ရိုးမသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းရိုးရိုးလေးများ အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသားသူ - Ko Gyi Ngwe
ကျောင်းသားဘဝ ရှုပ်သမျှ
အိမ်ထဲမှာ ဇာတ်လမ်းတွေ ပတ်ရှုပ်သမျှ ကြာလာတော့လည်း နည်းနည်းရိုးလာတာကြောင့် ကျောင်းထဲမှာရှိတဲ့ စားလို့ရမယ့် ဂွင်လေးတွေကို လိုက်ရှာမိတော့တယ်။ အတန်းထဲမှာတော့ ရင်းနှီးတဲ့သူတွေရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲ သိပ်တော့မကြိုက်ချင်ဘူး။ နည်းနည်းလေးပိုခင်တဲ့ တစ်ယောက်တော့ရှိတယ်။ သူကတော့ နောက်ဆုံး ပစ်မှတ်တစ်ခုပေါ့။ သူ့ကိုတော့ ခပ်မှန်မှန်လေးနဲ့ အစရှည်ရှည်လေး ထားလိုက်တယ်။ တစ်နေ့ ထက်အောင်က
“ ဟေ့ကောင်.. ညကြရင် ငါနဲ့လိုက်ခဲ့ပါလား။ ဟိုမှာ ချိန်းဝိုင်းရှိတယ် ”
“ မဟုတ်တာကွာ ငါ့မှာပိုက်ဆံက မင်းလိုမပေါဘူးကွ ”
“ မင်းကိုမရိုက်ခိုင်းပါဘူးကွ အဖော်လိုက်ပေးရုံပါပဲ။ ဟိုမှာ သောက်ချင်ရင်လည်း စီစဉ်ပေးမယ် ”
“ အေး ကောင်းတယ်ကွာ လိုက်မယ် ”
လို့ပြောကာ သူနဲ့လိုက်သွားလိုက်ပါတယ်။ ကွန်ဒိုကြီးတစ်လုံးအပေါ်ကို တက်သွားရပါတယ်။ တစ်ခါမှ မရောက်ဖူးလို့ ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ဟိုကောင့်နောက်ကနေ ကုပ်ကုပ်လေး လိုက်သွားရတယ်။ အခန်းတစ်ခုကို တံခါးခေါက်လိုက်တော့ အထဲကနေ ကောင်မလေးတစ်ယောက် လာဖွင့်ပေးတယ်။
ဟိုရောက်တော့ တော်တော်လေး အံ့သြသွားတယ်။ ယောင်္ကျားလေးဆိုလို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်။ ကျန်တာကတော့ ဆော်တွေချည်းပဲ။ အဲ ပြောရဦးမယ် ယောင်္ကျားလုံး တစ်ယောက်လည်း ပါသေးတယ်။ ဝိုင်းဘေးနားမှာတော့ ဘီယာဗူးတွေ၊ စပိုင်ဗူးတွေ၊ အမြည်းတွေ၊ စီးကရက်တွေနဲ့ စုံစုံလင်လင်ပါပဲ။ ကျွန်တော်တို့ရောက်တာနဲ့ မကြာခင် ဝိုင်းစတော့တာပဲ။
ကျွန်တော်လည်း မကစားချင်တာနဲ့ ဘီယာတစ်ဗူးကို ကောက်သောက်လိုက်ကာ အမြည်းလေးစားရင်း သူတို့ကစားနေတာကို ကြည့်နေပါတယ်။ အနားက ဆော်တစ်ဗွေနဲ့ စကားပြောကြည့်လိုက်တော့ သူတို့အားလုံးက ကျွန်တော်တို့ကျောင်းထဲက ဆိုတာကို သိလိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်က ကျောင်းထဲနှံ့အောင် မရောက်တဲ့ကောင်ဆိုတော့ မသိကြဘူးလေ။ နောက်တော့ အဲဒီဆော်လေးက
“ ငါ့ကို ခဏလောက် ကစားပေးပါလား။ တော်တော်လေးထိနေလို့ ၂ ပုံးကျော်သွားပြီဟ ”
ကျွန်တော်လည်း နေရာချင်းလဲကာ ဝင်ကစားပေးလိုက်ပါတယ်။ ဝိုင်းကလည်း တော်တော်လေးကို ကြမ်းတယ်။ ရှမ်းကိုးမီးကို ဘန့်ထည့်ကစားနေတော့ ငွေတွေကို ဝိုင်းထဲမှာ ဖွေးနေတာပဲ။ ကျွန်တော်တို့ ထည့်အလှည့်ကြတော့ ဖဲက တော်တော်လေး တက်လာပြီး ဝမ်နင်သုံးလှည့်အပြီးမှာတော့ ၅ ပုံးလောက်မှောက်တယ်။ သူကလည်း တော်တော်လေးကို ပျော်နေပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုလည်း ဘောက်ဆူး ငါးသောင်းတောင် ပေးပါတယ်။ နောက်ပြီး မနက်ဖြန်ကြရင် လိုက်ကျွေးမယ်လို့တောင် ကတိတွေပေးလိုက်ပါသေးတယ်။
ဟိုကောင် ထက်အောင်လည်း နည်းနည်းတော့ နိုင်တယ်။ ဝိုင်းသိမ်းတော့ ကျွန်တော်ကစားပေးတဲ့ ဆော်လေးက အနိုင်ချည်း ငွေသား ၄ ပုံးလောက်နဲ့ အကြွေး ၁ ပုံးလောက်ရှိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူနဲ့ ဘော်ဒါတွေ ဖြစ်သွားကြတယ်။ သူ့နာမည်က စုမြတ် တဲ့။ ဖဲဝိုင်းသိမ်းတော့ မနက်သုံးနာရီလောက်ရှိတာမို့ ကျွန်တော်နဲ့ထက်အောင် မပြန်ကြပဲ ဖဲဝိုင်းဘေး ထိုး အိပ်လိုက်ပါတယ်။
မိုးလင်းခါနီးတော့ ကျွန်တော်လည်း တရေးနိုးလာပါတယ်။ ခေါင်းထဲမှာလည်း ရီတီတီနဲ့ပေါ့။ ဘေးဘယ် ညာကို ကြည့်လိုက်တော့ ဘယ်သူမှန်းတော့မသိဘူး။ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ပဲ။ သေချာကြည့်တော့မှ စုမြတ်သူငယ်ချင်း မို့မို့ဖြစ်နေတာကို သိရတယ်။ ကျွန်တော့်ဘေးနားမှာ အိပ်ပျော်နေတယ်။ သူတို့လည်း အကုန် အပြင်မှာအိပ်ကြတယ်။ ဟိုကောင် ထက်အောင်ကတော့ ဟောက်လိုက်တာ တခူးခူးနဲ့။ လူကသာ ရီဝေဝေဖြစ်နေတာ။ အောက်ကကောင်ကတော့ အနံ့ရလို့လားမသိဘူး တထောင်ထောင်နဲ့ကို ဖြစ်နေတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သွေးတိုးစမ်းတဲ့အနေနဲ့ နို့လေးကို စမ်းလိုက်တော့ လှုပ်တောင်မလှုပ်ဘူး။ နို့လေးတွေကို တီရှပ်ပေါ်ကနေ နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ခပ်လျော့လျော့ဖြစ်နေတဲ့ ထမီလေးကိုလည်း အသာလေး လျှောချလိုက်တော့ ဘောင်းဘီဖွေးဖွေးလေး ပေါ်လာပါတယ်။
ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ စောက်ပတ်လေးကို လက်ချောင်းလေးနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်ပါ တယ်။ အဲဒီအချိန်ထိ သူမနိုးသေးပါဘူး။ ဘီယာတွေသောက်ထားပြီး ကွဲနေတယ်ထင်တယ်။ နည်းနည်းကြာလာတော့ ဘောင်းဘီကြားထဲလက်ထိုးကာ စိုတိုတိုဖြစ်နေတဲ့ စောက်ပတ်လေးကို လက်ခလယ်နဲ့ လိုက်ပွတ်ပေးလိုက်တော့ သူနိုးလာကာ ကျွန်တော့်လက်ကို လာကိုင်ပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အဲဒီလက်ကို ကျွန်တော့်လီးပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။
မို့မို့ကတော့ အတွေ့အကြုံရှိဖူးတယ်ထင်တယ်။ ကိုင်တာတွယ်တာ တော်တော်လေးကို ကျွမ်းကျင်ပါတယ်။ လက်ထိပ်ဖျားလေးတွေနဲ့ သေချာမထိတထိလေး ပွတ်သပ်ပေးနေတာ တော်တော်လေးကို ခံလို့ကောင်းပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း တီရှပ်လေးကို လှန်လိုက်ပြီး ဘရာလေးကို တွန်းတင်လိုက်ကာ နို့တစ်လုံးကို စို့ပေးလိုက်ရင်း လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ပေးထားတဲ့ လက်တွေလည်း တော်တော်လေးကို သွက်လာပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား ကျေနပ်လောက်တဲ့အထိ လက်နဲ့ပဲလုပ်ပေးနေရင်း အချိန်တန်ပြီမို့ သူ့ကိုယ်လေးကို စောင်းလိုက်ပြီး ပေါင်လေးကိုကွေးစေကာ နောက်ကနေပဲ အိပ်လျက်ထည့်ဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း နေသားတကျဖြစ်အောင် ကျွန်တော့်လီးကိုကိုင်ကာ တေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။
ကျွန်တော်လည်း အသာလေးသွင်းလိုက်တော့ စောစောက အရည်တွေကြောင့် အသာလေး ဝင်သွားပါတယ်။ သူကလည်း ဖင်လေးကို ရွေ့ပေးကာ အဝင်ကောင်းအောင် ပြင်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း တစ်ချက်ခြင်း မှန်မှန်လေး ညှောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ လက်ကလည်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ကာ ချေပေးနေပါတယ်။ သူကလည်း ကောင်းလွန်းလို့ အသံမထွက်မိအောင် သူ့လက်နဲ့ သူ့ပါးစပ်လေးကို ပိတ်ထားပါတယ်။
အတော်လေးကြာတော့ နည်းနည်းညောင်းလာတာကြောင့် အားရပါးရ ဆွဲချင်စိတ်လေးလည်းရှိတာမို့ သူ့နားရွက်နားကိုကပ်ကာ
“ ရေချိုးခန်းသွားရအောင် ”
လို့ပြောလိုက်တော့ နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်အစား ဘိုသီဖတ်သီနဲ့ ထကာ ရေချိုးခန်းဆီ ချီတက်ခဲ့ကြပါတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ ရောက်ရောက်ချင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နမ်းလိုက်ကာ သူ့ကို ဘေစင်မှာလက်ထောက်ခိုင်းရင်း နောက်ကနေ စတင်ထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အား..ပါး..ပါး..ကောင်းလိုက်တာ ”
ကျွန်တော်လည်း ခါးလေးကိုကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အချက် ၂၀ လောက် ဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း ခဏရပ်လိုက်တော့ သူကလည်း အားကျမခံ ဖင်လေးနောက်ကိုပို့ကာ ပြန်ဆောင့်ပေးပါတယ်။ အချက်ပေါင်းများစွာ ဆောင့်ပေးပြီးတဲ့နောက်
“ မရပ်နဲ့နော် ပြီးချင်ပြီ ”
လို့ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဒီထက်မြန်မြန်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ သူ့ဒူးလေးတွေ ခွေညွတ်ကျကာ သူပြီးသွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခဏနားပေးနေတုန်း သူကဖယ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်လိုက်ကာ
“ အထဲမှာမပြီးနဲ့နော် ပါးစပ်နဲ့ ပြီးအောင်လုပ်ပေးမယ် ”
လို့ပြောကာ ကျွန်တော့်လီးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုနဲ့ ညှပ်ကာ ဂွင်းတိုက်သလို လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ လက်ကလည်း ဂွေးဥတွေကို ကွဲရှလွယ်တဲ့ ကြွေထည်ပစ္စည်းလေးတစ်ခုလို ရွရွလေး ပွတ်ကာပေးပါတယ်။ လျှာကလည်း အထဲမှာ အတန်အောက်ပိုင်းကို နေရာအနှံ့ ပွတ်ဆွဲပေးနေတော့ ကောင်းလွန်းလို့ သူ့ခေါင်းလေးကို သေချာကိုင်ထားလိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲကို လိုးနေသလို ကော့ကော့ပေးနေရင်း ဆံပင်လေးတွေကို ယုယစွာ ဖွပေးနေမိပါတယ်။ အရင်တုန်းကဆို အမှုတ်ခံရင် အရမ်းကြာပေမယ့် သူ့ရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ငါးမိနစ်လောက်နဲ့ ထွက်ကုန်ပါတယ်။ ကောင်းလွန်းလို့ သူ့ခေါင်းလေးကို အတင်းကပ်ထားလိုက်နေတုန်း သူကလည်း ပါးစပ်ထဲဝင်လာတဲ့ ကျွန်တော့်သုတ်ရည်တွေကို တစ်စက်မကျန်မျိုချလိုက်ရင်း လျှာနဲ့အကုန် သိမ်းယက်ပေးနေပါတယ်။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်သား သန့်ရှင်းရေးတွေ အပြန်အလှန်လုပ်ပေးလိုက်ပြီး အပြင်ကိုပြန်ထွက်ကာ နေရာမှာ ဟန်မပျက် ပြန်အိပ်နေလိုက်ကြပါတယ်။
………………………………………………………..
