အားလုံးထက် မင်းကို ပိုချစ်တယ် အပိုင်း ( ၂ )

အားလုံးထက် မင်းကို ပိုချစ်တယ် အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

နှစ်ယောက်လုံးငြိမ်နေကြသည်။

နောက်တော့ အောင်မောင်းကလည်း သောက်ဖို့ခေါ်နေတာနှင့် နှစ်ယောက်သား ထန်းရည်ဝိုင်းဆီရောက်လာကြပြန်သည်။

မသောင်းစိန် အောင်မောင်းအနားကပ်ထိုင်ပြီး တစ်ယောက်ပေါင်ကြား တစ်ယောက်လက်နှိုက်ကာ ဆွနှူးကလိကစားနေကြသည်။ မသောင်းစိန်ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်မကပ်ဘဲ ကိုယ်လုံးတီးမိမွေးတိုင်းသာရှိနေရာ သူမ၏ဝတ်လစ်စားလစ်ခန္ဓာကိုယ်အလှကို အောင်မောင်းရော တာတီဖိုးပါ မျက်စိအရသာခံရင်း တဏှာမီးက အလျှံတညီးညီး ဆူပွက်တောက်လောင်နေလျက်သာ ရှိလေသည်။ မသောင်းစိန်လည်း သူမကိုတစ်ချီစီလိုးပြီးသွားသည့်အောင်မောင်းတို့နှစ်ယောက်ရဲ့လီးတွေကို ကြည့်ကြည့်ပြီး တဏှာခိုး မပြေနိုင်အောင်ဘဲ ရှိနေလေသည်။

တာတီဖိုးကတော့ လစ်မစ်မပြည့်သေး၍ ထန်းရည်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် ဆက်သောက်နေဆဲ။ အောင်မောင်း အမြည်းတွေကုန်သလောက် စားလိုက်၍ တာတီဖိုးအတွက် ထန်းရည်နှင့်မြည်းစရာဆိုလို့ မသောင်းစိန်၏အဝတ်လွှာကင်းမဲ့နေသော ပကတိအလှသာရှိလေသည်။ အောင်မောင်း မသောင်းစိန်ပေါင်ကြားထဲကို လက်လျှိုနှိုက်ပြီး စောက်ပတ်ကိုပွတ်ပေးနေ၍ မသောင်းစိန်လည်း သူ့စိတ်ကြိုက် သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲပေးထားရာ အရည်တဖြည်းဖြည်းရွှဲလိုက်လာသော ဖားခုံညင်းကဲ့သို့ ဖောင်းအိတင်းကြွနေသည့် မသောင်းစိန်၏ စောက်ပတ်အုံကြီးကို မမြင်ချင်မှအဆုံး တွေ့မြင်နေရသည်။ တာတီဖိုးလည်း စိတ်ကိုကြာကြာမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သူတို့နှစ်ယောက်အနားကို ကပ်သွားသည်။

မိနစ်အနည်းငယ်ခန့်အကြာတော့ သူတို့လုပ်ငန်းပြန်စကြပြီ။

မသောင်းစိန်က အမျိုးသားနှစ်ယောက်ရဲ့လီးတွေကို လက်တစ်ဖက်စီ ကိုင်ကာ ဂွင်းရိုက်လိုက် ပါးစပ်နှင့်စုပ် လျှာနှင့်ယက်လိုက်လုပ်၍ ပုလွေခန်းကို စတင်လိုက်တော့သည်။ သူမကိုယ်တိုင် မျက်စိနှင့် တပ်အပ်မြင်နေရသော လီးနှစ်ချောင်းကိုကြည့်ပြီး မသောင်းစိန် ဖီးလ်အပြတ်တက်ကာ မစုပ်ဘဲမနေနိုင်အောင်ဖြစ်နေရလေသည်။ လီးနှစ်ချောင်းက သူမမျက်စိထဲမှာ လှပခန့်ညားကာ ကျက်သရေ ရှိလွန်းလှသည် ဟု မသောင်းစိန်ထင်သည်။ ခုနက ဆက်ဆံခဲ့ကြသည့် အတွေ့အကြုံကို သုံးယောက်သား ပြန်ပြောင်းပြောရင်း ယောက်ျားနှစ်ယောက်က သူမနို့ကိုင်လိုက် ဖင်နှိုက်လိုက်လုပ်၍ စိတ်တွေ တဖြည်းဖြည်း ထကြွလာသည်။

" အစ်မ ကျွန်တော် ဒီတစ်ကြိမ်ဖင်လိုးမှာနော် တာတီး မင်းရော လိုးချင်တယ်မဟုတ်လား "

" စောက်ပတ်နဲ့ဖင် ဘာရရ လိုးမှာပဲ "

" နင့်ကို ဖင်မလိုးခိုင်းဘူး တာတီး ငါ့စောက်ပတ်ပဲ ဝအောင်အရင်လိုးလိုက်ဦး နင့်လီးနဲ့ဆိုရင် ငါ့ဖင်မချောင်ဘူး ပြဲကုန်မှာ"

" အစ်မသဘောပဲ ဒါဖြင့် ကျွန်တော်မလိုးခင် အစ်မလုပ်သလို စောက်ပတ်အရင်မှုတ်ပေးမယ် ဒီဖက်လှည့်လိုက်"

" ရတယ် နင် ကြိုက်သလိုလုပ်နိုင်တယ်"

မသောင်းစိန် တာတီးဖက်လှည့်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲကားပေးလိုက်ရာ တာတီးလည်း ပေါင်ကြားဝင်ပြီး စောက်ပတ်ကို ကုန်းနမ်းယက်ဆွ ပေးနေလေသည်။

" အား တာတီးရယ် နင် အလိုက် တကယ်သိလွန်းတယ် လိမ္မာလိုက်တာမောင်လေးရယ် အဟင်းဟင်း ဟင်း"

မသောင်းစိန်ကား တာတီးကို သဘောကျမဆုံးတော့ပြီ။ တာတီးလည်း သူမအဖုတ်အုံတစ်ခုလုံးကို နေရာလပ်မကျန်အောင် လျှာနှင့်ယက်သပ်နေပြီး အကွဲကြောင်းကိုယက်လိုက် အကွဲကြောင်းထိပ်မှ အစိရှည်လမျောကြီးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုနှင့်ညှပ်ပြီး စုပ်လိုက်ဆွလိုက် ယက်လိုက် စောက်ခေါင်းအပေါက်ထဲလျှာလိပ်၍ထိုးထည့်ကာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ဆွလိုက်နှင့်လုပ်နေရာ မသောင်းစိန်လည်း တဟင်းဟင်းဖြစ်လာပြီး သူတို့လီးနှစ်ချောင်းကိုသာ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် သဲကြီးမဲကြီးနင်း၍ စုပ်နေမိ လေတော့သည်။

သူတစ်လှည့် အောင်မောင်းကတစ်လှည့် မသောင်းစိန်ကို အမျိုးမျိုးနှူးကြဆွကြ စုပ်မှုတ်ယက်ကြရင်း မသောင်းစိန်လည်း သူတို့နှစ်ယောက်လီးတွေကို သံချောင်းကြီးနှစ်ချောင်းလိုထောင်ထနေအောင် စိတ်အားထက်သန်စွာ ပုလွေကိုင်ပေးနေရာက သုံးပွင့်ဆိုင်အလိုးစခန်းဖွင့်ဖို့ ပြင်လိုက်ကြသည်။

တာတီဖိုးက အောက်မှနေရာယူကာ လီးထောင်ပေးလိုက်သလို မသောင်းစိန် သူ့လီးကြီးအပေါ်ကိုတက်ခွကာ သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ တာတီဖိုးလဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို မဝင်ဝင်အောင်ဖိသွင်းပစ်လိုက်ရင်း အောင်မောင်း သူမအနောက်ကနေ ဖင်လိုးနိုင်ဖို့အတွက် ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အနောက်ဖက်သို့ ခပ်ကြွကြွကလေး ကော့ထောင်ပေးထားလိုက်သည်။ အောင်မောင်း သူမဖင်ပေါက်ထဲ တံတွေးထွေးထည့်လိုက်ပြီး သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးက ကျင့်သားရနေသော မသောင်းစိန်၏ဖင်ပေါက်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးနှစ်ဆောင့်ချ လိုက်သည်။ သူ အနောက်ကနေ လိုးဆောင့်ချလိုက်သည့်အရှိန်နှင့် မသောင်းစိန်လည်း သူမစောက်ပတ်ထဲကို တစ်ဝက်နီးပါးလောက် နစ်ဝင်နေသည့် တာတီးလီးကြီးကို တစ်ချက်ချင်းဖိကာဖိကာ လိုးသွင်းပေးရပြန်သည်။ ပထမတော့ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြစ်နေပြီး သူမကလည်း အလိမ္မာသုံး၍ တာတီး၏ကြီးမားတုတ်ထွားလှသည့်လီးကြီးကို သူမစောက်ခေါင်းထဲ နှဲ့ကာနှဲ့ကာ ဖိလိုက်ကြွလိုက် လုပ်လုပ်ပြီး စကောဝိုင်းမွှေ့သလို ဖိကြိတ်လှည့်ပတ်ဆောင့်သွင်းပေးရာ ဆယ်မိနစ်လောက်အကြာမှာ လီးအဝင် တဖြည်းဖြည်း ချောလို့လာသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှာရော သူမဖင်စအိုပေါက်လေးထဲမှာပါ လီးတစ်ချောင်းစီဖြစ်သည်။

လီးနှစ်ချောင်းနှင့်အလိုးခံရသည့်အလုပ်မှာ မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် တကယ်မလွယ်ကူသော ကိစ္စရပ်တစ်ခုလည်းဖြစ်ပြီး တော်ရုံ ဘယ်မိန်းမတစ်ယောက်မှ စိတ်မကူးဝံ့ကြပါ။ မသောင်းစိန်ကဲ့သို့ ဏှာအလွန်ထန်သည့် မိန်းမစားမျိုးတွေသာ လုပ်နိုင်သောအလုပ် ဖြစ်သည်။ ဒါကလည်း သူမမှာ အရင်ကတည်းက ဒီလိုအတွေ့အကြုံတွေ ရှိခဲ့လို့သာဖြစ်ရပေမည်။ ယောက်ျားရစဉ်က ဖင်မခံဖူးပေမယ့် ယောက်ျားနောက်ကွယ်မှာ ရွာထဲက ကာလသားတွေနှင့် အမြဲတစေ ပရောပရီလုပ်ကာ ဇာတ်ရှုပ်ခင်းရင်း တဖြည်းဖြည်းဖင်ခံကျင့်ရခဲ့တာ ဖြစ်သည်။

မသောင်းစိန် ရေမှာပျော်သည့်ငါးဖမ်းလှေလောကက ကြမ်းပေ့ရမ်းပေ့ဆိုသူတွေနှင့် မကြာခဏခရီးသွားဟန်လွဲတွေ့ဆုံဖြစ်တာ ရွာထဲကလူတွေ ဘယ်သူမှရိပ်စားမိခြင်းမရှိခဲ့ပါ။ အဆိုးဆုံးက ပဲ့နင်းကိုဝင်းအောင်ဖြစ်သည်။ သူမကိုအရက်မမူးမူးအောင်တိုက်ပြီး သူ့လူတွေနှင့် ခဏခဏလွှတ်ပေးတတ်သည်။ ကြာလာတော့ မသောင်းစိန်အလိုးမခံရလျှင် အိပ်မပျော်သည့်ဘဝကို ရောက်ရတော့သည်။ ကိုဝင်းအောင် ရေးအစင်ဖက်က မိန်းမနှစ်ယောက်နှင့်ရှုပ်နေ၍ လှေကမ်းကပ်ချိန်မှာ သူမထံမရောက်ဖြစ်ခဲ့တာကြာပြီဖြစ်သည်။ မသောင်းစိန် သူ့ကို စိတ်ဆိုးသဝန်တိုခြင်း အလျဉ်းမရှိပါ။ သူလည်း သူ့လီးနှင့်သူ လီးအယားပြေအောင်လုပ်တာပဲ ကိုယ်လည်း ကိုယ့်စောက်ပတ်နှင့်ကိုယ် စောက်ပတ်အယားပြေအောင်ခံရမည်။ တွေ့သည့်လူနှင့် လမ်းကြုံခံမည်။ နှစ်ဦးနှစ်ဖက် အအဆင်ပြေဖို့သာ အရေးကြီးသည်။ မသောင်းစိန် ဒီလိုပဲ ခံယူထားသည်။

ယခုလို သူမထက်အသက်များစွာငယ်သည့် ယောက်ျားပျိုတွေက သန်လည်းသန်သလို ထန်သည့်နေရာမှာလည်း ဘာမျှပြောစရာမရှိပါ။ အသက်ကစကားပြောသည် ဆိုတာ မိန်းမတွေထက်ယောက်ျားတွေကိုသာ အဓိကထားပြောသည့်စကားဖြစ်ကြောင်း မသောင်းစိန် ကောင်းကောင်းသဘောပေါက်ပါသည်။ မိန်းမဆိုတာ ဘယ်သူလာလိုးလိုး ဖင်ဖြဲပေါင်ဖြဲခံရုံပင်။ ယောက်ျားဆိုတာမျိးကျတော့ ကြာကြာ အချိန်ဆွဲလိုးဖို့ အမောခံနိုင်ရည်ဖြစ်သည့် သက်လုံတွေပါ ပါလာသည်။ အပြီးမြန်သည်ဆိုရင်တောင်မှ ပထမအချီသာမြန်ကောင်းမြန်မည်။ ဒုတိယ တတိယအချီတွေမှာ ပထမအကြိမ်လောက် မမြန်မသွက်တော့ဘဲ သုက်ထွက်နှေးလာမည်မှာ မုချပင်။ ဒါ သဘာဝပဲဖြစ်သည်။ တချို့မောင်းအားအလွန်ကောင်းသည့်ချာတိတ်တွေ သူမကို တစ်ညတည်း နှစ်ချီသုံးချီမက တစ်ခါတစ်ရံ လေးငါးဆယ်ချီလောက်အထိ အသာကလေးလိုးနိုင်တာမျိုးတွေ ရှိသည်။ လိုးသည့်နေရာမှာ လောဘကြီးရမည်။ လိုးအားကောင်းဖို့သာ အဓိကလိုအပ်ချက်ဖြစ်သည်။

ခုလည်း အောင်မောင်းတို့နှစ်ယောက်က ဒီအတိုင်း။ ပထမအချီ နှစ်ယောက်လုံး ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်သွက်သွက် လိုးခဲ့ကြပေမယ့် ဒီအချီ ဖင်နှင့်စောက်ပတ် နှစ်ယောက်အပြိုင်ကြဲပြီး လိုးချိန်မှာတော့ ဘာရယ်ကြောင့်မှန်းမသိ သုက်ကတော်ရုံနှင့်မထွက်သဖြင့် ပထမအချီထက် အချိန်အနည်းငယ်ခန့် ပိုမိုကြာမြင့်သွားသည်။ မသောင်းစိန် တအီးအီးတအင့်အင့် ညည်းရင်း နှစ်ချီဆက်ပြီးကာ စောက်ရည်တွေ တစ်ပြုံတစ်မကြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲကနေ အပြင်ကိုပန်းထွက်သွားလေသည်။

......................................................

