Saturday, October 12, 2019

ကျွန်တော်နဲ့ မီးမီး (စ/ဆုံး)

ကျွန်တော်နဲ့ မီးမီး (စ/ဆုံး)

ဇာတ်လမ်း - M3

ရှပ်အင်္ကျီ လက်တိုပွပွ နဲ့ ထမီလေးဝတ်ပြီး အပျိုလုပ်လာတဲ့ မီးမီး သနပ်ခါး ပါးကွက် ကျဲနဲ့ ကျနော့်အိမ်ထဲ ခြေ ဆောင့်ပြီးဝင် လာပါတယ်။ ဟေ့ အမှိုက်အီးမှန်လာတယ် ထင် တယ် လို့ လှမ်းစလိုက်တာ အတင်းပြေးလာပြီးလက်မောင်း ကိုထုပါတော့တယ်။

အပျိုကလေး ပေါက်စ လေးဖြစ်လာတဲ့မီးမီး သူ့အိမ်ကဆူလိုက်တာ နဲ့ ကျနော့် အိမ်ကို ခုလိုပဲ ပြေးလာတတ်ပါတယ်။ သူတို့အိမ်နဲ့ ကျနော်တို့အိမ်က ရင်းနှီးကြတယ်။မိဘချင်းက တော့ မျက်စပြစ်ထားကြ တော့ ခုလိုပဲ ဝင်ထွက်နေ ကြတယ်။

လက်မောင်းကိုလာထု နေတဲ့ သူမလက်လေးတွေကို လက် တစ် ဖက် နဲ့ဖမ်း ကိုင် ထားပြီးကျန်လက် တစ်ဖက်နဲ့ သူမကိုယ်လုံးလေး ကို ဖက်ကာပါးပြင်လေးတွေကို မွှေးမွှေး ပေးပစ်လိုက် တယ်။ဟာ လွှတ်ကွာ လွှတ် လွှတ် ဆိုပြီး အတင်း ရုန်း နေ ပေမဲ့ ရုန်းလေတင်းတင်းလေး ဖက်လေ ဆိုတော့ သူမမရုန်းရဲတော့ပဲငြိမ်သွားတယ်။

သူမမျက်နှာအနှံ အားရ အောင် နမ်းပြီးမှလွှတ်စေချင် ရင် ငါ့ကို မွှေးမွှေးပေး မွှေးမွှေးပေးရင် လွှတ်မယ်လို့ ပြောလိုက်တာ မရဲတစ် ရဲနဲ့ ပါးလေးပေါ်ဖွဖွ လေးလာနမ်းတယ်။ဖက်ထားတာ နည်းနည်း လျော့ပေးပြီးဘယ်ဖက်နို့အုံလေးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီးချေပေးလိုက်တာ ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။

သူမငြိမ် သွားတာကို အခွင့် ကောင်းယူပြီး နောက်တစ်လုံးပါ ဆက်ကိုင် ပေးလိုက်တာ တစ်ဟင်းဟင်းးးနဲ့မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်ပြီးငြီးနေပါတော့တယ်။နို့လေးတွေကို အင်္ကျီ ပေါ် ကဆုပ်ကိုင် ခြေမွ နေတာ အားမရတာနဲ့ ကြယ်သီးလေးတွေ ဖြုတ်ပြီး လက်နှိုက်ကာ အိစက်နေတဲ့ နို့လုံးလုံးလေးတွေကို အားရ ပါးရ ဆုပ်ကိုင် ခြေမွနေမိတယ်။

နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်ညိုးလက်မနဲ့ခြေ ပေးပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေပါစုပ် နောက် နို့သီးလေးတွေပါစုပ် နဲ့ လုပ် ပေးလိုက်တာ ပျော့ခွေ သွားပြီး လုပ်သမျှခံနေပါတော့တယ်။အိပ်ခန်းထဲ ပွေ့ချီသွားပြီး သူမကို ကုတင် ပေါ်တင် တံခါးကို ဂျတ်ချပြီး ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့သူမပေါ်တက်ခွ ပိပိလေးပေါ်လာအောင် ထမီလေးကိုလှန်တင် ပိပိအကွဲကြောင်းလေး တစ်လျှောက် လက်ခလယ်နဲ့ ထိုးမွှေ ရင်း စောက်စိလေး ကိုပါပွတ်ဆွဲ ပေးလိုက်လုပ်နေမိတယ်။

အမှိုက် တော့ တီကောင် ဆားပတ်ထားသလိုတွန့်လိမ် ကော့ပျံ နေပြီး တဟင်းးးဟင်းးနဲ့ ပဲညီးးးနေပါတယ်။ထမီလေးကို ကွင်းလုံးချွတ် အင်္ကျီ လေးကို လည်းခေါင်းပေါ်က ဆွဲချွတ်လိုက်တာ ကိုယ်လုံးတီးလေးဖြစ်သွားတယ်။

အင်္ကျီက ပွ နေလို့ ကိုယ်လုံး ကြီးတယ်ထင် နေရပေမဲ့ ကိုယ်လုံး တီးလေးဖြစ်သွားတော့ သေးသေး ကျစ်ကျစ် လေးနဲ့ ဖြူဝင်းလှပ နေပါတယ်။ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီးထောင် မတ် နေတဲ့ လီးတန်းကို သူမ နှုတ်ခမ်းဝ တေ့ပြီး စုပ်ခိုင်း လိုက်တယ်။

အံ့အားသင့် နေတဲ့မျက်နှာနဲ့ ငပဲ့ကို ကြောင်ကြည့်နေတဲ့ သူမ ပိပိလေးကို လက်ခလယ်နဲ့ထိုးမွှေပြီး အစိလေးကို ပွတ်ချေ ပေးလိုက်တာ အာဟာ ဟဟာဟာ ဆိုပြီး ပါးစပ်ပွင့်လာလို့ ငပဲ့ ကို ထိုးထည်းပေးလိုက်တာ အငိုက်မိသွားပြီး စုပ်ပေးနေရပါတော့တယ်။

သူမစုပ်ပေးလို့ တင်းလာတဲ့ ငပဲ့ ကိုပါးစပ် ထဲကထုတ် သူမ ပိပိလေး အဝမှာ တေ့ပြီး အကွဲကြောင်း တစ်လျှောက်သုံးလေးချက်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တာ ထွန့်ထွန့်လူးသွားပြီးပိပိ လေးထဲက အရည်လေးတွေရွှဲ လာတယ်။ပါးစပ်လေးကို လက်နဲ့ အုပ်ပိတ်ထားရင်း ပိပိလေးထဲ ငပဲ့ကိုထိုးသွင်းလိုက်တယ်။အော်သံခပ်အုပ်အုပ်ထွက်လာတယ်။

ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူမနို့အုံလေးတွေ ကိုင်ပြီးချော့လိုက် လို့ ငြိမ်ကျသွားတယ်။နောက်တစ်ခါထပ်ပြီး ငပဲ့ကိုဆောင့်သွင်း လိုက်တယ်။အပျိုမှေးလေးပေါက်သွားပြီးတစ်ဆုံးဝင် သွားတယ်။ သူမမျက် ရည်လေးတွေကျလာပြီးငိုပါတော့တယ်။

တစ်ကိုယ်လုံးတင်းတင်း ဖက်ထားရင်းလက်တွေက သူမ တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ ပွတ်သပ် ကိုင် တွယ်ပြီးချော့ သွင်းသွင်းနေလိုက်တာ တစ်ဖြည်းဖြည်း နဲ့ သူမလဲ ကာ မ အရသာ ခံစားလာရလို့ တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖြစ်လာတယ်။အထဲဝင် နေတဲ့ ငပဲ့ကိုသူမက အတင်း ညှပ်ထားလို့ လိုးရတာ အရသာ တော်တော် တွေ့နေရတယ်။

နို့လေးတွေစုပ်လိုက် လိုးလိုက် စို့လိုက် လုပ်လိုက်နဲ့အရ သာတွေ့နေရတယ်။အိစက် နူးညံနေတဲ့ အထိအ တွေ့ ယစ်မူးဖွယ်ကာ မ အရသာ ချစ်စရာ သူမ မျက်နှာ လေးတွေကိုလိုးနေရင်းနဲ့ ပဲ တပ်မက်လာမိတယ်။သူမကမျက်လုံးလေးမှိတ် အံလေးကြိတ်ပြီး ခံတယ် တစ်ခါတစ်ခါ အောက်ကနေပြန်ကော့ပေးတယ်။

လိုးရ တာ ကောင်းလာတာနဲ့အမျှတရစပ် ကို ဆောင့် လိုးနေမိတယ်။ လိုးနေရင်းကသူမကောကျွန်တော်ကော ချွေးသီးလေးတွေ ပျံ ပြီး မောလာတယ်။မောလာရင်း နဲ့ ပဲ အ ကြောပေါင်း တစ်ထောင် အီစိမ့်ပြီး ပြိုင် တူ ပြီးသွားကြပါတော့တယ်။မောမောနဲ့ စပ်ပက်နဲ့ လီးတပ် ရက် သူမ ပေါ်က မဆင်း ပဲ မှိန်းနေမိတယ်။

သူမလက် နှစ်ဖက်က လည်း ကျနော့် ကို မလွှတ်တမ်းဖက်ထားရင်း မှိန်းနေပါတယ်။စိတ်တိုင်းကျ လိုးလိုက် ရလို့အားကုန်မောပန်း ပြီးမှိန်းနေချင် ပေမဲ့ မီးမီး ကို လှုပ်နှိုးလိုက် ရတယ်။သူလည်း အားပါးတရ အ ဆော် ခံလိုက်ရလို့ မောပန်းနေမှာ မှန်ပေမဲ့ ကျနော် အိမ် ရောက်တာတော်တော် ကြာသွားပြီ ဖြစ်လို့ မီးမီးကို လှုပ်နှိုးပြီးပြန်ခိုင်းလိုက် ရတယ်။

သူမကလည်းအင်္ကျီ ပွပွကြီး ပြန်ဝတ် ထမီလေးကို အချိုးကျကျ ဝတ်ပြီး ဆံပင်တွေကို ပါသပ်ချနေတယ်။ကပိုးကရိုးနဲ့ လှနေတဲ့ သူမကို ကြည့်နေရင်းနောက်တစ်ချီ ထပ်ဆော် ချင် စိတ်ကိုမနည်း မျိုချထားရတယ်။လိုးချင်သေးတယ်ကွာ လို့ပြောလိုက်တာ မျက်စောင်းထိုးပြီး ခြေ ဆောင့် ထွက်သွား တယ်။အဲ့ဒီနောက်မကြာခနဆိုသလို သူမ နဲ့ ကျနော် လိုးဖြစ်ကြတယ်။

သူမက အားတာနဲ့ ကျနော့် အိမ်ဖက် ခြေဦးလှည့် နေပြီဖြစ်သလို ကျနော်ကလည်း အားတာနဲ့ သူမကိုမျှော်နေမိပါတယ်။သူမက ရှစ်တန်း ကျောင်းသူဖြစ်ပြီး ကျနော်ကဘွဲ့ရ အလုပ် လက်မဲ့ တစ်ယောက် ဖြစ်နေပါတယ်။

ကျနော့်မိ ဘ တွေက ကျနော်ဆယ်တန်း အောင် တဲ့ နှစ်မှာပဲ စလုံးကို အလုပ် သွားလုပ်ပြီး ငွေပို့ ပေးပါတယ်။အ ဖေ့ညီ ကျနော့် ဦးလေးတွေ ကလည်း အ ဖေ တို့နဲ့အတူ စလုံးမှာဆိုတော့ သူကလည်း မုန့်ဖိုးဆို ပြီးငွေပို့ပေးပါတယ်။သူတို့ ပို့ ပေးသမျှ ကျနော်ကဒိုင် ခံ သုံးပေးနေရ လို့ အလုပ်မလုပ်ပဲ နေ နေ တာ။

ကျနော်နဲ့အတူရွာက အ မေ့အမ ကျနော်ကြီးဒေါ်က အ ဖော်လုပ်နေ ပေးတယ်။သူကလည်း လယ်နဲ့ကျွဲ နဲ့ မို့ စားရေး သောက်ရေး သူက ပဲ တာဝန်ယူတယ်။ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကသူ့အလစ်မှာ တွယ် ကြရတာပါ။ တစ်ခါတစ် လေ မီးမီးနဲ့လုပ်နေရင်းတန်းလန်း အခန်း တံခါး လာခေါက်လို့ မီးမီးပြတင်းပေါက် က ခုန်ချ ပြေးရတာ တဲ့ အဖြစ်က ငိုအားထက် ရယ်အားသန် ရပါတယ်။

သူမ အသက်က ငယ်လို့ယူလို့ကလည်းမရ တစ်ခြားနေရာ ခေါ် သွားရင် လဲ ပတ်ဝန်းကျင် က သိမှာဖြစ်လို့ အိမ်မှာပဲ ခိုးစားနေကြ ရပါတယ်။အခုလို အ ခြေ အ နေက ကျနော့်ကြီးမေ ကြီးကို အိမ်အလုပ် လာကူလုပ် ပေးသလို ဟန်နဲ့ လစ်တဲ့ အချိန် တွယ်ကြတာမို့ အဆင် ပြေ နေရပါတယ်။

တစ် ထိတ် ထိတ် နဲ့ခိုးစားရ တဲ့ အရ သာကပဲ ပို ကောင်းလို့ လား ရွပိုးထတဲ့အရွယ်မို့ လားတော့မသိ သူမကလည်း ကျနော်အိမ်ဖက်အလာစိပ်လာတယ်။

တစ်ခါတစ်လေ ကျောင်းက ဆင်းဆင်းချင်းကျူရှင်မတတ်ပဲ ကျောင်းဝတ်စုံ လေးနဲ့ ရောက်လာတတ်လို့ဆူရ သေးတယ်။အခုလည်း ကျနော်ဆီစာလာကျက်မယ်ဆိုပြီးထွက်လာတယ်။ကျနော်တို့ရပ်ကွက်က မီးပျက် ရင်ကြာတတ်လို့ စာလာကျက်တာ ကျနော်အိမ်မှာက အင်ဗာတာရှိတယ်။ဒါကြောင့် ဒီကောင် မ လေး ဒီအကွက်ထွင်လာပြီး ကျနော့် အခန်း ထဲ ရောက်လာတယ်။

အချိန်က ၇ နာရီကျော်ယုံလေးရှိသေးတာမို့ အမှိုက် လေး ငါ့အ ဒေါ် မအိပ် သေးဘူး နော် မရဲ နဲ့ လို့ ပြောလိုက်တာ ကိုကြီးအ ဒေါ် သောက်မဲ့ ကော်ဖီ ထဲ အိပ်ဆေး ထည့် တိုက်ထားတယ် အေးဆေး လို့ ပြန်ပြောတယ်။နောက် ကြီးမေနဲ့ အတူ အိပ်မယ် လို့ အိမ်ကို ပြောလာတာတဲ့။

အဲ့ဒါနဲ့သူမကို လီးစုပ် ခိုင်းပြီး အောကားထိုင်ကြည့် နေလိုက်တယ်။နောက် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် ခိုင်းပြီး သူမကို ဖက်ကာ နို့နှိုက်လိုက် ပိပိလေးကို ကလိလိုက် နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်လိုက် နို့လေးတွေ စို့လိုက်ချေလိုက်နဲ့ ကာမ အရ သာခံစားနေမိတယ် ။

နောက်သူမက အ ပေါ်က တတ်ဆောင့်တယ်။ သူမနဲ့ ကျနော်မကြာခဏ လုပ်ဖြစ်ကြ တော့တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူမကလည်း ကျနော် အကြိုက်ကိုသိနေပါပြီ။ဆောင့်လို့ မော လာတော့ ဖင် ကုန်းခိုင်းပြီးနောက် က နေ ဖင် လိုးပါတော့တယ်။

သူမကို လုပ်တာရှေ့ပေါက် ရော နောက်ပေါက် ပါစုံနေပါပြီ။သူမဖင် လိုးနေရင် ပက်လက် လေးလှန် ပေါင်လေး ကားပေးခိုင်းလိုက်တယ်။ သုတ်ထွက်တော့မှာမို့ သူမ ခြေနှစ်ချောင်းကိုမိုးပေါ်ထောင်ပြီး အားပါးရတ ပစ်ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။

သုတ်ရေ တွေပန်းထွက်လာပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးကိုမလွတ်တမ်း ဖက်ထားလိုက်ပြီး စည်းစိမ် ခံနေလိုက်တယ်။တစ်ည လုံးလိုးလိုက် နားလိုက်နဲ့ မိုးလင်းကာနီးမှ မောမောနဲ့ နှစ်ယောက်လုံးအိပ် ပျော် သွားကြပါတယ်။မိုးလင်းတော့ သူမကို လှုပ်နှိုးပြီး ကျနော့် အ ဒေါ် ခန်းပြောင်းအိပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။

အိပ်ဆေး ရှိန် မပျယ် သေးတဲ့ အ ဒေါ်ကလည်းမ နိုး သေးတာကြောင့် အဆင် ပြေသွားတယ်။ခဏတာမှေး ခနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး ကြီးဒေါ်လုပ်သူက လာနှိုးတယ်။

ဟဲ့ မနက် ရှစ်နာရီတောင် ဖြစ်သွားပြီ ထ တော့တဲ့။မနက်စာစားကြ တော့ အ ဒေါ်လုပ်သူက ဒီနေ့ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ မသိ ငါလဲအိပ်ယာထ နောက် ကျ နင် တို့လဲမနည်း နှိုးယူရ တယ် တကတဲ အိပ်နေလိုက်ကြတာဆိုပြီးဆူပွ ဆူပွ လုပ် နေတယ်။ 

ကျနော် တို့နှစ်ယောက်ကတော့အ ဒေါ် မသိအောင် ကြိတ် ရယ် နေရတယ်။မနက်စာ စားပြီး အ ဒေါ် က ဈေးနောက် ကျမှာစိုးလို့ မီးမီးကိုပန်ကန် ဆေး ခိုင်းထားခဲ့ ပြီးဈေးကို ခပ် သုတ်သုတ်ထွက်သွားပါတယ်။ ကျနော်လည်း နောက်ဖေးမှာပန်းကန် ဆေးနေတဲ့ မီးမီး အနားကို ကပ်ခါ ညက တစ်ကယ် အားရတယ် ကွာ ။

နောက်နေ့ တွေ လည်း ညကလို လုပ်ကြရအောင် လို့ တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောရင်း သူမကိုကစ် ပေးလိုက်တယ်။သူကသာ အားရ နေ လူဖြင့် နုံးချိနေတာပဲသေ တော့မယ် တဲ့။ မ သေပါဘူးကွာ သက်သေပြရမလားဆိုပြီး နောက်က နေဖက်ပြီး နို့ လေးတွေကို နှိုက်သူမကို ကုန်းခိုင်းပြီး မီးဖို ချောင် ထဲမှာတင် တစ်ချီထပ်ဆွဲ လိုက်ပါသေးတယ်။

နောက် တစ် ချီ ထပ်ဆွဲ ချင်သေးပေမဲ့ ဈေးက အ ဒေါ်ပြန်လာရင် မိသွားမှာမို့ ပြန်ခိုင်းလိုက်ရတယ်။ ပန်းကန်တွေ ဆက်ဆေး နေရင်း ညက အဖြစ်လေးတွေ ပြန် တွေးရင်းပိတိဖြစ်နေရတယ်။ဒီလိုနဲ့ စာမေးပွဲ နီးနေတဲ့ အချိန်တွေမှာ ကျနော် အိမ်စာလာကျက် တယ်။ကျနော်ကလည်း သူမကို စာကျက်ချိန် တောင် မ ပေးမိပဲလုပ်တယ်။

သူမက လည်းစာကျက်ဖို့ သတိမရ နှစ်ဦးသားပျော်ရွှင် ရဖို့သာ သတိရတယ်။ညတိုင်းကာမ စည်းစိမ်းခံစားရင်း ဆွေမျိုးမေ့ သွားကြတယ်။

နောက်ဆုံးတော့ သူမရှစ်တန်းကျတယ်။ သူမအမလည်း ဆယ်တန်းကျတယ်။ သူတို့အ ဖေက စိတ်ဆိုးပြီးမီးမီးအမ ကို ကျောင်းထုတ်ကာ ယောကျာ်း ပေးစားမယ်တကဲကဲလုပ်တယ်။ကျနော်မိဘ တွေက အလည်ပြန်လာတာနဲ့ ကြုံပြီး လူကြီးချင်းသ ဘောတူ ကာ မီးမီး အမနဲ့ကျနော်ကို ပေးစားကြတယ်။

ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် မိန်းမရတယ်။အသက် ငယ်ငယ် အပျိုချော လေးဖြစ်တဲ့ မီးမီး အမကလည်းကျနော်ကိုကြိတ်ကြွေနေတာ မသိခဲ့ဘူး။သူ့ညီမက ခ လေးလိုလို ဖြစ်နေလို့ ကျနော်အိမ် ဝင် ထွက်နေတာသူမ မနာလိုဖြစ် နေတာမင်္ဂလာဦးညတင် သိလိုက် ရတယ်။

မီးမီး က ကျောင်းပြန်တတ်တယ်။ အ ရင် လိုပဲ ကျနော့် အိမ်ဝင် ထွက် နေပြီးသူအမ အလစ် မှာဆော်ကြတယ်။ ကျနော့်အ ဒေါ်လည်း ကျနော်က မိန်းမရပြီမို့ ရွှာပြန်သွားလို့မီးမီး အမ လစ်တဲ့အချိန်က ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် ရဲ့လွတ်လပ် စွာချစ်တင်း နှော ကြတဲ့ အချိန်တွေပါပဲ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Friday, October 11, 2019

ကိုကိုမောင်နဲ့ ချိုချိုအောင် (စ/ဆုံး)

ကိုကိုမောင်နဲ့ ချိုချိုအောင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – ဘူးခါးသီး (ဖြစ်ရပ်မှန်ပေါ် အခြေခံထားပါသည်။)

အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

“ ဒေါက် ဒေါက် ”

“ သမီး ချိုချိုအောင်ရေ ”

“ ရှင်...အမေ”

“ သမီး နင့်အစ်ကိုရော”

“ မသိဘူးလေ အမေ..။ သူ့အခန်းထဲရှိမှာပေါ့ ”

“ မရှိဘူး မေမေ...ကြည့်ပြီးပြီ..။ အခုပဲ ပြန်ရောက်တယ် ဘယ်လစ်ပြန်ပြီလဲ မသိဘူး”

“ ခုန လမ်းမှာတော့ သူ့သူငယ်ချင်းဖုန်းလာလို့ ပြောတယ် အမေ။ ကိုကျော်ကြီးတို့နဲ့ ချိန်းနေတာ ကြားတယ်”

“ အင်း ဒီကောင်လေးကတော့။ ခဏနေ ဖုန်းဆက်ပြီး အိမ်မှာပြန်လာနေခိုင်းစမ်း သမီး…။ ဘယ်မှလျှောက်မသွားနဲ့လို့။ ဒီည မေမေနဲ့ဖေဖေ ပွဲရုံလုပ်ငန်းရှင်တွေ အစည်းအဝေးရှိတယ်။ အဲ့မှာပဲ ညစာစားဖြစ်မယ်။ သမီးတို့မောင်နှမ တစ်ခုခုသာ ဝယ်စားကြတော့။ အိမ်မှာ ဘာမှမရှိဘူး”

“ ဟုတ်ကဲ့..အမေ သမီးဖုန်းဆက်ပြီး ပြန်ခေါ်လိုက်မယ်”

“ အေးအေး.. အာ့ဆို မေမေ သွားပြီ။ သမီးဖေဖေက သွားနှင့်နေပြီ။ ကိုကိုမောင် ပြန်မလာခင် တံခါးတွေ လိုက်ပိတ်ဦး သမီး။ ခေတ်ကာလက ကောင်းတာမဟုတ်ဘူး ဂရုစိုက်နော် သမီး”

“ ဟုတ်ကဲ့ ..အမေ”

မေမေအခန်းဝမှ ထွက်သွားတော့မှ ကိုကို့ကို ခေါ်ထုတ်ရသည်။

“ ကိုကို ထွက်လာတော့ မေမေသွားပြီ။ တံခါးတွေ သွားပိတ်ဦး”

“ အေးပါဟ ဟူးးးးး တော်သေးတယ်။ မေမေ တွေ့သွားတော့မလို့”

“ အင်းလေ တော်သေးတယ်။ အာ့ကြောင့်ပြောတာပေါ့။ ကိုကို့ကို အတင့်မရဲပါနဲ့လို့။ မတော်လို့ မေမေ တွေ့သွားရင် သေပြီ”

“ ကဲကဲ အဝတ်လဲ ရေတွေဘာတွေ ပြောင်အောင်ဆေးထား..။ ပြီးရင် ပွဲတော်တယ်မယ်”

“ ဟွန့် ဒါပဲ ကိုကိုက”

“ ချစ်တာကိုးကွ”

“ ဟွန့် ကိုကို ချစ်တာကြီးကလည်း တော်ပါ နေ့ရော ညရော မနားရဘူး။ ညီမလေး အဖုတ်တွေလည်း ကျိန်းလှပြီ”

“ ညီမလေးအဖုတ်လေးက လိုးလို့ကောင်းတာကိုးကွ”

“ ကိုကိုနော် ညစ်စုတ် သွား တံခါးတွေသွားပိတ်။ မေမေပြောသွားတာ ကြားတယ်နော်။ တော်ကြာ တံခါးတွေမပိတ်ဘဲ လုပ်နေတုန်း အနုကြမ်းဝင်စီးသွားမှ ဒုက္ခတွေရောက်ကုန်မယ်”

“ ကိုကို သိပါတယ် ချစ်လေးရာ စိတ်မပူနဲ့”

“ အာ့ဆို အခုသွားပိတ်တော့လေ”

“ အာဘွားပေး”

“ ပြန်လာမှ ပေးမယ်လေ”

“ မရဘူး အခုပေး ”

“ ဟွန့် တော်တော်လက်ပေါက်ကတ်တဲ့ ကိုကို”

“ အု အု ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

“ ရပြီ ပြန်လာမှ ဆက်လုပ်ပေး”

.........................................................

ကျွန်မက ချိုချိုအောင်ပါ။ ဖေဖေဦးချိုမောင်၊ မေမေဒေါ်ခိုင်ခိုင်အောင်၊ ကိုကို ကိုကိုမောင်နဲ့ ကျွန်မရယ် မိသားစုလေးယောက်ပဲ ရှိတာပါ။ ပွဲရုံလုပ်ငန်းကို အဓိကလုပ်ကိုင်ပြီး မိသားစုအားလုံး ပွဲရုံမှာ အလုပ်လုပ်ကြပါတယ်။ ဖေဖေနဲ့မေမေက ပွဲရုံလုပ်ငန်းရှင်များ ဥက္ကဌနဲ့ အဖွဲ့ဝင်ဆိုတော့ အလုပ်များတယ်။

ကျမနဲ့ကိုကိုက ကျောင်းမပြီးခင်ကတည်းက ပွဲရုံမှာ ဖေဖေနဲ့မေမေကို ဝိုင်းကူနေလာတာ အခုထိပဲ။ Eco နဲ့ ကျောင်းပြီးထားတဲ့ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်အတွက် အခြားအလုပ်လည်း သွားလုပ်စရာ မလိုပါဘူး။ မိသားစုအလုပ်ကိုပဲ လုပ်ရုံပါပဲ။ နောင်လည်း ဒီပွဲရုံကြီးကို ဦးစီးရမှာပဲလေ။

ကိုကိုနဲ့ကျမ အခုလို မောင်နှမချင်း လိင်ဆက်ဆံမိတာကတော့ sex အကြောင်းတွေပြောရင်း ဆက်ဆံမိသွားတာပါ။ ပြောရရင် နည်းနည်းတော့ ရှည်တယ်။ ကျမတက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ်ကပေါ့ရှင်။ ရည်းစားထားတယ်ပေါ့။ မေမေနဲ့ဖေဖေက ကျမတို့မောင်နှမကို လွတ်လပ်ခွင့် အပြည့်ပေးထားပါတယ်။ လွတ်တာလွတ် လပ်တော့မလပ်စေနဲ့ ဆိုတဲ့ စကားတစ်ခွန်းနဲ့ပဲ ထိန်းထားတယ်။

ကိုကိုကတော့ ရည်းစားတစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် ထားတယ်။ ပွေတယ်။ ဆော်ရရင် ဖြုတ်ပြီး ပြတ်တာများတယ်။ အခုလည်း ဆော် ၂ ယောက်နဲ့ ရှုပ်နေတုန်း။

ကျမကိုတော့ မေမေက သမီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို တန်ဖိုးထားရမယ် အညှာမလွယ်ရဘူးလို့ ပြောတယ်။ ကျမရည်းစားကို ကျမက မပေးဘူး။ နှုတ်ခမ်းပဲ ပေးနမ်းတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ နို့ပေးကိုင်တယ်။ ဒီလောက်ပဲ။ ဒါပေမယ့် သူက ဒီလောက်နဲ့ မရောင့်ရဲဘူး။ အဆင့်တက်ချင်တာ။ ကျမက မပေးဘူး။ သူဘယ်လောက် စောင့်နိုင်မလဲ စမ်းသပ်ချင်တာနဲ့ ညှင်းထားလိုက်တယ်။ အဲ့မှာ သူက မစောင့်နိုင်ဘဲ ကျမကိုပစ်ပြီး နောက်တစ်ယောက်နဲ့ တွဲသွားတယ်။ သစ်စိမ်းချိုးတုံးတိဖြတ်တာ ခံလိုက်ရလို့ ကျမ အသဲကွဲခဲ့ရတာပေါ့။

ကိုကိုက အဲ့ကောင်ကို ပေးလိုက်လားမေးတော့ မပေးလို့ အခုလို ဖြတ်သွားတာပြောတော့ ကောင်းတယ်တဲ့လေ။ ကိုကိုက သူသာ သူများသားသမီးတွေကို လိုက်လုပ်ပြီး ဖျက်ပစ်နေတာ။ သူ့ညီမကျတော့ တိုသား။

ကိုကိုမှာ ဘာဆေးရှိလဲတော့ မသိ။ ဆော်လိုက်ပြီဆို ခဏပဲ။ စန်းပွင့်တယ်။ သွားတက်လေးအပြင် ပါးချိုင့်လေးပါ ပါတဲ့ ကိုကိုက ချောတာတော့ အမှန်ပဲ။ ဟိုမိန်းကလေးတွေကလည်း ကိုကိုနဲ့ပျက်လည်း အေးဆေးပဲ နောက်တစ်ယောက်နဲ့ တွဲနေတာ တွေ့ရတယ်။ သူတို့က ရည်းစားထားတာကို အပျော်ထားပြီး အလိုးခံဖို့ပဲ ထားကြတာလားတော့ မသိပါဘူးရှင်။ အထန်မတွေပေါ့။

အမှန်တော့ ကျမလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို အထန်မဆိုတာ ကိုကိုနဲ့ လိုးပြီးတော့မှ သိခဲ့ရတာပါ။ ကိုကိုနဲ့ လိုးပြီးတော့ ကျမလေ တစ်နေ့တစ်ခါလောက် အလိုးမခံရရင် နေမထိထိုင်မသာ ဖြစ်နေတော့တာပါပဲရှင်။ မောင်နှမချင်း မလုပ်သင့်မှန်း မကောင်းမှန်း သိပေမယ့် အတွေ့အထိကို မလွန်ဆန်နိုင်ပါဘူး။ အထူးသဖြင့် ကိုကို သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမကို နောက်ကထောက်တာနဲ့တင် ကျမမှာ ဒူးချောင်သလိုလိုဖြစ်ပြီး အဖုတ်က အရည်တွေ စို့လာတော့တာပါပဲ။

ကိုကို့ဟာကြီးက ဆွဲဆောင်နိုင်လွန်းပါတယ်။ ဒစ်အောက်နားမှာ မှဲ့ပါသလို ညာဘက်ဂွေးဥမှာလည်း မှဲ့တစ်လုံး ပါသေးတယ်။ တကယ်လို့ အိမ်မှာ မလွတ်လပ်လို့ အလိုးမခံရတဲ့အခါ အနည်းဆုံး ကိုကို့ဟာကြီးကို စုပ်ပေးတတ်သလို ကိုကိုကလည်း ကျမဟာလေးကို ယက်ပေးပါတယ်။ မေမေတို့ မသိအောင် ခိုးလုပ်ရတာလည်း တစ်မျိုးတော့ ကောင်းသား။

နှစ်ထပ်တိုက်ကြီးမှာ မေမေနဲ့ဖေဖေက အောက်ထပ်မှာနေပြီး အပေါ်မှာ ကျမတို့မောင်နှမ နေကြပါတယ်။ ကိုကိုနဲ့ကျမ ငယ်ငယ်ကတည်းက ရန်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ မရှိ။ တစ်ခါတစ်လေ ကိုကိုက ကျမကို စနောက်တာလောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ အဲ့အခါ ကျမက နပန်းဖက်လုံးပြီး ကုန်းကိုက်ပစ်တာ။ မေမေ ပြောတာပဲ။ ကျမငယ်ငယ်က ကိုကိုစလို့ဆိုပြီး မှီရာလှမ်းကိုက်တာ ဂွေးတံထိပ် အရည်ပြားလေး ပေါက်ပြဲဖူးတယ်တဲ့။

ကျမက အနေအေးတယ်။ လာစရင် ငြိမ်နေတတ်ပေမယ့် စိတ်တိုလာတဲ့အချိန်၊ အသဲယားတဲ့ အချိန်ဆို ကုန်းကိုက်တတ်တယ်။ အခုထိလည်း ကိုကိုစရင် ကုန်းကိုက်နေကြပါ။ ကိုကိုကတော့ ချစ်ရှာပါတယ်။ အခု မောင်နှမကနေ လင်မယားအသွင် ဖြစ်နေတော့ ပိုဆိုးပါတယ်။ သူ့ဟာကြီးကို ငယ်ငယ်ကလိုတော့ မကိုက်ရဲဘူး။ ကိုက်ရင် ပိုမာတောင်လာပြီး ကျမကို အသေလိုးလွန်းလို့။ အဲ့လိုအချိန်ဆို လမ်းတောင် မလျှောက်နိုင် ဖြစ်ရတယ်။

ကျမဘဲနဲ့ပြတ်ပြီး အသဲကွဲနေစဉ် ကိုကိုကပဲ အနီးကပ် နှစ်သိပ်ပေးတာ။ မေမေနဲ့ဖေဖေက အမြဲအလုပ်များနေကြလို့ ကိုကိုက ကျမရဲ့ အနီးကပ်အဖော်ပါပဲ။ အဲ့လို နီးကပ်နေလို့လည်း အခုလိုမျိုး မောင်နှမချင်း လိုးဖြစ်တဲ့အဆင့်အထိ ရောက်လာတာ။

ကျမဘဲ ကျမကို ဖြတ်သွားတာ ကျမက မပေးလို့ ပျက်တာက အဓိကပါ။ သူကျမကို တန်ဖိုးမထား စိတ်မရှည်လို့လည်း ဖြစ်နိုင်တာပေါ့။ ကျမက အဲ့လိုကိစ္စတွေ နားမလည်တာလည်းပါတယ်။ နောက်ပြီး မေမေပြောထားတဲ့ အညှာမလွယ်ရဘူးဆိုတဲ့ စကားကို နားထောင်ခဲ့သလို အတွေ့အကြုံ မရှိတော့ ကြောက်တာလည်းပါတယ်။ လိုင်းသုံးပေမယ့် Fb ပွတ်၊ ပုံတင်၊ ဗဟုသုတ သတင်းဖတ် ဒီလောက်ပဲ သုံးဖြစ်တာ။

ကျမက စာကို ပိုပြီး အာရုံစိုက်ဖြစ်တော့ ဒီဘက်မှာ ဘာမှအတွေ့အကြုံ ဗဟုသုတ မရှိဘူး။ ကျောင်းက မဟာတန်းအထိ တက်ခဲ့ပြီး ဘဲလည်း ထပ်မထားတော့ပါဘူး။ ကိုကိုကတော့ ရေတွက်လို့မရအောင် ဆော်တွေနဲ့ တွဲနေတော့တာပါပဲ။

ဘဲနဲ့ပြတ်ပြီးတော့မှ ကိုကိုနဲ့ စကားပြောတော့ လိင်အကြောင်း ပါလာတယ်။ အစပိုင်းကတော့ ကိုကို့ကို မေးရမှာ ရှက်နေပေမယ့် မမေးရဲပေမယ့် ကိုကိုက ဆွေးနွေးပြီး မသိတာတွေ ပြောပြတော့ ရဲလာပြီး အပြာစာတွေ အပြာကားတွေလည်း ကြည့်တတ်လာတယ်။ ကိုကိုက သူ့ဆီကကားတွေ ကူးပေးတယ်။ လိုင်းပေါ်က စာပေဂရုတွေကိုလည်း ဝင်ခိုင်းတယ်။

တစ်နေ့တော့ ကိုကိုနဲ့ကျမ လိုးဖြစ်သွားတယ်။ အဲ့နေ့က အိမ်မှာ မောင်နှမနှစ်ယောက်ပဲ ကျန်ခဲ့တာ။ ဖေဖေနဲ့မေမေက နေပြည်တော်က ပြပွဲသွားတဲ့ ညကပေါ့။ ကိုကိုက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ သောက်လာတယ်။ ကျမတစ်ယောက်တည်း ကိုကို့ကို ဧည့်ခန်းထဲမှာ စောင့်နေရင်း မောင်နှမ အင်းစက်ဇာတ်လမ်း တစ်ပုဒ် ဖတ်နေတာ။ ဖတ်ရင်း အရှိန်ပါလာတော့ အဖုတ်လေးကို ပွတ်နေတာပေါ့။ ကိုကို့ဆိုင်ကယ်သံကြားလို့ ဖုန်းကိုချပြီး ခြံတံခါးဖွင့်တော့ ယိုင်ထိုးထိုးနဲ့ ဆိုင်ကယ်သွင်းတယ်။

“ ကိုကို သောက်လာပြန်ပြီလား”

“ အေး နည်းနည်းပါ ညီမလေးရ”

“ နည်းနည်းသာပြောတယ်။ လူက သိုင်းကွက်နင်းနေပြီ”

ကိုကို ယိုင်ထိုးထိုးနဲ့ အိမ်ထဲဝင်သွားတယ်။ ကျမလည်း ခြံတံခါးသော့ခတ် အိမ်တံခါးတွေပိတ်ပြီး အပေါ့အပါးသွားကာ အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့တယ်။ ကိုကို့အခန်းကိုကြည့်တော့ ကိုကိုက အဝတ်အစားလဲနေတယ်။

“ ကိုကို ခြေလက်ဆေးပြီးမှ အိပ်နော် မညစ်ပတ်နဲ့”

“ အေးပါ ညီမလေးရ အဝတ်လဲပြီးရင် ဆေးမှာ”

ကိုကိုက မူးနေတော့ ပုဆိုးလဲဝတ်တော့ သူ့ဟာကြီးက ပေါ်လာတယ်။ ကိုကို့ဟာ ငယ်ငယ်က မြင်ဖူးပမယ့် အခုက တော်တော်ကြီးတယ်။ ငယ်ငယ်က သေးသေးလေး။ အခုတော့ မတောင်ဘဲ ငိုက်ကျနေတာတောင် ပေါင်လည်လောက်ရှည်ပြီး ၁ လက်မခွဲ အလုံးလောက်ရှိမယ်။

ရုတ်တရက် ကျမလေ ကိုကို့ဟာကြီးကို မြင်လိုက်ရတော့ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း မသိဘူး။ ရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ အောကားထဲမှာပဲ မြင်ဖူးတဲ့ လီးမျိုး။ နောက်ပြီး အကြီးကြီး။ ခုနက စာဖတ်ထားတဲ့ အရှိန်လေးကလည်း ပြန်တက်လာပြီး အဖုတ်လေး အရည်စို့လာတယ်။

“ ကိုကို လုံချည်မနိုင် ပုဝါမနိုင်နဲ့ဟာ အရှက်လည်း မရှိဘူး”

“ ဘာဖြစ်လဲ ညီမလေးရာ။ ကိုယ့်ညီမလေးကို ရှက်ရမှာလား”

“ ဟွန့် အရှက်မရှိသရက်စိ ခြေလက်ဆေးပြီး အိပ်နော် ညီမလေးလည်း အိပ်တော့မယ်”

“ အေးအေး”

ကိုကို့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ကျမအခန်းပြန်လာကာ ကုတင်ပေါ်တက် ခုနက အောစာအုပ်အဆက်ကို ဆက်ဖတ်ပြီး အဖုတ်လေးကို ပွတ်နေမိတယ်။ ကိုကို့ဟာကြီးကို မှန်းပြီးပွတ်တော့ အရသာက တစ်မျိုးပဲ။ အောစာထဲက ဇာတ်ကောင်နေရာတွေမှာ ကိုကိုနဲ့ကျမ အစားထိုးပြီး ဖတ်နေမိတယ်။

“ အင့် အင့် အား ကိုကို ကိုကို့လီးကြီး အားး ရှီးး”

ကျမလည်း ဖုန်းကိုချ မျက်စိမှိတ်ပြီး ပွတ်နေမိတယ်။ ကိုကို ကျမအခန်းထဲ ဝင်လာတာတောင် မသိလိုက်ဘူး။ ဘောင်းဘီကို တစ်ဖက်ချွတ်ပြီး ပေါင်ကားကာ အကြိုက်ကို ပွတ်နေမိတယ်။

ပွတ်နေရင်း ကျမအဖုတ်ပေါ်ကလက် ဆွဲဖယ်ခံရကာ ပေါင်ကို လက်တွေနဲ့ လာကိုင်ပြီး ဖြဲခံလိုက်ရတယ်။ ကျမ လန့်ပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုလေ ကျမပေါင်ကြားထဲမှာ မျက်နှာအပ်တော့မယ်။

“ ဟင် ကိုကို ဘာလုပ်တာလဲ ဘာလာလုပ်တာလဲ ”

“ ညီမလေး လိုအပ်နေတာကို ကိုကို ဖြည့်ဆည်းပေးမလို့ပါ”

“ အင် ဘာ ဘာလုပ်မို့လဲဟင် အ အ ကိုကို ရှီးးးး အားးး ကိုကို အင်း အင်းအင်းးး”

ကိုကို ကျမကိုမော့ကြည့်ကာပြောပြီး ကျမအဖုတ်လေးမှ အရသာဖူး အစိလေးကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်တော့တယ်။

“ အားးး ကိုကိုရေ အမေ့ အီးးးး ငရဲ ငရဲတွေ ကြီးကုန်တော့မှာပဲ အားး ရှီးးးးး အူးးးး ကိုကိုရေ အင်းးးး ဟင်းးးးး မယက်နဲ့ အ ကိုကိုရေ အဟင့် ဟင့် ယားတယ်”

ကျမစိတ်ကူးနေရင်း အခုလို အဖုတ်ကို ယက်ခံရတော့ ရင်ထဲဗလောင်ဆူလာတယ်။ ဖင်လေးကော့ပေးပြီး ကိုကို့မျက်နှာကို အတင်းဆွဲထားမိတယ်။ နဂိုကတည်းက ကိုယ်ဘာသာပွတ်ရင်း ပြီးချင်နေတာ ကိုကိုက လာယက်ပေးတော့ သိပ်မကြာပါဘူးရှင်။ ၅ မိနစ်လောက်မှာပဲ ကိုကို့မျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ အတင်းကပ်ပြီး အရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ကျမဖင်ကြီးလည်း အိပ်ယာပေါ် ဘုန်းဆို ပြန်ကျပြီး မလှုပ်မကိုင်ချင်လောက်အောင် ဖြစ်သွားရတယ်။

အရမ်းကောင်းပြီး ရင်ထဲလည်း တစ်လှပ်လှပ် ခုန်နေတုန်း ရှိသေးတယ် ကိုကိုက ကျမအပေါ် ခွတက်လာပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို လာနမ်းတယ်။ ကျမပေါင်ကို သူ့ဟာမာမာကြီးနဲ့ လာထိုးနေတယ်။

“ အင်းးး ဟင်းးး ကိုကို ဘာလို့ အဲလို့လုပ်တာလဲ။ ညီမလေးက ကိုကို့ညီမလေးလေ။ မိုးကြိုးတွေ ပစ်ကုန်မယ်”

“ ပစ်ပစ်ကွာ မသိဘူး။ ကိုကို ညီမလေးကို ချစ်တယ်။ ချစ်တာပဲ သိတယ်။”

“ အာ ကိုကိုကလည်း မောင်နှမချင်း အဲ့လိုချစ်လို့ မရဘူးလေ”

“ ရတယ် ဒီနေ့ကစပြီး ကိုကို ညီမလေးကိုပဲ ချစ်တော့မယ်။ ကျန်တဲ့ဆော်တွေ အကုန်ဖြတ်မယ်။ ညီမလေးလည်း ကိုကို့ကိုပဲ ချစ်ရမယ်”

“ ဟာ ကိုကို အုအု ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အင်းးးး ဟင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးးး ဘာလုပ်မလို့လဲ တော်ပြီလေ တော်တော့”

ကိုကို ကျမနှုတ်ခမ်းလေးကို အတင်းစုပ်နမ်းပြီး နို့ကို အတင်းညှစ်ချေနေတော့တယ်။ အောက်က သူ့ဟာ မာမာကြီးကလည်း ကျမအဖုတ်လေးကြားမှာ လျှောထိုးပြီး ဒစ်ကြီးနဲ့ အစိလေးကို ထိုးနေတယ်။ ကျမ ကိုကို့ကို အတင်းတွန်းနေပေမယ့် ကျမထက် လူကောင်ကြီးတဲ့ ကိုကို့ကို မတွန်းနိုင်။ ပါးစပ်နဲ့သာ ပြောနေရတယ်။

ကိုကို့ဒစ်ကြီးနဲ့ အစိလေးကို ထိုးလိုက်တိုင်း ကျမမျက်လုံးတွေ ပြာဝေပြီး ကိုကို့ကို ဘာမှမတုန့်ပြန်နိုင်တော့။ ကျမဘဝက ကိုကို့လက်ခုပ်ထဲကရေ ဖြစ်နေပါပြီ။

“ ကိုကို မရတော့ဘူးကွာ တင်းနေပြီ။ ညီမလေးကို လိုးမယ်”

“ ဟင် ကိုကို မလုပ်ပါနဲ့ ငရဲကြီးမယ် ဟင့်ဟင့် မေမေနဲ့ တိုင်မှာနော်”

“ တိုင်ကွာ တိုင်ရင် ညီမလေးကို ခိုးပြေးမှာ”

“ ဟာ ကိုကို မလုပ်ပါနဲ့ ညီမလေး တောင်းပန်ပါတယ်နော်။ မောင်နှမချင်းလေ မလုပ်ပါနဲ့။ အင့် အားးး ရှီးးးး အင်းးး ဟင်းး ဟင်းးး”

“ ဗြစ်ဗြစ် တစ်တစ်တစ် ဗလစ် ဘစ် ”

ကျမ တားနေတဲ့ကြားကနေ ကိုကိုက ကျမအဖုတ်ဝလေးကို သူ့လီးကြီးတေ့ပြီး လိုးချလိုက်တယ်။ လက်ညိုးတောင် သိပ်မဝင်ဖူးတဲ့ ကျမအဖုတ်လေးထဲ ကိုကို့လီးကြီး မဆန့်မပြဲနဲ့ တိုးဝင်လာတယ်။ ခုနက ကိုကိုယက်ထားလို့ တစ်ချီပြီးထားတာကြောင့် ကျမအဖုတ်ထဲ လီးကြီးက ကြပ်တည်းပေမယ့် ဝင်လာတယ်။

“ အားးးး အ အ အ ကိုကို အားးး သေပြီ အမလေးးး အားးးး သေပါပြီ အားးး ကိုကို မလုပ်ပါနဲ့ အားးး ကိုကို နာတယ် နာတယ် အားးးးး အင်းးးးးး”

ကိုကိုက မူးနေတော့ ကျမ သူ့ကိုရိုက်တာလည်း မသိတော့ပါဘူး။ ကျမပြောနေတာကို နားမဝင်တော့ဘူးလား မသိပါဘူးရှင်။ သူ့ဟာကြီး ကျမအဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ဖို့ပဲ အာရုံစိုက်နေတယ်။ ကျမနာလို့ ငိုပြီး တားနေပေမယ့် သူ့ဟာကြီးက အဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ တဗြစ်ဗြစ်နဲ့သာ တိုးဝင်နေတယ်။ မဝင်အောင် ကြွက်သားတွေနဲ့ ကိုကိုလီးကြီးကို ညှစ်တော့ ကိုကိုဟာကြီးက ပိုတောင်မာလာတယ်။ အဲ့တော့ မညှစ်ရဲပဲ အသာလေး လျှော့လိုက်ရတယ်။

အောကားထဲမှာကြည့်ဖူးပြီး စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ဖူးတဲ့ အရာမျိုးကြီးက အခု ကျမအဖုတ်ထဲ မညှာမတာတိုးဝင်နေတယ်။ ကိုကိုလီးထိုးထည့်တာ ဒစ်ခေါင်းကြီးအပြင် ၁ လက်မကျော်လောက် ဝင်လာတော့ ဒစ်ထိပ်ကြီးက အထဲမှာ ဆက်မဝင်လာဘဲ တစ်ခုခုကို ထိုးမိပြီး ရပ်သွားတယ်။

ဟင် အာ့က အာ့က အပျိုစင်အမှေးပါး။ အာ့လေး ပေါက်သွားရင်တော့ ငါအပျိုရည် ပျက်ပါပြီလို့ တွေးနေတုန်း ကိုကိုက သူ့ဟာကြီးကို ဝင်သလောက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး ကျမနို့လေးတွေကို ညှစ်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို လာစုပ်တယ်။ ကျမ ခေါင်းရမ်းပြီး အနမ်းမခံ။

“ ခဏလေးပါ ညီမလေးရယ် ပြီးရင် ကောင်းလာတော့မှာပါကွာ”

“ အဟင့်အဟင့် ဟီးးးး ကိုကို ညီမလေးကို အနိုင်ကျင့်တယ် အီးဟီးးးး ကိုကို့ကို မေမေနဲ့ တိုင်ပြောမယ် ဟင့်ဟင့် အ”

“ ချစ်လို့ပါ ညီမလေးရာ။ ကိုကို မနေနိုင်တော့လို့ပါ။ ကိုကို ညီမလေးကို လိုးချင်နေတာကြာပြီ။ အထဲက မညှစ်ထားနဲ့ ငြိမ်ငြိမ်ပဲနေလေ မဟုတ်ရင် ညီမလေး ပိုနာလိမ့်မယ်”

“ အီးးဟီးးးဟီးးး ချစ်ရင် ကိုယ့်ညီမလေးကို ဒီလိုလုပ်စရာလား။ အခုတော့ ကိုကိုနဲ့ ညီမလေးက ခွေးဖြစ်ပြီ။ ကိုကိုခွေးကြီး အင်း ဟင်းးး နာတယ်”

ကျမလည်း ပြောမရမယ့်တူတူ လုပ်ပါစေဆိုပြီး ကိုကို့ကို မရိုက်ဘဲ သူ့လက်မောင်းကို ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ ကိုကိုက ဖင်ကြီးကြွကာ ကျမအဖုတ်လေးကို အထုတ်အသွင်းလုပ်ပြီး အဝနားထိ သူ့လီးကြီးထုတ်ပြီး တစ်ချက်တည်း တစ်ဆုံး ဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်တယ်။

“ ဗြစ်ဗြစ် ဘွတ်ဘွတ် ဘလွတ် ဖောက် ဘုတ် ”

“ အားးးး သေပြီ သေပြီ နာလိုက်တာ ကွဲပြီ နာတယ် ကိုကို ကိုကို အားးးး နာတယ် အီးးးဟီးးး ဟီးးးးးးဟီးးးးးး”

ကိုကိုခဏငြိမ်ပြီး လီးကြီးကို ကျမဟာလေးထဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ စလိုးတော့တယ်။

“ အားး ဟီးးးးးး ကိုကို နာတယ် အင်းးးး ဟင်းးးး ကိုကို ကိုကို အီးးး ရှီးးး အဟင့်အဟင့် အားး ကိုကို နာတယ် အီးးဟီးးးး”

ကိုကို လီးရှည်ကြီးကို ကျမအဖုတ်ထဲ အဆုံးမသွင်းဘဲ လိုးတယ်။အဆုံးသွင်းတော့ အထဲမှာ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ကျဉ်တက်လာတယ်။

“ ကိုကို ကျဉ်တယ် အားးး အင်းးးး”

“ ကောင်းလာပြီလား ညီမလေး”

“ သိဘူး နာတယ် ကျဉ်လည်းကျဉ်တယ် အားးး ရှီးးးး”

“ ကိုကိုတော့ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ။ ကောင်းလိုက်တဲ့ ညီမလေးစောက်ဖုတ်။ ညှစ်တယ်ကွာ အိုးးး ညှစ်ညှစ်”

“ ကိုယ့်ညီမလေးကို အတင်းလိုးတဲ့ ကိုကို။ ဒီလောက်တောင် လိုးချင်နေတာ လိုးလိုး လိုးပေး မြန်မြန်လေး အင်းးးး အားးး”

“ ကောင်းလိုက်တာကွာ ကိုယ့်ညီမကို ကိုယ်ပြန်လိုးရတာ အီစိမ့်နေရော။ အိုးးး ညှစ်တယ် ကောင်းလိုက်တာ ညှစ်ညှစ် ညီမလေး”

“ ဗြွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဗြစ်ဗြစ်”

အရသာက နာတာရော ကျဉ်တာရောအပြင် အမျိုးအမည်မသိ ကောင်းတဲ့ အရသာတစ်ခုကို ခံစားလာရတယ်။ ကိုကို့ဟာကြီးကို ကျမအဖုတ်ထဲ မြန်မြန် သွင်းစေချင်လာတယ်။ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကျမရဲ့ကာမစိတ်တွေ နိုးထလာတယ်။ ကျမ မငိုတော့ပါ။ ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးပြီး ကိုကို့ခါးကို ခြေနှစ်ဖက်နဲ့ ခွထားလိုက်တယ်။ ကိုကို့လီးကိုလည်း အဖုတ်ကြွက်သားတွေနဲ့ ညှစ်ပေးတော့ ကိုကို ပိုပြီးဆောင့်လိုးလာသည်။

“ ကောင်းလား ကိုကိုလိုးတာ”

“ အင်းး ကောင်းတယ် ကိုကို လိုးလိုး ”

“ စိတ်ချ လိုးမှာ ကိုကို ညီမလေးကိုပဲ တစ်သက်လုံး လိုးတော့မှာ”

“ တကယ်နော် အခြားကောင်မတွေနဲ့ သွားမလိုးရဘူးနော်”

“ အင်း မလိုးဘူး”

“ လိုးရင် ကိုကို့ဟာကို ဖြတ်ပစ်မှာ။ ကိုကို့လီးကြီးက ညီမလေးအပိုင်နော်”

“ အင်း ညီမလေးအပိုင်ပဲ”

ကိုကိုက လိုးတာခဏရပ်ပြီး ကျမအင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကော့ချွန်နေတဲ့ နို့လေးတွေကို စို့ပေးလာတယ်။ ကိုကို့ခေါင်းကို ကျမဖက်ထားရတာပေါ့ရှင်။

“ အင်းးး ဟင်းးး ကိုကို ယားတယ် အီးး ယားတယ်လို့”

ကိုကိုက နို့ကို တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး စို့ကာ ဆက်လိုးပေးတယ်။

“ အားးး ရှီးးး ကောင်းတယ် မြန်မြန်လေး မြန်မြန် ဆောင့် ဆောင့်”

“ ကောင်းလိုက်တဲ့ ညီမလေးစောက်ပတ် အိစက်နေတာပဲ လီးမချွတ်တမ်း လိုးပစ်မယ် တစ်ညလုံး လိုးမယ်”

“ လိုးပေါ့ ညီမလေး စောက်ပတ်ထဲ ကိုကို့လီးကြီး တစ်ညလုံးသွင်းထား”

“ စိတ်ချ လိုးမှာ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်လေး ဟားးး ရှီးးး အူးးး”

“ ဗြစ် ဒုတ်ဒုတ် အ ကိုကို ကျဉ်တယ် အားးး ရှီးးးးးး အားးးးး လိုးလိုးး”

ကျမတကိုယ်လုံး တုန်တက်လာကာ ကျမဖင်ကို အတင်းကော့ပေးမိပြီး အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေ တဗြန်းဗြန်း ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ကိုကို့ဂွေးဥတွေနဲ့ စည်းခုံကိုပါ ပေကျံကုန်တယ်။ ကိုကိုကတော့ မပြီးသေး။ ကျမနို့လေးတွေကိုညှစ် နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းကာ ဖင်ကြီးမြှောက်ပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးတယ်။ ကိုကို့လီးမှာ ကျမအရည်ဖြူဖြူတွေနဲ့ စီးပိုင်ပြီး အသံတွေမျိုးစုံ ထွက်နေတော့တယ်။

“ ဗြစ်ဗြစ် ပလပ် ပလပ် ပလပ် ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ် ဘုဘုဘု ဗြစ် ဘွတ်”

“ ဟင့် ကိုကို အသံတွေ ထွက်ကုန်ပြီကွာ ခ်ခ်ခ် ”

“ ထွက်ပါစေကွာ အာ့မှ လိုးလို့ပိုကောင်းတာ”

“ ဘွတ် ပလွတ် ဘွတ်”

ကိုကို့လီးကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ကျမစောက်ပတ်လေး လီးလုံးပတ်အတိုင်း ခပ်ဟဟလေး ကျန်ခဲ့သလို ကျမရင်ထဲလည်း ဟာကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကိုကိုက ကျမအပေါ်မှဆင်းကာ ပေါင်လေးကို ဆွဲမြှောက်ကာ ဖြဲကားပြီး ဘေးတစ်ချက်စီမှာ ဖိချထားတယ်။ ကျမ ဘယ်လိုပုံ ဖြစ်နေမလဲ မြင်ကြည့်ကြပေါ့ရှင်။

ပေါင်ကားပြီး စောက်ပတ်ဖြဲခံထားရတဲ့ ကျမကို ကိုကိုက အဖုတ်ကို ကုန်းယက်ပြန်တယ်။ ဟတတ အဖုတ်ဝလေးကို လျှာသွင်းပြီး ယက်ပေးတယ်။ ယက်နေရင်း လျှာက ကျမဖင်ဝလေးကို တစ်ချက် တစ်ချက် လာလာထိတယ်။ ယားကျိကျိနဲ့ ကျမ တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားတယ်။

“ ညီမလေး ပေါင်ကိုထိန်းကိုင်ထား။ ကိုကို လိုးတော့မယ်”

“ အင်း လိုးးး ကိုကို”

“ ဘုဘုဘု ဘွတ်ဘလွတ် ဘွတ်”

အရည်တွေ ရွှဲနေတော့ အသံမျိုးစုံထွက်ပြီး ကိုကို့လီးကြီး ကျမစောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ တစ်ချက်ချင်း ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပေးပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် ကျမအစိလေးကို ဒစ်ကြီးနဲ့ လာလာထိုးတယ်။

“ ကိုကို အအ လိုးလေ လိုးပေးး မဆွနဲ့ အားးး မြန်မြန်လိုးးး လိုးး”

ကိုကိုက ကျမအဖုတ်ထဲ လီးအဆုံးမြုပ်ပြီး ဆောင့်လိုးတော့တယ်။

“ ဘွတ်ဘွတ် ဘု ဘူးးးး ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဘွတ် ဘွတ်”

“ ကိုကို အားးးး ကောင်းလိုက်တာ လိုးပေး လိုးပေး အားးး လိုးလိုးး”

“ အိုးးး ညှစ်တာကွာ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ် ရှီးးး ပြဲအောင်လိုးမယ်”

“ လိုး ပြဲအောင်လိုးးး အားး ဆောင့်ပါကိုကို ပြီးတော့မယ် အားးး ပြီး ပြီးပြီ ပြီးပြီ အားးးး အီးးးး ရှီးးးး”

ကျမ တစ်ချီထပ်ပြီးတော့ ကိုကိုက ကျမပေါင်လေးကိုဖိကာ အတင်းဆောင့်လိုးတော့တယ်။ မကြာပါဘူး အချက် ၁၀၀ နီးပါးလောက် ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပြီး ကျမအဖုတ်ထဲ လီးကြီးစိုက်ပြီး လရည်တွေ ပူခနဲ တစ်ဗြန်းဗြန်းနဲ့ ပန်းထည့်တော့တယ်။ လရည်ပန်းထည့်ပြီးပေမယ့် မရပ်သေးဘဲ ဆက်လိုးနေသေးတယ်။

“ အားး အားး ကိုကိုလည်းပြီးပြီကွာ ရှီးးး ကောင်းလိုက်တာကွာ”

“ အင်းးးးဟင်းးး ကိုကို ညီမလေးလည်း ထပ်ပြီးပြန်ပြီ အားးး”

ထိုညက ကိုကိုနဲ့ကျမ မိုးလင်းပေါက်ကို လီးနဲ့စောက်ပတ် မချွတ်ဘဲ လိုးလိုက် နားလိုက်နဲ့ မနက်မိုးလင်းခါနီးမှ ရပ်ကြတော့တယ်။

မနက် ၉ နာရီထိုးမှ ကျမနိုးလာတယ်။ ကိုကိုကတော့ တစ်ရူးရူးနဲ့ အိပ်နေတုန်း။ ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲ အိပ်နေတာမို့ ကိုကိုအသက်ရှူတိုင်း နှာခေါင်းက လေလေးတွေ ကျမနှဖူးကို လာထိနေတယ်။ ကိုကိုက လူသာအိပ်နေတာ သူ့လီးကြီးကမအိပ်။ ကျမပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ အဖုတ်လေးကို ဒစ်ကြီးက ထိုးမိနေတယ်။

ကျမငုံ့ကြည့်တော့ ကိုကို့လီးက နည်းတာကြီး မဟုတ်။ အောကားထဲက လူမဲတွေရဲ့လီးလို ကြီးပြီး ရှည်လည်းရှည်သေးတယ်။ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးကြီး ကျမအဖုတ်လေးထဲ ဝင်တာ အံသြမိတယ်။ မောင်နှမနှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးနှင့် အိပ်နေတာမို့ အသားချင်း ထိနေတယ်။ ကိုကို့ဗိုက်နဲ့ ကျမနို့လေးတွေ ထိနေတယ်။

ကိုကိုက ကျမကိုဖက်ပြီး ခွထားတော့ ကျမထချင်ပေမယ့် ထမရ။ သူ့လက်ကြီးနဲ့ ခြေထောက်ကို ဖယ်တော့ ကိုကိုနိုးလာတယ်။

“ အင်းးး ဝါးးးး ညီမလေးနိုးပြီလား”

“ အင်း နိုးပြီကိုကို ဖယ်ဦး ညီမလေး ရှူးပေါက်ချင်လို့”

“ အင်း သွားလေ ”

ကျမအဝတ်တွေ ရှာတော့မတွေ့။ ညက ကိုကို ဘယ်ကိုပစ်လိုက်လဲ မသိ။ သေးပေါက်ချင်လာတာနဲ့ မထူးတော့ဘူးလို့တွေးကာ ရေချိူးခန်းကို ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ပဲ ပြေးလိုက်တယ်။ ကျမရှူးပေါက်ပြီး မျက်နှာသစ်တော့ ကိုကိုက ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာတယ်။ ကျမကို နောက်ကနေဖက်ပြီး လည်ပင်းကို စုပ်နမ်းကာ ပါးလေးကို လာနမ်းတယ်။

“ ကိုကို ညှစ်ပတ် မျက်နှာသစ်ဦးလေ”

“ မသစ်တော့ဘူးကွာ”

“ အ ကိုကို ရှီးးးး”

နောက်ကနေ သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမဖင်ကြားထဲထိုးကာ အဖုတ်လေးကို လိုးပြန်တယ်။

“ အားး ကိုကို သေပြီ နာတယ် ဟင့်ဟင့် ကိုကို”

သွားကို ဆက်မတိုက်နိုင်ဘဲ သွားပွတ်တံကို ဘေစင်ပေါ်တင်ပြီး ပလုတ်အမြန်ကျင်းရတယ်။ ကိုကိုက နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးလာတော့ ကျမအဖုတ်ထဲ ကျိန်းခနဲ ကျိန်းခနဲ ဖြစ်လာတယ်။

“ အ ကိုကိုရေ ကျဉ်တယ် အ အ အဟင့်အဟင့် ညကလည်း တစ်ညလုံး လိုးထားတာကို အားးး နာတယ်လို့ ကိုကို ဟင့်ဟင့် ကိုကို ညီမလေးကို သနားပါဦး အားးး ရှီးးး”

“ ညီမလေးကို ဖင်ပြောင်လေးနဲ့ကြည့်ပြီး မနေနိုင်တော့လို့ပါကွာ။ အားးး ကောင်းလိုက်တာကွာ ညှစ် ညှစ် ညှစ်စမ်း ညီမလေး အူးးး”

ကိုကိုက ကျမကို ရေချိုးခန်း နံရံကြွေပြားမှာ မျက်နှာအပ်ကာ နောက်ကနေ ခါးလေးကို ညှစ်ကိုင်ကာ တဖန်းဖန်း လိုးတော့တယ်။ တစ်ညလုံး ကိုကို့ဧရာမလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံထားရလို့ အဖုတ်လေး ကျိန်းစပ် နာကျင်နေပေမယ့် အခု ကိုကိုလိုးတော့လည်း ပါးစပ်ကသာ ငြင်းနေတာ အဖုတ်က ဝင်လာတဲ့ လီးကြီးကို ဖမ်းညှစ်ကာ ဖင်လုံးလေးကိုလည်း နောက်ကို ပြန်ပစ်ဆောင့်နေမိတယ်။ တစ်ညလုံး ကိုကို ပန်းထည့်ထားတဲ့ လရည်တွေ ပြန်ထွက်လာကာ အမြုပ်ပါထနေတော့တယ်။ ကိုကိုကတော့ တစ်ရှီးရှီးနဲ့ ငြီးကာ ကျမဖင်လေးကို ပစ်ပစ်ဆောင့်နေတော့တယ်။

ထိုနေ့က ပွဲရုံပိတ်ရက်နဲ့ကြုံလို့ အလုပ်မသွားရတော့ ကိုကို့အကြိုက်ပင်။ မေမေနဲ့ဖေဖေကလည်း နောက်နေ့ကျမှ ပြန်လာမှာဆိုတော့ ပိုဆိုးသည်။ တစ်နေကုန် ကျမကို လိုးနေတော့သည်။ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ကို မကပ်ရ။ အိမ်နေရင်း ဒူးဖုံးဂါဝန်လေးသာ ဝတ်ခိုင်းပြီး အတွင်းခံတွေ မဝတ်ရ။ အဆာပြေလေး စားလိုက်နားလိုက် လီးတောင်ရင် လိုးလိုက်နဲ့ လိုးသည်။ ကျမအဖုတ်လေး အထိမခံနိုင်အောင် ကျိန်းစပ်နေတယ်ဆိုမှ မလိုးတော့ဘဲ ရပ်သည်။ ကျမဆက်ခံမယ်ဆို ကိုကိုက လိုးဦးမယ့်ပုံကြီး။ တော်တော်ဏှာကြီးတဲ့ ကိုကို။

ကျမမှာ အပျိုစစ်စစ် ပါကင်လေးကို တစ်နေ့နဲ့တစ်ည ကိုကိုလိုးတာ ခံရပြီး နောက်နေ့ကျ မထနိုင်တော့။ ပမ်းဖျား ဖျားတော့သည်။ ကိုကိုကတော့ မျက်တွင်းကျ ဒူးချောင်ရုံပဲဖြစ်သည်။ အင်းပေါ့လေ သူက ဆော်ထည်လဲတွဲပြီး ဆော်တွေကို ဖြုတ်နေကြဆိုတော့ အတွေ့အကြုံရှိနေပြီ။ ကျမမှာတော့ အဖုတ်လေးကွဲပြီး ကျိန်းစပ်လို့ ၂ ရက်လောက်ကို ဖျားသွားသည်။ မေမေမသိအောင် ကိုကိုက ကိုယ်ဝန်တားဆေးဆိုတာ လာတိုက်သေးသည်။

ကိုကိုနဲ့ကျမ မောင်နှမချင်း မလုပ်သင့်ပေမယ့် မှားမိကြသည်။ အတွေ့နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ခဲ့ကြသည်။ အထူးသဖြင့် ကျမလေ ကိုကို့လီး တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးကို စွဲနေမိသည်။ ကျမလည်း လိင်အတွေ့အကြုံကို အစ်ကိုအရင်းနဲ့ နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ တွေ့ရပြီး အရူးအမဲကျွေးမိသလိုပါပဲရှင်။ ကိုကိုလိုးတိုင်းကို ခံနေတော့သည်။

သူ့လီးကြီးက ခံရတာ မသက်သာလှပါ။ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း နင့်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီး အဖုတ်အတွင်းထဲက အောင့်ပေမယ့် တစ်နေ့ကို တစ်ခါလောက် အလိုးမခံရရင် မနေနိုင်တော့တဲ့အထိ ဖြစ်လာသည်။ အိမ်မှာ မေမေတို့ရှိလို့ အလိုးမခံရရင် ကိုကိုက အခန်းထဲ ခိုးဝင်လာကာ အဖုတ်ကို ယက်ပေးတတ်သည်။

အခုဆို ကိုကိုနဲ့ကျမ မောင်နှမချင်း လိုးလာတာ ၄ လ ကျော်လာပြီ။ အခုလည်း ပွဲရုံကနေ အိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ကိုကိုက ကျမအခန်းထဲကို မေမေ မသိအောင် ဝင်လာကာ အဖုတ်ယက်ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ အဝတ်လဲဖို့ ဘီရိုဖွင့်နေတုန်း ကျမရှေ့ ဒူးထောက်ကာ ထဘီထဲဝင်ပြီး အဖုတ်ကို ပင့်ယက်နေသည်။ တစ်နေကုန် ပွဲရုံမှာ ချွေးအောင်းထားလို့ အနံ့ထွက်တာကို မယက်နဲ့ တားပေမယ့် မရ။ အဖုတ်တစ်ခုလုံး ပါးစပ်ကြီးထဲ အပြည့်စုပ်ထားစဉ် တံခါးခေါက်သံကြားလို့ တကိုယ်လုံး တုန်သွားသည်။

တံခါးခေါက်သံနှင့်အတူ တံခါးလေးပွင့်လာကာ မေမေ့ခေါင်းလေး ဝင်လာသည်။ ဘီရိုတံခါး ဖွင့်ထားတော့ တော်သေးသည်။ မေမေကလည်း တံခါးဟရုံဟပြီး ကျမကို စကားလှမ်းပြောနေလို့ တော်သေးသည်။ မေမေ အထဲဝင်လာလျှင် ကိုကိုနဲ့ကျမ ဖြစ်နေပုံကို မိမှာ အသေအချာပင်။ မေမေက အလျင်လိုနေဟန်နဲ့ ကိုကိုဘယ်သွားလဲ ကျမကိုမေးပြီး စကားပြောကာ အစည်းအဝေးတက်ဖို့ ထွက်သွားတော့မှ ကျမသက်ပြင်းချနိုင်သည်။

ကိုကိုကလည်း မေမေရှိတယ် နေဦး ဆိုတာ မရဘူးလေ။ အတင်းကို အဖုတ်ယက်နေတာ။ မေမေသွားတော့မှ ကိုကို့ကို ထဘီအပြင်ထွက်ခိုင်းကာ တံခါးတွေ ပိတ်ခိုင်းရသည်။ ကိုကိုထန်နေသလို ကျမလည်း ထန်နေသည်။ ပွဲရုံမှာလည်း အခုရက်ပိုင်း ညဘက်ပါ ကုန်တွေဝင်နေလို့ တစ်မိသားစုလုံး မအားကြ။ ညနက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ပင်ပန်းပြီး တန်းအိပ်ဖြစ်နေကြသည်။ ကိုကိုနဲ့ ကျမလည်း မလိုးရတာ ၃ ရက်လောက် ရှိပြီ။ မေမေနဲ့ဖေဖေက ဒီည အစည်းအဝေးတက်ရမှာဆိုတော့ ညမိုးချုပ်မှ ပြန်ရောက်မှာ။ ကျမနဲ့ကိုကို လိုးဖို့ အချိန်ကောင်းကောင်းရသေးသည်။

ကျမလည်း ကိုကို ခြံတံခါး အိမ်တံခါး ပိတ်နေတုန်း ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ရေချိုးချလိုက်သည်။ ရေအေးအေးလေးတွေ ကျမခေါင်းပေါ် ကျလာတော့ ကျမ လန်းဆန်းသွားသည်။ ပင်ပန်းနေတုန်း ရေအေးအေးလေးနဲ့ ရေချိုးရတာကို ကျမကြိုက်သည်။ ခေါင်းကိုမော့ကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ဇိမ်ခံနေလိုက်သည်။

ကျမပေါင်ကြားထဲ အသားချောင်းမာမာကြီး ဝင်လာတော့ ကိုကိုရောက်လာမှန်း သိလိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးက ကျမဖင်ကြားမှ အဖုတ်ကို လျှောထိုးဝင်လာကာ ဒစ်ကြီးက အစိလေးကို ခလုတ်တိုက်သွားသည်။ ကျမနို့လေးတွေကိုလည်း အလွတ်မပေး။ ကိုကို့လက်ကြီးတွေက ဆုပ်နယ်ပေးနေလေသည်။

ခုနက ကိုကို အခန်းထဲမှာ အဖုတ်ယက်ပေးကတည်းက ရွနေတဲ့ကျမ နို့ညှစ်ခံလိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာ အရည်တွေ တောက်တောက် ကျလာတော့သည်။ ကျမဂုတ်ကို မုတ်ဆိတ်မွှေး စူးစူးတွေ လာထိပြီး လည်ဂုတ်ကို စုပ်နမ်းသည်။ ကိုကို့မုတ်ဆိတ်မွှေးတွေက ကျမကို ပိုပြီး feel တက်စေသည်။ ပေါင်ကြားထဲမှာလည်း လီးကြီးက အဖုတ်ကို လျှောထိုးနေသလို လက်ကလည်း အငြိမ်မနေ၊ ပါးစပ်ကလည်း ဂုတ်ကို စုပ်နမ်းနေပြီး မုတ်ဆိတ်မွှေးတွေနဲ့ပါ အပွတ်ခံရတော့ ကျမမှာ ယွပြီးရင်းကို ယွလာတော့သည်။

ကိုကို့နှုတ်ခမ်းထူထူနဲ့ စုပ်အားပြင်းပြင်း အစုပ်ခံရတာ ကြိုက်ပေမယ့် စုပ်ရာတွေ ထင်ကုန်မှာ စိုးရသည်။ လူမမြင်နိုင်တဲ့ နေရာဆို ပြသနာမရှိ။ ဂုတ်တို့ လည်ပင်းတို့ဆို အကွက်တွေ ထင်းနေရော။ တစ်ခါက ကိုကိုစုပ်လို့ နီရဲနေတဲ့ အကွက်ကြီးကို သနပ်ခါးထူထူလိမ်းပြီး ဖုံးထားခဲ့ရဖူးသည်။ မေမေမေးတော့ အကျိတ်ပေါက်ချင်လို့ သနပ်ခါးအုံထားတာလို့ ပြောရတာပေါ့ရှင်။ အခုလည်း ကိုကိုက ဂုတ်ကို စုပ်နေပြန်လို့ တားရသည်။

“ ဟင့် ကိုကို မစုပ်နဲ့လေ မာကင်တွေ ဖြစ်ကုန်မယ် အားး တော်ပြီလို့”

“ အင်းပါ ညီမလေးရာ မစုပ်တော့ဘူး”

ကျမတားမှ ကိုကိုက ဂုတ်ကိုဆက်မစုပ်ဘဲ အောက်ကို ဆက်ဆင်းသည်။ ကျောတစ်လျှောက် ဖွဖွလေး စုပ်နမ်းသွားတာ ကျမဖင်တုံးတွေဆီ ရောက်တဲ့အထိပဲ။ လရည်နဲ့ တည့်လို့လားမသိ ကျမဝလာကာ ဖင်တွေလည်း ကိတ်လာသည်။ သူများတွေပြောတာ ကြားဖူးတာပဲ။ မိန်းမက လင်နဲ့တည့်ရင် ဝလာတယ် ဆိုလားပဲ။

ကိုကိုက ဖင်တုံးတွေကိုညှစ်ပြီး သွားနဲ့ မနာအောင် ကိုက်ပေးသည်။ ကိုက်လိုက် ယက်လိုက်နဲ့ ဖင်တုံး ၂ တုံးကိုဖြဲကာ ဖင်ဝစူစူလေးကို လျှာဖျားချွန်လေးနဲ့ ထိုးကလိလေသည်။ ဖင်အယက်ခံရတာ ယားပေမယ့် ခံလို့ကောင်းပြီး အဖုတ်က အရည်တစိမ့်စိမ့် ကျရသည်။

အခုတလော ကိုကို ကျမကို အဖုတ်ယက်ရင် အဖုတ်မယက်ပဲ ဖင်ကိုပဲ သက်သက်ယက်ပေးသည်။ အဖုတ်က အယက်မခံရဘဲ ကလိကလိဖြစ်ကာ ဖင်ကို ယက်ခံရတာနဲ့တင် ကျမ ပြီးသွားတတ်သည်။ အခုလည်း ကိုကိုက ကျမဖင်ကိုဖြဲကာ ယက်ပေးတော့ ဖင်ကိုကော့ပေးပြီး ဇိမ်ခံနေမိသည်။ ကိုကို့လျှာက ကျမဖင်ထဲ ဝင်လာသည်။ ယွစိယွစိနဲ့ မတရားကို ယားလာသည်။

“ ကိုကိုရေ အူးးးး ယားတယ် ဟင့် အားး ယားတယ်ဆို အ အဟင့် ”

ယားပါတယ်ဆိုမှ ပိုလို့တောင် တိုးယက်သေးသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ်ပလပ် ပလပ် ပြွတ် အ ကိုကို ဖင်ကို မယက်ပါနဲ့တော့”

ဖင်အရမ်းယားလာပြီး ဖင်ဝလေး စူပွသွားတော့ ဖင်ထဲ လက်ညိုးကို ထိုးထည့်ကာ ကလိသည်။ ကိုကို အဲ့လိုမျိုး ဖင်ကိုကလိတာ အခုနောက်ပိုင်း တော်တော်စိပ်လာသည်။ ခဏခဏ ဖင်ကို နှိုက်လာသည်။ အခုဆို လက်ညိုး၊ လက်ခလယ် ၂ ချောင်း ဝင်ထွက်နိုင်နေပြီ။ ဧကန်န ကျမကို ဖင်လိုးဖို့များ အခုလို ကလိနေသလားမသိ။

ကျမကိုတော့ အခုထိ ဖင်လိုးဖို့ မပြောဖူး မတောင်းဖူးသေးပါ။ အောကားထဲက ကောင်မတွေ ဖင်ခံတာတော့ ကြည့်ဖူးသည်။ သူတို့ ဖင်ခံနေတာကိုကြည့်ပြီး ကျမလည်း စမ်းသပ်ကြည့်ချင်လာသည်။ ကိုကိုက လိုးမယ်လို့ ပြောလာရင်တော့ မငြင်းမိမှာ သေချာသည်။ ကိုကို့လီး တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးနဲ့ဆို ဖင်ပါပြဲနိုင်သည်။ လောလောဆယ်တော့ အဖုတ်က အရမ်းယွပြီး ခံချင်နေပြီ။

“ အင်းးးး ကိုကို လိုးပေးပါတော့ အီးးးးရှီးးးဟင့် ကိုကို လိုးပေးးးးး လိုးပေးးးလို့”

ကိုကိုက ဘာမှပြန်မပြော။ ကျမဖင်ကိုသာ အတင်းထိုးယက်နေသည်။ အရည်တွေလည်း ရွှဲလာပြီး ပြီးချင်လာသည်။ မနေနိုင်တော့ပါ။ ကိုကို့ဘက်ကို ဖင်လေးအတင်း ကော့ပေးကာ စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။

ကျမပြီးတာကို ကိုကိုက အလွတ်မပေး။ ချက်ခြင်းပဲ အဖုတ်လေးကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ ဖမ်းငုံကာ ထွက်သမျှ စောက်ရည်တွေကို အကုန်မျိုချနေတော့သည်။ ပြီးသွားတော့ ကျမခြေမခိုင်တော့။ အောက်ကို တစ်ဖြည်းဖြည်း လျှောကျကာ ဖင်ပူးတောင်းထောင်တဲ့ အသွင်ပြောင်းသွားအောင် ကိုကိုက ထိန်းကိုင်ပေးလေသည်။ ကျမ ဖင်လေးကို အစွမ်းကုန်ပစ်ပြီး ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်မှာ ပါးအပ်ကာ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ အဲ့လိုအချိန်ဆို ကိုကို့အကြိုက်ပေါ့ရှင်။

ကျမကို အရည်တောက်တောက်ကျအောင် ဆွ၊ ပြီးအောင်မှုတ်၊ ယက် ကလိပြီးမှ အဖုတ်ကို သူ့လီးကြီးနဲ့ မညှာမတာ ပစ်ပစ်လိုးတတ်တာ သူ့အကျင့်။ သူ့ဟာကြီးနဲ့က အဲ့လိုထကြွနေမှ ခံသာတာရှင့်။ နို့မို့ဆို မသက်သာဘူး။ ကျမအဖုတ်လေးကို ထိုးဖြဲနေသလို ခံစားရအောင် လိုးတာရှင့်။ ကျမက အဖုတ်ကြီးပြီး ယွတာလည်း ပါတာပေါ့ရှင် ခ်ခ်ခ်။

၄ လအတွင်း ကိုကိုလိုးလွန်းလို့ အဖုတ်လည်း နည်းနည်းတော့ ကျယ်ချင်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် လိုးတိုင်း အဖုတ်ကြီးထဲ သူ့လီးကြီးက အပြည့်အသိပ်ပါပဲရှင့်။ အခုလည်း သူ့လီးကြီးကို အဖုတ်အလယ်မှာ လျှောထိုးပြီး ကလိနေပြန်သည်။ အခုမှ မုန်တိုင်းထန်ပြီး ငြိမ်ကာစ ကျမ ထပ်ယွလာပြန်သည်။ ကိုကို့လီးကြီးနဲ့ အဖုတ်ကို ထိလိုက်တိုင်း ကျမအမြဲလိုလို ထန်လာရသည်။ ဒစ်ကြီးနဲ့ ဖင်ဝကိုပါ လာလာတေ့နေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ဖင်ဝကို လိုးမလိုနဲ့ ဖိထည့်သည်။ ဆွပေးနေတော့ ကျမလည်း မနေနိုင်တော့။

“ ကိုကို လိုးလေ ဘာလို့ကလိနေတာလဲ ဟင့် ”

“ အလိုးခံချင်နေပြီလား ချစ်လေး”

“ အွန်းးးးး ခံချင်နေပြီ လိုးပေးးး ဟင့် လိုးပေးးးး ကိုကို့လီးကြီးနဲ့ ညီမလေးအဖုတ်ကို လိုးပေး အားကြီးနဲ့ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးးး”

“ ဘု ဘွတ်ဘွတ် ပလွတ် ပေါက် ဗြွတ်ဗြစ်”

ကျမ စကားလည်းဆုံးရော ကိုကို့က ကျမအဖုတ်ထဲ လေအန်သံမျိုးစုံထွက်အောင် သူ့လီးကြီးကို လိုးသွင်းတော့သည်။ တစ်ခါတည်း အဆုံးကို ထိုးထည့်တာ။ ကိုကိုလိုးလွန်းလို့ ကျယ်ချင်နေတဲ့ အဖုတ်ထဲ ပြည့်ကြပ်နေတော့သည်။ အဆုံးသွင်းပြီးတော့ တစ်ချက်ချင်း နှဲ့နှဲ့ပြီး လိုးပေးသည်။ ဖီးလေးနဲ့ အေးအေးဆေးဆေး အလိုးခံရတာကို ကြိုက်ပေမယ့် သူအကျင့်လုပ်ထားလို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးပေးမှ ပိုပြီးထိမိသလို ဖြစ်နေပါပြီ။

“ ကိုကို ဆောင့်ပေး မနှဲ့နဲ့တော့ အင်းးး အားးးး လိုးပေး ဆောင့်ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးပေး ကိုကို လိုးလိုး”

ကျမအတင်းလိုးခိုင်းတော့မှ ဆွလိုးလိုးနေတဲ့ ကိုကိုက ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်တော့သည်။ ကျမလည်း ဖင်ကို နောက်ကော့ပစ်ပေးထားသည်။ ကျမခါးကိုကိုင်ကာ တဖန်းဖန်းနဲ့ လိုးပြီး မကြာဘူး ယွနေတဲ့ ကျမ စောက်ရည်တွေကို ပန်းထုတ်တော့သည်။ ကိုကိုကတော့ တရစပ်ကို တဖန်းဖန်း ဆောင့်နေတော့တာပါပဲ။ ကျမမှာ ၂ ချီဆက်တိုင် ပြီးရသည်။

၂ ချီပြီးတော့ ရှေ့ကိုမှောက်ကျသွားတဲ့ ကျမအပေါ် အသာခွကာ ဖြည်းဖြည်းလေး လိုးပေးရင်း ကျောတွေကို စုပ်နမ်း ဂုတ်တွေ ပါးတွေ နားရွက်တွေအပြင် နှုတ်ခမ်းလေးကိုလည်း စုပ်နမ်းပေးသည်။

“ အားးး ကိုကို မီးပြီးပြန်ပြီ အားး ရှီးးးးးးး”

“ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်လေးကွာ တစ်သက်လုံး လိုးပစ်မယ်”

“ လိုး တစ်သက်လုံး လိုးပေး။ မီးလေ ကိုကို့လီးကြီးကို စွဲနေပြီ”

“ ဖင်ကိုလည်း လိုးမယ်နော် ချစ်လေး”

“ အင်း လိုးးးး မီးတစ်ကိုယ်လုံး ကိုကို့အတွက်ပဲ ကိုကိုက မီးရဲ့လင်ပဲ”

“ အင်းပါ မယားလေးရယ်။ ထဦး ကိုကို့အပေါ် တက်ဆောင့်ဦး”

“ အင်း ဆောင့်မယ်”

ကိုကိုက သူ့လီးကို ကျမအဖုတ်ထဲက မထုတ်ဘဲ ကတ်သီးကတ်သတ်နဲ့ ကျမကို သူ့အပေါ်ရောက်အောင် တင်သည်။ ကသီပေမယ့် ကျမလည်း အခုချိန်မှာ ကိုကို့လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲက မထုတ်လိုပါ။

ကျမ အပေါ်ရောက်တော့ ကိုကိုက လက်နောက်ပစ်ပြီး ထိုင်နေတာ။ ကျမက ကိုကို့လည်ပင်းကိုဖက်ပြီး တစ်ချက်ချင်း ဖိကျိတ်ကာပွတ်ရင်း အရသာခံနေတာ။ ပြီးမှ ဖင်ကြီးမြှောက်မြှောက်ပြီး ဆောင့်ချမှာလေ။ ကျမ အပေါ်ရောက်တော့ ကျမ ကြိုက်သလို လုပ်တာပေါ့ရှင်။ ကိုကို့ကို နှုတ်ခမ်းစုပ်နမ်းပြီး ဖက်ထားတာ။ ကိုကို့လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲထည့်ပြီး ထိုင်နေရတာ တုတ်ကြီးထည့်ခံထားရသလိုပါပဲရှင်။ ရင်ခေါင်းအထိကို ရောက်နေသလိုပါပဲ။

ကိုကို ကျမနို့လေးတွေကို စို့ပေးတော့ ကိုကို့ခေါင်းကို အတင်းဖက်ထားမိသည်။ ကျမ ထပ်ရွလာပြီး ကိုကို့ကို ဆောင့်တော့သည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ကိုကို အီးးးးး ရှီးးးးကောင်းလိုက်တာ”

ဒီတစ်ခါတော့ ကိုကို့က ကော့ပေးပြီး ကျမကပဲ ဆောင့်သည်။ ကိုကိုက ဇိမ်ခံနေတာပေါ့ရှင်။ ကျမ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ ဆောင့်ပစ်ရင်း ကိုကိုနဲ့တူတူ ပြီးသွားသည်။

“ ချစ်လေး ဆောင့် ဆောင့်။ ကိုကို ပြီးတော့မယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ ”

“ ဘွတ်ဘွတ် ဘတ်ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

“ အား ပြီးပြီ ကိုကိုရေ အားးး ကောင်းလိုက်တာ”

“ ကိုကိုလည်း ပြီးပြီကွာ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်လေး”

“ အမြဲတမ်း လိုးပေးနော် ကိုကို”

“ အင်း လိုးပေးမယ်”

ကိုကိုနဲ့ကျမ ဖက်ပြီး အချစ်တွေ ပြည့်ဝစွာနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းကြသည်။ ခဏနားပြီး ရေချိုးခန်းထဲရောက်တာ ကြာနေပြီမို့ ထကြကာ ရေချိုးကြသည်။ ရေချိုးပြီးတော့ ဗိုက်ကဆာလာတာ သတိရသည်။ ကိုကို့နဲ့ကျမ လမ်းထိပ်က ကြေးအိုးဆိုင်မှာ ကြေးအိုး သွားသောက်ကြသည်။ ကျမတို့ကိုသိတဲ့ လူတွေရဲ့ အမြင်မှာတော့ သိပ်ချစ်ကြတဲ့ မောင်နှမပေါ့ရှင်။ ကိုကိုက ခွံ့ကျွေးလိုက်၊ ကျမက ခွံ့ကျွေးလိုက်နဲ့ပေါ့။ ကျမနဲ့ကိုကို ချစ်ကြတာ တစ်ရပ်ကွက်လုံးက သိကြတယ်လေ။ မသိတဲ့ သူတွေကတော့ သမီးရည်းစားလို့ ထင်ကြမှာပါ။ ကျမတို့ကတော့ ချစ်သူစုံတွဲလို့ပဲ ကိုယ့်ဘာသာ သတ်မှတ်ထားကြတာ။

စားသောက်ပြီး ပန်းခြံဘက် လမ်းလျှောက်တယ်။ ကိုကို့လက်ကို တွဲလွဲခိုမှီတွယ်ပြီး လျှောက်ရတာ ကြည့်နူးစရာပါ။ ကိုကိုနဲ့ကျမ တစ်သက်လုံး အိမ်ထောင်မပြုဘဲ လူပျိုအပျိုအနေနဲ့ပဲ နေသွားကြဖို့ စိတ်ကူးထားတယ်။ အိမ်ထောင်ပြုဖို့ မလိုဘူးလေ။ ကိုကိုက အခု ကျမယောက်ျား ဖြစ်နေပြီပဲဟာ။ မေမေနဲ့ဖေဖေကတော့ ကျမတို့ကို အိမ်ထောင်ပြုဖို့ ပြောဖူးပေမယ့် နှစ်ယောက်စလုံး ဟိုဟိုဒီဒီ လျှောက်ပြောထားပြီး ပတ်ရှောင်နေကြတယ်လေ။ ကိုကိုနဲ့ကျမက လူမသိသူမသိ လင်မယားဖြစ်နေတာ မေမေတို့မှ မသိဘဲကိုးးး။

“ ညီမလေး ”

“ ရှင် ကိုကို”

“ ကိုကိုနဲ့ ဒီလိုလမ်းလျှောက်ရတာ ပျော်ရဲ့လား”

“ ပျော်တာပေါ့ ကိုကိုရဲ့ ကိုကိုကရော”

“ ကိုယ့်ချစ်သူလေးနဲ့ တူတူ မခွဲတမ်း နေရတာ မပျော်ဘဲရှိမလား”

“ အိုးးး ကိုကို လူတွေနဲ့လေ အိမ်ရောက်မှလေနော်”

“ အင်း ဟုတ်သားပဲ ကိုကို သတိလွတ်သွားလို့ ဟဲဟဲ”

“ ဟွန့် ကိုကိုနော် မသိတာကြနေတာပဲ ”

ကိုကိုက လမ်းလျှောက်စကားပြောနေရင်း ကျမကို နမ်းဖို့လုပ်လို့ အတင်းတားလိုက်ရသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ လူတွေနဲ့လေ။ မသိတဲ့သူတွေဆို ပြသနာမရှိ။ သိတဲ့သူ တွေ့သွားရင် ရှုပ်ကုန်မှာစိုးတယ်လေ။ အိမ်ရောက်ရင်တော့ ကိုကို့စိတ်ကြိုက်ပေါ့ရှင်။

“ အာ့ဆို အိမ်ပြန်စို့လာ ကိုကိုမရတော့ဘူး”

“ ဟုတ် ပြန်မယ် ကိုကို”

ကျမနဲ့ကိုကို ပန်းခြံကထွက်တော့ ကိုကို့ဘော်ဒါတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့သည်။

“ ဟာ သားရီး ကိုကိုမောင် ဘယ်တွေပျောက်နေတာလဲဟ။ ငါတို့ဘက်တောင် မလာတော့ဘူး”

“ အေးကွာ ငါမအားလို့ကွ။ ပွဲရုံမှာ အခုရက်ပိုင်း ကုန်တွေ အဝင်များနေလို့ အလုပ်တွေရှုပ်နေတာ အောင်ကြီး”

“ အေးပါကွာ နောက်နေ့လာခဲ့ဦး။ ဒါမင်းရဲ့ ကောင်မလေးလား။ ငါ့ကို မိတ်ဆက်ပေးဦးလေကွာ”

“ ဒါ ငါ့ညီမလေးပါကွ ချိုချိုအောင်လေကွာ မင်းကလည်း”

“ ဟာ အေး ဟုတ်သားကွ။ ချိုချိုအောင်က တော်တော် ထွားလာတာပဲ။ လှလည်း လှလာတယ်။ ငါမှတ်တောင် မမှတ်မိဘူး ”

“ အေး အခု မင်းအလုပ်ပြန်လာတာလား ”

“ အေးကွ အလုပ်က ဒီနေ့နောက်ကျတယ်”

“ ငါတို့မောင်နှမလည်း လမ်းထိပ်မှာ မုန့်ထွက်စားရင်း ဒီဘက်ကို လမ်းလျှောက်ထွက်လာတာ”

“ အေးအေး နောက်ရက် ငါတို့ဘက် လာဦးလေကွာ။ အခု ငါလည်း နောက်ကျနေလို့ လစ်ပြီကွာ”

ဟိ ကိုကို့ဘော်ဒါက ကျမကို မမှတ်မိဘူး။ မင်းရည်းစားလားတဲ့ ခ်ခ်။ အဲ့လို တကယ် ဖြစ်ချင်လိုက်တာ။ လူမသိသူမသိ ချစ်သူပါ ကိုကြီးရဲ့လို့ ပြောချင်လိုက်တာ။ တကယ် ပြောထွက်လာတာကတော့ တစ်မျိုးပါ။

“ ကိုကို မီးတို့ အနေအထိုင် ဆင်ခြင်မှ ရမယ်နော်”

“ ဘာလို့လဲ ချစ်လေးရဲ့”

“ ခုနကပဲ ကိုကို့ဘော်ဒါက ညီမလေးကို ကိုကိုဆော်လို့ ထင်သွားတာလေ”

“ ထင်ပါစေ ဘာဖြစ်လဲ ချစ်လေးရ”

“ အို ကိုကိုကလည်း မကောင်းဘူးလေ သိရဲ့သားနဲ့ ”

“ အင်းပါ ကိုကိုသိပါတယ် နှစ်ယောက်ထဲရှိရင်ရော”

“ အဲ့ကျတော့ ကိုကို့သဘောပေါ့ ”

“ ဟင်းးး မလွတ်လပ်လိုက်တာကွာ နှစ်ယောက်တည်း ခရီးထွက်ပြီး အေးအေးဆေးဆေး လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေလိုက်ချင်တယ်။ လာမယ့်ဒီဇင်ဘာကျရင် ခရီးသွားမယ်ကွာ လိုက်မှာလား ချစ်လေး”

“ အင်း လိုက်မယ်လေ ဘယ်ကိုသွားမလဲ ကိုကို”

“ အာ့တော့ တစ်ဖြည်းဖြည်း စဉ်းစားကြတာပေါ့။ အခုတော့ အိမ်အမြန်ပြန်စို့ ကိုကို မရတော့ဘူး”

“ လမ်းမလျှောက်ချင်တော့ဘူး ကိုကိုရယ် ခြေထောက်ညောင်းလာပြီ”

“ အာ့ဆို ကိုကိုကျောပိုးမယ် လာ”

“ လူတွေနဲ့လေ ကိုကိုကလည်း”

“ လာပါ ချစ်လေးရ မသိတဲ့သူတွေက ချစ်သူတွေလိုမြင်ပြီး သိတဲ့သူတွေကျတော့ သိပ်ချစ်ကြတဲ့ မောင်နှမလို့ မြင်လိမ့်မယ်။ ဂရုစိုက်မနေနဲ့ တက် ”

“ အာ့ဆို...တက်မယ်”

ကိုကို ကျမကိုကျောပိုးပြီး အိမ်ကိုပြန်လာသည်။ ကျမ ဝလာတယ် ဆိုပေမယ့် သန်မာတဲ့ ကိုကို့အတွက် အေးဆေးပါ။ ကျမက ကိုကို့ကို ခဏခဏ ကျောပိုးစီးနေကျလေ။ ပါးချင်းကပ်ပြီး ကိုကို့ပါးကို နမ်းသလို ကိုကိုကလည်း နမ်းတယ်။ စကပ်အောက်က စွင့်ကားနေတဲ့ ကျမဖင်တွေကိုလည်း ထိန်းကိုင်ရင်း ညှစ်ပေးလာသည်။ ကျမနို့တွေကလည်း ကိုကို့ကျောနဲ့ ဖိပြီးပိပြားနေပြီ။ လူလစ်တာနဲ့ ဖင်ကို ညှစ်ကိုင်လာတော့ ကျမယွလာပြီး အဖုတ်က အရည်စို့လာသည်။

လမ်းမှာ မသိတဲ့လူတွေက ကိုကိုပြောသလိုပဲ ဟိုမှာကြည့်စမ်း သူတို့အတွဲ ချစ်နေလိုက်ကြတာတဲ့။ သိတဲ့သူတွေကတော့ ဒီမောင်နှမ တော်တော်ချစ်တာပဲ ဟိုမှာကြည့်စမ်း မင်းတို့တွေနဲ့ကွာပါ့တဲ့။ အဲ့လိုပြောသံလေးတွေ ကြားရတော့ စိတ်ထဲ ကြည်နူးမိတာ အမှန်ပဲ။ ခြံရှေ့ရောက်တော့ တံခါးတွေ ဖွင့်ဝင်ပြီး ပြန်ပိတ်ကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။

ကိုကိုက ကျမအခန်းကို တန်းသွားပြီး ကျမကို မွှေ့ယာပေါ်ချပေးကာ စကပ်ဆွဲချွတ်ပြီး အဖုတ်လေးကို တန်းယက်တော့သည်။ ကျမလည်း ကိုကိုချွတ်ရလွယ်အောင် ဖင်လေးကို ကော့ပေးလိုက်သည်။ ကိုကို ယက်ရလွယ်အောင် ပေါင်လေးကို ဆွဲကားပြီး ဖက်ထားကာ အသင့်အနေအထား ပြင်ပေးထားလိုက်သည်။ ကိုကိုက အဖုတ်မှာ မျက်နှာအပ်ပြီး ရှလူးရှလူးနဲ့ အသံတွေမြည်အောင်ကို ယက်သည်။ တဘောက်ဘောက် မြည်အောင်လည်း အဖုတ်ကို လေအားနဲ့စုပ်သည်။

ကိုကိုက အမွှေးရှင်းနေတာကြိုက်လို့ ကျမအမွှေးတွေ ပုံမှန်ရိတ်ပေးရသည်။ ကျမအဖုတ်လေးက အခုလိုချိန်မှာဆို ဖူးတင်ပြောင်ကားပြီး အရည်ရွဲနေတော့ လိုးချင်စရာလေး ဖြစ်နေတာပေါ့ရှင်။ ကျမအဖုတ်ကို ပါးစပ်နဲ့ တေ့စုပ်ပြီး စိမ်ပြေနပြေကို ယက်နေတော့သည်။ ဖင်ဝလေးကိုလည်း ဖင်ကိုဖြဲပြီး ယက်ပေးသည်။ ကိုကို ဖင်လိုးမယ်ဆိုလည်း အလိုးခံဖို့ အသင့်ပါပဲရှင်။ တစ်ခါမှ ဖင်မခံဖူးတော့ ကြောက်တာတော့ ကြောက်တယ်ရှင်။ ကိုကိုလီးကြီးနဲ့ဆို သူလိုးပုံနဲ့ ဖင်ကွဲမှာလေ။

“ အီးးး ကိုကို အင်းးးဟင်းးးး မနေနိုင်တော့ဘူး လိုးပေးတော့”

“ ဖင်လိုးမယ်နော် ချစ်လေး”

“ အင်းး အခု ဖင်မလိုးနဲ့ဦး အဖုတ်ကို အရင်လိုးပေးဦး”

ကိုကိုက အဖုတ်ယက်နေရင်း သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်နေသည်။ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက တရမ်းရမ်းနဲ့ ထွက်လာသည်။ ကိုကိုဂွင်းထုပြီး မွှေ့ယာပေါ် တက်လာကာ ကျမပေါ် တက်ခွသည်။ ကျမခေါင်းတစ်ဖက်စီမှာ ဒူးထောက်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက ကျမမျက်နှာပေါ် ဝဲနေသည်။ ကျမလည်း လီးစုပ်ရတော့မှာသိလို့ ပါးစပ်ကို အသာဟကာ ကိုကို့ခရမ်းသီးကြီးကို ဖမ်းငုံလိုက်သည်။

ငုံရုံငုံပေးထားတော့ အလိုက်သိစွာပဲ ကိုကိုက ကျမပါးစပ်လေးကို လိုးသည်။ သူ့လီးကြီးကို အဆုံးထိ မစုပ်နိုင်ပါ။ ကြီးပြီးရှည်တော့ ပါးစပ်ဟရတာ အာညောင်းသလို အာခေါင်ကိုလည်း ထိထိနေသည်။ အာ့တောင် ကိုကိုစိတ်တင်းပြီဆို သူ့ဟာကြီးက လည်ချောင်းထဲအထိ ဝင်လာတတ်သည်။ ကျမမှာ မျက်ရည်ဝဲပြီး အသက်ရှူရပ်မတတ်ကို ခံရတတ်သည်။ အခုတော့ လီးကို တစ်ဝက်လောက်ပဲ သွင်းပြီး စုပ်ပေးနေသည်။ ကိုကိုကလည်း ကျမစုပ်ပေးသလောက်နဲ့ပဲ ငြိမ်ခံနေသည်။ စုပ်ပေးနေရင်း ကိုကို့လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်း ကြီးလာပြီး ကျမပါးစပ်ထဲ ပြည့်လာသည်။

“ အုအုဝု အွန်းး အုအု ဝူးးး”

“ ရပြီချစ်လေး လိုးစို့”

“ အုအုပြွတ် အီးးး ကိုကို့ဟာကြီး စုပ်ရတာလည်း မေးညောင်းလိုက်တာ”

“ အာ့ကြီးပဲ ကြိုက်နေတာ မှတ်လား”

“ ဟီး ဟုတ်တယ် ညောင်းသာညောင်းတာ စုပ်မဝဘူး အခုလိုးမှာလား”

“ အင်း လိုးမှာပေါ့ အဖုတ်လေးရော ဖင်စူစူလေးကိုရော လိုးမယ်”

“ အင်းးလိုးးး ကိုကို ဖင်လိုးရင်နာမှာ ဖြည်းဖြည်းတော့လိုးနော်”

“ အင်းပါချစ်လေးရဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးမှာ”

“ ဗြစ်တစ်တစ် ပြွတ်ဘလွတ် ဘလွတ် ဘုဘု”

အရည်တွေ အိုက်ထွန်းပြီး ရွှဲနေတဲ့ ကျမစောက်ပတ်လေးထဲ ကိုကို့လီးကြီး တင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ ဝင်လာသည်။ အဆုံးထိ မထည့်ဘဲ တစ်ဝက်ထိပဲ ထည့်ပြီး တဇွပ်ဇွပ်နဲ့ လိုးတော့သည်။ ကျမလည်း ဖင်လေး ကော့ကော့တင်ပေးရင်း ကိုကို့အလိုးကို ခံနေမိသည်။ အဆုံးထိမဝင်တော့ အားမရ။ ဝင်တော့လည်း သူ့ဒစ်ကြီးက သားအိမ်ဝထောက်လို့ နာသည်။ နာလည်း ကိုကို့ကို အဆုံးထိ ထည့်စေတော့သည်။

“ ကိုကို အဆုံးထိလိုးလေ အီးးးးး ရှီးး အားမရဘူးး အားးးး လိုးလိုး ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေး ”

“ ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဒုတ်ဒုတ် ဗြွတ် ဗြစ်ဗြိ ဗြိ ဘလွတ်”

ကိုကိုနဲ့ကျမ မေမေတို့ပြန်လာတဲ့အထိ လိုးဖြစ်ကြသည်။ ဖင်ကိုတော့ ဒစ်ပဲအသွင်းခံပြီး ဆက်မလိုးခိုင်း။ ကိုကို့လီးကြီးက ကြီးလွန်းသည်။ ကျမဖင်လေးထဲ တုတ်ကြီးနဲ့ ထိုးနေသလိုပဲ။ အရမ်းလည်း နာတာ။ အာ့နဲ့ ဖင်ကွဲမှာစိုးလို့ ဆက်မလိုးခိုင်းဘူး။ ကိုကိုကလည်း နောက်နေ့ အချိန်ရမှ ဖင်ကို သေချာကလိုင်းပြီး လိုးမယ်တဲ့လေ။ အခုက အချိန်လည်း သိပ်မရဘူး။

မေမေတို့ ပြန်လာတော့ ကျမ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီး ကုန်းပေးနေတာ။ ကိုကိုက သူ့ဝိတ်နဲ့ တက်ဖိပြီး အသားကုန်လိုးနေတာ။ ကျမပြီးသွားလို့ ရှေ့ကိုဟတ်ထိုးကျတုန်း ကိုကိုက ခါးလေးကိုဆွဲပြီး လိုးနေတာ။ အဲ့အချိန် ခြံရှေ့က ကားဟွန်းသံကြားတာနဲ့ တန်းလန်းဖြစ်ပြီး တံခါးသွားဖွင့်ပေးရရှာတယ်။ ကိုကို သနားစရာ။ စွပ်ကျယ်နဲ့ ဘောင်းဘီကောက်ဝတ်ပြီး ပြေးတာ။

ကျမလည်း ဖင်ဘူးတောင်းထောင်လျက်လေး ဇိမ်ခံနေပေမယ့် အားယူကုန်းထပြီး အဝတ်တွေဝတ် အခန်းထဲ သိမ်းဆည်းနေလိုက်သည်။

“ ဟဲ့ သမီး ညကြီးမိုးချုပ်မှ ဘာတွေလုပ်နေလဲ”

“ အခန်းရှင်းနေတာ အမေ… အလုပ်ရှုပ်နေတော့ မရှင်းဖြစ်လို့”

“ အေးအေး သမီးအဖေ မူးလာတယ်။ သားကြီး အခန်းထဲ ပို့နေတယ်”

“ အမေရော သောက်သေးလား ”

“ အမေက ဝိုင်ပဲ နည်းနည်းသောက်လာတာပါ။ နည်းနည်းတော့ မူးတယ်။ မေ့သမီးလေးကို လာကြည့်တာ။ လာပါဦး အမေ့ဆီ”

အမေက အခန်းထဲဝင်လာပြီး ကျမကို ဖက်နမ်းသည်။

“ သမီးကလည်း ချွေးတွေနဲ့ပါလား။ သိပ်မရှင်းနဲ့တော့လေ။ ချွေးတိတ်အောင်လုပ်ပြီး ရေချိုးဦး”

“ ဟုတ် ပြီးပါပြီ အမေ ”

ကျမလည်း အမေ့ကို ပြန်ဖက်နမ်းကာ အောက်ထပ်လိုက်ပို့သည်။ အမေက အသက် ၄၅ ကျော် ၅၀ နား ကပ်နေပေမယ့် လှပစိုပြေနေဆဲ။ ကျမကိတ်တယ်ဆိုတာ အမေ့ကို ဘယ်မှီမလဲ။ အမေတို့အခန်းရောက်တော့ ကိုကိုက အဖေ့ကို စောင်ခြုံပေးနေသည်။ အမေ့ကိုလည်း အဖေ့နားသိပ်ကာ စောင်ခြုံပေးပြီး ကျမနဲ့ကိုကို ပြန်ထွက်လာသည်။

ကိုကိုက ကျမကိုဖက်ပြီး ဖင်လေးကို လာညှစ်နေသည်။ သူမဝသေးတာ သိတယ်လေ။ ကျမလည်း ကိုကို့လီးကိုကိုင်ကာ ညှစ်ပေးပြီး အပေါ်ထပ် ခေါ်လာခဲ့သည်။ အမေနဲ့အဖေ မူးပြီး အိပ်နေပြီမို့ ကျမနဲ့ကိုကို ဒီည အေးဆေးလိုးလို့ရပြီ။

အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ လော့ချပြီး ကိုကိုရှေ့ ဒူးထောက်ကာ ဘောင်းဘီဆွဲချွတ်သည်။ မာယောင်ယောင် ဖြစ်နေတဲ့ လီးကို ငုံစုပ်ပြီး ဂွင်းထုပေးတော့ ခဏအတွင်း မာတောင်လာသည်။ ကျမကို နေရာမှာတင် ဖင်ထောင်ခိုင်းကာ စကပ်လှန်ပြီး ကျုံးလိုးတော့သည်။ အတွင်းခံက ခုနကတည်းက ချွတ်ထားတော့ ကွတ်တိပါပဲ။

ကျမအဖုတ်လေးထဲ လီးကြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဝင်လာပြီးတော့ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ အောင့်တောင် အောင့်သွားသည်။ ခုနက ပြီးထားတဲ့ အရည်တွေရှိနေလို့ ခံသာတာ။ အချက် ၅၀ လောက် ဆက်တိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပြီး အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ကိုကိုပြီးသွားတော့သည်။

ကျမလည်း ကိုကိုလရည်ပန်းတော့ အချိန်မှီလေးပဲ ပြီးသွားသည်။ ကိုကိုက ကျမကျောပေါ် မှေးနေကာ ဇိမ်ယူနေသည်။

“ အင်းးး ကိုကို လေးလာပြီ ထတော့”

“ မဝသေးဘူးကွာ လိုးချင်သေးတယ်”

“ ကိုကိုကလည်း ညီမလေးအဖုတ် ကျိန်းနေပြီ နောက်နေ့မှလေနော်”

“ မရဘူး လိုးဦးမှာ”

“ ဟွန့် နာနေပြီ ကိုကိုရဲ့။ ကိုကိုမဝသေးရင် လီးစုပ်ပေးမယ်လေ”

“ အင်း စုပ်ပေးလေ မီးလေးကို သနားလို့နော်။ နို့မို့ဆို တစ်ညလုံးလိုးမှာ”

“ တကယ်နာနေလို့ပါ ကိုကိုရယ် နော် နော်”

“ အင်းပါ ကဲ ထ စုပ်ပေး”

“ ဟုတ်”

ကိုကို ကျမကိုယ်ပေါ်ကနေထပြီး ကျမပါးလေးကို နမ်းသွားကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်သည်။ ကျမလည်း မတ်တပ်မရပ်တော့ဘဲ ကိုကို့ရှေ့ကို လေးဘက်ထောက်ပဲ သွားလိုက်သည်။ မိုးပေါ်ထောင်နေတဲ့ ကိုကို့လီးကြီးကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ပြွတ်ကနဲ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

ကျမအရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ ကိုကို့လီးကြီးက ပြောင်လက်ပြီး မာန်ဖီနေသည်။ ကျမလည်း ပါးစပ်နဲ့ ဝင်သလောက် စုပ်ပေးကာ လီးတစ်ချောင်းလုံး လျှာနဲ့ယက် ဂွေးဥတွေကိုပါ ငုံစုပ်ပေးသည်။ အစက မစုပ်တတ်ဘူး။ ကိုကိုပဲ ဘယ်လိုလုပ် ဘယ်လိုကိုင်ဆိုပြီး သင်ပေးထားတာ။

ကိုကို လိုးမဝသေးပေမယ့် ကျမအဖုတ်က အောင့်နေတော့ ဆက်မခံနိုင်။ ကိုကို့ကို သနားတာနဲ့ သေသေချာချာပဲ စုပ်ပေးနေမိသည်။ ကိုကိုက ကျမကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ကျမနို့လေးတွေကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ပေးနေသည်။ စုပ်ရင်း စိတ်ပါလာတော့ လီးကြီးကို လည်ချောင်းထိရောက်အောင် သွင်းမိသည်။ ကိုကိုကလည်း ကျမခေါင်းလေးကိုင်ကာ ဖိဖိချပေးသည်။

“ အု အွတ် ဝု အဟွတ် အုအု ပြွတ် ဝူးးး ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ”

၅ မိနစ်လောက် စုပ်ပေးလိုက်တော့ ကိုကို ကျမခေါင်းလေးကို မလွှတ်ဘဲ ဖိထားပြီး လရည်တွေ တစ်ဗြစ်ဗြစ်နဲ့ ပန်းထည့်တော့သည်။ ကိုကို ပြန်လွှတ်ပေးပြီး သူ့လီးကြီး ပါးစပ်ထဲက ထုတ်မှပဲ ကျမလည်း အသက်ရှူရတော့သည်။ အသက်ကို မနည်းရှူနေတဲ့ ကျမကို အပေါ်ဆွဲတင်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဖက်ထားသည်။

“ ချစ်တယ် ညီမလေးရယ် ကိုကိုတို့ ဘယ်တော့မှ မခွဲဘူးနော်”

“ ညီမလေးလည်း တူတူပါပဲ ဘယ်တော့မှ ကိုကိုနဲ့ မခွဲဘူး ကိုကို့ကိုပဲချစ်မယ်။ ကိုကိုက ညီမလေးရဲ့ ချစ်သူ လင်ယောက်ျားပဲ”

“ ညီမလေးကလည်း ကိုကို့မိန်းမပါပဲကွာ။ အရမ်းချစ်တယ်နော်”

“ အင်း အရမ်းချစ်တယ် ကိုကို”

ကိုကိုနဲ့ကျမ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဝေးသွားမှာစိုးသည့်အလား တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားမိကာ မွှေယာပေါ် လှဲချကြတော့သည်။

ကျမလေ တားဆေးတွေ သောက်လို့လား မသိဘူး ဝလာတယ်။ ကိုကိုက နေ့တိုင်းလိုလို အချိန်ရတာနဲ့ လူလစ်ရင် တက်လိုးနေကြလေ။ အဲ့တော့ သန္ဓေတား ဆေးကဒ်လေးကို ကိုကို့ကို ဝယ်ခိုင်းပြီး သောက်ရတယ်။ မဟုတ်ရင် ကိုကိုလိုးပုံနဲ့ ဗိုက်ထွက်လာမှာ အသေအချာပဲ။ မေမေတို့သိရင် ပြသနာ အကြီးအကျယ်တက်မှာတော့ ကျိန်းသေတယ်။ ဒါပေမယ့် အဆူအဆဲခံရရုံသာ။ မိသားစုထဲမှာက ကိစ္စမရှိ။ တစ်ကယ်လို့ အမေတို့ သိရင်တောင် အပြင်ကို ထုတ်ပြောမှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ အမေတို့သိပြီး ကျမနဲ့ကိုကို့ကို တားလည်း ဆက်ပြီးလျှောက်မှာပဲ။ ပတ်ဝန်းကျင်က သိကုန်ရင်တော့ အရှက်တစ်ကွဲဖြစ်ပြီး မိသားစု သိက္ခာကျရမယ့် ကိစ္စလေ။

အဲ့တော့ မနက်တိုင်းနိုးတာနဲ့ ဆေးကို သတိတရနဲ့ သောက်ရတယ်။ ကိုကိုကလည်း အမြဲသတိပေးသည်။ ကျမနဲ့ကိုကိုလိုးတာ အမေတို့ မသိအောင် မရိပ်မိအောင်လည်း နေကြတယ်။ ဆေးခန်းသွားပြီး ဆေးထိုးဖို့ကလည်း ကျမ မရဲတင်း။ ပြီးခဲ့တဲ့လက ရာသီသွေးလာတာ နောက်ကျလို့ နှစ်ယောက်စလုံး ထိတ်လန့်ပြီး ကိုယ်ဝန်ရှိမရှိ စစ်ကြည့်ရသေးသည်။ ကိုယ်ဝန်မရှိမှန်း သိမှဘဲ စိတ်ပူနေတာတွေ လျော့ကျရသည်။

ကိုယ်ဝန်မရှိသေးပေမယ့် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးအနေနဲ့ ကျမဝလာတယ်။ အရင်က ဗိုက်ခေါက်မရှိ ချပ်ကပ်နေတဲ့ကျမ အခုဆို ဗိုက်ခေါက် ၂ ခေါက်နဲ့။ အခုနောက်ပိုင်း အစားတွေ အရင်ကထက် စားလာတာကြောင့်လည်း ပါတာပေါ့။ ဆံပင်အုံကောင်းတဲ့ကျမ ဆံပင်တွေ ကျွတ်လာတယ်။

ဟိုတစ်ပတ်ကဆို ဆံပင်တွေကျွတ်လို့ ကျောလည်လောက် ဆံပင်ကို ဂုတ်ဝဲလေး ညှပ်ပစ်လိုက်တယ်။ မေမေတို့ကိုတော့ အိုက်လို့ပေါ့။ ကိုကိုကတော့ သိတယ်။ ဆံပင် ဂုတ်ဝဲလေးနဲ့ဆိုတော့ ကျမပိုတောင် ငယ်သွားသေးတယ်လို့တောင် ပြောသေးတယ်။

ကိုကိုက လိုင်းပေါ်မှာ sexy acc ဖွင့်ပြီး အင်းစက်အကြောင်း အစ်ကိုတစ်ယောက်နဲ့ ဆွေးနွေးရင်း ကျမနဲ့ကိုကို့အကြောင်းကို တိုင်ပင်ဖြစ်တယ်လို့ ပြောတယ်။ ကျမလည်း ကိုကို့ကို ဘာလို့ ကိုယ့်အကြောင်း သူများကို သွားပြောရလဲလို့ စိတ်ဆိုးမိသေးတယ်။ အဲ့အစ်ကိုက ကိုကို့ကို အကြံတွေပေးတယ်။ ဆောင်ရန် ရှောင်ရန်တွေလည်း ပြောပြတယ်။ သန္ဓေတားဆေးနဲ့ ပတ်သတ်ပြီးတော့လည်း ဆွေးနွေးဖြစ်တယ်လို့ ပြောတယ်။

ဟိုနေ့ကလည်း ဆေးသောက်ရမယ့်အလုပ် ဆေးကဒ်ကို အမေတွေ့နိုင်မယ့် ရန်ကနေ ဝေးအောင် လက်မောင်းထဲထည့်ပြီး သုံးရတဲ့ Implant ဆိုတဲ့ ပစ္စည်းလေးအကြောင်း ပြောပြတယ်။ Implant ဆိုတာ မီးခြစ်ဆံလောက်ရှိတဲ့ ဟော်မုန်း ၂ မျိုးပါတဲ့ ပလတ်စတစ် သားဆက်ခြား ဆေးတစ်မျိုးလို့ ပြောတယ်။ တစ်ခါထည့်ထားရင် ၄ နှစ်လောက် ခံတယ်လို့ ပြောတယ်။ ကျမနဲ့ကိုကိုလည်း စိတ်ဝင်စားပြီး အဲ့နည်းကိုသုံးဖို့ လေ့လာခဲ့ကြတယ်။ အဲ့နည်းက လူသိနည်းသေးတယ်လို့ ပြောတယ်။ တကယ့်ကို အကျိုးရှိစေမယ့် နည်းလေးပါပဲ။ အဲ့အစ်ကို ရှာဖွေပြီး ပေးပို့သမျှကို ပြန်လည်မျှဝေလိုက်ပါတယ်။

“ လက်မောင်းတွင်းထည့် သားဆက်ခြားပစ္စည်းအကြောင်း” (Implant)

လက်မောင်းအရေပြားအောက်မှာ ထည့်ထားရတဲ့ သားဆက်ခြား ပစ္စည်းတစ်မျိုးပါ။ ဟော်မုန်းနှစ်မျိုး ပါဝင်ပြီး မီးခြစ်ဆံအရွယ်အစားလောက် ရှိတဲ့ ပလတ်စတစ် အပျော့ချောင်းလေး ဖြစ်ပါတယ်။ ၃ နှစ်ခံ၊ ၄ နှစ်ခံ၊ ၅ နှစ်ခံရယ်လို့ ရှိပြီး ၃ နှစ်ခံက တစ်ချောင်းတည်း ထည့်ရပါတယ်။ ၄ နှစ်ခံနဲ့ ၅ နှစ်ခံကတော့ နှစ်ချောင်း ဖြစ်ပါတယ်။

ကိုယ်ဝန်ရတယ်ဆိုတာ အမျိုးသမီးခန္ဓာကိုယ်ထဲက မမျိုးဥနဲ့ အမျိုးသားဆီက သုတ်ပိုးနဲ့ ပေါင်းစပ်မိတဲ့အခါ ဖြစ်လာတာပါ။ ဒီပစ္စည်းလေးကတော့ အမျိုးသမီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ မမျိုးဥ မကြွေအောင် တားဆီပေးပါတယ်။ ဒီတော့ အမျိုးသားဆီက သုတ်ပိုးတွေ ဝင်လာပေမယ့် ကိုယ်ဝန်မရတော့ဘူးဆိုတဲ့ သဘောပါ။

အဲဒီအပြင် သားအိမ်ခေါင်းကို ချွဲပျစ်စေခြင်းအားဖြင့်လည်း သားအိမ်ခေါင်းကို ဖြတ်ပြီးမှ မမျိုးဥနဲ့ သွားပေါင်းရမယ့် သုတ်ပိုးတွေကို မဝင်နိုင်အောင် တားဆီးပေးပါတယ်။

⭐ ဘယ်လိုထည့်ပေးတာလဲ?

အသေးစား ခွဲစိတ်မှုလေးတော့ လုပ်ရပါတယ်။ ခွဲခန်းတွေ ဘာတွေတော့ ဝင်စရာ မလိုပါဘူး။ မထည့်ခင်မှာ လက်မောင်းကို နေရာမှတ်ပါတယ်။ အဲဒီနေရာအတိုင်းလေး ထုံဆေးထိုးမယ်။ ထုံသွားပြီ ဘာမှမသိတော့ဘူး ဆိုတော့မှ ထည့်ပေးတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကြောက်စရာ မလိုပါဘူး။ ဓားကလည်း လက်သည်းခွံတစ်ဝက်လောက် အရွယ်ပဲ ရှိပါတယ်။ ပြီးသွားရင်လည်း ချုပ်ရိုးတွေနဲ့ ပြန်ချုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီအတိုင်း အနာကပ်ခွာလေးနဲ့ပဲ ကပ်ပေးလိုက်တာပါ။

ထည့်ပြီးသွားရင်တော့ (၅) ရက်တိတိ အဲဒီနေရာကို ရေမစိုအောင် ထားရပါမယ်။ အညှော်ရှောင်ရတာ၊ အနားယူရတာတွေ လုပ်စရာ မလိုပါဘူး။ ထည့်ပြီးစ ရက်ပိုင်းလောက် ပြင်းပြင်းထန်ထန် မလှုပ်ရှားရင် ရပါပြီ။ (မီးဖိုချောင်မှာ ဓားရှတဲ့ ဓားရာကမှ ကြီးဦးမယ်။ ဒါက ဒဏ်ရာလို့တောင် မဆိုပါဘူး) ထိရောက်မှုအရှိဆုံး သားဆက်ခြားနည်း တစ်ခုပါ။

အသုံးပြုပြီး ပထမတစ်နှစ်အတွင်းမှာ ကိုယ်ဝန်ရနှုန်းက အမျိုးသမီး အယောက်တစ်သောင်းမှာ (၅) ယောက်သာ ရှိပါတယ်။

⭐ အားသာချက်တွေက ဘာတွေလဲ...

– လက်မောင်းတွင်း ထည့်ထားရတာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ပျောက်သွားမလား၊ ထွက်ကျသွားမလား စိတ်ပူနေစရာ မလိုဘူး။ စမ်းကြည့်လို့လည်းရတယ်၊ မြင်လည်း မြင်နေရတယ်။

ဒီပစ္စည်းက (၃) လခံ ထိုးဆေးနဲ့ ပါဝင်တဲ့ ဟော်မုန်းချင်း အတူတူပါပဲ။ ဒါပေမယ့် (၃) လခံ ဆေးထက်စာရင် ဒီပစ္စည်းမှာ အားသာချက် (၄)ချက် ရှိပါတယ်။

* ထိရောက်မှု ပိုကောင်းတယ်။

* နှစ်ရှည်ခံတယ်။ ဒီတော့ အလုပ်ရှုပ်သက်သာတယ်။ (၃) လတစ်ခါ ဆေးထိုးနေစရာ မလိုတော့ဘူး။

* (၃) လခံထိုးဆေးက သွေးပေါင်ချိန် (၁၆၀) အထက် ထိုးဖို့မသင့်တော်ပေမယ့် ဒီပစ္စည်းကတော့ ထည့်လို့ရတယ်။ သူ့ထက်စာရင် သားအိမ်တွင်းထည့် ပစ္စည်းကတော့ ပိုသင့်တော်တာပေါ့။

* (၃) လခံဆေးက ဆေးထိုးရပ်လိုက်ပေမယ့် အရှိန်ကျန်တတ်တယ်။ လုံးဝကို မရနိုင်တော့တာ မဟုတ်ပေမယ့် ကိုယ်ဝန်ပြန်ရဖို့ လအနည်းငယ် စောင့်ရတတ်တယ်။ ဒီပစ္စည်းကတော့ စောင့်စရာ မလိုဘူး။ ဒါကြောင့် အခုမှ အိမ်ထောင်ကျစ၊ ကလေးတစ်ခါမှ မမွေးဖူးသေးတဲ့သူတွေ စိတ်ချလက်ချ အသုံးပြုလို့ရပါတယ်။

⭐ အားနည်းချက်တွေ ဆိုးကျိုးက ဘာတွေလဲ..

– ထည့်ပေးမယ့် ဆရာဝန်၊ ဆရာမ၊ သို့မဟုတ် ကျွမ်းကျင်သူရဲ့ အကူအညီလိုတယ်။

– ရာသီသွေး မပေါ်တတ်ဘူး။

သူ့အာနိသင်တစ်ခုက သားအိမ်နံရံ ထူထဲမှုကို တားဆီးပေးတယ်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ တစ်လတစ်ခါ သားအိမ်နံရံက ထူထဲလာတယ်။ ဘာလို့ဆိုတော့ မမျိုးဥနဲ့ သုတ်ပိုးနဲ့ပေါင်းပြီး သန္ဓေများအောင်သွားခဲ့ရင် သားအိမ်မှာ သန္ဓေတည်နိုင်အောင်လို့။ အဲဒီလို သန္ဓေအောင်မသွားတဲ့အခါ ခုနက ထူထဲထားတဲ့ သားအိမ်နံရံက ကွာကျတယ်။ အဲဒါကို ရာသီလာတယ်လို့ ခေါ်တယ်။

အခု သူက အဲဒီသားအိမ်နံရံကို ထူမလာအောင် လုပ်ပေးလိုက်တော့ အောက်ကို ဘာမှကွာကျလာစရာ မရှိတော့ဘူး။ ဒီတော့ ရာသီသွေးလည်း မဆင်းတော့ဘူးပေါ့။ ဆိုလိုတာက သွေးမပေါ်တာဟာ အထဲမှာ အပုပ်တွေအောင်း၊ အလုံးတွေတည်၊ ကင်ဆာဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး၊ သွေးအနေနဲ့ ဆင်းလာစရာ မရှိလို့သာ ဖြစ်တယ် ဆိုတာလေး သိစေချင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သွေးမပေါ်တာ စိတ်ပူစရာ မလိုဘူး။ စိတ်အေးလက်အေး နေလို့ရတယ်။

ဒါပေမယ့် ကျွန်မက သွေးပေါ်မှကြိုက်တာ ဆိုရင်တော့ ဒီနည်းလမ်းကို ရွေးချယ်ဖို့ စဉ်းစားစေချင်ပါတယ်။

⭐ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေက ဘယ်လိုရှိလဲ...

ဟော်မုန်းပါတဲ့အတွက် ဟော်မုန်းကြောင့်ဖြစ်တဲ့ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေ ခံစားရနိုင်ပါတယ်။ ခေါင်းမူးတာ၊ ဇက်ကြောတက်တာ၊ ပျို့အန်တာ၊ ကိုယ်အလေးချိန် အပြောင်းအလဲဖြစ်တာ၊ ရင်သားတွေတင်းပြီး နာတာ၊ ဒါတွေဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

⭐ မသုံးစွဲသင့်သော အခြေအနေများ...

ရင်သားကင်ဆာ (Breast cancer) ၊ ခြေထောက်တို့ အဆုတ်တို့မှာ သွေးကြောပိတ်တာ (Deep vein thrombosis) ၊ အသည်းရောဂါ (Liver diseases) နဲ့ ပုံမမှန် သွေးဆင်းနေတဲ့သူတွေ (Irregular bleeding) ဆို အသုံးပြုလို့ မသင့်တော်ပါဘူး။

ဝနေတဲ့သူတွေလည်း အသုံးပြုလို့ရပါတယ်။ တစ်ခုပါပဲ၊ ကိုယ်အလေးချိန် (၁၇၆) ပေါင်အထက် ဖြစ်နေခဲ့မယ်ဆိုရင်တော့ သက်တမ်းတစ်နှစ် လျော့ပါမယ်။ (၅) နှစ်ခံထည့်ပေမယ့် (၄) နှစ်ပဲ ခံမယ်။ (၄) နှစ်ခံထည့်ပေမယ့် (၃) နှစ်ပဲ ခံမယ်။ ခြွင်းချက်အနေနဲ့ (၃) နှစ်ခံပစ္စည်းကတော့ တစ်နှစ်မလျော့ပါဘူး။ ဘယ်လောက်ဝတဲ့သူ ထည့်ပါစေ၊ (၃)နှစ်အပြည့် ခံပါတယ်။

တီဘီဆေး၊ အတက်ကျဆေးတွေကတော့ ဟော်မုန်းတွေရဲ့ အာနိသင်ကို လျော့ကျစေတာမို့ ဒီဆေးတွေ သောက်နေရတဲ့အချိန်ဆို မထည့်ထားသင့်သေးပါဘူး။ ထည့်ပြီးမှ ရောဂါဖြစ်လို့ ဒီဆေးတွေ သောက်ရတော့မယ်ဆိုရင်တော့ ဒီပစ္စည်းအပြင် ဟော်မုန်းမပါတဲ့ နောက်ထပ် သားဆက်ခြားနည်းတစ်ခုကို ထပ်အသုံးပြုဖို့ လိုပါမယ်။ (ဥပမာ ကွန်ဒုံး၊ သားအိမ်တွင်းထည့်ပစ္စည်း)။ ရောဂါကို ပိုဆိုးစေလို့ မဟုတ်ပါဘူး၊ ပစ္စည်းရဲ့ အာနိသင်ကို ကျစေတဲ့အတွက် ကိုယ်ဝန်ရသွားနိုင်လို့ ဖြစ်ပါတယ်။

⭐ လွဲမှားတဲ့ အယူအဆများ

– ဒီပစ္စည်းကို အပ်၊ ပိုက် စသဖြင့် ထင်တတ်ကြတယ်။ အပ်တို့ ပိုက်တို့သာဆိုရင် လက်မောင်းထဲထည့်ထားတဲ့အခါ စူးနေ၊ ထောက်နေကြမှာပေါ့။(ကျမတို့ field ဆင်းတဲ့အခါ အိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီးတွေက မေးလေ့/ပြောလေ့ရှိတယ်)

အခုဟာက ပျော့ပျောင်းတဲ့ ပလပ်စတစ်ချောင်းလေးသာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကွေးလို့ ကောက်လို့လည်း ရပါတယ်။ ဒါကြောင့် လက်မောင်းထဲထည့်ထားပြီးလည်း စူးမှာစိတ်ပူနေစရာ မလိုပါဘူး။

– ခွဲစိတ်မှုလုပ်ရမယ် ထင်တတ်ကြတယ်။ ဒါလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ထည့်ပေးသူ ဆရာ/ဆရာမရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုအပေါ် မူတည်ပြီး မိနစ်အနည်းငယ်သာ ကြာမြင့်ပါတယ်။

ဒီပစ္စည်းလေးကတော့ အိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီး တော်တော်များများ သိချင်နေကြတဲ့ အကြောင်းအရာတစ်ခု ဖြစ်ပါတယ်။ သားဆက်ခြား နည်းလမ်းတွေအားလုံးမှာ အားသာချက်၊ အားနည်းချက် ကိုယ်စီ ရှိကြပါတယ်။ အဓိကကတော့ ဘယ်သူပြောလို့၊ ဘယ်ဝါတိုက်တွန်းလို့ ဆိုတာထက် ကိုယ်နဲ့သင့်တော်တဲ့ သားဆက်ခြားနည်းတစ်ခုကို ကျွမ်းကျင်သူနဲ့ တိုင်ပင်ပြီး ရွေးချယ်အသုံးပြုနိုင်ကြဖို့ပါပဲ။

...............................................................

“ မေမေရေ မောင်လေးလေ သမီးကို လိုက်စနေတယ်”

“ သားငယ် မမကို မစနဲ့လေ မေမေ ဘာမှာထားလဲ”

“ မမကို သားကချစ်လို့ စတာပါ မေမေရ”

“ သား သားဖေကြီးကို ထတော့လို့ မေမေ့ကို ရှောပင်လိုက်ပို့လို့”

“ ဟုတ်ကဲ့ မေမေ”

အခုဆို ကျမ အမေရိကန်မှာ ကိုကိုနဲ့တူတူ နေလာတာ နှစ် ၂၀ ကျော်လာပြီ။ ကျမနဲ့ကိုကို ဒီမှာ တရားဝင် ယူလိုက်ကြပြီလေ။ ဒီမှာ ကျမတို့ကို မောင်နှမလို့ သိတဲ့သူ တစ်ယောက်မှ မရှိကြဘူးလေ။ နာမည်လည်း ပြောင်းထားတယ်။ ကျမက ဆူဇီ။ ကိုကိုက ပက်ထရစ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၅ နှစ်လောက်က ကျမနဲ့ကိုကို လိုးနေတာကို အမေ ပက်ပင်းကြီး မိသွားတယ်။ ဆူလိုက် ဆဲလိုက်တာ ရစရာကို မရှိဘူး။ ကျမနဲ့ကိုကိုက ဖြစ်လာခဲ့တဲ့ အရာအပေါ် ကြံ့ကြံ့ခံပြီး ရင်ဆိုင်ကြတာပေါ့။

ကိုကို့ကို တစ်ခါမှ လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိဖူးတဲ့ အဖေတောင် ကိုကို့ကို ထိုးတယ်။ ကျမကိုလည်း ပါးရိုက်တယ်။ တစ်မိသားစုလုံး တစ်ပတ်လောက် မစားမသောက်နိုင် ဖြစ်ကြတယ်။ ကျမတို့ကို ခွဲထားဖို့ လုပ်ပေမယ့် ကျမနဲ့ကိုကိုက အဆိပ်သောက် သတ်သေမယ်ပြောလို့ ချစ်ခြင်းကို မခွဲတော့ဘူး မင်းတို့ဘဝနဲ့ မင်းတို့ရှိစေတော့တဲ့။ မြန်မာပြည်မှာ ဆက်နေရင် လူတွေသိသွားနိုင်လို့ အမေရိကန်ကို အတင်းပဲ ပို့လိုက်တယ်။

အဖေဆုံးတုန်းကတောင် ပြန်မလာရဘူး။ အားလုံးနဲ့ အဆက်အသွယ်ကို ဖျက်ခိုင်းခဲ့ပြီး အမေနဲ့ပဲ အဆက်အသွယ်ရတယ်။ အမေက အခု တရားစခန်းမှာပဲ နေနေတယ်။ သူ့မြေးလေးတွေနဲ့တော့ ဖုန်းထဲမှာပဲ မြင်ဖူး စကားပြောဖူးခဲ့တယ်။

မြန်မာပြည်မှာ ဘာတွေဖြစ်ကုန်မှန်း မသိပေမယ့် ကိုကိုနဲ့ကျမ ဒီမှာ ဘဝအသစ်လေးနဲ့ ပျော်နေပါပြီ။ သမီးကလည်း ၁၃ နှစ်ထဲမှာ။ သားငယ်ကတော့ ၉ နှစ်။ ၂ ယောက်စလုံး သွက်သွက်လက်လက်နဲ့ ကိုယ်လက်အင်္ဂါ အပြည့်အစုံနဲ့ပါပဲ။

လူတွေက ပြောကြတယ်။ သွေးသားရင်းနီးစပ်ပြီး ရလာတဲ့ မျိုးစပ်က လူစင်မမှီ ဖြစ်တတ်ကြတယ်တဲ့။ ကျမ သားနဲ့သမီးကတော့ အားလုံးနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်ပါပဲ။

တစ်ခါတစ်လေတော့ တွေးမိတယ်။ ငါ ကိုကိုနဲ့ မောင်နှမချင်း လိုးခဲ့မိ ယူခဲ့မိတာ မှားသလားပေါ့။ ဒါပေမဲ့ မမှားပါဘူးရှင်။ ကိုကိုက ကျမကိုချစ်သလို ကျမကလည်း ကိုကို့ကို ချစ်နေဆဲ ချစ်နေမြဲမို့လို့ပါပဲရှင်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ ။



Thursday, September 19, 2019

ကြီးသီ (စ/ဆုံး)

ကြီးသီ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အိတ်ကြီး

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကျွန်တော် က နယ်က ဗျ။ ဒါပေမဲ့ ဆယ်တန်းရောက်တော့ တက္ကသိုလ်ကောင်းကောင်းရောက်အောင် ရန်ကုန်မှာသွားနေ ဆိုပြီး ကျွန်တော့် အဒေါ်ဆီကို လွှတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် အဒေါ်ကလည်း သူတယောက်ထည်းမို့ အဖေါ်ရတယ် ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တာလည်းပါပါတယ်။ ကျွန်တော့် အမေရဲ့ ညီမပေါ့။ သူကလည်း အထက်တန်းပြကျောင်းဆရာမ ဆိုတော့ တခြားကျူရှင်တက်စရာမလိုပဲနဲ့ အိမ်မှာတင် စာလုပ်လို့လဲ ရတာပေါ့။ အဒေါ်ဆိုတဲ့ ဒေါ်မြတ်မျိုးမြင့် က အသက် သုံးဆယ်ငါးလောက်ရှိပြီ။ 

အသားက ညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းဘော်ဒီတောင့်တောင့်ပဲ ပြောကြပါစို့။ အိမ်ထောင်ကျတာ ခုနှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ ယောက်ျား ကသင်္ဘောသား။ ဆိုတော့ အိမ်မှာ မရှိတာ များတယ်လေ။ ခလေးလည်း မရှိသေးဘူး။ ရုပ်ကတော့ အချောကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ကြည့်ပျော်ရှုပျော်ရှိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးက တော်တော်ထည်တယ်။ နို့ကြီးတွေက ဖောင်းကြွလုံးတင်းနေပြီး ဖင်ကြီးကလည်း ကားစွံ့နေတဲ့ နည်းတဲ့ အိုးကြီး မဟုတ်ဘူး။ အရပ်ကလည်း ငါးပေလေးလက်မ လောက်ဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့ လူပျိုပေါက်တွေနဲ့ ဆို မတိမ်းမယိမ်းပဲ။ 

ညဖက်ဆိုရင် အိမ်မှာ ကျွန်တော် ရယ်၊ ဇော်မင်းအောင်ရယ် က အတူတူ စာလုပ်ကြပြီး ဒေါ်လေး မြတ် က ဂိုက်လုပ်ပေးတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နားတော့ အမြဲ မနေပါဘူး၊ မသိလို့ စာမေးရင် လာပြောတယ်။ အရေးကြီးမယ်ထင်တဲ့ ဟာတွေကို သင်ပေးတယ်။ အဲလိုမျိုးပေါ့။ ဇော်မင်းအောင် ဆိုတာကလည်း ဒေါ်လေးမြတ် သူငယ်ချင်း အမ ရဲ့ သား။ ကျွန်တော့ဒေါ်လေးမြတ်အိမ် နဲ့ တလမ်းကျော်မှာနေတာ။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်က ကျောင်းမှာလည်း တတန်းထဲ ဆိုတော့ တွဲဖြစ်ကြတယ်။ 

လူပျိုကလည်း လူပျိုပေါက်ဆိုတော့ ဂွင်းလည်း စထုတတ်နေကြပြီမို့ မိန်းမ မြင်ရင် ဒီစော်လေး မိုက်လိုက်တာ၊ ချလိုက်ရရင်ကောင်းမှာပဲ ဆိုတာက၊ သူနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ပြောနေကြဖြစ်နေပြီ။ အဲတော့ ဒီကောင် က စော်အကြီးကြီးတွေ ခတ်တောင့်တောင့်တွေ ကို ပိုကြိုက်မှန်း သိလာတယ်။ ဒီကောင်မိုက်တယ် ပြောလိုက်ရင် စော်ကြီးတွေက သုံးဆယ်ကျော် လေးဆယ်နားနီးတွေ။ ကျွန်တော်တောင် ဒီကောင့်ကြောင့် ကျောင်းက ဆရာမ တောင့်တောင့် တွေကို မှန်းပြီး ထုတတ်လာတယ်။ အရင်တုန်းက တောသား ဆိုတော့ ဆရာဆိုတာ မိဘနဲ့ တဂိုဏ်းထဲ ဆိုပြီး ငရဲကြီးမှာ စိုးလို့ ရဲရဲတောင် မကြည့်ရဲ။ 

နောက်တော့ ဒီကောင့်ရဲ့ သွားရည်တမြှားမြှား နဲ့ ဒီဆရာမကြီး မိုက်လိုက်တာကွာ၊ ဖင်ကြီးတွေက နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး။ ဖင်ထောင်ပြီး ဆော်လိုက်ရရင်တော့ အီစိမ့်နေမှာပဲ ဆိုတဲ့ လေတွေ ကြားရဖန်များတော့ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း တွေးရင်း ပုံဖေါ်ရင်း မှန်းထုမိလာတော့တယ်။ ကိုယ့်အဒေါ်တောင် အဒေါ်ရင်းမို့ စိတ်ထဲ တခါမှ မတွေးမိပေမဲ့ ဒီကောင်က တော့ မှန်းမှာပဲ ဆိုတာ ကျွန်တော် သိတယ်။ အဲဒါက တော့ ကျွန်တော့် အဒေါ်ဆိုတော့ဒီကောင် ဖွင့်ပြောမှာ မဟုတ်ပေမဲ့ သူ့စိတ်ဓါတ်ကို သိနေတဲ့ ကျွန်တော်က တော့ သူမှန်းမယ်ဆိုတာ သေခြာပေါက်လောင်းရဲပါတယ်။ 

ညဘက်စာလုပ်ချိန် အိမ်ကို မပျက်မကွက်လာပြီး။ ကျွန်တော့်အဒေါ်သူ့ကို ကျောပေးပြီး လျှောက်သွားတာနဲ့ ဖင်တုံကြီးတွေကို မျက်လုံးက အခိုးထွက်အောင် ကြည့်တတ်တာ။ အစကတော့ ကျွန်တော်မသိအောင်ခိုးကြည့်သေးတယ်။ နောက် သူကြည့်နေတာ ကျွန်တော်သိတော့ သူ့ကို ခြေထောက်နဲ့ကန်ပြီး မျက်မှောင်ကုပ်ပြလိုက်တယ်။ သူက ကျွန်တော် စိတ်ဆိုးပုံ မပေါ်တော့ စပ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ လုပ်ပြီး နောက်ပိုင်း ပေါ်တင်ပဲ ကြည့်တော့တယ်။

နောက်ပိုင်း သူက မေးတယ် အောင်စိုး မင်းရော မင်းအဒေါ်ကို မမှန်းဘူးလားဆိုတော့ ဟာကွာ ငရဲကြီးအောင် မင်းကလည်း မမှန်းပါဘူး ဆိုတော့။ သူက ပြောပြတယ် ငရဲမကြီးပါဘူးကွ၊ ရှေးက ဘုရင်တွေဆို မောင်နှမ အဖေတူ အမေကွဲတွေ အဒေါ်တွေတောင် မိဘုရားမြှောက်ပြီး ယူကြသေးတာ။ နောက်ပိုင်းက ဆေးပညာအရ မျိုးပွားလာတာတွေက မကောင်းဘူး ဆိုပြီး အဲဒါတွေကို လူတွေက အားမပေးတော့တာတဲ့။ ဒီကောင် ဘယ်တွေက လျှောက်ဖတ်ထားသလဲ မသိဘူး။ အဲဒါ ခလေးမယူပဲ နဲ့ နှစ်ဦးသဘောတူလုပ်ရင် ပြဿနာ မရှိဘူး ဆိုပဲ။ လုပ်တဲ့ အဆင့်ကို မတက်ချင်ရင်တောင် မှန်းတာလောက်ကတော့ ကိစ္စမရှိပါဘူးတဲ့။ 

ငါလည်း ငါ့အဒေါ်တွေကို မှန်းတာပဲတဲ့။ ဆိုပြီး သူ့အဒေါ်တွေကို ဘယ်လိုချောင်းပြီး ထုတဲ့ အကြောင်းပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ပြောပြတော့ ကျွန်တော်လည်း နှာတွေ တင်းထလာတာပေါ့။ မင်းမယုံရင် ငါပြမယ် တနေ့လာခဲ့ဆိုပြီး ပိတ်ရက်တရက်မှာ ကျွန်တော့်ကို ခေါ်တယ်။ သူတို့ အိမ်က နှစ်ထပ်အိမ်၊ သူ့အဒေါ် ဆိုတာက ကျွန်တော့ ဒေါ်လေးမြတ်နဲ့ သူငယ်ချင်းဆိုတာ က သူတို့ အောက်ထပ်မှာနေတယ်။ သူတို့ မိသားစုက အပေါ်ထပ်မှာနေတယ်။ သူ့အဒေါ်က ခလေး နှစ်ယောက်အမေ။ အဲဒီအဒေါ် က အိမ်နောက်ဖေးမှာ ရေထွက်ချိုးတယ်။ အဲဒါကို အိမ်ပေါ်ထပ် သူ့အခန်းထဲက နေချောင်းရုံပဲ။ အဲဒီ အဒေါ်က ခလေးအမေ ဆိုတော့ ရေချိုးရင် သိပ်သိုသိုသိတ်သိတ်မရှိဘူး။ သူတို့ နောက်ဖေးကလည်း ဝါးကပ်နဲ့ ကာထားတာမို့ ဘေးအိမ်တွေက မမြင်ရဘူးလေ။ 

အဲတော့ ရေချိုးနေရင်း ဆပ်ပြာတိုက်ရင် ထမိန်ကို ဖြေချပြီး နို့ကြီးတွေကို ဆပ်ပြာအားရပါးရတိုက်တာပဲ။ ကျွန်တော် သူနဲက အတူချောင်းရင်းနဲ့ လီးက မတရားကို တောင်လာရတယ်။ မင်းရော မင်းအဒေါ်ကို မချောင်းဘူးလား လို့ မေးတော့ ကျွန်တော်က ဟ ဘယ်လို ချောင်းမလဲ သူက ရေချိုးခန်းထဲ ချိုးတာလို့ ပြောလိုက်ရတယ်။ သူက ညဘက်တွေ ဘာတွေရော အိပ်တော့ ထမိန်တွေ ဘာတွေ မလှန်ဘူးလားတဲ့။ မင်းတို့က တအိမ်လုံး နှစ်ယောက်ထဲ နေတာ၊ မင်းညဘက်ထမချောင်းကြည့်ဘူလားတဲ့။ အဲဒီကောင်က ကြံကြံဖန်ဖန်တွေးတဲ့ကောင်။ ဒါပေမဲ့ သူပြောတာက ကျွန်တော့်နားထဲ ရိုက်ရိုက်သွင်းနေသလို ဖြစ်နေတော့ တရေးနိုးပြီး နှာတအားတင်းလာတဲ့ တည ခြေဖြားထောက်ပြီး ဒေါ်လေးမြတ်အခန်းနားကို သွားချောင်းမိတယ်။ 

ဒေါ်လေးမြတ်အခန်းက တံခါးမရှိပဲ အခန်းစီးပဲ ရှိတော့ အထဲက အလင်းရောင်လင်းကနဲ လင်းကနဲ ဖြစ်နေတာတွေ့ရတယ်။ အဲဒါကြောင့် တီဗီကြည့်နေတာပဲလို့ သိတယ်။ ညဦးက အစောကြီး အိပ်ယာဝင်သွားပြီး ညသန်းခေါင် တီဗီထကြည့်တယ်ဆိုတာ ဒေါ်လေးမြတ်အတွက် ထူးထူးဆန်းဆန်းလုပ်ရပ်မဟုတ်လား၊ ကျွန်တော့်ကိုဆို တီဗီခနပဲကြည့် အချိန်မဖြုံးနဲ့ စာကြည့် အိပ်ယာစောစောဝင် အမြဲပြောတတ်တဲ့ ဒေါ်လေးမြတ် သူကျတော့ တီဗီထကြည့်နေပါလားပေါ့။ 

အခန်းထဲ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ တီဗီမှာ အောကား ဖွင့်ထားရုံမကဘူး နားမှာ နားကျပ်လဲ တတ်ထားလိုက်သေးတယ်။ အဲတော့ ကျွန်တော်လည်း တော်ရုံတန်ရုံအသံထွက်မှာ စိုးရိမ်စရာမရှိပဲ သူ့ကို ပြန်ချောင်းလို့ရသွားတယ်။ အောဗီဒီယိုတွေက တော့ ထုံးစံအတိုင်းပေါ့၊ လိုးကြဆော်ကြတာ ပေါ်တင်ကြီးတွေ။ ဒေါ်လေးမြတ်ပဲ စိတ်ဝင်စားစရာ၊ သူက ညဝတ် အင်္ကျီဂါဝန်လိုလို တဆက်ထည်းဟာကြီး ဝတ်ထားတာ ကုတင်ပေါ်မှာ တစောင်းလှဲရင်း လက်ကို ပေါင်ကြားထည့်ထားတယ်။ လက်က လှုပ်နေတော့ သူ့အဖုတ်ကို သူပွတ်နေတယ်ဆိုတာ အသိသာကြီးပဲ။ အပေါ်ပိုင်းကလည်း အထဲက ဘရာဇီယာဝတ်မထားတော့ နို့ကြီးတွေက တုံတုံ တုံတုံနဲ့၊ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ကြည့်ရင်း လုံချည်အောက်က ထောင်နေတဲ့ လီးကြိးကို လုံခြည်အသားလေးပတ်ပြီး ထုနေလိုက်တာ ခနလေးနဲက လရေတွေ လုံခြည်ထဲ ပန်းထွက်ရင်း ပြီးသွားတော့တယ်။

နောက်နေ့ကျတော့ ဇော်မင်းအောင် ကို ပြောပြလိုက်တော့၊ ဆရာမ လိုနေပြီကွ၊ သူ့ယောက်ျား သင်္ဘောပေါ်တက်သွားတာလည်း ကြာပြီ ဆိုတော့၊ သူလည်း ငတ်နေမှာပေါ့ကွာ။ ငါသူ့ဆန္ဒဖြည့်ပေးလိုက်ချင်လိုက်တာကွာ။ ဆို လို့ ကျွန်တော်က ခွေးမသား၊ လျှောက်ပါးစပ်အရသာခံ ပြောနေတယ် ဆိုပြီး ဆဲလိုက်ရသေးတယ်။ အဲဒါ ဒီကောင်က မင်း က ငါနောက်နေတယ်ထင်လို့လား၊ မင်း အသာလေး မသိချင်ယောင်ဆောင်နေ၊ ဆရာမ ကို ငါကျိုးစားကြည့်မယ်၊ ဘယ်လိုလဲတဲ့။ မင်း သတ္တိရှိရင်တော့ မင်းဘာသာလုပ်ပေါ့ ငါက မပါဘူးဟေ့ကောင်၊ ဆိုတော့ အေး ငါက လည်းမင်းကို မပါခိုင်းပါဘူး၊ တချို့ဟာတွေ မင်းမသိချင်ယောင်ဆောင်နေလို့ပဲ ပြောတာပါ။ 

အဲဒီနောက်ပိုင်းမှာ အဲဒီကောင်က တကယ့်ကို လှုပ်ရှားလာတာ။ ကျွန်တော့်ကို မျက်ရိပ်မျက်ခြေပြတာနဲက ကျွန်တော်က မျက်စေ့ကို တခြားကို ကြည့်နေသလို လွဲလွဲထားရတယ်။ အဲဒါတွေက ဘာတွေလဲ ဆိုရင် ဒေါ်လေးမြတ်က စာလာပြရင် မသိတာတွေ မေးသလိုနဲက ဒေါ်လေးမြတ်နားတအားကပ်တာ ပေါင်ချင်းတွေ ဘာတွေ ထိအောင်ထိပေါ့၊ နောက်ပြီးတော့ ဒေါ်လေးမြတ်က ကျွန်တော်တို့ကို စာပြတယ် ဆိုတာလည်း အရင်က ပြောခဲ့သလိုပဲ။ 

ဂိုက်သဘောမျိုးပဲ လုပ်တာ ကျွန်တော်တို့ ဘာသာ စာလုပ်နေတဲ့ အချိန်သူက အိမ်အလုပ်လုပ်စရာရှိတာ လုပ်နေတာ။ အဲဒါမျိုးမှာ ဇော်မင်းအောင်က မခိုင်းပဲနဲ့ကို ထထပြီး ဒေါ်လေးမြတ်ကို သွားကူတတ်တယ်။ ဒေါ်လေးမြတ်က မင်းစာလုပ်တာ ပျက်နေမယ်ဆိုတော့ ရပါတယ် ကျွန်တော်လုပ်ပြီးပြီ နောက်ပြီး ဆရာမ ရှင်းပြထားတာ အရမ်းကောင်းလို့ ကျွန်တော်သဘောပေါက်သွားပြီ တချို့ဟာတွေ အိမ်မှာ ဆက်လုပ်လို့လည်းရပါတယ်။ အဲဒါမျိုးတွေနဲ့ပေါ့၊ ဒေါ်လေးမြတ်နဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် နေနိုင်သလောက် နေပြီး ဝိုင်းကူလုပ်ပေးတတ်တယ်။ နောက်ပိုင်း ဒေါ်လေးမြတ်က မပြောတော့တဲ့အပြင်၊ သူအကူညီလိုရင်တောင် ဇော်မင်းအောင်ကိုပဲ ခေါ်ခေါ်ခိုင်းတတ်တော့တယ်။ 

အဲလို နေလာပြီး လပိုင်းလောက်မှာပဲ ဇော်မင်းအောင်က ကျွန်တော့်ကို ပြောပြတယ် ဒေါ်လေးမြတ်ကို သူဝင်တာ အောင်မြင်နေပြီတဲ့။ အခွင့်အရေးပေးတာနဲ့ တောင် ဆော်လို့ရနေပြီတဲ့။ ကျွန်တော်ကတော့ မယုံပါဘူး ဒီကောင်အာနေတယ်ပေါ့။မဖြစ်နိုင်တာကြီး မင်းက ဘာလို့ ပြောနိုင်ရတာလည်းဆိုတော့။ အခု ငါဆရာမကို ကိုင်လို့ ရနေပြီဟ။ အင် ဟုတ်ရဲ့လားဆိုတော့။ ဟုတ်တာမှ ဟုတ်ဟုတ်ဟုတ်ဟုတ်နဲ့တောင် မြည်နေသေးတယ်တဲ့။ သူ့အပြောကတော့ ဆရာမကို အိမ်အလုပ်တွေ ကူလုပ်ရင်းနဲ့ အမြဲတမ်းပွတ်သီးပွတ်သတ်နေရာကနေ ဟိုပုတ်ဒီပုတ်၊ ဟိုထိဒီထိလုပ်တယ်တဲ့။ 

အဲဒါကို ဒေါ်လေးမြတ်က မသိသလို နေတော့ နောက်ပိုင်း သူ့လီးမာမာနဲ့ မသိမသာထောက်တာတို့ ပွတ်တာတို့လုပ်တယ်တဲ့။ အဲဒါကိုတောင် မှ မသိသလိုပဲ သူကို ခေါ်ခေါ်ခိုင်းနေလို့ တနေ့မှာ စွန့်ပြီး ဖက်နမ်းလိုက်တယ်တဲ့။ အဲဒါ တောင် စိတ်မဆိုးဘူးတဲ့၊ မင်းအိမ်ရှေ့မှာ ရှိတယ် မကဲနဲ့တဲ့။ အဲဒါပဲ ပြောတယ်တဲ့။ ကျွန်တော် က ဘယ်လိုမှ မယုံနိုင်ဘူး လေ။ အဲဒါနဲ့ မင်းကို ငါ သက်သေပြမယ် နောက်နေ့ ငါတို့ စာကြည့်နေတုန်း မင်း တခုခု အကြောင်းပြပြီး ခနထွက်သွားလိုက်၊ နောက်အိမ်ဘေးက အပေါက်ကနေလာချောင်း တဲ့။ 

ကျွန်တော်တို့  အိမ်က ပျဉ်ကာ ဆိုတော့ အပေါက်လေးတွေက တော့ရှိတယ်လေ။ ကိုယ့်အိမ်ကို ကာထားတဲ့ ဝါးကပ်ခြံစည်းရိုးနဲ့ အိမ်နဲ့ ကြားမှာ သုံးပေလောက်လွတ်တယ် ပုံမှန်ကတော့ အဝတ်လှန်းတဲ့ တန်းတွေပဲ ရှိတာလေ။ အဲတော့ သူပြောတဲ့အတိုင်းပဲ နောက်နေ့ညကျတော့ စာလုပ်နေကြတုန်း၊ ဒေါ်လေးမြတ်ကို ကျွန်တော့်အတန်းထဲက သူငယ်ချင်းတယောက် စာအုပ်အတန်းထဲမှာငှားထားတာ မေ့ပြီး မတောင်းလိုက်မိလို့ သူ့အိမ်ပါသွားကြောင်း၊ အဲဒီကောင်အိမ် မှာ ပြန်သွားယူလိုက်အုံးမယ်၊ အဲဒီကောင်က စျေးနားလေးမှာ နေတာဆိုတော့ သွားလေတဲ့ နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးသွားမှာလား မြန်မြန်ပြန်လာကြတဲ့။ ကျွန်တော်က ဟင့်အင်း ကျွန်တော်တယောက်ထဲ သွားမှာ မြန်မြန်ပဲ ပြန်လာပါမယ် လို့ ပြောလိုက်ပြီး အိမ်က ထွက်လာခဲ့တယ်။ 

အိမ်က ထွက်တာနဲ့ ခြံတခါးကခေါင်းလောင်းကို အသံမြည်အောင်လှုပ်လိုက်ပြီ။ အိမ်ဘေးခြံစည်းရုံးကြားကို ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။

မီးဖိုချောင်ခန်းကို ချောင်းလို့ မြင်ရတဲ့ နေရာမှာ အပေါက်ရှာပြီးတော့ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ မီးဖိုချောင်က မီးချောင်းရောင်နဲ့ လင်းထိန်နေလို့ ဒေါ်လေးမြတ်ကို တွေ့နေရတယ်။ ဒေါ်လေးမြတ်က မီးဖိုထဲမှာ ထုံးစံအတိုင်း ဟိုလုပ်ဒီလုပ် ရေစစ်ထားတဲ့ ပုဂံတွေ ဘီဒိုထဲ ပြန်ထည့်လုပ်နေတာတွေ့ရတယ်။ ဒေါ်လေးမြတ်က အိမ်နေရင်း လက်ပြတ်ဘလောက်စ်အင်္ကျီနဲ့၊ အောက်က ထမိန်အသား ပျော့ပျော့လေး ဝတ်ထားလို့ လက်မောင်းသား ပြည့်ပြည့်လုံးလုံးလေးတွေနဲ့ ကားစွံ့လုံးကောက်နေတဲ့ တင်ပဆုံကြီးတွေကို ကိုယ့်မျက်လုံးနဲ့ တတန်းထဲမှာ တွေ့နေရတယ်။ ဇော်မင်းအောင် ဘယ်ရောက်နေလဲ လို့ စဉ်းစားနေတုံးမှာ အဲဒီကောင် မီးဖိုထဲ ဝင်လာတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ 

“ဟေ့စာမလုပ်နေဘူးလား ဘာလာလုပ်တာလည်း”

“စာလုပ်နေတာပဲ ဆရာမ ကလည်း ခု ညှောင်းလာလို့ ခန အညှောင်းပြေထလာတာ”

ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာတော့ ကြည့်ရသေးတာပေါ့ကွာ ခွေးမသား ငါ့ကို အာထားတာ ဆိုပြီ စောင့်ကြည့်နေမိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်ရဲ့ ပြုံးထေ့ထေ့ မျက်နှာက ကျွန်တော့်ကို ဇဝေဇဝါတော့ နည်းနည်းဖြစ်စေပါတယ်။ ပိုဆိုးသွားတာက ဇော်မင်းအောင်က ဒေါ်လေးမြတ်အနောက်နားကို ကပ်သွားတော့ မျက်စောင်းလေးတချက်လှည့်ထိုးပြီး ပြောလိုက်တဲ့ စကားသံက ကျွန်တော့်ကို တော်တော်သံသယဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။ 

“ဟေ့၊ အညှောင်းပြေထ လာတယ်ဆိုပြီး လူအနားကို ဘာလာကပ်တာလဲ”

“အော် ဆရာမ ကလည်းသိရက်သားနဲ့ ကျွန်တော်က ဆရာမ ကို ချစ်လို့ဟာကို”

“ဟဲ့ ရှုးတိုးတိုး သူများတွေ ကြားသွားပါအုံးမယ်ဟယ်၊  ပါးစပ်ထဲ ရှိတာတွေ လျှောက်ပြောမနေနဲ့၊ ငါ့မှာ ယောက်ျားရှိတယ်ဟဲ့”

“အော် ဆရာမ ကလည်း ယောက်ျားရှိတော့ရော ချစ်လို့ မရဘူးလားလို့”

ပြောပြောဆိုဆို ဇော်မင်းအောင်က ဒေါ်လေးမြတ်အနောက်ကို တအားကပ်လိုက်ပြီး ဒေါ်လေးမြတ် လည်ကုတ်လေးကို အနောက်ကနေ နမ်းလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်ထင်တာကတော့ ဒေါ်လေးမြတ်နောက်လှည့်ပြီး ဇော်မင်းအောင်ပါးကို ဖြောင်းကနဲ နေအောင်ရိုက်လိုက်မယ်လို့ ထင်တာပေါ့။ ဟောဗျာ ဒေါ်လေးမြတ် မျက်နှာက ပြုံးစေ့စေ့လေးက မပျက်ပါလား။ ဇော်မင်းအောင်က သူ့ရှေ့ပိုင်းနဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်ဖင်ကြီးတွေကို ခါးလေးကို လက်နဲ့ ပတ်ကိုင်လိုက်တာတွေ့လိုက်ရတယ်။ ဒီကောင့်လီးက ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတာ မမြင်ရပေမဲ့၊ ကျွန်တော့်လီးကြီးကတော့ တဆတ်ဆတ်တုံပြီး မာတောင်နေပြီ။ 

ဇော်မင်းအောင် လက်တွေက ဒေါ်လေးမြတ်ဂျိုင်းအောက်ကနေလျိုဝင်ပြီး ဒေါ်လေးမြတ်ရဲ့ ရင်သားတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်လိုက်တာတွေ့ရတော့ ကျွန်တော့်လီးက လရေတွေတောင် ထွက်ကျချင်သွားတယ်။ ဒူးတောင် မခိုင်ချင်တော့ဘူး။ဒီကောင့်နေရာမှာသာ ငါဖြစ်လိုက်ပါတော့လို့ တွေးနေမိပြီး ကိုယ့်လီးကို ကိုယ် လုံခြည်ပေါ်ကနေ ပွတ်နေမိတော့တယ်။ သူတို့ ချင်းပြောတဲ့စကားသံတွေကလည်း တိုးသွားတော့ ကျွန်တော့်မှာ တော်တော့်ကို နားစိုက်ပြီးထောင်နေရတယ်။

“ကျွန်တော် အိမ်ရှေ့တံခါးကလန့်ချခဲ့ပါတယ် ဆရာမရဲ့၊ အောင်စိုး ပြန်လာရင် ခြံတခါးက အသံကြားရမှာပဲလေ”

ကြည့်ရတာ ဒေါ်လေးမြတ်က ကျွန်တော် ရုတ်တရက် ဝင်လာမှာစိုးလို့ထင်ပါတယ်။နောက်တော့ ဇော်မင်းအောင်က ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်ကိုယ်ကို သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲပြီး တော့ သိမ်းကျူံးဖက်လိုက်တယ်။ ခဏလေး ကွာသွားတဲ့ အချိန်လေးမှာပဲ ကျွန်တော်ထင်တဲ့အတိုင်း  ဇော်မင်းအောင် ရဲ့ ပုဆိုးအောက်မှာ လီးကြီးက ထိုးထောင်ထ နေတာကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။ နောက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်ထားကြတော့ ဒီကောင့်လီးကြီးက ဒေါ်လေးမြတ်စောက်ဖုတ်နေရာလောက်ကို ထောက်နေမှာပဲလို့ တွေးလိုက်မိပြီး ကျွန်တော့်လီးကို လည်းတင်းတင်းလေး ဆုပ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်ပေးနေမိတော့တယ်။ 

ကျွန်တော့်မျက်လုံးရှေ့မှာလည်း ဘယ်လိုမှ မယုံကြည့်နိုင်လောက်အောင်ပဲ။ ဇော်မင်းအောင်နဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်တို့ကတော့ အင်္ဂလိပ်ကားတွေထဲက မင်းသားနဲ့ မင်းသမီးလို နူတ်ခမ်းချင်းတွေ စုပ်နမ်းနေကြပြီ။ ဇော်မင်းအောင် လက်ဖဝါးတွေက ဒေါ်လေးမြတ်ရဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေဆုပ်နှယ်နေတာ တွေ့နေရတယ်။ ဇော်မင်းအောင်က ဖင်တွေကို ဆုပ်နှယ်ရင်းက ဒေါ်လေးမြတ် ထမိန်ကို အပေါ်ဆွဲမနေတာတွေ့ရတယ်။ ဒေါ်လေးမြတ်က သူ့ရဲ့ လက်တွေနဲ့ ဇော်မင်းအောင် လက်တွေကို တွန်းချနေတာလည်းတွေ့ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဇော်မင်းအောင်ရဲ့ လက်တဖက်က ထမိန်အောက်ရောက်သွားပြီး ဒေါ်လေးမြတ်ဖင်ကြီးကို ဆုပ်နှယ်နေတယ်။ ကျွန်တော့်နေရာကဆို ဒေါ်လေးမြတ်ရဲ့ ပေါင်တချောင်းကို အရင်းနားထိလှမ်းမြင်နေရတယ်။ ကျွန်တော့်လက်တွေက လက် လုံခြည်စနဲ့ အုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လီးကို မပြတ်ထုပေးနေမိပြီ။ 

နောက်တော့ ဒေါ်လေးမြတ်က ဇော်မင်းအောင်လက်တွေကို ဘေးမဲ့ပေးထားလိုက်ပြီးတော့ သူ့လက်တွေကလည်း ဇော်မင်းအောင် လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ လှမ်းကိုင် ပြီး ပွတ်နေတာတွေ့လိုက်ရတော့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်မထိန်းထားနိုင်တော့ဘူး။ လီးထဲက တအားယားလာပြီမို့ ပုဆိုးမှာ မပေအောင် လှန်ပြီး အိမ်နံရံကိုပဲ လရေတွေ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားလိုက်ရတယ်။ 

ဒီတခါလရေတွေ ထွက်သွားတာ များလွန်းလို့ လူတောင် မူးနောက်နောက်ဖြစ်ချင်သွားတယ်။ အထဲကို ပြန်ချောင်းတော့ ဇော်မင်းအောင်နဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်တို့က နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေရာကလက်တွေက သူ့ဟာကိုယ်ကိုင် ကိုယ့်ဟာသူကိုင်လုပ်နေကြတာ တွေ့ရတယ်။ သူတို့လည်း တော်တော်အရှိန်တက်နေကြပုံပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်လည်း တချီပြီးသွား အိမ်လည်း ပြန်ဝင်ဖို့ သင့်ပြီမို့ လမ်းကြားကနေ ပြန်ထွက်လာလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ခြံတခါးက ခေါင်းလောင်းကို အသံမြည်အောင်လှုပ်ပြီး အိမ်ရှေ့တံခါးကို သွားထုလိုက်တော့တယ်။

ခနနေတော့ ဇော်မင်းအောင် တံခါးလာဖွင့်ပေးရင်း တိုးတိုးလေး မင်းကလည်းကွာ လီးမှ ပဲ မြန်လိုက်တာ နည်းနည်းလေး အချိန်ပေးလိုက်ရင် ငါဘာဂျာပေးလို့တောင် ရတော့မယ်။ ဆိုပြီး မကျေမနပ်ပြောလေသည်။ ဒေါ်လေးမြတ်ကတော့ ဟန်ဆောင်ကောင်းလိုက်တာ ဘာမှ ကို မဖြစ်သလို ပင်။

နောက်တော့ ဇော်မင်းအောင်က ပြောလာတယ်။ သူတို့ ဒီစနေမှာ နှစ်ယောက်ထဲ တွေ့ကြဖို့ကို ဒေါ်လေးမြတ်က သဘောတူထားကြောင်း။ ကျွန်တော့်ကို အကြောင်းတခုခု ရှာပြီး အပြင်မှာ အကြာကြီးနေအောင် လုပ်ထားနိုင်ရင်သူက ဒေါ်လေးမြတ်ကို လိုးဖို့ အခွင့်အရေးရမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောတယ်။ ကျွန်တော်က ချောင်းကြည့်ချင်သော်လည်း ပထမဆုံးအကြိမ်တော့ သူလွတ်လွတ်လပ်လပ် ကြိုးစားပါရစေတဲ့။ အဆင်ပြေသွားရင် နောက်အခါတွေကျရင် မင်းချောင်းလို့ရအောင် စီစဉ်ပေးပါ့မယ်ဟု ပြောတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး လောလောဆယ် ဘာအကြံမှ မထွက်သေးသဖြင့် နောင်လာနောင်ခါစျေးဟု သဘောထားတာ အခွင့်အရေးကိုသာ စောင့်နေကြတာပေါ့။ 

သောကြာနေ့ကျတော့ ဇော်မင်းအောင်တယောက် ပြူးပြူးပြာပြာဖြင့် ကျွန်တော့ကို အစီစဉ်တခုလာပြောတယ်။ သူ့အမေ က သူတို့ ဝယ်ထားတဲ့ ခြံကို သွားမယ်တဲ့။ သူ့အဖေလည်းမအားတော့ သူလိုက်ဖို့ ပြင်ထားတယ်၊ အဲဒါကို သွားခါနီးမှ နေမကောင်းဘူး ကျွန်တော့်ကို အစားခေါ်သွား ဆိုပြီး လူလဲလိုက်ရင်ကောင်းမလား။ ဒေါ်လေးမြတ်ကလည်း သဘောတူမှာဆိုတော့ တချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ်ဖြစ်ရကြောင်း၊ ပြောတယ်။ ဇော်မင်းအောင်တို့မှာ လှည်းကူးဘက်တွင် ခြံကြီးတခြံဝယ်ထားပြီး အသီးအနှံ့ပင်များ ပန်းပင်များ စိုက်ထားတာရှိတယ်။ သူတို့မှာ လူငှား ခြံစောင့်များ ရှိပေမဲ့ သူတို့ အိမ်က တလတခါလိုလို သွားကြည့်လေ့ရှိတယ် ။ 

သီးနေတယ့် သစ်သီးသစ်ဥ တို့ကိုလည်း သယ်လာတတ်သည်။ပန်းတွေကိုတော့ သူတို့ ရဲ့ လူငှားတွေက စျေးကို သွားသွားပို့ပေးရောင်းတယ်။ ကျွန်တော်က ဇော်မင်းအောင်တို့ နဲ့ တခါတလေ လိုက်သွားလေ့ရှိတယ်။ ခြံကြီးက အကျယ်ကြီး ဖြစ်ပြီး သစ်ရိပ်ဝါးရိပ်များဖြင့် တိတ်ဆိတ် အေးချမ်း တယ်။ သူတို့ လူငှားတွေ အတွက် အိမ်တန်းလျှားသပ်သပ်ရှိပြီး သူတို့ သွားရင် နေဖို့ အိမ်ကလေး တလုံးလည်း ရှိတယ်။ တခါတလေ စနေ တနင်္ဂနွေ တမိသားစုလုံး ပျော်ပွဲစားထွက်သလိုလဲ သွားနေလေ့ရှိတတ်တယ်။ 

ဇော်မင်းအောင်က အဲလို အတင်းပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း စဉ်းစားမိတယ်။ အင်း သူနဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်အစဉ်ပြေသွားရင်တော့ ငါ့ကို ကောင်းကောင်းချောင်းဖို့ ဒီကောင်လုပ်ပေးမှာ သေခြာမှာပဲ ဆိုတော့ ဒီပထမဆုံးအကြိမ်တော့ သည်းခံလိုက်အုံးမယ်လေ ဆိုပြီး သဘောတူလိုက်မိတယ်။ 

ကျန်တဲ့ အသေးစိတ်တွေ ကျော်လိုက်ပြီး အဲဒီနေ့ကျတော့ ဇော်မင်းအောင် အမေ ဒေါ်သီတာအောင် နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ လှည်းကူးက သူတို့ခြံဘက်ကို အမြန်ကားလေးနဲ့ ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။သူတို့ မှာ ကားရှိပေမဲ့ ဇော်မင်းအောင်အဖေက အလုပ်ရှိလို့ အမြန်ကားလေးနဲ့ပဲ လာခဲ့ကြတာ။ မနက်စောစောထွက်လာတာတောင်မှ ကားက ထိုင်ဖို့နေရာရအောင် စောင့်လိုက်ရသေးတယ်။ နောက်တော့ အလယ်တန်းမှာရော တွယ်စီးတဲ့သူတွေရော နဲ့ ကားလေးက ငပိသိပ်ငချဉ်သိပ်ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာတော့ အိမ်မှာ ဇော်မင်းအောင် နဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်တို့ ဒီနေ့ ပထမဆုံးအကြိမ် လိုးပွဲစတော့မယ်ဆိုတာကို တွေးလိုက်မိရင်း လီးက အရမ်းတောင်လာမိတယ်။ အဲလို နှာထလာတော့ ကိုယ်နဲ့ ပေါင်ချင်းပူးကပ်နေတဲ့ ဇော်မင်းအောင် အမေ ဒေါ်သီတာအောင်ကို သတိထားမိလာတယ်။ 

ကျွန်တော် က ကြီးကြီးသီ လို့ခေါ်တဲ့ ဒေါ်သီတာအောင်ကို တခါမှ ကျွန်တော် စိတ်ထဲမှာ မမှန်းခဲ့ဖူးဘူး။ ကြီးကြီးသီရဲ့ ညီမ ဒေါ်လေးနီ လို့ခေါ်တဲ့ ဒေါ်နီလာအောင်က ဒေါ်လေးမြတ် ရဲ့ သူငယ်ချင်းလေ။ အဲဒီ ဒေါ်လေးနီ ကိုတော့ ကောင်းကောင်းမှန်းလေ့ရှိတယ်။ ဒေါ်လေးနီက ထွားထွားတောင့်တောင့်ကြီးလေ။ အရပ်လည်း မြင့်၊ ဖင်ကြီး နို့ကြီးတွေက လည်း ကြီးတော့ ကျွန်တော်ဂွေးထုရင် ဒေါ်လေးမြတ်နဲ့ ဒေါ်လေးနီက ရုပ်ရှင်မင်းသမီးတွေ ပြီး ရင် သူတို့ တယောက်တလှည့်စီ အမှန်းခံရဆုံးပဲ။ နောက်ပိုင်း ဇော်မင်းအောင် ခေါ်ပြလို့ ဒေါ်လေးနီ ရေချိုးတာ သွားချောင်းပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်း သူ့ကို မှန်းထုတာ ပိုများလာတယ်။အဟက်။

ကြီးကြီးသီက အဲလို ထွားထွားတောင့်တောင့်ကြီးမဟုတ်ဘူး။ အရပ်လည်း နည်းနည်းပုတယ် ခပ်ဝဝ လို့ခေါ်ရမယ်။ အသားညိုညို ကျွဲကော်ကိုင်းမျက်မှန်ကြီးနဲ့ ခတ်တည်တည်နေတတ်ပြီး။ ရပ်ကွက်ထဲ တရားနာတို့ ဘာရွတ်ပွဲတို့ ညာရွှတ်ပွဲတို့ ဆိုလည်း ရှေ့ဆုံးကလေ။ အခုလည်း ခြံထဲသွားတာ ဥပုဒ်နေ့မို့တဲ့ ယောဂီထမိန်နဲ့ ပုတီးလည်ပင်းမှာ ဆွဲလို့လေ။ ဥပုဒ်တော့ မယူဖူးတဲ့၊ သူက အစာအိမ်ရှိလို့ နည်းနည်းတော့စားရမှဆိုပဲ။ ခြံထဲမှာ နေ့လည်နေ့ခင်းအေးချမ်းတုံး ပုတီးစိတ်ရအောင်တဲ့ သူများတွေ သူ့ကို လှမ်းမေးတော့ ပြန်ပြောတာကြားရတာပဲ။ အဲဒါမျိုးဟာတွေကြောင့်ပဲ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှ မနေလို့ မှန်းခဲ့တဲ့ထဲ မပါခဲ့တာ။

ဒါပေမဲ့ အခု လို့ ဇော်မင်းအောင်နဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်တို့ အကြောင်းတွေးပြီး တင်းနေတဲ့ အချိန်မှာတော့ ဘယ်မိန်းမ မဆို လိုးလို့ရရင် လိုးပြစ်ချင်စိတ်ပေါက်နေပြီလေ။ ဒီကြားထဲ ပေါင်ချင်းက ဖိကပ်ပြီး ထိနေတော့ မိန်းမ အသားဆိုတာ ထိလိုက်ရင် အိနေပြီး အဖိုအမ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်မဟုတ်လား။ ကြီးကြီးသီကို လည်း လိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်လာရတာပေါ့။ ကားကလည်း ကျပ်၊ ကြီးကြီးသီက သူ့ဘေးက ဘဲကြီးကို ကိုယ်တစောင်းလှည့်ကျောပေးထားပြီး သူ့ညာဘက်လက်ကို ကျွန်တော့် နောက်ကျောက ကားဘောင်ပေါ်တင်ထားလို့ သူ့နို့ကြီးတွေက ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ထိထိ နေတယ် အစပိုင်း ကျွန်တော်က ကိုယ်ကို ကြုံ့ထိုင်ပေမဲ့ နောက်တော့ အသာလျှော့ထားလိုက်ပြီး ထိနိုင်သလောက်ထိ ဖိနိုင်သလောက် ဖိထားလိုက်တယ်။ မျက်စေ့ကိုလည်း မှေးထားပြီး အိပ်ငိုက်သလို ဟန်ဆောင်ထားလိုက်တယ်။ ကြီးကြီးသီကလည်း သားအောင်စိုး အိပ်ငိုက်နေရင် ကြီးသီ့ကိုယ်ကို မှီထားဆိုတော့ ကျွန်တော့် အကြိုက်ပေါ့လေ။

လှည်းကူးက ခြံရောက်တော့ ခြံက အလုပ်သမားတွေ ချက်ပြုတ်ထားတဲ့ ထမင်းဟင်းနဲ့ စားကြတယ်။ ပြီးတော့ ကြီးကြီးသီက ခြံထဲ လိုက်ကြည့်ပြီးတော့ ခနနားရအောင် ဆိုပြီး သူတို့ အိမ်ကိုသွားကြတယ်။ အဲဒီအိမ်လေးက ပုံမှန်က သော့ခပ်ထားပြီး သူတို့လာမှ ဖွင့်ပေးတာ။ အလုပ်သမားတွေက သူတို့ တန်းလျှားမှာပဲ နေကြတယ်။ အိမ်ကလေးက သိပ်မကျယ်ဘူး ဧည့်ခန်း၊ အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းနဲက မီးဖိုချောင် ရေချိုးခန်း အိမ်သာ ဒါပဲ ရှိတယ်။ အခန်းတွေက ကုတင်တွေ မရှိဘူး၊ ဖျာတွေပဲ ခင်းထားတယ်။ တခန်းကို စတိုခန်းလို သုံးထားပြီး ပစ္စည်းတွေ ဖုံတွေနဲ့ မို့ နောက်တခန်းမှာ ပဲ ဖျာနှစ်ချပ်ခင်းခေါင်းအုံးတလုံးစီချလိုက်ကြတယ်။ 

သားအောင်စိုး အိပ်လိုက်၊ ကြီးသီ ပုတီးစိတ်လိုက်အုံးမယ် ဆိုပြီး သူ့အတွက်ခင်းထားတဲ့ ဖျာကလေးမှာ ထိုင်ဘုရားရှစ်ခိုးပြီး ပုတီး စိတ်နေတော့ သူနဲ့ နှစ်ပေလောက်အကွာမှာ ပက်လက်လှဲအိပ်နေတဲ့ ကျွန်တော်က အိပ်လို့ မပျော်။ ကားပေါ်မှာ ထန်လာတဲ့ မုန်က ခုလို တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အိမ်တလုံးထဲ မှာ ကျားနဲ့ မ နှစ်ယောက် ထဲ ဆိုတဲ့ အသိက ပိုပြီး တော့ ကျွန်တော့် စိတ်ကို ဒုက္ခပေးနေတယ်၊ လီးကလည်း တအားတောင်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီနဲ့ ပွန်းတာတောင် နာနေပြီမို့ ခုန အိမ်သာသွားရင်း ရေချိုးခန်းက တန်းမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ပြီး လှန်းထားခဲ့တယ်။ အခု အိပ်ပျော်နေသလို ဟန်ဆောင်ပြီး၊ ဘေးနားမှာ ထိုင် ပုတီးစိတ်နေတဲ့ ကြီးကြီးသီကို မျက်လုံး မှေးထားပြီး ကြည့်နေမိတယ်။ 

ကြီးကြီးသီရဲ့ ယောဂီရောင်ထမိန်အောက်က ပေါင်လုံးကြီးတွေ၊ အင်္ကျီအဖြူလက်ရှည်ရင်ဖုံးအောက်က အသက်ရှုလိုက်တိုင်း မောက်မောက်တက်လာတဲ့ နို့ကြီးတွေကို ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း ကျွန်တော့် မျက်စေ့ထဲမှာ ကြီးကြီးသီက မယ်ဗမာလောက်ကို လှလာသလိုပဲ။ ဇော်မင်းအောင် တော့ ဒေါ်လေးမြတ်ကို ဘယ်လို ချူပ်နေပြီ ဆိုတာကို အတွေးထဲ ပုံဖေါ်တွေးလိုက်တာနဲ့ လီးကြီးက မာတောင်တက်လာတာပေါ့။

ခနနေတော့ ကြီးကြီးသီ ပုတီးစိတ်ပြီးသွားတော့ ဦးချလိုက်ပြီး ထလိုက်တော့ လှစ်ကနဲ ပေါ်သွားတဲ့ ခြေသလုံးသားနဲ့ ပေါင်အတွင်းသား ညိုဝင်းဝင်းလေးတွေက ကျွန်တော့် စိတ်ဆင်ရိုင်းကို မလုပ်သင့်တာတွေ လုပ်ဖို့ နိုးဆွပေးလိုက်သလိုပါပဲ။ အဲဒါနဲ့ ကြီးကြီးသီ ပြန်မလာခင်ပဲ ကျွန်တော့်ပုဆီးကို ပေါင်ရင်းနားထိ မတင်ပြီး မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို လွတ်လပ်ရေးပေးလိုက်တယ်။ လီးကြီးက အလံကြီးလို ထောင်နေပြီပေါ့။ မကြာခင်ပဲ ကြီးကြီးသီ အနောက်ဖေးဘက်က ပြန်လာတဲ့ ခြေသံကြားလိုက်ရတယ်။ ရင်တွေ တဒုံးဒုံး ခုံနေရင်း ကျွန်တော့်စိတ်ထဲက တော့ ဟိုက်ငါမှားပြီ ဆိုပြီး ပုဆိုးပြန်ဖုံးမယ်လို့ တွေးလိုက်တုန်း ကြီးကြီးသီဖတ်ကနဲ အခန်းထဲရောက်လာတာကို မျက်လုံးမှေးမှေးလေးထဲက မြင်လိုက်ရတယ်။

ကြီးကြီးသီကလည်း အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တာနဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို တန်းမြင်တယ်၊ သူ့မျက်လုံးတွေက ရုတ်တရက် ဝိုင်းစက်သွားပြီး ရောက်နေတဲ့ နေရာမှာပဲ ခြေစုံရပ်နေတာ မြင်နေရတယ်။ နောက်တော့ သား အောင်စိုး၊ သား အောင်စိုး ဆိုပြီး လှမ်းခေါ်တယ်။ ကျွန်တော်အိပ်နေသလားလို့ စမ်းတာနေမယ်။ ကျွန်တော်က ဆက်အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။ ခနနေတော့ ခြေဖွဖွလေး နင်းပြီး ကျွန်တော့် အနားလျှောက်လာတယ်။ အနားမှာ ရပ်ကြည့်နေတာကို တွေ့နေရတယ်။ ကျွန်တော် ရင်တော်တော်ခုံနေပြီ။ 

နောက်တော့ ကျွန်တော့ဘေးမှာ ဆောင့်ကြောင့်လေးထိုင်လိုက်ရင်း ကျွန်တော့်ပုခုံးကို အသာလာလှုပ်ပြီး နိူးပြန်တယ်။ သားအောင်စိုး ပေါ့။ အဲဒီမှာ ကျွန်တော်ဘာစိတ်ရိုင်းဝင်သွားလဲ မသိဘူးဗျာ ဗြတ်ကနဲ ကြီးကြီးသီလက်ကို ဆွဲပြီး သူ့ကိုယ်လုံးကို ဖက်ပြစ်လိုက်မိတယ်။ သူ့ဆီက အိုကနဲ အသံထွက်လာတယ်။ နောက်သူ့ကိုယ်လုံးးကို လိမ့်ချလိုက်ပြီး သူ့ပေါ်ကျွန်တော်ခွတက်လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာ အနှံ့ကို လျှောက်နမ်းနေမိတယ်။ကြီးကြီးသီက လည်း အတင်းရုန်းတယ် ဟင် အောင်စိုး မင်းဘာလုပ်တာလဲပေါ့။ ရုန်းရင်းကန်ရင်း သူ့ထမိန်လည်းပြေ။ ကျွန်တော့လီးကြီးက လည်း သူ့ပေါင်အတွင်းသားတွေကို ဟိုထိုးဒီထိုးဆိုတော့ နည်းနည်း ငြိမ်သွားသလိုပဲ သူ့ကိုယ်လုံးကလည်းတုန်ခါနေတယ်။ မင်းမင်း မိုက်ရိုင်းတယ်ကွာ ၊ ငရဲကြီးလိမ့်မယ် မလုပ်နဲ့တဲ့ပေါ့။ အဲဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲဘာမှ မရှိတော့ဘူး လီးကို တခုခု ထဲ ထည့်ချင်တာပဲ သိတော့တယ်။ 

ကြီးကြီးသီရဲ့ ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကို ကျွန်တော့်ဒူးနဲ့ ဖြဲကားလိုက်ပြီးတော့ လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်က အမွှေးတွေ အထူကြီးဖုံးနေပေမဲ့ နည်းနည်း စိုတိုတိုလေးဖြစ်နေလို့ အပေါက်ကိုတော့ မှန်းလို့ရနေတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ရင်း ကြီးကြီးသီရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ပြီးထိုးချလိုက်တော့တယ်။ အ ကနဲ အသံနဲ့ အတူပဲ ကြီးကြီးသီ လက်တွေက ကျွန်တော့်ကို တွန်းဖို့ ကြိုးစားလာတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း အတင်းဖက်ထားပြီး ဖင်ကို ပဲကော့ပြီး လီးကြီးကို ထိုထည့်ပြစ်လိုက်တယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာဗျာ၊ အထဲမှာ နွေးနေတာပဲ။ အဲဒါနဲ့ လမ်းကြောင်းလည်းမှန်သွားရော ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး ဆောင့်ပေးတာ ခနနေတော့ ကြီးကြီးသီ ကျွန်တော့်ကို အသားကုန်ဖက်လာတော့တယ်။ ပါးစက လည်းတအီးအိးနဲ့ပေါ့။ နောက် ထပ်ဆောင်ရင်းဆောင့်ရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်လီးထိပ်က လရေတွေ ပန်းထွက်ပြီး တချီပြီးသွားတော့တယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး တယောက်ကို တယောက် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ရက်နဲ့ပေါ့။

ကျွန်တော်က တချီသာပြီးသွားတယ် ပထမဦးဆုံး အကြိမ်ဆိုတော့ ဘယ်ဝမလဲဗျာ။ နောက်တခါလည်းမရတော့မှာ စိုးလို့ ကြီးကြီးသီရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို မထုတ်ပဲနဲ့ စိမ်ထားရင်း ကြီးကြီးသီကိုလည်း ဖက်ထားရင်း သူ့လည်ပင်းတွေ နားရွက်တွေကို လျှောက်နမ်းနေမိတယ်။ ကြီးကြီးသီက တော့ မျက်စေ့ကို မှိတ်ထားတယ်။ ကြီးကြီးသီ နူတ်ခမ်းတွေကို သွားနမ်းလိုက်မှ မျက်လုံးပွင့်လာတယ်။

“ကောင်လေး ဖယ်အုံး”

“ဟင့်အင်း ဖယ်သေးဘူး ၊ ဝသေးဘူး ကြီးသီ”

“ဟယ်မကောင်းဘူးထင်တယ်၊ နင်က ငါ့သားနဲ့မှ ရွယ်တူကို ငါအလိုလိုက်မိတာမှားပြီထင်တယ်”

ပြောရင်း ဆိုရင်း လှုပ်ရှားရင်းနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက ကျွန်တော့် လီးက ပြန်မာလာတယ်၊ သူလည်း သိတယ်မျက်နှာက ရှက်တက်တက်ဖြစ်နေတဲ့ပုံနဲ့။ 

“ဒုက္ခပါပဲ ဒီကလေးနဲ့တော့”

ကျွန်တော်က ခုနက ပဲ ဘယ်လိုဆောင့်လိုးရမယ်ဆိုတာကို သဘောပေါက်သွားပြီ ဆိုတော့ ဖင်ကို ကြွရင်း ကြွရင်းနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းစလိုးပေးပါတယ်။ ကြီးကြီးသီလည်း ကျွန်တော့် ခါးကို သူ့ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးနဲ့ ညှပ်ထားရင်းက သူ့ဖနှောင့်တွေနဲ့ ကျွန်တော့် ပေါင်နောက်ပိုင်းတွေကို ဆွဲဆွဲယူနေတော့ ဆောင့်ရတာလည်း ပိုကောင်းလာတယ်။ နောက်တော့ အရှိန်ရလာပြီး ကျွန်တော်လည်းအားကုန်ဆောင့်၊ သူလည်း အံလေးကြိတ်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာတယ်။ အခန်းထဲ မှာ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ တဖတ်ဖတ်ဆောင့်သံနဲ့ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းသာ ဖုံးလွှမ်းနေပါတော့တယ်။အဲဒီ ဒုတိယအချီက တော့ ပထမအချီထက်စာရင်တော့ နည်းနည်းပိုကြာတယ်လို့ ပြောလို့ရပါတယ်။ အဲဒီအချီပြီးတာနဲ့ နှစ်ယောက်စလုံးခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားပြီး တကယ်ကို အိပ်ပျော်သွားကြပါတယ်။

“ဟဲ့ထထ တော့ သားအောင်စိုး၊ နေစောင်းတော့မယ်၊ ခြံထဲ လုပ်စရာရှိတာလေးတွေ လုပ်ပြီး အိမ်ပြန်ကြရအောင်”

ကြီးကြီးသီ လှုပ်နိုးတော့မှ ကျွန်တော်လည်း အိပ်ယာက နိုးလာပါတယ်။ တရေးကောင်းကောင်းအိပ်လိုက်ရလို့လားမသိဘူး လူလည်း အားပြည့်ပြီး လီးကြီးကလည်း ပုဆိုးအောက်မှာ ထောင်မတ်နေပါတယ်။ ကြီးကြီးသီက လည်း အဝတ်အစားတွေ သေသေသပ်သပ်ပြန်ဝတ်ပြီးနေပါပြီ။ 

“ကြီးသီ ဒီမှာ ကြည့်ပါအုံး”

ကျွန်တော့် ပုဆိုးကို လှန်ပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို ပြလိုက်ပါတယ်။

“ဟယ် ကောင်လေး ဒုက္ခပါပဲ အချိန်မရှိတော့ဘူး သွားသွား သေးသွားပေါက်လိုက်တော့”

“ကြီးသီ အဲဒါ သေးပေါက်ချင်လို့ တောင်တာမဟုတ်ဘူး၊ မထခင် တချီ အမြန်လေးလုပ်လိုက်ရအောင်နော်”

“ဟင့်အင်းကွာ နောက်မှပဲလုပ်တော့ မင်းဟာလဲ ငါတော့ မှားပြီထင်ပါတယ်”

“ခနလေး ပါကြီးသီရယ် လာ အင်္ကျီတွေ မကြေအောင် လေးဘက်ထောက်ပေး ကျွန်တော် အနောက်က ပဲ ဒေါ့ကီဆွဲမယ်”

“ဘာလဲဟဲ့ ဒေါ့ကီဆွဲမယ်ဆိုတာ”

“ဟာ ကြီးသီကလည်း ခွေးလိုးလိုးမယ် ဆိုတာကို ဘိုလို ပြောတာပါ”

“ဟယ် ခက်တော့တာပါပဲ”

ဒါပေမဲ့လည်း နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော် ဘယ်လိုမှ ထမဲ့ကိန်းမမြင်တာနဲ့ လေးဘက်ထောက်ကုံးပေးရှာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကြီးသီရဲ့ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြား အောက်ဖက်က ပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို လီးတေ့ပြီး ဗီဒီယိုတွေထဲ မြင်ဘူးတဲ့ အတိုင်း ဒေါ့ကီ ဆောင့်လိုးမိနေပါတော့တယ်။ 

လီးကြီး က စောက်ရည်တွေကြောင့် တဗလွတ်လွတ်မြည်နေတာရော ကျွန်တော့် ပေါ်ခြံနဲ့ ကြီးသီ ဖင်တုံကြီး တဖတ်ဖတ်မြည်နေတာရော။ ပင့်ပင့်ဆောင့်လိုက်တိုင်း အီးအီး အော်နေတဲ့ ကြီးသီ ငြီးသံကရော လီးကြီးမှာ ခံစားရတဲ့ အီစိမ့်နေတဲ့ အရသာကို ပိုပြီး အားဖြည့်ပေးနေသလိုပါပဲဗျာ။ ဒီတခါလည်း တော်တော်လေးကို အချိန်ထိန်းထားနိုင်လို့ ကြီးသီတောင် ကြမ်းပြင်ပေါ် မျက်နှာကို မှောက်ချပြီး ဖင်ကြီး ထောင်ပေးလာပါတော့တယ်။ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်လို့၊ ယောဂီအရောင်ထမိန်က ခါးပေါ်ကွင်းလိုက်လှန်နေပြီး ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးက တုံကနဲ တုံကနဲ ဖြစ်သွားအောင် ဆောင့်နေရတာ ကိုယ့်သူငယ်ချင်း အရင်းရဲ့ အမေပါလား ဆိုတာတွေးမိသွားတာနဲ့ လီးကြီးက တုံကနဲ ဖြစ်ပြီး လရေတွေ တဖြုတ်ဖြုတ်ပန်းထွက်ကုန်တော့တာပါပဲဗျာ

နောက်နေ့ ကျောင်းကြတော့ ဇော်မင်းအောင် တယောက် ကျွန်တော့်ကို သူနဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်အကြောင်းပြောချင်နေတာ သွားကြီး အဖြီးသားနဲ့ပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်က တော့ သူ့အမေကို လိုးခဲ့ရတော့ မျက်နှာတော့ နည်းနည်းပူနေတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်လိုမှ ဘယ်သူမှ ထင်စရာအကြောင်းမရှိဘူးဗျာ။ အဲတော့လည်း ကျွန်တော်က ကိုယ့်ကိုယ်ကို လိပ်ပြာလုံနေတာပေါ့၊ 

ဇော်မင်းအောင် နဲ့ဒေါ်လေးမြတ်အကြောင်းကလည်း သိချင်နေတော့ နေလည်စာစားချိန်ရောက်တာနဲ့ ဇော်မင်းအောင် နဲ့ လူသူဝေးတဲ့တနေရာမှာ စားစရာထုတ်စားကြရင်း သူပြောပြတဲ့ ဇာတ်လမ်းကို နားထောင်ရတော့တာပေါ့ဗျာ။ 

ဇော်မင်းအောင်က ကျွန်တော်နဲ့ သူ့အမေ တို့ ထွက်သွားပြီးတာနဲ့ ကျွန်တော်တို့ အိမ်ကို ရောက်လာတော့တာပဲတဲ့။ ဒေါ်လေး မြတ်ကလည်း ဘယ်လောက်တောင် ထန်နေပလဲ ဆိုတော့ သူရောက်တာနဲက အိမ်ရှေ့တံခါးပိတ်လိုက်ပြီး ဒေါ်လေးမြတ် အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်ကြတာပဲတဲ့။ သူကလည်း ဒေါ်လေးမြတ် စောက်ဖုတ်ကို ရက်ပေးပြီး၊ ဒေါ်လေးမြတ်ကလည်း သူ့လီးကို စုပ်ပေးတယ်တဲ့။ နောက်တော့ လေးချီလောက် လိုးဖြစ်တယ် တဲ့။ ဒေါ်လေးမြတ်ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပေးတုန်း အနောက်ကနေ သူ့ဖုံးနဲ့ ခိုးရိုက်ထားတာ ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို ပြတယ်။ လှလိုက်တဲ့ ဖင်ကြီးဗျာ။ အမွှေးတွေလည်း ပြောင်နေအောင် ရိပ်ထားလို့ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းကြီး က ပေါင်နှစ်လုံးကြားက ပြူးထွက်နေတယ်။ အရည်ကြည်တွေနဲ့လဲ့နေတယ်။ ကျွန်တော့ လုံခြည်ထဲမျာတောင် လရေတွေ ထွက်ကျချင်သွားတယ်။ ဟေ့ကောင် ငါ့ကို ရှယ်လုပ်ကွာ၊ ငါလည်း ကြည့်ပြီး ထုချင်လို့ ဆိုလို့ ကျွန်တော့်ဖုံးကို အဲဒီပုံရှယ်လုပ်ပေးတယ်။ 

သူ့အပြောအရတော့ ဒေါ်လေးမြတ်က တော်တော်ထန်တယ်ဆိုပဲ၊ အဲလောက်ထန်တဲ့ မိန်းမက ယောက်ျား နဲ့ ဝေးနေရတာ ကြာတယ်ဆိုတော့ ဆာနေတာပေါ့။ အဲတော့ နီးနီးကပ်ကပ်ရှိနေတဲ့ ယောက်ျားလေး နဲ့ ဆိုစိတ်တွေက ထလာပြီး ငြိတတ်တာပဲတဲ့။ ဇော်မင်းအောင်က ငါသာ မင်းနဲ့ အတူတူ မရှိရင် ဆရာမ က မင်းနဲ့တောင် ဖြစ်နေလောက်ပြီတဲ့။ သူကမှာက ရွေးစရာ ရှိတော့ တူအရင်းအစား တူသူငယ်ချင်းကို ရွေးရတာပေါ့တဲ့။ အဲကောင်က ဆရာကြီးလာလုပ်ပြနေတယ်။ သူပြောတာ ဟုတ်မဟုတ်တော့ မသိပေမဲ့ ကျွန်တော်က တော့ ဒေါ်လေးမြတ်ကို တအားကို လုပ်ချင်နေတယ်။

နောက် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကိုယ့်ဖုံးထဲက ဒေါ်လေးမြတ် ဖင်ကြီးကို ဖွင့်ကြည့်ပြီး ဂွင်းထု ပြစ်လိုက်ရတယ်။ အား ကျွန်တော် ဘယ်လို လုပ်ချင်မှန်းမသိဘူးဗျာ။ ကိုယ့်အဒေါ်ရင်းဆိုတဲ့ ဟာကြီးကြောင့်များလား မသိဘူး။ 

ကျွန်တော်တို့ ရဲ့ ဖိုင်နယ် စာမေးပွဲက လည်း နီးလာတော့ သောကြာ စနေ ညတွေမှာ ဇော်မင်းအောင်က အိမ်မှာ လာအိပ်ပြီး စာကျက်မယ် ဆိုပြီး သူ့အိမ်ကို ပြောထားတော့ သူ့အိမ်က လည်း ခွင့်ပြုတယ်။ သူက ကျွန်တော့်ကို ချောင်းဖို့ အကွက်ထွင်ပေးမယ် ပြောထားတော့ ကျွန်တော်လည်း ရင်ခုံနေရတာပေါ့။ သောကြာနေ့ ညဘက် ကျွန်တော်တို့ စာလုပ်နေကြတော့ ညကိုးနာရီလောက်မှာပဲ ဒေါ်လေးမြတ်က အိပ်တော့မယ် နင်တို့ စာလုပ်ပြီးရင် မီးတွေ အကုန်ပိတ်ပြီးမှ အိပ်ကြနော်လို့ မှာသွားတယ်။ 

ည၁၂နာရီလောက်ကျမှ ကျွန်တော်တို့ စာကြည့်တာရပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို အပေါ်တက်အိပ်တော့လို့ ဇော်မင်းအောင်က ပြောတယ်၊ မင်း အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်အုံး ဆရာမ က သေခြာအောင် လာတက်ကြည့်ရင် ကြည့်မှာ နောက် ၁၅မိနစ်လောက်ကြာမှ ဆင်းလာခဲ့ မင်း အသေအခြာမြင်ရအောင် ငါ မီးဖွင့်ပြီး လိုးမှာလို့ပြောတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အပေါ်ထပ်တက်ပြီး ကိုယ့်အိပ်ယာမှာ ကိုယ်အိပ်နေလိုက်တော့တယ်။ 

စာလည်းလုပ် လူလည်း ပင်ပန်းနေလို့လားမသိဘူး အိပ်ယာပေါ်လှဲလိုက်တာနဲ့ အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ နောက်တော့ ဘာကြောင့်မှန်း မသိဘူး ဖြတ်ကနဲ နိုးလာတယ်။ နိုးနိုး ချင်းပဲ ဇော်မင်းအောင်နဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်တို့ ကို သတိရလိုက်မိတယ် ဘေးနားက နာရီကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ နာရီဝက်လောက် အိပ်ပျော်သွားတာပဲ။ အဲဒါနဲ့ အိမ်အောက်ထပ်ကို အသာခြေဖျားထောက် ဆင်းလာခဲ့တော့တယ်။ 

ဒေါ်လေးမြတ်အခန်းက အသံသဲ့သဲ့ကြားနေရတယ်။ ဟိုက် တော်သေးတာပေါ့ ငါတော့ နောက်ကျသွားပြီထင်တာ။ သူတို့ လုပ်တုန်းပါလား ဆိုပြီးအခန်းဝနား လိုက်ကာ ကြားကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။ အခန်းထဲမှာ မီးလုံးသေးသေးလေး ဖွင့်ထားပေမဲ့ ညက မှောင်နေတော့ အခန်းထဲ မှာ လင်းထိန်နေသလိုပဲ အကုန်မြင်နေရတယ်။ ဇော်မင်းအောင်က ပက်လက်အိပ်လို့ ဒေါ်လေးမြတ်ဖင်ကြီးကုန်းပြီး လီးစုပ်နေတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော် လုံခြည်လှန်ပြီး မာတောင်နေတဲ့ ကိုယ့် လီးကို ကိုယ်လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။ 

ဒေါ်လေးမြတ်နို့ကြီးတွေက ဇော်မင်းအောင် ပေါင်တွေပေါ်မှာပွတ်နေပြီး ပေါင်လုံးကြီး တွေကလည်း မီးရောင်အောက်မှာ ဖွေးနေတယ်။ ခွေးမသား ဇော်မင်းအောင်က ဒေါ်လေးမြတ် ခေါင်းကို ကိုင်ထားပြီး တချက် တချက် သူ့ဖင်ကို ကော့ပြီး ဒေါ်လေးမြတ် ပါးစပ်ကို လီးကြီးထိုးထည့်နေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ့်လီးကို ကိုယ်တအားဆုပ်ကိုင်ပြီး ထုနေမိပြီဗျာ။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဇော်မင်းအောင်က ကုန်းထ ပြီး ဒေါ်လေးမြတ်ကို ခုနအတိုင်း ပဲ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ခိုင်းထားပြီး အနောက်ကနေ ဒေါ့ကီ ဆွဲတော့တာပဲ။ 

ကျွန်တော့် စိတ်တွေက သိပ်ထနေတော့ ဇော်မင်းအောင် တို့ မပြီးသေးခင် ကျွန်တော့် လီးက လရေတွေ ပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားတယ်၊ လရေတွေ အကုန်လုံးကြမ်းပြင်ပေါ်ကျကုန်တယ်။ အဲတော့မှ လှန့်ပြီး နောက်ဖေးက အဝတ်စုတ်တခု သွားယူပြီး ကြမ်းကို လာသုပ်လိုက်ရတယ်ကပ်စေးစေး ဖြစ်နေလို့ ရေနည်းနည်းစွတ်သုပ်လိုက်ရတယ်။ ပြီးလို့ ပြန်ချောင်းလိုက်တော့ သူတို့က ပြီးတောင် ပြီးနေပြီ။ ဒေါ်လေးမြတ်ကို ဇော်မင်းအောင်က အနောက်ကနေဖက်ပြီး နားနေကြတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခြေဖျားထောက်ပြီး အပေါ်ထပ် ပြန်တက်လာခဲ့တော့တယ်။

စာမေးပွဲတွေ ပြီးလို့ နွေကျောင်းပိတ်ရက်ရောက်လာတော့ ကျွန်တော် အိမ်ခနပြန်ရမယ်ပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်အိမ်မှာက ဘယ်သူမှ အဖေါ်ရှိတာမဟုတ်တော့ အကြာကြီး ပြန်လို့ မရဘူးပေါ့၊ ဒီတခါ ဒေါ်လေးမြတ်က သူလည်း ကျွန်တော်တို့ မြို့ကို လိုက်လည်မယ်တဲ့၊ ဇော်မင်းအောင် ကို အိမ်စောင့်ဖို့ ထားခဲ့ပြီး ကျွန်တော်တို့ တူအရီး နှစ်ယောက်ပဲ ထွက်လာခဲ့ကြတာပေါ့။

ဒေါ်လေးမြတ် နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ခရီးသွားရတော့ အရင်တုန်းက လို စိတ်မဟုတ်တော့တဲ့ ကျွန်တော်က တော့ ရင်တခုံခုံ လီးတထောင်ထောင်ပေါ့။ ခရီးက သိပ်အဝေးကြီးလည်း မဟုတ်ဘူး။ ကားပေါ်တွေ လှေပေါ်တွေမှာ အသားချင်းထိ ရတော့ ကျွန်တော့်ကိုယ်မှာ ကြက်သည်းတဖြန်းဖြန်းပေါ့။ ဒေါ်လေးမြတ်ကတော့ ရိပ်မိမယ်မထင်ဘူးလေ။နေ့ခြင်းပဲ ကျွန်တော်တို့ မြို့ကို ရောက်တာပေါ့။

နယ်က အမျိုးတွေကလည်း ပျော်ကြတာပေါ့၊ ဒေါ်လေးမြတ် က လာလည်ခဲတာကိုး၊ ဟိုအိမ်က ထမင်းစားဖိတ်လိုက် ဒီအိမ်က ထမင်းစားဖိတ်လိုက်နဲ့ အချိန်ကို မရနိုင်ဘူး၊ ကျွန်တော်ကလည်း မတွေ့ရတာကြာလှပြီဖြစ်တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တွေ့ဖို့ကိုတောင်မှ ဒေါ်လေးမြတ် ညဘက် အိမ်မှာ နားတဲ့ အချိန်ကျမှ ပဲ သွားတွေ့ဖြစ်တော့တယ်။ တည သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ထန်းရည်လေး ဘာလေးချ၊ အာရိုက်တာ မိုးချူပ်သွားပြီး လမိုက်ညမို့ အိမ်ကို စမ်းတဝါးဝါးနဲ့ ပြန်လာရတယ်။

အိမ်အနောက်ဘက် ခြံစည်းရုံးနားမှာ ဒီတိုင်းပဲ သေးကော့ပန်းနေတုန်း အိမ်နောက်ဝန်းထဲက နွားတင်းကုပ်ဘက်မှာ မီးရောင်လေး လက်ကနဲ တချက်တွေ့လိုက်ရတော့ဒီအချိန်ကြီး ဘယ်သူများလည်းမသိဘူး၊ ဆိုပြီး စပ်စုချင်စိတ်နဲ့ အနားကပ်သွားပြီး ထရံပေါက်က သွားချောင်းတော့၊ ယောက်ျား တယောက်နဲ့ မိန်းမ တယောက် လိုးနေကြတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ မိန်းမက ခါးလောက်မြင့်တဲ့ ဝါးတန်းလေးကို ကိုင်ထားရင်း ဖင်ကြီးကို နောက်ပြစ်ထားတာကို ယောက်ျားက အနောက်ကနေ ဆော်နေတာ။ မိန်းမ အသားက ဖန်မီးအိမ်အရောင်အောက်မှာ ဝင်းနေပြီး အနောက်က ဆော်နေတဲ့ ဘဲကြီးအသားအရည်က တော့ ညိုမောင်းနေတယ်။ 

ဒါပေမဲ့ ပေါင်တန်တွေက ကြွက်သား အပြည့်နဲ့ အားကောင်းမောင်းသန်ကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးနေတာတွေ့ရတယ်။ မိန်းမ ရဲ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေက လည်းချောမွတ်နေပြီး အနောက်က လူကြီးဆောင့်လိုက်တိုင်း ဖင်ကြီးတွေက အိကနဲ တုံတုံခါသွားတယ်။ ကျွန်တော် ချောင်းနေတဲ့ အချိန်မှာ သူတို့က တော်တော်ခရီးရောက်နေကြပြီဗျ၊ ပြီးကာနီးလို့လားမသိဘူး ခပ်သွက်သွက်ကို ဆောင့်လိုးနေတယ်။ နောက်တော့ ယောက်ျားကြီးကရုတ်တရက် ဆောင့်  သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး နောက်ဆုပ်ရပ်လိုက်တယ်။ အမျိုးသမီးကလည်း ချက်ခြင်းနောက်လှည့်ပြီး ယောက်ျားကြီးရှေ့မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ယောက်ျားကြီးရဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှမ်းပြောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲငုံစုပ်လိုက်တယ်။အဲဒီတော့မှ မီးရောင်နဲ့ အမျိုးသမီးရဲ့ မျက်နှာကို မြင်လိုက်ရတယ်။

“ဟိုက် ဒေါ်လေးမြတ်ပါလား”

သူတို့ ကြည့်ရတာ အတိုင်အဖေါက်ညီလွန်းလို့ ဒါဟာ သူတို့ အတွက် ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ ကျွန်တော် သဘောပေါက်လိုက်တယ်။ ခနလေး အတွင်းမှာပဲ ဒေါ်လေးမြတ် ပါးတွေ ဖောင်းလိုက်ပိန်လိုက်နဲက လည်ချောင်းလည်းလှုပ်နေတော့ လရေတွေကို မျိုချနေတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။

“အားးးးး ကောင်းလိုက်တာ မြတ်လေး ရယ်။ အဲဒါကြောင့်လည်း ကိုရီးမေ့လို့မရတာပေါ့”

ယောက်ျားကြီး အသံကြားလိုက်ရတော့ ကျွန်တော် တော်တော်တုံလှုပ်သွားမိတယ်။ အဲဒါ ကျွန်တော့် အဖေ့အသံပဲ။ ဒေါ်လေးမြတ်က တကယ်တော့ သူ့ခယ်မပဲ။ ခယ်မ ကို ဘယ်အချိန်ထဲက ဗျင်းနေလဲ မသိဘူး။ ကျွန်တော့်ဖုံးထုတ်ပြီး ဖုံးထဲက ကင်မရာနဲ့ ချိန်ပြီးဗီဒီယိုရိုက်လိုက်တယ်။ အလင်းရောင်က နည်းလို့ သေခြာမမြင်ရပေမဲ့ ဒေါ်လေးမြတ် မျက်နှာကို တော့ သေခြာမြင်ရတယ်။ အဖေ က ဒေါ်လေးမြတ်ပါးစပ် ထဲမှာ ပြီးလိုက်ပုံပဲ ဒေါ်လေးမြတ်က သေခြာစုပ်ပြီးတော့ လီးကြီးကိုတောင် ရက်ပေးနေတယ်။ ပြီးသွားတော့မှ အဖေက ဒေါ်လေးမြတ်ကို ဆွဲထူပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်းဖုံးကို ပိတ်လိုက်ပြီး အိမ်ဘက်ကို အပြေးလေး ပြန်လာလိုက်တယ်။

အဲလို နဲ့ ကျွန်တော်တို့ ရန်ကုန်ကို ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ ရန်ကုန်ပြန်ရောက်တော့ ဇော်မင်းအောင် တို့လည်း မရှိကြဘူး ဘုရားဖူးထွက်သွားကြတယ်ဆိုလား၊ တမိသားစုလုံး မရှိဘူး။ ကျွန်တော်လည်း သူငယ်ချင်း က သူပဲ တွဲနေတာရှိတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ပျင်းနေတာပေါ့။ ဖုံးထဲက ဒေါ်လေးပုံ တွေ ရယ် အဖေ့ကို သူမ ပုလွေမှုတ်ပေးနေတဲ့ပုံရယ်ကို ပြန်ပြန်ကြည့်ပြီးပဲ ဂွင်းထုနေမိတာပေါ့။ တနေ့တခြား ဒေါ်လေးကို လိုးချင်စိတ်တွေ ပဲ ထကြွနေရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်လို မှ အစွမ်းအစက မရှိဘူး။ ဇော်မင်းအောင် အမေနဲ့တုန်းက တော့ တိုက်ဆိုင်လို့၊ နောက်ပြီးတော့ တစိမ်းမိန်းမလေ၊ အခုက ကိုယ့်အဒေါ်အရင်းဆိုတော့ ဘယ်လို မှ မစရဲဘူးလေ။ 

အဲဒီကြားထဲ မှာ ဒေါ်လေး နောက် ယောက်ျားတယောက်နဲ့ လိုးနေတာ ကို တွေ့လိုက်ရပြန်တော့ ကျွန်တော် တော်တော့ကို အံအားသင့်သွားတယ်။ ဇော်မင်းအောင် လို ကျွန်တော့် အရွယ် ကောင်လေးနဲ့ရော၊ ကျွန်တော့်အဖေ လည်းဖြစ် သူ့မတ်လည်း ဖြစ်တဲ့သူနဲ့ရော ဖြစ်တာကို သိရလို့ စိတ်ထဲ မှာ တော်တော်ထန်နေ တုန်း အခု နောက်တယောက်နဲကလည်း ဖြစ်နေတာ တွေ့လိုက်ရတော့ တော်တော့်ကို တဏှာကြီးပါလားလို့ သိလိုက်ရတယ်။ 

အဲဒီ နောက်တယောက်က ကိုမောင်လေး တဲ့ အသက် ၃၀  ကျော်ကျော်လောက်ရှိမယ် ခပ်ပုပု အညာသား၊ သူက ဒေါ်လေးမြတ် ယောက်ျား သင်္ဘောသား က ထောင်ပေးထားတဲ့ တက်ကဆီကို မောင်းနေတာ၊ ဒေါ်လေးမြတ်ယောက်ျားက လည်း အဲဒီလူကို တော်တော်ယုံပုံရတယ် ကားကို တခါထဲ အပ်ထားတာ၊ တလတခါပဲ ပိုက်ဆံကို ဒေါ်လေးမြတ်ဆီ လာလာပေးခိုင်းတာ။ တနေ့ ကျွန်တော် ရုပ်ရှင်သွားအုံးမယ် လို့ ဒေါ်လေးမြတ်ကို ပြောပြီး ထွက်သွားတာ ရုပ်ရှင်ကလည်း လူတွေ တအားကျပ်တာနဲ့ စိတ်ပျက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ 

အိမ်ရှေ့မှာ ကိုမောင်လေး မောင်းတဲ့ တက်ဆီကား ရပ်ထားတာတွေ့လိုက်ရတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ ဘယ်လိုမှ မနေဘူး၊ အိမ်ရှေကတံခါးကို သွားဆွဲကြည့်လိုက်တော့အထဲက ဂလန့်ချထားတာတွေ့လိုက်ရတော့ ထူးဆန်းသွားတယ်။ ဒေါ်လေးအကြောင်း ချက်ချင်းစဉ်းစားမိပြီး အသာ အိမ်ဘေးကို ဆင်းလာခဲ့ပြီး ဇော်မင်းအောင် နဲ့ ဒေါ်လေး တို့ကို ချောင်းတဲ့ နေရာကနေ သွားချောင်းမိတယ်။

တွေ့ပါပြီဗျာ၊ ထမင်းစားပွဲပေါ်မှာ မှောက်ကုံးနေတဲ့ ဒေါ်လေး ကို အနောက်ကနေ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ဆော်နေတဲ့ ကိုမောင်လေး ပေါ့။ ကြမ်းပေါ်မှာ တော့ ဒေါ်လေး ထမိန် ရော ကိုမောင်လေး လုံချည်ရောက ကွင်းလုံးပုံကျလို့၊ ကိုမောင်လေးက အားရပါးရကို အနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးနေတာ စားပွဲပေါ်မှာ ဘာမှ ပုဂံခွက်ယောက် ဘာမှ မရှိလို့ တော်တော့တယ်၊ နို့မို့ ဆိုရင်တော့ အကုန်ပြုတ်ကျပြီး ကွဲကုန်မှာပဲလို့ တွေးမိတယ်။

နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး ဆိုတော့ ကိုမောင်လေး ဖင်ရှုံ့ ဒူးကွေးပြီး ကော့ကော့ဆောင့်နေတာကို အထင်းသားမြင်နေရတယ်။ လီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို တော့ ကျွန်တော့်နေရာက မမြင်ရဘူး၊ ဒါပေမဲ့ လိုးနေတာကတော့ အသိသာကြီးမို့ ကျွန်တော့လီးက လည်း တအားတောင်လာတယ်။ အာ့တာနဲ့ ပုဆိုးအောက်လက်ထည့်ပြီး ဂွင်းထုနေလိုက်မိတယ်။ 

ကိုမောင်လေးက လည်း ဒေါ်လေး ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကို ကိုင်ပြီး ဆွဲဆွဲ ဆောင့်တယ်၊ ဒေါ်လေး ဆီက တအင့်အင့် အသံလေး ပဲ ကြားရတယ်။ ကိုမောင်လေး ပေါင်ခြံနဲ့ ဒေါ်လေး ဖင်လုံးကြီးတွေ တဖတ်ဖတ် ရိုက်သံကတော့ ကျွန်တော် ချောင်းနေတဲ့ နေရာကတောင် ကြားနေရတယ်။ နောက်တော့ ကိုမောင်လေး ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာပြီး အားကုန် ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ခြံကို ဒေါ်လေး ဖင်ကြီးတွေ မှာ ကပ်ထားလိုက်တယ်။ ကြည့်ရတာ ဒေါ်လေး စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်နေပြီထင်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း လရေတွေ အိမ်နံရံကို ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားတယ်။

ကျွန်တော့် စိတ်ထဲမှာ ဒေါ်လေးမြတ် ဒီလောက်တဏှာကြီးပြီး လူတကာကို ကုံးနေတာ ငါတယောက်ထဲ အဆင်မပြေဖြစ်နေတယ်လို့တွေးနေမိပါတယ်။အဆင်မပြေဖြစ်နေတယ်လို့တွေးနေမိပါတယ်။ တခါတလေ မုဒိန်းတောင်တက်ကျင့်ချင်စိတ်ပေါက်နေရတယ်။ နောက်တော့ဇော်မင်းအောင်တို့ ပြန်ရောက် လာကြတဲ့ မနက် လဘက်ရည်ဆိုင် မှာ ထိုင်ရင်းက မအောင့်နိုင်တော့ဘူး ဇော်မင်းအောင်ကို ကျွန်တော့်အတွေ့အကြုံတွေ အကုန်ပြောပြလိုက်မိတယ်။ ဇော်မင်းအောင် ကပြုံးရင်း၊

“ဆရာမကတအားထန်တာ အဲလိုပဲနေမှာဆိုတာ ငါထင်သားပဲ ၊ မင်းခုထိ သူ့ကိုတက်မလိုးသေးတာတောင် ငါက အ့ံ့သြနေတာ”

“မင်းကလည်း ငါက သူ့တူအရင်းကြီးဟာကို ဘယ်လုပ်လို့ရမလဲကွ”

“မင်းတကယ်လုပ်ချင်စိတ်ရှိရင်တော့ကြံလို့ရပါတယ်ကွာ”

ဟုဇော်မင်အောင်က ကျွန်တော့်ကိုပြုံးစေ့စေ့ဖြင့်ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တော့ကျွန်တော်နည်းနည်းတော့ရှက်သွား ပေမဲ့လူကတင်းနေတာမို့ မျက်နှာပူပူဖြင့်၊

“လုပ်တော့လုပ်ချင်တာပေါ့ကွာမင်းကလဲ”

“မင်းလုပ်ချင်တယ်ဆိုငါကြံပေးမယ် လောလောဆယ်တော့ ဆရာမကို မလုပ်ရတာကြာလို့ လွမ်းနေပြီကွ နေ့ခင်းငါလာခဲ့မယ် မင်းတနေရာကိုရှောင်ပေးကွာ တော်တော်နဲ့ပြန်မလာနဲ့ ငါတနေကုန် ဆွဲမလို့ ဟဲဟဲ”

ဇော်မင်းအောင်က သူဆယ်နာရီလောက် သူကအဖေ အိမ်က ထွက်တာနဲ့ လာခဲ့မယ်လို့ ပြောလိုက် တော့ ကျွန်တော်လည်း အကြံတခုရသွားပြီး၊

“အေး ငါ ဆယ်နာရီ မထိုးခင် ကပ်ထွက်သွားမယ်၊ မင်းက နေ့လည်စာ အိမ်ပြန်မစားတော့ဘူးလား”

“ဟာ ငါ က ဆရာမဆီမှာ စားမှာပေါ့ကွ၊ ဆရာမကိုလည်းစား၊ ဆရာမ ရဲ့ နေ့လည်စာကိုလည်း စားမှာပေါ့ ဟဲဟဲ မင်းမှ မရှိတာ မင်းအစားပေါ့”

“အေး လေ ဒါဆိုလဲ ပြီးတာပဲ”

လို့ ခပ်ပေါ့ပေါ့ သဘောနဲ့ ပြောလိုက်ပါသည်။ ဆယ်နာရီ မထိုးခင်ပဲ ရေမိုးချိုးပြီး ဒေါ်လေးကို၊

“ဒေါ်လေး ကျွန်တော် အပြင်မှာ တခြားသူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ ချိန်းထားလို့ သွားလိုက်အုံးမယ်၊ ဇော်မင်းအောင် လည်း မနေ့ကမှ ပြန်ရောက်တော့ ကျွန်တော့်ကို လာမေးချင်မေးနေအုံးမယ် တကယ်လို့ လာမေးရင် ကျွန်တော် ညနေမှ ပြန်ရောက်မယ်လို့ ပြောပေးပါနော်”

ဒေါ်လေးမြတ် မျက်နှာ က လက်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်သွားတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

“အေးအေး ငါပြောလိုက်မယ်၊ သွားသွား”

ကျွန်တော်လည်း ရပ်ကွက် ထိပ်က စျေးဘက် ခနလျှောက်သွား အချိန်ဖြုံး လိုက်ပြီး ဆယ်နာရီ ကျော်တော့မှ ဇော်မင်းအောင်တို့ လမ်းဘက်ပြန်သွားပြီး အိမ်ရှိတဲ့ အထပ် ကို လှေခါးက တက်သွားပြီး တံခါးခေါက်လိုက် ပါတယ်။ 

တံခါးလာဖွင့်ပေးတဲ့ ဇော်မင်းအောင်ရဲ့ အမေ ဒေါ်သီတာအောင်က ကျွန်တော့်ကို တွေ့လိုက်တော့ မျက်နာလေး တချက် နီသလို ဖြစ်သွားပြီး၊

“ဟော မောင်အောင်စိုး ပါလား သားတောင် ခုနလေးတင်က မှ ထွက်သွားတယ်ကွယ့်”

ကျွန်တော်က ခပ်တည်တည်နဲ့ အခန်းထဲ အရင်ဝင်လိုက်ပါတယ်၊ 

“ဟုတ်ကဲ့ ကြီးသီ ကျွန်တော်သိတယ်၊ မနက်က သူနဲ့ လဘက်ရည်ဆိုင် ထိုင်ပြီး ပြီ သူဒီနေ့ဘယ်သွားပြီး ဘာလုပ်မယ် ဆိုတာ ကျွန်တော်သိတယ်၊ ဘယ်လိုလဲ ကြီးသီ ခရီး သွားတာ ပျော်စရာကောင်းလား”

“အင်း ကောင်းပါတယ်၊ ခနလေး သား ကြီးကြီး နောက်ဖေးမှာ ဟင်းအိုးတန်းလန်းမို့”

ဆိုပြီး မီးဖိုဘက်ကို ကမန်းကတန်းထွက်သွားတာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အိမ်ရှေ့ တံခါးမ ကြီးကို ဂလန့် ချပြီး နောက်ဖေး မီးဖိုဘက်ကို လိုက်ခာခဲ့ပါတယ်။ မီးဖိုထဲမှာ ဒေါ်သီတာအောင် က တည်ထားတဲ့ ဟင်းအိုးကို တချက်နှစ်ချက်မွှေပြီး တော့ ရေနည်းနည်းလောင်းထည့်လိုက်ပါတယ်။

“မွှေးနေတာပဲ ကြီးသီ ဘာဟင်းချက်တာလဲ”

“ဝက်သားနဲ့ မြစ်ချဉ်လေ၊ ဇော်မင်းအောင် ပြန်လာရင် သူနဲ့ တခါထဲ စားသွားပါလား၊ အခု ရေများများထည့်ပြီး မီးမြှင်းမြှင်းလေး နဲ့ ထားထားလိုက်မယ် အဲဒါဆိုရင် စားမဲ့ အချိန်ကောင်းကောင်း နူးနေလောက်ပြီ”

“ဟုတ်ကဲ့ ကြီးသီ ကျွန်တော်ပဲ ကြီးသီ နဲ့ စားရမယ်ထင်တယ်၊ ဇော်မင်းအောင်က နေ့လည်စာ ပြန်စားမှာ မဟုတ်ဘူးတဲ့”

“ဟုတ်လား ဒီကောင်လေး ကြီးကြီး ကိုတော့ ဘာမှ မပြောသွားဘူး ကြည့် ဒီမှာတော့ ချက်လိုက်ရတာ”

ပြောပြောဆိုဆို နဲ့ ဒေါ်သီတာအောင် ရပ်နေတဲ့ ပန်းကန်ဆေး ဘေစင်နားသွားပြီူး အနောက်မှာ ကပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ခုနက ကထဲက မီးဖိုထဲ ကို သုတ်သုတ် လှမ်းထွက်သွားတဲ့ ဒေါ်သီတာအောင့် ဖင်လုံးကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး ဟိုခြံထဲမှာ ဒေါ့ကီ ဆွဲခဲ့တာကို ပြန်သတိရမိ၊ တာနဲ့ လီးက လည်း ပုဆိုးအောက်မှာ မာနေတာ မဟုတ်လား၊ ခုတော့ အဲဒီ ဖင်ကြီး နှစ်လုံးကြားထဲ လီးကြီးကို သွားထောက်လိုက်ပြီး ဒေါ်သီတာအောင့် ပုခုံးလေးကို လည်း ဖက်လိုက်ပါတယ်။

“အင်း ဒီကောင် ဘယ်သွားပြီး ဘာလုပ်နေမယ် ဆိုတာက အစ ကျွန်တော်သိတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အဲဒါက အရေးမကြီးပါဘူး၊ အရေးကြီးတာက ကျွန်တော် ကြီးသီးကို လွမ်းနေတာ ကြာပြီ”

“အို အောင်စိုး မဟုတ်တာကွယ်၊ ဟိုတခါက မဖြစ်သင့် ပဲ ဖြစ်ခဲ့ရတာ၊ ကြီးကြီးတို့ နောက်တခါ ထပ်မမှားသင့်တော့ဘူးလေ”

ဒါပေမဲ့ ကြီးသီရဲ့ အသံလေးက ပျော့နေတယ်၊ ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲက လည်း အတင်းရုန်းထွက် သွားဖို့ မကြိုးစားဖူး ဆိုတော့ ကျွန်တော့် လက်တွေက ဒေါ်သီတာအောင် ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို သူဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင် ဆုပ်နှယ်နေပြီလေ၊ ကျွန်တော့် အတွေးထဲမှာတော့ ဇော်မင်းအောင် ဒေါ်လေးကို လိုးနေပြီ ဆိုတဲ့ ပုံရိပ်ကို တွေးမိနေတော့ စိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒေါ်သီတာအောင့်လက်ကို ဆွဲပြီး သူတို့ လင်မယား အိပ်တဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ဆွဲခေါ်လာခဲ့မိတော့တယ်။

“ဟဲ့ကောင်လေး ဘယ်က ဘယ်လို ဖြစ်ရတာတုံး အိမ်ရှေ့တံခါးသွားပိတ်လိုက်အုံး”

“ကျွန်တော်တခါထဲ ပိတ်ခဲ့တယ် ကြီးသီ ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့”

“ငလည်လေး နင် ဒီအကြံနဲ့လာတာပေါ့လေ၊ ငါကြောက်လိုက်တာ လူတွေ သိကုန်ရင် ကိုယ်ကျိုးတော့ နဲတော့မှာပဲကွယ်”

“ဘယ်သူမှ မသိစေရပါဘူး ကြီးသီ ကလည်း”

ကျွန်တော်က ပါးစပ်ကပြောနေပေမဲ့ လက်က မနားနေပါဘူး ကြီးသီ ရဲ့ အိမ်နေရင်းဝတ်ထားတဲ့ ရင်ဖုံးအင်္ကျီကို ကြယ်သီးတွေ ချွန်ပြစ်ပြီး ဘရာဇီယာဂျိတ်ကို ပါ ဖြုတ်ပြစ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ တုံခါရမ်းပြီးပေါ်လာတဲ့ ကြီးသီ ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ကုံးစို့ ပါတော့တယ်။ကြီးသီ နို့ကြီးတွေက အလုံးကြီးကြီး ဘူးသီးတခြမ်းဖြတ် ထားသလို ရှည်ရှည် နဲ့ အောက်ကို နည်းနည်းလေးတော့ တွဲကျနေပါတယ်။ အရမ်းကြီး ရုပ်ဆိုးလောက်အောင်မဟုတ်ပါဘူး။ နို့သီးခေါင်း ညိုညို ကြီးတွေက တော့ လက်မလောက်ကို တုတ်ပါတယ်။ကျွန်တော့် လက်တဖက်က အားရပါးရနှယ်ရင်း ပါးစပ်က လည်း အားရပါးရ စုပ် တော့ ကြီးသီ တယောက် မျက်လုံးလေး မှေးစင်းလို့ တအင်းအင်း နဲ့ ငြီးငြူရင်း ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ထိုးဖွရင်း ဖက်လာပါတယ်။ 

ကျွန်တော်က အဲလို နို့စို့နေရင်းက သူတို့ လင်မယားအိပ်တဲ့ ကုတင်ကြီးနားကို တွန်းသွားလိုက်ပါတယ်၊ ကုတင်နား ရောက်တော့မှ သူ့ထမိန်ကို လည်းဖြေချ ကျွန်တော့် ပုဆိုးကိုလည်း ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်မှာတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ မပါပေမဲ့ ကြီးသီ မှာတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ရှိနေတာမို့ ခါးသားရေမျှော့ကြိုးကနေဆွဲချပြီး ချွတ်လိုက်ရပါတယ်။ အမွေးမဲမဲ ထူထူ အုပ်အုပ်ကြီး အလည်မှာ အရည်ရွမ်းလဲ့နေတဲ့ နှတ်ခမ်းသား ညိုညို အတွင်းသား နီရဲရဲ နဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ 

ကြီးသီကို ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်လေး တစောင်းထိုင်ခိုင်းပြီး ကျွန်တော် ပေါင်နှစ်လုံးကြားဝင်ရပ်ရင်း မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို အဖုတ်ဝတေ့လိုက်ပါတယ်။ ကြီးသီက ဒီအရွယ်ရောက်နေတာတောင် ရှက်သလိုလိုနဲ့ မျက်လုံးကို မှိတ်ထားပြီး ကျွန်တော့ လည်ဂုတ်ကို သူ့လက်တွေနဲ့ တွဲခိုလာပါတယ်။ ကျွန်တော်က ဒူးကို အသာကွေးပြီး ဖင်ကော့ညှောင့်လိုက်တော့ လီးက စောက်ဖုတ်ထဲကို အသာလေး ဝင်သွားပါတယ်။ အရမ်းအကျပ်ကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ချောင်လဂေါင်ကြီးလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ 

ကျွန်တော့်လို လူပျို ပေါက်အနေနဲ့က တော့ လိုးလို့ အရမ်းကောင်းနေပါတယ် အဲလို ကုတင်စောင်တင်ထားတဲ့ ပုံနဲ့ပဲ မော်တော်ဆပ် မတ်တတ်ဆော်နေတာ၊ ကြီးသီက တော့ တအင်းအင်းပေါ့။နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အားမရတာနဲ့ ကြီးသီကို ကုတင်ပေါ် လက်လက်လှန်ခန်းလိုက်ပြီး သူ့ခြေသလုံးနှစ်ဖက် ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး ကြွတက်လာတက် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကုတင်စောင်းက ပဲ မတ်တတ်ရပ်ပြီး အားရ ပါးရကို ဆောင့်ပြစ်လိုက်တယ်။ ကြီးသီက တော့ တအစ်အစ် ပေါ့။ ကျွန်တော့ လရေတွေ ကြီးသီ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်ပြီး တချီပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်တောင် တော်တော်လေး မောသွားတယ်။ ကြီးသီပေါ်ကို မှောက်ရက်လေး နားရင်း သူ့နို့ကြီးတွေကို စို့နေလိုက်တယ်။ ကြီးသီလည်းခနလေးနားရင်းက ကမန်းကတန်း ကျွန်တော့်ကို တွန်းလွှတ်ရင်း၊ 

“ဟဲ့ဟဲ့ ငါ့ဟင်းအိုး”

ဆိုပြီး နောက်ဖေးကို ပြေးပါတော့တယ်။ ပြေးရင်းနဲ့ ကြမ်းပေါ်မှာ ကွင်းလုံးကျနေတဲ့ ထမိန်ကို ကောက်ယူ ရင်လျှားသွားသေးတယ်ဗျ။ အဟီး၊ ကျွန်တော်ကတော့ သူတို့ လင်မယားအိပ်ယာပေါ်တက်ပြီး ခနမှိန်းနေလိုက်တော့တယ်။

ခနမှိန်းနေလိုက်ပြီးတော့ ဇော်မင်းအောင် နဲ့ ဒေါ်လေး တို့ လိုးနေကြမှာပဲ လို့ တွေးရင်းက လီးက ပြန်မာလာတယ်။ ကျွန်တော်က ခုထို ကိုယ်တုံးလုံးပဲ ဆိုတော့ လီးကြီးကို လက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်ပေးနေတုံး ဒေါ်သီတာအောင် အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတယ်။

“ဟဲတော့ နင့်ဟာက ချက်ချင်းပဲလား၊ ခိခိ”

“ဟုတ်တယ် ကြီးသီ ကျွန်တော်တော့ မဝသေးဘူး “

ဒေါ်သီတာအောင်က ပြုံးပြုံးလေးကြည့်ရင်း ခနနေအုံး ဆိုပြီး အပြင်ပြန်ထွက်သွားတယ်။ ခနနေတော့ သဘက်အစိုလေးတခု ပါတယ်တယ်။ ကျွန်တော့် ခါးနားကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကို သဘက်ရေစိုလေးနဲ့ သုတ်သင် သန့်ရှင်း ရေးလုပ်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်က တော့ ကိုယ့်သူငယ်ချင်း အမေက ထမိန်ရင်လျှားနဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးနေတာကို ကြည့်ရင်း လီးက ပိုမာလာခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော် ဒေါ်သီတာအောင်ကို လီးစုပ်ပေးဖို့ ပြောရင် ရနိုင်မလားလို့ စဉ်းစားနေမိပါတယ်။ 

ပါးစပ်ကတော့ ပြောလို့ မထွက်ဘူးဗျ။ ကျွန်တော် အရင်က ထင်ထားတာက ကြီးသီ လို အမျိုးသမီးမျိုးက ဆက်ခ် တောင် လုပ်တော့မယ်မဟုတ်ဘူးလို့ ထင်ထားမိတာကိုး။ လီးစုပ် စောက်ဖုတ်ရက် တာတို့ ကြတော့ လုံးဝကို မထင်ထားတာ။ ဟောဗျာ အခု ကျွန်တော့်လီးကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီးတော့ လက်ကလေးနဲ့ ခပ်ဖွဖွ ထုပေးရင့်းက သူ့ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး သူ့ပါးစပ်လေးနဲ့ ငုံလိုက်တော့ ကျွန်တော် ကြက်သည်းတဖြန်းဖြန်းတောင်ထသွားတယ်။

“အား ကြီးသီရယ် ကောင်းလိုက်တာ နွေးအိ နေတာပဲ ကောင်းကောင်းလေး စုပ်ပေးစမ်းပါ”

ကြီးသီက ကျွန်တော့် ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်းက ငုံ့ပြီး လီးကို စုပ်ပေးနေရင်း ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းတချက်ထိုးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်မှာတော့ ပျော်လွန်းလို့ ပေါ့ဗျာ။ ဒါဆိုရင် ဖင်လည်း လိုးလို့ ရနိုင်တယ်လို့ တွက်ထားလိုက်တယ်။ မထင်တဲ့ ဟာတွေ ဖြစ်နေပြီ ဆိုတော့ ကိုယ်စိတ်ကူးယဉ်တာတွေကိုလည်း အကုန် လက်တွေ့ စမ်းသပ်ကြည့်ဖို့ စိတ်ထဲ ကူးနေမိပြီလေ။ 

ကျွန်တော့်လီးကြီးက ပိုမာတင်းလာသလိုပဲ။ ကြီးသီက သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ အရင်းကို ကိုင်ပြီး ဒစ်ဖျားလေးနားမျာ နူတ်ခမ်းကို စေ့လို့ ခေါင်းကို အနှိမ့်အမြင့် လုပ်ပေးနေတယ်။ တချက်တချက်လည်း စုပ်လိုက်လို့ ကျွန်တော့်ဆီးလမ်းကြောင်းထဲ စစ်ကနဲ စစ်ကနဲတောင် ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်။ အရမ်းကို ကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်တော့် လီးက ယားပြီးတော့ကို သုတ်လွှတ်ချင်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် ကြီးသီ ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားရင် စောက်ဖုတ်ကို နောက်တခါ မလုပ်ရမှာစိုးလို့ ကြီးသီဂျိုင်းနှစ်ဖက်က နေမပြီး ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ ကြီးသီရဲ့ နူတ်ခမ်းအစုံကိုလည်း အငမ်းမရနမ်းစုပ်လိုက်မိတယ်။ ဖရိုဖရဲနဲ့ ပြေလျှော့နေပြီ ဖြစ်တဲ့ ကြီးသီရဲ့ ထမိန်ကိုလည်း ခြေမနဲ့ ညှပ်ကန်ချွတ်လိုက်မိတယ်။ 

နောက်တော့ ကြီးသီကို အိပ်ယာပေါ်မှာ ပက်လက်ဖြစ်အောင် လှမ့်ချလိုက်ပြီး အပေါ်က တက်ခွလိုက်တယ်။ ကြီးသီက ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးလိုက်တဲ့ အလယ်မှာ ဝင်ပြီး လီးကို ကြီးသီ စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်တယ်။ လျှေကြီးထိုးပဲ ကောင်းကောင်း ဆောင့်လိုးနေမိတယ်။ ကျွန်တော့် လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်က ကြီးသီဖင်ကြီးတွေကို တဖက်တချက်စီ မပင့်ပြီး ဆွဲဆွဲ ဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်တယ်။ ကြီးသီက သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့် ခေါင်းကို ဆွဲပြီး သူ့နို့တွေနဲ့ ကပ်ထားလို့ ပါးစပ်က လည်း နို့တွေကို စို့ပေးလိုက်တယ်။ အချက်သုံးလေးဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီးတော့ လရေတွေ ကြီးသီ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားတော့တယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ကြီးသီ စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထည့် စိမ်ထားရင်း ငြိမ်သွားတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ဆံပင်တွေလက်နဲ့ ထိုးဖွ ပွတ်သတ်ရင်း ကြီးသီက၊

“ကဲကောင်လေး မောသွားရင် ဝက်သားနဲ့ ထမင်းစား လိုက်ရအောင် ခနနားပြီရင် ဟုတ်လား”

“အင်း ဟုတ်ကြီးသီ..ကြီးသီရော ကောင်းလားဟင်”

‘အို ဘာတွေ ရှောက်မေးနေတာလဲ၊ မသိဘူး ခိခိ”

ခနနေတော့ ကျွန်တော်တို့ ထကြပြီး ကျွန်တော်လည်း ရေတွေ ဘာတွေ ချိုး၊ ကြီးသီချက်ထားတဲ့ ဝက်သားဟင်းနဲ့ နှစ်ယောက်သား မြိန်မြိန်စားလိုက်ကြပါတယ်။ ပြီးတော့ သိတဲ့ အတိုင်းပေါ့။

ကြီးသီ ကို နောက်ထပ် နှစ်ချီလိုးပြီးမှ ကြီးသီ အိမ်က ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ အဲ နည်းနည်းတော့ ပြောရအုံးမယ် ကြီးသီက ကိုယ့်ကို လီးစုပ်ပေးထားတာ ဆိုတော့ အားနာ ပါးနာနဲ့ စောက်ဖုတ်ပြန်ရက်ပေးခဲ့ပါတယ်။ တခါမှ မရက်ဘူးတော့ နည်းနည်းအနံ့ကို အသက်အောင့်ပြီး တွေ့သမျှ ၊လျှာမှီသမျှနေရာတွေကို ရက် စာအုပ်ထဲ ဖတ်ဖူးသလို အစေ့ရှိမယ်ထင်တဲ့နေရာကို လျှာနဲ့ထိုးပေါ့။ သူတော့ လူးကော့နေတော့ ကောင်းမယ် ထင်တာပါပဲ။ နောက်မှ ဘာဂျာကို အသေအခြာကျင့်ရအုံးမယ်လို့တော့ စိတ်ထဲ တေးထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကြီးသီကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး တော့ ဒေါ့ကီပေါ့။ နောက်တချီက တော့ တပေါင်ကျော်ပေါ့။

ဆက်ခ် တောင်လုပ်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ထင်ထားတဲ့ အမျိုးသမီးကြီးကို တနေ့ထဲ လေးချီဆွဲ၊ ကိုယ့်ကိုလည်း ပုလွေမှုတ်ပေးတာ ခံခဲ့ရလို့ မိန်းမတွေကို ကိုယ် အပေါ်ယံက နေ ထင်ခဲ့တဲ့ အထင်အမြင်တွေကို ပြန်သုံးသပ်ရတော့မယ်လို့လဲ စိတ်ထဲ ကောက်ချက်ချမိပါတယ်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။