တစ်ဆင့်စကား တစ်ဆင့်ကြား
မို့မို့နဲ့ကျွန်တော် နားလည်မှုတစ်ခု ယူထားကြတယ်။ ဒီကိစ္စကို ဘယ်သူမှအသိမခံကြေး။ သူ့ကိုလည်း လုံးဝမချစ်မိစေရေး။ နောက် သူစိတ်ပါရင်ပါသလို ချိန်းမယ့်အကြောင်းကိုပါ သဘောတူထားကြတယ်လေ။ သူတို့အုပ်စုက ဘာအထာတွေမှန်းမသိပေမယ့် ကိုယ်ကတော့ စားလို့ရရင်ပြီးတာပဲဆိုပြီး နေလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ တစ်လကို ၂ ခါလောက် မို့မို့နဲ့ ချိန်းဖြစ်ပါတယ်။
တစ်နေ့ ကျောင်းကနေအပြန် ဘတ်စကား မှတ်တိုင်မှာ ကားစောင့်နေတုန်း ရှေ့မှာ ကိုယ်ပိုင်ကားတစ်စီး ထိုးဆိုက်လာပါတယ်။ မှန်တံခါးလေးကိုချလိုက်တော့ ကားမောင်းတဲ့သူက စုမြတ် ဖြစ်နေပါတယ်။
“ ဟေ့..နင်အားလား ။ ပြောစရာတစ်ခုရှိတယ်။ ဆိုင်တစ်ဆိုင် သွားကြတာပေါ့ ”
လို့ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အားနေတာကြောင့် ကားပေါ်ကို တက်လိုက်ခဲ့ပါတယ်။ အပြင်မှာပူသလောက် ကားထဲက အဲယားကွန်းက အေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော် စုမြတ်ကို ကြည့်လိုက်တော့ စကပ်တိုလေးနဲ့ တော်တော်လေးကို စတိုင်ကျနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ စုမြတ်ရဲ့ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးတွေကို စိတ်ကပြစ်မှားနေတုန်း
“ ဟဲ့ ဟဲ့ အောက်မှာကောက်လိုက်ဦး။ နင့်မျက်လုံး ”
လို့ ခပ်ထေ့ထေ့လေး ပြောလိုက်တော့မှ သူခိုးလူမိသလို ဖြစ်သွားကာ။
“ ဟဲ..ဟဲ.. ”
လို့ပဲ ရှက်ရယ်လေး ရယ်လိုက်မိပါတယ်။ နောက်တော့ စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုမှာ စားသောက်ကြပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုလည်း ဘီယာမှာတိုက်ကာ သူလည်း သောက်ပါတယ်။ စားသောက်နေတုန်း သူလည်း တော်တော်လေး ထွေလာပါတယ်။ နောက်တော့ ပိုက်ဆံရှင်းလိုက်ပြီး ကန်တော်ကြီးဖက်ကို မောင်းခဲ့ကြတယ်။ နည်းနည်းလေး အလင်းရောင်မရှိတဲ့နေရာမှာ ကားရပ်လိုက်ရင်း..
“ ဟဲ့…ငါမေးစရာရှိတယ်။ နင် ငါတို့ဆီကို ပထမဆုံးဖဲလာရိုက်တဲ့နေ့က နင်နဲ့မို့မို့တို့အကြောင်းတွေ ငါအကုန်သိတယ် ”
“ ဟိုက်..သေပါပြီ.. ဘယ်လိုများသိသွားပါလိမ့်။ နင့်ကို မို့မို့ပြောပြလို့လား ”
“ ငါလည်း နိုးနေတယ်ဟ။ ဒါပေမယ့် ကိစ္စမရှိပါဘူး။ ဒေါကန်တာက ဟိုကောင်မကို။ သူ့ကိုယ်သူလည်လှ အောက်မေ့နေတယ် ”
“ ဒီကိစ္စအတွက်နဲ့ နင်တို့နှစ်ယောက် ပြဿနာဖြစ်နေလို့လား။ ဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုလည်း ဆော်ရီးဟာ ”
“ နင်နဲ့မဆိုင်ပါဘူး။ အေး ငါတို့အုပ်စုအကြောင်းကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြထားမယ်။ ငါတို့အုပ်စုက ကတိတစ်ခုထားထားတယ်။ ရည်းစားမထားကြေး။ ဒါပေမယ့် တို့အဖွဲ့မှာက ဟိုကောင်ဘောပြား ထက်ထက်ကတော့ အဆိုးဆုံးပဲ။ နင်တို့ကိစ္စ သူသိသွားရင် နင်အဆော်ခံရလိမ့်မယ်။ ငါတို့က စိတ်ဆာရင် သူနဲ့ပဲ အာသာဖြေလိုက်ကြတယ်။ ကျန်တဲ့ကောင်မတွေတော့ မသိကြဘူး။ ငါတို့ ၃ ယောက်က တစ်အိမ်ထဲနေတော့ တို့ဖာသာ အေးအေးလေးနေကြတယ်။ တကယ်တော့ ငါတို့က ဘယ်ယောင်္ကျားလေးနဲ့မှ အိပ်ဖူးတာမဟုတ်ဘူး။ ငါတို့အာသာဖြေကြတာ အတုနဲ့ပဲ။’
“ နေစမ်းပါအုံး။ နင်ဘာကြောင့် ဒီစကားတွေ ပြောရတာလဲ ”
သူစိတ်ပါနေတာကို သိသိနဲ့ မေးလိုက်တယ်။
“ နင်ကလည်း ကြာတော့ ငါလည်း ဒီအတုနဲ့နေရတာ မနေချင်တော့ဘူး။ အစစ်နဲ့ကို ရင်ခုန်ကြည့်ချင်တယ်။ ဘဲထားပြန်တော့လည်း ပြန်ခွာလို့မရမှာလည်းစိုးတယ်။ နောက်ပြီး နင်ကလည်း ငါ့ကိုယူမှာမဟုတ်ဘူး။ ငါကလည်း နင်ယူမယ်ဆိုရင်တောင် ယူလို့မဖြစ်ဘူး။ ငါ့နဲ့မို့မို့မှာ ကျောင်းပြီးရင် လက်ထပ်ရမယ့်သူတွေရှိတယ်။ ဒါကြောင့် သေချာဆွေးနွေးနေတာ ”
“ အေး..ငါကတော့ အချိန်မရွေးပဲ ”
လို့ပြောလိုက်တော့ သူက ကျွန်တော့်ကို
“ နင်ငါ့ကို လုပ်ပေးပါလား။ ငါခံစားကြည့်ချင်လို့ပါ ”
လို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလာတာကြောင့် ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုလှမ်းဖက်လိုက်ကာ ပါးလေးကို နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုပါ နမ်းပေးလိုက်ရင်း လက်ကနို့တွေကိုပါ ဆက်နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားကာ အသာလေးငြိမ်နေပါတယ်။ နောက်တော့ လည်ပင်းပေါက်ကနေ အထဲကိုလက်ထိုးလိုက်ကာ နို့အုံလေးကိုပါ လက်နဲ့ညှစ်ပေးလိုက်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကိုစမ်းကာ ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့ပါးစပ်ထဲမှာလည်း လျှာထိုးသွင်း လိုက်ကာ ကစားပေးနေပါတယ်။ သူကလည်း မိန်မအချင်းချင်းနေထားဖူးတော့ အတွေ့အကြုံကြောင့် ကျွန်တော့်အနမ်းတွေကို ကျင်လည်စွာပဲ တုန့်ပြန်ပါတယ်။
နို့နှိုက်နေတာ နည်းနည်းကြာတော့ သူ့တီရှပ်လေးကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာလေးကို တွန်းတင် လိုက်ကာ နို့သီးလေးတွေကို ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း အားကျမခံ ကျွန်တော့်လီးကို လုံခြည်ပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းလေးငုံ့ကာ နို့စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ နို့သီးလေးကို အသာငုံကာ စုပ်ပေးလိုက် လျှာလေးနဲ့ဝိုက်ပေးလိုက် လုပ်ပေးနေရင်း အောက်ကစကပ်လေးကို လှန်တင်လိုက်ကာ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ စောက်ပတ်လေးကို လက်ခလယ်လေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း ကျွန်တော့်လုံခြည်ကို ဖြေချ လိုက်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို အတွင်းခံကြားထဲက အတင်းဆွဲထုတ်လိုက်ကာ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီလေးဆွဲဟလိုက်ကာ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကို အထက်အောက် လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အစေ့လေးကိုလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် ချော်ထိုးပေးလိုက်တော့ ညည်းသံလေးတွေပါ ထွက်လာပါတယ်။နောက်မှီကို အသာမှီရင်း ပေါင်လေးနှစ်လုံးကိုလည်း ထိုင်ခုံပေါ်တင်ပေးကာ ကားသထက်ကားပေးလိုက်ပါတယ်။
သူလည်း ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ထားရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေတာတွေ သွက်လာပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ တံခါးဖက်ကို ခေါင်းမှီစေပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းဝင်ကာ စတင်မှုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အိုး..ဟို့..ဟို့..ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်.. ”
လို့ဆိုကာ ခါးလေးကို ကော့သထက်ကော့ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကို ဝင်သလောက်ထိုးထည့်ကာ အထဲမှာပတ်ကစားပေးလိုက် စောက်စေ့လေးကို လျှာနဲ့ထိုးပေးလိုက်နဲ့ ငါးမိနစ်လောက် လုပ်ပေးလိုက်တော့
“ အား..ကောင်းတယ်..ရပြီ..ရပြီ..တော်ပါတော့ ”
လို့ပြောရင်း ထလာကာ ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်နမ်းပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့်ခုံကို နောက်ကိုလှန်ချလိုက်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ လျှာလေးနဲ့ အတန်တလျှောက်ရစ်ကာ အောက်ကိုဆင်းသွားရင်း ဂွေးဥတွေကိုပါ လိုက်ယက်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ သူ့ခေါင်းလေးကိုကိုင်ထားရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လိုက်ဆွဲကာ နာနာလေး ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ သူက လီးတန်ကို အရင်းကနေကိုင်ကာ အရေပြားကို ဆွဲချလိုက်ရင်း ဒစ်ဖျားလေးကို ငုံပေးကာ ပါးစပ်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေလို့ ကျွန်တော်က
“ ထွက်ကုန်တော့မယ်နော်။ တော်ကြာ မသွင်းပဲ ပြီးနေအုံးမယ် ”
“ ဒီညတော့ ပါးစပ်နဲ့ပဲလုပ်ပေးတော့မယ်။ အချိန်သိပ်မရလို့ မနက်ဖြန်မှထပ်လုပ်မယ်။ ဟိုကောင်တွေ ကျူရှင်သွားတက်ကြလိမ့်မယ်။ ငါနေမကောင်းဘူးဆိုပြီး နေခဲ့မယ်။ နင် ငါတို့အခန်းကို ၈ နာရီလောက် လာခဲ့ ”
လို့ပြောရင်း ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူညောင်းမှာစိုးလို့ အတတ်နိုင်ဆုံး စိတ်ကိုလျှော့ထားပေးလိုက်ပါတယ်။ ငါးမိနစ်ကျော်ကျော်လောက် မနားတမ်းလုပ်ပေးလိုက်တော့မှ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားပါတယ်။ သူက တော်တော်လေးကြာအောင် သုတ်ရည်တွေကို တစ်စက်မကျန် စုပ်ယူလိုက်ရင်း ပြန်ထလိုက်ကာ တစ်ရှူးလေးငါးရွက်ယူလိုက်ကာ ထွေးထည့်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုလည်း တယုတယ သုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ ကောင်းတယ်..စုမြတ်ရယ် ”
“ မနက်ဖြန် လာခဲ့မှာလား ”
“ အိုကေ ”
လို့ ပြောလိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား အဝတ်တွေပြန်ပြင်ရင်း အိမ်ပြန်ခဲ့ကြပါတယ်။
………………………………………………
နောက်တစ်နေ့ရောက်တော့ တက်ကြွလန်းဆန်းခြင်းတွေနဲ့အတူ အိပ်ယာကနေ နိုးထလာခဲ့ပါတယ်။ စုမြတ်နဲ့ချိန်းထားတာကြောင့် ကပျာကယာပဲ မျက်နှာသစ် သွားတိုက် ရေချိုးကာ သွက်သွက်လေး ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဟိုရောက်တော့ ၇ နာရီကျော်ကျော်ပဲ ရှိသေးတာကြောင့် သူတို့နားက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်လေးမှာပဲ မနက်စာစားကာ ဟိုနှစ်ယောက် ကျူရှင်အသွားကို ဆိုင်အတွင်းပိုင်းလေးကနေကြည့်ကာ ထိုင်နေလိုက်ပါတယ်။ ၇း၄၅ လောက်ရောက်တော့ မို့မို့နဲ့ ဘောပြားထက်ထက်တို့ ထွက်သွားကြတာကို တွေ့လိုက်တော့ လက်ဖက်ရည်ဖိုး ရှင်းကာ စုမြတ်ရှိရာကို တက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဟိုရောက်တော့ စုမြတ်က တံခါးလေးလာဖွင့်ကာ ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲလို့ အခန်းထဲကို ခေါ်သွားပါတယ်။