၇။

အမျိုးမှန်၍ အပင်သန်သည်

မသောင်းစိန်ပျော့ကျသွားသည်။

ဖင်ရောစောက်ဖုတ်ရော တစ်ပြိုင်တည်း အလိုးခံလိုက်ရ၍ လူလည်း တော်တော်ပြိုင်းသွားရသည်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက်က သူမကိုတော်ရုံနှင့်မလွှတ်ကြသေး။ နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်လုပ်ဖို့အတွက် သူမကို လီးအစုပ်ခိုင်းပြန်သည်။

မသောင်းစိန်လည်း အောင်မောင်းနှင့်တာတီး နှစ်ယောက်လုံးရဲ့လီးတွေကိုစုပ်ပေးရပြီး နောက်တစ်ချီ ထပ်မံ၍ အလိုးစခန်း ဖွင့်ကြပြန်သည်။ အောင်မောင်း ဖင်ချတာ မဝသေး၍ ဒီတစ်ချီလည်း အောက်ကနေပြီး မသောင်းစိန်ရဲ့စအိုပေါက်ထဲလီးသွင်းကာ တာတီဖိုးကတော့ သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးမာမာကြီးထည့်ပြီး အပေါ်စီးကနေ အားပါးတရလိုးပေးနေသည်။ တာတီဖိုးလီးက အားရစရာကောင်းသည်။ စံချိန်မီလီးဖြစ်တာကြောင့် သူမစောက်ဖုတ်ထဲမှာပြည့်သိပ်ကြပ်နေကာ အောက်ကလည်း အောင်မောင်းလီးက သူမဖင်စအိုပေါက်ကလးထဲ ဝင်ရောက်နေပြီး လီးနှစ်ချောင်းအပေးအယူလုပ်ကာ စည်းချက်ညီညီအသွင်းအထုတ်လုပ်၍ တစ်ပြိုင်နက်တည်း ဆောင့်လိုးပေးရင်း ရမ္မက်အဆိပ်များ သူမတစ်ကိုယ်လုံးတစိမ့်စိမ့်ဝင်ရောက်ပျံ့နှံ့ပြီး ကာမဂုဏ်အရသာကို စည်းစိမ်ရှိရှိ ဝဝလင်လင်ကြီးပင် ခံစားနေရလေသည်။

ယောက်ျားနှစ်ယောက် မသောင်းစိန်တစ်ယောက်တည်းဖြစ်၍ စိတ်ရှိပင်အလိုးခံနေရလေသည်။ နာရီဝက်ခန့်ကြာသွားသည်။ မသောင်းစိန် ဒီတစ်ကြိမ်မှာ သုံးချီလောက်ပြီးသွားသည်။ မသောင်းစိန်ကိစ္စပြီး၍ ခဏနားချိန်မှာ တာတီး သူမစောက်ပတ်ကို အပြတ်ဘာဂျာကိုင်ပေးပြန်သည်။ ဖင်လိုးချိန်ကျတော့ တာတီးတစ်ယောက်တည်း သူမကိုလိုးခြင်းဖြစ်သည်။ အောင်မောင်းက ပွဲဆက်များနေ၍ အားကုန်ပြီး ခဏနားနေရသည်။ ဒါကပင် မသောင်းစိန်အတွက် တစ်ပန်းသာသည်ဆိုရမည်။ အကယ်၍သာ နှစ်ယောက်စလုံးလိုးမည်ဆိုပါက ကြီးမားလှသည့်တာတီးလီးကြောင့် မရှူနိုင်မကယ်နိုင်ဖြစ်မည်မှာ သေချာပါသည်။

" နင့်လီး ဖြေးဖြေးချင်းသွင်းနော် တာတီး"

" စိတ်ချအစ်မ ဖင်မကွဲစေရပါဘူး"

" ငါ ဖင်ကွဲမှာမကြောက်ဘူး အသက်ရှူကြပ်လို့ပြောတာ လီးကြီးပြီဆိုရင် ရင်ခေါင်းထဲအထိ ဆို့ကြပ်နေတာ ဖင်ကကွဲစရာရှိ တစ်ခါပဲကွဲမှာ နောက်ပိုင်း လိုးရင်းနဲ့ချောင်သွားမှာပဲ ဘယ်လိုမှ လိုးမရတဲ့လီးဆိုတာ မရှိဘူး"

" လီးတစ်ဆုံး လိုးမှာနော် အစ်မ"

" လိုးပါ မင်းစိတ်ကြိုက်သာလုပ် မမကို ညှာမနေနဲ့ အပြတ်လိုးပစ်လိုက်"

ချော့ရင်းသွင်းရင်း တဖြည်းဖြည်း အရှိန်နှုန်းမြန်လာသွက်လာပြီး တာတီးဆောင့်လိုးချက်များ မြိုင်လာသည်။ မသောင်းစိန်လည်း ဖင်ကုန်းခံရင်း တာတီးလိုးချက်နှင့်အညီ ဖင်နောက်ပြန်တွန်းဆောင့်ကာ ညှောင့်ညှောင့်ပေးနေသည်။ နာရီဝက်ခန့်လိုးပြီး တာတီး သူမဖင်ပေါက်ထဲကို လရည်တဗြွတ်ဗြွတ်ပန်းထည့်သွားသည်။

နောက်တစ်ကြိမ် လိုးသူက အောင်မောင်းပင်။

မသောင်းစိန်လည်း သူတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်လှည့်စီ ဝက်ဝက်ကွဲအလိုးခံပြီး တစ်နေကုန်သွားကာ ညနေကမ်းခြေဖက်အဆင်းမှာ အချိန်အတော်ကလေး နောက်ကျသွားသည်။ သူများဦးသွားခဲ့ပြီမို့ ဒီနေ့အတွက် ငါးတော့ မရဖြစ်လိုက်ပါ။ ရွာပြန်မှပဲ အဆင်ပြေသလို ကြည့်စီမံရတော့မည်။

မပြန်ခင် တာတီးကိုနှုတ်ဆက်သည့်အနေနှင့် လယ်တဲထဲပြန်ဝင်ပြီး မသောင်းစိန် တာတီးကိုယ်ပေါ်တက်ခွထိုင်ကာ သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲ ထည့်၍ နှဲ့ကာနှဲ့ကာ အပေါ်စီးကနေ ခပ်မှန်မှန်ဖိဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ တစ်နာရီကျော်လောက် လိုးရပြီး လိုးရှိန်ကလေးရလာသည့်အချိန်မှာ အောင်မောင်းလည်း မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ မသောင်းစိန်ဖင်အနောက်ကနေ ဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်အကြားရှိ စအိုပေါက်ဝစူတူတူကလေးထဲကို သူ့လီးဒစ် လာရောက်တေ့သွင်းလိုက်ကာ နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး တက်ညီလက်ညီ အစာပိတ်လိုးလိုက်ကြပြန်ပါသည်။

မသောင်းစိန် ရွာပြန်ရောက်တော့ ဖောက်သည်ဒိုင်ဆီသွားပြီး မနက်ဈေးထွက်ဖို့ လိုအပ်တာတွေ ကိုယ်တိုင်မှာယူရသည်။

အိမ်ကိုပြန်ရောက်သည့်အချိန်မှာ ညဉ့် ၇ နာရီပင် ထိုးပြီးနေပြီ။

သမီးခင်နန်းနွယ်တစ်ယောက် သူ့အလာကိုစောင့်ရင်း အကျိုးအကြောင်းမေးရာ ဒီနေ့ညနေ လှေအဝင်မရှိ၍ ငါးမရခဲ့ကြောင်း ဒိုင်ဆီကနေပဲ တစ်ဆင့်ခံပြန်ယူရသည့်အကြောင်းများကို လုပ်ကြံလီဆည်ပြောလိုက်ရသည်။ ခင်နန်းနွယ်က အမေ့အတွက် ညစာအဆင်သင့်ခူးခပ်ပြင်ဆင်ပေးပြီး ရေမိုးချိုးထမင်းစားသောက်ကာ မသောင်းစိန်လည်း တစ်နေ့တာပင်ပန်းသမျှကို အတိုးချ၍ အနားယူလိုက်ရတော့သည်။

မသောင်းစိန်မသိသည့်အချက်က သူမ အိပ်ရာအောက်မှာ ကာလကြာမြင့်စွာကတည်းက သူမကိုယ်တိုင် တကူးတက သိမ်းဆည်းထားခဲ့သော ဖိုမသံဝါသပြုသည့် ဓာတ်ပုံများပါဝင်သည့် အပြာအယ်လ်ဘမ်စာအုပ်သုံးလေးအုပ်စလုံး လက်စလက်န ရှာမတွေ့အောင် ပျောက်ချင်းမလှပျောက်ဆုံးသွားခြင်းနှင့် သမီးဖြစ်သူခင်နန်းနွယ်တစ်ယောက် အဆိုပါစာအုပ်ကို နေ့နေ့ညည လက်ကမချစတမ်းကြည့်ကြည့်ပြီး ဘယ်နှစ်ကြိမ်ဘယ်နှစ်လီမသိအောင် တစ်ကိုယ်တည်း ရမ္မက်အာသာဖြေရင်း ကာမဂုဏ်နယ်ထဲ ရုန်းထွက်မရအောင်ကျွံနစ်ကာ ဒိန်းဒလိန်းနတ်အဖမ်းစားခံနေရတာကိုပဲ ဖြစ်သည်။

အမေဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားသည်နှင့် ခင်နန်းနွယ်လည်း သူမအခန်းထဲဝင်လာခဲ့လိုက်ပြီး အိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်ကာ နေ့လည်ခင်းတစ်ခုလုံး သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ အေးသီတို့အိမ်ကို အလည်အပတ်သွားရာက အေးသီပြောပြသော သူမကိုယ်တွေ့ ချစ်ဇာတ်လမ်းတွေကို ပြန်လည်စားမြုံ့ပြန်စဉ်းစားနေမိကာ အမေ့အိပ်ခန်းထဲကအလစ်သုတ်ယူလာခဲ့သည့် အပြာအယ်လ်ဘမ်ကို အိပ်ရာအောက်မှ ထုတ်ကြည့်လိုက်ပြီး တစ်ယောက်တည်း ရင်ထဲမှာရာဂလှိုင်းကလေးတွေ တအိအိလှုပ်လူးထကြွလျက် ရှိနေလေတော့၏။

အေးသီမှာလည်လည်ဝယ်ဝယ်ရှိသူဖြစ်ပြီး မြို့ကသူဋ္ဌေးအိမ်တစ်အိမ်မှာ အိမ်ဖော်လုပ်ပြီးပြန်လာရာ ငွေအတော်အတန် စုဆောင်းမိခဲ့သည်။ မိမိစုဆောင်းမိခဲ့သော ငွေများကို အရင်းအနှီးလုပ်ပြီး တစ်ဖက်နိုင်ငံကိုသွားရောက်အလုပ်လုပ်ကာ အခြေခံလူတန်းစားအဆင့်ကနေ မဖြစ်ဖြစ်သည့်နည်းနှင့် သူဋ္ဌေးဖြစ်ခွေးဖြစ် ကြီးပွားတိုးတက်အောင် ကြံဆောင်လုပ်ကိုင်သွားမည် ဖြစ်ကြောင်း ခင်နန်းနွယ်ကို စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် သူမအကြံအစည်တွေထုတ်ပြောပြခဲ့သည်။ သူမနှင့်အတူ တစ်ဖင်နိုင်ငံ လိုက်နိုင်မလားလို့ မေးရာ ခင်နန်းနွယ်မှာ စိတ်ကသွားချင်ပေမယ့် အမေတစ်ခုသမီးတစ်ခုဘဝမို့ ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ကြောင်း သူမနားလည်အောင် ရှင်းပြခဲ့ရသည်။

အေးသီ လိင်ကိစ္စအတွေ့အကြုံ တော်တော်ကလေးများခဲ့သည်။ သူမအိမ်ဖော်လုပ်ခဲ့သည့်အိမ်က သူဋ္ဌေးရော သူ့တူနှစ်ယောက်နှင့် သာမက သူဋ္ဌေးကတော်နှင့် သူမ၏ အပျိုဖော်ဝင်စအရွယ် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဖြစ်သည့် သမီးဖြစ်သူတို့နှင့်ပါ လိင်တူလိင်ကွဲ အမျိုးမျိုးပတ်သက်ဆက်ဆံခဲ့ရသူ ဖြစ်သည်။ သူဋ္ဌေးနှင့်အိပ်တာလူမသိပေမယ့် သူ့တူနှစ်ယောက်နှင့် ဇာတ်လမ်းဖြစ်ချိန်မှာ သူဋ္ဌေးကတော်မျက်မြင်ဖြစ်ခဲ့ပြီး နောက်ဆုံး အကျယ်အကျယ်ဖြစ်လာမှာစိုး၍ သူမကို ငွေကြေးလုံလုံလောက်လောက်ပေးပြီး အိမ်ကိုပြန်လွှတ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အေးသီ အရင်လုပ်ခ ငွေတွေနှင့်ရော သူမကိုသံယောဇဉ်မပြတ်သည့် သူဋ္ဌေးကတော်နှင့် သမီးဖြစ်သူတို့၏ လက်သိပ်ထိုးထောက်ပံ့မှုဖြင့် လေးငါးဆယ်နှစ် ထိုင်စား၍မကုန်သည့်ငွေပမာဏကို ရရှိခဲ့တာဖြစ်သည်။ ခင်နန်းနွယ်လည်း သူမစကားကိုတအံ့တသြနှင့် မိန်းမချင်း ဘယ်လို ဇာတ်လမ်းဖြစ်သလဲ ဘယ်လိုလုပ်ကြသလဲ ဟူ၍ စပ်စုမေးမြန်းရာ အေးသီ သူမကိုအခန်းထဲခေါ်သွင်းသွားပြီး သူမတတ်သိသမျှကို အိတ်သွန်ဖာမှောက် ကိုယ်ဖိရင်ဖိ သင်ကြားပေးလိုက်လေသည်။

" နင့်အိမ်မှာ ဒီလိုပျော်ဖို့ဆိုရင် နင့်အမေ မသောင်းစိန်တစ်ယောက်ပဲ ရှိမှာပဲ ဟင်းဟင်း ဟင်း"

