Saturday, April 27, 2019

မနွယ်၏အချစ် cheating ဇာတ်လမ်းများ အပိုင်း ( ၂ )

မနွယ်၏အချစ် cheating ဇာတ်လမ်းများ အပိုင်း ( ၂ )

ဦးညွန့် ရေးသည်။

လူနာကောင်လေးနဲ့ ( ၂ )

မနွယ်လည်း တနေ့လည်လုံး ယောက်ျားက လိုးပေးတာကို ဝဝလင်လင် ခံလိုက်ရသဖြင့် ရွှင်လန်းတက်ကြွစွာ သီချင်းကလေး တအေးအေးဖြင့် ရေချိုးနေသည်။ ဦးမြင့်ကတော့ ညနေစောင်းဘီယာဆိုင် သွားပေပြီ။မနွယ်က ရေချိုးရင်း စောက်မွှေးများကို ပြောင်စင်အောင် ရိတ်လိုက်သည်။

ညကျ လူပျိုပေါက်လူနာလေးနှင့် လိုးပွဲကြီးနွှဲရဦးမည် မဟုတ်ပါလား။ မလိုးခင် ကောင်လေးကို စောက်ပတ် ယက်ခိုင်းမည် ဖြစ်သဖြင့် စောက်မွှေးများ ရိတ်ခြင်းဖြစ်၏။ ညမှာ လူပျိုပေါက်စ၊လူပျိုစစ်စစ်လေး၏ လီးအရိုင်းလေး ပါကင်ဖွင့်ရတော့မည်ကို တွေးပြီး ပီတိဖြစ်နေ၏။

ရေချိုးပြီးတော့ လှလှပပ ပြင်ဆင်ကာ မှုန်နေအောင် ခြယ်မှုန်းလိုက်၏။ နေ့လည်က အကောင်းလွန်ပြီးစောက်ရည်ထွက်တာ များသွားးသဖြင့် အားရှိအောင် ကြက်ဥနှစ်လုံး ထပ်စားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မှန်ရှေ့မှာ တင်ပါးကလေးကို ကော့ကြည်သည်။ လုံးထစ် တင်းကားနေသော တင်ပါးသားကလေးကို ပေါ်လွင်အောင် ထမီကို တင်းနေအောင် ဆွဲဝတ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီတော့ မဝတ်တော့။ လှန်ရလွယ်အောင် အတွင်းခံစကပ်သာ ဝတ်ထားသော မိမိအဖြစ်ကို စဉ်းစားခါ ရယ်ချင်သွားသည်။

သို့ဖြင့် ဆေးရုံသို့ တက္ကစီဖြင့် ထွက်ခဲ့၏။ ဆေးရုံရောက်တော့ ဆေးရုံပေါ်သို့ ဓာတ်လှေခါးဖြင့် တက်ခဲ့၏။ဓာတ်လှေခါးထဲဝယ် သူမကို တပါတ်တခါ သူ့အခန်းထဲ တိတ်တခိုး ခေါ်ခေါ်လိုးနေသော သမားတော်ကြီးနှင့် တွေ့လေသည်။

" မီးငယ် အပေါ်ရောက်လို့ ဂျူတီလွှဲပြီးရင် ဒက်ဒီ ဆီ ခဏလာပါဦး။ စာရင်းလေးတွေလုပ်ပေးပါဦး ၊"

ဆရာကြီးက ဆရာမလေး၏ တင်းကားဖုထစ်နေသော တင်ပါးလေးများကိုကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ မနွယ်က ချက်ချင်း အထာပေါက်သည်။ ခေါ်မလိုးတာ ကြာသဖြင့်  ခေါ်လိုးတာဖြစ်မည်။ မနွယ်က ကြာအကြည့်ဖြင့် ကြည့်ရင်း မျက်နှာချိုချိုလေးဖြင့်

" ဟုတ်ကဲ့ ဒက်ဒီ" ဟုပြောလိုက်သည်။

အင်း..ညကျလည်းကောင်လေးနဲ့ လိုးရဦးမယ်။ ကိစ္စမရှိပါ။ မနွယ် တစ်ညထဲနဲ့ ဆယ်ကြိမ်စောက်ရည်ပန်းဘူးသည်။ မနွယ်သည် ဆေးရုံပေါ်ရောက် ရောက်ချင်း ညဂျူတီများကို လွှဲမယူသေးဘဲ နေ့တာဝန်ကျဆရာမကို

" ခဏလေး စောင့်ပေးပါဦးနော်၊ ဆရာကြီးခေါ်ထားလို့၊ သူ့အခန်းထဲမှာ စာရင်းတွေ သွားကူလုပ်ပေးလိုက်ဦးမယ်"

ဟု ဆိုကာထွက်လာခဲ့သည်။ဆေးရုံယူနီဖောင်းကိုတော့ လဲလာခဲ့လေသည်။

ဆရာကြီး အခန်းအနားရောက်တော့ လူနာတွေရှင်းနေတာတွေ့ရသည်။ အော် ကနေ့က ဆရာကြီးနားတဲ့နေ့ပါ့လားဟု မနွယ် သတိရလိုက်သည်။ သေချာတာကတော့ ဆရာမလေး မနွယ်ညဂျူတီကျမှန်းသိလို့တမင်လာတာဖြစ်မယ်။ ဆရာကြီး လိုးတာကို ၄ / ၅ ကြိမ်ခံခဲ့ပြီဖြစ်သော်လည်း အခု အလိုးခံရတော့မယ်ဆိုတော့လည်း ဆရာမလေးရင်ထဲမှာ လှိုက်ခနဲဖြစ်သွားသည်။

စောက်ပတ်လေးကိုလည်း ညှစ်လိုက်မိသည်။ အင်း ဆရာကြီးလိုးတာ မခံရတာလည်း တပါတ်တောင်ကျော်သွားပြီဘဲ ဟု တွေးခါ စိတ်ထဲတွင် ရွပိုးထိုးလာပြန်လေသည်။ နေ့လည်းကလည်း အိမ်က ယောက်ျားက နှစ်ချီတောင် ပြီးအောင်လိုးပေးထားပေမဲ့ စိတ်ထဲက ဆာလာပြန်သည်။ ဆရာကြီး အခန်းထဲ ရောက်တော့ ဆရာကြီးကစားပွဲမှာ ထိုင်နေရာက လှမ်းပြီး

" မီးငယ် တံခါးပိတ်ပြီး လော့ခ်လုပ်လိုက် "

ဟု ပြောလိုက်သည်။ မနွယ် တံခါးအသေအချာပိတ်ပြီး ပြန်လှည့်လာတော့ ဆရာကြီး အောက်ပိုင်းက ပုဆိုးမရှိတော့။ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်လေ့မရှိတာကြောင့် သူ့လီးက ငေါက်ငေါက်ကြီး ဖြစ်နေသည်။ လီးကြီးက ဒစ်ကြီးပြဲလန်နေ၏။ လီးအရည်ခွံကဟိုအောက်အထိ လျှောကျနေလေသည်။ ဒစ်တောင် သိပ်မပေါ်ချင်တော့။ အသက်ကြီးတာရယ် မိန်းမတွေ လိုးလာတာကြောင့်ဖြစ်မယ် ဟု မနွယ်စဉ်းစားမိ၏။ ဒါပေမဲ့ ဘာဖြစ်ဖြစ် လီးမြင်တာနဲ့ မိန်းမတို့သဘာဝအတိုင်း စောက်ပတ်ကရွလာသည်။ ဆရာကြီးက မနွယ်ကို ဖက်လျက် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ယူလိုက်သည်။ သူ့လက်များကတော့ လုံးကျစ်တင်းမာဖုထစ်နေသော မနွယ်၏ တင်ပါးကားကားကြီးကို ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်နေသည်။

မနွယ်ကလည်း ခြေဖျားကလေး ထောက်လျက် နှုတ်ခမ်းစုပ်ခံနေလေသည်။ လက်တဖက်ဖြင့် ဆရာကြီးလည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ထားရင်း ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် ဆရာကြီးလီးကို ကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ လီးက တောင်နေသည်ဆိုသော်လည်း မာမာတင်းတင်းကြီး တောင်နေတာ မဟုတ်။ ပျော့စိစိဖြင့် မတောင့်တတောင် ဖြစ်နေသည်။ လီးကို အထက်အောက် စုန်ဆန်ပွတ်သပ်ပေးသော်လည်း လီးက တအား တောင်မလာသေး။ 

အင်း အဖိုးကြီး လီးဘဲ။ ကိစ္စ မရှိပါ။ ခါတိုင်းလည်း မလိုးခင် အဖိုးကြီး လီးကို မနွယ်စုပ်ပေးနေကျဖြစ်သည်။ စုပ်ပေးလိုက်ရင်တော့ အဖိုးကြီးလီးက တောင်လာပါသည်။ သူ့လီးက စောက်ပတ်ထဲ ထည့်လိုက်ရင်တော့ ပိုပြီးတော့ တောင်လာပါလိမ့်မည်။ ပြီးတော့ လိုးတာလည်း အတော်လိုးနိုင်သေးသည်။ မနွယ်ကအဖိုးကြီး ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ပြီး တွဲလဲကျနေသော အဖိုးကြီး၏ လီးပျော့ကြီးကို ပါးစပ်နှင့် ငုံစုပ်လိုက်ပြီးလျှာကလေးဖြင့် အသာယက်ကစားပေးလိုက်သည်။

သည်လိုကျတော့လည်း အဖိုးကြီးလီးက မာတောင်လာသည်။ ဆရာဝန်ကြီးလီးက တောင်လာပြီဆိုမှ မနွယ်က လီးစုပ်ကောင်းနေသည်။ လီးစုပ်ရင်း ဖို မသဘာဝအရ စိတ်က ထကြွလာတာကြောင့် စောက်ရည်တွေ ထွက်လာတယ်။ မနွယ်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲနစ်လာလေသည်။

ဆရာကြီးလီးက တော်တော် တောင်လာပြီဆိုတော့ ဆရာမလေး မနွယ်လည်း ထရပ်လိုက်ပြီး အနီးက လူနာစမ်းသပ်တဲ့ သံကုတင်ကြီးပေါ်တက်ပြီး ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ထမီနဲ့စကပ်ကို ဗိုက်ပေါ်မတင်လိုက်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပေးလိုက်တယ်။ ခိုးလိုးရတာလည်းဖြစ်၊ ဆရာကြီးရဲ့လူနာစမ်းသပ်တဲ့အခန်းလည်းဖြစ်တာကြောင့် မြန်မြန်လိုး၊မြန်မြန်ဆန္ဒပြေပျောက်သွားဘို့ လိုလေသည်။ ပြီးတော့ ရမ္မက်ပြင်းတဲ့ နွယ်ကလည်း လိုချင်နေပြီလေ။

ဆရာကြီးက ကုတင်ပေါ်ကို ကုန်းပြီးတက်လာပြီး အရည်တရွှဲရွှဲနဲ့ ဖြဲပေးထားတဲ့ ဆရာမ စောက်ဖုတ် အာတာတာလေးကို အရသာခံကြည့်လိုက်တယ်။ မနွယ်ကလည်း ကနေ့ညမှာ လူနာကောင်လေးနဲ့ ကာမစည်းစိမ်ခံစားဘို့ သူမစောက်ပတ်ကလေးကို သေချာသန့်စင်ပြီး စောက်မွှေးတွေရိတ်လာတာမို့ စောက်ဖုတ်ကလေးက သန့်ရှင်းနေပြီး ဖောင်းမို့နေတယ်။

စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခြမ်းကလည်း နေ့လည်က လင်ယောက်ျား ဦးမြင့်က အသကုန် တက်လိုးတာကို အားရပါးရခံခဲ့တာကြောင့် ပြဲလန်လန်ကလေး ဟနေတယ်။ ဆရာဝန်ကြီးက ဆရာမလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကလေးကို သေချာအရသာခံကြည့်ပြီး သူ့ရဲ့တောင်ထနေပြီဖြစ်တဲ့ လီးကြီးနဲ့ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တယ်။

" အာ့ အင်း ဟင်း ဟင်း ဒက်ဒီရယ် အင့် အဟင့် ဟင့် မီးငယ် စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးပေးပါတော့ ဒက်ဒီရယ် အင့် အဟင့် ဟင့်"

မနွယ်က ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန်ကားပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖြဲပေးလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား အတွင်းပိုင်းကလည်း ပွစိပွစိနဲ့ မတရားရွလာပြီ။ ဆရာမလေး မနွယ်ဟာ နေ့လည်က အလိုးခံခဲ့တဲ့ လင်မဟုတ်တဲ့ နောက်ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ ထပ်အလိုးခံဘို့ အာသာရမ္မက်တွေ ငမ်းငမ်းတက် ထကြွနေပြီ။

ဆရာဝန်ကြီးက လီးထိပ်နဲ့ မနွယ်ရဲ့မာတောင်နေတဲ့ စောက်စိလေးကို နှစ်ချက်သုံးချက်လောက် တို့လိုက်ပြီးမှ သူ့လီးကြီးနဲ့ ဆရာမလေးရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို လိုးသွင်းလိုက်တယ်။

" အာ့ အီး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် အားရှီး"

ဆရာမလေးက ဖင်ကြီးမြောက်တက်လာပြီး ဆရာဝန်ကြီးရဲ့ခါးကို ခြေထောက်နှစ်ဖက်နဲ့ ချိတ်ယူပြီး ဆွဲကပ်လိုက်တယ်။ အပေါ်က လိုးအချမှာ ဖင်ကြီးကော့တင်ပြီး ဆီးခံလိုက်တာကြောင့် လီးကြီးက စောက်ရည်တွေနဲ့ ချောပြီး လီးတဆုံးဝင်သွားတာကြောင့် စောက်ခေါင်းအဆုံး သားအိမ်ခေါင်းကို ဒုတ်ခနဲ သွားဆောင့်မိတယ်။

မနွယ်ကလည်း သည်လိုထိထိမိမိ အဆောင့်ခံရမှ အားရတတ်သူ ဖြစ်တာကြောင့် သိပ်ကျေနပ်သွားပြီး ကာမစိတ်တွေ တဟုန်ထိုး မြင့်တက်သွားတာကြောင့် သူမအကျင့်အတိုင်း အော်လိုက်မိတယ်။

" အား အီး ကောင်းလိုက်တာ အင်း ဟင်း ဟင်း လိုးပါ ဒက်ဒီရယ် လိုးပါ မီးငယ်စောက်ပတ်ကို လိုးပါ အင့် အဟင့် ဟင့် မီးငယ်စောက်ပတ်ကြီးထဲကိုလိုးပေးပါ"

" ရှူး တိုးတိုး အပြင်ဘက်က လူတွေကြားကုန်လိမ့်မယ် တိုးတိုးလေး အလိုးခံ"

အလိုးခံရင်း မနွယ်၏ အော်ညီးသံများအပြင် ဆေးရုံက သံစပရိန်ကုတက်ကြီးကလည်း တကျွိကျှိ တကျွတ်ကျွတ်ဖြင့် အသံတွေ မြည်နေလေသည်။ ဆရာကြီးက အပေါ်ကလိုးဆောင့်ချလိုက် ကုတင်ကြီး ကျွိခနဲမြည်လိုက်၊ ဆရာမလေးက ဖင်ကြီးကို ကော့တင်ပေးလိုက် ကျွီခနဲမြည်လိုက်ဖြင့် သံစုံတီးဝိုင်းဖြင့် လိုးနေကြခံနေကြသလို ဖြစ်နေလေသည်။

မနွယ် သူမ၏ အကျင့်အတိုင်း အပေါ်က တက်လိုးနေသော ဆရာဝန်ကြီး၏ ခါးကို ခြေထောက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ချိတ်ထားပြီး အောက်မှစောက်ပတ်ကြီးဖြင့် ကော့၍ကော့၍ ဆီးခံသည်။ ထို့ကြောင့် ဆီးခုံခြင်း တဖြန်းဖြန်းရိုက်မိသံများ၊သံစပရိန်ကုတင်ကြီးကတကျွီကျွီမြည်သံများ၊ အရည်ရွှမ်းသောစောက်ပတ်အတွင်းတဗြွတ်ဗြွတ် တဗြိဗြိဖြင့်လီးဝင်လီးထွက်သံများဆူညံနေလေသည်။

"လိုးပြီ မီးငယ်ရေ လိုးပြီ မီးငယ်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဒက်ဒီလိုးနေပြီ။"

" လိုး လိုး လိုး ဒက်ဒီရေ လိုး လိုး မီးငယ်စောက်ပတ်ကြီးဖြဲပေးထားတယ် လိုးပါရှင်လိုးပါ လိုး လိုး "

ကုတင်ကြီးကလည်း သံစပရိန်ကုတင်ကြီး ဖြစ်သဖြင့် အပေါ်မှ ဆရာဝန်ကြီးက ဖိပြီး ဆောင့်ချလိုက် စပရိန် ကုတင်ကြီးက ခွက်ဝင်သွားလိုက်၊ အောက်က ဆရာမလေးက ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက် ပြန်မြောက်တက်လာလိုက်ဖြင့် အပေးအယူမျှတစွာ လိုးနေခံနေကြလေတော့သည်။ လိုးချလိုက်တိုင်း ဆရာဝန်ကြီး၏ တွဲလွဲကျနေသော လဥကြီးနှစ်လုံးမှ မနွယ်၏ ဖင်စအိုဝကို တဖတ်ဖတ်လာရိုက်နေသဖြင့် ဆရာမလေးမှာထူးကဲသော လောကစည်းစိမ်ကို ခံစားရရှိနေလေ၏။

သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ လိုးဝင်လာသော လီးကြီးနှင့် စောက်စိပွတ်တိုက်မိအောင် ကော့ပေးလိုက်၊လီးချောင်းကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများဖြင့် ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူလိုက် လုပ်ပေးနေရာ ဆရာဝန်ကြီးမှာ

" မီးငယ် အား ဟား ဒက်ဒီ လရေတွေပန်းချင်လာပြီ အင်း ဟင်း ဟင်း"

" ဒက်ဒီ မီးငယ်ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို လရေတွေပန်းထည့်လိုက်တော့ ပန်းထည့်လိုက်တော့ ပန်းထည့်လိုက်တော့ အဟင့် ဟင့် "

ဆရာဝန်ကြီး၏ လီးရည် ပူပူနွေးနွေးများကို ဆရာမလေး၏ စောက်ခေါင်းထဲ တဖြင်းဖြင်း ပန်းထည့်လိုက်သည်နှင့် ဆရာမလေး၏ စောက်ပတ်ကလည်း ရှုံ့ပွ ရှုံ့ပွဖြစ်ခါ လီးကြီးကို ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူပေးရင်း စောက်ရည်များကို ပန်းထုတ်ပေးလိုက်လေသည်။ ဆရာကြီး၏ လီးရည်နှင့်မနွယ်၏ စောက်ရည်များကား ရောပေါင်းလျက် မနွယ်၏ စောက်ဖုတ်အောက်အနားစွန်းမှ တဆင့် မနွယ်၏ဖင်ကြားထဲသို့ တလိမ့်လိမ့် စီးဆင်းကျလာလေသည်။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား ထပ်လျက်ကြီး ဖက်ပြီး လောကစည်းစိမ်ကို ခံစားရင်းငြိမ်ကျသွားလေသတည်း။

တအောင့်ကြာသော် ကပိုကရို ဖြစ်သွားသော  အဝတ်အစားများကို ဆွဲဆန့်ပြီး ကာမအရသာ အတူတူ ခံစားခဲ့သော ဆရာဝန်ကြီးကို ဆရာမလေးက ခြေဖျားကလေးထောက်၍ ကျေးဇူးတင်စွာ နမ်းပေးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ထမီပြင်ဝတ်ပြီး အခန်းထဲမှ ခပ်တည်တည်ဖြင့် ထွက်ခဲ့လေသည်။

အခန်းထဲက ထွက်ထွက်ခြင်း toilet အိမ်သာအတွင်းသို့ ဝင်ပြီး မနွယ်က လီးရည်စောက်ရည်များ ပေပွနေသော သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ရေဖြင့် သန့်စင်ဆေးကြောလိုက်လေသည်။ ညမှာ လူနာကောင်လေးနှင့် လိုးပွဲတစ်ပွဲ ရှိသေးသည် မဟုတ်ပါလား။

မနွယ်သည် ဆရာဝန်ကြီး လိုးပေးတာကို အားရပါးရ တချီပြီးသည်အထိ ကောင်းကောင်းကြီး အလိုးခံပြီးနောက် ထမီပြင်ဝတ်ခါ အင်းကျီများကို ဆွဲဆန့်လျက် အခန်းအပြင်ဘက်သို့ ခပ်တည်တည် ပြန်ထွက်ခဲ့လေသည်။ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကတော့ ဆရာကြီး၏ လီးရည်များနှင့် သူမ၏ စောက်ရည်များ ယိုစီးထွက်လာပြီး စိုစိစိဖြစ်နေလေ၏။ ထို့ကြောင့် သန့်စင်ခန်း Toilet ထဲ ဝင်ခါ သေးပေါက်ရင်း စောက်ပတ်လေးကိုသေချာဆေးကြော သန့်စင်လေသည်။

ဆရာဝန်ကြီးက သုတ်ရည်များက သူမ၏ အတွင်းခံစကပ်နှင့် ထမီတွင်လည်း ပေကျံစွန်းထင်လေသည်။ ဒါကိုတော့ မတတ်နိုင်တော့။ သည်အတိုင်းဘဲ ခြောက်အောင် ထားလိုက်ရတော့မည်။ မနွယ်သည် စောက်ပတ်ကို ပွတ်သပ်ဆေးကြောရင်း ညမှာ လူပျိုပေါက် လူနာလေးနှင့် အလိုးခံရဦးမည်ကို တွေးမိခါ ရင်ထဲတွင်လှပ်ခနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။

နေ့လည်က အိမ်မှာ ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးမြင့်နှင့် အားရပါးရ ကာမစပ်ယှက်ပြီး နှစ်ချီပြည့်ပြည့်ဝဝ ပြီးခဲ့သည့်အပြင် ခုနကလည်း ဆရာဝန်ကြီးက လိုးပေးသဖြင့် တချီပြီးအောင် ကောင်းကောင်းကြီး အလိုးခံခဲ့ရသော်လည်း သူမ၏ ကာမဆန္ဒများမှာ လျော့ပါးသွားခြင်း မရှိသေးသဖြင့် သူမဘာသာပင် အံ့သြသွားလေသည်။ စောက်ဖုတ်ကလေးကလည်း ခပ်ရွရွဖြစ်နေဆဲဖြစ်လေသည်။ အို ကောင်လေးက လူပျိုပေါက်ကလေးဖြစ်ပြီး မိန်းမ မလိုးဘူးသေးတဲ့ လီးပါကင်ကလေးမို့ စိတ်ဝင်စားနေတာနေမှာပါ ဟု ကိုယ့်ဘာသာဖြေတွေးတွေးပြီး အိမ်သာထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။

ထို့နောက် ညဂျူတီ အတူတာဝန်ကျသော ဆရာမလေး မနီနှင့်အတူ လူနာများကို ဆေးပေးဆေးထိုး သွေးပေါင်ချိန် တိုင်းခြင်းများကို လူခွဲပြီး လုပ်ဆောင်ကြလေသည်။ တခန်းဝင် တခန်းထွက်ဖြင့် လူနာချာတိတ်လေး၏ အခန်းထဲသို့ ဝင်ကြည့်ရာ ကောင်လေးက မနွယ်ကိုမြင်သည်နှင့် ကုတင်ပေါ်တွင် ငေါက်ခနဲထထိုင်ကာ

" ဆရာမ သားလီးကတော့ ဆာနေပြီ။လိုးချင်လှပြီ"

ဟု ပြောလိုက်လေသည်။

" လိုးရမှပေါ့သားရယ် ဆရာမလည်း သားလိုးတာ ခံချင်နေပါပြီ။ အလုပ်တွေပြီးလို့ ည လူတွေအိပ်မှ လိုးကြရအောင်နော်"

မနွယ်လည်း လူနာကောင်လေးကို ချော့၍ ပြန်ထွက်လာပြီး ဂျူတီစားပွဲတွင် ထိုင်ပြီး ဆေးပေးသော စာရင်းပြုလုပ်နေလေသည်။ ညစာ ဘာမှမစားရသေးတာကို သတိရသဖြင့် ဆေးရုံကင်တင်း မှကော်ဖီ၊ ပေါင်မုန့်နှင့်ကြက်ဥနှစ်လုံး မှာစားလေသည်။ သည်နေ့အဖို့ ပြည့်ပြည့်ကြီး သုံးချီတိတိ ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်ထားသဖြင့် ကောင်လေးနှင့်နေဘို့ အားဖြည့်ထားရလေသည်။

စားပွဲတဖက်စွန်းတွင်တော့ အဖော် ဆရာမလေး မနီသည် ညတာဝန်ကျ ဆရာဝန်နှင့် ခေါင်းချင်းဆိုင်တွတ်ထိုးနေလေ၏။ မနွယ် သဘောကျသွား၏။ ညဘက်သူမ လူနာကောင်လေးအခန်းမှာ သွားအိပ်လျင် သူတို့ပိုတောင် သဘောကျလိမ့်ဦးမည်။

" ညီမလေး မမနွယ် ဟိုတနေ့က မမစ ပါယ်ရှပ်နပ်စ် လုပ်တဲ့ လူနာကောင်လေးကို သွားကြည့်ဦးမယ်။ သူ့အမေကလည်း မမကို အပ်ထားတာ၊ အဆင်ပြေရင် ကောင်လေး အခန်းက ဒရင်းဘက် ပေါ်မှာဘဲ မမအိပ်လိုက်တော့မယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ မမနွယ်၊ စိတ်ချလက်ချသွားပါ၊ ဒီညအရေးကြီး လူနာလည်း မရှိပါဘူး"

" အင်းလေ ကိစ္စရှိရင်မမနွယ်ကိုလာခေါ်ပေါ့ "

မနွယ်လည်း စိတ်လွတ်လပ်ပေါ့ပါးစွာ ကောင်လေးအခန်းဆီသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လည်းအဆင်ပြေ၊ သူမတို့လည်း အဆင်ပြေပေါ့။ ကောင်လေး အခန်းရောက်တော့ တံခါးကို အထဲက လော့ခ် ချပိတ်ထားသည်။ တံခါးခေါက်လိုက်ပြီး အတန်ကြာမှ လာဖွင့်သည်။

" သား အခန်းတံခါးပိတ်ပြီးဘာလုပ်နေတာလဲ"

" အဟီး ဆရာမ မလာနိုင်တာနဲ့ ဂွင်းထုနေတာ ဟီး"

" အာ သားကလည်းလာမှာပေါ့ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ"

မနွယ်က လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကောင်လေးဝတ်ထားသည့် ညအိပ် ကွားတားချည်ဘောင်းဘီ ပွပွအောက်မှာ လီးကလေးက ဖောင်းကြွနေတာတွေ့ရ၏။ မနွယ်က ကောင်လေး၏ လီးကို ဘောင်းဘီပေါ်က ချစ်စနိုးဖမ်းဆုပ်လိုက်ပြီး

" ဟင်း လီးကလေးကလည်း တောင်လိုက်တာ ဂွင်းထုလို့မပြီးသေးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား"

" ဟုတ်တယ် ပြီးခါနီး ဆရာမရောက်လာတာ"

" ဆရာမ ပြီးအောင် လုပ်ပေးမယ်။ သွား အဝတ်တွေချွတ်ပြီးကုတင်ပေါ်ကစောင့်နေ၊ ဆရာမလည်း အင်းကျီတွေထမီတွေချွတ်လိုက်ဦးမယ်"

မနွယ်လည်း အခန်းတံခါးကို အတွင်းမှ သေချာလော့ခ်ချပြီး ပိတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အပေါ်မှ ဂျူတီဝတ်ရင်ဖုံးအင်းကျီအဖြူကို ချွတ်လိုက်ပြီး အင်းကျီချိတ်မှာ ချိတ်ထားလိုက်သည်။ တဖန် ဘော်လီအင်းကျီခါးရှည်ကို ချွတ်လိုက်သဖြင့် သိပ်မကြီးသော်လည်း မအိတွဲသေးသော နို့ကလေးနှစ်လုံးက တင်းတင်း ရင်းရင်းပေါ်လာသည်။

ကလေးတစ်ယောက် အမေ ဖြစ်သော်လည်း နို့အုံများက တင်းမာနေပေမဲ့ နို့သီးခေါင်းများကတော့ လက်ဆစ်တစ်ဝက်ခန့် ခပ်တုတ်တုတ်ကလေး ဖြစ်လေသည်။ နို့သီးခေါင်းများက ညိုတိုတို ဖြစ်လေသည်။မနွယ်က အပေါ်ပိုင်းချွတ်ပြီးသည်နှင့် ကောင်လေးက ရုတ်ရက်ရောက်လာပြီး မနွယ်၏ နို့ကြီးတဖက်ကိုမတ်တပ်ရပ်လျက် ပါးစပ်ဖြင့်ငုံစုပ်လိုက်ပြီး ကျန်နို့တဖက်ကို လက်ဝါးဖြင့်အုပ်လျက် ဆုပ်နယ်နေလေတော့သည်။

" အို ကလေးရယ်"

မနွယ်က ရင်ပတ်ကလေးကို ကော့လျက် နို့အစို့ခံရင်း ကောင်လေး၏ ခေါင်းလေးကို ပွေ့ပိုက်ခါ ဆံပင်များကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိလေသည်။ မနွယ်၏စောက်ဖုတ်ကား စောက်ရည်များဖြင့် စိုရွှဲလာပြန်လေပြီ။

" အွန်း ပြွတ် ပြွတ်"

ကောင်လေးသည် နို့အုံကြီးကို ငုံလျက် မစို့တတ်စို့တတ်ဖြင့် မနွယ်နို့ကြီး နှစ်လုံးကို တစ်လုံပြီးတစ်လုံး တစ်လှည့်စီ စို့နေလေ၏။ ကောင်လေးနို့စို့တာ မွေးခါစကလေးများ နို့စို့သလိုပဲ ဟု မနွယ် ထင်မိလေ၏။ သို့သော် ထိုသို့ မစို့တတ်စို့တတ်ဖြင့် မထိခလုတ် ထိခလုတ် စို့နေတာကိုက မနွယ်အတွက် ဖီး တစ်မျိုးဖြစ်ခါ ရာဂစိတ်များ ထကြွစေလေသည်။ စပါယ်ရှယ်နပ်စ်လုပ်စဉ်က လူလာမှာ စိုးသဖြင့် အပေါ်က အင်းကျီမချွတ်ဘဲ စောက်ပတ်ကိုသာ ထမီနှင့်အတွင်းခံ စကပ်အောက်က လက်ရှိုပြီး ကိုင်စေနှိုက်စေခြင်းသာပြုလုပ်ခဲ့ရသဖြင့် ကောင်လေးအဖို့ ယခုမှ မိန်းမနို့လုံကြီးများကို လူပျိုပေါက်စ ဘဝ ပထမဆုံး ကိုင်ရစို့ရတာ ဖြစ်လေသည်။

" ဟဲ့ ကလေး မင်းဆရာမနို့တွေ တအားစို့မနေနဲ့ ဆရာမ စောက်ပတ်က ရွစိရွစိဖြစ်လာပြီ "

" ဒါဆိုလည်း လိုးရအောင်လေ ဆရာမ နော်"

" အေးပါ လိုးမှာပေါ့ သားက အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်က သွားစောင့်နေ၊ ဆရာမလည်းထမီတွေ စကပ်တွေချွတ်ပြီးလာခဲ့မယ်"

ကောင်လေးက အပေါ်ကစွပ်ကျယ်နှင့် အောက်က ဘောင်းဘီအပွကို ချွတ်လိုက်သဖြင့် ကိုယ်တုံးလုံးကလေး ဖြစ်သွားလေသည်။ ကောင်လေး၏ လူပျိုပေါက် လီးကလေးမှာ အရွယ်အစားမှာ လူကြီးများလီးများလောက် မကြီးတော့လည်း တောင်တာကတော့ တအားတောင်နေလေသည်။ တောင်လိုက်ပုံမှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်ကပင် အပေါ်သို့ ကော့တက်ပြီး ချက်ဆီသို့ပင် ကပ်နေလေသည်။ ထိုသို့ ချက်ကို လှန်ကပ်နေပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော လူပျိုပေါက်လီးကလေးကို ကြည့်ရင်း အသည်းယားလာသဖြင့် မနွယ်ကလီးကလေးကို ဆွဲကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။

" ဟင်း လီးကလေးကလည်း တောင်မှတောင်ပါလား သွား ကုတဂ်ပေါ်သွားနှင့် ဆရာမလာခဲ့မယ် ဆရာမ ရှုးပေါက်လိုက်ဦးမယ်"

ဟု ဆိုခါ ဆုပ်ထားသော လီးကလေးကို လွှတ်ပေးလိုက်ရာ လီးကလေးမှာ ချက်ဆီသို့ ဗြောင်းခနဲ ပြန်ပြေးကပ်ခါ တဆတ်ဆတ် တုန်နေလေသည်။ မနွယ်မှာ တံတွေးများကို မျိုချရင်း.ထမီနှင့် အောက်ခံစကပ်ကိုချွတ်လိုက်လေသည်။ သူမ၏စောက်ပတ်ကား ပွစိပွစိပင် ဖြစ်နေလေပြီ။ ကောင်လေးကတော့ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ပက်လက်အိပ်နေသည်။ လီးကလေးကတော့ ချက်သို့ကပ်နေသည်။

မနွယ်လည်း ထမီနှင့်အတွင်းခံစက်ကို ချွတ်လိုက်တော့ စကပ်မှာ ခပ်တောက့်တောင့် ခြောက်ကပ်နေသောအကွက်များကို စမ်းမိ၏။ ညနေက အလိုးခံခဲ့သော ဆရာဝန်ကြီး၏ လီးရည်တွေ ဖြစ်မည်။ ထိုအခါကျမှစောက်ပတ် ထပ်ဆေးရန်  သတိရမိ၏။ ကောင်လေးကို သူမစောက်ဖုတ်ကြီး ပေးယက်မည်ဖြစ်သဖြင့် ဆရာကြီး၏ လီးရည်တွေ စောက်ပတ်ထဲ ကျန်နေမှာကို မလိုလားပေ။ ထို့ကြောင့် အခန်းနှင့်တွဲလျက်ရှိသော အိမ်သာနှင့် ရေချိုးခန်းထဲဝင်၍ သေးပေါက်ရင်း စောက်ပတ်ကို ပွတ်တိုက် ဆေးကြောလိုက်သည်။

မနွယ် ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ကောင်လေးက ပက်လက်အိပ်ရင်း သူ့လီးကိုဆော့နေသည်။ လီးကလေးကို ကိုင်လိုက်၊ လက်မှ ပြန်လွှတ်လိုက်လုပ်နေသည်။ သူ့လီးကလည်း လက်က လွှတ်လိုက်တာနှင့်ဗြောင်းခနဲ ချက်ကိုပြေးကပ်သည်။

သန်လိုက်တဲ့ လီးလေး။ မနွယ်မှာ တံတွေးများပင် သီးလာသည်။ မနွယ်ကိုယ်တုံးလုံး လျှောက်လာတော့ကောင်လေးက လှမ်းကြည့်သည်။ နို့နှစ်လုံးက တွဲကျခြင်းမရှိသေးဘဲ တင်းရင်းနေသည်။ ဗိုက်သားပြင်ကလည်း အဆီပိုသိပ်မရှိသေးဘဲ ဆီးခုံနေရာကလေးမှာသာ မသိမသာလေး မို့မောက်နေသည်။

ထိုသို့ ဆီးခုံလေး မောက်နေတာကိုက sexy ဖြစ်နေသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကတော့ ကနေ့မှ စောက်မွှေးများရိတ်လာသဖြင့် ပြောင်ရှင်းမို့မောက်နေသည်။ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းကလေးကတော့ ခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေသည်။ ကနေ့မှအိမ်က လင်ယောက်ျားနှင့် ၂ ချီ ဆရာဝန်ကြီးနှင့် ၁ ချီ ဆက်တိုက် သောင်းကျန်းခဲ့သဖြင့် ပြန်စေ့ကပ်သွားချိန်မရဘဲ အနည်းငယ် ပြဲနေလေသည်။ ထိုကဲ့သို့ပြဲဟနေသော စောက်ပတ်ကြီးကပင်ကောင်လေး၏ လိင်စိတ်ကို ပိုမိုထကြွစေလေသည်။ သာမန်မိန်းမများထက် သိသိသာသာ ပိုကြီးသောစောက်စိကြီးကလည်း စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုအထက်ကြားထဲမှ ပြူထွက်နေ၏။

စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသာတွေကတော့ အသားညိုသူ ဖြစ်သဖြင့်မည်းနေလေသည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများက အတန်ငယ် ပြဲနေသဖြင့် အတွင်းသား နီနီရဲရဲကလေးများကိုတော့ အသည်း ယားစဘွယ် မြင်နေရ၏။ အထူးခြားဆုံးကတော့ မနွယ်၏ တင်ပါးများဖြစ်လေသည်။ ကလေးတစ်ယောက် အမေဖြစ်သော်လည်း တင်ပါးများက လုံးကျစ်ဖုထစ်နေလေသည်။

အကိတ်ကြီး မဟုတ်ဘဲ တင်ပါးသားများက အချိုးကျ လုံးဝန်းစွင့်ကားပြီး ကျစ်လစ်နေလေသည်။ ကာမအရသာကို မက်မောရမ္မက်ကြီးပြီး အသစ်အဆန်းသော ယောက်ျားများနှင့် မတူသော လိင်ဆက်ဆံပေးတာကို လိုက်စားနေသော်လည်း တင်ပါးများက ပျော့အိသွားခြင်းမရှိဘဲ မာကျစ်နေသဖြင့် ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြင့် လမ်းလျှောက်လိုက်သည့်အခါ တုန်တုန် တုန်တုန်ဖြင့် လှုပ်ခါနေလေသည်။

မနွယ်သည် ကောင်လေး ကုတင်ဘေးရောက်သောအခါ ပလစ်စတစ်ထိုင်ခုံကို ဆွဲယူပြီး ဖင်တုံးလုံးဖြင့် ကုတင်နှင့် ကပ်ရက် ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ချက်သို့ ကပ်နေသည်အထိ မာကြောတောင်ထနေသော လီးလေးကို လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ဆွဲယူပြီး ဒစ်မပေါ်သေးသောလီးထိပ်ကလေးကို သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့် နှုတ်ခမ်းနီဆိုးသလို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။

" အာ ဆရာမ လီးစုပ်မလို့လား သားက ဆရာမစောက်ပတ်ကြီးကို လိုးချင်လှပြီ"

ဟု ပြောခါ ဖင်ကလေးကြွလာ၏။ မနွယ်က ကောင်လေးကိုလက်ကာပြပြီး ကောင်လေး၏ ဗိုက်ကို ဖိထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် လက်ကာပြပြီး ကောင်လေး၏ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို သူမ၏ပါးစပ်ဖြင့် ငုံထားလိုက်၏။

ထို့နောက် မပွင့်သေးသော လီးထိပ်အရည်ခွံကလေးကို လျှာဖျားဖြင့် တွန်းယက်ကလေး ယက်ပေးလိုက်လေသည်။ ကောင်လေးမှာ မိန်းမစောက်ပတ် မလိုးဘူးသေးသော လူပျိုအရိုင်းကလေး ဖြစ်သဖြင့် မနွယ်စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ သူ့လီးထည့်လိုက်တာနှင့် လီးရည်များ ပန်းထွက်သွားမည်ကို သိနေ၏။ ထို့ကြောင့်ကောင်လေးကို လီးရည်ထွက်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ပြီး လီးပြန်တောင်လာမှ သူမကိုတက်လိုးခိုင်းမည်ဟုစဉ်းစားထား၏။ သို့မှသာ နှစ်ယောက်စလုံး ကာမအရသာကို ပီပီပြင်ပြင်ခံစားနိုင်မည်ဖြစ်၏။

ထို့ကြောင့် ပါးစပ်ထဲတွင် လီးလေးကို လျှာဖြင့်ပတ်ယက်လိုက် နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို စုလျက် အထုတ်အသွင်းပြုလုပ်ခါ ပါးစပ်ကို လိုးသလို လုပ်ပေးလိုက် ဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် စုပ်ပေးနေလေသည်။ လီးစုပ်ရင်းလည်း ကောင်လေး၏ ပေါက်ခါစ လီးမွှေးနုနုလေးများကို ပွတ်သပ်ပေးနေ၏။ ချာတိတ်ကလေးကလည်း လီးကုန်းစုပ်နေသော မနွယ်၏ တွဲကျနေသော နို့အုံမာမာလေးကို ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပေးနေလေသည်။ မနွယ်က လီးကလေးကို လျှာဖျားဖြင့် ကစားပေးရင်း ကောင်လေး၏ လက်ကိုဖမ်းကိုင်၍ သူမ၏ နို့သီးကလေးများပေါ် တင်ပေးလိုက်၏။ ထိုအခါကျမှ ကောင်လေးလည်း မနွယ်၏ နို့သီးမာမာတောင်လေးများကို ပွတ်ကြည့်၏။

မနွယ်က လီးစုပ်မပျက်ဖဲ ကောင်လေး၏ လက်ညိုးနှင့်လက်မဖြင့် သူမ၏နို့သီးလေးများကို ညှပ်ကိုင်စေ၏။ ထိုအခါကျမှ ကောင်လေးလည်း သဘောပေါက်သွားပြီး နို့သီးမာတောင်လေးများကို ချေပေးလိုက်၏။ မနွယ်မှာ နို့သီးလေးများ အပွတ်ခံရ အချေခံရသဖြင့် စောက်ပတ်က ပွစိပွစိဖြစ်လာပြီး စောက်ရည်များရွှဲနစ်နေအောင် ထွက်လာ၏။ မနွယ်မှာ ဖင်တုံးလုံးဖြင့် ထိုင်ပြီးလီးစုပ်နေသဖြင့်သူမ၏ စောက်ရည်များမှာ ဖင်အောက်က ပလပ်စတစ်ထိုင်ခုံပေါ်တွင် စိုရွှဲနေလေတော့သည်။ တဖန် လီးစုပ်ရင်းကောင်လေး၏ ဂွေးစိလုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးများကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်ရာ နကိုယ်ကထဲက ပြီးချင်နေတော့ ကောင်လေးမှာ --

" ဆရာမ သားပြီးချင်ပြီ အား အာ့ ကောင်းလိုက်တာ သားလရေတွေပန်းတော့မယ် အီး အာ့ အု"

" ပန်းချလိုက် သား ဆရာမရဲ့ပါးစပ်ထဲသာ ပန်းချလိုက်တော့ ပန်းချလိုက်တော့ သားလီးရည်တွေကို ဆရာမပါးစပ်ထဲကို ပန်းထည့်လိုက်"

ကောင်လေးက လူပျိုပေါက်ကလေးပီပီ သူ၏လီးရည်များကို ဆရာမပါးစပ်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထည့်လိုက်လေ၏။ ဆရာမကလည်း သူမ၏ ပါးစပ်ထဲတဖြင်းဖြင်းဖြင့် ပန်းဝင်လာသော လူနာကောင်လေး၏ လီးရည်များကို တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မျိုချသောလည်း လရေတွေက များလွန်းလှသဖြင့် ပါးစပ်နှုတ်ခမ်းထောင့်မှ တဆင့် မေးစေ့ပေါ်သို့ လျှံကျလာလေသည်။ မနွယ်လည်း သူမမေးစေ့မှ လျှံကျလာသော လီးရည်များကို လက်ခုံဖြင့် သုတ်လိုက်ပြီး လက်ခုံကို ပြောင်စင်အောင် ယက်ပစ်လိုက်လေသည်။

" ကဲ သား ဒီတစ်ခါ သားလီးလေးပြန်တောင်လာရင် ဆရာမစောက်ပတ်ကို လိုးပေးတော့ လီးမြန်မြန်ပြန်တောင်လာအောင် ဆရာမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ပေး သားယက်ပေးလိုက်ရင် ဆရာမစောက်ဖုတ်ကြီးကဖောင်းလာမှာ အဲသည်လို ဖောင်းလာမှ သားလိုးလို့ကောင်းတာ"

" ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ"

ကောင်လေးက ဖယ်ပေးသဖြင့် မနွယ်လည်း ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ပက်လက်အိပ်ခါ ဒူးနှစ်လုံးထောင်၍ ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါကျမှ ကောင်လေးက မနွယ်၏ ဒူးနှစ်လုံးကြားဝင်ပြီး ဆရာမ၏ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်ကြီးကို ကြည့်လိုက်သည်။ မနွယ်က ဒူးထောင်ပေါင်ကားပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖြဲထားသဖြင့် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအောက်ဖက်က စောက်ခေါင်းအတွင်းသား နီနီရဲရဲလေးကို မြင်နေရသည်။စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းထိပ်တွင်တော့ မနွယ်၏ စောက်စိကြီးက ပြူးပြူးကြီး တောင်ထနေလေသည်။စောက်ပတ်ကြီးကား ကာမအရှိန် တက်နေသဖြင့် ပွစိပွစိဖြင့် လှုပ်ရှားနေလေသည်။

" အမယ်လေး ဆရာမရယ် ဆရာမ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်ရတာ သားပိုပြီးတောင် စုပ်ချင် ယက်ချင်လာပြီ."

ကောင်လေးမှာ အနာချုပ်ရိုး မဖြီရခင်က ဆရာမက သုံးလေးရက်ခန့် စောက်ဖုတ် ပေးယက်ထားသဖြင့် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ယက်တတ်နေလေပြီ။ ဆရာမစောက်ဖုတ်ကြီးကို မျက်နှာအပ်လျက် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံ၍ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်သလို စုပ်ယူလိုက်လေသည်။ ထိုအခါ တောင်နေပြီ ဖြစ်သော ဆရာမစောက်စိမာမာကြီးမှာ သူ၏ နှာခေါင်းဖြင့် ပွတ်တိုက်မိလေတော့၏။ စောက်စိကိုနှာခေါင်းဖြင့် ဖိကပ်ပွတ်ရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ လျှာကို ဝင်နိုင်သမျှ ထိုးထည့်ပြီးကစားပေးလိုက်၏။

" အောင်မယ်လေး သားရယ် ကောင်းလိုက်တာ သားက စောက်ပတ်ယက်ကျွမ်းတယ်"

" ဆရာမ သင်ပေးထားတာဘဲလေ "

ဆရာမ မနွယ်က ဖင်ကြီးကို ကော့ထိုးလျက် ကောင်လေးက သူမစောက်ခေါင်းထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေပေးသော အရသာကို ခံစားနေလေသည်။

" အား ရှီး ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် အင့် အဟင့် ဆရာမရဲ့စောက်စိကြီးကို စုပ်ပေးပါဦး ကလေးလေးရယ် အင့် အဟင့် ဟင့်. "

ဆရာမလေး မနွယ်မှာ လူနာ ကောင်လေးသည် သူမသားနှင့် ရွယ်တူပင်ဖြစ်သော်လည်း တဏှာစိတ်ပြင်းထန်လာသဖြင့် မိန်းမတို့ သဘာဝ ချွဲသံ နွဲ့သံ တဏှာတွန်သံများ ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ ကောင်လေးကလည်း မနွယ်၏ တောင်နေသော စောက်စိမာမာခဲခဲကြီးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်း ထည့်လျက် လက်ဖြင့်တစွပ်စွပ် လိုးပေးနေလေသည်။ မနွယ်မှာလည်း အကောင်းကြီးကောင်းလျက် ဖင်ကြီးကိုကြွခါ စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့ပေးလျက် အပေါ်မှ သူမနို့သီးများကို ကိုယ့်လက်ဖြင့်ကိုယ်ပွတ်ချေနေလေသည်။

" အမယ်လေး သားရယ် ရှီးအား ဆရာမတော့ အရမ်းရွထလာပြီ။ သားလီးလေး ပြန်မတောင်သေးဘူးလား ဆရာမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သားလီးလေးနဲ့ လိုးပေးပါတော့ကွယ် အာ့ အီး အဟင့် ဟင့် "

ကောင်လေးမှာ သွေးသားထကြွခါစ ဆယ်ကျော်သက်ကလေးဖြစ်သဖြင့် အချိန်တိုအတွင်း လီးက ပြန်တောင်နေလေပြီ။ ထို့အပြင် မနွယ်၏ ပြင်းထန်သော ရာဂကြီးမားပုံကို ကြည့်ပြီး သူပါအပြင်းအထန်စိတ်ထကြွလာသဖြင့် လီးကလည်း မာကြောတောင်ထနေလေပြီ။ ထို့ကြောင့် စောက်ရည်များရွှဲနေသောဆရာမ၏ စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးကို သူလီးလေးဖြင့် အသကုန်ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ဗြိဗြိဗြိ ဗြစ် ဗြစ်"

" အောင်မယ်လေး ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် လီးငယ်ငယ်လေးက အလိုးသန်လိုက်တာ ဆရာမစောက်ပတ်ကြီးမှာ အယားတွေကိုပြေသွားတာဘဲ ။ အင့် အီး အား ကျွတ်ကျွတ် လိုး လိုး သားရေ ဆရာမ စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးပါ လိုးပါ အဟင့် ဟင့်."

မနွယ်ကလည်း ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို အစွမ်းကုန်ကားလျက် စောက်ပတ်ကြီးကိုဖြဲကားခါ ဖင်ကြီးကြွ၍ ကြွ၍ အလိုးခံလေတော့၏။ သူမမှာ မကြုံဘူးသေးသော လူပျိုပေါက်ကလေး၏ လီးကလေးဖြင့် ဆောင့်လိုးခြင်းခံရသဖြင့် အသစ်အဆန်းဖြစ်ခါ ရာဂထန်နေလေပြီ။

" ကောင်းလိုက်တာ ဆရာမရယ် လိုးတယ်ဆိုတာ သိပ်ကောင်းတာဘဲနော် ဆရာမ"

" လိုးပါကလေးရယ် ဆရာမစောက်ဖုတ်ကို သားကြိုက်သလို လိုး  ဆရာမစောက်ပတ်ကြီး ဖြဲပေးထားတယ် မင်းစိတ်ကြိုက်လိုးပေးတော့ လိုး ကလေး ရေ လိုး"

ကလေးသာသာ လီးလေးဖြစ်သဖြင့် အစပိုင်းတွင် စောက်ပတ်အတွင်း၌ ချောင်နေသလိုလို ဖြစ်နေသော်လည်း မနွယ်မှာ စောက်ခေါင်းကြွက်သားများ သန်မာသော မိန်းမဖြစ်သဖြင့် ဖင်ကလေးကို ရှုံ့ခါစောက်ခေါင်းကို ကျဉ်းပေးထားသဖြင့် လိုးသူရော ခံသူပါ အရသာ တွေ့နေလေတော့သည်။

" အား ကောင်းလိုက်တာ ဆရာမရယ် ဆရာမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သားတက်လိုးရတာ ကောင်းလိုက်တာ။သားလီးလေးမှာ အရမ်းအရသာရှိတာဘဲ "

" လိုးပါကလေးရယ် ဆရာမမှာလည်း သည်လိုနုနယ်ငယ်ရွယ်တဲ့ လီးလေးနဲ့ အလိုးခံလိုက်ရမှ ပြန်ပြီး တက်ကြွလန်းဆန်းလာတာ လိုးသာလိုး ကလေးရေ လိုးလိုး"

မနွယ်မှာလည်း စောက်ပတ် မလိုးဘူးသေးသော လီးအရိုင်းကလေးက အလိုးသန်သန်ဖြင့် တဇတ်ဇတ် လိုးပေးနေသဖြင့် အထူးအရသာတွေ့ခါ မျက်လုံးပင် မဖွင့်နိုင်အောင် ဖြစ်နေလေသည်။

အပေါ်က လူပျိုပေါက်ကလေးက လိုးအားသန်သန်ဖြင့် ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသလို အောက်က ဆရာမကလည်း ဖင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး စောက်ပတ်ကြီးဖြင့် ပင့်၍ အလိုးခံနေသဖြင့် ဆေးရုံက သံစပရိန်ကုတင်ကြီးက တကျွီကျွီဖြင့် အသံတွေ မြည်ဟီးနေလေတော့သည်။

တခါဆရာမ မနွယ်မှာ ကောင်လေး၏ လီးထိပ်က သူမစောက်ခေါင်း သားအိမ်ခေါင်းကို ကောင်းကောင်းမဆောင့်မိသဖြင့် အားမလိုအားမရဖြစ်ခါ ကောင်လေးပေါ်က တက်လိုးပြန်လေသည်။ ကောင်လေးလီးကိုသူမ စောက်ခေါင်းတဆုံးအထိ ထည့်ထားပြီး စောက်ပတ်ကြီးဖြင့် အတင်းဖြစ် ညှစ်ခါ ကပ်ပွတ်လိုးသောကြောင့် ပွဲဦးထွက် စောက်ပတ် စလိုးဘူးသော ကောင်လေး၏ လီးဒစ်မှာ ပထမအချီတွင်ပင် ဒစ်ပြုတ်သွားလေတော့သည်။

" အား အီး သားကို ဆရာမ အပေါ်က တက်လိုးပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ အူး ရှီး ကောင်းတယ် ဆရာမ လိုး လိုး"

မနွယ်မှာ လူနာကောင်လေးကို အပေါ်ကခွပြီး စိတ်တိုင်းကျလိုးနေရသဖြင့် ကာမရှိန် မြင့်သထက်မြင့်တက်လာပြီး ဖင်ကြီးကို လှုပ်၍လှုပ်၍ အရသာခံကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးလေသည်။ ကောင်လေး၏ လီးထိပ်ကလည်း သူမ၏ သားအိမ်ခေါင်းကို ပွတ်ဆွဲမိနေသဖြင့် အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်နေလေသည်။

" အား ဆရာမ သားပြီးချင်လာပြီ..သားလီးရည်တွေ ပန်းတော့မယ် ဆရာမ အား အူး"

"အင်း ဆရာမလည်း ပြီးတော့မယ်..သားလရေတွေ ဆရာမစောက်ခေါင်းထဲသာ ပန်းထည့်လိုက်တော့ ပန်းထည့်လိုက်တော့"

မနွယ်ကလည်း ပြီးချင်လာသဖြင့် သူမ၏ လေ့ကျင့်ထားသော စောက်ခေါင်းကြွက်သားများဖြင့် လူနာကောင်လေး၏ လီးချောင်းကို တဇိဇိဖြစ်ညှစ်ပေးရင်း စောက်ပတ်ကြီးက ရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြစ်ခါ စောက်ရည်များပန်းထည့်လိုက်လေသည်။ ထိုအခါကျမှ ကောင်လေးကလည်း သူ၏ လီးကို ဆရာမစောက်ပတ်က စုပ်ပေးနေတာကို မခံနိုင်တော့ဘဲ လီးရည်များကို ဆရာမစောက်ခေါင်းအတွင်း ဒလဟော ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သတည်း။

နှစ်ယောက်လုံး ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားကြပြီးနောက် ဆရာမက လူနာအပေါ် ထပ်ရက်ကြီး ဖက် လျက် ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ ဆရာမစောက်ပတ်ကြီးကတော့ လူနာ့လီးကို ဖြေးဖြေးချင်းတစိမ့်စိမ့် စုပ်ယူနေလေသည်။

ထိုညက လူပျိုပေါက်ကလေးက လီးတောင်လိုက် တက်လိုးလိုက်ဖြင့် တစ်ညလုံး လိုးနေလေရာ ဆရာမမှာလည်း ဘယ်နှစ်ချီတောင် ပြီးသွားသည်ကို မမှတ်မိနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်ရတော့သည်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




မနွယ်၏အချစ် cheating ဇာတ်လမ်းများ အပိုင်း ( ၁ )

မနွယ်၏အချစ် cheating ဇာတ်လမ်းများ အပိုင်း ( ၁ )

ဦးညွန့် ရေးသည်။

လူနာကောင်လေးနှင့် ( ၁ )

သည်လိုနှင့် ဆရာမလေး မနွယ် တစ်ယောက် ယောက်ျားနှင့် လိင်မဆက်ဆံဖြစ်တာ တစ်လကျော်လာပေပြီ။ မနွယ်မှာ ဆေးရုံတွင် အထူးကု ဆရာဝန်ကြီးနှင့်ရော ဆရာဝန်ပေါက်စကလေး ဒေါက်တာ မျိုးမင်းကျော်နှင့်ပါ အလှည့်ကျ နှစ်ပါးသွားနေရသဖြင့် အိမ်ရောက်တော့ နွမ်းလျပင်ပန်းနေလေသည်။ ထို့ကြောင့်ဆေးရုံတွင် လူနာများသဖြင့် အလုပ်ရှုပ်ခါ ပင်ပန်းလာသည်ဟု ဆိုကာ အစောကြီး ဝင်အိပ်လေ့ရှိသည်။

ဒါပေမဲ့ ဦးမြင့်ကလည်း မနွယ်တူမ အပျိုလေးအသက် ၂၀ အရွယ် သန်းသန်းကို လိုးနေရသဖြင့် မနွယ်စောစောအိပ် အိပ်သွားတာကို အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ ဖြစ်နေလေသည်။ မနွယ် တူမလေး သန်းသန်းကလည်း သူ့အဒေါ် မနွယ်လို သေးသေးကျစ်ကျစ်ကလေးဖြစ်ပြီး အသားညိုညိုဖြင့် လိုးရတာ စေးပိုင်နေလေသည်။

သန်းသန်းကလည်း ခေသူမဟုတ်။ သူမတို့ အိမ်ရှိ ယောက်ျား ၃ ယောက်ဖြင့် အလှည့်ကျ အလိုးခံနေပေမဲ့ကျသွားခြင်း မရှိပဲ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေး တင်းခံနေသည်။ သူမ တင်ပါးကလေးများမှာ အလိုးခံလေ ကားထွက်လာလေ ဖြစ်နေလေသည်။ ထို့ပြင် သူမ ဖင်များ ရင်များမှာ အကြိမ်ကြိမ် အလိုးခံသော်လည်း ပျော့အိတွဲကျခြင်းမရှိဘဲ တင်းတင်းကလေးဖြင့် မာနေဆဲဖြစ်လေသည်။ ဒါကတော့ သူမ အဒေါ်မနွယ်ကို တူတာဖြစ်ပေမည်။

မနွယ်မှာ ဆေးရုံတွင် လူနာများသည်ဟု အကြောင်းပြခါ ဆရာဝန်နှစ်ယောက်နှင့် သောင်းကျန်းချင်တိုင်းသောင်းကျန်းနေသော်လည်း အနေအထိုင် သိုသိပ်ကျစ်လစ်သဖြင့် လူများ မရိပ်မိကြချေ။ မနွယ်ကလည်း ကိုယ်လုံးသေးသေး အရပ်ခပ်ပြတ်ပြတ်ဖြင့် ရှိရင်းဆွဲ အသက်ထက် ငယ်သလို ထင်ရသည့်အပြင် မျက်နှာလေးကလည်း နုပျိုနေလေသည်။ အသက် ၃၆ နှစ် ကလေးအမေ ဆိုသော်လည်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလေးကလည်း အချိုးကျလှပပြီး မျက်နှာကလေးကလည်း နုနယ်နေသဖြင့် အပျိုလေး ဟုသာ တွေ့သူတိုင်းက ထင်ကြလေသည်။

ယခု မနွယ်နှင့် ငြိနေသော အထူးကု သမားတော်ကြီးပင် မနွယ်ကို အပျိုလေး ထင်ပြီး ဇာတ်လမ်းချိတ်မိခြင်းဖြစ်လေသည်။ သို့သော် နောက်ပိုင်းတွင် မနွယ်ကို ကလေးတစ်ယောက် အမေမှန်း သိသွားသော်လည်း မနွယ်၏ အပြုအစုကို စွဲလန်းသာယာမိပြီ ဖြစ်သဖြင့် မထူးပါဘူး ဟု ဆိုခါ လူလစ်လျင် အခန်းထဲခေါ်ပြီး တွယ်တွယ် နေလေတော့သည်။

ဆရာဝန်ကြီး အထူးနှစ်သက် သဘောကျတာက လုံးကျစ်တင်းကားနေသော မနွယ်၏ တင်ပါး အစုံကို ဖြစ်လေသည်။ ထို့အပြင် မနွယ်မှာ လိင်ဆက်ဆံရာတွင် ရှက်ကြောက်နေခြင်း မရှိဘဲ စိတ်ပါလက်ပါပြင်းပြင်းထန်ထန် တုန့်ပြန် ဆက်ဆံတတ်တာကိုလည်း နှစ်ခြိုက်မိတာ ဖြစ်လေသည်။ ထို့အပြင် မနွယ်၏ စောက်ပတ်ကလေးကလည်း ဝင်လာသော လိင်တန်ကို သန်မာသော ကြွက်သားများဖြင့် ဆွဲညှစ်စုပ်ယူပေးနိုင်ပြီး အောက်ပေးကလည်း အတော်ကောင်းသဖြင့် လိုချင်လျင် မိန်းမရှာရ မခက်သော ဆရာကြီးမှာလည်းမနွယ်ကို လက်မလွှတ်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေလေသည်။

အခုတော့ ဆရာကြီးမှာ မနွယ်ကို ခေါ်မချနိုင်တာ တပါတ်လောက် ရှိလေပြီ။ ဘာတွေ အလုပ်ရှုပ်နေသည်တော့ မသိ။ ဟိုတနေ့ကတော့ မနွယ်တို့ အရွယ် လောက်အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့် ၊ ဖင်တောင့်တောင့်ရုပ်ချောချော သူဌေးကတော်ဆိုသူ မိန်းမတစ်ယောက် ဆရာကြီး အခန်းထဲမှာ တစ်နာရီလောက် ကြာသွားတာ သတိထားမိလိုက်သည်။ ပြောတာကတော့ ဆေးလာပြတယ်ပြောတာဘဲ။ ဒါပေမဲ့ မနွယ်ကတော့ ကိုယ်နဲ့နှိုင်းပြီး သည်မိန်းမက ဆရာကြီး လိုးပေးတာ လာခံတာဟု သေချာပေါက် တွက်မိလေသည်။

ထို့အပြင် ညဂျူတီမှာ အပေးအယူမျှမျှ နှစ်ပါးသွားနိုင်သော ဆရာဝန်လေး မျိုးမင်းကျော်မှာလည်း နေ့ပိုင်းသို့ ပြောင်းသွားသဖြင့် ညဘက်မှာ တစ်ယောက်ထဲ ဟာတာတာ ဖြစ်နေပြန်လေသည်။ မနွယ်ကကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် လှပြီး ငယ်ရွယ်နုပျိုကာ လိင်ဆက်ဆံရတာကို နှစ်သက်သော်လည်း တွေ့ကရာလူနှင့် ကုန်းသော မိန်းမတော့မဟုတ်။ သူမ နှစ်သက်သဘောကျပြီး အထင်ကြီး လေးစားသူများကိုသာ ပေးလိုးတတ်သော မိန်းမတစ်ယောက်သာ ဖြစ်ပါသည်။ သူမဖီးမလာလျင် ဘယ်သူနဲ့မှလည်း sex မလုပ်ပေ။

ထို့ကြောင့် ဆရာဝန်ကလေး နေ့ပိုင်း တာဝန်ပြောင်းသွားပြီးနောက် ညဂျူတီတွင် ဇာတ်လမ်း ဖြစ်လောက်အောင် သဘောကျသော ယောက်ျားမတွေ့သေးပေ။ သူမ၏ ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ခန္ဓာကိုယ်နှင့် မျက်နှာပေးချိုချိုလေးကြောင့် အကဲစမ်းချင်သူ ဆရာဝန်တချို့နှင့် ဆေးရုံသို့ လူနာလာမေးသော ယောက်ျားများရှိသော်လည်း မနွယ်က အကပ်မခံပါ။

ဒေါက်တာ မျိုးမင်းကျော် ရှိတုန်းကတော့ မနွယ်စိတ်ထဲမှာ သူ့ကို ချစ်မိသလိုလို ရှိသဖြင့် တခါတလေ စိတ်လိုလက်ရ ရှိလျင်ချစ်ကျော် ဟု ပင် ခေါ်တတ်လေသည်။ အမြဲလိုလို ခေါ်တတ်တာကတော့ မောင် ဟုဖြစ်သည်။ သည်မျိုးမင်းကျော်ကိုတော့ လူကို ချစ်မိရုံမက လီးကိုလည်း စွဲလန်းနှစ်သက်မိလေသည်။ သူ့လီးက မဲသည်ဆိုသော်လည်း မနွယ်စိတ်ထဲမှာ မဲတယ်လို့ မထင်။ စိမ်းညို့နေသော လီးကြီးဟုသာ ထင်မိလေသည်။

ထို့အပြင် သူက မနွယ်ထက် ၇ နှစ်ခန့်ငယ်သဖြင့် အဆောင့်အညှောင့်သန်တာအပြင် သူ့လီးကြီးက သူမအလိုးခံဘူးသော ယောက်ျားတွေရဲ့ လီးတွေထက် ပိုအားရှိသည် ဟု ထင်မိလေသည်။ ဤသို့ဖြင့် မနွယ်တစ်ယောက်မှာ ဆေးရုံတွင် အထူးကုဆရာဝန်ကြီး၏ သိပ်မမာသော လီးကြီးဖြင့် အပျော့ဆွဲပြီး ငြိမ့်ငြိမ့်ကလေး လိုးပေးတာကို တမျိုးအရသာခံလိုက်၊ ဆရာဝန်လေး မျိုးမင်းကျော်က ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖြင့် သူမသားအိမ်ခေါင်းကို ထိအောင် ဆောင့်လိုးပေးတာ ခံလိုက်ဖြင့် အစာဝသော ကြောင်မလေးလို ကာမစည်းစိမ်တွင် ယစ်မူးနေမိလေသည်။

ဤသို့ဖြင့် ဆရာမလေး မနွယ်တစ်ယောက် ဆရာဝန် နှစ်ယောက်၏ မတူသော လီးနှစ်ချောင်းမှ မတူသောကာမအရသာကို ခံစားနေရာမှ ရုတ်တရက် အဆက်ပြတ်သလို ဖြစ်သွားသဖြင့် မနေတတ် မထိုင်တတ် ဖြစ်နေလေသည်။ ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးမြင့်နဲ့ကလည်း အလိုးမခံတာ ကြာနေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ပြန်ကပ်ဖို့ကလည်းအနည်းငယ် ရှိန်နေသေးသည်။

ထို့ကြောင့် မနွယ်မှာ ညဂျူတီစားပွဲတွင် ထိုင်ရင်း မကြာသေးခင် နေ့ရက်များတုန်းက ချစ်တင်းနှီးနှောခဲ့ရသည်များကို အာသာပြေ စမြုံ့ပြန်မနေမိလေသည်။ သမားတော် ဆရာဝန်ကြီးနှင့်က တပါတ်မှ တစ်ခါသာအလိုးခံဖြစ်သော်လည်း ဆရာဝန်လေး ဒေါက်တာမျိုးမင်းကျော်နှင့်ကတော့ ညတိုင်းလိုလို အလိုးခံဖြစ်လေသည်။ ညပိုင်းလူတွေ အိပ်သွားပြီး ဆေးရုံတစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်သွားပြီ ဆိုလျင် သူတို့နှစ်ဦး စတင်လှုပ်ရှာကြတော့တာပါဘဲ။

ဆရာဝန်ကြီးနဲ့ အလိုးခံသလို သူ့အခန်းထဲမှာ သတ်သတ်မှတ်မှတ် လူနာစမ်းသပ်သော ကုတင်ကြီးပေါ်တွင် အလိုးခံရသလိုမျိုးတော့ မဟုတ်ပေ။ ဒေါက်တာ မျိုးမင်းကျော်နှင့် အလိုးခံတာက ညအမှောင်ရိပ်မှာ နံရံကို လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကလေးနောက်ပစ်ပြီး ခိုးလိုးခံရတာ ဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ခါကျတော့လည်း ဂျူတီစားပွဲနားက ကုလားထိုင်မှာထိုင်ပြီး မျိုးမင်းကျော်က လီးကို ထောင်ထားပေးစဉ် မနွယ်ကထမီနှင့်အတွင်းခံ စကပ်ကလေး မခါ ကျောပေးပြီး တက်ညှောင့်လိုးရတာဖြစ်သည်။

မနွယ်မှာလည်း ဆရာဝန် မျိုးမင်းကျော်နှင့်ကျမှ အချိန်လေးငါးမိနစ် ဆယ်မိနစ်ရလျင်ပင် တက်သုတ်ရိုက်ပြီး ပြီးအောင် အလိုးခံ တတ်သွားလေသည်။ ဒါကလည်း ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့် အရသာတမျိုးရှိသည်ဟု ထင်မိလေသည်။ ဘယ်တော့မှလည်း အလိုးခံလျင် ထမီမချွတ်ပေ။ ထိုကဲ့သို့ကမန်းကတန်း ခိုးအလိုးခံနိုင်ရန် မနွယ်ကလည်း ဘယ်တော့မှ အတွင်းခံ ပင်တီမဝတ်ပေ။ လှန်ရလွယ်သော အတွင်းခံ စကပ်သာဝတ်လေ့ရှိလေသည်။

ထို့အပြင် သူတို့ခိုးစားစုံတွဲမှာ ဘယ်လိုမှ အခြေအနေမပေးသဖြင့် မလိုးရဘူးဆိုလျင်လည်း ဂျူတီစားပွဲမှာ ခပ်တည်တည်ထိုင်လျက် စားပွဲအောက်မှ နေ၍ လက်ရှိုပြီး တယောက်စောက်ဖုတ် နှိုက်ပေးပြီး တစ်ယောက်က လီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးခြင်းဖြင့် တခြီတော့ ပြီးသွားအောင် အထိ သောင်းကျန်းကြလေသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး ပြီးသွားပြီဆိုမှ တစ်သျှုးလေးများ ကိုယ်စီထုတ်ကာ ကိုယ့်အရည်ကို သုတ်ကြလေသည်။ သူတို့ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အခုလို နှိုက်ကြပွတ်ကြ ထုကြ လုပ်နေတာကို ဘယ်သူမှ မသိကြ။

သူတို့အတွဲက အတော် ကဲသော အတွဲဖြစ်လေသည်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ စောက်ဖုတ်နှိုက်ရင်း ၊ ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဏှာစကားတွေ ပြောကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ တိုးတိုး တိုးတိုးဖြင့် လီးကြောင်းလိုးကြောင်း စောက်ပတ်အကြောင်းတွေ ပြောကြရင်း စောက်ဖုတ်အနှိုက်ခံရတာ သိပ်အရသာရှိသည်ဟု မနွယ်က ထင်မိလေသည်။

