Wednesday, June 16, 2021

နေအတူ ကြွေအတူ အပိုင်း ( ၃ )

နေအတူ ကြွေအတူ အပိုင်း ( ၃ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့် 

Cuckold  ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

ကျုပ်လည်း ပေါင်ကြားထဲက ထောင်ထွက်လာတဲ့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုနေမိတာပေါ့။ ခဏကြာတော့ ကျုပ်မိန်းမရဲ့ လွတ်နေတဲ့ ဘယ်ဘက်လက်လေး မြောက်တက်လာပြီး မင်းသူခေါင်းကို ဆွဲဖက်လိုက်တယ်ဗျ။ ခပ်တင်းတင်းဖက်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ထားတုန်း မိန်းမပေါင်ကြားထဲက မင်းသူလက်က ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးနေတာ။ အဲဒီချိန်မှာပဲ မိန်းမက ဘေးတိုက် မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေရာက ခွာပြီး သူကိုယ်လုံးကို မတ်ရင်း ခေါင်းလေးလန်တက်သွားတာပဲ။

နို့အုံတွေက နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ အသက်ကိုထိန်းရှုနေတဲ့ ပုံစံလေး။ ကျုပ်လည်း လီးထိပ်က ယားတက်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ လရည်တွေ ထွက်နေတာဗျို့။

ခဏနေတော့ မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမ နားနားလေး တီးတိုးကပ်ပြောလိုက်တယ်။ မိန်းမက ကျုပ်ရှိတဲ့ မီးဖိုခန်း တံခါးကို လှမ်းကြည့်ရင်း ခေါင်းရမ်းပြနေတာဗျ။ နောက်ဆုံး မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမ ခေါင်းကို ဆွဲနိမ့်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားနေရာလေး အရောက် ဖိထားလိုက်တာ။ သိပ်မကြာပါဘူး ။ကျုပ်မိန်းမခေါင်းလေး နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ ခဏအကြာမှ ရပ်သွားတော့တယ်။ မိန်းမခေါင်းလေး ပြန်မော့လာရင်း ကျုပ်ဘက်ကြည့်ပြီး သူ့ပါးစပ်ကို လက်ခုံနဲ့ သုတ်ပစ်နေတာပါ။

စကား ခဏ ပြောကြပြီး မင်းသူ ပြန်တာ သေချာမှ ကျုပ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကျုပ်မိန်းမ မသင်းလည်း အိမ်ဝင်းတံခါး စိရင်း ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာပါပြီ။

" ကိုနောင် "

" ပြောလေ … မိန်းမ "

" ခုနက … ဟိုဟာလေ "

" ဘယ်ဟာလဲ … မိန်းမရယ် … လုပ်ပြီ "

" သူက … လိုးဖို့ တောင်းဆိုလို့ … မသင်းက ဒီနေ့လက်မခံကြောင်း ငြင်းရင်း … သူ့လီးကို စုပ်ပေးမိတာပါ "

" ရပါတယ် … မိန်းမရာ … နက်ဖန်ကျ … ကြုံရဦးမှာပဲ … ကိုနောင့်ကို အားနာမနေနဲ့ "

ကျုပ်စကားဆုံးတော့ မိန်းမက ကျုပ်နူတ်ခမ်းလေး လာနမ်းတာ သူ့ပါးစပ်က ညှီစို့စို့ လရည်နံ့လေး ရနေတာဗျ။ မင်းသူ လရည်တွေ သောက်ပစ်တာ နေမှာ။ နေ့တပိုင်း အလုပ်ဆင်းပြီး နက်ဖန် ခွင့်ယူလိုက်တယ်ဗျာ။

ကျုပ်ရော မသင်းရော မိုးချုပ်မှ အိပ်ပျော်သွားကြတာ။ ကျုပ်မိန်းမ မသင်းလည်း နက်ဖန် ကျုပ်ရှေ့ သူ့ချစ်သူကို အလိုးခံမှာမို့ ရင်ခုန်နေပုံပါပဲ။ မနက် အိပ်ရာထတော့ ဘေးနား မိန်းမကို မတွေ့ဘူးဗျ။ ဧည့်ခန်းထဲကြည့်တော့မှ ကျုပ်အတွက် ထမင်းကြော်နဲ့ ကော်ဖီတခွက် ပြင်ဆင်ပေးထားတာ တွေ့တယ်။ ကျုပ်လည်း မျက်နှာသစ်ဖို့ အိမ်ရှေ့ရေကန်နား ရောက်တော့မှ ကျုပ်မိန်းမကို တွေ့လိုက်ရတာ။ ရေကန်နဲ့ကွယ်ပြီး အိမ်ဝန်းထရံဘက် ဒူးထောင်ပေါင်ကား ထိုင်လျက်အနေထားနဲ့ စောက်မွှေးတွေ ရိတ်နေတာဗျ။

" ဟင် … ကိုနောင် "

အနားရောက်လာတဲ့ ကျုပ်ကို ရဲနေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ မော့ကြည့်နေတာပါ။

" ဘာလုပ်နေတာလဲ … မိန်းမ ရ "

" ဟိုလေ … ကိုမင်းက … ပြန်ကာနီး … စောက်မွှေးရိတ်ဖို့ မှာသွားလို့ … အဲဒါ … ရိတ်နေတာ … အောက်ထဲကျ ရိတ်မရတော့ဘူး "

" အော် … တရက်ထဲ အလိုးခံမယ့် ချစ်သူပေါ်ကျ … စေတနာတွေ … ပိုနေပြီပေါ့ "

" အိုရ် … ကိုနောင်ကလည်း … အဲသဘောတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် "

" ကဲပါ … ဓါးထိနေမယ် … လာလာ … အိမ်ထဲသွားပြီး … ကိုနောင် ရိတ်ပေးပါ့မယ် "

ကျုပ်လည်း ပြောပြီး မိန်းမကို အိပ်ခန်းထဲ ပက်လက်လှန်အနေထားနဲ့ ပေါင်တန်တွေ ဒူးကွေးမြှောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပေါင်နှစ်ဘက်ဖြဲပြီးမှ စောက်မွှေးတွေ သေချာရိတ်ပေးလိုက်တာ။ စောက်မွှေးအုံလေးက စောက်ခေါင်းဝ အောက်ဖက် ဖင်ဝနားထိ ထိစပ်နေလို့ ဘယ်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ညာလက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းရိတ်ပေးရတာဗျ။

အားလုံးပြောင်သွားတော့ မိန်းမယူလာတဲ့ ဆပ်ပြာရည်တွေနဲ့ ပွတ်ဆေးပေးလိုက်တယ်။ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားလေးတွေက ရဲပြီး ချက်ချင်း ဖေါင်းကား လာတာဗျို့။ စောက်ခေါင်းထဲ အရည်ကြည်လေးတွေလည်း အိုင်နေတာပဲ။ မနေနိုင်တာနဲ့ ၂ခါလောက် လျှာနဲ့ ပင့်ယက်ပေးလိုက်မိတယ်။

" ခ်ခ် … ဟိုးထား … ဆရာကြီး … ဒီနေ့ မရဘူးနော် "

" အင်းပါ … မိန်းမရယ် "

အိပ်ခန်းထဲက ပြန်ထွက်ရင်း နှစ်ယောက်သား ရေချိုးပြီး ကျုပ်က စွပ်ကျယ်နဲ့ ပုဆိုးအဟောင်း တထည်လဲဝတ်ထားတယ်။ မိန်းမက အညိုရောင် လက်တကိုင်းအင်္ကျီလက်ပြက်နဲ့ ထမိန်အနက် ဗျောင်လေးဝတ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲထိုင်နေတာ။

ကျုပ်လည်း ထမင်းကြော်စားပြီး ကော်ဖီသောက်ရင်း မိန်းမကို ကုတင်ပေါ်ပဲ အလိုးခံဖို့ သတိပေးရတာဗျ။ချောင်းဖို့ နေရာ၃ခုလောက် ကြိုဖေါက်ထားပြီး သေချာပြင်ဆင်ထားရတာပေါ့။ စားသောက်ပြီးတာနဲ့ ကျုပ်က ကျုပ်တို့အိပ်ခန်းနဲ့ ကပ်လျက် ပစ္စည်းဟောင်း ထားတဲ့ အခန်းဝင်ပြီး မိန်းမကို သော့ခတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ဒါမှ မင်းသူမြင်ရင် သံသယ မရှိမှာ။

ကျုပ် အခန်းထဲရောက်ပြီး သိပ်မစောင့်ရပါဘူး။ မိနစ် ၂၀ လောက်ပဲ စကားသံနဲ့ အတူ ကျုပ်တို့လင်မယားခန်းဘက်က တံခါးဖွင့်သံ ကြားလိုက်ရပြီ။ ကျုပ်လည်း ကုတင်နဲ့ အလယ်တည့်တည့် အပေါက်က ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။

မင်းသူက တီးရှပ် အစိမ်းနဲ့ ဘက်ဘီဘောင်းဘီဝတ်ထားတာဗျ။ ဝင်လာတာနဲ့ ကုတင်စောင်းထိုင်ပြီး နှစ်ယောက်သား ပြင်းပြင်းရှရှ နမ်းနေကြတာ။ မိန်းမ မျက်လုံးတွေက ကျုပ်ရှိတဲ့ အိမ်ထရံဘက်တော့ တချက်တချက် ကြည့်နေသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ပေါင်ကြားထဲ မင်းသူလက်ဝင်တာနဲ့ မျက်လုံးလေးစင်းပြီး ငြိမ်ကျသွားရောပဲ။ မင်းသူက နူတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေရာက လည်ပင်းတွေပါ လျှာနဲ့ ပင့်ယက်ပေးသေးတာ။ ကျုပ်မိန်းမလည်း တအီးအီး ညည်းရင်း လက်တဖက်က မင်းသူပေါင်ကြားကို ပြန်စမ်းနေပြီ။

ဘက်ကီဘောင်းဘီအောက် အမြှောင်းလိုက်ထနေတဲ့ အရာကို မိန်းမလက်ချောင်းလေးတွေက ခပ်ဖွဖွ အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ပေးနေတာပါပဲ။ ခဏနေတော့ မိန်းမက သူ့လက်တကိုင်း အင်္ကျီလေးကို ခေါင်းက လှန်ချွစ်ပစ်တယ်။ ဘော်လီက အစထဲက ဝတ်မထားတော့ နို့အုံတွေက အိတွဲကျလာတာပေါ့။ မင်းသူဘယ်လက်က မိန်းမပေါင်ကြားထဲ ကလိနေရင်း ညာလက်က ချိုင်းအောက် ခါးနားထိ အထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးနေတာပါ။

မိန်းမလက်တဖက်က မင်းသူခေါင်းကို နိမ့်ပြီး သူ့နို့တွေနဲ့ ကပ်ပေးနေပြီဗျ။ မင်းသူလည်း ကျုပ်မိန်းမ အလိုကျ နို့စို့ရင်း လက်နှစ်ဖက်ကလည်း အဆက်မပြတ် လှုပ်ရှားပေးနေတာပေါ့။ ခဏကြာတော့ မိန်းမက မင်းသူကို စောက်ပတ်ယက်ပေးဖို့ ပြောလိုက်တာပဲ။ ကျုပ်တောင် အံအောသွားရတာပါ ။ ကျုပ်ကိုတောင် အဲလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မပြောဖူးပါဘူးဗျာ။

" ကိုမင်း "

" ပြောလေ … စိုး "

" စိုး … စောက်ပတ်ကို … ယက်ပေးတော့လေ "

" ယက်ပေးမှာပေါ … စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော အကုန်ယက်ပေးမှာ "

" အာ့ဆို … ခု ယက် "

ကျုပ်မိန်းမက ပြောပြီးတာနဲ့ ကုတင်စောင်းထိုင်နေရာက ထရပ်ပြီး ထမိန်ကို သူ့ဟာသူ ချွတ်ပေးတာဗျ။ စိတ်တအား ကြွနေတာနေမှာ။ ထမိန်ချွတ်ပြီးတာနဲ့ ကုတင်ပေါ် ကန်လန့်ဖျက် လှဲချတော့ ခေါင်းက ကျုပ်ရှေ့ရောက်လာတာပေါ့။

ထရံပဲ ခြားတော့တာပါ။ မိန်းမပေါင်ဂွထဲ မင်းသူက ဒူးကွေးထိုင်ရင်း ကျုပ်မိန်းမ အမွှေးရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို စိုက်ကြည့်နေတာ။

" အားပါး … ချစ်လိုက်တာ စိုးရယ် … ဒီစောက်ပတ်နီတာရဲလေးက … ကလေး ထွက်ထားတယ်ဆိုတာ … ယုံတောင် မယုံချင်စရာပဲ "

" ချစ်ရင် … သက်သေပြပေါ့ "

ကျုပ်မိန်းမ စကားဆုံးတာနဲ့ မင်းသူက စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်တာဗျ။ လျှာထိပ်လေးနဲ့ အထက်အောက် ထိုးယက်ရင်း စောက်စိလေးပါ ထိုးကော်ပစ်တာ။ ကျုပ်မိန်းမလည်း ခပ်တိုးတိုးညည်းရင်း နဖူးကြောတွေ ထောင်တက်လာပြီ။ စောက်ပတ်ဘေးနူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကို တခြမ်းဆီ ဆွဲစုပ်ပြီး လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်တော့ မိန်းမဆီက ညည်းသံလေး ကျယ်လာတာပေါ့။

" အားဟား … ဟုတ်တယ် … အစိလေးပါ စုပ်ပေး ကိုမင်း …… အမလေး … ကောင်းလိုက်တာ "

မင်းသူ ပါးစပ်ထဲ ကျုပ်မိန်းမ စောက်စိလေးရောက်သွားတာနဲ့ ခါးတွေ ဆက်ကနဲ့တုန်နေတာဗျ။သူ့လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ သူ့နို့တွေ ညှစ်ချေရင်း ခံရခက်နေတဲ့ပုံလေး။

" အာ … အဲဒါ … ဖင်ပေါက်ကြီး … ကိုမင်း … အမလေး … အ   အားးးး …… စောက်ပတ်ပဲ ယက်ပါ … ကိုမင်းရယ် … အမလေး  …… အားးး  အားးးး  အားးးးး "

မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမ ဖင်ဝကို ယက်လိုက်တာ နေမှာဗျ။ ပေါင်တွေ မြှောက်တက်လာရင်း လေပေါ်မှာ တဇပ်ဇပ်တုန်ခါနေရောပဲ။ ကျုပ်ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ မင်းသူက လျှာကို ဆန့်ထုတ်ပြီး ဖင်ဝလေးထဲ လျှာနဲ့လိုးပေးနေတယ်။ လက်တဖက်ကလည်း စောက်စိလေးကို ဖိချေနေတာ။

ခဏကြာတော့ ကျုပ်မိန်းမ ပါးစပ်က အသံပေါင်းစုံ ထွက်လာပြီး စောက်ရည်တွေထောင် ပန်းနေတာ မြင်မကောင်းဘူးဗျ။ မင်းသူမျက်နှာ တပြင်လုံး ကျုပ်မိန်းမ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနှစ်နေတာပဲ။ စောက်ပတ်ဘေးနူတ်ခမ်းသားတွေကလည်း ဖေါင်းကားလာတာ ကျုပ်မိန်းမ စောက်ပတ်မှ ဟုတ်ရဲလားဆိုပြီး သေချာကြည့်နေရတယ်။

" အမလေး … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုမင်းရယ် … စိုးလေ … ဒီလို တခါမှ မခံစားဖူးသေးဘူး … အင်းဟင်း "

ကျုပ်မိန်းမ ညည်းနေတုန်း မင်းသူက မတ်တပ်ထရပ်ပြီး သူ့အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပြစ်နေတာ။ ကိုယ်တုံးလုံး အနေထားနဲ့ ကျုပ်မိန်းမ ရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးထောက်ခွလိုက်တယ်။ မင်းသူ ပေါင်ကြားက လီးကိုမြင်တော့ ကျုပ်လန့်သွားမိတယ်ဗျာ။

လီးက အရှည် ၇ လက္မကျော်ကျော်လောက် တုတ်ကတုတ်သေး လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေပြီး ထိပ်က ဒစ်ကြီးက ကားထွက်နေတာဗျ။ လီးထိပ်ကနေ တဝက်လောက်ထိ ဂေါ်လီက ၅ လုံးထည့်ထားတာဗျို့။ ဒီလီးနဲ့ အလိုးခံရရင် ကျုပ်မိန်းမ စောက်ပတ်လေး ကွဲထွက်သွားမှာ ထင်တယ်။

ကြည့်နေတုန်းလေး ဒစ်ကြီး အနားရောက်တာနဲ့ မိန်းမက ပါးစပ်ဟပေးနေတာ။ မင်းသူ ဒစ်ဖူးက ကျုပ်မိန်းမ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲနဲ့ ဝင်နေပါပြီ။ လီးထိပ်ကို အငမ်းမရနဲ့ ဆွဲစုပ်နေတော့ ကျုပ် ဘဝင်မကျဘူးဗျ။ အရင်ထဲက စုပ်ဖူးတဲ့ပုံစံမျိုးပဲ။ ကျုပ်လီးတောင် ၆ ကြိမ်လောက်ပဲ စုပ်ပေးဘူးတာ ။ ဒါတောင် ခုလို စိတ်ပါလက်ပါ မစုပ်ပေးဘူး။ ပါးစပ်ထဲငုံရုံလေးပဲ။

" အားလား … ကောင်းလိုက်တာ … စိုးရယ် … စုပ်စုပ် … ဒစ်ကြီးကို … ကိုက်ပေးပါဦး "

မင်းသူလည်း တရှီးရှီး ညည်းရင် အံကြိတ်နေရတာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမ လီးစုပ် ဒီလောက်ကောင်းမှန်း မသိခဲ့ပါဘူး။ တခုတော့ ရှိတယ်။  ဦးကံသာများ သင်ပေးသွားလား မသိဘူး။ ခဏနေတော့ မိန်းမက ပါးစပ်ကို ရသလောက်ဟရင်း မင်းသူလီးကြီးကို ရသလောက် မျိုကြည့်နေတာပါ။

ဘယ်လို မျိုမျို လီးက တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည်တော့ ၃ ပုံ ၁ ပုံလောက်ပဲ ဝင်တာ။ မင်းသူက ကြည့်ရင်း အားမရတဲ့ ပုံစံနဲ့ ကျုပ်မိန်းမခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲမပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိထည့်ပစ်တာ။ တဝက်လောက်ဝင်တာနဲ့ တရပ်စပ် လိုးတော့တာပဲ။

" အု … ဝူး ဖလူး … ပလောက် … ပလွပ် … ဝူး ဖလူး "

ကျုပ်မိန်းမလည်း ပါးစပ်ထဲ လီးက မဆန့်မပြဲနဲ့ ဝင်ထွက်နေတော့ မျက်လုံးလေးပြူးထွက်လာပြီး လည်ပင်ကြောတွေပါ ထောင်ထွက်နေတာ။ မင်းသူက သေချာစိုက်ကြည့်ပြီး မညှာဘူးဗျ။  လည်ချောင်းထဲ လီးတဝက်ထိ သွင်းပြီး ဖိလိုးပစ်တယ်။ နောက်ဆုံး ကျုပ်မိန်မ ပါးတွေဖေါင်းတက်လာပြီး နူတ်ခမ်းဒေါင့်က အကျိအချွဲတွေ လျှံထွက်ရင်း မျက်နှာတပြင်လုံး ရဲတက်လာတာ။

မင်းသူပေါင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းရင်း ခါးတွေ ကော့ထိုးလိုက် ဖနောင့်နဲ့ ကုတင်ကို တဗုန်းဗုန်း ပေါက်လိုက်နဲ့ ဖြစ်တော့မှ မင်းသူက ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်ပြီး ကျုပ်မိန်းမ မျက်နှာကို လရည်နဲ့ ပန်းပစ်တယ်။ လီးထိပ် အပေါက်ဝက လရည်ပျစ်ပျစ်တွေက မိန်းမ နဖူးပေါ်ရော မျက်ခုံးပေါ်ရော နှာခေါင်းထိပ်ကိုပါ ပေကပ်ကုန်တာ။

မိန်းမက လီးကြီးကျွတ်ထွက်တာနဲ့ ချောင်းတဟွတ်ဟွတ် ဆိုးရင်း အသက်ကို မျှင်းရှုနေရတာပါ။ မျက်နှာလေး ပုံမှန်ဖြစ်လာတော့ မင်းသူက မိန်းမမျက်နှာပေါ်က လရည်တွေကို လက်ညိုးနဲ့ ကော်ပြီး မိန်းမပါးစပ်နား ကပ်ပေးလိုက်တယ်။

ကျုပ်မိန်းမကလည်းဗျာ ခုန သူမဟုတ်တဲ့ အတိုင်းပဲ ။ မင်းသူလက်ညိုးပေါ်က လရည်တွေကို အငမ်းမရ စုပ်ယူမျိုနေတာဗျ။ မျက်နှာပေါ်က လရည်တွေ ကုန်တော့ မင်းသူလက်ညိုးကို ခုန လီးစုပ်ပေးတဲ့ပုံစံနဲ့ တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေတာ။

" ကောင်းလား … စိုး "

" အင်း … ကောင်းတယ် … ကြိုက်တယ် "

ကျုပ်ဖြင့် ဘယ်လိုနားလည်ရမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ခုန အသက်ရှုမှားမတတ် ပါးစပ်ကို အလိုးခံထားရတာ။ ခုကျ ကြိုက်တယ် ပြောနေတာပဲ။ မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမခေါင်းဘက်ကို ခြေဆင်းအိပ်ရင်း နှစ်ယောက်သား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် အနားယူနေကြတယ်။

ခဏနားပြီးတာနဲ့ မိန်းမက မင်းသူမျက်နှာပေါ် တက်ခွပြီး စောက်ပတ်နဲ့ ပွတ်ပေးနေတာဗျ။ ပြီးမှ သူ့ကိုယ်လုံးကို ရှေ့စိုက်ချပြီး မင်းသူလီးကို ပြန်စုပ်ပေးတာ။ မင်းသူလီးက တဖြည်းဖြည်း မာပြီး ထောင်ထွက်လာတာပေါ့။မိန်းမက ထောင်နေတဲ့ လီးကို အရင်က အဖျားထိ ပင့်ယက်လိုက် ဂွင်းထုပေးလိုက် လီးထိပ်ကို ဆွဲစုပ်လိုက်နဲ့ လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် အကြောတွေထလာပြီး လီးက ခါရမ်းနေတာပါ။

ခဏနေတော့ မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမကို ကုတင်ဖျားနား ပေါင်နှစ်ချောင်းထမ်းပြီး ကုတင်အောက် မတ်တပ်ရပ်အနေထားနဲ့ စလိုးပစ်တာ။ လီးဝင်တာနဲ့ ကျုပ်ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ကျုပ်မိန်းမ ငယ်သံပါအောင် အော်တယ်။ မင်းသူက လွတ်မပေးဘူးဗျ ။ ပေါင်နှစ်ချောင်း ဖမ်းဆွဲပြီး တဖုန်းဖုန်း ပစ်လိုးနေတာ။

သူ့စိတ်ထဲ ကျုပ်မိန်းမကို နောက်ဆုံးအကြိမ်လို့ သဘောထားပြီးလိုးတာလား အညိုးနဲ့ လိုးတာလား မသိဘူး။ လိုးချက်တွေက ရက်စက်တယ်ဗျာ။ ခဏရပ်ဖို့ ပြောနေတာတောင် မရပ်ဘူး ။ မနားတမ်း ပစ်လိုးနေတာ။တဖြည်းဖြည်းမှ မိန်းမလည်း မင်းသူလီးဒဏ် ခံနိုင်လာတာပါ။ ဒါပေမယ့် ပါးစပ်က အသံမထွက်တော့ပါဘူး။စောက်ရည်တွေကတော့ ပန်းပန်းထွက်တာဗျ။

မင်းသူလီးကြီး အပြင်ဆွဲထုတ်တိုင်း စောက်ရည်တွေက မင်းသူ ဗိုက်ကို ထောင်ပန်းနေတာ။ အရည်ကုန်ကာနီးမှ မင်းသူက လီးကို ပြန်သွင်းပြီး တရပ်စပ် ပြန်လိုးတာဗျ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးရင်း လီးပြန်အထုတ် အရင်လိုပဲ စောက်ရည်တွေက ပန်းနေတုန်းပဲ။

၅ ကြိမ်လောက်ကျ လီးကိုထုတ်ပြီးတာနဲ့ စောက်စိကို လီးထိပ်နဲ့ ကန့်လန့်ဖျက် ဖိပွတ်တာဗျို့။ ကျုပ်မိန်းမ ဖင်ကြီး တုန်ခါနေရင်း တကိုယ်လုံး တွန်လိမ်နေတော့တာ။ အဲဒီကျမှ ထမ်းထားတဲ့ပေါင်တွေ ပြန်ချပေးရင်း စောက်ရည်တွေနဲ့ ဖေါင်းကြွနေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမ စောက်ပတ်ပေါ် ဂွင်းထုရင်း လရည်တွေ ပန်းပစ်တာပါ။ ကျုပ်လည်း မိန်းမနဲ့ မင်းသူတို့ လိုးပွဲကြည့်ရင်း ၄ ချီလောက် ထုလိုက်ရတယ်ဗျာ။

ညနေ ၅ နာရီလောက်ထိ နားလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ ပုံစံမျိုးစုံပဲဗျာ။ မိန်းမကလည်း အနာသက်သာတာနဲ့ အပေါ်ကခွလိုးသေးတာ။ လီးက စံချိန်မှီတဲ့အပြင် ဂေါ်လီလည်း ပါတော့ မင်းသူပြန်သွားပြီး နာရီဝက်လောက်မှ ကျုပ်မိန်းမ ထနိုင်တာဗျို့။

ကျုပ်ကို တံခါးလာဖွင့်ပေးပြီး အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတာ ။ ကုတင်ပေါ် ခွေခွေလေးပဲ။ အိပ်ခန်းတခုလုံးလဲ စောက်ရည်နံ့လရည်နံ့တွေနဲ့ မွန်ထူသွားတာပဲ။ မိန်းမ စောက်ပတ်ကို လှန်ကြည့်တော့ ယောင်ကားနေပြီး စောက်ခေါင်းအနားစလေးတွေ ကွဲထွက်သွားတာဗျ။ ၂ ရက်လောက် နေမှ ကျုပ်မိန်းမလည်း လမ်းကောင်းကောင်း လျှောက်နိုင်တာ။

မင်းသူက ကတိတည်ပါတယ် ။ အဲဒီထဲက ပျောက်သွားလိုက်တာ။ ခုဆို ၅ လကျော်လာပြီ အသံမကြားရတော့ပါဘူး။ တခုဆိုးတာက ကျုပ်တို့လင်မယားဗျ။ ဒီတိုင်းတိုင်း လိုးရင် အေးတိအေးစက်ကြီး ဖြစ်ဖြစ်နေတာ မသင်းကို ဦးကံသာတို့ မင်းသူတို့နဲ့ လိုးတဲ့အကြောင်းလေးတွေ မေးပြီး လိုးမှ နှစ်ယောက်လုံး အထွဋ်ထိပ် ရောက်ကြတာ။

ဒီလိုနဲ့ တရက်ကျ ကျုပ်မိန်းမဆီက ထူးဆန်းတဲ့ စကားပြန်ကြားရပါတယ်။ ကောင်လေးက ကျုပ်တို့ ရပ်ကွက်ထဲ ပြောင်းလာတာ မကြာသေးဘူး ။ ၃ လကျော်လောက်ပဲ ရှိမယ်။ အထည်ကြီးပျက်တွေနေမှာ နံကပ်တိုက် အဟောင်းလေးကို ဝယ်ပြီး ဆေးပြန်သုတ် သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး နေကြတာပါ။ ဖအေက ရုံးဝန်ထမ်းနေမှာ မနက်ဆို ကားနဲ့ လာခေါ်ကြတယ်။

ကောင်လေးက ကျောင်းပြီးပုံတော့ မရပါဘူး ။ သူ့နာမည်က စိုးမောင်တဲ့။ ကျုပ်မိန်းမ ပြောတော့ ၂ဝ ကျော်ပြီပြောနေတာ။ မနက်ပိုင်း သူ့အမေကို ဈေးပို့ပြီးတာနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲ ဖူဆည်ဘောလုံးကန်လိုက် ပြီးတာနဲ့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်လယ်တော့တာပဲ။

ကျုပ်မိန်းမက အိမ်ပြင် သိပ်မထွက်တတ်ဘူးဗျ။ ဈေးဝယ်တာရယ် အရပ်ထဲ ဟိုနားဒီနား သွားတာလောက်ပဲ။ တခုတော့ ရှိတယ် ။ မင်းသူ ကျုပ်တို့မြို့က မသွားခင် မိန်းမကို ပိုက်ဆံအနည်းကျဉ်း ပေးသွားပုံရတယ်။ ရိုးရိုးအေးအေး နေတတ်တဲ့ ကျုပ်မိန်းမ ပြင်တတ်ဆင်တတ်လာတယ်။ အဝတ်စားလည်း ဒီဇိုင်းမျိုးစုံ ဝတ်တတ်လာတာပေါ့။

အရင်ကထက် ပိုကြည့်ကောင်းလာတယ်ဗျ။ ကျုပ်က မေးတော့ ငယ်ငယ်ထဲက အဝတ်စား ဝါသနာပါတာတဲ့ ။ ကျုပ်အဆင်မပြေလို့ မပူဆာခဲ့တာတဲ့ဗျာ။ ခုဟာ သူများပေးလို့ ဝတ်ရတာတဲ့ ကျုပ်အတွက်လည်း စပို့ရှပ်တွေ ပုဆိုးအသစ်တွေ ဝယ်ပေးပါတယ်။ ယောက္ခထီးအတွက်ရော သားလေးအတွက်ရောပဲ။

ယောက္ခထီးက ကျုပ်သင်္ကြန်တုန်းက ဆိုင်က မုန့်ဖိုးပေးတယ် ထင်နေတာပါ။ ကျုပ်သားလေးနဲ့ သူ့မွေးရပ်မြေ ရွာပြန်လိုက် အရပ်ထဲ လူကြီးတွေနဲ့ ဘုရားဖူးထွက်လိုက်ပေါ့။ ခုလည်း ယောက္ခထီးမရှိတုန်း အိမ်မှာ အရက်တခါလိုလုပ်ဖို့ တိုင်ပင်နေကြတာပါ။