အေးသီ သူမကို ရိသဲ့သဲ့ပြောသည်။

" မတတ်နိုင်ဘူး အမေလည်း မိန်းမပဲဟာ ခုလိုမဖြစ်ဘူးလို့ ဘယ်သူပြောနိုင်မလဲ "

ခင်နန်းနွယ်ပြန်ပြောလိုက်သည်။ အခန်းထဲမှာ တစ်နေကုန် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် ကိုယ်အင်္ဂါချင်း မထိခလုတ်ထိခလုတ်လုပ်ကာ အဖုတ်ချင်းထိထိမိမိ ပွတ်တိုက်ထိတွေ့ရသည့်အရသာကို နှစ်ယောက်သား မက်မပြေစွာ ခံစားလိုက်ရသည်။ အေးသီ၏ ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်လှသော ဦးဆောင်မှုအောက်မှာ စိတ်တူရည်တူ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ဆုံးခန်းတိုင် ချစ်တင်းနှီးနှောခွင့်ရလိုက်၍ ခင်နန်းနွယ်ရဲ့ လပ်ဟာနေခဲ့သော ရာဂရမ္မက်လိုဘတွေ ပြည့်ခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

အမေ့ဆီကအမွေရလိုက်သည့် အပြာစာအုပ်ထဲမှာတွေ့ရသော ကပ္ပလီလီးကြီးတစ်ချောင်းကို စိတ်ထဲကမှန်းပြီး သူမပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ဖုတ်ဖောင်းမို့မို့ကလေးကို ထမီလှန်ကာ ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ရင်း ခင်နန်းနွယ်ရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ အတိုင်းမသိနိုးကြွလို့လာသည်။ လက်တစ်ဖက်က အဖုတ်နှိုက်ကလိရင်း ကျန်တစ်ဖက်ကလည်း သူမရင်သားထွားအိမိအစုံကို အင်္ကျ ီပေါ်ကနေ ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက် လှိမ့်နယ်ပေးနေမိသည်။ နံရံအပေါက်ကလေးကနေ အမေ့အခန်းဆီကို မသိမသာချောင်းကြည့်လိုက်တော့ အမေက ပိုးစိုးပက်စက် ထမီလည်ပင်းအထိ တက်ပတ်ပြီး အိပ်မောကျလျက်ရှိလေပြီ။ အမေ့အင်္ဂါဇပ် တစ်နည်းပြောရလျှင် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သမီးဖြစ်သူနှင့် လားလားမှမတူဘဲ အဆမတန်ဖောင်းကားမို့ကြွနေကာ ယောက်ျားသားများအကြိုက် အဆီတုံးအဆီခဲကြီးနှယ် အတိုင်းသား မြင်တွေ့နေရသည့် ခင်နန်းနွယ်ပင် အသည်းထဲကျလိကျလိနှင့်ယားကျိကျိဖြစ်မိတာအမှန်ပင်။ နေ့လည်က အေးသီမနှင့်ချစ်ပွဲဝင်စဉ်က တစ်ယောက်စောက်ပတ်တစ်ယောက် အပြန်အလှန် လျှာနှင့်ယက်ကြသပ်ကြ အစိကိုစုပ်ကြရင်း စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ချောင်းများဖြင့် နှိုက်ကလိကာ အပြတ်နှူးဆွပေးခဲ့ကြပုံကို မျက်လုံးထဲပြန်မြင်ယောင်လာသည်။ 

သူမစောက်ပတ်ထဲလက်ထိုးနှိုက်ဆောင့်ရင်း ပေါက်တတ်ကရ ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေပြောကာ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲယိုစိမ့်စီးကျလာအောင် လုပ်ပေးခဲ့သည့် အေးသီမကို ခင်နန်းနွယ်တစ်ယောက် ကျေးဇူးအထပ်ထပ် တင်နေမိလေသည်။ ကပ္ပလီတုတ်ကြီးက သူမစောက်ပတ်နှင့်ဝင်ဆန့်ပါ့မလား အမေ့စောက်ပတ်မျိုးဆိုရင်တော့ အထဲအထိရောက်အောင် ကောင်းကောင်းလိုးနိုင်မှာပဲ ဒီလီးမျိုးအားရပါးရစုပ်ပြီး တစ်ညလုံး အလိုးခံလိုက်ရရင် သေပျော်ပြီထင်တယ် ဆိုပြီး စိတ်ထဲတွေးရင်း လက်ကိုအဆက်မပြတ် ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်ထိုးနှိုက်လှုပ်ရှားလျက် လူကတွန့်ကနဲတွန့်ကနဲ ဓာတ်အလိုက်ခံရသူလိုဖြစ်သွားသည်။ ပေါင်ကြားရပ်ဝန်းဆီမှ အရည်တွေဝေါကနဲသွန်ကျလာသည်။ ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသည့် လက္ခဏာပါပေ။

တစ်ကြိမ် …ပြီးတော့ နောက်တစ်ကြိမ် ကာမအခန်းတွေ ပြူးပြဲစိုက်ကြည့်လိုက် အမေ့ပေါင်ကားကားနှစ်ဖက်အကြားမှ အမွေးနက်မှောင်စွာ ပေါက်ရောက်နေသည့် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကြည့်လိုက်နှင့် စိတ်တွေယောက်ယက်ခတ် လှုပ်ရှားကာ သူမစောက်ဖုတ်ကလေးထဲကို လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူးထိုးထည့်၍ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ထပ်တလဲလဲဆောင့်လိုးပေးနေမိရင်း နှစ်နာရီနီးပါးလောက်အကြာမှာ ခင်နန်းနွယ်လည်း ရင်ထဲဟာကနဲဟာကနဲဖြစ်ကာ ကာမပန်းတိုင်သို့ လေးကြိမ်မြောက်လား ငါးကြိမ်မြောက်လားမသိ ထပ်မံရောက်ရှိသွားပြီး အိပ်ရာပေါ်ကိုခြေပစ်လက်ပစ်ကြီး လဲပြိုကျသွားခဲ့ရသည်။

သူမ ဘယ်အချိန်အိပ်ပျော်လို့ ပျော်သွားမိမှန်း ခင်နန်းနွယ်ပင် မသိလိုက်တော့ချေ။

မနက်ရောက်တော့ အမေကဈေးထဲမှာ ဆိုင်ဖွင့်ဖို့သွားရာ အမေနှင့်အတူ ငါးတွေ သုံးလေးခေါက်ကူသယ်ပေးရသည်။ အမေက ဈေးသိမ်းချိန်ရောက်မှ အိမ်ပြန်လာမည်ဖြစ်သည်။

" အမေပြန်လာရင် သမီးကို ဝင်ခေါ်ပါ ရွာအနောက်ပိုင်းက အေးသီတို့အိမ်မှာရှိမယ်"

" အေး အေး ငါဝင်ခေါ်မယ် မနက်စာလည်း တစ်ခုခု ရှာချက်ထားလိုက်ဦး"

" ဟုတ်ကဲ့ အမေ မနေ့ကဝယ်ထားတဲ့ ငါးခြောက်ရယ် အာလူးရယ် ဆီပြန်ချက်ထားလိုက်မယ်"

" ကောင်းပြီ "

ဆိုပြီး မသောင်းစိန်ပြော၍ ခင်နန်းနွယ်လည်း အိမ်ပြန် မနက်စာအတွက်ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပြီး အေးသီတို့အိမ်ဖက်ကို တစ်ယောက်တည်း လမ်းလျှောက်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ခင်နန်းနွယ်ရောက်လာတော့ အေးသီက အိပ်ခန်းအဝကနေ သူမကို ချစ်စဖွယ်အပြုံးကလေးနှင့် ဆီးကြိုလို့နေပါသည်။

" မိန်းမ ငါစောင့်နေတာ မနက်ကတည်းက "

" ဘာကိစ္စ "

" အထဲရောက်မှပြောပြမယ်"

အေးသီ ထိုင်းနိုင်ငံထွက်မည့်ကိစ္စအတွက် ဗီဇာအစရှိသည့် စာရွက်စာတမ်းများပြုလုပ်ဖို့ဆိုပြီး မြို့ကပွဲစားတစ်ယောက်နှင့်ချိန်းထားသည်။ ခုနောက်ပိုင်း ထိုင်းဖက်က အခြေအနေတင်းကြပ်လိုက်၍ ခါတိုင်းကဲ့သို့အောက်လမ်းနည်း (တရားမဝင် နည်းလမ်းများကို ဆိုလိုသည်။) နှင့် ခိုးထွက်ချင်တိုင်းထွက်၍ မဖြစ်တော့ချေ။ လူတိုင်းလောက်နီးနီး တရားဝင်ဗီဇာ မဖြစ်မနေလုပ်ရသည်။ စာရွက်စာတမ်းများ အစုံအစေ့ ရဖို့ အရေးကြီးသည်။ ကိုယ်တိုင်လုပ်လျှင်ရသော်လည်း လမ်းကြောင်းအတိုင်းသွားတာက ပိုမိုလွယ်ကူချောမွေ့ပြီး အချိန်တိုအတွင်း အဆင်ပြေပြေ ထွက်ခွာခွင့်ရနိုင်သည်။ အလုပ်ပြီးတာနှင့် ပွဲစားကို ငွေအကြေပေးချေရမည်ဖြစ်ပြီး တစ်ပတ်နှစ်ပတ်တန်သည်အထိတော့ မြို့ကိုတက်လိုက်ဆင်းလိုက် လုပ်ရမှာမို့ ခင်နန်းနွယ်ကို အဖော်အနေနှင့် သူမနှင့်အတူလိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။

" နင်တစ်ယောက်တည်း သွားမှာလား"

" မခင်ရီတို့မိသားစုထဲက သူ့ညီမနှစ်ယောက်နဲ့ သူ့ဝမ်းကွဲအစ်ကိုလင်မယား ငါနဲ့အတူသွားမယ် ဟိုမှာ သူတို့အဆက်အသွယ်တွေလည်း ရှိပြီးသားပဲ"

" နင့်ကို အလုပ်သွင်းပေးမှာကရော ဘယ်သူလဲ"

" ဒွေးလေးညွန့်ရဲ့မောင်တစ်ယောက် ရှိတယ် သူလာကြိုမယ် အလုပ်အတွက်လည်း သူတာဝန်ယူတယ်"

" နင် ကံကောင်းမှာပါ အေးသီရယ် အခြေအနေကောင်းမှ ငါ့ကိုခေါ် ဟုတ်ပီလား"

" အေးပါ မိန်းမရယ် အတူလိုက်ခဲ့ပါဆို ညည်းက ပဲများနေတာကိုး"

ခင်နန်းနွယ်လည်း တဟင်းဟင်းရယ်ပြီး သူအဖော်လိုက်ပေးဖို့ အမေ့ထံခွင့်တောင်းပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း အေးသီကို ကတိပေးလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲမှာလဲလျောင်းရင်း စကားပြောဆိုနေကြရာ အေးသီရဲ့လက်တစ်ဖက်က ခင်နန်းနွယ်ရဲ့ ညာဖက် ပေါင်တန်လေးကို အသာပွတ်စမ်းလာပြီး …

" ဒါနဲ့ ပြောရဦးမယ် ငါ့အဆက်အသွယ် ပွဲစား ဆိုပါတော့ဟာ အဲဒီကောင်ကြီးကြည့်ရတာ တော်တော်ထန်မယ့်ပုံပဲ "

" ပြောပါဦး ဘယ်လို ထန်လဲ အေးသီရဲ့ "

" အင်း သူ့မျက်လုံးကြီးတွေကကြည့်လိုက်ရင် အဓိကနေရာတွေချည်းပဲ အသည်းယားစရာ လူကို စိမ့်ကနဲစိမ့်ကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားတာပဲ"

" သူ နင့်ကို ဟိုနေရာဒီနေရာ မခေါ်ဘူးလား"

" အခြေအနေပေးရင် ခေါ်မှာပေါ့ ဘယ်ကျားက ဥပုသ်စောင့်တယ်ကြားဖူးလဲ ညည်းလည်းအတွေ့အကြုံရအောင်တော့ ငါနဲ့အတူတူလိုက်ခဲ့ ဒါပဲ"

" ဘာလဲ တူးအင်န်ဝမ်းမလို့လား ရတယ် ဖြစ်တယ် ဟားဟား"

ခေတ်မိန်းကလေးပဲ။ ဒီအထာတွေတော့နပ်ပြီးသားပေါ့။ ခင်နန်းနွယ် ကိုယ့်စကားကိုယ်သဘောကျပြီး တဟီးဟီးတဟားဟားနှင့်  ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်ချလိုက်သည်။

...........................................................

၈။

ဒုတိယမြောက် အချစ်နိဒါန်း။

အေးသီတို့အိမ်မှာ သူမရယ် အစ်ကိုလင်မယားရယ်သာ နေကြသည်။ အစ်ကိုက ထိုင်းမှာအလုပ်လုပ်ပေမယ့် အဆင်တော့ ပြေလှသည် မဟုတ်။ ဒီကြားထဲ အရက်သေစာကိုနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်သောက်တတ်လေ့ရှိသူမို့လည်း ရသမျှသူသုံးဖြုန်းသောက်စားတာနှင့်ကုန်ပြီး ဘာမှလည်း ရေရေရာရာ စုမိဆောင်းမိ မရှိလှပါ။ မယားဖြစ်သူကသာ ဟိုမှာ အလုပ်မျိုးစုံလုပ်ပြီး အိမ်စီးပွားအတွက် ကြံဖန်ဖွေရှာရသူ ဖြစ်သည်။ ဒီတစ်ခေါက်လည်း လင်မယားနှစ်ယောက် သင်္ကြန်မတိုင်မီ အိမ်ကိုတစ်ခေါက် အလည်ပြန်လာကြပြီး ရွာမှာရက်အနည်းငယ် နေထိုင်၍ အလုပ်ရှိရာကို ပြန်သွားကြရာ နှစ်လမပြည့်ခင်မှာပင် သူတို့လင်မယား ကတောက်ကဆ စကားများရန်ဖြစ်ပြီး သူ့မိန်းမ တင်တင်အေးတစ်ယောက် ထိုင်းနယ်စပ်ကနေ အေးသီတို့အိမ်ပြန်လည်ရောက်ချလာခဲ့သည်။

ခါတိုင်း သူ့ယောက္ခမ(အေးသီရဲ့အမေ )တစ်ယောက်လုံး သက်ရှိထင်ရှားရှိသေးပေမယ့် အေးသီရဲ့အမေဖြစ်သူက လွန်ခဲ့သည့်ခြောက်လလောက်ကပဲ လောလောလတ်လတ် ဆုံးပါးသွားခဲ့တာမို့ သမီးဖြစ်သူ သူမယောင်းမ အေးသီနှင့် တင်တင်အေးတို့နှစ်ယောက်သာ အိမ်မှာ ရှိကြတော့သည်။ အေးသီကလည်း ထိုင်းကိုသွားပြီး အလုပ်လုပ်ဦးမည်ဖြစ်ရာ ဒီမှာမရီးဖြစ်သူတင်တင်အေးတစ်ယောက်သာ အိမ်စောင့်အဖြစ် ကျန်နေခဲ့မည်ဖြစ်သည်။

တင်တင်အေးက အသက် ၃၅ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ ရုပ်ရည်ချောမောကာ သဘောမနော ကောင်းသူတစ်ဦး ဖြစ်ပြီး အိမ်ထောင်သက် ဆယ်နှစ်ကျော်ကာလအတွင်း သားသမီးတစ်ယောက်မှ မရခဲ့ဘဲ ယောင်းမဖြစ်သူ အေးသီကိုသာ ညီမအရင်းအခြာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လို ချစ်ခင်ရင်းစွဲရှိခဲ့သူဖြစ်သည်။ အေးသီနှင့်သူ စိတ်ချင်းတူကာ ပေါင်းလို့လည်းတည့်သည်။ တင်တင်အေးက နဂိုကတည်းက ခေါင်းရွက်ဗျပ်ထိုး ဈေးရောင်းလာသူပီပီ အလုပ်လည်းမရွေးသူဖြစ်လေရာ ရွာဈေးမှာ ဆိုင်ကလေးတစ်ဆိုင်ဖွင့်ပြီး အသင့်စားခေါက်ဆွဲခြောက်ထုပ် ကွတ်တီယို ဆန်ကြာဇံထုပ် ငရုတ်ကြက်သွန် ဆီဆားအချိုမှုန့် ဟင်းခတ်မှုန့် အသားမှုန့် စသည့် စားသောက်ကုန်ပစ္စည်းသက်သက် (ကုန်ခြောက်ဆိုင်သဘောမျိုး) ရောင်းချပြီး ဘဝကိုဒေါင်ကျကျပြားကျကျ ဖြစ်သလိုရင်ဆိုင် လုပ်ကိုင်နေသူဖြစ်သည်။ အေးသီရဲ့အစ်ကိုဖြစ်သော သူမလင်တော်မောင် ငမူးသောင်းအေးတစ်ယောက် ဒီတစ်သက်ရှမ်းပြည် (ထိုင်း)က ပြန်မလာလျှင်လည်း ကိစ္စမရှိလို့ ကြွေးကြော်ထားသူပင်။ သူမဘဝမှာ လင်ဆိုတာ ဒီလောက်အရေးတကြီးအခြင်းအရာမျိုးမဟုတ်ကြောင်း အေးသီကိုယ်တိုင်လည်း အသိပင်ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား သူမအစ်ကိုနှင့်တော်စပ်သည့် မရီးယောင်းမအပြင် လူသူသိပ်မသိသည့် ထူးခြားသောဆက်ဆံရေးတစ်မျိုးလည်း ရှိကြသူတွေဖြစ်သည်။

မနက်ပိုင်းဆိုလျှင် ခင်နန်းနွယ်တို့အိမ်မှာကဲ့သို့ပင် အမေဈေးထဲမှာဆိုင်ထွက်သလို အေးသီရဲ့မရီး တင်တင်အေးလည်း ကုန်ခြောက်ဆိုင် ထွက်လေ့ရှိရာ အိမ်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်သာကျန်ပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် ထင်တိုင်းကြဲခွင့်ရနေပေသည်။ အေးသီရဲ့လက်သရမ်းများက ခင်နန်းနွယ်ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ အင်္ဂါဇပ်ဆီရောက်ရှိကိုင်စမ်းလာပြီး သူမအင်္ဂါဇပ်အကွဲကြောင်းထိပ်နေရာလေးကို အသာဖွဖွလေး ပွတ်သပ်လှုပ်နှူးဆွပေးနေသည်။ စောက်စိဟုခေါ်သော အသားထစ်နေရာကလေးမှာ ကာမ၏သော့ချက်ဟုဆိုအပ်သော အဓိကနေရာပင် ဖြစ်လေရာ လက်ညှိုးလက်မထိပ်ကလေးနှစ်ခုနှင့် အတန်ကြာအောင် မထိတထိလေးဖိပွတ်ချေပေးရင်းဖြင့် ခင်နန်းနွယ်၏စိတ်အစဉ်မှာ ကာမဆန္ဒရိုင်းတွေ တဖြည်းဖြည်းနိုးကြွထက်သန် လာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ မိမိတို့ ပတ်သက်ဆက်ဆံခဲ့ဖူးသော ယောက်ျားအသီးသီးနှင့် အတွေ့အကြုံများကို ပြန်ပြောင်းပြောကြရင်း ရမ္မက်စိတ်တွေ တဖျင်းဖျင်းနိုးကြွကာ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် တပ်မက်သောမျက်လုံးများဖြင့် အကြည့်ချင်းဆုံမိကြသည်။ 

ခင်နန်းနွယ် အေးသီအနားကိုကပ်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းအစုံကို အသာစုပ်နမ်း လိုက်သည်။ အေးသီကလည်း သူမကိုပြန်လည် စုပ်နမ်းပြန်သည်။ ရင်သားများဆီ လက်ကရောက်ရှိကိုင်တွယ်လာကြသလို ထမီအောက်က တင်ပါးအသားဆိုင်အိအိကြီးများကိုလည်း အပြန်အလှန်ဆုပ်ညှစ်ချေနယ်ကာ တစ်ဆင့်ချင်းတစ်ဆင့်ချင်း တဖြည်းဖြည်း အဆင့်တက်လို့လာသည်။ နှစ်ယောက်သား လူးလွန့်ဖက်တွယ်စုပ်နမ်းနေကြရာက တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက် ဦးစောက်ပြောင်းပြန် ထပ်မှောက်အိပ်မိလျက်သား ဖြစ်သွားကြပြီ။ တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကိုတစ်ယောက် ကိုင်ကြစမ်းကြ ပွတ်သပ်နှူးဆွကြသည်။

" နင့်ကို လိုးချင်တယ် နန်းနွယ်"

" လိုးလေ ဘာနဲ့လိုးမလဲ မနေ့ကလို လက်နဲ့လား"

" ဒီတစ်ခါ လက်နဲ့မလိုးဘူး စောက်ပတ်အပြတ်မှုတ်ပြီး လီးတုနဲ့လိုးပေးမှာ ငါ့မှာရှိတယ်"

" ဘယ်မလဲ ပြစမ်း"

အေးသီ ကုတင်အောက်တစ်နေရာမှာ အသေအချာဖွက်ထားသော သူမကိုယ်တိုင်အသုံးပြုသည့် ရော်ဘာလီးအတုကို ထုတ်ယူပြသည်။ သူ့အသိ ဘဲကြီးတစ်ပွေဆီကရတာ လို့လည်းပြောလိုက်သည်။

ရော်ဘာလီးတုမှာ အရှည် ၇ လက္မခန့် လုံးပတ်ကျပ်လုံးထက်မကကြီးပြီး အသည်းယားစဖွယ် အကြောချောင်းအဖုအထစ်များ အမြှောင်းမြှောင်းထလျက် ယောက်ျားလီးနှင့်တစ်ထပ်တည်း သဏ္ဍာန်တူညီစွာ ပြုလုပ်ဖန်တီးထားတာတွေ့ရသည်။

" နင့်ဘဲက လီးနဲ့မလိုးဘဲ အတုနဲ့လိုးတာလား"

ခင်နန်းနွယ်အမေးကို သူမက အားရပါးရ ရယ်မောပြီး …

" နှစ်ပင်လိုးတာဟဲ့ ငတုံးမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လီးအစစ်နဲ့လိုးရင်းက ဖင်ကို တစ်ပြိုင်တည်းအတုနဲ့ဆော်တာ ဖင်လိုးရင်လည်း ဒီဟာကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အပြတ်နူးအိနေအောင် ထိုးမွှေပြီးဆောင့်လိုးပေးရတာ ကဲ သိပြီလား ဟင်း ဟင်း"

" လန့်စရာကြီး အေးသီမရယ် ပေါက်ပါက်ရှာရှာ ညည်းမို့လို့ပဲ"

" ကိုင်း စကားမရှည်နဲ့ ချာတိတ် ဒါကို ဘယ်လိုအသုံးချသလဲဆိုတာ ညည်းကိုငါလက်တွေ့ပြမယ် ကြည့်ထားလိုက်"

အေးသီကပြောပြောဆိုဆို ခင်နန်းနွယ်ကို ကုတင်ပေါ် တစ်ကိုယ်လုံးပက်လက်လဲပြိုကျသွားအောင် ရုတ်တရက်တွန်းလှဲချလိုက်ပါသည်။ ခင်နန်းနွယ်လည်း ခါးမှထမီလျော့တိလျော့ရဲနှင့်မို့ ထမီကသူမဝမ်းဗိုက်ပေါ်အထိလန်တက်သွားကာ ပေါင်ရင်းခွဆုံရှိ သူမအဖုတ်အုံ ဖောင်းမို့မို့ကလေးပါ မဖုံးနိုင်မဖိနိုင် ပေါ်ထွက်လာရလေသည်။ အေးသီလီးအတုလက်မှာကိုင်ရင်း ခင်နန်းနွယ်ရဲ့စောက်ဖုတ်အုံတစ်ဝိုက်ကို သူမလီးအတုနှင့်လိုက်လံ၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ပေးနေပါသည်။

အေးသီအပြောအရ မြို့ကသူဋ္ဌေးမိန်းမလည်း ဒါမျိုး အမြဲတစေ အသုံးပြုလေ့ရှိပြီး သူမနှင့်လည်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူမရှိချိန်တွေတိုင်း အိပ်ခန်းထဲမှာ မပြတ်လိင်ဆက်ဆံခဲ့ကြောင်း သိရသည်။ သူဋ္ဌေးတူနှစ်ယောက်ကျတော့ တစ်ယောက်စီလိုးကြပြီး နေ့တစ်ယောက် ညတစ်ယောက် နေ့တိုင်းနီးပါးအလုပ်ဖြစ်ခဲ့သည်ဟုလည်း သူမပြောပြပါသည်။ အေးသီ အသက်သာငယ်သည်။ လိုးသက်က တော်တော်ကလေးရင့်နေပြီဖြစ်ကြောင်း ခင်နန်းနွယ်သိလိုက်ရသည်။ သူမနှင့်အခန်းထဲမှာ တစ်နံနက်ခင်းလုံး လီးအတုနှင့် ပျော်ပျော်ပါးပါးကြီးနှစ်ပါးသွားကြပြီး ခင်နန်းနွယ်လည်း စောက်ဖုတ်သာမက ဒူးတွေပါချောင်ရလောက်အောင် ပယ်ပယ်နယ်နယ် အတွယ်ခံခဲ့ရလေသည်။

အိမ်ကို အမေရောက်လာချိန်အထိ သူမတို့နှစ်ယောက် အေးသီအခန်းထဲမှာ လီးအတုနှင့်ဆော်လို့ကောင်းတုန်းပဲဖြစ်သည်။ အမေတောင် ဒီအဖြစ်ကို ရိပ်မိသွားသလား မပြောတတ်ချေ။ အေးသီနှင့်သူမ အခန်းထဲကထွက်လာတော့ အမေက အိမ်ပြန်ထမင်းစားကြမယ်ဆိုပြီး ခေါ်ထုတ်လာကာ လမ်းပေါ်အရောက်မှာ …

" အင်း ငါ့သမီးလည်း အရွယ်လေးကမငယ်တော့ဘဲကိုး အတတ်ကောင်းတွေတော်တော်တတ်နေပြီ"

ဆိုလိုက်ရာ ခင်နန်းနွယ် မသိသလိုဘာလိုလိုနှင့် …

" ဘာလဲ အမေကလဲ အရင်းမရှိ မဖျားမရှိ"

" ဟဲ့ အရင်းရော အဖျားရောရှိတာ ဘာလဲ ညည်းအသိပဲ မဟုတ်လား နန်းနွယ် နင်တော့ ငါငယ်ငယ်ကထက်ကို ကဲဦးမှာ သေချာပါတယ် ဟင်းဟင်း "

" အမေနော် သမီးဆွဲဆိတ်လိုက်ရ ဟွင်း လမ်းလယ်ခေါင်ကြီးဖြစ်နေလို့ "

" အေးပါ အိမ်ရောက်မှ ညည်းကို ငါသိချင်တာလေးတွေ မေးရသေးတာပေါ့အေ "

" မေး ဘာမေးမလဲ ဒါပဲနော် အမေ့ကိုလည်းသမီးပြောစရာရှိတယ် သမီး အေးသီ ပတ်စ်ပို့ကိစ္စနဲ့ မြို့သွားရင် သူနဲ့အဖော်လိုက်သွားပေးဖို့ ကတိပေးထားတယ် အဲဒါ အမေ့ကိုကြိုပြောထားတာနော်"

" အေး လိုက်သွားပါ ရတယ် ငါ့သမီးလည်း အိမ်မှာချည်းနေရတော့ ပျင်းနေမှာပေါ့"

" ဟေး ဒါမှ ငါ့အမေကွ"

ခင်နန်းနွယ် အမေ့လက်မောင်းကို ကလေးလေးတစ်ယောက်လို ခိုတွယ်စီးရင်း အားရဝမ်းသာစွာဖြင့် ဟေးကနဲ အော်လိုက်သည်။ မသောင်းစိန်လည်း အပျိုကြီးဖားဖားဖြစ်သည်အထိ ကလေးဆန်ချင်နေသေးသည့် သမီးဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး ကျေကျေနပ်နပ် ပြုံးလိုက်ပါသည်။

အိမ်ရောက်တော့ မသောင်းစိန် သမီးလက်ကိုဆွဲပြီး "နန်းနွယ် နေဦး"ဆိုပြီး နှစ်ကိုယ်ကြားတီးတိုးလေသံနှင့် …

" ညည်း မှန်မှန်ပြောစမ်း ငါ့အိပ်ရာအောက်က ဟိုပုံတွေပါတဲ့ စာအုပ်တွေ ညည်းအခန်ထဲကို တိတ်တိတ်ကလေး ယူသွားတယ် မဟုတ်လား"

ခင်နန်းနွယ်လည်း ငြင်းမရတော့တာမို့ မျက်နှာကလေးကို စပ်ဖြီးဖြီးကလေးလုပ်ပြီး …

" အင်း သမီး ကြည့်ချင်လို့ ခိခိ ခိ"

" ခွေးမလေး ညည်းကအပျို ငယ်လည်းငယ်သေးတယ် ငါတို့လိုအိမ်ထောင်သည်မဟုတ်ဘူး မတော်စိတ်ပါကုန်ရင်အခက် နင်ကြည့်မှာဖြင့် ကြည့်ပြီး သူ့နေရာပြန်ထားပေးဦး ကြားလား"

" ပြန်ထားမှာပါ အမေ့ဥစ္စာ သမီး အပိုင်မယူပါဘူး အမေကလဲ"

ခင်နန်းနွယ် အမေ့ကိုလျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ်ပြီး ပြောလိုက်ကာ သူမအရှေ့ကနေ ခပ်မြန်မြန်ပြေးထွက်ခဲ့သည်။ သမီးနှင့်အမေက ဟုတ်တော့ဟုတ်နေပြီ ဆိုပြီးတွေးရင်း သူငယ်ချင်းအေးသီဆီက ခဏတဖြုတ်ဆွဲလာခဲ့သော ရော်ဘာလီးတုကြီးကို အမေမမြင်နိုင်လောက်သည့်နေရာမှာ လျှို့လျှို့ဝှက်ဝှက်ကလေးသိမ်းဆည်းထားဖို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ပြန်သတိပေးလိုက်ရသည်။

တစ်ရက်နှစ်ရက်အကြာမှာ အေးသီနှင့်နှစ်ယောက်သားတိုင်ပင်ပြီး ရွာကနေ မိုင်အနည်းငယ်အလှမ်းဝေးသည့်မြို့ကို ဆိုင်ကယ်တက္ကစီ ငှားပြီး တက်လာကြသည်။ ချိန်းဆိုထားသည့်နေရာမှာ ပွဲစားစောင့်နေတာတွေ့ရပြီး ပြည်ပထွက်ခွာဖို့ ပတ်စ်ပို့ကိစ္စ လုပ်ဆောင်ရန် ရှိသည်များကို သွားရောက်လုပ်ကြသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်နေရာပြီးတစ်နေရာ ခြေတိုအောင်လျှောက်လိုက်ရ၍ ပင်ပန်းသွားကြကာ ပွဲစားကိုပါခေါ်ပြီး စားသောက်ဆိုင်မှာ အတူတူစားသောက်ကြသည်။ သူတို့သုံးယောက် အတူတကွ လည်ပတ်သွားလာနေရ၍ တဖြည်းဖြည်း ရင်းနှီးမှုပိုလာပြီး စလိုက်နောက်လိုက် ရယ်ရွှန်းပတ်ရွှန်းစကားလေးတွေ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နောက်ပြောင် ပြောဆိုတတ်လာကြသည်။

ပွဲစားလုပ်သူနာမည်က ကိုမင်းဝေ ဟုခေါ်သည်။ အသက်သုံးဆယ်ကျော်ခန့် အရပ်အမောင်းခပ်ကောင်းကောင်းနှင့် လူရည်သန့် တစ်ယောက် ဖြစ်ကာ အပြောအဆိုလည်း တကယ်ကောင်းသည်။ မိန်းမတွေကျလောက်အောင် ပြောတတ်ဆိုတတ်သည်။ သူတို့အလုပ်က တစ်ယောက်တည်းလုပ်ရတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ အစုအဖွဲ့လိုက်ဖြစ်၍ ဝတ်ကောင်းစားလှဝတ်ဆင်ထားကြသော အရွယ်စုံ ဆိုဒ်စုံ ယောက်ျားမိန်းမတွေကို တွေ့ရသည်။ အားလုံး ပတ်စ်ပို့ရုံးမှာ ဝင်ထွက်သွားလာ နေကြသူတွေချည်း ဖြစ်၍ ပြောမနာဆိုမနာ ဆဲမနာတွေလည်း ဖြစ်နေကြသည်။ လူမှန်တွေရော အကြံအဖန် လူလိမ်လူကောက်တွေရော သူတို့လောကမှာရှိကြသည်။ ပွဲစားသက်ရင့်နေသူတွေဖြစ်၍ ကိုမင်းဝေက ဘယ်သူလူလိမ် ဘယ်သူအမှန်အကန်လဲ ဆိုတာ သူမတို့ကို ရိပ်ဖမ်းသံဖမ်း ရှင်းလင်းပြောပြသည်။ သူတို့အုပ်စုက ပေးထားသည့်ပိုက်ဆံနှင့်တန်အောင် အလုပ်ကိုအလုပ်နှင့်တူအောင် လုပ်သူတွေ ဖြစ်ကြသည်။ ဘယ်နေရာမဆို စကားတည်ပြီး အပြောနှင့်လုပ်ရပ် တစ်ထပ်တည်းကျကာ တိကျမှန်ကန်မှုရှိမှသာ ရေရှည်ရပ်တည်နိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း ကိုမင်းဝေစကားကို အေးသီရောခင်နန်းနွယ်ပါ သဘောကျလက္ခံကြပါသည်။

ဘန်ကောက်ပို့မည့်လူတစ်စုအတွက် အစစတာဝန်ယူထားသည့် မခင်မြင့်ဆိုသော အထက်တန်းကျကျ ဝတ်စားထားသည့် ပွဲစားမိန်းမ တစ်ယောက်နှင့်လည်း မထင်မှတ်ဘဲ ရင်းနှီးတွေ့ဆုံခွင့်ရခဲ့သည်။ ဝတ်ပုံစားပုံခေတ်မီလှပသလောက် အလုပ်လုပ်ရာမှာလည်း သေချာသူဟု ကိုမင်းဝေပြောဆိုမှုအရ သိရပါသည်။ သူတို့လောကအကြောင်းကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖွင့်ပြောပြပြီး မိန်းမသားချင်း စာနာမှုတရားရှိသူမို့လည်း အချိန်တိုကလေးအတွင်းမှာပင် သုံးယောက်သား သိဟောင်းကျွမ်းဟောင်းများလို ခင်မင်ရင်းနှီးခဲ့ကြလေသည်။ ကိုမင်းဝေနှင့်သူမက မထိခလုတ်ထိခလုတ် ရင်ခုန်စရာဇာတ်လမ်းလေးတွေ ရှိချင်ရှိမည်ဟုလည်း နှစ်ယောက်သားခန့်မှန်းမိကြပါသည်။

ဒီနေ့အဖို့ အချိန်လည်း တော်တော်လင့်သွားပြီမို့ ရုံးနှင့်သက်ဆိုင်သည့်ကိစ္စများအတွက် လာမည့် တနင်္လာနေ့ ရုံးဖွင့်ချိန်ကျမှ ပြန်လည်တွေ့ဆုံပြီး စာရွက်စာတမ်းတွေ အမြန်ဆုံးကျအောင် လုပ်ပေးမည်ဆိုပြီး ကိုမင်းဝေကပြောလိုက်ရာ မခင်မြင့်က …

" ညီမတို့ ဒီနေ့ နေ့တွင်းချင်း ရွာပြန်မလို့လား မမတို့နဲ့ ဈေးကြီးဖက်လိုက်ခဲ့လေ အေးအေးဆေးဆေး လည်ပတ်စားသောက်ပြီးမှ ပြန်တာပေါ့"

" ဟုတ် မမ မြို့ရောက်တုန်းရောက်ခိုက် ချက်ချင်းကြီးတော့ မပြန်ချင်သေးဘူး တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာ သွားနားကြမယ်လို့ စဉ်းစားထားတာ"

" ကောင်းသားပဲ ဒါဖြင့် အဆင်ပြေအောင် မမကြည့်ကျက်စီစဉ်ပေးပါ့မယ် အေးဆေးသာလိုက်ခဲ့ကြ"

ကုန်တိုက်တွေ ဈေးတွေသွား Show Room တွေ ဘာတွေ လှည့်ပတ်ကြည့်ကာ အဝတ်အစားသစ်များနှင့် မိန်းကလေးအသုံးအဆောင် ပစ္စည်းများ မွှေနှောက်ဝယ်ခြမ်းကြပြီး စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဆီ အတူတကွရောက်ရှိလာကြသည်။ ကိုမင်းဝေက မြီးကောင်ပေါက်မလေးနှစ်ယောက်နှင့် အတူတူ တွဲသွားတွဲလာလုပ်နေရ၍ သွားကြီးအဖြီးသားဖြစ်နေရာ မခင်မြင့်ရဲ့မျက်စောင်းဒဏ်ကို မကြာခဏခံနေရလေသည်။ အေးသီကလည်း သူ့ကို လိုက်လိုက်လျောလျောရှိလွန်းလှကာ နှစ်ယောက်သား ပစ္စည်းပစ္စယများရွေးရင်း အသားချင်း မကြာခဏထိတွေ့မိနေကြသည်။ ခင်နန်းနွယ်လည်း သူငယ်ချင်းမလေး ဇာတ်လမ်းဆင်နေပုံကို ဖာသိဖာသာ မသိကျိုးကျွံ ပြု၍သာ နေသည်။ သူမက မခင်မြင့်အနားကပ်ပြီး ပစ္စည်းတွေဟိုရွေးဒီရွေးလုပ်ကာ အတွဲမိနေကြသည်။

ကမ်းနားလမ်းရှိ တရုတ်စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ ကြေးအိုး ဖက်ထုပ်ပြုတ်နှင့် ထိုင်းအစားအစာတစ်မျိုးဖြစ်သော ကွတ်တယို စသည်များ မှာယူစားသောက်ကြရင်း ကိုမင်းဝေလည်း သူနည်းနည်းသောက်ချင်သည်ဆိုပြီး ဝီစကီ ၁ ပြားနှင့် ရေခဲဆိုဒါမှာ၍ မခင်မြင့်ကတော့ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကို ဝိုင်အတူသောက်ရအောင်လို့ ဆွယ်ပြီး Spy တစ်ယောက်တစ်လုံးစီ မှာကာ အတူသောက်ကြသည်။ အရှိန်ကလေးနည်းနည်းရလာတော့ နောက်ထပ်တစ်လုံးစီထပ်သောက်သည်။ ဒါနှင့်ပဲ အချိန်က တဖြည်းဖြည်း ကုန်လာခဲ့ကာ တွေ့တုန်းကြံုံတုန်း အပျော်အနေနှင့် ကာရာအိုကေဆိုရအောင်ဆိုပြီး စားသောက်ဆိုင်ကနေ KTV ခန်းတစ်ခုဆီကို ချီတက်ခဲ့ကြပြန်လေသည်။

ဟိုရောက်တော့ သောက်ရင်းစားရင်း သီချင်းဆိုရင်း ခင်နန်းနွယ်လည်း ဝိုင်အရက်ထဲဝီစကီရောထည့်တာခံရပြီး လူမှန်းမသိ တော့သလောက် သတိလက်လွတ်ဖြစ်လာရလေသည်။ ကိုမင်းဝေကသီချင်းကို အဖြစ်လောက်ဆိုပြီး အေးသီနှင့်မခင်မြင့်ဆိုသော မိန်းမနှစ်ယောက်အကြားမှာ နို့တွေဖင်တွေကို ဟိုဟိုဒီဒီ မသိမသာပွတ်သပ်ကိုင်စမ်းရင်း အပြတ်ကိုအလုပ်များလျက်ရှိသည်။ အထူးသဖြင့် အေးသီသီချင်းဆိုနေချိန်မှာ မခင်မြင့်နှင့်သူ နှုတ်ခမ်းချင်းဂဟေဆက်၍ နို့နှိုက်ဖင်ကိုင်လုပ်ရင်း မကြာခဏအနမ်းချွေနေကြသလို မခင်မြင့်၏လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ပေါင်ကြားရှိ လီးနေရာကို ပုဆိုးအောက်ကနေ အသာလက်နှင့်ဖွဖွ နှိုက်ကိုင်ညှစ်စမ်းနေတာကို အေးသီမျက်စိရှေ့မှာ ပေါ်တင်မြင်နေရလေရာ ပင်ကိုယ်နှိုက်ကပင် ရာဂအားကြီးသည့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပီပီ တဏှာစိတ်တွေ တဖျင်းဖျင်းထကြွပြီး အသွေးအသားရမ္မက်တို့ပွက်ပွက်ဆူကာ ကာမဂုဏ်လိုအင်ကို ချဉ်ခြင်းကြီးစွာမွတ်သိပ်တောင့်တလို့ လာရလေသည်။

.....................................................

၉။

ရူးရူးမူးမူးချစ်ကြမယ်

သီချင်းတစ်ပုဒ်အဆုံးမှာ အေးသီဆက်မဆိုဖြစ်တော့ဘဲ ခင်နန်းနွယ်ဆီ မိုက်ခွက်ကမ်းပေးလိုက်ရင်း ကိုမင်းဝေအနားကပ်ပြီး သူှု့လက်တစ်ဖက်ကို သူမပေါင်ကြားထဲဆွဲသွင်းလိုက်သည်။ ကိုမင်းဝေ ပြုံးတုံ့တုံ့နှင့် သူမဖက်ကိုလှည့်လာပြီး အေးသီပေါင်ကြားထဲ ရောက်နေသော သူ့လက်ကိုလှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်။ အေးသီနှုတ်ခမ်းအစုံကို ပြွတ်ကနဲစုပ်နမ်းပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်က တင်းကြွအုံခဲလို့နေသော အေးသီရင်သားအုံနှစ်ဖက်အပေါ်ကို ရောက်ရှိသွားသလို ကျန်တစ်ဖက်ကလည်း အေးသီပေါင်ကြားထဲရှိ ဖောင်းမို့ကြွရွနေသည့်စောက်ဖုတ်ကို အမိအရနှိုက်ကိုင်ကာ အကွဲကြောင်းကလေးကိုထိုးမွှေဆွပေးလိုက်သည်။ အေးသီပေါင်နှစ်ဖက် သိသိသာသာ ပြဲကနဲဟသွားရပြီး အ ရှီး အ အ အီးဟီး ဟူ၍  ငှက်ဖျားတက်သံနှင့် တအိအိညည်းညူနေလေတော့သည်။

မခင်မြင့်လည်း အခြေအနေကိုခန့်မှန်းသိလိုက်၍ သူတို့ချင်းအလုပ်ဖြစ်အောင် မသိမသာအနားကနေ ရှောင်ပေးလိုက်ရင်း မဆိုတတ်ဆိုတတ်နှင့် တောသီချင်းတစ်ပုဒ်ကို ညည်းဆိုနေသော ခင်နန်းနွယ်အနားကိုတိုးကပ်လာကာ သူမခါးကလေးကို စွေ့ကနဲပွေ့ဖက်၍ နှုတ်ခမ်းကလေး အသာစုပ်နမ်းပစ်လိုက်ပါသည်။

" အင် မမ ဟင့်ဟင့်"

" မင်း လူကြီးတော့ အလုပ်ဖြစ်နေပြီ မမမှာ မင်းလေးတစ်ယောက်ပဲ ရှိတော့တယ် ဟင်းဟင်း ဟင်း"

ဆိုပြီး သူမရင်သားအုံနှစ်ဖက်ကို အသာအယာဖျစ်ညှစ်ပွတ်နယ်ကစားရင်း သူမလက်တစ်ဖက်က ခင်နန်းနွယ် ခါးအောက်ပိုင်းရှိ ပေါင်ခွကြားထဲကို ဟိုစမ်းစမ်းဒီစမ်းစမ်းလုပ်ကာ အမှတ်မထင်တိုးဝင်သွားသည်။ ထမီအောက်ကို လက်လျှိုနှိုက်ပြီး အဖုတ်ကို ထိထိမိမိ စမ်းကိုင်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ အဖုတ်အုံကလေးကို ဖွဖွရွရွကလေးပွတ်ပေးသည်။ အစိချွန်တက်တက်ကလေးကို လက်ညှိုးလက်မ အကြားညှပ်၍ ဖျစ်ချေကလိပေးလိုက်သည်။ ခင်နန်းနွယ်ပါးစပ်မှ အင့်ကနဲ အသံတိုးတိုးလေး လွင့်ထွက်သွားသည်။ သူမ သီချင်း ဆက်မဆိုဖြစ်တော့။ သီချင်းထက်ပိုပြီး ဖီလင်ဖြစ်စေသော မခင်မြင့်ရဲ့အပွတ်အသပ်အနမ်းအစုပ် အထိအတွေ့များအောက်မှာ တဒင်္ဂခဏ မျောပါသွားရာက သူ့ကိုယ်သူမထိန်းနိုင်ဘဲ ဆက်တီခုံပေါ်ကို တအိအိလဲပြိုကျသွားရသည်။

ခင်နန်းနွယ် အရက်ရှိန်တက်ကာ အတော်ကလေးမူးရီနေပြီး မခင်မြင့်သူမကိုနမ်းရင်းစုပ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ကို အဆက်မပြတ် ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်ပွတ်သပ်ဆွနှူးပေးမှုကို တွန်းလှန်ဖို့တောင် သတိမရနိုင်တော့ဘဲဖြစ်သွားရသည်။

မခင်မြင့်က တကယ်ကျွမ်းသည်။ ယောက်ျားမိန်းမ ဘာလာလာ အကုန်ရသူဖြစ်သည်။

သူ့လိုအမျိုးသမီးမျိုးဆိုတာ နိုင်ငံခြားတိုင်းပြည်ဒေသအသီးသီးကို ရှိုးဂျော့ထွက်ပြီး အလုပ်လုပ်သူတွေနှင့် အမြဲမပြတ် ထိတွေ့ဆက်ဆံ နေရသူမို့ ကျားတွေ့လျှင်လည်း ကျားအလျှောက် မ ဆိုလျှင်လည်း မ အလျှောက် ကုန်းတန်ကုန်း အစာရေစာဝဝကျွေးတန်ကျွေးရသည်။ မြီးကောင်ပေါက်စ ဇွန်းခြစ် ခက်ရင်းခြစ်မကလေးတွေဆိုလျှင်လည်း တဂျွတ်ဂျွတ်နှင့် သွားဖုံးမြုပ်သည်အထိ အဆီအသားမျိုဝါးသင့် ဝါးရသည်။ အခွင့်အရေးရသလောက် ယူရသလို အပြည့်အဝ ပေးလည်းပေးရဲရသည်။ ဒါမှသာ ကိုယ့်အတွက် ကာမဖီလင်လည်းရ လုပ်ငန်းတွေလည်း အရှိန်အဟုန်မပျက် ချောမွေ့စွာလည်ပတ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ သူတို့အတွက် စားခွင်မပျောက်ဖို့ စားကျက်မြဲဖို့ ဆိုတာကလည်း အရာရာထက် ပိုအရေးကြီးသည်မဟုတ်ပါလား။

ကိုမင်းဝေနှင့်အေးသီတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက်ဖက်ကာ အခန်းထဲကနေ အပြင်ထွက်သွားတာကို လှမ်းမြင်ရသည်။ အပေါ့အပါး ခဏသွားတာပဲဖြစ်မည်ဟု တွေးမိသော်လည်း နာရီဝက်လောက်ကြာသည်အထိ သူတို့နှစ်ယောက်ပြန်ရောက်မလာပါ။ မခင်မြင့်လည်း ခင်နန်းနွယ်တစ်ယောက်တည်းကို ပွဲကြမ်းချင်တိုင်းကြမ်းနေပေသည်။ ခင်နန်းနွယ်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ အတွင်းခံအဝတ်အစား လောက်သာ ကျန်သည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နမ်းကြစုပ်ကြကိုင်ကြရင်း သူမခါးမှ တစ်ထည်တည်းကျန်သော အတွင်းခံပင်တီကလေးကို မခင်မြင့် အသာပင်ဆွဲချွတ်ယူလိုက်သည်။

" မမနမ်းချင်တယ် ညီမလေးပိပိကို ကိုင်ပေးမယ် ဟုတ်ပီလား"

" မမ ကျ ကျ ကျွန်မ အို ဟင့်ဟင့် ဟင့်"

ငြင်းသည်လည်းမဟုတ် မငြင်းသည်လည်းမဟုတ်။ သူမဆွဲခေါ်ရာနောက် ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတစ်ခုလုံး တိုးဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို အပီအပြင်ဂျာပေးမှုကို ရင်တထိတ်ထိတ် တသိမ့်သိမ့်တုန်ယင်လျက် ခင်နန်းနွယ်တစ်ယောက် မရှူနိုင်မကယ်နိုင် ခံစားနေရရှာလေသည်။ မခင်မြင့်ထမီကလည်း သူမတင်ပါးအစပ်ကနေ အောက်ကိုလျှောကျနေရာ ခင်နန်းနွယ်ရဲ့ လက်တစ်ဖက်က သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ပြန်လည်ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးရင်း ဖင်ကြားကနေလက်လျှိုနှိုက်ပြီး သူမဆီးခုံရှိရာဖက်ဆီကို အသာတိုးရွှေ့ကိုင်စမ်းလိုက်မိသည်။ တစ်ယောက်က စောက်ဖုတ်ကို အပီအပြင်ယက်ဆွပေးနေသလို ကျန်တစ်ယောက်ကလည်း အားကျမခံဆိုသလို ဖင်ကိုပွတ်လိုက်ဖျစ်နယ်လိုက် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လက်ဖဝါးကလေးနှင့် ပွတ်လိုက်ဆွလိုက် လုပ်ပေးရင်း အပြန်အလှန် သာယာမှု ဖွေရှာနေမိကြလေသည်။

နှစ်ယောက်လုံးမှာ သောက်ထားသည့်အခံကလည်း ရှိနေပြန်တာမို့ ရှက်ရကောင်မှန်းပင်မသိကြတော့။

ဒီအချိန် သူတို့သီချင်းဆိုသောအခန်းနှင့်မလှမ်းမကမ်းမှာရှိသည့် နားနေခန်းတစ်ခုထဲမှာ မင်းဝေတစ်ယောက် အေးသီဆိုသော မှိုစို့မျှစ်ပေါက် ကြီးကောင်ဝင်စချာတိတ်မကလေးကို စောက်ဖုတ်ရောဖင်ရော နူးအိနေအောင်အပြတ်နှူးဆွပြီး အပီအပြင် ဆော်နေပြီဖြစ်သည်။ သူ့ကိုယ်လုံးကြီး အေးသီအပေါ်ကနေ အုပ်မိုးဖိစီးထားလေရာ အေးသီတစ်ယောက် အောက်ကနေ သူမတစ်ကိုယ်လုံးထွန့်ထွန့်လူးပြီး ကော့ပျံလို့နေလေတော့သည်။

စပါယ်ရှယ်ခန်းဟုခေါ်သော ဒီအခန်းလေးထဲမှာ ကိုမင်းဝေအငုံးကလေးတွေကို အယောက်နှစ်ဆယ်အစိတ်မက ခေါ်ခေါ်လာပြီး ပါကင် ဖွင့်ခဲ့ဖူးသည်။ အရွယ်ကြီးအရွယ်လတ် မိန်းမတချို့(တချို့က အိမ်ထောင်သည် လင်ရှိမယားတွေ) လည်း ပါဝင်ပါသည်။ အချို့ မြန်မာနှင့်ထိုင်း အကြိမ်ကြိမ်ကူးလူးသွားလာနေသော မိန်းမကြီးငယ်တော်တော်များများမှာ အတွေ့အကြုံစုံသလောက် အညှာလွယ်လေ့ရှိကြပြီး တဏှာရာဂထက်သန်ကာ ထန်ကြသူတွေကများပါသည်။ ကိုမင်းဝေရဲ့အတွေ့အကြုံအရ မိန်းမမှန်လျှင် သူသူကိုယ်ကိုယ် ထန်ကြသူချည်းပဲဖြစ်သည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ဖို့သာ အရေးကြီးသည်။ လီးဝင်လျှင် ဘယ်မိန်းမမှ မခံနိုင်ကြချေ။ ကိစ္စမပြီးမချင်း လရည်နှင့်စောက်ရည်ထွက်သည်အထိ အလိုးခံကြသည်သာဖြစ်သည်။

ယခုလည်း အေးသီဆိုသည့်ကလေးမမှာ အရွယ်သာငယ်သည်။ အတွေ့အကြုံအားဖြင့် ခေလှသူမဟုတ်ကြောင်းကို ကိုမင်းဝေ ကောင်းကောင်း ခန့်မှန်းမိလိုက်ပြီ ဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း သူ့လှုပ်ရှားမှုတွေက ထိန်းချုပ်မှုမဲ့စွာဖြင့် သွက်လက်မြန်ဆန်နေပြီး ခါတိုင်း အပျိုပါကင်ဖွင့်သကဲ့သို့ နည်းနည်းကလေးမှ ထောက်ထားသက်ညှာခြင်းမရှိဘဲ အရွယ်ရောက်ပြီးအတွေ့အကြုံရင့်ကျက်သည့် ဆရာကျသူ အချင်းချင်း ဆက်ဆံကြသလို ခပ်ရိုင်းရိုင်းခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် စိတ်ထင်ရာစိုင်းကာ ဇွတ်အတင်းနင်လားငါလား စခန်းသွားလျက် ရှိနေလေသည်။ နှစ်ယောက်သား မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း အဝတ်အစားမဲ့စွာဖြင့်ခန္ဓာကိုယ်ဗလာကျင်းနေကြပြီး မင်းဝေက သူမအပေါ်စီးမှနေ၍ နေရာယူကာ သူမရဲ့ပေါင်ကြားထဲဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်ပြီး အေးသီရဲ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုံးထက်မှာ ကျကျနနတင်ထမ်းလျက် ပေါင်ခွဆုံရှိစောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးကိုဇွတ်အတင်း ထည့်သွင်းလိုးဆောင့်ချနေပေသည်။

ဆောင့်ချက်ကပြင်းသလို တစ်စက်ကလေးမှပင် ညှာတာခြင်းလည်းမရှိတာမို့ သူတစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်လိုးအချမှာ အေးသီရဲ့မျက်နှာကလေး မြင်မကောင်းအောင် ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်ဖြစ်သွားတာတွေ့ရသည်။

အေးသီလည်း သူမကိုဆက်ဆံနေသော ကိုမင်းဝေ၏လီးမှာ သူ့ကိုယ်ခန္ဓာနှင့်ပင်မလိုက်ဖက်ဘဲ သူမထင်မှတ်ထားတာထက် ပိုမိုတုတ်ထွားရှည်လျားနေကာ တမင်မကြီးကြီးအောင် ဆေးထိုးထားသောလီးဖြစ်နေ၍ တစ်ခါမှမဖြစ်ပေါ်ဖူးသော နာကျင်မှုဝေဒနာကို အသည်းအသန် ခံစားနေရလေသည်။ မင်းဝေမှာ အမှန်တော့ ထိုင်းနှင့်မြန်မာနယ်စပ်ကို အခေါက်ခေါက်အခါခါ သွားလာပြီး စီးပွါးလုပ်ကိုင်ကျက်စားဖူးသူပီပီ သူတို့ဖက်က ထိုင်းလမ်းသရဲမြာသမားဆေးသမားအုပ်စုတွေကြားထဲမှာ အထူးရေပန်းစားသည့် (ထိုင်းဘာသာစကားဖြင့် ယာခွေယိုင် ယာ = ဆေး။ ခွေ = လီး။ ယိုင် = ကြီးတာ။ ဟုခေါ်သည့်) လီးကို ဆီလီကွန်ခေါ် ကြီးဆေးထိုးတာတို့ နန်းမမွှေးခေါ် အမွှေးဆီတစ်မျိုး ဒါမှမဟုတ် စားအုန်းဆီကဲ့သို့သော ယောက်ျားလိင်တန်အရေပြားထဲ ထည့်သွင်းထိုးနှံလေ့ရှိသည့် အရာတွေ အသုံးပြုကာ လီးမကြီးကြီးအောင် ကြံကြံဖန်ဖန်ပြုပြင်မွမ်းမံတာတို့ အခြား ဂေါ်လီနှင့် ဂေါက်ဟုခေါ်သော (ဂေါ်လီသဘောမျိုး ဖြစ်သော်လည်း သူက အလုံးမဟုတ်ဘဲ အင်္ဂလိပ်ခေတ် အမျိုးသားများဝတ်သည့် ရှပ်အင်္ကျ ီကော်လံမှာ တပ်ဆင်လေ့ရှိသည့် ငွေကြယ်သီးနှင့် အလားသဏ္ဍာန်တူသော ဖန်သားစသည့် တွင်းထွက်ကျောက်တစ်မျိုးမျိုးကို ရှည်မျောမျောဖြစ်အောင် စနစ်တကျ သွေးထားသောအရာ) ကဲ့သို့အထောက်အကူပစ္စည်းတွေကို လီးထဲထည့်တာတို့ တချို့အဆန်းထွင်ပြီး လီးကို ငါးရေယက်(ငါးပါးဟက်) သဏ္ဍာန် ခွဲစိပ်တာမျိုး အစရှိသည့် မဟုတ်မဟတ်နည်းလမ်းများကို အတော်ကလေး ထဲထဲဝင်ဝင်လေ့လာထားသူဖြစ်ကာ အခြားသူနှင့်ရင်းနှီးသူတွေကိုလည်း အခကြေးငွေယူ၍ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ဆေးထိုး ဂေါ်လီသွင်း (ထောင်သားတွေလုပ်သလို ဖန်ကွဲမှန်ကွဲနှင့် ဖြစ်သလိုသွင်းခြင်းမဟုတ်ဘဲ အပေါစားကျောက်မျက်တစ်မျိုးအားသွေးပြီး ထက်မြအောင်ပြုပြင်ထားသည့် ပိုးသတ်ပြီးသား သွားတိုက်တံဖင်နှင့် သားရေကိုဖောက်ကာ ထည့်သွင်းခြင်းဖြစ်သည်။ ဤကား စကားချပ်) လုပ်ပေးတတ်သူ ဖြစ်သည်။

မင်းဝေ၏လီးမှာ အစပိုင်းမှာတစ်ကြပ်ကြပ်ကြီးဖြစ်ပြီး လီးမဝင်ဘဲရှိနေရာ သူအတင်းအဓမ္မအားပါပါ ဖိဆောင့်လိုးချတော့မှ အေးသီစောက်ခေါင်း အပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို သူ့ရဲ့လက်တစ်ဆုပ်စာမကသည့် ဧရာမလီးငပဲကြီးက ဗြစ် ပတစ်ဗြစ် ဖြစ် ဆိုပြီး သူမစောက်ဖုတ်နံရံတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိတွေ့ပွတ်တိုက်ကာ အထဲကို ဗြုန်းကနဲ ထိုးခွဲဆောင့်ဝင်သွားလေသည်။

အေးသီ တကျွတ်ကျွတ်အော်ပြီး ဖင်ကြီးပါမြောက်ကြွတက်လာသည်။

" အ အား ကျွတ် ကျွတ် ကို ကို မင်းဝေရယ် ဖြေး ဖြေး ဆောင့် ဆောင့်ပါရှင် ကျွန်မ နာ နာတယ် အမယ်လေ့လေး လီးကြီးက နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး ဖြစ် ဖြစ်ပါ့မလား ဟင့်ဟင့် "

" ဖြစ်ပါတယ် ပေါင်ဖြဲထား စောက်ဖုတ်ကို နင့်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး အတင်းဆွဲဖြဲထားလိုက် ငါ့လီး ဝင်ကိုဝင်စေရမယ် "

မင်းဝေ မရမက သူ့လီးအထဲထိမရောက်ရောက်အောင် ထိုးသွင်းကာ အားသွန်ပြီးလိုးချလိုက်သည်။

" ဇွပ်ဖွတ် ဘုတ်ဖွပ် ဖောက်ဘောက် ဗြွတ် ဗြွတ် ပြွတ် ဗြစ်ဖြစ် ဘွတ်ဖွတ် ဗလောက်ဘောက် ဖွပ် "

ဟူသောအသံနှင့်အတူ အေးသီ မချိမဆန့်အော်ရင်း …

" အ ဆောင့် ဆောင့် အင့် အိ အိ ဟင့် ရှင် ရှင် အရမ်းကြမ်းတာပဲ လူ လူဆိုးကြီး အင့် အင့် ဟင့် ကျ ကျ ကျွန်မ ဘယ်မှထွက်မပြေးပါဘူး ရှင်စိတ်ပါရင် ဒီတစ်ညလုံး ကြိုက်သလောက်လိုး လိုးပါ ရှင် … ကျွန်မခံပေးပါ့မယ် ဟင့်ဟင့် … ခု လိုးနေတာကြီးက လူသတ်တာ ကျနေတာပဲ အဟင့် ဟင့် လျှော့ လျှော့ ပါ ကျ ကျွန်မ စောက် ပတ် ကွဲ ကွဲ လိမ့်မယ်"

" မကွဲဘူး အထဲရောက်နေပြီ ခဏပဲကြာမှာ အောင့်ထားလိုက် ငါ့လီးနဲ့ လိုးတာ နင်မကြိုက်ဘူးလား "

" အ အ ကြိုက် ကြိုက် ရဲပါဘူး အီး ဟီး နာ နာတယ် ဒီလောက်ကြီးတာ မြင်းလီး ဆင်လီးကျနေတာပဲ သေရောပေါ့လို့ ဟင့်ဟင့် "

" ကဲ ငါ နင့်နို့ကလေး စို့စို့ပြီး လိုးပေးမယ် ဒါဆို မနာတော့ဘူး သိလား"

သူပြောသလို နို့စို့ပြီးလိုးသည်။ ဒီလိုဆိုပြန်တော့လည်း ဟုတ်ပေသားပဲ။ နာကျင်မှုဝေဒနာ အနည်းငယ်လျော့ပါးသွားသလိုခံစားရသည်။ အေးသီမှိန်းနေသည်။ မင်းဝေလည်း သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးထည့်စိမ်၍ သူ့ခါးကို တဖြည်းဖြည်းချင်းနှဲ့ကာနှဲ့ကာ ချော့လိုးကလေး လိုးနေလိုက်ရာ ကာမအရသာကို နှစ်ဦးသား တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့်ခံစားနေရလျက် တစ်စတစ်စနှင့် ခရီးရောက်လာကြသည်။ အေးသီစောက်ဖုတ်မှာ စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေပြီ။ မင်းဝေလည်း လီးတစ်ဆုံးထည့်ပြီး ကြွလိုက်နှိမ့်လိုက်ဆောင့်လိုးခြင်းမဟုတ်ဘဲ သူ့ခါးကိုဘယ်လူးညာလှိမ့်နှဲ့နှဲ့ပြီး ညှောင့်လိုးနေခြင်းမို့ အရသာတဖြည်းဖြည်းတွေ့ပြီး သုက်ထွက်ချင်လာသည်။

" အား အစ်ကိုရယ် ဆောင့်ဆောင့်လေ ဟင့် ဒီအတိုင်း လီးကြီးနှစ်ပြီးမထားနဲ့ အေးသီ အနေခက်တယ် ဟင်းဟင်း"

" အေး ဒါဆို ငါ ဖိလိုးမှာနော် … နာတယ်မပြောနဲ့"

" ဟုတ် ဟုတ် … အ အရှီး အလာ့ လာ့ … ဖြေး ဖြေး ဆောင့် ဆောင့် ပေး အ လျှော့ လျှော့ ပါဦး အိ အိ အင့်အင့်"

" စွတ် ဖွတ် ဘု ဖွတ် ဘွတ် ဗွပ် … ဘု ဘွပ် ဖွပ် ဗွပ် ဗလပ် … လပ် ဘုတ် စွိ ဇွပ်"

" အ အိ ယာ့ … အ အမေ ရေ … အိ အီး အီး ဟီးးးး "

မင်းဝေ လိုးသည်။ အပီမွှေနှောက်ဆောင့်လိုးပေးသည်။ ဖင်ကို နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်လုပ်ကာ အဆက်မပြတ်ဆောင့်ချလိုက်၍ သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီး အေးသီစောက်ဖုတ်ထဲ တရှိန်ထိုးကြီးကျွံဝင်သွားကာ တစ်ခါမှမခံစားဖူူသော ကာမရသကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ပင် ခံစားရလေသည်။ အေးသီ တဖြည်းဖြည်းနှင့် အောင့်ခံနိုင်လာသည်။

မင်းဝေ၏ဆောင့်လိုးချက်များကလည်း နှေးရာကမြန် မြန်ရာကနေသွက်လာသည်။ အရှိန်နှုန်းတင်ဆောင့်လေ အမယ်လေး အဘလေး အော်ရလေဖြစ်ပေမယ့် အေးသီစောက်ခေါင်းထဲက မခံစားနိုင်အောင် တဆစ်ဆစ်တရွရွဖြစ်လာပြီး စောက်ရည်များဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲ ပန်းထွက်ကာ ကာမလမ်းဆုံးပန်းတိုင်ကို မမျှော်လင့်ဘဲ ရောက်ခဲ့ရလေသည်။

" နင် ပြီး ပြီးပလား အေးသီ ငါ ငါ လည်း ပြီးတော့မှာ "

" ဟုတ် လိုး လိုးလေ အစ်ကို မြန်မြန်လိုး အားရအောင်လိုးပါ အစ်ကိုလိုးတာ အေးသီ ကြိုက်တယ် ချစ်တယ်အစ်ကိုရယ် ခံလို့ကိုမဝနိုင်ဘူးကွာ"

အေးသီချွဲသည်။ လရည်ဝင်အသေခင်သည်လို့သာ သူကြားဖူးသည်။ အေးသီလိုမိန်းကလေးကျတော့ လရည်မဝင်သေးပေမယ့် လီးဝင်ရုံနှင့်ပင် သူ့ကိုအသေအလဲစွဲနေပြီ။

နောက်ထပ်မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် တရစပ်ကြမ်းချင်တိုင်းကြမ်းပြီး မင်းဝေလီးထိပ်မှ လရည်တွေ သူမစောက်ခေါင်းထဲကနေ သားအိမ်ထိအရောက် တဗြွတ်ဗြွတ်တဒုတ်ဒုတ် ပန်းလွှတ်ရောက်ရှိသွားရလေတော့သည်။

ကေတီဗွီခန်းထဲကိုပြန်လာချိန်မှာ အေးသီတစ်ယောက် ထော့နင်းထော့နင်းကလေး ဖြစ်လာသည်။ မင်းဝေပုဆိုးအောက်မှ အရှေ့ကို ငေါ၍ထွက်နေသော သူ့လီးကြီးကား အစာဝသေးဟန်မတူဘဲ ဒေါင်ဒေါင်မြည် မာန်ဖီလို့ကောင်းနေတုန်းပင်။

ဆက်တီပေါ်မှာ အဝတ်အစားဖိုသီဖတ်သီနှင့်ထွေးလားလုံးလား မြင်မကောင်းအောင်ဖြစ်နေကြသည့် မခင်မြင့်နှင့်ခင်နန်းနွယ်တို့ နှစ်ယောက်အနားကို ခပ်တည်တည်နှင့် သူလျှောက်လာလိုက်ကာ ပုဆိုးကွင်းလုံးချွတ်ချပြီး လီးကြီးတန်းလန်းနှင့် အသာရပ်နေ လိုက်သည်။ မခင်မြင့်ဘာမှမဖြစ်ပေမယ့် ခင်နန်းနွယ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကလေးကတော့ ဝလုံးကလေးဝိုင်းသွားရသည်။

" အို … ဒါ … ဒါ ဒါ ကြီး က …  အို အို … အ ဟင့် … ဟင့် ဟင့် "

.....................................................................

၁၀။

သုံးအချိုး တစ်

အရင်ဦးဆုံး လှုပ်ရှားလိုက်သူကတော့ မခင်မြင့်ပင်။

ကိုမင်းဝေရဲ့လီးကိုလက်တစ်ဖက်နှင့် ဆွဲယူဆုပ်ကိုင်ကာ ယောက်ျားတွေ ဂွင်းရိုက်သကဲ့သို့ ရှေ့သွားနောက်ပြန် ပွတ်သပ်လှုပ်ရှား ပေးလိုက်သလို သူမနဘေးမှာ ကြောင်အမ်းအမ်းကလေးဖြစ်နေရှာသည့် ခင်နန်းနွယ်ရဲ့ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကိုပါ ဆွဲယူပြီး ကိုမင်းဝေရဲ့လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်ရာက ခင်နန်းနွယ်ကို သူမလုပ်သလို လီးကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ခိုင်း ဖျစ်ခိုင်း နယ်ခိုင်းလေသည်။ လီးကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း လီးကိုယ်ထည်တုတ်တုတ်ကြီးအရှေ့က ကိုမင်းဝေလီးဒစ်ကြီးပြူးထွက်နေပုံကို နှစ်ယောက်သား အသည်းတယားယားနှင့်အနီးကပ်စိုက်ကြည့်ကာ ရင်ခုန်နေကြလေသည်။

မခင်မြင့် သူ့လီးထိပ်နားတိုးကပ်သွားပြီး ပါးစပ်ကလေးဟခံကာ လဒစ်ထိပ်လုံးကို နို့အေးချောင်းစုပ်သလို ငုံစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ လျှာထိပ်ကလေးနှင့်လည်း လီးတန်တစ်လျှောက်ကို တို့ကာတို့ကာ ထိုးယက်ဆွပေးလိုက်သည်။ ခင်နန်းနွယ်လည်း မီးရောင်မှိန်ပျပျ အောက်မှာ အတိုင်းသားမြင်တွေ့နေရသောလီးကြီးကို စုပ်ပေးချင်လှပြီ။ မခင်မြင့်အနားကနေ မသိမသာကပ်ပြီး သူမပါးစပ်အခွာမှာ ကိုမင်းဝေလီးကြီးအား ပါးစပ်နှင့်လှမ်းဟပ်၍ အလုအယက်ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ သူမပုံစံကြည့်ပြီး မခင်မြင့် စိတ်ထဲကတော့ အလွန်အမင်း ကျေနပ်နေမိလေသည်။ တစ်ကူးတစ်ကန့် သင်ကြားပေးစရာမလိုသည့် ကလေးမလေးမို့လည်း စိတ်ထဲကြိတ်ပြီး အချစ်ပိုမိသွားသည်။

သူမတို့နှစ်ယောက် တစ်လှည့်စီ လီးစုပ်ပေးခြင်းကိုခံရပြီး မင်းဝေ၏လီးကြီးမှာလည်း သံတုတ်ကြီးတစ်ချောင်းလို တဖြည်းဖြည်း ကြီးမားဖွံ့ထွားထောင်ထကာ မာတောင်တောင့်တင်း၍လာပြီ။

" ကဲ ဘယ်သူ့ အရင်စမလဲ ကိုမင်း ဟိုအခန်းထဲရော သွားဦးမလား "

" မလိုဘူး ခုက ကလေးမလေးလည်း ဘာမှပြောစရာမရှိဘူး ဆိုတော့ …  "

မင်းဝေပြောရင်း မခင်မြင့်ဖက်လှည့်ပြီး မေးဆတ်ပြလိုက်ရာက …

" ကဲ အစ်မဟိုဖက်လှည့် ထုံးစံအတိုင်း တစ်ကြောင်းဆွဲတာပေါ့"

" ကောင်းပါပြီ ကိုမင်း "

မခင်မြင့် တစ်ဖက်လှည့်ကာ ခြေလက်လေးဘက်ကျကျ ဒူးထောက်ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ သူမတင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်မှာ မီးရောင်အောက်မှာ လုံးဝိုင်းထင်းကြွနေကာ အဆီပြည့်အသားပြည့်ရှိလှပေသည်။ မင်းဝေ သူမဖင်ကြီးတစ်ဖက်ကို ဖြောင်းကနဲနေအောင် လက်ဖဝါးကြီးနှင့်ရိုက်ထည့်လိုက်ပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်က ဖင်အောက်ကနေလျှိုကာ မခင်မြင့်စောက်ပတ်ကို နှိုက်ကိုင် ပွတ်ဆွပေးလိုက်သည်။

ခင်နန်းနွယ်လည်း သူတို့နှစ်ယောက် ဘာလုပ်တော့မည်ဆိုတာသိ၍ မခင်မြင့်ကိုယ်လုံးနဘေးကိုကပ်သွားပြီး သူမနို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးကို သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲဆုပ်ဖျစ်ကိုင်ကာ အပြတ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းမိကြသည်။ မိန်းမသားနှစ်ယောက် သူ့ရှေ့မှောက်မှာ တစ်ပြိုင်တည်း ဖင်ကုန်းပေးထားသလို ဖြစ်နေတာမို့ မင်းဝေလည်းအနောက်ကနေ မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဒူးထောက်ပြီး မခင်မြင့်နှင့်ခင်နန်းနွယ်တို့၏ဖင်သားအိအိ အသားဆိုင်တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးများကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ကိုင်ကာ ဖင်ကြားမှစောက်ပတ်ကို လက်နှင့်ကိုင်စမ်းလိုက် ပါးစပ်နှင့်ကုန်းဟပ်၍နမ်းလိုက်နှင့်အလုပ်များသွားတော့သည်။

အေးသီကတော့ ဒီမြင်ကွင်းကို ပြုံးမိန့်မိန့်ကြီးစိုက်ကြည့်နေကာ အရက်ခွက်လက်တစ်ဖက်ကကိုင်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူမပေါင်ကြားမှစောက်ပတ်ကလေးကို ဖွဖွရွရွကလေးပွတ်ကာ ဇိမ်ယူနေလျက်ရှိလေသည်။

မင်းဝေ သူ့အရှေ့မှမိန်းမနှစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်လှည့်စီအပြတ်နမ်းစုပ်ကာ ယက်ပေးနေသည်။ ခင်နန်းနွယ်ရော မခင်မြင့်ပါ စောက်ပတ်တရွရွနှင့်အခံခက်လွန်းလှသည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် လီးနှစ်ချောင်းနှင့် ပက်ပက်စက်စက် တစ်ပြိုင်တည်းလိုးတာမျိုးကို ခံချင်လှသော်လည်း အခြေအနေအရ မင်းဝေတစ်ယောက်တည်းမို့ ဘယ်လိုမှမတတ်နိုင်ချေ။ မင်းဝေလည်း သူ့ပါးစပ်နှင့်ရောလက်နှင့်ပါ တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကိုယက်ရင်း ကျန်တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို လက်နှင့်ထိုးနှိုက်ဆွကာ ကလိပေနေရာ စောက်ဖုတ်နှစ်ခုလုံး အရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်နေပေပြီ။

" ကိုမင်း မရတော့ဘူး လိုးတော့ကွာ သူ့လီးပြဲကြီးနဲ့လိုးတာ ဒီကခံချင်လှပြီ"

" ဟောဒီက နန်းနွယ်လေးရော "

မင်းဝေ ခင်နန်းနွယ်ဖက်ကိုပါလှည့်ကြည့်ပြီး မေးလိုက်တော့ ခင်နန်းနွယ်လည်း ရှက်မနေနိုင်အားတော့ဘဲ …

" ကျ ကျွန်မလည်း တအား ဟို ရွ ရွနေပြီ ရှင့် အဟင့်ဟင့် "

မျက်နှာကလေးနီမြန်းပြီး ပြောလိုက်ရာ မင်းဝေက …

" အေး စိတ်ချ ငါ နင်တို့နှစ်ယောက်လုံးကို စောက်ဖုတ်ကွဲပြဲအောင် လိုးပေးမှာ "

ဆိုပြီး ရှေးဦးစွာ မခင်မြင့်ဖင်နောက်ကနေ သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ကိုင်ဆွဲပြီး သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကြီးကို သူမစောက်ဖုတ် အဝတည့်တည့် တေ့ချိန်၍ ဘု ဗွပ်ကနဲ ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်လေသည်။

မခင်မြင့်ဖင်ကြီး ကော့ကနဲဖြစ်သွားသည်။ လိုးဆောင့်မှုကပက်စက်သလို လိုးချက်လည်းပြင်း ထိရောက်မှုလည်းရှိသည်။ မင်းဝေက လိုးအားဆောင့်အား အလွန်ကောင်းသူဖြစ်သည်။ မင်းဝေရဲ့ဇယ်ဆက်သလို ဝုန်းဒိုင်းကြဲလိုးမှုကြောင့် မခင်မြင့်ဖင်ကြီး တုန်ကနဲတုန်ကနဲပင် ဖြစ်ဖြစ်သွားရကာ အရှီး အား အား ဆိုပြီး မေးကလေးရှေ့ထိုးရင်း ပါးစပ်ကလေးဟလျက် အသက်ကိုမှန်အောင် မနည်းရှူနေရလေသည်။ ကျွဲကောသီးနှစ်လုံးလို အပြွတ်လိုက်အခိုင်လိုက် အောက်ဖက်ကို အိတွဲကျနေသော မခင်မြင့်၏ ရင်သားဆိုင် အိအိနှစ်လုံးက တလှုပ်လှုပ်ယမ်းခါနေလေရာ ခင်နန်းနွယ်လက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် ဖေးဖေးမမ ထိန်းကိုင်ပေးထားလိုက်ရပြီး မခင်မြင့်နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ဆွဲကာ ကြင်ကြင်နာနာ ကစ်စင်ပေးလိုက်မိသည်။

" နန်းနွယ် နင့်အလှည့် အသင့်ပြင်ထားနော် ဟင်း"

" အို မမကလဲ "

" တကယ်ပြောတာ စောက်ပတ်ကို အရည်နူးအိအောင်လုပ်ထား သူ့လီးကတော်ရုံမခံနိုင်ဘူး နင်အလိုးခံဖူးရင်တော့ ခံနိုင်လိမ့်မယ် အပျိုပါကင်ဆိုရင်အဖုတ်ကွဲပြဲသွားလိမ့်မယ်"

" ကွဲ ကွဲ ပြဲပြဲ ဟီဟိ "

မခင်မြင့်လည်း အနောက်ကနေ စက်သေနတ်ပစ်သလို တဇပ်ဇပ်နှင့်အဆက်မပြတ်လိုးဆောင့်မှုကို အံကြိတ်ခံစားရင်း ခင်နန်းနွယ်ပြောပုံကလေးကြောင့် စိတ်ထဲကကြိတ်ပြုံးလိုက်မိသေးသည်။ အာဂကလေးမလေးပေပဲ ဟုလည်း သူမအတွေးထဲက အောချလိုက်မိပါသည်။

မိနစ်နှစ်ဆယ်အစိတ်လိုးပြီး ခဏနားကာ ခင်နန်းနွယ်ခါးကလေးကို သူ့ထံပါးသို့စွေ့ကနဲ ဆွဲပွေ့ယူလိုက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းအစုံကိုနမ်းကာ ရင်သားနှစ်မြွှာကို အားပါးတရနယ်ပြီး ချိုချိုစို့ပေးနေပြန်သည်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ကိုနှိုက်ဆွပေးပြန်ရာ မခံမရပ်နိုင်အောင် ယားယံလာသည်။

" တော်ပီ အစ်ကို နန်းနွယ်မခံနိုင်တော့ဘူး "

" ကဲ ဒါဖြင့် ငါအမြန်ဆုံးလိုးပြီး နင့်ဆီလာမယ် အောက်မှာပက်လက်လှဲနေလိုက်"

ပြောပြီး အဆုံးသတ်အနေနှင့် မခင်မြင့်ဖင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲ၍ မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးလေတော့ရာ အချိန်အနည်းငယ်အတွင်းမှာပင် မခင်မြင့်လည်း မရှူနိုင်မကယ်နိုင်စောက်ရည်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သူမ၏ဟစိဟစိကလေးဖြစ်နေသော စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ အဆက်မပြတ်ပန်းထွက်လာပြီး ကာမပန်းတိုင်သို့ လှမ်းကိုင်ရောက်ရှိသွားသည်။ မင်းဝေ သူမပြီးမချင်း အသားကုန် ဖိလိုးနေသည်။ အချက်လေးဆယ်ငါးဆယ်မက စိတ်ရှိလက်ရှိဖိလိုးပြီးနောက် မင်းဝေလည်းတစ်ကိုယ်လုံး တောင့်ကနဲဖြစ်သွားရလျက် သူ့လီးထိပ်မှလရည်တွေကို မခင်မြင့်စောက်ဖုတ်ထဲ တဗြွတ်ဗြွတ်ပန်းထည့်လိုက်လေသည်။

မခင်မြင့်ပြီးတော့ ခင်နန်းနွယ်ရဲ့အလှည့်ပင်။

ခင်နန်းနွယ် ကြမ်းပြင်မှာပဲ ပက်လက်အနေအထားဒူးနှစ်ဖက်ကိုထောင်ပေးထားရာ မင်းဝေ သူမဒူးနှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီ လက်နှင့်ဖြဲကားထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူမပေါင်နှစ်ဖက်အလယ်မှနေ၍ ဆောင့်ကြောင့်ကလေးဝင်ထိုင်ရင်း သူ့လဒစ်ထိပ်ကို ခင်နန်းနွယ်၏ပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုဆုံရာအရပ်တည့်တည့်မှာ ဖိ၍ထောက်ထားလိုက်ကာ စောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကို လှည့်မွှေပေးသည်။ စောက်စိထိပ်ကလေးကိုပါ ထိခိုက်မိ၍ ခင်နန်းနွယ် အို့ကနဲ တွန့်တက်သွားမိသည်။ လီးကို အကွဲကြောင်းအဝကနေ အသေအချာဖိသွင်းကြည့်လိုက်ရာ စေ့ကပ်နေသောစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုမှာ သိသိသာသာပြဲဟသွားပြီး သူ့လီးကို အသင့်ပင်ဖွင့်ကြိုလိုက်သည့်အလား ဖြစ်သွားလေသည်။

မင်းဝေ အားအနည်းငယ်စိုက်၍ ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး သူ့လီးကြီးကို ဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။

" စွိ ဖွတ် ပြွတ်"

လီးကမထင်မှတ်ဘဲ သူမစောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို သုံးလေးလက်မလောက် ထိုးစိုက်နစ်ဝင်သွားပြီး ခင်နန်းနွယ်လည်း တစ်ဆို့ကြပ်ညှပ်နေသော လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီး၏ အထိအတွေ့ကြောင့် မျက်နှာကလေးရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်သွားရကာ မင်းဝေရင်ဘတ်ကို သူမလက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ရုတ်တရက်ယောင်ယမ်းပြီး စုံကန်တွန်းထားလိုက်မိသည်။

မင်းဝေသူမလက်ကိုဆွဲဖယ်ပြီး အတင်းကာရောပင် နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ လီးကတဝက်သာသာလောက် လျှောကနဲ အထဲနစ်ဝင်သွားရာ မခံမရပ်နိုင်အောင်နာကျင်သွားသည်။ ကြီးလိုက်တဲ့လီးကြီးဆိုပြီး အံကလေးတင်းတင်းကြိတ်၍ နာကျင်မှုဝေဒနာကိုကြိတ်မှိတ်မျိုသိပ်ကာ အောင့်ခံရင်း မင်းဝေလည်း လီးကို ဇိမ်ခံကာစိမ်မထားတောာ့ဘဲ စောက်ခေါင်းအဝလေးကို တဖြည်းဖြည်းဝင်ဆန့်လာအောင် လှည့်ပတ်ထိုးမွှေ့ကာနှင့် သူ့လီးဒစ်ထိပ်ခေါင်းပေါ်သည်အထိ အပြင်ကို ပြန်ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက် နောက်တစ်ဖန် အထဲအထိဝင်ရောက်သွားအောင် ရသလောက်ပြန်ဆောင့်ချလိုက်နှင့် လေးငါးကြိမ်မက လုပ်ပေးလိုက်ရာ အရှိန်နည်းနည်း ရလာသည်။

တစ်ခုထူးတာက ခင်နန်းနွယ်နှင့်သူ ယခုမှသာ ပထမဆုံးအကြိမ်တွေ့ဆုံဖူးကြပေမယ့် ကောင်မလေးက သူ့ကို အလိုမတူသည့်ပုံစံနှင့် တစ်စက်ကလေးမှငြင်းဆန်ခြင်းမပြုဘဲ သူလိုးတာကို စိတ်လိုလက်ရ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူအောင့်ခံနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ ခင်နန်းနွယ် ယခုလို ကာမဇောအပြတ်ကြွပြီး ထက်သန်လာအောင်လို့လည်း အေးသီရောမခင်မြင့်ရော နှစ်ယောက်လုံးက သူမကို နဘေးကနေပြီးဝန်းရံကာ ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် နှူးဆွပေးနေကြသည်။ မခင်မြင့်လက်တစ်ဖက်က ပက်လက်အိပ်နေသော ခင်နန်းနွယ်ရဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကို အောက်ကနေ မသိမသာဖျစ်ဆုပ်နယ်ရင်း သူမရဲ့ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲကိုပါ လက်ချောင်းများနှင့် အပြတ်ထိုးနှိုက် ဆွပေးနေသလို အေးသီလည်း ထိုင်ရာကထလာပြီး ခင်နန်းနွယ်အားနှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်း၍ သူမရဲ့နို့အုံအိအိအသားဆိုင်နှစ်မြွှာကို ညှစ်လိုက်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ ခင်နန်းနွယ်ရဲ့ပင်ကိုယ်ကပင် ထန်ပြီးဖြစ်သည့် ကာမစိတ်ရိုင်းကို အစွမ်းကုန် ကြွရွနေအောင် ထပ်ဆင့် မီးပေါင်မြှင့်တင် ပေးလိုက်သလို ဖြစ်နေပေသည်။

မင်းဝေလည်း ခင်နန်းနွယ်စောက်ပတ်ထဲမှာ တစ်ကြပ်နေသည့်သူ့လီးကို အပေါက်ချဲ့သည့်အနေနှင့် နှဲ့ကာနှဲ့ကာဖိဆောင့်လိုးသွင်းရင်းက စောက်ရည်များအလျှံပယ်ထွက်ကျလာ၍ အနည်းငယ်ချောင်ချိသလိုဖြစ်လာတာနှင့် အရှိန်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းမြှင့်တင်ကာ အဆက်မပြတ်လိုးလေတော့ရာ ထိချက်ပြင်းသလောက် ဖော်မပြနိုင်သည့် ကာမအရသာကို အချိန်နှင့်အမျှခံစားရရှိလာသည်။

" နင် နာသေးလား ကောင်းရောကောင်းရဲ့လား"

" အင်း နာတယ် တစ်မျိုးပဲ အောင့်တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်နေတယ်"

" ငါဆက်လိုးမယ် အောင့်ခံနိုင်တယ်မဟုတ်လား"

" ခံမယ် အစ်ကို မြန်မြန်လိုးပါ စိတ်ရှိလိုး "

" စွတ် ဖွတ် ဘုတ် ဖွပ် ဗွပ် ဘု ဘုတ် ဖွပ် စွိ ဇွပ် "

" အ အိ အိ အင့် အ အမေ့ အင့် အင့်ဟင့် အိ အ အလာ့ အရှီး အီး အိ "

..................................................

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>