Friday, April 20, 2018

ရမ္မက် လမ်းဆုံး (စ/ဆုံး)

ရမ္မက် လမ်းဆုံး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - လင်းစက်နိုင်

မင်းဇော် တစ်ယောက် အလုပ်တာဝန် ပြီးပီ မို့ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ် ။ လေးရက်လုံးလုံး မိမိ အထက် လူကြီး နဲ့ ခရီးစဉ် တလျောက် ပါသွားခဲ့တာ အခု မနက်ပိုင်း ပြန်ရောက်ခဲ့တာမို့ နေ့လည်ပိုင်း ရုံးပြန်မတက်ချင်တော့ ။ မိမိ အထက်လူကြီးမှလည်း ပြန်နားပါတော့ ဆိုတာနဲ့ အိမ်ကို တန်းပြန်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ တခါး ပိတ်ထားတာ နဲ့ တခါးခေါက်လိုက်ပီး စောင့်နေလိုက်တာ ခနနေတော့ မင်းဇော် ရဲ့ ခယ်မ ဝါဝါ တစ်ယောက် တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် ။

အိမ်မှာက မင်းဇော်ရယ် မိန်းမ ဝေမာလှိုင်ရယ် ခယ်မလေး ဝါဝါဦး ရယ် သုံးယောက် နေကြတယ် ။ မင်းဇော်မိန်းမ ဝေမာလှိုင်က ဆရာမ ။ ဝါဝါဦးကတော့ အခု မှ တက္ကသိုလ် တက်နေတုန်း ဒုတိယနှစ် ကျောင်းတက်ရင်းနဲ့ မင်းဇော်တို့ အိမ်မှာ ပဲ နေနေတယ် ။ အိမ်က ကျယ်ကျယ်လွင့်လွင့် ရှိပီး အခန်းသုံးခန်း ပါတော့ ဒီမှာပဲ ခယ်မလေး ဝါဝါဦး ကလိုက်နေတယ် ။

တခါတခါတော့ သူတို့ အမေ မင်းဇော် ယောက္ခမ ဒေါ်စိုးစိုးဦး လာတယ် ။ တစ်လ တခါလောက်တော့ လာတယ် ။ မင်းဇော် ယောက္ခမ ဒေါ်စိုးစိုးဦးက အခု မှ အသက်လေးဆယ်ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးတယ် ။ အိမ်ထောင်ပြုတာ စောပီး သမီးနှစ်ယောက် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် မွေးခဲ့တယ် ။ ယောက္ခထီးကတော့ သူတို့ ငယ်ငယ် မှာ ပဲ ဆုံးပါးသွားခဲ့တော့ သမီး နှစ်ယောက် အရွယ်ရောက် တဲ့ အထိ ဒေါ်စိုးစိုးဦး ပဲ ရှာဖွေကျွေးမွေး ခဲ့ရတာ ။ မင်းဇော်နဲ့ ဝေမာလှိုင် အိမ်ထောင် ပြု တာ လည်း မကြာလေး တစ်နှစ်ကျော်ကျော် သာရှိသေးတယ် ။

…..................................................................................................

ဝါဝါ က တံခါးဖွင့်ပေးအပီး အိမ်ထဲလှမ်းဝင်ခဲ့လိုက်တယ် ။ ဝေမာလှိုင် ရှိပုံ မရ ။ ကျောင်းဖွင့်ရက်မို့ ကျောင်းသွားသည် ထင်တယ်။

“ ဝါဝါ နင် အတန်းမရှိဘူးလား ကျောင်းမသွားဘူးလား  ” 

“ အတန်းက မနက်က တချိန် ရှိတယ် ..တက်ပီး ပီ အခုက နေ့လည်ပိုင်းနောက်ဆုံးချိန်တစ်ချိန်ပဲ အတန်းရှိတာ မို့လို့ မတက်ချင်တာနဲ့ ပြန်လာလိုက်တာကိုကြီး  ” 

“ အော် အေးအေး  ” 

မင်းဇော် လက်ပတ်နာရီ ကို ကြည့်လိုက်တော့ နေ့လည် ၁၁ ခွဲ ကျော်ကျော် ပဲရှိသေးတယ်။

“ ကိုကြီး ထမင်းစားတော့မလား ညီမ ပြင်လိုက်မယ်လေ  ” 

“ အေးးး နေပါဦး ရေမိုးချိုးလိုက်ပါဦးမယ်ဟာ ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး .. ဒါဆို ပြင်ထားလိုက်မယ် ..ရေချိူးပီး စားလိုက်ပေါ့ ..ညီမလေးလဲ မစားရသေးဘူး.. အတူတူ စားရအောင်နော် ” 

“ အင်းးးအင်းးး ” 

လှည့်ထွက်သွားတော့ ဝါဝါ ကို တချက်ကြည့်လိုက်မိတယ် ။ အင်းး နောက်ပိုင်း အလှက တော့ သူ့အမ အတိုင်းပဲ တင်းရင်းနေတာများ ထမိန် အပျော့သား ဝတ်ထားတာမို့ အောက်ခံပင်တီ ကြိုးရာလေး က တင်ပါး အစပ်နားမှာ ပေါ်နေတယ် ။ လုံးဝန်းသော တင်ပါးတစ်စုံ နိမ့်တုံမြင့်တုံဖြင့် လျောက်လှမ်းသွားတယ် ။ အိမ်နောက်ခန်းထဲ ဝင်သွားတာ ကြည့်ပီးတော့မှ မင်းဇော်လည်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ ရေချိုးရန် အဝတ်တွေ ချွတ်ပီး အောက်ပိုင်း ကို တဘက် အဖြူဖြင့် ပတ်ထားလိုက်တယ် ။ 

ခုန က ခယ်မလေး ရဲ့ နောက်ပိုင်း အလှကို မြင်ပီး အောက်က ညီတော်မောင်က ဖောင်းကြွနေတော့ တဘက် အဖြူပတ်ထားတဲ့ ပေါင်ဂွကြားနေရာက ဖောင်းဖောင်းကြီး ထနေတယ် ။ လေးငါးရက် ကျော် ငတ်ပြတ်နေတဲ့ ညီတော်မောင် ကို ညကျမှ ဝေမာလှိုင် နဲ့ အစာကျွေးရဦးမယ် ရေချိုးခန်း ဝင်မယ် အလုပ်..

“ ဒေါက် ဒေါက်  ” 

အခန်းတံခါး ခေါက်သံကြားလိုက်ပီး ဝါဝါ ရဲ့ အသံလေး ထွက်လာတယ်။

“ ကိုကြီး ..ညီမလေး ပါ ဝင်ခဲ့မယ်နော်  ” 

“ အော် ..အေးအေးးး ” 

တံခါးဖွင့်ပီး လှမ်းဝင်လာတဲ့ ဝါဝါ ရဲ့ လက်ထဲမှာ သောက်ရေဖန်ခွက်လေး တစ်ခွက်။ ကျွန်နော် အပေါ်ပိုင်းဗလာ နဲ့ အောက်က တဘက်ပတ်ထားတာကြီး မြင်တော့ အခန်း၀မှာ တွေတွေလေး ရပ်သွားတယ်။

“ ကိုကြီး ရေသောက်ဘို့ပါ အပြင်က တအားပူလို့ အပူရှပ်မစိုးလို့ သောက်ရေ လာတိုက်တာ  ” 

ကျွန်နော့် ကို သေချာ မကြည့်ပဲ ခေါင်းငုံကာ ပြောလာတယ် ။ တော်တော် အလိုက်သိတဲ့ ခယ်မလေး ။

“ ကျေးဇူးနော် ဝါဝါ  ” 

ကျွန်နော် သောက်ရေခွက်ကို လှမ်းယူလိုက်တော့ ခေါင်းကို ငုံပီး ဖန်ခွက်ကိုင်ထားတဲ့ လက်ကလေး တွေက တဆက်ဆက် တုံနေတာ သတိ ထားလိုက်မိတယ် ။ ရေဖန်ခွက်ကို မော့သောက်ရင်း ဝါဝါ ကို သေချာ စိုက်ကြည့်လိုက်တယ် ။ ခေါင်းကို ငုံထားဆဲ ။ 

အပေါ်ပိုင်း စပို့ရှပ် လေး ဝတ်ထားတဲ့ ဝါဝါ ရဲ့ နို့သီးလေးတွေက စပို့ရှပ် အကြပ်လေး ပေါ်မှာ ငေါထွက်နေတယ် ။ လက်တဘက်က အခြားလက်တဘက် ကိုင်ထားပီး လက်ချောင်းလေးတွေ မသိမသာ တဆက်ဆက် တုံနေတုန်းပဲ ။ ရေကို ခပ်ဖြေးဖြေး သောက်ရင်း ဝါဝါ ရဲ့ အလှတွေကို သေချာ ကြည့်မိနေတယ် ။ ဝမ်းဘိုက် နားက သူ့ အမ ဝေမာလှိုင်လို သိပ်မထွက် ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ရှိသေးတယ် ။

ထမိန် အပျော့သားလေး ကို တင်းတင်းရင်းရင်း ဝတ်ထားပီး အောက်ဆုံးမှာ တော့ ဖွေးဥတဲ့ ခြေထောက် နုနုလေး ခြေသည်းနီအနီရောင်လေး ဆိုးထားပီး ပန်းပွင့်ပုံလေးတွေ ပုံဖော်ထားတဲ့ ခြေချောင်းလေးတွေက လည်း ချစ်စရာ ။ရေသောက်ပီး ဖန်ခွက်ပြန်ပေးလိုက်တော့ လှမ်းလာတဲ့ လက်ကလေး တွေမှာလည်း လက်သည်းနီ အနီရောင် လေး တွေ ဆိုးထားတယ် ။ ဖန်ခွက်ကို လှမ်းလိုက်တဲ့ လက်ကလေးကို မင်းဇော် အသာ ဖမ်းဆုပ်လိုက်တော့ ဝါဝါ တစ်ယောက် ခေါင်းမော့လာတယ်။

“ ဝါဝါ အရမ်းလှလာတယ်နော် လက်ကလေးတွေ ခြေချောင်းလေးတွေ ကလည်း ချစ်စရာလေး လက်သည်းနီရောင်လေးနဲ့လည်း လိုက်တယ်  ” 

ရှက်ကိုးရှက်ကန်း အမူအရာလေးဖြင့်

“ အာ... ကိုကြီး ကလည်း လျောက်ပြောနေတယ်  ” 

“ တကယ်ပြောတာပါ ဝါဝါ အရမ်းလှလာတယ် ကျောင်းမှာ ရီးစားတွေ ရနေပီလား  ” 

“ အာ.... ကိုကြီးကလဲ ပြောဘူး ရှက်တယ်  ” 

“ မပြောလဲ သိပါတယ် ဒီလောက် ချောလှတဲ့ ငါ့ခယ်မ နားမှာ ကောင်လေးတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေမှာပဲ ဟုတ်တယ်မလား ” 

“ အာ သိဘူး သိဘူး  ” 

ဖန်ခွက်ကို ယူပီး လှည့်ထွက်မယ် အလုပ် မင်းဇော် ဝါဝါ ရဲ့ လက်ဖျံကို လှမ်းဆွဲ လိုက်တာ ကြောင့် ဖန်ခွက်က အောက်ကို ပြုတ်ကျသွားတယ် ။ဖန်ခွက်က ကွဲမသွား ခြေသုတ်ခုံပေါ် ကို ကျရောက်သွားတယ်။ဝါဝါဦး ကို မင်းဇော် ဆွဲ ယူလိုက်တယ် ။ မင်းဇော် ရဲ့ ရင်ခွင် ထဲကို ဝါဝါ ကျရောက်တော့မလောက်ထိ နီးကပ်သွားတယ် ။

“ ဟင်…ကိုကြီးးး ဘာလုပ်မလို့လဲ ” 

မင်းဇော် ဝါဝါ ကို နဲနဲ ထပ်ဆွဲလိုက်တော့ အပေါ်ပိုင်း ဗလာ ဖြစ်နေတဲ့ မင်းဇော် ရင်ခွင်ထဲကို ဝါဝါ ခေါင်းလေး ရောက်ရှိသွားပီး မင်းဇော်က ဝါဝါ ကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်တယ်။

“ အို ..ကိုကြီး မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ မကောင်းပါဘူး  ” 

........................................................................................................................................

“ ဝါ .. အရမ်းလှနေတယ်ကွာ ကိုကြီး စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး  ” 

လက်တဘက်က ပုံခုံး ကို အတင်းဆွဲ ဖက်ထားပီး လက်တဘက်က ခါး ကို ဆွဲထားတာကြောင့် ဝါဝါ တစ်ယောက် ရုန်းမရ ။

“ ကိုကြီးးးး မလုပ်ပါနဲ့ မမ သိသွားလို့ ဒုက္ခ ရောက်ပါ့မယ် နော်  ” 

“ ဝေလေး မသိစေရပါဘူး ကွာ နော် ကိုကြီး စိတ်တွေ ထိန်းမရ ဖြစ်နေပီ.. ဝါဝါ လည်း တက္ကသိုလ် ကျောင်းသူတစ်ယောက် ဖြစ်နေပီ ဒီကိစ္စ နားလည်မှာပါနော်  ” 

“ ဟင်အင်းးးး မသိဘူး ဝါကြောက်တယ်  ” 

ဝါဝါ တစ်ယောက် မင်းဇော် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေပေမယ့် သူမ ရဲ့ ရင်သားတွေ ရှေ့မှာ လက်နှစ်ဘက်ကို ကာဆီးကာ မင်းဇော်ရင်ဘက်နဲ့ မထိ အောင် ကြိုးစားထားတယ်။ မင်းဇော် ရင်ဘက် နဲ့ သူမ ပါး က ထိနေပီးတော့ မင်းဇော်ထံမှ ချွေးနံလိုလို ယောင်္ကျား တစ်ယောက် ရဲ့ ကိုယ်နံ့ က ဝါဝါ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတယ် ။ ဝါဝါ ရင်ဘက်ထဲ က နှလုံး ခုန်သံတွေကလည်း မီတာ ၁၀၀ ပြေးထားသလို အရမ်းခုန်နေပီ ။ 

ဝါဝါ့ မှာ ရီးစား ရှိပါတယ် ဒါပေမယ့် အခုလိုမျိုးကြီးတော့ တခါမှ မနေဖူး ပန်းခြံမှာ ချိန်းတွေ့ လက်ကလေး ကိုင် ပါးလေး နမ်း ရုံ အဆင့်သာရှိသေးတယ် ။ မင်းဇော် ကလည်း သူမ ကို အတင်းအကြပ် ပွေ့ ဖက်ထားပီးတော့ သူမ ရဲ့ တင်ပါးတွေ အနားထိ လက်တွေက ပွတ်သပ်နေတယ် ။ 

ပီးတော့ သူမ ကို ဖက်ထားရင်း ဦးခေါင်းမှ ဆံနွယ်တွေ ကို လည်း နမ်းရှိုက်နေသေးတယ် ။ ခါး ကို ကိုင်ပီး တချက် ခပ်တင်းတင်း အဖက် မှာ သူမ ရဲ့ ဝမ်းဘိုက် ဆီ ကို ခပ်မာမာ တစ်ခု က လာထောက်တယ် ။ အဲ့ဒါ ဘာလဲ ဆိုတာ ဝါဝါ သိပါတယ် ။ခါးမှာ ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေက ဝါဝါ့ ရဲ့ တင်ပါးတွေ အပေါ် ထိ ပွတ်ဆွဲ လိုက်ချိန်မှာတော့ ဝါဝါ တစ်ယောက် အရှင်လတ်လတ် ဓါတ်လိုက်ခံလိုက်ရသလို မျိုး စိတ်တွေ ဂယောင်ခြောက်ခြား ဖြစ်သွားတယ် ။ ရုန်းကြည့်တယ် မရ ။ 

ရုန်းလိုက်တိုင်း ပိုမို တင်းကြပ်လာတဲ့ လက်ကြီးတွေ။ တင်ပါးပေါ်က လက်တွေကလည်း တဖြည်းဖြည်း ဖင်နှစ်ခြမ်း အကွဲ ကြောင်း ထဲ ရောက်လာကာ ပွတ်သပ်လာတော့ ဝါဝါ ရဲ့ အတွင်းပိပိ နေရာ က ရွစိစိ လို ဖြစ်လာပီး အရည်စိုလေး တွေ ထွက်လာသလိုလို စိတ်ထဲ ထင်မိတယ် ။ 

ဝါဝါ့ ဒူးတွေ ညွတ် ချင်လာသလိုလို အသက်ရှူ မဝတော့သလိုလို ဖြစ်လာတယ် ။ ရုန်းကန် ဘို့ အင်အား တွေ မရှိတော့ ။ ရင်ဘက် နှစ်ခုကြား ရောက်နေတဲ့ ဝါဝါ လက်တစ်စုံ က တဖြည်းဖြည်း လျော့ကျလာပီး မင်းဇော် ရဲ့ ခါး ကို မသိမသာလိုလို ဖက်မိသွားတယ် ။ 

ဝါဝါ ကျော ကို ဖက်ထားတဲ့ မင်းဇော် ရဲ့ လက်တဘက်ကလည်း တဖြေးဖြေး ပြေလျော့လာပီး လက်နှစ်ဘက်လုံး ဝါဝါ့ ရဲ့ တင်ပါးတွေ ဆီ ကျရောက်လာရင်း ပွတ်သပ်လာတယ် ။ ဝါဝါ မရုန်းတော့ ။ မင်းဇော် ရဲ့ ရင်ဘတ်ထဲ မှ တဒုန်းဒုန်း ဖြင့် ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေတာကို လည်း ဝါဝါ ကြားနေမိသလို သူမရဲ့ ရင်ခုန်သံတွေ ကလည်း မင်းဇော် နဲ့ အတူတူ အပြိုင်ခုန်နေတယ် ။

“ ကိုကြီးးး ဝါ ကြောက်လာပီကွာ မမ သိသွားမှာ စိုးတယ်  ” 

“ မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ဝါ ရယ် .. ဘယ်သူမှ မသိစေရပါဘူးနော် စိတ်ချပါနော် ကိုကြီး ဝါ့ ကို ချစ်တယ်ကွာ  ” 

ဝါဝါ တစ်ယောက် မင်းဇော် ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ က နေ မျက်နှာလေး ခွာလိုက်ပီး မင်းဇော် ကို ကြည့်လိုက်မိတယ် ။ မင်းဇော် နဲ့ ဝါဝါ မျက်လုံးချင် ဆုံပီး တခဏတာ အခိုက်အတန့် မှာ မင်းဇော် ရဲ့ နုတ်ခမ်းတွေ က ဝါဝါ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းပါးပါးလေး တွေ အပေါ် ကျ ရောက်လာတယ်။ 

ဝါဝါ့ နုတ်ခမ်းတွေ ကို မင်းဇော် အငမ်း မရ စုတ်နေရင်း နုတ်ခမ်း လွှာ ကြားထဲကို မင်းဇော် ရဲ့ လျှာ က တိုးဝင်လာပီး လျှာဖျားလေး အချင်းချင်း မွှေနှောက် ရစ်သိုင်းလာတယ် ။ နိုင်ငံခြား ကားတွေ ထဲက နမ်းတာ မျိုး ဝါဝါ တစ်ယောက် သိပီးသားမို့ သူမလည်း မင်းဇော် ရဲ့ နုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ပြန်စုပ်ပေးလိုက်ရင်း လျှာ ဖျားလေးတွေ အချင်းချင်း ထိုးမွှေပေးလိုက်တယ် ။ 

မင်းဇော် ရဲ့လက်တွေက ထမိန်ပေါ် မှာ ပြေးလွှား ပွတ်သပ်နေရာမှ ဝါဝါ ရဲ့ ထမိန် အထက်ဆင် စ ချည်နှောင်ထားတဲ့ နေရာလေး ကို ကိုင်ကာ ဖြေချလိုက်တယ် ။ ထမိန်က ကြမ်းပြင်ပေါ် ကို ကွင်းလုံး ပုံကျ သွားပီးတဲ့ နောက် ဝါဝါ တင်ပါးပေါ်မှာ ဇာပင်တီ အဖြူရောင်လေး သာ ကျန်တော့တယ် ။ 

ဝါဝါ ရဲ့ လက်တွေ က လည်း မင်းဇော် ရဲ့ ကျောကုန်းတလျောက် ပွတ်သပ် ရင်း အနမ်းတွေ ပြန်လည် ပေးနေမိတယ် ။ မင်းဇော် ရဲ့ လက်တွေ က ပင်တီ ပါးပါးလေး သာ ရှိတော့ တဲ့ ဝါဝါ ရဲ့ တင်ပါးတွေ ပေါ် ပြေးလွှား နေရင်း လက်တဘက်က ပင်တီ မျော့ကြိုးလေး ထဲ ထိုးဝင်ကာ ဖင် အကွဲ ကြောင်းကြားလေး မှ တဆင့် ဝါဝါ ရဲ့ အဖုတ်နေရာလေး ကို မမှီ မကမ်းလှမ်းနှိုက်လာတယ် ။ 

လက်ခလယ် ချောင်းလေး က ဝါဝါ ရဲ့ စိုစိစိ လေး ကို စမ်းမိသွားတော့ ဝါဝါ ရှက်သွားရင်း နုတ်ခမ်းတွေ နုမ်းနေတာ ကို ရပ်ကာ မင်းဇော် ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ ကို ခေါင်းဝှက်ထားမိတယ် ။ ဒူးတွေ ကွေးညွှတ်ချင်သလိုလို ဖြစ်သွားတာ မို့ လက်နှစ်ဘက်ကို မင်းဇော် ရဲ့ ချိုင်း အောက်မှ လျှိုသွင်းကာ မင်းဇော် ပုခုံးကို လှမ်းချိတ် ကာ ဖက်ထားလိုက်မိတယ် ။

“ အားးး ကိုကြီးးးး ဖြေးဖြေး လုပ်ပါ အားးး ” 

“ ဝါ့ နေရာလေး က တအား စိုနေပီနော်  ” 

“ အာာ မပြောနဲ့ ကိုကြီးရာ ရှက်တယ်  ” 

“ မရှက်ပါ နဲ့ ဝါရယ် ကိုကြီး ဟာကြီး လည်း တအားတောင်မတ်နေပီ ကိုင်ကြည့်  ” 

ဟု ဆိုကာ မင်းဇော်က ခါးမှာ ပတ်ထားတဲ့ တဘက် ကို ဖြေချပစ်လိုက်တယ် ။ မင်းဇော် ရဲ့ လီးကြီး က ချက်ချင်း ရူန်းကြွလာပီး ဝါဝါ့ ရဲ့ ဆီးခုံအထက် ဝမ်းဘိုက်နေရာလေး ကို လာထိတယ် ။ လီးထိပ်မှ အရည် ကြည်လေးတွေက ဝါဝါ့ ရဲ့ ချက်နားလေး ကို လာစိုသွားတယ် ။ မင်းဇော် က ဝါဝါ ရဲ့ လက်တဘက်ကို ယူကာ သူ့ လီးကြီး ပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ် ။ ဝါဝါ လက်ကလေး တွေ တဆက်ဆက် တုန်ရင်း မင်းဇော် လီးကြီး ကို ကိုင်ထားမိတယ် ။ 

လက်ဖဝါးထဲတွင် အပြည့် ဖြစ်သွားတယ် ။ မင်းဇော်လီးကြီး က ခန္ဒာကိုယ် ရဲ့ အပူချိန်ထက် ပိုပူ ပိုနွေးနေသလို ခံစားမိတယ် ။

“ ဝါ ကုတင်ပေါ် သွားရအောင်နော်  ” 

ဝါဝါ ဘာမှ ပြန်မဖြေမိ ။ မင်းဇော် ခေါ်ဆောင်ရာ ကို လိုက်သွားမိပီ ။ ကုတင်ပေါ် ရောက်တော့ ပက်လက်လေး လှန်ထားတဲ့ ဝါဝါ ရဲ့ ပင်တီ လေးကို မင်းဇော် လှမ်းချွတ်လိုက်တယ် ။ အပျို စဖြစ်ကတည်း က ဘယ်သူ့ ကိုမှ အမြင် မခံဖူးသေးတဲ့ ဝါဝါ ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မင်းဇော် မြင်သွားပီ။ ဝါဝါ ရှက်တာကြောင် ပေါင်နှစ်ချောင်း ကို လိမ်ကာ အဖုတ်လေး ကို ဖုန်းကွယ်ထားသေးတယ် ။ 

အဖုတ်ကို သေချာ မမြင် ရပေမယ့် အဖုတ်ပေါ်မှာ အမွှေးတွေ ကို တော့ သေချာ မြင်သွားပီ။ ရှက်လိုက်တာ ။ မင်းဇော်က ဝါဝါ ရဲ့ တီရှပ် အကျီ လေးကို ပါ ခေါင်းမှ နေ၍ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ ဝါဝါ ပို လို့ ရှက်သွားတယ် ။ အိမ်နေရင်း မို့ ဘော်လီ အဟောင်းလေး သာ ဝတ်ထားမိတဲ့ အဖြစ် ။ ဟုတ်တယ်လေ တခြားယောင်္ကျားလေး မြင်သွားတယ် ထားဦး ဘော်လီ ဘရာဇီယာ အသစ်ကလေး နဲ့ ဆိုတော်သေးတယ်။

အခု က ချည်သား ခပ်နွမ်းနွမ်း ဘော်လီ လေး သာ ဝတ်ထားတာ မို့ ပိုပီး ရှက်သွား အားနာသွားသလိုပဲ။ မင်းဇော် လက်တွေက ဘော်လီ အနွမ်းလေး ပေါ် မှ နို့တွေ ကို ပွတ်သပ်လာတယ် ။ မင်းဇော် အတွက် ကိစ္စ မရှိ ဘော်လီ နွမ်းနွမ်း ဟောင်းဟောင်း အသစ်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူမြင်ချင်တာ က ဘော်လီ အောက်မှ နို့တွေ သာဖြစ်တယ် ။ 

ဘော်လီ ချိတ်တွေ ကို လှမ်းဖြူတ်မယ်လုပ်တော့ ဝါဝါ ကျောလေး ကို မသိမသာ စောင်းပေးလိုက်မိတယ် ။ မင်းဇော် ဘော်လီ ချိတ်တွေကို ဖြုတ်ပီး ဘော်လီ ကိုချွတ်ပစ်လိုက်ကာ ကုတင်ဘေးသလို့ လှမ်းပစ်လိုက်တယ်

“ အားးးး ဝါ့ နို့လေးတွေက လှလိုက်တာ ကွာ  ” 

...........................................................................................................................

ပြောလည်း ပြော နို့သီး တဘက်ကို ကိုင်ပွတ်ရင်း နောက်တဘက်ကို ကုန်းစို့တော့တယ် ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လျှာလေး နဲ့ ရစ်ပတ်ကာ စို့လိုက်ချိန်မှာတော့ ဝါဝါ လက်မောင်းသားလေးတွေ မှာ ကြက်သီးလေးတွေ ပါ ထသွားတယ် ။ စို့ရင်းစို့ရင်း နဲ့ လက်တဘက်က ဝါဝါ့ ရဲ့ ပေါင်တွင်းသားလေးတွေ ကို လှမ်းအပွတ်....။

“ အာ ကိုကြီး ယားတယ်ကွာ ခိခိ ဟိ အားးး ယားတယ်လို့ အဲ့နေရာကို မပွတ်နဲ့  ” 

အဲ့လို ပြောလိုက်မှ မင်းဇော်လက်တွေက ဝါဝါ ရဲ့ ဆီးစပ်နားက အမွှေးတွေပေါ် ကို ပြောင်းပွတ်လိုက်တာ ကြောင့် ပိုဆိုးသွားတယ်။

“ အားးး ကိုကြီးးးး ယားတယ် ဟိ..ဟိ..ဟီးးးး ” 

ဝါဝါ တစ်ယောက် တွန့်တွန့်လူး သွားရင်း မင်းဇော် ကို လှမ်းဖက်ထားမိသည် ။ ဖီးလ် တက်နေတာ အရှိန်နဲနဲ လျော့သွားပေမယ့် ဝါဝါ့ ရင်ထဲ မှာတော့ ကြောက်စိတ်တွေ နဲနဲ ပျယ်သွားသလို ရှိကာ မင်းဇော် နဲ့ ပိုမိုရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ် ။ 

မင်းဇော်ကလည်း ဝါဝါ့ရဲ့ ခါးလေးတွေ ပေါင်တွင်းကြောလေးတွေ အဖုတ်အမွှေးနေရာလေးတွေ လျောက်ပွတ်ရင်း ကျီစားလိုက်တယ် ။

“ ဟိဟိ ကိုကြီး ယားတယ်လို့ အဲ့လို မစ နဲ့ကွာ..ခစ် ခစ် ခစ်  ” 

ဝါဝါ တစ်ယောက် မောလာတယ် မင်းဇော် ကလည်း ဝါဝါ တစ်ယောက်တွန့်လူး နေတာ ကို ကြည့်ပီး ပို သဘော ကျသွားတယ် ။ မင်းဇော် ဝါဝါ့ ရဲ့ နုတ်ခမ်းလေး တွေ အသာ နမ်းစုပ်လိုက်တယ် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ ဝါ .. ကိုကြီး လီး ကို ကိုင်ပေးထားနော်  ” 

“ အာာ အဲ့လို ကြီး ထည့်မပြော နဲ့ကွာ ကိုင်ပေးထား ဆိုပီးရောပေါ့  ” 

“ အင်းး ပါ ကိုင် ထားလိုက်နော်  ” 

မင်းဇော် လီး ကို ကိုင်လိုက်တယ် ။ ဒစ်ထိပ်နေရာ ကြီးက ဖုထစ်နေတယ် ။ ပီးတော့ လီးတံကြီးကလည်း တဆက်ဆက် တုန်နေသလိုပဲ ။

“ ကိုကြီးးး ဝါ အခု လို တခါမှ မနေဖူးဘူး အခုလို နေမိတာ ဝါ့ ကို အထင်သေးမှာလားနော်  ” 

“ အော်..ဝါ ရယ် ကိုယ့် ခယ်မလေး ကို အထင်သေးပါ့မလား လို့  ” 

မင်းဇော် စကားတွေ ပြောနေရင်း လက်တဘက်က ဝါဝါ့ ရဲ့ နို့သီး ခေါင်လေး တွေ ကို ဆော့ကစား ပေးလိုက်တယ် ။ အပျို နို့သီးခေါင်းလေး မို့ မာမာဆူဆူ လေး ဖြစ်နေတယ် ။ နို့အုံလေးတွေက အစ မာမာ တင်းတင်း ရှိလှတယ် ။

“ ကိုကြီး စို့ပေးလေ  ” 

“ အင်း  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အင်းးးး အင်းးးဟင်းးး ” 

ဝါဝါ တစ်ယောက် သူမ နို့ တွေ ကို စို့နေတာ ကို ခေါင်းလေး အသာမတ်ကာ ကြည့်မိတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကို လျှာလေးနဲ့ ယက်လိုက် နို့အုံကြီး ကို စို့လိုက်လုပ်နေသော မင်းဇော် ပါးလေး ကို လက်ဖဝါးလေး ဖြင့် အသာ ပွတ်သပ်ပေးရင်း နို့စို့ ခံနေမိတယ် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး အင်းးးး ” 

“ ကိုကြီး …ဝါ့ ရင်ထဲမှာ ဘယ်လို ကြီးလဲ မသိဘူး အဲ့လို မျိုး တခါမှ မခံစားဖူးဘူး  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ်  ” 

မင်းဇော် နို့စို့ပေးနေရင်း ဝါဝါ့ ပေါင်ကြား ကို လက်လှမ်းနှိုက်လိုက်တယ် ။ ဒီတစ်ခုတော့ ဝါဝါ ပေါင်ကို စေ့မထား အနည်းငယ် ကားထားပေးလိုက်တယ် ။ လက်ချောင်းလေးတွေ အဖုတ်ပေါ် ရောက်သွားတယ် ဆိုရင်ပဲ မင်းဇော် လက်ချောင်းလေးတွေမှာ စေးကပ်ကပ် အထိ အတွေ့ ရလိုက်တယ် ။

အရည်စိုစိုလေးများဖြင့် စေးကပ်ကပ် ဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်လေး ကို အသာ ပွတ်ချေပေးနေမိတယ် ။ အစိက သိပ်မသိသာ မကြီး ။ အဖုတ် ဘေး မှာ သူ့ မိန်းမလို များ အဖတ်ကလေး တွေ တွဲနေသလား လက်ချောင်းလေးများ ဖြင့် ဖြဲကြည့်မိတယ် မရှိ ။

အတွင်းသို့ လက်ခလယ်လေး တစ်ဆစ်လောက် နှိုက်လိုက်တော့ အရည်စိုစို တွေ ပိုများနေတယ် ။ စောက်ဖုတ် အတွင်းထဲသို့ လက်ချောင်းလေး အား ဝင်ထွက် ဖြေးဖြေး ချင်းလုပ်ပေးရာမှ တဖြည်းဖြည်း ပိုချောမွေ့လာတယ်။

“ အားးး အင်းးး ကိုကြီး ဖြေးဖြေး အားးး ” 

ဝါဝါတို့ ကျောင်းသူတွေ အချင်းချင်း လိင်ကိစ္စ တွေ ပြောဖူးကြားဖူးနေတာ မို့ ဝါဝါ တစ်ယောက် အလိုး ခံပေးရတော့မယ် ဆိုတာလဲ စိတ်ထဲ သိနေတယ် ။ သူမရဲ့ အပျိုစင် ဘ၀ကိုလည်း အဆုံးသတ်ရတော့မယ် ။ အခု အပျိုစင်ဘ၀ အဆုံးသတ်ရန်အတွက်လည်း ဝါဝါ အသင့်ဖြစ်နေပီ ။ နို့တွေ စုပ်ရင်း အဖုတ်ပွတ်ပေးနေတဲ့ မင်းဇော် ရဲ့ လီး ကြီး ကို ခပ်ကျစ်ကျစ် ဆုပ်ကိုင်ထားမိပီ ။

“ အားးး ကိုကြီးးး အားးး အင်းးးး ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ ဇွိ..ဇွိ …ဇွိ… ” 

“ အားးးကိုကြီးရယ် အားးးး ” 

ဝါဝါ့ စောက်ပတ် မှာ အရည်တွေ အများကြီး ထွက်နေပါပီ ။ စောက်ဖုတ် ကြီး ကို ကော့ကော့ ပေးနေမိရင်း လက်တွေက မင်းဇော် ရဲ့ ခေါင်းမှ ဆံပင်တွေ ကို ပါ ဆွဲစုပ်ကိုင်ကာ နို့သီးတွေပေါ် ကို ဖိဖိ ထားမိတယ် ။

တဖြေးဖြေးနဲ့ မင်းဇော် ရဲ့ လက်ချောင်း က တစ်ချောင်းလုံး အဖုတ်ထဲမှာ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ကလိနေပီ ။ အဖုတ်ရည်တွေကလည်း ပိုပို ရွဲလာတယ် ။ မင်းဇော်လည်း ဘေးတိုက် အနေအထားမှ အဖုတ် နှိုက်နေတာ ကို ရပ်လိုက်ပီး ဝါဝါ့ ကိုယ်ပေါ် ကို အုပ်မိုး ကာ ပေါင်ကြားထဲ ခွဝင်လိုက်တယ် ။ 

နို့သီးလေး ကို စုပ်ကာစုပ်ကာ ဖြင့် ဖြေးဖြေး ချင်းအောက်ကို လျောဆင်းလာခဲ့ပီ ။တဖြည်းဖြည်း မင်းဇော် ခေါင်းက ဝါဝါ့ ရဲ့ အဖုတ်နားလေး ကို ရောက်လာကာ မင်းဇော် လျှာ ကို အပြားလိုက် ထုတ်လိုက်ရင်း စောက်ဖုတ်မွှေးလေးတွေအပေါ် ကို ယက်ပေးလိုက်တယ်။

“ အားးးး ကိုကြီး မလုပ်ပါနဲ့ ငရဲကြီးလိမ့်မယ် အားးး ” 

ဝါဝါ ရုန်းသလိုလုပ်လိုက်ကာမှ ဝါဝါ့ ပေါင်တွေက မင်းဇော် ခေါင်း ကို ညှပ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားကာ အဖုတ်က လည်း ကော့ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတယ် ။ မင်းဇော် နှာခေါင်းထဲခပ်ရွှန်းရွှန်း အနံတစ်ခု ရလိုက်တယ် ။ ဒါ အပျိုတစ်ယောက် ရဲ့ အဖုတ်အနံ့ ပဲလေ ။မင်းဇော် လက်နှစ်ဘက် ဖြင့် ဝါဝါ့ ပေါင်တွေ ကို ဆွဲကား ပစ်လိုက်တယ် ။ ဟစိစိ အဖုတ်လေး အား သေချာ တွေ့မြင်လိုက်ရပီ ။ 

ဝါဝါ့ စောက်ပတ် မှာ ပြဲလန်မနေ ဖောင်းဖောင်းကားကားလေး ကြားထဲမှာ အကွဲခြမ်းလေး နှစ်ခု က ဟစိစိ လေး ။ ဟစိစိ အဖုတ် အကွဲလေး ကြားထဲမှာ အစိလေး က မသိမသာ စွာ ပဲရှိနေတယ် ။ အဖုတ်အရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်နေတာကြောင့် အတွင်းသားလေးထဲမှာ ပြောင်ချောချောလေး ဖြစ်နေတယ် ။ မင်းဇော် လျှာ ကို အပြာလိုက် ထုတ်လိုက်ပီး အဖုတ်သားလေးတွေကို ယက်ပေးလိုက်တယ်။

“ အားးး ကိုကြီးးးးအားးး ” 

“ ပလက် ..ပလက် ပလက်  ” 

“ အားးကိုကြီး ရယ် ဘယ်လို ကြီးမှန်းမသိဘူးကွာ အားးးး ” 

................................................................................................................

