စကြာဝဠာ ပျောက်တဲ့ည အပိုင်း ( ၁ )

စကြာဝဠာ ပျောက်တဲ့ည အပိုင်း ( ၁ )

ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုးဖိုရမ်တွင် ရေးသားသည် )

အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

{ အခန်း ၁ }

မာလာခင်

ပတ်ဝန်းကျင် တခုလုံး မဲမှောင်နေကာ တချက်တချက် ခွေးဟောင်သံမှ အပ ရပ်ကွက်ထဲ တိတ်ဆိတ်နေ၏။ ဒေါ်မာလာခင် အိပ်ပျော် နေရာမှ မျက်လုံးလေး ပွင့်လာပြီး ထထိုင်လိုက်သည်။ ဘေးနား အိပ်ပျော်နေသော လင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော် အား တစ်ချက် ကြည့်လိုက်၏။ သက်ပြင်း ချကာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး နောက်ဖေး တံခါး ဖွင့်ထွက်လိုက်သည်။ ခြံဝန်း အနောက်ဘက်ရှိ မီးလုံးလေး ထွန်းထားသော ထရံကာ သွပ်မိုး အိမ်လေးဆီ လျှောက်လာ ခဲ့တော့၏။

" ဒေါက်  ဒေါက် ……… ဒေါက် … "

" လာပြီ…… မမခင်  "

တံခါးခေါက်သံ ကြားရသည်နှင့် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲနေသော စိုးထွန်းမှာ ကပြာကယာထကာ တံခါး ထဖွင့် ပေးနေ၏။ 

" တံခါးပိတ်လိုက် … စိုးထွန်း "

ဒေါ်မာလာခင် အိမ်လေးထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့် တံခါး ပိတ်ခိုင်း လိုက်သည်။ စိုးထွန်းမှာ ငယ်မွေးခြံပေါက် ဒါရိုင်ဘာ တယောက် ဖြစ်၏။ ညစဉ်လိုလို လင်ဖြစ်သူ အိပ်သည်နှင့် ခြံဝန်း အနောက်ဒေါင့် စိုးထွန်း ရှိသော အိမ်လေးထဲ ဒေါ်မာလာခင် ရောက်လာ တတ်သည်မှာ ၂လခန့် ရှိ၏။ စိုးထွန်း တံခါးပိတ်ပြီး ဒေါ်မာလာခင့် နားလေး ပြန်လျှာက်လာရာ မီးရောင်အောက် ပေါင်ကြားထဲ  အမြှောင်းလိုက် ငိုက်ကျနေသော အရာအား ပုဆိုးအပြင်မှ မြင်နေရသည်။

" မီးလုံး ရော … ပိတ်လိုက် "

စိုးထွန်း ပေါင်ကြားအား စိုက်ကြည့်ကာ မီးပိတ်ခိုင်းရင်း ဒေါ်မာလာခင်မှာ  ကုတင်နား လျှောက်လာခဲ့၏။ ထမိန် အထက်ဆင်အား ဖြည်ကာ ခြေရင်း ပုံချလိုက်စဉ် မီးပိတ် သွားသော်လည်း ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်ရောက် လာသော လရောင်ဖြင့် ဗိုက်သား ဝင်းဝင်းလေးအောက် အဖုတ် အပေါ်နား ဆီးခုံးပေါ်ရှိ စောက်မွှေးအုံ လေးအား အတိုင်းသား ပေါ်လာသည်။ 

ကုတင်စောင်း၌ ဖင်ကြီး မေးတင် ထိုင်ကာ ပန်းရောင် အင်္ကျီလက်ပြတ်လေးမှ  နှိပ်ကျယ်သီးများ တလုံးချင်း ဆွဲဖြုတ်ပစ်၏။ အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီအား ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တခြမ်း စောင်းပြီး ခြေ ၂ ဖက် မြှောက်တင် လိုက်ပြန်သည်။။ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် လဲချစဉ် စိုးထွန်းအား စိုက်ကြည့် နေ၏။ ထိုချိန် ကုတင်ဘေး ရပ်နေသော စိုးထွန်း ပေါင်ကြားထဲ လီးတံမှာ ခုံးထလာ တော့သည်။

" လာလေ  "

ဒေါ်မာလာခင်၏ စကားအဆုံး စိုးထွန်းမှာ ကုတင်ပေါ် တက်လာပြီး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာ ယူလိုက် သည်။ ပေါင်တံဖွေးဖွေး ၂ ဖက်အား ဖြဲကာ မျက်နှာ အပ်သည်နှင့် ဒေါ်မာလာခင် မှာ ခြေ ၂ ချောင်း မြှောက်ကွေး ဖြဲလိုက်၏်။ 

" အ ………… အ ……………… ဟင့် "

အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်သွင်းပြီး အတွင်းသား နုနုအား ဆွဲစုပ် ပေးသည်နှင့် ဒေါ်မာလာခင် အကနဲ့ ညည်းရင်း မြှောက်ကွေး ထားသော ခြေ၂ဖက်အား ခြေဖျား ပြန်ထောက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့ထိုး နေသည်။ နုညံ့သော အဖုတ် အတွင်းသား လေးအား စိုးထွန်း နူတ်ခမ်းမှ အမွှေး ငုတ်တို လေးများနှင့် ထိမိရာ ဆစ်ကနဲ့ ပေါင်တံ ၂ဖက် စုလိုက် ဖြဲလိုက်ဖြင့် မျက်လုံးလေး စင်းကျ သွားရ ရှာ၏်။ စိုးထွန်း မရပ်တော့ အစိလေး ငုံခဲရင်း ဖင်ဝလေးထဲ လက်ခလယ် တဆစ်ခန့် ထိုးသွင်း ပစ်သည်။

" အ ……… ရှီးးးးးး ………… အင်းဟင်း ……… အားးးး "

စောက်စိလေး စုပ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းထိပ် လေးကာ မွှေပေး နေသဖြင့် ကော့ပျံ နေရင်း ဒေါ်မာလာခင် စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက် လာရ၏။ 

" ရှီးးးးး  ………… အ …………… မ ရ ……… အအ …………… မ ရ တော့ ဘူး ကွာ ……  ဟင့် ……… "

၁၀ မိနစ်ခန့် အကြာ အဖုတ်အုံလေး ယားယံလာကာ မထိန်းနိုင်တော့ စိုးထွန်း ခေါင်းအား လက်၂ဖက်ဖြင့် ဆွဲကပ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော့သည်။ စိုးထွန်း မျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ရည်များ ရွှဲနေ သော်လည်း ဖင်ပေါက်လေးအား လက်ဖြင့် အဆက် မပြတ် လိုးပေးရင်း အဖုတ်အုံ တပြင်လုံး ယက်ကာ အစိ လေးအား သွားဖြင့် ဖိကိုက် ထားလိုက်ပြန်၏။ 

" အာ ……… ဟာ ……… ဟင့် …… ထွက် ………  အမလေး ……  ထွက် ……… ထွက် ……… ထွက်ကုန်ပြီ ……… ရှီးးးးး ……… ဟူးးးး "

ဒေါ်မာလာခင်၏ ကိုယ်လေး တွန့်လိမ်ကာ ခဏ အကြာမှ ငြိမ်သက် သွားရင်း အသက် မျှင်းရှုနေသည်။ ထိုချိန် စိုးထွန်း မှာ အဝတ်စားများ ချွတ်ချပစ်၏။ ဒေါ်မာလာခင်  မျက်လုံးလေး စင်းပြီး ခိုးကြည့််ရာ စိုးထွန်းမှာ ပေါင်ကြားထဲ ဂေါ်လီများနှင့် အကြောများ ထောင်နေသော လီးတံအား တွေ့လိုက်ရသည်။

" မမ ခင်…… လိုးတော့မယ် နော် "

ဒေါ်မာလာခင် ငေးကြည့်နေစဉ် စိုးထွန်း စကား ကြောင့် အတွေးစလေး ပြတ်တောက် သွားရ၏။ စိုးထွန်း မှာ ပေါင်ကြားထဲမှ လီးအား လက်ဖြင့် ဆွကာ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူရင်း လှမ်းပြော လိုက်၏။ လီးငတ် နေသော အဖုတ် လေးမှာ ပန်းရောင် သန်းပြီး နှုတ်ခမ်းသား ၂ ခုမှာ အနည်းငယ် ခပ်ဟဟလေး ဖြစ်နေသည်။ 

" ဇွိ ……… ဘွတ် ……… အ ……  "

လီးဝင်သည်နှင့် ဒေါ်မာလာခင် တယောက် အငမ်းမရ အဖုတ်လေး ကော့ထိုး ပစ်လိုက်၏။ စလိုးသည်နှင့် ဒေါ်မာလာခင်၏ အဖုတ် ညှစ်အားကြောင့် စိုးထွန်း အားရ ကျေနပ် နေတော့သည်။ စိုးထွန်းမှာ ကော့တက် လာသော အဖုတ်အား ထပ်ကာ ထပ်ကာ ဖိဆောင့်ရင်း နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် မိနစ် ၂၀ အကြာတွင် လီးအား ဆွဲထုတ် လိုက်၏။ 

" ဟင် …… ဘာ လုပ် တာ လဲ ……… ရှီးးးးးး ………  ကျွတ် "

ရုတ်တရက် လီးဆွဲ ထုတ်လိုက်ရာ ဒေါ်မာလာခင် တယောက် လီးအရသာ လစ်ဟာ သွားသဖြင့် ကာမဒေါသ သံလေးဖြင့် ပြောဆိုနေသည်။ လီးကျွတ် သွားသဖြင့် အစိလေး ထောင်ထွက် နေသော အဖုတ်လေးမှာ ကျုံ့လိုက် ဟလိုက် ဖြစ်နေရ၏။

" ဟို ဟို … မမ ခင် …… စောက်ပတ်က …… ညှစ်နေတော့ …… ပြီးချင် လာလို့ပါ "

" ဟာ ……… ပြီးချင်လည်း အပြင်မှာ ထုတ်ပြီး ……… ထပ်လိုးပေါ့ …… ဒီမှာ ……ဇပ် တငမ့်ငမ့်နဲ့ …… ရှီးးးးး …… ကျွတ် "

ပြောပြော ဆိုဆို ဒေါ်မာလာခင် မှာ အစိလေးအား လက်ခလယ် ထိပ်လေးဖြင့် ဖိချေ နေရသည်။

" အင်း ပါ "

စကားအဆုံး စိုးထွန်းမှာ အဖုတ်အုံ ပေါ်မှ ဒေါ်မာလာခင်၏ လက်အား ဖယ်ကာ လီးထိပ်ဖြင့် လေးငါးချက် ရိုက်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိလိုး လိုက်တော့၏။ အနည်းငယ် အာရုံ ပြောင်းလိုက် သဖြင့် ပြီးချင်စိတ် လျော့ကျသွားရာ  အားထည့်ကာ မနားတမ်း ပြန်လိုး ပေးနေသည်။

" အင်း …… လိုး ……… အ ……… အား ……… ဟုတ်တယ် ……… ရှီးးးးး ……… အအ ………… ကောင်းလိုက်တာ "

တရဇပ် လိုးရင်း ၅ မိနစ်ခန့် အကြာ ဆောင့်ချက်များ လျော့ကျ လာသည်။ 

" မရပ်နဲ့ …… ဆောင့်လိုး …… အထဲ … မပြီးနဲ့ ……… အ ……… ရှီးးးးး …… "

အဖုတ်ထဲ ဒုတ်ကနဲ့ ဒုတ်ကနဲ့ လီးအရည်ပြားမှ သွေးတိုး လာသဖြင့် စိုးထွန်း ပြီးတော့မည်မှန်း ရိပ်မိသဖြင့် သတိ ပေးလိုက်ပြန်၏။

" ဗျစ် ……… အင့်  …  ဟုတ် ……… မမ ခင်……… အင့် ……… ဘွတ် ဘွတ် ……… "

စိုးထွန်းမှာ အချက် ၃၀ ခန့် မနားတမ်း အံကြိတ်လိုးရင်း ဆက်ကနဲ့ ထရပ်ကာ လီးအား လက်ဖြင့် ထိန်းပြီး ဒေါ်မာလာခင်၏ မျက်နှာပေါ် လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်သည်။ ဒေါ်မာလာခင်မှာ လရည်ကုန်သည်နှင့် လီးထိပ်အား ဆွဲစုပ်ရင်း တွဲကျနေသော လဥ ၂ လုံးအား လက်လေးဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ပေး နေ၏။

" ရှီးးးးး ………… အ ………… ကောင်းလိုက်တာ …… မမခင် ရယ် ……… အားဟား ……… ကျွတ် "

စိုးထွန်း ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ ခေါင်းမော့ တက်သွားရသည်။

" ရပြီ ……… မမ ခင် ……… လွတ်တော့ "

လရည် ထွက်ပြီးကာစမို့ လီးထိပ် ကျဉ်လာသဖြင့် ဒေါ်မာလာခင့် ပါးစပ်မှ လီးအား ဆွဲထုတ် လိုက်၏။

" လိုးနိုင်သေးတယ် … မလား … "

" အင်း … ခဏ နားရအောင် …… "

" နားပါ …… ဒီတခါ …… ဖင်လိုးပေး ကွာ …… ဂျယ်ဗူး …… ကျန်သေးတယ် မလား "

" ဟုတ် … ကျန်သေးတယ်  …  "

၂ ယောက်သား ငြိမ်သက်ကာ ကိုယ်လုံးတီး များဖြင့် ပက်လက်လှန် မှေးနေကြရင်း ၁၅ မိနစ်ခန့် အကြာတွင် ဒေါ်မာလာခင် တယောက် ကုန်းထပြီး အနည်းငယ် ပျော့နေသော လီးအား စုပ်ပေး လိုက်ပြန်သည်။ ၅ မိနစ်ခန့် စုပ်ပေးပြီး လီးတံအား ဂျယ်လူးပြီး လေးဖက် ကုန်ပေး နေ၏။ စိုးထွန်းမှာ ဖင်နောက် နေရာယူကာ ဒေါ်မာလာခင်၏ ဖင်ဝလေးထဲ ဒစ်ဖြင့် တေ့ကာ ဖိထည့် ပစ်သည်။ 

" ဗြိ ……… ပလွတ် ……… အ …… "

လီးဝင်သည်နှင့် ဒေါ်မာလာခင်၏  မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ တအအ ညည်းနေရှာ၏။ စိုးထွန်း တချက်ချင်း လိုးပေး နေရာမှ ညည်းသံလေးများ ငြိမ်သွားသည်နှင့် အားထည့် လိုးတော့သည်။ အဖုတ် လိုးရသည်ထက် ဖင်လိုးရ သည်မှာ အရသာ ထူးကဲသဖြင့် ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ကာ မီးပွင့် မတတ် ဆောင့်လိုးတော့၏။ 

" အားးးးး ……… ဖြည်းဖြည်း …………… ဖြန်း ……… အ ………… ရှီးးးးးး ………… ဖြန်းဖြန်း ……… အအ ………… သေ ……… သေ ………… သေပြီ …… အားး အား အား ………… သေပြီ "

ဒေါ်မာလာခင် အော်ဟစ် နေသော်လည်း စိုးထွန်းမှာ ဖင်လိုးနေကြမို့ ဂရုမစိုက်တော့ နို့အုံများ ခါရမ်း နေအောင် ဆောင့်လိုးပစ်သည်။ ဒေါ်မာလာခင် တယောက် လင်ဖြစ်သူ ဆီမှ မရရှိသော ကာမသုခ လေးအား စိုးထွန်း ဆီမှ ဒင်ပြည့်ကြပ်ပြည့် ရရှိ နေ၏။ သို့သော် ဂေါ်လီများနှင့် ကြီးမား တုတ်ခိုင်သော စိုးထွန်း လီးကြီး ဖင်ထဲ ဝင်ထွက် နေသည်မှာ မသက်သာလှပေ။ အချက် ၅၀ ကျော်ကျော် လောက်မှ လီးဒဏ် ခံနိုင်လာ၏။

" အင်း ……… ရှီးးးး ………… ရပြီ ………… ကောင်းလိုက်တာ ……… ဆောင့်ဆောင့် ……… ရပြီ "

လီးအရသာ တွေ့လာသည်နှင့် ဖင်ကြီး နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့်ရင်း အားမလို အားမရဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုး ခိုင်းလိုက်သည်။ 

" မမ ခင် …… စုပ်ဦး မှာလား "

" အင်း … ခဏ လိုးဦး …… ခုမှ ခံလို့ ကောင်းနေတာ "

စိုးထွန်း တယောက် ဒေါ်မာလာခင်၏ အလိုကျ ၅ မိနစ်ခန့် ထပ်လိုးရာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက် လာတော့၏။ အမောဖြေရင်း ပက်လက် လှဲအိပ်ရာ ၁၅ မိနစ်ခန့် အကြာ ဒေါ်မာလာခင် မှာ ပူပူနွေးနွေး ဖင်လိုးထားသော လီးအား မက်မက် မောမော ကုန်းစုပ်ပေးသည်။ လီးစုပ်ပြီးသည်နှင့် လေးဖက် ပြန်ကုန်းပေးရာ စိုးထွန်းမှာ ဖင်ရော အဖုတ်ရော တလှည့်ဆီ လိုးပေးရင်း ဒေါ်မာလာခင် တယောက် စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းကာ မျော့လာ တော့သည်။ ဖင်ပေါက်ထဲ လရည် ပန်းထည့်သည်ကို မသိတော့ မျက်လုံးများ စင်းကာ အသက် မျှင်းရှု နေရှာ၏။

" မမ ခင် "

" ဟမ် "

" ဆရာ … အခန်းမီး ဖွင့်နေပြီ … တရေးနိုးတာ နေမယ် "

စိုးထွန်း အိမ်တံခါးကြားမှ တိုက်ကြီးဘက် ချောင်းကြည့်ရင်း လှမ်းပြောနေသည်။

" ဟုတ်လား "

ထိထိမိမိလေး အလိုးခံလိုက် ရသဖြင့် စိတ်ကျေနပ်ကာ အိပ်ပျော်သလို ဖြစ်သွားစဉ် စိုးထွန်း စကားသံ ကြောင့် လန့်နိုး လာရသည်။ အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်ကာ အိမ်လေးထဲမှ ထွက်ကာ တိုက်ကြီး၏ နောက်ဖေး ပေါက် ဆီ လျှောက်လာခဲ့၏။ အိမ်အပေါ်ထပ် ပြန်တက်လာပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်စဉ် လင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော်မှာ တရေးနိုး ရေထသောက်ပြီး ပြန်အိပ် သွားသည်ကို တွေ့လိုက် ရတော့သည်။ ညစဉ် လင်တော်မောင် မသိအောင် ဒရိုင်ဘာ စိုးထွန်းအား အလိုးခံရသည်မှာ ဒေါ်မာလာခင် အတွက် ထူးကဲသော ကာမစည်းစိမ်လေး ရရှိနေ၏။ လင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ဝင်လှဲကာ ခဏ အကြာ နှစ်နှစ် ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော် သွားတော့သည်။ 

ဒေါ်မာလာခင် မနက် အိပ်ယာ ထသည်နှင့် ထုံးစံ အတိုင်း ဘေးနား လင်တော်မောင် မရှိတောပေ။ မီးပွင့်မတတ် အလိုးခံထား သဖြင့် နွမ်းနေ သော်လည်း အိပ်ယာထကာ ကိုယ်လက် သန့်စင် လိုက်၏။ တံခါး ဖွင့်ကြည့်ရာ စိုးထွန်း တယောက် အိမ်ရှေ့ ပန်းခြံလေး ဘေး ဦးရဲကျော် အလုပ်သွား အလုပ်ပြန် သုံးသော ကားအား ရေဆေး နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ မှန်တင်ခုံရှေ့ အဝတ်စား လဲကာ ပိုက်ဆံအိတ်လေး ယူလွယ်လိုက်သည်။ မီးဖို ခန်းထဲ စျေးခြင်းတောင်း ဝင်ယူကာ ကားဂိုခေါင်ဘက် လျှောက်လာရင်း သူမ ကားလေးအား မောင်းထွက် လာခဲ့၏။

" တီတီ … တီ ……… "

ခြံဝန်း တံခါးနား အရောက် ကားဟွန်း တီးရာ စိုးထွန်းမှာ ဦးရဲကျော် ကားအား ရေဆေး နေရာမှ ပြေးလာပြီး ခြံတံခါး လာဖွင့် ပေးနေသည်။

" မမ ခင် …… စျေးလား "

" အေး …… မင်း ဆရာရော "

" ကုမ္ပဏီ …… ပို့ခဲ့ပြီ … ကျနော်က … ကားရေပြန် ဆေးတာ … သူဖုန်း မဆက်ရင် … ညနေမှ သွားကြိုရမှာ "

" သမီး ရော "

" မြမျက်ချယ် က … အစောကြီး …… ထွက်သွားတာ "

" အေးပါ …… ဒါနဲ့ … မင်း …… ဒီနေ့ ဘာစား မှာလဲ "

" ဟမ် …… ရပါတယ် …… မမခင် ရယ် "

" ခ်ခ် ……… ဖိုက်တင်းဘော ရရင် … ဝယ်ချက် ကျွေးမလို့ … နေ့လည်စာ အပြင်မစားနဲ့ "

စိုးထွန်းအား မျက်စိ တဖက်မှိတ် ပြရင်း ကားလေး မောင်းထွက် ခဲ့သည်။ အပြုစု အယုယ ကောင်းပြီး မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးနိုင်သော စိုးထွန်းအား စွဲလမ်း လာခဲ့၏။ အိမ်ထောင်ရေး သုခ မပြည့်စုံ၍ လင်ငယ် နေရန် စဉ်းစားဖူး သော်လည်း ပေးရကမ်းရ ထောက်ပံ့ရနှင့် အခန်မသင့်လျင် ဇယားကပ်မည်ကို စိုးရိမ်နေရ သေးသည်။ 

ကိုယ့်အိမ်မှ ငယ်မွေးခြံပေါက် ဒရိုင်ဘာအား အလိုးခံရာ ငွေကုန် ကြေးကြ မရှိတော့ ကာမအားကောင်း စေမည့် အစားအသောက်များ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ စီမံ ချက်ပြုတ် ကျွေးရုံပင်။ အလုပ်ရှင်နှင့် အလုပ်သမားမို့ ပတ်ဝန်းကျင် မပြောနှင့် တအိမ်ထဲ အတူနေသော လင်ဖြစ်သူနှင့် သမီးတာင် မရိပ်မိပေ။ အိမ်ထောင်ရေး သုခလေး ပျောက်ဆုံး နေသော ဒေါ်မာလာခင် ခုတော့ အားရ ကျေနပ်ခြင်း အပြည့်ပင်။ 

"မြမျက်ချယ်"

" ရိုက်ပြီ … အက်ရှင် "

ရိုက်ကွင်းတွင် ပုရိသ ယောင်္ကျားများရှေ့ မလုံတလုံ အဝတ်စားများဖြင့် ဓာတ်ပုံ အရိုက်ခံခြင်းမှာ တော်ရုံ သတ္တိဖြင့် မဖြစ်နိုင်ပေ။ 

" ကဒ် …ကဒ် ………… ခဏ ……… ဘရိတ် ဟေ့ "

မျက်မှန်ကိုင်း အနက်ဖြင့် အသားဖြူဖြူ ခန္ဓာကိုယ်ဝဝ လူတဦး ထလာကာ မြမျက်ချယ်နား ရောက်လာ၏။

" ချယ်လေး …… အဆင် မပြေတာ ရှိလား "

" ရှင် … မရှိပါဘူး … ဆရာ "

မြမျက်ချယ်မှာ အသားဖြူဖြူ အရပ် မနိမ့်မမြင့်နှင့် ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်ကြီး ဝိုင်းစက် ကော့ထွက် နေကာ ယောင်္ကျားတိုင်း လည်ပြန် ငေးယူရသော အလှ ဘုရင်မလေး။ တက်မက်ဖွယ် ကိုယ်လုံးလေးနှင့် ရုပ်ရည် ချောမောသော မြမျက်ချယ်မှာ သူမ ဘဝ မကြောင့်မကြ နေရသော်လည်း မိဘ ၂ ပါး၏ အိမ်ထောင်ရေး အရှုပ် အထွေးကြောင့် စိတ်ညှစ် နေရရှာသည်။ 

" ဟေးးး … ချယ်လေး … မျက်နှာလေး နွမ်းနေပါလား …… ဒီ တစင်း …… ပြီးရင် နားချင်နားလေ "

" ဟာ … ရပါတယ် … ဆရာရဲ့ … ချယ်လေး အတွေးလွန် နေတာ … ခ်ခ် "

ကြေငြာ ဒါရိုက်တာ၏ စကားကြောင့် စိတ်စုစည်းကာ အလုပ်ထဲ အာရုံနှစ်ထား လိုက်၏။ လက်တကိုင်း အင်္ကျီ နှင့် တွဲလျက် ပေါင်လယ်ထိ ဖုံးသော စကပ်လေးနှင့် စကိုင်းဘလူး ကုမ္ပဏီမှ အသစ်ထပ်မန် ထုတ်လုပ် လိုက်သော ခေါင်းလျှော်ရည် ဗူးလေး လက်ထဲ ကိုင်ရင်း ကင်မရာဘက် လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ ဆွဲဆောင်မှု့ အားကောင်းသော ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်း များနှင့် မျက်နှာ ချောချောလေးက ပေ၂၀အကွာမှ လူအုပ်ကြီးအား ဖမ်းစား ထားသည်။ 

" ကဒ် …… ရပြီ …… ရပြီ …… ok …… ချယ်လေး "

စိတ်ရှုပ်နေသဖြင့် အလုပ်ထဲ အာရုံ လွင့်နေရာ ၅ခါ မြှောက်မှ ဒါရိုက်တာ၏ စိတ်တိုင်းကျ အက်ရှင်အား ဖမ်းမိ သွားရ၏။ ကျောင်းတက်ရင်း တဖက်ကလည်း ဝါသနာပါရာ မော်ဒယ် လျှောက်ခဲ့လိုက်သည်။ ကျောင်းပြီး သည်နှင့် မောဒယ် လောကတွင် နေရာ တနေရာ ရရှိ လာခဲ့၏။ မော်ဒယ် ဘဝအစ ဝေဖန်မှု့ ရှုံ့ချမှု့ အတိုက်ခိုက်များအား ဖြတ်ကျော်ပြီး နောက်ဆုံး ခန္ဓာကိုယ် အသားပေးသော ဆက်ဆီ မော်ဒယ်  ဖြစ်သည် အထိ ကြိုးစားလာခဲ့သည်။ ရိုက်ကွင်း ပြီးသည်နှင့် မိတ်ကပ်ဆရာ ၂ယောက်အား လိုက်ပို့ပြီး ကားလေးဖြင့် အိမ်ပြန် လာတော့သည်။ 

အပြန်လမ်းတွင် လွန်ခဲ့သော ၃ ရက်မှ မထင်မှတ်သော မြင်ကွင်းများ ပြန်မြင်ယောင် လာရ၏။ ကြေငြာ ရိုက်ရက် မရှိသဖြင့် မနက်ပိုင်း စားသောက်ပြီး တရေး ပြန်အိပ် လိုက်သည်။ ခါတိုင်း နေ့လည်မှ ပြန်နိုး သော်လည်း ဒီနေ့မှာ မနက် ၁၀နာရီခန့် ပြန်နိုးလာ၏။ ဟိုလိမ့် ဒီလိမ့်နှင့် ဆက်ပြီး အိပ်မရ တော့သဖြင့် အောက်ထပ် ဆင်းလာရာ ဧည့်ခန်းထဲ မိခင်ဖြစ်သူအား မတွေ့ရသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ရှာကြည့်၏။ အိပ်ခန်း ထဲလည်း မတွေ့ရသဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲ တီဗွီ ဖွင့်ကြည့် ညေနသည်။

" တူတူ …… တူတူ ……… တူ ……… "

တီဗွီကြည့်နေစဉ် ဧည့်ခန်းထဲမှ ဖုံးဝင်လာ သဖြင့် ထရပ်ကာ ဖုန်းဖွင့် လိုက်သည်။

" ဟယ်လို …… ဒယ်ဒီ ပြော "

" အော် …… သမီးလား … "

" ဟုတ် "

" သမီး … မာမီရော မရှိဘူးလား "

" ခြံထဲ မှာ ထင်တယ် …… ဒယ်ဒီ … သွားခေါ်ရ မလား "

" မခေါ်နဲ့တော့ …… ရတယ် … စိုးထွန်း ဖုန်းဆက်တာ …… မကိုင်လို့ … သမီး မာမီ ဖုန်းကို …  လှမ်းဆက် လိုက်တာ "

" ဟုတ် ဒယ်ဒီ … အိမ်ရှေ့ …… ဒယ်ဒီကား ရှိတယ် … ကိုစိုးထွန်း …… အနောက်ဖက် အိမ်လေးထဲ နေမှာ "

" အေးအေး …… ညနေ လာမကြိုနဲ့တော့လို့ … ဒယ်ဒီ … မိတ်ဆွေ တယောက် …  ဒင်နာ ရှိလို့ …… သူတို့နဲ့ပဲ … အိမ်ပြန် လာလိုက်မယ် … အဲဒါ သွားပြောလိုက်ဦး "

" ဟုတ် … ဒယ်ဒီ "

ဦးရဲကျော် မှာ ကမ္ပဏီမှ တပြည့်ဖြစ်သူ စိုးထွန်းအား ညနေ လာမကြိုရန် ပြောခိုင်း နေသဖြင့် မြမျက်ချယ် တယောက် ဖုန်းချပြီးသည်နှင့် တိုက်ကြီး၏ အနောက်ဖက် ထွက်လာ ခဲ့၏။ စိုးထွန်း နေသော အိမ်လေးထဲ အရောက် မြောက်ဖက် အိပ်ခန်းထဲမှ စကားသံ များကြောင့် ခြေလှမ်း များ တုံ့ကနဲ့ ရပ်သွား ရသည်။ မျက်မှောင်ကြုံ့ရင်း အိပ်ခန်း တံခါးနား ခြေဖွဖွ နင်းပြီး လျှောက်လာရာ အိပ်ခန်းနား အရောက် စကားသံများ ပီပီပြင်ပြင် ကြားလိုက် ရတော့၏။

" ကောင်းလိုက်တာ … စိုးထွန်း ရယ် … မမ ခင်… ဒီလို မခံစားရတာ … ကြာပါပြီ "

မိခင်ဖြစ်သူ စကားသံကြောင့် ဒုန်းကနဲ့ ရင်ခုန်သံ မြန်လာကာ စေ့ထားသော တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့် လိုက်မိသည်။ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မာလာခင်မှာ သူမပေါ် မှောက်နေသော စိုးထွန်း ကျောပြင်အား ဖက်ပြီး လက်ဖဝါး လေးနဲ့ ပွတ်သပ် ပေးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့၏။ ထင်မှတ်မထားသော မြင်ကွင်းမို့ အံအော မှင်သက် နေမိရသည်။ မိခင်ဖြစ်သူမှာ အိမ်မှ အလုပ်သမား ဒါရိုင်ဘာနှင့် ဖေါက်ပြန်နေသည်မို့ ဘယ်လိုမှ စဉ်းစား မရပေ။

" အင်းပါ …… မမ ခင် … ဆန္ဒရှိတဲ့ချိန် … လာခဲ့ … ဆရာ  … မသိအောင် …  လိုးပေး ပါ့မယ် "

ဒါရိုင်ဘာ စိုးထွန်းမှာလည်း ဒေါ်မူလာခင်၏ ပါးပြင်အား နမ်းရင်း ပြန်ပြော နေပြန်သည်။

" အွန်း "

ဒေါ်လာခင်မှာ ပက်လက်လှန် အနေထားဖြင့် မျက်လုံး ၂ဖက်မှိတ်ကာ မျက်နှာလေး မော့မော့ ပေးရင်း ပြန်အနမ်း ခံနေ ရှာ၏။

" မင်းဟာကြီးက … လွန်ပါတယ်  … ခုထိ မမ ခင် … ဟာလေးထဲ … မာနေတုန်းနော် "

မိခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် မြမျက်ခြယ် အကြည့် ရွေ့မိရာ စိုးထွန်း လီးကြီးမှာ ဒေါ်မာလာခင်၏ အဖုတ်ထဲ စိုက်လျက် တန်းလန်းဖြင့် မာထင် နေသည်။ ထိုချိန် ဒေါ်မာလာခင်မှာ  စကားပြောရင်း လီးအား အဖုတ် အတွင်းသား များဖြင် ညှစ်ကြည့်ရာ ဖင်သားဆိုင်ကြီး ရှုံ့သွားပြန်၏။

" မမ ခင် … မဝသေးဘူးလား … တော်ကြာ …  မြမျက်ခြယ် … နိုးလာလိမ့်မယ် "

" အမ် … စိတ်မပူနဲ့ … သမီးလေးက … သူ့ကြောငြာ အလုပ် နားရက်ဆို … တနေကုန် အိပ်တာ "

ခုမှ မြမျက်ချယ် သဘောပေါက် သွားရ၏။ ကြေငြာ ရိုက်ရက် မရှိချိန် တနေကုန် အိပ်တတ်သော သူမ အကျင့်အား မိခင်ဖြစ်သူ သိရှိထားသဖြင့် သူမ ပြန်အိပ် နေစဉ် စိုးထွန်း အိမ်လေးထဲ လာရောက် အလိုးခံပုံ ရသည်။

" အင်းပါ … မြမျက်ချယ် နိုးလာရင် … မမ ခင်ကို … လိုက်ရှာ နေမဆိုးလို့ "

" စိုးထွန်း … ခဏ ဆင်းဦးကွာ "

" ဟမ် … ဘာလို့ လဲ "

ရုတ်တရက် ဒေါ်မာလာခင်၏ စကားကြောင့် စိုးထွန်း ကြောင်သွားတော့၏။

" ဟို ဟို …… မမ ခင် … မင်းဟာကြီး … စုပ်ပေး ချင်လို့ "

ဒေါ်မာလာခင် စကားပြောရင်း မျက်နှာလေး ပန်းရောင် သန်းလာရပြန်သည်။

" ဒီလီးကြီးကို … ကြိုက်လား "

" ကြိုက်လို့ … လိုက်လျော နေတာပေါ့ ကွ "

" ဘာလို့ … ကြိုက်တာလဲ "

" အမှန်တိုင်း ပြောရရင် … မင်းဆရာနဲ့ မနေဖြစ်တာ … ကြာပြီ … ပြီးတော့ … သမီးလေးသာ မွေးလာတာ … ဒီလောက် အားမရ ခဲ့ဘူး … ခု … မင်းနဲ့ ကျမှ… ဒီအရသာကို … ကောင်းကောင်း ခံစားရ တာလေ … "

" အင်း … ဒီလို ပွင့်လင်းလို့လဲ … မမခင် ကို… တနေ့ပြီး တနေ့ … ပိုပို ချစ်နေမိတာ …… ပြွတ်စ် … "

" အံမယ် … လူကို … ချစ်တာလား … ဟိုဟာကို … ချစ်တာလား … ဟွန်း "

ဒေါ်မာလာခင်၏ စကားအဆုံး စိုးထွန်းမှာ နူတ်ခမ်း အား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် ဆွဲစုပ်ရင်း သူ့ လက်နှစ်ဖက်အား ဒေါ်မာလာခင်၏ ကိုယ်လုံးဘေး  တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ထောက်၍ ခါးဆန့် လိုက်တော့ သည်။

" ဇွိ ……… ဘွတ် ……… ရှီးးးးး ……… "

ခါးဆန့် ပြီးသည်နှင့် အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်ရင်း တချက် ဆောင့်လိုး ပစ်၏။ 

" အ ……… အင်း ……… နေဦးလေ ကွာ …… စုပ်ပေး ချင်သေးတာ ပါဆို "

" အင်းပါ … မမခင် ရဲ့ … ကောင်းလွန်းလို့ပါ …… "

စိုးထွန်းတယောက် ဒေါ်မာလာခင်၏ မျက်နှာလေးအား စိုက်ကြည့်ရင်း လီးအား အဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ စောက်ရည်များ လီးကြီးနှင့်အတူ ကပ်ညှိကာ အပြင်သို့ ပွက်ကနဲ့ ထွက်ကျ လာတော့သည်။

" ပလွတ် …… ဗွိ …… ပွက် ……… "

ထိုချိန် အိပ်ခန်း တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့်နေသော မြမျက်ချယ် တယောက် မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက် သွားရ၏။မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ပတ် ထဲမှ ကျွတ်ထွက် လာသော လီးကြီးမှာ ညိုမဲနေပြီး လီးတံ ပတ်ပတ် လည်တွင် ဖုထစ် နေသော ဂေါ်လီများနှင့် လီးတချောင်းလုံး စောက်ရည် များဖြင့် ပြောင်လဲ့ နေသည်။ စိုးထွန်းမှာ လီးအား ထုတ်ပြီးသည်နှင့် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ဒေါ်မာလာခင်၏ မျက်နှာနား တိုးကပ် လာရာ စောက်ရည် များ ဗိုက်သားပြင်နှင့် နို့ ၂ လုံး ကြားထိ စီးကျနေ၏။

" ရော့ … မမခင် … တအား စုပ်ချင်နေတဲ့ … လီးကြီး "

