Friday, March 31, 2023

အချစ်က အနီးအနားမှာ (စ/ဆုံး)

အချစ်က အနီးအနားမှာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ခင်မေသူ 

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ခင်မေသူတယောက် သင်္ကြန်မတိုင်ခင်ကထဲက မိဘအိမ်ပြန်ရောက်နေတယ်။ ရသီဥတုကလဲပူ၊ မီးကလဲ မမှန်တော့ သန်းခေါင်ကျော်လောက် နိုးလာတယ်။ နိုးလာတော့ မီးကပြန်လာနေတယ်။ တဖက်အခန်းဖြစ်တဲ့ အဖေနဲ့အမေရဲ့ အိပ်ခန်းဆီက တဖက်ဖက် တဗွက်ဗွက်နဲ့ အသံတွေမြည်နေတော့ထပြီး ချောင်းဖို့အကြံရသွားတယ်။

အထပ်သားအပေါက်လေးက ချောင်းကြည့်ဖို့ကွက်တိပဲ။မီးအလင်းရောင်ကြောင့် မြင်းကွင်းကၡင်းနေတာ။ ကြည့်လိုက်တော့ မီးရောင်အောက် ဇာခြင်ထောင်ထဲမှာ အမေ့ကို အဖေက ကုန်းပြီးလိုးနေတာ။

အဖေက ကိုယ်ပေါ်မှာ စွပ်ကြယ်လေးပဲ ရှိတယ် ၊ အမေက ခေါင်းကို အိပ်ယာနဲ့ကပ်နေအာင် ဝပ်ပြီး ဖင်ကို အစွမ်းကုန်ကော့ပေးထားတယ်။ ဖင်ကိုထောင်နေတာပဲ၊ အဖေက နောက်ကနေ ကုန်းလိုးနေတာ။ မီးပျက်တော့ မီးမပိတ်မိဘဲ မေ့နေတာဖြစ်လိမ့်မယ်။ 

မီးပြန်လာတော့ မီးရောင်အောက်ကြီးမှာ ရှင်းလို့၊ ခင်မေသူ အခန်းက ခြေရင်းဘက်ဆိုတော့ အမေ့အဖုတ်ထဲ အမေ့လီးကြီး ဆောင့်ဆောင့်ထည့်နေတာ မီးရောက်အောက်မှာ ရှင်းနေတာပဲ။ အမေ့ကိုယ်မှာက ဘာမှမရှိ။ ဆောင့်ချက်တိုင်း အမေ့နို့တွေက ရမ်းခါနေတာ၊ ဆောင့်လိုက်တိုင်း အသံတွေကထွက်၊ ဖင်ကုန်းလိုးတာက အသံမြည်တယ်ဆိုတာ ခင်မေသူက အအို ဆိုတော့ သိပြီးသား။ 

အဖေ့လီးကြီးက သွားတိုက်ဆေးဗူးကြီး အရွယ်လောက်ရှိတယ်။ ကုန်းပြီးလိုးနေတော့ အမေ့အဖုတ်ထဲ ဝင်တိုင်းထွက်တိုင်း ပြောင်လတ်နေတဲ့လီးကြီးက စောက်ရည်တွေနဲ့ ရင်ခုန်စရာပဲ။

ဆောင့်လိုက်တိုင်း အမေ့တင်ပါးလုံးလုံးလေးက တုန်တုန်သွားတယ်။ လိုးနေတာကြာသေးဟန် မတူသေးဘူး။ အဖေက ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် လိုးပေးနေတာ။ ခင်မေသူလဲ ချောင်းရင်း အဖုတ်က အရည်တွေထွက်လာတော့ လက်နဲ့ဇောင်းတိုက်မိနေပြီ။ အပြာကားတွေများစွာ ကြည့်ဖူးပေမယ့် ခုဟာက အရုပ်တွေ မဟုတ်၊ သွေးသားနဲ့ လှုပ်ရှားနေတဲ့ Live လိုးပွဲလေ။ ဒါမျိုးက လူတိုင်းကြည့်ဖူးတာ မဟုတ်ဘူး မဟုတ်လား။

အဖေက အရပ်ရှည်တယ်၊ ခုမှ ၄၅ ကျော်ကျော်လေး၊အမေက ပုပုကျစ်ကျစ်၊ အသက်က ၄၀ ၊ လိုးကောင်းခံကောင်းတဲ့အရွယ်တွေပေါ့၊။ မှန်မှန်ဆောင့်လိုးနေကြရာက အဖေက နောက်ကနေ အမေ့ခါးကို ဆွဲပြီး ဖင်ထိုင်ချလိုက်တော့ အမေလဲ ထပ်လျက်သား ပါလာတယ်။ အဖေအပေါ် အမေ ရောက်သွားတယ်။ 

ဒီတော့မှ အမေလဲ အပေါ်ကနေ အဖေ့ရဲ့ ဘေးတဖက်တချက် လက်ထောက်ထားပြီး ခါးလေးကို ကစားကာ ယောင်္ကျားလေးတွေ ဆောင့်သလို ဆောင့်ဆောင့်ချတော့တယ်။ ဒီတော့မှ အမေ့တင်ပါးနဲ့ အဖေ့ပေါင်တန် ရိုက်သံတွေက ပိုထွက်လာတယ်။ အမေကလဲ အပေါ်ကနေ အားပါးတရ ဆောင့်ချနေတာ အားပါးတရပဲ။

၁၀ မိနစ်လောက်ကြတော့ အမေ့ဟာ အဖေ့အပေါ် ဖိဖိကျိတ်ပြီး အဖေ့အပေါ် မှောက်ရက်ကျသွားတယ်။ အမေလဲ ပြီးသွားပြီး အဖေက မပြီးသေးဘူးလားမသိ၊ ခဏကြာတော့ အမေက အိပ်ယာဘေး လှိမ့်ချပြီး ထောင်နေသေးတဲ့ အဖေ့လီးကို ကိုင်ပြီး ထုပေးတော့တယ်။ အဖေ့လီးက အမေလက်တဆုပ် ဆုပ်ထားတာတောင် ၂ လက်မလောက် အစွန်းထွက်နေတယ်။ ဒစ်ဖူးကြီးက ပြူးလို့ ၊ ခင်မေသူ လဲ အဖေ့လီးမြင်ပြီး စိတ်တွေအရမ်းကြွကာ ပိပိထဲ လက်၂ချောင်းပူးပြီး သွပ်သွပ်လေး လုပ်နေမိတယ်။ 

အမေကလဲ အဖေ့လီးကို ခပ်သွက်သွက် ထုပေးနေတယ်။ ခဏကြာတော့ အဖ့ လီးထိပ်က အရည်တွေပန်းထွက်လာရော အမေ့က အဲတော့မှ ပါးစပ် အဖေ့လီးထိပ်ကို ကပြာကယာ ဖိငုံလိုက်တယ်။ အဖေ့လီးလဲ တဇပ်ဇပ် တုန်ကာ လရည်တွေ အမေ့ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်နေတယ်။ ခင်မေသူလဲ အဖေပြီးတာမြင်ပြီး စောက်ရည်တွေထွက် ပြီးသွားပါတော့တယ်..။ ရှီး ကောင်းလိုက်တာ။

..........................................................

ခင်မေသူက အပျိုတော့မဟုတ် အိမ်ထေင်ကျပြီး ၆ လလောက်ပဲရှိသေးတာ။ ယောင်္ကျားနဲ့ မောင်လေးက ကိုးရီးယားမှာ၊ ငတ်နေတာ ကြာလာပြီ၊ အွန်လိုင်းကဖုန်းနဲ့ ပဲ ပွတ်ပြ ထုပြနေရတာ ဘယ်အားရမလဲ၊ လင်အလိုးခံဖူးထားတဲ့ အရသာ သိနေသူလေ။ 

အဖေနဲ့အမေလိုးတာကြည့်ပြီး အရမ်းခံချင်နေတယ်။ အပြာကားတွေကြည့်ဖူးပေမယ့် အပြင်မှာ မြင်ရတာနဲ့ ဖီးလ်ကမတူ၊ ဟိုဟာ ကအရုပ်တွေ အခုဟာ Live Show ကိုအစိမ်းလိုက် ကြည့်ရတာ။ တွေးမိတိုင်း ပိပိထဲက ယားယားလာတာ အရမ်းပဲ။

..................................................................................

နောက် ၂ ရက်လောက်မှာတော့ အမေက နယ်ဖက်ကအမျိုးတွေ အလှူရှိလို့ တပါက်လောက်ခရီးထွက်ရတယ်။ အိမ်မှာ အဖေနဲ့၂ ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့တယ်။

တနေ့ထမင်းချက်နေရင်း မီးပျက်သွားလို့ ပေါင်းအိုးထဲက ထမင်းအိုးကို ယူထုတ်ပြီး ဘေးက မီးသွေးဖို နဲ့ပြောင်းတည်မလို့ လုပ်နေတုန်း အဖေက မီးဖိုခန်းထဲရောက်လာတယ်။

ကျွန်မလဲ မီးဖိုးထဲ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတာပေါ့။ ပူလွန်းလို့အိမ်နေရင်းဆို ကြိုးလုံးလေး၂ ခုသာပါတဲ့ ရှင်မီအင်္ကျီလို ဟာလေးနဲ့ အောက်မှာတော့ ဇီးရိုးကွာတား သာသာ ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ ဆိုတော့ ကျမရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ တင်သားတွေက အိမ်ဧည့်ခန်းတွင် ဖုန်းပွတ်နေတဲ့ အဖေ့ကို ရင်ခုန်စရာ ဂလုချင်စရာဖြစ်နေမှာ အသေအချာပဲ ။ ကျမကလဲ အင်းစက်စာတွေ ဖတ်ဖူးတော့ အဖေကသာ စလာရင် ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ရာသီဥတု ပူတာကို အကြောင်းပြလို့ တမင်ဝတ်ထားတာ။

ဟုတ်တယ်လေ ၊ ငတ်နေလို့အပြင်မှာ ဖန်ပြီး ကုန်းရင် ပြန်ခွါမရဘဲ ဇယားတွေရှုပ်နေမယ်၊ ဒီတော့ အဖေသာ စလာရင် ဝုန်းပစ်လိုက်မယ် စိတ်ကူးထားတာ။

အဖေက သမီးအလုပ်တွေရှုပ်နေလား လို့ စကားပြောရင်း ကျမနားကပ်ကာ၊ မီးပျက်တော့ သမီးပင်ပန်းနေမှာပေါ့ ဆိုပြီး အဖေ့မျက်လုံးတွေက ကျမရဲ့ တင်ပါးတွေပေါ်ရောက်နေတာ အတပ်သိလိုက်တယ်။

ဟုတ်ပါ့ အဖေရယ် ပူတာလဲ လွန်ရော ဆိုပြီး အလုပ်လုပ်နေရင်းပဲ ပိုပို ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်နေမိတယ်။အဖေ ဆီက အင်း ကနဲ့ ဂလုကနဲ့တံတွေးမြိုချသံကိုပါ ကြားလိုက်ရတယ်။ အဖေ့ ပုဆိုးကြားက ဟာကြီးလဲ ခပ်ကိုင်းကိုင်းဖြစ်နေတာ သတိပြုမိတယ်။

“ အဖေဆာပြီကွာ တခုခုတော့ လုပ်ပေးပါဦး စားစရာလေးတခုခုပေါ့ ”

အဖေ့စကားက အဓိပ္ပါယ် ၂ ခွထွက်နေတော့ ကျမလဲ 

“ အဖေ့နော် ဟိုတနေ့ညက အဖေ့တို့များမီးကြီးဖွင့်ပြီး ဝုန်းနေလိုက်တာ ဟွန်း အမေ့ ခဗျာ လူးနေတာပဲ.. ခစ် ခစ်.. ခု ဆာနေပြန်ပလား ခ်ခ်..သမီးလဲ ဆာနေတာပဲ အဖေရဲ့  ”

လို့ပြန်ပြောတော့ 

“ သမီး သိတယ်ပေါ့..ဟုတ်လား အဲဒီညက ”

“  သိပါ့ သမီးလဲ ယောင်္ကျားရဖူးတာပဲဟာ  ”

အဖေနဲ့ကျမက ငယ်ငယ်ကထဲက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောတက်တာ၊ အချစ်ရေး အိမ်ထောင်ရေးဆိုလဲ ချုပ်ချယ်မှု မရှိ၊ ခု ယောင်္ကျာ ကိုးရီးယားသွားဖို့တောင် အဖေကငွေစိုက်ထုတ်ပေးတာလေ။လင်ရတဲ့အထိ အလိုလိုက်တာ ကြည့်ပေါ့။

ပြောပြောဆိုဆို အဖေက ကျမနောက်နားကပ်ပြီး 

“ ဘာကူပေးရမလဲ သမီး  ”

ဆိုကာ ခပ်ကိုင်းကိုင်းလီးကြီးနဲ့ သူမရဲ့ ကုန်းကွကွ တင်သားကြီးကို လာကပ်ထားတယ်။လက်တွေကလဲ ကျမခါးကို ဖက်ထားပြီး ကျမရင်သား အိအိတွေကို လာညှစ်ဆုပ်နယ်နေတယ်။

နောက်ပြီးကျမလည်တိုင်လေးကို အသာအယာ နမ်းပါတော့တယ်။ကျမလဲ လင်ဝေးမ လီးငတ်နေသူ အထန်မမို့ အဖေလာထိတာနဲ့စောက်ဖုတ်က စိမ့်ကနဲ့ဖြစ်ပြီး အရေတွေပါ ပိပိကချက်ချင်းစို့လာတယ်။

ကျမလဲ သမင်လည်ပြန်အသာလေး အဖေ့ကို ပြန်နမ်းမိတယ်။လုပ်လက်စတွေ တဒင်္ဂမေ့သွားပြီး အဖေ့ရဲ့ အကိုင်အတွယ်အောက်မှာ သာယာမိတယ်။ ကျမ အင်္ကျီ  ကလဲ ဘယ်အချိန် ကျွတ်ကျသွားလဲ သတိမထားမိတော့ဘူး။

တဆင့်တက်လို့ အဖေက သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ဖိကပ်ပြီး လာနမ်းစုတ်တော့တယ်။ကျမလဲ အဖေ့အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေ ပြန်တုန့်ပြန်ပြီး အဖေ့ဖက်မျက်နှာ လှည့်ကာ အဖေ့ရဲ့ ခါးကိုဖက်ပြီး အဖေ့ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ အဖေ့ လီးကြီးက ငေါက်ကနဲ့ လွတ်လပ်သွားတယ်၊ ဒစ်ကြီးက ပြုးပြီး ထိပ်မှာ အရည်ကြည်လေးတွေတောင် သီနေပါပြီ။၆ လက်မကျော်လောက် ရှိလိမ့်မယ်။

“ အို ဖေ့ဟာက အကြီးကြီးပဲ နော်... ”

အရင်ကမြင်ဖူးပေမယ့် ခုလို အနီးကပ်မြင်မြင်ထင်ထင် မြင်လိုက်ရတော့ ကျမရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်ကာအဖေ့ရဲ့ လီးကြီးကို အုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။

အဖေက ကျမကို ဖက်ထားပြီး နမ်းနေရာက နှုတ်ခမ်းချင်းခွါပြီး 

“ သမီးလင်ထက် ကြီးလား  ”

“ အဖေက ပိုတောင်တုတ်သေး ”

အဖေ့လက်တွေက ကျမနောက်ဖက် တင်ပါးပေါ်ရောက်လာပြီး ကျမရဲ့ ဘောင်းဘီးကို အောက်ကို လျှောချလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ အိစက်နေတဲ့ တင်ကားကားကြီးကို ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်နေပါပြီ။ တခါတခါ တင်ပါးအိအိကြားထဲကို စမ်းပြီး စအိုဝလေးကိုပါ မထိတထိ လာစမ်းနေပြီ။

ကျမရင်ထဲ ကတုန်ကယင်ဖြစ်လာပြီး 

“  အိုး ရှီး အဖေရယ်... ”

အဲဒီ စအိုဝက ထိလိုက်တာနဲ့ စိတ်ကပိုထလာတာ။ သူက လိင်စိတ်ရဲ့ ခလုပ်တခုပဲလေ၊ အဖေ့လက်က စအိုဝလေးထဲ လက်တဆစ်လောက် ထည့်ပြီး ကလိနေတော့ ကျမ ပိပိက အရည်တွေ ပိုရွှဲလာပါပြီ။ 

အဖေ့လက်က ကျမ ပိပိဖောင်းဖောင်းဖက်ကို ရွေ့ပြီး အကွဲကြောင်းကို လာစမ်းပြီး လက်တဆစ်လောက် ထည့်မွှေနေပြီ။ .... ကျမပိပိကလဲ အဖေ့ရဲ့ လက်တွေကို ညှစ်ညှစ်မိပေးမိတယ်။

အဲ့ဒီတော့မှ အဖေက 

“ အို သမီး ရွှဲနေပီနော် ”

“ အဖေရယ်  သမီးလဲ ဆာနေတာလေ ”

အဖေက အကွဲကြောင်း တလျှောက် ပွတ်နေလေ ကျမလဲ လက်ထဲက အဖေ့လီးကြီးကို ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးနေမိပြီ။ အဖေ့လီးကြီးက မန်ဖီနေတာ အကြောကြီးတွေက ထင်းနေတာ..မြင့်ရတော့ ကျမလဲ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ပဲ..

“ အို ဖေရယ် သမီးအရမ်းဖြစ်ချင်နေပြီ...

“ ဒါဆို သမီး ဟိုဘက်လှည့်လိုက် ”

ဒါနဲ့ ကျမလဲ နံရံဖက် လှည့်ပြီး ခါးလေးကော့ကာ တင်ကားကားကြီးကို စွင့်နေအောင် ကော့ပေးထားလိုက်တယ်။

ကျမရဲ့ ဘောင်းဘီလေးတော့ အောက်ကိုလျှောကျပြီး ကျမခြေချင်းဝတ်မှာ ပုံကျနေပြီ။အဖေ့မှာလဲ စွပ်ကြယ်လမင်းအင်္ကျီလေးပဲ ရှိတော့တယ်။ အဖေ့လီးကြီးက ထောင်တန်းမတ်ပြီး မန်ဖီထောင်နေပါပြီ။

အဖေဟာ ကျမလဲ နောက်ကနေပြီး ကျမရဲ့ တင်ပါးကြားထဲ့ သူ့လီးဒစ်ကြီး မေးတင်ပြီး ရှေ့နောက်ပွတ်နေတယ်။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ကျမရဲ့ အကိတ်တင်ပါးထွားထွားကြားထဲ လီးကြီးက ခပ်တင်းတင်းလေးညှပ်မြုပ်နေတယ်၊ အဲလောက်ထိ ကျမတင်က ကိတ်တာ။ အဖေက ချက်ချင်း သူ့လီးကြီးကို ထဲ့မလိုးသေးဘဲ ကျမရဲ့ ကိတ်လှတဲ့ တင်ပါးကို ဖြဲပြီး စအိုဝလေးကို ဖိပွတ်ပြီး ဒစ်ခေါင်းကို ပိပိ ဝထဲ ဖိနှစ်လိုက်တယ်။ 

“ အ...အ အဖေ့  ”

ဒစ်ကြီးဟာ ကျမရဲ့ ပိပိ အရည်တွေနဲ့ ဖလွပ်ကနဲ့ နွေးထွေးစွာ တစ်တစ်ရစ်ရစ် တိုးဝင်လာတယ်။ အဖေက အတွေ့အကြုံရင့်ကျတ်သူပိပိ စိတ်ရှည်စွာနဲ့ ဒစ်ခေါင်းပဲ မြုပ်ထားပြီး လက်တွေက ကျမရဲ့ ရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်နေတယ်။

“  အ... အဖေရယ် ထပ်ထဲ့လိုက်တော့လေ ဟင့် ”

ကျမက အဖေ့ရဲ့ လီးကြီးကို တချောင်းလုံး သွင်းစေချင်နေပြီလေ။

“  ကျွတ် ... ခံရခက်လိုက်တာ ဖေရယ် ”

ကျမလဲ တင်ပါးကြီးကြီး နဲနဲ နောက်ကို တွန်းပြီး အဖေ့လီး ဝင်လာအောင် ခါးလေးလှုပ်ပြီး ဒစ်ခေါင်းကို ပိပိနှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ညှစ်စုပ်ယူမီတော့မှ အဖေက သူလီးကို နဲနဲ ဖိသွင်းတော့တယ်။

“  အ.... ကျွတ် .. ရှီး ”

အဖေ့လီးကြီး ကျမအဖုတ်ထဲ တဝတ်လောက်ဝင်လာတယ်။ 

ကောင်လိုက်တာရှင် ။ ကျမဟာ ယောင်္ကျားလိုးတာ ခံဖူးပေမယ့် ခုလို ခံနေရတာလောက် မကောင်းခဲ့ဘူး။ခု အဖေ့လီးကြီး က အဖုတ်ထဲ နံရံတွေကို ထိခတ်ပွတ်ရှပြီး ထစ်ထစ်နဲ့ ကြပ်သိပ် တိုးဝင်လာနေတာ  စိတ်ထဲ အီစိမ့်နေတာပဲ။ 

“ အီး အဖေရယ် .... သမီးကို ....ဟင့် ”

ကျမ ရဲ့ စိတ်မရှည်တဲ့ လိုးလားတောင်းတသံလေးကို ကြားရတော့မှ နို့ပေါ်က လက်တွေကို ခါးပေါ်ရွေ့ကိုင်ပြီး လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဖိတွန်းလိုက်တော့တယ်။

“ အား... ရှီး....ဖေရယ်... ”

အဖေ့လမွှေးတွေ ကျမရဲ့ တင်ပါးနဲ့ စောက်ဖုတ်ခုံကို လာတွေ့တဲ့ အထိအတွေကြောင့် အဖေ့လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ ပိပိထဲ တင်းကြပ်နေတာပဲ။

ကျမ ပိပိနှုတ်ခမ်းသားတွေဟာ ခုချိန်မှာ အဖေ့ရဲ့ လီးတန်တုတ်ကြီးကို ဆွဲစုပ်ငုံထားပြီး ညှစ်ထားမိနေပါပြီ။လင်နဲ့ အလိုးခံဖူးပေမယ့် အဖေရဲ့ အလိုးခံနေရတဲ့ အသိက စိတ်ကိုပိုကြွလာစေတယ်။

“ ရှီး ကောင်းလိုက်တာ သမီးအဖုတ်လေးက တင်းကြပ်နေတုန်းပဲ ....အဖေ ဆောင့်တော့မယ်နော် သမီး... ”

“  ဟုတ် .... ဖေ  ”

အဖေ့ဟာ သူ့လီးကြီးကို တလက်မ လောက်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ဖိကပ်လိုက်နဲ့ ၅ ချက်လောက် ဆောင့်လိုးပြီးမှ တခါ တဝတ်လောက်ထိ ဆွဲထုတ်လိုက်၊ အဲ နောက် ၁၀ ချက်လောက် ဆွဲစောင့်လိုက်လုပ်ပြီးမှ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်တော့တယ်။

ဖက် ဖက် စွပ် ဇွိ ပလပ် ဖွက် ဖြိ

နောက်ကနေ အားမန် နဲ့ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျမကလဲ ပိပိအတွင်သားတွေနဲ့ ချိန်ကိုက် လီးကြီးကို ညှစ်ပေးမိအောင် အဖေ့ ဆောင့်ချက်တိုင်း အမီလိုက်နေရတယ်။

“ ပြွတ်...ဒုတ်....အာ...အ...ဒုတ်...အ....ဒုတ်...အင့်....ရှီး ကောင်းလိုက် အဖေရယ်...အား ရှီး ”

အဖေ ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်လာတယ်။ အချက် ၃၀ လောက် ဆောင့်ပြီး အဖေက ခဏရပ်ပြီး

“  သမီး ညောင်းနေမယ် အဖေတို့ ကုတင်သွားမယ်  ”

ဆိုပြီး အဖေဟာ သူ့လီးကြီး မချွတ်ဘဲ ကျမခါးကို ဖက်လျက်က တရွေ့ရွေ့နဲ့ နောက်ဆုတ်ပြီး အိပ်ခန်း ကုတင်ဆီ လီးအကျွတ်မခံပဲ ဆုတ်လာနေတယ်။

ကုတင်နားရောက်တာနဲ့ အဖေက ကုတင်ပေါ်ဖင်ထိုင် ချပက်လက်လှဲလိုက်တယ်။ ကျမက အပေါ်က ထပ်လျက် ပါသွားတယ်။ ကျမလဲ အဖေ့ရဲ့ ဆန္ဒကို သိပြီး အဖေ့ကို ကျောပေးအနေအထားနဲ့ စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်ပါတော့တယ်။

ငတ်နေတာ ကြာနေတဲ့ ကျမ ဟာ အဖေ့လီးပေါ် အားရပါးရ စိတ်တိုင်းကျဆောင့်ချနေမိတယ်...။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ရမ်းခါနေတဲ့ ကျမရင်သားတွေကို အဖေ့က နောက်ကနေ  အိမ်ယာကနေ ကိုယ်ကို ထသိမ်းဖက်ပြီး  အသာအယာ ပွတ်နေတယ်။

“ ဖျစ် … ပတစ် စွိ … ဖွတ်…  စွပ်"

ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း ကျမပိပိက အရည်တွေကြောင့် အသံတွေက အခန်းထဲညံနေတယ်။ စောက်ရည်နံ့တွေကလဲ အိပ်ခန်းထဲ ကြိုင်လှိုင်လာတယ်။

“ ဆောင့်ချ သမီး ဖေ အရမ်းကောင်းတယ်  သမီး ”

အချက် ၃၀ လောက်ဆောင့်ချပြီး ကျမလဲ အဖေ့ဘက် မျက်နှာမူချင်လို့လီးကိုမချွတ်ပဲ လှည့်လိုက်တယ်...။ ခြေထောက်နဲ့အဖေ့မျက်နှာနား ရောက်တော့ 

“ ကန်တော့နော် ဖေ ...ခ်ခ် ”

အဖေ့ကို အိပ်ယာထဲ ပြန်တွန်းချ မျက်နှာမူပြီးတာနဲ့ ကျမလဲ အဖေ့လက်မောင်းနဲ့ဂျိုင်းကြား လက်ထောက်ပြီး အားပါးတရ ဆောင့်တော့တယ်။ ဆောင့်ချက်တိုင်း ကျမ ရင်သားတွေဟာလဲ ရမ်းခါနေတယ်။

“  အား.... ရှီး ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်... ”

အဖေလဲ အောက်ကနေ ပိပိထဲ သူ့လီးကြီးကော့ကော့မွှေနေတယ်။

“  ဆောင့် ဆောင့် ခ် သမီး ”

ကျမလဲ အဖေ့ရဲ့ အားပေးမှုကြောင့် မနားတမ်း အချက် အစိတ်လောက် ဖိဖိဆောင့်လိုက်တော့..စိတ်ထဲ အားရပြီး ပိပိအထဲက ပွစိပွစိ ဖြစ်ကာ အဖေ့ လဒစ်ကိုဆွဲစုပ် ညှစ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အားးးးး သမီး အဖေ ပြီးချင်လာပြီ ... သမီးပြီးပြီမဟုတ်လား ”

“  ဟုတ် အဖေ  ”

အဲဒီတော့မှ အဖေဟာ ထလာပြီး ကျမကို ပွေ့ယူကာ ကုတင်ပေါ်အသာအယာလှဲပြီး လှေကြီးထိုးနည်းနဲ့တဖန်းဖန်းနဲ့ ဆောင့်တော့တယ်...။

“  အား ရှီး ကောင်းလိုက်ဖေရယ်.... ”

“ ဖေ သမီး အဖေ့ အရည်တွေ သောက်ချင်တယ်...သမီး ပါးစပ်ထဲ ပြီးပေး၊ အဖုတ်ထဲ မထည့်နဲ့  ”

အဖေလဲ ပြီးခါနီးမှာ သူ့လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲကနေ ပလွတ်ငနဲ နေအောင် ဆွဲထုတ်ပြီး ကျမ ပါးစပ်နား လာတေ့တယ်....။

ပါးစပ်ထဲ ဒစ်ကြီး ရောက်တာနဲ့ အဖေ့လီးတန်ကြီးဟာ တုန်ကနဲတုန်ကနဲ ဖြစ်ပြီး သုတ်ရည်တွေ ကျမ အာခေါင်ထဲ တဖြီးဖြီးနဲ့ ဝင်လာတော့တယ်။

ကျမလဲ ဝင်လာတဲ့ အဖေ့သုတ်ရည်တွေကို စုတ်ရင်း အဖေ့ ဥတွေကို လက်လေးနဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေမိတယ်...။

သုတ်တွေကိုလဲ မထွေးထုတ်ပဲ မြိုချပစ်တယ် ။

အဲဒီနောက် အဖေဟာ သူ့လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး ကျမကိုယ်ပေါ် ထပ်လျက်ကျလာကာ ကျမရဲ့ အဖေ့သုတ်ရည်တွေနဲ့ ပေပွနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ဖိကပ် စုတ်ယူနေတော့တယ်..။

“  ဟင် ဖေ မရွံဘူးလား ခ်ခ် ”

“ သြော် သမီးရယ် ဖေ့အရည်တွေပဲလေ ရွံစရာလား လို့.... ”

အတန်ကြာ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းစုတ်လိုက်တော့ ခုနက ညှီစို့စို့ အနံ့တွေရော ယုံပတီသီးလို ပျစ်ချွဲချွဲ အရည်တွေရော ပြောင်ကုန်တော့တယ်...။

ကျမလဲ အဖေ့ရဲ့ ကြင်နာတဲ့ အယုအယလေးတွေကို ခံယူရင်း...