အခန်းထဲရောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း စုမြတ်ကိုလှည့်ကာ ဖက်လိုက်ရင်း အနမ်းလေးနဲ့စတင်ကာ လှုပ်ရှားလိုက်ပါတယ်။ စုမြတ်ကလည်း အားကျမခံ ကျွန်တော့်အနမ်းတွေကို ကျွမ်းကျင်စွာနဲ့ တုန့်ပြန်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အဝတ်တွေကူချွတ်ပေးလိုက်တာ နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်ဆိုလို့ ဘာဆိုဘာမှ မကျန်တော့ပါဘူး။
ကုတင်ပေါ်ကို သူ့ကိုယ်လုံးလေးလှဲချလိုက်ကာ မျက်နှာပေါ်မိုးရင်း နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ကာ ဆံပင်လေးတွေကို လက်နဲ့သပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်ရင်း လက်ကလည်း နို့အုံလေးကို နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ စုမြတ်ပါးစပ်ထဲကို လျှာထိုးသွင်းပေးလိုက်တော့ သူကလည်း ကျွန်တော့်လျှာကို ပြန်လည်ရစ်ပတ်ကာ လျှာချင်းကစားပေးနေပါတယ်။ နည်းနည်းကြာတော့ နှုတ်ခမ်းခြင်းခွာ လိုက်ကာ သူ့လည်တိုင်လေးကို စုပ်ပေးလိုက်ရင်း အောက်ကိုဆင်းလာကာ နို့သီးလေးကို စတင်စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ နို့စို့နေရင်း သူ့မျက်နှာလေးကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ မှိန်းနေပါတယ်။ ဒါနဲ့ လက်နဲ့ အောက်ကိုဆင်းကာ စောက်ဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်တော့ အလိုက်သင့် ပေါင်လေးပါ ကားပေးလိုက်ပါတယ်။ နို့သီးလေးကို စို့လိုက် စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ ကလိလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေရင်း စုမြတ်က
“ နမ်းပေးတော့ကွာ။ မနေနိုင်တော့ဘူး ”
လို့ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း ဖြည်းဖြည်းလေး အောက်ကိုဆင်းကာ ပေါင်တွင်းသားလေးကို အရင်ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ စောက်ပတ်နားမှာ လျှာလေးနဲ့ ရစ်ကာ မထိတထိလေး ကစားပေးတော့ သူလည်းမနေနိုင်တော့ပဲ စောက်ဖုတ်ကိုထိမိအောင် လိုက်ရွှေ့ပေးနေပါ တယ်။ နောက်တော့မှ ကျွန်တော်လည်း ပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ စောက်ပတ်ထဲကို လျှာထိုးထည့်ကာ စောက်စေ့လေးအထိ ယက်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အဟင့်..ဟင့်..ဟင့်…ဟင့်.. ”
ကျွန်တော်လည်း လက်ခလယ်လေးနဲ့ စအိုဝလေးကို ရစ်ပေးလိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကို စုပ်ပေးလိုက် ရာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို စုံကိုင်ကာ အတင်းဖိကာကပ်ထားပါတယ်။ နောက်တော့ လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲသွင်းကာ စအိုဝလေးကို ယက်ပေးလိုက်တော့
“ အ…အ…အ….ဟင့်..ကျွတ်..ကျွတ်.. ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ”
လို့ပြောကာ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လက်ခလယ်ကို တစ်ဆုံးထိုးသွင်းလိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကိုပဲ ယက်ပေးလိုက်ရာ ခဏနေတော့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး နတ်ပူးသလို တုန်တက်လာကာ ကျောလေးပါ ကော့တက်လာပြီး အိပ်ယာပေါ် ပြန်ကျသွားပါတယ်။ နောက်တော့ သူလည်း ထလာပြီး ကျွန်တော့်ကိုပြန်လှဲစေကာ ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ပြီး ချစ်စဖွယ်အကြည့်လေးတစ်ချက် လှန်ကြည့်လိုက်ပြီး အရင်းကနေ အပေါ်ကို လျှာလေးနဲ့ကလိကာ ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဂွေးဥတွေကိုလည်း စုပ်ပေးယက်ပေးလိုက်နဲ့မို့ တော်တော်လေးကို ကောင်းပါတယ်။ သူလည်း တချောင်းလုံးကိုငုံလိုက်ပြီး လျှာနဲ့အထဲကနေ ကလိပေးပါတော့တယ်။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ခြေထောက်ကို ဆွဲလိုက်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားထဲရောက်အောင် ခေါင်းဝင်လိုက်ရင်း သူ့စောက်ပတ်လေးကိုပါ ထပ်ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ သူလည်း လီးစုပ်တာကိုရပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ဝင်အိပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူလုပ်ခိုင်းနေပြီမို့ တက်ခွကာ စောက်ပတ်လေးထဲချိန်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကို အသာလေး ထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်..ဖြည်းဖြည်းနော်.. ”
ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အားမထည့်ပဲ အရင်းထိရောက်အောင် ဖြည်းဖြည်းပဲ သွင်းလိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ အံကြိတ်ခံနေရှာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အောက်ကနေ နည်းနည်းလေးမြန်လိုက် ရင်းနို့သီးလေးတစ်လုံးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းလေးဖက်ထားပါတယ်။ နောက်တော့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အားထည့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ စီးစီးကျပ်ကျပ်လေးနဲ့မို့ တော်တော်လေးကို ကောင်းပါတယ်။ သူကလည်း အောက်ကနေ အပေးကောင်းတာကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ဆောင့်ရတာ ပိုပိုသွက်လာပါတယ်။ လေးငါးဆယ်ချက်ဆောင့်ပေးလိုက် ရပ်ထားလိုက်နဲ့ သူစိတ်ပိုထလာအောင် လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ စုမြတ်..အဆင်ပြေရဲ့လား ”
“ ကောင်းတယ်ကွာ… ဒီတိုင်းလေးလုပ်နော်.. ပြီးရင် အပြင်မှာထုတ်ပေးနော် ”
“ ဒါဆို စုမြတ်ပြီးသွားရင် ပါးစပ်နဲ့လုပ်ပေးနော်။ ကို စုမြတ်ပါးစပ်ထဲ ပြီးချင်တယ် ”
လို့ပြောလိုက်တော့ သူ ခေါင်းလေးညိတ်ပြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်နဲ့ ကပ်လိုက်ပြီး ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အ..အအ….အ…အ..အ..အ.. ကောင်းတယ်။ လုပ်.. လုပ်.. ”
ကျွန်တော်လည်း အချက်လေးငါးခြောက်ဆယ်လောက် လုပ်ပေးလိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ်တင်လိုက်ရင်း အားရှိပါးရှိ ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်လာကာ ငြိမ်ကျသွား ပါတော့တယ်။ နောက်တော့ သူက ထိုင်လိုက်ရင်း ကျွန်တော့်ကို မတ်တပ်ရပ်စေကာ လက်နဲ့ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း ဂွေးဥတွေကို စုပ်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ လီးတန်ကို ပါးစပ်ထဲသွင်းကာ စုပ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ သူ့ခေါင်းလေးကို ကိုင်ထားကာ စောက်ဖုတ်ထဲလိုးသလို ကော့ပေးနေလိုက်ပါတယ်။
သုံးမိနစ်လောက် လုပ်ပေးပြီးတဲ့နောက် သူ့ရဲ့အပြုအစုတွေအောက်မှာ ဘယ်လိုမှတောင့်မခံနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ အာခေါင်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း ကျွန်တော့်သုတ်ရည်တွေကို တစ်စက်မကျန် အားလုံးမျိုချလိုက်ပါတော့တယ်။
အဲဒီနေ့ကတော့ ညနေ ၄ နာရီလောက်အထိ သုံးချီလောက် ဆော်ပေးခဲ့ကာ ဟိုနှစ်ကောင်မလာခင် အသာလေး ပြန်လစ်ခဲ့ပါတယ်။
.................................................................
ထိချက်က ပြင်းလွန်းတယ်
ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်သား ဘောပြားမထက်ထက် မသိအောင် ခိုးစားနေကြတာ တစ်လ လောက်အကြာမှာတော့ အခန်းထဲမှာ စာသင်နေတုန်း တံခါးပေါက်နားကခုံမှာ စာထဲကို စိတ်မဝင်စားပဲ ရှေ့ကထိုင်နေတဲ့ ကျောင်းသူတွေရဲ့ ဆိုဒ်စုံအိုးတွေကို ပြစ်မှားနေတုန်း ထက်ထက် ရောက်လာပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့ကို စာရွက်ခေါက်လေးတစ်ခု ပစ်ချလိုက်ကာ ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးနဲ့ ပြန်ထွက်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စာရွက်လေးကို ဖြန့်ကြည့်လိုက်တော့
“ မင်းနဲ့ငါ စာရင်းရှင်းစရာရှိတယ်။ အတန်းပြီးရင် အဆောင်သစ် အပေါ်ဆုံးထပ်ကို လာခဲ့ ”
အင်း ပြဿနာတော့ စပြီထင်တယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ သွားတော့သွားလိုက်မယ်လို့တွေးကာ သူချိန်းထားတဲ့ အဆောင်အပေါ်ဆုံးထပ်ကို ရောက်သွားပါတယ်။ ဟိုရောက်တော့ ရုပ်ရှင်ထဲက ဟောင်ကောင်ဂျက်မစတိုင်နဲ့
“ ဟေ့ကောင်…မင်းလုပ်ပုံကောင်းသေးရဲ့လား. ”
“ ငါဘာလုပ်နေလို့လဲ ”
“ မင်းကတော့ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေပြီပေါ့။ မင်း ငါ့ဆော်တွေကို စားနေတာလေ ”
“ အေး ဘာဖြစ်လဲ… သူတို့နဲ့ငါ သဘောတူရင် ပြီးတာပဲ ”
“ ငါနဲ့ဆိုင်တယ်လေကွာ။ မင်းကြောင့် ငါတို့သုံးယောက် စိတ်ဝမ်းတွေကွဲကုန်ပြီ ”
“ ငါက အေးဆေးပါ။ မင်းတို့အချင်းချင်းဖြစ်ကြတဲ့ ပြဿနာလေ ”
“ အေး.. ဟိုဟာမနှစ်ယောက်က အခု ငါ့ကိုတောင် အရေးမလုပ်တော့ဘူးကွ ”
“ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အရေးလုပ်တော့မလဲ။ မင်းက အတုကြီးလေကွာ။ အစစ်ကိုတွေ့သွားတာကိုး ”
လို့ ပြောလိုက်တော့ ဆွေ့ဆွေ့ခုန်သွားပြီး
“ မင်းပါးစပ်ကို ပိတ်ထားလိုက်။ အေး နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ပြောမယ်။ မင်းနဲ့ငါ လက်လက်ချင်းယှဉ်မလား’
“ ငါ မင်းလောက် သတ္တိမရှိပါဘူး။ အေး ငါကလည်း မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ လက်သီးချင်းယှဉ်ရလောက်အောင် ငါသတ္တိမရှိဘူး ”
“ ရုပ်ကိုက ကြည့်တော့ သနားကမားနဲ့။ မင်း ဖာသည်ပဲကွ။ ဟိုနှစ်ယောက်ဆီက မင်းခြူစားနေတာ ”
“ မင်းစကားတွေ လွန်နေပြီ။ သူတို့စိတ်နဲ့သူတို့ ခံချင်လို့ခံတာ မင်းဟာငှားရလို့လား ”
လို့ပြောတော့ သူလည်း ဒေါသတွေ ငယ်ထိပ်ရောက်ကာ ကျွန်တော့်ကို ပြေးထိုးဖို့ လုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့လက်သီးကို ဖမ်းလိုက်ရင်း ရုန်းရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်သွားပါတယ်။ နောက်တော့ သူလည်း ဒေါနဲ့မောနဲ့ ပြန်သွားပါတယ်။ လွယ်အိတ်အောက်ကျသွားလို့ ပြန်ကောက်လိုက်တော့ သူ့ဟမ်းချိန်းလေး ကျကျန်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ဒါနဲ့ ပြန်ကောက်ပြီး ပေးမလို့ ကြည့်လိုက်တော့ နည်းနည်းတောင် ဝေးသွားပါပြီ။ ဒါကြောင့်
“ ဟေ့..ဟေ့..ထက်ထက်..ဒီမှာကျန်ခဲ့ပြီ ”
လို့ခေါ်ကာ ပြေးလိုက်သွားပါတယ်။ သူကတော့ ဘယ်လောက်တောင် ဒေါသထွက်သွားလည်းမသိဘူး။ အရေးတောင်မလုပ်ပါဘူး။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ဆက်မခေါ်တော့ပဲ မှီအောင်လိုက်ကာ သူ့ပုခုံးလေးကို ကိုင်လိုက်တော့
“ ဖောင်း ”
ကျွန်တော့်မျက်လုံးထဲ ပြာဝေသွားကာ နောက်ကိုလန်ကျသွားပါတယ်။ ပြင်းလိုက်တဲ့ လက်သီးဗျာ။ ထင်မထားဘူးလေ။ ကျွန်တော်မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူလည်း အခြေအနေကို သဘောပေါက်သွားပြီး အားတုံ့အားနာဖြစ်နေတဲ့ ပုံပါပဲ။ ဘေးနားက ကျောင်းသားတွေကလည်း အုံလာကာ
“ ဟေ့ကောင် မင်းဘယ်ကလဲ။ ဘာကြောင့် တို့ကျောင်းထဲကကောင်ကို လုပ်ရတာလဲ ”
လို့ပြောလာကြတော့ သူလည်း ကျွန်တော့်ကို အတင်းဆွဲထူကာ ပြာပြာသလဲ တောင်းပန်ပါတယ်။
“ ဟို..ဟို..ငါငါ တောင်းပန်ပါတယ်ဟာ ”
“ ရပါတယ်။ ငါကလည်း နင့်ကို ဒေါသထွက်အောင် ပြောလိုက်မိတာကိုး ”
“ ငါလည်း ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းတောင် မသိပါဘူးဟာ။ မွှန်ထူနေတော့ ”
ကျွန်တော်လည်း ဘေးနားက ကြည့်နေကြတဲ့ ကျောင်းသားတွေကို လက်ကာပြလိုက်ရင်း
“ ရတယ် ဘော်ဒါတို့ နားလည်းမှုလေး လွဲသွားတာပါ ”
လို့ ရှင်းပြလိုက်တော့မှ ရှဲသွားကြပါတယ်။ နှစ်ယောက်တည်းကျန်တော့မှ သူက
“ ငါ..ဟိုဟို.. ”
“ ရတယ်..တောင်းပန်ဖို့မလိုဘူး ”
“ မဟုတ်တာကွာ။ တော်တော်နာသွားလား။ ဆေးခန်းပို့ပေးရမလား ”
“ နေပါကွာ။ ဒီလောက်ကတော့။ အဖေ့လက်သီးတစ်ဝက်လောက်ရှိတာ ”
“ ငါပြန်လိုက်ပို့ပေးရမလားဟင် ”
လို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူနဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးယူထားရင် ရှေ့လျှောက် သာသာယာယာပဲလို့ တွေးလိုက်ရင်း
“ အေး။ ဒါပေမယ့် မပြန်ချင်သေးဘူး။ ငါနည်းနည်း သောက်ချင်သေးတယ်။ နင်တိုက်မလား ”
“ အေးပါ။ ငါနင့်ကို လိုက်ကျွေးပါ့မယ်။ တိုက်လည်းတိုက်ပါ့မယ် ”
လို့ပြောကာ သူ့ကားလေးနဲ့ ဘီယာဆိုင်တစ်ခုကို မောင်းသွားကြပါတယ်။ ဟိုရောက်တော့ နှစ်ယောက်လုံး စားလိုက်သောက်လိုက်နဲ့ တော်တော်လေးကို အရှိန်ကောင်းနေပါတယ်။
“ ဟေ့ကောင် မင်းဒီနေ့ဖြစ်တဲ့ကိစ္စကို ကျေနပ်ရဲ့လား ”
“ ကျေနပ်လို့တောင် မင်းနဲ့ လိုက်သောက်နေတာလေကွာ ”
“ အေး ဒါဆိုလည်းပြီးရော။ ငါနည်းနည်း ထပ်ချခြင်သေးတယ် ”
“ ဟေ့တော်တော့ မင်းကားမောင်းရအုံးမှာ.. ငါမစီးရဲဘူး ”
“ ဟေ့ ထက်ထက်တို့က အေးဆေးပါကွ ”
လို့ပြောကာ ထပ်ဆော်ကြတော့ တော်တော်လေးကို ကွဲကုန်ပါတယ်။ အပြင်းတွေပါ ပါလာတာကိုး။ နောက်တော့ ကားမောင်းကာ ပြန်ခဲ့ကြပါတယ်။
“ ဟေ့ကောင် မင်းကို ငါအရင်လိုက်ပို့မယ် ”
“ မဖြစ်ပါဘူး။ မင်းတစ်ယောက်တည်း ငါအပြန်စိတ်မချဘူး။ မင်းတို့အခန်းကိုမောင်း။ ဟိုရောက်မှငါ့ဖာသာ ကားငှားပြန်မယ် ”
လို့ပြောကာ သူတို့အခန်းကိုပဲ မောင်းခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ဟိုရောက်တော့ ကားပါကင်ထိုးပြီးတော့
“ ငါမရတော့ဘူး။ ငါ့ကိုတွဲပို့တော့ ”
လို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုတွဲကာ အခန်းဝအထိ လိုက်ပို့ခဲ့ပါတယ်။ ဘဲလ်တီးလိုက်တော့ ဘယ်သူမှလာမဖွင့်ကြတော့
“ ငါ့ လွယ်အိတ်ထဲမှာ သော့ပါတယ် ”
လို့ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သော့ကိုရှာဖွင့်လိုက်ပြီး အခန်းထဲကို တွဲပို့လိုက်ပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဆိုဖာပေါ် အသာလေးချလိုက်တော့မှ ဒင်းက ထိုးအန်ပါတော့တယ်။ တစ်ခန်းလုံးလည်း ပွပေကုန်ပါတယ်။ သူ့အဝတ်အစားတွေလည်း ပေကုန်တာကြောင့် ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားပါတယ်။ အန်ဖတ်တွေကို အရင်ဆေးကြောလိုက်ရင်း သတိရလို့ သူ့ဖုန်းနဲ့ စုမြတ်တို့နှစ်ယောက်ကို ဆက်လိုက်တော့ နှစ်ယောက်လုံး ဖုန်းပိတ်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော့်လည်း သူတို့နှစ်ယောက် ပြန်မလာမချင်း စောင့်နေရတော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရပြီး ထက်ထက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ အဝတ်တွေလဲမှ ဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်ပြီး မထူးတော့ဘူးဆိုကာ အဝတ်အစားလဲပေးဖို့ လုပ်ပါတယ်။
အရင်ဆုံး အဝတ်ဗီဒိုထဲက အဝတ်အစားတွေကိုယူပြီး သူ့ဂျာကင်ကို အရင်ချွတ်ပါတယ်။ နောက်တော့ တီရှပ်ကိုပါ ခဲရာခဲဆစ် ထပ်ချွတ်ရပါတယ်။ ချွတ်သာချွတ်နေရတာ ယောင်ပြီး ပြန်အကစ်ခံရမှာလည်း ကြောက်ရသေးတယ်။ လောလောလတ်လတ် ခံထားရတာကိုး။ တီရှပ်ကျွတ်သွားတော့မှ အောက်က ဂျင်းဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်ရပါတယ်။ တော်တော်လေးလည်း ကြိုးစားလိုက်ရပါတယ်။ အတွင်းခံတွေပဲ ကျန်တော့မှ သေချာကြည့်လိုက်မိတော့ သူလည်း ယောင်္ကျားစိတ်သာပေါက်နေတာ သူ့ဟာနဲ့သူ ရှိသင့်ရှိထိုက်တာတွေက ရှိနေတယ်လေ။
ပထမတော့ ရိုးရိုးသားသား အဝတ်လဲပေးဖို့ပါပဲ။ သောက်ထားတဲ့ အရက်ရှိန်လေးရယ် နှစ်ယောက်တည်းဆိုတဲ့ အသိရယ်ကြောင့် သူ့ပစ္စည်းလေးတွေကို ကိုင်ချင်တဲ့စိတ်လေး ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါနဲ့ အပေါ်က စွပ်ကျယ်လို အတွင်းခံလေးကို လှန်တင်လိုက်တော့ ခပ်သေးသေး နို့လေးနှစ်လုံးက ထွက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အသာလေးထိလိုက်တော့ သူကတော့ ဘာမှကိုမသိသေးပါဘူး။ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းရဲလာပြီး နှစ်လုံးစလုံးကို ကိုင်လိုက်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လိုက်ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
အရင်တုန်းက ခပ်ကြပ်ကြပ်လေးဝတ်ကာ ဖုန်းကွယ်ခြင်းခံထားရတဲ့ နို့အုံပြားချပ်ချပ်လေးခင်မျာ အခုတော့ ကျွန်တော့်လက်အောက်မှာတင်ပဲ လုံးဝန်းကာ တင်းကြွလာကာ နို့သီးလေးတွေတောင် မာတောင်လာပါတယ်။ ထက်ထက်ကတော့ ကိုယ်လုံးလေး နည်းနည်းတွန့်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အားမလိုအားမရဖြစ်လာတာမို့ နို့သီးလေးကို ငုံလိုက်ကာ လျှာလေးနဲ့လှည့်ကာ ဝိုက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ထက်ထက်ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့်ခေါင်းကို တွန်းဖယ်ဖို့ ကြိုးစားနေပေမယ့် သောက်ထားတာက များလွန်းတာကြောင့် အရာမရောက်ပါဘူး။ ကျွန်တော်လည်း နို့အုံလေးကို တစ်ဝက်လောက် ပါးစပ်ထဲဝင်အောင် စုပ်သွင်းလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က အောက်ကိုဆင်းကာ အတွင်းခံပေါ်ကနေ အုပ်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အင်း..ဘာတွေလဲကွာ ယားကျိကျိနဲ့ ”
အသံတွေလည်းတုန်ကာ ပျော့ခွေနေပါပြီ။ ကျွန်တော်လည်း အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက်ကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ စိုစိစိလေး ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဘောင်းဘီကြားထဲ လက်သွင်းလိုက်ကာ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လက်ခလယ်လေးသွင်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။ စောက်စေ့လေးကိုလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် ပွတ်ပေးလိုက်တော့
“ အင်း..ဟင့်..ဟင့်..ဟင့် ”
ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ကာ လျှာစောင်းလေးနဲ့ လေးငါးချက်လောက် ဆွဲပေးလိုက်ပါတယ်။ အချက်လေးငါးဆယ်လောက် ဆွဲပေးလိုက်ပြီးတော့ ပေါင်ကြားထဲမှာ နေရာယူကာ လုံခြည်ကိုချွတ်လိုက်ပြီး အဝလေးကိုတေ့ကာ တဖြည်းဖြည်းခြင်း သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။ နည်းနည်းတော့ ရုန်းပေမယ့် အားတော့မပါပါဘူး။ တင်းကြပ်စီးပိုင်နေတဲ့ အရသာကိုလည်း ခံစားလိုက်ရပါတယ်။
“ အား..လား..နာလိုက်တာ ”
နောက်တော့ တစ်ချက်ခြင်း မှန်မှန်လေး သွင်းပေးကာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကိုလည်း အုပ်မိုးလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ပေးလိုက်ကာ နို့အုံလေးကိုလည်း လက်နဲ့နာအောင် ညှစ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ထက်ထက်လည်း သွေးသားဆန္ဒတွေကို ဘယ်လိုမှမလွန်ဆန်နိုင်တော့ပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကို ချက်ကျကျ ပြန်ပြီးတော့ တုန့်ပြန်လာပါတော့တယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေကိုလည်း အငမ်းမရ ပြန်နမ်း လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အားရအောင် ဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပြီးချင်လာတာကြောင့် အတန်ကို အပြင်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ဗိုက်ပေါ်ကို ထုတ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ နောက်တော့မှ အနားက တစ်ရှူးနဲ့ လိုက်သုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ပဲ ဟိုနှစ်ယောက် ပြန်မလာတာကြောင့် အခန်းမှာပဲ ညအိပ်လိုက်ကာ နောက်တစ်ချီလောက် ထပ်ဆွဲဖြစ်ကြပါတယ်။ မနက်မိုးလင်းလာတော့ သူကလည်း သူ့ဘဝလေးကို နှမြောတာကြောင့် ငိုနေတာမို့ တော်တော်လေးကို ချော့လိုက်ရပါတယ်။ နောက်တော့လည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ အပွတ်အသပ် အကိုင်အတွယ်တွေကြောင့် သူလည်း ပျော့သွားပြီး ပြန်ခါနီး တစ်ချီလောက် ထပ်ဆော်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်ရက်တွေရောက်တော့ သူလည်း မိန်းမပီပီ ဝတ်စားလာတာကြောင့် ဟိုနှစ်ယောက်ကတောင် ကျွန်တော့်ကို
“ ဟဲ့.. နင်ဘောပြားမကို ဘယ်လိုလုပ်လိုက်လဲ။ တစ်ခါတည်း အချိုးပြောင်းသွားတယ် ”
“ ဘာမှထွေထွေထူးထူး မလုပ်ပေးပါဘူး။ မိခင်စိတ်တွေ ပေါ်လာအောင်ပဲ လုပ်ပေးလိုက်တာပါ ”
“ မသာကောင်… အေး နင်လည်း သတိသာထားနေ။ ငါတို့သုံးယောက်ကြား နင်ဖာသာ နင်နိုင်အောင်ကပေတော့ဟေ့ ”
လို့ပြောကာ ဘဘောတွေကျနေကြပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အဲဒီသုံးယောက်ကြား လက်မလည်အောင် အလုပ်များနေပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့်အတွက်ကတော့ အာသာလည်းပြေ ငွေလည်းရွှင်ဆိုသလို ကောင်းစားနေခဲ့ပါတယ်။
…………………………………………………………….
တစ်သက်လုံး တိုးရမယ့်ကျင်း
တတိယနှစ်ရောက်တော့ ဟိုသုံးယောက်က ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ကျောင်းပြောင်းသွားပါတယ်။ သူတို့လည်း အသစ်တွေရှာချင်လို့နေမှာပေါ့။ ဒါမှမဟုတ် မိဘတွေက ပေးစားလိုက်လို့လားမသိဘူး။ ဟိုကောင် ထက်အောင်နဲ့ကတော့ တွေ့မရှောင်ဆိုသလို နေရာအနှံ့ ဘိတွေ ကကတွေ စားလိုက်ကြတာ သောက်သောက်လဲပါပဲ။ သူနဲ့တူတူ ပွဲစားလေးဘာလေးလုပ်တော့ တော်တော်လေး စုမိဆောင်းမိလာတယ်။ ဒါနဲ့ ဦးလေးတို့အိမ်ကနေ ဆင်းလာခဲ့ပြီး ကိုယ်ပိုင်အခန်းလေးတစ်ခန်းတောင် ဝယ်ထားနိုင်တယ်ပေ့ါ။ နောက်တော့ တစ်သက်လုံးစာအတွက် မိန်းမတစ်ယောက်တော့ ရှာထားဦးမှဆိုပြီး အရင်တုန်းက အစရှည်ရှည်နဲ့လှန်ထားတဲ့ အတန်းထဲက ကောင်မလေးကိုပဲ ပြန်ကပ်ရတော့တာပေ့ါ။
သေချာမိတ်ဆက်ပေးရမယ် ခိုင် တဲ့။ အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့မို့ ကျောင်းမှန်မှန်မတက်ဖြစ်လို့ စာမေးပွဲနီးတော့မှ အကူအညီတောင်းရင်း တော်တော်လေး ညက်လာပါတယ်။ နောက်တော့ ဇာတ်လမ်းစချင်တော့ စာမေးပွဲပြီးလို့ ခရီးထွက်ကြရင်း ဖွင့်ပြောလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း မျှော်လင့်ပြီးသားမို့ အဆင်ပြေသွားကြတယ်ပေါ့။ တကယ်ယူမယ့်သူလေး ဆိုတော့လည်း မထိရက်မကိုင်ရက်ပေါ့။
ခင်ဗျားတို့လည်း ခံစားမိမှာပါ။ သူ့ဖက်ကလည်း တော်တော်လေးကို တန်ဖိုးထားတယ်။ လက်မထပ်ခင်တော့ အပျိုဖြစ်ပါရစေတဲ့။ သူ့မိဘတွေကလည်း ပွင့်လင်းပါတယ် မင်းတို့ဖာသာ ဆုံးဖြတ်ကြတဲ့။ အိမ်ကိုလည်း လာလည်လို့ရတယ်။
ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့ လက်မထပ်ခင်အထိ သမီးရည်းစားဘဝကို ပျော်ပျော်ကြီး ဝအောင် ခံစားခဲ့ကြပါတယ်။ ဖိုင်နယ်တစ်နှစ်လုံး ပန်းခြံတို့ ရုပ်ရှင်ရုံတို့လောက်ပဲ။ အဝတ်တွေပေါ်ကတောင် ကိုင်ခွင့်မပေးဘူး။ ကျွန်တော့်အခန်းကို ခေါ်တာလည်း လုံးဝ မလိုက်ဘူး။ အရင်တုန်းက ကျွန်တော်က အခန်းမှာ လုံးဖူးတာကိုး။ နောက်မှ သနားလို့ ငိုယိုနေလို့ ပြန်လွှတ်ပေးလိုက်တာလေ။
နောက်တော့လည်း ပုဂံဖက်ကို သူတို့မိသားစုနဲ့ သွားကြရင်း အပြန်ကြတော့မှ ကားပေါ်မှာ စပြီး လှုပ်ရှား မိတော့တယ်။ Express နောက်နားလေးမှာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က တစ်ခုံ၊ နောက်ခုံမှာက သူ့အဒေါ်လင်မယား။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ခါးထိုးလိုက် စလိုက်နဲ့ နောက်နေတုန်း သူက ခြေထောက်ကို ခုံပေါ်တင်ထားတဲ့အချိန် ကျွန်တော် သူ့ခြေသလုံးလေးကို ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ အချိန်ကလည်း နည်းနည်းမှောင်နေတာမို့ သူကလည်း ဘာမှမပြောပါဘူး။ အရင်တုန်းကဆို ဘယ်ရလိမ့်မတုန်း။
ဒါနဲ့ ကျွန်တော် နည်းနည်းလေး ပွတ်ပေးနေရင်း အပေါ်ကိုတက်လာကာ ပေါင်ကြားထဲကိုနှိုက်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ စတိုင်ဘောင်းဘီ အသားပျော့လေးနဲ့မို့ တိုက်ရိုက်နီးပါး ထိပါတယ်။ သူလည်း ကျွန်တော့်လက်ကို အတင်းဖက်ထားကာ ခေါင်းလေး ငုံ့ထားပါတယ်။ ချမ်းလို့ ကားကပေးထားတဲ့ တဘက်လေး ခြုံထားတာကြောင့် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို ဘေးကလူတွေ သတိမထားမိကြပါဘူး။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းလေးဖိကာ လက်နဲ့ပွတ်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း ပါးစပ်ကို လက်ဝါးလေးနဲ့ အုပ်ထားကာ လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ပေါင်ကို တင်းတင်းလေး လာဆုပ်ကိုင်ပါတယ်။
ကျွန်တော်လည်း သူတော်တော်လေး ထန်လာတာကို သိလိုက်ပြီမို့ ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်ကာ အတွင်းခံထဲက ညီလေးကို ဆွဲထုတ်ကာ ကိုင်ခိုင်းထားလိုက်ပါတယ်။ သူလည်း မရဲတရဲလေး ကိုင်ရှာပါတယ်။ ဥတွေကိုပါ လိုက်ကိုင်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လက်နဲ့ပွတ်နေတာ နည်းနည်းအရှိန်ရလာတော့ သူ့နားကို တိုးတိုးလေးကပ်ပြီး
“ ဘောင်းဘီလေး ဟပေးပါလား ”
လို့ပြောလိုက်တော့ ကျန်တဲ့လက်လေးနဲ့ ဘောင်းဘီလေးကို အသာဟပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အထဲကို လက်သွင်းလိုက်ကာ အားရပါးရ ပွတ်လိုက်တော့ ပြောင်ချောကြီးပဲ စမ်းမိပါတယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူက နိုင်လွန်ဘောင်းဘီကြီးကို အတွင်းခံဝတ်ထားတာကိုး။ ဒါကြောင့် အတွင်းခံထဲဝင်အောင် လက်ကိုပြန်ထိုးထည့်လိုက်တော့မှ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ စောက်ပတ်လေးကို စမ်းမိပါတယ်။ လက်ကို စောက်ပတ်ထဲထိုးထည့်ဖို့က ဘောင်းဘီက တအားကြပ်နေလို့ လက်ခလယ်နဲ့ပဲ အပေါ်အောက် ဆွဲပေးလိုက်ပါတယ်။
သူလည်း တော်တော်လေး ဖီးတက်လာလို့ ခေါင်းလေး ကျွန်တော်ဖက်ကိုလှည့်လာလို့ နှုတ်ခမ်းလေးကို လှမ်းကာ မထိတထိလေး စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ လျှာလေးထုတ်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း ကျွန်တော့်လျှာကို ပြန်စုပ်ပေးပါတယ်။ လက်ကလည်း ကျွန်တော့်လီးတန်ကို ပွတ်လိုက်ညှစ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေတာကြောင့် ထွက်မသွားအောင် မနည်းထိန်းထားနေရပါတယ်။ နောက်တော့ သူက
“ မောင်..ရင်ဘတ်ကို ကိုင်ချင်ရင်ကိုင်နော် ”
လို့ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့အင်္ကျီလည်ပင်းပေါက်ကနေ လက်ထိုးလိုက်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ငါးမိနစ်လောက် လုပ်ပေးလိုက်ပြီးတဲ့နောက် သူလည်း ကျွန်တော့်လက်ကို တင်းတင်းလေးကိုင်ကာ ကျွန်တော့်ဖက်ကို မှီကျလာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း မှီကျလာတဲ့ သူ့ကိုယ်လေးကို အသာလေးမှေးကာ ယူလိုက်ရင်း ပေါင်ပေါ်ကို သူ့မျက်နှာလေးရောက်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း ဇစ်ပြန်မတတ်ရသေးတဲ့ ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီကြားထဲက လီးတန်ကို လာဆော့နေပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း လီးတန်ကို လက်နဲ့ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်နားကို တေ့ပေးလိုက်တော့ သူ့မျက်နှာလေး အပေါ်ကို မော့လာပါတယ်။
ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့လက်ချောင်းလေးတစ်ချောင်းကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ စုပ်ပြလိုက်ရင်း သူ့ဖင် ဖက်ကနေ စောက်ပတ်လေးကိုလှမ်းကိုင်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူလည်း သဘောပေါက်သွားလို့ ကျွန်တော့်လီးကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ စငုံပေးလိုက်ပါတယ်။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ လုပ်ပေးမယ်လို့တောင် ထင်မထားဘူး။ စောက်ပတ်ကိုပွတ်နေတဲ့ လက်ကို နည်းနည်းလေးမြန်လိုက်တော့ သူလည်းကျွန်တော့်ကို ပါးစပ်ထဲကနေ ငုံလျက်နဲ့ အထဲမှာ လျှာလေးနဲ့ လိုက်ကစားပေးနေပါတယ်။ ခဏနေတော့ တော်တော်လေးကောင်းလာတာမို့ စောက်ပတ်ကိုလုပ်ပေးနေတဲ့ လက်ကို ပြန်ရုပ်လိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းလေးကို ထိန်းထားရင်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ပါးစပ်အောက်နားလေးကနေ အတန်ကိုကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူလည်း ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးချင်တာကိုသိတော့ အပေါ်ကနေ ငုံရုံလေးပဲ ငုံထားပေးပါတယ်။
နောက်ထပ် သုံးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော် လည်း မနေနိုင်တော့ပဲ သူ့ပါးစပ်ထဲပြည့်လျှံသွားအောင် ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ဒါနဲ့ ထွေးထုပ်ဖို့ ခုံရှေ့က ကျွတ်ကျွတ်အိတ်လေးကိုယူပေးလိုက်တော့ သူကကျွန်တော့်ကို လက်ကာပြလိုက်ရင်း
“ မျိုချလိုက်တယ် မောင် ချစ်လို့ သိလား ”
လို့ပြုံးစိစိနဲ့ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို တင်းတင်းလေး ပြန်ဖက်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်သား မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ ရန်ကုန်ထဲဝင်တော့မှပဲ နိုးလာပါတော့တယ်။
…………………………………………………….
ကျွန်တော်တို့လည်း ချိန်းတွေ့တိုင်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် လက်နဲ့ပဲ ပြီးအောင်လုပ် အပြန်အလှန်လုပ်ပေးနေကြပါတယ်။ ကန်တော်ကြီးပန်းခြံထဲမှာ ချောင်းတဲ့သူတွေရှိနေတဲ့ကြားက ထီးလေးကွယ် ကာ လုပ်ပေးခဲ့ကြတာတွေ ရုပ်ရှင်ရုံနောက်ဆုံးတန်း အတွဲခုံတွေမှာ လုပ်ပေးခဲ့ကြတာတွေကတော့ အခုထိ ပြန်တွေးကြည့်ရင် ကြည်နူးစရာတွေပါပဲ။ နှစ်ဖက်မိဘပြောဆိုပြီးကြလို့ စေ့စပ်ပြီးခဲ့ပေမယ့် နှစ်ယောက်လုံးကတော့ မင်္ဂလာဦးရဲ့ အရသာလေးကို အပြည့်အဝခံစားချင်ကြတာမို့ အဆုံးစွန်အထိတော့ မဖြစ်ခဲ့ကြပါဘူး။ ကိုယ်တိုင်ကလည်း မခူးရက်သလို သူကလည်း တန်ဖိုးထားနေတယ်လေ။
“ လက်ထပ်ပြီးတဲ့အထိတော့ စောင့်ပါ မောင်။ တစ်လလောက်ပဲ လိုတော့တာ ”
လို့တောင်းပန်ကာ ကျေနပ်လောက်အောင် ပြုစုပေးနေတာမို့ ကျွန်တော် ဘယ်လိုလုပ်ရက်မှာလဲဗျာ။ ဒီလိုနဲ့ လက်ထပ်မယ့်နေ့… မင်္ဂလာဆောင်မယ့်နေ့ဆိုတော့ မနက်အိပ်ယာနိုးနိုးချင်း လန်းဆန်းတက်ကြွမှုတွေနဲ့ နေနေတုန်း ခိုင့်ဆီကနေ ဖုန်းဝင်လာပါတယ်။
“ ဟယ်လို…သဲလေး ပြော ရင်ခုန်နေပြီလား ”
“ ကြောက်ပါဘူး။ဟိ..ဟိ.. မောင့်ကို ပြောစရာရှိတယ် သိလား ”
“ ဘာလဲ။ ဖြည်းဖြည်းလုပ်လို့ ပြောမလို့လား ”
“ မဟုတ်ပါဘူး။ စိတ်မဆိုးနဲ့နော် ”
“ မဆိုးပါဘူး။ မိန်းမရဲ့ ”
“ အောင်မယ် ပိုင်တောင်မပိုင်သေးပဲနဲ့ ဟွန်း ”
“ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီညတော့ ငါ့မိန်းမဖြစ်ပြီ ”
“ နောက် သုံးရက်လောက်နေမှထင်တယ် မောင် ”
“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ချစ်ရဲ့ ”
“ မောင်..စိတ်ထိန်းထား။ ခိုင်လေ.. ဟိုဟာတွေလာနေတယ် မောင် ”
“ ဟိုက်..သေပြီကွာ.. ”
လို့ပြောလိုက်ရင်း ကိုယ့်နဖူးကိုယ် ရိုက်လိုက်မိပါတယ်။
“ မောင် စိတ်ပျက်သွားပြီလား ”
“ ဒါပေါ့ ခိုင်ရဲ့။ မောင်က ညကြရင် ခိုင့်ကို ရှယ်ပြုစုမလို့ မောင့်အချစ်တွေ အကုန်ပေးမလို့ ”
“ အားနာတယ် မောင်။ ဒါပေမယ့် မောင်ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးမှာပါ ”
“ အေး..အေး ”
“ ကဲ ပြင်ဆင်တော့ ဆယ်နာရီဆိုသွားတော့မှာ စောင့်နေမယ်နော် ”
“ အိုကေ ချစ်တယ်ခိုင် ”
လို့ပြောကာ စိတ်ထဲခိုးလို့ခုလုနဲ့ ဖုန်းချလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ အဝတ်အစားလဲ ပြင်ဆင်ကာ ခိုင့်ဆီကို ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဟိုရောက်တော့ ခိုင်ကလည်း အားတုံ့အားနာဖြစ်နေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ ကြိုပါတယ်။ နောက်တော့ မင်္ဂလာခန်းမဆီကို ချီတက်ခဲ့ကာ အာဝါဟ ဝိဝါဟ လုပ်လိုက်ကြပါတယ်။
ညဖက်ရောက်တော့ သူငယ်ချင်းအပေါင်းအသင်းတွေကို ဧည့်ခံပြီးတော့ အိပ်ခန်းထဲကို လှမ်းကြွခဲ့ပါတယ်။ တကယ်ဆို ပျော်နေရမယ့်အချိန်ဖြစ်ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ ပျော်တော့ပျော်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် နည်းနည်းအလိုမကျသလိုလေး ဖြစ်နေတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား အဝတ်အစားတွေလဲကာ ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်ကြပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ ခိုင့်ကိုဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို စနမ်းလိုက်ပါတယ်။ ခိုင်က
“ မောင်.. ခိုင် မောင့်ကိုအားနာတယ် မောင်။ ခိုင် ပါးစပ်နဲ့ပဲ လုပ်ပေးပါ့မယ်။ ကျေနပ်ပါ မောင် ”
လို့ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း ခိုင့်ကိုဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ညဝတ်အင်္ကျီလေးကို လှန်တင်လိုက်ကာ နို့လေးကို စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အား မောင် ဖြည်းဖြည်းစို့ပါ။ နာလို့ ”
လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျန်တဲ့တစ်လုံးကို ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ ခိုင်ကတော့ ကျွန်တော့်ခေါင်းလေးကို ဖက်ထားကာ မျက်စိလေးမှိတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ လက်အောက်ကိုဆင်းတော့ ခိုင်က
“ မောင်ကလည်း ပေကုန်မယ် ”
“ ပေပါစေကွာ ”
လို့ပြောကာ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူဆေးထားတော့ နည်းနည်းချင်းတော့ လာနေသေးတယ်။ ဒါကြောင့် အစေ့လေးကိုပဲ ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးကို စို့လိုက် စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်ပေးလိုက်နဲ့ တော်တော်လေးကြာတော့ ခိုင်လည်း ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းလေးဖက်ကာ ပြီးသွားပါတယ်။ နောက်တော့ ခိုင်က ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး ပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ အရေပြားကို ဆုံးအောင် ဆွဲချလိုက်ရင်း သူ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ ငုံပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အား…ကျွတ်ကျွတ်..ခိုင်ရယ် ”
လို့ပြောကာ ခိုင့်ခေါင်းလေးကို ကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော် သင်ပေးထားလို့ ကျွမ်းကျင်နေတဲ့ခိုင်ကလည်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ခပ်တင်းတင်းလေးဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်ပြီး လျှာနဲ့အထဲမှာ ကစားပေးနေရင်း လက်ကလည်း ဂွေးဥတွေကို ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ကောင်းလွန်းလို့ အရသာခံနေရင်း ခိုင့်ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့လိုက်ဖွပေးနေပါတယ်။ နောက်တော့ ခိုင်ကလည်း ပါးစပ်ကနေပြန်ချွတ်လိုက်ရင်း လက်နဲ့လှန်တင်လိုက်ကာ လျှာလေးနဲ့ အောက်ပိုင်းကို ကလိပေးကာ ဂွေးဥတွေကိုပါ ယက်ပေးနေပါတယ်။ ဂွေးဥကိုလည်း တစ်လုံးစီ ပါးစပ်ထဲစုပ်သွင်းပေးနေတာမို့ ကျွန်တော့်ခင်မျာ တွန့်လိမ်နေပါတယ်။ လက်ကလည်း အတန်ကိုကိုင်ကာ သွက်သွက်လေး ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါတယ်။ နည်းနည်းလေးကြာလာတော့ ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတာကြောင့်
“ အား..ခိုင်ရေ ထွက်ချင်ပြီ ပြန်ငုံလိုက်တော့ ”
လို့ပြောလိုက်တော့ ခိုင်က ကျွန်တော့်လီးကို ပြန်ငုံပေးလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုနဲ့ ဂွင်းတိုက်သလို သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ သူ့ခေါင်းလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ကာ အောက်ကနေ ကော့ကာပေးနေမိပါတယ်။
နှစ်ယောက်သား တက်ညီ ယလက်ညီ လုပ်နေကြတော့ အောက်ကကောင်လည်း မခံနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ထွက်ကုန်ပါတော့တယ်။ ခိုင်က ကျွန်တော့်ဆီကထွက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေကို တစ်စက်မကျန် အားလုံးကုန်သွားတဲ့အထိ စုပ်ယူမျိုချပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ပြန်ထလိုက်ရင်း ကျွန်တော့်ကို ပြုံးစိစိနဲ့ ကြည့်နေပါတယ်။
“ မောင်..ကျေနပ်ပြီလား ”
လို့မေးလိုက်တေ့ာ ကျွန်တော်လည်း ခိုင့်ကိုဖက်ထားရင်း
“ ခိုင် ချစ်လိုက်တာကွာ။ ဘယ်လိုလဲ အရသာရှိလား ”
“ ငံကျိ ငံကျိ ချွဲကျိကျိနဲ့ ”
လို့ပြောကာ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ပေါ်ကို လာအိပ်နေလို့ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့်လေး ဖက်ကာထားလိုက်မိရင်း မကျေပွဲအတွက် အကြံတွေထုတ်နေပါတော့တယ်။
……………………………………………………………….
အခုမှတကယ်
ကျွန်တော်နဲ့ ခိုင်တို့နှစ်ယောက် မင်္ဂလာဦးညကို တစ်ပိုင်းတစ်စနဲ့ ကျော်ဖြတ်ခဲ့ကြပြီးနောက် သုံးရက်မြောက်တဲ့နေ့ကို ရောက်ရှိလို့လာခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနေ့က မှတ်မှတ်ရရ လပြည့်နေ့ဆိုတော့ နှစ်ယောက် သား မိသားစုနဲ့အတူတူ ဘုရားသွားကြပါသေးတယ်။ ဘုရားပေါ်မှာ လမ်းလျှောက်ရင်းနဲ့
“ ခိုင် မောင့်ကို သားလေးမွေးပေးနော် ”
လို့ပြောလိုက်တော့ သူက ရှက်လို့ဆိုပြီး ခေါင်းလေးငုံ့ကာ လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ မနာအောင်ထုပါတယ်။ နောက်တော့ အိမ်ပြန် နေ့လည်စာစားပြီးတော့ အခန်းထဲဝင်ကာ အစပျိုးမလို့လုပ်တော့ ခိုင်က
“ မောင်နော်..ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ။ တော်ကြာ အမေတို့လှမ်းခေါ်မှ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေမယ် ”
“ ညကြရင်တော့ ပြေးမလွတ်ဘူးနော် ”
“ အေးပါ မောင်ရဲ့။ နှစ်ညလုံး မောင့်ကို ပြုစုခဲ့တာနော်။ ညရောက်အောင်တော့ စောင့်လိုက်အုံး ”
ဆိုတော့ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ စောင့်ရတော့တာပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ညဖက်ကို ရောက်လာပါတော့တယ်။ လူကြီးတွေ သူ့အစ်မနဲ့ သူ့ညီမတို့နဲ့အတူတူ တီဗွီကြည့်နေပေမယ့် စိတ်ထဲကတော့ နာရီလက်တံတွေ ကိုသာ မြန်မြန်သွားစေချင်နေပါတယ်။ ၁၀ နာရီသာသာလောက် လူကြီးတွေဝင်သွားတော့မှ ခိုင့်ကို မျက်ရိပ်ပြကာ အခန်းထဲခေါ်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။
အခန်းထဲကိုရောက်တော့ အခန်းတံခါးကိုပိတ်လိုက်ရင်း ခိုင့်ကိုယ်လုံးလေးကို နောက်ကျောကနေ သိမ်း ဖက်လိုက်ရင်း လည်တိုင်လေးကိုနမ်းလိုက်ကာ ခိုင့်အဝတ်တွေကို စချွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ မျက်နှာလေးကို ဆွဲလှည့်လိုက်ကာ ခိုင့်နှုတ်ခမ်းထူထူလေးတွေကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်ပါတော့တယ်။ ခိုင်ကလည်း ကျွန်တော့်ကို ပြန်အနမ်းပေးလိုက်ရင်း ကျွန်တော့်အဝတ်တွေကိုပါ ကူချွတ်ပေးလိုက်တော့ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ကုတင်ပေါ်ကို နမ်းလျက်သား ထပ်ကျသွားပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းနေရင်း ကျွန်တော့်လျှာကို ထည့်ပေးလိုက်တော့ ခိုင်ကလည်း အားကျမခံ သူ့လျှာလေးနဲ့ ဆီးကြိုကာ လျှာချင်းကစားနေကြပါတယ်။
ကျွန်တော်လည်းခိုင့် နားရွက်လေးတစ်ဝိုက်ကို လျှာလေးနဲ့ လိုက်ဝိုက်ပေးလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ ခိုင့်နို့လေးတွေကို ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ နားပေါက်ထဲကို လျှာဖျားလေး ထိုးထည့်ပေးလိုက် တော့ သူ့ကိုယ်လေး တွန့်လာပါတယ်။ လက်ကလည်း နို့သီးခေါင်းလေးကို ညှပ်ကာ ဆွဲပေးနေပါတယ်။ ခိုင်ကလည်း အားကျမခံ ကျွန်တော့်လီးကိုကိုင်ကာ ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လျှာစောင်းလေးနဲ့ယက်ရင်း အောက်ကိုဆင်းလာကာ ချိုင်းသားလေးအနားကနေ နို့အုံအောက်ပိုင်းလေးအထိ ဆွဲပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ နို့အုံလေးကို လျှာနဲ့ပင့်ကာ ယက်လိုက်ရင်း နို့သီးလေးကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ ကလိပေးလိုက်တော့
“ အား..ပါး..မောင်ရယ် ”
ကျွန်တော်လည်း နို့သီးခေါင်းလေးကို ငုံကာ စို့ပေးလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က ကျန်တဲ့တစ်လုံးကို ခြေပေးလိုက်၊ နို့သီးလေးတွေကို ဆွဲပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေပါတယ်။ နောက်တော့ ကျန်တဲ့တစ်လုံးကိုပြောင်းစို့ပေးလိုက်ရင်း လက်က အောက်ကိုဆင်းသွားကာ ဒူးခေါင်းလေးကနေ အပေါ်ကို လက်ဖျားလေးနဲ့ သာသာလေး ပွတ်ကာပေးလိုက်တော့ ခိုင့်ပေါင်လေး နည်းနည်းကားလာပါတယ်။ ပေါင်တွင်းသားလေးကိုလည်း အလားတူ ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ခိုင့်ပေါင်တန်လေးနှစ်လုံး ဟစိဟစိ ဖြစ်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စောက်ပတ်လေးကို လက်ဝါး လေးနဲ့ အုပ်ကိုင်လိုက်ကာ ရွရွလေး ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အင်း..ဟင်း..ဟင်း…မောင် ”
နောက်တော့ နို့စို့ပေးနေရင်းက လျှာကိုအောက်ကိုတဖြည်းဖြည်းဆင်းလာပြီး ချက်နားလေးကို တစ်ချက်နှစ်ချက်ဝိုက်ကာ ပေါင်ရင်းနားလေးကို ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဖက်လုံးလေးကို သူ့တင်ပါးအောက်ကို ခုပေးလိုက်ရင်း ပေါင်တွင်းသားလေးကိုလည်း အထက်အောက် အစုန်အဆန် လျှာနဲ့လိုက်ဆွဲပေးပြီးတော့ ပေါင်ကြားရောက်တော့ စောက်ပတ်ကိုမထိမိအောင် တမင်ရှောင်ကာ ယက်ပေးနေတော့
“ အဟင့်..ဟင့်..ဟင့် မောင်ရယ် မနေနိုင်တော့ဘူး ”
လို့ပြောကာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုကိုင်ကာ စောက်ပတ်နဲ့တည့်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှ ကျွန်တော်လည်း စောက်ပတ်လေးကို လျှာနဲ့အပေါ် အစေ့လေးအထိ ဖြည်းဖြည်းချင်း ယက်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အား..ရှီး..မောင် ”
စောက်ခေါင်းလေးထဲကိုလည်း လျှာကိုဆန့်ထုတ်ကာ ထိုးထည့်လိုက်ရင်း အထဲမှာ ရစ်ပတ်ကာ ကစားပေးလိုက်တော့ သူလည်း စောက်ပတ်နဲ့မျက်နှာကွာသွားမှာစိုးတဲ့အလား အတင်းဖိကပ်ထားပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း ခိုင့်စောက်ပတ်ဝလေးကို လက်မနှစ်ခုနဲ့ အသာဖြဲကာ စောက်စေ့လေးကို ယက်ပေးလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားညှပ်ကာ စုပ်ပေးလိုက်တော့
“ အား..လား..လား..မောင်..ရှီး ..ကျွတ်ကျွတ် ”
ကျွန်တော်လည်း စောက်စေ့ကိုယက်ပေးနေရင်း လက်ခလယ်လေးကို စောက်ခေါင်းဝလေးထဲ အသာလေး ထိုးသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ အထဲကလည်း ကျွန်တော့်လက်ခလယ်ကို အားနဲ့ညှစ်ပေးထားပါတယ်။ လက်ထိပ်ဖျားလေးနဲ့ အထဲကနေ စောက်ခေါင်းအပေါ်ဖက်ကို ကလိပေးလိုက်ရင်း စောက်စေ့ကိုလည်း မနားတမ်း ယက်ပေးလိုက်တော့
“ အား..အား..အား..ရှီး..ရှီး.. မောင်.. ကောင်းတယ် .. မရပ်လိုက်ပါနဲ့.. ဆက်လုပ် ”
လို့ခေါင်းကိုလည်း ဘယ်ညာရမ်းကာ ပြောလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ငါးမိနစ်လောက် ဆက်တိုက်လုပ်ပေးလိုက်တော့ ခိုင်လည်း တစ်ချက်တုန်တက်သွားကာ ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ နောက်တော့မှ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အပေါ်ဖက်ကိုဆွဲယူလိုက်ရင်း ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ နမ်းပေးနေပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းကို ပြန်ခွာလိုက်ရင်း
“ ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်။ ရဟတ်စီးနေရသလိုပဲ။ တလှပ်လှပ်နဲ့ အသက်ရှူတောင်မှားတယ် ”
နောက်တော့ခိုင်က ကျွန်တော့်ကိုအိပ်ခိုင်းပြီး ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကနေ စနမ်းပါတယ်။ ကျွန်တော့်နို့သီးလေးတွေကို ရအောင်လိုက်စုပ်ပေးလိုက်ရင်း အောက်ကိုဖြည်းဖြည်းလေး ဆင်းသွားကာ အရည်တွေစို့နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးတန်ကြီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ စုပ်ပေးပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ သူ့ကိုယ်လုံးကို ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်ကို ပြန်ဆွဲတင်လိုက်ပြီး ခွခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ သူ့တင်ပါးနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ထိမ်းပြီး နောက်ကနေ သူ့စောက်ပတ်လေးကို ပြန်ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော် လုပ်ပေးတဲ့အရှိန်နဲ့ သူကလည်းဖီးတက်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေပါတယ်။
နှစ်ယောက်သား အားရအောင် လုပ်ပေးပြီးတော့ ခိုင့်ကို ပြန်ဆင်းခိုင်းလိုက်ကာ ခိုင့်ပေါင်ကြားထဲမှာ အသင့်အနေအထားဖြစ်အောင် ပြင်လိုက်ရင်း
“ ခိုင်.. မောင် ထည့်တော့မယ်နော်။ အစပိုင်းတော့ နည်းနည်းနာလိမ့်မယ် ”
“ နာရင် အော်မှာနော် ”
“ အော်ချင်လည်း အော်လေ။ တစ်အိမ်လုံးကြားအောင် ”
လို့ပြောလိုက်ရင်း လီးကိုအရင်းကနေကိုင်ကာ စောက်ပတ်အဝလေးတစ်လျှောက် အပေါ်အောက် ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။
“ မောင် ခိုင့်ကို သေအောင်သတ်နေတာလား။ သွင်းမှာဖြင့် သွင်းတော့လေ ”
လို့ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း ခိုင့်စောက်ပတ်ဝလေးကို လီးကိုတေ့ကာ သွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အား..ကျပ်တယ် နာတယ်မောင် အထဲမှာကို အောင့်နေတာပဲ ”
လို့ပြောကာ ခါးလေးကို ကိုင်ထားပါတယ်။
“ ခဏလေးနော် နည်းနည်းပဲနာမှာပါ ”
လို့ပြောကာ နည်းနည်းလေး အသွင်းအထုတ်လေး လုပ်ပေးလိုက်ရင်း ခိုင့်နှုတ်ခမ်းကိုလည်း ဖိစုပ်လိုက်ကာ လက်ကလည်း နို့လေးကို ညှစ်ကာညှစ်ကာနဲ့ ခိုင့်ကို အာရုံများသွား အောင်လုပ်ပေးလိုက်ရင်း တစ်ချက်ဖိကာ သွင်းလိုက်တော့ ပြင်းထန်လှတဲ့လီးဒဏ်ကို အထဲကအမြေးလေးပါ မခံနိုင်တော့ပဲ စောက်ခေါင်းတစ်လျှောက် အတားအဆီးမရှိ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး ဝင်ရောက်သွားပါတော့တယ်။ ခိုင့်ခင်မျာလည်း ကျွန်တော်က သူ့နှုတ်ခမ်းကို နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကာ စုပ်ထားတာမို့ ဘယ်လိုမှ အော်လို့မရတော့ပဲ
“ အွန်း..အွန်း ”
လို့သာ အသံထွက်နိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နှုတ်ခမ်းကို ပြန်ခွာပေးလိုက်တော့
“ နာလိုက်တာ မောင်ရယ်။ အထဲမှာ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ ”
“ မောင် နည်းနည်းလေး ဆောင့်ကြည့်မယ်နော် ”
“ အင်း ခံနိုင်မယ်ထင်တာပဲ ”
လို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း ခါးလေးကြွကာ အပြင်ကို တစ်ဝက်လောက် ထုတ်လိုက်ရင်း ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ အသွင်းအထုတ်ကို နည်းနည်းသွက်သွက်လေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ အထဲကနေ အရည်တွေကလည်း ရွှဲလာပြီမို့ တော်တော်လေးကို ရှောရှောရှူရှူ ဖြစ်လာပါတယ်။
“ အား..အား..အား..ကောင်းတယ် မောင် ဆောင့်ပေး ”
ကျွန်တော်လည်း သူပြီးချင်တာကိုသိလိုက်တော့ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ်ကိုထမ်းတင်လိုက်ရင်း အားထည့်ကာ ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တစ်ခန်းလုံးလည်း ဆီးစပ်ချင်း တဖတ်ဖတ်ရိုက်တဲ့ အသံတွေပဲ ထွက်လာပါတယ်။ ခိုင့်ခင်မျာလည်း ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းလို့နေပါတယ်။
“ မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ ဆောင့် ဆောင့် ခိုင်ခံနိုင်လာပြီ။ ခိုင့်ကိုမသနားနဲ့ ”
လို့ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အားရပါးရ ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ တအောင့်နေတော့ နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူပြီးသွားခဲ့ကြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခိုင့်ပေါ်ကို ကိုယ်လုံးကြီးကိုထပ်ကာ ခိုင့်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်ပေးနေရင်း ဆံပင်လေးတွေကိုပါ သပ်တင်ပေးနေပါတယ်။
“ ကောင်းရဲ့လား ခိုင် ”
“ အရမ်းကောင်းတယ် မောင်။ ဆိမ့်သွားတာပဲ ”
“ ဒါဆို တအောင့်နားပြီးရင် ပြန်ဆက်မယ်လေ ”
“ မှားပါပြီ ဒီညရော ပေးအိပ်မှာလား ”
လို့ မေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်က ခေါင်းလေးရမ်းပြလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း ကျွန်တော့်နှာခေါင်းကြီးကို မနာအောင် လိမ်ဆွဲလိုက်ရင်း နှစ်ယောက်သား တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်လိုက်မိပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ မင်္ဂလာဆောင်ပြီး သုံးရက်ကြာမှ မင်္ဂလာဦးညရဲ့ အရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားလိုက်ရပါတော့တယ်။ တက်ညီလက်ညီ လှော်လိုက်ကြတာ မနက်သုံးနာရီလောက်မှပဲ ကမ်းပြန်ကပ်နိုင်ကြပါတော့တယ်။
………………………………………………………….
ဘဝဆိုတာ တိုက်ပွဲ
အထက်ပါ အဖြစ်အပျက်များ ဖြစ်ပွားပြီးနောက် နှစ်လခန့်ကြာသောအခါ… (မင်းသိင်္ခ ဝတ္ထုထဲကလို လိုက်ရေးကြည့်တာပါ) ကျွန်တော့်ကတော်ကြီး ခိုင်ရဲ့ ဝမ်းကြာတိုက်တွင် ရွှေနှုတ်ငုံနေပြီ ဆိုတဲ့အကြောင်းကို ညနေ အလုပ်ကပြန်လာတဲ့ ကျွန်တော့်ကို နားနားကိုကပ်ပြီး တိုးတိုးလေး ရှက်ကိုးရှက်ကန်း အမူအရာလေးနဲ့ ခိုင်က ပြောပြလို့ သိခဲ့ရပါတယ်။ ဗိုက်မကြီးပဲနေပါ့မလား။ တစ်ရက်ကလေးမှကို အနားမှမပေးတာ။ ထုံးစံအတိုင်း လက်သီးလက်မောင်းတန်းလို့ ‘ငါကွ’ လို့ ထအော်လိုက်တော့ ခိုင်က
“ မောင်ကလည်း ဘာမှန်းမသိဘူး။ ရှက်စရာကြီး ”
“ ဒါရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ မိန်းမရာ ”
“ မောင်.. မနက်ဖြန် အမေတို့အိမ်ကို သွားလည်ရအောင်နော်။ ခိုင် ဟိုမှာ သုံးလေးရက်လောက် နေချင်လို့ ”
“ ကောင်းသားပဲ ခိုင့်သဘောလေ ”
လို့ပြောကာ ခိုင့်နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ကာ အိမ်ထဲဝင်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနေ့ကစပြီး ခိုင်က အထဲကကလေးထိမှာစိုးလို့ ကျွန်တော့်ကို မပေးတော့ပါဘူး။ နောက်နေ့တော့ ကျွန်တော်နဲ့ ခိုင်တို့နှစ်ယောက် အထုပ်ကိုယ်စီနဲ့ သူတို့အမေ ကျွန်တော့်ယောက်ခမအိမ်ကို ရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ အိမ်ကိုရောက်တော့ ဆီးကြိုနှုတ်ဆက်ကြ ဝမ်းသာအားရ စကားပြောကြနဲ့ပေါ့။ ခိုင့်မိဘတွေကလည်း တပြုံးပြုံးနဲ့ပေါ့။ ရောက်တုန်းရောက်ခိုက် တစ်ပတ်လောက်တော့ နေအုံးပေါ့။ ကျွန်တော့်ကိုလည်း သူတို့အိမ်ကနေပဲ အလုပ်ကိုသွားခိုင်းပါတယ်။ နေ့လည်ရောက်တော့ ခိုင်က
“ မောင် ရေချိုးတော့။ ပြီးရင် နေ့လည်စာ စားကြတော့မယ် ”
လို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း အောက်မှာဆင်းမချိုးတော့ပဲ အပေါ်ထပ်က ရေချိုးခန်းဖက်ကို ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ အခန်းဝရောက်တော့ တံခါးဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ မျက်လုံးမျက်ဆံပါ ပြူးသွားခဲ့ပါတယ်။ အကြောင်းကတော့ ခိုင့်ညီမလေး ရေချိုးပြီးလို့ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ရေသုတ်နေတဲ့အချိန် ကွက်တိပါပဲ။ သူကလည်း လော့မချမိတာလား၊ အပေါ်ထပ်မှာ သူတို့အိမ်သားတွေ သိပ်မသုံးတာလားမသိဘူး။ သူလည်း ကျွန်တော့်ကိုမြင်တော့ အံ့အားသင့်သွားကာ ရုတ်တရက်တော့ ကြောင်ကြည့်နေပါတယ်။ နောက်မှ တဘက်ကို ကာလိုက်တော့မှ ကျွန်တော်လည်း တံခါးပြန်စေ့ထားပေးခဲ့လိုက်ကာ အောက်ထပ်ကိုပဲ ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။
ခယ်မလေးလှိုင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးအလှလေးက မျက်စိထဲက မထွက်တာမို့ ရေချိုးရင်းနဲ့ပဲ တိုက်ထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားတွေလဲကာ ထမင်းစားဝိုင်းဆင်းလာတော့ ခိုင့်ဘေးမှာ လှိုင့်ကို တွေ့ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုတွေ့တော့ သူရှက်နေတဲ့ပုံပါပဲ။ ကျွန်တော်လည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လိုက်ရင် ရှက်သွားမှာစိုးလို့ ခိုင့်ဘေးနားကိုလာတော့ သူကလည်း နောက်တစ်ခုံကို ရွှေ့ပေးလိုက်တော့ သူနဲ့ကျွန်တော် ဘေးချင်းယှဉ်ရက် ဖြစ်သွားပါတယ်။ စားသောက်နေရင်းက သူကလည်း ကျွန်တော့်ကို ဟင်းတွေ အတင်းခပ်ထည့်ပေးနေပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သွေးတိုးစမ်းတဲ့အနေနဲ့ ခြေထောက်ချင်းထိမိအောင် လုပ်လိုက်ပါတယ်။
ပထမတော့ သူလည်း မထိအောင် ရှောင်ပေမယ့် နောက်တစ်ခါတော့ မရှောင်တော့ပါဘူး။ ဒီတော့ ကျွန်တော်က ခြေသန်းလေးနဲ့ သူ့ခြေဖမိုးစောင်းလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း မရှောင်တော့ပါဘူး။ နောက်တော့ ခြေသလုံးသားလေးတွေကိုပါ တစ်ဆင့်တက်ကာ ခြေဖဝါးလေးနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်ရင်း သူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ စားနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ နောက်တော့ သူလည်း ထမင်းကိုမြန်မြန်စားပြီး ထသွားတာကြောင့် ကျွန်တော့်မှာ မချင့်မရဲလေးဖြစ်ကာ ကျန်ခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးအောင် စားလိုက်ပါတော့တယ်။
ညစာစားတော့လည်း သူက ကျွန်တော့်ဘေးနားကျမှာစိုးလို့ သူ့အမေနားမှာ သွားထိုင်နေလို့ ကျွန်တော် လည်း သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ စားနေရင်း ခြေထောက်နဲ့ လှမ်းကာ ထိလိုက်ပါတယ်။ ရုန်းလိုက်ပြန်ရင်လည်း ဘေးက သူ့အမေကို ထိသွားမှာစိုးတာကြောင့် သူလည်း မရုန်းရဲပါဘူး။ ကျွန်တော်လည်း ခြေထောက်ကို နည်းနည်းဆန့်ထုတ်လိုက်တော့ သူ့ဒူးလေးကို ထိမိပါတယ်။ အားလုံးက စားသောက်နေရင်း စကားတွေ ဖောင်ဖွဲ့နေတာမို့ သူဟန်ပျက်နေတာကို သတိမထားမိကြပါဘူး။ နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းဆက်တိုးကြည့်တော့ သူ့ပေါင်လေးနှစ်ခုကို စေ့ထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း တဆင့်ချင်းသွားမယ်ဆိုပြီး ရပ်လိုက်ကာ မသိသလိုနဲ့ ထမင်းပဲ ဆက်စားနေပါတယ်။
စားသောက်ပြီးတော့ ခိုင့်ကို အခန်းထဲပို့လိုက်ရင်း ကျွန်တော်ပါ သူ့ဘေးမှာ ဝင်အိပ်လိုက်တော့ ဟိုဖက်ခန်းက ခယ်မလေးလှိုင့် စာကျက်သံလေးတွေ ကြားနေပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်က အကြံနဲ့ ခိုင့်ကို ပူဆာပါတော့တယ်။
“ ခိုင်.. မောင် ဆာပြီကွာ ”
“ မောင်ကလည်း အခုတင်စားပြီးတာကို ”
“ ထမင်းကိုပြောတာ မဟုတ်ဘူး။ ညစာကိုပြောတာ ”
“ နားပါအုံးမောင်ရယ်။ တော်ကြာ ဗိုက်ထဲက ကလေးကို ထိသွားမှဖြင့် ”
“ မထိပါဘူးကွာ။ မောင် ထိန်းလုပ်ပါ့မယ် ”
“ ဒါပဲနော် မောင်။ နေ့တိုင်းတော့ မရတော့ဘူးနော်။ ခိုင့်ကိုလည်း သနားအုံး ”
“ အေးပါ မိန်းမရာ။ နောက်ဆို မောင်လည်း တစ်ပတ်မှ တစ်ခါလောက်ပဲ လုပ်တော့မှာ ”
လို့ပြောရင်း အဝတ်တွေကို ချွတ်ပေးလိုက်တော့ ခိုင်က မျက်စောင်းလေးတစ်ချက် လှန်းထိုးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခိုင့်နှုတ်ခမ်းလေးကို စနမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ ခိုင်ကလည်း ငြင်းမယ့်သာငြင်းနေတာ သူကလည်း စိတ်ကပါပါမို့ ကလေးကိုလည်း ထိမှာကြောက်နေတဲ့စိတ်နဲ့ မျက်နှာမှာ စိုးရိမ်မှုလေးတွေ နည်းနည်းတွေ့နေရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အချိန်ဆွဲမနေတော့ပဲ မြန်မြန်စိတ်ထလာအောင် နားသီးလေးကိုပါ ဆက်စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ခိုင်ကတော့ တွန့်လိမ်ကာ အသံလေးတွေပါ ထွက်လာပါတယ်။ တစ်ဖက်က စာကျက်သံလေးတောင် တိတ်သွားသလိုပဲ။
ကျွန်တော်က ခိုင့်ကို အသံနည်းနည်းထွက်အောင် လုပ်ပေးရမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကိုငုံကာ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အား..ယာ..ယား မောင်ရယ်။ ဖြည်းဖြည်းစို့ပါ။ ပြတ်ထွက်ကုန်တော့မယ် ”
ကျွန်တော်လည်း ဂရုမစိုက်ပဲ ဆက်စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ လက်ကိုလည်း စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးနားကို ပို့ကာ လက်ချောင်းလေးနဲ့ အထက်အောက်လေး ပွတ်ဆွဲပေးနေတော့ ခိုင့်စောက်ပတ်ဝလေး စိုတိုတိုဖြစ်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အောက်ကိုဆင်းလိုက်ကာ ခိုင့်စောက်ပတ်လေးကို လျှာနဲ့ အောက်ကနေ စောက်စေ့လေးအထိ ယက်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်..မောင် ဆိုးတယ်ကွာ ”
ကျွန်တော်လည်း လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးသွင်းလိုက် အထဲမှာကလိပေးလိုက် စောက်စေ့လေးကို နာနာယက်ပေးလိုက်နဲ့ အမျိုးမျိုးဆွပေးနေတာကြောင့် ခိုင်တစ်ယောက်လည်း အသံမျိုးစုံ ထွက်လာပါတယ်။ ခိုင့်ကို အားရအောင်မှုတ်ပေးပြီးတော့ ခိုင့်ပါးစပ်နားကို လီးတေ့ပေးလိုက်တော့ သူကလည်း အိပ်လျက် ပြန်စုပ်ပေးပါတယ်။ နည်းနည်းလောက် အမှုတ်ခံပြီးတော့ ကျွန်တော်လည်း ခိုင့်ပါးစပ်ကနေ ပြန်ချွတ်လိုက်ကာ ခိုင့်ကိုယ်လုံးလေးကို ဘေးစောင်းလိုက်ရင်း ပေါင်တန်လေးကို ကွေးပေးလိုက်ပါတယ်။ ကြားထဲက ပြူထွက်လာတဲ့ စောက်ပတ်လေးကို တေ့ကာ သာသာလေး သွင်းပေးလိုက်တော့ စီးစီးလေး ဝင်သွားပါတယ်။
“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မောင်.. အရမ်းတော့ မဆောင့်နဲ့နော် ”
“ စိတ်မပူပါနဲ့ ခိုင်။ ဒီနည်းက ဆေ့ဖ်အဖြစ်ဆုံးနည်းပါ ”
ကျွန်တော်လည်း ပေါင်တန်လေးကို လက်နဲ့ထိန်းကာ တစ်ဝက်လောက်ပဲသွင်းပေးရင်း အသာလေး ပြန်ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်ပေးရင်း လက်က နို့တစ်လုံးကို ခြေပေးနေပါတယ်။ ခိုင်လည်း အရသာတွေ့နေတော့ ဘာမှကိုပြန်မပြောတော့ပါဘူး။ ကျွန်တော်လည်း အဆုံးအထိမရောက်အောင် ထိနိးပြီး မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အိုး..အင်း..အား..မောင်..ကောင်းလိုက်တာ ”
ကျွန်တော်လည်း ဇိမ်ဆွဲမနေတော့ပဲ သွက်သွက်လေး လှုပ်ရှားလိုက်တော့ ပြီးချင်လာတာကြောင့်
“ ခိုင် အထဲကိုထည့်ရမလား အပြင်ကိုထုတ်ရမလား ”
“ အပြင်ကိုပဲထုတ်ပါနော် မောင် ”
လို့ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း ခိုင့်ကို ပက်လက်ဖြစ်အောင် လိုးလျက်နဲ့ပြင်လိုက်ပြီး နည်းနည်းလေး ဆက်လုပ်ပေးလိုက်တော့ ထွက်ချင်လာတာကြောင့် အတန်ကိုချွတ်လိုက်ကာ ခိုင့်ဗိုက်ပေါ်ကို ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကြပြီး အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်ပြန်လှန်နေကြပါတယ်။
“ မောင်ကလေ တော်တော်ကဲတယ်။ မောင်လုပ်ပုံနဲ့တော့ မွေးလာတဲ့ကလေး ထိပ်ပြောင်တော့မယ် ”
“ မဟုတ်တာခိုင်ရယ် ဘာဆိုင်လို့လဲ ”
“ ခိုင်ကြားဖူးတယ် မောင်ရဲ့။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်တဲ့အချိန်မှာနေရင် ကလေးက မောင့်ကို သိပ်မချစ်ဘူးနော် ”
“ အေးပါ ခိုင်ရဲ့။ မောင့်ကိုလည်း သနားအုံးနော်။ မရတော့ရင် လက်နဲ့ဖြစ်ဖြစ် ”
“ တော်တော် သူပဲ ကလေးလိုချင်တယ်ဆို ဒီလောက်တော့ အောင့်ထားရမှာပေါ့ ”
“ အေးပါကွာ ခိုင်လည်း စိတ်ကြည်ရင် လုပ်ပေးနော် ။ အခုတော့ ခြောက်လလောက်အထိတော့ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက်ပေးနော် ”
လို့ပြောလိုက်ကာ နဖူးလေး နမ်းလိုက်ပါတယ်။
“ အရမ်းကို စကားတွေတတ်တာပဲ တော်ပြီကွာ ခိုင့်ကို ပေးအိပ်တော့ ”
လို့ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း စောင်ကိုခြုံပေးလိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား အိပ်ပျော်သွားကြပါတယ်။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment