ဘကြီးထောင်ရဲ့ ချစ်ဒုက္ခ အပိုင်း ( ၃ )
တပ်ကြပ်ကြီး ရေးသည်။
လှလှ တယောက် အိမ်မက်ထဲလို လို တကယ်လိုလို ဖြစ်နေသည်၊ တီဗီ မှာ တွေ့တွေ့ နေရတဲ့ မော်ဒယ် ဘွိုင်း တယောက် က သူမ အဖုတ်ကို ရက်ပေးနေ တယ် ၊ လျှာအပြားလိုက် ကြီး သူမ အဖုတ်ပေါ်ကိုပွတ် ရက်သွား လိုက်တာ စိုစို စွတ်စွတ် နဲ့ နွေးနွေး ကြီး ခံလို့ကောင်းနေသည်၊ သူမကိုယ် သူမဘယ်နား ရောက်နေမှန်းတောင် မသိ ၊ဒါပေမဲ့ အဖုတ်ကြီး ကို အရက်ခံနေ ရတာက အကြောစုံ တဖျဉ်းဖျဉ်း ထ အောင် ကောင်းနေသည်။
သူမကို တပေါင်ကျော် ဖြင့် အနောက်မှ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ရက်ပေးနေတာကို ပိုပြီး ရက်လို့ကောင်းအောင်၊ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်မိသည် ၊ သူမ၏ပေါင်ကိုလည်း ဖြဲကားပေးလိုက်မိသည်၊ ဘာလို့မှန်းတော့ မသိ သူမတကိုယ်လုံး မှာ ခံခြင်စိတ်တွေ က ဟိုးအဖုတ် ခေါင်းထဲက ကို ကျလိကျလိ ဖြစ်နေသည်၊ သူမ အားမလိုအားမရဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ က ခေါင်းကို ဆံပင် ဆုပ်ဆွဲပြီး အဖုတ်ထဲ ကို ဆွဲသွင်း ဖို့ကြိုးစားနေမိသည်၊ ခနနေတော့ အဲဒီကောင်လေး က သူမပေါင်ကြားက ကုန်းထသွားပြီး၊ သူမ အဖုတ်၀ ကို ပူပူနွေးနွေး ပြည့်ပြည့် တင်းတင်း ကြီးထိုးဝင်လာသည်။
သူမ ခံဘူးတဲ့ အရွယ်အစား မဟုတ် ပဲ တင်းတင်း ကြပ်ကြပ် ဖြစ်နေ၍ ရုတ်တရက် တော့နဲနဲ လန့်သွားသည်၊ သူမ အိမ်မက်လိုလို ထဲက မော်ဒယ်ကောင်လေး မဟုတ်တော့ပဲ သူမ တို့ကုမ္ပဏီ မှပြာတာ သို့မဟုတ် ခိုင်းဖတ် ကုလားလေး ဘာဘူ ဖြစ်နေသည်၊ ဟင် ဒီကုလားလေး ငါ့ဖင်ကို ခေါတောတထောင်အားနဲ့ ကြည့်ကြည့်နေတာ တော့ သတိထားမိတယ်၊ ဟင့်အင်း မဖြစ်သေးပါဘူး ဒီကောင်လေး သူများတွေရှောက်ပြောရင်ငါပြသနာတက် နေမယ်၊ တွေးရင်း တွန်းထုတ်ဖို့ စဉ်းစားသော်လည်း သူမှ အဖုတ်တွင်းမှ ခံခြင်တဲ့ တောင်းတမှုက တခါမှ မကြုံဖူးအောင် တဖြုန်းဖြုန်းတနေလို့ တွန်းဖို့ အားမရှိ ၊ တွန်းတာနဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက် သူမဖင်ကြီးကို ကော့ပေးမိနေသည်။
သူမ အဖုတ်ထဲ ထိုးဝင်လာသည့် ပစ္စည်းကြီးမှာ လုံးထွား တင်းကြပ်ဆို့နစ်နေသော်လည်း သူမှ အဖုတ်တွင်းက ကရှေ့ပြေး အရည်များရွဲရွဲ စိုနေလို့ တဖြည်းဖြည်းခြင်းဝင်လာသည်မှာ အားရပါးရရှိလှသည်၊ သို့ပေမဲ့ တဖြေးဖြေးပြန်ု ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် အကျင့်လုပ်ပေးနေရင်း တချက် အားရပါးရဆောင့်ချလိုက်တာ အဖုတ် ဟိုးအဆုံးနားထိကပင် အောင့်ပြီးနာသွားသဖြင့် အားကနဲ အော်လိုက်မိပြီး ချွေးတွေ လည်း စေးစေးကပ်ကပ်နူင့် နိူးလာခဲ့သည်။
ပထမတော့ သူမ ခံနေကြ ကိုယ့် အခန်းအိပ်ယာမို့ အိမ်မက်ထဲက မော်ဒယ်နူင့် ကုလားလေး တို့ ကို ဘာလို့ သွားမက်နေရတာလဲလို့ ပြုံးမိမလို ဖြစ်ရာက ဟင် ကိုသင်းက ဆေးရုံပေါ်မှာပါလား ဆိုတာ ချက်ခြင်းသတိရသွားသည်၊ ဒါဆိုရင် သူမကို အခုလိုးနေတာက အိုး ဘကြီးထောင် သူမ ယောက္ခထီး ကြီးပါလား..
“ အို အင် ဖေဖေ ..ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..မတော်ပါဘူး ဖေဖေ..မလုပ်ပါနဲ့.. ”
ပါးစပ်ကသာပြောနေသော်လည်း ၊သူမဖင်ကြီးများမှာတော့ ဆန့်ကျင်ဖက် တကြွကြွ နူင့် ကော့ကော့ပေးနေမိသည်။
“ ဒီ အခြေရောက်နေ မှတော့ မထူးတော့ ပါဘူး လှလှရယ်..အဖေ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိူင်တော့လို့ပါ. ”
ပါးစပ်ကလည်း တပြောပြော၊ လိင်တန်ကြီးကလည်း စွပ်ကနဲ စွပ်ကနဲ ထိုးထိုးသွင်းနေသဖြင့်၊ မန်နေဂျာကိုဖုတ်ကြောင်၏ ဆေး အကျိုးနူင့် ကာမစိတ်တွေ ထကြွနေရသော လှလှ အဖို့မှာ ကားဘယ်ပြောဘွယ်ရာရှိတော့မှာလဲ၊ ဘကြီးထောင်၏ ကြောပြင်ကြီးကိုသာ တင်းကြပ်စွာတွယ်ဖက်ရင်း အောက် မှ ကော့ကာကော့ကာဖြင့်၊ တအင်းအင်း...ဘကြီးထောင် လိင်တန်ကြီးနဲ့ လှလှ အဖုတ်တို့ ရဲ့ စည်းချက်ညီညီ
“ ဖွတ်..ရွတ်...ဖွတ်..ရှလွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်.. ”
အသံက လရောင်လွှမ်းတဲ့ လှလှ အခန်းထဲမှာ မတိုးမကျယ်...။နဂိုလ်ထဲက အလုပ်မခံ ရတာ ရက်နည်းနည်းကြာတာက တကြောင်း၊ မန်နေဂျာ ကိုဖုတ်ကြောင် ရဲ့ ဆေးအရှိန်( လှလှကတော့မသိပါ ) တက်လာတာက တကြောင်း မန်နေဂျာ ကိုဖုတ်ကြောင်၏ မထိတထိ ( တစိမ်းယောက်ကျားတယောက်၏) အထိအတွေ့ များကြောင့် တကြောင်း၊ အကြောင်းကြောင်းများကြောင့်၊ အတွေ့အကြုံ အံတိုနေပြီဖြစ်သော ဘကြီးထောင် အရှိန်ရလာနေတုန်းမှာပဲ ၊ လှလှတယောက် တကြောင်းပြီးသွားရသည်။
လှလှရဲ့ ကိုယ်လေး တောင့်တင်းသွားပြီး လှလှ အဖုတ်အတွင်းသား တွေလှုပ်စိလှုပ်စိ နဲ့ သူ့လိင်တန်ကြီးပေါ် မှာ ခံစားနေရတော့ ဘကြီးထောင်က လှလှပြီးသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ရပါတယ်၊ သို့သော်ငြားလည်း အတွေ့အကြုံ နူစ်ပေါင်းများစွာရှိနေသူမို့ တကြောင်း၊ သံဆိုတာ ပူတုန်းထု မှလိုရာပုံသွင်းလို့ရတယ်ဆိုတာ သိထားတဲ့ ဘကြီးထောင်က ပုံမှန် ဆောင့်နေတဲ့ အရှိန်လေးကို ဖြေးဖြေးခြင်း လျှော့ချလိုက်ပြီး တချက်ခြင်းတချက်ခြင်း တချက်ကို တစက္ကန့်နူန်းနဲ့ အသွင်း အထုတ်လုပ်ပေးနေပါတယ်၊ အဲလို ဖြေးဖြေး ခြင်းလှုပ်ရှားနေလို့ အားသွားတဲ့ လက်တွေက လှလှရဲ့ အသားပျော့အိအိ ဘလောက်အင်းကျီကို ဂျိုင်းအောက် လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။
လှလှက ရှက်လို့လား မူးနေသေးသလား မူးနေသေးဟန်ဆောင်နေသလားမသိပါ၊ဘယ်ဘက်လက်ကိုကွေးပြီး နဖူးပေါ်လက်တင်သကဲ့သို့ မျက်လုံးပေါ် လက်တင်ထားပါသည်၊ ဘကြီးထောင်က လှလှအင်းကျီ ချွတ်ခြင်လျှင် လက်နူစ်ဖက်မြှောက်ပေးမှ ချွတ်လို့ရမည်မို့ ၊ လှလှ စိတ်အပြောင်းတော့မခံနိူင်ပါ၊ ထို့ကြောင့် အင်းကျီကို ဂိုျင်းအထိလှန်တင်၊ အောက်က မပြီးသေးလို့ သံချောင်းလိုမာနေသေးသော လိင်တန်ကြီးကို ဝင်တာထွက်တာ ခနနားပေးပြီး နူးညံ့တဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားထဲမျာ စိမ်ထားလိုက်တယ်။
နောက် မှ ဘရာဇီယာဂျိတ်ကို လှလှ ကျောအောက် လက်ရှိုပြီးဖြုတ်လိုက်တယ်၊ အဲဒါတော့ ဘကြီးထောင်လက်ဝင်လို့ရအောင် လှလှ က ကျောလေးကော့ပြီး နေရာပေးလိုက်၏၊ ဘကြီးထောင် စိတ်ထဲမတော့ ကောင်မလေး စိတ်မဆိုးဘူးဟ၊ ဖီးလာနေတုန်းပဲ ဟုလည်း တွေးနေလိုက်သည်၊ဘရာဇီယာကိုလည်း ထိုနည်းလည်းကောင်း လှလှရဲ့ လည်ပင်းဆီကို သာတွန်းပို့လိုက်ပါတယ်။
လရောင်အောက်မှာ မြင်နေရတဲ့ လှလှရဲ့ နိူ့လေးတွေဟာ ပေါက်စီလုံးလောက်သာရှိပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ စန္ဒာလေးလို လုံးလုံးစုစု လိမ်မ္မော်သီးလို မဟုတ်ပဲ ဟင်းခိုျ ပုဂံလုံးအဝအကျယ်လောက် အခြေရှိပြီး အမြင့်ကပေါက်စီလုံးလောက်ရှိတာပါ၊ နိူ့သီးခေါင်းတွေကတော့ ခလေးတယောက်ရဖူးတော့ စန္ဒာ့လိုတော့ သေးသေး ကျစ်ကျစ်လေးမဟုတ်ပဲ လက်သန်းလုံးလောက်တုတ်ပြီး လက်မဝက်လောက်ရှည်ထွက်နေပါတယ်။
ဘကြီးထောင်က ဘယ်လက်လက်ကို တတောင်ထောက်အားပြု ၊ လှလှရဲ့ ညာလက်နိူ့အုံကို သူ့ရဲ့ ညာလက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင် ဖျစ်ညစ် ဆုပ်နယ်ရင်းက၊ လှလှရဲ့ ဘယ်ဘက်နိူ့ သီးခေါင်းလေးကို ငုံစုပ်လိုက်တော့ လှလှတယောက် အင်းကနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်၊ ဘကြီးထောင်က လှလှ နိူ့ကြီးကို အားရပါးရစုပ်ရင်းက နိူ့သီးခေါင်းလေးကို မနာအောင် ရှေ့သွားလေးနဲ့ ခဲလိုက်တော့ လှလှတယောက် အားကနဲဖြစ်သွားပြီး ဘကြီးထောင်ရဲ့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်လာပြန်ပါတယ်၊ ဘကြီးထောင် ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်စေ့ ကိုတင်းတင်းပိတ်ပြီး ဟတတ နူတ်ခမ်းထူထူ လေးနဲ့ လှလှ မျက်နှာကို လက်မကွယ်တော့ပဲ တွေ့နေရပါပြီ။
အဲဒါကြောင့် လှလှရဲ့ ဟတတနူတ်ခမ်းထူထူကို သူ့ပါးစပ်နူင့်ဖိကပ် စုပ်လိုက်ပါတယ်၊ အရက်နံ့ ရေမွေးနံ့ နဲ့နူတ်ခမ်းဆိုးဆေးနံ့တို့ ရောထွေးနေပေမဲ့ ချိုျမြိန်လှတဲ့ လှလှရဲ့ နူတ်ခမ်းထူထူ တွေဟာဘကြီးထောင်ရဲ့ စိတ်ဇောကို ပိုမိုပြင်းထန်လာစေပါတယ်၊ သူ့ရဲ့ အနမ်းအစုပ်ကို တုန့်ပြန်လာတဲ့ လှလှရဲ့ လျှာလေးနဲ့ အညိမ် မနေလှုပ်ရှားလာတဲ့ လှလှ ရဲ့ အောက်ပိုင်း ကြောင့် ၊ လှလှ တယောက် နောက်တကြောင်းဆွဲဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီဆိုတာ ဘကြီးထောင်က သိလိုက်ပါပြီ၊ သို့ပေမဲ့ ပထမတခါတုန်းကလို အိမ်မက်လိုလို ဘာလိုလိုနူင့် လှလှတယောက် မပြီးသွားစေပဲ သူလုပ်မှန်းကို ပီပီပြင်ပြင်သိစေခြင်သည်၊ ထို့ကြောင့် သူ့လိင်တန်ကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြေးဖြေးခြင်းစလုပ်ရင်းက၊ လှလှ၏နားနား ကိုသူ့ပါးစပ်ဖြင့်ကပ်ကာ..
“ လှ...ကိုရီးကိုလေးဘက်ထောက်ပေးပါလားဟင်.. ”
လှလှတယောက်မှာ ယောက္ခထီးကြီးက သူ့ကိုသူ ကိုရီးဟု သုံးလိုက်တာကို သတိထားမိသော်လည်း၊ ရှက်လည်းရှက်သေး၊ ခံလည်းခံခြင်သေး သဖြင့် မျက်လုံးကို မဖွင့်၊ပဲ ခေါင်းလေး ငြိမ့်ကာကုန်းထလိုက်သည်၊ တင်းမာဖောင်းပွနေသော ဘကြီးထောင် လိင်တန်းကြီးက လှလှအဖုတ်တွင်းမှ ခနကျွတ်သွားရာ လှလှ ရင်ထဲမှာ ဟာကနဲပင်ဖြစ်သွားရ၏။
သို့ပေမဲ့ သူမ လေးဘက်ထောက်ပြီးချိန် မတော့ ဘကြီးထောင်၏ လိင်တန်ကြီးက စေးစေး ပိုင်ပိုင် သူမ၏အနောက်ဘက်မှ ပြန်ဝင်လာခဲ့ပါသည်။
“ အို့.. ”
လှလှ လို အိမ်ထောင်နူင့် ခလေးတယောက် အမေ ပင် အိကနဲ နင့်ကနဲ ဖြစ်သွားရသဖြင့် ဘကြီးထောင် လိင်တန်ကြီးမှာ ဘယ်လောက်ထွား သလဲ ဆိုတာ စဉ်းစားကြည့်နိူင်၏၊ ဘကြီးထောင်က လေးဘက်ထောက်ပေးထားသော ချွေးမ လှလှ၏ ကားစွင့်လုံးဝန်းလှသော ဖင်လုံးကြိးကိုကြည့်ရင်း ငါ့လခွေး အဆီတွေ အကုန်လုံးအောက်မှာ စုနေတာကိုး၊ တာကြောင့် နိူ့ကြတော့ သိပ်မကြီးတာ ဟုတွေးလိုက်မိသေးသည်။
ဘကြီးထောင် အတွေးသိပ်မဆန့်နိူင်ပါ၊ တင်းအိနေသော၊ ချွေးမလှလှ ၏ တင်ပါးလုံးကြီးနူစ်ခုကို ဖျစ်ညစ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း သူ လိင်တန်ကြီးကို လှလှ ၏စေးကျပ်ကျပ် စောက်ခေါင်းထဲ မှာ ဖြေးဖြေး ခြင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်နေရင်းမှ အရှိန်ရလာတော့ လှလှ၏ခါးကျင်ကျင်လေး ကိုလက်နူစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ တဖတ်ဖတ် နူင့် ဆော်ပါတော့သည်။
လှလှ ခမျာလည်း ဒီလောက်ကြီးသော လီးကြီးနူင့် ဒင်ကြည့် ကျပ်ပြည့် ပထမဆုံး ခံဘူးလေရာ ၊ လက်နူစ်ဖက်က ခေါင်းအုန်းကို ဆုပ်ကိုင် ပါးစပ်ကလည်း အသံ တအီးအီးနူင့် ဘေးက ခလေးနိူးသွားမှာစိုး၍ ကြိတ်ခံနေလေတော့သည်။
အချက် ၃၀ လောက် တဖုန်းဖုန်းဆောင့်ပြီး ဘကြီးထောင်မှာ လိင်တန်ကြီးမှ သုတ်ရည်များ လှလှ၏ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်ပြီးပြီးသွားရသလို လှလှ ခမျာလည်း ပူနွေးသော လရည်များ သူမှ ဗိုက်ထဲ ထိ ပန်းဝင်လာသလိုခံစားရပြီး ပျော့ခွေကျသွားတော့သည်၊ ဘကြီးထောင် လူကြီးပီပီ မနက်အစောကြီး လမ်းမက ကားသံတွေ လူသံတွေ ကြောင့် နိူးလာသည်၊ သူဘေး မှာ လှလှနူင့် လှလှဘေးမှာ သူ့မြေးကောင်လေး တို့ အိပ်မော ကောင်းကောင်း ကျနေကြတာတွေ့ရတယ်၊ လှလှရဲ့ စကဒ်တိုတို အောက်က ပေါင်လုံးကြီးတွေကို တွေ့ရတော့ စိတ်ထဲမှာတင်းလာပြန်သော်ငြားလည်း မြေးကလေး နိူးသွားရင် ပြသနာ တက်မှာစိုးလို့ အိပ်ယာက အသံမမြည်အောင်ထပြီး ထွက်လာခဲ့တော့သည်။
လှလှ တို့ သားအမိတွေနိူးလာတော့ ဘကြီးထောင်က သတင်းစာဖတ်နေပြီ၊ လှလှက သူ့ကို မျက်လုံးခြင်းတေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် မကြည့်၊ နေစဉ် လုပ်နေကျ လုပ်ငန်းဆောင်တာများကိုသာပုံမပျက် လုပ်သွား၏၊ မနေ့က နောက်ဆုံးစာရင်းပိတ်လုပ်ခဲ့တာ ဆိုတော့ ဒီနူစ်ရက် အလုပ်သွားစရာမလို ၍ လှလှ ကလေးကိုကျောင်းပို့ပြီး ဆေးရုံသွားဖို့ပြင်နေသည်၊ အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးတော့ ၃ ယောက်သား ကလေးကျောင်းရှိရာကို လမ်းလျောက်လာကြသည်။
ခလေးကျောင်းပို့ပြီး အဲဒီနား က ကားဂိတ်ဆုံးဆိုတော့ ဘတ်စ်ကား တက်စီးလျှင်နေရာရမည်၊ အချိန်လည်းစောသေးတော့ ဘတ်စ်ကားနဲ့ ဆေးရုံကိုသွားကြမည်ပေါ့၊ ဘကြီးထောင်နဲ့ လှလှ တို့ နူစ်ယောက် တယောက်နဲ့ တယောက် စကားတလုံးမှ မပြောမိကြ၊ ကလေးကျောင်းပို့ခဲ့ ပြီး ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်သို့ ရှောက်လာခဲ့ကြသည်၊ ဘတ်စကားမှတ်တိုင်နားရောက်ခါနီးမှ လှလှ ရုတ်တရက်..
“ ဟောတော့ ဒုက္ခပဲ ”
“ ဟင် ဘာဖြင့်လို့လဲ လှလှ ”
“ ကမာန်းကတန်းထွက်လာလိုက်တာ ကိုသင်း မှာထားတဲ့ ဟို အကြာဖြေဆေးနဲ့ လုံချည် အပို မပါလာခဲ့ဘူး ”
“ အဲဒါ ဆိုလည်း သမီး အရင်သွားနူင့်လေ ဘယ်နေရာထားထားလဲ သာပြော၊ ဖေဖေ သွားယူပြီး လိုက်လာခဲ့မယ် ”
“ ဟင့်အင်း မဖြစ်သေးပါဘူး အဖေ့သားအကြောင်း အဖေ အသိဆုံး လှလှသာ သတိမေ့ခဲ့တာ ဆိုရင် အော်လို့ ဟစ်လို့ ဆုံးမှာမဟုတ်တော့ဘူး၊ လှလှ နားမခံနိူင်ဘူး ”
“ အေးလေ ဒါဆိုလည်း အတူတူ ပြန်ယူပြီး မှ ဆေးရုံ သွားကြတာပေါ့ ”
လှလှတို့ တိုက်ခန်းပြန်ရောက်လို့ လှေခါးအတက် မှာ လှလှ နောက်က လိုက်လာတဲ့ ဘကြီးထောင်တယောက်တော့ အဖျားတက်သလိုတောင် တုန်လာခဲ့ရသည်၊ ရှေ့က လှလှ၏ ဖင်ကြီး မှာ လုံးကားစွံ့ နေသည်မှာ တွံတေး အိုးကြီး အလား၊ ပြီးတော့ ဝတ်ထားသည့် အနက်ပေါ်မှာ အပြောက်ကလေးတွေ အဖြူစက်ကလေးတွေ အဆင်နူင့် ထမိန်သား ပျော့ပါးပါးက လှလှ၏ တလုံးခြင်း လိမ့်လိမ့် ခါသွားသော ဖင်ကြီးကို အလှဆင်ပေးနေသကဲ့ သို့ရှိ၏။
လှလှက အိမ်တံခါးမကို ဖွင့်ပြီး အိမ်ထဲ တောက်လျှောက်တန်းဝင် သွားကာ သူတို့ အခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး ပစ္စည်းများ သွားရှာနေလေသည်၊ ဘကြီးထောင်က အနောက်မှ လိုက်ဝင်ပြီး အိမ်တံခါးမ ကို အတွင်းမှ ဂျက်ချ လိုက်လေသည်၊ဘကြီးထောင် လှလှတို့ အခန်းထဲ လိုက်ဝင်သွားချိန်မှာ လှလှ တယောက် ကုတင်ဘေး က စားပွဲ လေးမှ အံဆွဲ ထဲတွင် ကုန်းပြီး ရှာနေလေရာ ဖင်ကြီးမှာကားစွင့်နေပေသည်၊ ဘကြီးထောင်က သူ့ ပုဆိုးကို ဂွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး သကာလ ခြေလှမ်းကြဲ ကြီး များဖြင့် လှလှရှိရာသို့.............