“  အရမ်းကောင်းတာပဲ ဖေကြီးရယ်...သမီးလေ တခါမှ အဲလို မကောင်းဖူးဘူး ”

“  ဒါနဲ့ ဘာလို့သမီးက ဖေကြီးလိုးတာခံရတာလဲ ”

“ ဖေရယ် သမီးက မိန်းကလေးလေ အပြင်မှာ ဘဲထားပြီးလိုက်ကုန်းနေရင် ပတ်ဝန်းကျင်ရော ပြဿနာတွေရော ရှုပ်လာမယ်လေ...ဒီတော့ သမီးရဲ့ဆာလောင်မှုတွေကို ဖေကြီးဆီက ယူလိုက်တာ..ခ်ခ် ..ကောင်းလိုက်တာ ဖေကြီးရယ်...ဒီလိုမှန်းသိရင် သမီးလင်မယူပါဘူးးး ”

“ သြော်  သမီးရယ် ဖေတို့ဟာ သားအဖတွေရော လက်ထပ် အတူနေလို့မရဘူးလေ ... မိသားစုတာဝန်အတွက် အခြားသူစိမ်းတယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ထူ မျိုးဆက်သစ်တွေ ပွါးစည်ရဦးမယ်....လေ ...နော်.. ”

“  ဟုတ် ဖေ ... ဒါပဲနော် ...သမီးတို့ အမေ လစ်တိုင်း သမီးဆာလောင်မှုတွေကို ဖြည့်ဆီးပေးရမယ်နော်... ”

“  အင်းပါ... သမီးရဲ့ သမီးအမေ အဖုတ်ထက် သမီးအဖုတ်က ပို နုပျိုလက်ဆက်နေတုန်းပဲ ”

စကားတွေ ပြော အမောဖြေနေကြရင်း အဖေ့ ကို ဘေးစောင်းခွ အဖေ့လီးကြီးကို သေချာကြည့်တော့ ကျမရဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ပြောင်လတ်နေတဲ့ လီးကြီးက ပြန်မာလာတယ်။

“  အို ဖေ့ဟာကြီးက ထပ်ချစ်ချစ်နေသေးတယ် နော် ဟင့် ... အားရစရာကြီး...ခ်ခ် ချစ်စရာကြီး ”

ပြောရင်း အသာယာလေး ထုပေးနေမိတယ်...။

အဲဒီနောက် အဲဒီနောက်တော့ ကျမနဲ့ အဖေဟာ လင်တော်မောင် ကိုးရီးယားက မပြန်လာသေးခင်ထိ.....။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Thursday, March 30, 2023

သမီးချော ရွှေစင် (စ/ဆုံး)

သမီးချော ရွှေစင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျုပ်ရှေ့မှာ ထိုင်ပြီး ထမင်းစားနေတဲ့ သမီးကို အမှတ်မထင် လှမ်းကြည့်မိလိုက်တယ်။ သမီးလေတောင် အရွှယ်ရောက်နေပြီပဲ။ အခုဆို တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်တောင်ပြီးလို့ ဒုတိယနှစ်တက်တော့မယ်။ သမီးလေးရွှေစင်က ငယ်ငယ်ကနဲ့ မတူပဲ တင်တွေရင်တွေ ထွက်လာပြီး လှသွေးကြွယ်လာတာကို ကျုပ်သိလိုက်ရတယ်။

အရမ်းလှလာတဲ့ သမီးလေးကို ကြည့်ရင် ကျုပ်ရင်တွေ ပူပြီးစိတ်မချ ဖြစ်လာရပါတယ်။ တစ်ခြား ယောင်္ကျား တစ်ယောက်ယောက်ကများ သမီးလေးကို လိုးရင်ဆိုတဲ့ အတွေးက ကျုပ်ကို ချိန်းခြောက်နေတယ်။ကျုပ်အဲ့ဒီလို မဖြစ်စေချင်ဘူး။ တစ်နေ့ကျုပ် လျှော်ဖို့ လုပ်ထားတဲ့ အဝတ်ခြင်းတောင်းထဲက သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီ နဲ့ဘော်လီကိုတွေ့တော့ ကိုင်ကြည့်မိတဲ့ အချိန် သမီးအနားကို ရောက်လာတယ်။

'' အဖေ ဘာလုပ်နေတာလဲ''

'' ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး သမီးရယ် ..အဖေ့ အတွင်းခံ ဒီထဲမှာများလားလို့ ရှာကြည့်နေတာ.. သမီးရဲ့ ဘော်လီက ဆိုဒ်ကြီးသားပဲနော်''

'' အဖေ့ဟာလဲ မတွေ့ပါဘူး သွားလိုက်ဦးမယ်''

ကျုပ် ပြောပြီး အိမ်ရှေ့ကို ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျုပ်အပေါ့ သွားချင်လာတာနဲ့ အိမ်နောက်ဖေးဘက်လျှောက်လာပြီး အိမ်သာတံခါကို ဖွင့်လိုက်တော့ သမီးလေး ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ တံခါးလော့မချထားပဲ ရေချိုးနေတာ တွေ့လိုက်ရတော့ တံခါးပိတ်ပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့ရတယ်။ သမီးလေး ရွှေစင်ကတော့ သိတောင် မသိလိုက်ပါဘူး။ ကျုပ်တို့ အိမ်မှာက အိမ်သာနဲ့ ရေချိုးခန်းက တွဲထားတယ်လေ။

သမီးလေးက သူအခန်းထဲမှာ စာလုပ်နေတုန်း မိန်းမဖြစ်သူ မအားတာကြောင့် ကျုပ်အခန်းထဲကို ကော်ဖီပို့ပေးဖြစ်တယ်။ သမီးက အိမ်နေရင်း အင်္ကျီလက်ပြတ် ဝတ်ထားပြီး ကပိုကယို ဖြစ်နေတာကြောင့် သူမရဲ့နို့နှစ်လုံးက အပြင်ဘက် ပြူးထွက်နေတာကို ကျုပ်အပေါ်စီးက နေမြင်နေရတယ်။ ကျုပ်ကော်ဖီခွက် ချပေးရင်းငေးကြည့်နေမိတယ်။

'' သမီး ကော်ဖီသောက်လိုက်ဦး.. စာလဲသေချာလုပ်နော်..'' 

ကျုပ်ပြောရင်း သမီးရဲ့ လက်မောင်းကို အမှတ်မထင် ကိုင်မိသွားတယ်။ သမီးလေး ရွှေစင် နဲနဲတော့ အိုးတိုးအန်းတန်း ဖြစ်သွားတယ်။ ကျုပ် သူမ အပျိုဖြစ်ကတည်းက နီးနီးကပ်ကပ် မနေဖြစ်ခဲ့တာကြောင့်ပါ။ နောက်တစ်ရက်မှာ ကျုပ်အပေါ့သွားဖို့ လာတော့ သမီးလေးရွှေစင် ရေချိုးနေတာနဲ့ ကြုံပြန်တယ်။ ဒီတစ်ခါမှာတော့ကျုပ်သမီးလေး ရေချိုးနေတာကို ရင်ခုန်စွာနဲ့ ကြည့်နေမိတယ်။

ကိုယ်လုံးတီး ရေချိုးနေတဲ့ သမီးရဲ့ ကျောပြင်နဲ့ လုံးလုံးကျစ်ကျစ် ဖင်သားဆိုင်တွေကို ကြည့်ရင်း ကျုပ်ရဲ့လက်က အလိုလို လီးကို သွားကိုင်ဖြစ်သွားတယ်။ သမီး ရုတ်တရက် လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်ကို တွေ့သွားတာနဲ့ သူမရဲ့ နို့နဲ့စောက်ဖုတ်ကို အမြန်လက်နဲ့ အုပ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ အထဲဝင်လိုက်ပြီး သမီးရဲ့အနားကို ကပ်သွားမိတယ်။

'' ရွှေစင် သမီးရဲ့ကိုယ်လုံးက တော်တော်လှတာပဲ မရှက်ပါနဲ့ ကိုယ့်အဖေပဲဟာ'' 

ကျုပ်ပြောဖို့ ရည်ရွှယ်မထားပေမဲ့ စကားလုံးတွေ နှုတ်က အလိုလို ထွက်ကြလာတယ်။ သမီးလေး ရွှေစင်က ကျုပ်ကို ရှက်ရွှံ့တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်တယ်။

'' သမီးက အသားအရည်လဲ လှတာပဲ'' 

ကျုပ်သမီးရဲ့ ပုခုံးလေကို ပွတ်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။

'' သမီးမှာ ရည်းစားရှိပြီလား'' 

'' ဟင့်အင်း မရှိဘူး''

သမီးလေးက ရည်းစားမရှိဘူးဆိုတော့ ကျုပ်ရင်ထဲ နဲနဲပေါ့သွားတယ်။ 

'' ငါသမီးက ဒီလောက်ချောတာ အခုထိ ရည်းစားမရှိသေးဘူး ဟုတ်လား''

'' အင်း'' 

'' ကောင်းပြီ နောက်တစ်ခါကြရင် သမီးကို အဖေ ငယ်ငယ်တုန်းကလို ရေချိုးပေးရမယ်'' 

'' အမေကို သွားမပြောနဲ့ဦးနော် သမီး''

သမီးက ကျုပ်ကို ဘာမှပြန်မပြောပဲ ကြည့်နေတယ်။

'' သမီး မြန်မြန်ချိုး အအေးပတ်နေဦးမယ်''

ပြောရင်း ကျုပ်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ညရောက်တော့ မိသားစုအတူ ထမင်းစားကြကြတော့ သမီးလေး ရွှေစင်က အရင်လို ဘာစကားမှမပြောပဲ ငြိမ်နေတာကို တွေ့ရတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ မိန်းမက

'' သမီးလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ ငြိမ်နေပါလား'' 

'' ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အမေ'' 

ကျုပ်က

'' သမီးကြိုက်တဲ့ ဟင်းလေ များများစား'' 

လို့ ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့ အဖေလို့ ပြောရင်းခေါင်းညိတ်ပြတယ်။

နောက်နေ့ မိန်းမဖြစ်သူ အပြင်သွားဖို့ လုပ်နေတုန်း သမီးလေးက ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ မိန်းမ အိမ်အပြင်ရောက်တာနဲ့ ကျုပ် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ သမီး ရှိရာ ရေချိုးခန်းဆီကို လှမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ရေချိုးခန်းကို ရောက်တော့ သမီးလေးရွှေစင်က ရေချိုးလို့ပြီးလို့ တဘက်လေးကို ကိုယ်မှာပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်ဖို့ ပြင်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

'' သမီး အဖေရေချိုးပေးမယ်လို့ ပြောထားတယ်လေ'' 

'' အာ အဖေကလည်း အဲ့လို မချိုးချင်ပါဘူး''

ကျုပ်သမီးလေး အနားကို ကပ်သွားလိုက်တယ်။

'' အဖေ အနားမလာနဲ့'' 

ကျုပ်က ပိုကရိုနဲ့ သမီးလေးရဲ့ အလှကို ကြည့်ရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သူမကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်း နီတာရဲလေးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ကာ နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ လက်တစ်ဖက်မှလဲ သမီးလေးပတ်ထားတဲ့ တဘက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ရင်း သူမရဲ့ နို့အုံတင်းတင်းလေးကို ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်စိတ်တွေ အရမ်းထန်လာပြီး ကြမ်းတမ်းလာတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရွှေစင့်ကို ရအောင်လိုးတော့မယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့အုံကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။

'' အဖေ သမီးကို အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့ သမီးမကြိုက်ဘူး''

'' စိတ်မဆိုးပါနဲ့ သမီးရယ်'' 

ပြောရင်း ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့အုံကို ပါးစပ်နဲ့ အားရပါးရ စို့လိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ နို့တစ်လုံးကို စို့ပေးရင်း ကျန်နို့တစ်လုံးကိုလဲ လက်နဲ့ အားရပါးရဆုတ်ခြေလိုက်တယ်။

'' သမီးကို မထိနဲ့'' 

ကျုပ် သမီးလေးကို တစ်ဖက် ဆွဲလှည်လိုက်ရင်း နောက်မှသိုင်းဖက်ကာ သူမရဲ့ နို့တင်းတင်းလေးတွေကိုဆုတ်နယ်ရင်း ဂုတ်သားလေးတွေကို ဖွဖွနမ်းပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သမီးကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြန်လှည့်လိုက်ရင်း 

'' အဖေ့ကို နမ်းပါဦး သမီးလေးရယ်'' 

ပြောရင်း သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ထပ်နမ်းလိုက်ပြန်တယ်။

'' ဟင့် အင်းး ဟင့်အင်း မလုပ်ပါနဲ့''

သမီးလေးက ငြင်းဆန်နေပေမဲ့ ကျုပ် သူမရဲ့ဖင်လုံးတွေကို ဆုတ်နယ် ပေးလိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီး ထင်ရာတွေ လျှောက်လုပ်မိနေပါတော့တယ်။ ကျုပ်ဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို ကိုင်ကာ သမီးရဲ့ ဗိုက်သားလေးတွေပေါ်မှာ ပွတ်သပ်လိုက်ရင်း..

'' ဒါ အဖေ့ရဲ့ လီး သမီးကြိုက်လား'' 

'' ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း'' 

ကျုပ် လီးတံကြီးကို ကိုင်ကာ သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လီးထိပ်နဲ့ ပွတ်လိုက်ပြီး

'' လာ အဖေ့ လီးကိုကိုင် ''

ဟု ဆိုကာ သူမရဲ့ လက်ကို ကျုပ်လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တော့တယ်။

'' သမီး လက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေး''

'' ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း သမီး မလုပ်ချင်ဘူး'' 

ကျုပ်လီးကို ကိုင်မိရက်သား ဖြစ်နေတဲ့ သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ လက်ကိုကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ရင်း သူမရဲ့ လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးတစ်လျှောက် နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်ကာ နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ သမီးလေးက အတင်းတော့ ရုန်းမထွက်ပါဘူး။ ကျုပ် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပြီး သမီးလေးရဲ့ နို့အုံကြီးကို လက်နဲ့အားရပါးရ ဆွဲညှစ်လိုက်ရင်း နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်မြည်အောင် ယက်ပေးလိုက်တယ်။

'' ဟင့် အင့် အင့် ဟင့် အဖေ မလုပ်ပါနဲ့''

'' အင့်ဟင့်ဟင့် ဟင့်ဟင့် အင့်''

သမီးလေးရဲ့ ပေါင်ကြား စောက်ဖုတ်အောက်ကို ကျုပ်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတံကြီးနဲ့ ထိုးထည့်ကာကပ်ထားရင်း သူမကို ဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။

'' အား ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်'' 

'' ဟင့်ဟင့် ဟင့် ဟင့်''

'' သမီးရဲ့နို့တွေက တင်းနေတာပဲ အဖေ အရမ်ကြိုက်လိုက်တာကွာ''

ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့တွေကို စို့နေရင် သူမရဲ့ ပါးစပ်က ဌက်ဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးကို မရင်း ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရှိတဲ့ ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကားလိုက်ရင်း

'' လာ သမီးစောက်ဖုတ်ကို ကောင်းအောင် အဖေယက်ပေးမယ်'' 

ပြောရင်း ဖင်ပေါက်ဝလေးကနေ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် စောက်စိလေးထိအောင် လျှာပြားကြီးနဲ့ လျှက်ချလိုက်တယ်။ 

'' ဟင်း ဟင်းဟင်းဟင်း အဖေ ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့'' 

သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က နှုတ်ခမ်းသား ထူထူညိုညိုလေးနဲ့ ဆီးခုံကနေစပြီး စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်းပေါ်မှာ အမွေးနက်နက်ကလေးတွေ ပါးပါးလေး ဖုံးလွှမ်းနေတယ်။လီးထည့်လိုးမယ့် စောက်ခေါင်းဝနဲ့ ဖင်ပေါက်ဝ ဆက်စပ်နေတဲ့ နေရာမှာတော့ ပန်းရောင်လေးသန်းနေတာကို တွေ့ရတယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အုံ တစ်ခုလုံးနဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ စောက်စိပါမကျန် ပါးစပ်နဲ့စုပ် လျှာနဲ့ယက်ပေးနေတုန်း သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက ငံတန်တန် အရည်တွေက ကျုပ်ပါစပ်ထဲဝင်လာလို့ မြိုချလိုက်ရတယ်။ သမီးလေးရွှေစင်ကတော့ တဟင်းဟင်းနဲ့ အော်ညည်းကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံနေတယ်။ 

'' ဟင်း ဟင်းဟင်း အဖေ သမီး မလုပ်ချင်ဘူး '' 

သမီးလေး ပါးစပ်ကသာ ငြင်းဆန်နေပေမဲ့ သူမရဲ့သွေးသား ခန္တာကိုယ်က ကြိုက်နေပြီဆိုတာကို ကျုပ်သိနေတယ်။

သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ ထိန်းထားရင်း စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ယက်လို့ဝတော့ သူမရဲ့စောက်စိလေးကို လက်မလေးနဲ့ ဖိကာ ပွတ်ချေပေးရင်းနှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။

စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတဲ့ သမီးရဲ့ စောက်ခေါင်းဝကို လက်ညိုးလေးနဲ့ ပွတ်ပေးနေရင်း စောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ညိုးလေး အသာ ထည့်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ညိုး လက်တစ်ဆစ်လောက်ဝင်တော့ စောက်ဖုတ်နံရံတွေကို ပွတ်ပေးနေရင်း လက်ညိုးကို တစ်ဆုံးထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ အား ခနဲ အော်သံကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲက လက်ညိုးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း သူမနှုတ်ခမ်းကို ဖိနမ်းလိုက်ပြီး စောက်စိလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ကျုပ်လက်ညိုးကို အမှတ်မထင်ကြည့်မိလိုက်တော့ သွေးစလေးတွေ ပေနေတာတွေ့ရပြီး သမီးလေးရဲ့ မျက်လုံးအိမ်မှာတော့ မျက်ရည်လေးတွေဝဲနေတယ်။ ကျုပ်လဲသမီးလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆက်နမ်းနေရင်း စောက်စိလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ နဲနဲကြာတော့ လက်ညိုးလေးနဲ့ သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်းစီ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

'' ဟင့် ဟင့်အဖေ သမီး မလုပ်ချင်ဘူး ဟင့် ဟင့်'' 

သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ အရည်ရွှဲလာတာနဲ့အမျှ ကျုပ်လက်ကလည်း အသွင်းအထုတ်တွေ ပိုမြန်လာတယ်။

'' သမီး ကောင်းတယ်မလား''

'' အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင့် မကောင်းဘူး ဟင့် ''

ကျုပ် သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို မလိုက်ပြီး ဘိုထိုင်အိမ်သာ ရေဆွဲချတဲ့ ရေအိုးပေါ်မှာ လက်တင်စေပြီး အိမ်သာ အဖုံးပေါ်မှာ ဒူးနှစ်ဖက်ထောက်နေတဲ့ အနေအထားရောက်အောင်း အတင်းပြင်ပေးလိုက်တယ်။

ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ်မှာ ဒူးထောက်ကာ ကုန်းနေတဲ့ သမီးလေးရွှေစင်ကို မြင်ရတာ ကျုပ်အဖို့ တော်တော့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်။ သမီးလေးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးဟာ ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်ပြီး ကော့တက်နေကာ ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲက ဖင်ပေါက်ဝနဲ့ စောက်ဖုတ်ညိုညိုလေးက ကြည့်ကောင်းစွာ လှပနေပါတော့တယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ဖင်သားဆိုင်တစ်ခြမ်းကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်လိုက်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က လက်ညိုးလေးကိုသူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ကာ မွှေပေးလိုက်တယ်။

'' ဖင်လုံးတွေက လှလိုက်တာ သမီးရယ် ''

ပြောရင်းကျုပ် စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ကာ မွှေပေးနေတဲ့ လက်ညိုးကို မထုတ်သေးပဲ သမီးလေးရဲ့ ဖင်ဝလေးကို လျှာနဲ့ ယက်လိုက်တယ်။

'' ဟင့် ဟင့် အဖေ မလုပ်ပါနဲ့ သမီး မလုပ်ချင်ဘူး'' 

သမီးလေးရဲ့ ဖင်ဝကို ယက်ပေးနေရင်း စောက်ဖုတ်ထဲက လက်ညိုးကို ခပ်မြန်မြန် အသွင်းအထုတ်လုပ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရွှေစင်ကတော့ တဟင့်ဟင့် နဲ့ ငိုမှန်းမသိ ညည်းမှန်းမသိ ပါးစပ်ကနေ အသံတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်နေတယ်။ ကျုပ်ရဲ့လက်မှာ သမီးလေးရဲ့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုလာတာနဲ့ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေတာကို ရပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

'' ကောင်းလား သမီး အခုအဖေ့ အလှည့် လာဒီကို''

ဟု ပြောရင်း သမီးလေးရွှေစင်ကို ဂျိုင်းကနေမကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။

'' သမီး အဖေ့လီးကိုစုပ်ပေး''

'' ဟင့်အင်း မလုပ်ချင်ဘူး'' 

'' လာပါ သမီးလေးရယ်'' 

ကျုပ်သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ ခေါင်းကို ကိုင်လိုက်ရင်း အနည်းငယ် ဟနေတဲ့ သူမရဲ့ပါးစပ်ထဲကို လီးထိပ်ဖျားထိုးထည့်လိုက်တယ်။ လီးထိပ်ဖျားဝင်သွားတာနဲ့ လီးတံတစ်ချောင်းလုံးကို သူမရဲ့ ပါးစပ်ထဲ တဖြည်းဖြည်းထည့်ပြီး လီးအရင်းထိ ဝင်သွားတာနဲ့ သမီးလေးရဲ့ပါးစပ်ကို ဖြည့်ဖြည့်ချင်းစလိုးလိုက်တော့တယ်။

'' အု အု အွတ် အွတ် အဟွတ် အု အု'' 

၁၅ချက်လောက် သမီးလေးရဲ့ ပါးစပ်ကိုလိုးပြီးတော့ ကျုပ်ရဲ့လီးကို ခဏပြန်ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။

'' သေချာစုပ်ပေးလေး သမီးရဲ့''

'' ဟင့်အင့် မလုပ်ချင်ဘူး'' 

သမီးလေးရွှေစင်က ပြောရင်းခေါင်းခါနေတာကြောင့် ခေါင်းကိုလက်နဲ့ ကိုင်ကာထိန်းထားလိုက်ပြီး သူမရဲ့ပါးစပ်ထဲကို လီးထပ်ထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ဒီတစ်ခါမှာတော့ သမီးလေးရဲ့မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ပိုထန်လာကာ သူမ ပါးစပ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးမိပါတော့တယ်။

'' လုပ်ပါ သမီးရဲ့ အဖေ့လီးစုပ်ရတာကြိုက်တယ်မလား'' 

'' အု အု အု အွတ်''

ကျုပ် သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး

'' သမီး အဖေ သမီးစောက်ဖုတ်ကို လိုးတော့မယ်နော်''

'' ဟင့်အင်း မလုပ်နဲ့ မလုပ်ပါနဲ့''

'' သမီးကြိုက်မှာပါ'' 

ကျုပ် သမီးကို ခါးကနေကိုင်ကာ မလိုက်ပြီး ဘိုထိုင်အိမ်သာ အဖုံးပေါ် လက်တင်ပေးလိုက်တော့ ဒူထောက်ကာ ဖင်ကုန်းပေးသလို ဖြစ်နေတဲ့ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို လီးတေ့ကာ တစ်ဆုံးထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

'' အား အအ''

'' အ ရှီးး ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ် စောက်ဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ'' 

ပြောရင်း တစ်ချင်ချင်းဆီ လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က စီးပိုင်နေပြီး လိုးရတာတော်တော်ကောင်းပါတယ်။ စောက်ရည်တွေရွှဲနေတာကြောင့် ကြပ်ကြပ်ကြီးဖြစ်မနေပဲ လီးအဝင်အထွက်က အဆင်ပြေတယ်။ 

'' အဖေ့ရဲ့လီးကြီးက သမီးစောက်ဖုတ်ထဲမှာ အဆင်ပြေရဲ့လား''

'' ဟင့် ဟင့် ပြန်ထုတ်ပေး အင့် အင့်''

'' ခဏတော့ နာမယ် သမီးရယ် နောက်တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာလိမ့်မယ်''

ပြောရင်း ကျုပ်ဖြည်းဖြည်းချင်း ပုံမှန် လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ 

'' အဖေ ရပ်ပါတော့''

'' ဘယ်လို လုပ်ရပ်လို့ရမလဲ သမီးရယ် အဖေ လိုးလို့ကောင်းနေပြီ သမီးကုန်းမထလိုက်နဲ့ နော်''

ကျုပ်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေက ပိုမြန်လာတယ်။ သမီးရဲ့ နို့တစ်လုံးကို လက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း နောက်ကနေ အားပါပါနဲ့ ဆောင့်လိုးနေမိတော့ သမီးလေးရဲ့ညည်းသံက ကျယ်လာတယ်။

'' အဖေပြီးတော့မယ် နဲနဲတောင့်ခံလိုက်ပါ သမီးရယ်'' 

ကျုပ် အချက်ငါးဆယ်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပြီးတဲ့ နောက်မှာ သမီးလေးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲကို လရည်တွေပန်းထုတ်ကာ အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားတော့တယ်။ သမီးလေးရွေစင်လဲ ဘိုထိုင်အိမ်သာကို အားပြုကိုင်ထားရင်း ခွေခွေလေး အမောဖြေနေရတော့တယ်။

'' သမီး ဒီကိစ္စကို အမေ့ကို သွားမပြောနဲ့နော်'' 

'' နောက် ဒီထက်ကောင်းအောင် လိုးကြမယ်''

ကျုပ်ပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်ပါတော့တယ်။ နောက်တစ်နေ့ မနက်မှာပေါ့ မိန်းမရော သမီးလေးရွှေစင်ပါ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ အလုပ်ရှုပ်နေကြတယ်။

'' မိန်းမ ဘာတွေချက်နေတာလဲ'' 

'' ဒီနေ့ ရှင့်အကြိုက်လေ ငါးသလောက်''

'' ဟုတ်လား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်''

ကျုပ်ကို တွေ့တော့ သမီးလေးရွှေစင်က အိမ်ရှေ့ဖက်ကို ထွက်ဖို့ပြင်တယ်။ ကျုပ်လဲ သမီးလေး နောက်ကနေ အမှီလိုက်တော့တာပဲ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သမီးလေးက အင်္ကျီ ဂျိုင်းပြတ် ပန်းရောင်လေး ဝတ်ထားပြီးအောက်မှာ ဘော်လီခံမဝတ်ထားတာကြောင့် နို့နှစ်လုံးနဲ့ နို့သီးခေါင်းအရာလေးကို မြင်နေရတာက ကျုပ်စိတ်ကို လာဆွနေသလို ဖြစ်တာကြောင့်ပေါ့။

အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ သူမကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်ရင်း အင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့တစ်လုံးကို ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရွှေစင်က အသံတိုးတိုးနဲ့ 

'' ဟာ အဖေ မလုပ်နဲ့''

ပြောရင်း ကျုပ်ရင်ဘက်ကို လက်နဲ့ တွန်းထားတယ်။ ကျုပ်လဲ သမီးလေးရဲ့ လည်တိုင်လေးကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်ရင်း သူမဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီ အဖြူလေးထဲ လက်နှိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

'' အဖေ မလုပ်နဲ့ အမေ တွေ့သွားလိမ့်မယ်''

သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ ပါးစပ်ကို လက်နဲ့ အသာပိတ်လိုက်ရင်း 

'' သမီး အသံမထွက်နဲ့ သမီးအမေ ကြားသွားလိမ့်မယ်''

ဟု ပြောလိုက်ပြီး ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ လည်တိုင်ကိုလက်နဲ့ ပွတ်သပ်ပေးရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေ ထောင်ထလာပါတော့တယ်။

အင်္ကျီ ကို လှန်တင်လိုက်ပြီး သမီးရဲ့နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်နယ်ပစ်လိုက်တော့ 

'' အဲ့လိုမလုပ်နဲ့ အဖေ သမီးအရမ်းမုန်းတယ်'' 

ကျုပ် သမီးကို နံရံနားတွန်းကပ်လိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ သူမရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုတ်ကိုင်ကာအပေါ်မြှောက်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးနောက် သူမရဲ့ နို့တွေကို ပါးစပ်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ပေးပြီး ကျန်ညာလက်မှလည်း အဖြူရောင်ဘောင်ဘီတိုဂွကြားလေးထဲက စောက်ဖုတ်နေရာကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

'' အဖေ မလုပ်ပါနဲ့'' 

ကျုပ်အားမလို အားမရဖြစ်လာပြီး သမီးလေးရဲ့ ဘောင်းဘီထဲ လက်နှိုက်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်နဲ့ အစိလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ သမီးလေးက ခေါင်းတွေ အတင်းခါပြတယ်။

'' အဖေ မလုပ်ပါနဲ့တော့ အမေ တွေ့သွားလိမ့်မယ်'' 

သမီးလေးက ပြောနေပေမဲ့ ကျုပ် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ ပြီးတော့သမီးလေး လက်ကိုကိုင်ကာ ကျုပ်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။

'' သမီး အဖေ့ကို လီးစုပ်ပေး'' 

'' ဟင့်အင်း''

'' ဒါဆိုရင် သမီးစောက်ဖုတ်ကိုအဖေလိုးရမလား''

'' ဟင့်အင်း''

'' ဒါဆို မြန်မြန်ပြီးသွားအောင် လီးစုပ်ပေးသမီးက လိမ္မာပါတယ်ကွာ'' 

သမီးလေးက ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တော့ ကျုပ်ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ပြီး သူမ ဟပေးတဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။

သမီးလေးရဲ့ ဟထားတဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးသွင်းတယ်။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာအောင် လိုးပြီးတော့ ကျုပ်လဲ ထိန်းမထားနိုင်တော့တာနဲ့ သမီးလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်ရတယ်။သမီးလေး ရွှေစင် သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းကစီးကြလာတဲ့ ကျုပ်ရဲ့လရည်တွေကို လက်ဖမိုးလေးနဲ့ သုတ်ရင်း မီးဖိုချောင်ဆီသို့ ထွက်သွားပါတော့တယ်။

...........................................

