Tuesday, March 10, 2009

ကာမမုဆိုး အပိုင်း ( ၁ )

ကာမမုဆိုး အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ခေတ်ဟောင်း အပြာစာအုပ်လေးအား ပြန်လည်စာစီပေးထားပါသည်။

ရန်ကုန်မြို့ အင်းလျားလမ်းတွင် ရှိသော (.......) ရိပ်သာသည် တဧကခွဲမျှ ကျယ်ပြန့်သော ခြ့ကြီးတခု ဖြစ်သည်။ ငွေရေးကြေးရေး တက်နိုင်သူများ ဖြစ်ကြသည့် အတိုင်း ခြံဝန်းအတွင်းရှိ စိုက်ပျိုးထားသော ပန်းပေါင်းစုံတို့သည် ခေတ်မီ ဆောက်လုပ်ထားသည့် တိုက်ပုကလေးနှင့် ထယ်ဝါလွန်း၍ ပဏာစားလှပါသည်။

တခုသော နေ့လည်ခင်းဝယ်..

နွေရာသီဖြစ်လင့်ကစား ရာသီဥတုမှာ ပူပြင်းလှသောကြောင့် ဂျဘားသည် ခြံအတွင်းရှိ အရိပ်အာဝါသ ကောင်းမွန်လှသည့် သစ်ပင်ရိပ် ခြေရင်း၌ အသာ လှဲလှောင်းနေပါသည်။

သူသည် ဤတိုက်၏ အရှင်သခင် ဖြစ်သူထံသို့ ရောက်လာသည်မှာ (၃) နှစ်ပင် ရှိလာပါသည်။ 

တိုက်ပိုင်ရှင် သူဌေးဘဘကြီးသည် လူမှုရေး ကိစ္စဖြင့် နာဂတောင်တန်းသို့ ရောက်ရှိလာစဉ် အခါက တောင်နံရံ ကမ်းပါးမှ ချော်ကျ၍ တိုးလို့တွဲလောင်း ဖြစ်နေစဉ် နာဂသားလေး မောင်ဂျဘား၏ ကူညီမှုကြောင့် အသက်ရှင်ခွင့် ရရှိပေသည်။ ထို့ကြောင့် မိဘနဲ့ ဖြစ်နေခဲ့ရသူ အသက် ကျေးဇူးရှင် ဂျဘားအား ရန်ကုန်သို့ ခေါ်ယူ၍ တောက်တိုမယ်ရ ခိုင်းရစေရန် စိတ်ကူးထားပေးသည်။

ဂျားဘားသည် ရန်ကုန်မြို့သို့ ရောက်သည်မှာ (၁၂) နှစ်သားခန့်ကပင် ဖြစ်ပါသည်။ ရောက်စဉ် အခါတုန်းက မြန်မာစကားကို မပြောတက်ပါ။ ယခုသော် သူဌေးကတော်၏ ဆွေးရိပ်မကင်းသည့် မစန်းက စာသင်ပေး၍ အနည်းငယ် တက်မြောက်ထားပါသည်။ မိမိဒေသတွင် နေစဉ်အခါတုန်းကထက် ပိုမို၍ အနေအထိုင် ကောင်းမွန်သည့် အတွက် ရောက်ခါစလို မဲမဲနှင့် ပိန်ချောက်ချောက်ရုပ် မဟုတ်တော့ပါ။

ရေခံမြေခံကောင်းသည့်အတွက် အသားအရည် စိုပြေလာသည့် အပြင် အစားကောင်း၍ အအိပ်မှန်ခဲ့သောကြောင့် အသက်အရွယ်နှင့် မမျှအောင် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့် တောင့်တင်းကျစ်လစ်သည့် ကိုယ်လုံးသဏ္ဍန် ရှိနေပါသည်။

ဤသို့ဖြင့် မိမိနေထိုင်ခဲ့သော ဒေသ၏ နေပုံထိုင်ပုံ အသွင်စရိုက်ကို ပြန်လည်တွေးတောရင်း စိတ်ကူး ပေါက်ရာ ပေါက်ရာ လာသည့်အတွက် မိမိတွင် ဝတ်ဆင်ထားသော အဝတ်အစား အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတော့သည်။

မိမိဒေသတွင် မိန်းမများတွင်၎င်း၊ အရွယ်မရောက်သေးသော လူငယ်များသည်၎င်း ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် နေထိုင်ကြသည်မှာ အဆန်းမဟုတ်တော့ပါ။ တဦး၏ ခန္ဓာကိုယ်အား အခြားတဦးက မြင့်တွေ့နေသော်လည်း အဆန်းတကြယ် မရှိလှတော့။ ရိုးအီနေသည့် ဒေသခံ လူသားများအတွက် လိင်ဖောက်ပြန်မှားမှုများသည် ကင်းရှင်းပါပေသည်။

ဂျဘားသည် မိမိ၏ ရပ်ရွာဒေသ၏ ထုံးစံအတိုင်း ဖြစ်စေရန် အဝတ်အစား အားလုံးကို ချွတ်ပစ်ထားပါသည်။ ဤသည်မှာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်မှု ရှိပြီး ကိုယ်တွင် သန့်ရှင်းသွားသည်ဟု ထင်ပါသည်။

သူဌေးရှင် ဘဘကြီး၏ အမိန့်ကြောင့်သာ အဝတ်အစားများကို လူမှုရေးနှင့် ယဉ်ကျေးမှုအရ ဝတ်ထားရသော်လည်း ကိုယ်ပေါ်တွင်ရှိ အဝတ်များကြောင့် ယားကျိကျိ နိုင်လှပါသည်။ ယခုသော် စိတ်ချမ်းသာ ကိုယ်ချမ်းသာဖြင့် တိတ်ဆိတ် ညိမ်သက်လှသော နေရာဝယ် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေကြည့်လျှက် ရှိပါတော့သည်။ 

တခဏကြာသော် ဂျားဘားသည် မှေးကနဲ ပျော်သွားပါသည်။ ထိုစဉ် သူဌေးကတော် ခန်းသန်းနွဲ့သည် ပန်းဆင်း၍ ခူးရန် ခြံတွင်းသို့ ဆင်းလာပါသည်။ တနေရာသို့ ရောက်သော် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ဖြင့် အိပ်မောကျနေသည့် ဂျားဘားကို မြင်တွေ့ရသော်...

အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ဖြင့် သူရှိရာ နားသို့ ကပ်သွားပါသည်။ ယခုမှ သေသေချာချာ ကြည့်မိတော့သည်။ သွေးသား ကောင်းမွန်လာသောကြောင့် တောင့်တင်းကျစ်လစ်သော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်သည် ဆင်ပေါက်နည်းတမျှ ရှိလှပါသည်။ ထို့ပြင် သူဌေးကတော် ခင်သန်းနွဲ့သည် ပိုမို၍ စိတ်ဝင်စားဆုံး နေရာကို မျက်တောင်မခတ်ပင် ကြည့်ရှုနေသော နေရာတနေရာ ရှိပါသေးသည်။

ထိုနေရာကား....

ဂျားဘား၏ ပေါင်ရင်း ဂွကြား၌ ရှည်မျောပြီး ပျော့ခွေနေသော လီးကြီး ဖြစ်ပါသည်။ သူ၏ လီးကြီးသည် အညိုရောင် သန်းနေပါသည်။ ပိုမို၍ ထူးခြားသည်မှာ လီးဒစ်သည် ပြန့်ကားလွန်းလှသည်။ နှာမောင်းသဖွယ် အောက်သို့ စောင်း၍ ကောက်နေသည့် အတွက် ဆင်နှာမောင်း သဏ္ဌာန်အလား တူညီနေပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် ဂျဘား၏ ပေါင်ရင်းနားဆီသို့ အနီးကပ်သွားရောက်စေပြီး လီးကြီးကို ကိုင်တွယ်၍ ကြည့်ရှု့နေပါတော့သည်။ မိမိသည် လီးနှင့်ပြတ်နေခဲ့ရသည်မှာ တလခန့်ပင် ရှိပါတော့မည်။ ယောင်္ကျားသည် ခရီးထွက်သွားပါသည်။ လူလတ်ပိုင်းပင် ရှိလင့်ကစား ခြေမွှေးမီးမလောင် လက်မွှေးမီးမလောင် နေရသည်မို့ အပျိုရှုံးအောင် ပြင်ဆင်မှုဖြင့် နေထိုင်ခဲ့ပါသည်။ ထို့ပြင် သွေးသားကောင်းမှုကြောင့်  သွေးသားဆန္ဒများက တောင်းဆိုလာသော ရာဂပိုးများအတွက် ဖြည့်ဆည်းရန် အလိုလားဆုံး အတောင်းတဆုံး အချိန်ဖြစ်ပါသည်။

ယခုလက်ရှိတွင် ကိုင်တွယ်၍ ဆွပေးနေသော လီးကြီးကို အရွယ်နှင့်မမျှအောင် ကြီးလွန်း၍ သူဌေးကတော် ခင်သန်းနွဲ့သည် စိတ်ဝင်စားနေပါသည်။ ကြောင်ခံတွင်း ပျက်နေချိန်တွင်...

မျှော်လင့်ဆုံးသော အရာများက ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့မည် ဆိုလျှင်...

သူဌေးကတော် ခင်သန်းနွဲ့သည် အတွေးနယ်ချဲ့၍ နေပါသည်။ သူမ၏ မျက်လုံးများသည် ရာဂငွေ့များ ထောင်ပေါင်းများစွာ လျှံထွက်၍ မျက်နှာပြင်သည်လည်း ရာဂဆီများ ဝေ့၍ပြန်နေကြောင်း မြင်တွေ့နေရသည့် အပြင် သူမ၏ နူးညံ့ဖြူဖွေးသော လက်တစုံသည် ဆင်နှာမောင်းသဖွယ် တင်စားရသော ဂျားဘား၏ လီးကြီးကို တက်မက်မောစွာဖြင့် ကိုယ်တွယ် လှုပ်ရမ်းနေပါတော့သည်။

ထိုသို့ကြောင့်...

ဂျဘားသည် လန့်နိုး၍ လူးလဲစွာ ထလာပါတော့သည်။ ဘေးနားတွင် မိမိ၏ ဆရာကတော်ရှိကြောင်း သိရသောအခါ ...

“ အန်တီ ဘာခိုင်းမလို့လဲဟင်...ကျွန်တော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ.. ”

တဏှာရာဂ ကိစ္စတွင် အူသော အသော  နားမလည်သော နာဂသားလေး ဂျဘားသည် ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်တဦး၏ ကိုင်တွယ်မှုကြောင့် လီးကြီးထောင်မတ်နေသော်လည်း ဘယ်နေရာ၌ ဘယ်အတွက် အသုံးချသည် မသိပါ။ သေးထွက်သည့် တန်ဆာကို ဆရာကတော်က ကိုင်တွယ်နေကြောင်း ကိုတော့ သိပေမယ့် ဂရုမစိုက်မိပါချေ။

သို့ပေမယ့် ဆရာကတော်အတွက်ကတော့ အဆန်းတကြယ် ရှိနေပါသည်။ ဆူပွတ်၍ ထကြွလာသော ရာဂပိုးများအတွက် ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း မထားနိုင်ပါတော့။ သွေးသားဆန္ဒ၏ တောင်းဆိုမှုကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ လိုက်လျှော ပစ်လိုက်ချင်ပါသည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် အရိုးသားဆုံးသော နည်းကို အသုံးပြုလိုက်ပါတော့သည်။ 

“ မင်းကို အော်ခေါ်နေတာ ကြာပြီကွဲ့..အန်တီ ညောင်းကိုက်နေလို့ ခါတိုင်းလို နင်းပေးစမ်းပါဦးကွယ်နော်...ကဲ အန်တီရဲ့ အခန်းထဲ လိုက်ခဲ့တော့... ”

သူမသည် မတည်ငြိမ်သေးသော စိတ်အစဉ်ကို တုန်ရင်စွာ ပြောကြားရင်း လွှတ်ချထားခဲ့ရသော ပေါင်ခြံရင်းမှ ထောင်မတ်နေသည့် လီးကြီးကို သေသေချာချာ စိုက်ကြည့်ပြီးမှ ထသွားပါတော့သည်။

လူရိုးကလေး ဂျားဘားကတော့ ဘာဆို ဘာမှ မသိပါ။ ချွတ်ထားသည့် အဝတ်အစားကို အမြန်ဆုံး ဝတ်၍ ဆရာကတော်ရှိရာ အခန်းတွင်းသို့ ဝင်လာပါတော့သည်။ မိမိရောက်စဉ် အခါကတည်းက ယခုအချိန်တိုင်ထိ နင်းနှိပ်ပေးခဲ့ရပေါင်း များစွာ ရှိလာပြီး၍ အဆန်းတကြယ် မရှိနေပါတော့ချေ။ ဂျားဘားအတွက် ဘာဆိုဘာမျှ မဆန်းရှာတော့ပါ။

သို့သော် ဆရာကတော် ခင်သန်းနွဲ့ အတွက်တော့ ဆန်းရှာပါတော့သည်။ သွေးသား၏ လစ်ဟင်းနေသော ရမ္မက်ဆန္ဒများကို ဖြည့်ဆည်းခံနိုင်ရေးအတွက် ကတုန်ကရင် ဖြစ်နေရှာပါတော့သည်။ ခါတိုင်း အနင်းခံနေကျ ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်လိုက်ရင်းဖြင့် အဖြေကို အမျိုးမျိုး စဉ်းစားနေသည့်  ကျောင်းသားတဦးလို ဖြစ်နေပါသည်။

“ ဘာကိုစပြီး နင်းရမှာလဲ ... အန်တီမမ ”

ဂျဘား၏ မေးသော မေးခွန်းကြောင့် 

“ ပေါင်ကို စနင်းဟေ့... ”

ဟု ပြောဆိုရင်း ခါတိုင်းခါတိုင်းလည်း ပေါင်ကို အနင်းခံနေကျ အနင်းခံဖူးပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ယခုအခါကလိုတော့ဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားမှု မကြုံကြိုက်သေးပေ။ မျက်စေ့တွင် ကြီးမားနေသော လီးကြီးကို မြင်ယောင်နေပါသည်။ မိမိ၏ ခင်ပွန်းတော်မှာ သူ့လောက်မရှိပါ။ ဟင်း..ဟင်း.. စောက်ဖုတ်ကို အလိုးခံကြည့်စမ်းပါဘိနော်...ဟင်း..ဟင်း.. ငါဘယ်လို ကြံရပါ့..ကြံစမ်း..မိနွဲ့...ကြံစမ်းဟဲ့...။

သူဌေးကတော် ခင်သန်းနွဲ့သည် ပေါင်ခြံတွင် နင်းနေသော ဂျဘား၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို  သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်၍ နေရာအနှံ့အပြားကို ရွေ့လျားပေးနေပါသည်။ ထို့နောက် တဖြေးဖြေးနှင့် သူမ၏ ဆီးစပ်ခုံနှင့် ဆက်နေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ပေါ်သို့ တဖြေးဖြေးရွေ့လျော၍ နင်းခိုင်းနေပါသည်။

သူမ၏ စိတ်ထဲမှာတော့ ဘာလိုလို ညာလိုလိုနှင့် ဘယ်လိုဘယ်ပုံ ကြံရမှန်းမသိနှင့် အမျိုးမျိုးကြံစည်နေချိန်တွင် ..

“ ကဲ.. ဟေ့ .. မောင်ဝင်းမြင့်  ”

“ ခင်ဗျာ.. အန်တီ..ဘာတုန်းဟင်... ”

“ ခုနက ခြံထဲမှာ အင်္ကျီချွတ်ထားတာ မင်းရဲ့ ဘဘကြီးလာရင် တိုင်လိုက်မှာနော်... ”

“ အို..ဟို..မတိုင်ပါနဲ့.. အန်တီရယ်...နော်..ကျွန်တော်လေ ..ဟို .. နာဂဒေသမှာ နေသလို ရွာကို အောင်းမေ့ကြည့်တာပါ...နောက်... နောင်ဆို မနေတော့ပါဘူးနော်... ”

ဟုတ်ပါသည်။ နာဂမှာတုန်းက ဂျားဘား တဲ့။ ရန်ကုန်မြို့ပေါ်လဲ ရောက်ရော မြန်မာနာမည် မောင်ဝင်းမြင့် ဟု မှည့်ထားပေးပါသည်။ ထို့ပြင် လူမှုရေးနှင့် ယဉ်ကျေးမှု အရ အရှက်များကို ကာကွယ်ရန် အဝတ်အစားများကို ဝတ်ဆင်ရန် သူဌေးရှင် ဘဘကြီးက အမိန့်ထုတ်ထားသည့်အတွက် ယခုလို ဆရာကတော်မှ ဘဘကြီးအား ပြန်တိုင်မည် ဆိုသော် ရိုးလွန်း အလွန်းသော မောင်ဝင်းမြင့်သည် ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့ ရှိနေပါသည်။

ဤသည်ကို အကွက်ကောင်း စောင့်နေသည့် အန်တီမမသည် မောင်ဝင်းမြင့်၏ ပိုင်နိုင်ကွက်ကို ပိုင်နင်းစွာ ကိုင်တွယ်လာပါတော့သည်။

“ ဟဲဟဲ.. မင်းကို စတာပါကွဲ့..အခုလည်း မင်းနေချင်တဲ့ ဆန္ဒရှိရင် နေလေ... အန်တီ့ကို အားမနာပါနဲ့...ကဲ...ချွတ်ထားလေ...အံမယ်..အခုကျမှ မင်းက ရှက်နေသလား...အန်တီက လွဲလို့ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူးကွဲ့... ”

ဝင်းမြင့်သည် ရိုးလွန်းသည်ဟု ပြောထားပါသည်။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ ညွှန်ကြားရာသို့ တာဝန်ကျေအောင် မလုပ်ဆောင်ပေးလျှင် သူဌေးရှင် ဘဘကြီးက ဆူမည်။ သူသည် အကြောက်ဆုံးသော စကားမှာ .. နာဂသို့ ပြန်ပို့မည်..ဟု ပြောမှာကို အစိုးရိမ် ကြီးလှပါပေသည်။

ထို့ကြောင့်

“ ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့..အန်..အန်တီ..ဟုတ်ကဲ့ပါ.. ”

ဝင်းမြင့်သည် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေထိုင်ရသည်မှာ ပိုမို၍ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ရှိလှသည့် အပြင် သူဌေးကတော်၏ ခွင့်ပြုချက်ကြောင့် သင့်တော်သည် မသင့်တော်သည်..ဟု စဉ်းစားမနေတော့ဘဲ အဝတ်အစားများကို ဘေးနားတွင် ချွတ်ထားလိုက်ပြီး ဆက်၍ နင်းနယ်ပေးနေပါတော့သည်။ ခြေတဖက် မြောက်တိုင်း မြောက်တိုင်းတွင် တွဲလောင်းကျနေသည့် လီးကြီးနှင့် ဂွေးစေ့ နှစ်လုံးသည် ဟိုဘက်ရမ်းလိုက် ဒီဘက်ကပ်လိုက်နှင့် အန်တီမမ အဖို့ မျက်စေ့ ပသာဒပင် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ 

သူမ၏ လက်များကလည်း ဝင်းမြင့်၏ ခြေဖမိုးကို အုပ်၍ ပေါင်ခြံလည်ရှိ စောက်ဖုတ်ခုံးပြင် နေရာသို့ ဖိကပ်၍ ထားနေပါတော့သည်။

ဤတွင် ကာမ၏ အဓိကသော့ချက်ဖြစ်သော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးနှင့် ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်နှစ်ဦး၏ အသားများက နီးကပ်၍ လွတ်လပ်စွာဖြင့် အချိန်ကြာကြာ ထိတွေ့နေရသောအခါ  လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်၏ သွေးသားများသည် ဆူပွက်လာကြကာ ရင်ထဲ၌ တဒိန်းဒိန်းဖြင့် ခုန်ပေါက်နေပါတော့သည်။ လက်ရှိကပ်ထားသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးသည် ပူပူနွေးနွေးကြီး ရှိလှသဖြင့် သံလိုက်နှင့်သံ ကပ်ထားသည့် သဖွယ် ဤ နေရာမှ  ဖယ်ရှားချင်သည့် ဆန္ဒ မရှိပါလေတော့။ ဘယ်အရာကို အလိုရှိနေပါသလဲ ဟုလည်း မပြောတက်အောင် ခံစားနေရရှာပါတော့သည်။

ဤသည်ကို အန်တီမမက ရိပ်စားမိပါလေပြီ။ ထို့အတွက်ကြောင့် သူမသည် ဆက်လက်၍ ခြေလှမ်းများကို စတင်ရွေ့လျား လာပါတော့သည်။

“ ကဲ.. မောင်ဝင်းမြင့် .. မင်းက ဘဘကြီးကို တကယ်ကြောက်တာလားကွဲ့...ဒါမှမဟုတ်.. အန်တီ တိုင်မှာ စိုးလို့လား...မင်း မှန်မှန်ပြောစမ်း..မင်း အန်တီကိုကော မကြောက်ဘူးလား ဟင်... ”

သူမသည် ကြောက်ပါသည် ဆိုမှ ဖြဲခြောက်နေပါတော့သည်။ ဒါမှလဲ မိမိ၏ အလိုရှိရာကို လျောလျောရှုရှုဖြင့် ရရှိပေလိမ့်မည်ကိုး။

“ ဟုတ်...ဟုတ်ပါ အန်တီရဲ့ နှစ်ယောက်စလုံးကို ကြောက်..ကြောက်ပါတယ်.. ”

“ ကဲ ..ဒါဖြင့် အန်တီခိုင်းတာကို အားလုံး လုပ်ပေးရမယ်နော်...မင်း ဘယ်သူ့ကိုမှလဲ ပြန်မပြောရဘူး...မြဲမြဲမှတ်ထားနော်... ”

ဝင်းမြင့်သည် အန်တီမမအား ကြောက်နေသည့် အတွက် နင်းနှိပ်နေရင်းမှ အသံပင် ထွက်မလာတော့ပါ။ ပုတ်သင်ညို ရှုံးလောက်အောင် ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ကြီး ညိမ့်ပြလျှက် ရှိပါတော့သည်။

အန်တီ မမသည် အလုပ် စနေပါတော့သည်။ တွဲလောင်း ရမ်းနေသည့် လီးကြီးအား .. ဒီဟာကို ဘယ်လို ခေါ်သလဲကွဲ့...ဟု သွေးထိုးစကား မေးကြည့်ပါသည်။ လူရိုးကလေး ဝင်းမြင့်ခေါ် ဂျားဘားသည် လီး၏ အခေါ်အဝေါ် မသိပါ။

“ ဟင့်..အင်း...မမစန်းက ဒါကို သင်မပေးသေးဘူး..အန်တီရဲ့... ”

သူမသည် စိတ်မောသြားမိပါချေပြီ။ တကယ့်ကို အထုံ၊ အ..အ၊ အန နှင့် တွေ့နေရသည်။ တက်မက်မောနေသော လီးကြီးကြောင့်သာ စိတ်ရှည်နေရပေသည်။ သွေးသား၏ တောင်းဆိုမှုကြောင့်သာ အောင့်အီးနေရသည်။ စိတ်မြန်လက်မြန်ဖြင့် လီးကြီးကို ကိုင်ဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို ထည့်ပစ်လိုက်ချင်သည့် စိတ်များပေါ်ပေါက်နေမိပါတော့သည်။ သို့သော် စကားပုံ တခု ကြားဖူးထားမိပါသည်။ ... လဘက်ကောင်း စားချင်ရင် ပလောင်တောင်တက်နှေးရမည်...တဲ့။

ထို့ကြောင့် ဆူပွက် လှုပ်ရှားနေသော ရာဂစိတ်များကို ထိန်းချုပ်ထားစေပြီးလျှင် 

“ ကဲ ..ဝင်းမြင့်ရေ ... အောက်ခဏဆင်းဦး...အန်တီက မင်းကို ပြစရာ ရှိတယ်... ”

ထို့နောက် သူမသည် ဝတ်ထားသည့် အဝတ်အစားများနှင့် ခါးတွင်ရှိ လုံချည်ကို အားလုံး ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ ဤသည်ကိုပင်လျှင် သူ့အတွက် တအံ့တသြဖြင့် ဆန်းကြယ်သွားလိမ့်မည်..ဟု တွက်မိပါသည်။ သို့သော် သူသည် လုံး၀ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိပါလေ။ ကြည့်၍ ကောင်းသော ပန်းပုရုပ်တခုသဖွယ် ငေးမော ကြည့်ရှုနေပါတော့သည်။

“ ဟာ အန်တီဟာကြီးက ဖြူဖွေးပြီး အကြီးကြီးနော်...ကျွန်တော်တို့ ဒေသမှာက မဲပြီး ပိန်ခြောက်ခြောက်နဲ့ တွဲကျနေသေးတယ်... ”

“ အေးပေါ့ကွ ... အန်တီဟာက သိပ်ကောင်းတာ..ကဲ..မင်းရဲ့လက်နဲ့ ကိုင်ပေးစမ်းကွယ်နော်.. ”

