ဘဝတခုရဲ့ ကဏ္ဍသစ် အပိုင်း ( ၆ )
ရေးသားသူ - ထူးခြား
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
သူမ နောက်အိပ်တဖက်မှ ဆရာဝန်ကြီး အတွက် နုတ်စာရွက် ကို စမ်းကြည့်လိုက်တော့ မတွေ့ရတော့ခြေ။ သူမ မျက်နှာ အပြုံးပန်းပွင့်သွားရသည်။ ဆရာဝန်ကြီးရဲ့ လရည်တွေပဲ ဖြစ်မှာပဲ ဆိုတာ သူမ ချက်ခြင်း သိလိုက်လေသည်။ ဆရာဝန်ကြီး သူ့ရုံးခန်းထဲမှာ သူမ ပင်တီဖြင့် ဂွင်းထု နေသည်ကို ပြေးမြင်ကြည့်လိုက်မိပြီး ပိပိလေးမှာ စိုတိုတို ပင် ဖြစ်လာရသည်။ ယခု ဆိုလျှင် ဝါဝါစိုး တယောက် အလိုးမခံရတာ ၂ ပတ်နီးပါး ရှိနေလေပြီ။
နောက်ဆုံး အလိုးခံရသည်မှာ မြသာ နှင့် ဖြစ်ပြီး ထိုမနက် သူမ အိမ်မှ ထွက်သွားပြီး ကတည်းက ပြန်မဆုံ ဖြစ်ကြသေးခြေ။ ရင်ထွန်းဝင်း ကလေး နှင့် ကလည်း အခွင့်မသာ၊ ကောင်လေးကို စားပွဲအောက်မှ သာ ဂွင်းတိုက်ပေးခဲ့ရသည်မှာ နှစ်ခါ ရှိလေပြီ။ နောက်ဆိုရင်တော့ ဆရာဝန်ကြီး နှင့် သူတို့ အိမ်မှာ အခွင့်သာ လျှင် အလိုးခံရဖို့ ကိန်းတော့ ရှိနေလေပြီ။အလုပ်ဆင်းတော့ သောကြာနေ့မို့ ဇွဲမာန်ကို မထင်မှတ်ပဲ သတိယ လိုက်မိသည်။
ခါတိုင်း သောကြာနေ့ ဆို ဇွဲမာန်လာကြိုပြီး ကြေးအိုးလေး ဘာလေး သွားစား ပြီး သူမ အိမ်မှာ လိုက်အိပ်လေ့ရှိသည်။ စနေနေ့ ဝါဝါစိုး အလုပ်နားရက်မို့ သောကြာည နှင့် စနေ တနေ့လုံး သူမ အခန်းမှာ ပင် စားလိုက် လိုးလိုက် အချိန်ဖြုန်း လေ့ရှိသည်မဟုတ်လား။
ဝါဝါစိုး ဆေးရုံ အပေါက်မှ ထွက်ကာ လမ်းမပေါ် တလှမ်း နှစ်လှမ်းသာ လျှောက်ရသေးသည်။ သူမ ဘေးသို့ ကားတစီး ကျွီကနဲ ထိုးဆိုက်လာသည်။
“ ဆရာမ အလုပ်ဆင်းပြီလား၊ တက်လေ ကျနော်လိုက်ပို့မယ်၊ လမ်းကြုံတယ် ကျနော်လည်း အဲဒီဘက်သွားမလို့”
“ အော် ကိုမြသာ နေပါစေရှင် အားနာစရာကြီး အလုပ်ပျက်နေပါ့မယ်”
“ အာ မပျက်ပါဘူး ဆရာမ ရယ်၊ ဆရာမ အမျိုးသား အဝတ်အစားတွေလည်း ပြန်ပေးရအုံးမယ်၊ အခု ပါလာတယ်၊ လျှော်ပြီး မီးပူ ပြန်တိုက်ပေးထားတယ်”
“ အို မလိုပါဘူးရှင်၊ မဟုတ်တာ”
ဝါဝါစိုး ကားပေါ်ရောက်သွားတော့ မြသာ တယောက် အဝတ်အစား ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ရှိုးနဲ့ မိုး နဲ့ ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။“ကိုမြသာ ဘယ်သွားမလို့လဲ တော်ကြာ နောက်ကျနေပါအုံးမယ်”
“ မသွားဘူး အခု ပဲ ပြန်လာတာ အလှုတခုက ဝါးတီးလေ ဟဲဟဲ”
ဝါဝါစိုး အခန်းရောက်တော့ ကားရပ်လိုက်ပြီး မြသာ က သူ့လက်ထဲ မှ အထုပ်တခုကိုလည်းကိုင် ဝါဝါစိုး အိပ်ကို လည်း လှမ်းဆွဲလိုက်သဖြင့်
“ အို မလုပ်ပါနဲ့ ရပါတယ်”
မြသာက အတင်းဆွဲထားပြီး၊
“ ပို့မဲ့ ပို့လဲ ရောက်အောင် ပို့ပေးမှာပေါ့ ဆရာမရယ်”
ဝါဝါစိုး မှာ မြသာ သူမ အခန်းသို့ တက်လိုက်လာမှာ ကို စိုးရိမ်မိသလို လိုက်လာစေချင်သည့် ဆန္ဒလေးကလည်း ရှိသဖြင့် ဘာပြောရမှန်း မသိပဲ ရှေ့ကနေ ဦးဆောင် တက်သွားလိုက်သည်။ မြသာ ကတော့ သူ့ရှေ့ မှ လှေခါးပေါ်တက် သွားသော ဝါဝါစိုး ဖင်လုံး ကလေးကို ကြည့်ရင်း အနောက်မှ လိုက်လာကာ လီးလည်း တောင်လာတော့သည်။
အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် နောက်မှ ဝင်လာသော မြသာ က အခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်။ ဝါဝါစိုး က မသိချင်ယောင် ဆောင် နေလိုက်သည်။ သူမ ပိပိလေးက လည်း ဆာနေပြီ မဟုတ်ပါလား၊ ကျော်ကြီး ကို တော့ မြသာ အကြောင်း ပြောပြ မှ ဖြစ်တော့မည်ဟု လည်းတွေးလိုက်မိသည်။
“ ကိုမြသာ ဟို အထုပ်က ဘာလဲ”
“ အော် ဟို နေ့က ကျနော်ဝတ်သွားတဲ့ အဝတ်အစားတွေလေ၊ လျှော်ပြီး မီးပူတိုက်ပြီး သား”
“ အော် မလိုပါဘူး ဆို ..အု..”
ဝါဝါစိုး စကားပြောလို့ မဆုံးလေး မြသာ က သူကရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း ဖမ်းစုပ်လိုက်သည်။ သူ့လီးမာမာ ကြီးက ဝါဝါစိုး ပေါင် အရှေ့ပိုင်းကို လာထောက်မိနေသဖြင့် ဝါဝါစိုး မှာ ဒူးတွေ ချောင်သွားရသည်။ သူမ လည်း လို နေသည်မှာ ကြာပြီမို့ မြသာ လည်ပင်းကို တွဲခို ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း ပြန်နမ်း နေမိလေသည်။ သူမ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အောက်မှာ ပင်တီ မဝတ်ထားသဖြင့် မြသာ အံသြသွားရသည်။
“ အို အိမ်ရှေ့ ခန်းကြီးမှာ”
မြသာ ငြင်းမနေတော့ပါ ဝါဝါစိုး လက်ကို ဆွဲကာ အခန်းတွင်းသို့ ဆွဲခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။ ဝါဝါစိုး ထမိန်ကတော့ ကြမ်းပေါ်မှာ ကွင်းလုံး ကျွတ်ကျန်ခဲ့လေသည်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ မြသာ က သူ့အဝတ်အစား များကို ချွတ်နေလေရာ ဝါဝါစိုးလည်း သူမ အင်္ကျီ အဝတ်အစား တို့ကို ချွတ်လေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အဝတ်အစားမဲ့သော ကိုယ်ခန္ဓာ များဖြင့် တယောက်ကို တယောက် ပွေ့ဖက်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းမိကြလေသည်။ မြသာ လီးကြီးမှာ ဝါဝါစိုး ဘိုက်ကို ထိုးထောက်မိနေလေရာ ဝါဝါစိုး က ဆုပ်ကိုင် ပြီး ပွတ်သတ် ပေးနေလေသည်။
“ ဆရာမ က ကျွန်တော့်ကောင်ကြီး ကို လွမ်းနေတာလား”
ဝါဝါစိုး က နူတ်ပိတ်နေလေသည်။ မြသာ က သူမ နို့လေးတွေကို စုပ်လိုက်တော့ မျက်တောင်လေး တွေ စင်းသွားသည်။ မြသာက သူမကို ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ပက်လက်လှဲ စေပြီး သူမ ပေါင်နှစ်လုံး ကို ကားစေကာ စောက်ဖုတ်ဝင်ရက်တော့ အသံလေး ထွက်ငြီးငြူမိသည်။ မြသာ က သူ့ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်ပြီး ဝါဝါစိုး မျက်နှာပေါ်တက်ခွ ကာ ဆစ်စတီနိုင်း ပုံစံလုပ်လိုက်သည်။
သူမ နှုတ်ခမ်းဝ ရောက်လာသော မြသာ လီးကြီးကို နမ်းလိုက်ပြီး သူမ ပါးစပ်လေးကို ဟပေးလိုက်ကာ ဒစ်ဖူးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ မြသာ ကလည်း ဝါဝါစိုး စောက်ဖုတ်ကို ကောင်းကောင်း ရက်ပေးနေလေသည်။ ဝါဝါစိုး စောက်ရည်တွေနှင့် မြသာ သွားရည်တို့ ပူးပေါင်းပြီး ဖင်ကြားသို့ စီးကျသွားသည့် အရည်တို့ဖြင့် မြသာက ဝါဝါစိုး ဖင်ပေါက်ကလေးကို လည်း ကလိနေလေသည်။ မြသာ လီးကြီးမှာ တအားကို မာတောင် နေပြီး ဆစ်စတီ နိုင်း အနေအထားကြောင့် ဝါဝါစိုး လည်ချောင်းထဲထိ ထိုးထောက်နေရာ ဝါဝါစိုး မှာ လည်ချောင်းတစ်ပြီး အသက်ရှု မရသဖြင့် တွန်းထုတ်ပြစ်လိုက်မိလေသည်။ သူမ စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ရော က အလွန်ယားနေပြီမို့ အလိုးလည်းခံချင်နေပြီ ဖြစ်ရာ၊
“ ကိုမြသာ လာတော့ကွာ စရအောင်”
“ ဘာစရ အောင်လည်း ဆရာမ ရဲ့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းလေး ပြောပါဗျ”
