ကာမနဲ့သုခ အချိုးကျ ရောစပ်ထားသော ရမ္မက်ဝိုင် အပိုင်း ( ၁ )

ကာမနဲ့သုခ အချိုးကျ ရောစပ်ထားသော ရမ္မက်ဝိုင် အပိုင်း ( ၁ )

ဘုံခုနှစ်ဆင့် - ရေးသည်။

(အတွေးပင်လယ်ပြာတွင်ရေးသားသည်။)

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

" ကောင်းကြသေးရဲ့လား ဟမ် ကိုသက်ခိုင် ခု ရှင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ "

" ဟူးးး ငါ တောင်းပန်ပါတယ် သူဇာရယ် ငါ့ အပြစ်တွေပါ "

ဇနီးဖြစ်သူ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် အား နှစ့်သိမ့်ဝန်ခံပေးလိုက်သည်။ပြက်သနာ အစက ဦးသက်ခိုင် ဖြစ်သည်။ကုမ္ပဏီမှ ယဉ်မောင်း မိုးနှောင်းအား မိမိအိမ်တွင် ခေါ်ထားရာမှ သမီးဖြစ်သူ သီတာခိုင် အားခိုးပြေးသွားလေသည်။

" အီးးး အဟင့် ဟင့် သမီးကို ရှင် ပြန်ရှာလာခဲ့ အမြန်ဆုံးရှာ အီးးဟီးးး "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် အသားလတ်လတ် မျက်ခုံးကောင်းကောင်း မျက်လုံးလှလှ နှင့် ခုလို အသက် ၅၀ထိ ချောမော ခန့်ညားနေဆဲ။ အထူးသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တင်းပြေပြစ်လှပြီး ရင်သားခပ်ပြည့်ပြည့် ဖင်သားကြီးများ အိစက်ဝိုင်းစက်နေသော အလှပိုင်ရှင်ကြီး။ဖိုသတ္တဝါ တို့အကြိုက် မြင်လိုက်ရုံဖြင့် ရမ္မက်စိတ်ကို ထကြွစေသော အလှတရားများ ပိုင်ဆိုင်ထားသူ။တစ်ဦးထဲသော သမီးလေးမှာ ဒါရိုက်ဘာနှင့် ခိုးရာလိုက်ပြေးသဖြင့် လင်ဖြစ်သူအား မချိတင်ကဲ အပြစ်တင်ရင်း ဝမ်းနည်းနေရသည်။

ဦးသက်ခိုင် ဇနီးဖြစ်သူ အလိုကျနေလာရင်း ခုဆို အသက် ၅၅ ထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ကျမ်းမာရေး ကောင်းမွန်ပြီး အလုပ်ကို ကြိုးစားလုပ်ကိုင်နေသူ။ရုပ်ရည်မှာ သာမာန်ရှိပြီး ထူးခြားချက်ကတော့ ကာမစိတ်ပြင်းထန်တတ်သည်။သမီးဖြစ်သူ သီတာခိုင်မှာ မျက်နှာပေါက်က မအေတူသလို ချစ်စရာကောင်းပြီး ဖင်သားလုံးလုံးလေးက သူ့အချိုးစားနှင့်သူ ကြည့်ကောင်းနေသူပါ။

အချိန်များ တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးလာကာ ညအမှောင်ထုက ကြီးစိုးလာနေသည်။ အိမ်၏ အောက်ထပ် ကျွန်းကုလားထိုင်အား လက်ကလေးတင်ရင်း ငိုရှိုက်နေသော ဇနီးဖြစ်သူအား ကြည့်နေမိသည်။အနက်ရောင် ကိုယ်ကြပ် စကပ်ထမိန် ဝတ်ထားရင်း ကော့တက်နေသော ဖင်သားအိအိကြီးက နောက်မှကြည့်ရင်း အသဲယားကာ ပေါင်ကြားမှ တင်းကနဲ့ဖြစ်နေရသည်။ 

စကပ်ထမိန်အောက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီရာလေးက ရေးရေးလေး ပေါ်နေတော့သည်။ အောက်ခြေ အကွဲကြောင်းမှ ခြေသလုံး တုတ်တုတ်ဖြူဖြူလေးက တဖက်နှင့်တဖက် ပွတ်သပ်နေရင်း စဉ်းစားနေပုံက တမျိုးလေးဆွဲစောင်နေပြန်သည်။မနက်ထဲက ခုထိ ဘာမှ စားပုံမရသော ဇနီးဖြစ်သူအား

" သူဇာ တခုခု စားပါ့လား ကိုယ် အမြန်လိုက်ရှာမှာပါ စိတ်လျော့နော် "

" အိုရ် မသိဘူး မသိဘူး ဘာမှ မစားချင်ဘူး သမီးလေးကို ပြန်ခေါ်လာခဲ့ "

" အေးဘာကွာ အေးဘာ "

ဇနီးဖြစ်သူနား လျောက်လာလိုက်ရင်း ဖင်သားကြီးများအား ပွတ်သပ်ချေမွလိုက်သည်။လုပ်ငန်းရှင် အပေါင်းသင်းတွေကြား ဇနီးဖြစ်သူအိုးကြီးကို တည ဘယ်နှချီလိုးပေးကြောင်း မိမိစိတ်ကြိုက် တည်တည်လိုးတတ်ကြောင်း အပေးကောင်းသဖြင့် ဆန္ဒတွေအမြဲပြည့်ခဲ့ကြောင်း ဂုဏ်ယူစွာ ပြောလေ့ရှိသည်။ဖင်ကြားထဲ လီးအား အမြှောင်းလိုက်ကပ်ထားရင်း စကပ်အောက်နားစအားဆွဲကာ အတွင်းခံဘောင်ဘီပေါ်မှ စောက်ပတ်အား လက်ဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်လေသည်။

ဖင်သားကြီးများ နောက်သို့ကော့လာကာ အင့် ကနဲ့ ရှိုက်သံလေး ကြားလိုက်ရသည်။စောက်ပတ်လေးအားမနိုက်ပဲ ဘောင်းဘီပေါ်မှ အစိနေရာလေးအား ဖိဖိချေရင်း ပုခုံးသားလေးများအား ဖွဖွကိုက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် မှာ ကိုယ်လုံးလေးတုန်လာကာ ခပ်တိုးတိုး ညည်းသံများ မဆက်မပြတ်ထွက်လာရသည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒေါ်သူဇာ၏ ပုခုံးမှ ဝိုက်ဖက်ကာ နို့အုံ့လေးအား ညှစ်ရင်း အောက်က စောက်စိလေးအား ဖိဖိချေကာ နားရွတ်ဖျားလေးအား ဆွဲဆွဲစုပ်တော့သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ တအားအားညည်းရင် ဦးသက်ခိုင်ဘက်သို့ မျက်နှာချင်ဆိုင်လှည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ စုပ်နေရသည်။ပေါင်ကြားမှ စောက်ရည်များ စီးကျလာလျက် ဦးသက်ခိုင်အား ခပ်တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ အလိုက်သင့်ပြန်နမ်းရင်း ဇနီးဖြစ်သူ အင်္ကျီနောက်ကျောမှ ဇစ်အားအပေါ်သို့မှတင်ကာ ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်သည်။

ဇာဘော်လီအစိမ်းလေးအောက် အနည်းငယ်တွဲနေသော ဖြူဖြူခဲခဲ နို့အုံကြီးမှာ အကြောစိမ်းလေးတွေယှက်သမ်းနေပြီး နို့သီးခေါင်း ညိုညိုလေးက မာခဲနေလျက်။နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုအား တလှည့်စီ ငုံစုပ်ပေးရာ ဒေါ်သူဇာမှာ ရင်ဘတ်လေးကော့ပေးရင်း

" အို့ အာကွာ ကိုသက်ခိုင်ရယ် အင့် ဟူးးး "

ခပ်တိုးတိုးညည်းရင်း ကျောပြင်အားဖက်ထားသော လက်တဖက်အားဦးသာက်ခိုင်ပေါင်ကြားသို့ရွေ့ကာ မပျော့မမာဖြစ်နေသော လီးအား ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ဒေါ်သူဇာမှာ လီးအားစွပေးရင်း နို့စို့နေသော ဦးသက်ခိုင်ခေါင်းအား ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် ထွေးပွေ့ထားလိုက်ပြန်သည်။နို့သီးခေါင်းလေးအား ပါးစပ်ထဲထည့်ကာလျှာထိပ်လေးဖြင့်ဝိုက်ပြီး ခပ်ဖွဖွ ကိုက်ခံရတိုင်း လီးကြီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်မိနေသည်။

