ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ အပိုင်း ( ၆ )

ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ အပိုင်း ( ၆ )

အဖြူရောင် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

တင်တောင်…….တင်တောင်……….

ပွင့်လာတဲ့ တံခါးရွက်လေး နောက်မှာ ပေါ်လာတဲ့ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး မျက်နှာလေး….။ ဒီအရွယ် အထိ တီတီလေးအလှက တော်ဝင်နေဆဲလေ။

“ သားသား…..ဒီအချိန်ကြီးကို ၁၁ နာရီတောင်ရှိပြီ…..ဘာလဲ မေဇွန်နဲ့ ရန်ဖြစ်ထားလို့လား”

“ မဟုတ်ပါဘူး တီလေးရဲ့ ဒီညဒီမှာ အိပ်မလို့”

“ အမ်…ဒါနဲ့ မေဇွန်ရော သိလား”

“ ဟုတ် သိတယ် တီလေးရဲ့….အိမ်မှာ သူငယ်ချင်း ရောက်နေလို့လေ”

“ အမ်……….လာပါအုံး…ထိုင်အုံး”

“ အန်ကယ်ရော ပြန်မရောက်သေးဘူးလား”

“ စောစောကပဲ ဖုန်းဆက်တယ် နောက်တစ်ပတ်ဆို ပြန်လာမယ်တဲ့….ဒါနဲ့ ပြောပါအုံး သူငယ်ချင်းရောက်နေတယ်ဆိုတာ”

“ ဒီလိုပါပဲ တီလေးရယ်”

“ သားသား ရယ် ….အဲ့လောက်ထိတော့ မကောင်းဘူး ထင်တယ် နားလည်တာလဲ နားလည်တာပေါ့.. တော်ကြာ ဗိုက်တွေဘာတွေ ကြီးသွားးရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”

“ သူလဲ နားလည်ပါတယ် တီလေးရယ်……”

“ အင်း ဟုတ်ပါတယ်လေ……တီလေးလဲ နားလည်ပါတယ်”

“ တီလေး မိန်းခလေးတွေရဲ့ အဲလိုခံစားချက်လေးကို ပြောပြပါလား ဘယ်လိုနေလဲ သိချင်လို့”

ကျွန်တော်ပြောတော့ တီလေး ရယ်နေတယ်လေ။

“ ဘာလဲ သားသားက သားအန်ကယ်လေးမရှိတဲ့ အချိန်တီလေး အဲ့လိုနေတဲ့ ခံစားချက်လေးကို မျှဝေစေချင်တယ်ပေါ့”

“ ဟီး…သားက သိချင်ယုံပါ တီလေးရဲ့”

“ ကဲ  ဒီမှာ အိပ်မှာမလား အခန်းထဲ လာခဲ့လေ တီလေး အခန်းမှာပဲအိပ်”

“ ဟုတ်”

စကားဆုံးတော့ နှစ်ယောက်အတူ အခန်းထဲကို လှမ်းဝင်သွားခဲ့ကြတယ်။ ဒီအခန်းလေးက ကျွန်တော့်အတွက်တော့ မစိမ်းတော့ပါဘူး။ ဒီအခန်းလေးထဲမှာပဲ တီတီလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးကို အကြိမ်ကြိမ်လိုးခဲ့ဘူးတယ်လေ။

အခန်းထဲရောက်တော့ ညအိမ်မီးဝါဝါလေးကို ပြောင်းဖွင့်လိုက်တဲ့ အချိန်….။ တကယ်ကို တခြား ကမ္ဘာလေးထဲကို ရောက်သွားသလိုပါပဲ။ တိတ်ဆိတ်မှုနဲ့ မှောင်မိုက်မှုတွေက ဆန့်ကျင်ဘက်လူသားတွေရဲ့ စိတ်ကိုနှိုးဆွပေးတတ်တာ သဘာဝပဲလေ။ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်လေးပေါ်မှာ ကျွန်တော်လှဲလိုက်တဲ့ အချိန်ကုတင်ခြေရင်းက အဝတ်တန်းဘေးမှာ ရပ်နေတဲ့တီလေး……။

“ သားသား တီလေး ဘော်လီချိတ်လေး ဖြုတ်ပေးပါအုံး”

တီလေးစကားသံကို ကြားတော့ ကျွန်တော်ပြုံးရင်း ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းပြီးတော့ တီလေးနောက်မှာ ကပ်ကပ်လေးရပ်လိုက်မိတယ်။ တီလေးရဲ့တီရှပ်ပျော့ လေးကို ခါးကနေကိုင်မြှောက်ရင်ချွတ်ပေးတော့ လက်ကလေးမြောက်လို့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ။ ၃၆ နှစ်ဆိုတာ မိန်းခလေးတစ်ယောက်အတွက်အရွယ်ကောင်းဆဲ အချိန်ပေါ့။ 

ဖွေးတင်းနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင် တီတီလေးကို မြင်သူတိုင်း စိတ်လှုပ်ရှားမိမှာပါ။ အိအိလေးတင်းနေတဲ့တင်ပါးလေးနှစ်လုံး။ သိမ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးလေးတစ်စုံနဲ့ တင်းပြည့်မနေပေမဲ့ မဆိုသလောက်သာ အိအိလေးတွဲနေတဲ့ ရင်သားတစ်စုံက မြင်ရသူတိုင်း ဆုပ်နယ်နမ်းရှိုက်လို့ ပြစ်မှားချင်စရာလေးပေါ့။ အဲ့ဒီ တင်ပါးအိအိလေးကို နောက်ကနေဖိကပ်ထားရတဲ့ ခံစားချက်တွေက ကျွန်တော့်အတွက် အရသာတစ်မျိုးလေ။

သူစိမ်းမိန်းခလေးတစ်ယောက် မဟုတ်ဘူး ဆိုတဲ့ အသိကခံစားချက်ကို ပိုလို့ ဆန်းသစ်စေတာပေါ့။ အပေါ်အကျီလေးကျွတ်သွာတဲ့ အချိန် အသားအိအိလေးတွေပေါ်မှာ ဖိကပ်နေတဲ့ ဘော်လီအနက်ရောင်ကြိုးလေးကရင်ခုန်ချင်စရာပါ။

နူးညံ့တဲ့ ဆံနွယ်စတွေက ဖွဖွလေးတွန်းဖယ်ရင်း ပုခုံးသားအိအိလေးကို ပွတ်သပ်ပေးရတဲ့အရသာ…..ပိုးသားဘော်လီကြိုးလေးကို ဆွဲယူလွှတ်လိုက်တဲ့ အချိန် အသားအိအိလေးနဲ့ “ဖတ်…”ခနဲ ရိုက်သံ လေးက နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေကို ရုန်းကြွလာစေတယ်လေ။ ခါးသိမ်သိမ်လေးကို တိတိလေးကပ်နေတဲ့ အိပ်နေရင်းပိုးသားဘောင်းဘီပွလေးရဲ့ သားရေကြိုးလေးအောက်မှာ မို့မို့လေးတင်းနေတဲ့ တင်သား အိအိလေးတွေ ။ ပြီးတော့ ပိုးသားပါးလေးက နောက်ရေးရေးလေးဖောက်မြင်နေရတဲ့ တီလေးရဲ့ အတွင်းခံလေးကဖင်လုံးလုံးလေးကို အတိအကျအိကပ်လို့…….။

ဘီဒိုကို လက်ထောက်ထားတဲ့ တီတီရဲ့ ခါးကော့ကော့လေးတွေကြောင့် နောက်ကို ကော့ကော့လေး မို့နေတဲ့ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကျွန်တော်ဖိကပ်လိုက်မိတယ်။ အတွင်းခံ ဘောင်ဘီထဲမှာ အချောင်းလိုက်လေးတင်းမာနေတဲ့ လီးကို ဆီးကြိုထွေးပွေ့နေတဲ့ တင်သားအိအိတွေရဲ့ အထိအတွေ့က နူးညံ့လိုက်တာ ။ သိပ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးအိအိလေးကို ဖွဖွပွတ်သပ်လို့ပေါ့။ 

လေအေးစက်သံ တိုးတိုးလေးသာပျံ့လွင့်နေတဲ့ အိပ်ခန်းမှောင်မှောင်လေးထဲမှာ သိပ်ကို ရင်ခုန်ချင်စရာကောင်းတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်….။ ယောင်္ကျားမရှိတဲ့ အချိန်ငယ်ရွယ်တဲ့ တူလေးရဲ့ အထိအတွေ့ အပွတ်အသပ်တွေကို ခံစားနေရတဲ့ အရသာ။ နံ့သာရောင် အခန်းနံရံထက်မှာ မှိန်မှိန်လေးဖြာဆင်းနေတဲ့ ညအိပ် မီးဝါဝါလေးတွေ ။ အေးစိမ့်စိမ့်လေထုထဲမှာ နွေးထွေးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုရဲ့ အထိအတွေ့။ အရာရာဟာပြည့်စုံနေတဲ့ ကောင်ကင်ဘုံလေးပါပဲ။

အသားနုနုတွေပေါ်မှာ ထိကပ်နေတဲ့ အိမ်နေရင်းပိုးသားဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးပေါ်မှာ တိတိလေးဖိကပ်နေတဲ့ ဘော်လီအနက်လေးနဲ့ ဘောင်းဘီပျော့ပျော့လေးတစ်ထည်….။ အသားစိုင်ပြည့်ပြည့်လေးတွေကို မလုံးတလုံ ဖုံးအုပ်ပေးနေရှာတယ်။

ကျွန်တော့ရဲ့ စွပ်ကျပ်နဲ့ လုံချည်လေးကို ချွတ်ရင်းကုတင်လေးပေါ်မှာ နှစ်ယောက်အတူ လှဲလိုက်တော့ ကျွန်တော်ခေါင်းလေးကို ဆွဲယူရင်းလက်မောင်းပြည့်ပြည့်လေးပေါ် တင်လို့ရင်ခွင်ထဲကို ဆွဲသွားလိုက်တဲ့တီတီလေး လက်လေးတစ်ဖက်ကို ဆွဲယူရင်း ဆီးခုန်မို့မို့လေးပေါ်ကို တင်ပေးရှာတယ်။

“ သားသား အိမ်မှာ မေဇွန်နဲ့ သားသား သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ထဲ ရှိတာလား”

“ ဟုတ်တယ် တီလေး”

“ အိမ်ခန်းတစ်ခုထဲမှ ာနှစ်ယောက်ထဲရှိနေတဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်နှစ်ယောက်က သာယာမိကြမှာပဲလေ”

“ ဒီအချိန်ဆို အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ သားသားမိန်းမနို့တွေကို သူငယ်ချင်းက ပွတ်ပြီးကစားနေမှာပေါ့”

“ သူကိုယ်တိုင်လဲ ကိုယ်ယောင်္ကျားမဟုတ်တဲ့ သူစိမ်းကောင်လေး တစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှ ာချွဲနွဲနေရင်းနဲ့ သာယာနေမိမှာပဲ နော်”

“ အား…………”

ကျွန်တော်အတွေးတွေထဲမှာ တရိပ်ရိပ်ထင်လာတဲ့ ပုံရိပ်တွေက သဝန်တိုနေမိမဲ့ အစား ရင်တွေခုန်နေမိတယ်။

“ ဘယ်သူမှမရှိတဲ့ အိပ်ခန်းလေးထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ မရင်းနှီးတဲ့ ယောင်္ကျားချောချောလေး တစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်ရင်းနဲ့ အဝတ်တွေချွတ်ပြီးတော့ ခန္ဓာကိုယ်ချင်းပွတ်သပ်နေတဲ့ ဇွန်ဇွန်လေး သိပ်ကို ကောင်းနေမှာပဲနော်”

“ ပြီးတော့ သူကိုယ်ကို တက်ပြီးလိုးတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိ မခံဘူးသေးတဲ့ လီးရဲ့ အရသာလေးကို မှန်းဆရင်းနဲ့ သူ့အတွက် ကိုယ်စောက်ဖုတ်လေးကို ကော့ပေးရတဲ့အရသာ…ဒါတွေကို မိန်းခလေးချင်းပဲ နားလည်တာလေ”

တီတီလေးရဲ့ စကားသံတွေက ကျွန်တော့်စိတ်တွေကို ဆူးဆူးနစ်နစ် ထိုးဆွပေးနေတယ်။ အတွေးတွေထဲမှာတရေးရေး မြင်ယောင်ရင်း ပိုးသားအတွင်းခံလေးထဲက တီတီလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။

“ သားသားရယ်…………..”

တိုးတိုးလေးငြီးလိုက်တဲ့ အသံလေးက ဆွဲမက်စရာ…….

“ သားသား ဒီအတိုင်းလေးပဲ ပက်လက်လှန်နေနော်”

စကားဆုံးတော့ ပေါင်တံ အိအိလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော်ပေါ်မှာ ခွရင်း အပေါ်ကို အပေါ်ကို အရွေ့ရွေ့ တိုးလာခဲ့တယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ကျွန်တော့်မျက်နှာတွေပေါ်ကို ပေါင်ခွကြားလေးနဲ့ အပ်မိတဲ့ အချိန် ပိုးသားဘောင်းဘီပျော့ပျော့လေးထဲက ဖောင်းဖောင်းလေးမို့နေတဲ့ အသားနုလေးတွေကို ကျွန်တော့် လျှာနွေးနွေးလေးနဲ့ အစုန်အဆန် ပွတ်သပ်နေမိတယ်ဗျာ။

“ ဟား…………ကလေးရယ်……………..”

“ အား……………….”

အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်လေးကိုအားရအောင် ယက်ပေးပြီးတော့ ကျွန်တော်ဘေးကိုလှဲချလိုက်တဲ့ တီတီလေးကို ကုတင်ပေါ်မှ ာမျက်နှာချင်းဆိုင်လေး ဖက်တွယ်ရင်း တီတီ့ မျက်နှာနုနုလေးကိုငေးမောနေမိတယ်။ စောစောက တီတီပြောပြတာကို နားထောင်ရတာ အရမ်းဖီးလ်လာတယ် တီလေးရယ်။

“ သားသားက အဲ့လို ပြောပြတာကို ကြိုက်လို့လား”

“ မပြောတတ်ဘူး ခံစားလို့တော့ ကောင်းတယ်”

ကျွန်တော်ပြောတော့ တီလေးရယ်နေတယ်လေ။ ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားက လင်းလက်လာတဲ့ပုလဲသွယ်လေးတွေ…။ လှပတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့လိုက်ဖက်လိုက်တာ…..။

“ သားသား အခုတီလေးတို့ လင်မယားရဲ့ အိပ်ခန်းလေးထဲမှာ သားသားက အန်ကယ်ရဲ့ မိန်းမ ချောလေးကိုလိုးနေတာ…..တီလေးလဲ တူချောချောလေးနဲ့ ယောင်္ကျားကွယ်ရာမှာ ဖောက်ပြန်နေမိတာပေါ့ ..လူသားတွေလို့ပဲ ရိုးရိုးလေးတွေးရင် မိန်းမတစ်ယောက်ကို ယောင်္ကျားတစ်ယောက်က လိုးတာပါပဲ”

“ သတ်မှတ်ချက်တွေ အရတော့ အကောင်းဘူး ဆိုပေမဲ့ ခံစားရသူတွေအတွက်တော့ အရမ်းကောင်းတဲ့အရသာလေ”

“ အခုလောက်ဆို ဇွန်ဇွန်လေးလဲ ယောင်္ကျား မရှိတဲ့ အချိန် စိမ်းတစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ မိန်းမောနေမှာပေါ့...စောစောက သားသားယက်ပေးသလိုပဲ သားသားသူငယ်ချင်းက ဇွန်ဇွန်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်တွေကိုပွတ်သပ်ထိုးဆွနေမှာ”

“ ဇွန်ဇွန်လဲ သူအတွက် စောက်ဖုတ်လေးကို ကော့ကော့ပေးနေမှာပဲနော်”

“ အား…………..”

ကျွန်တော့် နှုတ်ကအသံတွေထွက်လာတဲ့ အထိ စကားလုံးတွေကထိရှလိုက်တာ။ မျက်လုံးကို တင်းတင်းမှိတ်ရင်း တီလေးကိုဖက်ပြီးတော့ တီလေးရဲ့ စကားသံလေတွေ အတိုင်းမျောလွင့်နေမိတယ်။

“ ပြီးတော့ သားသား ကို မောင်လို့ ခေါ်တဲ့နှုတ်ခမ်းဖျားလေးတွေထဲမှ ာလီးမာမာလေးကို ဖွဖွလေးငုံထားပေးနေမှာ”

“ အား………တီလေးရယ်”

နှစ်ယောက်အတူ ဖက်ရင်းတီလေးရဲ့ ဘော်လီတွေကိုချွတ်ချလိုက်မိတယ်။ အိကျလာတဲ့ နို့အုံလေးတွေကိုလက်နဲ့ ထိန်းရင်း ပန်းနုရောင် အသီးလေးဆီကို တရွေ့ရွေ့ တိုးကပ်သွားတဲ့နှတ်ခမ်းနှစ်လွှာ……..။

“ အား……ကလေးရယ်”

နို့အုံ ဖောင်းဖောင်းလေးတွေက ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ် နူးညံ့နေလိုက်တာ။ ဆီးခုန်မို့မို့လေးတွေကို တိတိကျကျဖုံးအုပ်ထားတဲ့ အတွင်းခံပျော့ပျော့လေးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ တွန်းချွတ်တော့ ဖင်လေး ကော့ပေးရှာတဲ့တီတီလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းမှာ အရည်ကြည်တွေ စို့နင့်လို့လေ။ တီတီလေး အပြောတွေအောက်မှာ နိုးကြွနေတဲ့ ရမက်တွေကြောင့် တင်းမာနေတဲ့ လီးက တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေရှာတယ်။

“ လိုးချင်ပြီ...တီလေးရယ်……….”

“ လိုးပါ……..လိုးလိုက်ပါ...ကလေးရယ် တီလေးရဲ့...စောက်ဖုတ်ထဲကို သားလီးနဲ့...လိုးလိုက်ပါ သားသားရယ်”

“ အား………………….”

တစိမ့်စိမ့်ကျနေတဲ့ အရည်ကြည်တွေက တီတီ့စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို စီးစီးပိုင်ပိုင်တိုးဝင်လာအောင် ကူညီနေတယ်လေ။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို တင်းတင်းလေးဆုပ်ယူထားတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးက တီတီလေးရဲ့စောက်ဖုတ်။ ပြီးတော့ အန်ကယ်လေးရဲ့ မိန်းမဆိုတဲ့ အသိက ခံစားချက်တွေကို ဆန်းသစ်စေတယ်။

နုနယ်လှပဆဲ မျက်နှာလေးပေါ်က ရမက်သွေးတွေ သမ်းနေတဲ့ အမူအရာ ဆောင့်လိုက်တိုင်းအထက်အောက် ယိမ်းထိုးသွားတဲ့ နို့အိအိလေးတွေ… ။ ရင်ထဲက သာယာမှုတွေကို တိုးတိုးလေး ဖွင့်ဟနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖျားကငြီးသံသဲ့သဲ့……..။ အားလုံးရဲ့ ပေါင်းစပ်မှုကနှစ်ဦးသားရဲ့ ဆန္ဒတွေကို အထွဋ်အထိပ်ရောက်အောင် တွန်းပို့နေတယ်။

“ အားလိုးပါ ကလေးရယ်……….တီလေး....အရမ်းကောင်းနေပြီ”

“ အား…သားသားရယ် ……အား…………………”

နှုတ်က အဆက်မပြတ်ပျံ့လွင့်လာတဲ့ သာယာသံတွေနဲ့ အတူ အဆက်ဆက်တုန်ခါသွားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကြောင့် တီလေးပြီးသွားပြီဆိုတာ ကျွန်တော်သိလိုက်တယ်။ မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း ငြိမ်သက်သွားတဲ့ ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်လေးကို တင်းတင်းဖက်ပြီးတော့ တီလေးရဲ့ ာက်ဖုတ်လေးထဲကို ကျွန်တော်အဆက်မပြတ်လိုးသွင်းနေမိတယ်။

“ အ….အ……….တီလေးရယ်”

ကျွန်တော့် အသံလေးကို ကြားတော့ အလိုက်သင့် ကော့ပေးလာတဲ့ စောက်ဖုတ် အိအိလေးထဲကို ကျွန်တော့် လရေနွေးနွေးတွေ ပန်းထည့်လိုက်တယ်လေ။ ဒီအချိန်ဆို ကျွန်တော့်ရဲ့ ချစ်ဇနီးလေးရော……….။ ကျွန်တော့်အတွေးတွေကို အဆုံးသတ်ရင်း တီလေးနဲ့ နို့အိအိလေးတွေပေါ်မှ ာပါးလေးအပ်ထားလိုက်မိတယ်။ လောကကြီးတစ်ခုလုံး အိပ်မောကျနေတဲ့ အချိန်ပေါ့…..။ လူသားနှစ်ယောက်ရဲ့ ဖောက်ဖြားမှုတွေကိုဘယ်သူ မြင်နိုင်မှာလဲလေ…….။ ဒီလိုနဲ့ ဇွန်တို့ လင်မယားနှစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့ အိမ်လေးမှာ ယောက်လာခဲ့တဲ့ ဇော်ထက်…..။

“ မောင် နောက်လ ကိုမင်းဆက်လာမယ်ဆို ဇွန်ကို ဖုန်းဆက်တယ်”

“ အေး…သူမိန်းမပါ ပါမယ်ပြောတယ် သူတို့လဲ သူတို့သားလေးကို လွမ်းလို့ နေမှာပေါ့”

“ အော် ဟုတ်လား အိမ်မှာပဲ တည်းခိုင်းပေါ့ မောင်ရဲ့”

“ အင်း မပြောတတ်သေးပါဘူး ”

ဘာလိုလိုနဲ့ ကိုထက် ဇွန်တို့အိမ်ရောက်လာတာတောင် နှစ်နှစ်ပြည့်ပြီပေါ့။ ကိုထက်ရောက်လာထဲက ဇွန်တို့ အိမ်လေးသာယာစိုပြည်ခဲ့တယ်။ ဘယ်သွားသွား ကိုထက်ကို ခေါ်သွားတတ်တဲ့ ဇွန့်ကို သူငယ်ချင်းတွေကတောင် နောက်ကြတယ်လေ။ ဝမ်းမနာသားလေးတဲ့။ ပြီးတော့ ကိုထက် ရဲ့ဖေဖေ ကိုမင်းဆက်နဲ့ ဇွန်ရဲ့ ဇာတ်လမ်း……..။ သားလေးနဲ့တွေ့ဖို့ လာတိုင်းဇွန်တို့ အမြဲအတူနေမိခဲ့တယ်။ မောင်သိထားတာ တစ်ကြိမ်ထဲရယ်ပါ။ မောင့်ကိုချစ်သလို ကိုမင်းဆက်ရဲ့ အယုအယတွေကိုလဲ မေဇွန်သာယာတယ်။ ပြီးတော့ ကိုထက်ရယ်လေ……။

အဖေ့သွေးအပြည့်ပါတဲ့ ကိုထက်က ဇွန် အနားဆို အမြဲ ပူးပူးကပ်ကပ်ပေါ့။ ညဖက်တိုင်း မောင့်နဲ့ ဇွန်ကြားမှာ အမြဲ အိပ်တတ်တယ်။ သူ့ကြောင့် မောင်နဲ့ဇွန် အတူမနေရတဲ့ ညတွေက အများသားလေ။ နေ့ဖက်သူကျောင်းသွားတဲ့ အချိန်တွေသာ နေဖြစ်ခဲ့တယ်။

ဒါပေမဲ့ မောင်ရောဇွန်ပါ မငြိုငြင်မိခဲ့ပါဘူး။ ကလေးမရှိတဲ့ ဇွန်တို့အတွက်တော့ ကိုထက်က သားလေးလိုပါပဲ။ညဖက်တိုင်း ဇွန့်ရင်နှစ်မွှာကြားကို မျက်နှာလေးအပ်ပြီး အိပ်တတ်တဲ့ သားလေး ကိုထက်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေကို ဇွန်သာယာမိတယ်။ ရင်သားလေးတွေကို ဖိကပ်ရင်း မှေးနေတတ်တဲ့ သူရဲ့ပေါင်ကြားက ဖြေးဖြေးချင်းတင်းမာလာတတ်တာကိုလဲ ဇွန်သတိထားမိတာ လေးငါးကြိမ်ရှိပါပြီ။

ဇွန်မသိသလိုပဲ နေသလိုမောင့်ကိုလဲ ဖွင့်မပြောဖြစ်ခဲ့ဘူး။ အဲ့လိုတင်းမာလာတဲ့ အခါတိုင်း ဇွန်ပေါင်တံလေးကို သူလီးမာတင်းတင်းလေးနဲ့ ဖိကပ်ပေးထားမိတယ်။ လူပျိုအရွယ်ဝင်စ သားသားအတွက်တော့ ဇွန်ကစမ်းသပ်ထိတွေ့စရာ အရုပ်မလေးတစ်ရုပ်ပေါ့။ အိမ်နေရင်း ဂါဝန်လေးဝတ်တိုင်း ဇွန်ကို စိတ်လှုပ်ရှားမှုအပြည့်နဲ့ကြည့်တတ်တဲ့ သားသားအကြည့်တွေကို ဇွန်သတိထားမိတာလဲ ကြာပါပြီ။

ကျောင်းပိတ်ရက်တွေတိုင်း အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာလို့ ဇွန်နားကို ပူးကပ်နေတတ်တဲ့ သားသားကြောင့်လဲ ဇွန့်စိတ်တွေလှုပ်ရှားခဲ့ရတာအကြိမ်ကြိမ်.။

“ သားသား လက်သေချာဆေးနော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ မာမီ”

“ ပြီးရင် လက်သုပ်ပြီးတော့ ဒီမှာ အသီးလားစား”

အသီးပန်းကန်လေးကို စားပွဲပေါ်မှာတင်ရင်း ဇွန်ဆိုဖာပေါ်ကို ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ဖွင့်ထားတဲ့ ရုပ်ရှင်ကကာတွန်းကား…။

“ သားသား ဒီကာတွန်းကားတွေပဲ ကြည့်နေတာပဲ ကလေးလဲ မဟုတ်တော့ဘူး”

“ သားသားက ကလေးပဲ ရှိသေးတာပဲ မာမီ ကလဲ”

“ လူပျိုမဖြစ်သေးပါဘူးနော်”

ပြောရင်း ဇွန်ပေါင်ပေါ်ကို ခေါင်းလေးလှဲချလိုက်တဲ့ သားသားကို ဇွန်လက်လေးနဲ့ ဖေးမထားမိတယ်။ ဆိုဖာပေါ်မှီရင်းထိုင်ထားတဲ့ ဇွန်ပေါင်ရင်း ကိုအိအိလေးခေါင်းနဲ့ ဖိလိုက်တဲ့အထိအတွေ့က ဇွန်ရင်တွေ ဖိုသွားစေခဲ့တယ်လေ။

“ သားသား ကြည့်တော့နော် မာမီအိပ်ချင်လို့ သွားအိပ်အုံးမယ်”

“ အာ…မာမီကလဲ သားသားတစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်နေမှာပေါ့ ဒါဆိုသားသားလဲ အိပ်မယ်”

“ကဲ  ဒါဆိုလဲ သဘောပဲ”

ဇွန်တီဗွီကိုထပိတ်တော့ ဂါဝန်လေးထဲကနေ ထင်းထင်းလေး စူထွက်နေတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီရာလေးကို သူကြည့်နေခဲ့တယ်။ ပိတ်သွားထဲ တီဗွီဖန်သားပြင်ထက်မှာ အရိပ်ထင်နေတဲ့ သူပုံစံလေးက အရမ်းကိုထိတွေ့စူးစမ်းချင်နေသလိုပါပဲ။

“ လာ အခန်းထဲ သွားတော့မယ်”

အခန်းထဲရောက်တော့ ကုတင်လေးပေါ်မှာ လဲချလိုက်တဲ့ ဇွန့်ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို သူဘေးကနေဖက်လိုက်တယ်။

“ အို……….”

ဇွန်ပေါင်တံပြည့်ပြည့်လေးပေါ်မှာ လာပြီးထိကပ်နေတဲ့ သူလီးမာမာလေး။ ဇွန့်ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာမိတာပေါ့။

“ သားသား ဟိုဟာလေးက ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ”

“ အာ….ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး”

ရဲသွားတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ သူ့ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းစေ့ရင်းပြောတဲ့ သူ့အသံတွေက တုန်နေသလိုလို။

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ မာမီကို ပြလေ အဲ့ဒါမှသိမှာပေါ့”

ဇွန်လေ သိသိကြီးနဲ့ သူပေါင်းကြားလေးထဲကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ တင်းမာနေတဲ့ အချောင်းလေးက ဇွန်လက်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲမှာပေါ့။

“ အ….”

“ ကောင်လေး ဘာတွေတွေးနေလို့ ဒီလောက်တောင် ဖြစ်နေတာလဲ မာမီက သားသားကို ကလေးလို့ ထင်တာ သူက မငယ်တော့ဘူးပဲ”

“ အာ…မာမီကလဲ”

ဇွန့်စကားကို ကြားတော့ ရှက်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာလေးကဇွန့်ရင်ခွင်ထဲကို အတင်းတိုးဝင်လို့လေ။ ဇွန်ကိုယ်တိုင်လဲ ရှိန်းမြလာတဲ့ ခံစားချက်လေးတွေ တစ်ကိုယ်လုံးကို စီးဆင်းလို့ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာခဲ့တယ်။

“ ဒါရှက်စရာမဟုတ်ဘူးလေ သားသားအရွယ်ရောက်ရင် ဒီလိုပဲ ဖြစ်တတ်တယ်”

“ ဟာ မာမီကလဲ ….ဟင့်”

“ ကဲ…..မာမီကို မရှက်နဲ့ ပြောစမ်းပါအုံး ဘယ်အချိန်ထဲက အလိုတွေ သိတာလဲ”

“ မာမီကလဲ သားမပြောတတ်ဘူး”

“ ဒါက ရှက်စရာမှမဟုတ်တာ သားသားရဲ့ ပြောပါအုံး မာမီ သိချင်လို့လေ”

“ ဟို…ကျောင်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောလို့သိတာ”

“ အော်…..သူတို့က ဘာပြောလို့လဲ”

“ အာ ..မာမီကလဲ မကောင်းပါဘူးဆို”

“ မာမီလဲ သိချင်လို့လေ သားသားရဲ့  သားသားနဲ့ အန်တီဇွန်က ရှက်စရာလူတွေမှ မဟုတ်တာ”

“ ဟို လေ ….. မိန်းခလေးဟာထဲကို ထည့်တဲ့ အကြောင်းပြောတာ”

“ ဟား ဟား … သားသားရယ် အဲ့လိုပြောတယ်ဆိုတော့ သားသားက မိန်းခလေးဟာကို မြင်ဘူးလို့လား”

“ သူတို့ဖုန်းထဲမှာတော့ အဲ့လို ရုပ်ရှင်တွေ ရှိတယ် အဲ့ထဲကနေ မြင်ဘူးတယ်”

“ ကြည့်စမ်းကြည့်စမ်း   သားသားတစ်ယောက်တော့ မလွယ်တော့ဘူးနော်”

“ အခုကရော ဘာမှမကြည့်ပဲနဲ့ ဘာလို့ အဲ့လိုဖြစ်ရတာလဲ”

“ အာ………မာမီကလဲ..ဟိုလေ……ဟို”

“ သားသား မာမီကို ကြည့်ပြီးတော့ အဲ့လို ဖြစ်လာတာမလား”

“ ဟာ………”

ငိုမဲ့မဲ့လေးဖြစ်သွားတဲ့ သူ့ကို ဇွန်သနားမိတယ်။ ပြီးတော့ လူပျိုနုနုထွဋ်ထွဋ်လေး တစ်ယောက်ကို ကိုယ်တိုင်သင်ပြပေးချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဇွန်ဆီမှာတစ်ဖွားဖွားပေါ့။

“ ကဲပါ….သားသား မမြင်ဖူးဘူးဆိုရင် မာမီကသားသားကို ပြမှာပေါ့ ကြည့်ချင်လား”

ဇွန်စကားကိုကြားတော့ မှင်သက်သွားတဲ့ သူအကြည့်တွေက ဇွန်မျက်နှာလေးကို ငေးလို့။

“ ဒါပေမဲ့ ဦးဦးကိုရော ဘယ်သူ့ကိုမှ အဲ့ဒီအကြောင်းမပြောရဘူးနော် သားသား”

“ ဟုတ် ကဲ့”

“ ကဲဒါဆို သားသား မာမီ့ ကို ခွပြီးတော့ မာမီ့ ပေါ်ကနေမှောက်ပြီး ဖက်ထား မာမီ ပက်လက်လှန်လိုက်မယ်”

ပြောရင်းပက်လက်လေးလှဲလိုက်တဲ့ ဇွန်ခန္ဓာကိုယ်လေးပေါ်ကို ခွလို့သူမှောက်ချလိုက်တယ်။

“ အို…….. ”

သူ့ရဲ့ တင်းမာနေတဲ့ လီးလေးက ဇွန်ဆီးခုံမို့မို့လေးပေါ်မှာပေါ့။

“ ဘယ်လိုခံစားရလဲ သားသား”

“ ဟင့်အင်း သားသား မပြောတတ်ဘူး”

ဇွန့်အမေးကို ဖြေတဲ့ သူ့အသံတွေက တုန်ခါလို့။ ကပ်နေတဲ့ ရင်ဖက်နှစ်ခုက ရင်ခုန်သံတွေကလဲအပြိုင်အဆိုင်ပေါ့။ ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ ဇွန်အပေါ်ကနေဖက်ထားတဲ့ အရသာကို အားရအောင် ခံစားပြီးတဲ့ အချိန်။

“ သားသား ခဏဖယ်အုံး မာမီ ပြမယ်”

အပေါ်ကနေ ဖယ်သွားတဲ့ အချိန် နှစ်ယောက်အတူ ကုတင်ခေါင်းရင်းလေးမှာ ခေါင်းအုံးလေး ကိုယ်စီကို မှီရင်း ဘေးချင်း ယှဉ်ထိုင်နေမိတယ်။

“ သားသား သေချာကြည့်နော် တီလေးပြမယ်”

ပြောရင်း ဇွန့်ဒူးအထက်နားဆီက ညဝတ်ဂါဝန်အနားစလေးကို ကိုင်ရင်း အပေါ်ကိုဖြေးဖြေးချင်း တိုးလာခဲ့တယ်။ ဖြေးဖြေးချင်းလှစ်ဟလာတဲ့ ဇွန့်ပေါင်တံပြည့်ပြည့်အိအိလေးတွေကို သူ သေချာစိုက်ကြည့်နေတယ်လေ။ ပေါင်ရင်းရောက်ဖို့ လက်လေးလုံးလောက်အလိုမှာ သူလက်လေးကို ယူရင်း ဇွန်ပေါင်တံအိအိလေးတွေပေါ်ကို ဖွဖွလေးတင်ပေးလိုက်တော့…

“ ဘယ်လိုနေလဲ သားသား”

“ ချောနေတာပဲနော် မာမီ”

သူလက်လေးကို ထပ်ကိုင်ရင်း ဇွန်ပေါင်တွေကို အထက်အောက်အစုန်အဆန် ပွတ်ဆွဲပြလိုက်တော့ ဇွန်သင်ပေးတဲ့ အတိုင်းပေါင်တွင်းသားတင်းတင်းလေးတွေကို သူပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ အောက်ဖက်ကိုဆင်းသွားတဲ့ လက်တွေအပေါ်ကို တရွေ့ရွေ့တိုးလာတိုင်း ဇွန်စောက်ဖုတ် အိအိလေးတွေ ကျဉ်စိမ့်သွားမိတယ်ရှင်။ ယိုဆီးလာတဲ့ စောက်ရည်နွေးနွေးလေးတွေက အတွင်းခံဘောင်းဘီချည်သားလေးကို နွေးအိလို့ပေါ့။ ဇွန်အရမ်းပဲ စိတ်တွေရုန်းကြွလာခဲ့တယ်။

“ လာ သားသား မာမီပေါင်ကြားမှာ မျက်နှာလေးကို တီလေးဘက်လှည့်ထိုင်”

ခုထားတဲ့ ခါးအောက်ကခေါင်းအုံးလေးကို လျောရင်း ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ မှီထားတဲ့ ဇွန့်ကိုယ်လုံးလေးကိုအောက်ပြေပြေလေးလျောချလိုက်တယ်။ ပေါင်ရင်းထိ ဆွဲတင်ထားတဲ့ ဂါဝန်လေးအောက်မှာ ထင်းထင်းလေးဝင်းမွတ်နေတဲ့ ပေါင်တံပြည့်ပြည့်လေးတစ်စုံ၊ခွကြားမှာ နွေးအိစွတ်စိုနေတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ရဲရဲလေး၊ ပြီးတော့ ဇွန်ရဲ့ အတွင်းပိုင်းအလှတရားတွေကို ငေးငေးလေးကြည့်နေတဲ့ သားသားရယ်လေ။

မောင်နဲ့ လိုးခဲ့ဘူးတဲ့ အချိန်တွေမှာတောင် ဇွန့်စိတ်တွေ အဲ့ဒီလောက်အပြင်းထန်ခဲ့ဖူးဘူး။ ခုကြည့်လေ အိပ်ခန်းလေးထဲက မောင်နဲ့ဇွန်တို့ရဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဇွန်နဲ့ ကိုထက်။ နေ့ဖက်မို့ အပြင်ကအလင်းရောင်တွေ ရှိပေမဲ့ အခန်းထဲက ကုလားကာလေးကို ဖြတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ အလင်းရောင်တွေက ခပ်မှိန်မှိန်ရယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ဒူးလေးနှစ်ဖက်ကို ထောင်လို့ ကားကားလေးနဲ့ ခပ်လျောလျောမှီထားတဲ့ ဇွန်ပေါင်ကြားမှာ ကိုထက်။

လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်ကဆို တကယ့် ကလေးလေး ကျောင်းသွားတိုင်း ဇွန်လိုက်ပို့ခဲ့ရတာ။ နှစ်နှစ်ဆိုတဲ့ အချိန်အတွင်းမှာ ဇွန်ရဲ့ သားငယ်လေးတစ်ယောက်လို့ ဇွန်ကိုယ်တိုင်လဲ မေမေ တစ်ယောက်လို ယုယခဲ့မိတာပေါ့။ ခုတော့ လူပျိုပေါက်လေးဖြစ်လာတဲ့ ကိုထက်ရဲ့ သိချင်စိတ်တွေကို ဇွန်ပဲ ဖြည့်ဆည်းပေးရတော့မယ်လေ။ ဇွန်ရင်တွေ ခုန်လိုက်တာ။ ဆိတ်ကွယ်ရာ အခန်းလေးထဲက ကုတင်လေးပေါ်မှာ ဇွန်ပေါင်ကြားထဲထိုင်နေတဲ့ ကိုထက်ကို ဇွန်ရဲ့ ပေါင်လေးကို ဖြဲဟလို့ ဇွန့် အတွင်းသားအိအိလေးတွေကို ပြရတော့မယ် ဆိုတဲ့အသိ ။ ပြီးတော့ လေ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ ဖြူဖြူစင်စင်ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကိုထက် ….။ အရင်ထဲက ဇွန့်သားလေးတစ်ယောက်လို ဇွန်ချစ်ခဲ့ရတာ။

ဇွန်ကိုယ်တိုင် မမွေးခဲ့ရပေမဲ့ ဇွန်ရဲ့သားလေး ဇွန်ရဲ့ တူလေးပဲပေါ့။ ပြီးတော့ ကိုထက် ဖေဖေ ကိုမင်းဆက် ဆိုတာလဲ ဇွန်နဲ့ တိတ်တဆိတ် လင်မယားတွေဖြစ်ခဲ့ဘူးတယ်လေ။ ခုတော့ သူငယ်ချင်းတွေ စသလို မွေးပြီးစားတယ်ဆိုတဲ့ အဖြစ်မျိုးဖြစ်နေမလား။ ဒါပေမဲ့ ဇွန့်ဆန္ဒတွေကို ဇွန် မလွန်ဆန်နိုင်ခဲ့ဘူးရှင်။ ပေါင်ရင်းကိုရောက်နေတဲ့ ဇွန်ဂါဝန်လေးက ဖြူဖွေးနူးညံ့နေတဲ့ အသားစိုင်ဖောင်းဖောင်းလေးကို အိအိလေး ဖိကပ်ထားတဲ့အတွင်းခံ ရဲရဲလေးကို ကာထားဖို့ မစွမ်းနိုင်ခဲ့ပါဘူး။

“ မာမီဘောင်းဘီခွကြားလေးက စိုနေတယ် ဘာလို့လဲဟင်”

“ အို……”

ဇွန် ဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲသားရယ်။

“ မာမီ ဘာဖြစ်လို့လဲလို့ ဘောင်းဘီ လဲလိုက်ပါလား”

တကယ့်ကို နားမလည်ရှာတဲ့ အရိုင်းလေးမို့လဲ ဇွန်ပိုပြီးရင်ခုန်မိတာပေါ့။

“ အဲ့ဒါ သားသားကြည့်နေလို့ မာမီ ဟိုထဲက အရေတွေ ထွက်လာတာ”

“ လာ သားသား လက်ပေး”

သူ့လက်လေးကို ဆွဲယူရင်း ပေါင်ကြားက စိုအိနေတဲ့ ဘောင်းဘီလေးပေါ်ကို အုပ်ကိုင်စေလိုက်တယ်။

“ နွေးနွေးလေးနော် ”

“ သားသား သူငယ်ချင်းတွေပြောတဲ့ အထဲမှာ လိုးတယ် ဆိုတာကော ပါလား”

“ ဟုတ်…..”

“ အင်း….အဲ့ဒီ ဘောင်းဘီလေးအောက်မှာ မိန်းမ လိင်အင်္ဂါဆိုတာရှိတယ် လိုးတယ်ဆိုတာ သားသားရဲ့လီးလေးနဲ့ အဲ့ဒီထဲကိုထည့်ရတာ”

ဇွန်မရှက်နိုင်တော့ပါဘူး။

“ လာ မာမီ့ ဂါဝန်လေးကို ချွတ်ပေး”

ဇွန်စကားဆုံးတော့ ခါးဆီမှာ ပုံနေတဲ့ ဂါဝန်သားပျော့ပျော့လေးတွေကို ဆွဲလိုက်တဲ့ သူလက်လေး အတိုင်းအလိုက်သင့် ဖင်လေးကိုကြွလို့ ဇွန်ကူချွတ်ပေးမိတယ်။ ဂါဝန်လေး မရှိတော့တဲ့ ဇွန်ခန္ဓာကိုယ်လေးကတင်းရင်း အိစက်လို့ပေါ့။ ဘော်လီ အနီလေးထဲကနေ မို့မို့လေးဖောင်းနေတဲ့ ဇွန်ရင်သားတွေကို သူငေးစိုက်ကြည့်နေတယ်။

“ လာ သားသား ကုတင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက်လိုက်”

ဇွန်စကားအတိုင်း ဒူးလေးထောက်လိုက်တဲ့ သူပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကို ဒူးလေးထောင်ရင်း ဖြဲထားတဲ့ ဇွန်ပေါင်ကြားလေးထဲကို တိုးဝင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ လျောလျောလေး ပက်လက်လှန်ထားတဲ့ ဇွန်ပေါင်ကြားတည့်တည့်မှာ သူပေါင်ကြားထဲက လီးမာမာလေးပေါ့။ ဘောင်းဘီမချွတ်ရသေးပေမဲ့ ထိုးထွက်နေတဲ့ မာတင်းတင်းလီးလေးက ဇွန်စောက်ဖုတ်ဝလေးမှာ ဝဲလို့လေ။ စိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်နွေးနွေးတွေကလဲအတားအဆီးမဲ့ပေါ့ရှင်။ သူ့လက်လေးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူရင်း ဇွန်ဘော်လီပေါ်ကနေ ဇွန်နို့အိအိလေးတွေကိုပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။

တဆက်ထဲမှာပဲ ချည်သားဘော်လီလေးကို အောက်ကနေ ဆွဲလှန်လိုက်တော့ ဖြူဝင်းအိစက်နေတဲ့ နို့အုံလေးတွေက ပြိုဆင်းကျလာတယ်လေ။ ဇွန့်နို့လေးနှစ်လုံးကို သူလေ အထူးအဆန်းဖြစ်နေသလို လက်တွေနဲ့လဲ အဆက်မပြတ်ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်လို့ပေါ့။

“ အား………..သားသားရယ်”

ဇွန် ဟန်မဆောင်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။

“ သားသားအင်္ကျီနဲ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တော့လေ”

ကုတင်ပေါ်မှာ မတ်တပ်လေးရပ်ရင်း အကျီဘောင်းဘီတွေကို ချွတ်လိုက်ပြီးတဲ့ အချိန် ခါးလေးကို ပြန်မတ်ရင်း ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာမှီလိုက်တဲ့ ဇွန်ရင်ခွင်ထဲကို ကလေးလေး တစ်ယောက်လို သူတိုးဝင်လာတယ်။ သူကိုယ်လုံး ပြည့်ပြည့်လေးကို ကလေးလေးတစ်ယောက်ကို နို့တိုက်နေတဲ့ မေမေတစ်ယောက်လို ဇွန်ထွေးမထားမိတယ်။ ဇွန်ခေါင်းလေးငုံ့ကြည့်တော့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေနဲ့ ဇွန်နို့အုံးလေးကို ဖွဖွလေးစို့နေတဲ့သူလေ။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူဆီးခုန်လေးတွေကို ပွတ်ပြီးတော့ သူလီးမာမာလေးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဇွန်အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲနေမိတယ်။

“ အား …မာမီရယ် ကောင်းလိုက်တာ”

“ အင်း…..လာ သား လက်ပေး”

သူ့လက်လေးကို ယူရင်း သူလီးလေးပေါ်ဆုပ်ကိုင်လို့ အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲနေစေခဲ့တယ်။

“ ကောင်းလား သားသား”

“ ဟုတ် ကောင်းတယ် မာမီရယ်”

“ နောက်ဆို ကိုယ်ဟာကို လုပ်လို့ရတယ် အဲ့ဒါဂွင်းထုတယ်လို့ ခေါ်တယ် လိုးတဲ့ အရသာလိုမျိုးပဲပေါ့”

“ မာမီ…”

“ အင်း ပြောလေ”

“ မာမီစောက်ဖုတ်လေးကို ကြည့်ချင်တယ်”

သူစကားကိုကြားတော့ ဇွန်ပြုံးမိတာပေါ့။

“ ပြမှာပေါ့ သားသားရဲ့ ဘယ်သူမှ သားနဲ့ မာမီ ဒီလိုဖြစ်တာ မပြောရဘူးနော်”

“ ဟုတ် ကဲ့ပါ မာမီရဲ့”

“ လာမာမီ ပေါင်ကြားမှာ လာထိုင်”

ပေါင်ကြားကို သူရောက်တဲ့ အချိန် ဇွန်ခါးဆီက အတွင်းခံဘောင်းဘီကြိုးလေးကို ဆွဲချွတ်တော့ သူလဲ ကူပေးရှာတယ်။ ဘောင်ဘီလေးမရှိတော့တဲ့ ဇွန့်စောက်ဖုတ်လေးက မို့မို့လေးပေါ့။ သူရဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့် စောက်ရည်နွေးနွေးတွေနဲ့ အိနေတဲ့စောက်ဖုတ်သားလေးက ရွန်းလဲ့ ပြောင်လက်လို့လေ။

“ လာ သားသားလက်နဲ့ ကိုင်ကြည့်”

ဇွန့်စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်သပ်နေတဲ့ သူ့လက်တွေက အစီအစဉ်တကျမရှိခဲ့ဘူးပေါ့။

“ သားသား ဒီမှာ အစိလေးတွေ့လား အဲ့ဒါလေးကို ပွတ်ပေးရတယ်”

“ အဲ့လိုဆို ခံလို့ကောင်းတယ်လား”

“ အင်းပေါ့ သားသား စောစောကခံစားရသလိုပဲလေ မိန်းခလေးတစ်ယောက်ကို လိုးတော့မယ်ဆိုရင် အလိုအရင် ပွတ်ပေးရတယ်”

“ ဒါဆို…………..ဟို….ဟိုလေ”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ သားသား”

“ ဟို……သားသားက မာမီကို လိုးရမှာပေါ့နော်”

“ သားသားကရော လိုးချင်လား”

“ မာမီကလဲ…….သားသားဘယ်လို ပြောရမလဲ မသိတော့ဘူး”

“ ကဲ မာမီအစိလေးကို ပွတ်ပေးနော်”

“ ဟုတ်”

စောက်ရည်နွေးနွေးလေးတွေနဲ့ စိုအိနေတဲ့ ဇွန်စောက်စိလေးကို သူ့လက်လေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေးပွတ်လိုက်တိုင်း ဇွန်လေ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ။

“ အား………ကောင်းတယ် သားသားရယ်”

“ သားသား စောစောကလို မာမီပေါင်ကြားကို တိုးဝင်လိုက်”

ဇွန့်စကားအတိုင်း တိုးလာတဲ့ သူပေါင်ကြားက လီးမာမာလေးက ဇွန့်စောက်ဖုတ်ဝလေးမှာပေါ့။ သူ့လီးလေးကို ဖွဖွလေးကိုင်ရင်း ဇွန်စောက်ဖုတ်အဝလေးကို တေ့ပေးမိတယ်။

“ သားသား ထိုးသွင်းလိုက်တော့”

“ အား………အား……….ကောင်းလိုက်တာ မာမီရယ်”

“ မာမီခါးလေးကို ကိုင်ပြီး ဆောင့် သားသား မာမီလဲ ကောင်းတယ်”

“ အား…………အ ……….အ……….အ……ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်……..”

“ အ…..အ…..သားသားလဲ ကောင်းတယ် မာမီ …..အ……အ……”

ဇွန်ခါးလေးကို ကိုင်ရင်း အချက်ကျကျဆောင့်လိုးနေတဲ့ အချိန်ဇွန်လက်နဲ့ ဇွန်အစိလေးကို ပွတ်နေမိတယ်။

“ မာမီ……အား……….ရှီး………..အား………သား အရမ်းကောင်းလာပြီး……….အား………..”