“ ဟွန့် အဲလောက်တောင် ကြားချင်နေသလား ကဲ လိုးရအောင်လို့ ပြောတာ သိပလား”
“ အင်းပါ ဗျာ ကျွန်တော်က လည်း လိုးချင်နေတာ ကြာပါပြီ၊ ဆရာမ စောက်ဖုတ်ကလည်း စိုရွဲနေတာပဲ ဘယ်ကတည်းက စိတ်ဆာနေတာလဲဗျာ”
“ အဲဒါတွေ ပြောမနေနဲ့တော့ လာတော့ လိုးပေးတော့”
ဝါဝါစိုး ၏ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း စကားကြောင့် မြသာ လီးကြီးမှာ တင်းကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ မြသာ ဝါဝါစိုး ပေါင်နှစ်လုံး ကြား ဝင်လိုက်ပြီး သူလီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ကာ ဖိသွင်းချလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး မှာ လည်း ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြနေကြပြီမို့ လှေကြီး ထိုး ရိုးရိုး ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပြီး ပထမဆုံး အချီကို ခနလေးဖြင့် ပြီးသွားကြလေတော့သည်။ မြသာက ဝါဝါစိုး ကိုယ်လေးကို ဖက်ထားပြီး ဝါဝါစိုး က မြသာ ရင်ဘတ်ပေါ် သူမ မျက်နှာအပ်ကာ နားနေကြလေသည်။
“ ဆရာမ ကောင်းလား ဟင်”
“ ရှင် က ခုထိ ဆရာမ ခေါ်နေတုန်းလား ခစ်”
“ မသိဘူးလေ ကျွန်တော်လို ကားသမား တယောက်က ဆရာမ လို ဆရာဝန်မ တယောက်ကို ဆရာမ မခေါ်လို့ ဘယ်လို ခေါ်ရမလဲလို့ လေးစား သမှုနဲ့ပေါ့”
“ ဟွန့် လေးစား လို့ပဲ တော်တော့တယ် လူကို ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကို ကြေတော့မယ်၊ ကျမ ယောက်ျားတောင် အဲလောက်ဆက်တိုက်မလိုးနိုင်ဘူး၊ နောက်ပြီး ဟို ဟာလည်း ရှင်က ပထမဆုံးပဲ”
“ ဘယ်ဟာလည်း ဆရာမရဲ့”
“ သိရဲ့သား နဲ့ တော်တော်ကြားချင်တယ် နောက်ပေါက်လေ၊ အဲဒါ ကျမ တခါမှ မခံခဲ့ဘူးဘူး ရှင် ပထမဆုံးပဲ”
“ အဟီး ကောင်းလား ဘယ်လိုနေလဲ ဆရာမ”
“ သိဘူး၊ပြောဘူး “
“ ကဲပါ ဆရာမလို့ မခေါ်ရင် ဘယ်လို ခေါ်ရမလဲ၊ ဝါလေးလား၊ စိုး လား၊ မယားလေးလား”
“ မယားလေးတော့ မခေါ်နဲ့ နာမည်ကို ကြိုက်သလိုခေါ်”
“ သူများတွေက ဘယ်လိုခေါ်လည်း ဝါ လားစိုး လား”
“ ဝါ လို့ အခေါ်များတယ်”
“ အာ့ ဆို စိုး လို့ခေါ်မယ် နော် စိုး ၊ စိုးကလည်း ကိုယ့်ကို ကိုမြသာ လို့ မခေါ်နဲ့တော့လေ”
“ ဘယ်လိုခေါ်ရမလဲ”
“ ကိုကို လို့ခေါ်၊ အဟီး ကိုကို ရယ် စိုးရယ် ပေါ့ ဟုတ်ပလား”
“ အင်း ကောင်းတယ်၊ ကိုကို ၊ စိုး ဗိုက်ဆာ တယ် တခုခု သွားစား ရအောင်”
“ ဟာ စိုး ပြောမှ သတိရတယ် ကိုကို မှာပေးမယ် ဘာစားမလဲ ခေါက်ဆွဲကျော် ထမင်းကျော် စားမလား ထမင်းနဲ့ ဟင်း စားမလား၊ ကိုကို့ တပည့်လေး ရှိတယ် လာပို့ခိုင်းလိုက်မယ်”
“ ဟင် မလုပ်ပါနဲ့ စိုး အိမ်ကို သူများတွေ သိကုန်မှာပေါ့”
“ ကိုကို့ ကောင်လေးက စိတ်ချရပါတယ် စိုး ရဲ့ ကိုယ့်သား လို ကောင်ပါ ကဲပြော ဘာစားမလဲ”
“ ခေါက်ဆွဲကျော်ပဲ မှာလိုက်တော့ အဲဒါဆို၊ စိုး ရေချိုးအုံးမယ် တနေ့လုံး အလုပ်မှာ ပင်ပန်းထားလို့”
“ အင်း အင်း သွားသွား ရေသွားချိုးတော့”
ဝါဝါစိုး ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်သွားသည်နှင့် မြသာ ဖုံးကောက်ကိုင်ပြီး ကိုစည့် ဆီသို့ ဖုံးလှမ်းဆက်လိုက်လေသည်။ အဆင်သင့် စောင့်နေသည့် ကိုစည်ကလည်း စားသောက်ဆိုင်သို့ အမြန်သွားမှာကာ တက်စီ ဖြင့် ဝါဝါစိုး အိမ်ရှိရာသို့ ထွက်လာခဲ့တော့သည်။မြသာလည်း စည်သူ ကို လိုအပ်တာ တွေ မှာလိုက်ပြီး အိမ်နားရောက်လျှင် သူ့ကို ဖုံးခေါ်ဖို့ ပြောကာ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်လာလိုက်လေသည်။ ရေချိုးခန်းထဲ ရေပန်းအောက်တွင် ရေချိုးနေသော ဝါဝါစိုး နားသွားကာ အနောက်မှ ဖက်လိုက်ရင်း၊
“ ကိုကို လည်း ချိုး မယ် စိုးရေ ပြီး တော့မှ ညစာ စား ပြီး ရင် ကိုကို တို့ လိုးပွဲစ ရအောင် အဟိ”
“ ဟွန့် သူ ဒါပဲ စဉ်းစားနေ ဘယ်သူက တညလုံး အလိုးခံမယ်လို့ ပြောလို့လဲ”
“ ဟင် ဘယ်သူကလည်း တညလုံး လိုးမယ် ပြောသေးလို့လဲ လို့ လိုးပွဲစ ရအောင်ပဲ ပြောတာကို ဟားဟား”
“ အံမယ် သွား စကားကို ကပ်မပြော နဲ့ သူ ဟိုတခါတုန်းက လိုးတာမှ အနားတောင်မပေးပဲ ဟာတခါထဲ၊ ပြီးတော့ ဟိုဟာ ထဲ ဆပ်ပြာရည်တွေနဲ့ လုပ်သေးတယ် တကယ်ပဲ လူကို အရုပ်များ မှတ်နေလားမသိဘူး သူလုပ်ချင်သလို လုပ်နေတာ”
“ စိုး က အရမ်းချစ်စရာ ကောင်းတာကိုးလို့ စိုး ယောက်ျား ကတော့ တကယ်ပဲ ကွာ၊ စိုး လို မိန်းခလေးမျိုးကို သူမို့ အဲလို အဝေးကြီးမှာ ပြစ်ထားနိုင်တယ်၊ ကို သာ ဆို စိတ်ချမှာ မဟုတ်ဘူး”
မြသာ မှာ ဝါဝါစိုး တကိုယ်လုံး ကို ဆပ်ပြာရည်ဖြင့် ပွတ်တိုက်ပေးရင်း က အနောက်မှ ကပ်ကာ သူမ ကိုယ်လေးကို သိုင်းဖက်ရင်း စကားပြောနေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ သူ့လီးကြီးက ဆပ်ပြာရည်များ ဖြင့် ချောမွတ်နေသော ဝါဝါစိုး ဖင်လုံးလေး နှစ်လုံးကြားမှာ ပွတ်နေပြီး လက်ဖဝါးတွေက ဝါဝါစိုး နို့နှစ်လုံး ကို အုပ်ကိုင် ဖိညှစ်ပေးနေလေသည်။
မြသာ လီးကြီးမှာ တဖြည်းဖြည်း နှင့် မာတောင်လာသော်လည်း အကြံ ရှိနေသည်မို့ ဘာမှ မလုပ်သေးပဲ ဖင်နှစ်လုံး ကြားမှာ ဒီအတိုင်းပဲ ထိထားလိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ဝါဝါစိုး ကလည်း လီးမာမာ ကြီးက ချော်ချော်ချွတ်ချွတ် သူမ ဖင်ကြား မှာ ပွတ်တိုက်နေတာမို့ ဖီးက တော့ လာနေပြီ ဖြစ်လေသည်။
“ စိုး ယောက်ျား က တမျိုး ကိုကို ရ”
“ ဘယ်လို တမျိုးလဲ ကွ ပြောပြပါလား ကိုကို လည်း သိရအောင်”
“ ဟာ မပြောချင်ပါဘူး၊ ကိုကို့ မိန်းမ အကြောင်း ပြောပြ”
“ ကိုကို့ မှာ မိန်းမ ရှိတယ်လို့လည်း မပြောရသေးပါလား အဟီး”
“ အမယ် မိန်းမ မရှိတဲ့ သူလား ဒီလောက် အလိုးကျွမ်းတဲ့ လူကများ”
“ အင်း ပြောပြမယ် စိုးရော စိုး ယောက်ျား အကြောင်းပြောပြမလား”
ဝါဝါစိုး က ခေါင်းလေး ငြိမ့် ပြတော့ မြသာ က အနောက်မှ ဝါဝါစိုး လည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက်သည်။
“ ကိုကို့ မိန်းမ အကြောင်း က စိုး မေးလို့ ပြောပြတာနော်၊ နောက်မှ ပေါက်ကရ မထင်နဲ့၊ အဟီး။ ကိုကို့ မိန်းမ က ဝတုတ်တုတ်လေး အဟီး၊ ပေါင်လုံး တုတ်တုတ် ၊ နို့ကတော့ သိပ်မကြီးဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ခလေး နှစ်ယောက် ငယ်ငယ်က နို့ဆွဲခဲ့လို့ နို့သီးခေါင်းက မဲမဲ နဲ့ လက်မလုံးလောက် တုတ်ပြီး လက်မဝက်နီးပါး ရှည်နေပြီ။ နူတ်ခမ်းကတော့ လှတယ် အာ့ကြောင့် လီးစုပ်ပေးရင် ကြည့်လို့ အရမ်းကောင်းတယ်။ စောက်ဖုတ်က တော့ ခလေး နှစ်ယောက် ကို ဘိုက်ခွဲမွေးထားလို့ သိပ်မပျက်စီးသေး ပေမဲ့ ကိုယ်လိုးလာတာ ဆယ်နှစ်လောက် ရှိပြီ ဆိုတော့ ရိုး နေပြီ။ ပုံစံလည်း မျိုးစုံ နေပြီ သိပ်ပြီး စိတ်မပါတော့ဘူး”
“ သူက စိတ်မပါတာလား ကိုကို ကစိတ်မပါတာလား”
“ နှစ်ယောက်စလုံး လို့ ထင်တာပဲ၊ ကိုယ်က ဖီးလာရင် သူက ခေါင်းကိုက်တယ် ဖင်နာတယ်နဲ့၊ သူက ဖီးလာလို့ ထင်တယ် တခါတလေလာပြီး ကပ်ပြီး လူကို လာကပ်ရင် ကိုယ်က အလုပ်ပင်ပန်းတဲ့ အချိန် ဖီးမလာတဲ့ အချိန် လီးက မတောင်ဘူး အဲလို မကိုက်တော့ဘူး ဖြစ်နေတာသုံးနှစ်လောက် ရှိနေပြီ”
စကားပြောနေရင်း ဖြင့် ရေပန်းအောက်တွင် ဆပ်ပြာများ စင်သွားသဖြင့် ရေပိတ်ကာ နှစ်ယောက်စလုံး သဘက်ကိုယ်စီ ဖြင့် အခြောက်သုတ်ရင်းက စကားဆက်ပြောဖြစ်ကြသည်။
“ အဲတော့ ကိုကို ကစိတ်လာပြီး သူက စိတ်မလာဘူး ဆို ဘယ်လိုလုပ်လဲ”
“ ကိုယ့်ဘာသာပဲ အွန်လိုင်းက ပုံတွေ ကြည့်ပြီး ထုပြစ်လိုက်တာပဲ အဟီး”
“ သူ ဖီးလာပြီး ကိုကို က လီးမတောင်တော့ သူက ဘာလုပ်မယ်ထင်သလဲ”
“ မသိဘူး၊ အာ့တာတော့ မမေးကြည့်မိဘူး အဟီး”
“ ကိုကို တို့ ယောက်ျား တွေက အဲဒါကြောင့် ခက်တာပေါ့၊ ကိုယ့်အခက်အခဲပဲ သိတယ် သူများ အခက်အခဲကျတော့မသိဘူး”
“ အေးပါကွာ ဟုတ်ပါတယ် ထားပါတော့ ပြောပါအုံး စိုး ယောက်ျား ကရော အတူနေရတာနဲ့ အချိန်ပြည့်လိုး နေတာပဲလား”
“ အင်း ရကာစ လောက်ပဲ တနှစ်လောက်မှာကို မလိုး နိုင်တော့ဘူး”
“ ဟင် ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ ဒီလောက် ဆက်ဆီ မိန်းမကို ရထားတာကို၊ အဲကောင်က ဂေးလား”
“ ဂေးမဟုတ်ဘူး ကပ်ကိုး”
“ ဟင်၊ ကပ်ကိုး ဆိုတာ အွန်လိုင်းမှာ ပဲ ကြားဖူး တယ် အပြင်မှာ တကယ်ရှိမှန်းမသိဘူး၊ ဟုတ်မှ ဟုတ်ရဲ့လားဟယ်၊ သူက တခြား ဘဲနဲ့ စိုး ကို လွတ်ပေးတာပေါ့ ဟုတ်လား”
“ အဲလို လည်း မဟုတ်ဘူး၊ စိုး က တခြား ဘဲ နဲ့ လိုးတာကို အသေးစိတ်ပြောပြရင် သူက ဖီးအရမ်းလာတယ်၊ အာ့ကြောင့် သူနဲ့ တွေ့ရင် စိုး က တကယ်မဖြစ်လည်း နည်းနည်းပိုပိုသာသာလေး ပြောပြလိုက်ရင် သူဖီးတက်ပြီး စိုး ကို တက်လိုးရော “
“ ခု လို အတူ အနေရတဲ့ အချိန်ကျတော့ရော”
“ သူ့ကို ဖုံး နဲ့ ပြောပြလိုက်တာပေါ့၊ တခါတလေလည်း ဗီဒီယို ချပ်နဲ့ ပြပေးလိုက်တယ်”
“ ဟင်”
“ ဟုတ်တယ် အဲတော့ သူ က ဖီးတက်ပြီး တဖက်မှာ ဂွင်းထု တာပဲ”
“ အင်း ဆန်းလည်း ဆန်တယ် ပြောရမယ်၊ စိုး ကရော သူ့အပေါ် ဘယ်လို မြင်လည်း”
“ အင်း ပထမတော့ စိုး က သူစိတ်ချမ်းသာ ပြီး ဖီးတက်အောင် လုပ်ကြံ ပြောတာပဲ၊ နောက်ကျတော့ စိုးကိုယ်တိုင်လည်း ဖီးတက်လာတယ်၊ အဲလို လုပ်လိုက်ရရင် ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုပြီး ရင်ခုံလာတယ်။ နောက်တော့ သူ့ရှေ့မှာ လုပ်ပြရတာ ပို အရသာ ရှိလာသလိုပဲ၊ စိုး ကိုယ်တိုင်က ပဲ ရမက်ကြီးလို့လားမသိဘူး၊ ကိုယ်လိုး နေတာကို သူများ ကြည့်နေတာ သိရရင် ဖီးပိုလာသလိုပဲ၊ စိုး ကို အခုလို လုပ်ချင်တာ လုပ်ခွင့် ပေးထားပြီး ခွင့်လွှတ်ပြီး အချစ်မပျက် တဲ့ မောင့်ကို လည်း ပိုချစ်လာသလိုပဲ။ စိုး တို့ အချစ်က ပိုခိုင်မြဲလာသလိုပဲ”
“ အော် အင်း အဲလို ကျတော့လည်း အဓိပ္ပါယ် ရှိသားပဲ”
“ ကိုကို ရော ကိုကို့ မိန်းမ ကို သူများ လိုးတာ မကြည့်ချင်ဘူးလား အဟိ”
“ အဟီး စိုး က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြော နေတော့ ကိုကို လည်းပြန်ပြောရတော့မှာ တခါတလေတော့ အဲလို စိတ်မျိုးလည်း ပေါ်လာသား၊ ဒါပေမဲ့ ရပ်ကွက်ထဲက ဘယ်လို ပြောကြမလဲ၊ နောက်သူက ရော အဲလို စိတ်ရှိပါ့မလား၊ နောက်ကိုယ့်ခလေး တွေကလည်း ရှိသေးတယ်လေ”
“ အမလေး စိုး လည်း အရင်က အဲလိုပါပဲ၊ ရပ်ကွက်ထဲက သိအောင် ဘယ်လုပ်ပါ့မလဲ၊ ခလေးတွေလည်း မသိအောင် လုပ်ရမှာပေါ့ အဟီး ကဲပါ သူများ အကြောင်း မပြောချင်ပါဘူး ၊ ကိုကို့ မိန်းမ ကိစ္စ ကိုကို့ဘာသာ စဉ်းစားတော့၊ ခု ဗိုက်ဆာလာပြီ ကိုကို့ လူက လာမပို့သေးဘူးလား”
“ အင်း ဒီကောင် ဘာကြာနေသလဲ မသိဘူး၊ ကိုကို က စိုး ပြောပြတာ နားထောင်ပြီး လီးတောင် နေပြီ မစား ခင် တချီလောက် ဆွဲရအောင် ကွာ”
“ ဟွန့် သူက တော့လေ တချိန်လုံး ထောင်နေတဲ့ ကိုဖိုးထောင်ပါပဲ”
ထို အချိန်မှာ မြသာ ဖုံး မှာ မြည်လာသဖြင့် ကောက်ကိုင်လိုက်ရာ စည်သူမိုး ဖြစ်နေသဖြင့် အပေါ်တက်လာဖို့ ပြောလိုက်လေသည်။
“ ကဲ စိုး ဆာ နေတာနဲ့ အတော်ပါပဲ စားစရာလာပြီ”
စည်သူမိုး ရောက်လာတော့ စည်သူမိုးကို သူ့တူ ဟု ဝါဝါစိုး နှင့် မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။ စည်သူမိုး မှာ ဝါဝါစိုး ကို မျက်လုံး ကျွတ်ကျမတတ် ကြည့်နေလေသည်။ ဝါဝါစိုး ကလည်း သူမ နှင့် မြသာ နှစ်ယောက်ထဲ ဟု တွေးရင်း က ရေချိုးပြီးတော့ ယောက်ျား ရှပ်အင်္ကျီ ကို အောက်က ဘာမှ အတွင်းခံ မပါပဲ ဝတ်ထားလေသည်။
အင်္ကျီ အနားစက ပေါင်လည်း မရောက်တရောက်သာ ရှိသဖြင့် လုံးဖြောင့် ချောမွတ် ရှည်လျှားသည့် ပေါင်တန်များက ဖွေးနေသည်။ အပေါ်ကလည်း ရင်ဘတ်ကြယ်သီး နှစ်လုံးလောက် ဖြုတ်ထားသဖြင့် ရင်သား အစုံ အပေါ်ပိုင်းကို မြင်နေရသလို ရှပ်အင်္ကျီ အောက်မှ ထောင်ထ နေသော နို့သီးခေါင်းတွေက လည်း အရိပ်မဲမဲလေး တွေ မြင်နေရသည် မဟုတ်ပါလား။
“ ဟေ့ကောင် ကိုစည် မင်းက လည်း ကွာ မျက်လုံး ကျွတ်ကျပါအုံးမယ် ဖြည်းဖြည်းလည်း ကြည့်ပါအုံး”
မြသာ နောက်လိုက်တော့ စည်သူမိုး တယောက် မျက်စေ့မျက်နှာ ပျက်သွားသည်။ မျက်နှာကြီး နီရဲပြီး အိုးတိုး အန်းတန်းဖြင့် နောက်ဖေးဘက် ထထွက်သွားလေတော့သည်။ မြသာ က တဟားဟား ရီမောရင်းက၊ ဝါဝါစိုး နားနားကို ကပ်ပြီး လေသံတိုးတိုးလေးဖြင့်၊
“ စိုး ကိုကို တို့ အခန်းထဲ သွားပြီး တချီလောက် သွားဆွဲ ရအောင် ကောင်လေး မပြန်ခင် ကိုကိုတို့ ကို ချောင်းပြီး ရိက္ခာယူသွားရအောင် သူ့အတွက် တဂွင်းစာပေါ့ ခိခိ”
“ အာ ကိုကို ကလည်း မကောင်းပါဘူး”
“ ကောင်းပါတယ် စိုး ပဲ သူများ ကြည့်နေရင် ဖီးပိုလာတယ်ဆို၊ ကိုကို လည်း အဲလို ဖီလင် ဖြစ်လာလို့ လုပ်ကြည့်ချင်လို့ပါ၊ နောက် ဒီကောင်လေးက ကိုယ့်သားအရင်းလို နေတာပါ ပါးစပ်လုံပါတယ်၊ ကိုကို့ကိုလည်း အသေကြောက်တာပါ”
နောက်တော့လည်း ဝါဝါစိုး တယောက် မြသာ လက်ဆွဲခေါ်ရာ အိပ်ခန်းထဲသို့ လိုက်လာခဲ့ရလေတော့သည်။ အခန်းတံခါးကို လက်သုံးလုံးလောက် ဖွင့်ထားခဲ့လေသည်။ အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် မြသာ က ဝါဝါစိုး အကျႌကို ခေါင်းပေါ်မှ မဆွဲတင်ကာ ချွတ်လိုက်သလို သူ့ပုဆိုးကို လည်းကွင်းလုံး ချွတ်ချလိုက်လေသည်။ နောက်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်သို့ ရောက်သွားပြီး တယောက်ကို တယောက်ဖက်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းကြလေသည်။
ဝါဝါစိုး အနေနှင့်ကား သူမကို ဇွဲမာန်လိုးတာ ဗီဒီယို ခေါ်ဖြင့် သူမ ယောက်ျားကို ပြနေကြ ဖြစ်သော်လည်း ယခုအခြေအနေက တမျိုး ဖြစ်နေသည်။ မိမိလို ဖြူဖြူဖွေး ဖွေး အိမ်ထောင်သည် ဆရာဝန်မ တယောက်ကို ညိုညို မဲမဲ ကလေး အဖေ ကားသမား တယောက်က လိုးနေသည်ကို သူတို့ နှင့် ခြေလှမ်း လေးငါးလှမ်းအကွာမှ မိမိ အခု မှ မြင်ဖူးသည့် ကောင်လေး တယောက်က ချောင်းကြည့်နေသည် ဆိုကို တွေးလိုက်မိသည် နှင့် ပင် စိတ်တွေ ကြွလာရသည်။ ဒါဆိုရင် ငါလည်း အိပ်ဇဘင်းရှင်းနစ်စ် များ ဖြစ်နေပလားဟု တွေးလိုက်မိသည်။
မြသာ မှာ ဝါဝါစိုး ကို ဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုပ်နေရင်းက ပေါင်နှစ်လုံးကြား လက်လျှိုပြီး စောက်ဖုတ်ကို စမ်းလိုက်ရာ စောက်ရည်တွေ တအားစိုရွဲနေကြောင်း တွေ့ရသဖြင့် သူ့ အကြံအစည်အောင်မြင်တော့မည် ဆိုတာကို သိလိုက်လေသည်။ မြသာ က သူ့လက်ထိပ်ဖြင့် စောက်စေ့လေးကို တအားပွတ်ခြေပေးတော့ ဝါဝါစိုး မှာ မနေနိုင်တော့ပဲ၊ သူမ နို့တွေ ဖြင့် မြသာ ရင်ဘတ်ကို အတင်း ဖိပွတ်လေသည်။ မြသာ က ဝါဝါစိုး ကို သူ့ကိုယ်ပေါ် ခွစေပြီး သူက ကုတင် ခေါင်းရင်းကို ကျောမှီကာ ထိုင်လိုက်ရင်း။
“ ကိုကို့ ကို လီးစုပ်ပေးအုံး “
ဟုပြောလိုက်ရာ ဝါဝါစိုး ကခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး အောက်ဖက်သို့ လျှောဆင်းသွားပြီး မြသာ လီးကြီးကို ငုံခဲလိုက်လေသည်။ မြသာ က သူ့ကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး ဝါဝါစိုး နားနားသို့ ကပ်ကာ ၊
“ စိုး ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီး စိုး ဖင်ကြီးကို တံခါးဖက် ပြထားလိုက် ဟိုကောင်လေး ချောင်းနေပြီး စိုး အဖုတ်ကြီးကို ဟိုကောင်လေး မြင်သွားအောင် ပြထားလိုက်”
ဝါဝါစိုး ကလည်း မြသား ပြောသလို လုပ်ပြီး မြသာ လီးကြီးကို ကုံးစုပ်လေသည်။ မြသာ က ဝါဝါစိုး ဆံပင်ကို အသာ ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ဝါဝါစိုး ခေါင်းကို အနိမ့် အမြင့် လုပ်ပေးလေသည်။ ဝါဝါစိုး မှာ ခေါင်းငုံ့ကာ မြသာ လီးကို မဲနေတုန်း မြသာ က အခန်းဝမှ ချောင်းနေသည့် ကိုစည်ကို အချက်ပေးလိုက်လေသည်။ ကိုစည်က လည်း ခြေဖြားထောက် ကာ ဝင်လာခဲ့သည်။
မြသာ က ဖင်ကို ကြွကာ ဝါဝါစိုး ပါးစပ်ထဲသို့ လီးကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသဖြင့် ကုတင်က လည်း တကျွိကျွိ မြည် နေသည်မို့ ကိုစည် ကုတင်ပေါ် တက်လိုက် တာ ဝါဝါစိုး သတိမထားမိလိုက်ခြေ။ သို့သော်လည်း ကိုစည့် လျှာကြီးက သူမ စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့ စိုစို နွေးနွေး ကြီးနှင့် လာရက်လိုက်တော့ ကိုယ်လုံးကလေး တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။
မြသာက သူမ ကို မလွှတ်ပေးပဲ ဖိကိုင်ထားရင်းက သူမ ပါးစပ်ကို လိုးနေလေရာ ကိုစည်က ဝါဝါစို ဖင် နှစ်လုံးကို ကိုင်လျှက် စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရ ပါးရ ရက်ပေးနေတော့သည်။ ဝါဝါစိုး မှာ လည်း လီးစုပ်နေရင်း က မိမိ စောက်ဖုတ်ကို အရက်ခံရသဖြင့် တကိုယ်လုံး ကြက်သည်းထကာ စိတ်တွေလည်း ထန်သထက်ထန်လာရတော့သည်။
ကိုစည်မှာ လည်း ပေါင်တန်ဖွေးဖွေး လေး နှစ်လုံး ကြားမှ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို အငမ်း မရ ကုံး ရက် ရင်းက သူ့ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများကို ချွတ်နေလေသည်။ သူ့လီးမှာ လည်း မတရား ထောင်မတ် ပြီး ဖောင်းတင်း နေသည်မှာ ကွဲထွက်တော့မည့် အလားဖြစ်နေလေသည်။
ကိုစည် ခေါ် စည်သူမိုး မှာ သူ့အမေ သိမ့်သိမ့်မိုး နှင့် သားအမိ နှစ်ယောက်ထဲ အတူတူ နေကြသူ ဖြစ်သည်။ သူတို့ အဖေ ဆုံး သွားပြီးကတည်းက သူ့မိဘ တွေ အိပ်သော ကုတင်ကြီးပေါ် သို့ သိမ့်သိမ့်မိုး က ခေါ်ကာ သိပ်ထားခဲ့သဖြင့် သူတို့ နှစ်ဦး အတူတူ အိပ်နေခဲ့ကြသည်မှာ ယခု ထိတိုင် ဖြစ်လေသည်။ သို့သော်လည်း သိမ့်သိမ့်မိုး က တခြား လူများ သိသွားပါက အထင်အမြင် လွဲမည် စိုး သဖြင့် ကိုစည့်ကို အခန်းတခန်း ပြင်ပေးထားပြီး ထို အခန်းတွင် အိပ်သည်ဟု ဟန်ဆောင်ခိုင်းထားသည်။
ကိုစည် ကလည်း လူပျို ပေါက်လာပြီး ဟိုမုန်းကြွတော့ အိပ်ယာထဲ တွင် သူကို ကျောပေး အိပ်တတ်သည့် တင်ကားကား ရင်ထွားထွား သိမ့်သိမ့်မိုး အပေါ် စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန်လာခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ညတိုင်းလိုလို တရေးနိုး ထ ပြီး သိမ့်သိမ့်မိုး ကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းထု သည့် အကျင့်ရလာခဲ့ရသည်။ သိမ့်သိမ့်မိုး အိပ်ပျော်ပြီး ထမိန် စ က ပေါင်လည်လောက် ရောက်သည့် ည ဆိုလျှင် ကိုစည် တယောက် တခါမက ပင် ထုကာ ပြီးခဲ့ရသည်။
နောက်ကြာတော့ အရဲစွန့်ပြီး ထိုထမိန်လေးကို အသာ လှန်တင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ချောင်းကြည့် တတ်လာသည်။ အနားကပ်ပြီး စောက်ဖုတ်နံ့ ရှုတာကလွဲလို့ တော့ အသားချင်း လုံးဝ မထိ ရဲသေးခြေ။ မနေ့ညက လည်း ပြေလျှော့နေသော ထမိန်ကြောင့် သိမ့်သိမ့်မိုး ခါးပေါ်အထိ လှန်တင်ပြီး လက်နှိပ်ဓါတ်မီးလေးဖြင့် ထိုးကြည့်မိလေသည်။ သိမ့်သိမ့်မိုး ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံး ကြားမှ ထူထူဖေါင်းဖေါင်း စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အမွှေး အမျှင်များ ကြားမှ ပင် နူတ်ခမ်းသား တွန့်တွန့်လေး တွေကို မြင်နေရသည်။
သူကနှာခေါင်းလေး ကို စောက်ဖုတ် နှင့် နှစ်လက်မလောက်အကွာမှာ ကပ်ပြီး အနှံ့ ရှု မိလေသည်။ သိမ့်သိမ့်မိုး အသက်ရှုသံက ပြင်းသလိုလို တော့ သူထင်မိသည်။ သူ့လက်တဖက်က ဓါတ်မီးကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို အနီးကပ် ကြည့်ကာ နောက်တဖက်က သူ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ထုနေမိသည်။ သူမျက်စေ့ရှေ့မှာ ပင် ထို စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းကြားမှ အရည်ကြည်လေး တစက်က မျက်ရည်ကျသလို စိမ့်ပြီး ထွက်ကျလာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ကိုစည်လည်း ပြီးချင်လာသည်မို့ သူ့လီးကို လုံခြည်ဖြင့် အုပ်ကာ ဆက်ထုလိုက်ရာ ခနအတွင်း လုံခြည်ထဲသို့ လရည်များ ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားရတော့သည်။
...........................................................................................................................