" ဖြစ်ပါ့မလား … ကိုနောင်ရယ် "

" ဖြစ်ပါတယ် … မိန်းမရ … အဲဒီကောင်လည်း … သူ့သိတ်ခါအကျခံပြီး … မိန်းမလို ကလေးအမေနဲ့ဖြစ်တာ လျှောက်ပြောပါ့မလား "

" ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ် … လူရှေ့ကျ … မသင်းကို ရှိန်းနေတတ်တယ် "

" အဲဒါပြောတာပေါ့ … မိန်းမရဲ့ … ဟိုနေ့က … ကားပေါ်က ကိစ္စဆို … မသင်း နဲနဲလေး … လိုက်လျောတာနဲ့ အိမ်ထိပါလာမှာ "

အရင် ၅ ရက်လောက်က ကျုပ်မိန်းမ ဈေးသွားတော့ စိုးမောင်က လိုင်းကားပေါ်တက်လိုက်လာတာ။ အသွားလူရှင်းတော့ ဘာမှမလုပ်ပေမယ့် အပြန်ကျ ကျုပ်မိန်းမ ဖင်ကို နောက်ကနေ နိုက်တာတဲ့။ မိန်းမက ရှက်လည်းရှက်တော့ ကိုယ်လုံးကို တစ်စောင်းပြင်ရပ်လိုက်တယ်။

အဲကျမှ ပေါင်ကို လီးနဲ့ထောက်ပြီး ထမိန်ခွဲဝတ်တဲ့ ဘက်လက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်ကို ကလိတာ။ မိန်းမ အကျင့်က အတွင်းခံမဝတ်တတ်တော့ စောက်ပတ်ကို ထမိန်လေးပဲခြားပြီး အနိုက်ခံရတော့တာ။ အိမ်ရောက်တော့ ဖင်မှာကွက်နေလို့ ကျုပ်မေးကြည့်မှ ပြန်ပြောပြတာပါ။

ထမိန်လှန်ကြည့်တော့ စောက်ရည်စီးချောင်းက ပေါင်ကနေ ခြေချင်းဝတ်ထိဗျို့။ ဒီနေ့ မနက်ပိုင်း သူတို့အိမ် အိမ်တက်လုပ်လို့ ကျုပ်တို့လင်မယား ဝါးတီးသွားဆွဲကြတာပေါ့။ စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမ မြင်တာနဲ့ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ လူအုပ်ထဲက ထွက်လာပြီး လာခေါ်တာပါ။

" လာ … အမ … အော် အကိုရော ပါလာတာလား "

ပထမ ကျုပ်မိန်းမကိုပဲ မြင်ပုံရတယ် ပြီးမှ ကျုပ်ကို မြင်သွားပုံနဲ့ လှမ်းနူတ်ဆက်နေတာ။ တိုက်အောက်ထပ် ဧည်ခန်းကိုက ပေ ၃၀ လောက်ကျယ်တာဗျ။ ခပ်သန့်သန့် လူတွေရော ကျုပ်တို့အရပ်ထဲက သာမန်လူတွေရော အစုံပေါ့။ ထမင်းကျွေးဆိုတော့ လူဂုဏ်ထံတွေက သိပ်မစားကြပါဘူး ။

ကျုပ်တို့လို လူတန်းစားတွေကတော့ ခေါင်းမဖေါ်တမ်း စားကြတာပဲ။ ဟင်းက ဝက်သား ကြက်သားဗျ ငံပြာရည်ချက်နဲ့ အတို့အမြုပ်လေးဆိုတော့ စဉ်းစားကြည့်ဗျာ။ ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ ဧည့်ခန်း အနောက်ဘက်တံခါးနားရဲ့ အရှေ့ဘက် အခန်းထဲ  အချိုပွဲ လိမ္မော်ရည် နဲ့ လက်ဖက်ရောပေါ့။

အချိုရည်သောက်ပြီး ကျုပ်မိန်းမက သေးတအားပေါက်ချင်ကြောင်း ပြောနေတာဗျို့။ ကျုပ်လည်းသူများအိမ် အိမ်သာက ဘယ်နေရာမှန်းမသိ။ မကြာပါဘူး ။စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမနား ကိတ်မုန့်ပန်းကန်နဲ့ ရောက်လာပြီး ဘာဖြစ်တာလဲ မေးနေတာပဲ။ ကျုပ်လည်း မိန်းမက အချိုရည်သောက်ပြီး အပေါ့သွားချင်ကြောင်း ပြောပြမိတယ်။

" အော် … လာလာ … အမ … အိမ်သာက အနောက်ဖက် တံခါးကနေ သွားရတာ "

ဒါနဲ့ ကျုပ်မိန်းမလည်း စိုးမောင်နဲ့ ပါသွားတာ။ မိနစ် ၂၀ ကျော်လောက်မှ ကျုပ်မိန်းမ ပြန်ရောက်လာတာဗျို့။ စိုးမောင်ပါမလာတော့ဘူး။ မျက်နှာလည်း ချွေးလေးတွေ စို့နေတာ။ အင်္ကျီလည်း ရှေ့ပိုင်း နဲနဲကျေနေသလိုပဲ။အိမ်ရောက်မှ အဝတ်စားလဲပြီး ကျုပ်မေးတော့ အမှန်တိုင်းပြောပြပါတယ်။

" နောက်ဖေးရောက်တော့ အိမ်သာက လူတက်နေတာ … မသင်းရှေ့မှာလည်း … လူက ၂ ယောက်လောက် စောင့်နေကြတယ် "

" အဲတာကြောင့် … ကြာသွားတာလား "

" မဟုတ်ဘူး … ကိုနောင်ရဲ့ … စိုးမောင်က … လူများတယ် … အပေါ်ထပ်က အိမ်သာလိုက်ပို့မယ် ဆိုပြီး လိုက်ပို့တာပါ … အိမ်ပေါ်ရောက်တော့ ပရိဘောဂ ပစ္စည်းတွေ အပြည့်ပဲ "

" အိမ်ပေါ် … လူမရှိဘူးလား "

" မရှိဘူး … သူ့အဖေရော အမေရော … အောက်မှ ဧည့်ခံနေတာလေ "

" မိသားစု … ၃ ယောက်ထဲနေမှာပေါ့ "

" ဟုတ်လောက်မယ် … အပေါ်ထပ် အိမ်သာက … ဗိုလ်ထိုင်အိမ်သာ … မသင်း လည်း သေးပေါက်ဖို့ … ထမိန်ကို ခါးထိဆွဲမပြီး အိမ်သာခွက်ထဲ ထိုင်ပေါက်လိုက်ရတယ် … သေးတောင် မကုန်ဘူး အိမ်သာတံခါးက ပွင့်လာပါလေရော "

" ဟမ် … စိုးမောင်က … အိမ်သာထဲ … ဝင်လာတာလား "

" အင်းပေါ့ … မသင်းကို ချစ်မိနေကြောင်း ဖွဲ့နွဲ့ပြီး ပြောတာ စုံနေတာပဲ … မသင်းလည်း ကလေးအမေဖြစ်ကြောင်း မသင့်တော်ကြောင်း ဘာညာပြန်ပြောရတာပေါ့ "

" အော် "

" ဒါပေမယ့် … စိုးမောင်က ဇွတ်ကြီး ကိုနောင်ရယ် … မသင်း နို့တွေကို အင်္ကျီအပြင်ကနေ … ညှစ်ကိုင်နေတာ … အဲဒီချိန် အောက်က လူတက်လာရင် အရှက်ကွဲမဆိုးလို့ … မသင်းလည်း ခဏ ကိုင်ခိုင်းလိုက်တာ … နို့တွေ ကိုင်အားရတာနဲ့ … မသင်းရှေ့ ဒူးထောက်

ထိုင်ချပစ်တော့တာပဲ "

" တောင်းပန်နေတာလား "

" ဘယ်ကသာ … ကိုနောင်ရယ် … ထမိန်အောက်နားစကို မပြီး မသင်း အဖုတ်ကို လှမ်းယက်တော့တာပဲ … မသင်းလည်း အံအောရင်း သူ့ခေါင်းကို တွန်းပြီး နောက်ဆုတ်လိုက်တာပေါ့ … နောက်က အိမ်သာခွက်ဘေးနား မျက်နှာသစ်တဲ့ ဘေစင်နဲ့ ခါးနဲ့ ထောင်မိတော့ နောက်ဆုတ်လို့ မရတော့တာ … သေးမကုန်ခင် ဝင်လာတာမို့ အစိလေး စုပ်တော့ ကျင်လာပြီး လက်ကျန်သေးတွေပါ ပန်းထွက်ကုန်တာ အဖုတ်က ရေလည်းမဆေးရသေးဘူးလေ "

" ဟာ … ဒါဆို … ငါ့မိန်းမက … စိုးမောင်ကို မျက်နှာသစ်ပေးလိုက်တာပေါ့ … ခိခိ "

" ခ်ခ်  ခ်ခ် … အဲချိန် … စိုးမောင်ကို အားနာစိတ်တော့ ဝင်မိတာပေါ့ … အဲတာကို … သူကလည်း ထန်နေတာ ထင်တယ် … မသင်းစောက်ပတ်ကို သေးတွေရော သူယက်လို့စို့လာတဲ့ အရည်တွေရော ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးတာ "

.....................................................................................................................

" ဟိတ် … အမလေး …… အိမ်ပေါ်လူတက်လာလိမ့်မယ် …… ရှီးးးးး  ကျွတ် ကျွတ် "

" မလာပါဘူး မမရယ် … အမေနဲ့အဖေက အောက်မှာ ဧည့်ခံနေတာပါ "

" ဟူးးးး …… မင်းကွာ …… အတော်ဆိုးတယ် … ငါ့ဟာက … သေးပေါက်ရင်း တန်းလန်းရေမဆေးရ သေးဘူး "

" ကျနော် မရွံပါဘူး … ချစ်တာကိုးဗျ … ခုန မမ သေးတွေ ကျနော့် မျက်နှာပန်းနေတာပဲ … ဘာဖြစ်လည်း "

သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် တကယ်ပင်အံအောနေမိသည်။ စိုးမောင်လို လူချောလေးက သူမလို ကလေးအမေကို စွဲလမ်းနေသည်မှာ သူမအတွက် ထူးခြားဆန်းကျယ်နေ၏။ မျက်လုံးလေးမိတ်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲရင်း စိုးမောင် စိတ်တိုင်းကျ ယက်နိုင်ရန် စောက်ဖုတ်အား ကော့ထားပေးလိုက်တော့သည်။

စိုးမောင်ကလည်း ခေသူတော့မဟုတ်ပေ ။ အိမ်ထောင်သည် ကလေးအမေ တစ်ယောက်အား ကော့ပျံလာအောင် ယက်ပေးနိုင်၏။ စိုးမောင်လျှာစွမ်းအောက် သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ခပ်တိုးတိုးညည်းကာ စိုးမောင်ပါးစပ်နှင့် သူမစောက်ပတ် လွတ်ထွက်မသွားအောင် ဆွဲကပ်ထားရသည်။

မျက်လုံးမိတ်ကာ အရသာခံနေစဉ် သူမအုပ်ကိုင်ထားသော စိုးမောင်ခေါင်းက အပေါ်သို့ ရွေ့လာကာ နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်စဉ် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေး နွေးကနဲ့ဖြစ်သွား၏။ ချက်ချင်းဆိုသလို စိုးမောင်၏ မျက်နှာချင်းဆိုင် လိုးချက်များ ကျရောက်လာတော့သည်။ သင်းသင်းစိုးမှာလည်း စိုးမောင် ဆောင့်ချက်များအား အလိုက်သင့် ကော့ခံရင်း လီးအရသာခံနေမိ၏။

တဖြည်းဖြည်း အားပါသော လိုးချက်များကြောင့် သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် နံရံကျောကပ်ကာ ပေါင်တန်များ ရသလောက်ထပ်ဖြဲပေးလိုက်ရသည်။ အစပိုင်း စိုးမောင်အား လျော့တွက်ခဲ့ရာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်ချက်များကြောင့် အနည်းငယ်ဖြုံသွားရ၏။

" ဘွတ် … ဗြိဗြိ …… အ     အ …… အသံတွေ ထွက်နေပြီ …… ထိန်းလုပ်ဟာ "

" အင့် …… ဗျစ် …… ရှီးးးး းးးး …… ရပါတယ် မမရယ် … မမစောက်ဖုတ်က …… အိစက်နေတော့ …… လိုးလို့ တအားကောင်းလို့ပါ …… ဖွပ်   ဘွတ် …… ရှီးးးး းးး "

စကားပြောလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ခဏအကြာ စိုးမောင်မှာ သင်းသင်းစိုးအား နံရံဘက် လက်ထောက်ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။ ထို့နောက် ခါးလေးအား ဖိကာ ကော့ထွက်လာသော ဖင်ကြီးနောက်က နေရာယူကာ မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့်လိုး၏။

သင်းသင်းစိုးမှာ လင်ဖြစ်သူနောင်နောင်နှင့်ရော ဗေဒင်ဆရာဦးကံသာနှင့်ရော ဒီလိုပုံစံများ အလိုးမခံဘူးသေးပေ။ စိုးမောင် စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံရင်း သူမစောက်ခေါင်းထဲ ပူကနဲ့ခံစားလိုက်ရသဖြင့် စိုးမောင်ပြီးသွားမှန်း သိရှိလိုက်တော့သည်။

စိုးမောင်က လီးဆွဲထုတ်ပြီးသည်နှင့် သူမဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက်နေရာယူကာ ဖင်ဝလေးအား ယက်ပေးနေပြန်၏။ ထို့နောက် မပြီးသေးသော သူမစောက်ပတ်လေးထဲ လက်ချောင်းလေးနှင့်ထိုးသွင်းကာ ကစားပေးနေတော့သည်။

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ဖင်ဝအယက်ခံရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ မွှေခံရသဖြင့် ခဏအကြာတွင် စောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်း ပန်းထုတ်ပစ်ရ၏။ ညာဘက်လက်ဖြင့် စိုးမောင်ခေါင်းအား ဖမ်းဆွဲကာ ဖင်နဲ့ကပ်ထားရင်း စောက်ရည်များကုန်မှ လွတ်ပေးလိုက်သည်။

" အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ရပြီရပြီ …… ရှီးးးး းးးး "

စိုးမောင်မှာ သင်းသင်းစိုးဖင်ကြား ယက်ပေးနေရာမှ စောက်ရည်များရွှဲနှစ်နေသော စောက်ဖုတ်အား ပြောင်းယက်ပေး၏။ ပေါင်ခြံတွင်း စီးကျနေသော စောက်ရည်များယက်ပေးရာ သူ့လရည်များပါ လျှံထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ အားလုံးပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးပြီးမှ ထမိန်အားဆွဲချပေးကာ အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းခဲ့ကြတော့သည်။

.................................................................................................................

မသင်းစကားဆုံးတော့ ကျုပ်လီးလဲ ထောင်မတ်နေပြီဗျ။ မသင်းက လီးထိပ်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း လက်မလေးနဲ့ ဒစ်ဖူးမေးသိုင်းကြိုးလေး ဖိပွတ်တော့ ခဏပဲဗျာ ။ လရည်တွေဗျစ်ကနဲ့ဗျစ်ကနဲ့ ပန်းထွက်ကုန်တာ။

ညပိုင်းကျ မသင်းကို ဦးကံသာနဲ့လိုးတာ မေးလိုက် စိုးမောင်နဲ့လိုးတာ မေးလိုက်ဆိုတော့ သူကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ကထန်လာတာပဲ။ ကျုပ်ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး အပေါ်ကနေ ကုတင်ကျိုးမတတ် ခွလိုးနေတာဗျ။ ၂ ချီဆက်တိုက် အားရအောင်လိုးပြီးမှ ကျုပ်တို့လည်း အိပ်ပျော်သွားကြတာ။

၂ ပတ်လောက်နေတော့ ကျုပ်တို့စောင့်မျှော်နေတဲ့ နေ့ကို ရောက်လာတာပဲ။ စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမကို အပြင်ဒိတ်တာဗျ မိန်းမက တိုင်ပင်ပြီးသားမို့ အိမ်မှာပဲ ချိန်းလိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့အိပ်ခန်းလေး ရှင်းပြီး သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး လုပ်ထားလိုက်တယ်။

စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမကို ဘယ်လောက်များ လိုးချင်နေလည်း မသိဘူး။ မနက် ၉ နာရီလောက် ရောက်ချလာတော့တာပဲ။ ကျုပ်လည်း ကမန်းကတန်းနဲ့ အလုပ်သွားချင်ယောင်ဆောင်ရတာပေါ့။ ဒါနဲပဲ စိုးမောင်နဲ့မိန်းမကို နုတ်ဆက်ပြီး ဆိုင်ကယ်ထုတ် ခပ်တည်တည်နဲ့ အိမ်က ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။

ရပ်ကွက်ထဲ ခဏပတ်မောင်းပြီး အိမ်နားမရောက်ခင် ဆိုင်ကယ်စက်ရပ်လိုက်တာ။ အိမ်ထိတွန်းလာရင်း ဆိုင်ကယ်ကို အိမ်ဝင်းတံခါးပေါက်ဘေးနား ဂွထောက်ရပ်လိုက်တာ။ ပြီးမှ အိမ်ဝင်းတံခါးဖွင့် ပြန်စိပြီး အိမ်ထဲ ခြေဖွဖွနင်းရင်း ဝင်ခဲ့တာပေါ့။

ကြိုတင်ပြင်ဆင်ပြီးသားမို့ ကျုပ်တို့လင်မယားခန်းနဲ့ကပ်လျက် အခန်းထဲ အသာလေးဝင်လိုက်တယ်။ ထရံပေါက်လေးက ကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်မိန်းမ မသင်းနဲ့စိုးမောင်က ကုတင်စောင်းမှာ နမ်းရင်း အဝတ်စားတွေ ပြိုင်တူချွတ်နေကြတာဗျ။

ခဏကြာတော့ နှစ်ယောက်ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်ကြတယ်။ အိပ်ခန်းမီးပိတ်ထားပေမယ့် ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ထားတော့ ပြတင်းတံခါးကဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင်ကြောင့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရတာပါ။ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တဲ့ စိုးမောင်ပေါင်ကြားက လီးကို ကျုပ်မိန်းမ မသင်းက လေးဘက်ထောက်အနေထားနဲ့ အားရပါးရ စုပ်ပေးတော့တာပဲ။ လီးထိပ်ကို ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်လိုက် စိုးမောင်မျက်နာကို မော့ကြည့်လိုက်ပေါ့။

စိုးမောင်ကလည်း သူ့လီးကို မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနဲ့တဲ့ ကျုပ်မိန်းမ နို့တွေကို ညှစ်ပေးနေတာဗျ။ မိန်းမက သူ့တံတွေးတွေနဲ့ ပြောင်လက်လာတဲ့ စိုးမောင်လီးကို လက်တဖက်နဲ့ကိုင်ပြီးပါးပြင်ကပ်ရင်း လီးအရင်းအောက်က လဥတွေပါ ဆွဲစုပ်နေပြီ။

" အ …… မမရယ် "

စိုးမောင်က လဥတွေကျ အစုပ်မခံနိုင်ဘူးထင်တယ်။ ဖင်တွေကြွတက်လာရင်း တအီးအီးနဲ့ အသံထွက်ညည်းနေတာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမကလည်း စိုးမောင်အဲလို ခံစားရလေ သဘောကျလေပဲ ။ သူ့ပါးကပ်ထားတဲ့ လီးကို အပေါ်ထောင်ပြီး စိုးမောင်ဗိုက်ပေါ်ဖိကပ်ရင်း တွဲလောင်းကျနေနေတဲ့ လဥနှစ်လုံးကို တလှည့်စီ ဆွဲဆွဲစုပ်တော့တာ။ လဥတစ်လုံးကို စုပ်တိုင်း ပါးခွက်နေအောင် ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ပြီးမှ ပါးစပ်ထဲက ပလွပ်ကနဲ့ထုတ်ပစ်တာ။

စိုးမောင်လည်း ကျုပ်မိန်းမ ပါးစပ်ထဲက သူ့လဥပြန်ထွက်လာတိုင်း အ…ကနဲ့ တကိုယ်လုံးတုန်သွားရင်း မိန်းမခေါင်းကို ဆွဲခွာပစ်တာ။ ဒါပေမယ့် မိန်းမက စိုးမောင်ခွာမပစ်ခင် နောက်ထပ် လဥတစ်လုံး ဆွဲငုံပြီးနေပြီ။ စိုးမောင် မေးကြောတွေထောင်လာရင်း ကျုပ်မိန်းမကို တောင်းပန်နေရပါပြီ။

" အားးးး …… မမရယျ …… အ  ……… ခဏ  ခဏ ရပျပေးပါဦးးး …… အ  အ "

မိန်းမက မရပ်ဘူးဗျ လဥတွေ တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး ပြောင်းစုပ်ပေးရင်း စိုးမောင် ဗိုက်ပေါ်ကပ်ထားတဲ့ လီးကို လက်ဖဝါးနဲ့ အထက်အောက် ပွတ်ပေးနေတာ။

ကျုပ်မိန်းမလက်ထဲ စိုးမောင်လီးကြီး အကြောတွေထောင်ရင်း တဇပ်ဇပ်တုန်နေတာဗျ။ သိပ်မကြာပါဘူး ။ စိုးမောင်လည်း ဒူးထောက်လျက်အနေထားနဲ့ တအီးအီးညည်းရင်း လရည်တွေ လီးထိပ်အပေါက်က ထွက်ကျလာတာ။ လီးက ဗိုက်ပေါ်ထောင်ကပ်ထားတာမို့ လီးထိပ်ကနေ ဒစ်ဖူးမေးသိုင်းကြိုးအောက် စီးကျနေတာပဲ။ မိန်းမက လျှာနဲ့ခံပြီး ပင့်ယက်ရင်း ဒစ်ကို ဆွဲစုပ်ပစ်တော့ စိုးမောင်တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ့်နေတာဗျို့။

" အားးး …… မမရယ် …… ကောင်းလိုက်တာ …… ချစ်တယ်ဗျာ … အရမ်းကို ချစ်မိသွားပြီ "

ကျုပ်မိန်းမကို ချုပ်နေတာဗျ။မိန်းမကလည်း သူ့လို ကလေးအမေတစ်ယောက်ကို ခပ်ချောချောလူပျိုတစ်ယောက်က ချစ်တယ်ပြောတော့ သဘောကျနေတာပေါ့။ စိတ်မလုံဘူးနေမယ် ကျုပ်ချောင်းထဲ ထရံဘက်ကို မျက်လုံးလေးက ခိုးခိုးကြည့်နေတာဗျို့။

စိုးမောင်လီးကို မလွတ်ဘူးဗျ လရည်အကုန်ထွက်အောင် စုပ်ပေးပြီးကတည်းက လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်သပ်ပေးနေတာပဲ။ ခဏနေတော့ စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမပါးလေး နမ်းရင် စကားပြောနေတယ်။ အသံကတိုးတော့ မကြားရပါဘူး။

ကျုပ်မိန်းမက ချက်ချင်းပဲ ကုန်းထပြီး စိုးမောင်ရှေ့ လေးဖက်ကုန်းတော့တာပဲ။ မိန်းမဖင်ကြီးကလည်း ခါးလေးသေးပြီး ဝိုင်းစက်ကော့ထွက်နေတော့ စိုးမောင်အတွက် လိုးချင်စဖွယ်ပေါ့ဗျာ။ စိုးမောင်က ဒူးထောက်လျက်အနေထားကနေ သူရှေ့ကားထွက်နေတဲ့ မိန်းမဖင်နောက် နဲနဲတိုးခွာပြီး မိန်းမဖင်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်ပြီဗျ။ ပေါင်ကြားထဲ စူထွက်နေတဲ့ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို ယက်တော့မယ်ထင်တယ်။

" အ …… ရှီးးးး းးးး … အဲဒါ ဖင်ပေါက်ကြီး … မောင်လေး "

ဟာ … အံအောမိတယ်ဗျာ။ ကျုပ်တောင်ခုထိ မိန်းမဖင်ကို ယက်မပေးဖူးသေးဘူး။ စောက်ဖုတ်တော့ တခါတလေ ယက်ပေးဖူးပါတယ်။ ကျုပ်မိန်းမလည်း အရသာအတော်တွေ့နေပုံပဲ။ ခါးလေးညွတ်လိုက် ပြန်ကြွလာလိုက်နဲ့ ဖင်နဲ့စိုးမောင်မျက်နာတော့ အခွာမခံဘူးဗျို့။

မိန်းမလက်တဖက်က လေးဘက်ထောက်အနေထားနဲ့ နောက်ပြန်ဆန့်ထုတ်ပြီး စိုးမောင်ခေါင်းကို ဖမ်းဆွဲရင်း သူ့ဖင်နဲ့ကပ်ထားတာဗျ။ စိုးမောင်ကလည်း မိန်းမဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဘယ်ညာပွတ်ပေးရင်း ဖင်ဝညိုညိုလေးကို လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးထဲ့လိုက် ပင့်ယက်လိုက်ပေါ့။ မိန်းမပါးစပ်ကလည်း အသံပေါင်းစုံ ညည်းရင် ဖင်ကြီးကို ထောင်ပေးနေတာ။ ဒီချိန် ကျုပ်တားရင်တောင် မရလောက်တော့ဘူး။

" အားးးး …… မောင်လေးရယ် ……… ရှီးးးး းးးး …… အအ "

မင်းတွေပါတွေတောင် မသုံးတော့ပါဘူး ။ မောင်လေးပဲခေါ်နေတာဗျို့။ ခဏကြာတော့ စိုးမောင်က ဘယ်လက်နဲ့ သူ့လီးကို ဂွင်းတိုက်ရင်း ကျုပ်မိန်းမဖင်ပေါက်ထဲ လက်ခလယ် ထိုးသွင်းနေပြီ။ လက်ခလယ်ကို ပြန်ထုတ်လိုက် ဖင်ပေါက်ထဲ တံတွေးထွေးချလိုက်နဲ့ ဖင်လိုးဖို့ လမ်းကြောင်းနေတာပေါ့။

မိန်းမက ဖင်ကို ထပ်ကားရင်း စိုးမောင်လက်နဲ့မွှေတာကို အရသာခံနေတော့တာပဲ။ တဖြည်းဖြည်း စိုးမောင်လီးကြီး ပြန်ထောင်လာတော့ မိန်းမဖင်ထဲ စိုးမောင်က လက်ခလယ်ရော လက်သကြွယ်ရော နှစ်ချောင်းပူးမွှေနေတာပေါ့။

" အားလား …… ရှီးးး  းးးး …… ရှီးးးး "

မိန်းမဆီက ညည်းသံတွေ ကျယ်လာတော့မှ စိုးမောင်က ဒူးထောက်ခါးဆန့်ရင်း သူမွှေထားတဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို တံတွေးထွေးချရင်း လီးထိပ်ကို တေ့သွင်းပစ်တာ။ လီးတဝက်လောက် အထုတ်သွင်း ပုံမှန်လေးလုပ်ရင်း ပြန်ထုတ်လိုက် ဖင်ထဲတံတွေးထွေးလိုက် လီးပေါ်တံတွေးထွေးလိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးနေတယ်။ လီးအဆုံးထိ ပစ်လိုးတော့ မိန်းမခေါင်းလေး မော့တက်သွားတာ။

" အမလေး …… အ  အားးး …… ဖြည်းဖြည်း "

မိန်းမ ဆီက တောင်းပန်သံလေး ထွက်လာတော့ စိုးမောင်ကာ လီးကို အကုန်ထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲပြောင်းလိုးတာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမ မသင်းက အဖုတ်ထဲလီးဝင်တာနဲ့ ခုနအော်တာ။ သူမဟုတ်သလိုပဲ ။ တဟင်းဟင်းနဲ့ ကျေကျေနပ်နပ် အလိုးခံနေတာဗျို့။

စိုးမောင်က လူငယ်ပေမယ့် တကယ်ပါးနပ်တယ်ဗျာ။ အဖုတ်ထဲလီးနဲ့လိုးတဲ့ချိန် လက်မက ဖင်ပေါက်ထဲသွင်းကလိပေးတာဗျ။ ဖင်ပြန်လိုးတော့ လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ရည်တွေနဲ့ ဖင်ပေါက်ကလည်း လက်မနဲ့မွှေပြီးသားဆိုတော့ လျောလျောရှုရှုပဲပေါ့။ ဒီတခါ လီးအဆုံးထိဝင်တာတောင် မိန်းမက နာကျင်ဟန်မပြတော့ပါဘူး ။ ခပ်တိုးတိုးပဲ ညည်းပြနေတာ။ စိုးမောင်က ဖင်ရော အဖုတ်ရော စိတ်ကြိုက်လိုးရတာနဲ့ ခါးညွတ်ပြီး တွဲကျနေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမနို့အုံတွေ လှမ်းဆွဲတော့တာပဲ။

နို့တွေညှစ်ရင်း ကျုပ်မိန်းမကို ဖင်ရော အဖုတ်ရော တလှည့်စီလိုးတော့တာပဲ။ မိန်းမလည်း စိုးမောင်ဆောင့်ချက်တွေကို အံကြိတ်ခံရင်း ပထမတချီပြီးတာ ခဏရပ်ခိုင်းတာတောင် စိုးမောင်က ရပ်မပေးဘူးဗျို့။ အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲနှုတ်ပြီး ဖင်ထဲပြောင်းလိုးပစ်တာ။ မိန်းမက စောက်ရည်ပန်းထုတ်ရင်း ဖင်အလိုးခံနေရရှာတယ်။

စိုးမောင်ကလည်း ဘယ်ချိန်က လိုးချင်နေလည်း မသိဘူး စောက်ဖုတ်က အရည်ထွက်တာ ရပ်တာနဲ့ ဖင်ထဲကလီးပြန်ထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ပြန်လိုးတော့တာ။ လေးဖက်ထောက်အနေထားနဲ့ပဲ မိန်းမကို ၂ ချီဆက်တိုက် ပြီးအောင်လိုးတာဗျ။

ခဏနေမှ မိန်းမဖင်ထဲက လီးကိုထုတ်ပြီး ဖင်ကြီးပေါ် လရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ နာရီဝက်လောက်နားပြီးတော့ ကျုပ်မိန်းမက ရေထသောက်တာ။ ပြန်ဝင်လာတာနဲ့ ပက်လက်မှေးနေတဲ့ စိုးမောင်းလီးကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း လီးကြီးထောင်မတ်လာတော့ မိန်းမက အပေါ်ကခွလိုးတာဗျို့။

အပေါ်က စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ရတော့ မိန်းမမျက်နှာက ကျေနပ်နေတဲ့ပုံပါပဲ။ ကန့်လန့်ဖျက်အနေထားနဲ့ ကျုပ်ချောင်းတဲ့ ထရံပေါက်လေးဘက် လှည့်ကြည့်သေးတယ်။ ခါးလေးလှုပ်ပြီး ဖင်ကြီးဝိုက်လိုးလိုက် ဖင်ကြီးမြှောက်ပြီး ဖိချလိုက်နဲ့ သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးတော့တာပဲ။

ခဏနေ စိုးမောင်က ဖင်ထဲထည့်လိုးဖို့ပြောတော့ မျက်နှာလေးရှုံ့ရင်း ဖင်ကြီးကြွပြီး အဖုတ်ထဲက လီးကိုချွတ်လိုက်တယ်။ စောက်ရည်တွေနဲ့ပြောင်လက်နေတဲ့ စိုးမောင်းလီးကို သူ့ဖင်ဝလေးနဲ့ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချနေတာ။ မျက်နှာလေးမဲ့နေပေမယ့် စိုးမောင်လီးကြီးက တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ မိန်းမဖင်ထဲ ဝင်သွားပါပြီ။

ခပ်ဖြည်းဆောင့်ရင်း အရှိန်ရလာတော့ မိန်းမက အရှိန်မြင့်ဆောင့်တာဗျ။ ဖင်ကလည်း လီးဒဏ်ခံနိုင်လာပုံပဲ။ ပါးစပ်ကညည်းနေပေမယ့် ဆောင်ချက်က ပြင်းပြင်းလာတာ။ စိုးမောင်က မိန်းမဖင်ကြီးကို ပေါင်ကြားထဲလက်သွင်းရင်း ပင့်ထိန်းပေးနေရပြီဗျို့။

စိုးမောင်ကလည်း လီးကျွတ်မထွက်သွားအောင်ထိန်းသလို မိန်းမလည်း လီးအဖျာထိထုတ်ပြီးမှ ပြန်ဆောင့်လိုးတာဗျ။ တချက်တချက် မိန်းမဖင်ကြီးအကြွလွန်ရင် စိုးမောင်က လီးမကျွတ်အောင် အောက်ကနေ ကော့လိုးပေးတယ်။ မိန်းမဖင်ကြီးပြန်အကျ လီးဝင်လျက်တန်းလန်းပါပဲ။ ဒုတိယတချီပြီးတော့ မှေးနေကြရင်း မိန်းမနဲ့စိုးမောင်က နေ့လည်စာ စားကြတာ။ ကျုပ်လည်း အသင့်ယူထားတဲ့ ဖီးကြမ်းငှက်ပျောသီး သုံးလုံးစားပြီး ရေဗူးထဲက ရေပဲ အဝသောက်ပစ်လိုက်တယ်။

သူတို့လည်း နားလိုက်လိုးလိုက်နဲ့ ညနေ ၅ နာရီကျ စိုးမောင်က ပြန်ကာနီးလေး သူ့လီးကို မိန်းမစုပ်ခိုင်းနေတာဗျ။ မိန်းမကလည်း မငြင်းပါဘူး ။ တနေကုန်သူ့စောက်ဖုတ် လိုးထားတဲ့လီးကို ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေးနေတယ်။ နှစ်ယောက်သား အဝတ်စားတွေပြန်ဝတ်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားနဲ့ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ကျသေးတယ်။

စိုးမောင်က နောက်တကြိမ်လောက် ခုလို စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်လေး လိုးချင်သေးကြောင်း တဖွဖွပြောပြီးမှ ပြန်သွားတာပါ။ ခဏနေတော့မှ ကျုပ်လည်း ချောင်းနေတဲ့ အခန်းထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့လင်မယားခန်းထဲ မိန်းမကို ဝင်ကြည့်တော့ လရည်နံ့စောက်ရည်နံ့တွေ မွန်ထူနေရောပဲ။ မိန်းမက ကျုပ်ဝင်လာတော့ ပြုံးပြပြီး မှေးနေတော့တာ။ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးထားကြတော့ ပင်ပန်းပြီပေါ့ဗျာ။

...........................................................................................................