စိုးထွန်း လီးမှာ ဒစ်ကြီး ပြဲလန်နေကာ လီးအရင်း အောက်ဖက် တွဲကျ နေသော လဥများ နို့အခြေနား တင်နေတော့၏။ ဒေါ်မာလာခင် တယောက် ပါးစပ်နား ကပ်လာသော ဒစ်ကြီးအား ကြည့်ကာ မျက်လုံးများ အရောင် တောက်လာ ရသည်။ အကြိမ်ကြိမ် အလီလီ အထွဋ်ထိပ် ပို့ပေးနိုင်သော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း ဒစ်ဖူးအား ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက် မိ၏။ နှာခေါင်းဝနှင့် အထက်နူတ်ခမ်းကြား ပေကပ် လာသော လီးထိပ်မှ အကျိအချွဲ များအား လျှာဖျားလေးနှင့် သပ်ချကာ ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ တဆက်ထဲ လီး တချောင်းလုံး အကျိအချွဲများ ပြောင်အောင် ယက်ကာ လဥ၂လုံးအား လက်ဖဝါးထဲ ထည့်၍ ညှစ်ချေ ပေးနေ၏။

" အားးးးး ………… အအ ………… ကောင်းလိုက်တာ ……… မမ ခင် ရယ် ……… အူးးးးးး ……… ရှီးးးးး ………… ဟူးးးးး "

ခဏအကြာ ဒေါ်မာလာခင်မှာ လီးတံအား စုပ်ကိုင်ရင်း ဒစ်ဖူးအား ပါးခွက်အောင် ဆွဲစုပ်ပေးသည်။ 

" ပြွတ်စ် …… ပလွပ် ………… အ အ အ "

အားရကျေနပ်အောင် စုပ်ပြီး လီးတံအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ လေထဲ တဆက်ဆက် ရမ်းခါနေသော လီးထိပ်အား သွားလေးဖြင့် ဖိကိုက် ပေးပြန်သည်။ 

" အားးးး ……… အားဟား ……… တော်တော် …… တော်တော့ ……… မမ ခင် …… အားဟား …… ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွား လိမ့်မယ် "

" အွန့် …… ပြွတ်စ် ………  ပလွပ် ……… ခ်ခ် "

ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်စုပ်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်သော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း ဒေါ်မာလာခင် ကြိတ်ပြီး ကျေနပ် နေတော့၏။ လီးကျွတ်သွားသည်နှင့် စိုးထွန်း ချက်ချင်း ထထိုင်ကာ ဒေါ်မာလာခင်အား နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ် လိုက်ပြန် သည်။ တဆက်ထဲ ဒေါ်မလာခင်၏ ပေါင်တံအား လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း နားနား တိုးတိုး ကပ်ပြော နေ၏။

ဒေါ်မာလာခင် ခေါင်းလေးညိတ်ကာ တဆက်ဆက် တုန်ခါနေသော လီးထိပ်အား ကုန်းနမ်းကာ လက်လေးဖြင့် အားပါးတရ ညှစ်ပစ်သည်။ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ကိုယ်လုံးလှည့်ကာ စိုးထွန်းအား ကျောပေးလျက် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက် တော့၏။ ခါးညွတ်ကာ လက်နှစ်ဖက် ရှေ့ကွေး ထောက်ရင်း ကုတင်ပေါ် ဖင်ကြီး ထောင်ပေး လိုက်သည်။ ခါးအောက် အိကော့ နေသော ဖင်ကြီးမှာ ကုန်းလိုက်သဖြင့် သိသိသာသာ စွင့်ကား လာရ၏။

" ဖင်ကြီးက … လှလိုက်တာ … မမခင် ရယ် "

စိုးထွန်းမှာ အိမ်ထောင်ရေး သုခဟစ်ဟာပြီး သူစိမ်း ယောက်ျားများနှင့် ရောရော ထွေးထွေး မနေခဲ့ ဘူးသော ဆရာ ကတော်အား ကာမ ကွန်ယက်ဖြင့် မလှုပ်နိုင်အောင် ချုပ်ထားနိုင်၏။

" ဟွင့်နော် … မင်း အဲလို ပြောပြောပြီး … ညာညာ လိုးနေတာ မလား "

" တကယ် ပြောတာပါ …… မမခင်ရဲ့ …… မြမျက်ချယ်နဲ့ တောင် … ညီအမ ထင်နေရတာ "

အမှန်တယ် နေ့စဉ် ကျန်းမာရေး ပုံမှန် လိုက်စား ခဲ့သော ဒေါ်မာလာခင်မှာ သမီးဖြစ်သူ မြမျက်ချယ်နှင့် ယှဉ်တွဲ လျှောက်ပါက အမှန်တကယ် ညီအစ်မဟုပင် ထင်မှတ် ရအောင် နုပျို နေပြန်သည်။ ဖင်သားစိုင် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ၂ ခြမ်းကြား အောက်ဖက်တွင် ဒေါ်မာလာခင်၏ ပန်းနုရောင် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား ၂ ခုမှာ နောက်သို့ စူထွက်နေ၏။စိုးထွန်း တယောက် ဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက်ရပ်ရင်း ဖေါင်းကြွနေသော အဖုတ်အား ကြည့်ကာ အသဲ တယားယား ဖြင့် လီးတံအား ၂ချက်၃ချက် စွရင်း စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးထိပ် တေ့လိုက်တော့၏။ ခဏ အကြာ စိုးထွန်း လိုးချက်များအောက် ဒေါ်မာလာခင် ကော့ပျံ နေရသည်။

" အင့် …… အင့် ……… ကောင်းလား … မမခင် "

" အား …… ကျွတ် ကျွတ် … ကောင်းတယ် … တကယ် ကောင်းတယ် … မင်း ဆရာ … လိုးထာထက် ဆယ်ဆလောက် … သာတယ် … မညှာနဲ့ …… နာနာလေး ဆောင့်ကွာ "

" အင်းပါ ……… မမခင်ရဲ့ ……… အင့် … ဗြိ ……… ဘွတ် ဘွတ် ………… ဖွပ် ဖွပ် ………… ဗွတ် ……… ဇွိ …… ကြိုက်လား …… အင့် … အင့် … အင့် "

" အားဟား …… လိုးလိုး ……… ကြိုက်တယ် ……… ဟင့်  ……… အ ………  အဖုတ်တစ်ခုလုံး … အီစိမ့် နေတာ ပဲကွာ "

အဖုတ်ထဲ ဂေါ်လီများဖြင့် လီးတံကြီး ပြည့်ကြပ်စွာ တိုးဝင်လာတိုင်း ဒေါ်မာလာခင်မှာ ဖင်ကြီးကော့ကာ နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့် ပေးနေသည်။

" အားဟား …… ကောင်းလိုက်တာ …… မမခင် ရယ် …… ကျနော် ပြီးချင် လာပြီဗျာ "

စကားပြောလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် နာရီဝက် ကျော်ကျော်တွင် စိုးထွန်း လျော့လိုက် လာတော့သည်။

" ဟင့်အင် … လိုး လိုး … မရပ်နဲ့ … စိုးထွန်း …… မမခင် လည်း … ပြီးတော့မှာ … နဲနဲလောက် … ဆောင့်ပေးဦး နော် ……… အ အ အအ "

" အားးးး ……… အအ ……… မရ ……… မရ ……… မ ရ တော့ ဘူး …… မမ ခင် ……… ကျွတ် ကျွတ် "

" ထုတ် … ထုတ် …… လီးကို …… ထုတ်တော့ …… စိုးထွန်း "

" ဟုတ် … ဟုတ် ……… ဇွိ ………… ပလွပ် ……… "

လီးဆွဲ ထုတ်သည်နှင့် ဒေါ်မာလာခင်မှာ လေးဖက်ကုန်း နေရာမှ ကိုယ်တပတ် လှည့်ကာ စိုးထွန်း လီးရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ပါးစပ်လေး ဟပေး လိုက်တော့သည်။ စိုးထွန်းမှာ ဒေါ်မာလာခင်၏ ဟထားသော နူတ်ခမ်း လေးထဲ ဒစ်ကြီး တေ့ကာ ဂွင်းထု လိုက်၏။

" ထွက် …… ထွက် …… အားးးး ………… ထွက်ပြီ …… ရှီးးးးး ………… အား အားးး ………… အ …… "

" အွန့် ……… ပလစ် ……… အွန့် … အု ……… ဂလု ……… အု ……… "

ဒေါ်မာလာခင် တယောက် စိုးထွန်း လီးထိပ် အပေါက်မှ ပန်းထွက်လာသော လရည်များ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပြီး လက်တဖက်မှာ သူမ အဖုတ်လေး ပွတ်ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် ပစ်တော့သည်။ 

" ပြွတ်စ် ……… ပလပ် ……… ပြွတ် ပြွတ် ………  ဒီလောက် များတဲ့ … လရည်တွေ … မမခင် … တခါမှ မမျိုဖူး သေးဘူးကွာ …… ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် "

ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် လက်တဖက်မှာ သူမ အဖုတ်လေး ပွတ်ကာ စိုးထွန်း လီးထိပ် အပေါက်မှ လက်ကျန် လရည်များအား တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း ပြောဆို နေ၏။

ထိုချိန် တံခါးဝမှ ချောင်းကြည့် နေသော မြမျက်ချယ် တယောက် ဒူးများ ညွတ်ကျ လာရသည်။ မိခင် ဖြစ်သူ၏ ရာဂစိတ် ကြီးမားပုံအား မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေရသည်။ ဒေါ်မာလာခင် အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်နေစဉ် တိုက်ကြီးဖက် အမြန်ပြန်လာကာ အိပ်ခန်းလေးထဲ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက် တော့သည်။ ခဏအကြာ ဒေါ်မာလာခင် ဝင်လာမှ ဖခင်ဖြစ်သူ ပြောခိုင်းသော အကြောင်းအား စိုးထွန်းဆီ သွားပြောလိုက်ရ၏။

" ပွမ်မွမ်  … ပွမ်ပွမ် …… ပွမ် ……… "

ရိုက်ကွင်းမှ အပြန် ကားမောင်းရင်း တွေးနေရာ ရုတ်တရက် ကုန်ကားတစီး၏ ကားဟွန်း သံကြောင့် မြမျက်ချယ် အတွေးလေး ရပ်ကာ ကားလေးအား ဘေးခဏ ကပ်လိုက် ရသည်။ ကုန်ကားကြီး ကျော်တက် သွားမှ လမ်းမပေါ် ကားလေး မေးတင်ကာ အိမ်သို့ ဦးတည် လိုက်တော့၏။

" ပြန်တော့မှာလား … ကိုရဲကျော် "

" ဟုတ် … ပြန်မယ်ဗျာ … အလုပ်ထဲ ရောက်ရင် ……အိမ်က …… ဇနီးနဲ့ သမီးကို … မေ့နေ တတ်တာဗျ … တရက် တလေ … စောစော ပြန်ဦးမယ် "

" အဲဒါတော့ … ဟုတ်တယ် … ကိုရဲကျော် … မိန်းမတော့ …… ပစ်မထားနဲ့ဗျို့ … ခင်ဗျားတို့ ကျနော်တို့က … အပြင်မှာ …  စီးပွားရှာနေကြတာ … အိမ်က … မိန်းမ … အထီးကျန် နေရင် …… မကောင်းဘူး … ကားပါလား "

" အင်း … ဒီနေ့ … ဒါရိုင်ဘာကို ပြန်နားခိုင်းပြီး … ကားယူ ထားလိုက်တာ "

ဦးရဲကျော် အိမ်ပြန်လာရင်း ကားထဲ တပ်ထားသော cctvအား ဖွင့်ကြည့်မိသည်။

" ဟာ "

ကားရှေ့ခန်းမှာ မထူးခြားသော်လည်း ကားနောက် ခန်းမှာ ထူးခြားနေသည်။ ဒီနေ့ နေ့လည်မှ မြင်ကွင်း ဖြစ်၏။ တပြည့်ဖြစ်သူ နေ့လည် အိမ်ခဏပြန်ချိန်၌ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အဖြစ်ပျက်များ ဖြစ်သည်။ ကား နောက်ခန်း ဆိုဖာကူရှင် ခုံပေါ်တွင် မယားဖြစ်သူ ဒေါ်မာလာခင် ကော့ပျံ နေရသည်။

" အိုးးးး ……… ဟင့် … ဟင့် …… တော်ပါတော့ ……… သေလိမ့်မယ် ……… အ ……… အားးး "

ညည်းသံ အသက်ပြင်းပြင်း ရှုသံများနဲ့အတူ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အသားစိုင် ဆွဲစုပ်သံများ ထွက်ပေါ် နေ၏။ မယားဖြစ်သူ ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်ကာ ညည်းငြူ နေပုံအား ကြည့်ရင်း ဦးရဲကျော် စိတ် လှုပ်ရှားပြီး မျက်စိမျက်နှာ ပျက်လာရသည်။ ပက်လက် အနေထားနှင့် ဒေါ်မာလာခင်၏ ပေါင်တံ တဖက်အား ထိုင်ခုံ ကျောမှီပေါ် တင်ကာ တပြည့်ဖြစ်သူ စိုးထွန်းမှာ ကန်လန့်ဖျက် အနေထားဖြင့် ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း အဖုတ်အား ယက်ပေး နေ၏။ 

" လုပ်မှာဖြင့် ……… လုပ်ကွာ …………… ဟင့် ………… ကျွတ် ………… အ ………… အ "

စိုးထွန်းမှာ ဒူးထောင်လျက် အနေထားဖြင့် ဒေါ်မာလာခင် အား ယက်ပေးရင်း လက်တဖက်မှာ လီးအား ပုဆိုးအပြင်မှ အုပ်ကိုင် ဂွင်းတိုက်နေသည်။

" မဝသေးဘူး ……ယက်ဦးမယ်လေ … မမခင် ကလည်း …… ပြီးမှ လိုးရအောင် "

" အာ ……… အအ ………  ဟင့် ……… ကျွတ် …… "

ပက်လက် အနေထားနှင့် ဆိုဖာခုံ ဒေါင့်စွန်အား လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ မျက်စိမှိတ် ညည်းနေ ရှာ၏။ စိုးထွန်းမှာ အဖုတ်ယက်ပေးရင်း ညာလက်ဖြင့် ဂွင်းထုကာ ဘယ်လက်ဖြင့် ဒေါ်မာလာခင်၏ နို့အုံ ၂ဖက်အား ညှစ်ချေ ပေးပြန်သည်။

" အ ………… အားးးး …………… ရှီးးးးးးး ……  မနှိပ်စက် ပါနဲ့ …… စိုးထွန်း ရယ် …  ကျွတ် ………… အ ………… လိုး ………… လိုး …………… လိုးပါတော့ ……  ဟင့် ဟင့် "

ဒေါ်မာလာခင် တဟင့်ဟင့်ဖြင့် ညည်းကာ ဖင်ကြီး ကြွတက် လာတော့၏။ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်း တလှုပ်လှုပ် ဖြင့် ကုန်းယက် ပေးနေသော စိုးထွန်းမှာ သူမ စကားအား ဂရုမစိုက်ပေ အစိလေးအား တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေ၏။ အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်လေး နှင့် အထက်အောက် ဖိယက်လိုက် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လျှာအား စုချွန် သွင်းကာ မွှေလိုက်ဖြင့် ထိထိမိမိ ယက်ပေး လိုက်ပြန်သည်။

" ဟာ ………… အာ ………… လိုးပေးပါဆို ……… ဟင့်…………… အအ ……… မ ………… မ ……… မ ရ  တော့ ……… အ  ………… ရှီးးးးး …………… ထွက်ပြီ …… ထွက်ပြီ "

ဒေါ်မာလာ၏ ဖင်ကြီး လေပေါ် မြှောက်တက်ကာ ပြန်မကျတော့။ မျက်နှာလေး မဲ့လာပြီး သူမ ပေါင်ကြား ထဲမှ စိုးထွန်း ခေါင်းအား ပေါင်တံ ဖွေးဖွေး ၂ဖက်ဖြင့် ညှပ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်၏။ နောက်ပိုင်း စိုးထွန်း လိုးချက် များအောက် အားရ ကျေနပ်စွာ ခံနေသော မယားဖြစ်သူ၏ ပုံရိပ်များအား ဆက်မကြည့် ဖြစ်တော့။ ၁၀မိနစ်ခန့် စိတ်အား တည်ငြိမ်အောင် စုစည်းပြီးမှ အိမ်ပြန် လာခဲ့၏။

...........................................................................................

၃ ရက်ခန့် ရှိနေသည်။ ဦးရဲကျော် တယောက် ကုမ္ပဏီလည်း မသွား စာကြည့်ခန်းထဲ အခန်း အောင်းနေကာ မိခင်နှင့်လည်း စကားမပြောတော့။ အစားသောက်များ စာကြည့်ခန်းထဲ ပို့ပေးရန်သာ မှာထား၏။ မြမျက်ခြယ် မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ထူးခြားသော အခြေနေအား ရိပ်မိသော်လည်း ကုမ္ပဏီ ကိစ္စဟုသာ စိတ်ထဲ ထင်မှတ် နေမိသည်။ မနက်ပိုင်း ကြေငြာ အသစ်တခု ရိုက်ရာ နေ့လည်ပိုင်း ရိုက်ကွင်း ပြီးလို့ ပြန်လာချိန် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော်၏ စာကြည့်ခန်းထဲ မနက်က ပြင်ဆင် ပေးခဲ့သော မနက်စာမှာ အရာ မယွင်းသေး သဖြင့် မျက်မှောင်လေး ကုတ်လိုက်မိသည်။ လူလည်း မတွေ့မိ။ 

အိမ်အပေါ်ထပ် တက်လာရာ လှေကားထိပ် အိပ်ခန်းတံခါးဝ အရောက် ကုတင်ပေါ် ဘေးတစောင်း အနေထား ဖြင့် မျက်လုံးပွင့်ကာ ခြေတဖက် ကြမ်းပြင်အောက် တွဲလောင်း ကျနေသော ဖခင်ဖြစ်သူအား တွေ့လိုက် ရတော့သည်။ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မာလာခင် မှာလည်း အိမ်တွင်မရှိပေ။ တခုခု မှားနေမှန်း ချက်ချင်း သိလိုက်၏။ ကုတင်နား ခပ်မြန်မြန်လျှောက်ကာ ဦးရဲကျော်အား ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထား ဖြစ်အောင် ရွေ့ရင်း လက်ကောက် ဝတ်အား စမ်းကြည့် နေသည်။ မျက်လုံးများ ပြူးလာပြီး ဦးရဲကျော် မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း ထိပ်လန့်မိ၏။ ဆေးနံ့ ရလိုက်သဖြင့် ကုတင်စောင်း အဖုံးပွင့် နေသော အိပ်ဆေး ဗူးခွံအား ယူကြည့်ရာ ဆေးတဗူးလုံး ဆေးများ မရှိတော့ပေ။

" ဟာ …… ဒယ် … ဒယ် …… ဒယ်ဒီ ……  အဟင့်   ဟင့်   …………………… အီး ဟီးးးးး "

မိခင်ဖြစ်သူဆီ ဖုန်းဆက် ပြောပြီး ရှိုက်ငိုရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ အား ဆေးရုံ ပို့ရန် အမြန်စီစဉ် လိုက်ရသည်။

......................................................................................................................

ရက်မှလ လမှနှစ်သို့ ကူးပြောင်းလာရာ အချိန်များ တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံး လာတော့၏။ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက် တခုရှိ  ခြံဝန်းကျယ်ကြီးထဲ တိုက်ကြီး တခုလုံး မှောင်နေသော်လည်း အနောက် ဘက်ခြမ်း အောက်ထပ် ဒေါင့်စွန်း အိပ်ခန်းလေး မီးလင်းနေ၏။ အိပ်ခန်းလေးထဲ အသက် ၂၅ နှစ်ခန့် မိန်းမလှလေး တယောက် ရင်တုန် နေရသည်။ အိပ်ခန်းထဲ မှန်တင်ခုံရှေ့ ရပ်ကာ အင်္ကျီချွတ်ချရင်း ဘယာစီယာ ချိတ်အား လက်နောက်ပြန် ဆွဲဖြုတ်လိုက်၏။ အပေါ်ပိုင်း ဗလာ ကျင်းသွား သည်နှင့် ထမိန်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးအား တဆက်ထဲ ချွတ်ကာ ကုတင် ခြေရင်းဘက်ရှိ ဘီဒိုနား ကိုယ်တုံးလုံး ဖြင့် လျှောက်လာခဲ့၏။ ဘီဒိုဖွင့်ကာ ညဝတ်အင်္ကျီ စွပ်ကာ မှန်တင်ခုံရှေ့ ပြန်အရောက် အိပ်ခန်း တံခါးလေး ပွင့်လာသည်။

" ကျွိ … ကျွီ …… "

ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာသော တံခါးသံကြောင့် မိန်းမလှ လေး လှည့်ကြည့်ရာ အသက် ၄၇ခုနှစ်ခန့် အသားညိုညို ရုပ်ရည် ခန့်ညားသော သက်လတ်ပိုင်း လူတယောက် ဝင်ချ လာသည်။ နောက်ကျောဘက် လာရပ်ကာ ခါးလေး ဖက်ပြီး လည်တိုင်လေး နမ်းစဉ် ရင်တထိတ်ထိတ် ဖြင့် ခံယူနေရ၏။ ၂မိနစ်ခန့် နမ်းပြီး ဆက်ကနဲ့ ပွေ့ချီကာ ကုတင်စောင်းနား အရောက် ထူထဲသော မွေ့ယာပေါ် ပက်လက်လှန် ချပေးလိုက်သည်။ ပက်လက် အနေထား ဖြင့် ပါးလွှာသော ညဝတ်အင်္ကျီ လေးအောက် မို့မောက် နေသော နို့အုံထိပ်မှ နို့သီးခေါင်း အရာလေး ချွန်ထွက် နေ၏။ အင်္ကျီဖြင့် တွဲလျက် ပေါင်လယ်ထိ ဖုံးသော စကပ် အောက်နားစ လေးအား ဗိုက်ပေါ် လှန်တင်ရာ ဖင်ကြီး အလိုက်သင့် ကြွပေးရင်း မိန်းမလှ လေး၏ ပါးပြင်မှာ ချက်ချင်း နီမြန်း လာတော့သည်။ ဘယ်ညာ တင်းမောက် နေသော နို့အုံထိပ် နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေး မာခဲနေကာ ဗိုက်သား ဖွေးဖွေး အောက်ဖက် ဆီးခုံးပေါ် အမွှေးနု လေးများ ကပ်နေပြီး ပေါင်တံ တုတ်တုတ် ကြားထဲ မို့အစ်နေသော ပန်းရောင် အဖုတ်လေး မြင်နေရ၏။

" သမီး "

" ရှင် "

ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားနှင့် မှိတ်ထားသေ မျက်လုံးလေး ၂ဖက် ဖွင့်ကာ ပြန်ထူးနေသည်။

" မနေ့ညက … နာနေသေးလား ဟင် "

" အင်း … နေ့လည်ထိ … နဲနဲ နာနေသေး တယ် "

ပြန်ဖြေရင်း မျက်ဝန်း အိမ်လေးထဲ မျက်ရည်ကြည်လေး ရစ်ဝဲ လာရပြန်၏။ 

" သမီး … ဝမ်းနည်း နေပြီလား "

" ဝမ်းနည်းပေမယ့် … ချယ်လေး ကျေနပ်ပါတယ် … ပြီးတော့ … ဒယ်ဒီကို …… ချစ်တယ် " 

" ဘာလို့ … ချစ်ရတာလဲ ဟင် "

" အဲလိုတော့ … ပြောမပြတတ်ဘူး … ဒယ်ဒီ "

သမီးဖြစ်သူ မျက်နှာ ချောချော လေးအား ကြည့်ရင်း ဦးရဲကျော်၏ လက်တဖက်မှာ နို့အုံလေးအား ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ချေ ပေးနေသည်။ မြမျက်ချယ် တယောက် မျက်ဝန်းရွဲကြီး များနှင့် ဖခင်ဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း မျက်ခွံလေး မှေးကျလာရ၏။ သူစိမ်းမဟုတ် ချစ်သူ ရည်းစားလည်း မဟုတ် သွေးရင်းသားရင်း သားအဖ ၂ယောက် လောကဓံ အလှည့်အပြောင်း အောက် အထိအတွေ့ အောက် နယ်လွန် နေကြသည်။ မိခင်နှင့် ဖခင်တို့ အိမ်ထောင်ရေး အဆင်မပြေရာမှ လမ်းခွဲခဲ့သည့် နောက်ပိုင်း မြမျက်ချယ် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော်နှင့် နေလာ ခဲ့သည်။  မိခင်နှင့် ပြတ်စဲ ထားသော ဖခင်နှင့်အတူ နေရသည့် အချိန်တွင် မိခင် တာ၀န်များမှာ နေတဓူဝ သူမ တာဝန် ဖြစ်လာ ခဲ့ရသည်။

တဖြည်းဖြည်း နာမည် ကြီးလာစဉ် ဂျာနယ်များထဲ ပါလာသော ဆက်ဆီ ဓတ်ပုံများကြောင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော်၏ အကြည့်များ ပြောင်းလဲ သွားကြောင်း သိရှိခဲ့၏။ မယားဖြစ်သူ မရှိတော့သဖြင့် သူမ ခန္ဓာကိုယ် အား တပ်မက်သော အကြည့်များဖြင် ခိုးကြည့် တတ်မှန်း ရိပ်မိနေသည်။ ကျစ်လစ် တောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် မျက်နှာနုနုချောချော လေးမို့ မြမျက်ချယ် အဖို့ ရိုက်ကွင်း မှာပင် ထိုသို့ အကြည့်များ သိပ်မထူး ဆန်းတော့ ရိုးအီ နေခဲ့၏။ သို့သော် မိခင်ဖြစ်သူနှင့် အဆက်သွယ် ပြန်ရချိန် ဒေါ်မာလာခင်မှာ နောက်အိမ်ထောင်နှင့်မို့ အထီးကျန် နေသော ဖခင်အား သနားလာမိရာမှ သံယောစဉ် နယ်လွန် သွားတော့သည်။

" ပြွတ်စ် … "

ဦးရဲကျော် တယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် စိုက်ကြည့် နေသော သမီးဖြစ်သူ၏ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူး လေးအား ဖိကပ် စုပ်ယူလိုက်သည်။ တဆက်ထဲ နို့အုံ၂ဖက်အား ချည်သား အင်္ကျီပေါ်မှ အုပ်ကိုင် ဆုပ်နယ်ပေး၏။

" အွန့် …… ပြွတ် …… ပလပ် ……… ပြွတ် ပြွတ် …… "

ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာကာ လက်လေး၂ဖက် မြှောက်တက်လာပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ လည်ပင်းအား ချိတ်ဖက် လိုက်သည်။ ၅ မိနစ်ခန့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း မြမျက်ချယ် တယောက် ခေါင်းလေး မော့လာသဖြင့် ဦးရဲကျော် မှာ လည်တိုင်ပျော့ လေးအား ပြောင်းစုပ် ပေးနေ၏။ ဘယ်ယောကျာ်းမှ မထိဖူးသော အပျိုစင် စစ်စစ်လေးမို့ ခန္ဓာကိုယ်လေး တွန့်လိမ်နေရ၏။

" သမီး …… ဒယ်ဒီ လိုးတော့မယ်ကွာ "

" ဟုတ် "

ဦးရဲကျော် စကားအဆုံး မြမျက်ချယ်မှာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ပေါင်တံ၂ဖက် မြှောက်ကွေး ဖြဲပေး လိုက်သည်။ 

" ဗျစ် ……… အ အ ……… ဖြည်းဖြည်း …… ဒယ်ဒီ "

" ရှီးးးးးး ……… အိုး …… အင့် ……… စောက်ပတ်လေးက …… ကြပ်နေတာပဲ …… လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ … သမီးရယ် … အင့် …… ဗျစ် ……… ဇွိ ……… ဘွတ် ဘွတ် … ဘွတ် "

စလိုးသည်နှင့် မြမျက်ချယ်၏ အဖုတ်အတွင်းသား များ၏ ဖမ်းညှစ်နေမှု့ကြောင့် ဦးရဲကျော် မထိန်းနိုင်ပဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိလိုးနေ၏။

" အင်း …… တအား မလိုးနဲ့ဦး …… ဒယ်ဒီ ……… ဟင့် …… အအ  အ "

မြမျက်ချယ် တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ ဆံပင်အား လီးဒဏ် ခံနိုင်ရန် အံလေး ကြိတ်ပြော လိုက်ပြန်သည်။ ၅မိနစ် လောက်မှ အဖုတ်လေးထဲ လီးဝင်လီးထွက် ကောင်းလာကာ လီးအရသာလေး ခံစားမိလာ၏။ 

" အား ………… လိုး ……… အင့် ……… လိုးတော့ …… ဒယ်ဒီ … ချယ်လေး …… ခံနိုင်ပြီ " 

၁၀ မိနစ်လောက်တွင် ဖခင်ဖြစ်သူအား ဆောင့်လိုး ပေးရန့် မပွင့်တပွင့်လေး တောင်းဆို လိုက်တော့သည်။ သမီး ဖြစ်သူမှ အားရကျေနပ်စွာ လိုးခွင့် ပြုနေပြီမို့ ဦးရဲကျော်မှာ လီးအဖျားထိ ထုတ်ကာ အရင်းထိ ဆောင့်လိုးရင်း ခဏအကြာ ခပ်သွက်သွက် လိုးပေး နေ၏။ အချက် ၅၀ခန့် မနားတမ်း လိုးရင်း နောက်ဆုံး တချက် အံကြိတ်ဆောင့်ကာ လရည်များ ထွက်ကျ လာတော့သည်။ စောက်ခေါင်းပေါက် လေးထဲ ပူနွေးသော လရည်များ ပန်းဝင် လာသည်နှင့် မြမျက်ချယ်ပါ ဖခင်ဖြစ်သူ ခါးပေါ် ခြေ၂ဖက် တင်ချိတ်ရင်း ပြီးသွားရ၏။

....................................................................................................

" ဒယ်ဒီ "

" ဟင် "

" ချယ်လေးကို …… ဘယ်တုန်းကများ … လုပ်ချင် နေတာလဲ ဟင် " 

" သမီးရဲ့ …… ခန္ဓာကိုယ် အလှအပတွေ …… ဂျာနယ်ထဲ …… မြင်ပြီး ကတည်းက ပဲ '

" အယ် … တကယ် "

" တကယ်ပေါ့ … ဒယ်ဒီ …… မှန်းပြီး ဂွင်းပဲ ထုနေရတာ "

" အင်း … ချယ်လေး ကို …… ဟိုးအရင် ကတည်းက … ဒယ်ဒီက …  ပစ်မှား နေတာပေါ့ "

သားအဖ ၂ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဘေးတိုက် လှဲလျက် အနေထားဖြင့် ဦးရဲကျော်မှာ နို့အုံအား စို့လိုက် ဖင်ကြီးအား ပွတ်သပ် ညှစ်လိုက်လုပ်ရင်း စကား ပြောဆိုနေသည်။ 

" သမီး "

" ရှင် "

" နေ့တိုင်း … လိုးမှာနော် "

" ဟင် … နေ့တိုင်း ကြီးကျ … မဖြစ်ဖူးလေ … သမီး အလုပ်က …… ဘောဒီကို …… ဦးစား ပေးရတာ " 

" လေ့ကျင့်ခန်း … ပိုလုပ် ပေါ့ "

" ၁ပတ် ၁ခါဆို… တော်ရောပေါ့ … ဒယ်ဒီ ရဲ့ … နေ့တိုင်းကြီး … မကောင်းဘူး လေ "

မြမျက်ချယ်  ပြုံးစေ့စေ့ လေး ပြောကာ ဦးရဲကျော် လီးအား စမ်းကိုင် လိုက်ပြန်သည်။

" ဟယ် … ကြည့်ပါဦး … ခုလေးတင် … လုပ်ထားတာကို … မာတောင် နေလိုက်တာ … ကြောက်စရာ ကြီး "

" အင်းပေါ့ … သမီးကို … လိုးလို့မှ …… မဝသေးတာ "

" ဟမ် … ဒီလောက် … လုပ်ထား တာတောင် … အားမရ သေးဘူးလား "

ပြောပြောဆိုဆို လီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကာ ဂွင်းတိုက် ပေးနေ၏။ တဆက်ထဲ ဦးရဲကျော်၏ နှုတ်ခမ်းအား ဆွဲစုပ်ကာ လီးထိပ်အား လက်ချောင်း ထိပ်လေးများဖြင့် ညှပ်ချေ လိုက်ပြန်သည်။ လရည်ဝင်သွား ပြီးနောက် မြမျက်ချယ် ကိုယ်တိုင် မသိမသာ  ဦးဆောင် နေတော့၏။

.............................................................................................................................

ဘေးနား ပက်လက်လှဲရင်း အမောဖြေနေသည့် ဦးရဲကျော် အား ကြည့်ရင်း မြမျက်ချယ် စိတ်များ ပြန်ကြွလာမိသည်။ တချီ ပြီးထားသဖြင့် စောက်ရည်များနှင့် မပျော့မမာ ဖြစ်နေသော လီးအား ထထိုင်ရင်း မစုပ်တတ် စုပ်တတ်ဖြင့် ကုန်းစုပ် ပေးလိုက်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးပေါ်မှ အကျိအချွဲ များကြောင့် ပျို့နေသော်လည်း အသက်အောင့်ကာ စုပ်ပေး နေမိသည်။ သို့သော် ကြာကြာ မစုပ်လိုက်ရ လီးကြီး ပြန်မာလာ၏။ 

ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ရင်း ထုတ်ကာ ရီဝေသော မျက်လုံးများဖြင့် ဖခင်အား စိုက်ကြည့်နေသည်။ စက္ကန့် ၄၀ခန့် ကြည့်ရင်း ဘေးနား လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးရာ ဦးရဲကျော် ထထိုင် လိုက်သည်။ ဖင်ဝ နီတာရဲလေးအောက် ပန်းနုရောင် အဖုတ်လေးမှာ ဖောင်းကားနေ၏။

" ကြည့် မနေပါနဲ … ဒယ်ဒီရဲ့ "

ရှက်လည်းရှက်မိ နေသလို ၁ရက်ထဲနှင့် စွဲလမ်းအောင် လိုးနိုင်သော လီးကြီးအား အဖုတ်ထဲ ခပ်မြန်မြန် ရောက်စေ ချင်မိသည်။

" သမီးဟာလေးက … လှလို့ပါ…… သမီးရယ် …… လိုးမယ်နော် "

စကားအဆုံး မြမျက်ချယ် တယောက် အဖုတ်လေးထဲ ဗျစ်ကနဲ့ လီးကြီး တိုးဝင်လာကာ တရစပ် ဆောင့်လိုး ခံလိုက် ရတော့သည်။

" ဇွိ ………… ဘွတ် ………  ဗျစ် ……… ဘွတ် …… အား ……… အား အားးး ……… ဟင့် ………… ဗြိ ……… အ "

စောက်ဖုတ် တခုလုံး တင်းကြပ် နေကာ လီးဝင်တိုင်း အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားများ လိပ်ဝင်နေ၏။

" အအ ……… အင့် ……  အမေ့ "

ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့ပေးရင်း ခေါင်းလေး ရမ်းခါနေရသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ လီးကြီးမှာ အဖုတ် အတွင်းသား များအား ထိထိမိမိ ချိတ်ဆွဲနေသည်မို့ ကာမ အရသာလေး ထူးကဲလာ၏။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်များ မြန်လာရာ အိပ်ယာခင်းအား လက်၂ဖက်ဖြင့် ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ကာ တအအ ညည်းငြူ နေရတော့သည်။ 

" ကောင်းလား … သမီး …… အင့် … ဗျစ် … ဘွတ် ဘွတ် …… ဖွပ် ………… ရှီးးးးး ……… ဗြိ ……… ဗွပ် …… "

ဦးရဲကျော် တယောက် မယားဖြစ်သူနှင့် ကွဲပြီး ကတည်းက ကာလ အတော်ကြာ မှန်းပြီး ဂွင်းထု ခဲ့ရသော သမီးဖြစ်သူ၏ ဖွေးဥနေသော ဖင်ကြီးအား ပယ်ပယ် နယ်နယ် ညှစ်ကာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုး ပစ်၏။

" ဟင့် …… အ ……… အားး အားး … ကောင်းတယ် …… ဒယ်ဒီ ………  အ ………… ဟင့် ……… ကျွတ် ကျွတ် "

လီးပြန်ထုတ်တိုင်း အဖုတ်ဝ လေးရှိ အရည်ပြား အနုလေးများ ငုံ၍ ပါလာကာ လီးအရင်းတွင် အမြုပ် လေးများ ပေကပ် လာသည်။

" ဟင့် … ဆောင့် ……… အ  အားးးး ……  ကောင်းလိုက်တာ …… ဒယ်ဒီရယ်  …  ချယ်လေး …… ပြီး တော့ မယ် …… ထင်တယ် "

မြမျက်ချယ်၏ အဖုတ် အတွင်သားများ ရှုံ့ကနဲ့ ရှုံ့ကနဲ့ ဖြစ်လာကာ ခါးလေး ပိုခွက်လာ၏။ 

" ရှီးးးးးးး ………… ဟင့် ………… အ ………… အမလေး ……… ပြီး ပြီး ………  ပြီးပြန်ပြီ ………… အ ………… ဟင့် ဟင့် "

ဦးရဲကျော်မှာ စောက်ရည်များ ပေါင်ခြံထဲ စီးကျ လာသည် အထိ အလိုး မရပ်တော့။ ၅ မိနစ် ကျော်ကျော်လောက် ဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ လီးတဆုံး ဖိကပ်ရင်း လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထည့် လိုက်တော့သည်။

…………………………………

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>