ယခု လည်း ကိုစည်တယောက် သိမ့်သိမ့်မိုး စောက်ဖုတ်ကြီး ကို ပြန်မြင်ယောင်လာမိပြီး ဝါဝါစိုး စောက်ဖုတ်ကို သိမ့်သိမ့်မိုး စောက်ဖုတ်အဖြစ်တွေးကာ အားရပါးရ ရက်ပေးနေရာ ဝါဝါစိုး မှာ ဖင်ကြီး တရမ်းရမ်း ဖြင့် အရသာ တွေ့နေလေတော့သည်။ မိမိ စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ အရက်ခံနေရသော ဝါဝါစိုး ကလည်း မြသာ လီးကြီးကို အားပြင်းပြင်း နှင့် စုပ်ပေးလေရာ မြသာ တယောက် လီးတန် အတွင်းမှ တစစ် စစ် ဖီလင်ဖြင့် အလွန် ကောင်းနေလေသည်။ သို့သော်လည်း ဝါဝါစိုး ပြောထားခဲ့သည့် သူမ ယောက်ျား ကိစ္စကို စိတ်ဝင်စား သဖြင့် ဝါဝါစိုး မျက်နှာလေးကို ဆွဲမရင်း၊
“ စိုး .. စိုး ယောက်ျား က စိုး ကို ယောက်ျား နှစ်ယောက် တပြိုင်ထဲ လိုးတာ တွေ့ဖူးလား”
“ ဟင့်အင်း “
“ ခု သူ့ကို ပြဖို့ အချိန်တန်ပြီလို့ စိုး မထင်ဘူးလား”
“ အဟီး၊ …အို့..ကိုစည်…”
မြသာ ကို စကားပြောနေတုန်း ကိုစည်က သူမ စောက်စေ့လေးကို စုပ်လိုက်သဖြင့် ဝါဝါစိုး အလန့်တကြားအော်လိုက်မိချင်းဖြစ်လေသည်။ သူမ စောက်စေ့လေးပင် ကျင်တက်သွားရသည်။သူမ ကိုယ်လေးကို မတ်ကာ ထထိုင်လိုက်သဖြင့် ကိုစည် ဆက်လုပ်လို့ မရတော့ခြေ။ ဝါဝါစိုး က လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုစည်မှာ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေပြီး သူ့လီးကြီးမှာ လည်း ထောင်မတ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ခစ်ကနဲ ရီလိုက်မိသည်။
အိပ်ယာပေါ် မှာ လီး တောင်နေသော ယောက်ျား နှစ်ယောက် ဖြင့် ကြုံရသည်မှာ ပထမဦးဆုံး မို့လည်း စိတ်လှုပ်ရှားမိသည်။ မြသာ ပြောသလို မောင့်ကို ပြချင်စိတ်လည်း ပေါ်လာမိသည်။
ဝါဝါစိုး က ကုတင်အောက် ဆင်းကာ သူမ လက်တော့ ထားသည့် ဘီဒိုကို ဖွင့်ကာ ဟန်းအောက် ဖြင့် ကျော်ကြီးကို ခေါ်လိုက်သည်။ကျော်ကြီး တို့ မှာလည်း ဝါဝါစိုး မသိသေးသော အပြောင်းအလဲ တွေ ဖြစ်နေသည်။ ဆုဝေ နှင့် လင်းခန့် တို့ နေပြည်တော် ပြန်သွားပြီး နောက်ပိုင်း တရက်တွင် လင်းခန့် က ဆုဝေ ကို တခြား ယောက်ျား တယောက် ဖြင့် လိုး ဖို့ ဆွယ်လေသည်။
ဆုဝေက ထို ဘဲကို ဖီးမလာ၊ အခါအခွင့်ကလည်းသင့်တာမို့၊ လင်းခန့်ကို သူမ အကို ကျော်ကြီးတို့ လင်မယား အကြောင်း နှင့် သူမ နှင့် ကျော်ကြီးတို့ အကြောင်းကို ပြောပြလိုက်သည်။ လင်းခန့် စိတ်တွေ အရမ်းကြွကာ ဆုဝေကို တက်လိုးတော့သည်။ ကျော်ကြီး နှင့်သူနှင့် ကပ်ကိုးချင်းတူနေတာက တကြောင်း ဆုဝေတို့ မောင်နှမ အင်းစက် အဖြစ်အပျက်က တကြောင်း သူ့ စိတ်တွေကို ထကြွ စေလေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ညတိုင်း လိုးကာနီးတိုင်း ကျော်ကြီး နှင့် ကိစ္စကို အသေးစိတ်မေးပြီး သူ့ကိုယ်သူ ကျော်ကြီးဟု ရိုးပလေး ပြီး လုပ်လေသည်။
နောက်ပိုင်း ဆုဝေ ကလည်း သူမ ကိုယ်သူမ လင်းခန့် အမကြီး အဖြစ်ရိုးပလေး ကာ ဆွပေးသဖြင့် သူမတို့ လင်မယားမှာ အပြင်လူ မလိုပဲ နှင့် အလုပ်ဖြစ်နေကြလေသည်။ဒီတခေါက် သူတို့ နှစ်ယောက် အလုပ်ကိစ္စ နှင့် ရန်ကုန်ဆင်းစရာ ပေါ်လာတော့ လင်းခန့်က ဆုဝေ နှင့် ကျော်ကြီး တို့ လုပ်တာကို ချောင်းချင်သည် ဆိုသဖြင့် ဆုဝေက လည်း သဘောတူလိုက်သည်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ပင် ထိုညက ဝါဝါစိုး ကို မြသာ က ဖုံးခေါ်ခိုင်းသည့် ညဖြစ်နေတော့သည်။ ညနေစာ စားကတည်းက လင်းခန့်က အရက်မူး နေဟန်ဆောင်ပြီး ဆုဝေ ကလည်း ကျော်ကြီးကို ညဘက် သူမ လာခဲ့မည်ဟု မက်ဆေ့ပေးထားသည်။
ထို့ကြောင့်လည်း ဆုဝေ သူ့အခန်းထဲ ရောက်လာတော့ ကျော်ကြီးက ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ရင်း နှစ်ယောက်သား တယောက် အဝတ်အစား တယောက်ချွတ်ပေးလိုက်ကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံး တီး နှင့် ဖြစ်နေကြပြီး ဆုဝေက ကျော်ကြီး လီးကို ကုံးစုပ်နေချိန်တွင်တော့ လင်းခန့်က အခန်းပြင် တံခါးဝ မှ ချောင်းကာ ဂွေလှိမ့်နေလေပြီ။ထို အချိန်မှာပင် ဝါဝါစိုး ဆီမှ မက်ဆေ့ ဝင်လာခဲ့သည်။ လိုက်ဖ်ရှိုး တဲ့၊ ကျော်ကြီး ကုတင်ဘေး စားပွဲပေါ်မှ လက်တော့ကို ယူကာ ဖွင့်လိုက်ရင်း ဆုဝေကို လည်း လက်တို့လိုက်သည်။
ကျော်ကြီး လီးကို အားရပါးရ ကုံးစုပ်နေသော ဆုဝေ က ကျော်ကြီး ကိုယ်ပေါ် မှောက်လျှက် တွားတွား တက်လိုက်ပြီး သူမ နို့ကြီးတွေကို ကျော်ကြီး ရင်ဘတ်တွင် အပ်လျှက် သူမ ခေါင်းကို ကျော်ကြီးပုခုံးပေါ် မှေးတင်လျှက် လက်တော့ကို ကြည့်လိုက်သည်။ဝါဝါစိုး မှာ ကုတင်ပေါ် ပြန်ရောက်နေလေပြီ၊ မြသာ က ကိုစည့် ကို အလှည့်ပေးလိုက်ပြီး မျက်စ ပြစ်ပြလိုက်သည်။
လုပ်လေ ဆိုသည့်သဘော၊ ဝါဝါစိုး ခုန ထသွားတုန်းမှာ ကိုစည့်ကို သူ အကြမ်း ဖျဉ်း ရှင်းပြထားပြီးပြီ။ ကိုစည်က ဝါဝါစိုး ကို ဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ကိုစည့် အနမ်းကြောင့် ကိုစည်တယောက် သိပ်မကျွမ်းသေးမှန်း ဝါဝါစိုး သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူမ ကပင် ဦးဆောင်ပြီး သူမ လျှာကလေးကို ထိုးထည့်ကာ ကိုစည့်ကို ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်း များဖြင့် မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။
ကိုစည့်လက်တွေက လည်း ဝါဝါစိုး ရင်သား တွေကို ဆုပ်နှယ်ပေးနေပြီး ကိုစည့် လီးကြီး ထိုးထိုးထောင်ထောင်က ဝါဝါစိုး ပေါင်သားတွေကို ပွတ်သတ်နေသည်။ ကိုစည့် လီးထိပ်မှ စိမ့်ထွက်နေသော အရည်ကြည်တို့က ဝါဝါစိုး ပေါင်ပေါ်မှာ အမျှင်တန်းကလေး ပင် ဖြစ်သွားရသည်။
ဝါဝါစိုး က ကိုစည့် လီးကို ကိုင်ကာ သူမ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ပေးလိုက်တော့ ကိုစည်က အားရ ပါးရ ဆောင့်ထိုး ချလိုက်သည်။ ဝါဝါစိုး မှာ အိ ကနဲပင် လန့်အော်လိုက်မိသည်။ ကိုစည် ဝါဝါစိုး အပေါ်မှ အား ရပါးရ ဆောင့်လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း မြသာ က သူ့ အိပ်ထဲက ကွန်ဒန် တခု ထုတ်ကာ သူ့လီးကြီးကို စွတ်လိုက်သည်။ နောက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ဝါဝါစိုး အလှပြင် မှန်တင်ခုံ ရှိရာ လျှောက်သွားပြီး ခုံ ပေါ်တွေ့သည့် အုန်းဆီ ပုလင်းလေး ယူလာခဲ့လေသည်။
ကုတင်ပေါ်မှာ လိုးနေကြသည့် အတွဲကို သူ က တွန်းလိုက်ပြီး ဝါဝါစိုး ကို အပေါ်မှ ထပ်ရက် ဖြစ်စေလိုက်သည်။ ပြီး မှ အနောက်မှ တက်ကာ ဝါဝါစိုး ဖင်ကြား သို့ အုန်းဆီ လောင်းထည့်ပြီး ဖင်ပေါက်လေးကို ကလိတော့သည်။ ဝါဝါစိုး မှာ စောက်ဖုတ်ကို အလိုးခံနေ ရလျှက် ဖင်ပေါက်လေးကို လည်း ကလိခံရတော့ ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်း နှင့် အောက်မှ စည်သူ့ ပါးစပ်ကို သူမ နူတ်ခမ်းဖြင့် ကုံး စုပ်လေသည်။
မြသာက ဝါဝါစိုး ဖင်ပေါက်ကို အုန်းဆီ လောင်း လက်ချောင်း များ ဖြင့် ကောင်းကောင်း ကရိုင်း ပေးပြီးမှ သူ၏ အဖေါ် စွတ်ထားသည့် လီးကြီး ဖြင့် တေ့ ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။
“ ဟာ ကိုကို မမဝါကို နှစ်ယောက် ညှပ်ချနေပြီး စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ရောပဲ”
ဆုဝေ နူတ်က မနေနိုင် အသံထွက်ကာ အော်လိုက်မိသည်။ ကျော်ကြီးကလည်း မြင်ပါသည်။ နောက်ပြီး တော့ ထိုသူများ မှာ သူလည်း တခါမှ မမြင်ဘူး သေးသော လူစိမ်းများ ဖြစ်ပြီး ၊ ဝါဝါစိုး ကလည်း သူ့ကို တခါမှ မပြောခဲ့ ဘူးသေးသော လူများ ဖြစ်နေသဖြင့် ပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမိလေသည်။
ဆုဝေ ကလည်း လက်တော့ကို ကြည့်ပြီး မနေနိုင်တော့ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း ဝါဝါစိုး လို အလိုးခံချင်လာမိသည်။ တံခါးဝဘက်သို့ လှမ်းက လက်ဟန်ဖြင့် ဝင်လာရန် လက်ပြလိုက်တော့ လင်းခန့် အခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ ကျော်ကြီးက လင်းခန့် ဝင်လာတော့ ရုတ်တရက်လန့်သွားကာ ထထိုင်တော့မလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
“ ဟိုက်..”