အဲဒီနောက်ပိုင်း ကျုပ်နဲ့မသင်းလည်း လိုးကာနီးကျ မသင်းခံစားရပုံလေး ကျုပ်ကပြန်မေးလိုက် သူကပြန်ပြောပြလိုက်နဲ့ အရင်ထက် ပိုပြီး လိုးရတာ အရသာလည်းရှိလာတယ်။ မသင်းက နောက်ပိုင်းပိုထန်လာတာဗျ။

ရပ်ကွက်ထဲ ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကို ကုန်းနေတာ ဘယ်သူက လင်ငယ်ထားနေတာ အစုံပဲဗျို့။ ညတိုင်း ကျုပ်မိန်းမ မသင်းဆီက သတင်းတွေက လီးတောင်စေတယ်။ နောက် ၂ လောက်ကြာတော့ မိန်းမဆီက ကျုပ်မျှော်နေတဲ့စကားတွေ ကြားရပြန်ပြီ။ ရေသန့်ဗူးလိုက်ပို့တဲ့ အေးကိုပေါ့ဗျာ။ ဒီကောင်က မိန်းမရှိပါတယ်။  ကလေး ၃ ယောက်နဲ့ဗျ။ အသက်က ကျုပ်နဲ့မတိမ်းမယိမ်းလောက်ပဲ။

အသားမဲမဲ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နဲ့ ဦးထုပ်အဝိုင်းလေး အမြဲစောင်းထားတတ်တယ်။ အင်္ကျီကြယ်သီးက ဘယ်တော့မှ မတတ်ဘူး ။ ပုဆိုးတိုတိုနဲ့ ပေါင်ကြားက လီးကတော့ အမြဲတရမ်းရမ်းနဲ့ပါ။ သုံးဘီးဆိုက်တွဲလေး မော်တာနဲ့ဆင်ပြီး ရေဗူး လိုက်ရောင်းနေတာ။

ကျုပ်တို့ သူဆီက ရေဝယ်တာ ၄ လလောက်တော့ ရှိပြီ။ ကျုပ်တို့အိမ်လည်း ရေပို့ရင်း ရက်ခြား ဝင်ထွက်နေတာပဲ။ တရက်ကျ နေ့ခင်းဘက် ယောက္ခထီးနဲ့ကလေး အိပ်နေတုန်း ကျုပ်မိန်းမ မသင်းပဲ ရှိနေတဲ့အချိန်ပေါ့။

..............................................................................................................

" မသင်းရေ … ရေလာပို့တာဟေ့ "

" အော် … ဟုတ်ဟုတ် … လက်စနဲ့ … တခါထဲ လဲပေးပါ့လား ကိုအေးကို "

" အေးပါဟာ … ဦးလေးတို့ မမြင်ပါလား "

" အဖေနဲ့ ကလေးက … ထမင်းစားပြီး အိပ်နေကြတယ် … ကိုအေးကိုရေ … ကျမလည်း ခဏမှေးမလို့ "

သင်းသင်းစိုးမှာ ဧည့်ခန်းတွင်း ခုံလေးပေါ်မှ ကုန်နေသောရေဗူးနှင့် ရေဗူးအသစ် လဲပေးနေသော အေးကိုအား ကြည့်ကာ ရေဖိုးပိုက်ဆံရှင်းရန် အိပ်ခန်းထဲဝင်လာလိုက်သည်။ နောက်ကျောဘက်မှ သူမခါးအား လက်တဖက်က လာထိသဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်မိ၏။

" ဟင် … ကိုအေးကို … အပြင်ကပဲ စောင့်လေ … မသင်းထွက်ခဲ့မယ်နော် "

" ခဏလေးပါ … မသင်းရယ် "

" အိုရ် "

အေးကိုမှာ ပုဆိုးအတွင်းက ထောင်ထွက်နေသော လီးဖြင့် သင်းသင်းစိုးခါလေးအား ကိုင်ကာ ဖင်ကြားထဲ ထောက်ထားလိုက်သည်။ အမှန်တော့ အေးကို အတင်းရဲနေသည်မှာ အရင်ရက်များက ပုဆိုးခါဝတ်တိုင်း ပေါင်ကြားမှလီးအား သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ခိုးကြည့်တတ်သည်ကို ရိပ်မိလာရ၏။ သင်းသင်းစိုးဘက်ကလည်း အေးကို ရေဗူးထမ်းဝင်လာလျင် ဧည်ခန်းတွင်းဒူးထောင်ထားလျက် ထမိန်အောက်စလွတ်ကာ စောက်ဖုတ်အား ဖြဲပြတတ်သည်။

နောက်ပိုင်း အေးကိုမှာ သင်းသင်းစိုးရှေ့ ပုဆိုးဝတ်တိုင်း လီးအား မမြင်မြင်အောင် ပြတော့၏။ သင်းသင်းစိုးကလည်း ခိုးကြည့်ခဲ့ရာမှ ပေါ်တင် စိုက်ကြည့်တတ်လာသည်။ အေးကိုတစ်ယောက် ရေဗူးလဲပေးနေစဉ် ဖင်သားကြီးများရမ်းကာ အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားသော သင်းသင်းစိုး နောက်ပိုင်းအားကြည့်ရင်း ကပ်လိုက်လာခဲ့တော့၏။

ထို့နောက် အိပ်ခန်းတွင် ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက် ကလပ်တခုပေါ်မှ သူမပိုက်ဆံအိတ်လေး လှမ်းယူစဉ် အေးကိုမှ လီးဖြင့်ဖင်ကြားအား ထောက်လိုက်သည်။ အေးကိုမှာ အတွေ့ကြုံများသူမို့ သင်းသင်းစိုး အမူယာကြည့်ကာ ထမိန်အား ဆွဲလှန်ကာ သူ့ပုဆိုးအား စလွယ်သိုင်းပစ်၏။

ထို့နောက် စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးထိပ်တေ့ကာ လိုးရန် ကြိုးစားစဉ် သင်းသင်းစိုး အဖေနိုးလာကာ သင်းသင်းစိုးအား အော်ခေါ်သဖြင့် အေးကို ကြိုးစားမှုက အရာမထင်တော့ပေ။ သင်းသင်စိုးမှာ အိပ်ခန်းတွင်းမှ ပြေးထွက်ခဲ့သည်။

" သမီး … ရေဗူးပို့တဲ့ သူငယ်က ဘယ်မှာတုန်း … အိမ်ရှေ့မှာ သူ့ဆိုက်တွဲက "

" အိမ်သာတက်ချင်လို့တဲ့ … အဖေ … သမီးက ရေဖိုးပိုက်ဆံရှင်းဖို့ … အခန်းထဲ ပိုက်ဆံဝင်ယူနေတာပါ "

နောက်မှ ကပ်ပါလာသော အေးကိုမှာ … သင်းသင်းစိုး စကားကြောင့် အသက်ရှုချောင်သွားရ၏။

" အော် … အေးအေး သမီး "

သင်းသင်းစိုးဖခင်မှာ စကားပြန်ပြောရင်း ဧည်ခန်းထဲ ထိုင်ရင်း သတင်းစာ ဖတ်နေတော့သည်။ အေးကိုမှာ သင်းသင်းစိုး လက်ထဲမှ ရေဖိုးယူရင်း ပါးပြင်အား အလစ်နမ်းလိုက်၏။ သင်းသင်းစိုးကလည်း ဖခင်ဖြစ်သူမမြင်အောင် အေးကိုပေါင်ကြားမှ မလိုးလိုက်ရသဖြင့် မာန်ဖီနေသော လီးအား လက်တဖက်ဖြင့် လှမ်းညှစ်ပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်သည်။

..................................................................................................................

" အေးကိုက … အရင်လူတွေထက် … စွာမယ်ထင်တယ် မိန်းမရေ "

မသင်းစကားအဆုံး ကျုပ်လည်း မှတ်ချက်ပေးနေမိတယ်။မိန်းမကတော့ ပြုံးနေတာပေါ့။

" အတွေ့ကြုံများလောက်တယ် … ကိုနောင် … အဖေအိပ်နေတာတောင် … နောက်ကနေ မသင်းကို လိုးမလို့ … အဖေနိုးလာလို့ … မလိုးဖြစ်တော့တာ "

အေးကို ကို အိမ်ခေါ်လိုးခိုင်းဖို့ မိန်းမနဲ့ကျုပ် တိုင်ပင်နေကြတာဗျို့။ အစီစဉ်ဆွဲပြီးမှ မသင်းကို တချီလိုးပြီး နှစ်ယောက်သား နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။ နောက်ရက်တွေကျ အေးကို ကျုပ်မိန်းမကို လာလိုးမယ့်အချိန် စောင့်ရင်း နေတိုင်း ရင်ခုန်နေရတာပေါ့ဗျာ။

မိန်းမကလည်း အေးကိုအကြောင်းပြောရင် စိတ်ပါလက်ပါ ပြန်ပြောတတ်တာ။ ယောက္ခထီးနဲ့ကလေး ထုံးစံအတိုင်း မွေးရပ်မြေအလည်သွားချိန်ပေါ့ ။ နောက် ၂ ပတ်ကြာတော့ မိန်းမက အေးကို ကို နေ့ခင်းဘက် အိမ်ခေါ်ထားတယ်ပြောတယ်ဗျ။

ကျုပ်လည်း အလုပ်ကို မနက်ပိုင်းဆင်းပြီး နေ့လည်ကျ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အေးကိုများရောက်နေပြီလား ကျုပ်မရောက်ခင် မိန်းမက ဘယ်လိုများ အလိုးခံနေပြီလည်း အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ ရင်ခုန်နေမိတယ်ဗျာ။


စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



နေအတူ ကြွေအတူ အပိုင်း ( ၂ )

နေအတူ ကြွေအတူ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့် 

Cuckold ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် ဦးကံသာ စိတ်တိုင်းကျ ပုံစံအမျိုးမျိုး အလိုးခံရင်း စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက်ခဲ့ရသည်။ ဘေးဘက်ထောက်ကုန်းပေးရသည်မှာ သူမအကြိုက်ဆုံးဖြစ်၏။ စောက်ခေါင်းထဲ ဒင်ပြည့်ကြပ်ပြည့် ချိတ်ဆွဲနေသော လီးကြီးအား နောက်ပြန်ဆောင့်ကာ ကာမအရသာအား ထိထိမိမိလေး ခံစားပစ်သည်။

နားလိုက်လိုးလိုက်ဖြင့် ၃ ချီမြှောက်တွင် ဦးကံသာလီးအား စောက်ပတ်ထဲမှ ချွတ်ကာ ပါးစပ်ထဲ ပြောင်းထည့်ရင်း သူမခေါင်းအား အထက်အောက်ကစားပြီး ထွက်လာသမျှ လရည်များအား တဂွတ်ဂွတ်မျိုချပစ်တော့၏။

နှစ်ဦးသား မျက်နှာချင်းဆိုင်လှဲချကာ သင်းသင်းစိုးမှ ဦးကံသာလီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း အနားယူနေကြသည်။ ညနေပိုင်းမှ သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် အိမ်ပြန်ရာ ဦးကံသာမှ အိမ်ပြန်လက်ဆောင်ဟုပြောကာ စောက်ပတ်အား တချီပြီးအောင် ယက်ပေးလိုက်၏။

..........................................................................................

" အော် … ၃ ကြိမ်မြောက်က … မိန်းမ ကိုယ်တိုင် … သွားအလိုးခံတာကိုး "

" ဟုတ်တယ် … ကိုနောင် … အဲဒီတုန်းက အချိန်ပြည့် ဦးကံသာလီးကြီးပဲ မြင်ယောင်နေတာ … သွား အလိုးခံလိုက်တော့မှ … နေလို့ထိုင်လို့ ရတာ "

" ၄ ကြိမ်မြောက်ကရော "

" နောက်ဆုံး အကြိမ်က အိမ်မှာပေါ့ … အဖေ ရှိရဲ့သားနဲ့ … မသင်းကို … မရ ရအောင် လိုးသွားတာ "

..................................................................................................

" ဟော … ဆရာဦးကံသာ လာတယ်ဟေ့ … သမီးရေ … လက်ဖက်နဲ့ … ရေနွေးကြမ်းလေး လုပ်ပါဦး "

မနက်ပိုင်း ၁၀ နာရီကျော်ကျော်လောက် ဦးကံသာတစ်ယောက် သင်းသင်းစိုးအိမ်သို့ ဆိုင်းမဆင့် ဘုံမဆင့် ရှောက်ရှိလာသည်။ ဦးမျိုးမြင့်နှင့် စကားပြောရင်း မျက်လုံးများက သင်းသင်းစိုး ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ဝဲနေတော့၏။ အထူးသဖြင့် ဖျာပေါ်အိကားထွက်နေသော ဖင်ကြီးအား မျက်လုံးများက ကျရောက်နေသည်။

" လက်က သက်သာရဲ့လား … နောင်ကြီး "

" ကောင်းသွားပြီဗျို့ … ဆရာ့ကို ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ … တခါတခါ ဖျားချင်သလိုလိုတောင် ဖြစ်တာဗျ "

" မလိုပါဘူး နောင်ကြီးရယ် … လူရင်းတွေ ဖြစ်သွားကြပြီပဲ "

သင်းသင်းစိုးမှာလည်း ဖအေနှင့်ဦးကံသာ စကားပြောနေသည်ကို နားထောင်ရင်း သူမမျက်လုံးများက ဦးကံသာပေါင်ကြားသို့ ရောက်ရှိနေသည်။ ထိုစဉ် ရပ်ကွက်လူကြီးများရောက်လာက ကထိန်ကိစ္စ ပြောဆိုနေသဖြင့် သင်းသင်းစိုးမှာ ရေနွေးထပ်တည်ရင်း ထပ်ဧည့်ခံ ပေးရသည်။

သူမရေနွေး ထပ်ဖြည့်ပေးအပြီး ဧည့်ခန်းတွင် လူပြည့်သွားသဖြင့် ဦးကံသာ နောက်နားလေး ကပ်ထိုင်လိုက်၏။ သူမနောက်ကျောတွင် အိမ်ဝန်းထရံသာ ရှိတော့သည်။ ဦးမျိုးမြင့်နှင့် ရပ်ကွက်လူကြီးများ လက်ဖက်စားလိုက် ရေနွေးသောက်လိုက်ဖြင့် စကားပြောဆိုနေစဉ် ဦးကံသာမှာ ကိုယ်လုံးအား အနည်းငယ်ရွေ့ကာ ညာဘက်ဒူးတဖက် ထောင်ထားလိုက်၏။

သင်းသင်းစိုးမှာ သူမရှေ့တည့်တည့် ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစ်စောင်းအနေထားဖြင့် ဒူးတဖက်ထောင်ထားသော ဦးကံသာ အား မသိမသာ ကြည့်နေမိသည်။ ထိုစဉ် ဦးကံသာ လက်တဖက်မှာ ထောင်ထားသော ဒူးခေါင်းဘက် ပုဆိုးအောက်နားစအား ဆွဲအား ဖင်အောက်ညှပ်ထားလိုက်သည်။

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ဦးကံသာပေါင်တန်ကြားမှ ခုံးထနေသော လီးကြီးအား ကြမ်းပြင်ပေါ် စိုက်ကျလျက်အနေထားဖြင့် တွေ့မြင်နေ၏။ သူမကိုယ်လုံးလေး မသိမသာ တိုးကပ်ကာ ဒူးထောင်ဟထားသော ပေါင်တန်ဘက် လက်သွင်းရင်း လီးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်း သင်းသင်းစိုး လက်ထဲ ဦးကံသာ လီးကြီး မာထင်လာတော့၏။

" ကဲ … ဦးမျိုးမြင့်တို့ … စကားကောင်းနေတာ … နောက်ဖေး အပေါ့လေး သွားချင်လို့ … ခွင့်ပြုဗျာ "

" အော် … ဒီက တည့်တည့်သာဖြတ်သွား … ဆရာရေ … သမီးရေ … သင်းသင်း … အိမ်သာ လိုက်ပြပေးလိုက်ပါဦး "

ဦးကံသာစကား အဆုံး ဦးမျိုးမြင့်မှ သမီးဖြစ်သူအား အိမ်သာလိုက်ပြခိုင်း နေတော့သည်။ ဦးကံသာမှာ ပုဆိုးကြားမှ ထောင်နေသော လီးအား လက်ဖြင့်ဖိကာ နောက်ဖေးပေါက်သို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ နောက်ဖေးတံခါးပေါက်နားအရောက် တံခါးဘေးနားလေး အိမ်ထရံအား မှီကာ ရပ်နေလိုက်သည်။

ဦးကံသာ နောက်ကျောဘက်မှ ကပ်ပါလာသော သင်းသင်းစိုးမှာ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဘက်သို့ တချက်လှည့်ကြည့်ရင်း ဦးကံသာရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ချပစ်၏။ ပုဆိုးအောက်နားစအား ပေါင်ရင်းထိလှန်တင်ကာ ဦးကံသာပေါင်ကြားမှ ထောင်မတ်နေသော လီးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

လီးကြီးအား ဘယ်ချိန်တွေ့တွေ့ စုပ်ပေးချင်သည့်စိတ်က ထကြွနေ၏။ ဘယ်လက်ဖြင့် ပုဆိုးအောက်နားစအား ပင့်ကိုင်ပြီး ညာလက်က လီးအရင်းအား ဖမ်းထိန်းကာ လျှာဖြင့် လီးအရည်ပြားအား ပတ်ယက်လိုက်၊ လီးထိပ်အား ဆွဲစုပ်လိုက်နှင့် မက်မက်မောမောစုပ်ပေးလိုက်သည်။ တဖန် လီးအားအပေါ်သို့ပင့်တင်ကာ လီးအရင်းအောက်မှ တွဲကျနေသော လဥမဲမဲကြီး နှစ်လုံးအား တလှည့်ဆီဆွဲစုပ်ပြန်၏။ ဦးကံသာတစ်ယောက် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဘက် ကြည့်ကာ လီးစုပ်ခံရင်း ခပ်တိုးတိုး ညည်းနေရသည်။

ခဏအကြာတွင် ဦးကံသာမှာ သင်းသင်းစိုးအား လီးစုပ်တာရပ်ဖို့ ပြောဆိုလိုက်၏။ သင်းသင်းစိုးမှာ ဦးကံသာစကားကြောင့် စုပ်၍ မဝသေးသော လီးကြီးအား တချက်ကြည့်ကာ ဒစ်ဖူးအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ပေးလိုက်သည်။

ဦးကံသာ တစ်ယောက် သင်းသင်းစိုးပါးစပ်မှ လီးကြီးကျွတ်ထွက်သည်နှင့် သင်းသင်းစိုးအား ဆွဲထူပြီး အိမ်ထရံဘက် ကပ်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တတ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် ထမိန်လှန်ကာ တေ့လိုးပစ်၏။ပုဆိုးအား စလွယ်သိုင်းကာ သင်းသင်းစိုး ခါးလေးအား ဖမ်းကိုင်ရင်း တချက်ချင်း လိုးနေရာ အချက် ၅၀ ခန့်တွင် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှ ခြေသံများကြားရသဖြင့် လူချင်းခွဲလိုက်ရသည်။

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ထမိန်ပြင်ဝတ်ရင်း ဧည့်ခန်းဘက် အရင်ပြန်ထွက်ကာ ခဏအကြာမှ ဦးကံသာ ထွက်လာခဲ့၏။ ဦးကံသာ ဧည့်ခန်းတွင်းရောက်ချိန် ရပ်ကွက်လူကြီးများ ပြန်သွားသဖြင့် သင်းသင်းစိုးတို့ သားအဖနှစ်ဦးသာ တွေ့လိုက်ရသည်။

" ဆရာ … အိမ်သာသွားတာ အဆင်ပြေရဲ့လားဗျ "

" ပြေပါတယ်ဗျာ … မနေ့က ကုလားပဲဟင်းစားထားလို့ ဗိုက်က ရစ်နေတာပါ "

" အော် … အပြန်ကျ လမ်းဒုက္ခရောက်နေဦးမယ် … အိမ်မှ နားနားနေနေ … နေပြီးမှ ပြန်ပေါ့ "

" ဟုတ် … နောင်ကြီး "

ဦးကံသာမှာ ဦးမျိုးမြင့်နှင့် စကားပြောရင်း သင်းသင်းစိုးအား လိုးရန် အကြံထုတ်နေသည်။ သင်းသင်းစိုးမှာလည်း အလိုးခံကောင်းနေစဉ် လူချင်းခွဲခဲ့ရသဖြင့် ဦးကံသာပေါင်ကြားအား ခိုးကြည့်ကာ စိတ်ထဲ မရိုးမယွ ခံစားနေရ၏။

" အဖေတို့ … စကားပြောကြဦး … သမီး အိပ်ခန်းထဲ ခဏလှဲဦးမယ်နော် "

" အေးအေး … သမီး "

ဦးကံသာမှာ ဦးမျိုးမြင့်နှင့် ရောက်ရာပေါက်ရာ စကားပြောရင်း ခဏအကြာတွင် ဗိုက်ရစ်လာသဖြင့် နောက်ဖေးသွားရန် ပြောဆိုလိုက်သည်။

" ကဲ … နောင်ကြီးရေ … စကားတော့ ကောင်းပါရဲ့ဗျာ … ဗိုက်က ရစ်လာပြန်ပြီဗျို့ "

" ဟား … သွားသွား … ဆရာ "

ဦးမျိုးမြင့်အားပြောပြီးသည်နှင့် ဧည့်ခန်းအနောက်လျှောက်လာကာ သင်းသင်းစိုး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ရင်း တံခါးစိထားလိုက်၏။ ဦးကံသာ ဝင်လာသည်နှင့် သင်းသင်းစိုးမှာ ကုတင်ပေါ်အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရာမှ ဆင်းလာပြီး ဦးကံသာပုဆိုးအတွင်းမှ လီးအား အုပ်ကိုင်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်ချလိုက်သည်။

" နောက်မှ … စုပ်တော့ … သင်းသင်း … ခု တအားလိုးချင်နေပြီ "

" အင်း … ဒါဆိုလည်း … လိုးလေ "

သင်းသင်းစိုးမှာ ဦးကံသာအား ပြောပြီးသည်နှင့် မတ်တပ်ထရပ်ကာ ကုတင်ဘက်ပြန်လျှောက်သွားရင်း ကုတင်စောင်းတွင် လေးဘက်ကုန်းပေးထား၏။ ဦးကံသာမှာလည်း ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်တွင် မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် သင်းသင်းစိုးပေါင်ကြားမှ အရည်လဲ့နေသော စောက်ပတ်အားကြည့်ကာ ပုဆိုးအားခြေရင်းပုံချလိုက်သည်။

ထို့နောက် စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားအား ဖြဲကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဒစ်ဖူးအားဖိထည့်ရင်း လီးတဝက်ခန့် ထိုးသွင်းပစ်၏။ လီးတဝက်လောက်သာ အထုတ်သွင်းလုပ်ရင်း အချက် ၃၀ခန့်တွင် လီးအရင်းထိ ဆောင့်လိုးလိုက်တော့သည်။

" ဗျစ် …… အ …… ဖလွပ် …… ဘွတ် …… ရှီးးး းးးး …… အအ "

စောက်ရည်များစိမ့်လာ၍ လီးအဖျားထိထုတ်ကာ လီးအရင်းထိ ဆောင့်လိုးပစ်၏။ တဖြည်းဖြည်း လီးဝင်လီးထွက်သံများ ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာသဖြင့် လိုးအားလျှော့ကာ တချက်ချင်းလိုးနေတော့သည်။

" အာ … ဆောင့်လိုးစမ်းပါ … ဆရာရယ် "

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် အလိုးခံကောင်းနေစဉ် လိုးချက်များပျော့လာသဖြင့် စိတ်ထဲ အားမလိုအားမရ ဖြစ်ကာ ဦးကံသာအား လှည်ပြန်ကြည့်ရင်း ပြောဆိုနေသည်။

" အသံတွေ တအားထွက်မဆိုးလို့ပါ … သင်းသင်းရဲ့ … ဧည့်ခန်းထဲက … ညည်းအဖေ ကြားသွားလိမ့်မယ် "

ဦးကံသာ ပြောသည်ကလည်း မှန်နေသည်မို့ သင်းသင်းတစ်ယောက် မချင့်မရဲ ဖြစ်ကာ ဖင်ကြီးအားနောက်ပြန်ပစ်ဆောင့်ရင်း ရသလောက်လေး စည်းစိမ်ယူနေလိုက်၏။ ဦးကံသာမှာလည်း စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း ဆောင့်လိုးချင်ပေမယ့် အခြေနေနဲ့ အချိန်ခါကြောင့် စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ကာ ပုံမှန်လေး ကြိတ်လိုးနေရသည်။

" သမီးရေ … အိပ်ပျော်နေလား "

" ရှင် … အဖေ "

ရုတ်တရက် အိပ်ခန်းပြင်မှ ဖခင်ဖြစ်သူ အသံကြောင့် နှစ်ဦးသား တုန်သွားကြပြီး သင်းသင်းစိုးမှာ ဦးကံသာအား ကုတင်အောက်ပုန်းခိုင်းလိုက်၏။

" အဖေ … ကထိန်ကိစ္စနဲ့ ဓမ္မာရုံခဏသွားရဦးမယ် … လာခေါ်နေလို့ … ဆရာဦးကံသာက ဝမ်းပျက်ပြီး အိမ်သာတက်နေလို့ … သူလာရင် ပြောလိုက်ပါဦး … တော်ကြာ အဖေက ရှောင်တယ်ဖြစ်မဆိုးလို့ "

" ဟုတ် … အဖေ … သမီး ပြောပြလိုက်ပါ့မယ် … သွားသွား "

ထို့နောက် သင်းသင်းစိုးမှာ အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်ပြင်ထွက်သည်နှင့် အိမ်းဝင်း တံခါးအား ပိတ်ရင်း အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။ သူအိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် တခိခိ ရယ်နေတော့၏။ ကုတင်အောက် ကွေးကွေးလေး ပုန်းနေသော ဦးကံသာမှာ ပြန်ထွက်လာရင်း တခိခိရယ်နေသော သင်းသင်းစိုးအား လှမ်းမေးနေသည်။

" ဆရာဖြင့် … လန့်နေမိတာ … သင်းသင်းက ဘာတွေ သဘောကျနေတာလည်း "

" အော် … အဖေက … ဆရာ့ကို အိမ်သာတက်တယ် ထင်နေတာ … သူ့သမီး ခိုးလိုးနေတာ မသိရှာဘူး … အဲဒါ တွေးမိလို့ပါ "

" သင်းသင်းသားလေးကရော "

" အဖေ့ အိပ်ခန်းထဲမှာပါ … ခုထိ မနိုးသေးဘူး … ကဲ … ခု လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖြစ်သွားပြီ … လီးကြီး လှန်ပေးတော့ စုပ်ဦးမယ် "

ဦးကံသာလည်း သင်းသင်းစကားကြောင့် ပုဆိုးချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်ပက်လက် လှန်ပေးလိုက်တော့သည်။ သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် လောလောလတ်လတ် သူမစောက်ဖုတ်အား လိုးထားသဖြင့် စောက်ရည်များပေကပ်နေသော ဦးကံသာလီးကြီးအား ကုတင်ပေါ်ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ အားရပါးရ စုပ်နေမိ၏။

အတော်ကြာကြာလေး စုပ်ပြီးမှ ဦးကံသာအား လိုးပေးရန် ဘေးနားလေး လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဒီတကြိမ်တွင် လွတ်လပ်သွားသည်မို့ ဦးကံသာမှာ ခုန ထိန်းထားသော ကာမဆန္ဒများ ဖွင့်ချလိုက်တော့၏။ လေးဖက်ကုန်းပေးထားသော သင်းသင်းစိုးခါးလေးအား စုံကိုင်ကာ ဖင်ကြီးနောက်မှဒူးထောင်နေရာပြန်ယူကာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးပစ်သည်။

" ဖွပ်ဖွပ် … ဇွိ … အမလေးးး …… ဘွတ်ဘွတ် … ကောင်းလိုက်တာ … ဆရာရယ် … အဲလို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး … လိုးစမ်းပါ … တအားခံလို့ ကောင်းတာပဲ …… အ   ……  ရှီးးးး းးးးးး "

ဦးကံသာ၏ မနားတမ်း ဆောင့်ချက်များအောက် အားရကျေနပ်စွာ ခံယူရင်း နှစ်ဦးသား ပန်းတိုင်ရောက်ရှိခဲ့သည်။ သို့သော် ဦးကံသာမှာ သင်းသင်းစိုးအား အနားမပေးတော့ပဲ ပက်လက်လှဲချကာ ပူပူနွေးနွေး လိုးထားသော စောက်ပတ်အား ကုန်ယက်တော့၏။ သင်းသင်းစိုးမှာလည်း စောက်ရည်ထွက်ပြီးကာစ ချက်ချင်း အယက်ခံရသဖြင့် အရသာသစ်လေး ခံစားကာ ရမ္မက်စိတ်များမကျပဲ တိုးပွားလာခဲ့သည်။ 

ဦးကံသာအား ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး မပျော့မမာ အနေထားဖြစ်နေသော လီးအား တင်းမာလာအောင် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလိုက်၏။ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ လီးကြီးထောင်မတ်လာစဉ် ဦးကံသာမှ အပေါ်က တက်ဆောင့်ခိုင်းတော့သည်။ ပထမဆုံးအကြိမ် အပေါ်က ခွလိုးသည်မို့ ဦးကံသာ လီးပေါ်သို ဖြည်းဖြည်းချင်း ခွထိုင်လိုက်၏။ လီးတချောင်းလုံး စောက်ခေါင်းထဲ တရစ်ပြီးတရစ် ဝင်သွားမှ ဖင်ကြီးအားကြွကာ ပြန်ဖိချသည်။

အပေါ်မှ ခွလိုးရသဖြင့် သူမလိုသလို လိုးခွင့်ရကာ ဦးကံသာလီးအား စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်လိုးပစ်သည်။တဖြည်းဖြည်း ကျင့်သားရလာကာ ဖင်သားကြီးများ တုန်ခါလာသည်အထိ ဖိဖိဆောင့်ချပစ်သည်။ အရှိန်နှင့်ဆောင့်ချတိုင်း ဦးကံသာ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝသို့ ထောက်မိသဖြင့် နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်း အရသာနှစ်မျိုး ပူးတွဲခံစားနေ၏။

ဦးကံသာမှာ အရှိန်ဖြင့်ဆောင့်ချသဖြင့် ရမ်းခါနေသော သူမနို့အုံများအား ပင့်ချေပေးသဖြင့် ခံစားမှု့အား ပိုကောင်းလာကာ အောက်နူတ်ခမ်းလေးအား ဖိကိုက်ရင်း အားရှိသလောက် ဖိဆောင့်ပစ်သည်။ သူမ လိုးအားလျော့စဉ် ဦးကံသာမှ ပင့်လိုးပေးသဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ပွတ်ဆွဲနေသော လီးအရသာမှာ လျော့မသွားပဲ တိုးတိုးလာခဲ့၏။

စောက်ရည်များမှာလည်း ဦးကံသာ လဥကြားမှ စီးကား အိပ်ယာပေါ် ရွှဲနှစ်ကုန်သည်။ ၂ ချီဆက်တိုက် အကောင်းကြီးကောင်းကာ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ အားကနဲ့ ညည်းသံရှည် ဆွဲရင်း ဦးကံသာ ရင်ဘက်ပေါ် သူမကိုယ်လေး မှောက်ချပစ်လိုက်၏။

" အားးး… ထွက်     ထွက်   …… ထွက်ပြန်ပြီ …… ဆရာရယ် ……… အမလေးးးး …… အ    အားးးးး "

ဦးကံသာမှာလည်း သင်းသင်းစိုးကိုယ်လုံးလေး သူ့ပေါ်မှောက်ကျလာသည်နှင့် ကျောပြင်အား သိုင်းဖက်ကာ အောက်မှ ပင့်လိုးတော့သည်။ သင်းသင်းစိုး ဖင်ကြီး လေထဲမြောက်သွားလိုက် ပြန်ကျလိုက်နှင့် အတော်ကြာကြာတွင် ဦးကံသာလည်း လီးတန်တချောင်းလုံး ယားတက်လာကာ လရည်များ သင်းသင်းစိုး စောင်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်ရ၏။

" ရှီးးးး … ဘွတ်   ဘွတ်   ဘွတ် …… အား  အားးး …… ဆရာလည်း ပြီးပြီ …… သင်းသင်းရယ် …… အင်းဟင်း "

.......................................................................................................

ကျုပ်မိန်းမ စကားဆုံးတော့ ဂွင်းတခါထုထားတဲ့ ကျုပ်လီးက ထူးထူးခြားခြား ပြန်မာလာတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ မသင်းကို ဆွဲလှဲပြီး ထမိန်လှန် လိုးပစ်လိုက်တာ။ တသက်နဲ့တကိုယ်ဗျာ လီးက ခါတိုင်းလို ကျမသွားပဲ မာထင်နေတာဗျ။မိနစ် ၂၀ လောက် မနားတမ်း လိုးလိုက်နိုင်လို့ မိန်းမတောင် အံအောယူရတယ်။

နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်အိပ်ပျော်ရင်း မနက် ၅ နာရီလောက် မသင်းကို ထလိုးသေးတယ် ။ မသင်းက အားရကျေနပ်တဲ့အသံနဲ့ ကျုပ်မျက်နာကို တရှုံ့ရှုံ့နမ်းနေတော့တာ။ ကလေးရပြီး အေးစက်သွားတဲ့ ကျုပ်တို့ကာမဆက်ဆံရေးက ဦးကံသာကြောင့် ပြန်လည်နွေးထွေးလာတာတော့ ဝန်ခံပါတယ်ဗျ။

နောက်ရက်တွေလည်း လိုးကာနီးတိုင်း ကျုပ်မိန်းမ မသင်းကို ဦးကံသာနဲ့ လိုးခဲ့ပုံတွေ ပြန်ပြန်ပြောခိုင်းပြီးမှ လိုးကြတာ စိတ်ကျေနပ်မှု့ အများကြီး ရတယ်ဗျ။ မသင်းကလည်း ဦးကံသာ လိုးတဲ့အကြောင်းပြောတိုင်း ကျုပ်တောင် စွပေးစရာ မလိုဘူး စောက်ပတ်က အရည်တွေ အလိုလိုရွှဲနေတာပဲ။

ကျုပ်လီးလည်း ဂွင်းထုစွစရာမလိုအောင်ကို မာထင်နေတာပါ။ ဒီလိုနဲ့ ယောက္ခထီးက သင်္ကြန်နီးလို့ သူ့မွေးရပ်မြေ ပြန်တဲ့ချိန် သားလေးကိုခေါ်သွားပါတယ်။ ကျုပ်နဲ့မိန်းမနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေရချိန် ကျုပ်အလုပ်နားရက် မသင်းဈေးက ပြန်လာတော့ မျက်နှာလေးက ပန်းရောင်သန်းနေတာဗျ။

" ဈေးက ပြန်လာပြီလား … မိန်းမ "

" အင်း … ကိုနောင် "

" ဒီနေ့ … ငါ့မိန်းမ မျက်နှာလေး … ရဲနေပါလား … မှန်းစမ်း နေမကောင်းဖြစ်ပြီနဲ့ … တူတယ် "

ကျုပ်လည်း ဧည့်ခန်းထဲ ဈေးခြင်းလေးချရင်း ခုံပေါ်ထိုင်နေတဲ့ မိန်းမ နဖူးလေး စမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ကိုယ်လည်း မပူဘူးဗျ။ ဘာဖြစ်တာလည်း မေးတော့လဲ မပြောဘူး။ ထမင်းဟင်းချက်ပြီး နေ့လည်စာ စားသောက်ပြီးတော့ ကျုပ်လည်း လက်ဖက်ရည်ပါဆယ် သွားဝယ်လိုက်တာ။

ယောက္ခထီးက ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ သားလေးကို ချီပြီး ရပ်ကွက်ထဲ လည်နေကြတယ်။ ကျုပ်ပြန်ရောက်တော့ ယောက္ခထီးဖို့ လက်ဖက်ရည် ဦးချပြီး ကျန်တာ ကျုပ်တို့လင်မယား သောက်ဖို့ ဖန်ခွက်ထဲ ငှဲ့ပြီး ယူလာလိုက်တာပေါ့။

ကုတင်ပေါ် ဘေးတစ်စောင်းအိပ်နေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမ ဘေးနား လှဲချပြီး ကော့ထွက်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကို ခွပစ်လိုက်တယ်။ မိန်းမက အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတာပါ။ တခုခု စဉ်းစားနေပုံနဲ့ သက်ပျင်းချသံတွေ ကျုပ်ကြားနေရတာ။ သူ့ဂုတ်သားလေးကို နမ်းရင်း လက်တဖက်က သိုင်းဖက်ပြီး နို့အုံတွေ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်ဗျာ။

နို့တွေကိုင်နေတဲ့ ကျုပ်လက်ကို သူ့လက်တဖက်နဲ့ တွန်းထုတ်ရင်း ကျုပ်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်လိုက်တာဗျ။ မျက်နှာက စိတ်ရှုတ်နေတဲ့ ပုံစံမို့ အသာကြည့်နေလိုက်တာ။ ကျုပ်မျက်နှာ စိုက်ကြည့်နေရင်း မနက်က ဈေးအပြန်ကျုပ်မေးတဲ့ဟာကို ပြောပြပါတယ်။

" ကိုနောင် … မသင်း စိတ်ထဲ … စနိုး စနှောင့် ကြီး ဖြစ်နေလို့ပါ … ခု … ဖွင့်ပြောပြတာ ကောင်းမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ "

" ဟမ် …… ပြောပါ … မိန်းမရ … တစ်ယောက်ထဲ ခံစားနေမယ့် အစား … ကိုနောင့်ကို ပြောပြတော့ … ခံစားမှု့ လျော့တာပေါ့ "

" မသင်း … ကိုနောင့် အပေါ်ကို … မတရား လုပ်သလိုကြီး … ခံစားလာရလို့ပါ … အဟင့် ဟင့် "

" အာ … ဘာလို့ ငိုတာလည်း … မိန်းမရယ် … ပြောမယ့်ဟာ ပြောပါ … ရိုးရိုးသားသား ဖွင့်ပြောတဲ့ အတွက် ဘာနေနေ … ကိုနောင်က ခွင့်လွတ်ပြီးသားပဲ "

" မသင်းမှာ ကိုနောင်နဲ့ လက်မထပ်ခင် … ချစ်သူ ရှိခဲ့ဖူးတယ် "

" အင်းလေ … မိန်းမ ပြောပြဖူးသားပဲ … မိန်းမနဲ့ လက်ထပ်ဖို့ … ဖားကန့်တက်ပြီး အလုပ်လုပ်ရာက … ပြန်မလာတော့တာဆို … ခုဆို ၅ နှစ်လောက်ရှိပြီမလား "

" ဟုတ်တယ် … ကိုနောင် … ၂ နှစ်လောက် အဆက်သွယ်မရပဲ … ငှက်ဖျားမိပြီး သေသလိုလို သတင်းရခဲ့တာပါ "

" အင်း … ခု ဘာဖြစ်လို့လဲ … မိန်းမရဲ့ "

" မနက်က … ဈေးသွားတော့ … သူနဲ့ ပြန်တွေ့တာ … သူမသေဘူး ကိုနောင် … ငှက်ဖျားမိပြီး ပြန်နေကောင်းလာရာကနေ သူတို့အုပ်စု ကျောက်အောင်လာတယ် ပြောတာ … မသင်းအကြောင်းလည်း သူစုံစမ်းပြီးပြီ ပြောတယ် "

" ဟမ် "

" ဟုတ်တယ် … ကိုနောင်နဲ့ ကလေးတစ်ယောက် ရနေတာပါ … သူသိထားတယ် "

" အော် "

" သူခွင့်လွတ်တယ်တဲ့ … ကိုနောင့်ကို ကွာပြီး … သူ့ကို လက်ထပ်ပါတဲ့ … ကလေးကိုလည်း သူ့သွေးသားအရင်း လို စောင့်ရှောက်ပါမယ်ဆိုပြီး … ငိုယို ပြောနေတော့တာ "

" ဟာ … အဲဒါနဲ့ … မိန်းမက … ဘာပြန်ပြောလိုက်တာလည်း "

ကျုပ်လည်း ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ဘူးဗျာ ။ မသင်းကို ကျုပ်သိပ်ချစ်တာဗျ။ မသင်းသာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ရင် ကျုပ် ကမ္ဘာပျက်ပြီ။ခုကို ရင်ထဲ မီးစနဲ့ထိုးသလို ခံစားလိုက်ရတာပါ။

" မငိုပါနဲ့ … ကိုနောင်ရယ် … မသင်းက … ကိုနောင်နဲ့ သားလေးအပေါ် ခုထိ မေတ္တာ မပျက်ပါဘူး "

ချက်ချင်းလှိုက်တက်လာပြီး ကျလာတဲ့ ကျုပ်မျက်ရည်တွေကို မိန်းမက သူ့လက်နဲ့ သုတ်ပေးရင်း ဆက်ပြောပြနေတယ်ဗျာ။

" ဈေးထဲကနေ … ဆိုင်ကယ်နဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းထိ ခေါ်သွားပြီး … လူရှင်းတဲ့ နေရာရောက်တော့ … မသင်းကို ဟိုဟာလုပ်ဖို့ … ကြိုးစားလာတာ … မသင်းက သူငိုယိုပြီး ဈေးထဲပြောနေတော့ ဘေးလူတွေ ဝိုင်းကြည့်နေတာနဲ့ … သူခေါ်ရာ လိုက်သွားမိတာပါ "

" ဒါဆို … သူက … မိန်းမ ကို "

" ဟင့်အင် … ကိုနောင် … မသင်း ခွင့်မပြုပါဘူး … ဦးကံသာ တုန်းကတောင် မသင်း ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် ချိုးနိမ်ပြီး … ကင်းအောင် နေနိုင်ခဲ့တာ … ကိုနောင် အသိပါ "

" အင်းပါ … ကိုနောင် စိတ်လော သွားတာ … ဆောရီး "

" ရပါတယ် … ကိုနောင်ရယ် … ဒါပေမယ့် … မသင်း … သူ့ကို … လက်နဲ့ အာသာဖြေပေးခဲ့ရတယ် … နောက်ပြီး မသင်းတို့ … ထပ်မပက်သက်ကြဖို့ … ပြောတော့ သူ့ဘက်က … မသင်းနဲ့ အိပ်ဖို့ တောင်းဆိုလာတာပဲ "

" ဟမ် … ဒါဖြင့် … သူက … မိန်းမနဲ့ အိပ်ပြီးရင် … ထပ်မပတ်သက်တာ သေချာလား "

" အဲဒါတော့ … သူ ကတိပေးတယ် … ဖားကန် အပြီးပြန်တော့မယ် ပြောတယ် "

" ဒါဆိုလည်း … ခွင့်ပြုလိုက်ပါလား မိန်းမရယ် … ကိုနောင်က … မသင်းနဲ့ သားလေးကို မခွဲရရင် … ပြီးရောပဲ "

" ကိုနောင်က … မသင်းပေါ် … အဲလို နားလည်ပေးလေ မသင်းစိတ်ထဲ … မချိအောင် ခံစားရလေ ပါပဲ "

" ဟာ … ရပါတယ် … မိန်းမရယ် … ဒါပေမယ့် ဒီတခါ … တခုတော့ တောင်းဆို ပါရစေ "

" ပြောပါ … ကိုနောင် သဘောမတူရင် … မသင်း ဘာမှ မလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသား "

" အဖေရော … သားလေးရော … အိမ်မှာ မရှိတော့ … မသင်း ချစ်သူဟောင်းကို အိမ်ပဲ ခေါ်တွေ့ပါ့လား "

" အင် "

" ဟုတ်တယ် … ဦးကံသာနဲ့ ကတည်းက … ကိုနောင် ကြည့်ချင်မိတာ … အသိနောက်ကျ ခဲ့လို့ "

" ဟို … ဟိုလေ … ကိုနောင်ရှေ့ … တခြားယောင်္ကျားကို … ခံဖို … မသင်း … စိတ်မရဲဘူး "

" စိတ်အေးအေး ထားပြီး ပျော်ပါ … မိန်းမရယ် … အရေးကြီးတာ … ကိုနောင်နဲ့ သားလေးကို … ပစ်မသွားဖို့ပဲ … ပြီးတော့ … ကိုနောင်တို့ အိပ်ခန်းမှာပဲ လုပ်ကြ … ဒီဘက် အဝတ်စားထားတဲ့ အခန်းကနေ … ကိုနောင် ချောင်းကြည့်မှာပါ "

" အင်းပါ … ကိုနောင် … ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ပါ့မယ် "

ညပိုင်းရောက်တော့ ၂ ချီဆက်တိုက် လိုးဖြစ်တယ်ဗျ။ ထူခြားတာကာ ကျုပ်မိန်းမ ခါတိုင်းရက်ထက် စိတ်ပိုကြွနေတာပါ။ မနက်ပိုင်းက ချစ်သူဟောင်းကို ဂွင်းထုပေးတော့ အဲဒီစိတ်တွေ ပြန်ပေါ်လာတာနေမယ်။ ၃ ရက်မြောက်ကျ ကျုပ် အလုပ်သွားကာနီး ဒီနေ့ ဈေးထဲ သူ့ချစ်သူဟောင်းနဲ့ ချိန်းတဲ့နေ့မို့ ဘယ်နေ့ ခေါ်လိုက်ရမလဲ မေးနေတာဗျို့။

" ကိုနောင် … ဒီနေ့ … သူ့ကို ဘယ်ရက်တွေ့ဖို့ ပြောလိုက်ရမလည်း "

" မြန်လေ ကောင်းလေပဲ … မိန်းမရယ် … နက်ဖန် ချိန်းလိုက် "

" ဟင် … မမြန်လွန်းဘူးလား "

" မမြန်ပါဘူး … ကိုနောင်လည်း ကြည့်ချင်တာရယ် … ပြီးတော့ သူ့ဆန္ဒပြည့်ဝတာနဲ့ … ဒီမြို့က ထွက်သွား ပြီးရောပေါ့ "

" သဘက်ခါ … ချိန်းလိုက်မယ်လေ … နက်ဖန်ကျ … မသင်းဘက်က လောသလိုဖြစ်သွားလိမ့်မယ် "

" အင်းပါ … ဒါဆိုလည်း … သဘက်ခါပေါ့ … တခုတော့ ကောင်းပါတယ် … ကိုနောင်လည်း နက်ဖန် နေတပိုင်း အိမ်သန့်ရှင်းရေး လုပ်ချင်သေးတယ် "

မသင်းကို နူတ်ဆက်ရင်း အလုပ်ထဲလာခဲ့လိုက်တယ်။ဆိုင်ရောက်တော့ ဆရာက သင်္ကြန် ကြိုပိတ်မှာမို့ အလုပ်တွေ လက်စသတ်ဖို့ တပြည့်တွေကို လိုက်ပြောနေတာပေါ့။ ကျုပ်ကတော့ သဘက်ခါ နားရဦးမှဗျ ကျုပ်မိန်းမနဲ့ သူ့ချစ်သူဟောင်းတို့ လိုးပွဲကို ကြိုပြီး ရင်ခုန်နေတာပါ။ ညနေပိုင်း လုပ်အားခရှင်းပြီး အိမ်ပြန်တော့ မိန်းမက သနပ်ခါးအဖွေးသားနဲ့ ကျုပ်ကို ပြုံးပြနူတ်ဆက်နေတာပဲ။

" ဟော … ကိုနောင် ပြန်လာပြီလား "

" အင်း … မိန်းမရေ … အခြေနေ ဘယ်လိုလဲ "

" မယ့်လေး … ရေချိုးထမင်းစားပါဦး … ပြီးမှ ပြောပြပါ့မယ် "

ကျုပ်လည်း ဆေးလိပ်တစ်လိပ် ကုန်အောင်သောက်ပြီး အိမ်ရှေ့ရေချိုးလိုက်တယ်။ ခဏနားပြီး မိန်းမနဲ့ ထမင်းအတူ စားလိုက်တာပေါ့။ ထမင်းစားပြီး မိန်းမဖျော်ပေးတဲ့ ကော်ဖီသောက်ရင်း ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ တီဗွီ အတူ ထိုင်ကြည့်နေကြတာ။ တီဗွီကြည့်နေပေမယ် စိတ်က မိန်းမနဲ့သူ့ချစ်သူအကြောင်းပဲ သိချင်နေမိတာပဲ။၈ နာရီ သတင်းလာတော့ ကျုပ်က စကားစလိုက်မိတယ်။

" မိန်းမ … အခန်းထဲ … သွားစို့ … သတင်းက နာရီဝက် ကြာဦးမယ် "

" ခ်ခ် … ဟုတ်ပါပြီရှင် "

မသင်းက ကျုပ်အကြံ သိနေတဲ့ ပုံစံနဲ့ ခိကနဲ့ ရယ်ရင်း ဖင်ကြီးတွေရမ်းပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတော့တာ။ကျုပ်လည်း အသာလေးကပ်လိုက်သွားပြီး အိပ်ခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လေးလှဲနေတဲ့ မိန်းမကို ဘေးတစ်စောင်း ခွပြီး ကျုပ်သိချင်တာမေးတော့တာပဲ။

" ပြောတော့လေကွာ "

" ပြောပြမှာပါ "

" မနက်က … ဈေးထဲ … ဟင်းချက်စရာ ဝယ်ပြီးတော့ … သူနဲ့ တွေ့ဖြစ်တာပဲ … အေးဆေးစကားပြောချင်တယ်ဆိုလို့ … သူ့ဆိုင်ကယ်နဲ့ အအေးဆိုင် တဆိုင် သွားခဲ့ကြတာ "

" အင်း "

" အအေးဆိုင်က … တမျိုးပဲ ကိုနောင် … ခြံဝင်းကြီးထဲမှာ … သက်ကယ်တဲလေးတွေ အများကြီးပဲ … ကိုယ့်အတွဲနဲ့ကိုယ် လာကြတာတွေပါ "

" အော် … သီးသန့် လုပ်ထားတာမျိုးလား "

" ဟုတ်တယ် ကိုနောင်ရဲ့ … တဲတခုနဲ့တခုက နဲနဲဝေးတယ် … ၁၀ပေပတ်လည်အကျယ်ကို စားပွဲခုံ အသေးလေးတလုံး ခင်းထားပြီး အောက်က ကြမ်းက သစ်သားအပြည့်ခင်းပြီး ဖယောင်းပုဆိုး အုပ်ထားပေးတာ "

" အော် "

" စားစရာက အစုံပဲ … ထမင်းရော အသုပ်ရော အပူအအေး … အကုန်ရတယ် … တဲရဲ့ အဝင်တံခါးလေးမှာ လူခေါ်ဘဲလ်လေး တပ်ထားပြီး ဘဲလ်နှိပ်မှ စားပွဲထိုးက ရောက်လာတာ … လက်ဖက်သုပ်နဲ့ မသင်းအတွက် အအေးတစ်ဗူး သူ့အတွက် အာလူးကြော်နဲ့ ဘီယာတစ်လုံး မှာလိုက်တယ် … စားစရာ ရောက်မလာခင် … သူက စမေးတော့တာပဲ "

" ဘယ်လို မေးတာလဲ … မိန်းမရ "

" အမ် … သူပြောတဲ့ ကိစ္စ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီလား ဘာညာပေါ့ "

" သေချာလေး … ပြောပါ မိန်းမရယ် ဘာညာဆိုတာက ဘာလည်း "

ကျုပ်က မိန်းမပါးစပ်က တစ်တစ်ခွခွ ပြောတာတွေ ကြားချင်မိတာဗျ။အဲဒါမို့ စကားလမ်းစကို လိုက်ဖွင့်ပေးနေတာပါ။

" ဒီလို … ကိုနောင်ရေ … သူက … မသင်းကို လက်ထပ်မလား … အလိုးခံမလား မေးတာ … ရှင်းပြီလား … ဟွန့် "

" အင်းပါ … အဲလိုလေး … သေချာပြောစမ်းပါ … မိန်းမရယ် "

" မသင်းလည်း … သားလေးနဲ့ မောင့်ကို မခွဲနိုင်ကြောင်း … ချစ်သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ … ဆန္ဒတွေလိုက်လျောပေးမည် ဖြစ်ကြောင်း … ကိစ္စပြီးတာနဲ့  နောက်နောင် မပတ်သက်ကြဖို့ … ဒီမြို့က ထွက်သွားဖို့ ကတိတောင်းလိုက်တာပေါ့ "

" သူက … ကျေနပ်တယ်ပေါ့ "

" ပထမတော့ … သူ အံအောသွားတာပေါ့ … ဒါပေမယ့် သူ့ပိုင်ဆိုင်မှု့ စည်းစိမ်ချမ်းသာမှု့တွေ ပြောပြပြီး လက်ထပ်ဖို့ပဲ … ထပ်ပြောနေတာ … အဲဒီချိန် မှာထားတဲ့ စားစရာတွေ ရောက်လာလို့ သူလည်း ဘီယာသောက် မသင်းလည်း လက်ဖက်သုပ်စားရင်း အအေးဗူးဖေါက်သောက်နေလိုက်တယ် "

" ဘီယာကုန်တော့ သူက နောက်တစ်လုံးထပ်မှာရင်း … ခုန စကားတွေပဲ ထပ်ထပ်ပြောပြနေတာ … မသင်းကလည်း သဘောထား မပြောင်းကြောင်း ပြန်ပြောတာပေါ့ "

ကျုပ်လည်း နားထောင်ရင်း မိန်းမပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ့ ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ်။ကျုပ်နဲ့သားလေးအပေါ် တကယ် သံယောစဉ် ကြီးတာလေဗျာ။ရုတ်တရက် ကျုပ်ကို ပြန်နမ်းပြီးမှ မိန်းမက စကားဆက်တာဗျ။

" နောက်ဆုံးကြ … မသင်းပြောတာ သူလက်ခံပါတယ် … ဒါပေမယ့် ဘီယာနှစ်လုံးကုန်တော့ … သူမူးနေတာပေါ့ … မသင်းနဲ့မတွေ့ခင် သောက်ထားပုံရတယ် … ဈေးထဲ စကားပြောတော့ အရက်နံ့ရနေတာ … စားပွဲခုံခြားပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေရာက မသင်းဘက်ကို တိုးကပ်လာတော့တာပဲ "

" အင်း … ဟုတ်ပြီ … သူက ဘာလုပ်သေးလည်း "

" အာ … ကိုနောင်ကလည်း … အကုန်ပြောပြမှာပါဆို … ဖြတ်ဖြတ် မေးနေတော့တာ "

" ဆောရီးပါ … မိန်းမရယ် … အရမ်းသိချင်မိလို့ပါဟ "

" မသင်း ညာလက်ဘေးနား ကပ်ထိုင်ပြီး … ပုခုံကို လာဖက်တယ် … ပြီးတော့ မသင်းနူတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ နမ်းတော့တာပဲ … မသင်းလည်း … အလိုက်သင့်လေး တုံ့ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ် … ဒါပေမယ့် သူက အဲမှာတင် ရပ်မသွားဘူး ကိုနောင် … မသင်းနို့တွေပါ ဆုပ်နယ်နေတာ … ဒီအထိလည်း မသင်း လက်ခံပါသေးတယ် ... ခဏကြာတော့ သူ့လက်တွေက မသင်း ဗိုက်သားတွေပွတ်ရင်း ပေါင်ကြားအရောက် … မသင်းလည်း သူ့လက်တွေကို ပုတ်ထုတ်လိုက်မိတာပဲ … သူက … ခဏ ငြိမ်သွားပြီးတာနဲ့ သူ့ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖြုတ်ရင်း အထဲက သူ့ဟာကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ် … ပထမနေ့က သေချာမကြည့်လိုက်ပေမယ့် … ခုဟာ အနီးကပ်မို့ မြင်လိုက်ရတာ … လီးက … ဦးကံသာထက် တုတ်ပြီး လီထိပ် အပေါ်နဲ့ အောက်ဘက်နား မှာ ဘုလေးတွေ ဖြစ်နေတာလေ "

" ဟင် … အဲဒါ … ဂေါ်လီ လို့ ခေါ်တယ် … မိန်းမရဲ့ "

" အင်း … မသင်းလည်း မေးကြည့်တော့ … သူက မသင်းလက်ကို သူ့လီးပေါ်တင်ရင်း … ဂေါ်လီ ၅လုံး ထည့်ထားကြောင်း … လိုးတဲ့အချိန်ကျ … သူမတူတဲ့ ခံစားမှု့ ဖြစ်ပေါ်စေကြောင်း ရှင်းပြပေးတယ် … မသင်းလည်း လီးကြီးကို အလိုက်သင့် ဂွင်းထုပေးရင်း အဖုတ်ထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ခံရခက်နေတာပေါ့ … ။သူမြန်မြန်ပြီးဖို့ ဆုတောင်းနေရတာပဲ … ခဏကြာတော့ မသင်းလက်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သူ့လီးက တင်းကနဲ့တင်းတနဲ့ ဖြစ်လာတော့တာ … မသင်းလည်း သူပြီးတော့မှာ သိတာနဲ့ လက်ကို ခပ်သွက်သွက်လေး ကစားပေးတော့ လရည်တွေ ပန်းထွက်လာတာ မသင်းထမိန်တွေပါ လာစင်တာပေါ့ … ပြန်ကာနီးကျ သူတအား ပူဆာတာနဲ့ … မသင်းလည်း ထိုင်လျက်လေးပဲ ထမိန်ကို ဟပြပေးခဲ့လိုက်တယ် "

" ဟင် … ဒါဆို … သူက မိန်းမကို မလိုးရသေးပေမယ့် … စောက်ဖုတ်တော့ မြင်ဖူးသွားပြီပေါ့ "

" အကုန်တော့ ဘယ်မြင်ပါ့မလည်း … ကိုနောင်ရဲ့ … ခဏလေးပဲ ထမိန်အပေါ်စဖြည်ပြီး ဟပြပေးတာပါ "

မသင်းစကားဆုံးတော့ ကျုပ်တို့လည်း တချီလိုးပြီး နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားကြတာပဲ။ မနက်လင်းတော့ ထမိန်အပေါ်လှန်တက်နေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမကို ခွလိုးချင်လိုက်တာဗျာ။ စိတ်ကို မနဲထိမ်းထားရတယ်။ နက်ဖန်ကျ သူ့ချစ်သူဟောင်းနဲ့ တနေကုန် လိုးကြမှာလေ ဒီနေတော့ မိန်းမအားရှိအောင် မလိုးရက်တော့ပါဘူး။ ကျုပ် တအိမ်လုံး တံမျက်စည်းလှည်းနေတုန်း မိန်းမ နိုးလာတာဗျ။

သူလည်း ဧည်ခန်းတဲ့ မြင်မကောင်း တဲ့ ပစ္စည်းတွေ ကျုပ်တို့ အခန်းပိုထဲ အကုန်သိမ်းရင်း ဆေးကြောနေတယ်။ အိပ်ခန်းတွေ အကုန်ရှင်း ကြပ်ခိုးတွေ လှဲချရင်း အနံသက်ကောင်းအောင် ပြတင်းတံခါးတွေ အကုန်ဖွင့်ထားလိုက်တယ်။

အောက်က အုတ်ခင်းကိုလည်း ရေဆေး လှဲကျင်းပြီး တတ်နိုင်သမျှ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းလေး လုပ်လိုက်ကြတာပေါ့။ မနက် ၁၀ နာရီလောက်မှ အားလုံးပြီးစီးတာနဲ့ လင်မယား နှစ်ယောက် ရေချိုးပြီး မသင်းက ညက ကျန်တဲ့ ထမင်းကြမ်းကြော်နေတာပါ။

ကျုပ်က အလုပ်ဝတ်လဲပြီး နေတပိုင်း ဆိုင်သွားရမှာဗျ။နက်ဖန် ခွင်တရက်ယူဦးမှာ ဆိုတော့ ဆရာညိုညင်နေမဆိုးလို့ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေတုန်း အိမ်ရှေ့ ဆိုင်ကယ် အဖြူလေး တစ်စီး ထိုးရပ်လာလို့ မီးဖိုခန်းထဲက မိန်းမကို သွားပြောလိုက်တယ်။ ကျုပ်ထင်တဲ့အတိုင်းပဲဗျ ။ သူ့ချစ်သူ ဖြစ်နေတာပဲ ချိန်းတာက နက်ဖန်မှာပါ။

" ဟောတော် … အဲဒါ … သူပဲ … ကိုနောင် "

" ခေါ်လိုက်ပါ … ကိုနောင် မီးဖိုချောင်ထဲ … ပုန်းနေပါ့မယ် "

ခဏကြာတော အသားလတ်လတ် မျက်နှာသွယ်သွယ် ပါးသိုင်းမွှေးပါးပါးနဲ့ လူတစ်ယောက် ကျုပ်မိန်းမ ခါးကိုဖက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာတာဗျို့။ မီးဖိုချောင်နဲ့ ဧည်ခန်းက မျက်စောင်းထိုး အနေထားမို့ ဧည့်ခန်းထဲ အကုန်မြင်နေရတာပါ။ စားပွဲခုံဘေးနားက ခုံအလွတ်တစ်လုံးကို မိန်းမက ခါးကုန်းပြီး အနီးနားက အဝတ်ဟောင်းတခုနဲ့ ခါပေးတော့ ကျုပ်မိန်းမ ဖင်ကြားကို အဲဒီလူက လက်နဲ့နိုက်ပွတ်နေတာဗျ။

" ဒါဆို … စိုးယောင်္ကျားက ညနေမှ ပြန်လာတတ်တာပေါ့ "

အော် … မသင်းက ကျုပ်ကို အလုပ်သွားပြီ ပြောထားတာနေမှာ ဒါမို့ ဒီကောင် လက်သရမ်းနေတာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမကို စိုးလို့ခေါ်တာဗျို့။

" အာ … ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ … ကိုမင်း "

" လူမရှိတုန်းလေး … ကိုင်ရတာကို … စိုးကလည်း "

" နက်ဖန်မှ … ချိန်းထားတာလေ … ဒီနေ့ ဘာလို့ လာတာလဲ "

" ဟုတ်ပါတယ် စိုးရယ် … နေရာလာကြည့်ရင်း လူရှင်းနေတာနဲ့ … ဝင်ကြည့်မိတာပါ "

" စိုးဘက်က ကတိတည်မှာပါ … ကိုမင်း ဘက်ကလည်း ကတိတည်ပေးပါ "

" အင်းပါ … စိုးရယ် … ခုတော့ တချိန်က မင်းသူ ဆိုတဲ့ … ဒီကကောင်ရဲ့ … အချစ်တွေက အရာမထင်တော့တာ သိပါတယ်ကွာ "

မင်းသူ စကားဆုံးတော့ ကျုပ်မိန်းမ မျက်နှာလေး မှိုင်သွားတာဗျ။ အတိတ်ကို သတိရမိတာ ထင်တယ်။

" စိုးလည်း ဖေါက်ပြန်ပြီ … အိမ်ထောင်ပြုတာမဟုတ်ပါဘူး … ကိုမင်းရယ် … ၂နှစ်လောက် အဆက်သွယ်မရတဲ့နောက်မှ … ခု လက်ရှိ ယောင်္ကျားကို လက်ထပ်ခဲ့တာပါ "

ကျုပ်မိန်းမ ဟတ်ထိသွားတာနေမှာ မင်းသူဘေးနား ကပ်ထိုင်းပြီး ပြန်ရှင်းပြနေတာဗျ။ တဖြည်းဖြည်း စကားပြောရင်း မင်းသူပေါင်ကြားထဲ မိန်းမလက်တဖက်က တလှုပ်လှုပ်နဲ့ပါ။ ကျုပ်နေရာက စားပွဲခုံကွယ်နေတော့ လက်လှုပ်တာပဲ မြင်နေရတာ။

နောက်ပိုင်း သူတို့စကားသံတွေက တိုးတော့ အသံသိပ်မကြားရတော့ဘူး။ ချောင်းရင်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေမိရတယ်။ ကြည့်နေရင်း မင်းသူဘယ်လက်က ကျုပ်မိန်းမ ပေါင်ကြားထဲ ရောက်လာပြန်ရော။ မိန်းမက မီးဖိုခန်းတံခါးဘက် မျက်လုံးဆွေကြည့်ရင်း ကျုပ်ဘယ်နေရာက ချောင်းနေလည်း သိချင်နေပုံပဲတချက်တချက် ခေါင်းလေးလန်တက်သွားသေးတယ်ဗျ။

သူပြောတော့ မင်းသူကို အကိုင်မခံဘူးပြောတာ ခုမင်းသူပုံစံက အရင်ထဲက ကျုပ်မိန်းမ စောက်ပတ်ကို နိုက်ဖူးတဲ့ပုံပါ။တကယ်ပါဗျာ ..။ အနားနားကပ်ပြီးကို ကြည့်ချင်မိတယ်။ ကျုပ်မိန်းမက သူ့ချစ်သူကို ဂွင်းထုပေးတုန်း သူ့ချစ်သူကလည်း ကျုပ်မိန်းမ အဖုတ်ကို ပြန်နိုက်ပေးနေတာလေ။ နှစ်ယောက် ဘေးတိုက် နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်ပြီး လက်တွေပဲ လှုပ်နေကြတာ။


အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>



နေအတူ ကြွေအတူ အပိုင်း ( ၁ )

နေအတူ ကြွေအတူ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့် 

Cuckold (ကပ်ကိုး ) ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

" အဖေ … အိမ်ရှေ့မှာ … ဧည့်သည် … အဖေ မိတ်ဆွေများလား "

" အော် …ဗေဒင်ဆရာ များလား … ငါ့သူငယ်ချင်း လှမောင်ကို … ဟိုတနေ့က … အကူညီတောင်းထားသေးတယ် … တံခါး သွားဖွင့်လိုက်ကွာ "

" ဟုတ် … အဖေ "

ကျုပ်ယောက္ခထီး ဘာစိတ်ကူးပေါက်လည်းမသိဘူး။ ဗေဒင်ဆရာတစ်ယောက်ကို အိမ်ခေါ်မေးတာပါ။ကျုပ်တို့အိမ်က မြို့ငယ်လေးတခုရဲ့ မြောက်ဘက် အစွန်ဆုံးရပ်ကွက်လေးထဲမှာပါ။ ရပ်ကွက်က အတော်ကျယ်တယ်ဗျ။ အရှေ့အနောက် တောင်မြောက်လမ်းဖေါက်ထားပြီး ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်ရဲ့ အနောက်ဖက်က မြစ်ကြီးပဲရှိတော့တာ။ ကျုပ်တို့အိမ်က ရပ်ကွက် တောင်ခြမ်းဘက်မှာ ပေ ၃၀ ပေ ၅၀ အကျယ်ရှိပြီး ထရံကာသွပ်မိုး အောက်က အုတ်ခင်းဗျို့။ အိမ်ရှေ့မှာ ရေချိုးကန်လေးလုပ်ပြီး ရေဘုံဘိုင်လေး ဆင်ထားလိုက်တယ်။

၂၅ ပေ ၃၅ ပေ ပတ်လယ်လောက် အိမ်ဆောက်ပြီး နောက်ဖေးက အိမ်သာနဲ့ မကျီးပင်လေးရှိတယ်ဗျ။ အိမ်ပတ်ပတ်လည် ဝါးထရံနဲ့ကာထားပြီး အိမ်ရှေ့က သစ်သားဝန်းထရံနဲ့ သစ်သားတံခါးပေါ့။ ကျုပ်နာမည်က နောင်နောင်ပါ။ အသက်က ၂၆ နှစ် ရေတိုင်ကီလုပ်တာ ဆရာ့ဆိုင်မှာပဲ ဒီနေ့ ဦးပုဒ်နေ့မို့ ဆိုင်ပိတ်တာနဲ့ အိမ်မှာကပ်နေတာပေါ့။

ကျုပ်မိန်းမ နာမည်က သင်းသင်းစိုးပါ။ အသက်က ၂၄ နှစ် ။ ကျုပ်ထက် ၂ နှစ်ငယ်ပါတယ် ။ သားလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်ဗျို့ ။ ၁ နှစ်ကျော်ပါပြီ။ ယောက္ခမ ကတော့ ကျုပ် မသင်းနဲ့ အိမ်ထောင်မကျခင်ထဲက ဆုံးပါးသွားတာ ယောက္ခထီးကတော့ ဦးမျိုးမြင့်တဲ့။ အရပ်မနိမ့်မမြင့်နဲ့ ကျုပ်ထက်စာရင် ပိန်တယ်။

ခု ယောက္ခထီးခေါ်ထားတဲ့ ဗေဒင်ဆရာကို ကျုပ်လည်းတံခါးဖွင့် ပြီးအိမ်ထဲခေါ်လာခဲ့တယ်။ သူစီးလာတဲ့စက်ဘီးလေး အိမ်ဝင်းထဲတွန်းဝင်ရင်း ဒေါက်ထောက်နေတာ။ စက်ဘီးလက်ကိုင်ရှေ့က ချိတ်ထားတဲ့ လွယ်အိတ်အနီကြီး ဖြုတ်ယူပြီး ကျုပ်နောက်က ကပ်ပါလာတာပေါ့။ 

ဗေဒင်ဆရာက ဦးကံသာတဲ့ ။ မြို့ရဲ့ အရှေ့ပြင်အခြမ်းကပြောပါတယ်။ ယောက္ခထီးနဲ့ အသက်က မတိမ်းမယိမ်းလောက်ပါပဲ။ လက်ပြင်ကိုင်းကိုင်းနဲ့ အသားမဲတယ် ။ ကွမ်းစားတော့ သွားတွေက ကွမ်းဂျိုးတွေနဲ့ ပါးစပ်ကလည်းရဲ တွတ်နေတာဗျ။ အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်ရင်း ယောက္ခထီးနဲ့ စကားပြောနေကြတာပါ။

" ကိုလှမောင် ပြောလို့ … ဒီက နောင်ကြီးဆီ … လာခဲ့တာပါ … အိမ်လိပ်စာလည်း ကိုလှမောင်က တခါတည်း ပြောပြပါတယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာရယ် … ဗေဒင်မေးချင်တာ ၂ လလောက်ရှိပါပြီ … တခါတခါ ဖျားချင်သလို ဖြစ်သေးတယ်ဗျ … နေရထိုင်ရ အဆင်မပြေတာနဲ့ … ကိုလှမောင်ကို ပြောပြတော့ သူ့အသိ ဆရာတစ်ယောက်ရှိတယ်ဆိုတာနဲ့ … ခေါ်ပေးဖို့ ပြောလိုက်မိတာ "

" ကဲ … လက်ဖက်နဲ့ … ရေနွေးကြမ်းလေး … သုံးဆောင်ပါဦးဆရာ "

ယောက္ခထီးနဲ့ ဗေဒင်ဆရာ ဦးကံသာတို့ စကားပြောနေတုန်း ကျုပ်မိန်းမ မသင်းက လက်ဖက်ပန်းကန်နဲ့ ရေနွေးကရား လာချပေးနေတာပါ။ မသင်းက ရေချိူးပြီးစမို့ သနပ်ခါးနံ့လေးက မွှေးနေတော့တာပဲ။ အိမ်တွင်နေတတ်သူမို့ ဘော်လီမဝတ်တာများတယ်ဗျ ။ ကလေးရတော့ ပိုဆိုးတယ် ။ လုံးလုံး မဝတ်တော့တာ။

မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း ပါးဖေါင်းဖေါင်းလေးနဲ့ ရုပ်ရည်က အချောကြီးမဟုတ်ပေမယ့် ကြည့်ကောင်းပါတယ်။ထူးခြားချက်က ပါးဖေါင်းသလောက် ရီလိုက်ရင် ပါးချိုင့်လေးနဲ့ဗျို့။ ကျုပ်နဲ့အရပ်အမောင်းက မတိမ်းမယိမ်းပါပဲ။ ခုချိန်ထိ တင်တွေရင်တွေ ထွားကြိုင်းသူမို့ တခါတလေ ဈေးသွားရင်း အပြန်ဆို ကောင်လေးတွေ ကပ်ပါလာတတ်သေးတယ်။

မသင်းကျုပ်တို့ ဘေးနားဝင်ထိုင်တော့ ဧည့်ခန်းထဲက ဖျာပေါ်မှာ ဖင်ကြီးကား ကားထွက်နေတာဗျ။ အင်္ကျ ီအပါးလေးအောက်က နို့သီးခေါင်းလေးကလည်း ချွန်ထွက်နေတော့ ကျုပ်မပြောနဲ့ ဆရာဦးကံသာ မျက်လုံးတွေပါ မသင်းဆီ တချက်တချက်ရောက်ရောက် လာတတ်တာ။ ခဏအကြာ ယောက္ခထီးကို နေ့နံဘာညာမေး သူ့လွယ်အိပ်ထဲက ကျောက်သင်ပုန်းနဲ့ ကျောက်တံထုတ်ပြီး ဗေဒင်တွက်ပေးနေတာဗျို့။

ဗေဒင်တွက်ပြီးတော့ ယောက္ခထီးက ညာဘက်လက်အမြှောက် အ ကနဲ့ အော်မိလို့ ဦးကံသာက ဘာဖြစ်တာလဲမေးနေတာ။ ယောက္ခထီးက လက်ပြင်ကြောညှပ်တာကြာပြီ ဖြစ်ကြောင်းပြောတော့ ဆရာဦးကံသာက အဲလောက်တော့ သူနှိပ်တတ်ကြောင်းပြောပြီး နှိပ်ပေးနေတာဗျ။

အဲဒီချိန်မှာပဲကျုပ်တို့ အိပ်ခန်းဘက်က ကလေးငိုသံကြားတာနဲ့ ကျုပ်လည်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာလိုက်တာ။ မသင်းရယ် သူ့အဖေရယ် ဗေဒင်ဆရာရယ်က ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ ကျန်နေရစ်တာပါ။

ကလေးကို ချော့သိပ်ပြီး ဧည့်ခန်းဘက် ပြန်လာတော့ မသင်းက သူလည်း ညှောင်းကိုက်နေလို့ လက်စနဲ့အနှိပ်ခံချင်ကြောင်း ပြောဆိုနေတာဗျို့။ ယောက္ခထီးကလည်း နှိပ်လက်စနဲ့ သမီးဖြစ်သူပါ တခါထည်း နှိပ်ပေးဖို့ တောင်းဆိုနေတာပေါ့။

" ဟာ … ရပါတယ် … နောင်ကြီးရယ် "

ဆရာ ဦးကံသာ က နှိပ်ပေးဖို့ ဝန်မလေးကြောင်းပြောတော့ မသင်းက အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ အနှိပ်မခံရဲကြောင်း ကျုပ်တို့ လင်မယားအိပ်ခန်းထဲ နှိပ်ဖို့ ထပ်ပြောနေတာပဲ။ ဒါနဲ့ ကျုပ်တို့အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်အောက် ဖျာတချပ်ခင်းပြီး မသင်းက အနှိပ်ခံနေတာပါ။ ကျုပ်က ကုတင်ပေါ်သားလေးနဲ့ အတူမှေးရင်း မသင်းတို့ကို ကြည့်နေလိုက်တယ်။

ယောက္ခထီးကတော့ ဧည့်ခန်းနဲ့ကပ်လျက် သူ့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတာပါ။ သူ့အိပ်ခန်းနဲ့ကပ်လျက်က ကျုပ်တို့ အဝတ်စားတွေထည့်တဲ့ ဗီဒိုနဲ့ တခြား ပစ္စည်းအဟောင်းတွေ ထားပြီး အဲဒီအိပ်ခန်း အနောက်ကမှ ကျုပ်တို့ လင်မယား အိပ်ခန်းပေါ့။ အမှန်ကတော့ မသင်းဆန္ဒအတိုင်း သူ့အဖေနဲ့ အိပ်ခန်းချင်းကပ်လျက် မနေချင်လို့ အခန်းခြားတဲ့ သဘောပါပဲ။

ဖျာပေါ်မှာ မသင်းကို အခန်းပေါက်ဖက် ခြေဆင်းထိုင်ခိုင်းရင်း ဆရာဦးကံသာက မသင်းနောက်က ဒူးထောက်ရင်း ပုခုံးတွေစနှိပ်ပေးနေတာပါ။ ပုခုံးတွေနှိပ်ရင်း မသင်းခေါင်းအပေါ်ခြမ်းနဲ့ မေးဖျားကို နောက်က ကိုင်ရင်း ဘယ်ညာ ချိုးပေးနေတာ တဂျွတ်ဂျွတ်နဲ့ဗျို့။ မသင်းပါးစပ်ကလည်း ကောင်းလိုက်တာ ဆရာရယ်နဲ့ စနှိပ်ပေးကတည်းက အတော်အညှောင်းပြေနေပုံပါ။

တခုထူးခြားတာက မသင်းခါးလေး ကော့ကော့နေတာ။ သေချာကြည့်တော့မှ ဦးကံသာ ပုဆိုးထဲက ထောင်ထွက်နေတဲ့အရာက ကျုပ်မိန်းမ ကျောပြင်ကို ထောက်မိနေတာဗျ။ မသင်းလက်မခံရင် ရပြီပြောပြီး ရပ်ခိုင်းမှာပဲလေဗျာ။

ခဏကြာတော့ ဦးကံသာက ဒူးထောက်နှပ်ပေးရင်းကနေ ဒူးတုတ်ထိုင်ပြီး ကျောပြင်တွေစနှိပ်ပေးနေပါပြီ ။ မသင်းက တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေတုန်း ဦးကံသာလက်က မသင်းခါးဆီရောက်လာတာပေါ့။

ထမိန်အပေါ်အနားစနဲ့ အင်္ကျီအောက်နားစ ကြားပေါ်နေတဲ့ အသားစိုင်ဖွေးဖွေးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ နှိပ်တော့ မသင်းက ကုတင်ပေါ်လှဲနေတဲ့ ကျုပ်ဘက် မသိမသာလေး လှည့်ကြည့်နေတာ။ ထမိန်အညိုရောင်အပါးလေးအောက်က မသင်းဖင်ကြီးက ကားထွက်နေတော့ ကျုပ်လည်း ကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားက ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်မိသွားရတယ်။

ဦးကံသာ လက်က ခါးအောက် ဖင်သားကြီးဆီ တချက်တချက်ရောက်တိုင်း လက်မနဲ့ဖိချေရင်း ကျုပ်ဘက်လှည့်ကြည့်တတ်သေးတာဗျ။ သူတို့လှည့်ကြည့်တိုင်း ကျုပ်လည်း မျက်လုံးမိတ်ထားပြီး အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။ အတော်လေးကြာတော့ ဦးကံသာဆီက စကားသံထွက်ပေါ်လာတယ်ဗျ။

" ကဲ … သမီး … ဆရာ့ဘက်လှည့် … ပက်လက်လှဲအိပ်လိုက် … ခန္ဓာကိုယ်ရှေ့ပိုင်း နှိပ်ပေးမလို့ "

" ဟုတ်ကဲ့ "

ကျုပ်မိန်းမလည်း စကားသံဆုံးတော့ သူ့ကိုယ်လုံးကို တပတ်လှည့်ပြီး ဦးကံသာရှေ့ ပက်လက်လေးလှဲအိပ်နေတာပေါ့။ ဦးကံသာက ပထမ ကုတင်ဘက်ကို သူ့ကိုယ်လုံးကပ်ပေးနေတာ နောက်ပိုင်း သူ့ကိုယ်လုံးနဲ့ ကုတင်ဘောင်တိုက်နေတော့ နှိပ်ရတာ အဆင်မပြေလို့ ဟိုဘက်ရွေ့ထိုင်ပြီး နှပ်နေတာပါ။

အစက ဦးကံသာကိုယ်လုံးကွယ်နေတော့ ကျုပ်လည်း မသင်းကိုနှိပ်နေတာ မမြင်ရဘူးဗျ။ ဦးကံသာ ဟိုဘက်ရွေ့နှိပ်မှ ကျုပ်မိန်းမပုံစံလေး ထင်းကနဲ့မြင်လိုက်ရတာ။ အင်္ကျီအပါးလေးအောက်က စူထွက်နေတဲ့နို့အုံထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေးက ချွန်ထွက်နေပြီး ခါးအောက် ပေါင်ဂွတည့်တည့် ဖေါင်းထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ရာလေးကလည်း ထင်းနေတာဗျ။ ထမိန်က ဟောင်းနေတဲ့အပြင် ပါးလည်းပါးတော့ စောက်ပတ်အုံလေးကို ကပ်နေတာပါ။ ဦးကံသာက ဘေးကနေ ပုခုံးအခွက်လေးထဲ လက်မလေးဖိနှိပ်တော့ မသင်းဆီက အ ကနဲ့ ခပ်တိုးတိုး အသံလေးထွက်လာတာပေါ့။

ဦးကံသာက ခဏအောင့်ခံဖို့ပြောရင်း ဘယ်ညာ နှိပ်တော့ မသင်းကိုယ်လုံးလေး တုန်လာပြီး ခါးကော့တက်လာတာ။ ကျုပ်ဖြင့် မသင်းအနှိပ်ခံတာ ကြည့်ရင်း လီးတောင်နေရတာဗျ။ ဖနောင့်လေး အားယူထောက်ရင်း ကော့တက်လာတော့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကို ကော့ပြသလိုဖြစ်နေတာလေဗျ။

ကျုပ်တင်မဟုတ်ဘူးဗျ ။ ဦးကံသာ ပုဆိုးအောက်က ဟာကြီးကလည်း ဆက်ကနဲ့ တုန်တုန်နေတာဗျို့။ ခဏကြာတော့ ဦးကံသာ လက်နှစ်ဖက်က ကျုပ်မိန်းမပေါင်ရင်း တဖက်ဆီ အုပ်ကိုင်ရင်း ပေါင်အတွင်းကြောတွေကို ဖိဆွဲနေတော့တာ။ မသင်းဆီက အိကနဲ့ အိကနဲ့ ရှိုက်သံလေး ထွက်လာပြီး ကျုပ်ဘက်ကို ခိုးကြည့်နေတယ်။ ကျုပ်လည်း သူ့မျက်လုံးမရောက်ခင် အိပ်ပျော်ချင်ယောင် ဆောင်ပေးလိုက်တာပါ။

သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်လက်က ကျုပ်မိန်းမ စောက်ဖုတ်နားထိ ရောက်နေတာမို့ ဘာဆက်ဖြစ်မလည်း အတွေးက တရှိန်းရှိန်းနဲ့ဗျ။ ဦးကံသာကြည့်လိုက်တော့လည်း ပေါင်ဂွတွေနှိပ်ရင်း သူ့မျက်လုံးတွေက မသင်းစောက်ပတ်ကို အရသာခံကြည့်နေတာဗျို့။

" သမီး … ညာလက်လေး … ဆရာ့ပေါင်ပေါ် ခဏတင်လိုက် … ဒူးခေါင်းနဲ့မလွတ်ဘူးနေမှာ "

ပက်လက်အနေထားနဲ့ အနှိပ်ခံနေတဲ့ မသင်းညာဖက်လက်ကို ဆရာဦးကံသာ ဒူးခေါင်းနဲ့ဖိမိသလို ဖြစ်နေတာမို့ ဆရာက လှမ်းပြောနေတာ။ ပြောပြီးတာနဲ့ မသင်းပေါင်ဂွနှိပ်နေတဲ့ သူ့လက်တဖက်ကို ခွာပြီး မသင်းညာဖက်လက်ကို ဆွဲယူပြီး ဒူးကွေးထိုင်ထားတဲ့ သူ့ပေါင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ပေါင်ရင်းကနေ ဒူးအထပ်နားထိ အသွားအပြန် ဆက်နှိပ်ပေးနေတာပေါ့။

မသင်း မျက်လုံးလေး စင်းလာပြီး ဆရာဦးကံသာ ပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ ညာဖက်လက်ဖမိုးကို မှောက်ချပစ်တာပဲ။ ဦးကံသာ လက်ချောင်းတွေကလည်း ပေါင်ဂွအရင်းနားရောက်တိုင်း လက်မလေး နှစ်ခုက ဖေါင်းကြွနေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမအဖုတ်လေးကို မထိတထိလေး ပွတ်ပေးနေတယ်။

မကြာပါဘူး။ ဆရာဦးကံသာ ပေါင်ကြားက ထောင်ထွက်နေတဲ့ အရာရဲ့ထိပ်ပိုင်းလေးကို ကျုပ်မိန်းမလက်ကလေးက အုပ်ကိုင်လိုက်တာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမ လက်ချောင်းတွေက အဲဒီမာတန်တန်ဟာကြီးကို ပုဆိုးအပြင်ကနေ ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ချေရင်း စင်းနေတဲ့မျက်လုံးတွေက ကျုပ်မျက်နှာကိုလှမ်းကြည့်နေတာပေါ့။

ကျုပ်အိပ်ပျော်နေတယ် ထင်ပုံရတယ်ဗျ ။ ဦးကံသာ လက်မက ပေါင်ရင်းရောက်တိုင်း အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲကို သိသိသာသာ ထိုးစွနေတာ။ မသင်း လက်တဖက်ကလည်း ဦးကံသာပေါင်ကြားထဲ တလှုပ်လှုပ်နဲ့ပေါ့။ ကျုပ်စိတ်ထဲ နားမလည်တဲ့ ခံစားမှု့တခုပေါ်လာပြီး လီးကလည်း ခါတိုင်းထက် တင်းနေတာဗျ။ဖြစ်နိုင်ရင် ဆရာဦးကံသာကို ပြန်ခိုင်းပြီး ကျုပ်မိန်းမကို တက်လိုးပစ်ချင်မိတယ်။

" သင်းသင်းရေ … သမီးတို့ နှိပ်တာလည်း ကြာနေပြီ … နင့်ယောင်္ကျားကို … ဆရာစားဖို့ လက်ဖက်ရည်နဲ့ ပလာတာလေးဖြစ်ဖြစ် မုန့်တခုခုလောက် ဝယ်ခိုင်းလိုက်ဦး ၁၂ ကျော်နေပြီ "

ကျုပ်စိတ်ကူးယဉ်နေတုန်း အိပ်ခန်းလိုက်ကာလေး ပွင့်လာပြီး ကျုပ်ယောက္ခထီး စကားသံ ကြားလိုက်ရတော့တာပဲ။ ကျုပ်လည်း အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရာကနေ ထပြီး လက်ဖက်ရည်နဲ့ မုန့် ပြေးဝယ်ပေးရတာပေါ့။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က မဝေးပါဘူး ဆိုင်ကယ်နဲ့ ၁၀ မိနစ်လောက် မောင်းရင် ရောက်ပါတယ်။

ဖြစ်ချင်တော့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် မရောက်ခင် ဆိုင်ကယ် ရှေ့ဘီးပေါက်ပါလေရော ဥပုဒ်နေ့ဆိုတော့ ဘယ်ဆိုင်မှ မဖွင့်ဘူးဗျ။ ၅ မိနစ်လောက် တွန်းလာရင်း လေထိုးကျွတ်ဖါဆိုင် အသစ်တခုတွေ့မှ အဆင်ပြေသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်မရောက်ခင် ရှေ့မှာ ၃ စီးဗျ။ ဘီးဖာတာနှေးတော့ နာရီဝက် ကျော်ကျော်လောက်မှ ဆိုင်ကယ်ကပြီးတာ။ လက်ဖက်ရည်နဲ့ မုန့်ဝယ်ပြီးတော့ အိမ်အမြန်မောင်းခဲ့လိုက်တယ်။အသွားအပြန် မိနစ် ၄၀ ကျော်ကျော်လောက် ကြာသွားတာပေါ့။

အိမ်ရောက်တော့ ဆရာဦးကံသာတောင် ပြန်တော့မလို့ဗျ ။ အိတ်တွေလွယ်ထားပြီးပြီ အကျိုးကြောင်းပြောပြရင်း လက်ဖက်ရည်နဲ့မုန့် ဇွတ်စားခိုင်းလိုက်ရတယ်။ ယောက္ခထီးဗေဒင်တွက်ခပဲ ယူပြီး ကျုပ်မိန်းမနှိပ်ခ မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ် မယူတော့ဘူး ပြောပြီးမှ စက်ဘီးလေးနဲ့ ပြန်သွားတာဗျို့။

ခဏနေတော့ ယောက္ခထီးလည်း သူ့အိပ်ခန်းထဲဝင်နားတာနဲ့ ကျုပ်လည်း ကျူပ်တို့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်တာ။ ကုတင်ပေါ် သားလေးဘေးမှာ ခွေခွေလေး အိပ်နေတဲ့ မသင်းကို တွေ့လိုက်ရတာပေါ့။ ချက်ချင်းပဲ စိတ်တွေပြန်ကြွလာပြီး ထမိန်အောက်နားစလေးကို ခါးပေါ်ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ ညာဖက်ခြေထောက်ဆန့်ထားပြီး ဘယ်ဖက်ခြေထောက်ကွေးထားတဲ့ ကျုပ်မိန်းမ ပေါင်ကြားက စောက်ပတ်က ခါတိုင်းထက် ဖေါင်းကြွစူထွက်နေတာဗျ။ မသင်းက ချက်ချင်း ထမိန်စကို ပြန်ဖုံးပြီး ပင်ပန်းလို့ နောက်မှ လိုးဖို့ ပြောရင်း ပြန်အိပ်နေတာ။ ကျုပ်အံံ့အောနေတာပေါ့ ။ ခါတိုင်း အလုပ်နားရက်ဆို ကျုပ်ကစဖို့တောင် မလိုဘူး ။ သူ့ဘက်ကပဲ ဦးဆောင်ပြီး တနေကုန်နီးပါး လိုးကြတာပါ။

အမှန်တိုင်းဆို ကျုပ်လည်း ခုန မြင်လိုက်ရတဲ့ မသင်းစောက်ဖုတ်ကို မသင်္ကာဘူးဗျ။ ကျုပ်တို့ အိမ်ထောင်ကျကာစ ကျုပ်လိုးထားတဲ့အတိုင်းပဲ စောက်ပတ်က ယောင်ကားနေတာ။ ကျုပ် လက်ဖက်ရည်သွားဝယ်တုန်း ဆိုင်ကယ်ဘီးပေါက်လို့ လမ်းမှာ ကြာနေတဲ့ အချိန် ဦးကံသာများ လိုးသွားတာလား တွေးမိနေတာပေါ့။

စိတ်ထဲ သဝန်တိုမိသလို ဖြစ်ရပေမယ့် လက်တွေ့မမြင်လိုက်တော့ သိပ်မခံစားရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သိချင်စိတ်က တနေ့တခြား ပြင်းပြလာတာဗျို့။ မသင်းကိုမေးတော့လည်း မျက်စိမျက်နာပျက်ပြီး ငြင်းနေတာမို့ မမေးတော့ပါဘူး။ ၄ လလောက်ကြမှ မထင်မှတ်ပဲ မေးတော့ မသင်းက ပြန်ပြောပြပါတယ်။ သူ့ကို ခွင့်လွတ်ပေးဖို့ အိမ်ထောင်ရေးမပြိုကွဲဖို့ ကတိတောင်းပြီးမှ ပြောပြတာပါ။

" ကတိပေးပါတယ် … မိန်းမရဲ့ … အိမ်ထောင်ရေး မထိခိုက်စေရပါဘူး "

" တကယ်နော် … ကိုနောင် … မသင်းလည်း … မထင်မှတ်ပဲ … အထိတွေ့နောက် သာယာခဲ့မိတာပါ "

" အင်းပါ … နားလည်ပါတယ် … မိန်းမရယ် "

" အဲဒီနေ့က … ပထမဆုံးအကြိမ်ပေါ့ … ကိုနောင် ပြန်မလာခင်လေး … မသင်း ဦးကံသာကို … အလိုးခံမိတာပဲ "

" ဟမ် … ပထမဆုံး အကြိမ်ဆိုတော့ … ဒုတိယ … တတိယ အကြိမ်များ "

" အားလုံး … လေးကြိမ် တိတိပဲ … ကိုနောင် "

ကျုပ်စကားမဆုံးခင် မိန်းမက ကျုပ်ဆိုလိုတာကို ဖြတ်ပြောပစ်တာဗျ။

" ဟာ "

" အထင်သေးသွားပြီမလား … မသင်းကို … အဟင့်ဟင့် "

ကျုပ်ရဲ့ … ဟာ … ဆိုတဲ့စကားကြောင့် ကျုပ်မိန်းမ ဝမ်းနည်းပြီး ငိုပါလေရောဗျာ။ ဒါနဲ့ အံအောစိတ်နဲ့ ဟာမိတာ ဖြစ်ကြောင်း ပြန်ရှင်းပြရသေးတာ။ အငိုတိတ်မှ သူ့ဇာတ်လမ်းကို ထပ်ပြောပြတာဗျို့။ ကျုပ်လည်း အသာငြိမ်ပြီး နားထောင်နေရတာပေါ့။

" ကိုနောင်က … ဘာကို … အံ့အောတာလည်း "

" ပြောရင် … စိတ်မခုရဘူးနော် … မိန်းမ "

" မခုပါဘူး … ဒီနေ့ … အကုန်လုံး အမှန်တိုင်းပြောပြမှာမို့ … သိချင်တာမေးပါ "

" ဒီလိုကွ မိန်းမရ … အသက်ရွယ်ကလည်း ဖအေလောက်ကြီး … ရုပ်ရည်ကလည်း သာမန်လေ … မိန်းမက ဘာကို ကြည့်ကြိုက်တာလည်း … နားမလည်လို့ပါ "

" အစထဲက … ပြောပြီးသားလေ … အထိအတွေ့ပါဆို … ဦးကံသာက … ကိုနောင့်ထက် … အပြုစု အယုယ သာတာရယ် … ပြီးတော့ … အောက်ကဟာကလည်း … ကိုနောင့်ထက် ထွားပြီး ကြာကြာလေး လုပ်နိုင်တယ်လေ "

" အပြုစု အယုယ … ဆိုတာက "

" အာ … အဲဒါ … ဟို  ဟို   … ဟိုဟာလေ "

" ပြောပါ … မိန်းမရယ် "

ကျူပ်လည်း မျက်နှာလေးရဲနေတဲ့ မိန်းမကို ဆွဲဖက်ရင်း ဆက်ပြောခိုင်းလိုက်တာ။

" အင်းပါ … အစကနေ ပြောပြပါ့မယ် "

...........................................................................................

နောင်နောင်တစ်ယောက် လက်ဖက်ရည်သွားဝယ်စဉ်  အဖေဖြစ်သူ ဦးမျိုးမြင့်မှာ သမီးဖြစ်သူဘေးနား ခဏထိုင်နေသေး၏။ ဦးမျိုးမြင့်ရှိချိန် ဦးကံသာမှာ ပုံမှန်ပဲနှိပ်ပေးရင်း ဦးမျိုးမြင့်အခန်းပြင်ထွက်တော့မှ  မသင်းအား ဝမ်းလျားမှောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ ခြေသလုံးကနေ ပေါင်ရင်းထိ နှိပ်ပေးရင်း ပေါင်ရင်းနား ရောက်တော့  မသင်းထမိန်လေး အပေါ်ကိုလိပ်တင်ပစ်တော့၏။

သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် သူစိမ်းယောင်္ကျားရှေ့ ဖင်ကြီးက အပြောင်သားပေါ်နေပြီမို့ ခင်ပွန်းဖြစ်သူနောင်နောင် ပြန်လာရင်ဆိုတဲ့အတွေး အဖေ နောက်တခေါက်ပြန်ဝင်လာရင် ဆိုတဲ့အတွေး … အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ စိတ်ထဲ ရှုတ်ထွေးနေမိပြန်သည်။ တွေဝေနေရာက အသိစိတ်ဝင်ပြီးကုန်းထတော့ ဦးကံသာက ရိပ်မိပုံနှင့် ချက်ချင်း မသင်းပေါင်ရင်းနား တက်ခွပစ်လိုက်သ၏။

ချက်ချင်းပဲ သင်းသင်းစိုးဖင်ကြားထဲ ခပ်နွေးနွေးဟာကြီး ထိကပ်နေပြီး လှည့်ကြည့်တော့ ဦးကံသာက သူ့ပုဆိုးကို ဒူးဆစ်ထိဖုံးထားကာ အပြင်က လူဝင်လာရင်လည်း ဦးမျိုးမြင့်ကို ခွပြီးနှိပ်ပေးတဲ့ ပုံစံမျိုးပဲ မြင်ရတော့မည်။ ငြင်းဆန်ခြင်းနဲ့ သာယာခြင်း တပြိုင်ထဲ ခံစားမိရင်း စိတ်နှစ်ခွဖြစ်နေတုန်း သူမ စောက်ပတ်လေးထဲ ဦးကံသာ ဒစ်ကြီး တိုးဝင်လာတော့သည်။ စဝင်ဝင်ချင်း ကျင်ကနဲ့ဖြစ်ပြီး နာပေမယ့် အသံမထွက်ရဲခဲ့ပေ။ အဖေဖြစ်သူကြားသွားရင် အရှက်ကွဲပြီဆိုတဲ့ ခံစားချက်က တိုးဝင်လာခဲ့ရ၏။

အစပိုင်း နာကျင်ပေမယ့် တဖြည်းဖြည်း အရသာက ကောင်းလာသဖြင့် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် မြန်မြန်ပြီး ပြီးရောဆိုပြီး ငြိမ်နေမိသည်။ ဦးကံသာ ကလည်း သင်းသင်းစိုးငြိမ်သွားသည်နှင့် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ကြိတ်ဆောင့်ပစ်၏။ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာမို့ သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် အရင်ပြီးသွားရင်း ခဏနေမှ သူမစောက်ခေါင်းထဲ ပူကနဲ့ ခံစားရကာ ဦးကံသာ ပြီးမှန်း ရိပ်မိလိုက်တော့သည်။

.............................................................................................................

" သူက … တခါပဲ … လုပ်သွားတာပေါ့ "

" အင်း … တခါထဲပဲလုပ်တာပါ … ဒါပေမယ့် … သူ့ဟာက ထွားလို့ … မသင်း ရေသွားဆေးတော့ … အောက်ကဟာ ယောင်နေတာ မြင်လိုက်ရတာ … ကိုနောင် ပြန်လာတော့ တကယ်ကို အောက်က မခံနိုင်တော့တာ ကျိန်းနေတာပေါ့ "

" နောက်တကြိမ်ကရော "

" နောက်တခါက … အဖေလည်း ရပ်ကွက်ကထိန်ကိစ္စနဲ့ … လှူဖို့ကျောင်းရှာတော့ ၂ညအိပ် ၃ရက်ခရီး ထွက်တာလေ … ကိုနောင်ကလည်း မနက်တည်းက အလုပ်သွားတာဆိုတော့ …အိမ်မှာ မသင်းနဲ့သားလေးပဲ … ရှိတာပေါ့ … နေ့ခင်းဘက် သားလေးအိပ်တော့ မသင်းလည်း ထမင်းစားပြီး အိမ်ရှေ့ဘုံပိုင်မှ အဝတ်လျှော်တုန်း ဆရာဦးကံသာ ရောက်လာတာပေါ့ "

" အော် "

" မသင်းလည်း … မျက်နှာပူပူနဲ့ … အဖေ မရှိသေးကြောင်း ပြောပြလိုက်တယ် ဦးကံသာက … တံခါးကို သူ့ပါသာဖွင့်ပြီး စက်ဘီးကို အိမ်ထဲသွင်းထားလိုက်တယ် … ပြီးတော့ မသင်းဘေးနား လာထိုင်းရင်း … ကိုနောင် ဘယ်ချိန်ပြန်လာတတ်လည်း မေးတော့တာပဲ "

" အင်း "

ကျုပ်လည်း မိန်းမဖြစ်သူ ပြောကောင်းအောင် အင်းအဲ ထောက်ပေးတာပေါ့။

" မသင်း လည်း ညနေစောင်းမှ ပြန်လာတယ်လို့ အမှန်တိုင်းပြောမိလိုက်တာ … ချက်ချင်းပဲ စောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး အဝတ်လျှော်နေတဲ့ မသင်းထမိန်အောက်နားစတည်း သူ့လက်က ရောက်လာတော့တာပဲ … အထဲက ဟာကို နိုက်ကလိရင်း ကျန်လက်တဖက်က … သူ့ပုဆိုး အောက်နားစကို မပြီး ပြနေတာပေါ့ "

မသင်းက ကျုပ်ဖြတ်မေးတာတွေ ပြန်ဖြေရင်း သူနဲ့ဦးကံသာတို့အကြောင်း ဆက်ပြောပြပါတယ်။

.....................................................................................................................

" အိုရ် … မပြပါနဲ့ "

" ကြည့်ပါ … သင်းသင်းရဲ့ … ဟိုနေ့က သင်းသင်း စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်ထားတဲ့လီးကြီးလေ "

ဦးကံသာတစ်ယောက် ပေါင်ကြားမှ လီးအားပြနေစဉ် သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် မျက်နှာလေးရဲနေတော့၏။

" ဟင့်အင် … အိမ်အပြင်မှာ … ဖြတ်သွားဖြတ်လာ လူတွေနဲ့ "

" ဒါဆို … အိမ်ထဲသွားရအောင်လေ … ဆရာက သင်းသင်းကို တွေ့ချင်လို့ … အဝေးကြီးက လာရတာပါ "

ဦးကံသာစကား ဆုံးသည်နှင့် သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် အိမ်ရှေ့လူမြင်မှာ ဆိုးသဖြင့် အိမ်ထဲပြေးဝင်လာမိသည်။ ရင်တွေတဒုန်းဒုန်း ခုန်ကာ ဧည်ခန်းစားပွဲခုံနား မတ်တပ်ရပ်နေမိသည်။ ခါးသေးကျဉ်လေးအောက် ဖင်သားကြီးများမှာ ရေစိုထမိန်အောက်တွင် ကော့ထွက်နေပြန်၏။

သူမလက်လေးအား ဆွဲကာ ဦးကံသာမှ ဧည့်ခန်းမြောက်ဖက်ဒေါင့်ထဲ ဆွဲခေါ်ခဲ့သည်။ တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်နေသော သင်းသင်းစိုး ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဖြဲရပ်ခိုင်းထား၏။ ရေစိုနေသော ဖင်ကြီးအားဆုပ်နယ်ကာ ဖင်ကြားလေးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖြဲရင်း ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့် ထိုးစွလိုက်သည်။

" အို့ … အေမ့ "

တသက်နဲ့တကိုယ် ဖင်အား အယက်မခံဘူးခဲ့ပေ ။ လင်ဖြစ်သူ နောင်နောင်တောင် စိတ်တအားကြွချိန်မှ စောက်ပတ်အားယက်ပေးဘူးသည်။ ဖင်ဝလေးထဲ လျှာနွေးနွေးကြီးမှာ အထက်အောက် ကစားလိုက် လျှာဖျားအား စုချွန်၍ သွင်းလိုက် နောက်ပိုင်း နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်သလို ဖင်ဝအား တေ့စုပ်ခံရကာ သင်းသင်းစိုး ခါးလေးကော့တက်လာပြီး အနီးရှိ အိမ်ထရံအား လက်ထောက်ထားရတော့၏။

ခဏအကြာတွင် ပေါင်တန်များ တုန်လာကာ စောက်ပတ်လေးထဲမှ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာရင် ပေါင်အတွင်းသားများမှ ခြေဖျားထိ စီးကျလာခဲ့သည်။ စောက်ရည်များ ကုန်မှ လှည့်ကြည့်ရာ သူမနောက်ကျောဘက်တွင် မတ်တပ်ရပ်အနေထားဖြင့် ပုဆိုးအား ခြေရင်းပုံထားသော ဦးကံသာအား တွေ့လိုက်ရ၏။

" ဟင် … အကြီးကြီးပဲ "

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ဦးကံသာပေါင်ကြားမှ ဆက်ကနဲ့ဆက်ကနဲ့ တုန်နေသော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း မျက်လုံးလေးပြူးနေမိသည်။ ပထမတကြိမ် သူမက မှောက်ယက်အနေထားမို့ အပေါ်မှခွလိုးသော ဦးကံသာလီးမှာ လင်ဖြစ်သူ နောင်နောင့်လီးထက် ကြီးမှန်းရိပ်မိပေမယ့် သေချာမမြင်လိုက်ရပေ။

" ကိုင်ကြည့်လေ … သင်းသင်း "

" ဟင့်အင် "

" ရော့လေ … မကြောက်ပါနဲ့ … သင်းသင်း စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်ဖူးပြီးသားကို "

ဦးကံသာမှာ သင်းသင်းစိုး လက်အားဆွဲကာ ထောင်မတ်နေသော သူ၏ လီးပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်၏။ သင်းသင်းစိုးမှာ ကြောင်၍ ဦးကံသာ လီးကြီးအား အုပ်ကိုင်ထားမိတော့သည်။ သူစိမ်းယောင်္ကျားရှေ့ ထမိန်မပါပဲ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် လီးအားကိုင်မိသဖြင့် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာပြန်၏။

ထိုစဉ် ဦးကံသာမှာ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့တိုးကပ်ရင်း သင်းသင်းစိုး နို့အုံများအား ညှစ်ချေပေးနေသည်။ ထိုနောက့် သူမအင်္ကျီနှင့် ဘော်လီ ချွတ်ကာ နို့စို့ခံရင်း ဦးကံသာ လီးအား အလိုလျောက် ပြန်လည်ပွတ်သပ် ပေးနေမိသည်။ လင်ဖြစ်သူ လီးထက်ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးအား တကြိမ်တည်းနှင့် စွဲလမ်းနှစ်ချိုက် သွားတော့၏။ ဦးကံသာမှာ နို့သီးခေါင်းလေးအား ခဲရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားဖြင့် ကိုယ်လုံးချင်း ဆွဲကပ်ပစ်သည်။ လီးထိပ်မှာ သင်းသင်းစိုး ဆီးခုံးအား ထောက်မိပြီး သူမစောက်ပတ်လေးထဲ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရပြန်၏။

သူမဖင်ကြီးများ ဆုပ်နယ်ပေးစဉ် ခါးလေးကော့ကာ ဦးကံသာလီးအား အောက်သို့နိမ့်၍ စောက်ပတ်ကြားထဲ ညှပ်ထားလိုက်သည်။ သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ကာမစိတ်များ ထကြွလာကာ ဦးကံသာလီးအား ခပ်တင်းတင်းညှပ်ရင်း ဆီးခုံးချင်းကပ်နေအောင် ကော့ထိုးနေ၏။ ဦးကံသာ၏ အပွတ်အသပ် အယုအယများအောက် စီးမျောကာ တအီးအီး ညည်းငြူနေတော့သည်။

" ဆရာ့ လီးကြီး … ကြိုက်လား သင်းသင်း "

" အင်း … ကြိုက်တယ် "

" ညည်းယောင်္ကျာလီးနဲ့ ဆရာ့လီး ဘယ်သူက ကြီးလည်း "

" ဆရာက ကြီးတာပါ … ကြာလည်း ကြာကြာ လုပ်နိုင်ပါတယ် "

" ဘာကြာတာလဲ ကွဲ့ … ဆရာ့ သေချာ ပြောပြပါဦး "

" ဟို ဟို … ဟိုဟာ လုပ်တာပါ "

" ဘယ်ဟာ … လုပ်တာလဲ "

ဦးဟံသာမှာ သင်းသင်းအား အရှက်ကုန်လာစေရန် ရမ္မက်ကြွသော မေးခွန်းများ တရစပ် မေးနေပြန်၏။

"  လိုး … လိုး … လိုးတာပြောတာပါ … ဆရာ "

" ခုန … သင်းသင်း ဖင်ပေါက်ထဲ ယက်ပေးတော့ … ခံလို့ကောင်းလား "

"  ရှီးးး းးးးး …… ကျွတ် …… ဟုတ် …… တအားကို ကောင်းတာပဲ ဆရာ "

" အဲဒါမျိုး … သင်းသင်း … စောက်ပတ်လေးကို ဖြဲယက်ပေးမယ်ဆိုရင်ရော "

" အာ … ဆရာ "

သင်းသင်း ကိုယ်လုံးလေးတုန်လာကာ မျက်လုံးလေးဖွင့်ရင်း ဦးကံသာ မျက်နာအား စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဦးကံသာမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်ထိုင်ချကာ သင်းသင်းစိုး ပေါင်ဂွအား မျက်နှာအပ်ပစ်တော့သည်။ သင်းသင်းစိုးမှာ ပေါင်တန်များ အနည်းငယ်ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်နှင့် ဦးကံသာမျက်နာအား ကပ်ပေးလိုက်၏။

ဦးကံသာ၏ လျှာစွမ်းအောက် တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်နေကာ ဦးကံသာမျက်နှာအား တွန်းထုတ်ရင်း အသက်ဝအောင်ရှုနေလိုက်တော့သည်။ ထိုစဉ် ဦးကံသာမှ ထရပ်ရင်း သူမမျက်နှာနားလေး တစုံတခု တောင်းဆိုဟန်ဖြင့် ကပ်ပြောနေ၏။ သင်းသင်းစိုးမှာ တွေဝေမနေပဲ ချက်ချင်း ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။ သူမမျက်နှာရှေ့ ထောင်မတ်နေသော ဦးကံသာလီးကြီးအား စူးစိုက်ကြည့်ရင်း ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပေး၏။

" ပြွတ်  ပြွတ် … ပြွတ် "

" အားပါး … ကောင်းတာ သင်းသင်းရယ် … စုပ်စုပ် "

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူအား တခါတလေမှ လုပ်ပေးသော အရာအား ဦးကံသာအား ကျေကျေနပ်နပ် ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ဒစ်ဖူးအားစုပ်သည်နှင့် လီးထိပ်မှထွက်သော ညှီစို့စို့ အနံ့လေးကြောင့် သူမစိတ်များ ထကြွကာ အားရပါးရ စုပ်ပေးနေ၏။

ဒစ်ဖူးအားစုပ်ရင်း ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးနေရာလေးအား လျှာဖြင့်စွကာ လီးအရင်းထိ လျှာဖြင့် ယက်ပေးလိုက်သည်။ ဦးကံသာသင်ပေးသည့်အတိုင်း လီးအား ယက်လိုက်စုပ်လိုက်ဖြင့် စိတ်ပါလက်ပါ လုပ်ပေးနေ၏။ လီးစုပ်ရင်း သူမလက်လေးတဖက်မှာ လီးအရင်းအောက်ဖက်မှ လဥနှစ်လုံးအား ညှစ်ချေပေးသဖြင့် ဦးကံသာတစ်ယောက် အကြိုက်တွေ့နေမိသည်။

လီးထိပ်အပေါက်လေးအား လျှာဖျားနှင့် ထိုးစွတိုင်း တကိုယ်လုံးအီစိမ့်ကာ သင်းသင်းစိုး ပါးစပ်လေးအား ရသလောက် လီးအားသွင်း၍ လိုးမိသေး၏။ ခဏအကြာတွင် ဦးကံသာမှ သင်းသင်းစိုး ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်၍ လိုးဖို့ ပြောဆိုလိုက်သည်။

" သင်းသင်း … ဆရာတို့ လိုးကြစို့ … ကြာရင် ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားလိမ့်မယ် "

" လိုးလေ … အိပ်ခန်းထဲ လိုးမလား … ဒီမှာပဲ လိုးမလား "

" အထဲသွားလိုးမယ်လေ "

" အဲဒါဆို … လာလေ "

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ဦးကံသာပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ပျောက်ကွယ်သွားမှာစိုးသည့်အလား လက်ဖြင့်ဆုက်ကိုင်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လှဲကာ ပေါင်တန်များ ဖြဲရင်း ကုတင်အောက် မတ်တပ်ရပ်နေသော ဦးကံသာပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား စူးစိုက်ကြည့်နေတော့၏။

" ဆရာ … လုပ်တော့လေ "

" ဘာလုပ်ရမှာလည်း … သင်းသင်းရယ် "

" လိုးရမှာလေ … ဟောဒီစောက်ပတ်လေးထဲ လီးကြီးသွင်းပြီး လိုးပေးရမှာ … ရပြီလား … ဟွန့် "

ပေါင်ကြားလေးထဲ လက်ညိုးထိုးကာ ပြောဆိုနေသော သင်းသင်းစိုး ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ ဦးကံသာ မှောက်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား ဒစ်ဖြင့်တေ့ကာ ခါးအားဖြင့် ဖိချလိုက်၏။ သင်းသင်းစိုး ခေါင်းလေး မော့တက်လာကာ ပါးစပ်မှ တအားအား အော်ဟစ်နေပြန်၏။

" ဗျစ် … အ …… ဗျစ်ဗျစ် …… အမလေးးးး … ကျွတ်ကျွတ် "

ဦးကံသာလီးကြီးမှာ သင်းသင်းစိုး စောက်ပတ်လေးထဲ တရစ်ချင်းတိုးဝင်သွားတော့သည်။ ဦးကံသာမှာ သင်းသင်းစိုး နို့အုံများ ဆွဲစို့ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် မှောက်ယက်အနေထားဖြင့်  ဖိဖိလိုးနေ၏။ တခါခံဖူးပြီးသားမို့ သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် အံကြိတ်ကာ ကောင်းလာမည့် အချိန်အား စောင့်နေမိသည်။ ခဏအကြာတွင် လီးအဝင်အထွက်အား သေချာမှတ်ရင်း ဦးကံသာလီးကြီး အဝင်တွင် သူမခါးလေးကော့ကာ ပင့်ခံလိုက်၏။

" ရှီးးးး းးးး … ကောင်းလိုက်တာ ဆရာရယ် … မြန်မြန်လေး လိုးပေးပါ့လား "

သင်းသင်းစိုးစကားအဆုံး ဦးကံသာတစ်ယောက် မနားတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပစ်လိုးတော့သည်။ လီးအဖျားထိထုတ်ကာ အရင်းထိ ပြန်ဆောင့်သဖြင့် သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ကော့ပျံနေရသည်။ လီးကြီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့် ညှစ်ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကုန်၏။

ဦးကံသာ ကျောပြင်အားဖက်ကာ ဆီးခုံးချင်းကပ်နေအောင် ကော့ထိုးရင်း တအီးအီး ညည်းရင်း အထွဋ်ထိပ်ရောက်ရှိခဲ့သည်။ ဦးကံသာမှာ သင်းသင်းစိုး အမောဖြေသည်ကို ခဏစောင့်ပြီး သူအပြီးလိုးရန် လေးဘက်ကုန်းခိုင်းလိုက်၏။

သင်းသင်းစိုးမှာလည်း ဦးကံသာပြောသမျှ အဆင့်သင့် လိုက်လုပ်ပေးနေမိသည်။ ခုလည်း ပက်လက်အနေထားမှ ကုန်းထကာ ဦးကံသာရှေ့ လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်၏။ သူမပေါင်ကြားမှ ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ်အားကြည့်ကာ ဦးကံသာ ရမ္မက်စိတ်များ ထိန်းမရသိမ်းမရ ဖြစ်လာရသည်။

သင်းသင်းစိုး ဖင်ကြီးနောက်မှ ဒူးထောက်နေရာယူကာ လီးအား အရင်းမကိုင်ရင်း စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပစ်၏။ ပူပူနွေးနွေး အလိုးခံထားသော သင်းသင်းစိုးတယောက် ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်အား ရသလောက်ထောင်းပေးနေသည်။

ခဏအကြာတွင် ဦးကံသာတစ်ယောက် သင်းသင်းစိုးခါးအား စုံကိုင်ကာ မေးကျောများထောင်အောင် မနားတမ်း ပစ်လိုးတော့၏။ လီးအရင်းထိ ဝင်သဖြင့် လီးထိပ်မှ သားအိမ်ဝလေးအား ဆောင့်မိတိုင်း စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်တက်ကာ အီစိမ့်အောင် ခံစားနေရသည်။ ခုလို လေးဖက်ထောက် အလိုးခံရသည်မှာ ပိုပြီးကောင်းကြောင်း ခံစားသိရှိလိုက်ရပြန်သည်။

ဦးကံသာ၏ မီးပွင့်မတတ်လိုးချက်များအား ပြန်လည်တုံ့ပြန်ရင်း ဦးကံသာနှင့်အတူ အထွဋ်ထိပ်ရောက်ကာ တတိယအချီပြီးဆုံးသွားခဲ့၏။ ဦးကံသာမှာ ပြီးသည်နှင့် သင်းသင်းစိုး စောင်ပတ်လေးအား ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူထက် အစစ အရာရာ သာလွန်သော ဦးကံသာအား စွဲလမ်းနှစ်ချိုက်ကာ ပြန်ခါနီးထိ လီးကြီးအား မလွတ်တမ်း ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်၏။

...................................................................................................

ကျုပ်လည်း မိန်းမဖြစ်သူ မသင်းစကားပြောအပြီး မနေနိုင်တာနဲ့ ဂွင်းထုပစ်ရသေးတယ်။ မသင်းက ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကနေပဲ ကျုပ်လက်ကို ဖယ်ရင်း သူ့လက်လေးနဲ့ ထုပေးတာဗျို့။ လရည်ထွက်တော့ လီးထိပ်ကို ဆွဲစုပ်ပြီး လရည်တွေ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပစ်တာ။

" ဟင် … မသင်း … လရည်တွေ … မျိုပစ်တာလား "

" အင်းလေ … ဦးကံသာ … လရည်တွေတောင် မျိုသေးတာပဲ … ကိုနောင်က မသင်းယောင်္ကျားပဲ "

" အော် … ဦးကံသာက သင်ပေးတာပဲပေါ့ "

" အင်း … အဲဒါက … တတိယ အကြိမ်ပေါ့ "

..................................................................................................

ဦးကံသာနှင့် ဒုတိယအကြိမ်လိုးပြီးကတည်းက သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူ နောင်နောင်နှင့် လိုးတိုင်း ဆန္ဒများ မပြည့်ဝတော့ပေ။ နောင်နောင်မှာ ထမိန်လှန်ပြီး လိုးကာ လရည်ထွက်သည်နှင့် ထိုးအိပ်သွားတော့၏။ သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ကာမဆန္ဒများ မပြည့်ဝပဲ ရမ္မက်စိတ်က အမြဲတောက်လောင်နေသည်။

အိမ်ရှေ့ စက်ဘီးဖြင့် ဦးကံသာများ လာမလား မျှော်နေသည်မှာ ၁လ ကျော်ကြာခဲ့လေပြီ ။ အရိပ်အရောင်တောင် မမြင်ရချေ။ နောက်ဆုံး ဖခင်ဖြစ်သူဦးမျိုးမြင့်သူငယ်ချင်း ဦးလှမောင်ထံ ဦးကံသာ လိပ်စာ စုံစမ်းပြီး လိုက်သွားတော့သည်။ လိုင်းကားစီးကာ ဂိတ်ဆုံးရောက်မှ ဆိုင်ကယ်တက္ကစီငှားပြီး ဦးကံသာ အိမ်သို့ရောက်ရှိခဲ့သည်။ သူမစရောက်စဉ် ဗေဒင်လာရောက်  မေးမြန်းကြသော ဧည့်သည် ၂ ဦးအားစောင့်၍ သူမအလှည့်မှ ဝင်သွားလိုက်၏။

" ဟင် … သင်းသင်း "

" ဆရာ "

နှစ်ဦးသားစိုက်ကြည့်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် ဦးကံသာမှာ အိမ်ဝင်းတံခါး ပိတ်ရင်း သင်းသင်းစိုးအား နောက်ဖေး အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့သည်။ ဦးကံသာအိမ်မှာ ပေ ၂၀ ပေ ၄၀ မြေအကျယ်အား ဝင်းပြည့်ခြံပြည့် အိမ်ဆောက်ထား၍ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းနှင့် ဗေဒင်ဟောခန်းအား ပူးတွဲထားကာ နောက်ထဲ၌ အိပ်ခန်း တခန်းသာပါရှိသည်။

အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် သင်းသင်းစိုးမှာ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပေ။ သူမစွဲလမ်းနှစ်ချိုက်မိသော ဦးကံသာလီးကြီးအား တရှုံ့ရှုံ့ဖြင့်နမ်းရင်း ကာမမီးများ တောက်လောင်နေရှာသည်။

" အင့် … ပြွတ် … ပြွတ် "

ဦးကံသာမှာ ကုတင်ပေါ်ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်လျက် သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးအား အငမ်းမရ နမ်းနေသော သင်းသင်းစိုးအား ခေါင်းလေးပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်၏။

" ဒီကို … ဘာလာလုပ်တာလည်း … သင်းသင်း "

" အာ … အလိုးခံဖို့လာတာ … အလိုးလာခံတာလေ "

" ဘယ်ဟာနဲ့ ခံမှာလည်း "

" ဟောဒီ … စောက်ပတ်နဲ့လေ "

ဦးကံသာ စကားအဆုံး သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ထရပ်ကာ ထမိန်ချွတ်ချလိုက်သည်။ အရင်ထဲက အတွင်းခံမဝတ်တတ်သူမို့ ပေါင်ကြားတည့်တည့်မှ စောက်မွှေးပါးပါးဖြင့် ဖုံးထားသော စောက်ပတ်လေးက ပေါ်ထွက်လာ၏။

ဦးကံသာနှင့် ညစ်တီးညစ်ပတ်ပြောရင်း လိုးသည့်အရသာလည်း စွဲလမ်းမိနေသည်။ သူမကိုယ်တိုင်ဦးဆောင်ကာ ညစ်တီးညစ်ပတ်ပြောရင်း သူမပေါင်ကြားအား ကြည့်နေသော ဦးကံသာ မျက်နာအား စောက်ဖုတ်ဖြင့် ဆွဲကပ်ပစ်၏။

" ကြည့်မနေနဲ့ … ရော့ … သင်းသင်း စောက်ပတ်ကို ယက်ပေး "

" ယက်ပေးမှာပေါ့ … ပြီးမှ မရတော့ပါဘူး … မြန်မြန်လိုးပေးပါတော့လို့ … မအော်ကြေး "

" ဒါကတော့ … ယက်ပေးတဲ့ပေါ် မူတည်မှာပဲ … တအား..ယားလာရင်တော့ … လီးကြီးနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးပေးပေါ့ "

ဦးကံသာမှာ သင်းသင်း စောက်ပတ်အား ယက်ရင်း ကုတင်ပေါ် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြစ်အောင် ပွေ့တင်လိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်ရောက်သည်နှင့် သင်းသင်းမှာလည်း ဦးကံသာပေါင်ကြားမှာလီးအား ပုဆိုးဆွဲချွတ်ကာ မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေ၏။ လီးအရည်ပြားအား ဒစ်ကြီးပေါ်အောင်ဖြဲကာ ကားထွက်လာသော ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ လီးထိပ်အားငုံရင်း လက်တဖက်က ဂွင်းထုပေးရာ ဦးကံသာတစ်ယောက် တအီးအီး ညည်းနေရ၏။

" ရှီးးးး းးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … သင်းသင်းရယ် "

သင်းသင်း ပါးစပ်အား အလိုင်သင့်လိုးရင်း စောက်ပတ်လေးအား အပြားလိုက် ပင့်ယက်ပေးပြီး အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ သင်းသင်းမှာလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ဘေးတစ်စောင်းအနေထားဖြင့် ဦးကံမျက်နှာအား ခွကာ စောက်ဖုတ်နှင့်ပါးစပ်အား ကပ်ပေးလိုက်၏။

သူမပါးစပ်ထဲ ဝင်ရောက်လာသော လီးအားအလိုက်သင့်မျိုရင်း ဦးကံသာမျက်နှာအနံ့ စောက်ပတ်ဖြင့် ပွတ်ဆွဲနေပြန်သည်။ ဦးကံသာမှာလည်း စောက်ခေါင်းအား လျှာထိုးကလိရင်း ဖင်ပေါက်လေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် စွပေးလိုက်၏။

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ကာမဆန္ဒများ ဆာလောင်နေရာ ဖင်ရော အဖုတ်ရော တပြိုင်ထဲ ယက်ခံရသဖြင့် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ခဲ့သည်။ ဦးကံသာတစ်ယောက် စောက်ရည်ပန်းထွက်နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်အား ပါးစပ်ဖြင့် တေ့စုပ်ပစ်၏။ သင်းသင်းစိုးမှာ စောက်ရည်ကုန်မှ ဦးကံသာပါးစပ်အား သူမစောက်ပတ်လေးဖြင့် ဖိပွတ်ရင်း လီးထိပ်အား ခပ်ဆက်ဆက်လေး ကိုက်ပေးလိုက်သည်။ ဦးကံသာ ပေါင်တန်များ ဆက်ကနဲ့တုန်လာကာ လီးတန်တလျှောက် ကျင်တက်သွား၏။

သင်းသင်းစိုး ပါးစပ်အား ခပ်ဖြည်းဖြည်းလိုးရင်း လရည်များပန်းထည့်ပစ်တော့သည်။ သင်းသင်းစိုးမှာ ပါးစပ်ထဲဝင်လာသော ညှီစို့စို့လရည်များကြောင့် ခေါင်းလေးနောက်လှန်ရာ ဦးကံသာမှ ခေါင်းအားဖမ်းကိုင်ရင်း လီးအား ရသလောက် ထိုးထဲ့လိုက်၏။

သင်းသင်းစိုးအား လရည်များကုန်စင်အောင် မျိုချခိုင်းပြီးမှ လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ ခဏအနားယူကာ စောက်ရည်များရွှဲနှစ်နေသော သင်းသင်းစိုး စောက်ပတ်အား ဦးကံသာမှ ပွတ်ချေနေသလို လရည်ထွက်ပြီးကာစ ဦးကံသာလီးကြီးအား သင်းသင်းစိုးမှ ဂွင်ထုပေးနေတော့သည်။

နှစ်ဦးသား တအီးအီးညည်းရင်း ခဏအကြာတွင် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးနေကြ၏။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



Tuesday, June 1, 2021

စတေးဟုမ်း အချစ် (စ/ဆုံး)

စတေးဟုမ်း အချစ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ပန်းရိုင်း

ဒီလို ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး ။ မထင်တာတွေက ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ် ။

အမေရိကန်ပြည် အရှေ့ဖျားက မြို့ကြီးတစ်မြို့မှာ မြန်မာလူမျိုး တက်နေဝန်းနဲ့ ဇနီး ဇွန်ပန်းခိုင်တို့ နေနေကြတာ ဆယ်နှစ်မက ရှိနေပါပြီ ။ တက်နေဝန်းက အိုင်တီသမား တစ်ယောက် ဖြစ်သလို ဇွန်ပန်းခိုင်က ရုံးတစ်ရုံးမှာ စာရင်းကိုင် (အကောင့်တင့်) ဖြစ်သည် ။ အလုပ်နဲ့အိမ် အိမ်နဲ့အလုပ် အေးဆေးတဲ့ ဘဝခရီး လမ်းကြောင်းထဲမှာ သူတို့ လင်မယား မျောပါနေခဲ့ကြရာက အပြောင်းအလဲတွေက ဖြစ်လာသည် ။

ပထမဆုံး တရုတ်နိုင်ငံ ဝူဟန်မြို့မှာ လင်းနို့တို့ ကြွက်တို့ ခွေးတို့ ရောင်းချနေတဲ့ စျေးတန်းလေးကို သတင်းတွေမှာ တွေ့ရပြီး သာမန်လူတွေ မစားတဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ ဟာတွေကို စားကြလို့ ကိုရိုနာဗိုင်းရက်စ်ပိုး စတင် ကူးစက်လာသည်လို့ ရေးကြသားကြတာကို ဖတ်ကြရတယ် ။ တက်နေဝန်းတို့ အတွက်က မြန်မာပြည်က လာခဲ့တဲ့ မြန်မာတွေမို့ သိပ်တော့ မဆန်းလှဘူး ။ သူတို့လည်း ပရစ်ကြော်တို့ မြွေသား ဖွတ်သား ယုန်သား လယ်ကြွက်ကြော်တွေ စားခဲ့ဘူးကြတယ်လေ ။ ခဏကြာတော့ ဝူဟန်မြို့မှာ ဇီဝ လက်နက် စမ်းသပ်တဲ့ နေရာကြီး ရှိပြီး အဲဒီကနေ ရောဂါပိုးတွေ ပေါက်ထွက် ပျံ့နှံ့လာတယ်လို့ ထပ် ကြားရပြန်တယ် ။

ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ်မို့ ဒီသတင်းတွေကို ဖတ်တော့ ဖတ်မိတယ် ။ အရမ်းကြီးတော့ စိတ်မဝင်စားခဲ့ ။ ဘယ်လိုဘဲ ဝူဟန်မြို့မှာ ဖြစ်နေပေမယ့် အမေရိကန်ပြည်က လူတွေက သူတို့နဲ့ မဆိုင်သလို နေလျက်ပါဘဲ ။ ဒါပေမယ့် တချို့သော ပြည်နယ် မြို့တွေမှာရထားတွေအပေါ် ဘတ်စ်ကားတွေအပေါ် တရုတ် လူမျိုးတွေနဲ့ တရုတ်နဲ့ တူသူ အာရှသားတွေ အပေါ်ကို စော်ကား ရှုံ့ချတာတွေ ရှိနေတယ် ဆိုတာလည်း သတင်းတွေ ထွက်လာပါတယ် ..။ တက်နေဝန်းတို့ နေတဲ့ ဒေသမှာတော့ ဒါတွေလည်း မဖြစ် မကြုံရဘူး ။ မတွေ့ရဘူး ။

တက်နေဝန်းရဲ့ ဇနီးချောလေး ဇွန်ပန်းခိုင် က မြန်မာပြည်ကို ဒါတွေ မဖြစ်ခင်ထဲက ထွက်သွားခဲ့လို့ တက်နေဝန်း အိမ်မှာ တစ်ယောက်ထဲ ။ ဇွန်ပန်းခိုင်ရဲ့ မိဘတွေက အသက်ကြီးကြပြီ ။ ကျန်းမာရေးက သိပ် မကောင်းကြဘူး ။ အခု မိခင်ဖြစ်သူက ဆေးရုံတက်ရတယ် ။ ဇွန်ပန်းခိုင်လည်း မြန်မာပြည်ကို မပြန်တာ ကြာပြီ ။ မိဘတွေကို လို အပ်တဲ့ ဆေးဝါးတို့ ငွေတို့ဘဲ လှမ်းပို့ပေးနေခဲ့တယ် ။

“ ကိုကိုရေ…. မေမေ့ဆီကို ဇွန် သွားလိုက်တော့မယ်… ရုံးက ခွင့်ယူခဲ့ပြီးပြီ…  ”

လို့ ဇွန်ပန်းခိုင်က ပြောပြီး တက်နေဝန်းကို လေယာဉ်လက်မှတ် ဝယ်ခိုင်းတယ်။ တက်နေဝန်းလည်း အွန်လိုင်းမှာ ရှာဖွေပြီး ဝယ်ပေးလိုက်တယ် ။ ဇွန်ပန်းခိုင် က မသွားခင် တက်နေဝန်းကို ရန်ကုန်က သူ့ညီမလေး ငုဝါခိုင် က မနီးမဝေးက မြို့ကြီးမှာ သင်တန်း လာတက်ရမှာ… သူကတော့ ရန်ကုန်က အမေ့ဆီကို ပြေးရပြီ… ငုဝါခိုင် ရောက်လာခဲ့ရင် ကျွေးမွေး ဧည့်ခံလိုက်ပါ…. အနီးအနားကို လိုက်ပြပို့ပေးလိုက်ပါ လို့ မှာသွားတယ် ။

ဇွန်ပန်းခိုင် သွားတုန်းက အေးအေးဆေးဆေးဘဲ ။ မြန်မာပြည်မှာလည်း ဗိုင်းရပ်စ် လုံးဝကို မရှိသေးဘူး ။ သူသွားပြီး တစ်ပတ်လောက်မှာ ဇွန်ပန်းခိုင်ရဲ့ ညီမလေး ငုဝါခိုင် တက်နေဝန်းဆီကို ဖုန်းဆက်လာတယ် ။

“ အစ်ကိုတက်ရေ.. ငုဝါ ရောက်နေပြီ . . သင်တန်းတွေ တက်နေတယ်… သင်တန်းပြီးရင် အစ်ကိုတက်တို့ဆီကို လာခဲ့မယ်…. မမဇွန်တော့ ရန်ကုန် ရောက် နေပြီ… မေမေက ဆေးရုံက ဆင်းပြီ… သက်သာတယ်တဲ့… ငုဝါလည်း အစ်ကိုတို့ဖက် ခဏ လာပြီးတာနဲ့ ရန်ကုန်ကို ပြန်မယ်လေ ..  ”

တဲ့….. ။ တက်နေဝန်းလည်း

“ လာခဲ့ ငုဝါ အစ်ကို လာခေါ်ပေးမယ်… ဒီအနီးအနား မြို့တွေ အစ်ကို လိုက်ပို့ပေးမယ်…. သင်တန်းတွေ ပြီးရင် ဖုန်းဆက်လိုက်နော်…..  ”

လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ ရန်ကုန်ကနေလည်း ဇွန်ပန်းခိုင်က

“ ခွင့်ယူလိုက်နော်… ကိုကို . . ညီမလေးကို ဂရုစိုက်လိုက်နော်… ကိုကို…  ”

လို့ တက်နေဝန်းကို ဖုန်းလှမ်းဆက်တယ် ။

တက်နေဝန်း အလုပ်ကို ဖုန်းဆက်ပြီး ခွင့်ကြို ယူလိုက်တယ် ။ ငုဝါခိုင် သင်တန်းတွေ ပြီးသွားပြီးတဲ့နောက် တက်နေဝန်းဆီကို ဖုန်းဆက်တော့ တက်နေဝန်း ငုဝါခိုင် ရောက်နေတဲ့ မြို့ကို ကားနဲ့ မောင်းသွားပြီး ခေါ်ပေးလိုက်တယ် ။

ငုဝါခိုင်နဲ့ မတွေ့တာ နှစ်တွေ ကြာခဲ့ပြီ ။ တက်နေဝန်းလည်း စိုပြေဝင်းပ လှပနေတဲ့ ခယ်မလေးကို ကြည့်ပြီး အံ့သြနေတယ် ။ သူတို့ မြန်မာပြည်က မ ထွက်လာခင်က ငုဝါခိုင်သည် ကလေးသာသာ ဆယ်ကျော်သက်လေးဘဲလေ ။ အပြန်ခရီးမှာ တလမ်းလုံး ငုဝါခိုင်ရဲ့ စကားသံလေးတွေကို နားထောင်ခဲ့ရတယ် ။ ငုဝါခိုင်က တက်နေဝန်းတို့ နေတဲ့ ရပ်ဝန်းဒေသကို စိမ်းလန်းစိုပြေတဲ့ သစ်ပင်တွေ သစ်တောတွေနဲ့မို့ သာယာလိုက်တာ လို့ ချီးမွမ်းလာတယ် ။ လမ်းဘေးမှာ ဒရယ်လေးတွေ ယုန်ကလေးတွေကိုလည်း တွေ့ရလို့ အရမ်း သဘောကျတယ် ။ စကား တပြောပြောနဲ့ ရောက်မှန်းမသိ ရောက်လာကြတယ် ။

“ ဒါ အစ်ကိုတို့ အိမ်လေးဘဲ ငုဝါ . . .  ”

“ ဟင် . . .  ”

သူတို့ အိမ်ကလေးကို ငုဝါခိုင် တွေ့တော့ …

“ ဟယ်…ကိုတက်တို့ မဇွန်တို့ အိမ်လေးက လှလိုက်တာ…. သိပ် သာယာတာဘဲ… ခြံလည်း ကျယ်တယ်  ”

လို့ ပြောတယ် ။ အိမ်ရှေ့က ချယ်ရီပင်တွေက ဝေဝေဆာဆာ ပွင့်နေတာကို ငုဝါခိုင် သိပ်သဘောကျတယ် ။ ဆယ်လ်ဖီတွေ ဆွဲတော့တာဘဲ ။ အိမ်ပြန်ရောက်ကြပြီးတဲ့နောက် အချိန်ကို ကြည့်ပြီး ငုဝါခိုင် နဲ့ တက်နေဝန်းတို့ ရန်ကုန်က ဇွန်ပန်းခိုင် ဆီကို ဖုန်းခေါ်ကြတယ် ..။ ဇွန်ပန်းခိုင်က

“ ရောက်တုန်းရောက်ခိုက် လျှောက်လည်နော် ညီမလေး….. အစ်ကိုတက်ကို အားမနာနဲ့ . . သူ့ကို စားချင်တာ လိုက်ကျွေးခိုင်း.. လိုချင်တာ ဝယ်ခိုင်း….  ”

လို့ သူ့ညီမ ငုဝါခိုင်ကို မှာတယ် ။ ချစ်ဇနီးလေး ဇွန်ပန်းခိုင်က မသွားခင်ထဲကလည်း သေသေချာချာ မှာထားခဲ့တယ် ။ ညီမလေးကို လိုက်ပြ လိုက်ကျွေးပါလို့ ။ အခုလည်း ရန်ကုန်ကနေ ဖုန်းနဲ့ ထပ်ပြောပြန်တယ် ။

တက်နေဝန်း ဇနီးသည် မှာတဲ့အတိုင်း ငုဝါခိုင်ကို သူစားချင်တဲ့ အစားအသောက်တွေကို ဆိုင်တွေမှာ လိုက်ကျွေးတယ် ။ အင်း…. ညီမလေး ငုဝါခိုင်က စားရုံတင် မဟုတ်ဘူး…. သောက်လည်း သောက်တယ်…။ ဇွန်ပန်းခိုင်က သူ၀ိုင်နဲ့ ကော့တေးလ်တွေ အသောက်များတိုင်း 

“ ဇွန်တို့အမျိုးတွေက အရက်ကြိုက်တယ်… သောက်တယ်…. ဘမျိုးဘိုးတူ ဆိုတာမျိုးပေါ့…..  ”

လို့ ပြောလေ့ ရှိသလိုဘဲ ညီမလေး ငုဝါလည်း အရက်ကို ကြိုက်ပုံရတယ်…။

သောက်ရင်း ထပ်မှာခိုင်းပြီး အသောက်များသွားတဲ့အတွက် တက်နေဝန်း တစ်ယောက် မျက်လုံးပြူးသွားရတယ် ။ အင်းလေ.. သူက သုံးလေးရက် လောက်ဘဲ နေမှာဘဲ… နေတဲ့ရက်တွေမှာ ပျော်ပါစေ … ငါ့တာဝန် အတိုင်း သူ့ကို လိုက်ကျွေးလိုက်ပို့မယ်…. လို့ တက်နေဝန်း စဉ်းစားလိုက်တယ် ။

ဒါပေမယ့် အိမ်လေးထဲမှာ သူနဲ့ကိုယ် နှစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်နေတဲ့ အချိန်မှာ ခယ်မလေးရဲ့ အတိုအပြတ် အဟိုက်တွေ ဝတ်တဲ့ အကျင့်တွေကြောင့် တက်နေဝန်း တစ်ယောက် ရင်မောနေရတယ် ။ ပိုပြီး မျက်လုံးတွေ ပြူးရတာက အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး အိမ်နေရင်း အဝတ်တွေ လဲပြီးတဲ့အချိန် ငုဝါခိုင်က ဘလောက်စ်လေးကို အတွင်းမှာ ရင်စည်း မပါဘဲ ဝတ်ပြီး ရောက်လာတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ ။

ငုဝါခိုင်ရဲ့ ရင်သားတွေက မသေးဘူး ။ လုံးထွားပြီး သိသိသာသာကြီးတွေ ။ လမ်းလျှောက်တဲ့အခါ ဒီ ရင်သားကြီးတွေက တငြိမ့်ငြိမ့် တသိမ့်သိမ့် တုန်နေကြတယ် ။ ခက်ပြီ ။ တက်နေဝန်း စိတ်တွေ လှုပ်ရှား နေတယ် ။ ခယ်မလေးကတော့ သီချင်းဖွင့်ပြီး တလှုပ်လှုပ်နဲ့ ကနေတယ် ။ ကိုယ်က လှုပ်တော့ ရင်စိုင်တွေကပါ လှုပ်တော့တာပေါ့ ။

နောက်တနေ့မှာလည်း ရာသီဥတု ပူတယ် ဆိုပြီး ဘောင်းဘီတိုလေး ဝတ်တာ ဝတ်တဲ့ ဘောင်းဘီက ဂျင်းဘောင်းဘီလို ကြပ်ကြပ် မဟုတ်ဘဲ ပေါင်ရင်းနေရာတွေမှာ ပွပွကြီးမို့ ဆိုဖါမှာ ထိုင်ချလိုက်တဲ့ အခါတွေမှာ ပေါင်ဂွဆုံနေရာကို ဘွားကနဲ မြင်လိုက်ရတတ်တော့ တက်နေဝန်း တစ်ယောက် စိတ်တွေ နိုးကြားဖောက်ပြန်လာရတယ် ။ အမွှေး ပြောင်စင်အောင် ရိပ်သင်ထားတဲ့ ခယ်မလေး ငုဝါခိုင်ရဲ့ မိန်းမအင်္ဂါ တစ်ခြမ်းကို လျှက်တပျက် တွေ့လိုက်ရလို့ ။

ခက်တော့ ခက်နေပြီ ။ အနေမတတ်တော့ ဖြဲပြနေသလို ဖြစ်နေပြီ ။ အထိန်းမတတ် ဇိန်းဇတ်ဇတ်မို့ တက်နေဝန်းတစ်ယောက် ဒိန်းတပ်တပ်နဲ့ ရင်ထဲ နေလို့ မကောင်း ။

နောက်တစ်ရက်မှာ လိုက်ပြတာက မြို့ကြီးထဲက ပြတိုက်တွေ ကျောက်တိုင်တွေနဲ့ ပန်းခြံတွေ ။ မြစ်ကမ်းနဘေးက ဆိုင်မှာ ညနေစာ ကျွေးတယ် ။ တိုက်အမြင့် တိုက်ခေါင်မိုးပေါ်မှာ မြစ်ကမ်း ရှုခင်းကို မြင်နေရတဲ့ ဘားနဲ့ စားသောက် ဆိုင်ပေါ့ ။

ငုဝါခိုင် တစ်ယောက် ကော့က်တေးလ် ကောင်းကောင်းတွေနဲ့ တွေ့ပြီလေ ။ အပေါ်ကနေ ကြည့်ရတာ အရမ်း သာယာတာဘဲနော် . . . အဖြူရောင် မော်တော်ဘုတ်လေးတွေကလည်း အများကြီး တန်းစီနေကြတယ်…. ထပ်ထပ်မှာရင်း ယူရင်းနဲ့ တော်တော် မူးသွားတယ် ။ အပြန်မှာ ကျောက်တိုင်ပန်းခြံ ဘေးက လမ်းကလေးမှာ လမ်းလျှောက်ကြတော့ ငုဝါခိုင် တစ်ယောက် တက်နေဝန်းကို ပုခုံးမှီလိုက် လက်မောင်းကို တွဲဖက်လိုက်နဲ့ တော်တော်လေး ရေချိန်ကိုက်နေတယ် ။

သူနဲ့ကိုယ် နှစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်သလို သူကလည်း ရုပ်ကလေးက ချောချော ကိုယ်လုံးအဆက်အပေါက်ကလည်း တကယ့်ကို တောင့်တင်း လှပ အချိုးကကျ ဆိုတော့ တက်နေဝန်း ဒါတွေကို အနီးကပ် မြင်နေရတော့ စိတ်ရိုင်းတွေက ထကြွရတယ် ။ သွေးတွေ ဆူဝေလာတယ် ။

စိတ်ထိန်း… စိတ်ထိန်း … တက်နေဝန်း မင်း စိတ်တွေကိုထိန်း . . . မဖြစ်သင့်ဘူး . . . ဆင်ခြင် . . ဆင်ခြင် …..

အိမ်အဝင်မှာ ငုဝါခိုင်က အမူးလွန်နေတဲ့အတွက် သူ့ကို ဖက်ထားပြီး ဒယိမ်းဒယိုင်နဲ့ ဝင်တဲ့အတွက် သူ့အမြင်နဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားခဲ့ရတဲ့ အလှအပကြီး နှစ်လုံးက သူ့ရင်ဘတ်ကို ထိလိုက် ဖိလိုက်နဲ့ အစစ်အမှန် အထိအတွေ့တွေကို ပေးခဲ့တယ် ။ စကပ်ကလည်း တိုတိုကားကားလေးမို့ ပေါင်တန် ဖြူဖြူ လှလှတွေကလည်း မမြင်ချင် အဆုံး ။

“ ကဲ…. တက်အိပ်တော့ ငုဝါ …..  ”

လှေခါးအတိုင်း တက်သွားတဲ့ ငုဝါခိုင်ရဲ့ စကပ်တိုတိုကားကားလေးကြောင့် မမြင်အပ်တဲ့ ပေါင်တန်ဖြူဖြူကြီးတွေရော ပင်တီ အနက်လေးကိုရော မြင် လိုက်ရတယ် ။ မျက်စိလွှဲပြီး အောက်ထပ် ဧည့်ခန်းမှာဘဲ တီဗီ ကြည့်နေလိုက်သည် ။ ခုန မြင်လိုက်ရတာတွေက မျက်စိထဲက ထွက်ကို မထွက်ဘူး ။ တီဗီမှာ တရုတ်ပြည် ဝူဟန်မြို့ကြီး ခြောက်ကပ်နေတာတွေ လူတွေ ဆေးရုံမှာ အတုံးအရုံး သေကြတာတွေ ပြနေတယ် ။ နောက်ထပ် ထိတာက အီရန်နိုင်ငံ ။

အမေရိကန်မှာတော့ ကူးစက်သူတွေ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ များလာပြီတဲ့ ။ ပို့တ်လန် နဲ့ ၀ါရှင်တန် ပြည်နယ် ဖက်မှာ စတွေ့နေရပြီ ။ တဖြည်းဖြည်း များလာပြီ ။ ခယ်မချောလေးနဲ့ ဝေးဝေးနေမယ်လို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားတဲ့အတိုင်း သူရှိနေတဲ့ အပေါ်ထပ်ကိုတောင် မတက်တော့ဘဲ အောက်ထပ် ဧည့်ခန်းက ဆိုဖါရှည်ပေါ်မှာဘဲ အိပ်လိုက်တယ် ။

အိပ်မက်တွေက ဆောင်းတွင်းလည်း မဟုတ်ဘဲနဲ့ ဂယောက်ဂယက်နဲ့ ။ အိပ်မက်ထဲမှာ သူနဲ့ ခယ်မလေး ငုဝါခိုင်တို့ ဆိုဖာပေါ်မှာ ကိုယ်တုံးလုံးတွေနဲ့ ထပ်ရက်ကြီး ဖြစ်နေတာကို မိန်းမ ဇွန်ပန်းခိုင် တွေ့သွားလို့ အရစ်တွေ စွတ်စက် တက်တယ်လို့ မက်တယ် ။ ချွေးတွေပြန် ငြင်းဆန် အော်ဟစ်ရလို့ လန့်နိုးလာတယ် ။ အဝတ်မဲ့ ဖင်တုံး ဖြူဖြူကြီးတွေက စွဲမက်စရာဘဲ ။ အိပ်မက်ကို မြင်ယောင်နေမိတယ် ။ အောက်က ငတိကလည်း မာကြောပြီး ထောင်နေတယ် ။ မနက် လေးနာရီဘဲ ရှိသေးတယ် ။ ရေအေးအေး တစ်ပုလင်း ယူသောက်လိုက်ပြီး ပြန်အိပ်ဖို့ ကြိုးစားတယ် ။ အိပ်လို့ မရတော့ဘူး ။ ပြန်အိပ်ပျော်သွားတယ် ။ ပြန်နိုးတော့ မနက် ရှစ်နာရီ ခွဲနေပြီ ။

သွားတိုက် မျက်နှာသစ်ဖို့ အပေါ်ထပ်က ရေချိုးခန်းဆီကို တက်ခဲ့လိုက်တယ် ။ တက်နေဝန်းရဲ့ အိမ် အောက်ထပ်မှာက အိမ်သာ ရှိပေမယ့် ရေချိုးခန်း မရှိဘူး ။ လက်ဆေးဖို့ ကြွေခွက် ပါပေမယ့် တက်နေဝန်းက ဒီအိမ်သာ အခန်းလေးကို ဧည့်သည် အတွက်ဘဲ ထားပြီး မျက်နှာသစ် သွားတိုက်တာကို အပေါ်ထပ်က ရေချိုးခန်းမှာဘဲ လုပ်တယ် ။

အပေါ်ထပ် ရေချိုးခန်းလေးထဲကို ဝင်လိုက်တာနဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်သွားရတယ် ။ အဝင်ဝ ကြမ်းပြင်မှာ ပင်တီလေး တစ်ထည် ။ ဝတ်ပြီးသား ပင်တီလေးပါ ။ ငုဝါခိုင်ရဲ့ ပင်တီ ဆိုတာ သေချာတာပေါ့ ။ တက်နေဝန်း ကောက်ယူလိုက်တဲ့အခါ အလိုလို နှာခေါင်းနားကို တေ့ပြီး ရှူလိုက်မိတယ် ။ ချက်ချင်းဘဲ ငါ ဘာလုပ်လိုက်ပါလိမ့်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မှားသွားပြီလို့ ထင်လိုက်မိပြီး ကဗျာကရာ ပင်တီနက်လေးကို ဘေးက စင်ပေါ်ကို သူ ပစ်တင်လိုက်တယ် ။

ပင်တီလေးက ရလိုက်တဲ့ ညှီစို့စို့ အနံ့လေးက သူ့စိတ်တွေကို ထောင်းကနဲ ကြွသွားစေတယ် ။ စောက်ပတ်နံ့… တနေကုန် ဝတ်ထားတဲ့ ပင်တီ ဂွဆုံနေရာက စောက်ပတ်အနံ့ ။ သူ့ပေါင်ကြားက လီးက ချက်ချင်း ထောင်လာတယ် ။ မနက် အိပ်ရာက ထထချင်းဆိုရင် လီးကလည်း အမြဲတောင်တယ်လေ ။

မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပြီး မျက်နှာသစ် တဘက်နဲ့ သုတ်ရင်း သူနဲ့ ဇွန်ပန်းခိုင်တို့ အိပ်တဲ့ အိပ်ခန်းဆီကို အသွား ငုဝါခိုင်ကို ပေးနေထားတဲ့ အိပ်ခန်းကို အဖြတ်မှာ တံခါးကို ဖွင့်ဟထားတာကြောင့် သူ အမှတ်မထင် ကြည့်လိုက်မိတဲ့အခါ သူ့စိတ်တွေ ဘလောင်ဆူသွားတယ် ။ ခယ်မလေး ငုဝါခိုင်ဟာ ထမီတခြား လူတခြား ဖြစ်နေပြီး ကွေးကွေးလေး အိပ်နေတာမို့ ဖင်တုံးဖြူဖြူကြီး နှစ်လုံးနဲ့ ဒီကြားက ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူတွေ့လိုက်ရလို့ပါ ။

ငုဝါခိုင် အိပ်ရာထရင် စားဖို့ တက်နေဝန်း ဘရိတ်ဖတ်စ် လုပ်လိုက်တယ် ။ ကြက်ဥမွှေကြော်၊ ဘေကင် နဲ့ အာလူးပြားကြော် လုပ်လိုက်တယ် ။ ပေါင်မုန့် တွေ မီးကင်လိုက်တယ် ။ ကော်ဖီက တစ်အိုး တည်လိုက်တယ် ။ ခဏအကြာ လှေခါးက ဆင်းလာတဲ့ ခြေသံ ကြားရတယ် ။

“ အစ်ကိုတက်… အနံ့ မွှေးလိုက်တာ…. ဘာတွေများ လုပ်နေတာလဲ…..  ”

ငုဝါခိုင် ထမင်းစားခန်းထဲ ဝင်လာတယ် ။ လုပ်ပြန်ပြီ ။ တီရှပ် ပါးပါးလေးကို အတွင်းခံမပါဘဲ ဝတ်ထားလို့ ငုဝါခိုင်ရဲ့ နို့ကြီး နှစ်လုံးက တင်းမို့ လုံးနေကြပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေက တီရှပ် အသားမှာ ထင်းနေကြတယ် ။ လှုပ်တုတ်တုတ်နဲ့ ။

ဒီနေ့တော့ မိုင်နှစ်ရာလောက် ဝေးတဲ့ မြိုကလေး တစ်မြို့ကို ငုဝါခိုင်ကို တက်နေဝန်း ခေါ်သွားလိုက်တယ် ။ အချောစား ခယ်မလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ အတူတူ သွားရတာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာပါ ။ သူမူးချင်တာ မူးတတ်တာကို သိထားပြီမို့ သူ့ကို သောက်ပါ သောက်မလားလို့ တက်နေဝန်း မဖိတ်ခေါ်တော့ဘူး ။ ဒီအခါမှာ ငုဝါခိုင်က သူ့ဖာသာ အရက် မှာသောက်တယ် ။

ဒီမြို့လေးက ရှေးဟောင်း မြို့ကလေး ။ ဒေသခံ လူနီရိုင်းတွေဆီက အတင်းကြီး လုယူခဲ့တုန်းက ခံတပ်တွေ အမြောက်တွေနဲ့ ဒီမြေကို အရောက်လာခဲ့ကြတဲ့အချိန် သုံးတဲ့ သင်္ဘော ပုံစံတူကို ပြထားတယ် ။ ငုဝါခိုင်ကို လိုက်ပြ ဓါတ်ပုံတွေ ရိုက်ပေးတယ် ။ ဒါမှ ဇနီးချောလေး ဇွန်ပန်းခိုင်က သဘောကျမှာလေ ။ သင်္ဘောရဲ့ ဝမ်းဘိုက်ထဲကို ဆင်းကြည့်ကြတော့ ကျဉ်းမြောင်းတဲ့ နေရာလေးကြောင့် ငုဝါခိုင် ချော်လဲတာ တက်နေဝန်းက သူ့ကိုယ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖက်ထိန်း ပေးလိုက်ရတယ် ။ ထွားအိတဲ့ ရင်စိုင်ကြီးတွေနဲ့ သူ့ရင်ဘတ် မိတ်ဆက်မိကြရပြန်ပြီ ။

သင်္ဘောပေါ်က ဆင်းခဲ့ ပြီးတဲ့နောက် ငုဝါခိုင် သေးအရမ်း ပေါက်ချင်လို့ အများသုံး အိမ်သာကို ပြေးရတယ် ။ အိမ်သာထဲက အထွက် သူက

“ သေးထွက် သွားတယ် အစ်ကိုတက်ရယ်…. ပင်တီ စိုသွားတယ်…...  ”

လို့ ပြောပြီး စိုနေတဲ့ ပင်တီလေးကို အမှိုက်ပုံးထဲကို ပစ်လိုက်တာကို တက်နေဝန်း တွေ့လိုက်ရတယ် ။ ဒီနေ့နဲ့ နောက်နေ့တောင် မတူတော့ဘူး ။ ကိုရိုနာဗိုင်းရက်စ်ကလည်း စပြီး ပျံ့နှံ့နေပြီ ။ သေတဲ့လူတွေ များသထက် များလာတယ် ။ အီတလီကတော့ ထိန်းလို့ မရတော့ဘူး ။ သေတာ သောက်သောက်လဲ ။ လက်ဆေးကြပါဆိုတာ အထပ်ထပ် ကြေငြာနေတယ် ။

တက်နေဝန်းနဲ့ ငုဝါခိုင်တို့လည်း အပြင်က အစားတွေ မစားတော့ဘဲ ကိုယ့်ဖာသာဘဲ ချက်စားကြဖို့ တိုင်ပင်လိုက်ကြပြီး နှစ်ပတ်စာလောက် စျေးဝယ်ဖို့ စျေးကို သွားကြတယ် ။ အသားငါးနဲ့ ဆီပုံးတွေ ကြက်သွန် ခရမ်းချဉ်သီး ကြက်ဥ အကုန်ဝယ်လာတယ် ။ ငုဝါခိုင်ကတော့ အရက်ပုလင်း ၀ိုင်ပုလင်းတွေ ဒါဇင်လိုက် ဆွဲလာတယ်။ အင်း…ရင်လေးစရာဘဲ ။ သူ သောက်တော့မယ်လေ ။

မြို့တွေမှာ ကူးစက်နှုန်းက အရမ်း မြန်တယ် ။ ဗြုံးဆို ကူးစက်သူတွေ တပုံကြီးဖြစ် ဆေးရုံတွေ မနိုင် ဖြစ်ကုန်တယ် ။ (စတေးဟုမ်း) အိမ်မှာဘဲ နေကြဖို့ ပြောနေကြတယ် ။ လေကြောင်းလိုင်းတွေလည်း ရပ်ဆိုင်းကုန်တယ် ။ ဒီအတိုင်းဆိုရင် မြန်မာပြည် ရောက်နေတဲ့ မိန်းမလည်း ဒီပြန်လာဖို့ မသင့်တော်…. ဒီက ခယ်မလေးလည်း မြန်မာပြည်ကို ပြန်ဖို့ မလွယ် ဖြစ်နေပြီ ။

အပျော်စီး သင်္ဘောတွေက ခရီးသည်တွေလည်း အကုန်နီးပါး ဗိုင်းရပ်စ် ကူးစက်ကုန်တယ် ။ လေယာဉ်စီးဖို့လည်း ကြေက်စရာ ဖြစ်လာတယ် ။ လော့ဒေါင်းတွေ လုပ်ကုန်တယ် ။ သေနှုံးတွေ ပိုပို မြင့်တက်လာတယ် ။ ဆေးရုံတွေမှာ လူနာတွေ ပြည့်ကြပ်နေတယ် ။ တက်နေဝန်းတို့ နေတဲ့ ရပ်ကွက်ထဲမှာ လူနာတင်ကားတွေ တစ်ချိန်လုံး ရောက်လာနေတယ် ။ ကပ်ဆိုးကြီး နဲ့ ရင်ဆိုင်နေကြရပြီ ။

ဇွန်ပန်းခိုင်က ဖုန်းဆက်တယ် ။ သူလည်း ပြန်မလာနိုင်သေးသလို ငုဝါလည်း အဲဒီမှာဘဲ နေနေပါ… တဲ့ ။ တက်နေဝန်းတော့ ငုဝါခိုင်နဲ့ အိမ်ထဲ အောင်းနေရပြီ ။ အိမ်ကလေးထဲ နှစ်ယောက်ထဲ ။ ဟိုတစ်ယောက်ကလည်း ဖော်ချင်ပြချင် မလုံ့တလုံနဲ့ ။ ဒီတစ်ယောက်ကလည်း နဂိုထဲက ခပ်ထန်ထန် မိန်းမ မရှိလို့လည်း ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတယ် ။ နီးနီးကပ်ကပ် ကြိုးချင်းထား ကြိုးချင်း ညိတော့မယ် ။

ငုဝါခိုင်လည်း တက်နေဝန်းနဲ့ ပိုပြီး ရင်းနှီးလာတော့ အပြောအဆိုတွေ ပိုပြီး ပွင့်လင်းလာသလိုဘဲ ..။ အနေအထိုင်ကလည်း အရင်ထက် ပိုပြီး ရဲတင်း လာတယ် ။

တစ်ရက်မှာ တက်နေဝန်း အိပ်ရာက မထခင် ငုဝါခိုင် မီးဖိုထဲ ဆင်းပြီး ကြော်လှော်နေတယ် ။ တက်နေဝန်း ဆင်းသွားတော့ တုန်လှုပ် ခြောက်ခြားသွားတယ် ။ ငုဝါခိုင်က ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာ ချည်သား တီရှပ်အဖြူ ပွပွကြီးကို တထပ်ထဲ ဝတ်ထားသလို အောက်ပိုင်းမှာက ပင်တီ အနွမ်းလေးနဲ့ ။ မလုံ့တလုံနဲ့ ဟင်းချက်နေတဲ့ ငုဝါခိုင်က

“ အစ်ကိုတက်…..ကြိုက်လား…...  ”

လို့ မေးလိုက်တာက ချက်နေတဲ့ ထမင်းကြော်ကို ပြောတာလား သူ့ပင်တီလေးနဲ့ ပုံကို ပြောတာလား မသဲကွဲပါဘူး ။

အိုး …. အွန်လိုင်း လူမှုကွန်ယက် စာမျက်နှာမှာ တွေ့ရတဲ့ နာမည်ကျော် မြန်မာမော်ဒယ် မင်းသမီးကိုများ အားကျလို့ လုပ်လေသလား … ငုဝါခိုင်ရယ် ။ တခါတခါ တက်နေဝန်း စိတ်တွေက ထိန်းချုပ်လို့ မရချင်တော့ ။ ရောဂါ ပျံ့နှံ့မှုတွေကြောင့် အိမ်တွင်းအောင်းနေရတဲ့အချိန် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီးကလည်း စားရမှာလည်း အခက် ။ မစားဘဲ နေရတာလည်း တော်တော်ခက်တယ် ။ သူ့ဖက်ကတင် ဒီလို စိတ်တွေ ဖြစ်နေသလား ။

ငုဝါခိုင်ကလည်း သူ့ကို အရင်ကထက် ကပ်သလိုဘဲ ။ ညဖက် တီဗီ ထိုင်ကြည့်ကြရင် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ့ဖက်ကို တိုးကပ်လာတတ်တယ် ။ သူ့လက်မောင်းတွေကို ဖက်တယ် ကိုင်တယ် တခါတခါ ပုခုံးကို လာမှီတယ် ။ သိပ်နီးကပ်လွန်းတော့ ငုဝါခိုင်ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့တွေကိုရလို့ စိတ်တွေ ခြောက်ခြားတယ် ကတုန်ကရင် ဖြစ်လာတယ် ။ အောက်က ငတိကလည်း ဘာတောင်သလဲ မမေးနဲ့ ။ ကြီးကောင်ကြီးမားနဲ့ အိမ်သာထဲဝင်ပြီး ကွင်းတိုက်ရတာ ဆယ်ကြိမ် မကတော့ ။ မနက် ဆိုရင် ထချင်တဲ့ အချိန်မှ ထကြတယ် ဆိုတော့ ညဖက် ဆိုရင်လည်း အိပ်ချင်တဲ့ အချိန်ကျမှ အိပ်ကြတယ် ။

ဒီနေ့ညတော့ ညနေစောင်းထဲက မိုးတွေက အကြီးအကျယ် ရွာတယ် ။ လေမုန်တိုင်း ဝင်တယ် လို့ သတင်းမှာ ပြောတာ ကြားလိုက်သလိုဘဲ ။ ငုဝါခိုင်က စောင်လေး ခြုံပြီး တက်နေဝန်းရဲ့ ဘေးမှာ တီဗီ ထိုင်ကြည့်တယ် ။ စီအင်အင် ကြည့်လွန်းလို့ စိတ်တွေ ညစ်လာကြတယ် ။ ရောဂါ ကူးစက်တာတွေ သေတာတွေ ဆေးမရှိတာတွေကိုဘဲ တွေ့နေ ကြားနေရတယ် ။ ဒါကြောင့်

“ အစ်ကိုတက်ရယ်…. ပျော်စရာလေး ကြည့်ကြရအောင်. .. ”

လို့ ငုဝါခိုင်က ပြောလာတယ် ။ တက်နေဝန်း အနားကိုလည်း တအား ကပ်ထိုင်လာတယ် ။ ခက်ပြီ ။ ငုဝါခိုင်ရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့ကြီးတွေက အိကနဲ လာထိတယ် ။ စောင်ကို တက်နေဝန်းကိုပါ ခြုံခိုင်းလိုက်တယ် ။ တက်နေဝန်းက စီးရီးအဟောင်းကို ပြန်ကြည့်တယ် ။ ငုဝါခိုင် အော်ရယ်တယ် ။ ပြီးတော့ တက်နေဝန်းကို တအား ဖက်တယ် ။ စောင်ခြုံထဲမှာ သူ့လက်တဖက်က တက်နေဝန်းရဲ့ ပေါင်တဖက်ကို လာကိုင်တယ် ။

“ အိုး…..  ”

သည်းခံနိုင်တဲ့ ထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့ အတိုင်းအတာကို ကျော်သွားပြီ ။ ငုဝါခိုင်ရဲ့ ပေါင်ကိုကိုင်ထားတဲ့ လက်နဲ့ တောင်နေတဲ့ သူ့ထိပ်ဖူးကြီးက လက်သုံးလုံးတောင် မဝေးဘူး ။ ဒီအတိုင်းဆိုရင် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ။

တက်နေဝန်း ထိုင်ရာက ထလိုက်ပြီး အပေါ်ထပ်ကို တက်ခဲ့လိုက်တယ် ။ ရေချိုးပစ်လိုက်ရင် ဒီစိတ်ရိုင်းတွေ ကျသွားမယ် လို့ ထင်ပြီး ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို အကုန်လုံး ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ရေပန်းကို ဖွင့်လိုက်တယ် ။ ရေပန်းအောက်ကို ဝင်သွားမယ့်အချိန် ဟိုတစ်နေ့က စင်လေးပေါ်ကို ပစ်တင်ခဲ့မိတဲ့ ငုဝါခိုင်ရဲ့ ပင်တီလေးကို မြင်လိုက်တယ် ။ လက်က အလိုလို ကောက်မိသွားပြန်တယ် ။ နှာခေါင်းကို တေ့ပြီးလည်း ရှူလိုက်မိတယ် ။

အိုး…ညှီစို့စို့ အနံ့လေးက ထောင်းကနဲ ။ အောက်က ငတိက မာတာမှ သံချောင်းဘဲ ။ မတ်နေတာကလည်း ဒုံးပျံကြီးတစင်းလို ။ ပင်တီလေးကို ရှူတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ရေပန်းအောက်ကို ဝင်လိုက်တယ် ။ မျက်စိစုံပိတ်ပြီး ခေါင်းကိုမော့ထားရင်း ရေချိုးနေတဲ့အချိန် အနောက်က အသံလိုလို ကြားလိုက်မိလို့ စောင်းငဲ့ ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အနောက်ကို လာရပ်လိုက်တဲ့ ငုဝါခိုင်ကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။

ဟင် . . . ငုဝါခိုင်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ် ဆိုလို့ ချည်တမျှင်တောင် ရှိမနေဘူး ။ ကိုယ်တုံးလုံး နစ်ကက်ကြီး ။

“ အစ်ကိုတက် … ငုဝါရဲ့ ပင်တီကို ရှူနေတာ တွေ့လိုက်တယ် . . . ဘာလို့ ပင်တီကို ရှူမလဲ…. .လူကို ရှူနိုင်တာဘဲကို………  ”

ငုဝါခိုင်က တက်နေဝန်းကို အနောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တယ် ။ ထွားအိတဲ့ နို့ကြီးတွေက တက်နေဝန်းရဲ့ ကျောပြင်ကို အိကနဲ ဖိကပ်လာတယ် ။ ငုဝါခိုင်က သူ့လည်ဂုတ်ကို နမ်းနေတုန်း လက်တစ်ဖက်က အနောက်ကနေ အရှေ့ပေါင်ကြားကို ရောက်လာလို့ တက်နေဝန်း တွန့်ကနဲ တုန်သွားတယ် ။ မာကြောတင်းထွား မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ သူ့လုံးပတ်တုတ်တုတ်နဲ့ လီးကြီးကို ငုဝါခိုင်က ဖွဖွလေး ပွတ်သပ် ကိုင်ဆုပ်လိုက်ပါပြီ ။

“ မသင့်တော်ဘူး ထင်တယ်..ငုဝါ…….  ”

“ ဒီမှာ အစ်ကိုတက်နဲ့ ငုဝါ နှစ်ယောက်ထဲဘဲ ရှိတာ… ဘယ်သူ သိတာ လိုက်လို့…….  ”

လီးကို ပွတ်သပ်နေတယ် ။ ထိပ်ဖူး ဒစ်ကားကြီးကို လက်ကလေးနဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်လိုက် နယ်လိုက် နဲ့ ။

“ ငုဝါကို ရှူချင်လား….. လာလေ…. ပင်တီကိုကျတော့ ရှူနေပြီး ...  ”

ငုဝါခိုင်က ရေချိုးခန်း နံရံကို မှီကာ ပေါင်ကား ရပ်လိုက်ပြီး တက်နေဝန်းကို လက်တွေကနေ ဆွဲချပြီး ပေါင်ကြားမှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ် ။ တက်နေဝန်းလည်း ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ချလိုက်ပြီး ပေါင်တန်တွေ ကြားထဲ ခေါင်းအပ်လိုက်ရင်း မို့ဖောင်းတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို စပြီး နမ်းလိုက်တယ် ။

“ အင်…ဟင့်……….  ”

အကွဲကြောင်းကြီးကို သူ နမ်းရှိုက်လိုက်တယ် ။ နှာခေါင်းထိပ်နဲ့ ထိုးတယ် ။

“ အို… ကိုတက်ရယ်…… ဟင်း…… ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ ငုဝါ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောဘူး….. ဒါ ထိပ်တန်း လျို့ဝှက်ချက် . . .  ”

ငုဝါခိုင်က ခါးလေးကို ကော့ပေးလိုက်တယ် ။ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပိုမို့မောက်လာတယ် ။ တက်နေဝန်း နမ်းရှုံ့ရုံမက လျှာကို ထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ယက်လိုက်တယ် ။

“ အိုး…….အို…….အာ………အင်း . .  ”

ငုဝါခိုင်ရဲ့ မျက်နှာလေးမော့ ပါးစပ်လေးဟပြီး ညည်းလိုက်တဲ့ အသံလေးပါ ။ နူးညံ့တဲ့ နီညိုညို နှုတ်ခမ်းသား ထူတွေကို စိတ်ရှိလက်ရှိ ယက်လိုက်မိတယ် ။ လက်တွေကလည်း ဖင်တုံးအိအိကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်မိတယ် ။

“ အား… အား… အား… ရှီး… အာ့… အိုး… အိုး . . . အူး . ..  ”

ငုဝါခိုင်ရဲ့ လက်တွေက တက်နေဝန်းရဲ့ ဆံပင်တွေကို တအား ဆွဲထားတယ် ။ ဖင်တုံးကြီးတွေကို ကိုင်ဆုပ်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေက စောက်ဖုတ်ကို သဲသဲမဲမဲ ယက်နေတဲ့ အချိန်မှာ အပေါ်ကို ဆန့်တန်းပြီး ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့အုံကြီး နှစ်လုံးကို လှမ်းကိုင် ညှစ်ထားမိရတယ် ။ စိတ်တွေကို လွှတ်လိုက်မိပြီ ။ ဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်တော့ ။ သူက လျှာနဲ့ ယက်နေတဲ့အချိန် ငုဝါခိုင်က ကော့ကော့ပြီး သူ့မျက်နှာနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်နေပြီ ။ ပါးစပ်ကလည်း မပီမသ အော်ညည်းနေတာ အကျယ်ကြီး ။

“ ငုဝါ လိုချင်ပြီ… ငုဝါ တအား ယားနေပြီ…. အို… အထဲက ယားတာ အရမ်း…. အစ်ကိုတက်….. အိပ်ရာထဲ သွားကြစို့ကွာ….  ”

လို့ ပြောနေတဲ့ ငုဝါခိုင်ကြောင့် တက်နေဝန်း ရေချိုးခန်းထဲကနေ အိပ်ခန်းထဲကို ရွှေ့လိုက်ရတယ် ။ ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်တော့ ငုဝါခိုင်က တက်နေဝန်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း တွန်းချလိုက်တယ် ။ ရေမြုပ်မွေ့ယာကြီး အပေါ်ကို သူ ပက်လက် ကျသွားတဲ့အချိန် ကျားရိုင်းမလေး တကောင်လို ငုဝါခိုင်က သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို ခွတက်လာတယ် ။ ငုဝါခိုင်သည် အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ ကောင်မလေးဘဲ ။

တက်နေဝန်း တန်ဆာကို ငုဝါခိုင် လက်နဲ့ ဆွဲယူပြီး သူ့စောက်ဖုတ်မှာ တေ့လိုက်တယ် ။ လုပ်တာကိုင်တာက ကျွမ်းနေတယ် ။ တန်ဆာပေါ်ကို ဖိထိုင်ချတာက အရမ်းကြီး မဟုတ်ဘူး ။ ထိန်းပြီး ဖြည်းဖြည်းလေး ထိုင်ချလိုက်တာ ။ လုပ်နေကျ အလုပ်တစ်ခုလို ။

“ အို .  ”

ငုဝါခိုင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး မဟတဟနဲ့ အသံလေး ထွက်သွားတယ် ။ တင်းတင်းစီးစီး အထိအတွေ့နဲ့ တန်ဆာက ငုဝါခိုင်ရဲ့ အထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း တထစ်ထစ်နဲ့ ရောက်သွားတယ် ။ ငုဝါခိုင်ရဲ့ ဖင်တုံးကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ဆုပ်လိုက်တဲ့အချိန် ငုဝါခိုင်က ဖင်ကြီးတွေ တကြွကြွနဲ့ အပေါ်က ဖိချနေပြီ ။

“ အင်း….. အီး…. ဟင်း… အိုး… ကို… ကိုတက်… အိုး . . ဟင်း. . . အား…. အင်း ….  ”

ငုဝါခိုင်ရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက တုန်ခါနေတယ် ။ ငုဝါခိုင် ခေါင်းလေးကို ဘယ်ညာ ရမ်းခါပြီး ဖိချနေတယ် ။ အပေါ်ကနေ လိုးနေတယ် ။ မြင်းစီးနေတဲ့ ကောင်းဘွိုင်မလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့တန်ဆာချောင်း ဝင်ထွက်နေတဲ့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် အရသာက တအားကို ငြိမ့်နေတယ် ။

“ အို… ကောင်းတယ်…. ကောင်းတယ်…. ဟင်း…. ကောင်းလိုက်တာ… ကိုတက်ရယ်…. အို… ကိုတက်ဟာက တကယ် ကြီးတယ်ကွာ… ရှီး… ရှည်လဲ ရှည် တယ် . . .   ”

ငုဝါခိုင် စိတ်ကြိုက် အပေါ်က နေပြီးတဲ့နောက် နေရာချင်း လဲလိုက်ကြတယ် ။ ဒီအခါ တက်နေဝန်းရဲ့ အလှည့် ။ ငုဝါခိုင်ရဲ့ ခြေထောက်တွေကို သူ့ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ပြီး အပြတ်ကြုံးပြီ ။ ကျစ်လစ် သန်မာတဲ့ တက်နေဝန်းရဲ့ ဆောင့်အားနဲ့ သက်လုံကောင်းတာတွေကြောင့် အချက် တစ်ရာကျော် ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုး အပြီး ငုဝါခိုင် အထွဋ်အ ထိပ်ကို တက်ရောက်သွားတော့တယ် ။

“ အို… ကောင်းလိုက်တာ ကိုတက်ရယ် . . . အင်… အင်… ဟင်း . . . တအား…. တအား ကောင်း… ကောင်းသွား…  ”

တက်နေဝန်းလည်း ငုဝါခိုင် လမ်းဆုံး ရောက်သွားလို့ ကျေနပ်တယ် ။ သူမကောင်းသေးဘဲ မပြီးသေးဘဲ ကိုယ် မပြီးသွားချင်ဘူး ။ ငုဝါခိုင်နဲ့ တညလုံး တချီပြီး တချီ လိုးကြတယ် ။ နွားသိုးကြိုးပြတ်လို့ ပြောမလား နွားငတ်ရေကျ လို့ ပြောမလား လိုးလိုက်ကြတာ ဆက်တိုက် ။ ကိုဗစ် ၁၉ ဗိုင်းရပ်စ် ကပ်ရောဂါကြီးကြောင့် အိမ်တွင်းပုန်းရလို့ ခယ်မချောလေးကို ကောင်းကောင်း လိုးနေရတဲ့ သူ့အဖြစ်ကို တက်နေဝန်း မယုံကြည်နိုင် အောင်ပါဘဲ . . .။

စတေးဟုမ်းက ကြာဦးမယ်တဲ့ ။ ခယ်မချောလေးရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တွေကို အားရပါးရ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ် နမ်းရှုံ့နေတဲ့ တက်နေဝန်းသည် စောစောကဘဲ လူမှုကွန်ယက် စာမျက်နှာမှာ (စတေးဟုမ်း) အစ်စ် (ဂွတ်)… လို့ ရေးသားခဲ့ပါတယ် ။


အားလုံး ဘေးလွတ် ကျန်းမာကြပါစေ။




........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။