မနွယ်က သည်အရွယ်အထိ ယောက်ျား ၇ ယောက်နှင့် အလိုးခံခဲ့ဘူးကြောင်း မျိုမင်းကျော် ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြရင်း စောက်ဖုတ်အနှိုက်ခံသလို မျိုးမင်းကျော်လီးကြီးကိုလည်း ဖွဖွလေးပွတ်ဆွဲ၍ ဂွင်းတိုက်ပေးလေသည်။ 

မျိုးမင်းကျော်က မနွယ်ကို နှစ်ခြိုက်စွဲလန်းမိတာ ဒါကြောင့်လည်း ဖြစ်လေသည်။ မနွယ်သည် ယောကျ်ားတစ်ယောက်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံသည် ဆိုလျှင် တခြားဘာမှ မစဉ်းစားတော့ဘဲ ကာမအရသာ ပြည့်ပြည့်၀၀ ခံစားဖို့သာ အာရုံစိုက်လေသည်။ ကာမအရသာကို သူမကိုယ်တိုင် ပြည့်ပြည့်၀၀ ခံားသလို သူမ၏ လိင်ဆက်ဆံသော အဖော်ကိုလည်း သူမနည်းတူ ကာမစည်းစိမ်ရရှိအောင် စွမ်းဆောင်ပေးလေသည်။

သူကတော့ အခုလို သူ့လီးကို မနွယ်ကဂွင်းတိုက်ပေးရင်း မနွယ်ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ပြောပြတာကို နားထောင်ရတာကို အရမ်းသဘောကျနေလေသည်။ နားထောင်ရင်း သူနှိုက်နေသော မနွယ်စောက်ပတ် အတွင်းသားများ လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်နေတာကိုလည်း သဘောကျနေလေသည်။ မနွယ်ကလည်း ယောက်ျား ၇ ယောက်နှင့် ပျော်ပါးခဲ့ဘူးသဖြင့် သူမပြောပြသော အပြာဇာတ်လမ်းများမှာ အသက်ဝင်လှပေသည်။

မနွယ်ကို လိုးခွင့်မရသော ညများတွင် အခုလို မနွယ်၏ လိင်အပြာဇာတ်လမ်းများကို နားထောင်ရင်း မနွယ်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နှိုက်နေရတာကို လိုးရတာထက်တောင် ပိုကောင်းသလိုလို ထင်မိလေသည်။ ဒီနေရာမှာ သူ့မိန်းမနဲ့ အတော်ကွာလေသည်။ သူ့မိန်းမက သူနှင့် ကာမဆက်ဆံလျင် စိတ်မပါသလိုလို ဘာလိုလိုနှင့် မပွင့်တပွင့်ဆက်ဆံတာကို သူစိတ်အပျက်ဆုံး ဖြစ်လေသည်။ 

ယောက်ျားနှင့်မိန်းမ ကာမဆက်ဆံကြပြီဆိုလျင် သမီးရီးစား လင်မယားဟုတ်ဟုတ် မဟုတ်ဟုတ် နှစဦးသဘောတူဖြစ်ပြီဆိုလျင် မနွယ်လို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောဆိုဆက်ဆံရတာက နှစ်ဦးစလုံးအတွက် ကာမအရသာကို အပြည့်အဝရရှိစေသည်ဟု ထင်လေသည်။

မနွယ်က သူမကိုယ်တိုင် ကာမအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားရယူသလို သူမ၏ လိင်ဆက်ဆံဖော်ကိုလည်း ကာမအရသာ ပြည့်ပြည့်ဝဝရရှိအောင် ပေးစွမ်းနိုင်လေသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့မိန်းမကို ချစ်သော်လည်း မနွယ်ကိုတော့ စွဲလန်းမိလေသည်။

ယခုလည်း မနွယ်က သူရဲ့အပြာဇာတ်လမ်းတွေကို အသေးစိပ်ကျကျ ပြောပြသလို သူ့ကိုလည်း ပြောခိုင်းပြန်လေသည်။ သို့သော် မျိုးမင်းကျော်က မနွယ်လောက် လိင်ဆက်ဆံဖော် မများခဲ့ချေ။ ဆေးကျောင်းတက်တုန်းက ထားခဲ့သော ရီးစားကို တခါနှစ်ခါသာ လိုးလိုက်ရပြီး ပြတ်သွားသဖြင့် သူ့မိန်းမတစ်ယောက်သာ ကြာကြာ လိုးရတာ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မနွယ်ကို သူ့မိန်းမကို လိုးသည့်အကြောင်းကိုသာ ပြန်ပြောပြနိုင်လေသည်။

သူ့မိန်းမကို မင်္ဂလာဦးညမှာ လိုးသည့်အကြောင်းကို ပက်ပက်စက်စက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြောပြတော့ မနွယ်မျက်လုံးများက တဏှာခိုးများဝေလာပြီး တံတွေးတနင်နင်နှင့် နှုတ်ခမ်းလေးကို က်၍ နားထောင်နေလေသည်။ ပြီးတော့ သူ့လီးကြီးကိုလည်း စားပွဲအောက်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဂွင်းတိုက်ပေးလေသည်။ 

သူကလည်း လိုးတာတွေ ပြောပြရင်း မနွယ်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ လက်နှစ်ချောင်းထည့်ပြီး နှိုက်ပေးလိုက် ၊ စောက်စိလေးကို လက်မဖြင့် ဖိချေပေးလိုက်လုပ်နေရာ မနွယ်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်ရည်များ ရွှဲနစ်နေအောင် ထွက်နေတော့သည်။ ထို့အတူ တဏှာသံလေးဖြင့် မနွယ်ပြောပြတာလေးကို အနည်းငယ်နားထောင်ကြည့်ပါဦး။

" အဲတာ မမက ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး ထမီကလေးမလို့ စောက်ပတ်ကြီးသာ ဖြဲပေးလိုက်ရင် အဖိုးကြီးက အပေါ်ကိုတက်ပြီး ကုန်းပြီး ချတော့တာပဲ၊ လိုးသလား မမေးနဲ့၊ မမက ဖင်ကြီးကော့ပေးလိုက် ၊ သူက ဖိပြီးလိုးချလိုက်နဲ့၊  မမက အန်ကယ်ကြီးရယ် မီးစောက်ပတ်ကြီးကို လိုးပါ လိုးပါလို့ အော်တော့ သူကမီးလေးမအော်နဲ့ မအော်နဲ့တိုးတိုးကလေး အလိုးခံတဲ့"

မနွယ်က အခုတကယ်ဘဲ အလိုးခံနေရသလို့ အသံ အနိမ့်အမြင့်ဖြင့် ရင်ခေါင်းသံကလေး စွက်ခါဖီးအပြည့်ပြောပြရင်း သူ၏ လီးကြီးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးနေသဖြင့် မျိုးမင်းကျော်မှာ လီးကြီးတဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး လီးရည်များပန်းထည့်လိုက်လေသည်။

မနွယ်ကလည်း သူမလက်ထဲမှ မျိုးမင်းကျော်၏ လီးကြီး တဆတ်ဆတ် တုန်လာကတည်းက လီးရည်ပန်းတော့ မည်ကို သိသဖြင့် သူမလက်ဝါးကလေးဖြင့် လီးရည်များကို ဆီးခံထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ စောက်ခေါင်းထဲကို နှိုက်နေသော မျိုးမင်းကျော်လက်ကို ဆွဲဖယ်ခါလက်ဝါးထဲမှ အမျိုးမင်းကျော်၏ လီးရည်များကို သူမစောက်ဖုတ်ကို သုတ်လိမ်းကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကလေး ပွတ်လိုက်သဖြင့် သူမလည်းစောက်ရည်များပန်းထွက်ခါပြီး ဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရှိသွားလေတော့သည်။

ဒါကတော့ ပြီးခဲ့တဲ့ အပါတ်က ဒေါက်တာ မျိုးမင်းကျော်နဲ့ ချစ်ရည်လူးခဲ့တာတွေ ဖြစ်သည်။ အခုတော့ ဆရာမလေး မနွယ် တစ်ယောက်ထဲပေါ့။ အရင်က အဖြစ်အပျက်များကို စဉ်းစားရင်း မနွယ် အဖုတ်ကလေးပင် စောက်ရည်များ စိုစိစိဖြစ်လာသည်။

တကယ်က ဒေါက်တာ မျိုးမင်းကျော်မှာလည်း သူ့ဒုက္ခနှင့်သူ ဖြစ်သည်။ သူ့မိန်းမကလည်း ဆရာဝန်မလေးဖြစ်ပြီး ဆေးရုံတစ်ရုံမှာ အလုပ်လုပ်သည်။ သူမက နေ့ဘက် အလုပ်ဆင်းရပြီး ဒေါက်တာ မျိုးမင်းကျော်က ညဘက်ဖြစ်သဖြင့် လင်မယားချင်း အတူနေရသည် အချိန်က နည်းလာသည်။ ဒါပေမဲ့ ဒေါက်တာ မျိုးမင်းကျော်သာ ကြံဖန်ကြိုးစားလျင် တပါတ်တခါလောက်တော့ အတူနေခွင့်ရနိုင်ပါသည်။ သို့သော် ဒေါက်တာမျိုးမင်းကျော်ကလည်း အပေးအယူမျှသော သူနာပြုဆရာမလေး မနွယ်ကို လိုးနေရသဖြင့် အသာပဲမျှောလိုက်နေလေရကား ကြာတော့မိန်းမကပေါက်ကွဲလာသည်။

" ဒီမယ် ယူလည်းယူပျော်သလိုနေတော့ ၊ အိုင်လည်းအိုင့်ဘာသာ ပျော်အောင်နေတော့မယ်"

သည်လိုတော့လည်း ဒေါက်တာမျိုးမင်းကျော် တစ်ယောက် လန့်သွားသည်။ သူကသာ သူများမိန်းမကို လိုးကောင်းကောင်းနဲ့  ညတိုင်းလိုးနေသော်လည်း သူ့မိန်းမကိုတော့ သူများတက်ချသွားမှာ ကြောက်သည်။သည်အကြောင်းမနွယ်ကို ပြောပြီး နေ့ဂျူတီ ပြန်ပြောင်းလိုက်တာ ဖြစ်၏။

မနွယ်က တောင်ပြောသေးသည်။

" ဟုတ်သားဘဲ။ မောင်ကလည်း ။ သူ့လည်း သူ့ဘာသာပျော်ပါစေပေါ့။ မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်ပါ။မောင့်လည်း သူများမိန်းမဖြစ်တဲ့ မမကို လိုးနေတာဘဲ။ သူလည်းသူ့ကို လိုးမဲ့သူရှာပါစေပေါ့"

" အင်းပါ မမရယ် ။မောင့်စိတ်က အဆင်သင့်မဖြစ်သေးလို့ပါ "

ဟု တောင်းပန်ကာ နေ့ဂျူတီပြောင်းသွားလေ၏။ ထိုသို့ မနွယ်တစ်ယောက် ပြတ်လပ်နေသည့် အတော အတွင်း ဆေးရုံတွင် လူနာကလေး တစ်ယောက်ကို စပါယ်ရှယ်နပ်စ်စောင့်ရသည်။ ကောင်လေးမှာ အူ အတက်ပေါက်ခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ဆေးရုံတက်ခွဲရသည်။ မိဘများက ပိုက်ဆံတတ်နိုင်သော စီးပွားရေးသမားများဖြစ်သဖြင့် ခွဲပြီးနောက် သီးသန့် အထူးခန်းမှာထားသည်။ ပြီးတော့ စောင့်မအိပ်နိုင်သဖြင့် စိတ်ချရသော စပါယ်ရှယ်နပ်စ်ကို နေ့တစ်ယောက်၊ ညတစ်ယောက်ငှားသည်။

သည်မှာ မနွယ်က နေ့ဘက်စပါယ် ရှယ်နပ်စ်ဝင် လုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ အခုက ညဘက်မှာ ဒေါက်တာမျိုးမင်းကျော် မရှိတော့သဖြင့် သူမအိပ်ချိန်ရသည်။ နေ့ဘက် စပါယ်ရှယ်နပ်စ် ဝင်လုပ်တာကလည်း လူနာကရောဂါပြင်းထန်သူ မဟုတ်သဖြင့် တရေးတမော အိပ်လို့ရသည်။ ထို့ကြောင့် အပိုဝင်ငွေရအောင် နေ့ဘက်မှာ စပါယ်ရှယ် နပ်စ်ဝင်လုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ လူနာကောင်လေးမှာ မနွယ်သား အတာလေးနှင့်ရွယ်တူ ၁၅ နှစ် ၁၆ နှစ်ခန့်သာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အစပိုင်းတွင် မနွယ်က စိတ်နှင့်ပင်မပြစ်မှားမိ။

သို့ဖြင့် ကောင်ကလေး ဗိုက်ခွဲပြီးနောက် မနွယ်က နေ့ဘက်စပါယ်ရှယ်နပ်စ် လုပ်သည်။ ဆေးရုံတွင် ညဂျူတီဝင်ပြီး မနက်စောစောထ၍ အိမ်အမြန်ပြန်ရေချိုး၊ လှလှပပပြင်ပြီး ဆေးရုံဝို့ပြန်လာပြီး ကောင်လေး၏ ညဘက်စပါယ်ရှယ်နပ်စ ဆရာမလေးဆီက ဂျူတီလွှဲယူပြီး ကောင်လေးကို မနက်စာ ကျွေးဆေးတိုက်ရသည်။ ကောင်လေးအိမ်က မနက်အဆာပြေစားရန်ရော နေ့လည်းအတွက်ထမင်းပါ နှစ်ယောက်စာလာပို့ထားသည်။

မနွယ် အတွက်ပါ ပါသည်။ သူတို့အိမ်က ကားဒရိုင်ဘာ လာပို့တာဖြစ်သည်။ မနွယ်အတွက် အလုပ်ကထွေထွေထူးထူး မရှိပါ။ နေ့လည်ဘက် ကောင်လေးကို ထမင်းကျွေး၊ ကိုယ်ပူချိန်တိုင်းပြီး ရေပတ်တိုက်ပေးရသည်။ ရေပတ်တိုက်ပြီးရင်တော့ အလုပ်မရှိတော့။ အိပ်ချင်ရင် ကောင်လေးအိမ်က ပို့ပေးထားသော ဒရင်းဘက်ပေါ် အိပ်။ မအိပ်ချင်ရင်လည်း ဖုန်းပွတ်ရုံပါဘဲ။ ညနေ လေးနာရီလောက် ကောင်လေးကို ကော်ဖီဖျော်သောက်၊ ကိုယ်လည်းသောက်။ ညနေ ညဆရာမလာတော့ အလုပ်လွှဲပေးပြီး ဆေးရုံမှာ ညဂျူတီဆက်ဝင်သည်။ ညစာကိုတော့ ဆေးရုံကန်းတင်း မှာစားလိုက်သည်။

သည်လိုနဲ့ ခွဲပြီး  ၃ ရက်မြောက်နေ့မှာ ကောင်လေး လမ်းရှောက်နိုင်သည်။ အသက် ငယ်သေးလို့လား မသိ။အနာက အကျက်မြန်သည်။ သည်လိုနဲ့  ၄ ရက်မြောက်နေ့မှာ ကောင်လေးကို နေ့လည် ထမင်းကျွေးပြီး ရေပတ်တိုက်ပေးသည်။ ခါတိုင်းလိုပင် မျက်နှာကစ ရေပတ်တိုက်ပေးသည်။ နောက်လည်ပင်း၊ ဂျိုင်းကြား၊ရင်ပတ်၊ ဝမ်းဗိုက်၊ပေါင်ကြား၊ ဂွေးကြားအို ကြည့်လိုက်တော့ ကောင်လေးရဲ့ လူပျိုပေါက်လီးကလေးကတောင်နေသည်။ သူမလက်၏ အတွေ့အထိ အပွတ်အသပ်ကြောင့် ဖြစ်မည်။

ကောင်လေး ကောင်းကောင်း နေကောင်းနေပြီဘဲ။ ကောင်လေးကလည်း သူ့ဘာသာ အမှတ်မထားလိုက်ပဲအတွေ့အထိကြောင့် ရုတ်တရက် လူပျိုသွေးကြွလာတာ ဖြစ်သည်။ ချာတိတ်ကလေး၏ လီးက အရွယ် ရောက်ပြီးသော ယောက်ျားများ၏ လီးတွေလို မကြီးသေးသော်လည်း အတော်လေးတော့ ကြီးနေလေပြီ။ ကောင်လေးက ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် သူ့လီးလေးကို ပြန်ဖုံးအုပ်ဖို့ကြိုးစားသည်။

" အိုး ဆရာမ သားဘာသာဘဲ လုပ်လိုက်ပါ့မယ် ရပါပြီ ဆရာမ"

" ရပါတယ်ကွ အားမနာပါနဲ့ ဆရာဝန် ဆရာမဆိုတာ ဒါမျိုးက အဆန်းမှ မဟုတ်တာ။ ပြစမ်ပါအုံး သားလီးလေးကို ဆရာမကြည့်လိုက်ပါဦးမယ်"

ချာတိတ်၏ လီးလေးကို ဆရာမက ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ ဆရာမ၏ လက်ထဲတွင် ကောင်လေး၏ လီးက တဆတ်ဆတ် တောင်နေသည်။ အို တောင်တာကတော့ အတော့်ကို တောင်နေတာဘဲ ။ မနွယ် စိတ်ထဲဝယ် ဂယောက်ဂယက် ဖြစ်လာသည်။ လီးနုထွားလေး။ လီးအရင်းမှာတော့ လီးမွှေးလေးများကထွက်ပြူခါစ ၊ မွှေးညှင်းနုနုလေးများ။ လီးတန်လေးက ပန်းသွေးရောင် သန်းနေသည်။ လူပျိုပေါက်ခါစဆိုတော့ လီးဒစ်က မပေါ်သေး။ ထိပ်ဝလေးဘဲ ပေါ်နေသည်။ မနွယ်က လီးထိပ်ကလေးကို လက်ညိုးဖြင့်အသာပွတ်ပေးသည်။ ကောင်လေး တွန့်တွန့်လူးနေသည်။

" ငြိမ်ငြိမ်နေလေ သားရဲ့  သားလီးက မပွင့်သေးဘူး။ အဲဒါ မကောင်းဘူး လငုံ ထိပ်ပိတ်ကလေးဆိုတော့ လီးအချောင်းနဲ လီးရေခွံကြားမှာ ချေးတွေဝင်နေတတ်တယ်။ ငြိမိငြိမ်နေ ဆရာမသားလီးထိပ်ကလေးပေါ်လာအောင်ဖွင့်ပေးမယ် ငြိမ်ငြိမ်နေနော် ..လီးဒစ်ကလေးပေါ်လာအောင် လုပ်ပေးမယ်" 

မနွယ်ကိုယ်တိုင်က စိတ်ထလာပြီဖြစ်သဖြင့် လီးဆိုသည့်စကားလုံး ခပ်ကြမ်းကြမ်းသုံးပြီး ပြောလိုက်သည်။ ကောင်လေးလည်း စိတ်ထလာစေရန် ဖြစ်သည်။ မနွယ်ကလက်ညိုးကလေးဖြင့် လီးထိပ်ပိုင်းကို အသာပွတ်ပေးရင်း လီးရည်ခွံလေးကို ဖြေးဖြေးချင်းဆွဲချလိုက်သည်။

" အား နာတယ် ဆရာမ"

" အို ကျွတ်ကျွတ် သားရယ် နာသွားလား  မင်းဟာက မတရား ကပ်နေတာကိုး ဆရာမ တံတွေးလေး ဆွတ်ပြီး နူးပြီးခွာပေးမယ် ငြိမ်ငြိမ်နေ"

ကောင်လေးက နာသည်ဟု ပြောသော်လည်း လီးလေးကတော့ ဆရာမလက်ထဲတွင် ငေါက်ဆတ်ငေါက်ဆတ် ဖြစ်နေသည်။ လီးချောင်းကလေးကလည်း ပင်ကိုယ်ပန်းနုရောင်မှ အနီရောင် သန်းလာသည်။မနွယ်၏ ရိုးတွင်းချင်ဆီ အသွေးအသားထဲမှ ကာမဆန္ဒများ ပေါက်ကွဲထွက်လာပြီး တဆတ်ဆတ်တုံနေသောလီးလေးကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံလိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲက လီးချောင်းလေးကို လျှာဖြင့် ယက်ပေးလိုက်သည်။

ပြီးတော့ လီးချောင်း တချောင်းလုံးကို အားထည့်လျက် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ယူလိုက်သည်။ လီးထိပ်ကလေးကိုလည်း လျှာဖျားကလေးဖြင့် တို့ပေးသည်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို စုလျက် လီးကလေးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်ဖြင့် လိုးသလို လုပ်စေသည်။ ကောင်လေးကလည်း သဘာဝ အသိအရ ဆရာမပါးစပ်ကို ခါးကလေးကော့လျက်လိုးသည်။

ဆရာမကလည်း ကောင်လေး၏ ဂွေးစိလုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေး နှစ်လုံးကို အသာဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။တွဲမကျသေးဘဲ တင်းနေသော လူပျိုပေါက်ဂွေးစိကလေး ဖြစ်သဖြင့် ကိုင်လို့ကောင်းနေသည်။ ကောင်လေးကလည်း ပေါက်ကွဲထွက်လာပြီး တဆတ်ဆတ်တုံနေသော လီးလေးကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံလိုက်သည်။ပါးစပ်ထဲက လီးချောင်းလေးကို လျှာဖြင့် ယက်ပေးလိုက်သည်

ပြီးတော့ လီးချောင်း တချောင်းလုံးကို အားထည့်လျက် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ယူလိုက်သည်။ လီးထိပ်ကလေးကိုလည်း လျှာဖျားကလေးဖြင့် တို့ပေးသည်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို စုလျက် လီးကလေးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်ဖြင့် လိုးသလို လုပ်စေသည်။ ကောင်လေးကလည်း သဘာဝအသိအရ ဆရာမ ပါးစပ်ကို ခါးကလေးကော့လျက်လိုးသည်။

ဆရာမကလည်း ကောင်လေး၏ ဂွေးစိလုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေး နှစ်လုံးကို အသာဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ တွဲမကျသေးဘဲ တင်းနေသော လူပျိုပေါက်ဂွေးစိကလေး ဖြစ်သဖြင့် ကိုင်လို့ကောင်းနေသည်။ ကောင်လေးကလည်း ၂၁ ရာစုမှာ မွေးလာသော လူပျိုပေါက်ကလေး ပီပီ သူ့လီးကို ဆရာမက ငုံစုပ်လိုက်သည်နှင့်အထာပေါက်သွားသည်။ ဆရာမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ကိုင်ဘို့ကြိုးစားသည်။

မနွယ်ကလည်း နို့တွေ အကိုင်ခံချင်ပါ၏။ သို့သော် နို့ပေးကိုင်လျင် အပေါ်က အင်းကျီကြယ်သီး ဖြုတ်ရဦးမည်။ နောက်ဘော်လီက ခံနေဦးမည်။ ဆရာမဆိုတော့ ဘော်လီ ခါးရှည်ဝတ်ထားရသည်။ ဆေးရုံမှာဆိုတော့ မတော်တဆ လူဝင်လာလျင် ကပိုကရိုဖြင့် ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်နိုင်သည်။

ထို့ကြောင့် ဆေးရုံတွင် အထူးကုသမားတော်ကြီး လိုးတာခံတုန်းကဖြစ်ဖြစ် ၊ ဒေါက်တာ မျိုးမင်းကျော်နှင့်အလိုးခံစဉ်ကဖြစ်ဖြစ် ဘယ်တော့မှ နို့ပေးမကိုင်။ အင်းကျီ ချွတ်မပေး။ အောက်က ထမီ နှင့်စကပ်ကိုဘဲလှန်ပြီး စောက်ပတ်ဖြဲ၍ အလိုးခံလိုက်တာ ဖြစ်၏။ အခုလည်း နို့ကိုင်ဘို့ ကြိုးစားနေသော ကောင်လေး၏ လက်ကိုဆွဲပြီး ထမီအောက်ကရှို၍ စောက်ပတ်ပေါ် တင်ပေးလိုက်၏။ မနွယ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း လီးစုပ်ရင်း စောက်ပတ် အနှိုက်ခံချင်နေသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း စောက်ရည်တွေဖြင့် ရွှဲနစ်နေလေပြီ။

ကောင်လေးကလည်း သူ့လက်က ဆရာမ စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် ရောက်တာနှင့် အငမ်းမရ အတင်းနှိုက်တော့သည်။ စောက်ဖုတ် အခေါင်းထဲ လက်ချောင်းသွင်းပြီး နှိုက်လိုက် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများကို ဖိပြီးပွတ်လိုက် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထိပ်မှ အတောင့်လိုက်ကလေး ဖြစ်နေသော စောက်စိကြီးကို ပွတ်လိုက်ဖြင့် မသင်ရပဲနှင့် စောက်ပတ်နှိုက်တတ်လေသည်။ ချာတိတ်လေးက ဆရာမစောက်ဖုတ်ကြီးကိုအတင်းနှိုက်နေသဖြင့် မနွယ်မှာ ဖင်ကလေးကြွပေးပြီး စောက်ဖုတ် အနှိုက်ခံနေလေသည်။

မနွယ်မှာ ကာမရာဂသွေးများ ဆူပွက်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ကြမ်းလေကြိုက်လေ ဖြစ်နေလေ၏။ ကောင်လေးမှာ ဗိုက်ခွဲထားသော အနာချုပ်ရိုး မဖြည်ရသေးသဖြင့် လောလောဆယ် တက်လိုးခိုင်းလို့ မဖြစ်သေး ဟု မနွယ် စဉ်းစားမိလေသည်။ တော်တော်ကြာ တက်လိုးလိုက်မှ အနာချုပ်ရိုး ပြုတ်သွားလျှင် ရှုပ်ကုန်မည် ဟုလည်း စဉ်းစားမိသည်။ ထို့ကြောင့် လောလောဆယ်တွင်တော့ အာသာပြေရုံလောက်ပဲ ရည်မှန်းထားလေသည်။

ထိုသို့ စောက်ဖုတ်ကြီး အနှိုက်ခံပြီး လီးစုပ်ကောင်းနေစဉ် တံခါးဖွင့်သံ ကြားသဖြင့် လီးကို ပါးစပ်မှ ချွတ်ပြီး ရေပတ်တိုက်ချင်ယောင်ဆောင်နေလေသည်။

" မမနွယ် ၊ အော်ရေပတ်တိုက အ နေတာလား ဟိုဟာလေ ညနေ မမနွယ် မပြန်ခင် သည်လူနာလေး ညမှာ သောက်ဖို့ ဆေးကောင်တာမှာ လာယူထားပါလို့ ပြောချင်လို့ပါ။ ညကျ ဆေးတွေ သိမ်းထားပြီးမှ ပြန်မထုတ်ချင်လို့ပါ နော်မမနွယ်" 

ဟု အထဲဝင်မလာပဲ တခါးဝမှနေ၍ တာဝန်ကျ ဆရာမလေးက ခေါင်းပြူပြီး ပြောလိုက်လေ၏။ ထိုအချိန်တွင် အတာလေးက ဆရာမ စောက်ဖုတ်နှိုက်နေသော သူ့လက်ကို ထုတ်ဖို့ ကြိုးစားရာ မနွယ်က အထုတ်မခံဘဲ အပေါ်ကနေ တတောင်ဖြင့် ဖိထားသဖြင့် ချာတိတ်ကလေးကလည်း တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ဆက်နှိုက်နေသေည်။

" အေးအေး ညီမလေး မမနွယ် လာယူပြီးညစောင့်မဲ့ ဆရာမကို လွှဲပေးခဲ့မယ်"

မနွယ်က စကားပြန်ပြောရင်းက သူမ စောက်ခေါင်းအတွင်းနှိုက်နေသော ကောင်လေး၏ လက်ချောင်းကလေးများကို စောက်ခေါင်းအတွင်းကြွက်သားများဖြင့် တစိစိ ညှစ်ပေးနေလေသည်။

တာဝန်ကျ ဆရာမပြန်သွားတော့ မနွယ်လည်း ထိုင်ရာမှထပြီး အခန်းတံခါးကို အတွင်းမှ လော့ခ်ချပိတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ခါ ထမီကလေးမလျက် ကောင်လေး၏ မျက်နှာကို စောက်ပတ်ကြီးဖြင့်တက်ပွတ်တော့သည်။ မရတော့ပါ။ မနွယ်၏ တကိုယ်လုံး တဏှာရာဂသွေးများ ဆူပွက် စီးဆင်းလျက်ရှိနေလေပြီ။ ကနေ့အဖို့တော့ အလိုးမခံရတောင် ကာမဆန္ဒ အာသာပြေအောင် လုပ်ရမည်။ ကောင်လေးကလည်း သူ၏ မျက်နှာကို တက်ပွတ်နေသော ဆရာမ၏ စောက်ဖုတ်ဟပြဲကြီးကို တတ်သလောက်မှတ်သလောက် ယက်ပေးနေလေသည်။

" သား သားလျှာလေးကို လိပ်ပြီး ဆရာမ စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲကို ရသလောက် သွင်းပြီး ယက်ပေး အာ့ အိုး ဟုတ်တယ် ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် အူး အီး အား"

ဆရာမလေး မနွယ်သည် ချာတိတ်ကလေး၏ မျက်နှာပေါ်တွင် စောက်ဖုတ်ကြီးဖြင့်ဖိ၍ မထိုင်ချဘဲ ရွရွကလေးသာ ဖင်ကို မြှောက်ပြီး ထိုင်ပေးနေလေသည်။ ထိုသို့ ထိုင်နေရင်း ချာတိတ်ကလေးက ယက်ပေးသည်ကို အားမရသဖြင့် ဖင်ကို ရှေ့နောက်လှုပ်လျက် ချာတိတ်၏ မျက်နှာကို ကပ်ပွတ်နေပြန်လေသည်။

" အား  အူး အီး  သား ဆရာမရဲ့စောက်စိကြီးကို တွေ့လား "

" ဟုတ်ကဲ့ တွေ့တယ် ဆရာမ"

မနွယ်မှာ သူ့မကို တက်လိုးသော ယောက်ျားများ လိုးတာ အားမရသည့်အခါ သူမက အပေါ်က တက်ပြီးစောက်စိဖြင့် ကပ်၍ ပွတ်လွန်းသဖြင့် စောက်စိကြီးမှာ ပြူးပြူးရှည်ရှည်ကြီး ဖြစ်နေလေပြီ။ ထို့ကြောင့် လသားကလေးငယ်၏ လီးလေးလောက် ပြူးထွက်နေသော ဆရာမ၏ စောက်စိကြီးကို ကောင်လေးကနှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိကပ်ပြီး တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးသဖြင့် ဆရာမမှာ အသဲခိုက်အောင် ဇိမ်တွေ့သွားလေသည်။

" အား ကျွတ်ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် သားက သင်ရတာတတ်လွယ်သားဘဲ စုပ်စုပ် ဆရာမကောင်းနေပြီ အား ရှီး အင်း အဟင့်"

မနွယ်မှာ စောက်စိ အစုပ်ခံရတာ ကောင်းလွန်းသဖြင့် ကောင်လေးခေါင်းရင်းက ကုတင်ဘောင်ကိုလက်ထောက်လျက် ကားကားကြီး စောက်စိစုပ်ခံနေလေသည်။ ထို့နောက် ချာတိတ်ကလေးက ဆရာမ၏ စောက်ဖုတ်နှုတ် ခမ်းသားထူထူကြီးနှစ်ခြမ်းကို ပြောင်း၍ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးပြန်၏။ သူ၏လျှကားဆရာမ စောက်ခေါင်းအတွင်း ထိုးမွှေပေးနေပြန်၏။

" အား ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်..ဘယ်လိုတောင် စောက်ပတ် ယက်ကောင်းနေတာလဲ သားရယ် အား အီးလအဟင်း ဟင်း"

ထိုအချိန်တွင် မနွယ်၏ ရင်ထဲဝယ် တလှပ်လှပ် ဖြစ်လာပြီး အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လာသဖြင့် ကောင်လေး၏ မျက်နှာကို စောက်ဖုတ်အုံကြီးဖြင့် အတင်းဖိကပ်ပြီး ပွတ်ရင်း ဖြူပြစ်ပြစ် စောက်ရည်များပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။ ကောင်လေးကလည်း ဆရာမစောက်ပတ်ကြီး ရှုံပွရှုံ့ပွဖြစ်လျက် ပန်းထွက်လာသော စောက်ရည်များကို ရသလောက် မျိုချသော်လည်း မျက်နှာတစ်ခုလုံးက ရွှဲနစ်သွားလေသည်။

ထိုအခါကျမှ ဆရာမက လူနာကောင်လေး၏ မျက်နှာမှာ ဖိကပ်ထားသော သူမ၏ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကိုအနည်းငယ်ကြွပေးလျက် သူမစောက်ရည်များကို မျိုချရင်း စောက်ပတ်ကို အပြီးသတ် ယက်ပေးနေတာကို ဇိမ်ယူလျက် ပြီးဆုံးခြင်း ကာမအထွတ်အထိပ်ကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေလေသည်။

တအောင့်ခန့်ကြာမှ ကောင်လေး မျက်နှာပေါ်မှ ကုတင်အောက်သို့ ဆင်းလျက် ထမီပြင်ဝတ်လေသည်။ထို့နောက် သူမကို ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ပို့ဆောင်ပေးသော ကောင်လေးကို ချစ်မြတ်နိုးစွာဖြင့် တရှုံ့ရှုံ့နမ်းရှုံ့နေလေသည်။ ထို့နောက် ကောင်လေး၏ မျက်နှာပေါ်တွင် ပေပွနေသော သူမ၏ စောက်ရည်များကိုလျှာဖြင့် ကြင်နာစွာ ယက်ပေးပြီး သန့်စင်ပေးနေလေသည်။

(မိန်းမတို့မည်သည် သူမတို့ကို ကာမအရသာအပြည့်အဝ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်အောင် စွမ်းဆောင်ပေးသောယောက်ျားကို တဒင်္ဂဖြစ်ဖြစ် ချစ်မြတ်နိုးသွားတတ်လေသည်။)

လူနာကောင်လေး၏ မျက်နှာပေါ်မှ သူမ၏ စောက်ရည်များကို ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးပြီးနောက်ကောင်လေး၏ မျက်နှာကို တစ်သျှူး အစို wet tissue ဖြင့်ထပ်သုတ်ပေးရင်း

" သားကိုလည်း ပြီးအောင် ဆရာမ လီးစုပ်ပေးမယ်နော်။ အခုကတော့ ချုပ်ရိုးမဖြည်ရသေးလို့ လိုးလို့ မရသေးဘူး။ ချုပ်ရိုးဖြည်ပြီးရင်ဆရာမ စောက်ဖုတ်ကြီး သားကိုပေးလိုးမယ်နော် သား "

" ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ"

မနွယ်သည် မတရား တောင်မတ်နေသော လူနာ၏ လီးနုထွားလေးကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်ပေးရင်း ဂွေးဥကလေးများကို လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေလေသည်။ လက်တဖက်ကတော့ ထမီ အောက်မှလက်ရှိုလျက် သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်နေလေသည်။

မနွယ်မှာ ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ လီးကို စုပ်ပြီဆိုလျင် ကိုယ့်ဘာသာလည်း ပြီးအောင်ပွတ်တတ်လေသည်။ လီးချောင်းလေးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်။ လီးထိပ်ကလေးကို လျှာဖျားဖြင့် ထိုးလိုက် လီးဒစ်ကလေးပေါ်အောင် အသာဆွဲဖြဲပြီး မေးသိုင်းကြိုးနေရာလေးကို ယက်ပေးလိုက်လုပ်နေလေသည်။

ထို့နောက် နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို ခပ်စူစူလေး စုထားပြီး ကောင်လေးက ပါးစပ်ကို လိုးသကဲ့သို့ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေလေပြီ။ လူနာလေးရဲ့လီးကလည်း သိပ်မရှည်လှသေးတာမို့ ပါးစပ်အတွင်းအာခေါင်အထိ အလိုးခံလေသည်။ ကောင်လေးမှာ လူပျိုပေါက် အတွေ့အကြုံမရှိသေးတာကြောင့် ပါးစပ်ကို ကြာကြာမလိုးနိုင်ဘဲ

" အား ဆရာမ သားလရေတွေ ပန်းချင်လာပြီ"

ဆရာမကလည်း ပါးစပ်မှ လူနာလီးကို ခနဖြုတ်လိုက်ပြီး

" ပန်းချလိုက် သား  သားရဲ့လရေတွေ ဆရာမပါးစပ်ထဲသာ ပန်းချလိုက်ပန်းချလိုက်"

ဟု ပြောခါ ကမန်းကတန်း လီးကို ပြန်ငုံထားလိုက်လေသည်။

လူနာက ဆရာမ ပါးစပ်ထဲ လရေတွေ ပန်းထည့်လိုက်တာနှင့် ဆရာမက တဂွတ် ဂွတ် ဖြင့် လူနာ၏ လရေများကို မျိုချနေလေ၏။ လူနာ၏ လရေများကို တဂွတ်ဂွတ်မျိုချရင်း လက်ကလည်း စောက်စိလေးကို ဖိပွတ်ခါ သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်သွားပြန်လေသည်။ ထို့နောက် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်မှ မေးစေ့သို့ စီးကျလာသော လရေများကို လက်ခုံဖြင့်သုတ်ရင်း

" သား ချုပ်ရိုးဖြည်ပြီးသွားရင် ဆရာမကို လိုးပေးနော်"

ဟု ပြောချလိုက်လေတော့သတည်း။

ကနေ့တော့ မနွယ်က ညဂျူတီမှ ပြန်လာပြီး ရေမိုးချိုး ကိုယ်လက်သန့်စင်ကာ ကော်ဖီတစ်ခွက်နှင့် ပေါင်မုန့်ကြက်ဥများ စားလိုက်သည်။ ကြက်ဥကို နှစ်လုံးတောင် စားပစ်လိုက်သည်။ ပြီးရင် အိပ်မည်။ ကနေ့တော့အားရှိထားဘို့ လိုသည်။ ကနေ့ညတော့ လူနာကောင်လေးနှင့် လိုးရတော့မည်။ လူနာကောင်လေးက မနေ့က အနာချုပ်ရိုးဖြည်ပြီး သွားပြီ။ လူနာလေးက ငယ်လည်းငယ်သဖြင့် အကုန်ကောင်းသည်။

တကယ်က မနေ့က ချုပ်ရိုးဖြည်ပြီး ကနေ့ဆေးရုံက ဆင်းရမှာဖြစ်၏။ သို့သော် ချာတိတ်ကလေးက မနွယ်သင်ပေးထားသည့် အတိုင်း ဗိုက်ထဲက တခါတခါနာသည်ဟု ပြောလိုက်၏။ သူ့ကို ခွဲပေးသော ဆရာဝန်ကြီးက လာကြည့်ပြီး အားလုံးကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ချရအောင် တစ်ရက်နှစ်ရက်ဆေးရုံမှာ နေကြည့်ပေါ့ ဟု ပြောသည်။ သူ့မိဘကလည်း တတ်နိုင်နေသဖြင့် ပြောခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုအခါ သားချုပ်ရိုးဖြည်တာ လာကြည့်သော ကောင်လေး အမေက စပါယ်ရှယ်နပ်စ် နှစ်ရက်လောက်ထပ်ငှားဦးမည်ဟု ဆို၏။ ကောင်လေးက သူကောင်းနေပြီ။ တခါတခါမှ နာတာမို့ မလိုပါဟု ဝင်ပြော၏။ အနားမှာ ရှိနေသော မနွယ်က

" ဟုတ်ပါတယ်အစ်မ။ မလိုပါဘူး၊ နေ့ကတော့ ဆေးရုံက ဆရာမတွေလည်း ရှိနေတာဘဲ။ ညကျတော့လည်းအရေးအကြောင်းဆို ကျွန်မရှိပါတယ်။ ကျွန်မက ညဂျူတီလေ"

ဟု ဝင်ပြော၏။ တကယ်ကတော့ မနွယ်က သူ့သား လိုးတာခံဘို့ အကွက်ဆင်လိုက်တာဖြစ်၏။ ကောင်လေး အမေကလည်း ကောင်လေးနှင့်မနွယ်မှာ တူဝရီးအရွယ်၊ သားအမိအရွယ် ဖြစ်နေသဖြင့် ဘာမှထွေထွေထူးထူး မစဉ်းစားမိ။

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာမလေးရယ် သားလေးကို ညကျမကြာမကြာ သွားကြည့်ပေးပါနော်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "

" စိတ်ချပါရှင့်၊ ဂရုစိုက်လိုက်ပါ့မယ်။ ကျမ စောင့်ခဲ့တဲ့ လူနာဘဲ။ "

ထို့ကြောင့် ကောင်လေး အမေက ကနေ့ကစပြီး စပါယ်ရှယ်နပ်စ် မငှားတော့။ ညစောင့်တဲ့ စပါယ်ရှယ်နပ်စ်က မနေ့ညက နောက်ဆုံးဖြစ်သည်။ မနွယ်လည်း ကနေ့ မှာ နေ့ဘက်သွားစရာ မလိုတော့။ ညကျမှကောင်လေးအခန်းမှာ သွားအလိုးခံရုံဘဲဟု စဉ်းစားထားသည်။ သူမ စောင့်ခဲ့သော လူနာကောင်လေးဖြစ်သည့်အပြင် အသက်အရွယ်ချင်းကလည်း ကွာနေသဖြင့် ဘယ်သူမှ မယုံသင်္ကါဖြစ်မှာမဟုတ်။

အင်း ညကျမှ ကောင်လေး အခန်းသွား တံခါးသေချာပိတ်ပြီး ကိုယ်တုံးလုံချွတ် အလိုးခံလိုက်ဦးမယ် ဟု တွေးထား၏။ မနွယ်မှာ အိမ်က ယောက်ျားနဲ့ အလိုးမခံတာကြာပြီ ဖြစ်တာကြောင့် တုံးလုံးချွတ်ပြီးလွတ်လွတ်လပ်လပ် အလိုးမခံရတာလည်း ကြာလေပြီ။ ဆေးရုံမှာ အလိုးခံတယ်ဆိုပေမဲ့ တိတ်တခိုးဇာတ်လမ်းများသာ ဖြစ်သည်။ အပေါ်က မချွတ်ဘဲ ထမီလှန်အလိုးခံတာဖြစ်သည်။

သမားတော် ဆရာဝန်ကြီးနဲ့ အလိုးခံတော့လည်း လူနာစမ်းသပ်တဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ်တက်ပြီး ပက်လက်လှန်ကာ ထမီနဲ့အတွင်းခံ စကပ်ကိုဗိုက်ပေါ် မတင်ကာ စောက်ပတ်ဖြဲပြီး အလိုးခံတာဖြစ်၏။ အချိန်ကလည်းသိပ်မရသဖြင့် ကမန်းကတန်း ခိုးလိုးခံရ၏။

အော်ဟစ် ငြီးတွားလို့လည်း မရပါ။ တခါက သမားတော်ကြီး တက်လိုးတုန်း အရသာ တွေ့လွန်းသဖြင့်သမားတော်ကြီးခါးကို ဆွဲချိတ်ပြီး ဖင်ကြီး ကော့တင်ကပ်ထားပြီး

" အမယ်လေး ဒက်ဒီရယ်။ လိုးပါ သမီးစောက်ပတ်ကြီးကို လိုးပါ။ လိုးပါ ဒက်ဒီရယ်၊ မီးငယ်စောက်ပတ်ကြီးထဲကို လိုးပါ"

ဟု အော်မိလေရာ သမားတော်ဆရာကြီးက

" ရှူး မအော်နဲ့  တိုးတိုးလေး အလိုးခံ"

ဟု တားမြစ်တာ ခံရ၏။ ထို့အတူ ဒေါက်တာ မျိုးမင်းကျော်နှင့်ခိုးပြီး အလိုးခံတော့ ပိုဆိုးသည်။ ပက်လက်လှန်ပေါင်ကားပြီး စောက်ပတ်ကြီးဖြဲပြီး တခါမှ အလိုး မခံလိုက်ရ။ မှောင်ရိပ်မှာ ချောင်ခိုပြီးနံရံကိုလက်ထောက်ခါ ဖင်လေးကော့ပြီး အလိုးခံရတာက များသည်။ ဒါတောင် သူမဖင်က ဖုထစ်ပြီး နောက်ကို ကော့ထွက်နေတာကြောင့် ချစ်ကျော် တစ်ယောက် လိုးရလွယ်တာ ဟု စဉ်းစားမိ၏။ 

တခါတလေတော့လည်းချစ်ကျော်က ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ပြီး လီးတောင်ပေးထားတာကို သူမက ထမီလေးမ ကျောပေးပြီး စောက်ပတ်ကြီး ဖြဲကာ ထိုင်ချ၍ ကြိတ်လိုးကလေးလိုးရသည်။ ထိုင်နေသော ချစ်ကျော်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ခွ၍ပင် မလိုးရဲ။

အစကတော့ အဲသည်လို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် အလိုးခံရတာကို ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့် အရသာတွေ့မိ၏။ ကြာလာတော့လည်း ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်လျက် အားရပါးရ အော်ဟစ်ပြီး အလိုးခံချင်လာပြန်သည်။ လီးတွေ စောက်ဖုတ်တွေ လိုးတာတွေ ပြောကြရင်း အလိုးခံချင်လာ၏။ ပြီးတော့ မနွယ်က အလိုးခံလျင် လိုးပေးတဲ့ယောက်ျားက သူမနို့ကြီးတွေကို ဆွဲဆွဲပြီး အလိုးခံရတာကို သဘောကျ၏။ အခုကအင်းကျီတောင် မချွတ်ရဲ။ 

အင်း ညကျမှ ကောင်လေး အခန်းထဲမှာ တံခါးပိတ် တုံးလုံးချွတ် ၊ဖြဲကားပြီး အော်ဟစ် အလိုးခံလိုက်မယ် ဟု အားခဲထားလေသည်။ သည်ကြားထဲမှာ မနွယ့်ကို ဆရာဝန်ကြီးကလည်း မခေါ်၊ မျိုးမင်းကျော်ကလည်း နေ့ဘက်တာဝန်ပြီးရင် အိမ်ပြန်ပြီး မိန်းမနှင့် မှန်မှန်နေပေးနေရသဖြင့် မနွယ်နှင့်မတွေ့အား။ ထို့အပြင်ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးမြင့်နဲ့ကလည်း မကပ်တာကြာလို့ ရှိန်နေတာကြောင့် အလုပ်မဖြစ်သေး။

ထို့ကြောင့် သည်လူနာကောင်လေးနဲ့ဘဲ အာသာဖြေနေရ၏။ ဒါလည်းကောင်လေး ဗိုက်ခွဲအနာက ချုပ်ရိုးမဖြည်ရသေးတာကြောင့် အလိုးမခံရ။ ဒါပေမဲ့ မနွယ်က သူမသားနှင့်ရွယ်တူဖြစ်သော သည်လူနာကောင်လေးကို စွဲလန်းမိပြန်သည်။ လူပျိုပေါက်အသံသြသြလေးကို နားထောင်ရတာ သဘောကျသည်။ လီးမွှေးနုနုပါးပါးလေးကို ပွတ်သပ်ကစားချင်သည်။ ပန်းရောင်လီးနုထွားလေးကို ဖီးလာသည်။ အဲသည်လီးလေးကို ငုံပြီးလျှာလေးနှင့် ကစားပေးရတာကိုက မနွယ်ရဲ့ရာဂမီးကို ထကြွစေသည်။

ကောင်လေးကို ကောင်းကောင်း blow job ပေးလိုက်လို့ ကောင်လေးရဲ့ လူပျိုလရည် ပူပူနွေးနွေးတွေ မနွယ်ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်နေချိန်မှာ ကောင်လေးကသာ မနွယ် စောက်ဖုတ်ကြီးကို လာထိမိလျင်ပင် မနွယ်စောက်ဖုတ်ကြီးက ပွစိပွစိဖြစ်ပြီး စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လျက် အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားသည် အထိ ခံစားချက် ဖီလင်ပြင်းထန်သည်။ တကယ်က မနွယ်ဘဝတွင် မကြုံဘူးသေးသော လူပျိုပေါက်ကလေးတစ်ယောက်၏ လီးအရိုင်းလေး ဖြစ်သောကြောင့် အသစ်အဆန်းဖြစ်ခါ တဏှာရမ္မက်ပြင်းထန်နေသည် ဖြစ်ကြောင်း မနွယ် ကိုယ့်ဘာသာသိပါသည်။

ဒါပေမဲ့ ခုထိတော့ ရိုးမသွားသေး။ စွဲလမ်းနှစ်ခြိုက်ဆဲ ဖြစ်လေသည်။ တခါတလေတော့ မနွယ် သူမ ဘဝကို သူမ ကျေနပ်နေလေသည်။ မတူညီသော ယောက်ျားများနှင့် မတူညီသော ကာမဆက်ဆံပေးခြင်းခံရတာက အရွယ်ရှိသေးသော သူမအနေဖြင့် ကာမအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားမှုဖြစ်စေသည်။

တကယ်က လူတို့ထုံးစံအတိုင်း အပြောင်းအလဲကသာ လူကိုကျေနပ်ပြည့်စုံမှု ဖြစ်နေစေတာဖြစ်ကြောင်း မနွယ် သိလေသည်။ 

ဒါပေမယ့် အပြောင်းအလဲ ဆိုပြီး  တွေ့ကရာလူနှင့်တော့ မပျော်ပါးချင်ပါ။ အဲသည် ယောကျ်ားအပေါ် မနွယ်ကိုယ်တိုင်က ဖီးလ်လာရမည်။ ပြောရရင်တော့ လီးမပါသေးခင် သူ့ကိုချစ်ရမည်။

တကယ်က လူဆိုတာ တစ်ယောက်ထဲကိုဘဲ ပုံသေချစ်စရာမလိုဟု မနွယ်ထင်လေသည်။

အခြားလူတွေကိုတော့ မသိ။ သူမကတော့ သဘောကျမိပြီဆိုလျင် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ချစ်မိမှ တဆင့်တက်လိုလေသည်။ တည့်တည့်ပြောရလျင် သူမစိတ်ထဲက ချစ်မိမှသာ အလိုးခံချင်သည်။ ပြီးတော့ မနွယ်က သူမ ယောက်ျား ဦးမြင့်ကို ချစ်ပါသည်။ သံယောဇဉ်ရှိတာက သူများထက် သာသေးသည်။ သေသည်အထိ ပေါင်းသင်းထားရန်လည်း ဆုံးဖြတ်ထားသည်။

သို့သော် အပြောင်းအလဲ ရှာတာက တကဏ္ဍဖြစ်လေသည်။ အချစ်ဆိုတာ လူတစ်ယောက်ထဲအပေါ်မှာသာ ကုန်ဆုံးသွားသည်မဟုတ်ဟု  မနွယ်ယူဆသည်။ လူတစ်ယောက်မှာ အချစ်တွေ အများကြီး ရှိနိုင်သည် ဟု ထင်သည်။  ဒါပမေဲ့ သူမအပေါ် ကာမအရသာ မပေးနိုင်သော အချစ်ကိုတော့ သူမ မလိုချင်။ ကာမနဲ့ အချစ်က ဆက်စပ်နေသည် ဟု ယူဆလေသည်။ ရိုငိးရိုင်း ပြောရရင် ချစ်လို့လိုး၊ လိုးလို့ ချစ်ဖြစ်လေသည်။

...............................................................................................................

ထို့ကြောင့် မနွယ်မှာသည် ကြားရက်များအတွင်း အလိုးမခံရသော်လည်း ကောင်လေး လီးကို စုပ်ရင်း ကောင်လေးကို စောက်ပတ်နှိုက်ခိုင်းပြီး အာသာပြေရုံမက အထွတ်အထိပ်သို့ ခဏခဏ ရောက်ရလေသည်။ ကောင်လေးကလည်း လူပျိုပေါက်ကလေး ဖြစ်သဖြင့် ခဏ ခဏ ပြီးလည်း သိပ်မစောင့်ရဘဲ လီးပြန်တောင်လေသည်။

ထို့ကြောင့် မနွယ်မှာ ကောင်လေး၏ လီးရည်များကို မျိုချရတာ များလွန်းသဖြင့် ထမင်းစားပင် ပျက်သည်အထိ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ ဒါပေမဲ့ ကောင်လေးကလည်း မနွယ်စောက်ပတ်ကို စုပ်ယက်ပေးသဖြင့် မနွယ် လီးစုပ်ပေးရတာ တန်ပါသည်။

အခုဆို ကောင်လေးက စောက်ပတ် အစုပ်အယက်တော်တော် ကျွမ်းနေပြီဖြစ်လေသည်။ ကောင်လေးက လူပျိုပေါက်ကလေး ဖြစ်သောကြောင့် စောက်ပတ်ကို အပြင်မှာ မမြင်ဘူးသဖြင့် ယက်လိုက် စောက်ပတ်ကို ဖြဲကြည့်လိုက်ဖြင့် စိတ်ပါလက်ပါ အကြာကြီး ယက်ပေးသဖြင့် မနွယ်မှာ ခဏ ခဏ စောက်ရည်ပန်းရလွန်းသဖြင့် မောဟိုက်နုံးချိသွားအောင် အရသာရှိလှပေသည်။ မနွယ်က ညကောင်လေးနှင့် အလိုးခံရမည့်အရေး တွေးတောရင်ဖိုရင်း အိပ်ပျော်သွားလေသည်။

အိပ်ပျော်နေရာမှ စောင်းအိပ်နေသော သူမ တင်ပါးနှစ်လုံးကြားထဲသို့ နောက်မှ ခွပြီး ပူနွေးသော မာတောင်နေသော လီးကြီးဖြင့် အထောက်ခံရသောကြောင့် နိုးလာသည်။ အိပ်ရေးကလည်း ဝပါပြီ။ ချက်ခြင်းပင် လီးနဲ့ ထောက်ထားသူမှာ လင်ဖြစ်သူ ဦးမြင့် ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရပါသည်။ ထို့ကြောင့်

" ဟင့် ခုမှ ဘာလို့ လာကပ်တာလဲ သူများကို ပစ်ထားပြီးမှ"

" ပစ်ထားတာမဟုတ်ပါဘူးကွာ၊ ချစ်က ဆေးရုံမှာပင်ပန်းလာခဲ့တော့ သနားတာနဲ့ မလုပ်ဖြစ်တော့တာပါ"

မနွယ်မှာ စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားသည်။ သူမက ဆေးရုံမှာ ဆရာဝန်နှစ်ယောက်နဲ့ ခိုးလိုးနေတာ မဟုတ်ပါလား။ ထို့ကြောင့် လင်ဖြစ်သူ ဦးမြင့်ကို ပေးလိုးလိုက်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အခုတော့ အလိုးမခံရတာကြာပြီ ဖြစ်သဖြင့် လင်ဖြစ်သူ ဦးမြင့်ကလည်း အသစ်အဆန်း ပြန်ဖြစ်နေပေပြီ။ အပြောင်းအလဲပေါ့။

ထို့ပြင် အညှာလွယ်သော သူမ စောက်ပတ်ကလေးကလည်း ပူနွေးသော လီးကြီးဖြင့် အထောက်ခံရတာနဲ့စောက်ရည်များ စိုလာနေပေပြီ။ ထို့ကြောင့် လက်နောက်ပြန်ဖြင့် သူမ၏ ဖင်ကြားထဲ ထောက်ထားသော ဦးမြင့်၏ လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို လှမ်းပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ တကယ်တော့ မနွယ်သည် ဦးမြင့်နှင့်ဘာပြဿနာမှ မရှိပါ။ အိမ်တွင်းရေးမှာ စိတ်သဘောထားခြင်း မတိုက်ဆိုင်သဖြင့် အကြီးအကျယ် ကွဲလွဲတာမျိုးလည်း မရှိပါ။ အိမ်ထောင်သက် တန်း ၁၆ နှစ် ၁၇ နှစ်အတွင်း နင်လားငါလား ရန်လည်းတစ်ခါမှ မဖြစ်ဘူးပါ။

ထို့အတူ မနွယ်အနေဖြင့် လင်သားဖြစ်သော ဦးမြင့် အပေါ် ချစ်ခင်နှစ်သက်ပါသည်။ မေတ္တာလည်းရှိပါသည်။ ရိုလည်း ရိုသေပါ၏။ အဲ သစ္စာလည်းမရှိနိုင်တာ တစ်ခုပါဘဲ။

လင်မယားချင်း အိပ်ယာပေါ် ကိစ္စများတွင်လည်း ဦးမြင့် စွမ်းဆောင်နိုင်ပါသည်။ ဦးမြင့်လီးကြီးကလည်းစံချိန်မှီ အရွယ်အစား ရှိပါသည်။ ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးဖြင့် ဒစ်ကြီးကားနေသော လီးကြီးဖြစ်ပါသည်။ဆေးရုံတွင် လူမသိအောင် ခိုးကုန်းနေသော ဒေါက်တာ မျိုးမင်းကျော် လီးကြီးထက်ပင် ရှည်ပါသေးသည်။

ဦးမြင့်မှာ အလိုးအညှောင့် ကောင်းသူလည်း ဖြစ်ပါသည်။ ကျန်းမာရေး ကောင်းမွန်ပြီး မနွယ် အကြိုက်အချိန်ဆွဲ လိုးပေးနိုင်သူလည်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့အပြင် ဦးမြင့် လိုးသည့်အခါ သူမ၏ သားအိမ်ခေါင်းကို ထိအောင် ဆောင့်ဆောင့်လည်း လိုးပေးနိုင်သူ ဖြစ်ပါသည်။ 

အခြား မိန်းမတွေ သားအိမ်ခေါင်းကို ဆောင့်လိုးရင် မခံနိုင်ဟု ကြားသဖြင့် မနွယ်အံ့သြမိသည်။ သူမကတော့ တက်လိုးပေးသည့် သူက သူမသားအိမ်ခေါင်းကို ထိထိမိမိ ဆောင့်လိုး မပေးနိုင်လျင် အားမရတော့ပါ။ တခါတခါ လိုးချက်ကောင်းလွန်းသဖြင့် လီးထိပ်နှင့် တအား အဆောင့်ခံလိုက်ရသည့်အခါ အောင့်သွားသော်လည်း ထိုအောင့်တောင့်ဖြင့် အလိုးခံလိုက်ရတာကိုက အရသာရှိနေတာ ဖြစ်လေသည်။

သို့သော် ဦးမြင့်လောက် လိုးအားအသန်သော ၊ ဦးမြင့်လို ထိမိအောင် အလိုးမခံနိုင်သော ဆရာဝန်ကြီးဆီမှာအလိုးခံမိတာတော့ မနွယ်လည်း ဘာမှ မတတ်နိုင်။ ကိုယ့်စိတ် ကိုယ်တောင် အံ့သြမိလေသည်။ အသစ် အဆန်း အပြောင်းအလဲကို ခံစားလိုသော စိတ်ဖြစ်မည်ဟု သူမဘာသာ တွေးမိလေသည်။

နောက်တခုကတော့ မနွယ်သည် လူမသိ သူမသိဖြင့် တိတ်တဆိတ်ဖြင့် ခိုးပြီး အလိုးခံရသော အရသာကို စွဲလန်းနှစ်သက်သွားတာလည်း ပါသည်။ လူမိမှာ စိုးသဖြင့် ရင်တထိတ်ထိတ် ၊ အသည်း တအေးအေးဖြင့်အလိုးခံရသည့် ကာမအရသာကို အရမ်း သဘောကျနေမိသည်။ ခိုးစားရသည့် ပန်းသီးက ပိုချိုတယ်ဆိုလား။

မနွယ်သည် ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးမြင့်၏ လီးကြီးကို နောက်ပြန် ကိုင်ကြည့်နေရာမှ မျက်နှာချင်းဖြစ်အောင်ယောက်ျားဘက်သို့ လှည့်လိုက်၏။

မနွယ် လှည့်လာသည်နှင့် ဦးမြင့်က မိန်းမ ဖြစ်သူ မနွယ်၏ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူ့လက်များကတော့ ယောက်ျားတကာ ပြစ်မှားနေကြသော တောင့်တင်းကျစ်လစ်နေသည့် ဖင်တုံကြီးများကို ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူပေးနေသည်။ မနွယ်ကလည်း ဦးမြင့်၏ အနမ်းများကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် တုန့်ပြန်ရင်း ဦးမြင့်၏ လီးတောင်ကြီးကို ပွတ်သပ်ယုယပေးနေသည်။

" အား မောင်ရယ် အဟင့် "

မနွယ်မှာ လင်ကိုလည်း မောင်ဟု ခေါ်ပြီး ဆေးရုံက တိတ်တခိုးချစ်သူ ဒေါက်တာ မျိုးမင်းကျော်ကိုလည်း မောင် ဟု သွားခေါ်မိသဖြင့် နေက်တွင် ချစ်ကျော် ဟု မနည်းပြောင်းခေါ်ရ၏။ ဦးမြင့်က နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်၊ လျှာချင်းကလိပြီး ဖင်တုံကြီးများကို ဆုပ်နယ်နေရာမှ မနွယ်၏ အိမ်နေရင်းဝတ်သော ဘောင်းဘီအပွကြီးမျှော့ကြိုးမှ တဆင့် လက်နှိုက်လိုက်သည်။ သူ့မိန်းမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးက စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲနစ်နေပေပြီ။ ဒါကို ဦးမြင့်က သဘောကျတာဖြစ်၏။

သူ့မိန်းမ မနွယ်သည် ကာမအရသာကို သူမကိုယ်တိုင်လည်း ပြည့်ပြည့်ဝဝ ရယူခံစားသလို ယောက်ျားကိုလည်း အပြည့်အဝ ခံစားအောင် ပြုစု ပေးတတ်လေသည်။ မနွယ်ဆေးရုံမှာ ဆရာဝန်တွေနဲ့ ကုန်းနေတာတော့ သူ မသိဘူးပေါ့။

" နေဦး မောင် နွယ် အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်ဦးမယ် "

ဟုဆိုကာ အပေါ်က တီရှပ်နှင့် အောက်ကဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်၏။ အိမ်နေရင်း အတွင်းခံများ ဝတ်မထားသောကြောင့် မနွယ်မှာ ကိုယ်တုံးလုံးကလေး ဖြစ်သွားလေသည်။ မနွယ်မှာ စိတ်ထဲမှ ကြိတ်၍ ပီတိဖြစ်သွား၏။ တစ်လလုံးလုံး ယောက်ျားနှင့် အလိုးမခံဖြစ်ပဲ ဆေးရုံမှာ ဆရာဝန် နှစ်ယောက်နှင့် ကြိတ်အလိုးခံနေရာ ထမီလေးလှန်လှန်ပြီး ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်အလိုးခံရတာကို ကြာလာတော့ ငြီးငွေ့နေသောကြောင့် ယခုည လူနာကောင်လေးနှင့် သူ့စပါယ်ရှယ်ခန်းထဲတွင် တုံးလုံးချွတ် အလိုးခံရန် စီစဉ်ထား၏။

သို့သော် လူပျိုပေါက်ကလေးနှင့် အလိုးမခံမှီ အိမ်က ယောက်ျားကြီးနှင့် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် အလိုးခံရတော့မှာကို ပီတိဖြစ်လာ၏။ ယောက်ျားနှင့် အလိုးမခံရတာ ကြာသဖြင့် ပြန်လည် ဆန်းသစ်ရသလို ဖြစ်ခါ ကာမရာဂစိတ်များ ထကြွ ပြင်းထန်လာလေသည်။ မနွယ်က အဝတ်အစားများ ချွတ်လိုက်သလို ဦးမြင့်ကလည်း ပုဆိုးရော စွပ်ကျယ်ပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သဖြင့် လီးညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးမှာ အပေါ်သို့ ကော့ထောင်လျက် တောင်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။

မတွေ့ရတာကြာသော ယောက်ျားဖြစ်သူ၏ လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို တွေ့လိုက်ရသည်နှင့် မနွယ်လည်း ကာမစိတ်များ ပိုမိုပြင်းထန်လာပြီး ပဆစ်တုပ်ကလေး ထိုင်လျက် ကုန်းပြီး စုပ်လိုက်လေသည်။ စုပ်နေကျ လီးကြီးဖြစ်သော်လည်း တစ်လခန့် အချိန်အတွင်း မတွေ့ထိရသဖြင့် အသစ်အဆန်းဖြစ်ခါ ပါးကလေးများ ချိုင့်သွားသည်အထိ အားရပါးရ စုပ်ယူနေလေသည်။

ဦးမြင့်ကလည်း ပဆစ်တုပ်ထိုင်၍ သူ၏ လီးကို စုပ်ယူနေသော သူ့မိန်းမ မနွယ်၏ လုံးဝန်းတင်းကားသောဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြာသို့ လက်ရှို၍ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲနစ်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။သြော် ငါ့မိန်းမတော့ အလိုးမခံရတာ ကြာလို့ အတေည်ရွနေပြီဘဲ ဟု စိတ်ရင်းဖြင့် တွေးမိလေသည်။ အခြား လက်တဖက်ကတော့ ကိုင်းကိုင်းကလေးဖြစ်နေသော မနွယ်၏ ရင်ပတ်အောက်မှ လက်ရှိူလျက်တွဲလောင်းကျနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။

မနွယ်မှာ ကလေးတစ်ယောက် အမေဖြစ်သော်လည်း နို့ကြီးများကား တင်းမာဆဲဖြစ်လေသည်။ ဦးညွန့်ကလက်တဖက်က မနွယ်၏ လက်ဆစ်တဝက်ခန့်ရှိသော တူတ်ခိုင်သည့် နို့သီးခေါင်း မာမာတောင်တောင်ကလေးကို အသာချေပေးပြီး ကျန်လတဖက်က ရွှဲစိုနသေော မနွယ်၏ စောက်ရည်များကို နှိုက်ယူပြီးဖင်စအိုဝလေးကို သုတ်လိမ်းပေးရင်း ဖင်ဝလေးထဲသို့ လက်ညိုး လက်တဆစ်ခန့်ဖြင့် အသွင်းအထုတ် လုပ်၍ ကလိ ပေးနလေသေည်။

" အွန်း ဟွန်း ဟွန်း ပြွတ် ပလပ် အင်းဟင်းဟင်း မောင် တော်တော့ကွာ လိုးပေးတော့ နွယ် တအား ဆာလာပြီ ဟင့်"

မနွယ်က သူမငုံစုပ်နေသော ဦးမြင့်၏ လီးကြီးကို ပါးစပ်မှ ထုတ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ တချိန်တည်းတွင် အိပ်ယာပေါ်သို့ ပက်လက်လန် အိပ်လိုက်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပေးလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖြဲလိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီး အတွင်းသား နီနီရဲရဲနှင့် မနွယ်စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ပွစိပွစိဖြင့်အသည်းယားဘွယ်ပေါ်လာသည်။ စောက်ရည်များကလည်း စောက်ပတ်အတွင်းမှ ဖင်ကြားအတိုင်းပင်ယိုစီးကျနေလေပြီ။ ဦးမြင့်က မိန်းမအထာကို သိနေပြီဖြစ်သဖြင့် ခေါင်းအုံးတစ်လုံးယူ၍ မနွယ်၏ တင်ပါးအောက်သို့ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

မနွယ်က ဖင်ကလေးကြွ၍ ခေါင်းအုံး ရောက်လာတော့မှ ဖင်ကိုပြန်ချလိုက်သည်။ အခုဆိုရင်တော့ မနွယ်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးသည် အောက်က ခေါင်းအုံးခုထားသဖြင့် မို့မောက်ပြီး ပြဲအာအာကြီး ပေါ်လာသည်။ ကာမသွေးများ စီးဝင်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် စောက်ဖုတ်အုံကြီးမှာ နကိုယ်ကထက် ပိုပြီး ဖောင်းကားနေလေသည်။

မနွယ်မှာ သူမကြိုက်သော လီးနှင့်သာ အလိုးခံရမည်ဆိုလျင် ဘယ်လိုပုံစံမျိုးဖြင့် အလိုးခံရ ခံရ ကာမအရသာကို အပြည့်အဝရ ယူပြီး အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်အောင် အလိုးခံနိုင်သော မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူမအကြိုက်ဆုံး အနေအထားကတော့ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုး ပက်လက်လှန်ပေါင်ကားပြီး စောက်ပတ်ဖြဲ အလိုးခံရသော ပုံစံဖြစ်သည်။ ထိုပုံစံဖြင့် အလိုးခံခြင်းအားဖြင့် တက်လိုးသော လီးကိုအောက်က စောက်ပတ်ဖြင့် ကော့ကော့ပြီး ဆီး၍ အလိုးခံနိုင်သည်။ အောက်ပေး ကောင်းကောင်းဖြင့် စကောဝိုင်းပေးတာလည်း လုပ်နိုင်သည်။

ထို့အပြင် တက်လိုးသူ၏ ခါးကို သူမ၏ ခြေထောက် နှစ်ဖက်ဖြင့်ချိတ်၍ သူမစိတ်ကြိုက် ဖန်တီးနိုင်သည်။သူမ စောက်ပတ်ကြီးက အလိုးခံရတာ သိပ်အရသာ တွေ့သည့်အခါ လိုးပေးသူ၏ ခါးကို ဆွဲချိတ်၍ ဖင်ကော့ပြီး စောက်ခေါင်းအတွင်း လီးတဆုံးထည့်လျက် ဖင်ကြီးကို ဘေးဘယ်ညာရမ်းပြီး လီးအရသာခံနိုင်သည်။

အတင်းဆွဲကပ်ပြီး ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး လူးပေးလိုက်လျင် လီးချောင်းကြီးဖြင့် စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများ ဖိကြိတ်ပွတ်တိုက်မိသဖြင့် လိုးသူရော၊အလိုးခံသူပါ အကောင်းကြီး ကောင်းသွားလေသည်။ တဖန်လိုးနေစဉ်မှာလည်း လိုးပေးသူ၏ ခါးကို ဆွဲဆွဲချိတ်လျက် လိုးအားပြင်းအောင် လုပ်ပေးနိုင်သည်။ အခုလိုတင်ပါးအောက်က ခေါင်းအုံးခံလိုးလျင်ကား လိုးချက်တိုင်း ထိထိမိမိဖြင့် သူမသားအိမ်ခေါင်းကို ဆောင့်ဆောင့်ပေးတာ သူမအလွန်သဘောကျလှပေသည်။

ဒါကို ၁၇ နှစ်တိုင်တိုင် ပေါင်းသင်းလာသော ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးမြင့်က သိပြီး ဖြစ်လေသည်။ ဦးမြင့်သည်ဒူးနှစ်လုံး ထောင်ထားသော မနွယ်၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲဝယ် ဒူးထောက်လျက် တင်းမာနေဆဲ ဖြစ်သော လုံးဝန်းမို့မောက်သည့် နို့ကြီးတစ်လုံးကို ကုန်းစုပ်လိုက်သည်။ ကျန်နို့တစ်လုံးကိုမူ လက်ဖြင့် ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။

" အား အဟားဟား မောင်ရယ် အဟင်း ဟင်း ဟင့် အဟင့်"

မနွယ်သည် ရင်ပတ်ကလေး ကော့တက်လာပြီး သူမ ရင်ခွင်ထဲမှ ဦးမြင့်ခေါင်းကို ထွေးပိုက်ထားလိုက်သည်။ ဦးမြင့်သည် နို့ကြီးတလုံးလုံးကို ပါးစပ် အပြည့်ငုံထားပြီး နီညိုရောင် နို့သီးခေါင်းတုတ်တုတ်ကြီးကိုလျှာဖြင့် တို့ထိ ယက်ပေးနေလေသည်။ ကျန်နို့သီးခေါင်းတဖက်ကိုလည်း လက်မနှင့်လက်ညိုးညှပ်လျက်ချေပေးနေလေသည်။ အောက်ပိုင်းမှ သူ၏ မာတောင်နေသော လီးကြီးသည်ကား မနွယ်၏ ဆီးစပ်နှင့်စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို ဟိုထိုး သည်ထိုးဖြင့် ထိုးမိနေလေသည်။

" အိုး မောင်ရယ် အင့် အဟင်း ဟင်း"

မနွယ်မှာ အောက်က တွန့်တွန့် လူးနေပေပြီ။ ဖင်ကြီးကို ကြွလိုက်၊ ရင်ပတ်ကလေးကို ကော့လိုက်ဖြင့် ဂဏာမငြိမ် ဖြစ်နေလေ၏။ ဦးမြင့်က နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တလှည့်စီစို့ပေးပြီး ရင်ပတ်တလျှောက် လျှာအပြားလိုက်ဖြင့် ပွတ်တိုက်လျှောဆင်းလာပြီး မနွယ်၏ ဝမ်းပျဉ်းသားကလေးကို ယက်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်အမွှေးများ ကျိုးတိုးကျဲတဲပေါက်နေသော မနွယ်၏ဆီးစပ်ကလေးကို ယက်ပေးလိုက်၏။

" အင့် အဟင့် ဟင့် မောင်စောက်ပတ် ယက်မလို့လား နောက်မှ ယက်ကွာ အခု နွယ့် အထဲက တစစ်ဘစစ်နဲ့ တအားယားနေပြီ"

ထိုအခါကျမှ ဦးမြင့်သည် မာတောင်နေသော သူ၏ လီးကြီးကို လက်ဖြင့်မကိုင်ဘဲ ဖင်ကိုလှုပ်၍ စောက်ဖုတ် အပေါက်ကို ဟိုထိုး သည်ထိုးဖြင့် ရှာနေရာ လီးပါးဝလှပြီ ဖြစ်သော မနွယ်ကလည်း အောက်မှ လှုပ်၍ နေရာပြင်ပေးလိုက်သဖြင့် ဦးမြင့်၏ လီးတောင်ကြီးမှာစောက်ရည်ရွှဲနေသော စောက်ပတ်အခေါင်းထဲသို့ စွပ်ခနဲ မြုပ်ဝင်သွားလေသည်။

" အား အူး အဟင်း ဟင်း ဆောင့်စမ်းပါ လီးကြီးရယ် မိန်းမ စောက်ပတ်ကြီးထဲကို ဆောင့်လိုး လိုက်စမ်းပါ အီးအား အဟင်း ဟင်း"

ဦးမြင့်ကလည်း အောက်ပေးကောင်းပြီး စောက်ကြောသန်သော သူ့မိန်းမ မနွယ်ကို မလိုးရတာ ကြာပြီဖြစ်သဖြင့် ပြင်းပြင်းထန်လေး ဆောင့်လိုးပေးနေလေရာ ဆီးခုံချင်းရိုက်သံများ၊ စောက်ရည်ရွှဲသော စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လီးအဝင်အထွက်သံများ ဆူညံစွာ ထွက်ပေါ်လာလေသည်။

" စွပ်စွပ် ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြစ် ဖန်းဖန်း ဖုန်းဖုန်း အား အီး ရှီး စွပ် ဖတ် စွပ် ဖတ် ဖတ် "

" အား အု အီး အူး ကောင်းလိုက်တာ အု ရှီး အဟင်း ဟင်း စောက်ပတ်ကြီးကို လီးကြီးနဲ့ ဆောင့်လိုးတာလည်း ကောင်းတယ်။ မော့ဂွေးစိကြီးနဲ့ နွယ့် ဖင်ဝကို လာလာ ရိုက်နေတာကလည်း ကောင်းတယ် အု အီး အဟင်း ဟင်း"

ဦးမြင့် ကလည်း

" နွယ်အချစ်ကလေး မောင်လိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လား အရသာရှိရဲ့လား" 

" ကောင်းတာပေါ့ မောင်ရဲ့ မောင့်လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ သိပ်ကောင်းတာဘဲ။ စောက်ပတ်ကြီးထဲက အရမ်းအရသာရှိတာဘဲ။ အင်း အဟင်း ဟင်း ရှီး အင့် လိုး လိုး .လိုးမောင်ရေ့ လိုး"

မနွယ်က ခေါင်းအုံးခုထားသော ဖင်ကြီးကို ကော့ရမ်းလျက် အောက်မှ စကောဝိုင်းဝိုင်းပေးလိုက်သည်။ ဦးမြင့်မှာ မိန်းမက အောက်မှ အောက်ပေးကောင်းကောင်းဖြင့် ဖင်ကြီးကြွတက်ပြီး လှုပ်ရမ်းလျက် အလိုးခံနေသော ကြောင့်လိုးကောင်းကောင်းဖြင့် တအားဆောင့်လိုးလိုက်လေသည်။

" ဖန်း ဖန်း ဖုန်းဖုန်း ဗြစ် စွပ် ဒုတ်..အားရှီး စောက်ပတ်ကြီး အောင့်တယ် မောင်ရယ် အောင့်လည်းအောင့်..ကောင်းလည်း ကောင်းတယ်။ မောင်လိုးတာ ထိလိုက်တာ လိုးပါ မောင်ရယ်လိုးပါ အင်း အဟင်း ဟင်း"

မနွယ်မှာ သူမ ယောက်ျားဦးမြင့်၏ လိုးချက်များ ထိမိကောင်းမွန်လွန်းသောကြောင့် ရင်တလှပ်လှပ်ဖြင့်ကာမဆိပ်မွှန်သွားခါ ဂယောင်ဂတန်းဖြင့် 

" လိုးစမ်းပါယောက်ျားရယ် မိန်းမစောက်ပတ်ကို လိုးတာ ဘယ်ယောက်ျားလီးမှ မောင့်လီးလောက်မကောင်းဘူး" 

ဟု ပြောမိသလို ဖြစ်သွားပြီးမှ  ပါးစပ်ကို ဘရိတ်အုပ်ထားလိုက်ရလေသည်။ စိတ်အတွင်းကတော့ မောင့်လီးကြီးက မိန်းမရဲ့ထကြွတဲ့ အလိုဆန္ဒတွေကို ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်ပေမဲ့ အသစ်အဆန်း အပြောင်းအလဲကိုတပ်မက်မိတဲ့ မောင့်မိန်းမကို ခွင့်လွှတ်ပါတော့ ဟု ပြောနေမိလေသည်။

" အား အိ လိုးမောင် လိုးလိုး အဟင့် နို့ကြီးတွေကို ကိုင်ပေးလေ မောင့်ရဲ့ ..မိန်းမဆိုတာ နို့ကြီးတွေကို ဆွဲပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးမှ ကြိုက်တာ မောင်ရဲ့..အင့် အဟင့် ဟင့်"

ထို့ကြောင့် ဦးမြင့်လည်း မိန်းမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ပွတ်ချေပေးပြီး နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ဖက်ကို ညှပ်ဆွဲပြီး တဗြောင်းဗြောင်း ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လေသည်။

" အား မောင်မောင်    လိုး မောင် လိုးလိုး နွယ့် စောက်ပတ်ကြီးကို လိုး ..အု အဟင့် ဟင့် သွားပြီ နွယ်သွားပြီ အူး အား အီး  ကောင်းလိုက်တာရှင်"

" လိုးသာလိုး အင့် အဟင့် ကောင်းလိုက်တာနော် မောင်တူးဘရူး အူး$#@^& လိုး အား သောက်ပတ်ကြီးပြဲ အင့် အား အီး $%# " 

မနွယ်မှာ ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိ ပေါက်ကွဲသွားသဖြင့် ပါးစပ်မှ ဂယောင်ဂတန်း အော်ဟစ်နေလေသည်။

ထို့အပြင် ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးမြင့်၏ ခါးကို ခြေထောက်ဖြင့်ဆွဲချိတ်ကပ်ထားပြီး ဖင်ကြီး ကော့ခါ ပင့်ကာဖြင့် ပြန်ပွတ်ပေးရင်း စောက်ပတ်က ရှုံပွရှုံ့ပွဖြင့်စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။ တစ်လကျော်ကြာအောင် ဆေးရုံတွင် အထူးကု သမားတော်ကြီးနှင့်၎င်း၊ ဒေါက်တာ မျိုးမင်းကျော်နှင့်၎င်း၊ တိတ်တခိုးအလိုးခံစဉ်က အခုလိုလွတ်လွတ်လပ်လပ် အော်ဟစ် အလိုးမခံရသဖြင့် အခုလို အိမ်မှာ ယောက်ျားဖြစ်သူလိုးပေးတာကို အော်ဟစ် လိုးခံလိုက်ရသောအခါ အကောင်းကြီးကောင်းသွားလေတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် မနွယ်၏ မျက်နှာကလေးမှာ  အတော်ကြည့်ကောင်းသည်။

ဦးမြင့်ကတော့ မပြီးသေးသဖြင့် တောင်နေဆဲဖြစ်သော သူ၏ လီးကြီးကို မိန်းမ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်း တဆုံး ထည့်စိမ်ထားလျက် စောက်ခေါင်းကြွက်သားများဖြင့် ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူပေးနေသည်ကို လီးအရသာခံနေလေသည်။ ခါတိုင်းလည်း သူတို့ လင်မယားလိုးလျင် မိန်းမနှစ်ချီပြီးမှ ဦးမြင့်တချီသာ ပြီးအောင် ထိန်းလိုးလေ့ရှိတာ ဖြစ်ပါသည်။

မနွယ် စောက်ပတ်ကြီးက လီးကို တဇတ်ဇတ် စုပ်ယူရာမှ တဖြေးဖြေး အရှိန်သေသွားသလို မနွယ်ကလည်းအိပ်ယာပေါ်ပက်လက်ကလေး ငြိမ်ကျသွားလေသည်။ မနွယ်၏ များပြားလှသော စောက်ရည်များကတော့စောက်ဖုတ်အတွင်းက လျှံထွက်ခါဖင်ကြားတလျှောက်စီးကျနေလေသည်။ 

ထိုအချိန်တွင် မနွယ်၏ မျက်နှာကလေးမှာ အတော် ကြည့်ကောင်း၏။ ရာဂသွေးများ လျှံတက်လျက်မျက်နှာကလေးမှာ နီမြန်းနေ၏။ စောစောပိုင်း အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်နေစဉ်ကတော့ မျက်နှာက ရမ္မက်ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် အနည်းငယ် ရှုံ့မဲ့နေသော်လည်း အခုတော့ ပြုံးစစလေးဖြစ်နေသည်။ လိုချင်တာကိုပြည့်ပြည့်ဝဝ ရရှိသွားသဖြင့် ကျေနပ်ပီတိ ဖြစ်နေသော မျက်နှာကလေးဖြစ်သည်။

ထို အချိန်ကျမှ ဦးမြင့်က နောက်တချီအတွက် အစပျိုးသည်။ မနွယ်၏ စောက်ခေါင်းထဲ တဆုံးမြုပ်ဝင်နေသော သူ့လီးကြီးကို မသိမသာလေးလှုပ်ပြီး ဖြေးဖြေးလေး ကပ်ညှောင့်ပေးသည်။ ထိုမှ တဖြေးဖြေး လီးကိုအသာလေး ဆွဲထုတ်လိုက် ၊ပြန်သွင်းလိုက်ဖြင့် ညင်ညင်သာသာလေး လိုးပေးနေသည်။ တကယ့် ဖြေးဖြေးလေး၊ ငြိမ့်ငြိမ့်လေး။ လီးအချောင်းကြီးဖြင့် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကို ပွတ်တိုက်ချော့မြူနေ၏။

လိုးနေရင်း မနွယ် မျက်နှာလေးကို နေရာအနှံ နမ်းရှုံ့ပေးနေ၏။ မနွယ် လည်တိုင်ကလေးကို လျှာအပြားလိုက်ယက်ပေးလိုက်၊ အနီကွက်ပေါ်အောင် စုပ်ယူလိုက်။ မနွယ် နားရွက်ကလေးများကိုလည်း ဖွဖွလေးကိုက်ပေးနေသည်။ လက်ကတော့ မနွယ်နို့အုံကြီးများကို ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ရင်း နို့သီးခေါင်းတုတ်တုတ်ကလေးများကို ချေပေးနေသည်။

မနွယ်မှာလည်း ခုလေးတင် တစ်ကြိမ်ပြီးထားသော်လည်း ဦးမြင့်၏ ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်သော နှိုးဆွမှုများကြောင့် ပြန်ရွလာသည်။ ဦးမြင့်၏ လီးအသွင်းအထုတ်နဲ့ အညီ ဖင်ကလေးကိုကြွကြွပေး၏။ စောက်ရည်များကလည်း ပြန်လည်ယိုစိမ့်ထွက်လာသည်။

" အင်း ကောင်းတယ် မောင်၊ဖြေးဖြေး   ဖြေးဖြေး အဲသည်လိုလေး အရသာခံ လိုး အင့် အဟင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာ၊လောကစည်းစိမ်ဘဲ။"

မနွယ်က ဦးမြင့်လီး ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း ဖင်ကလေး ကော့ကော့ပြီး လီးကြီးကို စောက်ပတ်ကြီးဖြင့်လိုက်လိုက်ဟပ်သည်။

အစပိုင်းမှာတော့ ငြိမ်ငြိမ်ကလေး တလှုပ်လှုပ်လိုးနေသည်။ တဖြေးဖြေးနှင့် လီးအနှုတ်အသွင်းက မြန်မြန်လာသည်။ လီးက မြန်လာသလို အောက်က မနွယ်ကလည်း ခပ်မြန်မြန် ကော့ကော့ထိုးပေးသည်။ လီးကဆောင့်လိုးအချလိုက်မှာ အောက်ကစောက်ပတ်ကြီး ဖြဲပြီးပင့်ခံသည်။

လီးကအပေါ်က လိုးအချလိုက်မှာ အောက်စောက်ပတ်ကြီးက ဖြဲပြီးပင့်ပေးသဖြင့် လီးအချောင်းကြီးက စောက်ပတ်အတွင်းသားများကို ထိမိစွာပွတ်တိုက်သွားပြီး လီးထိပ်ဖြင့် သားအိမ်ခေါင်းကို ဒုတ်ခနဲ သွားဆောင့်မိသည်။ ဆီးခုံချင်းကလည်း ဖန်းခနဲ ရိုက်မိသည်။ မနွယ်မှာ ရင်ထဲက လှပ်ခနဲ ဖြစ်ခါ ကြက်သီးများပင်ထအောင် အရသာတွေ့သွားသည်။

" အင့် အဟင့် ဟင့် မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ ဆောင့်ဆောင့် .. ဆောင့်တော့"

ဦးမြင့်က ချက်ချင်းကြီးဆောင့်မလိုး။ ဖြေးဖြေးချင်တင် တင်လိုးသည်။

တဖြေးဖြေးနှင့် ဆောင့်ချက်များကမြန်လာသည်။ အားလည်း ပါလာသည်။ အခန်းလေးထဲဝယ် တဖုန်းဖုန်းနှင့် ဆီးခုံချင်းရိုက်မိသံများ၊ တစွပ်တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် စောက်ရည်ရွှဲနေသော စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လီးဝင်လီးထွက်သံများဆူညံနေသည်။

မနွယ်၏ ကာမထန်သော အော်ဟစ် ညီးညူသံများကလည်း ပွက်လောညံနေသည်။

" လိုး လိုး နွယ် စောက်ပတ်ကြီးကိုလိုး လိုးသာလိုး အောင်မယ်လေး ကောင်းတယ် မောင်ရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကောင်းတယ် အင်း အဟင်း ဟင်း အီး အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်"

အခန်းအပြင်မှာတော့ မနွယ် တူမလေး သန်းသန်းတစ်ယောက် တံခါးကို နားကပ်ပြီး အထဲက သူ့အဒေါ်အော်ဟစ်ညီးညူရင်း အလိုးခံနေသော အသံများကို ချောင်းနားထောင်နေသည်။ အခန်းက လုံသဖြင့်ချောင်းကြည့်လို့တော့ မရ။ ဦးမြင့်၏ တဟင်းဟင်းဖြင့် မာန်သွင်းသံများလည်း ကြားရသည်။ သူမ အဒေါ်မနွယ်ကတော့ အသံကုန် အော်ဟစ်ညီးညူရင်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အလိုးခံနေသည်။ အိမ်မှာက လူမရှိ။အတာလေးက ကျောင်းသွားနေသည်။

ဖိုးဖိုးကြီး ဦးညွန့်က တက္ကစီဆွဲနေသည်။ သန်းသန်း တစ်ယောက်သာ ကနေ့ ဖုန်းဆိုင်ပိုင်ရှင် အစ်မမွေးနေ့မို့ကျွေးမွေးပြီး စောစော ပြန်လွှတ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်၏။ အခန်း တံခါးသော့က တစ်ယောက် တစ်ချောင်းရှိသဖြင့် ကိုယ့်ဘာသာဖွင့်ပြီး ဝင်လာရာမှ အဒေါ်တို့ လင်မယားလိုးပွဲနှင့် တိုးခြင်းဖြစ်သည်။ သန်းသန်းမှာ ပါးစပ်ကလေးကို အုပ်လျက် နားထောင်နေမိသည်။ အထဲမှ

" ပြီးပြီမောင် ပြီးပြီး ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် လိုးပေးတာ အရသာ ရှိလိုက်တာ အင်း အဟင်း ဟင်း"

ဟု ကြားလိုက်ရ၏။ ဆက်၍

" အား  နွေး ခနဲဘဲ။ မောင်လီးရည်ပန်းတာ သန်လိုက်တာ၊ စောက်ပတ်ထဲကို ဆိမ့်နေတာဘဲ" 

ဟု ဆက်ကြားလိုက်ရသဖြင့် ပါးစပ်ကို အသာပိတ်လျက် သူမနှင့် အတာလေး အိပ်သော အခန်းထဲသို့ ဝင်လာ၏။ အခန်းတံခါးကို သေချာချက်ချလျက် အဝတ်လဲရန် ချွတ်ပြီးခါမှ ပြန်မဝတ်တော့ဘဲ တုံးလုံးကလေး အိပ်ယာပေါ် လှဲကာ စောင်ခြုံထားလိုက်၏။ အင်း ညကျမှ အဒေါ်ဆေးရုံကို ညဂျူတီသွားရင် အဒေါ် ယောက်ျားဦးလေးကြီး ဦးမြင့်နဲ့ အလိုးခံလိုက်ဦးမယ် ဟု စဉ်းစားရင်း စောက်ဖုတ်ကလေးကို နှိုက်ပြီးအယားဖြေနေလေ၏။

......................................................................................


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



Friday, April 26, 2019

မယားတောသူ အပိုင်း (၁၅)

မယားတောသူ အပိုင်း (၁၅)

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - Dr.Oo (အတွေးပင်လယ်ပြာ မှကူးယူသည်)

အခန်း (၇၉) မိုးမ အခန်းထဲ မှ ကိုသူရမောင်

ကိုသူရမောင်က မိုးမ ပုခုံးတဖက်တချက်မှာ သူ့တတောင် နှစ်ဖက်ကို ထောက်၊ကုတင်ပေါ်ကုန်းကာ မိုးမ ပါးလေးကို နမ်း ဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။ မိုးမ က မျက်နှာလေးကို တဖက်လှည့်လိုက်သဖြင့် နားရွက်ကလေး ကို နမ်းမိသည်။ မိုးမ က ကိုသူရမောင် မျက်နှာကို မကြည့်ပဲ တဖက်သို့ လှည့်ထားသဖြင့် ကိုသူရမောင်က မိုးမ လည်တိုင်တို့ ကို နမ်းရှုံ့လိုက်သည်။ 

မိုးမ ညဝတ်အင်္ကျီအသားပါးပါး အောက်မှ မြင်နေရသော အသားစိုင်တို့ကို တပ်မက်စွာ ငေးမောရင်းက ကြယ်သီးပြုတ်နေသော အင်္ကျီ ရှေ့ဖက်မှ ရင်ညွန့်သား လေးများကို သူ့နူတ်ခမ်း အစုံဖြင့် စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ မိုးမ တယောက် သူမ အသား ကို စိုစွတ်သော နူတ်ခမ်းအစုံက လာထိတော့ ကြက်သည်းမွှေးညှင်းလေးများ ပင် ထသွားသည်။အသံလေး ပင် သူမ ကိုယ်တိုင် မသိလိုက်ပဲ ထွက်သွားရကာ ကိုသူရမောင် မျက်နှာကို ပြန်လှည့်ကြည့်ရင်း၊

“ ကျေးဇူးပြုပြီး သွားပါတော့ရှင်၊ ကျမ အိပ်ပါရစေတော့၊ ကျမ စိတ်ရော ကိုယ်ပါ ညှစ်နွမ်းနေပါပြီ”

ကိုသူရမောင်က မိုးမ ၏ ညဝတ်အင်္ကျီလေး လျှောကျနေသည့် ပုခုံးသားကလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်ရင်းက၊

“ အချစ်လေး ကလည်းကွာ ဒီလို အခွင့်အရေးမျိုး က ဘယ်လို ရနိုင်မှာလဲ၊ ကိုကြီး က ချစ်လေးကို လိုချင်လို့ စောင့်နေရတာ ကြာလှပါပြီကွာ၊ ဒီညလောက်ကောင်းတဲ့ အခြေအနေ ဘယ်လိုမှ ပေါ်မှာ မဟုတ်တော့ဘူးလေ။ ချစ်လေး ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေတာ တွေကို ကိုညီး ဖြေဖျောက်ပေးပါရစေကွာ၊ စိတ်ကို သာ အသာလျှော့ထားလိုက်ပါတော့”မိုးမ မှ အသံထွက်ငြီးချင်လာမိသည်။ဒေါသလည်း ထွက်ထွက်ဖြင့်၊

“ ရှင် အခု ထွက်သွားမလား မထွက်သွားဘူးလား၊ ကျမ အော်ပြစ်လိုက်မှာနော်၊ ဒီအိမ်ထဲက လူတွေ အကုန်ကြားအောင်ကို အော်ပြစ်လိုက်မှာ၊ အရှက်မကွဲချင်ရင် အခုထွက်သွားတော့”

ကိုသူရမောင်က ဒီညတော့ မရတော့ဘူး ဆိုတာ ခံစားသိလိုက်ရပြီး ဒေါသလည်း အနည်းငယ်ထွက်လာမိသည်။ ထို့ကြောင့် ကုတင်ပေါ်ကုန်းနေရာက မတ်မတ်ပြန်ရပ်လိုက်ပြီး အခန်းဝသို့ သွားမည်ပြင်ရင်း၊

“ နင့်ကိုယ်နင် သူတော်စင်မ ကြီးလို လုပ်ပြမနေစမ်းပါနဲ့၊ တနေ့ ငါ နင့်စောက်ဖုတ်ကို လိုးပြီ၊ စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားအောင်ကို လုပ်ပြအုန်းမယ် စောက်ကောင်မ၊ စောင့်ကြည့်နေဟွန်း”

သူမကို စောက်နှင့် နိူင်းကာ ပြောလိုက်သဖြင့် ဒေါသထွက်သွားသော မိုးမ က အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်ကလေး လှဲ နေရာမှ ခုန်ထကာ ကိုသူရမောင် ကို ခုန်အုပ်လိုက်လေသည်။ ကိုသူရမောင်က အခန်းဝနားသို့ ရောက်နေပြီ ဖြစ်ရာ လက်ကို ဖမ်းမိလိုက်သည်။ 

ဖမ်းမိသော လက်ကို ပင် ဆွဲကာ သူမ ပါးစပ်ဖြင့် ကုံးကိုက်ပြစ်လိုက်သည်။ ကိုသူရမောင် ကလည်း ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်လိုက်ရာ မိုးမ ၏ ဘရမ်းဘဒါ အနေအထားကြောင့် ညဝတ်အင်္ကျီက ဖရိုဖရဲ နှင့် အောက်မှ ရင်သားတွေက လှုပ်ခါယမ်းနေသည်ကို လက်နာနေသည့်ကြားက မြင်နေရသဖြင့်၊ လွတ်နေသော နောက်လက်တဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ်ပြစ်လိုက်သည်။ ကိုသူရမောင် ၏ အတွေ့အကြုံ ရှိနေသော လက်က ညဝတ်အင်္ကျီအောက် ဘရာဇီယာကြားမှ ပင် မိုးမ နို့တွေကို အုပ်ကိုင်မိလေသည်။ မိုးမ က ဒေါသ ဖြင့် မွန်နေသဖြင့် ရုတ်တရက် သတိမထားမိလိုက်ခြေ။

အဖြစ်အပျက် တွေက မြန်ဆန်လွန်းလှ သည်။ စက္ကန့်ပိုင်းလေး အတွင်း မိုးမ ပါးစပ်မှာ သွေးအရသာကို လျှာပေါ် ခံစားလိုက်ရသဖြင့် လန့်ဖြန့်သွားခဲ့ရသည်။ မိုးမ သွားတွေက ကိုသူရမောင် လက်မောင်းသားကို ပေါက်ပြီး သွေးများ ဖြာကနဲ ထွက်လာသဖြင့် ဖြစ်သည်။ မိုးမ က နာသဖြင့် ရှုံ့မဲ့ သွားသော ကိုသူရမောင် မျက်နှာကို ကြည့ိုက်ပြီး သူမ ကိုက်လိုက်မိသည့် နေရာကို ပြန်ကြည့်လိုက်မိသည်။ 

လက်မောင်းပေါ်တွင် သွားရာ အကွင်းလိုက် ကြီး နှင့် ပေါက်သွားသည့် နေရာတို့ မှာ သွေးစို့နေလေသည်။ မိုးမ တကိုယ်လုံးတုံရီ သွားရသည်။ သူမ အသက် ကို မျှင်း ရှုပြီး မောပန်းလာခဲ့ရသည်။ ကိုသူရမောင် မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်၊ သူ့အနာကို ကြည့်လိုက် ဖြင့် လုပ်နေရင်းက ကိုသူရမောင် ၏နောက် လက်တဖက်က သူမ နို့ပေါ်ကို ရောက်နေပြီး ကောင်းကောင်း ဆုပ်နှယ်နေသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်။ သူမ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထို လက်ကို ဖမ်းအုပ်ကိုင် ကာ ဆုပ်လိုက်ရင်းက လေသံတိုးတိုး ဖြင့်၊

“ ကျမ က လဲ့လဲ့နွယ် မဟုတ်ဘူး၊ စောက်ကောင်မလို့ မသုံးပါနဲ့”

ကိုသူရမောင်က ဒဏ်ရာရသွားသော သူ့လက်မောင်းဖြင့် မိုးမ ကိုယ်လုံးလေးကို သိုင်းဖက်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။ မိုးမ ရင်သား အစုံ က သူ့ရင်ဘတ်တွင် အိကနဲ့ လာဖိကပ်မိသွားသည်။ သူ့လက်မောင်းပေါ်မှ သွားရာပေါ်တွင် စို့နေသော သွေးစလေးများကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ငုံ့စုပ်လိုက်ပြီး၊ မိုးမ ကို နူတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်လိုက်ပြီး ထိုသွေး အရသာကို ခံစားစေသည်။ 

မိုးမ က နူတ်ခမ်းကို စေ့ထားလေရာ သူ့လျှာကြီး ကို မိုးမ ပါးစပ်ထဲ ရအောင်ထိုးထည့် ပြီး မိုးမ ကို ပြန်နမ်းစေဖို့ ကြိုးစားလေသည်။ မိုးမ လည်း သူမ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသော လျှာကြီး မှ သွေးနံ့ကို ရလေသည်။ မိုးမ မှာ အခု ထိ စိတ်လှုပ်ရှား ပြီး မောဟိုက်နေလျှက်က ကိုသူရမောင် အနမ်းတွေကို ရှောင်ပြီး ရုန်းကန်နေရာမှ ကိုသူရမောင် လက်မောင်းမှ သွေးစ များ သူမ ညဝတ်အင်္ကျီပေါ်မှာ ဟိုတကွက် ဒီတကွက် ပေကျံကုန်သည်ကို သတိထားမိလေသည်။ 

ကိုသူရမောင် က မိုးမ ကို ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲခေါ်သွားသည်ကိုလည်း ဒီတခါတော့ အလိုက်သင့်လေး ပါသွားမိလေသည်။ ကိုသူရမောင်ကို သွေးထွက်သံယို အနာတရ ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်မိသည်ဟူသော အတွေးက မိုးမ စိတ်ကို ပျော့သွားစေသည်။ စိတ်ထဲက လဲ တကယ်စိုးရိမ်သော စိတ်ဖြင့်၊

“ ကိုကြီး အရမ်းနာသွားလား၊ ကျမ ဟို ဂွမ်းနဲ့ စပရစ် သွားယူပေးမယ်လေ”

ကိုသူရမောင်က မိုးမ ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်နှင့် မိုးမ က အံဆွဲတခု မှ ဂွမ်း စပရစ် စသည်တို့ကို သွားယူ ပြီး ပြန်လာလေသည်။ ကိုသူရမောင် က ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်ပြီး စောင့်နေသည်။ ထိုအချိန်တွင်တော့ မိုးမ မှာ အနည်းငယ် စိတ်တည်ငြိမ်သွားလေပြီ၊ ကိုသူရမောင် အနာကို သေခြာ ဂရုစိုက်ကာ စပရစ်ဖြင့် ဆေးကြော ပေးနေသည်။ 

ကိုသူရမောင်က သူ့ တခြား လက်တဖက်ဖြင့် မိုးမ ပုခုံးလေးကို သိုင်းဖက်ကာ သူ့အနားဆွဲယူ လိုက်သည်။ မိုးမ ရင်သားတွေက သူ့ ရင်ဘတ် နှင့် နံဘေး တို့ တွင် လာဖိကပ်လေသည်။ မိုးမ သူ့အနာကို သန့်ရှင်း ဆေးထည့်ပေးနေချိန်တချိန် လုံး သူမ ကို ကိုသူရမောင် ဖက်ထားခြင်း ခံနေရလေသည်။. မိုးမ မှာ အနာကိစ္စ ပြီး သွားတော့ လည်း မလှုပ်ရှားတော့ပဲ ကိုသူရမောင် ရင်ခွင်ထဲ မှာ ငြိမ်နေလေသည်။ 

ကိုသူရမောင်က မိုးမ ဆံပင်လေးများကို သူ့ပါးစပ် ဖြင့် အသာ လေမှုတ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးမှ မိုးမ နားအနောက်ဖက် လည်တိုင်လေး ကို သူ့လျှာကြီး ဖြင့် တို့ထိကာ ရက်ပေးလိုက်တော့ မိုးမ ကိုယ်လေး တုံတက်သွားရသည်။ ယခုတော့ မိုးမ မှာ သခင်ပုံသွင်း လိုက်သည်ကို ပထမဦးဆုံး အကြိမ် သဘောပေါက်ပြီး ယဉ်သွားရသည့် တိရစ္ဆာန် အရိုင်းမလေး တကောင် နှင့် ပင် တူနေတော့သည်။

မိုးမ မှာ မလှုပ်မယှက် ဖြင့် ငြိမ်နေစဉ် ကိုသူရမောင် လက်က မိုးမ ပုခုံးသား လေးကို ပွတ်သတ်သတ် ပေးနေရင်းက မိုးမ ဘိုက်သားလေး တွေကို ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ နောက်တော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း အပေါ်သို့ တက်လာခဲ့သည်။ မိုးမ မှာ ခုတော့ သူ့ကို အတင်း တားချင်စိတ်မရှိတော့ခြေ။ 

ကိုသူရမောင် ကို သွေးထွက် သံယို ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်မိတာကို ပဲ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေမိသည်။ မိုးမ ဘဝတလျှောက်လုံး ခုလို မျိုး သွေးထွက်သံယို သူများ အသားနာအောင် တခါမှ မည်သူ့ကို မှ မလုပ်ခဲ့ဘူးခြေ။ အခု ကိုသူရမောင်ကို လုပ်မိခဲ့ သည်ကိုလည်း မိမိကိုယ် မိမိ အပြစ်တင် နေမိလေသည်။

ကိုသူရမောင် လက်ဖဝါးက သူမ ရင်သား အပေါ်ကို ရောက်လာတော့ ကိုသူရမောင် လက်ကောက်ဝတ် ကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး ရှက်သွေးဖြန်းသော မျက်နှာလေးဖြင့် မော့ကြည့်ကာ၊

“ ကိုကို ခနနေရင် ပြန်ရောက်လာတော့မယ်”

ဟု တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။ သူမ နှလုံးတွေက အခုံမြန်နေသည်။ အသက်ရှုလည်း နည်းနည်းမြန်လာခဲ့ သည်။ ကိုသူရမောင်က ဘာမှ ပြန်မပြောပဲ သူ့လက်တွေကိုသာ အသာ အားပြုကာ ဆွဲပြီး မိုးမ ရင်သား တွေကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ မိုးမ ၏ အိစက် နေသော ရင်သား မို့မို့ကို အသာ ဆုပ်ညှစ်လိုက်ပြီး မိုးမ နူတ်ခမ်း အစုံကို နမ်းစုပ်ဖို့ ကြိုးစားလေသည်။ မိုးမ က သူမခေါင်းကို တဖက်သို့ လှည့်ရှောင်လိုက်ရင်းက၊

“ ကိုကို အခု ရောက်လာတော့မယ်”

ဟု ထပ်ပြောလိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ကိုသူရမောင် က ခေါင်းငုံ့ကာ မိုးမ ရင်သား အပေါ်ပိုင်း ရင်သား မြှောင်းပေါ်ကို သူ့နူတ်ခမ်းဖြင့် ဖိကပ်နမ်းလိုက်သည်။ မိုးမ မှာ ငြီးသံလေး ထွက်လာပြီး မတ်တတ်ထရပ်လိုက် သည်။ သူမ အသက်ရှုသံနေ က မမှန်တော့၊ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းကို ကြားနေရသည်။ ကိုသူရမောင် လည်း မတ်တပ် ထရပ်လိုက်သည်။ မိုးမ ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းကာ ဖက်လိုက်သည်။ မိုးမ က အသံတုံတုံရီရီဖြင့်၊

“ မကောင်းပါဘူး ကိုကြီးရယ်..ဟင့် အင်း… ဟင့် အင်း…”

ဟု ငြင်းရှာသည်။ မိုးမ အသက်ရှုလိုက်တိုင်း မို့မောက်တက်လာသည့် ရင်သား အစုံကို ဘေးတိုက် မြင် နေရသည့် ကိုသူရမောင် တယောက် မိုးမကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲလှည့်ကာ ဖက်ရမလား ၊ နောက်ကျောဖက် ကနေဖက်ရမလား တွေးနေလိုက်သည်။ 

နောက်တော့ မိုးမ ကျောကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲကာ ဖက်လိုက်သည်။ မိုးမ ဖင်လုံးလေး မှာ သူ့လီးကြီး နှင့် လာထိကပ်လေသည်။ မိုးမ ဘိုက်သားလေးကို သူ့လက်ဖြင့် သိုင်းဖက်ကာ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်လေး ဖက်လိုက်သည်။ မိုးမ ဖင်နှစ်လုံးကြား မှာ ကိုသူရမောင် လီးကြီးက အမြှောင်းလိုက်ကပ်လျှက် မိုးမ မှာ ဒူးများ ပင်ညွှတ်ခွေချင်လာခဲ့ရသည်။

ကိုသူရမောင်က သူ့ဒူးကို ကွေးကာ လီးကြီးကို မိုးမ ဖင်နှစ်လုံးကြားသို့ ထိုးသွင်းကာ လွှဆွဲသကဲ့သို့ ပင့်ဆွဲပွတ်လေသည်။ ကိုသူရမောင်က မိုးမ ဘိုက်သားလေးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆွဲဖက်ထားသဖြင့် မိုးမ ကိုယ်လေးက ရှေ့ကို ကုန်းပေးသလို ဖြစ်နေရကာ ကိုသူရမောင် အတွက် တကယ်လိုးနေရသလို ပုံစံကောင်းနေလေသည်။

သူ့လက်တဖက်က မိုးမ ပေါင်တန်ကြီးများကို ရှေ့ပိုင်းမှ ပွတ်သတ် ကိုင်တွယ်ပေးလာလေရာ၊ မိုးမ မှာ တုံတုံရီရီဖြင့် ကိုသူရမောင်ကို တောင်းပန် အကြည့်ဖြင့် မော့ကြည့် ရှာလေသည်။ ကိုသူရမောင် လက်က မိုးမ ညဝတ်အင်္ကျီကို လည်း တဖြည်းဖြည်း တွန်းမ ရင်းက ပေါင်ကို ပွတ်လာသည် ဖြစ်ရာ မိုးမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးထိရောက်လာတော့သည်။ မိုးမ စောက်ဖုတ်ကို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်မိချိန်တွင် မိုးမက

“ ကိုကို အခု အိမ်နားရောက်နေလောက်ပြီနော်”

ဟု ထပ်ပြောပြန်သည်။ မိုးမ မှာ ကိုရင်ဦးမောင် နှင့် ရမှသာ သူမ အပျိုစင်ဘဝကို စွန့်လွှတ်ခဲ့ရသူ ဖြစ်ပြီး၊ ကိုရင်ဦးမောင် မှ လွဲ လျှင် ဘယ်ယောက်ျား မှ မထိ မတို့ ခဲ့ဘူးသေးသော သူမ အတွင်း ပစ္စည်းတို့ကို အခုတော့ ဖြင့် ကိုသူရမောင် တယောက် ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် ကိုင်တွယ်နေတာကို ခံနေရလေပြီ။ 

ကိုင်နေသူက လည်း မိမိ ယောက်ျား ၏ အကို အရင်း၊ အကိုင်ခံနေရတာကလည်း မိမိ ယောက်ခမကြီးအိမ်က မိမိ တို့ လင်မယား အိပ်သည့် အခန်းထဲမှာ၊ ထိုကဲ့ သို့သော အခြေအနေက မိုးမ ကို ပါးစပ်အာစေးထည့်ထားသလို ဖြစ်စေကာ ချွေးပြန် မောဟိုက်လာစေလေသည်.။

ကိုသူရမောင် နူတ်ခမ်းအစုံက မိုးမ လည်တိုင်မှ တဆင့် မိုးမ ပါးပြင် မိုးမ နားအနောက်နား တို့ကို နမ်းစုပ်ပေးရင်း လီးကြီးက လည်း မိုးမ ဖင်ကြားကို ညှောင့်နေလေရာ မိုးမ တယောက် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်နေရလေသည်။ မိမိ ကို မိမိ ခဲအို က လိုးချင်နေမှန်းကို မိုးမ သိသလို မကြာခင်မှာ သူမ အလိုးခံရတော့မည် ဆိုတာကိုလည်း စိတ်ထဲမှာ သိနေလေပြီ၊ အဲလို မဖြစ်အောင် ဘယ်လို လုပ်ရမည် ဆိုတာကိုတော့ သူမ မသိတော့ပေ။ 

ကိုသူရမောင်က မိုးမ နူတ်ခမ်းကို ရအောင် နမ်းဖို့ ကြိုးစားတော့ မိုးမ တယောက် ကိုယ်ကို ရှေ့ကိုင်းကာ ရှေ့မှ နံရံကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထောက်ထားလိုက်မိသည်။ အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ မိမိ ညဝတ်အင်္ကျီမှာ ပေါင်အထိလန်နေပြီး ကိုသူရမောင် လက်က ပေါင်ခွဆုံမှာ ဝင်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ခြေနေသည်ကို မြင်နေရလေသည်။ 

ကိုသူရမောင် လက်ချောင်းတွေက မိုးမ ပင်တီ ပေါင်ရင်းသားရည်မျှော့ကြိုးအောက်မှ တိုးဝင်ကာ စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ ထိုးသွင်းဖို့ ကြိုးစားလေသည်။ ကိုသူရမောင် လက်ချောင်းထိပ်တွေက မိုးမ စောက်စေ့ လေးနှင့် မိုးမ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းတို့ကို ပွတ်ချေ လာတော့ မိုးမ ခရှာ အရှက်ပိုရတော့သည်။ 

မိမိ စောက်ဖုတ်မှ အရည်ကြည်တို့က စိုစွတ်နေပြီ မဟုတ်ဘား၊ ခုတော့ ကိုသူရမောင် တယောက် သူမ စောက်ရည်တွေ ရွဲနေသည်ကို သိသွားလေပြီ။ ကိုသူရမောင် မှာ သူ့လက်ခလည်ဖြင့် မိုးမ စောက်ဖုတ်အတွင်း သို့ထိုးထည့်ကာ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးရင်းက မိုးမ အသက်ပြင်းပြင်းရှုရင်း မို့မိုတက်လာသော ရင်သား အစုံကို အပေါ်မှ ငုံ့ကြည့်နေသည်။

မိုးမ က ကိုသူရ မောင် လက်တွေကို ဆက်ထိုး မရအောင် လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ကိုသူရမောင်က၊

“ ဘာဖြစ်လို့ လဲ ချစ်လေး ရဲ့၊ ကောင်းနေရဲ့ သားနဲ့ အချစ်လေးက ခေါင်းမာနေတယ်ကွာ”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ မိုးမ ကလည်း နောက်တခါ၊

“ ကိုရင်ဦးမောင် အခု အိမ်နားရောက်နေလောက်ပြီ”

ဟု ထပ်ပြောပြန်သည်။ ကိုသူရမောင်၏သန်မာ သော လက်က မိုးမ တွန်းထားသည့် ကြားမှ တွန်းထိုးကာ မိုးမ စောက်ဖုတ်တွငိးသို့ လက်ခလည်တချောင်းလုံး တိုးဝင်သွားအောင် ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ မိုးမ ဟာ အီး ကနဲ အသံ ထွက်ကာ ခေါင်းကလေး မော့ပြီး မျက်လုံးအစုံ တင်းတင်းလေး ပိတ်သွားရသည်။ 

ကိုသူရမောင်က သူ့လက်ခလည်ကို အဝင်အထွက်လုပ်ကာ လက်ချောင်းဖြင့် မိုးမ စောက်ဖုတ်ကို ပင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တာ့ မိုးမ ခမျှာ ငြီးသံလေးသာ ထွက်လာရတော့သည်။ ကိုသူရမောင် လက်ချောင်းက ပင့်ထိုးလိုက်ချိန် မိုးမ ခြေဖျားကလေး ကြွသွားရပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်မှ ခြေဖနောင့်မှာ ကြမ်းပေါ် ပြန်ကျလာရသည်။

ထို အချိန်တွင် မိုးမ မှာ မျက်နှာလေး မော့လျှက် မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ပါးစပ်လေးက ဟတတ ဖြစ်နေရှာလေသည်။ ကိုသူရမောင်က လက်က လည်း စောက်ဖုတ်ကို အဆက်မပြတ်လိုးပေးရင်း လီးက လည်း ဖင်ကြားမှာ ညှောင့်နေရင်းက အားနေသည့် နောက်လက်တဖက်ဖြင့် မိုးမ မေးလေးကို ကိုင်ကာ မျက်နှာကို သူ့ဖက်လှည့်လိုက်သည်။ 

မိုးမ ၏ ဟတတ နူတ်ခမ်းအစုံကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ဖိကပ်ကယ စုပ်နမ်းလိုက်ရင်းက သူ့လျှာကြီးကို မိုးမ ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။ ကိုသူရမောင် အံအားသင့်သွားရသည်မှာ သူ့လျှာကြီးကို မိုးမ ပါးစပ်လေးက အငမ်းမရ ပြန်စုပ်လာခြင်းပင်တည်း။ ကိုသူရမောင်က မိုးမ သူ့လျှာကို စုပ်ပေးနေသည်ကို အရသာခံရင်းက မိုးမ ပင်တီလေးကို အောက်သို့ တွန်းချွတ်လိုက်ချိန်မှာတော့ မိုးမ မှာ မည်သို့မှ တားဆီး မည့် အရိပ်အယောင်ကို မပြတော့ခြေ။

........................................................................................................................................................

မူရင်းစာရေးသူက To be continued......... လို့ ရေးသွားပေမဲ့ နှစ်အတော်ကြာနေပြီး ပြန်လာရေးတာ မတွေ့ရတော့ ဒီမျှနဲ့ ပဲ အပိုင်း ၁ ဆိုပြီး ဇာတ်သိမ်းရပါတော့မယ်။ အချိန်လည်း ရပြီး စာရေးချင်စိတ်လည်း ရှိနေသေးတယ် ဆိုရင်တော့ အပိုင်း၂။ ကို ကိုယ့်အိုင်ဒီယာနဲ့ ကိုယ်ဆက်ရေးမလားလို့တော့ စဉ်းစား ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မူရင်းစာရေးသူရဲ့ အာဘော်ကို မမှီမှာတော့ စိုးရိမ်မိပါတယ်။



အားပေးကြတဲ့ စာဖတ်သူများကို ခင်မင်လေးစားစွာနဲ့ 

ဒေါက်ဦး 




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

 ပြီးပါပြီ။





မယားတောသူ အပိုင်း (၁၄)

မယားတောသူ အပိုင်း (၁၄)

ရေးသားသူ - Dr.Oo (အတွေးပင်လယ်ပြာ မှကူးယူသည်)

အခန်း (၇၃) ကိုကြီးသူရ နှင့် မိုးမ

မိုးမ က ဆက်ပြောသည်။

“ ချစ်လေး မှာ နေ့ခင်းတုန်းက စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်ခဲ့ရတာ တွေ၊ ညဖက်ကျတော့ ပိုဆိုးတယ်။ ကိုကို က အဲဒီနေ့ က ည ၁၁ လောက်မှ ပြန်ရောက်မယ် ဆိုပြီးဖုံးခေါ် ပြောတယ်လေ။ ညနေကျတော့ ကိုကြီး သူရ အပြင် က ပြန်ရောက်လာတယ်။ ချစ်လေး သူ့ကို မျက်နှာချင်း မဆိုင်ချင်ဘူး၊ ဒါပေမဲ ညနေစာ စားကြတော့ ထမင်းစားပွဲမှာ က ရှောင်လို့ မရဘူးလေ၊ သူများတွေ ရှေ့ ဆိုတော့ ဟန်ဆောင် ပြီး ပြောဆိုနေရတာပေါ့၊ ချစ်လေး က အားလုံး အတွက် ထမင်းဟင်း ပြင်ဆင်ပေးနေတုန်း လူလစ်တာနဲ့ သူ လက်သောင်းကျန်း လာတယ်။ 

သူ က တခုခု လိုလို့ သူ့အနား ဟင်း ပုဂံ ယူပေးမလို့သွားတော့ ချစ်လေး ဖင်ကို သူ့လက်ဝါးကြီး နဲ့ လှမ်းဆုပ်ကိုင်တယ်၊ ထမင်းဝိုင်းက လူတွေ အားလုံး မျက်လုံးတွေက စားပွဲေပေါ် မှာပဲ ကြည့်နေကြတော့ ဘယ်သူမှ မမြင်လိုက်ဘူး၊ စားပြီးကြတော့ ချစ်လေး ပုဂံဆေးနေတဲ့ နားလာပြီး လက်ဆေးသလိုလို ဘာလိုလို နဲ့ သူ့ဟာကြီး နဲ့ ချစ်လေး ဖင် ကို လာပွတ်သွားတယ်။ တကယ်က လဲ့ လည်း အနားမှာ ရှိနေတယ်။ ဘယ်လောက်ဆိုးလဲ ဆို၊ အဲဒီ အချိန်မှာ ဖေဖေ နဲ့ ကိုလေး ဇာနည်တို့က အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ တီဗီ ကြည့်နေကြတယ်။ ကိုကြီးသူရ က လဲ့ကို၊

“ ဟဲ့ နင်ကြိုက်တဲ့ တီဗီ စီးရီး လာနေပြီ မကြည့်တော့ဘူးလား”

လို့ ပြောလိုက်တယ်။ သူ က ချစ်လေး နဲ့ မီးဖိုခန်းထဲ နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့ချင်လို့ ပြောတာမှန်း ချစ်လေး သိတယ်၊ အာ့တာကြောင့် လဲ့ကို ဒီမှာ ပုဂံတွေ သိမ်းစာ ရှိသေးတယ်လေ လို့ ချစ်လေးက ပြောလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ လဲ့က ဘာမှ မသိဘူး မလား၊ သူက ကိုကြီးသူရ ကို “ကိုကြီး သမီး အလုပ်ကို ကူပေးမလား သမီး ကြည့်ချင်လို့ “ ဆိုတော့ ကိုကြီးသူရ က ခေါင်းငြိမ့်ပြတာနဲ့ အတင်း ပြေးထွက်သွားတော့တာပဲ”

ကိုရင်ဦးမောင်က မိုးမ မျက်နှာလေးကို ပြုံးကြည့်ရင်းက ပြောလိုက်သည်။

“ အဲတော့ ချစ်လေး မှာ ကိုကို့ အစား နေရာယူမဲ့ လူ တယောက် မီးဖိုထဲ ရောက်နေတာပေါ့လေ၊ ကိုကို ရှိနေရင် ချစ်လေး နဲ့ မီးဖို ထဲမှာ အတူရှိနေမှာ အခုတော့ ကိုကို့ အစား ချစ်လေးနားကို သူ ရောက်နေတာပေါ့၊ ကဲ ပြောပါအုံး ဘာဆက်ဖြစ်သေးသလဲ ဆိုတာ ၊ ဒီမှာ ကြည့်စမ်း ကိုကို့ လီးကြီးတောင်နေပြီ၊ ချစ်လေး ပြောပြတာကို နားထောင်ရင်းနဲ့ကို တောင်လာတာ”

“ ဘာ.. ကိုကို က အာ့တာကို ရီစရာများ မှတ်နေသလား၊ ချစ်လေးက အရမ်း ဒေါသဖြစ်နေတာ အဲဒီအချိန်က သူ့ကိုလည်း အရမ်းမုန်းနေတာ၊ လက်ထဲ ရှိတဲ့ ယောင်းမ နဲ့တောင် ကောက်ရိုက်ပြစ်ချင်နေတာ”

“ အဲဒါ က အစပိုင်းမို့ ချစ်လေး အဲလို ဖြစ်နေတာပါ၊ ချစ်လေး သူ့ကို ဘယ်လို နောက်ဆုံးကျတော့ ခွင့်ပေးလိုက်သလဲ ဆိုတာ ကိုကို က အရမ်းသိချင်နေတာ၊ ဒါပေမဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း အသေးစိတ်သာ ပြောပြ၊ မလောနဲ့၊ တဆင့်ချင်းတဆင့်ချင်း၊ အဲဒီမီးဖိုထဲက အကြောင်း၊ နောက်တော့ ဘာဖြစ်သလဲ၊ အိမ်သားတွေ အားလုံး က အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ တီဗီကြည့်နေကြတုန်း ချစ်လေး နဲ့ ကိုကြီးနဲ့ က မီးဖိုထဲမှာ ကဲ ပြီးတော့…”

“ ဘာလဲ ကိုကို ကချစ်လေးကို ဘယ်လိုထင်လို့လဲ၊ ကိုကြီး ကို ချစ်လေး အနားကို အကပ်ခံမယ်ထင်လို့လား”

“ မသိဘူးလေ အဲဒါတော့၊ အခြေအနေအရပေါ့၊ သူ က ချစ်လေးကို တခုခု နဲ့ ချိန်းခြောက်နိုင်တာပဲ၊ ဥပမာ လဲ့ ကို သူက ချစ်လေး နဲ့ ဖြစ်သမျှ အကုန်ဖွင့်ပြောမယ် ဘာညာဆိုပြီး၊ ထားပါတော့ ၊ ကိုကို က ည ၁၁ နာရီမှ ပြန်လာမယ်၊ ကိုကြီး ကချစ်လေး နဲ့ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ၊ ကဲ ဘာဆက်ဖြစ်ကြသလဲ ဆက်ပါအုံး”ကိုရင်ဦးမောင် တယောက် အရမ်းကို စိတ်ဝင်စားနေတာကို မိုးမ သိလိုက်သည်။ မိုးမ ဆက်ပြောသည်။

“ ချစ်လေးက သူ့ကို ပြောလိုက်တယ်။ ကျမ ဘာအကူအညီမှ မလိုဘူးလို့ အိမ်ရှေ့ခန်းကို သွားပါလို့၊ အဲဒါ သူက လဲ့ အိမ်ရှေ့ခန်း ကထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်ချလိုက်တဲ့ အချိန်ထိ စောင့်နေတယ် ပြီးမှ ချစ်လေးအနားကပ်လာပြီးတော့၊ “ရင်ဦးမောင် ဒီည နောက်ကျမှာလား” တဲ့မေးတယ်။ ချစ်လေး လည်း ဆောင့်အောင့်ပြီး ဖြေလိုက်တယ်၊ “အဲဒါ ရှင်နဲ့ မဆိုင်ပါဘူး”လို့ပေါ့၊ သူက ရီပြီးတော့ အဲဒါက မင်းနဲ့တော့ ဆိုင်မှာပေါ့တဲ့၊ သူပြန်လာတဲ့ အချိန် အထိ ငါမင်းနဲ့ နေပေးမယ်လေ ဘယ်လိုလဲ ချစ်ခယ်မ လေးရေ တဲ့၊ ချစ်လေးလဲ ချက်ချင်းပဲ၊ ဘာချစ်ခယ်မ လဲ အဲလို မခေါ်ပါနဲ့၊ ကျမ က လဲ့ မဟုတ်ဘူးလို့ ရန်တွေ့လိုက်တယ်။ 

သူက ပိုတောင် ရီလိုက်ပြီး၊ အေးလေ နင် က ဘဲ့ထက် တောင် ပိုကောင်းတယ် မဟုတ်ဘူးလား၊ မင်းက အတွေ့အကြုံ ပိုများတယ် ဆိုတော့ ငါနဲ့ ဆိုရင် ပိုပြီးတောင် အစွမ်းပြနိုင်အုံးမှာတဲ့။ ချစ်လေး မျက်နှာတခုလုံး ရေနွေးပက်ခံလိုက်ရသလိုပဲ၊ အရမ်းလည်း စိတ်ဆိုးတယ်။ အသံတောင် တုန်တယ် သူ့ကို ပြန်အော်လိုက်တာ၊ ရှင် အခုထွက်သွား လိုက် အဲလို စကားတွေ လာမပြောနဲ့ လို့ပေါ့။ 

သူလည်း ချစ်လေး အဲလို ပြန်အော်လိုက်လို့ နည်းနည်းရှက်သွားပုံရတယ် ချစ်လေးအနားကို ကပ်လာပြီး ဖက်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ချစ်လေးက ရှောင်ထွက်လိုက်ပြီး၊ ရှင် ကျမ အသားလာထိရင် အခု ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေ အကုန်လုံး ပြစ်ထားခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ကို ထွက်သွားမှာ၊ ဘာလို့ ပန်းကန်တွေ မဆေးပဲ ထားခဲ့တာလဲ ဆိုတာ အကုန်လုံး က သိချင်နေကြတော့မှာ လို့ ပြောလိုက်တယ်။ သူက လက်နှစ်ဖက် ကို မြှောက်ပြရင်းက အိုးးး ကလေးမရယ် ငါမင်းကို မထိပါဘူးကွာ အရမ်း လည်း မကြောက်နေပါနဲ့ ၊ငါစကားပဲ ပြောမှာပါ မင်းသာ ပုဂံ ဆက်ဆေးနေပါတဲ့၊ ပြောပြီး ချစ်လေးနဲ့ တပေလောက်အကွာ မှာ ရပ်နေတယ်။ ချစ်လေး လည်း သူတော့ လန့်သွားပြီဆိုပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကျေနပ်သွားတယ်။ 

သူက ဆက်ပြောတယ်။ “ပြောစမ်းပါအုံး မင်း လဲ့ နဲ့ ဘယ်လို မျက်နှာချင်းဆိုင်သလဲတဲ့၊ အားလုံး အဆင်ပြေကြရဲ့လားတဲ့၊ မင်း လဲ့ ကိုရော သွားမေးသေးလားတဲ့၊” ချစ်လေး ဘာမှ မဖြေဘူး၊ အဲတော့သူက မင်းမဖြေရင် ငါ ကလဲ့ ကို မေးရမှာပဲ တဲ့ ချစ်လေးက ဘာမှ ပြန်မပြောဘူး၊ အဲဒီအချိန်မှာ သူက ချစ်လေး ညာဘက်မှာ ရပ်နေတာ၊ သူ့ မျက်လုံးတွေက ချစ်လေး တကိုယ်လုံးကို ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး ကြည့်နေတယ် ဆိုတာသိနေတယ်။ ချစ်လေးက အိမ်နေရင်း အင်္ကျီလက်ပြတ် ခါးတို နဲ့ထမိန်ပါးပါးလေး ဝတ်ထားတာ ဆိုတော့ ချစ်လေး ဘိုက်သားတွေ လည်း နည်းနည်းပေါ်နေတယ်လေ။ 

သူလည်းအာ့တာကို ငမ်းနေမှန်းသိလို့ ချစ်လေး လက်က ရေတွေကို ခါလိုက်ပြီး အင်္ကျီစ ကို ခါးပေါ် ဆွဲချလိုက်တယ်။ အဲဒါကို လည်း သူက ချက်ခြင်း၊ မင်းကလည်း ကွာ ဘာလို့ ဖုံးနေရတာလဲ မင်းရဲ့ အသားအရည်က ဒီလောက်လှတာကို တဲ့ ဆက်ဆီလည်း အရမ်းကျတာ၊ လဲ့ထက်တောင် ဆက်ဆီ ဖြစ်သေးတယ်တဲ့။ ငါ မင်းအသားကို မထိပါဘူးတဲ့ အနည်းဆုံးတော့ ကြည့်ခွင့်ပေးပါကွာတဲ့၊ ချစ်လေး ဘာမှ ကို ပြန်မပြောဘူး၊ သူ ချစ်လေး အနားကို တိုးလာတာ သိလိုက်တယ်။ အာ့တာနဲ့ ချစ်လေး သူ့ကို မော့ကြည့်လိုက်တယ်။ ချစ်လေး ရဲ့ မျက်လုံး ပြူးကြည့်တာကို တွေ့တော့ သူ ရှေ့ဆက်မတိုးလာပဲ ရပ်သွားတယ်၊ “

ကိုရင်ဦးမောင်က၊ “ ဟားဟား ချစ်လေး က သူ့ကို လန့်သွားအောင် ပြူးပြလိုက်တာလား၊ အကိုကြီး အဲဒီအချိန် မှာ ဘယ်လို ဖီးဖြစ်နေသလဲသိချင်လိုက်တာ ခိခိ။ သူ ချစ်လေး အသားကို လာကိုင်သေးလား၊ သူ့လီးတောင်နေသလား၊ ချစ်လေး သူ့လီးကြီးတောင်နေတာကို သတိပြုမိလား”

“ဲ ဒီ အချိန်က ချစ်လေး အရမ်းဒေါသထွက်နေတော့ ဘာကိုမှ သတိမထားမိဘူး၊ ဒါပေမဲ့ မီးဖို ထဲက ထွက်တော့ သတိထားမိတယ်၊ သူ့လီးကြီးက ပုဆိုးအောက်က ထောင်ထနေတယ်”

“ ကိုကို ထင်သားပဲ၊ ဒါဆို သူ မီးဖိုထဲမှာ ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ဘူးပေါ့”

“ ဟင့်အင်း ချစ်လေးလည်း ဘာမှ ကို ပြန်မပြောတော့ဘူးလေ၊ သူက အဲဒီနေရာမှာပဲ ရပ်ပြီး ကြည့်နေတယ်။ ချစ်လေး မီးဖိုထဲက ထွက်သွားတော့မှ နောက်ဆုံးသူပြောတာက၊ “ငါ မင်း ကို ကြည့်ပြီး ချီးမွန်းလို့ မဆုံးဘူး၊ ဘယ်လိုမှ ကို တင်းမခံနိုင်အောင်ကို ဆက်ဆီ ဖြစ်လွန်းတယ်ကွာ၊ မိုးမ ရယ် ငါ မင်းကို ငါ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ဖွဖွလေး ဖက်ထားလိုက်ချင်တယ်” တဲ့၊ ဒါပေမဲ့ ချစ်လေး အဲဒီနေရာက နေ အမြန်ဆုံးထွက်ပြီး ချစ်လေးတို့ အခန်းဆီကို လျှောက်လာလိုက်တယ်၊ ချစ်လေးတို့ အခန်းသွားတော့ ဧည့်ခန်းက အဖြတ်မှာ လဲ့က မမ ကိုကြီးက ပုဂံသိမ်းတာ ကူရဲ့လားလို့ လှမ်းမေးတယ်၊ ချစ်လေးလဲ ခေါင်းပဲ ငြိမ့်ပြပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာလိုက်တယ်”

“ အဲဒီည က အဲလောက်ပဲလား”

“ ဟင့်အင်း ဘယ်ဟုတ်မလဲ ကိုကို ရဲ့ သူနောက် တော့ဘာလုပ်လဲ ဆိုတာ နားထောင်အုံး၊ အဲဒါနဲ့ ချစ်လေးလဲ ရေမိုးချိုး ပြီး ညဝတ်အင်္ကျီလဲလိုက်တယ်။ ထုံးစံအတိုင်းလေ ကိုကို က ညဝတ်အောက်မှာ ဘာအတွင်းခံမှ မဝတ်နဲ့ ဆိုတော့ ချစ်လေး က ဘရာလည်း မဝတ်တော့ဘူးလေ၊ ချစ်လေး အိမ်မှာတုန်းက ညဝတ်အောက်မှာ အမြဲတမ်းအတွင်းခံဝတ်တယ်၊ ကိုကို နဲ့ ရပြီးမှ ကိုကို အတင်းပြောလို့ အဲလို မဝတ်တဲ့ အကျင့်ရသွားတာ၊ နောက် ခါတိုင်း အိမ်ရှေ့သွားပြီး တီဗီကြည့်နေကြ ကို အဲဒီညကျတော့ စိတ်ထဲမှာ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် ဖြစ်နေရတယ်လေ၊ ဒါပေမဲ့ ကိုကြီးသူရ က ဘယ်တော့မှ ညဘက်ဆို တီဗီကြည့်တာ မဟုတ်တော့ သူမရှိလောက်ပါဘူးလေ ဆိုပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်လာမိခဲ့တယ်။ 

သူက လဲ့ နား မှာ မိန့်မိန့်ကြီးထိုင်လို့၊ ချစ်လေး လည်း အိမ်ရှေ့ခန်းရောက်ရော လဲ့က လာ မမ လာ ရုပ်ရှင် ကတအားကောင်းနေတယ် မမကြိုက်မှာ ဆိုပြီး အတင်းခေါ်၊ ကိုကြီးသူရကလည်း လဲ့နဲ့ သူနဲ့ နှစ်ယောက်ကြားကို ချဲပေးလိုက်တယ်၊ ချစ်လေးက သွားမထိုင်ချင်ဘူး၊ တော်ကြာ လဲ့ ကရော၊ ဖေဖေ နဲ့ ကိုလေး ဇာနည် ကရော မေးကြလိမ့်မယ်လေ၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ လို့၊ ချစ်လေး ရွေးစရာလမ်းမရှိလို့ သွားထိုင်လိုက်ရတယ်။ လဲ့က အရမ်း ဆွေးဖို့ကောင်းတာပဲ မမ ကြည့်ကြည့်လို့ ပြောတယ်၊ မကြာပါဘူး သူ့လက်ဖဝါးကြိးက ချစ်လေး ပေါင်ပေါ်ရောက်လာတော့တာပဲ”

.......................................................................................................................

အခန်း (၇၄) မိုးမ ဇာတ်ကြောင်း ဆက်ပြန်ခြင်း

“ သူ့လက်ကြီး ချစ်လေး ပေါင်ပေါ် ရောက်လာတာနဲ့ ချစ်လေး ပထမဆုံး ကြည့်လိုက်မိတာက လဲ့ မျက်နှာကို ပဲ၊ သူသတိထားမိသလားပေါ့၊ ချစ်လေး ရင်ဘတ်ထဲကို တဒုန်းဒုန်းနဲ့ ခုန်နေတယ်။ ချစ်လေး က သူ့လက်က လွတ်အောင် ဆိုပြီး ပေါင်ခြင်းထပ်ထိုင်လိုက်တယ်။ သူက ချစ်လေးရဲ့ ဘယ်ဘက်မှာ ဆိုတော့ သူ့ညာဘက်လက် က ချစ်လေးရဲ့ ဘယ်ဘက်ပေါင်ပေါ်လာတင်တာလေ။ 

ချစ်လေးက အဲဒီ ဘယ်ဘက်ပေါင်ကို ညာဘက်ပေါင်ပေါ်ကို ထပ်တင်လိုက်တော့ သူနဲ့ နည်းနည်းကွာသွားတယ်။ အဲဒါကို သူက လိုက်ကပ်တိုးပြီးထိုင်တယ်။ သူ့ပေါင်ကြီး နဲ့ ချစ်လေးပေါင်ကို လာကပ်နေအောင်ကို တိုးလာတယ်။ သူ့လက်ကြီးကလည်း ချစ်လေး ထပ်ထားတဲ့ ပေါင်နှစ်ခုကြားထဲ အတင်း တိုးဝင်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ်၊ အာ့နဲ့ ဒီတခါလဲ ချစ်လေး လဲ့ကို လည်းလှမ်းကြည့်တယ်။ 

ဖေဖေ နဲ့ ကိုလေး ဇာနည် ကိုလည်း လှမ်းကြည့်တယ်။ သူတို့ အားလုံး တီဗီ ကနေ မျက်လုံး ကို မခွာနိုင်ဘူး။ အဲဒါ ချစ်လေး စောက်မြင်ကပ်ကပ်နဲ့ သူ့လက်ဖမိုးကို ဆိတ်ဆွဲ ပြစ်လိုက်တယ်။ ရုတ်တရက်မို့ သူအား ကနဲ တချက်ဖြစ်သွားတယ်။ အဲဒါတော့ လဲ့က ကြားတယ် ကိုကြီး ဘာဖြစ်လို့လဲ လို့ လှမ်းမေးတယ်။ ကိုကြီး သူရက ဘာမှ မဖြစ်ဘူး ကိုယ့်ဘာသာ တီဗီ အေးဆေးကြည့်လို့ လဲ့ကို ပြန် ပြောလိုက်တယ်။”

ကိုရင်ဦးမောင် ကစိတ်ဝင်တစား နားထောင်ရင်းက မိုးမ ၏ အမူအယာကိုလည်း သေခြာကြည့်နေလေသည်။ ကိုရင်ဦးမောင် က မိုးမ တယောက် သူ့ကို ဇာတ်ကြောင်းပြန်နေရင်း ဘာတွေကို တွေးနေသလဲ ဘယ်လို ခံစားမှုတွေ ဖြစ်နေသလဲ ဆိုတာကို အကဲခတ်လေ့လာနေလေသည်။

“ သူ အဲလို ချစ်လေး ကို စ ပြီး အနှောက်အယှက်ပေးနေကထည်းက ချစ်လေး စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ဖြစ်နေတာ၊ ချစ်လေး ကိုယ့်အခန်းကို ကိုယ်ပြန်သွားလိုက်ချင်တာ၊ ဒါပေမဲ့ သူက အဲလို ချစ်လေး ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်သွား အောင် တမင်များ ညဏ်ဆင်လုပ်နေသလား၊ အဲဒါမှ ချစ်လေး အနောက်က နေချစ်လေးအခန်းထဲ လိုက်လာဖို့ များ အကြံနဲ့ လုပ်နေတာလားပေါ့။ 

အဲဒါနဲ့ ချစ်လေးလည်း ဧည့်ခန်းမှာ ပဲ တွယ်ကပ်နေဖို့ စဉ်းစားလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူက ခပ်တည်တည်နဲ့ လက်ပိုက်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူ့ရဲ့ ဘယ်ဘက်လက်က သူ့ညာဘက်လက်မောင်းအောက်ကနေ ထွက်ပြီး ချစ်လေးရဲ့ ဘယ်ဘက်နို့ကို လာကိုင်တာ သိလိုက်ရတယ်။ ချစ်လေး ရုပ်တရက် ထခုန်မိတော့မလို ဖြစ်သွားတယ်။ လဲ့ က ချစ်ကလေး ရုတ်တရက် လှုပ်သွားတာ တွေ့ လိုက်လို့၊

“ မမ ဘာဖြစ်တာလဲ၊ ပိုးဟတ် တက်လာလို့လား”လို့လှမ်းမေးတယ်။ ချစ်လေး က ပြုံးပြီး၊ “အင်း အမ ဂုတ်ပေါ် တကောင် ဖြတ်လျှောက်သွားသလား လို့”

လို့ ပြောပြီး ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်နဲ့ လည်ကုတ်ပေါ်ကို လက်နဲ့ ပွတ်ရင်းက ကိုကြီးသူရ ကို မျက်စောင်းထိုးကြည့်လိုက်တယ်။ သူက တော့ မရီမိအောင် ပါးစပ်ကို အတင်းစိထားသလို ပြုံးစေ့စေ့နဲ့။ ချစ်လေး စိတ်လည်းတိုလာတယ်။ လူက လည်း အာရုံတော်တော်နောက်လာတယ်။ 

သူက တော့ ခုန လိုပဲ သူ့လက်မောင်းအောက်ကနေ ခိုးပြီး နောက်လက်ချောင်းတွေနဲ့ ချစ်လေး ဂျိုင်းနားတို့ ချစ်လေး နို့ဘေးနားတို့ကို လိုက်ကလိနေတယ်။ သူ့လက်ချောင်းထိပ်တွေနဲ့ စမ်းမိတော့ ချစ်လေး ဘရာ မဝတ်ထားဘူး ဆိုတာလည်း သူသိနေလောက်ပြီလေ။ သူက လက်ပိုက်သလို ကာထားတဲ့ လက်မောင်း အောက်ကနေ လက်ကမြင်းကြော ထနေတာ ဆိုတော့ ဘယ်သူမှ လည်း မမြင်နိုင်ဘူးလေ။ 

ချစ်လေး အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းလာတာ ကို လဲ့ ကကြားသွားတယ်။ အဲဒါနဲ့ မမ ဘာဖြစ်လို့ လဲ အိုက်နေလို့လား၊ အဲယားကွန်းလည်း ဖွင့်ထားတာပဲဟာ၊ အသက်ရှုသံတွေ မြန်နေတယ်။ ညီမ တောင်ကြားနေရတယ်တဲ့။ ချစ်လေး သူ့ကို ပြုံးပဲ ပြလိုက်တယ်။ လဲ့ က သတိရှိနေတယ် ဆိုတော့ ချစ်လေး လှုပ်ရှားမှုတွေကို ဂရုစိုက်ရတော့မယ်လို့ တွေးနေတုန်း ပဲ ကိုကြီး လက်ချောင်းက ချစ်လေး ဂျိုင်းကြားကို တိုးဝင် လာတယ်။ 

အဲဒါနဲ့ ချစ်လေး လက်မောင်းနဲ့ သူ့လက်ကြီးကို ညှပ်ထားပြစ်လိုက်တယ်။ သူဆွဲထုတ်ဖို့ လုပ်ပေးမဲ့ချစ်လေး အတင်းညှပ်ထားတော့ ဆွဲမရဘူးဖြစ်နေတယ်။ ချစ်လေး တောင် ရီချင်သွားတယ်။ အဲတော့သူကလည်း သူ့လက်ဖဝါးကြီး ဆွဲလို့ လွတ်နောင် လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ ချစ်ကလေးကို ကလိထိုးတော့တယ်။ ချစ်လေး က ယားတတ်တာ ကိုကို သိတယ်မလား လွတ်ပေးလိုက်ရတော့တာပေါ့။ 

သူက ခနတော့ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ ပြီးမှ လဲ့ မမြင်ရတဲ့အကွယ်ကနေ ချစ်လေးပေါင် ကို လာကိုင်ပြန်ရော။ ချစ်လေး သူ့လက်ဖမိုး ကို အတင်းဆွဲဆိတ်တယ်။ သူကတော်တော်ကို အောင့်ခံပြီးတော့ ချစ်လေး ပေါင်တွေကို ရအောင်ပွတ်နေတယ်။ ချစ်လေး ပျင်းလာတာနဲ့ ထရပ်လိုက်ပြီး လဲ့ကို ပြောလိုက်တယ်၊ မမ ပင်ပန်းလို့ သွား အိပ်တော့မယ်လို့”

ကိုရင်ဦးမောင် က ပြုံးပြီးတော့ မိုးမကို၊

“ ချစ်လေးက ညီမလေး ရှိရဲ့ နဲ့တောင် ကိုကြီးကို အဲလို လုပ်ဖို့ အခွင့်အရေးတွေ ဖွင့်ပေးတာလား”

ဟု ပြောလိုက်ရာ မိုးမ မှာ အရမ်း ဒေါပွသွားပြီး၊

“ ဘာပြောတယ် ကိုကို၊ ချစ်လေးက သူ့ကို လုပ်ချင်တာပေးလုပ်ရမှာလား၊ နားထောင်အုံး၊ သူက အဲဒီမှာ ထိုင်မကျန်ခဲ့ဘူး၊ ချစ်လေး တို့ အခန်းကို လိုက်လာတာ”

“ ဟင် ဟုတ်တယ်။ အဲလို သူကိုကိုတို့ အခန်းကို လိုက်ဝင်လာတာကို ဘယ်သူမှ မမြင်ကြဘူးလား”

“ အဲဒါကိုပဲ ချစ်လေး ပြောတာပေါ့ သူ့ကို ပြန်ထွက်သွားဖို့၊ ချစ်လေးက ကုတင်ပေါ်မှာ ညဝတ်လေးနဲ့ပဲ ပက်လက်လှဲရင်းက သူနဲ့ လဲ့ နဲ့ အကြောင်းကို တွေးနေတုန်း ဗြုံးဆိုပြီး သူက တံခါးဖွင့်ဝင်လာတာ၊ ချစ်လေး လည်း တကယ်က ကလန့်ထိုးလာခဲ့ဖို့ မေ့သွားတယ်၊ တံခါးဂလန့်ချထားပြီး ချစ်လေး အိပ်ပျော်သွား မှ ကိုကို ပြန်လာရင် ဘာလို့ တံခါးဂလန့်ချထားသလဲလို့ မေးနေမှာစိုးလို့လေ၊ ချစ်လေး က တခါမှ တံခါး ဂလန့် မချဘူးတာကို၊ ချစ်လေး ပက်လက်ကနေ မထနိုင်ခင်မှာ သူက အမြန်ပြေးဝင်လာပြီး ချစ်လေးကို ဖိထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ချစ်လေး လည်ပင်းကို ရက်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ 

ချစ်လေး ဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ်ဂါဝန်ကလေးက လည်းပါးလည်းပါး ပုခုံးကြိုးကလည်း မျှင်မျှင်ကလေး ဆိုတော့ သူက အကုန်မြင်နေရတာပေါ့။ ချစ်လေးလည်းသိတယ်။ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ဖွင့်ပြောတယ်၊ ချစ်လေး ပထမဆုံး ပြောမိတာက၊ မလုပ်ပါနဲ့ ကိုကြီး ပြန်ထွက်သွားပါ။ တယောက်ယောက်က မြင်သွားပြီး ကိုကို မရှိတဲ့အချိန်မှာ ဘာလို့ ကိုကြီးဝင်လာရတာလဲလို့ မေးရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ ပေါ့။ 

သူက စိတ်မပူပါနဲ့ကွာ သူတို့ အခု က တီဗီထဲမှာ ပဲ အာရုံ ဝင်စာားနေကြတာပါ။ ငါအခုဝင်လာတာ တယောက်မှ မတွေ့ပါဘူးတဲ့။ ချစ်လေး လည်းသူချူပ်ထားတာကနေ လွတ်အောင် အတင်းရုန်းပေမဲ့ ဘယ်လိုမှ မရဘူး၊ သူက သန်လည်းသန်တယ် ချစ်လေးကလည်း ပက်လက်ဖြစ်နေတာကိုး၊ သူက ချစ်လေး လည်ပင်းတေါကို သူ့လျှာကြီးနဲ့ လိုက်ရက်တယ်၊ နောက်ပြီးတော့ ပါးစပ်က လည်းတဖွဖွနဲ့၊ ချစ်လေးရယ် မင်းရဲ့ နို့လေးတွေက အရမ်းကို လှတာပဲကွာ၊ ညီမလေး လဲ့ထက်တောင် ပိုလှသေးတယ်။ 

ကိုကြီး အရမ်းစို့ချင်တာပဲကွာတဲ့ဆိုပြီးပြောတယ်။ ချစ်လေး တအားရုန်းတယ် အပြင်က တယောက်ယောက်ကြားသွားမှာလည်း စိုးတယ်၊ အာ့ကြောင့် သူ့ကို အော်လည်းမအော်ပြောရဲဘူး၊ တယောက်ယောက်ကြားသွားရင်လည်း ချစ်လေး အခန်းထဲမှာ မဟုတ်လား ရှက်စရာကြီးလေ၊ တယောက်ယောက်က တံခါးဖွင့်ကြည့်လိုက်လို့ ကုတင်ပေါ်မှာ သူက အပေါ်က ချစ်လေး က ပက်လက်နဲ့ မိသွားမှာကို အရမ်းကြောက်နေမိတာ၊ ချစ်လေး စိတ်ထဲမှာ သူလုပ်ချင်တာကို မြန်မြန်ပေးလုပ်လိုက်ရင် သူစိတ်ကျေနပ်ပြီးထွက်သွားမလား၊ အဲလို တွေးနေပေမဲ့ ချစ်လေးသူ့လက်က လွတ်အောင် တအားရုန်းရင်း သူ့ကို ချစ်လေး ဒူးတွေနဲ့လည်း တိုက်ကန်ကြည့်တယ်။ 

သူက ချစ်လေး ဒူးတွေကိုလည်း လက်နဲ့ တွန်းဖယ်လိုက်တော့ ချစ်လေး ညဝတ်ဂါဝန်က လန်ပြန်ကုန်ရော၊ ချစ်လေး ပေါင်လုံးကြီးတွေက သူ့မျက်စေ့ရှေ့မှာ ဝင်းကနဲ ဖြစ်သွားတာပေါ့၊ သူက ချစ်လေး ပေါင်လုံးသားကြီးတွေကို မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ ကြည့်ရင်း သူ့လျှာကြိးနဲ့ နူတ်ခမ်းတွေကို သပ်လိုက်တယ်။ ခြသေ့်ကြီး အစာစားခါနီးလိုပဲ၊ နောက်တော့ သူ့ခေါင်းကြီးငုံ့ပြီး ချစ်လေး ပေါင်တွေကို ရက်ပါလေရော၊ ချစ်လေး လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်တွေနဲ့ဖိချူပ်ထားလို့ ချစ်လေး ကိုယ်လုံးပဲ တွန့်လိမ်ပြိး ရုန်းလို့ရတယ်။ 

သူက ချစ်လေး ပေါင်ရင်းကနေ ရက်လိုက်တာ ပေါင်ခွဆုံ ပင်တီနားကို ရောက်လာတယ်။ ချစ်လေး သူ့ကို တော်ပါတော့လို့ အော်ဟစ်ပြီး ပြောလိုက်တော့မလို့ထိပဲ၊ ကံအားလျှော်စွာပဲ သူက ရပ်လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာကို မော့လာပြီး ချစ်လေးကို ကြည့်တယ်။ နောက်တော့ ချစ်လေး ပါးစပ်နားကပ်လာပြီးချစ်လေး နူတ်ခမ်းတွေကို လာရက်တယ်။ ချစ်လေး က ပါးစပ်ကို တင်းတင်းစေ့ထားလိုက်တယ်။ 

သူက သူ့လျှာကြီး ချစ်လေး နူတ်ခမ်းထဲကို ထိုးထည့်ဖို့ကြိုးစားတယ်။ ချစ်လေးခေါင်းကို တအားရမ်းလိုက်တော့ ချစ်လေးနဖူး နဲ့ သူ့နူတ်ခမ်းရိုက်မိပြီး သူ့သွားနဲ့ နုတ်ခမ်းဖိမိလို့ နူတ်ခမ်းနည်းနည်းကွဲသွားပြီးသွေးထွက်သွားတယ်။ ချစ်လေးပါးမှာတောင် သွေးနည်းနည်းပေသွားတယ်။ ချစ်လေးလည်း လန့်သွားသလို သူလည်း အရမ်းဒေါပွသွားတယ်။ 

သူ့နူတ်ခမ်းက သွေးတွေစိးကျလာတာတွေ့တော့ ချစ်လေး လန့်သွားတာကို သူ မြင်တာနဲ့ အခွင့်ကောင်းယူပြီးတော့ ချစ်လေးမျက်နှာကို ကိုင်ပြီး ချစ်လေးကို အတင်းဖိနမ်းတယ်။ချစ်လေး နူတ်ခမ်းမှာ သွေး အရသာ တောင်ခံစားရတယ်။ သူ့လျှာကြီး ချစ်လေး ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာတော့ ချစ်လေးမှာ အဲဒီသွေး အရသာ ကိုချစ်လေးလျှာမှာ လာခံစားရတယ်။ 

သူ့နူတ်ခမ်းအကွဲကလည်း တကယ်တော့ သေးသေးလေးပါ။ အာ့ကြောင့်လည်း သွေးက ချက်ချင်းတိတ်သွားတာ၊ ဒါပေမဲ့ ချစ်လေး အဲလို လန့်နေတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ချစ်လေးကို ကောင်းကောင်းကြီး ကစ်စ်ပေးနေတယ်။ တချိန်ထဲမှာပဲ ကိုယ်ကြီးက ချစ်လေး နို့တွေကို ဖိထားပြီး သူ့လက်တွေက ချစ်လေး တကိုယ်လုံးကို နေရာ အနှံ့ လိုက်ပွတ်ကိုင်နေတယ်”

ကိုရင်ဦးမောင် မှာ သူ့လီးကြီး မာတောင်နေသည်ကို မနည်းဖိထိန်းနေရင်းမှ ၊

“ ချစ်လေး က ကိုကို့ ကို ပြောနေတာ အမှန်တွေမှ ဟုတ်ရဲ့လားကွာ၊ ချစ်လေးကို သူနမ်းနေတော့ သူက ဘယ်လို အနေအထားလဲ ဆိုတာကို မပြောသေးဘူး၊ သူက ချစ်လေး အပေါ်ကထပ်ရက်လား၊ ချစ်လေးဘေးနားမှာ လှဲနေရင်းလား၊ ချစ်လေး သူ့လီးကြီးကိုတော့ ထိနေရလား၊ ချစ်လေးကို နမ်းနေရင်းက သူက ချစ်လေး ကိုယ်လုံးပေါ်ကို ညှောင့်မနေဘူးလား၊ သေခြာပြောစမ်းပါကွာ”

.................................................................................................................................

အခန်း (၇၅) မိုးမ ဇာတ်လမ်း အဆက်

( မိတ်ဆွေတို့ မိုးမ က ကိုရင်ဦးမောင်ကို ပြန်ပြောပြနေတဲ့ စကားပြော ခန်းဖြစ်ပေမဲ့ စာရေးသူ အနေနဲ့ အပြင်က ကြည့်နေရတဲ့ လူတယောက် နေရာကနေ ရေးပြရတာက ပိုပြီး အသက်ဝင်မယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ မိုးမ တယောက် သူ့ယောက္ခမ အိမ်မှာ နေနေတုံး အဖြစ်အပျက်တွေကို အဲလို မျိုးပဲ ရေးပြရတာ ပိုကောင်းမယ် ထင်လို့ပါ။)

ကိုရင်ဦးမောင် က မိုးမ ကို ကိုသူရ က ဘယ်လို အနေအထားရှိလဲ လီးတောင်နေသလား၊ သူမအပေါ်မှာ ထပ်ရက်သားလားလို့ ညှောင့်နေသလားလို့ မေးပါတယ်။ တကယ်တော့ ဟုတ်ပါတယ်။ စာရေးသူ ရှင်းပြပါမယ်။

မိုးမ ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထားနဲ့ ကိုသူရမောင် ဖမ်းချူပ်မိတဲ့အချိန်မှာ ကိုပဲ ကိုသူရမောင်က မိုးမ ကိုယ်ပေါ်မှာ ထပ်ရက်သား ဖြစ်နေပါပြီ။ မိုးမ ပေါင်လုံးတွေ ရုန်းကန်မှုကြောင့် သူမ ဂါဝန်လေးလှန်တက်နေတာရယ်၊ ဘောင်းဘီအောက်မှာ မာတောင်နေတဲ့ ကိုသူရ လီးကြီးရယ်က ကွက်တိ ကို ဖြစ်နေပါတယ်။ ကိုသူရ ဘောင်းဘီနဲ့ မိုးမ အတွင်းခံပင်တီတို့ ခြားနေတာတောင်မှ ကိုသူရ လီးကြီးက မိုးမ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းသားကို ပွတ်ထိနေသလို ခံစားနေရပါတယ်။ 

ဒါပေမဲ့ ကိုသူရ နူတ်ခမ်းကွဲပြီး သွေးတွေ ထွက်လာတော့ ထိတ်လန့်သွားတဲ့ မိုးမ တယောက် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်နေရပါတယ်။ အဲဒါက ကိုသူရမောင် ကို လုပ်ချင်ရာ လုပ်ခွင့်ပေးလိုက်သလိုပါပဲ၊ မိုးမ တယောက် ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်နေတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ကိုသူရမောင် တယောက် မိုးမ နူတ်ခမ်းတွေကို စုပ် မိုးမ ပါးစပ်ထဲ သူ့လျှာကြီးထိုးထည့်၊ မိုးမ လျှာကလေးကို စုပ် လုပ်နေတယ်လို့ ကိုရင်ဦးမောင်ကို ပြောပြနေပါတယ်။ ကိုရင်ဦးမောင်က၊

“ အော် ဟုတ်ပါပြီ၊ သူကတော့ အဲလို လုပ်လိမ့်မယ်လို့ ကိုကို ထင်ပါတယ်၊ အဲတော့ သူက ဘာဆက်လုပ်သလဲ၊ အဲဒီအခန်းက ဘယ်လို အဆုံးသတ်သွားသလဲ၊ သူက ချစ်လေးကို အဲဒီမှာပဲ လိုးပြစ်လိုက်တာလား”

မိုးမ က သူမ ပင်ပန်းနေပြီ မို့ နောက်မှ ပဲ ဆက်ပြောတော့မည်ဟု ပြောသည်။ သို့သော် ကိုရင်ဦးမောင်က သူလည်း အချိန်ရသေးသည်။ နို့မို့ ဆို သူအလုပ်သွားချိန် သူ့ခေါင်းထဲ အဲဒီ ဇာတ်လမ်းတို့လို့တန်းလန်း က ဝင်နေလို့ အလုပ်လုပ်လို့လည်းဖြောင့်မှာ မဟုတ်ကြောင်း၊ နားပူနားဆာ လုပ်သဖြင့် မိုးမ မှာ ရွေးစရာလမ်းမရှိ ဆက်ပြောရတော့သည်။

အဲဒီညက ကိုသူရမောင် တယောက် မိုးမ ကိုယ်ပေါ်မှာ မှောက်ရက် နှင့် ဖက်ရမ်းနမ်းစုပ် ကစ်စ်ပေးရတာ အရမ်းကို ပျော်သွားရသည်။ မိုးမ ကလည်း သူ့အနမ်းတွေကို ပြန်တုံ့ပြန်သည်ဟု ထင်မိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ကိုသူရမောင် တယောက် နောက်တဆင့်တက်ဖို့ ကြိုးစားသည်။ သူ့လက်တဖက်က ဖြည်းဖြည်းချင်း အောက်ရွေ့ကာ သူ့ဘောင်းဘီ ဇစ်ကို ဆွဲချသည်။ 

ဇာစ်ဆွဲချသံ ကြားရတော့ မိုးမ သတိပြန်လည်လာရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူမ ပေါင်လုံးတွေကို မကာ ဒူးကို ကွေးရင်း ကိုသူရမောင် လီးကြီး သူမ ကိုယ်နှင့် မထိအောင် ကာကွယ်လိုက်သည်။ ကိုသူရမောင် က မိုးမ တယောက် ခုလို ပြန်ရုန်းကန်လိမ့်မည်ဟု မထင်ထား၊ သူထင်သည်က မိုးမ တယောက် လည်း သူ့အထိအတွေ့အောက်မှာ ယစ်မူး ပြီး သာယာစ ပြုနေပြီဟုသာ။ 

ထို့ကြောင့်လည်း စိတ်ပျက်သွားသော ကိုသူရမောင်လီးကြီးမှာ မာတောင်နေရာမှ အနည်းငယ်ပျော့ကျသွားရသည်။ မိုးမ ပေါင်လုံးကြီးများ နားမှာ ဒူးထောက်ရင်း သူ၏ အနည်းငယ်ပျော့သွားသော လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး မိုးမ ကို ပြလိုက်သည်။ မိုးမ က သူမ ဂါဝန်ကို ပေါင်ပေါ် ဆွဲဆန့်ဖုံးရင်း ကုတင်ခေါင်းရင်းဖက်ကို ကျောမှီကာ ထိုင်လိုက်ရင်း ကိုသူရမောင် မျက်နှာကို ကြည့်လျှက်၊

“ ကဲ သွားပါတော့ တော်လောက်ပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ ခု ရှင် သူတို့ မမြင်အောင် ဒီကနေ ဘယ်လိုထွက်မလဲ၊ သူတို့က ဒီအခန်းတံခါးဝ ကို ကြည့်မနေဘူးလို့ ဘယ်လို ရှင်သိမလဲ၊ ဒုက္ခပါပဲ ရှင်”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ကိုသူရမောင်က တော့ အဲဒါတွေမပူ သူ့အကြံက တမျိုး၊ သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လျှက်ကပင်၊ မိုးမ ကို လှမ်းပြောလိုက်သည်။

“ ငါက ထွက်မှာ မဟုတ်ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ နင်က တံခါးကိုသွားဖွင့်ပြီး နင့်ယောက်ျား လာပြီလားလို့ ကြည့်သလို ဟန်ဆောင်၊ နောက်ပြီးတော့ အခန်းတံခါးဖွင့်ရက်နဲ့ အိမ်အဝင်တံခါးဆီကို လေဆာက်သွား အဲဒီအချိန်မှာ သူတို့ က ဒီအခန်းဝကို ကြည့်နေလား ကြည့်မနေဘူးလား ဆိုတာ ငါ့ကို ပြော၊ အဲတော့မှ ငါထွက်မယ်”

မိုးမ ကုတင်ပေါ်မှ ထကာ သူမ အပေါ်ခြုံလွှာကို ညဝတ်ဂါဝန်ပေါ်မှ ခြုံရန်လှမ်းယူလိုက်သည်။ ကိုသူရမောင်က သူမလက်ကို လှမ်းဆွဲတားလိုက်ရင်း၊

“ ခနလေး ချစ်လေး၊ အဲလို မလုပ်ခင် ငါပြောတာကို နားထောင်အုံး”

မိုးမ ကိုသူရမောင် မျက်နှာကို ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့နူတ်ခမ်း မှာ ဒဏ်ရာကြောင့် အနည်းငယ်တော့ ဖူးယောင်နေသည်။

“ ဘာတုန်း “

ကိုသူရမောင် က သူ့လီးကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း အိပ်ယာပေါ်မှာ ဒူးဖြင့် ကုတင်စောင်းနားကို ထောက်လာပြီး၊

“ နည်းနည်းတော့ စုပ်ပေးဟာ၊ ခနလေးပဲ သုံးမိနစ်လောက် အာ့ပြီးရင် ငါသွားမယ်”

မိုးမ က သူမ တတောင်ဆစ် နှစ်ခု ဖြင့် ပါးစပ်ကို ကာရင်း ခေါင်းကို ရမ်းပြလေသည်။ ကိုသူရမောင်မှာ မိုးမ နှင် အလွန်ပင် နီးကပ်နေပြီး မိုးမ ငြင်းဆိုမှုကို လည်းမြင်သဖြင့် ၊

“ အိုကေလေ၊ ဒါဆိုရင်လည်း ခုနတုန်းကလိုပဲ ငါ နင့်ကို အကြမ်းဖက်ရတော့မှာ ပေါ့”

ဟု ဆိုရင်းက မိုးမ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ မိုးမ ကိုယ်နောက်ဖက်တွင် တွန်းချူပ်ကိုင်ရင်း မိုးမ ပါးပြင် နှတ်ခမ်းတို့ကို ရက်လေသည်။မိုးမ မှာ သူ့လီးကြီးကို သုံးမိနစ်လောက် စုပ်လိုက်တာက ခုလို အကြမ်းဖက်ခံ ရတာထက် ပိုသက်သာမည်ဟု တွေးမိကာ၊

“ အိုကေ အိုကေ၊ သုံးမိနစ်ပဲ ဟုတ်လား”

ဟု မေးလိုက်ရာ ကိုသူရမောင်တယောက် ပြုံးဖြီးဖြီး ဖြင့် ခေါင်း ကို တဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ပြရင်း သူ့ဘောင်းဘီကို အောက်သို့ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ဖြစ်သွားအောင် ဆွဲချလိုက်လေသည်။ မိုးမ တယောက် လဲ့လဲ့နွယ် ဒီလီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေပုံကို ပြန်သွားသတိရမိလေသည်။ ထို အတွေးက မိုးမ ကို ရုတ်တရက် စိတ်ထလာစေသည်။ 

သူမ ကိုယ်ပင် သူမ နားမလည်နိုင်အောင် ရမက်ဆန္ဒတွေ ထကြွလာရသည်။ ဘာကြောင့် သူမ ခဲအို သူမရှေ့မှာ လီးစုပ်ခံနေတာကို သူမ ဘာလို့ ရွံ့ရှာမှု မဖြစ်တာလဲ၊ ဘာကြောင့်သူမ သူ့ကို မမုန်းတီးတာလဲ၊ ဘာလို့ သုံးမိနစ်တောင် ကိုင်ပြီး စုပ်ဖို့ သဘောတူမိတာလဲ၊ သူမကိုယ်သူမ နားမလည်တော့၊ သူမ ကိုယ်သူမ လည်းမသေခြာတော့၊ သူမကိုယ် သူမ ဘာလုပ်မိမှန်းကို မသိတော့ဟု အဲဒီအကြောင်းကို ကိုရင်ဦးမောင်ကို ပြန်ပြောပြမိလေသည်။

သူမ ၏ နူးညံ့သော လက်ကလေးဖြင့် ကိုသူရမောင် လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ကိုသူရမောင် မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့မျက်နှာ မှာ ဝမ်းသာ ကြည်နူးမှုတို့ဖြင့် အရောင်တောက်နေသည်ဟု ထင်မိသည်။ သူမ လက်ကလေး ထိတာနှင့်ပင် သူ့လီးကြီးမှာလည်း ချက်ချင်းထောင်တက်လာခဲ့သည်။ ခုနတုန်းက အပြစ်ကင်းစင်သည့် မှိုပွင့်ကလေးမှ ကြောက်စရာ မြွေနင်္ဂါးကြီးလို အမေါက်ထောင်လာခဲ့သည်။ 

မိုးမ ကိုယ်တိုင်ပင် ချက်ခြင်းပြောင်းလဲသွားသော ကိုသူရမောင် လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း နူတ်ခမ်းထောင့်လေးမှ အပြုံးစစလေး ဖြစ်သွားရသည်။ မိုးမ မျက်နှာလေးကို စေ့စေ့ ကြည့်နေသော ကိုသူရမောင် ကလည်း သူ့မှာ သေခြာနေသည့် အတွေးတွေ ရှိနေသည်။ 

သူ့လို့ အိမ်ထောင်ကျစ မိန်းမငယ်လေး တယောက်က သူမ ရှေ့တွင် သူမ ခယ်အိုကို သူမ ယောင်မကလေးက လီးစုပ်ပေးနေတာ တွေ့လိုက်ရခြင်းဖြင့် ဖြစ်သွားနိုင်သည့် စိတ်ခံစားမှုများကို သူတွက်ဆခဲ့မိသည်။ ပထမတော့ ရွံရှာစက်ယုတ်မှု ဖြစ်မည်၊ နောက်တာ့ ကာမ ရမက်ဆန္ဒတွေ ထလာရမည်၊ အဲလို တွက်ကိန်းကြောင့်လည်း ကိုသူရမောင် တယောက် မိုးမ နောက်သို့ လိုက်လာကာ ကြိုးစားခဲ့ခြင်းပင်။

မိုးမ က သူမ လက်ချောင်းကလေးတွေဖြင့် ကိုသူရမောင်လီးကြီးကို ပွတ်သတ်ပေးနေရင်း က တဖြည်းဖြည်းချင်း ကြီးထွားမာတောင်လာသည်ကို ကြည့်ရင်း ပြုံးလိုက်သည်ကို ကိုသူရမောင်တွေ့လိုက်ရသည်။ မိုးမ ပြုံးလိုက်လျှင်ပေါ်လာသော ပုလဲသွယ်ပမာ ညီညာဖြူဖွေးသော သွားလေးတွေကို ကိုသူရမောင်က အရမ်းသဘောကျလေသည်။ ကိုသူရမောင်က လေသံတိုးတိုးဖြင့်၊

“ အင်း ညီး ရဲ့ လျှာကလေးနဲ့ လီးထိပ်ကလေးကို အသာလေးတို့ ရက်ပြီးတော့မှ ပါးစပ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်းငုံလိုက်၊ နည်းနည်းချင်း”

မိုးမ က ကိုသူရမောင် မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးမှ လီးကို ငုံ့ကြည့်သည်။ သူမ နူတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားရင်းက ကိုသူရမောင် မျက်နှာကို ပြန်မော့ကြည့်လိုက်ရင်း ပုံမှန် လေသံဖြင့်၊

“ ဒီကောင်ကြီးက ကိုကို့ ထက်ကြီးနေတာ ဘာလို့လဲ ရှင်က အကြီးမို့လား”

ဟု မေးလိုက်သည်။ ကိုသူရမောင် က သဘောကျသွားပြီး၊

“ ရင်ဦးမောင် က ဒီလောက် မကြီးဘူးလား၊ မင်းက ကြီးတာကို သဘောကျလား”

ဟု မေးလိုက်သည်။ မိုးမ က ပြုံးရင်း ပုခုံးလေးကို တွန့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ ခေါင်းလေးကို ငုံကာ လျှာကလေးကို ထုတ်လိုက်သည်။ ကိုသူရမောင် ပြောသလို လီးထိပ်ကို သူမ လျှာကလေးဖြင့် တို့ရက် မည့်ဟန်ပြင်လေသည်။ ကိုသူရမောင်က၊

“ ပြောပါအုံးကွ၊ ပိုကြီးတဲ့ လီးက မင်းကို ပိုကောင်းအောင် လိုးနိုင်မယ်လို့ ထင်လား၊ ရင်ဦးမောင် မင်းကို လိုးတိုင်း မင်းကောင်းရဲ့လား၊ ငါဆိုလိုတာက မင်း ပြီးရဲ့လား၊ ဒါမှ မဟုတ် မင်းက မပြီးပဲ သူကပဲ ပြီးပြီးသွားတာလား”

မိုးမ တယောက် သူမရဲ့ ဒေါသတွေ မုန်းတီးတာတွေ အကုန်လုံးမေ့နေခဲ့ပါပြီ။ သူမ စိတ်ထဲ မှာ သူမလုပ်နေတာ ပုံမှန်ကိစ္စတခု၊ မှန်ကန်တဲ့အလုပ်တခုလို့ ပဲ ဖြစ်နေမိပါသည်။ သို့သော်လည်း ကိုသူရမောင် ရဲ့ မေးခွန်းတွေကို ဖြေဆိုဖို့ကိုတော့ သူမ ရှက်သလို ဖြစ်နေပါသေးသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း၊

“ အဲဒီမေးခွန်း ကို ကျမ တနေ့နေ့တော့ အဖြေပေးမှာပေါ့”

ဟု ပြောလိုက်မိသည်။ သူမလျှာထိပ်ကလေးကို ကိုသူရမောင် ဒစ်ဖူးက အပေါက်လေးကို တို့လိုက်တော့ ကိုသူရမောင် ဆီက ရှီးးးကနဲ ငြီးတွားသံလေး ထွက်ပေါ်လာပါသည်။ မိုးမ က ကိုသူရမောင် မျက်နာကိုမော့ကြည့်ရင်းက သူမ ပါးစပ်လေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင့်ကာ ဒစ်ဖူးကြီးကို အထဲအနည်းငယ်သွင်းလိုက်ပြီး ပါးစပ်ကို စေ့လိုက်ပါသည်။ ကိုသူရမောင်က သူ့လီးကြီးကို အထဲ ထိုးသွင်းဖို့ ကြိုးစားသေးသည်။ 

သို့သော်လည်း မိုးမ က သူမ လျှာ ပါးတို့ဖြင့် ညှပ်ကာ စုပ်လုပ်သဖြင့် ထိုးးသွင်း၍ မရပါ။ မိုးမ က သူမ ပါးစပ်ကို အနည်းငယ်ဟ ပြီး လီးတန် နောက်ထပ် နည်းနည်းကို ထိုးသွင်းစေလိုက်သည်။ မိုးမ ကလည်း လီးကြီး သူမပါးစပ်တွင်း အတင်းတိုးမဝင်လာအောင် ုထပ်ပြီး စုပ်ညှစ်ဖို့ ပြင်လိုက်သည်။ တချိန်ထဲမှာ ပင် သူမ အခန်းတံခါးရှိရာဖက် မျက်လုံးရောက်သွားပြီး အော်မိမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

“ အမလေး တော့ တံခါးကလည်း ဂလန့် မချထာပါလား၊ လဲ့တယောက် မတော်တဆ တွန်းဖွင့် ဖွင်လာခဲ့ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ၊ ငါလည်း အဲလို အနေအထားမျိုးနဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို မိခဲ့တာမဟုတ်လား၊ ရှင်သာ တံခါးကို လော့ချခဲ့ရင် ကျမ ဘယ်လိုမှ သိခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး၊ သွားသွား အမြန် ဂလန့် သွားချလိုက်ပါအခု”

...................................................................................................................................

အခန်း (၇၆) မိုးမ၊ ကိုသူရမောင် ၊ လဲ့လဲ့နွယ်

ကိုသူရမောင် က ရီမောလိုက်ပြီး မိုးမကို၊

“ အမလေး အဲဒီတုန်းက ငါတို့ တံခါးကို လော့မချမိလို့ နင် ညီမလေး ငါ့ကို ပုလွေမှုတ်ပေးနေတာ နင်တွေ့သွားပြီးတော့ အခု ငါ့ကို ပုလွေမှုတ်ပေးဖို့ အခွင့်အရေးရသွားတာ မဟုတ်လား၊ ဟားဟား”

ပြောလိုက်သော်လည်း တံခါးဝ ဆီသို့ လျှောက်သွားလိုက်ကာ တံခါးကို ပိတ်ဂလန့်ချလိုက်သည်။ ထိုသို့ တံခါးဆီ လျှောက်သွားချိန်တွင် ကိုသူရမောင်မှာ လီးတောင်ကြီး တရမ်းရမ်း နှင့် လက်တဖက်က ကျွတ်လက်စ တန်းလန်း ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကို အခန်းထောင့်တနေရာသို့ လှမ်းပြစ်လိုက်သည်။ မိုးမ က ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လျှက် လီးတောင်လျှက် တန်းလန်းကြီး က လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း လှုပ်ရမ်းနေသော ကိုသူရမောင်ကို ကြည့်ပြီး ရီမိလေသည်။ 

အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး မိုးမ ဆီ ပြန်လျှောက်လာသော ကိုသူရမောင်က ရီနေသော မိုးမကို လက်တဖက်ဖြင့် သူ့လီးကြီးကို လက်ညိုးထိုးပြ ပြီး နောက်လက်တဖက်ဖြင့် ဂွင်းတိုက် သလို တချက် နှစ်ချက် ဆောင့်လိုက်သည်။ လီးထိပ် အကွဲကြောင်း အဝ မှာ စိမ့်ထွက်နေသော အရည်ကြည်လေးကို ကြည့်ရင်း မိုးမ မျက်နှာက ပြောင်စပ်စပ် ဖြစ်လာလေသည်။

ကိုသူရမောင်က ကုတင်နား အရောက်တွင် ဒူးတဖက်ကို ကုတင်ပေါ်တင်လျှက် မိုးမကို သူ့လီးကြီးကို ကော့ပြပြီး ဆက်စုပ်ပေးရန် အမူအယာဖြင့် ပြလေသည်။ မိုးမက ကိုသူရမောင် မျက်နှာကို ကြည့်ကို ခေါင်းကို ရမ်းပြလေသည်။ ကိုသူရမောင်က သူ့လီးကို လက်တဖက်က ဆုပ်ကိုင်ပြီး. နောက်တဖက်ဖြင့် မိုးမ ခေါင်းကို ဆွဲယူကာ မိုးမ ပါးစပ်ရှိရာကို လီးဖြင့် ထိုးလေသည်။ 

မိုးမ က နူတ်ခမ်းကို စေ့တားသဖြင့် နူတ်ခမ်း ပါးပြင်တို့ကို လီးထိပ်မှ ရှေ့ပြေး အရည်ကြည်တို့ က ပေကျံကုန်လေသည်။ မိုးမ က စိတ်ဆိုးသည့် အမူအရာဖြင့် ကိုသူရမောင်ကို ဘုကြည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ကိုသူရမောင် လီးကြီး မှာ အနည်းငယ်ပျော့သွားပြန်သဖြင့် သူက၊

“ အာကွာ ကြည့်ကိုယ့်ညီလေး စပြီး ပျော့ချင်နေပြီ ပြန်မာအောင် လုပ်ပေးတော့”

မိုးမ မှာ အခု မှ ပိုပြီး အရွဲ့တိုက်ချင်စိတ်ပေါက်လာသဖြင့် လီးကို ထိတောင် မထိတော့၊ ကိုသူရမောင် လည်းစိတ် အနှောက်အယှက်ဖြစ်လာလေသည်။

“ ဟေး အချိန်မရှိတော့ဘူးကွာ ခနနေရင် ရင်ဦးမောင် ပြန်လာတော့မှာ လာပါချစ်လေးရာ”

မိုးမ မှာ မတုံမလှုပ်နှင့် မျက်နှာကို တဖက်လှည့်ပြီး ထိုင်နေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် အပြင်ဘက် ဧည့်ခန်းမှ လှုပ်ရှားသံများနှင့် တီဗီပိတ်သံကြားလိုက်ရသည်။ ခုံများ လှုပ်သံ၊ လူများ ကိုယ့်အခန်းကိုယ် ပြန်ကြတော့မည့် အသံများကြားရလေသည်။ မိုးမက၊

“ ဟော ဒုက္ခပဲ လဲ့တော့ ဒီကို လာတော့မယ်။ သူက အိပ်ယာမဝင်ခင် ကျမဆီ လာစကားပြောတတ်တယ်။ ရှင် အဝတ်အစား အမြန်ပြန်ဝတ်ပြီး တနေရာရာမှာ ဝင်ပုန်းနေတာ့၊ မြန်မြန်လုပ်”

“ အို နင့်အခန်းက တံခါးကလန့် ချထားတာပဲဟာ သူဝင်လာလို့ မရပါဘူး၊ တံခါးတွန်းကြည့်လို့ မပွင့်ရင် နင်အိပ်ပျော်နေပြီလို့ သူထင်သွားမှာပေါ့၊ ပူမနေနဲ့”

မိုးမ က ကုတင်ပေါ်မှ ထကာ သူမ ညဝတ်အင်္ကျီအပေါ်မှ ခြုံလွှာတထည်ကို လွှမ်းခြုံလိုက်ပြီး၊

“ ဟင့်အင်း ကျမ တံခါးဂလန့် သွားဖြုတ်လိုက်တော့မယ်။ ကိုကို ပြန်မရောက်သေးပဲ နဲ့ ကျမ က ဘာလို့ တံခါးကို ဂလန့်ချ အိပ်နေရတာလဲ ဆိုတာ လဲ့က မေးနေလိမ့်မယ်။ တကယ်လို့ ကျမက တံခါးကို ဂလန့်ချ ပြီး အိပ်ပျော်နေခဲ့ရင် ကိုကို ပြန်လာတော့ အခန်းထဲကို ဘယ်လို ဝင်မလဲ၊ အခု ကျမ တံခါးဂလန့် ဖြုတ်လိုက်ပြီး ရင် ရှင်ဘာလုပ်မလဲ ကိုယ့်ဘာသာစဉ်းစားတော့”

ဟု ပြောပြောဆိုဆို နျင့် တံခါးဆီ သို့သွားကာ ဂလန့်ကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ အပြင်ဘက်မှာ ဇာနည်မောင် က သူ့အခန်းဆီသို့ သွားနေရင်း နှင့် လဲ့လဲ့နွယ်ကို တခုခု လှမ်းပြောနေသံကြားရသည်။ ဘာပြောမှန်း သဲသဲကွဲကွဲ တော့ မကြားရ၊ သို့သော် ယောက်ခထီးကြီး ဦးဖိုးမောင် အသံကို တော့ သေခြာကြားလိုက်ရသည်။

“ ရင်ဦးမောင် ပြန်မရောက်သေးဘူး၊ အိမ်ရှေ့တံခါးကို မင်းတုန်း မချထားနဲ့အုံး၊ မီးဖိုချောင်က မီးလည်း မပိတ်လိုက်နဲ့အုံး၊ ရင်ဦးမောင် ပြန်လာရင် မိုးမ က ထမင်းပြင်ကျွေးရအုံးမှာ”

ကိုသူရမောင် ရွေးစရာလမ်းမရှိတော့၊ သူအတွင်းခံဘောင်းဘီ နှင့် ဘောင်းဘီကို ကမန်းကတန်းကောက် ဝတ်ကာ ပုန်းစရာနေရာရှာတော့သည်။ ဘောင်းဘီဇစ်တတ်ပြီးတော့ မိုးမ ကို လှမ်းကြည့်ကာ လေသံတိုးတိုး ဖြင့်၊

“ ဟဲ့ ငါဘယ်နားမှာ ပုန်းရမလဲ”

မိုးမ ကလည်း၊

“ ဘယ်သိမတုန်း”

ဟု ပြန်ပြောလိုက်ပြီး တံခါး မှာ နားကပ်လျှက် အပြင်မှ အသံများကို နားထောင်နေလေသည်။ ပြီးမှ ကိုသူရမောင်ကို ၊

“ လဲ့ အခု အိမ်သာ ဘက်သွားတော့မယ်။ ကျမ တံခါးဖွင့်ပေးမယ် ရှင် အပြင်ဘက်ကိုချောင်းကြည့် လို့ ဘယ်သူမှ မတွေ့ရင် အမြန်လစ်တော့”

မိုးမ က တံခါးကို အသာဟကာ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ဇာနည်မောင်က သူ့အခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး တံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ လဲ့လဲ့နွယ်က အိမ်သာ ဘက်သို့ လျှောက်သွားနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ယောက်ခထီးကြီး အခန်းတံခါးကတော့ ပိတ်နေပြီး မီးလည်းမှောင်နေပြီ၊ ဧည့်ခန်းမီးလည်း ပိတ်နေပြီး မီးဖိုခန်းမှ အလင်းရောင်ကိုသာ မြင်နေရသည်။ မိုးမ က အခန်းထောင့်မှာ ရပ်နေသော ကိုသူရမောင်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး၊

“ ကဲ့ အချိန်ကောင်းပဲ၊ အမြန်သွားတော့”

ကိုသူရမောင်က မသွားချင်သွားချင်ဖြင့် ထွက်သွားဖို့ အခန်းတံခါးဆီသို့ လျှောက်လာလေသည်။ အခန်းတံခါးမှာ မိုးမ ကတံခါးလက်ကိုင်ကို ကိုင်ကာ တဝက်လောက်ဖွင့်ထားလေသည်။ ကိုသူရမောင် က မိုးမ အနားတွင် ရပ်ကာ မိုးမနူတ်ခမ်းကို လှမ်းနမ်းလိုက်ပြီး၊

“ အင်း ပါ ရပါတယ် ထားလိုက်ပါတော့ကွာ နောက်တခါတော့ နင့်ကို ငါရအောင် လုပ်မယ်၊ နင်က အရမ်းဆက်ဆီ ဖြစ်တာပဲ”

ဟု ပြောရင်း မိုမ ပါးကို သူ့လျှာကြီးဖြင့် ရက်လိုက်ကာ အခန်းပြင်သို့ ထွက်သွားတော့သည်။ မိုးမ မှာ သက်ပြင်းတချက်ချလိုက်ပြီး သူမ ပါးပေါ်မှ ကိုသူရမောင် သွားရည်များကို လက်ဖဝါးဖြင့် သုပ်လိုက်ရသ်။

မိုးမ သူမ ကုတင်ပေါ်သို့ ပြန်သွားကာ ထိုင်ချလိုက်ရင်း အခုနက အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်တွေးမိနေလေသည်။ ရင်ထဲလည်း တထိတ်ထိတ် ဖြစ်မိသည်။ သို့သော်လည်း သူမ ခုနက လုပ်ခဲ့တာတွေကို ပုံဖေါ်တွေးလိုက်ရင်းက ပြုးလိုက်မိလေသည်။ ကိုသူရမောင်လီးကြီးကို သူမ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ စုပ်ခဲ့မိသည်ကို ပင် မယုံကြည်နိုင် အောင် ဖြစ်မိသည်။ ကိုသူရမောင် လီးကြီး နှင့် ကိုရင်ဦးမောင် လီးကြီး တို့ကို နိုင်းယှဉ်နေမိလေသည်။

ကိုသူရမောင် လီးကြီးကို သူမလက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားသည်ကို ပြန်စဉ်းစားနေရင်းက ကိုသူရမောင်က သူမကို သူမယောက်ျား လီးနှင့် သူ့လီး ဘယ်သူ ပိုကြီးလဲ မေးသည်ကို လည်း ပြန်တွေးလိုက်မိသည်။ သူမ အနေဖြင့် ဘာဖြစ်လို့ သူမ ယောက်ျား လီး အကြောင်း သူ့ကို ပြောပြရမှာလဲ၊ ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း ပြန်ပြောမိသည်။ တကယ်တော့ ကိုရင်ဦးမောင် လီးက ကိုသူရမောင်လီးလောက် မကြီးတာတော့ မှန်သည်။ အဲလို လီးတုတ်တုတ်ကြီး နဲ့ ဆိုရင် ဘယ်လို နေမလဲ ဟု တွေးနေမိပြန်သည်။ 

သူမ အနေနှင့်လည်း အတွေ့အကြုံ မရှိခြေ။ ဘာဖြစ်လို့ ကိုသူရမောင် မေးတာလည်း၊ ငါက လီးကြီးတာ ကောင်းမကောင်းတောင် မသိဘူး၊ လဲ့ကတော့ အဲဒီ လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံဖူးတယ် ဆိုတော့ လဲ့ က အရသာများကောင်းကောင်း ငါ ကိုကို့ကို အလိုးခံတာထက်ပိုကောင်းကောင်းခံစားမယ်ထင်လား၊ ဘယ်လို သိနိုင်မလဲ၊ လဲ့ကို မေးရင်ကောင်းမလား၊ ဒါပေမဲ့ လဲ့ကရော ဘယ်လို သိမှာလဲ၊ လဲ့က ကိုရင်ဦးမောင် လီးနဲ့ မှ အလိုးမခံဘူးသေးတာ၊ ဒါပေမဲ့ လဲ့ကရော ကိုရင်ဦးမောင် နဲ့ မအိပ်ဖူးဘူး လို့ ဘယ်သူသိနိုင်မလဲ ၊ ငါနဲ့ မရခင် များ ကိုရင်ဦးမောင် က လဲ့ကို လိုးခဲ့ဘူးသလား၊ အခုထိရော သူတို့ ညီအကို နှစ်ယောက်စလုံးကို အလိုးခံနေတုန်းပဲလား၊ ဖြစ်နိုင်မလား၊ အို တကယ်လို့ လဲ့ လာလို့ရှိရင် မသိမသာ မေးကြည့်လိုက်ရင် ကောင်းမလား၊ လဲ့ကို နည်းနည်း စမ်းမေးကြည့်ရမယ်။

ခနနေတော့ လဲ့လဲ့နွယ် တယောက် သူမ အခန်းတံခါးကို လာခေါက်ပါတယ်။ မိုးမ က ထပြီး မဖွင့်ပေးရသေးခင်ပဲ သူမ ဘာသာ သူမ ဖွင့်ပြီး ဝင်လာခဲ့သည်။ လဲ့လဲ့နွယ်က မျက်နှာပြောင်စပ်စပ် ဖြင့် မိုးမနား လျှောက်လာပြီး ကုတင်ပေါ် မိုးမ ဘေးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

“ ဟွန်း သိသားပဲ မမ အိပ်မပျော်သေးဘူး ဆိုတာ၊ အဲဒါနဲ့များ ဘာလို့ ရုပ်ရှင်ကို အဆုံးထိ မကြည့်ရတာလဲ၊ ဘာလဲ ကိုလတ် အကြောင်းတွေးနေလို့လား၊ ကိုလတ်ကို လွမ်းနေပြီလား “

မိုးမ က ပြန်ပြုံးပြရင်း လဲ့လဲ့နွယ်ကို မေးလိုက်သည်။

“ လဲ့ ညီမလေး ချစ်ရမဲ့သူ ရှိနေပလား”

လဲ့လဲ့နွယ်မှာ မျက်နှာလေး ရှက်သွေးဖြန်းသွားသည်။ မိုးမ မျက်နှာကို လည်း ပြန်ကြည့်ရင်း၊

“ ဟင် ဘာလို့ ရုတ်တရက်ကြီး အဲဒီမေးခွန်းမေးရတာလဲ၊ တကယ်လို့ ညီမလေး မှာ ချစ်သူ ရှိနေတယ်ဆိုရင် မမ မသိပဲ နေမယ်ထင်လို့လား ခစ်ခစ်”

ဟု ပြောရင်းက မျက်လုံးများကတော့ မိုးမ မျက်နှာမ မလွှဲသွားခြေ။ မိုးမ ကလည်း လဲ့လဲ့နွယ်မျက်နှာလေးကို စူးစိုက် ကြည့်လိုက်ရင်းက၊

“ ကောင်းပြီ၊ ညီမလေးက ချစ်ရမဲ့သူ မရှိသေးဘူး ပြောတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီညတော့ မမ ညီမလေးကို မေးစရာတွေ ရှိတယ်။ နည်းနည်းတော့ တမျိုးဖြစ်ချင် ဖြစ်မယ်၊ ဒါပေမဲ့ တို့က ညီအမလည်းဖြစ် သူငယ်ချင်းတွေလို့လဲ ဆိုလို့ ရတယ် ဆိုတော့ မမ ကို ယုံပါ၊ ဒီစကားတွေက တို့ညီအမ ကြားထဲက နေ ဘယ်မှ မပေါက်ကြားစေရပါဘူး ဆိုတာ”

လဲ့လဲ့နွယ်မှာ အံအားသင့်သွားပုံ ပေါက်သော်လည်း တိုးတိုး ညင်သာ စွာဖြင့်၊

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ၊ လဲ့ အမှန်အတိုင်း ဖြေပါ့မယ်၊ ဘာမေးမလို့လဲ”

မိုးမ က လဲ့လဲ့နွယ် ကို မျက်လုံးချင်းသေခြာ ဆုံတောင် စေ့စေ့ကြည့်ရင်းက၊

“ ညီမလေး ယောက်ျား နဲ့ အိပ်ဘူးလား၊ ဒါမှ မဟုတ် အပျို စစ်စစ်ပဲ ပဲ ရှိသေးလား”

..................................................................................................................................................

အခန်း (၇၇) ကိုသူရမောင်၊ မိုးမ အဆက်

လဲ့လဲ့နွယ် တယောက် မိုးမ မေးခွန်းကို ကြားလိုက်ရတော့ မျက်နှာတခုလုံး နီမြန်းသွားပြီး ခေါင်းကလေး ငုံ့သွားတယ်။ သူမ ယောင်းမ ကို တချက်မော့ကြည့်လိုက်ပြီး မျက်နှာလေးကို ဘေးဘက်လွှဲလိုက်သည်။ နောက်တော့ သက်ပြင်းတချက်ချလိုက်ပြီး ဘာဖြေရမလဲ အမြန်စဉ်းစားလိုက်သည်။ သူမ နှင့် ညီအမ လို သူငယ်ချင်းလို ခင်သဖြင့် ဖြေရမှာကို စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်နေရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ခလေးလိုလို ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်ဖြင့်၊

“ အို မမ ကလည်း ဘယ်လို ဖြစ်လို့ ဒီနေ့ ကျမှ ဒီမေးခွန်းမျိုး မမစိတ်ထဲ ပေါက်လာရတာလဲ၊ လဲ့ ဘော်ဒီက အဲလို အပျို မစစ်တော့တဲ့ သူပုံ ပေါက်နေလို့လား”ဟု ပြန်မေးလိုက်သည်။ မိုးမ က ပြုံးလိုက်ရင်းက၊

“ ဝှေ့လည်ကြောင့်ပတ် လုပ်မနေပါနဲ့ ညီမလေးရယ်၊ မမမေးတာကိုသာ အတည့်ဖြေစမ်းပါ”ဟုပြောလိုက်သည်။ လဲ့လဲ့နွယ်မှာ စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည့် အမူအယာဖြင့်၊

“ အင်းပါ အင်းပါ၊ လဲ့ ပြောပါ့မှာ ၊ နားထောင်၊ ဒါပေမဲ့ မမ အဲဒါကို တော့ နူတ်လုံ ရမယ်နော် လဲ့ကို ပထမဆုံး ဂတိပေး၊ အာ့ဆိုရင် အမှန်တိုင်း ပြောပြမယ်”

မိုးမ က သူမ ဘယ်သူ့ကို မှ မပြောပါဘူး ဟု ဂတိပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါမှ လဲ့လဲ့နွယ်က၇ စပြောတော့သည်။

“ အင်း၊ လဲ့ က အပျို စစ် မဟုတ်တော့ပါဘူး မမရယ်”

မိုးမ မှာ သိပြီးသား ပေမဲ့ အံအားသင့်ဟန်ပြလိုက်ပြီး ဆက်မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။

“ ဟောတော့၊ တကယ်၊ အင်း အာ့ဆိုရင် ပြောပါအုန်း ညီအမချင်းချင်း ကို ၊ ဘယ် ဘဲ နှင့် ဖြစ်နေတာလဲ၊ မမ တောင် မသိလိုက်ရပါလား”

အခုတော့ လဲ့လဲ့နွယ် တယောက် လိမ်မှ ရတော့မည် မဟုတ်ပါလား၊ ကိုသူရမောင် နှင့် ဖြစ်သည်ဆိုတာကို သူဘယ်လို ပြောပြရဲမှာလည်း၊ ထို့ကြောင့်၊

“ အင်း လဲ့ မှာ ရီးစား ရှိပါတယ်။ လဲ့ ဟို စက်ချူပ်သင်တန်း သွားတုန်းက တွေ့တာ ပါ၊ နောက်ပိုင်း လဲ့တို့ တိတ်တိတ်ပုန်း ခိုးတွေ့ကြမိတယ်”

“ အင်း ပါ ညီမလေး လို ချောမောလှပတဲ့ မိန်းခလေး အဖို့ ရီးစား ရှိတာကတော့ မဆန်းပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ဘာဖြစ်လို့ သူ့ကို အိမ်ခေါ်မလာတာလဲ၊ လဲ့ တချိန်ကျရင် သူနဲ့ အိမ်ထောင်ပြုရမှာပဲလေ”

“ ဟင့်အင်း မမ၊ ရှော့ရှိတယ်။ သူက အိမ်ထောင်သည် မိန်းမ ရှိတယ်၊ ဒါပေမဲ့ လဲ့က သူ့ကို ချစ်နေမိတယ်၊ ဒါကြောင့်မို့ ညီမလေးတို့ အချစ်ရေးကို လျို့ဝှက်ထားရတာပါ”

လဲ့လဲ့နွယ်က လိမ်ပြောလိုက်ပြန်သည်။ မိုးမ က လဲ့လဲ့နွယ်တယောက် သူမ ၏ ပထွေးဖက်မှ ပါလာသည့် အကို ဖြစ်သူ နှင့် ဖြစ်နေတာကို ဖုံးကွယ်ချင်သဖြင့် လိမ်ပြောနေရသည်ကို အံ့သြနေမိသည်။ နောက်တချက်က လဲ့လဲ့နွယ် တယောက် တကယ်ပင် စက်ချူပ်သင်တန်း သွားတုန်းက တယောက်ယောက်နဲ့ များ တကယ်တွေ့ခဲံ သလား ဆိုတာကိုလည်း တွေးနေမိသည်။ 

မိုးမ တယောက် လဲ့လဲ့နွယ်ကို ဆက်ပြီး မမေးတော့ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက် သည်။ သူမ ဖာသာ သူမ တဖြည်းဖြည်းချင်း ပွင့်လင်းလာလိမ့်မည်ဟု သာ မျှော်လင့်မိတော့သည်။ ထိုအကြောင်းကို ဆက်မပြောဖြစ်ကြတော့ပဲ၊ လဲ့လဲ့နွယ်ကလည်း အိပ်ချင်ပြီ ဟု ဆိုကာ မိုးမ ကို ဖက်နမ်း နူတ်ဆက်ပြီး အခန်းထဲက ပြန်ထွက်သွားတော့သည်။

ထိုသို့ဖြင့် ရက်ကို တွေ ကြာလာတော့ လဲ့လဲ့နွယ်တယောက် ကိုသူရမောင် နှင့် ပိုပြီး ပူးပူးကပ်ကပ် နေနေတာကို မိုးမ ပိုသတိထားမိလာလေသည်။ ကိုသူရမောင် ကလည်း မိုးမ ကို လုပ်လို့ ရမလားဟု မျှော်လင့်ချက် ဖြင့် အခွင့် သင့်သလို ကြိုးစားလေသည်။ မိုးမ က တတ်နိုင်သလောက် သူမ လည်ပတ်သလို ပညာမျိုးစုံသုံးကာ ရှောင်ရှားလေသည်။ ကိုသူရမောင် က တော့ အခွင့်အရေးရတာနှင့် မိုးမ ကို ကိုင်လိုက် ပွတ်လိုက် ဖြင့် အမျိုးမျိုး ဆွဲဆောင်ဖို့ ကြိုးစားသည်။

တည၊ ကိုရင်ဦးမောင် အလုပ်က အရမ်းနောက်ကျမှ ပြန်လာရမည့်ည၊ ၁၁နာရီခွဲလောက်တွင် ကိုသူရမောင် မိုးမ တို့ အခန်းထဲသို့ ဝင်လာလေသည်။ မိုးမ က ထုံးစံအတိုင်း သူမ ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေးကို အောက်က ဘရာ မပါပဲ ဝတ်ထား ပြီး လှဲလျှောင်းနေရာမှ ကိုသူရမောင် လက်ကြီးက သူမ ကိုယ်ပေါ်လာပွတ်သည်ကို ခံစားလိုက်ရတော့ လန့်ပြီး ထထိုင်လိုက်မိလေသည်။နောက် ကုတင်ပေါ်က ဆင်းကာ ကြမ်းပေါ် မတ်တပ်ရပ်လျှက် ကိုသူရမောင်ကို အခန်းထဲက ခုထွက်သွားဖို့ ပြောလိုက်သော်လည်း ကိုသူရမောင် က သွားဖြီးကာ ပြုံးပြရင်း၊

“ ငါက နင့်ကို ပြစရာ တခု ရှိလို့ပါဟာ၊ ငါနဲ့ လိုက်ခဲ့ အသံမထွက်စေနဲ့”

“ ဟင့် အင်း ကျမ ဘယ်မှ မလိုက်နိုင်ပါဘူး၊ အခန်းထဲက ပဲ ထွက်သွားပါတော့”

ကိုသူရမောင်က သူမ အနားတို့ တိုးကပ်လာသည်။ မိုးမ က နောက်ဆုပ်လိုက်ရာ သူမ အလှပြင်သည့် မှန်တင်ခုံကို ဖင်နှင့် တိုက်မိလေသည်။ကိုသူရမောင်က၊

“ ဒီမှာ ငါပြောပြမယ်၊ နင်က လဲ့ ကို ရိုးရိုးသားသား ကောင်မလေး လို့ ထင်လို့လား၊ သူက ငါနဲ့ ပဲ အိပ်ဖူးတာလို့ ထင်လို့လား ၊ ငါနဲ့ ခု လိုက်ခဲ့ သူ တခြား ဘယ်သူ နဲ့ ဖြစ်နေသေးလေး ဆိုတာ ကို နင် မျက်စေ့နဲ့ တပ်အပ် မြင်ရအောင် ပြမလို့”

မိုးမ က ကိုသူရမောင် ပြောသည်ကို ကြားလိုက်ရတော့ သူမနားကို ပင် သူမ မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်သွားမိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း အရဲစွန့်ကာ ကိုသူရမောင် နောက်မှ အသာ ကပ်လိုက်သွားမိတော့သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် အိမ်ထဲ က အမှောင်ထဲ လျှောက်လာရင်း ကိုသူရမောင်က နောက်လှည့်ကာ တိုးတိုးလေး၊

“ အသံလုံးဝ မထွက်နဲ့နော်၊ တခုခု ပြောချင်လို့ ရှိရင်လည်း လေသံနဲ့ပဲ ပြော”

မိုးမ မှာ သူမှ ရင်ဘတ်မှ နှလုံးခုန်သံ ပင် ပြန်ကြားနေသည်ဟု ထင်ရအောင် အထူးပင် စိတ်လှုပ်ရှားနေရ သည်။ သူမ က သူတို့ လဲ့လဲ့နွယ် အိပ်ခန်းနားသို့ သွားမည် ဟု ထင်နေသော်လည်း ကိုသူရမောင်က ယောက်ခထီးကြီး ဦးဖိုးမောင် အခန်းနား မှာ ရပ်လိုက်လေသည်။ 

မိုးမ က မီးဖို မှ လာသော အလင်းရောင် သဲ့သဲ့ ဖြင့် ကိုသူရမောင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ကိုသူရမောင် က သူ့လက်ညိုးကို နူတ်ခမ်းပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ်ထောင်တင်ပြ လိုက်သည်။ သူ့အဖေ အခန်းထဲကို ချောင်းလို့ ရမည့် အပေါက်နေရာမှာ ကိုသူရမောင် က ရပ်ကာ ကုန်းချောင်းလိုက်ပြီးမှ မိုးမကို လာဖို့ လက်ယပ်ပြလိုက်သည်။ မိုးမ ကို သူချောင်းနေသော အပေါက်ကို လက်ညိုးထိုးပြကာ ချောင်းဖို့ အမူအယာဖြင့် ပြလိုက်သည်။ မိုးမက လေသံလေးဖြင့်၊

“ ဘာလဲ ဘာကို ကြည့်ရမှာလဲ သေခြာပြောလေ”

“ ဟာ ကြည့်ပါဆို နင့်ရဲ့ ယောင်းမ အလိမ္မာလေး လှုပ်ရှားနေတာကိုလေ”

မိုးမ မှာ ထိပ်လန့် တကြားဖြစ်သွားရသည်။

“ ဘာ ကိုကြီး လာနောက်နေတာလား၊ ရှင့်အနားကို ကျမ လာအောင် တဖန်ထွင်နေတာ မဟုတ်လား”

“ အမလေးကွာ ကဲ ကြည့် ငါ နင်နဲ့ နှစ်လှမ်းအကွာ မှာ ဆုပ်ပေးမယ် ကဲ့ ချောင်းကြည့်လိုက်”

မိုးမ က ထိုအခါကျမှ ရှေ့တိုးပြီး ကိုသူရမောင် ပြသည့် အပေါက်မှ ချောင်းလိုက်သည်။ မိုးမ ရင်ထဲ မှာ အလုံးကြီး စို့သွားသလို ဖြစ်သွားရသည်။ သူမ ယောက်ခထီးကြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ယောက်ခထီးကြီး ဦးဖိုးမောင်က သူ့မယားပါသမီးလေး လဲ့လဲ့နွယ်ကို လိုးနေလေသည်။ 

နှစ်ယောက်စလုံး မှာ ကိုယ်ပေါ်တွင် အဝတ်အစား တမျှင်မျှ မရှိကြ၊ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့်၊ လဲ့လဲ့နွယ်မှာ အောက်မှ ပက်လက်ကလေး ဖြင့် အသံတိုးတိုးလေးဖြင့် ငြီးတွားရင်းက သူမ ပထွေး ကျောပြင်ပြီးကို ပွတ်သတ်ပေးနေလေသည်။ သူမ ပေါင်လုံးတွေကို ကားထားပြီး ဦးဖိုးမောင် လီးကြီးက သူမ စောက်ဖုတ်လေးထဲ ဝင်ထွက် လို့ ပုံမှန် ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။

မိုးမ တယောက် အသက်ရှုအရမ်းမြန်လာပြီး ခေါင်းပင် ခြာခြာလည်သလို မူးနှောက်လာသဖြင့် နံရံကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထောက်ထိန်းထားလိုက်ရသည်။ ကိုသူရမောင်ကို လှည့်ကြည့်ဖို့ ကြိုးစားသော်လည်း မရတော့ သူမ ကိုယ်လုံးလေး ရုပ်သေးကြိုးပြတ်သလို ခွေခေါက်ကျသွားရသည်။ ကိုသူရမောင်က အနောက်မှ အမြန်ပွေ့ချီလိုက်သဖြင့်သာ ကြမ်းပေါ်သို့ လဲကျမသွားခြင်း ဖြစ်သည်။

“ ကျမ အသက်ရှု မဝတော့ဘူး ခေါင်းလည်း တအားမူးလာတယ်၊ ကျမ အခန်းကို ပြန်ခေါ်သွားပေးပါ”

ကိုသူရမောင်က မိုးမ ကို ပွေ့ချီကာ သူမ တို့ အခန်းရှိရာသို့ အမြန်လျှောက်ပြန်လာခဲ့လေသည်။ မိုးမ က သူမ လက်နှစ်ဖက်ကို ကိုသူရမောင် လည်ကုတ်ပေါ်တွင် တွဲလဲခို ချိတ်ထားလေရာ မိုးမ ဆီမှ သင်းပျံသော ကိုယ်နံ့ ရေမွှေးနံ့လေး များကို ရှုရှိုက်မိလေသည်။

..............................................................................................................................................

အခန်း (၇၈) ကိုသူရမောင် နှင့် မိုးမ အဆက်

ကိုသူရမောင်က မိုးမ ကို သူမ အိပ်ယာပေါ်မှာ အသာလေး ပက်လက်လှဲ စေပြီး ခေါင်းအုံးပေါ်ကို ခေါင်းလေး ဖြည်းညှင်းစွာ ချပေးလိုက်သည်။ မိုးမ က အသက်ကို မနည်း မှန်အောင် ရှုရင်းက၊

“ မယုံနိုင်စရာကြီးနော်၊ ဒီအိမ်ကြီးထဲမှာ အဲလို တွေ ဖြစ်နေတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာနေခဲ့ပြီလဲ”

ကိုသူရမောင်က မိုးမ ကို အိပ်ယာပေါ်မျာ နေရာတကျ ဖြစ်အောင် သေသေခြာခြာလုပ်ပေး ပြီးမှ၊

“ အရမ်းကြီး စိတ်ထဲ မှာ မထားပါနဲ့ ကွာ၊ ဒါတွေက ဖြစ်ရိုး ဖြစ်စဉ်တွေ ပါ၊ သဘာဝ တရားတွေလေ၊ ဖြစ်တယ် ဆိုတာကို ဖြစ်တယ်လို့ သဘောထားလိုက်ပြီး၊ ကိုယ့်ဘဝ ကိုယ်ဆက်လျှောက်ကြတာပေါ့”

“ ဘာ၊ သာ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ် ၊ ဘာသဘာဝလဲ၊ အဖေက သမီးကို လိုးနေတယ် ဆိုတာကို ဘယ်လို သဘာဝလို့ ခေါ်မှာလည်း မုန်းစရာကောင်းလိုက်တာ အံတောင်အံချင်လာတယ်”

“ အိုကွာ တကယ့်အဖေ နဲ့ သမီး အရင်းမှ မဟုတ်တာ ၊ ပထွေး နဲ့ မယားပါသမီး ပဲဟာကို၊ ယောက်ျား နဲ့ မိန်းမ ဆိုတာ သွေးမတော် သားမစပ်ပဲ နီးနီးကပ်ကပ် နေလိုက်ရင် သဘာဝတရားက တယောက်ကို တယောက် ဆွဲဆောင် စေတာပဲလေ။ ဘယ်လို ပဲ အတင်းကြီး အမျိုးတော်ခိုင်းခိုင်းပါ။ အဲဒီ သဘာဝ တရားကို သဘောပေါက်သွားရင် ချစ်လေး စိတ်ထဲ ဘယ်လို မှ မနေတော့ပါဘူးကွာ”

“ တော်စမ်း ပါ ကျမ ကို လာပြီး မဟုတ်တဲံ တရားသဘောတွေ လာပြောမနေပါနဲ့၊ ရှင်ဘာလိုချင်လို့ အဲလို ပြောနေသလဲ ဆိုတာ ရှင့်ကို ရှင် သိပါတယ်။ ရှင့်အတွင်းစိတ်ထဲက အဲဒါတွေ မမှန်မှန်းကို သိနေတာပါ”

ကိုသူရမောင်က နင်ပြောချင်တာ ပြောတော့ ဆိုသည့် အပြုံး မျိုး ဖြင့် ပြုံးပြရင်းက သူ့လက်တွေကို မိုးမ ပေါင်တန်တွေပေါ် ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ မိုးမ က သူ့လက်ကို လှမ်းချူပ် ကိုင်ပြီး ရှေ့ဆက်မတိုးနိုင်အောင် ဖိထားလိုက်သည်။ ကိုသူရမောင်က စိတ်ထဲ မှာတော့ နည်းနည်း မအီမသာ ဖြစ်မိသည်။ 

သူထင်သည်က မိုးမ တယောက် ဦးဖိုးမောင် နှင့် လဲ့လဲ့နွယ် လိုးနေကြသည်ကို မြင်လိုက်ရလျှင် စိတ်တွေ ထလာပြီး သူ့ကို လည်း အလိုးခံလိမ့်မည်ဟု တွက်ထားမိခဲ့သည်။ အခုတော့ မိုးမ က လဲ့လဲ့နွယ် နှင့် ဦးဖိုးမောင် တို့ ပျော်ပါးနေသည်ကို ကြည့်ပြီး အရမ်းစိတ်ထိခိုက်ကာ အာရုံ ပျက်ပြား နေရသည်။ ထိုအခြေအနေကို ပြန်ထိန်းဖို့ ကိုသူရမောင်က စကားလမ်းကြောင်း ပြောင်းလိုက်သည်။

“ ရင်ဦးမောင် တယောက် နောက်ကျလှခြေလား ဒီည။ ခါတိုင်း ဒီအချိန်ဆို သူရောက်နေလောက်ပြီ မဟုတ်လား”

“ သူက ဒီည သူ့သူငယ်ချင်း တယောက်ရဲ့ နှစ်ပတ်လည်ပါတီ တခုကို သွားတာ၊ မနက် ၂ နာရီလောက်မှ ရောက်မယ်တဲ့ ဖုံးခေါ်ပြောထားတယ်”

မိုးမ မှာ ပြောပြောပြီးခြင်း သူမ အမှားကို သူမ သတိရလိုက်မိသည်။ သူမ စိတ်တွေ ကရောက်ကရက် ကြောင့် ကိုရင်ဦးမောင် ပြန်ရောက်မည့် အချိန်ကို ပြောလိုက် မိလေပြီ။ ယခု တော့ နောက်ကျသွားလေပြီ၊ ကိုသူရမောင် မျက်နှာမှာ ချက်ခြင်း ဝင်းလက်သွားသည်။ မျက်လုံးတွေက လည်း သူမ အသက်ရှု မမှန်မှုကြောင့် နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်နေသည့် ရင်သား အစုံကို ငေးကြည့်နေသည်။ မိုးမ ကလည်း ချက်ခြင်း သတိပြုမိသောကြာင့် မျက်နှာလေး နီမြန်းသွားသည်။


အပိုင်း (၁၅) ဆက်ရန် >>>>