တစ်ရက်မှာတော့ ကျုပ်ရေချိုးနေတုန်း သမီးလေးရွှေစင် တံခါဖွင့်ပြီး ကျုပ်ကိုစိုက်ကြည့်နေတာနဲ့

'' သမီး ဘာဖြစ်လို့လဲ''

သူမ ဘာမှပြန်မဖြေပဲ ကျုပ်ဘေးနားမှာလာရပ်နေရှာတယ်။

'' သမီး အဖေ့ကို လွမ်းနေလို့လား''

'' အဖေ''

ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ရင်း နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ်။

'' ဟင့် ဟင့် အင့်''

ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းလိုက်တယ်။

'' အဖေ အရမ်းနမ်းပေးပါ''

သမီးလေးက ကျုပ်ရဲ့ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေကို ပြန်တုန့်ပြန်ပေးပါတယ်။

'' သမီး ဒီကိုလာ''

ဟု ပြောလိုက်ရင်း ကျုပ် ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ် ထိုင်လိုက်ကာ သမီးလေးကို ကျုပ်အပေါ် ပွေ့တင်လိုက်ပြီး တက်ခွခိုင်းလိုက်တယ်။

သမီးလေးက ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်ရောက်တော့ ကျုပ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စိတ်ပါလက်ပါ နမ်းတယ်။ ကျုပ်လည်းသမီးလေးရဲ့ ဖင်လုံးတွေကို ဆုတ်နယ်ပေးရင်း သူ့ရဲ့ အနမ်းတွေကို အလိုက်သင့် တုန့်ပြန်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ နမ်းနေရင်း သမီးရဲ့ လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်ရဲ့လီး ဆီကိုရောက်လာပြီး ပွတ်သပ်နေပြန်တယ်။

'' အဖေ ကောင်းလား''

'' ကောင်းတာပေါ့ သမီးရယ်''

'' သမီးကို ပိုနမ်းပေးပါ''

ကျုပ်သမီးရဲ့ လျှာလေးကို ဆွဲစုပ်ပေးကာ အားရပါးရ နမ်းပေးလိုက်တယ်။

'' အင်းး အင်းး ကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်'' 

သမီးလေးရဲ့ စကားကြောင့် ကျုပ်တော်တော် ထန်လာတယ်။ ကျုပ်ဇလားထဲကရေ ကိုခပ်ပြီး သမီးလေးရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကို လောင်းချလိုက်ပြီး သူမရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်သပ်ရင်း နို့တွေကို ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ရေစိုနေတဲ့ အကျီ င်္ကိုလှန်တင်လိုက်ပြီး ချက်ကလေးနဲ့ ဗိုက်သားတွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်တယ်။

'' အင့် အ အ ဟင့် အဖေ ယားတယ်။ 

'' သမီး ထိုင်လိုက်'

သမီးလေးရွှေစင် ထိုင်လိုက်တော့ ကျုပ်ရဲ့ တောင်စပြုနေတဲ့ လီးကိုသူမရဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားထဲထည့်ပြီး ခါးလေးကိုကော့ကော့ပြီးလိုးလိုက်တယ်။ 

'' အဖေ သမီးနို့တွေကို ကြိုက်လာဟင်''

ပြောရင်းသမီးက သူမရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ကာ ကျုပ်လီးကို ညှပ်ပေးထားပါတော့တယ်။

'' အရမ်းကြိုက်တာပေါ့သမီးရယ်''

'' သမီး နို့တွေနဲ့ အဖေ့လီးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ပေး'' 

'' အား ကောင်းတယ်သမီး အဲ့ဒီလို''

သမီးလေးရွှေစင် ကျုပ်မျက်နှာကိုပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်ရင်း ကျုပ်လီးကို အရသာတွေ့အောင် လုပ်ပေးနေရှာတယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ အင်္ကျီ ကို ချွတ်လိုက်ရင်း နို့တွေကို စို့ပေးလိုက်တယ်။

'' အင်း အင်းး အင်းးအဖေ ကောင်းတယ်''

သမီးလေး ရွှေစင် မျက်လုံးလေးကို စဉ်းရင်း ညည်းညူ နေတော့တယ်။ ကျုပ်ရေစိုနေတဲ့ ဘောင်းဘီတိုလေးပေါ်ကနေသမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်တယ်။

'' အားး အားး အဖေ ရှီးးးး''

ဘောင်းဘီ ပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ကစားပေးရင်း ကျုပ် ထိုင်ချလိုက်ပြီး စောက်စိ နေရာလေးကိုပါးစပ်နဲ့ ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရွှေစင် ညည်းသံနဲ့အတူ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတယ်။ ပြီးတော့သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့ ပွတ်ပေးနေရင်း ပေါင်သားဖြူဖြူလေးတွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်တယ်။

'' အ အ အဖေ ကောင်းတယ်''

'' သမီး အဖေ့ကိုဖင်ကုန်းပေး''

သမီးလေး ရွှေစင် ဖင်ကုန်းလိုက်တော့ ကျုပ်သူမဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီအတိုလေးနဲ့ အတွင်းခံလေးကိုချွတ်လိုက်ပြီး ဖင်လုံးတွေကို ဆုတ်နယ်ရင်း ဖင်ပေါက်ဝလေးပေါ်လာအောင် ဆွဲဖြဲလိုက်တယ်။ 

'' ဟင်းးး ဟင်းးး ဟင်းး အဖေ ဟင်းး''

'' ကြည့်လို့ ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်'' 

ပြောရင်း ကျုပ် သမီးလေးရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝလေးကို ရေခပ်ကာလောင်းချလိုက်ပြီး ဖင်ဝလေးထဲ လျှာထိုးထည့်ကာကလိပေးလိုက်တယ်။

'' အင်းးး ဟင့် ဟင့် အ အင်းး အဖေ သမီးရှက်တယ်''

ပြီးတော့ သမီးလေးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကို ဆုတ်နယ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ်ထည့်ကာ မွှေပေးလိုက်တယ်။ သမီးလေးညည်းသံတွေ ပိုထွက်လာတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှာလဲ အရေတွေရွှဲလာတယ်။

'' အ အ အားးးအဖေ သမီး မရတော့ဘူး အားးး အားး အအ အအ'' 

သမီးလေးရွှေစင် တုန်ရီမောဟိုက်သံနဲ့ ပြောရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ငြိမ်သက်သွားပါတော့တယ်။

'' သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အဖေ ယက်ချင်သေးတယ်''

ပြောရင်း ကျုပ် သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက်နဲ့ တစ်ချက်ချင်းဆီ ယက်လိုက်တယ်။ ကျုပ်တစ်ခါယက်လိုက်တိုင်း သမီးလေးတစ်ကိုယ်လုံး တစ်ခါ တုန်တက်သွားတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးကို အကောင်းဆုံးတွေပေးချင်တယ်လေ။ နောက်ပြီး သမီးလေးကို တစ်ခြားသူ လိုးမှာမကြိုက်ဘူး။ ကျုပ်ရဲ့ အတ္တတွေပေါ့။

'' သမီးလေး လက်နဲ့ ဖင်ကိုဖြဲထား'' 

သမီးလေးဖြဲလိုက်တော့ ပွင့်အာလာတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးထည့်ကာမွှေပေးလိုက်တယ်။ 

'' အင်းးး အားး အားးကောင်းတယ် ကောင်းတယ်'' 

ကျုပ် စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးထည့်ကာမွှေပေးရင်း စောက်စိလေးကို လက်နဲ့ ပွတ်နေတာကြောင့် သမီးလေး ဟန်မဆောင်နိုင်အောင်ကောင်းနေတာပေါ့။

'' လာသမီး ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲလိုက် အဖေ တို့လိုးကြမယ်'' 

သမီးလေး ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲလိုက်တော့ ကျုပ် သူမရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်ကို အသာဟပြီး ကြားထဲမှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ တော်မတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးတံကြီးနဲ့ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ငါးချက်လောက် ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ လီးအရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတဲ့သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သာသာယာယာပဲ ဝင်သွားပါတယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်စိလေးကို လီးတံနဲ့ ပွတ်တိုက်ရင်းခပ်သွက်သွက်ပဲ လိုးပေးလိုက်တယ်။

'' အား ရှီးးးအားး အရမ်းကောင်းတယ် အားးး အဖေ ရှီးးး''

သမီးလေးရဲ့ အော်ညည်းသံက ကျုပ်အတွက် ချိုမြိန်လွန်းလှတယ်။ လိုးနေရင်း စောက်ဖုတ်ထဲက လီးချော်ထွက်သွားတိုင်း သမီးလေးက ကျုပ်လီးကို ကိုင်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ပြန်ထည့်ပေးရှာတယ်။ သမီးလေး ဘယ်လောက်တောင် အရသာ တွေ့နေလဲဆို နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်ထနေတယ်။ ပြီးတော့ အောက်ကနေလဲ စောက်ဖုတ်ကို ပြန်ကော့ကော့ပေးတယ်။ နောက်သမီးလေးရွှေစင် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပြီး လိုးနေတဲ့ ကျုပ်ရဲ့ပုခုံးကိုဖက်ကာ ထ ထိုင်လိုက်ပြီး ကျုပ်နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရင်းအပေါ်ကနေ အားပါးတရ တက်ဆောင့်ပါတော့တယ်။

ကျုပ်လဲလက်ကို နောက်ကြမ်းပြင်မှာ ထောက်ထားရင်း ခြေဆင်းကာ သမီးလေး တက်ဆောင့် လိုးနေတာကို ခံပေးနေလိုက်တယ်။ သမီးလေး တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရှိန်တက်လာပြီး ညည်းသံတွေ ဆူညံလာကာ ဆောင့်ချက်တွေပြင်းထန်လာတော့ကျုပ်လည်းအောက်ကနေပြန်ပင့်လိုးပေးတယ်။ 

'' အားး အားးး ရှီး အဖေ သမီး နောက်တခါ ပြီးတော့မယ် အားးး''

'' ပြီးပီလား သမီး ထလိုက် အဖေတို့နောက်ပုံစံတစ်မျိုးနဲ့လိုးကြမယ်''

သမီးလေးရွှေစင် ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်ကထပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။

'' သမီး နံရံမှာ လက်ထောက်ပြီး ဖင်လေးကို ကော့ထား'' 

သမီး လမ်းလျှောက်ပြီး နံရံဆီကိုသွားတော့ သူမရဲ့ခြေထောက်တွေ သိပ်မခိုင်ချင်တော့တာ တွေ့ရတယ်။ နရံမှာ လက်ကလေးကပ်ထားပြီး ဖင်လေးကော့ပေးထားတဲ့ သမီးလေးရဲ့ နောက်မှာကျုပ်ဝင် ရပ်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ခါးလေးကို ကိုင်ကာ နောက်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုး ပစ်လိုက်တယ်။

'' အားး အားး ကောင်းတယ် အဖေ'' 

ကျုပ် သမီးလေးရဲ့ ကျောပြင်နဲ့ နို့တွေကို ပွတ်သပ်ပေးရင်းနောက်ကနေ အားရပါးရ လိုးလိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ာအရည်ရွှဲနေတာကြောင့် တပြွတ်ပြွတ်နဲ့လိုးသံတွေ ထွက်နေတော့တယ်။

ကျုပ်စိတ်တိုင်းကျ ဆယ်မိနစ်လောက် ဆောင့်လိုးနေရင်း ပြီးချင်လာတာနဲ့ လီးကို သမီးလေး စောက်ဖုတ်ထဲကထုတ်လိုက်ပြီး သူမကိုထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လီးထိပ်ကို သမီးလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းဝမှာ ငါးချက်လောက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း သမီးလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လီးတစ်ဆုံးထိုးထည့်ကာ လရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သမီးလေးရွှေစင် ကျုပ်မျက်နှာကိုပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်နေရင်း လရည်တွေကို မြိုချလိုက်တယ်။

ကျုပ်ထိုင်ပြီး သမီးလေးရဲ့ ပါးကို နမ်းလိုက်တော့ သူမက ကျုပ်ကို အဖေလို့ တစ်ခွန်းထဲ ခေါ်ရင်း တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားပါတော့တယ်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Wednesday, March 29, 2023

ကောင်းကင်မေမေ အပိုင်း ( ၁ )

ကောင်းကင်မေမေ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ရမ္မက်သွေး

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ဝုန်း ဂျိမ်း ဒလိန်း ၀ေါ

“ မေမေ မေမေ ရေ 

“ ဟော သားလေးပြန်လာပြီ ”

“ ရေတွေလဲ တကိုယ်လုံး ရွှဲလာပါလား သားရယ် ”

“ ဟုတ်တယ် မေမေ ထီးက ကားမှတ်တိုင်ကအဆင်း လေကြမ်းလို့လန်သွားတယ်၊ နေ့လည်ကထဲက ရွာလိုက်တဲ့ မိုး မေမေရယ် ”

“ ကဲ ကဲ ခဏ မေမေ ပုဆိုးယူပေးမယ် အထဲမဝင်နဲ့ဦး ”

အရပ်မြင့်မြင့် အသားဖြူဖြူ  ၁၉ နှစ်အရွယ် သားအတွက် ပုဆိုးယူပေးပြီး လှမ်းပေးလိုက်တယ်။

သားက ပုဆိုးယူပြီး လဲ လိုက်တယ်၊ ရေစို ပုဆိုးကိုရေညှစ်ပြီး အိမ်ရှေ့ ရေကပြင်က အဖီအောက်မှာ လွှားထားလိုက်တယ်။ နောက် ကျမပေးတဲ့ ပုဝါနဲ့ ခေါင်းကိုရေတွေသုတ်နေတယ်။ အပေါ်ပိုင်း ဗလာနဲ့ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ကိုယ်ခန္ဒာလေးကို ကြည့်ပြီး မာလာ တယောက် လင်ယောင်္ကျား ကိုကျော်ကြီးကို သတိရမိတယ်။ ကြာလေ သားကလဲ သူ့အဖေနဲ့ တူလာလေပဲ။

ကျမယောင်္ကျား ကိုကျော်ကြီးက ကုန်တင်ကားကြီးမောင်းသူ ၊ နယ်ဘက်တွေ အသွားများတော့ အိမ်ကပ်ရတယ်မရှိ။ ဒီတော့ လမ်းမှာ ထမင်းဝင်စားတက်တဲ့ ဆိုင်က ကျမနဲ့ ညားတာ မဆန်းပါဘူး။ ကားကြီးမောင်းသူတွေရဲ့ ထုံးစံ လမ်းတလျှောက် အစုန်အဆန် ဖာမလေးတွေ ခေါ်တင် လိုးနေတာ မဆန်းပေးမယ် လွန်ခဲ့တဲ့ ၄ နှစ်လောက်က ဖာမလေးကို မယားငယ် အဖြစ် ယူထားတာ သိလိုက်ရတော့ ကျမတို့ တရား၀င် လမ်းခွဲလိုက်ကြတယ်။

ခွဲလို့ရတာလေးနဲ့ မြို့သစ်ဖက်မှာ လာပြီး ပေ၂၀၊ပေ ၄၀ ကွက်လေးမှာ အသားအိမ်သေးသေး သွပ်မိုးလေးနဲ့လာနေဖြစ်တာ၊ အိမ်လေးက သေးပေမယ့် စံနစ်တကျ ၡိပါတယ်။ စာရေးဆရာ တယောက်က သူနေမယ် ရည်ရွယ်ပြီး ဂျပန်အိမ်ပုံစံ ၂ ခန်းဖွဲ့ပြီး ဆောက်ထားတာ။ တခန်းက ဧည့်ခန်း၊ ဧည့်ခန်းက ဆက်တီတွေက အၡင်တွေ။ ဖြုတ်လိုက်တာနဲ့ အိပ်ခန်း ဖြစ်ရော။ တခန်းက အိပ်ခန်း၊ အိပ်ခန်းခြေရင်း မှာ မီးဖို၊ အိပ်ခန်းဘေးမှာက ရေချိုးခန်း အိမ်သာနဲ့။ ဒါပြင် ခြံဒေါင်းမှာ ရေချိုးဖို့ ရေစည်တခု ထားသေးတယ်။ 

အိမ်ၡ့မှာလဲ မြေကွက်လေးနဲ့ ပန်းတွေလဲ အမျိုး စုံလို့၊ ကျမလဲ ဆက်ပျိုးထောင်ထားတော့ နေချင့်စဖွယ်လေးပေါ့။

စျေးတော်တော်နဲ့ ရထားတာ သူငယ်ချင်း ချိုချိုမာကြောင့် လေ။ သူကဘောစိမ။ကျမကို ငွေရေး ကြေးရေးကအစ အစစအရာရာ ကူညီသူ။ သူက အရင် တိုက်ခန်း တခုမှာ နေတုန်းက အိမ်နီးချင်း ကပ်လျက် ပွဲစားမ ပေါ့။ ကျမက အေးအေး ဆေးဆေး ခြံလေးနဲ့ နေချင်နေတာ သူက သိတော့ သူ့အကူညီနဲ့ရလိုက်တာတာ။  မြို့သစ်ဆိုပေမယ့် ခြံဈေး မြေဈေးတွေက မြောက်လွန်းတော့ နဲနဲ အတွင်းကျတဲ့ဘက်ပဲ ငွေက မီတယ်လေ။ ဘာဖြစ်ဖြစ် မြို့ထဲမှာ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ်နေရတာထက် စာရင် နေပျော်တယ်။ကျမကနယ်ဇာတိဆိုတော့ ဒီလိုခြံလေးနဲ့ နေရတာ သဘောကျတယ်။

ဒီတော့ ခုလို အမေတခု သားတခု အေးအေးဆေးဆေး နေလို့ရတယ်။ စီပွါးရေးကတော့ အရင်ယောင်္ကျား ရှိစဉ်ကလို တော့ မဟုတ်တော့ဘူးပေါ့။ သားကလဲ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး မြို့ထဲက ဖုန်းဆားဗစ်ဆိုင် တခုမှာ အလုပ်ဝင်လုပ်နေတယ်။ 

ဒီတော့ လောလောဆယ် သားကို ပြန်မှီခိုနေရတာပေါ့။ ခုလဲ မြို့ထဲကပြန်အလာ ကားမှတ်တိုင်က နေ အိမ်အကြား နည်းနည်းလှမ်းတော့ မိုးကြီးတာနဲ့တိုးပြီး စိုစိုရွှဲကုန်တာ။

ကျမလား အရွယ်ရှိသေးတယ်။ ခုမှ ၄၀ စွန်းရုံလေး ။ခါးလေး နဲနဲတုတ်တာက လွဲလို့ရင်တွေတင်တွေ တင်းတင်း ရင်းရင်းနဲ့ လှပတုန်း။ ဝါဝါအောင်တို့လို့ ရုပ်မျိုး ။ သွေးသား အဆူဖြိုးဆုံး၊ လိုးကောင်း ခံကောင်းတုန်း မှာ လင်ဖြစ်သူ ကိုကျော်က အငယ်နောက်ပါသွားတာလေ။ 

ထားပါတော့ ခု လောလောဆယ်မှာတော့ ကျမအတွက် သားလေးက အားကိုးမှီခိုရာ ဖြစ်နေပြီလေ။ ကိုကျော့်ကိုယ်စား သားအပေါ်ပဲ အချစ်တွေ ပိုရတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျမအတွက် လိုနေတာက သွေးသား ရှိသေးတဲ့ အရွယ် မို့ တခါတလေ ယွစိထိုး အလိုးခံချင်စိတ်က လက်နဲ့ပွတ်၊ လက်အချောင်းလိုက် ထိုးထည့် ပြီး အာသာဖြေလဲ မပြေပါဘူး။ အလိုခံဖူးတဲ့ အရသာသိနေတော့ ခံချင်စိတ်က ယွစိတက်နေတာ။

နေ့လည်ဘက် ဖုန်းတလုံးနဲ့ အပြာကားတွေ ကြည့်ပေမယ့် အာသာမပြေ၊ ဟိုစိတ်တွေကို ပိုဆွပေးသလိုသာဖြစ်နေတော့တယ်။ ခုရက်ပိုင်း အင်းစက် ဆိုတဲ့ စာတွေ ဖတ်မိတယ်။ ဒါကလဲ ဟိုကောင်မ မိချိုလေ ။ လင့်တွေ ပို့ပေးလာလို့ ဖတ်မိတာ။ အဖေနဲ့ သမီး၊ သားနဲ့အမေ၊ မောင်နှစ်မရင်းချာ လိုးတာ၊ခံတာတွေ ။ ဖတ်ခါစတော့ သာမန် စိတ်ကူးယဉ်ရေးထားတာတွေပဲ  အပျင်းပြေ ဖတ်ကြည့်မယ် လောက် သဘောထားတာ။ ဖက်မိတော့ မှ လက်ကမချချင်။ ဒီကောင်မ မို့ ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ ဘယ်ကရှာရလဲ မသိ။

နောက်ပြီး သူက ဖုန်းဆက်မေးသေးတာ 

“ မာလာရေ ကောင်မ ဘယ်လိုလဲ အင်းစက်ဖတ်ပြီး ကျန်အပြာစာအုပ်တွေ မတိုးတော့ဘူး မဟုတ်လား။ ဒါတောင် စာပဲရှိသေးတယ်၊လက်တွေ့ဆို ညဉ်း နတ်ပြည်အရှင်လက်လက် ရောက်သွားမယ်နော် ခ်ခ် ”

“ ဟယ် မိချို ညဉ်းနော် နင် ရိုးရော ရိုးရဲ့လား နင့်သားနဲ့  ”

သူမှာလဲ သားတယောက်ရှိတယ် ၊ ထူးနိုင်  တဲ့။ ကျမသားက နိုင်ထူး။ မီး၀င် မီးထွက်ပဲ ကွာပြီး မွေးကြတာ။ ကျမသားက ရက်ပိုင်းလေးပဲ ကြီးတာ။

ကျမတို့ဟာ သား၂ ယောက်လုံးကို အတူတူ ချစ်ကြတာ။ မိချိုကလဲ ကျမသားကို သားလို့ ပဲခေါ်သလို့ ကျမလဲ သူ့သားကို သား လို့ ပဲ ခေါ်ကြတာ။ သူတို့ ၂ ယောက်ကလဲ ညီအစ်ကိုတွေလိုပဲ။ မိချိုသားက မိန်းမချော၊ မျက်နှာ ၀ိုင်း ကျမသားက မျက်နှာ ပေါက်ကသွယ်။ ဂျင်တွေဘာတွေ ဆော့တာ ၀ါသနာ တူကြတော့ အရပ်မြင့်မြင့် ကျစ်ကျစ် လစ်လစ် ဘော်ဒီတွေနဲ့ ပေါ့။

မြို့ထဲ နေစဉ်က တိုက်ခန်းနီးချင်း တွေ ပေါ့။ မိချိုယောင်္ကျားက ဂျပန်မှာအလုပ်သွားလုပ်နေတာ တနှစ်လောက်မှာ တခါပြန်လာတက်တာ၊ဒီတော့  ဒီကောင်မလဲ ဆာနေတာ ။ ကျမက ဒီကောင်မ အကြောင်း သိပြီးသား၊ ခပ်ရွရွ.။ အရင်ကတည်းက သူ့ယောင်္ကျားနဲ့ လိုးတာတွေ တစ်တစ်ခွခွပြောတက်တာ၊ သူပြောရင် ကျမပါ စောက်ရည်တွေ တောက်တောက်ကျရတာ။အပြောကလဲ ကောင်းတယ်၊ ပွဲစားမကိုး။ 

သူကထက်မြတ်တယ်။ ငွေလဲ ၡာတက်တယ်။ဒါကြောင့် ကားတစ်စီးနဲ့ အိမ်သိပ်မကပ်ဘူး။နေတာလဲ ခေတ်မီတယ်။ လင်နဲ့ က အသက်အတော်ကွာတယ်။ ငယ်ငယ်က ဘောပြားမတဲ့၊ ချောတာက အတော်ချော၊ အကောင်သေးတော့ ခုထိ အပျိုလေးလို အရွယ်ကတင်နေတုန်း။ သူက အရမ်းထန်တာ။ ဘောပြားမနဲ့ ကျမ ပွတ်ဖူး၊ ကဲဖူးတာတွေ ၡိတယ် ခ်ခ်။သူနဲ့ကျမကြား ဘာမှာမကွယ်ဝှက်ထားဘူး။ဘွင်း ၡင်းပဲ။

သူလိုချင်တာ ဆို မရရအောင် ယူတက်သူ၊ ဒါကြောင့် ကျမက တမင် အစ်လိုက်တာ။ 

“ အသေသာသတ်ပစ် မာလာရေ ပြောဘူး ခ်ခ်  ”

 မပြောဘူးသာ ပြောတာ သူကပဲ ဆက်ကာ

“ ဒါမျိုးက စားတက်ရင် အရသာလဲ ရှိ၊ အရှုပ်အရှင်းလဲ ကင်းတယ်ဟဲ့ ကောင်မရဲ့ ..ယောင်္ကျားတွေ အပြင်မှာ စမောဆွဲတာ လူတွေက အပြစ်မမြင်ပေမယ့် ငါတို့မိန်းမ တွေဘဝက အခက်ဟဲ့။ အပြင်မှာ အမ်းရင်လဲ အရှုပ်အရှင်းက ဖြစ်လာမယ်၊ ရပ်ကွက်ကလဲ နှခေါင်းရှုံ့လာမယ်။ ယောင်္ကျားကသိရင်လဲ ပြဿနာတက်ဦးမယ်။အွန်လိုင်း ပေါ် ကဲပြန်တော့ စောက်ကောင်တွေက သစ္စာကမရှိ။ ခြူစား၊ မညှာမတာလိုးပြီး ချက်တင်တွေပျံ့၊ ရုပ်သံဖိုင်တွေပျံနဲ့၊ ငါက လက်တွေ့သမား ညဥ်းသိတယ်မဟုတ်လား ခ်ခ် ”

“ အေးဟဲ့ လောကကြီးက မတရာဘူး မိချိုနော်.. ”

“  စိတ်ကူး မမှားနဲ့ ကောင်မ ၊ သားနဲ့ဆိုတော့ သားလဲ အပြင်မှာမဟရဲ ၊ပေါက်ကြားမှာလဲ မပူရဘူး၊ တသက်လုံး စားလို့ရတယ် သိလား ”

“ ထာဝရတော့ ချုပ်ထားလို့မရဘူး။ ငါတို့လဲ အချိန်တန် သွေးဆုံးရင် သားတွေလဲ သူတို့ချစ်တဲ့သူနဲ့ အိမ်ထောင်ပြုကြမှာပဲလေ။ သူတို့ အိမ်ထောင်မပြုခင် ငါတို့ရဲ့ ငြိမ်းခါနီး အချစ်မီးတွေ အတွက်လောင်စာ လိုတယ်လေ၊ အဲဒီလောင်စာက အနီးလေး ခ်ခ်... သဘောပေါက်နော် ”

အဲနောက် ကိုယ့်က မွေးတဲ့ ကိုယ့်သွေး နဲ့အလိုးခံရတဲ့ အရသာ ဘယ်လောက်ကောင်းတာတွေ ဟိုမုန်းအကြွဆုံး ငယ်ငယ်နုနုလေးရဲ့ ထန်ချက်တွေ၊ တချီပြီးပေမယ့် တခဏတွင်း ပြန်ထောင်လာတာတွေ ပြောပြတာ၊ ကျမဖြင့် နားထောင်နေရင်း ကျမစိတ်တွေ ဆိုတာ လေ ကိုကျော်ကြီးနဲ့ ခံတုန်းကဟာတွေ သတိရလာပြီး စောက်ဖုတ်က ယွစိယွစိကို ဖြစ်နေတော့တာ။

“ ဟုတ်ပါပီ ကောင်မရဲ့  ငါက ဘယ်လိုစရမလဲ ဆရာတင်ပါတယ် ဟယ် ”

“ သြော် ညဉ်းအေ ကိုယ်က အမေပဲ အရင်ကထက် နီးနီးကပ်ကပ်လေး ယုယပြ၊ ကြင်နာပြပေါ့၊ တအိမ်ထဲ အတူတူနေရတာပဲ မခက်ပါဘူး၊ ညဥ်းလဲ ယောကျ်ားတွအကြိုက် မသိတာကျနေတာပဲ ခပ်ဟော့ဟော့လေးတွေ ဝတ်ပြပေါ့ အထူးသဖြင့် ညဘက်တွေပေါ့ဟဲ့ ”

သူက ငယ်ငယ်ကထဲက သူ့သားနဲ့ အတူတူအိပ်ကြတာ။ အရင်တိုက်ခန်း ကို ရောင်ပြီး ခု ကွန်ဒို အသစ်ဝယ်ပြီးမှ သားနဲ့ အခန်းခွဲအိပ်တာ။ ဒါပေမယ့် အခန်းက ကပ်လျက်၊ ပွဲစားပီပီ မြတ်ရင် ရောင်းထုတ်တာပဲ ။သူ့သား ဒစ် မပွင့် လို့ သူကိုယ်တိုင် ဆေးခန်းမွာ ထိပ်အရေပြား ဖြတ်ပေးတာ၊သူ့သားက ကုလားလီးလိုပဲ ဆိုတာ ပြောဖူးတယ်။

“ ညဥ်းက ညဥ်းသားနဲ့ ဘယ်လို စဖြစ်သွားတာလဲ ပြောပါဦးဟဲ့ မိချိုရဲ့ ”

“ ငါက တော့ ကလပ်ကအပြန် မူးချင်ယောင်ဆောင်ပြီး သားကို တွဲခေါ်ခိုင်းပြီး ငါ့အခန်းရောက်တော့ မူးနေဟန်နဲ့ သားကိုဖက်ပြီး အိပ်ပစ်တာ။ တက်လိုးပစ်တာကွ .ခ်ခ် သားကလဲ ရည်းစားရှိနေတော့ ငါ့ အကွက်ဆင်တဲ့အထဲ မသိချင်ယောင်ဆောင် ဝင်လာတာပဲ။ ငါမူးရင်း ရစ်တာ ဆဲတာ နင်သိတယ် မဟုတ်လား၊ ငါ့လင့်က ငါ့ကို ချစ်သွားတာ အဲ ဒီအဆဲကြောင့်လေ။ သူလဲ အင်းစက်တွေ ဖတ်ဖူးနေတာ တဲ့။ ကဲ ခေတ်လူငယ်တွေ က အမြဲၡေ့ရောက်နေတာ တောသူမရဲ့ ခ်ခ် ”

“ ခုဆို ငါ့သားက သူ့ဆော်နဲ့တောင် ပြတ်သွားပြီဟဲ့။ သူ့ဆော်ထက် ငါ့ကိုလိုးရတာ ပိုမိုက်သတဲ့။သိတယ်မဟုတ်လား မာလာရဲ့ ငါတို့က ယောင်္ကျားနဲ့ အတူတူခံခဲ့ဖူးတော့ ယောင်္ကျားအကြိုက်တွေ နှောကြေနေတာ ခံသက်နုတဲ့ သူဆော်ကျန်ခဲ့ပေါ့။အသေးစိတ်တော့ နောက်မှ ။သိချင် ဝယ်ဖတ် ခ်ခ်။ဒါပဲ ဒါပဲ မာလာရေ..ကောင်မရေ ”

ဟုတ်တယ်။ မိချိုက ငယ်ငယ်က ဘောပြားစိတ်ပေါက်နေတော့ ဆဲရင် “ ငါလိုးမသား ငါလိုးမသား  ” လို့ဆဲတက်တာ မိန်းခလေးတယောက်က “ ငါလိုးမသား ” လို့ဆဲတာ က တမျိုးလေး နားထောင်ကောင်းနေတာ။

အင်း သူ့နည်းတော့ မဖြစ် သေး။ သားက ရည်းစားလဲ ရှိသေးဟန်မတူဘူး။

.................................................................................................

အဲဒီနောက် မိချို အကြံပေးချက်တွေအရ ကျမလဲ ပြင်ပြင်ဆင်ဆင် နေရပြီပေါ့။ ညအိပ်ခါနီး ဖီးလိမ်းပြင်ဆင် ၊ သားၡေ့ သနပ်ခါး ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး လိမ်းပြ၊ လည်ခပ်ဟိုက် ဟိုက် ညဝတ်အင်္ကျီတွေဝတ်၊ ညဝတ်ဂါဝန်ပါးပါးမှာ အထဲက ဘာမှမခံပဲ ဝတ်တော့တယ်။ သတိထားမိရင် နို့တွေရော ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ရော ထင်းနေတာ။ သားကို နောက်ကနေ ရင်းသားတွေနဲ့ ဖိကပ် ဖက်တာတွေ ဘာတွေ လုပ်။

သားကလဲ အမေရဲ့ ဝတ်ပုံစားပုံကို ကြည့်ပြီး တံတွေ တဂွတ်ဂွတ်နဲ့ ခဏခဏ ဂလုနေတာ တွေ့ရတယ်။ ဒီတော့ ကျမလဲ အားတက်မိတယ်။ ဒီကြားထဲ မိချိုဆီက လမ်းညွှန်ချက်လဲ ယူရတာပေါ့။ သူက လမ်းပေါက် ပွင့်ပြီး ဇိမ်ကျပြီးသားလေ။

သားက အဖေတူလေ အရပ်ကမြင့် ၊ လီးကလဲ ကိုကျော့်လီးထက် ကြီးမယ့်ပုံ၊ အိမ်နောက်ဖက် ရေစည်မှာပဲ ရေချိုးလေ့ၡိတယ်။ သူက ရချိုးခန်းနဲ့ မချိုးတက်ဘူးတဲ့။ ရေချိုးရင် အဝတ်နဲ့ ကပ်နေတဲ့ ပေါင်ကြားက ဟာကြီးက ထင်းထင်းကြီး။ နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး။

သားအလုပ်သွားခါနီးဆိုလဲ 

 “အမေ့သား လိမ်မာလေး ”

 ဆိုပြီး နဖူးလေးကို နမ်းပေးလိုက်တော့ သားကလဲ ပြန်နမ်းတယ်။ ခါတိုင်း နမ်းတာ  မဆန်းပေမယ့် မိချိုနဲ့ သူ့သား ကိစ္စ သိရပြီးမှ နမ်းရတိုင်း ကျမရင်တွေအရမ်းခုန်နေတယ်။ သားကလဲ မသိမသာ အမေ့နဖူး ပြန်နမ်းရင်း တခါတလေ ရီ၀ေတဲ့ မျက်၀န်းတွေနဲ့ ကျမ ပခုံးတွေကိုပါ ဆုပ်ကိုင်တက်လာတယ်။

ခုလဲ ခေါင်းကရေသုတ်ပြီး အဝတ်အစားလဲပြီး အိပ်ထဲဝင်၊ သားစာဖို့ပြင်ဆင်ပေးပြီး သားမိ၂ ယောက် အတူတူ  ညစာစား၊ မိုးကလဲ ခုထိ သဲနေတုန်း၊ ဖုန်းကိုယ်စီပွတ်နေကြရင်း

“ ဟော သားရေ မေမေ နေ့လည်ကလေ သားခြင်ထောင်လျှော်ပြီးလှန်းထားတာ အမေခဏအိပ်ပျော်သွားလို့ မိုးပြန်စိုပြီး မခြောက်တော့ဘူး ဘယ်လိုလုပ်မလဲ မလျှော်လို့လဲ မရဘူး ...သားနော် ခြင်ထောင်ထဲ လူပျိုနံ့တွေကို ညှီနေတာပဲ  ”

“ ဟာ မေကြီးကလဲ သားက လူပျိုပဲဟာ  ”

“ ဟုတ်ပါပြီ လူပျိုကြီးရယ် ဆိုပြီးသားပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်တယ်။

“ ရတယ် အမေ သား ဒီည ခြင်ဆေးခွေနဲ့ အိပ်မယ် ”

ကျမက အခန်းထဲမှာ အိပ်တာ၊သားက အပြင်ဘက် ဧည့်ခန်းမှာ အိပ်နေကျ။

အဲဒီည က သားက ခြင်ဆေးခွေ ထွန်းအိပ်ပေမယ့် ခြင်တွေ တဝီဝီနဲ့ အိပ်မရ ၊ မီးပိတ်ရင် ခြင်က ပိုဆိုးမှာမို့ မီးက ထွန်းထားတယ်။ မီးရောင်အောက်မှာ သားက ခြင်ကိုက်လို့ဟိုလှိမ့် ဒီလိမ့် နဲ့ ပေါ့။

ဒီကြားထဲ သားပုဆိုးက လန်ပြီး လီးကြီးက ပေါ်နေတာ။ မထသေးပဲနဲ့တောင် ၆ လက်မလောက်ရှိတယ်။ လုံးပတ်က လဲ ကြီးတယ်။ ဒစ်ကြီးက ပြဲလန်လို့။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက သားဒစ်ပြဲသွားလဲ မသိ၊ နောက်မှ မေးကြည့်ရမယ်။ သားယောင်္ကျားလေးဆိုတော့ သမီးမိန်းခလေးတွေကို မိခင်က  ပြောပြ သလို ပြောပြမရ သွန်သင်လို့မရ။ အဖေတွေကလဲ သားတွေကို ဒါမျိုး ပြောပြလေ့ရှိပုံမရဘူး။ သူတို့ဘာသာ ဘယ်လိုတွေ ဒစ်ပြဲလဲမသိ။

ကျမလဲ ခေါင်းထဲ အကွက်ဝင်သွားပြီး သားအိပ်ယာနာသွားပြီး ခြင်ရမ်းပေးမလိုလုပ်ရင်း သားဟာကြီး ကိုင်ကြည့်ချင်မိတယ်။ စိတ်ကို ထိန်းရင်းလန်နေတဲ့ ပုဆိုးကို အသာ ပြန်ဆွဲချပေးပြီး

“သားလေး ထ ထ ခြင်တွေ အရမ်းပဲ၊ ဒီည မေမေ့ခြင်ထောင်ထဲပဲ လာအိမ်တော့ ”

သား လဲ အိမ်မှုန်စုံမွှားနဲ့ ထထိုင်ငိုင်နေတယ်။ ကျမလဲ သားလက်ကိုဆွဲပြီး ထူတာ 

“ကဲပါ လာလာ  ထ ”

ပြောပြီး အခန်းထဲက ခေါ်လာလိုက်တယ်။ ကျမကလဲ ကုတင်နဲ့ မအိပ်တက်ဘူး။ အခင်းထူထူ လေးပဲ ခင်းပြီး အိပ်တာ။ ကျမခြင်ထောင်ထဲမှာ သားကိုဘေးက ထား၊ ကျမကသူ့ကိုကျောပေးပြီး တဖက်လှည့် အိပ်ရတာပေါ့။

ခြင်ထောင်က တမိုးခွဲ ဇာခြင်ထောင်၊ သားက ကျမခြင်ထောင်ထဲရောက်တော့ သူလဲ ကျမကိုကျောပေးပြီး စောင်ပါးလေး ခြုံလို့ ကွေးကွေးလေး အိပ်နေလေရဲ့။

ညဘက် တရေးနိုး သေးထပေါက်ချင်တော့ နိုင်ထူး တယောက် နိုးလာတယ်။ သူအမေ့ခြင်ထောင်ထဲ အိပ်နေပါလား ဆိုတဲ့ အသိက ခေါင်းထဲ ဝင်လာတယ်။ အမေ့ခြေင်ထောင်က မွှေးနေတာပဲ။ လူးလွန့်ပြီး အမေ့ဖက် လှည့်လိုက်တော့ အမေက အသက်ရှုသံ မှန်မှန်နဲ့ တစောင်းကွေးကွေးလေး အိပ်နေတယ်။ ညဝတ်ဂါဝန်အောက်မှာ တစောင်းကွေးနေတော့ ကားစွင့်တဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး လီးက ရူးပေါက်ချင်တာရော လိုးချင်တာရော ပေါင်းပြီး အဆမတန်တောင်လာတယ်။

ဒါနဲ့ ခြင်ထောင်မ အပြင်ထွက် သေးပေါက်ပြီး ပြန်ဝင်အိပ်တာပေါ့။ မီးရောင်အောက် မြင်နေတဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီပါးပါးအောက်မှာ အမေ့အလှကို ကြည့်ပြီး ဘယ်အိပ်ရတော့မလဲ ။ ဒါနဲ့ အမေ့ကို ယောင်သလိုလိုနဲ့ ခွလိုက်တယ်။ ကျောကနေ သိုင်းဖတ်ပြီး အမေ့ရင်သားထွားထွား အိအိကြီးကိုပါ အပေါ်ကပဲ သာသာလေး ဆုပ်ထားမိတယ်။

ငယ်ငယ်က ကိုယ်စို့ခဲ့ရတဲ့ ချိုချိုကြီးတွေပါလား ဆိုတဲ့အသိကြောင့် ရင်တွေပါ တုန်လာတယ်။ လက်တွေပါ တုန်လာတယ်။ ခွထားတဲ့ ပေါင်ကြားက လီးကလဲ အစွမ်းကုန်တောင်နေပြီ။

အဲအချိန် ကျမစိတ်ထဲ သားအပြင်သေးသွားပေါက်တာ ပြန်ဝင်လာပြီး ကျမကိုခွ ကျမနို့တွေ လာနယ်ကထဲက နိုးနေပါပြီ။ ကျမ အရင်ကထဲက တောင်းတခဲ့ပေမယ့် သားဘယ်လို စမလဲ သိရအောင် သားရင်ခွင်ထဲမှာပဲ ငြိမ်နေမိတယ်။ နွေးထွေးတဲ့ ၀ေဒနာတခုက ကျမရင်ထဲ လှိုက်ခနဲ့ စီးဆင်းသွားသလိုလဲ ။သားက ခွထားလျက်နေတော့ ကျမ တင်ပါးကိုပါ သူ့ဟာကြီး လာထောက်နေတာပေါ့။

ရန်ကုန်မှာ နေသူတွေက ဘက်စကားပေါ် ထောက်လှမ်းရေးနဲ့ မကြုံဖူးတဲ့သူ မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ခုလို တအိပ်ယာထဲ သားအရင်း ကခွပြီး လီးကြီးက  အမြှောင်းလိုက် အကပ်ခံထားရတော့ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ စောက်ရည်တွေဟာ စိမ့်လာတော့တယ်။

ကျမလဲ ခုမှ နိုးဟန် နဲ့ ကိုယ်ကို နဲနဲ လူးလွန့်ပြီး သားဖက်ကို တင်ပါးကို ခပ်ကော့ကော့လေး ဖြစ်အောင် တွန်းကပ်ပေးရင်း ရင်သားကို နယ်နေတဲ့ သားလက်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး 

“  သားကွာ.. ဖက်အိပ်ရင်လဲ ငြိမ်ငြိမ်ဖက်အိပ် ကွာ  ”

လို့ သားလုပ်သမျှ သိနေကြောင်း အချက်ပြလိုက်လိုက်တော့

“  ချစ်တယ် မေမေရယ်  ”

ဆိုပြီး ပိုတင်းတင်းဖတ်လိုက်တော့ အောက်ကလီးကြီးကပါ တင်ပါးနဲ့ ပိုဖိကပ်သွားတော့တယ် ။ကျမတင်ပါးအိအိထဲ အတော်ကို ညပ်နေပြီ။ခုနေ ကျမရဲ့ ညဝတ် ဂါဝန်သာ မခံထားရင်တော့ သားလီးကြီးဟာ ကျမအဖုတ်နဲ့ လာတေ့မိနေလာက်ပြီ။

နောက်တော့ ဘာစကားမှ မပြောတော့ဘူး၊ ဒီအချိန် စကားတွေ သိပ်အများကြီးပြောဖို့ မလိုတော့ဘူးလေ ။ရင်တွေကတော့ ၂ ယောက်လုံး ခုန်နေကြပြီပေါ့။ ကျမလဲ ခုမှ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ ဆယ်ကျော်သက်လေးလိုကို ဖြစ်နေတာ ။

မကြာခင်ပဲ သား က ကျမရဲ့ ညဝတ် ဂါဝန်ကို အသာမတင်ပြီး လှန်တင်နေပါပြီ။ ကျမရင်တွေ ပိုခုန်လာပါပြီ။ တင်ပါးထိ လှန်တင်ပြီး ကျမ တင်ပါးအိအိတွေကို ဆုပ်နယ်နေပြီ။ အဲဒီကနေ ကျမရဲ့ ဖင်ပါးအကွဲကြားကို လာပွတ်နေပါပြီ

“ ရှီး ဟင်း ဟင်း  ”

ယောင်္ကျားသား တယောက်ရဲ့ အပွတ်အသပ် မခံရတာ ကြာနေပြီဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထလို့ပေါ့။ ဟော ကျမ အဖုတ်ကြီးကို အုပ်ကာ စမ်းနေပါပြီ။ စောက်မွှေးရိပ်လေ့ရှိတော့ ကျမအဖုတ်က စောစောက စောက်ရည်တွေနဲ့အိအိစက်စက် ချောနေမှာပေါ့။ သားကနောက်ဖက်ကနေ ပြုထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပြီး စအိုပေါက်လေးကို စမ်းပြီး ပွက်နေတယ်။ စအိုဝလေးပါ ကျုံ့သွားတယ်။ သူက အထိမခံ ခံစားလွယ်တဲ့နေရာလေ၊ သားလက်မှာ ရွဲနစ်နေတဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ဆိုတော့ စအို၀ လေးဆီက စိုတိုတို အထိအတွေ့ အရသာလေး ပေါ်လာတယ်။

ခဏကြာတော့ သားဟာ လက်ထဲ တံတွေးထွေးထည့်နေတဲ့ အသံနဲ့ အတူ ကျမဖင်ပေါက်ကိုလဲ တံတွေး စွတ်လိုက်လို့ ချွဲကျိ ချွကျိ နွေးနွေးလေး ထပ်ခံစားရတယ်။ လက်ဆစ်လေး လဲ ဖင်ဝထဲ ဝင်လာတယ်။

“ အို ”

ကျမအတွက်က သားရဲ့အထိအတွေ့တိုင်းဟာ ဖင်ဝပဲ ဖြစ်ဖြစ် ၊စောက်ဖုတ်ကိုလာထိရင်ပဲဖြစ်ဖြစ် ခံလို့ကိုကောင်းနေတယ်။

သိပ်မကြာခင် သားရဲ့ ဒစ်ဖူး အိတင်းတင်းကြီးက စအိုဝကို လာတေ့တယ်။ အားနဲ့နဲနဲလေး ဖိလိုက်တော့ နွေးအိအိ ဒစ်ခေါင်းက ဖင်ဝမှာ တင်းကနဲ့ ၊ ကျမသာ ခုနေ ဖင်၀ ဖြေလျော့ပေးလိုက်တာနဲ့ ဖလွတ်ကနဲ့ ဝင်လာမလားပဲ။

ကျမလဲ လန့်သွားတယ်။ သားဖင်လိုးမလားပေါ့။ ကိုကျော်က ခဏခဏ ဖင်လိုးဖူးပေမယ့် မလိုးမခံရတာ ကြာပြီလေ။ဖင်ဆိုတာက မခံခင် ပြင်ဆင်မှုတွေ လုပ်ရသေးတာ။ မဟုတ်ရင် ညစ်ပေကုန်မှာ။ သားနဲ့ စလိုးခွင့်ရတုန်း ဒီလို ညစ်ပတ်မှုမျိုးတွေ နံဆော်မှုမျိုးတွေ မပေးချင်သေးဘူး။ သားက ဘာလို့ဖင်လိုးချင်ရတာလဲ စိတ်ထဲဝေခွဲမရ။ နောက်မှမေးရမယ်။ ဒါနဲ့ ကျမလဲ သားလီးကို နောက်ပြန်လှမ်းဆုပ်ပြီး ဂွင်းထုပေးလိုက်တယ်။

သားဒစ်ဖူးမှာ အရည်ကြည်လေးတွေ စို့နေပြီ ။ သားလီးကြီး အရှည် ခြောက်လက်မလောက်ရှိပြီး လုံးပတ်က ကျပ်လုံးလောက်တုတ်တယ်။ သူ့အဖေ ကိုကျော်ထက်တောင် တုတ်တယ်ထင်မိသေး။ ကျမလဲ ခပ်ကြပ်ကြပ်လေး ဆုပ်ပြီး ၁၀ ချက်လောက် ထုပေးလိုက်ပြီး တင်ပါးကို ခပ်ကော့ကော့လေး လုပ်ကာ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝမှာ ဒစ်ဖူးတေ့ပေးလိုက်တယ်။ ဒစ်ဖူးကြီးက စိုစွတ်နေတဲ့ စောကဖုတ်ဝနဲ့ ထိမိတယ် ဆိုရင်ပဲ ကျမရင်တွေရော အသားတွေပါ တဆက်ဆက် တုန်တက်လာတယ်။ သားလီးက ရှေ့ဆက်တိုးမလာဘူး။ သူ့စိတ်ထဲ ဘာတွေဝေခွဲမရဖြစ်နေလဲမသိ။ ကျမလဲ ပိပိအဝမှာ လာတစ်နေတဲ့လီး ဝင်သာအောင် အပေါ်ဘက်ပေါင်ကို နဲနဲလွှဲပြီး တင်ပါးကို နောက်ဖက်ဖိ ကပ်လိုက်တော့မှ တထစ်ထစ်နဲ့ လီးကြီး အဖုတ်နံရံထဲ တဝက်လောက် ဝင်လာတော့တယ်။ ဒီတော့မှ သားဆီက ရှီး ကနဲ့ အသံနဲ့အတူ သက်ပြင်းချသံကြီးကြားရတယ်။

“ အား အမေ ဝင်သွားပြီ ကောင်းလိုက်တာ မေမေရယ် ”

ကျမ အဖုတ်ဟာ လီးနဲ့ ဝေးနေတာ ကြာပြီမို အပျိုနီးနီး ကြပ်နေသေးတယ်။ သားလဲ ဒီတော့မှာ ကျမခါးကိုဖက်ထားပြီး စဆောင့်တော့တယ်။ ငတ်နေတာကြာတော့ ကျမအဖုတ်ဟာ သူ့အလုပ်ကို သူစလုပ်တော့တယ် သားလီးကြီးဝင်လာတိုင်း အမိအရ ညှစ်ညှစ်ပေးတော့တယ် ။ သားလဲ အရသာသိသွားပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်တော့တယ်။ မိချိုပြောသလိုပဲ ကိုယ်မွေးထုတ်ထားတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ အစိတ်အပိုင်း ကိုယ့်သွေးသားရဲ့ လီးကြီး ဝင်လာတိုင်း တခါမှမကြုံဖူးတဲ့ အရသာကိုခံစားရတယ် စောက်ရည်တွေကလဲ ထွက်လိုက်တာ အရမ်းပဲ။ အချက် ၂၀ လောက် သားက ခါးကို ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတိုင်း အီဆိမ့်နေအောင်ကောင်းနေတာ ။ ပုစွန်တုတ်ကွေး ဘေးတစောင်းမို့ ကျမတင်ပါးနဲ့ ခံနေတော့ လီးကအချက်တိုင်း အဆုံးထိမဝင်ဘူး။ တခါတလေ သားကဆောင့်ပြီး ဖိကပ်ထားမှ သားလမွှေးနဲ့ တင်ပါးအိအိ အထိအတွေ့ထူးတာ သိရတယ်။

ခေတ်လူငယ်ပီပီ အပြာကားတွေ ဘယ်လောက်ကြည့်ထားကြည့်ထား လက်တွေ့မှာ လိုးသက်နုနေသေးတော့ ကျမကပဲ ကိုယ့်အတွက် ဇိမ်ကောင်းအောင် နောင်ကျတဖြေးဖြေး သင်ပြသွားရမယ်။ ကျမတို့က သားသမီးတွေအတွက် အစစ အရာရာ လက်ဦးဆရာတွေပဲ မဟုတ်လား။

ကျမလဲ သားကို ခဏ ဆိုပြီး သားပေါင်ကို ပုတ်ပြီး ပြောလိုက်တော့ သားလဲ လီးချွတ်ပြီး ကျမဘေးမှာခဏ နားနေတယ်။ သားပေါင်ကြားက လီးကြီးက စောက်ရည်တွေနဲ့ မတ်ပြောင်နေတယ်။ ကျမလဲ ပက်လက်လှန်ပြီး ညအိပ်ဂါဝန်ပါ ချွတ်ပစ်ပြီး ဒူးထောင်ကာ ကားထားလိုက်တယ်။

ဒီတော့မှ သားလဲ ကျမပေါင်ကြား ဝင်လာပြီး ကျမခြေထောက် ၂ ဖက်ကို ရင်ဘက်ထိ တွန်းတင်ပြီး ကျမပေါင်ကြားဆီ ကြည့်ကာ ခေါင်းက အဖုတ်နား ယက်မယ် အပြု ကျမက

သားခေါင်းကို အသာဆွဲပြီး 

“ နောက်မှနော် သား အခု မေမေ အရမ်းလိုချင်နေပြီ ”

ပြောလိုက်တော့ သားလဲ ကျမခြေထောက်တွေ ရင်ဘက်ထိ တွန်းတင်ပြီး သူ့လီးကြီးကိုင်ပြီး ကျမ အဖုတ်ဝမှာတေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။ လီးကြီးက တဗြီ ဗြီ နဲ့ တင်းကြပ်စွာ အဆုံးထိ ဝင်တော့မှ သားလဲ စဆောင့်ပါတော့တယ်။ အချက်တိုင်း ကျမလဲ သားလီးကိုညှစ်ပေးတော့ သားလဲ အရမ်းကောင်းပြီး ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ပါတော့တယ်

“ ဝုန်း ဒလိန်း ဝေါ ဝေါ ”

အဲဒီအချိန် အပြင်မှာ မိုးပြန်ရွာပါပြီ။ သွန်ချနေသလိုပဲ။

မိုးနဲ့အတူ သားဆောင့်ချက်တွေက မြန်လာသလို ကျမလဲ နတ်ပြည်ရောက်နေပါပြီ။ သားဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျမအဖုတ်ထဲ အီစိမ့်နေတာပါပဲ။ အဲဒီအရသာက တကိုယ်လုံး ပျံနှံ့ပြီး ဘာနဲ့မှမတူတဲ့ အရသာပါပဲ။

ရေးပြ ပြောပြလိုလဲ အကုန်မပြည့်စုံနိုင်ပါဘူး။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျမ နို့တွေဟာ အထက်အောက်လှိုင်းထ ခုန်ပျံနေတယ်။ သားလဲ ကျမရင်သားတွေကို လှမ်းကိုင်ပြီး အဆက်မပြတ် ဆောင့်ပါတော့တယ်။ အပြင်မှာ မိုးကလဲ ပိုပိုကောင်းနေပါပြီ။ သိပ်မကြာခင် သားရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေမြန်လာပြီး သားလီးထိပ်က သုတ်ရည်တွေ ကျမအဖုတ် ထဲ တဖျော ဖျော နဲ့ ပန်းဝင်လာတော့မှ ကျမလဲ စောက်ဖုတ်ကို အားနဲ့ ညှစ်ပြီး သားခါးကို ကျမ ခြေထောက်နဲ့ ညှပ်ထားကာ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေကို ရှုံ့ပွ ရှုံ့ပွ လုပ်ပေးပြီး သားလရည်တွေကို ညှစ်ယူနေလိုက်တယ်။ သားလဲ ကျမပေါ် ပြိုကျလာပြီး ကျမနှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ စုတ်ယူပါတော့တယ်။

ခဏကြာတော့မှ  နှုတ်ခမ်းက ခွါပြီး 

“ ချစ်တယ် မေမေရယ်  ” တဲ့။

သိပ်မကြာခင် သားလီးဟာပျော့ပြီး ဖလွတ်ကလဲ စောက်ရည်တွေနဲ့အတူ ထွက်ကျလာတော့တယ်။

နောက်တော့ သားလဲဘေးကို လှိမ်ချပြီး ကျမကိုဖက်ထားတယ်။ သားနဖူးမှာချွေးလေးတွေတောင် စို့လို့။ ကျမကိုယ့်ကလဲညမအိပ်ခင် လိမ်းထားတဲ့ သနပ်ခါးတွေ က ချွေးနံ့လေးနဲ့ အတူ သင်းအီလို့။

အဲဒီနောက် ခဏအမောပြေတော့မှ ပြန်ထပြီး ဆံပင်တွေကို သပ်သပ်ယပ်ယပ်ဖြစ်အောင် အလွယ်ပြန်ထုံးပြီး သားအောက်ဖက်ဆင်းကာ ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ပေါင်ကြားက သားလီးကြီးကို ကိုင်လိုက်တယ်။ လူငယ်သဘာ၀ ပြန်တောင်လာတာပဲ။ မြန်လိုက်တာ။

လီးတန်မှာ စောက်ရည်တွေနဲ့ သုတ်ရည်တွေတော့ ပေပွနေတာပေါ့။ ဒါကလဲ သားနဲ့ကျမရဲ့ အချစ်ရည်တွေလေ အနံ့အသက်ရှိပေမယ့် ကျမစိတ်ထဲ ကျေနပ်ကြည်နူးမိတာပဲ။ ဒီနောက် မှ အရင်ကနေ ကိုင်ပြီး ဒစ်ထိပ်ကို ကျမနှုတ်ခမ်းနဲ့ ငုံစုတ်လိုက်တယ်။ သားဆီကလဲ 

တရူးရူး တရှဲရှဲ အသံတွေ ထွက်လာပါပြီ။ ကျမလဲ အရင်းပိုင်းကို ထုထုချပေးပြီး ဒစ်ထိပ်ပေါက်ဝကို လျှာနဲ့ ကလိပေးလိုက်တော့ သားလဲ ခါးက ကော့တက်လာပြီ။

“ အို မေမေ ရှီး အား အဟား ”

အသံထွက်လာပြီး အရမ်းဇိမ်ကျနေတယ်။ကျမလဲ သားဇိမ်တွေ့နေတာတွေ့ပြီး အဖုတ်က စောက်ရည်တွေ ဒုတိယအကြိမ် အတွက် ပြန်စိမ့်လာပါပြီ။ သားပေါ် တက်ခွပြီး ဒစ်ကို အဖုတ်ဝတေ့ကာ တရစ်ချင်း လီးကြီးကို အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ ညှပ်ပြီး ဇိမ်ခံကာ တအိအိ နဲ့ ဖိချလိုက်ပါတော့တယ်။

စောက်ရည်အကူအညီတွေနဲ့ တအိအိဝင်သွားတော့ သားလီးတန်တလျောက် ဘယ်လောက်ကောင်းသွားမလဲ တော့မသိ ၊ အောက်နေ တရှီး ရှီးနဲ့ အော်တော့တာပဲ။

“ အို မေမေရယ် ကောင်းလိုက်တာ ရှီး ”

ကျမအတွင်းသားတွေထဲ ပြည့်သိပ်ပြီး တကိုယ်လုံးဖော်မပြနိုင်တဲ့ ဝေဒနာတွေ ရလိုက်တာပါပဲ။ သားဆီးစပ်နဲ့ ကျမ တင်ပါးအိအိတွေ ကပ်သွားတော့မှ ကျမလဲ တင်ပါးကို တထွာလောက်ကြွကြွပြီး စတင်ဆောင့်ချပါတော့တယ်။

ကျဆောင့်ချက်တိုင်း ယိမ်းခါနေတဲ့ ရင်သားတွေကို သားက အောက်နေ သူ့လက်နဲ့ ဆုပ်နယ်ကစားနေတယ်။ ကျမလဲ စောက်ဖုတ်ထဲက ရော ရင်ထဲကရော လှိုက်ကနဲ့ လှိုက်ခနဲ့ ကောင်းလာပြီး တဖုန်း ဖုန်း တဖန်းဖန်း နဲ့ ဆောင့်ချရင်း ဇိမ်ခံရင်း အချက် ၂၀ လောက်ဆောင့်အပြီး ဒုတိယအကြိမ် ပြီးချင်လာတာနဲ့ ကျမ အဖုတ်အတွင်းပိုင်းက ကျလိကျလိ ဖြစ်ပြီး သားဒစ်ခေါင်းကို ညှစ်မိတော့ သားဆီက 

“ အား မေမေ သား ထွက်ပြီ အီး ၡီး အိ အိ ”

ကနဲ့ အသံနဲ့ အတူ သုတ်ရည်တွေ ကျမအဖုတ်ထဲ့ ပန်းဝင်လာပါတော့တယ်။ အဦးဆုံး စဝင်လာတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ကျမအဖုတ်ကလဲ စုတ်ယူဇိမ်ခံနေနေပါတော့တယ်။ခဏကြာမှ ကျမကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး သားနှုတ်ခမ်းကို စုတ်ယူကာ သားဘေးကို လှဲချကာဖတ်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။

ဘယ်ချိန် မိုးစဲသွားသလဲ မသိ။ ကျမတို့ နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတွေ စိုနေပါပြီ။ကျမလဲ သားကို ကျမဘက်လှည့်ကာဖက်လိုက်ပြီး။

“ ချစ်တယ် သားလေးရယ်  ”

ဆိုပြီး ဖက်ထားလိုက်ကာ အပေါ်က စောင်ပါးလေးတထည်အောက်မှာ ခြုံထားလိုက်ပါတယ်။ကိုယ်လုံးတီး အဝတ်မပါပဲ ဖတ်ထားရတာ တကယ့် အရသာပါပဲ။

နောက်တော့ သားလေးကို ဖတ်ထားရင်း မေးရတော့တာပဲ။ သားက အဖုတ်လိုးဖူးတာ မေမေက ဦးဆုံးပဲ ဆိုတော့ ကျမရင်ထဲ သိမ့်ကနဲ့နွေးသွားတယ်။

သားက အမေ့ဖင်ပေါက်ကို လိုးချင်နေတာလား မေးတော့ 

“ သားက ဟုတ်ဖူး၊သားက ဖင်ပဲလိုးဖူးတာ။ ခုမှ အဖုတ်လိုးဖူးတော့ ဖင်ထက် ပိုကောင်းတာ သိတာ မေမေရဲ့  ”

“ သားက ဘယ်သူဖင်ကို လိုးဖူးတာလဲ  ”

မေးတော့ 

“ အရင်တိုက်ခန်းနေတုန်းက အိမ်နီးချင်းတရုတ်ကောင်လေးကိုတဲ့။ တော်သေးတာပေါ့။ သားက ဖင်ခံတဲ့ အော်ဖာ မဟုတ်လို့။

ဟုတ်တယ် အဲ ဒီတရုတ်လေးက နွဲ့နွဲ့လေး။ ခလေးတွေရဲ့ လိင်ကိစ္စအစပိုင်းမှာ နီးစပ်ရာနဲ့ အမှားပြုတက်တာပါပဲ။

“ သားလီးကြီးနဲ့ ကောင်လေးဖင် မကွဲဘူးလား ကွာ ”

“ ဟင့်အင်း လိုးစမှာ ချောဆီနဲ့ ဒစ်ပဲလိုးလို့ရတာ။ နောက် ၂ ခါ ၃ ခါကျမှ အဆုံးထိ လိုးရတာ။ ကြပ်လိုက်တာ မေမေရယ်။ သားလီးလဲ ပူနေတာပဲ။ အထဲမှာ ဂလိုင်ကြီး ”

သားပြောတာ နားထောင်ရင်း ကျမဖင်ခံဖူးတာတွေ သတိရလာ တယ်။ ဖင်ပေါက်က ဖင်ဝလေးတင် လီးက ညှစ်ခံရတာ။ အဲဒါလေးကို ယောင်္ကျားတွေ သာယာကြတာ။ အဲဒီအဝလေး လွန်တော့ ဖင်ထဲဂလိုင်ကြီး။ ခံရတဲ့ ကျမတို့လဲ ယောင်္ကျားက ညာတာရင် တော်သေး၊ မြန်မြန်ဆောင့်လိုးရင် ဖင်ဝကိုကျိန်းနေတာ။

“ ကဲ နောက် သား မလိုးရတော့ဘူးနော် သူများဖင်ကို ”

“ မလိုးတော့ပါဘူး မေမေရဲ့ သူလဲ မန်းလေးပြောင်းသွားပြီ။ ဖင်လိုးရတာ အီးလဲပေးတယ်  ”

“ သြော် သားရယ် သဘာဝမှ မဟုတ်တာ။တခါတလေ ပဲ ကောင်းတာပေါ့။ သားလိုချင်ရင် မေမေ တခါတလေ ဖြည့်စည်းပေးမှာပေါ့ ”

ဒီတော့ သားက ကျမပါးကို ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းပြီး 

“ တကယ်နော်  ”တဲ့။

အင်း မလွယ်ကျော။ နောက်တော့မှ လမ်းမှန်တည့်ပေးရမှာပေါ့။ ဘယ်ယောင်္ကျားဖြစ်ဖြစ် အပေါက်စုံ လိုးချင်ကြတာပဲလေ။

“ အမေတို့ ကိစ္စ ဘယ်သူမှသိလို့ရဘူးနော်။ သားကို ချစ်လွန်းလို့ အမေအရဲစွန့်ရတာ  ”

“ အင်းပါ မေမေရဲ့”

“ သားလဲ မေမေ့ကို လိုးချင်နေတာ  ”

“ ဟင် ဘာလို့လဲ  ”

“ ဟိုတလောက မေမေ ဖုန်းပြင်ခိုင်းတာလေ သားကို ဖုန်းထဲ အန်တီချိုနဲ့ ထူးနိုင်ပုံ တွေ့ရတယ်။ သူတို့ဖြစ်နေတာ သားရိပ်မိတယ်။ မေမေနဲ့ အန်တီချိုပြောနေတာတွေလဲ သားတစွန်းတစ ကြားဖူးတယ်လေ ”

“ သြော် သားက မိချိုအကြောင်း သိနေတာကိုး..အမေလဲ မိချိုက အင်းစက်တွေ ဖတ်ခိုင်းတာက သဘောကျပြီး သားကို ချစ်မိသွားတာမိချိုက အမေတို့ လိုးပြီးသွားရင် ၂ တွဲ ပေါင်းလိုးကြမယ် တောင် ပြောထားဖူးတယ် ”

“ ဟုတ်လား  ”

သားက မိချိုကို လိုးရမယ်ပြောတာနဲ့ မျက်နှာလေး ဝင်းသွားတာပဲ။ မိန်းမချင်း ကျမပိုသိတယ်။ မိချိုက ကျမထက်ပိုနု ပိုလှ ပိုဆွဲဆောင်မှုရှိတာ သိတယ်။ လက်ကလေးတွေဆို ဖွေးဥပြီး ဖောင်းအိနေတာလေ။

“ ကဲ ဒါတွေနောက်မှနော် ခုတော့ သားလေး ဒီည ပင်ပန်းသွားပြီ အိပ်တော့နော်။ နောက်တော့ သား အန်တီချို စီစဉ်လိမ့်မယ် ”

သားနဖူးလေးကို နမ်းပြီး ကျမတို့ သားအမိအိပ်လိုက်ကြတော့တယ်။ နောက်ညတွေလဲ ကျမတို့ တအိပ်ယာထဲ အိပ်လိုက် ကြတော့တာပေါ့။

...................................

မနက်မိုးလင်းတော့ ကျမလဲ အိပ်ယာထ မနက်စာအတွက် ညကကုန်သွားတဲ့အားတွေ ပြန်ပြည့်ဖို့ ထမင်းနဲ့ကြက်ဥကြော် နေတုန်း သားလေးက ကျမနောက်ကလာသိမ်းဖက်ရင်း ကျမနောက်ကနေ ထောင်နေတဲ့သူ့လီးကြီးနဲ့ လာထောက်တော့တာပဲ ။ 

သားက မျက်နှာသစ် အိမ်သာတက်ပြီး ကျမကြော်လှော်နေတာ မြင်ပြီး ကျမကိုလာဖတ်ကာ ကျမလည်တိုင်လေးကို ပါနမ်းတယ်။

“ ဟော သားက တောင်နေပြန်ပြီ .. မေမေ ရေမချိုးရသေးဘူးကွာ နံနေမယ် ”

“ နံဘူး မေမေရဲ့ အမေ့ဟာ အားလုံးကသားအတွက် မွှေးနေတာ ”

ရွှတ် ဆိုပြီး ကျမလဲ သမင်လည်ပြန်ပြန်နမ်းရင်း

“ ကဲ ကိုကဲလေး ဒီနေ့အလုပ်မသွားတော့ဘူးလား ”

“ နိုး သွားဘူး ...ဒီနေ့ မေမေနဲ့ တနေကုန် ချစ်ကြမယ် ”

“ တကယ် ခ်ခ် ၊ အမေတောင်ကြောက်လာပြီကွာ ”

“ ကြောက်နဲ့  ”

ပြောပြောဆိုဆို သားက ကျမဂါဝန်ကို ဆွဲလှန်ပြီး ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး တင်ပါးကြားထဲ ဖိကပ်ထားတော့တယ်။ကျမလဲ သားလိုးတော့မယ် သိတာနဲ့ စောက်ရည်က စိုလာပါပြီ။

ကျမလဲ အလိုက်သင့်လေး မီးဖိုနံနရံကို လက်နဲ့ တွန်းပြီး တင်ပါးကိုနောက်ပစ်ကာ ကော့ပေးထားလိုက်တယ်.။သားလဲ သူ့လီးကို ကိုင်ပြီး တင်ပါး အကွဲကြားက ကျမ စအိုလေးကို သူ့ဒစ်ကြီး လာတေ့ဖိတယ်။

“ ဟယ် သားက ဖင်ကို အတော်လိုးချင်နေနော် ဟွန်း ”

“ ဟုတ်တယ် မေမေ ဖင်ပေါက်လေးက စူစူလေး ချစ်စရာလေး ”

“ အင်းပါ  ညက အမေအတွင်းထဲ သေချာ နှိုက်မဆေးရသေးလို့ ခုမနက် အိမ်သာတက်ပြီး သေချာဆေးထားပြီး ဖြေးဖြေးနော် သား ”

ကျမလဲ သားဖင်လိုးတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့် စောက်ရေတွေ ပိုကျလာတယ်။ သားလဲ ဒစ်ကြီး ဖိထည့်လိုက်ရော ကျမလဲ ဖင်ဝလေးမှာနွေးကလဲ အိကနဲ့ ဖြစ်ပြီး ကိုယ်လေးပါသိမ့်ခနဲတုန်သွားတယ်။

ကျမအတွက် အဲဒီလို အဝလေးမှာနွေးနွေးလေးက အရသာလေ။ဖင်ထဲ ဝင်စမှာနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေမှာတော့ နာအောင့်ကြီးဖြစ်မှာ။ သားက ဖိသွင်းပေမယ့် ခြောက်နေတာ့ ဖင်ပေါက်ထဲ မဝင်လာပဲ အပေါ်ဘက်ချော်ပြီး တက်သွားတယ်။

သားလဲ ပြန်ခွါပြီး ကျမတင်ပါးနောက် ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး ကျမတင်ပါးကိုဖြဲ တံတွေးတွေ ထွေးထည့်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝကနေ စအိုပေါက်ထိ လျှာပြားကြီးနဲ့ ယက်တင်တော့တယ်။

“ ရှီး အ အာဟ ”

ကျမတကိုယ်လုံး ဖော်မပြနိုင်တဲ့ ဝေဒနာတွေ တကိုယ်လုံးပျံ့နှံ့သွားတော့တယ်။ သားက သူ့လျှာလေးကို စုချွန်ပြီး ကျမစအိုဝကိုပါ ထိုးကလိယက်နေတော့ ကျမဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့ပဲ

“ အား အ အ ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် ရှီး ”

“ ကဲ ခဏနော် သား ဒီမှာ လက်စသတ်လိုက်မယ် ချက်လက်စတွေ။ သွား အိပ်ယာထဲကပြန်စောင့်

“ ဝိုး ဒါမှ သား အချစ်ဆုံး မေမေ ကွ ”

ပြောပြီး ကျမ် ပါးကို ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းသွားပါတယ်။ကျမလဲ ချက်လက်စတွေ လက်စသက်ပြီး အိပ်ယာထဲရောက်တော့ သားက ပက်လက်လန်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ဆွနေပါပြီ။ 

ခုလို လင်းလင်းရှင်းရှင်းမှာ ထင်းထင်းကြီးမြင့်ရတော့ ကျမစိတ်ထဲ ရာဂသွေးတွေး တကိုယ်လုံးပျံ့နှံ့ပြီး ရင်ထဲကတုန်ကယင် ဖြစ်လာပါတော့တယ်။

ကျမလဲ ဂါဝန်ကို ချွတ်ကာ တန်းပေါ် ပစ်တင်ပြီး သားပေါင်ကြားထဲ က ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ စစုတ်လိုက်တယ်။ တံတွေးတွေနဲ့ စိုရွဲနေအောင် တချောင်းလုံး ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့မှ သားလီးကိုကိုင်ပြီး ဖင်ဝမှတေ့လိုက်တော့

“ အာ မေမေက အပေါ်ကနေမှာလား ”

“ အင်းလေ သားကို ဒီအတိုင်းလွှတ်မပေးရဲဘူးကွာ ”

“ မမဘာသာ အချိန်အဆ နဲ့ သွင်းပေးမယ်  ”

ပြောပြီး ကျမလဲ လီးဒစ်ပေါ် စအိုဝလေး ဖြေလျှော့ပြီး နဲနဲဖိလိုက်တော့ ဖလွတ် ကနဲ့ ဒစ်ခေါင်း ဝင်သွားတယ်။ သားကလဲ ရှီးကနဲ့ အော်ပြီး 

“ အား မေမေရယ် ကောင်းလိုက်တာ ”

ကျမလဲ ဖင်ဝမှာ တင်းကနဲ့ကြပ်ပြီးဝင်နေတဲ့ လီးဒစ်ကြီးပေါ် ထပ်ဖိပြီး ထိုင်လိုက်တော့ ဗြိ ကနဲ့ ဒစ်ခေါင်းကျော်ဝင် သွားပါတယ်။ အဲဒီအချိန် သား ဆီက 

“ အို မေမေရယ် အဲနေရာလေးတင် နေပေးနော် အရမ်းကောင်းတယ် ”

ဒစ်နောက်နားက နေရာလေးရာ လီးတန်ကြီးတခုလုံးရဲ့ အဓိကနေရာဆိုတာ ကျမကသိပြီးသား။ ဒါနဲ့ ကျမလဲ အဲဒီနေရာလေးတင် ဖိလိုက်ကြွလိုက်လိုက် ညိမ့်ညိမ့်လေး ဆောင့်ပေးနေတယ်။ သားလီးရဲ့ ပူနွေးတဲ့ အထိအတွေနဲ့ ကျမစအိုဝဟာတင်းကြပ်ပြီး ခံလိုကောင်းလာပါတယ်။

သားက လီးကို စအိုက ညှစ်ထားတော့ သူ့လီးကို အဆုံးထိ ထိုးသွင်းနေချင်ပါပြီ။ ကျမလဲ စအိုဝကိုထပ်လျှော့ပေးလိုက်ကာ ထပ်ဖိချလိုက်တော့ အိကနဲ့ အိကနဲ ကျမတင်ပါးကြီး က နိမ့်ဆင်းပြီး သားဆီးခုံက လမွှေးတွေနဲ့ ကျမတင်ပါး တသားထဲကျ ကပ်သွားပါပြီ။

အဲတော့မှာ ကျမလဲ ကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး သားမျက်နှာလေး နားကပ်ကာ

“ ကောင်းလား ဟင် သားလေး ”

“ အရမ်းပဲ မေမေရယ် အရမ်းချစ်သွားပြီ ”

“  ဒါက သဘာဝဟုတ်ဘူးနော် မေမေကို ချစ်ရင် အမြဲတော့ ဖင်ကို မလိုးရဘူး သိလား  ”

“ ဟုတ်ကဲ့ မေမေ  ”

ပြောနေရင်း သားလီးက ဖင်ဝထဲ တဆက်ဆက်ဖြစ်လာလို့ ကျမလဲ အပေါ်ကနေ တင်ပါးကို ကစားပြီးစကော့ဝိုင်းပေးလိုက်တော့

“ အဟား မေမေရယ် ချစ်လိုက်တာ  ”

ပြောပြီး ကျမကို အတင်းဖက်ထားကာ အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်ပါတော့တယ်။ တဖက်ဖက်နဲ့ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျမလဲ ဖင်စအိုကို အလိုက်သင့် ဖြေလျှော့ပေးနေရတယ်။ အချက် ၂၀ လောက်ဆောင့်ပြီး သားလဲ မထိန်းနိုင်တော့ ဖင်စအိုထဲ သားရဲ့သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေ ပန်းဝင်လာပါတော့တယ်။ 

ကျမလဲ ဖင်ထဲဝင်လာတဲ့ သားရဲ့သုတ်ရည်တွေ စအိုနဲ့ ပွစိ ပွစီ လုပ်ရင် သားကိုဖက်ကာ 

“ ကဲ သားကျေနပ်ပလား

“ သိပ်ချစ်သွားပြီ မေမေရယ်  ” တဲ့ ။

အဲဒီနေ့ ကျမတို့ တနေလုံး ညားခါစ လင်မယားလို လိုးလိုက်ကြပါတယ်။ ကျမလဲ ဘယ်က ဘယ်လို ရလားမှန်း မသိတဲ့ အားအင်တွေနဲ့ သားအပေါ် အချစ်တွေ ပုံချစ်ပစ်လိုက်တယ်။

သားကလဲ လူငယ်ပီပီ အတော်လိုးနိုင်ပါတယ်။ညနေစာကို အပြင်ဆိုင်ကောင်းကောင်းမှာ သွားစားလိုက် ပြီးညစာအတွက် တခါတည်း ပါဆယ်တွေ ဆွဲလာကြပါတယ်။

နောက်ရက်ကျတော့ သားလဲ အလုပ်ပုံမှန်ပြန်ဆင်းပါတယ်။ အဲဒီနောက် ကျမတို့သားအမိ တူတူနေပြီး ချစ်စံအိမ်လေးတခု တည်ဆောက်လိုက်ကြတယ်။ အရမ်းကြည်နူးစရာလဲ ကောင်းတယ်။

မချိုကလဲသားနဲ့ အတွေ့အကြုံတွေ ဖုန်းနဲ့အသေးစိပ်မေးရင်

“ ကောင်မနော် နောက်ပေါက်ပါ ကျွေးပစ်တာလား  ”

“ ဟဲ့ ငါ့သားက အဲဒါခရေဇီ ဟဲ့ ခ်ခ် နောက်ပေါက်အရင်ပေးပြီး နောက်အချီကျမှ သားလိုးတာက ပိုကြာတာ ဟဲ့ ”

“ ဟယ် ငါတောင် ဖင်ကျိန်းသွားပြီ ငါ့သားက တခါပဲ စမ်းပြီး သိပ်မကြိုက်ဘူးတဲ့။ ငါက ဖင်အတွင်းထဲအထိ လိုးထည့်တာ သိပ်မကြိုက်ပေမယ့် ဖင်ဝမှာ လာတေ့ထားတာ သိပ်ကြိုက်တာ.. ဒါပဲနော် နောက်ကျ လဲ စားမှာနော် မာလာမ ခ်ခ် ”

“ အေးပါ ဟဲ့ ခုတော့ ငါလဲ ဝသေးဘူး ခ်ခ် .. မိချို နင့်ကိုလဲကျေးဇူးတင်တယ် အာဘွား ...ရွှတ် ”

ဖုန်းထဲကနေ ဖလိုင်း ကစ်ပေးလိုက်တယ်။

...................................................................................................................

အန်တီချိုက ကျတော်တို့ သားအမိ အိမ်ကို မကြာမကြာ သူ့ကားအကောင်းစားကြီး စီးပြီး လာလည်လေ့ရှိတယ်။ သူက ဘယ်လောက် ဆိုင်ကောင်းကောင်းမှာ အစားကောင်းတွေ စားဖူးစားဖူး မေမေ သုပ်ကျွေးတဲ့ လက်ဖက်သုက်ကို စွဲနေတာ တဲ့ ။ ခဏခဏ လမ်းကြုံရင် လာဝင်စားတာပဲ။ 

တရက် ကျနော် အလုပ်ပိတ်ရက် ပေါ့။ အန်တီချို ကားကြီးနဲ့ အိမ်ကို ရောက်လာပါတယ်။

ကျတော်လဲ မေမေတို့လွတ်လွတ်လပ်လပ် အိမ်ထဲပြောဆိုနိုင်အောင် ဘောင်းဘီတိုစွပ်ကျယ်လေးနဲ့ အိမ်ရှေ့က ပန်းပင်တွေ မြေဆီကျွေး ရေလောင်း ပေါင်းသင် နေလိုက်တယ်။

ဧည့်ခန်းကနေ မေမေနဲ့ အန်တီချို တို့စကားပြောတဲ့ ရယ်သံတွေက ညံလို့ ။ တနာရီလောက် ကြာတော့ အန်တီချိုက ပြန်ဖို့အိပ်ထဲက ထွက်လာတယ်။

လှလိုက်တဲ့ အန်တီချို။ အသားဖြူဖြူ၊ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း၊ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး၊ မျက်မှန်က ကိုင်းနက်လေးနဲ့၊ ဆံပင်က တိုတိုလေး ညှပ်ထားတာ၊ ခိုပြာရောင် ထမီစကပ်လေးတိုလေးနဲ့ ဝင်းဝါနေတဲ့ သလုံးသားလေးတွေ ဂလု .. ကြည့်ရင်း ဂလု တလုံး မြိုချမိတဲ့အထိ။  အဲ ကျနော် အကြိုက်ဆုံးနဲ့ စိတ်ထဲရင်အခုန်မိဆုံး အန်တီချို အလှက ဖွေးဥပြီး ဖောင်းအိနေတဲ့ ခြေဖမိုးအပေါ်က အမွှေးစိမ်းစိမ်း အစုလေးပါပဲ။

အန်တီချိုလဲ သူ့ကားဆီလာရင်း ကားပေါ်ချက်ချင်းမတက်ပဲ ကျနော့် အနားရောက်လာတယ်။

အန်တီချို ဆီက မွှေးကြိုင်နေတဲ့ ရေမွှေးနံ့လေးနဲ့ ကိုယ်သင်းရနံ့လေးရတယ်။ အနားရောက်လာတော့ ကျနော် ရင်တွေ အရမ်း ခုန်သွားတယ်။

ကျတော်က ချွေးတွေနဲ့လေ၊ လက်က မအား၊ မြေကြီးကို မြေဆွ ခက်ရင်းနဲ့ ဆွနေတာ၊ အန်တီချိုက ကျနော့်နောက်နားနားထိ ကပ်ပြီး ခါးကိုင်းကာတိုးတိုးလေး စကားတစ်ခွန်း ကပ်ပြောသွားပြီးမှ ချစ်စဖွယ် အပြုံးလေးနဲ့ ကြွကြွလေး လျှောက်ကာ ကားပေါ်တက်သွားပါတယ်။

လေသံလေးနဲ့ တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောသွားတဲ့ စကားလေးက

“ မအေးလိုးသားလေး  ” တဲ့ ။


အလျဥ်းသင့်ရင် ထပ်ဆက်ပါဦးမယ်။




Friday, March 24, 2023

ဘယ်လောက်ပင်ရှည်ရှည် (စ/ဆုံး)

ဘယ်လောက်ပင်ရှည်ရှည် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကြူကြူက မြင့်မြင့်ရီကို အသာလက်တို့ပြီး ပြောလိုက်သည်ကို နုနု ကြားလိုက်တော့ ရှိုးကေ့စ်နောက်တွင် ရပ်၍ နေရင်းက အသာလေး မျက်လွှာလေးပင့်ပြီး ကြည့်လိုက်သည်။ အသက်က (၂၃) (၂၄) ထက်မပို၊ အသားက မဖြူသော်လည်း ခပ်လတ်လတ်လေးဖြစ်သည်။ နှာတံပေါ်ပေါ် မျက်နှာက မျက်လုံးကောင်းကောင်း မျက်ခုံးကောင်းကောင်းဆိုတော့ ချောမောခန့်ညားသည်။ အရပ်ကမြင့်မြင့် အားကစားသမားတွေပုံစံမျိုးမို့ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိသည်။ စတိုင်လ်ကလည်းဖြောင့်တော့ မင်းသားရှုံးလောက်သည်။

“ ဟင်…”

နုနု သူမ၏မျက်လွှာလေးကို ချက်ချင်းပင် ပြန်၍ချပစ်လိုက်သည်။ သူနဲ့လည်း မသိဘဲနဲ့ ကိုယ်တော်က နုနုကို စိုက်ကြည့်ပြီး ပြုံးပြလိုက်သည်။ သူ့အပြုံးက စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။ ဒါပေမယ့် ရင်တုန်သွားရသော နုနုကတော့ သူ့ဆီရောက်နေတဲ့ သူမရဲ့အကြည့်တွေကို ချက်ချင်းရုတ်သိမ်းလိုက်ပြီး မျက်လွှာလေးကို ချပစ်လိုက်သည်။ ခဏနေတော့မှ နုနုက မျက်လွှာလေးကိုပင့်ကာ သူရှိနိုင်မည့်နေရာကိုမှန်း၍ ကြည့်လိုက်သည်။

ဆိုင်ထဲကိုလျှောက်၍လာသော သူက ဆိုင်၏ဘေးတစ်ဖက်နံရံတွင် ကပ်၍ပြုလုပ်ထားသည့် အပေါ်ထပ်သို့တက်သော လှေခါးခြေရင်းသို့ ရောက်၍သွားပေပြီ။ လှေခါးရင်းတွင် ပိတ်ထားသော သံဘာဂျာတံခါးကို အပေါ်ထပ်တွင်နေသော နုနုတို့၏ အလုပ်ရှင် စတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင် အန်တီကြီးက ဆင်း၍ဖွင့်ပေးနေသည်။ ပြီးတော့ သူနှင့် အန်တီကြီးတို့ စကားတပြောပြော ရယ်ရယ်မောမောနှင့် အပေါ်ထပ်သို့ အတူတက်သွားကြလေသည်။

သူမ၏မြင်ကွင်းထဲမှ သူပျောက်သွားတော့ နုနုသည် အမှတ်တမဲ့ သက်ပြင်းတစ်ချက်ခိုး၍ ချလိုက်မိသည်။ ပြီးမှ ဟင် ဘာဆိုင်လို့လဲဟု သူမကိုယ်သူမ စိတ်ထဲမှပြောကာ နုနု၏ ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်မှာ ပန်းနုရောင်ပြေး၍ သွားရလေတော့သည်။

“ သူ့နာမည်က သက်တင်ပိုင် တဲ့…”

စကားစကိုဆက်၍ ပြောလိုက်သော ကြူကြူ၏ တီးတိုးစကားသံက ဆက်၍ထွက်လာတော့ နုနုက အသာလေး နားစွင့်လိုက်သည်။

“ ကဲ…ဆက်ပြောအုံးလေ…”

မြင့်မြင့်ရီ၏အသံ ငေါက်ဆတ်ဆတ်လေးက ခပ်တိုးတိုးထွက်၍လာသည်။

“ အဲဒါ ငါသိတာ အကုန်ပဲ…။ ဒီထက် ပိုသိချင်ရင် အပေါ်ထပ်က ဆင်းလာတဲ့အခါ ညည်းဘာသာ သွားပြီးမေးပေတော့…”

“ ဟော…သိချင်လို့မေးတော့ မပြောတော့ဘူး…။ စောစောက ဘယ်သူမှ မမေးဘဲနဲ့တော့ ပြောနေပြီးတော့…”

“ ကဲ တိတ်… ဟိုမှာ စျေးဝယ်မယ့်သူတွေ ဝင်လာပြီ…”

စတိုးဆိုင်ထဲသို့ အမျိုးသား (၂) ယောက်နှင့် အမျိုးသမီး (၂) ယောက်တို့ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဝင်လာကြတော့ ကြူကြူနှင့် မြင့်မြင့်ရီတို့ စကားစပြတ်၍သွားရသည်။

သူ ဒီကိုလာတာကို နုနု နှစ်ခါသုံးခါလောက် သတိထားမိခဲ့သည်။ သတိထားမိတာကလည်း စျေးဝယ်သူမဟုတ်ဘဲ အပေါ်ထပ်သို့လာသည့် ဧည့်သည်ဖြစ်၍ သတိထားမိခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူဆိုတဲ့ သက်တင်ပိုင်က အန်တီကြီးဆီသို့ တစ်လလျှင် နှစ်ခေါက်၊ ဒါမှမဟုတ် သုံးခေါက် ရောက်လာတတ်သည်။ သူ့အကြောင်းတွေကို ကြူကြူက ပြောပြနိုင်တာကလည်း သိပ်တော့မဆန်း။ ဒီစတိုးဆိုင်တွင် ကြူကြူက လုပ်သက်အရင့်ဆုံးဖြစ်ပြီး အန်တီကြီးနှင့်က အတော်ရင်းနှီးနေတဲ့သူဆိုတော့ တစ်စွန်းတစ်စတော့ ကြူကြူက သိမှာပင် ဖြစ်သည်။

နုနုတို့၏ စတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင် ဒေါ်ခင်ခင်ကြီးကို သူမတို့တတွေက အန်တီကြီးဟုသာ ခေါ်နေသော်လည်း အသက်က (၃၇) နှစ်ထဲရောက်ရုံသာ ရှိသေးသည်။ ပြီးခဲ့သည့် နှစ်လလောက်က အန်တီကြီးက သူ့ (၃၆) နှစ်ပြည့် မွေးနေ့ဆိုပြီး နုနုတို့တတွေကို ဒံပေါက်ကျွေးပြီး လက်ဆောင်တွေပေးတာကြောင့် သူ့အသက်ကို သိနေရခြင်းဖြစ်သည်။

ဒေါ်ခင်ခင်ကြီးက အပျိုကြီးတော့ မဟုတ်ပါ။ တစ်ခုလပ်ဖြစ်သည်။ သူမ၏ယောက်ျားက ဘန်ကောက်တွင် အလုပ်သွားလုပ်ရင်း အိမ်ထောင်ကျသွားသဖြင့် ဒေါ်ခင်ခင်ကြီးက ကျန်ရစ်ဖြစ်ခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် သူ့ယောက်ျားထားခဲ့သော ပစ္စည်းတွေက မနည်း။ သားသမီးလည်းမရှိတော့ လှည်းတန်းရှိ သူမ၏ လေးထပ်တိုက်ကို အပေါ်ဆုံး (၂) ထပ်ကို အငှားထားပြီး မြေညီထပ်ကို သူမက စတိုးဆိုင်ဖွင့်သည်။ ပြီးတော့ တစ်ကိုယ်‌ရေတစ်ကာယ ဒေါ်ခင်ခင်ကြီးက ပထမထပ်မှာပင် တစ်ဦးတည်း နေထိုင်သူ ဖြစ်သည်။

နုနု၏ နာမည်အပြည့်အစုံက နုဝေသီ ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် သူမကို အများက နုနု ဟုပင် ခေါ်ကြသည်။ နုဝေသီ၏ မိဘများက နယ်တွင်နေကြပြီး နုဝေသီကတော့ အဝေးသင်ဖြင့်ဘွဲ့ရပြီး ရန်ကုန်တွင် အလုပ်လာရှာရာမှ တောင်ဥက္ကလာတွင်နေသော အဒေါ် ဖြစ်သူ၏ နေအိမ်တွင် သောင်တင်နေခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်ခန့်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။ နုဝေသီ အလုပ်ဝင်တာကတော့ (၇) လပင် ရှိသေးသည်။ နဂိုထဲကလည်း အရောင်းအဝယ်ကို ဝါသနာပါပြီး စတိုးဆိုင်မှာလည်း အလုပ်ကရတော့ အဆင်သင့်သွားသည်။ ဆိုင်တွင် ဝန်ထမ်းအားလုံးမှာ အမျိုးသမီးတွေချည်း ဖြစ်သည့်ပြင် အန်တီကြီးကလည်း သဘောကောင်းသည်။ လစာကလည်း သူများဆိုင်တွေထက် ပိုပြီးပေးထားလေတော့ နုဝေသီတစ်ယောက် ပို၍ အဆင်ပြေနေရတော့သည်။

......................................................................................................

“ အမေ့…အို…”

“ ဟင်…”

အပေါ်ထပ်သို့တက်သော လှေခါး၏အောက်ဖက်တွင် တစ်တောင်ပတ်လည် စက္ကူသေတ္တာလေးများဖြင့် ကုန်ပစ္စည်းများကိုထည့်ကာ စီကာစဉ်ကာ ထပ်ထားသည်။ ရှိုးကေ့စ်ထဲရှိ ရောင်းကုန်ပစ္စည်း ပြတ်သွားသဖြင့် ကြီးကြပ်သူကိုပြောကာ ထိုနေရာမှ သေတ္တာလေးတစ်လုံးကို နုဝေသီက မ၍ နောက်သို့လှည့်ကာ လှမ်း၍အထွက် သူမ၏ နောက်မှလာသော လူတစ်ယောက်နှင့် ကိုယ်လုံးချင်း တိုက်မိသွားကြသည်။ အရှိန်ကတော့ သိပ်မပြင်းလှပါ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်လုံးချင်းတိုက်မိသည့် နေရာက နုဝေသီ၏ တင်ပါးဆုံ ကားကားအိအိကြီးကို ထိုသူ၏ ဆီးခုံနေရာနှင့် တိုက်မိခြင်းဖြစ်သည်။

သူမ၏ ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးအောက်ဖက် အစပ်ကို နောက်မှနေ၍ ခပ်တိုတို တုတ်တိုတစ်ချောင်း၏ ထိပ်နှင့် ဆောင့်ထိုးလိုက်သလိုမျိုး နုဝေသီ ခံစားလိုက်ရသည်။ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူသွားပြီး ရင်ထဲတွင် ဒိန်းကနဲဖြစ်၍ သွားရသည်။ နုဝေသီ၏ မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံး နီရဲ၍ သွားရသည်။ ရင်ထဲတွင် ဖို၍သွားရသော်လည်း ဒေါသစိတ်ကပါ၍သွားရသဖြင့် မျက်နှာထားတင်းတင်းဖြင့် သူမမော့၍ ကြည့်လိုက်သည်။

“ ဟင်…သူ…ပါလား…”

ရင်ထဲတွင်ဖို၍ တလှပ်လှပ် တုန်ခါ၍ သွားရသည်။ ပြီးတော့ သူက အားတုံ့အားနာပုံစံဖြင့် နုဝေသီ၏ မျက်နှာလေးကို စိုက်၍ ကြည့်နေသည်။ အားနာတဲ့ပုံစံ မျက်နှာက ဖြစ်နေပေမယ့်လည်း သူ့မျက်လုံးတွေက အရောင်တွေ တဖိတ်ဖိတ် ထ၍နေသည်။ ဆုံမိသွားသောအကြည့်ကို နုဝေသီတစ်ယောက် ဗြုံးကနဲ လွှဲဖယ်၍ မရနိုင် ဖြစ်သွားရသည်။ ပြီးတော့ သူက

“ ဆောရီးနော်…ညီမ…”

ဒါပဲ ခပ်တိုတိုပြောပြီး သူ့လမ်းသူဆက်၍ လျှောက်သွားတော့သည်။ နုဝေသီကသာ ဗြုံးကနဲ ရပ်နေရာက ထွက်မသွားနိုင်သေးဘဲ သူဆိုသော သက်တင်ပိုင်၏ ကျောပြင်ကြီးကို ငေး၍ ကြည့်နေမိသည်။ “ ဆောရီးနော်…” တဲ့…။ ဒီမှာတော့ တစ်ကိုယ်လုံးအရည်တွေ ပျော်သွားမလားတောင် အောက်မေ့ရတယ်… အစ်ကိုရယ်…။

သူမ၏မြင်ကွင်းထဲမှ သက်တင်ပိုင်တစ်ယောက် ကွယ်ပျောက်သွားတော့မှ နုဝေသီက မလုံမလဲဖြင့် ပတ်ဝန်း ကျင်ကို ကြည့်မိသည်။ တော်ပါသေးသည်။ စတိုးဆိုင်ထဲတွင် စျေးဝယ်သူကျနေ၍ သူတို့အဖြစ်ကို မည်သူကမျှ မတွေ့လိုက် သတိမထားမိလိုက်ချေ။ ဒါပေမယ့်လည်း နုဝေသီတစ်ယောက်ကတော့ သူမကိုယ်သူမ သတိထားလိုက်မိပါသည်။ စောစောက သူ့ဟိုဥစ္စာကြီးဖြင့် ထိုးတိုက်မိခဲ့သော သူမ၏ ဖင်ဆုံကြီးအောက်ဖက်ရှိ နေရာလေးသည် အသားလေးတွေတင်းကာ ထူပူပူလေး ဖြစ်နေသည်။ ပြီးတော့လည်း နုဝေသီ၏ ရင်ထဲတွင် အစ်ကိုရယ် ကျမဖြင့် ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းတောင် မသိပါဘူးကွယ်…။

...................................................................................

နုဝေသီတစ်ယောက် နေ့တိုင်းလိုလို သူ့ကိုမျှော်နေမိသည်။ ဘာရယ်လို့တော့ မဟုတ်ပါ။ သူ့မျက်နှာကို မြင်တွေ့ချင်သည့် ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြနေသောကြောင့်ပင် ဖြစ်ပါသည်။ ဒီနေ့ဆိုရင် သူ့ကိုမတွေ့ရသည်မှာ (၁၀) ရက်ခန့်ပင် ရှိ၍သွားပြီ ဖြစ်သည်။ ညနေ နုဝေသီ ဆိုင်မှပြန်ချိန်အထိ သူက ရောက်မလာသဖြင့် နုဝေသီတစ်ယောက် တစ်နေ့တော့ ကုန်ပြန်ပါပြီဟု သူမကိုယ်သူမ ညည်းတွားစွာ ပြောမိလျက် အိမ်သို့ပြန်ရန် ဆိုင်မှထွက်ခဲ့လေသည်။

နုဝေသီ လိုင်းကားဂိတ်ရောက်၍ ကားရပ်စောင့်နေစဉ်မှာပင် သူမ၏နောက်နားမှကပ်၍ ညီမဟုခေါ်လိုက်သံ ကြားရသဖြင့် နုဝေသီကလှည့်၍ ကြည့်လိုက်မိသည်။

“ ဟင်…အစ်ကို ”

သူမ၏နှုတ်ဖျားမှ အမှတ်တမဲ့ထွက်၍သွားရသည်။ ပြီးတော့မှ မှားသွားမှန်း သိလိုက်ပေမယ့် မရတော့ လွန်သွားပေပြီ။ သူမကိုခေါ်လိုက်တာက သူမနေ့စဉ်ရက်ဆက် တွေ့ချင်ဇောဖြင့် မျှော်နေသူ သက်တင်ပိုင်ပင် ဖြစ်ပါသည်။

“ ကားစောင့်နေတာလား…”

“ ဟုတ်ကဲ့…”

“ ဒါဆိုလာ… အစ်ကိုကားပါတယ်… လိုက်ပို့ပေးမယ်…။ ပြီးတော့ တစ်ခုခု သောက်ကြရအောင်လား…”

ခေါင်းလေးကိုသာ ညိတ်ပြရင်း နုဝေသီတစ်ယောက် သူ့နောက်ပါးမှနေ၍ သူခေါ်ရာနောက်သို့ လိုက်ပါခဲ့ပါသည်။ ထိုနေ့ထိုအချိန်အခါမှစ၍ သက်တင်ပိုင်သည် နုဝေသီကို ကားဂိတ်နှင့် မလှမ်းမကမ်း နေရာမှ တစ်ရက်ခြား နှစ်ရက်ခြားဆိုသလို လာ၍ ညနေတိုင်း စောင့်တတ်သည်။ ပြီးတော့ တစ်ခုခု စားသောက်ကြကာ ကားဖြင့် နုဝေသီတို့အိမ်ရှိရာ လမ်းထောင့်ထိ လိုက်၍ ပို့ပေးသည်။ သူကနုဝေသီကို လာ၍စောင့်နေသော နေရာမှာလည်း ကားဂိတ်မှ ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ဖြစ်သည့်အပြင် လှည်းတန်းဆိုတာကလည်း လူရှုပ်တော့ သူတို့ကို ဆိုင်မှ အခြားလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များက သတိမပြုမိကြချေ။ ထို့အပြင် သက်တင်ပိုင်က နုဝေသီကို အိမ်သို့ လိုက်ပို့ရာတွင်လည်း လမ်းထောင့်အထိသာ လိုက်ပို့သဖြင့် နုဝေသီတို့အိမ်မှ လူတွေကလည်း မသိပေ။

ဤသို့ဖြင့် တစ်လခန့်ကြာသောအခါတွင်တော့ သက်တင်ပိုင်နှင့် နုဝေသီတို့မှာ ချစ်သူဘဝသို့ ရောက်၍သွားကြပါတော့သည်။ ဒီကာလများအတွင်းတွင် သက်တင်ပိုင်က စတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင် အန်တီကြီးထံသို့ နှစ်ခေါက်သုံးခေါက် လာရောက်ခဲ့သော်လည်း နုဝေသီကို ခါတိုင်းလိုပင် မသိကျိုးကျွံပြု၍ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် သူစိမ်းတွေလိုပင် ခပ်တန်းတန်း နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း နုဝေသီနှင့် သက်တင်ပိုင်တို့ ချစ်သူဘဝရောက်၍သွားခဲ့ကြသော်လည်း မည်သူကမျှ မသိလိုက်ဘဲ တိုးတိုးတိတ်တိတ်ပင် အဆင်ပြေနေခဲ့ကြလေသည်။

..............................................................................................................

သက်တင်ပိုင်နှင့် နုဝေသီတို့၏ ချစ်သူသက်တမ်းသည် တစ်လပင်ကျော်၍လာခဲ့ချေပြီ။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးလည်း အနေအထိုင် ပို၍ ရင်းနှီးပြီးလာခဲ့ကြရသည်။ ဒီနေ့လည်း အပြန်လမ်းခရီးတွင် သက်တင်ပိုင်က နုဝေသီကို စောင့်၍ခေါ်လာခဲ့သည်။ ပြီးတော့ ကားကို ပြည်လမ်းအတိုင်း မောင်းလိုက်ပြီး အင်းယားလမ်းထဲချိုးဝင်ကာ ကန်ဘေးသို့ ထိုးဆင်းလိုက်ပြီး အရိပ်ကောင်းကောင်း ခြုံကောင်းကောင်း နေရာတွင် ရပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကားပေါ်မှမဆင်းဘဲ သက်တင်ပိုင်သည် နုဝေသီကို တပြွတ်ပြွတ်နမ်းရင်း တစ်ကိုယ်လုံးကိုလည်း ဆုတ်ချေပြီး ပွတ်သပ်နေသည်။

“ နု… ကိုယ့်ဟာကို ကိုင်ပေးပါလားဟင်…”

နုဝေသီ လုံးဝမျှော်လင့်မထားပါ။ သူမ၏ ရင်ထဲတွင် ဒိန်းကနဲဖြစ်၍သွားရစဉ်မှာပင် သူ့လုံချည်ကိုလှန်ပြီး သူ့ရဲ့မတ်တောင်နီရဲနေတဲ့ ဟာကြီးကို မရှက်မကြောက်လှန်ပြီး ပြလိုက်သည်။ အရင့်အရင်ကတော့ ပုဆိုးနဲ့လုံးထွေးပြီး နုဝေသီတစ်ယောက် မသိမသာ ကိုင်၍ကြည့်ခဲ့ဖူးပါသည်။ မာကြောထောင်မတ်နေတဲ့ အဲ့ဒီပစ္စည်းကြီးဟာ တစ်နေ့နေ့ ငါ့ဥစ္စာလေးထဲ ဝင်လာဦးမှာပါလားဆိုတဲ့ အတွေးလေးတော့ နုဝေသီ တွေးခဲ့ဖူးလေသည်။ အခုလို ပေါ်တင်ကြီး ကိုင်ခိုင်းတာမျိုးတော့ တစ်ခါမှ မတွေးခဲ့ဘူးပါ။ ကားမှန်တွေ အလုံပိတ်ထားပြီး လူဆက်ပြတ်နေတာကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဂရုစိုက်စရာမလိုပေမယ့် ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ ကြီးမားတဲ့ လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ဖူးသူမဟုတ်လေတော့ နုဝေသီ၏ ရင်ထဲတွင် တဒိန်းဒိန်း ဖြစ်နေရသည်။

“ နု…ရယ်…”

သက်တင်ပိုင်၏အသံက တုန်လှုပ်၍နေသည်။ သူမကို ဖက်တွယ်၍ တရွရွပွတ်သပ်နေသော လက်တွေကလည်း နုဝေသီ၏ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်တွင် ရွေ့လျားနေရာမှ သူမ၏ ပခုံးလေးကို သူ့ဆီသို့ ဆွဲ၍ကပ်ပြီးသည်နှင့် နို့လေးများကို နှိုက်သည်။ နုဝေသီ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားကာ ရုန်းကန်မိသည်။ သက်တင်ပိုင်၏ လက်ကိုလည်း ဆတ်ကနဲ ယောင်ပြီး ဆွဲဖယ်လိုက်မိသည်။

“ နု…နုလေးရယ်…ဟင်း…”

တုန်တုန်ခိုက်ခိုက်အသံကြီးက နုဝေသီ၏ရင်ကို ဗြုံးကနဲ ချောက်ချားသွားစေရပြန်သည်။ မှန်အလုံပိတ်ကာ ရပ်၍ထားသော ကားလေးထဲ၌ ခြေထောက်ရွေ့လျားသံ အဝတ်ချင်း ပွတ်တိုက်သံနှင့် အသက်ရှူသံတို့က စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ရာ ထွက်ပေါ်၍နေသည်။

သက်တင်ပိုင်က ဆောက်တည်ရာမရ ပြုမူနေသကဲ့သို့ နုဝေသီကိုယ်တိုင်ကလည်း အကြီးအကျယ် စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေမိသည်။ ကားကလေး ငြိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ လှုပ်ရမ်းသွားအောင် တခါတရံ သူတို့ချင်း ပူးကပ်ဖက်တွယ်ပြီး ကူရှင်ပေါ်သို့ လဲပြိုတတ်ပေသည်။ ထိုအခါမျိုးတွင် နုဝေသီသည် အကြောက်အကန် အားသွန်ခွန်စိုက် ရုန်းကန်တတ်လေသည်။ ကြာတော့ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေသော ရင်ထဲ၌ ပူလောင်မောဟိုက်ခြင်းကကြီးစိုးကာ ပါးချင်းကပ်၊ ရင်ချင်းအပ်ပြီး အမောဖြေသလို ငြိမ်သက်သွားမိကြသည်။

“ ချစ်တယ်…နုရယ်…”

သက်တင်ပိုင်က နက်ရှိုင်းသော ချောက်ကမ်းပါးကြီးကို တွယ်ကပ်တက်လာပြီး အပေါ်ရောက်လာသူ၏ လေသံမျိုးကြီးနှင့် မောဟိုက်တုန်ရီစွာ ပြောလိုက်သည်။

“ နုလည်း ကို့ကို ချစ်တာပါပဲ… ဒါပေမယ့်… ဟင့်…”

ဟုတ်ပါသည်။ နုဝေသီ ဘာကိုဘယ်လိုပြောရမှန်း မသိအောင်ကို ရှက်နေသည်။

“ ပြောလေ…ဒါပေမယ့် ဘာဖြစ်လဲ နု…”

“ ဟင့်အင်းကွယ်…နု မပြောတတ်ဘူး…”

“ နု…ရှက်နေတယ်မို့လား…”

“ အင်းပေါ့…အဟင့်…”

“ အစတော့… ဒီလိုပေါ့ နုရယ်…။ နောက် ညားသွားကြတော့လည်း တစ်ယောက်ဥစ္စာ တစ်ယောက် မမြင်ချင်အဆုံး ရိုးသွားကြတာပေါ့…”

“ ဟာ…ဘာတွေပြောမှန်းမသိဘူး…သွား…”

နုဝေသီက ရဲတွတ်၍သွားသော သူမ၏ မျက်နှာဝိုင်းလေးကို တစ်ဖက်သို့ ဆတ်ကနဲ လှည့်ပြီး ရှက်ငြီးငြီးလေးပြောကာ သက်တင်ပိုင်၏ လက်ကို ဖယ်ချသည်။ သက်တင်ပိုင်က ရယ်သည်။ တကယ်တော့ သက်တင်ပိုင် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ထူပူရှိန်းဖိန်း၍နေပါသည်။

“ နုက ကို့ကို တကယ်မချစ်ပါဘူး…”

“ ဘာရယ်… မချစ်ဘူး… ဟုတ်လား…။ ဖယ်… ဖယ်… မချစ်ဘဲနဲ့ ဒီလောက် နှိုက်တာပြုတာ ခံနေမလား… သွား…”

နုဝေသီက ရင်မောချောက်ချားစွာ ပါးစပ်မှ ဒေါသလေးနှင့် လွှတ်ကနဲ ပြောဖြစ်သည်။ သက်တင်ပိုင်က နုဝေသီ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ထွေးနေအောင် ဖက်လိုက်သည်။

“ ချစ်ရင် ကို့ဟာကို ကိုင်ပေးလေ… ကဲ…”

“ အာ…ဟင့်အင်း…ရွံတယ်ကွာ…”

“ ဒါဆို နုဟာကို ကို နှိုက်ပေးမယ်… ကဲ… လက်ဖယ်…”

“ ဟင့်အင်း…အဲဒါလည်း မခံတတ်ဘူး…မလုပ်နဲ့…”

သက်တင်ပိုင်က အားမလိုအားမရပင် သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို တိုး၍ဖက်ကာ…

“ ကိုက…နုကို လိုးချင်နေတာ…”

“ ဟာ…သွား…သွား…မညစ်ပတ်နဲ့…”

နုဝေသီ၏ ရင်ထဲတွင် ဗြောင်းဆန်၍ သွားရသည်။ “ လိုးချင်နေတာ ” ဟု နားဝ၌ကပ်၍ ပြောလိုက်သော သက်တင်ပိုင်၏ အသံက နုဝေသီ၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို မီးစနှင့် အတို့ခံလိုက်ရသည့်နှယ် တုန်ခါလှုပ်ခတ်သွားရသည်။

“ ဒါ…ညစ်ပတ်တာမှ မဟုတ်တာ…။ နုရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ကိုယ့်လီးကြီးထည့်ပြီး လိုးချင်တာ…”

သက်တင်ပိုင်က အသံတိုးတိုးလေးနှင့် ပြောနေသည့်တိုင်အောင် ဘေးလူတွေကြားသွားမည်ကို နုဝေသီ စိုးရိမ်လှသည်။

“ ကိုကလည်း ဘာတွေလျှောက်ပြောနေမှန်း မသိဘူး…”

နုဝေသီတစ်ယောက် ရှက်စိတ်ဖြင့် ချောက်ချားနေခြင်းကြောင့် ကတုန်ကယင်ကြီး ပြန်ပြောမိသော်လည်း ရုန်းကန်အားတွေက ပျော့နေသည်။ သူမ၏ရင်ထဲတွင် လှိုက်၍ လှိုက်၍ မောနေသည်။ ဒီနောက်တွင်တော့ နုဝေသီမှာ အသိတရားများ ကင်းလွတ်စပြုသလို ခံစားနေရလေသည်။

နုဝေသီ၏ ထဘီအောက်မှ လက်ကို လျှိုနှိုက်ပြီး စောက်မွှေးလေးများကို တရွရွ ပွတ်သပ်ပေးနေသည်ကိုလည်းကောင်း၊ စောက်စေ့လေးကို မထိခလုတ်ထိခလုတ်ဖြင့် ထိုးဆွရင်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူး ထိုးသွင်းလိုက်သည်ကိုလည်းကောင်း နုဝေသီမှာ သိသလို မသိသလိုကြီး ဖြစ်နေရသည်။ နုဝေသီသည် ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ချောင်းပေါ်လာသည်အထိ ထဘီကို လှန်တင်ခြင်းခံလိုက်ရပြီး မိမိပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားပင့်ကာ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်း အိအိလေးကို စိမ်ပြေနပြေ နှိုက်ဆွထိုးမွှေနေသော သက်တင်ပိုင်၏ လက်ဖျံနှစ်ဖက်ကိုလည်း လက်သည်းလေးများ စူးဝင်အောင် ကိုင်တွယ်ထားမိသည်မှအပ ဘာမျှရေရေရာရာ မသိနိုင်တော့ချေ။

ဤအချိန်၌ သက်တင်ပိုင်သည် မိမိအား ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ချုပ်နှောင်ပြီး တက်လိုးလိုက်ပါစေဟုလည်း ဆုတောင်းနေသည်။ သို့သော်လည်း တကယ်တမ်း သက်တင်ပိုင်က သူ့ပုဆိုးကို လှန်တင်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးထဲကို လိုးထည့်ရန် ဟန်ပြင်သောအခါတွင် နုဝေသီက သက်တင်ပိုင်၏ လီးတန်ကြီးကို သူမ၏လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ကျစ်ကျစ်လျစ်လျစ်လေး ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်မိတော့သည်။ လီးကြီး၏ အထိအတွေ့က ပူနွေးနေသည်။ လက်ဖဝါးနုနုလေးထဲ၌ အကြောများ တင်းမာနေသည်ကိုလည်း တွေ့ထိခံစားရသည်။ ထိုသို့ကိုင်ထားသော လက်ဖဝါးမှ အတွေ့အထိက သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံးသို့ ပျံ့နှံ့သွားစေသည်။

“ ဒီ…ဒီလို…ဖြဲချပေးလေ…ဟုတ်ပြီ…ပြန်တင်…”

သက်တင်ပိုင်က အပျိုရိုင်းမလေးကို ဂွင်းတိုက်နည်းကို လက်ထပ်သင်ပေးနေသည်။ ပထမတော့ နုဝေသီက မရဲတရဲ မထိတထိ ကိုင်ထားရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးသည်။ လီးတန်ကြီး၏ အရေခွံများ ပြဲကျသွားပြီး ဒစ်ကြီးက ရဲကနဲပေါ်လာပြီး တင်းပြောင်သွားသည်။ တဖန် လီးအထက်သို့ အရေပြားကို ဆွဲတင်လိုက်ရာ နုဝေသီ၏ လက်ဆုပ်ထဲ၌ လီးထိပ်ကြီးက မြွေတစ်ကောင်ကျင်းထဲသို့ ငုတ်လျှိုးသွားသလို စွတ်ကနဲမြည်ကာ ဝင်သွားသည်။ နောက်တဖန် ပြန်၍ဖြဲချလိုက်ပြန်ရာ လီးထိပ်ကြီးက ပြဲလန်သွားပြီး ဒစ်အောက်ပိုင်း အရေပြားနှင့် လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး တပြေးညီ ဖြစ်သွားသည်ကို တွေ့ရပြန်သည်။

ယင်းသို့ ဆင်းလိုက်တက်လိုက် ဖြဲလိုက်စုလိုက် သုံးလေးကြိမ်မျှ သက်တင်ပိုင်က လက်ထပ်ကိုင်တွယ်ပေးပြီး သက်တင်ပိုင်၏လက်က လွှတ်ပေးလိုက်ရာ နုဝေသီ၏လက်လေးက သူမဘာသာပင် ဆက်၍ လုပ်ပေးနေမိသည်။ ဒီလိုလုပ်ပေးနေရင်းကပင် နုဝေသီ၏ စိတ်တွေက အတော်ပင် လှုပ်ရှားထကြွ၍လာရသည်။ သူမလိုပင် သက်တင်ပိုင်၏ စိတ်များကလည်း ယောက်ယက်ခတ်၍လာရလေသည်။

“ လုပ်…နု…လုပ်… သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးလေ…”

သက်တင်ပိုင်က အမြန်လောလိုက်တော့ နုဝေသီခင်မျာမှာလည်း ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးရှာပါသည်။ ခဏအကြာမှာပင် သက်တင်ပိုင်က…

“ ရ…ရပြီ…တော်ပြီ…”

ဟု အံကြိတ်၍ ပြောလိုက်သံနှင့်အတူ နုဝေသီ၏ လက်လေးကို ဆွဲ၍ဖယ်လိုက်သည်။ ပြီးသည်နှင့် သက်တင်ပိုင်က ထဘီလေးကို ပေါင်ရင်းထိ လှန်တင်ထားကာ ပြူးထွက်နေသော နုဝေသီ၏ စောက်ဖုတ်လေးကို သက်တင်ပိုင်က ပွတ်လိုက်သပ်လိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးနေပြီး သူ၏လက်ညှိုးနှင့် လက်ခလယ်ကိုပူး၍ နုဝေသီ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တဖန်ပြန်၍ ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်ပါသည်။ ပြီးတော့ မွှေလှည့်ပေးလိုက်ရာ အင့်ကနဲ ပါးစပ်မှမြည်သွားပြီး ခါးဆစ်အထက်ပိုင်း ခါကနဲဖြစ်သွားသည်။ ဖင်ကြားအောက်သို့ ခပ်လျှိုလျှိုဝင်နေသော စောက်ပတ်အုံလေးမှာ ရဲကနဲပြဲသွားကာ ပင့်ကော့လိုက်သော အရှိန်ဖြင့် လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး ကြွတက်သွားလေတော့သည်။

နုဝေသီ၏ ဆီးစပ်အုံလေးမှာ တင်းမာမို့ဖောင်းနေပြီး လက်ဖြင့် စမ်းသပ်၍ ပွတ်ကြည့်ရာ အလွန်တရာနူးညံ့၍ အိနေသည်။ အပျိုစစ်စစ်လေး၏ စောက်ဖုတ်ဖြစ်သည်မို့ သစ်ရွက်စိမ်းနံ့လိုလို အနံ့တစ်မျိုးက စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ လှိုင်၍ထွက်လာသည်။

“ အရမ်းဖြဲတော့…နာတာပေါ့…”

သက်တင်ပိုင် စိမ်ပြေနပြေ ဖြဲကြည့်နေသော သူမ၏စောက်ပတ်လေးကို ငုံ့၍ကြည့်နေရင်း မောလှိုက်စွာဖြင့် ပြောလာသည်။ သက်တင်ပိုင်က စောက်စေ့လေးကို လက်ညှိုးလက်မဖြင့်ဆွဲပြီး ခပ်ဖိဖိလေး ပွတ်ပေးသည်။

“ ဟင့်…အင်း…ဟင်း…ဟင်း…တစ်မျိုးကြီးပဲကွယ်…”

“ စွပ်…စွပ်…ပြွတ်…ဗြစ်…စွပ်…”

သက်တင်ပိုင်က အဆက်မပြတ် မွှေနှောက်ထိုးဆွလိုက်သော အသံနှင့်အတူ နုဝေသီက သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ကို ကားကူရှင်ပေါ် နောက်ပြန်ထောက်၍ ဖင်ကိုကော့တင်ပစ်လိုက်မိသည်။ သက်တင်ပိုင်က စောက်ခေါင်းထဲမှ လက်ကိုမချွတ်ဘဲ ဆက်တိုက်ထိုးဆောင့်ပေး၏။

“ စွပ်…စွပ်…ပြွတ်…ပြွတ်…”

စောက်ပတ်လေးထဲမှ အရည်များ စိုရွှဲ၍ကျလာသည်။ သက်တင်ပိုင်၏ ကျန်လက်တစ်ဖက်က နုဝေသီ၏ မို့မောက်ကျစ်လျစ်သော နို့နှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ ဆုပ်ချေပေးနေ၏။ စောက်ပတ်ကို တစ်ဖက်မှနှိုက်ရင်း တစ်ဖက်မှနို့များကို ဆုပ်နယ်ခြင်းခံနေရသော နုဝေသီမှာ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်ဖြင့် ကတုန်ကယင် အဆက်မပြတ် တုန်ခါ၍နေသည်။

“ အင်း…အာ့ဟာ… ရှီး… ရှူး… အို… အိုး… ကျွတ်… ကျွတ်…”

နုဝေသီ၏နှုတ်ဖျားမှ ညည်းတွားသံလေးများ သံစုံထွက်လာပြီး ကားကူရှင်နှင့် လွတ်နေသော စောက်ဖုတ်အုံကြီးကိုလည်း ဖင်ကြွလိုက်မှ စောင်းလိုက် လှည့်လိုက် မြင့်သွားလိုက် နိမ့်လာလိုက်ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးနေမိသည်။ နုဝေသီ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိုးထည့်ထားသော သက်တင်ပိုင်၏ လက်နှစ်ချောင်းမှာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကို အပြင်သို့ ကော်ကော်ထုတ်ပေး ကုတ်ပေးရာ ပြစ်ကနဲ ပြစ်ကနဲ စောက်ခေါင်းထဲမှ ပြင်းထန်စွာ ပန်းထုတ်လိုက်သော အရည်များက သက်တင်ပိုင်၏ ရင်ဘတ်ကို ဖောင်းကနဲ ဖောက်ကနဲ ထိမှန်ကုန်သည်အထိ ပြင်းထန်လွန်းလှပေသည်။

“ အား…အား…ထွက်…ထွက်ကုန်ပြီ…အိ…အိ…အ…”

နုဝေသီက ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းကြီးကို ကားကူရှင်ပေါ်သို့ ဆောင့်ချပြီး သက်တင်ပိုင်၏ လည်ပင်းကို တအားဖက်ကာ အဆက်မပြတ် ဆောင့်ပေးနေသော သက်တင်ပိုင်၏ လက်ညှိုးနှင့် လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကို လီးအမှတ်နှင့်ပြန်၍ ညောင့်ကာ ဆောင့်ကာ ဖင်ကြီးကို ခါရမ်းပြီး ခါးလေးသိမ့်သိမ့်ခါသွားသည်အထိ မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာ အားနှင့်ဖိဆောင့်ပစ်လိုက်မိတော့သည်။

......................................................................................................................

နုဝေသီ၏စောက်ခေါင်းထဲ၌ ကျင်တင်တင်ဖြစ်နေဆဲ စောက်ပတ်လေးက လီးကိုတောင့်တသလို တစ်ချက်တစ်ချက် တင်းကနဲဟသွားပြီး ရွစိရွစိဖြစ်နေသည်။ ဒီနေ့ နုဝေသီ အလုပ်နားရက်ဖြစ်သဖြင့် အိမ်တွင်အားနေသည်။ ဒေါ်လေးက အပြင်သို့သွားနေသည်ဖြစ်၍ အိမ်တွင် သူမတစ်ယောက်ထဲသာရှိသည်။ အိမ်တွင် နုဝေသီအတွက် အိပ်ခန်းသပ်သပ်ပေးထားသဖြင့် သူမ၏အိပ်ခန်းလေးထဲတွင် နုဝေသီမှာ မနေ့က ချစ်သူ သက်တင်ပိုင်၏ အနှိုက်အမွှေ အထိုးအဆွတွေကို တစ်နာရီခန့် အလူးအလဲ ခံလာရသည်ကို ပြန်တွေးရင်း ကျေနပ်စွာ စားမြုံ့ပြန်နေမိသည်။

အစ်ကိုက နုဝေသီကို အတော်လေး တန်ဖိုးထား၏။ မနေ့က အစ်ကိုကသာ အဓမ္မပြုကျင့်လျှင်လည်း နုဝေသီ ခံရရုံသာရှိသည်။ ယခုလည်း မလိုးဖြစ်ကြသည်သာရှိသည်။ အတွင်းပစ္စည်းတွေကို မမြင်ချင်အဆုံး မြင်ခဲ့ကြရသည်။ အစ်ကို့လီးကို နုဝေသီက ဂွင်းတိုက်ပေးသကဲ့သို့ အစ်ကိုကလည်း နုဝေသီ၏ စောက်ဖုတ်ကို ထိုးဆွရင်း ကာမအာသာဖြေခဲ့ကြသည်။ အစ်ကိုနှင့် ကိုယ်ထိလက်ရောက် မလိုးကြဘဲ ထိုသို့နေရသည်ကလည်း အရသာရှိလှသည်။ နုဝေသီ စဉ်းစားသည်။ အစ်ကို့ လီးထိပ်ကြီးက နီရဲပြဲလန်နေသော ဒစ်ကြီးတဝိုက်ကို လျှာချွန်ချွန်လေးဖြင့် ထိုးကလိလိုက်ပါက အစ်ကိုတစ်ယောက် ဆတ်ဆတ်ခါသွားရမည်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။

အစ်ကိုသည် အမှန်တကယ် မိမိကို ချစ်မြတ်နိုးသည်ဟု နုဝေသီ ယုံကြည်သည်။ အစ်ကိုလိုးတာကို ခံချင်နေသည်။ အို… ဒီတစ်ခါ အစ်ကိုနှင့်ဆုံလျှင် အစ်ကို့အလိုကျ လိုက်လျောမည်ဟု နုဝေသီ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်မိသည်။

အပျိုရိုင်းမလေး နုဝေသီတစ်ယောက် သူမ၏ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို သူမလက်ဖြင့်စမ်းသပ်ပွတ်သပ်ရင်း အတွေးပေါင်းစုံ တွေးနေမိလေရာ သူမ၏ စောက်ပတ်လေးထဲမှ အရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ထွက်လာကာ သူမ၏ထဘီလေးကို စွန်းကွက်ကုန်ရလေသည်။

စိတ်ကူးလေးနှင့် လှိုက်မောနေသော နုဝေသီတစ်ယောက် မျက်လုံးလေးများမှိတ်ကာ သူမ၏စောက်ပတ်လေးကို သူမဘာသာ နှိုးဆွထိုးနှိုက်နေစဉ် သူမတို့ အိမ်သို့ မကြာခဏလာတတ်သော နုဝေသီ၏ ဒေါ်လေးနှင့် ခင်မင်၍နေသော တစ်ဖက်လမ်းမှ ကုလားလူမျိုးဖြစ်သူ မြင့်စိန်တစ်ယောက် အိမ်ပေါ်သို့တက်လာသည်ကို နုဝေသီ မသိလိုက်ချေ။ ပေါင်လည်အထိ လန်တက်နေသော ထဘီလေးအောက်မှ ပေါင်သားဖွေးဖွေးကြီးများက မြင့်စိန်ကို စိန်ခေါ်နေသလိုရှိသည်။ ဖြူဖွေး၍ အိအိဖြိုးဖြိုး ကြီးမားပြန့်ကားသော တင်ပါးကြီးများက မြင့်စိန်အတွက် မက်မောစရာကြီး ဖြစ်၍နေသည်။

အသက် (၄၀) နီးပါးရှိပြီဖြစ်သော ကုလားလူမျိုး မြင့်စိန်က ဒီအိမ်သို့ မကြာခဏရောက်ခဲ့ပြီး ဒီကောင်မလေးကို တွေ့ကတည်းက အသက်ချင်းမမျှသဖြင့် ခိုးပြီးကြည့်ကာ စိတ်ကူးဖြင့် လုပ်နေခဲ့ရတာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ နုဝေသီ ဖြစ်နေပုံကိုကြည့်ရင်း မြင့်စိန်သည် မကြာခဏ တံတွေးတွေ မျိုချ၍နေရသည်။ ဒီဟာမလေး၏ စောက်ဖုတ်အသစ်စက်စက်လေးထဲသို့သာ မိမိလီးကြီး ထိုးသွင်းလိုက်ရပါက မည်မျှကျဉ်းကြပ်၍ မည်မျှကောင်းလိုက်လေမည်နည်းဟု မြင့်စိန်က တွေးနေသည်။ ထို့ပြင် ခပ်စောင်းစောင်းမှောက်လျက်လေးအိပ်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လက်နှိုက်နေသော နုဝေသီ၏ အခြေအနေကိုကြည့်၍ ဒီဟာမလေး ခံချင်နေသည်ဟု သေချာပေါက် တွက်ဆလိုက်မိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မှောက်လျက်အိပ်နေသော နုဝေသီ၏ ဖင်အုံလေးပေါ်သို့ ခွ၍တက်ကာ တောင်နေသော သူ၏လီးတန်ကြီးကို ဖိ၍ထောက်ချလိုက်ပြီး သူမ၏ပါးစပ်ကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ပိတ်၍ ထဘီကို ဆွဲလှန်လိုက်တော့သည်။

“ အူး…ဝူး…ဒုံး…ဒုံး…”

နုဝေသီခြေထောက်ကို ကြမ်းနှင့်ဆောင့်ပြီး ရုန်းသည်။ သူမတွင် ထဘီမရှိတော့။ နုဝေသီ၏ ဖင်ကြားသို့ မြင့်စိန်၏ လီးမဲမဲကြီးက ထိုးစိုက်၍ ဝင်သွားလေသည်။ နုဝေသီသည် သူမ၏ဖင်ကြားသို့ ပူပူနွေးနွေး အသားချောင်း မာမာကျောကျောကြီး ပွတ်တိုက်ဝင်လာခြင်းကို ခံစားလိုက်ရသောကြောင့် သူမသည် မျက်လုံးလေးပြူးသွားသည်။ ဝမ်းလျားမှောက်ထားသဖြင့်လည်း အဓမ္မပြုကျင့်သူမှာ ဘယ်သူမှန်းမသိဘဲ ဖြစ်နေရသည်။

မြင့်စိန်မှာ အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်သူ ဖြစ်သည်။ လတ်တလော သူ၏ခေါင်းထဲသို့ ဝင်လာသော အကြံဖြင့် နုဝေသီ၏ မျက်လုံးအစုံနှင့် ပါးစပ်တို့ကို အနီးတွင်တွေ့ရသော တဘက်ရှည်တစ်ထည်ဖြင့် ကောက်၍စည်းလိုက်သည်။ သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ကိုလည်း နောက်ပြန်တုတ်လိုက်သည်။ နုဝေသီ၏ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကြား၌ မြင့်စိန်၏ လီးနက်ကျောကျောကြီးက ယခုအပိုင်စီးရလိုက်သော နုဝေသီ၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးပေါ်တွင် ထောင်းကနဲ ထောင်းကနဲ မာန်ဖီ၍ ထကြွနေသည်။

မြင့်စိန်သည် ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ မဲနက်သော လမွှေးများ ပေါင်မွှေးများကြားမှ ကြီးမားလွန်းသော လီးကြီးက ထောင်၍ထလာသည်။ မြင့်စိန်က ထဘီကို အကုန်ဆွဲလှန်လိုက်ပြီး အတင်းစေ့ထားသော ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ခြေထောက်ဖြင့် နင်းဖြဲလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ကြမ်းပြင်၌ ဖင်ထိုင်ချပြီး ခြေနှစ်ချောင်းကို နုဝေသီ၏ ပေါင်ရင်းအောက်သို့ ထိုးသွင်းပြီး ထိုးကပ်လိုက်သည်။ မှောက်လျက်သား နုဝေသီ၏ဖင်နှင့် ပက်လက်အနေအထား မြင့်စိန်၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံတို့မှာ အံဝင်ဂွင်ကျ ဟပ်မိသွားကြသည်။

နုဝေသီက ကြိုးစားပြီး ဖင်ကြီးကို ခုံးကာခုံးကာ ရုန်းဖယ်နေရှာသည်။ ပါးစပ်ကို အဝတ်ဆို့လျက် မျက်စိကိုအဝတ်စည်း လက်တွေလည်း တုတ်ထားသဖြင့် မအော်နိုင် မရုန်းနိုင် ဖြစ်နေလေသည်။

မြင့်စိန်၏ လက်တစ်ဖက်က နုဝေသီ၏ စောက်ဖုတ်လေးကို ပင့်ကော်ပြီး စမ်းလိုက်ကာ စောက်ခေါင်းနေရာကို ဖြဲလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးအား အောက်မှပင့်ထောက်ပြီး လိုးသွင်းရန် ကြိုးစားနေလေသည်။ မြင့်စိန်၏ လီးထိပ်ကြီးက နုဝေသီ၏ ဆီးစပ်ဝမ်းဗိုက်တို့ကို ထိုးလိုက်ထောက်လိုက် ဖြစ်နေရာ ချွဲကျိသောအရည်များ စိုရွှဲပေကျံကုန်သည်။ မြင့်စိန်၏လီးကြီးက ရှည်လည်းရှည် ကြီးလည်းကြီးကာ ဧရာမကြီးဖြစ်သည်။ အကြောတွေ အပြိုင်းပြိုင်းထနေသောကြောင့် မည်မျှသန်မာလှသည်ကို မြင်ရုံနှင့်ပင်သိနိုင်သည်။ ဤအသွင်အပြင်ကို နုဝေသီ မမြင်ရသည်ကပင် တော်ပါသေးသည်။

နုဝေသီသည် မိမိပေါင်ရင်းသား နုနုလေးများနှင့် အမွှေးကြမ်းကြမ်းကြီးများ ဖိပွတ်ခြင်းခံရပြီး အောက်မှနေ၍ ထိုးထောက်လာသော လီးကြီးအထိအတွေ့ကို ထိတ်လန့်စိုးရွံ့ခြင်း ချောက်ချားတုန်လှုပ်ခြင်းများနှင့် ကြိုးစား၍ လှုပ်ရှားရုန်းကန်နေမိသည်။

“ ပြွတ်…စွပ်…အု…ဝု…”

ဂွင်ကျအံကျထိုင်ထားပြီး စောက်ပတ်လေးအဟ၌ ဆတ်ကနဲ ဆောင့်သွင်းခြင်းခံလိုက်ရသော တစ်ခဏ၌ နုဝေသီ၏ အဝတ်စည်းထားသော မျက်လုံးလေးများ မီးဝင်းဝင်းတောက်အောင်ပင် ခံစားလိုက်ရသည်။ “ပြွတ်” ကနဲ ဖင်ကြားမှ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်လာသော လီးကြီးက စောက်ပတ်အဝနှင့် လုံးဝကြီး ဆန့်ကျင်စွာ ကြီးမားတုတ်ခိုင်၍နေသည်။ နုဝေသီ အသားတွေ ဆတ်ဆတ် တုန်၍နေသည်။ သတ်လျှိုခံထားရသည့်ပမာ မချိမဆန့်ဖြစ်ကာ အသက်ရှူမှားအောင် ခံစားနေရသည်။ ထို့ကြောင့် ဒူးနှစ်ဖက်အားနှင့် ဖင်ကြီးကို အပေါ်သို့ ပြန်လည်ကြွကာ လီးကြီး ကျွတ်ကျွတ်ထွက်သွားရန် ကြိုးစားမိပြန်သည်။

သို့သော် မြင့်စိန်က ဒီဂွင်ကို ကြိုတင်သိထားသည်။ လက်တစ်ဖက်ကို လက်ပြန်ထောက်ထားပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့၍ပေးလိုက်ရာ လီးကြီးမှာ ကျွတ်၍မသွားဘဲ တစ်လစ်ကြီးပါသွားကာ စွပ်ကနဲ တစ်ဆစ်ထပ်၍ ဝင်သွားပြန်သည်။ နုဝေသီအဖို့ တစ်လက်မသည် တစ်ပေခန့် ဝင်သွားသည်ဟုပင် ထင်ရလောက်အောင် မျက်ရည်ဝိုင်းမိသည်။ ရှည်သလောက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော မြင့်စိန်၏ ဧရာမလီးနက်ကျောကြီးက နုဝေသီ၏ အသစ်ချပ်ချွတ် စောက်ပတ်လေးအတွင်း၌ မြင်မကောင်းအောင် စူးနစ်မြုပ်ဝင်နေသည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…”

နှစ်ဆစ်မျှ တင်းကနဲ တင်းကနဲ နင့်ဝင်သွားသည်နှင့် စောက်ပတ်လေးမှာ မခံနိုင်တော့ဘဲ အောက်နှုတ်ခမ်းစပ်လေးသည် ဖတ်ကနဲ ကွဲသွားပြီး သွေးစလေးများ စိမ့်ထွက်လာတော့သည်။ မြင့်စိန်၏ လီးတန်ကြီးပေါ်တွင် သွေးစလေးများ ပေကျံကုန်သည်။ မြင့်စိန်၏လက်နှစ်ဖက်က နုဝေသီ၏ တင်ပါးအိအိကြီးကို နှစ်ဖက်ညှပ်ကိုင်ပြီး လီးနှင့်စောက်ပတ် အဝင်အထွက်ကို ငုံ့ကြည့်ကာ အဆုံးအထိဝင်အောင် ဖင်ကိုကော့၍ ဆောင့်လိုက်ပြန်လေသည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…စွပ်…”

ကျပ်တည်းကျဉ်းမြောင်းလှသော စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ ဖျစ်ညှစ်ဝင်သွားသော အသံက နုဝေသီ၏ နားထဲတွင် မိုးကြိုးပစ်သကဲ့သို့ မြည်ဟီးကာ ကျယ်လောင်သွားရသည်။ မည်သူမည်ဝါမှန်း မသိရသည်ကတစ်ကြောင်း၊ ကြီးမားပူနွေးပြီး အရည်များချွဲကျိကျိဖြင့် မိမိစောက်ခေါင်းထဲသို့ ဒလကြမ်း လိုးဆောင့်ခြင်းခံနေရသော လီးကြီး၏ အထိအတွေ့ကြောင့်လည်းကောင်း နုဝေသီ၏စိတ်တွေက ကစဥ့်ကလျား ဖြစ်နေရသည်။ သူမ၏ နို့နှစ်လုံးက ကြမ်းပြင်နှင့် ဖိပွတ်မိနေသည်။ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်တုတ်ထား၍ ပခုံးနှင့်ဇက်တို့မှာ နာကျင်ကိုက်ခဲလာသည်။ ဒီကြားထဲတွင် စပ်ဖျင်းနာကျင်သော ဝေဒနာဆိုးက သူမ၏ စောက်ခေါင်းလေးထဲ၌ ပြင်းထန်စူးရှစွာ ခံစားနေရသဖြင့် အသက်ရှူမမှန်အောင် မောဟိုက်လာသည်။

တစ်စထက်တစ်စ နစ်၍နစ်၍ ဝင်ဝင်နေသော လီးကြီးက စောက်စေ့လေးထိ ကြီးမားကျယ်ပြန့်စွာ ပြည့်ကြပ်တိုးဝင်နေသည်ကိုတော့ နုဝေသီ ခံစားသိရှိ၍နေသည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းပိုင်းက နာလှသည်မဟုတ်။ ခပ်တင်းတင်းလေးဖြင့် အတွင်းသားများကို ဖိပွတ်နေမိခြင်းကပင် အရသာတစ်မျိုးဖြစ်နေသည်။ သို့သော် အပြင်ပိုင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတို့က တင်းတင်းကြီးခံစားနေရ၍ အခံရခက်လှသည်။ နုဝေသီသည် အရသာရှိသော ယောက်ျားလီးကို တောင့်တမိရာမှ အဆမတန်သော မြင်းလီးလောက်များရှိမလား မသိသော လီးကြီးကို စတင်ထိတွေ့ရသဖြင့် သူမ၏စိတ်ထဲ၌ လီးကို အရွံကြီးရွံပြီး အမုန်းကြီးလည်း မုန်းမိတော့သည်။

“ ပြွတ်…စွပ်…ပြွတ်…”

ခပ်သွက်သွက်လေး ကော့ကော့ပြီး ဆောင့်ကာညောင့်ကာ လိုးသွင်းလိုက်သောအခါ နုဝေသီ၏ စောက်ပတ်လေးမှာ အလိုလို ရှုံ့လိုက်ပွလိုက်ဖြင့် လီးကြီးကို ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်မိသလို ဖြစ်လာသည်။ အမှန်က ဝေဒနာ သက်သာလိုသက်သာငြား ညှစ်လိုက်မိခြင်းပင် ဖြစ်သော်လည်း မြင့်စိန်ကမူ တင်းတင်းလေး ဆွဲညှစ်လိုက်သော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများ မာကျစ်သွားတိုင်း ဖင်ကြီးခါရမ်းသွားအောင်ပင် အကောင်းကြီး ကောင်းသွားမိလေသည်။ ထို့ကြောင့် အရှိန်ကောင်းလာသည်နှင့်အမျှ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပေါင်အောက်မှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကိုထောက်ကာ နုဝေသီ၏ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ဆွဲယူပြီး အားနှင့်မာန်နှင့် ဆောင့်ကာ လိုးချလိုက်လေသည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…ဖွတ်…ပလွတ်…”

စောက်ခေါင်းထဲမှ ယိုစိမ့်ကျလာသော စောက်ရည်များနှင့် သွေးစလေးများ ရောနှောကာ မြင့်စိန်၏ လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံးတွင် နီရဲသောသွေးများ ပေကျံကုန်လေသည်။ ရုန်းကန်ရင်း လှုပ်ခါလှုပ်ရှားနေသော နုဝေသီ၏ ဖင်ဖြူဖြူကြီးကြားတွင်လည်း နီရဲသော သွေးများက လီးချောင်းကြီးမှတဆင့် ထိမိကာ ပေကျံကုန်ပြီဖြစ်သည်။ စည်းနှောင်ထားသော ဒဏ်ရာများမှ ဝေဒနာစုံနှင့် တဖြေးဖြေး ခံ၍ကောင်းလာသော လီးကြီးအဝင်အထွက် သွက်လက်လာမှုကြောင့် နုဝေသီသည် ဖင်ကြီးကို လိမ်ကာစောင်းကာ ခါးကို ခွက်လိုက်ကုန်းလိုက်လုပ်၍ ခံပေးလိုက်မိတော့သည်။

မြင့်စိန်သည် အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်သူတစ်ဦး ဖြစ်လေရာ နုဝေသီ၏ စောက်ပတ်ညှစ်အား ကောင်းလာခြင်း သူမဖင်ကြီး၏ အလိမ်အစောင်း အကော့အကုန်းတို့ကိုကြည့်၍ ကောင်မလေး ကောင်းလာပြီဟု အတတ်သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဖယ်ပေးလိုက်ကာ မျက်လုံးအစုံနှင့်ပါးစပ်တို့မှ အဝတ်စကိုလည်း ဖယ်ရှားပေးလိုက်လေသည်။

“ ဟင်…ဦးလေး…ရှင်…ရှင်…”

“ ရှူး….တိုးတိုး….သမီးရဲ့…ကောင်းတယ်မို့လား…”

“ ဘာကောင်းတာလဲ…. အခုဖယ်…. လူယုတ်မာကြီး…”

“ ဝင်နေပြီပဲ သမီးရယ်…ငြိမ်ငြိမ်ခံစမ်းပါ…”

“ ရှင် တော်တော် လူမဆန်တဲ့လူ… ကျမ အော်… အ… အ…”

“ ပြွတ်…ပြွတ်…ဖွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်…”

တကယ်တော့လည်း နုဝေသီ အော်ဖို့နေနေသာသာ စူးနစ်ဝင်နေသောလီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားမှာကိုပင် စိုးရိမ်နေမိသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် စောက်ပတ်ထဲမှာ ယားကျိကျိနဲ့ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး အီဆိမ့်နေအောင် အကြောအချဉ်တွေ စိမ့်တက်လာပြီး ကောင်းလာလို့ပင် ဖြစ်သည်။ မြင့်စိန်က တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း နုဝေသီသည် မျက်တောင်လေးတွေ မှေးမှေးကျသွားပြီး လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ကုတင်ဘောင်ကိုကိုင်ပြီး တောင့်၍ပေးထားမိသည်။

“ အီး…. အား…. ကျွတ်…. ကျွတ်…. အ…. အ…. ရှူး…. အင်း….”

“ ပြွတ်….စွပ်….ပြွတ်….ပြွတ်….စွပ်….ဗြိ….ဖွတ်….”

စောက်ရည်တွေ အရမ်းလျှံထွက်လာတော့ လိုးသံများ ပေါ်ပေါ်လွင်လွင် မြည်၍ လာရသည်။ နုဝေသီတစ်ယောက် တဆတ်ဆတ်တုန်၍ အသဲခိုက်အောင် ခံစားနေရသည်။

“ ကောင်းလား….အင့်….အင့်….သမီး….အင့်….”

“ အား…. ရှီး…. အင်း…. အင်း…. အား…. ရှီး…. အင့်…. အင့်….”

မြင့်စိန်နှင့် နုဝေသီတို့သည် အခုမှ တက်ညီလက်ညီ ဖြစ်လာကြပြီး မြင့်စိန်က ဆောင့်လိုက်တိုင်း နုဝေသီက သူမ၏ဖင်ကြီးကို လှေဦးမော့သလို ခါးလေးခွက်ခွက်ပြီး သွက်သွက်လေး ထိုးထိုးခံပေးရာ သူမ၏ လည်ချောင်းထဲပင် တစ်ဆို့ဆို့ ဖြစ်သွားရသည်ဟု ထင်မြင်ခံစားရသည်။ မြင့်စိန်၏ လီးတန်ကြီးက ရှည်လျားလှပြီး သူမ၏ဖင်ကြီးနှင့် သူ့လမွှေးတွေ ဗြိကနဲ ထပ်မိတဲ့အထိ အဆုံးလိုးထည့်နေသည်မို့ စောက်ခေါင်းထဲသို့ အဆုံးဝင်သွားသော လီးထိပ်ကြီးသည် သူမ၏သားအိမ်ဝကို သွား၍သွား၍ ထောက်မိနေပြီး ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ဖြစ်သွားတိုင်း နုဝေသီသည် လောကကြီးကို မေ့၍မေ့၍သွားရတော့သည်။

ခပ်ကြာကြာလေး ဆောင့်လိုးပြီးသောအခါတွင် မြင့်စိန်က လက်တစ်ဖက်ဖြင့် နုဝေသီ၏ စောက်စိလေးကို တဆတ်ဆတ် ကိုင်လှုပ်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း သုံးလေးချက် ဆောင့်လိုးလိုက်သောအခါတွင်တော့ နုဝေသီသည် ထိန်းမရသိမ်းမရပင် တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲမှနေ၍ သုတ်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထုတ်လိုက်မိပါတော့သည်။ ဒီအချိန်မှာပင် မြင့်စိန်ကလည်း သူ၏လီးချောင်းကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ အတင်းဖိကပ်ကာ သုတ်ရည်များကို ပန်း၍ထည့်လိုက်ပါလေတော့သည်။

.................................................................................................................

လူ့လောက လူ့ဘဝမှာ ကိုယ့်စိတ်ကူးထားတဲ့အတိုင်း ဖြစ်မလာကြပါဘူး။ အစ်ကို့ကို နုဝေသီ သိပ်ပြီးချစ်တယ်။ အရမ်းကိုချစ်တယ်။ အစ်ကို့အတွက် နုဝေသီ၏ အသန့်ရှင်းဆုံး ခန္ဓာကိုယ်ကို ချစ်သော အစ်ကို့အတွက်ထားပြီး အစ်ကို့ကိုသာ ဦးဦးဖျားဖျားပန်ဆင်စေချင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း လူ့လောက လူ့ဘဝဆိုတာ တခါတလေ စိတ်ကူးယဉ်တာထက်တောင် ပိုပြီး ဆန်းကြယ်တာတွေက ရှိနေပါသေးတယ်။ မမျှော်လင့်ဘဲနဲ့ နုဝေသီရဲ့ အရည်ရွမ်းတဲ့ အငုံပန်းလေးကို မဲမဲသဲသဲ ကုလားကြီးတစ်ယောက်က အကြိမ်ကြိမ် ဆွတ်ယူသုံးစွဲခဲ့ပြီးပါပြီ။ နွမ်းရရုံတင်မက ဝတ်ရည်တွေပင် ခမ်းခြောက်ခဲ့ရပါပြီ… အစ်ကိုရယ်…။

ပြီးတော့ အဲဒီ နုဝေသီကို အသကုန်ဆောင့်လိုးခဲ့တဲ့ ကုလားကြီးကြောင့် သတ္တဝါနဲ့ လက်နက်နဲ့မမျှ ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ နုရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖွေးဖွေးလေးဟာ ယောင်ကိုင်းပြီး နီရဲနေတာကို အစ်ကို့ကို မတွေ့စေချင်ဘူးလေ။ နာတာကျင်တာ အောင့်တာတွေကို နု ကြိတ်ပြီးခံလို့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အစ်ကိုနဲ့တွေ့ရင် ဘာပဲပြောပြော အစ်ကိုကတော့ တစ်ချိန်မှာ သူပိုင်ပစ္စည်းလေးဖြစ်လာမယ့် အခုလည်း သူအကုန်လုံးနီးပါးကို ပိုင်လုနီးနီးဖြစ်နေတဲ့ နုရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုတော့ သူကြင်ကြင်နာနာနဲ့ ယုယဦးမှာ အသေအချာပါပဲ။

ဒါကြောင့် နုဟာ အစ်ကိုနဲ့ တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက်တော့ အတွေ့မခံသေးဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ဆိုင်ကိုမသွားဘဲ နေမကောင်းနေလို့ (၂) ရက်လောက် ခွင့်ပေးဖို့ ဖုန်းဆက်လိုက်ပါတယ်။ အစ်ကို ဆိုင်ကိုလာလို့ ဒါမှမဟုတ် စောင့်နေကျနေရာက စောင့်နေလို့ နုကိုမတွေ့ရင် ဘာဖြစ်မလဲဆိုတော့ အစ်ကို နုရဲ့အိမ်ကို သိနေတော့ လိုက်လာမှာပဲ။ ဒီတော့ အစ်ကို့ကို (၂) ရက်လောက် ရှောင်နေမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ ကျမဟာ အိမ်မှာလည်း နေလို့မဖြစ်ပြန်ဘူး။ ဒါနဲ့ဘယ်သွားရင် ကောင်းမလဲလို့ စဉ်းစားလိုက်တော့ (၉) မိုင်မှာနေတဲ့ ဦးလေးတစ်ယောက်ကို သွားပြီးစဉ်းစားလိုက်မိတယ်။

အဲဒီ ဦးလေးက မုဆိုးဖိုကြီးဖြစ်ပြီး သူဌေးတစ်ယောက်ပိုင်တဲ့ ခြံဝန်းကြီးနဲ့ အဲဒီထဲမှာရှိတဲ့ တစ်ထပ်တိုက်လုံးချင်းလေးကို စောင့်ရှောက်နေရတဲ့သူပါ။ သူက တစ်ကိုယ်ရေတစ်ကာယ တစ်ယောက်ထဲသမားဖြစ်လေတော့ အဲဒီခြံဝန်းကြီးရဲ့ နောက်ဘက်ထောင့်နားမှာ အိမ်လေးတစ်လုံးကို သူဌေးက ဆောက်ပေးထားပြီး အဲဒီအိမ်လေးမှာ ဦးလေးက နေပါတယ်။ သူဌေးက ဦးလေးကို လစာလည်း ပေးတဲ့အပြင် ရာသီသီးနှံလည်း စိုက်ခွင့်ပေးထားတာကြောင့် ဦးလေးက အတော်ပဲ အဆင်ပြေနေပါတယ်။

အဲဒီဦးလေးဆီကို နုဝေသီ တစ်ခေါက်တော့ ရောက်ဖူးပါတယ်။ ဒီနေ့တော့ အဲဒီမှာပဲ တစ်နေကုန်သွားပြီး အစ်ကို့ကို ရှောင်နေတော့မယ်လို့ စဉ်းစားပြီး ကျမ ထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ ဦးလေးဆီကို ကျမရောက်တော့ (၁၀) နာရီလောက်ရှိပါပြီ။ အိမ်က ဒေါ်လေးကို ဒီနေ့အလုပ်အားလို့ ဦးလေးဆီသွားမယ်ဆိုပြီး ပြောတာကြောင့် ဒေါ်လေးကလည်း သူ့မောင်အတွက် ဟင်းတွေထည့်ပေးလိုက်တော့ ကျမလည်း ယူသွားပေးခဲ့ရပါတယ်။

ဦးလေးဆီရောက်ပြီး ကျမနဲ့ ဦးလေးတို့ အေးအေးလူလူ ထိုင်ပြီး စကားပြောနေစဉ်မှာပဲ ခြံဝဘက်ဆီမှ ကားဟွန်းသံကြားရတာကြောင့် ဦးလေးက သူ့ရဲ့အိမ်လေးထဲမှာ ကျမကိုထားခဲ့ပြီး ပြေးထွက်သွားပါတယ်။ ဦးလေး ခြံဝလောက်ရောက်သွားပြီး မကြာခင်မှာပဲ ခြံဝန်းထဲကို ကားလေးတစ်စီး ညင်သာစွာနဲ့ မောင်းဝင်လာတာကို ကျမတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ဒီလိုတွေ့လိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာ တဒိန်းဒိန်း ဖြစ်သွားရပါတယ်။

မောင်းပြီး ခြံထဲကို ဝင်လာတဲ့ ကားက အစ်ကို့ကားမှ အစ်ကို့ကား အစစ်ပါ။ ဒါနဲ့ပဲ ကျမဟာ အိမ်လေးထဲကနေ ပြေးထွက်ခဲ့ပြီး ကားရပ်မယ့် တိုက်ရှေ့ကို မြင်နိုင်တဲ့နေရာအထိ ကျမ ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်ရဲ့ ပင်စည်လုံးကြီးကိုကွယ်ပြီး ကြည့်လိုက်မိပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ တစ်ထပ်တိုက်လေးရဲ့ရှေ့ကို ကားလေးက ထိုးရပ်လိုက်ပြီး ကားတံခါးဖွင့်ကာ ဆင်းလာတာကတော့ ကျမတို့ရဲ့ စတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင် အန်တီခင်ခင်ကြီး ဖြစ်ပါတယ်။

ဒီနေ့ သူဝတ်စားပြင်ဆင်ထားတာက ပျံနေတာပါပဲ။ ကျမဖြင့် မနည်းပင် ကြည့်ယူရပါတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီခင်ခင်ကြီးက အသက် (၃၇) နှစ်သာ ရှိသေးတာကြောင့် အရွယ်ကလည်း ရှိသေးတယ် ပြောရမှာဖြစ်ပြီး နဂိုမူလကလည်း ချောမောလှပသူ ဖြစ်လေတော့ ဒီနေ့ အန်တီခင်ခင်ကြီးဟာ အတော့်ကို လှနေပါတယ်။

အဲ့ဒီ အန်တီခင်ခင်ကြီး ကားပေါ်က ဆင်းလာပြီးတဲ့အခါ နောက်ထပ်ကားပေါ်ကနေ ဆင်းလာသူကတော့ ကျမရဲ့ ချစ်သောအစ်ကို သက်တင်ပိုင်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက် ကားပေါ်က ဆင်းလာကြပြီး တစ်စုံတစ်ခုကို ရပ်စောင့်နေပုံရပါတယ်။ ခဏနေတဲ့အခါတော့ ကျမရဲ့ဦးလေးဟာ သူတို့နားကိုရောက်လာတော့ အစ်ကိုသက်တင်ပိုင်က ကားကို လက်ညှိုးထိုးပြီး စကားတွေ ပြောနေပါတယ်။ ဦးလေးကလည်း စကားပြောပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ ဘာတွေပြောနေတယ်ဆိုတာကို ကျမ မကြားရပါဘူး။

အဲဒီနောက် ဦးလေးဟာ ကားပေါ်တက်ထိုင်ပြီး စက်နှိုးကာ ကားလေးကို ခြံဝဘက်ကွေ့ပြီး မောင်းထွက်သွားပါတော့တယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်က ဦးလေးခြံဝကိုကျော်အောင် ကားလေးမောင်းသွားပြီး ခြံတံခါးကို ဆင်းပိတ်ကာ ကားလေးပေါ်ကို တစ်ခါပြန်တက်ပြီး မောင်းထွက်သွားတဲ့ အချိန်အထိ ရပ်ပြီး ကြည့်နေကြပါတယ်။

ဦးလေးရဲ့ကားလေး မြင်ကွင်းထဲက ပျောက်သွားတဲ့အခါကြတော့မှ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်ကြပါတယ်။ ပြီးတော့ အစ်ကိုက အန်တီခင်ခင်ကြီးရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို လှမ်းပြီး ဆွဲကိုင်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ အန်တီခင်ခင်ကြီးက အစ်ကိုသက်တင်ပိုင်ရဲ့ ခါးကို လှမ်းပြီးဖက်လိုက်ပါတယ်။ ကျမဖြင့် ဘယ်လိုမှ မတွေးတတ်တော့ဘဲ ရင်ထဲမှာ တဒိုင်းဒိုင်း ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ပြီးတော့ သူတို့ဟာ တိုက်လေးရဲ့တံခါးကို သော့ဖွင့်ပြီး ဝင်သွားကြပါတော့တယ်။

ကျမဟာ သိချင်တဲ့စိတ်တွေ မြင်ချင်တဲ့စိတ်တွေ များလာတာကြောင့် သူတို့ဝင်သွားပြီး တခဏလောက်နေတာနဲ့ပဲ တိုက်ကလေးရဲ့ဘေးကို ချဉ်းကပ်လိုက်ပြီး အထဲကို မြင်နိုင်တဲ့နေရာကို ရှာလိုက်ပါတယ်။ တိုက်လေးဘေးမှာလည်း ပန်းရုံတွေရှိတဲ့အပြင် ခြံထဲမှာလည်း သစ်ပင်ကြီးတွေရှိတာကြောင့် နေ့ခင်းဘက်ဖြစ်ပေမယ့် လင်းအား ကြီးမနေတာကြောင့် ကျမအတွက် နည်းနည်းတော့ စိတ်ရဲရပါတယ်။ အထဲကိုမြင်နိုင်တဲ့ နေရာကို ရှာရင်းနဲ့ ပြတင်းပေါက် တရုတ်ကပ်မှန်တစ်ချပ်က အောက်ဖက်မှန်ချပ်လေးက ခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေတာ တွေ့တာနဲ့ ကျမက အဲဒီနား တိုးကပ်လိုက်ပါတယ်။ တရုတ်ကပ်မှန်တွေက မှန်အနောက်တွေ ဖြစ်နေတော့ အထဲကို မမြင်နိုင်တာကြောင့် အဲဒီမှန်ဟနေတဲ့ နေရာလေးကကြည့်မှ မြင်ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျမ အဲဒီဟနေတဲ့ မှန်လေးနားရောက်ပြီး အထဲကို ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ကံကောင်းတယ်ပဲ ပြောရမလား မသိပါဘူး။ ကျမကြည့်မိတဲ့ အပေါက်ဟာ သူတို့ရှိနေတဲ့ အခန်းရဲ့ ပြတင်းပေါက် ဖြစ်နေတာပါပဲရှင်…။

ဒါပေမယ့် ကျမ ကံမကောင်းပါဘူး။ ကျမ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကတော့ ကျမက အထဲကိုချောင်းပြီး မကြည့်မိခင်လေးကမှ အခန်းထဲကို ရောက်လာပုံရတဲ့ သူတို့နှစ်ဦးဟာ… အန်တီခင်ခင်ကြီးက သူ့စလင်းဘက်လေးကို စားပွဲပေါ်တင်ပြီး အစ်ကိုသက်တင်ပိုင်ဘက်ကို လှည့်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီအခါ သူတို့နှစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားကြပြီးတဲ့ အချိန်မှာပဲ အစ်ကိုသက်တင်ပိုင်က သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အန်တီခင်ခင်ကြီးရဲ့ ခါးလေးကို ဆွဲပြီးဖက်လိုက်ကာ အန်တီခင်ခင်ကြီးရဲ့ ပါးလေးတစ်ဖက်ကို ခပ်ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ အန်တီခင်ခင်ကြီးက သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အစ်ကိုသက်တင်ပိုင်ရဲ့ ကျောပြင်နဲ့ လည်ပင်းကို သိုင်းပြီး တင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုက်ရာက အစ်ကို့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေဆီကို သူ့နှုတ်ခမ်းက အတင်းဖိကပ်ပြီး အငမ်းမရ စုပ်နမ်းလိုက်ပါတော့တယ် ရှင်။ ကျမဖြင့် ရင်နှစ်ခြမ်း ဖျန်းဖျန်းကွဲသွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ကျမရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးဟာလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်လာရပါတယ်။ အဲဒီနောက်တော့ ကျမ မြင်တွေ့ရတာတွေကတော့….။

...........................................................................................................

ခင်ခင်ကြီး၏ လက်နှစ်ဖက်က တစ်ဖက်က သက်တင်ပိုင်ရဲ့ ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားပြီး တစ်ဖက်က သက်တင်ပိုင်ရဲ့ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ထားကာ ခင်ခင်ကြီးက မျက်လုံးနှစ်လုံးကို စုံမှိတ်ပြီး သက်တင်ပိုင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းပင် အငမ်းမရ စုပ်နမ်း၍နေသည်။ ခဏအကြာမှာတော့ တစ်စထက်တစ်စ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပုံရသော ခင်ခင်ကြီးသည် သူမ၏နှုတ်ခမ်းတွေကို မခွာဘဲ လက်တွေကို သက်တင်ပိုင်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကနေ ခွာလိုက်ရာက သူမရဲ့ လက်ဖဝါးလေးနှစ်ဖက်နဲ့ သက်တင်ပိုင်ရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ညှပ်ပြီးကိုင်ကာ သက်တင်ပိုင်၏ မျက်နှာလေးကို ဆွဲယူလျက် သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အားရပါးရ စုပ်နမ်းနေပါတော့သည်။ သက်တင်ပိုင်၏ လက်တွေကတော့ ခင်ခင်ကြီး၏ ကိုယ်လုံးပေါ်တွင် တစ်ဖက်က သူမ၏ကျောပြင်ပေါ်တွင်ရှိပြီး တစ်ဖက်က သူမ၏ ဖင်သားလုံးလုံးကြီးတွေပေါ်မှာ ရှိနေသည်။

ခင်ခင်ကြီး၏ ကျောပြင်လေးပေါ်မှ သက်တင်ပိုင်၏လက်က သူမ၏ကျောပြင်လေးကို ဖွဖွရွရွလေး ပွတ်ပေးနေသလို သူမ၏ ဖင်သားလုံးလုံးကြီးတွေပေါ်မှ သက်တင်ပိုင်၏ လက်ကတော့ ရှန်ထဘီလေးအောက်မှ လုံးတစ်၍နေသော ခင်ခင်ကြီး၏ ဖင်သား တလုံးတခဲကြီးတွေကို ပွတ်ပေးသည်။ ပြီးတော့ ဖွဖွလေး ဆုပ်ပေးသည်။ ထို့နောက် ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးကြားသို့ သူ့လက်စောင်းနဲ့ ထဘီလေး ချိုင့်ဝင်သွားအောင် အသာအယာဖိ၍ ထက်အောက်စုံဆန်ကာ လျှောတိုက်ပြီး ပွတ်တိုက်ပေးနေလေသည်။

အတန်ကြာတော့ (၁၀ မိနစ်လောက်ကြာမည်) မှ ခင်ခင်ကြီး၏ စင်းချထားသော မျက်တောင်ကော့ကြီးများ တဖျပ်ဖျပ်ဖြစ်ကာ သူမ၏ မျက်ခွံလေးများ ပွင့်၍လာရသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏နှုတ်ခမ်းတွေကို သက်တင်ပိုင်၏ နှုတ်ခမ်းတွေဆီမှ ဆွဲ၍ခွာလိုက်ပြီး သူမ၏ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကိုလည်း သက်တင်ပိုင်၏ ပါးပြင် တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီမှ ခွာလိုက်ရာ သက်တင်ပိုင်ကလည်း သူမ၏ကိုယ်ပေါ်မှ သူ၏လက်များကို ဖယ်ရှားပေးလိုက်သည်။ အသားလေးဝင်းနေသော ခင်ခင်ကြီး၏ မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံး နီရဲတွတ်နေသည်။

ခင်ခင်ကြီးသည် တုန်တုန်ယင်ယင်လေးဖြင့်ပင် သက်တင်ပိုင်ကို ကျောပေးလိုက်ကာ နောက်ဖက်ရှိ စားပွဲပေါ်မှာတင်ထားသော သူမ၏ စလင်းဘက်လေးကို လှမ်း၍ယူကာ ဖွင့်လိုက်ပြီး အထဲမှ ငွေစက္ကူတစ်ထပ်ကို ဆွဲ၍ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သက်တင်ပိုင်ဖက်သို့ လှည့်၍ မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်လိုက်သည်။

“ ရော့… မောင်လေး…။ ဒါ ဒီနေ့အတွက် ဒေးရှိုး။ တစ်နေကုန်ဆိုတော့ သုံးသောင်းလေ….”

သက်တင်ပိုင်က ခင်ခင်ကြီး၏ လှမ်းပေးသော ငွေကိုယူလိုက်သည်။ ခင်ခင်ကြီး၏ လက်ထဲတွင် ငွေစက္ကူတစ်ထပ်က ကိုင်ထားသေးသည်။ ထိုငွေစက္ကူတွေကိုကိုင်ရင်း ခင်ခင်ကြီး၏ မျက်လုံးတွေက အရောင်တဖိတ်ဖိတ်တောက်ကာ သက်တင်ပိုင်၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို ခြေဆုံးခေါင်းဖျား သိမ်းကြုံး၍ အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် ကြည့်နေသည်။ ပြီးမှ…

“ ဒါက မင်းအရင်တစ်ခါ ပြောဖူးတယ်လေ…။ ဘာဂျာဆို သပ်သပ်တစ်သောင်းဆိုတာ…။ ရော့ ယူလိုက်…။ အခုစစချင်းတော့ မမကို ဘာဂျာဆွဲမပေးနဲ့ဦး…။ အခုပထမဆုံး မင်းလီးကြီး တဆုံးဝင်တဲ့ ကုတင်စောင်းပုံစံနဲ့ မမကို လိုးပေး…။ မမ တစ်ချီပြီးသွားတော့ ခဏနားပြီးတော့မှ ရေမဆေး၊ အဝတ်နဲ့မသုတ်ဘဲ မင်းဘာဂျာဆွဲပေးရမယ်…။ ရော့ ဒါက ငါ့မောင်အတွက် မမက သပ်သပ်ပေးတဲ့ မုန့်ဖိုးတစ်သောင်း။ အဲဒီအတွက်က မနက်ဖြန်နေ့ခင်း မမရဲ့ဆိုင်က တိုက်ခန်းကိုလာပြီး မမကို တစ်ကိုယ်လုံးဖျစ်ညှစ်ပြီး နမ်းပေးရမယ်…”

သက်တင်ပိုင်က ခေါင်းညိတ်ပြပြီး သူမလက်ထဲမှ ငွေများကို လှမ်း၍ယူလိုက်သည်။

“ ကဲလာ… မမ ခံချင်လှပြီ လိုးပေးတော့ကွာ…”

ဟုပြောလိုက်လျှင်ပင် သက်တင်ပိုင်က ခင်ခင်ကြီး၏ အနားသို့ တိုးကပ်သွားပြီး သူမ၏ အဝတ်အစားတွေကို စ၍ ချွတ်ပေးနေပါတော့သည်။

.....................................................................................................................

ကျွန်မလည်း ဆက်ပြီး ကြည့်နိုင်တဲ့ စွမ်းအားတွေ မရှိတာကြောင့် မျက်ရည်တွေနဲ့ ပြည့်နက်နေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ မျက်နှာလေးကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ အုပ်ပြီး ဦးလေးရဲ့အိမ်လေးဆီ ပြေးထွက်ခဲ့ပါတယ်။ ရောက်တဲ့အခါမှာတော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ မှောက်ချလိုက်ပြီး သည်းထန်စွာ ငိုကြွေးလိုက်ပါတော့တယ် ရှင်…။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။