ဝါဝါ့ ပေါင်တွေ က အလိုလို ကားထားမိနေပီး အဖုတ်ကြီး ကိုလည်း ကော့ကော့ ပေးနေမိတယ် ။ အခု လို အဖုတ်ယက်ခံရမယ်လို စောစောကထိတောင် မတွေး ထားဘူး ။ မင်းဇော်လီးကြီးသာ ထိုးသွင်းမယ်လို့ ထင်ထားခဲ့တာ ။ ဝါဝါ့ အဖုတ် ကို မင်းဇော် ယက်စုပ်လိုက်တိုင်း ဘိုက်ထဲက ကလီစာတွေ အူတွေပါ ပြတ်ထွတ်သွားသလား ခံစားမိတယ် ။ 

အဖုတ်အယက်ခံရတဲ့ အရသာ ကို ဝါဝါ ကြိုက်သွားပီ ။ တချက်တချက် မင်းဇော် လျှာ ထိပ်ဖျား က အဖုတ်အတွင်းသား ထဲ အထိပါ ရောက်ရောက်လာတယ် ။ ဝါဝါ အဖုတ်ကို ကော့ကော့ ပေးရင်း အယက်ခံနေမိတယ် ။ မျက်လုံးတွေ ကို မှိတ်ထားကာ နုတ်ဖျားမှ လည်း ညီးညူနေမိတယ်။

“ အားးး ကိုကြီးးးးအားးး အင်းး ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ ပလက် ပလက် ပလက်  ” 

“ အားး ကိုကြီးရေ အားးးး  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးးးရှီးးးးအားးး  ” 

ဝါဝါ မရှက်နိုင်တော့ ပါးစပ်မှ လည်း ညည်းညူ ရင်း အဖုတ်ကို အယက်ခံနေမိတယ်။

“ အားးး ကိုကြီးးးး ကောင်းတယ်ကွာ ” 

“ အွန်းးးး ပြွတ် ြပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ဟုတ်တယ် အထဲကို ယက်ပေး အားးး´´

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

မင်းဇော်လက်ကလည်း အဖုတ်ကို ယက်ပေးနေရင်း လက်တွေက အဖုတ်မွှေးတွေကို ပွတ်ပေး ကစားပေးနေလိုက်တယ် ။

“ အားးး ကိုကြီး ရေအားးး အားးး ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

ခပ်စိစိ အနေအထား မှ သေသေချာချာ လေး ပွင့်အာလာသော စောက်ပတ် အား မင်းဇော် အားရပါးရ ယက်ပစ်လိုက်တယ် ။ စောက်ပတ် တပြင်လုံး အရည်တွေ ရွဲနေပီး မင်းဇော် နုတ်ခမ်းတွင်လည်း အရည်တွေ လည် ချောင်း ထိပါ စီးကျနေပီ ။ 

ဒီလောက် ရွဲစို ပြောင်ချောနေပီ ဖြစ်တဲ့ အတွက် မင်းဇော် ဝါဝါ့ ကို ပါကင် ဖောက်ရန် အချိန် တန်ပြီ ဖြစ် ကြောင်း သိလိုက်သည် ။ မင်းဇော် စက်ပတ်ကုန်းယက် နေရာ မှ ထကာ ဝါဝါ့ ဒူး နှစ်ချောင်း ကို ဘေးသို့ထောင်ကားလိုက်ရင်း ပေါင်ဂွကြားထဲ နေရာ ယူလိုက်သည် ။ 

မင်းဇော် လီးကြီး ကလည်း အစွမ်းကုန် မတ်ထောင်နေရင်း ခေါင်းတညိမ့်ညိမ့် ဖြင့် သူရဲ့ လားရာ ကို သွားရန် အဆင်သင့် ဖြစ်နေပီ ။ဝါဝါ့ အဖုတ် ၀ ကို လက်ညိုးလက်ခလယ်လေး ဖြင့် အသာ ဖြဲလိုက်ကာ မင်းဇော် လီးဒစ် ကို အသာ မြုပ်လိုက်တယ်။

“ အားးး ကိုကြီး ဖြေးဖြေးနော်  ” 

ဒစ်ခေါင်း အား အဖုတ် အကွဲ ကြောင်း တစ်လျောက် စုန်ချီဆန်ချီ ဖြင့် လေးငါးဆယ်ချက် ပွတ်ဆွဲလိုက်သည် ။

“ အားးး ကိုကြီး အ အ အားး ” 

လီးဒစ်ခေါင်း ဖြင့် ဖိဆွဲ မိလိုက်သည့် အခါတိုင်း ဝါဝါ့ အစိလေးက ကျဉ်ခနဲ ကျဉ်ခနဲ ဖြစ်သွားသည် ။ ဘယ်လို့ အရသာ မသိ ။ တခါတလေ ရေသောက်လိုက်တဲ့ အချိန် သွားကြားထဲ ကျဉ် တဲ့ အရသာလေးမျိုး ။ ခံစားလို့လည်း ကောင်းသည် ။ 

နာကျဉ်သလို ရှိနေသော်လည်း ဆက်ပီး ခံစားချင်နေမိတဲ့ အရသာမျိုး ။ဘယ်အချိန် အတွင်းထဲ ကို တိုးဝင်လာမလဲ ဆိုတာ ကို မျက်စိမှိတ်ထားရင်း ဝါဝါ တစ်ယောက် မျှော်လင့်နေတုန်းမှာပဲ မင်းဇော် ရဲ့ လီးဒစ် ထိပ်ဖျားက ဗျစ် ကနဲ ထိုးခွဲ ဝင်ရောက်လာသည်

“ အ…အားးးး  ” 

မင်းဇော် လက်မောင်းတွေကို လှမ်းဆွဲရင်း ကိုင်ထားလိုက်မိသည် ။ ခန္ဒာကိုယ် ကလည်း တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားသည် ။ မင်းဇော် ကလည်း ချက်ချင်းကြီး အထဲထိ ထိုးမသွားပါ ။ လီးဒစ် ကိုသာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် ဖြင့်လုပ်နေရင်း အထဲကို ဖြေးဖြေး ချင်း တိုးဝင်သည် ။ 

တချက်တည်း ဖြင့် အဆုံးထိ မဖြစ် နိုင်မှန်း သိတယ် ။ အထဲကို ကြပ်ကြပ်ညှပ်ညှပ် တိုးဝင်နေရ တာကြောင့် လီးဒစ်ဖျား နှင့် အရေပြား ကြားမှာ လဲ နာကျဉ်မှု ဖြစ်နေတယ် ။ အရည်တွေ တအား ထွက်နေတာ မို့ ချော မွှေ့နေသော်လည်း အဆုံးထိ မသွင်းနိုင်။ ခါးကို အားစိုက်ကာ နှဲ့နှဲ့ သွင်းနေရာက တဖြေးဖြေး နှင့် လီးတစ်ဝက်ကျော် ဝင်လာလေပီ။

“ ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်  ” 

“ အ ..အာ..အားးး ” 

“ ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်  ” 

“ အားးး ကိုကြီး နဲနဲ နာတယ်  ” 

“ အင်းးး ဝါ ကိုကြီး ဖြေးဖြေး သွင်းနေတယ် နော်  ” 

“ ဗျစ် ဗျစ်  ” 

“ အားးး ကြပ်လိုက်တာ ဝါရယ် ကိုကြီး အဆုံးထိ ထိုးထည့်တော့မယ်နော်  ” 

“ အင်းးးးအားးးးနာတယ် အားးးအမလေးးးအားးးကိုကြီး ” 

နောက်ဆုံး တစ်ချက် မင်းဇော် အားစိုက်ပီး ခပ်ပြင်းပြင်းထိုးခွဲ ပစ်လိုက်သည်။ လီးဒစ်နေရာမှာ ပါ နာကျဉ်သွားလိုပဲ

“ ဗျစ် ….. ဘွတ် ဖွတ်  ” 

“ အာာား နာတယ် နာတယ် အားးးးး ” 

မင်းဇော် နဲ့ ဝါဝါ ဆီးခုံချင်း ကပ်ဖိထားလိုက်သည် ။ လီးက အဆုံးအထိ ဝင်သွားပီ ။ သူများတွေပြောသလို မျိုး အပျိုစင် အမှေးပါးကို ထိုးခွင်းလိုက်ပီ ထင်သည် ။ လီးတံ အဆုံးထိ မရောက်ခင်မှာပင် အထဲက ဒုတ်ခနဲ အသံမျိုး ခံစားမိလိုက်တယ် ။ လီးချောင်းကို အထုတ်အသွင်း မလုပ်သေးပဲ အဆုံးထိ သွင်းကာ အမောဖြေနေလိုက်သည် ။ 

ဝါဝါ ကလည်း မင်းဇော် ရင်ဘက် ကြီး တွေ ကို လှမ်းကိုင်ထားသည် ။ ငါးမိနစ်လောက် အမောဖြေပီးသည့်နောက်

“ ဝါ ..ကိုကြီး ဆက်လုပ်မယ်နော် ရရဲ့လား ” 

“ အင်းးး ဖြေးဖြေး နော် ကိုကြီး နဲနဲ နာနေတယ် ” 

“ အင်းးး ခနနေ လောက် ဆို အနာ သက်သာ သွားမှာပါ ဝါက အပျိုမို့လို့ နာတာပါ  ” 

မင်းဇော် ဝါဝါ့ ရဲ့ ခါးလေး ကို ကိုင်ကာ လီးတံကို ဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။

“ ဘွတ် ဘွ..ဘွတ် ” 

အတွင်းမှ လေအံသံ များ ပါ ထွက်လာသည် ။ ဝါဝါ့ အဖုတ်မှ လေအံသံများ ထွက်သွားသဖြင့် နဲနဲ တော့ ရှက်သွားသည် ။ မင်းဇော် လီးတံကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် ဖြေးဖြေး ချင်း လုပ်ပေးနေရာ ဝါဝါ လည်း အတွင်းမှာ ခုနက စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း နာကျဉ်မှု ကို မေ့လျော့လာသည်။

ခံစားမှုလည်း ကောင်းလာသည် ။ခေါင်းလေး ကို အသာထောင်ကြည့်မိတော့ ဝါဝါ့ အဖုတ် ထဲ ကို လီး ထိုးထိုး ဝင်နေတာ ကို တဝက်တပြက် လှမ်းမြင်နေရသည် ။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အ အ အာာအားးး ” 

“ ကောင်းရဲ့လား ဝါ  ” 

“ အင်း သိပ် မနာ တော့ဘူး ကောင်းလာပီ  ” 

“ ကိုကြီး မြန်မြန် လုပ်ကြည့်မယ်နော် ဝါဝါ အဖုတ် ကို လှမ်းဖြဲပေးထား နော်  ” 

“ အာ..ကိုကြီးကလဲ ” 

“ ဝါ နာမှာ စိုးလို့ပါ  ” 

မင်းဇော်က ဝါဝါ့ ရဲ့ လက်ကို လှမ်းယူကာ အဖုတ် ပေါ် တင်ပေးလိုက်သည် ။ ဝါဝါ လည်း အဖုတ် နုတ်ခမ်းသား နှစ်ဘက်ကို သေချာ လေး ဖြဲပေးလိုက်တယ် ။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အားးးအားးး ကိုကြီးးး အားးး ” 

နာကျဉ်မှု ဝေဒနာ မှသည် တဖြေးဖြေး ကောင်းလာပီ။ ဝါဝါလည်း အဖုတ်ကို ပြန်ကော့ပေးနေမိပီ။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အားး ကိုကြီး ကောင်းတယ် အားးး ” 

တဖြည်းဖြည်း စောင့်ချက်တွေ က ပိုမို မြန်ဆန်လာသလို ဆီးခုံ နဲ့ ပေါင် နဲ့ ရိုက်သံ တဖတ်ဖတ် အသံတွေ လည်း ဆူညံလာသည် ။ ဤ အသံကပင် လိင်စိတ် ကို ပိုမို နှိုးဆွ လာသလိုလို ထင်မိတယ် ။

“ အားး ကိုကြီး စောင့်ပေးတော့ ဝါ ခံနိုင်နေပီ အားးးကောင်းတယ်  ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

မင်းဇော် လိုးနေရင်းက ပင်နို့တွေကိုပါ လှမ်းလှမ်းဆွဲသည် ။ မင်းဇော် လက်က ပေါင်တံတွေကို ကိုင်ပီး လိုးသည့် အချိန် ဆို ဝါဝါ ကလည်း သူမ နို့တွေကို သူမ လက်ဖြင့် ပွတ်ချေနေပီ။

................................................................................................

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အားးး အားးအ ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

ပက်လက် လှန် လိုးခံနေသော ဝါဝါ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးတံ ကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။

“ အာကိုကြီး လုပ်လေကွာ ဘာလိုချွတ်ပစ်တာလဲ  ” 

“ ဝါ့ ဖင်ကိုကြည့်ပီး လိုးချင်လို့ ဖင်ကုန်းပေးပါလားနော် လေးဘက်ထောက်လိုက်လေ  ” 

“ အာာ အဲ့လို ကြီး မလုပ်ပေးချင်ဘူးကွာ  ” 

“ လုပ်ပါ ဝါ ရယ် ဝါ့ ဖင်ကြီး ကို ကြည့်ပီး လိုးချင်တယ်နော်  ” 

မင်းဇော် ဝါဝါ့ကို ခါးမှကိုင်ကာ မှောက်ပေးလိုက်ပီး တင်ပါးကြီးကို အပေါ် ကို ဆွဲယူလိုက်တယ် ။ ဝါဝါ တစ်ယောက် ညင်းနေသော်လည်း ဖင်ကုန်းလျှက်သား ဖြစ်သွားပီ ။ ရှင်းရှင်း ပြောရလျှင် ဝါဝါ အလိုးခံနေရပေမယ့် ဖင်ကြီး ကုန်းမထားချင် ။ ရှက်လည်း ရှက်နေသေးသည် ။ တသက်လုံး ဘယ်သူမှ မမြင်အောင် ဖုံးကွယ် ထားတဲ့ ဖင်ကြီး တပါးသူ ရှေ့မှာ လေးဘက်ကုန်းကြီး ဖြစ်နေသည် ။

အပျိုတစ်ယောက်မို့ အရှက်တော့ မကုန်သေးပါ။ သို့ပေမယ့် အခုတော့ ဖင်ကုန်းလျှက်သား ဖြစ်နေပီ ။ မင်းဇော်ကလည်း ဝါဝါ့ ဖင် နောက် မှ ကျကျ နန နေရာယူပီး လီးဒစ် တံကြီး ကို အဖုတ်ဝမှ တေ့လိုက်သည် ။လုံးဝန်းသော ဖင်လုံးကြီး ကို ကိုင်ထားရသည်မှာလည်း အနှစ်အရသာ ရှိလှသည် ။ အရင်နေ့တွေက ဝါဝါ့ ဖင်ကို ထမိန်ပေါ်မှာ ခိုးခိုး ပီး ကြည့်နေရသည်။

အခုတော့ ဖင်အဖွေးသား မြင်နေရပီး အခုလိုးနေရသည်မှာ မိမိ ရဲ့ ခယ်မချောချော လေး ဖြစ်နေတာ ကြောင့် မင်းဇော် စိတ်တွေ ပိုထန်နေမိသည် တင်ပါး နှစ်ခြမ်း ပေါ်ကို လက်ဖြင့် အသာ ပွတ်ပေးနေရင်း လီးတံ ကို အဖုတ် ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည် ။ အဖုတ် မှာ ရွဲစိုနေတာ မို့ ချောချောချူချူ ပင် ဝင်သွားသည်။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အ အ အားး ကိုကြီး ဖြေးဖြေး  ” 

“ အားးးး ဝါ့ ဖင်ကြီး တွေ က မိုက်တယ်ကွာ တုံးခဲနေတာပဲ  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အားးး ကိုကြီး နာတယ် အရမ်းမစောင့် နဲ့ အဲ့လောက် မခံနိုင်ဘူး  ” 

“ အားးး ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အားးး ကိုကြီး ကောင်းတယ် အားးး နာတယ်  ” 

“ အင်းး ကိုကြီး စောင့်လိုးပီနော် အားးး ” 

“ အင်းး ကိုကြီး လိုး အားးးလိုးးးးကွာ ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

ခယ်မလေး ရဲ့ ဖင်တုံးကြီး ကို ကိုင်ပီးလိုးနေရသဖြင့် မင်းဇော် မထိန်းနိုင်တော့ သုတ်ရည်တွေ ထုတ်ချင်လာပီ။ အထုတ်အသွင်း တအား မြန်လာသည် ရှေ့မှ ဝါဝါ ကလည်း တအား အော်နေသည်။

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အားးး ဝါဝါ ကိုကြီး ပီးတော့မယ် အားးးး ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အားးး ထွက် …ထွက်ကုန်ပီ အားးးး ” 

နောက်ဆုံး တစ်ချက် အားကုန် စောင့်လိုက်ကာ လီးထိပ်မှ အရည်တွေကို စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ် ။။

“ အားးး ကိုကြီး အား ” 

မင်းဇော် ရဲ့ ရှိသမျှ အားတွေ အကုန် ဝါဝါ့ အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ရသလို အားအင်များ ကုန်ခမ်းသွားကာ လေးဘက် ကုန်းထားသော ဝါဝါ ပေါ် ကို မှောက်လျှက် ကျ သွားတယ် ။ လီးတံ ကြီး ကတော့ အဖုတ်ထဲမှာ ရှိနေဆဲ ။ လီးတံကို ဝါဝါ အဖုတ် အတွင်း မှ ဆွဲ ညှစ်နေသလိုမျိုး ဝါဝါ့ အဖုတ် အတွင်း နံရံများ မှ လှုပ်စိ လှုပ်စိ ဖြစ်နေတယ် ။ 

ဝါဝါ ကတော့ တတောင်ဆစ် ထောက်ကာ မင်းဇော် ကိုယ်လုံးကြီး ကို ထိန်းထားရင်း ပီးဆုံးသွားတဲ့ အရသာ ကို ကောင်းကောင်းခံစားနေတယ် ။ အဖုတ်အတွင်း ထဲမှာ လည်း ပူနွေးနွေး အထိ အတွေ့ က ဘယ်အရာနှင့်မျှ မတူသော အထိ အတွေ့မျိုး ။ ငါးမိနစ်လောက် ငြိမ်နေအပီးမှာတော့ ဝါဝါက

“ ကိုကြီး ဆင်းတော့ကွာ ဝါ လေးလာပီ ” 

မင်းဇော် ဘေးသို့ခန္ဒာကိုယ် ကို လှဲချလိုက်သည် ။ အဖုတ်ထဲ မှ လီးတံကြီးက ပလွတ် ကနဲမြည်သံ နဲ့ ကျွတ်ထွက်သွားတယ် ။ ဘေးမှာ ပက်လက်လန်လျှက် အနေအထား ဖြစ်သွားတော့ မှ ဝါဝါ စောင်းငဲ့ကြည့်မိသည် ။ လီးတံ ထိပ်မှာ လဲ အရည်တွေ ရွဲစို ပြောင်လက်နေသည် ။ 

ဝါဝါ အဖုတ်ကို လိုးပစ်လိုက်တဲ့ လီးကြီး ဝါဝါ အခု မှ သေသေချာချာ ကြည့်မိသည် ။ မနဲမနော ကြီး လှသည် ။ ဒီလီး ကြီး အဖုတ်ထဲမှာ အဝင်အထွက်ချောမွတ်နေတာကို ဝါဝါ အံ့သြ မိတယ် ။ ဝါဝါ ကုတင်ပေါ်မှာ ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းမှာ သန့်ရှင်းရေသွားလုပ်ဘို့ ပြင်လိုက်သည် ။

အခန်းထဲမှာ ရှိတဲ့ ရေချိုးခန်းမှာပဲ ပဲ သန့်စင်လိုက်တယ် ။ အဖုတ်အား ရေထိလိုက်တော့ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ခံစားရသည်။ သူမ အပျို မဟုတ်တော့ ။ မှန်ထဲမှ ဝါဝါ့ မျက်နှာ ကို ကြည့်မိရင်း ဝမ်းနည်းသလိုလိုလည်း ဖြစ်မိသလို အထိအတွေ့ မှာ လည်း သာယာမိသည် ။ ရေချိုးခန်းမှ တဘက်အဖြူ ကြီးကို ကိုယ်မှာ ပတ် ကာ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လိုက်တော့ မင်းဇော်က မှေးနေတုန်း

“ ကိုကြီး ထတော့လေ ရေချိုးတော့ ထမင်းပြင်ထားလိုက်မယ်နော် အတူတူ စားမယ် နေ့လည်း ၁ နာရီတောင် ထိုးတော့မယ်  ” 

ဝါဝါ က မင်းဇော် ကို လှုပ်နှိုးလိုက်တယ်။

“ အင်းးးး  ” 

မင်းဇော် မျက်စိ ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်ပီး

“ ဝါ အရမ်းလှတာပဲ ချစ်တယ်  ” 

လက်မောင်းလေး ကို အသာဆွဲယူကာ ပါးလေးအနမ်းတစ်ချက် လှမ်းပေးလိုက်တယ် ။ ဝါဝါ အခန်းထဲမှ အဝတ်အစားများ ကို ကောက်ယူကာ ထွက်သွားတယ် ။ မင်းဇော်လည်း အိပ်နေရာမှ ထကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ရင်း ရေပန်းအောက်မှာ ဆယ်မိနစ်လောက် ရေချိုးလိုက်တယ် ။ ထမင်းစားခန်းထဲကို ထွက်လာလိုက်တော့ ဝါဝါက ထမင်းစားပွဲ မှာ အသင့်စောင့်နေတယ် ။

“ မိန်းမ ဘာဟင်းတွေ ချက်ထားတုန်း ချစ်လေး  ” 

“ ကိုကြီး နော် ဘာမိန်းမ လဲ မမကြီး သိသွားမှ ဟုတ်ပေ့နော် အနေအထိုင် ဆင်ခြင်  ” 

“ ကိုကြီး နဲ့ ဝါဝါ တူတူ နေပီးသွားပီ ဆိုတော့ ဝါဝါလည်း ကိုကြီး မိန်းမ ဖြစ်သွားပီလေ ” 

“ သွားပါ လာ ဝါလည်း ဘိုက်ဆာနေပီ စားတော့  ” 

ထမင်းစားရင်း တစ်ယောက်တလဲ ခွင့်ကျွေးလိုက်ကြသေးသည်။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဝါဝါ လည်း ပျော်ပါတယ် ။ စိုးရိမ်စိတ်တော့ ရှိတာပေါ့ အခု လို အပျိုစင် ဘ၀ ကို ပေးလိုက်ရတာက တအိမ်တည်းနေတဲ့ မိမိ ရဲ့ ခဲအိုလေ ။

ထမင်းစားပီး တော့ ဧည့်ခန်းမှာ တီဗီ ထိုင်ကြည့်ကြတယ် ။ ဝေမာလှိုင်က လေး နာရီလောက်မှ ပြန်ရောက်မှာ ဆိုတော့ အေးအေးလူလူ ပဲ နေဖြစ်တယ် ။ ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်တဲ့ အချိန် မင်းဇော် ရင်ခွင်ထဲမှာ ပဲ ။မင်းဇော်က နို့သီးလေးတွေ ကို ပွတ်ချေပေးရင်း စကားတွေ ပြော ၊ ဝါဝါ ကလည်း မင်းဇော် ရင်ခွင်ထဲမှာ အသာ မှီထားတယ် ။

“ ဝါ နာနေသေးလား  ” 

မင်းဇော် က ဝါ့အဖုတ်နေရာလေး ကို ကိုင်ကာမေးသည်။

“ အင်း သိပ်တော့ မနာတော့ပါဘူး ခုန ကတော့ တအားနာတယ်  ” 

“ အင်းး နောက်ဆို လုပ်ရင်းလုပ်ရင်း မနာတော့ဘူးလေ  ” 

“ ဟင် ..ကိုကြီးက ခနခန လုပ်မှာလား မမ သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ” 

“ မသိအောင် လုပ်မှာပေါ့ မမ ကျောင်းသွားတဲ့ အချိန် ဝါ အတန်းအားတဲ့ အချိန် တွေမှာလုပ်မယ်နော်  ” 

“ ကိုကြီး ဝါလေကြောက်နေတယ် မမသိသွားရင် ပြသနာပဲနော်  ” 

“ အင်း ပါ မသိစေရပါဘူး ဝါ တခါမှ အလိုးမခံဘူးသေးဘူး ထင်တယ်နော် ကြပ်နေတာပဲ ဝါ့ အဖုတ်လေးက  ” 

ဝါဝါ မျက်စောင်းလှလှ တချက်ထိုးရင်း မင်းဇော်ပေါင်ကို လက်သည်း နှင့် ဆိတ်လိုက်ကာ

“ ခုန က အတူတူ နေပေးတာ မသိဘူးလား လုပ်ဖူးလားမလုပ်ဖူးလား ဆိုတာ အခု ကိုကြီးက ပထမဆုံးပဲ  ” 

“ အင်း သိပါတယ် ဝါ့ ရဲ့ အပျို ရည်ကို ယူလိုက်ရလို့ ကိုကြီး အရမ်းဝမ်းသာတယ်  အရင်ကတည်း က ဝါ့ ဖင်ကြီး တွေကို ကြည့်ပီး လုပ်ချင်နေခဲ့တာ ကြာပီ  ခိုးခိုးကြည့်နေရတာ  ” 

“ သွား ကိုကြီး မကောင်းဘူး တော်တော် ဆိုးတယ်  ” 

လက်သည်းဖြင့် မင်းဇော် ရဲ့ လီးတံလေး ကို သာသာ လေး ပုဆိုးပေါ် မှ ဆွဲ ဆိတ်လိုက်တယ်။

“ အားးးး နာလိုက်တာ  ” 

“ သူကျတော့ နာတတ်တယ် သူများကျတော့ တအားလုပ်တယ် ထပ်ဆိတ်ဦးမယ် ရော့ ရော့ရော့  ” 

“ အားးးး မလုပ်နဲ့ အားးးနာတယ် နာတယ်  ” 

ဝါဝါ့ လက်ကိုဖမ်းဆွဲ ရင်း ပုဆိုးကို ဖြေလိုက်ကာ လီး တံ ကိုကြည့်လိုက်တယ် လက်သည်း နဲ့ ဆိတ်လိုက်ကာမှ လီးတံ က ထောင်လာတယ် ။

“ ဝါ လုပ်လိုက်လို့ ချက်ချင်း ထလာပီနော် ပီး မှ အဆိုး မဆို နဲ့  ” 

“ ကိုကြီး နာသွားလား  ” 

မင်းဇော် လီးတံ ကို လာကိုင်ရင်း ဝါဝါ မေးလိုက်တယ်။

“ မနာပါဘူး စတာပါ  ” 

“ ကိုကြီး လီးကြီးက အကြီးကြီးပဲနော်  ” 

ရင်ခွင်ထဲမှ နေ၍ ဝါဝါ မင်းဇော် လီးကို သေချာ ကြည့်မိလိုက်တယ် ။ ဒစ်ကြီးကလည်း ကားထွက်နေတာပဲ။လီးတံကြီးက သူမ လက်ထဲမှာ အပြည့် ။ ခုနက တုန်းက ဒီလီးကြီး သူမ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဝင်သွားခဲ့တာ အံသြမိတယ် ။ ထိုင်နေတာတောင် လီးတံကြီး က အပေါ်ကို ထိုးထောင် ထွက်နေတယ် ။ လီးတံပေါ်မှာ အရေပြားလေးတွေက ပျော့ပျော့လေး မို့ ဝါဝါ ဖြေးဖြေး လေး ဆွဲကြည့်ရင်း ဆော့ကစားကြည့်လိုက်တယ်။

“ အဲ့လို မဆွဲရဘူး ဝါ ရဲ့ လီးတံကို သေချာကိုင်ဆုတ်ထားပီး အပေါ်အောက် ဆွဲရတယ် အပေါ် ကို ဆွဲလိုက်ရင် လီးဒစ် ကို အရေပြား က ဖုံးသွားအောင်ဆွဲ ပီးရင် အောက်ကို ပြန်ဆွဲချ လီးဒစ် ပေါ် လာတဲ့ အထိ ဆွဲချ အဲ့လို လုပ်ပေးရတယ် အဲ့ဒါ ကို ဂွင်းတိုက်တယ်လို့ ခေါ်တယ်  ” 

“ အော် အော် … ယောင်္ကျားတွေ ဂွင်း တိုက်တယ် ဆိုတာတော့ ကြားဖူးတယ် ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ မသိတာ အခုမှ သဘော ပေါက်တယ်..အဲ့လို လုပ်တော့ ကောင်းလို့လားဟင် ကိုကြီး  ” 

“ ကောင်းတာ ပေါ့ ဝါကလဲ ကိုကြီး တို့ စိတ်ထဲ ရှိတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက် ကို မှန်းပီး အဲ့လို ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ဂွင်းတိုက်ရင်း အဲ့ဒီမိန်းမ ကို လိုးရတယ်လို့ မှန်းပီး လုပ်တာ ကြာကြာလုပ်လိုက်ရင် ခုနက ဝါ နဲ့ လိုးသလို ပဲ လီးရေ တွေ ပန်းထွက်သွားတာပေါ့  ” 

“ အော် အဲ့လိုလားးးး  ” 

“ အင်း အခု ဝါ ကိုကြီး ကို အဲ့လို လုပ်ပေးကြည့်လေ  ” 

“ အင်းးးလုပ်ပေးကြည့်မယ်နော်  ” 

ဝါဝါ က မင်းဇော် လီး ကို ကိုင်ကာ ရှေ့ တိုး နောက်ဆုတ် သူမလက်ကလေး နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးတော့တယ် ။

“ အားးး ကောင်းတယ် ဝါရယ် အားးးး ဖြေးဖြေး အောက်ထိ တအားကြီး မဆွဲ နဲ့  ” 

“ အင်းးး ဒီလိုလား ” 

“ အင်း ဟုတ်တယ် ဖြေးဖြေး မှန်မှန်လေး အားးးဟုတ်တယ်  ” 

ကြာကြာ မသင်ပေးလိုက်ရ ဝါဝါ ဂွင်း သေချာ တိုက်ပေးတတ်လာတယ်။

“ ဝါ ဒီအတိုင်းကြီး ဆိုတော့ ပူတယ် နာတယ် တံတွေး လေး နဲနဲ လက်မှာ စွတ်ပီးလုပ်  ” 

“ အာာာ ကိုကြီးကလဲ ရွံ့စရာကြီး  ” 

“ ရွံ့ စရာ မဟုတ်ပါဘူး ဝါ ရဲ့ သူများတွေ ဆို လီးတောင် စုပ်ပေးကြသေးတာပဲ ဝါ့ မမ ဆိုလည်း ကိုကြီး လီး ကို စုပ်ပေးတာပဲ ဝါ့ အဖုတ် ကို လည်း ကိုကြီး ယက်ပေးတာပဲလေ  ” 

“ ဟင် တကယ် ကိုကြီး လီးကြီး ကို မမ က စုပ်ပေးတယ်ပေါ့  ” 

“ အင်း ပေါ့ မယုံလို့လား မယုံ ရင် ညကျ ရင် ကိုကြီး အခန်း တံခါးလေး ဟ ထားမယ် လာကြည့်  ” 

“ အာ ကြည့်ရဲဘူး မမ သိသွားမှာ စိုးတယ်  ” 

“ မသိအောင် တိတ်တိတ်လေး လာပေါ့ ကိုကြီး အခန်းမီး ဖွင့်ပီး လုပ်မယ် လာကြည့်နော်  ” 

“ အင်းးး  ” 

မင်းဇော် လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်း ဆက်ထုပေးလိုက်သည် ။

“ ကိုကြီး ဟာကြီးက တဖြည်းဖြည်း ပိုပို ကြီးလာသလိုပဲနော် မာတောင့်တောင့်ကြီး  ” 

“ အင်းး စုပ်ကြည့်ပါလား ဝါ  ” 

“ ဟာ….. ကိုကြီးကလဲ ဝါမှ မစုပ်တတ်တာ  ” 

“ လာ ကိုကြီးသင်ပေးမယ် ပေး ဝါ့လက်လေး  ” 

မင်းဇော် က ဝါဝါ ရဲ့ လက်ချောင်းလေးကို ဆွဲယူလိုက်ပီး သူ့ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်တယ် ။ ပီးတော့ လျှာလေးနဲ့ ပွတ်လိုက် စုပ်ပြလိုက် လုပ်ပြလိုက်တယ် ။ လီးတံကို စုပ်နေတဲ့ ပုံစံမျိုး ။ ဝါဝါ့ လက်လေး ကို စုပ်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အဲ့လိုလေး စုပ် ရလား လုပ်တတ်လား  ” 

“ အင်း စမ်းကြည့်မယ်လေ  ” 

“ အင်း .. လာ ထ ဝါ က အောက်ကနေ ထိုင် ကိုကြီး က ဆက်တီပေါ် မှာ ထိုင်ပေးမယ်  ” 

ဝါဝါ လည်း မင်းဇော် ရင်ခွင်ထဲမှ ဆင်းကာ အောက်မှာ ထိုင်လိုက်သည် ။ မင်းဇော် လီးတံ နဲ့ ဝါဝါ နုတ်ခမ်း နဲ့ တစ်တန်း တည်း ဖြစ်သွားတယ် ။ မင်းဇော် လီး ကို စုပ်ပေးဘို့ မဝံ့မရဲ ဖြစ်နေသည် ။

“ ငုံ့ လိုက်လေ ဝါ  ” 

“ အင်းးးး …  ” 

ခေါင်းလေး ငြိမ့်ပြလိုက်ရင်း မင်းဇော် လဒစ်ခေါင်းကြီးအား ဝါဝါ နုတ်ခမ်းလေး အသာဖွင့်လိုက်ကာ ငုံကြည့်လိုက်သည်။

“ အားးး နွေးသွားတာပဲ ဝါ ရယ် ခုနက ကိုကြီး လုပ်ပြသလိုလေး စုပ်ကြည့်လိုက်  ” 

ဝါဝါ က ခေါင်းလေး တစ်ချက် ငြိမ့်ပြလိုက်က လဒစ်ကို တပြွတ် ပြွတ် ဖြင့် စုပ်ကြည့်လိုက်သည်။လီးဒစ် တစ်ဝိုက်ကို လျှာဖျားလေး နဲ့ ရစ်သပ် ပေးလိုက်သည်။

“ အားးးး ကောင်းတယ်ဝါ  ဝါက တတ်လွယ်သားပဲ ကောင်းတယ် စုပ် လက်တစ်ဘက်က ကိုကြီး ဥတွေကို ကိုင်ထား လီးတံ အရင်း ထိ ဆွဲ စုပ်ပေး အားးး ကောင်းတယ်  ” 

သူမ စုပ်ပေးနေတာ ကို ကျေနပ်ကာ ကောင်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်တော့ ဝါဝါ ပျော်သလိုလို ခံစားမိတယ်။ ဒီထက်ကောင်းအောင် စုပ်ပေးလိုက်ပစ်တယ်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အင်းးး အင်းးး ကောင်းတယ်ဝါ အားးးးရှီးးးးး  ” 

အောက်ကို ဝဲကျနေတဲ့ ဝါဝါ့ ဆံပင်တွေကို စုပီး ကိုင်ပေးလိုက်ကာ ဝါဝါ လီးစုပ်နေတာကို သေချာချာ ကြည့်လိုက်မိတယ် ။ လရေဝင်ရင် အသေခင်တယ် ။ မိန်းမ စက်ပတ် တစ်ကြိမ် လီးဝင် နောက်ထပ် တစ်သက်စားမကုန် ။ ခယ်မ ဆိုတာ လိုက်ပွဲ ။ ဆိုတာလေးတွေ တွေးကြည့်လိုက်တော့ လည်း ဟုတ်သလိုလို ပဲ လို့ မင်းဇော် တွေးမိလိုက်တယ် ။ 

အကြိမ်ကြိမ် လိုးချင်စိတ်တွေကို ထိန်းခဲ့ရတာ ဒီနေ့တော့ ခယ်မလေး ဝါဝါ အလိုးခံရုံတင်မဟုတ် သူ့လီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေပီ ။ ဝါဝါ စုပ်ပေးနေမှ လီးတံ ကြီးကလည်း ပိုပို တောင်လာသလိုလို ရှိလာသည် ။

“ ကောင်းတယ် ဝါ …အားးး အောက်က ဥလေးတွေကို ပါ ယက်ကြည့်  ” 

ပါးစပ်ထဲ မှ လီးတံကို ချွတ်လိုက်ပီး အောက်က ဥလေးတွေကို ယက်ကြည့်လိုက်သည် ။ ပျော့စိစိလေး နဲ့ အသည်းယားစရာ ။ လျှာဖျားလေး နဲ့ အလျားလိုက် ယက်ကြည့်သည် ။ ဥလေးတွေကို ငုံစုပ်ကြည့်သည်

“ ပလက် ပလက် ပလက် ပြွတ်  ” 

“ အားးးး  ” 

“ ကောင်းလား ကိုကြီး  ” 

ဝါဝါက ခေါင်းလေး အသာမော့ပီး မေးလိုက်သည် ။

“ အရမ်းကောင်းတယ် ဝါ … ဝါ့ အင်္ကျီ တွေ ချွတ်လိုက်ကွာ ကိုယ်လုံးတီးလေး နဲ့ ကိုကြီး လီး စုပ်နေတာလေး ကြည့်ချင်တယ်  ” 

ကိုယ်ပေါ်က စွပ်ကျယ်လေးကို ချွတ်လိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

“ ကိုကြီး ချွတ်ပေး …. ” 

“ အင်းး… ထ  ” 

ဝါဝါ ကို ဆွဲ ထူလိုက်ပီး အင်္ကျီ ရော ထမိန်ရော ချွတ်ပေးလိုက်သည် ။ ဝါဝါက နို့တွေကို လက်တစ်ဘက်နဲ့ ကာထားပီး နောက်လက်တဘက်က အဖုတ်လေး ကို အုပ်ထားသည်။

“ လက်ကြီး မကာထားပါနဲ့ ဝါရယ်  ” 

“ ရှက်တယ်  ” 

“ မရှက်ပါနဲ့ ဝါ ရယ် ခုန က ပဲ တခါ လိုးပီးသားကို ဝါ့ ကို အခုလို ကိုယ်လုံးတီးလေး နဲ့ စိတ်ထဲ မှာ ခနခန မြင်ယောင်ကြည့်နေခဲ့တာ အခု လို မြင်ရတော့ စိတ်ထဲ တွေးထားတာ ထက်တောင် လှနေသေးတယ် ``

“ တကယ်လားးး အာ့ ဆို ဝါ ကျေနပ်တယ် … ” 

လက်လေးတွေ ကို ဖယ်ပေးလိုက်ပီး မင်းဇော် နုတ်ခမ်းလေး ကို ဝါဝါ လှမ်း နမ်းပေးလိုက်တယ် ။ နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ်ရင်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဖက်ကာ အနမ်းတွေ ဖလှယ်လိုက်ကြည် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

ထို့နောက် မင်းဇော်က ဝါဝါ ရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်တော့ မင်းဇော်မျက်နှာနဲ့ ဝါဝါ အဖုတ်က တစ်တန်းတည်း ဖြစ်သွားသည် ။ တင်ပါး နှစ်ဘက်ကို လှမ်းကိုင်ကာ အဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်သည်

“ အားးး ကိုကြီး ရယ်  ” 

ပေါင်လေး အနည်းငယ် ကားလိုက်ကာ မင်းဇော် ခေါင်းကို ကိုင်လိုက်ရင်း အဖုတ်လေး ကို ကော့ပေးလိုက်မိသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးးး ရှီးးးး ကိုကြီးးးး  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပြွတ်  ” 

“ အားးး အမလေးးးး အားးးး ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အ အ အ အ ကောင်းတယ်ကိုကြီး အ ဟူးးးးး အားးးး ” 

“ ပြွတ်ြ ပွတ် ပြွတ် ” 

“ အားးး ကိုကြီး အားး ချစ်တယ်ကွာ အားးးး ” 

မင်းဇော်က အဖုတ်ကို ယက်နေရင်းမှ ဝါဝါ့ ကို ကိုယ်တစ်ပါတ် လှည့်စေလိုက်ကာ ဝါဝါ့ တင်ပါးနှစ်ခြမ်း ကို နေရာ အနှံ နမ်းပေးလိုက်သည် ။ ထို့နောက် တင်ပါး နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲလိုက်ကာ တင်ပါး နှစ်ခြမ်းကြား လျာ အပြားလိုက် ထည့်ရင်း အထက်အောက် ယက်ပစ်လိုက်သည်။

“ အားးး ကိုကြီး အာ့ ဖင် …ဖင်ကြီး အားးးး ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

ဝါဝါ့ ဒူးတွေ မခိုင်ချင်သလို ဖြစ်လာကာ ရှေ့မှ ဆက်တီ စားပွဲပေါ် လက်လှမ်းထောက်လိုက်သည်မို့ မတ်တပ်ရပ်ကာ ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည့် အနေ အထားဖြစ်သွားသည် ။ ပေါင်ကလည်း ပိုကား လာပီး နောက်မှ မင်းဇော်က တင်ပါး နှစ်ခြမ်းကြား အသားကုန် ယက်ပေးတော့သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ကိုကြီး ရယ် ချစ်တယ်ကွာ အားးးး ” 

ညိုတိုတို စအိုပေါက်လေးမှာ လည်း ပွစိပွစိဖြင့် မင်းဇော် ရဲ့ လျာအောက် ရောက်နေရသည်။

“ အားးး ကိုကြီး တက်လိုးပါတော့ အားးး ဝါ မနေတတ်တော့ဘူး အားးး အမလေးးးး  ” 

“ အင်းးး ဝါ အဲ့ဒီအတိုင်းနေ ခါးလေး နဲနဲခွက်ထား ဆက်တီစားပွဲကို သေချာကိုင်ထားနော် ကိုကြီး နောက်က နေ မတ်တပ်ရပ်ပီး လိုးမယ်  ” 

“ အင်းးး ကိုကြီးးး  ” 

မင်းဇော်လည်း ဝါဝါ နောက်မှ နေရာယူလိုက်ပီး လီးတံကို အဖုတ်၀မှာ တေ့လိုက်သည် ။ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းမှာ တင် နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး ချွတ်ပီး ခယ်မလေး ရဲ့ ဖင်ကို ကျကျ နန ကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲ လီး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အရည်တွေ ထွက်နေတယ် ဆိုပေမယ့် အဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားသည်မှာ စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိလှသည် ။ မန္တလေးထိုးမုန့်ကို ရေခဲသေတ္တာထဲ ထည့်ထားပြီးမှ ကိုက်ဝါးလိုက်သည့်ပမာ အိစိစိ ဖြင့် သွားဖုံးမြုပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည် ။

“ အားးး ဝါ့ အဖုတ်လေး က ကြပ်ကြပ်လေး အီးးးး အားးးးး  ” 

“ အားးး ကောင်းတယ် ကိုကြီး ခုနက လိုးတာ ထက်ကောင်းတယ် ဝါ ခံနိုင်တယ် ဆောင့်ပေး ” 

“ အင့် အင့် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ ဗျစ် ဗျစ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်  ” 

“ အင့် အင့် အင့် ရော့ ရော့ အားးးး  ” 

မိန်းမ မရှိစဉ် အိမ်မှာ ခယ်မ နဲ့ ခဲအို ရဲ့ လိုးသံတွေ အော်သံတွေက ဆူညံထွက်နေသည်။ တင်ပါးတွေကို ဖျစ်ညှစ်လိုက် နို့တွေ ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ဖြင့် စည်းချက် ညီညီ ဆောင့်လိုးပေးနေလိုက်သည် ။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အအ အ အ အ အားးး ရှီးးး ” 

ခယ်မလေးကို ကိုယ်လုံးတီး ချွတ်ပီး လိုးနေရတဲ့ အရသာ ကြောင့် မင်းဇော်လီးက အပြတ်အသတ် မာထန်နေသေည် ။

“ ဒုတ် ဒုတ် ဖုတ် ဖုတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အ အ အားးး ကောင်းတယ် အားးး ဆောင့်ပါ အားးးး ” 

“ အင့် အင့် အင့် အင့်  ” 

“ အားးး  အားးးးးးး အမလေးးးး  ” 

အချက် နှစ်ဆယ်ကျော်လောက် ထပ်ဆောင့်လိုက်ပီး လီးတံကို ချွတ်လိုက်သည် ။ ထို့နောက် ဝါဝါ့ကို ဆွဲ ထူလိုက်ကာ မင်းဇော်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်ပြန်သည် ။

“ ချစ်လေးး လီးစုပ်ပေးကွာ  ” 

“ အာာာ ကိုကြီး လီးမှာ အရည်တွေ နဲ့ ” 

“ ဝါ့ စောက်ဖုတ်က အရည်တွေပဲ ဘာလဲ ရွံလို့လား ကိုကြီး ဝါ့ အဖုတ်ကို ယက်တော့တောင် အရည်တွေ ပေသေးတာပဲ ယက်ပေးနော်  ” 

မင်းဇော် ပြောလိုက်တော့လည်း ဟုတ်သလိုလို ။ ဟုတ်တယ် ကိုယ့် အဖုတ်က ထွက်တဲ့ အရည် ဘာရွံ့ ရမှာလဲ လို့ စိတ်ထဲ တွေးလိုက်ပီး မင်ဇော် လီး ကို ဆွဲ စုပ်ပစ်လိုက်သည် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ကောင်းတယ် ချစ်လေး ရယ်  ” 

“ အားးးး  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ ကြိုက်လား ချစ်လေး  ” 

“ အု အု  ” 

ခေါင်းလေးငြိမ့်ပီး ပြန်ဖြေသည် ။ ပါးစပ်ထဲ လီး ရောက်နေသည်မို အု ..အု ဖြင့်သာ အသံထွက်လာသည် ။ မင်းဇော်လည်း ဝါဝါ့ ခေါင်းလေးကို ကိုင်လိုက်ပီး ပါးစပ်ထဲကို အဖုတ်လိုးသလို ဖြေးဖြေးလေး အသွင်း အထုတ်လုပ်ပေးလိုက်သည် ။

“ ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ်  ” 

“ အားးးရှီးးးး  ” 

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာ ဝါ ရယ်  ” 

“ ပလွတ် ပလွတ်  ” 

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပီး ဝါဝါက မော့ ကြည့်ကာ

“ အသက်ရှူကြပ်လာပီ ကိုကြီး …  ” 

မေ့စေ့မှာ လရေတွေရော သွားရေ တွေရော ပေကျံနေသည် ။ ဝါဝါ့ ကို ဆွဲထူလိုက်ပီး နုတ်ခမ်းလေး ကို အသာ စုပ်နမ်းလိုက်သည် ။ ထို့နောက် ဝါဝါ့ ပေါင်တစ်ချောင်း ကို လက်တစ်ဘက် ဖြင့် မလိုက်သည် ။ ခြေထောက်တစ်ချောင်းက ခပ်ကွေးကွေးလေး အပေါ်သို့ ပါလာသလို နောက်တစ်ဘက်က ခြေဖျားလေး ထောက်လာသည် ။ လက်တွေက မင်းဇော် လည်ဂုတ်ကို သိုင်းဖက်ထားလျှက်သား ။ မင်းဇော် လည်း လီးတံကို အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်က လက်ကို တင်ပါးတွေပေါ် တင်ထားလိုက်ပီး ထိန်းပေးကာ မတ်တပ်လိုးသည့် အနေအထား ဖြစ်အောင်လုပ်ကာ ဖြေးဖြေးချင်း ညှောင့်ပေးလိုက်သည်။

“ အားးး ကိုကြီးးး  ” 

တင်ပါးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ပေးရင်း ဆောင့်ဆောင့် လိုးပေးလိုက်သည်။

“ အင့် အင့်အင့်အင့်  ” 

“ အားးး ကောင်းတယ် ကိုကြီးရယ်  ” 

မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာ မင်းဇော် နုတ်ခမ်းတွေကို မမှီ တမှီ လှမ်းဆွဲစုပ်သည် ။ မတ်တပ်ရပ်လိုးတာ ကြာကြာတော့ မလိုးနိုင် ။ ဆယ်မိနစ်လောက် နေတော့ ဒူးတွေ ညွှတ်ချင်လာသည်မို့ ဝါဝါက ကြမ်းပြင်မှာ လေးဘက်ကုန်းလိုက်ပီး မင်းဇော်က နောက်မှ ဒူးထောက် အနေအထားဖြင့် ဆက်လိုးသည် ။ 

အပျိုဖြန်းလေး ဝါဝါ မှာ မင်းဇော်ရဲ့ လီး အရသာ ကို တွေ့ရှိသွားပီး ဖင်ကြီးကို ထောင်နေအောင် ကုန်းပေးရင် အလိုးခံသည် ။ မင်းဇော်ကလည်း ဝါဝါ အဖုတ်ကို လိုးနေရင်းမှ ဖင်ပေါက်လေးကို လည်း လက်မလေး ဖြင့် ပွတ်ပေးနေသဖြင့် ဝါဝါတစ်ယောက် လူးလှိမ့် ခံစားနေရသည် ။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အ အ အ အ အားးး ” 

“ အင့် အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အားးးးး ကိုကြီး ဝါ ပီးတော့မယ် အရမ်းကောင်းနေပီ ဆောင့်လိုးပေး အ အ အားးးး ” 

“ အင့် အင့် အင့် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အ အ အ အ အားးးးး  ” 

အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပီး ဝါဝါ့ဖင်ကြီးတွေကို မင်းဇော်လီးတံ အဆုံး ဖိသွင်းကပ်ထားလိုက်ကာ လရေတွေဖြောကနဲဖြောကနဲ ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည် ။ ဝါဝါ အပေါ်မှာ မင်းဇော်က ထပ်လျှက် ကြမ်းပြင်ပေါ် လဲကျသွားလေသည် ။ 

မင်းဇော်လီးတံကြီးက ဝါဝါ့ ဖင်ကြားထဲမှာ ကပ်လျှက် နှစ်ယောက် အသက်ရှူသံတွေက မြန်ဆန်နေကြပီး အတိုင်းသား ကြားနေရသည် ။ အပျိုမလေး ဝါဝါ .. ခဲအိုဖြစ်သူ အား ပန်းဦးချွေခွင့် ပြုလိုက်သလို ခယ်မလေးအား မယားငယ်အဖြစ်သို့ ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့သဖြင့် မင်းဇော် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်မိလေသည် ။ 

ညနေဘက် ဇနီးဖြစ်သူ ဝေမာလှိုင် ပြန်လာတော့ ဝါဝါနဲ့မင်းဇော် အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာပင် ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလို နေခဲ့ကြသည် ။ ညစာစားပီး ကျတော့ တစ်နေကုန် လိုးဆော်ထားသဖြင့် ဇနီးဖြစ်သူ ဝေမာလှိုင်အား မလိုးနိုင်တော့ ပင်ပန်းနေလို့ ဟု အကြောင်းပြကာ စောစောစီးစီး အိပ်ပျော်သွားသည် ။ 

ဇနီး ဖြစ်သူ ဝေမာလှိုင်ကတော့ မသိချေ ။ မနက်လေးနာရီခွဲလောက်မှာ အိပ်ရေး၀ ကာ နိုးလာပီး အပေါ့အပါး ထသွားလိုက်သည် ။ ငပဲက လည်း အားအင်ပြည့်ကာ ထောင်မတ်နေသည် ။ အပေါ့သွားပီး ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်လာကာ ဇနီးဖြစ်သူ ဝေမာလှိုင် ရဲ့ စောင်ခြုံလေးထဲ ပြန်ဝင်လိုက်ရင်း ဝေမာလှိုင်အား ဖက်ခွလိုက်သည် ။ ဝေမာလှိုင် ကိုယ်လုံးလေး လူးလာကာ မျက်လုံးလေး ဖွင့် ရင်း

“ မောင် … နိုးနေတာလား  ” 

“ အင်းး ညက စောစာ အိပ်ပျော်သွားလို့ နိုးလာတာ အပေါ့ထသွားတာ  ” 

နဖူးလေးအား အသာလှမ်းနမ်းလိုက်ကာ တင်ပါးလေးကို လက်တစ်ဘက် နဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ ဝေမာလှိုင်ကလည်း ခေါင်းလေးကို ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လိုက်ကာ မင်းဇော်ကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်လေသည် ။

“ လွမ်းလိုက်တာ ၀ေရယ်  ” 

“ ဟွန်းးး အပိုတွေ လေးရက်လေး ခရီးသွားတာ ကိုများ  ” 

ဂါဝန်စလေးကို အပေါ်သို့ ဆွဲယူလိုက်ကာ ဝေမာလှိုင် တင်ပါးလေးတွေကို ပွတ်ရင် ဖင်အကွဲကြောင်းကြား လက်လေး နှိုက်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်သည်။

“ လေးရက်က လေးကမ္ဘာလောက် ဖြစ်သွားတယ်လေ  ” 

“ ပိုပိုကြီး ဟွန်းးးး ညကတော့ တန်းအိပ်ပျော်သွားပီးတော့များ  ” 

“ ည က ပင်ပန်းနေလို့ပါ  ” 

ခေါင်းလေး မော့လာတဲ့ ဝေမာလှိုင် နုတ်ခမ်းလေး ကို ဆွဲယူ နမ်းလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပွတ်  ” 

ဝေမာလှိုင်က လည်း အနမ်းလေး ပြန်ပေးလိုက်ရင်း

“ ဝေလည်း လွမ်းနေပါတယ်နော်  ” 

“ သိပါတယ်ဝေရယ် အခုတောင် ခနလေး ပွတ်ရသေးတယ် ဝေ့ အဖုတ်လေးက စိုနေပီမလား  ” 

“ ဟွန်းးးး မောင်နော်  ” 

“ မောင့်လီးလည်း တောင်နေပီေ၀ လင်းဆွဲလေး ဆွဲရအောင်လေ ” 

“ ဟွန်းးးး ဒါပဲ  ” 

“ ဘာလဲ မဆွဲချင်ဘူးလား  ” 

“ ဘယ်သူက မဆွဲချင်ဘူး ပြောလို့လဲ မောင့်သဘော အကုန်လိုက်လျောခဲ့တာ မောင်နဲ့ မယူခင်ကတည်းကလေ  ” 

ဟုတ်ပါသည် ။ လွန်ခဲ့သည့် နှစ်နှစ်ကျော် သုံးနှစ်လောက်က မင်းဇော် နဲ့ ဝေမာလှိုင် ချစ်သူတွေ ဖြစ်ပီး တစ်ပတ် အကြာမှာပင် မင်းဇော်နေသော တိုက်ခန်းလေးတွင် ဝေမာလှိုင်ရဲ့ ပန်းဦးကို ချွေခဲ့တုန်းက လည်း လိုက်လိုက်လျောလျော ပေးခဲ့တာပါ ။ ကျောင်းကအပြန် သွားကြိုရင်း မင်းဇော်တိုက်ခန်းလေးကို ခေါ်လာကာ အဖြူအစိမ်းယူနီဖောင်းလေး နဲ့ ဝေမာလှိုင်ကို ပန်းဦးခြွေခဲ့တာလေး ပြန်မြင်ယောင်လာမိသည် ။

“ ဝေနဲ့မောင် ရဲ့ ပထမဆုံး နေ့လေးကို တောင် ပြန်မြင်ယောင်လာမိတယ် ၀ေ ” 

“ အင်းးး အဲဒီတုန်းကတည်းက မောင့်အကြိုက်ကို ငြင်းခဲ့ဖူးလို့လား ပြော  ” 

“ သိပါတယ် ၀ေ ရယ် ဒါကြောင့် ဝေ့ကို ချစ်နေရတာ  ” 

စကားပြောရင်း ဝေမာလှိုင်က မင်းဇော် လီးတံ ကို ဆွဲယူကာ ပွတ်ပေးနေသည် ။

“ တခါမှ မစဉ်းစားခဲ့ဖူးတာတွေ ကို မောင်နဲ့မှ ပထမဆုံးကြုံခဲ့ရတာလေ  ” 

“ မောင့်လီးကို စုပ်ခဲ့တာ ကို ပြောတာလား  ” 

“ အင်းလေ .. အရင်က ယောင်္ကျား မိန်းမ လိင်ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာ အဖုတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ရုံလောက်ပဲ သိတာ မောင်နဲ့ ကျမှ အဖုတ်လည်း ယက်ခံရတယ် ..လီးလည်း စုပ်ပေးရတယ် ဟွန်းးး ဝေလေ မောင့်ကို ချွတ်လွန်းလို့ တန်ဖိုးထားလွန်းတဲ့ ကျောင်းစိမ်းဝတ်စုံလေးကို တောင် အားနာမိတယ်  ” 

“ အဲ့ဒီကတည်းက ဝေ့ ကို ဆွဲသွားတာ မစုပ်တတ်စုပ်တတ် နဲ့ မောင့်လီး ကို ကျောင်းစိမ်းဝတ်စုံလေး နဲ့ စုပ်နေတာလေး အခု ထိ မြင်ယောင်နေတုန်းပဲ  ” 

“ မှတ်မှတ်ရရ မောင်နဲ့ မယူခင် အပြင်မှာ တွေ့ပီး အလိုးခံခဲ့တာ စုစုပေါင်း ဆယ့်လေးကြိမ်နော် မှတ်မိရဲ့လား  ” 

“ မှတ်မိပါတယ် ဝေရယ်  ” 

“ မောင်က ၀ေ နဲ့ မတွေ့ခင်ရည်းစားတွေ ထည်လည်းတွဲပီး အတွေ့ အကြုံတွေ အများကြီးရှိပေမယ့် ဝေ့ဘဝမှာတော့ မောင်က ပထမဆုံးပါနော်  ” 

“ အင်းပါ ၀ေ ရယ် မောင့်ရဲ့ ရည်းစား ဟောင်းတွေ အတိတ်မှာ ထားခဲ့ပါပီ အခုတော့ ဝေမှဝေပါပဲနော် ``

“ အင်းပါ မောင့်ရဲ့ နောက်ဆုံး ဖြစ်ရတာကို ၀ေ ကျေနပ်ပါတယ်..မောင်ရယ် ဒါပဲနော် ဝေ့အပြင် နောက်ထပ် ရှိလာလို့ကတော့ ဝေနဲ့ အသိပဲ  ” 

“ စိတ်ချပါ ဝေရယ်  ” 

“ မောင် အလိုကျ မောင်နဲ့အပြင်မှာ တွေ့မယ်ဆိုတိုင်း မောင် စေခိုင်းခဲ့လို့ ကျောင်းစိမ်း ဝတ်စုံလေး တစ်စုံ အပိုယူလာရတယ်လေ  ဟော်တယ် အခန်းထဲ ရောက်တိုင်း မောင့်ရှေ့မှာ ပဲ ကျောင်းစိမ်း ဝတ်စုံလေး ဝတ်ပြခဲ့ပီး အလိုးခံခဲ့တာ မောင့် ကို အရမ်းချစ်လွန်းလို့ အလိုလိုက်ခဲ့တာလေ  ” 

ဟုတ်ပါသည် ။ မင်းဇော် အနေနဲ့ ကျောင်းစိမ်း ဝတ်စုံ ဝတ်ပီး လိုးရတာ ကို အရမ်း သဘောကျခဲ့သည် ။ ဝေမာလှိုင်နဲ့ မယူခင် ဟော်တယ် မှာ အကြိမ်ကြိမ် လိုးခဲ့သည်။ ဟော်တယ် သွားတိုင်း မင်းဇော် ရဲ့ တောင်းဆိုမှုကြောင့် ဝေမာလှိုင်က ဆရာမ ဝတ်စုံလေး ဝတ်ပီး အလိုးခံခဲ့သည် ။ မင်းဇော် အကြိုက် အမြဲလိုက်လျောခဲ့သည် ။

“ မောင့်မိန်းမက ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေး နဲ့ဆို SEXY အရမ်းကျပီး လှပနေတော့ မောင့် စိတ်တွေ ကို ဖမ်းစားနိုင်လွန်းလို့ တောင်းဆိုခဲ့တာပါ  ” 

ဟုတ်ပါသည် ။ ဝေမာလှိုင်က ခါးသေး ဖင်ကြီး မင်းကြီးပုံ ဘော်ဒီမျိုးမို့ ကျောင်းစိမ်း ခါးတိုရင်ဖုံး အဖြူလေးနဲ့ ထမိန်အစိမ်းလေး ကို ခပ်ကြပ်ကြပ် ဝတ်ထားလိုက်လျှင် ပေါ်လွင်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားက မြင်သူတွေ နှစ်ခါပြန်ငေးရတယ်လေ ။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲ လက်ကလေး ပွတ်ဆွဲ ရင်း စကားတွေ ပြောနေရတာလဲ ဖီလ်း တစ်မျိုးပဲ ။ အဖုတ်မှာ အရည်တွေ စိုရွဲနေပီ ။

“ မောင် လုပ်ချင် လုပ်တော့လေ တော်ကြာ မိုးလင်းတော့မယ်  ” 

“ ခံချင်နေပီလား ၀ေ  ” 

“ မောင် ဒီလောက် စွ နေမှတော့ ခံချင်နေပီးပေါ့လို့  ” 

“ ဒါဆို ထ .. လေးဘက်ကုန်းလိုက်  ” 

“ အင်း …  ” 

မင်းဇော် ရင်ခွင်ထဲမှ ထွက်လိုက်ကာ ညအိပ်ဂါဝန် ကို လည်း ခေါင်းပေါ်မှ ချွတ်လိုက်ပီး လေးဘက်ထောက်လိုက်သည် ။ အခန်းက ညဘက် မှောင်နေသဖြင့် နံရံမှ မီးခလုတ်ကို ဖွင့်လိုက်သည် ။ အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်လိုက်ပီး ဝေမာလှိုင်၏ အနောက်ဘက် တွင် ဒူးထောက်ကာ နေရာယူလိုက်သည် ။

“ ဖတ် ဖတ်  ” 

ဝေမာလှိုင် တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကို ရိုက်လိုက်သည်။

“ မိန်းမ ဖင်က မြင်လိုက်တိုင်း စိတ်ထတယ် တင်းပီး အယ်ထွက်နေတာပဲ ၀ေ ရယ်  ” 

“ မောင်ပိုင်တာပဲ  ကြိုက်သလိုလုပ်လေ မကြိုက်ဘူးလား  ” 

“ ကြိုက်တာပေါ့ ၀ေ ရယ်  ” 

အဖုတ်၀ မှာ လီးတေ့လိုက်ကာ စွပ်ကနဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အ … မောင်ကလဲ ဖြေးဖြေး  ” 

“ အင့် အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အားးးး အမလေးးး မောင် ဖြေးဖြေးလေ အားးးး  ” 

“ အားးး မအောင့်နိုင်တော့ဘူးကွာ တအားဆောင့်မယ် စိတ်တွေ တအားဖြစ်လာပီ အင့် အင့် အင့်  ” 

“ အားးး အမလေးးး မောင် အားးးး အီးးးး ” 

ဝေမာလှိုင် ခါးလေး ကော့တတ်လာသည် ။ မင်းဇော်ကလည်း ဝေမာလှိုင် နို့ တွေကို လှမ်းဆွဲ ရင်း နောက်ကနေ အားကုန်ဆောင့်လိုးသည်။

“ ဘုန်း ဘုန်း ဘုန်း ဘွတ် ဖွတ် ဖတ်  ” 

“ ဖင်ကော့ပေးထား ၀ေ  ” 

“ အင်း အင်းး အားးးး  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

အဆက်မပြတ် ဆောင့်ချက်တွေက ထိမိလွန်းလှသဖြင့် ဝေမာလှိုင်လည်း စိတ်တွေ ထန်လာရသည် ။ မင်းဇော် က လီးတံ က လည်း ရှည်သည်မို့ သားအိမ်ခေါင်း ထိ ရောက်သည် ။ 

မင်းဇော်လီးတံက အဖုတ် အတွင်းသား နံရံ တွေ ကို ပွတ်စွဲ သွားတဲ့ အရသာ က ဝေမာလှိုင် အနေဖြင့် ဘယ်နှကြိမ် ခံခံ အရသာ ကောင်းလွန်းနေသည် ။ ဖင်ကြီးကို ကော့ ကာ နောက်ပြန် ဆောင်ပေးမိသည် အထိ စိတ်တွေ ထန်လာရသည်

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်  ” 

“ အားးးး ရှီးးး ကောင်းတယ်မောင် အားးး အမလေးးးး ” 

“ အင့် အင့် အင့် ကြိုက်လား ၀ေ  ” 

“ အင်းးး ကြိုက်တယ် မောင် အားးး ဆောင့်ပါ အားရပါးရဆောင့် အားးး အမလေးးး  ” 

“ အင့် အင့် အင့် ရော အားးး မောင့်မိန်းမ ဆရာမလေး ကို မောင်လိုးပေးနေပီ  ” 

“ အားးး ကြိုက်တယ်မောင် လိုးပါ အားးး ေ၀ အဖုတ်ကို မောင့် စိတ်ကြိုက်လိုးစမ်းပါ အားးး ယောင်္ကျားး အမလေးးးးလေးးး ” 

ကျောင်းမှာသာ အိန္ဒြေရရနှင့် နေသော ကျောင်းဆရာမလေး တစ်ယောက်ပေမယ့် အလိုးခံတဲ့ အချိန် စိတ်တွေ ထန်လာရင် အဖုတ်တွေ လီးတွေ လိုးတာတွေ ဆောင့်တာတွေ ကို အားရပါးရ ပြောတတ်သည် ။ အလိုးခံနေရချိန်ဆို ဝေမာလှိုင် စိတ်တွေ လေထဲ လွင့်နေသလို ခံစားရသည် ။ ဆယ်မိနစ်သာသာလောက် သူဆောင့် ကိုယ်ဆောင့် နဲ့ ကုတင်ကြီးကလည်း တကျီကျီ မြည်ကာ ယိမ်းခါနေသလို ဖြစ်နေသည် ။

“ မောင် မောရင် ပက်လက်လှန်လိုက်လေ ၀ေ အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ပေးမယ်  ” 

“ အင်းးး အင်းးး ” 

မင်းဇော်လည်း ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်သည် ။ ဝေမာလှိုင်ကလည်း အပေါ်က တက်မဆောင့်ခင် လီးတံကို ကုန်းစုပ်လိုက်သေးသည် ။ ထို့နောက် လီးတံကို လက်တစ်ဘက်နှင့် ကိုင်က အဖုတ်ဝမှာတေ့လိုက်ပီး ဖြေးဖြေး ချင်းထိုင်ချလိုက်သည်

“ အားးး ကျွတ် ကျွတ် အားးး ရှီးးးး ” 

“ ဖွတ် ဘလွတ် အားးး ” 

လီးတံ အရင်းထိ ထိုင်ချလိုက်ပီး မင်းဇော် ရင်ဘတ်လေးပေါ်တွင် လက်ထောက်လိုက်က ဖင်လေး ကြွကာ ကြွာကာ ဖြင့် ဆောင့်တော့သည် ။

“ ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အားးး အင်းးး အီးးးး ရှီးးးးး ” 

မင်းဇော်ကလည်း အောက်ကနေ ညှောင့်ပေးသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

ဝေမာလှိုင်က လီး အရင်းထိ ထိုင်ချလိုက်ကာ အထုတ်အသွင်း မလုပ်သေးပဲ စကောဝိုင်း သဖွယ် ခါးလှုပ်ကာ ဖင်သားလေး ရမ်းပေးလိုက်သည် ။ စောက်စိ က မင်းဇော် ဆီးခုံနဲ့ ဖိကပ်မိနေပီး ကြိတ်ပွတ်နေသလို ဖြစ်တာမို့ ဝေမာလှိုင် ဖီးလ် အရမ်းတက်လာသည် ။

“ အီးးးး အားးးး အင့်အင့်အင့် အားးး မောင်ရေ အားးးး ရှီးးးးး အင့်ကွာ အင့် အင့် အင့် အားးးး ” 

ဝေမာလှိုင် နို့သီးခေါင်းတွေကို လှမ်းဆွဲကာ ချေပေးလိုက်သည်။

“ မွှေလိုက်စမ်း ေ၀ အားးး ကောင်းတယ်  ” 

“ အင့် အင့် အင့် အားးးး  ” 

“ ဇွိ ဇွိ ဇွိ … အားးးး ” 

“ အားးး စောက်စိက တအားယားလာတယ်မောင် အားးးး ရှီးးးး အင့် အင့် အင့်  ” 

“ အားး မိန်းမ အားး ပွတ် ကွာ အင့် အင့်အင်းးးး အားးး ” 

“ အားးး မောင် … ဝေပီးတော့မယ် ထင်တယ် အားးးး  ” 

“ အင်းးးး အားးးရတယ်ေ၀ ပီးချင်ပီးလိုက် အားးးး ” 

အစိ နဲ့ ဆီးခုံ ကို အတင်းဖိကပ်ကာ ပွတ်ဆွဲရင်း ဝေမာလှိုင် စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပြီးမြောက်ခြင်း အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်ရှိသွားတော့တယ် ……

“ အားးး မောင်ရေ အားးး ေ၀ ပီးသွားပီ အားးးး ရှီးးးးး ဟူးးးးးး ” 

“ မောင် မပီးသေးဘူးနော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ သိတယ်မလား  ” 

ဝေမာလှိုင်က ခေါင်းလေး ငြိမ့်ပြရင်း စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီး ကို ချွတ်လိုက်ကာ ဘေးနားမှာ ကုန်းလိုက်ပီး လီးတံကို ဆွဲစုပ်ပေးတော့တယ် ။ လီးတံမှာ သူမ စောက်ရည်တွေ ပေပွရွဲနစ်နေတယ် ။

“ ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးးး ကောင်းတယ် မိန်းမ ပီးအောင်စုပ် ဆက်တိုင်စုပ် အားးးး ” 

“ အု အု အု ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပလက် ပလက်  ” 

“ အင့် အင်းးးး အားးးး ရှီးးးး ကောင်းတယ် စုပ်  ” 

“ အု အု အု ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပလက် ပလက်  ” 

“ အားးး ကောင်းတယ် ပီးတော့မယ် ေ၀ စုပ်စမ်း ကြမ်းကြမ်းလေးးး အားးးး  ” 

“ အု အု အု ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ကောင်းတယ် အ အ အ အ အားးး ရှီးးးး  ” 

“ အု အု အု ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပလက် ပလက်  ” 

ဝေမာလှိုင် ခေါင်းကို အတင်းဆွဲကိုင်ပီး လီးကို ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိ ထိုးထည့်လိုက်ရင်း

“ အားးးး ေ၀ …. အားးး ရှီးးး အားးးး ထွက်ပီ အားးးးး ” 

ဝေမာလှိုင် ပါးစပ်ထဲကို လရေတွေ ဖျောကနဲ ဖျောကနဲ ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။

“ ပြွတ် ဂလု ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ ကောင်းလိုက်တာ ၀ေ ရယ်  ” 

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ချွတ်လိုက်ပီး လရေတွေ ကို လျာနဲ့ ယက်လိုက်ပီး ပါးစပ်ထဲက လရေတွေ ပါ မျိုချလိုက်တယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် အရည်တွေ အများကြီးပဲနော်  ” 

“ မနက်ခင်း မောနီးလေးမှာ ၀ေ အားပြည့်တာပေါ့ လရေ ကြိုက်တယ်မလား အားဆေးလေ  ” 

ဝေမာလှိုင်က နှာခေါင်းလေး ရှုံ့ ပြလိုက်ပီး မင်းဇော် ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်လိုက်တယ် ။ ထိုအချိန် အခန်းဝမှ ခန်းဆီးလေး ကို အသာချလိုက်ကာ ခြေဖျားလေး ဖော့ကာဖြင့် ထွက်ခွာသွားတဲ့ ဝါဝါ့ ကို နှစ်ယောက်လုံး သတိ မပြုမိလိုက်ချေ ……….။

 .......................................................................................................................................

နောက်ရက်တွေမှာ အလုပ်တွေလည်း ရှုပ် ဝေမာလှိုင် လည်း မလစ် သည်မို့ ဝါဝါ နဲ့မင်းဇော် တွေ့ ဘို့ အဆင်မပြေဖြစ်နေခဲ့သည် ။ အိမ်မှာ ဝေမာလှိုင် ရှိနေချိန်တွေမှာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်စကားအပြောအဆိုက အစ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနဲ့ မရိပ်မိအောင် နေနေ ရသည် ။ 

မျက်လုံးချင်း ဆုံချိန်မှာ ဝါဝါ ရဲ့ မျှော်လင့်ချက် မျက်ဝန်းလေးတွေ ကို တွေ့နေရသေးသည် ။ တစ်ရက်တည်းသာ လိုးခဲ့ ပီး နောက်ရက်တွေ တွေ့ ဘို့ အခွင့်မသာသည်မို့ မချင့်မရဲ ဖြစ်နေရသည် ။ နီးလျှက်နဲ့ ဝေးနေရသည် ။နေ့လည်ပိုင်းတွေ မှာလဲ မင်းဇော်က အလုပ်ရှုပ်နေသည်မို့ အခြေအနေ မသာ ခဲ့ ။ 

ည ဘက်တွေမှာ တော့ ဝေမာလှိုင် နဲ့ပဲ တစ်ရက်ကျော် တခါလောက် လုပ်ဖြစ်သည် ။ သူတို့ လိုးနေကြသည်ကို လည်း ဝါဝါ လာလာ ချောင်းကြည့်သည် ။ တံခါးပိတ်ထားလျှင် အပြင်မှာ လိုးသံတွေကို နားထောင် နေမိသည် ။ ဘယ်နေ့ အခွင့်သာမလဲ စောင့်ဆိုင်း ရင်း ဝါဝါ တစ်ယောက် မျှော်လင့် နေမိသည် ။ 

ဒီလို နဲ့ သာ တစ်ပတ် ကျော်သွားသည် ။ ဘာမှ မထူး ။ ကျောင်းမှာ စာသင်နေလည်း ဒီစိတ်ပဲ အမြဲ တောင့်တ နေမိသည် ။ ကျောင်းမှာ ဝါဝါ့ ကို လိုက်နေ့တဲ့ ကောင်လေး တွေကို လည်း အခု တလော ဘယ်လို မှ စိတ်ထဲ မထားနိုင် ။ ယခင်က ဆို သူ့ နောက် လိုက်စကားပြောတဲ့ ကောင်လေးတွေကို ပြေပြေပျစ်ပျစ် ပြန်ပြောတတ်ခဲ့ပေမယ့် အခုတလော ရှောင်နေမိသည် ။ မင်းဇော်ကို ပဲ စိတ် ထဲ စွဲနေမိသည် ။ 

ဒီနေ့ မနက် ရှစ်နာရီ အတန်း စ ချိန် ကတည်း စိတ်ထဲ မှာ မင်းဇော် အကြောင်းသာတွေး မိနေတယ် ။ ရှေ့က တီချယ် စာသင်နေတာ ကို လည်း စိတ်မဝင်စား ။ စာသင်ဘို့လည်း စိတ်မပါတော့ သည်မို့ ကိုးနာရီလောက်ကျတော့ အိမ်ပြန်မယ် စိတ်ကူးကာ အတန်း ထဲက ထွက်လာခဲ့လိုက်သည် ။ 

အတန်းအပြင်ရောက်တော့ လွယ်အိတ်ထဲမှ ဟန်းဖုန်းလေး ထုတ်ကြည့်လိုက်မိတော့ မှ စိတ်လှုပ်ရှားသွားရသည် ။ ကိုကြီး မင်းဇော် ထံမှ miss call တွေ အများကြီး ဝင်ထားသည် ။ ခုနက ဖုန်း အသံ ပိတ်ထားသည်မို့ မသိလိုက် ။ စိတ်လှုပ်ရှားမှု နဲ့ အတူ ချက်ချင်း ဖုန်းပြန်ခေါ်လိုက်သည် ။ ဖုန်းက တော်တော် နဲ့ မဝင် ။ 

“ လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသော ဖုန်းမှာ မအား သေးပါ သဖြင့်  ” 

နဲ့ချည်း တိုးနေသည် ။ ဆက်တိုက် ပြန်ခေါ်နေရင်း

“ တူးးးးးးးးး တူးးးးးးးးး  ” 

“ ဟဲလို ဝါလား  ” 

“ ဟုတ် ကိုကြီး  ” 

“ ဝါ ကိုကြီး ဒီနေ့ အားတယ် ဝါ ကော အားလား အပြင်မှာ တွေ့မယ် ကျောင်းကို လာခေါ်မယ် အတန်း ဖျက်ခဲ့လို့ရမလား  ” 

“ အခု ပဲ ကိုကြီး ကို လွမ်းနေတာ စာထဲ စိတ်မပါတာ နဲ့ အိမ်ပြန်မယ်ဆိုပီး နေမကောင်းဘူး အကြောင်းပြပီး အတန်းထဲက ထွက်လာတာ ပျော်လိုက်တာ ကိုကြီးရယ် ဝါ လည်း သတိရနေတာ  ” 

“ ဒါဆို ကိုကြီး ခန နေ လာခေါ်မယ်နော် ကျောင်း နားမှာ စောင့်နေ ” 

“ ဟုတ် ကိုကြီး ချစ်တယ် စောင့်နေမယ်နော် မကြာနဲ့  ” 

“ အင်းပါ ချစ်လေးရဲ့ မကြာဘူး ဒါပဲနော် အာဘွား… ချစ်တယ်  ” 

“ ဟုတ် ကိုကြီး အာဘွား  ” 

“ တူ တူ တူ တူ  ” 

တစ်ဘက်က မင်းဇော် ဖုန်းချသွားသည် အထိ နားနဲ့ ကပ်ပီး နားထောင်နေမိသေးတယ် ။ ဝါဝါ ပျော်သွားသည် ။ ခုနကလို မှိုင်တိုင်တိုင် မဟုတ်တော့ ပျော်ရွှင် သွက်လက်ကာ ကျောင်းအပြင်သို့ လှမ်းထွက်လာလိုက်သည် ။ ကျောင်းအပြင် ခရေပင်နားမှ အုတ်ခုံလေးမှာ ထိုင်လိုက်ရင်း လွယ်အိတ်ထဲမှ နုတ်ခမ်နီဘူးလေး ထုတ်ကာ ဆိုးလိုက်သေးသည် ။ အိပ်ဆောင်မှန်လေး ဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကြည့်ရင်း ဆံပင်တွေကို လည်း သပ်ရပ်စွာ ပြင်ဆင်လိုက်သေးသည် ။ 

သိပ်မကြာလိုက်ပါ မင်းဇော် ရဲ့ ကားလေး ဝါဝါ့ ရှေ့ ထိုးစိုက်လာသည်မို့ ကားပေါ် ချက်ချင်း တက်ခဲ့လိုက်သည် ။ ကားပေါ်သို့ ဝါဝါ ရောက်လာသည် နှင့် ဝါဝါ့ လက်ကလေး ကို မင်းဇော်က လှမ်းဆွဲ ကိုင်လိုက်ပီး

“ လွမ်းလိုက်တာ ဝါ ရယ် နီးလျှက်နဲ့ ဝေးနေရတယ် ဒီနေ့ ကိုကြီး အလုပ်တွေ တမင် ဖျက်ခဲ့ပီး ဝါ့ ဆီ ဖုန်းဆက်နေတာ ဝါက ဖုန်းမကိုင်တော့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ဖြစ်နေတယ်  ” 

“ စာသင်နေလို့ ဖုန်းပိတ်ထားတာကိုကြီးရဲ့ ဝါလည်း သတိရနေတာပါ ကဲပါ တစ်နေရာ သွားလေ  ” 

“ ကိုကြီး ဟော်တယ် ဘိုကင်ယူထားတယ် ဒီနေ့ တစ်နေ့လုံး နေမယ် စိတ်ကူးထားတယ်  ” 

“ ဟုတ်ကိုကြီး မောင်းလေ  ” 

ကားလေး ကျောင်းရှေ့မှ မောင်းထွက်လာလိုက်သည် ။

“ ဝါ … ” 

“ ရှင် … ကိုကြီး  ” 

“ ချစ်ရဲ့လား  ” 

“ ကိုကြီးကလဲ ချစ်တာပေါ့လို့  ” 

“ နေဦးဝါ မေးစရာရှိသေးတယ် ဝါတို့ မိန်းကလေး အဝတ်အထည်ဆိုင် ကောင်းကောင်း တစ်နေရာ လမ်းညွှန်ပေး ” 

“ ဘာလုပ်မလို့လဲ ကိုကြီးကလဲ  ” 

“ ဝါ့ အမ ၀ေ နဲ့ ကိုကြီး လိုးတဲ့ အခါ သူ့ကို ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေး ဝတ်ခိုင်းပီး ခနခန လိုးဖြစ်တယ် အခု ဝါ့ ကို ကျတော့ စိတ်ထဲ အခြားဝတ်စုံတစ်ခု နဲ့ အာသီသ ရှိနေတယ်  ” 

“ ဟင် .. ဝါ က ဘယ်လို ဝတ်ရမှာလဲ  ” 

“ ဘစ်ကနီလေး နဲ့ မြင်ချင်တယ် အောက်ခံပင်တီလေးကို တစ်ချောင်းကြိုး ဂျီစတင်းလေး နဲ့ ဝတ်ရမယ်  ” 

“ အော် … အဲ့လိုလား ဝတ်ပြမယ်လေ *** လမ်းထိပ်နားက *** ဆိုင်ကိုမောင်း  ” 

“ အင်းးး ကားဒက်ရှဘုတ်ထဲမှာ ကိုယ်ကြီး ပိုက်ဆံအိတ်ရှိတယ် ယူသွား နှစ်စုံလောက် ဝယ်ခဲ့  ” 

“ ဟုတ် …  ” 

“ အနီတစ်စုံ အမဲ တစ်စုံ ဝယ်လာခဲ့နော်  ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ပါ ရှင် …  ” 

ဝါဝါ လမ်းညွှန်ပေးသော ဆိုင်ရှေ့ ရောက်တော့ ကားရပ်ပေးလိုက်ပီး ကားပေါ်ကပဲ စောင့်နေလိုက်သည် ။ ဆယ်မိနစ်လောက်နေတော့ အထုတ်ကလေး ဆွဲပီး ဝါဝါ ပြန်ထွက်လာကာ ကားပေါ် တက်လိုက်သည် ။ ကားပေါ်ရောက်တော့ အထုတ်ကလေး ကို လက်နဲ့ မြှောက်ပြလိုက်ပီး...

“ အနီအနက် နှစ်စုံဝယ်လာတယ် အဆစ် အနေနဲ့ ဇာစတော်ကင်လေး နှစ်ထည်ပါ ဝယ်လာတယ်နော် ကိုကြီး  ” 

“ ဟုတ်လား မိုက်တာပေါ့  ” 

ပါးလေး ကို သာသာလေး လိမ်ဆွဲလိုက်ပီး ကားကို ဆက်မောင်းလာကာ ဘိုကင် ယူထားသော ဟော်တယ် သို့ ရောက်လာခဲ့တော့သည် ။ ဟော်တယ် အခန်း သော့ယူကာ ပိုက်ဆံရှင်းပီး ဝါဝါ့ ပုခုံးလေး ကို ဖက်ကာ အခန်းရှိရာသို့ တက်လာခဲ့လေသည် ။

အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်ဖက်ကာ အနမ်းတွေ ဆက်တိုက်ပေးကြသည် ။ငါးမိနစ်ကျော်ကျော်လောက် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် နမ်းနေရင်းမှ နှစ်ယောက်သား ခွာလိုက်သည် ။ ထို့နောက် ဝါဝါက ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ ဘီယာပုလင်းလေး ထုတ်ပေးလိုက်ပီး

“ ကဲ ကိုကြီး ဘီယာသောက်ရင်း ထိုင်စောင့် အဝတ်အစားလဲလိုက်ဦးမယ်နော်  ” 

“ အိုခေ ပါ ချစ်လေးးး  ” 

ခုနက ဝယ်လာသော အထုတ်လေး ယူကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားလေသည် ။ မင်းဇော်လည်း ဘီယာသောက်လိုက်ရင်း တီဗီ ကို ဖွင့်ကာ လိုင်းပြောင်းလိုက်သည် ။ ဒီဟော်တယ်မှာ မင်းဇော် ခနခန တည်းဖူးနေကျ ။ရှင်းရှင်း ပြောရလျှင် ကေတီဗီ က စော်လန်းလန်းလေးတွေ ဘာတွေ ကို တခါတခါ ညှို့ပီး ဒီဟော်တယ် မှာ တည်းနေကျ ။ ဟော်တယ် ရဲ့ တီဗီ လိုင်းထဲမှာ အောကား ပြတဲ့ မူဗီ လိုင်း တစ်ခု ဖွင့်ပေးထားသည် ။ 

အောကားမူဗီလိုင်းသို့ ချိန်လိုက်တော့ ဂျပန် အောကား ပြနေသည်ကို တွေ့လိုက်သည် ။ အသံကို တိုးထားလိုက်ရင်း စီးကရက်လေး ခဲရင်း ဘီယာသောက်ကာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည် ။ မကြာပါ ရေချိုးခန်း တံခါးလေး ပွင့်သွားပီး အထဲမှ ဝါဝါ ထွက်လာသည် ။

“ အိုးးးးး မိုက်တယ် ချစ်ရယ်  ” 

ဝါဝါက ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးလိုက်ရင်း

“ လှ လား ကိုကြီး  ” 

“ အင်းး အရမ်းလှတယ်  ” 

အနီရောင် ဘရာဆီယာ အနီရောင် ကြိုးတစ်ချောင်းဂျီစတင်းလေး နှင့် အောက်မှ ခြေထောက်မှာတော့ အနက်ရောင် ဇာ စတော်ကင်လေး ဝတ်ထားပီး အင်္ဂလိပ်အောကားတွေထဲ မှ ဆော်တွေ ဝတ်ထားသလိုမျိုးလေး ဖြစ်ကာ လှပနေသည် ။ ဝါဝါ က ကိုယ်ကို တစ်ပတ် နှစ်ပတ် လှည့်ပြလိုက်သေးသည်

“ တကယ့် ဆက်ဆီပဲ ချစ်လေး ရယ်  ” 

မင်းဇော် ထိုင်နေရာသို့ ကြွကြွရွရွ လမ်းလျောက်လာကာ မင်းဇော်ပေါ်သို့ ခွထိုင်လိုက်သည် ။ ထို့နောက် မင်းဇော် လက်ထဲ မှ သောက်လက်စ စီးကရက်လေး ကို လှမ်းယူလိုက်ကာ မင်းဇော် နုတ်ခမ်းမှာ တေ့ပေးလိုက်သည် ။ မင်းဇော်ကလည်း စီးကရက်ကို ရှိုက်ဖွာလိုက်ကာ မီးခိုးတွေကို ဝါဝါ့ ရင်ဘက်ဆီသို့ မှုတ်ထုတ်ပေးလိုက်သည်

“ ဖူးးးး ” 

“ ဒီနေ့ ကိုကြီး စိတ်ကြိုက် ဝါ့ ကို ချစ်ပေး ကိုကြီးချစ်သလောက် ဝါ အချစ်ခံမယ်နော်  ” 

“ ဒီနေ့မှ မဟုတ်ဘူး နောင်အချိန်တွေလည်း ချစ်ပေးမှာပေါ့ ဝါ ယောင်္ကျား မယူနဲ့ ကိုကြီး တို့နဲ့ပဲနေ ေ၀ မသိအောင် ဝါ့ ကို တစ်သက်လုံးခိုးချစ်ပေးမယ်  ” 

“ ဟွန်းးးး ပြောတာပဲ တစ်ပတ်တောင်ကျော်ပီ အိမ်မှာ ဝါ့ နားတောင် မကပ်ပဲနဲ့များ  ” 

“ ၀ေ ရိပ်မိသွားမှာ စိုးလို့ပါ ချစ်ရဲ့ ကိုယ့်ခယ်မလေး ကို ချစ်ပေးချင်တာပေါ့ အများကြီး ချစ်ချင်တာပေါ့ ဒီမှာ ကြည့်ပါလာ လီးတောင်နေပီ  ” 

“ ဟုတ် ဝါ့ ကို တော့ မေ့မထား ပါနဲ့နော်  ” 

“ မမေ့ပါဘူး ချစ်လေး ရယ်  ” 

“ ဝါ ကိုကြီး ကိုချစ်တယ်  ” 

ဝါဝါ့ နုတ်ခမ်းလေး ကို စွဲ စုပ်လိုက်ရင်း လက်တွေက တင်ပါးပေါ် ဖျစ်ညှစ်လိုက်တယ် ။ တစ်ချောင်းကြီး ဘောင်းဘီလေး ဝတ်ထားတာမို့ တင်ပါးတွေက အတိုင်းသား ။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲမှာ ကြိုးလေးက မြုပ်နေသည် ။

“ မနက်ဖြန် ကျောင်းသွားရင် ဒီ ဒီလိုလေးပဲ အတွင်းက ဝတ်သွား ဝတ်ထားလား မဝတ်ထားလား ကျောင်းသွားခါနီး ဝေ့ အလစ်မှာ စမ်းကြည့်မှာနော်  ” 

“ အင်းပါ ကိုကြီးရဲ့ ကိုကြီး ဝတ်စေချင်ရင် ဝတ်သွားမှာပေါ့  ” 

“ ကဲ ကိုကြီး ကို ဖင်လေး လှုပ်ပီး လမ်းလျောက်ပြပါဦး မော်ဒယ်လေး လိုပေါ့  ” 

“ လျောက်ပြမှာပေါ့  ” 

မင်းဇော် ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ကာ တင်ပါးလေး လှုပ်ပီး လမ်းလျောက်ပြသည် ။ အပျို မို့ ဘိုက်သားလေးတွေကလည်း ချပ်ရပ်နေသည် ။ မင်းဇော်က သူ့ အဝတ်အစားတွေ ကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပီး လီးတံကို ဂွင်းထုရင်း ဝါဝါ့ရဲ့ အလှတွေကို ခံစားနေသည် ။ 

စောက်ဖုတ် နေရာတွင် တြိဂံ လေးသာ ဖုံးနေပီး တင်ပါးနေရာမှာတော့ ကြိုးလေး သာ နေရာယူထားသည်မို့ ဝါဝါ့ရဲ့ အလှအပတွေက ပေါ်လွင်လွန်းလှနေသည် ။ ရင်သား ထွားထွားတွေမှာလဲ ဘရာဇီယာ အတွင်းမှ လျှံထွက်ကျတော့မလား ထင်ရသည် ။ ဝါဝါ့ ထံသို့ လျောက်သွားလိုက်ပီး တင်ပါးလေး ကို ကိုင်လိုက်သည် ။ 

ဝေမာလှိုင်ကို ဆရာမ ဝတ်စုံလေး နဲ့ လိုးခဲ့သလို ဝါဝါ့ ကိုတော့ ဘစ်ကနီလေး နဲ့ လိုးမည် ။ ဝါဝါ့ ကို နောက်မှ သိုင်းဖက်လိုက်ပီး လက်တွေက ရင်သားတွေကို ကိုင်လိုက်ကာ နောက်မှ ဖင်ကြားထဲတွင် လီး တံ  ကို အမြှောင်းလိုက် ကပ်ထားလိုက်သည် ။ လည်ဂုတ်သားလေးကို `ပြွတ် ” ကနဲနမ်းစုပ်လိုက်ပီး

“ ချစ် … ကုတင်ပေါ် တက်ပီး ဒီဘက်လှည့် လေးဘက်ကုန်းလိုက်   ” 

ဝါဝါ ကလည်း မင်းဇော် ခိုင်းသမျှ တသွေမတိမ်း လိုက်လုပ်သည် ။ ကာမဆန္ဒတွေ တက်ကြွနေသည်မို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အပျိုလေး ဆိုတာကိုပင်မေ့နေသလိုပင် ။ မင်းဇော်က ဝါဝါကုန်းနေတဲ့ ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်တော့ လီးတံနဲ့ ဝါဝါ့ မျက်နှာ နဲ့ က တစ်တန်းတည်း ဖြစ်သွားတယ် ။ ခေါင်းလေး မော့လာတဲ့ ဝါဝါ့ မျက်နှာရှေ့မှာ မင်းဇော်လီးကြီး တရမ်းရမ်းလှုပ်ခါနေတယ် ။ 

လီးဒစ်ဖျားလေး ကို နုတ်ခမ်း ၀ မှ တေ့ပေးလိုက်တာနဲ့ နုတ်ခမ်းဖူးလေးက ပွင့်အာလာပီး ဒစ်ဖျားလေးကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်။

“ ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးးး  ” 

ဒစ်ဖျားကို လျာနဲ့ရစ်သပ်ကာ ဖင်ကုန်းပီး စုပ်တော့သည် ။

“ အားးး ကိုကြီး ခယ်မလေး က ဘယ်ဆိုးလို့လဲ တစ်ခါပဲ အတွေ့ အကြုံရှိသေးပေမယ့် စုပ်တတ်လာပီ အားးး ကောင်းတယ်  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

ဖင်သားလေး ကို လှမ်း ပွတ်ပေးလိုက်ရင်း လက်ဖဝါးလေး နဲ့ စပ်ကနဲ ရိုက်လိုက်တယ်။

“ ဖန်းးး  ” 

“ အု … ” 

ဖင်လေးကော့သွားပီး လူကရှေ့သို့ တိုးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတာမို့ လီးတံကလည်း ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာတယ်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ နောက် တခါ အလိုးခံရင်လည်း အခုလိုပဲ ဝတ်ပီး အလိုးခံရမယ်နော်  ” 

ဝါဝါ လီးစုပ်ရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြသည် ။ ဂျီစတင်း ကြိုးလေးကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပီး ကြိုးကို လျော့လိုက်တင်းလိုက်လုပ်ပေးလိုက်တော့ ဖင်ပေါက်နေရာလေးကို ကြိုးလေးက ပွတ်ပေးနေသလိုဖြစ်သွားတာမို့ ဖင်လေး ကော့ကော့ တတ်လာသည် ။ ဝါဝါ့ စိတ်ထဲ တွင် အမဖြစ်သူ ဝေမာလှိုင် လီးစုပ်နေသည်ကို မြင်ယောင်မိကာ စိတ်တွေ ပိုမိုကြွတက်လာပီး မင်းဇော်လီးကို အဆက်မပြတ် စုပ်ပေးနေမိသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ကောင်းတယ်ကွာ  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာ ဝါ ရယ် ဝါတို့ ညီအမနှစ်ယောက်လုံး လီးစုပ်တာ ကောင်းတယ် ``

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် အု အု အု ပြွတ်  ” 

“ လီးကြိုက်လား ချစ်လေး  ” 

ပါးစပ်မအားသဖြင့် မေးသမျှ ခေါင်းပဲ ငြိမ့် ပြနေမိသည် ။ ပါးစပ်ထဲ မှ လီးတံ ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ဝါဝါ့ မေးစေ့မှာ အရည်တွေ ရွဲနစ်နေသည်။

“ ချစ်လေး ဟိုဘက်လှည့်လိုက်  ” 

လေးဘက်ထောက်ရင်း ဖင်ကို မင်းဇော်ဘက်ကိုလှည့်ကာ ကုန်းထားလိုက်သည် ။ မင်းဇော်က ဒူးထောက်လိုက်ပီး ဝါဝါ့ တင်ပါးတွေ အနှံ့ လျာနဲ့ လိုက်ယက်သည် ။

“ အားးးး ရှီးးးး ” 

“ ပလက် ပလက် ပလက် ပြွတ်  ” 

ထို့နောက် ဖင်ကြားထဲမှ ကြိုးလေးကို ဘေးသို့ ဆွဲဖယ်လိုက်ကာ စအိုပေါက်လေးကို လျာနဲ့ အပြားလိုက်ယက်ပေးလိုက်သည် ။ စအိုပေါက်မှာ အေးခနဲ ခံစားလိုက်ရသည်မို့ အတွေ့ထူး တစ်ခု ရရှိလိုက်ပီး ဖင်လေး ကော့တက်သွားသည်။

“ အားးး ကိုကြီးးး အီးးး ဟင့် အင့် အင်းးးး ” 

“ ပလက် ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ကိုကြီးရေ အားးးး  ” 

“ ဝါ ရှေ့က တီဗီမှာတွေ့လည်း ဂျပန်မလေး ဖင်အယက်ခံနေတာ အခု ဝါ့ ကို အဲ့လို လုပ်ပေးနေတယ် ကောင်းလား  ” 

ခေါင်းလေးထောင်ကာ ရှေ့က တီဗီ ကို လှမ်းကြည့်မိတော့ တီဗီထဲမှ ဂျပန်မလေး ကလည်း ဖင်လေး ကုန်းပီး အယက်ခံနေသည် ကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

“ ပလွတ် ပလွတ် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးးကိုကြီးးး အားးးးရှီးးး အမလေးးးး အားးး လားးလားးး  ” 

“ ပလက် ပလက် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ကိုကြီး ရယ် လိုးပါတော့ မခံစားနိုင်တော့ဘူး အားးး ” 

“ ပြွတ် ပွတ်  ” 

“ ကဲ လိုးတော့မယ် အချစ်လေး ဖင်ကော့ထား ခါးလေး ခွက်ထား အင်းးး ဟုတ်တယ် အဲ့လိုမျိုးးး  ” 

ပင်တီကြိုးလေးကို ဘေးသို့ ဆွဲဖယ်လိုက်ပီး လီးတံကို အဖုတ်မှာ တေ့လိုက်သည် ။ ဖြစ်နိုင်ရင်တော့ ခုနက ယက်ပေးထားတဲ့ စအိုပေါက်လေးကို ပါကင်ဖွင့်လိုက်ချင်တာ ။ဝါဝါ ကြောက်သွားမည်စိုးတာကြောင့် အဖုတ်မှာပဲ လီးတပ်လိုက်သည် ။ မိမိလက်ခုပ်ထဲက ရေ ဖြစ်နေသည်မို့ ဘယ်အချိန် ဖြစ်ဖြစ် ဖွင့်လို့ရနေပီမို့ နောက်တခါမှ ဖင်ချမည် စိတ်ကူးလိုက်သည် ။

“ ထည့်ပီနော် ဝါ  ” 

“ အင်းးးး  ” 

“ ဘွတ် …. ပလွတ်  ” 

“ အားးးးးး ဝင်သွားပီ ကိုကြီးးး အားးး အ အမလေးးးး ကောင်းလိုက်တာ  ” 

“ အွန့် အွန့် အွန့် ဝါ့ စောက်ပတ်ကို ကိုကြီးလီးနဲ့လိုးနေပီ အားးး ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးးး အားး အချစ်လေး အားးး အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အားး ကြိုက်တယ်ကိုကြီးးး လိုးပါ ဝါ့ အဖုတ်ကို လိုးပါ ကိုကြီး ချစ်တယ် အားးး ကိုကြီး စိတ်ကြိုက် ဝါ့ အဖုတ် ပြဲတဲ့ အထိ လိုးကွာ အားးး အမလေးးး  ” 

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

လက်တစ်ဘက်ကလည်း ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် လုံးလုံးဝန်းဝန်း နို့အုံလေး ကို လှမ်းချေလိုက်သေးသည်။

“ အားးး ကိုကြီးရယ် ကောင်းလိုက်တာ  ” 

“ အင့် အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အားးး အီးးး အားးး အမလေးးး  ” 

“ ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဖွတ်  ” 

“ အားးး အချစ်လေး ထလိုက် နံရံမှာ လက်ထောက်ပီး ဖင်ကော့ပေး ဘရာဇီယာတွေ ဘောင်းဘီတွေ ချွတ်လိုက်  ” 

“ အင်း ကိုကြီး  ” 

ဝါဝါ လည်း မတ်တပ်ရပ်ကာ ဘရာဇီယာနဲ့ ပင်တီ ကို ချွတ်လိုက်ပီး အခန်း နံရံမှာ လက်ထောက်ပီး ဖင်ကော့ပေးလိုက်သည် ။ မင်းဇော်လည်း နောက်မှ နေရာ ယူပီး နို့ အုံတွေကို ဆွဲကိုင်က ဆောင့်လိုးတော့သည်။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အားးး ထိတယ် ကိုကြီးရယ် အားးး ” 

“ ကိုကြီးလီး ကြိုက်လား အင့်အင့် အင့် ” 

“ အားး ကြိုက်တယ် လိုး အားး မညှာနဲ့တော့ကွာ ဆောင့်လိုးပေး ” 

“ အင့်ကွာ အင့် အင့် အင့်ကွာ ရော့ အင့်  ” 

“ ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ်  ” 

အချက်လေးငါးဆယ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပီး ညှောင်းလာတာနဲ့

“ ဝါ ထိုင်လိုက်  လီးစုပ်ဦး  ” 

ဝါဝါလည်း မင်းဇော်ဘက်ကို လှည့်ပီး ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်တယ် ။ အို … မင်းဇော်လီးမှာ အရည်တွေ ရွဲနစ်နေတယ်။ ဖြူပျစ်ပျစ် အရည်တွေ ဒါ… သူမစောက်ဖုတ်မှ အရည်တွေပေါ့ အားးး

“ ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

ဝါဝါ အရည်တွေ စိုနေတဲ့ လီးတံကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်။

“ အားးး ကောင်းတယ်ကွာ  ” 

“ ပလက် ပလက် ပြွတ်  ” 

“ ဝါ .. လျာထုတ်စမ်း လီးနဲ့ လျာ ကို ရိုက်ပေးမယ်  ” 

“ အင်းးး  ” 

ဝါဝါ လျာလေး ထုတ်ပေးလိုက်တော့ မင်းဇော်က လီးတံကို ကိုင်ပီး ဝါဝါ့ လျာကို တဖတ်ဖတ် နဲ့ရိုက်သည် ။ ပါးနှစ်ဘက်ကိုလည်း လီးတံနဲ့ ဘယ်ပြန်ညာပြန် ရိုက်လိုက်သေးသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အားးး ရှီးးးး  ” 

“ လရေ သောက်ချင်လား ဝါ  ” 

မင်းဇော် အပြောကြောင့် သူ့အမ ဝေမာလှိုင် လရေတွေ မျိုချခဲ့သည်ကို ပြန်မြင်ယောင်သွားပီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

“ ပါးစပ် ဟ ထား ဝါ ကိုကြီး ဂွင်းထုပီး လရေ ထည့်ပေးမယ်  ” 

“ အင်းးး  ” 

ပါးစပ် ဟထားသော ဝါဝါ့ ရှေ့မှာ မင်းဇော် သူ့လီးသူ ကိုင်ပီး အဆက်မပြတ် ဂွင်းထုလိုက်သည်။

“ အ အ အ အ အ  ” 

“ အင်းးး အားးး ရှီးးးး အားးးး  ” 

လျာလေးထုတ်ကာ ပါးစပ်လေး ဟ ပီး မင်းဇော် ဂွင်းထုနေတာ ကို ကြည့်နေလိုက်သည်။

“ အ အားးအားး ထွက်တော့မယ် ဝါ အားးးး``

“ အင်းးး အင်းးး အားးး ” 

“ ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်  ” 

“ အားးးးးးးး ရှီးးးးးးးးးးးး အားးးးးးးးးဟားးးးးး ” 

မင်းဇော်လီးထိပ်မှ ဖြူပျစ်ပျစ်လရေတွေ ဝါဝါ့ ပါးစပ်အတွင်းသို့ တဖျောဖျော ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။

“ အားးး ကောင်းတယ်ကွာ  ” 

ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ လရေတွေကို မျိုချလိုက်ပီး လီးထိပ်မှာ ကပ်ကျန်နေတဲ့ လရေတွေကိုပါ လီးတံကို ကိုင်ပီး စုပ်ယက်ပေးလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ ကောင်းလား ဝါ ကြိုက်လား  ” 

“ အင်းး ကြိုက်တယ်  ” 

“ မရွံ့ဘူးလား  ” 

“ ရွံ့ပါဘူး ကိုယ့်ယောင်္ကျား လရေပဲ ဟုတ်ဘူးလား ယောင်္ကျားးး ” 

“ ဒါပေါ့ ဝါဝါက ကိုကြီး အလိုးခံပီးပီ ဆိုတော့ ကိုယ့် မိန်းမပေါ့ ကိုကြီးက ဝါ့ယောင်္ကျားပေါ့နော့် ချစ်မိန်းမလေး ``

“ ဟုတ် ယောင်္ကျား ” 

“ ရော့ ဒီမှာ ကျန်သေးတယ် စုပ်လိုက်ဦး  ” 

ဆိုပီး မင်းဇော် လက်မှာ ပေကျံနေတဲ့ လရေတွေကိုပါ ယက်စေရန် လက်ချောင်းလေးတွေကို ဝါဝါ့ ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပေးလိုက်တော့ လက်က လရေတွေကို ပါ တပြွတ်ပြွတ် နဲ့ စုပ်ပီး မျိုချလိုက်တော့သည် ။ 

........................................................................................................................................

ဟော်တယ်မှာ တစ်နေ့လုံး သောင်းကျန်းကြပီး ညနေစောင်းမှ ပြန်ထွက်လာသည် ။ ဟော်တယ် ရှေ့ ရောက်တော့ ရုံးမှ မန်နေဂျာ လင်မယားနှင့် ဆုံဖြစ်အောင် ဆုံလိုက်သေးသည်။

“ ဟာ ညီလေး ဘယ်လာတာတုန်း ဒါ ညီလေး အမျိုးသမီးလား  ” 

“ အော် … ဟို ဟို ဒီနားပါ ဒါက ကျွန်နော့် အမျိုးသမီး ညီမ ပါ သူ့ သူငယ်ချင်း ဆီ လာတွေ့ ချင်တယ် ဆိုတာ နဲ့ လိုက်ပို့တာပါ  ” 

“ အော် အော် အေးး ဒါ ကိုယ့် အမျိုးသမီးပါ ဒေါ် နန္ဒာဦး တဲ့ မှတ်ထား ဦး ညီလေး  ” 

“ ဟုတ် ကဲ့ ခင်ဗျ …  ” 

ဒေါ်နန္ဒာဦးက ပြုံးပြလိုက်ပီး နှစ်ယောက်သားထွက်သွားကြသည် ။ ခယ်မနဲ့ခဲအို နှစ်ယောက်ထဲ ဟိုတယ်လ်က ထွက်လာတာ သူငယ်ချင်းလာတွေ့တာတဲ့ လား လို့ တောင် တွေးလိုက်သေးတယ် ။ မင်းဇော်က ဂျာကြီး နဲ့ သူ့မိန်း မ ကျောပြင်ကို ကြည့်နေမိတယ် ။ ဟွန်းးး ဒီအမျိုးသမီး တော်တော် တောင့်တာပဲ အသက်က လေးဆယ်ကျော်လောက်ပဲ ရှိဦးမယ် ။ 

ဒီလို ဆော်ကြီး မျိုး မဖြုတ်ဖူးသေးဘူး ကြည့်ပါဦး ဖင်အိုးကြီးတွေက အယ် ထွက်နေတာပဲ ဒီလို ဆော်မျိုး ဖင်ကုန်းခိုင်းပီး လိုးခွဲလိုက်ရလို့ကတော့ ဟွန်းးးး။

“ ကိုကြီး … သွားမယ်လေ … အခုပဲ ညီမလေး နဲ့ နေလာတယ် သူများမိန်းမ ကို သွားငမ်းနေတာများ မျက်လုံးတွေပါ ပေါက်ထွက်ကုန်ဦးမယ် ဟွန်းးးး ” 

“ ဟင်… မဟုတ်ပါဘူး ဝါ ရယ် ကဲလာ သွားကြမယ်လေ …….  ” 

နှစ်ယောက်သား ကားပေါ်တက်ကာ ထွက်လာလိုက်ကြလေသည် ။ ဝါဝါ တစ်ယောက် မင်းဇော် လက်ခုပ်ထဲက ရေ ဖြစ်သွားလေပြီ ။ ကြိုက်တဲ့ အချိန် ကြိုက်သလို ခေါ်ဖြုတ်လို့ရပီလေ ။ ခယ်မလေး ရဲ့ ဖင်ဟာ ခဲအိုလီး အတွက် အဆင်သင့် ဖြစ်နေပီလေ ။ ခယ်မရဲ့ ပေါင်တစ်ခြမ်း ခဲအိုပိုင်တယ်တဲ့ ။ ဟွန်းးဟွန်းးး အခုတော့ ပေါင်တစ်ခြမ်းတင်မက တကိုယ်လုံး ပိုင်နေပီလေ ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ခယ်မလေး ဝါဝါ တစ်ယောက် ခြံထဲက ဘဲမလေး တစ်ကောင်လို ခဲအိုရဲ့ အသုံးချတော်ခံ အဖြစ် ရှိနေခဲ့သည် ။ 

ဝေမာလှိုင် လစ်သည့် အချိန် အိမ်မှာ တစ်မျိုး အချိန်ရလျှင်ရသလို အပြင်မှာ တစ်မျိုး ခေါ်အလိုးခံဖြစ်နေသည် ။ ဝေမာလှိုင်ကို လိုးလိုက် ခယ်မလေး ဝါဝါ ကို လိုးလိုက်နဲ့ ကာမအရသာ အပြည့်အ၀ ရနေပေမယ့် လိင်ကိစ္စ ပြင်းထန်လွန်းတဲ့ မင်းဇော် တစ်ယောက်ကတော့ အပြင်မှာ လဲ လစ်ရင် လစ်သလို ကဲနေမိသေးသည် ။ 

သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေ ဆားငန်ရေ လိုပါပဲ ။ ဒီအပေါက်ထဲ ဒီအချောင်း ထိုးထည့်တာ မှန်ပေမယ့်လည်း တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မတူညီတဲ့ ဣတ္ထိယတွေရဲ့ အထိအတွေ့ ကို ရှာမြဲရှာဆဲ ။ဒီလို နဲ့ပဲ။

.........................................................

ဒီတစ်ခါ အထိအတွေ့ အတွေ့အကြုံက မင်းဇော်အတွက် ထူးခြားသည်လို့ ဆိုနိုင်သည် ။ မင်းဇော်အတွက် စိုးထိတ်မှု ရင်ခုန်မှု အံ့သြမှု တွေ ဖြစ်နေမိသလို တကယ့်ကိုပဲ ခံစားမှု အသစ် ဖြစ်နေသည် ။ ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်တွဲလောင်း ချထိုင်ထားရင်း အောက်မှ လီးစုပ်ပေးနေသူရဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည် ။ အသားဖြူဖြူ ခန္ဓာကိုယ် မဝတ၀ ။ 

ဆံနွယ်တွေက ခါးလယ်ကျော်ကျော်လောက်ရှည်သည် ။ 

မင်းဇော် ရဲ့ လီးတံကို သေချာကိုင်ကာ အရင်းမှအဖျားထိ လျာနဲ့ပွတ်သပ် ယက်ပေးလိုက် အောက်မှ ဥလေးတွေကို လျာထိပ်လေးနဲ့ထိုးလိုက် ဥ အလုံးလေးတွေကို ငုံစုပ်လိုက် လီးဒစ်ကို ပြန်ငုံစုပ်လိုက်ဖြင့် ကျွမ်းကျင်စွာ စုပ်ပေးယက်ပေးနေသူကို သေသေချာချာ ကြည့်နေမိသည် ။ မင်းဇော် ပေါင်တွင်းသားတွေကို ပါ လျာအပြားလိုက် လျှက်နေသေးသည် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးးးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ   ” 

မင်းဇော် အသံတိုးတိုးလေး ညည်းမိလိုက်သည်။မင်းဇော်ကို ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်ရင်း

“ တကယ်ပဲ ကောင်းတာလား  ” 

မင်းဇော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ နုတ်ခမ်းလေး မှ အပြုံးတစ်ချက်သန်းသွားရင်း လီးတံ ကို ဆက်စုပ်ပြန်သည် ။ သူမရဲ့ ဆံနွယ်တွေကို မင်းဇော် စုပီး ကိုင်ပေးလိုက်သည် ။ ပါးလေးတွေ ချိုင့် ဝင် သွားအောင် စုပ်ပေးနေသည် ကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ မင်းဇော် လိုးခဲ့ဖူးသမျှ မိန်းကလေး များသည် အများစု အားဖြင့် အသက် သုံးဆယ်အောက်တွေချည်းဖြစ်သည် ။ 

ယခု မင်းဇော်ရှေ့မှာ ထိုင်ကာ လီးစုပ်ပေးနေသူမှာတော့ အသက် လေးဆယ်ကျော် လေးဆယ့်ငါး အမျိုးသမီးတစ်ယောက် ။ အသက်လေးဆယ့်ငါးလောက် ရှိနေပေမယ့် အလှအပတွေကျန်တုန်း တဏှာခိုးတွေထန်တုန်းဆိုတာ ကို မင်းဇော်သိလိုက်ရတဲ့အပြင် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် မိန်းကလေးတွေ ထက်ကျွမ်းကျင်မှုရှိတယ်ဆိုတာ သိလိုက်သည် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

လီးဒစ်နဲ့ လရေပြားကြား နေရာလေးကို လျာနဲ့ရစ်သပ်ပီး ဆော့ကစားလိုက်တာများ မင်းဇော် အသည်းခိုက်မိသည် ။

“ ပလက် ပလက် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ကောင်းတယ်ဗျာ အားးး ” 

လီးစုပ်ပေးရင်းမှ အမျိုးသမီးက လီးတံကို ချွတ်ကာ ထရပ်လိုက်သည် ။ ထို့နောက် အပေါ်အကျီရင်ဖုံးမှ နှိပ်စိလေးများ ကို တဗြုတ်ဗြုတ် ဆွဲ ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည် ။ စွံ့ငွားစွာ ပေါ်လာသည့် ရင်သားတွေကို အသားရောင် ဘော်လီဖြင့် မနိုင့်တနိုင် ထိန်းပေးထားသည် ။

ဘော်လီပေါ်မှ နို့အုံကို သူမ ဘာသာ ပွတ်ပြညှစ်ပြလိုက်ရင်း မင်းဇော် ဘက်ကို ကျောပေးကာ တဘက်သို့လှည့်လိုက်ရင်း ဘော်လီးချိတ်လေးများကို လက်နောက်ပြန် ဖြုတ်ကာ ချွတ်ချလိုက်သည် ။ သူမရင်သားတွေ ဘယ်လို ရှိမယ်ဆိုတာကို သိချင်လွန်းလှသည် ။ တဘက်သို့ လှည့်ထားသဖြင့် ကျောပြင်ကိုသာမြင်နေရသည် ။ ခါးက နဲနဲ တုတ်နေတယ် ဆိုပေမယ့်လည်း အောက်မှ စွံ့ထွားလှသော တင်ပါးကြီးတွေကြောင့် ခါးတုတ်သည် ဟု မထင်ရသလို ဖြစ်နေသည် ။ 

နောက်သို့ ဖြန့်ကျနေသော ဆံနွယ်တွေကို စုစည်းကာ ရှေ့သို့ ပို့လိုက်သည် ။ ထိုနောက် အမျိုးသမီးက သူမရဲ့ အနက်ရောင်ထမိန်စကပ် ရှိ ခါးဘေးမှ ချိတ်လေးကို ကျွမ်းကျင်စွာ ဖြုတ်လိုက်ပြန်သည် ။

“ ဇွိ  ” 

ချိတ်အောက်မှ ဇစ်လေးအား ဖြေးညှင်းစွာ ဆွဲချလိုက်သည့် အသံက တိတ်ဆိတ်နေသည့် အခန်းအတွင်း သိသာစွာကြားလိုက်ရသည် ။ ထမိန်စကပ် အနားသားလေးတွေကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ကိုင်ကာ ရှေ့သို့ခါးလေးညှတ်ချလိုက်ရင်း ချွတ်ချလိုက်လေသည် ။ အို … ကြီးမားလိုက်တဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို အသားရောင် ပင်တီကြီးက ထိန်းသိမ်းထားသည် ။

ဖြူဖွေးလုံးခဲနေသော ပေါင်တံ နှစ်ဖက်ကလည်း တင်ပါးကြီးတွေနဲ့ လိုက်ဖက်ညီစွာ လှပနေသည် ။နောက်သို့ ဖင်လေး ကုန်းပေးထားသလို ဖြစ်သွားတာကြောင့် တင်ပါးကြီးတွေက လုံးတင်းပီး ကားထွက်လာသလိုပင် ။ထမိန်စကပ်လေး ချွတ်ချလိုက်ပီးနောက် အမျိုးသမီးက မင်းဇော်ဘက်သို့ ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်လှည့်လာသည် ။ လက်တစ်ဘက်က နို့အုံကို လက်ဖျံဖြင့် မလုံတစ်လုံ ဖုံးအုပ်ထားပီး နောက်တစ်ဘက်က အဖုတ်နေရာလေးမှာ လက်ဝါးလေး အုပ်ထားကာ မင်းဇော် ကို ပြုံးပြလိုက်သည် ။ 

အသားရောင် ပင်တီရဲ့ အလယ်တည့်တည့် အဖုတ်နေရာလေးနားမှာ အနက်ရောင်နှင်းဆီပွင့်ချည်ထိုးလေးထိုးထားသည်က လည်း တမျိုး ရင်ခုန်စရာ ။ မင်းဇော် ထိုင်နေရာမှ အမျိုးသမီး ဆီ ထသွားကာ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ရင်း နုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုပ်ပေးလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ ဟင်းး ဟင်းးဟင်းးး ” 

အမျိုးသမီးထံမှ ရမ္မက်ရှိုက်သံကို အတိုင်းသားကြားနေရသည် ။ အမျိုးသမီးက သူမရဲ့ လက်တွေကို မင်းဇော် နောက်ကျောအား သိုင်းဖက်လိုက်သည်မို့ သူမရဲ့ နို့အုံနှင့် မင်းဇော်ရင်ဘက်က ဂဟေဆက်သွားသလို မင်းဇော်ရဲ့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကလည်း နှင်းဆီနက်လေးအား နုတ်ခွန်းဆက်သနေသည် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ ဟင်းးးး အင်းးး ပြွတ် ပြွတ်  ” 

နုတ်ခမ်းချင်း ပြန်ခွလိုက်ပီး အမျိုးသမီးအား ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လှန် အနေအထား ပစ်ချလိုက်သည် ။

“ အို… ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

ပက်လက်လှန် အနေအထား အမျိုးသမီးပေါ်ကို ခပ်မြန်မြန်တက်ခွလိုက်ကာ လုံးဝန်းကြီးမားတဲ့ နို့ အုံကြီးတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် စို့ပေးလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးးး မောင်ရယ် ….. ” 

နို့အုံကြီးတွေကို လက်ဖြင့် အားသန်သန် ညှစ်ပေးလိုက်မိသည်။

“ အားးးး ကျွတ် ကျွတ် အားးးး  ” 

နို့သီးခေါင်းတွေကို လက်ညိူးလက်မနှစ်ဘက်ပူးကာ ချေပေးလိုက်သည်။

“ အားးး ကျွတ် ကျွတ် အားးး မောင်ရယ် အားးး  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ရှီးးးး အင်းးး အားးး ဟုတ်တယ် အားးး အမလေးးးး ” 

ထို့နောက် အောက်ဘက်သို့ ဖြေးဖြေးချင်း လျောဆင်းလာကာ ဘိုက်သားလေးတွေကို နမ်းရင်း နှင်းဆီနက်လေး ရှိရာနေရာသို့ ရောက်လာတော့ အမျိုးသမီးက ပေါင်းလေး ခပ်ဟဟ ကားပေးလာသည် ။ အမျိုးသမီး ရဲ့ နှင်းဆီဖူးလေး ရှိမယ့် နေရာကို ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ နှင်းဆီနက်နေရာလေးကို နမ်းလိုက်သည် ။ စိမ်းရွှင်ရွှင် အနံတစ်ခုက နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာသည်။

“ အားးး  ” 

ခါးတစ်ဘက်တစ်ချက်ရှိ ပင်တီ မျှော့ကြိုးလေးအား လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ဆွဲယူလိပ်ချလိုက်ပီး အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ရန်ကြိုးစားလိုက်သည် ။ အမျိုးသမီး က တင်ပါးကြီး ကို ကြွပေးလိုက်မှ ပင်တီလေး ကျွတ်သွားလေသည် ။ 

စောက်ဖုတ်အထက် ဆီးခုံနေရာမှ ကွေးကောက်ကောက် မဲမဲသဲသဲ စောက်မွှေးအုံကြီးမှာ ထူလွန်းလှပီး စောက်ဖုတ်ကို ဖုတ်ကွယ်ထားသည် ။ အမွှေးဆံလေးတွေမှာ စိုရွဲရွဲ အရည်တစ်ချို့က ကပ်လို့နေသေးသည် ။ အမွှေးအုံထူထူထဲထဲ အဖုတ်လိုက်ကြီး ဖြစ်နေသည်မို့ “ စောက်ဖုတ်  ” အောက်မှ ပက်ကြားအက် အကွဲကြောင်းလေး ရှိသည်မို့  “ စောက်ပတ်  ” လို့ ခေါ်သည် လို့ တွေးမိလိုက်သေးသည် ။ တော်တော် ထူထဲ တဲ့ စောက်ဖုတ်အုံကြီး ။

မင်းဇော် လက်ဖဝါးဖြင့် အမွှေးအုံနေရာကို ပွတ်ဆွဲလိုက်ရင်း စောက်ပတ်နေရာလေး ကို စမ်းကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေ တော်တော် ထွက်နေသည် ။ လက်ညိုးလေး ဖြင့် စောက်ပတ်လေး အား ပွတ်ဆွဲလိုက်ရင်း အတွင်းထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်ပီး

“ အရည်တွေ တော်တော် လာနေပီပဲ  ” 

“ အင်းးးးး  ” 

အပြုံးလေး ဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်ပြသည် ။ အမျိုးသမီး က ဒူးနှစ်ဘက်ကို ထောင်ကာ နဲနဲ ကားပေးလိုက်ပီး

“ မှုတ်ပေးးးး လေ  ” 

“ နေဦး မမှုတ်ခင် သေချာ ဖြဲကြည့်ဦးမယ်  ” 

ဟု ဆိုကာ မင်းဇော်က သူမ စောက်ပတ်ကို ဖြဲကြည့်လိုက်သည်။ အတွင်းသား နီနီရဲရဲမှာ အရည်ကြည်တွေ အိုင်ထွန်းနေသည် ။ စောက်ပတ်ဘေးသားတွေကတော့ နဲနဲ ညိုတိုတိုရှိသည် ။ စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းသား ပွင့်ချပ်လေး နှစ်ချပ်မှာ ဘေးသို့ အာတာတာလေး ပွင့်လန်းနေသည် ။

“ မမြင်ဖူးတာ ကျနေတာပဲ ဟင်းဟင်းးးး ” 

“ မြင်ဖူးသမျှထဲ အလန်းဆုံးပဲ ပွင့်ဖတ် အာအာကြီးတွေနဲ့ အတွင်းသားနီနီရဲရဲ အမွှေးထူထူကြီး အရမ်း ခိုက်တယ်ဗျာ  ” 

“ ဟင်းးဟင်းးးဟင်းးးးဟင်းးးးး  ” 

အမျိုးသမီးက သဘောကျစွာ ရယ်နေလေသည် ။ အတွင်းသားထဲ ရောက်နေသော လက်ညိုးကို ပြန်ထုတ်လိုက်ပီး လက်ညိုးနဲ့လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ ပြန်သွင်းလိုက်သည်။

“ အားးးး ရှီးးးးးး  ” 

အတွင်းသားတွေက ချောမွတ်နေသည် ။ လက်ထိုးထဲထားရင်းပင် စောက်စိကို ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးးးးးးး ရှီးးးးး အင်းးးး ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး အမလေးးး ကောင်တယ်ကွယ် အားးးး ``

အမျိုးသမီး မှ ပေါင်ကို အစွမ်းကုန် ကားပေးလာသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ရှီးးးးးးးးးးးး အိုးးးးးးးးးး ဟင်းးးးးးး ” 

ပေါင်ကြားထဲမှ မင်းဇော်ရဲ့ ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်ကာ ဆံပင်တွေကို ဆွဲကုတ်ထားရင်း စောက်ပတ်ကြီး ကို ကော့ကော့ထိုးပေးနေမိသည် ။ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်တွေက ဖင်ကြားထဲ ထိ စီးကျလာသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပြွတ်  ” 

“ ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ်  ” 

လက်ညိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကလည်း စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးမွှေနေသည်။

“ အားးး အမလေးးး အိုးးးး  ” 

အမျိုးသမီးရဲ့ ညီးတွားသံက သူမရဲ့ ရမ္မက်တွေကို ဖော်ညွှန်းနေသည် ။မင်းဇော်က အမျိုးသမီးရဲ့ ခါးအောက်ကို ခေါင်းအုံး တစ်လုံး ထိုးခံပေးလိုက်သည်မို့ တင်ပါးက ကြွတက်လာသည်။

“ ပြွတ် ပွတ် ပလက် ပလက် ဇွပ် ဇွပ်  ” 

“ အားးး ရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် အားးး ” 

မင်းဇော် ခေါင်း ပြန်ကြွလိုက်ပီး အဖုတ်ထဲသို့ လက်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်သည်။

“ ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွိ ဇွိ …  ” 

“ အားးး ရှီးးးး ဟူးးးးးးး  ” 

ထိုးထည့်ထားသော လက်ချောင်းနှစ်ချောင်း ကို အထဲမှာ လက်ဆစ်လေးတွေ ကွေးပေးပီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ဆွဲလိုက်ပြန်သည်။

“ အားးးး အို … ရှီးးးးးးးးးး ” 

ထို့နောက် လက်ချောင်းတွေကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ အရည်တွေက လက်ချောင်းတွေမှာ အမျှင်အတန်းလိုက်ပါလာသည် ။ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာ အမှုတ်ခံနေရင်းမှ မင်းဇော်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည် ။ မင်းဇော်က လက်ချောင်းမှာ ပါလာသော အရည်တွေကို ပြလိုက်ရင်း အမျိုးသမီး ရဲ့ နုတ်ခမ်းပေါ်သို ထိုလက်ချောင်းလေးများဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်သည် ။ အမျိုးသမီးကလည်း ပါးစပ်ဟကာ မင်းဇော်ရဲ့ လက်ချောင်းမှ အရည်တွေကို လှမ်းစုပ်ယူလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ ထ… ဖင်ကုန်းလိုက်နော်  ” 

“ အင်းးးး  ” 

အမျိုးသမီးက ထထိုင်းလိုက်ရင်း မင်းဇော်ဘက်သို့ ဖင်ပေးကာ လေးဘက်ကုန်းလိုက်သည်။ တင်းမာပီးကားထွက်နေသော ဖင်လုံးကြီးတွေကို မင်းဇော် လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။

“ အားးးး  ” 

“ ဖင်ကြီးက ဖွေးပီး တင်းကားနေတာပဲဗျာ …. ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ….. ” 

“ ဖြောင်းးးး ” 

“ အ …  ” 

အားမလို အားမရဖြင့် တင်ပါးကြီးတွေကို လျာနဲ့ ယက်နမ်းကာ လက်နှစ်ဘက်လက်ဖဝါးဖြင့် တင်ပါးနှစ်ခြမ်းလုံး ကို ပြိုင်တူ ရိုက်ချလိုက်သည်။

“ ဖြောင်းးးးးး  ” 

“ အားးးး မောင် အားးး ” 

တင်ပါးကြီးက ကြွတက်လာသလို ခါးလေးပါ ခွက်သွားသည် ။ တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ အလယ်မှာ ညိုတိုတို ခရေပွင့်လေး ။ မင်းဇော် ကုန်းယက်လိုက်သည်။

“ အို …… ” 

စအိုကို အယက်ခံလိုက်ရသဖြင့် အမျိုးသမီး အသည်းထဲ အေးခနဲ ခံစားလိုက်ရသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးးးး အမလေးးးး ဟူးးးးဟင်းးးးး ဟီးးးးးးး  ” 

စအိုဘေး ဖင်သားလေးတွေကို ဖြဲလိုက်ပီး အတွင်းသို့ လျာဖျားလေးကို တောင့်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အားးး  ” 

“ မနေတတ်တော့ဘူးကွာ တက်လိုးတော့ အားးးး  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

“ အင့် အင့် အင့် အားးး ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

အမျိုးသမီးက လေးဘက်ထောက်ထားတဲ့ လက်တစ်ဘက်ကို ဖြုတ်လိုက်ပီး အောက်မှ သူမ အဖုတ်သို့ လှမ်းကိုင်ကာ အစိကို ကိုယ့်ဘာသာ ပွတ်ချေနေမိသည်။

“ အားးး အားးး အားးးး ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

အမျိုးသမီး အနေဖြင့် အလိုးခံရန် အသင့် ဖြစ်နေပီ တော်တော်လည်း ဆာလောင်ပွတ်သိပ်လာသည်။

“ လိုးတော့ကွာ မနေတတ်တော့ဘူး  ” 

မင်းဇော်လည်း အမျိုးသမီး ရဲ့ နောက်မှာ ဒူးထောက်ကာ ကျကျ နန နေရာ ယူလိုက်ပီး လီးဒစ်ကို စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့လိုက်ပီး ဆောင့်ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ ဘွတ် ……… ” 

“ အားးးးးး အီးးး ” 

သူမ စောက်ရည်တွေ နဲ့ ချောမွတ်နေတာမို့ လီးက အဆုံးထိ တခါတည်း ဝင်သွားသည် ။ မင်းဇော်လည်း သူမ တင်ပါးစပ်ခါးနေရာ ကို ကိုင်ကာ နောက်မှ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အမလေးးး ထိလိုက်တာ အားးး ကောင်းတယ် မောင် အားးးး  ” 

“ ဖုန်းးး ဖုန်း ဖုတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အင့် အင့် အင့် အင့်  ” 

“ အားးးး အားးး အမလေးးးး ဆောင့် အားးး ဆောင့် ပေး  ” 

“ အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အားးး ထိတယ် အားးး ကောင်း ကောင်း အားးးး ” 

လီးမှာ အဆုံးထိ ချောချောမွတ်မွတ် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေသလို ဥတွေကလည်း အမျိုးသမီးရဲ့ ဆီးခုံနားသို့ မထိတထိ သွားသွား ရိုက်ပေးနေသလို ဖြစ်နေသည်။

“ အင့် အင့် အင့်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်  ” 

မင်းဇော်က ခါးကိုင်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့ ညာလက်ကို တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကြားတင်လိုက်ပီး လက်မကို စအိုပေါက်ထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်သည် ။

“ အားးး အမလေးးးး ” 

“ အင့် အင့် အင့်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

လက်မ က စအိုပေါက်ကို တဆုံးထိုးထည့်ထားပီး အတွင်းမှာ လက်မကို ကွေးလိုက်ဆန့်လိုက်မွှေထိုးပေးရင်း အောက်မှာ စောက်ပတ်ကို လီးက အချက်မပြတ် ဆက်တိုက်လိုးပေးနေသည်။

“ အမလေးးးကွယ် အားးး ကောင်းတယ်အားးးမညှာနဲ့ ဆောင့်လိုး အားးးး  ” 

အတွင်းမှာ လီးတံကို စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းအတွင်းသားတွေ က ဆွဲဆွဲ စုပ်ယူနေသလို ခံစားရသည် ။ မျော့ဆိုတာဒါလား ။ မင်းဇော်လီးကို ညှစ်ညှစ်ပေးနေသလိုပင် ။ ပိုပီး လိုးလို့ ကောင်းလာသည်။

“ အင့် အင့် အင့် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်  ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အားးးး ကောင်းတယ် အားးး ဆောင့် ဆောင့် ဆောင့်ကွာ အင်းးး အားးး ” 

အရည်တွေကလည်း တအား စိုရွဲနေသည် ။ သူမ ဖင်ကြီးတွေကလည်း မင်းဇော်ထံ နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးနေပြန်သည် ။ မင်းဇော်က သူ့ လီး ကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ဆောက်ရည်တွေ တော်တော် စိုရွဲနေတာ တွေ့လိုက်ရသည် ။ အမျိုးသမီးရဲ့ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲလိုက်ပီး စအိုပေါက်နေရာ ကို လီးနဲ့ အချောင်းလိုက် ရိုက်လိုက်သည်

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

ထို့နောက် စအိုပေါက်ပေါ်သို့ လီးကို အလျားလိုက်တင်ပီး ဖိကပ်ကာ ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်

“ အားးးး ရှီးးးးး  ” 

ထို့နောက် စအိုခရေလေးအား လီးဒစ်ဖြင့် ဝလုံးဝိုင်းသဖွယ် ဝိုက်ကာ ဝိုက်ကာ ဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

“ အားးး  ” 

ထို့နောက် ဖင်ပေါက်ပေါ် လီးဒစ်ကို ကျကျ နန သေချာချိန်လိုက်ပီး လီးဒစ်ကို လက်ဖြင့်ဖိလိုက်ကာ စအိုပေါက်ထဲသို့ ဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ အ အ မောင် အအ ဖင် အားးးး အားးးလားးးလားးး ဖင်  ” 

“ ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ``

လီးဒစ်က စအိုပေါက်ထဲ ဝင်သွားလေသည် ။ မင်းဇော် ခါးကို ခပ်မတ်မတ်လုပ်ကာ လူကို ကြွလိုက်သည်။

“ ကြိုက်လား ဒီထဲထည့်တာ  ” 

“ အင်းးး ဖြေးဖြေး မောင် အားးး နာတယ် ဖြေးဖြေး  ” 

“ အင့် အားး  ” 

“ ဗျစ် ဗျစ်  ” 

“ အဆုံးထိ ဝင်တော့မယ် တစ်ဝက်ရောက်ပီ ဖင်လျော့ထား  ” 

“ အင်းးး အားး အီးးးး ဖြေးဖြေး အားးး ” 

မင်းဇော်ရဲ့ လိင်တံက အမျိုးသမီး ဖင်ပေါက်အတွင်းသို့ တအိအိဖြင့် အဆုံးထိ ရောက်သွားသည်။

“ အားးး အဆုံးထိ ဝင်နေပီ ပြန်ထုတ်ကြည့်မယ်နော်  ” 

ဖြေးဖြေး ချင်း ပြန်ထုတ်လိုက်တော့ ဖင်နုတ်ခမ်းသားလေးတွေက လီးနဲ့ အတူ ခပ်စူစူလေး ကပ်ပါလာလေသည်။

“ ဘု ဘု ဘု…. ” 

အထဲမှ လေတွေပါ အံကျလာသည် ။ လေထိုးတံဖြင့် လေတွေ စုပ်ထုတ်လိုက်သည့်နှယ်။

“ ဘု ဘု ဘု….. ” 

“ အားးးးး ” 

“ အင့် အင့် အင့်  ” 

ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည် ။

“ ဘု ဘု ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အားးး  ” 

ဖြေးဖြေးချင်း အထုတ်အသွင်း လုပ်လိုက်သဖြင့် စအိုပေါက်က ချောမွေ့လာသည်။

“ နဲနဲ ဆောင့်ကြည့်မယ်နော် ဖြစ်လား  ” 

“ အင်းးး လုပ်  ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘု ဘု  ” 

“ ဗျစ် ဗျစ်  ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အားးးး  ” 

“ ဖင်မချရတာ ကြာပီ အခုမှပဲ ချရတော့တယ်..ကောင်းလိုက်တာ ကြပ်ထုတ်နေတာပဲ ” 

“ အင်းးး မောင် လိုးးး အားးး ” 

“ အင့် အင့် အင့် အင့်  ” 

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘု ဘု ဘု ဘု  ” 

“ အားးးး ကောင်းတယ် အားးးး  ” 

“ အားးး ရလာပီ မောင် လိုးးး အားးး သွင်းပါ အမလေးးး  ” 

မင်းဇော်လည်း အမျိုးသမီးရဲ့ ခါးပေါ် လက်နှစ်ဘက်တင်လိုက်ကာ ဒူးကွေး လူကို ထ လိုက်ရင်း အပေါ်မှ မောင်းထောင်းသလို ဆောင့်လိုးတော့သည် ။ အောက်မှ မင်းဇော် ရဲ့ လက်ထောက်ထားတာကို တောင့်ပေးထားသည့် အပြင် ဖင်ကို ပါ ကော့ပေးထားလေသည်။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အင်း အင်းး အားးး ကောင်းနေပီ  ” 

“ အားးး ရှီးးးး  ” 

“ အင့် အင့် အင့် ရော့  ” 

“ အားးး အမလေးးး  ” 

နှစ်ယောက်စလုံး ရဲ့ ရမ္မက်မီးတွေက အဆုံးစွန်ထိ တောက်လောင်နေကြပီ။

“ အင့် အင့် အင့် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အားးး လိုးပါ မောင် အားးး အမလေးးးး  ” 

အချက်လေးငါးဆယ် ဆောင့်လိုက်တာမို့ မင်းဇော်ရော အမျိုးသမီး ပါ မောဟိုက်သံတွေ ထွက်လာသလို ချွေးတွေလည်း ရွဲနစ်လာသည် ။ မင်းဇော် စိတ်တွေ လည်း တအား ထန်လို့ နေသည် ။မင်းဇော် သူမ ပေါ် မှ ဆင်းလိုက်သည် ။

“ ကြိုက်လား ဖင်ခံလို့ ကောင်းလား  ” 

“ ကောင်းတယ် အားးး တအားကောင်းတယ်  ” 

“ ရော့ ဒီမှာ ဖင်လိုးထားလို့ ပေနေတဲ့ လီး စုပ်ပေး  ” 

“ အင်း အင်း ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

အမျိုးသမီးက ထထိုင်ကာ လီးကို အငမ်းမရ စုပ်သည် ။ လီးတံ ပေါ်သို့ တံတွေးထွေးချပေးလိုက်ပြန်သည်။

“ ပျစ် …. ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ ထပ်လိုးဦးမယ် ကုန်းထား  ” 

“ အင်းး ” 

အမျိုးသမီး က ထပ်ကုန်းပေးပြန်သည် ။ မင်းဇော်က ခုနက ချွတ်ထားသော အမျိုးသမီး ရဲ့ ပင်တီ အသားရောင်လေး ကို လှမ်းယူလိုက်ပီး နှာခေါင်းနဲ့ ရှုလိုက်သေးသည် ။ ထို့နောက်..

“ ရော့ ပါးစပ်ဟ ကိုက်ထား  ” 

ပင်တီလေး ရဲ့ အနက်ရောင်နှင်းဆီ နေရာလေး ကို ရွေးကာ အမျိုးသမီး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပေးလိုက်တော့ အမျိုးသမီးကလည်း ကိုက်ထားရင်း ဖင်ကုန်းထားလိုက်လေသည်။ မင်းဇော်က နောက်မှ သူမ ကိုယ်ကို ဆွဲယူလိုက်ပီး ကုတင်ဇောင်းတွင် ကုန်းခိုင်းလိုက်ပီး နောက်မှ မတ်တပ်ရပ်နေရာယူကာ ဖင်ပေါက်မှာ လီး တေ့ပီး ထိုးသွင်းလိုက်သည် ။ အမျိုးသမီးမှာ ကုတင်ဇောင်းတွင် လက် ထောက်ကာ တင်ပါးကြီး ကော့ပေးရင်း ပင်တီလေး ကို ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ကာ အလိုးခံနေရသည် ။

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်  ” 

“ ဘု ဘု ဘု ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အားးး ကောင်းတယ် အင့်အင့်အင့်  ” 

“ အင့် အင့် အင့် ငါလိုးမ ဖင် အင့်ကွာ အင့်  ” 

“ ဖျန်းးးး ဖျန်းးး  ” 

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်  ” 

ရှေ့သို့ ဝဲကျနေသော ဆံပင်တွေ လှမ်းဆွဲကိုင်ထားရင်း ဆောင့်လိုးနေသည် ။ စည်းချက်ညီညီ တဘုန်းဘုန်း တဘွတ်ဘွတ် အလိုးခံရင်း နှစ်ယောက်သားရဲ့ ရမ္မက်မီးတောက်တွေ က အဆုံးစွန်ထိ တောက်လောင်နေချိန် …

“ ကျီ……… ” 

အခန်းတံခါး ပွင့်ဟ သွားသံနှင့် အတူ

“ အို…… ဟာ……. ” 

“ ဟင်………. ” 

ဝမ်းနည်းခြင်း စိတ်တိုခြင်း ဒေါသထွက်ခြင်း မီလျှံများတောက်လောင်နေသည့် မျက်ဝန်းတစ်စုံ

“ အားးးးးးး ” 

ငယ်သံပါအောင် အော်လိုက်သော အသံတစ်ခု က ပတ်ဝန်းကျင်ကို လွှမ်းမိုးသွားတော့သည် ။

……………………………………….

……………………………………….

“ ဗိုလ်ကြီး ……… ” 

အလေးပြုရင်း ဝင်လာတဲ့ ရဲဘော်ကို အလေး တစ်ချက် ပြန်ပြုလိုက်ကာ ရဲအုပ် အောင်ခိုင် မှ

“ အေးးး ပြော ဘာထူးလဲ  ” 

“ တရားခံ အမျိုးသမီး က ခွင့်တောင်းခိုင်းလို့ပါ  … နာရေး ကို သူလိုက်ပို့ ချင်ပါတယ်တဲ့  ” 

“ အော် ……… အင်းးးးးးးး  ” 

ရဲအုပ်အောင်ခိုင် တစ်ချက် စဉ်းစားလိုက်သည် ။

“ အေးကွာ အစောင့် သေချာ ထည့်ပီး ခွင့်ပေးလိုက်ပါ  ” 

“ ဒါနဲ့ဗိုလ်ကြီး တရားခံ အမှုက ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ ကျွန်နော်က မနေ့က မှ ခွင့်က ပြန်လာတာမို့ သေချာ မသိလိုက်လို့ပါ  ” 

“ အင်းး တရားခံ အမျိုးသမီး နေရာမှာ အခြားသူ ဆိုရင်လည်း အခု လို လူသတ်မှု ဖြစ်မှာ သေချာပါတယ်..အခု တရားခံ အမျိုးသမီးက သူကိုယ်တိုင် ဖြောင့်ချက်ပေးပီး စခန်းမှာ လာဝန်ခံခဲ့တာ ။ သေဆုံးသူ နဲ့ တရားခံအမျိုးသမီးက လင်မယားတွေ သူ့ အမျိုးသားက ပီးခဲ့တဲ့လက တရားခံရဲ့ ညီမနဲ့ ဖောက် ပြန်ခဲ့တာ ကို တရားခံ အမျိုးသမီး ဆရာမဝေမာလှိုင်က သိခဲ့တယ် ။ အရှက်ကွဲမှာ စိုးတာကြောင့် သူ့ညီမကိုလည်း တခြားကို ပြောင်းခိုင်းလိုက်ပီး သူ့ အမျိုးသား သေဆုံးသူ မင်းဇော်ကို ဖြောင်းဖြခဲ့တယ် ..နောက်မလုပ်ဘို့ တားဆီးခဲ့တယ် ..နောက်ပိုင်း နဲနဲ ပြန်အဆင်ပြေလာကာမှ... အခု လိုကိစ္စ ထပ်ဖြစ်တာပဲကွာ ။တရားခံ အမျိုးသမီး ဆိုတာကလဲ ငါ့သမီးရဲ့ ကျောင်းဆရာမကွာ ဟူးးးးးးးး ” 

“ အော် … ဘယ်လို ထပ်ဖြစ်တာလဲ ဗိုလ်ကြီး …….. ” 

“ အေးကွာ လူ့ အသိုင်းအဝိုင်း ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ပြောလို မထွက်ချင်တဲ့ ကိစ္စပေါ့  ” 

“ ဘယ်လို ဖြစ်ရတာလဲ  ” 

“ သေဆုံးသူက ခယ်မ နဲ့ ဖြစ်ပီး နောက်ထပ် အမှားကြီး တစ်ခု ထပ်ဖြစ်တယ် ပြောရမယ်ဆို ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ငြိသွားကြလဲ မသိပေမယ့် မဖြစ်သင့်တဲ့ အရာတစ်ခု ဖြစ်တဲ့ တရားခံရဲ့ အမေ ဒေါ်စိုးစိုးဦး သူ့ယောက္ခမ တော်သူ နဲ့ ဖောက်ပြန်ကြတယ်ကွာ ဆရာမ နေရာမှာ ငါသာ ဆိုရင်လည်း ဟူးးးးးးးးးး ” 

“ ဟာ …. ခယ်မ နဲ့လည်း ဖြစ်တယ် ယောက္ခမ ကိုတောင် မရှောင်ဘူး ဒီကောင် သေသင့်တာပါပဲ  ” 

“ အေးးးကွာ …နေရာမှာတင် ပွဲချင်းပီး ကတ်ကြေးနဲ့ ၁၈ ချက် ထိုးသတ်ခဲ့တာ အေးးး ထားပါကွာ .... တရာခံ ကို သေချာ အစောင့်ပေးပီး နာရေး ပို့ပေးလိုက်ပါ ……… ” 

“ ဟုတ် ဗိုလ်ကြီး .... လေးစားပါတယ်  ” 

“ လေးစားပါတယ်  ” 

………………………………………..

………………………………………..

မီးခိုးခေါင်းတိုင်မှ မီးခိုးလုံးများလွှင့်တတ်သွားတာကို ကြည့်ရင်း အစောင့် ရဲမေ နှစ်ယောက်ကြားမှ လက်ထိပ်လေး ခပ်ထားရင်းဝေမာလှိုင် တစ်ယောက် အံကို တင်းတင်းကြိတ်ထားလိုက်လေသည် ။ နွေရာသီရဲ့ လေပူ တစ်ချို့က ဝေမာလှိုင့် ဆံနွယ်တွေကို တိုးဝှေ့သွားသည်။

“ မောင် …. ၀ေ မောင့်ကို ချစ်ပါတယ် … မောင့် ဆန္ဒတွေကို လည်း အဆုံးစွန်ထိလိုက်လျောခဲ့ပါတယ်.. မောင့်ရဲ့ ပြင်ထန်လွန်းတဲ့ ရမ္မက်မီးတောက်တွေက အခု လွှင့်စင်သွားတဲ့ မီးခိုးတွေနဲ့ ပဲ ထိုက်တန်ပါတယ် မောင် …။နောင်ဘ၀ များ လူ့ဘ၀ ကို ပြန်ရောက်ခဲ့ရင် ဖြူဖြူစင်စင် အချစ်တွေ ရမ္မက်မရှိတဲ့ အချစ်တွေ နဲ့ တွေ့ချင်ပါသေးတယ်မောင် …. မောင့်ကို ချစ်သလို စိတ်လည်း နာတယ် နာကြဉ်းတယ် မောင် …. သွားတော့မောင် … ဘယ်တော့ မှ ပြန်မလာနိုင်တော့တဲ့ ရမ္မက်ရဲ့ လမ်းဆုံး ကို တစ်ယောက်တည်းသာ သွားတော့မောင် ………  ” 


ဆက်လက်ကြိုးစားပါဦးမည် ....။ 

လင်းစက်နိုင်


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။



Thursday, April 19, 2018

မြန်ဆန် မှန်ကန် ဆရာထန် အပိုင်း ( ၂ )

မြန်ဆန် မှန်ကန် ဆရာထန် အပိုင်း ( ၂ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - Naw Naw 

သွယ်သွယ်မိုးယုသည် ဆရာထန် ဆိုတဲ့ အကြားအမြင်ပေါက်ပြီး ယတြာကောင်းသည် ဆိုတဲ့ ဆရာတယောက်ဆီကို သွားပြီး အစီအမံတွေ လုပ်နေသည် ဆိုတာကို ကျော်ကျော်ဘို သိသွားသည် ။ ရဲမှူးကို မသေချာဘဲ သူ သတင်းမပို့သေး ။ ရဲမှူးက ဘာထူးလဲ ခဏခဏ မေးနေသည် ။ သူက ကျနော် စုံစမ်းဆဲပါ ဆရာ လို့ဘဲ ပြောထားသည် ။ သွယ်သွယ်မိုးယု နဲ့ ဆရာထန်တို့ ညနေဖက်ကြီး ချိန်းကြတဲ့အခါ ကျော်ကျော်ဘိုလည်း သေချာအောင် စုံစမ်းဖို့ သူတို့ ချိန်းတဲ့ အိမ်ကလေးဆီကို တိတ်တဆိတ် ချဉ်းကပ်သွားခဲ့သည် ။ဆရာထန်ရဲ့ တပည့်ကြီး ဆိုတဲ့ ဦးကင်းသည် လူရှေ့မှာတော့ ပုတီးကြီးနဲ့ တရားသမားကြီး ပုံဖမ်းနေပေမယ့်လူသူ မရှိတဲ့ ဒီခြံ ဒီအိမ်ထဲမှာတော့ ဂျော်နီဝါကား နဲ့ ဘဲကင် အမြည်းနဲ့ ငြိမ့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

ကျော်ကျော်ဘိုသည် ဆရာထန်နဲ့ ရဲမှူးကတော် သွယ်သွယ်မိုးယု တို့ တရားခန်းထဲမှာ ဓါတ်ကူးနေကြတာကို မျက်မြင်တွေ့ချင်တဲ့အတွက် ခက်ခက်ခဲခဲ စွန့်စွန့်စားစား ချောင်းမြောင်းသည် ။ဆရာထန်ရဲ့ တရားခန်းလေးသည် မီးလုံး ဝါတာတာလေး တလုံးဘဲ ထွန်းထားသည် ။

“ ဟင် .” 

ကျော်ကျော်ဘို အရမ်း အံ့သြသွားသည် ။ သူ မြင်လိုက်ရတာက တရားသမားကြီး ဆရာထန်နဲ့ သူ့ရဲမှူးကတော် သွယ်သွယ်မိုးယုတို့ နှစ်ယောက်စလုံးသည်ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးတီးတွေ နဲ့ ဖြစ်နေကြလို့ ။သူတို့ လေးစားရတဲ့ ရဲမှူးကတော်ရဲ့ ဆူဖြိုးလုံးဝန်းတဲ့ရင်သားကြီးတွေနဲ့ စွင့်ကားတောင့်တင်းတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို တွေ့မြင်လိုက်ရလို့ ပေါင်ကြားက လိင်ချောင်း မတ်မတ် ထောင်သွားရတဲ့အထိဘဲ ။ အထူးသဖြင့် ပေါင်တန်ဖြူဖြူကြီးတွေရဲ့ ခလယ်က မို့ဖေါင်းတဲ့ မိန်းမအင်္ဂါစပ်ကြီးက တအား ကြည့်ကောင်းလှသည် ။

အမွှေးရေးရေးနဲ့ နီညိုညို အကွဲကြောင်းကြီးက အင်္ဂါစပ် နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးတွေက ထင်းနေသည် ။ ဆရာထန်သည် မတ်တပ် ထရပ်လိုက်ပြီး သူ့ခါးက အညိုရောင် ပုဆိုးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။

“ အိုး..” 

ဆရာထန်ရဲ့ ညိုမဲမဲ လိင်တန်ချောင်းကြီးက လုံးပတ်က တုတ်ပြီး ရှည်လွန်းသည် လို့ ကျော်ကျော်ဘို ထင်မိသည် ။ သွယ်သွယ်မိုးယုသည်

“ အို..အောင်မြင်လိုက်တဲ့ ဟာကြီး..ဆရာရယ်...” 

လို့ ပါးစပ်က ပြောလိုက်ရင်း လေးဖက်ထောက်ရက်နဲ့ ဆရာထန့်ဆီကို တိုးကပ်သွားတာကိုလည်း မြင်လိုက်ရသည် ။

ကျော်ကျော်ဘိုလည်း ရဲမှူးကတော်သည် ဒီလို လုပ်ရပ်မျိုးကို လုပ်လိမ့်မည်လို့ ဘယ်တုံးကမှ မထင်ခဲ့မိဘူး ။ ဆရာထန်ရဲ့ လိင်တန်ထိပ် ဒစ်လုံးကြီးကို လျာနဲ့ ကျကျနန ယက်ပေးနေသည် ။ဆရာထန်လည်း ခါးကို ကော့ပေးထားရင်း မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ခါ ဇိမ်ခံနေသည် ။ 

ဒီလို တရားခန်းထဲမှာ ဆရာထန်နဲ့ သွယ်သွယ်မိုးယုတို့ လုပ်နေကြတာကို အပြင်ခန်းက တပည့်ကြီး ဦးကင်းကထရံပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်ရင်း ကွင်းတိုက်နေတာကိုလည်း ကျော်ကျော်ဘို တွေ့မြင်လိုက်ရသည် ။တောက်..ဒီလူတွေဟာ တကယ့် ဆရာ အစစ်တွေမှ မဟုတ်ဘဲ ...လူလိမ်လူညာတွေဘဲ....။

ကျော်ကျော်ဘိုလည်း ဆရာထန်ရဲ့ လိင်ချောင်းကြီးကို အားရပါးရ စုတ်နေတဲ့ သွယ်သွယ်မိုးယုကို ကြည့်ရင်း တအားတင်းလာတဲ့ သူ့လိင်တန်ကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားမိနေသည် ။ သွယ်သွယ်မိုးယုသည် လေးဖက်ထောက်ရက်နဲ့ စုတ်ပေးနေတာမို့ ဖင်ဖြူဖြူကြီးတွေနဲ့ ပြူးထွက်နေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးကိုလည်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်တွေ့နေရသည် မဟုတ်လား ။

သွယ်သွယ်မိုးယု နဲ့ ဆရာထန်တို့ ဆက်ဆံနေပုံက အခုမှ စပြီး လိင်ဆက်ဆံတာ မဟုတ်ဘဲ အရင်ကအတွေ့ အကြုံတွေ ရှိခဲ့ပြီးသား ဖြစ်မည် လို့ ကျော်ကျော်ဘိုက ခန့်မှန်းလိုက်သည် ။ 

သွယ်သွယ်မိုးယုသည် ဆရာထန်ရဲ့ လိင်တန်ကို စုတ်ပေးနေရုံမကဘဲ ဆရာထန်ရဲ့ စအိုပေါက်ကိုပါ လျားနဲ့ ထိုးဆွကလိပေးနေတာကို တွေ့ရသည် ။ ဆရာထန်ကလည်း သွယ်သွယ်မိုးယုရဲ့ အစုတ်အယက်တွေကို တော်တော့်ကိုသဘောကျပုံရသည် ။ ဆရာထန်ရဲ့ ညည်းသံတွေက ကျယ်လောင်လှသည် ။

ကျော်ကျော်ဘိုသည် သူ့စုံစမ်းတွေ့ရှိချက်ကို သူ့ရဲမှူး ဦးဝင်းမောင်သန်းကို ပြန် သတင်းပို့ရမှာကို ဝန်လေးနေသည် ။ သွယ်သွယ်မိုးယု ကိစ္စကို သူက ရဲမှူးကို သတင်းပို့ပေးလို့လည်း သူ့ကို ရဲမှူးက 

“ ကျေးဇူးဘဲကွ..” 

လို့ ပြောတာထက် ဘာမှ ပိုမယ် မထင်ဘူး ။ ရဲမှူးကို မပြောဘဲ ရဲမှူးကတော်ကို သူသိနေတဲ့အကြောင်း ခြိမ်းခြောက်ပြီးလိုတာတောင်းတာက ပိုပြီး အကျိုးအမြတ် ရှိလိမ့်မည် လို့ ကျော်ကျော်ဘိုက စဉ်းစားမိသည် ။

သူ့ကို မနက်က ရဲမှူးက 

“ ဘယ်လိုလဲကွ..ကျော်ကျော်ဘို....ငါ့မိန်းမ အကြောင်း စုံစမ်းတာ ဘာထူးလဲ...အားမနာနဲ့ကွာ..မင်း ဘာမြင်သလဲ..ဘာသိခဲ့ရသလဲ..ဘွင်းဘွင်းသာ ပြောကွာ.....” 

လို့ မေးခဲ့ပေမယ့် ကျော်ကျော်ဘို က ရဲမှူးကတော်သည် ရဲမှူး ရာထူးတိုးတက်ဖို့အတွက် ဗေဒင် အကြားအမြင်ဆရာ တယောက်ဆီကို သွားပြီး ယတြာခြေတာတွေ လုပ်နေတာ တွေ့သည် လို့ ပြောပြလိုက်ပါသည် ။ ရဲမှူးက 

“ ဒါဘဲလား....ရိုးရိုးသားသား ဟုတ်ရဲ့လားကွ....မြင်ရင်မြင်တာ ပြောနော်..” 

လို့ ထပ်မေးပြန်သည် ။ ကျော်ကျော်ဘိုလည်း

“ ဆရာကတော်ကအေးအေးဆေးဆေး ပါဘဲ ...ဘာမှ ထူးခြားတာ မမြင်ခဲ့ရပါဘူး...” 

လို့ ဖြေလိုက်သည် ။ရဲမှူးဦးဝင်းမောင်သန်းလည်း ကျော်ကျော်ဘို ဖြေတာကို သိပ် အားမရလှ ။ လွန်ခဲ့တဲ့ အပတ်က သူသည် ဇနီး သွယ်သွယမိုးယုကို လိင် မဆက်ဆံတာ လနဲ့ချီပြီး ကြာခဲ့ရာက ပထမဆုံးအကြိမ် ပြန် ဆက်ဆံခဲ့သည် ။ ဒီအခါမှာ သွယ်သွယ်မိုးယုရဲ့ အင်္ဂါစပ်သည် လောလောလတ်လတ် လိင်ဆက်ဆံထားခဲ့တဲ့ အနေအထား ဖြစ်နေတာကို သိလိုက်ရသည် ။

လိပ်ဆက်ဆံတာ မရှိဘဲ လနဲ့ချီပြီး ကြာတဲ့အခါ အင်္ဂါစပ်သည် စစချင်း ဆက်ဆံတဲ့အခါမှာ သိသိသာသာကြီး တင်းကြပ်နေတတ်တာကို အိမ်ထောင်သက်ကြာပြီး အတွေ့အကြုံတွေ များခဲ့ပြီးသား ဦးဝင်းမောင်သန်းက သိထားသည် ။ အခု ဆက်ဆံလိုက်တဲ့အခါ သွယ်သွယမိုးယုရဲ့ အင်္ဂါစပ်သည် ပွင့်အာပြီး တင်းကြပ်တဲ့အရသာလည်း မရတော့တဲ့အတွက် ကိုယ့်ထက်ကြီးတုတ်တဲ့ လီးချောင်းနဲ့ လိုးဆောင့်တာတွေကို ခံခဲ့သည် လို့တောင် သူ့စိတ်ထဲမှာ မသက်ာဖြစ်ခဲ့သည် ။

ပွင့်လင်းသူပီပီ လိင်ဆက်ဆံတာ အပြီး သွယ်သွယမိုးယုကို စောက်ဖုတ်က အနေအထား ပျက်နေပါလား..တယောက်ယောက်နဲ့ လိုးထားခါစ ပုံကြီး....လို့ မေးလိုက်တဲ့အခါ သွယ်သွယမိုးယုက 

“ ဟင့်မလိုးပါဘူး....ဘယ်သူနဲ့မှ..ကိုကြီးနဲ့ မလုပ်ဖြစ်တော့ သွယ်လည်း လိုချင်တဲ့စိတ်တွေ ဖြစ်မိတာနဲ့ ခရမ်းသီးနဲ့ ကစားမိလို့ နေမှာပါ ကိုကြီးရဲ့...” 

လို့ ဖြေခဲ့သည် ။ ဒါကို ဦးဝင်းမောင်သန်းက မကျေနပ် ။ သူ့စိတ်ထဲမှာ သွယ်သွယမိုးယုက ညာနေသည်....သူ မလွဲမသွေ တယောက်ယောက်နဲ့ ဘွတ်နေမည် လို့ တွက်ဆနေသည် ။

“ ကျော်ကျော်ဘို.....”

“ ဗျာ..ရဲမှူး...”

“ စုံစမ်းတာကို မရပ်ပစ်လိုက်နဲ့ကွာ..မင်း ငါ့ကားကို မောင်းစရာ မလိုဘူး..ငါ တခြားရဲသားတယောက်ကို ခေါ်ခိုင်မယ်...ဒီကိစ္စကို မင်း ဖိဖိစီးစီး လိုက်စမ်းပါကွာ..အားကိုးပါရစေ.....” 

လို့ ပြောလိုက်လေသည် ။ ကျော်ကျော်ဘိုလည်း 

“ စိတ်ချပါ ရဲမှူး....ကျနော် ထပ် စုံစမ်း ထောက်လှမ်းပေးပါမယ်...” 

လို့ ပြန်ပြောလိုက်သည် ။ ကျော်ကျော်ဘိုသည် ရဲမှူးရဲ့ အိမ်မှာ နေရသည် ။မနက်ပိုင်းမှာ ရဲမှူး အလုပ်ကို ထွက်သွားတာနဲ့ ကားကို သုတ်သင်ပေးနေသယောင်နဲ့ အိမ်ရှေ့မှာ ရပ်ထားတဲ့ကားအနားမှာ မယောင်မလည်နဲ့ သူ ရှိနေသည် ။သွယ်သွယ်မိုးယု ခဏကြာတော့ အလှအပတွေ ပြင်ဆင်ပြီး ထွက်လာသည် ။

“ မမ....ကျနော်လိုက်ပို့မယ်လေ...” 

လို့ ကျော်ကျော်ဘိုက ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ သွယ်သွယ်မိုးယုက

“ မမ က တက်ဆီနဲ့ သွားမလို့ကွ...” 

လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ကျော်ကျော်ဘိုက 

“ မမရယ်...ကား ရှိနေတာဘဲ..ကျနော်လည်း အားနေတာဘဲ..ကျနော် လိုက်ပို့ပေးပါမယ်...” 

လို့ ပြောပြီး ကားတံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်သည် ။

“ မင်းကားကို စီးတော့ စီးချင်တယ်...ဒါပေမယ့် မမ ဘယ်သွားတယ် ဆိုတာကို မင်းဆရာကို ပြန်မပြောစေချင်ဘူး.”

လို့ သွယ်သွယ်မိုးယုက ပြောလိုက်သည် ။ကျော်ကျော်ဘိုက

“ မမ သဘောပါ..မမက မပြောနဲ့ ဆိုရင် ကျနော်က မပြောပါဘူး....မမ ...” 

လို့ ပြောရင်း ကားကို အိမ်ရှေ့က မောင်းထွက်လိုက်သည် ။

“ အိုကေလေ..မင်းကို မမ ယုံလိုက်မယ်နော်...”

“ စိတ်ချပါ မမ....အခု ကျနော် ဘယ်ကို မောင်းရမလဲဟင်.....”

“ ဘောက်ထော်က ရွှေမှန်ကင်း ဟိုတယ် ကို...”

ကျော်ကျော်ဘို ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည် ။ ရွှေမှန်ကင်း ဆိုတဲ့ ဟိုတယ်က နံမည်ကြီး ။ သမီးရည်းစားတွေချိန်းဆော်ကြတဲ့ ဘိ တခု ဖြစ်သည် ။

“ မမ ချိန်းထားတာ တခု ရှိလို့ကွ..မမ အဲ့ကို သွားတာ မင်းဆရာကို မသိစေချင်ဘူး...”

“ စိတ်ချပါ..မမ...ကျနော် ပြန်မပြောပါဘူး....”

“ အင်း..မမ...မင်းကို မုန့်ဖိုး ပေးမယ်...မင်း မမကို သုံးနာရီလောက် ကြာရင် ပြန်လာခေါ်မလား...”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ..”

ရွှေမှန်ကင်းဟိုတယ်ကို ရောက်တဲ့အခါ သွယ်သွယ်မိုးယု ကားပေါ်က ဆင်းပြီးတဲ့နောက် ကျော်ကျော်ဘိုသည် ကားကို မောင်းထွက်ခဲ့လိုက်သည် ။ ၁၅ မိနစ်လောက် လျောက်မောင်းနေပြီးတဲ့နောက် ရွှေမှန်ကင်းဟိုတယ်ကိုပြန်လှည့်သွားလိုက်သည် ။ ဟိုတယ်က ဝန်ထမ်းလေးကို အသာခေါ်ယူပြီး စောာစောက စော်မိုက်မိုက်က ဘယ်အခန်းကို ဝင်သွားသလဲ လို့ မေးလိုက်သည်။ ဝန်ထမ်းကောင်လေးက ပြုံးစိစိနဲ့ အခန်း  ( ၃၃ ) မှာ အကို ….လို့ ပြောပြသည် ။

ကျော်ကျော်ဘိုလည်း အခန်း ၃၃ နဲ့ ကပ်ရက်က အခန်း၃၄ ကို ခဏသုံးမည် ဆိုပြီး ကောင်လေးကို ပိုက်ဆံ ထုတ်ပေးပြီး ညှိလိုက်သည် ။အခန်း၃၄ ထဲကနေပြီး အခန်း၃၃ ဖက်ကို ချောင်းကြည့်ဖို့ အပေါက် ရှာလိုက်သည် ။ ဟိုတယ်တွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်းအခန်းတွေကို ချောင်းကြည့်ဖို့ အပေါက်လေးတွေ ဖေါက်ထားတာမို့ တဖက်ခန်းကို ကျော်ကျော်ဘိုချောင်းကြည့်လို့ ရသည် ။

“ ဟင်..”

ကျော်ကျော်ဘို အံ့သြခြင်း ကြီးစွာ ဖြစ်သွားရသည် ။တဖက် အခန်းမှာ တွေ့လိုက်ရတာက ဆရာထန်ရဲ့ လက်ထောက် ဦးကင်းကြီးနဲ့ ရဲမှူးကတော်ကို တွေ့လိုက်ရလို့ပါဘဲ ။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးသည် ကိုယ်တုံးလုံးတွေနဲ့ ဖြစ်နေသည် ။ သွယ်သွယ်မိုးယုသည်ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ဦးကင်းရဲ့ တုတ်ဖီးတဲ့ လီးကြီးကို ကျကျနန စုတ်ပေးနေသည် ။

အင်း..မိန်းမတွေများ ဖေါက်ပြန်တတ်လိုက်ကြတာ..ဆရာထန်နဲ့ လိုးရတာ အားမရလို့ သူ့လက်ထောက် အဖိုးကြီးကိုတောင် ဟိုတယ် လာကုန်းနေရတဲ့ သွယ်သွယ်မိုးယုရဲ့ လင်အပေါ်မှာ ဖေါက်ပြားတဲ့ လုပ်ရပ်ကို အံ့သြခြင်းနဲ့ ချောင်းနေမိသည် ။

ကြည့်နေဆဲ ဦးကင်းက

“ ကလေးမ...လိုးကြရအောင်ကွာ...ငါ တအား ထန်နေပြီ...” 

လို့ ပြောလိုက်တာကို တွေ့ရကြားရသည် ။ သွယ်သွယ်မိုးယု လည်း...လီးစုတ်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး 

“ သမီးလည်း တအား ထန်နေတာဘဲ ဦးရယ်....” 

လို့ ပြန်ပြောရင်း မတ်တပ်ထ ရပ်လိုက်သည် ။ဦးကင်းလည်း သွယ်သွယ်မိုးယု ရဲ့ ကော့တင်း ဖြိုးလုံးတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို သူ့လက်ကြီးတွေနဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆုပ်နယ်နေလိုက်ရင်း 

“ ဖင်ကုန်းပေးစမ်း ကလေးမ....” 

လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ သွယ်သွယ်မိုးယု လည်း 

“ ဟုတ် ကဲ့ ဦး....” 

ဆိုပြီး ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်ထောင်ကုန်း ပေးလိုက်လေသည် ။ဦးကင်းသည် သွယ်သွယ်မိုးယုရဲ့ ဖင်ကြီးတွေရဲ့ အနောက်တည့်တည့်မှာ နေရာ ဝင်ယူလိုက်သည် ။  ဖင်တုံးကြီးတွေက ဝိုင်းစက် စွင့်ကားနေတာ ချောင်းနေတဲ့ ကျော်ကျော်ဘို တယောက် သွားရည်တမြားမြားနဲ့ တပ်မက်သဘောကျနေရပြီး လီးလည်း မတ်မတ် ထောင်လာရသည် ။

ဦးကင်းသည် သူ့လက်ဖဝါးထဲကို တံတွေးတွေ တထွပ်ထွပ်နဲ့ ထွေးထည့်ပြီး သူ့လီးကို လက်နဲ့ နယ်လိုက်သည် ။သွယ်သွယ်မိုးယုသည် ဖင်ကုန်းပေးထားရင်း...

“ ဦး.....ဘာကြာနေတာလဲ....လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့လေ....” 

လို့ မချင့်မရဲ နဲ့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ဦးကင်းက တဟဲဟဲ ရယ်လိုက်ပြီး 

“ ချောဆီထည့်ပေးနေတာပါ ကလေးမရယ်..”

လို့ ပြောပြီး ဖင်ကြားက ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို လီးကြီး ဖိသွင်းလိုက်လေသည် ။

“ အိုး....”

“ ပွတ်..”

လီးထိပ် ဒစ်ကားကြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို စွပ်ရက်ကြီး ဝင်သွားသည် ။ဦးကင်းသည် မျက်စိကို မှေးပြီး ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး တချက်ချင်း အရသာခံပြီး လိုးထည့်နေရင်း သွယ်သွယ်မိုးယုရဲ့ ဖင်တုံးကြီးတွေကို ဘယ်ညာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တဖန်းဖန်း ရိုက်ထည့်သည် ။

ဦးကင်းသည် တစွိစွိနဲ့ လိုးထည့်နေရင်း သွယ်သွယ်မိုးယုရဲ့ ဖင်ပေါက်ညိုညိုလေးကို လက်မနဲ့ ဖိချေ ကစားနေသည် ။ ကြည့်ရတာ ဦးကင်းသည် ဖင်ပေါက်ကို လိုးဖို့ စိတ်ကူးနေပုံရသည် လို့ ကျော်ကျော်ဘိုက မြွေမြွေချင်း ခြေမြင်သည် ဆိုသလို အထာပေါက်သည် ။

သွယ်သွယ်မိုးယုကလည်း ဦးကင်း ဒီယုန်မြင်လို့ ဒီခြုံထွင်နေသည်ကို သိသည် ။သွယ်သွယ်မိုးယုသည် ဖင်လိုးခံဘူးတဲ့ မိန်းမတယောက် ဖြစ်သည် ။ ဦးကင်း လိုးရင်လည်း ပေးမယ့် မိန်းမတယောက် ပါ ။ဦးကင်းကတော့ စောက်ဖုတ်ကို စိတ်ကြိုက် လိုးဆောင့်ရင်း ကျင့်သားရလာတဲ့ လက်မကို ဖင်ပေါက်ထဲမှာ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေသည် ။ သွယ်သွယ်မိုးယုမှာလည်း လီးကြီးတဲ့ဦးကင်းကို ကုန်းချင်နေလို့ ဆရာထန် မသိအောင် ဒီဟိုတယ်မှာ ချိန်းပြီး ကုန်းတာ ဖြစ်သည် ။

ချောင်းနေတဲ့ ကျော်ကျော်ဘိုသည် ဆရာကတော် သွယ်သွယ်မိုးယုကို လိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်နေပြီးတင်းမာထောင်ထနေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို ကွင်းတိုက်နေသည် ။တဖက်ခန်းက ဦးကင်းကတော့ တဖန်းဖန်းနဲ့ ဆောင့်ကာလိုးနေသည် ။

လှိုင်းထန်(သို့မဟုတ် )ဆရာထန်သည် လုပ်လာတာ ကြာလာတော့ အကြောက်တရား သိပ် မရှိတော့ ။ရဲရဲတင်းတင်းဘဲ သူ့ကို အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ချဉ်းကပ် အကူအညီ တောင်းခံလာတဲ့ မိန်းမတွေကို ဆွဲဆွဲစားသည် ။

ဦးကင်း ( သို့မဟုတ် ) ဦးပီကင်းကြီးက “ လှိုင်းထန် ..လူလေး....ဒို့ လစ်ကြရင် မကောင်းဘူးလား...တခြား နယ်တနယ်ကို သွားပြီး လုပ်စားကြရင် ကောင်းမယ်...မင်းက အခု ရဲကတော်ကိုပါ တက်ကြံနေတယ်...တနည်းနည်းနဲ့ ပေါ်ပေါက်ခဲ့ရင် ဒို့ မစားသာဘူး..မချောင်ဘူးကွ..ဝိုင်းသမကြမှာကွ....” လို့ သတိပေးလေသည် ။

ဆရာထန်က

“ ဦးကြီးက စိတ်ပူတတ်လွန်းတယ်ဗျာ..ကျနော် လုပ်လာတာ ဘယ်လောက် ကြာပြီလဲ...လှိုင်းထန်တို့က အရှောင်အတိမ်း ဂျက်စီဂျိန်း ပါ...မပူပါနဲ့..ကျုပ် ချည်တဲ့ကြိုး ကျုပ် ပြန်ဖြည်တတ်ပါတယ်လေ....အေးဆေးပါ”

လို့ ပြောလိုက်လေသည် ။နွယ်သာကီသည် ယောကျ်ား ဖြစ်သူ ဗိုလ်မှူးသက်မင်း ရာထူးတိုးဖို့ တိုးတက်ကြီးပွားဖို့ အတွက် ဆရာထန်ဆီကို ရောက်လာတာ ဖြစ်သည် ။

နွယ်သာကီသည် ခြေမွေးမီးမလောင် လက်မွေးမီးမလောင် အဲကွန်းလွှတ်ထားတဲ့ တိုက်ထဲ အပူအပင် မရှိနေ..အိမ်အကူတွေ ချက်ပေးတာစား..လျှော်ပေးတာဝတ်နေရတဲ့ အရာရှိကတော် တယောက်မို့ နုဖတ်စိုပြေနေသည် ။ စားနိုင်သည် ဆိုပြီး သွားဖြဲနဖြဲ စားတဲ့ မိန်းမတယောက် မဟုတ်ဘဲ အစစ သတိရှိ ဆင်ခြင်တဲ့ မိန်းမတယောက်မို့ နွယ်သာကီသည် ပိန်ပါး ချပ်ရပ်ဆဲ ဖြစ်သည် ။ ပစ္စည်းကောင်းတဲ့ မိန်းမ တယောက် ဆိုတာ မြင်တာနဲ့ သိနိုင်သည် ။ ကိုယ်လုံး ကောက်ကြောင်းက အကွေ့အကောက် အမို့အမောက်တွေနဲ့ မိုက်သည် ။

ဆရာထန်သည် နွယ်သာကီကို မြင်တာနဲ့ သဘောကျသွားသည် ။ နွယ်သာကီသည် လတ်တလော ညိနေတဲ့ ရဲမှူးကတော် သွယ်သွယမိုးယု ထက် သုံးပြန်မက ပိုမိုက်သည် ။ မြင်တာနဲ့ ဆရာထန် ကြွေသွားသည် ။နွယ်သာကီသည် ခေတ်ပညာတတ် ငွေကြေး ချမ်းသာကြတဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းက ပေါက်ဖွားလာတဲ့ မိန်းမတယောက်ဖြစ်သလို လတ်တလောလည်း လင်ဖြစ်သူက အရာရှိကြီးတယောက်မို့ သူမကို လိမ်လည်ဖို့ လှည့်ဖျားဖို့က ပိရိဖို့ လိုမည်ကို ဆရာထန်က သိသည် ။ ပိပိရိရိနဲ့ ဖျန်းနိုင်ရင် ပတ်နိုင်ရင် နွယ်သာကီကို ကောင်းကောင်း ခီးရမည် ဆိုတာကို သိသည် ။ 

ဦးကင်းကတော့ 

“ လှိုင်းထန်..မင်း ချောက်ကမ်းပါးကြီးပေါ်မှာ ကြိုးတန်းလျောက်နေပြီ...တချိန်ထဲမှာလည်း ကျားမြီးကို ဆွဲနေတယ်....ကြည့်လုပ်ကွာ....ငါလည်း အသက်ကြီးမှ ဂျေးထဲ မအောင်းချင်တော့ဘူး...” 

လို့ သတိပေး ပြောပေမယ့် လှိုင်းထန်သည် အကြောက်တရား လုံး၀ မရှိပေ ။

နွယ်သာကီကို လူမသိတဲ့ သူတို့ လုပ်နေကျ “ ဘိ ” ခြံလေးထဲကို နေ့လည် ၁နာရီ တိတိ လာဖို့ ချိန်းဆိုလိုက်ပါသည် ။ ခက်တာက နွယ်သာကီသည် ကားကို ကိုယ်တိုင် မမောင်း ။ လင်ဖြစ်သူရဲ့ ရုံးကားနဲ့ဘဲ အပြင်ထွက် သွားလာတတ်သူ ဖြစ်သည် ။ ဆရာထန် ချိန်တဲ့ဆီကို လင်ယောကျ်ား ဗိုလ်မှူးထက်မင်းရဲ့ ကားဒရိုင်ဘာကြီးကိုဘဲ လိုက်ပို့ခိုင်းလေသည် ။

နွယ်သာကီသည် ဆရာထန်က သူသည် ကျင့်ကြံထားသူ ဖြစ်လို့ သူ့အသားနဲ့ ထိပြီး ဓါတ်ကူးလိုက်ရင် လင်ဖြစ်သူရဲ့ ကြီးပွားတိုးတက်လာ လမ်းတွေကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်လာလိမ့်မည် လို့ ပြောတဲ့အတွက် ဆရာထန်နဲ့ အဝတ် ကြားခံမပါဘဲ အသားချင်း ထိကြဖို့ သဘောတူလိုက်လေသည် ။

ကြုံဖူးတဲ့ မိန်းမတွေ ပြောပြတာကတော့ အသားချင်း ထိရုံ မဟုတ်ဘဲ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထပ်ရက် လှဲအိပ်ပြီး ကိုယ်ချင်း ပွတ်ကြရတာ တဲ့ ။နွယ်သာကီလည်း.

“ ဒါဆို ..လိင်ဆက်ဆံတဲ့ သဘောပေါ့နော်..” 

လို့ မေးကြည့်မိတဲ့အခါ ကြုံဖူးတဲ့ မိန်းမက 

“ လိင်အင်္ဂါချင်းတော့ မသွတ်သွင်းပါဘူး ညီမရယ်..အဲ....ထိမ် တိုးမိ ပွတ်မိတာတော့ရှိမှာပေါ့လေ....” 

လို့ ဖြေလေသည် ။

“ အမလေး..အမရယ်.....ရင်တုန်စရာကြီးပါလား...” လို့ နွယ်သာကီက ပြောလိုက်မိခဲ့သည် ။ 

ဒီမိန်းမကတော့ ပြုံးစိစိနဲ့..

“ ပြောမယုံ ကြုံဖူးမှ သိလိမ့်မယ်....ညီမရေ...ဆရာထန်က စူပါကြီး....” 

လို့ ပြောခဲ့သည် ။ နွယ်သာကီလည်း ..

“ ဘာ စူပါ လဲဟင်..” 

လို့ အထပ်ထပ် မေးခဲ့ပေမယ့် သူကမပြောပြဘူး ။

ဆရာထန်ရဲ့ လက်ထောက် ဦးကင်းက အခန်းလွတ်တခုထဲမှာ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ အကုန်လုံးကို ချွတ်ပစ်ပြီး အိပ်ရာခင်း ဖြူဖြူကြီး တထည်ကိုဘဲ ကိုယ်မှာ ရစ်ပတ်ထားရင်း ဆရာထန်ကို စောင့်ဖို့ ပြောလေသည် ။နွယ်သာကီသည် ဆရာထန်နဲ့ ဓါတ်ကူးရမှာကို ရင်တွေ တလှပ်လှပ်နဲ့ စိတ်တွေ အရမ်းကို လှုပ်ရှားနေသည် ။

ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်လိုက်ပြီး ဦးကင်း ပေးတဲ့ အိပ်ရာခင်းဖြူဖြူကြီးကို ကိုယ်မှာ ရစ်ပတ်ဖို့ လုပ်နေတဲ့အချိန် နွယ်သာကီရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံး အလှကို တဖက်ခန်းက ဆရာထန်နဲ့ ဦးကင်းတို့ကချောင်းကြည့်နေကြသည် ။

နွယ်သာကီသည် နို့လုံးကြီးတွေ တင်းတင်းလုံးလုံးနဲ့ ခါးကသေးသေး တင်ပါးတွေက စွင့်ကား ထယ်ဝါနေတာကို ဆရာထန်လည်း အမြည်းသဘောနဲ့ ကြည့်နေတာ ဖြစ်သည် ။ နွယ်သာကီမှာတော့ အိပ်ရာခင်းကြီး ကိုယ်မှာ ပတ်ရစ်ပြီး ဆရာထန် အလာကို ကုတင်လေးပေါ်မှာ စောင့်နေသည် ။ငါးမိနစ်လောက် ကြာပြီးတဲ့အခါ ဆရာထန်သည် နွယ်သာကီ ရှိနေတဲ့ အခန်းလေးထဲကို ဝင်လာသည် ။

နွယ်သာကီသည် ကိုယ်လုံးတီးကြီး ဝင်လာတဲ့ ဆရာထန်ကို မျက်လုံး အပြူးသားလေးနဲ့ ကြည့်ပြီး တအား အံ့သြနေသည် ။ ပေါင်ကြားက လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးသည် ရှည်လည်း တော်တော် ရှည်တဲ့အတွက်ပါ ။ဟိုမိန်းမ တယောက် ပြောပြခဲ့ဖူးတဲ့ စူပါကြီး ဆိုတာ ဒါကြီးကြောင့်ဘဲ ဖြစ်မည် လို့ သဘောပေါက်လိုက်သလိုဘဲ...။

“ ကဲ မိန်းကလေး..ဓါတ်ကူးကြဖို့ အချိန်တန်ပြီ ထင်တယ်....”

“ ဟုတ်ပါတယ်..ဆရာ....အဆင်သင့်ပါဘဲရှင် ….”

နွယ်သာကီရဲ့ ကိုယ်မှာ ပတ်ရစ်ထားတဲ့ အိပ်ရာခင်းကြီးကို ဆရာထန်က ဆွဲဖယ်ပစ်လိုက်ပါသည် ။

“ အိုး...ဆရာ.....”

နွယ်သာကီလည်း မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်သွားတာမို့ ရှက်ပြီး ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားစိုင်တွေကို လက်တဖက်နဲ့ ကာ...ပေါင်ကြားက ဖေါင်းမို့မို့ကြီးကို လက်ဖဝါးတဖက်နဲ့ကာလိုက်သည် ။

ဆရာထန်က ခပ်တည်တည် မျက်နှာထားနဲ့ “ ဒီလို ရှက်နေလို့ အလုပ် မဖြစ်ဘူး..မိန်းကလေး....လက်ကာခြေကာ မလုပ်နေနဲ့..ကိုယ်ချင်းအပ် လူချင်းထပ်ကြရအောင်...” လို့ ပြောလိုက်ပြီး နွယ်သာကီကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှဲအိပ်ခိုင်းပြီး သူက အပေါ်ကနေ တက်မှောက်လိုက်သည် ။ ဒီလိုတက်မှောက်တဲ့အချိန် ဆရာထန်ရဲ့ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်က နွယ်သာကီရဲ့ ရင်သားကြီး နှစ်ခိုင်အပေါ် ဆုပ်ကိုင်ရက်သား ဖြစ်နေသလို ဆရာထန်ရဲ့ တုတ်လုံးတဲ့ လိင်ချောင်းရှည်ရှည်ကြီးကလည်း နွယ်သာကီရဲ့ ပေါင်ကြားကို ထိုးထောက်မိနေသည် ။

“ မိန်းကလေး...နှုတ်ခမ်းတွေကို ဟထားပြီး လျာကို ထုတ်ထား...ကျုပ်လျာနဲ့ မိန်းကလေးရဲ့လျာတို့ ပွတ်ကြရမယ်”

ဆရာထန်ရဲ့ ဓါတ်ကူးတဲ့ပုံက နွယ်သာကီ့ ကာမစိတ်တွေကိ တရှိန်ရှိန် နိုးကြွ လာစေပြီ ။လျာချင်း ပွတ်ကြသလို နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်ဆုပ်တာ ခံနေရပြီး ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကိုလည်း လီးဒစ်ကြီးက ပွတ်ထိနေတော့ စိတ်တွေ တအားကို ထကြွလာရလေသည် ။

ဆရာထန့် လက်တဖက်က နွယ်သာကီရဲ့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကို ဖမ်း စမ်းလိုက်သည် ။အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေတာကို ဆရာထန် သိလိုက်ရသည် ။

“ အင်း..သဘာ၀ ဟာ သဘာ၀ ပါဘဲ......” ( စာရေးသူ )

ဖိုနဲ့မ ထိတွေ့ကြရင် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်ကြ..စိတ်တွေ ထကြွ လာရမြဲ မဟုတ်လား...။ဆရာထန်က 

“ မိန်းကလေး....ငါတို့ ပြောင်းပြန် ဓါတ်ကူးကြမယ်...” 

လို့ ရုတ်တရက် ပြောလိုက်တဲ့အခါ နွယ်သာကီလည်း နားမလည်လို့

“ ဘယ်လို ပြောင်းပြန်လဲ ဆရာ...” 

လို့ ပြန်မေးလိုက်ပါသည် ။ ဆရာထန်က 

“ အခုအတိုင်းကိုယ်ချင်းအပ် လူချင်းထပ်ကြရမှာ...ပြောင်းပြန် ထပ်ကြအပ်ကြရမှာ...” 

လို့ ရှင်းပြလိုက်ပြီး နွယ်သာကီရဲ့ ကိုယ်အပေါ်ကနေ ခွာလိုက်သည် ။ ဒီတခါ ထပ်ရအပ်ရတာက ပြောင်းပြန် ။ ဆရာထန်ရဲ့ ကိုယ်အောက်ပိုင်းက နွယ်သာကီရဲ့ မျက်နှာနဲ့ အပ်နေ ထပ်နေသလို နွယ်သာကီရဲ့ အောက်ပိုင်းတွေက ဆရာထန်ရဲ့ မျက်နှာနဲ့ ကပ်နေအပ်နေသည် ။ ဆရာထန်ရဲ့ ထွက်သက်နွေးနွေးကို နွယ်သာကီရဲ့ စောက်ဖုတ် အနားမှာ ရလိုက်သည် ။

နွယ်သာကီရဲ့ မျက်နှာကို လာကပ်တဲ့ ဆရာထန်ရဲ့ လိင်တန်ချောင်းကြီးက ပူနွေးနွေးကြီး ။ အရည်တွေထဲ ထိပ်ကအပေါက်လေးကနေ စိမ့်ထွက် ယိုစီးကျနေသည် ။

“ မိန်းကလေး...ဆရာ့တန်ဆာကို မင်း ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်....”

“ အို.....”

“ အချိန်မရှိဘူးကွယ်..လုပ်စရာ လုပ်လိုက်..ဆရာလည်း မင်း တန်ဆာထဲကို ဆရာ့လျာ ထည့်လိုက်မယ်....”

“ ဟုတ်.....ဆရာ...”

တကယ်တော့ နွယ်သာကီသည် အိမ်က ယောကျ်ားကို ပုလွေကိုင်ပေးနေကျပါ ။ အခုလို တစိမ်းယောကျ်ား ဆရာ့တန်ဆာကို စုတ်ပေးရမယ် ဆိုတော့ စိတ်တွေ တအား ဖေါက်ပြန် လှုပ်ရှားမိရသည် ။ဆရာ့တန်ဆာထိပ်ဒစ်လုံးကြီးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး စုတ်ပေးလိုက်သည် ။ ဆရာကလည်း နွယ်သာကီ့အဖုတ်ကိုသူ့နှာခေါင်းနဲ့ ထိုးကော်နေသည် ။ အဖုတ်ကို နမ်းလိုက် ရှူလိုက် လုပ်နေသည် ။ ဒီ ယားကျိကျိ ဖီလင်က နွယ်သာကီကို ဖီလင်တွေ စွတ် တက်စေသည် ။

ဆရာ့လီးတန်ကြီးကို အပြတ် စုတ်ပစ်လိုက်မိချိန် ဆရာကလည်း နွယ်သာကီ့အဖုတ်ကို သူ့လျာကြီးနဲ့ ဖိဖိ ယက်ပေးသည် ။ သူကောင်းကိုယ်ကောင်း အပြန်အလှန် စုတ်ယက်ပေးလိုက်ကြတာ မရပ်မနားပါဘဲ ။ဆရာထန်သည် စောက်ဖုတ် အယက် ကျွမ်းလှသည် ။စောက်စိကို လာထိပ်နဲ့ ကလိလိုက် ထိုးဆွလိုက် စုတ်ပေးလိုက်နဲ့ အမျိုးမျိုး ဘာဂျာပညာစွမ်းတွေ ပြသနေသည် ။နွယ်သာကီကလည်း လီးကို အပြတ်စုတ်ပေးလိုက်သည် ။

“ မိန်းကလေး...”

“ ရှင် ဆရာ....”

ဆရာထန်က အဖုတ်ကနေ မျက်နှာ ခွာလိုက်ပြီး ခေါ်လိုက်လို့ နွယ်သာကီကလည်း လီးကြီးကို ပါးစပ်က ချွတ်လိုက်ပြီး ထူးလိုက်သည် ။

“ ဓါတ်ကူးလို့တော့ ပြီးပြီး ဓါတ်လုံးကို မင်းကိုယ်ထဲကို ဆရာ ပို့ပေးရတော့မယ်....အဝင်ကောင်းအောင် မင်းက ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးထားရမယ်...ဆရာက ဓါတ်လုံးကို မြေစိုက်နည်းနဲ့ ထည့်ပေးရမယ်....ဟုတ်ပြီလား...”

“ ဟုတ် ဆရာ..ကျမ ဖင်ထောင်ကုန်းလိုက်ရမလားဟင်...”

“ အေး..အေး..မင်း ပေါက်သားဘဲ...မဆိုးဘူး..မင်း ပေါက်လွယ်တယ်..ကဲ..ကဲ..ကုန်းလိုက်စမ်း..”

“ ဟုတ် ဆရာ....”

နွယ်သာကီက ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည် ။ 

“ ထောင်လိုက်..ဖင်တွေကို...အပေါ်ကနေ မြေစိုက်နည်းနဲ့ ထည့်မှာ.....”

“ ဘာ..ဘာကို ထည့်မှာလဲ ဆရာ...”

“ ဓါတ်လုံး....ဓါတ်လုံး......”

ဆရာထန် ထည့်ပြီ ။ အပေါ်စီးက မြေစိုက်နည်းနဲ့ ထည့်တာ ။ ဓါတ်လုံးတော့ မဟုတ် ။ သူ့တန်ဆာကြီး ။

“ အိုး..အူးအူးအူး......”

တဇွတ်ဖွတ်နဲ့ ထည့်နေတဲ့ ဆရာထန့် လီးတုတ်တုတ်ကြီးရဲ့ အဝင်အထွက်တွေကြောင့် နွယ်သာကီရဲ့ပါးစပ်ကအော်သံလေး ထွက်လာသည် ။

“ ဝင်ပြီ..ဝင်ပြီ...အထဲထိရောက်အောင် တွန်းပို့ပေးလိုက်ကြရအောင်...မိန်းကလေး...........”

ဆရာထန်က နွယ်သာကီ့ ဖက်ကြီးတွေ အပေါ်မှာ ခွပြီး သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲကို ဒလစပ် လိုးဆောင့်နေပါသည် ။

“ အား.....အားရှီး...အား...အမလေး.....အိုး.....ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ ဆရာရယ်....”

“ ဓါတ်လုံးကို အထဲမှာ တွယ်ညိအောင် ဖိဖိလေး ဆောင့်ပေးရမယ်....ခံလို့ ကောင်းတယ် မဟုတ်လား...”

“ ဟင့်..ကောင်းတယ် ဆရာ....”

“ ကဲ ဆောင့်ပြီ..ခပ်ပြင်းပြင်းလေး....”

ဖွပ်ဖပ် အသံတွေ ညံသွားသည် ။

“ အား...အူး......အမလေး......ကောင်းလိုက်တာ ဆရာရယ်....အား....အားရှီး.....”

ဆရာထန်သည် လီးကြီးသလို လိုးအားကလည်း သန်သည် ။ တအားဆောင့်ပေးလို့ နွယ်သာကီ အသေခိုက်သွားရသည် ။ဆရာထန်သည် နွယ်သာကီရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို မြှောက်မပြီး လိုးပေးပြန်သည် ။ကြွက်သားတွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ ဆရာထန်ရဲ့ ကိုယ်လုံးသည် တအား ကြည့်လို့ကောင်းသည်လို့ နွယ်သာကီထင်သည် ။ ကိုယ်လုံး ပိန်သွယ်သွယ် ကျစ်ကျစ်မှာ ပေါင်တန်တွေ ကြားက လီးတန်ကြီးကလည်း တကယ့်ကိုယောကျ်ားပီသ စံချိန်မှီသည် ။

“ အိုး.......အား......အား......အား.....ကောင်းလိုက်တာ ဆရာရယ်....ဆရာ့ကိုတော့ ကျမ စွဲသွားရပါပြီ....စိတ်တိုင်းကျလိုး ဆရာ.....အမလေး.......ကောင်းလိုက်တာ...”

နွယ်သာကီသည် ဆရာထန်ရဲ့ ဆက်တိုက် ဆောင့်ပေးတာတွေကြောင့် အထွဋ်အထိပ်ကို တက်လှမ်းသွားရပြီ ။

“ အိုး...ဆရာရယ်...အရမ်းကြိုက်တာဘဲ ...ဆရာ့လီးကြီးကို ဆွဲမနုတ်လိုက်ပါနဲ့အုံး......”

ယောကျ်ား ရာထူးတိုးတာ မတိုးတာ မသိတော့. ဆရာထန်သည် ယောကျ်ားထက်တော့ အလိုးကောင်းသည် ။ စိတ်ဆန္ဒပြေပျောက်သွားရအောင် စွမ်းဆောင်ပေးနိုင်လို့ သူ့ဆီကို ထပ်ခါထပ်ခါ သွားသွားပြီး အလိုးခံရတော့သည် ။သွယ်သွယ်မိုးယုသည် ဦးကင်းနဲ့ ဟိုတယ်မှာ လိုးအပြီး ဟိုတယ်ရှေ့မှာ ကားထိုးပြီး စောင့်နေတဲ့ ကျော်ကျော်ဘိုကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

ဦးကင်းသည် အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေးဘူး ။ သူ့လီးကြီးက ကြီးတုတ်ရှည်လျားလို့ ယောကျ်ား ဖြစ်တဲ့ရဲမှူးဦးဝင်းမောင်သန်းရဲ့ လီးထက် သုံးဆလောက် ပိုကြီးသည် ။ လိုးတာကလည်း ဦးဝင်းမောင်သန်းထက် ပိုပြီးကောင်းသည် ။ ဆရာထန်နဲ့ လိုးရတာလောက်တော့ ဆောင့်အားက မကောင်းလှပေမယ့် ဦးကင်းကိုလည်း ကြိုက်သည် ။

“ ဟေး..ကျော်ကျော်ဘို..မင်း မမကို လာစောင့်ပေးတာ ကျေးဇူးဘဲကွာ..မမလည်း မိတ်ဆွေတယောက်နဲ့ အလုပ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဆွေးနွေးတာ တော်တော် ပင်ပန်းသွားတယ်..မင်း ဘိုက်ဆာနေပြီလား...မင်းကို မမ ထမင်းကျွေးမယ်လေ....”

“ ရပါတယ်...မမ....ရဲမှူးက မမ သွားချင်တဲ့နေရာတွေကို လိုက်ပို့ဖို့ ကျနော့်ကို မှာထားပါတယ်.....”

ကျော်ကျော်ဘိုက ပြောရင်း ကားကို ဟိုတယ်ရှေ့ကနေ မောင်းထွက်လိုက်သည် ။သွယ်သွယ်မိုးယုရဲ့ ပုံစံက ခုနက တအား လိုးလာလို့ ပင်ပန်းနေတဲ့ပုံ ။ ကျော်ကျော်ဘိုလည်း သွယ်သွယ်မိုးယုကို ဖင်ပူးတောင်းထောင် ကုန်းခိုင်းပြီး ဦးကင်း တအား လိုးခဲ့တာတွေကို ပြန်မြင်ယောင်ပြီး လီးတောင်လာသည် ။သွယ်သွယ်မိုးယုကို လိုးချင်စိတ်တွေက တားမရဆီးမရ ဖြစ်ပေါ်နေသည် ။

“ ထမင်းဆိုင် ကောင်းကောင်းကို မောင်းကွာ...မမနဲ့ မင်းနဲ့ ထမင်း စားကြရအောင်....”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမ...”

ကျော်ကျော်ဘိုလည်း သူတို့ ရောက်နေတဲ့နေရာနဲ့ နီးတဲ့ စားသောက်ဆိုင်ကို မောင်းသွားလိုက်သည် ။ ဒီဆိုင်က အပေါ်ထပ် ထပ်ခိုးလေးမှာ သီးသန့်အခန်းတွေ ရှိတာကို ကျော်ကျော်ဘို သိသည် ။ နှစ်ယောက်ထဲ သီးသန့် စားသောက်နိုင်လို့ လွတ်လပ်သည် ။

သွယ်သွယ်မိုးယုကို ထမင်းစားရင်း ဆွေးနွေးလိုက်သည် ။

“ မမနဲ့ ဆရာထန်တို့ ဆရာတပည့်၂ယောက် ဖြစ်ကြတဲ့ဟာကို ရဲမှူးကို ကျနော် မတင်ပြဘဲ နေလိုက်မယ်....မမ ဘာတွေ လုပ်နေတယ် ဆိုတာကို မပြောဘဲ  နေလိုက်မယ်...အဲဒီအတွက်တော့ ကျနော့်ကို မမ ပေးလိုးရမယ်.....မမ သဘောတူတယ် မဟုတ်လားဟင်....” 

လို့ ပြောလိုက်တော့ သွယ်သွယ်မိုးယုလည်း မခိုးမခန့်နဲ့ ရယ်လိုက်ရင်း..

“ ကျော်ကျော်ဘို..ကျော်ကျော်ဘို..မင်းက တကယ့် လူလည်လေးဘဲ ….   မင်းက အပြာစာအုပ်ထဲကလို ကိုယ့်ဘော့စ်ရဲ့ မိန်းမကို လုပ်ဖို့ ကြံတာပေါ့လေ......ဟင်းဟင်း.....မင်းက မမကို လုပ်ချင်ရအောင် မင်းရဲ့ ကိုယ်ပိုင် အရည်အချင်းက ဘယ်လောက် ရှိလို့လဲကွ.....မမ က ပဲမြစ်လောက် ဟာလေးတွေကိုဆို စိတ်ဝင်စားတာ မဟုတ်ဖူးကွ....” 

လို့ ပြောလိုက်လေသည် ။ကျော်ကျော်ဘိုလည်း ချက်ချင်းဘဲ သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ပြီး သူ့လီးကို ပြလိုက်သည် ။သွယ်သွယ်မိုးယု အံ့အားသင့်သွားသည် ။ တကယ့်ကို စံချိန်မှီတဲ့ အကြီးစား အရှည်စား ဆိုက် ဖြစ်နေလို့ ။

အိုး ...မင်းလေးလည်း ဆရာထန်နဲ့ ဦးကင်းလိုပါဘဲလားကွယ်...... လို့ ပါးစပ်က တိုးတိုးလေး ထုတ်ပြောလိုက်လေသည် ။ပြီးတဲ့နောက် ..

“ အင်း..ဒါပေမယ့် အခု မမ..ဟိုဘဲကြီးနဲ့ လုပ်လာလို့ ပေရောညစ်ပတ်နေတယ်ကွယ်..နည်းနည်းလည်း ပင်ပန်းနေတယ်....မမ ရေမိုးချိုးပြီး ခဏ နားချင်သေးတယ်....မင်းနဲ့ တွေ့ချင်စိတ်တော့ ရှိပါတယ်.....မမကို အချိန်တော့ နည်းနည်းပေးကွာ...” 

လို့ ကျော်ကျော်ဘိုကို ပြောသည် ။ကျော်ကျော်ဘိုလည်း 

“ ရပါတယ်....မမ......မမ..ကျနော့်ကို ပေးလိုးရင် ပြီးတာဘဲ ...မမ ကျေနပ်အောင် ကျနော် ကောင်းကောင်း လိုးပေးမှာပါ မမ..” 

လို့ ပြန်ပြောလိုက်ပြီးနောက် သွယ်သွယ်မိုးယုရဲ့ လက်ကလေး တဖက်ကို ဖျတ်ကနဲ ကောက်ကိုင်ဆုပ်လိုက်ပြီး ထောင်မာနေတဲ့ သူ့လိင်တန်ချောင်း အပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်လေသည် ။

“ ဟဲ့..ဒါက ဘာလဲ....”

“ နမူနာ စရံသတ်တဲ့ အနေနဲ့ ကျနော့်လီးကို မမ စုတ်ပေးမလားလို့...”

“ ဟာကွာ..မင်းကလည်း အလည်လေးဘဲ...”

လို့ သွယ်သွယ်မိုးယုက ပြောလိုက်ပေမယ့် ကျော်ကျော်ဘိုရဲ့ လီးတန်ကို စုတ်ပေးလေသည် ။ရဲမှူးဦးဝင်းမောင်သန်းသည် ကျော်ကျော်ဘိုကို မသက်ာဘူး ။သူ့မိန်းမ သွယ်သွယ်မိုးယုရဲ့ ခြေလှမ်းတွေ ပျက်နေတာကို သိနေလို့ ကျော်ကျော်ဘိုကို စုံစမ်းခိုင်းတာ ဒီကောင်က သွယ်သွယ်မိုးယုသည် ပုံမှန် အခြေအနေပါဘဲ..ဘာမှ မကောင်းတာ မလုပ်ပါဘူး လို့ သတင်းပို့သည် ။ ဒါကြောင့်သူ့တပည့်ဟောင်း တယောက် ဖြစ်တဲ့ ပွကြီးကို လှမ်းခေါ်ပြီး သွယ်သွယ်မိုးယုကို လိုက်ချောင်းခိုင်းလိုက်သည် ။

ကျော်ကျော်ဘိုသည် ပွကြီးကို မသိဘူး ။ ပွကြီးသည် ဦးဝင်းမောင်သန်း ငယ်ငယ်က ခင်ခဲ့တဲ့ တပည့် ပါ ။ပွကြီးသည် ခိုင်းတာကို အကုန် မညည်းမငြူ လုပ်ပေးတဲ့ တပည့်တယောက်မို့ စိတ်ချသည် ။

“ ပွကြီး...ငါ့မိန်းမ ဘာတွေ လုပ်နေတယ်..ရှုပ်နေတယ် ဆိုတာတွေကို မင်း လိုက်စမ်းကွာ....ဟိုကောင် ကျော်ကျော်ဘို ကိုလည်း လိုက်..ဒီကောင် ငါ့ကို ညာနေတာတော့ သေချာတယ်ကွ..ငါလည်း ရဲလုပ်စားလာတာကြာပြီ..အံတိုနေပြီ ….ညာနေပြီ ဆိုရင် အလိုလို သိနေတယ်.....ကျော်ကျော်ဘို ငါ့ကို ညာနေတယ်ကွ...တခုခုတော့ တခုခုဘဲ.....” 

လို့ ရဲကြပ်ပွကြီးကို ပြောလိုက်သည် ။ရဲကြပ်ပွကြီးလည်း ခပ်ဝေးဝေးကနေ သွယ်သွယ်မိုးယု နဲ့ ကျော်ကျော်ဘိုတို့ကို စောင့်ကြည့်လိုက်သည် ။မကြာခင်မှာဘဲ ဆရာထန်ရဲ့ တရားစခန်းကို သွားနေတဲ့ သွယ်သွယ်မိုးယု ကို တွေ့သလို ကျော်ကျော်ဘို နဲ့ ဟိုတယ်တခုပေါ်ကို တက်သွားတဲ့ သွယ်သွယ်မိုးယုကိုလည်း တွေ့ရသည် ။

ရဲကြပ်ပွကြီးက ရဲမှူးဦးဝင်းမောင်သန်းကို သူတွေ့တာတွေကို သတင်းပို့လိုက်သည် ။ဒီ ဆရာဆိုတဲ့ ကောင်က ငါ့မိန်းမကို ခေါ်အိပ်နေတယ် ဆိုတာကို အတိအကျ အသေအချာ သိချင်တယ်..အထောက်အထား လိုတယ်....သေချာရင် ငါ့မိန်းမကို ကွာရှင်းလိုက်မယ်..ဟို ဆရာတု နှစ်ကောင်ကိုလည်း ဂျေးထဲ ပို့ပစ်လိုက်မယ်ကွာ.....လို့ ဦးဝင်းမောင်သန်းက ပြောလိုက်တဲ့အခါ သူ့လက်ထောက် တယောက်ဖြစ်တဲ့ ဒုရဲအုပ်စန်းစန်းတင့်က 

“ ကျမ သေချာအောင် သွား ထောက်လှမ်း ပေးမယ် ရဲမှူး...” 

လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ

“ အေး..ကောင်းသားဘဲ...မိန်းမသား တယောက် ဆိုရင် ဟို ဆရာထန် ဆိုတဲ့ ငတိက မွှန်ပြီးမကောင်းတာ ကြံမှာ သေချာတယ်....ညည်းက သူ့ကို ဖမ်းချုပ်လို့ ရပြီ ဆိုတာနဲ့ လက်ထိပ်သာ ခတ်ပစ်လိုက်...ငါ့ဆီကိုလည်း ချက်ချင်း ဖုန်းဆက်...” 

လို့ ခိုင်းလေသည် ။ဒုရဲအုပ်စန်းစန်းတင့်သည် ဖြူဖွေးသန့်ပြန့်ပြီး ကိုယ်လုံးကလည်း ယောကျ်ားသားတို့ တပ်မက်စရာ တောင့်တောင့်တင်းတင်းမို့ ဆရာထန် သဘောကျလောက်သည် လို့ ရဲမှူးဦးဝင်းမောင်သန်း ထင်သည် ။

မနေ့ညက လှိုင်းထန်နဲ့ ဦးကင်း အကျေအလည် ဆွေးနွေး တိုင်ပင်ကြသည် ။ဦးကင်းက 

“ လှိုင်းထန်...ဒို့ ငွေလည်း တော်တော်ကြီးကို စုမိပြီ....တခြားနယ်ကို ရွှေ့ကြပါစို့...” 

လို့ အကြံပေး တိုက်တွန်းသည် ။  ဒီတခါတော့ လှိုင်းထန်သည် ဦးကင်း ပြောတာကို သေသေချာချာ နားထောင်သည် ။ 

“ ဟုတ်တယ်...ဦးကင်း....ကျနော်တို့ လစ်ကြရင် ကောင်းမယ်....စားသင့်တာထက်တောင် ပိုစားခဲ့ပြီးပြီလေ...နယ်ပြောင်း စားလိုက်ကြဦးစို့..” 

လို့ ပြန်ပြောသည် ။

ရဲမှူးကတော် သွယ်သွယ်မိုးယုနဲ့ စစ်ဗိုလ်ကတော် နွယ်သာကီကို စိတ်ကြိုက် ဗျင်းခဲ့အပြီး လှိုင်းထန်ရဲ့ စိတ်တွေလေးလံသည် ။ မကြာခင် သူ တခုခု အခက်အခဲ ဖြစ်တော့မည်လို့ သူ့ဆဌမအာရုံက သိနေသလိုဘဲ ။

“ ဦးကင်း...စပြီး သိမ်းဆည်းတော့ဗျာ..ကျုပ်တို့ မကြာခင် ရွှေ့မယ်....တိတ်တဆိတ် ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့ ပုံစံလေးနဲ့...ခိခိ.....ခါတိုင်းလိုပေါ့......” 

လို့ ဦးကင်းကို ပြောလိုက်သည် ။ ဦးကင်းလည်း ဝမ်းသာသွားသည် ။ ခြေရာဖျောက်ဖို့ အချိန်တန်နေပြီ မဟုတ်လား..။ဒီအချိန်မှာ သူတို့ ရှိနေတဲ့ တရားစခန်း လုပ်ထားတဲ့ အိမ်လေးရဲ့ အရှေ့ကို မိန်းမ တယောက် ရောက်လာသည်။

“ ဟင်......ဧည့်သည် တယောက် လာနေတယ်....လှိုင်းထန်ရေ.....”

“ အင်း....ကျနော်တို့ ရွှေ့တော့မယ် ဆိုမှ ရောက်လာပြန်ပြီ....အာပါးပါး..နည်းတဲ့ ဆုံကြီး မဟုတ်ဖူး.....တကယ့်စစ်ကိုင်းအိုးကြီး....ကဲ ဦးကင်းရယ်..နောက်ဆုံး အနေနဲ့ လက်ခံလိုက်ပါဗျာ.....”

လှိုင်းထန်သည် ရောက်လာတဲ့ မိန်းမသည် ဖြူဖြူချောချော ကိုယ်လုံး တောင့်တောင့် ဖြစ်နေလို့ တဏှာစိတ်ကယိုဖိတ်သွားရပြန်သည် ။ ဦးကင်းလည်း..

“ လက်မခံချင်တော့ဘူးကွာ....အချိန် သိပ် မရတော့ဘူး....လစ်ဖို့ တန်နေပြီ.....” 

လို့ ပြောလိုက်တဲ့အချိန် ဧည့်သည် မိန်းမသည် သူတို့အိမ်တံခါးကို ခေါက်လိုက်ပါသည် ။လှိုင်းထန်က

“ ဦးကင်း..လက်ခံလိုက်ဗျာ....နောက်ဆုံး တယောက်...နောက်ဆုံးပိတ်ပေါ့...”

“ အင်း...လှိုင်းထန်....ခက်တယ်ကွာ..ခက်တယ်...”

လို့ ဦးကင်း ညည်းရင်း တံခါးကို ဖွင့်လိုက်သည် ။

“ ဘာကိစ္စများလဲကွဲ့.....”

ဦးကင်းက စိပ်ပုတီးကြီး ကိုင်လျက် မော့ကာ မေးလိုက်သည် ။

“ ကျမ ဆရာထန်နဲ့ တွေ့ချင်လို့ပါ....”

“ ဘာအတွက်လဲဟင်....”

“ ကျမရဲ့ ရှေ့ရေးကို ဆရာ့ကို မေးချင်လို့..နောက်ပြီး...ကျမ ဆေးကုချင်တာတွေလည်း ရှိလို့...”

“ အင်း...အမှန်က ဆရာနဲ့ ကျုပ်က ဟိမဝန္တာတောင်ပေါ်ကို တရားကျင့်ဖို့ အတွက် ခရီးထွက်တော့မလို့ကွယ့်...ကုသိုလ်ဖြစ် ကုသဟောပြောပေးတာတွေကို ရပ်ဆိုင်း ပိတ်လိုက်တေ့မလို့ ပြင်နေတာ......”

“ ဟာ...ဒီလို မလုပ်လိုက်ပါနဲ့ဦး ဘကြီးရယ်...ကျမကိုတော့ လက်ခံလိုက်ပါ..နောက်ဆုံးပိတ် အနေနဲ့ ဖြစ်ဖြစ်...”

“ ခက်တယ်...ကလေးမ.....”

“ လက်ခံလိုက်ပါရှင်..ကျမလည်း ဆရာကြီးတို့ ခရီးထွက်ဖို့ကို အလှူငွေ ထည့်ပါမယ်.....”

“ ငွေက အရေးမကြီးပါဘူး..ကလေးမရယ်.....ငွေအကြောင်း ထည့်မပြောပါနဲ့..”

“ ဆောရီးပါ ဘကြီးရယ်...ကျမ ပြောတာ လောသွားလို့ အမှားပါရင် ခွင့်လွှတ်ပါ...”

“ ကဲ..ကဲ...နောက်ဆုံး တယောက် အနေနဲ့ လက်ခံလိုက်မယ်.......ကလေးမ နံမည်က ဘာတုံး...”

“ ကျမနံမည်က မာလာ ပါ ဘကြီး.....ကျမ ဆရာထန်နဲ့ ဘယ်တော့ တွေ့ခွင့်ရမလဲဟင်....”

“ အင်း..ဆရာက အလုပ်များနေတယ်ကွဲ့...သူ တရားကျင့်ဖို့ အခုထဲက သူ့စိတ်တွေကို ပြင်ဆင်နေတယ်...”

“ အော်.....ဟုတ်လား..ဆရာက သိပ် တန်ခိုး ရှိတာဘဲနော်...တရားကျင့်လွန်းလို့ ထင်တယ်နော်....”

“ ဟုတ်တယ်..ကလေးမ.....သူ တရားထိုင်နေရင် ကိုယ်က အပေါ်ကို ကြွတက်လာတတ်တယ်.....”

“ ဟယ်....ဟုတ်လား.....ကျမ တွေ့ဖူးချင်လိုက်တာ.....”

“ ကုသိုလ်ထူးတဲ့လူမှ ကြုံကြိုက်တာကွဲ့...ကဲ..ကဲ....ဆရာနဲ့တွေ့ဖို့ ရက်ချိန်း လုပ်ရအောင်..မနက်ဖန် အားလား...လာနိုင်လား.....”

“ ဟုတ်..ဘကြီး...လာနိုင်ပါတယ်.....”

လှိုင်းထန် သို့မဟုတ် ဆရာထန်သည် အိမ်အတွင်းခန်းကနေပြီး ရက်ချိန်းယူနေတဲ့ မာလာဆိုတဲ့ မိန်းမကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး အကဲခတ်နေသည် ။ တော်တော် လန်းတဲ့ စော်ဘဲ..ဟီး.....နောက်ဆုံးပိတ် အိတ်နဲ့လွယ်တဲ့အနေနဲ့ ကောင်းကောင်း ဖြုတ်ပစ်လိုက်မှဘဲ။..ဆရာထန်ရဲ့ ပေါင်ကြားက ပစ္စည်းကြီး မြူးထလာသည် ။ ကြွလာသည် ။ ထွားလာသည် ။ မာလာသည် ။ 

ကျော်ကျော်ဘိုသည် ရဲမှူးကတော် သွယ်သွယ်မိုးယု ကို သူမလုပ်နေတာတွေကို ရဲမှူးကို ပြန်မပြောစေချင်ရင် သူနဲ့ဟိုတယ်ခန်းမှာ တွေ့ရမယ် လို့ ခြိမ်းခြောက် လိုက်တဲ့အခါ သွယ်သွယ်မိုးယုကလည်း အခက်အခဲ မရှိဘဲ 

“ ရတယ်လေ...မမက မင်းလို ကောင်လေးနဲ့ တွေ့ဖို့ကို မငြင်းပါဘူး..” 

ဆိုပြီး သူ့ကို ဦးကင်းနဲ့ တွေ့ခဲ့တဲက ဟိုတယ်မှာဘဲ ချိန်းခဲ့သည် ။ 

ကျော်ကျော်ဘိုသည် လူနံပိန် ကျွဲချိုလိန် ဆိုတဲ့စကားလိုဘဲ ပိန်ကပ်ကပ်လေး ပေမယ့် ဒင်က မသေးဘူး ။သွယ်သွယ်မိုးယုကို အပီ ထောင်းပေးလိုက်တာ သွယ်သွယ်မိုးယုလည်း သဘောကျ ကျေနပ်သွားရသည် ။ သူမအနေနဲ့ တဏှာစိတ်က အရမ်း ပြင်းပြနေတဲ့ မိန်းမ တယောက်မို့ လင်နဲ့ အားမရဘဲ ကုန်းချင်နေတာကြောင့်ကျော်ကျော်ဘိုကို လိုလိုလားလားနဲ့ ကုန်းလိုက်သည် ။

ရဲကြပ်ကြီး ပွကြီးက အစအဆုံး လိုက်ချောင်းလိုက်ပြီး ွှအဖြစ်အပျက်တွေကို ရဲမှူး ဦးဝင်းမောင်သန်းကို သတင်းပို့လိုက်သည် ။ ရဲမှူးဦးဝင်းမောင်သန်းလည်း သစ္စာမရှိတဲ့ ကျော်ကျော်ဘိုကို အမျက်ခြောင်းခြောင်း ထွက်ပြီး တွေ့တာနဲ့ ထိုးကြိတ်ကန်ကျောက်တော့တာဘဲ ။ ကျော်ကျော်ဘိုကိုလည်း သူ့အနားကို မလာတော့ဖို့ မောင်းထုတ်ပစ်လိုက်သည် ။ သွယ်သွယ်မိုးယုကိုလည်း အိမ်ပြင် ထွက်ခွင့် မပေးတော့ဘူး ။ 

ဒုရဲအုပ်စန်းစန်းတင့်ကိုလည်း ဆရာထန်နဲ့ ဦးကင်းတို့ ဆီကို စုံစမ်း ထောက်လှမ်းဖို့ လွှတ်လိုက်သည် ။ဒုရဲအုပ်စန်းစန်းတင့်သည် ငယ်ရွယ်တဲ့ ရဲကျောင်း ဆင်းခါစ အရာရှိပေါက်စ မို့ တက်ကြွတဲ့ ခွပ်ဒေါင်းမလေး တကောင်လိုဘဲ ထစ်ကနဲဆို ဖမ်းပစ်လိုက်ချင်တဲ့ မိန်းမတယောက် ဖြစ်သည် ။

အသွင်ယူပြီး ထောက်လှမ်းဖို့ကိုလည်း ဝါသနာ ပါသည် ။ တဏှာစိတ် ပြင်းထန်တဲ့ ဆရာထန် ဆိုတဲ့ လူလိမ်ကိုလည်း လက်ရ ဖမ်းပြလိုက်ချင်သည် ။ ဒါကြောင့်လည်း ရဲမှူးကို သူမက ဒီကေ့စ်ကို သူမ လုပ်ချင်ကြောင်း စပြီး တောင်းဆို တောင်းခံခဲ့တာပါ ။

ဒုရဲအုပ်စန်းစန်းတင့်သည် ဆရာထန်နဲ့ တွေ့ဖို့ ရက်ချိန်းယူလိုက်သည် ။ ဆရာထန်နဲ့ နောက်လိုက်ကြီး ဦးကင်းတို့သည် အိန္ဒိယပြည်က တောင်ကြီးပေါ်မှာ တရားသွားထိုင်တော့မှာမို့ လူတွေနဲ့ အတွေ့မခံတော့ဘူး ပြောနေလို့ မနည်း တောင်းတောင်းပန်ပန်နဲ့ တွေ့ပါရစေ လို့ ခွင့်တောင်းခဲ့ရသည် ။

စန်းစန်းတင့်ရဲ့ ရုပ်ရည်နဲ့ တောင့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံး အနေအထားကြောင့် ဆရာထန်နဲ့ ဆုံခွင့် ရက်ချိန်းကို ရလိုက်သည် ။ စန်းစန်းတင့်သည် ဆရာထန်က သူမအပေါ်ကို လက်ရောက်တာနဲ့ ဖမ်းပစ်လိုက်မည် လို့ ကြုံးဝါးနေပြီး လက်ထိတ်တစုံကိုလည်း လက်ကိုင်အိတ်ထဲမှာ အသင့် ဆောင်သွားသည် ။ လက်ကိုင်အိတ်သည် လည်းစပိုင်သူလျှိုတွေ သုံးစွဲတဲ့ လှို့ဝှက်ကင်မရာလေး တပ်ဆင်ထားသည် ။

လက်ပူးလက်ကြပ် မငြင်းနိုင်အောင် ရုပ်သံ ရိုက်ထားမည် ဖြစ်သည် ။ ဒါတင် မကသေး ။သူ့အတွက် လိုအပ်လာရင် အသုံးပြုဖို့“ ဖမ်းဆီးရေး အဖွဲ့ ” တဖွဲ့ကို ရဲမှူးဆီက တောင်းသည် ။ ဆရာထန်တို့ကို သူမက  အချက်ပြလိုက်တာနဲ့  ဝင်ဖမ်းဖို့ ရဲကြပ်ပွကြီးနဲ့ အဖွဲ့ ကို ဆရာထန်ရဲ့ တရားစခန်းနဲ့ မနီးမဝေးမှာ ချထားခိုင်းလိုက်သည် ။

ဆရာထန်သည် “ မာလာ ” နဲ့ ချိန်းထားတဲ့အတွက် အားရှိအောင် ကြက်ဥအစိမ်းတွေနဲ့ နွားနို့စစ်စစ်ပျစ်ပျစ်ကိုကြိုသောက်ထားသည် ။ ရေကို စိမ်ပြေနပြေ သေသေချာချာ ချိုးလိုက်သည် ။ အထဲက ဘာမှ မခံဘဲ အဖြူရောင်ခါးစည်းကြိုးနဲ့ ဝတ်ရုံရှည်ကို ဝတ်လိုက်သည် ။

မိန်းမတွေသည် “ အရည်ဝင်ရင် အသေခင်သည် ” ဆိုတဲ့စကား အတိုင်း တခါ ဖွင့်ပေးလိုက်ရင် စွဲသွား ခိုက်သွားတတ်ကြသည် ။ သူ့ကို တန်းတန်းစွဲ ဖြစ်ကုန်ကြတာ အများကြီးဘဲ ။ ဗေဒင် မှန်တာ မမှန်တာ ဂရုမစိုက်ကြတော့ ။ လီးကြီးကြီး နဲ့ ကောင်းကောင်း ဆောင့်လိုးပေးတာကိုဘဲ သိတော့သည် ။ ဒီလိုနဲ့ စားရတာ များခဲ့ပြီ ။

ဆရာထန်ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ မိန်းမဆိုတာ သူဖန်ရင် ရသွားတာချည်းဘဲ လို့တောင် ထင်လာသည် ။ မိန်းမတွေကို အထင်သေးလာသည် ။ ဘယ်မိန်းမကို မဆို သူလိုးလို့ရသည် လို့လည်း ထင်လာသည် ။ အခု နောက်ဆုံး အဖြစ် တွေ့မယ့် မာလာ ဆိုတဲ့ လုံးကြီးပေါက်လှလေးသည် တကယ့်ကို တောင့်သည် ။ ဒါလေးကို စိတ်ကြိုက် ဖြုတ်လိုက်ပြီးမှ ဒီနယ်က ဒီမြို့ ရှောင်သွားမည် လို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည် ။ချိန်းတဲ့နေ့ကို ရောက်ပြီ ။

ဆရာထန်သည် တင်ပလင်ခွေထိုင်ရင်း အခန်းတံခါးပေါက်ကို ကျောပေး ထိုင်ထားသည် ။ လက်ထဲမှာက စိပ်ပုတီးကို စိပ်နေသည် ။မာလာ ( သို့မဟုတ် ) ဒုရဲအုပ်စန်းစန်းတင့် အခန်းထဲကို ဝင်လာတဲ့အခါ ဆရာထန်သည် ကျောပေးထားတာကိုလှည့်မကြည့်ဘဲ ….    

“ ထိုင်ပါ....မာလာ.....”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။

“ မင်း ဘာအတွက် ငါ့ဆီကို ရောက်လာတာလဲ...”

ဆရာထန်ရဲ့ အသံက တိုးသည် ။

“ ကျမ ရှေ့ကို ဘာတွေ ဖြစ်မလဲ ဆိုတာ သိချင်လို့ လာတာပါ.....”

“ စီးပွားရေး သိချင်တာလား...ဒါမှ မဟုတ် အိမ်ထောင်ရေး..အချစ်ရေး လား.....”

“ အဲ..အဲဒါ...အိမ်ထောင်ရေး.....ကျမ..ကျမ....ပညာရေးဖက်ကိုဘဲ ဦးစားပေးနေခဲ့လို့ အဲဒီ အိမ်ထောင်ရေးမှာ လစ်ဟာနေပါတယ်...ဆရာ..ကျမ.....ဘယ်တော့ အိမ်ထောင်ကျမလဲ..သိချင်ပါတယ်....”

ဆရာထန်သည် ခဏလောက် ငြိမ်သွားသည် ။ ပါးစပ်က ဂါထာလိုဟာတွေ တတွတ်တွတ်နဲ့ ရွတ်နေသည် ။ ပြီးတော့...

“ ကျုပ် မြင်တာကတော့ မကြာခင် အိမ်ထောင်ကျကိန်းမြင်တယ်.....ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နဲ့ ထိတွေ့ပတ်သက်မှုတွေ ရတော့မယ်....” 

လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ မာလာလည်း 

“ အို..ဟုတ်လား.....ဘယ်လို လူမျိုးနဲ့လည်းဟင်...” 

လို့ မေးလိုက်လေသည် ။ဆရာထန်လည်း

“ ယောကျ်ားပီသတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးသုခကို ပြည့်ပြည့်၀၀ ဖြည့်ဆည်းပေးမယ့် လူမျိုး...” 

လို့ပြောလိုက်ပါသည် ။ မာလာလည်း 

“ သူနဲ့ မြဲမှာလား ဆရာ...” 

လို့ မေးပြန်သည် ။ 

“ အိန်း....မြဲတယ် မမြဲတယ်တော့ ဆရာ မပြောလိုဘူး...ပြောချင်တာကတော့ သူနဲ့ လင်မယား အရာမြောက်တဲ့အခါတော့ မင်း တအားကျေနပ်မှု ရလိမ့်မယ်....မင်းကို ကာမဆန္ဒ ဖြည့်ဆည်းပေးမယ့် ယောကျ်ားကောင်း တယောက်ပေါ့ ” 

လို့ ဆရာထန်က ပြောလိုက်ရင်း သူ့ရှေ့မှာ ပုလင်းကြီးနဲ့ ထည့်ထားတဲ့ ရေတွေကို ဖန်ခွက်တခွက်ထဲကို လောင်းထည့်လိုက်ပြီး မာလာကို

“ သောက်လိုက်...ဒီရေက မင်းရဲ့ အညစ်အကြေးတွေကို ဆေးကြောပစ်ပေးမယ့် နတ်ရေစင်”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။မာလာလည်း သူပေးတဲ့ ရေခွက်ကို မော့သောက်လိုက်သည် ။ ဒီအချိန်မှာ မာလာရဲ့ လက်ကိုင်အိတ်မှာ တပ်ဆင်ထားတဲ့ လှို့ဝှက် ကင်မရာလေးက ဆရာထန်ကို တိတ်တဆိတ် ရိုက်နေပြီ ။ ဆရာထန်သည် မာလာဖက်ကို လှည့်ကာ ထိုင်လိုက်သည် ။

“ လက်ကလေး ကြည့်ချင်တယ်...”

“ ကြည့်ပါ ဆရာ....”

ဖြူဖွေး နူးညံ့တဲ့ မာလာရဲ့ လက်ကလေးကို သေသေချာချာ ကိုင်ကြည့်နေတဲ့ ဆရာထန်ရဲ့ ပေါင်ကြားက ယောကျ်ား တန်ဆာသည် တစစ ကြီးထွားလို့ လာသည် ။ 

“ အင်း...မင်းစိုးရာဇာ ဖြစ်မယ့် လက်ဘဲ..ချမ်းသာမယ်...လာဘ်လာဘတွေ ဝင်မယ်......လူတွေကို စိုးမိုး နိုင်မယ်.....လူမုန်းတော့ ခံရမယ်......”

ဆရာထန်သည် သူ့အာရုံမှာ မြင်တာတွေကို တတွတ်တွတ်နဲ့ ပြောဆိုနေသည် ။မာလာသည် ဆရာထန်က လက်ဖဝါးနဲ့ လက်ဖမိုးကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေလို့ စိတ်ထဲမှာ လှုပ်ရှားလာသည် ။ရင်တွေ ခုံလာသည် ။ မျက်စိတွေ လေးလံလာသည် ။ ရီဝေေ၀ ဖြစ်လာသည် ။ အိပ်ချင်သလိုလို...။

“ ဆရာ...ကျမ...ကျမ..... မူးသလိုလိုကြီး.....”

“ အင်း....ဒီခြံထဲက မြေစောင့်ဘီလူးတွေ..လုပ်ပြီ ထင်တယ်......ဟေ့  မင်းတို့ လာ မနှောက်ယှက်နဲ့ကွာ...ငါ့ အစွမ်း..ငါ့အာဏာနဲ့ မင်းတို့ကို နှင်တယ်...သွားကြ အဝေးကို.....”

“ ဟင်...ဆရာ..ဘီလူး ..ဟုတ်လား.....”

“ မပူပါနဲ့..ကျုပ် နှင်လိုက်ပါပြီ...”

မာလာသည် ရီဝေေ၀ ဖြစ်လာလို့ ဆရာထန့် ပုခုံးထက်မှာ ခေါင်းလေး မှီလိုက်မိသည် ။ဆရာထန်က ကျောပြင်ကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေသည် ။ မာလာ့စိတ်တွေ ပြောင်းလဲလာသည် ။ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို အကုန် ချွတ်ပစ်ချင်လာသည် ။ ရင်သီးတွေ မာကြောလာသည် ။ တင်းထောင်လာသည် ။ ပေါင်ကြားမှာ ယားလာသည် ။ မိန်းမအင်္ဂါ သည် အရည်တွေ စိုလာသည် ။

ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာသည် လို့ သိလိုက်သည် ။ ဆရာထန်ရဲ့ လက်တဖက်က မာလာရဲ့ လက်ကို ဆွဲယူပြီးတနေရာကို ပို့လိုက်သည် ။ အို..ဘာကြီးလဲ....။ ပူနွေးနွေး မာမာ အချောင်းကြီးကို မာလာ သို့မဟုတ် စန်းစန်းတင့် စမ်းမိနေသည် ။ စိတ်တွေ တအား ထကြွလာသည် ။ ဒါ..ဒါ.....ဒါ....ယောကျ်ား လီးကြီးဘဲ.....အို......။

ဘယ်လိုဘယ်လို လီးကြီးကို ကိုင်မိနေပါလိမ့် ။ခက်တာက ကိုင်ဆုပ် ပွတ်သပ်နေမိတဲ့ လက်ကို လီးကြီးကနေ မခွာနိုင်တာ ။သံလိုက်ဓါတ်လိုဘဲ ဒီအတန်ကြီးက ဆက်ပြီး ကိုင်ပွတ် ဆုပ်နယ်ဖို့ ဆွဲခေါ်ထားသည် ။ ငြင်းပယ်နိုင်စွမ်း မရှိ ။ခွန်အားမဲ့သွားသည် ။ 

ဆရာထန်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက စန်းစန်းတင့်ရဲ့ ကိုယ်အနှံ့ မှာ တရွေ့ရွေ့နဲ့ ရောက်နေသည် ။စန်းစန်းတင့်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တခုချင်း ဖယ်ချွတ်နေသည် ။ သူ့ကို စန်းစန်းတင့် မတားမိ ။မတားနိုင် ။ သူ တိုက်လိုက်လို့ သောက်လိုက်မိတဲ့ နတ်ရေစင် ဆိုတဲ့ ရေတခွက်ကြောင့်လား ။ အို..ငါ.....ငါ.....ဆေးမိသွားပြီ.....။

အိပ်ပျော်သွားသည် ။ တခဏလေး ။ပြန်သတိရလိုက်တဲ့အခါ ကုတင်တလုံးပေါ်မှာ ပက်လက်လေး ရောက်နေသည် ။ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်မရှိတာကို ချက်ချင်း သတိမထားမိဘူး ။ နောက်တော့ ဆရာထန်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးက နို့သီးဖုလုံးလေးကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုတ်ယူနေတော့ ဒီ ခံစားချက်ကြောင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ငုံ့ကြည့်မိသည် ။ ကိုယ်လုံးတီးကြီး ။

ဆရာထန့် လက်က စန်းစန်းတင့်ရဲ့ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ရဲ့ ကြားထဲကို ဖိဖိပွတ်နေသည်။

“ အို.....”

အင်္ဂါစပ် နှုတ်ခမ်းသားထူထူ နှစ်ချပ်ကို ပွတ်ပေးနေသည် ။မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သလို ဖြစ်သွားပြန်သည် ။ အင်.....သိလိုက်ပြန်တာက သူ့တန်ဆာချောင်းကြီး ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေတာ။ စုတ်..စုတ်..စုတ်....ဆိုတဲ့ သူ့အသံကို ကြားလိုက်မိပြီး သူ့အမိန့်တွေကို နာခံမိနေသည် ။

သူ့အတန်ချောင်းကို တအား စုတ်ပစ်မိနေသည် ။ပြွတ်ပြွတ် ပြတ်ပြတ် အသံတွေ နားထဲမှာ ကြားနေသည် ။အား..ကောင်းတယ်....ကောင်းတယ်...စုတ်..စုတ်....လျာနဲ့ ဝိုက်ကလိပေး.....ဆိုတဲ့ သူ့အသံကို ကြားတချက် မကြားတချက်...။

စန်းစန်းတင့်သည် သူခိုင်းတာတွေကို လိုလိုချင်ချင် လုပ်ပေးနေမိသည် ။ သူက စန်းစန်းတင့်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို သူ့တန်ဆာကြီး ဖိဖိထိုးနေတာကို လျာနဲ့ ပတ်ချလည် လှည့် ကလိပေးနေမိသည် ။ဖျတ်ကနဲ သူ့တန်ဆာကြီး ပါးစပ်ထဲက ထွက်သွားသည် ။

“ ဟင်....”

စုတ်တာ တော်ပြီ....ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေး....။သူ့အမိန့်ကို မလွန်ဆန်နိုင် ။ဖင်ပူးတောင်းထောင် ကုန်းပေးလိုက်မိသည် ။သူ့တန်ဆာကြီး တထစ်ထစ်နဲ့ အင်္ဂါစပ်ထဲကို ချဉ်းနင်း ဝင်ရောက်လာသည် ။

အို.....အတွင်းသားတွေကို ထိုးပွတ်နေတဲ့ ထိတွေ့မှုက ထူးကဲလွန်းသည် ။ အား.......အူး......အင်း လိုးတယ်ဆိုတာ သူလည်းကောင်း ကိုယ်လည်းကောင်း ပါလား ဆိုတဲ့ အသိရယ်..လီးဆိုတဲ့ အရာရဲ့ အရသာကိုရယ်စန်းစန်းတင့် သိလိုက်ရပြီ ။

တန်ဆာကြီးက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်ထွက်နေသည် ။ 

“ အိုး......အိုး.......အမလေး........ဆရာရယ်.....ကျွတ်ကျွတ်...ကောင်းလိုက်တာ...."

ဆရာထန် ရဲ့ ထိုးသွင်းချက်တွေ တဖြည်းဖြည်း သွက်လာသည် ။ စန်းစန်းတင့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်သည် အရည်တွေ စိုရွှဲနေသည့်တိုင်း သူ့လီးကို တအားညှစ်ထားသလို တင်းကြပ်လွန်းလှတာကြောင့် လိုးရတာ အရသာကောင်းလွန်းနေသည် ။

ဆရာထန်သည် ဖွံ့ထွားတင်းမာတဲ့ နို့လုံးထွားထွားကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ် ဆော့ကစားရင်း ဖိဖိလိုးသွင်းနေသည် ။ စန်းစန်းတင့်သည် မျက်လုံးစုံမှိတ်ခါ ခံနေသည် ။ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးထားတဲ့ စန်းစန်းတင့်ကို လိုးထည့်နေရင်း ဖင်ပေါက်နီညိုညိုလေးကို စိတ်ဝင်စားသွားတဲ့ ဆရာထန်သည် ဖင်ပေါက်လေးကို သူ့လက်မနဲ့ ဖိချေကစားပေးနေသည် ။

“ အို......အို.......အင်း.......အား.....အား......အား........”

“ ဖပ်ဖပ်ဖပ်...ဖပ်..ဖပ်..ဖပ်......ဖပ်ဖပ်ဖပ်...ဖွတ်.............”

မြန်မြန်သွက်သွက် ဆောင့်ထည့်ပေးတာတွေကြောင့် စန်းစန်းတင့် အထွဋ်အထိပ်ကို မြန်မြန် တက်လှမ်းသွားရသည် ။ ဆရာထန်လည်း ဖိဆောင့်ရင်း တအား ကောင်းလာလို့ သူ့တန်ဆာချောင်းကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲကနေ ဆွဲနုတ်လိုက်တဲ့အခါ သူ့လီးထိပ်ပေါက်က သုတ်ရည်ပျစ်ပျစ်တွေ တဟုန်ထိုး ပန်းထွက်လာပြီး စန်းစန်းတင့်ရဲ့ဖင်ဖြူဖြူကြီးတွေ အပေါ်မှာ ထိမှန် ပေရေကုန်သည် ။

စန်းစန်းတင့် မျက်လုံးလေး ပိတ် ခွေခွေလေး လှဲလျောင်းနေခိုက် ဆရာထန်သည် သေးပေါက်ဖို့ အတွင်းက ရေချိုးခန်းဆီကို လျောက်အသွား ဦးကင်းက လှမ်းခေါ်ပြီး...

“ လှိုင်းထန်ရေ..ဒို့ အမြန်ဆုံး လစ်ကြမှ ဖြစ်မယ်...ငါ စောစောထဲက ရွှေ့စရာတွေ ရွှေ့ပြီးပြီမို့ ဒို့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး လစ်ထွက်သွားရုံပါဘဲ...ငါ လမ်းထိပ်ကို ခေါက်ဆွဲထွက်ပြီး ဝယ်တယ်ကွ..ငါ ရဲနဲ့တူတဲ့ လူတစုကို လမ်းထိပ်နားမှာ တွေ့ခဲ့ရတယ်..သူတို့ဟာ ငါတို့ကို ဖမ်းဖို့ ချောင်းနေတဲ့ ရဲတွေဘဲ ဖြစ်မယ်လို့ ငါထင်မိတယ်....မဟုတ်မှ လွဲရော မာလာ ဆိုတဲ့ ခုလေးတင် မင်းလိုးလိုက်တဲ့ ကောင်မ ကရဲစုံထောက်မဘဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်.....” 

လို့ ပြောလိုက်လေသည် ။ဆရာထန်လည်း သေးတောင် မပေါက်တော့ဘဲ အိပ်ခန်းထဲကို ပြေးဝင်လိုက်ပြီး မာလာ ဆိုတဲ့ စော်ရဲ့ လက်ကိုင်အိတ်ကို စစ်ကြည့်လိုက်သည် ။ အတွင်းမှာ လက်ထိပ်တွေနဲ့ပွိုင့် ၃၂ ဆုံလည်နဲ့ ခြောက်လုံးပြူးလေး တလက်ကိုတွေ့လိုက်ရသည် ။

အင်း...ရဲစုံထောက် ဆိုတာတော့ သေချာသွားပြီ ...။

“ ကဲ ဒို့ အိမ်နောက်ဖေး ပေါက်ကနေ လစ်စို့..လက်ကိုင်အိတ်ကြီးကို ယူခဲ့လိုက်ကွာ......” 

လို့ ဦကင်း လာပြောတဲ့အခါ ဆရာထန်သည် စန်းစန်းတင့် တခေါခေါနဲ့ ဟောက်ခါ အိပ်ပျော်နေတုံး ဦးကင်းနဲ့အတူ အိမ်ရဲ့ အနောက်ဖက် အပေါက်ကနေ လစ်ပြေးလေပြီ ။တပ်ကြပ်မောင်ပွတို့ အဖွဲ့သည် အိမ်ထဲက ဒုရဲအုပ်စန်းစန်းတင့်က အချက်ပြ ခေါ်မည့် အချိန်ကို စောင့်ဆိုင်းနေကြပေသည် ။ စန်းစန်းတင့် သူတို့ကို ဖုန်း မခေါ်လို့ စိတ်ဆင်းရဲနေကြသည် ။ စန်းစန်းတင့် ဘာများ ဖြစ်နေသလဲ.....။

နာရီပေါင်းများစွာ ကြာပြီးတဲ့နောက် တပ်ကြပ်မောင်ပွသည် စန်းစန်းတင့် ဖုန်းမခေါ်ပေမယ့် တခုခု ဖြစ်နေပြီလို့ စိုးရိမ်မှုကြောင့် ဆရာထန်ရဲ့ တရားစခန်းထဲကို သူ့လူတွေနဲ့ ဝင်သွားလိုက်ကြသည် ။ ဆရာထန်ရော သူ့တပည့်လူယုံကြီး ဦးကင်းတို့ကိုရော လုံး၀ မတွေ့ရတော့ ။

အတွင်း အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တွေနဲ့ ပက်လက် အိပ်ပျော်နေတဲ့ စန်းစန်းတင့်ကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

“ ဟာ....ဒုရဲအုပ်စန်းစန်းတင့် ...ကိုယ်တုံးလုံးကြီး.....”

ရဲကြပ်ပွကြီးနဲ့ အဖွဲ့သည် ပါးစပ်အဟောင်းသား မျက်လုံးကြီးတွေ ပြူးလို့ စန်းစန်းတင့်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပေလူးနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဝိုင်းအုံကြည့်နေကြသည် ။အိမ်နောက်ဖက်ပေါက်ကနေ ထွက်သွားကြတဲ့ ဆရာထန်နဲ့ ဦးကင်းတို့သည် လမ်းမကြီးကို ရောက်တဲ့အထိ ခပ်သုတ်သုတ် လျောက်ခဲ့ကြသည် ။

“ လှိုင်းထန်ရေ....ဒီ တချီတော့ လက်မတင်ကလေးဘဲ ....မင်း ဘယ်ကို ပြေးမယ် လို့ စိတ်ကူးလဲ....”

“ ကျနော် စဉ်းစားထားတာတော့ ကျနော်တို့ လူတွေကို ပြောထားသလိုဘဲ ကုလားပြည်ကို သွားကြမလားလို့....”

ဦးကင်း က ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့..

“ မင်းက မြန်မာမလေးတွေကို ဗျင်းလို့ ဝသွားလို့ ကုလားမလေးတွေကို သွား ဗျင်းအုံး မလို့လား...လှိုင်းထန်...” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ လှိုင်းထန်က 

“ အဟီး..အဲဒါလည်း ပါတာပေါ့....ကျနော်တို့ ရှေ့လျောက် လိမ်စားဖို့ အဲဒီက ဆရာသမားတွေ ဆီက ပညာလေးဘာလေး ဆည်းပူးချင်တာလည်း ပါတာပေါ့...” 

လို့ ပြောသည် ။တက်ဆီကား က ပေါ်မလာလို့ ဦးကင်း စိတ်ပူလာသည် ။ရဲတွေ လိုက်လာပြီး အဖမ်းခံရလိုက်ရမှာကို ကြောက်နေလို့ ။လှိုင်းထန်ကတော့ သွေးအေးသည် ။ ခပ်အေးအေး ဘဲ ။ နေကာမျက်မှန် အနက်ကို တပ်ထားရင်း တက်ဆီကားကို မျှော်နေသည် ။ကားနက်ကြီး တစီး သူတို့နှစ်ယောက် အရှေ့မှာ ထိုးဆိုက်လာသည် ။

“ ဆရာထန် . . .”

သူတို့ကို ပြုံးပြုံးလေး ခေါ်လိုက်တဲ့ ကောင်မလေးကို သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်တော့ မော်ဒယ်မလေး သက်တန့် ဖြစ်နေသည် ။

“ သက်တန့်ပါလား.....မင်းက ကိုယ်တို့ကို မှတ်မိသားဘဲ....”

“ မှတ်မိတာပေါ့ ဆရာထန်ရယ်......ဆရာတို့ ဘယ်ကို သွားကြမလို့လဲ.....”

“ ဆရာတို့ အိန္ဒိယက တောင်ပေါ်မှာ တရား သွားကျင့်မလို့လေ....”

“ ဟယ်....ဆရာရယ်..သက်တန့်လည်း လိုက်ချင်လိုက်တာ.....ခေါ်မလားဟင်.....”

“ သက်တန့် လိုက်ချင်ရင် လိုက်ခဲ့ပေါ့....”

“ အလကား စတာပါ ဆရာရယ်..မလိုက်တော့ပါဘူး..တော်ကြာ ဆရာထန် တရား ကျင့်လို့ မရဘဲ ဘာဂျာဘဲ စွတ်မှုတ်နေလိမ့်မယ်.....ခိခိ....”

“ ကဲ သက်တန့်ရေ..ဆရာတို့ကို ကားဂိတ် တခုခုကို လိုက်ပို့ပေးနိုင်မလား.....”

“ ဟား..ရတာပေါ့ ဆရာရယ်.....လာ..တက်...တက်.....”

သက်တန့်သည် ကားကြီးကို ကျွမ်းကျင်စွာနဲ့ ဝေါကနဲ မောင်းထွက်လိုက်သည် ။

“ ဒါနဲ့ သက်တန့်ရဲ့ အချစ်ရေး ကော ဘယ်လို နေလဲ....”

“ အင်း..သက်တန့်..ကိုစိုးစံဆက်နဲ့ အဆင်မပြေပါဘူး..ဆရာ....သူက အရမ်း ချမ်းသာတော့ အောက်ခြေလွတ်နေတာလေ..မိန်းမတိုင်းက သူ့ကို ကြိုက်မယ် ဆိုပြီး မိန်းမတွေကို အထင်အမြင်သေးနေတဲ့ လူ ပါ.....သက်တန့်လည်း သက်တန့် အပေါ်ကို အစစ အရာရာ ကောင်းတဲ့ သင်္ဘောသား ကြီး ဦးတလုပ်ကြီး ကိုဘဲ ရွေးချယ်လိုက်ပါတယ်....”

“ အော်..အေးအေး..ကောင်းတာပေါ့ သက်တန့်ရယ်.....”

သက်တန့်သည် သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ကားဂိတ်မှာ ချထားခဲ့သည် ။

“ ကံမကုန်သေးရင် ပြန်ဆုံကြသေးတာပေါ့..သက်တန့်ရေ........”

ဆရာထန်နဲ့ ဦးကင်းတို့သည် ကားဂိတ်ထဲက လူအုပ်ကြားထဲမှာ ပျောက်ကွယ်သွားပါတော့သည် ။


နော်နော်

၁၂ ရက် ဒီဇင်ဘာလ ၂၀၁၇

အတွေးပင်လယ်ပြာ ဖိုရမ်



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။