ထို့နောက် ဦးသက်ခိုင် ပုခုံးအားကိုင်၍ အောက်သို့ဖိပေးလိုက်ရာ ဦးသက်ခိုင်က အလိုက်သင့်လေး ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။စကပ်ထမိန်လေးအား အောက်သို့ချွတ်ချပစ်ရာ ဗိုက်သားဖြူဖြူလေးအောက်မှ စောက်ပတ်လေးအား ဖုံးကွယ်ထားသော အောက်ခံဘောင်းဘီလေးသာ ကျန်တော့သည်။

နောက်ဆုံးအတွင်းခံဘောင်ဘီလေးအား ချွတ်ရာ ဆီးခုံးပေါ်၌ စောက်မွှေးကောက်ကောက်လေးများ နေရာယူလျက် အောက်ဖက်မှ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများဖေါင်းကားနေသည်ကို တွေ့ရပြန်သည်။ စောက်ခေါင်းဝ နီနီလေးထဲမှ စောက်ရည်များ ထွက်ကျနေရာ ဘောင်းဘီလေးတွင် ကပ်ပါလာတော့သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူမ၏ ပေါင်တံဖြူဖြူတုတ်တုတ်လေးအား မသိမသာ ကားလိုက်ပြီး လင်ဖြစ်သူမျက်နာရှေ့ စောက်ပတ်အား တေ့ပေးလိုက်တော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ မိမိရှေ့မှ အရည်များရွှဲနှစ်နေသော စောက်ပတ်အား ထိုးယက်ပစ်လိုက်သည်။ယက်နေရင်း စီးကျနေသော စောက်ရည်များအား ပေါင်အတွင်းဘက်တလျောက် လိုက်လံစုပ်ယူနေပြန်သည်။

တဖန် အပေါ်ပြန်တက်ကာ စောက်ခေါင်းဝလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့်ထိုးကလိပေးရာ နှာခေါင်းထိပ်လေးက စောက်စိလေးအား ထောက်မိနေသည်။အကွဲကြောင်းတလျောက် အထက်အောက် လျှာဖြင့် ထိုးခွဲပေးရင်း စောက်စိလေးအား ကိုက်ကိုက် ထားခဲ့ရာ ခဏအကြာတွင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် တစ်ယောက် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။

အားးး အမေ့ ရှီးးး ကိုသက်ခိုင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ အင့် အားးးရှီးးး းးး "

လင်ဖြစ်သူ၏မျက်နာအား စောက်ရည်များဖြင့်ပန်းရင်း ဦးခေါင်းအားဖမ်းထိန်းကာ မျက်နာအနှံ့စောက်ပတ်ဖြင့် ပွတ်နေတော့သည်။ဦးသက်ခိုင် မျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ခေါင်းမှထွက်သော အကျိအချွဲများ စောက်ရည်ကြည်များ ပြည့်နေတော့သည်။စောက်ရည်များ ရပ်သွားချိန်မှ ဦးသက်ခိုင်အား ဆွဲထစေပြီး မျက်နှာအနှံ့မှ သူမ စောက်ရည်များအား ပြောင်စင်နေအောင် ယက်ရင်း စုပ်ယူပစ်သည်။

ထို့နောက် ဦးသက်ခိုင်မှာ ပုဆိုးချွတ်ပစ်ကာ ထိုင်ခုန်ပေါ်သို့ ထိုင်ရင်း ပေါင်ကြားမှ မဲပြောင်နေသောလီးကြီးအား လက်တဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဒစ်ဖူးအား ဖြဲရင်း ဒေါ်သူဇာအား စုပ်ပေးရန်ပြောလိုက်သည်။စကားပင်မဆုံးလိုက် ပေါင်ကြားတွင်း ဒူးထောင်နေရာယူကာ လင်ဖြစ်သူလီးကြီးအား တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေလိုက်သည်။

ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်နေရင်း လင်ဖြစ်သူအား မျက်လုံးလေးလှန်ကြည့်ရာ ဦးသက်ခိုင်တစ်ယောက် မျက်လုံးစင်းကာ ခပ်တိုးတိုး ညည်းနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။မိမိစောက်ပတ်လေးအား လက်ဖြင့်ပွတ်ရင်း လီးအဖျားမှ ဝင်နိုင်သလောက် ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ လျှာဖြင့် ဝိုက်ဝိုက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။လီးကြီးမှာ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် တင်းကနဲ့တင်းကနဲ့ဖြစ်ကာ ပါးစပ်ထဲ မာထင်လာသည်။

" သူဇာ ခုံပေါ်လက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးနော် "

" အွန်းပါ ကိုသက်ခိုင် သဘော "

စကားပြောရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ကျွန်ခုံပေါ်လက်ထောက်ပြီး အိစက်စွင့်ကားနေသော ဖင်ကြီးအား ကော့ပေးလိုက်သည်။ဦးသက်ခိုင်တစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်ကာ နောက်မှ နေရာယူရင်း ဇနီးဖြစ်သူဖင်ကြီးအား ဖျောင်းကနဲ့ တချက်ရိုက်လိုက်သည်။ထို့နောက့် ဖင်ဝလေးအောက်မှ ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်ဖူးမြုပ်ကာ ဖိလိုးလိုက်သည်။

" ဗျစ် ဗျစ် ဖလွတ် ဘွတ် "

" အ အားးး ဖြည်းဖြည်းလိုးနော် ကိုသက်ခိုင် "

" အင်းပါ သူဇာရယ် သူဇာစောက်ပတ်လေးက ဘယ်ချိန်လိုးလိုး လိုးကောင်းတုန်းကွ "

" ပြောတတ်ပ ကျမဟာက ရှင့်လီးတစ်ချောင်းပဲ ဝင်ဖူးတာ ရှင်သာ ဟွန့် "

တခါတခါ ဖေါက်ပြန်တတ်သော လင်ဖြစ်သူအား ငေါ့လိုက်လေသည်။

" ဟာ မဟုတ်ရပါဘူး မိန်းမရယ် ဒီလောက်လှ ဒီလောက်ချောတဲ့မိန်းမ ရထားမှတော့ အပြင်မှာ မရှုပ်ပါဘူးကွ " 

စကားပြောရင်း ၁၀ချက်ခန့်စောင့်လိုးလိုက်သည်။ လီးအရင်းကပ်မိတိုင်း ဒစ်ဖူးမှာ သားအိမ်ထောက်မိသဖြင့် ဒေါ်သူဇာမှာ စောက်ပတ်ထဲက ကျင်တက်လာပြီး နာလဲနာ ကောင်းလဲကောင်းနေတော့သည်။စောက်ခေါင်းအတွင်းသား တလျောက် ဒစ်ဖူးကြီးက ပွတ်စွဲနေသဖြင့် အရည်ကြည်များစို့လာကာ မနာတော့ပဲ လီးအရသာ တွေ့လာတော့သည်။ အနှစ် ၂၀ ကျော် လိုးပေးတဲ့ လီးကြီးအား ညှစ်ညှစ်ပေးရင်း ဖင်ကြီးအား နောက်သို့ ကော့ကာ ပြန်ပြန်စောင့်ပေးလိုက်သည်။

ဦးသက်ခိုင်လည်း ခါးလေးအား လက်ဖြင့်စုံကိုင်ကာ မနားတမ်းလိုးရင်း လီးထိပ်မှ ကျင်တက်လာရသည်။ထိုစဉ် လီးတစ်ချောင်းလုံး နွေးကနဲ့ဖြစ်ကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ တအင်းအင်းညည်းရင်း စောက်ရည်များပန်းနေသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်ရသည်။နောက်ဆုံး ခပ်ကြမ်းကြမ်း စောင့်လိုးအပီးတွင် လရည်ပူပူနွေးနွေးများကို စောက်ပတ်လေးထဲ ဗျစ်ကနဲ့ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ခဏနား၍ ရေချိုးခန်းသို့ သန့်စင်ပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်ကာ အိပ်ခန်းတွင် ဝင်လာကြသည်။ကုတင်ပေါ်သို့ရောက်လျင်

" ကိုသက်ခိုင် မနက်ကျ ချက်ချင်း လိုက်ရှာနော် သမီးကို "

" အေးပါ သူဇာရယ် ခု အိပ်ရေးဝဝအိပ်လိုက် နော် "

