစေ အပြတ်လိုးပစ်လိုက် "

သူမအသံက ရာဂထန်ပြင်းလွန်းသည့် အရွယ်ရောက်ပြီးမိန်းမသားတစ်ယောက်၏ ပကတိသရုပ်မှန်ကို သက်သေ သာဓကပြဆိုနေပေသည်။

"ကောင်းပြီ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို နင့်လက်နဲ့ဖြဲထားပေးလိုက် ငါ အသားကုန်လိုးတော့မယ် "

"လိုးစမ်း နင် ဘယ်လောက်လိုးမလဲ ကြည့်ရအောင် "

ကျော်ထက် မာန်အပြည့်သွင်းပြီး ဖင်ဝစူပွပွကလေးကို သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကိုမွှေလှိမ့်သွင်းပြီး အဆုံးအထိ မရောက်ရောက်အောင် အားခပ်ပြင်းပြင်းကလေးစိုက်ထုတ်၍ ဖိဆောင့်လိုးနေသည်။ သူ ကြမ်းကြမ်းလိုးလေ မျိုးမမစောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသည့် ငနီလီးကို စောက်ပတ်ထဲ အပြည့်အဝ စိုက်နစ်ဝင်သွားအောင် တစ်ဖက်တစ်လမ်းက ကူညီဖိသွင်းပေးလိုက်သလိုဖြစ်ပြီး လီးနှစ်ချောင်းစလုံး၏ တစ်ဆို့ကြပ်ညှပ်လှသည့် ဒဏ်ကို မျိုးမမတစ်ယောက် အတော်ကြီး ကြိတ်မှိတ်၍ တင်းခံနေရရှာသည်။ တစ်ချောင်းဝင်တစ်ချောင်းထွက် လိုးလိုက် နှစ်ချောင်းတစ်ပြိုင်တည်း သွင်းကာ ဆောင့်ချလိုက်နှင့် ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ အနားမရအောင် အားပါးတရ ကမ်းကုန်အောင် အလိုးခံရင်း မျိုးမမ တစ်ချီပြီးလိုက်ရသည်။

ငနီသူ့လီးကို အောက်ကနေ ကော့ကော့ဆောင့်ပေးသည်။ ကျော်ထက်ကလည်း ဖင်စအို စုတ်ပြဲသည်အထိ အပီအပြင်ဗြုန်းနေသည်။ တစ်ချီကနေ နှစ်ချီအကူးမှာ ယောက်ျားနှစ်ယောက်စလုံး သုက်ရည်ပန်းထွက်လာကြပြီး သူမကိုယ်တိုင်လည်း မမီမကမ်းလိုက်ပြီးကာ အတန်ငယ် မောဟိုက်ပန်းလျသွားရပေသည်။

မျိုးမမ ဒီတစ်ခါတော့ ငနီမျက်နှာပေါ်တက်ခွကာ သူမစောက်ပတ်ကို ယက်ခိုင်းလိုက်သည်။ ကျော်ထက်လီူကို လက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်ကာ စုပ်ပေးသည်။ ငနီပြီးတော့ ကျော်ထက် လှဲအိပ်နေရာဆီကူးသွားပြီး ကျော်ထက်မျက်နှာပေါ် တက်ခွထိုင်လိုက်ပြန်ကာ စောက်ပတ်နမ်းစုပ်မှုကို ဖီလင်ယူခံစားသည်။ ငနီလီးကို သူမတစ်လှည့် ပြန်စုပ်ပေးသည်။ ကျော်ထက်လည်း သူမစောက်ပတ်ကို တပြပ်ပြပ်လျှာနှင့်ယက်သပ် နမ်းစုပ်၍ ဘာဂျာပေးရင်း သူ့လီးကို မာတောင်သထက် တောင်နေအောင် ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်။ ကျော်ထက်ရော ငနီပါ လီးနှစ်ချောင်းက အပြိုင်အဆိုင်ပင် ခေါင်းထောင်ထလာရပြန်ပါသည်။

မျိုးမမတိုက်စစ်ကစားပြီး ယောက်ျားနှစ်ယောက်ရဲ့လီးတွေကို သူမကိုယ်တိုင် တစ်လှည့်စီ အပေါ်စီးကနေ ကျကျနန တက်ထိုင်ကာ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက်စလုံးက ခံစစ် … သူတို့နှစ်ယောက်၏ တောင်မတ်နေသောလီးကြီးများက မျိုးမမ၏ တဏှာတကြွကြွနှင့် အသည်းအသန် ဖိဆောင့်လိုးသွင်းမှု အောက်မှာ မုန်တိုင်းဒဏ်အကြီးအကျယ်ခံရသည့် ရွက်တိုင်တွေလို တွန့်ခေါက်ကျိုးကျေလုမတတ် လရည်လက်ကျန်တွေပါ ကုန်ခမ်းသွားရလောက်အောင်ပင် မျိုူးမမ၏ ဦးဆောင်လိုးဆောင်မှုဒဏ်ကို အကြိတ်အနယ် ရင်ဆိုင်ခုခံနေရလေသည်။

မျိုးမမလည်း အားရှိပါးရှိဗြောင်းဆန်အောင်လိုးပြီး ရုတ်တရက် သံပတ်ရပ်သွားသည့်အရုပ်တစ်ရုပ်လို မလှုပ်မယှက် ခြေပစ်လက်ပစ် ဖြစ်လို့သွားရလေသည်။

သူတို့ ပြန်လာချိန်မှာ ည ၉ နာရီပင် ထိုးနေချေပြီ။

ဝင်းပပလှိုင်တံခါးထဖွင့်ပေးတော့ မျိုးမမလည်း ဟန်မပျက်ဘဲ အိမ်ထဲကိုဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။

"နင့်ကို သီရိ လာရှာတယ် "

"ဟုတ်လား ဘာပြောသေးလဲ "

"သူ့အိမ်မှာ မွေးနေ့ပွဲလုပ်လို့ လာဖိတ်တာ နင် ပြန်ရောက်ရင် ဆက်ဆက်လာဖို့ပြောတဲ့ "

"နောက်ကျနေပြီ အလုပ်ထဲက မသိင်္ဂီအမေနေထိုင်မကောင်းလို့ သွားကြည့်တာ ဗိုက်တောင် တော်တော်လေး ဆာနေပြီ ဒီညတော့ မသွားနိုင်တော့ပါဘူး "

ခပ်တည်တည်နှင့် ရွှီးလိုက်တော့ အပျိုကြီးက အော် ဒါကြောင့်ကိုး ဆိုပြီး ညီမစကားကို ယုံသွားသည်။

မျိုး မသွားနိုင်ပါ။ တစ်ကိုယ်လုံးကိုင်အရိုက်ခံထားရသလိုဖြစ်ပြီး သူမလှုပ်ပင် မလှုပ်ချင်တော့။ ဟိုနှစ်ကေင်ကိုသာ စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် အသံမထွက်ဘဲ ကျိန်ဆဲလိုက်မိသည်။

"မလတ် ဘာလိုင်းက ပြနေတာလဲ "

အစ်မဖြစ်သူ တီဗွီဖွင့်ထားတာမြင်တော့ အာရုံပြောင်းသည့်အနေနှင့် သူမကမေးသည်။

"ဟင့်အင်း ငါ့ဖာသာ အခွေထိုင်ကြည့်နေတာ ဂျပန်အချစ်စုံထောက်ကား တဲ့ "

"ကြီးကြီးရော အိပ်ပြီလား "

"အင်း သူ အိပ်လို့ပေါ့ မအိပ်ရင် ဇာတ်လမ်းတွဲနဲ့ပဲ ပေရှည်နေဦးမှာလေ ကဲ ကဲ ရေလေးဘာလေးသုတ်သင် ကိုယ့်ဖာသာပဲ ခူးခပ်စားတော့ မိမျိုး "

"အင်းအင်းပါ မလတ်ရဲ့"

ဆိုပြီး မလတ်ပါးလေးကို "ရွှတ် " ကနဲ တစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး အနောက်ဖက်ကို လှည့်ထွက်လာလိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းမှာ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်အချိန်ဖြုန်းပြီး ကိုယ်လက်သန့်စင်၍ ထမီရင်လျားနှင့် ရေချိုးခန်းက ပြန်ထွက်လာကာ အိပ်ခန်းမှာ ဂါဝန်တစ်ထည် ကောက်စွပ်လိုက်သည်။

သနပ်ခါးဘာညာတွေတောင်မလူးဖြစ်တော့ဘဲ အိမ်နောက်ဖေး ထမင်းစားပွဲဝင်မွှေပြီး လက်ကျန်တွေ အကုန်ရှင်းပစ်လိုက်သည်။ စားသောက်ပြီး ပြန်ထွက်လာရာ မလတ်တစ်ယောက် အိမ်ရှေ့မှာ ရုပ်ရှင်ကြည့်ရင်း ကောင်းခန်းရောက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မလတ်အနားကပ်ထိုင်ပြီး ရီမုဒ်ကို ဆွဲလုလိုက်သည်။

"ဘာလဲ ဘာလဲ ကြည့်ကြည့် အပျိုကြီးတော့ ဟင်း ဒီအခန်းတွေချည်း ဇိမ်ယူနေတာပေါ့လေ "

"အို ဟဲ့ ငါကျော်ပစ်မလို့ လုပ်နေတာ နိုင်ငံခြားကားတွေဆို အဲဒါတွေ အမြဲတမ်းပါတာပဲ ဟင်းးး "

ဂျပန်မင်းသမီးချောချောကလေးကို လူသုံးလေးယောက်ဝိုင်းနှိပ်စက်ကာ ဗလက္ကာရပြုကျင့်သည့် အခန်းပင် ဖြစ်သည်။ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မဟုတ်ရုံတစ်မယ် ရိုက်ကူးထားသည်။ မလတ်ကို စချင်လာ၍ မျိုးမမ ဒီအခန်းကို ရစ်ပစ်လိုက်မည်လုပ်တော့ …

"အငယ်မ နင် မရှည်နဲ့ သူ့အတိုင်းထား …ပေး ရီမုဒ်ပြန်ပေးစမ်း နင့်လက်ကမျောက်လက်လိုပဲ မဟုတ်ကဟုတ်က လျှောက်လုပ်မနေနဲ့ "

"ဟင့် မမက ကြည့်ရဲတယ်ပေါ့ သူများက ကျော်ပစ်မလို့ ဟာကို "

"ကြည့်တယ် ဘာဖြစ်လဲ အကုန်မြင်ရ ပိုတောင်ကောင်းသေး ယောက်ျားမိန်းမလိုးတာပဲ အဆန်းလုပ်လို့ "

"ဟွန်းး တော်တော်ရွ "

"ညည်းနော် ငါက ညည်းလောက်မရွဘူး သဘောပေါက် ဟွန်း မပြောလိုက်ချင်ဘူး "

"ချစ်လို့စတာ မမရဲ့ ကိုယ့်ညီမ ကိုယ် စိတ်ဆိုးစရာလား "

"ရွှတ် " " ရွှတ် "

ဆိုပြီး သူမပါးဖောင်းဖောင်းကလေးကို အသာနမ်းပြီး မလတ်ရင်အုံအသားဆိုင်အိအိကြီးနှစ်မြွှာကို အနောက်ကနေ၍ လက်ဖြင့် သိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ မလတ်လည်း ကျေနပ်ပြုံးကလေးပြုံးပြီး အသာငြိမ်နေပါသည်။

"အိုး အိအိ ယာ့ အ အ  အားး အု အွန့် အင့်  အိ အိ အင့် ဟင့် ဟင့် "

ဂျပန်ကားတို့ထုံးစံ အောမင်းသမီးချောလေး၏ အသံစူးစူးကလေးက တစာစာအော်ဟစ်ညည်းတွားလျကိရှိပြီး အပျိုကြီး မမလတ်လည်း သက်ပြင်းတွေတဟင်းဟင်းနှင့် သူမရွှေရင်အစုံက ဖားဖိုလို နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်၍ နေတာကို သတိထားလိုက်မိသည်။ မျိုး သူ့မမလတ် ရင်အစုံကို အသာဖိကိုင်ထားရာကနေ ပြန်လွှတ် မပေးသေးဘဲ သူမညာဖက်လက်ဖဝါးကလေးနှင့် မသိမသာလေး ဖိအုပ်ကာ ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ထားလေသည်။

"မမ မျိုးမှာ အဲ ဟိုလို DVD အကြည် ကားမျိုးရှိတယ် ကြည့်မလား "

"နင့်ဆီမှာ ရှိလို့လား "

"အင်းး "

"သွားယူလေ ကြည့်ကြည့်စမ်းမယ် "

မျိုး သူမအကွက်ထဲ ဝင်ပြီဆိုပြီး ဟန်မပျက်ထလာကာ အိပ်ခန်းရှိအဝတ်ဗီဒိုအပေါ်ထပ်မှာ သူမအသေအချာသိမ်းထားသော DVD အခွေနှစ်ခွေ ယူထုတ်လာသည်။

"အသံလျှော့လိုက်မှရမယ်နော် "

"အေးပါ ရော့ ဒီမှာ …နင်ပဲလုပ် "

အောက်စက်ရီမုဒ်ကို လက်ထဲပြန်ထိုးထည့်ပေးပြီး ဆက်တီမှာ ကိုယ်ကိုခပ်လျှောလျှောကလေးလုပ်၍ ခေါင်းလေးမှီထိုင်ကာ တီဗွီစကရင်မှာ ထွက်ပေါ်လာမည့်မြင်ကွင်းကို  ငံ့လင့်တကြီး စောင့်စားနေဟန်ဖြင့် … ။

မျိုး ဇာတ်ကားအသေအချာရွေး၍ play ခလုတ်ကို လက်မလေးနှင့်အသာဖိနှိပ်ချလိုက်ပြီး မလတ်အနားကို စွေ့ကနဲကပ်ထိုင်လိုက်ပါသည်။

"ဟဲ့ အို ဒီခလေးမတော့ … ဟင်း ဟင်း "

မလတ်ခါးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်ရင်း သူမဖက်ကို အတင်းတိုးဝင်ကာ ပါးချင်းကပ်ထားလိုက်တော့ မလတ်က သူမပုခုံးလေးကို မှီထိုင်လိုက်ရင်း ပေါင်တွင်းကြောကိုဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်သည်။

"အိုးး နာတယ် မမနော် ဟင့် "