ပိတ်သတ်ကြီး ပျင်းနေမစိုးသောကြောင့် အသေးစိတ်များကို ကျော်လွှားပြီး ရေးရလျှင်ဖြင့်၊ လှလှ၏ အစဦးငြင်း ဆန်မှုများ ဘကြီးထောင်၏ အတင်း နသားပါယားကြောင့်ရော ၊ နဂိုလ်ထဲ ကမှ ပါခြင်ခြင် လှလှ ကြောင့်ရော နူစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး များဖြင့် လှလှ တို့ လင်မယား ကုတင်ပေါ်မှာ နူစ်ကြောင်းတိတိ ဆွဲပစ်လိုက်ကြတော့၏၊ ဘကြီးထောင်၏ အတွေ့ အကြုံ ၊ဘကြီးထောင်၏ သူ့လင်ထက် လုံးပတ်ရော အရှည်ပါ ကြီးထွားလှသော လိင်တန်ကြီး ကြောင့် လှလှ တယောက် သူမ အဖေ နီးပါး အရွယ်ရှိသော ယောက်က္ခထီး ကြီးကို စွဲလမ်း သွားရလေတော့သည်။
ဘကြီးထောင်မှာ လည်း ----ဖူးစာ ဆိုလားဘာလား ရုပ်ရှင်ထဲမှာ ဘုရားဘူး သွားရင်း ကူလီနူင့်ရသွားသော နန္ဒာလှိုင် ၏ဆံပင်ပုံ လိုမျိုး ညှပ်ထားပြီး နူတ်ခမ်းထူထူ နူင့် ချွေးမ လှလှ ကို ချစ်မဝဖြစ်နေရသည်၊လှလှ တယောက်ကလည်း သူမနိူ့ကို ဇိမ်ခံစို့နေသော ဘကြီးထောင်၏ ခေါင်းကိုပွတ်ပေးနေရာမှ သတိယပြီး ကမန်းကတန်းခုန်ထလိုက်မိသည်။
“ ဟောတော့ ဆေးရုံသွားရမှာ... ”
ဘကြီးထောင်လည်း ကမန်းကတန်းထပြီး ပုဆိုးကောက်ဝတ်လိုက်သည်၊ နောက် လှလှတယောက် ထမိန်ကို ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ပြီး အတွင်းခံ လက်တဝါးစာ ပန်းရောင် ရင့်ရင့် အတွင်းခံကို ဝတ်ပြီး ဆွဲတင်နေသည်ကိုတွေရသည်၊လှလှ တယောက် ဒီလောက်သေးသည့် ပင်တီကို သူ့ဖင်လုံးကြီးတွေနဲ့ ဘယ်လိုဝတ်ထားလဲ မြင်ခြင်လို့ ဘကြီးထောင်က အနောက်မှ ထမိန်စကို မပြီးဆွဲလှန်လိုက်၏။
“ အို့ ဟော်တော့ အဖေကလည်း ဘာလုပ်တာတုန်း .. ”
“ ကြည့်ခြင်လို့ပါ လှလှရာ၊ ဒီလောက်လှတဲ့ ဖင်ကို ဒီ ပင်တီလေး ဘယ်လို ဝတ်ထားလဲ လို့.. ”
“ ဟင့်အင်း အခု အချိန်မရှိတော့ဘူးနောက်မှပဲ..တခါထဲ..အခုန သူပဲချွတ်လိုက်တာပဲဟာ မမြင်ဘူးတာကြလို့. ”.
“ အော် အခုနတုန်းက တခြားဟာကိုမဲ နေတာလေ.. ”
လှလှက ပြောပြောဆိုဆို ထမိန်ကို အတင်းဆွဲချပြီးဝတ်လိုက်သဖြင့် ဘကြီးထောင်တယောက် ပင်တီ ပန်းရောင်လေး လှလှ၏ဖင်လုံးကြီးနူစ်ခုကြားညှပ်သွားတာကိုသာ လျှတ်တပျက် မြင်လိုက်ရလေသည်၊ဆေးရုံကို ဘတ်စကားနဲ့ သွားဖို့ရာ အချိန်က မမှီတော့မှာ မို့ တက်ကစီငှား ကာ ပြေးကြရတော့သည်။
ဆေးရုံရောက်တော့ မောင် သင်း မှာ နိူး ကာစပင် ရှိသေးသည်၊၊ ခနနေ တော့ မောင်တူးနူင့် ပိုးပိုး တို့ ရောက်လာကြသည်၊ မောင်တူး မှာ မောင်သင်းနား သွားပြီး ညီအကိုခြင်း စကားပြောနေစဉ် ပိုးပိုး က ဘကြီးကို လာစကားပြောနေသည်၊ ဘကြီး မှာ မကြာသေးခင်ကမှ လှလှ ကို အားရပါးရ ဆွဲထားခဲ့ တာမို့ အေးဆေး ဖြစ်နေသည်၊ ဒါပေမဲ့ ပိုးပိုးမှာ စလင်းဘော်ဒီ နူင့် အရပ်မြင့်ရသည့် အထဲ ၆ လက်မလောက် ဟိုက်ဟီး စီးထား သဖြင့် ဘကြီးထောင်လောက် အရပ်က မြင့်နေသည်၊ လှလှမှာ ပိုးပိုး ဘကြီးထောင် နားရပ် စကားပြော သည်ကို တွေ့ သည်နူင့် ကမန်းကတန်း အနားကပ်လာပြီး ဝင်ရောတော့သည်။
ဘကြီးထောင် ချွေးမနူစ်ယောက်ကို အခုမှ ယှဉ်ကြည့်မိသည်၊ လှလှ မှာ ပိုးပိုး၏နားရွက်နားလောက် သာမြင့်သည်၊ လှလှက မျက်နှာနည်းနည်းလေး ပြဲသလိုရှိသည်၊ နန္ဒာလှိုင်လို မျက်နာမျိုး ရှိသည်။ ဆံပင်ပုံကြောင့်လားမသိ၊ ပိုးပိုးကတော့ နူတ်ခမ်းပါးပါး မျက်နာ သွယ်သွယ် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က မော်ဒယ် လုပ်ဖူးသူ ပီပီ သွယ်သွယ်။နူင့် ကြည့်ကောင်းသည်၊ ဒေါက်မြင့် ဖိနပ်ကြောင့် ထမိန် တင်းတင်းလေး အောက်မှ ဖင်လုံးလေးက ကြွပြီးလှသည်၊ ပိုးပိုးက ချစ်ခြင်စရာကောင်းသလို၊ လှလှက ဆက်ဆီဖြစ်သည်။
ဂျေးလို လိုဘော်ဒီနူင့် ဖင်ကြီးသည်၊ သူတို့ နူစ်ယောက် ယှဉ်ကြည့်တော့လည်း ဆံပင် ပုံကြောင့်လား မသိ ရုပ်ခြင်းခတ်ဆင်ဆင် ဖြစ်နေ၏၊ ပိုးပိုးက ဘကြီး လက်မောင်းကို ကိုင်ပြီး စကားပြောတော့ လှလှက အနောက်မှ နေပြီး ဘကြီးထောင်ကို မျက်စောင်းထိုး လိုက်သည်၊ မျက်မှောင်လည်း ကြုပ်ပြသည်၊ လှလှ မကြိုက် မှန်းသိ ၍ ဘကြီးထောင်က မသိမသာ ပို ပြီး ဂရုစိုက်ပြလိုက်သည်၊ မိနစ် ၃၀ ခန့် ကြာတော့ မောင်တူးတို့က သွားစရာရှိ သည်ဟု ဆိုပြီး ပြန်သွားကြတော့၏။
ထိုနေ့ညဘက်တွင် ဘကြီးထောင်တယောက် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် စိတ်မလုံ ၊ ကိုယ့်သား တယောက်လုံး ဆေးရုံရောက်နေ တာကို ကိုယ်က သူ့မိန်းမနူင့် ဖြစ်ရ နောင်တ ရသလိုဖြစ်ပြီး အိမ်သို့ မပြန်သေးပဲ သူငယ်ချင်းတယောက် အိမ်သွား လည်ကာ စိတ်ပြေလက်ပျောက် စကားတွေပြောနေမိသည်။
ပြောနေရင်းကမှ ထိုသူငယ်ချင်းက မိန်းခလေးတွေ ဟော့လာသည့် အကြောင်းနူင့် သူလည်း ငယ်မူပြန် ကာ ယခု စမောလေးတယောက် ထားထားကြောင်း ပထမ တခါနူစ်ခါ က ဟုတ်သလိုရှိသော်လည်း နေ့စဉ်လိုကျတော့ အသက်ကထောက်လာ လို့ မစွမ်းဆောင်နိူင်တော့ သဖြင့် ဆေးဆောင်ထား ရကြောင်း အရမ်းအလုပ်ဖြစ် ကြောင်း ပြောသဖြင့် ဘကြီးထောင်က စိတ်မဝင်စားကြောင်း ပြောသော်လည်း မရ၊ သူဝယ်ထားတာ အပိုရှိကြောင်း မင်းလိုခြင်တဲ့ အချိန် သုံးလို့ရအောင် ဆောင်ထားကွာ ဟုဆိုပြီး ဆေးပုလင်းလေးတလုံးထည့်ပေးလိုက်လေသည်၊ တနေ့ ကို တလုံးထက် မပိုစေနဲ့ဟုလည်း မှာလိုက်သေး၏။
ဘကြီးထောင် အခန်းပြန်ရောက်တော့ လှလှ တယောက် ခလေးကို သိပ်ဖို့လုပ်နေသည်၊ ကုတ်ကုတ် ကုတ်ကုတ်နဲ့ အခန်းထဲ ဝင်လာသော ဘကြီးထောင်အား လှလှက မျက်စောင်းတချက်ထိုးလိုက်သည်၊
..ဒါက ဘယ်သွားနေတာလဲ တခါထဲ လှ ကတော့ စိတ်ပူလို့..သွား ရေချိုးလိုက်အုန်း ခလေးလဲ ဟုတ်ပဲနဲ့ လှ ထမင်းပြင်ထားတယ်..ခလေးသိပ်ပြီး ထွက်လာခဲ့မယ်… ”
ဘကြီးထောင် ရေမိုး ချိုးပြီးတော့ နည်းနည်း လမ်းလမ်းဆန်းဆန်း ဖြစ်လာသည်၊ မီးဖိုချောင် ထမင်းစားပွဲပေါ် လှလှပြင်ပေးထားသော ထမင်းဟင်းကို ယူစားနေရင်းဖြင့် စိတ်က ပြန်လည်လာပြန်၏၊ ဒီလိုမျိုး နန္ဒာလှိုင်မျက်နှာမျိုးနဲ့ ဂျေးလို ဘော်ဒီမျိုး ဆိုတာ အရင်က အိပ်မက် ပင်မမက်ဘူး၊ ကံအားလျှော်စွာ အခွင့်အရေး ပေးလို့ရခဲ့ရသည်၊ ရသည်မှာလည်း တခါနှစ်ခါမဟုတ်၊ ညကနှစ်ခါ မနက်ပိုင်း၂ခါ လေးခါ ဖြစ်သွားပြီ၊ ကိုယ်လိပ်ပြာပဲ ကိုယ်မလုံတာလား ကိုယ့်အရွယ်နဲ့ လေးခါတိတိ ပြီးခဲ့သည့် ၂၄ နာရီ အတွင်း ပြီးခဲ့လို့လား ကိုယ့်ဖွားဘက်တော်က ဒီတခါငြိမ် နေသည်။
အခုန လှလှ က ခလေး သိပ်ပြီး လာခဲ့မယ် ဟုပြောသွားသည်၊ ဘာလာလုပ်မှာလဲ ၊ ဘာဘဲလာလုပ်လုပ် မသိစိတ်က ငါ့ကိုအဖိုးကြီး ဒါမလာတော့ ဘူးလားဟု ရီများနေမလား စသည်ဖြင့် ဟိုဟို သည်သည်တွေးနေပြီး မထူးပါဘူးကွာ ဟုကိုယ့်ဖာသာ ရေရွတ်ရင်း သူငယ်ချင်း ပေးလိုက်သော ဆေးတလုံးကို ထုတ်သောက် ထားလိုက်၏။
ထမင်းလည်း စားသောက်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်၊ ဘီဘီစီလေး နားထောင် ဟိုတွေး ဒီတွေးလုပ်နေရင်း မသိမသာမျှော် နေမိသည်၊ လှလှ တယောက် ပေါ်မလာ ၊ ဟင်းးး သူလည်း အခုမှ ပြန်တွေးပြီး နှောင်တ ရနေပြီ ထင်တယ်၊ ရှက်ပြီး ပေါ်မလာတော့တာပဲနေမှာ၊ ကောင်းတာပဲ ငါလည်း အေးအေးဆေးဆေး ပေါ့၊
ဒါပေမဲ့ ဘကြီးထောင်၏ သူငယ်ခြင်းဆေးက နာရီဝက်ကျော်လောက်ကျတော့ စအစွမ်းပြလာသည်၊ ဘကြီးထောင်၏ ဖွားဖက်တော်က နိူးကြွားလာသည်၊ ဘကြီးထောင်စိတ်ကလည်း စပြီး ကစားလာသည်၊ နေ့လည်က တွေ့ခဲ့ရသော ချွေးမအကြီးလေး ပိုးပိုး ကို မျက်စေ့ထဲ ပြန်မြင်နေမိသည်၊ ပိုးပိုးကို လည်း ဘကြီးထောင်က တကိုယ်လုံး မိမွေး တိုင်းဖမွေးတိုင်း အနေ ဖြင့်တွေ့ဖူးခဲ့ ထားသဖြင့် အတွင်းပစ္စည်း တွေ ဘယ်လောက်လှသည် ဆိုတာ သိနေသည်။
ပိုးပိုးရဲ့ ရွှေဘိုမင်း ကြိုက် ပေါင်တန် စင်းစင်း လေးတွေနူင့် ရှည်သွယ် မြင့်မားလှသော အရပ်အမောင်းကလည်း ဘကြီးထောင်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစေသည်၊ ဘကြီးထောင် ဘဝမှာ ဒီလောက် အရပ်မြင့်မားသော၊ မိန်းခလေး မျိုးနူင့် တခါမှချစ်ပွဲ မဝင်ဘူးခဲ့ ဖူးပါ၊ ဒီနေ့ လှလှ တယောက် ဘကြီးထောင်နူင့်ပိုးပိုး တို့ နူစ်ယောက် စကားပြောနေစဉ် အတင်းဝင်ရောက် ပူးကပ်နေတာ ဘကြီးထောင်တယောက် ကောင်းကောင်း နားမလည်ပါ၊ လှလှ တယောက် မနာလိုတို ရှည်များလား၊ ဘကြီးထောင် တယောက်ထဲ ပြုံးမိလေသည်။
နောက် ၁၅ မိနစ် လောက်နေတော့ ဘကြီးထောင်၏လိင်တန်ကြီးမှာ သံချောင်းကြီးလို တောင့်တင်း နေလေပြီ၊ တော်တော်လျှာရှည်တာ ဟုလည် ဘကြီးထောင် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ကျိန်ဆဲနေမိသည်၊ အေးအေးဆေးဆေး ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်နေ ရင်ကောင်းသား အတတ်ဆန်းမိလို့ ငါးပါးတော့ မှောက်ပြီ၊ လှလှ ထွက်လာလို့ကတော့ ဟင်းမလွယ်ကြောပဲ ၊ အခု လှလှကလည်း ထွက်မလာ ကိုယ့်မှာသာ အကြောတင်းနေပြီ၊ ကိုယ့်ဖာသာ ငါးဦးကော်မတီနဲ့ တွေ့ပေးဖို့ကျတော့လည်း မနက်ကမှ စားထားသည့် အရသာက ရှိနေပြီ၊ ခြေလှမ်း ၁၀လှမ်း အကွာမှာ ၊ အင်း ဒုက္ခပါပဲ။
နောက်ဆုံးတော့ မအောင့်နိူင်တော့ လှလှ တို့အခန်းထဲ တံခါးလေးဖြေးဖြေး ဖွင့်ပြီး ဝင်လာခဲ့မိသည်၊ အော် ကောင်မလေး မီးလည်း မပိတ်ပဲ အိပ်ပျော်နေတာကိုး၊ တကယ်တော့ လှလှ တယောက် မနေ့ညကလည်း ဘကြီးထောင် ကြမ်းထား သဖြင့် အိပ်ရေးမဝ၊ မနက်ကျတော့လည်း ဆေးရုံမသွားခင်နူစ်ချီ ဆိုတော့ တော်တော်နူန်းသွားလို့ ခလေးကို အိပ်ယာပေါ်မှာသိပ်ရင်းလှဲလိုက်တာ အိပ်ပျော်သွားခြင်းဖြစ်လေသည်။
ဘကြီးထောင်မှာ အိပ်ယာဘေးနားကပ်သွားပြီး ကိုယ့်ချွေးမချောကို ငုံ့ကြည့်မိသည်၊ ချွေးမလေးမှာ ဒီလိုကျတော့လည်း မျက်တောင်ရှည် ကော့ကော့လေးနဲ့ အသက်ကို မြှင်းမြှင်းရူလို့ အိပ်ပျော်နေတယ်၊ သူမရဲ့နှာတံလေးက စဉ်းလုံးချော တဖြောင့်ထဲမဟုတ်ပဲ နာတံရိုးလေး ပေါ်မှာ တနေရာ နည်းနည်း အဆစ်ကလေးလိုဖြစ်နေသည်၊ အဲဒါလေးကပင် တမျိုးဆွဲဆောင်မှု ရှိသလို၊ နဂိုလ်ထဲကမှ သိပ်မကြီးတဲ့ နိူ့လေးတွေက ပက်လက်အိပ်နေတာဆိုတော့ သူမ တီရှပ်အောက်မှာ တောင် ဖုရုံလောက်ကလေးလုံးလုံးလေးဖြစ်နေ၏၊ အသက်ရူသွင်းလိုက်တိုင်း တောင်ကုန်းကလေးတွေက မြင့်တက်လိုက် ကျသွားလိုက်ရှိ၏။
ဘရာဇီယာ မဝတ်ထားဘူးထင်သည်၊ နိူ့သီးခေါင်းလေးနူစ်ခုက တီရှပ်အသားပါးပါးမှာ ထင်းကနဲ ထိုးထောက်ထားသလိုရှိနေသည်၊ အောက်ပိုင်းက ဝတ်ထားသော ထမိန်မှာ ခါးမှာ ပြေလျှော့နေပြီး ဗိုက်သားလေးကိုတွေ့နေရသည်၊ ဒါပေမဲ့ အောက်ပိုင်းကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ပေါင်ရင်းနားထိလှန်တက်နေတော့ ချောမွတ် နေသော ပေါင်တန် တုတ်တုတ် လေးတွေကို အသဲတုန် စရာမြင်နေရသည်။
ဘကြီးထောင် လက်ဖဝါးက လှလှ၏ ချောမွတ်နေသော ပေါင်လုံးတွေ ပေါ်ကို ရွရွလေး ပွတ်သတ်ပေးလိုက်ရာ လှလှ ခမျာအိပ်ပျော် နေရာမှ ညှီးသံလေး ထွက်လာသည်၊ ဘကြီးထောင်က ပေါင်အတွင်းသားလေးကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း လက်ဖဝါးကို ထမိန်အောက်မှ ပေါင်ခွကြားထိနိူက်လိုက်ရာ အတွင်းခံမဝတ်ထားသော လှလှ ၏အဖုတ်ကြီး ကိုသွားစမ်းမိလေသည်၊ ဘကြီးထောင်၏လက်ဖဝါးက လှလှ၏ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို ပွတ်သပ် အုပ်ကိုင်မိ သည့်အချိန်မှာတော့ လှလှ တယောက်မျက်လုံးများပွင့်လာခဲ့တော့သည်။
“ ဟင် ဖေဖေ ...ဟွန့် လူဆိုး.."
ရုတ်တရက်ယောင်ပြီးခေါ်နေကြ အတိုင်း ခေါ်နေရာက ချက်ခြင်းသတိရသွား၏၊ ဘကြီးထောင်က လက်ညိုးကို သူ့ပါးစပ်မှာ ကန့်လန့်ဖြတ်ပြကာ အသံမပြုဖို့ အချက်ပေးရင်း လှလှ၏ လက်ကိုဆွဲကာ ထူလိုက်သည်။လှလှ ကပြေလျှော့နေသော ထမိန်ကို တဖက်က ဆွဲမပြီး ဘကြီးထောင် နောက်ကလိုက်လာခဲ့၏၊ ဘကြီးထောင် အခန်းထဲရောက်တော့ ဘကြီးထောင်က လှလှ ခါးလေးကို ဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။
“ ကဲလူဆိုးကြိး သူများအိပ်နေတာကို နိူးပြီး ဒီအခန်းထဲခေါ်လာတာ ဘာပြောမလို့လဲ... ”
“ ပြောမလို့ မဟုတ်ဘူးလှရဲ့..လုပ်မလို့... ”
“ ဟွန့် ကိုရီးနော် ယုတ်ယုတ်မာမာတွေ မပြောနဲ့..လှကို.. ”
“ ကိုရီးက တည့်ပဲပြောတတ်တယ်လေ ဒီမှာကြည့်ပါလား..ပေါက်ထွက်တော့မယ်.. ”
ဘကြီးထောင်က လှလှ လက်ကို ဆွဲယူကာ သူ၏မာတောင်နေသောလိင်တန်ကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်၏၊
“ အို့..အမေ့..သူ့ဟာကြီးကလည်း တချိန်လုံး မာနေတာပဲ..ကိုသင်းတောင် အဲ့လို မနေဘူး တခါပြီးရင် လှကိုလှည့်တောင်မကြည့်တော့ဘူး.. ”
“ ဒီကောင် ရတနာအိုးကို တန်ဖိုးထားရမှန်းမသိလို့ပါကွာ.. ”
ဘကြီးထောင်က ပြောပြောဆိုဆိုလေးနူင့် လှလှဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ် ကိုင်ဆော့နေလိုက်၏၊
“ ကဲပါ အဲဒါတွေအသာထားအုန်း ခနထ.. ”
ဘကြီးထောင်က ပြောပြောဆိုဆို လှလှ ခါးလေးကိုကိုင်က ကုတင်စောင်းခြေချထိုင်နေသော သူ့ရှေ့မှာ မျက်နာခြင်းဆိုင် ရပ်စေပြိး သူ့လုံခြည်ကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်လိုက်၏။
“ အို့.. ”
မိုးပေါ်သို့ ထောင်မတ်နေသော ဘကြီးထောင် လိင်တန်ကြီးကို ကြည့်ရင်း လှလှ တယောက် အို့ကနဲတောင်ဖြစ်သွားရ၏၊ ဘကြီးထောင်က လှလှ ထမိန်ကိုကွင်းလုံးပုံချွတ်ချလိုက်ပြီး လှလှကိုယ်လုံးကို ခါးလေးမှကိုင်ကာသူဆီသို့ ဆွဲယူလိုက်သည်၊အလိုက်သိသောလှလှက ကုတင်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်ကာ ဘကြီးထောင်ပေါင်ပေါ်သို့ ခွရက်သားနူင့် ထိုင်ချလိုက်သည်၊ ဘကြီးထောင်က သူ၏ထောင်မတ်နေသော လိင်တန်ကြီးကို လှလှ ၏အဖုတ် ကွဲကြောင်းလေးနူင့် တည့်အောင် ထိန်းပေးလိုက်သည်၊ လှလှ၏ ဖြေးဖြေးခြင်းထိုင်ချမှုကြောင့် ဘကြီးထောင်၏ လိင်တန်ကြီး မှာ လှလှ စောက်ခေါင်းထဲ သို့ တအိအိနူင့် ဝင်သွားလေတော့သည်။
“ စိ.စိ..ရွတ်... ”
“ အား..အမေ့..ဖေဖေ့ဟာကြီးကလည်းကြပ်လိုက်တာ အူးးးးးလှရင်ထဲ ပြည့်သွားသလိုပဲ.... ”
ချွေးမချော လှလှ၏ဖင်လုံးကြီးများက သူ့ပေါင်ပေါ် အိကနဲ ကျလာပြီး သူ့လိင်တန်ကြီးက အဖုတ်ထဲ စိကနဲ ဝင်သွားသည့် အရသာကို ခံစားရင်း ဘကြီးထောင်ခမျာ အင်း နောက်မှ ဖြစ်ခြင်ရာဖြစ် ငါတော့ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ အခွင့်အရေးမိုျး ရဖို့ရာမလွယ်ဘူး အသေကြေဆွဲတော့မယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်မိလေသည်၊လှလှ အဖုတ်ထဲ သူ၏လိင်တန်ကြီးခန အသားကျအောင်စိမ်ထားဆဲမှာဘကြီးထောင်က လှလှ၏ တထပ်ထဲ ဝတ်ထားသော တီရှပ်လေးကို သူမခေါင်းပေါ်မှ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်၊ လှလှ ချစ်စရာနိူ့ ပုံ့ပုံ့ လေးနူစ်ခုမှာ ဘကြီးထောင်၏မျက်နှာရှေ့တည့်တည့် မှာ အနေတော်ရောက်နေပြီးမို့ ဘကြီးထောင်က သူ့မျက်နှာ ဖြင့် ပွတ်သပ် နမ်းရူတ် လိုက်ပြိးမျ နိူ့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်လိုက်သည်။
လှလှမှာ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီးခါးလေးကော့ကာ ခံနေရှာ၏၊ နောက်တော့ ဘကြိးထောင်က လှလှ ခါးလေးကို ကိုင်ပြီးမပေးလိုက်ရာ လှလှတယောက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပုံစံမိုျးဖြစ်သွားပြီး ဘကြီးထောင်လိင်တန်ကြီးမှ လှလှ အဖုတ်မှာ ဖြေးဖြေးခြင်း ဆွဲမထုတ်လိုက် သလိုဖြစ်သွားပြီး အဆုံးရောက်ခါနီးတွင် ဘကြီးထောင်က ဆွဲချလိုက်ရာ လိင်တန်ကြီးကို အားကုန်ဆောင့်သလိုဖြစ်သွားလေသည်။
“ အား..ရှီးးးးးး......ကိုရီးးးးးးးးးးးး.. ”
ထိုကဲ့သို့ ထိုင်ထအချက် ၁ဝ-၁၅ ခါလောက်လုပ်ပြီးချိန် လှလှ မှာ ဒူးညှောင်းတဲ့ ပုံပေါက်လာသဖြင့် ဘကြီးထောင်က လှလှကို ဖက်လျှက်မတ်တပ်ထကါ လှလှကို ကုတင်စောင်းပေါ် ပက်လက်တင် ၊လှလှ ပေါင်ကြီးနူစ်လုံးကို သူ့ပုခုံးပေါ်တင်၊ ကုတင်စောင်းမှာမတ်တပ်ရပ်လျှက်ဖြင့် သူ့လိင်တန်ကြီးနူင့် ကော်ကော် ဆောင့်ကြုံးလေတော့သည်။
“ စွတ်..ဖတ်.......စွတ်..ဖတ်......အိ..အိ...အာ..အ..အာ.. ”
“ စွတ်..ဖတ်.......စွတ်..ဖတ်......အိ..အိ...အာ..အ..အာ.. ”
ဘကြီးထောင် လိင်တန်ကြီး မှာ မာကြောတောင့်တင်း လွန်းလှသဖြင့် လှလှ အဖို့ သူမအဖုတ်ထဲ မှာ တင်းကြပ် ပြည့်နှစ်နေ သည့်အပြင်၊ ဘကြီးထောင် ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း ရှည်လျှား လှသော
လိင်တန် ထိပ်ကြီးက သူမ အတွင်းတနေရာကို သွားသွား ထိ သဖြင့် နည်းနည်း အောင့်အောင့် သွားသည်၊ သို့သော်လည်း သူမ စောက်ခေါင်း အတွင်းနံရံများကို ပွတ်သပ်ဆွဲ နေသည်မှာ ကောင်းလှသဖြင့် အောင့်အီးခံပြီး ဆောင့်ချ နေမိသည်။
“ အို့..အိ..စွတ်..ရွတ်..အီးး........အို...အွန့်............... ”
အသံမတိုးမကျယ်လေးဖြင့် ငြီးညူရင်း လှလှတယောက် တချီ ပြီးသွားရရှာလေသည်၊ ဘကြီးထောင် က လည်းသိပါသည်၊ လှလှတယောက်အား နောက်ဆုံးတချက်ဆောင့်ချ လိုက်ပြီး သူ့ ဆီးခုံနူင့် လှလှ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း ကိုပြားနေအောင် ဖိကပ်ထားပြီး ငြိမ်နေလိုက်ပါသည်၊ ဘကြီးထောင် မျှော်လင့်ထားသည့် အတိုင်း လှလှ၏ စောက်ခေါင်း နံရံ တို့မှ လှုပ်စိ လှုပ်စိ နူင့် သူ့လိင်တန်ကြီး ကို ညှစ်ညှစ် ပေးနေ တာခံစားပြီး မှိန်း နေလိုက်၏၊ ခနနေ တော့ လှလှ တယောက် ဘကြီးထောင် လည်ဂုတ် ကို တွယ်ထားရာမှ လွှတ်လိုက်ပြီး သူမ ကိုယ်ခန္ဓာ လေးကို လျှော့ချလိုက်လေသည်။
ဘကြီးထောင်က သူ့လိင်ချောင်းတချောင်းလုံး လှလှ စောက်ခေါင်းထဲ စိမ်ထား ရာက မကျွတ်စေပဲ ကုတင် ပေါ် အသာတက် လိုက်ပြီး လှလှကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ သွင်းကာ လှဲချလိုက်သည်၊ သူနှင့် လှလှ တို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် လေးဖက်ထားကာနားနေလိုက်ကြ၏၊ လှလှက သူမပေါင် ကို ဘကြီးထောင် ပေါင်ပေါ်တင် ခွထားပြီး နားနေစဉ် ဘကြီးထောင်က လှလှ၏ ကျောပြင် လေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်၊ ဘကြီးထောင် ၏လက်ချောင်း ထိပ်ကလေးဖြင့် လှလှ ကျောလည် တည့်တည့် မှ အချိုင့် မြောင်းလေး ကို စမ်းပြီး အထက်အောက် စုံဆန် ပွတ်သပ်ကစားနေ လိုက်သည်။
လှလှက နားနေရာမှ သူမ အဖုတ်ထဲ မှာ ပြည့်ကျပ် မာတင်းနေသေးသော ဘကြီးထောင်၏ လိင်တန်ကြီး ကို အားမလိုအားမရ သူမဖင်လေး ကော့ကာ ဖိကပ်လိုက်သည်၊ ဘကြီးထောင် က လှလှခါးလေး ကိုဆက်ပွတ်ပေးရင်းက သူမ တင်ပါးဆုံ ကြီးများကို ပါပွတ်သပ်ဆုပ်ညှစ်ပေးရင်း လက်ချောင်းထိတ် လေးများဖြင့် ဖင်ကြား ထဲကို ထိတို့ ဆော့ကစားပေးနေ ပေတော့သည်။
“ ကိုရီး ဟာကြီး က မာနေတုန်းပဲ နော် မပြီးသေးဘူးလား… ”
“ ဟင့်အင်း..မပြီးသေးဘူး..လှ..ရဲ့..လှလေး မောနေမှာ စိုးလို့ ..နားပေးထားတာ.. ”
“ ဟင့်..တခါထဲ ..အိပ်ယာထဲက တောင်လာနိူးပြီးတော့ ..အခုမှ ဟင်း. ”
ညုတုတု လေးပြောလာသည့် လှလှ၏။နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ဘကြီးထောင်က ငုံစုတ် လိုက်သည်၊ ဘကြီးထောင်၏ လက်ချောင်းထိတ် ကလေးက လှလှ၏် ခရေ ပွင့်လေးကို ပွတ်သပ်ကစားလိုက်တော့ လှလှ ခမျာ တွန့်ကနဲဖြစ်သွား ပြီး သူမဖင်ကြီးတွေရမ်းလာ၏၊ ဘကြီးထောင်က နောက်တချီ အဆင်သင့် ဖြစ်ပြီ ဆိုတာ သိလိုက်တော့ လှလှကို နူတ်ခမ်း စုတ်နမ်းနေရာမှ
“ လှ..ကိုရီးကို လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား.. ”
လှလှက ချစ်စဖွယ်မျက်စောင်းလေး တချက်ထိုးလိုက်ပြီး လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်၏၊ ဘကြီးထောင်ကလည်း သူကုန်းထလိုက် ၍ကျွတ်သွားသော လိင်တန်ကြီးကို ၊ လေးဘက်ထောက်ထား၍ လှလှဖင်လုံးကြီး ၂ ခုအောက်၊ ပေါင်လုံးကြီး ၂ ခုကြားမှာ ပြူးဖေါင်းနေသည့် အဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဖိသွင်း လိုက်လေတော့သည်။
လှလှ၏ ဖင်လုံးကြီးများမှာ အနောက်က ကျူံး ဆောင့်လိုက်တိုင်း အိကနဲအိကနဲ တုန်တုန်သွားသည့် အပြင် စောက်ခေါင်း လေးမှာလည်း စေးကျပ်လှသည့် အတွက် ဘကြီးထောင် အဖို့ လောက စည်းဇိမ်တွေကနေရပေမဲ့ ဘကြီးထောင် ကအကြံတခုရှိနေသည်၊ အဲဒါကတော့ မထွေးရီ ကို ဆောင်းဦးလုပ်သွားသည့် အရာဖြစ်လေသည်၊အကြံသမား ဘကြီးထောင်က လှလှကို ဇိမ်ဆွဲ ဆောင့်ရင်းက သူဆောင်ထားသော ပစ္စည်း ၂ ခု ကို မွေ့ယာအောက်မှ ယူထုတ်လိုက်လေသည်၊ တခုက သွားတိုက်ဆေးလို ညှစ်ထုတ်ရသည့် ဂျယ်တမျိုးနူင့် နောက်တခုက ကွန်ဒန် ဖြစ်လေသည်။
လှလှကတော့ မမြင်ရှာပါ အရှိန်တက်လာသည်နူင့်အမျှ ဖင်ကြီးကို ရမ်းကာရမ်းကာနူင့် ကော့ကော့ပေးရှာသည်၊ ဘကြီးထောင် ညှစ်ထည့်လိုက်သည့် ဂျယ်တွေ သူမဖင်ပေါက်ကို အေးကနဲ ဝင်လာတော့ တွန့်သွား၏။
“ ဟွန့်...ဘာတွေလဲ ကိုရီး... ”
“ လိုးရှင်းပါ လှရဲ့ လှကောင်းဖို့ပါ..ကြည့်နေ ကိုရီးလုပ်ပေးမယ် ”
ပါးစပ်က ပြောရင်း၊ လိင်တန်ကြီးကလည်း မနှေးမမြန် ဆောင့်လို့ ဂျယ်တွေညှစ်ထည့်လိုက်သော လှလှ၏ ခရေပွင့် လေးထဲ ဘကြီးကလက်မလေးနဲ့ ဖြေးဖြေးခြင်းတွန်းနေရာမှ လက်ခလယ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလာသည်၊ လှလှ ခမျာ ဂျယ်များကြောင့် ချောမွတ်နေသဖြင့် သူမဖင်ပေါက်ထဲ ဘကြီးထောင်၏ လက်ခလယ်နူင် လက်ညိုး နူစ်ချောင်းပြူး ဝင်သည် အထိ ဘယ်လိုမှ ပင် မနေလိုက်ခြေ၊ ဘကြီးထောင် လက်သကြွယ်ကို ပါမသိမသာ ထိုးလာရာတွင်တော့ နည်းနည်း ကျပ်သည်ကို သတိထားမိသည်၊ ဒါပေမဲ့ အဖုတ်ထဲက အရသာကလည်း အရှိန်ရနေတာကတကြောင်း၊ ဖင်၀ က အာရုံကြောများကလည်း အရသာတမျိုးပေးလေတော့ ဘာမှ မကန့်ကွက်ပဲ ငြိမ်နေလေသည်။
လက်သုံးချောင်းဝင်ပြီးချိန်မှာတော့ ဘကြီးထောင်က သူ့လိင်တန်ကြီးကို လှလှ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက် ရာ လှလှခမျာ ဟာကနဲ့ ဖြစ်သွား၏၊ ဘကြီးထောင်က သူ့ ကွန်ဒန် ထုတ်ကို ကမန်းကတန်းဖေါက်ပြီး သူလိင်တန်ကြီး ပေါ်မှာလိမ့်ပြီးစွတ်လိုက်၏၊ နောက်တော့ သူအသွင်းအထုတ် လက်ချောင်းများဖြင့် လုပ်ပေးနေသော လှလှဖင်ပေါက်ကို တေ့ကာ ခေါင်းဝင်ရုံလေး ဖိသွင်းလိုက်၏။
ဂျယ်များကြောင့်ရော၊ သူ့လက်ချောင်းများကြောင့်ပါ အရှိန်ရနေပြီဖြစ်၍ တအားကြီး မတင်းကျပ်သော်လည်း လှလှ တယောက် တခါမှ ဖင်အချ မခံဖူးတဖြင့် ရင်တုန်သွားရ၏။
“ အင့် အဖေ့..ဘယ်ကိုလုပ်တာလဲ..လှ..ကြောက်တယ်..ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း... ”
“ အင်းပါ လှရယ် အဖေ အရမ်းမလုပ်ပါဘူး ထိပ်လေးလောက်ပါ..ဖြေးဖြေးလေး လုပ်မှာပါ..နာရင်ပြော ချက်ခြင်းထုတ်လိုက်မယ်.. ”
အပြောကောင်းသည့် ဘကြီးထောင်ပါပေ၊ ထိပ်ကလေးဟုသာပြောသော်လည်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နူင့် သူလိင်တန်ကြီး တဝက်လောက်က ကောင်းကောင်းစီးစီး ဝင်ထွက်သွားနေတော့ လှလှ ခမျာလည်း အရသာတမျိုးခံ၍ ကောင်းနေပြီ ဖြစ်လေရာ ခေါင်းအုံးအစွန်း လေးကို ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်ခဲပြီး မျက်စေ့လေးမှေးကာ ခံနေရှာသည်၊ အရှိန်ရလာသော ဘကြီးထောင်၏ဆောင့်ချက်များက မြန်လာပြီး သူမ အဖုတ်ကို ဘကြီးထောင်၏ဥတွဲကြီး ဖုတ်ကနဲဖုတ်ကနဲ လာရိုက်ကာ သူမဖင် လုံးကြီးများကို ဘကြီးထောင်၏ပေါင်ခြံများဖြင့် တဖတ်ဖတ် ရိုက်သံ ကြားရမှ၊ ဘကြီးထောင် လိင်ချောင်းကြီး တချောင်းလုံး အဆုံးထိ သူမ၏ ဖင်တွင်း ဝင်ထွက်နေမှန်း သတိထားမိတော့၏၊ အဲဒီအချိန်မှာတော့ နူစ်ယောက်စလုံး စကားမပြောနိူင်ကြတော့ပေ ။
“ အီးးးးး...အင့်......အီး....အင့် ”
“ ဖုတ်....ဖတ်....ဖုတ်....ဖတ်..... ”
နောက်ဆုံးပြီးကာနီး မထိန်းနိူင်တော့သော ဘကြီးထောင် သုတ်လည်း အထွက် အပြင်းထန်ဆုံးဆောင့်ချလိုက်ရာ ဖန်းကနဲ လှလှဖင်ကြီးများ ကိုသူ့ပေါင်ခြံနူင့်ရိုက်မိပြီးလှလှကုတင်ပေါ်မှောက်ရက် ကျသွားသလို သူလည်း အပေါ်မှ ထပ်လျှက်ကျသွား ရပါတော့သည်။
“ အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး...အမလေး...နာတယ် အဖေရဲ့...........ကျမဖင်များ ကွဲသွားပလားမသိဘူး.... ”
လှလှငြီးညူသံလေး အောက်က ထွက်လာပေမဲ့ မောသွားသဖြင့် ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လှိုက်ဖြစ်နေရှာသော ဘကြီးထောင်ကတော့ အဖြေ မပေးနိူင်တော့ပဲ ၊ ဇိမ်ခံဆွဲကာ ဝက်မိန်းမိန်းနေပါတော့သည်၊ဘကြီးထောင် မနက်အိပ်ယာက နိူးတော့ သူ့ဘေးမှာ လှလှ တယောက်မရှိတော့ပါ၊ ရေလည်း ပုဆိုးယူပြီး နောက်ဖေးဘက် ထွက်လာတော့ မီးဖိုထဲမှာ မနက်စာပြင်ဆင် နေသော လှလှ ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
“ ဘယ်လို လဲ အိပ်ပုတ် ကြီး နိူးလာပလား ”
“ အင်း ပေါ့ ညက အားတွေ ရှိသမျှ ကုန်သွားတာကိုး ”
ဘကြီးထောင် ကပြောရင်း ဆိုရင်း မီးဖို ကောင်တာပေါ် မှာ စားစရာပြင်နေသော လှလှ နားသွားကာ ပါးလေးကို ရွတ်ကနဲ တချက်နမ်းလိုက်ရင်း လှလှ ဖင်လုံးကြီးများကို လည်း လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင် ညှစ်လိုက်သည်၊ လှလှ က ပြီတီတီ မျက် စောင်းတချက် လှမ်းပစ်လိုက်ရင်းက
“ သူ့ကို ဘယ်သူက သုံးခိုင်းလို့လဲ ..ဟွန်းးး သူများ မှာ စပ်ဖြင်းဖြင်း ဖြစ်နေတုန်း ဟိုထဲ မှာ ”
“ ဟင်တကယ်လား…ဆောရီးနော် သမီး ”
“ ဟွန်း ခုမှ လာပြီး..သွားပါ..သူ့ ဟာကြီး အကြီးကြီးနဲ့ တခါထဲ မညာမတာ..သူများဟိုဟာက တခါမှ မခံဘူးတာ”
“ အင်း လိုးရှင်းလေး လူးပေးမယ်လေ အေးသွားအောင်”
“ တော်ပါ သွား စမ်းပါ ရေချိုုးမှာသွား ချိုးစမ်းပါ ခနနေ ကိုသင်း ဆေးရုံက ဆင်းတာ သွားခေါ်ရတော့မယ်”
ဘကြီးထောင် တယောက် ပွဲတော်ကြီး နဲ့ တွေ့နေသည်၊ မောင်သင်းက လည်း ခွဲစိပ်ပြီး ကာစ နလံထ၊ လှလှ ကလည်း ခတ်ထန်ထန် မို့ ပွဲကြမ်း တဲ့ ရက်တွေ များလာသည်၊ လှလှ ကညဘက် ဆိုတိတ်တိတ် လေး ဘကြီးထောင် အခန်း ခိုးဝင်လာ၊ အသံတိတ် သော်လည်း အလုပ်မှာကား မငြင်သာ၊ အသံမထွက်အောင် ထိန်းနေကြ ရသဖြင့် တခါတလေ နူစ်ယောက် စလုံး အားမရ ကြလျှင် တိတ်တိတ် လေး ရေချိုးခန်း ထဲသွား တံခါး ပိတ် အားရ ပါးရဆော် ကြသည်။
ဘကြီး ထောင် မှာ တကယ်တမ်း စိတ်ကသာ လာသော် လည်း ကိုယ်က မလိုက်နိူင်တော့၊ အဲဒီအချိန်မှာ သူငယ်ချင်း ပေးထားသော ဆေးကို သုံးမိလေသည်၊ တနေ့ လှလှ မှာ အကြောင်းတခုခု ကြောင့် ဆန္ဒ ပြင်းထန်မှု အသော မသပ်နိူင် သဖြင့် ဘကြီး ထောင်ကလည်း ဆေးအားကိုး နူင့် တညလုံး ကစ်ကြသည်၊ မနက်ကျတော့ လည်း သူငယ်ချင်း အလှု ကိုထသွား၊ ရာသီဥတုကလည်း ပူ ပြင်း လှ သဖြင့် ဘကြီး ထောင် မဖြစ်သဖူး ရှော့ ဖြစ်သွား သဖြင့် ဆေးရုံ ပို့လိုက် ကြရသည်။
....................................................................................................................
ဆေးရုံမှ ပြန်ဆင်းရမဲ့နေ့ ဒေါက်တာ လမ်းမတော်သား က ဘကြီးထောင် ကိုစနေသည်။
“ ဘကြီး တို့ ကတော့ စွံ ပါ့ဗျာ..ကျနော်တို့ မှာ လူပျိုဖြစ်ပြီး အလုပ်ရူတ်နေတာနဲ့ စော်တောင်မရှိသေးဘူး. ”
“ ဒေါက်တာ ရယ် ကျေးဇူးပြုပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါနဲ့ ဟီးဟီး သူများတွေသိရင် ရှက်စရာကြီး မို့လို့… ”
“ မပြောပါဘူး ဘကြီးရယ်..အားကျမိလို့ပါ.. ”
“ ဒါပေမဲ့ ဘကြီး နောက်တော့ ဆင်ခြင်မှ ရမယ်နော်..ဟီးဟီး.. ”
နေ့လည်ခင်းလောက်ကျတော့ ဒေါက်တာလမ်းမတော်သား ပြန်ရောက်လာပြီး
“ ဘကြီး ကျနော် ကိုမောင်လေး နဲ့ ဖုန်းပြောပြီးပြီ၊ သူညနေ လာခေါ်လိမ့်မယ်၊ ကဲ ကျနော် ပေပါဝပ်တွေ လုပ် လိုက်အုန်းမယ်နော်..ကျနော်ပြောတာ သတိရနော် ဘကြီး..ဘကြီး မစားနိူင်ရင်ကျနော့်ကို ဖုန်းခေါ်လိုက်.. ”
ဒေါက်တာလမ်းမတော်သားက နောက်နောက်ပြောင်ပြောင် ဘကြီးထောင်ကို နူတ်ဆက်သွားလိုက်သည်၊ဤသို့ဖြင့် ဘကြီးထောင်တယောက် သားအငယ်ဆုံး မောင်လင်းတို့ အိမ်သို့ ရောက်ခဲ့ရလေတော့သည်။
“ ဖေဖေ ရောက်တဲ့ နေ့ပဲ ကျနော်က ခရီးထွက်ရတော့မယ့် ကိန်းဆိုက်နေတယ်..ဒါပေမဲ့ စိတ်မပူပါနဲ့ ဒီးဒီး ရှိပါတယ်၊ သူခွင့်ယူထားတာနဲ့ အတော်ပဲပေါ့.. ”
“ အကြောင်းမဟုတ်ပါဘူးကွယ်၊..ဖေဖေ နေတတ်ပါတယ်၊ ဒီဒိး လည်း နားမလို့ ခွင့်ယူထားတာ ဖေဖေ့ကြောင့် ဒုက္ခရောက်နေပါ့မယ်..မောင်သင်းကလည်း နလံထစ ဆိုတော့ အင်း မောင်တူး ကိုလာခေါ် ခိုင်းလိုက်ပါ့မယ်.. ”
အိုး ဘယ်နှယ့် ...မဟုတ်တာ ဖေဖေ ကလည်း ကျနော် တို့အိမ် အလှည့် ပဲဟာ၊ ကိုယ့်အလှည့်ကျတော့ မှ ဖေဖေ နေမကောင်းလို့ မပြုစုနိူင်ဘူးဆို ရာဇဝင် ရိုင်းသွားမှာပေါ့ ဖေဖေရဲ့ .. ”
“ ဟုတ်ပါတယ် ဖေဖေရယ် ဒီမှာပဲ နေပါ ဒီးရှိတာပဲဟာ.. ”
“ အင်းလေ..ငါ့ချွေးမချော က ပြောတော့လည်း ဖေဖေ အားရှိရတာပေါ့.. ”
“ ဟွန့် ဖေဖေ က လာမြှောက်နေပြန်ပါပြီ၊ ဖေဖေ့ ချွေးမထဲ မှာ ဒီးက အရုပ် ဆိုးဆုံးဟာကို..ကဲ ဘာစားခြင်လဲ ပြော..ခွိခွိ.. ”
ဘကြီးထောင် စိတ်ထဲ မတော့ ငါစားခြင်တာ နင့်ပဲ ဟုပြောနေရင်း၊ ဒေါက်တာ လမ်းမတော်သား သတိပေးလိုက်တာ သတိရပြီး ပြုံးလိုက်မိ၏။
...........................................................................
နောက်နေ့ နေ့လည်ပိုင်း ဒီးဒီးက ဘကြီးထောင် အား ရေပတ်တိုက်ပေးဖို့ ပြင်၏၊ နဂိုလ်ထဲက နပ်စ်မ မို့လို့ ဒီးဒီး က ရဲသည်၊ ဘကြီးထောင်၏ အင်းကျီကို ချွတ်ပြီး ရေပတ်တိုက်ပေး ၏၊
“ ဖေဖေ က နှလုံးရောဂါကြောင့် သာ နိူ့မို့ လူမမာနဲ့တောင် မတူဘူး၊ ဖေဖေ က ဘော်ဒီ ငယ်ငယ်က ကစားတယ်ထင်တယ် ခုထိ တောင့်တုန်း .. ”
“ အင်းလေ လူငယ်ဘဝကတော့ ကာယဗလ အရူးထတာပေါ့ကွာ.. ”
“ အွန်း ဖေဖေ့သား ကတော့ လူငယ်ပေမဲ့ ကာယဗလ စိတ်မဝင်စားပါဘူး..ကြက်ရင်အုပ်နဲ့ ခွိခွိ.. ”
ကိုယ်အပေါ်ပိုင်း ကို ရေပတ်တိုက်ပြီးသွားလို့ သဘက် အခြောက်နူင့် သုတ်ပေးရင်းက
“ ဖေဖေ ခြေထောက်တွေရော လုပ်ရအောင် ပုဆိုး ပေါင်ရင်းထိ တင်လိုက်ပါအုန်း.. ”
ဘကြီးထောင် တယောက် ဒီးဒီး အခုလို အနီးကပ်ပြုစုပေးနေလို့ ဒီးဒီးရဲ့ ကိုယ်နံ့ လေးတွေ အထိအတွေ့ တွေ ကြောင့်၊ သူရဲ့ ငယ်မွေးခြံပေါက် ၊ခမေါက်နီနဲ့ ရဲဘော် က မတ်တပ်ရပ်နေပြီဖြစ်သည်၊ဒီးဒီး က သူ့ ခြေထောက်တွေကို ရေပတ် သုတ်သင်ရင်း ပေါင်ရင်းနား ရောက်လာတော့ ဘကြီးထောင်က မတော်တဆလိုနူင့် သူ့ ပုဆိုးစကို သူ့ ဘော်ဒါ ပေါ်မှ ဖယ်ရှားလိုက်သည်။
“ အို့... ”
ဒီးဒီး ရုတ်တရက်လန့်သွားသည်၊
“ အို ဆောရီး ပဲ သမီးရယ်.. အဲလို မိန်းခလေးတယောက်က အနီးကပ်ပြုစုတာကို မခံရတာ နူစ်ပေါင်းတော်တော် ကြာခဲ့ ပြီလေ ၊ အဲဒါ ကြောင့်မို့ပါ ”
“ ရပါတယ်..ဒီးတို့ လို နပ်စ်မတွေကတော့ ရိုးနေပါပြီ.. ”
အဲလိုသာပါးစပ်က ပြောတာ ဒီးဒီးရဲ့ ပါးပြင်လေးက နီမြန်းလို့၊ ဘကြီးထောင် သူ့လုံချည်နဲ့ ပြန်ဖုံးလိုက်သော ငထောင် ကြီးကို မျက်လုံး ထောင့်ကပ်ကြည့်မိရင်း.... ”
နောက်နေ့ကျတော့ နည်းနည်း ရိုးသွားသည်၊ ဘကြီးထောင်က လည်း ဖုံးဖို့ မကြိုးစား တော့ သလို၊ ဒီးဒီး ကလည်း ဘာမှ မပြောတော့ စိတ်ဝင်စားတဲ့ မျက်လုံးတွေ နဲ့ မသိမသာ လေ လာနေခဲ့သည်။
“ ဒီးဒီး ..သမီး စိတ် မရှိရင်..ဖေဖေ့ အဲဒီ ဟာမှာလည်း အရမ်းယားနေတယ်..သန့်ရှင်းရေး မလုပ်တာကြာလို့လားမသိဘူး.. ”
“ အင်း ဒီးလုပ်ပေးမယ်လေ ခန.. ”
ဒီးဒီး က စပ်ဖြဲဖြဲ မျက်နှာလေးနဲ့ ပြောရင်း ၊ ဘကြီးထောင်ရဲ့ ပေါင်ရင်းကို သန့်ရှင်းလေးလုပ်ပြီးတဲ့ အခါကြမှ၊ ရေစွတ်ထားတဲ့ လက်ကိုင်ပုဝါလေးကို ရေညစ် လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ဘကြီးထောင်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးပေါ်မှာ ပတ်လိုက်တယ်၊ သူမ လက်ဖဝါးလေးနူစ်ခုနဲ့ အထက်အောက် ဆုပ်ကိုင် လိုက်တာတောင် ခေါင်းက ထွက် နေတယ်၊ အမလေး ရှည်လိုက် တာ၊ တုတ်ကလည်း တုတ်သေး..ကြောက်စရာကြီး လို့လည်း တွေးနေမိတယ်။
ဒီးဒီး က ပထမတော့ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးမလို့ပါ၊ ဒါပေမဲ့ နဂိုလ်ထဲက ထိခြင် ကိုင်ခြင် စူးစမ်းခြင် နေတာရယ်၊ အိမ်ထောင်သည်၊ သွေးသားဆူဖြိုးတုန်း၊ ယောက်ကျားလည်း အိမ်မှာ မရှိ ၊အန္တရာယ် လည်းမရှိနိူင်သော ယောက်က္ခထီး ကြီးလည်း ဖြစ်သဖြင့်၊ လက်က အလိုလို လက်ကိုင်ပုဝါပတ် ရက် အပေါ်မှ ပွတ်သပ်ပေး နေမိသည်။
ဘကြီးထောင် အဖို့မှာလည်း လှလှနူင့် အချစ်တွေကြမ်းခဲ့ ပြီး နောက် အခု ပြတ်နေတာ ကြာပြီ ဖြစ်သည့် အပြင်၊ ချွေးမချော ဒီးဒီး ၏ လက်ဖဝါးလေးတွေက ဆုပ်ကိုင်ပေးခြင်းခံရ ကထဲက စိတ်က တက်ကြွနေရပြီဖြစ်ရာ၊ အခု ဒီးဒီး တ လက်ဖဝါးဖြင့် လိင်တန်ကြီး တချောင်းလုံးကို အထက်အောက် စုန်ဆန်ပွတ်လိုက်တော့ ခနလေး အတွင်းမှာပဲ ထိန်းမထား နိူင်တော့၊ သင်္ကြန် ရေပြွတ် နဲ့ ထိုးပက်လိုက်သလို ဒီးဒီး၏ လည်ပင်း ရင်ဘတ် ပေါ်လို့ သုတ်ရည်များ ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ပန်းထုတ်လိုက်မိလေ တော့သည်။
“ အိုး အမေ့.. ”
“ အား..ဒီးဒီး.. ဆော...ဆော...ရီးးးးးးး ”
ဒီးဒီး မှာ ရုတ်တရက် အံအားသင့် သွား သော်လည်း အကျင့်ပါနေသော လက်များက ဆက်ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး သုတ်ရည်များ အထွက်ရပ်သွားသည် အထိ ဆောင့်ပေးနေလိုက်မိ၏၊ပြီးသွားမှ သတိ ပြန်ဝင်လာပြီး ကမာန်း ကတန်းထကာ နောက်ဖေးဘက်သို့ ပြေးဝင်သွားတော့ ၏။
ဘကြီးထောင်ကတော့ အခုမှ အညှောင်းပြေသွား သလို ကိုယ်ကို လျှော့ချလိုက်ပြီး၊ သူကလိင်တန်ကြီးမှာ ပတ်လျက်ရှိနေ သေးသော လက်ကိုင်ပုဝါရေစိုလေးကို ဖြုတ်ပြီးအနည်းငယ်စင်သွားသည့် ပေါင်ရင်း တဝိုက် သုတ်လိုက်ပြီး ဘေး မှရေဇလုံထဲ ပစ်ချ ထားလိုက်သည်၊ ပုဆိုးကို ပြန်ဖုံး၊ စောင်ပါးလေး ရင်ဘတ်ပေါ် တင်ရင်းမျက်လုံးကို ပိတ်ကာ နားယူလိုက်တော့သည်၊ နူတ်ခမ်းထောင့်မှာတော့ အပြုံးပန်းလေး တပွင့် တွဲခိုလျက်...
ဒီးဒီး တယောက် ရေချိုးခန်း ထဲ ပြေးဝင် ပြီး ရင်တုန်ပန်းတုန် နူင့် မျက်နှာကို ကမန်းကတန်း သစ်လိုက်သည်၊ နောက်တော့ အင်းကျီ၊ ဘရာဇီယာတို့ကို ချွတ်ချပြီး ထမိန်ရင်လျှားနင့် ရေ တဗွိုင်းဗွိုင်း လောင်းချိုး နေမိတော့သည်၊ သူမစိတ်ထဲ မှာကား ငါဘာလုပ်မိပါလိမ့်၊ ငါ ကိုယ့်ယောက္ခထီးကြီးကို ငါ ဂွင်းထုပေးမိပါရောလား၊ ဒုက္ခပါပဲ၊ လီးကြီးကြီးမြင်တာနဲ့ ဒီလောက်တောင် နှံ့နှံ့တက်ဖြစ်ရသလား၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မကျေမနပ်ဖြစ်နေရသည်၊။
ရေမိုးချိုး ပြီးလို့ အဝတ်အစားလဲပြီးတော့ ဘကြီးထောင်ကို မျက်နှာခြင်းဆိုင်ရမှာ ရှက်သဖြင့် ကိုယ့်အခန်းထဲက ကုတင်ပေးမှာပင် လှဲလှောင်း နေသော်လည်း စိတ်အာရုံမှာ တော့ မိမိ လက်ဖဝါး နူစ်ဖက်ဖြင့် အထက်အောက် ဆုပ်ကိုင်ထားတာတောင် ဒစ်ကြီးက အပိုလျှံထွက်နေသော ဘကြီးထောင်၏လိင်တန်ကြီးကို ဖျောက်မရနိူင်ဖြစ်နေရသည်၊ ကိုလေး၏ ပစ္စည်းမှာ မိမိ လက်တဖဝါးနူင့် နောက်လက်ဖဝါး၏တဝက်သာရှိကြောင်း ကိုင်နေကြမို့ သိနေသည်။
ညဘက်ကြတော့ မောင်လေးကလည်း အိမ်မှာ မရှိ၊ အိပ်ယာပေါ် လှဲချလိုက်ပေမဲ့ အိပ်မပျော် ၊ တလူးလူး တလိမ့်လိမ့်နူင့်၊ ဒီးဒီး မှာ အရည် စို့စို့ နူင့် ရွတတဖြစ်နေသော ကိုယ့်အဖုတ်လေး ကိုယ် လက်ခလယ်တချောင်းဖြင့် ပွတ်သိပ် စိတ်ဖြေလိုက်ရသည်၊မနက်ကျတော့ လည်း ဘကြီးထောင် ကဘာမှ မဖြစ်သလို၊ ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်၊ ဒီးဒီး ကလည်း မနေ့ကတုန်းက ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ သလို ဘကြီးထောင် အိပ်ယာဘေး ကစားပွဲ ပေါ် ဆန်ပြုတ် ပူပူလေး သွားပေး ပြီး နဖူး တွေဘာတွေ စမ်းကြည့်။
“ ဘယ်လိုနေသေးလဲ ဖေဖေ.. ”
“ ဖေဖေ သက်သာသွားပါပြီ ဒီးဒီးရဲ့၊ မနေ့ကတော့ အကြောတော်တော် လျော့ သွားတယ်.. ”
ဒီးဒီး မျက်နှာဖြန်းကနဲ နီသွားသည်၊ဒီးဒီး ဘာမှ မပြောတော့၊ အခန်းထဲမှ သိမ်းစရာ ပြုစရာများ ကောက်ကက်သိမ်းစဲ ပြီး ထွက်သွား၏၊မနက် ၁၀ နာရီလောက်ကျတော့ ဘကြီးထောင် တယောက် အခန်းထဲက ထွက်လာတာတွေ့ရ၏၊ ဒီးဒီးက
“ ဟင် ဖေဖေ ဘယ်သွားမလို့လဲ.. ”
“ ဒီနား ဟိုနား ရှောက်မလို့လေ ၊ အိပ်ယာထဲမှာ ညီးစီစီ ကြီး ဖြစ်နေလို့၊ လေလေးဘာလေး ရအောင်.. ”
“ ဖေဖေ တယောက်ထဲ စိတ်မချပါဘူး ဒီးလိုက်ခဲ့မယ်.. ”
ဒီးဒီးက ကမာန်းကတန်းထပြီး သော့ယူ တံခါး ပိတ်ပြီး လိုက်လာခဲ့သည်၊ဒီးဒီးတို့ အိမ်နား လမ်းထိပ်လေးမှာ ပန်းခြံ တခုရှိသည်၊ နေနဲနဲ မြင့်သွားပြီမို့ ခါတိုင်းလို စောစော စီးစီး ထပြေးတဲ့ သူတွေ လမ်းရှောက်သူတွေ ပါးသွား ပြီ၊ နေကလည်း သိမ်မပူ၊ သစ်ပင်ရိပ် ဝါးရိပ်နူင့် ခြုံပုတ် လေးများကြောင့် နေလို့ထိုင်လို့ ကောင်းရုံလေး ဖြစ်နေသည်၊ ဘကြီးထောင်က ရေကန်လေးကို မျက်နာပြုထားသော သစ်သား ထိုင်ခုံရှည်လေး တခုမှာ ထိုင်ချပြီး လေပြေအေးအေးလေး မျက်နှာပေါ် တိုက်ခတ်လာသည်ကို ဇိမ်ခံနေ၏။
ဒီးဒီး ကလည်း ဘကြီးထောင်ဘေး ခုံတန်း၏ အခြားအစွန်းဖက်မှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ရေကန် နားက စုံတွဲတတွဲ ကို လှမ်းငေးနေမိသည်။
“ ဒီးဒီး ..ကျေးဇူးပါကွယ်.. ”
“ ဟင် ဘာလို့လဲ ..ဖေဖေကလည်း အဆက်အစပ်မရှိ.. ”
“ မနေ့က ကိစ္စကိုပြောတာပါ.. ”
“ ဟင် အဖေကလည်း နားရှက်စရာတွေ..ပြောမနေပါနဲ့တော့ ပြီးတဲ့ ဟာပြီးပါစေတော့၊ မတော် တစပဲ ဟာကို.. ”
“ အေးကွယ်..ဖေဖေ ရဲ့ အမျိုးသမီး ဆုံးသွားပြီးကတဲက ဖေဖေ့ မှာ မိန်းမ တွေနဲ့ အတွေ့ အထိ ဝေးခဲ့ရတယ်.. ”
“ မပြောပါနဲ့တော့ ဖေဖေ ရယ်..ဒီးဒီး နားလည် ပြီးသားပါ ”
“ အဲဒါကြောင့် လှလှ နဲ့ အတွေ့ကို မရှောင်ခဲ့ နိူင်ဘူး.. ”
“ ဘာ....ဘယ်လို....... ”
ဒီတခါတော့ တအံ့ တသြ အသံ ထွက်ပြီး မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးနဲ့ ဘကြီးထောင်ကို ကြည့်မိတာကတော့ ဒီးဒီးပေါ့၊မောင်သင်း ဆေးရုံတက် ရတော့ သူနဲ့ လှလှ နဲ့ မြေးကလေးသာ အိမ်မှာ ကျန်ခဲ့တဲ့ တနေ့၊ လှလှ ရုံးနောက်ကျ ပြန်လာပြီး အရက်မူး အိပ်ယာပေါ် သူ့ဘေးနား လာအိပ်တော့ အထိ အတွေ့ မရှောင် နိူင်ပဲ ဖြစ်သွားခဲ့ ပုံကို၊ ဘကြီးထောင်က သူ့ အပြစ်မပါအောင် လှည့်ပတ်ပြီး ပြောပြလိုက်သည်၊ ဒီးဒီး စိတ်တက်ကြွစေရန်လည်း မသိမသာ တစ်တစ်ခွခွ စကားလုံးလေးတွေ ထည့်ပြောပေးလိုက်သည်။
ဒီးဒီးက နဂိုလ်ထဲကမှ၊ အဝတ်အစားဝတ်လျှင် ဟိုပေါ်ဒီပေါ်နူင့် သူမဖင်ကြီးကို တအားပြခြင်သော မယားညီအမ လှလှ ကို ကြည့်မရ၊ သူ့ယောက်ကျား မောင်လေး က မသိမသာ ခိုးကြည့်တတ်တာကို မိပြီး ကတဲက စောက်ကောင်မ တော်တော်လျှပ်ပေါ် လော်လီတယ်၊ ဟု သိပ်မနူစ်သက်ခဲ့၊ နောက်ပြီး သူနည်းနည်း သိတာနဲ့ ဆရာကြီး တဆူလို လုပ်တတ်လေ့ရှိတဲ့ အကြောကိုလည်း မကြိုက်၊ နောက် သူ့လို နပ်စ်မ ဝင်ငွေလောက် မကောင်းတဲ့ ရုံး အလုပ်လုပ် လုပ်နေပြီး အလှပြင် ပစ္စည်း မိတ်ကပ်၊ ရေမွေး စသည်တို့ကိုလည်း အကောင်းစား၊ ဈေး အကြီးစား မှ ကိုင်သုံးတတ်သူ၊ မိမိ တို့ အိမ်ထောင်မှာ ခလေးမရှိသေးတဲ့ အပြင် သူတို့ ထက်လည်း ဝင်ငွေ ကောင်းသော်လည်း၊ ထိုကဲ့ သို့ ပက်ပက်စက်စက် အလှအပ အတွက် မသုံးခြင်သော ဒီးဒီး အဖို့ ဒီကောင်မ လင်ရှိရဲ့သား နဲ့ လင်ထောင်နေတယ် ဟု စိတ်ထဲ မှ စွတ်စွဲ မိသည်။
မိန်းမသဘာဝ အရလည်း ကိုယ်မကြိုက် မနူစ်သက်သော မိန်းမ တယောက်၊ အထူးသဖြင့် ယောင်းမ တို့၊ မယားညီအမတို့၊ မဟုတ်တာ လုပ်တာ တို့ များ တစွန်း တစ သိလိုက်ရ ပါက အရမ်းရမ်းကို စိတ်ဝင်စား ပြီး၊ အသေးစိတ် ကိုသိခြင်သွားတော့၏၊ဘကြီးထောင်က လည်း ဒီအကွက်ကို သိပါ၏၊ ဒါကြောင့် ဒီယုံမြင်လို့ ဒီခြုံထွင်ရခြင်းမဟုတ်ပါလား။
“ ဟွန့် ..ဖြစ်ရမယ် ဒီကောင်မ ..အစထဲက သိသားပဲ ဒီလိုလာလိမ့်မယ် ဆိုတာ၊ ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်ထိတော့ မထင်ဘူး၊ ယောက်ကျား ဆေးရုံတက်နေတာတောင် ဟင်း.. ”
“ အဲလိုလဲ မဟုတ်ပါဘူး ..ဒီးဒီးရယ်..ပထမဆုံး အကြိမ်ကတော့ အက်စီးဒန့် ပါ၊..ဘယ်သူမှ မရေရွယ် ပါဘူး...ဒါပေမဲ့ ဖြစ်သွားပြီးတော့လည်း၊ လှလှ ရဲ့ ဖင်ကြီးတွေက ကားစွင့်ပြီး အိနေတာရယ်... ”
“ ဟင့် ဖေဖေ ကလည်း ဒီကောင်မ ပေါင်လုံးကြီးတွေက တုတ်တုတ်ကြီးတွေ ဟာကို.. ”
“ ဒါပေမဲ့ ချောမွတ်နေတာပဲ ဒီးဒီးရဲ့..နောက်ပြီးတော့ သူက ခလေးတယောက်မွေးဘူးတယ် ဆိုပေမဲ့ သူ့ အတွင်းသားတွေက နူးညံ့ပြီး စေးကျပ်နေတာပဲ..မောင်သင်းက လွဲရင်သူက ဘယ်သူနဲ့မှ မဖြစ်ဖူးဘူးထင်တယ်.. ”
“ ဟင့် ဖေဖေ ကလည်း၊ သူက ဘာဆေးတွေ သုံးထားမှန်းမှ မသိတာ၊ နောက်ပြီး ဖေဖေ့ ပစ္စည်း မျိုးနဲ့ ကတော့ ဘယ်သူ့ ဟာမဆို.......ဟောတော့..တော်ပြီတော်ပြီ ..ဆက်မပြောနဲ့တော့ .. ”
ဒီးဒီး မှာ သူစကားမှားသွားမှန်း ချက်ခြင်းသိ ပြီး မျက်နှာလေး တခုလုံးရဲတွတ်သွား၏၊ ဘကြီးထောင်က လည်း သိသည်၊ အသာကြိတ်ပြုံးလိုက်ပြီး စကားကိုဆက်လိုက်သည်။
“ အေးကွယ် ဘာကြောင့်မှန်း တော့မသိဘူး ဖေဖေ နဲ့ လှလှ တို့ တယောက်ကို တယောက်စွဲ သွားလိုက်တာ ပင်လယ်ရေ လိုပဲ သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေဖြစ်သွားကြတာပေါ့.. ”
“ ဟောတော့..ဖေဖေ တို့ ဟာက တခါမကဘူးပေါ့၊ ပထမ အကြိမ်က အက်စီးဒန့်မို့ ထားပါတော့၊ နောက်ဟာတွေက သိသိရက်နဲ့ ဟွန့် ဒီကောင်မ ကိုက ထကို ထပါတယ်... ”
“ အင်းလေ..ဖေဖေ့ အပြစ်လည်း ပါပါတယ်၊ ဖေဖေကလည်း အမျိုးသမီးဆုံးတာကြာလို့ စိတ်ဆန္ဒတွေ လိုအပ်နေချိန်၊ လှလှကလည်း အပေးကောင်း၊ တော့... ”
“ တော်ပြီ ဖေဖေ မကြားခြင်တော့ဘူး ..ပြန်ကြရအောင် နေလည်း ပူလာပြီ နေ့လည်စာ စားရအုန်းမယ်.. ”
“ အင်းလေ သွားကြတာပေါ့.. ”
ဘကြီးထောင်က မျှော်လင့်ချက်များဖြင့် ထကြွနေသော ဖွားဘက်တော်ကို ဒီးဒီး မမြင်စေရန် ခါးကိုကုန်းကုန်းလေး လုပ်ပြီး ရှောက်လာခဲ့လိုက်သည်၊လှေခါး အတက်မှာ မောသလိုလို အက်တင်ပေးထားသဖြင့် ဒီးဒီးက တွဲခေါ်ခဲ့ရသည်၊ ဒီးဒီးရဲ့ အထိအတွေ့ အမွေးနံ့သာ များကြောင့် နဂိုလ်ထဲက ထကြွနေသည့် သူ့ဖွားဘက်တော် ကြီးက ပိုထောင်မတ်လာပြီး ဟိုရမ်းဒီရမ်းနူင့်၊ ဘေးက တွဲခေါ် တက်နေသော ဒီးဒီး ၏ ပေါင်လုံး တင်ပါး များကို တချက်တချက် သွားထိမိ၏။
ဒီးဒီး ကမသိခြင်ဟန်ဆောင်နေသော်လည်း ကြောင်ဖားကြီး ဘကြီးထောင်က တော့ သိသည်၊ ဘယ်လို အဆုံးသတ်ရမလဲ သာစဉ်းစားနေ၏၊ ခြေဆင်းလေးက တော့ စထားပြီ၊ ဆိုလို မှာကောင်းဖို့ပဲ လိုတော့ သည်ဟုတွေးနေမိသည်။
No comments:
Post a Comment