ဦးသက်ခိုင်၏ ရင်ခွင်ထဲတိုးကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ရေးဆေးပြီးကာစ လီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။မိမိလီးအား ကိုင်ကာ အိပ်ပျော်သွားသော မိန်းမဖြစ်သူ နဖူးအားနမ်းလိုက်ပြီး မနက်သမီးဖြစ်သူအား ရှာရန်တွေးနေရင်း ကြိုးစားအိပ်လိုက်တော့သည်။

မနက်လင်းလင်းချင်း ဦးသက်ခိုင်မှာ ဇနီဖြစ်သူပြင်ထားပေးသော မနက်စာ စားပြီး ရေချိုးကာ အဝတ်စားများလဲနေသည်။ရုံးသို့ အရင်သွားရမည် နောက်ပြီးမှ သမီးဖြစ်သူအား ကိုယ်တိုင်လိုက်ရှာရမည်။အိမ်အောက်ထပ်သို့ လှေကားထစ်တွေအတိုင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆင်းလာခဲ့သည်။ဧည့်ခန်းရှေ့မှာ မိမိရုံးသုံးလက်ဆွဲအိတ်လေးကိုင်ကာ စောင့်နေသော ချစ်ဇနီးအား တွေ့လိုက်ရာ

" သူဇာ - ဒီနေ့ ထမင်းစားထားနော် ရုံးခဏ ဝင်ပြီး သမီးကိုတွေ့အောင်ရှာမယ် လက်ဝတ်လက်စားတွေ ပါမသွားဘူးဆို ဒီမြို့အနီးပဲရှိမှာပါ "

" စားမှာပါ ကိုသက်ခိုင်ရယ် အမြန်ဆုံး တွေ့အောင်သာရှာ - လမ်းလဲ ဂရုစိုက်မောင်းနော် "

" အင်းပါ ကိုယ်သွားပြီ သူဇာ "

ခြံဝင်းထဲမှ မောင်းထွက်သွားသော ကားလေးအားကြည့်ရင်း အိမ်ရှေ့တံခါးပိတ်ကာ အိမ်အတွင်းသို့ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။ဧည့်ခန်းအတွင်း သူမရှေ့မှ ကော်ဖီခွက်ကိုကိုင်ကာ တငုံ သောက်လိုက်သည်။မျက်နာမဲ့သွားမိသည်။အရင်ဆို မနက်တိုင်း သမီးဖြစ်သူက သူမအကြိုက်ဖျော်ထားပေးသည်။မိမိဘာသာဖျော်ရာ အချိုမကြိုက်သော သူမအတွက် အဆင်မပြေဖြစ်နေတော့သည်။

ဦးသက်ခိုင်လည်း နေအိမ်မှ ကားလေးဖြင့်မောင်းလာခဲ့ရာ ကုမ္ပဏီသို့ရောက်ရှိလာသည်။ဝင်ဝင်ချင်း ရုံးသူရုံးသားများ ဝိုင်း၍နုတ်ဆက်ကြသည်။

" မင်္ဂလာပါ ဆရာ "

" မင်္ဂလာပါ "

ရုံးသူရုံးသားများအား ပြန်လည်နုတ်ဆက်ရင်း မိမိစက္ကထရီ ကေသီမိုးအား သီးသန့်ခန်းသို့ လာရန်ပြောလိုက်လေသည်။

" ကေသီ ရုံးခန်းခဏ လာခဲ့ပါဦး အစည်းဝေးကိတ်စတွေ ကိုယ်စားစီစဉ်ရအောင် "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ - သမီး ခုပဲ လိုက်ခဲ့ပါ့မယ် "

သီးသန့်ခန်းထဲတွင် စိတ်ရှုတ်နေဟန်ရှိသော ဦးသက်ခိုင်အား တချက်ကြည့်ကာ

" ကိုကြီး ဘာဖြစ်နေတာလဲ မျက်နှာလဲမကောင်းဘူး "

စကားပြောရင်း ဦးသက်ခိုင်အနီးသို့လျှောက်သွားရင်း မေးလိုက်သည်။ကေသီမိုးမှာ ရုံးသူရုံးသားများရှေ့တွင် ဆရာဟုခေါ်ပြီး နှစ်ကိုယ်ကြားရှိချိန် ကိုကြီးဟုခေါ်တတ်သည်။အသက်၂၄နှစ် ကာပြားမလေးဖြစ်ပြီး ရုပ်ရည်ချောမောကာ ဘော်ဒီက သူ့နေရာနဲ့သူ ကြည့်ကောင်းလှသည်။

" အိမ်ကိတ်စတွေပါ ကေသီ - သမီးက မိုးနှောင်းနဲ့ ခိုးရာလိုက်ပြေးတာ သူ့အမေက ထမင်းကိုမစားဘူး သမီးကို အမြန်ရှာခိုင်းနေတာ "

" အော် ကဲပါ ကိုကြီးရာ သမီး ပြုစုပေးမယ် စိတ်လျော့ထား ပြီးမှ အလုပ်ကြောင်းပြောကြတာပေါ့ "

ကေသီမိုးမှာ စကားပြောရင်း ဦးသက်ခိုင်ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ထို့နောက် ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်ပြီ ငိုက်တိုက်တိုက်ဖြစ်နေသော ဦးသက်ခိုင်လီးကြီးအား တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ စိတ်နဲ့ကိုယ် မကပ်ပေမယ့် ကေသီမိုး စုပ်ချက်များအောက်တွင် လရည်များထွက်ကျခဲ့ရသည်။ထွက်လာသော လရည်ပူပူများအားကေသီမိုးမှာ အဖိတ်အစင်မရှိ ဒစ်ဖူးအားငုံရင်း မျိုချပစ်သည်။လရည်များကုန်စင်အောင် စုပ်ယူပြီးမှ ဒစ်ဖူးကြီးအား ပါးစပ်အတွင်းမှ ထုတ်ကာ တချက်နမ်းလိုက်လေသည်။

ဦးသက်ခိုင်မှာ လီးအား ဘောင်းဘီတွင်း ပြန်ထဲ့ကာ ဇစ်ပိတ်လိုက်ပြီး စားပွဲခုန်ရှိရာ လျောက်သွားလိုက်ပြီး - အလုပ်နှင့်ပတ်သက်သည်များမှာကြားကာ ဒီနေ့ရုံးသို့ ပြန်မလာတော့ကြောင်း မိုးနှောင်းလိပ်စာအတိုင်း သူကိုယ်တိုင်သွားမည့်အကြောင်း ပြောကာ ကုမ္ပဏီမှ ပြန်လည်ထွက်ခဲ့တော့သည်။ဦးသက်ခိုင်တစ်ယောက် တဖြည်းဖြည်းမောင်းလာရာ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်လေး တခုသို့ရောက်လာသည်။

ရပ်ကွက်လမ်းလေးမှာ ကားလေးများလွတ်လွတ်လပ်လပ် မောင်းနှင်လို့ရသဖြင့် မိုးနှောင်းအလုပ်လျှောက်စဉ်က ပေးထားသော လိပ်စာအတိုင်း လိုက်ရှာနေတော့သည်။စာရွတ်လေးထဲမှ လိပ်စာအားကြည့်လိုက် မောင်းလာလိုက်ဖြင့် ပျဉ်ထောင်အိမ်နှစ်ထပ် ဝင်းရှေ့တွင် မန်းကျီးပင်ကြီးအား တွေ့လိုက်ရသည်။လိပ်စာအရတော့ ဒီအိမ်ပဲ - သေချာပြန်ကြည့်ကာ ကားလေးအား အိမ်ရှေ့မရောက်တရောက်ထိ မောင်း၍ ရပ်ပစ်လိုက်သည်။ကားပေါ်မှ ဆင်း၍ အိမ်တခါးဆီသို့ လမ်းလျှောက်လာရာ

" ဘယ်သူနဲ့တွေချင်လို့ပါလဲ အန်ကယ် "

အသံလာရာသို့ ကြည့်လိုက်ရာ မိမိအတွင်းရေးမှုးမလေး ကေသီမိုး အရွယ် မိန်းကလေးတစ်ယောက်အားတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ပိုက်ဆံအိတ်လေးအား လွယ်ထားလျက် ခြင်းတောင်းလေးကိုင်ကာ အပြင်ထွက်တော့မည့်ဟန် ဖြစ်နေသည်။

" အော် သမီး - ဒါ မောင်မိုးနှောင်းတို့ အိမ်လားမသိဘူး အန်ကယ်က သူကားမောင်းနေတဲ့ ကုမ္ပဏီကပါ "

" ဟုတ်ပါတယ်အန်ကယ် မောင်လေး မနေ့က အိမ်ပြန်မလာသေးဘူး မေမေတော့ အိမ်ထဲမှာရှိပါတယ် ဝင်ပါရှင် "

တံခါးဖွင့်ဖွင့်ချင်း ဦးသက်ခိုင်လည်း အထဲဝင်လိုက်တော့သည်။ကောင်မလေးမှာ သူ့အမေအား အော်ပြောပြီး အလုပ်နောက်ကျနေသဖြင့် သူမအား ခွင်ပြု့ရန်ပြောကာ အိမ်ပြင်သို့ထွက်ခွါသွားတော့သည်။အိမ်ထဲ ရောက်ရောက်ချင်း ထင်မှတ်မထားသော အဖြစ်ပျက်တို့နှင့် ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည်။

" ဟင် ရှင် ရှင် ကိုသက်ခိုင် မလားးး "

" ဟာ သီရိဖြူ ဟုတ်တယ် ဖြူ --- ဖြူ - မလားးး "

" အဟင့် ဟင့် မောင်ရယ် "

သနပ်ခါးဖွေးဖွေးနှင့် ဒေါ်သီရိဖြူ ကိုယ်သင်းနံ့လေးက ဦးသက်ခိုင်အား လာရင်းကိတ်စအားမေ့ကာ ရင်ကို ဗလောင်ဆူစေတော့သည်။၂၅နှစ်ကျော်ကျော် ကွဲကွာခဲ့ရသော ငယ်ရည်းစားက တင်းကျပ်နေအောင်ဖက်ထားကာ ရင်ခွင်ထဲ တအင့်အင့် ရှိုက်ငိုနေတော့သည်။ဧည့်ခန်းအလယ်တည့်တည့်တွင် ထိုင်ခုန်ပေါ်သို ထိုင်ရန်ပင် သတိမေ့နေသော ငယ်ရည်းစားအား ပြန်လည်ဖက်တွယ်ရင်း

" ဖြူ မောင်တို့ ခဏထိုင်ပြီး စကားပြောရအောင်နော် "

" ခဏလေးပါ မောင်ရယ် ဖြူတို့မတွေ့ကြတာ ကလေးတွေ တသက်မလား "

ဦးသက်ခိုင်မှာ ပြောသာပြောနေရသည် လက်က မလွတ်ချင်ပေ။ဒေါ်သီရိဖြူ နို့အုံကြီးများက ဖိကပ်ထားသဖြင့် ဘောင်းဘီအတွင်းမှ လီးမှာ အမြှောင်းလိုက်ထကာ ရှေ့သို့ ကော့ထားမိသည်။ခုထိ တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိလှသော ချစ်ဦးသူ၏ နို့ကြီးများကို ကုန်းစို့ချင်တဲ့စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်လာရသည်။

" မောင် ဖြူကိုသတိမှရသေးရဲ့လား ဟင် "

" မပေါင်းရပေမယ့် သတိရနေပါတယ် ဖြူရယ် "

စကားပြောနေရင်း ဒေါ်သီရိ ဆီမှ ကိုယ်သင်းနံ့လေးကြောင့် ဦးသက်ခိုင်လီးက ဘောင်းဘီတွင်း တင်းထုတ်နေတော့သည်။

" ဖြူ - မောင်ခုန်ပေါ်ထိုင်ဦးမယ် ဟိုလေ ဟို ဟို "

ဒေါ်သီရိ မျက်နာလေး ရှက်ပြုံးလေးပြုံးကာ နားလည်နေသည်အလား

" အင်းပါ မောင်ရဲ့ ထိုင်လေ ဖြူက မောင့်ပေါ်ထိုင်မှာပေါ့ "

ဦးသက်ခိုင်မှာ ခုန်တစ်လုံးပေါ်ထိုင်ရင်း ဘောင်းဘီဇစ်အား ဖွင့်ထားလိုက်သည်။ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ဦးသက်ခိုင် ပေါင်တဖက်ပေါ်သို့ ထိုင်ချလိုက်သည်။ကာလ အတန်ကြာ ပျောက်ကွယ်နေသော ကာမဆန္ဒများက ငယ်ချစ်ဦးနှင့်တွေ့ချိန် ဆေ့ဆော်ပေးသလိုဖြစ်နေတော့သည်။

ဦးသက်ခိုင်က သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်နေသော ဒေါ်သီရိပေါင်ကြားအား ဘယ်လက်ဖြင့်နိုက်ကာ စောက်ပတ်နေရာလေးအား စမ်းလိုက်သည်။ဒေါ်သီရိဖြူကလည်း စောက်ပတ်အား အနိုက်ခံရင်း ညာလက်ဖြင့် ဦးသက်ခိုင် ဇစ်ဖွင့်ထားသော ဘောင်းဘီဂွကြား လက်သွင်းကာ ဂွင်းထုပေးနေလိုက်သည်။အတန်ကြာမှ့ငြိမ်သက်သွားရာမှ

" မောင် အခန်းထဲသွားရအောင်ကွာ ဖြူလိုချင်လှပြီ နော်မောင် "

" ဟို ဟို ဖြူ့ အမျိုးသားက "

" ကျွတ် အာကွာ - သူဆုံးတာ ၁၀နှစ်ကျော်ပြီ မောင်ရဲ့ လာပါ - ဖြူ တအားလိုချင်လှပြီ "

ဦးသက်ခိုင်စကားမဆုံးခင် ဖြတ်ပြောလိုက်ရင်း ရမ္မက်သံ မျှင်းမျှင်းလေးဖြင့် တောင်းဆိုလိုက်သည်။ ဦးသက်ခိုင်လီးအား မလွတ်တမ်းကိုင်ထားရင်း အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ သူမ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဆွဲခေါ်လာခဲ့သည်။အိပ်ခန်းထဲ အရောက် အင်္ကျီလေးအား သူ့မဘာသာ ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ဘော်လီအစိမ်းလေးက နို့အုံကြီးများကို မနိုင်တနိုင်ထိမ်းထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။

ထို့နောက် ထမိန်ကို ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လေးလှန်ကာ ဦးသက်ခိုင်အား မျက်လုံးများဖြင့် ဖိတ်ခေါ်နေတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်လည်း အင်္ကျီဘောင်းဘီများချွတ်ကာ ဒေါ်သီရိဖြူ ပေါင်ကြားတွင် ဒူကွေးကာ နေရာယူလိုက်သည်။ထို့နောက် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးအားချွတ်ရာ ဒေါ်သီရိဖြူက ခါးလေးကြွကာ အလိုက်သင့်ကူညီပေးလိုက်လေသည်။

အတွင်းခံချွတ်လိုက်တော့မှ စောက်မွှေးထူထူများအောက်က စောက်ပတ်မှာ ဖေါင်းကားနေလျက် စောက်စိညိုညိုလေးက ထောင်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ကလေးနှစ်ယောက်ထွက်ထားပေမယ့် ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေး အထက် နိူ့အုံကြီးများမှာ ဆွဲစို့ချင်လောက်အောင် ကြည့်ကောင်းနေပြန်သည်။ကာမစိတ်များ ထကြွလာကာ နို့အုံကြီးအား ပါးစပ်ထဲဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ဆွဲဆွဲစုပ်တော့သည်။

နို့သီးခေါင်းများအား လျှာဖျားလေးနှင့် ဝိုက်ပေးကာ ကိုက်ကိုက်ပေးသည်။ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ခုမှ အောက်နုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ နို့စို့သည်ဒဏ်ကို ကြိတ်ခံနေရသည်။ထို့နောက် ဦးသက်ခိုင် နူတ်ခမ်းက နို့အုံမှခွာကာ အောင်ဖက်သို့ ဆင်းလာလိုက်ပြန်သည်။စောက်ခေါင်းဝတွင် အရည်ကြည်လေးများအိုင်နေကာ ဘေးနူတ်ခမ်းသားညိုညိုလေးတွေက တအားမလန်သေးပဲ ဖေါင်းကားနေသော စောက်ပတ်ထိပ်တွင် စောက်စိက ပြူးထွက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ကာ စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။လက်နှဖက်က အပေါ်သို့ရွေ့ကာ နို့အုံနှစ်ဖက်အား ညှစ်ပေးရင်း နို့သီးခေါင်းလေးများအား ခပ်တင်းတင်းချေပေးလိုက်ပြန်သည်။ဒေါ်သီရိဖြူမှာ တကိုယ်လုံး တဆက်ဆက်တုန်လာကာ အသံထွက်၍ ညည်းနေရရှာသည်။အားးးး မောင်ရယ် အ အ ...... ဖြူမနေတတ်တော့ဘူး လိုးပေးပါတော့ လိုးပေးပါမောင်ရယ် အာ ကွာ......ကျွတ် "

ကာမစိတ်များတောက်လောင်လာကာ လိုးပေးရန်သာ တောင်းဆိုနေတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ လီးဖြင့်ဝေးကွာနေသော ရည်းစားဦးအား ကာမ ခလုတ်များ တဆင့်ပီးတဆင့် ဖွင့်ပေးနေတော့သည်။စောက်ရည်များရွှဲအိုင်နေသော အဖုတ်လေးထဲ လက်ခလယ်သွင်းကာ မွှေပေးလိုက်ရာ ဒေါ်သီရိဖြူတစ်ယောက် ခါးကော့တက်လာကာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများက လက်ခလယ်ကို ညှစ်ထားလိုက်သည်။

ထိုစဉ် ဦးသက်ခိုင်မှ အနီးရှိ ခေါင်းအုံးအားဆွဲယူကာ ဖင်အောက်သို့ ခုထားလိုက်သည်။ခါးကော့နေရာမှ ပြန်အကျတွင်စောက်ပတ်က ရှေ့သို့ဖေါင်းကားနေပြီး အစွမ်းကုန်ဖြဲပြသလို ဖြစ်နေတော့သည်။တအားအား တအီးအီး ညည်းနေရင်း မျက်လုံးလေးစင်းကာ လိုးပေးဖို့တောင်းဆိုနေလျက်။ရမ္မက်စိတ်များထကြွနေသော မျက်နာလေးအားကြည့်ရင်း ဦးသက်ခိုင်မှာ စောက်ပတ်ထဲ့သို့ ဒစ်ဖူးအားဖိထဲ့ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးလိုက်သည်။

" ဗျစ် ဗျစ် ဖလွပ် ဘွတ် "

" အားးး အမေ့ အိခ့် "

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ လီးဖြင့်ဝေးနေသဖြင့် ဦးသက်ခိုင်လီးကြီးတကယ်ဝင်လာသောအခါ အနည်းငယ် တွန့်သွားတော့သည်။ပါးနပ်သော ဦးသက်ခိုင်မှာ လီးအား တဝက်ထုတ် တဝက်သွင်းကား ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးလိုက်သည်။ခဏ အကြာတွင် ဒေါ်သီရိဖြူမှာ လီးအရသာတွေ့လာကာ ခပ်မြန်မြန် လိုးရန် တိုးတိုးလေး တောင်းဆိုလိုက်သည်။

" ရှီးးး းးး အားးး မောင်ရယ် လိုးလိုးးး ဖြူခံနိုင်ပါပြီ နာနာလေး လိုးးပေးနော် မောင် အားးး ရှီးး းးး "

ဦးသက်ခိုင်မှာ မိမိလီးအား ညှစ်ပေးလာသိကို ခံစားသိရှိနေ၍ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောဆိုလာသောအခါ ဒေါ်သီရိဖြူ ပုခုံးအား ဆွဲကိုင်ကာ ကုတင်တခုလုံး ယိမ်းထိုးနေအောင် စောင့်စောင့် လိုးတော့သည်။

" ဘွတ် ဘွတ် ဒုတ် ပြွတ်စွပ် ဖွပ်ဖွပ် ဘွတ် "

" အားးး အမေ့ ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ဖြူမခံရတာ ကြာပါပြီ...... အိုးးး ဟုတ်တယ် လိုးလိုးးး မောင်ကြိုက်သလောက် လိုးးး အားးး အမေ့ ရှီးးး "

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ဦးသက်ခိုင်စောင့်လိုးတိုင် အောက်မှ ခါးလေးကော့ကာ ပင့်ပင့်ပေးနေသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်လာတိုင်း ညှစ်ညှစ်ထားရာ ဦးသက်ခိုင်မှာ စီးစီးပိုင်ပိုင်လေး လိုးနေရသည်။

" ဗျစ် ဒုတ်......အ ... အဟင့် ဟင့် "

" အီးးး ဟားးး ကောင်းလိုက်တာ ဖြူရာ ...... အင့်အင့် "

ညည်းသံ လိုးသံများ ပြင်းထန်လာပြီး နှစ်ယောက်သား စည်းချက်ညီညီ လိုးနေကြသည်။ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပစ်ပစ်လိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက်တွင် လီးအား အရင်းထိကပ်ကာ ဒေါ်သီရိဖြူ ကိုယ်ပေါ်မှောက်ချရင်း လရည်များပန်းထုတ်တော့သည်။ခဏအကြာတွင် ဦးသက်ခိုင်လီးမှာ နွေးကနဲ့ဖြစ်လာရာ ဒေါ်သီရိဖြူလည်း စောက်ရည်များပန်းနေသည်ကို သိရှိလိုက်လေသည်။

ဟူးးး ကောင်းလိုက်တာ ဖြူရယ် "

" ဖြူက ပိုကောင်းတာ မောင်ရဲ့ ဘယ်နှချီမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး မောင်ယက်ပေးထဲက စောက်ရည်က ခဏတိုင်းထွက်တာ ထိန်းကိုမရတော့တာ "

ပြန်ပြောရင်း ဦးသက်ခိုင်ပါးအား ခပ်ဖွဖွနမ်းကာ သူမ အပေါ်မှ ဆင်းခိုင်းလိုက်သည်။ဦးသက်ခိုင်က ဘေးသို့ လိမ့်ချလိုက်ရာ လီးကြီးမှ ပြွတ်ကနဲ့ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်သွားတော့သည်။သူမစောက်ပတ်လေး ဟာတာတာလေးဖြစ်ကာ ဖလွပ် ရှုးး ကနဲ့လေအံသံလေးများ ထွက်ပေါ်လာရသည်။ခဏနားပြီးမှ ဦးသက်ခိုင်က အကြောင်းစုံ ပြောပြလိုက်လေသည်။

" ဟင် ... ဒါဆို သားက မောင့်သမီးကို ခိုးပြေးတာပေါ့ "

" ဟုတ်တယ် ဖြူရဲ့ ဒါမဲ့ မောင်က သဘောတူပါတယ် သမီးအမေကတော့ စိတ်ဆိုးနေတာ "

" ဒါပေါ့ မောင်ရယ် ... ဘယ်သမီးရှင် မဆို ကိုယ့်သမီးကို နှမျောကြတာပေါ့ ... ဖြူနားလည်ပါတယ် "

" မောင်က ဖြူ့သားမှန်းသိသွားတော့ မြန်မြန် လက်ထပ်ပေးဖို့ စီစဉ်ရတော့မှာ ဖြူလည်း ကလေးတွေ ပြန်လာဖို့ စုံစမ်းပေးနော် "

" အင်းပါ မောင်ရဲ့ မြန်မြန်လက်ထပ်ပေးတော့ ပိုကောင်းတာပေါ့ မောင်လဲ ကလေးတွေလစ်ရင် ဖြူအိမ် လာလာလိုးလို့ ရတာပေါ့ ...... ခ်ခ် "

" ဒါပေါ့ ဖြူရဲ့ နေတိုင်း လာလာလိုးလို့ ရပြီ ပတ်ဝန်ကျင်လဲ ပြောစရာ မဖြစ်တော့တာပေါ့ "

ရုတ်တရက် ဒေါ်သီရိဖြူက ထထိုင်လျက် ဦးသက်ခိုင်ပေါင်ကြားမှ စောက်ရည်များပေပွကာ ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးအား ကုန်းစုပ်တော့သည်။လီးတချောင်းလုံး ပြောင်စင်နေအောင် စုပ်ပေးပြီးမှ ဦးသက်ခိုင်ရင်ခွင်ထဲ တိုးကာ မှေးနေတော့သည်။ညနေပိုင်း သမီးဖြစ်သူ ပြန်လာခါနီးမို့ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လက်သန့်စင်ကာ ကော်ဖီနှင့် မုန့် စားရင်း အိမ်အောက်ထပ်တွင် စကားပြောနေကြတော့သည်။

" မနက်က အိမ်ရှေ့တွေ့တာ သမီးလေးလား ဖြူ "

" ဟုတ်တယ်လေ မောင်ရဲ့ မိုးနှောင်းက အငယ် သမီးက ၂နှစ်ကြီးတာ "

" အော် နောက်ကြမှ မောင့် ကုမ္ပဏီထဲ ခေါ်ထားလိုက်မယ် "

" ကျေးဇူးပါမောင်ရယ် ဖြူက ဘာမှ မလုပ်တတ်ဘူး ရှိတဲ့ဟာ ဘဏ်တိုးလေးနဲ့ ထိုင်စားနေရတာ "

တဖြည်းဖြည်း ညနေ၅နာရီ ခန့်တွင် ဦးသက်ခိုင်မှာ အိမ်သို့ ပြန်ရန် ပြောလိုက်လေသည်။

" ကလေးတွေ အတွက် စိတ်ချနော် မောင် ... ဖြူ စုံစမ်းပေးပါမယ် "

စကားပြောပြီး ဦးသက်ခိုင်အနီးသို့ လျှောက်သွားကာ နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်လျက် ဘောင်းဘီအပြင်မှ ချစ်ဦးသူရဲ့ လီးကြီးအား ပွတ်သပ်ပေးရင်း ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ပြစ်လိုက်သည်။ခဏအကြာမှ ဆုပ်ကိုင်ထားသော လီးအား လွတ်လိုက်ကာ

" ပြန်တော့နော် မောင် ... ဟင့် ဟင့် "

" မငိုပါနဲ့ ဖြူရဲ့ နောက်ဆို အမြဲလာမှာကို ... ရွှတ် "

ဝမ်းနည်းစွာ နူတ်ဆက်နေသော ငယ်ချစ်ဦး နဖူးလေးအာ နမ်းလိုက်ရင်း အိမ်အပြင်သို့ ထွက်ခဲ့တော့သည်။ထိုနောက့် ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်တွင်း ကားလေးတစ်စင်း လာလမ်းအတိုင်း ပြန်လည်ထွက်ခွာသွားတော့သည်။

ဦးသက်ခိုင် ခပ်ဖြည်းဖြည်းမောင်းလာရင်း ရပ်ကွက်ထိပ်တွင် ဒေါ်သီရိဖြူသမီးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ဆွဲခြင်းလေးကိုင်ကာ ဖင်လေးလှုပ်လီလှုပ်လဲ့ဖြင့် လမ်းလျှောက်လာနေရာ နှုတ်ဆက်ရန် ကားကိုဖြည်းဖြည်းချင်း ရပ်ပစ်လိုက်သည်။

ကားနားရောက်ကာနီး ဆံရှည်လူငယ်တစ်ယောက် ဆိုင်ကယ်ဖြင့်ရောက်လာကာ စကားပြောဆိုနေတော့သည်။သူမက ခေါင်းလေးတရမ်းရမ်းပြန်ပြောနေစဉ် ဆံရှည်လူငယ်က တောင်းပန်နေဟန်။ခဏ အကြာတွင် ဆိုင်ကယ်နောက်ထိုင်ကာပါသွားတော့သည်။သမီးရည်းစားဖြစ်ပုံရသည်။အိမ်သို့ပြန်ရန် ကားလေးအား စက်ပြန်နိုးလိုက်ရာ ရုတ်တရက် သူမတို့ဆိုင်ကယ်နောက်သို့ လူငယ်နှစ်ဦး ဆိုင်ကယ်ဖြင့် ကပ်ပါလိုက်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် စိတ်ထဲ စနိုးစနှောက်ဖြစ်လာကာ အနောက်မှ အသာလေး လိုက်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းမောင်းနေတော့သည်။

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ငယ်ချစ်ဦးနဲ့ မမျော်လင့်ပဲ ပြန်ဆုံကာ ဆယ်နှစ်ကျော်လောက် ကင်းကွာနေသော ကာမစည်းစိမ်များပြန်ရသဖြင့် ပျော်ရွှင်ကြည်နူးနေရသည်။ခုန်ပေါ်မှ မနည်းအားယူ ထလိုက်ရသည်။မိုက်ကနဲ့ တချက်ဖြစ်ကာ အားယုတ်တာလား မီးကုန်ရမ်းကုန်ကြမ်းခဲ့တာကြောင့်လား ပြန်တွေးရင်း ခုန်ပေါ်ခဏပြန်ထိုင်နေလိုက်ပြန်သည်။ခဏ အကြာမှ သမီးဖြစ်သူ ဆုနဒီ ပြန်လာလျင် အဆင့်သင့်စားရန် ထမင်းပွဲပြင်ကာ သီချင်းလေးညည်းရင်း ရေချိုးခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့တော့သည်။

ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒေါ်သီရိဖြူ သမီးတို့ အုပ်စုနောက်လိုက်ရင်း မြို့ပြင်အနီး ကလပ်ဘားတစ်ခုသို့ရောက်ရှိလာသည်။ခပ်တည်တည်ပင် ကားပက်ကင်ထိုးကား ဘားအတွင်း ဝင်လာလိုက်သည်။ဒေါ်သီရိဖြူသမီး စုံတွဲနှင့် အတူ နောက်မှ ကပ်လိုက်လာသော လူငယ်နှစ်ဦးပါ တဝိုင်းထဲ တွေ့လိုက်ရသည်။ဝိတ်တာလေး လာမေးသဖြင့် မြန်မာဘီယာနှင့် နံကင်တပွဲ မှာလိုက်လေသည်။

တီးလုံးသံ ခပ်မြူးမြူးနှင့် စကားပြောသံ ဖန်ခွက်ချင်းထိသံများ ဆူညံ့နေရာ ဘီယာတစ်လုံး ကုန်ကာနီးတွင် ဆံရှည်လူငယ်က ဒေါ်သီရိဖြူ သမီးအား တွဲကာ အတွင်းဘက် အခန်းတွေဆီသို့ ခေါ်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။သူမမှာ ဒယီးဒယိုင်ဖြင့် ဆံရှည်လူငယ် ခေါ်ရာသို့ ပါသွားရသည်။ ဦးသက်ခိုင်လည်း ဘီယာအကုန်ငှဲ့ကာ မော့သောက်လိုက်ရင်း မျက်ချေမပျက်ကြည့်နေ လိုက်သည်။

၅ မိနစ်လောက်အကြာတွင် ကျန်ခဲ့သော လူငယ်နှစ်ယောက်က ပိုက်ဆံရှင်းကာ အတွင်းဘက်အခန်းများဆီသို့ ဝင်ရောက်သွားရာ ဦးသက်ခိုင်မှာ နောက်က အသာလေးလိုက်ခဲ့တော့သည်။ဘားခန်း အတွင်းဖက်တွင် ပြာလဲ့လဲ့ မီးရောင်များ အခန်းငယ်လေးတိုင်းတွင် ထွန်းလင်းတပ်ဆင်ထားကာ သီချင်းသံ ခပ်တိုးတိုးလေးများ ကြားနေရသည်။

ထို့ပြင် လူငယ်စုံတွဲများ အခန်းတံခါးပင် မပိတ်ပဲ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ကာမ ဆက်ဆံနေကြသည်ကိုလည်း တွေ့လိုက်ရပြန်သည်။ အခန်းတွဲလေးများအား ကွေ့ပတ်ကာ ဒေါင့်ကျိုးအခန်းအရောက်တွင် လူငယ်နှစ်ယောက်က တံခါးအား အသာလေးတွန်းဖွင့်ကာ ဝင်သွားရာ ဦးသက်ခိုင်မှာ ထိုအခန်းအပေါက်ဝတွင် မယောင်မလယ်နှင့် ရပ်နေလိုက်သည်။

ခဏ အကြာတွင် တံခါးအား ခပ်ဟဟ လေးတွန်းဖွင့်လိုက်ရာ ထင်သည့်အတိုင်းပင် ဒေါ်သီရိဖြူသမီးက ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်အနေထားဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်က အောက်သို့တွဲလောင်းချထားသည်။တွဲလောင်း ချထားသော ခြေထောက်နှစ်ချောင်းအားဖြဲကာ ဆံရှည်လူငယ်က ပေါင်ကြားသို့မျက်နာအပ်ကာ စောင်ပတ်လေးအား ယက်ပေးနေပုံ။ 

လူငယ်နှစ်ယောက်ထဲမှာ တယောက်က သူမ၏ ခေါင်းရင်းဘက်တွင် ဒူးထောက်ကာ ဘောင်းဘီးအတွင်းမှ လီးအားထုတ်၍ ပါးစပ်နား တေ့ပေးနေသည်။ကျန်တစ်ယောက်မှာ အရက်များ ငှဲ့ကာ သောက်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှ မြင်ကွင်းအား သေချာကြည့်နေတော့သည်။ဦးသက်ခိုင် သိလိုက်ပြီ စိတ်ကြွဆေး တမျိုးမျိုးခပ်ကာ ၃ယောက်စလုံးဝိုင်းဖြုတ်ကျတော့မည်။တံခါးအား အတွင်းဖက်သို့ စောင့်တွန်းပစ်ရင်း

" ဟေ့ကောင်တွေ ရပ်စမ်း - မင်းတို့ အကုန် အချုပ်ထဲ ဝင်ချင်တာလား "

အခန်းတံခါးပွင့်၍ ခပ်ရင့်ရင့် စကားသံ ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ကြောင့် ဆံရှည်တို့ ၃ ယောက် ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်ကာ ဖြုံနေတော့သည်။ဝုန်းကနဲ့တံခါးဖွင့်သံ ဆူညံသံများကြောင့် ဘေးခန်းမှ လူငယ်များလည်း အပြင်မှ ဝိုင်းကြည့်နေကြသည်။

" ဟေ့လူ ခင်များ ဘယ်သူလဲ ဘာလာရှုပ်တာလဲ "

ဆံရှည်လူငယ်က ခပ်တည်တည်ဖြင့် ပြန်အော်လိုက်သည်။

" ဒါ ငါ့တပြည့်မကွ မင်းတို့ကို မသင်္ကာလို့ သူတို့လမ်းထိပ်ထဲက နောက်က လိုက်လာခဲ့တာ "

ဦးသက်ခိုင်နှင့် ဆံရှည်လူငယ်တို့ စကားများနေစဉ် မန်နေဂျာ ရောက်လာပြီး

" အန်ကယ် လူဆိုရင် ပြန်ခေါ်သွားပါခင်မျာ - ဒီက ညီလေးတွေလည်း တောင်းပန်လိုက်ပါ "

ဝင်ရောက်ဖြန်ဖြေပေးနေတော့သည်။ ဦးသက်ခိုင်မှာ မည်သည့်စကားမှ မဆိုတော့ပဲ ဆုနဒီ အားတွဲကာ ကလပ်အပြင်သို့ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ ကားပေါ်တင်၍ သူမ အိမ်သို့ ပြန်ပို့ရန် ဖြည်းဖြည်းခြင်း မောင်းလာခဲ့ရာ ပြက်သနာက စလာတော့သည်။

ဆုနဒီမှာ ကာမစိတ်ကြွဆေးများကြောင့် ကားပေါ်တွင် ငြိမ်ငြိမ်မနေပဲ ထိုင်ခုန်များကုတ်ခြစ်နေကာ တွန့်လိမ် နေတော့သည်။ပါးစပ်မှလည်း တအီးအီးညည်းကာ ပေါင်လေးများတဇပ်ဇပ် တုန်လာပြီး ကားစီယာတိုင်အား လှမ်းလှမ်းဆွဲနေတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ လူရှင်းသော နေရာတွင် ကားအား ခဏရပ်လိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်း မှောင်စပြုလာသဖြင့် ကားမှန်များ ပိတ်ပစ်လိုက်သည်။ဆုနဒီ ပုခုံးလေးအား ကိုင်ကာ

" သမီး သမီး - သတိလေးထားနော် အိမ်ရောက်တော့မာ "

" အီးးး းးးး ဟီးးးး ဟင့် ဟင့်ဟင့် "

ဆုနဒီမှာ ငိုမလို ရီမလိုနှင့် ဆေးရှိန်များကြောင့် ခန္ဒာကိုယ်မှာ ပူလောင်နေတော့သည်။

" ရေ ရေ ရေ ပေး ပါ ရှင် "

ပြောရင်း သူမ ခန္ဒာကိုယ်လေးအား ပွတ်သပ်နေတော့သည်။

" အင်းး ဟင်းးး းးးးး "

ထိုင်နေရင်း တွန်လိမ်နေသဖြင့် ထမိန်လေးမှ ပြေလျော့လာကာ ပေါင်ရင်းသားဖြူဖြူလေးများ ပေါ်ထွက်လာတော့သည်။ဦးသာခိုင်မှာ ရေဘူးအား အဖုံးဖွင့်တိုက်ရင်း ပေါင်ကြားမှ ဆီးခုံးလေးပေါ်တွင် စောက်မွှေးပါးပါးလေးအား ကြည့်နေမိသည်။မိမိဘာ အာခေါင်များခြောက်ကပ်လာရသည်။ဒီအခြေနေအားလွန်မြှောက်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး ဆုနဒီပေါင်ကြားလေးထဲ လက်သွင်းကာ စောက်ပတ်လေးအား ပွတ်ချေပေးလိုက်တော့သည်။

ဆုနဒီမှာ ရေသောက်ရင်း သူမခေါင်းပေါ်မှ ရေများလောင်းချကာ ဖူးးးး ဖူးးး နဲ့လေများမူတ်ထုတ်နေတော့သည်။စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား လက်ဖြင့် မွှေပေးနေသဖြင့် တဟင်းဟင်း ညည်းရင်း ဦးသက်ခိုင်အား ကျစ်နေအောင်ဖက်ထားလိုက်သည်။

ခုထိ အသိစိတ်က မကပ်သေးပေ။ဒီချိန် ဘယ်သူလာ လိုးလိုး အလိုးခံချင်မိနေသည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားလေးများအား မွှေရင်း ဂျီစပေါ့နေရာလေးအား ဖိဖိပွတ်ပေးလိုက်သည်။ထို့နောက် လက်ခလယ် လက်ညိုး နှစ်ချောင်းပူးကာ အထုတ်အသွင်း ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးနေသည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့်အကြာတွင် စောက်ပတ်လေးမှ ဦးသက်ခိုင် လက်ချောင်းလေးများအား ညှစ်လာပြီး စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။

" အားးးး အင့် အင့် အမလေးးးး ဟူးးး းးးးး "

ဦးသက်ခိုင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်တွယ်ထားရင်း ငြိမ်သွားတော့သည်။ထမိန်အားပြန်လည်ဝတ်ပေးပြီး ဒေါ်သီရိဖြိုးအိမ်သို့ မောင်းလာခဲ့တော့သည်။

" တီတီ......တီတီ...... "

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ အိမ်ရှေ့ကားဟွန်းသံကြောင့် ထွက်ကြည့်ရာ

" ဟင်... မောင် ဘယ်လိုဖြစ် ............ သမီး သမီး ဆုနဒီ "

သမီးဖြစ်သူ၏ ပိုက်ဆံအိတ်နှင့်ခြင်းတောင်းအား လက်တဖက်မှဆွဲကာ တဖက်က သမီးအားတွဲလာသော ဦးသက်ခိုင်အားတွေ့လိုက်ရလေသည်။

" ဖြူ ... သမီးကို လာတွဲပါဦး အိမ်ထဲရောက်မှ ပြောပြတော့မယ်

" လာပြီ လာပြီ ... မောင် "

အိမ်ထဲသို့ ဖရိုဖရဲနှင့် အဝတ်စား ဘိုသီဘတ်သီဖြစ်နေသော သမီးဖြစ်သူအား တွဲခေါ်လာသည်။

" ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ မောင်ရယ် "

" ဒီလို ဖြူရဲ့ "

ဦးသက်ခိုင်မှာ အစ အဆုံး ဖြစ်ပျက်သမျှ အကုန်ပြောပြလိုက်တော့သည်။ဒေါ်သီရိဖြူမှာ နားထောင်ပြီး

" တော်သေးတာပေါ့ မောင်ရယ် ဆံရှည်ကောင်လေးက ဟိုဘက် တရပ်ကွက်ကျော်က သမီးချစ်သူပါ ဒါ သက်သက် ယုတ်မာတာ ... အီးဟီးးး းးး မောင်နဲ့တွေ့လို့ပေါ့ မဟုတ်ရင် သမီးလေး ဘဝပျက်မှာ အဟင့် ဟင့် "

" မငိုပါနဲ့ ဖြူရယ် ဒီလကုန်လောက် နေရာတနေရာ ရှာပြီး မောင့်ကုမ္ပဏီမှာ ခေါ်ထားလိုက်မှာပါ "

ထိုစဉ် မိန်းမဖြစ်သူထံမှ ဖုန်းဝင်လာရာ ဦးသက်ခိုင်မှာ သမီးသွားတတ်တဲ့နေရာများ မိုးနှောင်းရှိတတ်သည်နေရာများ လိုက်ရှာနေသဖြင့် ခဏနေ အိမ်ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ဖုံးဖုံးဖိဖိလေး ပြောလိုက်ရတော့သည်။

" ကဲ ဖြူရေ အိမ်က မိန်းမ ဖုန်းဆက်နေပြီ မောင်ပြန်တော့မယ် ... သမီးကို သူ့အခန်းထဲ တွဲပို့ရအောင် "

" အင်းပါ မောင် ... မောင်လဲ ဖြူတို့အတွက်နဲ့ ပင်ပန်းနေရပါပြီ

ဆုနဒီအား အိမ်အပေါ်ထပ် သူမ အခန်းလေးထဲ ကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ အိမ်အောက်သို့ ဆင်းရန် အခန်းတံခါးဝနား အရောက်

" အားးး အီးးး အဟင့် ဟင့် အင့် "

ဆုနဒီမှာ ကာမစိတ်များ မပြေသေးပဲ ပြန်လည်ထကြွလာပြန်သည်။အိမ်ပေါ်သို့တက်ရာ လှေကားတလျှောက်တွင် သူမခန္ဓာကိုယ်အား ပွတ်သပ်ပေးမိသလိုဖြစ်ကာ ဆေးအရှိန်ဖြင့် ကာမဆန္ဒများ ပြန်လည်တောက်လောင်လာပုံရသည်။

ပက်လက်လှန်ယက်လေ လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ယာခင်းများအား ဆုပ်ကိုင်ကာ ခါးလေးကော့ ခြေဖျားလေးထောက်ပြီး ပေါင်တန်လေးများ တဇပ်ဇပ် တုန်လာနေသည်။ထို့နောက် နို့အုံလေးများအား သူမှလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှစ်ချေကာ ဖင်လေးကြွလိုက် ကုတင်ပေါ်တဘုံးဘုံးစောင့်ချလိုက်နှင့် ပါးစပ်က တအင်းအင်းညည်းကာ ဆူညံ့နေတော့သည်။

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ သမီးဖြစ်သူ၏ ဝေဒနာ ခံစားနေပုံကို ကြည့်ရင်း ရင်ထဲဆို့တက်လာကာ ဦးသက်ခိုင် လက်မောင်းအားဖက်တွယ်လိုက်ကာ

" အီးဟီးးး းးး ကယ်ပါဦးးး မောင်ရယ် ဘယ်လို လုပ်ကြမလည်းဟင် အဟင့် ဟင့် ... သေသာ သေလိုက်ချင်ပါရဲ့မောင်ရယ် "

" ဟူးးး းးး စိတ်လျော့ပါ ဖြူရဲ့ မငိုပါနဲ့ကွာ ဟူးးး ဟူးးး းးးး

ကုတင်ပေါ်မှ ဆုနဒီမှာလည်း စိတ်ကြွဆေးအရှိန်ကြောင့် အော်ဟစ်သောင်းကျန်းနေပြန်သည်။ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ဆုံးဖြတ်ချင်ချလိုက်ဟန်ဖြင့်

" မောင် ... မထူးပါမောင်ရယ် မောင်ပဲ အစဆုံး ကူညီပေးပါ့လားဟင် "

" ဟင် ... ဖြူ ဟို ...... ဟိုဟို "

" ဘယ်တတ်နိုင်မလည်း မောင်ရယ် ... ဖြူ နားလည်ပါတယ် မတော်တဆ တခုခု ဖြစ်သွားမှ ဖြူရင်ကျိုးရလိမ့်မယ် "

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ စကားဆုံးသည်နှင့် ဒူးထောက်ထိုင်ချကာ ဦးသက်ခိုင်ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်ကာ မပျောမမာ ဖြစ်နေသော လီးကြီးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်ပေးတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ သမီးဖြစ်သူကိုလိုးပေးရန် မိမိလီးအားစုပ်ပေးနေသော ဒေါ်သီရိဖြူအား ငုံ့ကြည့်လိုက်ရင်း ရင်ထဲအမျိုးအမည်မသိ ဝေဒနာလေး ခံစားလိုက်ရသည်။

လီးအားအရင်းမှ အဖျားထိလျှာအပြားလိုက်ယက်ကာ လဥမဲမဲကြီးများကိုပါ ဆွဲစုပ်နေတော့သည်။သူမစိတ်ထဲ လီးအမြန်တောင်လာပြီး သမီးဖြစ်သူဝေဒနာမီးအား ငြိမ်းပေးရန် ဆန္ဒပြင်းပြနေတော့သည်။ခဏအကြာတွင် သူမဖြစ်စေချင်သလို ဦးသက်ခိုင်လီးကြီးမှာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ ထောင်မတ်လာတော့သည်။ဒစ်ဖူးကြီးအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်စုပ်လိုက်ရင်း လီးအားပါးစပ်မှာ ထုတ်ရင်း လက်တဖက်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်ကာ

" မောင် ... ကူညီပေးတော့နော် ဖြူ အခန်းပြင်က စောင့်နေပေးမယ် "

လက်ထဲမှ လီးအားလွတ်လိုက်ကာ အခန်းပြင်သို့ ထွက်သွားတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ဆုနဒီ ပေါင်လေးအားဖြဲ၍ ဒစ်ကြီးနှင့် တေ့ကာ စောင့်ထည့်လိုက်သည်။

" အားးး အမေ့ ဟင့် "

စောက်ခေါင်းထဲသို့ ရုတ်တရက် လီးဝင်လာသဖြင့် လန့်အော်လိုက်ရာ အခန်းပြင်မှ ဒေါ်သီရိမှာ စောက်ပတ်မှ ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်ကာ သမီးဖြစ်သူအား စိတ်ပူသွားရသည်။သို့သော် ဒီအခြေနေဆိုးမှ လွတ်မြောက်စေရန်ဟု တွေးလျက် မျက်နာလွဲလိုက်တော့သည်။

ဦးသက်ခိုင်မှာ ခပ်စီးစီး စောက်ပတ်လေးအား လိုးနေရသဖြင့် အရသာထူးကဲလို့နေသည်။စောက်ခေါင်းလေးမှာ ကျင်းနေသောလည် ပထမဆုံးအကြိမ်မဟုတ်ကြောင်း အတွေ့ကြုံရ သိရှိလိုက်သည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် မနားတမ်းလိုးပေးရာ အောက်မှ စောက်ပတ်လေးမှာ မိမိလီးအား အလိုက်သင့်လေး ပင့်ပင့်ပေးနေသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ဆုနဒီမှာ ဦးသက်ခိုင်ကျောပြင်ကြီးအား ဖက်ကာ

" အားးး ရှီးးး ဟုတ်တယ် လုပ်လုပ် နာနာလေးလုပ် အိုးးး အ အ "

လီးအရသာတွေ့လာပြီဖြစ်သောကြောင့် အသံထွက်၍ တောင်းဆိုလာတော့သည်။ ဦးသက်ခိုင်မှာ ခပ်ဖြည်းဖြည်းလိုးနေရာမှ မျက်လုံးလေးစင်းပြီး ရမ္မက်များတောက်လောင်စွာဖြင့် တောင်းဆိုနေသော မျက်နာလေးအား ကြည့်ကာ တဖန်းဖန်း ပစ်လိုးနေတော့သည်။စောက်ပတ်လေးထဲ လီးအရင်းထိမြုပ်မြုပ် သွားကာ ဆီးခုံးချင်းထိမိနေတော့သည်။

" အိုးးး အားးး းးးး ထွက် ထွက် ထွက်ပြီ ... ရှီးးး းးး အားးး ဟူးးး းးး ရှီးးး "

ဆုနဒီ တစ်ယောက် ခုမှ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ပြီးသွားကာ ရင်ဘတ်လေး ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက်နှင့် အသက်မျှင်းမျှင်းလေး ရှုနေတော့သည်။အချက် ၂၀ ခန့် ထပ်စောင့်ပေးလိုက်ရင်း ဦးသက်ခိုင်လည်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လီးအား အမြန်ထုတ်ခါ စောက်ပတ်လေးပေါ် လရည်ဖြူဖြူများ ဂွင်းတိုက်ကာ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ထမိန်လေးအာ ပြန်ဖုံးပေးပြီး အခန်းပြင်သို့ ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။ဒေါ်သီရိဖြူအား ကိုယ်လက်သန့်ရှင်းပေးရန် မှာခဲ့ပြီး အောက်ထပ်သို့ ဆင်းကာ အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့တော့သည်။

 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>