စစချင်း TVစကရင်မှာ ထွက်ပေါ်လာသည့်မြင်ကွင်းက နှစ်ယောက်စလုံးကို မျက်နှာပူထူပြီး ကြက်သေသေ သွားစေသည်။ အမေရိကန် နီဂရိုးခေါ်လူမည်းတစ်ယောက်၏ တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး မတ်တောင်နေသော ဒုတ်ကြီးကို အနီးကပ် Zoom ဆွဲ၍ ရိုက်ယူထားခြင်းဖြစ်ပြီး ဇာတ်ကားအဖွင့်စာတမ်း ထိုးချိန်မှာ နောက်ခံ Background Images အဖြစ် မိနစ်အတန်ကြာပြသထားခြင်း ဖြစ်သည်။ မလတ် ဝင်းပပ၏ ခိကနဲ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ရယ်လိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။

ဆယ်မိနစ်လောက် ဆက်ကြည့်ရုံနှင့်ပင် ပထမဆုံးဇာတ်ဝင်ခန်း၏ ပေါ်တင်ရိုက်ကူးတင်ဆက်ပြသမှုများကို ညီအစ်မနှစ်ယောက် ဝဝလင်လင်ကြီး ရှုစားခွင့် ကြုံလိုက်ရပြီဖြစ်သည်။ လူမည်းကြီးတစ်ယောက်တည်းကို အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် စုပ်ကြမှုတ်ကြကိုင်ကြနှင့် သူကလည်း တစ်ဖန် မင်းသမီးကလေးနှစ်ယောက်၏ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်ခန္ဓာကို အကုန်ဖြဲကားပြီး ပေါင်ကြားရှိအင်္ဂါဇပ်ကို မရွံမရှာပင်ကုန်းမှုတ်နေသည်။ မချောလေးနှစ်ယောက်ကလည်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် လက်ရဲဇက်ရဲပင် အပြန်အလှန် နှူးနှပ်ကိုင်ကြ ဆွကြနှင့် ပွဲကြမ်းချင်တိုင်းကြမ်းနေကြလေသည်။

ညီအစ်မနှစ်ယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာပင် တစ်ယောက်မကြည့်ရဲကြတော့။ တီဗွီဖန်သားပြင်ကိုသာ မမှိတ်မသုန်ငေးစိုက်ကြည့်ရင်း ကိုယ့်ဖီလင်နှင့်ကိုယ် ငြိမ်နေမိကြသည်။ မနေနိုင်တာက မျိုးမမပင်။ မလတ်၏နားနားကပ်ပြီး …

"မမ  "

"ဟင် ဘ ဘာ …ဘာ လဲ "

"အီး ဟီး နည်းတာကြီး မှုတ်ဘူးနော် သူတို့လူမျိုးက အဟိ "

"အေးဟယ် … …  "

မလတ်က စကားဆက်မည်ပြုပြီးမှ မဆက်ဘဲ တစ်ဝက်တစ်ပျက်ရပ်ထားလိုက်သည်။ ညီမဖြစ်သူကို ရှက်တာလည်းပါမည်။ ပသို့ဖြစ်စေ။ အစကတော့ ကောင်းနေပေပြီ။

"မမ ဒါမျိုး အရင်က ကြည့်ဖူးလား "

"ဟင့်အင်း ကြည့်ဖူးပါဘူး တစ်ဝက်လောက်ပဲ ကြည့်ဖူးးတာ သူငယ်ချင်းတွေပြလို့ "

"ကြည့်လို့ကောင်းသား ဟင်းဟင်း ဟင်း စိတ်တွေတောင်ဖောက်ချင်လာတယ် ဟင်း ဟင်း "

"တယ် ဒီ ကောင်မတော့ ဟွင်း …  "

မျိုးလက်တစ်ဖက်က မလတ်၏ဝမ်းဗိုက်သားလေးကို အင်္ကျီအောက်ကနေလက်လျှိုနှိုက်ကာ ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ် ကစားရင်း ကျန်တစ်ဖက်ဖြင့် မမလတ်၏နို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်း ဖျစ်ညှစ် ထားလိုက်ပါသည်။ ပေါင်တန်ချင်းလည်း ပူးပူးကပ်ကပ် ထပ်မိနေသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ချင်းအတွေ့ဓာတ်ကို ရနေပေသည်။

မမလတ် ဒီတစ်ခါဘာမှမပြောတော့ဘဲ အသာငြိမ်ခံနေသည်။ မသိမသာ သွေးတိုးစမ်းသလိုနှင့်နို့နှစ်လုံးကို ဖွဖွရွရွကလေးညှစ်နယ်ပေးလိုက်ရင်း နို့သီးခေါင်းအသီးဖုအရာကလေးကို အတွင်းခံဘော်လီအပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိလှိမ့်ပွတ်ချေပေးလိုက်သည်။ မမလတ် ကိုယ်ကလေး ရုတ်ခြည်း တောင့်တင်းသွားသလို ထင်လိုက်ရသည်။ နှစ်ယောက်သား တကယ်လည်း ရာဂသွေးတွေပွက်ပွက်ဆူဝေလျက်ရှိကြလေပြီ။

မလတ်အသံ တိုးတိုးကလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။ သူမကို တိုးတိုးကြိတ်ကြိတ် သဟောက်သဟန်းပြုဟန်နှင့် …

"မျိုး မကောင်းဘူး နင်နော် ညီအစ်မချင်း "

"မျိုး အသည်းယားလို့ မမရဲ့ ဟင့်ဟင့် ကိုယ့်မမပဲ ဥစ္စာ ဟင်းး ဟင်းး "

မျိုးကလည်း မလွတ်စတမ်းပင် တွယ်ကပ်ထားသည်။ ကောင်းခန်းကလည်း တစ်ခန်းဆိုတစ်ခန်း သရုပ်ပီပြင်လွန်း လှသည်။ လူမည်းကြီးနှင့်မင်းသမီးနှစ်လက်တို့ရဲ့ဆက်ဆံမှုအပြီးမှာတော့ လူဖြူထီးနှင့်လူဖြူမ အတွဲနှစ်တွဲ၏ လေးဦးလေးဖလှယ် ပယ်ပယ်နယ်နယ်စပ်ယှက်ခန်းကို ဆက်လက်ရှုစားရပြန်သည်။ စောက်ပတ်ကလည်း ရွလိုက်တာမှ လွန်ပါလေရော။ ညနေခင်းဆီက အဖြစ်အပျက်တို့ကို မျိုးမမ ပြန်သတိရမိပြီး တစ်ဦးတည်း ငူငူငိုင်ငိုင်ကလေး ဖြစ်သွားရသည်။ မလတ်ကို မသိမသာ တစ်ချက်ခိုးကြည့်လိုက်ရင်း သူမလက်တစ်ဖက်က ပေါင်ခွကြားဆီရောက်ရှိသွားပြီး ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ် နှိုက်ကိုင်ပွတ်ဆွလိုက်မိသည်။

ဟင်း … ကနဲ မမလတ်ထံမှ သက်ပြင်းချသံနှင့်အတူ …

"တော်ပြီ ငယ်မ  နင့်ဖာသာနင် ဆက်ကြည့်ချင်ကြည့် ငါ မျက်ရိုးနည်းနည်းကိုက်လာပြီ "

"အော် အင်း  မျိုးလည်း အိပ်မယ် ဒီအခန်းပြီးမှ … ဟင်းဟင်း"

ညီအစ်မနှစ်ယောက် အပေးအယူမျှနေကြသည်။ မလတ် ဤမျှအထိ တင်းလိမ့်မည်လို့ သူ ထင်မထားမိချေ။ နောက်ဆုံးဇာတ်သိမ်းခန်းအထိ ပြီးအောင်ကြည့်ပြီးမှ ညီအစ်မနှစ်ယောက် ထိုင်ရာကထဖြစ်ကြသည်။ မလတ်၏ထမီနောက်ပိုင်းမှာ အရည်ကွက်တစ်ကွက်က အထင်းသား စွန်းကွက်လျက်ရှိသည်ကို မျိုး မြင်ဖြစ်အောင်မြင်သွားပြီး တစ်ယောက်တည်း  ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိလေသည်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်လျှင် မလတ်ရောသူမပါ  ပွတ်သဘင်ပွဲကို ကိုယ်စီကိုယ်ငှ မုချဆင်နွှဲရလိမ့်မည်ဟုလည်း မျိုးမမတစ်ယောက် စိတ်ထဲက တွေးလိုက်မိလေသည်။

...............................................................................................

ညက အိပ်ရေးပျက်ထား၍ မနက်ဖက်အလုပ်ချိန်မီအောင် အပြေးအလွှား သွားလိုက်ရသည်။ ထမင်းချိုင့်ပင် ထည့်မလာမိချေ။ မလတ်က ကျောင်းမှာ အစည်းအဝေးရှိ၍ဆိုလား ၁၀ နာရီလောက်မှ လိုင်းကားစီးပြီး ကျောင်းသွားတော့မည်ဆိုပြီး အိပ်ယာထဲမှာ ဆက်နှပ်နေသည်။ အပျိုကြီးလည်း ညကတည်းက စိတ်ဂဏှာမငြိမ်ဖြစ်ပြီး မူမှန်ချင်ပုံမရတော့ပါ။

နေ့လည်ခင်း ထမင်းစားနားချိန်မှာ အလုပ်ထဲမှ မသိင်္ဂီနှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား အလုပ်ခေါင်းကိုအုံးမောင်ဆီက နားလည်မှုယူပြီး အပြင်ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ကိုအုံးမောင်က သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံးနှင့် ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှု ရှိသူ ဖြစ်သည်။ မရှိသုံးလေး သုံးဖို့ရာအတွက် သူ့ကို နည်းနည်းတော့ အနံ့ပေးထားရသည်။ မသိင်္ဂီက ဒါမျိုးဆိုလျှင် အလွန်အားကိုးရသူဖြစ်သည်။ လူပေါင်းဆံ့သလောက် အထာညက်သည်။ လေပြေကလေးနှင့် ပြောတတ်ဆိုတတ် ဝင်ထွက်တတ်သည်။ အလုပ်ပိတ်ရက် ဆိုလျှင်လည်း မကြာခဏ အိမ်အလည်လာတတ်သူမို့ မမလတ်တို့ ကြီးကြီးနွဲ့တို့နှင့်တောင် အတော်ကလေးရင်းနှီးမှုရရှိနေပြီဖြစ်သည်။

စက်ရုံအဝင်ဝကားဂိတ်မှာ ငနီအသင့်စောင့်နေသည်။ တက္ကစီတစ်စီးငှားပြီး နှစ်မှတ်တိုင်အကျော်လောက်မှာ ရှိသည့် တည်းခိုဆောင်တစ်ခုမှာ ဆက်ရှင်ခန်းယူပြီး သုံးယောက်သား အခန်းထဲဝင်လာကြသည်။

"ငနီ နင့်လူ ဘယ်သဝေထိုးနေလဲ "

"ဒီညနေ ပွဲရုံပစ္စည်းရောက်လို့ အလုပ်များနေမယ်ထင်တယ် နင့်ကောင်ကို လွမ်းလို့လား "

"ဒါပေါ့ လွမ်းရတာပေါ့ နင်လည်းအတူတူပဲလေ "

သူ့နာမည်ထည့်ပြောလိုက်၍ ငနီကျေနပ်သွားသည်။

"မသိင်္ဂီနဲ့ နင် စကားပြောလိုက်ဦး ငါ reception ဖက် ခဏသွားလိုက်ဦးမယ်"

"အေး ကောင်းပြီ အမြန်ပြန်လာနော် "

ငနီ သူမကို ပြောလိုက်ပေမယ့် သူ့မျက်လုံးအကြည့်က မသိင်္ဂီရဲ့ လုံးလုံးကစ်ကစ် ပြည့်တင်းထည်ဝါလှသော အိုးကြီးများဆီ အာသာငမ်းငမ်းနှင့်ရောက်ရှိနေတာတွေ့လိုက်ရသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အပြင်မှာ တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ်သာ တွေ့ဖူးသေးသည်။ ယခုလို ဆက်ရှင်ခန်းဝင်သည့်အဆင့်တော့မရောက်သေးချေ။ ငနီပူဆာလွန်း၍ မျိုးက မသိင်္ဂီကို အကျိုးအကြောင်းပြောဆိုညှိနှိုင်းပြီး သူ့ဆီ တမင်တကာ ခေါ်ထုတ်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ မသိင်္ဂီကဲ့သို့ မိန်းမစားက ဒီလိုကိစ္စမျိုးဆိုလျှင် နှစ်ခါပင်ပြောမနေရပါ။ ငနီက သူ အားလုံးကို တာဝန်ယူမည်ဖြစ်ကြောင်း ကြိုတင်ပြောထားပြီးသားပဲ ဖြစ်သည်။

ဧည့်ခန်းဖက်ထွက်ခဲ့ပြီး မန်နေဂျာနှင့်တွေ့ဆုံကာ လိုအပ်သည့်ပစ္စည်းတွေကို ကောင်တာမှာတင် ငွေရှင်းပြီး ဝယ်ယူလိုက်သည်။ လိုလျှင်သုံးဖို့ ကွန်ဒုံးကအစ ရေခဲစိမ်ဘီယာ စသည့် ယမကာများအထိ ငွေပေးလျှင် ဘာမဆိုရနိုင်သည်ကို မျိုးမမသိထားသည်။ ကွန်ဒုံး ၄ ခုနှင့်ဘီယာ ၅ လုံး ဝိုင် ၂ ပုလင်းကိုပါ ပါဆယ်ယူပြီး လေးနာရီစာအတွက် အခန်းခငွေကိုပါ တစ်ပါတည်း ပေါင်းရှင်းပေးလိုက်သည်။ မန်နေဂျာ၏အပါးဝလွန်းသည့် မျက်လုံးအကြည့်များက သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်အထက်အောက် ရပ်ဝန်းဆီကို စူးစူးဝါးဝါး ကြည့်ရှုအကဲခတ်နေပြီး စကားစရှာနေပုံလည်းရသည်။

"သုံးယောက်လာတယ် မဟုတ်လား … ပစ္စည်းလောက်ရဲ့လား အစ်မ "

လက်ထဲက ကွန်ဒုံးကို ကိုင်မြှောက်ပြပြီး ရယ်ကျဲကျဲနှင့် သူက မေးလိုက်တော့ …

"အဟင်း အသုံးလိုချင်မှ လိုမှာပါ … မလောက်ရင် ထပ်ယူမယ်လေ …ဟင်း ဟင်း"

သူ ကောင်တာနောက်ကနေ အပြင်ကိုထွက်လာသည်။ မျိုးအနားကို အသာကပ်လာပြီး …

"တစ်ခုခု လိုအပ်ရင်ပြောနော် ကူညီဖို့တော့ အသင့်ပဲ ဝိတ်တာလိုရင်လည်းပြောပါ"

"ရပါတယ် ကျေးဇူးပါပဲ "

"နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ"

"မျိုးမျိုးပါ "

"ကျွန်တော်က ဇာနည် ဒီမှာ မန်နေဂျာရောအလုပ်သမားရော ကျွန်တာ်ကိုယ်တိုင်ပဲ ဟဲဟဲ"

သူ့စကားကို သူသဘောကျပြီးရယ်မောလိုက်သည်။ အသားဖြူဖြူအရပ်မြင့်မြင့်နှင့်ခင်မင်စရာကောင်းသည်။

"အစ်မ အရမ်းလှတယ် နော် အရင်ကရော ဒီကိုလာဖူးလား "

"အင်း ဟင်းဟင်း ကျေးဇူးပါ  တစ်ခေါက်နှစ်ခေါက်တော့ ရောက်ဖူးတယ် "

"ဆောရီးနော် ကျွန်တော် မမှတ်မိဘူးဖြစ်နေလို့… ဟိုလေ တစ်ခုတော့ မေးချင်လို့ … "

"အင်း မေးလေ… မေးပါ  ရ ပါတယ် ဘာမေးဖို့လဲ "

"အစ်မ အချိန်ရသေးလား သုံးယောက်လာတာဆိုတော့ ခုလောလောဆယ် အချိန်ပိုချင်ပိုမှာပေါ့ "

တဒင်္ဂတော့ ဆွံ့အသွားမိသည်။ သူ့အမေးကို မျိုးသဘောပေါက် နားလည်ပါသည်။ ရမလားဆိုပြီး တစ်ဖက်လှည့်နှင့် မေးလိုက်မှန်းသိပြီးဖြစ်သည်။ မျိုးလည်း သူ့အမေးကို ဝေ့လည်ကြောင်ပတ် သွယ်ဝိုက် လှည့်ပတ်မနေတော့ဘဲ ရှင်းရှင်းဘွင်းဘွင်းပင် …

"အင်း အချိန်တော့ ရတယ် ရှင့်ဖက်ကသာ ပြဿနာ တစ်စုံတစ်ခုမဖြစ်ဘူးဆိုရင် … "

"အိုးး ဒါတော့ စိတ်ချပါ အစ်မရဲ့ "

"လာ ကျွန်တော့်နဲ့ လိုက်ခဲ့ "

ဆိုပြီး သူမလက်ကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ဆွဲခေါ်လာသည်။ အခန်းတစ်ခုထဲကို ရောက်သည်။

မျိုးနှုတ်ခမ်းများကို သူတရစပ်ပင်နမ်းနေသည်။ ခါးကိုဖက်ထားသောလက်ကိုမလွှတ်ဘဲ နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ချပ်ကို အနမ်းချွေရင်း သူမရွှေရင်အစုံကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ဖျစ်လိုက်ကိုင်လိုက် နယ်လိုက်နှင့် နှစ်ဦးသား ကုတင်ပေါ်ကို တရွေ့ရွေ့ရောက်ရှိလာကြသည်။

"နောက်ဆုံးတော့ ရှင် ကိုယ်တိုင် စိတ်ဝင်စားတာပဲလား "

မျိုး သူ့ကို တည့်တည့်စိုက်ကြည့်ရင်း မျက်နှာလေးကို  မချိုမချဉ်ကလေးလုပ်ပြီးမေးလိုက်သည်။ သူလည်း အသာပြုံးလိုက်ရင်း …

"ဒါပေါ့ ကိုယ်တိုင်ပဲလေ အပြင်လူ ဂဂျီဂဂျောင်လုပ်ရင် အစ်မပဲ စိတ်ညစ်ရမယ် မဟုတ်ဘူးလား "

"ဟင်း ဉာဏ်တော်တော်များ ဟာ ဟ "

"အင်း အစ်မ အဲ ဘယ်လိုခေါ်ရမလဲ "

"အစ်မ မဟုတ်ဘူး ကျွန်မ ရှင့်ထက်ငယ်မှာပါ မျိုးလို့ပဲ ခေါ်ပါ "

"အိုကေ မျိုူး ကဲ အင်္ကျီချွတ်ပေးကွာ ချစ်ချင်ပြီ "

"ဟင်း လုပ်ချင်ရင် လုပ်မယ်ပြော ချစ်တာမပါ ဘူး ဟင့်ဟင့် "

"အေး လုပ်မယ် လိုး မယ် အသေအချာခံဖို့ပြင်တော့ ဟင်းဟင်းဟင်း "

သူ့အပြောကြောင့် မျိုးလည်း မနေနိုင်ဘဲ အသံလွင်လွင်ကလေး ရယ်လိုက်ပြီး …

"စိတ်ချ ရှင့်သဘောအတိုင်းဖြစ်ရစေ့မယ် စိတ်ကြိုက်လိုး ဟုတ်ပီလား "

မျိုး ကိုယ်ပေါ်မှ အပေါ်အင်္ကျီကိုရော ဘရာစီယာကိုပါ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူနှင့်ချွတ်ချပေးလိုက်သည်။ ထမီကို ကြမ်းပြင်ပေါ် တစ်ကွင်းလုံးချွတ်ပုံချလိုက်ပြီး အတွင်းခံပင်တီကလေးကုန်းချွတ်နေချိန်မှာပင် သူက မျိုးခန္ဓာကိုယ်လေးကို ကုတင်ပေါ်ကို တွန်းလှဲချလိုက်ပါသည်။

နောက်ထပ် မိနစ်အနည်းငယ်ခန့် အကြာမှာတော့ မျိုးတစ်ယောက်ကုတင်ပေါ်မှာ သူ့ရဲ့အစုတ်အမှုတ်ကို ခံယူရင်း ကိုယ်လေးကို ကော့လိုက်ကြွလိုက်နှင့် တထွန့်ထွန့်တလွန့်လွန့် ထွန့်လူးလျက်ရှိကာ သူ့ရဲ့နှူးဆွမှုများ အောက်မှာ မိန်းမောနေရချေပြီ။ ဇာနည်က မန်နေဂျာဆိုသည့်အတိုင်း အတွေ့အကြုံရင့်သည်။ နယ်စုံသည်။ သူ့အသက်အရွယ်နှင့်မလိုက် မိန်းမတကာနှင့်စပ်ယှက်မှုအတွေ့အကြုံရှိသူတစ်ယောက်မှန်း မျိုး သူ့လက်စခြေစကိုကြည့်ရုံနှင့်ပင် ကောင်းကောင်းကြီး အကဲခတ် သိလိုက်ရပြီဖြစ်သည်။

သူလည်း အင်္ကျီနှင့်ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သဖြင့် အောင်မြင်ဖွံ့ထွားပြီး အလျား ၈ လက်မခန့် ရှည်လျားလှသော သူ့လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို မျိုးတစ်ယောက် မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့မြင်လိုက်ရပါသည်။

"လီး က ကြီးလိုက်တာ "

"မမြင်ဖူးဘူးလား "

"ဟင့်အင်း "

"လီး ဘယ်လောက်အရွယ်အစားအထိ မြင်ဖူးသလဲ "

"၅ လက်မခွဲ ၆ လက်မ ပေါ့ ဟင်းဟင်း "

"အရှည်ပြောတာမဟုတ်ဘူး လီးလုံးပတ်ကိုပြောတာ"

"ဟာ မသိဘူး ဟောဒီလောက်ပဲ တွေ့ဖူးတာ "

မျိုး သူ့ကိုလက်ညှိုးလက်မနှင့် ဝိုင်းပြလိုက်သည်။ ကျပ်လုံးခန့် မရှိတရှိ အရွယ်အစားလောက်ကို ကိုဆိုလိုမှန်း သူသိလိုက်သည်။

"လီးကြီးကြီးနဲ့ မလိုးဖူးဘူးလား "

"မလိုးဖူးဘူး "

မုသားမပါ လင်္ကာမချောဟုဆိုသည်။ သူယုံမယုံတော့ မသိပါ။ လူကို လီးဋီကာ လာဖွင့်ပြနေပြီး စကားလည်းပြောရင်း တစ်ဖက်ကလည်း မျိုူး ပေါင်ခွကြားထဲက စောက်ပတ်အုံကို လက်ဖြင့် နှူးနှပ်ဆွပေး နေလေသည်။ စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးက သူဆွလွန်း၍ အရည်တော်တော်ရွှဲလို့နေပေပြီ။

"စုပ်ပေးမယ်မဟုတ်လား "

"အင်း စုပ်မယ်  ဒီနားလာလေ "

သူမအနားကို တိုးခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့လီးကို လက်နှင့်ကျကျနနဆုပ်ဆွဲကိုင်လိုက်ကာ လက်ကို ရှေ့နောက်အသွားအပြန် ပွတ်ဆွဲ၍ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ လီးကြီးအကြောအပြိုင်းပြိုင်းထနေပုံများ ကြက်သီးမွေးညင်းပင် ထောင်ထလာရလေသည်။ မျိုး သူ့လီးလဒစ်ထိပ်လုံးကို သူမနှုတ်ခမ်းကလေးနှင့် ပြွတ်ကနဲ နမ်းစုပ်လိုက်ပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာ ရေခဲချောင်းစုပ်သလို အားပါးတရ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ မကြာမီ လီးတစ်ချောင်းလုံး လဒစ်ကြီးအပြူးသားဖြင့် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ မတ်ထောင်၍တောင့်တင်းလာရပေပြီ။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>>