“ ကိုကြီး အေးဆေး ဆု မောင့်ကို ပြောထားပြီးသား သူသိတယ်၊ ဆု နဲ့ ကိုကြီး နဲ့ ဖြစ်နေတာကို၊ ခု မမဝါကို ကြည့်ပြီး မမဝါလို ခံချင်လို့ မောင့်ကို ခေါ်လိုက်တာ”
လင်းခန့်လည်း သူတို့ မောင်နှမ ကြည့်နေသော လက်တော့ စခရင်ကို ကြည့်ပြီး အံအားသင့် သွားရသည်။ ဆုဝေ ကို သူ ဖင်လိုး ဖူး သော်လည်း ထိုကဲ့ သို့ တူးအင်ဝမ်း သူတို့တခါမှ မလုပ်ဘူးသေးခြေ။ ယခုတော့ မောင် နှမ နှစ်ယောက် နှင့် နှမ ယောက်ျား တို့ သုံးယောက် ကုတင်တခုထဲ ပေါ်မျာ ထိုင်လျှက် တဖက်မှ ဝါဝါစိုး တို့ တူးအင်ဝမ်း ဆွဲနေတာကို ကြည့်နေရင်း စိတ်တွေလည်း ထလာရတော့သည်။
ဝါဝါစိုး မှာ သူမ အပေါက် နှစ်ခု တွင် လီး နှစ်ချောင်း တပြိုင်နက်ဝင်ပြီး လိုးနေကြတာကို ပထမဆုံး အချိန် ခံရတာမို့ အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ဖီးတက်နေမိသည်။ ကိုစည်မှာ မကြာခင်မှာပင် တချီပြီးသွားသဖြင့် ဝါဝါစိုး စောက်ဖုတ်ထဲ လရည်များကို ပန်းထည့် လွှတ်လိုက်တော့သည်။
ဝါဝါစိုး လည်း သူမ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာသော လရည်နွေးနွေး များကြေင့် သူမ စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များကို ညှစ်ပြီး ပြီးသွားလေသည်။ သူမ ဖင်ကို လည်း ပွချီ ရှုံ့ချီ လုပ်ပေးလိုက်ခြင်းဖြင့် မြသာ လီးကို ညှစ်ပေးသလို ဖြစ်ရာ မြသာလည်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သူလရည်တွေကို ပန်းထုတ်ရင်း ပြီးသွားရတော့သည်။
ဝါဝါစိုး တို့ သုံးယောက် ကာမ အရသာ အဆုံးစွန် ရောက်သွား ကြပြီး သုံး ယောက်သား ပူးကပ်လျှက် အိပ်ယာပေါ် မှာ လှဲလျှောင်း နေကြသည်ကို ကြည့်ပြီး ဆုဝေ က တစခန်းထတော့သည်။ ဆုဝေ က ကျော်ကြီးကို ပက်လက်ဖြစ်သွားအောင် တွန်းလှဲလိုက်ပြီး ကျော်ကြီးပေါ်တက်ခွ လေသည်။ ကျော်ကြီး ၏မာတောင်နေသော လီးကြီးကို သူမ လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။
“ ဖလွတ်..ဖလူးးးးးးး ဖတ်”
ဆုဝေ စောက်ဖုတ်မှာ အရည်တွေ ရွဲအိုင်နေပြီမို့ အသံမျိုးစုံ ထွက်လာသည်။ လင်းခန့် က ဆုဝေတို့ မောင်နှမ လုပ်နေသည်ကို ဘေးမှ ကြည့်ရင်း က သူကလီးကြီးကို ကိုင်ကာ ထုနေသည်။ ဆုဝေက လင်းခန့်ကို
“ မောင် ဘာလုပ်နေတာလည်း ဆီသွားယူ အနောက်က လုပ်လေ”
ထို အခါမှ လင်းခန့် လည်း သူ့မိန်းမ က ဝါဝါစိုး လို ဖီးခံချင်နေမှန်း သိသွားသဖြင့် ကမာန်းကတန်းထ ကာ သူတို့အခန်းဘက်ပြေးကာ အုန်းဆီ ပုလင်း ယူလာခဲ့လေသည်။ ကျော်ကြီး ပေါ်မှ မှောက်ရက် လက်ညှောင့်နေသော ဆုဝေ ဖင်ကို ဆီစွတ်ပြီးတော့ နောက်ပေါက်ကို လိုးတော့သည်။ဝါဝါစိုး တို့ မှာ ခနနားပြီးတော့ မှ ထကာ သူမ ဝက်ကမ် ကို ပိတ်လိုက်သည်။
ပြီးမှ ရေချိုးခန်းသွားကာ သန်ရှင်းရေး လုပ်လေသည်။ နောက်တော့ အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ ထွက်ကာ တီဗီကြည့်နေလိုက်သည်။ သူမ စိတ်ထဲမှာ တော့ ကိုစည် ပြန်သွား ပြီး သူမ နှင့် မြသာ နှစ်ယောက်သာ ကျန်ခဲ့မည်ဟု တွေးရင်း ကိုစည်အပြန်ကို စောင့်နေလေသည်။ မြသာ နှင့် ကိုစည်တို့လည်း ရေချိုးခန်းသွားကာ သန့်စင် ဆေးကြောပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ ထွက်လာကြလေသည်။ ဝါဝါစိုး မှာ ကိုစည် လာကာစ က ဝတ်ထားသည့် ရှပ်အကျႌကို ပင် ပြန်ဝတ်ထားသည်။
မြသာ နှင့် ကိုစည် တို့ကတော့ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်း ဗလာဖြင့် ပုဆိုး တွေကို ဝတ်ထားကြသည်။ မြသာ က ဝါဝါစိုး ထိုင်နေသော နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာတွင် ဝါဝါစိုး ဘေး မှာ ထိုင်လျှက် ဝါဝါစိုး ခါးလေးကို သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ ကိုစည်က နောက်ခုံ တခု တွင် ထိုင်ကာ မြသာ ကို အားကျသည့် မျက်လုံး များဖြင့် ကြည့်နေလေသည်။ မြသာ က ဝါဝါစိုး ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်ရင်း၊“အင်း ကိုကို တောင် စိုး ယောက်ျား ဖီလင်ကို နည်းနည်းသဘောပေါက်လာပြီ၊ စိုး ကို ကိုစည်လိုး နေတာ ကြည့်ရင်း နဲ့ ကိုကို ဖီးအရမ်းတက်လာတယ်၊ ကိုကို့ မိန်းမ ကတော့ လုပ်မယ် မထင်ဘူး သူက တမျိုး၊ ဖုံး ကတော့ တချိန်လုံး ပွတ်နေတာ”
“ အမယ် ကိုကို ထင်လို့ပါ၊ ကိုကို ကသာ သူ ကဲတာကို ခွင့်လွတ်တယ် ဆိုတဲ့ပုံ မျိုး ပြကြည့်ပါလား “
“ အင်း အာ့တာလည်း ဟုတ်တာပဲ ကိုကို စမ်းကြည့်အုံးမယ်”
ဝါဝါစိုး က မြသာ နားနားကို ကပ်ကာ တိုးတိုးလေး
“ သူက ပြန်မှာ မဟုတ်သေးဘူး ဘာလဲ စိုး က ပြန်စေချင်လို့လား”
“ သိဘူးလေ အာ့မျိုးကြီးကျတော့ ရှက်သလိုပဲ”
“ စိုး က တူးအင်ဝမ်းကို မကြိုက်လို့လား ၊ ခုနက မကောင်းဘူးလားလို့”
“ ကောင်းပါတယ်၊ တခါမှ အဲလို မနေဘူးတော့ ရှက်သလိုမို့ပါ”
ကိုစည်မှာ ဝါဝါစိုး ကို တစိမ့်စိမ့် ထိုင်ကြည့်ရင်း မှ ဖီးပြန်တက်လာသဖြင့် ဝါဝါစိုး တို့ ထိုင်နေသော ဘေးနားသို့ လာကပ်ထိုင်လိုက်ရင်း၊
“ အမ.. ကျွန်တော် အမ အဖုတ်ကို ရက်လို့ ရမလား”
ဝါဝါစိုး မှာ ဘာပြောရမှန်းမသိပဲ မြသာ ကို လှည့်ကြည့်မိသည်။ မြသာ က ပြုံးဖြီးဖြီး ဖြင့် ကိုစည် ကို ကြည့်ကာ
“ ရတာပေါ့ကွ ၊ စိုး ပေါင်ကားပေးလိုက်လေ သူ့ခမြာ မဝသေးလို့ပါ ကွာ ပေးရက်လိုက်ပါ”
ဟု ပြောလည်း ပြော လက်ကလည်း ဝါဝါစိုး ပေါင် နှစ်လုံး ကို သူကိုယ်တိုင် ချဲကား ပေးလိုက်သည်။ စည်သူက ဝါဝါစိုး ပေါင်နှစ်လုံး ကြား ဆိုဖာရှေ့ ကြမ်းပေါ်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်းက ဝါဝါစိုး ပေါင် နှစ်လုံးကို ဆွဲယူလိုက်သည်။ ဝါဝါစိုး ကလ်း အလိုက်သင့် ဆိုဖာ အနားစောင်းသို့ လျှောချ ပေးလိုက်သည်။ မြသာ က ဝါဝါစိုး ဘက်လှည့်ကာ နူတ်ခမ်းခြင်း စုပ်နမ်းရင်းက ဝါဝါစိုး ရှပ် အင်္ကျီ ကြယ်သီး များ ကို ဖြုတ်နေလေသည်။
ကိုစည်က ဝါဝါစိုး ရှပ်အင်္ကျီ အနား ကို လှန်တင်ပြီး အမွှေး အမျှင် မရှိ ဖေါင်းကားနေသည့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ကုံး ရက် လိုက်သည်။ မြသာ က ဝါဝါစိုး နှင့် နူတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ် စုပ်ကာ ကစ်စ် ပေးနေရင်းက ကြယ်သိး ပြုတ်သွားသဖြင့် ဟင်လင်း ပွင်နေသော ရင်သား များကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နှယ် ပေးနေလေသည်။
ဝါဝါစိုး ကလည်း မြသာ လည်ပင်းကို တွဲခို ပြီး အနမ်း တွေကို တုံ့ပြန်နေသလို ကိုစည် ရက်လို့အဆင်ပြေအောင် သူမ ပေါင်တွေကို ကား ကာ ဖင်ကို ကော့ပေးထားလေသည်။ အရှိန်တွေ ရလာတော့ သုံးယောက်စလုံး စိတ်တွေ ထန်နေကြလေပြီ။ မြသာ က ဝါဝါစိုး ကို လက်မောင်းလေး နှစ်ဖက်က ကိုင်ကာ မပြီး သူ့ရှေ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် တွင် လေးဖက်ထောက် စေ၍ သူ့လီး ကြီးကို စုပ်စေသော အခါ၊ ကိုစည်က ဝါဝါစိုး အနောက်မှ နေ စောက်ဖုတ်ဝ တွင် သူ့လီးကို တေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။
ကိုစည်က အနောက်က ဆောင့်တိုင်း ဝါဝါစိုး လည်ချောင်းထဲ မြသာ လီးကြီးက တိုးတိုး ဝင်လာလေသည်။ ကိုစည်က ဝါဝါစိုး ပေါင်အရင်း နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ အားရ ပါးရ ဆောင့်သလို မြသာ ကလည်း ဝါဝါစိုး ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ဝါဝါစိုး ပါးစပ်ကို ဖင်ကော့ပြီး လိုး ပေးလေသည်။ ဝါဝါစိုး မှာလည်း ပါးစပ် နှင့် စောက်ဖုတ်ကို တပြိုင် နက် အလိုးခံရသည့် ပထမဆုံး ဖီလင် ကြောင့် မကြာခင် ပင် ဆန္ဒအဆုံးစွန်သို့ ရောက်ကာ ပြီးရလေတော့သည်။ မြသာ နှင့် ကိုစည်တို့ ကလည်း ပါးစပ်ထဲ နှင့် စောက်ဖုတ်ထဲ သို့ လရည်များ တဖြွတ်ဖြွတ်ပန်းထည့်ကာ ပြီးရလေတော့သည်။
ထိုည က သုံးယောက်သား ဝါဝါစိုး အိပ်ယာထဲ တွင် ဖက်အိပ်ကြလေသည်။ ဝါဝါစိုး ကို အလယ်မှ ထားကာ အိပ်ပျော်သွားကြပြီး ကိုစည်က တရေးနိုး တွင် ဝါဝါစိုး ကို ထလိုးလိုက်၊ မြသာ က တရေးနိုးလျှင် ဝါဝါစိုး ကို ထလိုးလိုက်၊ တခါတရံ နှစ်ယောက် တပြိုင်ထည်း လိုးလိုက်၊ ဖြင့် ဝါဝါစိုး တယောက် မိုးလင်း မှ ပင် ကောင်းကောင်း မွန်မွန် အိပ်ပျော်သွားရတော့သည်။
..................................................................................................
မြသာ တယောက် သူ့မိန်းမ နှင်းမှုံ ဖုံးဆက်တော့ မန္တလေး မှာ ရောက်နေသည်။ သူ့ယောက်ခမ ကြီး နှလုံး ရောဂါကြောင့် ဆေးရုံ တက်နေရသည်ဟု ဆိုသည်။ ခွဲရပြုရမည်ဟု ဆိုသည်။ သူပြန်လာ တော့ မိန်းမ က ငြီးတွားနေသည်။ ဆေးရုံ က နပ်စ်မ တွေ ဆရာဝန်တွေက ဆက်ဆန်ရေးမကောင်းဟု ဟု ဆိုသည်။ သူမ အမေ အတွက် စိုးရိမ် မိသည်ဟု ပြောသည်။ ဘယ်ဆေးရုံလည်း မေးလိုက်တော့ ဝါဝါစိုး တို့ ဆေးရုံ ဖြစ်နေသည်။ ညနေ ငါ လာခဲ့မယ် ၊ ငါ့အသိ ဆရာဝန် ရှိသည်ဟု ပြောလိုက်သည်။
ညနေဖက် ဆေးရုံ ရောက်သွားတော့ မျက်နှာလေး ညိုးနေသော နှင်းမှုံ ကို တွေ့ရသည်။ အနားက နပ်စ်မ တယောက်ကို ဒေါက်တာ ဝါဝါစိုး ရှိလား မေးတော့ ရှိသည်ဟု ဆိုသည်။ သူ့ ရဲ့ မိတ်ဆွေ ပါဆိုတော့ နာမည်မေး သွားပြီး ပြောလိုက်မည်ဟု ဆို ကာ ထွက်သွားသည်။ နှင်းမှုံက ကို နဲ့ ဘယ်လို သိတာလဲ ဆိုတော့ တခါက ဒီဆေးရုံ က အဖွဲ့တွေ သူ့ ကားငှား ပြီး ဘုရား ဖူး အစုံလည်တော့ လိုက်ပို့ဖူးသည် ဟု ပြောလိုက်သည်။ ခနနေတော့ ဝါဝါစိုး ရောက်လာသည်။
“ ကိုမြသာ ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“ ကျွန်တော့် ယောက်ခမကြီးပါ ဆရာမ နှလုံးခွဲရမယ်ဆိုလို့လေ”
“ အော် ဟုတ်လား “
ဝါဝါစိုး က လူနာမှတ်တမ်းစာရွက် ကလစ်ဘုတ်ကို လှန်လှောကြည့်ရင်း၊
“ အော် ကျမ ဆရာ ဆရာဝန်ကြီး ခွဲမှာပဲ သူက တော်ပါတယ် အဆင်ပြေသွားမှာပါ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ၊ ဒီဟာ ကျွန်တော့် အမျိုးသမီးလေ နှင်းမှုံ တဲ့ ဒီဟာ ဆရာမ ဒေါက်တာ ဝါဝါစိုး တဲ့”
“ အော် ကိုမြသာ အမျိုးသမီးလား ၊ ကိုမြသာ က အချောလေး ရထားတာပဲ “
“ ဆရာမ က မြှောက်ပြောနေတယ်၊ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်၊ နှင်းမှုံ က ကြောက်နေတာ အခုတော့ အားရှိသွားပြီ၊ အခုလို တကူးတက လာကြည့်ပေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာမရယ်၊
“ ရပါတယ် ရှင် ကိုယ့် အသိတွေပဲ ဟာ၊ လိုတာရှိရင် လာပြောနော် နှင်းမှုံ”
“ ဟုတ်ဟုတ် ဆရာမ”
ဝါဝါစိုး ထွက်သွားတော့ နှင်းမှုံက၊
“ အော် ဆရာမ လေးက လှလိုက်တာနော် ကြွေရုပ်ကလေး ကျနေတာပဲ အသားလေးတွေက ဖွေးနုနေတာပဲ၊ မျက်နှာလေးကလည်း ချောလိုက်တာ ရုပ်ရှင်မင်းသမီးတောင် လုပ်လို့ ရလောက်တယ်၊ ကျမ တော့ ဆရာမလေးကို ချစ်သွားပြီတော်”
မြသာ က စိတ်ထဲ က၊ အဲဒီ ဆရာမ ကို ငါက စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ရော ပါးစပ် ရော အပေါက်မျိုးစုံ လိုးထားပြီးသားကွ ဟားဟား၊ ဟု ပြောလိုက်မိသည်။
“ နင် ကလည်း မိန်းမ ချင်း စိတ်ဝင်စားနေလိုက်တာ၊ အကြောင်းမသိတဲ့လူဆို အချစ်တော် ထားချင်တဲ့ ဟာ လို့ ထင်နေအုံးမယ်”
“ အံမယ် ထင်တော့လည်း ဘာဖြစ်သေးလဲ၊ ဆရာမ လေးလို ဖြူဖြူနုနု မွှေးမွှေးလေးကို ဖက်အိပ် ရရင် ရှင့်လို ဆေးလိပ်စော် အရက်စော် နံ့နေတာကြီးထက်တော့ ဇိမ်ကျမှာပဲ”
“ တော်စမ်းပါကွာ ပေါက်ကရတွေ ပြောမနေစမ်းပါနဲ့”
ထိုသို့သာ မြသာ က ပါးစပ်က ပြောနေပေမဲ့ ဝါဝါစိုး နှင့် နှင်းမှုံ တို့ နှစ်ယောက် ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ဖက်လျှက် အိပ်ယာထဲ တွင် ပွတ်နေကြပုံ ကို တွေးရင်း လီးတောင် တောင်ချင်လာမိသည်။ အဟီး မိန်းမ သာ တကယ် လက်စ် စိတ်ပါရင် တူးအင်ဝမ်း ဆွဲပြစ်လိုက်ရလို့ကတော့ မြသာ တို့ နတ်ပြည်ရောက်ပြီပဲ ဟု တွေးရင်း လီးက မာတောင်တက်လာလေသည်။
“ အော် ငါ အိမ်ပြန်ရအုံးမယ် အိမ်မှာ ကိုစောတင်မောင် ဒီနေ့ ရောက်မယ် ပြောထားတယ် နင်ရော ဘယ်တော့ ပြန်မှာလဲ “
“ အမေ့ ကို ညအိပ်စောင့်မယ့် ညီမ တွေကို စောင့်လိုက်အုံးမယ် သူတို့ လာမှ ပြန်လာတော့မယ်၊ တော့်ဘာသာ သွားနှင့်တော့၊ ကိုစောတင်မောင်ကြီး နဲ့ တွေ့တာ နဲ့ အမူး သောက်မနေနဲ့အုံးနော် အမေ နေမကောင်းတာလည်း သတိရအုံး”
မြသာ စိတ်ထဲ ကတော့ နင့်အမေ ပဲ ငါ့အမေ မှ မဟုတ်တာ ဟု ပြောလိုက်ချင်ပေမဲ့၊ ပါးစပ်ကတော့၊
“ အေးပါဟ နင်ကလည်း ၊ သူက တခါတလေ လာတုန်း ဟာကို သူကြိုက်တတ်တာလေး နဲ့တော့ ဧည့်ခံမှ ပေါ့”
..................................................................................................
မြသာ က အိမ်အပြန်လမ်းတွင် စူပါမားကက်တခု ဝင်ကာ စင်ဂယ်မော့ ဝီစကီလေး တလုံး ဝင်ဆွဲလာခဲ့လိုက်သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ရေမိုးချိုး ပြီးတာနှင့် စားပွဲခုံချ ပြီး တရုပ်ဆိုင်က ဝယ်လာသည့် ငါးရှဉ့် ခြောက်စပ် လေး နှင့် ဝက်ခေါက်ကင် လေး ခွက်တွေထဲ ပြောင်းထည့်လိုက်သည်။
ခလေး တွေက တော့ သူရောက်ကတည်းက ပေးလိုက် သည့် ခေါက်ဆွဲကျော် စားပြီးလို့ စာ လုပ် ဂိမ်းကစား နေကြပြီ။ မကြာခင်ပင် အိမ်ရှေ့မှ ဆိုင်ကယ် တစီး ထိုး ဆိုက်သံကြားရပြီးတော့ ကိုစောတင်မောင် တယောက် ဟဲလ်မက် ကို လက်က ကိုင်ကာ ဝင်လာတာတွေ့လိုက်ရသည်။
“ ဟေး ကိုကြီးစော ဘယ်လိုလဲ လာမယ် ဆိုလို့ ဒီမှာ ကိုကြီး အကြိုက် ပြင်ထားတယ် မတွေ့တာလည်း ကြာပြီ ဆိုတော့ ဆွဲလိုက်ရအောင်”
“ ဟားဟား မြသာ ရာ မင်းက တော့ အလိုက်သိပါ့၊ အာ့ကြောင့် ငါလည်း မကြုံကြံု အောင်ကို တမင်လှည့်ဝင်လာတာ၊ ငါ့ညီမလေး နှင်းမှုံရော ဘယ်မှာလဲ သူ့အတွက် လက်ဆောင်ပါလာတယ်”
ကိုစောတင်မောင်က သူ့လက်တဖက်က ကိုင်ထားသည့် အထုပ်တထုပ်ကို မြှောက်ပြရင်း တဆက်ထည်း လှမ်းမေးလိုက်သည်။
“ ကိုကြီး စော ကလည်း သူ့ညီမ အတွက် တော့ အမြဲ ပါလာတယ်၊ သူ့အကြိုက် လိုက်ရှာပြီး ပြင်ဆင်ပေးထားရတဲ့ ကျွန်တော့် အတွက် တော့ ဘာမှ မပါဘူး”
“ ဟာကွာ မင်းသိတဲ့ အတိုင်း ပဲ ငါ့ညီမ ဝက်ကလေးက သူ့အတွက် မပါလာရင် ရစ်တတ်လို့ပါကွာ”
“ အလကား စတာပါ ကိုကြီးစော ကလည်း ဗျာ၊ နှင်းမှုံ အခု သူ့အမေ ဆေးရုံတက်နေရလို့ သွားနေတာ ခနနေ သူ့မောင်နှမတွေနဲ အလှည့်လဲ ပြီး ပြန်လာလိမ့်မယ်”
ကိုစောတင်မောင်က ညီမလေး ဟု ခေါ်နေသော်လည်း နှင်းမှုံ နှင့် ကိုစောတင်မောင်မှာ ဘာမှ မတော်ပါ။ တချိန်က ကိုစောတင်မောင် တောင်ကြီးမှာ နေတုန်းက ကိုမြသာ နှင့် တွဲဖက် မို့ ကိုမြသာ အိမ်မှာ ကိုစောတင်မောင် ၏ စားအိမ်သောက်အိမ်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ကိုမြသာ အမူးလွန် လျှင်လည်း စောငိ့ရှောက် ကာ အမြဲတမ်း အိမ်အထိ ရောက်အောင် လိုက်ပို့တတ်သူ ဖြစ်ပြီး နှင်းမှုံ ဆိုလျှင်လည်း ညီမလေး တယောက်လို အလိုလိုက်ကာ ဂရုစိုက်တတ်လို့ နှင်းမှုံကလည်း ကိုစောတင်မောင်ကို အကိုကြီး တယောက်လို ခင်နေခြင်း ဖြစ်လေသည်။
ကိုစောတင်မောင် မှာ လူပျိုကြီး ဖြစ်ပြီး မြသာ နှင့် တွဲကာ အရက်သောက်ဖက်၊ စော်ချဖက်ဖြစ်လေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ဖာအိမ်သွား၊ ကာရာအိုကေ သွား၊ ကက များ စားနေကြခြင်းကို တော့ နှင်းမှုံ က မသိပေ။ သူတို့ နှစ်ယောက် က တယောက်ဂွင်တည့်လျှင် တယောက် ကို ပြောပြ ပြီး အကျိုး ဆောင်ပေးလေ့ ရှိသဖြင့် ငယ်သူငယ်ချင်း များ အလား ပင် အတော်ခင်ကြလေသည်။
ခု လည်း မြသာ ပြင်ဆင်ထားသော အရက် အမြည်းတို့ စား ရင်း ဖြင့် စော်တွေ အကြောင်း ရောက်သွားတော့သည်။ အရက်ရှိန်လေး အတော်ရလာတော့ မြသာ က ဝါဝါစိုး ကို လိုးရသည့် အကြောင်းကို ပြောပြလိုက်တော့ ကိုစောတင်မောင် အရမ်းစိတ်ဝင်စား သွားသည်။
“ ဟေ အဲဒါ ဆိုရင်တော့ အဲဒီ စော်က အတော်ထန်တာပဲ၊ ငါ့ကိုလည်း မိတ်ဆက်ပေးကွာ ဆွဲချင်တယ်”
“ အင်း ကျွန်တော်လည်း စဉ်းစားနေတာ သရီးအင်ဝမ်း တချီလောက် ဆွဲကြည့်မလားလို့ အဟီးးး”
“ အင်း မင်း အဆို ရဆိုရင် သူ့ယောက်ျား ကကပ်ကိုး ပေါ့ ဟုတ်လား၊ အဲလို ယောက်ျား မျိုးလည်း ရှိသေးလားကွာ”
“ ကိုကြီးစော ကျွန်တော်လည်း အရင်က အဲလို တွေးမိတာပဲ၊ ဒါပေမဲ့ တဖြည်းဖြည်း နဲ့ စိတ်နည်းနည်းပြောင်းလာသလိုပဲဗျ။ ကျွန်တော်တောင် ကိုယ့်မိန်းမ တခြား ယောက်ျား တယောက်နဲ့ ဆို ဘယ်လို နေမလဲ ဆိုတာ စိတ်ဝင်စားလာတယ်။ တွေးလိုက်တာနဲ့ကို တောင်လာတယ်ဗျ။ အဟီး”
“ ဟာ ဟေ့ကောင် မင်း ပေါက်ကရ ရှောက်မလုပ် နဲ့ နော် ငါ့ညီမလေးကို မင်း မတော်တရော်လူတွေ နဲ့ လွှတ်ပေးဖို့ မစဉ်းစားနဲ့၊ ငါ မင်းကို သတ်မှာ”
“ ကိုကြီး စော ကလည်း သူစိတ်မပါပဲလည်း ကျွန်တော် လွှတ်ပေးချင်တိုင်း လွှတ်ပေးလို့မှ မရတာ သူစိတ်ပါခဲ့ရင် ပြောတာပါ”
“ ဟာ သူစိတ်ပါလည်း ဘယ်အကောင် ဘာမှန်းမသိ၊ ရောဂါရှိလား မရှိလားမသိ၊ မလုပ်ပါနဲ့ကွာ”
“ တခြား တစိမ်းလည်း မဟုတ်ဘူး စိတ်ချရတဲ့သူ ဆိုရင်ရောဗျာ”
“ ဟေ့ကောင် မြသာ မင်း တကယ်စဉ်းစား နေတာလား ၊ ငါပြောထားမယ်နော်၊ ငါ့ညီမလေးကို မင်း အဲလို မလုပ်ရဘူး”
“ တခြား တစိမ်း နဲ့ မစဉ်းစားပါဘူး ဗျာ၊ တကယ်လို့ ကိုကြီးစော လို မျိုး လူမျိုး ဆိုရင်ရော”
“ ဟင် မင်း…မင်း..”
အပိုင်း ( ၇ ) ဆက်ရန် >>>
No comments:
Post a Comment