နှုတ်ကနေ အဆက်မပြတ်ငြီးရင်း တုန်ခါသွားတဲ့ သူ့ကိုယ်လေးဇွန်ပေါ်ကို ပြိုလဲကျလာတယ်။ ပြီးတော့ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ အချိန် သူ့လီးရေ ဖြူဖြူတွေက ဇွန်စောက်ဖုတ်ဝကနေ စိမ့်ထွက်လို့ မွေ့ယာခင်းလေးပေါ်မှာ အကွက်လိုက်စွတ်စိုနေတယ်လေ။

“ သားသားရေ သွားဆေးတော့ပြီးရင် မာမီကိုပြောနော်”

“ ဟုတ်”

ပြောရင်း ကုတင်ပေါ်ကဆင်းသွားတဲ့ သားသားကို ဇွန်ငေးကြည့်နေမိတယ်။ ပြီးတော့ ဇွန်လက်တွေကစောက်ဖုတ်အနှံ့ကို ရွရွလေးပွတ်သပ်လို့ပေါ့။ အခန်းတံခါးလေးက ပိတ်သွားတော့ အခန်းထဲမှာ ဇွန်တစ်ယောက်ထဲလေ။ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်နေတဲ့ ဇွန့်လက်တွေက အစိချွန်ချွန်လေးကို ဖိလို့လျှင်လျှင်မြန်မြန်လှုပ်ရှားလာမိတယ်။

“ အား….ကိုကိုရယ်……..အား…….”

ဇွန့်အတွေးထဲမှာ သားသားရဲ့ ဖေဖေ ကိုမင်းဆက်က ဇွန့်ကိုလိုးနေခဲ့တယ်။ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ ကိုကိုရဲ့ အလိုးကို ဇွန်စွဲလန်းနေမိတာပေါ့။

“ လိုးပါ ကိုကိုရယ် အား………ကောင်းလိုက်တာ…အား………..”

ဇွန်နှုတ်ဖျားက တိုးတိုးလေးငြီးရင်း ကော့သွားတဲ့ ဇွန်တင်ပါးလေးတွေ ပြနအကျမှာလှုပ်ရှားနေတဲ့ ဇွန်လက်တွေလဲငြိမ်သက်သွားခဲ့တယ်။

“ မာမီရေ သွားဆေးတော့လေ သားပြီးပြီ”

“ အော် အေးအေး”

ဇွန်ပြောရင်း ဂါဝန်လေးကို ပြန်ဝတ်လို့ရေချိုးခန်းဖက်ကို ထွက်လာခဲ့တော့တယ်။ မောင့်နဲ့ ကိုထက်နှစ်ယောက်ကြားမှာ မေဇွန်ဆန္ဒတွေပြည့်ဝခဲ့ပါတယ်။ သွေးသားကောင်းတဲ့ လူပျိုပေါက်အရွယ် ကိုထက်ကြောင့်လဲ မေဇွန်တစ်ခါတစ်လေ မောင့်ကိုတောင် အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီး ငြင်းရတဲ့ အထိပါပဲ။ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောသလို မေဇွန်တော့ သားလေး ကိုထက်ကို မွေးပြီးစားတဲ့ အခြေနေရောက်နေပြီထင်ပ။ အရင်မောင်နဲ့ရပြီးထဲက ဖြစ်သလိုနေတတ်တဲ့ မေဇွန် အခုဆိုညနေတိုင်း Gym မှာ အားကစားလုပ်နေတတ်ပြီ။ 

ရင်သားတင်းတဲ့ ဆေးတွေနဲ့ မေဇွန်ဟာလေး အတွက်လဲ တင်းတင်းလေးနဲ့ စေ့စေ့လေးဖြစ်စေမဲ့ ဆေးတွေအမြဲ သုံးနေတတ်ခဲ့ပြီလေ။ အပျိုလေးတစ်ယောက်လို တင်းရင်းပြည့်ဖြိုးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို မှန်ထဲမှာကြည့်တိုင်း မေဇွန်ကျေနပ်မိတယ်။ Gym မှာတွေ့တဲ့ အမတွေက တရုတ်မင်းသမီးလေးနဲ့ တူတယ်လို့ ပြောတိုင်း မေဇွန် သဘောတွေ ကျလို့ပေါ့။ အပြင်ထွက်တိုင်း တက်တက်မက်မက်ငေးကြည့်တတ်တဲ့ မျက်လုံးအကြည့်တွေကိုလည်း မေဇွန် သာယာမိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ မေဇွန်နေ့ရက်တွေကို ဖြတ်သန်းလာခဲ့ရင်း တစ်နေ့ပေါ့။

“ မ ဒီညအပြင်မှာ တစ်ခုခုသွားစားရအောင်လေ”

“ ဘာလို့လဲ မောင်ရဲ့ အိမ်က ဟင်းမကြိုက်လို့လား”

“ အော် အဲ့လိုတော့လဲ မဟုတ်ပါဘူး သားလဲ ဒီနေ့ကျောင်းပိတ်တယ်ဆိုတော့ သွားစားမလားလို့ပါ”

“ အင်း ဒါဆိုလဲသွားလေ”

မောင့်ကို ပြောပြီးတော့ မေဇွန်အခန်းထဲမှာ အဝတ်လဲနေတုံး သားလေး ကိုထက် ဝင်လာတယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံလေးပဲ ဝတ်ထားတဲ့ မေဇွန် ဖင်တင်းတင်းလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်ရင်း

“ မေမေ သားသား လိုးချင်လာပြီ”

ကျမကို လျှာလေးထုတ်ရင်း တိုးတိုးလေးပြောလာတဲ့ ကိုထက်လေးကို မေဇွန်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြရင်း

“ နာမယ် …ဟင်း”

ကိုထက်လေးကို ပြောရင်း မေဇွန် ကွာတားစကတ်လေးကို စွပ်ရင်း ဇစ်လေးကို ဆွဲတင်လိုက်တယ်။စကတ်အနက်ရောင်လေးထဲက တင်းတင်းလေး ဖောင်းမို့နေတဲ့ တင်ပါးလုံးလုံးလေးတွေကို မြင်ရတော့လဲ ကိုယ်ကိုကိုယ်ကျေနပ်မိသား။ အပေါ်က တီရှပ် အဝါရောင်လေး ဝတ်လိုက်တော့ မေဇွန်ကို သုံးဆယ်ကျော် အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်လို့ ဘယ်သူများပြောနိုင်မလဲလေ။ ကားပေါ်ရောက်တော့ မေဇွန်နဲ့ ကိုထက်လေးက နောက်ခန်းမှာပေါ့။

“ မောင် ဖြေးဖြေးမောင်းအုံးနော်”

“ အင်းပါ မောင်ရန်ကုန်လိုင်စင်ရတာ ဆယ်နှစ်ကျော်ပါပြီ”

“ မ ဘယ်မှာ စားမလဲ မောင်တော့ ပြည်ထောင်စုရိပ်သာလမ်းပဲ သွားမလားလို့”

“ feel ကိုလား”

“ အင်း”

“ အင်း ကောင်းသားပဲ အဲ့မှာလဲ အစုံကတာပဲ”

ဒီလိုနဲ့ ကားလေးက မြို့မကျောင်းလမ်းထဲ တရိပ်ရိပ်ပြေးလို့ပေါ့။ ကားနောက်မှာ ထိုင်ရင်း ကိုထက်လေးရဲ့လက်တွေက မေဇွန်စကတ်ပေါ်ကနေ ပေါင်တင်းတင်းလေးကို အုပ်ကိုင်လို့

“ မေမေ နို့နို့ စို့ချင်တယ်ကွာ”

“ ဒီကလေး..ဒီအရွယ်က နို့စို့ရမဲ့ အရွယ်လား”

မေဇွန်စကားသံကို မောင်ကြားသွားတယ် ထင်တယ်။ မောင်ကရယ်ရင်း………..

“ မေကြီးကလဲ သားလေးက နို့စို့ချင်တယ်ဆို တိုက်လိုက်ပေါ့ကွ … ဟားဟား”

“ အာ မောင်ကလဲ”

မေဇွန်ပြောလိုက်မိပေမဲ့ စိတ်ထဲမှာတော့ မောင်မသိအောင် နေ့တိုင်းစို့တယ် မောင်ရေ လို့ တွေးပြီး ပြုံးမိလိုက်တယ်။

“ ဟေး  ဦးက တိုက်လိုက်တဲ့ဟေ့……..”

လျှာလေးထုပ်ရင်းပြောလာတဲ့ ကိုထက်လေးကို မောင်က

“ ကဲ ညမှစို့ သားရေ”

မောင်ကတော့ နောက်နေတယ်ထင်ပ။ ဒါပေမဲ့ ကိုထက်လေးနဲ့ မေဇွန်အကြောင်းကို မေဇွန်တို့ပဲ သိတယ်လေ။ ဆိုင်ရှေ့တဖက်လမ်းမှာ ကားကိုရပ်ပြီးတော့ ဆိုင်ထဲဝင်လာတဲ့ အချိန်

“ မ   အထဲ သွားမလား အပြင်မှာ ထိုင်မလား”

“ အပြင်မှာ ပဲကောင်းမယ်ထင်တယ် မောင်”

“ အင်းအင်း ဒါဆို ဟိုဝိုင်းမှာထိုင်မယ်လေ”

မောင်ဦးဆောင်ပြီးသွားတဲ့ ဝိုင်းကို မေဇွန်နဲ့ ကိုထက်လေး နှစ်ယောက်နောက်က လိုက်သွားခဲ့တယ်။စားစရာတွေ မှာရင်း သုံးယောက်အတူ စားပြီးတော့ မောင်က လဖက်ရည်နဲ့ မေဇွန်နဲ့ ကိုထက်လေးက အအေးသောက်နေတဲ့ အချိန်ပေါ့။

မေဇွန် ထိုင်နေတဲ့နေရာနဲ့ မျက်စောင်းထိုးလောက်ရှိတဲ့ ဝိုင်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ ကောင်လေးနဲ့ ကောင်မလေး။ချစ်သူစုံတွဲပဲ ထင်တယ် ။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်စနောက်လို့ ။ မေဇွန် သတိထားလိုက်မိတဲ့ အချိန် ကောင်လေးမျက်လုံးတွေက တစ်ချက်တစ်ချက် မေဇွန် ခြေထောက်တွေ ဆီမှာလေ။

အို…..ဟုတ်ပါရဲ့ ။ မေဇွန် ဒူးလောက် စကတ်လေးဝတ်လာမိတာကို ခုံပုလေးမှာ ထိုင်လိုက်တဲ့ အချိန် မေဇွန်စကတ်တွေက ဒူးအပေါ်ကို တက်သွားခဲ့တယ်လေ။ တစ်ချက်တစ်ချက် ခြေထောက်ကို ရွေ့လိုက်တိုင်း ဟသွားတတ်တာကို မေဇွန်သတိလွတ်နေခဲ့မိတာ။

တစ်ကြိမ် မေဇွန်ပေါင်ကြားလေးကို ငေးနေတဲ့သူမျက်နှာလေးက အပေါ်ကို တက်လာတော့ မေဇွန်သူ့ကိုကြည့်နေတာနဲ့ တိုက်ဆိုင်သွားမိတယ်။ သူလေ ရှက်သွားတယ်ထင်ပ။ ချက်ခြင်းပဲ ခေါင်းလေးငုံသွားလို့။ မေဇွန် ပြုံးလိုက်မိပါတယ်။ ရည်ရည်မွန်မွန်နဲ့ လူရည်သန့်လေးပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ဆွဲငင်အားတွေကို သူတွန်းလှန်ဖို့တော့ ခက်နေရှာတယ်။ မောင်ကတော့ လဖက်ရည်သောက်ရင်း ကိုထက်လေးနဲ့ စကားတွေ ပြောလို့ မေဇွန်လဲ နားထောင်ရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် သူ့ကို လှမ်းကြည့်မိတယ်။မေဇွန်ကြည့်လိုက်တိုင်း ကောင်မလေးနဲ့ စကားတွေပြောရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်မေဇွန် စကတ်ဟသွားလေမလားလို့ ခိုးခိုးကြည့်တဲ့ သူ့ကို မေဇွန်နောက်ချင်စိတ်လေး ဖြစ်မိတယ်။

အဲ့ဒါနဲ့ပဲ ခုံပုလေးမှာ စောင်းစောင်းလေးထားတဲ့ မေဇွန်ပေါင်လေးကို စေ့ရင်း သူ့ဖက်ကို မျက်နှာမူလိုက်တယ်။ မေဇွန်လှည့်ထိုင်လိုက်တော့ ခိုးကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေက မေဇွန်ဆီကို ခဏခဏရောက်လို့လေ ။မောင်နဲ့ ကိုထက်လေးရဲ့ စကားဝိုင်းထဲကို မေဇွန် ဝင်ပြောရင်း မေဇွန်ဟပေါင်တံလေးကို ဟဟလေး ခွဲပေးထားမိတယ်။

အို…… မေဇွန်ကြည့်လိုက်တော့ သူအကြည့်တွေက မေဇွန်ခုံအောက်က ပေါင်တံလေးတွေဆီမှာ ။ ပြီးတော့ သူ့အကြည့်စူးစူးလေးတွေက မေဇွန်ရင်တွေကို လှုပ်ရှားလာစေခဲ့တယ်။ မေဇွန်လေ ဖွဖွလေး ဟထားမိတဲ့ ပေါင်တွင်းသားနုနုလေးတွေကို လေအေးအေးလေး ထိခတ်တဲ့ ခံစားမှုတွေနဲ့အတူ မေဇွန် အကွဲကြောင်းလေးတွေထဲက စိမ့်ထွက်လာတဲ့ ခံစားမှုနွေးနွေးလေး။ မေဇွန်သက်ပျင်းတိုးတိုးလေးချလိုက်မိတယ်။

“ မ ပြန်ရအောင်လေ”

“ အင်း” 

လှိုက်ဖိုနေတဲ့ ရင်အစုံနဲ့မေဇွန်မောင့်ကို ပြောလိုက်မိတယ်။ ခုံလေးက ထဖို့ဟန်ပြင်တော့ မေဇွန်ကို ကြည့်နေတဲ့ သူ့ကို မေဇွန်ပေါင်လေးကို ကားကားလေး ဟရင်းဖြေးဖြေးလေးထလိုက်တော့ သူလေ တင်းရင်းအိစက်နေတဲ့ မေဇွန်တင်လုံးလုံးလေးတွေဆီကို အကြည့်တွေပါလို့လာပြန်တယ်။

“ မောင်ခဏနော် Toilet ခဏ သွားလိုက်အုံးမယ်”

“ အင်းအင်း ကားထဲကပဲ စောင့်နေမယ်နော်”

မောင့်ကို ရယ်ပြရင်းမေဇွန် Toilet ရှိရာဖက်ကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ Toilet ကပြန်ထွက်လာတဲ့ အချိန် မေဇွန်လမ်းလျောက်လာတော့ ပုခုံးခြင်းတိုက်လိုက်မိတဲ့ သူကို မေဇွန် ရန်တွေ့ဖို့ မော့ကြည့်လိုက်တော့

အို……….သူလေ

“ Sorry နော် မ”

ကျသွားတဲ့ မေဇွန်ဖုန်းလေးကို သူကောက်ပေးရင်း တောင်းပန်တဲ့ သူ့ကို မေဇွန်ရန်တွေ့ရမဲ့အစား ပြုံးပြလိုက်မိတယ်။ ဖုန်းလေးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့

“ ရရဲ့လား မ ဘာဖြစ်သွားလဲ ကျွန်တော် ခေါ်ကြည့်ပေးရမလား”

မေဇွန်ပြုံးမိပြန်တယ်။ တော်တော်လည်တဲ့ ကောင်လေးပဲ

“ အင်း ခေါ်ကြည့်ပါအုံး ဘာများ ဖြစ်သွားလဲ မသိဘူး”

“ မ ဖုန်းနံပါတ်က”

“ ၀၉၅၀………”

ဖုန်းမှာပေါ်လာတဲ့ နံပါတ်လေးကို မေဇွန်တွေ့တော့

“ ကျွန်တော့်နာမည် အောင်ချမ်းမြေ့ပါ”

“ အော် အင်းအင်း မက မေဇွန်”

“ ဟုတ် တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် မမေဇွန် နောက်လဲ တွေ့ရင်ခေါ်နော်”

“ ကောင်းပါပြီရှင် ဒါဆို မ သွားတော့မယ်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့”

ရိုးစင်းတဲ့ အပြုံးပိုင်ရှင် သူ့ကို မေဇွန်နှုတ်ဆက်ရင်း ထွက်လာခဲ့မိတယ်။ အို…….မေဇွန် ရင်တွေ ခုန်လို့ပါလား။ကားနောက်ခန်းမှာ ထိုင်နေတဲ့အချိန် မေဇွန်ရင်တွေလှိုက်မောလို့ပေါ့။

“ အော် …မ .. မနေ့က ဖေဖေ E mail လာတယ် ညီမလေးကကျောင်းပိတ်တယ် ဆိုတော့ သူတို့လာလည်ကြမလို့တဲ့လေ”

“ အော် အင်း ဇွန်တောင် မေးမလို့ မီးလေးကျောင်းပိတ်တာ ပြန်မလာဘူးလားဆိုပြီးတော့ ဒါနဲ့ ဘယ်နေ့ရောက်မှာလဲမောင်”

“ Friday တဲ့”

“ အမ်….ဒီနေ့ပဲ Thusday လေ မောင်ရဲ့”

“ ဟုတ်တယ် မောင်မေ့သွားလို့ ပြောဖို့ဟာ”

“ Flight အချိန်ကရော”

“ ည ၁၁ တဲ့ ဒီက အချိန်”

“ အော်”

စကားပြောရင်းနဲ့ အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာတော့ ညရှစ်နာရီရှိပြီ။ မောင်ကတော့ ရေချိုးပြီးတော့ တီဗီခဏကြည့်ပြီး အိပ်နေပြီပေါ့။ ကိုထက်လေးတစ်ယောက်ပဲ ဧည့်ခန်းမှာ ရုပ်ရှင်ကြည့်နေတယ်လေ။ ဇွန်ကတော့ မီးဖိုထဲမှာအလုပ်တွေရှုပ်လို့ပေါ့။ မနက်ဖြန် မောင့်ဖေဖေရယ် မေမေရယ် မောင့်ညီမလေးရယ် အတွက် ချက်ဖို့ကြိုစီစဉ်နေရတယ်လေ။ ဇွန် နောက်ဖက်မှာပြင်ဆင်ပြီးလို့ အိမ်ရှေ့ထွက်လာတဲ့ အထိကို ထက်တစ်ယောက်တီဗီကြည့်နေတုံး။

“ သားသား မအိပ်သေးဘူးလား ညဉ့်နက်နေပြီ”

“ ဟုတ်အိပ်တော့မယ် မေမေကို စောင့်နေတာလေ”

ဆိုဖာမှာ ထိုင်လိုက်တဲ့ ဇွန့်ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်ရင်း ကိုထက်လေးချွဲတာကို ဇွန် ငြိမ်နေမိတယ်။

“ မေမေ နို့စို့မယ်”

ချွဲချွဲလေးပြောလာတဲ့ ကိုထက်လေးကို ဇွန်ပြုံးကြည့်ရင်း

“ တကယ် စို့မလို့လား”

“ အင်း”

ထိုင်နေတဲ့ ဇွန်ဘေးကနေ ခါးလေးကို ဖက်လိုက်ရင်း ပိုးသားညဝတ်ဂါဝန်လေးရဲ့ ပုခုံးကြိုးလေးကို ဘေးဘက်ဆွဲချလိုက်တော့ ဘော်လီမပါတဲ့ ဇွန့်နို့ပြည့်ပြည့်လေးပေါ်လာတယ်။

“ နေအုံး မေမေ မီးပိတ်လိုက်အုံးမယ်”

ပြောရင်း တီဗီနဲ့မီးကိုပိတ်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းတစ်ခုလုံး မှောင်အတိကျလို့ပေါ့။ ဇွန်ဆိုဖာမှာ ပြန်ထိုင်လိုက်ရင်း...

“ သားသား”

“ ဟုတ် မေမေ သားသား ဘာမှမမြင်ရဘူး”

တိုးတိုးလေး ပြောလာတဲ့ သားသားလက်ကို ဇွန်ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ရင်း နို့အုံအိအိလေးပေါ် တင်ပေးလိုက်တော့ သူလေ သူ့လျှာနွေးနွေးလေးနဲ့ ဇွန့်နို့သီးခေါင်းလေးကို ဖွဖွလေး စို့နေတယ်။ ဇွန်ရူးတော့မှာပဲ။ ချောအိအိပိုးသားဂါဝန်လေးပေါ်ကနေ သူလက်တွေက ဇွန်ပေါင်တံပြည့်ပြည့်ကို ပွတ်သပ်နေတာကြောင့်ပေါ့။ဆိုဖာနောက်မှီပေါ်ကိုခေါင်းလေးတင်ရင်ဇွန်မျက်လုံးလေးတွေကိုတင်းတင်းမှိတ်ထားမိတယ်။

သူ…….အို……..ဇွန်ဘာတွေ တွေးနေမိပါလိမ့် ညနေက feel မှာ တွေ့ခဲ့တဲ့ ကောင်လေး။

“ အား…………”

ဇွန် စောက်ပတ်လေးထဲက နွေးခနဲခံစားလိုက်ရတယ်။

“ ဝူး…………..ဝူး……………ဝူး……………………..”

ဇွန်ဖုန်းလေးက တုံခါနေတဲ့အသံကြောင့် ဇွန်ရင်တွေဒိတ်ခနဲပေါ့။

“ သားသား အိပ်တော့ မေမေမနက်ဖြန်အတွက် လုပ်စရာတွေ ရှိသေးတယ်”

“ မေမေကလဲ”

“ သားက လိမ်မာပါတယ်နော် မေမေစကားနားထောင်လေ”

ဇွန်စကားဆုံးတော့ စိတ်ဆိုးတဲ့ အမူအရာလေးနဲ့ သူ့အခန်းထဲဝင်သွားတဲ့ အချိန်ဇွန် ဖုံးလေးကို ကောက်ကိုင်လို့ အိမ်နောက်ဖက်ကို ပြေးသွားမိတယ်။ မီးဖိုခန်းတံခါးကိုလော့ချလိုက်ပြီးတော့ မေဇွန်တစ်ယောက်ထဲ Toilet ထဲဝင်ခဲ့တယ်။

“ ဟလို”

“ မမ အိပ်နေပြီလား”

“ မအိပ်သေးပါဘူး”

“ ညနေက Sorry နော် မမ”

“ ရပါတယ် ချမ်းမြေ့ရဲ့”

“ ဟာ… မမက ကျွန်တော်နာမည်ကိုမှတ်မိတာပဲ Thank U”

Toilet ထဲမှာ ထိုင်ရင်း ဇွန်ပြုံးမိတယ်။

“ မမ အမျိုးသားရော အိပ်ပြီပေါ့”

“ အင်း သူအိပ်နေပြီ”

“ အော် ဒါဆိုနိုးသွားအုံးမယ်”

“ ရပါတယ် မမက Toilet ထဲမှာ”

“ အော် ရှူးရှူးပေါက်နေတာလား ဟီး   စိတ်မဆိုးနဲ့နော် မမ စတာ”

“ ကောင်လေးနော် လူကြီးကို”

“ ညနေက အတူထိုင်နေတာ ကောင်မလေးလား ချစ်စရာလေးနော်”

“ ဟီး ဟုတ်တယ်”

“ ကောင်မလေးကို ရှေ့ထားပြီးတော့ တခြားသူတွေကို အဲ့လိုလိုက်ကြည့်တတ်တယ်ပေါ့”

“ ဟာ……မမရယ် sorry ပါနော်”

“ ရပါတယ် ကောင်မလေးက ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတာ ကို သူများကို ကြည့်တော့ ဘာမှလည်းတွေ့တာမဟုတ်ပဲနဲ့”

“ တွေ့တာပေါ့”

“ လိမ်ပြီ”

“ တကယ် မမရဲ့ အရောင်လေးတောင် ပြောပြရမလား”

“ ဟာ ကြည့် သူ မမကို”

“ အဲ့လို မဟုတ်ပါဘူး မမ ပန်းရောင်လေးဝတ်ထားတာကို တွေ့တယ်လို့ ပြောမလို့ပါ”

“ ဟာကွာ”

ဖုန်းပြောနေတဲ့ဇွန်လက်တွေ တုန်ယင်လာတယ်။ စောစောက သားသားရဲ့ အထိအတွေ့တွေ မကုန်ခင်ပဲ သူစကားလုံးတွေက ဇွန်စိတ်တွေကို ထပ်ပြီးနှိုးဆွနေတယ်လေ။

“ တော်ပြီကွ ာမြင်တော့လဲ ဘာမှလုပ်လို့ ရတာမဟုတ်ပဲနဲ့များ လိုက်ကြည့်ရလား”

“ တကယ်လုပ်လို့တော့ မရဘူးပေါ့ ဒါပေမဲ့…..”

“ အယ်……ဒါပေမဲ့ ဘာဖြစ်လဲ”

“ ဟို………ဟိုလေ စိတ်ကူးကြည့်လို့တော့ ရတာပေါ့”

“ အာ……ကြည့် သူမမကို ပြစ်မှားနေပြီ”

“ မမရယ် နားနဲ့မနာဖဝါးနဲ့နာပါ ကျွန်တော်လေ အခန်းထဲရောက်တော့ မမ ဟိုဟာလေးကို တွေးကြည့်မိသေးတယ်”

“ တော်ပြီကွာ”

“ မမ”

“ အင်”

“ ခုကျွန်တော်အိပ်ခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲ မမရဲ့”

“ အဲ့တော့”

“ အာ …မမကလဲ ကျွန်တော့်မျက်စိထဲမှာ မမ ရဲ့ ပန်းရောင်ဖောင်းဖောင်လေးကို မြင်နေတာ”

“ မမ”

“ ဟင်”

“ မမ မျက်နှာလေးကိုမြင်ချင်လိုက်တာ မမဖုန်းမှာ Tango ရှိလား ကျွန်တော်ခေါ်လိုက်မယ်လေ”

“ အင်းရှိတော့ရှိတယ် ဒါပေမဲ့ မတွေ့ချင်ပါဘူး”

“ မမရယ် please”

သူ့တောင်းပန်သံလေးကို ဇွန်ပြုံးမိပြန်တယ်။

“ ဒါဆို ခဏနေအုံးမမ နားကျပ်သွားယူလိုက်အုံးမယ်”

ပြောပြီးတော့ အခန်းထဲကို နားကျပ်သွားယူတဲ့ ဇွန်ခြေထောက်နှစ်ဖက်လုံး တုံယင်လို့လေ။ အခန်းထဲမှာ အိပ်မောကျနေတဲ့ မောင်နဲ့ သားသားကို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း နားကျပ်လေးကို ကိုင်လို့ဇွန် မီးဖွင့်လိုက်ပြီးတော့Toilet ထဲကိုပြန်ဝင်ခဲ့တယ်။

“ ဟလို ကြားပြီလား”

“ ဟုတ်မမ ကျွန်တော် ခေါ်လိုက်မယ်နော်”

“ အင်း”

ဖုန်းချလိုက်ပြီးတော့ မြည်လာတဲ့ Tango Ring သံလေးက ဇွန်ရင်ခုန်သံတွေကို မမှီနိုင်ဘူးထင်တယ်။ အေးစက်နေတဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ဇွန် သူ့Call ကို accept လုပ်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ  သူ့မျက်နှာလေးက ဇွန်ဖုန်း Screen ပေါ်မှာ ပေါ်လာလို့ပေါ့။

“ မမ မြင်ရပြီလား”

“ အင်း မြင်ရပြီ ချမ်းမြေ့ကော”

“ ဟုတ် မြင်ရတယ် မမ …မမက ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာနော်”

ဇွန် သူ့ကိုပြုံးပြမိတယ်။

“ မမ ညဝတ်အကျီလေးနဲ့လိုက်တယ်နော် မမကို ဟိုနေရာလေးပဲ ဖောင်းဖောင်းလေး ထင်တာ နို့လေးတွေကလေးတင်းတင်းအိအိလေးတွေနော်”

“ ချမ်းမြေ့နော် မမ out လိုက်တော့မှာ”

“ ဟာ မမရယ် sorry ”

“ မအိပ်သေးပဲ ဘာလုပ်နေတာလဲ”

“ မမကိုပဲ မြင်နေလို့ပြီးတော့…………”

“ ပြီးတော့ ? ”

“ ဟိုလေ….ဟိုလိုဖြစ်နေလို့”

“ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ”

“ မမရယ်”

“ အင်း မပြောပဲနဲ့ မမကဘယ်လို သိမှာလဲ”

“ ဟိုလိုလေ မမရယ် အရမ်းလုပ်ချင်လာရင် ဖြစ်တတ်တာမျိုးလေ”

“ အော်”

“ သိပြီလား”

“ အင်း သိပြီ”

“ အခုအရမ်း မာနေတယ် မမရယ်”

“ ဟုတ်လား”

“ အင်း မမကြည့်ကြည့်”

ဇွန်မတားလိုက်နိုင်ခင်မှာပဲ ဖုန်းမှာပေါ်လာတဲ့ သူလီးမာတင်းတင်းလေး။ ဇွန် အရမ်းရင်ခုန်သွားခဲ့မိတယ်။

“ မမ ဟိုလေ”

“ အင်း”

“ ဟို မမကို မှန်းပြီးတော့ လုပ်ချင်တယ် ပြီးတော့ မမဟာလေးကိုလဲ မြင်ချင်မိသေးတယ် မမရယ်”

“ မမ”

“ အင်း”

“ မမ ဟာလေးကိုပြပါလား”

“ အာ ရှက်စရာကြီး”

“ ခဏပါပဲ မမရယ်”

“ ခဏပဲနော်”

“ ဟုတ်”

သူ့ကိုပြောပြီးတော့ ဇွန် ဂါဝန်လေးကို မရင်း ဇွန် ပေါင်ကြားလေးကို ဖုန်းကင်မရာနဲ့ ချိန်ထားလိုက်မိတယ်။ဇွန်လေး …… အဲ့လို ခံစားမှုကိုပထမဆုံးခံစားဘူးတာပါ။ တဖက်ကကောင်လေးတစ်ယောက်ကို ဇွန်စောက်ဖုတ်တွေကို ပြနေရတယ်ဆိုတဲ့ အသိက ဇွန် ရင်ကို နွေးသွားစေတယ်။ ပြီးတော့ ဇွန် စောက်ရည်နွေးနွေးတွေလဲ အဝဆီကနေ တလဟောစိမ့်ထွက်လို့ပေါ့။

“ မမ”

“ အင်”

“ မမနဲ့နှစ်ယောက်အတူ လိုးကြမယ်လေ”

“ အင်း”

ဇွန်မငြင်းနိုင်တော့ပါဘူး။ ဇွန်ဆီမှာခွန်အားတွေကင်းမဲ့ သွားခဲ့ပြီလေ။

“ မမ ဂါဝန်လေးကို ချွတ်လိုက်ပါလား”

“ ဟာ toilet ထဲမှာကို မချွတ်ချင်ပါဘူး မမလှန်ပေးမယ်နော်”

“ ဟုတ် မမ”

သူ့ကိုပြောပြီးတော့ ဖုန်းလေးကို Tissue Stand လေးပေါ် တင်လိုက်ရင်း ဇွန် ဂါဝန်လေးကို ခါးလေးတွေထိအောင်လှန်တင်လိုက်တယ်။

“ မမ ညနေက ဘောင်းဘီလေးပဲနော်”

“ အင်း ဟုတ်တယ်”

“ မမရယ်”

“ မမ … မမစောက်ပတ်လေးကို ဖွဖွလေးပွတ်နေလေ”

“ အင်း”

ဖုန်းမှာပေါ်နေတဲ့ သူလီးလေးကိုလက်နဲ့ ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုနေတာကို ကြည့်ပြီးတော့ ဇွန်လဲ ဇွန်စောက်ပတ်လေးကိုဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ပွတ်နေမိတယ်။

“ မမ ရယ် ကောင်းလိုက်တာ မမ စောက်ပတ်လေးကိုမြင်ရရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲနော်”

“ ဟာ…….ရှက်စရာကြီးချမ်းမြေ့ကလဲ”

“ ပြပါလား မမရယ် ခဏလေးပါပဲ”

“ ဟာကွာ”

“ လုပ်ပါ မမရယ်နော် ခဏလေးပဲဟာကို”

“ တကယ် ခဏပဲနော်”

“ ဟုတ်”

“ ဒါဆိုခဏ”

သူ့ကိုပြောရင်း ဇွန်ဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးကို ဇွန်းဒူးနားလေးထိ တွန်းချလိုက်ရင်း ပေါင်းလေးကားပြီးတော့ သူ့ကို ဖုန်းလေးနဲ့ ရိုက်ပြမိတယ်။ ဇွန် မရှက်နိုင်တော့ပါဘူးလေ။ ဖုန်းပေါ်က အကွက်သေးသေးလေးကနေဇွန်စောက်ပတ်လေးကို တပ်တပ်မက်မက်ကြည့်နေတဲ့ သူ့ကိုတွေ့ရတာ ဇွန့်အတွက်တော့ တမျိုးရင်ခုန်စရာပါ။ ညဖက်လူခြေတိတ်နေတဲ့ အချိန် တဖက်ကကောင်ချောလေးကို ဇွန့်စောက်ဖုတ်လေးကို ပြရတဲ့ အရသာကဇွန့်အတွက် ဆန်းကျယ်တဲ့ခံစားမှုပါပဲ။

“ မမရယ် မမစောက်ပတ်လေးကို လိုးချင်လိုက်တာ ကျွန်တော် အရမ်းကောင်းနေပြီ မမ စောက်ပတ်လေးကို ကျွန်တော်လိုးနေတယ်လို့ တွေးပြီးပွတ်နေနော် မမ”

“ အင်း”

သူပြောတဲ့ အတိုင်းလေးပဲ ဖုန်းပေါ်က သူ့လီးမာမာလေးကို ကြည့်ရင်း ဇွန်တွေးနေမိတယ်။

“ အား……….”

ဇွန်စောက်ဖုတ်လေးထဲ ကယားလိုက်တာ။ ဇွန်လေးသူလိုးတာကို ခံချင်နေမိတယ်။ ပြီးတော့….ပြီးတော့………..

“ အ…..အ…………….”

နွေးခနဲ ခံစားမှုလေးနဲ့အတူစိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေက ဇွန်လက်တစ်ချောင်းလုံးကို ရွဲနစ်လို့ပေါ့။

“ အ….အ……..မမရယ် ကျွန်တော် ပြီးတော့မယ် မမစောက်ဖုတ်လေးကို နီးနီးလေးရိုက်ပြပါလား”

ဇွန်မငြင်းနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ သူတောင်းဆိုတဲ့ အတိုင်းလေးပဲ ဖုန်းကို ဇွန်ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲကပ်လိုက်မိတယ်။နီးကပ်သွားတဲ့ ဖုန်းကင်မရာလေးထဲကနေ ဇွန်ရဲ့ ဆူတင်းနေတဲ့  စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားအိအိလေးတွေ ဇွန်သုံးတဲ့ ဆေးအစွမ်းကြောင့် မညိုပဲ ပန်းနုရောင် အကွဲကြောင်း ရဲရဲလေးတွေနဲ့ မာမာလေးထောင်နေတဲ့ ဇွန့်စောက်စေ့ ရဲရဲလေးက အရည်ကြည်လေးတွေနဲ့ ရွန်းစိုတောက်ပလို့ပေါ့။

“ အား……..မမရယ်”

ဇွန်လိုပဲ အနီးကပ်ရိုက်ပြတဲ့ သူ့လီးမာမာလေးကလဲ ရဲလို့ပေါ့။ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး ရုန်းကြွနေတဲ့ သူ့လီးကိုဇွန် ရင်ခုန်မိတယ်။ ဇွန် စောက်ပတ်လေးထဲမှာ သာဆိုရင်လေ……

“ အား……….”

တွေးမိလိုက်တဲ့ အချိန်ဇွန်စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ကျင်စိမ့်နေတာပဲ။

“ အား မမကို တင်းတင်းလေးဖက်ပြီးတော့ မမစောက်ပတ်လေးကို လိုးနေပြီနော်”

“ အို……သူပြောတဲ့စကားသံကဇွန်အတွေးထဲမှာ တရေးရေးပေါ်လာခဲ့တယ်”

“ သူ ဇွန့်ကို လိုးနေပြီတဲ့”

“ အား…………..ကောင်းလိုက်တာချမ်းမြေ့ရယ်  မမ အရမ်းကောင်းတယ်”

ဇွန်နှုတ်ကငြီးရင်း ဇွန် အစိထိပ်လေးကို လက်နဲ့ သွက်သွက်လေး ပွတ်နေမိတယ်။ ခံစားချက်တွေကလဲ ကောင်းသထက်ကောင်းနေတော့တာပေါ့။

“ အား……..ချမ်းမြေ့မမပြီးချင်ပြီ အား…………..”

“ ဟုတ် ကျွန်တော် မမကိုစောင့်နေတာ အတူပြီးရအောင်နော် မမ”

“ အင်း”

ဖုန်းမှာပေါ်နေတဲ့ သူ့လီးမာမာလေးကို ကြည့်ရင်း ဇွန် ခံစားချက်တွေနဲ့အတူ လက်ကိုသွက်သွက်လေးလှုပ်ရှားမိနေတုံး………..

“ အား………ချမ်းမြေ့ရယ်………..အ….အ……..အ…………အား မမပြီး တော့မယ်…..အား……………”

“ ပြီးပြီ…………..အ…..အ……အ……မမပြီးပြီ………….အား………………………………….”

“ အား မမရယ် ……………….အား …………………”

“ တွေ့လား မမ ကျွန်တော်အရည်တွေ အများကြီးထွက်သွားတာ”

“ တော်ပါ……….လူကြီးကို မဟုတ်တာတွေ လုပ်တယ်”

“ မမ ရယ် …..မမက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာကို”

“ ဟုတ်ပါပြီ……….ကဲအိပ်တော့ နောက်နေ့မှ ဖုန်းဆက်မယ်နော် Good Night”

“ ဟုတ် မမ Good Night နော်”

အပြန်အလှန်နှုတ်ဆက်ပြီးတော့ ဇွန်ဖုန်းလေးကို Tissue Stand လေးပေါ်မှာ အသာချရင်း စောက်ဖုတ်လေးကို ရေနဲ့ပွတ်သပ်ဆေးနေမိတယ်။ ပြီးတော့မှ ဇွန် ဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲတင်လို့ ဂါဝန်လေးကို အောက်ဖက် ဆွဲချလိုက်ရင်း ဇွန် တစ်ယောက်ထဲ ရှက်ပြုံးလေးပြုံးနေမိတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ သောကြာနေ့ကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ သားသားအလုပ်တွေ မောင့်အလုပ်တွေနဲ့ အိမ်သန့်ရှင်းရေးတွေပါလုပ်ရတာ မေဇွန့်အတွက်ပင်ပန်းပေမဲ့ မေဇွန်ပျော်နေမိတယ်။ မောင့် မိသားစုက ဇွန့်အပေါ်မှာ သမီးလေးတစ်ယောက်လို အမြဲသဘောထားသလို ဇွန့်အတွက်လဲတကယ့်ကို နွေးထွေးတဲ့ မိသားစုလေးပါပဲ။

“ တင်…..တောင်”

တံခါးဘဲလ်သံလေးအဆုံးမှာ ထောက်ခနဲ့ပွင့်သွားတဲ့ တံခါးရွက်နောက်က မောင်…ပြီးတော့ ဖေဖေ မေမေ နဲ့ မောင့်ညီမလေး……………

“ Long time no see သမီး …နေကောင်းရဲ့လား”

နှုတ်ဆက်သံနဲ့ အတူ ဇွန့်ကိုလက်နှစ်ဖက်ကားပေးတဲ့ ဖေဖေရင်ခွင်ထဲကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်လေးပွေ့ဖက်ရင်းနှုတ်ဆက်ရင်းဖြေလိုက်မိတယ်။

“ ဟုတ် ဖေဖေ …ဖေဖေတောင် နဲနဲ ပိန်သွားတော့ နုသွားတယ်”

“ ဟားဟား ငါ့သမီးကတော့ တကယ်ပါပဲ မြှောက်တတ်တာကို”

“ မေမေလဲ လှလာတာပဲ ညီမလေးက ပိုလို့တောင် ချစ်စရာကောင်းလာသေးတယ်”

“ မမ က ပိုတောင်နုလာသေး………..”

စနောက်သံတွေနဲ့ အိမ်ခန်းလေးက ပိုလို့အသက်ဝင်နေလေရဲ့ ။ မိသားစုနဲ့ အတူပျော်နေတဲ့ မိန်းမကို အဝေးကလှမ်းပြောင်ပြနေတဲ့ မောင့်မျက်နှာမှာလဲ အပျော်တွေကူးစက်လို့။

“ ဖေဖေတို့ စားပြီးမှနားလေ သမီးဟင်းတွေ ချက်ထားတယ်”

“ မစားတော့ပါဘူး သမီးရယ် ရေချိုးပြီးနားလိုက်တော့မယ် သမီးတို့လဲ နားတော့  ညဉ့်နက်နေပြီ”

“ ဟုတ် ဖေဖေရော မေမေရော စားချင်တာရှိရင် ပြောနော် သမီးချက်ကြွေးမယ်”

“ ဟင်….မမကလဲ သမီးတော့ မပါဘူးပေါ့”

နှုတ်ခမ်းလေး စူရင်းပြောလာတဲ့ မောင့်ညီမလေးက ဇွန့်မျက်လုံးထဲမှာတော့ ပြည့်ပြည့်လေးဖြစ်လာယုံက လွဲလို့ အရင်အတိုင်း ချစ်စရာကောင်းနေဆဲလေ။ ညီမလေးနားကိုသွား လို့ ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်းနဲ့

“ ညီမလေးက မမနဲ့ အကြိူက်တူပဲလေ ဆိုတော့ မပြောလဲ မမ သိတာပေါ့”

“ ဒါဆို မနက်ဖြန် သမီးကြိုက်တာကြွေးနော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ရှင့်……..ညီမလေးစိတ်တိုင်းကျဖြစ်စေရပါမယ်”

ဒီလိုနဲ့ပဲ အပြုံးလေးတွေနဲ့ ညလေးတစ်ညက လှလှပပကုန်ဆုံးသွားခဲ့တယ်လေ။

..................................................................................................

“ သမီး သားပြောတဲ့ ကလေးကသူလေးလား”

ရုတ်တရက် နောက်ကနေ မေးလိုက်တဲ့ဖေဖေအသံကြောင့် နေ့လည်စာထမင်းဘူး ထည့်ပေးရင်းလှည့်ကြည့်ပြီးတော့ ဖြေလိုက်မိတယ်။

“ ဟုတ်တယ် ဖေဖေ ”

“ သားသား ဒါ ဦးရဲ့ ဖေဖေ”

“ အော် ဟုတ်ကဲ့ဗျ”

“ လူချောလေးပဲကွ မနေ့ညကစာကျက်ပြီးအိပ်နေတယ် ထင်တယ်”

“ ဟီးဟုတ်တယ်…..ကျေးဇူးပါဦး ခွင့်ပြုပါဦး ကျောင်းကားရောက်တော့မှာမို့လို့”

“ အော် …အေးအေး”

တံခါးကိုသော့ပြန်ပိတ်ရင်း ဧည့်ခန်းကဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ ဖေဖေဖက်ကို လှည့်လိုက်ရင်းနဲ့

“ ဖေဖေအစောကြီးနိုးတာရော အိပ်မပျော်လို့လား”

“ အိပ်ပျော်ပါတယ် ကိုယ့်မြေကိုယ့်ရေ ပြန်ရောက်တော့လဲ စောစောထပြီးတော့ လဖက်ရည်ဆိုင်လေးဘာလေးသွားထိုင်ချင်လို့”

“ အော် ဖေဖေကလဲ ခုနှစ်နာရီလောက်မှသွားပေါ့ အခုအိမ်မှာပဲ သောက်လေ ကော်ဖီသောက်မလားလဖက်ရည်ပဲ သောက်မလား သမီးဖျော်ပေးမယ်လေ”

“ ရပါတယ် သမီး သွားအိပ်တော့လေ”

“ သမီးကမနက်ဆို အမြဲပုံမှန်ထနေကျလေ ဖေဖေသားသာ နေမြင့်မှထတာ”

“ ဟုတ်လား ဒီကောင် စက်ရုံကိုရော ပုံမှန်သွားကြည့်ရဲ့လား”

“ ဟုတ်ပုံမှန်တော့ သွားပါတယ်”

“ ခဏနော် သမီးလဖက်ရည်သွားဖျော်လိုက်မယ် လဘက်ခြောက်ကို နှပ်ပြီး ဖျော်တာဆိုတော့ ကောင်းတော့ကောင်းမှာပါ ဖေဖေသောက်ကြည့်ပေါ့”

“ အေးအေး”

ပြောပြီးတော့ ဖေဖေရှေ့ကနေထွက်လာခဲ့မိတယ်။ သုံးလေးလှမ်းလှမ်းပြီးတော့မှ….

“ ဖေဖေ..ဟို”

“ အို………”

ရုတ်တရက်ပူသွားတဲ့ ပါးပြင်နှစ်ဖက်က ပန်းနုရောင်သန်းသွားမယ် ထင်တယ်။ ဇွန်လေ ရင်တွေတဆတ်ဆတ်ခုန်သွားရင်း လက်ဖျားလေးတွေ အေးစက်လို့သွားတယ်။ ရုတ်တရက်လှည့်ပြီး မေးဖို့လှည့်လိုက်တဲ့ အချိန် ဖေဖေမျက်ဝန်းတွေက ဇွန့်ညအိပ်ဝတ်ဂါဝန် လေးထဲက ထင်းထင်းလေးပေါ်နေတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးထဲက ဖင်လုံးအိအိလေးတွေကို စိုက်ကြည့်လို့ပေါ့။ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ ရင်ကိုထိန်းရင်း….

“ ဟို ဖေဖေ ဟို……ဟိုလေ….သကြားတစ်ဇွန်းလောက် ထည့်မယ်နော်”

“ အော် အေးသမီးလေး”

ဖေဖေကတော့ မသိသလိုပါပဲ လူကြီးမို့လို့များလားတော့ မသိဘူး ။ အိနြေကြီးနဲ့ဇွန့်မှာသာရင်တွေတုန်လို့………..

“ ရပြီး ဖေဖေ သောက်ကြည့်ပါအုံး”

“ အော် အေးအေး သမီးအိပ်ချင်ရင်သွားအိပ်လေ အစောကြီး ရှိသေးတာကို”

“ မအိပ်ချင်တော့ပါဘူး ဖေဖေရယ် သမီးအကျင့်ဖြစ်နေပြီ”

ဖေဖေကို ပြန်ဖြေရင်း ဆိုဖာပေါ်ကို ဇွန်လဲဝင်ထိုင်လိုက်မိတယ်။

“ ဒါနဲ့ ကလေးက ဘယ်နှစ်တန်းလဲ ”

“ ရှစ်တန်းဖေဖေ သူမိဘတွေက နယ်မှာဆိုတော့ သမီးတို့ဆီမှာ နေရင်းကျောင်းတက်တာ”

“ အင်း ကောင်းပါတယ် သမီးတို့လဲ သားသမီးယူဖို့ မစဉ်းစားတော့ဘူးလား”

“ ဟို….ကြိုးစားပါတယ် ဖေဖေရယ် မရတာလေ”

“ ဟေ…….ဆရာဝန်နဲ့ရေ ာမတိုင်ပင်ဘူးလား”

“ မောင့်သူငယ်ချင်းဆရာဝန်နဲ့တော့ တိုင်ပင်တယ် ဟို….ဟို သမီးက မရနိုင်ဘူး ပြောတယ်”

“ သမီးရယ် စိတ်မကောင်းမဖြစ်နဲ့ ဟုတ်ပြီလား”

ခေါင်းလေးငုံ့ရင်းဖြေလိုက်တဲ့ဇွန့်ကိုဆံပင်တွေကို ဖွဖွသပ်ရင်းဖေဖေနှစ်သိပ်ရှာတယ်။

“ ဟုတ်”

“ ခုလဲ ကိုယ့်သားလေးလိုပါပဲ ဖေဖေတွေ့နေတာ သူလဲ သမီးတို့ကို ချစ်ပါတယ် သူ့ကိုမွေးစားလိုက်ပေါ့ သမီးရဲ့”

ရယ်ပြီးပြောလိုက်တဲ့ ဖေဖေစကားသံကိုကြားလိုက်တဲ့ အချိန် မေဇွန့်ရင်တွေ တဆတ်ဆတ်ခုန်လာမိတယ်။တကယ်တော့ သားသားနဲ့ မေဇွန်ရဲ့ဆက်ဆံရေးက မေမေနဲ့သားလို မဟုတ်ခဲ့ဘူးဆိုတာ ဖေဖေများသိသွားရင်… ဖေဖေပြောသလို မေဇွန်က သူ့ကိုမွေးပြီးတော့ …..အို………တကယ်ဆို သူ့ကမှ တီလေး တီလေးနဲ့ ဇွန့်ကို စား နေတာပါ။ တစ်ယောက်ထဲ တွေးရင်း မေဇွန်ပြုံးလိုက်မိတယ်။

“ သမီးဘာတွေ သဘောကျပြီးပြုံးနေတာလဲ”

“ အော်မဟုတ်ပါဘူး သားသားက ချစ်စရာကောင်းတာလေးတွေ တွေးမိလို့ပါ”

“ အင်း အခုဆို အားလုံးသံယောဇဉ်တွေ ဖြစ်နေကြပြီဆိုတော့ မွေးစားလိုက်ရင်လဲ ပြီးသွားတာပဲလေ”

“ အင်း ဟုတ်တယ်နော် ဖေဖေ”

ထောက်ခံသလို ပြောရင်းဖေဖေ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဆိုဖာပေါ်ကို ခြေတဖက်တင်ရင်းခြေသလုံးကို နှိပ်နေတယ်လေ။

“ ဖေဖေ ညောင်းနေလို့လား သမီးနှိပ်ပေးမယ်လေ”

“ ရတယ် သမီး မနေ့ကလေယာဉ်စီးလာတော့ ခြေသလုံးတွေက တောင့်နေတာ”

“ ရပါတယ် လာပါ သမီးနှိပ်ပေးပါ့မယ်”

ပြောရင်း ဖေဖေခြေထောက်ဘေးက ဆိုဖာလေးအောက်မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီးတော့ ဖေဖေခြေထောက်တွေကိုပေါင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ရင်း ခြေသလုံးကို နှိပ်ပေးနေမိတယ်။ ပုဆိုးအောက်က ခြေသလုံးသားတွေက လူငယ်တစ်ယောက်လို သန်မာနေဆဲပါပဲ…..

“ ဖေဖအကြောတွေ တင်းနေတာပဲနော်”

မော့ကြည့်ရင်းပြောလိုက်တဲ့ အချိန် ဖေဖေအကြည့်တွေက ညဝတ်ဂါဝန်လည်ဟိုက်လေးထဲကနေထင်းထင်းလေး ထွက်နေတဲ့ ဘော်လီအနက်လေးနဲ့ ပုံ့ပုံ့လေးလျှံထွက်နေတဲ့ ရင်သားအိအိလေးကို ငေးစိုက်ကြည့်နေတယ်လေ။

“ အို………..”

ဇွန် ရင်တွေ တလှပ်လှပ်ခုန်လို့လာတယ်။ မောင့်ဖေဖေဆိုတဲ့ အသိရှိနေပေမဲ့ ဧည့်ခန်းမီးဝါဝါလေး အောက်မှာနှစ်ယောက်ထဲ ရှိတဲ့ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ဆိုတဲ့ စိတ်ကနိုးကြွလို့လာတယ်။ အစက သတိမထားမိပေမဲ့ ဇွန့်ပေါင်သားအိအိလေးပေါ်မှာ ဖိထားတဲ့ ဖေဖေခြေဖဝါးလေးတွေကလဲ ဇွန့် ရင်ကို ပိုလိုနွေးလာစေတယ်။

နှိပ်နေတဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်က နေနောက်တစ်ဖက်ပြောင်းလိုက်တဲ့ အချိန် လျောကျလာတဲ့ ခြေဖဝါးလေးက ဇွန့်ပေါင်ကြားတည့်တည့်က ဖောင်းဖောင်းလေးခုံးအိနေတဲ့ အသားစိုင်နွေးနွေးလေးကို ထိမိသွားခဲ့တယ်။

ဇွန်တုန်သွားခဲ့ပေမဲ့ မလှုပ်ရှားမိခဲ့ဘူး ။ ဖေဖေဆီက သက်ပျင်းချသံတိုးတိုးလေတစ်ချက်။ ပြီးတော့ စည်းချက်မှန်မှန်နှိပ်ပေးနေတဲ့ ဇွန့်လက်ချောင်းလေးတွေက ပုံမှန်လှုပ်ရှားနေဆဲပါပဲ။ အဲ့ဒီ အခြေအနေလေးကိုဖယ်လွဲလိုက်ဖို့ နှစ်ယောက်လုံး မကြိုးစားမိခဲ့ဘူး။ ဇွန့်လက်နဲ့ ဖေဖေခြေသလုံးက ထိတဲ့ အသံက လွဲလို့ ဧည့်ခန်းလေးပကတိ ငြိမ်သက်လို့………..။

ထိကပ်နေတဲ့ အသားစိုင်နှစ်ခုကြားမှာဇွန့်ဂါဝန်လေးနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး ရှိနေပေမဲ့ နှစ်ဦးစလုံးရဲ့အတွေးတွေထဲမှာတော့ အကာအရံမဲ့ ခံစားမှု့တွေ ချိတ်ဆက်လို့ပေါ့။ ဇွန်မလှုပ်မိခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဇွန့်နှလုံးသားကတော့ အထိန်းအကွပ်မဲ့ လှုပ်ခါနေမိတယ်။ အသိစိတ်လွတ်သွားတဲ့ တစ်ချက်တစ်ချက်တိုင်းမှာ ဇွန် စလိုက်ချင်ပေမဲ့ မောင့်ဖေဖေဆိုတဲ့ အသိ ။ ပြီးတော့ ….ပြီးတော့ ဇွန်ကမိန်းခလေးပဲ။ မိန်းခလေးက စရမယ်တဲ့လားရှင်။

“ အို……….ဇွန်ရင်တွေ ခုန်လိုက်တာ”

ဖေဖေခြေထောက်လေးက ဇွန်စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲကို တစ်ချက် ဖိဝင်လိုက်ပြီးတော့ တစ်ပြိုင်ထဲပဲ..

“ ရပါပြီ သမီးလေးရယ် ဖေဖေလဲ အညောင်းပြေပါပြီ”

လူကြီးဆန်ဆန် ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းပြောလိုက်တဲ့ ဖေဖေအသံတွေက စီးချက်မကျပဲတုန်ခါလို့…။ ပြောပြီးတာနဲ့ ဖြေးဖြေးလေးဖယ်သွားတဲ့ ခြေချောင်းလေးတွေနောက်ကို ဇွန့်စိတ်တွေ လိုက်ပါသွားသလိုပါပဲ။

“ နောက် ဖေဖေ အနှိပ်ခံချင်ရင်ပြောနော် သမီးကို အားမနာပါနဲ့”

ဇွန့် စကားအဆုံးမှာ ဇွန့်လက်မောင်းလေးကို ဖွဖွဆုပ်ကိုင်ရင်း ဆိုဖာပေါ်တက်ဖို့ ဖေးမပေးတယ် ။ ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တဲ့ အချိန် ဖေဖေလက်နွေးနွေးလေးက ဇွန်ပေါင်တံအိအိလေးကို ဂါဝန်ပေါ်ကနေ ဖွဖွလေးပွတ်ပေးရင်းဇွန့်နားရွက်နုနုလေးနားကိုတိုးကပ်လို့

“ ဖေဖေပြောပါ့မယ် သမီးလေးရယ်”

မနက်ခင်းရဲ့ သာယာတဲ့ ငှက်သံလေးတွေက ဇွန့်ရင်ထဲက မတင်မကျခံစားချက်ကို နှစ်သိမ့်လို့။ ဖေဖေလက်ကို ဖွဖွလေးဖယ်ရင်း မနက်စာပြင်ဖို့ ဇွန်ထွက်ခဲ့မိတယ်။ ဒီတစ်နေ့လုံးဖေဖေနဲ့ ဇွန့်ရဲ့ ဆက်ဆံရေးက ပုံမှန်ပါပဲ။ ဇွန်သာတစ်ချက်တစ်ချက်ဖေဖေကို မျက်နှာမပြရဲအောင် ရှက်မိတာ။ ဒါပေမဲ့ ဖေဖေရဲ့ ဆက်ဆံမှု့ကတော့ ဇွန်အပေါ်အရမ်းကို ကြင်နာနေသလို ခံစားခဲ့ရတယ်။

ဇွန်ပျော်ပါတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ဖေဖေ့ အကြည့်တွေကိုတော့ ဇွန်ရင်ခုန်မိတာ အမှန်ပဲ။ အဲ့လို အကြည့်စူးစူးလေးနဲ့ ဆုံတိုင်း ဇွန်ရင်တွေ နွေးခဲ့ရတယ်။ ပြီးတော့ ဇွန်ပေါင်ကြားက ခပ်နွေးနွေး အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာမိသလိုလို ခံစားခဲ့ရတိုင်း တစ်ယောက်ထဲ ကြိတ်ရှက်ခဲ့မိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ နေ့ရက်တွေတရွေ့ရွေ့ပေါ့။ မောင့်ကိုစိတ်ထဲက ကြိတ်တောင်းပန်ခဲ့ရတာလဲ အကြိမ်ကြိမ်။

တကယ်တော့ မောင့်ဖေဖေဟာလဲ ဇွန့်ဖေဖေပါ။

ဒါပေမဲ့…..မိန်းကလေးစိတ်က သိပ်ပြီးဆန်းကြယ်တာပဲ ။ မောင့်ဆီကမရခဲ့တဲ့ ကြင်နာယုယမှု ဂရုစိုက်မှုလေးတွေကိုပေးတဲ့ တခြားယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကို စိတ်ထဲက သာယာမိတာ ဇွန်မှားနေတယ်ဆိုရင်တောင်ဇွန်မပြင်ချင်ခဲ့ဘူး။ ကျင့်ဝတ်တွေနဲ့ တပ်မက်မှုတွေ လွန်ဆွဲခဲ့တိုင်း ဇွန့်အသိတရားတွေ ကျရှုံးခဲ့တာအကြိမ်ကြိမ်ရယ်။ ဖေဖေကြောင့်လဲ ဇွန်ရင်ခုန်ခဲ့ရတယ်။ ဇွန့်ဘဝမှာ မှတ်မှတ်ရရပေါ့ ။ ဇွန်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးလက်ဆောင်ရခဲ့ဘူးတယ် ဖေဖေရယ်လေ။

“ သမီးလေးအတွက်”

ပြောရင်းလက်ထဲကို လှမ်းပေးတဲ့ အိတ်လှလှလေး Shopping ကပြန်လာတဲ့ အချိန်ပေါ့ အားလုံး အိမ်ကိုပြန်လာပြီးတော့ တိုက်ရှေ့လမ်းတစ်ဖက်က ဆိုင်လေးမှာ အအေးသောက်နေတဲ့ အချိန် အိမ်ကို ဇွန်နဲ့ ဖေဖေအရင်ပြန်နှင့်ခဲ့တယ်။ အိပ်ထဲရောက်ရောက်ချင်း ဖေဖေလှမ်းပေးတဲ့ အထုတ်လေးထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ ဇွန်မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံး ခပ်နွေးနွေး ရဲသွားမိတယ်။

“ ဟို…………ဖေဖေ……..ဟာ……ဖေဖေ ဘယ်လို ဝယ်ခဲ့တာလဲဟင်”

“ သမီးညီမလေးကို ရွေးခိုင်းတာပေါ့ သမီးနဲ့လိုက်မဲ့ ဟာမျိုးလို့”

“ ဟာ………..ဖေဖေရယ် ညီမလေး တစ်မျိုးထင်နေရင်………..အို…..သမီးရှက်လိုက်တာ”

“ သမီးကလဲ ဒါက ဟိုမှာ ဆန်းတာမှ မဟုတ်တာ”

“ ဖေဖေ ရယ်………ကျေးဇူးပါနော်”

ဇွန်ပြောတော့ ဖေဖေရယ်လေ ပြုံးနေရင်းနဲ့

“ ဝတ်ကြည့်လေ သမီး အဆင်ပြေလားလို့”

“ ဟို…………”

ဇွန်ပြောမယ်ဟန်ပြင်ပြီးကာမှ ပြုံးရင်းခေါင်းငြိမ့်ပြတဲ့ ဖေဖေကြောင့်အထုတ်လေးကို ဆွဲရင်းအခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့မိတယ်။ ဇွန့်ရင်တွေ တကယ်ပဲ တလှပ်လှပ်ပေါ့။ အခန်းထဲရောက်တော့မှ အထုတ်လေးထဲကဘောင်းဘီလေးနှစ်ထည် အနီရဲရဲလေးနဲ့ အဖြူအနက်ဆင်းလေး တစ်ထည်ပေါ့။ ဇွန်ရင်တွေခုန်လိုက်တာ။ ပြီးတော့စိတ်ထဲမှာလဲ ကြည်နူးနေမိသလို ခံစားခဲ့ရတယ်။

ဇွန်ဘဝမှာ ပထမဆုံးလေး။ မောင်နဲ့ အိမ်ထောင်သက် သုံးနှစ်အထိ မောင် တောင် ဇွန့်ကို အဲ့လို ဝယ်မပေးခဲ့ဖူးဘူး။ ရင်ခုန်ကြည်နူးမှုတွေ ရောထွေးနေတဲ့စိတ်နဲ့ ဇွန်ထမီစကတ်ဇစ်လေးကို ဆွဲချလိုက်ရင်း ဖင်လုံးလေးမှာ တင်းတင်းလေး ဖိကပ်နေတဲ့ စကတ်သားလေးကို လက်နဲ့လျောချလိုက်မိတယ်။

ပြင်ပကလေနဲ့ ထိတွေလိုက်ရတဲ့ အရသာလေးက ပုံမှန်ပေမဲ့ ဇွန်ပေါင်သားအိအိလေးတွေမှာတော့ ကြက်သီးဖုသေးသေးလေးတွေ ပေါ်လာတဲ့ အထိ ဇွန်စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတာပေါ့။ ဝတ်ထားတဲ့ ဆင်စွယ်ရောင်အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးကို လိပ်ချွတ်လိုက်တော့ ပေါင်ကြားတည့်တည့်က နှစ်ထပ်ချုပ်ထားတဲ့ ချည်သားလေးမှာ အရည်စီးစီးလေးတွေနဲ့ စိုစွတ်လို့။

ခြေဖျားလေးကနေ လိပ်ချွတ်လိုက်ရင်း ဖေဖေ ဝယ်ပေးတဲ့ ပိုးသားအတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ရဲရဲလေးကို ကိုင်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ဇွန့်လက်တွေ ပုံမှန်ထက်အေးစက်လို့လာတယ်။ ကြောက်စိတ်နဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုရောထွေးနေတဲ့ အချိန်ဟာ မိန်းခလေးတစ်ယောက်အတွက် အသိအကင်းမဲ့ဆုံး အချိန်မျာ းဖြစ်နေမလားဇွန် မသိတော့ပါဘူး။ ကုတင်ဇောင်းလေးမှာ ထိုင်ရင်းဘောင်းဘီအိအိလေးကို ဟလို့ လွယ်လျှဖွေးအိနေတဲ့ဇွန်ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်ကို ဘောင်းဘီထဲကို ထိုးထည့်လိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ တစ်ဆက်ထဲပဲ နောက်ထပ်တစ်ဖက်………….။

တရွေ့ရွေ့ခြေသလုံး သွယ်သွယ်လေးဆီကို ဆွဲတင်လိုက်တဲ့ ဘောင်းဘီရဲရဲလေးက ဇွန့်ရဲ့ နို့နှစ်ရောင်အသားစိုင်လေးပေါ်မှာ ထင်းထင်းလေးပေါ်လွင်လို့……။ ချောအိနေတဲ့ ဒူးနားကို ရောက်တော့မှ ဇွန်မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရင်း ပေါင်ရင်းရောက်တဲ့ အထိ ဆွဲတင်လိုက်မိတယ်။ တကယ်ပါပဲ ။ ပိုးသား အိအိလေးတွေနဲ့ပွေ့ဖက်ထုပ်ပိုးလိုက်တဲ့ ဇွန်ဖင်လုံးအိအိလေးတွေက ဘောင်းဘီရဲရဲလေးထဲမှာ အတိအကျပေါ့။ တင်းတင်းလေးအိနေတဲ့ ဆီးခုန်မို့မို့လေးကနေ လျောဆင်းလာတဲ့ ပိုးသားနုနုလေးက ဇွန်စောက်ဖုတ် အိအိလေးနဲ့ ထိတွေ့ဖိကပ်လိုက်ရတဲ့အတွေ့ကြောင့် အရည်နွေးနွေးလေးတွေထပ်ပြီး စွတ်စိုလာပြန်တယ်လေ။

ဇွန်အလန့်တကြားဘောင်းဘီလေးကို လက်နဲ့ဆွဲလှန်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ အရမ်းကို နောက်ကျသွားခဲ့ပြီ။ ဇွန်စောက်ရည်ချွဲချွဲလေးတွေကို ပိုးသားဘောင်းဘီခွကြားလေးက စုပ်ယူပြီးနှင့်ပြီကော။

အို……..ဇွန်လေ…………ဇွန်ရှက်လိုက်တာ။

တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားလာတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ဘောင်းဘီ ခွကြားလေးကနေ အုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ဇွန်အရည်နွေးနွေးလေးတွေးက ပိုလို့ စိမ့်ထွက်လာသလို ခံစားရတယ်။ ဘောင်းဘီခွကြားလေးမှာ နွေးအိလို့ပေါ့။

“ ဒေါက်ဒေါက်ဒေါက်”

တံခါးခေါက်သံလေးနဲ့ အတူ ဖေဖေအသံက တပြိုင်ထဲ ပေါ်ထွက်လာတယ်။

“ သမီးလေး အဆင်ပြေလား  ဖေဖေကို ပြပါအုံး”

“ အာ………ဖေဖေ”

အခန်းထဲကနေ ဇွန့်ရဲ့တုန်ပြန်တဲ့ အသံက တုန်ရီလုပ်ခါလို့..

“ ခဏပဲ သမီးရဲ့ မြန်မြန်တော်ကြာ ပြန်လာတော့မှာ”

ဖေဖေစကားကို ကြားလိုက်တဲ့ အချိန်ဇွန်ရင်ထဲမှာ ပိုပြီး ပူနွေးလာတယ်။ တကယ်ပဲ ဇွန်လဲ ဒီအချိန်လေးကိုမကုန်ချင်ပါဘူး ဖေဖေရယ်။ ဒါပေမဲ့ ဟို…..ဇွန်က ….ဇွန်က ဖေဖေချွေးမလေ။ အတွေးတွေ ယောက်ယက် ခတ်နေရင်းဇွန်မသိစိတ်က တံခါးလက်ကိုင် ဘုလေးကို ဘယ်အချိန်ဆွဲလှည့်လိုက်မိလဲ မသိတော့ပါဘူး။ ဇွန့်ရှေ့မှာ ဖေဖေရယ်လေ တီရှပ်အဖြူကျပ်ကျပ်လေးနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီရဲရဲလေးပဲ ဝတ်ထားတဲ့ ဇွန့်ရှေ့မှာရပ်ရင်း ဇွန့်ကိုငေးငေးလေးကြည့်နေတယ်။ ဇွန့်ခေါင်းလေးကို ငုံ့ချလိုက်မိပေမဲ့ မိန်းခလေးရဲ့ အသိစိတ်အစွမ်းကြောင့်များလား ဖေဖေဇွန့်ဆီးခုန်ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို ကြည့်နေတယ်ဆိုတာ သိနေတယ်။

...............................................................................................

လေးပေမီးချောင်းရဲ့ အလင်းရောင်အောက်မှာ လှချင်တိုင်းလှနေတဲ့ ချွေးမလေးကို ဦးထွန်းမင်း ငေးကြည့်နေမိတယ်။ သားကြီးရဲ့ မိန်းမဆိုတဲ့ အသိကို ကြိုးစားသွင်းနေမိပေမဲ့ ဆန်ကျင်ဖက် ရာဂစိတ်တွေက ခြေဖျက်နေတယ်လေ။ ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့ အိမ်ထဲက အိပ်ခန်းလေးထဲမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ရဲရဲလေးနဲ့ နုဖတ်ထွေးအိနေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ လိုးချင်နေမိတာအမှန်ပါ။

ပုဆိုးအောက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှာ တဆတ်ဆတ် တင်းမာနေတဲ့ လိင်တံရဲ့ ရုန်းကန်နေတဲ့ အရှိန်ကိုလဲ ကောင်းကောင်းခံစားနေမိတယ်။

“ လှလိုက်တာ သမီးလေးရယ်”

တုန်ရီနေတဲ့စကားသံတွေကို တိုးတိုးလေး ရေရွတ်ရင်းချွေးမလေးနားကို တိုးကပ်သွားတော့ ရှက်ရွံနေရှာတဲ့သမီးလေးကို ကြည့်ရင်း ပုခုံးသားနုနုလေးတွေကို ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။

“ ဖေဖေ……..”

တိုးတိုးလေးရယ်ပါ။ တကယ့်ကို နှစ်ကိုယ်ကြား တိုးတိုးလေးပေါ့။ ဇွန့်ရဲ့ စကားသံလေးအဆုံးမှာ ဖေဖေရယ်လေ ဇွန်ကိုယ်လုံးထွေးထွေးလေးကို ဆွဲယူပွေ့ဖက်လိုက်တယ်။ ဖေဖေ့ ရင်ခွင်နွေးနွေးထဲကို နစ်ဝင်သွားတဲ့တစ်ပြိုင်နက် ဇွန်လေ……ဇွန် မျက်ရည်တွေ တားမရအောင် စိမ့်ထွက်လာခဲ့မိတယ်။

“ သမီးလေ ငိုနေတာလား”

“ ဟင့်……………”

ရှိုက်သံလေးနဲ့အတူ ဖေဖေကို တင်းတင်းလေးဖက်ရင်း ရင်ခွင်ထဲကို တိုးသထက် တိုးနေမိတော့တယ်။ ဇွန်ငိုနေမိတယ်။ ကြောက်တယ်ဆိုတာထက် ရင်ထဲမှာ နွေးထွေးလုံခြုံသွားတဲ့ ကြင်နူးမှု့ကြောင့်ရယ်ပါ။ ဇွန်ဘဝမှာ အကြိမ်ကြိမ်သူစိမ်းယောင်္ကျားလေးတွေနဲ့ နေခဲ့ဘူးတယ်။ ဒါပေမဲ့ အခုလို နွေးထွေးလုံခြုံစိတ်ချတဲ့ ခံစားမှုမျိုး ဇွန် မရခဲ့ဘူးလေ။

တင်းတင်းလေး ထွေးပွေ့ထားတဲ့ ဖေဖေလက်တွေက ဇွန်တင်ပါးအိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်နေပေမဲ့ ဇွန်မငြင်းခဲ့မိဘူး….။ ဇွန်လေ….ဇွန် မငြင်းရက်ခဲ့ဘူး။ ဖေဖေ့ကို ဖက်ထားတဲ့ ဇွန့်လက်တွေကိုဖယ်ရင်း ဖေဖေလည်တိုင်ဆီကို ခိုတွဲချိန်လိုက်မိတယ်။

လွတ်လပ်သွားတဲ့ ဖေဖေလက်တွေက ခါးဆီမှာကျပ်ကျပ်လေးကပ်နေတဲ့ ဇွန်တီရှပ်အနားစလေးကို ကိုင်ရင်း အပေါ်ကိုပင့်ချွတ်ပေးတဲ့ အချိန် ဇွန်လေ ကလေးလေးတစ်ယောက်လို လက်လေးမြှောက်ပေးမိပြန်တယ်။ ဇွန့်ခေါင်းလေးကို ကျော်လွန်သွားတဲ့ တီရှပ်အဖြူရောင်လေးက ဇွန့်ဆံနွယ်အိအိလေးတွေကို ဆွဲယူဖြန့်ဖွပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပြန်ကျလာတဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေက ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်မှာ ခပ်ရိုင်းရိုင်းဖွာကျလို့ပေါ့။

အခုခေတ်မော်ဒယ်တွေလို မပိန်ပေမဲ့ပြည့်တင်းတင်း ပုခုံးသားအိအိလေးတွေမှာ နစ်ဝင်နေတဲ့ ဘော်လီကြိုးအနက်ရောင်လေးနဲ့ နုထွေးအိစက်နေတဲ့ ရင်သားအိအိလေးတွေကို မလုံတလုံ ဆွဲမပင့်တင်ထားတဲ့ဘော်လီအနက်ရောင်လေးက နို့နှစ်ရောင် အသားစိုင်အိအိလေးပေါ်မှာ ထင်းထင်းလေး အိဝင်လို့ပေါ့။

“ ဖေဖေ”

မျက်ရည်စလေးတွေနဲ့ မော့ကြည့်ရင်း တိုးတိုးလေးခေါ်မိတော့ အပြုံးလေးနဲ့ ငုံ့ကြည့်လာတဲ့ ဖေဖေရယ်လေ။

“ သမီးကို အထင်သေးသွားပြီ ထင်တယ်”

“ သမီးရယ်…………………..”

ဖေဖေစကားမဆုံးခင်မှာပဲ နူးညံ့တဲ့ ဇွန့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာပေါ်ကို ပိကျလာတဲ့ ဖေဖေနှုတ်ခမ်းတွေကြောင့် ဇွန့်စကားလုံးတွေ တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့တယ်။ နုထွေးတဲ့ဇွန့်နှုတ်ခမ်းအိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေးယက်ပေးလာတဲ့ဖေဖေလျှာနွေးနွေးလေးကို ဇွန်တပ်တပ်မက်မက် စုပ်ယူလိုက်မိတယ်။

မောင့်ဖေဖေဆိုတဲ့ အသိထက် ယုယတတ်တဲ့ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်လို့ပဲ ဇွန်စိတ်ထဲမှာ မြင်ယောင်လာလေလေ ဖေဖေနဲ့ဇွန့်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေက ပိုပြီးတော့ နုညံ့နွေးထွေးရင်း နှစ်ယောက်အတူ အချစ်ကဗျာတစ်ပုဒ်ကို ကာရံညှိနေမိတယ်။

-----------------------------------------------

ဘဝမှာ လိင်ဆက်ဆံတဲ့ အတွေ့အကြုံကို သားသမီးနှစ်ယောက်ရတဲ့ အထိ အကြိမ်ကြိမ်ကြုံခဲ့ဖူးပေမဲ့ အခုလိုအစွန်းရောက်တဲ့ တပ်မက်မှုမျိုးတစ်ခါမှ မကြုံခဲ့ဖူးဘူးလေ။ မေဇွန့်အပေါ်မှာ သမီးလေးတစ်ယောက်လို ချစ်ခဲ့ဖူးပေမဲ့ ခုလို လိုးဖို့အထိ တစ်ခါမှမစဉ်းစားခဲ့မိဘူး။ ခုတော့ သားနဲ့ချွေးမလေးရဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ သားမရှိတဲ့ အချိန် သမီးလေးကို ရင်ခွင်ထဲမှာ ထွေးပွေ့ရင်း ပွတ်သပ်ချော့မြူနေရတဲ့ခံစားချက်က တကယ့်ကိုအိပ်မက်လိုပါပဲ။

တစ်ကိုယ်လုံး အပြစ်ပြောစရာမရှိတဲ့ မေဇွန်လေးရဲ့ အိစက်စက်ကိုယ်လုံးနွေးနွေးလေးကို ဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်းထွေးထွေးလေးကို နမ်းရတဲ့အရသာ…။ ပြီးတော့ ချွေးမလေး….သားရဲ့မိန်းမ ဖွံထွားထွားလေးကို လိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိက ဘာနဲ့မှမတူတဲ့ ရမက်ခံစားမှုလေးပေါ့။ ပုခုံးအိအိလေးထက်က ဘော်လီကြိုးလေးကို ဆွဲဖယ်လိုက်တော့ လက်မောင်းပြည့်ပြည့်လေးပေါ်ကို လျောကျသွားတဲ့ ဘော်လီ ကြိုးလေးက ယိမ်းနွဲ့လို့ နို့တင်းတင်းလေးတွေကို ဖိအုပ်ထားတဲ့ ဘော်လီခွက်လေးကို ဟလိုက်တော့ ပန်းနုရောင်ခပ်ရင့်ရင့် နို့သီးခေါင်းလေးက တင်းတင်းလေးနဲ့ ထွေးစုပ်ယုယတော့မယ်နှုတ်ခမ်းလွှာလေးတွေကို ကြိုနေတယ်လေ။

“ သမီးနို့လေးက လှလိုက်တာ သမီးရယ်”

ကျွန်တော့် စကားအဆုံးမှာ ငေးငေးလေးကြည့်လာတဲ့ မျက်ဝန်းလေးနဲ့အတူ နှုတ်ခမ်းအိအိလေးတွေဆီက တိုးတိုးလေးအသံတစ်ခု…..တကယ့်ကို တိုးတိုးလေး

“ ဖေဖေရယ်……………” တဲ့။

အဲ့ဒီ စကားသံလေး မဆုံးခင်ပဲ ကြောဖက်ကို လက်လှမ်းရင်း သမီးဘော်လီချိန်လေးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ဘော်လီခွက်လေးတွေထဲကနေ အိအိလေ းထွက်လာတဲ့ နို့လေးတွေက အအိုတစ်ယောက်လို့ မထင်ရက်အောင်ကို တင်းရင်းအိစက်နေဆဲလေ။

“ ချစ်တယ် သမီးလေးရယ်”

ကျွန်တော့် စကားကိုကြားတော့ ရေးရေးလေး ပြုံးပြရင်းခေါင်းလေးငုံ့သွားတယ်။ ပြီးတော့မှ…..

“ သမီးလဲချစ်လို့သာပေါ့ ဖေဖေရယ်”

သူ့စကားသံလေးကို ကြားလိုက်တဲ့ အချိန် ဟိုးဆယ်ကျော်သက်ဘဝက ရင်ခုန်တပ်မက်မှုတွေ တခါပြန်နိုးထလာသလိုပါပဲ။ ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေကို ခဏဖယ်ရင်း ရှပ်အကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်နေတော့အလိုက်သိတဲ့ သမီးးလေးရယ်လေ…။ ကူပြီး ချွတ်ပေးရှာတယ်။ အပေါ်ရှပ်အကျီလေး ကျွတ်သွားတော့မှ ခါးက ခါးပုံစလေးကို ဖြေချလိုက်တော့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲက တင်းမာနေတဲ့ လီးတံလေးကို ငေးကြည့်ရင်းသူ ခေါင်းလေးငုံ့သွားပြန်တယ်။

တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကိုယ်စီသာဝတ်ထားတဲ့ လူသားနှစ်ဦး စည်းကမ်း ဘောင်တွေရဲ့ အပြင်ဖက်ကို တိတ်တိတ်လေး ခြေချလိုက်ရင်း ဟိုးအဝေးကို ရွက်လွင့်ဖို့ ဟန်ပြန်နေကြတယ်။ နုထွားထွားကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ပွေးဖက်လိုက်တော့ အကာအရံမဲ့ အသားစိုင်နှစ်ခုရဲ့အထိအတွေ့က ရင်ခုန်သံတွေကို ပိုမြန်လာစေခဲ့တယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘယ်လို ကိုင်တွယ်ရမယ် ဆိုတာ ကြေညပ်နေတဲ့ ဦးထွန်းမင်းရဲ့ လက်ထဲမှာတော့ မေဇွန်တစ်ယောက် တသိမ့်သိမ့်နဲ့ အချစ်ရမက်တွေကို ခံစားလို့မဝနိုင်အောင်ပါပဲ။

ရွရွလေး ပွေ့ဖက်ရင်း နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ထက်ဆီကို အသာအယာ လှဲချပေးလိုက်တော့ အိစက်တဲ့ မွေ့ယာထဲကို နစ်ဝင်သွားတဲ့ ချွေးမလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးထွေးထွေးလေးပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်ရင်း နှဖူးလေးထက်မှာ ဝေ့၀ဲနေတဲ့ ဆံနွယ်နုနုလေးတွေကို သပ်ပေးလိုက်တော့ အရည်လဲ့နေတဲ့ မျက်လုံးရွဲလေးတွေနဲ့ ငေးကြည့်ရင်းပြုံးရှာတဲ့ သမီးလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းအိအိလေးတွေက တုန်ခါလို့…….

“ ထိန်းချုပ်မှုတွေမရှိပဲ ခံစားရအောင် သမီးလေးရယ်နော်”

သူထပ်ပြုံးပြန်တယ်။

“ ဖေဖေရယ်”

“ သမီးယောင်္ကျားနဲ့ရော အမြဲလိုးကြလား”

“ ဟင့်…..ဖေဖေကလဲ”

“ မရှက်ပါနဲ့ ပွင့်လင်းတော့မှ ပိုခံစားလို့ ကောင်းတာ သမီးလေးရဲ့”

“ အင်း…………….”

“ ချစ်တယ် သမီးရယ်”

ပြောရင်း ပါးမို့မို့လေးကို နမ်းလိုက်တော့

“ ချစ်လို့ပဲပေ့ါ ဖေဖေရယ် ခုဆို……….ဟို………….”

စကားကို အဆုံးမသက်ပဲ သူ့ပေါ်မှာမှောက်ရင်း ဖက်ထားတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖွဖွလာဖက်တယ်။

“ ခုဆို….ဘာဖြစ်လဲ ဟင် ခလေး”

“ ခုဆို…….ခုဆို ဖေဖေ မိန်းမဖြစ်နေပြီလေ ဖေဖေရယ်…….သမီး...ဘာမှ မစဉ်းစားချင်တော့ဘူး ဖေဖေရယ်”

သမီးစကားအဆုံးမှာ သားဖြစ်သူကို သတိရမိရင်း ဒီကုတင်ပေါ်မှာ သားနဲ့အတူ အလိုးခံခဲ့ဘူးတယ် ဆိုတာ သိတဲ့ အသိရယ် အောက်မှာရောက်နေတဲ့ ချွေးမလေး ရဲ့ မျက်နှာနုနုလေးရယ်ပြီးတော့ လိုးရတော့မယ် ဆိုတဲ့အသိတွေက ရင်ကို တဆတ်ဆတ်ခုန်လာစေခဲ့တယ်။

အပေါ်ကနေ မှောက်ရင်း မေဇွန်လည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက်တဲ့ အချိန် ကော့ကော့လေး ညီးတဲ့ အသံလေးက တကယ့်ကို စွဲမက်စရာပေါ့။ ပုခုံးသားနုနုလေးတွေကို ဆက်နမ်းနေရင်းတင်းရင်း အိစက်နေတဲ့ နို့အိအိလေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ခြေနေတဲ့ အချိန်……

“ အား………..အ….အ…….ဖေဖေ……အား………….ဟား………”

အဖြူနဲ့ အနက်ရောထွေးနေတဲ့ ဆံပင်တွေကြားကို သမီးလက်ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးတွေနဲ့ ထိုးမွေ့ရင်း ငြီးနေတဲ့ အသံလေးက တကယ်ကို စိတ်ကြွစရာပေါ့……။ အဆီပိုမရှိတဲ့ ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးတွေပေါ်ကို တ ပြွတ်ပြွတ် နမ်းစုပ်ရင်း မို့မို့လေးအိစက်နေတဲ့ ဆီးခုံလေးတွေက တဆင့် စောက်ဖုတ်မွေး ရေးရေးလေးကြားကိုဖြဲလို့ ဖောင်းမို့အိစက်နေတဲ့ အသားနုနုလေးနှစ်ခြမ်းကြားက ချွေးမလေးရဲ့ စောက်ပတ် ရဲရဲလေးကို လျှာနွေးနွေးလေးတင်လိုက်ယုံနဲ့ပဲ…..

“ အ……အ………ဖေဖေ့………..ဟား………..”

ပေါင်အိအိလေးတွေကို ကားပေးရင်း ကော့ကော့လေးညီးနေတဲ့ ချွေးမလေးရဲ့ အသံက အခန်းလေးထဲမှာပျံ့လွင့်လို့ပေါ့။ ရဲနေတဲ့ စောက်ပတ်ကြားက စောက်စေ့နုနုလေးကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ငံုံ့စုပ်နေတဲ့ အချိန် အိစက်နေတဲ့ တင်ပါးကြီါ်တွေမြောက်တက်သွားတဲ့ အထိ ကော့ပေးနေတဲ့သမီးလေးကို တက်လိုးချင်စိတ်တွေဘယ်လိုမှ တားမရနိုင်အောင်ပါပဲလေ။--

ဒီကုတင်ကြီးပေါ်မှာပဲ မောင်ရယ် မောင့်သူငယ်ချင်း မင်းဆက်နဲ့ သူ့သားလေးဇော်လတ်တို့ ယောင်္ကျားသုံးယောက်တိတိ ဇွန်အလိုးခံခဲ့ဘူးပေမဲ့ မောင့်ဖေဖေရဲ့ အယုအယတွေလောက် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ကောင်းခဲ့တာ ဇွန်မကြုံခဲ့ဖူးဘူးလေ။

လုံခြုံမှုနွေးထွေးမှုပြီးတော့ သိပ်ကောင်းတဲ့ ခံစားမှုတွေက မောင့်ဖေဖေ ဦးထွန်းမင်းနဲ့မှ ဇွန်ရခဲ့တာ။ ဇွန်ယောင်္ကျား ကိုမွေးပေးခဲ့တဲ့ ဒီလီးနဲ့ အခုဇွန်ကို လိုးတော့မယ်ဆိုတဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းအတွေးကလဲ ဇွန်ရမက်ကို ပိုလို့ နိုးဆွပေးနိုင်တယ်။ သားကိုယ်တိုင် လိုးခဲ့တဲ့ ဇွန့် စောက်ဖုတ်လေးကို ခုဖေဖေက လိုးတော့မယ်လေ။

“ အို……”

ဘယ်လောက်များ ရူးသွပ်လိုက်သလဲ။ ဘယ်လောက်များ…..ဘယ်လောက်များ……ဇွန်စကားလုံး ရှာမရခဲ့ဘူး။ ဆန်းကျယ်တဲ့ ရမက်ဆိုတာနဲ့တင် ဇွန် သိပ်ကို ကောင်းနေခဲ့ပါပြီ။ အသိစိတ်တွေ လွတ်နေပြီးတော့ ပြန်သတိဝင်တဲ့ အချိန် ဖေဖေ့ လီးက ဇွန့်စောက်ပတ်အဝလေးမှာလေ။ ဇွန်ခါးကိုကိုင်ရင်း ပေါင်ကြားမှာ လီးကို ကိုင်ပြီး တေ့သွင်းနေတဲ့ ဖေဖေမျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိတော့ ပြုံးပြတဲ့ အပြုံးလေးနဲ့အတူ

“ ခလေး ဖေဖေ လိုးတော့မယ်နော်” တဲ့။

ဇွန်ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း အံလေးကိုကျိပ်လို့ ဖေဖေအတွက် ဇွန့်ခါးလေးကို ကော့ပေးမိတယ်။

“ အား…………………”

ဝင်လာခဲ့ပါပြီ။ တုတ်ခိုင်မာကြောတဲ့ အသားနွေးနွေးလေးက စောက်ပတ်နံရံတစ်လျောက်ကို ပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ခံစားမှုက ဘာနဲ့မှမတူအောင် ကောင်းလွန်းလိုက်တာ။

“ အား…………..ဖေဖေ….အ…အ….အ….အ….အာ့………….ဖေဖေ့….အိုး……..ရှီး…….”

“ ကောင်းလား ခလေး”

“ အား…….ကောင်းတယ်……..ကောင်းတယ်………အင့်……..အင့်…….အာ့……………ရှီး……အာ့ဟား….”

“ အား…….ဖေဖေ သမီး ပြီးတော့မယ်…..အ….အ…..”

ဇွန့် စကားသံကိုကြားတော့ ဆောင့်နေရာကနေ ဇွန်ကိုယ်လုံးလေးပေါ်ကို မှောက်ချရင်းဖက်ပေးရှာတယ်။တင်းတင်းလေးဖက်ထားရင်း ဆောင့်လိုးနေတဲ့ ဖေဖေအလိုးကို ခံရတာ ဇွန် တကယ်ကို့ အားရမိတယ်။ ပြီးတော့ ပြီးခါနီးနွေးထွေးနေအောင်ဖက်ပေးတဲ့ ဖေဖေရယ်လေ။ အလိုက်သိလိုက်တာ……….

“ အား…..ဖေဖေ   သမီးပြီးပြီ…..အ….အ….အား……..အာ့…………ဟူး………..အိုး…….ချစ်တယ်...ဖေဖေရယ်”

ဇွန့်ညီးသံလေးနဲ့ အတူ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်နေတဲ့ ဖေဖေဆီကလဲ တိုးတိုးလေးညီးနေရှာတယ်။ ခဏကြာတော့မှ တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတဲ့ ဖေဖေ့ လီးကို ဇွန့်စောက်ပတ်လေးထဲမှာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့နွေးသွားလိုက်တာ စောက်ပတ်လေးနဲ့ ဗိုက်အတွင်းပိုင်းထဲမှာ ဖေဖေရဲ့ သုတ်သွေးတွေ စီးဝင်သွားတဲ့ ခံစားမှုနွေးနွေးလေးက ဇွန့်ရက်ကို တသိမ့်သိမ့်နဲ့ပေါ့။

အဲ့ဒီ သုတ်သွေးးတွေကြောင့်ပဲ မောင်ဖြစ်လာခဲ့တာလေ။ ခုတော့ ဇွန်စောက်ပတ်လေးထဲမှာပါ စီးဆင်းနေခဲ့ပြီ။ အို… အတွေးတွေက လက်မခံနိုင်စရာ ဆိုပေမဲ့ဇွန်…..ဇွန်လေ….ကျေနပ်နေတယ်….လုံခြုံနေတယ်။ နွေးထွေးနေတယ် ။ ပြီးတော့ ဇွန်ရင်ခုန်နေတယ်ရှင်။

“ သမီး ကောင်းလား”

“ အင်း……”

“ နောက်အခွင့်အရေးရရင် လိုးရအောင်နော်”

“ဖေဖေရယ် သမီးက ဖေဖေချွေးမလေးလေ”

ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အပြုံးလေးနဲ့ ဖေဖေကိုပြောတော့ ဖေဖေက

“ ခု ဖေဖေ မိန်းမ ငယ်ငယ်လေ းဖြစ်နေပြီလေ”

“ ဖေဖေနော်”

“ ခုဇွန်က ဖေဖေသားရဲ့ မေမေဖြစ်ပြန်ပြီးပေါ့”

“ သမီးလဲ နောက်တတ်တာပဲ ”

“ ဖေဖေနဲ့ တူတာကိုလို့…….ဟားဟားဟားဟား ”

“ ကဲ သမီး ရေချိုးတော့မယ်နော် တော်ကြာပြန်လာနေအုံးမယ်”

“ အော်…အေးအေး သမီး  ဘောင်းဘီနောက်တစ်ထည်ဝတ်ပြရအုံးမယ်နော်……”

ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလာရင်း ဖေဖေ့ စကားကို ဇွန်မျက်စောင်းလေးနဲ့ တုန်ပြန်လိုက်မိတယ်။ ရေချိုးခန်းဖက်ကို ထွက်လာခဲ့တဲ့ ဇွန်ပါးမို့မို့ပေါ်မှာတော့ အပြုံးနုနုလေးနဲ့ပေါ့……။

.................................................

တစ်ညလုံး  မေဇွန့်စိတ်တွေ ဆောက်တည်ရာမဲ့ နေခဲ့တယ်။ မေဇွန်မှားသွားလား....။ မေဇွန်လေ ဘဝတစ်လျောက်လုံ းယောင်္ကျားလေးတွေနဲ့ အတူနေခဲ့ဘူးတာ အကြိမ်ကြိမ်ရယ်လေ။ အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရရင် မေဇွန် သိပ်ကြိုက်ခဲ့တာပေါ့။ ဘဝမှ ာအဖိုအမ ထိတွေ့ရတဲ့ အရသာလောက်သာယာကြည်နူးစရာမှ မရှိတာ။

မေဇွန်လဲ လူသားထဲက လူသားတစ်ဦးပဲလေ။ ဒါပေမဲ့ မေဇွန် အခုအရွယ်အထိ ကိုယ့်ထက်အသက်ကြီးတဲ့သူတစ်ယောက်ရဲ့ ယုယမှုတွေကို ရခဲ့တာ ပထမဆုံးပါ။ အဲ့ဒီသူက မောင့်ဖေဖေ ဖြစ်နေခဲ့တာတော့ မေဇွန်မဖြစ်ချင်ခဲ့ဘူး။ အရာရာ ခွင့်လွတ်တတ် တဲ့ မောင့်အပေါ် မေဇွန်သိပ်များလွန်သွားလား...။ ဒါပေမဲ့ မောင်ရယ် မေဇွန်အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရရင် အဲ့ဒီအတွေ့ကိုမေဇွန်သိပ်စွဲလမ်းသွားခဲ့ပြီ။

အတွေ့အကြုံများတဲ့ ဖေဖေရဲ့ ယုယမှုတွေအောက်မှာ မေဇွန်လုံခြုံနွေးထွေးမှုတွေ၊ သာယာမှုတွေ ကျေနပ်ခြင်းတွေအပြင် ကလေးလေး တစ်ယောက်လို မေဇွန်ဆိုးနွဲပြီး ကာမဆန်ဒ တွေကို တရှိုက်မက်မက် ခံစားရတာပြီးတော့ ပြီးတော့ ဖေဖေဆိုတဲ့ ခံစားချက် အဲ့ဒီခံစားချက်နဲ့ ဇွန့်အသွေးအသားတွေကို လိုလိုလားလားပေးနေရတာကိုပဲ ဇွန် ရူးရူးမိုက်မိုက်စွဲလန်းနေမိခဲ့တာ။

ဒီလိုနဲ့လေ……..

“ ဒီလို မိသားစုအားလုံး အတူတူထိုင်ပြီ းမစားရတာတောင် ကြာပြီပဲ”

စားပွဲထိပ်မှာထိုင်နေတဲ့ ဖေဖေဆီကို ဟင်းတွေ ခပ်ထည့်ပေးတော့ ဖေဖေပြောလိုက်တဲ့ စကားသံလေးကပျော်ရွှင်မှု့တွေ အပြည့်နဲ့ပေါ့။

“ သမီးကြီးရေ ာသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အတူ နေရတာအဆင်ပြေရဲ့လား အိမ်မှာပဲ နေလဲ ရနေတာပဲဟာ”

“ ရပါတယ် ဖေဖေရဲ့ မောင်လေးက အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်မှာပေါ့”

“ ရပါတယ် မမရယ် မမရှိရင် ပိုတောင်ပျော်စရာကောင်းသေးတယ် မမကသာ မနေချင်တာ”

“ ဒါနဲ့ သမီးကြီးက အိမ်ထောင်ပြုဖို့ မစဉ်းစားတော့ဘူးလား”

“ မစဉ်းစားပါဘူး ဖေဖေရယ်”

“ အေးအေး ဒါနဲ့လူစုံတုန်း ပြောရအုံးမယ်”

“ ဟုတ်ဘာလဲ ဖေဖေ”

မောင် မေးလိုက်တဲ့ စကာားကို ပြန်ပြောလာမဲ့ ဖေဖေအသံကို အားလုံးကနားစင့်နေမိကြတယ်။

“ ဒီလိုကွ သားနဲ့ သမီး မေဇွန်ရော သမီးကြီးရောကို ဖေဖေ အမေရိကားခေါ်ဖို့ ဟိုမှာ immigrant လျောက်ထားတာစာရပြီ၊ အဲ့ဒါဒီမှာ စီစဉ်စရာတွေရှိတာ စီစဉ်ပြီးလိုက်ခဲ့ဖို့ပြောမလို့”

“ ဟို သမီးက…..”

မမကြီးစကားမဆုံးခင် ဖေဖေက လက်ကာပြရင်း

“ သမီးကြီးက ဖေဖေတို့ရဲ့ biologically မဟုတ်ပေမဲ့ ဟိုက ဥပဒေအရက တရားဝင် မွေးစားတာ သမီးပဲလေ.. ပြီးတော့ ဖေဖေမေမေတို့ ရင်ထဲမှာလဲ သမီးက ဖေဖေတို့သမီးပဲ”

“ မင်းတို့ အမေလဲ အသက်ကြီးပြီ ဟို မှာ မင်းတို့ ညီမလေးကလဲ ကျောင်းသွား ဖေဖေကလဲ အလုပ်သွားဆို ..မင်းတို့ အမေပဲ အိမ်မှာ ကျန်နေတာဆိုတော့ ဖေဖေဆန္ဒကတော့ သားတို့သမီးတို့ အားလုံး လာစေချင်တာပဲ”

ဖေဖေ့ဆီက စကားကိုကြားတော့ မောင်က

“ ဟာ ဖေဖေကလဲ ဒီက အလုပ်တွေနဲ့ အိမ်ကိုရော”

“ အဲ့ဒါဖေဖေစဉ်းစားထားတယ် ...တကယ်လို့မင်းတို့ မမကြီး အိမ်ထောင် ပြုရင်တော့ ဖေဖေ လက်ဖွဲ့ခဲ့မလားလို့ ဒါမှမဟုတ် အားလုံး အတူသွားကြရင်တော့ ရောင်းစရာရှိတာ ရောင်းပြီး စီစဉ်ခဲ့ရမှာပေါ့”

“ အဲ့ဒါ သားတို့သမီးတို့ ဆန္ဒကိုလဲ သိချင်တယ် ဖေဖေမေမေတို့ကတော့ အားလုံး အတူတူနေချင်တယ်ကွာ”

“ ကိုထက်လေးကရော ဟင်”

မေဇွန် အမေးကို ဘယ်သူမှ မဖြေခဲ့ဘူး.။ ခဏနေတော့မှ မောင်က

“ မောင် မင်းဆက်ကို ဖုန်းဆက်ကြည့်လိုက်ပါအုံးမယ် စိတ်မပူနဲ့နော် မ”

ရုတ်တရက် ထမင်းဝိုင်းလေးက တိတ်ဆိတ်သွားပြန်တယ်။ အဲ့ဒီညက မေဇွန်အိပ်လို့ မပျော်ခဲ့ဘူးလေ။ မေဇွန် နောက်ကြောကနေ လှုပ်ရှားနေတဲ့ အသံလေးကို ကြားတော့ မေဇွန် တိုးတိုးလေးခေါ်မိတယ်။

“ မောင် မအိပ်သေးဘူးလား”

“ အင်း…အိပ်လို့ မပျော်လို့မ…မရော”

“ အင်း မရောပဲ”

“ ဖေဖေပြောတာကိုရော ဘယ်လို စဉ်းစားလဲဟင်”

“ ဖေဖေရော မေမေရောက အတူနေချင်တယ် ဆိုမှတော့ ဘာလုပ်လို့ရမှာလဲ မရယ် သူတို့လဲ အသက်ကြီးပြီမလား”

“ အင်း ဒါဆို မောင်က အတူ လိုက်သွားချင်တယ်ပေါ့”

“ အင်း အဲ့လိုတော့ စဉ်းစားတယ်”

“ မောင့် မမရော”

“ သူနဲ့ မအိပ်ခင်က စကားပြောတာတော့ မောင့်လိုပဲ သူလဲ စဉ်းစားတယ်တဲ့ လူကြီးတွေလဲ သားသမီးတွေအဝေးမှာဆို အထီးကျန်နေမယ် ထင်တယ်တဲ့”

“ အင်း …ဟုတ်တော့ဟုတ်ပါတယ် ဇွန်ကတော့ မောင့်သဘောပါပဲလေ”

ဇွန်စကားသံလေးဆုံးတော့ နောက်ကနေ ဖွဖွလေးဖက်လာတဲ့ မောင့်ရဲ့ အထိအတွေ့ကို မေဇွန် ခံစားလိုက်မိတယ်။

“ အိပ်တော့လေ မောင်”

မေဇွန် နှုတ်က ရုတ်တရက်ထွက်သွားခဲ့တဲ့ စကားသံလေး…။ မေဇွန်ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲ အံသြမိတယ်။ ဘာကြောင့်များ ကို့ယောင်္ကျားရဲ့ အထိအတွေ့ကို မက်မက်မောမောသာယာစိတ်မဖြစ်မိပါလိမ့်။ ဖေဖေ….။ရုတ်တရက်အတွေးထဲမှာ ဖေဖေနဲ့ညနေက အဖြစ်အပျက်လေးကို ပြန်သတိရမိတော့ ရင်ဖိုမိပြန်ရဲ့။ရုတ်တရက် မောဟိုက်လာတဲ့ ရင်ကို သက်သာလိုသက်သာငြား လေပူလေးတစ်ချက်ကို မောင် မသိအောင်ဖွဖွလေးမှုတ်ထုတ်လိုက်မိတယ်။

“ sorry ပါမောင်ရယ်”

နေ့ရက်တွေက ကုန်လွယ်လိုက်တာ။ နောက်တစ်ပတ်ဆို မောင်ရယ် မေမေရယ် မမကြီးနဲ့ ညီမလေးတို့ပြန်သွားကြတော့မယ်။ မေဇွန်နဲ့ ဖေဖေကတော့ လုပ်စရာရှိတာလေးတွေ လက်စသက်ရင်း နောက်တစ်ပတ်လေယာဉ်နဲ့ ပြန်ဖို့စီစဉ်ထားခဲ့တယ်။

ဒီအစီအစဉ်ကိုလဲ ဖေဖေပဲ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တာလေ။ မေဇွန်နဲ့ ဖေဖေနှစ်ဦးထဲသာသိတဲ့ ပတ်သက်မှု့လေးကို တွေးရင်း ဇွန်ရင်ခုန်မိတာတော့ အမှန်ပါပဲ။ မောင့်အပေါ်မှာတော့ အရမ်းကို လွန်နေမိတယ်ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ အားနာနေမိတာတော့ အမှန်ပါ။ ဒါပေမဲ့ မေဇွန် ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ ပြတ်သားသွားခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်အပျက်လေးတစ်ခုကိုကြုံခဲ့ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းတော့ မေဇွန် ပိုပြီး ရပ်တည်ချက်တွေ ခိုင်မာလာသလိုပါပဲ။ 

အဲ့ဒီနေ့ကပေါ့….

မနက်စောစောအခန်းထဲမှာ လှဲနေရင်း ဘေးမှာ မောင်မရှိတာကို မေဇွန်သတိထားမိလိုက်တယ်။ အရင်ကလဲ ဒီလိုပဲ အလုပ်ကို စောသွားနေကျလေ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့မောင်စက်ရုံမှ မသွားတာ။ အဲ့ဒီအချိန်အထိ မေဇွန်ရင်ထဲမှာ မောင် ဘာခံစားချက်မှ မရှိသေးပါဘူး။ အဲ့ဒီအချိန် အခန်းအပြင်ကနေ နောက်ဖေးဖက်ကို တစ်စုံတစ်ယောက် ဝင်သွားရင်း မီးဖိုခန်းတံခါးပြန်ပိတ်သံလေးကို ကြားလိုက်ရတယ်။ မောင်များ ဖြစ်နေမလား.။ ရုတ်တရက် အပေ့ါသွားဖို့ မေဇွန် ထ လိုက်ရင်း အခန်းတံခါးဝလေးဆီကို ရောက်တော့ နောက်ဖေးဆီက မမကြီးရဲ့ အသံ တိုးတိုးကိုကြားလိုက်မိတယ်။

“ မမ ကလှနေတုန်းပဲနော် သူငယ်ချင်းနဲ့ သွားနေပြီး ရည်းစားတွေရော ထားသေးလား”

“ အမယ် သားသားနော် မမကို များ”

“ မမ ”

“ ဟင်….”

“ ဟိုးအရင်ကလို မမနဲ့ အတူနေချင်လိုက်တာဗျာ”

“ သားသားရယ် မိန်းမတောင်ရနေပြီး မှ မမကို လုပ်ချင်နေသေးတာလား”

တကယ့်ကို တိုးတိုးလေးပေမဲ့ မေဇွန် နားနဲ့ ဆက်ဆက်ကြားလိုက်မိတာပါ။ ပြီးးတော့ မေဇွန်လေ ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေမိတယ်။ သဝန်တိုတာများလား..မရဲတရဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မေးမိပြန်တယ်။ အဲ့လိုလဲ မဟုတ်ပြန်ဘူး …။ ဒါဆို…မေဇွန်ကုတင်လေးဆီကို အသာပြန်လှမ်းလာရင်း ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲချလိုက်မိတယ်။ ရင်တွေခုန်နေလိုက်တာ…။ နာရီဝက်လောက် ရှိမယ်ထင်တယ်။ မောင်ပြန်ဝင်လာတဲ့ အချိန် ကုတင်ပေါ်ကနေ မောင့်ကို ပြုံးပြမိတော့

“ မ နိုးပြီလား”

“ အင်း ခုမှနိုးတယ် မောင်”

လှုပ်ရှားနေတဲ့ ရင်ခုန်သံတွေကို ထိန်းရင်း မုသားတစ်ခွန်းဆိုမိ ပြန်တယ်။

“ ဒါဆို ကိုအပြင်သွားလိုက်အုံးမယ်နော် မ ဖေဖေနဲ့ လုပ်စရာရှိတာလေးတွေ သွားဖြတ်ရအုံးမယ် သွားဖို့ကလဲ တစ်ပတ်ပဲ ရှိတော့တာဆိုတော့”

“ အင်း ဂရုစိုက်သွားနော် မောင်”

အဝတ်အစားလဲပြီး မောင်ထွက်သွားတော့ အခန်းထဲကို ဝင်လာသူက ကိုထက်ရယ်လေ။

“ သား အစောကြီး နိုးတာလား”

“ အင်း”

မျက်နှာလေးမကောင်းရှာတဲ့ ကိုထက်ကို မေဇွန် သနားသွားမိတယ်။ ကုတင်ပေါ်ကနေ ထလိုက်ရင်း အခန်းတံခါးလေးကို လော့ခ်ချလိုက်ပြီးတော့ ကိုထက်လေးရဲ့ ပုခုံးလေးကို ဖွဖွဖက်ရင်း ကုတင်လေးပေါ်မှာနှစ်ယောက်အတူ ထိုင်လိုက်မိတယ်။

“ မေမေ ကသွားပြီးရင် ဘယ်တော့ ပြန်လာမှာလဲ”

“ လာမှာပေါ့ သားရဲ့ သားဆီကို ပြန်ပြန်လာမယ် ပြီးတော့ သားကစာကြိုးစား ဟိုမှာ ကျောင်းလာတက်ရင်လဲ ရတာကို”

မေဇွန်ပါးစပ်ကနေ တတွတ်တွတ်ပြောရင်း ညဝတ်ဂါဝန်လေးတစ်ထပ်ထဲ ဝတ်ထားတဲ့ မေဇွန့် ရင်သားအိအိလေးတွေထဲကို ဆွဲယူ ပွေ့ဖက်ထားနေမိတော့တယ်။ မနက်ခင်းအလင်းရောင်ဖျော့ဖျော့က ခန်းဆီးလိုက်ကာလေးကို မထိုးဖောက်နိုင်ခဲ့သေးပါဘူး။ ဒီအခန်းလေးထဲမှာ သားလေးနဲ့ အတူတူ ချစ်ရည်လူးခဲ့ဖူးတဲ့ အချိန်တွေကို ဇွန်သတိရနေမိ ပြန်တာပေါ့။ ရုတ်တရက်ပဲ သားငယ် ကိုထက်ရဲ့ လက်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ဆွဲယူရင်း မေဇွန်ရင်သားအိအိလေးပေါ်ကို တင်ပေးထားမိတယ်။

မော့ကြည့်လာတဲ့ ကိုထက်ရဲ့ မျက်နာလေးကို ဖွဖွငုံ့နမ်းရင်း မွေ့ယာထူထူလေးဆီကို နှစ်ဦးသား လှဲချနှစ်မြုတ်လိုက်မိတယ်လေ။ ဒါနောက်ဆုံးများဖြစ်နေမလား သားငယ်လေးရယ်။ အတွေ့ပင်လယ်ကြောမှာ သားနဲ့ မေဇွန်အတူ နစ်မျောသွားလိုက်တာ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲကို တရစ်ရစ်တိုးဝင်လာတဲ့ သားရဲ့ လီးတံနွေးနွေးလေးကို ခံစားလိုက်မိမှပဲ သတိပြန်ဝင်လာခဲ့မိတယ်။

“ သားရယ်”

ခါးလေးကို ကော့ပေးနေရင်းပဲ ခွဲခွာရတော့မယ် သားငယ် ကိုထက်ကို မေဇွန်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားနေမိပြန်တယ်လေ။

“ အား………….ကလေးရယ်”

-------------------------------------------------

ရန်ကုန်လေဆိပ် departure check in ကောင်တာမှာ တန်းစီနေတဲ့ မောင်တို့ သားအမိလေးယောက်ကိုလက်ပြနှုတ်ဆက်ပြီးတော့ ဖေဖေနဲ့ မေဇွန် အတူ ပြန်လာခဲ့တယ်။

“ သမီးးတစ်ခုခု စားမလား ဝယ်သွားမလားဟင်”

“ ဝယ်ပဲ သွားလိုက်မယ်လေ ဖေဖေ”

“ အင်း အဲ့ဒါလဲ ကောင်းပါတယ်”

ဝါးတန်းလမ်းက feel 3 မှာ စားစရာတွေဝင်ဝယ်ရင်း ဖေဖေနဲ့နှစ်ယောက်အတူ အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ အရင် ကမောင်နဲ့အတူ နေခဲ့တဲ့ အိမ်လေးကအခုတော့ ဖေဖေနဲ့ မေဇွန်နှစ်ဦးထဲ တိတ်ဆိတ်လို့ပေါ့။ အိမ်ခန်းလေးထဲကိုရောက်တော့ တံခါးပိတ်နေတဲ့ ဇွန်ကို နောင်ကနေ သိုင်းဖက်လာတဲ့ ဖေဖေလေ။

“ သမီးလေး ဖေဖေကို အတွင်းခံလေး ဝတ်ပြရအုံးမယ်နော်”

“ ဟယ်.. ဖေဖေကလဲ ဟိုနေ့က ဝတ်ပြပြီးပြီလေ”

“ နောက်တစ်ထည်ကျန်သေးတယ်မလား”

“ ဟင်း… ဖေဖေနော်”

ညုတုတုလေးပြန်ပြောမိတဲ့ မေဇွန့်ကို မေဇွန် မရှက်မိတော့ပါဘူး။

“ ဖေဖေ ကို မေးစရာရှိတယ်”

“ အင်း မေးလေ သမီးလေး”

ဖေဖေ့ရင်ခွင်ထဲကနေ ရုန်းထွက်ရင်း ဆိုဖာလေးပေါ်ထိုင်လိုက်တော့ ဘေးကနေ ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ ဖေဖေက ဇွန့်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း ပြောလာတယ်။

“ မမ က ဟိုးငယ်ငယ်လေးထဲက မွေးစားတာလားဟင်”

“ ဟင် သမီးကို သားက ပြောမပြဘူးလား”

“ သမီး မမေးတာပါ”

“ ဟုတ်တယ် သမီး မေမေရဲ့ အစ်မ နဲ့ သူ့အမျိုး သားက သမီးး မမငယ်ငယ်ထဲက ဆုံးသွားတာလေ အဲ့ထဲကပေါ့”

“ အော်”

“ ဘာလို့လဲ သမီး”

“ ဟင့်အင်း….မေးကြည့်တာပါ”

“ အင်း ..ဟိုရောက်ရင်တော့ တစ်အိမ်ထဲမှာ မိသားစုအားလုံးအတူ အရမ်းပျော်ရမှာ သမီးမေမေကလဲ အဲ့လိုနေချင်တာလေ”

ဖေဖေစကားကို မေဇွန် ပြုံးပြလိုက်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်… ပျော်စရာမိသားစုလေးပေါ့ ။ ဖြည့်စည်းမှု့တွေ၊ နှောင်ကြိုးတွေ၊ ရမက်တွေနဲ့ စည်းနှောင်ထားတဲ့ မိသားစုလေးပေါ့။

“ ဖေဖေရေချိုးလိုက်အုံးမယ်နော် သမီးလေး ညကျရင် ဖေဖေသူငယ်ချင်းလာမယ်လို့ ပြောတယ် သူကိုပဲ အပ်ထားခဲ့ရမှာလေ အိမ်တော့ မရောင်းချင်ဘူး ဒီကို ပြန်လာတဲ့အခါလဲ ကို့အိမ်ကိုနေရတော့ ကောင်းတာပေါ့သမီးရယ်”

“ ဟုတ် ဖေဖေ”

မေဇွန်စကားဆုံးတော့ ရေချိုးဖို့ အခန်းထဲကို ဝင်သွားတဲ့ဖေဖေ့ကို ငေးကြည့်ရင်း သက်ပျင်းလေးကို ဖွဖွလေးချလိုက်မိတော့တယ်။

တင်း….တောင်…..

တံခါးဘဲလ်သံလေးကြားတော့ မေဇွန်တံခါးဆီကိုအပြေးလေးသွားမိတယ်။

“ သမီး အဖေရှိလား”

“ ဟုတ် ရှိတယ်ဦး”

ဖေဖေနဲ့ရွယ်တူ လောက်ရှိမဲ့ ခပ်ပြည့်ပြည့် အန်ကယ်တစ်ယောက် တစ်ယောက်တံခါးဝကနေ နှုတ်ဆက်လာတော့ မေဇွန်ပြန်ပြုံးပြရင်း

“ ထိုင်အုံးနော် ဦး ဖေဖေအခန်းထဲမှာ”

“ ဘာသောက်မလဲ ဦး”

“ ဟားဟား မသောက်တော့ဘူး သမီး ခဏမှ”

လက်ထဲက ကျွတ်ကျွတ်အိပ်နဲ့ထည့်လာတဲ့ ပုလင်းလေးကို စားပွဲပေါ်တင်ရင်းပြောတော့ မှ မေဇွန်နားလည်လိုက်မိတယ်။

“ ဟေ့ကောင် မင်းသိန်း စားပြီးပြီလား”

“ အေးပြီးပြီ”

အခန်းထဲကထွက်လာတဲ့ ဖေဖေကနှုတ်ဆက်ရင်း ဆိုဖာပေါ်ကိုလာထိုင်တယ်။

“ သမီး ဒါဖေဖေသူငယ်ချင်း ဦးမင်းသိန်းတဲ့ ကျောင်းထဲက ဒီကစက်ရုံလဲ သူ့ရှယ်ယာပါတယ်လေ”

“ ဟုတ် ဖေဖေ”

“ ဒါမင်း သားရဲ့ မိန်းမလား”

“ အင်းဟုတ်တယ် မေဇွန်တဲ့”

“ အချောပဲကွ ဟေ”

“ ဟားဟားဟား အေး. ဒီကောင်က အဖေတူဆိုတော့ ရွေးတတ်တယ်ကွ”

ဖေဖေနဲ့ အတူ ဖေဖေသူငယ်ချင်းကပါ မေဇွန့်အလှကို ချီးမွန်းကြတော့ မေဇွန်ကျေနပ်မိပြန်ရော.။ မိန်းမဆိုတာ ကို့ကိုလှတယ်ပြောရင်ကျေနပ်ကြတာပဲ မဟုတ်လား.။

“ သမီး ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်နော် ဖေဖေ လိုရင်ပြောနော် စားဖို့သမီးသွားဝယ်ပေးမယ်”

“ ရတယ် သမီးရေ အားလုံး ဦးဝယ်ခဲ့တယ်”

“ ဟုတ်”

အပြုံးလေးနဲ့ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း မေဇွန် အနားကနေ ထွက်လာခဲ့တော့တယ်။ ရေပန်းလေးရဲ့အောက်မှာ အချိန်ကြာကြ ာရပ်နေမိရင်း အတွေးတွေလဲ ယောက်ယက်ခတ်လို့ပေါ့။

ဘာကြောင့်များ ဖေဖေလို့ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ လူအိုတစ်ယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့ကိုမှ မက်မက်မောမောစွဲလန်းခဲ့မိလဲ မေဇွန် ကိုယ်တိုင် မသိတော့ပါဘူး။ ချွဲနွဲ့ရတာလေးကို သာယာတာလား။ ဒါမှမဟုတ် အတွေ့အကြုံကပဲ မေဇွန့်ကို ဆွဲဆောင်သိမ်းယူ သွားခဲ့တာလား။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဖေဖေ ရဲ့ တောင့်တင်းတဲ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်မှာ ပက်လက်လေးလှန်ရင်း မိန်းမောခဲ့ရတဲ့ ခဏလေးတွေကိုတော့ မေဇွန်အရမ်းစွဲလမ်းတယ်။

အတွေးတွေကို ခဏဘေးဖယ်ရင်း ရေချိုးတာကို လက်စသတ်လို့ အခန်းထဲကို ပြန်ဝင်လာတဲ့ အချိန် အပြင်ကနေ ဖန်ခွက်ထိသံ စကားပြောသံတွေကို ကြားလိုက်ရတယ်။ ဘီဒိုလေးထဲက အဝတ်တွေကို ရွေးမိတော့ ဖေဖေဝယ်ပေးတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး…။ 

မရည်ရွယ်ပေမဲ့ ပိုးသား g string ဘောင်းဘီလေးကို ယူရင်း ပြည့်တင်းတဲ့ မေဇွန်ခန္ဓာကိုယ်လေးပေါ်မှာဝတ်ကြည့်မိတယ်။ ဖင်လုံးအိအိလေးကြားမှာ ကြိုးလေးဝင်နေတဲ့ အထိအတွေ့ကို အရင်က မခံစားခဲ့ဘူးတော့ တစ်မျိုးဖြစ်နေမိပေမဲ့ မေဇွန်ပြန်မချွတ်မိပြန်ဘူး။ အပေါ်မှာတော့ ဘော်လီ အနီရဲရဲလေးတစ်ထည်နဲ့အတူ ခပ်ပွပွတီရှပ်လေးတစ်ထည်ကောက်စွပ်လိုက်မတယ်။ ပြီးတော့မှ ဘောင်းဘီ……။

ဘာဘောင်းဘီ ဝတ်ရမှန်းမသိပဲ တွေဝေနေတုန်းမှာ ဘီဒိုဒေါင့်နားက ဘောင်းဘီအထပ်လေးအပေါ်က အသားက stoking အထူ အနက်ရောင်လေးကို ယူရင်း ပြည့်တင်းတဲ့ ပေါင်သားအိအိလေးတွေကနေ တဆင့် ဆွဲယူ မရင်လိုက်တော့ ခန္ဓာအိအိလေးရဲ့ အလှက ထင်းထင်းလေးပေါ်လွင်လို့ပေါ့။ တီရှပ်လေးကိုတင်းပါးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ထိ ဆွဲချရင်း အခန်းထဲကနေ ထွက်လာခဲ့မိတယ်။

“ သမီး ပြီးသွားပြီလား”

“ ဟုတ်”

မေဇွန် ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်လေးရဲ့ အလှကိုငေးကြည့်နေတဲ့ ဖေဖေ့ရဲ့ သူငယ်ချင်းအကြည့်တွေကို မသိမသာပဲမျက်ကွယ်ပြုရင်း ဖေဖေ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့

“ မင်း သမီးက မင်းကြီးကြိုက်ပဲဟေ့”

စကားလုံးတွေသွက်နေတဲ့ ဖေဖေနဲ့ ဦး ကို တစ်လှည့်စီကြည့်ရင်း မေဇွန် လဲစကားဝိုင်းမှာ အတူ ဝင်ပြောနေမိတယ်။

“ ချွေးမ အလိမ္မာ ချောလေးရထားတာ ကံကောင်းတာပဲဟေ ငါတော့ သားမရှိတော့ ချွေးမမရတော့ဘူးပေါ့ကွာ”

“ ဟားဟား….လိမ္မာတာတော့ နှစ်ယောက်မရှိဘူး ဟေ”

“ သမီးရော ချမလား”

ခပ်ထွေထွေပြောလာတဲ့ ဖေဖေသူငယ်ချင်းစကားဆုံးတော့

“ ခွက်ယူလိုက်သမီး ဒီအချိန်ပဲပျော်ရတာ ဟိုရောက်ရင် အလုပ်နဲ့ဆိုတော့ အခုလို မလွတ်လပ်တော့ဘူး”

ဖေဖေ ငှဲ့ပေးတဲ့ ဝီစကီကို အချိုရည်နဲ့ရောရင်း မေဇွန် တစ်ငုံသောက်လိုက်တော့ ပူဆင်းသွားတဲ့ အရသာနွေးနွေးနဲ့အတူ မေဇွန့်စိတ်တွေ လန်းဆန်း ပေါ့ပါးလာသလိုခံစားလိုက်မိတယ်။ ဖေဖေနဲ့ အန်ကယ် ဦးမင်းသိန်းတို့ စကားပြောသံကိုနားထောင်လိုက် မေဇွန်ကိုတိုင်ဝင်ပြောရင်းရယ်လိုက်နဲ့ အိမ်လေးက စိုပြေနေလိုက်တာ။

သုံးဦးသား ခပ်ထွေထွေဖြစ်လာတဲ့ အချိန် စကားလုံးတွေကလဲ ခပ်ရဲရဲပေါ့။ ဖေဖေ့ဘေးမှာ တလှည့် အန်ကယ်ဦးမင်းသိန်းဘေးမှာ တလှည့်ထိုင်ရင်း အရက်ငှဲ့ပေးမိသူက မေဇွန်ရယ်လေ။ တစ်ချက်တစ်ချက် ပေါင်တံခြင်းပွတ်မိသွားတဲ့ အချိန် မေဇွန်တင်ပါးအိအိလေးတွေနဲ့ မတော်တဆထိမိသွားတဲ့ အချိန်တွေကို ရင်တွေဖိုမိပြန်ရော။ ဒီလိုနဲ့ ညကလဲ နက်သထက်နက်လာခဲ့တယ်။

“ မင်းရော မင်းမိန်းမနဲ့ ဘယ်လိုလဲကွ”

“ ဒီလိုပါပဲကွာ တစ်ခါတစ်လေလဲ အပြင်စာလေး ဘာလေးစားပေါ့ ဟားဟား”

စကားလုံးတွေက မိန်းခလေးတစ်ဦးအတွက် နားရှက်စရာပေမဲ့ ရစ်မူးနေကြသူတွေ အတွက်တော့ အရသာတစ်မျိုးပါပဲ။

“ မင်း ချွေးမလေးကတော့ ဒီည အတွက်နတ်သမီးလေးပဲဟေ့ ငါ့မျက်လုံးထဲမှာတော့”

အန်ကယ် စကားဆုံးတော့ အရက်ငှဲနေတဲ့ မေဇွန့်ခါးလေးကို ဖေဖေကလှမ်းဖက်လိုက်တယ် ရုတ်တရက်အရှိန်လွန်ပြီးဖေဖေပေါင်လေးပေါ်ကို ထိုင်ကျသွားမိတဲ့ မေဇွန်ကို ဖေဖေကဖွဖွလေးဖက်ရင်း

“ ငါ့သမီးလေးကိုတော့ ငါက ချစ်တယ်ဟေ့”

“ ချစ်ခြင်စရာလေးပဲ ကိုးကွ”

စကားလုံးတွေ….စကားလုံးတွေက ချွေးမနဲ့ယောခမ ဆိုတာထက်ကို ပိုလာခဲ့ပေမဲ့ သတိမဲ့စွာနဲ့ပဲ ရှေ့ဆက်နေမိတယ်။ ယမကာရဲ့ယစ်မှု့တဲ့ အရသာနဲ့ ရမက်တွေပေါင်းစပ်မိတဲ့ညပေါ့။ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အိမ်ခန်းလေးထဲမှာ ရီဝေနေတဲ့ လူသားသုံးဦး ဆိုဖာအရှည်လေးရဲ့ ဘယ်ဘက်မှာတော့ ဖေဖေ ညာဖက်မှာအန်ကယ်ဦးမင်းသိန်းနဲ့အတူ အလယ်ကနတ်မိမယ်လေးတစ်ပါး….။

ထူထဲ အိထွေးနေတဲ့ မေဇွန့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ဖွဖွလေးစုပ်ယူနေတဲ့ ဖေဖေ။ အိစက်နူးညံ့နေတဲ့ ရင်သားအိအိလေးတွေကို ပွတ်ချေနေတဲ့ အန်ကယ်ဦးမင်းသိန်းရဲ့ ဆူဖြိုးနေတဲ့ ဝမ်းဗိုက်အောက်က ပြေလျော့နေတဲ့ပုဆုံးခါးပုံစလေးထဲကို ဖွဖွထိုးနှိုက်ရင်းတင်းမာနေတဲ့ အမွေးကြမ်းကြမ်းကြားက လီးတံတင်းတင်းလေးကို မေဇွန် ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ခြေနေမိလေရဲ့။

ခါးဆီက တီရှပ်ပွပွလေးကို မလာတဲ့ အန်ကယ့်လက်တွေကို မေဇွန် မရုန်းဖယ်မိပါဘူး ။ ကလေးငယ်လေးတစ်ယောက်လို လက်ကို အသာမြှောက်ပေးမိတယ်။ အဲကွန်းကထွက်လာတဲ့ အေးစိမ့်စိမ့် လေအထိအတွေ့က မေဇွန်ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ပွတ်သပ်ကြည်စယ်သွားခဲ့ပြန်တာပေါ့။ ဝင်းအိ ချောမွတ်နေတဲ့ အသားစိုင်အိအိလေးတွေပေါ်မှာ စိုရဲနေတဲ့ ဘော်လီလေးက နို့အုံးထွေးထွေးလေးကို ပွေ့မလို့ထားတယ် ။ ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းအတိုင်း တိတိလေးကပ်နေတဲ့ အသားကပ် ဘောင်းဘီ အနက်ရောင်လေးနဲ့ နတ်သမီးလေးတစ်ပါး နဲ့ အရွယ်လွန် ကာမဘီလူးနှစ်ကောင်ရဲ့ ရမက်ပြင်းပြင်း ကခုန်ပွဲ က စိတ်လှုပ်ရှားစရာအတိ…..။

“ အခန်းထဲသွားရအောင် သမီးလေး”

ဖေဖေ့ စကားဆုံးတော့ ဆိုဖာပေါ်ကနေထလာတဲ့ လူသားသုံးဦး တစ်ဦးနဲ့ တစ်ဦး ပွေ့ဖက်ရစ်ပတ်လို့အိပ်ခန်းမီး ပြာလဲ့လဲ့ အောက်မှာနှစ်ယောက် အိပ်ကုတင်အိအိလေးက အချစ် ကပွဲတစ်ခုကို ဆင်နွဲတော့မဲ့ ကွင်းပြင်တစ်ခုလို ဆီးကြိုနေတယ်။ ပုဆိုးနဲ့ အကျီကိုအတူ ချွတ်နေတဲ့ ဖေဖေနဲ့အန်ကယ် တို့ နှစ်ယောက်ကြားမှာ မေဇွန်လဲ အသားကပ်ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ချလိုက်မိတယ်။ ရှေ့ဆီးခုန်လေးကနေ တြီဂံပုံ ကွက်ကွက်လေးအုပ်ထားတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေးရဲ့ အောက်ကနေ လျောဝင်သွားတဲ့ ကြိုးပြားလေးက တင်းရင်းအိစက်နေတဲ့ ဖင်သားလုံးလုံးလေးနှစ်လုံးကြားထဲမှာ နစ်မြုတ်ပျောက်ကွယ်ပြီးတော့ တစ်ခါဖင်သားမြောင်းလေးကြားကနေ တိုးထွက်လာရင်း ခါးကသားရေကြိုးလေးနဲ့ ဆက်မိသွားတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးကို ဖေဖေက တအံ့တသြကြည့်ရင်း

“ လှလိုက်တာ သမီးလေးရယ်”

ဖေဖေကို ပြုံးပြနေမိတဲ့ မေဇွန်နောက်ကနေ ဘော်လီချိတ်လေးကို ချွတ်ပေးနေသူက အန်ကယ် ဦးမင်းသိန်းပေါ့ ။ ပုခုံးက ဘော်လီကြိုး ရဲရဲလေးကို တွန်းဖယ်ရင်း ဘော်လီခွက်လေးကို ဆွဲယူချွတ်ပေးသူက ဖေဖေရယ်လေ။ ဝဖိုင့်ဖိုင့်ခန္ဓာ လေးထဲကို မေဇွန် ကြောပြင်လေးဖိကပ်နေတဲ့ အချိန် အန်ကယ့်ရဲ့ လီးတံ မာမာလေးက ဖင်သားအိအိတွေပေါ်မှာ အိကပ်လို့နေတယ်။

တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ မေဇွန့်ရင်သားထွေးထွေးကလဲ ဖေဖေရင်ခွင်ထဲမှာ ပုန်းကွယ်လို့ ရှက်နေပြန်လေရဲ့။ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ တစ်ပြိုင်ထဲ လုံးထွေး ယုယမှု့တွေကြားမှာခံစားမှု့အသစ်အဆန်းလေးတစ်ခုကို မေဇွန်ခံစားနေမိပြန်တယ်။ သုံးဦးသား ကုတင်လေးပေါ်ကို လုံးထွေးလဲကျသွားတဲ့ အချိန် ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ ဖေဖေပေါင်ကြားက လီးတံတင်းတင်းလေးကို မေဇွန်နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ ထွေးငုံထားမိတယ် ။ ကုန်းကုန်းလေးဖြစ်နေတဲ့ မေဇွန်ဖင်ကြားက ဖောင်းမို့အိစက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို နောက်ကနေ လျှာဖျားလေးနဲ့ ယက်နေတဲ့သူက အန်ကယ်ပေါ့။

အို….ရင်တွေခုန်လိုက်တာရှင်။

မေဇွန်ဘဝမှာ ယောင်္ကျားနှစ်ယောက်ရဲ့ တစ်ပြိုင်ထဲ ယုယကြင်နာမှု့ကို ပထမဆုံး ခံစားခဲ့ဘူးတာပါပဲ။ ကောင်းလိုက်တာရှင်….။ ကောင်းလိုက်တာဆိုတာထက် ပိုတဲ့စကားလုံးကို မရွေးချယ်တတ်တော့ပါဘူး.။ စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲက စိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်နွေးနွေးလေးတွေကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ယက်ယူသွားတဲ့ အန်ကယ့်ကို မေဇွန်စိတ်မဆိုးမိပါဘူး ။ ခါးလေးကော့ရင်း စောက်ဖုတ်လေး ပိုဖောင်းလာအောင်ပဲ ကြိုးစားပေးနေမိတာ။ 

ဖေဖေ့လီးတံမာမာလေးကို မက်မက်မောမောစုပ်နေမိတဲ့ အချိန်တွေ ဘယ်လောက်ကြာသွားလဲတောင် သတိမထားမိတော့ပါဘူး ။ ဖေဖေ့ရဲ့ လီးရေ နွေးနွေးလေးတွေ မေဇွန်ပါးစပ်ထဲမှာ တိုးဝင်လာတော့မှာပဲ အန်ကယ့်ရဲ့ လီးတံတုတ်တုတ်ကြီးရဲ့ တိုးဝင်လာတဲ့ အရသာကို မေဇွန့်စောက်ဖုတ်လေးထဲမှာ သတိထားလိုက်မိတယ်။

“ အွန့် အွန့်……အင့်……အို့…….”

ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ကိုင်ရင်း စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဆောင့်လိုးနေတဲ့ အန်ကယ်ဆီ က ငြီးသံတိုးတိုးနဲ့အတူ နွေးထွေးသွားတဲ့ ခံစားမှု့လေးက စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးရဲ့ ဟိုးအတွင်းမှာ စိမ့်ဝင် စီးဆင်းသွားသလိုပါပဲ။ ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ လီးတံလေးကျွတ်သွားတော့ ရင်တစ်ခုလုံး ဟာသွားသလို ခံစားလိုက်မိတယ်။

“ ဦး ပြီးသွားပြီလား”

“ အင်း….ပြီးသွားပြီ သမီးလေး”

ဖေဖေကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အပြုံးလေးနဲ့ လှမ်းဖက်လိုက်တဲ့ ဖေဖေရင်ခွင်လေးထဲကို ခေါင်းလေးတိုးရင်း မေဇွန် ငိုမိပြန်ရော…..။

အခန်းထဲကနေ ရေချိုးခန်းဖက်ကို ထွက်သွားတဲ့ အန်ကယ်အသံကို နားစွင့်ရင်း ဖေဖေကို ရင်ခွင်ထဲကနေတိုးတိုးလေးပြောမိတယ်။

“ သမီးကို အထင်သေးသွားလား ဖေဖေ”

ပါးမို့မို့လေးထက်က မျက်ရည်စတွေကို ဖွဖွလေးသုပ်ပေးရင်း

“ ဟင့်အင်း…..ဖေဖေ က သမီးလေးကို ပိုချစ်ရပါတယ် ဖေဖေ့ ခံစားချက်တွေကို အဆုံးစွန်ထိ သမီးလေးကပေးနိုင်လို့ပေါ့….မငိုနဲ့တော့နော် သမီးလေး ”

ဖေဖေစကားကိုကြားတော့ ကလေးငယ်လေး တစ်ယောက်လိုပါပဲ။

မေဇွန်ပြုံးရင်း ခေါင်းလေးတိုးလို့ ချွဲနေမိပြန်တယ်လေ။ အချိန်တွေဘယ်လောက်ကြာသွားတယ် မသိတော့ပါဘူး။ မေဇွန်နိုးလာတဲ့ အချိန်မှာ ဖေဖေကဘေးမှာ အိပ်လို့ပေါ့။ စောင်ထူထူလေးအောက်က အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုလေးကို သတိထားမိတော့မှ မေဇွန်ဖေဖေ့အခန်းထဲကနေ ထွက်ရင်း မေဇွန်အခန်းထဲကို ဝင်လာမိတယ်။ခန်းဆီးကနေပြေပြေလေး တိုးဝင်လာတဲ့ မနက်ခင်းအလင်းရောင်လေးက မေဇွန်ကို ဆီးကြိုလို့……….။

-----------------------------------------------------------------------

အချိန်နဲ့ဒီရေဆိုတာ လူကိုမစောင့်ဘူး တဲ့…။ ဟုတ်တယ်နော် မနက်ဖြန်ဆို ဖေဖေနဲ့အတူ အမေရိကားကို မေဇွန်သွားရတော့မယ်။ ဆိုင်နဲ့ စက်ရုံကို ဖေဖေသူငယ်ချင်း အန်ကယ်ဦးမင်းသိန်းက ဆက်ပြီးလုပ်ပေးမယ်ဆိုတော့ စိတ်အေးရတာပေါ့။ တကယ်တော့ ဒါတွေက မေဇွန်တို့ဘဝမှာ လိုအပ်နေတယ်ရယ်လဲမဟုတ်တော့ပါဘူးလေ။ နားလည်မှု့တွေ လိုအပ်ချက်တွေကို ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်မဲ့ ဆက်ဆံရေးနဲ့ မိသားစုဘဝလေးရနေခဲ့ပြီပဲ။

“ ဖေဖေ ”

“ ပြောလေ သမီး”

“ ညကျရင် ကိုထက် ဖေဖေနဲ့ မေမေလာမယ်တဲ့ သူတို့လဲ မသွားခင်လာနှုတ်ဆက်တာ”

“ အော် ကောင်းတာပေါ့”

“ အဲ့ဒါ သမီး သူတို့ဆီ ဒီညသွားအိပ်မလားလို့”

“ အော် ဖေဖေ တောင် မင်းသိန်းဆီသွားမလို့ ဒီည ဒီကောင်က ပွဲလုပ်မယ်ဆိုတာနဲ့ ”

“ အော်”

“ ဒီည ဖေဖေ ဟိုမှာအိပ်ဖြစ်မယ် ထင်တယ် သမီးတစ်ယောက်ထဲဆို ဖေဖေက စိတ်ပူနေတာ ခုတော့အဆင်ပြေသွားတာပေါ့”

“ သမီးသွားရင် သော့ပိတ်သွားနော် ခဏနေ ဟိုကောင် ဖေဖေ့ကို လာခေါ်မယ်တဲ့”

“ ဟုတ် ဖေဖေ”

ညနေငါးနာရီလောက်မှာ ဖေဖေထွက်သွားတော့ မေဇွန်တစ်ယောက်ထဲ ဧည့်ခန်းလေးထဲမှာ ထိုင်နေမိတယ်။ ခဏနေတော့ တုန်ခါသွားတဲ့ မေဇွန်ဖုန်းလေးပေါ်မှာ နာမည်လေးတစ်ခု….

KMS

“ ဟလို”

“ အကို လာနေပြီလား”

“ ခုတံခါးရှေ့မှာ ညီမ အိမ်ထဲမှာ ညီမ ယောခမ ကြီးရှိမယ်ထင်လို့ ဖုန်းဆက်လိုက်တာ”

ဆိုဖာပေါ်ကနေထရင်း ကျွန်းတံခါးမကြီးကိုဖွင့်လိုက်တော့ ကြောပိုးအိပ်အနက်ရောင်လွယ်ထားတဲ့ ကိုမင်းဆက်ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အခန်းထဲကို ရောက်တော့ တံခါးကို အသာပြန်ပိတ်ရင်း ကိုမင်းဆက်ရင်ခွင်ထဲကို တန်းတန်းမတ်မတ်လေး ပြေးဝင်ပွေ့ဖက်ထားမိသူက မေဇွန်ရယ်လေ။

နှစ်ဦးထဲ…။ မောင့်ရဲ့အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်း သားလေး ကိုထက်ရဲ့ ဖေဖေ ပြီးတော့ မေဇွန့်ရဲ့ ဘယ်သူမှ မသိတဲ့ ယောင်္ကျား…။ အင်း ဟုတ်တယ်…. ။ မေဇွန့် ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကို မက်မက်မောမော ပေးအပ်ခဲ့ဖူးတာဆို ယောင်္ကျားပဲပေါ့။

“ ယုန်လေး”

“ ရှင်”

ချစ်စနိုးခေါ်သံလေးနဲ့ ချွဲနွဲနွဲထူးသံလေး..။ ပြီးတော့ အခန်းလေးက တိတ်ဆိတ်သွားပြန်တယ်။ လူသားနှစ်ဦးပွေ့ဖက်ခဲ့တဲ့ အိမ်ရှေ့ခန်းကကြမ်းပြင်ထက်မှာ အထီးကျန်စွာနဲ့ ကျန်နေရစ်ခဲ့တာက ကြောပိုးအိတ်အနက်ရောင်လေးပေါ့။

မောင်နဲ့ မေဇွန်တို့ရဲ့ မင်္ဂလာဦးအိပ်ခန်းလေးထဲမှာတော့ သခင်မနဲ့အတူ မောင့်ရဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း…။ဒုတိယမြောက် မင်္ဂလာဦးအချိန်လေးကို ဖြစ်သန်းဖို့ စတင်လိုက်မိတာက မေဇွန်ရယ်ပါ.။ ရှပ်အကျီကြယ်သီးလေးတွေ အားလုံး တ်သွားတဲ့ အချိန် တောင့်တင်းတဲ့ ရင်ဖတ်နွေးနွေးလေးထဲကို ခေါင်းလေးတိုးဝင်မိတော့ အိစက်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တုတ်တုတ်လေးကို ပွေ့ဖက်ထားသူက သူရယ်လေ။

ပုဆိုးခါးပုံစလေးကို ဖြေချလိုက်တဲ့ မေဇွန် လက်ဖောင်းဖောင်းလေးတွေက အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပြာရောင်လေးအောက်က လီးတင်းတင်းလေးကို ပွတ်သပ်နေမိတယ်။ ခါးဆီက ထမီအထပ်ဆင်လေးကို ဆွဲယူလိုက်တဲ့ သူ့ရဲ့သန်မာတဲ့ လက်ချောင်းတွေအောက်မှာ ထမီလေးက အောက်ကိုပုံကျသွားခဲ့တယ်လေ။ ပိုးသားအတွင်းခံ အနက်ရောင်လေးထဲကနေ တင်းတင်းလေး အိထွက်နေတဲ့ မေဇွန် တင်ပါးအိအိလေးကိုပွတ်သပ်နေတဲ့ ကိုမင်းဆက်လက်တွေကနွေးထွေးနေလိုက်တာ။

တီရှက်အဖြူလေးကို ချွတ်ပေးပြန်တော့လဲ မေဇွန်က ညီမငယ်လေးတစ်ယောက်လို ကူပေးမိပြန်တယ်။အသားရောင် ယိုးဒယား ဘော်လီလေးထဲက ဖောင်းမို့နေတဲ့ ရင်တစ်စုံက ယောင်္ကျားတွေရဲ့ အပွတ်အသပ် နဲ့ အကြိမ်ကြိမ်စို့စုပ်ခဲ့တာတောင်မှ တင်းရင်းအိစက်နေဆဲ…..။

အခန်း မှောင်မှောင်လေးထဲမှာ အဝတ်မဲ့ ယောင်္ကျားတစ်ဦးနဲ့ ဘော်လီအသားရောင်လေးနဲ့ အတွင်းခံအနက်လေးပဲပါတဲ့ သခင်မလေးကို တိတ်တဆိတ် စောင့်မျော်နေတဲ့ ကုတင် အိအိလေးက ငေးကြည့်လို့ သူလဲ ရင်ခုန်နေမိမယ် ထင်တယ်။

ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေးလှဲလိုက်တဲ့ သူ့အပေါ်မှာ ခွထိုက်လိုက်မိတဲ့ အချိန် မေဇွန်ဖင်သားအိအိတွေကြားကို အမြှောင်းလိုက်လေးဖိကပ်သွားမိတဲ့ လီးတံတင်းတင်းလေးကို ခံစားလိုက်မိတယ်။ ဗိုက်သားအိအိလေးတွေပေါ်မှ ာဖွဖွလေးပြေးလွှားနေတဲ့ ကို့လက်ချောင်းလေးတွေပေါ်ကို ထပ်ကိုင်ရင်း ရင်သားအိအိလေးတွေပေါ်ကို ဆွဲယူလိုက်မိပြန်တယ်။ လက်ကို အနောက်ဖက်လျှိုရင်း ဘော်လီချိတ်လေးကို ချွတ်လိုက်တော့ပြေလျော့သွားတဲ့ ဘော်လီအသားရောင်လေး အောက်က နို့အုံလေးက လှလှပပလေး အိဆင်းလာတယ်လေ။ လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ပွေ့မထားတဲ့သူက ကိုမင်းဆက်ပေါ့။ ဖင်ကြားထဲက လီးတံလေးပေါ်မှာထိုင်းရင်း ဖင်လေးကို ရှေ့နောက်လှုပ်လျှားနေတဲ့ ဇွန်ခန္ဓာကိုယ်လေးက လေနဲ့အတူ လွင့်မြောနေတဲ့ ဝါဂွမ်းစိုင်လေးတစ်စလို လှပကြွရွနေလိုက်တာ။

ထိုင်နေတဲ့ မေဇွန့် တင်ပါးအိအိလေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့သူ တွန်းမလာရင်း တရွေ့ရွေ့နဲ့ ကို့ရဲ့ မျက်နှာလေးပေါ်ကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပိုးသားလေးထဲမှာ အိထွေးနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက ကို့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးပေါ်မှာ ဖိကပ်သွားမိပြန်ရော ကို့ရဲ့ လျှာပေါ်က စိုစွတ်နေတဲ့အထိအတွေ့လေးနဲ့ ဇွန့်စောက်ရည်နွေးနွေးလေးတွေရဲ့ စိမ့်ထွက်လာတဲ့ အချစ်ရည်တွေနဲ့ နွေးအိနေတဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီဂွကြားလေးက နွေးထွေးနူးညံ့နေပြန်တာပေါ့။

ကုတင်ဘောင်လေးပေါ်က နှစ်ဦးသားဖက်ရင်းကြည်နူးနေတဲ့ မောင်နဲ့ မေဇွန်ရဲ့ ဓါတ်ပုံလေးကို ကြည့်ရင်းမောင်မဟုတ်တဲ့ သူစိမ်းယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာပေါ်ကို စောက်ဖုတ်နွေးနွေးလေးနဲ့ ပွတ်နေရတဲ့အရသာက ဘာနဲ့မှ နှိုင်းယှဉ်လို့ မရနိုင်အောင်ပါပဲ။

ဖင်လေးကို အသာကြွရင်း မေဇွန်အတွင်းခံလေးကို ချွတ်ချလိုက်မိတယ် ။ ပြီးတော့ တပြိုင်ထဲပဲ မောင့်သူငယ်ချင်းမျက်နှာလေးပေါ်ကို ထိုင်ချလိုက်တော့ နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးက ဇွန်စောက်စိ မာမာလေးပေါ်ကိုဖိကပ်ပွတ်သပ်သွားတယ် ။ လျှာနွေးနွေးလေးနဲ့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းလွှာကြားကို ပွတ်ဆွဲ စုပ်ယူသွားတဲ့အရသာကြောင့်ပဲ ထင်တယ် ။ ဇွန်ကိုယ်လေး တသိမ့်သိမ့်တုန်နေလိုက်တာ။

ကို့မျက်နှာလေးကို စောက်ဖုတ်လေးနဲ့ အားရအောင်ပွတ်ပြီးတော့မှပဲ တင်းမာနေတဲ့ ကို့ လီးတံလေးပေါ်ကို ခွထိုင်ရင်း စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကို ထိုးသွင်းထိုင်ချလိုက်မိတယ်။ တရစ်ရစ် တိုးဝင်လာတဲ့ လီးတုတ်တုတ်လေးရဲ့ အရသာ ။ ဆိတ်ကွယ်တဲ့ အခန်းမှောင်မှောင်လေးရဲ့ လွတ်လပ်မှု့ တဆတ်ဆတ်ခုန်နေတဲ့နှလုံးသားရဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့ အတူ ဖင်လေးကို ကော့ရင်း မောင့်ရဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းရဲ့ အလိုးခံနေမိတဲ့ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမလှလေးတစ်ဦးရဲ့ တိတ်တဆိတ် ကမ္ဘာလေးတစ်ခုပေါ့။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်….”

“ ညီမလဲ အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုရယ်”

“ ကို…….”

“ ဟင်”

“ ချစ်တယ်”

“ ကလေးရယ် ကို့ရဲ့ ဇနီးလေးသာ ဖြစ်လိုက်ပါတော့လား”

“ ခုလဲ ကို့ဇနီးပါပဲ ကိုရယ်”

နူးညံ့မှု့၊ကြင်နာမှု့၊ယုယမှု့တွေနဲ့ တိတ်တိတ်လေးဖန်တီးခဲ့ကြတဲ့ အချစ်ကမ္ဘာလေးတစ်ခု နောက်ဘယ်တော့များမှ ပြန်ရမယ် မသိတော့ဘူးနော် ကလေး။

“ ကိုရယ်”

“ ကိုတို့ ဖောက်ပြန်နေမိ……..”

ကို့စကားမဆုံးခင် ဇွန် ကို့နှုတ်ခမ်းလေးကို လက်လေးနဲ့ဖုံးကာလိုက်မိတယ်။

“ ဖောက်ပြန်တယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးကြမ်းကြမ်းကြီးကို မသုံးပါနဲ့ လည်ပတ်နေတဲ့ ဘဝကြီးထဲက ဘယ်သူ မှ မသိတဲ့ နိဗာန်ဘုံးလေးကို အတူတည်ဆောက်ကြတာပါ”

“ ကလေးရယ်”

မောင့်ရဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းက ဇွန့် စောက်ဖုတ်အိအိလေးကို လိုးနေတယ်လို့ တွေးလိုက်တိုင်း ဇွန်ရင်ဖို့ရတယ်သိလားကို…..ဇွန်ကိုယ်တိုင်ကလဲ မောင့်ရဲ့ အရင်းနှီးဆုံးသူတွေရဲ့ အဖြည့်ခံ မလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တာပါ။

ကို…..အခု ညီမကလေ ကို့အလိုတွေကို ဖြည့်ပေးဖို့တာဝန်ရှိတဲ့ ကို့အလိုးခံနေရတဲ့ ကြေးစားဖာသယ်မလေးပေါ့။

“ ကလေးလေးရယ်”

ကိုဆီက ရတာက ယုယမှု့နဲ့ ကျေနပ်ခြင်းတွေလေ ဒါတွေက ပိုက်ဆံထက် ပိုတန်ဖိုးရှိပါတယ်။

“ ဒီည တစ်ညလုံးကို့ရဲ့ အဖြည့်ခံမလေးဖြစ်ပါရစေနော်”

“ ကလေးရယ် ချစ်တယ်ကွယ်”

“ ညီမလဲ အရမ်းချစ်တယ်”

အလင်းရောင်မှိန်ဖျော့ဖျော့နဲ့အတူ နာရီစက်သံလေးတွေ ဆီးခုန်နှစ်ခုရဲ့ ထိခတ်ပွတ်ရိုက်သံလေးတွေပျံ့လွင့်နေတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ ရမက်တွေအပြန်အလှန်ပေးဆပ်ရင်းနဲ့ ဇွန်နဲ့ ကိုတို့ရဲ့ ညလေးကို နောက်ဆုံးဖြတ်ကျော်ခဲ့မိကြတယ်လေ။ ကို့ရင်ခွင်ထဲမှာ ဇနီးမယားလေးတစ်ယောက်လို နိုးထခဲ့ရတဲ့ မနက်ခင်းလေးက ကိုနဲ့ဇွန်ရဲ့ နောက်ဆုံးမနက်ခင်းလေးဆိုတာ သိရတိုင်းလဲ နှမျောတသစိတ် ဖြစ်မိပြန်တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ပဲ…………

လက်ပြ နှုတ်ဆက်နေတဲ့ ကိုမင်းဆက်ကို  ပြုံးပြရင်း waiting room ဖက်ကို ဖေဖေနဲ့ အတူ လျောက်ဝင်သွားခဲ့မိတယ်။ ဝါဂွမ်းစိုင်တွေလို အဆုတ်လိုက် ခဲနေတဲ့ တိမ်ဆိုင်တိမ်လိပ်တွေကြား ပျံသန်းနေတဲ့ လေယာဉ်ထိုင်ခုံလေးထဲမှာ ဖေဖေ့လက်လေးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖြူစင်တဲ့ သံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးတွေနဲ့ ရစ်ပတ်ထားတဲ့ မိသားစုလေး ကို နားလည်မှု့တွေ ပေးဆပ်ခြင်းတွေ ခံစားချက်တွေဖြည့်ဆီးမှု့တွေနဲ့ တည်ဆောက်ဖို့ ဦးတည် ပျံသန်းလာခဲ့တော့တယ်………။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။