သူမသည် မြင်တွေ့ရုံမျှနဲ့တော့ သူမ၏ သွေးသားဆန္ဒများ ဆူပွက်လာစရာ အကြောင်းမရှိနိုင်ကြောင်း လေ့လာသုံးသပ်မိပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်နှစ်ဦး၏ ထိတွေ့မှုကြောင့် မရုန်းနိုင် မရှားနိုင်မည့် ရမ္မက်ကွန်ချာထဲတွင် ပျော်ဝင်စေရန်အတွက် ကြီးမားကျယ်ပြန့်၍ နို့သီးခေါင်းကလေးများ ဆူထွက်နေသော နို့အုံကြီးကို ကိုင်ခိုင်းနေပါသည်။

ဝင်းမြင့်သည်လည်း လက်မနှေးပါတော့ချေ။ အန်တီခိုင်းသမျှကို တသွေမသိမ်း လိုက်၍ လုပ်ဆောင်ပေးနေပါတော့သည်။ ယခုသော် ဖြူဖွေး၍ သွေးကြောစိမ်းလေးများ သန်းနေသည့် နို့အုံကြီးကို ကိုင်ရသည်မှာ အလွန်ကောင်းကြောင်း သိရှိလာပါတော့သည်။ နို့သီးခေါင်းကို ချေလိုက် နို့အုံပြင်ကြီးကို တအားကြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်နှင့် လက်မလွှတ်ချင်အောင် ကောင်းနေပါတော့သည်။

“ ကဲ ..မင်းတို့ဆီက ဟာနဲ့ ကွာကြောင်း သိပြီလား...နောက်တမျိုးပြောင်းရအောင်...မင်းရဲ့ ပါးစပ်နဲ့ စို့ပေးစမ်းပါကွာ...ကဲ..ကဲ...ဟုတ်ပြီ..ဟုတ်ပြီ..လျှာကလေးနဲ့ ထိုးလိုက်...သွားကလေးနဲ့ ကိုက်လိုက်...အား...အား..ယားလာပြီကွယ်...အို...အို..အန်တီအတွက် အလိုအပ်နေဆုံး ဖီလင် တရပ်ပေါ့ကွယ်...အင့်..အင့်..ဟင်း...ဟင်း.. ”

ဝင်းမြင့်သည် သူမ၏ ညွှန်ကြား စေခိုင်းသည့် အတိုင်း နို့သီးခေါင်းကို ကိုက်လိုက်၊ နို့အုံပြင်ကြီးကို ပါးစပ်ဆံ့သလောက် ငုံ၍စို့လိုက်နှင့် တရကြမ်း ကြမ်းရမ်းနေပါတော့သည်။ မခွါချင်အောင်ကို ကောင်းမှန်း သိလာပါပြီ။ သို့သော် သူမလိုတော့ ဖီလင်ရှိကြောင်း မပြောဆိုတက်ပါ။

သူမသည် မတ်တပ်ရပ်လျှက်ပင် ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်း၍ ကောင်းမွန်လှသော ဖီလင်တရပ်ကို မြိန်မြိန်ကြီး ခံစားနေရပါတော့သည်။ ထို့ပြင် သူမသည် ဝင်းမြင့်၏ ကျယ်ပြန့်လှသော ကျောပြင်ကြီးကို ဖက်တွယ်ထားရင်းကနေ ဝင်းမြင့်၏ လက်တဖက်ကို ဆွဲယူ၍ ပေါင်အနည်းငယ်ကားထားပြီး စောက်ဖုတ်ပြင် တခုလုံးအား ပွတ်သပ်ပေးစေရန် နည်းပေးနေလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ကိုင်ရက်စရာတောင် မကောင်းသော အိအိထွားထွား မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကြီး ဖြစ်သော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးနှင့် ထိတွေ့လိုက်ရသော အခါတွင် ပူနွေး နွေးထွေးနေပြီး တွဲကျနေသည့် စောက်စိလေးကို ဆွဲကလိနေသောအခါ ကာမရည် အဆိပ်တက်နေသည့် အန်တီမမသည် အဆုံးစွန်အထိ ဖီလင်များ အရှိန်မြင့်စွာ တက်နေပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲမှ အရည်ကြည်များ စီးဆင်း၍ လာပါတော့သည်။ 

ဝင်းမြင့်သည် အန်တီ ခိုင်းစေရာအတိုင်း ကြင်နာမှုဖြင့် ညင်ညင်သာသာ လုပ်ဆောင် မပေးပါ။ ကြမ်းတမ်းစွာဖြင့် အင်တိုက်အားတိုက် ပြုလုပ်ပေးနေသည်ကိုပင် သူမအတွက် များစွာကျေနပ်စရာ ဖြစ်နေပါတော့သည်။ တခါတရံတွင် ဝင်းမြင့်၏ လက်များက သူမ၏ စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးနေရာမှ ချော်၍ လက်ချောင်းများက စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲသို့ ချော်၍တိုးမိသော အခါ သူမသည် အကြောထဲတွင် စိမ့်သွားမတက် ဖီလင်ခံစား နေရရှာပါသည်။

“ အို..အို..မောင်လေးရယ်...အဲဒီလို ဆက်တိုက် လုပ်ပေးစမ်းပါကွယ်..မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက ယားနေလာပြီ.. ”

ရာဂတန်ခိုးသည် ကြီးမာလှပေစွ။ အသက်အရွယ်အားဖြင့် ကွာခြားမှု ရှိသည်ဖြစ်ပေမယ့် တဏှာစိတ်၏ လှိုင်းဂယက်ကြောင့် မောင်လေးနှင့် မမတို့၏ ဇာတ်လမ်းကို ဆက်၍ ကနေရချေပြီ။

ဝင်းမြင့်သည် ပါးစပ်မှလည်း တပြွတ်ပြွတ်နှင့် နို့အုံပြင်ကြီးကို စို့ရင်းက သူမစေခိုင်းသည့် အတိုင်း စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီး၏ အောက်ဖက်တွင်ရှိ အပေါက်တခုထဲသို့ လက်ညှိုးက သွင်းချီထုတ်ချီ လုပ်ပေးနေပါတော့သည်။

“ အင်း..အင်း..မှတ်ထားနော်..မောင်လေး... အဲဒါက စောက်ဖုတ်လို့ခေါ်တယ်..အဲဒီအပေါက်ထဲကို မင်းရဲ့ လီးကြီးနဲ့ ထည့်လုပ်ပေးရတာကွဲ့...ကဲ..လာလာ..မမပြပေးမယ်.. ”

အန်တီမမသည် အရွယ်နှင့် မလိုက်တော့ပါ။ ဒေါင်းမလေး အသွင် မြူးတူးပေါ့ပါး လွတ်လပ်စွာဖြင့် ထုထည်ခိုင်ခန့်သော ကုတင်ဆီပေါ်သို့ ဝင်းမြင့်အား လက်တွဲ၍ ခေါ်ဆောင်သွားပါတော့သည်။ ထို့နောက် သူမသည် ကုတင်ပေါ်တွင် ခြေထောက်ချ၍ ထိုင်ချလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်သို့ နောက်ပစ်၍ တင်ထားပါသည်။ ထို့ပြင် ခြေချထားသည် ပေါင်နှစ်ခုကို အပေါ်သို့ မြှောက်တင်ပေးထား ပေးနေပါသည်။

“ လာဟေ့..မောင်လေး..မမရဲ့ ပေါင်ခြံအလယ်မှာရပ်...အဲ...ဟုတ်ပြီ...နောက်ပြီးတော့..မင်းရဲ့ လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထက်အောက် ပွတ်ပေးစမ်းပါကွယ်... ”

သူမသည် စိတ်ကြိုက်ဖြစ်ချင်သော ပုံစံမျိုးကို ခံယူပြီးသော် စတင်လုပ်ဆောင်ရမည့် ဝတ္တရားကို ပါးစပ်မှ ပြောကြားနေရင်းကပင် ခေါင်းကလေးကို နောက်သို့မော့၍ မျက်လုံးများ မှေးစင်းလျှက် ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်နှစ်ခု၏ ထိတွေ့မှု မရှိခင် စပ်ကြား၌ ကြိုတင်မှန်းဆကာ ဖီလင်ယူနေလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်သည် မြေဝယ်မကျ နားထောင်သူ တဦးဖြစ်ပါသည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသေးသည့် အတွက် အန်တီမမ ခိုင်းဆိုရာများကို မြေဝယ်မကျ လုပ်ဆောင်ပေးနေပါတော့သည်။ ယခုလည်း အန်တီမမ ခိုင်းစေသည့် အတိုင်းပင် ပြန့်ကား၍ နေသော လီးဒစ်ကြီးဖြင့် နီရဲတွက်နေပြီး စိုရွဲနေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးတခုလုံးအား အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေပါတော့သည်။

ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်နှစ်ဦး၏ ထိတွေ့မှုကြောင့် ဝင်းမြင့်၏ ရင်ထဲဝယ် တဒိန်းဒိန်းဖြင့် လှုပ်ရှားမှု မြန်လာပြီး စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးနှင့် လီးကြီး ထိတွေ့နေရခြင်းသည် အရသာ ရှိနေသလိုလို ဖော်မပြနိုင်သည့် ဝေဒနာတရပ်မျိုးလိုလို ရင်ထဲ၌ လှိုက်မောစွာ ခံစားနေရကြောင်း သိရပါသည်။

“ တော်လောက်ပါပြီကွယ်...ခုနက ပြပေးထားတဲ့ အပေါက်ထဲကို မင်းရဲ့ လီးကြီးနဲ့ သွင်းလိုက်စမ်းပါကွယ်..အို..အို ..မြန်မြန်ကြီးကို သွင်းထည့်လိုက်စမ်းပါကွယ်.. ”

မကျွမ်းမကျင်ဖြင့် ဆွနေခြင်းသည်လည်း သူမ၏ စိတ်ထဲဝယ် မခံရပ်နိုင်လောက်အောင် ရာဂပိုးများက ထကြွသောင်းကြမ်းနေမှုကြောင့် အလိုလားဆုံးသော အရာအား တက်မက်မောစွာဖြင့် ကမန်းကတမ်း ဆောင်းဆို နေရှာပါတော့သည်။

သံပတ်ပေးလျှင် လှုပ်ရှားလေမည့် စက်သံရုပ်သဖွယ် အန်တီမမ စေခိုင်းမှ လုပ်တက်သည့် နာဂသားလေး ဂျဘား(ခေါ်) ဝင်းမြင့်သည် ခွင့်ပြုချက် ရရှိသည်နှင့် တပြိုင်နက် မြင်းစောင်းထဲမှ လွတ်သည့် မြင်းရိုင်းပမာ ထိတွေ့မှု ရှိထားသော စောက်ဖုတ်ဝထဲသို့ လီးဒစ်ကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်၍ ချိန်ပြီးလျှင် ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကြီး လိုးဆောင့်လိုက်ပါတော့သည်။

“ အို..အမေ့..ကျွတ်..ကျွတ်...အား...အား..မင်းက အရမ်းကြီးပဲကွယ်...ဖြေးဖြေးသွင်းရောပေါ့...မင်းရဲ့ လီးကြီးက ဒစ်ကြီးတော့ အမလေး..လေး..ကျွတ်..ကျွတ်...အား..အား...သားအိမ်ကို သွားဆောင့်တော့ ..နာ..နာလိုက်တာကွယ်.. ”

စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲတွင် သွင်းထားသော လီးကြီးသည် တဝက်ခန့်မျှပင် ရှိပါသေးသည်။ ပြင်းပြင်းကြီး လိုးဆောင့်ပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက် ဘာလုပ်၍ ဘာဆက်ရမည်ကို မသိသော ဝင်းမြင့် ခမြာ ဇိမ်းဆတ်ဆတ်ဖြင့် ထူးကဲနေသော အရသာထူးများကို တမြေ့မြေ့ခံစားနေရရှာမည် ထင်ပါသည်။ သူ၏ မျက်နှာပြင်ပေါ်ဝယ် လိုချင်တက်မက်မောသော စိတ်ဆန္ဒ ရှိနေကြောင်း ထင်းရှာစွာ မြင်တွေ့နိုင်ပါတော့သည်။

အန်တီမမသည်လည်း အမှတ်မဲ့မို့ ပြင်းထန်စွာ ဆောင့်အလိုးခံရခြင်းကြောင့် နာကြင်မှုရှိသွားသော်လည်း စက္ကန့်ပိုင်းမျှ ကြာလတ်သော် စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲ လီးကြီးထည့်ထားရခြင်း သည်ကိုပင် ယားကျိကျိ မရိုးမရွ ဖြစ်လာပါတော့သည်။ ဆက်လဲမသွင်း ပြန်လဲမထုတ်သော ဝင်းမြင့်အား...အင်း..ဒီလောက် အ..ရသလား ..တောက်..အားမရလိုက်တာ..ငါခိုင်းမှပဲ လှုပ်ရှားတော့မယ် ထင်ပါတယ်..။

“ မောင်လေးရယ်..ဘာလို့လဲကွဲ့...အရသာရှိကြောင်း တွေ့ရဲ့လား...အေး..မှတ်ထားနော်..ယောင်္ကျားရဲ့လီးနဲ့ မိန်းမရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ ဒီလိုထည့်ပြီး လိုးကြတယ်လို့ ခေါ်တယ်ကွဲ့...ကဲ..ကဲ ဒီအတိုင်းကြီး မနေရဘူးကွဲ့...ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးရတယ်.. ”

အန်တီမမသည် ကာမဆရာကြီးဟု တင်စားနိုင်ပါသည်။ စိတ်ရှည်လက်ရှည်ဖြင့် သင်ကြားပေးနေမှုကြောင့် ဖော်မပြနိုင်သော အရသာထူးကို နှစ်သက်မက်မောစွာဖြင့် ခံစားနေရရှာပါသည်။ တော်သေး ဟု ထင်ပါသည်။ လူပျိုရိုင်းကလေး ဂျဘား(ခေါ်)ဝင်းမြင့်သည် စိတ်ထိန်းသိမ်းနိုင်မှု မရှိဘဲ အင်တိုက်အားတိုက် မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကြီး လိုးဆောင့်မှုကြောင့် သွေးသားထဲမှ အကြောများ စိမ့်တက်လာသယောင် ရှိနေလေလေ ပိုပိုပြီး ပြင်းထန်စွာ ဆောင့်ပါလေလေ ဖြစ်နေချိန်ဝယ်...

ကြိုတင်ခန့်မှန်းချက်ဖြင့် ပြောဆို၍ သင်ပြပေးနေသော အန်တီမမ၏ ဟန့်တားမှုကြောင့် မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကြီး လိုးနေသော လီးအား အပြင်သို့ အမှတ်တမဲ့ ဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါ နောက်ဆုံးအဆင့်ဖြစ်သော သုတ်ရည်ထွက်သည်အထိ ရောက်ရှိ၍ မလာတော့ပါ။

အန်တီမမသည် အသားဖြူပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကာမအရည်ကြည်များသည် ကျဲ၏ ဟု ရှေးစာဆိုများက မိန့်ကြားဖူးသည့် အတိုင်း မှန်ကန်ကြောင်း လက်တွေ့ သိရှိနိုင်ပါလိမ့်မည်။ စိုရွဲနစ်နေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းကြီးကို အဝတ်တခုဖြင့် သုတ်နေသည့်အပြင် အရည်စိမ့်စိမ့်ကျနေသော ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကိုလည်း ယုယုယယဖြင့် သုတ်ပေးနေပါတော့သည်။ 

ထို့နောက် အန်တီမမသည် ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကို ကိုင်၍ စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝဆီသို့ အသာတေ့၍ ပေးနေပါတော့သည်။

ထိုအခါ လီးနှင့် စောက်ပတ်ထည့်သွင်း၍ ရှေ့တိုးနောက်ငင် လိုးနေရသည်မှာ ဖော်မပြနိုင်သော အရသာထူးကို ဒင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရကြောင်း သိရှိသွားသော နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်သည် ရှေ့မှ ဦးဆောင်ခေါ်သွားနေသည့် အန်တီမမ၏ သွန်သင်ညွှန်ကြားပေးမှုကြောင့် စားကောင်းသော အစား ဟူ၍ နားလည်သွားချေပြီ။ ဥပမာ ဆောင်ရသော် အရူးအမဲသား ကျွေးမိလေခြင်းပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ထို့ပြင် ဖြေးဖြေးနှင့် မှန်မှန်လိုးနေရခြင်း၏ အရသာသာ် တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် ထူးကဲသော အရသာမွန်တခုကို မိန်မိန်မြက်မြက်ကြီး ခံစားနေရကြောင်းကိုပါ သိရှိပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်နေသော စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝဆီသို့ အသာအယာ လိုးဆောင့်၍ ထိုးထည့်လိုက်ပြီးသော် ဆွဲထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်နှင့် အန်တီမမက .. သိပ်ကောင်းတဲ့ ဖီလင်ပါပဲကွယ်..ဟု ပြောနေတဲ့ အတိုင်း ဝင်းမြင့်ခမြာ ခံစားနေရရှာပါသည်။

၎င်းနောက် သူသည် အချိန်အနည်းငယ် အတွင်းမှာပင် သူငယ်တန်းမှ ပါရဂူဘွဲ့များပင် ရသွားသည်လားမသိ။ စောက်ဖုတ်ထဲ လိုးဆောင့်နေချိန်ဝယ် သူ၏ လက်များကလည်း ညိမ်မနေပါ။ လုံးကျစ်သော နို့အုံ့ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ဖြေးဖြေးနှင့် မှန်မှန်ကြီး လိုးဆောင့်၍ သွင်းချီထုတ်ချီ ပြုလုပ်နေပါတော့သည်။

“ မောင်လေးရေ..ကောင်းတဲ့ အရသာကို တွေ့ပြီလားကွဲ့...မင်းကလေးက အားသိပ်ကောင်းတာပဲ...အန်တီမမဖြင့် အားရကျေနပ်လှပြီကွယ်...နောက်ဆိုရင် အန်တီမမအတွက် ကောင်းကောင်းလာလုပ်ပေးနော်... ”

သိစိတ်ကို ရာဂငွေ့တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသောအခါ မသိစိတ်ဖြင့် အဆင့်တန်းချင်း ကွာခြားမှုလည်းမရှိတော့။ သက်တူရွယ်တူ မျှတခြင်းလည်း မရှိတော့ ရှက်ကြောက်မှု ဆိုတာ ဝေလာဝေးပင် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ သွေးသား၏ တောင်းဆိုမှုအောက်ဝယ် မရုန်းကန်နိုင်ပါလေ။ လိုအပ်နေသော ကွက်လပ်လေးကို ဖြည့်ဆည်းနိုင်ရေး အတွက် အရှက်ကိုလည်း မငဲ့ကွက်နိုင်ပါ။

အကောင်းဆုံးသော ဖီလင် တရပ်ကို ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်နှစ်ဦးသည် ပြိုင်တူခံစားနိုင်ရေး အတွက် အင်တိုက်အားတိုက် လှုပ်ရှားနေကြပါတော့သည်။

“ ရပ်ဦး..မောင်လေးရယ်...ဒီနည်းက ညောင်းလာပြီကွယ်..လူသက်သာတဲ့ လှေကြီးထိုးပဲ လိုးကြဦးစို့...အဲ..အဲ .. မင်းရဲ့လီးကြီးကို မထုတ်နဲ့တော့လေ .. ဒီအတိုင်းထားပါကွဲ့...ဖြေးဖြေးချင်း..အန်တီရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်တော့...အဲ..ဖြေးဖြေးနော်...ဟုတ်ပြီ...ဟုတ်ပြီ...ကဲ..မောင်လေးရေ..ရေကုန်ရေခမ်းပဲ မင်းစိတ်ထဲ ရှိသလို ဆောင့်လိုးပေးတော့နော်.. ”

သူမသည် စိတ်ကြိုက်ဖြစ်နိုင်သော ပုံစံကိုယူ၍ ခြေနှစ်ချောင်းကို အနေတော် ခွဲ၍ ပေးထားသည့် အတွက် စောက်ဖုတ် အနေအထားမှာ အနည်းငယ် ကြပ်သွားသလို ဖြစ်သွားပါသည်။ သို့သော် ဖြူသည့်အတွက် စိုရွှဲနေသော ကာမအရည်များ၏ အကူအညီဖြင့် စောက်ခေါင်းဝထဲသို့ လီးသွင်းရခြင်းမှာ အရသာရှိကြောင်းကို လက်တွေ့ခံစားနေရသူက နာဂသားလေး ဂျဘား (ခေါ်) ဝင်းမြင့်ပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်သည် အန်တီမမ၏ ဖြူဖွေးတုတ်ခိုင်သော ပေါင်နှစ်လုံးပေါ်သို့ စီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြင့် ဌာန်ကရိုင်းကျစွာ ခွထားလျှက် ခပ်မှန်မှန်ကြီး လိုးဆောင့်နေကြပါတော့သည်။

“ မောင်လေးရေ... အထက်ကို နည်းနည်းလောက် တိုးပြီး လိုးကွဲ့...အဲ.. ထပ်တိုးဦးကွဲ့...ဒါမှ အန်တီမမရဲ့ စောက်စေ့လေးနဲ့ မင်းရဲ့ လီးကြီးနဲ့ ပွတ်တိုက်သွားမှာ.. ”

ဟုတ်ပါသည်။ ကာမ၏ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိနိုင်ရေးအတွက် ကာမဆရာမကြီး အန်တီမမ၏ ညွှန်ကြားပေးသော နည်းသည် ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်နှစ်ဦး၏ ကာမစပ်ယှက်မှု အတွက် အထိရောက်ဆုံးသော နည်းဖြစ်ပါသည်။ ဤသို့ဖြင့် လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲသို့ လီးကြီး ဝင်ချီထွက်ချီ ပြုလုပ်လေတိုင်းတွင် အပေါ်နေရာမှ တွဲကျနေသည့် စောက်စေ့ကလေးဖြင့် ထိမိ၍ ပွတ်တိုက်မှုဖြစ်လေလေ လိုးဆောင့်နေရသည့် အရသာမျိုးမှာ ပိုမို၍ ထူးကဲစွာ အရသာ ရှိလာလေလေပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ယခု အကြိမ်သည် ကာမစပ်ယှက်မှု အတွက် ပဌမဦးဆုံးအချိန် ဖြစ်သောကြောင့် လိုးဆောင့်သည့် အရှိန်သည် မှန်ကန်မှုဖြင့် အချက်မှန်မှန်မဖြစ်လာသေးကြောင်း အန်တီမမ သိရှိထားပါသည်။

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်..

အန်တီမမသည် လိုးဆောင့်ချိန်ဖြင့် မှန်းဆကာ အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးတစုံကို ကော့၍ကော့၍ မြှောက်ပေးနေသောအခါ တခါတရံတွင့် ဆောင့်ချက်နှင့် ကော့ပေးချက်သည် အံဝင် ဂွင်ကျ မဖြစ်ဘဲ လွဲချော်နေပါသည်။

သို့ပေမယ့် ဝင်းမြင့်၏ စိတ်ထဲဝယ် အလွန့်အလွန် ကောင်းသော အရသာထူးများကို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် ခံစားနေရရှာပါသည်။ အပေးအယူမျှသော (သို့မဟုတ်) အပေးကောင်းနေသော အန်တီမမ၏ ထူးခြားစွာ ဆက်ဆံနေသောအခါ သူ၏ စိတ်များသည် ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ခြင်း မရှိပါလေတော့။ 

နှေးနှေးဖြင့် လိုးဆောင့်နေရာမှ မြန်မြန်ကြီးလိုးလိုက် ၊ မြန်မြန်ကြီး လိုးဆောင့်နေရာမှ အန်တီမမ၏ စကားများကို ပြန်သတိရမှုကြောင့် ပြန်၍ နှေးနှေးဖြင့် မှန်မှန်ကြီး လိုးဆောင်၍  အချက်ပေါင်း သုံးလေးဆယ်ခန့် လိုးသွင်းပြီးစီးခဲ့သော်...

ဝင်းမြင့်၏ သွေးသားဆန္ဒများထဲမှ ဘယ်လိုအရသာထူးများ ဖြစ်ပေါ်လာသည်ကို ဖော်မပြနိုင်သော အရသာထူးကို တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် ခံစားနေရင်းကပင် အကြောအခြင်များသည် တုန့်ဆိုင်းသွားမတက် ကျင်တက်သွားရပြီး လီးတန်တလျှောက်လုံးမှာ ပူပြီးဆင်းသွားပါတော့သည်။

ဤသို့ ဖြစ်သွားသည်ကို နာဂသားလေး ဂျဘား (ခေါ်) လူရိုးကလေး ဝင်းမြင့်က နားမလည်ပါ။ သုတ်ရည် စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲသို့ သွင်းထုတ်ချိန်ထိ လိုးဆောင့်နေဆဲပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ထိုနည်းတူ အန်တီမမ၏ ရာဂပိုးများသည် တင်းတိမ်ကျေနပ်မှု ရှိထားသည့် အတွက်ကြောင့်လား မသိ။ ဝင်းမြင့်၏ လိုးဆောင့်သည်ကို တက်ညီလက်ညီ ကော့၍ ပေးနေသည့်အပြင် သူ၏ ကျောပြင်ကြီးကို တအားဖက်တွယ်ထားကာ ပေါင်နှစ်လုံးကိုလည်း အနည်းငယ် ထပ်၍ စိထားလိုက်ပြီး...

“ လုပ်...လုပ်..မြန်မြန်ကြီး လုပ်စမ်းဟေ့..အား..အာ..အား... ကောင်းမှကောင်းကွယ်...အို...မောင်လေးရယ်...သိပ်ကောင်းလှချည်လားကွယ်...အင့်..အင့်.. ဆောင့်..ဆောင့်...အားရပါးရကြီးဆောင့်...ဆောင့်စမ်းပါ...အန်တီမမ .. ပြီး...ပြီးတော့မယ်... ”

ဤသိုဖြင့် ကာမအရသာမုန်သည် အထွတ်အထိပ်သို့ ပြိုင်တူ ခံစားရရှိသွားသည့်အလား ခြေဖျားလက်ဖျားများပင် ကော့ပြန်တက်လာမတက် အကြောအချင်များသည် ပြည့်ပြည့်၀၀ ဖီလင်ခံစားနေရသည့် သဖွယ် မျက်ဝန်းကလေးများ မှေးစင်း၍ နေကာ ဝင်းမြင့်၏ ကျောပြင်ကြီးကို ဖက်တွယ်၍ ထားပါတော့သည်။ 

သွေးသားများ၏ တောင်းဆိုမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော သုတ်ပိုးများသည် နွေးထွေးစွာဖြင့် သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဒလဟော ဝင်သွားမှုကို လူပျိုရိုင်းကလေး ဂျားဘားကတော့  သုတ်ရည်များဟု မထင်မှတ်ရှာပါ။ ကျင်ငယ်ပေါက်သည့် အပေါက်မှနေ၍ ကျင်ငယ်ရေများ ထွက်သွားသည်ဟု ထင်နေပါသေးသည်။ သို့သော် အခုအခါတွင် ကျင်ငယ်ရေ ပေါက်သည့်အခါထက် ပိုမို၍ အရသာ ထူးကဲကြောင်းကို ပါးစပ်မှ ဖွင့်၍ မပြောတက်ပေမယ့် ရင်ထဲတွင် တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်းဖြင့် ကျေနပ်အားရသော ခံစားမှုများကို ခံစားမိရှာပါတော့သည်။

ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်နှစ်ဦးသည် ကာမဘုံ၏ နောက်ဆုံးအဆင့် ဆီသို့ ပြိုင်တူ ကူးခက်လေရာတွင် အမောဟောင်း တခုအား ပြေပျောက်စေခြင်းအလို့ငှာ ဖက်တွယ်ထားသည့် အတိုင်းပင် ခေတ္တမျှ မေ့မောမတက် ဖီလင်ယူမတက်ပင် ရှိပါသေးသည်။ အင်တိုက်အားတိုက် လိုးဆောင့်မှု၏ ရလာဒ်ကား...နှစ်ဦးစလုံး၏ ပြီးစီးပြီးမြောက်ခဲ့သည့် ကာမသုတ်ရည်များလည်း စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲတွင် ပြည့်လျှံနေလျှက်ရှိပြီး စောက်ခေါင်းဝမှ တဆင့် အပြင်ဘက်သို့ စီးဆင်းယိုထွက်စီးစေလျှက် အန်တီမမ၏ ဖင်ခေါင်းကြားထဲသို့ပင် ရွဲစိုသွားပါသေးတော့သည်။

ဤသိုဖြင့် ကြောင်ခံတွင်း ပျက်ချိန်တွင် ဇရက်တောင်ပံကျိုးကျသည် နိမိတ်ပုံသည် စပ်ယှက်၍ ပြီးမြောက်ခဲ့သောလည်း သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေနိုင်သော ဆားငန်ရေသဖွယ် ဖြစ်နေရသော အန်တီမမနှင့် နွားမြင်တိုင်း လက်ညှိုးထိုးပြနေတော့မည့် နာဂသားလေး ဂျဘား (ခေါ်) မောင်ဝင်းမြင့်တို့၏ ဤသို့ နှစ်ဦးသဘောတူ တွေ့ဆုံပုံသည် အဆုံးမသတ်နိုင်ကြပါလေတော့။

အန်တီမမသည် သူမ၏ စိတ်ကြိုက်ဖြစ်စေသော ဂျားဘား၏ လီးကြီးကို တသသဖြင့် စွဲမက်၍ တမ်းတမ်းတတ ဖြစ်နေရှာပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် သူမသည် ဂျားဘား၏ အနားနားသို့ ကပ်၍ .. ညရောက်ခဲ့လျှင် တခေါက်ထပ်၍ လာခဲ့ပါရန် .. ညွှန်ကြားပေးနေရှာပါလေတော့သတည်း။

...........................................................................

နေဝင်လေချေပြီ။

ဤသို့သော အချိန်တွင် ရောက်ရှိလာအောင် စိတ်ထဲမှ ကြိတ်၍ ဆုတောင်းနေသူက ဂျားဘားပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။ ဂျားဘားသည် တခါစားဖူးသော ကာမ၏အရသာ စည်းစိမ်ကို မက်မောတမ်းတစွာဖြင့် ထပ်တလဲလဲ စားသုံးချင်နေသေးသည်။ ဥပမာ စားကောင်းခဲ့သော အစာတခုကို စားမိခဲ့သော သူသည် နောက်တခါ တကြိမ်ထက်၍ စားချင်နေသည်နှင့် တူပေစွ။ ခုလဲ သွေးသား၏ တောင်းဆိုထားသော ချဉ်ခြင်းတပ်ခြင်း တမျိုးပါပေတကား။

သို့သော်..

လောကတွင် ဖြစ်ချင်တိုင်းလည်း မဖြစ်ရ၊ မဖြစ်ချင်တိုင်းလည်း ဖြစ်ပေါ်နေသော လောက၏နိယာမ သဘောကို (သို့မဟုတ်) ပြောင်းရွေ့လှည့်စားမှု ရှိနေကြောင်းကိုတော့ လူပျိုရိုင်းကလေး ဂျားဘား(ခေါ်) ဝင်းမြင့်တယောက် နားလည်မိပါစ ဟု...

ဤသို့ဖြင့် အချိန်သည် တဖြေးဖြေးနှင့် ကုန်ခဲ့ချေပြီ။ ဂျားဘားသည် မြူးနေပါသည်။ စိတ်သည်လည်း လန်းဆန်းမှု ဖြစ်နေ၍ ပျော်ရွင်နေပါတော့သည်။ ဖော်မပြနိုင်သော ခံစားမှု တမျိုးကို သဲလှိုက်ရင်ဖို မောပန်းစွာဖြင့် ခံစားခဲ့ရသော အရသာမျိုးကိုပဲ မဲ၍ ခံစားလိုချင်ပါသေးသည်။ ချိန်းဆိုထားခဲ့သော အချိန်သို့ ရောက်ရှိခဲ့လျှင် အန်တီမမရှိရာဆီသို့ တိတ်တဆိတ် သွားချင်နေပါတော့သည်။

......................................................................................................

ဒါပေမယ့် သူတို့နှစ်ဦး၏  တွေ့ဆုံပုံကို ဖျက်ဆီးခဲ့သည့် လူတယောက် ပေါ်ပေါက်လာပါတော့သည်။ ထိုသူမှာ သူဌေးပိုင်ရှင် ဘဘကြီးပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။ မထင်မှတ်သော အချိန်တွင် ပြန်ရောက်ရှိလာသည်။

ထို့အတွက် စိတ်ကူးထဲတွင် ဒါန်းစီး၍ စိတ်ကူးယဉ်နေခဲ့သော ဂျားဘားနှင့် ကြုံတွေ့ရလေမည့် ကိလေသာ အမြိုက်ကို မီးကုန်ရမ်းကုန် လောင်မြိုက်စေရန် အတွက် တာစူထားသူ အန်တီမမတို့ နှစ်ဦးသည် တည်ဆောက်ရန် ကြံစည်ထားသော အချစ်ကာမနိဗ္ဗာန်ကလေး တခုကို သဲမုန်တိုင်းကြီး တခုက တိုက်ဖြို ဝါးမျိုသွားသည်ကို နှမျှောတမ်းတစွာဖြင့် ဝမ်းနည်းကျေကွဲမိရှာနေပါတော့သည်။

သို့ပေမယ့် လူ၏ သွေးကို သောက်သုံးမိခဲ့ရှာသော သားရဲတိရိစ္ဆာန်၏ သွေးဆာမှုကို မည်သူမျှ တားဆီးနိုင်မည်နည်း။ ထိုနည်းတူ ကာမစည်းစိမ် ခံစားမှုကို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ဖြင့် မက်မက်မောမော တမေ့တမောကြီး ခံစားဖူးရှာသော နာဂသားလေး ဂျဘား(ခေါ်) ဝင်းမြင့်သည် သားကောင်ကို လိုက်လံ ရှာဖွေနေပါတော့သည်။

မုဆိုးစိုင်သင်သည် ဟူသည်က မုဆိုးသည် တောကျွမ်းကျင်ရန် အတွက် စိုင်ကသင်ပေးခဲ့သော စကားပုံ တခုက သက်သေခံပါလိမ့်မည်။

ထိုနည်းတူ နာဂသားလေး ဂျဘား(ခေါ်) ဝင်းမြင့်အား ကာမစည်းစိမ် အကြိုက်ကို မြိန်မြိန်ကြီး မှီဝဲစေရန် အန်တီမမက ဦးဆောင်၍ သင်ကြားပေးခဲ့ပါပေပြီ။

ထို့ကြောင့် ဂျဘား(ခေါ်) ဝင်းမြင့်သည် ကာမကို ရှာဖွေသောက်သုံးရန် ကာမမုဆိုးကြီး တဦး ဖြစ်နေရှာပါတော့သည်။ သွေးသားများ၏ လိုလားတောင်းတသော ရာဂပိုးများ အတွက် အလိုဖြည့်ဆီးနိုင်ရန် ကာမသားကောင်ကို အလောတကြီး ရှာဖွေ စဉ်းစားနေပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်သည် ငယ်ရွယ်သူတဦး ဖြစ်သည့်အတွက် ကြီးမားကျယ်ပြန့်လှသော ဒစ်ကြီးသည်ဘေးသို့ ပြန့်ကားလျှက် သံချောင်းပမာ တောင့်၍ ထောင်မတ်နေပါသည်။ စိတ်ထဲတွင် ကာမပိုးများ ထကြွနေလျှက် စိတ်ထိန်းသိမ်းနိုင်မှု မရှိတော့ဘဲ ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် ရက်ပေါင်းများစွာက အတူအိပ်လျှက် ရှိစဉ် အခါတုန်းက စိတ်လှုပ်ရှားမှု မဖြစ်ပေါ်ခဲ့မိသော မမစန်း၏ အပေါ်ဝယ် စိတ်ဖြင့် မှန်းကာ ရသေ့စိတ်ဖြေ ဖြေနေပါတော့သည်။

ဟုတ်ပါသည်ဟု ထင်ရပါလိမ့်မည်။ နာဂတောင်တန်းမှ စရောက်ကတည်းက သူဌေးရှင် ဘဘကြီးသည် မမစန်း၏ လက်ထဲဝယ် အပ်ထားခဲ့ပါသည်။ မြန်မာစကား သင်ပေးရန်နှင့် မြန်မာစာ ရေးတက်ဖတ်တက်ဖို့ အတွက် အပြင် အစစ အရာရာ ကူညီမှု ရစေရန် အခန်းတခုထဲတွင် ကျယ်ပြန့်သော ကုတင်ပေါ်၌ အတူအိပ်စေပါသည်။ ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းကပင် လက်ပွန်းတတီး နေလာသောကြာင့် မောင်နှမသားချင်းသဖွယ် ရှိသည့်အတွက် အခုအချိန်ထိတွင် ယခင်က လက်ရှိအတိုင်း နေမြဲ အိပ်မြဲပင် ဖြစ်ပါသည်။

သို့သော် ယခုလက်တလော ဂျားဘား၏ စိတ်များသည် စိတ်ရိုင်းဝင်လျှက် ရှိပါသည်။ ညအိပ်ရန်အတွက် ခင်းကျင်းနေသော မမစန်းသည် ကုတင်စောင်းမှ ကုန်းကွ၍ နေသည်ကို ရာဂငွေ့ပေါင်း မြောက်များစွာ ထွက်ပေါ်လာသည့်အလား တုတ်တုတ်ခဲခဲ ရှိလှသည့် ဖင်ကြီးကို ကြည့်နေပါတော့သည်။

လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်းတွင် တုန်ခါ၍သွားသော ဖင်ကြီးတစုံသည် သရက်ထည်ပါးပါးကလေး၏ အောက်ဝယ် ထင်ရှားစွာဖြင့် တွေ့နေရလေလေ ဂျဘား၏ လီးကြီးသည် ပို၍ ထောင်မတ်လာလေလေပင် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ 

ထို့ကြောင့်သူသည် မမစန်း၏ နောက်နားဝယ် တိုးကပ်ပြီး လုံခြည်ထဲမှ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးနှင့် ဖင်ကြားထဲသို့ လှမ်း၍ ကပ်ထားလိုက်ပါသည်။ မမစန်းသည် အမှတ်တမဲ့မို့ ပူနွေးထောင်မတ်နေသော အရဝတ္ထုတခုက မိမိ၏ ဖင်ကို လာရောက်ထိတွေ့သောအခါ တုန်လှုပ်သွားပါတော့သည်။

“ ဟဲ ဝင်းမြင့်..ဒါက ဘာလုပ်တာလဲ.. ”

မျက်နှာထားဖြင့် ဟောက်လိုက်ပါသည်။ သို့သော် သူမ၏ မျက်လုံးများက ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးရှိရာသို့ စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်မိနေပါတော့သည်။

“ အို...ဟို..မတော်လို့ပါ မမစန်းရယ်...နော်...ခြေလှမ်းမှားပြီး မမစန်းကို ဝင်တိုက်မိသွားတာပါ..ကတော့ မမစန်းရေ.. ”

မိုးကြိုးပစ်မှာကို ထန်းရွက်ကာဖြင့် ကာစီးနေရှာသည် ယုန်သူငယ်၏ မျက်နှာပြင်မျိုးဖြင့် ပြောနေရှာသော ဝင်းမြင့်၏ မျက်နှာကို မြင်ရသော် .. ဒီကောင်လေး မခေတော့ဘူး..ဟု မျက်ချက်ချလိုက်တော့သည်။

ဤသို့ဖြင့် ညအိပ်ယာဝင်သော် ဝင်းမြင့်သည် အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလျှက် ခါး၌ဝတ်ထားသော ပုဆိုးကို ဖြေချထား၍ လီးငေါက်တောက်ကြီး ဖြစ်အောင် ထောင်၍ အိပ်မောကျယောင် ဆောင်နေပါတော့သည်။

မမစန်းသည် သူဌေးရှင် ဘဘကြီး ပြန်ရောက်လာစဉ်ကတည်းက ဂနာမငြိမ်အားရှာပါ။ မမနွဲ့ မသိအောင် ကျိတ်ပုန်းခြေတော်တင်ခဲ့သည်မှာ ကြာလှချေပြီ။ အိပ်ယာဝင်ချိန်၌ အမြဲသုံးဆောင်လေ့ရှိသော နွားနို့နှင့်ကြက်ဥတို့ကို ပို့စဉ်အခါတုန်းက မျက်ရိပ်ပြလိုက်သည့်အတွက် ယခု အတူအိပ်လျှက်ရှိသော ဝင်းမြင့်အိပ်လျှင် လာရောက်ခေါ်မည့် ဘဘကြီး၏ အသံကို နားစွင့်ရင်း တဖက်သို့ စောင်းလျှက် အိပ်ပျော်ချင်ယောင် ဆောင်နေပါတော့သည်။

အချိန်သည် လူကိုမစောင့်ပေမယ့် လူသည် အချိန်ကို ကြာမြင့်စွာ စောင့်စားနေရသည် ထင်ပါသည်။ ဘဘကြီးသည် မမစန်း မအိပ်သေး၍ မလစ်သေးသောကြောင့် မလာသေးဟန် တူပါသည်။ စောင့်မျှော်ရသည်မှာ ရင်မောလှပေပြီ။ အဲ .. တကယ်လို့ ဘဘကြီးနှင့် တွေ့လျှင် ဟိ..ဟိ.. ရင်လှိုင်းခတ်သွားသည်။ မို့မောက်သွားသော ရင်အစုံကို လက်ဖြင့် ဖိကပ်ရင်း ချွဲမည်၊ ညုမည်၊ တီတာမည်...လိုချင်တာတွေ အားလုံး အားလုံး..တောင်းမည်...ဝယ်ခိုင်းမည်..ဟု ကြိုတင်စည်းဝါး ရိုက်နေလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ထိုအထဲမှ ပိုမို၍ ဆိုးဝါးထကြွသောင်းကျန်းနေသည်က သွေးသားထဲမှ ရာဂပိုးများပင် ဖြစ်ပါသည်။ အတွေ့ထူး၍ အမေ့မူးခဲ့သော ကာမဘုံလောကထဲသို့ သူဌေးရှင်ဘဘကြီး၏ လက်တွဲ ခေါ်ဆောင်မှုကြောင့် ရစ်မူးစွာ ခံစားခဲ့ရသော ကာမစည်းစိမ် အမြိုက်ကို ထပ်တလဲလဲ စားသုံးချင်နေပါသည်။ သို့သော် ဘဘကြီးသည် ခရီးထွက်သွားသည်မှာ တလကျော်မှ ယခုလို ပြန်ရောက်ပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် ပိုမို၍ သွေးသားများသည် ဆူပွတ်နေသည်ဟု ထင်နေရပါသည်။

ဤသို့ဖြင့် တွေးရင်းတောရင်းကနေ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက ပိုပြီး မြန်ဆန်နေသောကြောင့် တဖက်စောင်း၍ အိပ်နေရာမှ ဝင်းမြင့်ဖက်ဆီသို့ လှည့်၍ အိပ်မိပါတော့သည်။ 

သူမသည် တအံ့တသြ ဖြစ်သွားပါတော့သည်။ 

မြင်နေရသည့် မြင်ကွင်းမှာ ပိုမို၍ပင် စိတ်လှုပ်ရှားမှု ဖြစ်နေရပါတော့သည်။ ခါတိုင်းတွင် သူမသည် ဤသူငယ်အား ဒီအိမ်ကြီးပေါ်သို့ စရောက်ကတည်းက အတူနေ အတူစား အတူအိပ်ခဲ့သော်လည်း ဤသို့ အဖြစ်မျိုးများကို တခါတရံမှ မတွေ့ကြုံဘူးပါချေ။ ယခုသော် အကြံသမား ဝင်းမြင့်သည် ယခင်ညများလို အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ခံ၍ မဝတ်ထားသည့်အပြင် လုံခြည်စကို ဖြေလျှော့ကာ ပိုးစိုးပက်စက် ဖြစ်အောင်လုပ်၍ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေသည့်အတွက် ကျယ်ပြန့်၍ ဒစ်ကားပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို မမှိန့်တမှိန် မီးရောင်အောက်ဝယ် မထင်မရှား မြင်တွေ့နေရသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ 

လူ့စိတ်သည် ဆန်းကြယ်လှသည် ဟု ပညာရှိကြီးများက မိန့်ဆိုခဲ့ဖူးပါသည်။ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လှသော နေရာများတွင် လူအများ၏ စိတ်တို့သည် သိစိတ်ထက် မသိစိတ်က ပိုမို၍ အနိုင်ယူ လွှမ်းမိုးထားကြောင်းကို ယခုမှပင် သာဓက များဖြင့် သက်သေပြဆိုရပေလိမ့်မည် ဖြစ်ပါသည်။

မမစန်းသည် (၁၂) အရွယ်ကပင် အတူအိပ်ခဲ့သော ဝင်းမြင့်အပေါ်သို့ စိတ်ဝင်စားမှု မရှိခဲ့ပါ။ သို့သော် မိမိအတွက် လိုအပ်နေသော သွေးသားတောင်းဆိုမှု၏ ပြင်းပြနေချိန်ဝယ် ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်တဦး၏ တန်ဆာအား နီးကပ်စွာဖြင့် တွေ့နေရသော် စိတ်အဟုန်သည် ပြင်းပြင်းထန်ထန် လှုပ်ရှားမှု ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့ပါသည်။ 

ထို့ကြောင့် မမစန်းသည် ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်ကို ကိုင်တွယ်ကြည့်ရှုခြင်း အားဖြင့် ပြင်းထန်နေသော ရာဂစိတ်များကို ပြေပျောက်စေလို့ငှာ အသံမကြားရစေအောင် ဝင်းမြင့်၏ အနားသို့ ဖြေးညှင်းစွာ တိုးကပ်၍ လာလျှက်ရှိပါသည်။ 

လာချင်ရင် အနီးလေး ဟု ဆိုရိုးရှိသည့်အတိုင်း နှစ်ပေမျှ ဝေးကွာသော နေရာကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် တိုးကပ်၍ လာရသော အချိန်သည် ကြာညောင်းလှသည်ဟု ထင်ရသည့်အပြင် ခရီးဝေးမှလာရသည့်ပမာ မောဟိုက်ပင်ပန်းလှပါသည်။

သို့သော် သူမ၏ ရမ္မက်ဇော တခုက တွယ်ကပ်နေသည်မို့ မျက်နှာပြင် တခုလုံးတွင် အဆီများဝေ့နေလျှက် အာသီသ ပြင်းထန်စွာဖြင့် တဖြေးဖြေးချင်းနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်နှစ်ဦးတို့သည် လက်တလုံးခန့်မျှနီးပါး ကွာဝေးသော နေရာသို့ ရောက်ရှိလာပါသည်။

မမစန်းသည် ခဏမျှ အသာငြိမ်နေလျှက် ဝင်းမြင့်၏ အသက်ရှုသံကို နားထောင်နေလျှက် ရှိပါသည်။ စိတ်ချလက်ချ ရှိချိန်ဟု ထင်ရလောက်မှ ပြေလျှော့တွဲကျနေသော လုံခြည်စကို အသာလှန်ချပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်တွယ်၍ ပွတ်သပ်ပေးနေပါတော့သည်။

ထို့နောက် ဝင်းမြင့်၏ အသားများနှင့် ပူးကပ်စွာ ထိတွေ့သွားသော အခါတွင် ပူနွေးပြီး တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းဖြင့် ဆူပွတ်နေပါတော့သည်။

ထိုသို့သော အတွက်ကြောင့် လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်ခမြာ ဟန်ဆောင်နိုင်မှု မရှိရှာပါလေတော့ မှေးမှိတ်ထားသည့် မျက်လုံးကို ပွင့်စေလျှက် အသားချင်း ကပ်နေသော မမစန်းကို တအားကြီး ဖက်တွယ်လိုက်ပါတော့သည်။ 

“ ဟဲ့..အို..လန့်လိုက်တာဟယ်..လွှတ်စမ်း...ကောင်လေး..ဖယ်စမ်းပါဆို..မမစန်း အသက်ရှု ကြပ်လှပြီ.. ”

ဝင်းမြင့်သည် ရိုးသားလွန်းသည်ဟု ဒုတိယအကြိမ်မြောက် ထပ်၍ပြောဆိုရပေဦးမည် ထင်ပါသည်။ အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် သူသည် လူလည်တယောက်ဖြစ်ပါက မမစန်း ပြုလုပ်ဆောင်သမျှကို အသာငြိမ်၍ ခံနေရပေမည်။

ခုတော့ ဒီလို မဟုတ်ပါ။ မမစန်းအား ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြင့် ဆက်ဆံလိုက်သော် မိန်းကလေးဖြစ်သူအတွက် ရှက်ကြောက်ခြင်းကြောင့် ငြင်းဆန်မှုများကို အကာအကွယ် ပြုနေပါတော့မည်။

သို့သော် ဝင်းမြင့်သည် တခါစားဖူးသော နွားသားအား နောက်တကြိမ် တဖန်ထပ်တွေ့တော် လက်ညှိုးထိုးပေရော့မည် ဟု ဆိုရိုးရှိသည့် အတိုင်း မိမိရှေ့မှောက်ဝယ် အသင့်ပြင်ဆင်ထားသော ကာမပွဲတော်ကြီးအား မြိန်မြိန်စားသုံးရန် အတွက် လက်လွတ်မခံနိုင်ပါချေ။

အန်တီမမ၏ သင်ကြားပြသမှုများကို ပြန်လည်၍ အသုံးချနေပါတော့သည်။ ဝင်းမြင့်သည် ငြင်းဆန်ရင်း တုန်နေသော မမစန်းအား တအားကြီး ဖက်ထားလျှက် သူမ၏ ပါးစပ်ကို သူ၏ ထူထဲနွေးထွေးသော နှုတ်ခမ်းဖြင့် တပြွတ်ပြွတ် နမ်းစုပ်နေပါတော့သည်။

နောက်ပြီး သူ၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ တသားတည်းကျအောင် ဖက်ထားမှုကြောင့် အောက်ခံမဝတ်ထားဘဲ ဘလောက်(စ်) အင်္ကျီပါး၏အောက်ဝယ် လှုပ်ရှားရုန်းကန်နေသော နို့အုံပြင်ကြီးနှင့် ဖိဖိကပ်ကပ် ထိနေရသောအခါ ဝင်းမြင့်၏ သွေးသားများထဲဝယ် အဟုန်လျှင်မြန်စွာဖြင့် စီးဆင်း၍ ကာမရမ္မက်ဆန္ဒများ နိုးကြားပြီး ဆူပွတ်ကာနေပါတော့သည်။

ထို့ပြင် ဝင်းမြင့်သည် သူ၏ ပေါင်တလုံးမှာ မမစန်း၏ ပေါင်ခြံရှိရာသို့ ထိုးသွင်းပြီး ဖြဲခွဲနေပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် မမစန်း၏ ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ ခွတက်စီးထားသည့် သဖွယ် ဖြစ်နေပါတော့သည်။

မမစန်းသည် အံ့သြလျှက် ရှိပါတော့သည်။ ခါတိုင်းရက်များတွင် သူသည် ဒီလိုမျိုးမဟုတ်ပါ။ ညအိပ်ယာ ဝင်ခါနီးတွင် မိမိထံသို့ စာများသင်ကြားပြီးသော် အိပ်ယာထဲ၌ ခေါင်းချချခြင်း အိပ်ပျော်သွားသူ တယောက် ဖြစ်ပါသည်။

ယခုသော် မိမိအတွက် လိုအပ်နေသော ရာဂပိုးများအတွက် ဖြည့်ဆည်းပေးရန် ကြိုးစားနေသူတယောက် ဖြစ်သည့်အတွက် ရင်ထဲကနေ များစွာ ဝမ်းသာနေမိပါသည်။ သို့သော် ကာမ၏ အရသာမွန်သည် ဤသို့ကြမ်းတမ်းစွာ ဆက်ဆံ၍ ရနိုင်စရာ အကြောင်းမရှိ။ တဖြေးဖြေးချင်း တမြှင်းမြှင်းချင်း လိုရာသို့ ဆွဲဆောင်သွားမှသာလျှင် ရောက်ချင်သည့် ကာမနိဗ္ဗာနဘုံသို့ ပြည့်ပြည့်၀၀ ရောက်ရှိနိုင်မည်ကိုတော့ လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့် မသိပါလေ။

ဒါကြောင့်မို့ ပြတ်ထွက်မတက် နမ်းစုပ်ခြင်းကို ခံစားနေရသော မမစန်းသည် သူ့လိုဘပြည့် ကိုယ့်လိုဘ ပြည့်ဝရလေအောင် သူ့အား ရှေ့ဆောင် လမ်းပြပေးမှသာလျှင် ဖြစ်နိုင်မည် ဖြစ်ကြောင်း စဉ်းစားမိပါသည်။ သည့်အတွက်...

“ အို..အို..ဝင်း..ဝင်းမြင့်ရယ်..ဖယ်..ဖယ်ပေးစမ်းပါကွယ်...နော်...မင်းက...လိမ္မာပါတယ်..ခဏလေးနော်...အသက်ရှု ကြပ်နေလှပြီကွဲ့.. ”

သူမသည် ထိုသို့ တောင်းတောင်းပန်ပန်ဖြင့် ပျော့ပြောင်းစွာ ချော့မော့၍ ပြောသောအခါက သူသည် သူမ၏ အပေါ်စီးမှ ခွထားလျှက်ကပင် နှုတ်ခမ်းကို လွှတ်ပြီး 

“ မမစန်းရယ်..ကျွန်တော့်ကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့...နော်..နော်..နော်လို့..ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် လိုချင်တာကို ပေးရမှာနော်.. ”

“ အေးပါကွယ်... မင်းရော..မမစန်းရော..ကောင်းအောင်လို့ ပြပေးမှာပါ...ဒါမှ နှစ်ယောက်စလုံး ဖီလင်ရှိမှာကွဲ့...မင်းက ဘယ်သူ့ဆီက မြင်ပြီး ဒီလောက်တောင် ကြမ်းနေရတာလဲ...ဒီလိုမကြမ်းရဘူးကွဲ့...ကဲ..မမစန်းသင်ပေးမယ်...ခဏဖယ်ပေးဦးလေ.. ”

ဝင်းမြင့်သည် မမစန်း၏ စကားကို နားထောင်လိုက်ပါသည်။ မမစန်းသည် ဝတ်ထားသည့် အဝတ်အစားများကို လျှင်မြန်စွာ ချွတ်ချရင်း ဝင်းမြင့်၏ အဝတ်အစားများကိုလည်း ချွတ်၍ ပေးနေပါတော့သည်။ 

ဝင်းမြင့်သည် မမစန်း၏ ကိုယ်လုံးတီးပုံကို ငေးစိုက်၍ ကြည့်နေပါတော့သည်။ အန်တီမမသည် ဖြူဖွေးနုနယ်၍ မမစန်း၏ အသားအရည်များသည် ညိုရောင်သန်းနေလျှက် နို့အုံပြင်ကြီးသည်လည်း ကြီးကြီးမားမား မဟုတ်ပေမယ့် မာကျောကျစ်ကျစ်လစ်လစ်ဖြင့် နို့သီးခေါင်း ချွန်ချွန်မြမြလေးက စူ၍ ထွက်နေပါသည်။

ထို့ကြောင့် ဝင်းမြင့်သည် စိတ်ထိန်းနိုင်အား မရှိပါလေတော့။ မမစန်း၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲသိပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ နို့သီးခေါင်းကလေးကို တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် စို့နေလျှက် ရှိသည့်အပြင် အမွှေးအမျှင် ထူထပ်စွာ ပေါက်နေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးတခုလုံးအား လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်၍ ပေးနေပါတော့သည်။

ထို့နောက် ဝင်းမြင့်သည် တဆတ်ဆတ်တုန်လှုပ်နေသော လီးကြီးနှင့် စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝဆီသို့ တေ့လျှက် ခပ်မှန်မှန်ဖြင့် ဆောင့်သွင်းနေပါတော့သည်။

မမစန်းခမြာ ဘာဆိုဘာမျှ ပြန်၍ မပြောနိုင်ပါလေတော့။ ဝင်းမြင့်၏ လုပ်ဆောင်ချက်များကိုသာ မျက်စေ့အသာမှိတ်လျှက်  ငြိမ်နေလျှက် ရှိပါတော့သည်။ သို့သော် ဝင်းမြင့်၏ အပေါ်မှ လိုးဆောင့်ချက်နှင့်အတူ စည်းဝါးညီညာစွာဖြင့်  အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးကို ကော့၍ ကော့၍  မြှောက်ပင့်ပေးနေသောအခါ ဝင်းမြင့်၏ စိတ်ထဲဝယ် ကာမစပ်ယှက်နေရခြင်းကို သိပ်ကောင်းတာပဲ ဟူသော ရာဂစည်းစိမ်ကို တမေ့တမောကြီး ခံစားနေမိရှာပါတော့သည်။ 

ထို့ကြောင့် သူသည် မှန်မှန်လေး လိုးဆောင့်နေရာမှ ဆပ်မြန်မြန်ကြီး လိုးဆောင့်မိပါတော့သည်။

မမစန်းသည် အသားညိုသည့်အတွက် ကာမအရည်ကြည်များသည် အရည်ပြစ်နေသည့်အတွက် လိုးဆောင့်၍ နေရခြင်းမှာ စေးထန်းထန်းဖြင့် စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး ဖြစ်နေရပါသည်။ ဤသည်ကိုက ကာမစပ်ယှက်ကြသူ နှစ်ဦးအတွက် ကာမ၏ အရသာမှန်ကို တင်းပြည့်ကြပ်ပြည့်  ခံစားနေကြရသည် ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။

“ ဟဲ့ ..ကောင်လေး..ပြောစမ်း...မှန်မှန်ပြောစမ်း...နင် ဒါတွေကို ဘယ်ကတက်လာတာလဲ...ဟင်း..ဟင်း..ဒီလိုမှန်းသိရင် အစောကြီးကတည်းက တို့တတွေ အလုပ်ဖြစ်မှာ...အချိန်တွေ ကုန်သွားတာ နှမျှောစရာ ကောင်းလိုက်တာကွယ်... ”

မမစန်းသည် ပါးစပ်မှနေ၍ ကုန်လွန်ခဲ့သည့် အချိန်အတိုင်းအတာများကို နှမျှောတမ်းတစွာဖြင့် ရွတ်ဆို ငြီးတွားနေရင်းကပင် သူမသည် တကိုယ်လုံးကလည်း အငြိမ်မနေအားပါ။

ဝင်းမြင့်၏ ကိုယ်လုံးတီးကြီး၏ ကျောပြင်တခုလုံးအား လျှင်မြန်စွာ ထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေသည့် အပြင် လိုးဆောင့်ချိန်တိုင်လည်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများက စုပ်ယူပေးခြင်းကို ထပ်ခါ တလဲလဲ ပြုလုပ်ပေးနေပါတော့သည်။

ဤတွင် ဝင်းမြင့်အတွက် ကာမစပ်ယှက်ရခြင်းသည် အကောင်းဆုံး ရသာမွန်ကို မြိန်မြိန်ကြီး ခံစားနေရပါတော့သည်။ ဤသို့သော အရသာမျိုးကို ခံစားရလေလေ သူ၏လိုးဆောင့်သည့် အရှိန်အားကလည်း ပိုမို ပြင်းထန်လာလေလေပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ပြင်းထန်စွာ လှုပ်ရှားလိုးဆောင့်မှုကြောင့် ကုတင်တိုင်များသည် ချောင်နေသည့်အတွက် ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့် ကျလိ..ကျလိ..ဟူသော အသံမျိုးတွေက အခန်းထဲ၌ စိုးမိုးနေပါတော့သည်။ 

သူကြမ်းလျှင် ကိုယ်ရမ်းလိုက်မည် ဟု သူအနိုင် ကိုယ်အပြိုင် ကြဲချင်နေသော မမစန်းအတွက် ဝင်းမြင့်၏ ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုးဆောင့်မှုကို အားကျမခံ အောက်ကနေ ကော့၍ ကော့၍ အပေးအယူ မျှတပေးနေပါတော့သည်။

သို့ပေမယ့် သူမသည် ငယ်ရွယ်သူပင် ဖြစ်လင့်ကစား သွေးသား၏ ရမ္မက်ဆန္ဒသည် ပိုမို၍ ပြင်းပြစွာ ရှိလေသောကြောင့် ကြမ်းချင်တိုင်း ကြမ်းနေသော ဝင်းမြင့်အား ထပ်မံ၍ ပုံစံပြောင်းလို၍ ဆက်လက်ညွှန်ကြားပေးနေပါတော့သည်။

“ ကဲ ... မောင်လေးရေ ..ဒိထက်ကောင်းအောင်..လိုးကြရအောင်ကွယ်... မင်းရော ဘယ်လိုလိုးချင်သေးသလဲကွဲ့...ဟင်း..ဟင်း.. ”

“ အို.. မမစန်းကလဲ ကျွန်တော်က စောက်ဖုတ်ဆိုရင် လီးနဲ့လိုးလို့ ဘယ်ပုံစံပဲ ဖြစ်ဖြစ် လိုးချင်နေတာပါ...အဲဒါ..မမစန်းကပဲ သင်ပေးပါတော့နော်.. ”

ထို့ကြောင့် သူဌေးရှင် ဘဘကြီး၏ သင်ကြားပေးမှု အောက်ဝယ် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာပါးနပ်ခဲ့သည့် အတွက် အကောင်းတကာ့ အကောင်းဆုံးနှင့် ထိထိမိမိ ဖြစ်စေသော နည်းကို အမြန်ဆုံး ရွေးခြယ်နေပါတော့သည်။ သူမသည် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းအား ဘေးသို့ ကားစေနိုင်သမျှ ကားထားပြီး ဖင်အောက်တွင် ခေါင်းအုံး တခုကို ခုထားလိုက်သော အခါ...

သူမ၏ စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးသည် ခုံးသည်ထက်ပို၍ ခုံးလာပြီး မို့မောက်သည်ထက် ပို၍ မို့မောက်လာပါတော့သည်။ ဝင်းမြင့်အား ပေါင်ခြံအလယ်၌ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်စေပြီး လွတ်နေသော လီးကြီးအား ပြန်လည်တေ့ပြီးစေသော် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်အား မိမိ၏ နို့အုံပြင်ကြီး နှစ်ခုကို စွဲစွဲမြဲမြဲ ကိုင်ခိုင်းစေပြီးနောက်..

“ ကဲဟေ့ .. မောင်လေးရေ .. ကာမစပ်ယှက်လို့ ကောင်းတဲ့ အထဲက မမစန်းတော့ ဒီနည်းကို အကြိုက်ဆုံးပဲကွဲ့...ခံရတဲ့ အရသာလဲ ထိထိမိမိရှိနေတော့ အားရပါးရကြီး ခံလို့ သိပ်ကောင်းတာမို့ ကျကုန်ကျကန်းပဲဟေ့...မင်းရော..မမစန်းပါ ပြိုင်တူပြီးအောင် ကြိုးစားလိုက်စမ်းပါကွယ်..နော်...နော်လို့... ”

ဤသို့ဖြင့် မမစန်းသည် စိတ်ကြိုက်ပုံစံ အသွယ်သွယ်ကို စံနစ်တကျ သင်ပြပေးပြီးသော် စောင်းမှ လွှတ်မည့် မြင်းများသဖွယ် အရှိန်ယူ၍ လိုးဆောင့်စေရန် တာစူခိုင်းနေပါတော့သည်။

စားမိသည့် အမဲသား ထပ်ကာထပ်ကာ လက်ညှိုးထိုးပြနေသည့် ဝင်းမြင့် အတွက်ကတော့ မည်သို့မျှပင် ပြောပြနေစရာ မရှိပါတော့ချေ။ မီးကုန် ယမ်းကုန် လိုးစောင့်နေချင်သည့် သဖွယ် တက်တက်ကြွကြွဖြင့် ရာဂပိုးများ၏ လှုပ်ဆော်မှုများကြောင့်လားတော့ မသိ။ ကြက်သီးမွှေးညှင်းကလေးများ ထမတက် တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်နေပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် ဝင်းမြင့်သည် အသင့်တေ့ပြီးထားသော စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲသို့ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဖြင့် ဆက်တိုက် လိုးဆောင့်လိုက်သော အခါ ဖွတ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ဖောက်...ဖောက်...ဖောက်...ဟူသော ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နှစ်ဦး၏ ဆီးခုံပြင်နှစ်ခု၏ ထိတွေ့ဖြင်း အထိမ်းအမှတ်အနေဖြင့် အသံမျိုးစုံတို့က မြည်ဟီး ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်အတွက်သည် စောက်ဖုတ်ကို ထိထိမိမိနှင့်စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးအဆုံးထိ အင်တိုက်အားတိုက် ဝင်ရောက်သွားလေတိုင်း စောက်ဖုတ် အတွင်းထဲမှ တဒုတ်ဒုတ်...တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် မြည်လာတိုင်းတွင် အကောင်းဆုံးသော ရသာမွန်များအား ဖော်မပြနိုင်အောင် ခံစားရလေလေ မမစန်း၏ နို့အုံပြင်ကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပြင်းသည်ထက် ပို၍ ပြင်းထန်စွာ လိုးဆောင့်လေလေ ဖြစ်နေပါတော့သည်။ 

ဤသို့သောကြောင့် ဖင်ကြီးအား မြှောက်ချီပေးလိုက် စကောဝိုင်းသဖွယ် ရစ်ဝိုင်းပေးနေသော မမစန်းသည် မိမိအကြိုက်ဆုံးသော နည်းဖြင့် တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် အလိုးခံနေရသောကြောင့်  ကာမ၏ နောက်ဆုံးအဆင့်သို့တိုင် ရာက်ရှိလာရန် လက်တကမ်းသာ လိုသည့်အတွက်ကြောင့်....

“ အား..အား...ကျွတ်..ကျွတ်...အို...အို..မောင်..မောင်လေးရယ်.. ကောင်း..ကောင်းတော့မယ် ကွယ်..ဟင့်..ဟင်း...အိုကွယ်...အား...ဆောင့်...ဆောင့်..ဟုတ်ပြီ...မြန်မြန်ဆောင့်လိုးစမ်းပါကွယ်... ”

အပြေးသန်သည့် မြင်းအား ကြိမ်တို့လိုက်သည့်သဖွယ် ဖြစ်ပါတော့သည်။ သူလိုချင်နေသော ကာမ၏ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိရေး အတွက် ဝင်းမြင့်သည် သူမလိုအင် ဆန္ဒအတိုင်း ဖြည့်စွမ်းပေးနေသောအခါ ..

“ အို...မောင်လေးရယ်...ကောင်း...ကောင်းလှချည့်လား...ကွယ်.. ”

သူမသည် ကာမ၏ နောက်ဆုံးအဆင့်သို့ ရောက်ရှိသွားပြီ ထင်ရပါသည်။ ဝင်းမြင့်၏ လက်မောင်းများအား တအားဖျစ်ညှစ် ဆုပ်ကိုင်ထားဆဲရှိသော သူမ၏ လက်များသည် ပြေလျှော့ကျသွား၍ မျက်လုံးများသည်လည်း မှေးစင်းလာကာ ငြိမ်ကျလျှက် ရှိသွားပါတော့သည်။

“ မမ.. မမစန်း ကျွန်တော်လုပ်ပေးတာ ကောင်းရဲ့လားဟင်...ပြောစမ်းပါဦး..မမစန်းရဲ့...ကျွန်တော်လဲ ကောင်းချင်လိုက်တာ...ခုထက်ထိ ကျွန်တော်က မပြီးသေးဘူး... ”

ကာမဖီလင်၏ အရသာ အမြိုက်ကို ပြည့်ပြည့်၀၀ဖြင့် ခံစားနေရသူ မမစန်းအား ကြည့်ရင်း အားမလို အားမရဖြစ်နေပြီး မိမိ၏ လိုအင်ဆန္ဒ ပြည့်ဝရေး အတွက် လိုလိုလားလား တောင်းဆိုနေပါတော့သည်။ ပါးစပ်ကတင်မက ဒစ်ကြီး၍ ပြန့်ကားသော လီးကြီးကလဲ စောက်ဖုတ်ကြီး အတွင်းသို့ ပြင်းထန်စွာ လိုးဆောင့်လျှက်ပင် ရှိနေပါတော့သည်။

ဤတွင် ကိလေသာ၏ ရသကို ဖော်ကြူးနေရှာသူ မမစန်းသည် ကျေနပ်နှစ်သက်သော မျက်နှာထားမျိုး သဏ္ဌာန်ဖြင့် မျက်လုံးများက ပွင့်လာပြီး 

“ သိပ်ကဲတဲ့ မောင်လေးပဲကွယ်...ဟင်း..ဟင်း..မမစန်းတော့ မင်းကို သိပ်ချစ်သွားပြီဟေ့...မမစန်းအတွက် အမြဲတမ်း လိုအပ်တဲ့ အရာဟာ မင်းကလေးပဲ ဖြစ်စေရမှာပါကွယ်...ကဲ..ပြောစမ်းပါဦး...မင်း..မပြီးသေးဘူး..မဟုတ်လား...ဒါဆိုရင် ..ဒိပြင် တမျိုးပြောင်းပြီး လိုးရအောင်...ခဏ ဖယ်ပေးလိုက်ဦးနော်... ”

မမစန်းသည် ပဌမအချီ ပြီးမြောက်သွားသော်လည်း တွေဝေငေးမောခြင်း မောဟိုက်ခြင်းမရှိ။ လူလတ်ပိုင်းပင် ဖြစ်သည်မို့ ရာဂ၏ ကျေးကျွန်ဖြစ်ခဲ့သူပီပီ အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် သွက်လက်ချက်ချာ လွန်းပါသည်။ လှုပ်ရှားမှုက မြန်ဆန်လွန်းပါသည်။

သူမသည် ဘေးတစောင်းသို့ လှည့်အိပ်၍ ဖင်ကြီးတစုံကို နောက်သို့ ပစ်နိုင်သမျှပစ်၍ 

“ ကဲ...မောင်လေးရေ...မမစန်းရဲ့ နောက်ကနေ ဝင်ပြီး နောက်ကနေ လိုးပေတော့ ...ဒီနည်းက လူသက်သာတယ်...လိုးနည်းကောင်း တမျိုးပေါ့ကွယ်...လာ...လာ...လာလေ.. ”

ဝင်းမြင့်သည်လည်း တုန့်ဆိုင်းမနေရှာအားပါ။ တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်နေသော လီးကြီး၏ ဓါတ်စာကို အမြန်ဆုံး ဖြည့်နိုင်စေရေး အတွက် ပုံသွင်းသမျှ နေရာမှန်ကို အရယူ၍ ဖင်ကြားထဲမှ ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်စမ်း၍ စောက်ခေါင်းဝ၌ တေ့လျှက် ဆောင့်သွင်းလိုက်ပါတော့သည်။

သို့သော် လီးကြီးသည် ဒစ်ကားပြီး ကြယ်ပြန့်လွန်းလှသည်ဟု ဆိုထားပါသည်။ ထို့ပြင် မမစန်းသည် ညိုသောကြောင့် ကာမအရည်ကြည်သည် စီးထန်းမှုကြောင့် လိုးဆောင့်၍ လီးသွင်းရသည်မှာ ချောင်ချိစွာ မဝင်ပါလေ။ ဒစ်မြုပ်ရုံမျှသာ ရှိသောကြောင့်..

“ မမစန်းရဲ့ ဖင်ကြီးကို နောက်ဆုတ်ပေးစမ်းပါဦး ဗျ...ဒီနည်းက လူတော့သက်သာပါတယ်...မမစန်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးအဆုံး မဝင်တော့ ကျွန်တော် အားမရဘူးဗျ... ”

ဤနေရတွင် မမစန်းသည် လူပျိုရိုင်းကလေး စကားကို နားထောင်မိပါတော့သည်။ ဖင်ကြီးကို နောက်ဖက်သို့ ထပ်ဆုတ်ပေးလိုက်သည့်အပြင် ပေါင်တလုံးကိုလဲ အထက်ဖက်သို့ ကားမြှောက်ပေးလိုက်ပါသည်။

ထူထပ်စွာပေါက်နေသော စောက်မွှေးမျှင်များကြားမှ ပြူထွက်နေသည့် စောက်စိကလေးကို လီးကြီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်းတွင် လီး၏ အရေပြားနှင့် ထိတွေ့ပွတ်တိုက်သွားသောကြောင့်...

လိုးဆောင့်နေရသည့် ဝင်းမြင့်အတွက်လည်း အရသာရှိစေပြီး အလိုးခံနေရသော မမစန်းအတွက်လည်း ပဌမဆုံးအကြိမ် ကာမ၏ နောက်ဆုံးအဆင့်သို့ ရောက်ရှိထားပြီး ဖြစ်သော်လည်း ဝင်းမြင့်၏ စိတ်ကြိုက်ပုံစံဖြင့် အလွန့်အလွန် နှစ်သက်စရာကောင်းလှသော ကြီးမားလှသော လီးကြီးဖြင့် အင်တိုက် အားတိုက် လိုးဆောင့်ပေးနေသည့် အတွက် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှု အပြည့်အ၀ ရရှိနေပါလေသည်။

ထို့ကြောင့် မမစန်း၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများမှ စုပ်ယူ၍ ဝင်းကြီးဝင်ထွက်သွားလေတိုင်း ညှပ်ပေးထားသောကြောင့် အကောင်းဆုံးသော ရသာမွန်ကို မြိန်မြိန်မြိုက်မြိုက်  ခံစားရသည့် အတွက် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သုတ်ရည် ပူပူနွေးနွေးများကို လီးအဆုံးဖိကပ်ထားပြီး မမစန်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ သွန်းလွှတ်လိုက်ပါလေတော့သည်။

သို့သော် ဝင်းမြင့်သည် ပထမဆုံး အကြိမ်တုန်းက အန်တီမမနှင့် ကာမဆက်ဆံစဉ်တုန်းကလို သုတ်ရည်ထွက်နေတုန်း ဆက်လက်လိုးဆောင့်မှု မရှိပါလေတော့။ 

စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းစပ်နှင့် လီးကြီးထိထားလျှက်နှင့် အသာငြိမ်၍ သုတ်ရည်များကို တဆတ်ဆတ်ထုတ်လွှတ်နေရခြင်းသည်က ပို၍ ဖီလင်အပြည့်အ၀ ခံစားနေရသောကြောင့်ပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

မမစန်းသည် ကာမစပ်ယှက်ရသည်မှာ အားရတင်းတိမ်ကျေနပ်မှု အပြည့်အ၀ ရရှိသွားသည့်အလား အမောဟောင်းတခုကို ဖြေဖျောက်ရန်အတွက် မောပန်းစွာဖြင့် မှေးစင်းနေလျှက် ရှိပါတော့သည်။ 

ဝင်းမြင့်သည် ဒုတိယအကြိမ်မြောက် ကာမစပ်ယှက်မှုကို ပြုလုပ်ပြီးစီးသော်လည်း အန်တီမမကို လိုးရသည်က တမျိုးတဘာသာ ခံစားရပြီး မမစန်းကို လိုးရသည်မှာလည်း တမျိုးတဖုံ မြိန်၍ ဖီလင် အပြည့်အဝရှိကြောင်း ခံစားသိရှိရ၏။ သို့သော် စောက်ဖုတ်ချင်း အတူတူ လိုးတာခြင်းအတူတူ မည်သည်က ပိုမို၍ ကောင်းမွန်လှကြောင်းတော့ မဝေဖန်တက်ရှာပေ။ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်တဦး၏ စောက်ဖုတ်ကို လိုးရခြင်းသည်သာ အကောင်းဆုံးပဲ ဟု စိတ်ထဲမှ တေးမှတ်ထားမိလိုက်တော့သည်။


THE END 


အပိုင်း (၂) ဆက်ရန် >>>>>



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment